> 'static' YEREL DEĞİŞKENLER VE GLOBAL DEĞİŞKENLERİN HAYAT GELİŞLERİ: 
	>> AYNI KAYNAK DOSYADAKİ 'static' ÖMÜRLÜ VE GLOBAL İSİM ALANINDAKİ NESNELER/DEĞİŞKENLER, BİLDİRİM SIRASINA GÖRE,
	'main()' FONKSİYONU ÇAĞRISINDAN EVVEL HAYATA GELİRLER. YANİ 'main()' ÇAĞRISINDAN YAPILMADAN ÖNCE, İLK BİLDİRİLEN NESNE
	İLK HAYATA GELİR. 
		* Örnek 1,
			//inside main.cpp
			#include <iostream>

			class A{
				public:
					A()
					{
						std::cout << "A::A() was called.\n";
					}
					~A()
					{
						std::cout << "A::~A() was called.\n";
					}
			};

			class B{
				public:
					B()
					{
						std::cout << "B::B() was called.\n";
					}
					~B()
					{
						std::cout << "B::~B() was called.\n";
					}
			};

			class C{
				public:
					C()
					{
						std::cout << "C::C() was called.\n";
					}
					~C()
					{
						std::cout << "C::~C() was called.\n";
					}
			};

			A ax;
			B bx;

			int main()
			{
				std::cout << "int main() was called.\n";
				C cx;
				
				return 0;
			}

		Bu örnekteki A, B ve C isimlerinin bir tür ismi olduğunu ve sırasıyla 'ax', 'bx' ve 'cx' isimlerinin ise o türlerden
		değişkenler olduğunu varsayalım. Bu üç değişken de aynı kaynak dosya içerisinde. Bu durumda hayata önce 'ax' isimli
		değişken, sonrasında 'bx' isimli değişken gelecek. Sonrasında 'main()' fonksiyonu çağrılacak ve 'cx' isimli değişken
		hayata gelecek. Buradaki önemli nokta BU DEĞİŞKENLER ÇAĞRILMASALAR BİLE HAYATA GELİYORLAR. Hayata veda ederlerken de
		hayata son gelen, ilk veda edecek. Yani bu sefer de sırasıyla önce 'cx', sonra 'bx', son olarak da 'ax' hayata veda
		edecek. 'main()' FONKSİYONUNDAN ÇIKTIKTAN SONRA.
			>>>> 'main()' fonksiyonunun çağrılmasından evvel bir fonksiyon çağırtmak:
					// Some code here...
					int foo(void);
					int g = foo();
					// C diline göre bu çağrı bir sentaks hatasıdır. Çünkü C dilinde 'global' değişkenler
					// 'constant expression' ile hayata gelmeli. Fakat Cpp dilinde böyle bir zorunluluk yoktur.
					int main()
					{
						std::cout << "int main() was called.\n";
					}

					int foo(void)
					{
						std::cout << "int foo(void) was called.\n";
						return 1;
					}

					// Yukarıdaki durumda 'g' isimli global değişken hayata 'main()' çağrısından önce geleceği için, 'foo()' fonksiyonunu çağırtmış olacağız.

	>> 'static' ÖMÜRLÜ YEREL BİR NESNE/DEĞİŞKENLERİN HAYATA GELMELERİ İÇİN, İÇİNDE BULUNMUŞ OLDUKLARI FONKSİYONLARIN EN AZ
	BİR DEFA ÇAĞRILMALARI GEREKMEKTEDİR. BU NESNELERİN HAYATI İSE 'main()' FONKSİYONUNDAN ÇIKTIKTAN SONRA BİTMEKTEDİR.
		* Örnek 1,
			// Some code here...
			#include <iostream>

			class A{
				public:
					A()
					{
						std::cout << "A::A() was called.\n";
					}
					~A()
					{
						std::cout << "A::~A() was called.\n";
					}
			};

			class B{
				public:
					B()
					{
						std::cout << "B::B() was called.\n";
					}
					~B()
					{
						std::cout << "B::~B() was called.\n";
					}
			};

			class C{
				public:
					C()
					{
						std::cout << "C::C() was called.\n";
					}
					~C()
					{
						std::cout << "C::~C() was called.\n";
					}
			};

			void foo()
			{
				static C cx;
			}

			int main()
			{
				std::cout << "int main() was called.\n";

				for(int i = 0; i < 3; ++i)
					foo();
				
				std::cout << "int main() was called.\n";
				return 0;
			}

			/* # PROGRAM ÇIKTISI #
				int main() was called.
				C::C() was called.
				int main() was called.
				C::~C() was called.
			*/

	>> FARKLI KAYNAK DOSYALARDAKİ 'static' ÖMÜRLÜ VE GLOBAL İSİM ALANINDAKİ DEĞİŞKENLERİN HAYATA GELME SIRASI
	'unspecified behaviour'. BİR DİĞER DEYİŞLE SIRALAMA, DERLEYİCİYE BAĞLIDIR (Bkz. Static Init. Fiasco). 

	>> NOT : BU İKİ ÖRNEKTE DE GÖRÜLDÜĞÜ GİBİ 'static' YEREL DEĞİŞKENLER HAYATA GELMELERİ İÇİN İÇİNDE TANIMLANDIKLARI
	FONKSİYONUN ÇAĞRILMASI GEREKMEKTE. FAKAT GLOBAL DEĞİŞKENLER İÇİN BÖYLE BİR DURUM SÖZ KONUSU DEĞİLDİR. O DEĞİŞKENLER
	ÇAĞRILMASALAR BİLE HAYATA GELMEKTEDİRLER.