Ἢ πᾶσα δύναμις τῶν οὐρανῶν τῇ τῶν γεγονότων κέχρισται θεωρίᾳ. Ὁ δὲ Χρισ­τὸς παρὰ πάντας κέχρηται καὶ μετόχους αὐτοὐ, δηλονότι τῇ τῆς μονάδος κέχρισται γνώσει. Διὸ καὶ μόνος λέγεται ἐν δεξιᾷ κα­θέζεσθαι τοῦ Πατρὸς Χριστός. Χριστὸν δέ φημι, τὸν μετὰ Θεοῦ Λόγον, ἐπιδημήσαντα Κύριον.

Τὰ τείχη Ἱερουσαλὴμ τὴν ἀπάθειαν ση­μαίνει τῆς ψυχῆς, ἥντινα διαφθείραντες οἱ δαίμονες, τὰ τῆς μοιχείας πάθη εἰσένεγκαν·

Μετὰ θεοῦ λέγεται εἶναι, πρῶτος μὲν ὁ τὴν ἁγίαν γινώσκων Τριάδα, καὶ μετ’ αὐτὸν, ὁ τοὺς λόγους τοὺς περὶ τῶν νοητῶν θεω­ρῶν· τρίτος δὲ πάλιν ὁ καὶ αὐτὰ τὰ ἀσώματα βλέπων· καὶ πάλιν τέταρτος ὁ τὴν θεωρίαν ἐπιστάμενος τῶν αἰώνων· ὁ δὲ τὴν τῆς ψυ­χῆς ἀπάθειαν κεκτημένος, πέμπτος ἂν τού­τοις συγκαταχθείη δικαίως.

Τόπος γνώσεως Θεοῦ καὶ νοῦς.

Πρόσφατός εστι θεὸς, ὁ μηδὲν οὐσιῶσαι δυνάμενος, ἢ ὁ τῇ κακίᾳ πεποιημένος, καὶ παρὰ τοῖς ἔθνεσι νενομισμένος.

εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ, ὅστις ἐστιν ἡ θεωρία τῶν ἀσωμάτων.

Οὐ ταὐτὸν αἴσθησις καὶ αἰσθητήριον, οὐ­δἐ αἰσθητηκόν τε καὶ αἰσθητόν· Αἴσθησις μὲν γάρ ἐστιν ἡ δύναμις καθ’ ἣν εἰώθαμεν ἀντιλαμβάνεσθαι τῶν ὑλῶν. Αἰσθητήριον δὲ, τὸ ὄργανον ἐν ᾧ καθίδρυται αὕτη· Αἰσθητι­κὸν δὲ τὸ ζῶον τὸ κεκτημένον τὰς αἰσθή­σεις· Αἰσθητὸν δὲ τὸ πεφυσικὸς ταῖς αἰσθή­σεσιν ὑποπίπτειν. Ἀλλ’ οὐχ οὕτως ἐπὶ τῶν εἰδώλων· πάντων μὲν γὰρ τούτων ἐστήρην­ται· μόνα δὲ ἔχει τὰ τῶν φυσικῶν αἰσθητη­ρίων μιμήματα, οἷον ὀφθαλμοὺς καὶ ὦτα καὶ ῥῖνας καὶ τὰ ἑξῆς.

Προσκυνοῦμεν τὴν σάρκα τοῦ σωτῆρος [οὐ] διὰ τὴν φύσιν, ἀλλ' ἐπειδὴ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν αὐτῇ· καὶ ἡ μὲν σὰρξ προσκυνητὴ διὰ τὸν Θεὸν Λόγον, τὸν ἐν αὐτῇ.

Καθάπερ γὰρ ὅτε κλῆρον πατρῷον τὴν ὑπ’ ἐκείνων τῶν δυσσεβῶν βα­σιλέων κατασχεθῆναι γῆν τοῦ Ἰσραὴλ ἔδω­κεν ὁ τούτου Θεὸς, ἐστὶ βασιλεία τῶν οὐρα­νῶν ἡ θεωρία τῶν γεγονότων· αὕτη δὲ κατὰ τὸν Κύριον ἐντὸς ἡμῶν ἐστι· τὰ δὲ ἐντὸς [ὅτε] ὑπὸ δαιμόνων κεκράτηται, καλῶς λέ­γονται οἱ ἀλλόφυλοι τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελ­λίας κατέχειν.