Text encoded in accordance with the latest EpiDoc standards (January 2014)
ΚΑΙ ἐγένετο μετὰ τὴν τελευτὴν Ἰησοῦ καὶ ἐπηρώτων οἱ υἱοὶ
Χαναναίους ἀφηγούμενος τοῦ πολεμῆσαι πρὸς αὐτούς ;
καὶ εἶπεν Κύριος Ἰούδας ἀναβήσεται, ἰδοὺ δέδωκα τὴν γῆν ἐν τῇ χερὶ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Ἰούδας τῷ Συμεὼν ἀδελφῷ αὐτοῦ Ἀνάβηθι μετ’ ἐμοῦ ἐν τῷ κλήρῳ μου, καὶ
παραταξώμεθα πρὸς τοὺς Χαναναίους, καὶ πορεύσομαι κἀγὼ μετὰ σοῦ ἐν τῷ κλήρῳ μου. καὶ
ἐπορεύθη μετ’ αὐτοῦ Συμεών.
καὶ ἀνέβη Ἰούδας· καὶ παρέδωκεν κύριος τὸν Χαναναῖον καὶ τὸν Φερεζαῖον εἰς τὰς χεῖρας
αὐτῶν, καὶ ἔκοψαν αὐτοὺς ἐν Βέ
χιλιάδας ἀνδρῶν,
καὶ κατέλαβον τὸν Ἀδωνιβέζεκ ἐν τῇ παρετάξαντο πρὸς αὐτόν· καὶ ἔκοψαν τὸν Χαναναῖον
καὶ
καὶ ἔφυγεν Ἀδωνιβέζεκ· καὶ κατέδραμον ὀπίσω αὐτοῦ καὶ κατελάβοσαν αὐτόν, καὶ ἀπέκοψαν
τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτοῦ καὶ τὰ ἄκρα
τῶν ποδῶν αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Ἀδωνιβέζεκ Ἑβδομηκοντα βασιλεῖς τὰ ἄκρα τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ τὰ ἄκρα τῶν
ποδῶν αὐτῶν ἀποκεκομμένοι ἦσαν συλλέγοντες τὰ ὑποκάτω τῆς τραπέζης μου· καθὼς οὖν
ἐποίησα, ἀνταπέδωκέν μοι ὁ θεός. καὶ ἄγουσιν αὐτὸν εἰς
Καὶ ἐπολέμουν οἱ υἱοὶ Ἰούδα τήν Ἰερουσαλήμ,
καὶ κατελάβοντο αὐτὴν καὶ
ἐπάταξαν αὐτὴν ἐν στόματι ῥομφαίας, καὶ τὴν πόλιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί.
καὶ μετὰ ταῦτα κατέβησαν
οἱ υἱοὶ Ἰούδα τοῦ πολεμῆσαι πρὸς τὸν Χαναναῖον
τὸν κατοικοῦντα τὴν ὀρεινὴν καὶ τὸν νότον καὶ τὴν πεδινήν.
καὶ ἐπορεύθη Ἰούδας
πρὸς τὸν Χαναναῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν Χεβρών, καὶ
ἐξῆλθεν Χεβρὼν ἐξ ἐναντίας· καὶ τὸ ὄνομα ἦν Χεβρὼν τὸ πρότερον Καριαρβοξέφερ· καὶ
ἐπάταξαν τὸν Σεσσεὶ καὶ Ἀχιναὰν καὶ Θολμείν, γεννήματα τοῦ
καὶ ἀνέβησαν ἐκεῖθεν πρὸς τούς κατοικοῦντας Δαβείρ· τὸ
τῆς Δαβεὶρ ἢν
ἔμπροσθεν Καριασσῶφαρ, πόλις γραμμάτων.
καὶ εἶπεν Χαλέβ ὃς ἐὰν πατάξῃ τὴν πόλιν τῶν γραμμάτων καὶ
προκαταλάβηται
αὐτήν, δώσω αὐτῷ τὴν Ἀζὰ θυγατέρα μου εἰς
καὶ προκατελάβετο αὐτὴν Γοθονιὴλ υἱὸς Κενὲζ ἀδελφοῦ Χαλὲβ
ὁ νεώτερος·
καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Χαλὲβ τὴν Ἀζὰ θυγατέρα αὐτοῦ εἰς
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ εἰσόδῳ αὐτῆς καὶ ἐπέσεισεν αὐτὴν
τοῦ αἰτῆσαι παρὰ τοῦ
πατρὸς αὐτῆς ἀγρόν· καὶ ἐγόγγυζεν καὶ ἔκραξεν ἀπὸ τοῦ ὑποζυγίου Εἰς γῆν νότου
ἐκδέδοσαί με. καὶ εἶπεν αὐτῇ Χαλέβ Τί ἐστίν σοι ;
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀσχά Δὸς δή μοι
εὐλογίαν, ὅτι εἰς γῆν νότου ἐκδέδοσαί με,
καὶ δώσεις μοι λύτρωσιν ὕδατος. καὶ ἔδωκεν οὐτῇ Χαλὲβ κατὰ τὴν καρδίαν αὐτῆς λύτρωσιν
μετεώρων καὶ λύτρωσιν ταπεινῶν.
Καὶ οἱ υἱοὶ Ἰοθὸρ τοῦ
Κειναίου τοῦ γαμβροῦ Μωυσέως ἀνέβησαν ἐκ πόλεως
τῶν φοινίκων μετὰ τῶν υἱῶν Ἰούδα εἰς τὴν ἔρημον τὴν οὖσαν ἐν τῷ νότῳ Ἰούδα, ἤ ἐστιν
ἐπὶ καταβάσεως Ἀράδ· κατῴκησαν μετὰ τοῦ λαοῦ.
καὶ
ἐπορεύθη Ἰούδας μετὰ Συμεὼν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ ἔκοψεν τὸν
ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τῆς πόλεως Ἀνάθεμα.
καὶ οὐκ ἐκληρονόμησεν Ἰούδας τὴν Γάζαν οὐδὲ τὰ ὅρια αὐτῆς, οὐδὲ τὴν Ἀσκάλωνα οὐδὲ τὰ
δρία αὐτῆς, οὐδὲ τὴν Ἀκκαρὼν οὐδὲ τὰ ὅρια αὐτῆς, οὐδὲ τὴν Ἄζωτον
οὐδὲ τὰ
περισπόρια αὐτῆς.
καὶ ἦν κύριος μετὰ Ἰούδα· καὶ ἐκληρονόμησεν τὸ ὄρος, ὅτι οὐκ ἠδυνάσθησαν ἐξολεθρεῦσαι
τοὺς κατοικοῦντας
τὴν κοιλάδα, ὅτι Ῥηχὰβ διεστείλατο αὐτοῖς.
καὶ ἔδωκαν τῷ Χαλὲβ τὴν Χεβρών, καθὼς ἐλάλησεν Μωσῆς· καὶ ἐκληρονόμησεν ἐκεῖθεν τὰς
τρεῖς πόλεις τῶν υἱῶν Ἐνάκ.
καὶ τὸν Ἰεβουσαῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν Ἰερουσαλὴμ οὐκ ἐκληρονόμησαν οἱ υἱοὶ Βενιαμείν·
καὶ κατῴκησεν ὁ Ἰεβουσαῖος μετὰ τῶν υἱῶν Βενιαμεὶν ἐν Ἰερουσαλὴμ ἕως τῆς
ταύτης.
Καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἰωδὴφ καί γε αὐτοὶ εἰς
καὶ κύριος ἦν μετ’
αὐτῶν.
καὶ παρενέβαλον καὶ κατεσκέψαντο
Βαιθήλ· τὸ δὲ ὄνομα τῆς πόλεως αὐτῶν ἦν
ἔμπροσθεν Λοῦζα.
καὶ εἶδον οἱ φυλάσσοντες, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἐξεπορεύετο ἐκ τῆς πόλεως· καὶ αὐτόν, αὐτόν,
καὶ εἶπον αὐτῷ Δεῖξον ἡμῖν τῆς πόλεως τὴν εἴσοδον,
καὶ ποιήσομεν μετὰ σοῦ
ἔλεος.
καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς τὴν εἴσοδον τῆς πόλεως· καὶ ἐπάταξαν τὴν πόλιν ἐν στόματι
ῥομφαίας, τὸν δὲ ἄνδρα
καὶ τὴν συγγενίαν αὐτοῦ ἐξαπέστειλαν.
καὶ ἐπορεύθη ὁ ἀνὴρ εἰς γῆν Χεττείν, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ πόλιν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα
αὐτῆς
Λοῦζα. τοῦτο τὸ ὄνομα αὐτῆς ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
Καὶ οὐκ ἐξῆρεν Μανασσὴ τὴν Βαιθσάν, ἥ ἐστιν Σκυθῶν πόλις, οὐδὲ τὰς θυγατέρας αὐτῆς
οὐδὲ τὰ περίοικα αὐτῆς, οὐδὲ τὴν Θανὰκ οὐδὲ τὰς θυγατέρας αὐτῆς, οὐδὲ τοὺς
κατοικοῦντας Δῶρ’ οὐδὲ τὰς θυγατέρας αὐτῆς, οὐδὲ τὸν κατοικοῦντα Βαλὰκ οὐδὲ τὰ
περίοικα αὐτῆς οὐδὲ τὰς θυγατέρας αὐτῆς, οὐδὲ τοὺς κατοικοῦντας Μαγεδὼ οὐδὲ τὰ
περίοικα αὐτῆς οὐδὲ τὰς θυγατέρας αὐτῆς, οὐδὲ τοὺς κατοικοῦντας Ἰεβλαὰμ οὐδὲ
καὶ ἐγένετο ὅτε ἐνίσχυσεν Ἰσραήλ,
καὶ ἐποίησεν τὸν Χαναναῖον εἰς φόρον,
κοὶ ἐξαίρων οὐκ ἐξῆρεν αὐτόν.
Καὶ Ἐφράιμ οὐκ ἐξῆρεν τὸν Χαναναῖον τὸν κατοικοῦντα
ἐν Γάζερ· καὶ
κατῴκησεν ὁ Χαναναῖος ἐν μέσῳ αὐτοῦ ἐν Γάζερ, κα ἐγένετο εἰς φόρον.
Καὶ Ζαβουλὼν οὐκ ἐξῆρεν τοὺς κατοικοῦντας
Κεδρὼν οὐδὲ τοὺς κατοικοῦντας
Δωμανά· κοὶ κατῴκησεν ὁ Χαναναῖος ἐν μέσῳ αὐτῶν, καὶ ἐγένετο αὐτῷ εἰς φόρον.
καὶ Ἀσὴρ οὐκ ἐξῆρεν
τοὺς κατοικοῦντας Ἀκχώ, καὶ ἐγένετο αὐτῷ εἰς φόρον,
καὶ τοὺς κατοικοῦντας Δῶρ’ καὶ τοὺς κατοικοῦντας Σιδῶνα καὶ τοὺς κατοικοῦντος Δαλάφ,
τὸν Ἀσχαζεὶ κοὶ τὸν Χεβδὰ καὶ τὸν Νάει καὶ τὸν Ἐρεὼ.
καὶ κατῴκησεν ὁ Ἀσὴρ ἐν μέσῳ τοῦ Χαναναίου τοῦ κατοικοῦντος
τὴν γῆν, ὅτι
οὐκ ἠδυνήθη ἐξᾶραι αὐτόν.
Καὶ Νεφθαλεὶ
οὐκ ἐξῆρεν τοὺς κατοικοῦντας Βαιθσάμυς καὶ τοὺς
κατοικοῦντας Βαιθανάχ· καὶ κατῴκησεν Νεφθαλεὶ ἐν μέσῳ τοῦ χαναναίου τοῦ κατοικοῦντος
τὴν γῆν, οἱ δὲ κατοικοῦντες Βαιθσάμυς καὶ τὴν Βαιθενὲθ ἐγένοντο αὐτοῖς εἰς φόρον.
Καὶ ἐξέθλιψεν ὁ Ἀμορραῖος τοὺς
υἱοὺς Δὰν εἰς τὸ ὄρος, ὅτι οὐκ ἀφῆκαν
αὐτὸν καταβῆναι εἰς τὴν κοιλάδα.
καὶ ἤρξατο ὁ Ἀμορραῖος κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τῷ ὀστρακώδει, ἐν ᾧ αἱ
ἄρκοι
καὶ ἐν ᾧ αἱ ἀλώπηκες, ἐν τῷ Μυρσίνων καὶ ἐν Θαλαβείν· καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ οἴκου Ἰωσὴφ
ἐπὶ τὸν Ἀμορραῖον, καὶ ἐγενήθη αὐτοῖς εἰς φόρον.
καὶ τὸ ὅριον τοῦ Ἀμορραίου ἀπὸ τῆς ἀναβάσεως
Ἀκραβεὶν ἀπὸ τῆς Πέτρας καὶ
ἐπάνω.
καὶ ἀνέβη ἄγγελος κυρίου ἀπὸ Γαλγὰλ ἐπὶ τὸν κλαυθμῶνα καὶ ἐπὶ Βαιθὴλ καὶ ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς τάδε λέγει Κύος Ἀβεβίβασα ὑμᾶς ἐξ Αἰγύπτου, κοὶ εἰσήγαγον εἰς εἰς τὴν γῆν (??) ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν, καὶ εἶπα Οὐ διασκεδάσω τὴν διαθήκην μου τὴν μεθ’ ὑμῶν εἰς τὸν αἰῶνα.
καὶ ὑμεῖς οὐ διαθήσεσθε
ἐποιήσατε.
κἀγὼ εἶπον Οὐ μὴ μὴ ἐφαρῶ ἐκ προσώπου ὑμῶν, καὶ ἔσονται ὑμῖν εἰς συνοχάς, καὶ οἱ θεοὶ
αὐτῶν ἔσονται ὑμῖν εἰς
σκάνδαλον.
καὶ ἐγένετο ὡς ἐλάλησεν ὁ ἄγγελος κυρίου τοὺς λόγους τούτους πρὸς πάντας υἱοὺς
Ἰσραὴλ, καὶ ἐπῆρον ὁ λαὸς τὴν φωνήν
αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν.
καὶ ἐπωνόμασαν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐκείνου Κλαυθμῶνες· καὶ ἐθυσίασαν ἐκεῖ τῷ κυρίῳ.
Καὶ ἐξαπέστειλεν Ἰησοῦς τὸν λαόν, καὶ ἦλθεν ἀνὴρ εἰς τὴν
κληρονομίαν
αὐτοῦ κατακληρονομῆσαι τὴν γῆν.
καὶ ἐδούλευσεν ὁ λαὸς τῷ κυρίῳ πάσας τἀς ἡμέρας Ἰησοῦ καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῶν
πρεσβυτέρων, ὅσοι ἐμακροημέρευσαν μετὰ μετὰ ὅσοι ἔγνωσαν πᾶν
τὸ ἔργον
κυρίου τὸ μέγα, ἅσα ἐποίησεν ἐν τῷ Ἰσραὴλ.
καὶ ἐτελεύτησεν
Ἰησοῦς υἱὸς Ναυὴ δοῦλος Κυρίου, υἱὸς ἑκατὸν δέκα
ἐτῶν.
καὶ ἔθαψαν αὐτόν ἐν ὁρίῳ τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἐν Θαμναθάρες ἐν ὄρει
Ἐφράιμ, ἀπὸ βορρᾶ τοῦ ὄρους Γάας.
καί γε πᾶσα ἡ γενεὰ ἐκείνη προσετέθη πρὸς τοὺς πατέρας αὐτῶν· καὶ ἀνέστη γενεὰ ἕτε ῥα
μετ’ αὐτούς, οἳ οὐκ ἔγνωσαν τὸν κύριον καί γε τό ἔργον ὃ ἐποίησεν ἐν
τῷ
Ἰσραήλ.
καὶ ἐποίησον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον
κυρίου, καὶ ἐλάτρευσαν
τοῖς Βααλείμ.
καὶ ἐνκατέλιπον τὸν κύριον τὸν θεὸν τῶν πατέρων αὐτῶν τὸν ἐξαγαγόντα αὐτούς ἐκ γῆς
Αἰγύπτου, καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων ἀπὸ τῶν θεῶν τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ
αὐτῶν, καὶ προσεκύνησαν αὐτοῖς· καὶ παρώργισαν τὸν
κύριον
καὶ ἐγκατέλιπον αὐτόν, καὶ ἐλάτρευσαν τῷ Βάαλ καὶ ταῖς
Ἀστάρταις.
καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς εἰς χεῖρας προνομευόντων,
καὶ κατεπρονόμευσαν αὐτούς·
ἐν πᾶσιν οἷς ἐξεπορεύοντο. καὶ χεὶρ κυρίου ἦν ἐπ’ αὐτοὺς εἰς
ἐλάλησεν
κύριος, καὶ καθὼς ὤμοσεν κύριος αὐτοῖς, καὶ αὐτοὺς σφόδρα.
καὶ ἤγειρεν Κύριος κριτάς, καὶ ἔσωσεν
αὐτοὺς κύριος ἐκ χειρὸς τῶν
προνομευόντων αὐτούς. αὐτούς.
καί γε τῶν
κριτῶν οὐχ ὑπήκουσαν, ὅτι ἐξεπόρνευσαν ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ
προσεκύνησαν αὐτοῖς, καὶ ἐξέκλιναν ταχὺ ἐκ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐπορεύθησαν οἱ πατέρες αὐτῶν
τοῦ εἰσακούειν τῶν λόγων κυρίου· οὐκ ἐποίησαν οὕτως.
καὶ ὅτι ἤγειρεν κύριος κριτὰς αὐτοῖς, καὶ ἦν κύριος μετὰ
τοῦ κριτοῦ, καὶ
ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν αὐτῶν πόσας τὰς ἡμέρας τοῦ κριτοῦ· ὅτι παρεκλήθη Κύριος
ἀπὸ τοῦ στεναγμοῦ αὐτῶν ἀπὸ προσώπου τῶν πολιορκούντων αὐτοὺς καὶ ἐκθλιβόντων αὐτούς.
καὶ ἐγένετο ὡς ἀπέθνησκεν ὁ κριτής, καὶ ἀπέστρεχαν καὶ πόλιν
διέφθειραν
ὑπὲρ τοὺς πατέρας αὐτῶν πορεύεσθαι ὀπίσω θεῶ λατρεύειν αὐτοῖς καὶ προσκυνεῖν αὐτοῖς·
οὐκ ἀπέριψαν τὰ μάτα αὐτῶν καὶ τὰς ὁδοὺς αὐτῶν τἀς σκληρός.
καὶ ὠργίσθη θυμῷ
Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Ἀνθ’ Ἀνθ᾿ ὅσα ἐγκατέλιπον
τὸ ἔθνος τοῦτο τὴν διαθήκην μου ἣν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν αὐτῶν, καὶ οὐκ εἰσήκουσαν
τῆς φωνῆς μου,
καί γε ἐγὼ οὐ προσθήσω τοῦ ἐξᾶραι
ἄνδρα ἐκ προσώπου αὐτῶν ἀπὸ τῶν ἐθνῶν
ὧν κατέλιπεν Ἰησοῦς υἱὸς Ναυὴ ἐν τῇ γῇ· καὶ ἀφῆκεν
τοῦ πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν Ἰσραήλ, εἰ
φυλάσσονται τὴν ὁδὸν κυρίου
πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ, ὃν τρόπον ἐφύλαξαν οἱ πατέρες αὐτῶν, ἢ οὔ.
καὶ ἀφήσει Κύριος τὰ ἔθνη ταῦτα τοῦ μὴ
ἐξᾶραι αὐτὰ τὸ τάχος, καὶ οὐ
παρέδωκεν αὐτὰ ἐν χειρὶ Ἰησοῦ.
Καὶ
ταῦτα τὰ ἔθνη ἃ ἀφῆκεν Κύριος αὐτὰ ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν
Ἰσραήλ, πάντας τοὺς μὴ ἐγνωκότος τοὺς πολέμους χανάαν,
πλὴν διὰ
τὰς γενεὰς υἱῶν Ἰσραὴλ τοῦ διδάξαι αὐτοὺς πόλεμον, πλὴν οἱ
ἔμπροσθεν αὐτῶν οὐκ ἔγνωσαν αὐτά·
τὰς πέντε σατραπίας τῶν ἀλλοφύλων
καὶ ἐγένετο ὥστε πειράσαι ἐν αὐτοῖς τὸν Ἰσραήλ, γνῶναι εἰ ἀκούσονται τὰς ἐντολὰς
κυρίου ἃς ἐνετείλατο τοῖς πατράσιν αὐτῶν ἐν χειρὶ
Μωυσῆ.
καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ κατῴκησαν ἐν μέσῳ τοῦ Χαναναίου καὶ τοῦ Χετταίου καὶ τοῦ Ἀμορραίου
καὶ τοῦ Φερεζαίου καὶ τοῦ Εὑαίου
καὶ τοῦ Ἰεβουσαίου·
καὶ ἔλαβον τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἑαυτοῖς εἰς γυναῖκας, καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἔδωκαν τοῖ υἱοῖς αὐτῶν, καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς θεοῖς αὐτῶν.
καὶ ἐποίησον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου, καὶ ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ
θεοῦ αὐτῶν, καὶ ἐλάτρευσαν τοῖς Βααλεὶμ καὶ
τοῖς ἄλσεσιν.
καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν χειρὶ Χουσαρασθάιμ
βασιλέως ποταμῶν Συρίας. καὶ ἐδούλευσαν
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Χουσαρασθάιμ ἔτη
ὀκτώ.
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς κύριον· καὶ ἤγειρεν Κύριος σωτῆρα τῷ Ἰσραήλ, καὶ
ἔσωσεν αὐτούς, τὸν Γοθονιὴλ υἱόν Κενὲζ ἀδελφοῦ Χαλὲβ τὸν
νεώτερον ὑπὲρ
αὐτόν.
καὶ ἐγένετο ἐπ’ αὐτὸν πνεῦμα κυρίου, καὶ ἔκρινεν τὸν Ἰσραήλ. καὶ ἐξῆλθεν εἰς πόλεμον
πρὸς Χουσαρσαθάιμ· καὶ παρέδωκεν κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ τὸν Χουσαρσαθάιμ βασιλέα Συρίας
ποταμῶν, καὶ ἐκραταιώθη χεὶρ αὐτοῦ ἐπὶ τὸν Χουσαρσαθάιμ.
καὶ ἡσύχασεν ἡ
γῆ τεσσεράκοντα ἔτη·
καὶ ἀπέθανεν Γοθονιὴλ υἱὸς Κενέζ.
καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου· καὶ ἐνίσχυσεν κύριος
τὸν Ἐγλὼμ βασιλέα Μωὰβ ἐπὶ τὸν
Ἰσραήλ, διὰ τὸ πεποιηκέναι αὐτοὺς τὸ
πονηρὸν ἔναντι κυρίου.
καὶ πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς υἱοὺς Ἄμμων καὶ Ἀμαλήκ, καὶ καὶ ἐπάταξεν τὸν Ἰσραήλ, καὶ
ἐκληρονόμησεν τὴν πόλιν
τῶν φοινίκων.
καὶ ἐδούλευσαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ Ἐγλὼμ βασιλεῖ
Μωὰβ ἔτη δέκα ὀκτώ.
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς κύριον. καὶ ἤγειρεν αὐτοῖς σωτῆρα τὸν Ἀὼδ υἱὸν Γηρᾶ
υἱὸν τοῦ Ἰεμενεί,
καὶ ἐποίησεν ἑαυτῷ ἀὼδ
μάχαιραν δίστομον, σπιθαμῆς τὸ μῆκος αὐτῆς, κοὶ
περιεζώσατο αὐτὴν ὑπὸ τὸν μανδύαν ἐπὶ τὸν μηρὸν τὸν δεξιὸν αὐτοῦ.
καὶ ἐπορεύθη
καὶ προσήνεγκεν τὰ δῶρα Ἐγλὼμ βασιλεῖ Μωάβ· καὶ Ἐγλὼμ ἀνὴρ
ἀστεῖος σφόδρα.
καὶ ἐγένετο ἡνίκα συνετέλεσεν Ἀὼδ προσφέρων
τὰ δῶρα, καὶ ἐξαπέστειλεν
τοὺς φέροντας τὰ δῶρα·
καὶ αὐτὸς
ὑπέστρεψεν ἀπὸ τῶν γλυπτῶν τῶν μετὰ τῆς Γαλγάλ, καὶ εἶπεν Ἀώδ
Λόγος μοι κρύφιος πρός σέ, βασιλεῦ. καὶ εἶπεν Ἐγλὼμ πρὸς αὐτόν Σιώπα. καὶ ἐξαπέστειλεν
ἀφ’ ἑαυτοῦ πάντας τοὺς ἐφεστῶτας ἐπ’ αὐτόν.
καὶ Ἀὼδ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτόν· καὶ αὐτὸς ἐκάθητο ἐν τῷ ὑπερῴῳ
τῷ θερινῷ τῷ
ἑαυτοῦ μονώτατος. καὶ εἶπεν Ἀώδ Λόγος πρὸς σέ, βασιλεῦ. καὶ ἐξανέστη ἀπὸ τοῦ θρόνου
Ἐγλὼμ αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο ἅμα τῷ ἀναστῆναι αὐτόν, καὶ ἐξέτεινεν Ἀὼδ
τοῦ μηροῦ αὐτοῦ
τοῦ δεξιοῦ καὶ ἐνέπηξεν αὐτὴν ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτοῦ,
καὶ ἐπεισήνεγκεν καί γε τὴν λαβὴν ὀπίσω τῆς φλογός· καὶ ἀπέκλεισεν τὸ στέαρ κατὰ τῆς φλογός, ὅτι οὐκ ἐξέσπασεν τὴν τῆς κοιλίας αὐτοῦ.
καὶ ἐξῆλθεν Ἀὼδ τὴν προστάδα, κοὶ ἐξ τοὺς διατεταγμένους, καὶ ἀπέκλεισεν τὰς θύρας τοῦ ὑπερῴου κατ’ αὐτοῦ, καὶ ἐσφήνωσεν.
καὶ αὐτὸς ἐξῆλθεν· καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ ἐπῆλθον
καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ αἱ
θύραι τοῦ ὑπερῴου ἐσφηνωμέναι· καὶ εἶπαν Μή ποτε ἀποκενοῖ τοὺς πόδας αὐτοῦ ἐν τῷ
ταμείῳ τῷ θερινῷ;
καὶ
ὑπέμειναν ἕως ᾐσχύνοντο. καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ὁ ἀνοίγων τὰς θύρας τοῦ
ὑπερῴου· καὶ ἔλαβον τὴν κλεῖδα καὶ ἤνοιξαν, καὶ ἰδοὺ ὁ κύριος αὐτῶν πεπτωκὼς ἐπὶ τὴν
γῆν τεθνηκώς.
καὶ διεσώθη ἕως
ἐθορυβοῦντο, καὶ οὐκ ἦν ὁ προσνοῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς
παρῆλθεν
τὰ γλυπτὰ καὶ διεσώθη εἰς Σετειρῶθα.
καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἦλθεν
ἔμπροσθεν αὐτῶν.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Κατάβητε ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκεν Kύριος ὁ θεὸς τοὺς ἐχθροὺς
ἡμῶν, τὴν Μωάβ, ἐν χειρὶ ἡμῶν. καὶ κατέβησαν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ προκατελάβοντο τὰς
διαβάσεις τοῦ
Ἰορδάνου τῆς Μωάβ, καὶ οὐκ ἀφῆκεν ἄνδρα διαβῆναι.
καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωὰβ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὡσεὶ δέκα χιλιάδας ἀνδρῶν, πᾶν
λιπαρὸν καὶ πάντα ἄνδρα δυνάμεως, καὶ οὐ διεσώθη ὁ ἀνήρ.
καὶ ἐνετράπη Μωὰβ ἐν τῆ ἡμέρα ἐκείνῃ ὑπὸ χεῖρα Ἰσραήλ, καὶ ἡσύχασεν ἡ γῆ ὀγδοήκοντα ἔτη· καὶ ἔκρινεν αὐτοὺς Ἀὼδ ἕως οὗ ἀπέιθανεν.
Καὶ μετ᾿ αὐτὸν ἀνέστη Σαμαγὰρ υἱὸς Δεινάχ, καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους εἰς χ΄ ἄνδρας ἐν τῷ ἀροτρόποδι τῶν βοῶν, καὶ ἔσωσεν καί γε αὐτὸς τὸν Ἰσραήλ.
Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον
Κυρίου· καὶ Ἀὼδ
ἀπέθανεν.
καὶ ἀπέδοτο τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ Κύριος ἐν χειρὶ Ἰαβεὶν βασιλέως Χανάαν, ὃς ἐβασίλευσεν
ἐν Ἁσώρ· καὶ ὁ ἄρχων τῆς δυνάμεως αὐτοῦ Σεισαρά, καὶ αὐτὸς κατῴκει ἐν Ἁρεισὼθ
τῶν ἐθνῶν.
καὶ ἐκέκραξαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον, ὅτι ἐννακόσια ἅρματα σιδηρᾶ ἦν αὐτῷ, καὶ
αὐτὸς ἔθλιψεν τὸν Ἰσραὴλ κατὰ
κράτος εἴκοσι ἔτη.
Καὶ Δεββωρὰ γυνὴ προφῆτις γυνὴ Λαφειδώθ,
αὐτὴ ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ ἐν τῷ
καιρῷ ἐκείνῳ.
καὶ αὐτὴ ἐκάθητο ὑπὸ φοίνικα Δεββωρὰ ἀνὰ μέσον τῆς Βαμά καὶ ἀνὰ μέσον τῆς Βαιθὴλ ἐν
τῷ ὄρει Ἐφράιμ, καὶ ἀνέβαινον πρὸς αὐτὴν οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ εἰς κρίσιν.
καὶ ἀπέστειλεν Δεββωρὰ καὶ ἐκάλεσεν τὸν Βαρὰκ υἱὸν Ἀβεινέεμ ἐκ Κάδης Νεφθαλείμ, καὶ
εἶπεν πρὸς αὐτόν
καὶ ἐπάξω πρὸς σὲ εἰς τὸν
χειμάρρουν Κεισὼν ἐπὶ τὸν Σεισαρὰ ἄρχοντα τῆς
δυνάμεως Ἰαβείν, καὶ τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ τὸ πλῆθος αὐτοῦ, κα παραδώσω αὐτὸν εἰς τὰς
χεῖράς σου;
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Βαράκ Ἐὰν πορευθῇς
μετ’ ἐμοῦ πορεύσομαι, καὶ ἐὰν μὴ
πορευθῃς οὐ πορεύσομαι· ὅτι οὐκ οἶδα τὴν ἡμέραν ἐν ᾗ εὐοδοῖ τὸν ἄγγελον κύριος μετ’
ἐροῦ.
καὶ
εἶπεν Πορευομένη πορεύσομαι μετὰ σοῦ· πλὴν γίνωσκε ὅτι οὐκ ἔσται τὸ
προτέρημά σου ἐπὶ τὴν ὁδὸν ἣν σὺ πορεύῃ, ὅτι ἐν χειρὶ γυναικὸς ἀποδώσεται κύριος τὸν
Σεισαρά. καὶ ἀνέστη Δεββωρὰ καὶ ἐπορεύθη ἁ Βαρὰκ ἐκ κἀδης.
καὶ ἐβόησεν Βαρὰκ τὸν Ζαβουλὼν κα τὸν
ὶ ἐκ Κάδης, καὶ ἀνέβησαν κατὰ
πόδας αὐτοῦ δέκα χιλιάδες καὶ ἀνέβη μετ’ αὐτοῦ Δεββωρά.
καὶ Χάβερ ὁ Κειναῖος
χωρίσθη ἀπὸ Καινὰ ἀπὸ τῶν υἱῶν Ἰωβὰβ γαμβροῦ Μωυσῆ,
καὶ τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἕως δρυὸς πλεονεκτούντων, ἥ ἑστιν ἐχόμενα
καὶ καὶ ἀνηγγέλη Σεισαρὰ ὅτι ἀνέβη Βαρὰκ υἱὸς Ἀβεινέεμ
εἰς ὄρος
Θαβώρ.
καὶ ἐκάλεσεν Σεισαρὰ πάντα τὰ ἄρματα αὐτοῦ,
ἐννακόσια ἅρματα σιδηρᾶ, καὶ
πάντα τὸν λαὸν τὸν μετ’ αὐτοῦ ἀπὸ Ἁρείσωθ τῶν ἐθνῶν εἰς τὸν χειμάρρουν Κεισών.
καὶ εἶπεν Δεββωρὰ
πρὸς Βαράκ Ἀνάστηθι, ὅτι αὕτη ἡ ἡμέρα ἐν ᾗ παρέδωκεν
Κύριος τὸν Σεισαρὰ ἐν τῆ χειρί σου, ὅτι κύριος ἐξελεύσετ σου. καὶ κατέβη Βαρὰκ κατὰ
τοῦ ὄρους Θαβώρ, καὶ ἀνδρῶν ὀπίσω αὐτοῦ.
καὶ ἐξέστησεν κύριος τὸν Σεισαρὰ κα πάντα
τὰ ἅρματα αὐτοῦ καὶ πᾶσαν τὴν
παρεμβολὴν αὐτοῦ ἐν στόματι ῥομ- φαίας ἐνώπιον Βαράκ· καὶ κατέβη Σεισαρὰ ἐπάνωθεν τοῦ
ἅρματος αὐτοῦ καὶ ἔφυγεν τοῖς ποσὶν αὐτοῦ.
καὶ Βαρὰκ διώκων ὀπίσω
ἕως ἑνός.
καὶ καὶ Σεισαρὰ ἔφυγεν τοῖς ποσὶν αὐτοῦ εἰς σκηνὴν Ἰαὴλ γυναικὸς Χάβερ ἑταίρου τοῦ
κειναίου, ὅτι εἰρήνη ἦν ἀνὰ μέσον βασιλέως βασιλέως Ἁσὼρ καὶ ἀνὰ μέσον οἴκου Χάβερ τοῦ
Κειναίου.
καὶ ἐξῆλθεν Ἰαὴλ εἰς συνάντησιν Σεισαρὰ καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριέ μου, ἔκκλινον πρὸς μέ,
μὴ φοβοῦ. καὶ ἐξέκλινεν
εἰς τὴν σκηνήν· καὶ περιέβαλεν αὐτὸν
ἐπιβολαίῳ.
καὶ Σεισαρὰ πρὸς αὐτήν Πότισόν με δὴ μικρὸν ὕδωρ, ὅτι ἐδίψησα. καὶ ἤνοιξεν τὸν ἀσκὸν
τοῦ γάλακτος καὶ ἐπότισεν αὐτόν, καὶ περιέβαλεν
αὐτόν.
καὶ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Σεισαρά Στῆθι δὴ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς, καὶ ἔσται ἐὰν
ἀνὴρ ἔλθῃ πρὸς σὲ καὶ ἐρωτήσῃ σε καὶ
εἴπῃ Εἰ ἔστιν ὧδε ἀνήρ ; καὶ ἐρεῖς
οὐκ ἔστιν.
καὶ ἔλαβεν Ἰαὴλ γυνὴ Χάβερ τὸν πάσσαλον τῆς σκηνῆς καὶ ἔθηκεν τὴν σφῦραν ἐν τῇ χειρὶ
αὐτῆς, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν ἐν κρυφῇ καὶ ἔπηξεν τὸν πάσσαλον ἐν τῷ κροτάφῳ αὐτοῦ,
καὶ διεξῆλθεν ἐν τῇ γῇ· καὶ αὐτὸς
ἐξεστὼς ἐσκοτώθη καὶ ἀπέθανεν.
κοὶ ἰδοὺ Βαρὰκ διώκων τὸν ἁ, καὶ ἐξῆλθεν Ἰαὴλ εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ εἶπεν αὐτῷ
Δεῦρο καὶ δείξω σοι τὸν ἄνδρα ὃν σὺ ζητεῖς. καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν, καὶ ἰδοὺ Σεισαρὰ
ῥεριμμένος νεκρός, καὶ ὁ πάσσαλος ἐν τῷ κροτάφῳ
αὐτοῦ.
καὶ ἐτρόπωσεν ὁ θεὸς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὸν Ἰαβεὶν
βασιλέα Χανάαν
ἔμπροσθεν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
καὶ ἐπορεύετο χεὶρ τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ πορευομένη καὶ σκληρυνομένη ἐπὶ Ἰαβεὶν βασιλέα V
Vἦσαν Δεββωρὰ καὶ Βαρὰκ υἱὸς Ἀβεινέεμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγοντες
Καὶ ἐποίησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, καὶ
ἔδωκεν αὐτοὺς
κύριος ἐν χειρὶ Μαδιὰμ ἑπτὰ ἔτη.
καὶ ἴσχυσεν χεὶρ Μαδιὰμ ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου
Μαδιὰμ τὰς τρυμαλιὰς τὰς ἐν τοῖς ὄρεσιν καὶ τὰ σπήλαια καὶ
τὰ
κρεμαστά.
καὶ ἐγένετο ἐὰν ἔσπειραν οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ,
καὶ κατέφθειραν τοὺς καρποὺς αὐτῶν ἴνως
ἐλθεῖν εἰς Γάζαν, καὶ οὐ
κατέλιπον ὑπόστασιν ζωῆς ἐν τῇ γῇ Ἰσραὴλ οὐδὲ ἐν τοῖς ποιμνίοις ταῦρον καὶ ὄνον.
ὅτι αὐτοὶ καὶ αἱ κτήσεις
αὐτῶν ἀνέβαινον, καὶ αἱ σκηναὶ αὐτῶν
παρεγίνοντο, καθὼς ἀκρὶς εἰς πλῆθος, καὶ αὐτοῖς καὶ τοῖς καμήλοις αὐτῶν οὐκ ἦν
ἀριθμός· καὶ εἰς τὴν γῆν Ἰσραὴλ καὶ διέφθειρον αὐτήν,
καὶ ἐπτώχευσεν
ὴλ σφόδρα ἀπὸ προσώπου Μαδιάμ.
Καὶ ἐβόησαν οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ πρὸς κύριον ἀπὸ προσώπου Μαδιάμ.
καὶ ἐξαπέστειλεν
κύριος ἄνδρα προφήτην πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ, καὶ εἶπεν
αὐτοῖς τάδε λέγει κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Ἐγώ εἰμι ὃς ἀνήγαγον ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, καὶ
ἐξήγαγον ὑμᾶς ἐξ οἴκου δουλίας ὑμῶν,
καὶ ἐρρυσάμην
ὑμᾶς ἐκ χειρὸς Αἰγύπτου καὶ ἐκ χειρὸς πάντων τῶν θλιβόντων
ὑμᾶς, καὶ ἐξέβαλον αὐτοὺς ἐκ προσώπου ὑμῶν, καὶ ἔδωκα ὑμῖν τὴν γῆν αὐτῶν·
καὶ εἶπα ὑμῖν Ἐγὼ κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν, οὐ φοβηθήσεσθε
τοὺς θεοὺς τοῦ
Ἀμορραίου, ἐν οἷς ὑμεῖς καθήσεσθε ἐν τῇ γῇ αὐτῶν· καὶ οὐκ εἰσηκούσατε τῆς φωνῆς
μου.
Καὶ ἦλθεν ἄγγελος Κυρίου
καὶ ἐκάθισεν ὑπὸ τὴν τερέμινθον τὴν ἐν Ἐφραθὰ
ἐν τῇ Ἰωὰς πατρὸς τοῦ ’Eσδρεί· καὶ Γεδεὼν υἱὸς αὐτοῦ ῥαβδίζων σῖτον ἐν ληνῷ εἰς
ἐκφυγεῖν ἀπὸ προσώπου τοῦ Μαδιάμ.
καὶ ὤφθη αὐτῷ ὁ ἄγγελος
Κυρίου καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Κύριος μετὰ σοῦ,
ἰσχυρὸς τῶν δυνάμεων.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Γεδεών Ἐν ἐμοί, κύριέ μου, καὶ εἰ ἔστιν
Κύριος μεθ’
ἡμῶν, εἰς τί εὗρεν ἡμᾶς τὰ κακὰ ταῦτα; καὶ ποῦ ἐστιν πάντα τὰ θαυμάσια αὐτοῦ ἃ
διηγήσαντο ἡμῖν οἱ πατέρες ἡμῶν λέγοντες
καὶ ἔδωκεν ἡμᾶς ἐν χειρὶ Μαδιάμ.
καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος κυρίου καὶ εἶπεν Πορεύου ἐν ἰσχύι σου ταύτῃ, καὶ
σώσεις
τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς Μαδιάμ·
ἰδοὺ ἐξαπέστειλά σε. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Γεδεών Ἐν ἐμοί, κύριέ μου, ἐν τίνι σώσω τὸν
Ἰ ἰδοὺ ἡ χιλιάς μου ἠσθένησεν ἐν Μανασσή, καὶ ἐγώ εἰμι ὁ
ἐν οἴκῳ πατρός
μου.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος Τυρίου κύριος ἔσται μετὰ σοῦ, καὶ πατάξεις τὴν Μαδιὰμ
ὡσεὶ ἄνδρα ἕνα.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Γεδεών Εἰ δὲ εὗρον ἔλεος ἐν ὀφθαλμοῖς σου
καὶ
ποιήσεις μοι σήμερον πᾶν ὅ τι ἐλάλησας μετ’ ἐμοῦ,
μὴ χωρισθῇς ἐντεῦθεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν με πρὸς σέ· καὶ ἐξοίσω τὴν θυσίαν καὶ θήσω
ἐνώπιόν σου. καὶ εἶπεν Ἐγώ εἰμι καθίσομαι ἕως τοῦ ἐπιστρέψαι σε.
καὶ Γεδεὼν εἰσῆλθεν καὶ ἐποίησεν ἔριφον αἰγῶν καὶ οἰφὶ ἀλεύρου, ἄζυμα, καὶ τὰ κρέα
ἔθηκεν ἐν τῷ κοφίνῳ, καὶ τὸν ζωμὸν ἔβαλεν ἐν τῇ χύτρᾳ, καὶ ἐξήνεγκεν αὐτὰ πρὸς αὐτὸν
ὑπὸ τὴν τερέμινθον· καὶ
προσήηισεν.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ λάβε τὰ κρέα καὶ τὰ ἄζυμα καὶ θὲς πρὸς τὴν
πέτραν ἐκείνην, καὶ τὸν
ζωμὸν ἐχόμενα ἔκχεε. καὶ ἐποίησεν οὕτως.
καὶ ἐξέτεινεν ὁ ἄγγελος Κυρίου τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου τῆς ἐν χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἥψατο τῶν
κρεῶν καὶ τῶν ἀζύμων, καὶ ἀνέβη πῦρ ἐκ τῆς πέτρας καὶ κατέφαγεν τὰ κρέα καὶ τοὺς
ἀζύμους· καὶ ὁ ἄγγελος κυρίου ἐπορεύθη ἀπὸ ὀφθαλμῶν
αὐτοῦ.
καὶ εἶδεν Γεδεὼν ὅτι ἄγγελος κυρίου οὗτός ἐστιν· καὶ εἶπεν Γεδεών Ἆ ἆ, κύριέ μου
κύριε, ὅτι εἶδον ἄηελον κυρίου πρόσωπον
πρόσωπον.
καὶ εἶπεν αὐτῷ κύριος Εἰρήνη σοι, μὴ φοβοῦ, οὐ μὴ
ἀποθάνῃς.
καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ Γεδεὼν θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ, καὶ ἐπεκάλεσεν αὐτῷ Εἰρήνη κυρίου,
ἴως τῆς ἡμέρας ταύτης ἔτι αὐτοῦ
ὄντος ἐν Ἐφραθὰ πατρὸς τοῦ Ἐσδρεί.
Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ νυκτὶ
καὶ καὶ οἰκοδομήσεις θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ τῷ θεῷ σου ἐπὶ κορυφὴν
τοῦ
Μαουὲκ τούτου ἐν τῇ παρατάξει, καὶ λήμψῃ τὸν μόσχον τὸν δεύτερον καὶ ἀνοίσεις
ὁλοκαύτωμα ἐν τοῖς ξύλοις τοῦ ἄλσους οὗ ἐξολεθρεύσεις.
καὶ ἔλαβεν Γεδεὼν δέκα ἄνδρας ἀπὸ τῶν δούλων
ἑαυτοῦ, καὶ ἐποίησεν ὃν
τρόπον ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν κύριος· καὶ ἐγενήθη ὡς ἐφοβήθη τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
καὶ τοὺς ἄνδρας τῆς . πόλεως τοῦ ποιῆσαι(ἡμέρας,) καὶ ἐποίησεν νυκτός.
καὶ ὤρθρισαν οἱ
ἄνδρες τῆς πόλεως τὸ πρωί, καὶ ἰδοὺ καθῄρητο τὸ
θυσιαστήριον τοῦ Βάαλ, καὶ τὸ ἄλσος τὸ ἐπ’ αὐτῷ ὠλέθρευτο· καὶ εἰν τὸν μόσχον τὸν
δεύτερον, ὃν ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ ᾠκοδομημένον.
καὶ
εἶπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ τίς ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο; καὶ
ἐπεζήτησαν καὶ ἠρεύνησαν, καὶ ἔγνωσαν ὅτι Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἐποίησεν τὸ ῥῆμα τοῦτο.
καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως πρὸς ἰωάς
Ἐξένεγκε τὸν υἱόν σου καὶ
ἀποθανέτω, ὅτι καθεῖλεν τὸ θυσιαστήριον τοῦ Βάαλ, καὶ ὅτι ὠλέθρευσεν τὸ ἄλσος τὸ ἐπ’
αὐτῷ.
καὶ εἶπεν
Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς τοῖς ἀνδράσιν πᾶσιν οἳ ἐπανέστησαν αὐτῷ Μὴ
ὑμεῖς νῦν δικάζεσθε ὑπὲρ τοῦ Βάαλ; ἢ ὑμεῖς σώσετε αὐτόν; ὃς • ἐὰν δικάσηται αὐτῷ,
θανατωθήτω ἕως πρωί· εἰ θεός ἐστιν, δικαζέσθω αὐτῷ, ὅτι καθεῖλεν τὸ θυσιαστήριον
αὐτοῦ.
καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸ
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ Ἀρβάαλ, λέγων Δικασάσθω ἐν αὐτῶ ὁ
Βάαλ, ὅτι καθῃρέθη τὸ θυσιαστήριον αὐτοῦ.
Καὶ πᾶσα Μαδιὰμ καὶ
ἐν κοιλάδι Ἐζερεἑλ.
καὶ πνεῦμα κυρίου ἐνεδυνάμωσεν τὸν Γεδεών, καὶ ἐσάλπισεν ἐν κερατίνῃ, καὶ ἐφοβήθη
Ἀβιέζερ ὀπίσω
αὐτοῦ.
καὶ ἀγγέλους ἀπέστειλεν εἰς πάντα Μανασσὴ καὶ ἐν ’ καὶ ἐν Σαβουλὼν καὶ Νεφθαλεί, καὶ
ἀνέβη εἰς συνάντησιν
καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς τὸν θεόν Εἰ σὺ σώζεις ἐν χειρί μου τὸν
Ἰσραὴλ
καθὼς ἐλάλησας,
ἰδοὺ ἐγὼ τίθημι τὸν πόκον τοῦ ἐρίου ἐν τῇ ἅλωνι· ἐὰν δρόσος γένηται ἐπὶ τὸν πόκον
μόνον καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν ξηρασία, γνώσομαι ὅτι σώσεις ἐν χειρί μου τὸν Ἰσραὴλ
καθὼς ἐλάλησας.
καὶ ἐγένετο οὕτως· καὶ ὤρθρισεν τῇ ἐπαύριον καὶ ἐξεπίασεν τὸν πόκον, καὶ ἔσταξεν
δρόσος ἀπὸ τοῦ πόκου, πλήρης
λεκάνη ὕδατος.
καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς τὸν θεόν Μὴ δὴ ὀργισθήτω ὁ θυμός σου ἐν ἐμοί, καὶ λαλήσω ἔτι
ἅπαξ· πειράσω δὲ καί γε ἔτι ἅπαξ ἐν τῷ πόκῳ, καὶ γενέσθω ἡ ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον
μόνον, καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν γενηθήτω δρόσος.
καὶ ἐποίησεν οὕτως ὁ θεὸς ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ· καὶ ἐγένετο ξηρασία ἐπὶ τὸν πόκον VII
VIIἸαρβάλ, αὐτός ἐστιν Γεδεών, καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετ’ αὐτοῦ, καὶ παρενέβαλον ἐπὶ πηγὴν
Ἀράδ· καὶ παρεμβολὴ Μαδιὰμ ἦν αὐτῶ ἀπὸ
βορρᾶ ἀπὸ Γαβααθαμωρὰ ἐν
κοιλάδι.
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Γεδεών Πολὺς ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ ὥστε μὴ παραδοῦναί με τὴν χειρὶ
αὐτῶν, μή ποτε καυχήσηται Ἰσραὴλ ἐπ’ ἐμὲ λέγων Ἡ
ἔσωσεν με.
καὶ νῦν λάλησον δὴ ἐν ὠσὶν τοῦ λαοῦ λέγων τίς ὁ φοβούμενος καὶ δειλός; ἐπιστρεφέτω
καὶ ἐκχωρείτω ἀπὸ ὄρους Γαλαάδα.
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Γεδεών Ἔτι ὁ λαὸς
πολύς. κατένεγκον αὐτοὺς πρὸς τὸ
ὕδωρ, καὶ ἐκκαθαρῶ σοι αὐτὸν ἐκεῖ· καὶ ἱστᾶι ὃν ἐὰν ὀπῶ πρὸς σέ οὗτος πορεύσεται σὺν
σοι, αὐτὸς πορεύσεται σὺν σοί· καὶ πᾶς ὃν ἐὰν εἴπω πρὸς σέ οὗτος οὐ πορεύεσται μετὰ
σοῦ, αὐτὸς οὐ πορεύσεται μετὰ σοῦ.
καὶ κατήνεγκεν
τὸν λαὸν πρὸς τὸ ὕδωρ. καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Γεδεών Πᾶς ὃς
ἄη λάψῃ τῇ γλώσσῃ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ὕδατος ὡς ἐὰν λάψῃ ὁ κύων, στήσεις αὐτὸν κατὰ μόνας,
καὶ πᾶς ὃς ἐὰν κλίνῃ ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ πιεῖν·
καὶ ἐγένετο ὁ ἀριθμὸς τῶν λαψάντων ἐν χειρὶ αὐτῶν πρὸς τὸ στόμα
αὐτῶν
τριακόσιοι ἄνδρες, καὶ πᾶν τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ ἔκλιναν ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτῶν πιεῖν
ὕδωρ.
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Γεδεών Ἐν
τοῖς τριακοσίοις ἀνδράσιν τοῖς λάψασιν
σώσω ὑμᾶς καὶ δώσω τὴν Μαδιὰμ ἐν χειρί σου, καὶ πᾶς ὁ λαὸς πορεύσονται ἀνὴρ εἰς τὸν
τόπον αὐτοῦ.
καὶ ἔλαβον τὸν ἐπισιτισμὸν τοῦ λαοῦ ἐν χειρὶ αὐτῶν καὶ τὰς
κερατίνας
αὐτῶν· καὶ τὸν πάντα ἄνδρα Ἰσραὴλ ἐξαπέστειλεν ἄνδρα εἰς σκηνὴν αὐτοῦ, καὶ τοὺς
τριακοσίους ἄνδρας κατίσχυσεν. καὶ ἡ ἡ Μαδιὰμ ἦσαν αὐτοῦ ὑποκάτω ἐν τῇ κοιλάδι.
Καὶ
νυκτὶ ἐκείνῃ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν κύριος Ἀνάστας κατάβηθι ἐν τῇ
παρεμβολῇ, ὅτι παρέδωκα αὐτὴν ἐν τῇ χειρί σου.
καὶ εἰ φοβῇ σὺ καταβῆναι, κατάβηθι σὺ κα Φάρα τὸ παιδάριόν σου
εἰς τὴν
παρεμβολήν,
καὶ ἀκούση τί λαλήσουσιν· καὶ μετὰ τοῦτο
κατέβη αὐτὸς καὶ Φάρα τὸ
παιδάριον αὐτοῦ πρὸς ἀρχὴν τῶν πεντή- κοντα οἳ ἦσαν ἐν τῇ παρεμβολῇ.
καὶ Μαδιὰμ καὶ Ἀμαλὴκ καὶ
πάντες υἱοὶ ἀνατολῶν βεβλημένοι ἐν τῇ κοιλάδι
ὡσεὶ ἀκρὶς εἰς πλῆθος,
ἐπὶ χείλους τῆς θαλάσσης εἰς πλῆθος.
καὶ ἦλθεν Γεδεών, καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ ἐξηγούμενος τῷ πλησίον αὐτοῦ ἐνύπνιον, καὶ εἶπεν
Ἐνύπνιον ἰδοὺ ἐνυπνιασάμην, καὶ ἰδοὺ μαγὶς ἄρτου κριθίνου στρεφομένη ἐν τῆ παρεμβολῇ
Μαδιάμ, καὶ ἦλθεν ἕως τῆς σκηνῆς καὶ ἐπάταξεν αὐτήν,
καὶ ἔπεσεν, καὶ
ἀνέστρεψεν αὐτὴν ἄνω, καὶ ἔπεσεν ἡ σκηνή.
καὶ ἀπεκρίθη ὁ πλησίον αὐτοῦ καὶ εἶπεν Οὐκ ἔστιν αὕτη εἰ μὴ ῥομφαία Γεδεὼν υἱοῦ Ἰωὰς
ἀνδρὸς Ἰσραήλ· παρέδωκεν ὁ θεὸς ἐν χειρὶ αὐτοῦ
τὴν Μαδιὰμ καὶ πᾶσαν τὴν
παρεμβολήν.
καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Γεδεὼν τὴν ἐξήγησιν τοῦ ἐνυπνίου καὶ τὴν σύνκρισιν αὐτοῦ, καὶ
προσεκύνησεν κυρίῳ, καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὴν παρεμβολὴν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Ἀνάστητε, ὅτι
παρέδωκεν κύριος ἐν χειρὶ ἡμῶν τὴν παρεμβολὴν
Μαδιάμ.
καὶ διεῖλεν τοὺς τριακοσίους ἄνδρας εἰς τρεῖς ἀρχάς, καὶ ἔδωκεν κερατίνας ἐν χειρὶ
πάντων καὶ ὑδρείας κενὰς καὶ
λαμπάδας ἐν ταῖς ὑδρείαις,
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἀπ’ ἐμοῦ καὶ οὕτως ποιήσετε· καὶ ἰδοὺ ἐγὼ εἰσπορεύομαι ἐν ἀρχῇ
τῆς
βολῆς, καὶ ἱστᾶι καθὼς ἂν ποιήσω οὕτως ποιήσετε·
καὶ σαλπιῶ ἐν τῇ κερατίνη ἐγώ, καὶ πάντες μετ’ ἐμοῦ σαλπιεῖτε ἐν ταῖς κερατίναις
κύκλῳ ὅλης τῆς παρεμβολῆς, καὶ ἐρεῖτε τῷ κυρίῳ καὶ τῶ
Γεδεών.
Καὶ εἰσῆλθεν Γεδεὼν καὶ οἱ ἑκατὸν ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ ἐν ἀρχῇ τῆς παρεμβολῆς ἐν ἀρχῇ
τῆς φυλακῆς μέσης· καὶ ἐγείροντες ἤγειραν τοὺς φυλάσσοντας, καὶ ἐσάλπισαν ἐν ταῖς
κερατίνοις, καὶ ἐξετίναξαν τὰς ὑδρείας τὰς ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν.
καὶ ἐσάλπισαν αἱ τρεῖς ἀρχαὶ ἐν ταῖς κερατίναις, καὶ σ τὰς ὑδρείας, καὶ ἐκράτησαν ἐν
χερσὶν ἀριστεραῖς αὐτῶν τὰς καὶ ἐν χερσὶν δεξιαῖς αὐτῶν τὰς κερατίνας τοῦ
καὶ ἔστησαν ἀνὴρ
ἐφ’ ἑαυτῷ τῆς παρεμβολῆς, καὶ ἔδραμεν πᾶσα ἡ παρεμβολή,
καὶ ἐσήμαναν καὶ ἔφυγαν.
καὶ. ἐσάλπισαν ἐν ταῖς ταῖς ὅσας
κερατίναις, καὶ ἔθηκεν κύριος τὴν
ῥομφαίαν ἀνδρὸς ἐν τῷ πλησίον αὐτοῦ ἐν πάσῃ τῆ παρεμβολῇ· καὶ ἔφυγεν ἡ παρεμβολὴ ἕως
Βηθσεεδτὰ Γαραγάθα, ἕως χείλους Ἀβωμεουλὰ ἐπὶ Ταβάθ.
καὶ ἐβόησαν
ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἀπό Νεφθαλεὶ καὶ ἀπὸ Ἀσήρ καὶ ἀπὸ παντὸς
Μανασση, καὶ ἐδίωξαν ὀπίσω Μαδιάμ.
Καὶ ἀγγέλους ἀπέστειλεν Γεδεὼν
ἐν παντὶ ὄρει Ἐφράιμ λέγων Κατάβητε εἰς
συνάντησιν Μαδιάμ, καὶ καταλάβετε ἑαυτοῖς τὸ ὕδωρ ἕως Βαιθηρὰ καὶ τὸν Ἰορδάνην· καὶ
ἐβόησεν πᾶς ἀνὴρ Ἐφράιμ, καὶ προκατελάβοντο τὸ ὕδωρ ἕως Βαιθηρὰ καὶ τὸν Ἰορδάνην.
καὶ συνέλαβον τοὺς ἄρχοντας Μαδιάμ, κα τὸν
καὶ τὸν Ζήβ, καὶ ἀπέκτειναν
τὸν Ὀρὴβ ἐν Σούρ, κα τὸν Σὴβ καὶ Ζὴβ ἤνεγκαν πρὸς Γεδεὼν ἀπὸ πέραν τοῦ Ἰορδάνου. καὶ
VIII
VIIIεἶπαν πρὸς Γεδεὼν όνὴρ Ἐφρόιμ Τί τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν τοῦ μὴ καλέσαι ἡμᾶς ὅτε ἐπορεύθης παρατάξασθαι· ἐν Μαδιάμ; καὶ πρὸς αὐτὸν ἰσχυρῶς.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Τί ἐποίησα
νῦν καθῶς ὑμεῖς; ἢ οὐχὶ κρεῖσσον
ἐπιφυλλὶς Ἐφράιμ ἢ τρύγητός Ἀβιέζερ;
ἐν χειρὶ ὑμῶν παρέδωκεν κύριος τοὺς ἄρχοντας Μαδιάμ,
καὶ τὸν Ζήβ· καὶ τί
ἠδυνήθην ποιῆσαι ὡς ὑμεῖς; τότε ἀνέθη τὸ πνεῦμα αὐτῶν ἀπ’ αὐτοῦ ἐν τῷ λαλῆσαι αὐτὸν
τὸν λόγον τοῦτον.
Καὶ ἦλθεν Γεδεὼν ἐπὶ τὸν Ἰορδάνην, καὶ διέβη αὐτὸς
καὶ οἱ τριακόσιοι
ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ πεινῶντες κα διώκοντες.
καὶ εἶπεν τοῖς ἀνδράσιν Σοκχώθ Δότε δὴ ἄρτους εἰς τροφὴν τῷ
διώκων ὀπίσω τοῦ Ζέβεε καὶ Σελμανὰ βασιλέων Μαδιάμ.
καὶ εἶπον οἱ ἄρχοντες Σοκχώθ Μὴ χεὶρ Ζέβεε καὶ Σελμανὰ νῦν ἐν χειρί σου;
οὐ δώσομεν τῇ δυνάμει σου ἄρτους.
καὶ εἶπεν Γεδεών Διὰ τοῦτο ἐν τῷ δοῦναι κύριον τὸν Σέβεε καὶ Σελμανὰ ἐν χειρί μου,
καὶ ἐγὼ ἀλοήσω τὰς σάρκας ὑμῶν ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς ἐρήμου καὶ ἐν ταῖς
ἁβαρκηνείν.
καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Φανουήλ, καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτοὺς ὡσαύτως· καὶ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ
οἱ ἄνδρες Φανουὴλ ὃν τρόπον
ἀπεκρίθησαν ἄνδρες Σοκχώθ.
καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς ἄνδρας Φανουήλ Ἐν ἐπιστροφῇ μου μετ’ εἰρήνης τὸν πύργον τοῦτον
κατασκάψω.
Καὶ Ζέβεε καὶ Σελμανὰ ἐν Καρκάρ, καὶ ἡ παρεμβολὴ αὐτῶν μετ’ αὐτῶν ὡσεὶ δέκα πέντε
χιλιάδες, πάντες οἱ καταλελιμμένοι ἀπὸ πάσης παρεμβολῆς ἀλλοφύλων· καὶ οἱ πεπτωκότες
ἑκατὸν
εἴκοσι χιλιάδες ἀνδρῶν σπωμένων ῥομφαίαν.
καὶ ἀνέβη Γεδεὼν ὁδὸν τῶν σκηνούντων ἐν σκηναῖς ἀπὸ ἀνατολῶν τῆς Νάβαι καὶ Ἰεγεβάλ·
καὶ ἐπάταξεν τὴν παρεμβολήν, καὶ ἡ παρεμβολὴ ἦν πεποιθυῖα.
καὶ ἔφυγον
Ζέβεε καὶ Σελμανά·
καὶ ἐδίωξεν ὀπίσω αὐτῶν, καὶ ἐκράτησεν τοὺς δύο βασιλεῖς Μαδιάμ, τὸν Ζέβεε καὶ τὸν
Σελμανά,
καὶ πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν ἐξέστησεν.
καὶ ἐπέστρεψεν Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἀπὸ τῆς παρατάξεως ἀπὸ ἐπάνωθεν τῆς παρατάξεως Ἄρες.
καὶ συνέλαβεν παιδάριον ἀπὸ τῶν ἀνδρῶν Σοκχώθ, κ αὐτόν· καὶ ἔγραψεν πρὸς αὐτὸν τὰ
ὀνόματα τῶν ἀρχόντων
καὶ τῶν πρεσβυτέρων αὐτῶν, ἑβδομήκοντα καὶ ἑπτὰ
ἄνδρας.
καὶ
καὶ ἔλαβεν τοὺς πρεσβυτέρους τῆς πόλεως ἐν ταῖς ἀκάνθαις τῆς
ἐρήμου καὶ
ταῖς βαρακηνείμ, καὶ ἠλόησεν ἐν αὐτοῖς τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως.
καὶ τὸν πύργον Φανουὴλ κατέστρεψεν, καὶ ἀπέκτεινεν
τοὺς ὄνδρος τῆς
πόλεως.
καὶ εἶπεν πρὸς Ζέβεε καὶ Σελμονά Ποῦ
οἱ ἄνδρες οὓς ἀπεκτείνατε ἐν Θαβώρ;
καὶ εἶπαν Ὡς σὺ ὣς αὐτοί, εἰς ὁμοίωμα υἱοῦ βασιλέως.
καὶ εἶπεν Γεδεών Ἀδελφοί μου καὶ υἱοὶ
τῆς μητρός μου ἦσαν· ζῆ Κύριος, εἰ
ἐζοκσονήκειτε αὐτούς, οὐκ ἆν ἀπέκτεινα ὑμᾶς.
καὶ εἶπεν Ἰέθερ τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ Ἀναστὰς
ἀπόκτεινον αὐτούς. καὶ οὐκ
ἔσπασεν τὸ παιδάριον τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ. ὅτι ἐφοβήθη, ὅτι ἔτι νεώτερος ἢν.
καὶ εἶπεν Ζέβεε κα
Σελμανά Ἀνάστα σὺ καὶ συνάντησον ἡμῖν, ὅτι ὡς ἀνδρὸς
ἡ δύναμίς σοῦ. καὶ ἀνέστη Γεδεὼν καὶ ἀπέκτεινεν τὸν Ζέβεε καὶ τὸν Σαλμανά, καὶ ἔλαβεν
τοὺς μηνίσκους τοὺς ἐν τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν
καὶ εἶπον ἀνὴρ Ἰσραὴλ πρὸς Γεδεών κύριε, ἄρξον
ἡμῶν καὶ σὺ καὶ ὁ υἱός
σου· ὅτι σὺ ἔσωσας ἡμᾶς ἐκ χειρὸς Μαδιάμ.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Γεδεών οὐκ ἄρξω ἐγώ, καὶ οὐκ ἄρξει ὁ υἱός
μου ἐν
ὑμῖν. κύριος ἄρξει ὑμῶν.
καὶ εἶπεν Γεδεὼν πρὸς αὐτούς
Αἰτήσομαι παρ’ ὑμῶν αἴτημα, καὶ δότε μοι
ἀνὴρ ἐνώτιον ἐκ σκύλων αὐτοῦ. ὅτι ἐνώτια χρυσᾶ αὐτοῖς, ὅτι Ἰσμαηλεῖται ἦσαν.
καὶ εἶπαν
Διδόντες δώσομεν· καὶ ἀνέπτυξεν τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ, καὶ ἔβαλεν
ἐκεῖ ἀνὴρ ἐνώτιον σκύλων αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο ὁ σταθμὸς τῶν ἑνωτίων
τῶν χρυσῶν ὦν ᾔτησεν χίλιοι καὶ
πεντακόσιοι χρυσοῖ, παρὲξ τῶν
τοῖς τραχήλοις τῶν καμήλων αὐτῶν.
καὶ ἐποίησεν αὐτὸ Γεδεὼν εἰς ἐφώθ, καὶ ἔστησεν αὐτὸ ἐν πόλει αὐτοῦ Ἐφραθά· καὶ
ἐξεπόρνευσεν πᾶς Ἰσραὴλ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκεῖ, καὶ ἐγένετο τῷ Γεδεὼν καὶ
τῷ
οἴκῳ αὐτοῦ εἰς σκῶλον.
καὶ συνεστάλη Μαδιὰμ ἐνώπιον Ἰσραήλ, καὶ οὐ προσέθηκαν ἆραι κεφαλὴν αὐτῶν. καὶ ἡσύ
ἡ γῆ τεσσεράκοντα ἔτη ἐν ἡμέραις Γεδεών.
Καὶ
Ἰεαροβάαλ υἱὸς Ἰωὰς καὶ ἐκάθισεν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ.
καὶ τῷ ἦσαν ἑβδομήκοντα υἱοὶ ἐκπεπορευμένοι ἐκ μηρῶν αὐτοῦ, ὅτι γυναῖκες
πολλαὶ ἦσαν αὐτῷ.
καὶ παλλακὴ αὐτοῦ ἦν ἐν Συχέμ· καὶ ἔτεκεν
αὐτῷ καί γε αὐτὴ υἱόν, καὶ
ἔτηκεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀβειμέλεχ.
καὶ ἀπέθανεν Γεδεὼν υἱὸς Ἰωὰς ἐν πόλει αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη ἐν τῷ τάφῳ
Ἰωὰς
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν ἐφραθὰ Ἀβιεσδρί.
Καὶ ἐγένετο κ ἀπέθανεν Γεδεών, καὶ ἐπέστρεψαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ ἑ ὀπίσω τῶν Βααλείμ,
καὶ ἔθηκαν ἑαυτοῖς τῶ Βάαλ διαθήκην τοῦ εἶναι
αὐτοῖς αὐτὸν εἰς θεόν.
καὶ οὐκ ἐμνήσθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ κυρίου τοῦ θεοῦ τοῦ ῥυσαμένου αὐτοὺς ἐκ χειρὸς
πάντων τῶν θλιβόντων
αὐτοὺς κυκλόθεν.
καὶ οὐκ ἐποίησαν ἔλεος μετὰ τοῦ οἴκου Ἰεροβάαλ, αὐτός ἐστιν Γεδεών, κατὰ πάντα τὰ ἀγαθὰ ἃ ἐποίησεν μετὰ Ἰσραήλ.
Καὶ ἐπορεύθη Ἀβειμέλεχ υἱὸς Ἰεροβάαλ εἰς Συχὲμ πρὸς ἀδελφοὺς μητρὸς αὐτοῦ, καὶ
ἐλάλησεν πρὸς αὐτοὺς καὶ πρὸς πᾶσαν συγγενίαν
οἴκου πατρὸς μητρὸς αὐτοῦ
λέγων
Λαλήσατε δὴ ἐν τοῖς ὠσὶν
καὶ
ἐλάησαν μπερὶ αὐτοῦ οἱ ἀδελφοὶ τῆς μητρὸς αὐτοῦ ἐν τοῖς ὠσὶν πόντων
τῶν ἀνδρῶν Συχὲμ πάντας τοὺς λόγους τούτους· καὶ ἔκανεν ἡ καρδία αὐτῶν ὀπίσω
Ἀβειμέλεχ, ὅτι εἶπαν Ἀδελφὸς ἡμῶν ἐστιν, καὶ ἔδωκαν αὐτῶ ἑβδομήκοντα ἀργυρίου ἐξ οἴκου
Βααλβερίθ·
καὶ
ἐμισθώσατο ἑαυτῷ Ἀβειμἑλεχ ἄνδρας κενοὺς καὶ δειλούς, κα ἐπορεύθησαν
ὀπίσω αὐτοῦ.
καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρός αὐτοῦ
εἰς Ἐφράθα καὶ ἀπέκτεινεν
τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ υἱοὺς Ἰεροβάαλ ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἐπὶ λίθον ἕνα· καὶ κατελείφθη
Ἰωαθὰν υἱὸς Ἰεροβάαλ ὁ νεώτερος, ὅτι ἐκρύβη.
Καὶ συνήχθησαν πάντες
ἄνδρες Σικίμων καὶ πᾶς οἶκος Βηθμααλών, καὶ
ἐπορεύθησαν καὶ ἐβασίλευσαν τὸν Ἀβειμέλεχ πρὸς τῇ βαλάνῳ τῇ εὑρετῇ τῆς στάσεως τῆς ἐν
Σικίμοις.
καὶ ἀνηγγέλη τῷ Ἰωαθάν· καὶ ἐπορεύθη καὶ ἔστη
ἐπὶ κορυφὴν ὄρους
Γαρειζείν, καὶ ἐπῆρεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ κα ἔκλαυσεν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἀκούσατέ μου,
ἄνδρες Σικίμων, καὶ ἀκούσεται ὑμῶν ὁ θεός.
πορευόμενα ἐπορεύθη τὰ ξύλα τοῦ χρίσαι ἐφ’ ἑαυτὰ
βασιλέα, καὶ εἶπον τῆ
ἐλαίᾳ βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.
καὶ εἶπεν
αὐτοῖς ἢ ἐλαία Μὴ ἀπολείψασα τὴν πιότητά μου, ἐν ᾗ δοξάσουσι
τὸν θεὸν ἄνδρες, πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
καὶ εἶπον τὰ
ξύλα τῇ συκῇ Δεῦρο βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἡ
συκῆ Μὴ ἀπολείψασα ἐγὼ τὴν γλυκύτητά μου κα τὰ
γενήματά μου τὰ ἀγαθὰ πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
καὶ εἶπαν τὰ ξύλ‘α
πρὸς τὴν ἄμπελον Δεῦρο σὺ βασίλευσον ἐφ’ ἡμῶν.
καὶ εἶπεν αὐτὸς
καὶ ἀνθρώπους πορεύσομαι κινεῖσθαι ἐπὶ τῶν ξύλων;
καὶ εἶπαν
πάντα τὰ ξύλα τῇ ῥάμνῳ Δεῦρο σὺ βασίλευσον ἐφ' ἡμῶν.
καὶ εἶπεν ἡ ῥάμνος πρὸς τὰ ξύλα Εἰ ἐν ἀληθείᾳ χρίετέ με ὑμεῖς τοῦ βασιλεύειν ἐφ’
ὑμᾶς, δεῦτε ὑπόστητε ἐν τῇ σκιᾷ μου· καὶ εἰ μή,
ἐξέλθῃ πῦρ ἀπ’ ἐμοῦ καὶ
καταφάγῃ τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου.
καὶ νῦν εἰ ἐν ἀληθείᾳ καὶ τελειότητι ἐποιήσατε καὶ ἐβασιλεύσατε τὸν Ἀβειμέλεχ, καὶ εἰ
ἀγαθωσύνην ἐποιήσατε μετὰ Ἰεροβάαλ καὶ μετά τοῦ οἴκου αὐτοῦ, καὶ εἰ ὡς ἀνταπόδοσις
χειρὸς αὐτοῦ ἐποιήσατε αὐτῶ·
ὡς παρετάξατο ὁ πατήρ μου ὑπὲρ τὴν ψυχὴν
αὐτοῦ ἐξ ἐναντίας καὶ ἐρύσατο
ὑμᾶς ἐκ χειρὸς Μαδιάμ,
καὶ ὑμεῖς ἐπανέστητε ἐπὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός μου σήμερον καὶ ἀπεκτείνατε τοὺς υἱοὺς
αὐτοῦ ἑβδομήκοντα ἄνδρας ἐπὶ λίθον ἕνα, καὶ ἐβασιλεύσατε τὸν Ἀβειμέλεχ υἱὸν παιδίσκης
αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς ἄνδρας Σικίμων, ὅτι
ἀδελφὸς ὑμῶν ἐστιν·
καὶ εἰ ἐν ἀληθείᾳ καὶ τελειότητι ἐποιήσατε μετὰ Ἰεροβάαλ καὶ μετὰ τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐν
τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ, εὐφρανθείητε
ἐν Ἀβειμέλεχ, καὶ εὐφρανθείη καί γε αὐτὸς
ἐφ’ ὑμῖν.
εἰ δὲ οὐ, ἐξέλθοι πῦρ ἀπὸ Ἀβειμέλεχ καὶ φάγοι τοὺς ἄνδρας ῥᾶς Σικίμων καὶ τὸν οἶκον
Βηθημααλλών, καὶ ἐξέλθοι πῦρ ἀπὸ ἀνδρῶν Σικίμων καὶ ἐκ τοῦ οἴκου
Βηθμααλλὼν καὶ καταφάγοι τὸν Ἀβειμέλεχ.
καὶ ἔφυγεν Ἰωαθὰν καὶ ἀπέδρα, καὶ ἐπορεύθη ἕως Βαιὴρ καὶ ᾤκησεν ἐκεῖ προσώπου
Ἀβειμέλεχ
ἀδελφοῦ αὐτοῦ.
Καὶ ἦρξεν Ἀβειμἑλεχ ἐπὶ Ἰσραὴλ τρία
ἔτη.
καὶ ἐξαπέστειλεν ὁ θεὸς πνεῦμα πονηρὸν ἀνὰ μέσον καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ἀνδρῶν Σικίμων,
καὶ ἠθέτησαν ἄIδρ
ἐν τῷ οἴκῳ Ἀβειμέλεχ·
τοῦ ἐπαγαγεῖν τὴν ἀδικίαν τῶν ἑ Ἰεροβάαλ καὶ τὰ αἵματα αὐτῶν, τοῦ θεῖναι ἐπὶ ᾿
καὶ ἔθηκαν
αὐτῷ οἱ ἄνδρες Σικίμων ἐνεδρεύοντας ἐπὶ τὰς κεφαλὰς τῶν
ὀρέων, διήρπαζον πάντα ὃς παρεπορεύετο ἐπ’ αὐτοὺς ἐν τῇ ὁδῷ· καὶ ἀπηγγέλη τῷ βασιλεῖ
Ἀβειμέλεχ.
καὶ ἦλθεν Γάλααδ υἱὸς Ἰώβηλ καὶ
οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ παρῆλθον ἐν
Σικίμοις, καὶ ἤλπισαν ἐν αὐτῷ οἱ ἄνδρες Σικίμων.
καὶ ἐξῆλθον εἰς ἀγρὸν κα ἐτρύγησαν τοὺς
ἀμπελῶνας αὐτῶν καὶ ἐπάτησαν,
καὶ ἐποίησαν ἐλλουλείμ, κα εἰς οἶκον θεοῦ αὐτῶν καὶ ἔφαγον καὶ εἶπον καὶ κατηράσαντο
τὸν Ἀβειμέλεχ.
καὶ εἶπεν Γάαδ υἱὸς Ἰώβηλ Τίς έστιν Αβειμελεχ
καὶ τίς ἐστιν υἱὸς Συχὲμ
ὅτι δουλεύσομεν αὐτῷ; οὐχ υἱὸς καὶ Ζεβούλ, ἐπίσκοπος αὐτοῦ, δοῦλος αὐτοῦ σὺν τοῖς
ἀνδράσιν Ἑμμὼρ πατρὸς Συχέμ; κα τί ὅτι δουλεύσομεν αὐτῷ ἡμεῖς;
καὶ
τίς δώῃ τὸν λαὸν τοῦτον ἐν χειρί μου; καὶ μεταστήσω ’τον Ἀβειμέλεχ
καὶ ἔρω πρὸς αὐτόν Πηλήθυνον τὴν δύναμίν σου καὶ ἔξελθε.
καὶ
ἤκουσεν Ζεβοὺλ ἄρχων τῆς πόλεως τοὺς λόγους Γάλααδ υἱοῦ Ἰώβηλ, καὶ
ὠργίσθη θυμῷ αὐτός.
καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Ἂβειμέλεχ
ἐν κρυφῇ λέγων Ἴδου Γάλααδ υἱὸς
Ἰώβηλ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἔρχονται εἰς Συχέμ, καὶ ἰδοὺ αὐτοὶ περικάθηνται τὴν πόλιν
ἐπὶ σέ.
καὶ νῦν ἀναστὰς νυκτὸς νυκτὸς σὺ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετὰ σοῦ, καὶ ἐνέδρευσον
ἐν τῷ ἀγρῷ.
καὶ ἱστᾶι τὸ πρωὶ ὁμὰ τῷ ἀνατεῖλαι τὸν ἥλιον ὀρθριεῖς
καὶ ἐκτενεῖς ἐπὶ
τὴν πόλιν, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ’ αὐτοῦ ἐκπορεύονται πρὸς σέ, καὶ ποιήσεις
αὐτῷ ὅσα ἀν’ εὕρῃ ἡ χείρ σου·
καὶ ἀνέστη Ἀβειμέλεχ καὶ πᾶς ὁ λαὸς μετ’ αὐτοῦ νυκτός, καὶ
τέτρασιν
ἀρχαῖς.
καὶ ἐξῆλθεν Γάλααδ υἱὸς
Ἀβειμέλεχ καὶ ὁ λαὸς ὁ μετ’ αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἐνέδρου.
καὶ εἶδεν Γάλααδ υἱὸς Ἰώβηλ τὸν λαόν, καὶ εἶπεν πρὸς Ζεβούλ ἰδοὺ λαὸς καταβαίνει ἀπὸ
κεφαλῶν τῶν ὀρέων· καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ζεβούλ τὴν
σκιὰν τῶν ὀρέων σὺ
βλέπεις ὡς ἄνδρας.
καὶ προσέθετο ἔτι Γάλααδ τοῦ λαλῆσαι καὶ εἶπεν Ἴδου λαὸς καταβαίνων κατὰ θάλασσαν ἀπὸ
τοῦ ἐχόμενα ὀμφαλοῦ τῆς γῆς, καὶ ἀρχὴ ἑτέρα ἔρχεται διὰ ὁδοῦ Ἠλωνμαωνεμείν.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ζεβούλ Ταὶ ποῦ ἐστιν τὸ στόμα σου ὡς ἐλάλησας τίς ἐστιν
Ἀβειμέλεχ ὅτι δουλεύσομεν αὐτῷ; μὴ οὐχὶ οὗτος ὁ λαὸς ὃν ἐξουδένωσας; ἔξελθε δὴ νῦν καὶ
παράταξαι
αὐτῷ.
καὶ ἐξῆλθεν Γάλααδ ἐνώπιον ἀνδρῶν Συχὲμ καὶ παρέταξατο
πρὸς
Ἀβειμέλεχ.
καὶ ἐδίωξεν αὐτὸν Ἀβειμέλεχ καὶ ἔφυγεν ἀπὸ αὐτοῦ, καὶ ἔπεσαν τραυματίαι πολλοὶ ἕως τῆς θύρας τῆς πύλης.
καὶ εἰσῆλθεν Ἀβειμέλεχ ἐν Ἀρημά· καὶ ἐξέβαλεν Ζεβοὺλ
τὸν Γάλααδ καὶ τοὺς
ἀδελφοὺς αὐτοῦ μὴ οἰκεῖν ἐν Συχέμ.
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ ἐξῆλθεν ὁ λαὸς εἰς ἀγρὸν καὶ ἀνήγγειλεν
τῷ
Ἀβειμέλεχ.
καὶ ἔλαβεν τὸν λαὸν καὶ διεῖλεν αὐτοὺς εἰς τρεῖς ἀρχάς, καὶ ἐνήδρευσεν ἐν ἀγρῷ καὶ
εἶδεν καὶ ἰδοὺ ὁ λαὸς ἐξῆλθεν ἐκ
τῆς πόλεως, καὶ ἀνέστη ἐπ’ αὐτοὺς καὶ
ἐπάταξεν αὐτούς.
κοὶ Ἀβειμέλεχ καὶ οἱ ἀρχηγοὶ οἱ μετ’ αὐτοῦ ἐξέτειναν καὶ ἔστησαν παρὰ τὴν θύραν τῆς
πύλης τῆς πόλεως, καὶ αἱ δύο ἀρχαὶ ἐξέτειναν ἐπὶ
πάντας τοὺς ἐν τῷ ἀγρῷ
καὶ ἐπάταξαν αὐτούς.
καὶ Ἀβειμέλεχ παρετάσσετο ἐν τῇ πόλει ὅλην τὴν ἡμέραν ἐκείνην, καὶ κατελάβετο τὴν
πόλιν καὶ τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῇ ἀπέκτεινεν, καὶ καθεῖλεν
καὶ ἤκουσαν πάντες οἱ ἄνδρες πύργων
Συχέμ, καὶ ἦλθον εἰς συνέλευσιν
Βαιθηρβερίθ.
καὶ ἀνηγγέλη
τῷ Ἀβειμέλεχ ὅτι συνήχθησαν πάντες οἱ ἄνδρες πύργων Συχέμ.
καὶ ἀνέβη Ἀβειμέλεχ εἰς ὄρος Ἕρμων, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ὁ
μετ᾿ αὐτοῦ. καὶ
ἔλαβεν Αβειμελεχ τὰς ἀξίνας ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἔκοψεν κλάδον ξύλου καὶ ἦρεν καὶ
ἔθηκεν ἐπ’ ὤμων αὐτοῦ, καἰ εἶπεν τῷ λαῷ τῷ μετ’ αὐτοῦ Ὃ εἴδετέ με ποιοῦντα, ταχέως
ποιήσατε ὡς ἐγώ.
καὶ ἔκοψαν καί γε ἀνὴρ κλάδον πᾶς ἀνὴρ καὶ
ἐπορεύθησαν ὀπίσω Ἀβειμέλεχ,
καὶ ἐπέθηκαν ἐπὶ τὴν συνέλευσιν, καὶ ἐνεπύρισαν ἐπ’ αὐτοὺς τὴν συνέλευσιν ἐν πυρί· καὶ
ἀπέθανον καί γε πάντες οἱ ἄνδρες πύργου Σικίμων ὡς χίλιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες.
καὶ ἐπορεύθη Ἀβειμέλεχ ἐκ Βαιθηρβερὶθ καὶ παρενέβαλεν
ἐν Θήβης, καὶ
κατέλαβεν αὐτήν.
κα πύργος ἰσχυρὸς ἦν ἐν
μέσῳ τῆς πόλεως, καὶ ἔφυγον ἐκεῖ πάντες οἱ
ἄνδρες καὶ αἱ τῆς πόλεως, καὶ ἔκλεισαν ἔξωθεν αὐτῶν κοὶ ἀνέβησαν ἐπὶ τὸ τοῦ
πύργου.
καὶ ἦλθεν Ἀβειμέλεχ ἕως τοῦ πύργου, καὶ παρετάξαντο
αὐτῷ. καὶ ἤγγισεν
Ἀβειμέλεχ ἕως τῆς θύρας τοῦ πύργου τοῦ αὐτὸν ἐν πυρί.
καὶ ἔρριψεν γυνὴ μία κλάσμα ἐπιμυλίου
καὶ ἔκλασεν τὸ κρανίον αὐτοῦ.
καὶ
πρὸς τὸ παιδάριον τὸ αἶρον τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ εἴπεν ῥομφαίαν μου καὶ
θανάτωσόν με, μή ποτε εἴπωσιν αὐτόν. καὶ ἐξεκέντησεν αὐτὸν τὸ παιδάριον αὐτοῦ, καὶ
ἀπέθανεν.
καὶ εἶδεν ἀνὴρ Ἰσραὴλ ὅτι ἀπέθανεν Ἀβειμἑλεχ·
καὶ ἐπορεύθησαν ἀνὴρ εἰς
τὸν τόπον αὐτοῦ.
κα ἐπέστρεψεν ὁ
τοὺς ἑβδομήκοντα ἀδελφοὺς αὐτοῦ.
καὶ τὴν πᾶσαν πονηρίαν ἀνδρῶν Συχὲμ ἐπέστρεψεν ὁ θεὸς εἰς κεφάλὴν αὐτῶν· καὶ ἐπῆλθεν ἐπ’ αὐτοὺς ἡ κατάρα Ἰωαθὰν υἱοῦ Ἰεροβάαλ.
Καὶ Καὶ ἀνέστη μετὰ Ἀβειμέλεχ τοῦ σῶσαι τὸν Ἰσραὴλ Θωλὰ υἱὸς Φουά, υἱὸς πατραδέλφου
αὐτοῦ, ἀνὴρ Ἰσσαχὰρ· καὶ αὐτὸς ᾤκει ἐν
Σαμεὶρ ἐν ὄρει Ἐφράιμ.
καὶ ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι τρία ἔτη, καὶ ἀπέθανεν καὶ ἐτάφη ἐν Σαμείρ.
καὶ ἀνέστη μετ’ αὐτὸν Ἰαεὶρ ὁ Γαλαὰδ, καὶ ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ
εἴκοσι δύο
ἔτη.
καὶ ἦσαν αὐτῷ τριάκοντα καὶ δύο υἱοὶ ἐπιβαίνοντες ἐπὶ τριάκοντα δύο πώλους, καὶ
τριάκοντα δύο πόλεις αὐτοῖς· καὶ ἐκάλουν αὐτὰς Ἐπαύλεις Ἰαεὶρ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης,
ἐν γῇ Γαλαάδ.
καὶ ἀπέθανεν Ἰαείρ, καὶ ἐτάφη ἐν Ῥαμνών.
Καὶ προσέθεντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου, καὶ ἐδούλευσαν τοῖς
Βααλεὶμ καὶ ταῖς Ἀσταρὼθ καὶ τοῖς θεοῖς Ἀρὰδ καὶ τοῖς θεοῖς Σιδῶνος καὶ τοῖς θεοῖς
Μωὰβ καὶ τοῖς θεοῖς υἱῶν Ἄμμων καὶ τοῖς θεοῖς Φυλιστιείμ· καὶ ἐνκατέλιπον τὸν κύριον
καὶ οὐκ ἐδούλευσαν
αὐτῷ.
καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν Ἰαραήλ, καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς ἐν
χειρὶ Φυλιστιεὶμ
καὶ ἐν χειρὶ υἱῶν Ἄμμων.
καὶ ἔθλιψαν καὶ ἔθλασαν τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ δέκα ὀκτὼ ἔτη, τοὺς
πάντας υἱοὺς Ἰσραὴλ τοὺς ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ἐν γῇ τοῦ Ἀμορρεὶ
τοῦ ἐν
Γαλαὰδ.
καὶ διέβησαν οἱ υἱοὶ Ἄμμων τὸν Ἰορδάνην παρατάξασθαι πρὸς Ἰούδαν καὶ Βενιαμεὶν καὶ
πρὸς Ἐφράιμ· καὶ ἐθλίβη
Ἰσραὴλ σφόδρα.
καὶ ἐβόησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Κύριον λέγοντες
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς τοὺς υἱοὺς Ἰσραήλ Μὴ οὐχὶ ἐξ
Αἰγύπτου καὶ ἀπὸ τοῦ
Ἀμορραίου καὶ ἀπὸ υἱῶν Ἀμμὼν καὶ ἀπὸ Φυλιστιεὶμ
καὶ Σιδωνίων καὶ Ἀμολὴκ καὶ Μαδιάμ, οἳ ἔθλιψαν
ὑμᾶς, καὶ ἐβοήσατε πρὸς
μέ, κοὶ ἔσωσα ὑμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτῶν;
καὶ ὑμεῖς ἐγκατελίπετέ με καὶ ἐδουλεύσατε θεοῖς ἑτέροις· διὰ
τοῦτο οὐ
προσθήσω τοῦ σῶσαι ὑμᾶς.
προεύεσθε καὶ βοήσατε
πρὸς τοὺς θεοὺς οὓς ἐξελέξασθε ἑαυτοῖς, καὶ αὐτοὶ
σωσάτωσαν ὑμᾶς ἐν καιρῷ θλίψεως ὑμῶν.
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς
κύριον Ἡμάρτομεν, ποίησον σὺ ἡμῖν κατὰ πᾶν
τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου· πλὴν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ.
καὶ ἐξέκλιναν
τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου αὐτῶν, καὶ ἐδούλευσαν
τῷ κυρίῳ μόνῳ· καὶ ὠλιγώθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ ἐν κόπῳ Ἰσραήλ.
Καὶ
ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἄμμων· καὶ παρενέβαλον ἐν Γαλαάδ, καὶ συνήχθησαν οἱ
υἱοὶ Ἰσραὴλ καὶ παρενέβαλον ἐν τῇ σκοπιᾷ.
καὶ καὶ εἶπον ὁ
λαὸς οἱ ἄρχοντες Γαλαάδ, ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ τίς
ὁ ἀνὴρ ἅλ’ ἄρξηται παρατάξασθαι πρὸς υἱοὺς Ἄμμων, καὶ ἔσται εἰς πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν
Γαλαάδ;
Καὶ Ἰερθάε ὁ Γαλααδείτης ἐπηρμένος δυνάμει· καὶ αὐτὸς υἱὸς
γυναικὸς
πόρνης, ἣ ἐγέννησεν τῷ Γαλαὰδ τὸν Ἰεφθάε.
καὶ ἔτεκεν
ἡ γυνὴ Γαλαὰδ αὐτῷ υἱούς· καὶ ἡδρύνθησαν οἱ υἱοὶ τῆς γυναικός,
καὶ ἐξέβαλον τὸν Ἰεφθάε καὶ εἶπον αὐτῷ Οὑ κληρονομήσεις ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς ἡμῶν,
ὅτι υἱὸς γυναικὸς ἑταίρας σύ.
καὶ ἔφυγεν Ἰεφθάε
πρὸς Ἰεφθάε ἄνδρες κενοί, καὶ ἐξῆλθον μετ’ αὐτοῦ.
Καὶ
ἐγένετο ἡνίκα παρετάξαντο οἱ υἱοὶ Ἄμμων μετὰ Ἰσραήλ,
καὶ ἐπορεύθησαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ λαβεῖν τὸν Ἰεφθάε ἀπὸ τῆς γῆς Τώβ·
καὶ εἶπαν τῷ Ἰεφθάε Δεῦρο καὶ ἔσῃ ἡμὶν εἰς ἀρχηγόν, καὶ παραταξώμεθα
πρὸς
υἱοὺς Ἀμμών.
καὶ εἶπεν Ἰεφθάε τοῖς πρεσβυτέροις Γαλαάδ Οὐχὶ ὑμεῖς ἐμισήσατέ με, καὶ ἐξεβάλετέ με
ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου, καἱ ἐξαπεστείλατέ με ἀφ᾿ ὑμῶν; καὶ διὰ τί ἤλθατε
πρὸς μὲ νῦν ἡνίκα χρῄζετε;
καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε Διὰ τοῦτο νῦν ἐπεστρέψαμεν πρὸς σέ, καὶ
πορεύση μεθ’ ἡμῶν καὶ παρατάξῃ πρὸς υἱοὺς Ἄμμων· καὶ ἔσῃ ἡμῖν εἰς ἄρχοντα, πᾶσιν τοῖς
οἰκοῦσιν Γαλαάδ.
καὶ εἶπεν Ἰεφθάε πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Γαλαάδ Εἰ ἐπιστρέφετέ με ὑμεῖς παρατάξασθαι
ἐν υἱοῖς Ἄμμων καὶ παραδῷ
κύριος αὐτοὺς ἐνώπιον ἐμοῦ, καὶ ἐγὼ ἔσομαι ὑμῖν
εἰς ἄρχοντα;
καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Γαλαὰδ πρὸς Ἰεφθάε κύριος ἔστω ἀκούων
ἀνὰ μέσον
ἡμῶν εἰ μὴ κατὰ τὸ ῥῆμά σου οὕτως ποιήσομεν.
καὶ ἐπορεύθη Ἰεφθάε μετὰ τῶν πρεσβυτέρων Γαλαάδ, καὶ ἔθηκαν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐπ’ αὐτοὺς
εἰς κεφαλὴν καὶ εἰς ἀπχηγόν· καὶ ἐλάλησεν Ἰεφθάε
τοὺς λόγους αὐτοῦ πάντας
ἐνώπιον κυρίου ἐν Μασσηφά.
Καὶ ἀπέστειλεν Ἰεφθάε ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν Ἄμμων λέγων Τί
ἐμοὶ καὶ
σοί, ὅτι ἦλθες πρὸς μὲ τοῦ παρατάξασθαι ἐν τῇ γῆ μου;
καὶ εἶπεν βασιλεὺς υἱῶν Ἄμμων πρὸς τοὺς ἀγγέλους Ἰεφθάε Ὅτι ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν μου
ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὸν ἐξ Αἰγύπτου ἀπὸ Ἀρνῶν καὶ ἕως Ἰαβὸκ καὶ ἕως τοῦ Ἰορδάνου· καὶ
νῦν ἐπίστρεψον
καὶ προσέθηκεν ἔτι Ἰεφθάε
καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς βασιλέα υἱῶν
Ἄμμων,
καὶ εἶπεν
αὐτῷ Οὕτω λέγει Ἰεφθάε Οὐκ ἔλαβεν Ἰσραὴλ τὴν γῆν Μωὰβ καὶ τὴν
γῆν υἱῶν Ἄμμων.
ὅτι ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου
ἐπορεύθη Ἰσραὴλ ἐν τῆ ἐρήμῳ ἕως
θαλάσσης Σείφ, καὶ ἦλθεν εἰς Καδής.
καὶ καὶ ἀπέστειλεν Ἰσραὴλ ἀγγέλους πρὸς βασιλέα Ἐδὼμ
λέγων Παρελεύσομαι
δὴ ἐν τῇ γῇ σου· καὶ οὐκ ἤκουσεν βασιλεὺς Ἐδώμ·
καὶ πρὸς βασιλέα Μωὰβ ἀπέστειλεν, καὶ οὐκ εὐδόκησεν. καὶ ἐκάθισεν Ἰσραὴλ ἐν Καδής,
καὶ ἐπορεύθη ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ ἐκύκλωκαὶ
σεν τὴν γῆν Ἐδὼμ καὶ τὴν γῆν
Μωάβ· καὶ ἦλθεν ἀπὸ ἀνατολῶν ἡλίου τῇ γῇ Μωὰβ καὶ παρενέβαλον ἐν πέραν Ἀρνῶν, καὶ οὐκ
εἰσῆλθεν ἐν ὁρίοις Μωάβ, ὅτι Ἀρνῶν ὅριον Μωάβ.
καὶ ἀπέστειλεν
ἀλλέλους πρὸς Σηὼν βασιλέα τοῦ Ἀμορραίου βασιλέα Εσεβών,
αὐτῷ Ἰσραήλ Παρέλθωμεν δὴ ἐν τῇ γῇ σου ἕως τοῦ τόπου
καὶ οὐκ ἐνεπίστευσεν Σηὼν τῷ Ἰσραὴλ παρελθεῖν ἐν ὁρίῳ
αὐτοῦ· καὶ συνῆξεν
Σηὼν τὸν πάντα λαὸν αὐτοῦ, καὶ παρενέβαλον εἰς Ἰάσα, καὶ παρετάξατο πρὸς Ἰσραήλ.
καὶ παρέδωκεν κύριος ὁ θεὸς
Ἰσραὴλ τὸν Σηὼν καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ ἐν
χειρὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτόν· καὶ ἐκληρονόμησεν Ἰσραὴλ τὴν πᾶσαν γῆν τοῦ Ἀμορραίου
τοῦ κατοικοῦντος τὴν γῆν ἐκείνην,
ἀπὸ Ἀρνῶν καὶ ἕως τοῦ Ἰαβὸκ
καὶ ἀπὸ τῆς ἐρήμου ἕως τοῦ Ἰορδάνου.
καὶ νῦν Κύριος ὁ θεός
Ἰσραὴλ ἐξῆρεν τὸν Ἀμορραῖον ὀπὸ προσώπου λαοῦ
αὐτοῦ Ἰσραήλ, καὶ σὺ κληρονομήσεις αὐτόν ;
οὐχὶ ἃ ἐὰν κληρονομήσει σε Ἁμὼς
ὁ θεὸς ἡμῶν ἀπὸ προσώπου ἡμῶν, αὐτοὺς κληρονομήσομεν.
καὶ νῦν μὴ ἐν ἀγαθῷ ἀγαθώτερος σὺ ὑπὲρ Βαλὰκ υἱὸν Σεπφὼρ βασιλέα Μωάβ; μὴ μαχόμενος
ἐμαχέσατο μετὰ Ἰσραὴλ ἢ πολεμῶν ἐπολέμησεν
αὐτὸν
ἐν τῷ οἰκῆσαι ἐν Ἑσεβὼν καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς καὶ ἐν γῇ Ἀροὴρ καὶ ἐν τοῖς ὁρίοις
αὐτῆς καὶ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν ταῖς παρὰ τὸν Ἰορδάνην τριακόσια ἔτη ; καὶ διὰ τί οὐκ
ἐρρύσω αὐτοὺς
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ;
καὶ νῦν ἐγώ εἰμι οὐχ ἥμαρτόν σοι, καὶ σύ ποιεῖς μετ’ ἐμοῦ πονηρίαν τοῦ παρατάξασθαι
ἐν ἐμοί· κρίναι κύριος κρίνων σήμερον ἀνὰ μέσον υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ ἀνὰ μέσον υἱῶν ’
καὶ οὐκ ἤκουσεν βασιλεὺς υἱῶν Ἄμμων τῶν λόγων λόγων
ἀπέστειλεν πρὸς
αὐτόν.
Καὶ ἐγένετο ἐπὶ Ἰεφθάε Κθρίου, καὶ παρῆλθεν τὸν Γαλαὰδ καὶ τὸν Μανασσή, καὶ παρῆλθεν
τὴν σκοπιὰν Γαλαὰδ εἰς τὸ πέραν υἱῶν Ἄμμων.
καὶ ηὔξατο Ιεφθάε εὐχὴν τῷ κυρίῳ καὶ εἶπεν Ἐὰν διδοὺς δῷς τοὺς υἱοὺς Ἄμμων
ἐν τῇ χειρί μου,
καὶ ἔσται ὁ ἐκπορευόμενος ὃς ἐὰν ἐξέλθῃ ἀπὸ τῆς θύρας τοῦ οἴκου μου εἰς συνάντησίν
μου ἐν τῷ ἐπιστρέφειν με ἐν εἰρήνη ἀπὸ υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἔσται τῶ κυρίῳ· ἀνοίσω αὐτὸν
ὁλοκαύτωμα.
καὶ παρῆλθεν Ἰεφθάε πρὸς υἱοὺς Ἄμμων παρατάξασθαι
πρὸς αὐτούς, καὶ
παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ἐν χειρὶ αὐτοῦ.
καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ Ἀροὴρ ἕως θεῖν ἄχρις Ἀρνῶν, ἐν ἀριθμῷ ἐν κοσι πόλεις, καὶ ἕως
Ἐρελχαρμείν, πληγὴν μεγάλην σφόδρα· καὶ συνεστάλησαν
οἱ υἱοὶ Ἀμμὼν ἀπὸ
προσώπου υἱῶν Ἰσραάλ.
Καὶ ἦλθεν Ἰεφθάε εἰς Μασσηφὰ εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ
ἐξεπορεύετο εἰς ὑπάντησιν ἐν τυμπάνοις καὶ χοροῖς· καὶ ἢν
καὶ ἐγένετο ὡς
εἶδεν αὐτὴν αὐτός, διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ἆ
ἆ θυγάτηρ μου, ταραχῇ ἐτάραξάς με, καὶ σὺ ἦς ἐν τῷ ταράχῳ μου· καὶ ἐγώ εἰμι ἤνοιξα
κατὰ σοῦ τὸ στόμα μου πρὸς Κύριον, καὶ οὐ δυνήσομαι ἐπιστρέψαι.
ἡ δὲ εἶπεν πρὸς αὐτόν Πάτερ, ἤνοιξας τὸ στόμα σου
πρὸς κύριον· ποίησόν
μοι ὃν τρόπον ἐξῆλθεν ἐκ στόματός σου, ἐν τῷ ποιῆσαί σοι κύριον ἐκδίκησιν ἀπὸ τῶν
ἐχθρῶν σου, ἀπὸ υἱῶν Ἀμμών.
καὶ ἥδε εἶπεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς Ποιησάτω δὴ ὁ πατήρ μου τὸν
λόγον
τοῦτον· ἔασόν με δύο μῆνας καὶ πορεύσομαι καὶ καταβήσομαι ἐπὶ τὰ ὄρη, καὶ κλαύσομαι
ἐπὶ τὰ παρθένιά μου, ἐγώ εἰμι καὶ αἱ συνεταιρίδες μου.
καὶ εἶπεν Πορεύου· καὶ ἀπέστειλεν αὐτὴν δύο
μῆνας. καὶ ἐπορεύθη αὐτὴ καὶ
αἱ συνεταιρίδες αὐτῆς, καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ τὰ παρθένια αὐτῆς ἐπὶ τὰ ὄρη.
καὶ ἐγένετο ἐν τέλει τῶν δύο
μηνῶν καὶ ἐπέστρεψεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς,
καὶ ἐποίησεν ἐν αὐτῇ τὴν εὐχὴν αὐτοῦ ἢν ηὔξατο· καὶ αὕτη οὐκ ἔγνω ἄνδρα. καὶ ἐγένετο
εἰς πρόσταγμα ἐν Ἰσραήλ·
ἀπὸ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐπορεύοντο θυγατέρες
Ἰσραὴλ θρηνεῖν τὴν θυγατέρα
Ἰεφθάε Γαλααδ ἐπὶ τέσσαρες ἡμέρας ἐν τῷ ἐνιαυτῷ. καὶ ἐβόησεν ἀνὴρ Ἐφράιμ, καὶ παρῆλθαν
εἰς
XII
XIIβορρᾶν καὶ εἶπον πρὸς Ιεφθάε Διὰ τί παρῆλθες παρατάξασθαι ἐν υἱοῖς Ἄμμων καὶ ἡμᾶς οὐ κέκληκας πορευθῆναι μετὰ σοῦ; τὸν οἶκον σου ἐμπρήσομεν ἐπὶ σὲ ἐν πυρί.
καὶ εἶπεν Ἰεφθάε πρὸς αὐτούς
Ἀνὴρ μαχητὴς ἤμην ἐγὼ καὶ ὁ λαός μου καὶ οἱ
υἱοὶ Ἄμμων σφόδρα· καὶ ἐβόησα ὑμᾶς, καὶ οὐκ ἐσώσατέ με ἐκ χειρὸς αὐτῶν.
καὶ εἶδον ὅτι
ἀνέβητε ἐπ’ ἐμὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ παρατάξασθαι ἐν ἐμοί,.
καὶ συνέστρεψεν Ἰεφθάε τοὺς πάντας ἄνδρας Γαλααδ καὶ παρετάξατο τῶ Ἐφράιμ· καὶ
ἐπάταξαν ἄνδρες Γαλαὰδ τὸν Ἐφράιμ, ὅτι εἶπον οἱ διασωζόμενοι τοῦ Ἐφράιμ γμεῖς Γαλαὰδ
ἐν μέσῳ τοῦ Ἐφράιμ καὶ ἐν
μέσῳ τοῦ Μανασσή.
καὶ προκατελάβετο Γαλαὰδ τὰς διαβάσεις τοῦ Ἰορδάνου τοῦ Ἐφράιμ· καὶ εἶπαν αὐτοῖς οἱ
διασωζόμενοι Ἐφράιμ Διαβῶμεν· καὶ εἶπαν αὐτοῖς οἱ ἄνδρες Γαλαὰδ Μὴ Ἐφραθείτης εἶ;
καὶ εἶπεν οὔ.
καὶ εἶπαν αὐτῷ εἰπὸν δή Στάχυς. καὶ οὐ κατεύθυνεν τοῦ λαλῆσαι οὕτως, καὶ ἐπελάβοντο
αὐτοῦ καὶ ἔθυσαν αὐτὸν πρὸς τὰς διαβάσεις τοῦ Ἰορδάνου· καὶ ἔπεσαν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
ἀπὸ Ἐφράιμ τεσσεράκοντα δύο χιλιάδες.
Καὶ ἔκρινεν Ἰεφθάε τὸν Ἰσραὴλ ἑξήκοντα ἔτη· καὶ ἀπέθανεν Ἰεφθάε ὁ Γαλααδείτης, καὶ ἐτάφη ἐν πόλει αὐτοῦ ἐν Γαλαάδ.
Καὶ ἔκρινεν μετ’ αὐτὸν τὸν Ισραὴλ Ἀβαισὰν ἀπὸ Βαιθλέεμ.
καὶ ἦσαν αὐτῷ τριάκοντα υἱοὶ καὶ τριάκοντα θυγατέρες, ἃς ἐξαπέστειλεν ἔξω, καὶ
τριάκοντα θυγατέρας εἰσήνεγκεν τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ
ἔξωθεν· καὶ ἔκρινεν τὸν
Ἰσραὴλ ἑπτὰ ἔτη.
καὶ ἀπέθανεν Ἀβαισάν. καὶ ἐτάφη ἐν Βαιθλέεμ.
Καὶ ἔκρινεν μετ’ αὐτὸν τὸν Ἰσραὴλ Αἰλὼμ ὁ Ζαβουλωνείτης δέκα
ἔτη.
καὶ ἀπέθανεν Αἰλὼμ ὁ Ζαβουλωνείτης, καὶ ἐτάφη ἐν Αἰλὼμ ἐν γῆ Ζαβουλών.
Καὶ ἔκρινεν μετ’ αὐτὸν τὸν Ἰσραὴλ Ἀβδὼν υἱὸς Ἑλλὴλ ὁ Φαραθωνείτης.
καὶ ἦσαν αὐτῷ τεσσεράκοντα υἱοὶ καὶ τριάκοντα υἱῶν υἱοί,
ἐπιβαίνοντες
ἐπὶ ἑβδομήκοντα πώλους· καὶ ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ ὀκτὼ ἔτη.
καὶ ἀπέθανεν Ἀβδὼν υἱὸς Ἑλλὴλ ὁ Φαραθωνείης, καὶ ἐτάφη
ἐν Φαραθὼμ ἐν γῇ
Ἐφράιμ ἐν ὄρει τοῦ Ἀμαλήκ.
καὶ προσέθηκαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐνώπιον
Κυρίου, καὶ
παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος ἐν χειρὶ Φυλιστιεὶμ τεσσεράκοντα ἔτη.
Καὶ ἦν ἀνὴρ εἷς ἀπὸ Σαρὰλ ἀπὸ δήμου συγγενείας τοῦ
Δάνει καὶ ὄνομα αὐτῷ
Μανῶε, καὶ γυνὴ αὐτῷ στεῖρα καὶ οὐκ ἔτεκεν.
καὶ ὤφθη ἄγγελος κυρίου πρὸς τὴν γυναῖκα καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν
σὺ στεῖρα
καὶ οὐ τέτοκας, καὶ συλλήμψῃ υἱόν.
καὶ νῦν
καὶ μὴ πίῃς οἶνον καὶ μέθυσμα, καὶ μὴ φάγῃς πᾶν
ὅτι ἰδοὺ σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱόν, κα σίδηρος
ὐκ ἀναβήσεται ἐπὶ
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, ὅτι ναζεὶρ θεοῦ ἱστᾶι τὸ ἀπὸ τῆς κοιλίας· καὶ αὐτὸς ἄρξεται τοῦ
σῶσαι τὸν Ἰσραὴλ Φυλιστιείμ.
καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ καὶ εἶπεν τῷ ἀνδρὶ
λέγουσα Ἄντρωπος θεοῦ ἦλθεν πρὸς
μέ, καὶ εἶδος αὐτοῦ ὡς εἶδος ἀγγέλου θεοῦ φοβερὸν σφόδρα· καὶ οὐκ ἠρώτησα αὐτὸν πόθεν
ἐστίν, καὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλέν μοι.
καὶ εἶπέν μοι ἰδοὺ
σὺ ἐν γαστρὶ ἔχεις καὶ τέξῃ υἱόν· καὶ νῦν μὴ πίης
οἶνον κα μέθυσμα, καὶ μὴ φάγῃς πᾶν ἀκάθαρτον, ὅτι ἅγιον θεοῦ ἔσται τὸ παιδάριον ἀπὸ
γαστρὸς ἕως ἡμέρας θανάτου αὐτοῦ.
καὶ προσηύξατο Μανῶε
πρὸς Κύριον καὶ εἶπεν Ἐν ἐμοί, Κύριε Ἀδωναῖε, τὸν
ἄνθρωπον
ἡμᾶς τί ποιήσωμεν τῷ παιδίῳ τῷ τικτομένῳ.
καὶ εἰσήκουσεν ὁ θεὸς τῆς φωνῆς Μανῶε, καὶ ἦλθεν ὁ ἄγγελος τοῦ θεοῦ ἔτι πρὸς τὴν
γυναῖκα· καὶ αὕτη ἐκάθητο ἐν ἀγρῷ, καὶ Μανῶε ὁ ἀνὴρ αὐτῆς οὐκ ἦν μετ’ αὖ
καὶ ἐτάχυνεν ἡ γυνὴ καὶ ἔδραμεν καὶ ἀνήγγειλεν τῷ ἀνδρὶ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Ἰδοὺ
ὦπται πρὸς μὲ ὁ ἀνὴρ ὃς ἦλθεν ἑv ἡμέρᾳ
πρὸς μέ.
καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη Μανῶε ὀπίσω τῆς αὐτοῦ, καὶ ἦλθεν πρὸς τὸν ἄνδρα καὶ εἶπεν
αὐτῷ Εἰ σὺ εἶ ὁ ἀνὴρ
ὁ λαλήσας πρὸς τὴν γυναῖκα ; καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος
Ἐγώ.
καὶ εἶπεν Μανῶε Νῦν ἐλεύσεται ὁ λόγος σου· τίς ἔσται κρίσις τοῦ παιδίου
καὶ τὰ ποιήματα αὐτοῦ ;
καὶ εἶπεν ὁ Κυρίου κυρίου πρὸς Μανῶε
Ἀπὸ πάντων ὧν εἴρηκα πρός τὴν
γυναῖκα φυλάξεται·
ἀπὸ παντὸς ὃ ἐκπορεύεται ἐξ ἀμπέλου τοῦ οἴνου οὐ φάγεται, καὶ οἶνον καὶ σίκερα
μέθυσμα μὴ πιέτω, καὶ πᾶν ἀκάθαρτον μὴ φαγέτω· πάντα
ὅσα ἐνετειλάμην αὐτῷ
φυλάξεται.
καὶ εἶπεν Μανῶε πρὸς τὸν ἄγγελον Κυρίου κατάσχωμεν ὧδέ σε, καὶ ποιήσωμεν ἐνώπιόν σου
ἔριφον αἰγῶν.
καὶ εἶπεν ὁ ἄγγελος Κυρίου πρὸς Μανῶε Ἐὰν κατάσχῃς με, οὐ φάγομαι ἀπὸ τῶν ἄρτων σου·
καὶ ἐὰν ποιήσῃς ὁλοκαύτωμα, τῷ κυρίῳ ἀνοίσεις αὐτό· ὅτι οὐκ ἔγνω Μανῶε ὅτι
ἄγγελος Κυρίου αὐτός.
καὶ εἶπεν Μανῶε πρὸς τὸν ἄγγελον κυρίου
Τί τὸ ὄνομά σοι ; ὅτι ἔλθοι τὸ
ῥῆμά σου, καὶ δοξάσομέν σε.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ ἄγγελος Κυρίου Εἰς τί τοῦτο ἐρωτᾷς τὸ ὄνομά μου ;
καὶ
αὐτό ἐστιν θαυμαστόν.
καὶ ἔλαβεν Μανῶε τὸν ἔριφον τῶν αἰγῶν καὶ τὴν θυσίαν καὶ ἀνήνεγκεν ἐπὶ τὴν πέτραν τῷ
κυρίῳ, καὶ
διεχώρισεν ποιῆσαι· καὶ Μανῶε καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ βλέποντες.
καὶ
καὶ οὐ προσέθηκεν ἔτι ὁ ἄγγελος
κυρίου ὀφθῆναι πρὸς Μανῶε καὶ πρὸς τὴν
γυναῖκα αὐτοῦ· τότε ἔγνω Μανῶε ὅτι ἄγγελος κυρίου οὗτος.
καὶ εἶπεν Μανωε πρὸς
τὴν γυναῖκα αὐτοῦ Θανάτῳ ἀποθανούμεθα, ὅτι θεὸν
εἴδομεν.
καὶ
εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνὴ αὐτοῦ Εἰ ἤθελεν ὁ κύριος θανατῶσαι ἡμᾶς, οὐκ ἀν’
ἔλαβεν ἐκ χειρὸς ἡμῶν ὁλοκαύτωμα καὶ θυσίαν, καὶ οὐκ ἂν ἔδειξεν ἡμῖν ταῦτα πάντα· καὶ
καθὼς καιρός, οὐκ ἂν ἠκούτισεν ἡμᾶς ταῦτα.
Καὶ
ἔτεκεν ἡ γυνὴ υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σαμψών· καὶ ἡδρύνθη
τὸ παιδάριον, καὶ εὐλόγησεν αὐτὸ κύριος.
καὶ ἤρξατο
πνεῦμα κυρίου συνεκπορεύεσθαι αὐτῷ ἐν παρεμβολῇ Δὰν καὶ ἀνὰ
μέσον Σαραὰ καὶ ἀνὰ μέσον Εσθαόλ. Καὶ κατέβη Σαμψὼν
XIV
XIVεἰς Θαμνάθα, καὶ εἶδεν γυναῖκα εἰς Θαμνάθα ἀπὸ τῶν θυγατέρων τῶν ἀλλοφύλων
καὶ ἀνέβη καὶ ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ αὐτοῦ καὶ εἶπεν Γυναῖκα ἑόρακα ἐν Θαμνάθα ἀπὸ τῶν υλιστείμ, καὶ νῦν λάβετε αὐτὴν ἐμοὶ εἰς γυναῖκα.
καὶ
αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ Μὴ οὐκ εἰσὶν τῶν ἀδελφῶν σου καὶ
ἐκ παντὸς τοῦ λαοῦ μου γυνή, ὅτι σὺ λαβεῖν γυναῖκα ἀπὸ τῶν ἀλλοφύλων τῶν ἀπεριτμήτων ;
καὶ εἶπεν Σαμψὼν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ ταύτην λάβε μοι, ὅτι αὕτη εὐθεῖα ἱν ὀφθαλμοῖς
μου.
καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ οὐκ ἔγνωσαν
ὅτι παρὰ κυρίου ἐστίν,
ὅτι ἐκδίκησιν αὐτὸς ζητεῖ ἐκ τῶν ν. καὶ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ οἱ ἀλλόφυλοι κυριεύοντες ἐν
καὶ κατέβη Σαμψὼν καὶ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ ἡ μήτηρ
αὐτοῦ εἰς Θαμνάθα· καὶ
ἦλθεν ἕως τοῦ ἀμπελῶνος Θαμνάθα, καὶ
ἰδοὺ σκύμνος λέοντος ὠρυόμενος εἰς συνάντησιν αὐτοῦ.
καὶ ἥλατο
τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ τῇ μητρὶ αὐτοῦ ὂ ἐποίησεν.
καὶ κατέβησαν
καὶ ἐλάλησαν τῇ γυναικί, καὶ ηὐθύνθη ἐν ὀφθαλμοῖς
Σαμψών.
καὶ ὑπέστρεψεν μεθ’ ἡμέρας λαβεῖν αὐτήν· καὶ ἐξέκλινεν ἰδεῖν τὸ πτῶμα τοῦ λέοντος,
καὶ ἰδοὺ συναγωγὴ μελισσῶν ἐν τῷ στόματι τού λέοντος
καὶ μέλι.
καὶ ἐξεῖλεν αὐτὸ εἰς χεῖρας, καὶ ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐσθίων· καὶ ἐπορεύθη πρὸς
τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς καὶ ἔφαγον, καὶ οὐκ
ἀπήγγειλεν
αὐτοῖς ὅτι ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ λέοντος ἐξεῖλεν τὸ μέλι.
καὶ κατέβη ὁ πατὴρ αὐτοῦ πρὸς τὴν γυναῖκα· καὶ ἐποίησεν ἐκεῖ
πότον ζ'
ἡμέρας, ὅτι οὕτως ποιοῦσιν οἱ νεανίσκοι.
καὶ ὅτε εἶδον αὐτόν, καὶ ἔλαβον τριάκοντα κλητούς, καὶ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψών Πρόβλημα ὑμῖν προβάλλομαι·
ἐὰν ἀπαγγέλλοντες ἀπαγγείλητε αὐτὸ ἐν ταῖς ἑπτὰ ἡμέραις τοῦ πότου καὶ εὕρητε, δώσω
ὑμῖν τριάκοντα σινδόνας καὶ τριάκοντα στολὰς ἱματίων·
καὶ ἐὰν μὴ δύνησθε ἀπαγγεῖλαί μοι, δώσετε ὑμεῖς ἐμοὶ τριάκοντα ὀθόνια καὶ τριάκοντα
ἀλλασσόμενος στολὰς ἱματίων. καὶ εἶπαν αὐτῷ
Προβαλοῦ τὸ πρόβλημα καὶ
ἀκουσόμεθα αὐτό.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς
καὶ οὐκ ἠδύναντο ἀπαγγεῖλαι τὸ πρόβλημα ἐπὶ τρεῖς ἡμέρας.
καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ καὶ εἶπαν τῇ γυναικὶ Σαμψών Ἀπάτησον δὴ τὸν ἄνδρα
σου καὶ ἀπαγγειλάτω σοι τὸ πρόβλημα, μή ποτε κατακαύσωμέν σε καὶ τὸν οἶκον τοῦ πατρός
σου ἐν πυρί·
καὶ ἔκλαυσεν ἡ γυνὴ Σαμψὼν πρὸς
αὐτὸν καὶ εἶπεν Πλὴν μεμίσηκάς με κοὶ
οὐκ ἠγάπησάς με, ὅτι τὸ πρόβλημα ὃ προεβάλου τοῖς υἱοῖς τοῦ λαοῦ μου οὐκ ἀπήγγειλάς
μοι. καὶ εἶπεν αὐτῇ Σαμψών Εἰ τῷ πατρί μου κα τῇ μητρί μου οὐκ ἀπήγγελκα, σοὶ
ἀπαγγείλν ;
καὶ ἔκλαυσεν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ
τὰς ἑπτὰ ἡμέρας ἃς ἦν αὐτοῖς ὁ πότος· καὶ
ἐγένετο ἐν τῇ τῇ ἑβδόμῃ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῇ, ὅτι παρενώχλησεν αὐτῷ· κα ἀπήγγειλεν τοῖς
υἱοῖς τοῦ λαοῦ αὐτῆς.
καὶ εἶπαν αὐτῷ οἱ ἄνδρες
τῆς πόλεως ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆ ἑβδόμῃ πρὸ τοῦ
ἀνατεῖλαι τὸν ἥλιον
καὶ ἥλατο ἐπ’ αὐτὸν πνεῦμα κυρίου, καὶ κατέβη εἰς Ἀσκάλωνα
καὶ ἐπάταξεν
ἐξ αὐτῶν τριάκοντα ἄνδρας καὶ ἔλαβεν τὰ ἱμάτια αὐτῶν, καὶ ἔδωκεν τὰς στολὰς τοῖς
ἀπαγγείλασιν τὸ πρόβλημα· καὶ ὠργίσθη θυμῷ Σαμψών, καὶ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο ἡ γυνὴ Σαμψὼν ἑνὶ τῶν φλῶν αὐτοῦ ὦν
Καὶ ἐγένετο μεθ’ ἡμέρας
ἐν ἡμέραις θερισμοῦ
XV
XVκαὶ ἐπεσκέψατο Σαμψὼν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ ἐν ἐρίφῳ αἰγῶν, καὶ εἶπεν Εἰσελεύομαι πρὸς τὴν γυναῖκά μου εἰς τὸ ταμεῖον· καὶ οὐκ ἔδωκεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτῆς εἰσελθεῖν.
καὶ εἶπεν ὁ πατὴρ
αὐτῆς Λέγων εἶπα ὅτι μισῶν ἐμίσησας αὐτήν, καὶ ἔδωκα
αὐτὴν ἑνὶ τῶν ἐκ τῶν φίλων σου· μὴ οὐχὶ ἡ ἀδελφὴ αὐτῆς ἡ νεωτέρα αὐτῆς ἀγαθωτέρα ὑπὲρ
αὐτήν ; ἴστω δή σοι ἀντὶ αὔης.
καὶ εἶπεν
ἐγὼ μετ’ αὐτῶν πονηρίαν.
καὶ ἐπορεύθη Σαμὼν καὶ συνέλαβεν τριακοσίας ἀλώπηκας, καὶ ἔλαβεν λαμπάδας, καὶ
ἐπέστρεψεν πρὸς κέρκον, καὶ ἔθηκεν λαμπάδα μίαν ἀνὰ μέσον τῶν δύο
καὶ
ἔδησεν.
καὶ ἐξέκαυσεν πῦρ ἐν ταῖς λαμπάσιν, καὶ ἑ ἐν τοῖς στάχυσιν τῶν ἀλλοφύλων· καὶ ἐκάησαν
ἀπὸ ἅλωνος καὶ
ἕως σταχύων ὀρθῶν, καὶ ἕως ἀμπελῶνος καὶ ἐλαίας.
καὶ εἶπαν οἱ ἀλλόφυλοι τίς ἐποίησεν ταῦτα; καὶ εἶπαν Σαμψὼν ὁ νυμφίος τοῦ Θαμνεί, ὅτι
ἔλαβεν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτὴν τῷ ἐκ τῶν φίλων αὐτοῦ· καὶ ἀνέβησαν οἱ
ἀλλόφυλοι καὶ ἐνέπρησαν αὐτὴν
καὶ τὸν πατέρα αὐτῆς ἐν πυρί.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ποιήσητε οὕτως ταύτην, ὅτι εἰ μὴν ἐκδικήσω ἐν ὑμῖν, καὶ ἔσχατον
κοπάσω.
καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς κνήμην ἐπὶ μηρόν, πληγὴν μεγάλην·
καὶ κατέβη καὶ
ἐκάθισεν ἐν τρυμαλτᾷ τῆς πέτρας Ἠτάμ.
Καὶ ἀνέβησαν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ παρενέβαλον ἐν Ἰούδᾳ, καὶ ἐξερίφησαν
ἐν
Λεύει.
καὶ εἶπαν ἀνὴρ Ἰούδα Εἰς τί ἀνέβητε ἐφ’ ἡμὰς; καὶ εἶπον οἱ ἀλλόφυλοι Δῆσαι τὸν Σαμψὼν
ἀνέβημεν, καὶ ποιῆσαι
αὐτῷ ὃν τρόπον ἐποίησεν ἡμῖν.
καὶ κατέβησαν τρισχίλιοι ἄνδρες ἀπὸ Ἰούδα εἰς τρυμαλιὰν πέτρας Ἠτάμ, καὶ εἶπαν τῷ Οὐκ
οἶδας ὅτι κυριεύσουσιν οἱ ἀλλόφυλοι ἡμῶν, καὶ τί τοῦτο ἡμῖν; καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαμψών
ὃν τρόπον ἐποίησάν μοι, οὕτως
ἐποίησα αὐτοῖς.
καὶ εἶπαν αὐτῷ Δῆσαί σε κατέβημεν, τοῦ δοῦναί σε ἐν χειρὶ ἀλλοφύλων. καὶ εἶπεν αὐτοῖς
Σαμψών Ὀμόσατέ μοι
καὶ εἶπον αὐτῷ λέγοντες
Οὐχί, ὅτι ἁλλ’ ἢ δεσμῷ δήσομεν σε καὶ
παραδώσομέν σε ἐν χειρὶ αὐτῶν, καὶ θανάτῳ οὐ θανατώσομέν σε· καὶ ἔδησαν αὐτὸν ἐν δυσὶ
καλωδίοις κοινοῖς, καὶ ἀνήνεγκαν αὐτὸν ἀπὸ τῆς πέτρας ἐκείνης.
καὶ ἦλθον ἕως Σιαγόνος· καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἠλάλαξαν καὶ ἔδραμον
εἰς
συνάντησιν αὐτοῦ· καὶ ἥλατο ἐπ’ αὐτὸν πνεῦμα κυρίου, καὶ τὰ καλώδια τὰ ἐπὶ βραχίοσιν
αὐτοῦ ὡσεὶ στιππύον ὃ ἐν πυρί, καὶ ἐτάκησαν δεσμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ χειρῶν αὐτοῦ.
καὶ εὗρεν σιαγόνα ὄνου ἐκρεριμμένην, καὶ ἐξέτεινεν τὴν χεῖρα
αὐτοῦ κοὶ
ἔλαβεν αὐτήν, καὶ ἐπάταξεν ἐν οὐτῇ χιλίους ἄνδρας.
καὶ εἶπεν Σαμψών
καὶ ἐγένετο ὡς ἐπαύσατο λαλῶν, καὶ ἔρριψεν τὴν σιαγόνα ἐκ
τῆς χειρὸς
αὐτοῦ, καὶ ἐκάλεσεν τὸν τόπον ἐκεῖνον Ἀναίρεσις σιαγόνος.
καὶ ἐδίψησεν σφόδρα, καὶ ἔκλαυσεν πρὸς κύριον καὶ εἶπεν Σὺ
εὐδόκησας ἐν
χειρὶ δούλου σου τὴν σωτηρίαν τὴν μεγάλην ταύτην, κοὶ νῦν ἀποθανοῦμαι τῷ δίψει καὶ
ἐμπεσοῦμαι ἐν χειρὶ τῶν ἀπεριαὶ ἀπεριτμήτων.
καὶ ἔρρηξεν ὁ θεὸς τὸν λάκκον τὸν ἐν τῇ Σιαγόνι καὶ
αὐτοῦ ὕδωρ· καὶ
ἔπιεν, καὶ ἐπέστρεψεν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ ἔζησεν. διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτῆς Πηγὴ
τοῦ ἐπικαλουμένου, ἥ ἐστιν ἐν Σεαγόνι, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
καὶ
τὸν Ἰσραὴλ ἐν ἡμέραις ἀλλοφύλων εἴκοσι ἔτη. Καὶ
XVI
XVIἐπορεύθη Σαμψὼν εἰς Γάζαν, καὶ εἶδεν ἐκεῖ γυναῖκα πόρνην καὶ πρὸς αὐτήν.
καὶ ἀνηγγέλη τοῖς Γαζαίοις λέγοντες Ἥκει
ὧδε. καὶ ἐκύκλωσαν καὶ
ἐνήδρευσαν ἐπ’ αὐτὸν ὅλην τὴν
λέγοντες Ἕως διαφαύσῃ ὁ ὄρθρος, καὶ φονεύσωμεν αὐτόν.
καὶ ἐκοιμήθη Σαμψὼν ἕως μεσονυκτίου· καὶ ἀνέστη ἐν ἡμίσει τῆς νυκτός, καὶ ἐπελάβετο
τῶν θυρῶν τῆς πύλης τῆς πόλεως σὺν τοῖς δυσὶ σταθμοῖς, καὶ ἀνεβάστασεν αὐτὰς σὺν τῷ
μοχλῷ καὶ ἔθηκεν ἐπ’ ὤμων αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους τοῦ ἐπὶ προσώπου
Χεβρών, καὶ ἔθηκεν αὐτὰ ἐκεῖ.
Καὶ ἐγένετο μετὰ τοῦτο καὶ
ἠγάπησεν γυναῖκα ἐν Ἁλσωρήχ, καὶ ὄνομα αὐτῇ
Δαλειδά.
καὶ ἀνέβησαν πρὸς αὐτὴν οἱ ἄρχοντες τῶν αλλοφύλων καὶ εἶπαν αὐτῇ Ἀπάτησον αὐτόν, καὶ
ἴδε ἐν τίνι ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἡ μεγάλη καὶ ἐν τίνι δυνησόμεθα αὐτῷ καὶ δήσομεν αὐτὸν τοῦ
ταπεινῶσαι αὐτόν·
καὶ ἡμεῖς δώσομέν σοι ἀνὴρ χιλίους καὶ ἑκατὸν
ἀργυρίου.
καὶ εἶπεν Δαλειδὰ πρὸς Σαμψών Απάγγειλον δή μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου ἡ
μεγάλη, καὶ ἐν τίνι δεθήσῃ τοῦ ταπεινωθῆναί σε.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὴν Σαμψών Ἐὰν δήσωσίν με ἐν ἑπτὰ νευρέαις ὑγραῖς μὴ διεφθαρμέναις,
καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς εἷς τῶν ἀνθρώπων.
καὶ ἀνήνεγκαν αὐτῇ οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων ἑπτὰ νευρὰς ὑγρὰς
μὴ
διεφθαρμένας, καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν αὐταῖς·
καὶ τὸ ἔνεδρον ἐκάθητο ἐν τῷ ταμείῳ, καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, καὶ διέσπασεν
τὰς νευρέας ὡς εἴ τις ἀποσπάσοι στρέμμα στιππύου ἐν τῷ ἀσφρανθῆναι αὐτὸ πυρός, καὶ οὐκ
ἐγνώσθη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Δαλειδὰ πρὸς Σαμψών ἰδοὺ ἐπλάνησάς με καὶ ἐλάλησας
πρὸς μὲ
ψευδῆ· νῦν οὖν ἀνάγγειλόν μοι ἐν τίνι δεθήσῃ.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν ’ν δεσμεύοντες δήσωσίν με ἐν καλωδίοις καινοῖς οἷς οὐκ ἐγένετο
ἐν αὐτοῖς ἔργον, καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς εἷς τῶν
ἀνθρώπων.
καὶ ἔλαβεν Δαλειδὰ καλώδια καινὰ καὶ ἔδησεν αὐτὸν
καὶ εἶπεν Δαλειδὰ πρὸς Σαμψών Ιδοὺ ἐπλάνησάς με
καὶ ἐλάλησας πρὸς ἐμὲ
ψευδῆ· ἀπάγγειλον δή μοι ἐν τίνι δεθήσῃ. καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν Ἐὰν ὑφάνῃς τὰς ἑπτὰ
σειρὰς τῆς κεφαλῆς μου σὺν τῷ διάσματι καὶ ἐνκρούσῃς τῷ πασσάλῳ εἰς τὸν τοῖχον, καὶ
ἔσομαι ὡς εἷς τῶν ἀνθρώπων ἀσθενής.
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ
κοιμᾶσθαι αὐτὸν καὶ ἔλαβεν Δαλειδὰ τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς
κεφαλῆς αὐτοῦ καὶ ὕφανεν ἐν τῷ δοάσματι καὶ ἔπηξεν τῷ πασσάλῳ εἰς τὸν τοῖχον, καὶ
εἶπεν Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψών· καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ, κοὶ ἐξῆρεν τὸν
πάσσαλον τοῦ ὑφάσματος ἐκ τοῦ τοίχου.
καὶ εἶπεν Δαλειδὰ πρὸς Σαμψών· Πῶς λέγεις Ἠγάπηκά σε, καὶ
οὐκ ἔστιν ἡ
καρδία σου μετ’ ἐμοῦ ; τοῦτο τρίτον ἐς με, καὶ οὐκ ἀπήγγειλάς μοι ἐν τίνι ἡ ἰσχύς σου
ἡ μεγάλη.
καὶ ἐγένετο
ὅτε ἐξέθλιψεν αὐτὸν ἐν λόγοις αὐτῆς πάσας τὰς ἡμέρας καὶ
χώρησεν αὐτόν, καὶ ὠλιγοψύχησεν ἕως τοῦ ἀποθανεῖν.
κοὶ
ἀνήγγειλεν οὐτῇ τὴν πᾶσαν καρδίαν αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῇ οὐκ ἀνέβη ἐπὶ
τὴν κεφαλήν μου, ὅτι ἅγιος θεοῦ ἐγώ εἰμι ἀπὸ μητρός μου· ἐν οὖν ξυρήσωμαι ἀποστήσεται
ἀπ’ ἐμοῦ ἡ μου, καὶ ἀσθενήσω καὶ ἔσομαι ὡς πάντες οἱ ἄνθρωποι.
καὶ
εἶδεν Δαλειδὰ ὅτι ἀπήγγειλεν αὐτῇ πᾶσαν τὴν καρδίαν αὐτοῦ, καὶ τοὺς
ἄρχοντας τῶν ἀλλοφύλων λέγουσα
ἀνήνεγκαν τὸ ἀργύριον ἐν χερσὶν αὐτῶν.
καὶ ἐκοίμισεν Δαλειδὰ τὸν Σαμψὼν ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτῆς, καὶ ἐκάλεσεν ἄνδρα καὶ ἐξύρησεν
τὰς ἑπτὰ σειρὰς τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ· καὶ ἤρξατο ταπεινῶσαι αὐτόν, καὶ
ἀπέστη ἡ ἰσχὺς αὐτοῦ ἀπ’ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Δαλειδά Ἀλλόφυλοι ἐπὶ σέ, Σαμψών. καὶ ἐξυπνίσθη ἐκ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ καὶ
Ἐξελεύσομαι ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ, καὶ ἐκτιναχθήσομαι· καὶ
οὐκ ἔγνω ὅτι ἀπέστη
ὁ κύριος ἀπάνωθεν αὐτοῦ.
καὶ ἐκράτησαν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ ἐξέκοψαν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ, καὶ αὐτὸν εἰς Γάζαν καὶ
ἐπέδησαν αὐτὸν ἐν πέδαις χαλ
καὶ ἦν ἀλήθων ἐν οἴκῳ τοῦ δεσμωτηρίου.
κοὶ ἤρξατο κεφαλῆς αὐτοῦ βλαστάνειν, καθὼς ἐξυρήσατο.
Καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων συνήχθησαν θῦσαι μέγα τῷ Δαγὼν θεῷ αὐτῶν καὶ
εὐφρανθῆναι, καὶ εἶπαν
ὁ θεὸς ἐν χειρὶ ἡμῶν τὸν Σαμψὼν τὸν ἐχθρὸν
ἡμῶν.
καὶ εἶδαν αὐτὸν ὁ λαός, καὶ ὕμνησαν τὸν θεὸν αὐτῶν ὅτι Παρέδωκεν ὁ θεὸς ἡμῶν τὸν
ἐχθρὸν ἡμῶν ἐν χειρὶ ἡμῶν, τὸν ἐρημοῦντα τὴν γῆν ἡμῶν
καὶ ὃς ἐπλήθυνεν
τοὺς τραυματίας ἡμῶν.
καὶ ὅτε ἠγαθύνθη ἡ καρδία αὐτῶν, καὶ εἶπαν καλέσατε τὸν Σαμψὼν ἐξ οἴκου φυλακῆς, καὶ
παιξάτω ἐνώπιον ἡμῶν. καὶ ἐκάλεσαν τὸν Σαμψὼν ἀπὸ οἴκου δεσμωτηρίου, καὶ ἔπαιζεν
ἐνώπιον αὐτῶν· καὶ ἐράπιζον αὐτόν, καὶ
καὶ εἶπεν Σαμψὼν πρὸς
τὸν νεανίαν τὸν κρατοῦντα τὴν χεῖρα αὐτοῦ Ἄφες με
καὶ ψηλαφήσω τοὺς κίονας ἐφ’ οἷς ὁ οἶκος στήκει ἐπ’ αὐτούς, καὶ ἐπιστηριχθήσομαι ἐπ’
αὐτούς.
καὶ ὁ οἶκος πλήρης τῶν ἀνδρῶν καὶ τῶν γυναικῶν,
καὶ ἐκεῖ πάντες οἱ
ἄρχοντες τῶν ἀλλοφύλων, καὶ ἐπὶ τὸ δῶμα ὡς ἑπτακόσιοι ἄνδρες καὶ γυναῖκες οἱ
θεωροῦντες ἐν παιγνίαις Σαμψών.
καὶ ἔκλαυσεν Σαμψὼν πρὸς Τύριον καὶ εἶπεν Ἀδωναῖε κύριε,
μνήσθητι δή μου
νῦν καὶ ἐνίσχυσόν με ἔτι τὸ ἅπαξ τοῦτο, θεέ· καὶ ἀνταποδώσω ἀνταπόδοσιν μίαν περὶ τῶν
δύο ὀφθαλμῶν μου τοῖς ἀλλοφύλοις.
καὶ περιέλαβεν τοὺς δύο κίονας τοῦ οἴκου
ἐφ’ οὓς ὁ οἶκος ἱστήκει, καὶ
ἐπεστηρίχθη ἐπ’ αὐτούς, καὶ ἐκράτησεν ἕνα τῇ δεξιᾷ αὐτοῦ καὶ ἕνα τῆ ἀριστερᾷ
αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Σσμψών
Ἀποθανέτω ψυχή μου μετὰ ἀλλοφύλων· καὶ ἐβάσταξεν ἐν
ἰσχύι, καὶ ἔπεσεν ὁ οἶκος ἐπὶ τοὺς ἄρχοντας καὶ ἐπὶ πάντα τὸν λαὸν τὸν ἐν αὐτῶ· καὶ
ἤσαν οἱ τεθνηκότες οὓς ἐθανάτωσεν Σαμψών ἐν τῶ θανάτω αὐτοῦ πλείους ἢ οὓς ἐθανάτωσεν
ἐν τῇ ζωῇ αὐτοῦ.
καὶ κατέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ὁ οἶκος τοῦ πατρὸς αὐτοῦ,
καὶ ἔλαβον
αὐτὸν καὶ ἀνέβησαν· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν αὐτὸν μέσον Σαραὰ καὶ ἀνὰ μέσον Ἐσθαὸλ ἐν τῷ τάφῳ
Μανῶε τοῦ πατρὸς αὐτοῦ. καὶ αὐτὸς ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι ἔτη.
Καὶ ἐγένετο ἀνὴρ ἀπὸ ὄρους Ἐφράιμ, καὶ ὄνομα αὐτῷ Μειχαίας.
καὶ εἶπεν τῇ μητρὶ αὐτοῦ Οἱ χίλιοι καὶ ἑκατὸν οὓς ἔλαβες ἀργυρίου
τῇ, καί
με ἠράσω καὶ προσεῖπας ἐν ὠσί μου, ἰδοὺ τὸ ἀργύριον
ὁ υἱός μου τῷ κυρίῳ.
καὶ ἀπέδωκεν τοὺς χιλίους καὶ ἑκατὸν τοῦ ἀργυρίου τῆ μητρὶ αὐτοῦ· καὶ εἶπεν ἡ μήτηρ
αὐτοῦ Ἀγιάζουσα ἡγίακα τὸ ἀργύριον τῷ κυρίῳ ἐκ χειρός μου τῷ υἱῷ μου τοῦ ποιῆσαι
γλυπτὸν
καὶ χωνευτόν, καὶ νῦν ἀποδώσω σοι αὐτό.
καὶ ἁ ἀργύριον τῆ μητρὶ αὐτοῦ· καὶ ἔλαβεν ἡ μήτηρ αὐτοῦ ἀργυρίου καὶ ἔδωκεν αὐτὸ
ἀργυροκόπῳ, καὶ ἐποίησεν αὐτὸ γλυπτὸν
καὶ χωνευτόν· καὶ ἐγενήθη ἐν οἴκῳ
Μειχαία.
καὶ ὁ οἶκος Μειχαία αὐτῷ οἶκος θεοῦ· καὶ ἐποίησεν ἐφὼδ καὶ θαραφείν, καὶ ἐπλήρωσεν
τὴν χεῖρα ἀπὸ ἑνὸς υἱῶν αὐτοῦ, καὶ ἐγένετο αὐτῷ εἰς ἱερέα.
ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις οὐκ ἦν βασιλεὺς ἐν Ἰσραήλ· ἀνὴρ τὸ εὐθὲς
ἐν
ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ ἐποίει.
Καὶ ἐγενήθη νεανίας ἐκ Βηθλέεμ
δήμου Ἰούδα, καὶ αὐτὸς Λευείτης· καὶ οὗτος
παρῴκει ἐκεῖ.
καὶ ἐπορεύθη ὁ ἀνὴρ ἀπὸ Βηθλέεμ τῆς πόλεως Ἰούδα παροικῆσαι ἐν ᾧ ἐὰν εὕρῃ τόπῳ, καὶ
ἦλθεν ἕως ὄρους Ἐφράιμ καὶ ἕως οἴκου
Μειχαία, τοῦ ποιῆσαι ὁδὸν αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Μειχαίας Πόθεν ἔρχῃ ; καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Λευείτης εἰμὶ ἀπὸ Βαιθλέεμ
Ἰούδα,
καὶ ἐγὼ πορεύομαι παροικῆσαι ἐν ᾧ ἐὰν εὕρω τόπῳ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Μειχαίας Κάθου μετ’ ἐμοῦ, καὶ γίνου μοι εἰς πατέρα καὶ εἰς ἱερέα, καὶ
ἐγὼ δώσω σοι δέκα ἀργυρίου εἰς ἡμέραν καὶ στολὴν
ἱματίων καὶ τὰ πρὸς ζωήν
σου.
καὶ ἐπορεύθη ὁ Λευείτης καὶ ἤρξατο παροικεῖν παρὰ τῷ ἀνδρί· καὶ ἐγενήθη ὁ νεανίας
παρ’ αὐτῷ
ὡς εἰς ἀπὸ υἱῶν αὐτοῦ.
καὶ ἐπλήρωσεν Μειχαίας τήν καὶ ἐγένετο αὐτῷ εἰς ἱερέα· καὶ ἐγένετο ἐν οἴκῳ Μειχαία.
καὶ εἶπεν Μειχαίας νῦν ἔγνων ὅτι ἀγαθυνεὶ Κύριος ἐμοί, ὅτι ἐγένετό
μοι ὁ
Λευείτης εἰς ἱερέα.
᾿Εν ταῖς ἡμέροις ἐκείναις οὐκ ἦν βασιλεὺς ἐν Ἰσραήλ· καὶ ἐν
ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις ἡ φυλὴ Δὰν ἐζήτει αὑτῇ κληρονομίαν κατοικῆσαι, ὅτι οὐκ ἐνέπεσεν αὐτῇ ἕως τῆς
ἡμέρας ἐκείνης ἐν μέσῳ φυλῶν Ἰσραὴλ κληρονομία.
καὶ ἀπέστειλαν οἱ υἱοὶ Δὰν ἀπὸ δήμων αὐτῶν
πέντε ἄνδρας υἱοὺς δυνάμεως
ἀπὸ Σαραὰ καὶ ἀπὸ Ἐσθαὸλ τοῦ κατα- σκέψασθαι τὴν γῆν καὶ ἐξιχνιάσαι αὐτήν, καὶ εἶπαν
πρὸς αὐτούς Πορεύεσθε καὶ ἐξιχνιάσατε τὴν γῆν. καὶ ἦλθον ἕως ὄρους Ἐφράιμ ἕως οἴκου
Μειχαία· καὶ ηύλίσθησαν ἐκεῖ
ἐν ἢν οἴκῳ Μειχαία.
καὶ αὐτοὶ ἐπέγνωσαν τὴν φωνὴν τοῦ νεανίσκου τοῦ
Λευείτου, καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ καὶ εἷπαν αὐτῷ τίς ἤνεγκέν σε ὧδε ; καὶ τί σὺ ποιεῖς ἐν
τῶ τόπῳ τούτῳ ; καὶ τί σοι ὧδε ;
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς οὕτως
καὶ οὕτως ἐποίησεν μοι Μειχαίας καὶ
ἐμισθώσατό με, καὶ ἐγενόμην αὐτῷ εἰς ἱερέα.
καὶ εἶπαν αὐτῷ Ερώτησον δὴ ἐν τῷ θεῷ, καὶ
γνωσόμεθα εἰ εὐοδωθήσεται ἡ
ὁδὸς ἡμῶν, ἐν ᾗ ἡμεῖς πορευόμεθα ἐν αὐτῇ.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ἱερεύς Πορεύσθε ἐν εἰρήνῃ· ἐνώπιον
κυρίου ἡ ὁδὸς ὑμῶν
ἐν ᾗ πόρε πορεύεσθε ἐν αὐτῇ.
Καὶ ἐπορεύθησαν
οἱ πέντε ἄνδρες καὶ ἦλθον εἰς Λάισα· καὶ εἶδαν τὸν λαὸν
τὸν ἐν μέσῳ αὐτῆς καθήμενον ἐπ’ ἐλπίδι, ὡς κρίσις Σιδωνίων ἡσυχάζουσα· καὶ οὐκ ἔστιν
διατρέπων ἢ καταισχύνων λόγον ἐν τῇ γῇ, κληρονόμος ἐκπιέζων θησαυροῦ· καὶ μακρόν εἰσιν
Σιδὼν ἴων , καὶ λόγον οὐκ ἔχωσιν πρὸς ἄνθρωπον.
καὶ ἦλθον οἱ πέντε ἄνδρες πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς
αὐτῶν εἰς Σαραὰ καὶ Ἐσθαόλ,
καὶ εἶπον τοῖς ἀδελφοῖς αὐτῶν Tt
ὑμεῖς κάθησθε ;
καὶ εἶπαν Ἀνάστητε καὶ ἀναβῶμεν ἐπ’ αὐτούς,
γῆν.
καὶ ἡνίκα ἂν ἔλθητε, εἰσελεύσεσθε πρὸς λαὸν ἐπ’ ἐλπίδι, καὶ ἡ γῆ πλατεὶα, ὅτι ἔδωκεν
αὐτὴν ὁ θεὸς ἐν χειρὶ ὑμῶν, τόπος ὅπου
οὐκ ἔστιν ἐκεῖ ὑστέρημα παντὸς ῥῆ
μάτος τῶν ἐν τῇ γῇ.
Καὶ ἀπῆραν ἐκεῖθεν ἀπὸ δήμων τοῦ Δάν, ἀπὸ Σαραὰ καὶ ἀπὸ Ἐσθαόλ, ἑξακόσιοι ἄνδρες ἐζωσμένοι σκεύη παρατάξεως.
καὶ ἀνέβησαν καὶ παρενέβαλον ἐν Καριαθιαρεὶμ ἐν Ἰούδα. διὰ τοῦτο ἐκλήθη ἐν ἐκείνῳ τῷ
τόπῳ Παρεμβολὴ Δάν, ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· ἰδοὺ ὀπίσω
Καριαθιαρείμ.
καὶ παρῆλθον ἐκεὶθεν ὄρος Ἐφράιμ καὶ ἦ
ἕως οἴκου Μειχαία.
καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ πέντε ἄνδρες οἱ σθαι τὴν γῆν Λάισα καὶ εἶπαν πρὸς τοὺς ἀδελφούς
ὅτι ἐστιν ἐν τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐφὼδ καὶ θεραφεὶν καὶ
γλυπτὸν καὶ χωνευτόν·
καὶ νῦν γνῶτε ὅ τι ποιήσετε.
καὶ ἐκεῖ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον τοῦ νεανίσκου τοῦ Λευείτου,
οἶκον
Μειχαία, καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν εἰς εἰρήνην.
καὶ οἱ ἑξακόσιοι ἄνδρες οἱ ἀνεζωσμένοι τὰ σκεύη τῆς παρατάξεως αὐτῶν ἑστῶτες
παρὰ θύρας τῆς πύλης, οἱ ἐκ τῶν υἱῶν Δάν.
καὶ ἀνέβησαν οἱ
πέντε ἄνδρες οἱ πορευθέντες κατασκέψασθαι τὴν γῆν,
καὶ εἰσῆλθον
καὶ εἶπαν αὐτῷ Κώφευσον,
ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ στόμα σου, καὶ
δεῦρο μεθ’ ἡμῶν καὶ γένου ἡμῖν εἰς πατέρα καὶ εἰς ἱερέα· μὴ ἀγαθὸν εἶναί σε ἱερέα
οἴκου ἀνδρὸς ἑνός, ἢ γενέσθαι σε ἱερέα φυλῆς καὶ οἴκου εἰς δῆμον Ἰσραήλ ;
καὶ ἠγαθύνθη ἡ καρδία τοῦ ἱερέως, καὶ ἔλαβεν τὸ ἐφὼδ καὶ τὸ
θεραφεὶν καὶ
τὸ γλυπτὸν καὶ τὸ χωνευτόν, καὶ ἦλθεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ.
καὶ ἐπέστρεψαν ψᾶν καὶ ἀπήλθαν, καὶ ἔθηκαν τὰ τέκνα καὶ
τὴν κτῆσιν καὶ
τὸ βάρος ἔμπορσθεν αὐτῶν.
αὐτοὶ ἐμάκρυναν ἀπὸ
οἴκου Μειχαία, καὶ ἰδοὺ Μειχαίας καὶ οἱ ἄνδρες οἱ ἐν
ταῖς οἰκίαις ταῖς μετὰ οἴκου Μειχαία ἐβόησαν καὶ κατελάβοντο τοὺς υἱοὺς Δάν.
καὶ ἐπέστρεψαν ψᾶν τὸ πρόσωπον αὐτῶν υἱοὶ Δὰν καὶ εἶπαν τῷ
Μειχαίᾳ Τί
ἐστίν σοι ὅτι ἐβόησας ;
καὶ εἶπεν Μειχαίας ὅτι τὸ
γλυπτόν μου ὃ ἐποίησα ἐλάβετε καὶ rov ἱερέα,
καὶ ἐπορεύθητε· καὶ τί ἐμοὶ τι ; καὶ τί τοῦτο λέγετε πρὸς μέ Τί κράζεις ;
καὶ
εἶπον πρὸς αὐτὸν οἱ υἱοὶ Δάν Μῆ ἀκουσθήτω δὴ φωνή σου μεθ’ ἡμῶν, μή
ποτε συναντήσωσιν ἐν ἡμῖν ἄνδρες πικροὶ ψυχῇ, καὶ προσ- θήσουσιν ψυχὴν καὶ τὴν ψυχὴν
τοῦ οἴκου σου.
καὶ ἐπορεύθησαν
οἱ υἱοὶ Δὸν εἰς ὁδὸν αὐτῶν· καὶ εἶδεν Μειχαίας ὅτι
δυνατώτεροί εἰσιν ὑπὲρ αὐτόν, καὶ ἐπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ. αὐτοῦ.
καὶ οἱ υἱοὶ
Δὰν ἔλαβον ὃ ἐποίησεν Μειχαίας καὶ τὸν ἱερέα ὃς ἢν αὐτῷ, καὶ
ἦλθον ἐπὶ Λάισα ἐπὶ λαὸν ἡσυχάζοντα καὶ πεποιθότα ἐπ’ ἐλπίδ· καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἐν
στόματι ῥομφαίας, καὶ τὴν πόλιν ἐνέπρησαν ἐν πυρί.
καὶ οὐκ ἦν ὁ ῥυόμενος, ὅτι μακράν ἐστιν ἀπὸ Σιδωνίων,
ἐν οὐτῇ,
καὶ ἐκάλεσαν τὸ ὄνομα τῆς πόλεως Δάν, ἐν ὀνόματι Δὰν πατρὸς αὐτῶν ὃς ἐτέχθη τῷ
Ἰσραήλ· καὶ Οὐλαμάις τὸ ὄνομα τῆς
πόλεως τὸ πρότερον.
καὶ ἔστησαν ἑαυτοῖς οἱ υἱοὶ ἃν τὸ γλυπτόν· καὶ Ἰωναθὰμ υἱὸς Γηρσὸμ υἱὸς Μανασσή,
αὐτὸς καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ
ἦσαν ἴερcις τῇ φυλῇ Δὰν ἕως ἡμέρας ἀποικίας τῆς
γῆς.
καὶ ἔθηκαν αὐτοῖς τὸ γλυπτὸν ὃ ἐποίησεν Μειχαίας πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ἦν ὁ οἶκος τοῦ
θεοῦ ἐν Σηλώμ.
Καὶ ἐγένετο ἀνὴρ Λευείτης παροικῶν ἐν μηροῖς ὄρους Ἐφράιμ,
καὶ ἔλαβεν
αὐτῷ γυναῖκα παλλακὴν ἀπὸ Βηθλέεμ Ἰούδα.
καὶ ἐπορεύθη ἀπ’ αὐτοῦ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ, καὶ ἀπῆλθεν παρ’ αὐτοῦ εἰς οἶκον πατρὸς
αὐτῆς, εἰς Βηθλέεμ Ἰούδα· καὶ ἦν ἐκεῖ ἡμέρας
δ΄ μηνῶν.
καὶ ἀνέστη ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω αὐτῆς τοῦ λαλῆσαι ἐπὶ καρδίαν αὐτῆς, τοῦ
ἐπιστρέψαι αὐτὴν αὐτῷ· καὶ νεανίας αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ καὶ ζεῦγος ὄνων. καὶ ἥδε
εἰσήνεγκεν αὐτὸν εἰς οἶκον πατρὸς αύτῆς· καὶ εἶδεν αὐτὸν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος,
καὶ ηὐφράνθη εἰς συνάντησιν αὐτοῦ.
καὶ κατέσχεν αὐτὸν ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος, καὶ ἐκάθισεν μετ’ αὐτοῦ ἐπὶ
τρεῖς ἡμέρας,
καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον, καὶ ηὐλίσθησαν ἐκεῖ.
καὶ ἐγένετο τῇ ἡμέρᾳ τῇ τετάρτῃ καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωὶ καὶ ἀνέστη τοῦ πορευθῆναι· καὶ
εἶπεν ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος πρὸς τὸν νυμφίον αὐτοῦ Στήρισόν σου
τὴν καρδίαν
ψωμῷ ἄρτου, καὶ μετὰ τοῦτο πορεύσεσθε.
καὶ ἐκάθισεν
καὶ ἀνέστη ὁ ἀνὴρ τοῦ πορεύεσθαι· καὶ ἐβιάσατο
αὐτὸν ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ, καὶ
ἐκάθισεν καὶ ηὐλίσθη ἐκεῖ.
καὶ
ὤρθρισεν τὸ πρωὶ τῇ ἡμέρᾳ τ‘ῆ πέμπτῃ τοῦ πορευθῆναι, καὶ εἶπεν ὁ
πατὴρ τῆς νεάνιδος Στήρισον δὴ τὴν καρδίαν σου, καὶ στράτευσον ἕως κλῖναι τὴν ἡμέραν·
καὶ ἔφαγον οἱ δύο.
καὶ ἀνέστη ὁ ἀνὴρ
τοῦ πορευθῆναι, αὐτὸς καὶ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ καὶ ὁ νεανίας
αὐτοῦ, καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ γαμβρὸς αὐτοῦ ὁ πατὴρ τῆς νεάνιδος ἰδού δὴ ἡ ἡμέρα εἰς τὴν
ἑσπέραν· αὐλίσθητι ὧδε καὶ ἀγαθυνθήἡ καρδία σου, καὶ ὀρθριεῖτε αὔριον εἰς ὁδὸν ὑμῶν
καὶ πορεύσῃ εἰς τὸ σκήνωμά σου.
καὶ οὐκ εὐδόκησεν ὁ ἀνὴρ αὐλισθῆναι, καὶ
ἀνέστη καὶ ἀπῆλθεν, καὶ ἦλθεν
ἕως ἀπέναντι Ἰεβούς, αὕτη ἐστὶν Ἰεβουσαλήμ· καὶ μετ’ αὐτοῦ ζεῦγος ὄνων ἐπισεσαγμένων,
καὶ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ.
καὶ ἢλθοσαν ἕως Ἰεβούς· καὶ ἡ ἡμέρα
προβεβήκει σφόδρα, καὶ εἶπεν ὁ
νεανίας πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ Δεῦρο δὴ καὶ ἐκκλίνωμεν εἰς πόλιν τοῦ Ἰεβουσεὶν ταύτην,
καὶ αὐλισθῶμεν ἐν αὐτῇ.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν ὁ κύριος αὐτοῦ οὐκ ἐκκλινοῦμεν
εἰς πόλιν ἀλλοτρίαν
ἐν ᾗ οὐκ ἔστιν ἀπὸ υἱῶν Ἰσραὴλ ὧδε, καὶ παρελευσόμεθα ἕως Γαβαά.
καὶ εἶπεν τῷ νεανίᾳ αὐτοῦ Δεῦρο
καὶ ἐγγίσωμεν ἑνὶ τῶν τόπων, καὶ
αὐλισθησόμεθα ἐν Γαβαὰ ἢ ἐν Ῥαμά.
καὶ παρῆλθον καὶ ἐπορεύθησαν, καὶ ἔδυ ὁ ἤλως αὐτοῖς
ἐχόμενα τῆς Γαβαά, ἥ
ἐστιν τῷ Βενιαμείν.
καὶ ἐξέκλιναν ἐκεῖ
τοῦ εἰσελθεῖν αὐλισθῆναι eV Γαβαά· καὶ εἰσῆλθον καὶ
ἐκάθισαν ἐν
αὐλισθῆναι.
καὶ ἰδοὺ ἀνὴρ πρεσβύτης ἤρχετο ἐξ ἔργων αὐτοῦ ἐξ ἀγροῦ ἐν ἑσπέρᾳ, καὶ ὁ ἀνὴρ ἦν ἐξ
ὄρους Ἐφράιμ καὶ αὐτὸς
παρῴκει ἐν Γαβαά, καὶ οἱ ἄνδρες τοῦ τόπου υἱοὶ
Βενιαμείν.
καὶ ἦρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ εἶδεν τὸν ὁδοιπόρον ἄνδρα ἐν τῇ πλατείᾳ τῆς πόλεως·
καὶ εἶπεν ὁ ἀνὴρ ὁ πρεσβύτης Ποῦ πορεύῃ,
καὶ πόθεν ἔρχΣῃ;
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Παραπορευόμεθα ἡμεῖς ἀπὸ Βηθλέεμ Ἰούδα ἕως μηρῶν ὄρους Ἐφράιμ·
ἐκεῖθεν ἐγώ εἰμι, καὶ ἐπορεύθην ἕως Βηθλέεμ Ἰούδα, καὶ εἰς τὸν οἶκόν μου ἐγὼ
πορεύομαι·
καὶ οὐκ ἔστιν ἀνὴρ συνάγων με εἰς τὴν οἰκίαν.
καί γε ἄχυρα καὶ χορτάσματά ἐστιν τοῖς ὄνοις ἡμῶν, καὶ ἄρτοι καὶ οἶνός ἐστιν ἐμοὶ καὶ
τῇ παιδίσκῃ καὶ τῷ νεανίσκῳ μετὰ τῶν παιδίων σου·
οὐκ ἔστιν ὑστέρημα
παντὸς πράγματος.
καὶ εἶπεν ὁ ἀνὴρ ὁ πρεσβύτης Εἰρήνη σοι· πλὴν πᾶν ὑστέρημά σου ἐπ’ ἐμέ, πλὴν ἐν
τῇ πλατείᾳ οὐ μὴ αὐλισθήσῃ.
καὶ εἰσήνεγκεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ, καὶ τόπον ἐποίησεν τοῖς ὄνοις· καὶ αὐτοὶ
ἐνίψαντο τοὺς
αὐτῶν, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον.
αὐτοὶ δ’ ἀγαθύνοντες καρδίαν καὶ ἰδοὺ ἄνδρες τῆς πόλεως υἱοὶ παρανόμων ἐκύκλωσαν τὴν
οἰκίαν κρούοντες ἐπὶ τὴν θύραν, καὶ εἶπον πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν κύριον τοῦ οἴκου τὸν
πρεσβύτην λέγοντες ᾿Εξένεγκε τὸν ἄνδρα ὃς εἰσῆλθεν εἰς
τὴν οἰκίαν σου,
ἵνα γνῶμεν αὐτόν.
καὶ ἐξῆλθεν πρὸς αὐτοὺς ὁ ἀνὴρ ὁ κύριος τοῦ οἴκου καὶ εἶπεν Μή, ἀδελφοί, μὴ
κακοποιήσητε δὴ μετὰ τὸ εἰσελθεῖν τὸν ἄνδρα τοῦτον εἰς τὴν οἰκίαν ίαν μου· μὴ ποιήσητε
τὴν ἀφροσύνην ταύτην.
ἴδε ἡ θυγάτηρ μου ἡ παρθένος καὶ ἡ αὐτοῦ· ἐξάξω αὐτάς, καὶ ταπεινώσατε αὐτὰς καὶ
καὶ οὐκ εὐδόκησαν οἱ ἄνδρες
τοῦ εἰσακοῦσαι αὐτοῦ. καὶ ἐπελάβετο ὁ ἀνὴρ
τῆς παλλακῆς αὐτοῦ καὶ ἐξήγαγεν αὐτὴν πρὸς αὐτοὺς ἵξω· καὶ ἥνωσαν αὐτήν, καὶ ἐνέπαιζον
ἐν οὐτῇ ὅλην τήν νύκτα ἕως πρωί, καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτὴν ὡς ἀνέβη τὸ πρωί.
καὶ ἦλθεν ἡ γυνὴ πρὸς τὸν ὄρθρον,
καὶ ἔπεσεν παρὰ τὴν θύραν τοῦ οἴκου οὗ
ἦν αὐτῆς ἐκεῖ ὁ ἀνήρ, ἕως τοῦ διαφῶσαι.
καὶ ἀνέστη ὁ ἀνὴρ αὐτῆς τὸ πρωὶ κοὶ ἤνοιξεν
τὰς θύρας τοῦ οἴκου, καὶ
ἐξῆλθεν τοῦ πορευθῆναι τὴν ὁδὸν αὐτοῦ· καὶ ἰδοὺ ἡ γυνὴ ἡ παλλακὴ αὐτοῦ πεπτωκυῖα παρὰ
τὰς θύρας τοῦ οἴκου, κοὶ αἱ χεῖρες αὐτῆς ἐπὶ τὸ πρόθυρον.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτήν
Ἀνάστα καὶ ἀπέλθωμεν· καὶ οὐκ ἀπεκρίθη, ὅτι ἦν
νεκρά. καὶ ἔλαβεν αὐτὴν ἐπὶ τὸν ὄνον, καὶ ἐπορεύθη εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.
καὶ
ἔλαβεν τὴν ῥομφαίαν καὶ ἐκράτησεν τὴν παλλακὴν αὐτοῦ, καὶ ἐμέλισεν
αὐτὴν εἰς δώδεκα μέλη, καὶ ἀπέστειλεν αὐτὰ ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ.
καὶ ἐγένετο πᾶς ὁ βλέπων ἔλεγεν οὐκ ἐγένετο καὶ
οὐχ ἑόραται ὡς αὕτη ἀπὸ
ἡμέρας ἀναβάσεως υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης· θέσθε ὑμῖν
αὐτοὶ ἐπ’ αὐτὴν βουλὴν καὶ λαλήσατε. Καὶ ἐξῆλθον πάντες οἱ υἱοὶ ᾿Iσραήλ,
XX
XXκαὶ ἐξεκκλησιάσθη ἡ συναγωγὴ ὡς ἀνὴρ εἷς ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσάβεε καὶ γῆ τοῦ Γαλαὰδ πρὸς κύριον εἰς Μασσηφά.
καὶ ἐστάθησαν
κατὰ πρόσωπον Κυρίου πᾶσαι αἱ φυλαὶ τοῦ ᾿Ισραὴλ ἐν ἐκκλησίᾳ
ῥομφαίαν.
καὶ ἤκουσαν οἱ υἱοὶ Βενιαμεὶν ὅτι ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ εἰς Μασσηφά· καὶ ἐλθόντες
εἶπαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραήλ λαλήσατε
ποῦ ἐγένετο ἡ πονηρία αὕτη ;
καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἀνὴρ ὁ Λευείτης, ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικὸς τῆς φονευθείσης, καὶ εἶπεν Εἰς
Γαβαὰ τῆς Βενιαμεὶν
ἦλθον ἐγὼ καὶ ἡ παλλακή μου τοῦ αὐλισθῆναι·
καὶ ἀνέστησαν ἐπ’ ἐμὲ οἱ ἄνδρες τῆς Γαβαὰ καὶ ἐκύκλωσαν ἐπ’ ἐμὲ ἐπὶ τὴν οἰκίαν
νυκτός· ἐμέ ἠθέλησαν φονεῦσαι καὶ τὴν παλλακήν μου
καὶ ἀπέθανεν.
καὶ ἐκράτησα τὴν παλλακήν μου κ καὶ ἀπέστειλα ἐν παντὶ ὁρίῳ κληρονομίας υἱῶν ᾿Ισραήλ,
ὅτι
ζέμα καὶ ἀπόπτωμα ἐν ᾿Ισραήλ.
ἰδοὺ πάντες ὑμεῖς υἱοὶ ᾿Ισραήλ
δότε ἑαυτοῖς λόγον καὶ βουλὴν ἐκεῖ.
καὶ ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ὡς ἀνὴρ εἷς λέγοντες Οὐκ ἀπελευσόμεθα ἀνὴρ εἰς σκήνωμα αὐτοῦ,
καὶ
οὐκ ἐπιστρέψομεν ἀνὴρ εἰς οἶκον αὐτοῦ.
καὶ νῦν τοῦτο τὸ ῥῆμα
ὃ ποιηθήσεται τῇ Γαηαά· ἀναβησόμεθα ἐπ’ αὐτήν ἐν
κλήρῳ·
πλὴν λημψόμεθα δέκα ἄνδρας τοῖς ἑκατὸν εἰς πάσας φυλὰς ’ ἑκατὸν τοῖς χιλίοις, καὶ
χιλίους τοῖς μυρίοις, λαβεῖν τοῦ ποιῆσαι ἐλθεῖν αὐτοὺς εἰς Γασβαὰ Βενιαμείν, ποιῆσαι
αὐτῇ κατὰ
πᾶν τὸ ἀπόπτωμα ὃ ἐποίησεν ἐν ᾿Ισραήλ.
καὶ συνήχθη πᾶς
ἀνήρ ᾿Ισραήλ εἰς τὴν πόλιν ὡς ἀνὴρ εἷς.
Καὶ ἀπέστειλαν αἱ φυλαὶ ᾿Ισραὴλ ἄνδρας ἐν πάσῃ φυλῇ Βενιαμεὶν λέγοντες τίς ἡ ἴ’ πονηρία αὕτη ἡ γενομένη ἐν ὑμῖν;
καὶ νῦν δότε τοὺς ἄνδρας υἱοὺς παρανόμων τοὺς ἐν Γαβαά, καὶ θανατώσομεν αὐτοὺς καὶ
ἐκκαθαριοῦμεν πονηρίαν ἀπὸ ᾿Ισραήλ. καὶ οὐκ εὐδόκησαν οἱ υἱοὶ
ἀκοῦσαι τῆς
φωνῆς τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ.
καὶ
καὶ ἐπεσκέπησαν οἱ
υἱοὶ Βενιαμεὶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀπὸ τῶν πόλεων
εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες, ἀνὴρ ἕλκων ῥομφαίαν, ἐκτὸς τῶν οἰκούντων τὴν Γαβαά, οἳ
ἐπεσκέπησαν ἑπτακόσιοι ἄνδρες,
ἐκλεκτοὶ
πάντες οὗτοι σφενδονῆται ἐν λίθοις πρὸς τρίχα καὶ οὐκ ἐξαμαρτάνοντες.
καὶ ἀνὴρ ᾿Ισραὴλ ἐπεσκέπησαν ἐκτὸς τοῦ Βενιαμεὶν
τετρακόσιαι χιλιάδες
ἀνδρῶν ἑλκόντων ῥομφαίαν· πάντες οὗτοι ἄνδρες παρατάξεως.
καὶ ἀνέστησαν καὶ ἀνέβησαν εἰς Βαιθήλ, καὶ
ἠρώτησαν ἐν τῶ θεῶ, καὶ εἶπαν
οἱ υἱοὶ Ἰσραήλ Τίς ἀναβήσεται ἡμῖν ἐν ἀρχῆ εἰς παράταξιν πρὸς υἱοὺς Βενιαμείν; καὶ
εἶπεν Κύριος Ἰούδας ἐν ἀρχῇ ἀναβήσεται ἀφηγούμενος.
καὶ ἀνέστησαν οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ τὸ πρωὶ καὶ παρενέβαλον ἐπὶ Γαβαά.
καὶ ἐξῆλθον πᾶς
ἀνὴρ Ἰσραὴλ εἰς παράταξιν πρὸς Βενιαμεὶν καὶ συνῆψαν
αὐτοῖς ἐπὶ Γαβαά·
καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ Βενιαμεὶν ἀπὸ τῆς Γαβαά, καὶ διέφθειραν
ἐν ᾿Ισραὴλ
ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ δύο καὶ εἴκοσι χιλιάδας ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ ἐνίσχυσαν ἀνὴρ ᾿Ισραήλ, καὶ προσέθηκαν συνάψαι
παράταξιν ἐν τῷ τόπῳ
ὅπου συνῆψαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ πρώτῃ·
καὶ
ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισαρὴλ καὶ ἔκλαυσαν ἐνώπιον Κυρίου ἕως ἐσπέρας.
καὶ ἠρώτησαν ἐν κυρίῳ λέγοντες Εἰ προσθῶμεν ἐγγίσαι εἰς παράταξιν πρὸς υἱοὺς Βενιαμεὶν
ἀδελφοὺς ἡμῶν; καὶ εἶπεν Κύριός Ἀνάβητε πρὸς αὐτούς.
Καὶ προσῆλθον οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ πρὸς
υἱοὺς Βενιαμεὶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ
β΄.
καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ Βενιαμεὶν
εἰς συνάντησιν αὐτοῖς ἀπὸ τῆς Γαβαὰ ἐν τῇ
ἡμέρᾳ τῇ β΄, καὶ διέφθειραν
ἀπὸ υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἔτι η΄ καὶ ι΄ χιλιάδας ἀνδρῶν ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ
τελείας ἐνώπιον
Κυρίου·
ὅτι ἐκεῖ κιβωτὸς διαθήκης Κυρίου τοῦ
θεοῦ,
καὶ Φεινεὲς υἱὸς ᾿Ελεαζὰρ υἱοῦ ᾿Ααρὼν παρεστηκὼς ἐνώπιον αὐτῆς ἐν ταῖς ἡμέραις
ἐκείναις. καὶ ἐπηρώτησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐν κυρίῳ λέγοντες Εἰ προσθῶμεν ἔτι ἐξελθεῖν
εἰς παράταξιν πρὸς υἱοὺς Βενιαμεὶν ἀδελφοὺς ἡμῶν, ἢ ἐπίσχωμεν ; κοὶ εἶπεν Κύριος
Ἀνάβητε, ὅτι αὔριον δώσω αὐτοὺς εἰς τὰς χεῖρας ὑμῶν.
καὶ ἔθηκαν
οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἔνεδρα τῇ Γαβαὰ κύκλῳ.
Καὶ ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ πρὸς υἱοὺς Βενιαμεὶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ, καὶ
πρὸς τὴν Γαβαὰ ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ.
καὶ ἐξῆλθον οἱ υἱοὶ εἰς συνάντησιν τοῦ λαοῦ καὶ ἐξεκενώθησαν τῆς πόλεως, καὶ ἤρξαντο
πατάσσειν ἀπὸ τοῦ λαοῦ τραυματίας ὡς ἅπαξ καὶ ἅπαξ ἐν ταῖς ὁδοῖς, ἥ ἐστιν μία
ἀναβαίνουσα εἰς Βαιθὴλ καὶ μία εἰς Γαβαὰ ἐν ἀγρῷ,
ὡς τριάκοντα ἄνδρας ἐν
᾿Ισραήλ.
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Βενιαμείν Πίπτουσιν ἐνώπιον ἡμῶν ὡς τὸ πρῶτον. καὶ οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ
εἶπον Φύγωμεν καὶ ἐκκενώσωμεν αὐτοὺς ἀπὸ τῆς πόλεως εἰς τὰς ὁδούς.
καὶ
ἐποίησαν οὕτως.
καὶ πᾶς ἀνὴρ ἀνέστη ἐκ τοῦ τόπου αὐτοῦ, καὶ συνῆψαν ἐν Βάαλ Θαμάρ· καὶ τὸ ἔνεδρον
᾿Ισραὴλ ἐπήρχετο ἐκ
τοῦ τόπου αὐτοῦ ἀπὸ Μαρααγάβε.
καὶ ἦλθον ἐξ ἐναντίας Γαβαὰ ἀνδρῶν ἐκλεκτῶν ἐκ παντὸς ᾿Ισραήλ. καὶ παράταξις
καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν Βενιαμεὶν ἐνώπιον υἱῶν ᾿Ισραήλ, καὶ
διέφθειραν
οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ ἐκ τοῦ Βενιαμεὶν ἐν τῆ ἡμέρᾳ ἐκείνη εἴκοσι καὶ πέντε χιλιάδας καὶ
ἑκατὸν ἄνδρας· πάντες οὗτοι εἶλκον
Καὶ ἔιδον οἱ υἱοὶ Βενιαμεὶν ὅτι ἐπλήγησαν· καὶ
ἀνὴρ ᾿Ισραὴλ τόπον τῷ
Βενιαμείν, ὅτι ἤλπισαν πρὸς τὸ ὅ ἔθηκεν ἐπί τὴν Γαβαά.
καὶ ἐν τῷ αὐτοὺς ὑποχωρῆσαι
αὶ τὸ ἔνεδρον ἐκινήθη. καὶ ἐξέτειναν ἐπὶ τὴν
Γαβαά, καὶ ἐξεχύθη τὸ ἔνεδρον, καὶ ἐπάταξαν τὴν πόλιν ἐν στόματι ῥομφαίας.
καὶ
σημεῖον ἦν τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ μετὰ τοῦ ἐνέδρου τῆς μάχης, ἀνενέγκαι
αὐτοὺς σύσσημον καπνοῦ ἀπὸ τῆς πόλεως.
καὶ εἶδον οἱ υἱοὶ
Ἰσραὴλ ὅτι προκατελάβετο τὸ ἔνεδρον τὴν Γαβαά, καὶ
ἔστησαν ἐν τῇ παρατάξει· καὶ Βενιαμεὶν ἤρξατο πατάσσειν τραυματίας ἐν ἀνδράσιν ᾿Ισραὴλ
ὡς τριάκοντα ἄνδρας, ὅτι εἶπαν Πάλιν πτώσει πίπτουσιν ἐνώπιον ἡμῶν, ὡς ἡ παράταξις ἡ
πρώτη.
καὶ τὸ
σύσσημον ἀνέβη ἐπὶ πλεῖον ἐπὶ τῆς πόλεως ὡς στῦλος καπνοῦ· καὶ
ἐπέβλεψεν Βενιαμεὶν ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἀνέβη ἡ συντέλεια τῆς πόλεως ἕως
οὐρανοῦ.
καὶ ἀνὴρ ᾿Ισραὴλ ἐπέστρεψεν· καὶ
ἔσπευσαν ἄνδρες Βενιαμείν, ὅτι εἶδον
ὅτι συνήντησεν ἐπ’ αὐτοὺς ἡ πονηρία.
καὶ καὶ ἐπέβλεψαν ἐνώπιον υἱῶν ᾿Ισραὴλ εἰς ὁδὸν τῆς
ἐρήμου καὶ ἔφυγον·
καὶ ἢ παράταξις ἴν ἐπ’ αὐτούς, καὶ οἱ ἀπὸ τῶν πόλεων διέφθειρον αὐτοὺς ἐν μέσῳ
αὐτῶν.
καὶ
κόπτον τὸν Βενιαμείν, καὶ ἐδίωξαν αὐτὸν ἀπὸ Νουὰ κατὰ
αὐτοῦ ἕως ἀπέναντι Γαβαὰ πρὸς ἀνατολὰς ἡλίου.
καὶ ἔπεσαν
δυνάμεως.
καὶ ἐπέβλεψαν οἱ λοιποὶ καὶ ἔφευγον εἰς τὴν ἔρημον πρὸς τὴν πέτραν τοῦ ῾Ρεμμών, καὶ
ἐκαλαμήσαντο ἐξ αὐτῶν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πεντακισχιλίους ἄνδρας· καὶ κατέβησαν ὀπίσω αὐτῶν
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἕως Γεδάν, καὶ ἐπάταξαν ἐξ αὐτῶν δισχιλίους ἄνδρας.
καὶ ἐγένοντο πάντες οἱ πίπτοντες ἀπὸ Bενιομεὶν εἴκοσι πέντε χιλιάδες ἀνδρῶν ἑλκόντων
ῥομφαίαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, οἱ πάντες
οὗτοι ἄνδρες δυνάμεως.
καὶ ἐπέβλεψαν οἱ λοιποὶ καὶ ἔφυγον εἰς τὴν ἔρημον πρὸς τὴν πέτραν τοῦ ῾Ρεμμὼν
ἑξακόσιοι ἄνδρες, καὶ
ἐκάθισαν ἐν πέτρᾳ ῾Ρεμμὼν τέσσαρες μῆνας.
καὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐπέστρεψαν πρὸς υἱοὺς Βενιαμείν, καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ πόλεως Mεθλὰ καὶ ἕως κτήνους καὶ ἕως παντὸς τοῦ εὑρισκομένου εἰς πάσας τὰς πόλεις· καὶ τὰς πόλεις τὰς εὑρεθείσας XXI
XXIλέγοντες Ἀνὴρ ἐξ ἡμῶν οὐ δώσει θυγατέρα αὐτοῦ τῷ Βενιαμεὶν
εἰς
γυναῖκα.
καὶ ἦλθεν ὁ λαὸς εἰς Bαιθήλ, καὶ ἐκάθισαν ἐκεῖ ἕως ἐσπέρας ἐνώπιον τοῦ θεοῦ· καὶ ἦραν
φωνὴν αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν
κλαυθμὸν μέγαν,
καὶ εἶπαν Εἰς τί, Κύριε θεὲ Ἰσραήλ, ἐγενήθη
αὕτη, τοῦ ἐπισκεπῆναι σήμερον
ἀπὸ Ἰσραὴλ φυλὴν μίαν;
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ ὤρθρισεν ὁ λαός, καὶ ᾠκοδόμησαν ἐκεῖ
θυσιαστήριον, καὶ ἀνήνεγκαν ὁλοκαυτώσεις καὶ τελείας.
καὶ εἶπον
καὶ
παρεκλήθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Βενιαμεὶν ἀδελφὸν αὐτῶν, καὶ εἶπαν
᾿Εξεκόπη σήμερον φυλὴ μία ἀπὸ ᾿Ισραήλ·
τί ποιήσωμεν αὐτοῖς
τοῖς περισσοῖς τοῖς ὑπολειφθεῖσιν εἰς γυναῖκας ; καὶ
ἡμεῖς ὠμόσαμεν ἐν κυρίῳ τοῦ μὴ δοῦναι αὐτοῖς ἀπὸ τῶν θυγατέρων ἡμῶν εἰς γυναῖκας·
καὶ εἶπαν τίς εἷς ἀπὸ φυλῶν ᾿Ισραὴλ ὃς οὐκ ἀνέβη πρὸς Κῦρον
εἰς Μασσηφά;
κοὶ ἰδοὺ οὐκ ἦλθεν ἀνὴρ εἰς τὴν παρεμβολὴν ἀπὸ ᾿Ιαβεὶς Γαλαὰδ εἰς τὴν ἐκκλησίαν.
καὶ ἐπεσκέπη ὁ λαός, καὶ οὐκ ἦν
ἐκεῖ ἀνὴρ ἀπὸ οἰκούντων ἰαβεὶς
Γαλαάδ.
καὶ ἀπέστειλεν ἐκεῖ
ἡ συναγωγὴ δώδεκα χιλιάδας ἀνδρῶν ἀπὸ υἱῶν τῆς
δυνάμεως, καὶ ἐνετείλαντο αὐτοῖς λέγοντες Πορεύεσθε καὶ πατάξατε τοὺς οἰκοῦντας ἰαβεὶς
Γαλαὰδ ἐν στόματι ῥομφαίας.
καὶ τοῦτο ποιήσετε· πᾶν
ἄρσεν καὶ πᾶσαν γυναῖκα εἰδυῖαν κοίτην ἄρσενος
ἀναθεματιεῖτε, τὰς δὲ παρθένους περιποιήσεσθε. καὶ ἐποίησαν οὕτως·
καὶ εὗρον ἀπὸ
οἰκούντων ἰαβεὶς Γαλαὰδ τετρακοσίας νεάνιδας παρθένους,
αἵτινες οὐκ ἔγνωσαν ἄνδρα εἰς κοίτην ἄρσενος, καὶ ἤνεγκαν αὐτὰς εἰς τὴν παρεμβολὴν εἰς
Σηλὼν τὴν ἐν γῇ Χανάαν.
Καὶ ἀπέστειλεν
πᾶσα ἡ συναγωγὴ καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς υἱοὺς Βενιαμεὶν ἐν
τῆ πέτρα ῾Ρεμμών, καὶ ἐκάλεσαν αὐτοὺς εἰς εἰρήνην.
καὶ ἐπέστρεψεν
Βενιαμεὶν πρὸς τοὺς υἱοὺς ᾿Ισραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, καὶ
ἔδωκαν αὐτοῖς οἱ υἱοὶ ᾿Ισραὴλ τὰς γυναῖκας ἃς ἐζωοποίησαν ἀπὸ τῶν θυγατέρων ᾿Ιαβεὶς
Γαλαάδ· καὶ ἤρεσεν αὐτοῖς οὕτως.
καὶ ὁ λαὸς παρεκλήθη
ἐπὶ τῷ Βενιαμείν, ὅτι ἐποίησεν Κύριος διακοπὴν ἐν
ταῖς φυλαῖς ᾿Ισραήλ.
Καὶ εἶπον οἱ πρεσβύτεροι τῆς συναγωγῆς Τί ποιητοῖς
περισσοῖς εἰς
γυναῖκας; ὅτι ἠφανίσθη ἀπὸ Βενιαμεὶν γυνή.
καὶ εἶπαν Κληρονομία διασωζομένων τῷ Βενιαμείν· καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται
φυλὴ ἀπὸ ᾿Ισραήλ.
ὅτι ἡμεῖς οὐ δυνησόμεθα δοῦναι αὐτοῖς γυναῖκας ἀπὸ τῶν θυγατέρων ἡμῶν, ὅτι ὠμόσαμεν
ἐν υἱοῖς Ισραὴλ λέγοντες ᾿Επικατάτατος ὁ διδοὺς γυναῖκα τῷ Βενιαμείν.
καὶ εἶπαν ἰδοὺ δὴ ἑορτὴ Κυρίου ἐν Σηλὼν ἀφ’ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας, ἥ ἐστιν ἀπὸ βορρᾶ τῆς
Βαιθὴλ κατ’ ἀνατολὰς ἡλίου ἐπὶ τῆς ὁδοῦ τῆς ἀναβαινούσης ἀπὸ Βαιθὴλ εἰς Συχὲμ καὶ ἀπὸ
νότου τῆς Λεβωνά.
καὶ ἐνετείλαντο τοῖς υἱοῖς Βενιαμεὶν λέγοντες Πορεύεσθε, ἐνεδρεύσατε
ἐν
τοῖς ἀμπελῶσιν·
καὶ ὄψεσθε, καὶ ἰδοὺ ἐὰν ἐξέλθωσιν αἱ θυγατέρες τῶν οἰκούντων Σηλὼν χορεύειν ἐν τοῖς
χοροῖς, καὶ ἐξελεύσεσθε ἐκ τῶν ἀμπελώνων καὶ ἁρπάσατε ἑαυτοῖς ἀνὴρ γυναῖκα ἀπὸ τῶν
θυγατέρων
Σηλών, καὶ πορεύεσθε εἰς γῆν Βενιαμείν.
καὶ ἔσται ὅταν ἔλθωσιν οἱ πατέρες αὐτῶν ἢ οἱ ἀδελφοὶ αὐτῶν κρίνεσθαι πρὸς ὑμᾶς, καὶ
αὐτοῖς Ἔλεος ποιήσατε ἡμῖν αὐτάς, ὅτι οὐκ ἐλάβομεν ἀνὴρ αὐτοῦ ἐν τῆ παρατάξει, ὅτι οὐχ
ὑμεῖς ἐδώκατε αὐτοῖς· ὡς
κλῆρος πλημμελήσατε.
καὶ ἐποίησαν οὕτως οἱ υἱοὶ Βεωιαμείν, καὶ ἔλαβον γυναῖκας εἰς ἀριθμὸν αὐτῶν ἀπὸ τῶν
χορευουσῶν ὧν ἥρπασαν· καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ὑπέστρεψαν εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτῶν, καὶ
ᾠκοδόμησαν τὰς πόλεις καὶ ἐκάθισαν ἐν αὐταῖς.
καὶ περιεπάτησαν ἐκεῖθεν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνὴρ εἰς φυλὴν αὐτοῦ καὶ
εἰς συγγενίαν αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθον ἐκεῖθεν ἀνὴρ εἰς κληρονομίαν
αὐτοῦ.
ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις ἐκείναις οὐκ ἦν βασιλεὺς ἐν ᾿Ισραήλ. ἀνὴρ τὸ εὐθὲς ἐνώπιον αὐτοῦ ἐποίει.