Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς Λυδὸς μὲν ἦν τὸ γένος, τύχῃ δὲ ἐδούλευεν ἐν Ἀθήναις Ζημάρχῳ τῷ ἐπικα- λουμένῳ Κερασίᾳ. σφόδρα δὲ εὐγενὴς γενόμενος τοῖς τρόποις καὶ φιλοδεσπότης θεράπων, τῆς μου- σικῆς ἐπιπνεούσης αὐτοῦ τῇ γλώττῃ, ποικίλοις τοὺς Ἕλληνας εἱστιᾶτο μύθοις. μάλιστα οὐκ ἀνεπιτηδεί- ους πρὸς βιωτικὴν παιδείαν καὶ νέων ἀγωγήν, νου- θετικοὺς δὲ καὶ ὠφελιμωτάτους λόγους συνταξά- μενος, προσενήνοχεν εἰς τὸν βίον, προπλέξας ἀλό- γων ζῴων κοινωνίαν, ἐν οἷς ἀνθρώπων σκολιὰ ἔργα καὶ ἤθη ἀθέμιτα καὶ τρόπους παμποικίλους προσει- A: Ambr. L. 43 sup. L: Laur. Abbat. 2728. V: Vindob phi los. 178 f. 311. 5 † Αἰσώπου μῦθοι κατὰ στοιχεῖον ἀπὸ τοῦ α μέχρι τοῦ ω add. L, αἰσώπου τοῦ λογοποιοῦ μῦθοι κατὰ στοιχεῖον V αἴσ . . . ἐδ. L bis | μυθοποιὸς et τ. δὲ δοῦλος L priore oco | τὸ γένος, (A τῷ γένει V v) ἐδούλευε δὲ ἐν ἀθή- ναις ζημάρχῳ τῷ ἐπικαλουμένῳ κερασίᾳ (A: καρασίᾳ V v) A V v: τύχη δὲ ἐδούλευσεν Ἀθηναίῳ τιμάρχῳ τῷ καλουμένῳ κουρσίᾳ L. quae mutaui. Demarcho Hadamarius 8 τοῖς τρό- ποις om. L 10 εἱστιᾶτο] ἠτιᾶτο L. εἱστία τοῖς ? μῦ- θοις V μ., μ. uolgo. δ᾿ οὐκ ἀνεπιτηδείοις A V ἂν ἐπιτηδεί- ους v 12 ὠφελιμωτάτους λόγους A V v ὠφελίμους L 13 προπλέξας scripst προσπλέξας L A V v 10 ἐν om. V 15 ἀθέμιτα] αὐθαίρετα A V v κάσας ἐν τοῖς ἐπιμυθίοις ἐδήλωσε. κατὰ δὲ τὸν τῆς παιδείας νόμον τυχὼν φύσεως ἀρίστης, ἠξιώθη βιβλιοθήκης· ὅθεν τοῖς πολιτευομένοις καὶ τοῖς λέ- γειν προαιρουμένοις εἰς τὰς περὶ τοὺς ἀγῶνας φιλο- τιμίας εὐπορία λόγων αὔξεται. εἰσὶν οἳ μὲν οὖν ἐκ τῶν τραγῳδιῶν τὰ κεφάλαια συναγαγόντες εἰς τὸ μέσον αὐτοῖς τεθείκασιν, ἡγούμενοι δεῖν ταῖς τῶν ἑδίων ἐπιστήμαις τὰς τῶν ποιητῶν γνωμολογίας μάρτυρας παρέξειν καὶ τοὺς τρόπους αὐτῶν θέσθαι πιστοτέρους διὰ τοῦτο. ἄλλοι τινὲς τῶν εἰς τὸν βίον καλῶς εἰρημένων συνενηνόχασι πολὺ πλῆθος ἀπο- φθεγμάτων, νομίζοντες ἡμᾶς τοὺς τούτων ἐπιμιμνη- σκομένους μεγάλα πλεονεκτήσειν ἐν τοῖς λόγοις. ἐπικεχειρήκασι δέ τινες τὰς ἐκ τῶν λόγων ἐναντιώ- σεις καὶ γνώμας ὁμοίως παραβολαῖς συνάπτοντες καθ᾿ ἕκαστον εἶδος παραδοῦναι τοῖς πολιτευομένοις, ὅπως ἐξ ἐκείνου πολλὰς ἔχωσιν ἐπὶ τῶν ἀγώνων χρείας καὶ κατισχύειν διὰ τούτων δύνωνται τοὺς ἀντιλέγοντας. τοῦτον οὖν τὸν τρόπον Αἴσωπος εὗρεν, ὁρῶν χρήσιμον οὖσαν δούλοις καὶ ἐλευθέροις ἐν ταῖς δημηγορίαις τὴν τῶν μύθων δήλωσιν τοῖς 1 μυθ V 2 in ras. ἐδήλωσεν A δὲ om. L τῆς om. A V v 2. 3 haec obscura sunt. num i. e. a. ἀντάξιός ἐστι? 5 εἰσὶν οἳ scripsi: ὅσοι L A V v 7 δεῖν] δεινὸν L 8 ἐπιστή μαις τὰς Westermann: ἐπιστήμαις εἰς τὸ L, ἀπιστεῖν εἰς τὰς A V, ἀσπιστεῖν εἰς τὰς v 9 μαρτυρίας A V v παρέχειν 10 διὰ τοῦτο cum eis quae insequuntur iungunt A V: sed tum scri- ptum oportuit τὸ αὐτὸ post τινὲς propter siglam facile poterat excidere δὲ 11 καλῶν L συνενηνόχασιν V 12 ἡμᾶς] πάντως ἐπιμνησκομένους V 13 μεγάλας πλεονεκτή- σεις L ἐν noli delere 15 παραβολαῖς] προβολὰς A V v 17 ἐκείνων A ἔχωσιν] om. A, . . . σιν V 18 χρείας scripsi; ἄγειν L A V v δύνανται C 20 εὗρεν αἴσωπος A V v ὅρον C χρησίμην A V v πρόσθεν εἰρημένοις· τῶν γὰρ λεόντων καὶ τῶν λύκων καὶ τῶν ἐλάφων καὶ τῶν ἄλλων θηρίων τὸ ἐπιβάλλον καὶ θαυμασιότητος μετέχον ἐξ αὐτῶν πρὸ ὀφθαλμῶν τιθέμενος ψυχαγωγεῖν εἴωθε τοὺς ἀκού- οντας. εὑρίσκομεν γὰρ παραπλησίας αὐτοῦ τὰς διηγήσεις ἐν ταῖς ἀπὸ τῶν ποιημάτων γνωμολογίαις, περιπεφρασμένας μὲν καὶ προσομοιούσας ταύταις καὶ προκεχειρισμένας ὑπ᾿ αὐτῶν, ἔτι καὶ τῶν κεφα- λαίων παράλληλα θέντες ἐπ᾿ αὐτῆς τῆς ἀληθείας τὰ ἐν ἑκάστῳ μύθῳ λεγόμενα.