Ἦν μὲν καλὰ καὶ ὅσα παρών σοι συνῄδειν, ἃ δ’ ἀκούω, φιλοσοφίας ἐγγὺς ἥκει, γλῶττα ἐλευθέρα καὶ τρόπος μισοπό- νηρος καὶ τῶν σπουδαίων ἔρως καὶ τὸ μετ’ ἀνδρείας τοὺς μὲν εὖ ποιεῖν, τοὺς δὲ ἐλαύνειν, καὶ δὴ καὶ τὸ μέγιστον, χρυ- σὸς καταφρονούμενος, ὃς μέγιστον ἐν ἀνθρώποις ἰσχύων ἥττη- ται.

Γοργονίου δὲ τοῦθ’ ‘ὲν ἀκούσας, ὅτι σε θαυμάζει, πρὸς θαῦμα κατέστην. οὐ γὰρ ἄν, εἰ μή σοι προσόμοιος ἦν, οὕτως εἶχε.

πρᾶττε οὖν ἡμῖν δι’ ἐκείνου, ἃ καὶ πυνθάνο- μαὶ, τὴν ἐπάνοδον· ἐπιθυμῶ γὰρ ἰδεῖν ἃ πυνθάνομαι.

Πρότερον μὲν ἐθαύμαζον τὸν κράτιστον Ἑρμογένην ἀπὸ τῆς φιλοσοφίας ἧς ἤκουον αὐτῷ μέλειν. νῦν δὲ δὴ καὶ φιλῶ τὸν ἄνθρωπον, διότι δὴ πόσου τε καὶ τίνος ἄξιος εἶ γινώσκει. λέγεται γὰρ ἄνδρα τέ σε ἀγαθὸν ἡγεῖσθαι καὶ τὸ συνεῖναι μέγα ποιεῖν καὶ τὸ μὴ συνεῖναι βαρύ.

τοῖς μὶν οὖν ἄλλοις ἔπεισι σοὶ συγχαίρειν, ἐμοὶ δὲ ἀμφοῖν· σοὶ μέν. ὅτι σοι πρόσκειται τοσαύτη δύναμις, τῷ δ’, ὅτι φιλῶν ὃν ἐχρῆν εὐδο- κιμεῖ τῇ κρίσει.

δεῖ δή σε φιλούμενον ὅσα ἂν ἐξῆ ἐν ταῖς παραινέσεσιν ὠφελεῖν ἐκεῖνον μὴ κατοκνεῖν· ἔξεστι δὲ νῦν ὑπὲρ ἀδικουμένου φίλου κωλῦσαι φίλον ἁμαρτάνειν. Νικέν- τιον γὰρ τὸν καλόν, ὃν σὺ πρὸς ἡμᾶς ἐπῄνεις ἐν γράμμασι, καὶ τὸ γράμμα γε ἐκεῖνο φιλίαν ἡμῖν εἰργάσατο, τοῦτον δὴ τὸν ἄνδρα, δι’ ὃν ἐπιδημεῖ μὲν ἡ δίκη, βία δὲ οἴχεται, πανή- γυρις δὲ ἡμῖν ἡ πόλις, εὐφημίας ἐλπίζοντα περιέστηκε ζημία λυποῦσα μὲν καὶ τῇ βλάβῃ, πένης γὰρ ἡμὶν ἐπὶ τοσαύταις 1 Vii α΄, ιζ΄ (debebat esse ιε΄). Vo α΄, γ΄. S γ΄, πη΄. Vi ρλς΄. D σκβ΄. pr 2 Sievers 224. Seeck 85 350. Silomon 19 3 Amin. Marc. xlx 12, 6. Sievers 225, 6. Seeck 173 IV 12 Sievers 73. Seeck 220 2 ἀρισταινέτω Vi 4 μέλλειν Vo sed λ(2) eras, S Vi 5 δὴ om Vi | τε inserui e V om VoSViD edd | καὶ τινὸς (tandem) coni Re 6 λέγεται — 7 ποιεῖν praemissis verbis ἡγοῦμαι τὸ νομίΣω αἰτιατικῇ· Λιβάνιος citat Georg. Lacapenus de constr. verb. ed. Hermann de emend. rat. gramm. graec. p. 374, 21 7 ποιεῖσθαι S Vi et Par 3035 (Boisson. Anecd. nov. 309) 10 ψήφω S Vi | δέ V 12 κωλύσαι S ViD pr fortasae recte cf. t. I 272, 5 13 ἐπαίνεις S | ἐν om D | post ἐν ras 3—4 14 γ' Vi | ἡμῖν om. S | δὴ Vo sed η in lit m 2 2 ὡραία πάνυ ἡ παροῦσα in marg S ἀρχαῖς ὁ Νικέντιος, ἔχουσα δέ τι πικρότερον τῆς βλάβης τὴν ἀδοξίαν. ἡ γὰρ καταδίκη ζημία τίς ἐστι κατεγνωκυῖα κακίαν.

τοῖς μὲν οὖν ἀδικοῦσιν Ἑρμογένης ἐπαγέτω δίκην ἐγὼ πρῶτος ἐπαινῶ τὴν ὀργήν, κἂν παύσηται τῆς ἐπὶ τοῖς τοιού- τοις ὀργῆς, καὶ ἐγὼ τῶν ἐπαίνων, τὸ νῦν δὲ τοῦτο παραγωγή τίς ἐστι καὶ ἔργον ἀπάτης, οὐ τῆς Ἑρμογένους φύσεως.

ἄκουε δέ· σταθμός τίς ἐστι περὶ τὸν Εὐφράτην, Καλλίνικος ὄνομα αὐτῷ· Καλλινίκου γὰρ ἐνταῦθα ἀποσφαγέντος ὁ σοφι- στὴς γίνεται προσηγορία τῷ τόπῳ, οἷα πολλὰ μὲν ἐν γῇ, πολλὰ δὲ ἐν θαλάττῃ πάλαι.

τοῦτο δὴ τὸ χωρίον ἔχει στρα- τιὰν ἱδρυμένην, ἣν τρέφεσθαι παρ’ ἡμῶν οὐκ ἐκεῖσε κομι- ζόντων, ἀλλ’ ἑτέρωσε τὴν τροφήν, ἐκεῖθεν δὲ εἰς Καλλίνικον ἄγειν νόμος τὸν ἄρχοντα τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην. Νικέντιος δὲ τὰ αὑτοῦ διακονήσας ὧν ἐπλημμέλησαν ἕτεροι δίκας δί- δωσι, τοῦτο δὴ τὸ ἐν Αὐλίδι.

ἴσως μὲν οὖν οὐδ’ αὐτὸς διηγησάμην κακῶς, εἰ δ’ οὖν τι καὶ ἐξηνέχθην, Νικέντιός σε διδάξει καλῶς. σὺ δὲ βοήθησον δυοῖν ἄρχουσι τὸν μὲν ἐξελό- μενος βλάβης ἀδίκου, τὸν ἐλάττω, τὸν δ’ ἀποστήσας ὀργῆς οὐ 7 Amm. Marc. XXIII 3,7 16 cf. t. VIII 36, 5 Bq. Salzmann 21 3 ὑπαγέτω Vi 4 κἂν—5 ἐπαίνων praemissis verbis παύο- μαι δὲ παθητικῶς γενικῇ, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Georg. Lacap. constr. verb. ed. Hermann de emend. rat. gramm. graec. p. 387,24 | τοῖς om Wolf 5 δὲ reposui e libris καὶ edd 7 σταθμός — 8 αὐτῷ praemissis verbis σταθμοὶ καὶ οἱ κατὰ τόπους δη- μόσιοι ἀγροί, ἔνθα καὶ ἵπποι δημόσιοι ἐτρέφοντο. Λιβάνιος ἐν ἐπιστολὴ τῇ· Πρότερον μὲν ἐθαύμαζον citat Thom. Μ. s. v. σταθμός p. 345, 16 R 7 τίς om Thom 8 καλλινίκου Vi sed praeter κ (1) in ras | σφαγέντος Wolf 10 δὲ Wolf 13 νόμους Vi | τῶν] τὸν ViD 14 αὑτοῦ V sed in ras m 2 αὐτοῦ Vo SViD | ἐπλημμέλησαν V sed μ (2) subscr m 2 ἐπλημέλησαν pr ἐκοιμήθησαν VoS ἐκοιμήθηκαν Vi ἐκοιμήθησαν D 15 ἐναυ- λίδι Vi 16 εἰ—17 καλῶς praemissis verbis διδάσκω αἰτιατικῇ. Λιβάνιος laudavit Lacapenus [Lindstam, Georg. Lac. p. XXXII] constr. verb. ed G. Hermann de emend. rat. gramm. p. 368, 30 16 οὖν] αὖ D | ἐξηνέχθη Lacap | σε om SViD 18 τόν δ’ V δικαίας, τὸν κρείττω.

εἰ δὲ παιδὸς ἡγεῖται τὴν μεταβολήν, τὴν μὲν ἐπὶ <τὰ> χείρω νομιζέτω φαύλην, τὴν δὲ τῶν λων τι λύουσαν ἀγαθήν, ἄλλως θ’ ὅτε τὸ μὲν τίμημα τηρεῖν ἂν ἔχοι, τὸν δ’ ἔξω τῆς αἰτίας ἀφιέναι.

τὸ γὰρ χρυσίον εἰσπραττέτω μέν, εἰσπραττέτω δὲ παρὰ τῶν λελοιπότων τὴν τάξιν καὶ προσέτι γε τῶν ἐξηπατηκότων, οἳ σφίσιν αὐτοῖς χαριζόμενοι τὰ οὐκ ὄντα ἔφρασαν.

ἐπειδὴ γὰρ θυμὸς μἐ- γας διο τρεφέων ὑπάρχων, μὴ ἴστω τοῖς φενακίζουσιν ἄδεια, ὅπως τῆς ἀληθείας κρατούσης μηδεὶς ἀδίκως κολάζηται. λύων δὲ τὴν αὑτοῦ ψῆφον ἐννοείτω τὸν βασιλέα Κρητῶν τὸν παῖδα Δῖός, ὃς εἰς τὸ ἄντρον δι’ ἐνάτου πορευόμενος ἔτους ὧν ἐτε- θείκει νόμων οὐκ ᾐσχύνετο κινῶν ὃν κρεῖττον ἦν κινεῖσθαι.

Οὐδ’ αὐτὸς ὁ νέος ἄνευ λογισμοῦ παρ’ ἡμᾶς ἧκεν, ἀλλ’ εἰδὼς τὸν αὑτοῦ θεῖον ἐμέ τε φιλοῦντα καὶ ὑπ’ ἐμοῦ τιμώ- μενον ἥκων δὲ εὗρεν ἅπερ ἤλπισεν εἰ μέντοι καὶ λόγων ἰσχύν, οὐκ οἶδα, τὴν δ’ οὖν εὔνοιαν τοσαύτην ὅσην ἄν. εἰ σὺ τοὐμὸν ἔπραττες, ἔνειμας αὐτῷ φανέντι.

λόγων μὲν οὖν ἔχεται πάλαι μὲν αὐτῶν ἧφθαι δοκῶν, νῦν δὲ ὡς ἀληθῶς 13 Vii α΄, ιζ΄. Vo α΄, ε΄. S ε΄, ιβ΄. pr 1 cf. ep. a me editam ann. philol. Fleck. 1876, 504 3 sq. cf. ep. 36. t. VIII 486, 7 11 cf. ep. 1267. Dem. Androt. p. 617, 20 14 Seeck 117. 362. Silomon 19 16 cf. ep. 24 1 οἷον Wolf 2 μεταβάλλων Wolf 3 ἀπανίστασθαι S 4 χρυσᾶ, ἃ om Vo | ἃ om edd | γὰρ post μὲν inser Vo 2 7 χώ- ραν Vo sed χ eras et ‘supra ω m 2 8 θεοί ἔφοροι S 11 ἥ- διον — ἀγαλμάτων praemissis verbie χρυσίδες κυρίως αἰ ἀνα- τιθέμεναι τοῖς θεοῖς χρυσαῖ φιάλαι. Λιβάνιος ἐν ἐπιστολὴ lau- davit Thom. M. s. v. χρυσίδες p. 396, 6 R | κάλλιον Thom 16 αὐτοῦ libri sed ’ in ‘ corr Vo 2, pr 17 δὲ del Vo 3 20 Vo sed ὲ in ’ corr m 2 δ’ Wolf ἁπτόμενος, ζῇ δὲ ἐν πενίᾳ καὶ οὐκ ἐν οἶς εἰκὸς εἶναι τὸν ὑμέτερον συγγενῆ εἰ μὲν οὖν ἐσπανίζετε χρημάτων, ἐμὸν ἂν ἦν βοηθεῖν· ἐπεὶ δὲ καλῶς ποιοῦντες πλουτεῖτε μέν, οἴεσθε δὲ τὴν ἔνδειαν συλλαμβάνειν νέοις εἰς λόγους, παραινέσαιμ 5 ἂν ὑμῖν ἢ πέμπειν αὐτοὺς χρυσίον ἢ ἡμῖν ἐφεῖναι συμμα- χεῖν· ὡς οὐ μόνον τρυφὴ κώλυμα λόγοις, ἀλλὰ καὶ τὸ λιμῷ συνοικεῖν

Καὶ αὐτός εἰμι τῶν βεβαπτισμένων ὑπὸ τοῦ μεγάλου κύματος ἐκείνου. κεῖται γὰρ Ἀρισταίνετος, ὦ Ζεῦ, ἡ δὲ δευ- τέρα πληγὴ προσδιέφθειρεν ἡμᾶς οὐδὲ τῆς Ἱεροκλέους κεφα- λῆς φεισαμένου τοῦ δαίμονος. διὰ ταῦτα σεσιγήκαμέν τε καὶ σιγήσομεν, ὅσα γε ἐν ὁμίλῳ κοινῷ. ὡς οἱ γε φοιτῶντες χρῶ τᾶι ἡμὶν οὐ χείροσιν πρόσθεν.

ἥσθην δὲ τῷ τε υἱεῖ καὶ τῷ κηδεστῇ προθύμως εὖ μάλα λόγιον ἡμμένοις καὶ κι- 6 Vii α', κ. Vo α', η'. S β', λη΄ Vind ρογ pr 7 Sieven 78 not. 48. Seeck 43 III. 352. Silomon 20 8 Plat. conv. p. 176 B 9 cf. ep. 33 10 Amm. M. XXIX 1, 44. Seeck 177 13 Titiano cf. ep. 42 14 Calycio cf. Seeck 43 1 οἰκίας τέθνηκε S Vi Wolf | ζῶσαν ἀεὶ παρέξεις scripsi ζῶ- σαν ἀεὶ παρέξει V sed η supra ει m 2, Vo sed σ poat εἰ inser m 2, ἀεὶ ζῶσαν παρέξεις S μᾶλλον ζῶσαν παρέξει Vo ἂν ζῶσαν παρέξεις Wolf 2 τῆ μὲν ἄλλη V VoD 4 „malim συλλαλοῦντες omisso τοὺς λόγους aut τοὺς λόγους συνασκοῦντες· Matthaei „συλλέγειν dicitur oratiottem orator qui quam publico in coetu recitaturus est eam crebra recitatione privatim penes se memo- γρ κεῖται riae infigit“ Re | πλησίων Vi 9 πέπτωκε S | ἡ δὲ scripsi ἥ libri edd 11 διαταῦτα Vind 13 οὐ om S inser Vind δὲ] τε edd 13 ὁ μὲν υἱὸς τοῦ Ἀκακίου τούτου ἐλέγετο Τιτιανός, ὁ δὲ γαμβρὸς Κυλίκιος (immo Καλίκιος Boisson. Anecd. IV 183) Par. 3035 νοῦσι τὸν παιδευτὴν οὐ παρακαλουμένοις, ὥστε καὶ σοὶ γρά- φοντι πρὸς αὐτὼ τὴν ἐκείνου τοῦ ἔπους ἀρχὴν ἀρκεῖν ἤ φη- σιν· οὕτω νῦν, φίλα τέκνα. πιστεύω δὲ καὶ Φιλόξενον ἄξια τῆς συγγενείας δράσειν.

Οὐκ ἐπὶ μικρῷ γε πεποίησαι τὴν ὀδόν, ἀλλ’ ὑπὲρ ἀν- δρός, ὃν ὅπως ἴδοις, ἐπ’ αὐτὸν ἐλθεῖν ὠκεανὸν ἦν ἄν σοι καλόν. ὅτι δὲ ἔμελλες πανταχοῦ ἡμῶν μεμνήσεσθαι καὶ σὺν ἐπαίνοις, οὐκ ἠγνόουν· τοῖς μὲν γὰρ ἄλλοις ἥδιστον εὐφη- μιῶν τυγχάνειν, σοὶ δὲ εἰς ἐμὲ χρῆσθαι.

τοὺς δὲ ἄνδρας, οἷς διειλέχθαι λέγεις, πρὶν ἂν πείσῃς μισεῖν τοὺς κόλακας. οὐδέποτε πείσεις ἡμᾶς φιλεῖν· πάνυ γὰρ ἀμαθῶς ἔχω τοῦ πράγματος, ἕτεροι δὲ ἀριστεύουσι.

Παγκράτιον δὲ οὔπω μὶν εἶδον, ἀγαθὸν δὲ ἡγοῦμαι καὶ γράψαι πρότερον ἀξιῶ τῷ μὲν γὰρ οὐδὲν αἰσχρόν, ἐμοὶ δὲ ἴσως, εἰ δόξαιμι δι’ ἐπιστολῆς ἐπὶ προφάσει τοῦ προσειπεῖν μαθητὰς αἰτεῖν.

Τί τῆς σιγῆς ἔχεις αἰτιᾶσθαι; βραδυτῆτα νοῦ; καὶ τίς ὀξύτερος; ἀλλ’ ἔνδειαν λέξεως; ὁ σαφῶς οὕτω περὶ τῶν μεγά- 5 λῶν διδάσκων; πόθεν οὖν ἄφωνος; οὐ λέγεις οὐκοῦν ἀκούσῃ. τῶν τροφῶν ἡμῖν περικόψας αἰσχύνῃ καὶ διαζεύξας τῶν πυ- ρῶν τὰς κριθὰς τοὺς ἵππους ἠδικηκὼς οὐκ ἔχεις ὅ τι εἴπῃς.

ἀλλά σοι λύω τὸν φόβον τὸ τοῦ Ἀχιλλέως εἰπών· οὐ σὺ τοῦτο λυπεῖς, ἀλλ’ Ἀγαμέμνων. ὥστε θαρρῶν ἴθι καὶ 10 γράφε

Ἔδει γὰρ καὶ τοιαύτη τιμηθῆναι τιμῇ παρά τε σοῦ τὸν ἀδελφὸν παρά τε ἐμοῦ τὸν φίλον. δυσχερῆ δέ σοι γενέσθαι τὸν ἐπ’ ἐκείνῳ χρόνον οὐ θαῦμα· καὶ γὰρ καὶ τὰ μὴ λίαν ἀλ- γεινὰ τοῖς ὧδε ἔχουσι χαλεπά.

νῦν οὖν ἐπειδὴ τῆς δρυὸς ἀφέμενος ἔχῃ τῶν πυρῶν, οὕτω γὰρ καὶ αὐτὸς ἀπεικάζεις, ἕψομαι τὸ μὲν μιμούμενος, ἐν δὲ τῷ νικώμενος. ἡκόντων γὰρ ἐκεῖθεν γραμμάτων καὶ μέλιτος γράφων μὲν ἴσον τι ποιῶ τοῖς γράμμασιν, ὅ τι δ’ ἂν ἀντὶ τοῦ δώρου γένοιτό σοι ζητῶν οὐχ εὗρον πλὴν ὅσον ἐπαινέσαι τὸ δῶρον. οὐ γὰρ ὄνομα ἄλλως τὸ Ἀττικόν, ἀλλ’ ἀτεχνῶς ἀπὸ τῶν ἐν Ὑμηττῷ πόνων οὓς ἐν τῷ ὄρει πονοῦσιν αἱ μέλιτται. τοιοῦτον δὲ ὂν ὅμως ἡττᾶτο τῆς ἡδονῆς ἧς ἡμᾶς ἐν οἷς ἐπέστελλες ἔγευσας.

Αὐτήν τε ταύτην ἐθρήνησα τὴν πόλιν ἣν ἥδιστα μὶν εἶδον, ἄκων δὲ ἐξέλιπον, ἐπόθουν δὲ καὶ οἴκοι καθήμενος, πρό τε τῆς πόλεως τὸν ὑπ’ αὐτῆς τε καὶ μετ’ αὐτῆς οἰχόμενον 10 τὸν γενναῖον Ἀρισταίνετον.

νομίζω δὲ τῶν θρήνων μηδέ τερον μὲν ἐμόν, ἀμφοτέρους δὲ εἶναι τῆς Λύπης ἐν ᾧ γὰρ ἐξειστήκειν τε ἐμαυτοῦ καὶ φόβον παρεῖχον τοῖς οἰκείοις ὡς οὐκ ἀντισχήσων τῷ κακῷ, τότε ἐκείνη λαβοῦσά μου τὴν χεῖρα ἔγραψεν ὅ τι ἤθελεν.

οἷς δὲ ἑκάτερον ἔδειξα, τέτταρες ἦσαν, 15 οὐ γὰρ ἦν ὁ καιρός μοι θεάτρου, πρὸς μὲν τῷ θείῳ Πρισκιανὸς ὁ ῥήτωρ, ἐπὶ δὲ τούτῳ Φιλοκλῆς ὁ καλὸς καὶ ὅ γε φιλεῖν με- μελετηκὼς Εὐσέβιος. Σαβῖνος δὲ ἄρα ἦν ἐπ’ ἀγροῦ

οὗτοι 6 VII α΄, σ(??)γ΄. Vo α΄, ιθ΄. β΄, κβ΄. Vi ξε΄. Vind ροβ΄. pr 3 versus praemissa voce παροιμία apud Suidam a. v. αὐτίκα 4 cf. p. 44,10 7 Sievers 26 not. 91. Seeck 118. 363. Silo- mon 18 8 Nicomediam cf. t. I 107, 4sq. t. IV 329 sq. ep. 35. 388. Dionys. ep. 2 12 Ael. var. hist. III 18 16 Phasganio Seeck 234 | Seeck 244 18 Seeck 140 | Seeck 262 2 τὴν ante λέγουσαν Vi Par. 3035 (Boisson. l. l.) 3 versum suum in usum convertit Theodorus Hyrt. laud. Anin. ed. Boisson. Anecd. 11 413 φυτὸν αὐτίκα μέλλον κάρπιμον ἔσεσθαι 4 ἐρα- στὴς scripsi auctore Re ἐραστὴν libri edd | ἐπαινούμενον D 6 καὶ om Β 8 ἐθρήνησα Vo sed ἐμονώδησα suprascr m 3 9 ἄκων — καθήμενος praemissis verbis Λιβάνιος ἐν ἐπιστολὴ citat Thom. M. s. v. ἐρῶ p. 143, 11 R | δ᾿ edd | ἐπένθουν Vi 10 ὑπ’ αὐτῆς τε S sed ε supra ὐ ἐπ’ αὐτῆς Wolf 12 εἶναι om Wolf 13 ἐξεστήκειν V 15 ἑκατέραν VoS Vi Vind pr 16 ὁ snprascr S om V Vi μὲν ἐμοῦ, τούτων δὲ οὐδεὶς ὅστις οὐκ ἤκουσεν ὡς ἀκούσει· καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγι- νώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν. ἔδωκα τὸ βιβλίον, οἱ δὲ παρα- λαβόντες οὐ πολλοὺς ἀνηκόους ἀφῆκαν. ἐξέστω δὲ καὶ σοὶ μόνῳ τε ἐντυχεῖν, εἰ βούλοιο, καὶ σὺν ἄλλοις, εἰ τοῦτ’ ἀρέσκοι.

δοκεῖς δέ μοι καὶ αὐτὸς εἰργάσθαι τι τοιοῦτον εἰς τὸν ἀδελφόν οὐ γὰρ ἦν τοῦ σοῦ στόματος σιγῇ θάψαι τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον. πέμπε οὖν ὡς καὶ αὐτῶ μονῳδίαις οὐκ ἀηδῶς συν- όντι μετὰ τὸν σεισμὸν ἐκεῖνον θαυμάζω δὲ εἰ νῦν τοιούτων ἀπολαύοντες τῶν βοτρύων τὴν παροῦσαν ὥραν χειμῶνα καλεῖν τολμήσετε.

ὠοῦ μόνον οὐκ ἄχθομαι παρακαλούμενος, ἀλλὰ καὶ χαίρω προτρέποντος, ὅτι μοι τούτῳ δηλοῦται τὸ καὶ αὐτὸν ἐνεργὸν εἶναι σέ.

τὸ μὶν οὖν φροντίζειν ὅπως μὴ εἰς ὄνους ἀφ’ ἵππων ὅ τε θεῖος ἐπαινεῖ καὶ ἐγώ, μὲ δὲ τοῦτο ἰδόντες. 12 Vii β΄, κζ΄. Vo α΄, κ΄. pr 6 cf. ep. 80 18 Seeck 184. 864. Silomon 22 16 cf. ad t. IV 378, 1. ep. 71. Salzmann 76 17 Sopater, ut censuit Re, non Phasganius, ut censuerunt Seeck 286 et Silomon 22. cf. ep. 671. 674. Seeck 279. A. Mayer, Byz. Ztschr. ΧΧ 75, 1 1 οὖν post μὲν Vi | δ’ Vo Wolf | ἀκούσει Vo sed αι supra ει m 2 2 περιεστήκεσαν Vo Vind περιεστήκεισαν Vi περιειστή- κεισαν Wolf 2 κελευόντων—3 ἀδικεῖν praemissis verbis Λι- βάνιος ἐν ἐπιστολῇ· Αὐτήν τε ταύτην ἐθρήνησα τὴν πόλιν citat Thom. M. s. v. κελεύω p. 209, 1 R 4 οὐ] καὶ Vi | δἧ S 5 το V sed ο(2) in ras m 2 | ἀρέσκει V Vind pr ἀρέσαι Wolf γρ οὖν 6 τί δη S δὴ Vi | ὡς V sed ως corr m 2 9 τοι- ούτων om Vind Wolf 15 ὅτι Vo sed supra ι ras 2 litt (τε?) τοῦτο V 16 ὄνους Vo sed ’ et ν in ras m 2 17 δὲ] τε Wolf γε coni Re οἶμαι γὰρ ἤδη τι φοιτᾶν ἡμῖν ἐκεῖθεν. ἐλπίζομεν δὲ αὐτὸ θήσεσθαι διὰ τῶν ἀρχόντων καλῶς.

Μοδέστῳ δὲ μέλλοντι νυκτὸς ἐπὶ Κιλικίας δραμεῖσθαι βιβλίον ἐσπέρας εἰσάγω τὰ δῶρα ἐγγράψας, Ὀλύμπιος δὲ οὐκ ἀπῆν. ὁ δὲ τοῖς ἄλλοις ἥδε- σθαι φήσας ὡς οὐκ ἔχουσιν ὄγκον διεωθεῖτο τοὔλαιον. ἡμῶν δὲ οὐκ ἀνιέντων ἀνέβη μὲν ὡς ἄμεινον ζητήσων ᾖ χρὴ ποιεῖν, οἷα δὲ ἐν θορύβῳ τῷ περὶ τὴν ἔξοδον, ἀφῃρέθη τὴν ·περὶ τούτου ψῆφον. ἦν οὖν λοιπὸν ἀναμεῖναι.

σοὶ μέντοι μένειν μὲν οὐκ ἔστιν ἐΜ, χωρεῖν δὲ ἀνάγκη δεῦρο τοῦ τε μαχέσασθαι πρὸς τὴν ἀπὸ Θρᾴκης εἴσπραξιν καὶ διαφυγεῖν ὅλως βουλήν, ἣ τοῖς μὲν ἀνωνύμοις λυσιτελεῖ, τοὺς δ’ οἵα σὺ διαδεξαμένους οὐκ ἂν λαμπροτέρους θείη.

Ἀλλά σοι τὸ μὲν σῶμα, ὡς ἐμήνυες. διὰ τέλους ἔχοι, τῇ 15 λύπῃ δὲ φάρμακον ἔλθοι παρὰ τοῦ θεοῦ, μᾶλλον δέ, τὸ μέν τι τῆς λύπης δεῖται θεοῦ, τὸ δὲ ὑμεῖς ὑμῖν αὐτοῖς παῦσαι κύριοι. τὸ μὲν γὰρ ἀνορθῶσαι τὴν πόλιν ἕτοιμον, εἰ βουλη- θείητε, τῆς δ’ ἐπὶ τοῖς τεθνεῶσιν ἀθυμίας ἐξ οὐρανοῦ ποθεν 13 Vii β΄, κη΄. Vo α΄, κα΄. S α΄, λ΄. Vi ρμγ΄. pr 2 Seeck 214 4 Seeck 223 9 Constantinopoli cf. Seeck 299. 353 sq. 10sq. Seeck 299 14 Sievers 246. Seeck 188. 363. Silomon 22 18 Nicomediam cf ad ep. 33 p. 29, 8 1 τί Vo | δὲ inser Vo 2 om V pr 6 ζῆ τίσ τις pr) ἢ V Vo sed in hoc in ζητήσων ἡ corr m 2, pr 7 οἵα Vo Wolf 8 δὲ ποιμαίνειν V μὲν ποιμαίνειν Vo sed μέντοι μένειν suprascr m 2, pr 9 μαχέσασθαι scripsi secundam usum constantem Libanii μαχήσεσθαι V μαχήσασθαι Vo edd 14 ἰουλιανῶ βασιλεῖ Vi 16 εὖ ante διὰ ex Ambr T 73 inser Wolf delevi | διατέ- λους V 16 τοῦ om V 18 τὴν om Vi 19 δὲ πόθεν. Wolf ἔλθοι παραμυθία.

μακαρίζω δὲ ἔγωγε τὴν Νικομήδους καὶ κειμένην. ἴδει μὲν γὰρ ἑστάναι, τετίμηται δὲ ὅμως πεσοῦσα δάκρυσι σοῖς. τοῦτο δὲ οὐ μεῖον οὔτε τῶν θρήνων, οὓς ἐπ’ Ἀχιλλεῖ Μούσας ἐγεῖραι λόγος σὔτε τῆς ᾑμαγμένης ψεκάδος, 5 ἣν ἐπὶ Σαρπηδόνι μέλλοντι τελευτήσειν ἀφῆκεν ὁ Ζεὺς παῖδα φίλτατον τιμῶν.

τοῦ μὲν οὖν τὴν πάλαι πόλιν αὖθις γενέ- σθαι πόλιν ὑμῖν μελήσει, Ἐλπίδιος δὲ ἦν μὲν καὶ πρότερον ἀγαθός, νῦν δὲ ἡ τῶν τρόπων ἐπίδοσις ἀξία θαυμάσαι. καὶ οὐκ ἄρα μόγον τὸ τοῦ Σοφοκλέους

οἷα καὶ σὺ τουτονὶ τὸν ἄνθρωπον ὤνησας οὐ μᾶλλον εὐ- πρρώτερον ἢ βελτίω δείξας. καὶ γὰρ εἰ καὶ νεώτερος Ἐλπι- δίου. σὺ γέγονας τῶν γε καλῶν τούτων Ἐλπιδίῳ διδάσκαλος 15 τῷ πρεσβυτέρῳ, τῆς ἐπιεικείας, τῆς προθυμίας τοῦ ποιεῖν εὑ τοὺς φίλους, τοῦ ποιοῦντα χαίρειν, τοῦ πρᾴως τοῖς ἀγνῶσιν ἐντυγχάνειν τοῦ τὸν ἐντυγχάνοντα κατέχειν. ὅσοι γὰρ αὐτῷ προσελθόντες προσεῖπον, τοσοῦτοι τὸν ἄνδρα ἐθαύμασαν, εἶτα εὐθὺς ἐφίλησαν καὶ μᾶλλόν τι τὴν σὴν κατεθεάσαντο γνώμην 3 Od. ω 60. Qu. Smyrn. Ill 592 4 II. π 450 sq. 7 Seeck 170 9 Soph. Ai. Locr. fr. 13 N 2. Zenob. V 98 1 ἔλθη S δ᾿ Vo Wolf Νικομήδους reposui e libris Νικομήδειαν edd 2 τετίμηται δὲ ὅμως πεσοῦσα inser Vo 2 om V Vi pr πε- οῖ, σοῦσα om Wolf 3 διάκρισισ S | μεῖζον S 4 λόγοις Vi | ψε- κάδος Vo sed ε ex α corr m 2 5 τῷ ante σαρπηδόνι S | ἀφῆκε ζεὺς V sed ν ὁ inser m 2, SVi | φίλτατον παῖδα SVi 8 καὶ om S Vi 9 σοφοκλέους Vo sed ποιητοῦ in marg 10 τῇ scripsi e VS Vi τῶν Vo edd 11 σοφίᾳ pr | ἡγεῖτο S Vi 13 καὶ (2) inser Vo 2 et inserendum coni Re om VS Vi edd 14 comma post Ἐλπιδίου inserui | ἄλλα inter γέγονας et τῶν inser Vo et in ἀλλὰ corr m 2 | comma post γέγονας S et inser Vo 2 | γε in- serui e S Vi om V Vo edd | τούτω V 16 εὑ ποιεῖν S 16 πράως V Vi | ἀγνοοῦσιν S Vi 19 τοι Vi ἐν τοῖς ὑπὸ σοῦ πεπιστευμένοις.

ἐμοὶ δὲ καὶ τούτῳ πυκνοὶ μὲν οἱ πρὸς ἀλλήλους λόγοι, πάντες δὲ περὶ σοῦ τε καὶ τῆς γνώμης ἣν ἔχεις καὶ τῶν πραγμάτων ἐν οἵοις ὢν ὅστις εἶ πρὸς αὐτά. καὶ οὕτως ἐγγὺς ὧν πράττεις ἰπὶ τῆς διηγήσεως ἦν, ὥστε σοι μικροῦ διελεγόμην ὡς ἂν παρόντι.

κάλλιστον δὲ ὧν ἤκουον τὸ ἐλαύνειν σε τοὺς βαρβάρους καὶ τὰς νίκας εἰς συγγραφὴν ἄγειν καὶ τὸν αὐτὸν ὄντως ῥήτορά τε εἶναι καὶ στρατηγόν. Ἀχιλλεῖ μὲν γὰρ Ὁμήρου ἴδει καὶ Ἀλεξάνδρῳ πολ- λῶν Τιτήνων, τρόπαια δὲ τὰ σὰ μνήμης τεύξεται τῇ τοῦ στή- σαντος φωνῇ· τοσοῦτον ἔφθης τοὺς σοφιστὰς οὐ τὰ ἔργα μό- νον πόνον αὐτοῖς προθείς, ἀλλὰ καὶ τὴν πρὸς τοὺς λόγους οὓς ἐπὶ τοῖς ἔργοις ἐποίησας ἅμιλλαν.

πρόσθες δὴ τοῖς τρο- παίοις καὶ τὸ Πομπηιανὸν τῶν δικαίων τυχεῖν καὶ νόμισον καὶ ταύτην οὐ φαύλην τὴν παράταξιν. ὁ δὲ ἀνὴρ οὗτος ἐκεῖ νός ἐστιν, ὅν ποτε ἐνθένδε πρεσβεύοντα ἡδέως εἶδες ἐν Βιθυ- νίᾳ καὶ μαθὼν ὧν ἀπεστέρητο κατέστησας εἰς ἐλπίδας, ὡς ἄρα κομιεῖται τὰ αὑτοῦ. τούτων μοι μεμνῆσθαι τῶν ὑποσχέ- σεων, ὡ βασιλεῦ.

Ὁ μὶν Πίνδαρός πού φησι μήλων τε χρυσῶν εἶναι φύ- λαξ, τὰ δὲ εἶναι Μουσῶν καὶ τούτων ἄλλοτε ἄλλοις νέμειν, ἐγὼ δὲ αὐτὸς μὲν ἡγοῦμαι ληρεῖν σοὶ δὲ φαίνομαι χρυσᾶ γεννᾶν. καὶ νῦν ἡμᾶς ἐξ ὧν ἐθρηνήσαμεν εἰς τοὺς τῶν τρα- γῳδιῶν κατελόχισας ποιητάς. ὅρα εἰ σου ταῦτα ἀνέξεται Σο- φοκλῆς ἤ τις ἄλλος τῶν ὁμοτέχνων αὐτῷ. ἀλλ᾿ ἐπειδή σε μὴ δύναμαι παῦσαι τῶν ἐμῶν ἐπιθυμεῖν πέμπω σοι τῶν ἐμῶν ἃ κελεύεις, ἐν οἷς τε περὶ μισθοῦ διείλεγμαι καὶ Στρα- τήγιον ἐπαινῶ, καὶ δὴ καὶ τὸν ἀγῶνα. καὶ δὴ τέταρτος ἥκει σοι <ἡ> τῆς ἡμετέρας εὐφημία, ἧς ἔν γε τοῖς νόμος ἐπέτρεψεν, ἤκουσεν ἡ πόλις. ἡ πανήγυρις δὲ ἔργον ἦν, ὃ φεύγοντες οἱ πολλοὶ καταφεύγουσιν εἰς τὰς πόλεις.

Οὐκ ἂν καὶ τόδε σημεῖον εἴη τῆς περὶ τοὺς λόγους ὁρ- μῆς, εἴ σοι τοὺς πόνους ἐπιστολῆς ἀνάγνωσις ἐπεκούφισε; τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἐπὶ τοῖς μήκεσι τῶν ὁδῶν ἐλαίῳ τε καὶ λου- τροῖς καὶ πότῳ τὴν ῥώμην ἀνακτωμένους ὁρῶ, σοὶ δ’ ἀντὶ τούτων γράμματα καὶ ταῦτα οὕτω μικρά, προσθείην δ’ ἂν ὡς οὐδὲ πάνυ καλά.

τί ποτ’ ἂν οὖν ἔδρας, εἰ μακρά τε ἦν καὶ καλά; τῆς δὲ ἐπιστολῆς ἡ βραχύτης οὐκ ἐκ ῥᾳθυμίας, ἀλλ’ 11 Vii β΄, λά. Vo α΄, κδ΄. SII ς΄, η΄. W ρκη΄. Vind ροδ΄. pr. 1 Seeck 76 II | Arsenium Seeck 90 III 2 Seeck 90 II 12 Sievers 73 not. 9. Seeck 214. 354. Silumon 24 2 δὲ Wolf | συνεφοίτων scripsi e V sed νε e μ corr et ~ supra ω eras, ut coni Re συμφοιτῶν Vo Vind D, edd συμφοιτητὴς S | καὶ om D | αὐτὸς S 3 εἰς ταμάλιστα V Vind 6 αὖ τοῦ Vo sed ex αὐτοῦ corr m 2 6 καταισχύνῃ D 10 τὸ Vind 12 μο- δέστῳ S W Vind 13 εἴη om V pr, post ἂν inser Vo 2, poat Ὁρμῆς S, ante ὁρμῆς Vind | περὶ] πρὸς coni Re, ἐπὶ ego olim coll Plat. Parm. p. 130 B; ep. 7 p. 325 D, sed περὶ convenit usui Libaniano | τοὺς om W Wolf 16 ἄν τι pr 17 ταῦθ’ SW Vind Wolf 18 τί — 19 καλά; praemisso κείμενον in marg V | οὖν om Vo pr 19 δ’ Wolf | ῥαθυμίας libri edd ἐξεπίτηδες συνέστελλον εἰδώς, ὅτι σου τῶν ὀφθαλμῶν δεῖται τὰ πράγματα.

Ῥωμύλον δὲ τιμῶν μὶν ἄξιον οἶδα, τιμωρίας δὲ οὐδεμιᾶς. ᾧ πλέον ἤδη τοῦ ἡμίσεος πέπρακται, πρὸς δὲ τὸ πέρας ὁ δρόμος. καίτοι τοῦτο Νεβρίδιος ἀεί ποτε θέλων ἔμει- νεν ἐν τῷ βούλεσθαι, πρᾶξαι δὲ οὐκ ἠδυνήθη.

σὸν δὲ ἐπί- τάγμα πᾶν, ὡς ἔοικε, δυνατόν. ἐπεὶ γὰρ αὐτὸς κρείττω ποιεῖς ἐλπίδων, καὶ τοῖς σοῖς ὑπηρέταις εἰς τὰ σὰ βλέπουσιν ἔρως ἐμπίπτει πάντα κατορθοῦν. τὸν δὲ Ὀλύμπιον ἴσθι σοι τὸν αὐτὸν εἶναι καὶ πλεῖστον ἀπέχειν μεταβολῆς.

Νῦν τε ἐπιστέλλων καλῶς ποιεῖς καὶ εἰ πρότερον ἐπἐ- στελλες, καὶ τότε ἂν καλῶς ἐποίεις. εἰ γὰρ ἐγὼ μέν σε πάλαι φιλῶ, σὺ δὲ τοῦτο οὐκ ἠγνόεις, τίνα εἶχε λόγον ὀκνεῖν μἐλ- λοντά γε χαριεῖσθαι φίλῳ; σοὶ δ’ εἰ σιγῶντι μηδεμία συγγνώ μη, πάντως δήπου πᾶσα ἀνάγκη λόγου.

θαρρῶν τε οὖν γράφε καὶ συνδιάφερε τῷ καλῷ Μοδέστῳ τοὺς πόνους ἐν τῇ τῶν ἱδρώτων κοινωνίᾳ τὴν τῶν ἐπαίνων ἐννοῶν κοινωνίαν.

Οὐ σοὶ συγχαίρω μᾶλλον τοῦ τὴν πόλιν ἄγειν ἢ τῇ πό- λει τοῦ παραδοῦναί σοι τὰς ἡνίας. σοί μὲν γὰρ οὐδὲν δυ νάμεως, τῇ δὲ ἡγεμόνος ἀγαθοῦ. σοῦ δὲ τίς ἐκείνῃ πρότερος, δι’ ὃν γέγονεν ἀνδράσι μείζων τῶν μὲν ἐχόντων ἀρετὴν μετὰ πλούτου, τῶν δὲ μὴ χρήματα, φύσιν δὲ ἀμείνω χρημάτων;

ἀλλὰ τούτους γε τοὺς πένητας, ὦ δαιμόνιε, πλήρωμα μὲν εἶναι τῇ βουλῇ βούλου· χρυσὸν δὲ εἰ τις εἰσπράττοι, κωλύσεις, ὅπως αὐτοῖς μὴ τὸ κοινωνεῖν τῶν παρ’ ὑμὶν καλῶν αἴτιον ᾖ κακῶν.

οἱ μὲν οὖν ἄλλοι δι’ ὧν οἴονται τεύξεσθαι τῶν δι- καίων, τούτοις διαλέξονται, σὺ δέ μοι σῶζε σόν τε κnὶ ἐμὸν φίλον ἔχοντα πλὴν δόξης οὐ Ἰουλιανὸς οὗτός ἐστιν, ἀδελ- φὸς Ἱεροκλέους τῷ τε σπέρματι καὶ τοῖς τρόποις.

ὃν ὁρῶν εἰς ὑμᾶς ἐγγραφόμενον ἐγέλων ἐννοῶν, ὡς αὐτίκα μάλα αὐτὸν ἐξαλείψει τὸ πένεσθαι. ἔπειτ’ ἐπελαβόμην τοῦ γέλωτος ὡς ἀρκέσον ὑμῖν ἄνδρα ἔχειν ᾧ πλουτεῖν ἐξὸν κακῶς οὐκ ἠξίω- σεν. ὡς δὲ ἧκε γράμματα δεῖν καὶ τόνδε θεῖναι χρυσίον, ἐν- 1 VII β΄, λγ΄. Vo α΄, κς΄. S α΄, πς΄. Vi σλε΄ pr. Fabr. Bibl. gr. VIII 40 V 2 Sievers 861, 3. Seeek 299. 354. Silomon 24 3 Plat. Polit. p. 266 E 13 Seeck 191 14 Seeck 176 3 τοῦ scripsi e VS Vi coll Ariatid. or. XXVI t. II p. 434, 28 K cum Re τῷ Vo edd 4 τῆς ante δυνάμεως edd delevi 5 τίς om Fabr τις pr Wolf 6 ὃν scripsi e Vo sed ex ὧν corr m 2 ὧν VSVi edd | γέγονεν scripsi γέγονας libri edd | οὐκ ἐχόντων et εἰ ante 7 μὴ inserendum coni Re 7 δὲ(2) acripsi e Vo sed e γε corr m 2 γε VSVi edd 10 ἡμῖν Vi Salvinus | καλῶν om Vi 14 τε inserui e VoSVi om V edd 15 αὐτῶν S 16 τῷ S | γενέσθαι VVo aed in hoc πένε supra γενέ m3, pr Fabr corr e lect. rec. Regii Maximi Wolf | ἐπεβαλόμην Vi 17 οὐκ ante ἀρκέσον Vi | ἡμῖν Vi Fabr ταῦθα ἀντὶ τοῦ γελᾶν ἐταραττόμην καὶ ἐδόκει χρῆναι κατα- φεύγειν ἐπὶ τὴν Ἑρμογένους πρᾳότητα. καὶ οὕτω ποιοῦμεν.

ὁ δὲ τὰ ὄντα μαθὼν ἐξαιρεῖται τῶν ἑλκόντων, οἷς τὸ ἕλ- κειν εἰς αὐτὸ τοῦτ’ ἂν ἐτελεύτα τὸ ἕλκειν· οὐ γὰρ ἦν λαβεῖν.

ἐκεῖνος μὲν οὖν ἀφῆκεν· ἀλλ’ ἔστιν ἕτερος δεσμός, ὃν ἂν μὴ σὺ λύσῃς, αἴνιγμα ἡμῖν ὁ φίλος ὁμοῦ λελυμένος τε καὶ δε- δεμένος. ἀλλὰ σὺ λύσεις τὸ αἴνιγμα τοῖς δευτέροις τὰ πρότερα βεβαιῶν καὶ βοηθῶν ἀνδρὶ γνωρίμῳ τε καὶ δανειζομένῳ. τοῦτο δὲ ἐγὼ μὲν σύνοιδα, ἐκεῖνος δὲ οὐκ αἰσχύνεται.

λέ- γοντι δέ σοι περὶ τῆς ἀχρηματίας ἴσως μὲν οὐδεὶς ἀντερεῖ· εἰ δ’ οὖν τις οὕτω κακοδαίμων ὡς μὴ ταὐτὰ φθέγγεσθαί σοι, πέμπε τοῦτον εἰς Φρυγίαν, ὁ δέ σοι πεπεισμένος ἐπανήξει πέ- νητα τὸν Ἰουλιανὸν εἶναι.

Ὅτι τε ὑγιαίνεις, χαίρω καὶ ὅτι σοι τοῦ πονεῖν πλέον ἐρᾷ Τιτιανὸς ἢ ῥᾳθυμίας ἄλλοι. σοφιστοῦ δὲ εἰ μὲν οὗτος 20 μετέχει βελτίονος ἢ σὺ πρότερον, οὐκ οἶδα· λέγων δὲ χρῆναι 4. Vii β', λς'. Vo α', κθ. pr 17 Vii α', κς' Vo α', λ. S α, πη΄. Vi σλς΄. pr p. 43, 3 Ἐγὼ — 17 δέχεσθαι G fol. 86 1 Aesop. fab. 206 ed. Halm. Greg. Naz. ep. 1 p. 768 B. Apostol. prov. XVI 84 6 Seeck 196. 12. 364. Silomon 24 16 Seeck 237. cf. ep. 89 18 Sievers 224. Seeck 48. 12. 366. Silomon 24 20 Seeck 43 cf. ep. 26 9 βραδέως. προσαγορεύω Wolf | προσαγορεύω Vo sed ω ειν corr m 3 11 σοφοὶ V Vo sed in hoc in σοὶ in ras corr m 3 13 μὴ δὲ Vo 15 καλῶ φίλον coni Re 19 ιὲ V τοῦτον τὴν πατρῴαν παρελθεῖν δεινότητα καὶ πτερὰ μικρὸν ὕστερον ἀξιώσεις γενέσθαι σου τῷ παιδί.

καίτοι ῥᾷον ἂν τύχοι πτερῶν ὥσπερ ὁ Περσεὺς ἢ τὸν πατέρα παρέλθοι τοῖς λόγοις, οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος τὸν Δία. καὶ τοῦτο οὐκ ἀδίκημα τοῦ νέου, εἰ μὴ καὶ τὸν Ὕλλον γράψῃ, διότι παῖς ὢν Ἡρακλέους οὐκ ἀπέκρυψε τὸν πατέρα.

μαντεύομαι δὲ καὶ οἷς χρήσεται πρὸς σέ· καλὸς μὲν ἐπανῆλθον, σοὶ δὲ οὐκ ἴσος, ὦ πάτερ. εἰ μἐν τούτων, οἷς ὑπῆναι βαθεῖαι καὶ θρόνοι, τὴν σὴν γλῶτταν νενίκηκε, λάμβανε παρ’ ἐμοῦ τῆς ἥττης δίκην· εἰ δὲ κοινὸν τοῦτο τῶν νῦν ἐν λόγοις, μὴ ἐμὲ αἰτιῶ μόνον ἐν πολλοῖς ἡττημένοις.

ἂν ταῦτα λέγῃ, ἐροῦμεν ἢ τί φήσομεν; φησὶν ὃν μιμῇ, Δημοσθένης. σὺ μὲν οὗν ὅ τι ἀποκρινῇ σκόπει, Μαρ- κελλον δὲ εὐθὺς τε βέλτιστον εἶναι ἐπείσθην, σὺ γὰρ ἐπῄνεις, χρόνῳ τε διδόντα πεῖραν εὗρον οὐ χείρω τῶν ἐπαίνων τὸ γὰρ τῆς σκιᾶς πιεῖ πρὸς τὸν νέον. οὐκ ἔστιν ὅτε οὐ σύνεστι.

καίτοι μοι δοκεῖ καὶ Μαπκέλλου γε ἀπόντος εἶναι ἂν οἷόσ- πέρ ἐστι παρόντος Τιτιανός· οὐ δύναμαι γὰρ διαστήσασθαι τόν τε ἐΜεν ἠναγκασμένον καὶ τὸν ἐξ ἐπιθυμίας. ὅ τε οὖν παιδαγωγὸς καὶ τὸν ἀργότατον ἐπήγειρεν ἂν ὅ τε τῶν λόγων ἔρως ἤρκεσεν ἂν ἀντὶ παιδαγωγοῦ τῷ παιδί.

Μάρκελλος μὶν οὖν ἐν ᾧπερ ἐστὶν ἴστω, καὶ γὰρ εἰ μὴ παρακλήσεως γε 13 Dem. Chers. § 37 p. 99,8 22 cf. ep. 26 1 πατρῶαν Vi 8 πτεροῦ S | ὡς περσεὺς S Vi | τοὺς λόγους Vo 5 ὕλλαν V | ἡρακλέους Vo sed ου ex o corr m 2 μαν- τεύομαι Vo sed ομαι ex εται corr m 2 μαντεύεται VS Vi pr | καὶ insemi e V om VoSVi edd 7 καλῶς Vi | ἐπανῆλθον scripsi ἐπανελθὼν libri edd | δ᾿ Wolf | ἶσος VoS Wolf 11 μὴ ἐμὲ scripsi μή με libri edd | ἡττημένον Vi 18 ἀποκρίνῃ Wolf 15 xfivov Vi 16 ὅτε οὐ] οῦτε Vi 18 Τατιανός pr 19 ὅ τε—20 ἂν om Vi ὅτε VVoS Wolf 3 Περσεὺς ὑπόπτερος υἱὸς Διὸς in marg Vo3 5 Ὕλλος Ἡρακλέους in marg Vo3 δεήσεται πρὸς αὐτόν, αλλ’ ἐπαίνοις γε χρήσεται πρὸς αὐτόν τὸ δέ ἐστι ὄν μέλιτος ἥδιον.

Ἐγὼ δέ σου γράμματα ἐν Ἑρμογένους τεθήρακα τόνδε τὸν τρόπον· εἰσελθὼν ἔστην αὐτοῦ πλησίον ἐν δεξιᾷ. ὁ δὲ ἀν- εγίνωσκεν ἐπιστολὴν, ἤδη δὲ ἦν ἐπὶ τῷ τέλει. ὅστις μὲν οὖν ὁ ἐπιστείλας, ἰδεῖν οὐκ εἶχον, ἐκέκρυπτο γὰρ ἐν θατέρᾳ ταῖν χεροῖν, στήσας δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν τῶν γραμμάτων τύπον εἴκαζον ἥκειν αὐτὰ παρὰ σοῦ.

τῷ δ’ ἔδοξεν αὖθις ἀπολαῦσαι τῆς ἐπιστολῆς καὶ οὕτως ἐξεφάνη τοὔνομα. καί με ποιεῖται τῆς ἀναγνώσεως κοινωνόν, τῇ δὲ ἀνεμέμικτο θαῦμα διαπαυσαμένων δὲ μεθίσταται πρὸς λόγον Ἑρμογένης μακρόν, μᾶλλον δὲ μικρόν, περὶ γὰρ τῶν σῶν καλῶν καὶ τὸ μῆκος μικρόν. ἔλεγε δὲ φιλίας τε ἀρχὴν καὶ αὔξην καὶ τἄλλα ἃ δί- δως λέγειν καὶ ὡς ἀχθεσθείη τε ἀρρωστοῦντος ἐπισκέψαιτό τε ὡς ἐνῆν αὐτῷ.

ταῦτα ὁ μὲν ἔλεγεν, ἐγὼ δὲ ἤκουον, ἐχαριζόμεθα δὲ ἀλλήλοις, ὁ μὲν ἐμοὶ διὰ τῆς διηγήσεως, ἐγὼ δὲ ἐκείνῳ τῷ σὺν ἡδονὴ τὴν διήγησιν δέχεσθαι.

Ἐμοὶ σὺ δοκεῖς ὑπὸ τῆς σῆς μὲν ἀδελφῆς, Φιλοξένου δὲ μητρὸς ἐπὶ τὸ κινεῖν με κινεῖσθαι. ποιεῖ δὲ ταὐτὸ καὶ πρὸς 18 VII ε΄, ρνε΄. Vo α΄, λα΄.pr. 3 Seeck 173 14 Dem. Phil. III p. 113,24 19 Sievera 79 not. 51. Seeck 125. 365. Silomon 24 20 Seeck 125 3 τὰ ante γράμματα G 4 εἰσελθὼν, ἔστιν Vi 5 τὲ V Vo ἐν V | ὃς S | ἠν post οὖν ἐκέκρθπτο V sed ε (1) in ras m 5 7 χειροῖν S | τὸν ὀφθαλμὸν V 8 ἔδοξεν] ἔξωθεν Vi 11 τε Wolf 12 περὶ — 13 μικρόν om SVi 13 ἔλεγε δὲ scripsi ἔλεγέ τε libri edd | τἆλλα Vo 15 ὡς] καὶ S 16 ἐχα- ριζόμεθα δὲ scripsi ἐχαριζόμεθά τε libri edd | τῆς om S 17 τὸ Vo 21 post με ras 2 litt Vo | ταυτὸν Vo edd τὸν ἐμὸν θεῖον διὰ τῆς ἐκείνου γυναικός. ὁ δ’ ἅπερ σὺ γρά- φεις κελεύει παρών, ὅπως ἡμῖν ἔσται ῥήτωρ ὁ νεανίσκος.

φράζε δὴ τῇ Φιλοξένου μητρὶ τὸν παῖδα αὐτῇ θεοῦ διδόν- τος ἔσεσθαι τοιοῦτον ὡς ἀρκεῖν αὐτῇ· γνώμη τε γὰρ βουλο- μένη φύσις τε δυναμένη.

Ἥδομαι τῇ τοιαύτη συκοφαντίᾳ, κἂν ἔτι πλείω γράμ- μάτα ἔχων πάλιν μηδὲν ἔχειν λέγῃς, ἔτι μᾶλλον ἡσθήσομαι. τὸ γὰρ ψεῦδος ἐρῶντος καὶ τῇ τοῦ λαμβάνειν ἐπιθυμίᾳ τὸ λαβεῖν ἀρνουμένου.

ὥσπερ οὗν, εἰ μίαν εἰληφὼς ἐπιστολὴν ἐπῄνεις τὸ πλῆθος τῶν γραμμάτων, σαφὲς ἂν ἐποίεις, ὡς οὐδὲν δέοιο γραμμάτων, οὕτω νῦν ἐπὶ πολλοῖς τοῖς ἐλθοῦσιν ὡς οὐδὲν ἔλθοι καταβοῶν μηνύεις μηδὲν ἄν σοι πλῆθος ταυ- τηνὶ παῦσαι τὴν δίψαν· ἐπεὶ ὅτι γε τῶν σῶν χελιδόνων αἱ ἡμέτεραι πλείους, ἔχω λέγειν, πλὴν εἰ μὴ τοῦτο λέγεις, ὡς ὅστις μετὰ τοῦ πράττειν πέπομφε τρεῖς, νενίκηκε τὰς πέντε τοῦ ζῶντος ἐν μόνῳ τῷ γράφειν.

μισῶν δὲ ἔγωγε τὸν Πέρ- σην καὶ πρότερον, ὅτι δὴ ποιεῖν κακῶς ἐπιχειρῶν ἔπειτα πά- 6 Vii α΄, κζ΄. Vo α΄, λβ΄. S y, πς΄. Vi ρξζ΄. Vind ρξθ΄. D με΄. pr 1 Phasganiam cf. Seeck 12 7 Seeck 213. 350. 364. Silo- mon 24 10 cf. ep. 32 p. 29,4 16 Iul. ep. 53 Hertl. p. 438 D 1 ὅ V 2 ἡμῖν om Wolf 7 μοδέστω ὑπάρχω D τῶ αὐτῶ (i. Μοδέστῳ) Vind Ἥδομαι—συκοφαντίᾳ citat auctor excerpt. cod. Darmstad. 2773 fol. 16 r s. v. ἥδομαι 9 ἔχειν om Vi γρ μείζονος γροὐκ 10 λαμβάνειν S λαβεῖν Vi μείζονος Vind πλείονος Wolf 12 ἐπῄ- ἐπῄνεις νεῖς S οὐκ ἐπῄνεις Vind 12 σαφὲς—13 γραμμάτων in marg Vi | σαφὲς Vo sed ες ex ῶς· corr m 2 σαφῶς Vind sed ἐς snprascr σαφῶς pr 13 ἂν ante δέοιο Wolf | δέοιο S sed οιο m 2 14 μηνύειν S 16 ἡμέτεραι Vo sed τε inser m 2 | πλείω pr | μὴ eras V om SVi VindD cf. t. I 104, 3 | λέγεις Vo sed ει ex η corr λέγοις Vind Wolf λέγοεις D 17 τρὶς Vi 19 δὴ Vi sed ὴ in ras σχὼν ἐρᾷ κακῶν. νῦν μᾶλλον ἡγοῦμαι δυσμενῆ σοί τε περι- ιστάντα πόνους ἡμᾶς τε τοσούτου χρόνου ἡδίστην συνουσίαν ἀφῃρημένον.

ἀλλὰ σύ γε καὶ ἀπὼν οἷς δίδως ἐλπίζειν εὑ φραίνεις ψιλαῖς παρασκευαῖς τὸν πολέμιον ἐκφοβῶν. καί σε εἰ καὶ βραδύτερον, ἀλλὰ σεμνότερον ὄψομαι τῶν δρόμων του- τωνὶ τῶν πολλῶν μισθὸν κομιζόμενον εὐφημίας. τότε δή, τότε τῶν νῦν ἀηδῶν μεμνήσῃ μεθ’ ἡδονῆς.

Ὅταν ἐχθρὸς ὤν τις ταῦτα περὶ ἡμῶν ψηφίζηται, βότε αξιώσω μέγα φρονεῖν ὡς ἂν καἰ τοῦ μισοῦντος τῇ ῥωμῃ τῶι λόγων κεκρατηκώς, ἐπεὶ καὶ Δημοσθένην ὁρῶ τὰ ἄριστα προ- ελέσθαι δεικνύντα τῷ μηδὲ τοὺς ἐχθροὺς ἃ προείλετο συκυ- φαντεῖν, φίλος δὲ φίλον ἐπαινῶν Ἀστυδάμας ἐστὶν αὑτὸν ἐπ- αινῶν.

ἐγὼ δὲ μνησθῆναι μὲν αὐτῶν οἷς ἐπέσταλκας οὐκ 8 Vii ε', ρνς'. Vo α', ιβ'. S α', πθ'. Vi σλζ. pr 9 Seeck 117. 355. Silomon 24. cf. ep. 36 12 Dem cor. § 192 sq. 14 cf. ep. 314. lul. ep. 12 p. 381 D. Zenob. V 100. Salzmann 31 1 περιστάντα Vi Wolf 2 τοσούτου S τοσοῦτον χρόνον Vi | συνουσίαν ἀφῃρημένον scripsi e VSViD ἀφῃρημένον συνου- σίαν Vo Vind edd 3 διδοῖς edd „aut legendum διδοῖς aut δί- δως“ Re 4 καί—5 ὄψομαι praemissis verbis ἐκείνου βραδύτερον) δὲ μάρτυς Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῇ laudat Thom. M. s. v. βραδύ- τερον p. 54, 10 R 5 καὶ ante σεμνότερον Vi Thom 6 εὐφη- μίαν S | τότε (2) om Wolf e Par 3036 inser coni Boissouadius Aen. Gaz. 339 cf. t. II 32. 8; 257, 9 7 τῶν νῦν V sed των νυν in ras m 2 10 τίς V 13 μὴ δὲ Vi 14 αὑτὸν Vo sed e’ corr m2 αὐτὸν Vi pr 14 Ἀστυδάμας αὑτὸν ἐπαινῶ, in marg Vo3 ἂν φαίην, ἥδομαι δὲ τῷ φίλον ἔχειν, οὐ τῷ λόγων οὕτως ἔχειν. τῶν δὲ ἐμῶν ὅ τι ἂν αἰτῇς πέμψομεν τοῦ μὴ λυπεῖν. ἄλλως δὲ οὐ πέμψομεν τοῦ μὴ δοκεῖν ἡμᾶς αὐτοὺς ἐπαινεῖ

Καλῶς ἐποίησας ἀπολύσας ἡμᾶς ἐν αὐτοῖς τοῖς ἐγκλή- μασι τῆς αἰτίας. εἰπὼν γάρ, ὡς οὐ θαυμάζοις, εἰ κακὸς ὢν περὶ τοὺς φίλους μὴ γράφοιμι τοῖς φίλοις, ὡς μὲν πονηρὸν ἔχεις διώκειν, μέμφεσθαι δὲ τῷ μὴ γράμματα λαβεῖν οὐκέτ ἂν ἔχοις. τοῦ τε γὰρ Εὐρυβάτου τὸ πονηρεύεσθαι τοῦ τε 11 Vi α΄, λβ΄. Vo α, λζ΄. S α΄, (??). Vi σμ΄. pr 2 cf. p. 59, 10 4 Acacium. cf. Eunap. v. soph. p. 100 Boiss fr. 26 (Mueller Fr. H. G. IV 24). cf Seeck 39,2 8 II η 471. Aristid. or. XLVI t. II p. 196, 12 D. cf. ep. 67 9 Dem. Lept. § 32 p. 467, 6sq. Perperam intellexit Seeck 118, vel absurda esBe dixit Silomon 26 12 Seeck 222 I. 366. Silomon 26 17 cf. ad t. IV 898, 14 1 καλὸν καλῇ φορᾷ Re 2 δοκεῖ Bcripsi e S Vi cum Re δοκῆ VVo edd | ἐπιθεῖναι Re 4 ἔδεισας Lacapenua conetr. ed. Herm. de emend. rat. gramm. gr. 369,25 δέδοικα καὶ δειμαίνω καὶ ἕδεισα αἰτιατικὴ, ὡς καὶ Λιβάνιος 5 ε V eed in πέντε corr m 2 | V sed οἶν in ras corr m 5 6 τε ante τὸ libri delevi 7 στό- μα scripsi e Vo sed στο e σῶ corr m 2 σῶμα VS Vi edd 10 finem huius epistulae ep. 57 esse coniecit Silomon 25 θαυ- μάζεις Vi 15 „aut post φίλους aut post διώκειν deest ἐπι- δείκνυσαι aut ἀποφαίνῃ (vel simile quid) ὅτε“ Re | γράφοι μοι S 16 διώκειν με Re | τὸ V | λαβεῖν V sed in λαμβάνειν corr m 4 | οὐκ ἔτ᾿ Vi Αὐτολύκου τὸ κλέπτειν Μελιτίδου τε τὸ μωραίνειν ἐμόν τε, εἰ κακὸς ἐγώ, τὸ τοὺς φίλους ἀδικεῖν.

ὅταν οὖν με καθή- ρῃς τῆς πονηρίας, ἔστι γάρ σοι καὶ περὶ ψυχὴν οὐχ ἧττον ἢ τὰ σώματα τέχνη, τότε μου τὴν σιγὴν αἰτιῶ· δεινὸν γὰρ ὡς ἀληθῶς ἀγαθὸν ὄντα με τοιαῦτα ποιεῖν. ἕως δέ με περιορᾷς γέμοντα πονηρίας, ἀνέχου τῶν ἀπὸ τῆς πονηρίας

Ἡμῖν τε, ὡς ἔοικεν, ἀεὶ πράγματα ἐκ τῶν Σευήρου τρό- πων ἀναφύεται σοί τε ἀπαλλαγὴ τῶν παρ’ ἡμῶν περὶ τούτων οὐκ ἔσται γραμμάτων. ὁ γὰρ ἄνθρωπος ἀτεχνῶς ὕδρα, κἂν τέμῃς τὴν κεφαλήν, ἑτέρᾳ μαχῇ κεφαλῇ, κἂν ταύτης κρατῇς, ἐντεύξῃ τρίτῃ.

καί μοι δοκεῖ κἂν ἀποθνήσκων παραινέσαι τοῖς κληρονόμοις μεμνῆσθαι Κλεοβούλου, καὶ οὐκ ἀπορήσειν χρημάτων, ἐπεὶ καὶ νῦν βοᾷ μὲν Ἀλέξανδρος, κεκίνηκε δὲ ἐκεῖνος, καὶ τὸ ὑπόδημα ἄλλος μὲν ἔρραψεν, ἄλλος δὲ ὑπε- δήσατο.

δεῖ δὴ τῶν Γύγου χρημάτων ἡμὶν, εἰ μέλλοιμεν ἑκάστῳ δώσειν τῶν βουλομένων λαβεῖν. ἀεὶ γὰρ ὁ βουλόμενος 7 Vi α΄, λγ΄ Vo α΄, λη. S γ, (??). Vi ρπγ. pr 1 cf. ad t. V 67, 12; 339,14 | ep. 264. 798. t. II 210,9. Ar. ran. 991 8 Sievers 84 not. 85. Seeck 108 9 cf. ep. 67 p. 67, 3. Seeck 276 11 cf. ad t. IV 292. 16. ep. 206. Plat. rep. IV p. 426 E 15 Seeck 54 V 1 μελιττίδου Vi | τὲ V Vo δὲ Wolf 2 τὸ Vo sed e τῶ corr m 2 τῷ pr | καθήιρησ V sed σ corr m 4, ut videtur, ex ι κα- θάρῃς S Vi edd cf. ep. 41. t. III 304, 10. V 431, 12 9 σεβήρου V sed β in ras m 5, SVi cf. p. 52, 5 et epp. 65—67 12 τέμνῃς Vi | μαχῇ scripsi cum Re μάχη V VoS edd μάχη Vi | κεφαλὴ Vo sed ~ e ` corr m 2 16 καὶ inserui e V Vo sed in hoc inser m 3, cum Re om SVi edd 11 δὲ Wolf ἔστᾶι καὶ νῦν μὲν Ἀλέξανδρος εἰσπράττει, μικρῷ δὲ ὕστερον Ἀντίπατρος ζητήσει καὶ Παρμενίων. Κλεοβούλῳ δὲ τῷ δι- δασκάλω τοσαῦτά ἐστιν, ὅσα τὸν ἄνδρα ποιεῖν μὲν ἀγεννὲς οὐδὲν καταναγκάξει, ζημίας δὲ ἀδίκους εὐχερῶς φέρειν οὐκ ἐᾶ.

τὸν οὖν ὧν συνέθετο πρὸς ἡμᾶς ἐπιλελησμένον Σευῆ- ρον ἀναμίμνησκε τῶν συνθηκῶν δεικνὺς ἅμα τὸ δεσμωτή- ριον, ὃ δικαίως ἂν οἰκοίη μὴ τ.ῖς ὁμολογίαις ἐμμένων. καὶ γὰρ ἄτοπον τοὺς μὲν τῇδε παρ’ ἡμῶν πεπεῖσθαι τοῦθ’ ὅτι Κλεάρχῳ γνώμη τέ ἐστι τιμῶσα τὰ δίκαια ῥώμη τε ἀρκοῦσα τὰ δίκαια βεβαιοῦν. σὲ δὲ ἀμελῆσαι φίλων ἠδικημένων καὶ καλούμενον ὥσπερ Ἡρακλέα σύμμαχον εἶτα φανῆι βοήθειαν συκίνην.

ὑῶ σοι μάρτυς τῶν Μαρκιανοῦ κακῶν. ὃς τὸ πολὺ τῆς γῆς σῶς ἐπελθὼν έν προθύροις τῆς αὑτοῦ πόλεως ἐπη- ρώθη τὸ σκέλος, ὥστε τῶν ἰατρῶν τοὺς μὲν ἀπογνόντας φυ- χεῖν, τοὺς δὲ τολμήσαντας ἅψασθαι μήπω θαρρεῖν ἔχειν. ἔστι δὲ αὐτῷ τῆς συμφορᾶς ἀλγεινότερον τὸ κεῖσθαι σοῦ κα- λοῦντος· ὡς ἅπας γε πόνος σοὶ φέρων χάριν ἡδίων Μαρκιανῷ παντὸς ὕπνου.

σὺ δ’ ἀπιστεῖς αὐτὸν μὴ ταῦτα παθεῖν εἰκότως. ὃ γὰρ οὐκ ἐβούλου συμβῆναι τοῦτ’ οἴει μὴ γεγο- νέναι. ἀλλ’ εὖ ἴσθι τὸν ἄνδρα νῦν μὲν ὡς μάλιστα πιέζεσθαι. μόλις δὲ ἀρτίπουν ἔσεσθαι.

Ὀψὲ μὲν ἥκει σοι Παλλάδιος, πολλὰ δ’ οὖν ὑπὲρ μι- κρῶν πονήσας. κεκοινώνηκα δὲ καὶ αὐτός, ὡς αὐτὸς ἐρεῖ σοι Παλλάδιος, τοῦ πόνου.

τὸ δὲ αἴτιον τῆς τριβῆς οὐ τὸ μὴ βούλεσθαί σοι χαρίζεσθαι τὸν χρηστὸν Ἑρμογένην. καὶ γὰρ ἐπίσταταί σου τὸν τροπὰν καὶ τὴν ἀρχὴν ἐπαινεῖ καὶ τὴν πε- νίαν οὐκ ἀγνοεῖ τῶν τε εὐχομένων αὑτῷ προβῆναι τὴν παροῦ- σὰν τάξιν εἰς μῆκος ἕνα σε νομίζει καλῶς ὑπειληφώς. ἐγὼ γάρ σοι ταύτην σύνοιδα τὴν εὐχήν.

ἀλλ’ οἶμαι , τὸ μὲν 1 Vi α΄, λέ. Vo α΄, (??) S γ, ϥα΄. pr 13 V./ α΄, λϛ΄. μᾱ. pr 2 Sievers 228, 3. Seeck 214. 366. Silomon 25 3 Seeck 202 14 Sievere 225. Seeck 214. 356. Silomon 25 16 Seeck 229 18 cf. ep. 49. Seeck 173 2 Μοδέστῳ S 3 τοῦ ante Μαρκιανοῦ Wolf 4 σὼ cum raa 2 litt ισ vel οσ) poat ω V | αὐτοῦ libri edd corr Re 6 θαρεῖν V 9 δὲ S Wolf 15 δ’ οὖν V sed in δὲ corr m 5 πρῶτον ἐταράττετο βασιλέως δή τισι γράμμασιν, ἃ μὴ προσ- άπτεσθαι τοῦ σίτου διεκώλυεν· ἐπεὶ δὲ ἔδοξέ τι καὶ τολμῆσαι σὴν χάριν, τὸ πλῆθος τῶν πραγμάτων ἀναβολὴν ἐποίει. δώ- σειν μὲν γὰρ ἔφασκεν ἀεὶ καὶ οὐκ ἔστιν ὅτε οὐ τοῦτο εἶπεν ὅτι δώσω, δέδωκε δέ, ἡνίκα ἐξεγένετο.

Οὐκ ὤκνησά σοι γράψαι δι’ ἀνδρὸς δικαζομένου, προσ- θείην δ’ ἂν καὶ ὑπὲρ ἀνδρός. εἰ μὲν γὰρ ἀδικεῖν ἐφαίνετό μοι ἂν ἀπηλαύνετο παρ’ ἐμοῦ δίκαια δὲ ἔχοντι λέγειν ὁ δοὺς ἐπιστολὴν οὐκ ἠδίκηκε τὸν δικαστήν.

εἰ γὰρ αὐτὸς αὑτὸν παρακαλεῖ τῷ δικαίῳ βοηθεῖν, τί δεινόν, ἂν ἀκούσῃ παρ’ ἄλλου περὶ τῶν δικαίων; γνώσεται μὲν γὰρ ἃ καὶ γραμ- μάτων χωρὶς ἐψηφίζετ’ ἄν, προσέσται δὲ αὐτῷ τὸ καὶ φίλον τετιμηκέναι δοκεῖν

Ἐμοὶ πᾶς ὑπὲρ σοῦ πόνος ἡδύς. καὶ γὰρ ἂν μικρὸν ὑπὲρ οὗ πονοῦμεν ᾐ, τό γε ὑπὲρ σοῦ πονεῖν καρπὸς ἐμοί. σὺ μέντοι καὶ μεγάλους καὶ ὑπὲρ μεγάλων ὑπομένεις τοὺς πό- νοῦς βαρεῖαν μὲν οὕτως ἀκτῖνα τοσοῦτον ἀνεχόμενος χρόνον, περιτρέχων δὲ ἄνω καὶ κάτω, βουλαῖς δὲ ἔργα προστιθείς, διὰ δὲ τούτων κῦμα ἀνείργων δεινὸν ἐπικλύσαι τὴν γῆν.

ἀλλ ὁρᾷς ὡς ὑπονοστεῖ μὲν τὰ χείρω, πρόσεισι δὲ τὰ βελτίω καὶ τὸ στεφανοῦσθαι τὸν ἀθλητὴν πλησίον.

Καινῆ γε ἡ κλοπὴ προειπόντα οὗ τις ὑφαιρήσεται ὅτι κλέψει, ἔπειτα ἐπιχειρεῖν τῇ κλοπῇ· σὺ δὲ ἁρπάζων φανερῶς κλέπτειν λέγεις, ὅπως σοι τὸ ἀδίκημα μὴ δοκῇ τυραννικόν, κοινωνῇ δέ τινος εὐλαβείας.

ἐγὼ δὲ Τιτιανὸν οὐχ ἠτ- τον μὲν <ἂν> ἡδέως κατεῖχον ἢ σὺ καλεῖς· ἀποπέμπω 1 Vi α΄, λθ΄. Vo α΄, μδ. S γ΄, πη΄. Vi ρλεε΄. Vind ρξη΄ .D ριβ΄. pr 11 Vi α, μ΄. Vo α, με΄. S ε΄, ιδ΄. pr 2 Seeck 214. 356. Silomon 26 9 Thuc. III 89, 2 12 Sie- vers 277. Seeck 43. 8. 356. Silomon 25 16 Seeck 43 2 τῷ αὐτῷ (i. e. Μοδέστῳ) S (i. e. Ἀκακίῳ) Vi 4 τὸ V sed γε add m 5 Ι ὑπὸ S | ἥδιστος aut μέγιστος post καρπὸς inseren- dum coni Re 5 καὶ(2) om Vi 7 δὲ (1)] τε Vo Wolf | δὲ (2)] τε Wolf | προτιθείς Vo 8 ἐπικλύσαι VS Wolf | τὴν om Vind 18 οὖ τις reposui e libris sed οὖ in ὅς corr V 4 ὅ τις edd „aut εἴ τις leg. aut ὅτις aut οὖ τις“ Re cf. t. III 25,5 16 κοινωνεῖν VS 17 ἂν inserui om libri edd | ἀποπέμπω Vo sed ω ex ων corr m 2 ἐπειδὴ πᾶν ὅ τι ἂν κελεύῃς ἔργον εἷναι δεῖ. καὶ πιστεύω τὸν νέον πράξειν τοῦτο ἐφ’ ᾧπερ ἐπανῆκται. φῂς μὴν γὰρ κά- μνειν καὶ ἐψιλῶσθαι τῶν ἑταίρων, ζητεῖν δὲ τὴν ἐκ τοῦδε πα- ραμυθίαν.

ὁ δέ σοι κουφιεῖ τὴν λύπην οὐ τῇ τῆς ὄψεως ἡδονῇ μόνον, τοῦτο δὴ τὸ κοινὸν τῶν υἱέων, ἀλλ᾿ ὅτι σοι καὶ δύναμίν τινα κομίζει λόγων ἣν αὐτὸς μὲν ἐφύτευσας, ἡμεῖς δὲ ἐθρέψαμεν. 4 ἀλλ’ ὅπως μεμνήσῃ τῶν συνθηκῶν, ἃς περὶ τοῦ χρόνου πεπςίησαι καὶ πρὶν τέλος τὴν ὡραίαν λαβεῖν ἀπό- δὸς ἡμῖν τὸν πῶλον. πάντως δὲ ἐκ τοῦ σαυτοῦ πάθους καὶ ἐμοὶ συγγνώσῃ. εἰ γὰρ σὺ ποθεῖς υἱόν. καὶ ἡμεῖς ποθοῦμεν υἱόν ἀμφότεροι γὰρ ἐθρέψαμεν.

Δέχου καἰ τὸν Φιλόξενον ἄξιον διὰ πάντων τυ ὑμε- τέρας συγγενείας φανέντα πόνοις τε πολλοῖς κεχρημένον καἰ τὸ διὰ τοὺς τρόπους εὐδοκιμεῖν οὐ χεῖρον νομίσαντα τοῦ διὸ τοὺς λόγους.

καίτοι σὺ πέμπειν αὐτὸν ὡς ἡμᾶς διανοού- μενος τοῖς ἄλλοις ἐπαίνοις ἐπέθηκας, ὡς κοὶ ἐν κρίσει χειρῶν 12 Vi α', μα'. Vo α',μς'.S ε',ιε'. Vi σοθ' 13 Sieven 278, Seeck 48. 866. Silomon 26 14 Seeck 43. 44. 126 | Plat. soph. p. 254 B; 253 C. rep IX p. 580 A. cf. t. I 480, 7. II 409, 7. V 494, 1 1 ἔργον] „subaudi ἐμὸν“ Re | δεῖ scripsi e VS sed in boc δοκεῖ suprascr δοκεῖ Vo edd 2 τοῦτο V sed o in ’ corr m 5 | ὅπερ S | φὴς VS 3 ἐταίρων scripsi cum Re ἑτέρων libri edd cf. ep. 66 p. 66, 7 5 δὲ Wolf „aut δὲ cum δὴ mutandum aut τὸ “ Re 9 δ’ Vo Wolf | σοῦ V 11 ἐθρέψαμεν scripsi e V ἐσπείραμεν VoS Vi edd 13 ἀκακίω Vi 16 τοὺς inser V 5 om VoSVi edd 17 λόγους scripsi e V sed in e τὸν λόγον corr m 4 τῶν λόγων VoS Vi edd ὅτι πλεῖστον εἰσοίσει. ὁ δὲ τἄλλα βεβαιώσας ἐν τούτῳ σε ψεύ- στην ἀπέφηνε τῶν ἀσθενῶν μᾶλλον τὴν ἡσυχίαν τιμήσας. σὸν τοίνυν ἢ δίκην τούτου λαβεῖν ἢ καὶ τοῦτο θαυμάσαι.

Ἧκέ τις ἀγγέλλων, ὡς ἀπορρίψειάς τι ῥῆμα περὶ ἐμοῦ φαυλότερον, ἐγὼ δὲ ἠπίστησα. καὶ πάλιν ἕτερος τὸν αὐτὸν ἐκόμιζε λόγον, ἐγὼ δὲ ἦν ὁ αὐτός. τρίτος καὶ διὰ μάχης ἔφασκεν ἐλθεῖν σοι βοηθεῖν ἐμοὶ βουλόμενος. τοῦτον ἤδη καὶ μελαγχολᾶι ἡγούμην κοὶ τῷ περὶ τῆς μάχης κόμπῳ τὸν περὶ τῆς βλασφημίας ἀναιρεῖν λόγον. τίς γὰρ οὕτω θρασὺς ὡς ἀν- τιβλέπειν τῷ Διί;

χωρὶς δὲ τούτων οὐδὲ ἦν εἰκός, ἐν ᾧ τοὺς πρὸ τοῦ δυσμενεῖς εὖ ποιεῖς, λυπεῖν ὃν ἐν πρώτοις ἦγες τῶν φίλων καὶ ταῦτα οὐ πολὺ τῶν νεκρῶν διαφέροντα μετὰ τὰς τῶν γνωρίμω. τύχας.

ὡς δὲ οὐδενὶ ἐκείνων ἐπειθόμην αὐτό σε πειθέτω τὸ γράφειν· οὐ γὰρ ἂν τόν γε ἄλλον γεγενη- μένον ἐνοχλεῖν ἠξίουν. τῶν μὲν οὖν ἄλλων οὐδέν σε κεκινη- κεναὶ νομίζω, τῆς χάριτος δὲ ἥν μοι δέδωκας ἀφαιρεῖν τὸ πλέον.

σὺ γὰρ δὴ κύριος μὲν ὢν ἀφελεῖν με τῆς πατρί- δος μένειν ἔδωκας εὖ ποιῶν, ὃ μοι τῶν οἴκοι μέγιστον ἦν, 1 Vi α',μγ'. Vo α',μῆ.S α΄,ξζ. Vi σις'.Fabr. Bibl. gr. VIII 42 VI 2 Sievers 68 uot. 32. 81 not. 64. Seeck 209. 367. Silomon 25—27 3 cf. t. I 114, 13 7 Ariat. Plut. 12 11 sq. cf. 33. 66 p. 66, 7. De tnmultu Scythopolitano cogitavit Seeck 357 5 ὁ ante τρίτος inser Vo 3 6 ἔφασκεν om V | βοηθῶν V sed εῖν suprascr m 4, Vo | ἔλεγεν post ἐμοὶ V | βουλομένω Vo sed ου in αλ corr m 2 βαλλομένων V eed βουλόμενος suprascr m 4 9 οὐδὲν S Vi 10 πρὸ τοῦ scripsi cum excerpt. Neap. II C 82 qui 9 χωρὶς—11 φίλων citat πρώτου libri sed in πρῴην corr V 4, edd 12 οὐδενὶ ἐκείνων scripsi οὐδ’ ἐκείνω V aed δ’ ε et ω in ras m 4 οὐδὲν ἐκείνων Vo sed ων in οις corr m 3, S Vi edd 13 αὐτό σε πειθέτω τὸ acripsi e V sed τό σ et τω τ corr m 5, S Vi cum Re et Seeckio 367 αὐτὸν ἐπείθετο γράφειν Vo sed in αὐτός σε πειθέτω τὸ γράφειν corr m 3, edd | γενόμε- νον SVi 14 μὲν γὰρ ἄλλων S | οὐδέν σε inser Vo 3 | οὐ S Vi et inser V 5 | σε om pr σοι Wolf 16 μὲ om Vo Wolf | μετὰ Vo sed in με corr m 3, S Vi ὅπως ἱστᾶι παρ’ ὑμῖν ἔπραξας, καὶ κατῆλθεν εἰς μικρὸν ἡ χάρις. πρισκιανὸς γὰρ ἐμοὶ τὰ πάντα καὶ τοσοῦτον ὅσον οἱ πάντες οἰκεῖοι. καὶ τοῦτο αὐτὸς ἔγνως δι’ ἀγγέλων μὲν ἀπών, τῇ πείρᾳ δὲ ἥκων.

τοῦτον δὴ μεταστῆσαι διανοηθεὶς ἐκεῖσε ταυτί που διελέχθης πρὸς σαυτόν τὸν ῥήτορα ἐκεῖνον τὸν μέγαν τῇ Μεγάλῃ πόλει δοτέον. ἀλλὰ τὸ μὲν ἁπλῶς οὑτωσὶ κελεύειν τρέχειν σκαιόν τικαὶ βίαιον, δεὶ δέ τινος τέχνης. τίς οὖν αὕτη; γε νέσθω τῶν ἀμφὶ βασιλέα καὶ τεθήραται. βαδιεῖται γὰρ τὴν ἐπὶ τὴν γενναίαν βουλὴν ἄγουσαν καὶ. οὕτως ἕξει τὰ τοῦ δεῖνος Θεμίστιος.

ἔχε δὴ καὶ ἀπόλαυε καὶ σκόπει, πῶς ἂν ἐν ᾧπερ ἄξιον γένοιτο καὶ μὴ καταισχύνειε τὰ ὅπλα τὸν στρατιώτην. τῷ μὲν γὰρ οὐκ ἐπιθυμία τοῦ μείζονος. ἀρκεῖ γὰρ αὐτῷ τὸ εἶναι ἀγαθόν. ὑμῖν δὲ οὐκ ἆν ἔχοι καλῶς, εἰ δόξετε τὴν αξίαν ἀγνοεῖν.

εἰ μὲν οὖν παρ’ ῦμῖν συμβάλ- λοὶ τὸ πρῶτον τῷ βασιλεῖ, τοῦ παντὸς ἐπιμελήσῃ παρών· δι᾿ ὑμῶν δὲ ὡς αὐτὸν ἐλαύνοντι γράμματα δώσεις, ταυτὶ δὲ οὐκ ἀσθενέστερα παρουσίας.

ἐμὲ δὲ εἰ τις μεταπέμποιτο, πρὸς θεῶν, κωλύειν. οὔτε γὰρ οὕτως ἔχει μοι τὸ σῶμα μεστή τε 2 Seeck 244 6 Seeck 299 15 Silouion 26 et 27 2 οἱ V sed corr m 5 e το, ut videtur 4 δὴ scripsi e Vo sed e δὲ corr m 2 δὲ V S Vi edd διανοηθεὶς(??) μεταστῆσαι V sed β et α eras 5 διελέχθης πρὸς σαυτόν· scripsi διειλέχθης, πρὸς σαυ- τόν Vo sed ς (1) inser et σαυ ex αὐ corr m 2 διελέχθης προς αὐτὸν· V διειλέχθης πρὸς αὐτόν S διηλέχθης πρὸς αὐτόν Vi διελέχθη πρὸς αὐτὸν, edd διελέχθης πρὸς αὑτὸν Re cf. ep. 89. 315. 536. 580. 737. 1445. 1451 7 οὑτοσὶ S 8 τὸν τὸν 9 τεθήπαται Vi 12 καταισχύνει ὄι καταισχύνεις Vi 13 οὐκ inser V4 14 αὑτῷ S 15 συμβάλλοι τὸ πρῶτον scripsi e V sed eras, S sed om συμβάλοιτο πρῶτον Vo sed βάλοιτο in βαλεῖ corr et πρῶτον del m 2, Vi συμβάλλοιτο πρῶτον edd 16 ἐπιμελήσῃ reposui e libris sed η (2) supra ει V 5, ση e σεται corr Vo 2, ut coni Re ἐπιμελήσεται edd ἐπιμελήσεσθαι Seeck 357. Silomon 26 18 παρουσίαν Vi ἀργίας ἡ γνώμη δι᾿ ἣν ἣν εἰς τὴν ἀτοπίαν ἐμπέπτωκα τῆς Ἀπόλλωνος ἐρωμένης, ἣ τοῦ θεοῦ προὔθηκεν ἄνθρωπον, τοῦ Ἀπόλλωνος τὸν Ἴδαν.

Ἔγκλημα λύεσθαί φησιν ὁ Θουκυδίδης ὑπὸ χάριτος, ὅταν ὃν ἠδίκησέ τις, τούτῳ τι ποιήσῃ κατὰ γνώμην ὕστερον. σὺ δ’ ἡμῶν τὸ μὲν πρῶτον ἀμνημονῶν ἠδίκεις, ἔπειτα κακῷ τὸ κακὸν ἰώμενος ἐπὶ βλάβῃ κατασκευάζων ὁδόν τινα βαρά- θρου χαλεπωτέραν ἐμοί.

τούτων δὴ τῶν ἐγκλημάτων ἐν χερσὶν ὄντων καὶ τὸ πραττόμενον ὀνομάζοντος ἔχθραν ἐμοῦ προσῆλθεν ἡ χάρις παύουσα μὲν τὰς αἰτίας, πείθουσα δὲ ἐγκωμιάζειν. καί σοι σπένδομαι καί φημί σε μὴ μόνον εἰδέναι γελᾶν, ἀλλὰ καὶ σπουδῆς τι συνεισφέρειν τοῖς φίλοις.

βού- λει μαθεῖν ὅ τι εὖ πεπόνθαμεν; τετίμηται Πρισκιανὸς τιμῇ τῇ προσηκούσῃ. καὶ καλὸν ᾖσε τὸ προοίμιον Φλωρέντιος κα- λῶν ἀντὶ τῶν δοῦναι δυναμένων τοὺς εἰπεῖν δυναμένους. ὥσπερ γὰρ τοὺς ἐπὶ τῶν ὅπλων σεμνύνει τὰ τρόπαια, οὕτω τὸν ἐν ᾧπερ οὗτος ἑστηκότα τὸ πρὸς δύναμιν ἄγειν τοὺς εὖ τῷ δύνασθαι χρησομένους. Πρισκιανὸς δὲ ἐφ’ ὅτιπερ ἂν προ- βῇ, τῷ παραδόντι τὰς ἀφορμὰς τὸν ἀμείνω λόγον οἴσει· παν- ταχοῦ γὰρ χρήσεται τῷ φρονεῖν.

τούτῳ μὲν οὖν εἴσεται 1 Vi α΄, με΄. Vo α΄, ν. S α΄, ιε΄. Vi [πθ]. pr 2 Sievers 81 not. 66. Seeck 282. 367. Silomon 25 sq. 3 Thuc. I 42,3. cf. ep. 245. 357 5 cf. ep. 173. 741. Aesch. fr. 349 Soph. fir. 74, 2 N 2. Her. III 63. Thuc. V 65. Choric. Philarg. ξ 25. Mus. Rhen. XLIX 490 12 cf. ep. 62. Seeck 244 13 Plat. leg. IX p 864 C | cf. ep. 69. Seeck 157 2 τῶ τῶ αὐτῶ (i. e. φιλίππω) Vi 4 τι Vo sed e τοι corr m 2 τί V sed m 4 om Vi | ὕστερον om S 6 μετασκευάζων Vi 9 προσῆλθε; V sed σ eras cf Eur. Or. 859 | τὴν αἰτίαν S 11 φίλοις V sed οις in ras m5 12 ὅτι V Vo Wolf 16 τως Vo edd 16 οὐχ Vo sed del et οὗτος suprascr m 2 17 κεχρημένους VSVi | δὲ om Vi 17 ἐφ’ ὅτιπερ V sed ex ἐφότιπερ corr m 5, Vi 19 οὖν om SVi χάριν ἐκεῖνος, ὅταν ἀνήρ, ἐφ’ ᾧπερ ἂν ταχθῇ, φαίνηται, νῦν δὲ ἐκείνῳ τε καὶ σοὶ χάριν ἴσμεν ἡ πόλις. οὐ γὰρ ἄδηλον ὡς ὁ Θησεὺς ἐφῆπται τοῦ ἄθλου. ἀλλ’ ὅπως τῷ διὰ τὴν κλῆσιν ἐπαίνῳ παράσχητε προστεθῆναι τὸ ἔργον ἐφ’ ὅπερ κέκληται.

Ἃ μὲν ἀδικεῖται καὶ ὑπὸ τίνων ὁ ἐμὸς μὲν διδάσκαλος, σὸς δὲ καὶ ἐμὸς φίλος Κλεόβουλος, αὐτὸς ἐν οἷς ἔγραψεν ἐδί- 15 Vi α΄, μθ΄. Vo α΄, νδ΄. δ΄, ιε΄. Vi ρμς΄. Βε α΄]. pr. Fabr. Bibl. gr. Vin p. 46 n. VIII 1 cf. t. V 392, 4 3 cf. ep. 52. Seeck 276 | Seeck 108 10 cf. ad t. IV 68, 8 Macar. prov. II 21. Salzmann 65 12 cf. ep. 52. 68. 91. Sievers 10 not. 16. Seeck 54. 276 16 Sievers 84 not. 85. Seeck 299. 358. Silomon 30 18 cf. ep. 52. 69 2 οὐ aute πορισόμεθα pr | πορισώμεθα scripsi πορισόμεθα V Vo S edd κομισώμεθα Be sed ω ex ο corr m 2 3 σεβῆρος V SBe 5 καί που pr 6 δαί; scripsi δαί· V δάι Be sed αι corr m 2 δὲ VoS edd 7 οὐκ Be 8 μαθὼν V sed π suprascr m 5, Be 9 ἐξ oblit Be | ἀγθοῦ S 10 ἀλλὰ om Wolf | βαλ- βῖδος Be cf. ep. 1337. t. IV 68, 8 11 σεβήρῳ SBe 13 λάβε libri edd | δὲ om S 14 σεβήρῳ S Be 16 Θεμιστίῳ om Vo pr Κλεάρχῳ καὶ ὑπὸ τίνων ἀδικεῖται Vi | τίνος V οὑμὸς V | μὲν ineer V 4 om S 18 σοὶ Wolf | αὐτὰ pr Fabr δαξεν. ἔγραφε δὲ οὐ μάλα θαρρῶν, ἀλλά τις ὄκνος εἰσῄει τὴν γνώμην καὶ πολλάκις ἀφίστατο τοῦ βιβλίου.

ζητοῦντος δέ μου, πόθεν τουτὶ τὸ πάθος, καὶ τῆς ἀρχαίας ἀναμιμνήσκοντος συνηθείας καὶ τῶν δικαίων ἐκείνων τὰ μὲν ἔφασκεν εἰδέναι καλῶς, γενέσθαι δέ τινα αὑτῷ περὶ τὴν σὴν ἐπιδημία· ῥᾳθυ- μίαν, ὑφ’ ἧς νομίζειν ἀμβλύτερα τὰ πρὸ τοῦ γεγονέναι· διό- περ ὀκνεῖν.

ἐγὼ οὖν ἐγέλων πρὸς τὴν δειλίαν καὶ εἴ σου τοσοῦτον ἡμάρτηκε τοσοῦτόν σοι χρόνον συγγεγονὼς ὡς οἴε- σθαί σε χαλεπαίνειν. εἰ μὴ Κλεόβουλος οἷός τε ἐγένετο τὰς αὑτοῦ φυγὼν ἀσχολίας ἐξῆφθαί σου.

οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς ὀργὴ χρώμεθα πρὸς αὐτόν. εἰ πλησίον ἡμῶν οἰκῶν αὑτὸν τέρπει μᾶλλον ἢ ἡμῖν σύνεστι. δέδοται γὰρ αὐτῷ γέρας τι τοῦτο μη- δένα αὐτοῦ τῆς ῥᾳστώνης κατηγορεῖν. τῷ δὲ αὐτῷ καὶ τὸν Παλαμήδην δήπου τιμῶμεν τοῦ τἀκείνου τιμῶντος φειδόμε- νοὶ.

καὶ σὺ τοίνυν γελάσας καὶ τὸν ἕλκοντα Κλεόβουλον εἰς φροντίδας καὶ σαυτοῦ νομίσας ἐχθρὸν τὸν κατάρα 14 cf. ep. 791 1 ἔγραφεν V sed εν in ε corr m 3, ἔγραψε Fabr Wolf 5 δὲ αὐτὼ τινὰ V sed ω ex ων corr m 4 | αὐτῶ libri edd περὶ V sed ε et t corr m 4 παρὰ S Vi | τὴν σὴν V sed v bis corr m 4 | ἀποδημίαν S | ῥαθυμία; libri edd 6 ἀφ’ Be | πρὸ τοῦ VBe 7 ἔγωγ᾿ ViBe | δουλείανVo Vo sed ου in ει corr m 4 8 ὡς] καὶ Vi 10 αὐτοῦ V VoS Vi edd 11 αὐτόν] τὸν ἄνδρα S Vi | αὐτὸν V sed ’ in corr m 5, VoSVi Fabr Wolf 12 γέρας. τί τοῦτο, Vi | τι Be | τούτω Vo sed in τοῦτο corr m 4, pr 16 μισή- σας post φροντίδας inser Vo 4 Wolf delevi | θεοῖς ante καὶ Vi, καὶ θεὼ S σαυτὼ SVi 14 Παλαμήδης Ναυπλίου καὶ Κλυμένης Ἀργεῖος ἐποποιός. ἱν δὲ οὗτος ἀνεψιὸς τοῦ βασιλέως Ἀγαμέμνονος πρὸς μητρός· ἴσχε δὲ εὐφυῶς πρός τε φιλοσοφίαν καὶ ποιητικὴν καὶ εὑρετὴς γέγονε τοῦ ζ στοιχείου καὶ τοῦ (??) καἰ τοῦ (??) καὶ τοῦ τε καὶ πεσσῶν καὶ κύβων καὶ μέτρων καὶ σταθμῶν. τὰ δὲ ποιή- ματα αὐτοῦ ἠφανίσθη ὑπὸ τῶν Ἀγαμέμνονος ἀπογόνων διὰ βασκανίαν. ὑπολαμβάνω δὲ καὶ τὸν ποιητὴν Ὅμηρον αὐτὸ τοῦτο πεπονθέναι καὶ μηδεμία, τοῦ ἀνδρὸς τούτου μνήμην ποιήσασθαι Be (= Suidas s. v. Παλαμήδης) τον Σευῆρον πεῖσον αὐτόν, ὡς καὶ πόρρω καθήμενοι δυνά- με ἐγγύθεν ἀμύνεσθαι καὶ γὰρ εἰ πολλῶν ἐπιμελῇ πραγμά- των, πολλὰ γὰρ τί τῆς πόλεως σὺ δὲ ἐκείνης ὁ φύλαξ, καἰ τοῦτο νόμισον τῶν ἐκείνῃ συμφερόντων τὸ τοὺς πονηροὺς κωλύεσθαι χρῆσθαι τῇ φύσει.

Οὐδὲν ἄτοπον ὑπὲρ ἀγρυπνία(· ἰατρῷ διαλέγεσθαι δι- δάσκοντά τε τὴν ἀπ’ ἐκείνης ἀπορίαν καὶ δεόμενον πράττειν ὅπως στήσεται.

τὸν τοίνυν καλὸν ἡμῖν ἴσθι Κλεόβουλον 10 δεινῶς ἀγρυπνεῖν. τὸ δὲ αἴτιον οὐ πυρετὸς οὐδ’ ἴλιγγοι κε- φαλῆς οὐδὲ ἕλκη παρέχοντα κίνησιν, ἀλλὰ δάκνει τὸν ἑταῖρον Σευῆρος ἐκ τῶν στρωμάτων καὶ ταῦτα τοσοῦτον ἀπέχων.

καινός γε οὗτος ὁ κόρις. ἀλλ’ ἔστι καἰ ταύτης παρὰ σοὶ τῆς ἀγρυπνίας φάρμακον· διὰ γὰρ τοῦ γενναίου Θεμιστίου 15 δύνασαι παῦσαι τὸν Σευῆρον τοῦ δάκνειν.

Ὑπὲρ μὲν τῶν ἄλλων σε παρακαλῶν ἐκείνοις ᾤμην δι- δόναι χάριν, Ὀλυμπίῳ δὲ εἴ τι πράξαις κεχαρισμένον, λήψε- σθαί σε μᾶλλον ἢ δώσειν ἡγοῦμαι χάριν. οὗτος γάρ ἐστιν ὁ τὴν μὲν Μακεδονίαν εὐδαίμονα ποιήσας ἄρτι παίδων ἐξελθών, τὸ δὲ ἄρχειν μετὰ ταῦτα πλέον φυγὼν ἢ ἐζήτησαν ἕτεροι.

τῷ δικαίω δὲ οὕτως αὑτὸν δέδωκεν ὥστε ἀδικούμενος μὲν πᾶς ἐπὶ τοῦτον καταφεύγει, τοὺς νόμους δὲ ἐκβαίνων τοῦτον δέδοικε, τοῖς δὲ ἄρχουσιν ἡμῶν μία σπουδὴ τὴν παρὰ τοῦδε ψῆφον λαβεῖν.

ἐγὼ δὲ καὶ αὐτὸς πατρικὴν διαδεξάμενοι φιλίαν, ὁ μὲν πάντα ὑπὲρ ἐμοῦ πονεῖ, παρ’ ἐμοῦ δὲ ἔπαινός εἰς τὴν προθυμίαν· πρᾶξαι γὰρ οὐδὲν ἂν δυναίμην ἴσον. ἀλλὰ σύ γε τὸν ἄνδρα ἀμείβου, μᾶλλον δὲ μικρὰ ἀντὶ μεγά- λῶν ὑπὲρ ἡμῶν ἀντίδος.

οἶτός γε εἰς τὴν ὑμετέραν μετ- έστη βουλὴν ἀπὸ τῆς μείζονος, συγγνώσῃ δὲ εἰ μείζω καλῶ τὴν Ῥωμαίων σὲ τῆσδε ἐχούσης. γενέσθω τοίνυν αὐτῷ παρ’ ὑμῶν ἕ παρ’ ἐκείνων. τί οὑν; ἐκείνοις ἤρκει τοὔνομα αὐτοῦ 1 Vi α΄, να΄. Vo α΄, νς Be (??). pr. Fabr. Bibl. gr. n. IX 2 cf. ep. 99. Sievers 288. Seeck 358. 299. Silomon 30 4 Seeck 223 16 Seeck 298 17 Constant demeg. Themist. p. 21 b 4 πράξεις Vo Fabr Wolf 5 μὲν post οὗτος Wolf 6 μὲν om V 8 αὐτὸν Vo sed ’ in ‘ corr m 2, pr Fabr | ἔδωκεν V sed ἑ in corr m 4 δέδωκε Be | ὥστε scripai ὡς libri sed in ὥστε corr V 4, edd 9 πᾶς inser V om Vo Be pr Fabr | ἐπὶ in ras Be 2 | κα- ταφεύγειν Be 11 διαδεξάμενοι reposui e libris sed οι ex ος corr Vo 2, ut coni Re διαδεξάμενος edd 12 ταῦτα Fabr | ποιεῖ V Wolf 13 πράξαι V sed ΄ in ~ corr m 5 | ἶσον VoBe Wolf 14 γὰρ post ἀλλὰ V Wolf 15 οὗτός γε scripsi οὗτος δὲ V edd οὗτος Vo sed γε inser m 2, Be | ἡμετέραν Fabr 17 τῆς δὲ V Wolf 18 τί οὖν; ἐκείνοις scripsi ut coni Re τί οὖν ἐκεί- νοις VVo pr Fabr τί οὖν ἐκείνων Be Wolf | ἤρκει; V παρ’ αὑτοῖς ἐγγεγράφθαι.

μᾶλλον δὲ μήτε τοῦτο δῶτε μήτε μείζω τῆς δυνάμεως ζητεῖτε. ἐν μὲν γὰρ ἐξετάσει τῶν ἀρίστων πρῶτος Ὀλύμπιος, οὗ δὲ εἰσενεγκεῖν δεῖ, πάντων ὕστατος γνῶναι δέ σοι ῥᾷστον τῆς οὐσίας τὸ μέτρον παρὰ τῶν ἐπὶ τούτῳ τεταγμένων.

δεῖ δή σε παρατηρεῖν, ἡνίκα ἂν δέῃ δέῃ χρήματα φέρειν, ὅπως μὴ ἀδικήσητε, καὶ ἔτι γε πρότερον. ἡνίκα ἂν καλῆτε τοὺς βουλευτάς. ὅπως ἐνθένδε μὴ κινήσητε.

μήτηρ τε γὰρ αὐτῷ ζῶσα ἐν ταῖς τοῦδε χερσὶ καὶ ζῶσά γε διὰ τοῦτο, ὅτι ἔξεστιν αὐτὸν ὁρᾶν. τοὔνομα δ’ οὐκ ἂν ἀπο- δημίας ἐνέγκαι. καὶ τὰ πράγματα, εἴ τι γένοιτο τοιοῦτον, οἰχήσεται. ταῦτα δὲ οὐκ ἂν σὺ διαφθαρῆναι δέξαιο.

πεί- σας δὴ σαυτόν, ὡς ἡμῖν τε ἐκ τῶν αὐτῶν βοηθήσεις καὶ τῇ φιλοσοφίᾳ προσήκοντα πράξεις, καθαρὰν ἡμῖν παρασκεύασον τὴν ἄδειαν.

ἀλλ᾿ ὅτι μὲν χελώνην εἰς ἀγῶνα ποδῶν καλῶ σὲ παρα- καλῶν ὑπὲρ φίλου τι σπουδάσαι, σαφῶς ἐπίσταμαι, σὺ γὰρ ἢν ἴδης Παρθένιον καὶ τὰ γράμματα λάβῃς, πρόσωπον μὲν Μεὶς ἡδομένου τῷ τε ἐκεῖνον ἰδεῖν καὶ τῷ ταῦτα λαβεῖν, ἐρήσῃ δὲ ὅτου δεῖ καὶ θαρροῦντα κελεύσεις λέγειν καὶ τὰ μέ- γιστα μικρὰ φήσεις καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐκ ἔσεσθαι· ἐπειδὰν δὲ ὁ τοῦ πράττειν ἥκῃ καιρός, λιπὼν τὴν τάξιν καὶ ῥίψας τὰς ὑποσχέσεις ὄψει τὸν ηπατημένον σὺν γέλωτι λαμπρῷ καινὴν τινα ταύτην ἀπολογίαν εὑρὼν τὸ γελᾶν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους.

ἀλλὰ καὶ ταῦτα εἰδὼς ὅμως ἐπιστέλλω. καὶ γὰρ νῦν ἢ τῇ φύσει χρησάμενος μαρτυρήσεις τοῖς γράμμασιν ἢ κρείττων ἐκείνης γενόμενος ἐν οἷς ἐλέγχεις μου τὴν ἐπιστολὴν ὃν ἐλέγχεις ὀνήσεις.

Πρώτην ἐπιστολὴν περὶ καλοῦ τινος. εἰ δὴ καλὸν ἡ φιλία, πρὸς σὲ γράφω καὶ βουλοίμην ἄν σε πεῖσαι, μέλλοντι 1 Vi α΄, νε΄. Vo α΄, ξ. S δ΄, ιθ΄. Vi σα΄. Be η΄. D σια. pr α΄, νς΄. Vo α΄, [ξα΄]. S δ΄, κ΄. Be ῐ. pr 2 Sievers 84 not. 85. Seeck 281. 368. Silomou 30 3 cf. t. VIII 26, 11 sq. et ad t. IV 368, 19 5 cf. ep. 72. 78. 76 17 Sie- vers 167 not. 96. Seeck 136. 359. Silomon 30 4 τί Be τὶ D | καλῶς Wolf 5 ἆν Wolf 6 τῷ (2)] τὸ D 8 ὅτι libri Wolf | ἐπειδ᾿ ἂν V 9 ἥκει ViBe 11 ταύτην om Be ταύτης pr 12 ὅμως om Vi | καὶ γὰρ νῦν ἢ scripsi e S sed γρ ἢ γὰρ νῦν supraecr, Be D καὶ γὰρ καὶ νῦν V sed καὶ (1) in ἢ corr μ 4 καὶ γὰρ νῦν Vo aed ἢ γὰρ καὶ νῦν suprascr m 4 καὶ γὰρ νῦν ὃ Vi καὶ γὰρ νῦν pr ἢ γὰρ καὶ νῦν Wolf 14 ταύτης SD 18 τινος] πράγματος S 19 πεῖσαι Be sed αι in ras m 2 | μέλλοντι Be sed λ(2) inser m 2 μέλλοντα pr δὲ μὴ πείσειν οὐκ ἂν ἔχοι κακῶς τὸ προελέσθαι.

ἐγένου Παρθενίῳ συνήθης καὶ τὸ πρᾶγμα εἰς τοῦτο προῆλθεν ὣσθ ὑμᾶς ἀλλήλοις γαῖ πρὸ τῶν οἰκείων εἶναι τοῦτον δὲ τὸν δεσμὸν ὑποψία τις ἐμπεσοῦσα διέκοψε καὶ ἔδοξε Παρθένιος ᾧ χαλεπὼς εἶχες. τοῦτον εὖ πεποιηκέναι.

τοῦ μὲν ἐγκλή- ματος ἀφεστώς, ἰός φησιν, αἰτίαν δέ πως οὐ προσήκουσαν λαβὼν ὄμνυσι καθαρεύειν τῆς μέμψεως, καὶ ἐγὼ πείθομαι. τὸν γὰρ ὅπως σὲ ἀνακτήσαιτο πάντα ποιοῦντα πῶς εἰκὸς αὑτὸν ὧν εἶχεν ἀποστερῆσαι;

καὶ μὴν εἰ καὶ σφόδρα σε λελύπηκεν, ἤν τε δέδωκεν ἱκανὴ δίκη καὶ τὸ δίκην λαμβάνειν τοῦ πρᾴως φέρειν εἰ καὶ ἥδιον εὐθύς, ἀλλ’ ὅταν τις ὅτι ἤνεγ- κεν ἐπαινῆται, μεῖζον εἰς ἡδονήν. καὶ ἔστι γε ὅλως ἡ συγγνώ- μη τῆς τιμωρίας Ἑλληνικώτερον.

ἐνθυμοῦ δέ, ὅτι πολλοῖς οὑτοσὶ προσιὼν ἐρᾶν ὁμολογήσει τῆς σῆς φιλίας, σὲ δὲ ὑπερ- ὁρᾶν, ὄι σημεῖον ποιήσονται τὸ μὲν τῆς τοῦδε ἐπιεικείας. τὸ δὲ τῆς ὑμετέρας, ἵν᾿ οὕτως εἴπω, φιλονεικίας.

ὄρα οὖν μὴ τῷ θυμῷ χαριζόμενος πολλοὺς παρασκευάσῃς τὰ μὲν Παρθε- νίου νομίζειν μέτρια, τοῖς δὲ ὑμετέροις ἐπιτιμᾶν. ἀλλὰ τῇ τι σαυτοῦ φύσει πρέπειν ἡγησάμενος τὴν τοιαύτην μεταβολὴν καὶ ἐμὲ τὸν συγγενῆ καὶ πρεσβύτερον αἰδεσθεὶς καὶ τῆς οὐ φανερᾶς αἰτίας ὅσα σε προδήλως εὔφρανε Παρθένιος ἰσχυρό- τερα κρίνας ἐπάνελθε πρὸς τὴν γνώμην τὴν πρὸ τῆς ὑποψίας καὶ δεῖξον. ὡς οὐκ ἐζημίωται μίαν φέρων ἀντὶ πολλῶν τὴν ἐμὴν ἐπισιυλήν.

Ἐγώ σε πατρίδα καταλιπεῖν καὶ οἶκον καὶ γένος καὶ προσδοκίας οὐ παρῄνεσα μηδέ γε παραινέσαιμί ποτε πολίτη τοιαῦτα πόλιν οὕτω μεγάλην παρεχομένῳ

ἐπεὶ δὲ ἐφάνη σύμβουλος μὲν ἐμοῦ πιθανώτερος, σοὶ δέ τι τῆς σαυτοῦ σε- μνότερον, οὐκ ἐπαινῶ μὲν τὰ δόξαντα, λαβεῖν δὲ χρηστὸν εὔχο- μαι τέλος. εἴη δ’ ἂν καὶ τοῦτο τῆς Τύχης.

Φήσαντος μου τῷ φιλοσόφῳ γράψειν, τῷ δὲ ἰατρῷ φησιν οὐ γράψεις; Ἀνδρόνικος καὶ προσέθηκεν, ὥς με φι- λοίης, πρὸς εἰδότα ἀκριβῶς τὸ φίλτρον ὥσπερ γὰρ οἱ γονεῖς τοὺς παῖδας φιλοῦσιν, ὅτι ἐγέννησαν, οὕτω καὶ οἱ σώσαν- τες τοὺς σεσωσμένους ὅτι ἴσωσαν

σοῦ δὲ μνήμη πὰρ ἡμῖν, ἕωσπερ ἄρρωστοι παρ’ ἡμὶν· μὴ εἶναι μὲν γὰρ ἐν τοσαύτῃ πόλει καὶ τοὺς ἀρρωστοῦντας οὐκ ἔνι, τῶν δὲ ἰατρῶν εἰσιόντων καὶ τὸ σὸν ὄνομα καθ’ ἑκάτερον εἰσέρχεται βοηθεῖν τε ἐκείνων ἀρκούντων καὶ μή. λέγεται γὰρ τὸ μὲν ὡς θᾶττον ἂν ἐπράχθη σοῦ γε ἁπτομένου τὸ δ’ ὡς οὐκ ἂν συνέβη σοῦ γε ἐπιμελουμένου.

νῦν δὲ δὴ καὶ πολὺ τοῦτο ἦν τοῦ θείου μοι πυρετὸν μὲν ἰσχυρὸν διαφυγόντος, τὸ χρῆ- 6 Vi α΄, νθ΄. Vo α΄, ξδ. S ε΄, κ΄. D σκγ. pr 7 cf. ep. 69. Sievers 66 not. 19. Seeok 180. 368. Silomon 30 9 cf. ep. 77 10 sq. Plat. rep. I p. 330 C 19 Phasganii 4 τοῦτο post ἡγούμενος inserendum coni Re 7 ὑγίνωι V sed in ὑγιεινῶι corr m 5, Vo cf. ep. 69. 393 9 signum interroga- tionis posui comma Vo edd om VSD | ὡς ἐμέ D προσ- ειδότα Vo sed in πρὸς εἰδότα corr m 2, Wolf 11 οὕτως V Vo edd I καὶ om V 13 ἄρρωστοί scripsi ἄνθρωποι libri edd ἀρρωστοῦντες ἄνθρωποι Re | μὲν om Wolf 16 μὶν post λέγεται Vo sed del m 2, D edd delevi 17 ὡς inser V ἡ οὐκ ἂν] κἂν D 18 δὴ] δεῖ S om Wolf 19 μου V sed oi suprascr m 5 | τὸ in ras V5 σθαι δὲ τῷ σώματι μὴ δυναμένου κομίσασθαι.

ἐγὼ δὲ οἷς με πολλάκις ἀνέστησας ἐπιστάμενος ἤδη τοῖς παρ’ ἡμῖν ἰα- τροῖς ἐρίζω.

Τὸ μὲν τοὺς σοφιστὰς διασύρειν εἰωθός σοι καὶ πα- λαιόν, ἔδει δὲ καὶ τὴν Πυθίαν τοῦτο παθεῖν. ὅπως σοι τὰ πρέποντα τῷ νέῳ πράττηται σχήματι. λέγουσιν οὖν σοι καὶ οἱ σοφισταὶ ἡ Πυθία· μὴ παύσαιο διασύρων ἃ τι- μᾶν ἄξιον.

ἐγὼ δὲ φιλεῖσθαι μὲν ὑπὸ σοῦ πιστεύων 4 VI α΄, ξ΄. Vo α΄, ξε. pr 12 Vi et II α, ξα΄. Vo α΄, ξς΄. α΄, ζ΄. Vi πδ΄. Vind πρα΄. D β΄. pr 5 Sievers 79 not. 51. Seeek 358. 212. 52. Silomon 30 13 Sievers 288,13. Seeck 358. 66. Silomon 30 2 ἀντέστησας V sed τ (1) eras 9 ὑμᾶς V sed η snpra υ m 5 10 ἔχουσιν Wolf 14 Τὸ — παλαιόν praemissis verbis διασύρω αἰτιατικῆι ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus de constr. verb. ed. Hermann De emendand. rat. graec. gramm. p. 388, 16 πάλαι Lacap 16 λέγουσιν — 18 ἄξιον om S 18 ἐγὼ — 80,1 παθεῖν praemissis verbis ἐπαγγέλλω τὸ χάριν αἰτῶ, ἐνίοτε μὲν πρὸς ἀπαρέμφατον συντασσόμενον, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Laca- penus de constr. verb. ed. Hermann l. l. p. 368, 7 (cf. cod. Mosq. 316 fol. 30) καὶ ἐπέστελλον καὶ ἐπήγγελλον εὖ παθεῖν οὐδὲν αἰτῶν ὑπεραῖρόν σου τὴν δύναμιν, ἀλλ’ οἷα πολλὰ καθημέραν ἔσπειρες ἀξίοις τε ὁμοίως καὶ μὴ τοιούτοις· ἐπεὶ δὲ ἀντὶ τοῦ συμπρᾶξαι γράμμα ἡμῖν ἔπεμψας παιδιᾶς γέμον, καιρὸν ἥκειν ἡγησάμην τοῦ μήτε ὑπὲρ χάριτος μήτ’ ἄλλως ἐπιστέλλειν.

καὶ διαφυ- γόντος μὲν τὴν νόσον ἥσθην οὐχ ἧττον αὐτοῦ τοῦ διαπεφευ- γότος, ἐξῆν δέ που καὶ ἄνευ τοῦ γράφειν ἥδεσθαι, καὶ οὐχ ὅστις οὐκ ἔγραφεν, οὗτος οὐδὲ ἥδετο, ἀλλ’ ὥσπερ ἐν τοῖς γεγραφόσιν ὅτι ἥσθησαν ἦν ἴσως εὑρεῖν τὸν οὐχ ἡσθέντα, οὕτως ἐνῆν καὶ μετὰ σιγῆς ἡσθῆναι.

σὺ δὲ ἐδέου κόλακος, ἀλλ’ οὐχ ἡδομένου διὰ φιλίαν. ἀγνοεῖν δὲ λέγων ᾧ τοῦ γρά- φειν ἐπαυσάμην, ὕβρει δευτέρᾳ τὴν προτέραν παρέρχῃ τότε μὲν οὐκ ἄξιοι ἡγησάμενος φροντίδος, νὺν δὲ οὐδ’ ὅτι μου κατημέλησας εἰδώς.

καὶ πρᾶγμα πέπονθας οὐκ ἀλλότριον τῆς ἐξουσίας οἱ γὰρ ἐπὶ λαμπρᾶς τῆς τύχης ὑμεῖς οὐδὲ ἀδι- κεῖν οὓς ἀδικεῖτε ἡγεῖσθε νομίζοντες προσήκειν ὑμῖν μὲν ὑβρίζειν, ἐκείνοις δὲ πανταχοῦ προσκυνεῖν.

ὁρᾷς, ὅτι κρεῖτι- τον ἦν σοι μὴ κινεῖν τὸν ἀνάγυρον; νῦν δὲ ἐπιθυμήσας μοι λῦσαι τὴν σιωπὴν ἐπὶ σαυτὸν ἔλυσας καὶ ῥεχθὲν ἔγνως καὶ 18 cf. ad t. VI 625,3 19 11. ρ 32 1 καὶ (1) — παθεῖν praemissis verbis ἐπαγγέλλω ὡς ἐπιτοπολὺ τὸ αἰτῶ Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῇ τῇ Τὸ μὶν τοὺς σοφιστὰς δια- σύρειν citat Thomas M. s. v. ἐπαγγέλλω p. 142, 11 R 2 καθ᾿ ἡμέραν ViD edd | ἔσπειρας D 3 σοῦ Re | συμπράξαι V 4 γράμμα τὲ D | παιδιᾶς V sed ιᾶς ex είας corr m 4 | ἡγησάμην ἥκειν VindD 5 ὑπὲρ scripsi e V Vo Vind sed ερ ex o corr Vo 2 Vind 2, ut coni Re ὑπὸ SViD edd | μήτε Vo Vind Wolf 6 αὐτοῦ om S | τὴν νόσον post διαπεφευγότος S sed γρ inmarg, μοι Vi 7 δή D | που scripsi e V σοι Vo σοι Vind pr μοι S sed γρ σοι in marg, ViD Wolf 9 literis γραφόσιν inc VIII fol. 23 r 14 εἰδὼς· inser Vind 14 καὶ — 15 ἐξουσίας om Vind 15 οἱ] οὐ S 16 ὑμῖν μὲν προσήκειν SVi 17 πανταχῆ Vi 18 μοι] σοι D ταῦτα οὐκ ὢν νήπιος, ἀλλ’ οὐδὲ Ὀδυσσέως λειπόμενος ἐν δό- λοις.

Ὀπτάτῳ δὲ πέμψας μὲν χρυσίον ἐπαινῇ παρ’ ἡμῶν, ὅτι δὲ αὐτὸ ἐλπίζων τῷ χρυσίῳ ποιήσειν ῥητορικὸν ἑκατὸν στατῆρας ἔπεμψας ἐξὸν χιλίους, οὐκ ἐπαινῇ· εἰ γὰρ οὓς ἔπεμ- ψας οὐ μικρὸν δύνανται, μᾶλλον ἂν ὠφέλεις ἀπὸ πλειόνων. ἀλλὰ καὶ τοῦτο τὸ μικρὸν παρ’ ἡμῖν τε μέγα κεῖται καὶ ἡ δα- πάνη κατὰ λόγον χωρεῖ

Σὺ μὲν παρεκάλεις με πρὸς παρρησίαν ὡς πᾶν οἴσων 10 ὅ τι ἂν ἐξ ἐμοῦ λέγηται, Αἰσχύλος δὲ ἀποτρέπει λέγων μὴ δεῖν τοὺς ἥττους θρασυστομεῖν. ἀλλὰ καὶ Εὐριπίδης φησίν, ὡς οἱ μεγάλα πνέοντες, περὶ ὑμῶν δή που λέγων, πικρῶς φέρουσι λόγους παρ’ ἐλαττόνων κρείσσονας. ὅμως δέ, ἐπειδὴ τῶν ἀμοιβαίων ἐπιθυμεῖς, σοί τε χαριοῦμαι καὶ τοῖν ποιη- 8 Vii α΄, [ξβ]. Vo α΄, ξη. S α΄, ι΄. Vi πς΄. Vind ρπβ΄. D σνε pr 2 cf. ep. 79. Seeck 66. 227 III 9 cf. ep. 78. Sievera 238, 13. Seeck 358. 66. Silomon 30 11 Aesch. Sappl. 203 12 Eur. Andr. 188 1 λειπόμενος ἐν δόλοις Vind 6 μέγα inserui e S Vi om V Vo Vind D Wolf 9 ἀνλοις S ViD 10 Σὺ — παρρησίαν prae- missis verbis παρακαλῶ ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ παρακινῶ καὶ διε- γείρω αἰτιατικὴ, μετὰ δὲ τὴν αἰτιατικὴν εἰς πρόθεσιν ἀποδι- δόμενον), οἷς (ὡς καὶ epim.) Λιβάνιος citat Lacapenus constr. verb. ed. G. Hermann de emend. rat. gr. gpramm. 378, 12 et epimer. in epp. ed. Lindstam Georg. Lac. epp. 44, 17 13 ἡμῶν D | πικρῶς scripsi cum Mosquensi 459, ut coni Wolf μικρῶς Vo sed πικρῶς suprascr m 4 μικροὺς V sed οὺς in ras m 5, edd πικροὺς SVi sed in hoc π in ras, Vind D 14 ἐλασσόνων Vind | δὲ post κρείσσονας libri pr δὲ οὐ Wolf δὲ μή Re 2 Ὀπτάτῳ] υἱῷ ἀνατολίου suprascr S ταῖν τοῖς μὲν οὐ πάντα εἰπών, σοὶ δὲ οὐ πάντα κρύψας.

πρῶτον μὲν οὖν περὶ τοῦ μέτρου τῶν γραμμάτων ἐκεῖνο λέγω, ὅτι σὺ μὲν τῶν ἐμῶν τὴν βραχύτητα δυσχεραίνεις, ἐγὼ δὲ τῶν ἰσῶν τὸ μῆκος. τὸ μὲν οὖν ἐμὸν ἡ Σπάρτη παραμυ- θεῖται, καὶ σὺ προσείρηκας Λακωνικὴν τὴν ἐπιστολήν, τῆς δὲ σῆς φλυαρίας εἰπὲ τοὺς ἡγεμόνας· ἀλλ’ οὐκ ἂν ἔχοις πλὴν εἰ τὸν ἀκριτόμυθον τὸν ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας τῶν Ἀχαιῶν κλάοντα.

τὴν δὲ ἀρχήν σοι λήγειν καὶ πάνυ πείθομαι. φαίνῃ γὰρ ὑπὸ μὲν τοῦ λυπεῖσθαι παραπαίειν, ὑπὸ δὲ τοῦ παραφρονεῖν τοιαῦτα γράφειν. ἕως δὲ οὐ προσεδόκησας τῆς ἀρχῆς τὸ τέλος, ἐσωφρόνεις. ταυτὶ δὲ ἔγραφες ὄντως ἀγρυπνῶν οὐ γὰρ ἦν καθεύδειν ὑπὲρ τῆς ἐξουσίας τρέμοντα.

Ἰουλια- νὸς δὲ τῶν μὲν πρώτων παρ’ ἡμῖν οὐκ ἦν, ἐγένετο δ’ ἂν τῶν πρώτων, εἰ μὴ τὸ μὲν πρῶτον ἐν ὀρχουμένῃ πόλει διή- γαγεν, ἔπειτα παρ’ ἡμῶν ὡς τάχιστα ἀπεπήδησεν, ἐπειδὴ οὐ κακός γε ἐπεφύκει πρὸς λόγους, ἴσως δὲ καὶ αὐτῶν ὧν ἀφῖκτο φέρων ἀπέβαλε τοὺς πλείους, ὡς συνεγένετό σοι. ἐσθλῶν μὲν γὰρ ἀπ’ ἐσθλά, τὸ δὲ ἐχόμενον ἀφίημι σὴν χάριν

δοκεῖ δέ μοι κἀκείνῃ παροξυνθῆναι γενέσθαι στρατιώτης· 3. cf. ep. 399 7 II. β 246 | II. β 266 8 Seeck 66 14 Con- stantinopoli cf. Sievers 238,13 17 Theogn. 35 sq. Plat. Men. p. 96 D. cf. ep. 1284. t IV 88,2 3 τὴν om Vo Wolf | βραχύτητα VS Vi Vind D pr βραδυ- τῆτα Vo Sed χύτητα saprascr m 4 cf. ep. 399 5 προείρηκας S sed γρ προσείρηκας suprascr, D 6 εἰπεῖν ἢ S sed γρ πλὴν εἰ in marg, D 8 κλαίοντα V edd | λήσειν pr 10 ταῦτα Wolf | γρ προσεδόκας προσεδόκησας 11 οὕτως Vi 12 τὸν ante ὑπὲρ Vind | ὑπὸ Vi 14 τομὲν V 15 ἀπεδήμησεν D | ἐπειδὴ scripsi e Vi Vind D ἐπειδή γε VS sed in hoc γρ ἐπειδὴ οὐ κακός γε suprascr ἐπεὶ δὲ Vo sed δὲ del m 4, edd 16 γε om D | ἴσως Vind eed ς add m 2 17 ἀπέβαλλε V | ὡς] καὶ S 18 γὰρ om Vi 19 κακεί- νως S 17 Θεόγνιδος suprascr S ἐώρα τὸν ὕπατον τὸν ἀεροβατοῦντα καὶ μέγα φθεγγόμενον καὶ περιφρονοῦντα τοὺς θεοὺς τοῖς μὲν ἄλλοις ἐπικείμενον, ὑποπεπτωκότα δὲ ἀνθρώποις, ὧν ἀνδράποδα κέκτηται βελτίω.

ἠράσθη οὖν ἰσχύος, ἣν εὗρε σὲ θεραπεύοντα. μὴ οὖν θαυ- μάσῃς, εἰ σοῦ μένοντος ἐν τῷ δι’ ἐκείνους δύνασθαι ζηλώσει τὸν Ἰουλιανὸν Ὁπτάτος.

Χάριν αἰτῶ σε ἐπιθυμοῦντα δοῦναι· ὑμῖν μὲν γὰρ τοῖς νεανίσκοις ὅταν ἀρχαὶ παραδοθῶσιν, ὅτι τοῖς πρεσβυτέροις ἡμῖν ἔχετό χαρίζεσθαι, χαίρετε καὶ τοῖς τε διδασκάλοις ἡδονήν τινα φέρει τὸ δεῖσθαι μαθητῶν τοῖς τε μαθηταῖς τὸ τοῖς διδασκάλοις δύνασθαί τι ποιεῖν κατὰ νοῦν.

ἐμοὶ μὲν οὖν ἐπιτάττει Κλεόβουλος ὁ παιδευτὴς ἃ παρὰ σοὶ δύναμαι, ἐγὼ δὲ αἰτῶ παρὰ σοῦ ταῦτα ἃ διὰ τὴν ἀρχὴν δύνασαι. Ἀντίφι- λος ἐν πρώτοις τέ ἐστι τῶν σοὶ διακονούντων καὶ Κλεοβούλῳ συγγενής. τοῦτον συνέστησε μέν μοι προλαβὼν ὁ τρόπος· οὐ γὰρ οἶδε κερδαίνειν ἀπὸ τοῦ τολμᾶν ἃ μὴ δεῖ. ταυτὶ γὰρ ὁ Κλεόβουλος μαρτυρεῖ. συνίστημι δὲ καὶ ἐγὼ τούτῳ πειθόμε- νος.

ἔστι δὲ ἡ χάρις ἡμέρως σε βλέπειν εἰς αὐτόν· ᾧ πρὸς πλεονεξίαν μὲν οὐ χρήσεται, πρὸς δὲ τὸ θαρρούντως ὑπὲρ τῶν ἐπειγόντων διδάσκειν καὶ μετ’ εὐθυμίας ὅ τι ἂν κελεύῃς ὑπουργεῖν.

Εἰ μὲν οἷός τ’ ἦν κοινωνῆσαι Σαβίνῳ τῆς ὁδοῦ, παρὼν ἄν σοι διελεγόμην ἀντὶ τοῦ γράφειν, οὕτω πολλή μοι σπουδὴ τὸν ἄνδρα ἐξαρπάσαι τῆς ζάλης· ἐπεὶ δὲ πολλαχόθεν ἠνάγ- κασμαι μένειν, οὐ παρῆκα τὸν δεύτερον πλοῦν, ἀλλ’ ἐπιστέλλω.

καὶ βουλοίμην ἄν σε τοῦ τε δικαίου καὶ ἡμῶν χάριν ἀν- τισχεῖν πρὸς τὴν τοῦ καιροῦ δυσκολίαν καὶ διδάξαι τοὺς ἀν- θρώπους, ὡς οὐκ ἐπ’ αὐτοῖς ἐστι τοὺς ἄρχοντας, ὅταν λήξωσι τῆς ἀρχῆς, σπαράττειν.

ἐγὼ μὲν οὖν ὡμολόγηκα πρὸς ἐκεῖ- νον, ὡς παντὸς ἂν παρὰ σοῦ τύχοι, σὺ δ’ ἂν εἴης κύριος ἡ ἀλαζόνα με δεῖξαι τῇ ὑποσχέσει ἢ μή.

Οὐκ ἄρα διὰ σπουδῆς μόνον πληροῖς τὸ βουλευτήριον βουλευτῶν, ἀλλ’ ἤδη καὶ εὕδοντι κύρτος. Κέλσος γὰρ ὁ τῶν μὲν παρ’ ἡμῖν ἄριστος, τῶν δὲ ἐκεῖ μετὰ σὲ τοῦτο ἀκοῦσαι 4 Vii α', ξς'. Vo α', οβ. pr 16 Vii α', ξζ. Vo α(??),ογ(??). S δ', κα'. Vi ρογ'. W ρκς. Vind ρξδ'. pr. Fabric. Bibl. gr. VII p. 50 n XI 5 Sievers 219, 6. Seeck 157. 369. Silomon 30 7 cf. ep. 84 17 Sievers 162 not. 67. Seeck 299. 359. Silomon 30 19 Apostol. prov. VIII 9. Diogen. IV 65. cf. ep. 1385. Plat. leg. VII p. 823 E. Salzmann, Sprichwörter 57 1 τὴν om Wolf 12 γε Vo edd 14 βήματός V sed β in ras 3 litt m 5 15 τῶν ante δι’ inserendum coni Re | ὑπερεῖδε edd 19 κύριος S sed del et suprascr γρ κρύτος | γὰρ] δὲ Vi πρέπων, αὐτόματος ἐπ’ ἀγαθῶν συνέδριον ἀγαθός.

Μοι πάντα ἡμῖν κεκίνηται τοῦ τὸν ἄνδρα τῶν παρ’ ἡμῖν προστῆ- ναι πραγμάτων. ὁ δὲ ἔφασκε χώραν διώκειν ἣν ἐπῄνεσε Θε- μίστιος. καὶ τὸ σόφισμα οὐκ ἀγνοῶ.

οἱ μὲν γὰρ ἄλλοι Βόσπορον ἰχθυόεντα ποθοῦντες ἐκεῖσε τρέχουσι, τῷ δὲ τῆς μὲν ἀρχῆς οὐ μέλει, νομίζει δέ, εἰ πολίτης ὑμέτερος νοιτο, μετὰ σοῦ βιώσεσθαι. τοῦτο δέ ἐστιν ἐν βιῶναι, ἧς οὐκ ὀλίγον ἐν Σικυωνίᾳ μετασχὼν μάλιστα προσ- δοκᾷ μετασχήσειν παρὰ σοί

ἐμοὶ μὲν οὖν ἕξει τοὐμὸν ἐπι- χεῖρον χεῖρον τοῦ παραβοηθοῦντος ἀπόντος, καὶ πρὸς ὃν ἐκφέρων τὰ λυποῦντα ῥᾴων ἐγιγνόμην, τοῦτον ἐγγὺς οὐκ ἔχων ἀνιάσομαι, γιγνέσθω δὲ ἀγαθόν τι Κέλσῳ καὶ τἀμὰ ὅπῃ βούλεται χωρείτω. πάντως ἐκ τῶν τοῦδε παραμυθία τοῖς ἐμοῖς

νῦν μὲν οὖν αὐτὸν ἥ τε μήτηρ καὶ ἐγὼ καὶ πολλοὶ κατέχομεν ὡς ἐνὸν πρὸ τοῦ χειμῶνος ἡμῖν τε χαρίσασθαι καὶ παρ’ ὑμᾶς ἐλθεῖν, ἔφθη δὲ αὐτὸν ἡ περὶ αὐτοῦ δέλτος, ἐφ’ ᾗ τὰ εἰωθότα πράξεις παρατηρῶν, ὅπως μέτριον ἔσται τὸ ἀνάλωμα. ἐδόκει γὰρ ἡμῖν εἶναι χαριέστερον ἤδη πολίτην αὐ- τὸν γεγενημένον ἢ γενησόμενον ἰέναι.

Σιλβανὸς ὁ μαθητής σου τοῖς συνηγόροις ἐγγέγραπται μάλα ἡμέρως αὐτὸν προσεμένου Μοδέστου. τὴν μὲν οὖν τῶν νόμων ἐπιστήμην, ὅταν ἀγωνίζηται, δείξει, τὴν δὲ τῶν τρό- πων ἀρετὴν πάλαι δεδήλωκεν ἡμῖν. καί μοι δοκεῖ καὶ κατὰ τοῦτο μαθητής σου γεγονέναι τῶν σῶν οὐκ ὀλίγον μεταλαβὼν τρόπων, δι’ οὓς ἐπαινῇ πλέον ἢ τοὺς νόμους.

φιλῶν δὲ σέ, ὥσπερ εἰκὸς διδάσκαλον, ἐμὲ φιλεῖ διότι σοι ταύτῃ χαρι- ζόμενος οἶδεν.

Ἔλαβόν σου καὶ τὴν προτέραν ἐπιστολήν, οὐδ’ ἂν εἰκά- σαις, ὅπως ἡδέως. ἦν δὲ ἥδιστον αὐτῆς, ὅτι ἀκούσας, ὡς γράψοιμί σοι, τὰ γράμματα δὲ ἔχων οὔπω τοῦτο ἐποίησας, 15 ὅπερ ἦν εἰκὸς τὸν ἔχοντα.

ὁ μέντοι δοὺς ἐμοὶ τὰ παρὰ σοῦ δοὺς ἐπ’ ἀγορᾶς καὶ φήσας αὐτίκα ἥξειν εἰς τὸ βουλευτήριον, οὗ διατρίβω—τὸ γὰρ τῆς Τύχης ἱερόν, ὦ καλὲ Λεόντιε, μετὰ 1 Vii ἁ, ξη΄ (fol. 25) et Ι ε΄, ρμγ΄ (fol. 369). Vo α΄, οδ΄. Βε πβ΄.] pr 11 α΄, ξθ΄. Vo α΄, οε(??). S ε΄, κβ΄. Be [πγ΄]. pr 2 Sievers 260, 1. Seeck 123. 369. Silomon 30 3 Sievers 70 not. 44 4 Seeck 214 12 cf ep. 43. Seeck 195. 359. Silo- mon 30 17 cf. t. I 318, 18; III 347, 16; 886, 18; IV 18 cf. ep. 245. 1406. t. III 116,1. Mueller, Antiq. Antioch. 40 2 Δομνίωνι om, nisi caltello periit, Be 4 προσεμένου scripsi e VII et I προσιεμένου Be προεμένου Vo edd „προσιεμένου aut προσεμένου“ Re 5 ἀγωνίζεται Be 6 καὶ inser VI3 om VII Vo Be edd 9 ταύτῃ Be sed η corr m 2 10 οἶ- δεν Vi sed ν add m 3 12 Λεοντίῳ om Be 14 ὅπως Be sed πως in ras m 2 15 γράφοιμί S | πράγματα pr 16 γάρ τοι Be τῆς ἄλλης αἴγλης καὶ τῶν ποιμνίων ἅ ποτε ἔτρεφεν ἐστέρηται καὶ ἔστιν ἡμῖν ἀφορμὴ δακρύων, ὁπότε παρίοιμεν — εἰπὼν οὖν ἐκεῖνος, ὡς ἥξει, καί τινα προθυμίαν ἐνδειξάμενος ὥσπερ ἁρπασθεὶς ὑπ’ ἀνέμων οὐκ ἴτ’ ἐνέτυχέ μοι.

κἀγὼ ᾤμην αὐτὸν ἄκοντα ἀπενηνέχθαι, ὁ δ’ ἄρα ἐνταῦθα ὢν ἀπεδί- δρασκε. τὸ γὰρ ὡς ἐνταῦθά ἐστιν ἤκουσα παρὰ τοῦ τὰ δεύ- τερα δόντος. καὶ ἴσως συνεγένετο συμμορίᾳ κολάκων, οἷς τὸ μὴ παρ’ ἐμοῦ γράμματα λαβεῖν κεχάρισται. εἰ δὲ ἐκείνοις ἐν- τετυχήκει πρότερον ἢ ἐμοί, πάντως ἂν αὐτοῖς ἐχαρίζετο καὶ τὸ μὴ τὰ σὰ δοῦναι.

ἐθαύμασα δέ, ὅπως οὐδ’ οἷς νῦν ἔγραψας ἔδειΞας, ὡς κομίσαιό μου τὴν ἐπιστολήν. καὶ παν- ταχῆ τὸ πρᾶγμα στρέφων οὐκ ἔχω τὴν αἰτίαν εὑρεῖν. τὸ μὲν γὰρ ἐλθεῖν ὡς ὁμᾶς Εὐμάθιον δηλοῦται τοῖς παρ’ Ἰφικράτους δεῦρ’ ἐλθοῦσι γράμμασιν, ἥκοντα δὲ παρ’ ὑμᾶς οἶμαι μὴ δοῦναι λόγον οὐκ ἔχειν, ὑπὲρ οὗ πολλοὺς καὶ καλοὺς διῆλθε λόγους καὶ πρὸς ὃν δεῖν ἐπιστέλλειν οὐκ ἀνῆκε λέγων, ὥστ ἐγὼ μὲν πολλάκις ἠρόμην ὃν ἦγε νέον εἰ τέθνηκεν ὁ παιδα- γωγός, οὐ γὰρ ἂν ἐδόκει μοι ζῶν τοῦτο ἁμαρτεῖν, τοῦ δὲ λἐ- γοντος, ὡς περίεστιν, ἀπορῶν οὐ πέπαυμαι.

φράσον οὖν, εἴτ’ ἔλαβες εἴτε μή· τῷ μὲν γὰρ ἡσθήσομαι, τὸ δ’ ἀντίγραφά σοι τῶν πρώτων ποιήσει πέμπειν.

Ἄσμενος ἐδεξάμην σου τοὺς υἱεῖς. τί δὲ οὐκ ἔμελλον οὓς καὶ ἐμαυτοῦ νομίζω; περὶ δὲ τῆς προτέρας βουλῆς ἄμει- νον σιγᾶν ἢ ζητοῦντα ἀπολογήσασθαι μηδὲν ἔχειν ἰσχυρὸν εἰπεῖν. καὶ γὰρ εἰ δεινότατος σύ γε σοφιστῶν, ἀλλὰ τά γε τρὶς τέτταρα δώδεκα, κἂν Φιλάγριος ἄλλο τι περὶ αὐτῶν ἐπι- χειρῇ λέγειν.

ὃ μέντοι παθὼν οἶδα διὰ τὸ σὸν βούλευμα, φράσω καὶ οὐκ ἀποκρύψομαι πρὸς φίλον. ἐγὼ νέους φεύγον- τας οὐδεπώποτε ἐδίωξα, οὐδὲ γὰρ τὰς κρήνας ἑώρων χωρού- σὰς παρὰ τοὺς χρῄζοντας πιεῖν, ἀλλ’ ᾤμην δεῖν τοῖς μὲν προσιοῦσιν εὔνοιαν ὀφείλεσθαι, τοῖς δ’ ὑπερορῶσι τοῦτ’ αὐτὸ ὑπερορᾶσθαι.

καὶ δὴ καὶ διὰ τοῦτο δόξα μοι γέγονεν, ὡς εἵην σεμνότερος, ὅτι μηδὲν ὑπέμενον ταπεινόν. τῶν μέντοι παίδων ὡς ἕτερον τραπομένων τῶν σῶν δηχθῆναί τε ὁμολογῶ καὶ βουληθῆναι ταύτην κινηθῆναι τὴν ψῆφον, καίτοι πλείους ἦσαν οἱ τῆς σῆς ἐπιλαμβανόμενοι γνώμης ἢ οἱ τῆς ἐμῆς ἀμα- 1 VII α΄, ο΄. Vo α΄, ος΄. S δ΄, κβ΄. Vi ρν΄. Vind ρξέ. Be [πδ΄]. pr 2 Seeck 237. 359. Silomon 30 10 cf. ad t. ΙΙ 395,17 Salzmann, Sprichörter 90 2 Φιλαγρίῳ cultello absumptum Be 3 δ’ edd 5 ζηλοῦντα Vind | ἰσχυρὸν ἔχειν Vind Wolf Cent 6 τῶν ante Wolf 7 τρεῖς Vind | ἐπιχειρεῖ Vi 8 βούλημα Wolf 10 οὐδὲ πώποτε V sed in οὐδεπώποτε corr m5 Vo Vi 11 ζοντας libri edd | δεῖ Be | μὲν om Vi 12 τοῦτο Wolf 13 διατοῦτο V Vo Vind 14 ὑπέμεινα Vi 15 τῶν σῶν inserui e VBe om VoS Vind edd | δειχθῆναι Be 16 ληθῆναι — ψῆφον] κινηθῆναι ταύτην τὴν ψῆφον βουληθῆναι Vind Wolf 7 ἔλεγε γὰρ ὁ Φιλάγριος τινὰς αἱρεσιλογίας, ὡς ἀμελοῦνται οἱ παῖδες <αὐτ> καὶ καταφρονοῦνται, καὶ τοιαῦτά τινα marg Be θίας τοῦτο ποιούμενοι σημεῖον.

νῦν οὖν ἐπειδὴ σαυτῷ διελέχθης, ὡς ἄρα οὐκ ἄμεινον ἐμμένειν τοῖς δεδογμένοις, μηδὲν οἴου δεῖσθαι πρὸς ἡμᾶς παρακλήσεως, εἰ μὴ πρὸς σαυτὸν ὑπὲρ αὐτῶν. ἄνευ γὰρ τῶν ἄλλων αὐταὶ τῶν νέων αἱ μορφαὶ τῆς τοῦ πατρὸς ἀναμιμνήσκουσαι ποιοῦσιν ἐνεργόν.

καὶ μὴν καὶ Εὐτύχιος σοὶ μὲν φίλος, κηδεστὴς δὲ ἡμέτε- ρος, ᾧ μὴ χαριζόμενος ἀδικοίην ἄν. οὗτος ἄγων παρ’ ἐμὲ παῖδάς τε τοὺς σοὺς καὶ τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ οὐ ἔδειξεν ἐκεῖνον φιλῶν ἢ τούτους.

διὸ δὴ καὶ τοῦ θέρους ὁ νόμος ἐπὶ τούτων λέλυται μόνων, ὅπως ἐκεῖνός τε εὐφραί- νοιτο καί σοί τι τῶν δεόντων γίγνοιτο.

Ἴδου σοι καὶ Ζωίλος ἥκει τὰ πλείστου μὲν ἄξια τῷ δε- 5 σπότῃ διακονῶν, τῇ δὲ ἀνάγκῃ τῶν περιεστηκότων ἀποστα- λείς. τῆς γὰρ ἐνταῦθα θεραπείας ἐδόκει δεῖν ἀφελεῖν ἐπὶ τῷ τἀκεῖ καταστήσασθαι.

καίτοι φοβοῦμαι μὲν μὴ καθάπερ τὰ πολλὰ παρ’ ἡμῶν γράμματα καὶ Ζωίλος ᾖ μάτην ἀφιγμέ- 12 VII α΄, οα΄ (fol. 26 v) et I ε΄, ρμδ (fol. 369). Vo α΄, οζ. pr 13 Sievers 84 not. 85. Seeck 359. 108. Silomon 30 14 ep. 91 2 διειλέχθης V VoS VI Be sed in hoc ει ex η corr, Wolf sed „leg. διηλέχθης vel διελέχθης“ Add 860 cf. ad p. 61,5 | δογμένοις Vo sed γ inser m 5 3 ἐμὲ Vind Wolf | πρὸς S 4 σαυτὸν ex αὐτὸν corr Vo4 Vi | αὑτῶν Be 6 om Vi| | δ’ Vi Be pr 8 αὐτοῦ V Vo Vi Be 10 τε ἐκεῖνος Wolf 14 ζωῖλος Vi sed in corr m 3 15 παρε- στηκότων VI 16 τῷ scripsi e VII sed ῷ ex ὸ corr m 5, ut coni Re τὸ Vi Vo edd 17 καταστήσεσθαι VII 9 τὸ σχολάζειν τοὺς μαθητὰς ἐπὶ τοῦ θέρους μέχρις ἂν παρ- ἐλθῃ (παρέλθοι Be) τὸ θέρος ἀπὸ τοῦ ἀμητοῦ εἰς τὸν τρύγητόν (τριγητὸν Be) δηλονότι in marg Be νος, οὕτως ἡμᾶς ἀπέρριψας· ἀλλ’, ἐπειδὴ γένοιτ’ ἂν ἀκρι- βεστἐρα βάσανος τῆς σῆς γνώμης ἡ παρουσία τοῦ παιδός, ἥκει μαθησόμενος, εἰ Κλέαρχος ὁ καλὸς μεταβέβληται καὶ γέγονεν ἡμῖν Ῥηγῖνος ὁ Διομήδης.

Τὴν δευτέραν οὑτοσί μοι δοὺς ἐπιστολὴν ᾤχετο ἐπὶ Φοι- νίκης. νῦν γὰρ ἐπανήκοντος ἔγνων, τότε δὲ ἐθαύμαζον οὐ προσιόντος. ζητοῦντι δὲ γράμματα πάλαι ἔφην ἐπεσταλκέναι, τῷ δὲ οὐ δώσειν. ἀρκεῖν γὰρ αὐτῷ τῆς Φοινίκης ἀπολελαυ- κεναὶ.

προσκειμένου δὲ καὶ δεομένου μὴ τοιαύτην δίκην ὑποσχεῖν ἔδωκα τὴν ἐπιστολὴν βέλτιστον ἡγησάμενος τῇ τοῦ μὴ λαμβάνειν λύπῃ.

Ὅτι σοι μὴ οἷός τε ἐγενόμην ἐνταῦθα συμμίξας γενἐ- σθαι γνώριμος, ἐγκαλῶ τῇ διὰ τοὺς νέους ἀσχολίᾳ. καὶ σοὶ δέ που τάχ’ ἴσως ἦν οὐκ ἀηδὲς ἰδεῖν τέ με καὶ διαλεχθῆναι πρὶν ἢ τῆς ἀρχῆς ἅψασθαι, διεκώλυσε δέ, οἶμαι, τὸ πλῆθος τῶν φροντίδων, ἃς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς πρὶν ἐπιβῆναι τῶν πόλεων περὶ τὸν ὕπαρχον εἶχες.

ἔχει οὖν λόγον ἀλγοῦντας τῷ μὴ συγγεγονέναι χρῆσθαι τῷ δευτέρῳ <πλῷ> καὶ τοῦ ἁμαρτόντας ἐπὶ τὰς κώπας χωρεῖν καὶ ἐπιστέλλειν.

οὕτω δέ σε ἐλπίζω φίλον ἕξειν καὶ τοῖς τε ἐμοῖς ἡσθήσεσθαι γράμ- μασιν αὐτόν τε εὐθὺς ταῦτα μιμήσεσθαι, ὥστε ὡς ἂν πάλαι συνήθης ἐν τοῖς πρώτοις γράμμασι καὶ χάριν αἰτεῖν οὐκ ὀκνῶ· ἃ γὰρ πρὸς παρόντα οὐκ ἂν ᾐσχυνόμην λέγειν, ἀδι- κοίην <ἂν> μὴ γράφων.

Πελάγιος ὅτι μὲν γένους τε καὶ τῆς ἄλλης λαμπρότητος εἰς τὰ πρῶτα τελεῖ τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην, κἂν αὐτὸν οἶμαι τὸν Εὐφράτην εἰπεῖν λαβόντα φωνήν, ἐμοὶ δὲ συνεφοίτησε καὶ ἐχαίρομεν ἀλλήλοις. ἐπῃνεῖτο δὲ μᾶλλον ὁ τοῦδε τρόπος, οὐ γὰρ ἀρνήσομαι νομίζων καὶ 1 Vii α', ος'. Va [α', πα']. Vo α', πβ. S α', μή. Vi ρ(??)γ'. Vind. ρξγ΄. D σμε. pr 2 Seeck 359. 231. Silomon 30 9 cf. ad ep. 83 15 Seeck 234 2 Παννυχίῳ — 96,3 παύσομαι om D 3 γρτ᾿ τε S τ᾿ Vind | σθαι Vo sed νε detritum suppl m 4 4 ἐγκαλοῦ pr 5 γε V | τάχ’ om V τάχα Vi 6 ἢ om Vind | διεκώλυε Wolf | γρ δ' δέ S 7 ὑπὸ Vo sed o in ερ corr m 2 8 παρὰ Vind 9 πλῷ in- serui coll. ep. 372. 378 om libri edd 12 μιμήσασθαι Vo sed α in ε corr m 2, S |γρ ὥσθ’ ὥστε S ὥσθ’ Vind | ὡσἂν S om Vind | γράμμασιν S 14 ὡς ante πρὸς S Vi 15 ἂν ut inser S om V Vo Vi Vind edd | μὴ γράφων inser Vo 2 om τε om Vi | εἵνδκα Vind τοῦτο ἐμαυτοῦ καλόν, εἰ τῷ τοιούτῳ τὴν φύσιν χαίρων ἐφαι- νόμην.

καὶ δῆτα αὐτῷ συνηυξήθη τὸ τῆς ἐπιεικείας, ἣν οὐχ ἧττον Σύρων ἐγνώκασι πάντες δι’ ὅσων ἦλθεν, ἦλθε δὲ διὰ πλείστων, ἡνίκα ἐπρέσβευσε καὶ κατεσκεύασε τοῖς αὑτοῦ τρόποις δόξαν τὴν ἀμείνω τῷ γένει. ὥστε μοι πάντως ἂν ἐν δημοκρατίαις καὶ στεφανωθῆναι δοκεῖ τοῦτο εὖ πεποιηκώς.

τὸ δὲ μέγιστον, ἀγχίνοιαν γὰρ καὶ πρᾳότητα τοσαύτην ἑκα- τέραν ἐπ’ ἄλλου του συνελθοῦσαν οὐκ οἶδα, καίτοι τὸ μὲν ἡσύχιον πῶς οὐκ ὀξὺ λογίσασθαι; τὸ δὲ ὀξύτερον ἐπιεικῶς καὶ ταραχῶδες. ἀλλ’ οὗτός γε ἐκέρασεν ἄμφω καὶ συνοικεῖν ἔπεισεν ἡσυχίαν γνώμης μετ’ εὐβουλίας κεκτημένος, ἐντεῦθεν εὑρεῖν τὸ δέον οὐδενὸς ὕστερος, τῷ δὲ ἑτέρῳ πάντως κράτιστος, λόγου καὶ σιωπῆς καιρόν, εἴπερ τις, ἐπεγνωκώς, ἄρχοντα ἀγα- θὸν μὲν ἐπαινέσαι, τοῦ δὲ οὐ τοιούτου φείσασθαι <εἰδώς>, κτήματα τὰ πατρῷα μὲν διαφυλάττων, τὰ δὲ τῶν πλησίον οὐ περικόπτων.

αὐτὸς ἂν πρὸς ἄλλον εἴποις καὶ ταῦτα καὶ πλείω· τὸν γὰρ ναύτην οἶδέ που ὁ κυβερνήτης καὶ τοὺς χο- ρευτὰς ὁ κορυφαῖος. τοῦτον οὖν τὸν τοιοῦτον χορευτὴν οἶδα ὅτι δι’ ἐπιμελείας ποιήσῃ χάριν τε διδοὺς τοῖς χρηστοῖς, ἅπασι γὰρ τοῦδε μέλει, καὶ διδάσκων τοὺς ἀρχομένους, ὅτι ὅστις ἀρετὴν διώκει, πρότερος παρὰ σοὶ τῶν ἐκείνην οὐκ ἀγαπών- 1 τοῦτ’ S Vind 2 δῆτ᾿ S Vind 3 ἢ ante δι’ S Vi | δι’ inc Va 4 αὐτοῦ libri edd 6 „sententia flagitat τοὺς ἑαυτοῦ κατὰ μόνον τοῦτο εὐπεποιηκώς“ Re 7 γὰρ om S Vi | VS Vi Vind 8 ἄλλου του scripsi cum Mosquensi 459 ἄλλου V S Vi Vind ἄλλους Va Vo edd „aut ἄλλου leg. aut ἄλλον του“ Re | ἔγνων Vind 9 πῶς οὐκ ὀξὺ Vo sed del m 2 πῶς VS sed in hoc γρ οὐκ ὀξύ πως δὲ λογίσασθαι in marg ὀξύ πως ἐστὶ Vind ἡσύχιόν πως ὀξύ coni Re 12 „παντὸς aut potius παντων“ Re 13 δεινὸς ante ἄρχοντα S 14 εἰδώς inberui coll p. 99,18 om libri edd 15 φυλάττων Vi 16 ἄλλον Va sed ν in ις corr m 6 18 τοιοῦτον om Vind | οἶδ᾿ V Vind οἶδεν S 19 διδοὺς τοῖς χρηστοῖς, ἅπασι γὰρ e VS sed in hoc in marg σαυτῶ διδούς ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς, Vi διδοὺς· ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς Va Vo sed in hoc πᾶσιν post διδοὺς inser m 4, Vind pr διδοὺς πᾶσιν. ἅπασι γὰρ τοῖς χρηστοῖς Wolf τῶν.

ἐγὼ δὲ ἔργῳ μὲν οὐκ ἀμείψομαί σου τὴν χάριν, οὐ γὰρ ἐν ἔργοις τά γε ἐμά, λέγων δὲ ἃ δεῖ περὶ τῶν σῶν ἔργων οὔποτε παύσομαι. ἐρῶ δέ, ὡς ἀξία γε τῶν τε πόνων ἐκείνων καὶ τῶν λόγων ἡ τύχη ἐκ μὲν μουσείων ἐπὶ τὸ βουλεύειν ἐλθὼν ἐκράτεις καὶ ἐδείκνυς τὸν ῥήτορα, ἐκ δὲ τοῦ βουλεύειν ἐπὶ τὸ ἄρχειν ἥκεις καὶ πάρεδρος ἡ Δίκη.

ἡμεῖς μὲν οὖν σοῦ καὶ μεμνήμεθα καὶ συνευχόμεθα, σὺ δ’ ἡμῖν τοῦ προ- γόνου μεμνῆσθαι τοῦ Μίνω, μᾶλλον δὲ μεμνημένος διατε- λεῖς, ὅθεν ὤρθωται μὲν τὰ καιρῶν, ἡμῖν δὲ ἔστιν εἰπεῖν τι περὶ σοῦ τοιοῦτον ὁποῖον ἐπεθυμοῦμεν.

Σὲ μὲν εἴη τὰ εἰωθότα ποιεῖν ταῦτα δέ ἐστι τε βεβαιοῦν καὶ σώζειν πόλεις καὶ μισεῖν συκοφάντας καὶ 15 βοηθεῖν ἀδικουμένοις· ἡμῖν δέ, ὡς μὲν ὁ κοινὸς λόγος, καὶ τὰ κοινὰ βλάπτεται, εἰ δὲ τοῦτο μεῖζον τοῦ ἀληθοῦς, ἀλλ’ ἐκεῖνό γε οὐ ψεῦδος, ὅτι τήν γε ἡμετέραν οἰκίαν ἀπολώλεκεν ἡ τελευτὴ τοῦ θείου.

τέθνηκεν, ὦ θεοί, τέθνηκεν ὁ πάντα ἄριστος Φασγάνιος, ὃν σὺ μάλιστα ἀνθρώπων ᾐδέσθης καὶ 11 Vii α', οζ'. Va α', πγ'. Vo α', (??) S σ', κγ'. pr 6 cf. ad t. VIII 257, 15 8 cf. t. I 375,2 12 Sievers 79 not. 51 80 not. 55 Seeck 213. 860. Silomon 30 19 cf. t. I 139, 7 sq. 3 ἐρῶ —10 ἐπιθυμοῦμεν om Vind | ἐρῶ δέ, ὡς scripsi e Vi ut scribendum vidit Silomon 29 Ἔρωτι. ut inscriptionem novae epiatulae (πβ in ras Va 2 πβ Vo) Va Vo edd Seeck Λεοντίω D | τε om SD 7 σου VSD pr | σὺ δ’ ἡμῖν punxit Vo 2 9 δέ ἐστιν libri edd | τί V τὶ ViD μοῦμεν S Vi 14 σώιζειν Va 17 γε scripsi e V ut coni Re τε VaVo sed in hoc per rasuram τ in γ corr, edd om S ὦ ῦαοί] οἴμοι S ὑφ’ οὗ μάλιστα ἀνθρώπων ἐθαυμάσθης καὶ περὶ οὗ μάλιστα ἀσθενοῦντος ἐφρόντισας.

ἐγὼ μὲν οὖν εὐξαίμην ἐκείνῳ τὴν αὐτὴν εὐθὺς ἐλθεῖν, ἐπεὶ δὲ τετήρημαι λύπη καὶ δάκρυσιν, εἰς μίαν ὁρῶ παραμυθίαν, σέ τε καὶ τὴν σὴν δύ- ναμιν ὧν νῦν τε ἀπολαύομεν ἀπόντος καὶ δῆλον ὡς μειζόνως, ἡνίκα ἂν ἴλθης, ἀπολαυσόμεθα.

Γλώττῃ μὲν τῇ αὐτῇ, γνώμῃ δὲ οὐ τῇ αὐτῇ τὰς ὑπὲρ τῶν φερόντων σοι πέμπομεν ἐπιστολάς, ἀλλὰ τῶν μὲν τὸν ὄχλον οὐκ ἔχοντες διαφυγεῖν ἐπιστέλλομεν, οΙς ἂν μηδὲν γίγνηται δεξιόν, οὐ φροντίς ὑπὲρ δὲ ὧν παντὶ θυμῷ γράφο- γράφομεν, καὶ προστίθεμεν εὐχὰς τοῖς γράμμασι κἂν ἐκεῖνοι τῆς σῆς ἀπολαύσωσι ῥοπῆς, ἡμέτερον τὸ κέρδος.

ὧν οὑτοσὶ Μίκκαλος, μᾶλλον δὲ πρῶτος τῶν ἐν τούτῳ μοι τεταγμένων. πατέρων τε γὰρ φύντες ἀλλήλοις φίλων ἐκληρονομήσαμεν τοῦδε τοῦ καλοῦ πολλά τε ὑπὲρ ἐμοῦ πεπονηκότος Ὀλυμπίου τοῦ Μίκκαλον τὸν ἀδελφὸν πλέον ἢ παῖδα φιλοῦντος αἰσχρὸν ἦν ἐμὲ μηδ’ ἀπὸ γραμμάτων τι συντελέσαι πρὸς τὴν ὁδὸν 7 Vii α´,οη´. Va β',ᾱ. Vo β´, α. S ε´, κδ´. W ρκδ´. Vind ρξα´. pr 8 Sievers 84 not. 85. Seeck S6t. 157. Silomon 34 15 cf. ep. 98. Sievers 283, 2. Seeck 128 16 [laocr.] Demon. § 2 p. 2b 17 cf. t. IV384Bq. Seeck 223 2 εὐξάμην Vo| ἂν inserui om libri edd 3 ὁδὸν aute αὐ- τὴν V 5 τε νῦν pr 6 δπολαυσόμεθα reposui e libris ἀπο- λαύσομεν edd cf. t. VII 405,14 | τέλος βιβλ(ββλ Vο) ᾱ- ἐπιστο- λαὶ πγ post όπολαυσομεθα ΓαΓο 8 βιβλίον β ante Φλω- ρεντίῳ Va γο 14 ὁπολαύουσι S Ι οὑτωσὶ V 15 μίκαλος VW Wolf ’ Cent cf ad t. IV 399, 10 16 πατρῴων pr Ι τε om S | ἐκληρονομτ́ͅσαμεν W sed ρο inser m* 18 μίκαλον W Wolf Cent 19 μὴ δ’ VoVind| δπο VW| τι om S οὐχ ὡς οὐκ ἀρκούντων οὔτε τῶν Μικκάλου τρόπων οὔτε τῶν Ὀλυμπίου γραμμάτων ἐγεῖραί σε πρὸς συμμαχίαν.

πολλῶν γὰρ ὄντων ἃ ποιεῖ σοι τὸν παρὰ τῶν σπουδαίων ἔπαινον μάλιστα θαυμάζεται τὸ τοὺς πάλαι συνήθεις πρὸ τῶν τὴν δύναμιν θεραπευόντων ἄγειν. ἀλλ’ ὅμως ταῦτα εἰδὼς κἀ- κεῖνό γε προσειδώς, ὅτι οὐδὲν ὀκνήσεις ἐν οἷς δεῖ Μίκκαλον εὖ παθεῖν, ὅπως ἔλθῃ τι τῆς τῶν πραττομένων αἰτίας εἰς τὰ ἐμὰ γράμματα, συνεφηψάμην τῆς παρακλήσεως.

ἔστι δὲ μέγιστον τῆς χάριτος τὸ περὶ αὐτὴν τάχος, ὑφ’ οἱ καὶ ἡ μι- κρᾶ μείζων ἂν φανείη πολλάκις. μάλιστα μὲν γὰρ ἴδει καὶ οἴκοι καθημένῳ Μικκάλῳ προσελθεῖν τι τῶν τοῖς τοιούτοις πρεπόντων ἐπεὶ δὲ ἴσως βουλόμενος τῶν τιμῶν ἡγεῖσθαι τοὺς πόνους ἐπέταξας ὁδοιπορεῖν, ὅμως ἥκει. σὺ δὲ μὴ μέλλε. οἰήσεται γάρ, εἰ ταχέως ὑποστρέψειε, μηδὲ κεκινῆσθαι.

ἐν- θυμοῦ δὲ πάντα ὁμοῦ, τὴν ἡλικίαν, ὡς ἄγαμος ἔτι, γῆρας μητρὸς καὶ ἐπιθυμίαν, τὴν Ὀλυμπίου γνώμην, ὡς ἀνθ’ ἑαυ- τοῦ τοῦτον εὔξατο κληθῆναι πατέρα.

σύμπραξον οὖν, ὦ γενναῖε πρὸς τὴν διαδοχὴν τοῦ γένους, ὡς ἐμὸν μὲν εὐτρε- πίσαι τὴν νύμφην, σὸν δὲ ἀποπέμψαι λαμπρόν τε ἡμῖν καὶ ὀξέως τὸν νεανίσκον. ἐρῶ γάρ, ὡς ἂν πρέψαι νυμφίῳ, κἂν ἡ κεφαλὴ μὴ συγχωρῇ.

Εἰ ᾔδεσαν οἱ ἄνθρωποι, τίς σὺ πρὸς ἡμᾶς τὴν γνώμην, οὐκ ἄν με ἐκέλευον ὑπὲρ αὑτῶν σοι πέμπειν ἐπιστολάς, ἀλλὰ κἂν εἰ αὐτὸς ἐδεόμην αὐτῶν κομίζειν, ἀντεδέοντ’ ἂν μὴ γρά- φειν ὡς εἰς βλάβην αὐτοῖς τοῦτο ἧξον. νῦν δὲ ἄλλα τε πολλὰ λανθάνει καὶ σὺ τοὐμὸν ἐν οὐδενὶ ποιούμενος.

καὶ ἦν μέν μοι διδάξαντι τὴν ἀλήθειαν Μίκκαλον σιγῆσαι, αἰσχυνθεὶς δὲ πλέον ὑπὲρ σοῦ τοῦ καταφρονοῦντος ἢ ἐμαυτοῦ τοῦ ἀπερ- ριμμένου τὴν ἄγνοιαν τὴν περὶ ταῦτα Μικκάλου μένειν εἰάσα νομίζων ἔσεσθαί οἱ κέρδος τὸν τῆς ἀπάτης χρόνον. οὗτος δέ ἐστιν ὁ τῆς ὁδοῦ· ὡς ἐλθών γε καὶ δοὺς τὴν ἐπιστολὴν εὑρή- σει τὰ ὄντα.

πλὴν ἐκεῖνό γε οἶδα, ὡς, εἰ καὶ δι’ ἡμᾶς οὐ προσέξεις αὐτῷ τὸν νοῦν, ἀπ’ ἄλλης γε ἀνάγκης οὐδὲν ὅ τι οὐκ εἰσοίσεις. λέγω δὲ ἀνάγκην οὐ τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ τὸ δεῖν ἢ τιμᾶν τοὺς τοιούτους ἢ κακίας ἐνέχεσθαι δόξῃ, πολλοῖς γὰρ οὐκ ἐν πολλῷ τὸ τοιοῦτο λόγῳ, ἀλλ’ οἶσθα τὸν τοῦδε ἀδελφὸν τὸν δεινὸν μὲν εἰπεῖν, δεινὸν δὲ πρᾶξαι, εἰδότα 11 Vii α', [οθ']. Va β' [β']. Vo β', β S β', πθ'. W ρκέ. Vind ρφβ΄. D σιβ΄. pr 2 Sievers 84 not. 85. Seeck 281. 361. Silomon 34 8 cf. ep. 96 18 Olympium cf. ep. 97 2 τὼ αὐτῶ (i. e. Σπεκτάτῳ) D 3 ᾔδεσαν scripsi ᾔδεισαν libri sed ε supra ει S, edd | οἱ om V 4 αὐτῶν libri edd ἐπιστολὴν S 5 αὐτῶν om W Vind | ἀντεδέον τἂν Vo 6 S W Vind 8 διδάξαντα D | μiκαλον W D 9 ἐμοῦ S | μένου V 10 μικάλου W D 11 τὸν V sed ν add m 5 12 ἐλ- θόν V 14 ἀπάλλης W | ὅτι Vind D 17 τοιοῦτὥ Va τον Vind sed ν postea add 18 γρ τοῦδε τούτου S δὲ καὶ χάριν ἀποδοῦναι καὶ δίκην λαβεῖν.

τούτου τὰς βροντὰς οἶδ’ ὅτι δείσεις, καὶ γαλήνην σαυτῷ παρασκευάζων ἀνθ’ ἁπάντων ἀξιώσεις γενέσθαι Μικκάλῳ.

Οἱ πρώτην αἰτοῦντες χάριν δι’ αὐτὸ τοῦτο λαμβάνειν ἀξιοῦσιν, ὅτι πρώτην αἰτοῦσι, παρακαλοῦντες εἰς συμμαχίαν παροιμίαν δή τινα τὴν περὶ τῆς πρώτης χάριτος.

ἐγὼ δὲ τῷ πολλὰς εἰληφέναι πρόσθεν καὶ νῦν δὴ λαβεῖν ἰσχυρὸν 4 Vii α', πά. Va β', δ. Vo β, δ. A [α']. pr 13 VII α', πβ'. Va β΄, ε ε. Vo β΄, ε. S α΄, ϥγ΄. Vi σμγ΄. pr 2 Miccalum cf. ep. 97 § 2 5 cf. ep. 96. 205, Sievers 79 not. 51. Seeck 214. 362. Silomon 34. 39 6 Od. χ 5 8 Silo- mon 39 12 Phasganium cf. ep. 96 14 Sievers 228,3. Seeck 862. 214. Silomon 31. 34 17 Salzmann 66 1 ἔτ' ἔχεις] ἐπέχοις D | ἔχεις (2)] ἔχειν VaVo sed in hoc in εις corr m 4, S 5 λιβανίου μοδέστω Α 9 σώιζωνται Va | παρὰ VVo pr 10 δυναμένοις λέγειν scripsi ex Α δεομένοις λόγων V Va Vo edd | punctum posui e VA ut coni Re, VaVo edd 14 μοδέστω Vi 18 καὶ ante πρόσθεν libri edd delevi cum Re | πρόσθεν scripsi e VS πρὸς VaVo edd delevit Seeck 362 πρὸς τὸ Re | προσλαβεῖν Seeck εἶναί μοι νομίζω. ᾧ μὲν γὰρ οὔπω τις ἔδωκε πρότερον, ἂν αἰτοῦντι μὴ δῷ, τὸ μηδ’ ἄξιον εἶναι λαβεῖν ἔστιν εἰπεῖν ὃν δὲ εὖ πεποίηκε πολλάκις, οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ἑξῆς ἀτιμάσαι ἢ τῶν προτέρων ἀνάγκη κατηγορεῖν ὡς οὐκ εἰς σπουδαῖον ἀνηλωμένων..

τί οὖν αἰτοῦμεν; ἀλλ’ ὅπως μή μου μέμψῃ τὸ προοίμιον ὡς μακρὸν ὑπὲρ μικρῶν· τῇ φύσει μὲν γὰρ ὃ δώσεις οὐ μέγα, τῇ δὲ τῶν λαμβανόντων ἡδονῇ μέγα. σκόπει δέ.

Ζηνόβιος γίνεταί μοι διδάσκαλος, παρ’ ἡμῖν μὶν οἰκῶν, ὢν δὲ ἐξ Ἐλούσης, ἀνεψιὸς Ἀργυρίου τοῦ πάνυ καὶ τῶν νῦν ἐν ἡμῖν λόγων, εἰ δή τινες ἐν ἡμῖν, πατὴρ ἐκεῖνος. ζῶντά τε οὖν ἐθεράπευον τὸν ἄνδρα καὶ τεθνεῶτα διὰ τῶν οἰκείων αὐτοῦ ἐκείνου πειρώμενος αὐτοῖς εἰς ὅσον ἔξεστι βοηθεῖν.

ἥκει δὲ καὶ νῦν καιρὸς βοήθειαν ἀπαιτῶν, σὺ δὲ δίδως τὸ δύνασθαι· τὸν γὰρ ὁμώνυμον ἐκείνῳ τουτονὶ καὶ συγγενῆ τε- ταγμένον εἰρήνης φύλακα καὶ μάλιστά γε φρουρήσαντα τὴν πόλιν ἐκβάλλει τις ἐπιθέμενος τῆς τάξεως. τὸ δὲ ὅπως, ἐγὼ μὲν οὐκ ἐρῶ, σὺ δὲ ὁρᾷς.

δέομαι δὴ τὸν ἐκβαλόντα ἀδί- κως τοῦτο παθεῖν δικαίως, ὅπως ἐγώ τε ποιοίην τὰ δίκαια πρὸς τὸν ἀπελθόντα παιδευτὴν τήν τε τούτων πενίαν μὴ ἐλαύνωσιν οἱ δυνατώτεροι.

βελτίων δὲ ἢ πρόσθεν οἶδ᾿ ὅτι φανεῖται Ζηνόβιος τῇ παρὰ σοῦ ψήφῳ τὴν ἀρχὴν κεκομισμένος.

Ἐπὶ τὸν σὸν παρακαλῶ σε δρόμον παρακαλῶν σε τοῖς ἠδικημένοις ἀμύνειν. ἠδίκηται δὲ οὑτοσὶ Ζηνόβιος τῆς μὲν εἰρήνης ἐν Ἐλούσῃ προστὰς ἀκριβῶς, ἐκπεσὼν δὲ τῆς χώρας ὑπ’ ἀνδρὸς εἰδότος τὰ τοιαῦτα ὠνεῖσθαι.

ἀλλὰ σὺ μὴ πε- ριίδῃς μήτε τοῦτον ἐλαττούμενον μήτ’ ἐμὲ καταγελώμενον, ὃς τούτου τε κήδεσθαι δοκῶ καὶ παρ’ ὑμῖν δύνασθαι. κἂν ἀπο- δῷς αὐτῷ τὴν χώραν, καὶ τὸν ἡγεμόνα αὐτῷ προσκατασκεύα- σον πρᾷον ἢ παρόντι διαλεχθεὶς ἢ γράψας ἀπόντι· ὡς κρεῖτ- τόν γε μηδενὸς τυχεῖν ἢ μετὰ τῆς ἔχθρας ἐκείνου τυχεῖν.

Ὄντως σὺ τοῦ χρυσοῦ γένους, ὅστις οὕτω χαλκοῖς οὖσι τοῖς τῶν φίλων λόγοις ἐν τοῖς σαυτοῦ γράμμασι περι- τήκεις χρυσόν, οἷόν τι τὸ τοῦ παρ’ Ὁμήρῳ χρυσοχόου τοῦ περὶ τὴν βοῦν τοιοῦτόν τι ποιοῦντος. οὐ γὰρ ἐκείνῃ χρυσᾶ τὰ κέρατα ἦν δεξάμενα δὲ χρυσὸν τῇ τοῦ Λαέρκους τέχνῃ 1 VII α΄, πγ΄. Va β΄, ς΄. Vo β΄, ς. pr 12 VII α΄, πδ΄. Va β', ζ. Vo β', ζ. S δ', κδ'. Vi ρνβ'. Vind λς'. D οζ'. pr 2 cf. ep. 101. 39. 56. Sievers 228, 3. Seeck 315. 362. Silomon 34 18 Seeck 195. 362. Silomon 34 15 cf. t. II 289,7 16 Od. γ 425 7 μήτ’ ἐμὲ in lac 12 litt om Va 9 καὶ inserui e libris om edd 10 πρᾶον V 13 τῶ αὐτῶ i. e. κρατίνω Vi 14 ὄντω Va ὄν cum ras 2—3 litt S | σὺ in ras 2—3 περιτίθης 15 ἐν — γράμμασι om Vind | περιτήκεις in ras S 2 sed γρ in marg περιτήκων V Va Vo sed in hoc εις supra ων m 2, Vi 16 χρυσοῖς S sed οῖς in ὸν corr m 2 17 παρὰ Vi | τοιοῦτο V | ους om Vind D 18 λαέρκου V Vi λαέρτου Va Vo pr λαέρκου S λαέρτους Wolf Cent χρυσᾶ τοῖς ὁρῶσιν ἐφάνη.

καὶ σὺ πλεῖστον ἀπέχουσι τοῖς ἡμετέροις χρυσοῦ χρυσὸν περιχεῖς Ἀφροδίτῃ δὴ τοὺς παρεικάζων οὕς ἐγὼ Οερσίτῃ.

καὶ πρᾶγμα δὴ κινδύνου γέμον διὰ φιλίαν ὑπομένεις ὥσπερ ὁ Θησεύς. ὅτι μὲν γὰρ ἐμοῦ ταῦτα ἐγνωκότος περὶ τῶν ἐμαυτοῦ σὺ ψηφιζόμενος ἐκεῖνα τοὺς πειθομένους ἐξαπατᾷς, δῆλον· ἃ δὲ τῷ Σόλωνι δοκεῖ περὶ τῶν φενακιζόντων, οἶσθα.

ἐγὼ δὲ τὸ σὸν ἀσφα- λέστερον τῶν εἰς ἐμαυτὸν ἐπαίνων τίθεμαι. καὶ γὰρ εἰ τοῦτο ἥδιον, ἀλλὰ βέλτιον ἐκεῖνο.

ἢ οὖν ὅλως ἀπόστηθι τοῦ μείζω λέγειν ἤ, εἴ σε τὸ ἐρᾶν προσάγει ταῖς ὑπερβολαῖς καὶ οὐκ ἂν δύναιο μὴ λέγειν, σὺ δ’ ἀγάπα πρὸς ἡμᾶς τούτῳ χρώμενος, οὓς οὐκ ἂν ἐξαπατήσαις· ὅταν δ’ ἄλλοις διαλέγῃ, τίμα τὸ μέτριον. καὶ οὕτω σαυτῷ τε χαριῇ καὶ οὐκ ἐνέξῃ τῷ νόμῳ.

Ἑταῖρος ἐμὸς ὁ ὑμέτερος ἄρχων, καὶ πεπίστευκά γε κέρ- δος μὲν ὑμῖν ἔσεσθαι τὴν ἀρχήν, δόξαν δὲ ἐμοί τε καὶ τούτῳ. τὰ μὲν οὗν ἄλλα μετὰ τῶν ἄλλων κερδανεῖς, τῶν δ’ ἄλλων πλεονεκτήσεις, ἡνίκ’ ἄν σου διώκῃ τοὺς λόγους. οὗ μὲν γὰρ αὐτὸς ἐρᾷ, τοῦτο παρὰ σοί, πηγαὶ δεινότητος οὗ δὲ σὺ χρῄ- ζεις, τοῦτο παρὰ τῷδε, κρίσις ἐν ἀκροάσει σὺν ἐπιστήμῃ.

χρῶ τοίνυν τῷ πνεύματι καὶ πέτασον τὰ ἱστία τῆς νεώς, εἰ δὲ βούλει, τὰς πτέρυγας τοῦ κύκνου.

Τὸ τῆς Ἀμαλθείας ὑμῖν ἀφῖκται κέρας, Εὐθήριος ὁ πάντα ἀγαθός. ἃ γὰρ σὺ τὴν Ἀρμενίαν, εἴπερ ἦρχες, ἐποίη- σὰς ἄν, ταῦτα χρὴ προσδοκᾶν εἰς αὐτὴν ἔσεσθαι καὶ παρὰ τοῦδε, ἐν ᾧ λόγοι τε ῥητορικοὶ καὶ πρᾳότης ἤθους καὶ δι- καιοσύνης ἄσκησις καὶ δόξης ἐπιθυμία, δι’ ἅ μοι δοκεῖ καὶ βασιλεὺς ἐπιστῆσαι πόλεσιν ἃς οἰκεῖσθαι καλῶς τῆς βασιλείας ἐστὶν ἀσφάλεια.

ἐρομένῳ δέ με, τί κάλλιστον ἐπὶ τῆς ὑμε- τέρας ὄψεται, Φιλάγριον ἔφην καὶ διῆλθον ἃ σύνοιδά σοι, 1 Vii α', πζ'. Va β', [ι]. Vo β', ι. S β', πα'. D σνβ. pr 11 Vii α', πη'. Va β, [ια']. Vo β', ια. S α', (??)δ'. Vi σμδ'. D σιγ. pr 2 Sievers 281,3 Seeck 195. 362. Silomon 31. 35 3 Euthe- rius cf. ep. 107 12 Sievers 210, 5. Seeck 237. 362. Silomon 31. 35 13 cf. t. I 520,9 c. Schol.; t. VIII 57,12 | ep. Seeck 150 4 μὲν om Wolf | ἠμῖν pr 5 δὲ Va Wolf 7 χρήζεις Wolf 9 ἱστία Vo D 13 ἀμαλθίας Vo Vi | ἡμῖν εὐθύριος D 14 ἀρμενίαν V sed ε ex o corr m 5 | εἶχες S 16 V S Vi D 17 ἐπιθυμίαι V Va Vo 18 αὐτὸν ante ἐπιστῆσαι in- serendum coni Re 19 ἔστιν V Vo μᾶλλον δέ, ὧν σύνοιδά σοι μικρά· τὸ γὰρ ἅπαντα πολὺ μὲν ἔργον, πολλοῦ δὲ χρόνου.

καὶ σὺ μέντοι τὸ κάλλιστον ὁρᾶν νόμιζε τῆς Μεγάλης πόλεως. καὶ γὰρ εἰ οὗτος σεμνύνειν αὐ- τὴν ἐθέλων πολλῶν εἶναί φησι δεύτερος, μὴ λανθανέτω σε πλούτῳ μὲν πολλῶν ἡττώμενος, κάλλει δὲ ψυχῆς ἔχων κρατεῖν.

Εὐδαίμων ὅσου μὲν Ἑλλήνων παισὶν ἄξιος, ὅπως δὲ ἡμῖν φίλος, ὅτι δὲ τοῖς σοῖς ἀγαθοῖς χαίρων, οἶσθά τε καὶ πρὸς ἄλλον εἴποις ἄν. οὕτω δὲ ἔχων εὔδηλον ὡς κἂν εὖ ποιήσαις τὸν ἄνδρα ἡδέως.

ῥᾳστώνη δέ σοι τοῦ πράγματος εἰς Αἴγυπτον ἐλθόντι. ἔστι μὲν γὰρ αὐτῷ πατήρ τε γέρων ἐν Πηλουσίῳ καὶ γένος εὐγενείᾳ μὲν οὐδενὸς ὕστερον, χρήματα δὲ αὐτοῖς δι’ ἐπιείκειαν οὐ πολλά.

τούτους ἂν ἰδεῖν ἐθε- λήσῃς, καλεῖν κελεύσας τοὺς Εὐδαίμονος οἰκείους ἐκείνοις τε ἀρκέσεις καὶ ἡμῖν· ἡμῖν μὲν τετιμημένοις, ἐκείνοις δὲ <ἰσχυ- ρὸν> πρὸς ἀσφάλειαν ἔχουσι τὸ σὲ μὴ παρελθεῖν σιωπῇ. καὶ γὰρ εἴ τινων νῦν πειρῶνται χαλεπωτέρων, ὄψονται 6 VII α΄, πθ΄. Va α΄, ιβ΄. Vo β΄, ιβ. pr 7 Sievers 80 not. 55. Seeck 362. 214. Silomon 34 8 Suid. s. v. Εὐδαίμων Πηλουσιώτης, γραμματικός, σύγχρονος Λιβανίου τοῦ σοφιστοῦ, πρὸς ὃν καὶ διαφόρως φαίνεται γράφων. Seeck 131 1 ὧν scripsi e VS Vi D ut coni Re ἃ Va Vo sed in hoc in ὧν corr m 2, edd | πολὺ et 2 ἔργον Vo sed ὺ in οῦ et ν corr m 2 3 οὕτως Vi 4 φήσει coni Re | σε om D 8 ὅσον ὅσας Va 9 σοῖς inser V 4 11 ποιήσεις Vo Wolf | ῥαστώνη libri edd 14 τούτους V sed υ(2) ex ι corr | ἰσδεῖν 16 ἀρκέσεις Vo sed εις in οι corr m 2 ἀρκέσει Wolf | om pr | ἰσχυρὸν inserui om libri edd sed „aut ante aut ἀσφάλειαν deest ἰσχυρὸν“ Re τούτους, ἐπειδὰν σὺ ποιήσης ἐκεῖνο, μετρίους.

εἶχον πλείω λέγειν, σὺ δὲ οὐκ ἐᾷς. οὗ γὰρ δεῖ βοηθῆσαι τοῖς Μουσῶν ἑταίροις οἷος Εὐδαίμων, οὐκ οἷσθα μέλλειν.

Οὔτε μὴ σὺ παραχθῇς φοβούμενος οὔτε μὴ φανῇ πο- νηρὸς Εὐπείθιος, ἔδωκα τὴν ἐπιστολὴν ὡς ἄν τις ἢ παραινῶν σοι προσέχειν τὸν νοῦν ἢ δεόμενος ἁλόντα ἀφεῖναι. ἀλλ’ ὃ πέπονθα πρὸς τὰ τοιαῦτα φράσω.

ἐπειδὰν αἴσθωμαι συκο- φάντην ἄνθρωπον ἐπιεικεῖ προσπεσόντα καθάπερ χειμάρρουν, ἀλγῶ τὴν ψυχὴν καί που δακρύω καὶ συμπράττειν ὅ τι ἂν δύνωμαι προθυμοῦμαι. δύναμαι δὲ ἐπιστέλλειν, ᾧ καὶ νῦν χρῶμαι.

καὶ λέγω πρὸς ἄρχοντα ἀγαθόν, ὅτι Μητρόδωρον εἴρωνα κρίνων ἴσως δικαίως προσέρριψεν Εὐπείθιος οὐ δι- καίως αὐτῷ θυμῷ πρὸς τὴν αἰτίαν ἐνεχθείς, οὐκ ἐλέγχων ἐλ- πίδι.

τεκμήριον δέ· τῶν γάρ, οἶμαι, πρὸς ἐκεῖνον ἐξητασμέ- νων ἤδη καὶ τῆς πρὸς τοῦτον ἐπιγενομένης ὀργῆς ἀνεμνήσθη ποτὲ καὶ προσέθηκε πρᾶγμα οὕτω πολὺ καὶ πρῶτον ἄν, εἰ μὴ πλάσμα ἦν, ἐν ἐγκλήμασι φανέν.

ἀλλὰ τούτων μὲν ὁ διώ- κων δώσει δίκην, ὁ δὲ φεύγων ἔσται σῶς, οἶδα γάρ, τοῦ δὲ ἄγοντος ἀμφοτέρους ἀεί ποτε τὸν τρόπον ἐπαινέσας οὐδ’ ἂν εἰπεῖν, ὅπως νῦν ἠγάσθην, ἔχοιμι.

ὥσπερ γὰρ οὐ παρα- δώσων τοὺς ἀγομένους, ἀλλ’ αὐτὸς ὑφέξων λόγον προσελθὼν ἐδεῖτό μου προσγράψαι τι περὶ αὑτοῦ βέλτιον, ὅπως, ἔφη, 1 Vii α', (??)α'. Va β', ιδ. Vo β', ιδ 2 Seeck 214 363 qui perperam epistolarium Eupithium et mortuum esae Eusebium dixit. Silomon 34 18 Eusebii 3 παραχθῇς scripsi auctore Re ταραχθῇς libri Wolf 4 εὐπίθιος Va Vo sed in hoc ε ante ι (1) inaer m2 | οὔθ' ante inserendum coni Re 7 num scribendum ἀνθρώπῳ? 9 ἐπι- στέλλων V | ὢ Va 11 εἴρωνα Vo sed ει ex η corr m2 Va | Εὐπείθιος scripsi e V ut coni Re εὐπίθιον VaVo sed hoc ε ante ι(1) inser m2 Εὐπείθιον Wolf 16 τούτων scripsi τούτοιν libri edd 7 τοῦ δὲ scripsi e V Vo sed in hoc add m2 τοῦδε Va Wolf 18 ποτε om V 19 ἠγάσθην V sed ν add m5 21 τί V Vo | αἰτοῦ libri Wolf θαρροίην. καὶ τί γάρ, ἠρόμην, τὸ ταράττον; οὐδέν, ἔφη, μέγα δὲ ὅμως ἥμερόν μοι παρασκευασθῆναι τὸ ὄμμα τοῦ γενναίου Μοδέστου.

τοῦτο ἔπεισεν Εὐσε- βίου με μνησθῆναι, πείσει δέ, οἶμαι, καὶ σὲ πρᾴως ἰδεῖν ἄν- δρᾶ ἀφελῶς διακείμενον.

Χάριν τὴν μὲν ἔχομέν σοι, τὴν δὲ αἰτοῦμεν. ὅτι μὲν γὰρ ἡδέως τε εἶδες τουτονὶ Κυριακὸν καὶ πρὸς ἅπαντα συνἐ- πράξας καὶ οὐδὲν ἀργῶς ἐχαρίζου, διπλῇ γε ἐτίμας, τῷ τε ποιεῖν καὶ τῷ δι’ ἐμὲ φάσκειν τοῦτο ποιεῖν.

γενοῦ δὴ καὶ πρὸς τὰ δεύτερα ὅμοιος ἡμῖν, μᾶλλον δὲ καὶ βελτίων, ὅπως εἰδῇ σοι καὶ ἡ παροιμία χάριν, ὅτι αὐτὴν βεβαιοῖς. πάντως δὲ οὐ καινόν, εἰ μετὰ τῶν δικαίων Ἀρχέλαος ὁ καλὸς στήσεται πάλαι ταύτην πεπορευμένος τὴν ὁδόν.

Πολλοῖς ἐκέλευσέ με τῶν παρ’ ἡμῖν οὑτοσὶ Δωρόθεος γράφειν ἡγούμενος ἐκ πολλῶν ἀνδρῶν πολλῶν ἀπολαύσεσθαι τῶν ἀγαθῶν· φανεῖσθαι γὰρ τὸν μὲν πρᾷον ἴσως, τὸν δὲ 6 Vii α', (??)β'. Va β', [ιε']. Vo β', ιε' 16 VII α', γ'. Va β', [ις]. Vo β', ις'. S α', (??)ε'. Vi σμέ 7 Seeck 84. 363. Silomon 34 13 cf. ep. 785. 937. ad t. IV 280,13. Salzmann, Sprichwörter 64 17 Sievers 84 not. Seeck 301. 363. Silomon 34 18 Seeck 222 1 καὶ inserui e V om VaVo Wolf 3 τοῦτο] τοῦ Va με om V | πράως V | ἄνδρα scripsi e V sed α(2) ex ασ corr m4 ἄνθρωπον Wolf 9 κυριακὸν V sed ρια corr m5 | ἅπαντας 10 διπλὴ V 12 ἡμῖν V sed ῖν corr m5, Vo sed circum- punctum 18 πολλαῖς Va sed α corr m2 | ὑμῖν Vi 19 λαύεσθαι Vi 20 πρᾶον VSVi πρόθυμον, τὸν δὲ ἀνδρεῖον, ἄλλον δυνατόν, καὶ οὕτως αὑτῷ καλὸν ἔσεσθαι τῆς ἐπιθυμίας τὸ κηρίον.

ἐγὼ δὲ ἔφην πρὸς αὐτόν, ὡς οὐ πολλοῖς ἄρα δέοι γράφειν, ἀλλ’ ἑνί, πὰρ ᾧ τὰ πάντα. τί μὲν γὰρ ἡμερώτερον Θεμιστίου; τίς δ’ οὕτω τοὺς Τυνδαρίδας ἐν τῇ περὶ τοὺς ξένους σπουδῇ τιμᾷ παρὰ τῷ δὲ τοσαύτη προθυμία; τί δ’ οὐχ ἧκεν εἰς τέλος ὧν ἥψατο;

ὁ δ’ ὡς ἤκουσε τοὔνομα, σκιρτήσας καὶ μειδιάσας τούτου μὲν ἔφησεν ἐπιθυμεῖν, μεῖζον δὲ αὑτοῦ τὸ πρᾶγμα διόπερ οὐκ αἰτῆσαι.

ἀλλ’ εὖ ἴσθι, καὶ τούτου Δωρόθεος ἄξιος καὶ ἔτι μείζονος. ‘ὲν δέ, οἶμαι, μεῖζον τῆς παρὰ σοῦ ῥοπῆς, ἡ παρὰ τῶν θεῶν. ὧν εἰκότως ἂν εὐμενῶν τυγχάνοι τῆς εἰς φίλους ἀρετῆς εἵνεκα.

οὗτος γὰρ Ἀργυρίου ἡμῖν τὸν οἶκον, ὃν ἀγαπᾷς τε καὶ ὑφ’ οὗ θαυμάζῃ, σέσωκεν εἰς πάσας μὲν ἀνάγκας ἀχθείς, νικήσας δὲ καρτερίᾳ τὴν Φαλά- ριδος ὠμότητα, τὸ δ’ ἀποθανεῖν, εἰ συμβαίη, πρὸ τοῦ τὸν ἑταῖρον ἀδικῆσαι θέμενος.

ζῇ μὲν γὰρ διὰ τὴν Τύχην, ὅτε δὲ ἐπ’ αὐτὸν ἐφέροντο τῶν πληγῶν αἱ νιφάδες καὶ ᾔκιζον τοὺς ὤμους, αὐτῷ τε καὶ τοῖς ὁρῶσιν ἐλπὶς ἦν, ὡς αὐτίκα δεήσει κεῖσθαι. λαβὼν δὲ ἔννοιαν, καὶ γὰρ τῶν παιδείας μετ- ειληφότων ἁνὴρ, οἵαν δόξαν ἐφ’ οἴοις ὑπὲρ φίλων κινδύ- νοῖς ἐκτήσαντο τῶν παλαιοτάτων τινές, ῥήματι μὲν ψευδεῖ τὸν ἑταῖρον οὐκ ἀπώλεσε, τῇ δικαίᾳ δὲ ἀρνήσει τὸν μὲν ἐξ- 2 cf. ep. 374 5 Pind. Ol. III 1 12 Seeck 222 1 αὐτῷ libri Wolf 2 ἔφην scripsi e V Vo S Vi ut coni Re ἔφη Va Wolf 4 τὶ Vi sed ι ex o corr m2 | ἡμερώτερος qui sine dubio etiam τίς scribi voluit | τίς Vo sed ς add 5 post τυνδαρίδας lac 5 litt S 7 ὅδ’ V Vi | ἤκουσε Vo ε ex α corr m2 8 αὐτοῦ libri Wolf 11 τοῦ θεοῦ οὖ et εὐ- μενοῦς S | τυγχάνοις S τυγχάνεις Vi 12 ἕνεκα V 13 τε om S | ἀφ’ Vi 14 τῆ ante καρτερία Va 15 Vi | δ᾿ inserui e V Va Vo om S Vi Wolf 16 ζῆ V 17 ᾔκιζον scripsi διῴκιζον V διώκιζον VaVo διήκιζον S Vi „aut διῃκίζοντο leg. aut διηκόντιζον“ Re 18 αὐτώ Vi 20 ἁνήρ scripsi ἀνὴρ libri VVolf 21 ἐκτήσαντο Vi sed ν suprascr m2 | μὲν] Vi 22 τᾶ Va sed α corr m2 ἥρπασε τῶν ξιφῶν, αὐτὸς δὲ εἰσήνεγκε τῇ φιλίᾳ τὸ σῶμα.

καἰ νῦν ὅταν χαίρῃς Ὀβοδιανὸν θεώμενος, τὸν Δωρόθεον παραβαλεῖν ὡς παρ’ ἐκείνου τοῦτον ἔχων τοῦ τὰ τῶν φιλο- σόφων δείξαντος ἐν ἑτέρῳ βίῳ. τίς ἂν οὖν ἦν οὗτος φιλο- σοφῶν; καὶ γάρτοι τῆς πόλεως εὐεργέτης ᾄδεται. καὶ νῦν ὅτου ἂν οὗτος διὰ σοῦ τύχῃ, τετύχηκεν ἡ πόλις.

εἷχον μὲν ἕτερα μυρία λέγειν, ἐν οἷς ἐστι καὶ τὸ λόγων ἀκούειν τε ὡς ἥδιστα καἰ κριτὴν οὐ φαῦλον εἶναι, μικρὰ δὲ ἐπὶ μείζοσιν οὐκ ἂν βουλοίμην λέγειν, ἄλλως θ’ ὅτε σύ μοι περὶ ἐκείνων ἐπι- στελεῖς.

Πόλλα τὰ πείθοντα ἦν, μᾶλλον δὲ ἀναγκάζοντα μένειν οἴκοι τὸν Ἀργυρίου παῖδα, χαίρει γὰρ οὕτω καλούμενος ἢ ᾗπερ ὀνομάζεται· πρῶτον μὲν ὁ πατὴρ αὐτῷ πρὸς γῆρας ἥκων ὁπόσον οἷσθα καὶ παρέχων φόβον ὁποῖον εἰκὸς θαλλοφόρον ἔπειθ᾿ ὁ παῖς τὸ μὶν ἔτι λειτουργῶν, τὸ δὲ μέλλων. λήγει γὰρ ἁρματοτροφίας, βλέπει δὲ ἤδη πρὸς τὰ τῶν ὀρῶν ἔνθηρα.

μᾶλλον δέ, ἐκεῖνος μὲν εἰς βιβλία βλέπει τὸ σῶμα δὴ μό- 11 Vii α', (??)δ'. Va β', ιζ'. Vo φ, ιζ 2 cf ep. 113.381 12 Amm. M. XX 2,2 Sievers 84 not. 85. Seeck 157.363. Silomon 34 14 Obodianum cf. Seeck 222 16 Arist. veap. 544 c. schol. 17 Xen. Hier. 11,5 18 Rhes. 289 2 ὁβοδιανὸν Vi 3 ὡς] οὐ Vi | φιλοσόφων scripsi ut Wolf Re φίλων libri sed in φιλοσόφων corr Vo 4, Wolf 4 δ’ post τίς inser Vo 4 | οὖν inserui e V om Va Vo S Vi 6 διά σου V Wolf 7 τὸ reposui e libris τῶν Wolf | λόγον Wolf 9 ὅταν S ὅτι Vi | „conieci varia e. c. ἄλλως θ’ ὅτε σὺ μὴ μοι περὶ ἐκείνων ἐπιστέλλῃς vel potius ἄλλως τε καὶ ὅπως θᾶττον σύ μοι περὶ ἐκείνων ἐπιστέλλῃς“ Re | ἐπιστελεῖς Vo ελεῖς in έλεις corr m5 Ι4 οὕτω scripsi e V οὕτως VaVo et coni Re οὖτος Wolf 15 ἤπερ V sed ῖ corr m5 17 λέγει V η Va λέγει Vo 18 ἔνθηρα scripsi, ut coni Boivin, coll ep. 544 ἐν θήρᾳ libri Wolf 19 τὰ ante βιβλία Wolf deleri | δὴ ut coni Wolf δὲ V Vo Wolf om Va νον τοῖς ἐσθήμασι παρέχων, ἃ κοσμεῖ τὸν χορηγόν, δὲ καὶ βουλαὶ καὶ πόνοι καὶ δρόμοι, ταῦτα πάντα Ὀβοδιανοῦ φορτίον· ὡς τοῦ γε πάππου τὸ ἔργον ἡσθῆναι τοῖς δρωμένοις, ἡ δὲ ἀτέλεια τοῦ πόνου παρὰ τοῦ χρόνου.

καὶ μὴν εἰ τό γε σῶμα τὴν αὑτοῦ ἔφερε ψῆφον, ἡσυχάζειν ἔδει ὡς ὄντος δέους ἐν τῇ τοιᾷδε κινήσει παλαιὸν ἕλκος ἠρεμοῦν ἐπαναστῆ- ναι πάλιν. ἀλλ’ ἐνίκησε τὰς πολλὰς ἀνάγκας ἕν, Φλωρέντιος ὁ χρηστὸς καὶ τῆς ἀρετῆς φίλος

καὶ δεσμοὺς ἀπορρήξας οὑτοσὶ παρ’ ἐκεῖνον τρέχει νομίζων οὐκ ἂν ἡμῶν ὑπάρξαι τῇ πόλει λόγον, εἰ τοῦ μὲν οὐδὲν ἡμῖν προσήκοντος χώραν, ἣν κατέχεις σύ, νῦν ἔχοντος πρεσβευταὶ τῶν ἄκρων ᾔεσαν, πο- λίτου δὲ ἡμετέρου, δέξῃ γὰρ εὐμενῶς τὴν κλῆσιν. τῆς τῶν βασιλείων προεστῶτος ἐπιμελείας ἔπειτα εἰς ἐλάττω κατῄει τὸ πρᾶγμα.

ὁ μὲν οὖν ἡμᾶς τε καὶ σὲ τιμῶν ἤκει, σὸν δ’ ἂν εἴη τοῦτόν τε καὶ τὴν πόλιν διὰ τούτου τιμῆσαι καὶ πεῖσαι τὸν ἄνδρα ὡς εἰ ἐξωμόσατο, κακῶς ἂν ἐβουλεύσατο.

Τὸ μὲν εἶναι μείζω πόλεως τῆς ἡμετέρας ἐκείνην καὶ πολλῷ γε μείζω καὶ καλλίω γε μᾶλλον ἢ μείζω καὶ τὸ μὴ μόνον ἡμᾶς, ἀλλὰ καὶ πάσας νικᾶν τοῖς ἀπὸ τῆς θαλάττης δώροις, ταῦτα μὲν οὐκ ἔστιν ἀντειπεῖν, ὃ δὲ πεπόνθαμεν, οὐκ ἀποκρύψομαί σε.

δόξα τις ἦν ἐν ἡμῖν, ὥς σε ὁ θεὸς ἐκεῖνος ὁ ταχὺς μὲν διὰ τῶν πτερῶν, δυνατὸς δὲ διὰ τῶν βελῶν ἐπὶ τήνδε πλέον ἢ ἐκείνην εἴη κεκινηκώς. ποιεῖ δὲ τοῦτο κἀν τοῖς τῶν ἀνθρώπων σώμασι. πολλάκις παρελθών τις γρυπὸν καὶ λευκὸν ἔδωκεν αὑτὸν μέλανι καὶ σιμῷ τοῦ Ἔρωτος, οἶμαι, τρυφῶντος ἐν τοῖς ἀτόποις.

καὶ ταύτην ἡμεῖς τὴν ὅ τι βούλει λέγε σὴν ἐρωμένην ἡγούμεθα, τὴν δὲ γρυπὴν ἐκείνην καὶ βασιλικὴν οὐκ ἠμελῆσθαι μέν, οὐ τοσαύτης δὲ εἶναι λαμ- πάδος. καὶ ὡς οὐκ ἄλογος ἡ δόξα, μάνθανε.

εἴ τις δυοῖν γυναικοῖν τῇ μὲν πλείω, τῇ δὲ ἐλάττω χαρίζοιτο, περὶ ποτέραν μᾶλλον ἂν αὐτὸν ἐσπουδακέναι φαίης; ἆρ’ οὐ δῆλον ὡς εἰς ἣν ἡ δαπάνη μείζων, καὶ ὁ πόθος μείζων;

ἐμὲ τοίνυν, 1 Vii α', (??)ε'. Va β', ιη'. Vo β', ι(??) S γ, πβ'. Vi σπ Vind λη΄ 2 Sievers 84 not. 85. Seeck 114. 363. Silomon 35 5 Socr. h. eccl. IV 16 10 sq. Plat. rep. V p. 474 D. cf. ep. 795 2 Δατιανῷ scripsi e Va Vo Vind cum Sieversio 218 et Seeckio 113 Τατιανῷ VSVi Wolf 3 μὴ post μὲν Va Vo Wolf delevi 4 γε(2) inserui e VVa VoSVi om Vind Wolf 6 τούτοις Vi | πεπόνθειμεν Va sed ον del et πεποίθειμεν in marg m5 7 δόξα Vi sed: ὑπόληψις in marg | ἐν inserui e V Va Vo Vi om Wolf 8 διὰ(2) om Va 9 κείνην Va | κἂν Va Vi Wolf 10 quod subausiendum dixit Re inserui e V S Vi om Va Vo Vind Wolf 11 αὐτὸν VaVo αὐτῶ Vi 12 post τὴν ras fere 4 litt V 13 λέγε συνερωμένην Vi 16 ποτέραν Va sed ποτέ- ρας in marg m5 17 ἂν om V Vo SVi Vind 18 καὶ ὁ πόθος μείζων; inserui e V Va VoS om Vi Vind Wolf | μείζων (1) μεῖζον corr Vi φησὶν ἡ πόλις, πολλαῖς μὲν οἰκίαις ὥσπερ ὅρμοις ἐκόσμησας, πολλοῖς δὲ λουτροῖς, τοῖς μὲν εἴσω τεί- χους, τοῖς δὲ εὐθὺς πρὸ πυλῶν, καὶ κήπους ἐφυ- τεύσω καὶ ἀνδρῶνας ᾠκοδομήσω, θυμηδίας μακα. θεράπαιναι δὲ αὗταί με πανταχόθεν περιε- στᾶσιν, οἱ ἀγροὶ κάλλους καὶ οὗτοι μετέχοντες. σὺ δ’ ἐπὶ τοσούτοις ἀναλώμασιν ἄλλοσε τέτραψαι;

ἂν ταῦτα λέγῃ μὲν ἡ πόλις, λέγῃ δὲ ὁ πρεσβευτής. ἐρεῖ δέ, καὶ γὰρ προσέταξεν ἡ πόλις, τί ἀποκρινῇ; λόγου μὲν ἴσως οὐκ ἀπορήσεις πόριμος ὢν ἐν ἀπόροις, ἀλλ’ ἡμῖν ἔργον μὴ λόγον ἀκούειν, ὅντινα ἂν εἴπῃς, ἀλλ’ ὁρᾶν ἃ χρῄζομεν.

καὶ τὴν πρεσβείαν ἡγοῦ δύο ταῦτα ζητεῖν, πρῶτον μὲν ἡμῖν ἀποδοῦ- ναι τὸν αὐξηθέντα παρ’ ἡμῖν σωτῆρα, δεύτερον δὲ τὸν βασι- λέως Νέστορα. μὴ τοίνυν τὰς Ὀβοδιανοῦ λαμπρὰς ἐλέγξῃς ὑποσχέσεις, ὃς εἰπών, ὅτι σε πείσει πάντως, ἀπῆρεν.

ἀλλ’ ὅταν αὐτὸν ἐπαινέσῃς παρὰ τοῖς ἐκεῖ, καὶ τὴν ὅλην βουλὴν σεμνυνεῖς τῇ τούτου γνώμῃ, καλλίων γὰρ ὄντως ἁνὴρ τὴν 2 cf. ep. 441. 1184. 435 13 Constantium cf. Seeck 11. 100. 114 14 Datianum 2 ἴσω Wolf 3 εὐθὺ VaVo | τε καὶ τειχῶν post Vind Wolf et inser S, τειχῶν VaVo delevi 4 ἀνδρῶν οἰκοδο- μήσω Vi 7 ἀναλώμασι Vi | signum interrogationis posui libri Wolf 8 λέγῃ μὶν] λέγωμεν V Vi | λέγη δὲ — 9 πόλις om Vi in marg inser S | λέγει S | πρεσβευτής scripsi Vind coll ep. 1184, ut coni Re Seeck 363 πρεσβύτης Wolf 9 ἴσως inserui e V Va Vo S Vi om Vind Wolf 10 πόρισμον Va 11 ἂν ante ἀκούειν VS sed in hoc γρ λόγον ἀκούειν suprascr, Vi οὐκ ἂν Va Vo | ὅντινα ἂν εἴπῃς scripsi ὅτι εἴποις sed in hoc γρ ὅντινα ἂν εἴποις suprascr, Vi ὅτι εἶπες VaVo ὅντινα ἂν εἴποις Vind Wolf | ἃ om V Va Vo Vi | Va Vo Vi 13 τὸν(1) om Wolf | τὸν(2)} τοῦ Va Vo sed in in τὸν corr m4, Vi 14 ὁβοδιανοῦ V VoS Wolf ὁβοδιάνου Va | ἐλέγξῃς scripsi e Va Vo S VI Vind ἐλέγξεις V Wolf 15 ὃς re- posui e libris ὡς Wolf ἅς Re | σὲ VaVo | πείσει Vind sed litt post ι eras | πάντα VS sed in hoc γρ πάντως suprascr, 17 σεμνυνεῖς scripsi e V Vi σεμνύνῃς Va Vo S Vind Wolf | Va „γνώμῃ accipi debet pro συνέσει aut leg. τῇ σῇ περὶ τούτου γνώμῃ“ Re | ἀνὴρ scripsi ἀνὴρ libri Wolf cf. p. 116,3 ψυχὴν ἢ τὴν μορφήν. σὺ δὲ ταῖς πολλαῖς εὐεργεσίαις ἐπίθες τὸν κολοφῶνα δοὺς αὐτῷ πρὸς ἡμᾶς ἀγγέλλειν· ὡς εἶπον, ὡς ἔπεισα. πλησίον ἁνήρ.

λαβόντες δὲ ἡμεῖς τὸν Καλ- λιόπης ἐπώνυμον, οὐ γὰρ ἂν ἀπολείποιτο τοῦ Δῖός ὁ Δῖός ὄρνις, ὅτι μὲν σὲ πρὸ τῆς πατρίδος ἔθετο, φιλήσομεν, ὅτι δ’ οὐχ αὑτόν τε καὶ σὲ πάλαι πρὸς ταύτην ἐπανήγαγεν ἀπὸ τοσαύτης γλώττης, κατηγορήσομεν, τὸ τίμημα δέ, ἢν σὺ κελεύῃς, ἀφήσομεν.

Βοηθοῦ τοῦδε παῖς, ὄνομα καὶ αὐτῷ Βοηθός, τῶν τε ἡμετέρων ἐπιμελεῖται πραγμάτων καὶ τοῦ πατρὸς δι’ ἡμῶν ἑτοί- μως ὅ τι ἂν ἔχωμεν ὠφελούντων, αἰσχυνοίμην γὰρ ἄν, μᾶλλον ἐκεῖνος ἔσται τοῖς ἐμοῖς χρήσιμος ἢ ἐγὼ τοῖς ἐκείνου κἂν ἄλ- λος ἐμὴν χάριν συλλάβῃ τῷ γέροντι.

νῦν τοίνυν δεῖται μὲν τῆς ἐμῆς χειρὸς οὑτοσί, μᾶλλον δὲ φωνῆς. πιστεύει γὰρ γράμμα κομίσας ἐμὸν οὐ περιοφθήσεσθαι, καὶ ἴσως γε εἰκότως. οὐ γὰρ πολλοὶ παρὰ σοὶ πρὸ ἡμῶν.

ἃ μὲν οὖν ἀδικεῖται καὶ ὑπὸ τίνος, αὐτὸς διηγήσεται, σὺ δ’ εἴτ’ ἐκ διαί- της εἴτ᾿ ἐκ δικαστηρίου δεήσειε, δεῖξον, ὡς οὐδὲν ἔλαττον Φοινίκη τοῦ Φοίνικος ἕξει Βοηθός. ἐκ δὲ τῶν αὐτῶν ἐμοί τε χαριῇ καὶ Ζηνοβίου μεμνῆσθαι δόξεις, ᾧ συγγενὴς οὗτος.

Ἀλλ᾿ ὑμῖν μὶν οἱ γάμοι χωροῖεν κατὰ νοῦν Δῖός τε γα- μηλίου καὶ τῆς Δῖός θυγατρός, ἧς ἔργα γάμου, διδόντων τὴν ἀγαθὴν τῇ συζυγίᾳ τύχην, ἡμῖν δὲ νῦν οὔπω καιρὸς ἐπὶ τοι- αὐτὰ φοιτᾶν. ἡ τάχα ἂν ἦμεν οὐ τῶν δειπνούντων μόνον, ἀλλὰ καὶ τῶν ᾀδόντων φίλου μὲν ἐκδιδόντος ἀδελφιδῆν, φί- λου δὲ ἀγομένου τὴν κόρην.

ἀλλ’ ὅπερ ἔφην, μέχρι τοῦ συνεύξασθαι πόρρωθεν κοινωνοῦμεν τῶν δρωμένων· τοσοῦτο 10 γὰρ ἔξεστιν.

Ἐψεύσω μέν, ἀλλ’ ὁ παῖς σοι τῷ ψεύδει γεγένηται βελ- τίων, τῷ δὲ τοιούτῳ ψεύδει κἀν τῇ Πλάτωνος πόλει χώραν ὁρῶμεν οὖσαν.

ἐγὼ δὲ Τιτιανὸν ἀεὶ μὲν ἰδεῖν ἐπόθουν, εἷναι δὲ ἐν φαυλοτέροις ὄντα παρὰ τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἐκείνου 1 Vii α', ρα'. Va β', κδ'. Vo β', κδ'. S ε', νβ'. D σνα'. Α [β΄] α', ρβ'. Va β', κε'. Vo β', κε'. S β', κγ'. Vi κβ'. W ια'. Vind μ΄. D ρκδ' 2 Seeck 198. 364. Silomon 35 4 II. ε 429 12 Sievers 277. Seeck 45. 364. Silomon 35 13 cf. ep. 59 14 Plat. rep. III p. 389 A 2 μακεδονίῳ Va sed μα in ras m4 ἀγαπητῶ D 3 κατα- νοῦν Α 4 Διὸς — διδόντων] θ.οῦ διδόντος SD | τῆς sed ης ex ου corr m4 | γάμου scripsi coll II. I. I. γάμοι Wolf γάμοιο coni Thalheim 5 συζυγίατύχην Α | σύζυγι Va Vo S D sed in συζυγία corr V4 Vo4 6 ἦ S | ἦμεν 7 ἐκδόντος Α | ἀδελφιδὴν V Va Vo 9 κοινωνοῦμεν S D | δρομένων Α | τοσοῦτο scripsi ex Α τοσοῦδε in hoc οῦ in όν corr m4, SD τόσον Wolf 10 ἔξεστι Vo A Wolf 13 γενήσεται Vi 14 κἂν Va 15 μὲν om Vi | ἐπόθουν reposui e libris ἐπόθουν ἰδεῖν Wolf λόγοις οὐδεπώποτε ἐπείσθην, οὐδὲ γάρ, εἰ. Μαχάων ἦν παρὰ τῷ πατρί.

χρυσῆν δὲ εἰ φαίην γεγονέναι τοῦ νεανίσκου τὴν ψυχὴν τοσαῦτα κάλλη δεξαμένην, τιμήσαιμ’ ἂν τὸν χρυ- σὸν αὐτὸν καί, εἰ βούλει γε, τὸν Κολοφώνιον.

ἐνθυμοῦ- μαι δέ, τίς ἂν ἦν ἡ συλλογὴ τοῦ θέρους ὑμῖν αὔρας ἔχον- τος, ὁπότε ἐν τοσούτῳ πνίγει τοσαῦτα ἤθροισται, ἃ σοῦ τε κα- ταλέγοντος οὐκ ἠπίστουν εὗρόν τε κάλλιον ἐν τῷ τόκῳ τῶν λόγων, οὓς Τιτιανὸς μὲν τίκτει γενναίους, ἔσονται δὲ οἱ κα- λέσοντες κακοὺς οὐκ ὀλίγοι μὲν ἀμαθίᾳ, πλείους δέ, οἶμαι, φθόνῳ.

Παρεκελεύου μοι μεμνῆσθαί σου γράφων. τί οὖν οὐ παρεκελεύου μοι καὶ ἐμαυτοῦ μεμνῆσθαι; εἰ δὲ τοῦτο ἡγῇ πε- ριττόν, καὶ περὶ ἐκείνου τὴν αὐτὴν ἔχε δόξαν· ὡς ἔγωγε, ὅταν ἐμαυτοῦ, τότε ἐπιλήσομαι καὶ σοῦ τοῦ πολλοῖς τε καὶ καλοῖς ἔργοις ταῖς ἡμετέραις ψυχαῖς μνήμην ἐντήξαντος, ἣν οὐδέ, εἰ τύραννος προσέταττεν, ἐκβαλεῖν ἴσχυεν ἄν.

ἀλλὰ καὶ τότ’ 11 Vii α', ργ'. Va β', κς'. Vo β', κς. S δ', κς'. Vi ρμζ'. Vind μα΄. D 1 II. δ 193 sq. 219 2 Plat. Gorg. p. 486 D. cf. ep. 254 4 cf. ep. 278. Salzmann 38 12 Seeck 220. 364. Silomon 36 1 οὐδὲ πώποτε V Va Vo D γρ οὐδέποτε οὐδεπώποτε S οὐδέποτε Vi W Vind Wolf num οὐδεπώποτ᾿ ἂν? | ἔπειθον D | οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἦν inser S om V Va Vo D 2 τοῦ νεανίσκου scripsi e V Va Vo SD τῷ νεανίσκῳ Vi sed post τὴν ψυχὴν, W Vind Wolf 3 τι- μήσαιμ’ ἂν] τιμήσοιμι Va Vo Vind 5 τε VaVo τε(??) S | ἦν Vo4 om Va 6 ἥθροισται Vo 8 μὲν om Vi 12 τῶ αὐτῶ (i. e. Κλεάρχῳ) Vi 14 τοῦθ’ Vind Wolf | ἡγῇ reposui e ἡγοῦ Wolf 18 ἐπέταττεν Vi | προσεκβαλεῖν Thalheim cf. Mid. § 122 p. 555,2 | ἴσχυεν reposui e V Va Vo S Vind D Vi Wolf | τότ’ reposui e libris cum Re τοῦτ’ Wolf ἂν ἐθαυμάζου διὰ σιγῆς, ὃς οὐκ ἐνόμισας μέρος εἶναι τῆς ἀρχῆς τὸ τοὺς ἀρχομένους ὑβρίζειν οὐδὲ εἰσπράττων ἐσπά- ραττες, οὐδὲ πληγαὶ καὶ δεσμὸς καὶ δάκρυα παρὰ σοῦ, μὲν οὖν καὶ θαλίαι καὶ πανηγύρεις καὶ τέρψεων εὑρέσεις καὶ τιμαὶ τοῖς ἐν τέλει καὶ δήμοις ἡδοναὶ καὶ παρὰ πάντων ᾠδαὶ κατὰ τὴν αὑτῶν μουσικὴν ἀμειβομένων ἑκάστων. ἤδη δέ τις καὶ γονεῦσιν οἴκοι τραχυτέροις χρησάμενος ἡμερώτερον εὗρε τὸν τὴν ἀρχὴν ἔχοντα

τούτων μεμνήμεθα, ταῦτα ἐπιζη- τοῦμεν, οὐκ ἄνευ τοῦ προσδοκᾶν. ὁ δ’ οἰόμενος ὑπὸ τῆς Τύ- χης γενέσθαι τὸν καιρὸν ἐκεῖνον λεῖον ἴστω κοσμῶν, οὐ ψέ- γων, εἰ μὴ καὶ τῷ Τηλεμάχῳ συμπλεῖν τὴν Ἀθηνᾶν κατευθύνουσαν ὄνειδος ἦν.

Ἐπανῆκεν ἡμῖν Πωλιανὸς ὧν τε ἔτυχεν ἤγγειλε καὶ χά- ριν εἴχομεν ἐγώ τε καὶ ἐκεῖνος ὧν ἔτυχεν ἐκεῖνος. νῦν δ’ αὖ- θὶς παρὰ σὲ τρέχων ἔσπευσε γράμματα φέρειν οὐχ ὡς οὐκ ἤδη παρὰ σοὶ τοσοῦτος ὢν ὥστε κἂν ἄλλου πρὸς σὲ μνησθῆ- ναι μετὰ θάρσους, ἀλλ’ εἰδώς, ὅτι τοῖς παρ’ ἡμῶν ἡδίων γίνῃ γράμμασιν, ἔδεισε μὴ δίκην ἀπαιτηθῇ τοῦ μὴ κομίζειν.

ἔδω- κα τοίνυν ἀμφοτέρων εἵνεκα προθύμως σοί τε εὐφροσύνην παρασκευάζων καὶ τὸν ἑταῖρον ἐξαιρούμενος ζημίας.

Ἐγώ σε τὸ μὲν πρῶτον ἀκούων πρὸς αὐτὸν ἥκειν τὸν Ἴστρον, οὗ βασιλεὺς τὰ ὅπλα δείξας ἐστόρεσε τὸ φρόνημα τῶν Σκυθῶν, οὐκ ἐπέστελλον, οὐ γὰρ ἦν ὁ κομιῶν ἐκεῖσε.

εἶθ’ ἡμῖν ὁμοῦ πρός τε τὴν Μεγάλην ἐπανήκειν ἠγγέλλου πόλιν καὶ τὴν ἀρχὴν ἔχειν τὴν οὐκέτι μικράν, ἐπειδήπερ αὐτὴν ἔχεις. ἴσως μὲν γὰρ τὸν Ἀχιλλέα κοσμεῖ ἡ πανοπλία καὶ τῆς Ἡφαί- 1 Vii α', ρε'. Va β', κη. Vo β', κη α', ρς'. Va β', κθ'. Vo β', κθ. S β', κδ'. Vind μγ'. D ρκς' 2 Sievers 219,6. Seeck 157. 364. Silomon 36 3 cf. ep. 125 12 Sievers 81 not. 67. Seeck 244. 364. Silomon 36 13 sq. cf. ep. 63 sq. 14 Thuc. VI 18,4 cum nota Kruegeri 18 Plat. leg. VII p. 796 B; Men. p. 249 A 3 Ἐπανῆκεν scripsi auctore Re ἐπανήκων libri Wolf „penes me dubium nullum est qui hic Polianus dicitur eum eundem esse Obodiano (ep. 113)“ Re | ἤγγειλεν Va 4 ἔχομεν δὲ Wolf 7 γίγνῃ Va 8 γράμμασι Wolf | ἀπαιτηθῇ cum Re ἀπαιτηθῆναι V sed ναι eras, Va sed ιτη del, Vo Wolf 9 ἕνεκα Wolf 14 γρ φανεὶς τὰ ὅπλα δείξας S φανεὶς Vind D 16 ὁμοῦ om Vind 18 κοσμεῖ ἡ scripsi κοσμήσει libri Wolf | καὶ delendum censuit Re στου δεῖ τέχνης, εὖ δὲ ἴσθι, ὅτι κἂν τὰ φαυλότερα θέμενος ὁ τῆς Θέτιδος υἱὸς αὐτὸς μὲν οὐκ ἂν ἔδοξε χείρων, ἐκεῖνα δ’ ἂν ἔδειξε καλλίω.

μαθόντες οὖν, εἰς ὃ κατέστης, ἀεί σε προσελαύνειν ἡγούμεθα καὶ μικρὸν ἀπέχειν τῆς θέας καὶ γραμ- μάτων οὐ δεῖν, ἐπεὶ δὲ μέλλεις, πάλιν ἡμᾶς ἐπὶ τὸ γράφειν ἄγεις.

αὐτὸς δὲ ἡμῖν ἢ φάνηθι, πρὸς Δῖός, ἢ μένων, ὡς ἐπ’ ἀμείνοσι διατρίβεις, μήνυε καὶ τὸν Πωλιανὸν τῶν τε ἄλ- λων εἵνεκα καὶ τῆς ἐπιστολῆς φίλει.

Τίς οὗτος ὁ φόβος; καὶ πόθεν τὸ οἴεσθαί σοι τὸν υἱὸν τοῦ χείρονος ἔσεσθαι λόγου καὶ ταῦτα τῶν τε ἄλλων αὐτὸν ἐπαινούντων καὶ Εὐμαθίου τοῦ φενακίζειν οὐκ εἰδότος καὶ ἐμοῦ τοῦ τἀληθῆ τιμῶντος; ὡς ἔγωγε οὐδεπώποτε πρὸς πα- τέρας περὶ παίδων ἀμβλυτέρων εἶπον, ὡς εἶεν ὀξεῖς, ἀλλ’ οὐδὲ περὶ τῶν ἐγρηγορότων εἴποιμ’ ἄν, ὥς εἰσι νωθροί.

σοὶ δ’ εἰ παῖς ἐστι διδούς τι περὶ αὑτοῦ βέλτιον εἰπεῖν, μὴ διαπίστει μηδέ γε εὔφραινε τοὺς συκοφάντας ἐν τῷ προσέχειν οἷς λέ- γουσιν. ἂν γὰρ ὅτι σε μὴ πείθουσι, μάθωσι, λήξουσι τῶν ψευδῶν.

τὸν Ἀνατόλιον οὐ σὺ μᾶλλον ἡ ἐγὼ βουλοίμην ἂν γενέσθαι ῥήτορα τῶν δεξιῶν· παρ’ ἐμοῦ γάρ, οὐχὶ σοῦ ταῦτα ἀπαιτοῦσιν Ἀρμένιοι.

Οἶμαι μὲν ἤδη σοι γνώριμον εἶναι τὸν χρηστὸν Ἀρτέ- μιον· ἐκεῖνός τε γὰρ οἷος ἕλκειν πρὸς ἑαυτὸν σύ τε δεινὸς θη- ρατὴς ἀνδρῶν ἀγαθῶν. εἰ δ’ οὖν οὔπω τοῦτο πέπρακται, πρα- χθήτω νῦν. ἐγὼ δὲ ὁ συνάγων ἴσως οὐκ ἄπειρος τῆς περὶ ταῦτα ἁρμονίας.

Ἀρτέμιον δὲ πολλὰ ποιεῖ πρῶτον, γένους ἐπιφάνεια, λόγων δύναμις, ἦθος μέτριον, τὸ τοὺς ἄρχοντας παρόντας τε φιλεῖν καὶ ἀπελθόντας ἐπαινεῖν.

ἀλλὰ κἀκεῖνο μέντοι τὸ ἔργον ὃ σὺ ζητεῖς ἐργάζεται, τὰ γὰρ ἡμέτερα ᾕρη- τᾶι, ὥστ’ οὐ μᾶλλον σὺ φήσεις τοῦτο ποιεῖν ἡ ’κεῖνον εὑρή- σεις.

δὸς δὴ μισθὸν αὐτῷ τῶν εἰς ἡμᾶς σεαυτόν. δόξει δέ σοι λαβὼν τὸ θαρρεῖν εὐλαβέστερος γεγονέναι. καίτοι κἂν ἐνοχλῇ, σύ γε οἴσεις ἐμὴν χάριν. ἀλλ’ οὐκ ἐνοχλήσει.

Χρόνιον ἰδὼν τὸν Δοσίθεον καὶ ὠχριῶντα ἠρόμην εἰ νόσῳ γένοιτο τοιοῦτος. ἔπειτ’ ἤκουον, ὡς ἐκείνῃ μὲν οὔ, συν- 1 Vii α', ρια'. Vo β', λδ'. Vo β', λδ'. S β', πε'. Vi σπε α', ριβ'. Va β', λε'. Vo β', λε'. SII ε', οβ'. Vind μη'. D σδ΄ fol. 50v et σιζ΄ fol. 54 A.[γ'] 2 Seeck 150. 365. Silomon 33 3 Seeck 90 9 Od. ο 74 16 Seeck 237. 365. Silomon 36 2 Εὐθηρίῳ om S τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀδαμαντίῳ) V sed in ras m4, (i. e. Δημητρίῳ) Vi 4 οἶος Vi sed ο(2) inser | σὺ δὲ Vi δεινὸς V sed σ in ras 3 litt m4 5 προσαχθήτω Va Vo sed in hoc πρα supra προσα m3 7 colon post ποιεῖ Va Vo sed in hoc eras et λαμπρὸν inser m3 10 εἴρηται Vo sed ἥ supra εἴ m3, S Vi sed in hoc ει ex η corr 11 ἐκεῖτον V κεῖνου Va VoS Wolf 12 δοξάζει Vi 14 ἐνοχλήσει] ἐνοχλήσῃ V ἐνοχλήσεις Vi, 17 Χρό- νιον scripsi ex A coll ep. 1467 χρόνον Va χρόνῳ Wolf „χλωρόν, nisi forte βληχρόν quod praetulerim“ Re |Not Bodl. Dorvill. X. I. 4. 27 p. 1) | δωσίθεον Va A | ὠχριῶντα Va sed ὠ ex ὁ corr m4 | ἠρόμην scripsi ex Α ἠρώτων Wolf 131,18 ἐκεῖνο D fol. 54 A ἐκείνῳ V Va Vo S Vind D fol. 50v corr Wolf | οὕ A ἑλεία δὲ ἔργου. γράφειν γὰρ ἔφασκε καθείρξας αὑτόν.

ἐΜ νόν τε οὖν ἐπῄνεσα καὶ σοὶ συνήσθην, ὅτι σοι μηδὲ ὁ οἰκέ- της ἀργός. πυνθάνου δὴ καὶ περὶ τῶν υἱέων, ψεῦδος δ’ οὐκ ἐρέει.

Σὺ δ’ ὅτι ἄν με εὖ ποιῇς, οὐ συγγενεῖ μόνον, ἀλλὰ καὶ 15 φιλοῦντι συμβεβλημένος ἔσῃ. μεῖζον δὲ τοῦτο ἐκείνου κρίνω, διότι τὰ τῶν Οἰδίπου παίδων καὶ νῦν ὁρῶ πολλοὺς ἐπιχει- ροῦντας καὶ οὐ κωλύει τὸ γένος.

σὲ δὲ ἐγὼ τῇ τε ἄλλῃ φι- 5 VII α΄, ριδ΄. β', λζ. Vo β, λζ. A [δ'] α΄, [ριε΄]; Ιε', ρμς' (fol. 369). Va β΄, λη΄. Vo β΄, λη' 6 Sievers 81 not. 67. Seeck 149. 365. Silomon 36 7 Plat. rep. II p. 362 D. cf. ep. 1456. 1503. Salzmann 69 9 cf. ep. 134. 136. 136. 1407 14 Sievers 81 not. 67. Seeck 149. 279. 365. Silomon 36 1 πράσις Vo πρᾶξις Vi 2 δὲ Vi | πρόττε libri Wolf | ταχίστην V Va Vi | ἔξη Va 4 τῶν om SVi 7 φασίν 8 ὥστουδεν Α 9 τί V Vo sed in hoc m3 | θήσεις Α sed ει in ras | μώκιμον Α cf. ep. 134. 135. 136 11 δι’ αὐτὸ ὅτι ῥᾷστον inserui ex Α om V Va Vo Wolf „post ῥᾷστον vide- tur aut δι’ αὐτὸ τοῦτο vel potius ὅτι ῥᾷστον excidisse“ 14 Σωπάτρῳ coni Seeck II. II. at alterum exemplum est epi- stulae antecedentis e Libanii adversariis ipsis sumptum 15 μὲν VI sed in με corr m3 | συγγενῆ VII 16 δὲ om Vi | τούτου Vi | ἐκεῖνο VI 18 τά τε ἄλλα Vo sed ά in ῆ et α η corr m4 λῶ καὶ ὅτι τῶν πατρῴων φρενῶν ἐν ἑτέρῳ βίῳ τὴν ὀξύτητα δεικνύεις, ἀφ’ ἧς σοι καὶ τὸ κρατεῖν.

Μοκίμῳ δὲ παρεκε- λευσάμην θαρρεῖν· ὡς ἐφ’ ᾧπερ ἥκει δώσεις αὐτῷ καὶ οὐ πε- ριόψει τὴν τῆς γῆς φορὰν ἡμῖν ἀπολλυμένην. οὐ γὰρ ἀγνοεῖς, ὡς ὅ τι ἂν ἡμὶν γένηται κέρδος, τοῦτο εἰς τὴν σὴν εἰσελήλυ- θεν οἰκίαν

Τῶν μὲν ἄλλων αὐτὸς ἐδεόμην, ὅπως συναίρωνται τῷ Μοκίμῳ τῆς πράσεως ἐφ’ ἣν ἥκει, σοῦ δὲ ὁ παῖς, ὡς εἰκός, ὑπὲρ ἡμῶν δεήσεται μηδὲν ἐλλείπειν, ὅπως, ἐπειδὰν εἷς μοι γένηται τοῦ χοροῦ, πρᾴου μου τυγχάνῃ μνήμῃ τῆς χάριτος.

δεῖξον δὴ τῷ υἱεῖ τὴν ἐπιστολὴν καὶ θεώρει τὴν σπουδήν.

Οὐ τὸ ἐπιστεῖλαι συγγνώμης ἄξιον, ἀλλ’ εἰ μὴ τοῦτο ἐποίεις, τότ’ ἂν εἰκότως ᾐτοῦ συγγνώμην. οὐ γὰρ ὅπως σι- γῴης, οὔτε σὺ περὶ τοὺς λόγους ἐπόνεις οὔτ’ ἐγὼ περὶ σέ, ἀλλ’ αἱ τοῦ λέξειν ἐλπίδες ἔπειθον ἐκεῖνα φέρειν.

ἔν τε οὖν τοῖς ἄλλοις χρῶ τῷ κτήματι καὶ ἐπιστέλλων. καλῶς γὰρ αὐτὸ ποιεῖς καὶ ἔτι ποιήσεις κάλλιον, ἢν μὴ παύσῃ ποιῶν.

ἔοικας δέ μοι βεβαιοῦν τὸν λόγον, ὃν πολλάκις ἔφην, ὡς ἐμὸς σὺ παῖς, οὐχὶ μαθητὴς μόνον. τοῦ γοῦν Σόλωνος ἀκού- εις καὶ τρέφεις τὸν πατέρα διδασκαλείων ἀπαλλαγείς.

ἀλλά 8 Vii α', ριη'. Va β', μα'. Vo β', μα'. S ε', ν'. W ιδ'. Vind D ϥβ΄ 2 cf. ep. 244. 144 Ι cf. t. III 138,10; 140, 12. Suid. s. v. γρά- φειν εἰς τάχος 5 Od. λ 15 9 Seeck 180. 365. Silomon 33 17 Plut. Sol. 22,2. Vitr. VI praef. § 3 1 ὅσαπερ V sed σα corr m4 3 βουλοίμην — 5 ἐπίδοσιν praemissis verbis ἀπολαύω συντάσσεται γενικῇ, ὡς καὶ Λιβάνιος· citat Lacapenus de constr. verb. ed. G. Hermann de emend. rat. gramm. p. 382, 10 (cod. Mosq. fol. 29) 4 οὖν om Lacap | τυ σῆς ἀρχῆς reposui e libris τῆς ἀρχῆς τῆς σῆς Wolf 5 ἀφοῦπερ S 7 σκοποῦ W 9 τῷ αὐτῷ (i. e. Ὑπατίῳ) S 14 γὰρ om D 15 αὐτὸν V Va Vo SD σαυτὸν W Vind corr Wolf | ἢν reposui e libris ἂν Wolf | τοῦτο παύσῃ D | παύσῃς Vind sed ς eras | τοῦτο ante ποιῶν W Vind Wolf levi 16 ἔφης D 17 οὐχὶ reposni e libris καὶ οὐ Wolf μοι καὶ τοῦτο χάρισαι· δράμε παρ’ ἡμᾶς, οὐχ ὡς διατρίψων, ἀλλ’ ὡς ὅσον ἂν συγγένῃ χαριούμενος, ἅμα δὲ καὶ τῶν πραγ- μάτων, εἴ τι δέοιτο τῆς ἀρχῆς, ἐπανορθώσεις.

Βάκχιον δὲ φίλον ἡγούμενος οὐ κακῶς φρονεῖς. ἧκε οὖν διὰ τοῦτον τὸν φίλον, καὶ ἔτι γε δι’ ἄλλον φίλον. οὐ γὰρ ἂν βουλοίμην Εὐα- γόραν ἐν τοῖς ἐρωτικοῖς εἶναί σου κρείττονα, εἴ γε ὁ μὲν πατρὸς διαφυγὼν χεῖρας ἐκ Κιλικίας ἀφῖκται σὲ ζητῶν σὺ δὲ ὢν ἐλεύθερος ἐκ Βερροίας οὐ κινήσῃ.

Ἀλλ’ εἰ τὴν μίαν ἐπιστολὴν φάσκεις πολλάς, οὐ ταύτην γε ἔλαβον μόνην, χρηστὸς δὲ εἶ ψευδόμενος· ὁμολογεῖς γὰρ ὃ πεποιηκέναι χρῆν.

ἡμεῖς δὲ νῦν μᾶλλον ἐπιμελούμεθα τοῦ παιδίου νομίζοντες δεῖν καὶ τὸ σὸν εἰσφέρειν αὐτῷ. καὶ ἔστι τῆς συμμορίας ὁ κράτιστος, ἴσως μὲν καὶ διὸ τὴν φύσιν· οὐ μικρὸν δὲ καὶ ὁ παιδαγωγὸς ἀπειλῶν, παρακαλῶν, ἐπεγείρων, συνδιαταλαιπωρῶν, ἀνὴρ ἐλάττω τάξιν τῆς προσηκούσης σὴν χάριν ὑπομένων.

ἃ δὲ ὑπὲρ Ἀλβανίου μηνύεις, καὶ ἥδιστά 12 VII α΄, ρκ΄; I ε΄, ρμζ΄ (fol. 369v). Va β΄, μγ΄ μγ΄. Vo β', μγ 4 Theogn. 910 13 Seeck 47. 366. Silomon 36 20 Plat. Crit. p. 45 D 21 Seeck 50 8 μὶν scripsi με V Va Vo sed in hoc μοι suprascr m3 μοι coni Re 10 ἀπέσταλκα V Va Vo sed in hoc ς add m4 14 φάσκεις inserui e VII om VI Va Vo Wolf | καλεῖς πολλὰς inser. Vo3 Wolf delevi | οὐ scripsi e VII ὡς VI Wolf | ταύτην VI sed v eras ταύτῃ Va 15 λαβὼν VII | VII μόνη VI Va | δὲ inserui e Vi Va Vo sed in hoc del om Vii Wolf 16 ἐχρῆν Vi 17 παιδός Vi | νομίζων 21 περὶ Wolf | Ἀλβανίου scripsi e VI ἀλβινίου VII Va Vo cf. ep. 140 μοι καὶ οὐ κατ’ ἐλπίδας· ὡς ἔγωγ’ ἐφοβούμην μὴ σιγᾶν ἕλη- ται, θαρρεῖν δὲ εἶχον λέγειν ἐθέλοντος.

Καλός γε ὁ κλῆρος καὶ διαδέχομαι καὶ τοῦτον οὔτε λό- γων ἀφαιρήσεταί με δεινότης οὔτε μίμησις γραμμάτων. σὺ δ’ οὐχ ἥττω μοι χαρίζῃ τοῦ θείου μεμνημένος ἢ φιλεῖν ἐμὲ προ- αἱρούμενος, ἐπεὶ καὶ τοῦτο παρ’ ἐκείνου μοι τὸ σπέρμα τοῦ δι’ ὧν προσέκειτο καὶ τοὺς ἄλλους ἀναπείθοντος φιλεῖν.

χά- ριν δὲ ἐγὼ μὲν ἥντινα ἔδωκά σοι λογιζόμενος οὐχ εὗρον, σὺ δὲ ἐμοὶ δίδως τῷ φάσκειν ἔχειν, δώσεις δὲ καὶ ἄλλας. ἐγὼ δέ σοι συνεύξομαι, τοῦτο γὰρ ἡ ἐμὴ δύναμις.

τὰ ξένια δὲ πῶς οὐκ ἔμελλεν ἡδονὴν οἴσειν ἀνδρός τε ὄντα χρηστοῦ καὶ βεβαίου φίλου;

Ἥρου με, εἰ σε προσδοκῶ περιέσεσθαι τῶν πραγμάτων. προσδοκῶ. δεύτερον ἐπόθεις μαθεῖν, εἴ σοι δόξαν ἀπὸ τῶν παρόντων εἰκάζω χρηστὴν ἔσεσθαι παρὰ τοῖς δυνατοῖς. εἰσὶν ἐλπίδες· ἅ τε γὰρ ποιεῖς, οὐ σιγᾶται τῇ τε ἀκοῇ τὸ θαυμά- ζειν ἕπεται.

νῦν γέ τοι τοιοῦτος ἥκει λόγος, ἐφ’ ᾧ τίς οὐκ ἀνέκραγε; λέγεταί τις ἄνθρωπος ἐν τοῖς ὑπηρέταις εἶναι νῦν πρῶτον κεκρατημένος, τὸν παρελθόντα δὲ ἄρα χρόνον ἅπαντα 1 Vii α, ρκβ'. Va β', με'. Vo β', με' 13 VII α', ρκγ'. Va β', μς'. Vo β', μς' 2 Sievers 79 not. 52 Seeck 202. 366. Silomon 36 4 cf. ep. 115 5 Phasganii 14 Seeck 244. 366. Silomon 36 2 „quem parum absum quin cum Valesio et Wolfio pro eo habeam cuius historiarum libri latini extant“ Re 3 μαι] δὴ δέχομαι Re 4 δὲ Wolf 5 ἐμὲ scripsi με libri Wolf 8 ἥντινα reposui e libris ἢν Wolf | ἔδωκά om V Vo 9 Vo sed ὁ supra ῷ m4 10 δὲ inserui e V Vo sed in hoc inser m4 om Va Wolf 15 εἴρου Va 20 λέγεται τίς Va Vo 21 παρόντα V Va Vo sed in hoc παρελθόντα snprascr m4 πάντων ἐκράτει.

πολλὰ τοιαῦτα σὺ μὲν ἐργάσῃ, κομιεῖ δὲ πανταχῆ τὸ στόμα τῆς Φήμης. καὶ βασιλεῖ μὲν ἐντεῦθεν, ὡς εἰκός, ἡδονή, σοὶ δὲ ἀμοιβαί.

Ἡμετέρῳ μαθητῇ Μακαρίῳ Μακάριός ἐστιν ὁ πατὴρ, εἷς δὲ οὑτοσὶ τῆς ἀμφὶ σὲ φάλαγγος. τούτῳ τῶν ἀρχόντων ἕκαστος ἔδωκε δῶρον, τὸ δὲ δῶρον χρόνος παρέχων αὐτῷ τὸν υἱὸν ἰδεῖν, υἱὸν τῇ Μνημοσύνῃ φίλον.

δὸς δὴ τὸ δῶρον ἐπὶ πολλοῖς, ὃ καὶ πρῶτος ἔδωκας ἄν.

Ἀλλ᾿ οὑτοσὶ Φιλόξενος <λαμπρὸς> καὶ μεγέθει καὶ κοὶ φωνῇ καὶ τῷ αἰδεῖσθαι καὶ τῷ λόγους ζητεῖν <τε> καὶ 1 α', ρκς'. Va β', μθ. Vo β', μθ' 8 VII α', ρκζ'. VI ε', ρμη' (fol. 369v). Va β', ν'. Vo β', ν' 16 VII α', ρκη'. Va β', να'. Vo β, να' 2 Seeck 244. 366. Silomon 36 9 Seeck 244. 366. Silomon 36 10 Seeck 107 12sq. Seeck 197 17 Sievers 278,2. Seeck 125. 366 Silomon 36 18 Seeck 43. 125 3 μακαρίῳ V sed ω corr m4 | μακάριός Wolf 9 Vi 10 ἕνεκα scripsi e VII οὕνεκα Vi Va Wolf οὔνεκα Vo cf. ep. 220 12 κἂν Va Wolf | λητώιον Va 13 οἷς αἰσχύνη 14 τὴν(1)] σὴν Va Vo sed in hoc σ in τ corr m3 | ἔχον 18 λαμπρὸς inserui auctore Re om libri Wolf 19 τε inserui om libri Wolf λαμβάνειν εἰδέναι.

σὺ δὲ πείθων τοὺς νέους παρ’ ἡμᾶς τρέχειν ὅμοιον ποιεῖς ὥσπερ ἂν εἰ παρῄνεις αὐτοῖς παρὰ σὲ τρέχειν. οἶσθα γάρ, ὡς, ἂν ἐγὼ φαίνωμαι λαμπρός, καὶ σὸν ἐν δόξῃ, κἂν ἐγὼ δόξω μὴ κακὸς εἶναι παιδεύειν, καὶ σοὶ ταῦτα ἂν ὀνήσαι παιδεύειν ἑλομένῳ. οὐ γὰρ ἀγνοοῦσιν οἱ ἄν- ex ὁ corr m4 | ἠρόμην scripsi ex Α ἠρώτων Wolf 131,18 ἐκεῖνο D fol. 54 A ἐκείνῳ V Va Vo S Vind D fol. 50v corr Wolf | οὕ θρωποι τὰ Ἀθήνησιν ἡμῖν κοινά.

τὸ μὲν οὖν ἔργῳ τὰ ἡμέτερα ᾑρῆσθαι θαυμαστὸν οὐδέν, σοὶ γὰρ ὁ βίος ἐκ νέου τὰ φίλων αὔξειν, τὸ δ’ ὁμολογεῖν ἐν γράμμασιν, ὃ ποιεῖς, τοῦ- το δὲ οὐ κατὰ τὴν σὴν δειλίαν, ἀλλὰ γὰρ ἔργον τοῦτο τοῦ ἔρωτος, ὃς καὶ τοὺς δειλοὺς θρασυτέρους ποιεῖ.

Οὐχ ὁ Φιλόξενος μόνον ἐπανήκων ἀμείνων ἐξώρμησε τὸν ἀδελφόν, ἀλλὰ καὶ τοῦ Φιλοξένου τις ἀνεψιός, οἶσθα γὰρ ὃν ἐγὼ λέγω καὶ λέγειν οὐκ ἐθέλεις εἰδώς.

ἢ τούτου γε ἕνεκα τοῦ δευτέρου παρὰ σὲ χρῆν καὶ τὸν Φιλόξενον καὶ τὸν ἀδελφὸν τὸν ἐκείνου φοιτᾶν, ὡς οὐδέν γε παρ’ ἡμῖν οὔτε τοσοῦτον οὔτε τοιοῦτον ὁποῖον τε καὶ ὁπόσον παρὰ σοί; καί- τοι Τιτιανὸς τῇδε τοῖς λόγοις προστίθησιν, ἀλλ’ ἐγὼ τὸν οἶκοι 11 Vii α', ρκθ'. VI ε', ρμθ' (fol. 369v). Va β', νβ'. Vo β', νβ' 12 Sievers 278,2. Seeck 43. 366. Silomon 36 4 σοὶ] σὺ Va 5 ταὐτὰ Va Vo | ὀνήσαι Vo sed e corr 8 δὲ Va Wolf | δὲ post ὁμολογεῖν inser Vo4 13 ἡμῖν ἐξώρμισε Vi 16 ἐχρῆν Va χρὴ VI 17 οὔτε inserui e Vi om VII Va Vo Wolf 19 τοῖς λόγοις insemi e VI om Vii Va Vo Wolf | προστίθησα VII sed post α ras 2 vel 3 litt et προστίθησιν ἀλλ’ corr m4 14 τις ἀνεψιός] ὁ σὸς υἱὸς δηλονότι suprascr Vo4 (Titianus) cf. ep. 121 θησαυρὸν αὐτοῦ κάλλιον ὁρῶ.

τῇ μέντοι μητρὶ τοῖν νεα- νίσκοιν ἐκείνοιν λέγειν, ὃς ἔστι καὶ παρ’ ἡμὶν θέρος καὶ πνεῖ τότε μέτριος ἄνεμος.

Μέτρον ἄριστον ἔφη τις καὶ ὁ λόγος ἀνάθημα γίγνε- τᾶι τῷ Πυθίῳ. σὺ δ’ ὅτι μὲν τῇ τε ἄλλῃ καὶ τῷ πλήθει τῶν βουλευτῶν μείζους τὰς πόλεις ποιεῖς, καλῶς ποιεῖς· ὅστις δὲ εἰς μείζω βουλὴν καλεῖται καἰ γέγονεν ἀντὶ Φοίνικος ἄλλο τι σεμνότερον, μήτοι τοῦτον ἀποστέρει τῆς τύχης μηδ’ οὕτω φί- λει τοὺς ἀρχομένους ὥστε τὴν σαυτοῦ μισεῖν.

ἴστω δὴ καὶ Φρατἐρνῳ τῶν ἐν Φοινίκῃ λειτουργιῶν ἄφεσις, ὃν αὐτίκα δεή- σει δαπανᾶν ἐν τῇ Μεγάλῃ πόλει. τὸν δὲ ἄνδρα τοῦτον εἶδον μὲν οὔπω, φίλον δὲ ἡγοῦμαι φίλῳ τε ἐμῷ καὶ μαθητῇ μέλλον- τα κηδεύσειν Ἀπριγγίῳ, ὃς ἐμὲ μὲν ἐν τῷ χρόνῳ τῶν μαθή- σεων ἐπιεικείᾳ τε καὶ λόγων ἐξέπληξεν ἐπιθυμίᾳ, τὴν δὲ ἡμε- τέραν πόλιν τῷ περὶ τὴν χορηγίαν λαμπρῷ.

τούτῳ τῷ νεανίσκῳ μὴ βοηθῶν μὲν ἐγὼ πάνυ ἂν ἀδικοίην, προδώσω δὲ αὐτόν, εἰ μηδενὸς ἄξιος Φρατέρνῳ φανεῖται. φανεῖται δὲ φαῦλος, εἰ σοῦ μὲν ἔχοντος τὴν ἀρχήν, ἐμοῦ δέ σε πείθειν 1 Vii α'. ρλα'. Va β', νδ'. Vo β', νδ'. S ε', νζ'. Vi κα'. W ιζ΄. Vind μθ' 2 Sievers 162 not. 67. Seeck 71. 73. 366. Silomon 35 3 Cleobulus. Diels Fr. d. Vorsokratiker 73a 3 p. 520, 11 2 | Prot. p. 343 A. Paus. Χ 24,1. 9 Seeck 80 12 Seeck 80 2 ἀνδρίω W 3 Πέτρον νι sed μ supra ΙΙ m2 | τίς Vind | γίνεται S Vi W Vind Wolf 5 ποιεῖς ποιεῖ Vi) τὰς πόλεις S Vi W Vind Wolf | δ’ W Wolf 6 ἀλλ’ ὅτι S 7 μήτι Vi σὺ coni Re μὴ τὸν Radermacher apnd Seeckium 71 | reposui e libris, ut coni Re τοιοῦτον Wolf Radernacher | μὴ δ’ Va Vi Vind 9 φρατερείω Vi | ὅν] ὦν sed in ὃν suprascr 10 δ’ Wolf 11 τ’ Wolf 12 Ἀπριγγίῳ scripsi e V ἐν ἀπριγγίῳ VaVo ἐν ἀπριγκίου S Vi W Vind Wolf 13 ἐπιεικεῖ Vi | ἐξέπληξεν post λόγων posui e V Va Vo, post θήσεων S Vi W Vind Wolf | δ’ Wolf | ἡμετέραν scripsi ὑμετέραν V Va Vo S W sed in hoc γρ ἡμετέραν in marg m3, Vind Wolf 15 βοηθὸν W sed in βοηθῶν corr m2 et βοηθῶν in marg m3 βοηθῶν Vi | μὲν om W 17 καὶ ante φαῦλος Vi ἔχοντος ὁ μέλλων αὐτῷ τὴν θυγατέρα δώσειν ἀδικήσεται. δό- ξει γὰρ Ἀπρίγγιος ὑπ’ ἐμοῦ καταφρονεῖσθαι· σὲ γὰρ οὐκ ἄν ποτε μὴ δοῦναι χάριν ἐμοί.

ἀλλὰ δός, ἑταίρων φίλτατε, χαίρεις γὰρ ἀκούων τοῦτο μᾶλλον ἢ τὸ τῆς ἀρχῆς ὄνομα, καὶ μιᾷ πράξει τό τε δίκαιον τίμησον καὶ τῇ σαυτοῦ βοήθησον καὶ τοῦτον μὴ ἀτιμάσῃς.

Οἴμαι μέν σε καὶ τῶν δικαίων ἀκούσαντα ψηφιεῖσθαι τοῖς φέρουσι τὴν ἐπιστολὴν ἀπαλλαγήν, ἐμοί τε γὰρ ἔδοξεν εἶναι μεγάλα σοί τε οὐ φανεῖται μικρά, δοκοῦσι δέ μοι κἂν εἰ μηδὲν αὐτοῖς τῶν νῦν ὄντων ὑπῆρχεν εἰς τὴν δίκην, ἓν δὲ τοῦτο τὸ βοηθεῖν αὐτοῖς, οὓς οἴει δεῖν αἰδεῖσθαι, πάντως ἂν ἐκφυγεῖν.

τῶνδε γὰρ οἱ μὲν λόγου κέκτηνται δύναμιν, οἱ δὲ ἐμπειρίαν νόμων, ἐν δὲ τοῖς έστιν ἀμφότερα, χρηστὰ δὲ πολλὰ μὲν σοὶ περὶ τούτων, πλείω δὲ τούτοις εἴρηται περὶ σοῦ, καὶ χάριν τὴν μὲν αἰτοῦσι νῦν, τὴν δὲ δώσουσιν ἴσως, ἀφ’ ὧν ἦν ἁπάντων Ἑρμείᾳ τε καὶ Ἐγερσίῳ θαρρεῖν. 3, τὸ δ’ ἐμὲ κελεῦσαι συλλαβεῖν οὐκ ἦν χρῃζόντων συμμαχίας, ἀλλὰ τιμώντων οἷς μετέδοσαν τοῦ πράγματος.

Θεόδοτος καὶ Χαρίσιος ἀδελφοί, τέχνη δὲ αὐτοῖν ἡ αὐ- τή, προσθήσω δέ, ὅτι καὶ γνώμη, τὰ περὶ τῶν συνθηκῶν γράμματα τοῖς ἀνθρώποις γράφειν ἄνευ τοῦ κέρδος κατὰ τῆς ἀληθείας τιμᾶν.

τὸν μὲν οὖν Θεόδοτον πάλαι μεθ’ ἡμῶν καὶ γινώσκεις καὶ φιλεῖς, Χαρίσιον δὲ τὴν πόλιν οἰκοῦντα πάντως πού τις ἐπῄνεσε πρὸς σὲ νῦν, ἀλλ’ ὁ μὲν οἴχεται, δεῖ δὲ βοηθῶν τοῖς ἐκείνου παιδίοις. ὁ θεῖος δὲ δι’ ἡμῶν ἱκε- τεύει τὸν εἰδότα σώζειν.

δώσει δὲ ὁ γενναῖος Πρισκιανὸς τὴν χάριν ἡμῖν τε πειθόμενος καὶ Θεόδοτον ἐν λόγῳ ποιού- μενος. ἐκείνοις τε οὖν τὴν ὀρφανίαν κουφιεῖς καὶ φροντίδος ἀξιώσεις τοὺς ἐν Κύρῳ τούτου συγγενεῖς.

Πᾶσι μὲν τοῖς παρ’ ἀξίαν ἀτυχοῦσι βοηθεῖν οἶμαι δεῖν, ὅ τι ἂν δύνωμαι καὶ νομίζω ποιεῖν ἀρέσκοντα τῷ Διί, τοὺς δ’ ἐπὶ λόγοις μοι προσιόντας καὶ ὅστις τούτων οἰκεῖος διπλοῦν ὁρῶ πρὸς ἐμὲ τὸ δίκαιον ἔχοντας. ἔχουσι γὰρ πρὸς τῷ κοινῷ καὶ τὸ διὰ τοὺς λόγους.

Μάρων τοίνυν τῶν παρ’ ἡμῖν ἐστιν ἐπὶ λόγοις ἐπαινουμένων, πόλεως μὲν Πανεάδος, παῖς 1 Vii α', ρλγ'. Va β', νς. Vo β', νς' 14 VII α', ρλδ'. Va β', νζ'. Vo β', νζ' 2 Seeck 244. 366. Silomon 36 3 Seeck 311 7 Antiochiam 15 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 366. Silomon 36 7 χάρισι Vo sed ον add m3 11 τε scripsi ut coni Wolf τὶ V δὲ VaVo sed in hoc τὲ suprascr m2, Wolf 13 κύρρω Va cf. ep. 174. 1071. 1074. 1291. 1334. 1516. t. I 177,8 17 νο- μίσω Wolf sed corr Add 860 21 λόγοις scripsi e V ut coni Wolf πόνοις VaVo Wolf δὲ Λεοντίου πένητος, οὐκ ἄνωθεν πένητος, ἀλλ᾿ ἐξ ἐπιεικείας καὶ τοῦ πάσχειν κακῶς ἐνταῦθα ἥκει.

μέχρι μὲν οὖν ἐνῆν δαπανᾶν, τοῦτο ἐποίει· πάντων δὲ ἀνηλωμένων φεύγει κἂν ἀπείπῃ φεύγων, κάτεισι, καὶ πάλιν αὐτῷ τῆς οἰκίας ἡ φυγὴ κουφότερον.

ἀλλ᾿, ὦ γενναῖε, στῆσον αὐτῷ τὴν πλάνην δείξας τοῖς ἀδικοῦσιν, ὡς πρόσθεν ταῦτ᾿ ἐξῆν, νῦν δὲ ἡ πενία μετὰ τοῦ δικαίου τῶν πλουτούντων ἰσχυροτέρα.

Ἤιδειν, ὅτι καὶ ταῦτα ποιήσεις, ἃ νῦν ποιεῖς, καὶ ὡς ἐπιστελεῖς οὐ κακῶς. ἥ τε γάρ σου χρηστότης διεφαίνετο πά- λαι καὶ ἐπιστέλλειν ἐμάνθανες. ἥκοντος δὲ τοῦ καιροῦ καὶ ἔρ- γῶν καὶ λόγων πῶς ἔμελλες ἢ σιγῇ χρήσασθαι πρὸς ἡμᾶς ἢ ῥᾳ- θυμίᾳ;

τούτοις τε οὗν ἔμμενε καὶ μὴ τῶν τοῦ καλοῦ Κλεο- βούλου περὶ σὲ πόνων ἀμνημόνει, ὡς ἐγὼ μέν σε κινοῦντα πτέρυγας ἤδη παραλαβὼν ὠφέλουν, ὁ δέ σοι Φοῖνιξ γεγένη- ται.

καὶ τοῦτο δὲ αὐτό σοι τὸ τὰ τοῦ Φοίνικος εἰδέναι παρὰ τοῦ Κλεοβούλου. ὅν, ἢν μὲν δυνηθῇς, ἀντευποίει, πρὸ δὲ τῆς δυνάμεως εὔχου δύναμιν εῖς τὸ ποιῆσαι λαβεῖν.

Αὐξέντιος οὑτοσὶ φοιτητὴς μὲν οὐκ ἔστιν ἐμός, πολλῷ 15 δὲ πολλῶν φοιτητῶν εὐνούστερος συναλγήσας τε ἡμῖν ἐν τοῖς χείροσι καὶ συνησθεὶς ἐπὶ τοῖς ἀμείνοσιν.

οἶσθα δέ, ὅτι παρ’ ἡμῶν ἐξιόντι τὸν νεανίσκον ἐπιδείξας ἥξειν τε αὐτὸν ἔφην εἰς Φοινίκην αὐτίκα καὶ τῶν σῶν φίλων ἠξίουν ἔνα νο- 1 Vii α', ρλς'. Va β', νθ'. Vo β', νθ' α', ρλζ'. β', ξ'. Vo β', ξ 2 cf. ep. 231. Seeck 95. 367. Silomon 36 7 Seeck 96 11 cf. ep. 231 14 Sievers 77 not. 42; 83 not. 78. Seeck 73. 367. Silomon 36 15 cf. ep. 157. Seeck 93 2 Βασσιανῷ scripsi ut ep. 225. 231 βασιανῷ libri Wolf cf. ep. 626 4 ἐπιστέλλεισ Va Vo sed in hoc in ἐπιστελεῖς corr m3 5 ἐπιστελεῖν Va | τοῦ om Va 6 ἤμελλες V sed η in ε m5, VaVo 7 μὴ inser V5 9 φοῖνιξ Va 11 ἢν scripsi εἰ libri sed ἢν suprascr Vo3, Wolf 17 ἀμείνοσι Vo Wolf 18 ἐξιόντι] ἐξιόν τινα V 19 με post ἕνα VaVo Wolf delevi cum Re μισθῆναι, σὺ δὲ ἔνευσας.

ἥκει δὴ καὶ πλήρου τὰς ὑπο- σχέσεις παρόντα μὲν ἡδέως ὁρῶν, ἐκπέμπων δὲ μετὰ σῶν γραμμάτων. εἰ μὲν γὰρ ἦν Φοῖνιξ, ἔργον ἂν σὲ ἀπῃτοῦμεν· νῦν δέ, ἐκ γὰρ τῆς ὁμόρου χώρας ἁνήρ, αὐτὸς ἔργον ἀπαίτει τὸν χρηστὸν Ὑπάτιον ἐν ἐπιστολαῖς.

Εἰ τοῖς τε ἐπαινοῦσί με χαίρεις καὶ τοὺς ἐμὲ φιλοῦντας οἴει δεῖν φιλεῖν, οὐκ ἂν φθάνοις ἕνα τῶν σαυτοῦ φίλων Αὐ- ξέντιον τιθείς. κινδύνους τε γὰρ ἐμοὶ κίνδυνον λύων ὑπομεί- νειεν ἂν ἡδονή τε αὐτῷ καλόν τι περὶ ἐμοῦ πρὸς ἄλλον εἰπεῖν ἥ τε πρᾳότης καὶ τὸ ἡσυχάζον τῆς γνώμης ἄξια τιμῆσαι.

ταῦτ’ οὖν ἐμοῦ ψηφιζομένου θαυμάσαιμ’ ἄν, εἰ τὴν ἐναν- τίαν οἴσεις· τὴν αὐτὴν δὲ φέρων οὐκ ἄδηλον ὅτι, κἄν του δέηται μετρίου, δώσεις τὴν χάριν.

Οἴει γὰρ Ἀνδρόνικον τὴν σὴν ἀγνοεῖν ἀρετὴν ἢ μὴ κέρδος αὑτοῦ νομίζειν, εἰ τὰ σὰ φυλάξειεν. ἔχει δὲ οὐχ οὕ- τὼς, ἀλλὰ τὸ μὲν σὸν καὶ δεῦρο διῖκται κλέος, ὁ δὲ ἄρχοντας ἀγαθοὺς οἷδε θαυμάζειν.

ἀλλ’ ὅμως ἐπειδὴ κελεύεις, τῷ 6 Vii α', ρλη'. Va β', ξα'. Vo β', ξ(??) S ε', μθ 16 VII α', ρλθ'. Va β', ξβ'. Vo β', ξβ' 2 Od. ο 74 5 cf. ep. 157. 159. Seeck 180 7 Sievers 147 not. 69. Seeck 180. 367. Silomon 33 17 Sievers 242,6. Seeck 180. 367. Silomon 33 18 Seeck 73 1 δὲ ante δὴ Va Vo Wolf delevi 3 φοῖνιξ Vo 4 ἀνήρ scripsi ἀνήρ libri Wolf | ἀπαιτεῖ VaVo sed in hoc in corr m3 8 τε om S 10 ὑπομείνειεν reposui e libris ὑπομέ- νοιεν Wolf 11 ἡδονὴ Va 12 πραότης VS 17 ὑπατίω VaVo 19 αὐτοῦ libri Wolf | νομίζεισ Va μηδὲν δεομένῳ γραμμάτων γράφω τοῦ μή σοι δοκεῖν ἀπειθεῖν, οὐχ ὅπως ἐκεῖνον κινοίην.

Ναυμάχιος δὲ ὁ καλός, τὸν γὰρ σοὶ φίλον ἀνάγκη τοιοῦτον εἶναι, πάντα μὲν ἔπραξε, δι’ ἡμῶν δὲ οὐδέν, ἤρκεσε γάρ, ἐγὼ δὲ πρὸς τὰ ἔργα μὴ παρα- κληθείς, ὃ λοιπὸν ἦν, ἐποίησα· συνήσθην εἰργασμένῳ.

Ὑπὲρ ἀμφοτέρων ὑμῶν, Ὑπατίου τε καὶ σοῦ, θαυμαστὴν ἐδεξάμεθα φήμην, καὶ ἴστον τοῦτο ὃ δὴ καλεῖσθον, ἄρχοντες ἀκριβῶς.

ἡμεῖς τε οὖν συγχαίρομεν τοῖς ὑφ’ ὑμῶν ὑμῶν σωζο- μένοις ὑμεῖς τε, ὡς εἰκός, ἀλλήλοις, ὁ μέν, ὅτι τοιοῦτος αὐ- τῷ τὴν πατρίδα θεραπεύει, σὺ δέ, ὅτι πόλεως ἄρχεις, ἣ τοι- οῦτον ἤνεγκεν.

ἐθαύμασα δέ, ὅπως ἐμῆς ἐδεήθη πρὸς σὲ παρακλήσεως εἰς κηδεμονίαν τῶν αὑτοῦ. εἰ μὲν γὰρ εὖ πά- σχων, ὅπως ὅτι κἀμοὶ χαρίζῃ μάθοι, τοῦτο ἐποίησε, καλῶς ἐποίησεν· εἰ δ’ οὔπω τῆς σῆς εὐνοίας πεῖραν λαβών, οὐκ μαθεῖν, ὅθεν οὔπω πέπονθεν εὖ. δεῖ γάρ σε νομίζειν μισθὸν ὀφείλειν τῷ προσομοίῳ σοι κατὰ τὴν ἀρχήν. εἰ γὰρ τὰ αὐτὰ τιμᾷ, χαρίζεται δήπου σοι, τῷ χαριζομένῳ δὲ χάριν ὀφείλεις.

θὲς δὴ σαυτὸν ἐν Παλαιστίνῃ κτήματα ἔχειν καὶ γεωργεῖν, 6 VII α΄, ρμ΄; Vl ε΄, ρν΄ (fol. 367v et 370r). Va β΄, ξγ΄. Vo ξγ'. S β', πη'. D σνγ 2 cf. ep. 213. Seeck 171 7 Sievers 83 not. 78. Seeck 73. 367. Silomon 36 8 cf. ep. 156 11 Hypatius cf. Seeck 180 9 ἔσται VII Va Vo sed in hoc αι in ον corr m3, SD ἐστὲ Vi corr Wolf | τοῦτο VI sed το corr in θ’ m3 | 14 κηδεμονίαν Vo sed αν del | αδτοῦ V Va Vo 16 μάθοι scripsi auctore Re μάθῃς Vii Vo S D Wolf μάθοις Γίγα 18 πρὸς ὁμοίῳ Vo 19 τῶν χαριζομένων Vi 20 δὴ reposui e libris δὲ Wolf τῷ δὲ οὐδὲν τῶν σῶν μέλειν οὐκ ἂν κατηγοροῖμεν καὶ δι- καίως; τοῦτο δή, τοῦτο νῦν ἐφ’ ἡμᾶς, εἰ ῥᾳθυμοῖμεν, ἥξει. φαινώμεθα τοίνυν διδόντες ὃ τότε ἂν ἀπῃτοῦμεν.

Αἱ τεκοῦσαι ταῖς τικτούσαις παροῦσαι καὶ συναλγοῦσι καὶ συμπονοῦσι καὶ πάντα παραμυθοῦνται τρόπον τὰ μὲν λέ- γουσαι, τὰ δὲ πράττουσαι. εἰκὸς δὴ κἀν τοῖς λόγοις τοῦτο σώζεσθαι καὶ τοὺς ἠγωνισμένους τοῖς ἀγωνιζομένοις βοηθεῖν

οὐκοῦν σὺ μὲν τῶν πάλαι παλαιόντων, οὗτοι δὲ τῶν νῦν ἀρξαμένων. δεῖ δή σε τῶν ὠδίνων ἐκείνων ἀναμνησθέντα χεῖρα ὀρέξαι τοῖς ἐν ταῖς ὠδῖσιν. οὐ γὰρ ἂν ἔχοι καλῶς σὲ μὲν ἄλλοις εἰδέναι περὶ ταῦτα χάριν, αὐτὸν δὲ ἑτέροις μὴ δοῦναι.

Καλὴν ἐλπίζω τὴν ἐμπορίαν ἔσεσθαι τοῖσδε τοῖς νέα νίσκοις, ὅτι χωροῦντες ἐπὶ δίκας τῷ λάμψαντι περὶ τὰς δίκας 6 Vii α', ρμβ'. Va β', ξε'. Vo β', ξε'. D σ(??)' 17 Vii α΄, ρμγ'. Va β', ξς'. Vo β', ξς'. D σς' 7 cf. ep. 154. Seeck 5. 8. 315. 367. Silomon 36 18 Seeck 315. 367. Silomon 36 1 κατορθοῖμεν VI κατορθῶμεν Va 2 ὅτ’ ἂν Va | VaVo sed in hoc ς add m4 | μὲν ante γὰρ Wolf delevi | inserui e libris om Wolf 3 ἔστι VI 5 σοι scripsi e Vii σε ViVaVo sed in hoc del m4 γε Wolf 8 τεκούσαις D 11 ἀγωνι- ζομένοις] ἠγωνισμένοις D 12 μὲν inserui e libris om Wolf sed inserendum vidit Add 860 | post πάλαι ras 4 fere litt 13 ἀρξομένων Re | δή scripsi δέ libri Wolf 14 καὶ χεῖρα Va Vo sed in hoc del m3 19 τοῖσ δὲ V τοῖσ δέ Va ἔσχον προεντυχεῖν. καὶ γὰρ ἀθλητῇ πορευομένῳ πρὸς Πίσαν, εἴ που τῶν ὀρῶν ὑπῆρξεν Ἡρακλεῖ συμβαλεῖν οἷόν τι τὸ τοῦ Πανὸς ἀκούομεν, ἦν ἂν δῆλον, ὡς οὐχ ἑτέρων ὁ στέφα- νος.

ὅτι μὲν οὖν αὐτοὺς εὐμενῶς ὄψει, πέπεισμαι, προσ- ἔστω δὲ τῇ φιλοφροσύνῃ καὶ διδαχὴ τούτων δὴ τῶν δικανι- κῶν δρόμων. καὶ γὰρ οὐχ ὅσον εἰς παίδευσιν, ἀλλ’ ὅσα γε ἔξεστι μαθέτωσαν καὶ φερόντων γε παρὰ σοῦ γράμματα πρὸς τοὺς ἰσχύοντας ἐν τοῖς ἀγορεύουσιν. οὐχ ἡδὺ μὲν γὰρ αὐτοῖς ἄλλων εἰς δόξαν ἐλθεῖν, σοὶ δ’ ἂν ἴσως καὶ τοῦτο ὑπακού- σαιεν.

Καλά γε περιμένει τοὺς ἄρχοντας τὰ ἆθλα, εἴγε ταλαι- πωρήσονται μὲν καὶ τὰ αὑτῶν χείρω ποιήσουσι τῶν κοινῶν ἐπιμελούμενοι, λήψονται δὲ ἀμοιβὰς ὕβριν καὶ καταδίκην καὶ ἀτιμίαν καὶ κινδύνους.

ταῦτα γὰρ κεκύκλωκε νῦν τὸν ὑπὸ σοῦ μὲν οὐδὲν ἀτιμασθέντα, μεθ’ ἡμῶν δὲ βεβιωκότα 11 Vii α', ρμδ'. Va β', ξζ΄. Vo β', ξζ'. S δ', κθ'. Vind ν'. D ρκθ΄ 1 Artemid. onir. II 37 p. 140, 13 H 3 Her. VI 105. Paus. I 28,4; VIII 54,6 12 Sievers 229,5. Seeck 214. 367. Silo- mon 36 1 πρὸς πίσαν Va sed ς inser m4 πίσσαν V Vo D Wolf cf. ep. 1342. t. I 521,20; II 25,12; 541,19; III 38,16; IV 470,8; VII 85,14 3 ὁ στέφανος om D 4 πρὸσ VaVo sed in hoc del et προσέστω suprascr m3 5 δὲ τῇ scripsi e VD δέ τις τῇ VaVo Wolf 6 οὐχ ὅσον inserui e VD om VaVo Wolf καὶ γὰρ εἰ ἱκανῶς δοκοῦσιν ἔχειν ἄλλων εἰς παίδευσιν coni Re | ἄλλ’ Vo sed add m3 7 ἔξεστιν Va Wolf 9 ἄλλως et coni Wolf ἄλλον coni Re Not (Cod. Bodl. Dorvill. X. I. 4. 27) (cum alter aliquis ad gloriam grassetur) 13 Καλά — 15 ἐπι- μελούμενοι laudavit Macarius Chrysoceph. Roset. Marc. fol. 95 13 καλά Va sed ά del et καλῶς in marg m6 | γε om τὰ om Macar 14 αὐτῶν V Va Vo Wolf Τρυφωνιανόν. ἦν μὲν γὰρ ἕτοιμος χωρεῖν ἐπὶ Χαλκίδος, ὅπως ἀναγκάζοι τὰ δέοντα ποιεῖν τοὺς αὐτόθι γεωργούς, ἑστηκότα δὲ ἐπὶ τῆς βαλβῖδος περιέσχε νέφος ἄρθεν ἐκ τῶν Οὐρσουάλου χειρῶν.

προσπεσόντες γὰρ ἄνθρωποί τινες ἐκεῖθεν ἥκοντες καὶ θρασέως εἰσελθόντες οὗ καθεύδει χρυσόν τε ἐζήτουν καὶ καταβάλλειν ἐβόων πόσον, οἴει, χρυσόν; μὴ φαινομένου δὲ σήμαντρα πανταχοῦ, καὶ πολὺς ὁ θόρυβος, ἡ γυνὴ δὲ ἐν ἐκ- πλήξει καὶ τὸ βρέφος μικροῦ τῆς νηδύος οὐ κατὰ νόμον ἐξέ- δραμεν.

ἡμεῖς μὲν οὖν οὗπέρ ἐσμεν κύριοι πληροῦμεν, συν- αχθόμεθα τῷ φίλῳ, σὺ δὲ παρ’ ᾧ τι πλέον μεθ’ ἡμῶν μὲν συνάλγησον, μόνος δὲ ἐπικούρησον χρηστός τε φαινόμενος καὶ τῇ δυνάμει χρώμενος.

ἴστω δὲ πρῶτον μὲν τῆς χάριτος τὸ μὴ δι’ ὀργῆς λαβεῖν τὴν μονήν, μᾶλλον δὲ τὸ τὴν ὀργὴν ἐπὶ τοὺς οὐκ ἀφέντας ἐξελθεῖν μετενεγκεῖν· δεύτερον δὲ τὸ τὴν ἐπικειμένην ζημίαν.

οὐκ ἔστι τῶν ῥεόντων ἃ ζητοῦμεν, οὐδὲ γὰρ ἃ πράττεις καθημέραν τῶν ῥεόντων ἐστίν, οὐδέ γε πάσης γνώμης, ἀλλὰ τῆς σῆς μόνης. μὴ οὖν θαυμάσῃς, εἰ πάλαι διδάσκων ἡμᾶς, ὡς κἀν τοῖς ἀμηχάνοις ἰσχύεις, ἀπαιτῇ παρὰ τῶν ἐκεῖνα ὁρώντων ἕτερα ἐκείνοις ἐοικότα.

ἀλλ’ ἐννοήσας τε ὅθεν ἡ καταδίκη καὶ τὸ πρᾶγμα μεμψάμενος καὶ 1 Seeck 361 3 Sievers 229. Seeck 361. 370 cf. ep. 222 2 ἀναγκάζη οι S ἀναγκάζῃ V Vo D Wolf | τὰ om Va 3 βαλ- βίδος Va Vo S Vind D Wolf | ἀρθὲν scripsi ut coni Re αἱρεθὲν αἱρεθὲν reliqui libri sed ἀρ supra αἱρ Vind, Wolf 5 θαρσα- λέως S | καθεύδοι SVind 6 καταβαλεῖν Va | δὲ om 9 „post οὖν videtur ἔρανον excidisse; est Demosthenica dictio ἔρανον πληροῦν φίλῳ a nostro imitatione repetita“ Re Va | τί Vind | μὲν om VD 11 δὲ] τε Vo sed in m3, S 12 πρέπον D 13 τὸ om Vind 14 λύσαι Vo 15 et 16 ῥεόντων scripsi e V S Vind D ut coni Re ῥαιόντων VaVo sed in hoc αι in ε corr m3, Wolf 16 καθ’ ἡμέραν D 19 ἀπαιτεῖ D 20 ἐννοήσας S | τε ὅθεν scripsi ὅθεν τε Wolf | τε post πρᾶγμα inserendum coni Re τὸ τῆς ζημίας μέγεθος καὶ τιμῶν ἡμᾶς καὶ βοηθῶν ἄρχοντι κατάκρας ἐλαυνομένῳ πρᾶξον, ὃ σοὶ μὲν οἴσει κόσμον ἡμῖν δὲ εὐθυμίαν, τοῖς δὲ ἐκείνου σωτηρίαν.

Οὗτός ἐστι Παλῆς, ὃν ἄγων ἧκον οἱ κατέλυες καὶ ἐπέ δειξά σοι. νομίζω δέ, ὅτι σε τῆς μορφῆς ὁ τύπος τῶν τε ἐμῶν ἀναμνήσει λόγων ὦν τε αὐτὸς ἐπηγγέλλου.

ἥκει δὴ καιρὸς ἔργων καὶ βεβαίου τὰς ἐλπίδας ἐμοί τε καὶ τούτῳ. τὸν δὲ ἄν- θρωπον ἐν οἷς αἰτεῖ θαυμάσεις. τῶν μὲν γὰρ νόμων οὐδὲν ἔξω ζητήσει, παρὰ δὲ τῶν ἰσχυόντων εἰ μὴ πάσχει κακῶς, ἀγαπήσει.

Παρὰ Κυρίλλου λάβοις ἂν ῥᾳδίως χάριν, τοῦτο μὲν ὡς 15 φίλος, τοῦτο δὲ ὡς ἄρχων Τυροῦ.

πέμπε δὴ πρὸς αὐτὸν ἐπιστολὴν ὑπὲρ τοῦ δόντος σοι τὴν ἐπιστολήν. ἂν γὰρ οὗτος ἐν Ἐλούσῃ τύχῃ τινὸς ἀγαθοῦ δι’ ἐμέ, Βοηθὸς ὁ τοῦδε μὲν συγγενής, τἀμὰ δὲ διοικῶν ἔσται βελτίων εἰς ἐμέ.

βάλῃς ἠδικῆσθαί φησιν ὑπὸ σοῦ καὶ ἐπήγαγεν ὅρκον. συνηχθέσθην οὖν τῷ μὲν ὡς παθόντι κακῶς, σοὶ δὲ ὡς ποιὴ- σαντι. Πλατῶν δέ γε σοὶ μᾶλλον ἂν ἔφησεν ἢ ’κείνῳ συν- άχθεσθαι.

τῆς μὲν οὖν κατηγορίας τὸν ἄνθρωπον ἀπεστή- σαμεν, τοῦ δ’ ἐπαινεῖσθαί σε πρὸς τὸ λοιπὸν ὑπ’ αὐτοῦ σὺ κυριος.

Οἱ περὶ τὸν Μόδεστον στρατιῶται πολλάς μοι δεδώκασι χάριτας, ἀντὶ· δὲ πολλῶν αἰτοῦσι μίαν, ἣν διὰ σοῦ δυναίμην ἂν δοῦναι. σκόπει τοίνυν, εἴ σοι καλῶς ἔχει δοκεῖν ἡμᾶς εὖ μὲν πάσχειν ἐθέλειν, ἀμείβεσθαι δὲ οὐκ ἔχειν.

ἔστι δὲ ἡ χάρις μὴ πικρόν σε γενέσθαι Λεοντίῳ περὶ τὴν βοήθειαν, ἣν αὐτῷ πολλά τε ἄλλα φέρει καὶ βασιλέως ἐπιστολή.

Καλῶς ποιεῖς φίλον τέ με νομίζων καὶ ἐπιστέλλων, εἰ καὶ μήπω συνεμίξαμεν, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς πάλαι τέ σε φιλῶ διὰ 1 Vii α', ρν'. Va β', ογ'. Vo β', ογ' α', ρνα'. Va β', οδ'. Vo β', οδ' α', ρνβ'. Va β', οε'. Vo β', οε' 2 Sievers 83 not. 76 et 78. Seeck 73. 367. Silomon 36 8 Seeck 213 7 Seeck 196 10 Seeck 112. 367 11 Seeck 316 19 Seeck 315. 367. Silomon 36 8 καὶ ante ἄλλα V Va Vo sed in hoc del m4 15 διαυτὸν Va δι’ αὐτοῦ Re Not (cod. Bodl. Dorvill. Χ I. 4. 27) | coni Wolf τῶν σῶν μαθητῶν σεσωσμένος καὶ τῇ <σῇ> συμφορᾷ ἐπλήγην, οἷος ὢν οἷα πέπονθας, τήν τε Τύχην ἱκέτευσα πολ- λάκις σπείσασθαί σοι καὶ καταστῆσαι πάλιν εἰς τὰ εἰωθότα.

ἡ δέ, ὡς ἔοικε, πείθεταί τε καὶ διαλλάττεται· τοιοῦτος ἥκει λόγος περὶ τῆς ὅλης σκευωρίας ὡς αὐτίκα δέχεται λύσιν. τῇ τε οὖν ἐλπίδι κουφίζου καὶ προσδέχου τὸ ἔργον.

ὁ δὲ δοὺς ἡμῖν τὰς ἐπιστολὰς βραδέως τε ὡμολόγησεν ἥκειν καὶ ἐμέμφε- το τοὺς τοὺς ἀνέμους μέμφου δὴ καὶ αὐτὸς ἀντὶ τῶν τοὺς ἀνέμους.

Τὸ δὲ σὲ τοσούτοις κεκυκλωμένον πράγμασι καὶ νυττό- μενον ταῖς περὶ τοῦ πολέμου φροντίσιν ὅπως ἡμῖν φοιτητὴς προσγενήσεται· σκοπεῖν καὶ μηδεμίαν ἀσχολίαν ἀξιοῦν εἶναι τηλικαύτην, ἥ σε τοῦ τὰ ἡμέτερα θεραπεύειν ἀποστήσει, τίνα ἔτι θαυμάζειν ἀφήσει τῶν παρὰ τοῖς ποιηταῖς ἐπὶ φιλίᾳ βε- βοημένων;

ὁ δὲ ἄνθρωπος ἐκεῖνος, ἀφ’ οὗπερ ἧκον, οὐ διέλιπε βάλλων· εἰ δὲ οὐκ ἐπήγνυτο τὰ βέλη, ἀλλ’ ἦν τὸ τοῦ Αἴαντος σῶμα κρεῖττόν τοῦ σιδήρου, χάρις Ἡρακλεῖ καὶ τῷ τοῦ Πόντος δέρματι.

αἰσχυνόμενος οὖν οὗτος ὁ τοξότης, ὅτι τοῖς σοῖς ἐπὶ τὸν οὐκ ἀδικοῦντα ἐχρῆτο, ζητῶν ἀμυνομέ- νου σχῆμα πλάσας αἰτίαν ἐγκαλεῖ βοὴν τινα ἐμὴν ἐπὶ τῇ κεί- νου πρὸς τὸν Ἑρμογένην εἰσόδῳ.

τὸν δὲ ἐμὸν οἶσθα σὺ περὶ ταῦτα τρόπον, καὶ εἴ τι τῶν τοιούτων ἐμὲ δύναται δάκνειν. σκῆψις ταῦτα, ὦ γενναῖε, τὸ δ’ ἀληθές, ἔταξεν αὑτὸν ἑτέρωθι, τὴν τάξιν δὲ ἐπαινεῖν οὐκ ἔχων τοῦ μὴ γενέσθαι μετ’ ἐμοῦ 1 Vii α', ρνδ'. Va β'. οζ'. Vo β', οζ'. S ε, ς'. Vi σπζ'. W ιθ'. νρ'. D ρλ' 2 Sievers 224. Seeck 244. 367. Silomon 36 8 Eubulus? cf. Sievers 69. 71 10 Plat. conv. p. 219 E. cf. t VI 179,9. Richt- steig 31. cf. ad ep. 1433. Salzmann 16 14 Seeck 173 4 φροντίσι W 5 προσγενήσεται scripsi προσγενήση V Va Vo sed in hoc γένηται e γενήσῃ m3, S sed in hoc προσ del, Vi Wolf γενήσῃ W Vind sed in hoc νήσῃ del et νοιτο suprascr, D | μηδὲ μίαν Vi μὴ δὲ μίαν D 7 ἀφήσεις D | τοῖς 8 ἀφοῦπερ Va | ἥκων V sed ν eraa ἧκον Va ἧκεν sed ε in lac 1 litt inser m2 ἥκω D 9 διέλειπε S 10 τοῦ del rubr S 11 οὗτος Vo sed τος inser m3 inser S om V Va Vi 12 τοιούτοις W | οὐκ om VaVi inser Vo3 S 13 ἐγκαλεῖ reposui e libris ut coni Re ἐγκαλεῖν Wolf sed corr Add 861 | ἐμὴν om W Vind | κείνου V Va 15 τὰ τοιαῦτα W Vind D δάκνειν V sed ει corr m5 16 αὐτὸν V Va Vo Vi D Wolf 17 δ’ Wolf τὴν αἰτίαν ἀποδιδοὺς κακῷ τὸ κακὸν ἰᾶται.

ἐγὼ δὲ οὕτως εἰμὶ πρᾷος καὶ οὐκ ἐψεύσω, ὥστ’ αὐτῷ τὸν μὲν ἕτερον τῶν υἱέων ἐπένθησα, τὸν δὲ ὄντα, καὶ εἴη γε, Ζεῦ σῶτερ, τά τε ἄλλα φιλανθρώπως ὁρῶ καὶ πρὸς τὰς ἐπιδείξεις τῶν λόγων μόνον τῶν ἐκεῖθεν καλῶ καίτοι γε ὑπ’ ἀμφοῖν ὑβρισμένος, εἰ δὲ βούλει, παρὰ τοῦ πατρός.

τοῦτον γὰρ ὁ σοφὸς Θεό- δοτος ἔχοντος μὲν τὴν ἀρχὴν Στρατηγίου κοινωνὸν ποιεῖ, καὶ τουτὶ ἤνεγκα, πῶς οἴει; μεμφομένου τοῦ θείου· λήξαντος τῆς ἀρχῆς πάλιν ἐκείνου μόνου ποιεῖ.

καὶ τοιοῦτος εἰς ἡμᾶς φανεὶς ὅτι μὴ στεφανοῦται παρ’ ἡμῶν, ἀγανακτεῖ. ἀλλὰ καὶ τοῦτό γε, ἢν κελεύῃς, ποιήσομεν ἐκεῖνον μὲν εἰδότες, σοὶ δὲ ἀπειθεῖν οὐ τολμῶντες.

Ἀλλ’ ἐγώ σοι παρὰ τοῦ Δημοσθένους λαβών τι περὶ τουτουὶ διαλέξομαι Βάσσου. οὗτος τοίνυν, Ἀνδρόνικε, πένης μέν ἐστιν, οὐ πονηρὸς δέ γε.

οὗτος μέντοι Φοῖνιξ ὢν καὶ διὰ πάντων ἥκων πόνων ἕστηκε νυνὶ λόγον τε κομίζων καὶ φασκώλιον κενόν, ὅπως τὸν μὲν εἴποι, τὸ δὲ ἐμπλήσαι.

σοὶ δ’ ἄμφω πρέπει, τὸν μὲν δέξασθαι, τὸ δὲ μικρὸν ὂν ἐμπλῆσαι. μέγα δὲ τούτῳ καὶ τὸ μικρόν, ὥστε τοὺς μὲν εἰσοίσοντας οὐκ ἀνιάσεις, τὸν δὲ ληψόμενον ὀρθώσεις.

ὃς ἧκε μὲν ἐκ Δα- μασκοῦ παρ’ ἐμὲ πτωχός, λόγων ἐπιθυμητής, ἀκούων δὲ Αἰ- σχύλου λέγοντος ἐκ τῶν πόνων τίκτεσθαι τὰς ἀρετὰς βροτοῖς ὕπνον φυγὼν καὶ θεαμάτων ἡδονὰς βλαβερὰς νομίσας τε τοὺς 4 Vii α', ρνς'. Va β', οθ'. Vo β', οθ'. S α', ςη'. Vi (ροδ'). Vind νγ΄. Mor. Lib. opp. t. II p. 575 (e cod. Skoklosteriano cf. ad ep.123) 5 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 368. Silomon 36 6 Dem. adv. Eubul. § 46 p. 1312,28 7 Seeck 96 14 cf. ep. 348. 699. Aesch. fr. 340 N2 (immo vero Pseudophocyl. 163 [151]. cf. ad t. VIII 96, 14) 1 κῦρον D cf. ep. 152. 1071 6 λαβὼν τί V Vind λαβόντι Va Vo sed in hoc o in ω corr m3 7 βάσου V Va Vo | ὃς S sed οὗτος τοίνυν in marg | τοίνυν om V Va S Vi Mor inser Vo3 8 νιξ Vo 9 νῦν Vi Mor 9 λόγον — 10 ἐμπλήσαι praemissis verbis φασκώλιον δερμάτινόν τι πηρίδιον Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῇ citat Thomas Mag s. v. φάσκαλος p. 380,15 R 10 εἴπη V Vi Thom Mor | δ’ Va Vo Wolf | μικρὸν ὂν post δὲ Thom V Vi Thom Mor Gothofr Not ἐμπλῆσαι Va 11 δὲ V Vo Vi Mor 12 μετὰ δὲ τοῦτο Mor 13 ἀνιάσεις V sed ς in ras ἀνιάσει Vi Mor | καὶ ante τὸν Vo sed del m3 | τὸν ληψόμενον Mor | δὲ om VaVo sed in hoc inser m3 | ὀρθώσει V Vi ὣς ἥκει Mor 14 παρ’ ἐμὲ om Vind | ἀκούω Vi | 15 τὰς reposui e libris om Wolf περὶ λόγους ἱδρῶτας μέθης ἡδίους καὶ ταπεινὸν οὐδὲν οὐδὲ αἰσχρὸν ἀναγκασθεὶς ἀχρηματίᾳ ποιῆσαι πρὸς τοσοῦθ’ ἥκει τῆς τέχνης, ὥστ’ ἤδη καὶ περὶ τῶν σῶν καλῶν ἔχει τι φθέγ- ξασθαι σύμμετρον μὲν ἴσως οὐδέν, ἔχει δ’ οὖν τι τοιοῦτον ὃ κἂν ἐπαινέσαι τις.

ἀλλὰ σὺ καὶ Δαμασκῷ καὶ ἐμοὶ χάριν διδοὺς κοὶ πολὺ πρότερον τῷ διδόντι λόγους θεῷ καὶ λογισά- μενος ὅτι σοι τὸ ἄρχειν ἀπὸ τῶν λόγων ἀπόπεμψον ἡμῖν τὸν Βάσσον μετὰ βελτίονος μὲν ἐσθῆτος, ἱλαρωτέρου δὲ τοῦ προσ- ώπου καὶ διὰ τῶν αὐτῶν τῷ μὲν βοήθει, τοὺς δὲ ἄλλους ἐπὶ τὴν παιδείαν παρακάλει.

Λέλυται τὸ ἀμφίβολον καὶ οὐκέτι σοι διττὸς ἀφικνεῖται λόγος, ὧν ὁ μὲν ἔφασκε τὸν πάντα ἄριστον Ἐλπίδιον ὡς ὁμᾶς, ὁ δὲ ὡς ἡμᾶς πορεύεσθαι. ἀλλ’ ὁ μὲν ἐν τῇ ἡμετέρᾳ νῦν, περὶ δὲ σοῦ δίδωσιν ἐλπίζειν, ὡς καὶ αὐτὸς ἴσῃ παρ’ ἡμῖν δῶρόν τι τοῦτο οὐ μικρὸν ἐμοί τε καὶ σοὶ διδούς, εἰ σὺ μὲν ὄψει τοὺς υἱεῖς, ἐγὼ δὲ σέ.

ἔμελλον μακρὰν ποιεῖν τὴν ἐπιστολήν, ἀλλ’ ἡ τῆς συνουσίας ἐλπὶς ἐκώλυσεν.

Οἱ μὶν παῖδες οἱ Λολλιανοῦ πλέουσι, πλέουσι δὲ κὰτ ἐμπορίαν εἰς Σινώπην.

ὁρμιζομένοις τε οὖν παρ’ ὑμῖν βοή- θει καὶ πρὸς τοὺς ἐν Σινώπῃ φίλους ὑπὲρ αὐτῶν γράφε τό τε οἰκίδιον εἰ πωλοῖεν, πάντα ἐπισκόπει καὶ μήτε τούτους ὑπ ἄλλων μήθ’ ὑπὸ τούτων ἡμᾶς ἔα παρακρουσθῆναι.

Εἰ μὴ σφόδρα ὑμῖν ἐπιστεύομεν, οὐκ ἂν οἰκέτην καὶ 10 πλοῖον εἰς Σινώπην ἐξεπέμπομεν. οὐ γὰρ ἀγνοοῦμεν ὡς ὑμεῖς ἡ πόλις, κἂν συλλαμβάνητε, πάντα ἐξ οὐρίων θεῖ, κἂν ἀντικρούσητε, — βλάσφημον δὲ οὐδὲν <ἐν> ἐπιστολῇ γράφω. ἀλλ᾿ ὦ γενναῖα θρέμματα, νῦν κομι- δήν. καὶ γὰρ εἰ μικρὰ τὰ παρ’ ἡμῶν εἰς ὁμᾶς, ἀλλ’ ἅ γε εἴ- χομεν.

Νῦν ἡμῖν ἀκριβῶς ἀποδημεῖς, ὅτε καὶ τὸν τὰ σὰ μι- μούμενον ἔχεις λαβών. τὰ γὰρ δὴ σὰ πολλοὶ μὲν ἐπαινοῦσι, 1 Vii α', ρνγ'. Va β', π(??) Vo β', πα 8 VII α΄, ρνθ΄. Va β', πβ. Vo β', πβ. D ρ' 17 VII α΄, ρξ΄. Va β΄, πγ. Vo β΄, πγ. S β΄, πζ 2 Seeck 4. 301 368 9 Seeck 142. 155. 368 12 Salzmann 55 14 Plat. Phaedr. p. 261 A | ΙΙ. θ 186 18 Sievers 83 78. Seeck 244. 368 3 Λολλιανοῦ scripsi λωλιανοῦ V λαιλιανοῦ Va Vo Wolf 5 τότε libri Wolf 6 „οἰκίδιον suspectum. num τό τε οἰνάριον εἰ πω- λοῖεν πᾶν (vel πάντως), ἐπισκόπει?“ Re 12 καὶ D | ται et 13 ἀντικρούσηται libri sed ε supra αι Vo3 | θεῖν 13 ἐν inserui om libri Wolf 14 τὴν inserui om libri Wolf | κομιδῆι Vo sed ὴν delet κομιδὴ D 15 ἀλλάγε D | ἅγε V α in ras m5 μόνος δὲ ὁ καλὸς Παλλάδιος πρὸς τῷ θαυμάζειν καὶ μέτεισιν, ὥστε οὐ δοκεῖς ἐκλελοιπέναι τὴν τοῦ συναγορεύειν χώραν τῶν τοῦδε φαινομένων λόγων. οὕτως οὗτος ἀντὶ σοῦ τοῖς δεομέ- νοις γίγνεται.

ἀλλὰ κἀκεῖνο μέντοι μιμουμένου τὸ χαίρειν τε ἡμῖν, ὥσπερ καὶ σύ, καὶ συμπράττειν ἡμῖν οἷα σύ. καὶ γέγονε δή μοι μετὰ λύπης τὸ κέρδος. ἐν γὰρ τῷ φιλεῖν ἔχειν οἴων ἀπεστερούμην οὐκ ἔχων μανθάνω.

σὺ δ’ αὐτὸν μὴ καθ’ Ὅμηρον ἐθέλοντα πέμπειν, οὐ γὰρ ἔστιν ὅτε πέμψεις, οὐ γὰρ ἐθελήσει, ἀλλὰ καὶ ἄκοντα κινεῖν, ὡς οὐ μικρὸν ἐμοὶ σοῦ γε ἀφεστάναι διὰ τὴν ἀρχήν.

Ἀλλ’ εἰ καὶ ἀπόντος ἠμέλεις τοῦ τῆς γυναικὸς ἀδελφοῦ τά τε ἄλλα καὶ οὐδὲ ἐπιστείλας, νῦν γε ἃ πρὸς τοὺς τοιού- τοὺς ποιεῖν ἄξιον ποίει. ἴσως μὲν γὰρ καὶ τοῖς ἦττον ἀγαθοῖς προσεκτέον διὰ τὴν ἀνάγκην τῆς κηδείας, ὁδὶ δὲ ὑμᾶς, ἵνα μηδὲν εἴπω μέγα, καίτοι γε ἐξῆν, οὐκ ἂν καταισχύνοι.

ἀκού- ων δέ σοι κράτος εἶναι ἐν τῷ βουλευτηρίῳ μᾶλλον ἀπὸ τοῦ λέγειν ἢ τῶν ἀναλωμάτων χαίρω μέν, ὅτι κρατεῖς, ὅτι δὲ οὐ 11 Vii α', ρξά. Va β', πδ'. Vo β', πδ' 1 Seeck 229 8 Od. ο 74 cf. ep. 130. 192 12 Seeck 284. 368 1 τῷ scripsi e V Vo S ut coni Gothofr Not et Re τὸ Va Wolf | καὶ abreptum Vo 5 καὶ ante ἡμῖν VaVo S Wolf delevi cum Re | καὶ σὺ inser Vo4 | σύ. καὶ om Va 6 „non videtur integra sententia quae talis potius exspectetur ἐν γὰρ τῷ φιλεῖν ἐκεῖνον τὴν ἀπουσίαν σου παραμυθούμενος, οἴων ἀπεστερούμην vel sic ἐν τῷ γὰρ φιλεῖν ἐκεῖνον ἔχειν οὐκ οἴων ἀπεστερούμην, οὐκ ἔχων μανθάνω (postquam vel illum quo- que amisi, iam intelligere coepi, quanta bona amiserim)“ 10 γε scripsi e VS μὲν Va με Vo Wolf 13 ἀπόντος] „sen- tentia flagitat πρότερον aut τέως“ Re 19 κρατεῖν Va καὶ αὐτὸς ἡμῖν ταῦτα μηνύεις, ἄχθομαι. καὶ γὰρ τὰς τῶν Ὀλυμπιονικῶν νίκας ἥδιον παρ’ αὐτῶν ἀκούειν τῶν ἐστεφα- νωμένων.

Ἐγὼ μάντις μὲν οὔκ εἰμι, δυναίμην δ’ ἂν ἔνια τῶν μελλόντων λογισμῷ προορᾶν. καὶ νῦν τοίνυν ὁρῶ καὶ προλέ- γω πολλὰ ὑμῖν ἔσεσθαι, σοί τε καὶ τῷδε, παρ’ ἀλλήλων ἀγαθά. καὶ γὰρ βουλήσεων καὶ πόνων καὶ ἔργων κοινωνήσετε καὶ τοὺς οὐ ταῦτα περὶ ὑμῶν προσδοκῶντας ἐκπλήξετε, προσθήσω 10 δὲ ὅτι καὶ ἀνιάσετε.

πόθεν οὖν μοι ταῦτα ἔπεισι λέγειν; ἐκ τοῦ μηδὲ ἐν οἷς φιλονεικεῖτε πρὸς μηδὲν ἀνήκεστον ἐξα- χθῆναι, ἀλλὰ γενέσθαι τὴν στάσιν ἐκείνην μίμησιν στάσεως ἐν παιδιᾷ μᾶλλον ἢ στάσιν. τίνες δὴ ἔσεσθε συμπνέοντες, οἵ γε μηδὲ τοῖς συγκρούουσι πάντα κεχάρισθε;

ἀλλ’ ὑπὲρ μὲν 15 τούτων ἐπιστελεῖτέ μοι τὴν μαντείαν ἐπαινοῦντες, σὺ δ’ οὔτε ἐπιστέλλων λυπεῖς οὔτ’ ἤδη καταστήσας ἑαυτὸν εἰς ὁδόν τινα βίου. τοῦ δὲ ἔτι φέρεσθαι δεῖγμά μοι τὸ τοὺς παῖδας ἔτι παρ’ ἡμῖν μένειν.

Οὐκ ἦμεν ἡμῶν αὐτῶν, ὅτε ἡμῖν ἐπεδήμεις, ἀλλ’ ὁ και- ρὸς ἐκεῖνος τεθορυβημένους ἤλαυνε τὰ μέγιστα καὶ κάλλιστα καἰ τιμιώτατα τὰ μὲν ἤδη παραιρούμενος, περὶ δὲ τῶν τὸν ἴσον ἐπιφέρων φόβον.

ἀλλ᾿ οὐδὲ νῦν γε ἐν τοῖς εἰωθόσιν ἐσμέν, εἰ καὶ δοκοῦμεν· τὸ γὰρ ὀδύρεσθαι καὶ στένειν οὐκ ἦν τῶν εἰωθότων, ἡμεῖς δὲ ἐν τούτοις. διαφέρει δὲ τοσοῦ- τον, ὅσον νῦν μὲν τοῖς φίλοις ὁμιλοῦντες τοῦτο ποιοῦμεν, τότε δὲ οὐδὲ ὁμιλεῖν ἐξῆν.

εἰ οὖν τι παρώφθη τῶν πρὸς σὲ καὶ οὐ προσειπὼν ἀπεδήμησα, τοῦ πνεύματος τοῦτο τίθει τοῦ τότε βιαζομένου πάντως. ἤδη δὲ καὶ πλωτῆρες ἄκραν ἱερὸν ἔχουσαν, οὗ θύειν εἰώθεσαν, παρέπλευσαν οὐκ ἀποβάν- τες κωλυούσης αἰγίδος.

πρὸς μὲν οὖν ἄλλον πολλῶν ἂν ἐδέησέ μοι λόγων δεικνύναι πειρωμένῳ καιροῦ δύναμιν, σὺ δὲ μυρία μὲν ἐν πλάσμασιν, οὐκ ὀλίγα δὲ ἐπ’ αὐτῆς τῆς ἀλη- 1 Vii α', ρξγ'. Va β', πς'. Vo β', πς'. S δ', λ'. Vi σπη'. W κ΄. Vind νδ΄.D ρλα 2 Sievers 71 not. 49. Seeck 57. 368 3 ὅθ᾿ S W Vind Wolf | ὑμῖν ἐπεδημοῦμεν coni Re 5 παραιρούμενος praemissis verbis παραιρεῖσθαι· τὸ πορασύ- ρειν ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus epim. p. 34, 23 et 83,23 ed. Lindst. 4 καὶ κάλλιστα om Lacap 5 τιμία Lacap 83 | τῶν post τιμιώτατα Lacap 34 6 φόβων Va | εἰωθόσι Va sed των in σιν corr m4 7 ἐσμέν — 8 εἰωθότων om V Va Vo Vi D in marg inaer S 8 δὲ(1) om V Va Vo Vi D 10 οὐδ' Vi Wolf | τι inser V5 | προσὲ Vi 12 scripsi e VD βιαζομένου· πάντως Va Vo S Vi W Vind Wolf | πάντως W sed ς add m2 | ἤδη om W | δὲ inserui sed in hoc eras, S sed ante ἤδη, D om Vi W Vind Wolf | D 13 οὗ VaVo sed ex οὐ corr Va4 Vo3 | εἰώθεισαν W 14 κωλυούσης τῆς καταιγίδος S 15 λόγων inserui e VD om Va Vo S Vi W Vind Wolf | σὺ — 16 πλάσμασιν om 16 δὲ(2)] δ’ Vind θείας τοιαῦτα φιλοσοφεῖς, διδάσκοις δ’ ἂν μᾶλλον ἢ περὶ και- ροῦ μανθάνοις. διόπερ σοι τὴν ὡς ἐδόκουν ῥᾳθυμεῖν ἀπολο- γίαν ἀφίημι, κἂν ἐγκαλῇ τις, λύε

περὶ δὲ τοῦ νεανίσκου τοῦδε τοῦ σοῦ πολίτου τί ἄν σε παρακαλοίην; καὶ γὰρ ὧν ἐστι καὶ οἷός ἐστιν οἶσθα καὶ ταῦτα εἰδὼς οὐκ ἀνέξῃ πλείω παρ’ ἄλλου τὸν ἑταῖρον εὖ παθεῖν.

Ὅτι μὲν ἔμελλες ὡς ἥδιστα τὸν χρηστὸν ὄψεσθαι Παλ- λάδιον καὶ μηδὲν ἐμοῦ γράφοντος, εὖ ᾔδειν. τούς τε γὰρ νό- μους μεθ’ ὧν ἄρχεις καὶ τοὺς λόγους ἐν οἷς ζῇς παρ’ αὐτῷ ζητῶν εὑρήσεις.

ἀλλὰ ταῦτα μὲν καὶ παρ’ ἄλλοις, ἡ δέ γε τῶν ἠθῶν χάρις καἰ τὸ τῶν τρόπων ὁμιλητικὸν καὶ τὸ οἷς συγγένοιτο, τούτους εὐθὺς ἕλκειν καὶ τὸ ἀπούσης μὲν ἑορτῆς αὐτὸν ἑορτὴν εἶναι καὶ μόνον, παροῦσαν δὲ μείζω ποιεῖν, ταῦτα ἴσως μὲν οὐκ ἐν ἄλλῳ, πάντως δὲ οὐκ ἐν πολλοῖς.

διὰ μὲν δὴ ταῦτα καὶ φεύγοντα ἂν διώκοις καὶ οὐχ ὅπως προσ- ιόντα ἀπωθοίης. ὥστ’ οὐδὲν ἴδει γραμμάτων τῶν ποιησόντων φιλίαν, ἀλλ’ ἐπειδὴ καὶ χρήσῃ φανέντι καὶ χρώμενος ἑπαινέ- 7 Vii α', ρξδ'. Va β', πζ'. Vo β', πζ'. S ε', νγ'. D ρα'. Burn (= Burn. 75) υιε΄. Laur (= Laur. 57. 47) σπ' 8 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 368. Silomon 36 9 Seeck 229 IX 17 II. χ 199. Theocr. id. XI 75. Plat conv. p. 221 C 1 φιλοσόφει VaVo sed όφει in οφεῖς corr Va4, in οφεῖ Vo3, Vi 2 δι’ ὅπερ D | ῥαθυμεῖν libri Wolf 3 λῦε V 5 W Vind Wolf | παρὰ VaVo W Vind Wolf 6 τῶν Vi 15 τὸν—μόνον om V Va Vo S D servaverunt Laur Burn 16 ἴσως μὲν scripsi e Burn μὶν ἴσως Vo sed μὲν inser m4, Wolf ἴσως reliqui libri 18 ἀπωθοίης scripsi ἀποθεῖς V ἀπωθεῖς VaVo sed in hoc α ex εὑ corr m3, S ἀπωθῇς D Laur Wolf ἀπο- θοίης Burn | ὥστε Wolf 19 Χρύση Laur | ἐπαινέσῃ σεις Wolf σεῖς τὸν ἄνδρα, συνεφάπτομαι τοῦ πράγματος, ὅπως μοι χάριν εἰδῇς, ὅταν αὐτὸν ἐπαινῇς.

Ὑμῶν τε ὁ καλὸς διέστηκε Βάκχιος ἐμοί τε οὐχ ἄξιον συγγεγένηται τὸ δὲ αἴτιον, τὸν μὲν οἴκοι κατέσχεν ἕλ- κος, ἐμὲ δὲ τὰ τῆς τέχνης, οἶσθα ὁπόσα ὄντα, κωλύοντα εἶναι ἐλεύθερον, καὶ προσεγένοντο δὴ φροντίδες διὰ τοὺς <οὐκ> αἰδουμένους τὰ δόξαντα τῷ θείῳ. πάνυ γοῦν αὐτὰ κινεῖν ἐπιχειροῦσιν.

αὐτὴν μέντοι τὴν ἡμέραν, ἐν ᾗ τὸν ἑταῖρον εἶδον, ἀντὶ πολλῶν τε καὶ μάλα λευκὴν ἤγαγον ἀκούων τοὺς ἐν τοῖς πότοις ἀγῶνας τοῦ μέλανος καὶ ὅπως διὰ τοῦ ζωμοῦ τὸν οἶνον ἐζήτησεν. ἀλλὰ μήτ’ ἐκεῖνος παύσαιτο πίνων μήτε σὺ γράφων, ὃς τοῦτο μέγιστον εἴργασαι τὸ μεθ’ ἡσυχίας στῆ- σαι τὸ τρόπαιον.

Ἀλλ’ οὐδὲν τῶν παρὰ σοῦ μικρόν, ἐπεὶ καὶ παρὰ σοῦ. ταυτὶ δὲ τὰ ἥκοντα καὶ μεγάλα τῷ γε τὸ μέγεθος κρίνοντι τῇ ἡδονῇ. καὶ δῆλον ὡς πάλαι τὸν Πέρσην εἱστία τούτοις ἡ ὑμε- τέρα μέρος οὖσα τῆς ἀρχῆς. εἰ δέ γε ἥδε μὲν ἦν τῶν Ἑλλή- νων, τοῦ Περσοῦ δὲ ἐκεῖνα, ἔπειτ’ ἐκεῖνος ἐγεύσατο τούτων. δοκεῖ ἄν μοι στρατεῦσαι ἐπὶ κτήσει τῆς ὑμετέρας μᾶλλον ἢ ἐπ’ Ἀθήνας ὑπὲρ τῶν σύκων.

ἀλλ’ ἔστω γε, εἰ βούλει, τῇ φύσει μικρά, τὸ γὰρ μέγεθος αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ πέμποντος, καὶ οὐ δι’ ἐκείνην μικρὰ μᾶλλον διὰ τοῦτον μεγάλα.

ὅτι δὲ οὕτω φρονῶ, πέπομφά σοι καὶ αὐτὸς δύο λόγω τῶν ἐμῶν, καλὼ μὲν ἥκιστα, σοὶ δὲ οὐ δόξοντε κακώ· τοιοῦτον ἡ φιλία.

Μάρης ὁ θαυμάσιος καὶ συμφοιτητὴς ἡμῖν γεγένηται καὶ διδάσκαλος, αὐξηθεὶς γὰρ ἀπ’ ἐκείνου πρὸς τοῦτο ἦλθε, καὶ δύο τούτοις <τοῖς> δικαιώμασι τῷ μὲν ὑπάρχει τὸ τάττειν, ἡμῖν δὲ ὑπηρετεῖν ἀνάγκη.

μέλει δὲ τούτῳ Ζή- νωνος, ὁ δέ ἐστι τῶν περὶ τὸν ὕπαρχον καὶ νῦν ἥκει παρὰ σὲ εὖ τε πράξων, εἰ τοῦτο βούλοιο, καὶ μὴ βουλομένου τοῦτο, θάτερον δὲ οὐκ ἔρα, ἀλλ’ οἶδ᾿ ὅτι βουλήσῃ τὰ βελτίω μένος τε τοὐμὸν ἐν λόγῳ κἀκεῖνον αἰδούμενος ὃν καὶ ἐγώ.

Ἔδει μὲν καὶ νῦν ὑπὸ σῶν κεκινῆσθαι Τιτιανὸν γραμ- μάτων, νῦν δ’ ἔοικεν ἀληθὲς εἶναι τὸ λεχθέν, ὡς ἀρρώστως ἔχεις. εἴρηται γάρ, ἀλλὰ θεοῦ γε διδόντος ὡς καὶ ἀνέστης, εἴρηται. δεῖ γάρ σε τῶν τε ἄλλων εἵνεκα σώζεσθαι καὶ ὅτι πολλοὺς ἡμῖν τῶν λιμένων προσέχωσε τὸ δαιμόνιον καὶ οἷς θαρροῦμεν ὀλίγοι

τῶν δὲ ὀλίγων ὅτιπερ κεφάλαιον οὗτος, ὃς καὶ τῶν ἐν λόγοις ὅτιπερ κεφάλαιον. πάντως δέ, εἰ σαυτὸν οἷσθα, οἶσθα ὃν λέγω

ὁ μὶν οὖν υἱὸς ἥκει σὲ κουφιῶν, ἐγὼ δὲ αὐτὸν νῦν μὲν ἤπειγον θεῖν, νῦν δὲ κατεῖχον τὸ μὲν εἰς σὲ βλέπων εἰδώς, ὅτι σε ποιήσει ῥᾴω φανείς, τὸ δ’ ὅπως 1 Vii α', ρο'. Va β', (??)γ'. Vo β', (??)γ'. D σκδ α', ροα'. Va β', (??)δ'. Vo β', (??)δ' 2 Seeck 71. 369 6 Seeck 315 12 Sievers 277. Seeck 45. 639. 13 Seeck 43 17 Her. II 99,1 18 et 19 Eupol. Dem. fr. com. II 458,93 M. I 280,93 K apud Flut. Per. 3,4. cf. epp. 185 p. 171,9. 666. 823 3 μάρις Va D 5 τοῖς inserui cum Re om libri Wolf | δικαιώμασιν Va | τὸ] τῶ Va 7 ἐστιν Va 14 δὲ V sed in corr m4 | ἀρώστως ἔχοις Va πλείω προσλάβοι. καὶ γάρ ἐστι τῶν ἐν ταῖς καλουμέναις με- λέταις θηγομένων καὶ πολλὰ ἐν οὐ πολλῷ μεμαθηκότων χρό- νῳ.

ἀλλ’ ὅμως ἐνίκα τὸ σόν, καὶ ἔπεμψα τὸν παῖδα παρα- μυθίαν εἰς τὰ παρόντα. ὁ δέ σε διπλῆ θεραπεύσει, τοῦτο μὲν ὡς πατέρα, τοῦτο δὲ ὡς παιδευτήν.

Τὸ μὲν πρῶτον οὐκ ἦν ἡμῖν εἰδέναι, ποῦ ποτε ὢν τυγ- χάνεις, ἀλλ’ ὅτι μὲν ἐν τῇ ποταμὸν ἑκατέρωθεν ἐχούσῃ, Τί- γρητα μὲν ἐνθένδε, Εὐφράτην δὲ ἐνθένδε, τοῦτο οὐκ ἦν ἀγνο- εἰν· ταύτης δὲ ἐκείνης ὅπου τοῦτό γε καὶ τὰς αὐτόθι πό- λεις ἐλάνθανε διὰ τὸν οὐδαμοῦ καθήμενον ἀετόν.

εὐχόμην δή σε τῆς πλάνης ἀπαλλαγέντα στῆναι μικρόν, ὅπως γένοιτο πορεύεσθαι ταῖς ἐπιστολαῖς, ὃ δὴ καὶ γέγονεν. ὡς γὰρ ἀνέ- πνευσας, ἐπέστειλάς τε καὶ πρὸς ἐπιστολὰς ἐγείρεις, καὶ οὐ φή- σεῖς γε τὸ παρελθὸν ἔτος κατὰ τὴν παροιμίαν εἰς γράμματα γενέσθαι βέλτιον τοῦ νῦν.

ὃν δὲ ἔπεμψας ἐπὶ ἰατρικὴν νέον διδασκάλῳ Θάλλω χρησόμενον, οὔπω ἔσχον ἰδεῖν. ἢ γὰρ οὐχ ἧκεν ἢ οὐδὲν ἡμῶν οἴεται δεῖσθαι.

Σέβων ἐστὶ μὲν Κρής, προσήκει δέ τι κατὰ γένος τού- τοις ὧν ἄρχεις. ἔστι γὰρ ἀπόγονος τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων, οἳ ἀπὸ τῆς Εὐρώπης ἐγένοντο τῷ Διὶ κομίσαντι τὴν παρθένον ἀπὸ Φοινίκης διὰ θαλάττης εἰς Κρήτην. γέμων δὲ μαθημά- των, ἃ καὶ αὐτὸς ὁμιλῶν τε καὶ πειρώμενος εὑρήσεις, οὐ μᾶλ- λον τὴν γλῶτταν ἢ τοὺς τρόπους ἀγαθὸς ὑπὸ τῆς παιδεύσεως γεγένηται.

κοὶ δὴ καὶ τόδε τῆς παιδείας· ἀνέῳξε γὰρ ξένοις τὴν οἰκίαν καὶ πολλοὺς ἐποίησεν ἐπιλαθέσθαι τῆς οἰ- κείας καὶ πρὸ τῶν οἰκείων τὸ τοῦδε ποιήσασθαι.

δέχεται δὴ κατάραντα καὶ Φοίνικα ἄνδρα, ἀδελφὸν Εὐσεβίου τοῦ ῥήτορος ὃν πέμψαι μὲν εὔχετο σῶν, παρόντα δὲ ἐθεράπευσεν, ἀπελθόν- τα δὲ ἐπένθησε τά τε ἄλλα χρηστὸν ὄντα καὶ περὶ τῆς οὐσίας ἀξίως ἐπαίνου βεβουλευμένον.

ἀφεὶς γὰρ πονηροὺς ἀδελ- φοὺς πρός τε τοὺς ἄλλους καὶ πρὸς αὑτὸν ἔδωκεν ἀνδρὶ γεν- 1 Vii α', ρογ'. Va β', (??)ς'. Vo β', (??)ς'. S δ', λβ'. Vi σ(??). νς'. D ρλβ' 2 Sieves 83 not. 76. Seeck 71. 369 3 cf. ep. 306 4 Plat. Min. p. 318 D 12 Seeck 142 13 Od. o 74 cf. ad ep. 179 2 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀνδρονίκῳ) S Vi Vind 3 καταγένος Va 4 ἄρχει :/. Va 6 τῆς ante Φοινίκης et ante θαλάττης Vind Wolf delevi 8 ἀπὸ Vind 9 ἀνέῳξε — 10 οἰκίαν praemissis verbis ὅτι δὲ καὶ τὸ ἀνέῳξε κάλλιστον Ἀριστοφάνης καὶ Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῆ τῇ Σέβων ἐστὶ μὲν Κρὴς citat Thomas Mag. s. v. ἀνέῳγεν p. 31,10 R γὰρ inserui e V Va Vo S Vi D om Vind Wolf 10 οἰκείας scripsi e V Va sed in boc ει ex ι corr m3, Vo Vi D ut coni Re οἰκίας S Vind Wolf 13 πέμψαι reposui e libris πέμψας Wolf ὁ πέμψας μὶν εὔχετο πέμψαι παρόντα δὲ ἐθε- ράπευσεν οὕτος Re 14 ἐπένθησεν Va | χρηστὸν om Vind Ι inserui e V Va Vo S Vi D om Vind Wolf 15 ἐπαίνου om Vind 16 πρός] πρός εἴς Vo εἴς Va Vi VInd | πρὸς in ras V4 om Vi | γρ ἑαυτόν ἐαυτὸν Va Vo Vi Vind αὐτόν S | αὑτὸν post ἔδωκεν Vind et inser S delevi αὐτὴν (sc. οὐσίαν) Re | ἔδωκεν– 177,1 in marg Vind ναίῳ πρός τε τοὺς ἄλλους καὶ πρὸς αὑτόν. οἱ δὲ ἐχρήσαντο νῦν πολλῇ κατὰ τῶν διαθηκῶν ἀναισχυντίᾳ. καὶ ἅμα γῦπες ἕτεροι πολλοὶ πολλαχόθεν ἐφέροντο, οὓς Σέβων ἀπεσόβησεν.

ἀλλ’ οὗτοί γε πάντων εἰσὶ χαλεπώτατοι νικῶντες ὥσπερ οἱ Σκύθαι, φεύγοντες γὰρ νικῶσιν. ἀλλ’ ἐκείνοις μὲν τὸ ἐπ’ ἀμα- ζῶν οἰκεῖν τοῦτο παρεῖχε, τούτοις δὲ ἡ τῶν ἀρχόντων τῶν μὲν νωθεία, τῶν δὲ ἑτέρα κακία. οὓς χρῆν ἀγανακτεῖν ὥσπερ αὐ- τοὺς ἀδικουμένους, οἱ δ’ ἐκάθευδον, Ἐλπίδιός τε ὁ Ἀριστεί- δης καὶ Ἀνδρόνικος ὁ Φωκίων.

ἀλλ’ ἄρτι δὴ μῦς πίττης. σὺ γὰρ δὴ αὐτοὺς ἐκ τοῦ σκότους πρὸς τὸ φῶς ἑλκύσεις τῶν τε δικαίων εἵνεκα καὶ νομίσας δεινὸν τοὺς μὲν οἴκοι καθη- μένους τρυφᾶν ἀνδραπόδων οὐδαμῇ βελτίους, Σέβωνα δὲ τὸν τῶν Ἑλλήνων ἄκρον ἐπ’ ἀλλοτρίας ἔτη τέτταρα ἀλᾶσθαι γυναικὸς οὔσης αὐτῷ καὶ παίδων.

εἰδότι <δ᾿> ἂν τὸν περὶ ταῦτα πόθον, δι’ ὃν ὥρμησε πολλάκις ῥίψας τὴν δί- κἠν ἐπανελθεῖν, ὑφ᾿ ἡμῶν δὲ κατεκωλύθη τὸν ἐλεούντων, εἰ τοὺς ἐχθροὺς αἰσθήσεται τὰ αὑτοῦ καρπουμένους 5 Plat. Lach. p. 191 A 8 Seeck 71. 169. cf. t. I 478,4; II 437, 15 9 Corn. Nep. Phoc. 1 | Dem Polycl. § 26 p, Salzmann 83 1 προς (2)] εἰς D 2 τῇ ante νῦν V Va Vo sed in hoc del m4, S sed del, Vi καὶ Vind D Wolf delevi | „videtur deesse aut saltem subaudiri debet“ Re | πολλὴ κατὰ ἀναισχυντίᾳ scripsi e V Va Vo S Vi κατὰ τῶν διαθηκῶν πολλῇ τῇ ἀναισχυντίᾳ Vind D Wolf | γῦπες libri Wolf 4 sed ι in V corr m3 οἵτοι Vo | χαλεπώτεροι Vind D νικῶσι Wolf ἐπαμαξῶν Va ἐφ’ ἁμαξῶν Vi 6 τῶν (2) inser Vind 7 ἑτέρα inserui e V Va Vo S Vi D om Vind Wolf sed inserendum coni Add 861 | χρῆν reposui e libris χρὴ Wolf sed corr Add 8 οἴ Vind D εἰ Vi | δὲ Wolf | ἀλλ᾿ οὐκ Ἐλπίδιός τέ γε Re | ὁ] καὶ V Va Vo sed in hoc in ὁ corr m4, S Vi D 9 δὴ] D | πίτυς D 10 δὴ inserui e V Vo S Vi om Va Vind D Wolf έξελκύσειν Va Vind 11 ἕνεκα Wolf 13 ἐπαλλοτρίας Va 14 δ’ inserui om libri Wolf 15 οὑ S | ὄρμησε Va 16 τε post θνεῶτα Vind D 17 αὐτοῦ V Va Vo Wolf 9 παροιμία μῦς πίττης γεύεται in marg V (= Suid. s. v.) καὶ τὸ Ὁμηρικὸν λεγόντων, ὡς αἰσχρὸν μηδὲν ἔργον φανῆναι κρεῖττον τοῦ χρόνου.

δεῖξον δὴ καλῶς ἡμᾶς πεπεικότας μέ- νειν καὶ τοῖς μὲν νόμοις χάρισαι τὸ καλέσαι τοὺς κρυπτομέ- νους, ἡμῖν δὲ τὸ ταχέως· ὡς οὐκ ἔσται μοι λόγος, ἢν οὗτος αὖθις εἰς ἀναβολὰς ἐμπέσῃ τοῦ κατεπείγειν ὄντος ἐν σοί. τὸ γὰρ ὅτι παντὶ σθένει βοηθήσεις ἐμὴν χάριν προειπεῖν πάντα με ἀφαιρήσεται λόγον, εἰ ῥᾳθυμήσαις. ὅρα οὖν μή με ἀπο- φήνῃς ἀλαζόνα.

Σχετλιαζόντων ἡμῶν οἴα πέπονθε Προκόπιος καὶ συν- ευχομένων λυθῆναι τὸν ζόφον Κιλίκων οἱ πολλὰ δὴ παρ’ αὐ- τοῦ χρηστὰ παθόντες ἀντ’ εὐεργεσίας Ἀγαμέμνονά φα- σιν. ὥσπερ γὰρ λύκοι προβάτοις ἐπιπεσόντες ἐρήμοις Μυσῶν λείαν τὴν τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ πεποιήκασιν οἰκίαν.

καίτοι ζῇ μὲν Προκόπιος καὶ χρημάτων ἐστέρηται, τἄλλα δέ ἐστιν ἡλίκος ἦν. ζῇς δὲ καὶ σὺ καὶ δύνασαι καὶ Προκόπιον ἔνα τῶν φίλων ἡγῇ καὶ φιλεῖν ὅλως οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν ἐπίστασαι. δεῖξον δὴ τοῖς πονηροῖς Κιλίκων, ὡς οὐ ῥᾴδιον τὸν ἄνδρα ἐλαύνειν.

καὶ μὴ θαυμάσῃς, εἰ περὶ πολλῶν κακῶν βρα- χεῖαν ἐπιστολὴν ἔπεμψα. ῥήτωρ γάρ ἐστιν ὁ κομίζων παῖς τε ἐκείνου καὶ συνηδικημένος καὶ γλῶτταν ἔχων ἀρκοῦσαν τῇ τρα- γῳδίᾳ

Ἠ που πολλάκις σοί τε καὶ τοῖς γνωρίμοις ὑπὲρ Φοινί- κης γίγνονται λόγοι τοῦ μὲν τὴν φύσιν τῆς γῆς ὑπερεπαινοῦν- τος, τοῦ δὲ τὴν κρᾶσιν τῶν ὡρῶν, ἑτέρου τῆς θαλάττης τὴν 1 VII α΄, ροε΄. Va β΄, ϥη΄. Vo β΄, ϥη΄ 16 Vll α΄, ροζ΄. Va β, ϥθ΄. Vo β΄, [ϥθ΄]. S δ΄, λγ΄. Vi ροη΄. Vind νζ΄. D ρλγ' 2 Sievers 141 not. 41. Seeck 214. 369 3 Plat. Gorg. p. 519 B | Seeck 247 5 cf. ep. 294. 1433. ad t. II 279, 15. Schneidewin Goni. crit. 127 sq. Hiller ann. Fleckeis. 113,784 sq. Salzmann 13. V. Domaszewski, Die Hermen der Agora, Ber. der Akademie v. Heidelberg 1914 p. 5sq. 6 cf. ad t. II 251,2. Salzmann 41 17 Sievers 83 not. 78. Seeck 71. 369 3 „desideratur aliquid unde pendeant genetivi σχετλιαζόντων ἡμῶν et συνευχομένων“ Re 7 αὐτοῦ reposui e libris αὐτῷ Wolf sed corr Add 861 8 τἆλλα Vo 9 ἢν Va 17 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀνδρονίκῳ) S Vind D 18 ἤπου V Va Wolf 20 κρᾶσιν Va S | ὡρῶν Va Vo sed ω(1) ex o corr Va5 Vo5 ὀρῶν Vi | θαλάσσης Vi φορὰν τήν τε ἄλλην καὶ ἀφ’ ἧς ἡ βαφή, ἣν μηνυθῆναί φασι τὸ πρῶτον τύχη τινὶ διὰ κυνὸς οὐδὲν εἰδότος ὧν ἔπραττεν.

ἀλλ’ ἔγωγε τὸν ἄνδρα τοῦτον ὁρίζομαι τῶν ἐν Φοινίκῃ τὸ κάλλιστον μετά γε τὰ τῶν θεῶν ἱερά. ταῦτα δὲ αὐτὸς προσ- κυνεῖ καὶ ἔστι τοῦτο τῶν ἐν αὐτῷ καλῶν τὸ πρῶτον, ὅτι τὸ θεῖον ἐπίσταται. δεύτερον καὶ τρίτον οὐκ οἶδ’ ὅ τι θείμην, πάντα γὰρ ἴσα ἀλλήλοις.

ἀλλ’ ὅ γε καινότατον, ἐπὶ θρόνου γάρ, οἴου σύ, καθίζων ἀνέμιξε τῷ ἄρχειν τὸ φιλοσοφεῖν τῶν τι δοκούντων εἶναι καὶ ἀπειλούντων τοσοῦτον καταγελάσας ὅσον οὐκ οἶδ᾿ εἴ τις τῶν ἄλλων ἢ τῶν ἀνδραπόδων. τε γὰρ οὐκ εἶχον αὐτὸν ἀφελέσθαι, πῶς γὰρ τά γε οὐκ ὄντα; δεθείς τε ἡγήσαιτ’ ἂν ἐν λειμῶνι διάγειν τό τε τῆς ἀρχῆς ἐκ- βαλεῖν οὐ στερῆσαί τινος ἦν, ἀλλ’ ἀποδοῦναι σχολὴν.

οἶμαι δέ, οὐδ’ εἴ τις ἀπέσφαττεν, ἤλγησεν ἄν. οὐ γάρ, ὥσπερ οἱ πολλοί, φρίττει τὸν θάνατον, ἀλλ’ οἶδεν οὔσας τοῖς γε δι- καίοις ὑπὸ γῆς οὐ μικρὰς εὐφροσύνας.

ἥκει δή σοι θεα- τής τε ὧν πράττεις καὶ κριτής, προσθείην δ’ ἂν καὶ ἐπαινέ- της. οὗ τὴν ψῆφον ἢν λάβῃς, λήψῃ δέ, πλέον εἰς δόξαν νῦν ὑπάρχοντος ἔξεις καὶ ταῦτα ὄντος οὐκ ὀλίγου τοῦ νῦν

οὐδεὶς γὰρ τὴν ἐναντίαν Ἱερίῳ θήσεται τῷ τῶν μὲν 2 Poll. I 45 sq. 3 Hierium 15 cf. ad ep. 220 20 Seeck 175 1 ἀφῆς Va 2 τοπρῶτον Vi | εἰδότος scripsi e εἰδυίας Vind Wolf 3 τῶν] τὸν Va 4 τὰ τῶν om Vi | inser Va3 om V Vo S 5 τοῦτο om Vind | τοπρῶτον Vi 6 δὲ δεύτερον Vind Wolf delevi 7 ἶσα Vo Vi | καινότερον (??) S ρον Vi | θρόνους D 8 γάρ om Vi | οἴου Vi | οὐκ τῷ] τὸ Vi 10 ὅδτις Vi | ἢ inserui e V Va Vo sed in hoc om S Vi Vind D Wolf | τὸν Va 11 τε om S Vi | αὐτὸν scripsi e V Va Vo Vi οὐκ εἶχον αὐτὸν S αὐτὸν οὐκ εἶχον Vind D Wolf 12 ἓν Vi | τότε D 13 ἂν ante ἦν Vi δ' Vo S Vi Vind Wolf | αὐτὸν post τις Vo Vind Wolf delevi 16 γῆν ε D | δή S δέ Vi Vind Wolf 17 πράττει Va Vo sed in hoc ς add m5 18 εἰ Vi | λήψει Vo sed ει in η corr m3 20 τὴν e libris om Wolf | Ἱερίῳ θήσεται] αἱρήσεται V Va sed in ιερίω m al add, Vo S sed in hoc γρ ἱερί[ῳ] in marg, Vi ἄλλων διαφέροντι κατὰ τὸν τῆς φιλοσοφίας ἔρωτα, τῶν δ’ αὖ φιλοσοφούντων τῷ χαίρειν ἐᾶν πώγωνα καὶ τρίβωνα καὶ βακτηρίαν.

Ὃ πάλαι εὐχόμην, ἰχῶ παῖδα σόν, βραδέως μέν, ἀλλ’ ἰχῶ πάνθ’ ὡς εἰπεῖν ἐοικότα τῷ πατρί, τὴν μορφὴν, τὴν ἐπιεί- κειαν, τὴν βάδισιν, καὶ μὴν καὶ ὄκνος ἄπεστι καὶ πρὸς λόγους ἔρρωται. τοῦτο δὴ τὸ σόν.

ἑνὸς δὴ δεῖ, τῆς Τύχης. ἀλλ᾿ εὐχώμεθα, σύ τε κἀγὼ καὶ ὁ τοῦ νεανίσκου μὲν θεῖος, ἐμοὶ δὲ φίλος. οἶμαι δὲ καὶ τὸν ἄριστον Ἰουλιανὸν παρακαλέσειν τὸν Ἑρμῆν. ἐμοὶ μὲν γὰρ ἐπέταξεν, ἐκεῖνον δ’ ἱκετεύσει.

Ὃ πάλαι ἐπόθεις ἀκοῦσαι, νῦν ἥκει σοι, θαυμαστή ἀφορμὴ πρὸς τὴν τῆς καταδίκης λύσιν, ἣ κατ’ οὐδὲν μὲν δί- καῖον ἐπέπεσεν Ἀνυσίῳ τῷ καλῷ, τὸ μὴ παγῆναι δὲ βεβαίως ὑπὸ τῆς σὴρ ἔπαθε πρᾳότητος.

δικαίας γὰρ ἀναβολῆς οἱ 7 Vii α', ρπ'. Va β', ργ'. Vo β', ργ' α', ρπα'. Va β'. ρδ'. Vo β', ρδ' 8 Seeck 280. 369. Silomon 35 13 Iulianus cf. Seeck 191 VI 17 Sievers 80 not. 57. Seeck 214. 369. Silomon 36 20 Seeck 78 2 μὴ δ’ V Vo μηδὲ Va 3 πῶς ταῦτα; νὴ Δία, βουλῆς scripsi πῶς ταῦτα διαβολῆς libri Wolf „διαβουλῆς aut δεῖ βουλῆς. quia autem fiant haec? opus nempe est deliberatione non longa“ 6 φθάσεται V 9 ἃ Va Vo | ηὐχόμην V 11 ἔπεστι sed α supra ἔ m4 21 πραότητος V μὲν ἐδεήθησαν ἀεί, σὺ δὲ οὐκ ἐφθόνησας, καὶ ταύτῃ δὴ τοῦ χρόνου χωροῦντος τῇ μεγαλοψυχίᾳ τοῦ βασιλέως εὑρέθη τόπος, ὃν ἐνεγκεῖν ἡμῖν ὄνησιν σὺ κύριος. τὸ μὲν γὰρ ἐνέχυρον ἔξω τῆς ἀπὸ τῶν γραμμάτων ἀνάγκης, ὡς πολλαχόθεν εἴσῃ, τοῦτο δέ, ἢν μὲν ἐθέλῃς, ἰσχυρὸν ἡμῖν, εἰ δὲ μή, καπνοῦ σκιά. ἀλλὰ γὰρ ὑβρίζειν ἔοικα περὶ ὧν ἔδει θαρρεῖν ἀφεὶς τὸ διαπιστεῖν. σαυτῷ γάρ, οἶμαι, διαλέξῃ περὶ τοῦ δεῖν ἀκολουθῆσαι σαυτῷ. εἰ δὲ δὴ καὶ φίλων ἱκετείας οὐ μικρὸν δεῖ νομίζειν, τὸ μὲν Εὐστοχίου καὶ Νικεντίου γράμμα τίμιον, τοὐμὸν δὲ ἴσως οὐκ ἄτιμον.

Εἰ μέν του καὶ ἄλλου μισθὸν ὀφείλεις Λεοντίῳ, σαυτὸν ἀναμνήσεις· οὗ δέ σε ἐγὼ οἶδα μισθὸν ὀφείλοντα, τοῦτο παρατηρῶν διετέλεσεν ἐν οἷς ὁ παῖς εἴη σοι, καὶ ἦν οὐδὲν οὔτε τοῦ παιδαγωγοῦ περὶ ταῦτα δεύτερος οὔθ’ ὧν ἂν ἐποί- ησεν ὁ πατὴρ εἰς τὸν ἑαυτοῦ παρών.

αὐτὸς μὲν οὖν οὐ.δὲν ἀπαιτεῖν ἀξιοῖ νομίζων υἱέος ἐπιμελεῖσθαι, σὲ δὲ ἄξιον καὶ σιωπῶντι δοῦναι. ἔστι δὲ ὁ μισθὸς ὑπὲρ ὧν ἥκει πραγμάτων, ταῦθ’ ὅπως ὡς τάχιστα λάβοι τέλος φροντίσαι.

Ἀλλ’ εἰ καὶ γελοῖον ὑπὲρ οὗ πρός με διελέχθης πολλά- κις ἐμὲ σοῦ δεῖσθαι νῦν, ὅπως τὰ σαυτοῦ μιμήσῃ, δέομαι ὅμως. τοῦτο γὰρ ἐδεήθη μου Λεόντιος, ὅπως πάντα αὐτῷ νοιτο ταχέως ὁρᾷς γάρ, ὡς ἁνὴρ τὸ· σῶμα διάκειται καὶ ὅτι τοῖς ὧδε ἔχουσιν οὐκ ἔστιν οἷόν τε μέλλησιν ἐνεγκεῖν.

οἶδα δὲ καὶ τὸν ἄριστον Μόδεστον τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ κατακλάσας λό- γοις. τί δῆτα σὲ δράσειν εἰκὸς τὸν ἑταῖρον καὶ φίλον καὶ προστάτην; περικόψας δὴ πᾶσαν ἁπάντων ἀναβολὴν δὸς ἀνα- πνεῦσαι τῷ καταφρονουμένῳ.

τὸν Στάσιμον δὲ πρὸς κτῆ- σιν ἀφεθῆναι λόγων ἠξίωσα ἄν, εἰ μή σε ἠπιστάμην πέμψον- τα παρ’ ἡμᾶς αὐτόν.

Λεόντιον ἐκεῖνον, ὑπὲρ οὗ πολλάκις ἐπεστάλκαμεν, ὅτι μὲν ἀφήσεις οἶδα, τουτὶ γὰρ αὐτῷ τὰ πράγματα δίδωσιν, οἶς ἕπῃ· τὸ ταχὺ δὲ ᾐτήσαμεν παρὰ σοῦ, σὺ δὲ οὐ δίδως, ἴσως, ὅτι ᾐτήσαμεν.

ἰδοὺ δή, τοὐναντίον αἰτοῦμεν, μέλλησιν, ὅπως ἔλθῃς ἐπὶ τὸ ταχύ. δοκεῖς γάρ μοι φοβεῖσθαι μή τις ὅτι δέ- δωκας χάριν ἀκούσῃ. διὰ τοῦτό σου δέομαι δῆσαι τὸν Λεόν- τιον ἐλπίζων αὐτῶ τοῦτο γενήσεσθαι λύσιν.

Ἱλαρίου καὶ τοὺς λόγους οἶσθα καὶ τὴν πενίαν οὐκ ἀγνο- εῖς καὶ τὴν πρὸς ἡμᾶς ἐπίστασαι φιλίαν καὶ ὅτι πολλὰ πα- θῶν οὐδὲν ἀδικῶν ἐκπέπτωκε τῆς αὑτοῦ. τὸ δ’ ὑφ’ οἴων, οὐδὲ ἐμοὶ λέγειν ἀσφαλές· ἰσχύουσι γάρ.

τὸν δ’ ἐκ τοῦ συναγορεύειν πόρον ἦν μὲν δίκαιος φέρειν, ἀλλ’ οὐκ ἐθέλου- σιν αὐτὸν ὁρᾶν οὓς ἐποίησεν ἂν τῶν ἀντιδίκων κρείττους, εἴ- περ ἑώρων.

μία δὴ λοιπὴ πρὸς τὸν βίον ἀφορμὴ τὸ παρὰ βασιλέως δεδομένον εἰς τροφήν. ὃ νῦν μὲν τῷ καιρῷ βέβλα- πται, γένοιτο δ’ ἄν, εἰ σὺ βουληθείης, αὐτῷ βουλήσῃ δέ, εὖ οἶδα.

τοῦ γὰρ ἐπαινεῖσθαι καλῶς ποιῶν ἐρᾷς, ἐπαινέσον- ται δέ σε πάντες ἄνθρωποι. πάντες γὰρ τῷδε συνάχθονται, κἂν τύχῃ τινὸς ἀγαθοῦ, τῶν εἰληφότων αὑτὸν ἕκαστος ἡγήσε- τᾶι.

ὡς μὲν οὖν πολλοὶ πολλαχόθεν οἱ διοχλοῦντες, οἱ μὲ ὑπὲρ αὑτῶν, οἱ δὲ ὑπὲρ τῶν γνωρίμων, οὐδὲν δέομαι παρ’ ἄλλου μαθεῖν, ἀλλ’ ὁρᾶν μοι δοκῶ καὶ τοὺς τῆς δεξιᾶς ἁπτο- μένους καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐπιστολῶν.

ἐνθυμοῦ δὲ ὡς οὐ- δενὶ τῶν ἄλλων τοσοῦτόν ἐστι τὸ δίκαιον — ὡς ἔδει γε μηδὲ τούτῳ — καὶ νόμιζε μὴ ὁμοίως δεῖν ὑπακούειν τοῖς τε ὑπὲρ πλούτου τῇ σπουδῇ χρωμένοις καὶ τῷ δεδοικότι λιμόν. οἱ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πλείω τὰ ὄντα ποιήσαιεν, ὁ δὲ ἂν οἴχοιτο. διὰ μὲν ταῦτα τὸ μὲν ἐμὸν ἀφείσθω, τὸ δὲ τοῦδε πραττέσθω.

Μέμνησαι τῶν λόγων ἐκείνων, οἶς τε αὐτὸς ἐχρῶ περὶ τοῦ δεῖν τὰ πρότερα δίδοσθαι, καὶ τῶν ἐμῶν, οἳ τὸ πεπαῦσθαι τὴν δόσιν ἐπῄνουν.

τοῖς αὐτοῖς δὴ καὶ νῦν ἐμμένων μι- κρόν τι τῶν εἰρημένων μεταστῆσαι βούλομαι. ὥσπερ γὰρ ἤδη τις ἐπὶ πάντας ἄγων νόμῳ τὸ λειτουργεῖν τοὺς ἀφ’ Ἁρμοδίου τῆς ἀνάγκης ἐξείλετο, οὕτως αὐτὸς λέγω· λαμβανέτω δὴ μη- δεὶς πλὴν Ἱλαρίου τοῦ ῥήτορος, ὃν ἴδει μὲν εὐδαιμονεῖν οἴκοι Ἄι γεωργεῖν, ἐξωσθεὶς δὲ ὑπὸ τῶν βιασαμένων οὐδ’ ἀπὸ τῆς γλώττης ὁρᾷ καρπόν, ἀλλὰ τὸ τῆς παροιμίας· Δελγὸς ἀνὴρ στέφανον μὲν ἔχει, δίψει δ᾿ ἀπόλωλεν. οὕτως οὐ παρ’ ᾧ λόγοι, τούτῳ πρόσοδος ἀπὸ τῆς τέχνης, τὴν δὲ αἰτίαν ἄλλος ζητείτω.

τοῦτό γε μὴν ἐμὸν εἰπεῖν, ὡς, εἰ μὴ φυλάξαις τἀνδρὶ τήνδε τὴν καταφυγήν, οὔθ’ ὁ Ἑρ- μὴς οἴσει πρᾴως δόξεις τε ἐπιλελῆσθαι τῆς φιλτάτης σοι Καπ- παδοκίας ἡμεῖς τε ἀθυμήσομεν, κἂν μὴ μεμφώμεθα.

ἀλλ’, ὦ γενναῖε, πεῖθε τὸν κράτιστον Ἐλπίδιον σώζειν καὶ τὸν ἄνδρα καὶ τὸν παῖδα. τῆς αὐτῆς δὲ ἀρετῆς ἀφελέσθαι τε οὓς εὔλο- 1 Vii α', ρπς'. Va γ', δ'. Vo γ', δ' 2 cf. ep. 207. Sievers 83 not 74. Seeck 68. 372. Silomon 41 sq. 7 Leptines. cf. Dem. Lept. § 18 p. 462, 19 9 cf ep. 207 12 Diog. IV 26. Suid. s. V. Δελφός. Salzmann 237 19 Seeck 168 4 τὸ scripsi anctore Re τότε libri Wolf 7 νόμους τοῦ V eed ω το snprascr m 4 7 καὶ Ἀριστογείτονος num post Ἁρμο- δίου inseredum coll Dem. 1. 1. t. II 13, 2; V 53, 19; VI 364, 8? 8 ἐξείλετο scripsi e VaVo sed in hoc ἐξ inser m 3, ut coni Re εἵλετο V Wolf Ι δὴ μηδεὶς reposui e libris δὲ οὐδεὶς Wolf 9 ἰλαρίου Va 12 δίψει scripsi e V Suid. coll 1. 1 626, 2; II 516, 14; IV 262, 8; V 426, 6 δίψη VaVo Wolf 16 φυλάξῃς V Wolf num φυλάξεις 16 πράως V 19 punctum post παῖδα posui cum Re colon V colon post ἀρετῆς Vo Wolf om Va Ι δὲ in- serui e 7 om VaVo Wolf γον ἐᾶν τε ἔχειν οὓς ἄξιον. ἴστω δὲ ὅτι καὶ αὐτός εἰμι τῶν ὑπὲρ τοῦ ῥήτορος δεομένων. ἴσως γάρ τι καὶ τοῦτο οἴσει. πεί- θομαι γὰρ ὡς οὐκ ἄτιμος ἐγὼ παρ’ αὐτῷ τοσοῦτον, εἰ μηδὲν ἄλλο, ἐπιστάμενος, ἄρχοντα ἀγαθὸν φιλεῖν.

Τί τοῦτο νομίσαι χρή; πότερον ἀλογίαν ἢ δυστυχίαν ἢ πέρας αἰνίγματος; Ἀντωνῖνος ἐκεῖνος ὁ τῶν πατρῴων τοῖς ὡς εὐπορεῖ λέγουσιν ἀποστάς, μᾶλλον δὲ τοῦ μηδενὸς αὐτοῖς ἀπο- στάς, οὐ γὰρ ἦν οὐδέν, αὖθις ἠνάγκασται σιτηγεῖν. καὶ 5 VII ά, ρ(??). να γ΄, ζ. Vo γ', ζ΄ 13 VII α΄, [ρ(??)α']. Va γ', η'. Vo γ', η'. SII ε', οδ' et I ς, οζ. W ka'. Vind νη' 6 Seeck 128. 372. Silomon 47 7 Beryti 14 Seeck 136. 372. Silomon 42 16 Amm. M. XVIII 6, 1. Sievers 76 not. 37. Silo- mon 42 1 ἵστω hbri corr Wolf 10 ἔλει Va 12 θατέρου scripsi ἑτέρου libri Wolf „τοῦ inserendum vel θατέρου leg.„ Re 14 φηίω W sed εὐφημίῳ in marg m 3 16 πέρας reposui e libris sed ς supra α add W 4 πiρα Wolf | γρ πατρῳων αὑτοῦ SI πατρῴων re- liqui libri Wolf 17 εὐποροῖ Va Ι μᾶλλον — ἀποστάς in marg Vo 2 18 οὐ repoflui e libris οὐδὲ Wolf Ι ἠνάγκασται W sed στ e σθ corr m 4 σὺ ταῦτα γράψαι ὑπέμεινας οὐκ ἐνθυμηθεὶς ὅτι τοῖς σαυτοῦ μάχῃ;

τοιγαροῦν ὁ μὲν φεύγει τοῦ τὴν μητέρα ὁρᾶν ἐστε- ρημένος, τουτὶ γὰρ ἦν αὐτῷ πλέον οἴκοι μόνον, ὡς τά γε ἄλλα οὐδὲν ἀμείνων ἡ πατρὶς τῆς ἀλλοτρίας, Οἰδίπουν δὲ περιιόν τες ζητοῦμεν, ὅστις ἡμᾶς τῆς ἀπορίας ἀπαλλάξει.

ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν Οἰδίπου δεῖ τοῖς παροῦσιν οὐδέ γε Τειρεσίου. ἀλλ’ ἡμάρ- τομεν ἡμεῖς, ἡμάρτομεν οὐ δεηθέντες τοῦ τὰ τοιαῦτα στρέφον- τος, ὃς τὸν μὲν ἔλυσε, τὸν δὲ ἐνέδησε. τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον. ἀλλ᾿ ἐπεὶ ἀασάμην, ἄνθρωπον ἱκε- τεύω διὰ σοῦ.

καίτοι τοῦτο μεῖζον ἢ ὁ τότε πορευόμενος Αἴας ἐπὶ τὰς διαλλαγάς. ἀλλ’ εἰξάτω καὶ μὴ φιλονεικείτω. πάν- τως, κἂν μὴ τοῦτο τοῖς αὑτοῦ φίλοις ὑπουργήσῃ, πολλαχόθεν ἄλλοθεν χαριεῖται· πάρεστι γάρ.

Οὔτ᾿ ἐγώ σε χάριν αἰτῶν καινόν τι ποιῶ σύ τε τὰ σαυ- τοῦ μιμήσῃ, τὴν χάριν εἰ καταθεῖο· πολλὰ γὰρ ἐγὼ μὲν ᾔτησα, σὺ δὲ δέδωκας. Καλλιόπιος δὲ οὑτοσὶ καὶ πολίτης ἐμὸς καὶ κοινωνὸς τῶν τε ἐνταῦθα λόγων τῶν τε ἐν Θρᾴκῃ πόνων, οἶδε γὰρ ἐν φίλων φροντίσιν ἀγρυπνεῖν, καὶ οὐκ ἂν ἔχοι δήπου μοι καλῶς ὑστέρῳ τοῦδε περὶ ταῦτα εἶναι. εἰ μὲν οὖν ἐδόκει μοι ἀδικεῖν, ᾐσχυνόμην ἂν ὑπὲρ τῶν ἐμαυτοῦ, νῦν δέ, κατ’ ἐπήρειαν γὰρ ἕλκεται, πάνυ ἂν αἰσχυνοίμην, εἰ μὴ βοηθοίην.

ἔχω δὲ βοηθεῖν οὐ τῇ ἐμαυτοῦ δυνάμει, ἀλλὰ τῇ σῇ. χρῶ- μαι δὲ αὐτῇ κατὰ τὴν φιλίαν. ὅρα δέ, ὅπως σε ἀκριβέστερον ἑτέρων οἴδα.

μέλλων οὗτος ἐνθένδε κινεῖσθαι χρημάτων ἐμέμνητο πρὸς ἡμᾶς ὡς ταύτῃ σε προσληψόμενος. ᾤετο γὰρ τὸν ὄντα οὗ νῦν ὢν τυγχάνεις μηδὲν φιλανθρωπίᾳ ποιεῖν, πάντα δὲ ἀργυρίου. ἐγὼ δὲ γελάσας καὶ διεξελθὼν ἃ σύνοιδά σοι, γυμνός, ἔφην, πορεύου καὶ πενίαν οὐ μέμψῃ

ἄγε οὖν, ὦ γενναῖε, δέχου τε τὸν ἄνδρα εὐμενῶς καὶ παῦε τῶν κακῶν ὁπόσα ἔξεστί σοι καὶ δεῖξον ἡμῖν ὡς οὐδὲν ἔλατ- τον ἐσχήκαμεν ἢ εἰ γράφειν εἴχομεν τῷ τῆς γνώσεως κυρίῳ.

Οὐκ ὀλίγα μοι τῆς σῆς ἀρχῆς εἰδότι διηγήσατο ὧν ᾔδειν Ἡρωδιανὸς πλείω. κεφάλαιον δὲ ἦν ὁ περὶ τὴν Βηρυτὸν ἔρως 1 VII ἀ, ρ(??)ς'. Va γ΄, ιγ΄. Vo γ΄, ιγ΄. S δ΄, νγ΄ 21 VII α΄, ρ(??)ζ΄. Va γ΄, ιδ΄. Vo γ΄, ιδ΄ 2 cf. ep. 214. 229. Seeck 67. 872 6 cf. ep. 214 22 Sievera 83 not. 78. Seeck 71. 372. Silomon 48 24 Sievers 160 not. 63. 235, 3 2 Ἀμμιανῷ scripsi ut coni Wolf Seeck ἀμβιανῷ libri Wolt cf. ep. 229 3 τὰσ αὐτοῦ Va 4 καταθεῖο Vo sed ο e σ corr m 5 6 οἶδεν Va 8 μοι om S 10 αἰσχυνόμην Va 11 άλλὰ τῇ] τῆ δὲ Va 16 ὄντα scripsi ut coni Wolf Re ὄν Va ὃν Vo Wolf om VS | τυγχάνησ· Va 24 βήρυτον Vo Wolf καὶ πόνος, ὑφ’ ὧν τῇ μὲν Πατά τε καὶ κάλλους ἐγένετο προσ- θήκη, σοὶ δὲ ἀπ’ ἀμφοτέρωι ὄνομα.

ὡς οὖν εἶδέ με γαν- νυθέντα καθάπερ αὐτὸν ὄντα τόν τε εἰργασμένον τόν τε ἐπαι- νούμενον ἀπῄτει μισθὸν τῆς διὰ τὴν σὴν ἀρετὴν ἡδονῆς τὴν ὑπὲρ αὑτοῦ πρὸς σὲ παρ’ ἡμῶν ἐπιστολήν, ἐγὼ δὲ οὐκ ἔφυγον μὴ δοῦναι μισθὸν οὕτω καὶ δίκαιον καὶ σοὶ κεχαρισμένον.

ἔγγραφε δὴ τὸν ἄνδρα τοῖς φίλοις, ἐπεὶ καὶ ἡμε.ῖς, καὶ πειρῶ τι ποιεῖν ἀγαθόν· οὐδὲ γὰρ ἡμεῖς, εἴ τι ποιεῖν ἔχοιμεν, ὀκνή- σομεν.

Τὰ θηρία σωζέσθω καὶ σφαττέτω μηδεὶς καὶ πλὴν τούτου παρεχέτω τις τὴν θέαν καὶ μὴ ἔστω τῶν αὑτοῦ κύριος ὁ δεσπότης.

ταυτὶ μὲν ἐπιστεῖλαι ῥᾷστον καὶ ἔτι γε τούτων ἀτοπώτερα, ἀλλ’ εἰ τὸ πρὸς τοσαύτην ἐκ- πίπτειν ἀτοπίαν πρὸς τῆς σῆς ἐστι διανοίας καὶ τῶν ἐλπίδων ἃς παρέστησας ἐξέταζε. δεῖ γὰρ οὐ τῷ ποιεῖν τι μέγα φρο- νεῖν, ἀλλὰ τῷ ποιεῖν ἃ προσήκει. τὸ παρὸν δὲ οἷον ὅρα.

ὁ ἀνεψιὸς οὑμὸς μανίᾳ τὴν λειτουργίαν ταύτην δὴ τὴν βαρεῖαν ἤρατο καὶ ψηφιεῖται Δημοσθένης ὀρθῶς εἰρῆσθαί μοι μανίαν τὴν πὲρ δύναμιν φιλοτιμίαν.

πρὸς γὰρ τῷ τὴν οἰκίαν τὴν αὑτοῦ κενῶσαι χρυσίου καὶ τὰ τῶν φίλων πολλῶν οὐκ ὀλίγα προσέθηκε πάντα πανταχόθεν ἀγείρων θηρία τε καὶ τοὺς πρὸς ταῦτα μαχομένους.

καὶ ἦν μὲν σωφρονοῦντος πρὸς τοσοῦ- τον χρόνου τὴν δαπάνην ἐκτεῖναι καὶ πολλάκις τοῦτο, παρ- ῃνέσαμεν· ἐπεὶ δὲ ἡμῖν οὐκ ἠβουλήθη, τῇ γε ἀνάγκῃ πείθε- ται καὶ καλεῖ τὰς πόλεις ὡς ἐπιθήσων πέρας, ἀλλ’ οὐκ ἐᾷς.

τί γάρ, εἰπέ μοι, χρήσεται; παύσει τὴν σύνοδον κηρύξας μένειν κατὰ χώραν καὶ τὸν χειμῶνα ἀναμένειν; καὶ τί ἂν γέ- νοιτ᾿ ἂν αἴσχιον ἢ δαπανηρότερον; ὄντι ποίου δὲ ἀδικήματος ταύτην λήψεται δίκην;

ἀλλὰ καλεῖν μὲν δεήσει καὶ τἄλλα ποιεῖν. εὔχεσθαι δὲ ὑπὲρ τῶν ἄρκτων καὶ κελεύειν μηδὲ ῥάβδῳ 1 VII α΄. ρ(??)θ΄. Va γ΄, ις'. Vo γ΄, ις΄ 2 cf. ep. 217. 219. Sievers 84 not. 80. Seeck 141. 372. Silo- mon 48 8 cf. ep. 219 § 4 6 Plat. rep. VI p. 497 B 9 cf. ep. 217 11 Dem. Mid. § 69 p. 536,28 4 τίς V 5 αὐτοῦ VVo 8 τί VaVo 10 ὁ ἐμὸς VaVo Wolf I δὴ reposui e libris ut coni Re δὲ Wolf 13 αὐτοῦ libri Wolf Ι φίλων <καῖ ἄλλων> πολλῶν coni Re 14 ἐγείρων Vo sed α supra ἑ m 5 16 num χρόνον scribendum coll. ep 260 p. 250, 17 20 μένην καταχώραν Va 22 τἆλλα VaVo 28 μὴ δὲ libri παίειν; καὶ τίς ἡ χάρις; ἡ ποῖος οὐ γέλως; ποῦ δὲ ἄξια ταῦτα τοῦ στεφάνου; τίς δαὶ οἴσει τοὺς κλώζοντας ἢ συρίττοντας; κεντεῖν δὲ ἀξιούντων τί φήσει; πότερον ὡς οὐ βούλοιτ’ ἄν; ἢ τὸν κεκωλυκότα; ἀλλὰ τὸ μὲν οὐκ ἐκείνῳ, τὸ δὲ οὐ σοὶ καλόν.

ἄγε οὖν, ὦ φίλος, ἰῶ τὸ τραῦμα καὶ μήτε ἄνδρας ἑταίρους ποίει κακῶς μήτε πόλιν ἐν ᾗ παιδείας μετέλαβες. καὶ γὰρ ἃ μέν ἐστι γοργὰ τῶν θηρίων καὶ ἄφυκτα, δῶρον δέδοται τῷ βασιλεῖ καὶ τὰ τοῦ γενναίου περιμένει βέλη, τὰ λοιπὰ δὲ τῶν ἐκείνου μὲν ὀφθαλμῶν ἀνάξια, δήμῳ δ’ ἂν ἡδονὴν ἐνέγκαι.

γράφε δὴ βελτίω καὶ μὴ τὴν ἄμπελον ἡ χάραξ προδίδου. σὺ γὰρ δὴ καὶ παρ’ ἄλλων φερόμενον κακὸν ἠλπίζου λύσειν.

Οἶσθα τήν τε πόλιν καὶ τὰ νόμιμα τῆς πόλεως καὶ τὰς ἐν αὐτῇ λειτουργίας καὶ μέτρον ἑκάστης καὶ τί κοῦφον καὶ τί τῶν Κροίσου δεόμενον χρημάτων καὶ ὡς τοῖς τὰ μέγιστα ὑπο- στᾶσιν εἰκότως ἂν ἕκαστος καὶ συνεύχοιτο καὶ συλλαμβάνοι. τὸ μὲν οὖν συνεύχεσθαι ἡμέτερον, οἷς οὐκ ἔστι δύναμις, εἰς σὲ δὲ ἥκει τὸ βοηθεῖν ἔργοις.

ὁ τοίνυν ἀνεψιός μου πο- λὺν δὴ χρόνον δαπανώμενος ὑπὲρ ἅπαν παράδειγμα καὶ τὸν οἶκον ἐλάττω καταστήσας ὄντος ἔνδον ἴτ’ οὐδενὸς οὐδὲ βου- λόμενος ἐν τῷ σχήματι μένειν ἔχει.

τῆς οὖν ἀνάγκης ἐξ- 12 VII α΄. σ΄. Va γ΄, ιζ΄. Vo γ΄, ιζ΄. Be λζ΄ 5 Od. γ 375 6 Antiochiam 10 Arist. vesp. 1291 c. schol. Salzmann 86 13 cf. ep. 218. Sievers 84 not. 80. Seeck 167. 372. Silomon 48 2 δὲ VVo Wolf 6 θραῦμα Wolf 8 καὶ ante τὰ(2) VaVo Wolf delevi 14 τήν τε inser Be 16 καὶ(3) om Be 17 συν- εύχοιτο scripsi εὔχοιτο libri Wolf 18 ἔστι] ἦν Be 19 μου scripsi μοι libri Wolf cf. p. 198, 12 21 καὶ ante ὄντος libri Wolf delevi auctore Re | ὄντως Be sed ω in ο corr m 2 22 γοῦν Be Wolf ἀγούσης αὐτὸν ἕπεται καὶ καλεῖ δὴ τὰς πόλεις ἐπὶ τὸ τέλος. ἔχων δὲ ταῦτα ἐν χεροῖν λαμβάνει γράμματα. ἃ ἠπίστησα παρ’ ὑμῶν ἥκειν, τὰ μὲν γὰρ ὑμέτερα ἀεὶ καὶ καλὰ καὶ μέτρια καί τινος προσόζοντα ἡμερότητος, τὸ παρὸν δὲ οὐ μάλα τοῖς ἔμ- πρόσθεν ἐοικός.

τὰ μὲν γὰρ βήματα μικρά· μὴ σφάττε τὰ θηρία, τὰ δὲ ἀτ᾿ αὐτῶν· ἔκδυθι τῶν ἱματίων, μετ- ἀμπίσχου, τὸν στέφανον λύε, τοὺς θεωροὺς ἔλαυνε, μὴ χρῶ τοῖς σαυτοῦ. ἢ τοῦτο μὲν οὐχί, μένε δὲ τρέ- φων, κἂν δέῃ τὸν ἀγρὸν πωλεῖν, τοῦτο πρᾶττε γελῶν. ἆρά σοι δοκῶ δικαίως ἄλλοις ἡγεῖσθαι προσήκειν τὴν ἐπιστο- λήν;

ἔδωκς τῷ βασιλεῖ παρδάλεις πτηνάς. τούτων ἀφέξε- ται, δέδωκε γάρ῾ καὶ ἄρκτους φοβερωτέρας τῶν πάλαι ποτὶ περὶ τὴν Μουνυχίαν. καὶ τούτων ἀφέξεται, δέδωκε γάρ. τῶν λοιπῶν δὲ εἰ μή τις αὐτὸν ἐάσει κύριον, σκόπει, τί τοῦτο ἤδη γίγνεται.

ἐγὼ μέν σε ἠξίουν καὶ παρειληφότα τοιαῦτα ἔθη παύειν ἄνδρα ἐπὶ πλεῖστον ἥκοντα φρενῶν, αὐτὸν δὲ εἰσάγειν καλὰ μὲν ἄξιον, ὃ πεποίηκας ἀεί, τὰ τοιαῦτα δὲ χαίρειν ἐᾶν.

ὅπως οὖν ἡμᾶς ἀνακτήσῃ τοῖς δευτέροις νομίσας ταυτὶ τὰ γράμματα φίλου παρρησίαν, ἡ κολακεία δὲ ἑτέρων

Οἱ ῥήτορες εὔνοιαν ζητοῦσι παρὰ τῶν δικαζόντων οὐ μόνον οἱ κατεγνωκότες αὑτῶν μηδὲν ἔχειν ἰσχυρόν, ἀλλὰ καὶ οἷς ὑπάρχει θαρρεῖν δικαίων εἵνεκα.

καὶ ἐγὼ τοίνυν οἶδα μὲν ἀκριβῶς ὡς οὔτε μικρὸν οὔτε μεῖζον ἀδικεῖ Καλλιόπιος οὑτοσί, δέομαι δέ σου τὸ κοινὸν δὴ τοῦτο, Μαὶ αὐτῷ τὸ ὄμμα ἐπὶ τῆς δίκης ἥμερον. οὕτω γὰρ ἂν καὶ χρήσαιτο τοῖς οὖσιν αὐτῷ δικαίοις, εἰ μὴ ταραχθείη.

εἰ δ’ οὖν οὐκ ἔξ- εστιν εὐνοίας πρὸς σὲ μνησθῆναι, ἀλλ’ εὔξασθαί γε τοῖς θεοῖς ὑπὲρ τοῦ σε ποιῆσαι τοιοῦτον ἔξεστι. καὶ δὴ καὶ εὔχομαι· Ζεῦ Μειλίχιε καὶ πατέρω·ν ἀνθρώποις ἡμερώτερε, κατάστησον ἵλεων Καλλιοπίῳ τὸν γενναῖον Μόδε- στον καὶ σαυτῷ προσόμοιον.

καὶ μεμνήσθω δικάζων τοῦ Μειλιχίου Δῖός, ὅπως ἡμεῖς τε τῷ φίλῳ συγχαίρωμεν καὶ Μόντιος ὑπὸ γῆς ἥδοιτο. λέγεται γάρ τι περὶ τῶν οἰχομένων καὶ τοιοῦτον.

Ἡμεῖς μὶν ᾠόμεθα τὸν τῆς σῆς ἀρχῆς χρόνον εὐθυμίας ἔσεσθαι τῷ παιδὶ τῷ Θέωνος χρόνον ἔκ τε ὧν ἐδεήθημεν ἔκ τε ὧν ἐπηγγέλλου, ὁ δ’ ἴσως ἐπαινεῖ τὸν πρότερον· εἰ δὲ οὐδὲ τοῦτο ποιεῖ διὰ τὴν ἐπιείκειαν, ἀλλ’ εἴπερ ἐπῄνει, δικαίως ἂν ἐπῄνει. γέγονε γὰρ αὐτῷ πάντα ἐκεῖνα γαλήνη, τὰ δὲ παρὰ σοῦ πορθμὸς Σικελίας

καὶ οὐδὲ τὴν τῶν μὴ φίλων ἡμῖν ὁ φίλος ἐμιμήσω μετριότητα, πρὸς τοσοῦτον ἥκεις τοῦ φιλεῖν, ἀλλ’ ἕνα Οὖρσος δι’ εἰσπράξεως ἀδίκου κολακευθῇ, πεπάτηται μὲν τὰ πρὸς ἡμᾶς, καὶ τροφεῖα κριοῦ, καταπεφρόνηνται δὲ τοσούτων γνώσεις ὑπάρχων, δεινὸν δὲ οὐδέν, εἰ διὰ τῶν οἰ- κείων ὤσεις τὸ ξίφος

ἔοικέ σε ὁ πολὺς ἔπαινος, ὦ φίλ- τατε, διεφθαρκέναι καὶ νομίζεις ἐν τῷ τοὺς ἐπιτηδείους ἐλαύ- νεῖν τὸν Αἰακὸν παρελᾶν. ἀλλ’ οὐδὲ τοὺς ἐν νυκτομαχίᾳ μέν- τοι τῶν φίλων ὑπ’ ἀγνοίας ἁπτομένους ἐπαινοῦμεν, ἀλλ’ ἐλε- οῦμεν, καὶ αὐτοὶ δέ εἰσι τῶν αὑτοὺς ἐλεούντων, ὅτι ἠγνόησαν. 1 VII α΄, σβ΄. Va γ, ιθ΄. Vo γ΄, ιθ΄. S δ΄, λς΄. Vind νθ΄. Be λ(?) 2 Seeck 71. 873. Silomon 48 8 cf. t. II 71, 1 sq.; 516 9 Salzmann 41 10 cf. ep. 168. Seeck 361 11 cf. t. I 99, 17. Salz- mann 79 12 cf. t. IV 472, 18. Her. III 78, 2 16 Salzmann 11 2 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀνδρονίκῳ) S 8 εὐθυμίαν S 4 τῷ(2)] ῶ τοῦ S τοῦ Wolf Ι χρόνον delendum censet Re 5 ὅ Vind ὃ Be I δ’ Wolf Ι δεοὐδὲ Va | οὐ Vind 7 τὰ παρὰ σοῦ δὲ Vind 10 ἵν᾿ S Ι οὔρσος Va ὁ ἔρως σὸς Wolf An Οὔρσαλος Sievers 229,5. Seeck 373 Ι διεισπράξεως Va 11 μὲν om Wolf An | καὶ τροφεῖα κριοῦ inserui e VS ut coni Wolf καὶ τροφὴ ἄκριος VaVo sed in hoc τροφὴ ἄκριος in τροφεῖα κριοῦ corr m 3 om Vind Be Wolf Ι καταπεφρόνηται Wolf An 12 τοσοῦ- τομ VaBe sed in hoc in τοσούτων corr Ι γνῶσις Wolf 13 ἔοι- κεν Va | γρ ὠθεῖς ὤσεις S 14 ἓν Va Vo sed in hoc ex ἐν corr m 2 οἰκείους Vind 17 αὐτοὺς V sed ’ in ‘ corr, Wolf ὅστις δὲ ἐν ἡμέρᾳ καὶ φωτὶ τοῦτο ποιεῖ καὶ σεμνύνεται δυσ- σεβῶν, οὐκ οἶδα εἴ τι τούτῳ ἔστι καθάρσιον.

ἀλλ’, ὦγαθέ, μὴ διάγραφε τὰς Χάριτας τοῦ καταλόγου τῶν θεῶν μηδ’ ὁμοίως ἀκίνδυνον ἡγοῦ τὸ λυπεῖν ἐμέ τε καὶ τὸν ἐπιστάμενον ἀμύ- νεσθαι καὶ λέουσιν ἐοικότα, τὸν ἀήττητον Ὀλύμπιον.

Ἄλλῳ μὲν ἄρχοντι μὴ ἐπιστέλλοντι τοῖς φίλοις συγγνοίην ἄν, ἐπικλύζονται γὰρ ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν πραγμάτων, σὺ δέ, κρείττω γὰρ ἔχεις φύσιν ἢ τοῦτο παθεῖν, οὐκ ἔστιν ὅπως ἂν ἀποφύγοις τὴν αἰτίαν.

ἀλλὰ περὶ μὲν τῶν ἐπιστολῶν βουλεύσῃ καὶ ἴσως ἐπιστελεῖς κωλύων μὴ μείζω σοι γενέσθαι τὰ ἐγκλήματα, τὸν φέροντα δὲ τὴν ἐπιστολὴν εἰ δεῖ τι παρὰ σοῦ παθεῖν ἀγαθόν, μὴ βουλεύσῃ· δεῖ γὰρ τοῦτο εὐθὺς κε- κρίσθαι, τὸ δεῖν αὐτὸν εὖ παθεῖν.

τῶν τε γὰρ περὶ τὸν ὕπαρχον ῥητόρων οὐδενὸς ὕστερος τῇ τε τῶν τρόπων ἐπιεικείᾳ πρῶτος ἁπάντων ἐμέ τε οὕτω φιλεῖ καὶ χαίρει τιμῶν, ὡς ἄν τις ἕτερος τιμώμενος.

ὅπως οὖν ἐπὶ δυοῖν ἀγκύραιν ὁρμεῖν 6 VII α΄, σγ΄. Va γ΄, κ΄. Vo γ΄, κ΄. S β΄, ξζ΄. B μᾱ 3 cf. ep. 217 p. 199, 21. Salzmann 8 5 Seeck 224 7 cf. ep. 203. 223. Sievers 251. Seeck 163. 373. Silomon 48 13 An- dragathium cf. ep. 223 18 Salzmann 56 2 οἶδ' Vind Ι τούτῳ scripsi e Vind τούτοις VVa Vo Be Wolf τούτοις S 3 κατὰ λόγον Be Ι μὴ δ’ VVaVo Vind Be 11 μὲν om Be 12 κωλύσων 13 τὸν φέροντα δὲ scripsi e VVa VoS τὸν δὲ φέροντα Be Wolf 14 δεινὸν VaVoS Ι οὐκ ante εὐ- θὺς inser Vo 4 18 ἐπιδυοῖν Be Ι δυεῖν Va 5 Ὀλύμπιον] τὸν τοῦ Θύωνος ἀδελφόν suprascr Be 13 τὸν φέροντα δὲ] Ἀνδραγάθιον δηλονότι suprascr Be ἔχη, μὴ σαυτὸν δίδου μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν ἄριστον Ἰουλιανὸν σαυτῷ ποίει παραπλήσιον. πάντως ἀρκεῖ σοι γράμμα περὶ τοῦ νεανίσκου καὶ γέγονεν εὐμενής.

Ἀντίοχος ἁπάσῃ μὲν βοηθεῖ τῇ πόλει διὰ τῆς ἰατρικῆς, ὁ δὲ πλεῖστος αὐτῷ πόνος περὶ τὸ γένος τοὐμόν. Βασσιανὴ δέ, ἦς αἰδέσιμόν σοι καὶ τοὔνομα, τῶν ἐκείνου χειρῶν ὡσπερεὶ τῆς ἱερᾶς ἀγκύρας ἐξῆπται.

ταυτὶ δὲ εἶπον, ὅπως εἰδῇς οἴους τε καὶ ὅσους διὰ τῶν εἰς Ἀντίοχον εὐφρανεῖς. τούτου γὰρ Εὐ- λαλιὸς σιγγενὴς περιπεσὼν τῇ Τραϊανοῦ δικαιοσύνη τελῶν εἰς ἑτέραν στρατείαν εἰς τὴν ὑπ’ ἐκείνῳ τότε οὖσαν ἐγγράφεται καὶ ἵππους ἔδει παρέχειν. ἀλλ’ οὐκ ἐᾷ βασιλεὺς λύων καὶ τὴν προτέραν ζημίαν.

τουτὶ μὲν οὖν Ἐλπίδιος αὐτῷ βεβαιοῖ, καὶ νῦν Εὐλάλιος παρ’ ἐκείνῳ, μικρὸν δὲ ὕστερον παρὰ σοὶ κομίζων τὴν γνῶσιν. μᾶλλον δὲ ἔχε τὴν βασιλέως ἤδη γνῶσιν ἐν ἀντιγράφοις παρεζευγμένην καὶ τοὺς ἵππους ἐξαίρει τῶν δραμουμένων, ὅπως μήθ’ ὕστερον ἐγγένοιτο τῷ πράγματι τα- ραχὴ τῷ τε ἰατρῷ δι’ ἡμῶν ἧ τι τῶν κατὰ νοῦν πεπραγμένον.

Πόλλα ἀγαθά σοι γένοιτο, βέλτιστε νέων, ὅτι ἃ περὶ τῶν γονέων διεσπούδασται τοῖς νόμοις, ὅπως ὑπὸ τῶν ἐγγόνων θεραπεύοιντο, ταῦτ’ αὐτὸς ἐπεδείξω περὶ τὸν διδάσκαλον. οὐ γάρ με ἔλαθεν ἃ περὶ τοῦ θαυμαστοῦ Κλεοβούλου πρὸς τὴν τήθην ἐπιστέλλεις δεόμενος αὐτῷ τὴν σὴν οὐσίαν ἀνεῷχθαι.

μαθὼν δὲ αὐτὸς οὐκ ἔμελλον δήπου τὰ οὕτω καλὰ σιγή- σεσθαι, ἀλλ’ ἥ τε πόλις ἐμπέπλησται τῆς σῆς μεγαλοπρεπείας ἔχομέν τε τὸν Κλεόβουλον πάντως ἂν ἀποπτάμενον, εἰ μὴ τοι οὗτος ἦσθα.

ἄγε οὖν, ὦ φίλη κεφαλή, βάλλ’ οὕτως. ὅπως ἐπαινοῖό τε καὶ μετ’ ἐλπίδος ζῴης βελτίονος. εἴληφας δὲ οὐδὲ νῦν φαύλους παρὰ τῶν Μουσῶν τοὺς μισθούς. φασὶ γὰρ πάντας ἁπανταχόθεν προσκεῖσθαι τῷ τῶν λόγων ἔρωτι. τουτὶ δὲ τὸ δῶρον τῶν Μνημοσύνης ἀκριβῶς.

Ἐγώ σε πολεμοῦντα τοῖς κλέπταις ἐπαινῶ. τῷ γὰρ αὐ- τᾷ τούς τε πονηροὺς κολάζεις καὶ τοὺς δικαίους ἀμείνους ποιεῖς ὁρῶντας ὡς ἔστιν ὄντα δίκαιον ἐπαίνου τυχεῖν.

συγχαίρω δὴ Φροντίνῳ τῷδε τῆς ἐξετάσεως, ἣν ἀπὼν ἐξετασθεὶς τὴν βελτίονα ψῆφον ἠνέγκατο πολλοῦ χρυσίου τιμιώτερον κτῆμα κτησάμενος τὸ παρὰ σοὶ κεκρίσθαι μὴ φαῦλος. ἀλλὰ καὶ αὐ- τὸς ἐμαυτῷ συγχαίρω χρηστοῦ φανέντος ἀνδρὸς ἑταίρου μοι καὶ φίλου.

νῦν οἶν ἥκει δείξων ἔτ’ ἄμεινον ὡς πλεῖστον ἀφέστηκε λήμματος καὶ ὡς ἐν οἷς ἐπιστεύθη πεπόνηκε μόνον, τοῖς οὖσι δὲ οὐδὲ ὀβολὸν προσέθηκεν.

ἀκολούθει δὴ σαυ- τῷ καὶ δείκνυε πᾶσιν ὅτι ἔστι παρὰ σοῦ καὶ χαίροντα ἀπελθεῖν.

Ἐπαινοῦντί μοι τὴν σὴν φύσιν, καὶ γὰρ ἐτύγχανεν ἡμῖν λόγος τις ὢν ὑπὲρ ἀρχόντων ἀρετῆς καὶ ἦν δήπου σὰ τὰ νι- κητήρια, — τοιαῦτα δὴ ἡμῶν διαλεγομένων καὶ ψηφιζομένων 15 ἐνέθηκε τῇ χειρὶ τὴν ἐπιστολὴν βέλτιστος βελτίστου πατρός, εἶ- πεν ἂν Πλατῶν, Ὀλύμπιος Πομπηιανοῦ. καὶ ἅμα τε ἀνεγί- 11 VII α΄, σιθ΄. Va γ΄, λς΄. Vo γ΄, λς΄. S α΄, λα΄. Vi ρμδ΄. vind ξγ'. Be [νζ'] 8 Seeck 244 12 Seeck 187. 374. Silomon 48 16 Plat. conv. p. 214 B 17 Seeck 223. 241 1 μάλ’ D Ι ἄρχειν VaVoS sed in hoc γρ ἄρχων in marg, Be Ι εἰδὼς μάλα S sed γρ μάλα ἐπιστάμενος in marg Ι ἐπιστά- μενος Virtd Ι ἄρχειν Vo sed εἰν in ὢν corr m2 2 εἰ δὲ ὃν πολλὰ δεῖ μεταχειρίζειν, καὶ ἀγρυπνεῖν ἀνάγκη καὶ πέτεσθαι, τοῦτο μηνύεις coni Re | δεῖ] δὴ D 3 τούτῳ scripsi cnm Mos- quensi τοῦτο reliqui libri Wolf 4 μὲν οὖν ἄλλα Vi 5 οὖν om Be 6 ἀπαιτοῦσι Vind Ι ταυτὶ Vi 7 οὐκ ἔτι D Wolf An οὐκέτι VoS ViVind Be | ἀλλ’— 8 δυναμένης om D 7 ἐμπορίας Vi 8 ὃ Wolf 9 σοὶ VVaVoSD Be | δ’ Vi 12 Ἰταλικιανῷ cultello absumptum Be πομπηιανῷ S θεμιστίῳ Vi 13 ἐτύγ- χανε Be Wolf An 14 ἀρετῆς ἀρχόντων Vi Ι καὶ delendum censet Re 15 δὴ scripai e V δὲ reliqui libriWoIf 17 ὁλύμ- πιος Be Ι ἀνεγίγνωσκον Be Wolf νωσκον καὶ μετὰ τῶν ἄλλων ἐπήδων· οὕτως ὅ τε νοῦς ἐφαί- νετο θαυμαστὸς τά τε ὀνόματα τῶν φρενῶν οὐ χείρω.

σὺ δὲ ἔργῳ μεθ’ ἡμῶν ὢν τοῖς Ἰταλοῖς σαυτὸν δίδως, ἀλλ’ ἥ γε ἐπιστολὴ κωλύει νόμων ὑομένη τῶν Ἀττικῶν. ὅπως οὖν τοῦ λοιποῦ κοινωνὸς ἡμῖν εἶναι λέγῃς, ὥσπερ εἶ. τουτὶ μὲν οὖν ποιήσεις ἢ γραψόμεθά σε παρὰ ταῖς Μούσαις λειποταξίου.

τῶν δ’ οὖν γραμμάτων ὡς ἄδην εἴχομεν, βλέψαντες εἰς ἀλ- λήλους τουτονὶ δέ, ἔφαμεν, νῦν τὰ αὑτοῦ διοικεῖν ἀντὶ τῶν κοινῶν ἐχρῆν; οὐχ ὡς σοῦ χρῄζοντος ἀρχῆς, ἀλλ’ ὡς τῶν πραγμάτων, ὅτι μὴ ἄρχεις, ἠδικημένων.

εἶθ’ ὁ μὲν ἐμέ- μνητο τῆς τῶν νόμων φυλακῆς, ὁ δὲ τῆς συνεχείας τῶν πό- νων, ὁ δὲ τοῦ περὶ τὰς διαγνώσεις τάχους, ὁ δὲ τοῦ μὴ χρη- μάτων ἐρᾶν, τῷ δὲ ἐδόκει καλὸν τὸ χάριν δοῦναι εἰδέναι, καὶ δοῦναι μὲν ἣν δεῖ, μὴ δοῦναι δὲ ἣν μὴ δεῖ.

ἐμοὶ δὲ τῶν σῶν μικρὸν μὲν οὐδὲν ἐφαίνετο, πάμμεγα δὲ τὸ μὴ τῇ φθορᾷ τῶν πόλεων θεραπεῦσαι τοὺς δυνατούς. ἦν μὲν γὰρ δῆλον ὡς ὀργαὶ καὶ κίνδυνοι καὶ βέλη, σοὶ δὲ οὐδὲν τοῦ ποιῆσαί τι τῶν αἰσχρῶν φοβερώτερον.

ἡδέως δ’ ἂν αὐτῶν ἐπυθόμην τί 7 Plat. Oharm. p. 163 D | Plat. Euthyd. p. 278 D 1 ort libri Wolf ed τουλοιποῦ VVind κοινὸς Va Be | ἡμῖν om VVaVoSViVind | λέγησ V sed ησ in ras λέγου Vo λέγοις Vind λέγῃ coni Wolf | ὥσπερ εἰ om SVi ὡσπερεὶ Va οὖν om S Bed οὐ inser, Vi 6 ποιήσεις S sed num ει an α sit dubium ποιή Be Ι λειποταξίου Be sed ει ex Ι corr m2 cf. t. VI 662, 11 7 ὡς om Be Wolf An Ι ἄδδην VVo sed in hoc δ(2) suprascr m4, SViVind Wolf Ι εἴχομεν Be sed ει ex ε corr m2 8 δέ reposui e libris οὐ δεῖ Wolf Ι αὐτοῦ V sed spir Bupra ὒ eras αὐτοῦ VaVo sed in hoc ’ in ’ corr ’, Vi Be 9 ἐχρῆν; inserui e SViVind sed in hoc inser om VVa VoBe Wolf | σοῦ] οὺ VaVo sed in hoc in οὐ corr m4 | χρήζον- τος VaVoSViVindBe Wolf ed | ἀρχῆς scripsi e VVaVoSVind ἄρχειν Be Wolf 10 ἠδικημένου Vo aed in ἀδικημένων corr m4 12 σὰς Vo I διαγνώσεις scripsi e F γνώσεις reliqui libri Wolf 18 ἐρῶν Vi | εἰδέναι om sed postea ante δοῦναι inser Be 14 ἣν (1 et 2) Be sed ex ἦν corr m2 17 καὶ βέλη om Vind Ι ποιῆσαι τῶν αἰσχρῶν τί Vind et γρ in marg S 18 αὐτῶν Be sed ῶν ex ὸν corr m2 μαθόντες σοὶ μὲν ἐνεκάλουν, ἡμᾶς δὲ ἐκόλασαν, καὶ σοὶ μὲν ἔδοσαν ὃ κἂν ἐπρίω, παρ’ ἡμῶν δὲ ἔλαβον δίκην. ἀλλ’ ἐκείνοις μὲν οὐκ ἂν εἴη λόγος εὐσχήμων, περὶ δὲ σοῦ παρ’ ἡμῖν τοιΜυ τοι λόγοι.

καὶ τὸ μὴ ἔχειν ἔτι τῷ λέγειν ἅ ποτε εἴχομεν παραμυθούμεθΑ καὶ σὺ δέ, ὡς ἔνι, παραμυθοῦ γράφων τε καὶ γράφειν παρακαλῶν. ἔστω δὴ παρὰ σοῦ τοῦτο πολύ, πάντως δὲ καὶ οὓς κινεῖς οὐ σιγᾶν ἐπιθυμοῦντας ἐγείρεις.

Ὁμοῦ παῖδά τε ἐμὸν Ὑπερέχιον καλεῖς καὶ χάριν μοι φὴς ift τῶν εἰς αὐτὸν εἰδέναι. τούτοιν δὲ ἢ τὸ πρότερον οὐκ ἀληθὲς ἡ θάτερον οὐκ ἔχον λόγον, μᾶλλον δέ, ἐπειδὴ τὸ πρότερον ἀλη- θἐς, μάταιον γίγνεται τὸ δεύτερον, εἰ μὴ καὶ αὐτὸν δεῖ σοὶ χάριν εἰδέναι τῶν εἰς τοῦτον αὐτόν.

ἀλλ’ oixs σὺ θαυμα- στὸν οὐδὲν ἐποίεις ποιῶν ἃ δὴ πεποίηκας εἰς υἱόν τε καὶ τοι- οῦτον ἐγώ τε νομίσας υἱὸν ἐμὸν πάντα ἀγαθὸν εἰκός τι ποιῶν 8 Vii α', σκ'. Va γ', λζ. S δ',λη(??). Vind ξδ'. Be νη(??)' 9 Seeck 210. 374. Silomon 48 10 cf. ep. 805. Seeck 182 1 μαθόντες Vo sed μ in ras m4 μπαθόντες 8 παθόντες Vind | σοὶ] οἱ S | οὐκ ante ἐνεκάλουν inserendum coni He at cf. Seeck 188 not. 1 3 μὲν om γ. | σοῦ δὲ Vind | ἡμῶν VaVoSViVind| τοιοῦτοι reposui e VVa Vo S Vi sed in hoc γρ βελτίονες suprascr, Be βελτίονες Vind Wolf 4 τῷ] x Be sed 6 ex ὁ corr m* Ι εἴχο- εἴχομέν Be sed εἴ ex ἴ corr m5 6 παραεμυθούμεθα Ε Ι παραμυθον͂ scripsi e S Vi παραμυθp reliqui libri sed ov supra ^ Vindy Wolf 6 Ω V Wolf 7 κοινεῖς Γ sed ὁ eras 10 φὴς libri Wolf 11 rci V sed ν add, VaVo sed in hoc ν add m*, S 12 ἴχον -Sfi Bcd ὁ ex ὢ corr m* Ι πρῶτον Vind 13͂ γίνεται Va Vind | stg S | fii] inser Vo*Vind om VVaS | xal om S | eavxA Wolf ed Ι σε Wolf ed 16 ἂν post ἐποίεις Vind Ι δὴ Be sed ἡ in εΙ corr m* 16 εἰς ante vlov Vind Wolf delevi I elg υiὸν ἐμὸν πάντ’ δγαθὸν εἰκός τι ποιῶν ποιεῖν Re Ι ἐμὸν scripsi νέον librl Wolf Ι ποιῶν Bcripsi e VVaVoSBe ποιεῖν Vind Wolf οὐκ ἂν τούτου μισθὸν ζητοίην, ἀλλ’ οἷς δεῖ χάριν ἐμέ τε καὶ σὲ τῆς εἰς τοῦτον εὐνοίας ἔχειν, ἐρῶ.

οἱ τῆς ἱερᾶς Ἀγκύ- ρας, πρέποι γὰρ ἂν αὐτῇ τοῦτ’ ἀκούειν, ᾧ κοσμεῖ τὰς Ἀθήνας Ὅμηρος, οὗτοι δὴ οἱ ταύτης οἰκήτορες ἐμοί τε εὐεργέται καὶ σοὶ καὶ στεφάνων ἄξιοι καὶ εὐχῶν. καὶ δῆτα εὔχομαι τοῖς θεοῖς πᾶσι καὶ πάσαις γῆν τε αὐτοῖς καρπὸν ὅτι πλεῖστον διδόναι καὶ ἀέρα μένειν ἐν τοῖς μέτροις καὶ γυναῖκας τίκτειν ὅμοια γονεῦσι καὶ λόγων ὥσπερ νῦν τὴν πόλιν ἐρᾶν καὶ τῶν εὐδαι- μονίαν φερόντων ἀπεῖναι μηδέν, ὅτι με ἰδόντες ἡμέρως, ἡνίκα δι’ αὐτῶν ᾔειν, νῦν τετιμήκασι μειζόνως οἷς ἔπραξαν τῷ νεα- νίσκῳ εἰς δόξαν.

καὶ μή με οἴου τοῦτο λέγειν, ὡς ὄντα φαῦλον ἦγον εἰς δόξαν, ἀλλ’ ὅτι μὴ φθόνῳ τὴν ἀλήθειαν ἔβαλ- λον, ἐγένοντο δὲ τοῦ φθόνου κρείττους πολῖται πολίτην ἀγα- πῶντες. τούτου χάριν αὐτοῖς εἰδέναι χρή.

τὰ μὲν οὖν παρ’ ἐμοῦ πρὸς αὐτοὺς εὐχαί τε ὑπὲρ αὐτῶν καὶ κατ’ αὐτῶν ἔπαι- νοι, σοὶ δὲ ἔνεστι τὸ καὶ δι’ ἔργων ἀμείβεσθαι. καὶ πᾶν ὑπουρ- γῶν μηδέπω ἡγήσῃ τὸ πᾶν ἐκτετικέναι

ἴσθι μέντοι καὶ τὴν ἡμετέραν πόλιν εἰδέναι τῇ πόλει χάριν οἴεται γὰρ τὴν περὶ τοῦτον ἐκείνης γνώμην μαρτυρίαν αὑτῇ τοῦ βελτίονος 4 Od. λ 323 6 Dem. cor. § 1 p. 226, 26 7 Hes. opp. 235 cf. ep. 1261 12 Pind. ol. VIII 66. Aesch. Ag. 947 1 ζητοίην Be sed οι corr m2 | οἷς Be sed οι corr m2 Ι δεῖ Be sed εῖ ex ὴ corr m2 2 oi Be sed ex ἡ corr m2 οἱ <θεοὶ> coni Seeck 374 not. 1 3 κοσμεῖ Be sed εῖ corr 5 τοῖς— 6 πάσαις om S 6 αὐτοῖς Vind sed οἷς in ras 7 τοῖς om S 8 γονεῦσιν Vo Wolf | ἅπερ Be 9 ἡμέρως om Wolf ed sed inser Add 861 10 διαυτῶν Va Ι τε ante τετιμήκασι inser Vind Ι οἷσπερ Vind 11 πρὸς Vind Ι με] μοι Wolf ed 12 εἰς δόξαν ἤγαγον Vind | ἔβαλον VVaVind 13 λόγου VVa Vo sed in hoc in φθόνου corr m4 S | πολῖται om Be 14 δεῖ poflt εἰδέναι inser V4 Wolf delevi | χρὴ scripsi χάριν libri sed in χρή corr Vo3, Wolf 15 πρὸς in ras Be2 16 διέργων Va Ι πάντα vind Ι ὑπουργοῦντα Be 17 μηδὲν Vind 17 τὸ — 18 οἴεται in marg add Be 17 ἔστι ex ἴσθι corr Vind 18 πόλιν om Be Ι οἴεται Vind sed ετ ex ω ut videtur corr 19 τούτων Va Be Ι αὐτῇ libri Wolf εἶναι.

τὴν μὲν οὖν φιλοτιμίαν σου τὴν εἰς τὸν υἱὸν οὐκ ἐθαύμασα, νοῦν Ψὰρ ἔχων ἃ ὕστερον ἔμελλεν ἕξειν τῷ νόμῳ, ταῦτ’ ἐποίησας δῶρον πατρός, θαυμάζω δὲ ὅτι πολλαὶ μὲν παρ’ ὑμῖν κοῦραι ἀριστήων, οἳ τὴν πόλιν συνέχουσι, οὐ δ’ οὐκ ἐφρόντισας ὅπως ἴδης τάχιστα τοῦ παιδὸς παῖδας. εἰ γὰρ καὶ ἤδη πάππος εὖ ποιῶν κέκλησαι, ἀλλὰ καὶ ταύτῃ σε πάπ- πον κληθῆναι καλόν, ἄλλος δ’ ἂν ἔφησε, κάλλιον.

Εἰ μὲν οἷός τε ἦν καὶ τῆς ὁδοῦ καὶ τῆς ἄλλης σπουδῆς Εὐστοχίῳ κοινωνῆσαι, πάντως ἄν με εἶχες ἀντὶ τῶν ἐμῶν γραμ- μάτων· ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστι μοι κινεῖσθαι, δι’ ὃ δέ, ἐπίστασαι, δέομαί σου γενέσθαι τοιοῦτον εἰς τοῦτον, οἷος ἂν ἐγένου παρ- όντος ἐμοῦ.

νόμιζε δὲ μὴ μόνον ἐμοὶ δώσειν χάριν, ἀλλὰ καὶ αὐτὸς κτήσεσθαι φίλον. ὃν καὶ ἐγὼ κτησάμενος συνήσθην ἐμαυτῷ οὐ μόνον τῶν τε λόγων εἵ εκα καὶ τῶν νόμων, ἐν οἷς ἀμφοτέροις οὐδενὸς ἁνὴρ ὕστερος, ἀλλ’ ὅτι καὶ τῶν ὄντων χα- λεπῶν οὐδὲν οὕτω χαλεπὸν ὡς μὴ τῷδε φανῆναι ῥᾷστον ἐπι- τάττοντος φίλου, μᾶλλον δέ, κἂν ὁ φίλος χρῄζῃ μέν, ὀκνῇ δὲ ἐπιτάττειν, αὐτὸς αὑτὸν δίδωσι τοῖς ἔργοις.

καὶ εἰ μὲν ἀπ’ ἄλλης ἀφῖκτο νῦν ὡς ὑμᾶς, ἄθλους ἂν ἴδει σοι διηγεῖσθαι 8 VII α΄, σκα΄. Va γ΄, λη΄. Vo γ΄, λη΄. D (??)κ΄. Be (??)θ 4 II. Ι 396 5 cf. ep. 224. 805 9 cf. ep. 241. Seeck 108. 874. Silomon 48 11 Seeck 149 I 3 ταῦτα S 4 ἡμῖν Be Ι ἀριστέων V | αἳ Vind sed α in ο corr ras, Wolf An 6 ἴδοις Vind 6 ταύτησ Va 12 ἔστιν Va | διὸ VVaVoBe Wolf 16 κτήσασθαι VVa Vo sed in hoc ε supra α(1) m4, D | οἷον VVo D | ἐγὼ] αὐτὸς D 16 λόγων V sed ω ex ο corr m3 Ι ἕνεκα VD 17 ἁνὴρ scripsi ἀνὴρ libri Wolf 18 αὐτῶ libri sed in οὕτω corr Vo4, Wolf An 19 χρήζῃ V Va VoBe Wolf ed | ὀκνεῖ libri sed ει in η corr Be corr Wolf 80 ἀπάλλης Va 21 ἡμᾶς Be προτέρους, νῦν δ’ αὐτὸ δι’ ὅπερ ἥκει καὶ πρὸς ὃ δεῖ σε βοη- θεῖν ἔστω σοι δεῖγμα τῶν τρόπων.

μὴ θαυμάσῃς δὲ εἰ πολλοὶ μὲν ἐκεῖ μοι φίλοι, σοὶ δὲ ἐπέσταλκα μόνῳ· τὸ πρᾶγμα γὰρ οὐ πολλῶν συνευχομένων, ἀλλ’ ἑνὸς δεῖται πράττειν εἰδό- 5 τος.

σὺ δὲ οὗτος ὁ πράττειν εἰδώς, τῷ δὲ βούλεσθαι τὸ δύ- νασθαι καλῶς ποιοῦν ἠκολούθηκεν ὑπάρχον μὲν καὶ πάλαι, νῦν δὲ ηὐξημένον· εἰσὶ γάρ, εἰσὶν· οἱ μηνύοντες.

ἀπό- πεμπε δὴ τὸν ἑταῖρον ὧν ἤκουσε παρ’ ἡμῶν ἀγγελοῦντα πλείω.

Καλῶς μοι δοκοῦσιν οἱ ποιηταὶ περὶ τοῦ Ἔρωτος ἐσκέ- φθαι καλοῦντες αὐτὸν ἀνίκητον, ὅπου γε καὶ Στρατήγιος εὖ μά- λα ἐνθένδε κινούμενος νῦν γυναῖκα ἀφεὶς καὶ τέκνα καὶ τἄλλα 15 VII α΄, σκγ΄. Va γ΄, (??). Vo γ΄, μ΄. S δ΄, λθ΄. Vi πλζ΄. Vind ξέ. Be ξβ 4 Eustochium 6 cf. ep. 240 16 cf. ep. 196. Sievers 290, 7. Seeck 214. 374. Silomon 40. 48 18 Soph. Ant. 781 Ι Seeck 284 IV 3 προσλαβούσῃ om Be Fabr Wolf An 6 „praefero οὕτως“ Re 7 τιμηθῇ VaVo sed in hoc θῆ in θήτω corr m4 9 ἐπ- αι αὐτὸν Va 11 κοινοὺς Vo sed οι del m3 κοινοὺς V Wolf ed sed καινοὺς legendum vidit Add 861 Ι κοινῆς libri Wolf corr Fabr | θήνης V 13 πάντως reposui e libris πάντη edd 16 Μο- δέστῳ cultello bibliopegi absumptum Be xm αὐτῶ (i. e. Ἀρισται- νέτῳ) Vi 18 ὅπου γε Bcripsi ὁπότε libri Wolf | στρατήγιος Be sed ἡγ e τ corr m2 | εὖ μάλα inserui e librie Bed εὖ om Be om Wolf 19 ὄφεις γυναῖκα Vind Wolf | τᾶλλα Vo οἶς ἥδεται τρέχει τὴν σὴν ὀψόμενος κεφαλήν. καίτοι κρύπτειν μὲν ἐπιχειρεῖ τὸ πάθος ὡς ὑπὲρ εἰσφορῶν δραμών, ἐμὲ δὲ οὐ λέληθε σὲ μὲν ἔργον θέμενος, οὐκ ἀηδῶς δὲ κἀκεῖνο θερα- πεύσας.

εὔδηλον οὖν ὅτι αὐτὸν ἡμέροις ὄψει τοῖς ὄμμασι τά τε ἄλλα καὶ μηνυτὴν ἔχων τῆς στοᾶς ἀκριβῆ, περὶ ἣν οὗ- τος πολὺ μὲν καῦμα, πολὺν δὲ καπνὸν ἠνέσχετο χαίρων, ὅτι σοι παρεῖχεν ἐν τοῖς αὑτοῦ πόνοις κτήσασθαι δόξαν. ὃ γὰρ ἐν προοιμίοις οὐκ ἦν λαμπρᾶς ἐλπίδος, τοῦτο πρὸς ἐρχόμενον οὐδεμίαν ἡλικίαν ἐᾷ σιγῇ παρελθεῖν, ἀλλ’ ἕλκει τε τὰς ὄψεις καὶ ὅστις εἶδεν, ἐθαύμασε.

σοὶ μὲν οὖν ὅλην τὴν πόλιν, σὲ δὲ τούτῳ προσήκει χάριν εἰδέναι. σὺ μὲν γὰρ εἰς νοῦν ἐβάλου τὸν κόσμον, σοὶ δὲ οὗτος διακονεῖ. ἔστι δὲ ἀρκοῦσα χάρις, ἂν ἐπαινῇς τε αὐτὸν καὶ νομίζῃς ὅπερ ἡμεῖς.

ἡ δὲ ἡμετέρα ψῆφος Στρατήγιον ἄνδρα εἶναι γενναῖον, ὃν οὐδεὶς ἐνίκησεν εὖ ποιῶν· οὕτως ἀμοιβὰς ἀεὶ ζητεῖ μείζονας καὶ ζητῶν οὐκ ἔστιν ὅτε οὐχ εὗρεν.

Ἀλλὰ καλῶς μὲν ἐποίησε τὰ ὀνείρατα κινήσαντά σε, εὖ μέντοι οἶδα, ὡς καὶ ὀνειράτων ἄνευ τοῦτ’ ἂν ἐποίεις, ὃ πάλαι 17 VII σκδ'. Va γ', μα'. Vo γ', D ρ(?). Be ξ(?) 5 cf. ad ep. 196 18 Seeck 117. 874 1 ἐφ’ ante olg Wolf delevi 2 δραμούμενος Vi 3 λέληθεν γα Ι θεραπεύων Vi θεραπεύσων Wolf ed 5 τά— ἀκριβῆ prae- missis verbis λέγεται ἀγγελιαγόρος καὶ μηνυτής, ὡς καὶ Λιβά- νιος citat Lacapenus epimer. cod. Mosq. fol. 58 p. 67, 1 ed. Lindst. | τ’ VVind Lacap | ἀκριβῆ τῆς στοᾶς Vi | οὗτος in marg inser Be 6 μὲν inserui e libris om Wolf 7 αὐτοῦ VVaVoS σαυτοῦ Vi αὐτὸν Be 9 οὐδὲ μίαν Be 10 εἶδε Wolf | ἐθαύ- μασεν Va 11 χάρι Vi | ἐβάλου V sed υ corr m4 12 οὕτος Be sed ex οὕτως corr m2 | ἔστιν Va ἢν Vind Wolf 13 δ᾿ Vind 14 εἶναι om Be 16 οὕτως — μείζονας om Wolf Cent Ι οὕτως Bcripsi auctore Re οὕτος libri sed in οὕτω ὂπ Vo3, in ras Be2, Wolf | ἂν Vi | καὶ om Vi 19 ἐποίησεν Va 20 τοῦτο VaVoBe Wolf ἤρξω ποιεῖν ἀπὸ τῶν χωρίων τῶν ἐμῶν. δεῖ γὰρ ἐκεῖνά τε ἐμὰ καλεῖν καὶ ταῦτα σά. δοκεῖς γάρ μοι νομίζειν ἀδικήσειν, εἴ τινος ἀπολαύσεις οὗ μὴ καὶ ἐγώ. ἐπεὶ δὲ τὰ δῶρά σου οὐκ ἔστιν ἀμύνασθαι, δέχου παρ’ ἡμῶν ἐνύπνιον ἀντ’ ἐνυπνίου.

τὸν παῖδα κελεύσας ἅπτειν λύχνον, ὡς ἐπιστείλαιμί ἐπει- δὴ ἔμελλε, κατέδαρθον καὶ ἔδοξα παρ’ ὑμῖν τε εἶναι καὶ σὲ ζη- τεῖν. ἄγειν οὖν μέ τινα δι’ ὑψηλοῦ θεάτρου, γραῦν δέ τινα γνοῦσαν ἐφ’ ᾧπερ ἐχωροῦμεν ὁδὸν ἑτέραν ἐκείνης ἡδίω Μαὶ, καθ’ ἣν ἰόντας ἐντυχεῖν σοι καθημέ ῳ πρός τινι νεῷ καὶ κή- πῳ, τὴν δὲ ἀνάβασιν τὴν εἰς τὸν νεών, βαθμοὺς οὐκ ὀλίγους, ὑπὸ νέων πηδώντων κατέχεσθαι θαυμαζόντων ὅπως ἡμιλλῶ πρὸς Δημοσθένους λόγον τούτων δὴ τώ κατὰ τοῦ Φιλίππου, σὲ δ’ ἰδόντα μὶν ἡμᾶς ἀναστῆναι, τοῦ λέγειν δὲ οὐκ ἀποστῆ- ναι, ὥστε τι καὶ ἡμᾶς ἀκοῦσαι.

ἴν με ἠδίκησεν ἡ νύξ· οὐκ ἐφύλαξα τὸ ῥηθέν. σοὶ δ’ εἴ τι τοιοῦτον ἐστι, πέμπε καὶ ὑπερ- ευγραινε.

Μάραν εἶδες εὐμενῶς· μίαν ταύτην εἴληφα χάριν. νῦν ἥκει χρόνιος· ἂν οὖν ἣν ὀφείλει τούτου μὴ λάβῃς δίκην, αὕτη δευτέρα χάρις. δίδου δὴ καὶ τρίτην, ἐπεὶ τρεῖς αἱ θεαί.

τί οὖν αἰτοῦμεν; τεταλαιπωρημένον ἐν ᾧπερ ἦν τὸν ἄνδρα μετα- στῆσαι πρὸς ἔργον ὃ τῷ τηλικούτῳ πρέπει.

Ἀλλ᾿ ἔγωγε παραπλήσιον δοκῶ μοί τι ποιήσειν τοῖς ἐπει- γομένοις μὲν ἰδεῖν τὸν ἥκοντα χρόνιον, τῇ προσρήσει δὲ κά- τωθεν ἀπὸ τῆς κλίμακος χρωμένοις πρὶν ἰδεῖν ὃν προσαγο- ρεύουσιν. ἐκεῖνοί τε γὰρ τῷ λίαν ἐπιθυμεῖν φθάνοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς βοῶσιν ἐγώ τέ σοι μικρὸν ἀπέχοντι τῶν ὅρων ἐν ἐπιστολῇ δηλῶ τὴν ἡδονήν.

τὸν δὲ ἀνεψιὸν φιλῶ μέν, ἐγ- γὺς δέ εἰμι <τοῦ> ζηλοτυπεῖν, ὅτι ὁ μὲν ἀπολέλαυκεν, ἐγὼ μέλλω. τῆς μέντοι προνοίας εἰ τυγχάνοι μείζονος, οὐκ ἔτι ταύ- τῃ ζηλοτυπῶ, βουλοίμην δ’ ἂν αὐτὸν Ἀθηνᾶς Διομήδην τυγχά- νειν, ὅπως ἡμῖν καὶ σώζοιτο καὶ κρατῇ.

Σύ με οὐκ ἐᾷς αἰτεῖν ὁ πάντα πέμπων πρὶν αἰτηθῆναι. 15 ὁμοῦ γὰρ ὑμῖν τέ τι παρὰ τῆς γῆς δέδοται καὶ ἐμοὶ παρὰ σοῦ, καὶ οὐκ ἔφθη τις εἰπών, ὡς ἀγαθή γε τῶν ἀστυγειτό- νων χώρα, νῦν τὸ καὶ φύει ὁ σὸς οἰκέτης ἐγγὺς φέρων ἡμῖν ἐφ’ οἷς ἡ χώρα ἐπῃνέθη.

πῶς οὖν ἔστιν ἅ τις 1 VII α΄, σκζ΄. Va γ΄, μδ΄. Vo γ΄, μδ΄. S ε΄, λδ΄. Be ξᾱ 13 VII α΄, σκη΄. Va γ΄, με΄. Vo γ΄, με΄. SII ε΄, ος΄. W ις΄. Vind ξζ'. D δ'. Be ζ(?) 2 Sievers 84 not. 79. Seeck 11. 157. 374. Silomon 48 11 II. ἑ 290 14 Seeck 117. 375 3 μοι τί VVaVoS | τι om Be Wolf An 4 τὸν ἥκοντα in ras Be2 Ι προσρήσει Va πρὸς ῥήσει Be sed ’ ς inser προῤῥή- σει Wolf An 7 ἐν om Be Wolf An 8 δ’ Be Wolf 9 τοῦ inserui om libri Wolf Ι ἀπολέλαυκε Vo Wolf 10 τυγχάνει VVo Ι οὐκέτι VoBe 16 σὺ μὲν Be 16 ἡμῖν WBe 19 ἡ om S εἴληφεν αἰτεῖν, ὅπως ἂν λάβοι; ὁ γεωργός, ὅταν ὁ Ζεὺς οὐχ ὕῃ, ὗσαι τὸν θεὸν αἰτεῖ, ὕοντος δὲ χαίρει καθήμενος, ἀλλ’ οὐκ αἰτεῖ.

Τοὺς Λακεδαιμονίους μεμίμηταί σου τὰ γράμματα. καὶ γὰρ ἐκεῖνοί τε μετὰ τὸ ἔργον ἧκον εἰς Μαραθῶνα βοηθεῖν ἐγνωκότες, ἴδει δὲ οὐδὲν ἔτι βοηθείας, ταυτί τε παρακαλεῖ με πρὸς ἐπιμέλειαν τῶν σῶν υἱέων, οἷς ἐστι παρ’ ἡμῖν δύναμις ἑτέροις τὰ τοιαῦτα παρέχειν.

μὴ θαυμάσῃς δὲ εἰ τοσοῦτον οὕτω τᾳχέως ἴσχυσαν οὕτως ὄντες χρηστοὶ καὶ φιλόμουσοι μετὰ γὰρ τούτων ὅστις ἔρχεται παρ’ ἐμέ, πρὸ τῶν ἄλλων εὐ- θέως κέκριται καὶ πειθόμενον ἔχει. φέρει δὲ αὐτοῖς οὐ μικρὸν καὶ τὸ σοὺς εἶναι παῖδας, οὗ πᾶς ὁ μνησθεὶς σὺν ἐπαίνοις ἐμνή- σθη.

βούλει τι καὶ τέταρτον εἴπω; συμφοιτητὴς ἐμός, ὁ τούτων θεῖος, Εὐσεβιος. καὶ τοῦτο ἐδιδάχθην αὐτὸς παρ’ ἐμαυ- τοῦ τὸ γένος εὑρὼν ἐπὶ τῆς τοῦ νεωτέρου μορφῆς.

Ἥδιον ἐμοὶ τοῦ τὸ ἔθνος κτήσασθαι τὸ σοῦ τὴν ἀρχὴν ἔχοντος τοῦτο ὸὕτω συμβῆναι. Καισαρίῳ δὲ συγχαίρω μὲν τῶν τρόπων, συγχαίρω δὲ τῆς δόξης, ἣ μείζων τῇ σῇ ψήφῳ γίγνε- ται, καὶ μάλιστά γε τῆς εὐπαιδίας συγχαίρω τοσαύτη γὰρ ἐν αὐτοῖς ἐπιεικείας τε φροντὶς καὶ λόγων, ὥστ’ εἰκότως ἂν αὐ- τοὺς καὶ ὁ πατὴρ αἰσχύνοιτο.

σοὶ δὲ πάντα μὲν χαριζοίμην ἂν καὶ εἰ με κελεύεις ἀργὸν φιλεῖν, ὑπακούσομαι· τούτους δέ, τὸ γὰρ ἀληθὲς εἰρήσεται, πρὸ τῶν σῶν γραμμάτων συνέστησεν ἡ φύσις. ὥρα δή σοι χάριν ἑτέραν αἰτεῖν ὡς ταύτην γε αὑ- τοῖς οἱ νεανίσκοι δεδώκασιν.

Ἄριστον μὲν δρῶν εἰ βούλει νομίζειν Ὀλύμπιον, ὀρθῶς οἰήσῃ· τῶν πλουτούντων δὲ αὐτὸν εἰ τιθείης, οὐ τὰ ὄντα δο- ξάσεις. καὶ ταῦτα εἰδότες Ῥωμαῖοι κατέλεξαν μὲν εἰς αὑ- τούς, ἀφῆκαν δὲ ἀτελῆ.

λέγω δὲ τοῦτο οὐ τοῦ καὶ παρ’ ὑμῶν αὐτῷ γενέσθαι νῆν ἀτέλειαν, οὔπω γὰρ τὰ τοιαῦτα ὑμῖν ἡ πό- λις πεπαίδευται, καίτοι χρῆν ἐν ᾗ σὺ ζῇς καὶ πολιτεύῃ, ἀλλ’ ὅτι τὸν μηδὲν ἐκεῖ τιθέντα δίκαιον παρ’ ὑμῖν μήτοι μείζω τῆς δυνάμεως φέρειν.

ὁ δὲ οὐ μείζω μόνον, ἀλλὰ καὶ ὧν ἕτε- ρος ὀφειλέτης, ταῦτα ἀναγκάζεται φέρειν, διότι τούτῳ τε Ὀλύμ- πιος ὄνομα κἀκείνῳ, δι’ ὃν οὗτος ἕλκεται.

καὶ οὐκ ἄρα μά- ταιος ἦν ὁ τοῦ Μαντιθέου φόβος οὐδ’ ὑπὲρ φαύλου λόγον ἀνήλισκεν, εἰ δὴ οὗτος οὐκ ὢν ταὐτοῦ πατρός, ὅτι ταὐτὸν ὄνο- μὰ ἔχει πράγματα ὑπομένει.

φασὶ δὲ αὐτὸν καὶ χορηγὸν ἐνηνέχθαι τῆς τὰ μέγιστα δαπανώσης, ὁ δὲ οὔτε ταύτην οὔθ’ ἣν δευτέραν νομίζετε δύναιτ’ ἂν ἄρασθαι, φαίην δ’ ἂν ὡς οὐδὲ τὴν τρίτην ἄνευ πόνου, καὶ ταῦτ’, ἤν τις αὐτὸν κατὰ 1 VII α΄, σλγ΄. Va γ΄, (??). Vo γ΄, [ν΄]. Be (??) 2 Sievers 284, 5. Seeck 301. 375 Silomon 44 5 cf. ep. 251 II cf. ep. 251 13 Mantithei apud Dem. adv. Boeot. de nom. (cf. p. 999, 28), non eius ad quem Libanii ep. 400 data est, ut See- ckius 201 opinatus est. cf. t. VIII 653, 8 sq. 15 sq. cf. ad t. III 438, 16 16 sq. cf. ep. 1277 2 θεμιστίῳ cultello bibliopegi demptum Be 6 αὐτοὺς Va Vo Wolt 6 τῶ VVo 7 ἂν ante αὐτῷ V Ι αὐτὸ Va Ι τὴν] τινὸς libri corr Wolf 8 ἐνῆ Va 9 τῶν Be Ι μήτι V „aut μὴ τὰ μείζω aut μήτοι γε μείζω leg. “Re. 10 ὁ — 11 φέρειν in marg Be 10 ὧ Vo sed ὁ suprascr m3 | δ’ VoBe Wolf 12 διὼν Va 14 comma post ἀνήλισκεν posui e V ut coni Re colon Va punctum VoBe Wolf Ι οὐκῶν Va Ι ταυτοῦ Be sed ου ex ω corr m2 | ταὐτὸ Wolf 18 ταύτην VaBe Ι οὐ post αὐτὸν inserendum coni Re τὸν νόμον καλῇ.

τοῦτο δὲ έ·σται χρόνοις ὕστερον. οὓς γὰρ νῦν προσειλήφατε παρὰ τῆς μητρός, οὕτω γὰρ εὖ ποιοῦντες καλεῖτε τὴν Ῥώμην, τούτους ἀναβολῇ δεδώρηται βασιλεύς. ἧς εἴ τις Ὀλύμπιον ἀποστερεῖ, μὴ ποιοῦ φορητόν. οὔτε γὰρ αὐ- τὸν εἴποις ἂν μὴ φιλεῖν φιλοῦντί τε βοηθεῖν αὐτὸν εἰκός.

Ψευδόμενοι δέ σέ φασι Δῖός γόνον εἶναι πρός τινά τις ἔφησε τῶν ἐκ Δῖός Ἡρακλείδης περὶ Ἴλιον καὶ τὸ σὲ δὴ δύνασθαι ἐν τῇ πόλει λέγεται μέν, ἐλέγχεται δὲ οὐχ οὕτως ἔχον. οὔκουν οὐδὲν ἐβοήθησας Ὀλυμπίῳ περὶ πάντα ἀδικου- μένῳ.

εἰ δὲ ἔστιν ὡς ἀληθῶς σοι δύναμις, ἕτερον ἀνάγκη χεῖρον ὁμολογεῖσθαι, τὸ μηδέν σοι μέλειν τῶν φίλων. οὐ γὰρ οἶδα τί ἂν δεινότερον ἐπάσχομεν, εἰ ἀπὼν ἐτύγχανες, οὗ νῦν παρόντος βλαπτόμεθα.

εἰ δ’ εἰς ἄγνοιαν τῶν πραττομένων καταφεύξῃ, οὔτ’ εἰκότα δόξεις λέγειν τήν τε αἰτίαν οὐδὲν μᾶλ- 6 Vii α', σλδ'. Va γ', να'. Vo γ', να'. S δ', ιγ'. Vi θ'. Vind ξθ'. D ρ(?)β. Be ο(?) 7 cf. ep. 251. 252. Sievers 284,5. Seeck 108. 376. Silomon 44 8 II. ε 635 1 δὲ ἐστι Va δὲ ὅτι VVo Ι ὕστερον scripsi e VVaVo ὑστέροις Be Wolf 3 ἀναβολὴ Va 5 φιλοῦιτί scripsi e V φιλοῦντα Va VoBe Wolf | αὐτὸν reposui e libris αὐτῷ Wolf 7 ἀνδρονίκω Vi 8 ψευδόμενοί σε S ψευδόμενοί σε ViD Ι γόνον D sed ἔκ antepos 9 τις ἔφησε τῶν ἐκ Δῖός reposui e iibris τῶν ἐκ Διὸς ἔφησέ τις Wolf | τίς Vind | ἴφη S | ο τῶν S τὸν D ἡρακλειδῶν Vi 10 δὴ sed η in ras, Be sed η in ras m2 δὲ VVoSVi Vind | λέγεται μὲν ἔντη πόλει Vind 11 ἔχων Va | οὐκοῦν Wolf | οὐ- δὲν — ἀδικουμένῳ in marg inser Vind | οὐδὲ VSViBe | πάντ’ D 12 δ’ Vi 13 μέλλειν V sed λ(1) eras, VaVoD 14 ὦν VaVo sed in hoc in ὗ corr m3, S sed γρ οὖ suprascr, Vind 15 εἰ δ᾿] οὐδ’ VVind Be Wolf | ἄνοιαν D 16 οὔτ’— 242,1 ἀποφεύξῃ om ViD Ι οὐκ Be Wolf λον ἀποφεύξῃ. καὶ γὰρ αὐτὸ τὸ μὴ τὰ τοιαῦτα ζητεῖν ἔχκλημα.

ἑλοῦ δὴ τριῶν ὅ τι βούλει, ἡ παῦσαι τοὺς ἀδικοῦντας ἡ φαῦλος εἶναι λέγειν ἢ ἀσθενής. οἶδ’ ὅτι τὸ τρίτον ἐρεῖς εἰρω- νευόμενος, πλὴν οὐ λήσεις γε εἰρωνείᾳ χρώμενος.

Οὐ τῷ δέξασθαι τὰ ξένια μᾶλλον ἔδειξα τὸ φιλεῖν ἢ τῷ λυπηθῆναι πρότερον οἷς ἐλυπήθην. ἦν γὰρ ἐρῶντος, οἶμαι, καὶ ζηλοτυποῦντος τό τι τῶν σῶν ἐμοῦ ζῶντος ὑφ’ ἑτέρου πράττεσθαι μὴ φέρειν.

ἐντεῦθεν ἐγὼ μὲν ἐδήχθην τὴν καρ- δίαν, σὺ δὲ ἴσως ἐκαλλωπίζου Φάων τις ἕτερος ἡγούμενος

Ἀλλ᾿ αὐτά γε ἑορτὴ τὰ σὰ γράμματα καὶ πᾶν ὅ τι περ ἂν ἀφικνῆται παρὰ σοῦ. καλῶς δὲ ἐποίησας καιρὸν τοῖς ξενίοις εὑρών· νῦν μὲν γὰρ ἡμῖν ὡς ἀληθῶς ἔπεμψας, τότε δ’ ἂν εἰς τὰς χεῖρας τῶν ἁρπάζειν βλεπόντων.

ὁ μὲν οὖν Εὐφήμιος ἐπειδὰν ἔλθῃ, δώσει τὰς ἀποκρίσεις. νῦν μὲν γὰρ ὡς τὸν ὡς 4 Vii α', σλθ'. Va γ', νε'. Vo γ', νε'. S ε', λε'. Βe o(?) α', σμ'. Va γ', νς'. Vo γ', νς'. Be o(?) 5 Seeck 92. 376. Silomon 44 9 Arist. Ach. 1. cf. ep. 964 10 Plat. Crit. p. 52 C 12 Seeck 117. 375 Silomon 44 16 Seeck 136 1 τοῖς] οὐ Be 2 καὶ νεῦσαι in ras Be2 Ι οὐκοῦν S 3 εἰ- ρῆσθαι Be sed εἰ et ἡ corr m2 5 Αὐξεντίῳ cultello biblio- pegi absuroptum Be τὸ] τῷ S 8 ἐμοὶ Be Ι ἑτέρων Be sed ων ex ω corr m2 10 φάων Be sed ων ex σκον corr m2 | τίς Va 14 καλὸν VVo 15 γὰρ inser V3 16 ἧκε post χεῖρας excidisse videtur 10 Φάων φησὶ φασὶ cod) παροιμία παριμία cod) ἐπὶ τῶν ἐρασμίων καὶ ὑπερηφάνων τοῦ γὰρ Φάωνος ἐρασθῆναί φασι σὺν πολλοῖς καὶ Σαπφώ σαμφὼ cod) , οὐ τὴν ποιήτριαν ἀλλὰ Λε- σβίαν τινά, καὶ ἀποτυγχάνουσαν (ἀποτυγχάνουσασ cod) ῥῖψαι ῥίψαν cod) ἑαυτὴν ἀπὸ τῆς Λευκάδος πέτρας in marg Be (= Suid. s. V. Φάων σιλέα θήρᾳ τερπόμενον ἔδραμε καλούμενος.

ὑπὲρ δὲ τοῦ σίτου πάντα μὲν οἶμαι κινήσειν τὸν χρηστὸν Ὀλύμπιον, πρά- ξειν δὲ ἢ οὐδὲν ἢ μικρόν, οὐ πολύ τι βέλτιον τοῦ μηδενός. τὸ δὲ αἴτιον, ὁ τοῦ δοῦναι κύριος ὀμώμοκε πολεμήσειν ταῖς Μούσαις.

Συκοφάντην σε τὸ ἐρᾶν πεποίηκε καὶ πάντας πλὴν ἐμοῦ νομίζεις οὐδέν. ἔστι δὲ ὁμοίως ἄτοπον καὶ φαύλους ἐπαινεῖν καὶ μὴ θαυμάζειν τοὺς ἀγαθούς. Ἀκάκιον δὲ μὴ νομίζων ἴνα τῶν περὶ τὸν Ἑρμῆν ἐμέ τε λυπεῖς καὶ πρὸ ἐμοῦ τὸν θεόν

οὔκουν ἐκβαλοῦμεν ἅττα ἔχει μαθὼν παρ’ ἐκείνου Φιλόπα- τρις, ἀλλ’ ἐποικοδομεῖν πειρασόμεθα καὶ δέξεται λόγους τοῖς ἔμπροσθεν ἀδελφούς.

Ἔοικάς τι λελυπηκέναι τὸν ἑταῖρον ἡμῖν Ἀσκληπιόν. οὐ γὰρ ἄν με ταῖς ἐσχάταις ἀνάγκαις ἐβιάζετο γράφειν, εἰ μή τι- νος αὐτῷ δίκην ὤφειλες ἢ μείζονος ἢ ἐλάττονος.

ἐγὼ δὲ πολλὰ μὲν ἐδεήθην αὐτοῦ μὴ τοιαῦτά σοι φέρειν, ἐξ ὧν ἀνιά- σει, τεκμαίρομαι τεκμαίρομαι δὲ σοὶ προσίστασθαι τὰ ἡμέτερα τῷ ἡμὶν ἐκεῖθεν ἐλθεῖν. ὅτι γὰρ οὐ πάνυ Μελιτίδης, αἰσθάνεται τῆς μεταβολῆς.

διὰ μὲν δὴ ταῦτα παρῄνουν ἐμαυτῷ σιγᾶν καί μοι μετέμελε τῶν ἔμπροσθεν ἐπεσταλμένων, πάντως δὲ ἔξ- εστί μοι καὶ μὴ γράφοντι φιλεῖν.

ἐπεὶ δὲ ἄγχων Ἀσκλη- πιὸς καὶ φάσκων οὐδ’ ἄν, εἴ τι γένοιτο, ἀφήσειν ἐνέβαλεν εἰς τὴν ἐπιστολήν, ποίησον ὃ τὸν δίκαιον εἰκός. εἰ δέ τις ἀηδία γένοιτο διὰ τῶν γραμμάτων, ἀφεὶς τοὺς κήρυκας αἰτιῶ τὸν Ἀγαμέμνονα.

Ἴδου σοι καὶ βασιλέως ἐπιστολὴ βουλομένη μηδὲν ἡμῖν ἀδικεῖσθαι τὸν Ὀλύμπιον οὐχ ὡς οὐχὶ καὶ τῆς σῆς γνώμης ἀρκούσης τε καὶ τοῦτο ἀεὶ ζητούσης, ὅπως μηδὲν ἔξω τοῦ δι- καίου πράττοιτο, ἀλλ’ οἱ τὸν ἄνδρα φιλοῦντες, πολλοὶ δὲ οὗ- τοι καὶ δυνατοί, τὸ μηδὲν παρεῖναι τῶν φερόντων εἰς βοή- 1 Vii α', σμς'. Va γ', ξβ'. Vo γ', ξβ' 16 VII α', [σμζ']. γ', ξγ'. Vo γ', ξγ' D (?)β 2 Seeck 179. 376. Silomon 46 3 Seeck 91 8 cf. ad ep. 51 14 II. ἁ 335 17 cf. ep. 251—253. Sievera 284, 5. Seeck 376. Silomon 46 19 Seeck 223 2 ὀνωράτῳ libri cf. ad ep. 251 5 ὤφειλες scripsi ὀφείλεις libri Wolf 7 προσίστασθαι Vo sed σ inser m3 8 ὅς τι Vo sed ς inser m3 9 διαμὲν Va 10 δ’ Wolf 14 αἰτίου V Wolf eed corr Add 861 17 ὀνωράτω D 18 ὑμῖν D 22 τὸ] τῶ VaVo θείαν τοῦ τι παραλιπεῖν ἡγήσαντο κάλλιον καὶ ὅπως τά τε γράμματα ἔσται προὐνοήθησαν καὶ πέμπειν ἐκέλευον, ὥστε οὐκ ἦν ἀπειθεῖν.

ἀλλ’ ὅμως, ἤν τι κατὰ νοῦν ἡμῖν ἐκεῖθεν χω- ρῇ, τὸν τοῦ παντὸς οὐκ ἀγνοήσομεν κύριον οὐδ’ ὅτι τοῖς τοι- ούτοις γράμμασιν ἀπὸ τῆς ὑμετέρας ψήφου τὸ κρατεῖν ἡ μή.

Ἰοῦ τὴν ἐπιστολὴν φέροντος υἱὸς φοιτᾷ παρ’ ἡμᾶς. ἐπι- μελοῦμαι οὖν τοῦ μέν, ὡς εἰκὸς μαθητοῦ, τοῦ δὲ ὡς πατρὸς μαθητοῦ, τῷ μὲν ὧν ἔχω λόγων διδούς, τῷ δὲ τὸ σὸν εὐμενές.

ἀλλ’ ἔστιν αὐτῷ καὶ ἀδελφός, ὃν οὔπω μὲν εἶδον, ὡς δὲ ἀδελφὸν τοῦδε βουλοίμην ἂν εὖ παθεῖν

Ἐγώ σε οὔπω μὲν εἶδον, ἰδεῖν δὲ ἐπιθυμῶ, φιλῶ δὲ καὶ πρὶν ἰδεῖν· οὕτω πολλὰ καὶ καλὰ παρ’ ἀνδρῶν καλῶν τε καὶ ἀγαθῶν ἀγγέλλεται περὶ σοῦ. φιλοῦντα δὲ μὴ καὶ θαρρεῖν χά- ριν αἰτεῖν ἕν τι τῶν ἀτόπων ἡγούμην.

αἰτῶ δή σε τονδὶ τὸν νεανίσκον, Ὑπερέχιος ὄνομα αὐτῷ, μετὰ πάσης ἡμερότητος 16 Vii α', σν'. Va γ', ξς' Vo γ', ξς 7 Salzmann 73 15 Plat. Gorg. p. 506 C 17 cf. ep. 267. Seeck 163 371. Silomon 43 22 cf. ep. 267 1 ἐκείνως reposui e libris ἐκείνοις Wolf sed „malim ἐκεί- νων“ Ι ἐδυνήθην Va 2 ἐφεῖλκον VaVo sed in hoc ἀ supra ἑ m3 3 πεποιηκὼς libri sed ει supra οιη Vo3 4 διατῶν Va 5 κρηπῖδα Va 6 ῥάων Va 7 δὲ χθὲς scripai δ’ ἐΜ libri δὲ ἐχθὲς Wolf 13 num ἐφθέντων? 15 σύθ᾿ Va 19 sq. κἀ- γαθῶν Va δέξασθαί τε κα πέμψαι διὰ τάχους. τάχους γάρ, οἶμαι, δεό- μενος ἀφεὶς ἡμιόνων ζεῦγος ἵππον ἐλαύνει καὶ ταῦτα ἐλάτ- τονι τοῦ πόνου χρώμενος σώματι.

ἀλλ’ ἐν σοί γέ ἐστι πολ- Λὰ τῆς ταλαιπωρίας ἀφελεῖν. ὃ ποιήσας, ὅ τι δυναίμην ἂν ὑπουργεῖν, ἐπίταττε. καλὸν δὲ οἶμαι τῆς τῶν γραμμάτων ἀρ- χῆς παρ’ ἐμοῦ γεγενημένης τὴν τῶν ἔργων γενέσθαι παρὰ σοῦ. οὕτω γὰρ ἂν εἰς ἴσον κατασταίημεν ἀλλήλοις, μᾶλλον δέ, καὶ οὕτω σὸν τὸ νικᾶν, εἴπερ ἀμείνω τῶν λόγων τὰ ἔργα.

Ἥσθην, ὅτι τῶν δικαίων τυχόντες οἱ περὶ τὸν Ἑρμείαν αὐτοί τε σὲ ἐπαινοῦσι καὶ τοὺς ῥήτορας, οἱ τότε ὑπὲρ αὐτῶν ἐπέστελλον, εἰς τὸ ἐπαινεῖν σε κατέστησαν. φασὶ δὲ καὶ ἐμοὶ χάριν ἔχειν οἱ ῥήτορες ὡς καὶ τῶν ἐμῶν τι δυνηθέντων γραμ- μάτων. ἐγὼ δὲ τἀκείνων αἰτιῶμαι τοῦ παντὸς καὶ χαίρω γε τιμῶντά σε τούτους ὁρῶν, οὓς τὸν μὴ θαυμάζοντα κἂν ἐγραψάμην.

οἱ οὖν εὖ πεπονθότες πρότερον ἔρχονται εὖ πεισόμενοι πάλιν τὴν ἐλπίδα περὶ τῶν δευτέρων ἀπὸ τῶν ἔμπροσεν ἔχοντες ἄλλως τε καὶ περὶ τῶν αὐτῶν ἰόντες τρό- πον τινά. τὸ γὰρ ὅπως μὴ κινηθῇ παρ’ ἄλλων ἃ παρὰ σοῦ δέδοται ζητεῖν οὐχ ἕτερά ἐστιν αἰτούντων, ἀλλὰ τὸ βεβαίως ἅπερ ἔχουσιν ἔχειν. κοινὸν δὲ οἶμαι τοῦτο σοῦ τε καὶ τούτων ἀγαθὸν ἀθάνατον ἑστάναι τὴν ἄφεσιν.

γράμματα δὲ ταυτὶ βασιλέως ἥκει σοι βουλόμενα τὰ σοὶ δόξαντα μένειν. σὺ δὲ οὐ δήπου μέλλεις ἥκιστα προσέξειν, ἃ σοὶ τιμὴν οὐχ ἧττον ἡ τούτοις φέρει βοήθειαν

Τῶν περὶ ὑμᾶς ταξιαρχῶν Ἡρωδιανὸς τὸ νῦν, πρότερον δὲ ἐπολέμει, καὶ ἔστιν ἀνὴρ ὠφελῶν, ὥσπερ ἦν τότε λυπῶν. 2 ἐγὼ δὲ αὐτὸν πρότερον μὲν ἐπαινῶν οὐκ ἐφίλουν, νῦν δὲ καὶ θαυμάζω καὶ φιλῶ. καὶ βουλοίμην αὐτῷ τὸν τῆς γυ- ναικὸς ἀδελφὸν ἀπολυθῆναι τῶν φόβων, οὓς ὄντας ἀδίκους ἀναιρεῖ μὲν βασιλεύς, ἄνελε δὲ σύ.

Εἰκότως ἀφῆκας ἐμοὶ τὸ προτέρῳ γράψαι. τῷ μὲν γὰρ κατηγόρῳ τοῦτο δέδοται, κατηγορῶ δὲ ἐγώ· δεῖ δὲ σὲ τὰς αἰτίας πειρᾶσθαι λύειν. διόπερ ἀνέμεινας οὐκ οἰηθεὶς δεῖ Πλαταιεῦσιν ἀκολουθῆσαι μᾶλλον ἢ κοινῷ νόμῳ.

τί οὖν ἐγώ τε καὶ ἡ πόλις αἰτιώμεθα; ὅτι, ὦ δαιμόνιέ, μέγας παρ’ ἡμῖν γεγενημένος ἑτέρων ἡμᾶς ἐποίησας δευτέρους καὶ τὸ θέρος προστησάμενος τοῦ ἐπιβουλεύματος ἀπῆλθες μὲν ὡς αὖθις δεῦρο δραμούμενος, ἔμεινας καθάπερ λωτοῦ γευσά- μενος.

μᾶλλον δέ, οὗ πολλάκις κρείττων ἐγένου λωτοῦ, τοῦτον νῦν μετὰ πολλοὺς διαύλους ἐθαύμασας, καίτοι πάντα ἃ πείθειν πέφυκε σοφιστὴν τοὺς ἐν τῷ παιδεύειν ὑπομένειν πόνους καρποῦσθαί σοι τῇδε παρῆν.

εἴτε γὰρ ὁ κρότος καὶ τὸ ἐπαινεῖσθαι μέγα, πολὺ τοῦτο ἔφερες, εἴτε χοροῦ πλῆ- θος ἡδύ, ἐννόησον ὡς οὐκ ὀλιγάκις ἀπῆλθες περὶ δείλην ὀψίαν ἀπὸ τῆς συνουσίας.

ἀλλὰ μὴν ἥ γε πρόσοδος μείζων, ὥς γε ἐμαυτὸν πείθω, τῆς ἄλλοθεν ἂν γενομένης. τέκνα δὲ τὰ μὲν ἦν σοι παρ’ ἡμῖν, τὰ δὲ ἦλθεν ἄν, καὶ γάμους ἂν ἐτελοῦμεν ἐκλεγόμενοι μνηστῆρας ἐκ πολλῶν οὓς ἄξιον.

τὸ 1 Vii α', σνς'. Va γ', οβ'. Vo γ', oβ'. SII ς', ς'. W ρκβ'. Vind ρνθ'. σξγ') 2 cf, ep. 288. Sievers 276, 2. Seeck 42. 376. Silomon 48 6 Thuc. Ill 53,3 10 cf. ep. 1018. Od. Ι 94sq. Salzmann 87 12 cf. t. III 256, 10 3 τὸ scripsi e VVoSWVind ut coni Re τῷ Va Wolf τῷ <πρεσβυτέρῳ> προτέρῳ Seeck 42 | γὰρ inserui e F ut coni ᾶ inser Vo4 om Va S W Vind Wolf 5 ἀνέμεινεν S 6 πλαταιεῦσιν Vind 8 ποιήσας S 12 τοῦτο VVa 14 τῆλε W 16 τοῦτ’ SW Vind Wolf 17 μὴν scripsi e VaVoSWVind ut coni Re μὶν V Wolf | ἥ γε] ἡ μὲν coni Re δὲ μέγιστον, ἤδη ἦμεν ἀπηλλαγμένοι τῆς πρὸς ἀλλήλους ἔριδος ὠμὸν μὲν οὐδὲν πώποτε σχούσης, ἤδη δὲ καὶ πεπαυμένης τῆς τε ἡλικίας, οἶμαι, πειθούσης καὶ τοῦ τὸ πρᾶγμα ἔχειν ἑκατέρῳ καλῶς.

ταῦτα ἀπόντος κατηγορῶ καίτοι κύριος ὢν ἀντὶ τοῦ κατηγορεῖν παρόντα ἔχειν. ἐγὼ γάρτοι τὰ μὲν ἄλλα ἀσθενής, εἰς δὲ τὸ σὲ πάλιν ἐνθάδε δεῖξαι μείζω δύνα- μιν οἶδα ἔχων τοῦ τὰ μέγιστα ἐκεῖνα πεποιηκότος Μίδου.

ἀλλ’ οἷς ἐπέσταλκας αὐτοῦ δεόμενος μένειν, οὗτοι δεηθέν- τες ἐμοῦ καὶ καλοῦντες ἀσέβημα τὴν σπουδὴν ἔσχον καὶ δὴ πελάζοντα ταῖς τῶν ἀρχόντων θύραις. ἆρ’ ἕξεις, ὅ τι πρὸς ταῦτα ἐρεῖς; δεινὸς μὲν εἶ, θαυμάσαιμι δ’ ἂν εἰ μὴ νῦν ἀπορήσεις.

Τοῦ τὴν οἰκουμένην ἐκ λόγων εὖ ποιοῦντος Προαιρε- σίου συγγενὴς ἐν Κουκουσῷ Φιλάστριος πολιτεύεται. τοῦτον καὶ ὡς ἄνδρα ἀγαθὸν βουλοίμην ἂν τῆς παρὰ σοῦ τυγχάνειν εὐνοίας καὶ ὅπως φαίνοιο τιμῶν τὸν χαλκοῦν μὲν ἐν Ῥώμῃ, 13 Vii α', σνζ'. Va γ', ογ'. Vo γ', ογ' 1 cf. tp. 722 7 Xen. anab. T, 2, 13. Himer. ecl. XVI 4. Max, Tyr. diss. XI 1 14 Sievers 210,5 et 6. Seeck 207. 377. Silo- mon 42 15 Eunap. vit. soph. p. 73 ed. Boisson. Suid. s. v. Προαιρέσιος 16 Socr. h. eccl. II 26 18 Eunap. 1.1. p. 90, 2. 2 οὐδὲν πώποτε scripsi cum R οὐδὲ πώ πῶ Vo) ποτε V VoSVind οὐδεπώποτε VaW Wolf 3 καὶ — 4 καλῶς om Wolf Cent 4 ἑκατέρωσ 5 5sq. μὶν ἄλλα scripsi e V μεγάλα VaVo μεγάλα μὲν SWVind Wolf 7 μέγιστα scripsi e V με- γάλα reiiqui libri Wolf | ἐκείνου SW Vind | Μίδου scripsi e VVa VoS Vind coll 11 ll μήδου W Wolf 8 ἐπέσταλκεν VVa Vo 10 ὅτι S 16 συγγενὴς Vo sed ς e ν corr m2 18 φαί- νοιο reposui e libris φαίνου Wolf sed corr Add 861 χαλκοῦν δὲ Ἀθήνησιν ἑστηκότα.

τὸ δὲ αὐτὸ καὶ ἐμοί τινα τιμὴν οἴσει τῷ παρακεκληκότι καὶ δόξεις τῷ μὲν οὐδὲ γράψαντι χαρίζεσθαι, γράψαντι δὲ ἐμοὶ προσεσχηκέναι.

Ὁ καλόν μοι τὸ θέατρον ποιῶν Μεγέθιός ἐστιν ὁ ῥή- τωρ· βοᾷ γὰρ τηλικοῦτον ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα καὶ τούτῳ γε πολλάκις τὸν λέγοντα ἔστησε μέγα δέ, οἶμαι, τῷ λέγοντι θερμὸς ἀκροατὴς θαύματι διακόπτων τοῦ λόγου τὸν δρόμον. 4 Vii α', σνη'. Va γ', οδ'. Vo γ΄, οδ' 16 VII α', σνθ'. Va γ', οε'. Vo γ', οε' 5 Seeck 214. 377. Silomou 48 6 Sievers 127 not. 16. Seeck 125 V 17 Seeck 214. 377. Silomon 48 18 Seeck 211 19 II. ε 786 1 ἑστηκότα Va sed evanuit, ἔτι in marg m6 2 δόξης Va 6 δουλκιτίου Va sed υ(2) e ν corr m6 cf. p. 23, 19 et ad ep. 278 9 ταὐτά VVo Wolf 13 αἰρόντων V 14 βοηθήσων VaVo 15 αὑτῷ VVa 20 ἔστησεν Va

ἐν μὲν οὖν ταῖς ἐπιδείξεσιν ἀμείβομαι τὴν βοὴν τῷ προσγε- λάσαι καὶ προσδραμεῖν· νῦν δὲ εὕρηκά τι διὰ σοῦ καὶ λαμ- πρότερον εἰς ἀμοιβήν. χρήμασιν ἐσωφρόνισας τὸν ἀδελφὸν τὸν τοῦδε, μᾶλλον δέ, τῷ φόβῳ μὲν ἐσωφρόνισας, ὅπως δ έσται λύσις τῆς ζημίας συνέπραξας.

καί σου γράμματα καὶ γνῶσις ἀποδίδωσι τὸν ἄργυρον, ἀλλ’ ὅ γε ἄργυρος, οὐκ οἶδ ὅ τι μεμφόμενος, ἐλθεῖν αὐτοῖς εἰς χεῖρας οὐκ ἐθέλει. σὺ οὖν αὐτὸν ἢ πεῖσον ἡ ἀνάγκασον μὴ φεύγειν τοὺς δεσπότας, ὅπως τοῖς μὲν τὰ αὑτῶν ἔχειν ὑπάρχῃ, σοὶ δὲ τὸ μηδὲν ὧν κελεύ- σειας μάταιον εἶναι.

Ἀρχεις ἀρχὴν μεγάλην. τοῦτο προεῖπεν ἡ Φήμη καὶ οὐκ ἐψεύσατο. ἄρχεις <δὲ> ἑτέρων καὶ οὐχ ἡμῶν. περὶ δυναίμεθ’ ἂν ἐγκαλεῖν τῇ θεῷ, ἀλλὰ κἀν τούτῳ μέντοι παρα- 15 μυθία τις ἔνεστιν. ἀντὶ γὰρ ἡμῶν ἡμέτεροι θεραπεύονται πα- τέρες, ὅπερ ἐστὶν οὐκ ἀμοίρους εἶναι τοῦ κέρδους ἡμᾶς.

ἀλλ’ ὅτι μέν γε καὶ δεῦρο ἥξεις ἐπὶ μείζοσιν οἶδα ἐγώ. Δαρίκιον δὲ τουτονὶ τὸν Θρᾷκα, βέλτιον δὲ εἰπεῖν Ἕλληνα, τίκτεται μὲν γὰρ ἐκεῖ, παιδεύεται δὲ ἐν τῇ Θησέως, δῶρόν 20 σοι δίδωυι. τὰ τοιαῦτα γὰρ οἶσθα δέχεσθαι μόνα, χρυσὸς δέ, 11 VII α'. σξ. Va γ', [ος']. Vo γ', oς'. D ρ(?)γ 12 cf. ep. 1400. Sievers 127 not. 16. Seeck 125. Silomon 48 14 Dulcitius fuit proconsul Asiae cf. t. 111 319, 9 16 cf. ad ep. 223 p. 206,11 1 ταῖς om V 6 γνῶσις scripsi ut coni Re γνώσεις VVo Wolf γνῶσιν Va sed ι supra ιν m5 9 αὐτῶν libri Wolf 12 δουλκιτίω Va sed δουλκι evanuit δουλκινίῳ in marg m6 δουκιλτίῳ D 13 Φήμη scripsi φήμη libri Wolf 14 δὲ inserui auctore Re om libri Wolf 15 τῇ scripsi e VB ut coni Re τῶ VaVo Wolf I κἂν Vo Wolf 16 τίς V D | ἐστιν D 18 γε inserui e V D om Va Vo Wolf Ι ἥκοις V ἥκεις Va Vo D corr Wolf 19 δάρκιον D κἂν Κολοφώνιος ᾐ, μολύβδου τιμιώτερος οὐκ ἐφάνη.

δέχου δὴ τὸν νεανίσκον καὶ πίστευε καὶ θάρρει καὶ ὅταν ὡς ῥήτορα θαυμάσῃς, μὴ μᾶλλον ἡγοῦ ῥήτορα δεινὸν ἢ ἄνδρα ἀγαθόν. δέδεικται δὲ ἐν μεγάλοις καιροῖς ὁ τρόπος, σοὶ δὲ εἴη μὲν ἐν γαλήνῃ πειρᾶσθαι τῶν φίλων, εὖ δ’ ἴσθι, τοῦδε ἀμείνων οὐκ ἂν ἐν χειμῶνι γένοιτο.

πρὸς μὲν οὖν τὴν νῦν σὴν Ἀσίαν ὑπὸ τῆς γνώμης ἄγεται καὶ ποιεῖται πρὸ τῆς οἰκείας τὸ χωρίον. θεοῦ δ’ ἂν εἴη καὶ σοῦ δεῖξαι καλῶς βεβουλευμένον αὐτόν.

Οἶμαί σοι Λεόντιον τὸν σοφιστὴν ἤδη γεγονέναι φίλον, ἐπειδὴ λόγους ὁ μὲν κέκτηται, σὺ δὲ φιλεῖς. τούτου συγγενὴς οὑτοσὶ Κλεόπατρος Λαὶ μαθητής, ὃν ἐκεῖνος μὲν ἐμοὶ συνέ- στῆσεν, ἐγὼ δὲ σοί.

τὸ μὲν οὖν παρ’ ἐκείνου τῷ Κλεο- πάτρῳ μικρόν, μικρὸν γὰρ δήπου τό γε ἐμόν, τὸ δὲ παρ’ ἐμοῦ μέγα, μέγα γὰρ δήπου τό γε σόν. φήσεις δὲ αὐτὸν εὖ ποιῶν καὶ ῥήτορα καὶ χρηστὸν εὖ πεποιηκέναι.

Καὶ πρὶν ἥκειν τὸν φέροντα τὴν ἐπιστολὴν ἀφῖκτο λό- γος περὶ τῆς τιμῆς ἧς ἀπολαύεις παρ’ ἀνδρὶ καὶ τιμῆς ἀπάσης καὶ εὐφημίας ἀξίῳ, παρὰ δὲ τοῦ τὴν ἐπιστολὴν διδόντος ἦν ἀκούειν ὅμοιά τε καὶ ἔτι καλλίω τῶν ὑπ’ ἄλλων ἀγγελλομέ- 20 6 VII α', σξβ'. Va γ', οη'. vo γ', ο(?) 15 VII α', σξγ'. Va γ', οθ'. Vo γ', [οθ']. S δ', μβ'. Vi σι'. D o(?) 7 cf. ep. 279. Sievers 281, 3. Seeck 207. 377. Silomon 31 sq. 8 Seeck 196 10 cf. ep. 279 16 Sievers 78 not. 48. Seeck 120. 377. Silomon 47 18 Alexandro cf. ep. 282. Seeck 62 sq. 1 χαρίεν Laur. LVII 19 LV 2 Wolf 1203 cf. ad ep. 72 p. 78,7 3 τοῖς] τῆς Laur. LV 2 | παρεκείνης Va | ἐκείνου V sed ου in ras m5 9 τούτου V sed post υ(2) ras 1 litt 13 φή- σεις V sed η in ras m5 16 Διανῶ VaVoD Παλλαδίῳ SVi 18 ἀεὶ post ἀπολαύεις D 19 δὲ scripsi τε libri Wolf | δόντος Vi | ἦς Vo 20 ὑπάλλων Va | ἀγγελλομένων Vo sed γε ex α corr m2 νῶν.

ἐνεθυμήθην οὖν ὅτι τοῖς ἐπιεικέσι καὶ βελτίστοις, ὁποῖος δὴ σύ, πάρεισιν οἱ θεοὶ καὶ βοηθοῦσιν ἐκ τῶν ἐσχάτων εἶναι δοκούντων ῥᾳδίως ἐκσώζοντες, ὡς οὐ πολύ γε τῶν τοῦ Λεσβίου κιθαρῳδοῦ διαφέρει τὸ σόν, ὃς ἐμπεσὼν εἰς τὴν θάλατταν ἥδιον ἐκομίζετο τῶν ἐπὶ τοῦ πλοίου.

καὶ σοὶ δὴ συναχθομένων ἡμῶν καὶ πρὸς ἀλλήλους ὀδυρομένων, εἰς οἷον ἄρα χειμῶνα πέπτωκας, τὸν σεισμὸν ἐκεῖνον καὶ τὰ ἀπὸ τοῦ σεισμοῦ, θεῶν τις ἔδωκε καταφυγὴν ἄνδρα φίλον, ἐν ᾦ μέ- γεθός τε διανοίας καὶ τὸ δύνασθαι πράττειν ἅττα ἂν προ- θυμηθῇ

παραινῶ δή σοι τῆς παρούσης ἔχεσθαι τύχης καὶ τὸν σαυτοῦ λέμβον ἐξαρτῆσαι τῆς Ἀλεξάνδρου νεώς, ὃν ἤδη μοι δοκῶ θεωρεῖν ἐπὶ μείζονος ἀρχῆς καὶ τρίτης πάλιν καὶ τετάρτης. οἶμαι δέ, αὐτὸν οὐδὲ γῆρας ἐξαιρήσεται πρὸς ἡσυ- χίαν ἀπὸ τῶν ταῖς πόλεσι λυσιτελούντων πόνων. οἶδε γὰρ βασιλεὺς τὸν ἄνδρα καὶ χρώμενος οὐ λήξει.

τούτῳ τοίνυν ἕπεσθαι καὶ συλλαμβάνειν ἔργου μεῖζον παρὰ σοὶ πάσης ἀρχῆς δοκείτω, μᾶλλον δέ, καὶ πρὸς ἀρχὰς οὕτω προβαίης ῥᾳδίως τε καὶ καλῶς ἐκείνου τε ἐπαινοῦντος καὶ μιμητὴν αὑτοῦ πεποιηκότος.

Οὐκ ἄρα εἵμαρτο τῇ Βιθυνίᾳ τὴν χείρω τύχην ἀθάνα- τον γενέσθαι. διὰ τοῦτο ἦλθεν ἰασόμενος ὃς ἐπίσταται τοῦτο ποιεῖν. σὺ γὰρ ἄνθρωπον μὲν τεθνεῶτα οὐκ ἂν ἀναστήσαις, ὥσπερ ἐν μύθοις, πόλεις δ’ ἂν οἰχομένας πάλιν εἰς σχῆμα καταστήσαις πόλεων. ὃ δὴ νῦν ποιεῖς. λέγονται γὰρ ἀναβιῶ- ναι. καὶ κομίσαιντό γε τὸ πρότερον, ὦ θεοί, κάλλος ἅπαν.

χαίρω δὲ διπλῇ, τῷ τε σὲ τὸν εὖ ποιοῦντα εἶναι τῷ τε Βιθυνοὺς τοὺς εὖ πάσχοντας εἶναι. σύ τε γὰρ παῖς ἐμὸς τό τε ἔθνος ἀντὶ πατρίδος ἐμοί. καὶ διῄειν ἄν σοι τήν τε ὑποδο- χὴν καὶ χρόνων ἐκείνων εὐθυμίαν, εἰ μὴ ἦν αὐτῷ σοὶ πρὸς ἄλλους εἰδότι λέγειν.

ἣν οὖν εἶχον ἂν ἡδονήν, εἴ μοι τὴν ἐνεγκοῦσαν ὠφέλεις, ταύτην ἔχω νῦν, ἐπειδὴ τὴν οὐδέν μοι ταυτησὶ δευτέραν ὅπως οἵα πρότερον ἦν φανείη πάντα ποιεῖς. 1 Vii α', σξδ'. Va γ', (?) Vo γ', [π add m3]. S β', λθ'. Vi λθ'. Vind οβ' 2 Sievers 78 not. 48. Seeck 52. 377. Silomon 47 2 Ὑπερεχίῳ S 3 Οὐκ — 4 γενέσθαι praemissis verbis τὸ ἄρα λαμβάνεται καὶ ἀντὶ τοῦ ὡς ἔοικε, ὡς παρὰ Λιβανίῳ citat Lacapenus epimer. ep. ed. Lindstam p. 43, 2 4 διατοῦτο Vo Vind 5 ἀναστήσεις et 7 καταστήσεις Wolf 6 αὖθις Va 7 ὃ scripsi e SVi ἃ reliqui libri Wolf | καὶ ante νῦν Vi 8 κομίσαιντό γε reposui e libris ut coni Re κομίσαι τόγε Wolf | ὠ θεοὶ τὸ πρότερον 9 9 δὲ scripsi e ViVind δὴ S δὴ VVa Vo Wolf 10 εἶναι om S 11 διῄειν scripsi e VVaVo διλῆλ- θον SViVind Wolf 12 ἐκείνην ὑποδοχὴν Vi | εὐφημίαν Vi | αὐτῶ om S sed γρ in marg 13 ἀλλήλους VaVo sed in hoc in ἄλλους corr m3 | εἰδέναι S sed γρ εἰδότι in marg | ἦν Va 14 sq. τὴν οὐδέν μοι ταυτησὶ scripsi e Va τὴν οὐδέν μοι ταυτηνὶ Vo τὴν οὐδὲν ταυτηνὶ V μοι τὴν οὐδὲν ταυτηνὶ Vind μοι τὴν οὐδὲν ἐκείνης ταυτηνὶ Vi μοι τὴν οὐδὲν ἧττ(?)ν ταυτηνὶ S μοι τὴν οὐδὲν ταύτης Wolf

καλὸν δὲ οἶμαί σου καὶ τὸ τὸν νεανίσκον Ἀρισταινέτου μὲν συγγενῆ, χορευτὴν δὲ ἐμόν, αἰσχύνεσθαι δὲ εἰδότα, φιλεῖν δὲ μεμελετηκότα μὴ περιιδεῖν πράττοντα χείρω τῶν αὑτοῦ χειρόνων, ἀλλ’ εἴσω τε δέξασθαι καὶ μεταδοῦναι χώρας ἐντίμου καὶ ποιῆσαι λαμπρὸν τοῖς τε νῦν τοῖς τε ἐλπιζομένοις. καὶ ταῦτα ἂν νομίζῃς οὐκ εἰς Διάνιον μᾶλλον ἢ ἐμὲ πεπρᾶχθαι, τὰ ὄντα δοξάσεις. οὗτος γὰρ δὴ πλεῖστά με εὐφράνας ἑταίρων ἐλύπησεν ἥκιστα.

Λητόιον ἐξ Ἀρμενίας νέον ἡ μήτηρ ἄγουσά μοι παρέ- δωκε μόνον ὄντα αὐτῇ. τούτῳ τε οὖν ἥσθην δυναμένῳ δέξα- σθαι λόγους, ἔστι γὰρ ὀξὺς ὁ πῶλος, τῆς τε μητρὸς ἐθαύμασα τὸ μήτε πρὸς δεύτερον γάμον ἰδεῖν καὶ ταῦτα οὖσαν ἑνὸς μητέρα βαδίσαι τε ὁδὸν τοσαύτην ἡγουμένην ἄμεινον αὐτῷ τὰ πάντα ἕξειν, εἰ τῆς τῶν πραγμάτων ἀρχῆς ἐπιμεληθείη παροῦσα.

τοῦ μὲν οὖν αὐτὸν Ἕλληνας τελέσαι θεῷ τε καὶ ἡμῖν μελήσει, τοῦ δὲ αὐτῷ σωθῆναι τὸν οἶκον μελήσει μὲν τῇ μητρί, μελήσει δὲ <καῖ> Εὐσεβίῳ τῷ ζῶντι μετ’ τῆς, ὃς τῇ περὶ τὸ θεῖον σπουδῇ καὶ τὰς ὑπὲρ τούτων φρον- τίδας ἀνείλετο νομίζων προσήκειν ἀνδρὶ δικαίῳ βοηθεῖν ὀρ- φανῷ καὶ μὴ τοῖς βουλομένοις ἁρπάζειν ἐπιτρέπειν.

ἀλλ ἡ μὲν προαίρεσις αὐτῷ καλή, γίγνοιτο δ’ ἄν τι καὶ ἔργον, εἰ τῆς σῆς ἀπολαύοι ῥοπῆς· ἀπολαύσεται δ’, εὖ τοῦτο ἐπίσταμαι, σοῦ τὰ ἡμέτερα μείζω ποιεῖν ᾑρημένου.

Τὰς μακρὰς ταύτας καὶ πολλὰς ἀπολογίας τήρει τοῖς βουλομένοις κατηγορεῖν. ἐγὼ δέ σοι μάρτυς ἁπάσης ἀρετῆς τῆς τε ἐν τοῖς ἤθεσι καὶ ὅση κατὰ τοὺς λόγους.

πρός τε οὖν αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν πειρώμενον ἐξαπατᾶν ὧν αὐτὸς γρά- φεις πλείω διῆλθον, οὐ γὰρ δὴ καλλίω γε, καὶ πρὸς τὸν ἀγα- θὸν ἄνδρα, τὸν ἐμόν τε φίλον καὶ σόν, αὐτό τε τοῦτο καὶ μαθητήν, εὐθὺς ὤμνυον μηδὲν τούτων εἶναι σόν, ἀλλὰ πάντα τῆς τοῦ λέγοντος φλυαρίας· οὕτω γὰρ ἡγεῖσθαι βέλτιον ἢ πονηρίας. ὥσθ’ ὅ γε Ἱλάριος καίτοι λίαν ἀλγῶν ἐπὶ τοῖς παρ’ ἐκείνου μᾶλλον ἥδετο τῷ μὴ κρατηθῆναί μου τὴν γνώ- μην ὑπὸ τῶν διαβολῶν ἢ τῷ γενέσθαι τὰς διαβολὰς ἠθύμει.

ὁρῶν δὲ αὐτὸν καὶ ταῦτα εἰς ἔπαινον ἄγοντα, ὦ βέλτιστε, ἴφη οὐδὲ Σωκράτην ἄνδρα θεῖον ἡγούμενος καὶ πλεῖστον ἀπέχειν ὧν ἐνεκάλει Μέλητος ἀξιώσαιμ ἂν ἐπαινεῖσθαι. οὐδὲ γάρ, εἴ μέ του πείθειν ἐπιχει- ροῦντος σκότους αἴτιον εἶναι ἥλιον μὴ ὑπηγό- μην, εἰκότως ἂν ἐδδόκουν τῶν ἑπτὰ σοφώτερος. 4 οὐ τοίνυν οὐδὲ τοῦτο πάμμεγα τὸ μὴ τῆς σῆς εἶναι πεισθῆναι ψυχῆς, ἃ μηδενὶ λόγῳ τῆς σῆς εἶναι ἠδύνατο. παῦσαι δὴ τῶν τοιούτων ἐπιστολῶν ἢ φήσω σε ὑβρίζειν οἰόμενόν με παντὸς εἶναι τοῦ βλασφημοῦντος.

Ἥσθην οἷς ἔγραψας. ἅ τε γὰρ ἐβουλόμην ἐμήνυες καὶ τὸ κάλλος ἦν ἀμήχανον οἷον τῆς ἐπιστολῆς, ὥστε μου βοῶν- τος ἐπ’ ἀγορᾶς, ἐκεῖ τε γὰρ ἔλαβον καὶ λαβὼν εὐθὺς ἀνέγνων, ἐφ’ ὅτῳ βοᾷς; ἤρετο Στρατήγιος, τὸν πολιτευόμενον λέγω, καὶ γνοὺς ἀνέγνω τε καὶ ἐμιμεῖτό μου τὴν βοήν.

ἴθι δὴ καὶ τοῦτον ἡμῖν εὖ ποίει καὶ φίλει παῖδα ὄντα ἐμόν. πάντως δὲ οἴ μοι νεμεσήσεις οὕτω καλοῦντι τὸν μαθητήν, ὃς μετὰ πολλῶν ἐφοίτησε παρ’ ἐμέ, μέμψεως δὲ μετ’ ὀλίγων ἐγένετο κρείττων καὶ ταῦτα συνεχῶς συνδιατρίβων τε καὶ τραπέζης κοινωνῶν καὶ τῶν μετὰ μεσημβρίαν πόνων καὶ ὅσων εἰκὸς νεανίσκον πιστευόμενον διὰ τὸν τρόπον.

τούτῳ τὸ μὲν γένος ἔκ τε ὧν ἄρχεις καὶ Γαλατῶν, πλείων δὲ αὐτῷ λόγος ἧς ἄρχεις καί πως ἐπὶ τὴν Ἀρμενίαν ῥέπει πάλαι. τοῦτο δὲ εἰ καὶ μὴ πρότερον ἐποίει, πάντως ἂν νῦν ἐφάνη ποιῶν σοῦ τὰς πόλεις Σαμίων ἄνθη φασὶ καὶ λαύραν ἀποφήναντος Σαμιακήν.

Οἴμαι καὶ δάκρυσιν ὑπὸ σοῦ τετιμῆσθαι Καισάριον τὸν φαυλοτέραν δείξαντα τὴν Ἀρμενίαν τῇ τελευτῇ. τὴν μὲν γὰρ πόλιν καὶ δημοσίᾳ κείρασθαι ν·ομίζω πενθοῦσαν τὸν ὀρθό- πόλιν, εἶπεν ἂν Πίνδαρος.

ἔστι δὲ καὶ τοῦτο μέρος οὐ μικρὸν τῶν κακῶν τὸ τὸν ἐκείνου παῖδα τῶν περὶ λόγους δια- τριβῶν ὑπὸ τῆς συμφορᾶς ἀφελκυσθέντα τρέχειν οἴκαδε φρον- τίδας φροντίδων ἀλλαξάμενον, τῶν νέῳ πρεπουσῶν τὰς προσ- ηκούσας πατρί.

μᾶλλον δέ, οὐ πάντα δυστυχοῦσιν οἱ κεί- νοῦ τοῦ δαίμονος ἑτοιμάσαντος τῇ μελλούσῃ πληγῇ φάρμακον τὴν σὴν ἀρχήν. οὐ γὰρ ἄδηλον ὡς ἀγωνιῇ μικρὰν αὐτοῖς ἀποφῆναι τὴν αἴσθησιν τῆς τύχης τόν τε κείμενον αἰδούμε- νος καὶ ἡμῖν χαριζόμενος νομίζων τε οὐχ ἥττω σοι τοῦτο δόξαν τῶν ἄλλων ὧν ποιεῖς οἴσειν, εἰ οἶκον εὐδαίμονα κινού- μένον στήσαις.

μεγίστη δὲ εὐεργεσία τὸ γενέσθαι πάλιν Εὐδοξίῳ παρ’ ἡμᾶς ἐλθεῖν, ὃ ποιήσειν μοι δοκεῖ τὴν παρὰ σοῦ πρόνοιαν ὁρῶν ἀρκοῦσαν ἀντὶ τοῦ μεταστάντος.

Τῶν μὲν ἄλλων εἴξαιμ᾿ ἄν σοι, ταύτην δέ σε νενίκηκα τὴν νίκην πίλαι τὰ φίλου πεποιηκώς, ὅτε πάσας ἀφῆκας φωνάς, ὅπως μὴ ταῦτα ἀφαι·ρεθείης ὧν αὐτὸς στερηθεὶς ἐσί- γων.

ἀλλ’ οὐδὲ τὰ δεύτερά μοι δοκεῖς ἀγνοεῖν, οἷς σὲ μὲν ἐγώ, πάντες δὲ ἐπῄνουν ἐμέ, διότι σὲ καὶ τοὺς σοὺς ἀγῶνας ἐγώ. γράμματα δὲ σὺ μὲν ἔπεμψας πρότερος, ἔγραψα δὲ ἐγώ. εἰ δὲ τὰ μὲν ἠπείχθη, τὰ δὲ ἐμέλλησεν, οὐ τούτῳ γε ἡ γνώμη κρίνεται.

τὸν καλὸν Εὐτρόπιον ὅπως εἶδον, παρ’ ἐκείνου μάνθανε καὶ τί ποιεῖν ἐγνωκὼς ὅπως ἡττήθην Εὐβούλου· δεῖ γὰρ Εὔβουλον, οἶμαι, πάντα νικᾶν.

Ὅτε σὺ τὴν ἀρχὴν Αἰγυπτίων ἐδέχου, τότε ἐγὼ τοῦ περὶ τῶν φίλων σοι γράφειν ἀνάγκην. ἐκεῖνοί τε γὰρ ἔμελλον αἰτή- σειν ἐπιστολὰς ἐμοί τε οὐκ ἂν ἦν μὴ διδόντι λόγος.

πρῶ- τος δὴ τῶν αἰτούντων καὶ φερόντων Ἡρακλείδης γίγνεται, πρᾷος ἀνήρ, λέγειν εἰδώς, ἐπιτήδειος ἐμοί, Μέμφιδι κόσμος. δεῖξον δή μοι τοῖς περὶ τοῦτον ἔργοις εἴτε δεῖ τὰ τοιαῦτα ἐπαγγέλλειν εἴτε μή.

Σοῦ δὲ οὐκ ἂν δεηθείην εὖ ποιεῖν Ἡρακλείδην, ἀλλ’ ἐπιτάττω. δοκεῖς γάρ μοι τοῦθ’ ἥδιον ἢ τὰς δεήσεις δέχεσθαι. τὸ δὲ αἴτιον, οἶσθα φιλεῖν οὐχ ἧττον ἢ ἄρχειν.

ἔτυχε δ’ ἄν τινος ἀγαθοῦ παρὰ σοῦ καὶ γραμμάτων ἄνευ, εἰ παραστάς σοι τοῦτ’ ἐποίησεν, ὅπερ εἴωθεν. εἴωθε δὲ ἐπαινεῖν ἐμὲ καὶ λήψῃ πεῖραν τοῦ πράγματος.

ἀμφοτέρων οὖν εἴνεκα, καὶ τῶν ἐπαίνων καὶ τῶν γραμμάτων, μᾶλλον δέ, καὶ τούτων ἕνεκα καὶ τῶν λόγων, οὓς ἔχει, καὶ ἔτι τιμῶν τὴν Μέμφιν μικρὰ τῶν ἄλλων ἔα δεῖσθαι τὸν ἄνδρα.

Τοὺς ἐμοὺς ἑταίρους, τοὺς σοὺς ῥήτορας, τοὺς ὑπ’ ἐμοῦ σοι δοθέντας, τοὺς ὑπὸ σοῦ θαυμασθέντας, τούτους δὴ τοὺς φέροντας τὴν ἐπιστολὴν τῶν σῶν θυρῶν ἀποσπάσαι πειρῶν- ται ψηφίσμασιν ἄνδρες, οὓς ἐξειλόμην πολλάκις τῆς παρὰ σοῦ δικαίας ὀργῆς. μᾶλλον δέ, Εὐσεβίῳ μὲν ἀπειλοῦσι, τὸν δ’ ἤδη πρὸς λειτουργίαν ἕλκουσι δεομένην ἐρρωμένου σώματος.

Ἀγροίκιος δὲ οὕτω σφόδρα ἔρρωται, ὥστε πλεῖστον ἀνθρώ- πων ἀργύριον ἰατροῖς ἐτέλεσεν ἀεὶ χρῄζων ἰατροῦ χειρῶν. ἀλλὰ καὶ πέντε αὐτοῖν ἔνδον ἀδελφαὶ κάθηνται δεόμεναι μὶν διὰ τὴν ἡλικίαν νυμφίων, ἀποροῦσαι δὲ ὑπὸ πενίας. μικρὸν γὰρ ἡ εὐγένεια νῦν.

ἐνθυμηθεὶς οὖν ὡς ἐμοί τε αἰσχύνην ἔχει, τοῖς φίλοις εἰ μὴ δυναίμην βοηθεῖν, σοί τε οὐ καλὸν νόμον παλαιὸν βοηθοῦντα ῥήτορσιν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς λυθῆναι πεῖθε τῶν πολιτευομένων τοὺς θρασυτέρους ὡς οὐ πάντα αὐτοῖς ἐξέσται.

Ἐκέλευσέ με Θηράσιος ἐπιστεῖλαί σοι τὸ πρὸς ἀμφοτέ- ῥοῦς φίλτρον ἑνὶ τούτῳ δεικνύων ᾔδει γὰρ ἐμοί τε ἥδιστον ὂν τὸ πέμψαι σοί τε τὸ λαβεῖν.

ἀλλ’ ὅπως αὐτὸν ἀμειβώ- μεθα τῆς χάριτος—ἔστι δὲ ῥᾷστον· οὐ γὰρ ἀπὸ χρυσοῦ τοῦτο δεήσει ποιεῖν, ἀλλ’ ἀπὸ γλώττης· — ἃ σύνισμεν αὐτῷ λέγοντες. σύνισμεν δὲ λόγων τέχνην καὶ τρόπων ἀρετήν.

Νῦν μοι τοὺς μεγάλους μισθοὺς ἀποδέδωκας οὕτω κα- λὸς κἀγαθὸς ἐν βασιλείοις φανείς. μικρὰ μὲν γὰρ οὐδὲ ἐκεῖνα, χρυσὸς καὶ ἄργυρος, οἷς τοὺς ἄλλους παρῄεις, ἐν οἷς δὲ νῦν ποιεῖς, Ἡράκλεις, ὡς εὔπαιδά με ἀπέφηνας.

πάντας γὰρ εἰς ἔπαινον σύ γε τῶν σαυτοῦ κεκίνηκας καὶ αὐτὸς ἤκουσα λεγόντων, τοῦ μέν, ὅτι σε φιλεῖ διὰ τὴν πρᾳότητα τοῦ δέ, διὰ τὴν ἀγχίνοιαν. ὁ· δέ τις ἐκάλει ῥήτορα, τῷ δὲ ἐδόκει θαῦμα τὸ συνελθεῖν ἔργα γλώττης τε καὶ χειρός.

ὁ δέ τις ἄξια τῆς τῶν τρόπων ἀρετῆς εἰπεῖν ἐθέλων ποῖον, ἔφη, λέγεις Ὁνωράτον; τὸν γέροντα; οὐχ ὅτι σοι τὸ τοῦ Ἐργίνου συμβέβηκεν, ἐν νεότητι πολιά, ἀλλ’ ὅτι ζῇς κατὰ τοὺς γέρον- τὰς πρὶν ἐκ παίδων ἐξελθεῖν, καὶ τὸ μέγιστον, μητρὸς ἀπού- σης, πατρὸς οὐ παρόντος, σαυτῷ παιδαγωγὸν ἐπέστησας τὴν τῶν καλῶν ἐπιθυμίαν.

ἐγὼ τοίνυν παραινεῖν μέν τι ποιεῖν ὡς παραλελειμμένον οὐκ ἔχω, παρακαλῶ δέ σε τοῦτο δὴ τὸ πολλοῖς εἰρημένον, τηρεῖν τὸν παρόντα νόμον, μᾶλλον δὲ ἴν 3 Vii α', σπβ'. Va γ', ϥη'. Vo γ', ϥh'. S δ', με'. Vi ρξε' 4 Seeck 180. 378 Silomon 47 8 cf. ep. 548 14 Pind. Ol. IV 25 c. schol. Salzmann 23. cf. ep. 580 16 Quirini cf. Seeck 251 17 Plat. conv. p. 183 C 1 δὲ SD 4 ὀνωράτῳ libri Wolf cf. ad ep. 251 5 ἀπέδωκας Vi 6 τοῖς ante βασιλείοις Wolf delevi 9 τὸν 10 φιλοῖ Va | πραότητα VSVi 11 διατὴν Va | θαυμαστὸν τὸ SVi 12 ἄξιον εις VVaVo 13 λέγω S 14 ὀνωράτον VVaVoVi 15 πολιαί? at cf. ad 1. 1 126, 1 16 ἐξελθεῖν om Vi | μητρὸς ἀπούσης, οὐ παρόντος scripsi e VVaVo πατρὸς ἀπόντος μητρὸς οὐ παρούσης SVi Wolf 17 ἐπέστησας scripsi e Vi et Far. 2075 ut coni Re ἐπιστήσας reliqui libri Wolf 18 μίν τι] τί σοι S 19 πα- ραλελυμένον Vi τι προσθεῖναι, τὸ καὶ ἐπιστέλλειν, ὥσπερ τοῖς γονεῦσι, καὶ ἐμοί, ὅπως σοι καὶ τοῦτο ἐργασθῇ καλῶς, οὗ δεήσει θεοῦ διδόντος, ὅταν ἐκ τῆς ἔνδον διακονίας ἐπιτήδειος εἶναι δοκῇς ἄρχειν ἐθνῶν.

Ὁρμηθεῖσιν ὡς σὲ τοῖς ἑταίροις συνήσθην. καὶ γὰρ εἰ μήπω καιρὸς ἥκει τοῦ λέγειν, ἀλλ’ ἀκούειν γε δύναιντ’ ἄν. καλῶ δὲ καιρὸν οὐ τὴν δόξαν τοῦ δύνασθαι βοηθεῖν, ἐπεὶ καὶ νῦν τισι δοκοῦσιν, ἀλλὰ τὴν λώφησιν τοῦ τῶν πραγμά- των ὄχλου, δι’ ὃν οὐδ’ ἐπικουρῆσαι τῶν ῥητόρων τοῖς πένη- σιν ἔστι σοι.

λέξουσι μὲν οὖν εἰς τότε, κωλύει δὲ οὐδὲν καἰ σιγῶντας ἀπολαύειν εὐνοίας, ὡς οὐ μικρόν γε τοῖς οὗπερ οἵδε τεταγμένοις ἥμερον εἰς αὐτοὺς βλέψαι τὸν ἄρχοντα. εἰσὶ δὲ ἄξιοι τοῦ τοιοῦδε οὗτοι βλέμματος Λεόντιός τε καὶ Μαπ- κιανὸς καὶ λόγων εἵνεκα καὶ τρόπων.

Οὐ δεήσομαί σου Μάγνον εὖ ποιεῖν, τοῦτο μὲν γὰρ ἐψήφισται πάλαι καὶ σοὶ καὶ πᾶσι τοῖς σοῖς, ἀλλὰ μὴ χαλε- πῶς ἔχειν, ὅτι ὑμῖν βραδέως ἥκει. τά τε γὰρ ἄλλα δυσκόλου πεπείραται τῆς Τύχης καὶ νῦν αὐτῷ τὸ κέρδος ἀνέβαλε δι ἀρρωστίας τινός.

ἀλλὰ σύ γε αὐτῷ διαλλάξεις τὴν θεόν, καἰ τις ὄψεται χρυσίον ἐν ταῖς Μάγνου χερσὶν ἀπὸ λόγων προσιόν, ὃ τοῖς εὖ φρονοῦσι τοῦ πλουτῆσαι δι’ ὀνείρατος ἥδιον.

Οὐδὲ νῦν ὑμᾶς ἄλλο τι νομίζω δρᾶν ἢ παιδεύεσθαι, παιδεύεσθαι δέ, ὅπερ μέγιστον ἐν ἀνθρώποις, ἄρχειν εἰδέναι. παιδεύει δὲ παῖδας πατήρ, ὅπερ ἥδιστον, οὐ λόγους περὶ τοῦ πράγματος λέγων, ἀλλ’ ἐν οἷς ἐργάζεται διδάσκων ἄρχειν.

ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τι ἐλπίδας.

Ἓν αἰτοῦντι δύο πέπομφας. τί τοῦτο; πότερον ὑπὸ τοῦ παιδὸς ἐξηπατήθης, ὅτι δεοίμην δυοῖν, ἢ διδάξαι τὸν υἱὸν ἐθέλων ὧν αἰτηθείη διδόναι πλείω δύο ἔπεμψας ἀνθ’ ἑνός; ἀλλ’ εἴτε ἐκεῖνος ἠπάτησε, φιλολόγου τὸ πάθος, εἴτε σὸν ἡ προσθήκη, πατρὸς ἡ νουθεσία.

τὸν δὲ ἄργυρον ὃν τοῖς ἄκροις περιήλασας ἐμεμψάμην. οὔτε γὰρ ἐπ’ ἀγορᾶς χρησαί- μην ἂν τοῖς ὧδε κεκαλλωπισμένοις ἀποκοσμῆσαί τε τὰ παρὰ σοῦ δῶρα δίκαιον οὐκ ἐδόκει. μένει τοίνυν εἴσω θυρῶν.

παρακλήσεις δὲ πρὸς ἡμᾶς ὑπὲρ Εὐσεβίου ποιούμενος καὶ παρ’ ἡμῶν ἴσως αὐτὸς ἀξιώσεις ὑπὲρ αὐτοῦ δέχεσθαι. εἰ δ ἐκεῖνο λόγον οὐ ἂν ἔχοι, μηδὲ τοῦτο νόμιζε.

Οὔθ᾿ Μανὸν ἐγὼ δυναίμην ἂν περιιδεῖν λυπούμε- νον οὔθ’ Ἡλιόδωρον ἐκεῖνος ἀπολλύμενον. ἐμέ τε γὰρ ἀνάγκη βοηθεῖν τῷ κοινωνῷ τῶν πόνων ἐκεῖνόν τε τῷ τροφεῖ. τρο- φέων δὲ ὅστις ἀμελεῖ, κἂν περὶ γονέας γένοιτο κακός.

δύο τοίνυν αἰτοῦμεν, λῦσαί τε τὴν ζημίαν ἣν ἐπιβέβληκας ὡς ἀπειθοῦντι, πεποίηκε γὰρ ὕβρει μὲν οὐδέν, πενίᾳ δὲ ἴσως, καὶ τὴν φορὰν αὐτῷ μὴ πλείω ποιῆσαι τῆς ἀρχαίας, ὑφ’ ἧς καὶ αὐτῆς πεπίεσται. ὁ δὲ μόλις ἃ νῦν φέρει φέρων ὑπὸ μικρᾶς ἂν βαπτισθείη προσθήκης.

Μηδὲν ἔστω τῶν σῶν ἀτελές. μὴ τοίνυν μηδ’ Ὑπερέχιος ἥμισυ στρατιώτου μήτε ἴστω μήτε καλείσθω. τοιαῦτα γὰρ ἐπισκώπτοντες ὀνομάζουσιν αὐτὸν οἱ μέχρι τίνος προὔβη τὸ πρᾶγμα εἰδότες.

ἴν’ οὖν ἐκείνους τε παύσωμεν τῶν σκωμ- μάτων καὶ τούτῳ τι γένηται τέλειον ἀγαθόν, γράφε πρὸς τὸν ἄρχοντα Γαλατῶν, τὸν χρηστὸν Ἀκάκιον, ἃ σὲ περὶ τούτου γράφειν εἰκός· ὡς τὴν προτέραν ἐπιστολὴν οὐκ ἐτολμήσαμεν Ἐκδικίῳ δεῖξαι δείσαντες μὴ περὶ τὴν ὕφαλον ῥαγῇ τὸ σκάφος.

πολλὰ γὰρ ἐκεῖνος τοιαῦτα ποιῶν ηὐφραίνετο καὶ δὴ καὶ τούτῳ δῆλος ἦν ποιήσων ἕλκος. ἀλλ’ οὐχ ὁ νῦν ἄγων τὸ ἔθνος ἀλλὰ καὶ τοῦ δικαίου λόγον καὶ τοῦ σοὶ χαρίζεσθαι ποιούμενος οὐδὲν διαστρέψας τῆς ἀληθείας δώσει τὰς ἀφορ- μὰς τῷ τέλει.

Σὺ δὲ ἤσχαλλες παιδευόμενος τότε οἰόμενος περὶ πρᾶγμα ἄχρηστον ἀναλίσκειν τὸν πόνον, ἔμελλες δὲ ἄρα δεηθήσεσθαι τῶν βελῶν ἐκείνων. ἄρχεις γάρ, τῷ δὲ ἄρχοντι δεῖ λόγων, ὥσπερ τοῖς πλέουσιν οἰάκων.

ἀλλ’ ὅπως ἡγήσῃ μὴ τὸ τὰς 1 Vii α', σϥ'. Va γ', ρς'. vo γ', ρς'. D σμ(?) 16 VII α', σϥα'. γ', ρζ'. Vo γ', ρζ'. S δ', μς' 2 cf. ep. 617. Sievera 257, 8. Seeck 214. 378. Silomon 47 3 Seeck 182 8 cf. ep. 617. Seeck 38 10 Seeck 125 | cf. ad t. V 2 (?) 3 11 12 Acacius 17 cf. ep. 635 Seeck 307. 379. Silo- mon 47 3 μὴ δ’ VoD 4 στρατιώτου V sed ν in ras m3 6 τινὸς Va 1 τί V sed add m5 | γένηται reposni e libris γένοιτο Wolf τῶν ante Γαλατῶν Wolf delevi 11 εὐφραίνετο Va εὐφραίνεται D 12 τοῦτο VaVo sed in hoc ω sapra ο 13 σοὶ V sed ὶ ex ῦ corr m4 17 τῷ αὐτῷ (i. e. Ὁνωράτῳ) S 19 δεή- σεσθαι V sed ras 2 litt post ε(1) 21 μὲν S πόλεις ἔχειν, ἀλλὰ τὸ ὡς ἄριστα ἔχειν μέγα· τὸ μὲν γὰρ πολ- λοῖς ὑπῆρξε, τὸ δὲ παρ’ ὀλίγοις ἐσώθη. σὲ δὲ ἄξιον τῶν ὀλίγων τούτων φανῆναι γεγονότα ἐξ ὧν ἔσμεν καὶ τραφέντα παρ’ ἡμῖν φύσει τε ἐγρηγορότα καὶ δυνάμενον διιδεῖν, τί χεῖρον, τί βέλτιον.

οἴου δὲ κεφάλαιον εἶναι τῆς περὶ ταῦτα ἀρετῆς, ἢν τοῖς γενναίοις ᾐ τι πλέον παρὰ τοὺς μὴ τοιούτους. Σευήρῳ δὲ τῷ Λυκίῳ δοκεῖ μοι μηδένα ἂν μηδεμία πόλις προσόμοιον δεῖξαι πολίτην, ὃς μεθ’ ἡμῶν μὲν ἐθήρευσε τὰ ῥητορικῆς, μετὰ Μαξίμου δὲ τὰ φιλοσοφίας. καὶ ψῆφον ἔθετο ἐκεῖνος περὶ αὐτοῦ πάντων εἶναι Σευῆρον ὧν ἔγνω πιστότα- τον.

πεῖραν δὲ καὶ αὐτὸς λαμβάνων ἀκολουθήσεις τῷ Πυ- θίῳ καὶ συνησθήσῃ τῇ Λυκίᾳ τῆς φορᾶς, ὅταν σε κολακεύῃ μὲν ἥκιστα, θαυμάζῃ δὲ ἐν οἷς ἄξιον, εἰσηγῆται δὲ τὰ χρηστά, διελέγχῃ δὲ ἀπάτην. ταῦτα γὰρ δὴ καὶ τὸν καλὸν Σέλευκον εἰς τὸ φιλεῖν τε αὐτὸν καὶ θαυμάζειν ἤγαγεν.

αὐτὸς μὲν πονηροῖς ἀνθρώποις καὶ ἁρπάζειν εἰδόσι περιπεσὼν ἀναμένει δικαστηρίου γνῶσιν, σὲ δὲ ἄξιον ἀντ’ αὐτοῦ τοῖς αὐτοῦ γε- νέσθαι καὶ τὴν ἀπουσίαν ἄδηλον τῇ περὶ πάντα προνοίᾳ καταστῆσαι. καὶ γὰρ ἂν εἴη δεινόν, εἰ μὴ τοῖς ἐμοῖς φίλοις αἱ τῶν ἐμῶν ἑταίρων δυνάμεις ὠφελείας φέροιεν.

τά τε οὖν αὐτοῦ σωτηρίας τυγχανέτω καὶ τὰ τῆς ἀδελφῆς Στρατω- νίδος ἀπὸ τῆς αὐτῆς ἀνάγκης δεῦρο ἡκούσης ὥσπερ ἐκεῖνος. ἔστι δὲ ἡμῖν ἀξία τιμῆς, ὅτι τὸν ἀδελφὸν ὄντα τοιοῦτον ἐπαι- νέτην ἔχει.

Ὅτου σε εἵνεκα ἐκίνουν, ὅπως ἐκ τοῦ γράφειν ἐπιστολὰς εἰς τὸ καὶ καλῶς ἐπιστέλλειν ἀφίκοιο, τοῦθ’ ὁρῶ μοι χωροῦν. ἤδη τε γὰρ εἶ καλὸς καὶ ἴσῃ κάλλιστος τοῦ γε εἰκότος νικῶ τος. ἐξέστω γάρ μοι κατὰ τοὺς γεωργοὺς προειπεῖν, οἶ προ- βήσεται τὸ φυτόν. ὄντων δὲ ἀξίων θαυμάσαι τῶν ὀνομάτων ἡ κατὰ τὸ ἦθος ἀρετὴ παρῄει τὴν ἐν ἐκείνοις χάριν ὥσπερ τινὰ χρυσὸν χρυσὸς ἀμείνων.

ἐγὼ δὲ χαίρω μὲν ὑπὸ σοῦ τιμώμενος, βουλοίμην δ’ ἄν σε τῶν σαυτοῦ τὸ μέγιστον μήτ’ ἀγνοεῖν μήτε εἰδότα δεύτερον ἄγειν ἑτέρου. μέγιστον δὲ τῶν σῶν ὁ πατήρ, καὶ μεθ’ ἡμῶν καὶ πρὸ ἡμῶν διεπλάττετό σοι τὴν ψυχήν.

εἰ οὖν κόσμος μαθητῇ παιδευτὴς ἀγαθός, προ- τέρου μεμνήσῃ τοῦ πατρὸς, οὗ καὶ αὐτὸς εἶναι μαθητὴς ὁμο- λογῶν οὐκ αἰσχύνομαι. καὶ σὺ μὲν μειδιάσεις, τοῦτο δὴ τὸ σόν, τὸ πρᾶγμα δὲ οὐκ ἂν ἄλλως ἔχοι, τὸν θρόνον δὲ πείσω- μεν μὴ ἀγανακτεῖν

ταυτὶ μὲν οὕτω δεδόχθω, τῶν δὲ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστολῶν ἐξαίρει τὰ δοκοῦντα μὲν θεραπείαν ἔχειν, λυ- μαινόμενα δὲ τῷ κάλλει, ζητούμενα δὲ παρὰ τῶν πολλῶν.

ἀλλ’ ἡμεῖς γε μὴ τῶν πολλῶν ἡμᾶς αὐτοὺς ποιῶμεν, ἀλλὰ πρὸς μὲν ἐκείνους τὸν ἐκείνων, ἐπειδήπερ ἀνάγκη, πρὸς δ’ ἡμᾶς τὸν ἡμέτερον φυλάττωμεν νόμον.

Κάλλιστα ἀνθρώπων Ὑπερέχιος ὄψεται Σελεύκειαν τὸν τῶν ἀνδρῶν ἄριστον ἐπ’ αὐτῆς ἔχων ὁρᾶν, ἡμεῖς δὲ ἄρα δοῦ- λοὶ γεγόναμεν ὑπὸ τῆς τέχνης ἢ πάντως ἂν τὴν αὐτὴν ἐθἐο- μεν οὐ λιμένος ἡμᾶς ἕλκοντος οὐδ’ οἷς φασιν ηὐξῆσθαι τὴν πόλιν, ἀλλὰ σοῦ καὶ τῶν σῶν τρόπων ἀναπειθόντων τρέχειν. λείπεται γάρ, ἐπειδὴ σὺ φεύγεις, ἡμᾶς διώκειν.

καίτοι πῶς οὐ δεινὸν ἐκ μὲν Ἰταλίας ἐλθεῖν τῷ περὶ ἡμᾶς ἔρωτι, ζητεῖν δὲ οἷς ἀνθ’ ἡμῶν συνέσῃ καὶ πλέον νέμειν ἀγροῖς ἤ τισιν ἑτέροις τόποις τῆς ὑπὸ σοῦ πόλεως κεκοσμημένης;

ἀλλ’ δ μὲν Ἀπόλλων πάλιν εἰς Δελφοὺς ἀφίξεται, Μαξίμῳ δὲ χαρι- σάμενος τὴν ἐκ τῶν γραμμάτων βοήθειαν τῷ κείνου παιδὶ χάρισαι τὸ ταχέως δοῦναι τὰ γράμματα. πλέον γὰρ οὗτος ἐπι- θυμεῖ πόνων ἢ τοῦ μὴ πονεῖν ἕτεροι. θαυμάσας οὖν αὐτοῦ τὸ πεπεῖσθαι τῷ πατρὶ σύστειλον εἰς μικρὸν αὐτῷ τὴν ἀπό· στάσιν.

Ἐπειδὴ πλειόνων ἔδει γραμμάτων, ἥκει σοι πλείω· μι- κρῶν δὲ εἰ δεήσειεν, ἀφίξεταί σοι μικρά. μέτρον γὰρ ποιοῦμαι 9 Vi γ΄, γ΄ Va δ΄, γ΄. Vo δ΄, 7΄. Α[ι΄] 16 VI γ΄, δ΄. Va δ΄,δ΄, Vo δ΄, δ΄ S β΄, νζ΄ Vi ρκγ΄ R ι. Βenzel. ep. VIII 10 Seeck 136. 341. Silomon 9 12 Seeck 280 17 cf. ep. 578. Seeck 64. 342. Silomon 9 1 ἥκοντα V sed α ex ος corr m 2 3 γέγραψο Vi 4 ὅτι V VaVo Wolf Ι πάθοι S Ι τι om Vi 5 βούλοι’ S τούτῳ δὲ ἐπαινεῖν] ἔσται δὴ ταινεῖν Vi Ι ἔργον ex ἔργα corr Vi 2 7 παρὰ V Ι τοῦδε scripsi e VVa αὐτοῦ VoSVi Wolf Ι λόγος Vi 8 ἡμῶν Vi Ι ἄλλων in ἀλλήλων corr Vi 2 11 παραφίλου Α 12 δέ μοι Α 14 παρεμοῦ Α Ι εὔμολπον Α Ι δὲ Α Ι ἐπίρρημα ante μακρὰν inser Vo 4 Ι μακρὰν Va- sed μακρὸν in marg m 6 15 ἀποτίνειν Α 17 τῷ αὐτῷ (i. e, Ἀνατολίῳ 18 μικρὸν Va τὴν χρε΄αν, ἀλλ’ οὐ τὴν σὴν ἐπιθυμίαν. οὐ γὰρ δὴ καὶ τοῦθ’ ὑμῖν ἐξέσται τοῖς ὅτι πάνθ’ ὑμῖν ἔξεστιν ἡδέως ἀκούουσι.

σὺ μὲν οὖν ἠνύσθαι φης τὸ μῆκος τῆς ἐμῆς ἐπιστολῆς, ἐμοὶ δὲ ἤνυσται τὸ μῆκος τῆς σῆς ἀπολογίας. καὶ γὰρ ἔτυχον πρὸς τὸν θεῖον προειπὼν ὅτι σε ταχέως τοῦ κατηγορεῖν παύ- σας ἐν ἀπολογίαις δείξω.

πάνυ οὖν ἥσθην ὁρῶν σε μαχό- μενον ὑπέρ τε τῆς πράσεως καὶ τῆς τῶν ῥητόρων φυγῆς, οὐχ ὅτι γενναίως, ἀλλ’ ὅτι πάνυ φαύλως ἐμάχου. φὴς γὰρ τῷ μὲν οὐδὲν γενέσθαι βλάβος τὴν σὴν πρᾶσιν, τοὺς δ’ οὐκ ἐθέ- λειν ἀπὸ τοῦ πονεῖν κερδαίνειν, οἱ κἂν εἰς πῦρ ἐμβαῖεν ἐπὶ τῷ τι κερδᾶναι.

τοῦ παρόντος δέ μοι σχήματος καὶ τὸ σὸν ἡγοῦμαι φαυλότερον. οὔκουν ἀνθελοίμην ἄν· τὸ μὲν γάρ ἐστιν ἐν ταραχῇ ζῆν, τὸ δὲ ἐμὸν ἐν λόγοις. κἄν τι καλὸν ἐργάσῃ, τῆς ἐμῆς δεῖται φωνῆς, εἰ μέλλει τις αὐτὸ καὶ τῶν ὕστερον εἴσεσθαι.

τὰ δ’ ἐν Ἰλλυριοῖς αὐτὸς μὲν πεποιηκώς, αὐτὸς 7 cf. ep. 678. Seeck 64 16 Seeck 62 sq. 1 δὴ καὶ om Vi | τοῦθ’ V eed θ’ e το corr m 5 τοῦτο Va Vo edd 2 πάνθ’ V sed θ’ e τα corr m 5 πάντα VaVo edd Ι ἔξεστι Wolf Ι ἡδέως ἀκούουσι] ἀκούειν ἐθέλουσι SVi 3 φὴςVVa SViR edd φῆς Vo 3 ἐμῆς—4 τῆς om Vi 3 ἐμῆς om R 4 σῆς V sed ex ἐμῆς corr m 5 6 ὁρῶν — 7 φυγῆς prae- inissis verbis πρᾶσις δέ, οὐ πώλησις. Λιβάνιος ἐν ἐπιστολὴ et 7 ὑπέρ — φυγῆς praemissis verbis φυγὴ καὶ ἡ δίωξις καὶ ἡ κατηγορία Λιβάνιος ἐν ἐπιστολῇ citat Thomas Mag. s. νν. πω- λητήριον et φυγή p. 278, 7 et 389, 1 R 7 ὑπέρ τε] περὶ Thom s. v. πωλητήριον Ι τε om R Ι πραζεως R Ι τῶν om R 8 φὴς V VoSVi edd φὴς Va 9 σὴν om V Ι πρᾶσιν libri Ι δὲ Wolf 10 ποιεῖν R 11 τι om R τί VoSVi Ι κερδάναι VaVo SViR Wolf 11 τοῦ — 12 ἄν praemissis verbis σχήματα αἱ τάξεις Λιβάνιος citat lex. cod. barmstad. 2773 fol. 112 r 11 καὶ S sed om γρ in marg om R Darmst Benz 12 ἡγεῖσθαι Vo sed σθ in ras m 3, γρ in marg S, R sed in ras, Darmst Benz Ι λαμπρότεροι R et γρ in marg S et Darmst Benz Ι οὐκοῦν Wolf Ι ἀιθελοίμην scripsi cum Re ἀνθειλομην libri edd 14 μέλλοι VSViR Benz Ι αὐτῷ Benz 15 εἴσεσθαι inser Vo 2 ἔσεσθαι Va | δὲ Woif Ι Ἰλλυρίοις Wolf δὲ ἐγκωμιάζων Ἀστυδάμας γέγονας. ἀλλ’, ὦ βέλτιστε Ἀχιλλεῦ, τὸν Ἕκτορα ἀποκτείνας ἄφες Ὁμήρῳ περὶ τοῦ φόνου τι διελ- θεῖν.

Καὶ πρὸ τῆς σῆς ἐπιστολῆς ἠπιστάμην οἱ κακῶν τε ἀφῖξο καὶ ὅτι τῶν κακῶν ἀπηλλάγης. ἀνὴρ γάρ τις ἐκεῖθεν 16 Vi γ',ς'. Va δ',ς'. Vo δ',ς'. S β',ξη'. Vi ρκθ' 4 Od. ι 275 7 sq. Seeck 131 17 cf. ep. 326. Sievers 277. Seeck 44. 342. Silomon 9 3 τἀς V sed ὰς ex ῶν corr m 5 4 μή τι SVi Ι καὶ(1) inserui om libri Wolf Ι εὶκῇ VaVo Wolf 6 σοι om V 6 ἐμαυ- τοῦ scripsi e SVi ἐμαυτῷ VVaVo Wolf Ι δόγματα Ι καταλύσαι Va Vo 8 ἐξελούσης Vi Ι Μούσης V sed ‘ in ’ corr m 5, S Ι οὺδ᾿ Vi Ι πολλά σοι om S 9 διειλέχθην V sed ι(1) eras, Vo sed ει ex η corr m 3 σιηλέχυην Vi διελέγχθην Va Ι αὐτοῖς V sed ῖ in ὺ corr m 5, Va 11 τοῦτ’ SVi 13 ὥς τέ μοι Vi 15 μηκέτι sripsi e SVi μὴ VVaVo Wolf 18 σῆς V sed η in ras m 5 | ἡ Vi Ι τε insemi e libria om Wolf 19 ἀφῖξαι V sed αι in ras m 5 ἀφίξω Va ἥκων οὐ πάνυ μοι γνώριμος εἰπών σε νοσῆσαι σφόδρα καὶ μνησθῆναί γε διαθηκῶν, ὡς εἶδεν ἐμαυτοῦ με ἐκπεσόντα καὶ ἀπολωλότα, ἀλλ’ οὐκ ἐδέησε μέντοι τῶν διαθηκῶν, ἔγη, λέλυται γὰρ τὸ δεινόν.

οὕτως αὖθις ἐν ἐμαυτῷ τε ἐγενόμην καὶ πρὸς τοὺς φίλους διηγούμην, ἃ παθὼν δια- φύγοις, συνάπτων τοῖς ταράττουσι τὰ βελτίω. λαβὼν δέ σου τὰ γράμματα καὶ τοῦ νοσήματος τὴν φύσιν ἀκριβῶς ἐν τῇ τάξει καθορῶν, παρεῖχε δέ σοι τοῦτο ποιεῖν μετὰ τοῦ Πλά- τωνος Ἱπποκράτης, σὺ γὰρ ἀμφοῖν μαθητής, συνήλγουν μὲν ἐπὶ τοῖς πόνοις, συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας.

συγγνώμην δὲ εἶχον, εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει. καὶ γὰρ αὐτός εἰμι τῶν οἴνῳ δουλευόντων ἐν τῷ νοσεῖν. ὡς δ’ ἤκουσα κρουνοὺς ἱδρῶτος, ἀνέπνευσα. καὶ χάριν ἔχω τῷ μὲν Ἀσκληπιῷ τοῦ στῆσαι τὴν ἀσθένειαν, σοὶ δὲ τοῦ μηνῦσαι. κοινὴ γὰρ δὴ τῶν Ἑλλήνων ἑορτὴ τὸν τῶν Ελλήνων ἄκρον ἐρρῶσθαι. ὃ γὰρ ἐμὲ σὺ καλεῖς, αὐτὸς ὢν τυγχάνεις.

λόγοις δὲ ἐμοῖς ὁμιλῶν εὐδαίμονά με ποιεῖς, εἰ 10 cf. ep. 476. Salzmann 29 12 cf. ep. 26. Plat. conv. p. 176 B 1 μοι inser V 5 Ι σε om VaVo Ι νοσῆσαι Vo sed σ(1) inser m 4 2 γε om SVi Ι τε Vi 3 τῶν inserui e V sed inser m 5, VaVo om SVi Wolf 4 ἐμαυτοῦ Va fortaase recte cf. Plat. γρ διαφύγοις Charm. p. 155 D 6 διετέθης S διετέθης Vi 7 τάξιν Vi Ι ἀκριβῶς ἐν τῇ τάξει scripsi e VVaVo ἐν τῇ τάξει ἀκριβῶς S Wolf ἀκριβῶς Vi 8 παρεῖχεν Va Ι τοῦ inserui e VVaVo om SVi Wolf 10 οὐ ante πολλοὺς S sed del, Vi et in ras inser V 5 10 πολλοὺς — 11 Ἀκεσίας praemissis verbis ἠκέσατο. ὅθεν ὁ ἀκεσίας et postposito λιβάνιος citat lex. cod, Dannstad. 2773 fol. ν 10 πολλὰς Vi 11 τοὺς om S τὰς Vi Ι δ’ Va Wolf Ι εἰ σοῦ reposui e libris ὡς Wolf Ι κάσχον- τος Vo 13 πονεῖν Vi 14 λῦσαι V Ι σοὶ δὲ τοῦ μηνῦσαι scripsi 6 V sed μηνῦσαι e μηνύσαι corr m 5, S sed γρ τῶ δὲ supra σοὶ δὲ, Vi τοῦ δὲ μηνύσαι VaVo sed in hoc σοὶ post μηνύσαι inser m 3 τοῦ δὲ μηνῦσαί σοι Wolf 17 comma post ποιεῖς posni ponctum VVaVo Wolf om SVi δὴ τοσοῦτον ἐγώ. καὶ οὐκ ἐρῶ γε τὸ τῶν πολλῶν, ὅτι τὸν πατέρα τῶν λόγων φιλῶν, ἀλλ’ οὐ τοὺς ἐκγόνους ἐπαινῶν ὁμιλεῖς τοῖς λόγοις. σὺ γὰρ οὔτ’ ἂν φίλον μὲν δεξιόν, ῥήτορα δὲ μὴ δεξιὸν ῥήτορα προσείποις δεξιὸν οὔτ’ ἇι μὴ φίλον μέν, ῥήτορα δὲ ἀγαθὸν φαῦλον ἡγήσαιο ῥήτορα.

πάντα γὰρ δὴ περικόπτων αὐτῶν γίγνῃ τῶν λόγων καἰ οὐχ ὧν εἰσιν, ἀλλ’ οἷοί τινές εἰσιν ἀξιοῖς ὁρᾶν, ὥστ’ ἤδη μεγάλα φρονῶ τῇ σῇ ψήφῳ πειθόμενος, ὡς ἄρα τις εἴην καὶ αὐτός.

Τιτια- νὸς δὲ τῷ θέρει μέν, ὅσα εἰκὸς τῷ θέρει, χρήσθω, τοῦ χει- μῶνος δὲ παρ’ ἡμῖν ἴστω. καὶ προσαπτέσθω μὲν τῶν ἐμῶν, ἐπειδὴ τῷ πατρὶ δοκεῖ, τῶν δὲ τοῦ πατρὸς ἰχνῶν ἐχέσθω πλέον καὶ πρὸ τοῦ Νέστορος Πεισίστρατος θαυμαζέτω μηδένα.

Συνηχθέσθην μέν σοι τὴν γυναῖκα ἀποβαλόντι, συνή- σθην δὲ τὴν συμφορὰν γενναίως ἐνεγκόντι· τὸ μὲν γὰρ ἐπή- ρειαν Τύχης, τὸ δὲ δείκνυσιν ἀρετήν. ἕξεις δὲ καὶ τουτονὶ Ῥητόριον οὐ φαύλην παραψυχὴν διὰ πολλῶν μὲν ῥητόρων, οὐκ ἐλαττόνων δὲ ποιητῶν ἀφιγμένον καὶ ὄντα ἀγαθὸν καὶ τοῦτο κἀκεῖνο.

σὲ μὲν οὖν αὐτῷ φίλον ποιεῖ τά τε ἐμὰ γράμματα καὶ τὸ τοῖς σοῖς οἰκείοις συμπεφοιτηκέναι τὸν ἄν- δρᾶ, τούτῳ δὲ εὔνουν ἐμὲ δύο τὰ μέγιστα ποιεῖ. μαθητὴς γὰρ ὢν ἐμὸς διδασκάλου μοι παῖς ἐστι, πάντως δὲ τὸν Δίδυμον οὐκ ἀγνοεῖς, εἰ μὴ καὶ τὴν Μεγάλην ἀγνοεῖς πόλιν, ἐν ᾗ τῆς αὑτοῦ παιδείας ἐκεῖνος μετεδίδου νύκτα καὶ ἡμέραν ῥέων 7 VI γ΄, η΄. Va δ΄, η΄ Vo δ΄, η΄ S β΄, οη΄. Vi ρξβ΄ 8 cf. ep. 317 Sievers 77 not. 42. Seeck 271. 842. Silomon 9 12 cf. ep. 317 17 Seeck 251 1 ἐπαιγύπτου πάρεισιν Va 2 πατρῴαν VaVoS Wolf 2 ἐκεῖθεν — 3 αὐτῷ inser V 5 4 παλαιστίνην Vo sed ι(2) in ras m 3 Ι δὲ scripsi e VVaVo οὖν εἰ SVi Wolf Ι εἰ ante ἄλλως VaVo Ι ἀκούσας scripsi e V ἤκουσας VaVoVi Wolf ἤκουσεν S 6 σοι προσαγόμενον scripsi e VVaVo προσαγόμενόν σοι SVi Wolf 8 σεβαστειανῶ Vi 11 καὶ inserui e libris om Wolf 14 αὐτὸ Vi Ι ποιῇ coni Wolf „f. ποιῇ aut ποιήσει aut ποιείτω“ Re 16 συμπεφυκέναι Vi Ι τὸν ἄνδρα om Vi 16 δ’ Vi Ι τὰ μέγιστα ποιεῖ scripai e VVaVo ποιεῖ ποιεῖται S) τὰ μέγιστα S Vi Wolf ι τε post μαθητής Vi 17 ἐμὸς ὢν Vi Ι σισασκάλου V sed ου in ras m 5 19 αὐτοῦ VVaVoVi Wolf

ἀλλ’ ὅπως οὗτος ἐγκρατὴς γένοιτο τῶν κτημάτων, ἐφ ἅπερ ἥκει. μικρὰ μὲν γὰρ ταῦτα, πένητι δὲ παραμυθία, Ῥη- τόριος δὲ τῶν οὐκ εὐπόρων. ἔστι δέ σοι δύναμις ἐν Αἰγύπτῳ, δι’ ἧς οἱ μὲν ἄλλοι χρήματα εἰργάσαντο, σὺ δὲ δόξαν ἀγα- θὴν τῇ πρὸς τὸ δίκαιον συμμαχίᾳ.

Πείθων με γράψαι σοι Διονύσιος ἐκεῖνο πρότερον ἔπει- θεν, ὅτι μου μετ’ εὐφημίας μνημονεύεις. καὶ ἔπειθέ γε ῥᾳ- δίως. ἐγώ τε γὰρ τὸν Προκόπιον ἐν μουσείοις εὐχόμην ἀγα- θὸν γενέσθαι σέ τε εἰκὸς τὸν οὕτως ἐσχηκότα πρὸς ἐκεῖνον ἐν τοῖς ἐπιτηδείοις ἀριθμεῖν.

ἦν οὖν ἀκόλουθον τῷ γράψαι θαρρῆσαι τὸ μηδ’ ἐπαγγεῖλαι χάριν ὀκνῆσαι καὶ ταῦτα τῆς χάριτος πάλαι παρ’ ὑμῶν δοθείσης πρὶν αἰτῆσαί τινα. ἕνα δὲ ὁ λόγος μὴ εἰς αἴνιγμα πέσῃ, σαφέστερον ἐρῶ.

Προκόπιος εὖ ποιῶν ἠλέησε Διονύσιον ὁρῶν αὐτὸν ἐν πενίᾳ μετὰ τὸν τοῦ πατρὸς φόνον, ὅπως δὲ μὴ σπάνει τροφῆς στεροῖτο λό- γων, τάττει φέρειν αὐτῷ τοὺς ἐπιτρόπους τῶν χωρίων ἐκ μὲν Κιλικίας τὰ καὶ τά, ἐκ δὲ τῶν περὶ τὸν Εὐφράτην τόπων ἕτερα τοσαῦτα.

τὰ μὲν οὖν ἐκ Κιλικίας, ὡς ἔφη, μέχρι τῶν 6 Vi γ΄, θ΄. Va δ΄, σ΄. Vo δ΄, δ΄. S β΄, ιζ΄. Vi οθ΄. D ωβ 7 Sievers 141 not. 41. Seeck 118. 842. Silomon 9 8 Seeck 121 10 Seeck 247 15 Seeck 121 II 2 num πάντα ποίει post ἥκει, inserendum coll ep. 320 p. 300, 18? Ι πένησι Vi 8 μοι V sed οι in ε corr m 5, VaS 9 εὐφημίας reposui e libris εὐνοίας Wolf Ι μνημονεύοις V | ἔπει- θεν Va 10 μουσείοις V sed ει ex ι corr m 5 Ι ηὐχόμην VoVi D Wolf 11 ἐσχηκότα] διακείμενον Vi 12 οὖν in ras V 5 13 μὴ δ’ VaVoViD Wolf 16 εἰς om D 19 εὐφρά V 20 ἔφη scripsi e VVaSVi ut coni Wolf Add 861 ἔφην Vo D Wolf Ι μέχρι scripsi e VVaSViD ἄχρι Vo Wolf γραμμάτων ἔμεινε, θάτερα δὲ εἰς ἔργον ἐχώρησε. καὶ ἦν τούτῳ μὲν τρέφεσθαι, Προκοπίῳ δὲ εὐδοκιμεῖν. ἀλλὰ νῦν καὶ τού- των ἀποστερεῖται τοῦ διδόντος ἀεὶ μηκέτι διδόντος φάσκοντος κεκωλύσθαι γράμμασιν, οὐ Προκοπίου, τοῦτο γὰρ οὐκ ἐτόλ- μησε ψεύσασθαι, τῶν δὲ ἐπιτρόπων τινός.

ἀλλὰ σὺ πεῖσον τοὺς ἐπιτρόπους μὴ οὕτω τὸν δεσπότην φιλεῖν ὥστ’ ὀλίγη προσθήκῃ πυρῶν δόξαν αὐτῷ διαφθείρειν μεγάλην. εἰ μὲν γὰρ ἢ πονηρὸς γέγονε περὶ ὑμᾶς Διονύσιος ἢ πλούσιος, ἔχει λόγον στῆναι τὴν φορὰν ἢ τῆς χρείας λελυμένης ἢ τῆς γνώ- μης οὐκ οὔσης εὖ παθεῖν ἀξίας· εἰ δ’ ἐπὶ τῆς αὐτῆς ὢν ἐν- δείας καὶ ἐν τοῖς αὐτοῖς ἐστι τρόποις, ὑμῖν δὲ ἐξ οὐρίων τὰ πράγματα χωρεῖ, καὶ χωροίη γε, μὴ καταλύσητε τὴν ἐπικου- ρίαν.

οὗτος μὲν γὰρ τῶν προτέρων εἰδὼ.ς χάριν τῶν νῦν αἰτιάσεται τὴν Τύχην, ἔσται δέ τις ὁ μεμφόμενος ἴσως, εἰ ἃ καλῶς ἔγνωτε, ταῦτα οὐκ ἐφυλάξατε, καὶ φαῦλα ζητοῦντες ἀποστήσεσθε μειζόνων.

καὶ μὴν εἰ μὲν ὑμῶν ταῦτα, ποῦ καλόν; οὐ γὰρ τῆς γε ὑμετέρας οἰκίας ἡ μεταβολή· εἰ δὲ Προκόπιος μὲν <ὁ> α αὐτός ἐστι, δοῦλος δέ τις κινεῖ μαθέτω μὴ παραβαίνειν δεσπότου νόμους.

Ἄρχω γραμμάτων, οὗ μάλιστα ἐπεθύμεις, καὶ τοῖς ἔργοις, δι’ ὧν ᾔσθου με φίλον, προστίθημι τὸ ἐπιστέλλειν ἴσως οὐκ ἀτιμότερον παρὰ σοὶ τῶν ἔργων ἐκείνων.

καὶ πρῶτον μέν σε βουλοίμην ἂν ἅπερ ἔγνωκας τηρεῖν, ἐγίγνωσκες δὲ ἄρα τὴν Ἀραβίαν εὐδαίμονα ποιεῖν πάνυ φαύλως ἔχουσαν ὑπὸ τῶν οἴκαδε τἀκείνης ἑλκόντων ἀγαθά. ἀλλὰ σὺ πενέστερος ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἔσῃ πρὸ τοῦ χρυσίου τὸ ἐπαινεῖσθαι ποιούμε- νος.

τοῦτο καὶ Βάσσῳ παρέχει τὰς ἀμείνους ἐλπίδας, ὃν δεῖ νῦν τὰ αὑτοῦ κομίσασθαι διὰ σοῦ. Βάσσῳ γὰρ τούτῳ θεῖοι μέν εἰσιν ἐκεῖ πονηροί τινες ἄνθρωποι, θεῖος δὲ ἐν- ταῦθα ῥήτωρ τε καὶ ἀνὴρ ἀγαθός, Μάγνος ὄνομα αὐτῷ, δι’ ὃν δὴ καὶ Βάσσου μοι μέλει· τὸν μὲν γὰρ οὐδεπώποτε εἶδον, ὁ δὲ ἀντὶ πολλῶν ἐστί μοι. καὶ οὐκ ἔστιν ἀμελῆσαί μοι τῶν τοῦδε.

σκόπει τοίνυν, τίνες μὲν οἱ τοῦ πατρὸς ἀδελφοί, τίς σὲ ὁ τῆς μητρὸς οὗτος· οἱ μὲν τὰ Βάσσου διηρπάκασι ὁ δ’ ὅπως Βάσσου γένοιτο τὰ πατρῷα, πάντα ποιεῖ. καὶ πάλαι τοῦτο ζητῶν νῦν ἥκειν ἡγεῖται καιρόν, καὶ καλῶς ἡγεῖται. 1 VI γ΄, ι΄. Va δ΄, ι΄. Vo δ΄, ι΄. S δ΄, σ΄. Vi νε΄ 2 Seeck 207. 342. Silomon 7 sq. 10 Seeck 97 13 Seeck 200 5 ὂν post ἀτιμότερον inserendum coni Re fortasse recte Ι μέν om Vi 6 βουλοίμην ἄν σε Vi Ι ἐγίνωσκες VSVi 7 ἀρρα- βίαν Vo Wolf cf. ep. 339. 762 11 αὐτοῦ VaVoVi Wolf 12 δὲ V sed e τε corr. m 5 13 μάγνος ὄνομα αὐτᾷ inser V 5 14 μέλλει Vi Ι Με πώποτε Vo οὐ πώποτε S οὐδὲ ποτε Vi Ι 15 μοι(2)] με SVi 16 μὶν inserui e V sed inser m 5, SVi om VaVo Wolf 18 ὅ V sed ΄ add m 5, VoVi Ι βάσσον V sed oυ in ω corr m 5 βάσσω Vi Ι πατρῷα VaS 19 ἡγεῖται re- posui e libris ut coni Re ἡγεῖτο Wolf Ι καιρόν om S sed γρ ὴγεῖται καιρὸν supra ὴγεῖται Μάξιμος γὰρ ὁ γενναῖος καὶ τοῦ δικαίου καὶ ἡμῶν χάριν τοὺς μὲν σείσας. τὸν δὲ ἐλεῶν ἀπὸ τῶν τὰ ἀλλότρια καρπου- μένων ἐπὶ τὸν ἐκ τῶν νόμων κύριον μεταστήσει τὴν οὐσίαν

Βοηθὸς ὁ παρ’ ἡμῖν ἔφησεν αὑτοῦ τὸν πατέρα Βοη- θὸν βοηθείας παρὰ σοῦ τυχεῖν. καὶ ᾔδειν γε ὅτι τοῦθ 4 Vi γ΄, τα΄. Va δ΄. ια΄. Vo δ΄, ια΄ 14 γ΄, ιβ. Va δ΄, ιβ΄. Vo δ΄, ιβ΄ 5 Sievers 241,4. Seeck 111. 342. Silomon 9 10 Seeck 143 XXII 15 cf. ep. 532 Sievers 241,4. Seeck 111. 345 Silomon 10 16 Seeck 49 2 τοὺς Vi sed αὐ antepos m 3 Ι ἐλεήσας Vi 3 τῶν ante γρ μεταστήσει τὸν Vi sed del m 3 Ι τὸν V sed ὁ ex ῶ corr m 5 Ι καταστήσει S 7 ἔλαβεν Va 8 μὴ V sed ὴ corr m 5 9 τόνδ’ libri Wolf | ἥδιον reposui e libria ἡδίων Wolf at corr Add 861 10 ἄν V sed ρ add m 5 11 ποιῇ scripsi ποιεῖ V sed εῖ corr m 5 ποίει VaVo sed in hoc ῆ supra ει m 3, Wolf ποιεῖ aut ποιῇ coni Re 12 δός V sed ός ex ῶς corr m 5 15 Φιρμίνω coni Silomon οὕτως ἕξει· τῷ θείῳ γὰρ ἔμελλες δώσειν τὴν χάριν. εἰ δὲ ἐμοί τι τοῦ πράγματος ᾔδεις μέλον, ἀπωλώλει ἂν ὁ νῦν εὐδαίμων Βοηθός· τοσαύτῃ σπουδῇ κέχρησαι μὴ ποιεῖν ἃ βουλοίμην ἂν γενέσθαι.

ἀλλὰ καὶ νῦν ἴσθι μοι κεχαρισμένος ἐν τῷ δοῦναι 5 τῷ θείῳ τὴν χάριν, ὥσθ’ ὥρα σοι τὸν Βοηθὸν ἐκβάλλειν τοῦ σχήματος, ὃ δεδωκὼς τυγχάνεις, ἐπειδὴ τὸ τῷ θείῳ σε κεχαρί- σθαι χάριν ἐμοὶ φέρει.

Κράτιστον μὲν ἀγαθῆς ἀπολαύειν γυναικός, οὐ χεῖρον δὲ καὶ καλῆς, ἐπειδὴ καὶ rovro παρὰ τοῖς σοφωτέροις ἐν λό- γῳ. τῆς δὲ σῆς τοὺς μὲν τρόπους παρὰ σοῦ μανθάνων ἔχαι- ρον, τὴν δὲ ὥραν ἰδὼν τοῖς τε γονεῦσιν αὐτῆς καὶ σοὶ συνή- σθην, τοῖς μέν, οἕαν ἔφυσαν, σοὶ δέ, οἴαν ἔχεις. Δήλῳ δή ποτε τοῖον καὶἰκέληχρυσῇἈφροδίτῃκαὶοἷςἐκόσμησε γυναῖκας Ὅμηρος πάντα ἂν δέξαιτο

ἀναμιμνησκόμενος οὖν, ὅπως ἤλγεις προπέρυσι τῷ τῆς γυναικὸς ἀφεστάναι, ἐφ’ οἶς σε τότε οὐκ ἐπῄνουν, νῦν ἐπαινεῖν οὐκ ἔχω πρὸς ἀξίαν· οὕτω μέγα ἐπόθεις.

σκόπει οὖν ὅπως ἔσῃ ταχέως πατήρ, ἴν’, ἐπειδή με ἐτίμησας τῷ τὴν γυναῖκα δειΜ, ἔχοιμί σε ἀμείψασθαι τοῖς περὶ τοὺς παῖδας πόνοις.

ἡ πενθερὰ δέ σοι τίμιον ὥσπερ ἡ μήτηρ ἔστω. φρένες τε γὰρ ἀγαθαὶ καὶ σὲ παῖδα μᾶλλον ἢ κηδεστὴν ἡγεῖται. καὶ χωρὶς τῶν ἄλλων τῆς ὁδοῦ τὸ μῆκος ἣν ἔπεισιν ἄξιον αἰδεσθῆναι. καὶ τὸ μέ- 1 Vi γ', ιε'. Va δ', ιε'. S β', οα'. Vi σμθ'. Vind δ'. D πη 2 Sievers 241, 1. Seeck 111. 346. Silomon 11 7 Od. ζ 162 8 II. r 282 14 Amm. M. XIV 1, 3 3 Κρατιστον— 4 λόγῳ citat praemisais verbia ἐκ τῶν ἐπιστο- λῶν τοῦ αὐτοῦ σοφιστοῦ Λιβανίου Macarius Ros. fol. 96 et — 4 καλῆς excerpt cod. Darmstad. 2773 fol. 104 postpositis ἐνταῦθα dγαθηςἐπὶγνώμης, καλῆς ἐπὶ Ηδους 3 fiiv om Oarmst 4 καὶ(1) om Darmst 6 αὐτῆς Vind sed οἶς suprascr αὐτοῖς VVaVoS sed in hoc ἦς Buprascr, Vi 7 ἴφησανΒ Ι σὺ S Ι δ’ Γ sed ’ corr m’, VaSViVind sed in hoc ’ in ras 8 iκἐλη VaSVi Wolf 9 δναμιμνησκόμενος — 10 προπέρυσι praemissis verbis δναμι- μνήσκοααι ὑπ’ ἐμαυτοῦ. Λιβάνιος ἐν ἐπιστολI-ι Tjj Κράτιστον fihv citatThomas Mag. s. v.δναμιμνήσκομαιp. 36, 1511 9 δπομιιινη- σκόμενος Wolf Cent 10 προπέρυσιν V sed ν eras, Fa Thom Ι τὸ Vi 12 πατήρ V sed πατ corr m’ ἀνὴρ VaVoD 15 φρέ- ἔς — Aγαθαὶ] ἣ φρένας τε δγαθὴ Vi 16 καὶ — 17 αἰδε- eθηναι praemissis verbia ἐπίασι· τὸ ἐπέρχονται, ὁον· πολὺ μῆ- κος τῆς γῆς ἐπίασιν, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenus epi- mer. p. 41, 12 ed. Lindst. (= G. Hermann de emend rat. gramm. gr. p. 365,31) 304,16 χωρὶς τῶν ἄλλων] πρὸ τούτων Lacap γιστον, ἄνδρα γὰρ αὐτῆς δεόμενον καὶ οἶκον ἀφεῖσα σοὶ τὴν θυγατέρα ἄγουσα ἔρχεται τερπομένη τε οἷς ἐπαινῇ καὶ τὸ τοιαῦτα ἀκούειν τοῦ πολλὰ κεκτῆσθαι πρότερον ποιουμένη.

Μή σοι φαινέσθω καθ’ ἡμῶν ἔγκλημα τὸ πολλὰ παρὰ σοῦ λαβόντας γράμματα μὴ τοσαῦτα ἀντεπιστεῖλαι. σὺ μὲν γὰρ ᾐόεις, οὗ καθημένοις ἐπέστελλες, ἡμῖν δὲ οὐκ ἦν ταὐτὸ πρὸς ἄνδρα ὁδῷ χρώμενον, ὥοθ᾿ ὁ γράφων τηνάλλως ἔγρα- φεν ἄν.

τὸ δὲ ἐλθεῖν Ἀθήναζε καὶ ταύτῃ κουφίσαι τὴν λύπην. εἴτε αὐτὸς ἰδὼν εἴτε ἄλλῳ πεισθεὶς ἐποίησας, ἐπαινῶ· 12 Vi γ΄, ιζ΄. Va σ΄, ιζ΄. Vo δ΄. ιζ', S β΄, μδ΄. Vi I λβ΄ et II πα΄. Vind ε΄ 3 Her. III 155, 2; VI 12, 2. Suid. s. v. ἐκπλεύσαντες 9 sq. cf. ad ep 89. Salzmann 90 13 cf. ep. 360. Sievers 76 not. 29. Seeck 184. 346. Silomon 12 sq. 1 μὲν inserui e V om VaVoSVi Wolf 4 δ΄ δ᾿ S Wolf | VoSVi Wolf Ι σαυτόν scripsi αὑτόν libri sed σ antepos V 4, Wolf 6 τοσοῦτοι reposui e libris τοσοῦτον Wolf τοσοῦτον τοῦτο („subauditur a τὸ γένος“) Re Ι ἀνεκτέον Vi 7 φίλω Va 8 παρὸν VVa VoS sed in παρ’ ν corr V 5 Vo 3 9 ἶσον Vo Vi Vi 13 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἰαμβλίχῳ φιλοσόφῳ) 16 οὑ V sed ex ὡς corr m 5 ὡς οὐ Vi 17 τὴν ἄλλως Va τὴν ἄλλως S τηνάλως Vo Vi ι et II 18 ταύτην Vi II 19 εἴτε (1 et 2) V sed ε eras εἴτ’ S Vil Vind Wolf εἴτε (1)] εἴτι ex ἔτι corr εἴτε(2)] εἴτ᾿ ViII μέγα γὰρ εἰς τὸν λοιπὸν βίον τὸ μὴ τὴν πόλιν ἀγνοεῖν. καίτοι δέδοικα μὴ τῶν ἀετῶν πεῖραν λαβὼν ὑπερίδῃς τῶν κολοιῶν.

ἀλλ’ ὅμως οὔ μοι μέλει τῶν ἐμῶν, εἰ τὰ σὰ γίγνοιτο βελ- τίω. κοινὰ γὰρ τὰ φίλων. φίλοι δὲ κέκληνται μὲν πολλοί, σα- φὴς δὲ σὺ τῷ Ἀθηναίων περὶ ταῦτα νόμῳ πειθόμενος, ὧν νῦν μὲν ἑώρακας τὸ ἄστυ, πάλαι δὲ καλῶς τοὺς τρόπους. ἐκείνους τε γὰρ ὁ Θουκυδίδης φησὶν εὖ ποιοῦντας, οὐ πάσχοντας κτᾶσθαι τοὺς φίλους σοί τε ἐκ τῶν ἴσων ὑπῆρξε τοῦτο τὸ κτῆμα.

εἰ οὖν σοι λόγος <τοῦ> α μὴ τοὺς θεις ἀθυμεῖν, μᾶλλον δέ, ἐπειδή σοι λόγος τοῦ μὴ τοὺς φί- λους ἀνιᾶν, πράξας ἐφ’ οἷσπερ ἀπῆρας ἥκειν ὡς τάχιστα. πάλαι γὰρ ἀπειρήκαμεν ἐρωτῶντες· ποῦ νῦν Ἰάμβλιχος;

Ἀντίοχος οὑτοσὶ τῶν πολλάκις ἡμᾶς σεσωκότων ἐστὶ τῇ τέχνῃ· κατὰ μὲν γὰρ τὴν γλῶτταν ἴσως ἑτέρου δεύτερος, οὗ δὲ ἀναστῆσαι δεῖ, τοῖς πρώτοις ἐνάμιλλος.

τῶν μὲν οὖν χειρῶν αὐτοῦ πᾶσα ἡ πόλις ἀπολαύει δι’ ἴσου, πρὸς δὲ τὸ γένος ἡμῶν πατρόθεν ἐστὶν αὐτῷ φιλία, καὶ γέγονεν οὐκ ὀλί- γοις ἡμῶν ἀντὶ τροφέων, ὃ τούτῳ πολλοὶ τῶν ἡμετέρων προ- 13 Vi γ΄, ιη΄. Va δ΄, ιη΄. Vo δ΄, ιη΄ 2 Salzmann 81 4 Salzmann 68 7 Thuc. II 40 14 Sie- vers 233,3. Seeck 87. 846. Silomon 17 15 Seeck 77 1 τὸ om Vo 2 κολοιῶν V sed ῶ ex ά corr m 5 3 μέλλει Va ViI Ι γίγνοιτο V sed γ(2) inser m 5 4 τῶν ante φίλων SViii Wolf delevi coll epp. 1209 1236. 1504. 1637 6 σὺ om S Ι τῶν ante ἀθηναίων V sed eras. Wolf delevi 6 ποιῶν μελετᾷς vel ἀσκεῖς vel μιμῇ post καλῶς ineerendum coni Re Ι καλοὺς Wolf Cent 9 τοῦ inserui auctore Re om libri Wolf 10 δὲ V sed ὲ in ' corr m 5 δ᾿ SViII | λόγους τὸ Vi I οἶς ViI et II Vind Ι ἀπῇρας VVo Wolf 12 πάλλιν Vi 15 ἐστὶν Va Ι τῇ τέχνη scripsi e V ut coni Re τὴν τέχνην VaVo sed in hoc in τῇ τέχνη corr m 4 17 ἀναστῆσαι scripsi auctore Re ἀναστῆναι libri Wolf γόνων. μάθοις δ’ ἂν καὶ παρὰ τῆς αἰτίας, καθ’ ἣν ἤκει τις ἀνὴρ πρὸς ἡμᾶς.

Θεοδώρα μὲν γάρ, οἰχομένου Θαλασσίου θυγάτριον, ὡς δὴ τούτῳ κουφιοῦσα τὴν λύπην δεηθεῖσα λαμβάνει καὶ ἠγάπησεν ὥσπερ αὐτὴ τεκοῦσα· ἐπεὶ δὲ καλῶς ἔχει τὴν κόρην ἡμῖν ἐπανελθεῖν, Ἀντίοχος μετὰ τῆς γυναικὸς ἐπὶ τὴν κομιδὴν ἔρχεται τά τε ἄλλα φύλαξ ἀγαθὸς καὶ τῷ σώματι βοηθὸς τὴν ἀπὸ τῆς τέχνης πρόσοδον ἐλάττω κρίνας τοῦ χαρίσασθαι τοῖς φίλοις.

λαβέτω δὴ πεῖραν τῆς σῆς φύσεως, ὅπως καὶ οὗτος ἀγγέλλῃ τοῦτο δὴ τὸ περὶ σοῦ παρὰ πολλῶν ᾀδόμενον, ὡς οὐδείς σοι παραπλήσιος.

Νῦν ἔδει τοὺς οἰκείους Γαυδεντίου πρὸς ἡμᾶς ὅσα ὑπὸ σοῦ πεπόνθασιν ἀγαθὰ γράφειν, ἀλλ’ ἐπειδὴ μέλλουσιν εὖ πείσεσθαι, δεῖ γὰρ οὕτω λέγειν, ἡμεῖς ἔτι σε παρακαλοῦμεν ἰδεῖν ἡδέως Ἀλέξανδρον καὶ Πασίωνα, περὶ ὧν πρὸς παρόντα ποιούμενοι λόγους ἑωρῶμεν ὑπισχνούμενον.

εἰκὸς δὲ ἦν σε καὶ μηδὲν ἀκούσαντα τῇδε, γνόντα δὲ ἐκεῖ τίνι προσή- κουσι κατὰ γένος, αἰδοῖ τοῦ ῥήτορος ἀμῦναι τοῖν ἀνδροῖν νῦν δὲ οἶδέ βουλομένῳ μὴ βοηθεῖν ἔστι· κατένευσας γὰρ τῇ 11 Vi γ΄, [ιθ΄]. Va δ΄, ιθ΄. Vo δ΄, ιθ΄. S δ΄, ε΄. Vi νς΄ 2 Seeck 289 12 Seeck 207. 846. Silomon 7 sq. 13 Seeck 55 16 Seeck 55 VII 20 Il. α 527 2 θαλλάσσου θαλάσσου V θαλάσσου VaVo corr Wolf 3 num τὸ θυγάτριον? 4 λαμβάνει scripsi e VVo ut coni Wolf Add 861 Re λαμβάνειν Va Wolf 5 ἔχει scripsi e V εἶχε Va Vo Wolf 9 ἀγγέλλῃ scripsi ἀγγέλη V sed η in ει corr m 5, Va ἀγγελεῖ Vo Wolf Ι δὴ reposui e libris ut coni Wolf Add 861 διὰ Wolf νὴ Δία Re 12 τῷ αὐτῶ (i. e. αξίμῳ) SVi 15 λέγειν, ἡμεῖς scripsi e V λέγειν ἡμῖν. Va Vo Wolf λέγειν, SVi 16 ὡς ante πρὸς S 18 μηδὲ Vi Ι τίνι scripsi e VVoSVi τίσι Va Wolf 19 ἀμύναι VaVo 20 μὴ reposui e libris ut coni Re μηδὲ Wolf Ι ἐστιν Va) libri Wolf | σοι post ἐστί S Ι κατἐ- νευσα Vo κεφαλῇ.

τῶν μὲν οὖν ἄχρι τοῦδε τὰς ἀσχολίας αἰτιῶμαι, τὰ μέλλοντα δὲ ἔστω τῶν προτέρων βελτίω. καὶ γὰρ εἰ μὶν ἀπ’ ἄλλου του πρὸς τὸ ἄρχειν ἐληλύθεις, ἴσως ἂν ἦν λόγος ἀμελοῦντι τῶν λόγων· νῦν δέ, οὗτοι γάρ σε τοσοῦτον ἔθηκαν, φαίνου σπουδάζων περὶ τοὺς κεκτημένους ὑφ’ οὐ γεγένησαι 5 μέγας.

Θαλασσίῳ τούτῳ τὸ μὲν ὄνομα πατρῷον, ὁ τρόπος δὲ τοῦ ’κείνου καλλίων. τίς μὲν γὰρ οὕτως ἐπιεικής, τίς δὲ χρηστός; τίς ἦρξε μᾶλλον φιλίας; τίς ἐτήρησε συστᾶσαν; τίς ἀπέσχετο σκωμμάτων; τίς ἤνεγκε σκώμματα;

λόγων δὲ μετ- έσχε μέν, οὐχ ὅσων ἐβούλετο, διὰ τὴν ὀρφανίαν, τούτῳ δὲ ἀλγῶν αὐτῷ, παρ’ οἷς οἶδεν ὄντας λόγους εὐδαιμονίζει τε καὶ φιλεῖ, ζῶν δὲ ἐν πλούτῳ μεγάλῳ σωφρονεῖ μὲν πλέον τῶν πενομένων, εἰς δὲ τὸ τοῖς πένησιν ἀμύνειν χρῆται τοῖς οὖσι κατὰ τοῦτο μόνον ἐπαινῶν τὸ πλουτεῖν, ὅτι συμπράττει πρὸς ἐπίδειξιν φύσει γενναίᾳ.

ταῦτ’ οὐδὲ τὸν Στρατήγιον λαν- θάνει, θαυμάζων δέ, ὥσπερ ἡμεῖς, ζητεῖ τε ἀπόντα καὶ παρ- όντι χαίρει. καὶ δὴ καὶ πολλάκις ἤρετο· τί δὴ μόνος οὐδὲν ἐπαγγέλλει; δοῦναι μὲν γὰρ ἕτοιμος ὁ νεανίσκος, αἰτῆσαι 7 VI γ΄, κ΄. Va δ΄, κ΄. Vo δ΄, k. S γ΄, γ΄. Vi μ' 8 Sievers 233, 3. Seeck 85. 346. Silomon 13 9 Seeck 290 et 289 18 Seeck 282 1 τῶν scripsi auctore Re τοῦ VVaVo Wolf τὸ SVi 2 καὶ γὰρ εἰ μὲν reposui e libris καὶ μὲν γὰρ εἴπερ Wolf 8 τῷ αὐτῶ (i. e. Ἀρισταινέτῳ) S 9 πατρῷον S 10 κείνου VVaS Wolf Ι καλλίων V sed βελτίων in marg m 5 11 δὲ post τίς(1) S Ι δὲ post τίς(2) Wolf delevi Ι ἐτήρησεν Va Ι συστάσας Vi om VaVo Wolf 21 ἐπαγγέλλει V sed ει in οι corr m 5, Vo sed ει ex ῃ corr m 4 ἐπαγγέλοι S ἐπαγγέλλῃ Clericus et Wolf Add 861 δὲ βραδύς. εἰ δὲ ὀφθείη που, πανταχόθεν ἐγκώμια παρά τε τῶν εὖ πεπονθότων καὶ τῶν τοὺς εὖ παθόντας ειδότων.

τὴν Τύχην δὲ οὐδεὶς ἐμέμψατο διὰ τὴν πρὸς τοῦτον εὔνοιαν· οὕτως ἐσπούδακεν εἶναι μέτριος ἐν ἀφθόνοις. καὶ ὧν οἶδεν ἀνθρώπων τοὺς μὲν εὐηργέτηκε, τοὺς δὲ οὐκ ἐλύπησεν. ἐμὲ δὲ φιλεῖ μὲν πλέον ἢ ὡς ἄν τις πατέρα, αἰσχύνεται δὲ μᾶλλον ἢ μαθητής, ποιεῖ δὲ τῶν αὑτοῦ κύριον, ὥσπερ αὐτὸν ὁ νόμος.

ταῦτ’ οὔτ’ ἐμὲ σιγᾶν εἶχε καλῶς οὔτε σὲ μὴ μαθεῖν. ἐγὼ μὲν γὰρ ἂν ἠδίκουν, ὑμεῖς δ’ ἂν ἐζημιοῦσθε μὴ συναγόμενοι παρ’ ἐμοῦ δικαιότατα ἂν ἀλλήλους εἰδότες.

Ἐπανήκων ἡμῖν ὁ Σπεκτάτος ἀπὸ τῆς πρεσβείας πολ- λοῖς ἔσοξεν εὐδαίμων εἶναι τοῖς μέν, ὅτι πολλὴν εἶδε γῆν καὶ ὄρη καὶ ποταμούς, τοῖς δ’, ὅτι τὴν Περσῶν δίαιταν καὶ ἔθη καὶ νόμους ἐν οἷς ζῶσιν. οἱ δὲ τὴν αὐτοῦ τοῦ δυναστεύοντος θέαν καὶ τῶν λίθων οἷς ἐκεκόσμητο μέγα ἦγον, τοῖς δὲ σε- 11 Vi γ΄, [κα΄]. Va δ΄, κα΄. δ΄, κα΄. S β΄, κζ΄. Vi λε΄. Vind ς΄. D σθ΄. Lambec. Βibl. Caes. Vindob. lib. VI p. 244 Vindob. 1674 ep. I = Richard. Liban. epp. XII, Francof. et Lips. 1707 ep. I e Vat. 113 12 cf. ep. 833. 362. Sievers 78. Seeck 85. 347. Silomon 13 sq. 13 Seeck 281 Ι Amm. Marc. XVII 6, 15 et 14, 1 1 ποῦ Va Vo 3 τὴν δὲ τύχην Vi 4 φθόνοις libri ἀφθό- νοις e Par. olim 3073 nunc 2022 Wolf 6 εὐηργέτηκε scripsi εὐηργέτηκεν V sed η(1) in ras m 5, VoSVi εὐεργέτηκεν Va εὐ- εργέτηκε Wolf cf. ad t. VII 716, 7 Ι ἐλύπησε Va Wolf 6 δὲ(2) inserui e libris ut coni Re om Wolf 7 αὐτοῦ libri Wolf 10 δικαιότατα V sed α(3) in ' corr m 5 12 ἀρισταινέτῳ S Vi Vind ἀνατολίω D 14 οἶδε D 15 δὲ Wolf Ι τῶν D | ἔθη V sed η ex νη corr m 5 ἔθνη Vind Lamb 16 οἵ V Wolf 17 τὴν ante τῶν D Ι ἷς V sed ο in ras m 5 αἷς Va μνὸν ἐδόκει τὸ δόντα δῶρα λαβόντα ἀπελθεῖν.

ἐμοὶ δὲ καὶ ταῦτα μὲν ἔχειν τινὰ χάριν ἐφαίνετο, κάλλιστον δὲ τὸ δείξαντα ῥήτορος δύναμιν ἐν Σούσοις ἐπανελθεῖν. καίτοι γε ᾤυην αὐτὸν ἀποβεβληκέναι τουτὶ τὸ σθένος πολὺν ἤδη χρόνον ἀπὸ τῶν βιβλίων μετενηνεγμένον ἄλλοσε, τῷ δ’ ἄρα ἐνέμενεν ἐπὶ τοῦ ἤθους ἡ δεινότης.

ὡς γὰρ ἐχρημάτιζεν ὁ Πἐρ- σης καὶ ὁ λόγος ἦν περὶ τῶν διαφορῶν καὶ πολὺς ἐνέκειτο τοὺς παππῴους ἀπαιτῶν ὅρους καὶ πολλάκις ἐρωτῶν, εἰ μὴ δίκαιον εἰς τοὺς παῖδας τὰ τῶν προγόνων καταβαίνειν, τὰ μὲν παρὰ τῶν ἄλλων ἐνταῦθα παλαίσματα Σπεκτάτος ἀπαγ- γελεῖ, τοῦ γέλωτος ἤν οἷός τε γένηται κρατεῖν· οἷς δὲ οὗτος ἐχρήσατο, πάνυ γενναῖα καὶ διασείοντά γε τοὺς εὐπροσώπους τοῦ Πέρσου

ἔφη γάρ· εἱ μέν, ὦ βασιλεῦ, Κων- στάντιός σου τῆς γῆς ἀποτέμνεται, τῶν ὅπλων ἔχου, μέχρις ἂν ἐκεῖνος τοῦ πλεονεκτεῖν· εἰ δ’ οἷς μὲν ἐγκαλεῖς πάλαι τεθνᾶσιν, ὁ δὲ μεθ’ ὧν εἰσῆλθεν εἰς τὸν πόλεμον, ταῦτα ἔχωνκαταθέ σθαι τὸν πόλε- μον ἐθέλει, σκόπει μὴ πλεονεξίαν ἐγκαλῶν αὐτὸς 7 Dem. Phil. IV p. 150,26 10 cf. ep. 383 13 Her. IV 71, 2 16 cf. ep. 333 1 δόντα V sed ό in ras 3 litt m 5 Ι δόντα δῶρ α S δῶρα δόντα Vi Vind Lamb Rich 2 κάλλιστα Vi 3 δύναμιν ῥήτορος D 6 μετηνεγμένον Vind Ι ἐνέμεινεν D Wolf 6 ἤθους V sed η in ras m 5 Ι ὡς — Πέρσης praemissis verbis χρηματίζω τὸ ὑπάρχω καὶ διαλέγομαι, ὅπερ ἐπὶ ὑπερέχοντος λέγεται Λιβάνιος ἐν ἐπι- στολῇ citat Thomas Mag. s. v. χρηματίζω p. 401,12 R 8 πα- τρῴους ἀπαιτῶν καὶ παππῴους Vi fortasse recte Ι ἀπαιτεῖν VVa Wolf sed corr Add 861 10 ἀναγγελεῖ D 11 ἦν V sed ~ α corr m 5, D 12 γενναῖα e γενναίους corr Vi2 Ι εὐπροσώπου Va 14 γῆς scripsi e V sed in marg, ut coni Re coli ep. 333 ἀγάπης libri edd 16 ἂν inser Vind om Vi Lamb Rich Ι αὐτός οι D 16 ἐγκαλεῖς Vind Ι τεθνᾶσι Vi Ι μεθῶν Va Ι εἰσῆλθες Vi 17 ταῦτ’ S ViVind D 18 ἐθέλει V sed ἑ add m 5 Ι αὐτὸς V sed ς add m5 τοῦτο ποιῶν ἐλεγχθῇς.

ἐπὶ τοιούτοις ἐνέδυ, φασί, τὴν λεοντῆν, ὥστ’ ἐκεῖνον βλέποντα μὲν εἰς τὴν ἡλικίαν, ἐξετά- ζοντα δὲ τὸν λόγον οὐκ ὀλιγάκις σεῖσαι τὴν κεφολήν. κοὶ διὰ τὸν σὸν ἐρώμενον ὁ συκοφαντῶν ἡμῖν τὸν βασιλέα σεσί- γηκεν. 6, ἄλλῳ μὲν οὖν συνεῖπε λαμπρῶς, αὐτὸς δ’ ὑπὲρ αὑ- τοῦ τί ποτ’ ἂν καὶ λέγοι προθυμότερον ὡς σὲ παρ’ ἡμῶν τρέ- χων ἢ παρ’ ἡμᾶς ἐκ τῆς Πέρσιδος;

Τοῖς ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος ὑμῖν ἡ ῥητορικὴ τίμιον, ταύτης δὲ πλεῖστον Ἱερώνυμος μετέχει. πᾶσα τοίνυν ἀνάγκη καὶ τοῦ- 18 Vi γ΄, κε΄. Va δ΄, κε΄. Vo δ΄, κε΄ 6 Eupaterio cf. ep. 335 Seeck 111 19 Sievers 241, 4. Seeck 136. 3 17. Silomon 17 21 cf. ep. 334 1 γάρ, ὃ παρὰ σοὶ μίγα scripsi auctore Re γὰρ ὁ παρὰ σοὶ μέγας libri Wolf 2 ἐστιν Va 3 δεῖ Vi 6 ἄλλῳ scripai e Va ἄλλον V sed ov in ras m 5, VoS Vi Wolf | ὠνόμαζον Va Vo sed in hoc ο(2) in ε corr m3 ὠνομάζω Vi Ι τὸν ante ἄρχον- τα Va Vo Wolf delevi 7 αὐτοῦ Vo Vi 8 ἐπαινῶν scripsi e S Vi ut coni Wolf Re ἐπαινῶν VVaVo Wolf 9 ἐλοῦσαν V sed in ἔλουσαν corr m5 ἕλουσαν Vi 10 ἑτέρου reposui e libris ἐτέρῳ Wolf 13 εἰπεῖν(1) scripsi ἰδέν libri Wolf Ι ὃ(1) scripsi e VVi sed del et in εἰπεῖν corr Vi ἂ VaVoS Wolf Ι σιγᾶν(1 inserui auctore Ke om libri Wolf Ι ὦ Va 16 μὴ ante ζητήσει inserendum coni Re 20 ὑμῖν V sed υ in ras m5 Ι τίμιον re- posui e libris τίμιος Wolf τὸν γενέσθαι σοι τίμιον, ὃς καὶ τὸν Στρατήγιον ἡμῖν ἀνηρ- τήσατο λέγων.

ἦν μὲν γὰρ αὐτῷ λόγος ὑπὲρ ὧν ἐδικάζετο γεγραμμένος, ὡς δὲ οὐκέτ’ ἐδέησεν ἀγῶνος, εἰπεῖν ὅμως δεη- θεὶς καὶ τυχὼν εἰπὼν ἐπαινούμενος ἀπῆλθεν, ὥστ’ ἐμὲ χαί- ρειν. εἶς γὰρ ἡμῖν ὁ διδάσκαλος, ἐμοί τε καὶ τούτῳ. καὶ ὅ τι ἂν τούτῳ καλὸν ὑπάρξῃ, τοῦτ’ εὐθὺς ἐμόν.

λέγοντα μὲν οὖν οἶδ’ ὅτι θαυμάσῃ, θαυμάζων δὲ οἶδ᾿ ὅτι καὶ φιλήσεις κατ’ αὐτό γε τὸ θαῦμα καὶ ὅτι γε οὐ ῥήτωρ πλέον ἢ χρηστός. εἰ δέ τι καὶ τοῦτο δυνήσεται τὸ μέλειν ἐμοὶ τοῦ ῥήτορος, εἴ- σομαί τε χάριν καὶ ἴσως ἀποδώσω.

Λόγος ἥκει περὶ σοῦ πρὸς ἡμᾶς ἐπὶ πλεῖστον ἥκειν σε λόγων, καὶ δὴ καὶ τοὺς τρόπους εἶναί σοι μὴ χείρους τῶν λόγων. ὃ μαθὼν ἐγὼ τὸν ταῦτα κεκτημένον ἥδιστ’ ἂν ἰδών, ἐπεὶ μήπω τοῦ μείζονος ἔστι τυχεῖν, εἰς τὸν δεύτερον εἶδον πλοῦν καὶ ἐπιστέλλω.

τὸ δὲ πρὶν ἐντυχεῖν τοῦτο ποιεῖν ἀντὶ τοῦ νομίζειν ἄτοπον ἐρωτικὸν ἡγοῦμαι. οὕτω δέ σε 11 VI γ΄, κς΄. Va δ΄, κς΄. Vo δ΄, κς΄. S β΄, ξδ΄. Vi ρλ΄. D λς 1 Seeck 282 12 Sievers 252, 5. Seeck 161. 347. Silomon 17 16 Salzmann 55 3 comma post ἀγῶνος posui colon V om VaVo Wolf Ι comma post εἰπεπὶν VaVo Wolf delevi Ι ὄμωσ V sed σ in ras m2 5 ὅτι libri Wolf 6 ἐμόν λέγοντα scripsi ἐμὸν ἔλεγον. τὰ libri Wolf ἐμὸν ἔλεγον. λέγοντα Re 1 εὖ ante οἶδ’ inse- rendum coni Re Ι οἶδ’ scripsi οἶδα libri Wolf Ι θαυμάσῃ scripsi e V θαυμάσεις VaVo Wolf Ι δὲ] δ’ εὖ Re 9 παρά σοι ante δυνήσεται inserendum coni Re 12 τατιανῶ Vi 14 χείρους V sed ους ex ω corr m5 16 ἐστὶν Va πιστεύω μὴ τὴν ἐμὴν ἀτιμάσειν φιλίαν, ὥστ’ ἤδη καὶ χάριν αἰτεῖν οὐκ ὀκνῶ.

Δόμνος σὸς μέν ἐστι πολίτης, γνώριμος δὲ ἐμοί, πένης δὲ ὢν ἀπειρίᾳ τε πραγμάτων καὶ συνηγόρων ἐρημίᾳ γίγνεται βουλευτής, δεῦρο δὲ ἐλθών, ὡς ὡς ἀναμαχέσαιτο, δίκαιος ὢν ἀπαλλαγῆς τυχεῖν ἀναβολὴν εὕρατο καὶ μέλλων ἐπανιέναι δεῖταί μου γράψαι πρὸς σὲ βοηθεῖν αὑτῷ τὰς μὲν ἐλπίδας ἔχων ἐν σοὶ καὶ ἄλλως, πεπεισμένος δέ τι προσωφελή- σεσθαι καὶ παρὰ τῆς ἐπιστολῆς.

ἐγὼ τοίνυν τὴν ἐκείνου δέησιν κέρδος ἐμαυτοῦ θέμενος καὶ διπλοῦν γε κέρδος, εἰ φίλῳ τῷ μὲν χαριοῦμαι, τὸν δὲ προσλήψομαι, καὶ σφόδρα ὑπήκουσα.

εἶθ’ ὁ μὲν ᾤχετο τῆς νυκτὸς ἐπειχθέντων οἱς ἐχρῆν συνοδοιπορεῖν, ἐγὼ δ’ οὐδ’ οὕτως ἀπέστην ὧν ὑπεσχό- μην, ἀλλὰ σὲ παρακαλῶ καὶ νῦν καὶ εἰσαῦθις εἶναι Δόμνῳ λιμένα καὶ πείθειν τοὺς ἀγαθοὺς Τυρίους, ὅτι τὸ τῶν ἀπόρων ἔχεσθαι τῆς πόλεως ἐστι πολίτας ἐξελαύνειν, οὐ χορηγοὺς παρ- ἔχειν τῇ πόλει.

Ἀλλ’ οὐδὲ τοὺς Τιβερίνου μέντοι καλὼς ἔχει πάσχειν κακῶς, ἀνδρὸς τά τε ἄλλα ἀγαθοῦ καὶ τοὺς ποιητὰς εἱσάγον- 17 VI γ΄, κζ΄. Va δ΄, κζ΄. Vo δ΄, κζ΄. S δ΄, ς΄. Vi νζ΄ 18 Seeck 207. 347. Saomon 8. 13 19 Seeck 84 2 σοί S 3 δὲ(2) reposui e libris τε Wolf sed corr Add 861 | ἀπορίᾳ SViD 4 γίνεται ViD 5 εὕρετο V 6 α αὐτῶ corr Wolf 7 τι om SViD 8 καὶ inserui e VSViD om VaVo Wolf Ι τὴν ἐπιστολήν VVaSViD 9 γε om ViD Ι ἐν Vi 11 εἴθ' Va 12 δὲ Vo sed inser m 4, SViD Wolf | οὐδ’ inserui e VVo sed in hoc οὐ inser m 4, SD ut inserendum coni Re οὐδὲ Vi om Va Wolf 14 τὸ inserui e V sed in lac m4, SVi om VaVoD Wolf Ι τῶν om SVi 16 ἐστιν Va 18 τῷ αὐτῷ (i. e. Μαξίμῳ SVi 19 τιβερίνου V sed τι suprapos m5 βερίνου VaVo sed in hoc τι antepos m3 Ι ἔχοι S 20 τ’ S Vi τος εἰς τὰς τῶν νέων ψυχάς. εἰ γὰρ καὶ παρ’ ἡμῖν ἅνθρω- πος τὸ αὑτοῦ ποιεῖ, δίκαιός ἐστιν οὐ παρ’ ἡμῖν μόνον, ἀλλὰ καὶ οἴκοι τιμᾶσθαι τῇ συνουσίᾳ μὲν ὠφελῶν τοὺς τῇδε, τῇ δόξῃ δὲ κοσμῶν τὴν οἰκείαν.

ἐπεὶ δὲ οἱ περὶ τὸ χρῆμα τῶν λόγων ἀσεβοῦντες ἕλκουσιν Ἀρχέλαον Τιβερῖνον οὐκ αἰσχυνόμενοι, σὺ τὸν μὲν αἰδέσθητι, τῷ δὲ βοήθησον πρῶτον μὶν ταῖς Μούσαις διδοὺς τὴν χάριν, δεύτερον δὲ ταῖς πόλεσι τῇ τε ἡμετέρᾳ καὶ ἐξ ἧς ἐστιν. εἰ δὲ οὐδὲ τοὐμὸν παντάπασιν ἄτιμον, κείσθω καὶ τοῦτο τρίτον.

Καλά γέ σοι τὰ πεπραγμένα. γενέσθω δὴ ταυτὶ τὰ καλὰ καὶ πλείω. πιστεύω δέ σε πείσειν ἀξιῶν ἀκολουθεῖν σε τῷ σαυ- τοῦ νόμῳ.

ἐφ’ οἷς μὲν οὖν ἐπαινῇ, συχνά τε ἄλλα καὶ ὅτι διατρίβων ἐν Παίοσιν οὐκ ἐπελάθου τῶν τῇδε, ἀλλ’ ὡς ἄν τις συνών τε καὶ συζῶν, ὅπως τῶν σοι γνωρίμων ἐπί τι βέλτιον ἕκαστος προβαίη σκοπεῖς καὶ πράττεις γε σκοπῶν.

ὡς δὲ ἧκεν ἡμῖν τὸ ἔργον τῆς εἰς Σαβῖνον σπουδῆς, οὐδὲν ἦν ἕτε- ρον ἀκούειν ᾀδόμενον ἢ ὅτι τῷδε παρὰ τοῦδε διὰ τὸν δεῖνα 12 Vi γ΄, κθ΄. Va δ΄, κθ΄. Vo δ΄. S β΄, νδ΄. Vi ρκ΄ 3 Eur. Stheneb. fr. 661. Alex. fr. 45 Ν2 5 ΙΙ δ 320 cf. ep. 517. 1421 13 Seeck 65. 347 Silomon 16 20 Seeck 262 1 σοὶ δυεῖν βαρύνει· V 3 παρεθυμούμην Wolf sed corr Add 861 6 ὢν reposui e libris ἦν Wolf Ι προτοῦ VVa 7 ὅτι libri Wolf 8 οὖν inser V5 9 τῶν παρόντων scripsi e VVo τὸν παρόντα Va Wolf 10 καταχώραν Vo 13 τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀνατολίῳ) SVi 14 δὴ reposui e libris δὲ Wolf 15 δέ scripsi e SVi δή VVaVo Wolf Ι ἀκολουθεῖν σε] ἀκολουθήσειν Vi Ι σαυτοῦ Vo sed ου in ras m3 16 καὶ ante ἄλλα VaVo Wolf delevi 17 παιόσιν V sed in παίοσιν corr m5 18 συ- ζῶν τε καὶ συνών V 19 προβάλη Vi 20 βασῖνον Vo σαβΙ- νου Vi 21 ἀκούειν inserui e libris om Wolf τόδε ἥκει.

δεῖ δὴ καὶ Θεόδωρον τυχεῖν τε τῶν ἴσων καὶ σοὶ τῶν ἴσων ἐπαίνων αἴτιον καταστῆναι καὶ συνησθῆναι τούτῳ Σαβῖνοι, ὥσπερ οὗτος ἐκείνῳ.

τὸν δὲ Θεόδωρον οὐκ ἀγνοεῖς, ἔφη τις. ὅμως δὲ φράσω σοι καὶ ἐγώ, σοὶ μὲν γὰρ οὐδὲν βλάβος ἃ οἶσθα ἀκοῦσαι, ἐμοὶ δὲ ἡδονὴ τὸν ἄνδρα ἐπαινεῖν.

οὗτος ἐξ ἀγαθῶν ἐν Ἀραβίᾳ γενόμενος ἀμείνω τῶν ποτέρων αὑτὸν ἔδειξεν ὁρμήσας μὲν εἰς τὴν σὴν πόλιν ἐπὶ κτήσει νόμων, τῷ ποιεῖν δὲ πλέον ἡσθεὶς ἢ ἕτεροι τῷ ὀρχεῖσθαι.

πλήρης δὲ νόμων ἐκεῖθεν ἀπελθὼν καὶ τὸ τῶν λόγων τῶν ἡμετέρων σθένος ὃ πρότερον εἶχεν οὐκ ἐκβα- λῶν ὑπὸ τῶν νόμων δύο λιμέσι τοὺς εἰς αὑτὸν καταφεύγον- τας ἐδέξατο, ἐδέξατο, νόμων τε ἀναγνώσει καὶ ῥητορικῆς ἰσχύι.

καὶ μισθοῦ μὲν οὐκ ἠμέλησεν, οὐ μὴν ἓν τοῦτο εἶδεν, ὅπως λήψεται μισθόν. ἀλλ’ οὕτω λαμπρῶς ἀγωνίζειαι καὶ πᾶσι, οἷς ἔχει, ὥστε ὀλιγάκις μὲν ἥττηται. χάριτες δὲ αὐτῷ καὶ παρὰ τῶν ἡττημένων.

τῆς δὲ σῆς ἀρχῆς ἐπαινουμένης πρῶτον μὲν οὐκ ἀπιστεῖ, τοῦτο δέ ἐστι τὴν σὴν εἰδότος φύσιν, ἔπειτα χαίρει καθάπερ ἡμεῖς, οἷς ἔνι μάλιστα χαίρειν ἐν τοῖς σοῖς ἀγαθοῖς, καὶ τοὺς ὑπὸ σοὶ μακαρίζει καὶ βούλοιτ’ ἂν ὑπὸ σοὶ γενέσθαι.

πρὸς δέ γε ἡμᾶς ὁ Θεόδωρος, ὁποῖον ἂν ἀξιώ- σαις. οὗτος γάρ ἐστιν ὁ πρὸς ἡμᾶς τὸν υἱὸν μεταθεὶς καὶ τοῖς ἄλλοις δείξας τὴν ὁδὸν κοὶ συμβουλεύσας ἔργῳ, ποῖ χρὴ βαδίζειν. καὶ δὴ Λαὶ τῶν πραγμάτων ἡμῖν εἰς δικαστήριον 1 Seeck 308 7sq. Berytum 2 σὲ V 4 ἀγνοεῖν S 6 ἀρραβίᾳ VoS Wolf cf. ep. 320. 369 7 πατρῴων αὐτὸν Vi Ι σὴν om V 8 ἐπικτήσει Vi 10 τῶν ἡμετέρων om Vi ἡμετέρων om S Ι ἐκβάλλων Vo 11 δύο — 12 Λέξατο praemissis verbis τὸ δύο οὐ μόνον ἐπὶ εὐθείας καὶ αἰτιατικῆς, ἀλλὰ καὶ ἔπι γενικῆς καὶ δοτικῆς τίθε- ται. Λιβάνιος citat Thomas Mag. s. v. δυοῖν p. 91,9 R 11 λι- μέσιν Va Ι αὐτὸν VVaVoVi Wolf 12 καἰ(2) inserui e S om V VaVo Wolf 13 ἠμέλησεν scripsi e VaVoSVi ut coni Re ἐμέλησεν V Wolf | ἕν τοῦτ’ SVi Ι εἶδεν scripsi e VoSVi οἶδεν VVa Wolf 15 ἔχει reposui e libris εἶχε Wolf Ι ὥστ’ Vi 17 ἐστιν Va 18 ἐν om Vi 19 σοὶ(1)] σοῦ Vi 23 δεῖ V ἐλθόντων πολὺν μὲν ἱδρῶτα, πάσας δὲ φωνὰς ἀφῆκε. καί τι καὶ τῶν αὑτοῦ χεῖρον ἔθετο θεραπεύων τοὐμόν.

τὸν οὖν οὕτω μὲν θαυμαστόν, οὕτω δὲ σοὶ προσκείμενον, οὕτω δὲ ἐμοὶ φίλον, ἐν πρώτοις δὲ τεταγμένον ὑπὸ τῆς τέχνης μὴ καὶ διὰ τῶν ἄλλων ἐν πρώτοις εἶναι ποῦ καλόν; ἢ βούλει ζητεῖν ἡμᾶς ἕτερον, ὅστις τοῦτο ποιήσει; ἀλλ’ οὐκ ἀμήχανον μέν, οὐκ ἄξιον δὲ Θεοδώρου. τὸ γὰρ διὰ σοῦ μεῖζον ἄγει τοῦ πράγματος καὶ τὸ μηδενὸς τυχεῖν τοῦ δι’ ἑτέρου τυχεῖν με- τριώτερον αὑτῷ.

δὸς δὴ σαυτόν, καὶ ἔστω Θεόδωρος ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν ὑπὸ σοῦ κεκοσμημένων· πολὺ γὰρ ἄμεινον τοῦτόν μοι προσδραμόντα φιλοῦντα ἅμα λέγειν, ἃ τετίμηται ἢ σὲ ζητεῖν, ὅ τι ἀπολογήσῃ.

Γενναῖά γέ σου τὰ θρέμματα, καὶ δῶρον ἡμῖν ἀπέσταλ- κἀς οὐ κατὰ χρυσόν, ὃν φῄς μοι πολὺν ἐνηνοχέναι τὴν ἑορ- τήν, καίτοι μικρὸς μὲν ἐκεῖνος, πολλοὶ δὲ οἱ πένητες· παρὰ δὲ τῶν οὐ πλουτούντων λαμβάνειν ἴσον ἡγοῦμαι τῷ τεθνεῶτα συλᾶν.

ἀλλ’ ἔστω πολὺς καὶ ὅσον ὁ ποταμὸς ἐδίδου τῷ Λυδῶν βασιλεῖ, καί, εἰ βούλει γε, τοῦ Κολοφωνίου καλλίων, 13 Vi γ΄, λ΄. Va δ΄, λ΄. Vo δ΄, λ΄ 1 Dem. cor. § 196 p. 293, 12 14 Seeck 84. 347. Silomon 15 15 Plat Phaedr. p. 261 A 16 cf. t. I 397, 11 sq.; VIII 476, 8 sq. 18 Plat. rep V p. 469 D 19 Pactolus cf. Salzmann 27 20 Salzinann 38 1 ἀφῆκεν Va 2 αὐτοῦ libri sed ‘in’ corr V5, Wolf Ι χει- τῶν V sed in χεῖρον corr m5, VaVo Ι θεραπεύων scripsi e Va VoSVi ut e Par. 3035 Boissonadius Anecd. II 259 θεραπεύειν V Wolf „aut θεραπεύων aut τὸ θεραπεύειν aut τῷ θεραπεύειν· Re 3 προσκείμενον V sed προσ antepos m5 8 διετέρου Va 9 αὐτῷ libri Wolf 11 σοὶ libri sed σ in μ corr Vo4 Ι προ- δραμόντα Vi 16 φής V sed ΄ in ras m5, Wolf φῆς VaVo 18 ἶσον Vo Wolf 20 κολοφωνίου V sed ου in ras m5 ἀλλὰ τί τοσοῦτον, ὅσον οἱ παῖδες Ἱερίου, σοὶ δὲ ὁμιληταί; ὁ μὲν γὰρ ἐφύτευσε δεινοὺς δέξασθαι λόγους, σὒ α δὲ τῶν ἐνέθηκας.

ἥκει μέντοι μοι παρ’ ὑμῶν καὶ δεύτερόν δῶ- ρον , οὐ νέος εὐφυής, ἀλλ’ ἀνὴρ ἀγαθός, σοῦ τε πολλάκις μεμνημένος, καὶ μεμνημένος γε ἐπ’ ἀμείνοσι καὶ πλέον, εἴ σέ τις ἐπαινοίη, χαίρων ἢ εἴ τις αὐτὸν ἐκεῖνον.

ἆρα εὑρίσκεις τὸν ἄνδρα τοῖς εἰρημένοις ἢ προσθεῖναι δεῖ; λέγω δή τινα χρηστόν, ἥδιστον συνεῖναι λέγειν ἐπιστάμενον, τῶν ἐπιστα- μένων ἐρῶντα, πολλοὺς ὅτι τάχιστα κτώμενον φίλους.

ἐπὶ τούτοις κἂν ὁ νωθρότατος βοήσαι· Λεόντιος. οὗ παρόντος ἐγὼ πλέον τι τοῦ εἰωθότος φθέγγομαι ὑπὸ τῆς ἐκείνου πρὸς τὴν ἀκοὴν ἐπιθυμίας ἀμείνων εἰπεῖν γιγνόμενος. ὁ δὲ φεύ- γων τὸν ὄχλον καὶ ἀγορὰν καὶ πράγματα παρ’ ἐμὲ ἐφοίτα καὶ παρεκάθητό μοι τοῖς μὲν ἐπαίνοις εὐφραίνων, εἰ δὲ οἶς ἤκουσε τερπόμενος, αὐτὸς ἐρεῖ.

τοῦτον τὸν ἄνδρα κέκληκα δῶρον. ὂν ηὐξάμην ἂν παρ’ ἡμῖν εἶναι μᾶλλον ἢ οὗπέρ ἐστιν, μὴ τὴν ὑμετέραν ὅσαπερ τὴν ἐμαυτοῦ ταύτην ἐτίμων.

Ἀλλὰ καλὸν μέν, <ὅτι> α ἀδελφὸν ἐπένθεις, ἐπεὶ καὶ οὐκ ὄντα ἡμῖν ἀδελφόν, ἐπειδὴ φίλος ἦν ἀγαθός· καλῶς δὲ ἐποίησας ἀφελὼν τῆς λύπης, ἣ τὸν οἰχόμενον οὐκ ὠφελοῦσα τὸν ζῶντα ἔκοπτεν.

ἰατρὸν μὲν οὖν σοι πείθομαι τὸν τῶν λόγων προστάτην γεγονέναι θεόν, ὅπως μὴ τοῦ λυπεῖσθαι μᾶλλον ἢ τῶν λόγων εἴης· εἰ δ’ ὄντως σοι παρ’ ἡμῶν τοῦτο ἥκει, κέρδος ἐμὸν τὸ σέ τινος λελύσθαι κακοῦ.

λόγους δὲ ἐμοὺς θαυμάζω μὲν ἥκιστα, κάλλους γὰρ ἀφεστᾶσιν, εὐδαι- μονίζω α δὲ σοῦ περὶ αὐτῶν τοιαῦτα ψηφιζομένου.

Μικρὸν α μὲν οὐδὲ τὸ τοὺς ἄλλους περὶ σοῦ παρ’ φέρειν λόγους, ὧν τοὺς μὲν ἠλπίζομεν, οἱ δὲ καὶ κρείττους ἦσαν ἐλπίδος· μέγα δὲ καὶ Μεῖζον ὅτου βούλει καὶ κολοφών, φασιν, ἐγκράτιον τὸν καλὸν μετὰ σῆς εὐφημίας ἐπιέναι τὴν πόλιν.

ἰδεῖν τε γὰρ ἄρχοντος ἀρετὴν μᾶλλον ἑτέρου δεινὸς καὶ πόρρω κολακείας καὶ φίλος ἀληθείας καὶ δὴ καὶ λόγου κέκτηται δύναμιν εἰς ἔπαινον ἔργων καλῶν. οὗτος ἥκων οὐκ ἔφθη μοι συμβαλὼν καὶ διηγεῖτο τὰ σὰ προστιθεὶς εὐχὴν μακρὰν γενέσθαι σοι τὴν ἀρχήν. τοῦτο δὲ ἦν οὐ σὲ βουλο- μένου πονεῖν, ἀλλὰ μὴ πονεῖσθαι τὰς πόλεις.

ἐξήγγειλέ σου καὶ τὸν πόθοι τὸν περὶ τὰ γράμματά μου καὶ δεινὰ πεπονθέναι λέγων, ἐπειδήπερ οὐκ εἶχεν αἰτοῦντι δοῦναι, γράιειν ἐκέλευεν, ἐγὼ δὲ οὐκ ἀντέλεγον.

αὐτὸς μὲν οὖν ὑφ’ ἡμῶν κατεχόμενος μένει, τοῦ γὰρ ἀνδρὸς ἀμφισβητοῦμεν πρὸς τὴν πατρίδα, τὸν δὲ ἀδελφὸν ἐπεθύμησε μετ’ ἐμῶν ἐντυχεῖν σοι γραμμάτων. καὶ ἐντεύξεται. σὺ δὲ τριῶν ἕνεκα τὸν ἥκοντα φίλει, τοῦ τε ἀδελφοῦ λέγω γαῖ τῶν τρόπων καὶ τῶν γραμμάτων.

Ἐμοὶ καὶ πηλὸς ἐκεῖνος ὁ πολὺς καὶ ψῦχος οὐ μέτριον τότε συμβὰν καὶ τὰ δοκοῦντα χαλεπὰ κοῦφα τὴν σὴν ὁρῶντι μορφήν, καίτοι γε ἀπελθὼν πόνον παρέσχον τοῖς ἰατροῖς εἰς τοσοῦτον ἥκων κακῶν κεντουμένου μοι τοῦ σώματος. ἀλλ’ ὅμως ἡδίων ἦν τῇ προφάσει τῶν ἀλγημάτων ἢ εἰ μένων ἐπὶ τῆς εὐνῆς ὑγίαινον ἐκλιπὼν τὸν ἐντιμότατον ἐμοὶ δρόμον.

τότε οὖν ὡς νέος μέν μοι παρειστήκει, μέμνησαι γάρ, λέξειν ὑπὲρ αὑτοῦ τι μέλλων, ὄμβρῳ δὲ ὁ μὲν τυχεῖν ὧν ἔχρῃζε διε- κωλύθη, σὺ δὲ ἀμῦναι, καλὸν δὲ ἦν σου καὶ τῆς χάριτος οὐχ ἧττον καὶ τὸ γενέσθαι σε δῆλον, ὡς ἄχθοιο τῷ κεκωλῦσθαι.

ἐπεὶ οὖν ἐξεῦρες ἴασιν ἀκοῦσαι διὰ γραμμάτων ἃ διὰ φω- νῆς οὐκ ἦν, βοήθει τὰ δίκαια νέῳ λόγων τε ἐραστῇ καὶ γο- νέων ἐστερημένῳ.

Δέδεικται μὲν ἅπας ὁ λόγος καί τις ἐγένετο θόρυβος καὶ κρότος, καὶ ὅτῳ κόσμος ἦν ὁ λόγος, πέμπειν αὐτὸν ἔγνωκε 1 Vi γ΄, λδ΄ (=ωκ). Va δ΄, λδ΄. Vo δ΄, Vo δ΄, λδ΄. S δ΄, θ΄. Vi νθ΄ γ΄, λε'. Va δ΄, λε΄. Vo δ΄, λε΄. S β΄, ξθ΄. Vi σμζ΄. Vind οζ΄ 2 Sievers 222, 1. Seeck 282 343. Silomon 16 3 Salzmann 95 17 Sievers 72 not. 5. Seeck 43. 343. Silomon 16 18 cf. ep. 353; or. 1 t. I 137, 2 sq. Seeck 283 2 Στρατηγίῳ om Vi τῷ αὐτῷ (i. e. Στρατηγίῳ) S 3 ψῦχος libri ut constanter (cf. p. 330, 6) 4 τὸ ante τότε Vi 6 ἥκων scripsi ἧκον VVaVo Wolf ἥκω S ἦλθον Vi Ι κακῶν V sed ῶν ex ὸν corr m3 8 τῆς εὐνῆς | τῆς, ἐν ἦ Vo Ι ἐντιμότατόν μοι Vi 9 τότ’ Vi Ι ὡς scripsi e VVaVo sed in hoc del m3 ὁ SVi Wolf Ι παρειστήκοι Va 10 αὐτοῦ libri sed ’ in ’ corr V5 Ι ἔχρηζε VaSVi 11 ἀμύναι VaVoVi cf. p. 308,19 12 καὶ in- serui e S Vi om VVaVo Wolf Ι σε om V Ι κεκωλῦσθαι S Vi for- tasse recte at cf. ad ep. 356 p. 338,3; t. VII 566,9 17 τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀκακίῳ) S Vi πολλαχοῖ τῆς γῆς· οὕτως ἥσθη τῷ δώρῳ· ἐμοὶ δὲ μικρὰ μὲν οὐδὲ ταῦτα, τὸ δὲ μεῖζον οὐκ ἐγένετο. τοῦτο δὲ ἦν ἐν τῷ θεάτρῳ σὲ φαίνεσθαι ποιοῦντα ὅπερ εἰώθεις, προεκπηδῶντα. ὥστε καὶ πρὸς τὸν Εὐσέβιον, ὁπότε γίγνοιτο βοή, πολλάκις ἐφθεγγόμην῾· τί δ᾿ ἄν ἦν τὰ νῦν ἐκείνου παρόντος; δὲ δὴ λέγων.

ἀ,λλὰ τούτων μὲν λήψομαι παρὰ σοῦ δίκην, ἐπειδὰν αὐτὸς μὲν ᾖς ἐν τῷ λέγειν, ἐγὼ δὲ ἐν τῷ ψηφίζεσθαι· τὸν δὲ Τιτιανὸν ἴσθι ζῶντα, ὡς ἂν εὔξαιο, καὶ θέοντα μᾶλ- λον ἀκέντητον ἢ τὸν Ἱέρωνος ἵππον. φύσις δὲ ἀρίστη προσ- λαβοῦσα πόνων ἐπιθυμίαν ὁπόσον τι γίγνεται, τεκμαίρου.

τούτων δέ σοι καὶ Τουσκιανὸς ἄγγελος ἥξει λόγων δημιουρ- γός τε καὶ κριτὴς ἀγαθός, ὃς ἥκων ὡς αὐτὸν δείλης ἀπαιτή- σων τὸ σκέμμα ἀπέβη θαυμάσας.

Ἥκει σοι μετ’ ἐμῶν γραμμάτων ὁ Διονύσιος. πρότερον δὲ οὐκ ἐθάρρουν ἐπιστέλλειν κατελὼν τὸν Διονύσιον. καίτοι τὸν χρόνον ἡ τῶν γραφέων ἐποίει σπάνις, ἀλλ’ ὅμως οὐκ εἶχον μὴ οὐκ αἰσχύνεσθαι τῷ χρόνῳ.

νῦν οὖν ἐπειδή ποθ’ ὑπῆρ- ξεν ἀποδοῦναι τὸν σοφιστήν, ἔδοξεν οὐχ Ἑλληνικὸν εἶναί μοι διὰ σιγῆς ποιήσασθαι τὴν ἀπόδοσιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἐκεῖνο μετέχειν ἀναιδείας, οὕτω τοῦτο πόρρω Μουσῶν ἱστάναι.

σὺ τοίνυν τὰ μὲν γράμματα ἀμείβου καὶ ταῦτα κάλλος γραμμά- των κεκτημένος, διφθέραν δὲ ἡμῖν μηδεμίαν πέμπε. ἐρᾷς γὰρ αὐτῶν, καὶ καλῶς ποιεῖς. βαρὺ δὲ ἐρῶντι κοινωνὸν λαμβά- νειν τῶν παιδικῶν.

Επειδὴ σὺ μὲν φῄς ὡς ἥδιστα ἐπιτιμᾶσθαι, τοῦ δὲ ἐπαινεῖν τοὺς ἀγαθοὺς ἔρως ἐμοί, καὶ σοὶ καὶ ἐμαυτῷ χα- ριοῦμαι τὰ μὲν ἐπαινῶν, τὰ δὲ ἐγκαλῶν.

δώσει δὲ ἀμφοῖν ἀφορμὴν ἃ περὶ Τουσκιανὸν πέπρακταί σοι. ὡς γὰρ ἁψάμε- νος τῆς ἀρχῆς ἐκάλεις τὸν ἄνδρα καὶ πάρεδρον ἐποιοῦ, διέθει τὰς πόλεις ὁ λόγος τοῦ ἔργου καὶ τόπος οὐδεὶς ἦν ὃς οὐ τοῦτο εἶχεν, ὅτι νῦν δικαία πενία κομίζεται τοὺς μιδθούς. ὀ δεῖνα τὸν δεῖνα κέκληκεν εἰς Παιονίαν ἀπὸ Φρυγίας, ὅτι καιρὸν εἰς πλοῦτον πάλαι λαβὼν ἀπῆλθεν ἔχων ἔπαινον ἀντὶ χρημάτων.

ὠς δὲ ἐν θαυμάζουσιν οὐ τοῦτο ἐποίουν μόνος, οἱ δὲ ἐζήτουν ἀνθ’ ὅτου, τοὺς γενναίους ἔφην ἐπειδὰν εὕρω τι γενναῖον δρῶντας, οἷον ἣ τὸν Θέτιδος υἱὸν ἣ τὴν Ἀθηναίων πόλιν, ἃ προσεδόκων ὁρῶν οὐκ ἀνίσταμαι πρὸς βοήν, ἐπεί τοι καὶ πρὸ τῆς κλήσεως, εἴ τις ὃν καλέσεις ἤρετό με, τοῦτον ἂν ὃν κέκληκας εἶπον.

ἔμελλες γὰρ δή- 1 γ΄, λη΄. Va δ΄, λη΄. Vo δ΄, λη΄. S β΄, [νγ΄]. Vi ριθ΄. Vind οη΄. D σκθ΄ 2 Sievers 278, 3. Seeck 65. 343. Silomon 16 6 cf. ad ep. 345 3 φὴς VSVi Vind D Wolf φῆς Va Vo 4 σὺ V sed u in oi corr m2 et3, Vi sed υ in οι corr m2 6 ὡς] ὡ V sed corr m3 καὶ S 8 καὶ ante διέθει VaVoSViVindD Wolf delevi γρ λόγος anctore Re Ι τόπος οὐδεὶς ἢν] τόπος οὐδεὶς ἢν S λόγος ἦν οὐδεὶς Vind sed τόπος suprascr, D 9 τούτου Va τοῦτ’ S Vi Vind Ι δικαία πενία scripsi e VVaS δίκαια πενία Vi πενία β δικαία VoVindD Wolf 11 πάλαι om Vind 12 ἔπαινον ἀντὶ α χρημάτων S ἀντὶ χρημάτων ἔπαινον Vind D 13 τοῦτ’ S Vind D Ι Μότου VVoVind 14 εὕρω reposui e libris εὗρον Wolf Ι τι om D γενναῖόν τι Vind 16 ἃ inser V2 et 3 ὣ VaVo ὣ SVi Ι ὁρῶν Vind sed ω in ras ὁρᾶν Vo sed α in ω corr m4, S | ἀνίσταμαι V sed μαι in ras m5 17 πρὸς Vind sed ς eras 18 κέκληκεν S Ι δήπου om D που ζητήσειν ἀγχίνουν, ῥητορικόν, εἰδότα πονεῖν, εἰδότα φι- λεῖν, εἰδότα λέγειν, ἐπιστάμενον σιγᾶν, πάλαι δὴ πεπαιδευ- μένον πενία συνοικεῖν. ταῦτα δὲ ἡμῖν ὁ Τουσκιανὸς οὗτος, ὃς ἧκεν ἡμῖν σοῦ πέμποντος. ἤδη γὰρ εἴσεισιν ὧν ἐρᾷς. ταῦτα δέ ἐστιν ἐγκλήματα.

ὡς δ’ οὖν ἧκε καὶ διηγήσατο τῆς ἀρ- χῆς τοὺς νόμους, ἥσθην μὲν ἄνδρα φίλον ἰδών, ἐφ’ ᾧ δὲ ἦχοι μαθεῖν ἐθέλων ἤκουον. ἆρ᾿ ἂν ἀνάσχοιο τιμωμένης τῆς Ἀληθείας; οὐδὲν ἱερόν φασι.

καίτοι Τουσκιανὸς ἐσέμνυνε τοῦ πράγματος τὴν φύσιν, εμοὶ δὲ ἐδόκει τῆς Τουσκιανοῦ φύσεως οὐκ ἄξιον εἶναι τὸ πρᾶγμα. καὶ μαχόμενον ἐξήλεγχον. τοὺ χειμῶνος δὲ μεσοῦντος δέλτος ἧκε φέρουσα αὐτῷ πλείω τροφήν, εἰ δὲ βούλει, καὶ αξίωσιν, καλὰ μέν, ἀλλ’ ἔτι τῆς σῆς δυνάμεως καὶ τῆς ἐμῆς ἐπιθυμίας ἐλάττω.

Τουσκιανῷ μὲν γὰρ οὐδὲν ὅ τι τούτων οὐ μέγα, δεῖ δὲ καὶ κατ’ αὐτό γε τοῦτο πρός τι μέγα τὸν ἄνδρα προβῆναι, διότι πᾶν αὐτῷ τὸ παρὰ σοῦ μέγα. νῦν μὲν γὰρ κἂν σκῶμμα δέξαιτο τρεφόμε- νος ἐκ βασιλέως ἐν ἀργίᾳ, πάντως δὲ οὐκ ἀγνοεῖς, ὅ τι τοὺς τοιούτοις καλοῦμεν· εἰ δ’ ὧν ἄξιός ἐστι τύχοι, σχῆμα πρόσεισι 8 Τheoer. id. V 21 c. schol. Suid. s. οὐδὲν ἱερόν. Apostol. prov. XIII 34. Theodor. Hyrt, ep 8 (Boisson. Anecd. III 20) 17 κηφῆνας cf. t. III 94, 1. Salzmana 84 1 εἰδότα πονεῖν om Vi Ι ποιεῖν S 3 παιδεία Vo Vind 4 ὃς V sed in ras ex ὠς δὲ corr m5 ὠς δὲ Vind ὡς δ' οὖν D | εἰσι Vi 5 δ’ Vi Ι ἐστιν scripsi e VVaSVindD ἔστιν Vi εἰσιν Vo Wolf Ι ἧκεν Va 6 ἐφ’ ὃ V sed ’ “ add m3, S sed ᾧ supra 3, ViVind cf. ep. 134 7 ἥκει ViVindD Ι ἂν inser V5 Ι τιμώμε- νος περὶ τις Vi 8 Ἀλητθείας scripsi coll ep. 351 p. 333, 5; ep. 791 ἀληθείας libri Wolf 9 τὴν τοῦ πράγματος φύσιν Vind sed ρ inser, D 10 μαχόμενος D 13 τῆς ineer V3 Ι μὶν inserui e V VaSVindD om Vo Wolf 14 ὅτι SVindD Ι δὲ καὶ κατ’ αὐτό scripsi e VVaViVind δὲ καὶ τ᾿ αὐτό S δὲ γε καὶ κατ’ αὐτό D δὲ καὶ κατὰ ταὐτό Vo δὴ γε καὶ κατὰ ταὐτό Wolf Ι γε om D γὰρ 15 διότιπερ D Ι πᾶν om D παρ’ Vind Ι αὐτῷ reposui e libris ut coni Re αὐτὸ Wolf Ι πᾶν post αὐτῶ inser Vind 17 ὅτι Vo S Vind D Ι τοῖς τοιούτοις ἐγκαλοῦμεν Vind sed γ inser, γρ πρόσεστι D et in marg S 18 ἐστιν ἄξιος D Ι πρόσεισι S πρόσεισι Vind sed γρ πρόσεστιν in marg τῇ τροφῇ.

ἐργαζέσθω οὖν, ὦ ’γαθέ, καὶ ὅπως γε μὴ τὸ ἔργον χεῖρον ἔσται τῆς ἀργίας. σὺ δ’ εἰ μὲν οὐκ ἔγνωκας αὐ- τὸν οἱ δεῖ προσάγειν, ἀδικεῖς ἀνὴρ οὕτω συζῶν τῇ δίκη· εἰ δὲ οἴει δεῖν ἅ φαμεν ποιεῖν, μὴ μέλλε πειθόμενος Αἰσχύλῳ καὶ ἔτι πρότερον Ἡσιόδῳ.

καὶ μὴν οὐδ’ ἐκεῖνό γε παρήσω· τὸν ἄνδρα ἰδὼν μιᾷ χλαμύδι Ἄι πρὸς ψῦχος μαχόμενον καὶ πρὸς ὄμβρον ἀγωνιζόμενον καὶ πρὸς πηλὸν παραταττόμενον, ἠρώτων εἰ καὶ τοῖς παιδίοις ἀνθ’ ἱματίων ἡ δόξα τοῦ πα- τρὸς εἴη.

τοῦ δ’ ἐρυθριάσαντος καὶ σὺν γέλωτι μεμνημέ- νοῦ Λυσάνδρου τινὸς καὶ Διονυσίου, τοῦ μὲν δόντος, τοῦ δὲ οὐ λαβόντος ἔφην αὐτὸν οὐκ εἰδέναι χαλεπὸν αὑτῷ παρασκευ- άζοντα τὸ γῆρας

ἐκεῖνον μὲν οὖν ἀφίημι, σοὶ δὲ παραινῶ ποιῆσαι Τουσκιανῷ τὰ πράγματα βελτίω. πρέποι γὰρ ἂν τῷ μὲν στέργειν τὴν πενίαν, ἔστι δὲ ῥᾷστον τοῖς ὑπάρχοις ὑμῖν τὴν τοῦ Δῖός μιμήσασθαι νεφέλην, ἀφ’ ἧς ἐκεῖνος ὗσε Ῥο- δίοις χρυσόν.

καὶ δὴ καὶ ὑμῶν βουλομένων γένοιτ’ ἂν εὐπορία καθαρεύουσα ψόγου. τοῦτο δὲ ἤδη πραττέσθω πρὶν ἀρχῆς τινος λαβέσθαι Τουσκιανόν, ὡς ἐν ἐκείνῳ γε λιμώττειν ἐθελήσει.

Ὡς ἡδίστη γε ὑμῶν ἡ συνουσία τῶν μὲν σῶν ἔργων, ἃ μετὰ τοῦ δικαίου πράττεις, ὁρωμένων, Ἰουλιανοῦ δὲ τῶν αὑ- τοῦ διήγησιν ἔχοντος, ἃ καὶ αὐτὰ σὺν τῷ δικαίῳ πάντα ἐπράττετο. καί μοι δοκεῖτε, σὺ μὲν ἐοικέναι παλαιστῇ διὰ πό- νων ἐπειγομένῳ πρὸς στέφανον, ὁ δὲ ἐν στεφάνῳ πάλαι.

καὶ δέδοικα δὴ μὴ τὴν Αἴγυπτον οὗτος ἀφείς, εἰς ἣν πέμ- πεται μοχθήσων οὐκ ἐπὶ κέρδει, σοί γε παρακαθήμενος διαλέ- γηται πράγματα μὲν φεύγων, φίλοις δὲ χαίρων πλέον ἢ πράγ- μασιν ἕτεροι.

ἀλλὰ σὺ κίνει τε καὶ παρακάλει. πιστεύω γὰρ τὴν περὶ τὰ πλοῖα ταύτην φροντίδα δείξειν ἡμῖν τὸν ἄνδρα κυβερνήτην ἐθνῶν.

Ἀπηλαύσαμεν ἀλλήλων ἐγώ τε καὶ Τουσκιανός, ἐγὼ μὲν ἀκροώμενος τούτου, λέγοντος δὲ ἐκεῖνος ἐμοῦ, μᾶλλον δέ, ἐπλεονέκτουν ἐγὼ καλλίονος ὧν ἐδείκνυον λόγων ἀκοῆς εἰλημ- μένος.

ἃ δὲ ἐποίησεν ἐνθάδε παραβάλλοντος ἐμοῦ τὸν Στρατήγιον τοῖς ἐπὶ τῆς ἴσης ἀρχῆς—τί οὖν ἐποίησεν; ὠχρία τε καὶ ἀπεπνίγετο καὶ ὅμοιος ἦν βαλλομένῳ καἰ τιτρωσκομένῳ δεινὸν ποιούμενος, εἴ τις δόξει νενικηκέναι τὰ αὑτοῦ παιδικά, τὸν Θαλάσσιον καὶ Λεόντιον καὶ τὸν νῦν τουτονὶ τὸν οὐ μᾶλλον μέγα φθεγγόμενον ἡ μεγάλα ἐργαζόμενον.

ὥστε καὶ ἔδοξεν ἐνίοις μέμφεσθαι τὸ μέρος ἀγνοοῦσιν, ὡς ὁ μάλιστα χαλεπαίνων οὗτος ἦν ὁ μάλιστα θαυμάζων. εἰ μὲν γὰρ οὐχ ἐώρα τὸ μέρος ἰσχυρόν, κἂν ἐγέλα· νῦν δὲ ἡ τοῦδε λύπη ρώ- μην ἐμαρτύρει τῷ λόγῳ.

ἂν οὖν καἰ παρὰ σοὶ πάσχῃ τι τοιοῦτον ἐν μνήμῃ τοῦ λόγου, μή σε λανθανέτω τοῦτον νικᾶν ψηφιζόμενος ᾧ φησιν οὐχ ἡδέως ἔχειν.

Ἆρ’ ἥσθη τις οὕτω ποτὲ γῆν μὲν ὀρύττων ἐπ’ ἄλλῳ τῳ, χρυσῷ δὲ ἐντυχών, ὡς νῦν σὲ μὲν ἄρχοντα Ἰοβῖνος ὁρῶν, σὺ δὲ 18 Vl γ΄, μδ΄ ωλ). 1. Vi γ΄, μγ΄. Va δ΄, μδ΄. Vo δ΄, μδ΄ 18 VI δ΄, με΄. Vo δ΄, με΄. S β΄, οε΄. Vi ρξη΄. D ρμς 2 Sievers 223, 2. 278, 3. 224, 8. Seeck 87. 843. Silomon 16 3 cf. ep. 346 7 Seeck 282 10 Sievers 223, 2. Seeck 196. 289 17 Dem. pac. § 1 6 p. 60, 28; symm. § 12 p. 181, 7 19 Sievera 241, 4. Seeck 110, 343. Silomon 16 21 cf. ep. 534. 577. Seeck 186 II 3 ἀπελαύσαμεν VVa cf. ep. 225 6 ἐποίει V sed ras 2 litt post ει τε ante καὶ(2) Wolf deievi θάλασσον VaVo 11 με- γάλα scripsi e VVa μέγα Vo Wolf 16 τοῦτον scripsi τοῦτο libri Wolf 17 ᾦ scripsi e V ut coni Re ὣ Va ὅ Vo Wolf 19 τῶ αὐτῶ (i. e. Κληματίῳ) S ἀκακίω Vi 20 Ἄρ’ ἥσθη Va | πώποτε D Ι ἄλλω τῳ Vo sed ex ἄλλῳ τῷ corr m4, SD ἄλώ τω Vi τουτονὶ δεδεγμένος;

καλῶ δὴ τὸ μὲν σὸν εὐτυχίαν, τὸ τού- του δὲ ἀρετήν· ὁ μὲν γὰρ ἔδραμε τοσαύτην ὁδὸν τοῦ φίλον ἰδεῖν, σοὶ δὲ ἥκει καθημένῳ πρᾶγμα τοσοῦτον. μᾶλλον δέ, καὶ σὴν ἀρετὴν ὁ τούτου δεικνύει δρόμος, εἵπερ τὸν ἀγα- θὸν εἰκὸς παρὰ τοιοῦτον ἑταῖρον τρέχειν.

ἃ δὲ συνόντες ἐρεῖτε καὶ δράσετε, νομίζετε καὶ ἐμὲ τὸν ἀπόντα τὰ μὲν ὁρᾶν, τὰ δὲ ἀκούειν, κινήματά τε καὶ σκιρτήματα γέλωτά τε πολὺν ἐξ ἀμφοτέρων ῥέοντα καὶ μνήμην τῶν ἀρχαίων καὶ περὶ τῶν παρόντων λόγους καὶ σκωμμάτων χάριν καὶ διήγησιν περί τε ἐμοῦ καὶ τῶν ἐμῶν, ὑφ’ ὣν μάλιστα δὴ κατέχεσθε καὶ ὅθεν μόλις ἐκβαίνετε.

οἴκοι μὲν οὖν ἐξέστω Ἰοβίνῳ παί- ζειν ἃ πρότερον· εἰ δέ τι τούτων εἰς ἀγορὰν ἐξάγοι, λάμβανε παρ’ αὐτοῦ δίκην ἣν καὶ παρ’ ἐμοῦ, διότι μὴ κύπτων εἰς γῆν καὶ τρέμων ἐβάδιζον μετ’ ἀνδρὸς τὴν Παλαιστίνην ἄγοντος.

Εἴτε μὴ βοηθεῖς οἷς ἀξιοῦμεν, οὐχ Ἑλληνικὸν τοῦτο ποιεῖς, εἴθ’ οἷς ἀξιοῦμεν βοηθῶν μὴ προστίθης τὴν ἀπὸ τῶν γραμμάτων χάριν, οὐκ ἐκείνῳ μᾶλλον εὐφραίνεις ἢ τούτῳ λυπεῖς. καί μοι τῇ σιγῇ δεικνύεις ὡς ἐγὼ τῷ μὴ σιγᾶν ἐνο- χλῶ.

τετολμήσθω δ’ οὖν καὶ τὸ παρόν, ἐπειδὴ κελεύει φί- λος. τὸ κεφάλαιον δή μοι τῶν φίλων. Οὐράνιος γὰρ κοινω- 12 Vi γ΄, μζ΄. Va δ΄, μη΄. Vo δ΄, μη΄. S δ΄, ζ΄. Vi α' 18 Seeck 207. 348. Silomon 16 19 cf. ep. 464. Sievers 42 not. 228 1 γὰρ om Vi Ι δὲ S 2 γράμματος VaVo sed in hoc in πράγματος corr m3 3 τὸ D Ι κεκωλῦσθαι V sed ~ ex corr, S ViD Wolf fortasse recte at cf. ad ep. 344 4 καὶ — 6 ἔχον- τες om Vi 7 ὀ — 9 ἡδέως in marg V5 7 δὴ om S 9 δὲ Vi 10 ἕως scripsi e V sed ex ὡς corr m3, ut coni Re ὡς VaVo SViD Wolf 11 ἀπόθη α Vi sed o in ω corr m3 ἀπωθῇς Re 13 μαξίμῳ inser Vi2 τῶ αὐτῶ (i. e. Μαξίμῳ) S 14 βοηθεῖς scripsi e SVi cum Boiseonadio Anecd. IV 298 βοηθῇς V sed ῇς in ras m5, VaVo βοηθῇς Wolf 15 μὴ scripsi e V sed in οὐ corr m5, Va Vi οὐ Vo S Wolf Ι προστίθης V sed η ex ει corr m5 προστίθης VaVo Wolf 16 ἐκεῖνο Vi Ι τοῦτο Vi 18 τετιμήσθω VaVo Ι δ᾿ οὖν scripsi e V sed' (1) add m3, m5, Vi δὴ VaVoS Wolf νεῖ μέν μοι τῆς περὶ τὴν ἀγέλην φροντίδος, κοινωνεῖ δὲ διαί- της καὶ λυπηρῶν καὶ τερπνῶν καὶ ὅλως τοῦ βίου, καὶ οὔτε παρ’ ἐκείνῳ πρὸ ἐμοῦ τὰ τέκνα τῶν τε ἀδελφῶν ἐμοὶ τιμιώ- τερον ἐκεῖνος, ὥστ’ οὐδ’ ἂν δεξαίμην ἀγαθοῦ του τυχεῖν, οὗ μὴ τὸ μέρος εἰς ἐκεῖνον ἀφίξεται.

τούτῳ γένος ἐστὶ παρ’ ὑμῖν, πάντες ἐπιεικεῖς καὶ πένητες καὶ δεόμενοι γνῶναι τὴν πόλιν, ὡς οὐκ ἠμέληνται παρὰ σοί· τὸ γὰρ δὴ μικρὸν τοῦτο μέγα τοῖς ἀσθενέσι πρὸς τοὺς εὐπόρους.

κατ’ ἄμφω δὴ δοῦναί σε δεῖ τὴν χάριν, εἴτ’ ἔσωσας οὓς ἔμπροσθεν ἠξίουν εἴτε μή. τὸ μὲν γὰρ ἂν εἴη τὸν αὑτοῦ νόμον τηροῦντος, τὸ δὲ λύοντος αἰτίαν τῷ τελευταίῳ.

Ἆρ’ ἐκείνων μέμνησαι τῶν λόγων, δι’ ὧν σε παρεκαλοῦ- μεν Ὁνωράτῳ τὰ εἰκότα σῶσαι; τί δέ, ὧν αὐτὸς ὑπισχνοῦ 15 λόγος ἐστί σοι; καὶ μὴν ἑτοίμως ἐπένευες Κυρίνου τε τὴν ἱερὰν κεφαλὴν αἰδούμενος καὶ ἡμᾶς οὐκ ἀτιμάζων, ἔργον δὲ 12 Vi γ΄, μη. Va δ΄, μθ΄. Vo δ΄, μθ΄. S β΄, κθ΄. Vi ρια΄. δ΄. D νς 10 Thuc. | 42, 3 cf. ad ep. 245 18 cf. ep. 369. 366. Sievers 70 not. 47. Seeck 281. 344. Silomon 16 16 Seeck 180 16 cf. ep. 357 17 cf. ep. 1062. 1426 3 τιμιώτερον scripsi e V coll ep. 361 p. 344,4 τιμιώτερος VaVoSVi Wolf 4 εὐξαίμην SVi Ι τοῦ VoS 5 ἀγίξηται Vi 6 ὑμῖν reppsui e VVaVoS ἡμῖν Vi Wolf Ι καὶ πένη- τες inserui e VVi om VaVoS Wolf 7 ὡς inser Vi2 8 πρὸς τοὺς εὐπόρους om Vi Ι κατάμφω Vo Ι δὴ δοῦναί σε δεῖ scripsi e VVi δεῖ δοῦναί σε VaVo Wolf οὖν δεῖ δοῦναί σε S 9 πρώιήν Vi 10 ἀήτου V Va VoS Wolf 13 τῶ αὐτῶ (i. e.) Σπεκτάτῳ) SViD 15 ὀνωράτῳ VaS ViD cf. ad ep. 251 Ι ὑπέ- σχου C 16 ἔστι VVaSViD Ι ἐπένευσας C Ι Κυρίνου scripsi Κυρῖνον libri Wolf 17 δὲ om C οὐδὲν ὧν ἠκούομεν ὀρῶ.

καί σε γράφομαι κατ’ ἄμφω τοῦτο μέν, εἰ φὺς ἐπιλελῆσθαι, τοῦτο δέ, εἰ μεμνημένος ὧν οὐκ ἀμνημονεῖς ἀμελεῖς· τὸ μὲν γὰρ οὐ φιλοῦντος, τὸ δὲ καὶ ὑβρίξοντος.

ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ πρότερον, νῦν οἷος περὶ πολ- λούς, καὶ περὶ ἡμᾶς φάνηθι τάχα οὐ δικαίους ὄντας ἐν πολ- λοῖς ἀριθμεῖσθαι. δοῦναί τε γὰρ ἕτοιμοι βουλομένῳ λαβεῖν κἂν τὸ λαμβάνειν φεύγῃς, ὄψει μεμνημένους τῆς χάριτος.

πραττέσθω μὲν οὖν κἀκεῖνα τὰ μεγάλα μέν, ὡς ἡμῖν δο- κεῖ, μικρὰ Γε, ὡς σοί. τουτὶ γὰρ οἶσθα πρὸς ἡμᾶς εἰπὼν ὡς μικρά τε ἐπαγγέλλοιμεν καὶ οὐκ ἔχοντα πόνον. συμπαρατήρει δὲ καὶ τὸ μὴ γενέσθαι βλάβην ἡμῖν τὴν νῦν γε κλῆσιν, φασὶ γὰρ κεκλῆσθαι πανταχόθεν ἐκεῖσε πάντας ὅσοι καθιστᾶσιν ἐν ᾧπερ Ὁνωράτος.

καὶ δῆλοι ὡς τῷ γε οὐχ ἥκοντι δίκη τις ἐπικείσεται. ἀλλ’ ὅστις μὲν ἔχων ὑπακούειν κάθηται, κάτα φρονεῖ καὶ δότω δίκη ἡμῖν δὲ ἔδει μὲν ἐξεῖναι τρέχειν, καθῆσθαι δὲ ἠναγκάσμεθα. τῆς γὰρ δὴ νόσου τὸ μῆκος οὐκ ἀγνοεῖς, ᾗ προσπαλαίων ὁ νέος νῦν μόλις εἰς ἐλπίδας ἀσγα- λείας ἥκει, τροφὴ δὲ αὐτῷ νόμοις ἰατρῶν ἔτι περιγέγραπται.

ταῦτα μαθέτω Βάσσος, ταῦτα ἀπολογίαν ποιοῦ καὶ φύλαττε τὸ σχῆμα τῷ γε ὑπ’ ἀνάγκης ἀπόντι.

Τὰ μέγιστα ἡμᾶς ἀφελόμενος ἔδωκας, σμικρὰ μὲν οὐκ ἂν φαίην, οὐ μὴν ἡλίκα γε ἀφείλου· τὸν γὰρ υίὸν μεταπεμ- ψάμενος ἔπεμψας ἡμῖν ἐπιστολήν. ἦν δὲ ἐκεῖνος μέν μοι παρὼν τοσοῦτον, ὅσον καὶ σὺ συνών, τὰ γράμματα δὲ ἡδὺ μέν, δεύτερον δὲ ἐκείνου.

Καλλιόπιος μὲν οὖν ἀγαθῶν τύχοι διδασκάλων καὶ διασώσαιτό γε τὴν ἐντεῦθεν κρηπῖδα· νῦν δὲ σὲ χάριν αἰτοῦμαι, ἣν οὐκ ἄν ἠβουλόμην αἰτεῖν ἠναγκά- σθαι.

Κυρίνῳ παῖς ἐοτιν Ὁνωράτος, ὁ δὲ Κυρῖνος ἀπὸ μὲν τῶν ἀρχῶν, τρεῖς δὲ αὗται, πενέστερος ἀπῆλθε, ῥητορι- κῆς δὲ πρὸς τοσοῦτον ἧκεν, ἐφ’ ὅσον ἄν, εἰ παρὰ τὸν Ἑρμῆν ἐτύγχανε φοιτήσας.

οὗτος πολλῶν γεγονὼς πατὴρ νῦν ἑνός ἐστιν Ὁνωράτου καὶ εἴη γε καλοῦ τε ὄντος καὶ ἀγαθοῦ καὶ κοσμοῦντος οὕτω γενναῖον πατέρα.

τούτῳ δὴ τῷ βελτίστῳ νέῳ νόσημα ἐμπεσὸν καὶ προβὰν εὶς μῆκος, μὴν γὰρ οὑτοσὶ δέκατος, πολλὴν μὲν ἐν πολλῷ χρόνῳ σοφίαν ἰατρῶν ἐνίκησε, καὶ ἦν ἡ πόλις ἐν ἀγρυπνίᾳ τε καὶ φόβῳ· κτῆμα γὰρ ἡμῖν Ὁνωράτος κοινόν.

νῦν δὲ ἔκλινε Μάρκελλος ὁ χρηστὸς τὸ κακόν, καὶ χρῆσθαι τοῖν ποδοῖν Ὁνωράτος ἄρχεται. τοῦτο δὲ 1 Vi γ΄, μθ΄. Va δ΄, [ν΄]. Vo δ΄, ν΄. S β΄, π'. Vi κγ΄. D ρμη΄ 2 cf. ep. 358. Sievers 70 not. 41. Seeck 96. 344. Silomon 16 7 Seeck 102 10 cf. ep. 358. 366. 407 19 cf. ep. 362 2 κάσω Vi 3 ’T ὰ Vi sed ’Trubr Ι μικρὰ SViD 4 φαίης D γε om Vi 6 σὺ suprascr V2Vo4 om Va σοι D 8 κρηπῖδα VaVoViD 9 αἰτοῦμαι scripsi e VViD αἰτοῦμεν VaVoS Wolf | ἠβουλόμην V sed η in ε corr m3 10 ὀνωράτος VaVoSViD cf. ad ep. 251 12 πρὸς Va sed e πρὸ corr m2 Ι ἦλθεν SVi Ι περὶ S 14 ὀνωράτον VVoSViD Ι γε] τὲ D Ι τε scripsi e SViD γε VVaVo Wolf Ι κἀγαθοῦ V sed e καὶ ἀγσθοῦ corr m5, VaD 17 πολλῶν Vi Ι ἐνίκησεν V 10 ἡμῖν post πόλις Vi 19 όνω- ράτος VVoS ViD Wolf Ι μάρκελος D 20 ὁνωράτος inser V5 ὀνωράτος Va sed ex ὀνώρατος corr m2, SViD Wolf ἦν κρεῖττον ἐλπίδος.

τί δὴ ταῦτα διῆλθον; οὐκ ἀνιᾶν σε βουλόμενος, ἀλλ’ ἐπεὶ τοὺς ὑπὸ σοὶ πάντας ἀκούομεν ἐκεῖσε κεκλῆσθαι, ὧν εἰς οὗτος, διδάσκειν σε ἐθέλων ὡς οὔπω εὖ πράττομεν.

καίτοι θῶμεν τὸν νέον ὑγιέστερον εἶναι Κρό- τωνος· οὐκ ἂν ἦν μοι καὶ τότε λόγος πειρωμένῳ κατέχειν, ὅτι, ἀνδρῶν ἄριδτε, Βάσσε, λόγων τὸν Ὁνωράτον ἐχό- μενον καὶ μίαν ὄντα γονεῦσι παεαμυθίαν ἐν ἡλικίᾳ δεομένῃ τῶν πατρὸς ὀφθαλμῶν ἡμῖν νῦν μὴ κίνει, καί, ὅτε βέλτιον, ἥξει; ταῦτα οὐκ ἄν ἐπένευες εἰπόντος;

ὃς οἶν τότε ἂν ἔδωκας τὴν χάριν, νῦν οὐ λογιῇ τὴν ἀνάγκην; οἶμαί γε. κἀκεῖνο δὴ μαντεύομαι θαρ- ρῶν, ὡς καὶ ἀπὼν τεύξομαι ὧν οἱ παρόντες ἀπολαύουσι Βάσ- σου τοῦ θαυμαστοῦ μέγα ποιουμένου Κυρῖνον εὖ ποιεῖν καὶ ἐμέ, παρ’ ὧν αὐτῷ δῶρον οὐ φαῦλον τῶν ἔργων ἔπαινοι.

Δόμνῳ τούτῳ πατήρ τε ἦν ἀγαθὸς καὶ κηδεστὴς βελτίων· γαμεῖ γὰρ θυγατέρα Κέλσου, δι’ ὃν οὐκ ἄμοιροι Σύροι τῆς Ἰταλῶν φωνῆς. ἀλλὰ καὶ αὐτὸς ὁ Δόμνος τοιοῦτος, οἶος, εἰ καὶ μηδέτερον ὧν ἔφην εἶχεν, ἀπὸ τῶν τρόπων εἰκότως ἂν τιμᾶσθαι.

ζῶν γὰρ ἐν στρατιώτου σχήματι καλλίω γνώμην παρέχεται τοῦ βίου θράσους ἀπηλλαγμένος, πανουργεῖν οὐκ εἰδώς, κέρδος ἄδικον βλάβην ἡγούμενος, χάριν ἕτοιμος μὲν 12 Vi γ΄, νγ΄. Va δ΄, νδ΄. Vo δ΄, νδ΄. S β΄, νθ΄. Vi [ ρλδ]. D ξγ'. 1 Seeck 218 10 Seeck 282 13 Seeck 65. 345. Silomon 16 14 Seeck 106 20 Plat. rep. II p. 366 A 2 κηρύγματι D Ι εἰς Vind 3 ὧν Vind Wolf Cent Ι ὁ οm libri Wolf Cent inser Wolf ed Ι μαρκέλου D Ι παιδίοισ V sed σὶν supra δίοις m3 4 δέδοικα μὲν D 5 τοῦτ’ SVind Wolf Ι ἐκ- βάλῃ VaSVindD Wolf Cent ἐκβάλλει Vi 7 ὁ om D 8 ἄρ- χουσιν Vi Ι ὃν Vi 9 βεβαίωσιν Vi Ι δὴ] οὖν V δεῖ Vi Ι ἐπαγ- γἐλλομεν V sed μὲν e μαὶ corr m4 10 μάρκελος D Ι παρέξευ- ξεν V 13 τῶ αὐτῶ (i. e. Ἀκακίῳ) Vi ἀνατολίω D 16 ὁ — 18 τιμᾶσθαι citat excerpt Neap 16 Δόμνος] δὲ Neap 17 μηδ᾿ ἕτερον Va et e μηδέτερον corr Vi2 Ι ἀντιμάχεσθαι VVaVo sed in ἃν τιμᾶσθαι corr V5Vo4 θαυμάζεσθαι Neap δοῦναι, λαβὼν δὲ ἀποδοῦναι, μᾶλλον μειδιῶν ἢ σκυθρωπάζων, ἁπλῶς μέμψεως μὲν οὐδενὶ δοὺς ἐπ’ οὐδενὶ πρόφασιν, ἐπαίνου δὲ πολλοῖς ἐπὶ πάνυ πολλοῖς.

τὴν μὲν οὖν τῇδε διακονίαν πεπλήρωκε, νόμῳ δὲ πρὸς τὴν μείζω στρατείαν μεθίσταται. τοῦ δ’ ὡς ἄριστα πράξειν ἐκεῖ μίαν ἐλπίδα τὴν σὴν ἔχει ῥο- πή ἔχει δέ γε καὶ τῆς ῥοπῆς αὐτῆς ἐλπίδας. δύο γὰρ δὴ ταῦτα παρ’ ἡμῖν ᾄδεται, ὡς ἐθέλεις τε τοῖς ἐνθένδε βοηθεῖν καὶ δύναμις ἴση τῇ γνώμῃ. ἃ νῦν ἀκούων Δόμνος ἐπὶ τοῖς ἕργοις πρὸς ἄλλους ἐρεῖ.

Ταύτην ἔδει τὴν ἐπιστολὴν ἔπαινον εἶναι τῶν εἰς Ὁνω- ράτον ὑπὸ σοῦ πεπραγμένων, ἡ δὲ ἔρχεται παράκλησιν ἔτι φέρουσα. καὶ τοῦτο μὲν δὴ μέτριον, ἐκεῖνο δὲ ἄξιον δεῖσαι μὴ καὶ ἡ μετὰ ταύτην ταύτην μιμήσηται.

καίτοι τί μαθὼν οὐκ ἐπιτελεῖς ἅ γε ὑπέσχου; πότερον ὡς τὸ ψεύδεσθαι καλόν; οὐ σόν γε τὸ ἐπαινέσαι ψεῦδος. ἀλλ’ ὡς ἐλάττων σοι δύναμις ἧς αἰτοῦμεν χάριτος; καὶ μὴν ἐγέλας οὐδὲν σπουδῆς ἀνιέντος τοῦ Κυρίνου καὶ παρεδήλους ὡς τά γε τηλικαῦτα κἂν καθεύ- δῶν χαρίζοιο.

ἔτι τοίνυν δοῦναί σε ἔσμεν ἑτοίμως χαριζό- μενον δεομένῳ καὶ διωθούμενον ἀναγκάζοντα. λείπεται οὖν ὡς μὴ φιλούντων ἀμελεῖν. ἀλλ’ ὅταν τοῦτο περὶ τῆς μητρὸς εἵπης, καὶ καθ’ ἡμῶν ἐξέσται σοι.

ἀλλ’ ὦ πράττων μὲν ὅσα ἐθέλεις, ἃ δ’ ἑκὼν ὑπερβαίνεις, περὶ τούτων ἀπολογίας μελετῶν, ἐννοήσας μὲν τοῦ νέου τὴν τῶν τρόπων ἀρετήν, 1 Vi γ΄, νε΄. Va δ΄, [ις΄] Vo δ΄, νς΄. S β΄, λ΄. Vi [ ριβ΄]. C. D νζ΄ 2 cf. ep. 358. Sievers 70 not. 47. Seeck 281. 345, Siloraon 16 10 Seeck 250 2 τῶ αὐτῶ (i. e. Σπετάτῳ) SViD 3 ταύτην ἔδει del Va | ὀνωράτον VaVoSViD cf. ad ep. 251 4 ὑπὸ scripsi e VVaSVi CD παρὰ Vo Wolf 6 μὴ] εἰ Vi Ι καὶ—μιμήσηται] τὸ γένηται πάνυ πολλοῖς excerpt Neap Ι μιμήσεται Vi Ι μαθὼν scripsi e VaSViCD παθών VVo Wolf 8 ἀλλ’ ante οὐ D Ι σοι inaer S 9 αἰτοῦμεν scripsi e VVaVoSViC αἰτοῦμαι D Wolf Ι signum interrogationis posui e VSViD punctum VaVoC Wolf Ι ἐγέλα- σας ViD 10 τοιαῦτα V 11 δοῦναί σε scripsi e V sed σε supra τὲ m5 δοῦναί τε Va δοῦναι τὲ Vo om SViCD Wolf | σε post ἑτοίμως SViCD Wolf Ι χαριζόμενον V sed e χατιζομέ- νου corr m5 12 δεομένῳ V sed e δεόμενος corr m5 δεχομένῳ VaSViCD Ι ἀναγκάζοντα scripsi e VSViCD ἀναγκάσαι Va Vo Wolf Ι λείπετ’ VaVo 1 ὅτ᾿ ἂνVa 14. περὶ SViCD 16 ἀπολογίας scripsi e VaVoSViD ἀπολογίαν VC Wolf 16 εὐνοήσας SC οὐ νοήσας D αἰσχυνθεὶς δὲ τὰς Κυρίνου δεήσεις ἃς ἐποιεῖτο καθ’ ἡμέραν ἀνὴρ ὃν καὶ θεὸς ἂν αῖδεσθείη φανέντα, νομίσας δὲ καὶ ἐμὲ πατέρα τινὰ τοῦ μαθητοῦ καὶ ταῦτα βούλεσθαι μὲν τὴν σὴν μητέρα, βούλεσθαι δὲ καὶ τὸν ἡμέτερον θεῖον, προσθείην δ’ ἂν καὶ πᾶσαν τὴν πόλιν, ταῦτα ἐνθυμηθεὶς μὴ φροντίσῃς ὅ τι πρὸς ἡμᾶς ἐρεῖς, ἀλλ’ ὅ τι πράξας χαριῇ.

Ἐγὼ τὸν σὸν υἱὸν παρόντα μὲν καὶ ἐφίλουν καὶ ὠφέ- λοῦν, εἰς ἀπόντα δὲ τό γε ἕτερον ποιῶ καὶ φιλῶν οὐ πέπαυ- μαι. δοκεῖς δέ μοι καὶ σὺ λόγους εὑρὼν ἐν αὐτῷ χάριν εἰδέναι τῷ δεδωκότι.

τούτου σημεῖον, ἀμοιβαὶ παρὰ σοῦ φοιτῶσιν ἀνδρί γε ἐλευθέρῳ μεγάλαι. καλῶ δὲ ἀμοιβὰς τὰ γράμματα. προσθεῖναι δὴ ταύταις ἔξεστί σοι καὶ δοῦναί μοι δῶρον, οὗ σοὶ μὲν ῥᾷον οὐδέν, ἐμοὶ δὲ μεῖζον οὐδέν

οἶσθά που Κυ- ρῖνον, ὅν οἱ λόγοι μὲν εἰς σοφιστοῦ θρόνον ἐκάθιζον, ἡ Τύχη δὲ εἰς ἀρχόντων ἤγαγεν. ἐκεῖνον λέγω τὸν Φιλίππῳ παρε- δρεύσαντα, τὸν Λυκίαν θεραπεύσαντα, τὸν ΙΙαμφυλίαν σεσω- 7 Vi γ΄, νς΄. Va δ΄ [νζ΄]. Vo δ΄, νς΄. S β΄, λα΄. Vi [ριγ΄]. C. D νη 4 Phasganium cf. Seeck 254 8 Sievera 70 not. 47. Seeck 96. 345. Silomon 16 9 Calliopium cf. ep. 359 15 cf. ep. 359 17 a Seeck 1 καθ’ ἡμέραν scripsi καθήμενος libri Wolf cf. ep. 1172 2 ὃν V sed o ex ω ras corr Ι καὶ(1) om Vi 4 καὶ inser V5 | ὑμέτερον SViC I προςθείην V sed ς add m5 Ι δ’ ἂν] δὲ ViC 6 καὶ ante πρὸς S I ἀλλότι Va | ὅτι SD Ι πρᾶξαι Vi 9 καὶ(1) om S 10 εἰς om D 12 σοὶ VaVo 14 προσθεῖναι δἠ ταύταις om SViCD I δὲ Wolf Ι δέ post ἔξεστι ἔστι D) SVtCD Ι αὐτῶ αὑτῶ C) post καὶ SViCD Ι μοι reposui e libris μὶν Wolf sed corr Add 862 15 ῥᾷον scripsi e SViCD ut coni Re ῥᾴ- διον VVaVo Wolf 17 φίλιππον C | παρεδρεύσαντα reposui e libris παρεδρεύοντα Wolf 18 τὸν Λυκίαν θεραπεύσαντα om VoSViD κότα, τὸν κυβερνήσαντα Κύπρον.

τούτῳ παῖς ἐστιν Ὁνω- ράτος, ὃν εἰ καὶ ἐμὸν θείης, οὐκ ἀδικήσεις. οὗτος ὁ νέος ἐγγέγραπται μὲν τῷ σῷ χορῷ, ᾄδει δὲ νῦν ἐν τῷ ἡμετέρῳ καὶ ἔσται δὴ βελτίων εἰς ἐκεῖνον ἀπὸ τῶν ἐν τούτῳ μελῶν. ἥξει δέ, οἶμαι, τότε, ὅταν γράφειν μὲν ὀξύτατος ᾖ, λέγειν δὲ ἀγα- θός. νεότης δὲ τοὺς γονεῖς μὴ φοβῇ.

ἄπεστι μὲν οὖν οὐ μόνος, μόνος δὲ ἴσως ὑπὸ καλῆς αἰτίας. ἣν αἰδεσθεὶς τίμη- σον ἐν τῷ καταλόγῳ τῶν νέων χώραν διδούς, ἣ πρὸ πολλῶν αὐτὸν ἀποδείξει. καὶ σοὶ παρ’ ἡμῶν ἀντὶ τούτων ὃ κεκτή- μεθα μόνον, ὁμολογία τῆς χάριτος ἐν λόγοις μακροῖς.

Ἀρ’ ὅπερ αὐτοὶ πεπόνθαμεν, τούτῳ καὶ αὐτὸς κατεδχέ- θης; ἡμεῖς ἑσπέρας προσιούσης, ὅτε δὴ βαδίζειν εἰώθαμεν παρὰ σέ, παρὰ μὲν τῶν ποδῶν ἀπαιτούμεθα τὴν ὁδόν, ἰδεῖν δέ <σε> α οὐκ ἔχοντες ἀλγοῦμεν.

ἴσως δὴ καὶ αὐτῷ σοι γίγνεται δύντος ἡλίου. διδάσκομαι δὲ τοῦτο τῷ τε ἄλλῳ σου τρόπῳ καὶ ταῖς αἰτίαις αἷς με ᾐτιῶ παραπέμποντά σε.

ἔλεγες τοίνυν ἠδικῆσθαι δύ’ ἡμέρας ἐκλιπόντος μου τὴν συνουσίαν, καὶ ἦν ἡδίω μέλιτος τὰ ἐγκλήματά μοι. κατηγοροῦντος δέ μου τοῦ νοσήματος, ὃ τὴν κεφαλὴν ἐνοχλεῖ, καὶ φάσκοντος οἴκοι 11 Vi γ΄, νη΄. Va δ΄, κη΄. Vo δ΄, κη΄. S β΄, μη΄. Vi [ ριη΄] 12 Sievers 73 not. 11. Seeck 214. 345. Silomon 16. 20 sq. 18 cf. t. 1119,13 1 ὀνωράτος VVoSViD 2 ἐμοὶ C 3 τε Wolf 5 τότε οἶμαι V 7 ἀπὸ SCD cf. t.I 131,22 Ι ἀποκαλῆς Vi Ι οὕτως post καλῆς VaVo Wolf et in marg V5 8 τῶν νέων scripsi e S ViCD τὸν νέον VVaVo Wolf 10 ὁμολογία om C 12 τῷ αὐτῷ (i. e. οδέστῳ) S (i. e. Ἰουλιανῷ) Vi 13 Ἄρ’ Fa 14 ὅτε reposui e libris ὅτι Wolf Ι εἰώθαμεν scripsi e SVi εἰώθειμεν V VaVo Wolf 16 σε iuserui cum Seeckio 345 om libri Wolf Ι ταὐτὸ γίγνεται V sed ο ex ον corr et γ(2) inser m5 19 ἠδικεῖσθαι Vi μεῖναι διὰ τὴν ἐκεῖθεν ἀνάγκην δευτέραν ἐξεῦρες αἰτίαν τὸ μὴ τοῦτό σοι μηνύσαι.

ταῦτα δὴ τὰ τῶν ἰδιωτῶν πρὸς ἀλλήλους ὁ ἄρχων πρὸς τὸν ἀρχόμενον. τὸ δὲ φιλούμενον οὕτως εἰδέναι φιλεῖν τοῦ δικάζειν, ὥσπερ δικάζεις, οὐ μεῖον εἰς ἀπόδειξιν ἀρετῆς.

ὅτι μὲν οὖν τῷ πόνῳ μὲν μιμῇ τὸν Ἡρακλέα, τῷ τάχει δὲ τὸν Περσέα, καλῶς οπιεῖς. ἀλλά σου δεόμεθα τῶν πτερῶν μὴ μόνον ὑπὲρ τὸν Εὐφράτην σε τα- χέως ἄγειν, ἀλλὰ καὶ πρὸς Ὀρόντην, τὸν ἡμέτερον ποταμόν, ἐπανάγειν ὀξέως.

Μακρὰν ἀπολογίαν ἀπέτεινας ὑπὲρ τῆς περὶ τὴν παῖδα φροντίδος οὐδενός, οἶμαι, διώκοντος. ὁ γὰρ Ὀλύμπιος οὐ κατήγορος ἦν, ἀλλ’ ἄγγελος τοῦ τρόμου σὺν ἡδονὴ.

σὺ δὲ πολλοὺς μὲν τοιούτους φοβηθείης φόβους, φοβηθείης δὲ κἀκεῖνον ὑπὲρ τῶν υἱέων καὶ τοῦ κηδεστοῦ, ὅν φὴς καὶ σοὶ δι’ ἡμᾶς γεγονέναι πολλάκις μέλλοντας ἀγωνιεῖσθαι.

τὴν δὲ ὑπὲρ τοῦ θέρους βουλὴν μεταβαλὼν ἐπαινῶ. Καλυκίῳ τε γὰρ οὐκ εἶχε καλῶς οὕτως ὀξέως ἐκπηδᾶν τοῦ θαλάμου Τι- τιανῷ τε πλησίον ὁ διδάσκαλος, αὐτὸς ὁ πατήρ.

σὺ μὲν οὖν ἔκρυψας τὴν αἰτίαν, ἐγὼ δὲ κηρύττω τὴν σὴν ἐκείνην ἐκβαλών, ἥ φησι κίνδυνον ἂν γενέσθαι τῷ νέῳ θέατρά τε xal πολυανθρωπίαν. ἄλλος μὲν γὰρ ἴσως τούτοις ἂν διεφθάρη, 6 Vi γ΄, ξγ΄. Va δ΄, ξδ΄. Vo δ΄, ξδ΄ 7 Seeck 44. 348. Silomon 16 9 cf. ep. 371 13 sq. cf. ep. 371 14 cf. ep. 515; t. II 36,2 1 ὅτι Vo D 2 δαυτ ωου Vo Ι οὗτος V sed in οὕτως corr m5 οὕτως Vo S Ι δ’ inserui e D ut coni Re om VaVoS Wolf raa 1 litt V Ι ἐστὶ V sed στὶ in ras m5 3 βέλτιον Vi II D 4 οἶδεν λ οm SVil.llD Ι ἐπαγγέλλει S ἐπαγγελεῖ VillD ἐπαγγελεῖ Vil 12 ὃ VaVo | φὴς libri Wolf Ι σὺ VaVo ras 2 litt V corr Wolf | σοι post ἡμᾶς inser V5 15 εἶχεν Va 16 τε reposui e libris δὲ Wolf 18 rat νέῳ reposui e libria τὸν νέον Wolf τῷ νέῳ aut τοῖς νέοις“ Re 19 ἄλλως V sed ως in ος corr m4 et re- nov m5 Τιτιανῷ δὲ κρείττων ἡ φύσις τῆς ἀπ’ ἐκείνων βλάβης

ἀλλ ἀγαθῇ γε τύχῃ μενέτω τε καὶ πληρούσθω λόγων ἀρχαίων ἡγεμόνι τῷ γονεῖ χρώμενος.

Διανίῳ μήτηρ τέ ἐστι καὶ πατρὶς ἣν οἶσθα. τῇ μὲν οὖν μητρὶ καλούσῃ μὴ πείθεσθαι οὐκ εἶχεν, ἡ πατρὶς δὲ ἡδὺ μὲν αὐτῷ, διότι πατρίς, φοβερὸν δὲ διὰ τὸ προσδέχεσθαι λειτουρ- γιῶν ἀνάγκας ἐν πενίᾳ.

ἐπεὶ οὖν τῇ τε μητρὶ δεῖ χαρί- σασθαι καὶ αὐτὸν μὴ κακῶς παθεῖν, ἔδοξέ μοι δεῖν ὡς σὲ πρῶ- τον τὸν ἄνδρα ἐλθεῖν, εἶτ’ ἐκεῖθεν τὴν τῆς Ἀθηνᾶς προσλα- βόντα ῥοπὴν οὕτως ἤδη πανταχῆ χωρεῖν· μετὰ γὰρ δὴ ταύ- της τῆς θεοῦ καὶ τὴν Στύγα ἂν διαφύγοι.

δίκαιος δ’ ἂν εἴης χεῖρα ὀρέξαι, πρῶτον μέν, ὅτι πλεῖστα ἀνθρώπων δεομέ- νοις ἐβοήθησας, οἷς οὐδὲν ἦν πρὸς σὲ δίκαιον πλὴν αὐτοῦ τοῦ δεῖσθαι· ἔπειθ’ ὅτι τοὺς ἡμετέρους ὁμιλητὰς οὐκ ἔστιν εἰπεῖν μὴ οὐχὶ καὶ σοὺς εἶναι. τρίτον, εἰ δὲ βούλει, πρῶτον, Ἀρισταινέτου συγγενὴς οὗτος, οὐκ αἰσχύνων τὸ γένος, αἰδέ- σιμὸς δὲ σὺ μὲν ἐκείνῳ, σοὶ δὲ ἐκεῖνος. ᾧ χαριζόμενος ἐκ τοῦ φιλεῖν ἐμὲ χάρισαι καὶ τῇ περὶ τοῦτον εὐνοίᾳ.

ἄνευ δὲ τῶν ἄλλων εὖ ποιήσεις ἄνδρα, παρ’ ᾧ πολλοὺς τῶν σαυτοῦ λόγων εὑρήσεις, οὐκ ἐν πήρᾳ γε τούτους οὐδὲ ἐν βιβλίοις, ἀλλ’ ἐν μνήμη καὶ τῇ ψυχῇ κειμένους, τούς τε ἄλλους καὶ δι’ ὧν ἔδειξας ὅτι σὺ ἐγένου πρεσβευτής.

τὸν δὲ λόγον τοῦ- 1 Vi γ΄, ξς΄. Va δ΄, ξζ΄. Vo δ΄, ξζ΄. S α΄, β΄. Vi [ ιε΄]. D λ 2 Sievers 76 not. 37. Seeck 297. 348. Silomon 16 3 cf. ep 375 8 II. ρ 561. θ 365 10 II. θ 369 15 Plat. Menex. p. 246 D 2 θεμιστίῳ φιλοσόφω S Vi 4 εἶχον S 5 ὅτι Vi 6 ἐπεὶ in lac 4 litt om Vi 8 πρὸς λαβόντα Vi 9 πανταχοῖ Va ταν- ταχοῦ S 13 ἐπεὶ θ’ Va 14 σοι ante μὴ Va sed del, Vo Wolf delevi Ι οὐχὶ scripsi e V οὐ VaVoSViD Wolf Ι τρίτον δ’ εἰ βούλει καὶ πρῶτον SD 16 σοὶ] σὺ D 17 „mallem πρὸς“ Re 18 ποιήσεις scripsi e V sed e ποιεῖς corr m4 ποιεῖς Va VoSViD Wolf 19 πήρᾳ—ἐν οm SViD Ι πείρα VaVo sed in hoc ει in η corr m4 21 ὅτι σὺ] ὅτισ V sed υ add m4 τὸν Δομέτιος μὲν ἡμῖν ὡς οὐκ εἰδόσιν ἐκόμιζεν, εὗρε δὲ εἰδό- τας οὐ χεῖρον ἢ ὁ πατήρ. εἰποιμι δ’ ἂν αὐτὸν καὶ ἐμαυτοῦ παῖδα πολλαχόθεν ἀδελφὸν ὄντα τῶν ἐμῶν. ἀληθῆ τε γὰρ ἐρῶ καὶ οὐκ ἀηδῆ Θεμιστίῳ.

Τὰ παίδων πρὸς ἡμᾶς ἐπλήρωσεν Ὀβοδιανός, ὁ δὲ ἐκεί- νου πατὴρ πρὸς ἡμᾶς τὰ πατέρων, ὥστε καὶ τὸν θεῖον πρός με πολλάκις εἰπεῖν ὅτι μοι τὴν οἰκίαν ἐκείνην μετὰ τοὺς θεοὺς τιμητέον. τοὺς δὲ ἐμοὶ πάντα γεγενημένους οὐκ ἔστι μὴ καὶ σοὶ σπουδῆς ἀξίους εἶναι.

ἀναμιμνήσκου δὲ καὶ τοῦ θαύματος οὗ σε ἐνέπλησεν ὁ νεανίσκος ἐξ ὧν εἶπεν, ἡνίκα ἐπρέσβευεν. οἶδα γὰρ ὅτι τοῦ δικαστηρίου μὲν ἀπελθών, ἐμοὶ δὲ συμβαλὼν ῥητόρων μητέρα τὴν πόλιν ἡμῖν ἐκάλεις τεκμή- ῥίον ποιούμενος τοῦ πρεσβευτοῦ τὴν γλῶτταν.

ὁ δὴ τούτου παῖς τὸν τοκέα μιμούμενος οὔπω ῥητορικῆς ἡμμένος ἧπται τοῦ λειτουργεῖν. καὶ γὰρ ἐκεῖνος τηλικοῦτος ὢν τὰ τοιαῦτα ἀνήλισκε φιλοτιμίᾳ φθάνων τὰς ἀπὸ τῶν νόμων ἀνάγκας.

νῦν μὲν οὖν Ἀργύριος ἡμῖν, ὁμώνυμος γὰρ ὁ υἱδοῦς τῷ πάππῳ, θεραπεύει λουτροῖς τὰ σώματα, μέλλων δὲ ἵππων 6 Vi γ΄, οα΄. Va δ΄, οβ΄. Vo δ΄, οβ΄. Vi [σξγ΄] 4 cf. ep. 379 7 Sievers 234, 8. Seeck 85. 348. Silomon 16 8 Seeck 222 Ι Argyrius cf. ep. 112. 113 9 Phasganium 20 cf. ep. 970 1 καλλικίω Vi Ι ὀρθῶς V sed ῶς ex ὸν corr m5 Ι ἐθέλειν S 2 σώιζειν 3 τε scripsi γε SVi om VVaVo Wolf 4 τῶν inserui e V sed in ras m5, SVi om VaVo Wolf 8 ὁβοδια- νὸς VaVo ὁ καλῶς βοδιανὸς· Vi 10 οἰκείαν Vi 11 ἔστιν Va 12 καὶ(2) inserui e V om VaVoVi Wolf 14 οἶσθα VaVo 16 δὲ Vi 17 οὔπω scripsi e VaVo ut coni Re οὕτω VVi Wolf 19 ἀνήλισκε V sed ε ex εν corr m5 20 ὑιιδοῦς Vo sed ι(2) eras 21 τὰ σώματα V sed in τὸ σῶμά corr m5 ἁμίλλας χαρίζεσθαι τῇ πόλει δώρῳ βασιλικῷ τετίμηται. δύο τέθριππα τὸ δῶρον, οἱ δὲ ἐν Βιθυνίᾳ παιδεύονται.

τοῦ γε οὖν ἡμῖν ἀρίστους ἵππους ἐλθεῖν ἐν σοὶ τὸ πλεῖστον, μᾶλ- λον δέ, ὅλον ἡ σὴ ῥοπή. βλέψας οὖν εἰς τὸν διδόντα τὴν ἐπι- στολὴν ἥμερον χρῆσαι προθυμίᾳ περὶ τὸ ἔργον.

Ἐγω σε φίλον τε ᾔδειν ἐμαυτοῦ καἰ περὶ τοὺς φίλους πρόθυμον οὐχ ἧττον ἢ Θησέα, γράμματα δέ σοι πέμψας μέν, οὐκ ἀντιλαβὼν δὲ σκοπῶ, τίς ἔσῃ καλοῦντος ἔργου μηδὲ ἐπι- στεῖλαι τολμήσας καὶ ταῦτα οὔσης σοι προσηγορίας ἀπὸ τοῦ ἐπιστέλλειν.

εἰ μὲν οὖν ὁ πλοῦτός σε πεποίηκεν ὑπερόπτην τῶν γνωρίμων, ἀπόλοιτο τὸ πλουτεῖν· εἰ δὲ τὰ πρὸς τοὺς ἄλ- λους <ὁ> α αὐτὸς ὢν τὰ πρὸς ἐμὲ κεκίνηκας, ἐννόησον ὡς ποτὲ συνεσόμεθα καὶ ζητῶν ἀπολογίαν ἢ σιγήσεις ἢ ἀναισχυν- τήσεις.

ἀλλ’, ὦ μακάριε, λύε τὴν μέμψιν ἐπιστολῇ φερούσῃ τι τῶν προτέρων ἠθῶν, ἴνα σε μὴ μόνον εὐδαιμονίζωμεν, ἀλλὰ καὶ ἐπαινῶμεν, καὶ δὴ καὶ τουτονὶ τὸν χρηστὸν Ὀλύμπιον 6 Vi γ΄, οβ΄. Va δ΄, ογ΄. Vo δ΄, ογ΄. S α΄, qθ΄. Vi [ξη]. D λδ΄ (fol. 10) et μθ΄ (fol. 13v) 7 Sievers 75 not. 28. Seeck 134. 349. Silomon 16 9 cf. ep. 1392. 399 11 cf. ep. 559 18 Seeck 225 1 ἀμίλλας Vi Ι χαρίζεσθαι Va sed πορι infra χάρι m2 2 τέθριππα V sed α in ras m5 Ι παιδεύονται reposui e libris παιδεύσονται Wolf 3 γε scripsi τε libri Wolf 5 χρῆσαι scripsi e VVa Vi ut coni Re χρήσαι Vo χρῆσον Wolf 8 Ἐγώ- 10 ἔσῃ sua fecit Manuel Rbaul in epistula (cod. Monac. 199 fol. 315v et 145 p. 159) 8 καὶ τῶν ἀρίστων post ἐμαυτοῦ inser Rhaul Ι ἐμαυτῷ D fol. 10 Ι τοὺς inserui e SViD fol. 10 et 13 om VVa Vo Wolf 9 γράμμα Vi 10 μὴ δὲ Va Vo Vi D 11 θελή- σας D fol. 13 13 τὰ inserui e V om VaVoSViD Wolf 14 ὁ inserui om libri Wolf 16 ἀλλ᾿ — λύε sua fecit Rhaul l. l. addens μὶν ἡμᾶς τοῦ ἀγῶνος Ι λῦε VSD fol. 13 cf ep. 975 17 τί VVoViD 18 καὶ(3) om D fol. 13 αὐτός τε εὖ ποίει καὶ τοὺς ἄλλους παρακάλει.

ὁ δὲ ἀνὴρ πολίτης τε ἐμὸς καὶ συνεφοίτα μοι νέος ὤν, ὑπὸ δὲ τοῦ στρα- τιώτης ἐθελῆσαι γενέσθαι τὸ πολὺ διαφῆκε τῶν λόγων. ἀλλὰ σύ γε αὐτὸν ὡς ἂν φυλάξαντα τὴν τέχνην τιμῆς τε ἀξιώσεις καὶ δείξεις γε τῶν εὖ πραττόντων ἴνα.

εἰ μὲν οὖν οὐκ ἦν σοι δύναμις, ηὐξάμην ἄν σοι γενέσθαι, νῦν δὲ τῆς οὔσης ἀπολαύειν ἐθέλων ἴσως οὐκ ἀδικῶ. μισθὸς δέ σοι παρά τε ἐμοῦ καὶ τοῦδε τὸ μεμνῆσθαι τῆς χάριτος.

Ἥδιστον ἡ Ἑλλὰς θέαμα. τούτου μετέσχες. οὐ χεῖρον ἡ Αἴγυπτος. καὶ τούτου προσαπολέλαυκας. λείπεται δὴ τῇ μὲν οἰκεία σαυτόν, σαυτῷ δὲ ἀποδοῦναι τὴν οἰκείαν, ἣν εἰ καὶ μὴ πρότερον ἐτίμας, Ἕλλησί γε συγγεγονὼς θαυμάζοις ἂν εἰκό- τως.

εἰ μὲν οὖν ἐγνωκὼς φιλοσοφεῖν ἡγῇ σοι τοῦτο ἂν γενέσθαι παρ’ Αἰγυπτίων, μηδεὶς ἴστω λόγος μήτε χρυσοῦ μήτε γῆς ἀρίστης μήτ’ ἀνδραπόδων μήτ’ οἰκίας, ἀλλ’ ἔστω πατρὶς ἡ τὸν καλὸν ἔρωτα πληροῦσα· εἰ δὲ μεῖζον ἡμῶν ἐκεῖνο τὸ πέλαγος, συνέχωμεν ἃ πατὴρ φιλοπόνως ἀσκήσας παρέδωκεν.

ἀναμιμνήσκω δέ σε τόπων τε ἐν οἷς διετρίβο- μεν, καὶ λόγων οὓς ἐποιούμεθα, καὶ σπουδῶν αἷς ἐχρώμεθα, καὶ φίλων καὶ οἰκείων, οἱ νῦν τῆς σῆς ἀπουσίας παρ’ ἐμοῦ λαμβάνουσι δίκας ἐγκείμενοι καὶ σπαράττοντες καὶ πολλάκις ἐρωτῶντες· ποῦ δὲ ὁ πάντα σοι πειθόμενος; ἐγὼ δ᾿ οὔθ᾿ ὡς ἀπειθεῖς σοι λέγειν ἔχων οὔθ’ ὡς οὐ κέκληκά σε, κύπτων εἰς γῆν ἀναγκάζομαι σιγᾶν.

Ἐνετύχομεν ἀλλήλοις ἑσπέρας ἐγώ τε καὶ Μαρτιάλης ὁ χρηστὸς ἐφ’ ἵππων φερόμενοι, καί με πρότερος ἐπιγνούς, ἴσως μὲν ὀξύτερον ὁρῶν, ἴσως δὲ καὶ παρὰ τοῦ τρίβωνος τοῦτο λαβών, βοήσας ἀπέβη, κἀγὼ ταὐτὸ ποιῶ. εἰπὼν δὲ ὅθεν τε ἤκοι καὶ πορεύοιτο γράψον ἔφη τῷ φιλοῦντι σὲ δὴ λέγων.

ἐγὼ δὲ αὐτὸν ἠξίουν διορθοῦσθαι τὸ ῥῆμα καὶ μὴ πρᾶγμα πάλαι πεπαυμένον ἔτι νῦν εἶναι λέγειν. σὺ γὰρ ὅτι μὲν τῷ πρὸς ἐμὲ φίλτρῳ μικροῦ καὶ τὸν Ἀρισταίνετον παρ- ῆλθες, οἶσά τε καὶ πολλοὺς ἐδίδαξα. τοῦτο δὲ πότε μὲν κατέ- λυσας, ἔχω λέγειν, ἀνθ’ ὅτου δέ, εἰπεῖν οὐκ ἔχω.

γενο- μένῃς γὰρ σοὶ μὲν τῆς ἐνταῦθα ἀρχῆς, τῆς μείζονος λέγω, ἐμοὶ δὲ τῆς οὐ πάντα εὐτυχοῦς ἐπανόδου, — τὰ μὲν γὰρ ἄλλα οὐκ αἰτιῶμαι, τὸ σῶμα δέ μοι διόλωλε — τότ’ οὖν ἐκείνου τοῦ χειμῶνος ἐγηγερμένου σοί τε οὐχ ὑπῆρξεν ὅσα διενοοῦ πρᾶξαι περὶ ἡμᾶς ἐγώ τε πολλῶν μὲν ἀγαθῶν ἀπεστερήθην, πολλῶν δὲ δεινῶν εἰς πεῖραν ἦλθον. κείσθω δὴ ταῦτα εἶναι τοῦ και- ροῦ.

μετὰ ταῦτα σὺ καλούμενος ἐκ Κιλικίας ἐπὶ λαμπρο- 1 Vi γ΄, ος΄. Va δ΄, οζ΄. Vo δ΄, οζ΄. S β΄, [ιε΄]. Vi [οη΄]. Vind ρνα΄. D σν' 2 Sievers 288, 3. Seeck 179. 339. 349. Silomon 17 10 Seeck 85 cf. t. IV 465 7 13 Comes Orientis 2 ὀνωράτῳ VaVoSViVind ὀνηράτω D cf. ad ep. 251 4 πρό- τερον V sed ον in ος corr m5, Vi 5 μὲν scripsi e VVoSVi VindD ut coni Re δὲ Va Wolf sed corr Add 862 Ι καὶ ante ὀξύτερον libri sed inser V5, Wolf delevi cum Re 6 ποιῶν Vi et coni Re | τε inser V5 7 ἥκει V sed e in o corr m5 9 πάλαι inserui e V om VaVoSViVindD Wolf 10 προῆλ- θες S 12 ἀνθότου V sed in ἀνθ᾿ ὅτου corr m4, VaVoVind 14 γὰρ inser V4 16 διόλωλεν V sed εν in ε corr m4, Va Ι τότε V sed ε ´ corr m5, VaVo Wolf Ι ἐκείνου V sed ex ἐκεῖνος corr m5 16 τε V sed ε ex ι corr m4 et 5 17 μὲν inserui e VVaVoS Vind D om Vi Wolf 18 δὴ] δὲ Vi τέραν δύναμιν γράψας πρὸς Θεόφιλον ὡς ἀπαίροις προσπαρέ- γραψας ἐμὲ προσαγορεύειν, καὶ ἦν τοὐμὸν ὄνομα προσθήκη τῆς πρὸς ἄλλον ἐπιστολῆς

τοῦτό με πρῶτον ἐτάραξε καὶ παρεῖχεν ὑπονοεῖν, ὡς ἄρα τἀρχαῖα κεκίνηται. καὶ ἐφαίνου δή μοι τῷ μὲν μὴ πρὸς ἐμὲ γεγραφέναι μεταβεβλῆσθαι, τῷ δὲ ἐν τῇ πρὸς ἄλλον ἐπιστολῇ μνησθῆναι κατὰ μικρὸν λύειν ἐθέλειν τὰ πρὸς ἐμὲ τοῦ μὴ τοὺς ἀνθρώπους ἐκπλαγῆναι τῇ μετα- στάσει. φέρειν ᾤμην δεῖν καὶ τοῦτο καῐ μήπω πάντα ἡγεῖ σθαι διακεκόφθαι

Γαλατῶν ἀρχὴ τῶν ἑσπερίων, καὶ Κυ- ρἰνου κλῆσις εἰς κοινωνίαν πόνων καὶ γράμματα πρὸς ἐκεῖ- νον, ἐμοὶ δὲ οὔ. τί δὴ νομίζειν ἐχρῆν τὸν πάλαι μὲν πρὸ τῶν ἄλλων ἁπάντων, ὕστερον δὲ ἐν οὐδενὶ λόγῳ;

Κυρίνῳ μὲν οὖν παρῄνουν ὑπακούειν καὶ ταῦτα ἀτιμαζόμενος, ἀλλ’, οἶμαι, τῆς ἐμῆς ἐκράτει συμβουλῆς ὁ περὶ τῷ παιδὶ φόβος. ἀκούων δέ σου τὰ πολλὰ καὶ μεγάλα, εἰ γὰρ ἐν μικροῖς σὺ μέ- ίας, τίς ἂν ἦσθα τηλικοῦτον ἅρμα ἐλαύνων; φιλῶν ἔτι τῷ λήξαντι τοῦ φιλεῖν συνηδόμην.

ἐκβαίνεις δὴ πάλιν εἰς ἰδιώτην διὰ σπουδῆς, μεθ’ ἦς ἀεὶ τὸ ἄρχειν ἀπέθου, καὶ Βι- θυνίας ἐπιβὰς οὐδ’ ὑπὸ τοῦ χωρίου πρὸς μνήμην ἡμῶν ἐκι- νήθης. ἐν ᾧ δὴ χωρίῳ μικρὰς μὲν ἐδέξω παρ’ ἡμῶν ᾠδάς, ἴσως δὲ οὐ φαύλας.

ἀλλὰ χρόνοις ὕστερον ἀφικνεῖταί τις 1 Plat. Phaedr. p. 257 E. Dem. p. 997, 6; 1237, 5 cf. ep. 678 9 Seeck 250 16 Arist. nub. 69 1 ἀπαίρεις Vi ἀπαίρεις S 4 τὰ ἀρχαῖα V sed td ἁ in τἀ in ras corr m5, D cf. t. II 272,2; 360, 15; t. III 178, 2 5 τῷ(2)] τὸ Vi 8 πάνθ’ V sed θ’ e τα in ras corr m5, Vi Vind 9 „mallem ἀρχὴν et κλῆσίν“ Re 10 γρ΄ V γράμμα Va VoVind 11 ἐμοὶ scripsi e VaVoVindD ἐμε S ἐμὲ V sed ε in ras m5, Vi Wolf Ι δ’ Va Wolf Ι οὔ· τὶ ex οὔτι corr Vi | δεῖ Vi 12 Κυρίνω — 17 συνηδόμην om Vind 15 δή V sed ex ε corr m4, Va Vo Ι εἰ scripsi e V sed in ras e καὶ corr m5, SD καὶ VaVo Wolf 16 τίς scripsi e VVoSD ut coni Re τὶς Vi τις Va Wolf Ι οὖν post ἂν V sed del, VaVo Wolf delevi 18 αἰεὶ V sed ι eras, VaVo Vind D Wolf 21 δ’ V sed | ex ὲ corr m5, SD Γαλάτης, ἐπιεικὴς ἄνθρωπος, Ἀρσακίου συγγενής. δίκη δὲ ἦν αὐτῷ καὶ ἔδει τῆς τοῦ κρινοῦντος εὐνοίας. οὗτός μοι κο- μίζει γράμματα σά τε καἰ οὐ σά. τῆς μὲν γὰρ σῆς ἦν, οἶμαι, χειρός, τῆς δὲ σῆς οὐκ ἦν διανοίας, μᾶλλον δὲ τῆς σῆς ταυ- τῇσί τῆς δευτέρας· οὕτως οὐδὲν τῆς συνηθείας ἐκείνης ἐνετε- τύπωτο, ἀλλὰ πικρά τε ἦν καὶ ἄγρια καὶ δηλοῦντα, ὡς ἄρα ἀναγκασθείης καὶ πρὸς τὴν ἀνάγκην ἄχθοιο.

ἐγὼ μὲν οὖν ἐμεμψάμην τὴν ἐπιστολήν, ἐκεῖνος δὲ τὴν ἐμὴν οὐκ ἐμέμ- ψατο προθυμίαν. ἀπὸ τούτων ἐγνώκειν μὲν σιωπᾶν, τί γὰρ δεῖ μὴ βουλομένῳ γράφειν; Μαρτιάλης δὲ κελεύων οὐκ ἐπέ- τρεπεν ἀρνεῖσθαι.

σὺ δὲ ἂν μὲν τὴν οὖσαν ἐθέλῃς αἰτίαν εἰπεῖν, ἥ σε μετέστησεν, οὐκ ἂν δέοιο μακρῶν λόγων· κρύ- πτων δὲ ἐκείνην ἀεὶ μὲν ἐρεῖς, ἀεὶ δὲ δεήσῃ λόγων. οὕτως οὐ λύσεις τὴν αἰτίαν.

βούλει μαθεῖν ἃ τοῖς φίλοις εἰκά- ζοῦσι παρέστη; νομίζουσιν Εὔρυμόν τινα ταῦτα εἰργάσθαι. ὁ δὲ Εὔρυμος ἐκεῖνος διέβαλλε τῷ Κάστορι τὸν ἀδελφόν, ἀλλ’ οὐχ ὁ Κάστωρ ἐσίγησεν, ἀλλ’ ὁ μὲν ἔφρασεν, ὁ δὲ Πολυδεύ- κης ἀγαθὸς ἐγένετο πύκτης ἐπὶ τὸν Εὔρυμον.

Χρηστὸς εἶ γράμματα ζητῶν καὶ φάσκων τῷ μὲν οὐ λαβεῖν ἀρρωστεῖν, πάντως δ’ ἂν ὑγιᾶναι λαβών. ἐκεῖνό γε μήν, οὐδ’ εἰ πάνυ βουλοίμην χαρίζεσθαι, χρηστὸν ἔχω καλεῖν τὸ τρεῖς ἐπιστολὰς εἰληφότα κατηγορεῖν ὡς ὅλως σεσιγηκότος. ὅτι μὲν γὰρ ἡ τοῦ πάλιν ἐθέλειν λαβεῖν ἐπιθυμία πρὸς τὸ ψεῦδος ἄγει, δῆλον· ἐξῆν μέντοι καὶ τὸ δοθὲν ὡς μικρὸν αἰτιώμενον ἀληθεύειν τε ὁμοῦ καὶ πλείω ζητεῖν.

ἀλλ’ ἡμεῖς γε παρὰ τῶν σῶν ὁμολογοῦμεν ἀεί τε καὶ πολλὰ λαμβάνειν γαῖ ὧν βουλόμεθα πλείω. οἶς ἀντιδίδομεν χάριν τὸ σοὶ παρ- αινεῖν μνησθῆναι τῆς ἀγαθῆς γυναικὸς καὶ πρὸς σαυτὸν ἀεὶ λέγειν ὅτι πατὴρ οὔπω γέγονας.

Ἔμελλεν ἄρα ὁ περὶ τῆς κεφαλῆς μοι λόγος, ὃν ἐπλατ- τόμην, εἰς ἔργον ἥξειν παιδεύοντος, οἶμαι, τοῦ θεοῦ μὴ τὰ τοιαῦτα κομψεύεσθαι. ὡς γὰρ κόμην, ἡμέρᾳ δεκάτῃ μοι προσέβαλεν ἴλιγγος καὶ παρῄνει Δαμάλιος πίνειν φάρμακον.

ἐγὼ δὲ οὐκ ἐνεγκὼν αὐξῆσαι ἐν τῷ θέρει τὸ κακὸν τοῦ φθινοπώρου πίνω Μαρκέλλου δόντος ἱερὰν αὐτήν, οἶμαι, κα- λεῖτε. καὶ ἔπινον ἐκείνης, ἦς γευομένων ἑτέρων ἐταραττόμην, 4 Vi γ΄, πβ΄. Va ε΄, θ΄. Vo ε΄, θ΄ γ΄ [πγ΄]. Va ε΄, ι΄. Vo ε΄, ι΄. S δ΄, ια΄. Vi [ξβ΄]. D ρκ 1 cf. ep. 393 5 Seeck 239. 319 13 Sievers 66 not. 19. Seeck 180. 317. 319 19 cf. ep. 362 Ι Luc. tragod. 171 3 τὴν om VVaVoViVind Wolf Cent 6 ἴσθι VaVo 9 μὴ V sed η in ras m5 10 αὐτῷ scripsi e V sed ῶ ex ὸν in ras corr m5 αὐτὸν VaVo Wolf 11 ἐπειδ’ ἂν Va 13 οὐγιεινῶ V sed ει inser m5 οὑγινῶ Va ὑγινῶι Vo cf. ep. 69. 78 17 προσ- έβαλεν V sed βαλ in ras e λαβ corr m5 προσέβαλλεν D Ι δαλ- μάτιος Vi fortasse recte 19 μαρκελλίνου VaVo Ι καλεῖτε V sed τε e σ corr m4 20 γευομένων scripsi e S Vi ut coni Seeckius 319 not. 1 γενομένων VVaVo D Wolf Re qui coni „aut ἐξ ἦς leg. aut ἧς cum καὶ mutandum” καὶ τοσαύτην ἐπικουρίαν δεξάμενος μετὰ φόβου θαυμαστοῦ τὸν χειμῶνα διῆλθον Ὀλυμπίου τὸ πεπωκέναι τε ἐπαινοῦντος καὶ κελεύοντος αὖθις ἦρι πιεῖν.

ἄρτι δὲ ὑπολάμποντος πό- νος ἰσχυρὸς προσέπεσε τοῖς νεφροῖς βρόχον ἀναγκάζων ζητεῖν. ἔπειτα μῆνα διαλιπὼν προσέπεσε πικρότερος καὶ ἐποίησεν ἀνάγ- κἠν πράγματος, ὃ διετέλουν ἀναβαλλόμενος. Πανόλβιος γὰρ τῶν ἄλλων ἐλαίῳ τὰς ἀλγηδόνας ἀξιούντων κοιμίζειν τέμνει μοι φλέβα, καὶ ῥᾴων μὲν εὐθὺς ἐγενόμην, θαρρεῖν δὲ ὑπὲρ τοῦ παντὸς οὐκ ἔχω.

τῷ τοίνυν ἐνταῦθα ὄντι κακῶν, πῶς ἂν ταῦτα διαφύγοι, λέγε. σοφιστὰς δὲ ἑτέρωθεν μεταπέμπου καὶ ὥσπερ ἐγὼ σὲ βούλομαι παρεῖναι τῷ βασιλεῖ, οὕτως ἐμὲ σὺ νοσεῖν παρὰ τοῖς οἰκείοις, ἐπειδὴ νοσεῖν ἀνάγκη.

Παρὰ Ἀπελλίωνι τῷ χρηστῷ περὶ ὧν ἀδικεῖσθαι φῄς ἀγωνιῇ, τοῦτον γὰρ ἀπέδειξέ σοι δικαστὴν ὁ γενναῖος Στρα- τήγιος. ὁ δὲ ἀνὴρ πολίτης τε ἐμὸς καὶ διδοὺς ἡμῖν σεμνύ- νεσθαι· οὕτω καλός τε κἀγαθὸς εἶναι βούλεται.

μαθὼν δὲ παρ’ ἡμῶν, ὅστις εἴης πρὸς ἡμᾶς, ἐκέλευσε γράψαι, καὶ ὑπή- κουσα ἄσμενος νομίζων ἔσεσθαι καὶ σοὶ καὶ τοῖς σοῖς κατα- 13 Vi γ΄, πδ΄ (= ωο΄). Va ε΄, [ια΄]. Vo ε΄, τα 2 cf. ep. 409. Seeck 222 14 Sievers 224,4. Seeck 81. 319 16 cf. ep, 397. Seeck 79 16 Aram. M. XV 13, 1. Seeck 283 2 τῶ VaVo 3 ὑπολαμβάνοντος D 4 ἐνέπεσε Β Ι βρόχον V sed πνιγμονὴν suprascr m 3 9 κακῶν V sed ων in lac 1 litt m 5 12 σοὶ Vo Ι ἐπειδὴ νοσεῖν Va sed νοσεῖν del et in ἤπερ corr m 5 14 Ἀραβίῳ scripsi e VVa δρραβίῳ Vo Wolf 16 φὴς libri Wolf 16 ἀγωνιῇ respexisse videtur excerpt. cod. Darmstad. 2773 fol. 333 v ἀγὼν ἡ κρίσις καὶ ἀγωνίζομαι τὸ κρί- νομαι. ὡς Λιβάνιος 19 εἴης scripsi e V sed σ add m 5 εἴη Va Vo Wolf Ι ἐκέλευε Va φυγὴν τὴν Ἀπελλίωνος γνώμην.

περὶ δὲ τῆς δίκης ὡδί σε χρὴ φρονεῖν· εἰ μὲν ἀδικεῖς, οὐδεὶς οὕτως αἰδέσιμος τῷ δικαστῇ, δι’. ὃν οὐ δώσεις δίκην· εἰ δὲ παρὰ σοὶ τοῦ δικαίου τὸ μέρος, οὐδεὶς οὕτω σοι δυσμενὴς δυνατός, δι’ ὃν οὐ λήψῃ δίκην.

Ἐθρέψαμεν ὑμῖν ἄρχοντα καὶ μέγα φρονοῦμεν οὐ τῷ πολίτην ἄρχειν ἡμέτερον. ἀλλ’ ὅτι οἶδεν, ὅ τι ποτὲ ἔργον ἀρχῆς. οἶδε γὰρ ὅτι δεῖ τὸν ἐνταῦθα σχήματος ἑστηκότα μὴ σιώτερον, ἁ λ’ ἐνδοξότερον ἀπαλλάττεσθαι καὶ τοιαῦτα δρᾶν. ἃ ποιήσει τοὺς ἀρχομένους εὔχεσθαι μένειν αὑτοῖς τὴν προ- στασίαν.

Αἰγύπτιοι μὲν οὖν πολλάπις ταῦτα εὔξαντο, πρὸς δὲ ὑμᾶς τὸ κέρδος μεταβέβηκεν. ὁ δὲ φιλῶν με πάνυ σφόδρα, τίνα μάλιστα φιλοίην τῶν παρ’ ὑμῖν, ἤρετο, ὅπως αὐτῷ εἴη φίλος. ἐγὼ δὲ ἀκούσας τὸ μάλιστα, πρὸς σέ τε εὐθὺς ἠνἐ- χθην καὶ τὸν Ἅλαιμον ἐφθεγξάμην.

ὁδὲ γράφε τοί- νυν ἔφη, καὶ κομιῶ. χαφιῇ γὰρ οὐ τῷ ληψομένῳ πλέον ἢ τῷ φέροντι. καὶ ἐπέστελλον συναρμόττων τῇ ἐπιστολῇ σο- φὸν παιδευτὴν Ἄλκιμον καὶ ἄρχοντα δίκαιον Ἀπελλίωνα.

Χρηστὸς εἰ τοῖς γράμμασιν. ἃ γὰρ ἐν ἡμῖν εἶναι ἐθέ- λεις, περὶ τούτων ὡς ἐνόντων γράφεις. ἐμὲ δὲ εἰ μέν τις ὡς ἐπιστάμενον πονεῖν ἐπαινεῖ, τάχα οὐ ψεύδεται· λόγων δὲ ποι- ητὴν ὅστις οἴεται δεξιόν, ἴστω ὅτι ψεύδεται.

τῆς δὲ ἐπι- στολῆς σου καὶ τοῦ μήκους ἠράσθημεν καὶ ὡς οὐ μακροτέρα μᾶλλον ἢ καλλίων. δείκνυται δὲ καὶ ἐν ταῖς τῶν νέων ψυχαῖς ἡ σὴ τέχνη· ὡς οὐ πολλοὶ παρ’ ἡμᾶς ὧδε ἔχοντες τάξεως ἦλθον.

Ποίοις Βοιωτοῖς συγγενόμενος ἀποβέβληκας τὴν περὶ τοὺς λόγους τέχνην; οὐ γὰρ ἐκεῖνό γε Ἀνδρονίκου τὸ τὰς μὲν μακρὰς ἐπιστολὰς ἐπαινεῖν πανταχοῦ, τὰς δὲ οὐ μακρὰς ἐλαύ- νειω, ἀλλ’ εὖ ᾔδεις ὡς ἑκατέρῳ τε ἰνὶ χώρα καὶ μετὰ τοῦ καιροῦ καὶ τοῦτο κἀκεῖνο καλόν.

σὺ δὲ ἐπιλαβόμενος τῆς ἐν τοῖς γράμμασι βραχύτητος αὐτὸ τοῦτο εὐθὺς ἑτέρας ἐποιοῦ 1 Vi γ', πη'. Va ε',ιε'. Vo ε',ιε' 11 Vi γ',πθ'. Va ε'. ις΄. Vo ε΄, ις΄. S δ΄, β΄. Vi [νγ΄]. Vind ρμη' 2 Seeck 46. 320 5 Plat. Euthyd. p. 306 B; Phaedr. p. 234 E cf. ep. 1373 12 Sievera 76 not. 32. Seeck 71. 320 13 Goebel, Ethnica 67 16 cf. ep. 81 3 θέλεις Vo Wolf 6 δεξιῶν Va Vo 7 τοῦ μήκους V sed 6 τὸ μῆκος corr m 2 et ΄ add m5 τὸ μῆκος Va 9 οὐ om V in ras 2 litt 13 Ποίοις —14 τέχνην praemissis verbis ἀπο- βάλλω τὸ ῥίπτω καὶ φίημι αἰτιατικῇ, ὡς καὶ Λιβάνιος citat Lacapenns de constr. verb. ed. Hermann, De emend. rat. gramm. p. 364, 6 14 τοὺς om Vind Lacap 16 τοῦ] τοῦτο Va 17 κἀ- κεῖνο scripsi e VSVi ἐκείνου VaVo καὶ ἐκεῖνο Vind Wolf 18 βραχύτητος V Bed in βραχύτητος corr ’ βραχύτητος S sed γρ ταχύτητος auprascr, Vi cf ep. 81 Ι τοῦτ’ S Vi Vind Ι ἑτέρας inserui e libris om Wolf sed corr Add 862 κατηγορίας ἀφορμὴν συκοφάντης ὢν ἐν ἀμφοῖν. διώκων γὰρ τὴν ἐπιστολὴν ἐπὶ τῷ μέτρῳ τῇ γε ὀργῇ πάλιν ἄλλην αἰτίαν ἔπλασας, διφθέραν οἶμαί τινα οὐκ ἀποδοθεῖσαν.

οὕτω θαυμαστὸς ἡμῖν πλάστης γέγονας ἅτε πόλιν οἰκῶν γέμουσαν πλασμάτων. ἡμῖν δὲ πόλις μὲν τῆς ὑμετέρας μικροτέρα, μικρο- ψυχίαν δὲ ἴσως οὐκ ἐντίθησιν. οὐδέ γε, ὦ δαιμόνιε, τἄλλα οὕτω ταπεινῶς πράττομεν ὥστ’ ἔχειν σχολὴν ἐννοεῖν, εἰ τόδε ὁ δεῖνα λαβὼν κατέχει.

τῶν δὲ παρ’ ὑμῖν σοφιστῶν μὴ καταγέλα, οἷς ἐστιν ἃ σοφισταῖς εἶναι δεῖ, μέγεθος οἰκιῶν, πλῆθος νέων, γαστρὸς εὐρυχωρία, τὸ δουλεύειν εἰδέναι· μέγα γὰρ εἰς εὐδαιμονίαν παρ’ ὑμῖν τὸ κατεπτηχέναι καὶ ὁ δουλό- τερος ἑτέρου ῥητοὸικώτερος.

εἰς ἐμὲ δὲ οἰόμενος τὰ φίλου ποιεῖν ἴσθι τὰ πολεμίου δρῶν. πράττεις μὲν γάρ, ὅπως ὑμῖν ἐπανέλθοιμι, τοῦτο δὲ εἰ μὲν ἀγνοῶν, ἐν οἷς ὢν τυγχάνω προ- θυμῇ, τάχα οὐ φιλοῦντος ἡ ἄγνοια· εἰ δ’ ἐπιστάμενος, ἐξ ὅσης ζάλης εἰς ὅσην εἰρήνην ἥκω, πρὸς τὴν ζάλην αὖθις ἐκ τῆς εἰρήνης ἕλκεις, οὐ πάνυ γίγνῃ Θησεὺς εἰς Πειρίθουν.

ὥστ’ ἐοίκαμεν σοὶ μὲν μέμφεσθαι τῷ φίλῳ, τὸν δὲ οὐ φίλον ἐπαι- 4 Constantinopolin 2 καὶ ante τῇ V eed eras, VaVo 6 τἆλλα Vo 7 οὕτως Vi Ι ὥστε VaVo Wolf Ι εἰ S 8 κατεχει Vi Ι ἡμῖν ViVind 11 παρ’ ὑμῖν flcripsi e VVaS sed in hoc ἡ supra ὁ παρ’ γρ τὸ καταπεπτηχέναι ώ ἡμῖν Vo ἡμῖν ViVind Wolf Ι τὸ κατεπτηχέναι S Ι δουλότερος S 12 ἑτέφου reposui e libris ἐκείνου Wolf sed corr Add 862 13 μὲν inserui e V sed eras, VaSVi om VoVind Wolf β 16 τάχα οὐ φιλοῦντος S Ι ἡ om Vi Ι δὲ Va Wolf 16 ζεύγλης Vo Ι comma post ἥκω SViVind, post ζάλην VVaVo Wolf prius posui, alterum delevi 17 γίγνῃ V sed γ(2) inser m 5 Ι „de- buisset dicere Πειρίθους εἰς Θησέα“ Re at cf. ep. 882 18 ἐοί- καμεν V sed ex ἔοικα μὶν corx m 5 Ι σοὶ scripai e V σὺ VaVo SViVind Wolf Ι τὸν δὲ οὐ φίλον scripsi e VaVo τὸν δὲ ὁ φίλος δ’ V sed ὁ et δ’ in ras m 5 ὁ δέ σός φίλος S ὁ φίλος δὲ Vi ὁ δὲ δὴ φίλος Vind Wolf Ι ἐπαινεῖν scripsi e V sed ex έπαινέσθαι corr m 3 et ν ~ add m 5, SVi ἐπαινέσαι VaVo Vind Wolf νεῖν τὸν ἄρχοντα. καὶ γὰρ εἰ ἡ γνώμη μισοῦντος, ἀλλὰ τό γε ἔργον ὠφελοῦντος. κωλύει γάρ με μὴ ἐλθεῖν ν τοῦτό μοι πρῶ- τον χαριζόμενος τὸ μὴ Κλεομένην ἰδεῖν.

ᾧ σὺ συνὼν μὲν ἔτι μή με ἐξαπάτα· μὴ συνὼν δὲ τί πάθοις ἂν εἰκότως, ὃς ὃν ἔμελλες φεύξεσθαι, τοῦτον ἠγάπας, καὶ ταῦτα μέλλων ἕτερον ἀνιάσειν καλὸν κἀγαθὸν καὶ σώφρονα καὶ δυνατώτερον;

ἀλλ’, ὦ φίλτατε Ἀνδρόνικε, παῦσαι μὲν τῆς πρὸς τὸν κύνα συνη- θείας, εἰ μὴ πέπαυσαι· παῦσαι δὲ τοῦ πειρᾶσθαί με ἐνθένδε κινεῖν. βούλευσαι δὲ περὶ τῶν πρὸς τὸν θεῖον βουλὴν ἀγαθὴν ἀφείς με τῆς τοιαύτης διακονίας. ὁρῶ γὰρ ὡς ἐπί τι πρᾷον τὸ πρᾶγμα βαδίζει.

Ἐκ τῶν γραμμάτων, ἃ πάλαι πρὸς ἡμᾶς ἐπεπόμφεις, αὐτόν σε προσεδοκῶμεν ἥξειν, τὸ δὲ ἀπὸ τῆς Εὐρώπης ἐπι- στέλλειν καινόν τι ἡμῖν ἐφάνη.

λαβὼν δέ σου τὴν επιστο- λὴν οὐδέν τι ἠξίουν μέλλειν, ἀλλ’ εὐθὺς δραμὼν παρὰ τὸν ἄνδσα ὃν ἐβούλου πᾶσιν οἷς εἶχον ἐγκωμίοις ἐχρώμην κατὰ σοῦ καὶ μεταπέμπεσθαι παρῄνουν.

ὁ δ’ εἰ μὲν ὄεις 12 Vi γ', ϥ. Va ε',ιζ'. Vo ε',ιζ. Vi[σξε] 3 cf ep. 432. 426. Seeck 72 13 Sievers 73 not. 9. Seeck 200. 320 1 άλλὰ om Vind 2 γρ φιλοῦντος ὠφελοῦντος S Ι κωλύεις Re Ι panctum post ελθεῖν VVaVoVind Wolf, colon Vi, couioja S delevi 3 χαριξόμενοι Vi sed ν(2) e ς corr Ι λεομένην V sed ην in ras m 5 Ι σὺ om Vi Ι συνὼν μὲν σὺ Vind 4 ἔτι om Vind μή με Bcripei e VVaSVi Vind μήτε Vo Wolf 8 „fort. μήπω“ Re Ι παύ- γρ καὶ σᾶι Vo Ι τοὺ S Ι πειραθῆναι VaVoVind Ι με ἐνθένδε V sed έν ex ἐνθένδε με corr m 4 | ἐνθάδε Vo 9 τὸ VoVind 10 οὐκ γρ ραον poet ὡς V sed del Ι πρᾶον S ῥᾶ̣ον Vind 13 ἀντιθέω Vi 19 ὄδ᾿ libri ἔφη τὰ πεπραγμένα αὐτῷ, καθεύδεις· εἰ δὲ εἰδὼς περὶ τοιούτων τρόπων τοιούτους ἐπαίνους ἐργάζῃ, τὸν μὲν ὅπως κορμήσεις ζητεῖς, ἐμοῦ δὲ οὐ σφόδρα κήδῃ. πειρωμένου δέ μου τὰς κατηγορίας λύειν ἄνδρα ἔφα- σκεν ἀξιόπιστον ἥκοντα ἐξ Ἰωνίας ἀπηγγελκέναι καὶ μὴ δεῖν με ἐνοχλεῖν.

ὡς μὲν οὖν οὐκ ὴδιkήκαμεν, ἀλλ’, εἴπερ τι συνέβη δύσκολον, ἠτυχήκαμεν ἐπίσταμαι· τόν τε γὰρ σὸν ἐπί- σταμαι τρόπον αὐτός τέ ειμι τῶν πεπληγμένων ὑπὸ τῶν ῥᾳ- δίως ψευδομένων.

ἃ δ’ οὖν ἔδει γεμέσθαι ἡμῖν, κατὰ τοῦτο οὐ πέπρακται· σὺ δ’ εἰ τιν’ ἄλλην ὁδὸν ὁρᾷς, πρὸς ἣν ἔχω τι δυνάμεως, ἐπίστελλε καί με οὐ φήσεις ἀργὸν εἶναι.

τὰ δὲ τοῦ κακούργου δούλου καὶ τῶν χρηστῶν ἀδελφῶν ὧδε ἔσχεν. ἄρχοντος Ὁνωράτου στρατιώτης ἐπ’ αὐτοὺς ἐλθὼν λαβὼν ἦγεν. ἔτι δὲ αὐτῶν ἐπὶ τῆς πορείας ὄντων ὁ μὲν ἀπήλλακτο τῆς ἀρ- χῆς, ὁ δὲ ἀφῆκεν οὓς ἦγε, δῆλον ὡς ἀποδόμενος τὴν ἄφεσιν.

ταῦτα γνοὺς Νεβρίδιος διπλῆν πράττεται τιμωρίαν τὸν στρατιώτην. μαστιγώσας γὰρ ἐκβάλλει τοῦ καταλόγου καὶ δι ἄλλων ἐκείνους ἀναζητεῖ. οὕτως ἡμῖν τῶν δυσχερῶν τὰ μὲν ἐπέρχεται, τὰ δὲ οὐκ ἐθέλει λυθῆναι. δεῖ μέντοι πιστεύειν ὡς ἥξει ποτὲ καιρὸς τοῦ βελτίονος πίθου.

Ἐξουσία σοι παρ’ ἡμᾶς ἰέναι. καὶ οὐκ ἀλαζονεύσομαί γε, ὅτι ταῦτα λέγω. ἀλλ’ ὡς ἤκουσε Στρατήγιος ὁ πάντα ἐπαινέτην αὑτοῦ δεικνὺς ἀληθῆ, ὅτι Γυμνάσιος ἐρῴη Συρίας, εὐθὺς μὲν ἐγκώμιον κατέτεινε, σοφιστοῦ πόνον, οὕτως ἦν πολύ τε καὶ καλόν, ἡμῖν δὲ οὐ δέδωκε σπουδάσαι πάντα εὐθὺς ποιῶν.

σὺ δ’ ἔοικας τῶν μὲν παρ’ ἡμῖν ἐπιθυμεῖν, ὑπὸ δὲ τῶν ἐκεῖθεν κατέχεσθαι.

Πράττομεν, ὡς ἂν εὔξαιο καὶ ὡς οὐκ ἂν ἔνιοι τῶν παρ’ ἡμῖν εὔξαιντο. σοὶ δὲ μείζων ἂν ἦν ἡδονὴ παρόντι ὁρᾶν 20 4 Vi γ΄, qγ΄. Va ε΄, κ΄. Vo ε΄, κ΄ 17 VI γ΄, δ΄ (= ωπ΄). Va ε΄, κα΄. Vo ε΄, κα΄. S β΄, οθ΄. / Vi [σνα΄] 5 Seeck 101. 320 6 Seeck 310 10 Xen. comm. II 6, 35 18 Seeck 251. 320 3 ὑμᾶς scripsi e VVaVo sed in hoc υ in η corr, ut prae- ferendum censuit Re ἦμες S Wolf Ι ἴῃ scripei ἴη VS eed in boc οι suprascr ἴοι VaVo Wolf Ι ἀκούση scripai e V ἀκούσει VaVoS Wolf 16 αὐτοῦ VVaVo Wolf αὑτοῖς S Ι ἐθέλοι S | ἥδιστα V sed α in’ corr m 5 20 ἦν inserui e SVi om VVa Vo Wolf ἢ ἀπόντι ἀκούειν.

τί δὴ μαθὼν οὐ καρποῖ τὴν μείζονα εὐφροσύνην; τί δὲ οὐ δεῦρο βαδίζεις ἡμῶν ὄντων ἐνθάδε; ὅ πολλάκις ἔδρασας ἡμῶν οὐκ ὄντων ἐνθάδε· οἴει καθήμενος ἀπολήψεσθαί με καί που καὶ χρόνον προλέγεις καὶ γελᾷς ὃς ἔχων. 3, ἀλλ’ ἴσθι καὶ ἡμῖν ὑπάρχον ψήφισμα γράψαι καὶ δεηθῆναι, δοῦναι δὲ χάριν ἕτοιμος βασιλεὺς καὶ προσάγει ἀωάγλην οὐκ οἶδεν.

Ἀπήγγειλεν ἡμῖν Κλημάτιος τῶν εἰωθότων τι θρασύ- νεσθαί τινας κατὰ σοῦ καὶ μηδενὸς φείδεσθαι ῥήματος. ἐμὲ δὲ οὐ τὸ τοῦ πράγματος εἰωθὸς παρεμυθεῖτο μᾶλλον ἢ τὸ μηδὲ παύσασθαι ἐθέλειν πρᾶγμα οὕτως ἄδικον.

ἐδακνό- μην οὗν οὐδὲ ἔχαιρον ἔξω βελῶν ὤν, ἀλλ’ ὅτι μὴ φίλῳ παρῆν, ἤλγουν. ἡγοῦμαι μέντοι τὰ νῦν οὐ σφόδρα ὑμῶν ἀποστατεῖν ἥκοντος ὑμῖν Ὀλυμπίου τοῦ καλοῦ δικάσαι τε ἀγαθοῦ καὶ ἐλευθέρως θέσθαι ψῆφον καὶ νικῆσαι τὸν ἀδικοῦντα καὶ μετὰ τῶν ὑβρισμένων γενέσθαι. τὰ δ’ ἡμέτερα μεγάλα τε ἐποίησε καὶ μηνύσει πρὸς ὑμᾶς ἃ πεποίηκεν.

Ὁ μέγα τι λαβὼν παρὰ θεῶν ἀγαθόν, εἶτα μικρὸν εἰλη- 15 φέναι νομίζων ἀδικεῖ τοὺς δεδωκότας. σὺ δὲ εἶ μὲν ἐκ Μου- σῶν μᾶλλον ἢ ᾧ δάφνην ἔδοσαν, τάττεις δὲ σαυτὸν εἰς τοὺς οὐ μέγα λαβόντας.

ἀλλ’ ἀντιφθέγγεταί σοι πᾶς ἀνὴρ καὶ 1 Vi γ',ϥζ'. Va ε', κδ' 13 Vi γ',ϥη'. Va ε', κε΄. Vo ε᾿. κε΄. S β΄, [ιη΄]. Vi [ρς]΄. Vind ρμς΄. D Rhaul cod. Monac. gr. 199 fol. 317 r et cod. 145 p. 169 2 Sievers 66 not. 21. 283,3, Seeck 294 sq. 320 3 Seeck 110 9 cf. ep. 406 14 Sievers 75 not. 23. Seeck 240. 320 16 sq. Hesiod. theog. 30. cf. ep. 1426; t. II 180, 1 6 μὴ δὲ Vo Ι παύσεσθαι VVa | ἐδακνεν post ἄδικον inse- rendnm coni Re 8 τανῦν VVo Wolf cf. t. V 404,4 11 ὑμέ- τερα V 14 Φιλίππῳ — 404, 6 σοφιστῶν sua fecit Manuel Rhaul 15 Ὁ del S | τί Vind D | ras 3 litt ante θεῶν V Ι θεοῦ S 16 εἰ om Woif Cent Ι μὶν inserui e VVaSViD om γρ μέγα VoVind Rhaul Wolf 18 μεγάλα S μειάλα Vi πάντα ἔθνη, κἂν εἴπῃς ποιητήν, σέ τις ἀκήκοε, μάχεται δὲ οὐδείς· ἡμῖν δὲ ἀνταγωνισταὶ πλείους ἢ ὅσαι μυῖαι κατὰ σταθμὸν ποιμνήιον ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ.

ὅν δέ φημι σο- φιστήν, ἀγνοεῖν προσποιῇ πάλαι πρῶτον αὐτὸν ἐψηφισμένος σοφιστῶν.

Ἐπειδὴ πάλαι τῆς βοηθείας ἤρξω, καθ’ ἣν ἐκομισάμην τὴν ἐμαυτοῦ, βραχὺς ἀρκέσει μοι λόγος· πείθοντι μὲν γὰρ μα- κρῶν ἂν ἔδει, κινοῦντι δὲ τὸν πεπεισμένον οὐδὲν ἂν δέοι πολλῶν.

χεῖρα ὄρεξον, ὦ ἄριστε, τήρησον τὴν σαυτοῦ γνώ- μην, δὸς διὰ τέλους τὴν χάριν, μή με περιίδῃς ἀποσπώμενον ἀτυχοῦντος θείου καὶ πενομένων ἀδελφῶν καὶ μητρὸς ὑπὸ γήρως κειμένης μηδὲ ἐμὲ μὲν ἑλκόμενον εἰς γῆν ξένην, ἐκεί- ὄις δὲ πικρὰν τὴν πατρίδα γινομένην.

ποιεῖ δέ σοι τοὺς ὑπὲρ ἡμῶν λόγους εὐσχήμονας τὰ ἐμὰ κακά. ἥ τε γὰρ κεφαλὴ μοι κατείληπται νοσήματι, δι’ ὃ πλέον οἴνου πίνω φάρμακον, οἵ τε νεφροὶ τῇ κλίνῃ δεδώκασιν ἡμᾶς, ἃ δὲ ἥδιστον ποιεί 6 Vi γ',ϥθ'. Va ε',κς'.S γ',ϥς'. Vi[μγ'] 2 II. β 469 7 Sievers 66 not. 21. Secck 116. 320 1 τὰ ante ἔθνη Rhaul | ὁτιοῦν ante εἴπη̣ς inserendum coni Re Ι comma poet εἴπῃς VVaVo Wolf delevi et poat ποιητή, e VVoSViVindD poaui Ι σὲ τίς V Ι ἀκήκοεν Va Ι μάχεται Vind sed χ in ras 2 πλείους reposui e libris Rhaul πλείονες Wolf | γρ ἐν κατασταθμὸν Va 8 ἐνὶ S 4 ἐψηφισμένος scripsi e Vo sed ος ex ων corr m4, Vind sed al ων al ον supra ος m2, ut coni Re ἐψηφισμένων VVaS sed in hoc ον supra ων Wolf ἐψηφισμένον Vi D Rhaul Wolf Cent 7 Τατιανῷ Wolf τῷ αὐτῶ (i. e. Δατιανῷ) S Vi 12 ἀποσπώμενον scripsi e V ἀπωσμένον. VaVo Wolf ἀπεωσμένον SVi 13 τοῦ ante θείου Vi 14 μὴ δὲ VoVi Ι ἐκείνω S ἐκείνη Vi 16 γιγνομένην S γενομένην Vi 17 μον? | διὸ V sed in δι᾿ ὅ corr m4, VaVi | πλεῖον Wolf τὸ ζῆν, τούτων ἀποκεκλείσμεθα.

μάρτυς δὲ ἡμῖν τῶν πα. θῶν ὁ παλαίσας τοῖς πάθεσιν Ὀλύμπιος, ὁ σός τε ἑταῖρος καὶ Ἱπποκράτους καὶ Πλάτωνος. οὗ δεδεήμεθα λαβέσθαι σου τῶν γονάτων καὶ ἐπιδακρύσαι καὶ μηδὲν ἱκετείας εἶδος ἀφεῖναι.

τούτοις σε παρακαλῶ, πρὸς δὲ ἄλλον οὐδὲν ἂν γράψαιμι τοιοῦτον λογιζόμενος, ὡς ἐθελήσας μὲν ἀρκέσεις καὶ μόνος, οὐ βουληθέντος δὲ σοῦ καὶ τἄλλα μάταια.

Τὰ μὲν ἄλλα ἡ πατρὶς ἡμῖν ἀμείνων τῆς ἀλλοτρίας, σὺ δὲ αὐτὴν οὐκ ἐᾷς πάντα εἶναι τῆς ἀλλοτρίας ἀμείνω. γραμ- μάτων γάρ, ἃ πρὸ τοῦ πλεῖστα ἔπεμπες, ἐπειδὴ δεῦρ’ ἥκομεν, ἐφθόνησας δίκαιος ὢν νῦν πέμπειν, εἰ καὶ πρότερον ἐτύγχα- νες σιγήσας.

καὶ τὸ ἔτι σχετλιώτερον, ἄλλοι μὲν εἶχον λα- βόντες καὶ ἐδείκνυσαν ἡμῖν, ἐγὼ δὲ ἠναγκαζόμην τοῦ μὴ λα- βεῖν αἰτίαν λέγειν. ἣν πάντα κινῶν εὑρεῖν οὐκ εἶχον. σοί τε γὰρ εὐπορίαν εἰς λόγους συνῄδειν ἐμαυτῷ τε εἰς σὲ φαῦλον οὐδέν, πλὴν εἰ τοσοῦτόν σε ἠδίκουν, ὅτι μέλλων δεικνύναι λόγον ἐπεισήνεγκα σὸν ὄνομα σὺν εὐφημίᾳ καὶ μὴν κἀκεῖνο φιλοῦντος καθαρῶς.

ἀπιστῶ τοῖς ἀγγέλλουσιν, ὡς ἄρα 8 Vi γ΄, ρ΄. Va ε΄, κζ΄. Vo ε΄, κζ΄. S. δ΄, α΄. Vi [νβ΄]. Vind πθ΄ 2 cf. ep. 398. Seeck 222 9 Sievers 67 not. 27. Seeck 100. 320 16 Salzmann 92 1 άποκεκλήμεθα V sed η in ει corr m3 et σ post ει inser m4 4 ἐπιδακρῦσαι Va Wolf fortasse recte at cf. t. II 355, Ι εἶδος scripsi e V ἴχνος VaVoSVi Wolf 6 ἀσκέσεις reposui e libris cum Boiseonadio Anecd. IV 298 ἀσκέσῃς Wolf 7 σοῦ καὶ τἄλλα μάταια] γε τὰ ἄλλα VVaVo sed μάταια add V4 et ante τὰ inser Vo4 9 τῶ αὐτῷ (i. e. Καλλιοπίῳ) S Vi 11 δ’ Vi 13 νῦν om Vi 16 ἦν Va Ι ἐρεῖν Vi 18 τοσοῦτόν scripsi e VaVoSVi τοῦτο VVind Wolf 19 ἐπεισήνεγκα scripsi e V VaVo ἐπεισέφερον ViVind Wolf ἔπεισε φέρειν S 20 ἄρ’ Vi ἡμᾶς ψέγοις, οὐχ ὅτι ἡμεῖς οὐ κακοί, ἀλλ’ ὅτι σὺ γενναῖος καὶ πολιτῶν φαυλότητα κρύψαις ἂν μᾶλλον ἢ διακαλύψαις.

ποιοῦ δὲ σημεῖον τῆς περὶ σὲ γνώμης καὶ τὴν ἐπὶ τῷ μὴ λαμβάνειν γράμματα λύπην. ἔρωτα γὰρ ἀνάγκη τῆς λύπης ἡγεῖσθαι. τίς δ’ οὐκ ἂν ἐρασθείη γλώττης ἱκανῆς ἀρθῆναι πρὸς μέγεθος ἔργων; ὡς, εὖ ἵσθι, σώζει μὲν ὁ βασιλεὺς ταῖς νίκαις τὰς πόλεις, σώζεις δὲ σὺ τῷ λόγῳ τὰς νίκας, καὶ οὐ πάντη ἄρα σῶν γραμμάτων ἀπεστερήμεθα, ἀλλ’ ἡ πρὸς τὸ κοι- νὸν ἐπιστολὴ τὴν ἐν τοῖς ἰδίοις ἀτιμίαν παραμυθεῖται

Τό τε πολὺν σιγῆσαι χρόνον καὶ τὸ νῦν ἐπιστε[ελαι λόγον ἐστὶν ἔχον ἀμφότερα· τὸ μὲν γὰρ ὑπ’ ἀθυμίας ἐγίνετο, ἣν τὸ 14 Vi γ΄, ρβ΄. Va ε΄, κθ΄ 5 cf. ep. 436. Seeck 111 12 cf. Plat. Luc. 41, 1 16 Sie- vers 77 not. 40. Seeck 194. 320 1 ὅπως—πάθοιμι ὅπου κάθημαι Vi Ι τι post ἐγώ e Med. A (Laur. LVII 47) Wolf delevi Ι ἀφεικόσιν Vi sed ιμἐνοις supra εἰκόσιν m2 ἀφηκόσιν Va Wolf 3 ἡδὺ reposai e libris ἥδιον Wolf Ι διαφθείρεις Vi sed η supra ει m3 4 διαβάλῃ V Wolf 6 ἀπήγγειλε V sed ι in λ corr m4 S ὅτι V Ι ἐθέλῃς Va Ι ἀρέσκει V sed ex ἀρκέσει corr m2 9 ἴφη· S Ι μὴ δὲ Vi 10 ἡμᾶς scripsi ὑμᾶς libri Wolf 11 ἄγε V sed in παῦσα. corr m5, Va 12 δ’ ἀνήκοντος coni Re 13 τὰ inserui e libris om Wolf Ι Ἑλλήνων καλά scripsi e VVa ἑλληνικά SVi Wolf 15 λεωνᾷ del Va et in λεοντίῳ corr m5 16 Τό τε scripsi e V τὸ Va Wolf 16 ἐπιστεῖλαι—17 ἔχον del Va aed in τὸν μα- κρὸν ἀποστεῖλαι λόγον ἐστὶν ἔχειν corr m5 17 ἀμφότερον coni Wolf | τὸ V sed o ex α corr | ὑπ῾ V sed ὑ ex a corr m4, Va sed ὑ in ἀ corr m2 Ι ἐγένετο Va Wolf μὴ λαβεῖν σου γράμματα ἐποίει, τὴν σιγὴν δὲ ἔλυε τὸ λίαν ἐπι- θυμεῖν <εἰ μὴ> ἄλλην, ταύτην γέ σοι συγγενέσθαι τὴν συν- ουσίαν· πρὸς δὲ καὶ ἀνδρὸς ὡς ὑμᾶς ἰόντος ἐπισταμένου λέγειν μὴ καὶ αὐτὸν εἰπεῖν τι δι’ αὐτοῦ τῶν ἀτόπων ἐδόκει.

λέγω τοίνυν ὅτι πρῶτον μὲν καλῶς ποιεῖς ἀγαθὸς ὤν, ἔπειθ’ ὡς ὧν ἐπιτηδεύεις καλῶν ἐπαινέτην ἔχεις Ὀλύμπιον, ἄνδρα καὶ ῥήτορα δεινὸν καὶ φιλόσοφον ἄκρον βοηθοῦντα ψυχαῖς οὐ μεῖον ἡ σώμασιν ἀπὸ τῶν φαρμάκων.

ἀνὴρ δὲ τοιοῦτος ἐπαινέτης ἀνδρὶ σώφρονι τιμιώτερον τῶν Γύγου χρημάτων. ἐπεὶ καὶ αὐτῷ μοι χρήματα μὲν οὐκ ἔστιν, ἡ δὲ παρὰ τοῦδε ψῆφος, καὶ οἶμαι κατὰ τοῦτο τῶν πολυχρύσων εὐδαιμονέστε- ρος εἶναι.

ἢν οὖν τι φροντίζῃς περὶ ἡμῶν, σύγγνωθί τε ἐραστῇ καὶ συλλαβοῦ. καὶ ὅ τι ἂν εὖ ποιήσῃς, δήλωσον γράμ- μασι τὸ ἔργον· ὡς οὐχ ἥττων ἡ χάρις ἐν τῷ δευτέρῳ.

Ἀκούω σου κεκρατηκέναι τὴν λύπην καὶ εἶναί σοι περὶ τὸ μνῆμα τὴν διατριβήν. ἐγὼ δὲ ὥσπερ μὴ λυπούμενον ᾐτιώ- μην ἄν, οὕτω σφόδρα λυπούμενον οὐκ ἐπαινῶ. τὸ μὲν γὰρ οὐ τῆς σῆς φύσεως, τὸ δὲ οὐ τῆς σῆς παιδεύσεως.

εἰ δ᾿ οὗν δεῖ τινος καὶ παρ᾿ ἄλλου παραμυθίας, πληρώσει ταύτην Ὀλύμ- πιος ἀμφότερα ὢν ἀγαθός, ψυχάς τε καὶ σώματα νοσημάτων ἐλευθεροῦν.

Οἱ παῖδές σου τοὺς πόνους οὓς ὁρίζει τὸ θέρος ἐν τῇ Δάφνῃ διαντλοῦσιν ἡμῶν τοῦτο ἐφιέντων, ὅπως ᾖ τῷ πονεῖν παραμύθιον δένδρα καὶ ὕδατα καὶ αὖραι. ἢν οὖν τις αὐτοὺς διαβάλλῃ τῷ τόπῳ, συκοφάντης δοκείτω τῷ ἔργῳ.

τὴν δ’ 1 Vi γ΄, ρς΄. Va ε΄, λγ΄ γ΄, ρζ΄. Va ε΄, λδ΄ 12 12 VI γ΄, ρη΄. Va ε΄, λε΄ 16 VI γ΄, ρθ΄. Va ε΄, λς΄ 2 cf. ep. 899. Seeck 71. 820 4 Olympius cf. ep. 416 7 Seeck 138. 320 10 cf sd ep. 368 13 Seeck 228. 820 17 Seeck 136. 320 18 sq. Eur. Andr. 1217. [Plat.] Axioch. p. 366 D 9 ἐκκαλέσωμαι V sed co ex ο corr m3 16 τἆλλα V 19 ἐφιέν- των scripsi e V ἐφέντων Va Wolf ἐφ’ ἑκατέρῳ γνώμην ἐμὴν ὁ φέρων σοι τὴν ἐπιστολὴν ἐρεῖ, δι᾿ ὃν εὐδαίμονα σέ τε ἡγοῦμαι καἰ τοὺς υἱεῖς. τῷ γὰρ ἀρίστῳ τῶν ἐπὶ γῆς Ὀλυμπίῳ τῆς σῆς οἰκίας μέλει.

Ἐγώ σε ᾤμην εὐθὺς ἀκούσαντα παρ’ ἡμῖν εἶναι τὸν ἄρχοντα καὶ αὐτὸν ἔσεσθαι παρ’ ἡμῖν· οἷς τε γὰρ ἤχθου με- γάλα ἦν καὶ ταῦτα ἴδει λυθῆναι καὶ ἄλλως οὐκ ἦν. σὺ δὲ 20 οὔτε ἀφῖξαι τοῦ τε μὴ ἥκειν τὴν αἰτίαν οὐκ ἐδήλωσας.

εἰ 4 Vi γ΄, ρι΄. Va ε΄, λζ΄. S β΄, γ΄. Vi [οα΄]. D κη΄ γ΄, ριά. Va ἑ, λη΄ 6 Seeck 286. 321 17 Seeck 171. 821 6 Συγκλητικῷ S συγηλιτίω D Παρνασίῳ e Mutinensi C (= XXV) Wolf 8 ἀγαπώμενος scripsi e VaSViD cum Re ἀγαπᾶ sed in ἠγάπα corr m4, μὲν V ἀγαπῶν μὶν Wolf Ι ἐθε- ράπευεν Va ἐθεράπευε δὲ V 11 ὅτι V 18 σὺ τὶ Vi 21 οὔτε scripsi e V ut coni Re οὕτε Va τοῦ τι Wolf μὲν οὖν τι καλὸν τίθη μένειν, οὗ μένοντα ἀπολαύειν ἔνι, μένε ἀγαθῇ τύχῃ καὶ ἐμφοροῦ, πάντως τῷ γε εὐφραίνεσθαι πλέον ἡμᾶς εὐφραίνεις ἢ τῷ μὴ παρεῖναι λυπεῖς· εἰ δὲ ὄκνῳ τῆς πορείας κάθησαι, ὅρα μὴ τὸ ἡδύ σοι τοῦτο ἀηδίαν τέκῃ.

Πόλλα κακὰ περὶ τὸ σῶμα παθὼν καὶ τῶν μὲν μόλις ἀπαλλαγείς, τὰ δὲ ἔτι φέρων ἕν ἔχω παραμύθιον τὰς ἐλπίδας τὰς περὶ σέ. μὴ γὰρ οἴου τοὺς ἀνθρώπους ἄλλο τι ᾄδειν ἡ ὡς αὐτίκα μάλα ἔσται σοὶ μὲν σχῆμα πάλαι προσῆκον, τοῖς δὲ πράγμασι σωτηρία.

ταύτην δὲ τεκμαίρονται δυοῖν, ἀρετῇ τε σῇ καὶ τῷ τὸν βασιλέα δι’ ὧν ἔστι σώζειν τὰς πόλεις ὁρᾶν.

ἀλλ’ ὅπως μὴ πάλιν φύγῃς προσιοῦσαν ἀρχήν· οὐ γὰρ κα- 5 Vi γ΄, ριβ΄. Va ε΄, λθ΄. S β΄, δ΄. Vi [oβ΄], D λε΄ 12 VI γ΄, ριγ΄. Va ε΄, μ΄. S β΄, νς΄. Vi [ρκβ΄] 6 Seeck 80. 821 13 Sievers 74 not. 21. Seeck 61. 321 1 τι scripsi e Va τὸ V Wolf „fort. καλὸν τίθη τὸ aut ἐν τῷ καλῶ τίθῃ“ Re 6 Ἀπρισκίῳ S 8 τὰς ante δίκας D Ι δὲ VVa Ι ἐφ’ ὤπερ scripsi ἐφῶπερ Va ἐφ’ περ VSViD Wolf 9 πατρῴαν VaSD 13 τῷ αὐτῷ (i. e. Ἀνατολίῳ) SVi 15 τὰ] τῶν Vi 16 ἄλλὄτι ἄλλότι Vi 18 ταύτῃ V sed V add m4, Va Ι δυεῖν Va 19 εἰσ V sed in ἐστι corr m4, Va | τὰς πόλεις σωίζειν V 20 μοι S Ι προιοῦσαν V sed σ post o inser m4, Va λόν τινα τοῦτον δρασμὸν μελετᾷς. εἰ γὰρ καὶ χρῆν γενέσθαι δραπέτην, ἤδη γέγονας ἀπὸ τῆς ώμης δραπετεύσας.

Σὺ τῶν ἐμῶν κύριος βραδέως τε ἀποδοῦναι καὶ κατα- σχεῖν, εἰ βούλοιο. ὃ δὲ καὶ πρὸς παρόντα ἔφην, οἴεσθαι μέν σε κάλλος ἐνεῖναι τοῖς ἐμοῖς πιστεύω· δέδοικα μέντοι μή σοι τοῦτό τὴν χείρω δόξαν ἐνέγκῃ. ἐγὼ μὲν γὰρ οὐδὲν ἱερόν, οἱ δὲ πίθηκοι πιθηκίζοντες τὰ αὑτῶν ποιοῦσι.

μὴ τοίνυν αὐτοὺς μεμφώμεθα.

Ἐφρόντιζον, ἐπειδὴ ἐνθένδε ἀπῆρας, ὅπως ἡμῖν περιέσῃ τῶν πραγμάτων, οὐ σοῦ τινα ἀσθένειαν καταγνούς, ἀλλ’ ἐκείνοις ἐνορῶν μοχθηρίαν. ἀτεχνῶς γὰρ εἰς χειμῶνα τὸ σκάφος ἀφῆκας. ἀλλά τοι τοῦτό σε αὐτὸ καὶ ποιείτω ἄρχοντα ἀγαθὸν τὸ μείζω σοι λόγον ἀπὸ τῆς δυσκολίας ἔσεσθαι.

καὶ δῆτά μοι δοκεῖς ἤδη τοῦ μεγίστου τυγχάνειν. ὃς γὰρ ἄριστός ἐστι τῶν παρ’ ὑμῖν, οὗτός ἐστί σοι φίλος ἀπὸ θαυμάζειν εἰς τὸ φιλεῖν ἐλθών. Εὐτόλμιος 3 Vi γ΄, ριδ. Va ε΄, μα΄. S β΄, ζ΄. Vi [ρα΄]. D νδ΄ 11 VI γ', ριε΄ (=Ϡ΄). Va ε΄, μδ΄ sed μβ΄ infrascr m2. S β΄, ἑ Vi ογ΄]. D v 4 Sievers 116 not. 69, Seeck 98. 321 9 cf. ep. 1397. Salz- mann 80 12 Seeck 91. 322 19 Seeck 151 1 τοῦτον inserui e libris om Wolf Ι καὶ χρῆν] ἐχρῆν S 4 βακχείῳ Vi τῷ αὐτῷ (i e. Βακχίῳ) VaSD 5 δοῦναι V 6 δὲ inser Vi Ι „malim ἔφης“ Wolf 8 ἐνέγκοι D Wolf Ι μὲν inserui ut in marg inser V4 om VaSViD Wolf 9 δὲ inser V4 Ι αὐ- τῶν Vi 10 μεμφόμεθα Vi 15 χειμῶνας D Wolf Ι ἀφῆκας τὸ σκάφος Vi 16 τοῦτο σεαυτὸν Va 17 ἤδη om D | τῶν Vi 18 ἡμῖν SViD γὰρ ἐλθὼν εἰς τὴν πόλιν εὐθὺς εἰσῆλθεν ὡς ἐμὲ παλαιὸν ἑταῖ- ρον διώκων.

καὶ οὔτ’ ἐγώ τι πρότερον ἠρόμην ἡ ὅστις εἴης ἐπὶ τῆς ἀρχῆς αὐτός τε οἷς ἀπεκρίνατο δῆλος ἦν οὐκ ἂν ἡδέως ἕτερα πρὸ τούτων ἐρωτηθείς. καὶ ἐπῄνει τε τὴν πρᾳότητα καὶ ἐδεδοίκει τοῦθ’ ὅπερ ἡμεῖς, τὴν ἀπορίαν, καὶ συνεύχετο ῥᾳστώ- νην καὶ ὅλως ἐῴκει κατὰ τὴν γνώμην πατρὶ τρέφοντι φρον- τίδας ὑπὲρ υἱέος.

παραινῶ δή σοι τὸν ἄνδρα προσιόντα τε ὡς ἀσμενέστατα δέχεσθαι καὶ μὴ τοῦτο ποιοῦντα μεταπέμ- πεσθαι σύμβουλόν τε ποιεῖσθαι καὶ τἄλλα πιστεύειν · ὡς ἀμ- φοτέρους γε ἐπαινέσῃ τὸν μὲν τοῦ συμπροθυμηθῆναί σοι, τοῦ προξενῆσαι δὲ ἐμέ, καὶ τρίτον γε τοῦ πεισθῆναι σαυτόν.

νῦν μὲν οὖν μαθητής τε ἡμέτερος εἶναι φῄς καὶ λόγων ὀφείλειν χάριτας, Εὐτολμίῳ δὲ χρησάμενος ἔργα φήσεις πρὸς τοῖς λόγοις ὀφείλειν. εἴη δέ σε τῆς μὲν φρονήσεως αὐτοῦ πεῖ- ραν τοῖς λαμβάνειν, τῆς διατριβῆς δὲ ἐν ἄλλων σώμασιν.

Ἆρ’ οἶσθα ὅτι καὶ τοῦτό σοι πολλὴν εὐφημίαν ἔχει τοὺς ἐν λόγοις ἡμᾶς τῷ περὶ τὰ ὅπλα σοὶ θαρρεῖν ἐπιστέλλειν; ση- μεῖον γὰρ οἶμαι τοῦτο τοῦ χαλεπὸν μὲν τοῖς πολεμίοις, ἥμερον δὲ πρὸς τοὺς οἰκείους εἶναι, τοῦτο δὴ τὸ πάλαι ὑμνούμενον, ὅτι χρὴ τὸν ἅπερ σὺ μέτει, καὶ ταῦτα κἀκεῖνα ἀγαθὸν εἶναι.