ὁ δ’ ἀντὶ τούτων φιλῶν μοι τὰ γόνατα καὶ τὸν υἱὸν εὐχόμενος ἐπιδεῖν ἐν ἐμοῖς ὁμιληταῖς καὶ λέγων, ὡς, εἰ τῆσδε λάβοιτο τῆς ἀρχῆς ἢν ἔχει, καὶ γὰρ ὑπῆσαν ἐλπίδες ἐκ τῶν παρ’ αὐτοῦ δεδομένων τοῖς εἰδόσι λαμβάνειν, λέγων οὖν ὐπερ- βολὰς τιμῶν αἷς εἰς ἐμὲ χρήσεται καὶ μικρὰ πάντα ἀποφανεῖν τὰ πρόσθεν | καὶ τοὺς πρότερον ἄρξαν- R III 127 τὰς τοῦ τιμᾶν σοφιστὴν ἂν ἐπιστήμονας, τί γενόμενος ἐπὶ τῆς ἀρχῆς ἐποίησεν;

ἐν μὲν Φοινίκῃ πρὸς Ὀλύμπιον καθ’ ἑκάστην ἡμέραν πολὺ τοῦτο ἣν· ἆρά ποτε τὸν ἄνδρα ἐκεῖνον ὄψομαι; ἆρ’ ἐρῶ τι πρὸς αὐτόν; ἆρ’ ἀκούσομαι φθεγγομένου; μικρὰ μὲν οἴκοι διατρίψει, τὰ πολλὰ δὲ ἐμοὶ συνέσται τοῦτο ἐμοῦ πείθοντος ἢ καὶ βιαζομένου. καὶ ἣν οὐδὲν ἐν τῷ στόματι τοσοῦτον ὁπόσον ἐγώ. καὶ ταῦτα ἐπανήκων ἤγγελλεν Ὀλύμπιος. ὃ καὶ πολλοὺς ἐποίησεν ὧς ἐμὲ βαδίζειν, ὅπως, εἴ τι τῆς ἀρχῆς ὕστε- ρον δέοιντο, δι᾿ ἐμὲ τούτου τυγχάνοιεν ἔχοντες τῶν 1 cf. t. I 198,19 sq. 11 cf. p. 76, 1 sq.; t. I 199,1 sq. 14 cf. p. 79,17; t. I 200,8; Sievers p. 286 5 προσβήσεσθαι CA sed in hoc σ eras | ὃ Α ὁ Ρ sed ΄ add m 2 8 αὐτῷ Mor 10 καὶ foramine abreptum C, in ras P 2 inser A f om Mor 11 ἀποφανεῖν Ρ sed ν (2) add m 2 ἀποφαίνειν CA sed in hoc in ἀποφανεῖ corr f, Mor | πρόσθε CA sed in hoc v add f cf. t. III 376,6 12 γενόμενος Mor sed γρ γινόμενος in marg 15 τι C sed i in ras m 2 τί A sed suprapos f, PI 17 ταπολλὰ I | δ᾿ Re 21 εἰς Mor 22 ἔρι P sed οῦ σθπρα ἑ pos m 2 ἐμοῦ Mor | τοῦτο Α sed in τούτου corr, Μοr εἰς ἐμὲ γεγενημένων αὐτοῖς ἀναμιμνήσκειν.

καὶ προσδοκίας οὔσης ἐμὲ κεκλήσεσθαι πὰρ αὐτοῦ διά τῶν ἡμεροδρόμων ἀλλήλοις ἀπαντώντων, <τῶν> ἡκόντων, τῶν> 1 δὲ ἀναστρεφόντων καὶ ῥήματα ρωθεν εἰς ἑκατέρους φερόντων αἰ μέν ἐλπίδες αὗται, κέκλημαι δὲ δι’ οὐδενὸς εἰς τήνδε τὴν ἡμέραν ἡμερο- δρόμου οὔτε ἀρχομένης ἡμέρας οὔτε μεσούσης, οὐ δείλης ὀψί·ας, οὐ περὶ λύχνων ἁφάς.

οὐδ’ ἀναλώ- R III 128 σαμεν μέρος τι τῆς νυκτὸς | εἰς λόγους, οὐ σπου- δαίους, οὐ παιδιάν ἔχοντας. ἀλλὰ ταῦτα μὲν πρὸς τὸν δεῖνα καὶ τὸν δεῖνα καθ’ ἑκάστην ἡμέραν. κἂν πολλάκις ἐπεισέλθωσι τὰ αὐτοῦ δρῶντος, τὰ μὲν εὐ- θὺς ἔρριπται καὶ κεῖται χαμαί, οἱ δέ ἐμπιμπλᾶσιν αὐτῷ τά ὧτα λόγων ἀδίκων κατὰ μὲν τῶν παροξὐνον- τες, ἐπιεικῶν ἀνθρώπων, εὔνουν δὲ ποιοῦντες τοῖς ὀφείλουσι δίκας.

7. Τὸ δὲ μέγιστον, ἐν ᾧ μάλιστ’ ἄν τις κατίδοι τὴν ὕβριν, ἔστι μοι παῖς αἰσχυνόμενος καὶ τοῦτ’ ἐκ 7 Cf. t. I 490,3 8 Her. VII 215 18 Cimon cf. p. 77, 16; 78,10; ep. 878 3 ἀλλήλοις punctis del A f om PI | ἀπαντώντων scripsi auctoribus Re et Cobeto Coll. 267 ἀπάντων libri edd | τῶν μέν ἡκόντων, τῶν inserui τοῖς ἥκουσι inser coni Re καὶ τῶν μέν ἰὀν- των, τῶν Cobet Coll. 267 4 δέ] τῶν coni Re | καὶ om Mor 5 ἑκατέρας Ρ 6 κεκλημένος Mor | τήνδε A 7 οὐ] οὔτε Mor 8 αὐγάς Mor sed γρ ἁφάς in marg | ἀναλώσαμεν reposui 6 libris at ἀνάλώσαμεν Α ἀνηλώσαμεν edd cf. t. III 24,3; 170,3 9 τί I 10 παιδιάν Α sed γρ παιδείαν in marg, e παιδείαν corr p 2 παιδείαν Mor 12 αὐτοῦ Re αὐτοῦ Mor qui τὰ αὐτὰ δρῶντες coni αὐτὰ libri 13 δ’ edd | ἐμπιμπλᾶσιν reposui ex AP ἐμπιπλᾶσιν reliqui libri edd cf. ad t. III 384,28 15 ἐπιεικῶν ἀνθρώπων ante παροξύνοντες Mor at cf. p. 85, 22 17 μάλιστα ἄν τις κατίδῃ τῶν ὕβριν Mor τοῦ συνδικεῖν οὐκ ἀπολωλεκώς, ἀλλ’ οὐ κακ·ὸς μέν εἰπεῖν, ἧττον δὲ ἔχων τῶν τοῦτο οὐκ εἰδότων. τοῦτον οὗτος καὶ ᾔδει καὶ ἐπῄνει καὶ λαμπρὸν ὑπισχνεῖτο ποιήσειν, εἰ τοῦτον παραλάβοι τὸν θρόνον. ἡγούμεθ’ οὖν αὐτόν, ἐπειδὴ παρέλαβεν, ἐμπεδώσειν τε τὰς ὐπο- σχέσεις καὶ καλέσειν εὐθέως καὶ δώσειν ἐξουσίαν εἰσ- όδων καὶ τὸν κορυφαῖον τῆς στρατιᾶς κελεύσειν τοῦ- τον δάεσθαι καὶ πρὸς ἅπαντας ἐρεῖν τοὺς ῥήτορας, ὅτι βούλοιτ’ ἂν | ἕκαστον ὅ τι δύναιτο συμπράτ- R III 129 τειν καὶ τοῦτο σφίσιν ἐν ἁμίλλῃ γενέσθαι.

ὁ δ’ οὐδὲν τοιοῦτον, οὔτε μεῖζον οὔτε ἔλαττον. καίτοι χρῆν ἐπιστέλλοντά τε αὐτὸν πρὸς ἐμέ θεῖναί που τῆς ἐπιστολῆς τὸν ἄνθρωπον ἤ, εἰ μὴ τοῦτο, μετ’ ἐκείνην κελεῦσαι προσειπεῖν οὐ φανέντα τε ἐν τοῖς ἀπηντηκόσι ζητῆσαι πάλιν τε ἐν ταῖς δίκαις οὐ φανέντα ζητῆσαι. ἢ πολλῆς ἣν πραγματεί·ας ποῦ δὲ ὁ δεῖνα; εἰπεῖν; ἀλλ’ οὐδέ πρὸς αὐτὸν ἐμὲ μετὰ ταῦτα ῥῆμα τοιοῦτον οὐδέν.

ἐγὼ δὲ ἠξίουν καὶ πάντων ἀκουόντων εἴσω τε κεκλῆσθαι τὸν ἐξ ἐμοῦ καὶ εἰσελθόντα γε δευτέρᾳ κλήσει τῇ δι᾿ αὐτοῦ πλησίον αὐτῷ γενέσθαι καὶ συνα- ριστῆσαί τε καὶ συνδειπνῆσαι. οὐ γὰρ δὴ τοῦ πάντας ἑστιᾶν τοὺς συνδίκους ταῦτ’ ἂν εἶχεν | ἀνάγκην R III 130 16 Dem. p. 101,22 1 κακὸς Ρ sed ὁ in ras m 4 2 δ’ Re 6/7 συνόδων Mor 8 δέχεσθαι scripsi auctore Cobeto Coll. 267 ἀνέχεσθαι libri edd 9 ὁ τι βούλοιντ’ ἂν ἕκαστοι Μορ σεδ γρ ἕκαστον in marg | βούλοιτ᾿ Ι sed λ in ras m 3 | ὅτι I 10 ἁμίλλαις Μοι sed γρ ἀμύναις in marg | ὃ δ’ Α ὅδ᾿ Ρ sed ΄ in ras m 2 I Mor ὁδ᾿ Re 11 οὐτ’ Re 15 πάλιν—ζητῆσαι om CAPI 16 πολλῆς ἂν πραγματείας Mor | δ᾿ Re 19 τε scripsi actore Re γε libri edd 21 τε scripsi γε libri edd 22 τοὺς om Mor | τοῦτ’ Mor | ἀνάγκη Mor οὐ τῆς ἐκείνου τέχνης, τῆς δὲ πρὸς ἐμὲ τοῦ τιμήσειν εἰπόντος οἷς οὐκ ἄλλος ἐπαγγελίας τοῦτο πεποιηκυίας, ὥστε μὴ εἶναι μηδενὶ θαυμάζειν, εἰ παρὰ μηδενὸς ἄλλου γε ταῦτα ἀξιώσας ἔχειν νῦν ἠξίουν.

ὡς δὴ ταῦθ’ οὕτω, σὺ κατά σαυτοῦ μάρτυς. ὧς γάρ οὐχ ὑπήκουσεν ἔχων μέν τινα καὶ παρὰ τοῦ σώματος πρό- φασιν, τὸ πλέον δὲ ἀθυμίας ποιούσης, οὐκ ἂν εἰπεῖν ἔχοις δευτέραν ἐρώτησιν ὑπὲρ τῶν αὐτῶν δι’ ἀνθρώ- που δευτέρου.

12. Καίτοι, φησί, καὶ διὰ γραμμάτων ἐκά- 2 cf. p. 73,11 1 σὲ Mor 3 μηδενός· ἀλλ᾿ οὕ γε ταῦτα ἀξίως Mor 8 μὴ δ’ API 9 δ’ Re 11 ἐρηροτηκέναι CA Re ἐρηρωτη- κέναι ΡΙ | τὸν διδάσκαλον Re τῶν διδασκάλων libri Mor 12 ἡμάρτανεν Mor | δὴ Mor 14 ἔπεμπες Ρ σεδ πες ία ras m 5 | οὐχ ἡδέως Ρ sed η in ras m 3 et ε in ras m 5 16 δέ scripsi δὴ libri sed ε σθπρα η σψρ p 2, Re ἐπειδὴ Mor sed γρ δὴ in marg 16 ταῦτα Mor | οὐτῶ, σύ om Mor lacuna indicata 18 ἀθυμίαν Mor 19 ἕλοι Mor 21 καὶ om CAPI λοῦν προσείων, ὥσπερ τινὰ θαλλόν, τὸ διὰ τῶν δικῶν χρυσίον καὶ ἅμα ἐρωτῶν, εἰ πλέον ἄλλοθεν παραπεσὸν | ὑπεροφθῆναι τὸν R III 132 ἐντεῦθεν μισθὸν αἴτιον γεγένηται. τὸν αὐτὸν τοίνυν ἔχω λόγον κἀνταῦθα μετὰ τῆς ἴσης ἰσχύος τὸν ἔλεγχον φέροντα. οὐδὲ γάρ ταυτὶ γράμματα τοῦ πέμ- ψαντος ἣν, ἀλλὰ τοῦ πέμψαι πείσαντος.

τίς δ’ οὗτος ἣν; Ἡράκλειος ἣν ὁ ῥήτωρ γήμας μὲν ἐκ τοῦ ’κείνου γένους, ὁρῶν δὲ ἡμᾶς ἀμελουμένους, τὴν δ’ ἀμέλειαν ἐν ἀδοξίᾳ τὸν ἀμελοῦντα καθιστᾶσαν. δια- λεχθεὶς τοίνυν τινὶ τῶν ἔνδον καὶ τὸ πλῆθος εἰπὼν τῶν τὸ πρᾶγμα αἰτιωμένων καὶ ὡς οὐκ εἴη λόγος αὐτῷ πρὸς τοὺς ἐγκαλοῦντας, ἐξέβαλεν ἐξ αὐτοῦ τὰ μικρὰ ταῦτα ῥήματα.

καὶ τἀπὶ τούτοις πάλιν πιστοῦταί μοι τὸ ῥηθέν, ὡς ἄρα ἣν ὁ γράψας Ἡρά- κλειος. οὐχ ὑπακούσαντος γάρ τοῦ Κίμωνος δυνη- θέντος μαθεῖν ὅπως τοῦτο ἐπράχθη, οὔτε λύπην οὔτε ὀργὴν ἔδειξεν οὔτε ὡς οὐκ ἀνέξεται πεπλασμένης νόσου. χρῆν δὲ καλεῖν τε ἰατροὺς | καὶ πέμπειν R III 133 ὧς τὸν ἄνδρα καὶ ζητεῖν, εἴθ’ ἑκὼν εἴτ᾿ ἄκων ἀπέστη 1 Plat. Phaedr. p. 230 D 3 Plat. Leg. III p. 686 D. Eur. Or. 1173 8 cf. t. III 51, 3; 52, 14 15 cf. t. III 384,4 R 1 προσείων ἀντὶ τοῦ ἔμπροσθεν σείων Α ἡ πρὸ τὸ ἔμ- προσθεν κατά τόπον ἡ μεταφορὰ ἀπὸ τῶν προερχομένων καὶ δεικνύντων θαλλὸν τοῖς προβάτοις, ἴνα προθύμως ἀκολουθοῖεν P 4 cf. Plat. l. l. 1 θαλόν I 5 λόγον ἔχω I 6 ταυτὶ om Mor 7 δέ Re 8 τοὺ Ρ sed ~ sed m 2 et ᾿ supra υ eras 9 κείνου reliqui libri edd 11 τινὶ om CA 13 ἐξέβαλεν reposui e libris ἐξέβαλλεν edd 14 τἀπὶ reposui e libris sed ᾿ in ras P 2 τὰ ἐπὶ edd 18 οὔτε inserui οὔτ᾿ Mor οὔθ᾿ Re om libri | ὡς om Mor τῶν δικῶν. καλὸν δὲ ἦν, οἶμαι, καὶ καταβοῆσαι καὶ ἀπειλῆσαι καὶ πληγῶν ἐγγύς. ἀπειλήσας γὰρ ἑκάστῳ ὁ φίλος ἐδείκνυτ’ ἂν καὶ ὁ δείσας ἐξ αὐτῶν τούτων κἄν ἔχαιρε τὴν εὔνοιαν τοῦ δικάζοντος θεώμενος ἐν οἷς ἐθορυβήθη. ἀλλ᾿, οἶμαι, καλῶν εὔχετο μάταιον γενέσθαι τὴν κλῆσιν καὶ τοὺς ἀπεσταλμένους ἀπρά- κτους ἐπανελθεῖν, ὅπως τῷ μὲν καλεῖν χρηστὸς εἶναι δοκοῖ, κερδαίνοι αἶνοι δὲ καὶ διὰ τῶν δευτέρων οὐχ ὁρῶν ὃν οὐδὲ ἐβούλετο.

ἔτι τοίνυν ἐν εἰσφορῶν μνήμη τοῦ διακόνου φήσαντος ὀφείλειν τι Κίμωνα ψευσα- μένου, ἔκειτο γάρ, εἰπόντος δ’ οὖν τοὔνομα καὶ γενο- μένης τοιαύτης ἀνάγκης εἰς τὸ ποῦ δὲ οὗτος; εἰ- R III 134 πεῖν, | πῶς δ’ οὐκ ἀμύνει δικαζομένοις; οὐδενὸς αὐτὸν ἀξιώσας ῥήματος ἐφ’ ἕτερον ᾤχετο. οὕτω σφόδρα ἐσκόπει, τί ἄν μοι ποιῶν χαρίσαιτο.

16. Καὶ τί δεῖ θαυμάζειν, εἰ ἐν εἰσφορῶν λόγῳ ταῦτα πεπόνθαμεν; χθὲς γὰρ ἔχειν μοι χάριν ὑπὲρ τοῦ παιδὸς λέγων ὧς ἐν οὐ πολλαῖς ἡμέραις πολύ προσλαβόντος . . . . . οὐδ᾿ ἐν τῷ αὐτοῦ παιδὶ τὸν ἐμὸν 11 cf. Ar. Ran. 624 2 πληγῶν ἐγγύς] „malim existimare deesse ἄγειν vel ἰέναι“ Re | „fortasse ἠπείλησας γὰρ ἐπ’ ἀγαθῷ, καὶ ὁ φίλος ἐδείκνυτ᾿ ἂν καὶ ἐθάρρησεν ὁ δείσας ἐξ αὐτῶν τούτων“ Re Anim | „malim ἑκάστοτέ“ Re num ὁ ἀπειλήσας γὰρ ἑκάστῳ φίλος ἐδείκνυτ᾿ ? 3 „ὁ (2) malim “ Re | δείσας scripsi cum Re Anim δήσας libri at ει supra η scr p 4, edd 4 κἂν scripsi καὶ libri edd | τοῦ Ρ sed ῦ in ras m 2 5 εὔχαιτο CA Mor 8 δοκοῖ, κερδαίνοι reposui e libris δοκῆ, κερδαίνῃ edd 10 τί I | ψευσαμένου] „addi velim μὲν“ Re 11 γάρ Mor sed γρ χάρις in marg 19 post προσλαβόντος lacunam indicavi fortasse explendam verbis ἀποδοῦναι οὐκ ἠξίωσεν | οὐδέν Mor sed οὐδ’ ἐν coni | αὐτοῦ scripsi auctore Re, ut ex αὐτῶ correxit P 4 αὐτῷ reliqui libri edd | ἐμὸν ἰδεῖν] „videtur ᾤετο aut simile quid interponendum aut certe deest in hac regione aliquid, unde ἰδεῖν 1 aptum sit“ ἰδεῖν οὐδ’ ἐν τοῖς ἐκείνῳ παρ’ ἐμοῦ γενομένοις τὸ μηδέν τούτῳ παρ’ ἑαυτοῦ, δίκαιον εἶναι νομίζων τὰ αὐτοῦ ἐν τοῖς ἐμοῖς γίνεσθαι κρείττω, τὰ δὲ τοῖς αὑτοῦ χείρω.

πρὸς τοσοῦτον ἡμῖν ἤκει δικαι- οσύνης ὁ δικαστής. | ὃς οὐδὲ ἐκεῖνο δύναιτ’ ἂν R III 186 εἰπεῖν· ἔχεις, ἄνθρωπε, μισθὸν τῶν ὑπὲρ τῶν λόγων πόνων εἰς μὲν τὴν χεῖρά σοι θέντος τοῦ παιδὸς στατῆρας, πρὸς δὲ τοῖς ποσὶν ἄργυρον τοῦ παιδαγωγοῦ. καίτοι μυρίους διδασκάλους παρὰ πολλῶν ἀρχόντων ὑπὲρ υἱέων μισθὸν ἴσμεν λαβόντας μεθ’ ἡδονῆς τῆς τῶν διδόντων εὐξαμένων, ὧς εἰκός, ἐν ἱεροῖς πολλάκις ἐλθεῖν ἐκεῖνον τὸν χρόνον ὃς αὐ- τοῖς τοῦτο ποιήσει τὸ ἀνάλωμα. ὁ δέ ἀντὶ τοῦ καὶ φεύγοντα τὸ λαβεῖν ἀναγκάσαι λαβεῖν . . . . . . ἀξιῶν καὶ τοῦτο τῆς ἀρχῆς ἀπολαύειν.

18. Ἀλλ’ εἰ καὶ μὴ χρυσὸν μηδ’ ἄργυρον, τῶν ἐν τῇ γῇ τῇ Τυρίων τρυγωμένων ἔπεμψέ τι καὶ τούτῳ με ἐδουλώσατο; ἀλλ’ οὐδὲ κοτύλην οὔτ᾿ οἴνου οὔτ’ ἐλαίου. οὐκ ἂν οὖν εἰς τὸ μηκέτι ὀφείλειν | μοι R III 186 τῷ δεδωκέναι μισθὸν καταφεύγοι.

19. Ἀλλ’ ἔστι τὸ ὅλον μῖσος παλαιὸν τὸν μὲν ἄλλον χρόνον κρυπτόμενον, ἐν δὲ τῷ τῆς ἀρχῆς ἐκφανέν. 1 γενομένοις] „videtur rursus ἀνεμνήσθη aut simile quid deesse“ 1 Re 2 τοῦτο I 3 αὐτοῦ reposui ex ΑΡΙ αὐτοῦ edd | γίγνεσθαι edd | τα Ρ | τά δέ] „sine dubio leg. τά δ’ ἐμὰ“ Re 4 αὐτοῦ Ι 5 οὐδ’ edd 12 αὐτὸς ΡΙ | αὐτοῖς τοῦτο] „videtur interponendum ἀναγκαὶον“ Re 14 φεύγοντα scripsi φεύγοντας libri edd | τό om I | post λαβεῖν lacunam indicavi auctore Re („videtur 1 μηδὲν δίδωσιν aut tale quid deesse“) 1 | coni Re Anim et Sintenis 15 ἀπολάβειν C 16 μὴ δ᾿ AP μὴ δέ I μηδέ Mor | τὸν Mor 17 Τρυχομένων MOr sed γρ Τρυχομίων in marg | τοῦτο I MOr 19 ἐλαίου. οὐκ ἂν οὖν Re ἐλαίου κανοῦν· libri Mor 20 τὸ Mor ἢ πόθεν οὐκ ἐπετίμησεν οὐκ ἰόντι παρ’ αὐτὸν δι ὅσωνπερ παρά τοὺς ἄλλους ἡμερῶν οὐδ’ εἶπεν· ἀδι- κεῖς οὐ θαμίζων ἡμῖν, ἀλλὰ ποιῶν ὅσα πρὸς τοὺς οὐδὲν ἐοικότας μοι τά γε πρὸς σέ; εἷπε μέν τοιοῦτον οὐδέν, ἡδέως δ’ ἄν, εἴπερ ἐξῆν, ὅτι σοι βέλτιον, ὦ γέρον, οἴκοι μένειν ἢ τοιαῦτα κινεῖσθαι.

ἔδειξε δὲ οἷς ἄφωνος τὸ λυπήσειν R III 137 εἶπε. τήν τε γὰρ | δόσιν τῶν στατήρων ἐπῆγε τῷ ποιητῇ τῷ τὸν ἡμέτερον χορὸν διὰ τῶν ἐπῶν ὑβρικότι φέρων αὖ μετὰ τὸν τύραννον τὰ αὐτά καὶ ἐπὶ τούτοις ἄγε ᾔδει μάλιστα κακῶς ἀκούοντα τῶν ἐπῶν, ἐν τού- τοις αὐτὸν ἔφασκεν αὑτὸν νενικηκέναι βλέπων εἰς ἐμὲ μόνον ἐν τοσούτοις τοῖς παρακαθημένοις, προκαλού- μενος εἰς. ἔριν ὧς εὐθὺς καταπαλαίσων.

εἶθ’ ὁ πάνυ βούλεσθαι φήσας ὑπὲρ πολλῶν πραγμάτων εἰ- πεῖν τέ τι πρὸς ἐμέ καὶ ἀκοῦσαι παρόντος οὐδενός, ἐπειδήπερ ἀνέστην ὡς οἰχησόμενος, μόνον οὐκ ἐώθει καὶ σχήματι καὶ βλέμματι καὶ τοῖς ἐν τῷ τοιούτῳ ῥήμασι τὴν ἐν τῷ θοἰμάτιόν με πρὸς τὸ δέον | R III 138 ἄγειν μέλλησιν τὴν μικράν μεγάλην ἡγούμενος. ἐμὲ μὲν οὖν ἡδέως εἶδεν ἀπιόντα, τοὺς δ’ έφ’ ἅπερ 3 cf. t. I 142,16 10 Maximum cf. t. III 161,2. ep. 765 1 Δῖός, ὧνπερ Mor 2 ἀδικ εἰς cum ras 2 litt Α 3 οὔθ᾿ ἃ μείζω ἡμῖν Mor | ὅσα] οὐδ’ ἃ? | <οὐδὲ> 1 πρὸς Anim 4 ἀλλ ante εἷπε I et suprapos P 2 et coni Re Anim 5 ἂν <εἶπεν>, 1 εἴπερ Re Anim 6 γέρων I 8 εἷπεν 9 τώ om Mor 12 αὐτὸν Mor αὐτῶν libri | αὐτὸν Re αὐτὸν libri Mor 17 μονονούκ libri sed in μόνον οὐκ corr P 2I, Re οὐκ or | εἰωθότι Mor 19 ῥήμασι Ρ sed σι in ras m 3 20 μέλλησιν Mor μελλήσειν libri αὐτῷ βούλεται συλλαμβάνοντας καθημένους ὁ φάσκων ἐν Φοινίκη πάνυ βούλεσθαι τὴν ἡμετέραν ἰδεῖν, οὐχ ἵνα τῶν ἄλλων ἀπολαύσειεν, ἀλλ’ ἴν ἐμοῦ.

22. Τῆς αὐτῆς δὲ κἀκεῖνο ψυχῆς. εἶπέ τις Ἰου- λιανόν, τῶν δὲ τὴν βαρεῖαν ὑποστάντων λειτουργίαν ἀνὴρ τὴν διὰ τῶν ἀρμάτων καὶ τὸν ἀγρὸν αὐτῷ τὸν μόνον ὄντα ἀπέδοτο καὶ κατέστησεν ἐν θρήνῳ τὸν πατέρα συνεχεῖ πάνυ | πρεσβύτην ἥκοντα δι᾿ ἐτῶν R III 139 ἑκατόν, τοῦτον δὴ τὸν Ἰουλιανὸν ἐπειδή τις εἶπεν ὧς Λουκιανὸν κομίζειν τά δόξαντα τῷ δικάζοντι, δεσμω- τηρίῳ παρέδωκεν οὐκ εἰσκαλέσας, οὐκ ἐξετάσας τὴν αἰτίαν, οὐκ ἔλεγχον ἀναμείνας, οὐκ εἰς ἀπολογίαν ἐξουσίαν δούς, ἀλλ’ ἀρκεῖν νομίσας εἰπεῖν τινα τῶν ἐκείνῳ δυσμενῶν, ὡς ἀδικεῖ. εἶτα δήσας εἴα δεδέσθαι καὶ οὔτε τῆς ἡμέρας πολύ τι μέρος ἀναλωθὲν οὔτε προσιοῦσα ἡ νὺξ οὔτε λαβοῦσα τέλος οὐθ’ ἡμέρα προσ- τεθεῖσα δευτέρα τὸ κακὸν ἔστησε καὶ ταῦτα ἀνθρώ- που συνήθους αὐτῷ καὶ ἀνυπόπτου πολλὰ ἐπὶ πολλοῖς γράφοντος λῆξαι συμβουλεύοντος ὧν οὐδὲ ἄρξασθαι χρῆν.

τῷ μὲν οὖν δοκεῖν ἒν σῶμα ἠδικεῖτο, τῇ δ᾿ ἀληθείᾳ μετά τοῦ σώματος οἱ νόμοι. οἳ ταῖς μὲν αἰτίαις ἕπεσθαι τὴν κρίσιν ἀξιοῦσι, τῷ δὲ ἐλέγχῳ τὴν 2 cf. p. 73, 13 | Antiochiam; cf. t. 1 442, 3 4 cf. t. III 448, 16 6 cf. p. 90,17 8(1. 10 cf. or. LVI t. III 205 sq. R 1 αὐτῷ βούλεται] „sine dubio transponenda βούλεται. αὐτῷ“ Re 3 τῶν bis Ρ 7 θρήνῳ scripsi e Ρ sed η m 2 θρόνῳ reliqui libri edd φόβῳ Cobet Mnem. III 246 (= Coll. 257) 10 τὰ δόξαντα scripsi coll. p. 82, 22 sq. ἀδοξία libri edd ἀδο- ξίαν coni Re ἃ ἔδοξε Cobet Coll. 1. 1. 11 εἰσκαλέσας Ρ sed ἕσας in ras m 2 | δέ τὴν Mor 13 ἀλλ᾿] οὐκ Mor προσ- ιοῦσα ἡ scripsi auctore Re ἡ προσιοῦσα libri edd 18 ἀνυπ- όπτον I sed ν (2) in ras m 3 20 τὸ I 22 δ’ edd | τὴν I sed τ in ras m 3 δίκην, ὅταν τὰ παρὰ τοῦ διώκοντος κρατῇ τῶν παρὰ R III 140 τοῦ φεύγοντος. νῦν δὲ οὐκ | ἐκράτει. πῶς γὰρ τῶν οὐδὲ εἰρημένων; πῶς δ’ ἂν ὅ γε ἀπὼν ἔλεγεν; εἶτα παρὼν κελευόμενος σιγᾶν ἡδίκητ’ ἄν, ἀπὼν δὲ ἐξελήλεγκτο;

καὶ τὸ μέτρον δὲ αὐτὸ τῆς τιμωρίας σκεψώμεθα. δεσμὸς ἣν ἡ τιμωρία καὶ ἴδει κείμενον ἐν μέσῳ τῶν τὰ δεινότατα εἰργασμένων ταῖς τε ἐξ αὐτῶν ὀσμαῖς ἀπόλλυσθαι καὶ τοῖς τῶν ἁλύσεων κτύ- ποις καὶ δακρύειν τε αὐτὸν καὶ παρά τῶν οἰκείων ἀκούειν ὑπὲρ τῶν τῆς γυναικὸς οἰμωγῶν. βοὴ γὰρ R III 141 οὐκ ἂν ἤρκεσεν οὐδὲ ἀπειλὴ καὶ τὸ | μὴ εἰσίτω τῆς βουλῆς εἰσιούσης. οἶδα δὲ ἔγωγε καὶ τὴν εἰς ἀργύριον ζημίαν ἧττον εἰς λύπην δεσμοῦ κεκριμένην παρά τοῖς εὑ φρονοῦσιν.

ἀλλὰ πάντως ἔδει δεθῆναι. καλῶς, ἀλλά μίαν ὥραν ἢ δύο ἢ, εἰ βούλει γε, δὶς τοσοῦτον, ὅπερ ἐπὶ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων, εἴ που συμβαίη παθεῖν τινα τῶν πολιτευομένων, καὶ μακρόν γε τὸ τοσοῦτον ἐδόκει, τὰ πολλὰ δὲ πρὸ τῶν δεσμῶν αἰ λύσεις τῶν κωλυόντων φθανόντων τὰς εἰς τὴν εἰρκτὴν εἰσόδους.

26. Καὶ τουτὶ μὲν ἐπ’ ἀδικήμασιν, ἐνταῦθα δὲ τὶ ἂν εὕροι τις; οὐδέν. εἰ γὰρ δὴ τὰ μάλιστα τῶν ἐν τῷ δικαστηρίῳ ῥηθέντων ἤ πραχθέντων μηνυτὴς οὗτος 2 δ’ Re 3 τῶν δέ οὐκ εἰρημένων Mor 4 παρὼν scripsi παρ’ αὐτὸν libri Re qui παρὰ τοῦ; (a quonam?) coni παρ’ αὐτῶν Mor 5 ἐξελήλεκτο C Mor 7 τὸν τά δεινότερα εἰργασμένον Mor 8 ὀσμαῖς voce rursus inc Par fol. 17 | ἀπόλ- λυσθαι Ρ sed ο in ras m 2 | ἁλύσεων C cf. t. III 361, 16 9 οἰκετῶν coni Re Anim 11 ἤρκεσεν οὐδέ ἀπειλὴ scripsi ἤρκεσεν, ἀπειλὴ δὲ libri edd 12 δ’ Re | ἐγὼ Par Mor 15 δοθῆναι CAP sed in hoc ο in ε corr m 3, Ι sed ε supra ο scr 18 τὸ inserui ex I et suprapos P 2 om reliqui libri edd 20 εἰρκτὴν IPar Mor 21 τοῦτο Par Mor ἐγίγνετο πρὸς Λουκιανόν, οὐκ ἀπόρρητα ἐξέφερεν οὐδ’ ὅσα σεσιγῆσθαι χρῆν, ἀλλ’ ἃ | τῶν ὑπογραφέων R III 142 ᾀδόντων ἐπὶ τῆς στοᾶς ἅπασιν ὑπῆρχεν εἰδέναι.

καὶ ταῦτα ἐποίει καὶ παρέβαινε τοὺς νόμους οὐχ ὧς πονη- ρὸν μισῶν ἐκεῖνον οὐδ’ ὧς σκαιὸν εἰς τὰ δικαστήρια οὐδ᾿ ὡς εἰς αὐτὸν κακόν, ἀλλ’ ὧς εἰς ἐμὲ χρηστὸν καὶ νικῶντα τὴν τῶν οἰκετῶν θεραπείαν.

| δι᾿ R III 143 ἢν, εἰ καὶ μὴ λίαν ἣν ἄμεμπτος, παρά γε τούτου τυγ- χάνειν ἣν δίκαιος ἐπιεικείας. ᾔδει γὰρ αὐτὸν συνόντα τε ἐμοὶ καὶ προνοίας ἀξιούμενον. καὶ ἣν καὶ τῶν εὖ τι πεποιηκότων αὐτόν, ὥστε μηδ᾿ εἰς ἄγνοιαν τῆς οὔσης αὐτῷ πρός με συνηθείας ἀναχωρεῖν. αὐτὸς γὰρ ἣν ὁ πρὶν ὑβρίζειν ἐμὲ τῆς βοηθείας ἢν ἐβοήθησεν αὐτῷ τὴν πρὸς ἐμὲ χάριν αἰτιώμενος, οὐ πρὸς ἕτερον, ἀλλὰ πρὸς αὐτὸν ἐμὲ ταῦτα λέγων.

29. Καὶ μὴν καὶ Καλλίμαχον ἐν μὲν ταύτῃ | ζῶντα τῇ βουλῇ, παρενοχλούμενον δὲ ὑπὸ τῆς R III 144 σεμνοτέρας, δεόμενον δὲ μὴ τοῦτο πάσχειν, οὐδὲ γὰρ τὸν νόμον κελεύειν, κύριος ὢν δι᾿ ἐπιστολῆς παῦσαι τὴν ἀδικίαν οὐκ ἐβουλήθη διά τὸ λίαν ἐμὲ βούλεσθαι. ἔστι γὰρ ὁ Καλλίμαχος οὗτος τῶν ἡμῖν τε πεπλησια- κότων καὶ πρὸς τῷ δύνασθαι λέγειν κατὰ τὸν τρόπον 2 cf. t. III 248, 20 3 cf. t. I 137, 17 17 cf. Dem. p. 242,16 | cf. t. III p. 305 not. 4 2 ὃ Par | σιγᾶσθαι Mor | ἀλλ’ ἃ Re ἀλλὰ libri Mor 3 ᾀδόντων scripsi auctore Cobeto Misc. 163 διδόντων libri edd | τὰς στοὰς Par Mor 5 σκαιὸν scripsi ἐκεῖνον libri edd ἀσεβοῦντα coni Re | τά om Mor 8 τοῦτον Par Mor 9 δικαίως Par Mor 11 τι om Par Mor | μὴ δ’ APIPar Mor | εἷναι ἄγνοιαν ἄγνοιαν inserendum videtur 12 ἀναχωρεῖν — 18 βοηθείας om Par Mor 13 ἐβοήθει Par Mor 18 δὲ τοῦ μὴ Par Mor 21 ἔστιν CA | τῶυ om Par Mor 22 τὸ Par Mor εὐδοκιμῶν. φεύγων οὖν οἷς εὐφραίνειν εἶχέ με, δι’ ὧν ᾔδει λυπήσων ἔπραξε.

30. Καὶ τί ἂν δέοι περὶ ταῦτα διατρίβειν; ἀλλὰ προσέπεσε μὲν ἡ περὶ τὰ ἄρθρα μοι νόσος καὶ φλέβα ἐτμήθην καὶ ὕπνος οὐδαμοῦ, κακὸν οὐκ ἔλαττον τῆς νόσου. καὶ τοῦτο αὐτὸς οὐκ ἠγνόει. πῶς γὰρ ὄντος τε αὐτῷ παρ’ ἐμοὶ κατὰ τοὺς λόγους υἱέος καὶ πολλῆς ἀνάγκης οὔσης ἐκείνῳ φράζειν πρὸς τοῦτον ἄττα πρα- χθείη καθ’ ἑκάστην ἡμέραν; οὐκοῦν ὁ μὲν εἶπεν ἂν τὴν τοῦ μηδὲν λαβεῖν αἰτίαν, ὁ δὲ ἤκουσε.

τίς οὖν ἀκούσας γεγένηται; ἆρ’ ἐβόησε τὴν τῶν ἀλγούντων βοὴν καὶ τῶν ἡμεροδρόμων τὸν εἰσόμενον ἐν οἷς | R III 146 εἴην ἔπεμψεν; ἀλλ’ οὔτε τῶν ἄλλων οἰκετῶν οὗτος οὐδένα οὔθ᾿ οἳ φέρουσι τῷ παιδὶ τά βιβλί·α. τοσοῦτον ἀπέσχε τὸν παιδαγωγόν. ἀλλ’ ἡ μὲν νόσος ἔδωκεν ἐπὶ τοὺς λόγους ἐπανελθεῖν ὀγδόης διηκούσης ἡμέρας, ὁ δέ ἣν οὐδὲν βελτίων, ἀλλ’ οὐδ’ αὐτοῦ τοῦ πάλιν ἐν συνουσίαις ἡμᾶς εἶναι τὸν ὧς συνήδοιτο ἐροῦντα ἔπεμψε.

καίτοι πρός γε τῶν ἄλλων πολλοὺς πολλοὶ πόδες ἤνεγκον καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καλούν- των τε ὁμοῦ καὶ τὸ μὴ ἥκειν αἰτιωμένων, καὶ ταῦτ’ οὐκ ἐποίει μικροτέραν τὴν ἀρχήν, εἰ δ’ ὧς ἐμέ τις ἀπεστάλη, καταβέβλητ’ ἂν εὐθὺς καὶ καταπεπάτητο καὶ οὐκ ἂν ἣν οὗπερ ἣν.

34. Καίτοι φησίν· αὐτὸς ἐλθεῖν ὧς σὲ βουλη- θεὶς ἐκωλύθην ὑπὸ σοῦ. ὁ δ’ οὐκ ἠβουλήθη μέν, ἔφη δέ. καὶ τοῦ γε μὴ βεβουλῆσθαι μαρτύρια τά παραλελειμμένα πολλᾷ γε ὄντα ἐλάττονα. ὁ γὰρ οὐδ’ ἐκείνων ἄξιόν με νομίσας πῶς ἂν τηλικούτων; πολλά- κις | τοίνυν εἰς ἱππόδρομον ἰὼν ἐπὶ τὰς τῶν R III 147 ἀρμάτων ἁμίλλας παριὼν τὰς ἐμάς θύρας καὶ ἄμα βλέπων τὴν ὑπὲρ τῶν κιόνων ὀροφὴν εἰδώς με κεί- μένον καὶ στένοντα καὶ σιτίων καὶ τῶν ἐμοὶ φιλτάτων ἀποκεκλεισμένον, λόγων, οὐκ ἠξίωσεν ἐρωτήματος πρέ- ποντος ἀνδρὶ φίλῳ περὶ φίλου οὐδ’ ἀκοῦσαί τι κάλλιον 1 ἔπεμψε scripsi e ΡΙ ἔπεμπε ἔπεμπε reliqui libri edd | δ’ Re 3 αὐτὸν Ρ sed add m 2 | ὠθούμενός τε καὶ? 8 ἤνεγκον scripsi ἐνέγκοιεν libri edd 11 κατεβέβλητ᾿ CAPI Re cf. t. II 285, 12; 162,21 14 ὃ A ὅ IPar Mor | δὲ Re 16 ὃς Par Mor sed in hoc γρ ὃ in marg | οὐδ’ Par sed δ corr m 2 οὐκ Mor 17 τηλικούτων] „videtur hic deesse νομίσαι aut νομίσειε“ Re at cf. p. 98,6; t. I. 97,22; 109.20; II 298,17 18 εἰς om C 22 ἀποκεκλεισμένον P sed σ eras | λόγον Par λόγου Mor sed γρ λόγον in marg 23 φίλου Re φίλους φίλους libri Mor | ἀκούσαιτο Par et γρ Mor in marg εὔξατο. καίτοι διὰ πέντε βημάτων ἣν ἂν εἰς ἐμοῦ. ἀλλ’ οὐκ ἐβούλετο τοῦτο εἰδέναι τὴν πόλιν οὐδὲ ἔπεμ- ψεν οὔτε τι οὔτε τινὰ τῶν τιμιωτέρων οὔθ’ οἷς ἐν R III 148 148 χερσὶν αἰ μάστιγες.

τρεῖς | τοίνυν ἡμέρας διαλιπὼν πέμπει γραμματεῖον τῶν ἐλεφαντίνων ἀξιῶν τοῦ βαδίζειν ὧς ἐμέ δοθῆναί οἱ τὴν ἐξουσίαν, εἰδὼς μέν, ὧς οὐκ ἐπιτρέψω, τὴν δέ τοῦ βεβουλῆσθαι τοῦτο δόξαν ἔχειν ἐθέλων. ἐγὼ δὲ οὔτ’ ἠγνόουν ἃ φρονοῖ καὶ μένων ἐν τοῖς ἐμαυτοῦ κανόσιν οὐκ ἐπέτρεπον.

ἐκεῖνο μέντοι γε οὐκ ἠγνόουν, ὡς οὐδέ καλοῦντος ἧκεν ἄν. εἰ γὰρ ἐβούλετο, τί τοιαῦτα γράφειν ἔδει; τί δ’ ὧν ἣν κύριος, ταῦτα παρ’ ἐμοῦ ζητεῖν ἀκούειν, εἰ τοῦτο αὐτῷ ποιητέον; ἢ δέος ἦν μὴ τῶν τοῦ θυρω- ροῦ χειρῶν ἡττηθῶσιν αἱ τῶν ἐκείνου στρατιωτῶν; | R III 149 ἤδει Μουσήλιος ἢν ἰχῶ πρὸς τὰ τοιαῦτα γνώμην καὶ ὡς βαρύ μοι τὸ τοῖς τοιούτοις τιμᾶσθαι. ἀλλ’ ὅμως οὐδὲν προειπὼν ἧκεν ἔργοις ἀντὶ ῥημάτων χρησάμενος. ἐβούλετο γὰρ ἐλθεῖν, οὐκ ἔφασκε βούλεσθαι.

ἀλλ᾿, οἶμαι, παιδιὰ πᾶν τοῦτο ἣν καὶ γέλωτος ἀφορμὴ τοῖς σὺν αὐτῷ τῆς νυκτὸς ἀναλίσκουσι τὸ πλέον ἐν ἀστείοις 9 cf. t. III 392,14 1 ηὔξατο Re | διαπαντῶν Par διὰ πάντων Μοι | ἂν τις A sed γρ ἂν εἰς in marg, CP sed in hoc in ἂν εἰς corr m 4, IPar Mor cf. t. II 641, 16 2 τοῦτ’ Re | ἔπεμψεν I sed ν in ras 4 litt quarum ultima ι m 3 3 οὔτε τι om IPar Mor οὔτε τῶν φαυλοτέρων τινα οὔτε coni Re | οὔθ᾿ scripsi auctore Re οὐδ’ libri edd 4 τρεῖς scripsi auctore Re τῆς libri edd 7 μὲν οὑν ὧς Par Mor 8 δ᾿ Par Mor | φρονεῖ P sed ε ex o corr m 3, IPar Mor 9 μένειν Par Mor 10 μέντι I | γ’ Re 11 ἐβούλετό τι Par Mor 13 ποιητέον ἡδέως Par Mor 14 αἰ οἱ CAPI ἢ Par Mor 16 μουσούλιος Par Mor Μουσώνιος Re Anim at cf. Anth. Pal. IX 799 et 800,1 16 βαρύ μοι] βαρύθυμος Mor | τὸ τοῖς e τὸ corr Par 2 om Mor 19 τοῦτο πᾶν Par Mor τε καὶ χάρισιν ἀδίκοις, ἐν αἷς δεῖ τινα καὶ παθεῖν κακῶς. μάθοι δ’ ἄν τις, ὅτι τοῦθ’ οὕτως ἔχει, κἀκεῖ- θεν. ἀπῄει μὲν γὰρ ἔκ τινος ἐπιδείξεως ἐπῶν ἀκηκοώς, μαθὼν δέ ὕστερον, ὡς παρέλθοι με τῆς ἀκτῖνος ἐπὶ τὸ ψῦχος ἀπολαύοντα αὐτοῦ που πλησίον, ἠδικῆσθαι παρὰ Γῶν οὐκ εὐθὺς τοῦτο διδαξάντων ἔλεγε· κατα- βῆναι γὰρ ἄν, οὗ καθήμενος ἐτύγχανον, καὶ τῆς ἐν- τεῦθεν τιμῆς οὐκ ἀμελῆσαι. ὁ δὲ τότε τότε εἰπὼν ῥήτορος ὕστερον ἀκηκοὼς ἀπιὼν οὐκ ἐζήτησεν ὂν τότε οὐκ ἰδὼν ἠδίκητο.

38. Ἀλλ’ ὅμως φιλῶν οὐ φιλεῖσθαί φησι. πάνυ φιλοῦντος τὰ περὶ τὸν ἄθλιον Δομνῖνον τὸν συγκο- πέντα, τὸν δεθέντα, | τὸν ἀποστερηθέντα τῶν R III 150 ἀπὸ τῶν νόμων, ἐν οἷς καὶ ὁ συνήγορος. τῷ δ’ οὐδ’ ὁ τῶν ἐτῶν ἀριθμὸς ἐδίδου δικάσασθαι, ἀλλ’ ὅμως καὶ κατέγνωστο καὶ κατείχετο καὶ εἰσεπράττετο καὶ μάτην ἐκάλει τοὺς νόμους. Γῶν τοίνυν τὸν νέον ἐλεούντων δεομένων αὐτοῦ σβέσαι τὴν ὀργὴν ὑπισχνεῖται μέν, ἣν δ’ ὁ αὐτός. τῶν δ’ ἠπατημένων ὑποσχέσεις μὲν ἕτεραι, ἴστων δὲ οὐδ’ οὕτω τὴν ὀργήν. τὸ δὲ αἴτιον, οἶδεν ὧς βουλοίμην ἂν σεσῶσθαι τὸν ὀρφανὸν φίλων τε ὄντα παῖδα καὶ οὐ ῥᾴθυμον χορευτήν.

ἀλλ’ ὅμως ἀξιοῖ δοκεῖν ταῖς εἰς ἐμέ τιμαῖς νενικηκέναι τὰ παρά τῶν ἔμπροσθεν γεγενημένα. ἀλλ’ οὐκ ἐᾷ ᾿Ρωμύλος πάλιν σῖτον πέμπειν ἐπὶ νεῶν ἀναγκαζόμενος, ὂν οὐκ ἐνῆν ἐκ τῆς ἐπικειμένης πενίας. καίτοι σαφῶς ἢκου- σεν, ὧς ἡ περὶ τοῦτο ἀνάγκη τὸν μὲν σῖτον οὐδὲν μᾶλλον πέμψει, ἄξει δ’ ἐμὲ μετ’ ἀτιμίας μεγίστης εἰς Ἰταλίαν συκοφαντούμενον, ὧς ἄρα κινοίην μαντικὴν ἐπὶ τὸν βασιλέως οἶκον εἰδέναι βουλόμενος ἃ δίκαιον | R III 152 ἣν ἀγνοεῖν. καὶ προσετίθει, ὡς, εἰ καὶ σωθείην, τό γε τῆς ὁδοῦ δεινότερον ἐμοὶ θανάτου.

ἠξίουν τοίνυν αὐτὸν ἀκολουθῆσαι παραδείγμασιν, ὅσοι τὸν Ῥωμύλον ἀφεῖσαν διὰ τὴν ἄγαν πενίαν. ὁ δὲ μόλις εἴξας καὶ στήσας βίᾳ τὴν εἴσπραξιν καὶ παύσας τὰς ἀνάγκας αὖθις περιέθηκεν εὐθὺς τῆς ὑστεραίας ὥσπερ 1 p. 98,2. ep. 807. 808. 809 6 Thuc. Ι 96,3 8 cf. t. II 428,8; III p. LIX 17 cf. t. Ι 200,1. ep. 1187. 764 1 δ’ Re 2 ἀπόρου Par Mor 3 τὰ εἰωθότα om Mor | μὴ Mor sed γρ τῷ μὴ in marg 6 γίνεται Par edd 9 οἳ Α οἴ Ρ | δὲ Par edd 10 ὤσαντο δὲ οὐ Par Mor 12 εἴα Par Mor 20 γε Par sed γ eras δὲ Mor 23 διὰ Par Mor συμβούλῳ τῇ νυκτὶ χρησάμενος. καὶ ἣν τὰ δεύτερα τῶν προτέρων πολλῷ χαλεπώτερα. τὰ μέν γάρ ἣν ἀπειλὰς ἀκούειν ὑπηρετῶν, τὰ δ’ ἐν τῷ δικαστηρίῳ τε ἑστάναι καὶ ταῖς βοαῖς τοῦ δικαστοῦ βάλλεσθαι καὶ τὸ μετάφρενον ἔχειν ὑπὸ χερσὶ τῶν βασανιστῶν.

42. Ἕτερον δέ γε πρὸ τοῦδε, ἐν ᾧ πάλιν οἱ βασα- νισταί. μῖμός τις εἶναι φοβερὸς βουλόμενος τοῖς τὰ λάχανα πωλοῦσιν, ὅπως αἰτῶν ἀργύριον λαμβάνοι, ῥῆμά τι κακόηθες ἐπ’ αὐτοὺς ἀφῆκεν. ὁ δὲ διδασκάλῳ περὶ τούτων ὧσπερ ἐνὶ τῶν καλῶν κἀγαθῶν τῷ κατα- πτύστῳ μίμῳ χρησάμενος θήραν νυκτὸς τῶν ταῦτα πωλούντων ἐποιήσατο τὸ σείειν | τοῖς στρατιώταις R III 153 ἐκδούς. τοῦ δὲ ἐπιστατοῦντος αὐτοῖς, ἀνδρὸς πολι- τευομένου, καλοῦντός με ἐπὶ συμμαχίαν ἧκον. πῶς δέ οὐκ ἔμελλον οὔτε ἀδικημάτων ὄντων εἴτε τι καὶ μικρὸν ἡμάρτανον, τοῦ καιροῦ τὴν αἰτίαν ἔχοντος;

ἤλπιζον μέν οὖν οἱ περὶ τὰς θύρας φανέντα με μόνον παύσειν εὐθέως τὸ φοβοῦν, ὁ δ’ ἔνδον ὄντος ἤδη εἰσάγει μέν τὸν πολιτευόμενον ὑπὸ φωνῶν αἳ τὴν καρδίαν σείουσι. καὶ πάλιν αἰ δεξιαὶ τοῖς βασανι- σταῖς ὑπέρ αὐχένος. καινὸν μέν τι τοῦτο καὶ πρῶτον 18 cf. t. II 91,12 20 Arist. Ach. 12 2 τα Ρ 3 τά Ρ sed in ras m 2 | τε om Par Mor 7 μῖμος Ρ sed in ras m 4 9 post δέ ras 4—5 litt Ι | διδα- σκάλῳ] δὴ καλῶ Par δὴ καλῶν Mor 10 post τούτων lacunae signa posuit Mor | ἑνὶ] ἐν ἐνὶ Par Mor „ego malim ὥσπερ ἑνός aut ὧς περὶ ἑνός“ Re θηρᾶ Par θύραν Mor sed γρ θηρᾶν in marg 13 τοῦδε Α 15 δ’ Re 17 εἰ Par Mor 18 ὃ δ᾿ A ὅδ᾿ Ι τὁῦδ᾿ Par τοῦ δ᾿ Mor 19 ἤδη P sed η (2) in ras m 2 | ὑποφωνῶν ΑΙ | ἃ ΑΡΙ 21 μέντοι CPar Mor ὑπὸ σοῦ γενόμενον, εἴ τις ἕτερος βοηθήσων ἀφῖκτο, ἀλλ’ ὁ τὴν ὀργὴν πεποιηκὼς ἣν ὁ τιμώμενος ἐγώ. οὗ παρακαθημένου στήθη τε καὶ ὤμους καὶ νῶτα καὶ R III 154 γαστέρας ἀνθρώπων | ταλαιπώρων ἐδείκνυες, ἴνα δὲ σφῶν ὑποθεὶς μάστιξιν ἔξαινες, ὃ ἐμοὶ κἀν ὀνεί- ρασιν ἀφόρητον, ὥστ᾿ ἰλιγγιῶν τῇ καρδίᾳ πηδώσῃ τὴν δεξιὰν προσῆγον.

τοιαῦτα τοῖς ἐμοῖς ὀφθαλμοῖς τε καὶ ὠσὶν ἐχαρίζετο καὶ ὡς ἐξεφερόμην, ῥήματα ἠφίει κατ’ ἐμοῦ πολλὴν ἔχοντα βλασφημίαν ἁμιλλω- μένην πρὸς τὴν πρὶν εἰσελθεῖν με γεγενημένην. ὑπὲρ ὧν ἀμφοτέρων ὕστερον ἐπυθόμην τῶν συνήθων τινὸς καὶ μηνύσαντος καὶ παραινέσαντος μήτε θαμίζειν ὡς αὐτὸν μήτ’ ἀξιοῦν τινος τυγχάνειν.

45. Τὰ τοίνυν Ἰουλιανόν, οὐ διατετέλεκα κηδό- μένος, καθελόντα πῶς οὐχὶ καὶ τἀμὰ καθῄρει τῷ μηδὲν ὠφελεῖν δύνασθαι; τὸ μὲν γὰρ βούλεσθαι πᾶσιν ἣν δήπου δῆλον. τὸν οὖν ἄνθρωπον τοῦτον τὸν τὴν μικρὰν οὐσίαν ἢν εἶχεν ἀνηλωκότα περὶ τοὺς τῶν R III 155 ἀρμάτων | δρόμους, καταστάντα πραγμάτων ἐπι- μελητὴν ὐπ’ ἀρχῆς οὐκ ἀφανοῦς, ὧν τὰ μὲν ἐν τῇ πόλει, τὰ δὲ ἐπιόντα τοὺς ἀγροὺς ἔδει θεραπεύειν, τοῦτον τοίνυν αὐτὸς ἀπήλασεν οὔτε κατηγόρων γρα- ψαμένων οὔτε πραγμάτων ἀντὶ τῆς ἐκείνων φωνῆς 14 cf. p. 81,4 8 1 γενὀενον e γεγενημένον corr Α γενόμενον οὐκ ἂν aut οὐκ ἂν γενόμενον coni Re num <γενόμενον οὐδ᾿ ἂν> ὑπὸ γε- νὀμενον? 6 πηδῶσι C 9 ἀφίει Par Mor 11 ἐπειθόμην C 14 οὐ τετέλεκα Par Mor 16 γάρ οὖν Par Mor 18 τῶν om Par Mor 20 ὧν scripsi cum Re Anim e Ρ sed ὧ ex ὃ corr, Ι ὃν CA ὄντα Par ὄντα, τά Mor sed γρ ὄντα in marg | τα P 22 αὐτὸς scripsi auctore Re αὐτὸν libri edd 23 οὔτε bis P sed alterum m 2 τῶν ante πραγμάτων inser I γεγενημένων, ἀλλ’ ὅτι πάλαι κακῶς ὑπὸ τοῦδε πάσχων ἐκεῖνος οὐκ ἐσιώπησε. καὶ οὐκ ἐνεθυμήθη πρὸς αὐ- τόν, ὅτι τοιαῦτα οὐκ οἴσω ῥᾳδίως οὐδ’ ὅτι πολλάκις εἴποιμι πρὸς αὐτόν, ὅτι βουλοίμην ἂν εὖ πράττειν τὸν ἄνθρωπον.

46. Ἆρ’ οὖν καὶ τούτοις τετίμημαι; ἢ καὶ τοῖς περὶ τὸν παῖδα τὸν Βύζου; ὂν ὕβρισε μέν τις ὑπ’ ὀργῆς, νήψας δ᾿ αὑτὸν κατεμέμφετο καὶ τῷ δεδομένῳ παρὰ τῶν νόμων χρώμενος | ἐπ’ ἀμυθήτοις γε τοῖς R III 156 κεκριμένοις ἐδεῖτο τῆς αἰτίας ἀφίστασθαι καὶ μηδένα εἶναι τὸν ἀναγκάζοντα διώκειν. ὁ δέ, ἀλλὰ δίς, ἔφασκε, διώκειν, κἂν εἰ μὴ βούλοιο, βουλόμενος λαβεῖν ὑπὸ χεῖρα τὸν νέον. ἐνταῦθα τί μὲν οὐκ εἶπον; τί δέ τῶν εἰς δεήσεις φερόντων παρέλιπον, οὐκ ἀδικοῦντα ῥυόμενος, ἀλλ’ ὅπως μὴ πάθοι τι κακὸν ἀδίκως; ὁ δ’ ἔμενε πολεμῶν τε τῷ νόμῳ καὶ τὴν ἐπι- θυμίαν τὴν αὐτοῦ πρὸ τῆς ἐκείνου φιλανθρωπίας ποιούμενος.

47. Καλή γε ἡ τιμὴ καὶ πρὸς ταύτῃ γε ἐκείνη. ἠξίουν μὲν αὐτὸν ἐλευθερῶσαι τῆς σιτηγίας | τοῦ R III 157 θεοῖς ἐοικότος τε καὶ ὁμιλοῦντος τοῦ φιλοσόφου τὴν ναῦν καὶ δοῦναί οἱ δι᾿ ἐμοῦ τὴν χάριν οὐδὲν αὐτοῦ 20 cf. Dem. 1286, 17 21 cf. p. 36, 13 | Thalassii cf. p. 99,8; t. III 289,11; 816,5 2 αὐτὸν Par Mor 8 ταῦτα Par Mor | ἐποίσω C 6 τε- τίμηται‚ εἰ Par Mor 7 Βύζου scripsi Βίζου libri edd | ὕβριζε Mor | μέν om Par Mor 8 δέ Par edd | αὐτὸν αὑτὸν e CAPI αὐτὸν Par edd 9 τὸν νόμον Ι 12 εἰ κἂν Par Mor | βούλοιτο coni Re 15 πάθοι τι] πάθοιτο Par Mor 16 ὃ δ᾿ Α ὅ δ’ Ρ sed add m 4 ὅ δὲ Ι ὅδε Par Mor | μὲν ἐμπο- λεμῶν Par Mor 20 ἐλευθερῶσαι inser Par 2 21 τὴν ναῦν om Mor 22 χάριν] ναῦν Mor μου δεδεημένου, μὰ τοὺς θεούς, ἐπαγγεῖλαι τὴν χάριν. τουτὶ δέ αὐτῷ πρὸς πολλοὺς ἐπέπρακτο δι’ ἀφθονίαν πλοίων τοὺς οὐ πάντα ἡμῶν βελτίους. ἀλλ’ ἡ ναῦς αὕτη τὴν σωτηρίαν ἔφερε καὶ βασιλεῖ καὶ στρατιώταις καὶ πόλεσι ταῖς ὑπὲρ τὰς ἄλλας. καὶ κίνδυνος ἣν αὐτῷ μηκέτ’ ἔχειν τὴν κεφαλήν. οὐ γὰρ ἐχρῆν ἐμὲ R III 158 αἰτεῖν τὴν ἄφεσιν, ἀλλ’ ἕτερον εἶναι τῶν ἐν | δου- λείᾳ διὰ τῆς κολακείας αὐτὸν ἐχόντων.

48. Καὶ γὰρ Δομνίνῳ γε τῷ σοφιστῇ τὴν παρά τῶν πολιτῶν αὐτοῦ Χαλκιδέων ἐψηφισμένην τιμὴν τοῦτ᾿ ἂν ἐποίησε κυρίαν. νῦν δ’ ὁ δίκαιον ἂν ἦν καὶ καλὸν καὶ εὔλογον τῆς παρ’ ἄλλου σπουδῆς τυγ- χάνον, τοῦτο καὶ ἄδικον καὶ αἰσχρὸν καὶ λόγον οὐκ ἔχον μέλλον γέ τινα ἡδονὴν οἴσειν ἐμοί.

τρίτος οὗτος ἧκεν ἐπὶ τὰ κεκριμένα κὰτ οὐδεμίαν τοῦτό γε ἐξουσίαν ποιῶν, ὥσπερ οὐδ’ ὁ 5 cf. t. II 143,3 9 cf. p. 87,12 sq. 1 ἀγγεῖλαι Par ἀναγγεῖλαι Mor sed γρ ἀγγεῖλαι in marg 2 δ’ Re | αὐτοῦ Mor 6 κεφαλήν. οὐ. (= Neutiquam) οὐ γάρ coni Re 10 αὖ Par Mor 14 μᾶλλον Par Mor | οἶσον Mor sed γρ οἴσειν in marg 15 ἂν ἦν ἐντεῦθεν Par Mor 19 θύρα Mor sed γρ θήρα in marg 20 οἳ Α οἴ ΡΙ | αὐτοὺς Ρ sed in corr in ras m 2, Par Mor 24 οὐδὲ μίαν Α δεύτερος. οἱ δ’ εἶναί | μέ τι παρ’ αὐτῷ νομί- R III 159 ζοντες ὧν ἐπὶ τὰ σώματα ἐβάδιζεν ἐλθόντες ἱκέτευον ἐμέ, τοῦτον δέ εὐθὺς ἐγώ. ὁ δὲ τραγῳδεῖ τε τὴν διορυχὴν καὶ τὰ πραχθέντα τοῖς ἀνδράσι καὶ ὧς ἀσελ- γαίνοιεν γράμμασιν ἐκεῖνοι καὶ ὡς πραχθείη τοῖς κατα- ράτοις ὑπὸ τῶν φυλάκων ὁ δρασμός. τῆς οὖν ἐμῆς ἀδυναμίας ἐξελεγχομένης καταφεύγουσιν ἐφ’ ἕτερον. ᾧ πολλῶν οὐκ ἐδέησε ῥημάτων καὶ ὁ τε φόβος ἐλέλυτο οἵ τε λῃσταὶ τῶν φυλάκων εἰδότων οὐδὲν σφᾶς αὐ- τοὺς ἀπηλλάχεσαν.

51. Ἀλλ’ ὅμως μέγαν με πεποιηκέναι φησί. ποῦ ποτε; | ὅτε Μόνιμον τὸν πολιτευόμενον, τὸν ἐμὸν "R III 160 ὁμιλητήν, τὸν ὁμιλητοῦ πατέρα ταῖς διὰ τοῦ μολύβδου πληγαῖς ἀπώλλυ; τούτοις οὖν με μέγαν καὶ ζηλωτὸν ἐποίεις ἐπ’ ἐμῇ λύπῃ πληγαῖς χρώμενος. ὧν οὐ δεῖν καθαρά τηρεῖν τὰ σώματα τῶν πολιτευομένων. ἐφ’ αἷς 15 cf. t. III 57,13 sp. 1 οἳ Α Mor οἵ Ρ sed add m 4, IPar 3 δ’ Re | τρα- γῳδεῖται Par Mor 4 διορυχὴν reposui ex AI coll. t. I 256, 20 διωρυχὴν reliqui libri at ω in ras P 3, edd | ἀσελγαίνοιεν CPar Mor 5 ἐκεῖνος Mor 6 ὑπὸ CA sed in hoc γρ οἷα in marg, Ρ sed in hoc in ras m 4 οἷα IPar Mor 9 λῃσταὶ I | σφάς Ι sed in corr m 2 11 φασί Mor sed γρ φησὶ in marg πουποτὲ CAPar ποῦ πότε Ρ sed add m 2 et supra ε eras που πότε Ι πούποτε Mor num ποῦ; πότε;? 12 ὅτε reposui e CAPI ὅτι Par edd 13 μολύβδου Par sed μολίβδου m 2 in marg μολίβδου Re cf. t. III p. XXXXIII πληγαῖς — 16 λύπη in Par 2 et praemisso vocabulo σχολ. in marg Mor | ἀπόλλυ Par Mor signum interrogationis reposui e Ρ sed comma scr m 2 et punctum suprascr m 4, et Ι | με om Par Mor | ζηλωτὴν Ρ sed η in ο corr m 2, Ι 15 ἐμὴ λυπῆ Par | χρώμενον Μοι sed γρ χρώμενος in marg | οὐ δεῖν P sed δεν(?) supra δεῖν scr m 2 „malim ἔδε鍓 Re 16 ὑφ᾿ Par Mor ἐγὼ συγκεκαλυμμένος ἀπῄειν αὐτὸς ἡγούμενος εἰλη- φέναι τὰς πληγάς, εἰ καὶ Μόνιμος ἣν ὁ κομισθεὶς ὑπὸ τῶν ἰατρῶν ἐπὶ τὸ βαλανεῖον. οὐ δεῖ δὴ συμμάχου τοῖς τά τοιαῦτα ἰωμένοις.

τί οὖν αὐτοὺς ἔδει διδάσκειν, ἀφ’ ὧν ἐκκρούσειν ἔμελλον τὸ περὶ τούτων πέρας; τί δὲ ποιεῖν καταγέλαστον ἐμέ τε καὶ ἐκεῖνον; ἢ τοῦτ’ αὐτὸ καὶ τὸ κατασκευαζόμενον ἣν γενέσθαι καταγελάστους ἡμᾶς; τοῦτ’ οὖν τιμὴν ποιήσεταί τις; τί δέ, ἐκεῖνο τιμὴν τὸ μετὰ χλευασίας ἐκβάλλειν με τοῦ δικαστηρίου; 5 cf. t. III 150,16. Sievers p. 186 17 Dem. p. 1021,14 et 23; 1102,19; 1266,11 21 cf. Dem. p. 705,2 2 καὶ τἀς Par Mor 7 ὧν Mor sed γρ τῶν in marg 9 κείνων Par Mor 10 δέ Par edd 11 ἂν ἄγων Α sed ἀν del ἄγων Par Mor 18 εἷτ’ Α sed in corr et coni Mor εἴτ᾿ reliqui libri Mor 14 εὐσεβίου CAPI | ἐρέσθαι scripsi ἐρέσθαι libri sed ex ἐρέσθαι corr P 4, edd | εἶτ᾿ coni Mor εἴτ’ libri edd 15 αὐτοῖς Par Mor | αὐτῶν Par Mor 17 περὶ Ρ sed ερὶ in ras m 4, ut videtur, e ρὸ vel ρὸς corr παρά Ι 18 καὶ om Mor | κἀκεῖνον Ι | καὶ delendum? 20 οἰήσεταί Cobet Coll. 257 at cf. Plat. Gorg. p. 489 C ἕρμαιον τοῦτο ποιούμενος

ἐβούλετο μὲν | γὰρ ἀπελθεῖν με ὧς ἂν οὐχ R III 162 ἡδέως ὁρῶν, φυγὼν δὲ τὸ διαρρήδην εἰπεῖν, ὧς ἀπ- ελθὼν χαριοῦμαι, τὴν ὁδὸν προστησάμενος καὶ τὸ αὐτίκα ἅψασθαι τοῦ πράγματος ἐμὲ μὲν ἤπειξε καλέσαι χεῖρας αἵ με διεξοίσουσι, καὶ ἣν ἔξω τῶν πυλῶν τιμᾶν αὐτὸν ἀξιῶν οἷς ἐν τῷ τοιούτῳ νόμος. ὁ δὲ ἠρίστα μένων καὶ πιὼν ἐκάθευδεν. ἐγὼ δ’ ἔκαμνον, ὁ δ’ Ἥλιος οὐ πόρρω τῶν Ὠκεανοῦ ῥευμάτων. ἀπειπὼν οὖν ἐπ᾿ ἀπειποῦσι τοῖς οἰκέταις ἔστενον, πρίν γε δή τις ἐλεήσας τὸ γιγνόμενον εἶπε τό | τε ἄριστον R III 163 καὶ τὸν ὕπνον. οὕτω δὴ ἀπηλλαττόμην οὐ σφόδρα ὑγιαίνων.

55. Ἀλλ᾿ ἐν τοῖς περὶ Δίφιλον τὸν Δαναοῦ τοῦ γραμματιστοῦ τοῦ νέους πολλοὺς πεπαιδευκότος, πράτ- των δὲ οὕτος ταὐτὸ τῷ πατρὶ νικᾷ τὸν πατέρα τῷ καὶ ποιητὴς ἀγαθὸς εἷναι, τούτοις οὑν τετίμημαι; ἀλλ’ ὧς μὲν αὐτὸν ἀνέστησε τῆς Παλαιστίνης οὐδὲν δεό- μενον ὑποσχόμενος θέατρά τε καὶ τὸν ἀπ᾿ αὐτῶν χρυ- σὸν καὶ ὧς εἰς Κιλικίαν ἀγαγὼν μετ᾿ οὐδεμιᾶς τῆς παρ’ ἑαυτοῦ βοηθείας σιγήσαντα ἐπανήγαγεν | ἀριθμή- "R III 164 σαντα τἀς πόλεις καὶ τῇ καθ’ ἡμέραν δαπάνῃ κάμνοντα, ταυτὶ μὲν ἐάσω.

ἀλλ’ εἰσελθών ποτε ὡς αὐτὸν ἐσπέρας καὶ περὶ τῆς ἀθυμίας τοῦ ποιητοῦ διελθὼν καὶ ὧς ἡγοῖτο ἀδικεῖσθαι μηδέτερον ἀκούων, μήτ᾿ εἰ 8 ΙΙ. σ 240 13 cf. ep. 888 20 cf. t. II 458,1 1 μὲν om Par Mor | ἐμέ Re 7 πιὼν scripsi auctore Re coll. t. III 223, 10 R πίνων libri edd | δὲ Par edd | δὲ Re 8 ἠλίθιος Mor sed γρ ἥλιος in marg 9 έν Mor 10 εἶ- πεν A 15 ταὐτῶ C 19 ἡλικίαν Par Mor 20 αὐτῶν Par Mor 21 καθημέραν Par Mor 22 αὐτὸυ Ρ sed in ras m4 24 ἡγεῖτο Par Mor | μηδ’ ἕτερον Par Mor μένειν μήτ’ εἰ ἀπιέναι χρή, πρὸς τοίνυν ταῦτα ἀπο- λογίας ἀπορῶν, ἠδίκει γάρ σαφῶς, ἀλλ’ ἐγώ, φησί, R III 165 μέρος αὐτὸν ποιήσω τῆς ἑορτῆς | καὶ λήψε- ται τὸν Μουσηγέτην ἀκροατὴν ἐν Δάφνη.

λυπηρὸν μέν οὖν καὶ τοῦτο τῷ Διφίλῳ ἀντὶ τοῦ ἄστεος τὸ προάστειον ἔχειν, ὅμως δέ ἐπείθετό μοι φέρειν καὶ προσεδόκα κλήσεις δι’ ἐπιστολῆς εἰς Δάφ- νην μετὰ τὴν Σελεύκειαν. ὁ δὲ καταγελάσας μὲν Διφίλου, καταγελάσας δέ ἐμοῦ παρεῖχεν αὑτὸν ἑτέροις ἔπεσιν ἃ πρόσθεν ἐπεφεύγει. Δίφιλος δὲ ἣν οὐδαμοῦ οὐδ’ ἐγώ. δεινὸν γὰρ ἐνόμιζεν, εἰ πρὸς τὴν Παλαι- στίνην ὑπάρξει Διφίλῳ λέγειν εἶναί μοί τινα δύναμιν οἵαν φίλον ὠφελεῖν. ἐκεῖνος μὲν οὖν ἀπῆλθεν εἰπὼν οὐκ ἀμελήσειν τῆς δίκης ἢν οἶδεν ὀφειλομένην αὑτῷ, ἐμοὶ δ’ ἀρκεῖ τὸ δεῖξαι πᾶσιν ἀνθρώποις, ὡς κἀν τούτοις ἠτιμαζόμην.

τὰ δ’ ἐπὶ τούτοις οὐ παρ’ | R III 166 ἐμοῦ δεῖ τινα μαθεῖν, ἀγνοεῖ γὰρ οὐδείς. πῶς γὰρ τά γε ἐν μέσῳ δεδειγμένα καὶ βεβοημένα; ὧν ὑβριστικώτερα τὰ οἴκοι πλείονος ἐκεῖ τῆς ἐξουσίας οὔσης. ἃ σιωπᾶν ἐμοὶ κάλλιον.

59. Ἀλλ’ ὅμως φιλεῖν με καὶ φησὶ καὶ ὄμνυσι καὶ μηδενὸς ταύτῃ λείπεσθαι καὶ μηδὲ τῶν ἄγαν δοκούν- των φιλεῖν. εἰ δὲ τοιοῦτός ἐστι φιλῶν, ποῖόν τι χρὴ 10 cf. Dem. p. 328,24; 376,22. Plat. Phaed. p. 72 C 1 εἰ om Par Mor 5 τούτω Par Mor 6 δ’ Re 7 ἐπιστολῶν Par Mor 9 δ’ Re | αὐτὸν IPar 12 δύναμιν Ι sed ύν in ras m 3 14 οἶδεν reposui e CAPI εἶδεν Par edd | αὐτῶ scripsi αὐτῷ libri edd 18 γ᾿ Re 21 φιλεῖν — ἀλλ᾿ ὅμως p. 97,7 om C | φησὶ e φήσει corr IP 5 et Mor sed in hoc γρ φήσει in marg φήσει APar cf. p. 97,7 μή δὲ APPar 23 φίλων Par Mor νομίζειν αὐτοῦ τὸ μῖσος εἷναι; ἐγὼ δὲ οἶδα τοὺς φίλους αὔξοντας <τὰ τῶν φίλων, ἀλλ᾿> φίλων, ἀλλ’〉 οὐ καθαιροῦντας καὶ μεγάλα ποιεῖν πειρωμένους ἐκ μικρῶν, ἀλλ’ οὐκ ἐκ μεγάλων μικρά, τῷ δὲ οὐδὲν παρεῖται τῶν εἰς τοῦτο φερόντων. καὶ οὐκ ἠδυνήθη μὲν διὰ τοὺς θεοὺς ὁπό- σον ἐβούλετο, δῆλος δὲ ἐγένετο πλέον βουλόμενος ἡ ὅσον ἐδυνήθη.

ἀλλ’ ὅμως | φησὶν ὑπὲρ ἅπαν- R III 167 τάς με φιλεῖν καὶ τῇ γνώμη παριέναι τὴν φύσιν καὶ προσόμνυσι, πρᾶγμα ποιῶν ἀρχαῖον, ἐπιορκῶν, ὧς δὴ πλεῖστον τῆς γῆς τῶν θεῶν ἀπεχόντων καὶ οὐδὲν ἐν αὐτῇ τῶν πραττομένων ἢ λεγομένων εἰδότων. ὅτι δὲ οὐτῶ ταῦτ᾿ ἔχει, μάθοι τις ἂν ἐκεῖθεν.

τοῦ γὰρ νόμου καθ’ ὂν οὐκ ἔξεστι τοῖς ἄλλοις εἰς τὰς τῶν ἀρχόντων καταγωγὰς βαδίζειν ἥκοντός τε καὶ κρατοῦν- τος καὶ τὰς εἰσόδους κωλύοντος τὰ μὲν τῶν ἄλλων ἐκεῖσε γραμματεῖα καθ’ ἑκάστην φέρεται τὴν ἡμέραν γιγνομένων ἀντὶ τῆς γλώττης τῶν γραμμάτων, ἐμὸν δὶ οὐδέποτε. τὸ δ’ αἴτιον, πρὸς τοὺς μὲν εἶπεν, ὅτι δεῖ πέμπειν καὶ περιεῖναι τοῦ νόμου, πρὸς ἐμέ δὲ οὔ. καίτοι καὶ μὴ πειθόμενον τοῖς πρώτοις ῥήμασι δευ- τέροις ἔδει καὶ τρίτοις ἐπαναγκάζειν καὶ τὴν σπουδὴν ἐκτεῖναι μέχρι τοῦ τέλους ἔχουσάν τι καὶ ἀπειλῆς ἢ γένοιτ᾿ | ἂν ἐκ φιλίας. νῦν δέ μοι δοκεῖ τῶν R III 168 μέν ἄλλων εἵνεκα καταμέμφεσθαι τὸν νόμον, τῷ δὲ πρὸς ἐμὲ μέρει θαυμάζειν.

ἀλλ’ ἐκεῖνο μὲν ἣν ἑαυτῷ τι πράττοντος, τουτὶ δὲ ἐπ’ ἐκείνῳ τετε- 15 λεσμένῳ τοῦ πρὸς ἐμὲ μίσους. ἐκεῖνο μὲν οὖν ζητῶν ἐξηπάτα, ἔχων δὲ οὐκ εἴα, ἀλλ’ ἔχων] ἐπεβούλευε καὶ τῆς πάντως ἑπομένης μοι νίκης ἀποστερῶν, ὡς χαρί- σαιτο τοῖς κόλαξιν, εἰς τοῦθ’ ὑπήγαγε τὴν δίκην, ὥστ’ αὐτὴν σεσιγῆσθαι τῷ μηνί.

καὶ μὴν εἰ μὲν ἐκέκτητο, τῶν ἡμετέρων λόγων | οὐκ ἐδίψη κατὰ R III 171 τὸν αὑτοῦ λόγον, εἰ δ’ οὐκ ἣν κεκτημένος, οὐκ ἐπε- θύμει. πῶς γὰρ οὐκ ἂν εἶχε βουλόμενος; τί οὖν ἔδει 7 cf. p. 91,21. Sievers p. 160 9 cf. t. III 309,12 sq. 15 cf. t. Ι 200,8 1 λύσαι Ι cf. t. III 380,17 2 ἔλησε 1 3 ὁ om Par Mor 8 αὐτόν Ι sed ex αὐτὸς (vel αὐτοῦ) corr αὐτῷ Par Mor αὐτὸν Re 10 μοι Par Mor | δίψην Α δίψαν Ρ sed α in ras m 4 11 οὐδέ πώποτε CAP sed in hoc eras, Ι οὐδέποτε Par Mor 12 τι (2) om Par Mor 13 ὃν] ὄντι Par ὃν ᾤετό τι Mor | ποτέ δέ μεταπέμψεσθαι cancellavit Re | μεταπέμψασθαι Par Mor 14 ποτέ δὲ πέμψειν fortasse cancellanda 18 ἐκέκτητο, τῶν scripsi ex Ι ἐκέκτητο τῶν reliqui libri edd | ἐδίψα Ι sed α ex η corr m 3, Par Mor 19 τῶν et λόγων Par Mor | αὐτοῦ CIPar edd | δὲ Par Mor παίζειν καὶ προσποιούμενον ἐρᾶν ὧν κατεφρόνει γεν- ναῖον ὑβρίζειν ἄνθρωπον ἀπειλῇ, θεοὺς φοβούμενον, φίλους αἰσχυνόμενον, δίκαιον, σώφρονα, κρατοῦντα μὲν γλώττης, κρατοῦντα δέ ἡδονῶν, τοὺς μέν κόλακας ἐλεοῦντα τοσοῦτον ἀπέχοντα κολακείας, τούς δ’ ἐν τῷ λοιδορεῖν ζῶντας ἀμυνόμενον σιωπῇ;

ᾔτεις διφθέ- ραν, οὐχ ὡς ἐκγραψάμενος ἔχης τὰ ’κεῖθεν, ἀλλ’ ὅπως R III 172 αὐτὴν ἐκείνην. τουτὶ δὲ οὐκ ἐραστοῦ | μηδὲ στατῆρι τά παιδικὰ τιμᾶν. τί οὑν ἠδίκει μὴ διδοὺς τῷ μὴ ἀποδώσοντι; κτήσασθαι δὲ οὕτω βούλεσθαι καὶ τὰ οὐ πολλοῦ λόγου παντὸς ἂν εἴη.

69. Σὺ δὲ ὅστις εἰς ἐμέ, δεδήλωται μέν οἷς ἔφην, εἰ καὶ πολλὰ παραλέλειπται, σαφὲς δὲ ἔσται καὶ τῷδε. τοῖς γὰρ ἐν τῷ διαφθεῖραι τὰ πρὸς τὸν διδάσκαλον δίκαια κακοῖς ἐξελεγχθεῖσι συζῇς, σύνει, συνδιατρίβεις, ὁμιλεῖς, συνδειπνεῖς, συμπίνεις, συναριστᾷς, κἂν αὐτοῦ βουληθῶσι καθεύδειν, ἐξουσία πολλὴ καὶ τὸ κωλῦον οὐδέν. οἱ δὲ ἐν ἑκάστῳ τούτων λόγοι κατὰ τῶν ἐμῶν τρόπων, ἔχοντες μὲν ὑγιὲς οὐδέν, πολλὴν δὲ ἡδονὴν R III 173 ἀμφοτέροις, τοῖς τε ψευδομένοις τῷ | τε ἀκούοντι.

καὶ ὅ τι ἂν ἐκείνοις δόξῃ, τοῦτο δεῖ κρατεῖν, κἄν 4 cf. t. III 310,3 7 Dem. p. 1180,22; 1197,5 4 ἡδονῆς Par Mor 5 κολακείας ἀπέχοντα Re | δ’ om Par Mor 6 ὥστις Par Mor | διφθέραν Ρ sed αν in ras m 2 7 ἐκγραψάμενος scripsi auctore Re ἐγγραψάμενος libri edd | ἔχῃς τὰ] ἔχ̣θιστα Par Mor | τὰ κεῖθεν Ρ τἀκεῖθεν Ι 8 ἐκεί- νην scripsi auctore Re ἐκεῖθεν libri edd | μὴ δὲ ΑΡΙ 10 δὲ om C 11 παντὸς scripsi auctore Re coll. Dem. p. 13, 27 πάντως libri edd 13 τόδε Α βοά in τῶδε corr m 2, Par Mor 15 ἐξελεγχθεῖσι Par at εῖσι abreptum ἐξελεγχθεὶς Mor ἐλεγ- θεῖσι CAPI) σν́νει Α sed e συνεὶς corr m 2 συνεὶς Par συνίεις or sed γρ σύνει in marg 16 συμπαριστᾶ C 17 κωλῦον? cf. t. III 480,9 18 δ’ Re 21 ὅτι Ι | δὴ C τἀναντία βούλωμαι. παῖδες μὲν γὰρ αὐτοῖς οὐκ εἰσί, χρυσὸς δὲ πολύς, καρπὸς πατρῴας πονηραῖς, πρεσβυ- τέρων δὲ νεωτέρους <πρότερον> οἶδεν ἀποφέρειν ἡ Μοῖρα. ὠνεῖτ᾿ οὑν τῇδέ τῇ θεραπείᾳ διαθήκην ἑαυτῷ συμφέρουσαν. θηρατῇ δὲ κοιούτῳ καὶ πάντα ἐλάττω νομίζοντι χρημάτων εἰκότως τοὐμὸν ‘ἐν οὐδενί.

τί οὖν μὴ ταῦτα ὁμολογεῖ καὶ οὕτως ἀπολογεῖται, ἀλλ’ ἀξιοῖ πείθειν ὑβρίζων περιφανῶς, ὡς τιμῶν οὐ πέ- παυται; ὅς γε καὶ διὰ τοῦ πολλὰ αὐτῷ συνει- δότος θυρωροῦ χθὲς ταὐτὸν ἐποίησε μιμουμένου τὸν διδάσκαλον. ὡς γὰρ ἔλαβεν ὁ τοιχωρύχος γράμματά μου μεμφόμενα | δεσμὸν μητρὸς καὶ κόρης ἄδικον, R III 174 ἀκήλασε τὸν δόντα τὰ γράμματα φήσας οὐκ ἐμά ταῦτα, τοῦ δεδωκότος δὲ εἶναι.

τοιούτους τοὺς ἐμούς θεράποντας ἐποίησε τῷ λόγῳ διαβάλλων μου τὸν βίον ἐν τοῖς ἐκείνων τολμήμασιν εἴτ᾿ οὐκ εἰδότος μου ταῦτα εῖτε εἰδότος. καίτοι τά γε τοιαύτα πλάττειν οὐ κακὸν μέλλοντά· γε λύειν τι κακόν. ὅμως δέ γε οὗπερ ἐλέγετο καὶ ἣν, ἐμοῦ τοῦ τοῖς ἀδικουμένοις συναχθομένου καὶ τοῖς ἐκείνων οὐχ ἧττον ἢ ’κεῖνοι πληττομένου.

73. Ὁ δὲ κολλάκις | μέν αὔριον ἄων τὴν R III 175 4 cf. t. II 541,2 et 14 sq. 2 πατρῴας Ρ sed ι subscr m 3 3 νεωτέροις Mor | πρὀ- τερον inserui πρεσβυτέρων δέ πολλάκις προτέρους τούς νεωτέ- ρους coni Re 4 ὠνεῖται Ρ sed αι in ras m 4 ὧν εἰ το Par ὧν εἰ τὸ Mor | οὖν om in lac 3 — 4 litt Par 5 πάντας Par 8 ὑβρίζων Re ὑβρίζειν libri Mor 10 μιμούμενον Mor 11 ἔλαβεν ὁ in λάβοιεν corr Par βλάβοι ἐμὲ Mor sed γρ λάβοι in marg 17 εἴτ’ Re | πράττειν Mor 18 μέλλοντα voce des fol. 28 in Par quae sequuntur usque ad 104,11 πραχθὲν δὲ uno folio perdito desunt | λύσειν Mor | τί ΡΙ 19 τοῦ τοῖς] τού- τοις Μορ 20 ἐκεῖνον οὐχ ἧττον ἣ κείνου Mor 21 ἐξ ὡν κείνου Mor ἐξ ὧν Mor ἄφεσιν Εὐσέβιος ὁ γέρων, ἔργου δὲ οὔπω τυχών, τί σοι φαίνεται μηνύσειν; οὐ τὸ βιάβην αὐτῷ γενέσθαι τοὺς ἐμοὺς ὑπὲρ αὐτοῦ λόγους ἑτέρων ἀρειμένων ἐπ᾿ ἄλλους καταφυγόντων, ὧν οἱ οἱκέται ταλάρους καὶ σπυρίδας φέροντες ἐκεῖσε βαδίζουσιν, <ἃ> ἰχθῦς ἔχει τῷ δικαιοτάτῳ καὶ τὰ ἀπὸ τῶν δένδρων;

74. Ἕτερον ταίνυν οὐδὲν ἔλαττον. ἥκων γὰρ εἰς τὸ βουλευτήριον ὡς μείζω ποιήσων τὴν βουλὴν | R III 176 κατὰ τὸν νόμον τὸν νὺν οὐκ ἐκάλεσέ με ἐγγύθεν εἰδὼς ἐγγύς με καθήμενον ἐν ἀλλοτρίῳ χωρίῳ καὶ ταῦτα πολλοῦ χρόνου τὴν κοινωνίαν ταύτην ἐωρα- κότος τῶν ἀρχόντων, εἰ καθευδήσειε, τὴν βουλὴν ἐπε- γειρόντων. τούτῳ οὖν ἔδει χρῆσθαι τῷ πράγματι καὶ μὴ πεφθλαγμένον ἐπανάγειν, ἦσαν δὲ αὐτῷ λόγοι R III 177 πολλοὶ καὶ | καλοὶ βουλομένῳ τι τῶν δικαίων ποιεῖν. νῦν δ᾿ ὁμοίως ᾤετό μοι προσήκειν ἀπεῖναι τῷ μυρίους ἔχοντι καταλέξαι προγόνους πεπολίτευ- μένους τοῖς οὐκ οἶδ᾿ ὁπόθεν ἥκουσι. καί μοι δοκεῖ κἂν καλέσαι τινὰς ἐκείνων ἡδέως ἐμὲ παρείς, εἰ μὴ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ὕβρεως ἔδεισε.

75. Τὴν αὐτὴν τοίνυν αὖθις αἰτούμενος χάριν ἣν R III 178 πολλάκις | ὑποσχόμενος ἔδωκεν οὐδεπώποτε, ἀλλὰ 9 cf. or. XLIX t. III 450sq. 10 cf. t. III 347,16 2 τῷ Mor sed τὸ coni 5 πλέκοντες Mor | ὃ inserui | ἔχει scripsi, ut γρ in marg Mor ἔχειν libri Re ἔχοντες Mor 8 ποιήσων scripsi auctore Re („ποιῆσαι non improbo. idem est atque ἐπὶ τῷ ποιῆσαι. malim tamen aut ποιήσων aut ποιῆσαι βουλόμενος“) ποιῆσαι libri edd 11 ταῦτα πολλοῦ] ταῦτ᾿ οὐ Μor 13 τούτῳ scripsi ὅτι τε libri Re ὅ τι τε Mor „neutrum intelligo“ Re 14 δ᾿ Re 16 ᾤετό μοι]ὡς τὸ μὴ Mor 18 <ὡς> τοῖς? 19 οὐδὲ ὡς Μor 21 ἧ C ἧι Α ἧν in ἣν corr I 22 οὐδέποτε Mor | ἀππὰ cancellavit Re σοφῶς, <ὡς> ᾤετο, διεκρούσατο λόγους ἀνταιτήσας ἐμούς, ἐπαίνους δή·πουθεν ἑαυτοῦ, εἰδὼς μέν, ὡς οὐκ ἐροίην πολλῶν ἕνεκα, σχῆμα δέ πορίζων τῷ μὴ δεδω- κέναι τὴν πολλάκις ἀτιμασθεῖσαν χάριν, καὶ ἐποίει δὴ τῶν λόγων τούτων αὐτὸν ἐραστὴν τῷ λόγῳ, ἐπεὶ τῇ γε ἀληθείᾳ λόγος οὐδεὶς αὐτῷ τῶν ἡμετέρων λόγων. εἰ δ᾿ ἣν, περὶ αὐτοὺς | ἂν οἱ δέκα μῆνες ἀνάλωντο, R III 179 ἀλλ’ οὐκ εἰς οὑς νῦν ἀνθρώπους οὖς ἄπαντες ἴσασιν. ὧν ἔν τε τοῖς γόνασιν ἴν τε ταῖς χερσὶν αὐτῶν συνε- χῶς ὁ καταγέλαστος τόκος, τὰ δεδειγμένα, καὶ πρὸ τῶν Πλάτωνος ἀγαπώμενος.

τὸ δὲ δὴ νῦν τοῦτο, ὁ πολὺς ἔρως καὶ τὸ τῷ μὴ | τυγχάνειν ἀνιᾶσθαι R III 180 λέγειν οὐκ ἵρως ἐστίν, ἀλλ’ ἀνὴρ πολλοῦ μὲν τοῖς δικαζομένοις ἄξιος δι᾿ ἰσχὺν τῆς τέχνης, γήμας δὲ ἐκ τῆς τούτων οἰκίας καὶ νομίζων προσήκειν αὐτοὺς εὖ ποιεῖν ὀρῶν αὐτὸν ἄλλοσέ ποι φερόμενον, ὧν δ’ οὐκ ἄξιον ἠμεληκότα, ὦσεν ὲν ἤκιστα βουλόμενον εἰς ταῦτα τὰ ῥήματα δεῖ δεῖ με λόγου τυχεῖν καὶ ὅτι δεινὰ ἂν πάθοιμι μὴ τυχών.

ἃ μὲν οὖν ἤθελεν, ἣν ἐκεῖνα, ἃ δὲ ἠνάγκασται, ταῦτα. ἃ οὐκ αὐτοῦ δίκαιον νομισθῆναι μᾶλλον ἢ τοῦ βιασαμένου, πλὴν εἰ τοῦτο δύναιτο πείθειν, ὡς ἅπαντα τοῦτον ἐκάθευδε τὸν χρό- 1 cf. Thuc. IV 19,1 1 ὡς inserui coll. p. 99, 7 | ὅτε Mor sed γρ ᾤετο in marg | διεκρούσατο λόγους, ἀνταιτήσας ἐμούς ἐπαίνους Μοι 2 ἑαυτῷ Mor | μέν οὑν ὧς Mor 4 ἐπῄει Mor 6 αὐτὸν Mor ἑαυτὸν Re 6 γ’ Re 7 post ἦν lacunae singa, ὁ ante περὶ posuit Mor 8 οὓς (2) delendum? 9 αὐτῶν Ρ sed ν eras et ι sub ω pos m 3, Ι sed ν eras malim αὐτοῦ 12 τῷ om Mor 15 νομίζων προσήκειν Mor sed γρ νομίζειν in marg 16 αὐτὸν Ρ sed ὐ in ras m 2 αὐτὸν Α | ποι reposui e CAP πη Ι edd 17 ἠμεληκότας CAP sed in hoc ς eras, I ὡς Mor 20 ἐκεῖνα ἦν Mor | δ᾿ Re νον. ἀλλ’ οὐκ ἐκάθευδεν, ἀλλ’ ἣν ἐν οἷς ἣν, ἐν μέσῳ ψῆφον θέμενος πάντας ἐξεληλέγχθαι λόγους.

78. Καὶ τὸν Ῥωμύλον φήσει τοῦτ᾿ ἂν σῶσαι R III 181 μόνον. διά τί; καὶ γὰρ | ἂν μὴ τοῦτό σοι γένη- τᾶι, ἕτερα δήπου γεγένηται. ὧν ἴν ἐστιν ἃ παρ’ ἡμῶν ὁ παῖς σοι κτησάμενος ἔχει μεγάλα καὶ αὐτῷ σοι δο- κοῦντα καὶ τῆς εὐνῆς ἀναστήσαντά σε πολλάκις. οὐκ ἐχρῆν οὖν τούτοις δοθῆναι τὴν χάριν, εἰ καὶ μηδὲν ἦν προσλαβεῖν; ἢ καὶ πρὸς ἀριστέα δωρεᾶς μεμνημέ- νον ταῦτα ἂν ἔλεγες, ὡς ἐπὶ δευτέρᾳ ἂν ἀριστείᾳ λάβοι, τὸ πραχθὲν δὲ οὔπω τιμῆς ἄξιον;

εἰπόντος δώ- σεις. τί οὖν; οὐκ εἶπον ἤδη; ἢ οὐδὲν τὰ τότε ῥηθέντα καὶ τά διὰ τὰ ῥηθέντα πραχθέντα πᾶσαν ἀπάντων θεάτρων ἀποκρύψαντα τὴν βακχείαν; σύ δέ τότε μὲν R III 182 οἷς οὐκ ἄλλος ὡμολόγεις τετιμῆσθαι, | νῦν δ’ ὧς ἀντ’ οὐδενὸς δώσων, εἰ δοίης, λαβεῖν ἀξιοῖς πρότερον, εἰ μέλλοις δώσειν. καίτοι χάριν μέν ἐκείνων ἔχων ἐπὶ τὴν ἀμοιβὴν ἴθι, μικρὰ δὲ αὐτὰ νομίζων καὶ οὐ- δέν, θαυμαστὸν οὐδέν, εἰ μηδὲ ταῦτ᾿ οἰήσῃ τι εἶναι, ὥστ᾿ οὐχὶ θαυμάσαιμ’ ἄν, εἰ καὶ λαβὼν οὐ δώσεις.

ὅρκων δέ τῶν σῶν αὐτὸς ἀφῄρησαι τὴν πίστιν τῷ πλήθει τῶν ὅρκων τῶν ὠλιγωρημένων, ὥστε καὶ ὅστις ὠνεῖται παρὰ σοῦ τὸ δίκαιον ὀμνύντος, οὐκ ἔχει 1 ἐν οἶς ἦν om Mor 3 τοῦτ᾿ scripsi τοῦτον libri edd 4 διατί ΡΙ | γεγέννηται Ι 5 ἕν om Mor 6 σου Mor 10 δευτέρᾳ ἂν scripsi δευτεραίᾳ libri Re qui δευ- τέρᾳ coni δευτεραῖαν Mor | ἀριστεῖα C ἀριστείαν Mor τά ἀριστεῖα coni Re 11 οὔπω rursus inc Par fol. 24 14 ὐπο- κρύψαντα Mor 15 οἶς Ι sed ι in ras m 2 ὡς Α sed γρ οἷς in marg, Re | ἄλλος Α sed γρ ἄλλως in marg ἄλλως CPar ἄλλους Ρ cf. p. 76, 2 | δὲ Re 17 μέλλεις CPar Mor 18 αὐτῶ Par Mor 19 οὐδέν (2) om Mor | μὴ δὲ APIPar | οἰήσει I οἰήσοιτο Par | τι om Par 21 ἀφαιρεῖ σε Par Mor θαρρεῖν, ἀλλ’ ἔστιν ἐν φόβῳ μὴ τοῖς ὀμωμοσμένοις τὸ κέρας οὐκ ἀκολουθήσῃ. ἔστιν οὑν κἀνταῦθα δέος μὴ τὸ μὲν καὶ αὐτὸς δοῦναι φύγῃς, λαβὼν δὲ καὶ ἄων καταγελάσῃς.

81. Ι Εἰ δέ δεῖ τι καὶ ἕτερον εἰπεῖν, ἀνθ’ R III 183 ὅτου προσῆκέ μοί τι παρ’ αὐτοῦ γεγενῆσθαι, τῶν ὑπ’ αὐτοῦ γραφομένων, τὰ δὲ ἣν φλυαρία, πολλῶν μέν ἤκουσα πρὸ ταυτησὶ τῆς ἀρχῆς, πολλῶν δέ ἐν αὐτὴ τῶν αἰκισομένων, ἀπὸ γὰρ δὴ τούτων ἤρχετο. οἷς ἐτιτρωσκόμην μέν τὰ ὦτα, φέρειν δὲ ἣν ἀνάγκη καί, τὸ δεινότατον, καὶ ἐπαινεῖν. ὥστ᾿ οὐδὲν ἴδει παρ’ ἡμῶν ἕτερον αἰτεῖν πεποιημένων μοί τινων χάριτος ἀξίων.

τῷ δέ εἰς ἡμᾶς ἀγαθὸν οὐδὲν οὔτε πρό- τερον οὔθ᾿ ὕστερον, ἐπεὶ καὶ τὴν δίκην αὐτήν, ἀφ’ ἧς ἣν ἂν ἡμῖν κριθείσης διαφυγεῖν ζημίαν ἄδικον, οὔτε εἰσήγαγεν οὔτε ἔκρινεν ὀρῶν τῶν ἀντιδίκων τό τε πλῆθος τό τε σχῆμα. δίκαιον μὲν | γὰρ εἶχον R III 184 οὐδέν, πολλοὶ δὲ ἤσαν. τὸ δ’ εἶναι πολλοὺς νενοση- κυίᾳ μέν γ’ ἀρχὴ φοβερόν, ἐρρωμένῃ δὲ οὔ. καὶ ἅμα οὐδεὶς ἣν ἐμοῦ λόγος αὐτῷ πεπεισμένῳ λόγους ποιεῖν καλούς.