ἐμοὶ δὲ οὐ τοῦτο φαίνεται θαυμαστόν, εἴ τι τῶν Φιλίππου βέλτιον ἔχειν οὗτος ἐποίησεν, ἀλλ’ ὅτι ῥᾷστόν ἐστι παρ’ ὑμῖν δίκην τε ἀδικοῦντα μὴ δοῦναι καὶ κερδαίνοντα καθ’ ὑμῶν αὖθις ἕτερα πιστεύεσθαι Ath = Atlious Laurae Ω 123 Ρ = Parisinus gr. 2998 Η = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 Ma = Matritensis 4679 (olim N-49) D = Parisirms gr. 1758 τῷ τοῦ Δημοσθένους ὀνόματι κατ’ Αἰσχίνου πυλαγόρου Mor Λόγος ἐπὶ τῷ τοῦ Δημοσθένους ὀνόματι κατ’ Αἰσχίνου πυλα- γόρου Re om libri delevi 1 Ὑπόθεσις aute οὐκ edd de- levi | τῷ om Re | ἀμφικτυόνι Ρ ἀμφικτύωνι Η 2 ὁ om Re 4 ἀρκοῦν Αἰσχίνῃ scripsi ex AthHMa αἰσχίνη, ἀρκοῦν Ρ Mor αἰσχίνῃ ἀρκοῦν Re 5 Πύλας scripsi πύλας libri edd ἔθνος] ὅσον AthH 6 ὅσον inserui om libri edd | τὸ scripsi cum Re (,,aut τὸ φωκέων leg aut τὸ τῶν φωκέων“) τῶν libri Mor 8 προτέρῳ scripsi ex AthHMa προειρημένῳ P edd 9 ἂν τι Ma 12 πιστεύεσθαι Ma sed αἰ in ras m 2 παρ’ ὑμῶν. καὶ νῦν οὐ τοῦτο ἔστι χαλεπόν, τὰ μέ- γιστα ὑπ’ Αἰσχίνου δεῖξαι βεβλαμμένην τὴν πόλιν, ἀλλ’ ὑμᾶς πεῖσαι μισῆσαι τοὺς καθ’ ὑμῶν τοῖς ἐχθροῖς ὑπηρετοῦντας. ὃ τοὺς πολλοὺς τῶν δυναμένων καὶ γράφεσθαι | καὶ διελέγχειν ὀκνεῖν ποιεῖ.

ἐγὼ R III 397 δὲ βουλοίμην μὲν ἂν ὑμᾶς ἀλγῆσαι τοῖς πεπραγμένοις καὶ γνώμην ἔχειν οἕαν εἰκὸς τοὺς τὰ τοιαῦτα πεπον- θότας· εἰ δ’ οὖν ὑπὸ τοῦ πολλὰ ἐνεγκεῖν ἀδικούμενοι καὶ τοῦτο οἴσετε, ἀλλ’ ἔμοιγε ἔσται τὰ πρὸς τὴν πόλιν δίκαια πεφυλαγμένα. καὶ πάλιν γενήσεται φανε- ρὸν ὧς ὁ μὲν παραδιδοὺς κρίσει τὸν πεπονηρευμένον ἐφάνη, τῇ δὲ τῶν δικαζόντων ὀλιγωρίᾳ τὸ πρᾶγμα διεφθάρη.

4. Εἰ μὲν οὖν ἐν τῇ πυλαίᾳ συνέβαινεν εἶναι τὴν παροῦσαν ἐξέτασιν, οὐκ ἂν <ἦν> ἐξ ἴσου λόγος ἐμοί τε καὶ τούτω Φιλίππου τε ἀντὶ Φωκέων δικάζοντος καὶ τῶν ἐκείνου δορυφόρων περιεστηκότων, δῆλον γὰρ ὅτι τοῖς μὲν Αἰσχίνου λόγοις καὶ μηδὲν ἔχουσιν ἰσχυρὸν ὑπῆρχεν ἂν εὐδοκιμεῖν, ἐμοὶ δὲ καὶ πάντων δικαιότατα λέγοντι πανταχόθεν ἀπήντα ἂν θόρυβος καὶ πολὺς γέλως, εἰ μηδὲ τοσοῦτον ἠδυνήθην ἰδεῖν 1 τα Ma 2 ὐπ’ scripsi ὑπὸ libri edd | βεβλαμμένην ὑπὸ αἰσχίνου δεῖξαι HMa 3 τοὺς reposui e libris cum Cobeto Coll 271 τὰ Mor τοὺς τὰ Re qui μέγιστα addendum coni τοὺς πάντα Iacobs Lect 212 Rev 426 6 ἂν om Η 8 τὰ ante πολλὰ Ma 9 τοῦτο scripsi ex AthHMa τοῦτ’ Ρ edd εἴσετε Ma 11 μὲν inserui ex AthHMa om Ρ edd | παραδι- δοὺς scripsi ex HMa παραδοὺς Athp edd Ι πεπονηρευμένον scripsi ex AthHMa πεπολιτευμένον Ρ sed γρ πεπονηρευμένον in marg, edd sed γρ πεπονηρευμένον in marg Mor („Εκ al. C. V. iud. facinorosum virum") et „aut e margine Mor. praeferendum est πεπονηρευμένον, aut leg. τὸν κακῶς πεπολιτεθμένον“ Re 15 ἦν inserui om libri edd | ἐξίσου AthPMa Mor 20 δικαιό- τατον AthMa Mor sed in hoc γρ δικαιότατα in marg Ι ἅπαντα Mor quod corr Re 21 μὴ δὲ Ma δὲ μὴ Η Ι ἐδυνήθην HMa ὡς οὗ κρείττων ἐστὶν Αἰσχίνης, ἐνταῦθα αὐτὸν ἐτόλ- μησα διώκειν· ἐπεὶ δὲ Ἀθήνησι μὲν ἡ κρίσις, εἰσελη- λύθατε δὲ κατὰ τοὺς νόμους τοῦ Σόλωνος, μέγας δὲ ὁ κίνδυνος τῶν ὅρκων παρορωμένων, ἴσως ἄν τι γέ- νοιτο τῇ πόλει κέρδος ἀπὸ τῆς γραφῆς, ὥστε τὸν μὲν ἀμφοτέρων δοῦναι δίκην, καὶ ὧν πρεσβεύων ἔβλαψε καὶ ὧν πυλαγόρων ἐζημίωσε, τοῖς δὲ τοῦτον ἐζηλωκόσι γενέσθαι δῆλον ὅτι τοῖς παρὰ τῶν πολεμίων λαμβά- νουσιν εἰς τὴν ἐσχάτην συμφορὰν ἡ τόλμα τελευτᾷ.

ἐντεῦθεν οἱ μὲν ἐκ τῶν δη- μοτικῶν οἰκιῶν καὶ ὧν τῆς εὐνοίας πλεῖσται μαρτυ- ρίαι, σχεδὸν ἠγνόηνται, τριταγωνισταὶ δὲ καὶ ναῦται καὶ γραφεῖς τυμπάνων λέγουσι, γράφουσι, πρεσβεύουσι, στρατηγοῦσι, πυλαγοροῦσιν. ἡ δ’ ἐπὶ τῶν ἐκκλησιῶν ἁμαρτία μικρὸν ὕστερον φαίνεται, καὶ τὸ δεινότατον, οὐδὲ πάσχοντες τοῦτ’ ᾔσθησθε.

τεκμήριον δέ, ἔτι Φωκέων θρηνούντων, ἔτι τῶν ταλαιπώρων διοικιζο- μένων καὶ τῶν μὲν φευγόντων, τῶν δὲ σφαττομένων, τῶν δὲ Μακεδόνας τρεφόντων, καὶ ὑμῶν ἐνὶ τούτῳ τὴν αἰτίαν τῶν ἐκεῖ κακῶν ἀνατιθέντων καὶ βοώντων ἐνίων ἐπ’ ἀγορᾶς, ὡς οὐ τὰ ὅπλα Φιλίππου τὰς πόλεις ἀπώλεσεν, ἀλλ’ αἱ πείσασαι καθῆσθαι τὸν δῆμον ἐλ- R III 400 πίδες καὶ τὸ ψήφισμα δέξασθαι τὸ Φωκεῦσιν Ι 2 Dem. p. 722,2 5 cf. p. 236,13. Dem. p. 270,11; 297,26. Apoll. Aesch. p. 5, 5 Ι Dem. p. 1231, 10 sq. 6 Dem. cor. p. 415, 5. Apoll. Aesch. p. 4, 16 et p. 5, 1 10 cf. t. IV 976, 24; 821, 7 R. Diod. S. XVI 60 14 Dem. fals. leg. p. 358, 27 15 cf. t. IV 976, 24 R. Diod. S. XVI 59 16 Dem. fals. leg. p. 356, 15 sq.; 357, 8 et 22 sq. 1 ἡμέτερα Ath Ι πυλαίᾳ scripsi ex AthHMa cum Iacobsio Rev 426 et Weiskio hyp. III 4 πύλη Ρ lacuna Mor sed γρ πύλει, ἴσ. Πυλαίᾳ in marg, Re sed ἔξω coni κἂν ταῖς πύλαις sive κἂν τῇ πυλαίᾳ Iacobs App Pors 323 Lect 212 Anth Pal III 83 2 τοῦ inserui ex AthHMa om Ρ edd Ι γραφέν- των coni Re 3 δημοτικῶν οἰκιῶν scripsi e PHMa δημο- σίων οἰκείων Ath δημοσίων οἴκων edd 4 εὐγενείας coni Wernsdorf Himer. p. 735 6 ἴσ’. γναφεῖς in marg Mor 7 στρατηγοῦσι scripsi ex AthHMa μαρτυροῦσι Ρ edd 9 ἔσε- σθε HMa | ἔτι reposui e libris ἐπὶ edd 10 Φωκέων scripsi φωκέας libri Mor Φωκαίας Re | θρηνοῦντες AthHMa Ι ἐπὶ Mor quod corr Re 12 τῶν Ma sed τ in ras m 2 Ι τούτων AthPH Mor 16 τὸ ψήφισμα reposui e libris coll Dem 1. 1. τὰ ψηφίσματα edd Ι τὸ inserui, ut inser Ρ om AthMHa Mor τὰ Re Ι δέξασθαι inserui e libris om edd ἀπειλοῦν, τὰ τοιαῦτα λεγόντων καὶ πεπεισμένων ἧκεν ὁ τῆς πυλαίας καιρὸς ἀπαιτῶν ῥήτορος εὔνοιαν.

9. Πῶς οὖν ἡμεῖς οἱ πεπληγμένοι; μᾶλλον δὲ μικρὸν ἄνωθεν, Φιλίππῳ πλεονέκτημα μὲν ἓν ἐγεγόνει μέγα καὶ οἷον οὔπω πρόσθεν ἀφ’ οὗ παρῆλθεν εἰς τὴν ἀρχήν, Πυλῶν κρατῆσαι καὶ διασπεῖραι τὸ τῶν εἴσω Πυλῶν προβεβλημένον ἔθνος. τοῦτο δὲ δυνηθεὶς ταχὺ καὶ ῥᾳδίως ἀπὸ σπονδῶν, οὐχ ὅπλων, διὰ τουτονὶ τὸν πείθοντα πιστεύειν ἀντὶ τοῦ φυλάττεσθαι δεύτερον ἕτερον ζητεῖ τοῦ προτέρου μεῖζον, ἀντὶ τῶν ἀπολο- μένων τὰ ἐν πυλαίᾳ συνδιοικεῖν καὶ μετασχεῖν τοῦ τῶν ἀμφικτυόνων ὀνόματός τε καὶ σχήματος.

Θετ- ταλοὺς μὲν οὖν καί τινας ἑτέρους τῶν πάλαι μεμαθη- κότων αἰσχρῶς κερδαίνειν ᾤετο αὑτὸν ὧς ἥδιστα δέ- ξεσθαι καὶ γνησιώτερον Φωκέων ἀμφικτύονα κρινεῖν, τῶν δ’ ἄλλων τοὺς οὐχ ἡδέως ταῦτα ὁρῶντας στενά- 4 cf. t. III 453, 5; IV 151, 11 6 Dem. fals. leg. p. 359,11 Diod. S. XVI 60 | cf. t. IV 299, 9; 315, 17; 322, 16 R 8 Dem. fals. leg. p. 360, 9 Ι Dem. 1. 1. p. 358, 26 11 Diod. S. 1. 1. 1 ἀπειλοῦν, τὰ scripsi ἀπειλοῦντα. libri edd 3 ὑμὲ ἴς Ath Ma Mor 4 ἐν om Re 5 οὔπω] οὖ Η 6 διασπεῖραι re- posui e libris ut coni Re („malim διασπεῖραι aut διαφθεῖραι“ et Iacobs Lect 112 Rev 426 διαπεῖραι edd | πόλεων AthHMa 10 ἕτερον ζητεῖ scripsi e Ma cum Re Anim ἕτερον ζητεῖν AthPH edd sed ἐζήτει coni Re et Iacobs Add 355 ἐπενόει aut ἐτόλμα ζητεῖν Iacobs Lect 212 Rev 426 | ἀντὶ τῶν ἀπολομένων scripsi cum Re Anim et Iacobsio Lect 212 Rev 426 AnthPalIIl508 ἀντὶ ἀπολο- γουμένων AthP sed in hoc ὶ eras et τ cum ἁ coni, edd ἀντιαπο- λογουμένων Η ἀντὶ ἀπολλομένων Ma ἀντὶ ἀπολομένων τῶν Φω- κέων coni Re 11 τὰ scripsi auctoribus Re et Iacobsio 11. 11. τἀν Add 355) τῶν libri edd 14 αἰσχρῶς scripsi auctore Co- beto Coll 271 ἀκαίρως libri edd Ι δ’ post ᾤετο Ath edd delevi ut coni Re ἂν Iacobs Add 355 | αὐτὸν scripsi αὐτὸν libri edd ἥκιστα Ma ἅδοντα | δέξεσθαι scripsi auctore Re δέξἁσθαι P δέξασθαι AthHMa edd 15 ἀμφικτυόνα PH Ι κρινεῖν scripsi auctore Re κρινεῖν Ρ κρίνειν AthHMa edd 16 στενάξειν scripsi e Ρ auctore Re στενάζειν AthHMa edd ξεῖν’ μὲν ἡσυχῆ πλὴν ἡμῶν, ἡμᾶς δὲ μόνους ὥσπερ τῆς παρ’ ἡμῖν πολιτείας κινουμένης ἀπαντήσεσθαι καὶ βοήσεσθαι καὶ τὸν ἐπεξιόντα τοῖς Ἑλληνικοῖς θεσμοῖς ἀπώσεσθαι.

ἵνα δὴ μὴ τοῦτο γένηται, τὸν ἐοικότα R III 401 Θετταλοῖς Ἀθηναῖον | τὸν καὶ ταῦτα χαριούμενον καὶ τὰ δεύτερα αὑτῷ προθύμως ἀνοίξοντα διαπράττεται παρ’ ἡμῶν εἰς πυλαίαν ἐλθεῖν. τοῦτο δ’ οὐ πολλοῦ πόνου, ἀλλὰ παρελθών τις καὶ πολὺ τοὺς ἄλλους φθάσας Αἰσχίνῃ, φησίν, ἐγχειρίζωμεν τὰ περὶ τὴν πυλαίαν. ἐπῄνεσαν οἱ παρεσκευασμένοι, τῶν δ’ ἄλλων ὁ μὲν οὐδὲ προσέσχεν, ὁ δὲ οὐχ ὑπώπτευσεν, ὁ δὲ ἀπελθεῖν ἔσπευδε, τῷ δ’ οὐκ ἔμελε τῶν κοινῶν, ὁ δ’ ἀντιλέγων ἠνώχλει.

τί δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν; ἐχειροτονήθη παρ’ Ἀθηναίοις τὰ Φιλίππῳ δοκοῦντα. καὶ ἐβάδιζεν ἐνθένδε πυλαγόρας χρησιμώτερος ἐκείνῳ 10 Dem. cor. p. 277, 1 13 cf. p. 214, 6; t. IV 243, 11 R 14 Luc. necyom. § 2 1 ἡσυχίαν Η | μόνους inserui e libris om edd 2 ἡμῶν Η ἡμᾶς AthP Mor qui ἡμῖν coni Ι κινουμένης Re κενουμένης libri Mor 3 βοηθήσεσθαι Η Ι ἐπεξιόντα scripsi ἐπεισιόντα AthPH edd ἐπισείοντα Ma ἐπενσείοντα coni Re 4 ἀπώ- σἁσθαι Ρ Ι δὴ μὴ e δῆμιν corr Ρ δήμιν Mor sed ἴσ’. δὴ μὴ in marg δ’ ἡμῖν AthHMa 5 τὸν scripsi auctore Iacobsio Lect 213 Rev 426 τε libri edd Ι ταῦτα] τότε Iacobs Ι χαριούμενον scripsi ex ΑthH χαρι(??)μενον Ρ χαριζόμενον Ma edd χαρισά- μενον Iacobs 6 αὐτῷ libri edd | ἀνοίξοντα scripsi ex AthP cum Iacobsio ἀνοίξαντα HMa edd 7 ἡμῶν scripsi ex HMa ὑμῶν AthP edd | πολλοῦ πόνου scripsi ex AthHMa πολλῶν πόνων Ρ edd sed γρ πονηρῶν in marg Mor, πολλῷ πόνῳ Re Anim 9 αὶσχίνη in ras Ρ ἔχειν ἦ ΑthH Αἰσχίνης Mor | ἐγχει- ρίζωμεν Re ut coni Mor ἐγχειρίζομεν libri Mor | παρὰ Ath 10 παρασκευασμένοι Η 11 προσέσχεν reposui e libris προσ- εῖχεν edd 12 οὐκ ἔμελε Re οὐ μέλει HMa οὐ μέλλει Αth οὐκ ἔμελλε Ρ Mor 13 οὐδ’ Ma | δὲ Re 15 ἐνθένδε reposui e libris Ἀθήναζε edd sed Ἀθήνηθεν coni Re πολὺ τοῦ Παρμενίωνος. ὁ μὲν γὰρ οὐκ ἂν πείθοι ῥᾳ- διος δεσπότῃ χαρίζεσθαι δοκῶν· ὅταν δέ τις ἀπὸ τῶν ἠδικημένων τῷ λελυπηκότι συμπράττῃ, τὰ μέγιστα ὀνήσειεν ἂν οὐκ οὔσης ὑποψίας τῶν λόγων.

ὧς οὖν ἧκεν οὗτος διὰ Φωκέων χαίρων καὶ τοὺς ἱερο- μνήμονας καὶ τὸν Φίλιππον εἶδε, τοῖς μέν, ὧς εἰκός, ἐνεδείξατο δεδοικέναι τὸν ἄνθρωπον, ὅπως, εἴ τις καὶ θαρρῶν ἐτύγχανεν, ἐκπλήττοιτο καὶ συγχωροίη, πρὸς δὲ αὐτὸν διελέγετο καὶ συνετίθετο τί δεῖ γενέσθαι καὶ τίς ὁ τούτων μισθός. τοῦ δ’, ὡς εἰκός, φήσαντος πλουτεῖν καὶ διδόναι | δύνασθαι τὰ λοιπὰ οὕτως R III 402 ὧς ἔμελλεν ἐκείνω συνοίσειν συνετίθει.

οἱ μὲν οὖν εἰδότες ἀκριβῶς Αἰσχίνην καὶ πρὸ τῶν ψήφων ἀμφικτύονα τὸν Φίλιππον ἐκάλουν, ποιήσειν γὰρ τοῦ- τον ὅ πεποίηκεν, οἱ δὲ τῷ τῆς πόλεως ἤθει τὸν πυλα- γόραν κρίναντες μάτην, ἔφασκον, οὑτοσὶ Φίλιπ- πος ἅπτεται τῆς τοῦ συνεδρίου κοινωνίας. ὁ γὰρ οὐκ ἐάσων οὐδ’ ἐπιτρέψων, ἀλλ’ ἀντικροὐ- σων καὶ διακωλύσων τοὺς τῶν Ἑλλήνων ἁμαρ- τἀνοντας πλησίον, ἀνὴρ Ἀθηναῖος, πόλεως ἑλευθέρας, κηδομένης τοῦ γένους, τὸ τῆς Ἑλ- 1 Dem. fals. leg. p. 362, 29 2 Dem. cor. p. 276, 21 15 Dem. Lept. p. 460, 28 sq.; 753, 10 20 Dem. cor. p. 276, 25 4 ὀνήσειεν scripsi ὤνησεν libri edd 6 εἶδεν· Η | ὧς εἰκός reposui e libris ὧς εἰ edd 9 συνετίθετο scripsi auctore Re συνεπείθετο HMa συνέπειθε τὸ AthP edd 10 τοῦ δ’ Ma sed ῦ δ in ras m 2 11 διδόναι Ma sed ι et ο in ras m 2 | οὕτως Mor sed γρ οὗτος in marg 14 ἀμφικτυόνα ΑthPH edd 15 ὃν ἐποίησεν HMa 16 οὑτοσὶ scripsi ex AthH cum Re Anim οὑτ(??)σὶ Ρ οὑτωσὶ Ma οὗτος δὲ edd sed δὲ cancellavit Re ὁ] οὑ Ath 18 οὐδὲ AthHMa 19 κωλύσων Ma 20 πλη- σίον reposui e libris, ut coni Re et Cobetus Coll 272 Misc 143 πλέονας edd sed cancellavit et πλήττει coni Mor 21 κηδόμενος Ma λάδος περιστελλούσης ἀξίωμα.

ταῦτα εἴκαζον Ἀθηναίῳ μὲν ἀνδρὶ πρέποντα, πόρρω δὲ τῆς Αἰσχίνου δωροδοκίας, ὧς εὐθὺς ἐπεδείχθη. καθημένων γὰρ τῶν ἀμφικτυόνων καὶ τῶν πάλαι καταισχυνάντων αὑτοὺς Θετταλῶν τε καὶ Θηβαίων πολλὰ μὲν τὸν Φίλιππον ἐπαινεσάντων, πολλὰ δὲ τῶν οὐκ ἔτ’ ὄντων Φωκέων κατηγορησάντων καὶ τελευταῖον εἰπόντων, ὅτι τούτῳ μέντοι μεταδοτέον τοῦ συνεδρίου πολὺ βελ- τίονι Φωκέων βασιλεῖ καὶ δικαιοτέρῳ τὰς ἐκεί- R III 403 νῶν ψήφους ἔχειν, εἰκὸς μὲν Ι ἦν ἐπὶ τούτοις τὸν ἡμέτερον πυλαγόραν σχετλιάσαι καὶ μαρτύρασθαι μὲν ἥρωας, καλέσαι δ’ ἐν Πυθοῖ τὸν Πύθιον, πάντα δ’ ἐμπλῆσαι βοῆς ἐπιτιμῶντα, μεμφόμενον, αἰτιώμενον, κλείοντα τὸ συνέδριον τῷ βαρβάρῳ· ὁ δὲ τί ποιεῖ καὶ πῶς τὴν παρ’ ὑμῶν χειροτονίαν ἐτίμησεν;

εἰπὲ τοῖς δικασταῖς ἀναβάς, Αἰσχίνη, τοὺς λόγους τοὺς τοῦ κοινοῦ τῶν Ἑλλήνων, οὓς διὰ τῆς σῆς φωνῆς ὁ τῶν Ἀθηναίων ἐποιήσατο δῆμος. ἀπορεῖς καὶ κύπτεις εἰς γῆν. ἀλλ’ οὐ τότε γε ἦν ἀπορία λόγων ἀνδρὶ καὶ 1 Dem. p. 744, 4 14 cf. p. 205, 7; t. IV 821, 32 R. Dem. Phil. III p. 119, 7 18 cf. t. ΙΙΙ 410, 12. Dem. p. 332, 12 3 ἐπεδείχθη scripsi ex AthHMa ἐπιδειχθήσεται Ρ Re ἐπιδειχθήσεταί τε Mor 4 αὐτούς Re αὐτοὺς libri Mor 5 τε καὶ Θηβαίων scripsi καὶ Θηβαίων τὲ ΡΗΜa θηβαίων τε Ath edd Ι et 6 πολλὰ reposui e libris ut coni Re πολλῶν edd 6 οὐκ ἔτ’ scripsi ex Η οὐκέτ’ Ma οὐκέτι AthP edd 7 κατηγορηκότων HMa | τοῦτο Η 9 τἀς inserui e libris ut coni Re om edd 11 σχετλιάσαι Mor sed γρ ἀπελάσαι in marg 14 τῶν βαρβάρων Ρ Mor 15 καὶ πῶς reposui e libris καὶ πῶς; Re καίπερ Mor sed γρ πᾶς in marg 17 σῆς inser Ρ om AthH 18 κρύπτεις Ma sed ρ eras, Ρ Mor 19 τότε scripsi ex HMa cum Iacobsio App Pors Adv 285 Lect 213 Rev 426 τοῦτο AthP edd | ἀπορία scripsi e PH cum Ia- cobsio ἀπορίᾳ AthMa edd sed „post ἦν aut in hac regione cleesse videtur nonnihil“ Re Ι καὶ inserui ex HMa om ΑthP edd δικαίῳ καὶ φιλέλληνι καὶ κοσμοῦντι τοὺς ἐκπέμψαντας οἷς προῃρεῖτο.

ὁ δὲ πῶς σιγῶν εἱστήκει τοιούτων ἀκούων, ὧ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λόγων, ἐφ’ οἷς τις <τις> ἀνέκραγεν; ἄφωνος ἦν τῆς πυλαίας ἁρπαζομένης, ἄφω- νος τῶν σεμνοτάτων συνταραττομένων, ἄφωνος τοῦ θεσμοῦ διορυττομένου καὶ τοσαύτης μέθης ἐπὶ τὸ συνέδριον φερομένης καὶ τοῦ καθαρωτάτου τῶν ἐν Ἕλλησι καλῶν μέλλοντος καταρρυπαίνεσθαι αἰ μίξει βαρ- βάρων Ἀθηναῖος ὤν, εἴπερ ἐστί, πυλαγόρας ὤν, κα- κῶς μέν, ἀλλ’ ἀπεσταλμένος, τὰ συμφέροντα τῆς πόλεως γνώμῃ καὶ φωνῇ σώζειν ταχθείς, ὥσπερ ἔξωθέν ποθεν ἐπελθὼν Πέρσης ἢ Σκύθης, ᾧ βραχὺς λόγος τῶν παρ’ ἡμῖν <νομίμων> Ι ἀνατρεπομένων, οὕ- τὼς οὐδὲν οὔτε μικρὸν οὔτε μεῖζον ἐφθέγξατο οὔτε ἔγρυξεν, ὥσπερ οἰκέτης ἐφεστηκότος δεσπότου καὶ κελεύοντος σιγᾶν. τοσοῦτον, ὧ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δύνα- ται χρυσίον δοθὲν ἢ προσδοκώμενον.

ἰσχύσαντος δὴ τοῦ κακῶς φρονοῦντος καὶ διεφθαρμένου μέρους ἠκολούθησε καὶ τὸ δυνάμενον <ἅν> εἴ τις 4 Dem. Mid. p. 586, 3; fals. leg. p. 433, 20 8 cf. t. IV 446, 1 2 προῃρεῖτο scripsi e ΡΗΜa προείρητο Ath προείρητο Mor προῄρητο Re Ι δέ πως Ρ Mor 3 τις Re τίς libri Mor | ἂν ἀνέκραγεν scripsi ἀνέκραγεν libri edd οὐκ ἂν ἀνέκραγεν (ob quae ecquis alius non clarum exclamasset) Re ἂν ἔκραγεν lacobs Lect 213 Rev 426 4 ἦν scripsi ἦς AthP edd εἷς HMa Ι ἀναρπαζομένης Re 6 διορυττομένου reposui e libris ut coni Re ὀρυττομένου edd 7 ἐν om Ma 8 καταρυ- ως παίνεσθαι HMa 9 κακ(??) Ρ κακὸς Ma 13 νομίμων in- serui auctore Re („deesse videtur καλῶν aut ὁσίων aut om libri edd 14 οὔτ’ Re 16 ἄνδρες om AthP 19 ἠκο- λούθησε scripsi e ΡΗΜa ἠκολούθηκε Ath edd Ι ἄν inserui om libri edd λόγος γενναῖος, μηδὲν τῶν αἰσχρῶν ἀνασχέσθαι. νῦν δ’ ὁρῶντες τὸν ἐκ τῆς μεγίστης καὶ ἐνδοξοτάτης πό- λεως ἐφεστηκότα Φιλίππῳ ἐν τῷ συνεδρίῳ τῇ σιωπῇ πολλῆς παρανοίας ἡγοῦντο μείζω ὑμῶν ἀξιοῦν φρο- νεῖν. γίγνεται Φίλιππος ἀμφικτύων ἀντὶ τῶν ἀθλίων Φωκέων. καὶ τοῦτο ὠνεῖται παρ’ ἐκείνου δεύτερον, μᾶλλον δὲ τρίτον· Θρᾴκη, Φωκίς, πυλαία. κἂν ἀφίκη- σθε εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον, ὄψεσθε τὸν Ἀμύντου τὰ τῶν Ἑλλήνων διοικοῦντα.

καὶ τοῦτό γε εἰκότως, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοιοῦτόν ἐστιν. ὅταν γάρ τις ἐνθάδε ζῶν μὴ τῷ κατὰ τοὺς νόμους ζῆν, ἀλλ’ ἐκ τῆς τῶν τυράν- νων φιλίας τὴν ἀσφάλειαν ἔχῃ, μέχρις ἂν ἐκείνοις εὖ πράττειν ὑπάρχῃ, καὶ τούτοις ἔνι θαρρεῖν. ποιοῦσι τοίνυν μετ’ ἐκείνων οἷς ὑπηρετοῦσι καὶ τὰ αὑτῶν μείζω τῶν νόμων.

οὕτω τοίνυν ἐστὶ θρασὺς ὥστ’ οὐδέ φησιν ἀδικεῖν οὐδὲν ὑμᾶς. οὔτε γὰρ πόλιν σύμ- μαχον ὑμῶν ἀπεστερηκέναι οὔτε χώραν οὔτε λιμένας, οὐ προσόδους, οὐ τεῖχος, ἀλλ’ οὐδ’ ἐκβεβληκέναι τῆς ἀμφικτυονίας τὴν πόλιν οὐδ’ ὅλως οὐδὲν τὰ ὑμέτερα ἐλάττω πεποιηκέναι.

ἐβουλόμην ἀληθῆ σοι τοῦτον εἷναι τὸν λόγον, Αἰσχίνη, καὶ μηδὲν χεῖρον ἔχειν τῶν ἡμετέρων ἀπὸ τῆς σῆς πολιτείας. οὕτω γὰρ ἂν ἐσώ- ζετο μέν μοι Θρᾴκη καὶ Κερσοβλέπτης, σύμμαχος ἀνὴρ καὶ φίλος, ἐσώζοντο δ’ ἂν οἱ Θηβαίων ἀντίπαλοι Φω- κεῖς, καὶ πολλὰ τείχη καὶ ὅπλα καὶ σώματα καὶ τόπος μεγάλην φέρων ῥοπήν. νῦν δὲ κἂν τρὶς ἀποθάνῃς, ἔτ’ ὀφείλεις δίκην.

εἰ δὲ μὴ ταῦτα οὕτως ἔγνωστο παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις, ἐξῄρητ’ ἂν ἐκ τῶν ἀνθρωπείων καὶ τιμωρία καὶ χάρις οὐκ ἀρκοῦντος οὐδενὸς διὰ παντὸς εἴδους χρηστῶν τε καὶ πονηρῶν ἔργων ἢ εὖ ποιεῖν ἢ κακοῦν. τίς οὖν ἐστιν ὅρος ἀπολογίας δίκαιος; 6 Plat. rep. V p. 449 C 1 πρεσβείας Ma sed ει in ras m 2 2 οἵδ᾿ AthP Mor οἶδε Η 3 καὶ inserui e libris om edd | ὀργιοῦνται Re 4 βραχὺς καὶ σαφὴς Ma j μὴ] καὶ HMa 6 διὸ κρίνειν Η | τοῦτο inserui ex AthHMa om Ρ Mor Ι ἐκκλέψῃς scripsi ἐκλ(??)πῃς Ρ et γρ ἐκλίπῃς in marg ἐκλείπεις Ma ἐκλείπει Η ἔκλειπε Ath ἐκλείπῃς edd sed „imo vero ἐκκλέπτῃς“ Re Iacobs Rev 426 | οὐκ] ,,fort. ὅτι οὐκ“ Re | ἀδικῆσαι Iacobs 213 Rev 426 7 δείξας AthP sed in hoc ἃς in εἰς corr, Η δείξεις Mor sed ἴσ’. δείξῃς in marg δείξειας Re Anim Ι ἀπόφευγε ἲς HMa ἀποφεύγοις ἄν aut ἀποφεύγεις Iacobs | οὐκ ἂν] τοῦτ’ οὐ Iacobs 8 σου AthPH Mor 9 ἠδικῆσθαι scripsi ex AthHMa ἀδικεῖσθαι Ρ edd 10 εἰώθασι AthP edd Ι ἔχειν scripsi auc- tore Re λέγειν AthP edd om HMa | τε καὶ om HMa Ι τὸ ante καὶ edd sed „delendum videtur aut alias leg. τοῦ δὲ τὸ καὶ τὸ ὁπωσοῦν ἠδικῆσθαι“ Re delevi τι Iacobs Lect 213 Rev 11 (??)δικε(??)σθαι Ρ 14 ἑξῄρηντ᾿ ? 15 δία Η 17 κακοῦν scripsi ex Ath κακόν ΡΗΜa κακῶς edd τὸν μὲν αἰτίαν ἔχοντα ἀπεκτονέναι δεικνύειν ὧς οὐκ ἀπέκτονεν ἢ ὧς δικαίως, τὸν δὲ προδεδωκέναι, δι- δάσκειν ὧς οὐ προδέδωκε, τὸν δὲ πατάξαι, ὡς οὐκ ἔπληξε, τὸν δὲ κλέψαι, ὡς οὐ κέκλοφεν.

οὕτω δὴ καὶ περὶ τοῦ παρόντος νῦν πράγματος. ἐπέμφθης, Αἰσχίνη, πυλαγόρας. ἦλθες εἰς πυλαίαν. εὗρες εἰσαγό- μενον εἰς τὰ ἀπόρρητα τῶν Ἑλλήνων ἄνδρα βάρβαρον παρὰ τοὺς νόμους. ἐσίγησας γλῶτταν ἔχων καὶ λέγειν ἐπιστάμενος. τοῦτό φαμεν ἠδικῆσθαι τὴν πόλιν. οὐκ- οῦν ταύτην ἔλεγχε τὴν αἰτίαν. τὰ δὲ τείχη καὶ χωρία καὶ τοὺς λιμένας ἔα νῦν. ἁλίσκῃ γὰρ ἐπὶ τι τὴν ὑπάρχουσαν τῇ πόλει δόξαν ἀπὸ τῆς σιγῆς ἀπολωλεκέναι.

Τοῦτο δὲ ὅσου τοῖς Ἀθηναίοις ἄξιον, γνοίη τις ἄν, εἰ σκέψαιτο πρὸς αὑτόν, ὅτι καὶ τὸν σῖτον τὴν ἀρχὴν διενείμαμεν καὶ τὰς ἀποικίας τὰς πολλὰς ἐξεπέμψαμεν καὶ νεκροὺς ἀδικουμένους Ι ἐθάψα- R III 407 μὲν καὶ δυστυχοῦντας ἀνθρώπους ἐδεξάμεθα καὶ Μα- ραθῶνι τὸν κοινὸν τῶν Ἑλλήνων ἐλύσαμεν κίνδυνον, οὐχ ἴν ἡμῖν ἐφ’ ἑκάστῳ τούτων παρὰ τῶν εὖ πα- σχόντων ἀργύριον γένηται καὶ πλουτήσειεν ἡ πόλις, 14 cf. p. 28, 15; 38,9. Isocr. paneg. § 28 sq. Aristid. panath. t. I 167, 16 sq. D 15 cf. p. 118, 5. Isocr. 1. 1. ’ξ 34 sq. 16 cf. p. 99, 7 Ι cf. ad p. 99, 8. Isocr. 1. 1. § 58 17 Isocr. 1. 1. ’ξ 54 sq. Aristid. 1. 1. p. 175, 10 sq. 2 ἀπέκτενεν Η ἀπέκτονα Ma ἀπέκτεινεν Re Ι τὸ Re 3 προδέδωκεν Re 4 δὲ om Ma | κέκλοφε Ρ Mor 6 πυλα- γόρας ἦλθεν Η 8 ἔχων om Η 9 τοῦτ(??) Ρ τούτῳ Η 11 ἁλίσκει Ma | ἐπὶ τῷ scripsi coll t. V 392, 1; 402, 12 ἀπὸ τοῦ AthHMa ἐκ τοῦ Ρ edd 12 πόλει reposui e libris ut coni Re („aut τῆ πόλει leg. est aut τῇ πόλει ποτε“) ποτε edd sed ςήπου in marg Mor Ι ἐκ HMa | τῆς σιγῆς] viridetur σῆς interponen- dum“ Re 13 ὅσον Ma 14 τίς HMa Ι αὐτὸν Η 18 δυνον inserui e Ρ (sed in marg), HMa, ut coni Re πόλεμον Ath om edd 19 ἴνα Ma | τούτω Η Ι παρὰ τῶν εὖ πασχόντων om Η Ι περὶ Ma 20 γένοιτο Re sed cf. Schroefel, De optativi apud Dionysium Hal. usu, Vratisl. 1909 p. 71 ἀλλ’ ὅπως ἀκούσαιμεν τὸ πολλῶν ἐντιμότερον χρημά- των, πατέρες καὶ τροφεῖς τοῦ γένους, καὶ γένηται τοῖς ποιηταῖς ᾄδειν περὶ τῶν Ἀθηνῶν, ἃ δὴ καὶ ᾖσαν ἔρεισμα τῆς Ἑλλάδος τὴν πόλιν καλέσαντες.

ποῦ τοίνυν ἔρεισμα; πῶς οἶόν τε τοῦθ’ ἡμῖν εἶναι τὸ πρόσρημα τὸ καλὸν καὶ ὑψηλὸν καὶ στεφάνου παντὸς ἀκριβέστερον κηρῦττον τὴν ἀρετήν, ὅταν ἐν τοῖς τῶν Ελλήνων κακοῖς ἡσυχάζωμεν καὶ παροινουμένων τῶν μεγίστων παρόντες σιωπῶμεν; οὐδεὶς γὰρ ὧς Αἰσχίνης ἐσίγησεν ἐρεῖ οὐδὲ τοὔνομα ζητήσει τοῦ πυλαγόρου οὐδ’ ἐν τούτῳ στήσει τὴν μέμψιν, ἀλλ’ ἐπὶ τὴν πόλιν ἀνοίσει τὴν τοῦ πεμφθέντος κακίαν, ὥσπερ, οἶμαι, καὶ τὰς τῶν ἀγαθόν τι ποιούντων ἀρετὰς κοινὰς ὀνομά- ζουσι τῆς πόλεως, οἶον τἀριοτείδου, τὰ Κόνωνος, τὰ Θεμιστοκλέους. οὐκοῦν καὶ νῦν Ἀθηναῖοι Φίλιππον ὁρῶντες ἀμφικτύονα γενόμενον παρεῖσαν, εἰσεδέξαντο, τοὺς εἰσάγοντας εὖ φρονεῖν ἡγοῦντο.

28. Κοῦφον δὲ λέγει καὶ οὐδεμίαν ἔχον τῇ 4 Pind. fr. 76 Schr. cf. t. V 57, 15. Isocr. or. XV § 166. Ari- stid. 1. 1. p. 319, 9 D 8 cf. p. 27, 6. Dem. p. 403, 8 14 sq. cf. p. 158,2, 7, 22; t. V 106,12 1 τῶν Η 3 ᾖσαν scripsi cum Sinteni ἦσαν libri edd 4 ποῦ scripsi ex AthH et signum interrogationis post ἔρεισμα inserui (colon H) ut coni Re („videtur sic leg. τοῦτο πῶς οἶόν τέ ποθ’ ἡμῖν εἷναι aut sic ποῦ τοίνυν ἔρεισμα; πῶς οἶόν τε τοῦθ’ ἡμῖν") τοῦ τοίνυν ἔρεισμα πῶς PMa edd τοῦ τοί- νυν ἐρείσματος πῶς Iacobs Lect 213 Rev 426 5 οἱ ὄντες Ath 6 στέφανος Ath 10 σεσίγηκεν Ma 11 οὐδ’] ἀλλ’ Ma | ἀλλ’ ἐπὶ Ma sed λ’ ε in ras m 2 13 ἀγαθῶν τί Η 14 τὰ(2) e τοῦ corr Ρ τὰ τοῦ HMa 16 ἀμφικτυόνα ΑthP Mor Ι παρῆσαν Ma et Weiske hyperb II 14 Ι εἰσεδέξαντο Mor sed γρ εἰςενέγ- ξαντο in marg 17 εὐφρονεῖν P Re 18 „locus num sic? κοῦφον δὲ δεῖ γὰρ εἰπεῖν vel ὁμολογεῖν vel θῶμεν γὰρ) καὶ οὐδεμίαν ἔχον τῇ πόλει βλάβην τὸ πεπραγμέ- νον est obiectio, quam statim refutant ista, ἀλλ’ ἄλλους ἄλλα, Αἰσχίνη, μειζόνως λυπεῖ“ Re κοῦφον δὲ μὴ εἴπῃς· et 207,1 ἄλλους Iacobs Lect 214 Rev 426 | λέγει scripsi εἰ γὰρ libri edd ἔχον reposui e libris, ut coni Re εἶχον edd sed γρ ἔχον et ἴσ’. ἔχοι in marg Mor πόλει βλάβην τὸ πεπραγμένον. ἀλλ’ ἄλλους <ἄλλα>, Αἰσχίνη, μειζόνως λυπεῖ, οἷον Θετταλοὺς τὸ μὴ λα- βεῖν, ὥσπερ, οἶμαι, καὶ Ἀθηναίους τὸ περὶ δόξαν ζημιοῦσθαι. μετριώτερος ἂν ἦσθα καὶ νῦν χωρία καὶ λιμένας προδούς. τὸ μὲν γὰρ ἄριστον μήθ’ οὕτως μήτ’ ἐκείνως μηδ’ ὅλως ἀδικεῖν τὴν ἐνεγκοῦσαν, εἰ δ’ ἡ φύσις | οὖσα πονηρὰ καθέλκεται καὶ οὐκ R III 408 ἂν ὁ μοχθηρὸς δύναιτο σωφρονεῖν, εἰς τὰ ἄλλα βλαπτέτω τῆς δόξης ἀπεχόμενος.

ἐγὼ δὲ τοσοῦ- τον ἀφέστηκα τοῦ πρᾴως ἂν τὰ νῦν ἐνεγκεῖν διὰ τὸ μὴ περὶ τὰ ἄλλα βεβλάφθαι τὴν πόλιν, ὥστ’ οὐδ’ εἰ κτησάμενος ἡμῖν μετὰ τῆς παρούσης ἀδοξίας χώραν καὶ συμμάχους καὶ προσόδους ἐτύγχανεν Αἰσχίνης, οὐδ’ οὕτως ἂν ἧττον ἐφ’ οἶς ἠδικούμεθα ὠργιζόμην. καὶ ταῦτα δεδίδαγμαι παρὰ τῶν νόμων οὓς οἱ ἡμέτε- ροι πατέρες ἔθηκαν οὐ γράψαντες, ὥσπερ ὁ Σόλων 4 cf. t. IV 242,30 R 5 Dem. p. 20,20 7 cf. t. V 96, 12 1 ἄλλα inserui, ut coni Re om libri edd 4 καὶ νῦν] „f. Αἰσχίνη, aut leg. τείχη καὶ aut ναῦς καὶ“ Re Iacobs App Pors 323 Lect 214 Rev 426 at cf. 1. 12; p. 203, 10; 205, 10. Dem. 1. 1. 6 μὴ δ’ Η μήθ’ Re | ἀδικεῖν Mor sed γρ ἀδικεῖ in marg 7 δ’ ἡ et πονηρὰ reposui e libris ut coni Re δὴ et πονηρὸν edd Ι πρὸς τὸ πονηρὸν ante καθέλκεται in- serendum coni Re 8 κἂν ὁ AthP sed in hoc καὶ οὐκ ἂν in marg, et γρ in marg Mor 9 βλαπτέτω scripsi ex HMa coll p. 209, 1 βλεπέτω AthP edd 10 τοσοῦτον scripsi ex Η cum Iacobsio Add 360 App Pors 323 Lect 214 τοσοῦτ’ AthPMa edd | πρᾴως reposui e libris, ut coni Re πράττειν edd πρᾳ- ότερον Iacobs | ἂν om Η 11 περὶ μὴ Ma Ι τἄλλα Ma 14 ἐφοίση Mor Ι ὠργιζόμην scripsi e ΡΗΜa ὠρλιζόμενοι Ath ὀργιζόμενοι Mor sed γρ ὀργίζομεν in marg ὀργιζοίμην Re καὶ ὁ Δράκων, ἀλλὰ πράξαντες καὶ παραδόντες ἡμῖν τὰ ἔργα μιμεῖσθαι.

30. Πάντα μὲν οὖν διεξιέναι τῶν ἀμηχάνων, οὗ δὲ οὐδεὶς ἂν χρόνος ἐπιλαθέσθαι ποιήσειεν, ἧκεν ἄγων ποτὲ τὴν Ἀσίαν καὶ τῆς Εὐρώπης τὸ πλέον ἐφ’ ἡμᾶς ὁ Πέρσης. ὧς δὲ πολλοῖς ὀλίγους καταχώσας τοὺς Λακεδαιμονίων ἐν Πύλαις ἤλαυνεν ἐπὶ τὴν χώραν, τὴν μὲν γῆν ἀφεῖσαν οἱ τότε Ἀθηναῖοι, τὴν θάλατταν δὲ ἀντὶ τῆς πόλεως εἶχον. ὁ δὲ ὧν κατέσκαπτε τὴν πόλιν, τούτων ἡττᾶτο ναυμαχῶν. οἰόμενος δὲ αὐτοὺς μάχῃ μὲν οὐκ ἂν ἁλῶναι, δωρεαῖς δ’ ἂν ἴσως ἕτοιμος ἦν τὰ μὲν δοῦναι, τὰ δὲ ἀποδοῦναι, ἀποδοῦναι μὲν γῆν καὶ πόλιν, δοῦναι δὲ χρήματα ἀμύθητα καὶ τὸ ἄρχειν τῶν Ελλήνων καὶ φίλῳ χρῆσθαι τῷ τῆς Ἀσίας δεσπότῃ.

πῶς οὖν οἱ τότε ταῦτα ἀκούοντες; πάντα ἡγοῦντο βλάβην καὶ οὐκ ἐδέχοντο τὸ τὰ αὑτῶν οὕτω κομί- R III 409 σασθαι | μεῖζον εἰς συμφορὰν ἡγούμενοι τοῦ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐπὶ τῶν τριήρων σαλεύειν. οὕτω παν- ταχοῦ τὸ καλὸν πρὸ τοῦ κέρδους ἐδίωκον, Αἰσχίνη. 5 cf. t. V 498, 18 sq. 6 Her. VII 225 8 Her. VIII 49 9 cf. t. V 479, 6 12 Her. VIII 140 14 cf. t. V 65, 1. Her. VIII 140; IX 4 | Plat. Lys. p. 209 D 3 οὖ δὲ Ath οὐδὲ Η Mor 4 ἂν om Re 8 ἀφῆκαν Ma | θάλασσαν P Re 9 αὐτὴν Mor 10 καὶ ante αὐτοὺς Ma 11 δωρεαῖς δ’ ἂν reposui e libris δῶρ’ ἔτ’ ἂν edd sed γρ ἔδει τὸ in marg Mor „aut δώροις δὲ πάντως leg. aut δέ γ’ ἂν ἴσως“ Re δωρεὰν ἴσως Iacobs Add 360 quo δώρων δὲ τάχ’ ἥσσονας εἷναι coni App Pors 323 Lect 214 Rev 426 12 τα(1) H 13 τῶν om Re 14 χρήσασθαι Ρ Re τῆς inserui ex AthHMa om Ρ edd 15 ἀκούοντες scripsi ex AthHMa ἀκούσαντες P edd 16 τὸ inserui ex AthHMa, ut coni Re om P edd Ι αὐτῶν Re αὐτῶν libri Mor 17 num μείζονα συμφορὰν? at cf. p. 215, 13 Ι τοῦ scripsi ex HMa τὸ AthP edd sed ἢ τὸ aut τοῦ coni Re 18 τριήρων scripsi e Ma coll t. V 94, 5 τριηρῶν AthPH edd δεῖ δὲ καὶ ἡμᾶς νῦν ὑπὸ σοῦ φανῆναι μηδὲν εἰς τοῦτο βεβλαμμένους. ἀλλ’ οὐκ ἂν δύναιο. δικαίως ἄρα εἰσαγγέλλῃ.

32. Φέρε δὴ καὶ αὐτῶν ὧν οὐδέν φησιν εἰργάσθαι κακῶν πᾶσιν αὐτὸν ἐνεχόμενον δείξωμεν.

ὅτι μὲν οὗν καὶ χωρία καὶ πόλεις καὶ ὅρμους καὶ χρήματα καὶ αἰχμαλώτους καὶ πολλὰ ἕτερα προειληφὼς τῆς πόλεως Φίλιππος εἰς τοῦθ’ ἧκεν ὕβρεως ὥστε καὶ τριήρεις ἀπὸ τοῦ Μαραθῶνος ἀφέλκειν, οὐδεὶς ἀγνοεῖ τῶν πάντων· ὅτι δὲ τῷ μετασχεῖν τῆς ἀμφικτυ- ὀνίας ἧττον ἂν ἐῴη καθ’ ἑαυτοῦ κινεῖσθαι τοὺς Ἕλ- ληνας παρών τε καὶ συγκαθήμενος καὶ τὰ μὲν πείθων, τὰ δὲ ἀπειλῶν, τὰ δὲ ἀντιλέγων, τὰ δὲ ὑπισχνούμενος, οὐδὲ τοῦτο ἀμφισβητήσιμον.

ὁ τοίνυν ὧν ἂν ἐξέ- πεσεν, εἰ μὴ τοῦ τελευταίου τετυχήκει, ταῦθ’ ὅπως αὑτῷ βέβαια μενεῖ παρασκευάσας πῶς οὐκ ἂν εἴη πολλὰ χωρία καὶ πολλοὺς ἡμᾶς ἀπεστερηκὼς τόπους; καὶ γὰρ ἐκείνα νομίζοιτ’ ἂν εἰκότως δεδωκέναι τὰ μεταστάντα ἂν ὡς Ι ὑμᾶς καὶ ὑμῶν ἀφῃρῆσθαι R III 410 7 Dem. p. 49,26 sq. 9 cf. t. IV 821, 11 R. Dem. p. 49,29 sq. 2 οὐκ ἂν δύναιο] „videtur hic κέρδους ἀπέχεσθαι vel quid deesse“ Re 3 εἰσαγγέλλει Η 5 κακὸν PMa ἐνεχόμενον scripsi ex AthHMa, ut coni Re ἐχόμενον Ρ edd 6 πόλεις καὶ χωρία Ma 7 προειληφὼς scripsi auctore Re („videtur leg. προειληφὼς Φίλιππος εἰς τοῦθ’ aut si manet, pro ὃς malim καὶ“) προείληφε προείληφεν Ma) libri edd 8 οἷς ante εἰς Η οἷς ὃς Ath ὃς PMa edd delevi auc- tore Re 9 ἐφέλκειν AthPh Mor 10 τὸ AthP Mor 11 ἥττονα νεῶν· ἡ HMa | αὐτοῦ Ma αὐτοῦ Η 14 τοῦτ’ Ρ | τοίνυν ὧν Mor sed ἴσ’ ὧντινων οὖν in marg Ι ἂν om HMa 16 αὑτῷ scripsi αὐτῷ libri edd | μενεῖ scripsi μένοι libri edd 17 ὑμᾶς Η 18 insivaRe ἐκείνω HMa ἐκεῖνο AthP Mor 19 ημᾶς Ρ | (??)μῶν Ρ | ἀφῃρῆσθαι scripsi ἀφῆσθαι Η ἀφεῖσθαι AthPMa edd sed „malim aut ἀφελέσθαι aut σθαι abstulisse“ Re τὰ παρ’ ἐκείνῳ μενοῦντα.

οὐ τοίνυν ἡ βλάβη μό- νον τοῦ παρελθόντος χρόνου οὐδὲ τοσοῦτον κεκέρδακε Φίλιππος ὅσον μηκέτι φοβεῖσθαι περὶ ὧν ἀδικῶν ἐκτή- σατο, ἀλλὰ ταῦτ’ ὄντα μὲν αὑτῷ διατηρήσει καὶ διὰ τῆς καλῆς ταύτης τοῦ συνεδρίου μετουσίας ἔτ’ ἀσφα- λέστερος ἔσται καὶ μείζων τὰ μὲν ὅπλα καὶ τὰς μηχα- νὰς ἐπάγων τοῖς οὔπω κατεστραμμένοις, τοὺς δ’ ἐν τῇ πυλαίᾳ καθ’ αὑτοῦ παροξύνοντας οὐχ ἕξων. βασι- λεὺς γὰρ καὶ τύραννος πανταχοῦ φοβερόν, οὐ στρα- τεύων μόνον, ἀλλὰ καὶ δικάζων καὶ βουλευόμενος. τίς δὲ τῶν ἀδικουμένων ὀδύραιτ’ ἂν ἃ πέπονθε ψήφους ἔχοντος Φιλίππου καὶ κολακευομένου καὶ πείθοντος ἃ βούλοιτο τὸ κοινόν; τὸν οὖν οἷς ἔχει μὲν οὐκ ἀγαπή- σοντα, ἀεὶ δέ τινος ἐπιθυμήσοντα, σιγᾶν δὲ τοὺς πα- θόντας ἀναγκάσοντα φῶμεν εἰληφέναι τι παρὰ τοῦ κακῶς σεσιγηκότος Αἰσχίνου ἢ μή;

εἰώθαμεν πρέσβεις πέμπειν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ καταβοᾶν Φιλίππου, καὶ τοῦτο οὐκ ὀλιγάκις ὠφέλησε τὴν πόλιν, πρεσβεῖαι, 4 ταῦτ’ ὄντα] ταὐτὸν τὰ HMa „fortasse desunt alias sic saltim debet refingi oratio: τά τε ὄντα νῦν αὐτῷ δια- τηρήσει καὶ διὰ τῆς καλῆς τοῦ συνεδρίου μετουσίας οὐδὲν φαυ- λότερος οὔτ’ ἀσθενέστερος ἔσται, ἀλλὰ καὶ μείζων“ Re τά γ’ ὄντα μὲν Iacobs Lect 214 οὐ τά γ’ ὄντα Rev 426 Ι αὐτῷ AthPH Mor 5 ταύτης inserui e libris om edd | ἔτ’ ἀσφαλέστερος scripsi auctore Iacobsio οὔτ’ ἀσθενέστερος libri edd 6 μεῖζον Ρ Ι τὰ Ma Ι τἀς inserui e libris om edd 7 οὕ(??)ω Ρ οὕτω Mor 8 καθ’ αὐτοῦ scripsi cum Re Anim κατ’ αὐτοῦ libri edd Ι παροξύνοντας scripsi τοῦ παροξύνοντας AthHMa τούς παροξύνοντας Ρ edd sed τοὺς abesse malim“ Re Ι οὐκ ἐξόν num παροξυνοῦντας οὐκ ἔχων scribendum? 11 ὀδύραιτ’ scripsi auctore Re ὀδύρετ᾿ HMa ὠδύρετ’ AthP edd ὠδύρετ ἄν non damno. malim tamen ὀδύραιτ’ ἄν“ Re Ι πέπονθεν 13 ἀγαπήσαντα Ρ ἀγαπήσαντα AthH Mor 18 πρεσβεῖαι scripsi πρεσβεία libri edd λόγοι, κατηγορίαι καὶ τὸ ἀνεγέρθητε καὶ τὸ μόνος ἐκεῖνος τῶν Ἑλλήνων ἐχθρός. οἴεσθε οὖν ἐξεῖναι τοιαῦτα ἔτι πρεσβεύεσθαι; οὐκ ἔστι. τίς γὰρ ἀνέξεται; τίς προσέξει; <τίς> οὐκ αἴνιγμα τὸ πρᾶγμα | R III 411 ἡγήσεται; ὑμεῖς τοῦτον τὸν ἐπίορκον καὶ πανοῦργον καὶ τῆς τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίας ἐχθρὸν ἐγκατεστήσατε τῇ πυλαίᾳ ῥᾳδίως, καὶ οὐδὲ ῥῆμα ἐναντίον ἀφήκατε, δῆλον ὧς χρηστὸν καὶ δίκαιον καὶ τιμῶν ἄξιον. εἶτα οὐκ αἰσχύνεσθε κακῶς λέγοντες νῦν ὅν οὐκ ἐπέσχετε, ἡνίκα τῶν μεγίστων ἐτύγχανεν; οὐκοῦν τὴν οὐκ ἀναγ- καίαν Αἰσχίνου σιγὴν ἀνάγκη μετὰ ταῦτα τὸν δῆμον ἅπαντα μιμεῖσθαι καὶ μηκέτι ἐγκαλεῖν τῷ τοσαῦτα ἠδικηκότι;

καίτοι τοῦτο πόσου ποτ’ ἂν ἐπρίατο Φίλιππος <τὸ< μηδένα μηκέτι παρ’ ὑμῶν εἰς τὰς πόλεις βαδίζειν ἐπ’ ἐλέγχῳ τῶν ἐκείνου κακουργημά- τῶν, ἀλλ’ εἶναι τοῖς τὰ ἐκείνου παρ’ ἑκάστοις πράτ- τουσι λαμπρὰν τὴν τῶν ἐναντιωσομένων ἐρημίαν; 1 sq. Dem. fals. leg. p. 439,1 et 19 4 Dem. p. 446,13 184,29 17 Dem. p. 171,22 1 καὶ ante κατηγορίαι AthPH edd delevi 3 τὰ ante τοιαῦτα Ma Ι ἔτι inserui ex AthHMa om Ρ edd Ι ἔστι scripsi ex HMa ἔτι AthP edd 4 τίς(2) inserui auctore Re om libri edd 6 καὶ] εἰ Ma Ι ἐξεῖναι τοιοῦτον post ἐχθρὸν Mor uncis inclusit Ke e lectione varia ad 1. 3 ἐξεῖναι τοιαῦτα orta puto ἐξὸν ἀπωθεῖν sive ἀπείργειν sive εἴργειν οὕτως sive ἀρκεῖν οὕτως sive ἀντειπεῖν Iacobs Add 360 App Pors 323 Lect 214 Rev 426 ἐξὸν ἐξωθεῖν τοιοῦτον Weiske hyp III 4 | ἐγκαταστή- σατε Η 8 δηλοῦν coni Mor | „post ἄξιον videtur deesse“ Re 9 νῦν reposui e libris νόμον edd sed tum esse agnovit et λέγοντες ὃν μονονοὺκ ἐπεύχεσθε coni Re ὡς ἄνομον Iacobs Lect 215 ὃν μόνον Rev 426 | ἐπέσχετε scripsi ex AthPMa cum Re Anim et Iacobsio ἐπέχετε H ἐπέχεσθε edd 11 μεταταῦτα Ρ 13 signum interrogationis posui punc- tum libri edd 14 τὸ inserui om libri edd | ὑμῶν Mor ἡμῶν libri 15 ἐπελέγχων Η Ι ἐκείνων Mor 16 ἐκεῖνα Mor ἔστιν οὖν οὕτω τις εὐήθης, ὃν σὺ πείθεις ὧς ταὐτόν ἐστιν ἡμῖν τε καὶ Φιλίππῳ συμφέρον; οὐχ οἶόν τε, ἀλλ’ ὥσπερ τὸ τῇ πόλει λυσιτελοῦν ἐκείνῳ δυσχερές, οὕτω τὸ Φιλίππῳ βοηθοῦν ἡμῖν ἐναντίωμα καὶ βλάβος.

μέγα δύναται, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λόγου φύσις, μέγα. οὗτος καὶ στάσιν ἐκοίμισε καὶ πό- λεμον ἀνεῖλε τὰ ὅπλα ἐκ τῶν χειρῶν ἐκβάλλων καὶ θυμούμενον ἐπράυνε καὶ λύπην ἔσβεσε καὶ δάκρυον ἔστησε καὶ τοὺς ἡσυχίᾳ χαίροντας ἔπεισεν ὡς ἀμείνων εἰρήνης ὁ πόλεμος, καὶ τοὺς φρίττοντας τἀς παρὰ τῶν ἰατρῶν τομὰς ἀνδρείως παρέχειν τῷ σιδήρῳ τὸ σῶμα.

ναῦς ᾤετο δεῖν ποιησάμενος Κροῖσος ἐπιθέσθαι ταῖς νήσοις, ἀλλὰ Βίαντος ὧς οὐ συμφέρον διδάξαν- τος ἀπέστη τοῦ πλεῖν. ἡμεῖς ποτε καὶ Θηβαῖοι παρε- ταξάμεθα πρὸς μάχην καὶ μελλόντων χρήσεσθαι τοῖς δόρασιν ἐφάνησαν Κορίνθιοι διαλλακταὶ καὶ ἀπήλθο- μεν πρὸ τῶν τραυμάτων. ἔδοξαν Μιτυληναῖοι τὰ μέ- γιστα τὴν πόλιν ἀδικεῖν ἐν τῷ πρὸς Πελοποννησίους 12 Plat. Gorg. p. 456 A sq. 14 Her. I 27 18 cf. ep. 1084. Her. VI 108, 3 1 ἢ inserui auctore Re om libri edd 3 „post videtur ῥηθέντος deesse“ Re 5 ἃ inserui ex AthHMa Ρ edd sed ὃ inserendum coni Re | φῂς scripsi anctore Re ἔφης libri edd | δ’ Re Ι εἰ om Η 8 ἐκοίμισεν Ma 10 ἔσβεσεν Re 11 ἄμεινον Cobet Coll 272 14 voce ναῦς des Η fol 156 v quae sequuntur usque ad νῦν p. 219, 1 uno folio amisso desunt | ποιησόμενος AthMa 16 ὧς inserui e libris om edd | συμφέρει Μa 17 χρήσασθαι Ma 18 θηβαῖοι ante Κορίνθιοι Ρ Θηβαῖοι, Mor θηβαίοις Re delevi cum Re Anim | διαλλακταί Mor sed ἴσ. διηλλάχθησαν in marg 19 πραγ- μάτων Ma Ι οἱ ante μιτυληναῖοι Re delevi Ι ταμέγιστα Ma 20 τοὺς ante πελοποννησίους Ma | πελοπονησίους Ρ πολέμῳ καὶ πρὸς τοσοῦτον ἦλθεν ὀργῆς ὁ πρᾳότατος "R III 413 τῶν Ἀθηναίων δῆμος ὥστε ψήφισμα ἐνίκησε | τὴν πόλιν ἡβηδὸν ἀνελεῖν, καὶ τοῦτο φέρουσα τριήρης ἔπλει. ἐκκλησία δευτέρα καὶ Διοδότου λόγος ἐπιει- κέστερος, καὶ ψήφισμα ἐλύθη ψηφίσματι.

καὶ τί δεῖ τὰ πολλὰ λέγειν; ἀλλ’ ἔτι καὶ νῦν ἑτέρων μὲν ἐπιθυμοῦντες εἰς τὰς ἐκκλησίας ἀναβαίνετε πολλάκις, ἕτερα δ’ ἀπέρχεσθε ἐψηφισμένοι τῶν λογισμῶν παρ- ιόντων τὰς ἐπιθυμίας. τί οὖν θαυμαστὸν βουληθῆναι μὲν τὰ χείρω τοὺς ἀμφικτύονας, ποιῆσαι δὲ κύρια τὰ βελτίω μαθόντας τὴν ἐν οἷς ἐβούλοντο βλάβην;

42. Οὕτω χρηστέον, Αἰσχίνη, τῇ δεινότητι τῶν λόγων κατὰ τῶν ἐχθρῶν ὑπὲρ τῶν δικαίων, πρὸς μὲν τοὺς ἄλλους Ἕλληνας ὑπὲρ ἁπάντων τῶν Ἑλλήνων, οὐ μὰ Δία, κατὰ τῶν συμμάχων ὑπὲρ τῶν βαρβάρων, οὐκ ἐν ταῖς ἐκκλησίαις ἐπὶ παρακρούσει τῶν πολιτῶν, καὶ μάλιστα μὲν πανταχοῦ τὰ δίκαια τιμᾶν, εἰ δ’ ἄρα δεῖ που καὶ σοφίσασθαι, οὗ πλεονεκτήσειεν ἄν τις τῶν ἐχθρῶν, ἐνταῦθα καιρὸς τῶν κλεμμάτων.

σοὶ δὲ οὐδὲν ἔδει σοφισμάτων οὐδὲ ποικίλων, Αἰσχίνη, λογῶ, ἀλλ’ ὑπῆρχεν ἀφθονία δικαίων, μεθ’ ἧς ἄν τις καὶ τῶν ἰδιωτῶν οὐ χαλεπῶς ἐξέωσε Φίλιππον 2 Thuc. III 35,2. Diod. S. (id est Ephorus) XII 55 3 Thuc. III 49, 1 4 cf. t. II 460, 20 c. schol.; t. V 129, 13. Thuc. III 41 5 sq. Dem. p. 886, 28 6 cf. t. IV 243, 10 R 16 Dem. p. 679, 3 18 Thuc. V 9, 3 4 εὔπλει Mor Ι ἐδίδοτο Ma 7 ἀναβαίνετε reposui e libris, ut coni Re ἀναβαίνουσι edd 8 δὲ Re Ι ἀπέρχεσθε scripsi e Ma (??)πέρχεσθε Ρ ἐπέρχεσθε Ath ἔρχεσθε edd sed „mallem κατέρχεσθε“ Re 10 ἀμφικτνόνας P 14 ἀπάντων τῶν ex AthMa πάντων Ρ edd 17 τιμῶν Mor 21 ἀπῆρχεν Mor ὅτι, ὦ ἄνδρες ἀμφικτύονες, τουτὶ τὸ πρᾶγμα πάνδεινόν ἐστι. πατεῖτε παλαιοὺς ὅρκους, ἔθη συγχεῖτε τίμια, κινεῖτε νόμους ἀρχαίους ὑπ’ ἀνδρῶν τεθέντας θεοφιλῶν οἳ κατὰ τὸν ἐξαί- σιον ἐκεῖνον κατακλυσμὸν λέγονται <γεγονέ- ναι>. τύραννον, ὦ Γῆ καὶ Πύθιε, <καὶ< βαρον <δέξονται> οἱ μηδὲ τῶν Ἑλλήνων τῶν ἔξω τοῦ καταλόγου. ταῦτα οὐκ ἠπίστασο; Ι ταῦτα οὐκ ἦν εἰπεῖν ῥᾷστον; οὐκ ᾔδεις ὡρι- R III 414 σμένον γένεσί τισι τὸν ἀριθμόν; Ἴωνες, Δωριεῖς, Βοιω- τοί, Περραιβοί, Μάγνητες, Ἀχαιοί, Φθιῶται, Μηλιεῖς, Δόλοπες, Αἰνιᾶνες, Δελφοί, Φωκεῖς, ἕως ἐπέτρεπεν Αἰσχίνης. τοῦτ’ οὖν οὐκ ἀρκοῦν εἰς συμφοράν, ἀλλὰ προσεῖναι δεῖ τούτῳ τὸ καὶ τἀκείνων ἔχειν τὸν ἀνῃρη- κότα; καὶ πόσῳ βέλτιον ἐνδεῖν τινος εἰς τὸν ἀριθμὸν ἢ κακῶς ἀναπληροῦν τὸ μέρος;

44. Ἀλλ’ οὐκ ἂν προσεῖχον τοῖς δικαίοις. 1 Dem. p. 406,12; 1267,17 4 cf. p. 231,9. Plat. Criti. p. 112 A 5 Paus. X 8, 1 9 sq. Harpocr. et Suid. s. v. Ἀμ- φικτύονες. Mich. Apost. prov. II 70. Arsen. viol. p. 54,5 ed. Walz (= Theopomp. fr. 80 Mueller fr. hist. IV 291; fr. 77 ed Grenfell et Hunt, Hell. Oxyr. p. VIII). Aesch. fals. leg. § 116. Paus. X 8, 2 1 οὕτω πως λέγων ante ὅτι inserendum coni Re at cf. p. 123, 5 | ἀμφικτυόνες Ρ 3 ἀρχαίως Mor 4 οἳ delendum et λέγονται τύραννον scribendum coni Iacobs Lect 215 Rev 426 5 γεγονέναι inserui auctore Re („ante aut post λέγονται aliquid e. c. γεγονέναι aut αὐτοὺς καταστῆσαι hos ritus instituisse“) om libri edd 6 Πύθιε scripsi e PMa cum Iacobsio πυθέα Ath edd Πυλαία coni Re Ι καὶ et 7 δέξονται inserui om libri edd Ι οἱ Mor | μὴ δὲ PMa 8 οὐχ Ma | ἠπίστασο scripsi, ut coni Re („aut ἠπίστασο aut si ἠπίστατο servamus, legi ᾔδει ἠπίστατο AthP edd ὑπίστατο Ma 10 γένεσί τισι scripsi auctore Re γένος ἔν τισι libri Mor γένους ἔν τισι Re 13 τοῦτο Ath 14 τὸ inserui e Ma om AthP edd Ι τὸν ἀνῃρηκότα scripsi e PMa ut coni Re τὰ ἀνῃρηκότα Ath τῶν ἀνῃρηκότων edd ἴσως μὲν καὶ τούτοις ἄν, εἰ καὶ μὴ πάντες, ἀλλ’ εἰσὶν οἱ· προσεῖχον ἄν, οὐ γὰρ δὴ πάντας ἐτύγχανε τεθεραπευκὼς ὁ Φίλιππος, ἀλλ’ αὐτὸ δὴ τοῦτο καὶ διέστησε μάλιστα τὸ τοὺς μὲν εὖ πεπονθέναι, τοὺς δὲ ἀπημελῆσθαι. εἰ R III 415 δ’ οὖν ἄτιμον ἅπασιν ἐγεγόνει τὸ δίκαιον, | ἀλλ’ ὁ φόβος γε τοῦ λυσιτελεῖν σφισιν ἐν ἀμφικτύονος σχήματι δεσπότην ἐφεστάναι ταῖς συνόδοις. μὴ γὰρ δὴ νομίζετε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῇ μὲν ὑμετέρᾳ πόλει τοῦτ’ εἶναι σφαλερόν, τοῖς δ’ ἄλλοις ἀσφάλειαν ἔχειν, ἀλλ’ ἴσον ἅπασι κίνδυνον. δεινὴ γὰρ ἡ φιλοτιμία τἀνθρώπου καὶ τὸ πρὸς τοὺς ἐλευθερίας ἐπιθυμοῦντας μῖσος. ταῦτ’ οὖν ἐκείνους ἔπειθεν ἂν μηδὲν οὕτω θαυ- μάζειν ὥστε αὐτοὺς ἀπολλύναι.

ἀλλὰ μάταιος ἅπας λόγος καὶ πολλὴ φλυαρία καὶ μία σπουδὴ Φίλιππον ἀμφικτύονα <γίγνεσθαι> γιγνέσθω μέν, Αἰσχίνη, 4 cf. t. I 142, 4 1 κἀν τοσούτοις coni Re 2 καὶ ante προσεῖχον Ρ edd delevi 3 διέστησε μάλιστα scripsi διίστη σε μάλιστα Ma sed σε in ras m 2 διίστατο ἐν ᾖ Ath διίστητο· ἐν ἧ Ρ sed διίστη γε μάλιστα in marg, Mor sed ἐν ᾖ uncis inclusum et γρ διίστη γε μάλιστα in marg διίστη γε μάλιστα Re 4 „pro τὸ omni dubio leg. est τῷ" Re 5 ἄτιμον scripsi ex AthMa ἔντιμον Ρ edd sed „locus etiam hic corruptus et inexplicabilis est, quia nonnulla ad sententiam necessaria a librariis omissa videntur" Re 6 γε <ἦν> μὴ οὐ λυσιτελῇ? Ι σφισιν scripsi Ma φησιν AthP sed in hoc σφίσι in marg, edd Ι ἀμφικτυόνος Ρ 10 ἶσον PMa Ι „post κίνδυνον potest a communi νομίζετε. ego vero suspicari malo deesse ἤνεγκε vel tale quid" Re Ι κίνδυνος? Ι δεῖν Mor 11 τὸ inserui ex AthMa, ut coni Re om Ρ edd 12 μῖσος τοσοῦτον ἔχει ὧς (vel ὥστ’) εἴποις ἂν Iacobs Add 361 App Pors Adv 301 Lect 215 Rev 426 | ἐκείνους scripsi e Ma ἐκεῖνος AthP edd | ἔπειθεν reposui e libris εἴποι edd ταῦτ’ οὖν ἐκεῖνος εἴποι ἄν) ἐγὼ μὲν ἐδίδασκον, ἦν δὲ μηδενὶ μηδὲν οὕτω θαυμαστὸν coni Re 13 ὥστε Ma sed τε in ras m 2 Ι αὑτοὺς scripsi αὐτοὺς libri edd 14 καὶ πολλὴ scripsi ex AthMa καὶ κενὴ Ρ κενὴ edd | καὶ Ρ sed δὲ suprascr 15 ἀμφικτυόνα Ρ Ι γίγνεσθαι inserui auctore Re om libri edd | γενέσθω (1 et 2) Ma Ι ὢ ante αἱσχίνη Mor, ὦ Ρ Re delevi γνἐσθω δὲ ἀντιλεγόντων Ἀθηναίων. κτάσθω μὲν ἐκεῖ- νος δόξαν, ἡμεῖς δὲ ἡμῖν αὐτοῖς τὴν οὖσαν φυλάττω- μεν. ὁ μὲν τὴν πυλαίαν προσλαμβανέτω, τὸ δὲ ἀκόν- των Ἀθηναίων φαινέσθω.

μὴ ποίει δῆμον οὐδὲν ἐοικότα Θετταλοῖς Θετταλῶν ζηλωτὴν μηδὲ πολὺ δια- φέροντα Θηβαίων Θηβαίων μιμητήν. χαρίζονται ἐκεῖνοι βαρβάρῳ. τί θαυμαστόν; πατέρων ἀκολουθοῦσι παρα- δείγμασι. μετὰ γῆν, μεθ’ ὕδωρ, μετ’ ἀπαρχὰς δου- λείας τὴν πυλαίαν προπεπώκασιν. ἡμῖν δὲ οὐκ ἔστιν ἀναχώρησις, οὐ γὰρ ἐῶσιν οἱ ὑπὲρ τοῦ καλοῦ πόλεμοι καὶ τρόπαια τὰ μὲν ἐν γῇ, | τὰ δ’ ἐν θαλάττῃ, R III 416 τὰ μὲν οἴκοι, τὰ δ’ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ. οὐκ ἐᾷ Δᾶτις οὐδὲ Ξέρξης οὐδὲ Μαρδόνιος οὐδὲ Μασίστιος οὐδὲ ὁ δίφρος οὐδ’ ὁ ἀκινάκης οὐδὲ Κύπρος οὐδὲ Παμ- φυλία. τὸ γὰρ ἐξ ἀγαθῶν πεφυκέναι πολλὴν εἰς τὸ τὴν ἀρετὴν ἐπιτηδεύειν ἀνάγκην ἔχοι ἄν.

καὶ 7 Dem. p. 119, 7 Ι Her. VII 132 8 Her. VII 130 13 Her. IX 20 14 Dem. Timocr. p. 741,6. schol. Dem. or. 3,25 p. 35,17. Harpocr. et Suid. s. v. ἀργυρόπους δίφρος. Paus. I 27, 1 | Thuc. I 94, 1 Ι cf. p. 181, 3. Thuc. I 100, 1 16 cf. t. II 390, 4 4 μηδὲν Ath 5 μὴ δὲ PMa 6 Θηβαίων(2) om 7 βαρβάρῳ reposui e libris βαρβάροις edd 8 μετὰ γῆν, μεθ’ ὕδωρ reposui e libris cum Iacobsio Add 218 App Pors 323 Lect 215 Rev 426 coll p. 229,14 μετὰ τὴν μεθ’ ὑμῶν edd μετὰ τὸν μηδισμὸν Weiske hyperb II 33 μετὰ τὴν Μεθώνην Cobet Coll 272 Ι μετ’ scripsi μετὰ libri edd | μετὰ τὰς Παγασὰς Cobet 10 ἀναχώρησις scripsi auctore Re ἀναχωρήσειν libri edd 11 δὲ Ma 12 μὲν] δὲ Ma | τά δ’ Ma | τῇ inserui ex AthMa coll t. I 522, 19; V 261,8 om Ρ edd | Δᾶτις scripsi e Ρ δάτις AthMa edd 14 ὁ δίφρος scripsi ὄθρος libri edd | ἀκινάκης scripsi e Ma ἀκτναῖος Ath edd ἀκιναίοις Ρ sed ἀκι- νάκης in marg 16 τὴν scripsi auctore Re δεῖν libri edd ἀεὶ Iacobs Lect 215 Rev 426 | ἀνάγκην scripsi τὴν ἀνάγκην libri τὴν ἀφορμὴν Mor ἀφορμὴν Re τοῦτο ἡγησάμην ἴ’ Αἰσχίνη, <δεῖν προφέρεσθαι> τῶν παλαιῶν ἐκείνων λόγους παρ’ ἀνδρὸς πυλαγόρου μαχο- μένους ἀνοίᾳ χαριζομένη βαρβάροις. καλὸν ἦν καὶ τοῦτο τοὺς ἐπιγιγνομένους ἀκούειν, ὅτι πάντες καιροὶ τοὺς προγόνους ἀγαθοὺς εὕρισκον, οἱ τῶν πολέμων, οἱ τῶν ἔργων, οἱ τῶν λόγων. σὺ δὲ σιγήσας ἐκεῖ καὶ καταισχύνας τούτους αἰτιᾷ τῆς σαυτοῦ κακίας τοὺς ἀμφικτύονας, οἴ οὐ δήπου σοι τὸ στόμα ἐνέφραττον.

48. Ἕδεισα γάρ, φησί, μὴ πόλεμος ἡμῖν ἀπὸ τῶν ἐμῶν γένηται λόγων καὶ τοσαῦται πόλεις ἀπεχθανόμεναι κοινῇ στρατείαν ἐπὶ τὴν πόλιν ποιήσωνται. ὅτε δὴ Φωκέας ἀπώλλυς, ἐκεῖνο οὐκ ἐδε- δοίκεις μὴ μεγάλους ποιήσῃς τοὺς ἄλλους τοὺς ἀπεχθῶς πρὸς τὴν πόλιν ἔχοντας.

ἀλλ’ ἐῶ τοῦτο, ἐκεῖνο δὲ ἀπόκριναί μοι· πότερον πάλαι φιλοῦντες τὸν Φίλιππον 8 cf. t. II 43, 7; 248,3; 425,14; t. ΙΙΙ 41, 11; 288, 23; V 54, 14. Dem. p. 406, 5 12 cf. p. 215,12 12 Dem. p. 61, 25 1 ἡγησάμην Ma sed ἡ (2) in ras m 2 num ἡγησαίμην ἂν? Ι δεῖν προφέρεσθαι inserui om libri edd „num ἐκείνων δεῖν παραφέρειν πρὸς λόγους παρ’ ἀνάνδρου πυλαγόρου μαχόμενος?" Re 2 ἀνδρὸς et 3 χαριζομένη reposui e libris ἀνάνδρου et χαριζομένου edd μαχομένου? 4 τοὺς ἐπιγιγνομένους scripsi ex AthMa τοῖς ἐπιγιγνομένοις P edd 6 λόγων Ma | ἔργων. οἱ τῶν νόμων Ma | καὶ om Ma 7 τῆς σαυτοῦ κακίας scripsi, ut coni Re τῆς αὐτοῦ κακίας Ma τῇ σαυτοῦ κακία AthP edd 8 ἐνέ- φραττον scripsi coll 11. 11. ἐπέφραττον libri edd sed „aut ἀπέ- φραττον leg. aut ἐνέφραττον" Re 9 ἡμῖν inserui ex AthMa om Ρ edd 11 ἀπεχθανόμεναι scripsi coll 1. 13 et p. 221,7, ut olim coni Iacobs Lect 216 ἀχθόμεναι libri edd sed „vide- tur aliquid deesse" Re, et defendit Iacobs Anth Pal III 116 κοινὴ P Mor 12 ποιήσονται Mor | δὲ Ma et mavult Re τοῦτο Ma 14 τὴν πόλιν reposui e libris τὰ πόλεως edd sed γρ τὴν πόλιν in marg Mor et „malim cum margine πρὸς τὴν πόλιν" Re τὰ τῆς πόλεως Iacobs App Pors Adv 287 Lect 216 Rev 427 | δ’ P Re 15 φιλοῦντες scripsi auctore Sinteni ἐφίλουν libri edd καὶ ἡμῖν ἐγκαλοῦντες νῦν ἐπέθεντ’ ἂν καιρὸν ἥκειν νομίσαντες ἢ τῆς δυσμενείας Ι ἐντεῦθεν ἀρχόμε- R III 417 νοὶ; εἰ μὲν γὰρ καὶ πρότερον ἠμύναντ’ ἂν ἡμᾶς ἡδέως, εἶχον ἀρκοῦντα καιρὸν τὴν Φιλίππου βούλησιν καὶ οὐδὲν ἔδει περιμένειν ἃ μηδεὶς ᾔδει γενησόμενα. εἰ γὰρ ἐκεῖνοι πέμψαντες ὡς Φίλιππον ἠξίουν αὐτὸν ἐφ’ ἡμᾶς ἡγεῖσθαι φάσκοντες ἑτοίμως ἀκολουθήσειν λέγοντες τὸ πλῆθος αὑτῶν καὶ τὴν παρασκευήν, ἆρ’ ἂν ὑμῖν εἰς τὴν ὑστεραίαν ἀναβαλέσθαι δοκεῖ ἔχων μὲν κατεπτηχότας τοὺς ὁμόρους, τοὺς δὲ ἀπολωλότας. ἔχων δὲ τούς οἱ παρεπομένους; οὐχ οὕτως ἀργὸς ἐκεῖ- νος καὶ δεδομένους καιροὺς εἰδὼς διαφθείρειν. ἀλλ’ ἕτερον μὲν οὐδὲν ᾐτιῶντο, τὴν πολλὴν δὲ ὑπὲρ τῆς πυλαίας πρόνοιαν ἀξίαν ἡγοῦντο πολέμου οἱ διὰ τὸ φεύγειν τοὺς τοῦ πολέμου πόνους περιορῶντες τὴν 12 Plut. Cic. 17 1 voce ἐπέθεντ’ rursus inc Η ἐπέθεντ’ scripsi ex HMa ἐπέθεντο ἂν AthP edd 2 δυσμενείας Mor sed γρ δυσγενείας in marg | ἐντεῦθεν Ma sed εὑ et ὲν in ras m 2 3 ἡμᾶς ἡδέως scripsi ex AthMHa ἡδέως ἡμᾶς Ρ edd 5 ἃ μηδεὶς ᾔδει scripsi auctore Re ἃ μὴ δὲ δείσῃ AthP sed in hoc in marg γρ ἅπερ ξυνοίσει, Η ἅπερ ξυνοίσει Ma sed ερ in ras m 2 ἃ μηδὲ δείσῃ edd sed „fprtasse ἃ μηδεὶς ᾔδει γενησόμενα aut ἃ ᾔδει εἰ γενήσεται" Re 6 αὐτὸν inserui ex AthHMa om Ρ edd 7 ὑμᾶς AthHMa | ἀκολουθεῖν Η 8 λέγοντες om Η Ι αὑτῶν Re αὐτῶν libri Mor Ι τὴν inser Re om libri Mor 9 ἡμῖν Ath | δοκεῖ scripsi ex AthHMa δοκοῖ Ρ δοκοίη edd sed „aut δοκεῖ ἔχων simpliciter est leg. aut δοκεῖ, ἢ κατοκνεῖν, ἔχων" Re | ἔχων—11 παρεπομένους om Ma 10 τούς ’δε Ρ 11 τούς οἱ Re τοὺς οἶ AthP Mor τοὺς cum lac 7 litt Η 12 διδομένους Η | τοὺς δὲ ἀπολωλότας ἔχων δὲ τοὺς οἱ παρεπομένους· καὶ διδομένους καιροὺς εἰδὼς post εἰδὼς Ma 13 τὴν πολλὴν scripsi ex AthHMa τούς πολλοὺς Ρ edd sed „aut τὴν πολλὴν leg. aut servato τοὺς πολλοὺς leg. τοὺς πολλοὺς δὲ ὑπὲρ τῆς Πυλαίας λόγους, καὶ τὴν πολλὴν ὑπὲρ ἑαυ- τῶν πρόνοταν" Re μὲν Ἑλλάδα ταπεινὴν γινομένην, ἕνα δὲ ἄνθρωπον αὐξόμενον;

εἴ γε ἦν ἡδὺ πόλεμος τοῖς Ἕλλησι καὶ ὅπλων μελέτη καὶ δόξης ἔρως καὶ σωμάτων ἄσκησις, ἦν ἂν καὶ Φιλίππῳ μέγα τι τὸ διασώσασθαι τὴν πα- ἀρχήν· ἀρχήν· νῦν δ’ ἐκβεβλήκασι τῶν ψυχῶν τὸ λοτιμεῖσθαι τοῖς ὑπὲρ τῶν δικαίων ἀγῶσι καὶ κρεμά- σαντες τὰς ἀσπίδας κάθηνται ἀκούοντες τῶν ἐπαινούν- των τὸν Φίλιππον καὶ οὐδὲ τοὺς ἀπολλυμένους τῶν Ἑλλήνων ποσῶς ἐλεοῦσιν, ἔνα μὴ πολεμεῖν ἀναγκασθῶ- σιν. ἐκ ποίας οὖν μεταβολῆς οἱ τοὺς ἀναγκαίους οὐχ ὑπομένοντες πολέμους, οὗ λογισμὸς οὐδεὶς ἡγεῖτο, R III 418 | τοῦτον ᾑροῦντο ἄν;

οὐχ ὁρᾷς τοὺς μάλιστα Φιλίππῳ χαριζομένους, τοὺς καταπτύστους Θετταλούς, ἐκ τοῦ φυγεῖν τὸ πολεμεῖν τοῦτο πεποιηκότας; οἵ, ἵνα Φωκεῦσιν ἀντ’ ἐκείνων πολεμῇ Φίλιππος, δουλείας ἐπρίαντο τὴν ἀνάπαυσιν.

εἰ δὲ καὶ ῥᾷστος ἦν ὁ πρὸς ἡμᾶς πόλεμος καὶ τὸ στρατεύεσθαι καὶ πονεῖν τοῖς ἀμφικτύοσιν ἄλυπον, ἀρ’ ἂν ὑμῖν δοκοῦσι βουλη- θῆναι μὴ εἶναι τὰς Ἀθήνας; οὐκ ἔστι. διὰ τί; τὸ μέλλον μὲν ἄδηλον, λύσις δὲ πᾶσιν ἀτυχημάτων ἁπάν- των ἥδε ἡ πόλις ἡ τοῖς αὐτοῖς ἐγκαλοῦσά τε καὶ 7 Arist. Ach. 58. 279 13 Dem. cor. p. 240, 9 20 cf. p. 150, 2 2 ὁ ante τοῖς Ath 3 σωμάτων scripsi ex AthMa, ut coni Re σώματος ΡΗ edd 4 μετὰ HMa Ι τι om AthHMa 5 δ’ om HMa 7 ἐπαινούντων Ma sed αἴνου in ras m 2 9 ποσῶς inserui e Ma om AthPH edd Ι ἀναγκασθῶσιν; HMa ἀναγκασθῶσι 11 οἶς Ath 14 signum interrogationis posui ex Η, punctum reliqui libri edd | ἵνα in ras Ma 2 16 ἀνάπαυσιν; Ρ 17 ἡμᾶς reposui e libris ὑμᾶς edd Ι καὶ πονεῖν om Ath 18 ἀμφικτνόσιν PMa Ι comma posui punc- tum vel colon libri edd 19 διὰ τί; scripsi διατί HMa διότι AthP edd 20 πᾶσα HMa Ι ἀπάντων inserui ex HMa om AthP edd βοηθοῦσα. ἴσασιν οὖν ὧς ὑμῶν μὲν ἀντικαθημένων Φιλίππῳ μένει τὸ σῶσον αὐτοὺς ἐν τοῖς δυσκόλοις, ἀπολωλότων δέ, ὃ μὴ γένοιτο, συναπόλλυται κἀκείνοις ἡ τοῦ θαρρεῖν ἀφορμή. ὥστ’ εἰ καὶ σφόδρα ὑμᾶς ἐμί- ’σουν, ἀλλὰ τὸ σφῶν αὐτῶν σκοποῦντες ἀπείχοντ’ ἄν.

καὶ μὴν οὐδ’ αὐτὸ τοῦτο δύναμαι συνιδεῖν, ὧς ἀπηχθάνοντο ἄν. ἡ γὰρ ἐκείνων πρὸς τὸν Φίλιππον οὐδὲν ἧττον ἐφαίνετ’ ἂν χάρις, ὃ μάλιστα ἔσπευδον, καὶ τοῦ παρ’ ὑμῖν ἀντιπεσόντος, μᾶλλον δὲ πολλῷ μείζων ἐγίγνετ’ | ἂν ἡ χάρις ἐκ τῆς ἀντιλογίας. R III 419 σημεῖον γὰρ τοῦ μὴ φαῦλον τὸ διδόμενον εἶναι τὸ γίνεσθαι λόγους ὑπὲρ τοῦ μὴ καλῶς δίδοσθαι.

54. Καὶ τί περὶ ταῦτα διατρίβω τὸ ἰσχυρότατον ἀφείς; ἡμῖν γὰρ οὐ τοῦτον παρέδωκαν οἱ πρόγονοι τὸν νόμον τὰ μὲν ἀσφαλέστατα νομίζειν ἄριστα, ἀλλὰ τὰ μὲν πρέποντα τῇ πόλει καὶ μετὰ κινδύνων ἄριστα, τὰ δ’ ἀλλότρια τῶν ἡμετέρων ἠθῶν καὶ μετὰ ῥᾳστώ- νης δεινότατα. δεῖ δὴ τὸν τὰ κοινὰ ἀξιοῦντα πράττειν οὐκ ἐκφοβεῖν ὑμᾶς, ὥσπερ τοὺς παῖδας, οὐδὲ τραγῳ- δεῖν τοὺς ἐν τῷ πολεμεῖν ἱδρῶτας, ἀλλ’ ἔν τι ἐκεῖνο νομίζειν καὶ δεινὸν καὶ χαλεπόν, εἰ ὑμεῖς τι φεύξεσθε 1 cf. t. I 136, 2 9 cf. t. II 566, 19 19 cf. t. II 540,10 1 ἡμῶν Ath | ἂν ante ἀντικαθημένων AthP edd delevi ἀντικαθισταμένων Ma 2 μένη Ρ Mor | σῶον H 4 ὥστε AthP edd | εἰ inser P 2 7 ἀπηχθάνοντο scripsi ex Ath ἀπεχθάνοντο ΡΗΜa ἀπεχθάνοντ᾿ edd 8 ἡ ante χάρις Ath 9 του vel τινος coni Mor 10 μείζων Re μεῖζον libri edd Ι ἡ inserui e Ma om AthPH edd 12 γενέσθαι Re 15 νόμον scripsi ex AthHMa τρόπον Ρ sed γρ νόμον in marg, edd | μὲν om Ma 16 μὲν inserui ex AthHMa om Ρ edd | κινδύνων scripsi ex HMa κινδύνου AthP edd 18 δὴ scripsi ex HMa δὲ AthP edd 19 ὑμᾶς scripsi ex AthHMa ἡμᾶς Ρ edd 20 πολέμω Ma | τε ΡΗ Mor 21 νομίζειν scripsi e Ma, ut coni Re νομίζω AthPH edd | τί HMa | φεύγεται Ma τῶν καλῶν δι’ ἡσυχίαν.

Αἰσχίνης δ’, οἶμαι, κεκέρ- δακεν οὐ γεγονὼς ἐπὶ τῶν Μηδικῶν. τὰ γὰρ αὐτὰ ἂγ ἐπεπόνθει. τί φῄς; ἐπολεμήσαμεν ἄν; ὑπὲρ δὲ τῶν Ἑλ- ληνικῶν δικαίων οὐκ ἐπολεμήσαμεν πολλῷ ταῖς παρα- σκευαῖς Λακεδαιμονίων λειπόμενοι; πρῴην δὲ ὑπὲρ Εὐβοέων οὐκ ἐπλεύσαμεν; Ὀλυνθίοις δὲ δύναμιν οὐκ ἐπέμψαμεν; ἵππαρχοι δὲ φίλοι καὶ ταξίαρχοι. τί ταῦτα βούλεται, Αἰσχίνη, τὸ μηδὲ ὄνομα ἀνέχεσθαι πολέμου; ἕως ἂν ᾖ τῶν Ἀθηναίων ἡ πόλις, εὐχέσθω μὲν ἐν εἰρήνη διάγειν, δεχέσθω δὲ τοὺς ὑπὲρ τοῦ καλοῦ πολέμους καὶ τὸ μὲν ἥμερον ἡγείσθω, τὸ δὲ ἀναγκαῖον. καὶ ταυτὶ μὲν R III 420 ὡς πολεμησάντων | ἂν τῶν Ἑλλήνων εἰρήσθω, ὅτι δὲ ἥκιστ’ ἂν αὑτοὺς εἰς τοῦτο ταραχῆς ἐνέβαλον, ἄρτι δεικνύων ἐπαυσάμην.

ἐστράτευσεν ἂν ὁ Φίλιππος ἀντιλεγόντων, δεδωκότων δὲ αὐτῷ τὴν πυλαίαν τοῦτο οὐ ποιήσει δυνηθείς; τὰς σπονδὰς γὰρ αἰδεσθήσεται. πάνυ γε· τοῦτ’ ἄν σοι μαρτυρή- σαιεν Ἁμφιπολῖται καὶ ΙΙνδναῖοι. ὧν τοὺς μὲν ἐν αὐτοῖς τοῖς ὅρκοις ἀπέσφαξε, τοὺς δὲ ἐξήλασε παρ’ ὧν εἰλή- φει τὴν πόλιν. οὐκ Ὀλυνθίοις Ι ὁμοῦ τε ἀπελο- R III 421 γεῖτο καὶ μηχανὰς προσῆγεν; οὐ Φωκέας ἀπειλῶν Θηβαίοις ἀπώλλυεν; οὐκ ἔνθα ἂν λάβῃ καιρὸν πλεον- εξίας, καταγελᾷ τῶν θεῶν; τίνος οὖν ἡμᾶς ἀπήλλαξας πολέμου τῇ σιωπῇ;

58. Ἀεὶ δεῖ τηρεῖν, ὦ ἄνδρες Αθηναῖοι, καὶ ποιεῖν 1 Dem. p. 44,10 11 Dein. p. 83,10 sq. 12 Dem. p. 7, 10 sq. 14 cf. t. II 33, 4 16 cf. t. V 465, 22 3 ὑπειλήφατε Ρ Mor | ἢ scripsi ᾗ inser P 2 Re ὃ Ma om AthH Mor ὡς coni Re Anim 4 ὡς inserui ex HMa, nt coni Re om AthP edd | ὑμέτερος Η sed υ in ras m 3 5 ἐν εἰρήνη scripsi e Ma εἰρήνη AthPH edd 6 δὲ ante αὐτὸν AthPH edd delevi δεῖν coni Re Anim | καὶ can- cellandum? 7 οὐδὲ AthPH Mor 8 „num ἐπεστράτευσεν ἡμῖν?" Re 9 ἀντὶ λεγόντων Ρ 10 οὐκ ἐποίησε coni Mor | δυνηθείς; P sed, add m 2 δυνηθείς, Ma 11 αἰδεσθήσεται Re ἂν αἰδεσθήσεται Ma sed δ in ras m 2 Mor αἰδεσθήσεται σεσθαι AthPH | σοι μαρτυρήσαιεν] συμμαρτυρήσαιεν Ma 13 δ’ Re | ἐζήλωσε Ma | εἰλήφει reposui e libris, ut coni Re εἴληφε edd 16 ἀθηναίοις Ma Ι ἀπώλλυε Ρ Mor ἀπώλλυ Re 17 ἀπήλλαξας ἡμᾶς Ma ὅπως μὴ δυνήσεται Φίλιππος. ὡς δυνηθέντα γε οὐκ ἔστιν ὅ κωλύσει. ἔσται δ’ ὑμῶν μὲν ἐπιτρεπόντων μέγας, ἐγρηγορότων δὲ καὶ παροξυνομένων οὐχ ὅπως μείζων ἢ νῦν, ἀλλ’ οὐδ’ ὅσος ἐστὶ νῦν. ἀναμιμνη- σκέσθω δὲ τῆς εἰς Πύλας βοηθείας, ἣ Φωκέων αὐτὸν ἀπεκρούσατο, δαὶ μηδὲν τοῖς παροῦσιν ἐπαιρέσθω. τὸ γὰρ δι’ ἀπάτης ληφθὲν οὔπω δεῖγμα τῆς τοῦ κεκρα- τηκότος ῥώμης.

ἀλλ’ εἰ καὶ σφόδρα ἔρρωται τοῖς πεζεταίροις, οὓς ἀκούω πίνειν εἰδέναι <μᾶλλον> μάχεσθαι, μείζων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, συμμαχία τὸ τῶν θεῶν εὐμενές, καὶ ἔγωγε μετὰ τούτων μόνος ἂν παρατάξασθαι δεξαίμην ἢ μετὰ πολλῶν μυριάδων. αὐτὸς ὁ Πύθιος, οὗ τὸν ἱερὸν χραίνει τόπον, ἡμῖν R III 422 ἂν αὑτόν τε καὶ τὴν αὑτοῦ Ι συμμαχίαν ἐ̓δω- κεν, ὁ Ἡρακλῆς αὐτοῦ που τιμώμενος παλαιὸς ἡμῶν συστρατιώτης, ἡ λαχοῦσα τὴν χώραν θεὸς ἡ ξυλίνῳ τείχει κρείττονι τοῦ Βαβυλωνίου τειχίσασα τὴν πόλιν.

60. Ταῦτα χρῆν ἐνθυμούμενον Αἰσχίνην χρήσα- 5 Dem. Phil. I p. 44,28; fals. leg. p. 367,21; 443,29 9 ef. t. IV 248,27; 258,8; 317, 7 R. Dem. OI. II p. 23,2 13 Dem. cor. p. 274, 27 15 Her. VII 176. Polem. Cyneg. § 35. Call. § 62. Paus. I 15,4; 32, 4 16 cf. t. II 33, 24 17 cf. ad t. IV 338, 7; ep. 196 | orac. apud Her. VII 141 v. 6 1 „imo vero ὅπως ἐπιορκεῖν (vel ἀδικεῖν) μὴ δυνήσεται. Vel etiam sic dedit Libanius ἐπιορκεῖν καὶ κακῶς ὑμᾶς ποιεῖν ὅπως μὴ δυνήσεται" Re at cf. p. 226, 2 2 δὲ Re 3 ὅπως scripsi auctore Re οὕτως HMa οὕτω AthP edd 4 οὐδὲ Re 5 δὲ inserui ex AthPMa om H edd Ι voce πύλας des Η 6 μηδ’ ἐν Ma 9 πεζεταίροις Re πεξαιτέροις PMa Mor sed in hoc γρ πεζαίτερον in marg περαιοῖς Ath | μᾶλλον inserui auctore Mor om libri edd 11 τούτων Re τούτου libri τούτῳ Mor 12 δεξαίμην Mor δοξαίμην AthPMa et γρ in marg Mor 13 χρᾷ Mor sed γρ χραίη in marg 14 αὐτὸν AthP Mor Ι αὐτοῦ Re αὐτοῦ libri Mor 15 πη Ma num πρῶτον scribendum coll Paus. ll. ll.? Ι ὑμῶν Ma 16 στρατιώτης 17 Βαβυλωνίων Ρ Mor σθαι τοῖς οὖσι λόγοις καὶ ἐλέγξαι τὸ πρωτεῖον ἡμῶν πρὸς τοὺς ἄλλους Ἕλληνας. μᾶλλον δὲ ἠγνόει μὲν τούτων οὐδέν, πεπρακὼς δὲ τὴν σιγὴν οὐκ ἔμελλε φθέγξεσθαι. ἐχαρίζετο μὲν οὖν ὁπόσα οἱ λοιποὶ τῷ μηδὲν ἀντειπεῖν, ὅταν γάρ τις παρὼν ἔργοις αἰσχροῖς τὸ καθ’ ἑαυτὸν μὴ διακωλύῃ, τὴν τοῦ συνεργοῦ δόξαν ἐκτήσατο, ὁ γὰρ ἐξὸν ἐπισχεῖν μὴ κωλύσας <ἐν οἷς> ἐπέτρεψε δέδρακεν, ἐσκόπει δὲ ὅπως ἂν μήτ’ ἐκεῖνος ἀτυχήσειε τῆς μετουσίας αὑτῷ τε γένοιτ’ ἄν τις παρ’ ὑμῖν καταφυγή.

πῶς οὖν; πῶς τοῦτο συνέλθοι ἄν; οἱ μὲν ἄλλοι λεγόντων, ὦ Φίλιππε, καὶ ἐπαι- νούντων γένος τε τὸ σὸν καὶ προαίρεσιν καὶ τύχην, παρ’ ἐμοῦ δὲ ἀρκείτω σιγή, ἣ καὶ σοὶ δώσει τὴν πυλαίαν κἀμοί τινα λόγον Ἀθήνη- σιν. ἱν. ἤδη γὰρ ὑμᾶς οἴεται ἡττᾶσθαι λόγου. οὐκ εἶπες αὐτὸν γίνεσθαι δεῖν, ἀλλ’ οὐκ ἀντεῖπες γινομένῳ. τοῦτο δέ ἐστι καὶ ποιῆσαι Φίλιππον ἀμφικτύονα καὶ φόβον ὁμολογῆσαι πολύν. παρεδήλους γὰρ ὡς ἀντειπεῖν 18 Dem. fals. leg. p. 348, 7 1 ἐλέγξαι scripsi ἔλεξε AthP ἐπὶ τούτοις Ma λέξαι Mor sed γρ ἐλέγξαι in marg, Re sed „praefero e margine ἐλέγξαι. quo assumto leg. erit τὸν ἐχθρὸν ἡμῶν ὔ τὸ πρῶτον πρῶτον | τὸ om Ath | πρωτεῖον scripsi πρῶτον libri edd et defendit Iacobs Rev 427 ut dictum pro τὸ πρωτεῦον 4 φθέγξεσθαι scripsi e Ma coll t. V 130, 3 φθέγξασθαι AthP edd 6 αὑτὸν Ma Ι διακωλύει AthMa | συνεργοῦ reposui e libris συνεργοῦ edd 7 ὁ cum ras 1 litt Ma Ι ἐν οἷς inserui auctore Re om libri edd 8 δέδρακεν scripsi auctore Re δεδρακέναι libri edd Ι δ’ Re Ι ἂν inserui ex AthMa om Ρ edd | μὴ Ath 9 αὐτῷ libri edd 10 ὑμῶν Ma Ι πῶς(2) om Ma 11 ὦ in- serui ex AthP om Ma edd 13 σοι ante σιγή Ath 15 „fort. leg. ᾔδει γὰρ ὑμᾶς οἴους τε ἡττᾶσθαι λόγου vel λόγων" Re Ι ἡμᾶς Ath 16 αὐτὸ Ma | γίνεσθαι scripsi e Ma γενέσθαι AthP edd | ἀντεῖπες Ma sed εἶπες in ras m 2 | γιγνομένῳ Ma 17 ἀμφικτυόνα Ρ 18 παρεδήλους scripsi παρεδήλου libri edd μὲν ἔδει, σιγᾶν δὲ ἦν ἀνάγκη καὶ ὅτι χρὴ Φίλιππον παρὰ τῆς αὑτοῦ δυνάμεως ταῦτα οἴεσθαι λαβεῖν, οὐ R III 423 παρὰ τῶν Ἑλλήνων. ἆρ’ ἐλάττω σιγῶν Ι ἠδίκηκας ἢ εἰ συνειπὼν ἐτύγχανες;

ἀλλ’ οὐ λύει τοῦτο τὴν σὴν κακίαν, εἴ τις ἕτερος γένοιτο δίκαιος, οὐδὲ τὸ χρηστῶν ἡμᾶς πολιτῶν εὐπορεῖν σωτηρίαν δεῖ τοῖς πονηροῖς εἶναι. οὐδὲ γάρ, εἰ στρατηγῶν καὶ σαθρὸν ὁρῶν τῶν πολεμίων τὸ τεῖχος, οἷον ἐκ πρώτης ἂν καταπεσεῖν μηχανῆς, ἀπῆγες τὸ στρατόπεδον πρὶν ἐξελεῖν, ἦν ἄν σοι τοῦτο πρὸς ἀπολογίαν τὸ ἐξεῖναι πέμψασιν ἑλεῖν. εἰ γὰρ τὸν πρῶ- τον τοῦτο ἔσωζε, καὶ τὸν δεύτερον ἄν καὶ τὸν τρίτον καὶ πάντας ἑξῆς, καὶ οὕτως ἂν ἡ πόλις εἱστήκει τῶν ἀεὶ ῥᾳθυμούντων ἐκ τῶν οὔποτε μὲν προσβαλλόντων, 10 Dem. p. 891, 11. Aeschin. p. 89, 29 14 cf. p. 140, 23; t. II 361,8 2 περὶ Ath | αὐτοῦ scripsi αὐτοῦ libri edd 5 φησίν in- serui ex Ath φησι post βούλεσθε Ρ edd om Ma 6 ὑμᾶς om Ma Ι τοῦτο Ma 7 ἀντεραστὰς Ma „post ἀντεροῦντας videtur ἡμᾶς deesse“ Re Ι πυλαγόρας scripsi coll p. 192, 2 227,2; 230,12; 235,18; 236,15; 238,12 et 17 πυλαγόρους libri edd 8 καὶ ante ἑτέρους Ma 9 ἡλίκον Mor 11 εἴ τις ἕτερος γένοιτο δίκαιος διάκονος Ma) scripsi ex AthMa ἀλλ’ Ρ edd 12 τῶ Ma | ὑμᾶς Ma 13 σωτήριον Re 14 γὰρ om Ath 15 ἂν ἐκ πρώτης Re 16 σοι scripsi τι libri edd 17 τρόπον Ath 20 οὔποτε scripsi οὔπω libri edd sed „malim οὐ πώποτε“ Re Ι προσβαλλόντων scripsi προσβαλόντων AthP edd ἑλεῖν δέ, εἰ προσβάλοιεν, δυναμένων ἀποφευγόντων.

ἀλλὰ τοῦτο οὐκ ἔστι πυλαγόρας δίκαιος, ἀλλ’ εἰ μὲν αὐτὸς οὐδὲν τῶν προσηκόντων ἐλλέλοιπας, σώζου· εἰ δ’ ἑτέρου δεῖ τινος τὸ σὸν πράξοντος, ἀποθάνοις. τοῦτον ἡμεῖς οὐκ ἄκοντα ἐξεπέμψαμεν Ι οὐδὲ R III 424 βοῶντα καὶ διαμαρτυρόμενον ὡς οὐκ ἂν δύναιτο τὰ τοιαῦτα ὑπηρετεῖν. οὐδὲ γὰρ ἄλλον οὐδένα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν οὐ βουλομένων τὰ ὑμέτερα πράττειν βιάζεσθε, ἀλλ’ ἔξεστι καλουμένῳ φυγεῖν καὶ οὐδεὶς κίνδυνος. Αἰσχίνης δὲ πρὶν οὓς ἄξιον ὑμᾶς ἰδεῖν αὐτὸν ὑπισχνούμενος, καὶ ἦσαν οἱ χειροτονοῦντες, οἱ καὶ νῦν αὐτὸν ἐξαιτησόμενοι πάρεισιν.

ἔστι δὲ ὄνειδος, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κοινὸν τοὺς τὰ μέγιστα ἐγχειριζομένους εἰς τὴν ἑτέρων σώζεσθαι χάριν οὐκ 6 Dem. cor. p. 232,28; 276,18 13 Dem. p. 1484,4 1 εἰ Mor sed γρ ἢ in marg | προσβάλοιεν scripsi e Ma et γρ in marg Mor προβάλοιεν P προβάλλοιεν Ath Mor προσβάλ- λοιεν Re 2 μὲν post τοῦτο P edd delevi | πυλαγόρος Ath | δίκαιος scripsi e PMa δίκαιον Ath edd sed „aut πυλαγόρου δίκαιον leg. aut πυλαγόρας δίκαιος“ Re τούτῳ μὲν οὐκ ἐστὶ, γόρᾳ δὲ καλόν (vel δίκαιον); Iacobs App Pors 324 Lect 216 Rev 427 3 ἐλλέλοιπας scripsi e Ρ ἐκλέλοιπας Ath edd ἐλέλοιπας Ma Ι σώζου Ma 4 δὲ Ma Re | δεῖ scripsi e Ma δή AthP edd sed „si nihil hic deest, pro δὴ legendum erit δεῖ. verum tur potius aliquid deesse, e. c. εἰ δ’ ἐρρᾳθύμησας, μὴς ἃς, ὡς ἑτέρου δή τινος" Re Ι πράξοντος scripsi e Ma, ut coni Re πράξαντος Ath Ρ edd 8 τῶν οὐ βουλομένων scripsi ex AthP τῶν βουλομένων Ma τὸν οὐ βουλόμενον Mor sed γρ τῶν οὐ βουλομένων in marg, Re | ἡμέτερα P Mor 10 οὓς om Ma 11 αὐτὸν ὑπισχνού- μενος] „hic desunt nonnulla; saltim συνίστη μεγάλα ipse vobis commendabat, ingerebat, obtrudebat, magna promittens, ante- quam vos dispiceretis, quinam idonei essent ad legationem obeun- dam“ Re 12 ἐξαιτησάμενοι Ma Mor 13 μὲν ante τὰ edd sed „aut delendum est μὲν, aut deerit alterum sententiae mem- brum, illi priori oppositum, in quo insit δὲ, e. c. τοὺς δὲ ἐν μικροῖς σφαλέντας διὰ τὴν αὐτῶν προπέτειαν ἀπόλλυσθαι" Re ἔχοντας ἀπὸ τῶν πεπραγμένων. Φίλιππος ἀμφικτύων διὰ τοῦ πυλαγόρου, κεκληρονομηκὼς οὐ πατρῴας τά- ξεως, ἀλλὰ τῆς Φωκέων, οἱ μισοῦνται παρὰ Θηβαίων, ὅτι τὴν πόλιν ἡμῶν οἱ μὲν ἠξίουν κατασκάπτειν, οἱ δὲ οὐκ ἐπέτρεπον. Φίλιππος ἀμφικτύων, καὶ βαδίζει τύραννος ἐκ Πέλλης ἱερομνήμων. τί τῶν καινῶν εἶναι δοκούντων πρότερον ἐπεῖδεν ὁ ἥλιος; ποίαν γῆν ὑπὲρ R III 425 θαλάττης, ποῖον δι’ ἠπείρου Ι πλοῦν; Φίλιππος ἀμφικτύων καὶ τὸ παλαιῷ θεσμῷ τετειχισμένον συν- έδριον ἀνεῖται βαρβάροις.

τῆς κοινωνίας Ἑλλήνων ᾔτει βασιλεὺς κοινωνεῖν ἀσελγὴς καὶ θρασὺς καὶ τῶν ἀμφικτυόνων ἐχθρὸς καὶ πολέμους ἐπὶ τούτῳ ἐκφέρειν ἀξιῶν. ὁ δὲ δούλου βασιλέως ἀπόγονος Ἀλεξάνδρου τοῦ κηρυκεύοντος Ξέρξῃ κάθηται καὶ δικάζει καὶ φέρει ψῆφον ὡς Ἀθηναῖος, ὡς Λακεδαιμόνιος. καὶ Ἀλέξαν- 7 sq. cf. Isocr. pan. § 89 12 Dem. p. 15, 10; 188, 5 13 Dem. fals. leg. § 195. Aeschin. fals. leg. § 26 14 cf. p. 208, 10 sq. Her. VIII 140. Dem. Phil. II p. 68, 14. Harpocr. s. v. Ἀλέξανδρος. Paus. VII 25,6 1 ἀμφικτυών libri 2 πατρῴας Ρ 3 τὴν AthMa | μι- σοῦντας Ma | παρὰ Θηβαίων Re παρ’ ἀθηναίων libri sed in παρὰ θηβαίων corr P 2 Mor 4 ὁ AthP sed in hoc οἱ suprascr m 2 | ἠξίουν Ρ sed v add m 2 5 ἀπέτρεπον Ma sed ἁ in ras m 2 | ἀμφικτυών libri 7 καινότερον coni Re cui oblocutus est lacobs Lect 216 παραδοξότερον Weiske hyperb II 47 at cf. t. I 410, 22 | ὁ om AthMa Ι ποίαν γῆν scripsi e Ma ποίαν γὰρ AthP sed in hoc γρ πότερον supra ποίαν m 2 ποῖον γὰρ Mor sed γρ ποίαν γὰρ in marg ποῖον γὰρ Re sed „fortasse dedit ποίαν μὲν ὑπὲρ θαλάσσης πεζὴν ὁδόν·· ποῖον γὰρ ὑπὲρ θαλάτ- της πόρον Iacobs ποίαν πορείαν Weiske ποίαν ὑπὲρ θαλάττης πορείαν Cobet Coll 273 8 δι’ scripsi cum Iacobsio Anth Pal III 526 Weiskio Cobeto δ’ AthP edd om Ma 9 ἀμφικτυών AthP 10 κοινωνίας Ρ sed ἀμφικτυονίας suprascr m 2 11 καὶ(1) om Ma 12 τούτῳ scripsi e Ma, ut coni Re τοῦτο AthP sed in hoc ω supra ο, edd 13 δὲ inserui e libris om edd | δούλου scripsi auctore Re δοῦλος libri edd 14 „malim κηρυκεύσαντος" Re 15 ὠς(2)] ὁ Ath οὐ P Mor δρος μὲν ἐκεῖνος ἐπιτήδειος ὢν τοῖς Ἕλλησι καὶ τὴν ἐπωνυμίαν ἐντεῦθεν λαβὼν οὐδὲν τοσοῦτον οὔτε ᾔτη- σεν οὔτε ἤλπισεν, ὁ δ’ ἀπ’ αὐτῶν τῶν ἐναντιωμάτων καλούμενος ὁ τῶν Ἑλλήνων ὄλεθρος ἐν Πύλαις σε- μνός, ἐγγὺς τοῦ Λεωνίδου τάφου.

ταῦτα πιστεύσειεν ἄν, εἰ πύθοιτο βασιλεύς, ὅτι οἱ τὸν σὸν προπά- τορα τὸν καλύψαντα τῇ δυνάμει γῆν καὶ θά- λασσαν τρέμοντα τῆς Εὐρώπης ἐξελάσαντες καὶ δραπετεύειν ἐφ’ ἑνὸς ἀναγκάσαντες πλοίου κα- ταλύσαντες ἐκεῖνο τὸ φρόνημα προσκυνοῦσι Φίλιππον, ὁ δὲ διέβη μὲν Πηνειόν, ἧκε δὲ διὰ Θετταλῶν, πολλὴν δ’ ἐρημίαν περὶ Πύλας ἐργα- σάμενος γέγονεν εἶς τῶν γνησιωτάτων Ἑλλήνων; εἰ ταῦτα ἀκούσειεν, οὐκ ἂν ὧς ἀπατῶντα τὸν μηνυτὴν διασχίσειε; τί λέγεις; οἶ μικρὸν ὕδωρ καὶ βῶλον γῆς οὐ δόντες τὸν τῆς γῆς, ὧς αὐτοί φασιν, ὀμφαλὸν δεδώκασι; καὶ οἱ τὸν Ι τῶν κηρύ- R III 426 κῶν οὐκ αἰδεσθέντες νόμον, ὅτε τοῦτον ἐμνημό- 1 Her. VIII 143; IX 45, 1. Thuc. II 99, 2. Lyc. Leocr. § 71. Plut. Arist. 15,2. Socr. ep. 30,3 2 Harpocr. s. v. Ἀλέξανδρος. schol. ad Dem. 01. III p. 35, 7 4 Dem. Phil. III p. 119,8 Dem. p. 119, 14 sq. 5 Her. VII 225 et 226 6 cf. t. V 477, 8 sq. 7 Her. VII 21 9 Her. VIII 118 15 Aesch. Eum. 166. Eur. Med. 668; Iph. Taur. 1258; Ion 223. 461. Paus. Χ 16, 2. Strab. IX p. 419 16 cf. t. V 499, 10 sq. Her. VII 133. Aristid. pro IV viris t. II 286, 12 Dind. Paus. III 12, 7 3 οὔτ’ Ρ Re Ι οὐδ’ AthP sed in hoc οὐ in οὕτος corr m 2 Mor Ι ἐναντιωμάτων scripsi e Ma ἐναντιωτάτων AthP edd 6 προπατέρα Mor sed γρ προπάτορα in marg 7 θάλατταν Ma 8 τῆς om Ma 10 ἐκείνου Ma 12 δ’ inserui auctore Re om libri edd 16 οὐ δόντες] ἰδόντες Mor μὴ δόντες Iacobs Lect 216 Rev 427 17 τὸν om Ma | κηρύκων Ma sed η in ras m 2 18 τοῦτον scripsi e Ma τούτων AthP edd τοιούτων coni Iacobs Lect 216 Ι ἐμνημόνευσαν Ρ sed η supra ε et η supra ευ m2 νεῦσαν, ὑπῆλθον δουλείας ζυγὸν καὶ τοὺς μὲν ἀπέκτειναν, Φίλιππον δὲ στεφανοῦσι;

Αἰσχί- νης τοίνυν αὐτὸ πράξας ἐφῖκται. εἰπέ μοι, πρὸς θεῶν ἐγχωρίων, εἰπέ μοι, εἰ, ὅτε τούτων γινομένων ἐσίγησας, ἐξαίφνης ἐπιστάντες πρέσβεις ἀπὸ τῆς Ἀσίας ἔλεγον, ὅτι ὁ βασιλεὺς ὁ μέγας ἔχων ὅπλα ὅσα οὐδεὶς ἄλλος ἀνθρώπων οὐ δούλην μὲν λαβεῖν τὴν Ἑλλάδα βούλε- ται οὐδὲ ἐπιθυμεῖ δένδρων τῶν ὑμετέρων οὐδὲ τῶν ἄλλων ἀγαθῶν, τοσοῦτον δὲ ἐπαγγέλλει καὶ ἥγ’ εἷται ζηλωτὸν ἓν τὸ ἐγγραφῆναι τοῖς ἀμφικτύοσιν, ἆρ’ ἂν ἐσίγησας ἢ ῥήτωρ ἂν ἦσθα; εἰ μὲν γὰρ ταὐτὸν ἂν ἐποίεις, θεᾶσθε τὸν πυλαγόραν· εἰ δ’ εὐθὺς ἀντεῖπες ἐκείνοις, τί ἂν εἶπες, εἴ τις ἐπύθετο· διὰ τί πρὸ τοῦ δεσπότου τὸν δοῦλον ἄγεις; ἢ ὅτι τῷ μὲν συγ- γέγονας, τῷ δὲ οὔπω;

69. Οὐ γέγονεν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, χαλεπώτερον ἔργον οὐδ’ ὅ μᾶλλον ἔδειξε κακῶς πράττουσαν τὴν Ελλάδα. ἀλλ’ ἤκουον Ἀμφίπολιν εἰλῆφθαι. δεινὸν μέν, ἀλλ’ ἐπὶ Θρᾴκης. ἤκουον Ποτίδαιαν. ἔποικοι 18 sq. cf. Dem. Ol. I p. 12, 26 sq. 19 Dem. Phil. II p. 70,29 3 ἐφῖκται scripsi auctore Re ἀφῖκται libri edd ἀφεῖται; Cobet Coll 273 Ι εἰπέ — 4 ἐγχωρίων inserui e Ma om edd 4 ἐσίγας Ma 5 πρέσβεις ἐπιστάντες Re 7 ἀνθρώ- πων reposui e libris ἄνθρωπος edd 8 ἡμετέρων Ath 9 ἀπαγγέλλει PMa Mor 10 ἀμφικτυόσιν AthP Mor 10 et 11(2) ἂν om Re 12 ἐποίεις scripsi ex AthP sed in hoc ς add m 2 ἐποίει Ma edd | θεάσασθε Ma sed σθε in ras m 2 πυλα- γόρον AthP | δὲ Ma | ἐκείνοις scripsi ἐκεῖσε AthP edd om Ma 13 διατί AthP 14 τω Ρ Ι οὐ ante συγγέγονας Ath Mor del Re 15 δ’ Re | signum interrogationis posui, punctum libri edd 17 οὐδὲ Re Ι „post τὴν ἑλλάδα deest aliquid e. c. ἡ δωροδοκία, ὑφ’ ἧς ἐκλυθέντες καὶ ναρκωθέντες (vel τυφλωθέν- τες) ἅπαντες οὐκ ᾔσθοντο τοῦ κακοῦ προσιόντος, οὐδὲ ἐφ’ ἑαυ- τοὺς ἥξειν προσεδόκων vel similis quaepiam sententia“ 19 ἤκουον—231, 1 Θράκης inserui e Ma om AthP edd μὲν Ἀθηναίων, ἀλλ’ ἐπὶ Θρᾴκης. τοιούτοις ἐμαυτὸν παρεμυθούμην καὶ περὶ Πύδνης καὶ Μεθώνης καὶ τῶν ἄλλων πάντων· ἥρπασεν, ἐψεύσατο, ἐπιώρκησεν, ὑφείλετο. κακούργου ταῦτά ἐστιν, οὐ βασιλέως, βαλλαντιοτόμοι τινός, οὺχ ἡγεμόνος. πρὸς δὲ | R III 427 τὸ νῦν ἀποπνίγομαι βλέπων εἰς τὰ ὑμέτερα πρόσωπα. Φίλιππος μεθ’ ἡμέραν τοσοῦτον ἔργον ᾔτησε περὶ Δελ- φοὺς καὶ οὐχ ἥμαρτεν, ἀλλὰ τῶν μὲν λεγόντων, τοῦ δὲ σιωπῶντος εἴληφεν.

ὦ Δευκαλίων καὶ Ἀμφικτύων καὶ Ἀκρίσιε καὶ Στρόφιε καὶ Εὐρύλοχε, οὐκ ἐπὶ ταύ- ταῖς ταῖς ἐλπίσι σὺ μὲν κατέδειξας, οἱ δὲ ἀνενεώσαντο τὸ νῦν καταγέλαστον συνέδριον. πάλιν Κιρραῖοι, πάλιν Ἀκραγαλλίδαι, μᾶλλον δὲ πολλῷ δεινότερα. οἱ μὲν γὰρ ἔξωθεν προσπίπτοντες τοῖς Πυθῶδε ἰοῦσιν ὅ τι ναιντο ἐλῄστευον, ὁ δὲ οὐ θεωροῖς τισιν ἐνοχλήσας οὐδὲ ἀργύριον ἢ σκεῦος ὁδοιπόρων ὑφελόμενος, ἀλλ’ Ὄλυνθον καὶ Μεθώνην καὶ Ἀπολλωνίαν καὶ δύο καὶ τριάκοντα πόλεις καὶ πρῶτος εἰσαγαγὼν νόμον εἶναι πόλεων πράσεις ὑπ’ αὐτῶν τῶν πεπιστευμένων τιμὴν <τῶν> ἀδικημάτων ἔχει καὶ γέγονεν ἀμφικτύων.

καὶ παρὰ μὲν ἑκάστης τῶν πόλεων κατὰ τῶν πονηρῶν αἱ 9 cf. p. 215, 4 10 Strab. IX 420. 421. schol. Eur. Or. 1094. Callim. ep. 40, 1 sq. 13 Aeschin. Ctes. § 107. Harpocr. s. v. Κραυαλλίδαι 16 sq. cf. Dem. Phil. III p. 117, 19 sq. 1 τούτοις Ma 3 τόπων Ma 4 βασιλέως Mor βασιλικά libri 5 voce βαλαντιοτόμου inc D 6 ἡμέτερα Ath 7 παρὰ Ma 8 του 9 9 ἀμφικτυών AthPMa ἀμφικτύον D 11 πίσιν Ma | ἀνενεώσαντο scripsi auctore Iacobsio App Pors 324 Lect 216 Rev 427 ἀνεσώσαντο libri edd 13 δὲ om Ma | μέν γε MaD 14 δύναιτο Mor 15 ἐλήστευον PD Mor 16 τῶν ante ὁδοιπόρων Ρ edd delevi Ι ὑφελόμενος scripsi e MaD ἀφελόμενος AthP edd 19 ἀπ’ et λελῃστευμένων Re Anim 20 τῶν inserui auctore Re om libri edd | ἀμφικτυών AthP κολάσεις, κοινοὶ δὲ ἐν ταῖς πόλεσιν ἔπαινοι τῷ μιαρῷ ὃν οὐδὲ τοῖς Μακεδόνων αὐτῶν ἱεροῖς προσιέναι προσ- ήκει τοσούτου γέμοντα τοῦ μύσους. οὐκ ἔστι τοῖς ἡταιρηκόσι μετασχεῖν ἱερῶν. οἶδεν ἐν Θήβαις τὴν τού- R III 428 του νεότητα Παμμένης. καὶ Θηβαῖοι | τοῦτο οὐκ ἀγνοοῦντες κολακεύουσιν ὅμως. οὐκ ἔστιν ἀνδροφόνοις ἅψασθαι βωμῶν. ὁ δ’ ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν ἤρξατο τῆς μιαιφονίας, οὓς ἐλαύνων καὶ σφάττων καὶ ἐξαιτῶν, ἴως ἐξέπεσον, διετέλεσεν.

ὁ κινῶν ἀνάθημα εὐθὺς ἀπαχθεὶς ἀποθνήσκει. Φίλιππος δὲ οὐδ’ ἂν αὐτὸς δύ- ναιτο τὸ πλῆθος εἰπεῖν μὴ ὅτι τῶν ἀναθημάτων, ἀλλ’ οὐδὲ τῶν ἱερῶν. τίς γὰρ τοσαῦτα σεσύληκε; τίς κατέσκαψε; τίς ἐνέπρησε; τίς ἀφωμοίωσε τὰς πόλεις τοῖς ἀοικήτοις τόποις οὐ νόμῳ πολέμου προσιών, ἀλλ’ ἀναμιγνὺς φιλίᾳ σίδηρον, συνθήκαις ὅπλα, ὅρκοις φόνους.

ἐνθυμεῖσθε ὁπόσα νῦν διὰ τοῦτον πολ- λαχοῦ γῆς δάκρυα πατέρων ἐπὶ παισί, παίδων ἐπὶ πατράσιν, ἐπ’ ἀνδράσι γυναικῶν, ἀλωμένων, πτωχευόν- των, προσαιτούντων, ἐλεουμένων, οὐδὲ τοῦτο ἐχόντων. 4 Theopomp. fr. 249 ed. Mueller (217 Grenfell et Hunt) 5 cf. t. IV 474, 2 et 4 7 Iustin. VIII 3 9 cf. Meier-Schoe- mann-Lipsius, Att. ProceB p. 454 sq. 1 κοινῆ MaD κενοὶ Mor sed ἴδ. καινοὶ ἢ κοινοὶ in marg 2 ὧν D | τῶν ante Μακεδόνων Re delevi Ι ἱερεῖς D Ι προσ- ήκει inserui e MaD om AthP edd sed δεῖ inserendum coni Mor, ἔδει vel ἐξῆν Re, ὅσιον Weiske hyp II 46, θέμις Cobet Coll 273 3 γέμοντα Ma sed ἁ in ras m 2 | τοῦ inserui ex AthMaD om Ρ edd | μίσους Ma | οὐκέτι Ma 5 τοῦτ’ Ρ edd 7 ὃ Ma ὃ Mor | δὲ Re | δελφῶν AthP Mor 9 ἐξέπεσον scripsi auctore Re ἐξέπεσε libri edd Ι διετέλεσεν scripsi ex Ath MaD διετέλει Ρ edd 13 κατέσκαψεν Ma 14 τοῖς inserui e MaD om AthP edd Ι προσιών reposui e libris προσάγων edd Ι ἀλλ’ ἀναμιγνὺς scripsi e D ἀλλὰ ἀναμιγνὺς Ath ἀλλὰ μιγνὺς PMa edd 16 ὁπόσους D Ι διατοῦτον D 18 ἀλω- μένων Re ἀλωμένων libri Mor ἐνθυμεῖσθε τίνα γνώμην ἕξειν εἰκὸς τοὺς Ἁτρεστίδᾳ δεδομένους τοὺς ὀψὲ δουλεύειν μανθάνοντας. ὁ τοῖς θαυματοποιοῖς ἐν δείπνῳ διανέμων | τά ἀπὸ "R III 429 Ὀλύνθου σώματα τῆς ὠμότητος ἆθλον εἴληφε τὴν πυλαίαν.

74. Καὶ τί λέγω τοὺς ἀλλαχοῦ; χθές τις ἐμοὶ προσ- ελθὼν τῶν ἐκεῖθεν δεῦρο καταφευγόντων περὶ τῆς εἰσαγγελίας πεπυσμένος ἤρετο, εἰ ταῦτα ἀληθῆ καὶ εἰ Φίλιππος ἀμφικτύων καὶ εἰ σιγῶντος Αἰσχίνου. γνοὺς δὲ ταῦτα οὕτως ἔχειν ἀμφότερα δακρύσας ἀπῆλθεν εἰπὼν οὐδέν. τοιοῦτον ἡμῖν ἀμφικτύονα πεποίηκεν Αἰσχίνης, ᾧ μηδ’ ἰδεῖν τὴν πυλαίαν θέμις, καὶ τοσαύ- της ἀκαθαρσίας ἐνέπλησε τὸν ἁγιώτατον τῶν χώρων.

ἐπέβη τῆς ἀκροπόλεως Ξέρξης, ἀλλ’ Ἀθηναίων ἐκλελοιπότων τὴν πόλιν, ἀλλὰ μισούντων αὐτόν, ἀλλὰ πολεμούντων, ἀλλὰ ναυμαχούντων, ἀλλ’ ἡδέως ἂν διασπασαμένων. Φίλιππος δὲ εἰς τὴν πυλαίαν ὧς φί- 1 cf. t. IV 318, 20 R. Dem. fals. leg. p. 439, 3 sq. c. schol. 2 sq. Dem. fals. leg. § 192 sq. p. 401, 12 sq. 13 Dem. Mid. p 553, 12 15 Her. VIII 53. 41 1 Ἀτρεστίδᾳ δεδπυένους scripsi auctoribus Weiskio hyp II 13 διδομένους) et Cobeto Mnem. N. S. II 409 Coll 273 ἀτρείδας διδομένους libri edd sed δεδεμένους coni Re Αἰγείδας πυθομἐ- νους Iacobs App Pors 324 Lect 216 Anth Pal III 398 Ἀτρεστίδας διδομένους Rev 427 2 ὁ inserui auctore Re om libri edd 3 θαυμαστοποιοῖς Ρ Mor sed in hoc γρ θαυματοποιοῖς in marg οἶς post θαυματοποιοῖς inserendum coni Iacobs | δείπνῳ Re δεινῶ libri edd | διαμένων D Ι ἀπ’ Re 6 χθὲς τίς MaD 7 κατ’ καταπεφευγότων Ma κατ’ καταφευγότων Ρ 8 ταῦτ’ Ρ edd 9 ἀμφικτυών libri 10 διάκρισε Mor sed ἴσ. in marg 11 ὑμῖν Re Ι ἀμφικτυόνα AthPMa 12 μηδ’ ἰδεῖν reposui e libris coll p. 235, 8 ut coni Weiskius hyp II 46 et Co- betus Coll 273 μὴ διδόναι edd sed μηδ’ εἰδέναι coni Re Ι μὴ δ’ PMaD 14 ἀλλὰ Ma 15 ἐκλελοιπότων Re ἐλλελοιπότων libri Mor 16 ἂν Ma sed α in ras m 2 17 διασπασομένων MaD Ι φίλος] φίλιππος MaD λος, ὡς χρηστός, ὡς εὐσεβής, ὧς δίκαιος εἰσῆκται. ἐχέτω τὸν τόπον ὧς ἐχθρός, ὡς πολέμιος. ἀπόντων Ἑλλήνων, ἐξεληλαμένων, ἐκβεβλημένων, οἴκοι μενόν- των μόνος ἐχέτω, μόνος δικαζέτω, μὴ κοινωνὸς κα- λείσθω μηδὲ μέρος ἔστω τῶν ἀρχαίων ἀμφικτυόνων. οἴσω τὴν δυστυχίαν, τὴν δὲ χάριν οὐ φέρω.

76. Καὶ ταχύ γε, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καθεδεῖται μόνος. οἶδα ἐγὼ τὸν ἄνθρωπον. οὐκ ἀγαπήσει ταῖς R III 430 ψήφοις Φωκέων οὐδ’ ἀνέξεται | ψῆφον ἑτέραν ὁρῶν ἰσχύουσαν καὶ νῦν μὲν αὑτῷ συμπνέουσαν, νῦν δὲ ἀνθισταμένην. εὑρήσει προφάσεις κατὰ τῶν συνιόν- των, εὑρήσει Φωκέας ἑτέρους, πάλιν ἀποκόψει μέλος.

οὐ μὴν ἀλλ’ εἰ καὶ τὰ μάλιστα συνέξει καὶ φρου- ρήσει καὶ διατηρήσει τοὺς ἔτι σωζομένους, ἀλλὰ τό γε ἐλευθέρως συνεῖναι καὶ καθῆσθαι καὶ λέγειν καὶ ψη- φίζεσθαι τοῖς ἄλλοις ἀπολεῖται καὶ δεινὴ κατασχήσει τὸ συνέδριον ἀνωμαλία τοῦ μὲν τὸν τῆς τυραννίδος ἐφελκομένου τῦφον, τῶν δὲ καταφερομένων εἰς ταπει- 10 Dem. cor. p. 284, 17 2 τρόπον D | punctum post πολέμιος posui om libri edd ἀπὸ τῶν D 4 κοινωνὸς καλείσθω reposui e libris κοινωνὸς καλείτω Mor κοινωνοὺς καλείτω Re sed adnotavit „aut sic dandum, aut μὴ κοινωνὸς καλείσθω“ 5 μὴ δὲ Ρ μηδὲν Ma D Ι ἑστώτων Mor 7 καθελεῖται MaD 10 ὀρῶν scripsi e MaD cum Cobeto Coll 273 ὁρᾶν Ρ edd ὡς Ath Ι αὐτῶ libri edd | συμπνέουσαν scripsi auctore Cobeto Coll 273 Misc 146 coll t. IV 33,17. Dem. 1. 1. συμπλέουσαν ναῦν libri sed ναῦν om D, edd sed „post ἀνθισταμένην videtur πόλιν deesse aut ναμιν aut στρατιάν“ Re 11 δ’ Re Ι προφάσεις scripsi e PMa D πρόφασιν Ath edd 12 Φωκέας ἑτέρους Re φωκέας. ἑτέρου libri Mor | ἀνακόψει Ma Ι μένος Mor sed γρ μέλος in marg 13 ἀλλ’ εἰ] ἀλλὰ D | ταμάλιστα MaD sed in hoc ὰ supra α(1) 14 καὶ διατηρήσει om MaD 16 ἀπολεῖται scripsi e Ma ut coni Re ἀπολλεῖται D ἀπολείπεται AthP edd 17 voce ἀνωμαλία des D Ι τουμὲν Ρ | τὸν om Ath νοτερὸν σχῆμα. μεστοῦ δὲ ὄντος τοῦ πέριξ τόπου πολλῶν μὲν ἱππέων, πολλῶν δὲ ὁπλιτῶν, ξένων, κολά- κων, μαγείρων, σκηνῆς χρυσοπάστου, τῆς ἄλλης θερα- πείας ἴσως ἐκεῖ καὶ Καλλίαν τις ὄψεται τιμώμενον τὸν ἐνθένδε ἐλαυνόμενον, ὅν ὁ τρόπος Ἀθήνηθεν μὲν ἐξέβαλε, τῷ Φιλίππῳ δὲ συνήρμοσεν.

78. Ἐμοὶ μέν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ γένοιτο τὴν πυλαίαν, μὴ Δελφοὺς ἰδεῖν, μὴ Πύθια τοσαύτης με- ταστάσεως πάντα κεκινηκυίας καὶ τοσούτου νεωτερι- σμοῦ πάντα ἄνω καὶ κάτω πεποιηκότος. σκοτεινὸν μὲν τὸ ἔαρ, ἀτερπὲς δὲ τὸ φθινόπωρον, δακρύων δὲ γέ- μουσα ἡ πανήγυρις. ὑμεῖς δέ, εἰ δύναισθε διὰ Φωκίδος ἐρήμης εἰς Δελφοὺς ἰέναι, σιδηροῖ τινες ἂν εἴητε. | δεῖ γὰρ ἀπὸ τῶν ὅρων εὐθὺς ἀρξαμένους μέχρι R III 431 τοῦ νεὼ θρηνεῖν οὐ τείχους ἑστηκότος, οὐκ οἰκίας μενούσης, οὐ κώμης ἀνδρῶν ὁρωμένης, <πρεσβθτῶν δὲ καὶ γυναίων καὶ παιδαρίων> μόνων

τίς ἔτι πυλαγόρας αἱρήσεται βαδίζειν διὰ τοσού- των κακῶν παρὰ τὸν τούτων αὐτόχειρα; σόν, Αἰσχίνη, τὸ ἔργον, τῆς σῆς ψυχῆς ἡ διακονία. τρυφῶν πορεύσῃ, 1 Plat. Tim. p. 62 D 3 Dem. p. 1217, 20 4 Dem. 01. II p. p. 23 23, 18 sq. 12 sq. Dem. fals. leg. leg. 16 cf. p. 258,17 19 Dem. p. 549,5 20 Dem. p. 328,29 1 τοῦ περιόντος ante τοῦ libri Mor delevit Re | τὸ Ma 4 ἴσως inserui e libris om edd | καλλίαν Ma sed λ(1) inser m 2 Ι τὶς AthP Mor τὶς Ma 5 μὲν ἀθήνηθεν Re 9 πάντα Re ταῦτα libri Mor 12 δύναισθε scripsi δύνασθε libri edd 13 ἰέναι] „hic videtur ἄτεγκτοι aut ἀδάκρυτοι aut simile quid deesse" Re 14 ὄρων Re ὀρῶν libri Mor 15 νεῶ libri edd 16 πρεσβυτῶν δὲ καὶ γυναίων καὶ παιδαρίων inserui coll. Dem. 1. 1. p. 361, 23 om libri edd sed „fort. οὐ ὁρωμένης, δένδρων δὲ μόνων λελειμμένων vel οὐ κώμης ἀνδρῶν ὁρωμένης, γυναικῶν δὲ καὶ παιδίων μόνων λελειμμένων“ 18 ἔτι inserui e PMa ἐστί Ath om edd 20 διάνοια Re γελῶν, κροτῶν. ὁρῶμεν ὅσον δύναται πρεσβευτοῦ πο- νηρία. μᾶλλον δέ, τί ταῦτα λέγω; οὐκ ἀποκτενεῖτε; οὐ καταψηφιεῖσθε; φωνῆς δ’ ἀνέξεσθε τῆς ὑπὲρ ὑμῶν οὐδαμοῦ φαινομένης; ἐν μὲν τῇ σκηνῇ μεγαλόφωνος κἀν τοῖς καθαρμοῖς κἀν τοῖς θιάσοις, ἐν οἶς δ’ ἂν βοηθεῖν τῇ πόλει δεήσῃ, τῶν σκιῶν ἀφωνότερος.

ταχύ γ’ ἂν οὗτος τὸν Κυναίγειρον ἢ τὸν Κόδρον ἐμιμήσατο καὶ τὸ σῶμα ὑπὲρ ὑμῶν ἐπέδωκεν ἢ τοῦ θεοῦ χρήσαντος ἢ μάχης ἐπειγούσης ὃς ἀπ’ ὀλίγων ῥημάτων οὐκ ἐπήμυνε τῇ πατρίδι οὐδ’ ἐλογίσατο πρὸς αὑτὸν ὅτι ἐμὲ μέντοι, τὸν Ἀτρομήτου καὶ Γλαυκοθέας, τὸν τὰ νεήλατα καὶ σῦκα τεθαυ- μακότα, τὸν ἀναιδῆ τριταγωνιστήν, τὸν παμ- πόνηρον γραμματέα, ἐκόσμησεν ὁ τῶν Ἀθη- ναίων δῆμος πρεσβευτήν, πυλαγόραν, σύμβου- λον, τὰ κάλλιστα τῆς δημοκρατίας ἔδωκεν. ἀλλ’ ὧς εἶδε Φίλιππον καὶ χρυσόν, ἐπελάθετο πάντων.

τοῦτον οὖν ἀφήσετε; τίνος ὑμᾶς ἔχοντα προγόνων 4 cf. t. IV 975, 15 R. Dem. cor. p. 269, 21; 270, 11 5 cf. t. IV 975, 8 sq. R. Dem. cor. p. 313, 16 | Dem. 1. 1. 23 6 Dem. 1. 1. p. 294, 19 7 Her. VI 114 | cf. t. II 219, 10; t. IV 246, 18 R. Lyc. Leocr. ἑ 84 sq. 11 Dem. cor. p. 270,23; fals. leg. p. 431, 24 12 cf. t. IV 975,12 R. Dem. cor. p. 314,1 13 cf. p. 196,5. Dem. cor. p. 314, 12 14 Dem. cor. p. 270,11; 315,26 | Dem. cor. p. 267,7; 269, 19 1 ὀρῶ μὲν AthP 2 ἀποκτενεῖται τε Mor 3 ἂν ἕξεσθε Ath | ἡμῶν AthMa 4 οὐδαμοῦ Mor sed γρ οὐδαμῆ in marg 5 κἀν(2) scripsi καὶ libri edd 6 δεήσῃ om AthMa 7 Κυναίγειρον Mor sed γρ Κυνήγειρον in marg 8 ἡμῶν Ath 10 οὐδὲ Ma 11 ἀντραμέτου Ath 12 σῦκα PMa στρε- πτοὺς Cobet Coll 274 13 τὸν(1) om Ma 14 ἐκόσμησεν ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος scripsi e Ma ἐκόσμησε τῶν ἐκόσμησεν ὁ δῆμος AthP edd 15 πυλαγόρον AthP 17 καὶ χρυσόν „malim καὶ τὸν φιλίππου χρθσόν“ Re ἀρετῆς ἀναμνῆσαι; ποίων ἀναθημάτων; ποίων τρο- παίων; ποίων στρατηγιῶν; ἐγὼ μὲν οὐχ ὁρῶ πλὴν εἰ ταῦτα ἄξιον αἰδεσθῆναι, τἀς πέδας τοῦ πατρὸς καὶ τὸν κλοιὸν τῆς μητρὸς καὶ τοὺς ἐμβάτας τούτου καὶ τὰ ἀπὸ τῶν θεατῶν τραύματα καὶ τὴν ἀναίδειαν Κυ- ρηβίωνος καὶ τὴν | πορνείαν Νικίου. οὐκοῦν οὗ- R III 432 τοι μὲν κρυπτόμενοι μᾶλλον ἢ δεικνύντες αὑτοὺς τοῦ- τον ἂν ὠφελοῖεν, περὶ δὲ τῶν πολιτευομένων ἐκεῖνο λέγω· παυσάσθωσαν τὴν μὲν πόλιν μικρὰν ποι- οῦντες, τοὺς δὲ πολεμίους μεγάλους, ὧς ἐν τῷ ταύτης μεγέθει μᾶλλον ἂν θεραπεύοιντο.

82. Καὶ μὴν κἀκεῖνο αὐτοὺς ἐρωτᾶτε· ὑμεῖς δὲ πυλαγοροῦντες ἐσιγήσατ’ ἂν ἢ οὔ; ἢ γὰρ κακοὺς ὄντας εὑρήσετε καὶ τούτῳ προσομοίους ἢ κατηγόρους Αἰσχίνου, ὃς δελεάσας τὸν δῆμον λόγοις ἐν Ἀρκαδίᾳ ῥηθεῖσιν εὗρεν ὧν ἐβούλετο μείζω καὶ πιστευθεὶς 3 sq. cf. t. IV p. 975, 3 sq. R. Dem. cor. p. 270, 7 sq. Apoll. Aeschin. p. 4,5 5 cf. t. IV 975,13 R 6 cf. t. IV p. 975, 9 sq. R. Dem. fals. leg. p. 433, 18 sq. 15 cf. t. IV 976, 11 R sq. Dem. fals. leg. p. 344, 12 sq. 1 τροπαίων et 2 στρατηγιῶν Re τρόπων et στρατηγῶν libri Mor 3 ἄξια Ma 4 τῶν κλοιῶν Ρ Mor 5 θεατῶν Re θεάτρων libri Mor | καὶ τὴν ἀναίδειαν om Ath | Κυρηβίωνος acripsi κηρυβίωνος libri κηρυβιῶνος edd 6 πρόνοιαν Ath | οὗτοι scripsi ex AthMa sed in hoc in ras m 2 cum Cobeto Coll 274 ὅτι Ρ sed οὗτοι in marg m 2, edd sed „post deesse videtur ἐάσω“ Re 7 αὐτοὺς libri edd 10 πολέμους Mor 11 τούτων Re Anim | ἃ AthP 12 κἀκεῖνο reposui e libris κακὲ ἴνους edd κἀκεῖνό γε Cobet | ἑαυτοὺς Ρ | ἐρωτᾶτε scripsi e Ma cum Cobeto ἑωράκατε AthP sed in hoc γρ ἐρωτᾶτε in marg m 2, edd 13 ἐσιγήσατ’ ἂν ἤ οὔ; scripsi cum Cobeto ἐσιγήσατε ἢ οὔ. libri edd 14 πρὸς ὁμοίους Ma 15 Αἰσχίνου reposui e libris sed οὐ in ras Ma 2 Αἰσχίνους edd sed αἰσχίνου malim ut usitatius" Re 16 καὶ ante πιστευθεὶς posui, post ἀπέδοτο libri edd sed post πιστευθεὶς copulam deesse („e. c. ἃ aut vel simile quid“) et καὶ post ἀπέδοτο delendum adnotavit Re ἀπέδοτο λέγων μὲν περὶ Φωκέων, μὴ λέγων δὲ νῦν μὲν ἐν πυλαίᾳ, πρότερον δὲ ἐν Μακεδονίᾳ περὶ τῆς Ἀμφιπόλεως. οὕτω πάλαι τοῦτον ἠπίστατο τῆς προ- δοσίας τὸν τρόπον.

δῆμος ἔχων τὸν Παιανιέα Δημοσθένην Αἰσχίνην πυλαγόραν ἐκπέμπει τὸν Κοθω- κίδην; οὐκ ἂν ἤνεγκαν ἐκείνου τὸν θυμὸν οὐδὲ τὴν R III 433 γνώμην | οὐδὲ τὸ ῥεῦμα τῶν λόγων. ἐνίκησεν ἂν Θηβαίους, ἐκράτησεν ἂν Θετταλῶν, κατέπληξεν ἂν τοὺς ἄλλους, ἐξήλεγξεν ἂν τὴν τοῦ Πύθωνος δόξαν. ἀλλὰ νῦν ὁρᾶτε τὸ συμβάν. πυλαγόρας Αἰσχίνης καὶ Φίλιππος ὰμφικτύων. βέλος δὲ οὐδέν, Ἄπολλον, ἐξ 2 Dem. fals. leg. p. 421,6 6 Dem. fals. leg. p. 432,10 8 Dem. fals. leg. p. 418, 15; cor. p. 288, 19 et 22; p. 307, 25. Apoll. Aeschin. p. 5, 6 9 Dem. fals. leg. p. 418, 4 | Dem. fals. leg. p. 418,8 12 cf. t. IV 976, 3 R 16 cf. t. IV 248,29; 333,21; 977, 13 R. Dem. Hal. p. 81,24; 82,17; cor. p. 272, 19 sq. 5 παύσεσθε scripsi e Ma cum Cobeto παύεσθε AthP edd 6 οὐ τοὺς μὲν Ma sed ὐ et οὑς in ras m 2 et μὲν m 2 8 καὶ(2) om Ma 9 περὶ Ath 10 ἡμετέροις AthP Mor | εἰς inserui coll p. 89, 14 sq. om libri edd 12 κωθωκίδην Ath κωθωνίδην Ma 13 οὗ οὐκ ἂν ἤνεγκαν ἐκεῖνοι τὸν θυμόν coni Re Anim Ι ἤνεγκα Ρ Mor 14 τὸ inser Re om libri Mor 15 ἐκράτησεν ἂν scripsi ἐκράτησε δὲ Ath ἐκράτησε PMa edd 16 ἄν] γὰρ Ath 17 πυλαγόρος AthP edd 18 ἀμφι- κτυών edd Ι οὐδὲν in οὐδενὶ corr Ma Ι Ἄπολλον ἐπάλλετο coni Iacobs Lect 217 Rev 427 οὐρανοῦ μιμούμενον τὰς τοῦ Παρνασσοῦ κορυφὰς αἱ τοῖς βαρβάροις ἄνωθεν καταθέουσαι προσέπεσον καὶ τὸ ὄρος ἀντὶ στρατοπέδου πρὸς τοὺς ἐπιόντας ἤρκεσεν;

ἀλλ’ εἰ καὶ μήπω ταῦτα, πολλὰ χρὴ τοι- αῦτα προσδοκᾶν. μέγας ἦν καὶ Ἰάσων ἐκεῖνος ὁ Θετ- ταλὸς καὶ ταῖς παρασκευαῖς καὶ ταῖς ἐλπίσι καὶ τῆς τῶν Πυθίων διαθέσεως ὠρέγετο. ἀλλ’ ὅμως τὰ μὲν ἦν πλησίον, ὁ δὲ ἔκειτο, καὶ τοσοῦτον ἴσχυσαν ἄνδρες ἑπτά.