ἔδει μέν, ὦ βουλή, τεθνάναι με πρὶν ἢ RIV 134 γῆμαι καὶ τοσαῦτα ἀκοῦσαι τῆς γυναικὸς λαλούσης ὁπόσα ἀκήκοα, ἐπεὶ δὲ οὐ διέφυγον ἐκεῖνο κακῷ δαί- Cr = Codex Hierosolymitanus S. Crucis 57 Η = Hierosolymitanus S. Sepuleri 107 V = Vaticanus gr. 940 C = Chisianus R VI 43 La = Laurentianus LVII 44 Vi = Vindobonensis philos. et philol. IV 82 Va = Vaticanus gr. 82 Β = Barberinus II 41 Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus 1 αὕτη ἡ μελέτη λίαν σπουδῆς ἀξία καὶ ἐπιμελείας καὶ δεῖ τὸν ἀναγινώσκοντα ταύτην (num ταύτης?) συνθήκην καὶ συντο- μίαν θαυμάζειν καὶ τῶν νοημάτων τὴν ἀκρίβειαν. καὶ γὰρ αὐτο- κράτωρ(?) (αὐτοκρ α cod.) ῥητορικὸς (Iulianus? ep. 14 Hertl. ?) ταυτηνὶ τὴν μελέτην ἰδὼν καὶ ὁ ῥητορικότατος καὶ γλῶτταν νοῦν Βασίλειος ἐθαύμασε (cf. p. 495) καὶ πολλῷ γε ἡμᾶς δεῖ θαυ- μάζειν ἀφορῶντας ἀφορῶν τὲς cod.) πρὸς πρὸς π cod.) τὸν θεῖον Βασίλειον in marg La s 1 Προθεωρία ante Δύσκολος Μελέτη πραγματική· Ferr Mor 2 Re delevi Δύσκολος — προσαγγέλλει] Ἀνωνύμου κατὰ γυναικὸς λαλιᾶς Mor 1 | λάλον γήμας VaB 3 Ἔδει — 4 γῆμαι citat praemissis verbis Λιβάνιος ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου Thomas Magister s. v. γῆμαι, οὐ γαμῆσαι p. 72, 4 R | πρινὴ La 4 καὶ scripsi e LaViVa ἢ HVCCl sed in hoc in καὶ corr m 4, Ferr καὶ μὴ Β Mor Re μονι χρησάμενος, εὐθὺς μετὰ τοὺς γάμους ἐλθεῖν εἰς ὑμᾶς ἐφ’ οἷσπερ ἥκω νῦν.

τοῦτο δ’ ὑπὸ τῆς ἐμαυ- τοῦ βραδυτῆτος ἠδικημένος δέομαι ὑμῶν, ἐπειδήπερ ὀψέ ποτε πρὸς τὸ συμφέρον εἶδον, κυρῶσαί μοι τὸ βούλημα τήμερον. εἰς τοσοῦτον γὰρ ἀφῖγμαι κακῶν ὥστε μοι τὸ μηκέτ’ εἶναι τοῦ μετὰ τῆς γυναικὸς με- τριώτερον.

δότε δέ μοι πρὸ τοῦ κωνείου μικρὰν ἑτέραν, ὠ βουλή, χάριν· μή με εἰς μακρολογίαν ἐμβά- λητε τούτων ἀνασχόμενοι τῶν κομψῶν ῥητόρων οἷς ὁ βίος λέγειν τε καὶ ἀντιλέγειν. δέδοικα γὰρ μὴ διατρι- βῆς ἐν τῷ λόγῳ γιγνομένης τὸ πρᾶγμα ἡ γυνὴ πυθο- μένη τὴν γλῶτταν ἡμῖν ἐκείνην ἐπιστήσῃ καὶ κατα- κλύσῃ καὶ ἐμὲ καὶ ὑμᾶς. ὅπως οὖν μὴ τοῦτο γένηται, γένεσθε ταχεῖς πρὸς τὴν χάριν. εἰ γὰρ δὴ παρούσης ἐκείνης ἀποθνήσκοιμι καὶ λαλούσης, ἀναιρήσει τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν ἡ φλυαρία τῆς γυναικός.

4 Soph. Ant. 1270 9 cf. t. IV 168, 6 R 2 τοῦτο in Va 2 | δὲ LaViVa sed in hoc in ras M 2 | αὐτοῦ Cl sed in ἐμαυτοῦ corr m 3 3 ἐπειδὴ πρὸς Β 4 ποτε om Cl | πρὸς cancellandum duxerunt Gasda et Cobetus Misc. 158 at cf. p. 454,5 et 8; 478,19 | ἀπεῖδον Va 5 σήμερον LaViCl sed in hoc τ supra σ m 2 | τοῦτο LaViVaB | κακοῦ La Mor sed γρ κακῶν in marg Μου, Re κακὸν Cl sed ῶν supra ὂν m 3 6 εἷναι ante μετριώτερον βοί Mor Re delevi 7 δέ om Cl Mor Re δή Β 8 ἐμβάλλητε Β Mor Re 9 ἀνεχόμενοι Cl Mor sed γρ ἀνασχόμενοι in marg, Re | πολλῶν LaViVa et γρ in marg Μου | ῥητόρων Οἶ’ sed τόρ in ras m 3 10 δέδοικα — 12 ἐπιστήσῃ citat praemissis verbis πυθέσθαι ἀντὶ τοῦ ἐρωτῆσαι συντάσσεται γενικῇ, πυθέσθαι δὲ ἀντὶ τοῦ ἀκοῦσαι αἰτιατικῇ. ὡς παρὰ βανίῳ auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. graec. gramm. p. 332, 93 | δὴ Vi 11 γινομένης HC August Ferr | ἡ om HCl Mor Re sed addendum censuit Gasda | πειθο- μένη Cl sed υ supra ει m 4 12 ὑμῖν VaB Mor 2 Re (contra vos Wig) ὑμῶν Mor 1 | ἐκείνης Va | κατακαύσῃ Cl 13 γένοιτο LaViVa 14 γίνεσθε Β Mor Re | δὴ om Mor Re 15 καὶ λαλούσης ἀποθνήσκοιμι Cl καὶ λεγούσης ἀποθνήσκοιμι Mor |

4. | Εἰ μὲν οὖν ὁ θεὶς τῇ πόλει τοὺς νόμους RIV 135 μὴ περίεργός τις ἦν καὶ περιττὸς ἐν τῷ γράφειν, οὐκ ἂν εἶχον πράγματα νῦν πείθειν πειρώμενος ὅτι μοι τελευτᾶν ἀναγκαῖον, ἀλλ’ οὑτωσὶ λάθρα λαβὼν ἀπὸ τῆς κλίνης σχοινίον ἐλθὼν ἂν εἰς ἐρημίαν ἐπί τι δένδρον ἀπηγχόμην καθ’ ἡσυχίαν οὔθ’ ὁρῶν ὄχλον οὔτε πολλῶν ἀκούων· ἐπειδὴ δὲ ὁ πάντα τρόπον ἐκεῖνος ἡμᾶς κατα- δουλωσάμενος οὐδὲ τῆς ἀπαλλαγῆς τοῦ βίου κύριον ἀφῆκεν ἕκαστον, ἀλλὰ καὶ τοῦτο ὑπὸ ψηφίσματα ἤγαγε, καταρῶμαι μὲν αὐτῷ, πείθομαι δὲ καὶ τοὺς ἐν τῷ βου- λευτηρίῳ φέρω θορύβους ἐπὶ τῷ μηδὲν ἔτι τῶν ὀχλη- ρῶν ἐνεγκεῖν.

5. Οἱ μὲν οὖν εἰδότες τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν οἶδ’ ὅτι μοι συγγνώμην ἔχουσι μηκέτι ζῆν δυναμένῳ, τοὺς δ’ ἄλλους οἶμαι δεῖν μαθεῖν οἵᾳ συνοικῶ συμ- 8 cf. p. 494 not. 1 λεγούσης Β Re | τὴν τῆς τελευτῆς ἡδονὴν scripsi e τὴν τῆς ἡδονὴν τελευτῆς Cl sed α supra ἡδονὴν et β supra τε- λευτῆς m 2 τὴν τῆς τελευτῆς HV sed in hoc ἡδονὴν post τε- λευτῆς inser m 2 τὴν τελευτὴν C sed τελευτὴν in τῆς τελευτῆς ἡδονὴν corr f, Ferr τὴν ἡδονὴν τῆς τελευτῆς Mor Re 1 οὖν inser Cl 2 | τοὺς νόμους τῇ πόλει | τὸν νόμον 2 τις om LaViVaBCl Mor 4 οὕτω Cl Mor 1 5 ἂν om BCl Ferr | ἐρημίους Μορ 1 ἐρημίας Mor 2 6 οὔτε LaViVa | „num οὔτε λόγων πολλῶν ἀκούων?“ Re 7 ἐπεὶ BCl Mor1 | δ᾿ BCl Mor Re | καταδουλώμενος ἐκεῖνος ἡμᾶς Mor | καταδου- λωσάμενος Η sed ω suprascr et σά in ras καταδουλούμενος La ViBCl sed in hoc οὐ in ras m 2 δουλούμενος Va „quem de- signat? num Diocletianum?" Re miro errore 9 τοῦθ’ LaVi Va | ψηφίσματα scripsi e LaViB ψηφίσματος HVC Ferr ψη- φίσματι Cl Mor Re ψήφισμα Va ψήφισμα vel ψηφίσματα coni Gasda | ἤνεγκε LaViVa 10 ἐπὶ LaViVa | τῷ om HVC Ferr 11 (??) 13 Οἱ — 14 ἔχουσι citat praemissis verbis φύσις καὶ ἡ γνώμη Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 186,4 ed. Nauck | τὴν τῆς γυναικὸς φύσιν) τὴν φύσιν τῆς γυναικὸς Va Lopad τῆς γυναικὸς τὴν φύσιν LaViBCl Mor Re 14 ἕξουσι Lopad. (veniam sint daturi Wig) 15 δὲ LaVi φορᾷ. καί μοι προσέχετε, πρὸς Δῖός, ὑμεῖς. τουτωνὶ δὲ τῶν περιεστηκότων καὶ γελώντων καὶ καλούντων με δύσκολον βραχύ τι φροντίζω. τίνα γὰρ ἂν καὶ ζη- τήσαι τις μείζω παρ’ αὐτῶν δίκην ἧς νῦν ὑπέχουσιν οὕτω ζῶντες διεφθαρμένοι καὶ διατεθρυμμένοι καὶ διαρρέοντες καὶ παίζοντες ἀεὶ καὶ σπουδάζοντες οὐδέ- ποτε καὶ καγχάζοντες καὶ φλυαροῦντες ἀπερισκέπτως ὅ τι τύχοι;

ἐμοὶ δὲ ὁ πατήρ, ὦ βουλή, παρῄνει τὸν νοῦν ἀεὶ συνάγειν καὶ συνέχειν, μὴ συγχωρεῖν δια- χεῖσθαι, διορᾶν τῶν ἐν τῷ βίῳ τά τε ἀναγκαῖα καὶ τὰ μὴ καὶ τῶν μὲν ἔχεσθαι, τῶν δὲ ἀπέχεσθαι, τιμᾶν τὴν ἡσυχίαν, φεύγειν τὰς ταραχάς. ἃ καὶ ποιῶν, ὦ βουλή, διατελῶ τῶν ἐκκλησιῶν οὐ μάλα κοινωνῶν, R IV 136 | οὐ διὰ τὸ τῶν κοινῇ συμφερόντων ἀμελεῖν, ἀλλὰ διὰ τὰς τῶν οὐ δυναμένων σιγῆσαι βοὰς ῥητό- ρων, εἰς ἀγορὰν οὐ σφόδρα ἐμβάλλων διὰ τὰ πολλὰ 7 cf. p. 555, 3 16 cf. p. 553, 12. Dem. Timocr. p. 732, 21 2 (??)εστηκότων Β παρεστηκότων Cl Mor (qui adstant Wig) καὶ γελώντων om Mor 2 | λαλούντων C Ferr 3 με om LaVi VaB | τι om LaVi | τί VC Ferr | ἂν om Va 4 τίς HV 5 καὶ ante διεφθαρμένοι LaVi | καὶ om LaVi 6 ἀεὶ — 7 καγχάζοντες om βοί 7 καὶ καγχάζοντες om Mor κακχά- ζοντες La | ras 2 litt ante καὶ(2) La 8 ὅτι HVi | τύχη Vi τύχοιεν Cobet Misc 141 Coll 280 at cf. Plat. Theag. p. 130 E et locos Philodemi collectos a Franc. Schoen, De assimilationis pronominis relativi extra dialectum Atticam usu, Vratisl. 1909 p. 98 sq. | δ’ βοί sed in hoc μὲν suprascr m 3, Mor Re 9 συνάγειν ἀεὶ HVCVa sed in hoc ἀεὶ inser m 2 Ferr | καὶ om LaViVa | καὶ ante μὴ VaBCl Mor Re | διαχεῖσθαι et 11 ἔχε- σθαι et ἀπέχεσθαι La sed αἰ ex ἑ corr n 11 τὰ om Cl | δ’ VLaBCl Mor Re 12 φεύγειν τὰς ταραχάς respexit, ut vide- tur, lex. August. ed. Herm. de emend. rat. gramm. p. 340, 139 φεύγω τὸ ἀποδιδράσκω πρὸς αἰτιατικὴν συντάσσεται. ὧς παρὰ Λιβανίῳ, φεύγω τἀς ἀρχάς | καὶ om HVC Ferr | νῦν ante ποιῶν Va 13 κοινωνῶ Va 15 μὴ LaVi | βοᾶς La 16 ἐμβάλλω Vi ἐμβάλω Va | τὸ HV ταῦτα τῶν δικῶν ὀνόματα φάσις, ἔνδειξις, ἀπαγω- γή, διαδικασία, γραφή, παραγραφή, ἃ καὶ οἷς οὐδ’ έν ἐστι πρᾶγμα φιλοῦσιν ὀνομάζειν. ὁ δεῖνα τοῦ δεῖνος τὸν δεῖνα ἐγράψατο, σοὶ δὲ τί τούτων μή- τε διώκοντι μήτε φεύγοντι;

καὶ μὴν κἀκεῖνο δεινὸν ἐξελάσαι τῆς ἀγορᾶς τὸ τῆς προσρήσεως οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν εἰς τὸν βίον εἰσελθὸν τὸν δεῖνα χαίρειν. οὐ γὰρ ἔγωγε, μὰ τοὺς θεούς, ὁρῶ τοῦ ῥήματος τὸ κέρδος. οὐ γὰρ ᾧ γε λύπης ἀξίως ἔχει τὰ πράγματα, βελτίω παρὰ τὸ χαίρειν ἀκοῦσαι γίγνεται.

καὶ μὴν τῶν ἐργαστηρίων ὅσα μὲν ἄκμονα καὶ σφῦραν ἔχει καὶ 1 Dem. Theocr. p. 1323,6 sq.; 1325,9 2 Dem. Apat. p. 892,9; Lacr.p.939, 11 7 cf. t.V545,12 11 cf. t. III 103,11 1 φάσις λέγεται ἐπὶ δημοσίου ἐγκλήματος, ὅταν τις ἀπο- φαίνῃ τῶν δημοσίων ἔχοντά τινα οὐ πριάμενον. (= Harpocr. p. 182 not. 7 ed. Bekker. Suid. s. v.) | ἔνδειξις εἶδος δίκης μοσίας ὑφ’ ἢν τούς ἐκ τῶν νόμων εἰργομένους τινῶν ἢ τόπων ἢ πράξεων, εἰ μὴ ἀπέχοιντο αὐτῶν, ὑπῆγον. οὕτως Δημοσθένης. (= Harpocr. Suid. s. v.) 2 διαδικασία οὐχ ἀπλῶς(?) πᾶσα δίκη, ἀλλ’ ἐν αἷς περί τινος ἀμφισβήτησίς ἐστι (= Harpocr. C p. 57 not. 7 ed. Bekker) in marg rubr Β 1 φάσις ἔνδειξις διαδικασία γραφή citat et explicat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat. p. 338 sq. et 337 sq. φάσις om Vi φύσις Η 2 δικασία Va sed α post ι(1) inser m 2 | γραφή om Mor | παραγραφή om Cl | ἃ inser Va 2 4 ἐμοὶ? | τούτων] τοῦτο τῶν La τοῦτο τῶ ViVa τούτω cum ras 1 post ω V 5 νῦν Ferr | ἐκεῖνο VVa Mor Re quod correxerunt Iacobs Lect 96 et Gasda | δεῖν ViVaBCl Mor Re, qui δεινὸν ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες, οὐκ ἐξελάσαι coni δεῖ Gasda δίκαιον lacobs Add 273 App Pors Adv 288 Lect 96 pergrave Wig 6 προσρή- σεως La sed e πρὸς ῥήσεως corr n 7 ὅθεν Mor | εἰσελθὸν scripsi e Β εἰσελθὼν Va ἐπελθὸν HVCLaVi edd ἀπελθὸν Cl sed α in ε corr m 2 9 λύπης ἀξίως Va sed λύπης del et ἀκαίρως supra ἀξίως scr m 2 | βελτίων C Ferr 10 π(??)ρ(??) Vi | ἀκούσαι La | γίνεται VaCl | καὶ ante τῶν Va | γε post τῶν BCl Mor Re 11 σφῦραν scripsi σφῦραν libri edd | καὶ κτύ- πους in marg Qf om Ferr κτύπους φυγῇ φεύγω, τὰ ἀργυροκοπεῖα, τὰ χαλκεῖα, πολλὰ ἕτερα, τἀς δὲ διὰ σιγῆς πληρουμένας ἀσπάζομαι τῶν τεχνῶν. καίτοι καὶ ζωγράφους εὗρον ἤδη μετ’ ᾠδῆς γράφοντας. οὕτως ἡδύ τι τοῖς πολλοῖς τὸ λαλεῖν καὶ κατέχειν ἑαυτοὺς οὐ δύνανται.

9. Ἕως μὲν οὖν μόνος ἔζων, ἀπέλαυον ἡσυχίας ἱκανῆς τῶν οἰκετῶν πεπαιδευμένων μηδὲν ποιεῖν οἶς ἀνιῶμαι· ἐπεὶ δὲ ἔδει μοί ποτε γενέσθαι κακῶς, πρόσ- εισι τις τῶν ἐπιτηδείων καὶ κακίσας τὴν μοναυλίαν καὶ τὴν συζυγίαν ἐπαινέσας μὴ μόνος ἀτίμαζε τὸν Γάμον, ἔφη, θεὸν ὄντα καὶ θεῶν μέγιστον καὶ διηγεῖτο περὶ κόρης τινὸς τῷ γένει διαφερούσης, ὥρᾳ λαμπρᾶς, τάλαντα πολλὰ κεκτημένης, σωφρονεῖν ἐπιστα- μένῃς, τὰ περὶ ἱστὸν πεπαιδευμένης, καὶ τελευταῖον προσέθηκεν ὧς ἀρκεῖ βουληθῆναι καὶ ἐν χεροῖν ὁ γά- 1 Plat. conv. p. 195 B; epin. p. 974 B; epist. 8 p. 354 C | cf. t. II 547, 8 8 cf. t. II 39, 5; 367, 1. Her. II 161, 1; IV 79, 1 9 Plat. leg. IV p. 721 D 11 cf. ad t. I 312, 17; t. II 542,2 13 Thuc. VI 54, 2 15 cf. t. V 420, 18 1 φυγὴ Va sed in σιγὴ corr m 2 2 γιγνομένας Cl Mor Re 3 εἶδον Cl Mor Re 4 τὸ om Mor 5 αὑτούς Va αὐτοὺς LaVi 6 ἀπ(??)λαυον Η ἀπήλαυον VLaViVaBCl Mor cf. ad p. 411, 13 8 δ’ VCl Mor Re | με Β | τότε Cl αυλίαν citat auctor lexici Augustani ed. G. Hermann de emend. rat.gramm.p.340,141 μοναυλίαν ἄγει τις ἀντὶ τοῦ μόνος αὐλί- ζεται ἐν τοῖς ἑαυτοῦ 10 τἀς συζυγίας La Vi | μὴ — 11 γάμον citat piaemissis verbis ἀτιμάζω τὸ περιφρονῶ παρὰ Λιβανίῳ auctor lexici Augustani 1. 1. 142 11 θεῶν] θεὸν Οἶ’ 12 τῷ om LaViVaBCl Mor Re 14 πρὸς LaViVaB | πεπαιδευμένης La sed ς add s | τελευτῶν LaVi τελευτὴν Va 15 (??)ηκεν Β ἐπέθηκεν VaCl Mor Re | χερ(??) Β χερσὶν Cl ’μὸς.

τὰ μὲν ἄλλα, ἔφην, ἴα, τοσοῦτον δέ μοι φράσον, ποδαπὴ τὴν γλῶτταν | ἡ παρθέ- R IV 137 νος; οἶσθα γάρ, ὦ ἑταῖρε, τὸν ἐμὸν τρόπον, ὧς οὔτε ῥέγχων ἄνθρωπος ἐμοὶ φορητὸν οὔτε λύζων οὔτε χρεμπτόμενος οὔτε βηχὶ κατεχό- μένος, ἀλλ’ ἑλοίμην ἂν πληγὰς λαβεῖν πρότε- ρον ἢ ταῦτα ἀνασχέσθαι, λάλον δὲ οὐδ’ ἂν ὄναρ ἐνέγκαιμι. εἰ δὲ δεήσει με συζῆν τοιαύτῃ, πῶς, οἴει, πῶς βιώσομαι; θάρρει, ἔφη, οὐδὲν γὰρ αὐτῇ ὧς τοῦτο μεμελέτηται. πρότερον ἂν ἐγκαλέσαις τοῖς λίθοις λαλεῖν ἢ τῇ κόρῃ. ὥστε δέδοικα, ἔφη, μὴ τὸ πλεῖον ἢ δεῖ σιγᾶν ἔγκλημα 5 cf. t. V 136, 2 11 Ev. Luc. 19, 40 1 οὖν ante ἄλλα Β Mor Re 2 ποδαπὴ — παρθένος citat praemissis verbis περὶ δὲ τοῦ τρόπου ἐρωτῶν οὕτως ἐρεῖς· ποταπὸς τὸν τρόπον Σωκράτης; ἐπιεικής. καὶ Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. ποδαπός p. 289, 10 R ποταπὴ Va Thom cf. Lobeck Phryn. p. 56 sq. 3 οἶσθας Mor 4 οὔτε ἁ sed ο ex ε m 2 | φορητὸς LaViVa Mor Re | οὔτε — 5 χρεμπτόμενος citat praemissis verbis λύζω τὸ τῷ κοινῶς λεγομένῳ κλώξῳ κατέ- χομαι, ὧς Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. λύζω p. 225, 15 R 5 ἄνθρωπος post λύζων Thom 6 ἀλλ’ in ras Va 2 | πρότερον πληγὰς λαβεῖν Β sed β supra πρότερον, α supra πληγὰς λαβεῖν, Mor Re 7 ταῦτ’ Mor Re | ἀνεσχέσθαι Cl sed α supra ε(1) m 4 ἀνέχεσθαι LaViVa | ἂν om Mor Re ante ἐνέγκαιμι inserendum coni Iacobs Lect 96 8 ἐνέγκοιμι HVCVa Ferr γρ ἔνεγκέ μοι in marg Mor cf. t. III 387, 3 | δὲ om La Mor 1 sed inserendum esse coni | ζῆν Cl Mor 1, qui σὺν αὐτῷ ζῆν coni | τοιαύτη, πῶς, οἴει] τοῦτο νοσούσῃ Η sed γρ τοι- αύτη πῶς οἴει in marg om Οἶ’ Mor 9 πῶς οἴει in ras V 2 γε post θάρρει Mor 2 Re | φησίν LaViVa Mor 2 Re 10 γὰρ om Mor Re | αὐτῇ non post γὰρ sed post τοῦτο LaViVa | πρό- τερον — 518,1 γένηται praemissis verbis ἐκ τῆς μελέτης τοῦ δυσ- κόλου citat Planudes fol 105 r | ἂν om LaVi γὰρ Γέ Mor Re γὰρ ἂν Iacobs Lect 96 11 τῇ κόρῃ] τὸν δεῖνα Plan 12 ἔφη om Plan | πλέον LaViVaB Plan | ἤδη LaViCl sed in hoc in ἢ δεῖ corr m 2 αὐτῇ γένηται.

ἐπείσθην, ὦ βουλή. τί δ’ οὐκ ἔμελλον οὕτω προῖκα θαυμαστὴν ἀκούων τὴν σιωπήν; ἀπ’ ἐκείνης δ’ ἄρα μοι τῆς ἡμέρας ηὐτρεπίζετο τὸ κώνειον. ἦν μὲν γὰρ οὐδ’ ἐκεῖνα μέτρια, κρότος πο- λύς, γέλως σφοδρός, ὄρχησις ἀσχήμων, ὑμέναιος νοῦν οὐκ ἔχων. ἅπαντα πανταχόθεν, ἡνίκα ἠγόμην ταύτην τὴν Ἐριννύν, συνέρρει κατὰ τοὺς χειμάρρους ὅσοι συμπίπτοντες εἰς ἀλλήλους ἐξαίσιον παρέχονται δοῦ- πον, ὥστε μικροῦ μὲν ῥίψας τὸν στέφανον ἐκ μέσων τῶν γάμων ἀπέδρων, λογιζόμενος δὲ τῷ πράγματι τὴν δυσχέρειαν, οὐ τῷ τρόπῳ τῆς γυναικὸς διεκαρτέ- ρησα μέχρι τοῦ θαλάμου τοῖς θορύβοις βαλλόμενος.

τὸ δὲ ἦν ἄρα πρὸς τὸν μέλλοντα πόλεμον εἰρήνη συχνή. πρὶν μὲν γὰρ μέσην φανῆναι νύκτα φθέγγεταί τι μεμφομένη τὴν κλίνην. καί με τὸ ῥῆμα οὐ μικρῶς ἐτάραξεν. οὐ γὰρ κατὰ νύμφην ἐδόκει. ἔπειτα ἤρετό με εἰ καθεύδοιμι. τούτῳ μειζόνως ἤλγησα. τρίτον ἤρε- τό τι καὶ τέταρτον ἕτερον. ἐγὼ δὲ ἀπεκρινάμην οὐδέν, 5 cf. p. 559, 5 10 cf. p. 31, 1 1 δ’] γὰρ LaViVaB 2 οὕτω om Cl Mor inser Va 2 post προῖκα ponendum censet Gasda | ἀκούσας Mor Re 3 δὲ LaViVaB | μοι inser Va2 | εὐτρεπίζετο Β Mor Re 4 Va sed γὰρ suprascr m 2 | οὐδὲ LaVi 5 γέλως πολύς, κρότος σφοδρός Va 6 οὐκ ἔχων νοῦν Va | ἡγούμην Mor 7 ἐριν- νὺν La sed ν(2) inser n ἐριννῦν ΗΒ Ferr | ἔρρει HVCCL Ferr τοὺς om Va 10 ἀπέδρασα LaViVa 11 δυσχέριαν La sed ι in ει corr n | διεκαρτἐρη(??) Cl sed α supra σ m 4 13 πᾶν τοὐναντίον ante πρὸς Va | εἰρήνη ἄρα συχνὴ πρὸς τὸν μέλλοντα πόλεμον Mor | τὸν om Va 14 συχνή La sed ή ex ήν corr n | μὲν om Β | ἐφεστάναι LaViVaB 15 σμικρῶς LaVi 16 οὐδὲ C Va Ferr Re | ἔπειτ’ ἀνήρετό LaViVa et e Par. 3017 Boissonade Pachym. p. 205 not. 1 | εἴρετο Mor 17 τοῦτο ViCl Ferr Mor 18 δ’ HV Ferr ἀλλ’ ᾐσχυνόμην πρὸς ἀναισχυντοῦσαν. καὶ τὸ πρᾶγ- μα ἀνέστραπτο· ὁ μὲν ἀνὴρ ἐσίγα, ἡ δὲ γυνὴ ἐλάλει.

τηρήσας | δὲ τὸ περίορθρον ἀναστὰς εἷμι R IV 138 παρὰ τὴν νυμφεύτριαν καὶ τί τοῦτο ἔστιν; ἠρώτων. νύμφη ῥήματα ἀφίησιν ἐπὶ τῆς πρώτης νυκτὸς αὶ τοσαῦτα. ναί, φησί, φίλτρου σημεῖον τοῦτο ἔστι καὶ ἄμα τῆς φωνῆς ἐπίδειξις. σὺ δ’ ἀγριώ- τερος εἶ, χρὴ δὲ οὐχ οὕτως ἔχειν.

πείθομαι πάλιν καὶ μεθ’ ἡμέραν μᾶλλον ἐμάνθανον τὴν ἐμαυ- τοῦ συμφορὰν καὶ τῆς ὑστεραίας ἔτι μειζόνως. κελεύ- σασα γὰρ ἥκειν αὑτῇ τὰς θεραπαίνας μανθάνειν ἑκά- στης ἠξίου τοὔνομα καὶ μητέρων καὶ πατέρων ἐμοῦ 3 cf. t. IV p. 1106, 4 R. Thuc. II 3,3 10 cf. t. | 8 4 νυμφεύτρια κυρίως ἡ προμνήστρια, ὧς ἐνταῦθα. κατα- χρηστικῶς δὲ καὶ ἥν φασιν παράνυμφον. τινὲς δὲ καὶ αὐτὴν τὴν νύμφην νυμφεύτριαν λέγουσιν. Συνέσιος ἐν ἐπιστολῇ οὐδὲ γὰρ οἶμαι νομίζεται ’ν ὒ μ’ ’φ’ εὖτ’ ῥ’ ία ἲς βαδίζειν ἐπ’ ἐκφο- ράν Β (= ThomM 1. 1.) 1 ἠχθόμην Mor | προσαναισχυντοῦσαν HLaCl | καὶ — 2 ἀν- έστραπτο citat Planudes fol. 105 r ἀντέστραπτο ΗΒ Mor 2 Re ἀνατέτραπτο Vci ἀντέτραπτο Mor 1 2 γὰρ ante ἀνὴρ βοί Mor Re | γυνὴ δὲ LaVaB | ἐλάλει Va sed λάλει in ras m 2 3 τηρήσας — 4 ἠρώτων citat Planudes fol. 106 r | οὖν Οἶ’ Mor τὰ Οἶ’ Plan Mor | περιόρθρων HV περὶ δρθρον LaBCl Plan Ferr Mor | ἀναστὰς — 4 νυμφεύτριαν citat praemissis verbis νυμφεύτρια κυρίως ἡ προμνήστρια. Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λά- λου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. νυμφεύτρια p. 247, 14 R | εἷμι V sed μί’ in ras m 2 εἷναι Η ἄπειμι BCl Mor Re ἔρχομαι Thom 4 περὶ HV πρὸς Β | προμνήστριαν Mor sed γρ νυμφεύτριαν in marg, Re | τί τοῦτο ἐστιν om et ἕκαστα post ἠρώτων Plan 5 ἐπὶ τῆς] ἐκ Va 6 καὶ τοσαῦτα inser Va om Mor Re 7 ἔστι τοῦτο LaViVaB | δὲ LaViVa 8 7] Ferr | χρῆν VaCl ἐχρῆν Β Mor Re | δ’ βοί Mor Re | οὐχ om Ferr 9 μᾶλλον πάλιν Οἶ’ | ἐμὴν Mor Re 10 ὑστέρας LaVi 11 αὐτὴ libri edd | θεραπαινίδας Va Mor Re 12 τὸ ὄνομα Β | πατέρων καὶ μητέρων βοί Mor Re παρόντος καὶ πόσα ἑκάστῃ παιδία γένοιτο καὶ πόσα τεθνήκοι. καὶ περὶ στρωμάτων ἐπυνθάνετο καὶ χύτρας καὶ ἀξίνης καὶ τορύνης καὶ ἀλεκτρυόνων ὁπόσους τρέ- φοιμεν. οὐδένα, ἔφην. οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἀλεκτρυών. οὐδὲ γὰρ ἀνέχομαι κοκκύζοντος, εἰ δὲ μὴ σιγή- σεις, οὐδὲ σοῦ. ἡ δὲ εὐθὺς προσέθηκεν ἔπαινον μακρὸν τοῦ ὄρνιθος καὶ ὅθεν εἰς ὄρνιν μεταβάλοι καὶ ὡς ἦν στρατιώτης, Ἄρεος ὀπαδός, καὶ ὡς μηνύει τοῦτο τῷ λόφῳ, τοῖς κέντροις, τῷ θυμῷ.

ἔτι λέγουσαν τὸν ἔπαινον ἀφεὶς ἐντυγχάνω τῷ ῥάψαντι τὸν καλὸν γάμον καὶ ὦ βέλτιστε, ἔφην, τὸν σαυτοῦ φίλον ἀπολώλεκας. καὶ διηγούμην ἕκαστα, ὁ δὲ ἐπηγγέλ- λετο παύσειν αὐτὴν ὡς τάχιστα καὶ οὐκ ἔτι τοῦτο ἔσεσθαι. πάλιν ἔρχομαι οἴκαδε καὶ ἀπῃτούμην εὐθύνας· ποῖ πεπόρευσαι; πόθεν ἀφῖξαι; τι διείλεξαι; 7 sq. cf. t. IV 1106, 7 sq. R 1 καὶ πόσα τεθνήκοι om Cl 2 τεθνήκει Va Mor Re τεθνήκῃ Ferr | vocibus στρω]μάτων ἐπυνθάνετο inc Cr fol. 41 v sed vix dispiciuntur 3 κορύνης Vi | τρέφομεν Ferr 4 καὶ ante οὐδένα HVC Ferr 5 οὐδὲ γὰρ] οὐκ LaViVaBCl Mor scriptura in Cr parum certa | ἀνέσχομεν Mor | κοκκύζοντος αις La sed κ(2) del n κοκύζοντος Vi | σιγήσεις Η σιγησαις Cr VLaViB σιγᾶς Οἶ’ Mor Re 6 οὐδὲ σου C Ferr οὐδέ σου Mor Re | ἡ δὲ — 9 θυμῷ citat Planudes fol. 105 r | ἥδε V ἥδ’ Ἥβα Mor Re ἡδ’ Ferr | ἐπέθηκεν ὢ Mor Re 7 μακρὸν om Μου | ἀλεκτρυόνος post ὄρνιθος Plan | μακρὸν post ὄρνιν Mor | μεταβάλλοι LaViVa edd μεταβάλοιτο Cr μεταβληθείη Β 8 ἄρε(??)ς Cr ἄρεως LaViB edd cf. t. II 41, 1; 540, 13; 418,1; 426,20; 429,14 | ὀπαδός HVCLaViCl Plan Ferr ὀπα- δνός Cr cf. t. II 268, 19 | μηνύοι Cl | τοῦτο Va 9 Plan 12 ὅδ’ CBCl ὅδ’ edd | ἐπηγγέλλετο scripsi e CrLaVi Va ἐπηγγείλετο HV ἐπηγγείλατο CBCl edd 13 λέξειν αὐτὴ Cl | οὐκέτι CrHVCViVa οὐκ ἀεὶ Cl Mor Re 14 ἔσεσθε La sed αι supra ε (3) n ἴπεσθαι Mor 1 15 πῆ LaCl Mor Re | τῷ διείλεξαι; om CrHVCLaViVa Ferr τί καινὸν ἤγγελται; γεγόνασιν ἐπιδόσεις; ἐγρά- φη τι ψήφισμα; | νόμον τις ἔθηκεν; ἐπλη- R IV 139 ρώθη δικαστήρια; γέγραπταί τις; ἥλωκέ τις;

ἐμοὶ δὲ καὶ τὸ σιγῆσαι κακὸν καὶ τὸ φθέγξασθαι μεῖζον. τὸ μὲν γὰρ διαβάλλει καὶ σκώμματα ἐξεύρηκεν εἰς σιγὴν ἀμύθητα ὅσα καὶ λόγον ἐξεύρηκε καὶ διέξ- εισι μακρὸν περὶ τοῦ δεῖν ἄνδρα ὄντα λέγειν, εἰ δέ ποτε φθεγξαίμην, αἴρω τὴν φλόγα. εἶπόν ποτε ἐπανή- κειν τὸν στρατηγόν, ἡ δὲ ἁρπάσασα τὸν στρατηγὸν ἐκ μεσημβρίας εἰς ἑσπέραν οὐδὲν ἐπαύσατο πυνθανο- μένη· πόσους δὲ ἄγων ἐξῆλθε; πόσους δ’ ἀπέ- βαλε; πόσων δ’ ἐκράτησε; τίνα δὲ ἐκράτησε τρόπον; ταξίαρχοι δὲ τίνες; φύλαρχοι δὲ τίνες; τὰ δὲ λάφυρα πόσα; πῶς ἔχει τὸ ναυτικόν; τί- νες τριήραρχοι; τίνες κυβερνῆται; ναῦται δὲ πόσοι;

μεμψαμένου δὲ ἐμοῦ καὶ φήσαντος ἔξω ταῦτα γυναικείας εἶναι φροντίδος ἥδε πάλιν ἔφη· σὺ 1 Dem. cor. p. 285,19; Mid. p. 566,23 1 ἀπήγγελται Cl Mor 2 τί LaVi τὸ Cl sed ὸ in ῳ corr m4 om CrHVC Ferr | τίς CrHVCViVaBCl Mor 2 Re τὶς Mor 1 4 καλὸν Cl sed λ in κ corr m 3 | τὸ inser Cl 3 | φθέγ- ξασθε La sed αι supra ε(2) f φθέγξεσθαι Mor 5 ἐξεύρηκεν — 6 λόγον om CrHVC Ferr 6 ἐξεύρηκε Cl sed ε(3) suprascr m 3 διέξεισι Va | μακρὸν καὶ διέξεισι Cl Mor Re | καὶ διέξεισι om Va 7 ὅν τινα Mor sed γρ ὄντα in marg 9 ἥ δ’ Cl Mor Re 10 ἐκ in ras Va 2 | τὴν ante ἐσπέραν Va | οὐκ Β 11 πόσους (1 et 2) Va sed ους in ras m 2 | δ’ ἀγῶνας Cl Mor 1 μὲν ἀγῶνας Mor 2 | δ’ om CrHVC Ferr δὲ La | ἀπέβαλλε Va ἀπεβάλετο Mor 12 πόσους Β πόσους Cl Mor | δὲ Vi Ferr | ἐκράτησεν CrLa | δ’ VCVaBCl Mor Re 13 φύλαρ- χοι τίνες in marg Va 2 | δὲ om Cl Mor Re 14 λάφυρα δὲ Cl Mor Re | ἔχοι CrHLaVi 15 τριηράρχαι Cl Mor1 | δὲ om Cl Mor Re 16 δὲ om Cl | μου Cl Mor Re | ταῦτα post ἐμοῦ. non post ἔξω Cl Mor 17 φροντίδος εἷναι CrHVCLViVa δέ μοι λέγε πῶς ἔχει τὰ τῶν ἀγρῶν; καὶ διεξέρ- χεται μέχρι τῶν θάμνων ἀνερωτῶσα καὶ σκιλλῶν καὶ σκολύμων. καὶ πλείων αὐτῇ λόγος περὶ τῶν ἀλλοτρίων ἢ τῶν ἡμετέρων. ἔστι δὲ οὐκ ἀσφαλὲς οὔτε τὸ χεῖρον οὔτε τὸ βέλτιον ἀγγεῖλαι. φύεται γὰρ ἐξ ἑκατέρου λόγων σωρός.

ἐντεῦθεν ἐπ’ ἄλλο μεταπηδᾷ. πῶς ἄρα πεπράκασι τὸ τήμερον αἰ οἰνοπώλιδες; λέ- γεταί τις βλάβη τοῖς ἐλαιοκαπήλοις συμβῆναι. βελτίων ἡ προβατευτικὴ τέχνη. δέος μὴ τὰ φρύ- γάνα τοὺς ἀρτοποιοὺς ἐπιλίπῃ. τοὺς ἀργυρο- 7 Plat. conv. p. 176 E | Arist. Plut. 435 sq. cum scholio cuius param meminit Libanium vituperans Cobetus Misc. 168 9 Xen. oec. 5, 3 10 cf. p. 177, 19 10 ἀργυρογνώμονας] τοὺς τὸ ἀργύριον συνιέντας καὶ δοκι- μάζοντας rabr Β (e Thoma 1. 1.) Ferr | ἥδε scripsi ἡ δὲ CrHVCLaViVa Ferr et defendit Iacobs Lect 96 om BCl Mor Re | εἰ οὖν ante ἔφη Cl 2 ἐρωτῶσα CrHVC Ferr | σκολύμων καὶ σκύλλων Β | καὶ σκιλλῶν om Mor 1 σκύλλων CCl 3 κολύμων Va 4 δ’ CB ὢ MorRe | οὐδὲ HVC sed in hoc δὲ eras, Ferr | τὸ in ras om C τι BCl Mor 5 τὸ om ἁ τι Β Mor | ἐκατέρων VaCl Mor scriptura in Cr parum certa 6 εἰς Va 7 ἆρα La | τὸ om BCl | σήμερον Οἶ’ τήμεραν Μου Re 8 signum interrogationis post συμβῆναι Vi (et Wig) 9 προβατικὴ Β | signum interro- gationis post τέχνη, 10 ἐπιλίπῃ, 523,1 λέγουσιVi | δέος — 10 ἐπι- λίπῃ praemissis verbis καὶ ἐπιλείπει μοι τόδε καὶ ἐπιλείπει με τόδε — καὶ Λιβάνιος ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου citat Thomas Mag. s. v. ἐπιλείπει p. 116,14 R 10 ἀρτοκόπους Cl Mor Re cf. ad t. III 28, 13 et schol. ad t. III 65, 19 | ἐπιλίποι C Ferr ἐπι- λείπη Va | τοὺς — 523, 1 λέγουσι praemissis verbis ἀργυραμοιβός, οὐ κολλυβιστής· δηλοῖ δὲ τὸν ἰδιωτικῶς λέγοντα καταλλάκτην, ὃν καὶ ἀργυρογνώμονα λέγουσιν ἤγουν τὸν τὸ ἀργύριον συνιέντα καὶ δοκιμάζοντα. Λιβάνιος ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου γυναι- κὸς citat Thomas Mag. s. v. ἀργυραμοιβός p. 17, 4 R et prae- missis verbis ἀργυρογνώμονες οἱ καταλλάκται Λιβάνιος Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 2, 12 ed. Nauck γνώμονας συκοφαντεῖσθαι λέγουσι. τοιαῦτα ἄττα θαλαττοκοπεῖ καὶ φλυαρεῖ καὶ ἐργάζεται μὲν ὡς ἥκιστα, λαλεῖ δὲ ὡς μάλιστα. εἰ δὲ καὶ προσάψαιτό τινος ἔργου, μείζων ζημία τῆς ἀργίας | αὐτῆς ὁ περὶ R IV 140 τοῦ ἔργου λόγος.

ἐκ βαλανείου δὲ εἴ ποτε ἀναστρέ- ψειε, φεῦ τῆς ἐπομβρίας τῶν ῥημάτων. πόσα μὲν περὶ τῆς δεξαμενῆς, πόσα δὲ περὶ τῶν γυναικῶν, τίς ἦλθε; τίς οὐκ ἦλθε; τίς ἄνευ παιδισκαρίων; τίς αὐ- τοῖς παιδισκαρίοις; τίνι σπίλος ἦν ἐν τῷ σώματι; τίς ἐρρυμμένη καλῶς ἀπῄει; τίνι ῥυτίδες ἐπὶ τῆς μορφῆς; 2 Arist. eq. 830 c. schol. 2 θαλαττοκοπεῖ] ματαιολογεῖ suprascr rubr Β 1 λέγουσιν Thom | τοιαῦτα — 3 μάλιστα citat auctor excerpto- rum codicis Neapolitani II C 32 fol. 285 τοιαῦτάττα C Ferr ἄττα om LaVi ἄττα Cl ἄττα Neap 2 θαλαττοκοπεῖ — 5 λόγος citatPla- nudes fol 105 r et usque ad 3 μάλιστα praemisso vocabulo Λιβάνιος Andr. Lopad. lex. Vind. s. v. θαλαττοκοπεῖ ἀντὶ τοῦ φλυαρεῖ p. 101, 18 ed. Nauck | θαλαττοκτυπεῖ Plan θαλοκοπεῖ Mor sed γρ θαλαττοκοπεῖ in marg Mor2 | καὶ(1) — 3 λαλεῖ om Lopad 3 δ’ VCCl Mor Re | εἰ — τι[νος abscisa desunt in Cr | καὶ om Mor Re | προσάψεται HVCLaVa Plan προσάψηταί Ferr 4 ἡ ante ζημία βοί Μορ 1 sed „leg. gr. ἥ“ in marg versionis la- tinae p. 11, et Iacobs Lect 96 μὲν Va ἢ Mor 2 Re 5 δ’ V CCZMorRe | εἴ ποτ᾿ CrHC Ferr | ἀναστρέψειεν La ἐπιστρέψειεν Cr ἐπιστρέψειε HV ἐπιστρέψει C Ferr 6 φεῦ — ῥημάτων citat Planudes fol. 105 r | τῆς ἐπομβρίας τῶν ῥημάτων e versu comoediae Atticae (Δυσκόλου Menandreae?) sumpta esse censet Kockius Com. Att. fr. III 669 at cf. p. 494 not. 2 7 δεξα- μένῃς La sed μένῃς e μενῆς corr s, Ferr | τῶν om ViVa Ferr 8 ἦλθεν (1 et 2) La | τίς οὐκ ἦλθε om Re | τίς ἄνευ παιδισκαρίων praemissis verbis παιδίσκην καὶ τὴν ἐλευ- θέραν καὶ τὴν δούλην Ἀττικοί. ὡσαύτως καὶ παιδισκάριον. Λι- βάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ citat Thomas Magister s. v. παιδίσκην p. 279, 1 R | παιδισκαρίων Β sed γρ παιδίων suprascr παιδίων Cl Mor Re | ἅμ᾿ ante αὐτοῖς Mor Re 9 παιδι- σκαρίοις Β sed παιδίοις suprascr παιδίοις Cl Mor Re | σπίλος VCViCl edd 10 ἐρρυμένη CrHVBCl Ferr ἐργνυμένη Mor 1 ἐρυμμένη Mor 2 Re | respicit lex. Aug. ed. Herm. de emend. rat. gramm. p. 319, 3 τίνι τὸ πρόσωπον ἐψιμυθίωτο; τίς εὗρε νίτρον; τίς ἀπώλεσε σάνδαλον; τίς ἀνέτρεψε τῆς βαλανευτρίας τὴν ἐμπολήν; τὴν δοῦσαν ὀβολὸν τῷ βαλανεῖ, τὴν πλέον, τὴν ἔλαττον, τὴν οὐδέν, καὶ τὴν ἀπὸ τοῦ μὴ δοῦναι προστίθησι μάχην.

εἶθ’ ὥσπερ ἐκλαθομένη τῶν μεγίστων αὑτὴν εἰς ἀνάμνησιν κονδυλίζει, ἐγὼ δὲ φρίττω ῥεῦμα ἕτερον ἐπερχόμενον ὁρῶν καὶ κεν- τοῦμαι τοῖς φληνάφοις καὶ κατὰ τοὺς μαστιγουμένους ἀναμένω τὴν τῆς λαλιᾶς ἀνάπαυλαν οἰμώζων καὶ κατα- 1 Lys. or. 1 § 14 et 17. Ctes. Pers. III apud Athen. XII p. 528 f (fr. 20 ed. Mueller) 2 Poll. VII 166 3 Arist. ran. 710 sq. cum schol. 8 cf. t. IV 623, 27 R 1 τίνι — νίτρον ad versus comoediae Atticae revocat Kockius | ἐψιμμυθίωτο VVa Re ἐπεψιμμίθωτο Cl Mor ἐπεψιμύθωτο B cf. lex. rhet. Seguer. ed. Bekker Anecd. p. 258, 8 s. v. ἐψιμυθι- ῶσθαι; Moer. p. 214,1 ed. Bekker ψιμύθιον διὰ τοῦ v καὶ μακρῶς Ἀττικοί | εὗρεν et 2 ἀπώλεσεν La 2 τίς — 5 μάχην ad versus comoediae Atticae revocat Kockius 3 ἐμπολήν scripsi auctoribus anonymo Gasdae et Kockio ἐμβολὴν libri edd 4 καὶ ante τὴν (1 et 2) inserendum coni Kock 5 προτίθησι Η προτεθεῖσαν Cl Mor | de versu καὶ προστίθησι τὴν ἀπὸ τοῦ μηδὲν μάχην cogitavit Kockius | ὥσπερ — 6 κονδυλίζει prae- missis verbis τὸ ἐκλελῆσθαι συντάσσεται καὶ γενικῇ καὶ αἰτιατικῇ. γενικῇ μέν, ὧς παρὰ Λιβανίῳ οἷον citat lex. August. ed. G. Her- mann de emend. rat. gramm. p. 342,18 (6 ἀνάμνησιν respicit etiam p. 319, 5) 6 αὑτὴν — κονδυλίζει praemissis verbis κονδυλίζω καὶ κονδυλισμὸς καὶ κόνδυλος. Λιβάνιος ἐν τῇ αὐτῇ (praecedit ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου cf. ad 1. 7) Thomas Mag. p. 193, 8 R | εἰς (πρὸς Thom) ἀνάμνησιν ἑαυτὴν κονδυλίζει Va Thom scripsi cum CrB August αὐτὴν HVCLaViCl Ferr ἑαυτὴν Va Thom Mor Re | ἐγὼ — 7 ὁρῶν ad versus comoediae ἐγὼ δὲ φρίττω ῥεῦμ’ ἐπερχόμενον ὁρῶν ἕτερον revocat Kockius 7 καὶ — 8 φληνάφοις praemissis verbis κεντεῖ, οὐ κεντᾷ Λιβά- νιος ἐν μελέτῃ τῇ περὶ τῆς λάλου Thomas Mag. p. 193, 6 8 καταμαστιγούμενος Cl Mor et amplectitur versus causa Kockius τοὺς μαστιγουμένους in ras Va 2 μαστιζομένους Β 9 τὴν non ante τῆς sed ante ἀνάπαυλαν Va om Mor Re | γε post οἰμώ- ζων ad versum nanciscendum inserit ρώμενος τῷ γάμῳ καὶ τῷ πρώτῳ πρός με μνησθέντι Ktr\g) γυναικός.

ἡ δὲ ἂν αἴσθηται στένοντος, κι- νεῖ τὸν ἀνάγυρον καὶ τί σοι, φησίν, ἔχει τῶν ἔν- δον κακῶς; καὶ κατάλογος ἐνταῦθα τῶν ἐπίπλων μέχρι τῆς ληκύθου καὶ τῆς ἐτνηρύσεως. πάντα, ἔφην, ἔχει καλῶς, μόνον σιώπα. τὸ δὲ σιώπα τοῦτο σμήνη λόγων ἕτερα φέρει. διὰ τί σο ἴ’ σιωπῶ; μὴ γὰρ ἐξ ἀτίμων γέγονα; καὶ λέγει τήθας καὶ τηθί- 3 cf. ep. 78. Zenob. II 55. Diogen. I 25. Apostol. IX 79. cf. Salzmann, Sprichworter bei Libanios p. 87 4 cf. t. II 104,1; 403, 16 5 Arist. Ach. 245 3 κινεῖς τὸ (corr. τὸν) ἀνάγυρον ἐπὶ τῶν ἐπισπωμένων ἑαυτοῖς τὰ κακά. ἔστι δὲ φυτὸν ὁ ἀνάγυρος δυσῶδες τριβόμενον, ἀλλὰ καὶ ἀλεξίκακον· ἄλλοι δὲ ὀνόγυρον λέγουσι Β (== Suid. s. v. Κινεῖς τὸν ἀνάγυρον. cf. s. v. Ἀνάγυρος) 4 ἔπιπλα τάττεται μὲν καὶ ἐπὶ ἱματίων , ὧς ἐπὶ τοπλεῖστον δὲ καὶ ἐπὶ παντοίων σκευῶν (corr. σκευῶν) ὡς καὶ ἐνταῦθα rubr Β (— Thom. M. 1. 1.) 1 πρώτῳ scripsi e LaVi cum Mor1 et Cobeto Coll 280 τ’ πρῴ Cl πρώτως CrHVCB sed in hoc e πρῶτος corr, Mor2 Re i μνησθέντι πρός με (ἐμὲ Β) VaBCl Mor Re | πρόσ’ Cr 2 τῆς inserui e V cum Gasda om reliqui libri edd Ι ἡ δὲ — 5 ἐτνη- ἐτνηρύσεως citat Planudes fol. 105r Ι δ’ VBCl Mor Re | στένοντα Va I κινεῖ] ἐπ’ αὐτὸν ἐμὲ κεκίνηκα ΒCἰ sed in hoc ἁ in ἑ corr m4, κινεῖ] τὸν ἀΥα υρονCἰ sed ἀναγυ ex ὰιργυ corr m4 τὸ τῶν λόγων ἄθροισμα LaViVa sed in hoc κινεῖ τὸν ἀνάγυρον in marg m2 Ι φησὶ CrCLaBCl Plan Mor Re | τῶν ἔνδον ἔχει ΒCέ Plan Mor Re 4 καὶ — 5 ἐτνηρύσεως praemissis verbis ἔπιπλα τάττεται μὲν καὶ ἐπὶ ἱματίων, ὡς ἐπιτοπλεῖστον δὲ ἐπὶ παντοίων σκευῶν. Λιβάνιος ἐν xf) περὶ τῆς λάλου μελέτῃ citat Thomas Mag. p. 126, 6 R 6 καλά Va \ καὶ ante μόνον Va 7 σμήνη λόγων ἕτερα Η sed γρ εἰς μνήμ[ην λόγων] ἑτέραν in marg εἰς μνήμην λόγων ἑτέρων ΒCἰ Mor Re | διατί CrHLaViCl \ σοι om Vi Mor 8 καὶ(1) usque ad τηθίδας citat praemissis verbis τήθη ἡ μάμμη· τηθὶς δὲ ἡ τοῦ πατρὸς ἀδελφή. Λιβάνιος auctor excerpt. cod. Par. Suppl. gr. 70 ed. Bachm. Anecd. II 374,20, usque ad p. 526, 2 πρόγονον praemissis verbis ἀλλαχοῦ μέντοι τὴν προμάμμην διὰ τῆς τιθίδος ὁ αὐτὸς ἐμφαίνει Λιβάνιος, τὸν δὲ τοῦ πάππου ἤ τῆς μάμμης πατέρα ἐπίπαππον λέγει, ὧς ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτῃ Thomas Mag. s. v. τίθην p. 360, 5 | τήθας scripsi e Β sed in ras, et excerpt. Paris. cum Iacobsio Phi- lostr. im. 298, Nauckio lex. Vind. p. 57, Kockio, Cobeto Coll. 280 cf. ad t. V 334,5 τίτθας CrHVCViVaCl Ferr Re τιτθάς La sed supra α del et supra ι pos n τιθὰς Thom τοι Mor | καὶ om LaViVaBCl Mor | τηθίδας scripsi ex excerpt. Paris. cum Iacobsio et Nauckio τιτθίδας libri edd τιθίδας Thom δᾴς, πάππους καὶ ἐπιπάππους, εἶτα εἰς εἰκοστὸν καὶ R IV 141 τριακοστὸν ἀναβαίνει πρόγονον τριηραρχίας | προστιθεῖσα καὶ χορηγίας.

ἡ δὲ μνήμη τῶν χορη- γιῶν ἐπὶ τοὺς τραγῳδοὺς αὐτὴν παραπέμπει κἀν- ταῦθα ὕει ῥαγδαίως τοὺς πρώτους εὑρόντας τραγῳ- δίαν λέγουσα καὶ τοὺς ἐκδεξαμένους καὶ ὅτῳ τρόπῳ τὸ χρῆμα ηὐξήθη καὶ τί συνεισήνεγκεν ἕκαστος. ἐγὼ δὲ δεινότερα πάσχω τῶν ἐν ταῖς τραγῳδίαις κολαζο- μένων. μὴ γὰρ οἶδεν ἡ γυνὴ στῆναί που τοῦ λαλεῖν; οἱ ποταμοὶ πρότερον ἂν σταῖεν ἢ τὸ ταύτης στόμα. πᾶσα γὰρ πρόφασις λόγων ἀφορμή, ἂν οἴκοι μένω, ἂν εἰς ἀγορὰν ἀπέλθω, βραδυτὴς οἰκετῶν, τάχος, σπάνις, εὐπορία, μεμπτά, ἄμεμπτα, ὄμβρος, αἰθρία.

ἐπειδὰν δὲ πάντα ἀναλώσῃ τῇ ῥύμῃ τῆς γλώττης τὰ ἡμέτερα, 5 Luc. Tim. 3 | Suid. s. v. Θέσπις. vit. Aeschyl. ed. Westerm. biogr. p. 121, 74 sq. (ed. Schoell p. 5, 19 sq.) 1 καὶ ante πάππους Thom | καὶ om Cl Mor | εἶτα] καὶ Thom 3 προστιθεῖσα om Mor 4 παρέπεμψεν Cl sed e παρέπεμπον corr m 4, Mor Re 5 ὕει La sed υ ex οι corr n | ῥαγδαία Cl | πρώτως HVCl Ferr πρῶτα Va 6 λέγουσα om CrHVC Ferr | ἐνδειξαμένους Mor Re 7 σχῆμα Cl Mor Re | συνήνεγκεν Va 9 στῆναι ποῖ La | ποι CrHVViVaBCl Mor Re 10 οἱ — στόμα citat Planudes fol. 105 r | post ἢ ras 1 — 2 litt V 12 ἐμβάλω VaB cf. p. 514, 16 | τάχος om LaViB 13 τάχος οἰκετῶν ante μεμπτὰ LaViVa, πάντα Mor Re | ἀφορία LaVi ἀφορίαι Va sed αἰθρία suprascr m 2 αἰθρία. ἀφορία Berol. gr. 74 fol. 39 14 τῇ ῥύμῃ] ῥύμη Mor 1 γρ δριμύτης in marg Mor πάλιν τὰ τῶν γειτόνων, κἂν μηδὲν ἔτι φαίνηται, ὀνεί- ρατα διηγεῖται πλάττουσα κἀκεῖνα, μὰ τοὺς θεούς, ὧς ἐμοὶ δοκεῖ. οὐ γὰρ καθεύδει γε, ἀλλὰ καὶ ἡ νὺξ εἰς νυκτηγορίαν αὐτῇ πολλάκις παραναλίσκεται, κἂν βια- σθεῖσά ποτε παραδέξηταί τι τοῖς ὀφθαλμοῖς ὕπνου, πάντα αὐτῇ πλὴν τῆς γλώττης κοιμίζεται, ἡ δὲ τὸ αὑτῆς ἀπεργάζεται καὶ γίγνεταί μοι χαλεπωτέρα τῶν ἐμπίδων.

24. Ὁρᾶτέ με, ὦ βουλή, συντετηκότα. μεθ’ ἡμέραν κόπτομαι, νυκτὸς διαφθείρομαι. μισῶ σιτία, μισῶ ποτά. 4 Rhes. 19 5 cf. t. IV 167, 25 R 2 Ὅταν τεθῇ τὸ μά, ἢ προκειμένην (corr προσκειμένην) ἔχει τὴν ἄρνησιν ἢ νοουμένην. καὶ τοῦτο μὲν εὕρηται διόλου. Λιβά- νιος δὲ ἐνταῦθα ἅπαξ ἐχρήσατο ἐπὶ συγκαταθέσεως λέγων· ὀνεί- ρατα διηγουμένη — μὰ τοὺς θεούς· καὶ πάλιν πλειστάκις ὡρακίασα (corr. ὡρακίασα), μὰ τὸν Ἀπόλλω (= p. 531, 7) Λουκιανὸς ἐν τῷ περὶ διαβολῆς (14) μὰ Δί’, ἐχλεύασέ σου Φι- λόξενος τὰ ἔτη (corr. ἔπη), ὅταν μὲν τὸ (corr. μέντοι) προη- γούμενον ἔχῃ τὸ ναῖ’, τὴν ἰσχὺν ἅπασαν ἔχει τὸ νᾷ]· Συνέσιος ἐν ἐπιστολὴ(91)· ναὶ μὰ τούς λόγους, τἀμὰ καὶ σὰ παιδικά Β (= Thom M 1. 1.) 1 voce πάλιν des Cr fol 41 r quae sequuntur usque ad p. 541, 1 ἄστρα desunt | κἂν — 2 διηγεῖται in lac Va 2 | ὀνείρατα — 2 θεούς praemissis verbis ὅταν τεθῇ τὸ μά, ἢ προσκειμένην ἔχει τὴν ἄρνησιν ἡ νοουμένην. καὶ τοῦτο μὲν εὕρηται διόλου, Λιβάνιος δὲ ἅπαξ ἐχρήσατο ἐπὶ συγκαταθέσεως ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου γυναικὸς μελέτη λέγων citat Thomas Mag. p. 241, 3 R 2 διηγουμένη Thom schol. Barb. | κἀκεῖνα La | μὰ τοὺς Οἶ’ sed e μετοὺς corr m 4 νὴ Wolf. Ferr Re 3 ἔμοιγε Mor Re | δοκεῖν Va | γε om HVCCl Ferr | αὐτῇ πολλάκις εἰς νυκτη- γορίαν Β 4 κατηγορίαν Vi | αὐτῆς HV Ferr | παραναλίσκεται scrip8i ex HVCLaViVaCl ἀναλίσκεται Β Mor Re παραλίσκεται Ferr 5 ποτε inser Va 2 | τι in ras Va 2 om HVC | ὕπνον C Ferr 7 αὐτῆς libri edd | ἐργάζεται LaViVaBCl Mor Re | γίνεταί VaBCl edd | καὶ ante τῶν Β Mor Re 8 ἐλπίδων La sed μ supra λ s, Vi 9 ἐπιτετηκότα Va ἐκτετηκότα Mor Re | signum interrogationis post συντετηκότα HC Ferr Wig | μεθ’ ἡμέραν praemissis verbis λαμβάνεται ἀντὶ τοῦ κατὰ τὸν καιρὸν τῆς ἡμέρας citat lex. August. ed. Hermann de emend. rat. gramm. graec. p. 341, 147 τὸ πᾶσιν ἥδιστον φεύγω, τὸ ζῆν. ἔναυλον ἔχω τὴν λαλιάν. ἐν τῇ ψυχῇ περιφέρω τὴν ἀηδίαν. ἀμύνατέ μοι, πρὸς Δῖός, μετάδοτέ μοι τοῦ φαρμάκου, ῥύσασθέ με φωνῆς ἀπαύστου.

25. Καὶ τί, φησιν, ἀτυχεῖς τοσοῦτον δι’ ὃ καὶ τελευτᾶν ἀξιοῖς; ποίαν οὐσίαν ἀπολώλεκας; τί λελώβηταί σοι τοῦ σώματος; ποίᾳ συμφορᾶς ὑπερβολῇ καταληφθεὶς οὐκ ἀνέχῃ ζῆν;

σὺ R IV 142 δὲ τίς ὢν ταῦτα | πολυπραγμονεῖς; τί δέ σοι μέ- λεῖ’ τῆς ἐμῆς τελευτῆς; πατὴρ ἐμὸς εἶ; ἀλλ’ ἀδελφὸς ἢ θεῖος; ἀνεψιὸς δέ; ἀλλὰ κοινωνὸς ἐμπορίας ἢ γεωρ- γίας; χεῖρον δὲ τοῖς σαυτοῦ πράξεις παρὰ τὴν ἐμὴν τελευτήν; ψηφίσματι δὲ κατέστης κωλυτὴς εἶναι τῶν ἐπιθυμούντων ἀποθανεῖν;

ὢ τῆς περιεργίας. οὐδὲ ἀποθανεῖν ἔξεστιν ἄνευ πολλῶν λόγων ἐν τῇ πόλει. ἄνθρωπε, μὴ γὰρ σίτησιν αἰτήσων ἥκω; μὴ γὰρ στέ- φανον; ταῦτα δὴ τὰ τῶν ῥητόρων ὑμῶν τῶν καρπου- μένων τὸν δῆμον. βαρύνομαι τῷ ζῆν, ἀπελθεῖν ἐπιθυ- μῶ. τί μοι φθονεῖς; εἶτά με ἐρωτᾷς διὰ τί βούλομαι 1 Plat. Menex. p. 235 B. Aeschin. Ctes. § 191 p. 81, 18 12 Isocr. or. X § 125 p. 184 c; XII § 133 p. 260 c 13 Dem. Ol. I p. 12, 1 1 διαφεύγω Cl Mor 2 ἀμύναταί La sed αι in ε corr s 3 μοι om HVCB Ferr 4 μοι Vi 5 διὸ 6 ἄξιον LaVi 7 ποίας Β 8 ληφθεὶς VCLaVi Ferr Re | ἀνέχεις Mor | τοῦ ante ζῆν Β 9 δὴ ante τίς Β Mor Re η 10 ἀλλὰ HVi 11 ἢ] ἀλλὰ Β 12 ταῖς HV τι Cl sed ι in ras 3 litt „malim τὰ“ Re at cf. Isocr. ll. ll. | αὐτοῦ Ferr | παρὰ ras Va2 περὶ LaViB 14 ἀπελθεῖν LaVi τελευτᾶν Va | πε- ριεργείας Mor Re | οὐδ’ LaViB 15 ἄνευ Mor 1 sed γρ ἀνά in marg | λόγων om Vi 17 ἡμῶν Mor 18 τῷ scripsi e Β coll. t. IV 178, 6 R τὸ reliqui libri sed τῶ appos Va 2 19 φρονεῖς Mor 1 sed φθονεῖς coni | εἶτα ante τί inserendum et τί pro εἶτα scribendum coni Gasda | διατί LaViCl τελευτᾶν. <οὐ> διὰ σέ. οὐ δικαίως ὑμῖν, ὦ βουλή, χολᾶν καὶ παραφρονεῖν, ὅς <ὡς> ἐπὶ πρᾳότερόν τι οἰκίας τὸ βουλευτήριον ἐπειχθεὶς εὑρίσκω τοὺς τῇδε χαλεπωτέρους τῶν οἴκοι;

οὐκ ἀπολώλεκα τὴν οὐσίαν, λέγεις. τοῦτο γὰρ οἴει μέγιστον κακόν. πόσοι δημεύσεις γενναίως ἐνηνόχασιν ἀντελπίσαντες πλοῦ- τόν γε ἕτερον καὶ τὴν παροῦσαν ἔνδειαν ἐπανορθού- μενοι τῇ παρὰ τῶν ἐπιτηδείων ἐπικουρίᾳ.

σῶόν ἐστί μοι τὸ σῶμα. τὴν δὲ ψυχήν, 00 φίλτατε, βέβλαμ- μαι καὶ περὶ τὸ βέλτιον ἐζημίωμαι. μεστός εἰμι ῥη- μάτων ἀνοήτων. μήκεσιν ἀπείροις λόγων βέβλημαι. ἀδολεσχίαις βεβάπτισμαι. πολλὴν δέδεγμαι γλωσσαλ- γίαν. καθάπερ πλοῖον θάλαττα, ὑπερέσχε με τῆς γυναικὸς ὁ κλύδων. οὔκ εἰμι φρενήρης. ἰλιγγιῶ, σκοτοδινιῶ. ταῦτ’ οὐχ ἱκαναὶ προφάσεις πρὸς θάνα- ’τον;

εἰ παῖς ἦν μοι τεθνεώς, ἦν ἂν ἐκ τῶν ταὐτὰ πεπονθότων ἡ παραμυθία καὶ ταῖς ἐπιγιγνομέναις ψεσιν ὑπεχώρουν ἂν αἰ λῦπαι. τὸ κακὸν δὲ τοῦτο 9 Plat. rep. IV p. 431 A | ev. Matth. 16,26 12 Eur. Med. 525 sq. Andr. 689 14 Arist. Ach. 1218 sq. 1 οὐ inserui cum Gasda om libri edd 2 ὃς ὧς scripsi ὧς HVaCl Ferr et γρ in marg Mor 2 (cum venerim Wig) ὃς VC LaViB Mor Re | πραότερον libri edd | τί Η 3 εἰς ante τὸ Β Mor Re 4 ἀπολώλεκας Mor Re 6 πλοῦτος Β 7 γε om V Mor Re τε LaViVaB sed in hoc ante πλοῦτος, Cl 8 περὶ LaViCl sed in hoc in παρὰ corr m 4 | σῶιον La σῶν Misc 157 at cf. p. 313,14; t. III 429,20; t. V 316, 7 9 μὲν ante ἔστι VaBCl Mor Re | δέ γε CLa | φίλτατοι Mor Re 10 βέλ- τιστον Va 11 ἀπείρων Β Mor | ἐμβέβλημαι coni Iacobs Anth Pal III 667 at cf. p. 531, 7; t. IV 164, 9 R 12 πολλὴν — 14 δων citat Planudes fol. 105 r | δέδηγμαι Cl sed η in ε corr m 3 13 πλεῖον C sed οῖ suprascr f | θάλατταν V θάλασσα Va Mor Re | ὑπερανέσχε Mor sed γρ ὑπερέσχε in marg Mor 2 15 Β | εἰς La ViCl Mor 16 ταῦτα Cl sed in ταὐτὰ corr m4 τὰ αὐτὰ Mor Re 17 ἡ om Β | ἐπιγινομέναις ὢ 18 λύπαι HC ViCl edd cf. t. III 266, 5 πρῶτον μὲν μόνῳ μοι συμβέβηκε καὶ οὐκ ἔνι πρὸς παράδειγμα βλέψαντι λαβεῖν παραμύθιον τῆς ψυχῆς. ἔπειτα ἀεὶ σύνεστι πάσαις ἡδοναῖς ἐναντιούμενον, πά- R IV 143 σαῖς | εὐημερίαις μαχόμενον καὶ τὰ ἀπὸ τῆς Τύχης τερπνὰ συνταράττον καὶ μεταστρέφον. εἰ οὖν δεῖ με λυπούμενον ζῆν, μὴ ζῆν μοι βέλτιον. εἰ δεῖ περιόντα στένειν, μεταστῆναι συμφορώτερον.

31. Ἄλλα ἄλλοις, ὦ βουλή, δεινὰ νομίζεται, τῷ μὲν χρημάτων ἀποβολή, τῷ δὲ παίδων, τῷ δὲ φυγὴ πατρίδος, τῷ δὲ νόσος σώματος, ἐμοὶ δὲ μακρολογία. τί οὖν θαυμαστὸν εἰ τοῦτο ᾧ μάλιστα ἀλγύνομαι μὴ φέρων ἀποθανεῖν ἐθέλω;

οὐκ ἔστιν ἡ γυνή μοι μέθυσος. τοῦτο γάρ ἐστι τὸ δεινόν. εἰ γὰρ ἐμέθυε, κἂν ἐκάθευδεν, εἰ δὲ ἐκάθευδεν, ἴσως ἐσίγα. πάντα μοι ταῦτα τοῦ παρόντος ἐλάττω, πάντα τῆς λαλιᾶς κουφότερα. ἤνεγκα ἂν γυναῖκα ὑπεραβελτέραν, αὐτό- 2 cf. t. II 263, 19 9 Plat. Lach. p. 195 E 16 Dem. p. 1178, 28 | Arist. eq. 78 1 καὶ — 2 παραμύθιον citat praemissis verbis παραμύθιον ἐπὶ οὐδετέρου. Λιβάνιος Andr. Lopad. lex. Vind. p. 143, 15 ed. Nauck 2 βάντι Va sed βλέψαντι in marg | παραμυθίαν Β | τι post παραμύθιον Mor 2 Re | τῆς om Va 4 ψυχῆς LaVi 5 συν- ταράττων et μεταστρέφων C sed ο supra ω f | συμμεταστρέφον Va 6 μοι] με Cl | δὲ LaViVa 7 μεθιστάναι Β | συμφερώτε- ρον libri sed ο supra ε(1) Cf, Ferr Mor 2 Re 9 τῶ δὲ φυγὴ πατρίδος. τῶ δὲ παίδων Va 10 σώματος νόσος Cl Mor Re | δὲ om HVLaVi 12 οὐκ — 13 μέθυσος praemissis verbis μέθυ- σος ἐπὶ ἀρσενικοῦ καὶ ἐπὶ θηλυκοῦ. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex Vindob. p. 123, 5 ed. Nauck et praemissis verbis μέθυσος ἐπὶ μὲν ἀρσενικοῦ οὐδεὶς τῶν δοκίμων εἷπεν, ἐπὶ δὲ θηλυκοῦ Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτη Thomas Mag. s. v. μεθύση p. 231,1 R | μου HC Lopad Ferr σοι legit vel coniecit Wig (non tibi est uxor temperata) 13 ἐμέθυεν Cl Re ἐμέθυσεν Mor 14 κἂν om Cl Mor Re καὶ Β ἂν Gasda | ἂν ante ἐσίγα inseren- dum coni Gasda, τέως Kock 15 μοι post πάντα Mor Re 16 ὑπερβελτέραν Mor 1 sed ὑπεραβελτέραν scribendum coni | αὐτόχρημα κακὸν citat Planudes fol. 105 r | αὐτὸ χρῆμα C Ferr Re χρῆμα κακόν, ἤνεγκα σπαθῶσαν, ὠλεσίοικον. τουτὶ δὲ τὸ διηνεκὲς τῶν λόγων νενίκηκέ με καὶ κατεπάλαισε καὶ πρὸς τὸ ζῆν ἐπολέμωσεν.

εἰπὲ γάρ μοι· πότε- ρον ἧττον εἰς συμφοράν, εἰσάπαξ ἀποθανεῖν ἢ πολλάκις ἐγγὺς ἰέναι θανάτου; τὸ πρότερον φή- σαῖς ἄν. ἐγὼ τοίνυν τὸ χαλεπώτερον οὐκ ὀλιγάκις πέπονθα. πλειστάκις ὡρακίασα, μὰ τὸν Ἀπόλλω, βαλλό- μενος ὥσπερ χαλάζῃ τοῖς ὕθλοις. πολλάκις ἐλειποψύ- χησα μεστὸς γενόμενος τῶν λήρων ἐκείνων.

οἴεσθε τὸ κακὸν ἀνεκτὸν εἶναι καὶ τοιοῦτον οἷον ἤδη τῳ συν- 1 Arist. nub. 53. Diphil. Ζωγρ. com. IV 395, 27 M (II 554, 27 K) 4 Aesch. Prom. 750 7 Arist. pac. 702. ran. 481 cum scholl. 8 Philipp. Anth. Pal. VII 405, 1 1 ἂν post ἤνεγκα inserendum coni Gasda | ὠλεσίοικον scripsi secundum lex. rhet. ed. Bekker Anecd. p. 318, 9 et Hesychium s. v. et Phrynichum ed. Bekker Anecd. p. 25, 15 cum Lobeckio Phryn. 701 et Kockio Com. Att. fr. III 670 ὀλεσίοικον libri edd | μοι post δέ HVC Ferr 2 με Mor 1 sed γρ μοι in marg | καὶ om Cl Mor sed γρ καὶ in marg Mor2, Re | με post πάλαισε Mor Re 3 ἐπολέμωσεν Cl sed εν supra σ m 4 ἐξεπο- λέμωσεν VaB ἐπολέμησεν Mor Re | εἰπὲ — 8 ὕθλοις citat Planudes fol. 105 r | μοι γὰρ Β 4 εἰς ἅπαξ Cl ἅπαξ HVC Plan Ferr cf. t. V 71,15 6 εἷναι coni Gasda coll. Plat. Phaed. p. 67 E fortasse recte | τοῦ ante θανάτου Mor Re 6 ἐγὼ — 7 πέπονθα om Plan Wig | ἔγωγε VaCl Mor Re | χαλεπώτατον LaVi 7 πλειστάκις — Ἀπόλλω post verba supra ad p. 527, 2 allata addito καὶ πάλιν citat Thomas Mag. s. v. μά p. 241,5 R | πολλάκις BCl Mor sed in hoc γρ πλειστάκις in marg, Re | ὡρακίασα scripsi ex HVLaVa Thom ὡρακίασα CViBCl Plan Mor sed in hoc γρ ὠράκισα in marg, Re ὡράκησα Ferr | νὴ Β cf. p. 527, 2 | Ἀπόλλωνα Mor sed γρ Ἀπόλλω in marg, Re | βαλλόμενος non ante ὥσπερ, sed post ὕθλοις Va 8 ἐλιποψύχησα Mor Re cf. t. II 517,12 9 γιγνόμενος HVC LaVi Ferr 10 κακὸν Mor 2 sed γρ δεινὸν in marg | τῷ HLa τῶ ViCl Ferr ἔβη; οὐκ ἔστιν, οὐκ ἔστιν. Ἀράβιος αὐλητὴς ἡ γυνή, μᾶλλον δὲ καὶ παρελήλυθε, τρυγόνος λαλιστέρα, κίτ- της, ἀηδόνος, κερκώπης. τὸ Δωδωναῖον ὑπερβαίνει χαλκεῖον. ἐκεῖνο μὲν γὰρ προσβαλλούσης αὐτῷ τῆς μάστιγος ὑπὸ τῶν ἀνέμων ἠχεῖ, νηνεμίας δὲ οὔσης R IV 144 σιγᾷ· ταύτης δὲ τὴν γλῶτταν οὐδὲν καθεῖρξαι | δύναται, οὐ χειμών, οὐ θέρος, οὐκ ἄνεμος, οὐ νηνεμία.

35. Τί δεῖ με ζῆν ἄνθρωπον ὑπὲρ ἀλλοκότων εὐχῶν προσιόντα τοῖς θεοῖς; τῶν μὲν γὰρ ἄλλων ἕκαστος εἰς ἱερὰ φοιτῶν ἀντὶ τῶν θυσιῶν ὑγιαίνειν αἰτεῖ, ἐγὼ δέ, ἆρ’ ἄν τινα πείσαιμι λέγων; προσπεσὼν πρὸς τὰ ἀγάλματα κωφότητος ἐδεόμην τυχεῖν ὧς τούτῳ μόνῳ τῆς παρούσης ἀηδίας ἀπαλλαξόμενος, εἰ δὲ μὴ 1 cf. ep. 758. Menand. com. IV 79, 5 et 331 M (III 13,32 et 231, 871 K). Zenob. II 39. Salzmann, Sprichwörter bei p. 44 2 sq. Alex. Θρασ. com. III 420 M (II 326, 92 K) 3 Menand. Ἀρρηφορ. com. IV 89,3 sq. M (III 22,66 K). Steph. Byz. s. v. Δωδώνη. Schol. ad II. ’π’ 233. anonymi invectiva in grammaticum codicis Barocciani 161 (Cramer Anecd. III 225,11) 8 cf. t. IV 467, 6 11 cf. p. 392, 13 1 signum interrogationis La sed e colo corr s | οὐκ ἔστιν alterum om VaBCl Mor sed in hoc οὐκ ἔστιν δίς in marg, Re 3 κερκώπης Va κέρκωπος HVC Ferr γρ κέρκοπος in Mor hunc locum respexit Eustathius ad II. χ 493 p. 1389, 1 R ἑτέρου τοῦτο λόγου ὧσπερ καὶ ἐὰν ὁ ῥηθεὶς Ἀθηναικὸς τέττιξ κρωβύλος ἐλέγετο καὶ εἰ λάλον ὁ τέττιξ τὸ ζῷον. ὁμοίως δὲ καὶ ἡ κερκώπη ζῷον αὐτὴ ὅμοιον τέττιγι καὶ τριγονίῳ (corr. τρυγό- νι), περὶ ὧν δηλοῖ ὁ κωμικὸς Ἄλεξις εἰπών· σοῦ δ’ ἐγὼ λαλιστέ- ραν οὐ πώποτε εἶδον οὔτε κερκώπην, γύναι, οὐ κίτταν, οὐκ ἀηδόνα, οὐ τρυγόνα, οὐ τέττιγα. χρῆσις δὲ κερκώπης καὶ παρὰ Λιβανίῳ | τὸ Δωδωναῖον — 4 χαλκεῖον respexit lex. Augustan. ed. G. Hermann de emend. rat. gramm. p. 343, 157 4 προ- βαλλούσης Η προσβαλούσης CVaB Mor Re 5 δ’ Β 6 ταύ- της Cl sed ς e ν corr m 4 ταὐτὴ La ViB | οὐδὲ Vi | ἐγκαθεῖρξαι LaViCl 11 ἆρ᾿ ἂν τινα scripsi ἄρα τί HVCLaVaBCl edd sed ἆρα τί coni Re ἔτι Vi ἆρ’ ἂν τι Gasda quid persuadeam dicendo? Wig | λέγων Va sed ν add s 12 πρὸς reposui e libris ut coni Re εἰς edd 13 μόνον V | παρούσης om Va τοῦτο δοκοίη, κυψελίδα παχεῖαν ᾔτουν ἐν τοῖς ὠσὶν ἐντραφῆναι τοῦ μὴ πάντ’ ἀκριβῶς εἰσδύεσθαι τὰ ῥή- ματα.

τῶν θεῶν δὲ οὐ δόντων τὴν χάριν, ἀλλά μοι σεσωσμένης, ὡς οὐκ ὤφελε, τῆς ἀκοῆς λοιπόν ἐστιν εἰς ἀπαλλαγὴν ἀποθανεῖν. ἢ πῶς καὶ βιώσομαι; ποῦ ποιούμενος τὰς διατριβάς; ἐπ’ ἀγορᾶς; ἀλλ’ οἱ τῶν ὠνίων πρατῆρες ἐπαινοῦντες ἃ πωλοῦσι καὶ βο- ῶντες ὑπὲρ τοὺς κήρυκας ὥσπερ οὐκ ἀρκούσης τῆς χρείας ἄγειν πρὸς αὑτοὺς τὸν ὠνησόμενον ἐξελαύνου- σιν ἐκεῖθεν μᾶλλον ἢ εἰ τοῖς λίθοις ἔβαλλον. ἀλλ’ ἐν ἀγροῖς; ἔνι κἀκεῖ τὰ λυποῦντα, βοὴ βατράχων, οὐκ οἶδ’ ἀνθ’ ὅτου, ὄνοι βρωμώμενοι, βόες μυκώμενοι, αἶγες μηκάζουσαι, πρόβατα βληχώμενα. ἀλλ’ ἐν τοῖς δικαστηρίοις; χείρους τῶν γυρίνων οἱ ῥήτορες.

37. Μίαν εἶχον καταφυγήν, μίαν ἀποστροφήν, ἔνα λιμένα, τὴν οἰκίαν. ἀλλὰ καὶ ταύτην ἐνέπλησέ μοι χει- 1 Luc. Lexiph. 1 12 Arist. vesp. 618 14 Plat. Theaet. p. 161 D c. schol. 1 κυψελίδα scripsi ex HLaVi κυψελλίδα VCVaBCl edd 2 πάντα LaViBCl 3 δ’ CCl Mor Re | διδόντων Vi 4 ὤφελον Cl 5 καὶ inserui e libris om edd 6 ἐπαγορᾶς Vi | ἀλλ’ — 7 πωλοῦσι praemissa voce Λιβάνιος citat auctor ex- cerptorum codicis Darmstadiensis 2773 fol. 319 r ed. Sturz Etym. Gud. p. 643,14 9 παρ’ LaViVaCl | αὐτοὺς libri edd | ἐξελαύ- νουσιν Va sed γρ ἐξελάσουσιν in marg 10 τοῖς om Β 12 οἶδα VaBCl | ὄνοι βρωμώμενοι praemissis verbis βρωμᾶται ὄνος. οὐκ ὀγκᾶται. Λιβάνιος ἐν τῇ περὶ τῆς λάλου μελέτη citat Thomas Mag. p. 56, 1 R βρομώμενοι CLaVi Ferr βρυμώμενοι V βρεμώμενοι Va 13 βληχόμενα C Ferr Mor 1 14 signum interrogationis om VCVaBCl Mor Re e codice Par. 3017 in- serendum coni Boissonadius Eunap. I 577 | σειρήνων ViBCl et supra γυρίνων Par 3017 (Boisson. 1. 1.) γυρίων Ferr Mor 1 15 ἀποφυγήν βοί | μίαν ἀποστροφήν inserui e LaViVaBCl coll. t. IV 158,15; 397,9; t. 11434,20; 111457,12 om HVC edd 16 τὴν οἰκίαν — 534, 1 γυναικός omissis verbis ἀλλὰ καὶ ταύτην citat Planudes fol. 105 4 | μοι om Β μῶνος ἡ γλῶττα τῆς γυναικός, καὶ τόπον ἔχοντα γα- λήνην εὑρεῖν οὐκ ἔχω. τοῖς πολεμοῦσι μεμηχάνηταί R IV 145 | τις ἀναψυχὴ τὸ μεταξὺ σπείσασθαι τῆς ἐκεχει- ρίας, ἐμοὶ δὲ ἀνάπαυλα τῆς κακοπαθείας οὐδαμόθεν. καὶ γὰρ ὁσάκις ἐνόσησεν ἡ γυνή, τὰ μὲν ἄλλα οἷς οὐκ ἀποκναίει με νενόσηκεν, ὀφθαλμούς, χεῖρας, γαστέρα, πόδας, ἡ δὲ μιαρὰ φωνὴ παντάπασιν ἄνοσος. κρείττων ὅλως ἢ καμεῖν. οὐ βράγχος τῇ φάρυγγι προσ- έπεσεν, οὐχ ἕλκωσις τὴν γλῶσσαν κατέλαβεν, οὐ ῥεύ- μάτος προσβολὴ τὴν σταφυλὴν ἐξώγκωσεν, οὐδὲν τῶν ἀφαιρουμένων τὸ λαλεῖν ἐγκατέσκηψεν. ᾧ τοίνυν μήτ’ ἔξω ζῆν ἔστι μήτ’ εἴσω, τίς λόγος; τίς λοιπὴ δίαιτα; οὐχ ἡ τοῦ Πλούτωνος;

38. Σὺ γάρ, φησί, σαυτῷ αἴτιος τῶν δυσχε- ρῶν οὐ παιδεύσας τὸ γύναιον πράττειν ἀφ’ ὧν 4 Isocr. p. 127 c 6 Arist. vesp. 681 8 sq. Thuc. II 49, 1 sq. 9 cf. t. | 173, 1 , 189, 11 10 cf. t. V 481, 3 11 Thuc. II 49, 2 14 ἐκ τοῦ ἐναντίου in marg Va2 2 πολεμιοῦσι Ferr Mor 3 τίς Cl | παραψυχὴ Β | tcb La Vi | τἀς LaViVaBCl | ἐκκεχειρίας C ἐγκεχειρίας Ferr 4 δ’ Β | τῶν κακῶν Va 5 νενόσηκεν Β 6 ἀποκναίη La sed η in ras f, Vi | μὲν La Ferr Mor 8 οὐ — 11 ἐγκατέσκηψεν citat Planudes fol. 105 r | βροχος Va sed α suprascr m 2 | παισεν Va 9 γλῶτταν ViB Plan Ferr | κατέβαλλεν LaVi προσέλαβεν Plan 10 προσβολὴ — 11 μήτ’ om Ferr Mor 1 sed in hoc in marg vers. lat. p. 18 „ex manuscr. Reg. bibl.“ 3014) inser | γλῶτταν Plan | δὲ post οὐδὲν HV 11 λαλεῖν Va sed λα in ras m 2 | μήτε VaB Mor 2 Re μὴ οὐκ Cl 12 ἐστιν HVCBCl Mor Re om Vi | μήτε Β | ἔσω Cl | τίς λόγος; libri edd sed „aut λόχος latebrae leg. aut certe τόπος“ Re num cancel- landa? 13 οὐχ ἡ] οὐχὶ HVVa | Πλούτωνος reposui ex HV LaViVaBCi IPar 3017 cum Wigando (nonne Plutonis?) Boissona- dio Eunap. | 318 Cobeto Coll 281 πλάτωνος C edd 14 αἴτιος ἑαυτῶ Β | δυσχερειῶν Va 15 παιδεύσεις H | ἀφ’ ὧν] ἃ αὐτὸς Cl σοι χαριεῖται οὐδὲ πρὸς τὸ σὸν ἦθος τὸν ἐκεί- νης καταστησάμενος τρόπον. ἐχρῆν δὲ διδά- σκειν, παραινεῖν, νουθετεῖν. καὶ τίς οὕτως ἀνόητος ὧς μὴ τὸ πρόχειρον τοῦτο καὶ ἰδεῖν καὶ ποιῆσαι; μίαν γὰρ ἡμέραν οὐ διέλιπον, ὥραν, ἡμιώριον. νόσημα τοῦτο ἔστιν, ἔλεγον, ὦ γύναι, γέλωτα παρέχεις τοῖς γείτοσιν. ἐν ὀνείδει μοι προφέρουσι τὴν σὴν φλυαρίαν. ἐλευθέρα φὴς εἶναι. μὴ τοίνυν πρᾶττε τοῦ γένους ἀνάξια. μίμησαι τὸν ἐμὸν τρόπον. ἡσύχιον διώκω βίον. οὗτος ἀρεσκέτω καὶ σοί

ταῦτα λέγων εἰς πέτρας ἔσπειρον, οὐ γὰρ κατέλυε τὸν νόμον, ἀλλ’ ἀμειβομένη τῶν λόγων κατέσυρέ με τῷ ῥεύματι. γνοὺς δὲ ὅτι μοι δεῖ συμ- μάχων παρακαλέσας τοὺς γνωρίμους εἰσήγαγον ἐπαί- νους σιγῆς σιγῆς μεμελετηκότας, ἡ δὲ κατὰ τοὺς ἐν τοῖς 10 cf. t. V 143, 8 11 cf. t. I 253, 3. Plat. leg. VIII p. 838 E. Luc. am. 20. Aristid. pro IV viris t. II p. 302, 14 ed. Dind. τἀς corr in εἰς). cf. Leutschii notam ad Diogen. prov. III 71. Salz- mann, Sprichworter bei Libanios p. 92 13 cf. t. 1 483,1; IV 39, 23 1 πρὸς — 2 τρόπον citat Planudes fol. 105 r 3 νουθετεῖν παραινεῖν Va 4 οὐ (vel οὐδὲ) ante μίαν, οὐχ ante ὥραν et ἡμιώ- ριον inserendum coni Gasda 5 ἡμίωρον Va 6 τοῦτό HVCLaVaCl edd τοῦτο ἐστιν ViB | ἔλεγον om Β 8 libri edd | πρᾶττε τοίνυν Mor 2 postquam iam „διὰ τὸ in marg coni Mor 1 9 πράττε HVLaViVaBCl edd 10 οὕτως HVLaViVa sed in hoc in οὗτος corr m 2, Ferr Mor 1 sed in hoc ἴσ. οὗτος in marg 11 εἰς scripsi e BClVa sed in hoc inser m 2, coll. t. I 253, 3; Plat. et Luc. 11. 11. in saxis serebam Wig παροῖ (i. e. παροιμία cf. Luc. 1. 1.) La παροι cum lac 2 — 3 litt Vi om HVC edd 12 νόμον in τρόπον corr B | τῶν λόγων scripsi e VaCl cum Gasda τὸν λόγον HVCLaViB edd 13 μοι inserui e LaViVaBCl imihi opus esse auxilio Wig) om HVC edd 14 παρασκευάσας Va 15 ἐν τοῖς om Va ὅπλοις ἀριστεύοντας μία πολλοὺς ἐτρέπετο τῶν μὲν πολλῶν πλείω λέγουσα, τοῖς δὲ οὐδ’ εἰπεῖν διδοῦσα, μόνη πάντας παριοῦσα, ἴως τὴν μὲν ἀποθαυμάσαντες, ἐμὲ δὲ οἰκτείραντες, αὐτοὶ δὲ ἀπειπόντες ἔφυγον.

ἐνταῦθα ἐγὼ γνοὺς ὅτι τῶν μὲν ζώντων κατα- φρονεῖ, ταῖς δὲ τῶν παλαιῶν συμβουλίαις τάχ’ ἂν R IV 146 εἴξαι, σὺ δέ, εἶπον, εἰ μὴ ἐμέ, ἀλλὰ | γοῦν τὸν σοφώτατον ποιητὴν αἰσχύνθητι λέγοντα γύναι, γυναιξὶ κόσμον ἡ σιγὴ φέρει. ἡ δὲ εὐθύς· καὶ τίς οὗτος ὁ ποιητὴς καὶ τίνος πατρὸς καὶ ποίου δήμου καὶ πότε ποιεῖν ἤρξατο καὶ πῶς ἐτελεύτησε; καὶ τὴν ἡμέραν ἐνταῦθα κατέ- τριψεν ἡ γυνή, καὶ περιίστατό μοι πρὸς τοὐναντίον ὁ ποιητής· ἀντὶ γὰρ τοῦ σβέσαι τὴν λαλιὰν ἀνῆπτεν. ἀπο- πτύσας δ’ οὖν ἐγὼ καὶ τὴν πλησμονὴν ἀποστραφεὶς ᾠχό- μην τρέχων.

εἶθ’ ὕστερον ἡμέραιν δυοῖν αὖθις εἰς 8 Soph. Ai. 293. cf. Men. monost. 83 M 12 [Plat.] 370 D 2 πολλῶν πλείω] πολλὰ εἰπόντων πλείω Β | οὐδὲ LaViVa οὐδὲν Β 3 δὲ post μόνη Β 4 δ’ (2) Γέ | ἔφευγον Va 5 ἐνταῦθα — 7 εἴξαι praemissis verbis ἐνταῦθα ἀντὶ τοῦ λοιπόν. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 90, 8 ed Nauck | ἐγὼ om Re 6 παλαιῶν Cl sed αλαι ex ολλ corr m4 | τάχα LaViVaCl Lopad 7 εἴξαι scripsi e LaVi εἶξαι Cl εἴξῃ Η VCVaB εἴξειε Lopad εἴξει edd sed „aut cum w(olfenb.) malim aut εἴξειε“ Re | δ’ Β | ἔφην BCl | γοῦν scripsi Her. III 140, 3 κἂν libri edd 10 καὶ — 11 ἤρξατο praemissis verbis ποιεῖν ἀντὶ τοῦ ποιητικῶς γράφειν. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vind. p. 151, 11 ed. Nauck | καὶ(1) — 11 δήμου Lopad 12 ἐν τούτω Β 13 καὶ — 14 ἀνῆπτεν citat Planu- des fol. 105 r | πρὸς inserui e libris cum Gasda et Cobeto om edd 14 τὸ τοῦ ποιητοῦ Plan | σβέσαι — ἀνῆπτεν] γενέσθαι τόδε ἐγένετο τόδε Plan | σβέσαι scripsi auctore Cobeto Coll 281 στῆσαι libri edd 15 δ’ οὖν] δὲ Va 16 δυεῖν Va παραίνεσιν καθιστάμην καὶ ἔλεγον ὅτι οὕτως ἡμῖν, co γύναι, πρέπει σιγᾶν, ὥς γε καὶ τῶν τεττί- τεττίγων ὁ μὲν ἄρρην ᾄδει, βαρὺς μὲν καὶ οὗτος, ὅτε πέρα τοῦ μετρίου, θηλείας δὲ φθεγγομένης » οὐκ ἂν ἀκούσαις. ἡ δ’ ὑπεισελθοῦσα τὴν τελευταίαν συλλαβὴν οὗτοι, φησίν. εἰσὶν οἱ βέλτιστοι τέττι- γες οἶ ἐξ ἀνθρώπων τέττιγες, οἱ φίλοι ταῖς Μούσαις, οἶς τὸ λαλεῖν τοῦ ἐσθίειν ἥδιον. καὶ ·κυκλοῦσα τὸν περὶ τῶν τεττίγων μῦθον εἰς ἐσπέραν αὐτὴν προὔβαινεν », ὥστε με ἀποπνιγόμενον τὰς μὲν ὶ συμβουλὰς ἐᾶσαι χαίρειν, ἔργῳ δὲ πειρᾶσθαι παιδεύειν τὴν ἄμαχον καὶ τοὺς κολοιοὺς καὶ ψᾶρας μικρὸν ἀπο- φαίνουσαν.

ἤδη τοίνυν ἐπῆγον αὐτῇ τὼ χεῖρε καὶ πληγὰς ἠπείλουν, καὶ ὡς οὐκ ἐπαύετο, ἀλλ’ ἐβόα, συστρέψας τὸ ἡμιτύβιον ἔβυσα τὸ στόμα. ὡς δὲ ἀνῆκά 2 Aristot. hist. an. V 30. Ael. nat. an. XI 26 7 Plat. Phaedr. p. 259 B sq. et 262 D 15 Arist. Plut. 729 c. schol. 1 ὑμῖν Ο ὑμῖν HLaVi Mor Re sed „malim cum W(olfenb.) ἡμῖν“ Re 2 eo γύναι non ante πρέπει, sed post σιγᾶν Β Ι ὧς γε scripsi ὥστε libri edd ὥσπερ Gasda Ι τῶν τεττίγων — 5 ἀκούσαις praemis80 titulo τῆς μελέτης ἐν ᾖ δύσκολος λάλον γήμας γυναῖκα ἑαυτὸν προσαγγέλλει citat Macarius Chrysocephalus fol. 85 3 ὅτε scripsi ὅτι libri edd 5 ἥΗFeα Ι SsLaViVaCl \ ὐπεισ- ὑπεισελθοῦσά scripsi e VaB sed in hoc ὒ ex ἑ corr, et Par 3017 cum Boissonadio (apud Matthiae Not. in Eur. Hec. 550) ἐπεισελθοῦσα HVCLaViCl edd sed „non placet" Re ἐπεισπεσοῦσα vel ἐπιτέ- μνουσα Gasda 6 εἰσὶν om VιΟΙ Ι βέλτιστοι om Va 7 οἱ — τέττιγες om Οἶ’ 8 τὸ λαλεῖν — 10 προὔβαινε praemissis verbis τοῖς τέττιξι φησὶ citat Planudes fol. 105r 11 ἐάσαι libri edd 12 ψᾶρας scripsi e VaB ψᾶρας ΗVΟΟἰ edd ψῆρας La τἀς ψῆρας Vi Ι μικροὺς Gasda at cf. p. 473, 17; 517, 4; t. III 416, 7; V 136, 2 μῦθον Iacobs Add 331 | ἐπιφθάνουσαν coni Mor 13 αὐτὴ τὼ χεῖρε ἐπῆγον Va Ι καὶ πληγὰς ἠπείλουν in marg Va? 14 ἀπεπαύετο Οἶ’ 15 συστρέψας — στόμα praemissis verbis βύειν ἀντὶ τοῦ ἐμφράττειν οὐ μόνον ἐπὶ ἀκοῶν λέγεται, ἀλλὰ καὶ ἐπὶ στόματος. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 36, 11 ed. Nauck | συστρέψας Va sed σὺ inser m 2 | ἡμι- τύμβιον HViVaBCl Μορ 2 Re | ὡς — 538,2 ᾐσθόμην praemissis verbis ἀνῆκεν ἀντὶ τοῦ εἴασε καὶ ἠλευθέρωσε. Λιβάνιος citat Lopad. l. l. p. 1, 1 | δ’ Β ποτε δοκῶν αὐτὴν ἐπηνωρθῶσθαι, πῦρ ἐπὶ πῦρ ᾐσθόμην τοῦτο δὴ τὸ σοφὸν ἐξευρηκώς. ὥσπερ γὰρ οἱ τοὺς κρουνοὺς ἐπισχόντες, εἶτ’ ἀφελόντες τὸ κω- λύον σφοδροτέραν εἰργάσαντο τὴν φοράν, οὕτως ἐγὼ μικρὸν ἀναστείλας τὴν φωνὴν μεῖζον ἐπεσπασάμην τὸ ῥεῖθρον, ὡς μικροῦ τὴν οἰκίαν διέστησε βοῶσα καὶ τῇ πυκνότητι τῶν ῥημάτων τἀς νιφάδας ἀποκρύπτουσα.

R IV 147

43. Ὡς οὖν πάντα δι’ | ὧν πείσειν τε ᾤμην καὶ καταναγκάσειν πεποιηκὼς βέλτιον μὲν οὐκ ἀπέφηνα τὸ πρᾶγμα, χαλεπώτερον δὲ πολλῷ, τίς γένωμαι; ποῖ καταφύγω; τίνα λύσιν εὕρω τῆς συμφορᾶς;

44. Ἀλλ’ ἐρεῖ τις τῶν πολιτῶν· ἔκβαλε τὸ γύ- ναιον, οὐ γὰρ ἔτ’ οὐδὲν ἀκούσῃ φθεγγομένης. σοφός γε τῆς ἀπαλλαγῆς ὁ τρόπος καὶ φρενὸς ὀξυτέ- 1 Plat. leg. II p. 666 A. Cratin. Βουκόλ’. II 26, 15 M (1 18,18 K) cf. Salzmann, Sprichwörter bei Libanios p. 93 sq. 2 Phaedr.p.273B;Gorg. p.483A 7 ΙΙ. γ 222 14 cf. 1. 1482,21 1 αὐτὴν om Va | πῦρ usque ad 2 ᾐσθόμην praemissis verbis πῦρ ἐπὶ πυρί, κακὸν ἐπὶ κακῷ ταύτης μέμνηται καὶ Πλάτων’ καὶ Λιβάνιος citat Michael Apostoles prov. XV 15, usque ad 7 ἀπο- κρύπτουσα Planudes fol. 105 r 2 ὥσπερ γὰρ] καὶ ὥσπερ BCl 3 εἶτα βοί | κωλῦον Vi cf. ad t. I 166, 13; III 74, 17 4 οὕτω κἀγὼ Β 6 ὠς om Cl | οἰκείαν C | διέσεισε Va sed στη supra σει m 2 | ἔστη (ἔστι VaCl) γὰρ βοῶσα post βοῶσα LaVi VaCl et Wig (constitit clamitans) 7 ἀποκρύπτουσα scripsi e LaViVa sed in hoc συν supra ἀπο m 2, BCl Plan ἦν ἀπο- κρύπτουσα Par. 3017 (Boissonad. Eunap. I 357) συγκρύπτουσα HVC edd sed γρ ἀποκρύπτουσα in marg Mor 2 9 οὐκ] οὖν οὐτ’ Va 11 κώλυσιν Β 12 τίς HLa Ι ἔκβαλε τὸ γύναιον praemissis verbis ἐκβάλλει δὲ ὁ ἀνὴρ τὴν γυναῖκα. Λιβάνιος ἐν μελέτη τῇ περὶ τῆς λάλου citat Thomas Mag. p. 30,2 R | ἔκβαλλε LaVi 14 ὀξυτέρας C sed ὀξύτερος suprascr f ὀξύτερος Ferr Mor 1 ῥᾶς καὶ τοὺς πολλοὺς λανθάνων. ἄνθρωπε, σπουδάζων ἢ παίζων τοῦτο λέγεις; εἰ μὲν γὰρ ἐρεσχελῶν, οὐ παι- διᾶς ὁ καιρὸς ἐν θανάτου λόγοις· εἰ δ’ ἀπὸ σπουδῆς, ἴσθι τοῦ προσήκοντος ἁμαρτάνων.

σκοπῶμεν δὲ ὡδί· νῦν ἐγὼ γνώμῃ τῆς βουλῆς ἀποθανεῖν ἀξιῶ, ἡ γυνὴ δὲ οἴκοι λαλεῖ πρὸς αὑτὴν ἢ τοὺς τοίχους ἢ τὸν ἀέρα ἢ πρὸς ὁντιναοῦν. τοῦτο δὲ οὐδὲν ἐμοὶ τῷ γε ἀπόντι δεινόν, ἡ γὰρ οὐ παρέστηκεν οὐδὲ ὁρᾶται οὐδὲ κέκραγεν οὐδὲ φθέγγεται, οὐ γὰρ νόμος τοῖς περὶ τοῦ θανάτου λόγοις ἐκείνην παρεῖναι. εἰ δὲ δικαστήριον ταῦτ’ ἦν καὶ τῆς γυναικὸς ἐκβολὴ καὶ διδάσκειν ἴδει τοὺς καθημένους ὧς ἀδικοῦμαι, κοινὸν ἂν ἦν ἐμοῦ κἀκείνης τὸ δικαστήριον, ἔχουσα δὲ πάροδον εἰς τὸ γρύζειν παρώσασα ἄν, εὖ ἴστε, τοὺς συνηγόρους καὶ τὴν ἐκείνων τάξιν ἁρπάσασα καὶ τοὐμὸν ὕδωρ αὑτῆς ποιησαμένη τοσαῦτα ἂν διῆλθεν ἀπνευστὶ συνείρουσα καὶ καταχέουσα πολὺν καὶ ἀθρόον τὸν λῆρον, ὥστε με ἀπόλ- λυσθαι καὶ μόλις ἂν ἔμπνουν ἐντεῦθεν ἀποκομίζεσθαι.

1 sq. cf. p. 514,6 2 cf. t. IV 176,17; 596,9; 1021, 6 R 12 Andoc. myst. ’ξ 139. Thuc V 85, 1 14 cf. p. 201, t. III 296, 15; 448,3 15 Dem. p. 274, 10; 1206, 20; 1318, 6 1 τοὺς inserui e Β om HVCLaViVaCl edd 2 ἐρεσχη- λῶν HLaVi ἐρεσχελεῖς γε Sintenis 3 ἔν La ἔνθα ViVa | λόγος LaViVa sed in hoc γοις supra γος m 2, Β | δὲ Cl 4 οἶσθα Cl 5 ὡδί HLaCl ὧδε Β | νῦν — 7 ὁντιναοῦν om Cl 6 ἢ ante πρὸς Β | αὐτὴν HVLaVi Ferr | πρὸς ante τοὺς et ante τὸν Β 7 ὅντινα δὴ LaVi ὅντινα δεῖ Va sed δεῖ in δὴ corr m 2 ὅντινα δήποτε Β γρ ὁντιναδή in marg Mor 2 8 ἀπιόντι La | ἡ γὰρ οὐ scripsi ἡ δὲ οὐ HVLaViCl ἥ δ’ οὐ Β οὐδὲ γὰρ C edd non enim adest Wig 9 τοῦ om Va 10 παρ- εῖναι ἐκείνην Vi 11 τὴν γυναικὸς ἐκβολὴν Cl 12 ἦν Cl 13 ἔχουσα — 18 ἀποκομίζεσθαι citat Planudes fol. 105 r 14 ἂν, εὖ ἴστε om Plan 15 ἐκείνων Va sed νων in ras m 2 | τοὐμὸν Va sed ου in ras m 2 | αὑτῆς Β sed ex αὐτοῖς corr, Mor αὐτῆς HVLaViVaCl Plan Ferr 16 ἂν om Plan | ἀνα- πνευστὶ Vi

46. Ἓν μὲν τοῦτο τοσοῦτον καὶ τηλικοῦτον δια- φεύγω κακὸν οὕτως, ἀλλ’ οὐκ ἐκείνως ὑπὲρ ἐμαυτοῦ βεβουλευμένος· ἕτερον δὲ ἀκούσατε. εἰ γὰρ δὴ ψήφῳ καὶ δικαστηρίῳ διαστῆναί μοι τῆς γυναικὸς ὑπῆρξεν, οὐκ ἂν εὐτύχημα μᾶλλον ἦν ἢ ἀτύχημα τὸ πραχθέν. πῶς γὰρ ἂν ἤνεγκα τοὺς οἰκείους τῆς γυναικὸς ἐγκαλοῦν- τας, ἐπιτιμῶντας, ἄλλους ἐπ’ ἄλλοις αἰτιωμένους, τὸν μὲν ἔνθεν βοῶντα, τὸν δὲ ἔνθεν κεκραγότα, περιιστα- R IV 148 μένους, κυκλουμένους, | διαβάλλοντάς μου τὴν ἡσυχίαν, ἀπρόσοδον καλοῦντας, ἀγέλαστον ὀνομά- ζοντας, ἰδιογνώμονά μου τὸν βίον προσαγορεύον- τας;

ἃ δὲ ἐποίησεν ἂν ἡ γυνή, τίς οὕτω τίς οὕτως ἀδαμάντινος ὅστις ἂν ὑπέμεινεν; ἠκολούθη- σεν ἂν ἐκ τοῦ δικαστηρίου λαβομένη θοἰματίου, ἕλ- κου σὰ, ἐπιστρέφουσα, λέγουσα θεοὺς ἐφεξῆς ὀνομαστί, μαρτυρομένη τοὺς ἥρωας καὶ τούτους ὀνομαστί, τὰ 12 sq. Phryn. Μονοτρ. 11587,3 sq. Μ (I 375, 18 K). lex. Segu. ed. Bekker Anecd. p. 345,1 14 cf. t. IV 335,18 16 cf. t. III 483,19; IV 80,19 1 οὖν ante τοῦτο Va edd et e Pal. 356 Roether p. 615 delevi | τοῦτο om Vi | τοσοῦτο καὶ τηλικοῦτο La 2 οὐκ inser Cl2 om Vi | ἐκείνως La sed ως ex ος corr f 3 βεβουλημένος Vi | δὴ om Β 4 με ViCl 5 ἦν inserui e LaViVaCl, ut Pal. 356 inserendum censuit Roether om HVCB edd 7 ἄλλους] ἄλλα B | τῶν (sed τω in ras m 2) μὲν βοώντων (sed ώντων in ras m 2), τὼν (sed τω in ras m 2) κεκραγότ(??)ν Va 8 ἔνθα (1 et Vi | καὶ ἔνθεν post ἔνθεν(2) Ferr Mor del Re | περισταμένους Vi 10 ἀπρόσιτον VaB et γρ in marg Mor 2 ἀπρόσδεκτον Roether cui obloquitur Iacobs Misc. crit. II 372 | ἀποκαλοῦντας Va 12 δ’ Β | οὕτως VC Ferr Mor 1 13 οὕτως om LaViVaB οὕτω Cl | ἢ ante ἠκολούθησεν Cl 14 τοῦ ἱματίου Cl | ἔλκουσα om Β 15 ἐπιστρέφουσα La sed α add s | λέγουσα om Β Cl delendum vel in λαλοῦσα mutandum censuit Roether cui ob- locutus est lacobs l. l. | ὀνομαστί] ἅπαντας Β 16 μαρτυρουμένη LaViVa | τοὺς ποταμοὺς καὶ τούτους ὀνομαστὶ ὀνομαστή La) post ὀνομαστί LaVi ἄστρα, τοὺς ἀνέμους, τοὺς κίονας, τοὺς θεμελίους. ἐμβαλοῦσα δὲ εἰς τὸν στενωπὸν ἀνεβόησεν ἂν διω- λύγιον τοὺς γείτονας εἰς κραυγὴν διεγείρουσα. ἔπειτα προσκαθημένη ταῖς θύραις ἐπολιόρκησεν ἄν με διὰ πάσης ἀκριβείας προελθεῖν οὐκ ἐῶσα, μένοντος εἴσω καταβοῶσα.

ἐαρινήν γε ἡμέραν διήγαγον ἂν τὴν τῆς ἐκβολῆς συνεχῶς ἀκούων· ἡ θύρα ψοφεῖ. παίει δὲ τίς; οἰκεῖος τῆς γυναικός. πτερῶν, ὡς ἔοικεν, ἐδέησεν ἄν μοι σπαραττομένῳ καὶ λόγον ἀπαιτουμένῳ περὶ τῶν πεπραγμένων.

2 Charit. III 3,15. Plat. Theaet. p. 162 A. Callim. fr. 111,1 ed. Schneider. Hesych. s. v. Tim. lex. Plat. s. v. cum nota Ruhnkenii 2 διωλύγιον τὸ θρηνητικῶς ἠχοῦν ἢ τὸ μέγα καὶ ἐπὶ πολὺ διῆκον Β (cf. Suidam s. v. et Ruhnkenium 1. 1.) 1 ἂστεα(?) Cr fol. 97 r in quo θεμελίους fere nihil iam di- spici potest | τοὺς κίονας, τούς θεμελίους om Οἶ’ 2 ἐμβα- λοῦσα scripsi e CrLaViVaBCl ἐμβάλλουσα HVC edd | δ᾿ Cl 3 ἐγείρουσα Cl (??)ίρουσα Β ἀνεγείρουσα LaViVa Mor 2 Re 4 προσκαθημένη — 5 οὐκ ἐῶσα praemissis verbis προ- ῆλθε καὶ ἀντὶ τοῦ ἐξῆλθεν, ὡς — καὶ παρὰ Λιβανίῳ citat lex. Augustan. ed. Herm. de emend. rat. p. 344, 161 | ἂν ἐμὲ Va | διὰ πάσης ἀκριβείας om August 5 μένοντός τε βοί (et e Pal 356 Roether) μένοντα LaViVa | ἐντὸς Β 6 γε om Cl | διῆγον Vi | ἀντὶ Cl | τὴν om HVCCl Ferr Mor 1 7 παίει — 10 πεπραγμένων] „Haec etiam erant mutila et trunca in editione German. et nostra: quae sic restitui ope υ. C. Beg. (Par 3014) τίς δὲ ὁ παίων οἰκεῖος τῆς γυναικός· πάλιν ψοφεῖ. παίει δὲ τίς; οἰκεῖος τῆς γυναικός· πτερῶν ὡς ἔοικεν, ἐδέησεν ἄν μοι· εἰσπράττομαι καὶ λόγους ἀπαιτοῦμαι περὶ τῶν πεπραγμένων“ in marg. vers. lat. p. 22 Mor 1 | παίει δὲ τίς; οἰκεῖος Mor 2 sed in marg γρ τίς δὲ ὁ παιών· οἰκεῖος τῆς γυναικὸς πάλιν ψοφεῖ παίει δέ τις οἰκεῖος παίει δέ τις οἰκεῖος HLaViCl Ferr Mor 1 παίει δὲ τίς; οἰκεῖός τις Gasda τίς δὲ ὁ παίων; οἰκεῖος τῆς γυναικός. πάλιν ψοφεῖ. παίει δὲ τίς; οἰκεῖος τῆς γυναικός Cobet Misc 168 8 πτερῶν om Vi πετρῶν La πτερὸν Η 9 ἐδέησεν ἄν μοι ὧς ἔοικεν Va | σπαραττομένῳ scripsi e βοί ταραττομένῳ HVCLaViVa Ferr Mor 1 εἰσπραττομένῳ Mor2 Re Re | s CLaViVa Ferr Mor 1 et ut interpretamentum cancellanda viden- tur 10 τῶν om LaVi

49. Ἵνα δὴ μὴ ταῦτα γένοιτο, ἀποθνήσκω. καλείτω δὲ ἡ γυνὴ καὶ τῶν ἄλλων ὅστις ἐθέλει δύσκολον. δότε δή, δότε τὴν χάριν, ὦ βουλή, πέμψατέ με ταχέως εἰς τὴν τελείαν ἡσυχίαν. ἀναμίξατέ με τοῖς ἀπελθοῦσι, τοῖς μακαρίοις, τοῖς ἀναισθήτοις. πῶς γὰρ οὐκ εὐδαί- μων, ὅταν ὁ μὲν ἐπὶ κλίνης φέρηται, κόπτωνται δὲ αἱ γυναῖκες, οἶ δὲ προσήκοντες ὀλοφύρωνται, ὁ δὲ τούτων ἀκούῃ μηδέν; εἰ γὰρ τὸ καθεύδειν ἀκριβῶς τῶν ἐν τῷ ζῆν ἀγαθῶν μέγιστον, πῶς οὐ πολλῷ τι- μιώτερον ὅ μείζω φέρει τὴν ἀναισθησίαν;

εὐτρεπι- ζέτω τις ἤδη τὸ φάρμακον, ἑτοιμαζέτω τὴν καλὴν φιλοτησίαν, ἀλλ’ ἐκεῖνό μοι προσυπαρξάτω· σιγηλὸς ὁ τὸ κώνειον ὀρέγων ἔστω, μηδέν τι ἐπ’ αὐτῷ λαλῶν, μὴ διαλεγόμενος περὶ τῆς φύσεως τοῦ φαρμάκου. ἔστω R IV 149 | καθαρὸν θορύβου καὶ ὄχλου τὸ δῶρον.

51. Κἀκεῖνό μοι, πρὸς θεῶν, μετὰ τοῦ θανάτου ψηφίσασθε, μὴ παρεῖναι τὴν γυναῖκα πίνοντι μηδὲ δι’ ἢν εἱλόμην ἀποθνήσκειν, ταύτῃ θρηνεῖν ἐξεῖναι τὴν ἐμὴν τελευτήν. οὐδὲ γὰρ θρηνήσει νόμῳ γυναικῶν οὐδὲ πενθήσει δάκρυσιν, ἀλλὰ λαλήσει καὶ ῥητορεύσει 8 Plat. apol. p. 40 D 1 δὲ Β | λαλείτω Cl 2 δ’ VC Re 3 δή om Cl 4 τὴν om Re | τελείαν Va sed τελευταίαν in marg m 2 τελέαν Cl 5 εὐδαίμων Va sed ες supra ων m 2 εὐδαίμονες Cl et e Pal 356 Roether 6 κόπτονται Η 8 ἄκουει V Ferr Mor 9 ἀγαθῶν scripsi ex HCLaViBCl ut e Pal 356 scribendum coni Roether bonorum Wig ἀγαθὸν VVa sed in hoc in lac et ῶν supra ὸν m 2, edd | τὸ post οὐ LaVi | πολλοῦ Cl | μετριώτερον Va sed γρ τιμιώτερον in Marg m2 10 ὃ om LaVi | μεῖζον LaVi | ἀναισθησίαν La sed ἀναισθησ eras et εὐδαιμον corr m 2 11 τίς HLaVi | καλὴν om Cl 13 μηδὲν ἔτι LaViVa | τι om Cl | αὐτὸ Va 14 μηδὲ BCl et e Pal 356 Roether | τῆς om Vi 15 θορύβου καὶ om Cl 16 θεὸν Vi | φαρμάκου ψηφί- σασθαι Cl 17 μὴ δὲ HViCl Ferr Mor 1 18 ἀποθνήσκειν εἱλόμην ViVaCl | ταύτηLa sed e ταῦτα corr s ταύτην HVVaB καὶ κόψεται καὶ καταστήσει μοι τὴν εἰς τὸν θάνατον εἴσοδον ἀλγεινήν. ἀπέστω δὴ τῆς πόσεως, ἀπέστω. ζη- τείτω λίθινον ἄνδρα δυνάμενον ἐνεγκεῖν τὴν ἀηδίαν. ἐγὼ δὲ ἐν τῇ γῇ κείσομαι πάσης φωνῆς ἀνήκοος.

52. Ἡδὺ μέν, ὦ βουλή, τῆς ἀκτῖνος ἀπολαύειν τε καὶ τρυφᾶν, ἀποστερεῖ δέ με τούτων ἡ γυνή τοῦτο μὲν οἶς ποιεῖ, τοῦτο δὲ οἷς δράσει. λογίζομαι γὰρ τίς ἔσται τὴν γλῶτταν ἐπίτεξ γενομένη, τίς ὠδίνουσα, τίς τεκοῦσα. εἰ δὲ καὶ πολλά μοι τέκοι καὶ ταῦτα αὑτῇ παραπλήσια καὶ δεικνύντα ἧς ἐστι, πῶς βιώσομαι μέ- σὸς εἰλημμένος τοιούτου χοροῦ; διοίσει γὰρ οὐδέν μοι τὸ οἰκίδιον τῶν λειμώνων ἐν οἷς τὰ ἔθνη τῶν ὀρ- νίθων μετὰ κλαγγῆς περιίπταται.

53. Ἴδου, πόσην βέβλαμμαι βλάβην. πολλὰ λαλῶ. τῆς γυναικὸς ἀπολέλαυκα, μακρὸν ἀποτέτακα λόγον. ἀλλ’ οὗτος ἔσται τελευταῖος. οὐ γὰρ ἔτ’ οὔτ’ ἐγώ τινος ἀκούσομαι οὔτ’ ἄλλος ἐμοῦ. ὢ βελτίστης ἡμέρας, ὢ φερούσης ἐλευθερίαν. ἄπειμι παρὰ τοὺς κάτω, παρὰ τοὺς οὐ λαλοῦντας. καταλήψομαι χῶρον ἡσυχίας γέ- μοντα.

1 Plat. Phaed. p. 60 B 8 Her. Ι 108, 1; 111, 1 12 sq. II. β, 459 sq. 15 Plat. Prot. p. 336 C; 361 A; Gorg. p. 465 E 1 κόψεται scripsi coll. Plat. l. l. κόψει libri edd 2 δὲ Va | πόλεως Cl | οὖν post ζητείτω Va 4 voce ἐγὼ inc Cr fol. 26 v | δ’ Cl 5 τε om BCl 7 δράσοι Va sed in ras m 2 | τίς — 8 γενομένη praemissis verbis ἐπίτεξ γυνὴ λέγεται ἡ ἐγκυμονοῦσα. Λιβάνιος citat Andr. Lopad. lex. Vindob. p. 92, 16 ed. Nauck 9 αὐτῇ libri edd 11 τοσούτου Cl 13 κραυγῆς Cl | περιίπτανται β περιπέταται Cl λαλῶν Va 15 μ(??)κρὸν Vi | ἀπέτεινα Cl 16 ἔστω Cl et e Pal 356 Roether | οὔτ’ om CrHVC Ferr Mor 1 οὐδ’ Cl 17 οὔτε Vi 18 περὶ ViCl | περὶ Vi 19 χωρίον e Pal 356 Roether

54. Ἀλλὰ γὰρ ἐξαίφνης ἐνενόησα λόγον τινὰ περι- φερόμενον, ᾧ ταράττομαι. λέγουσι κἀκεῖ θορύβους εἷναι καὶ πράγματα καὶ δικαστὰς καὶ δίκας τῶν οἰχο- μένων καὶ βοὴν νεκρῶν καὶ διαλόγους. δέδοικα δή, δέδοικα μὴ φυγὼν ἐντεῦθεν τὴν γυναῖκα μικρὸν ὔστε- ρον αὐτῇ περιτύχοιμι κάτω καὶ δέοι πάλιν ἀκούειν λαλούσης. ἀλλ’ ἐκεῖνα μὲν εἰκάζεται, τὰ παρόντα δὲ γινώσκεται.

πρὸ οὖν τῶν φανερῶν αἱροῦμαι τἄ- δηλον, ἀσφαλείας δ’ οὖν ἕνεκα βέλτιον εὔξασθαι· ὦ θεοῖ πάντες καὶ πᾶσαι, εἰ λόγου μέτεστι τοῖς ἀπελθοῦσι, δοίητε τῇ γυναικὶ πρὸς ἔσχατον γήρως ἐλθεῖν, ὥστε με τυχεῖν ἐν Ἅιδου πλεί- R IV 150 όνος ἀπολαύσεως. | αἴτιος δὲ ἴσως ἐγὼ τῶν κακῶν ἐμαυτῷ. χρῆν γάρ με λαβόντα μάχαιραν τὸ 15 θρυλλούμενον ἐκεῖνο δρᾶσαι, τὴν γλῶτταν ἀποκόψαι. τάχα που κἀκεῖνος γυναῖκα λάλον οὐκ ἤνεγκεν.

4 Luc. dial. mort. 1 sq. 10 Dem. cor. p. 225,22 15 cf. p. 427, 16 1 γὰρ scripsi e VLaViVaBCl, ut e Pal 356 scribendum coni Roether καὶ CrHC edd | ἐννενόησα C ἐνόησα Ferr Mor 1 3 δικαστὰς καὶ om Cl | τῶν om CrHVC Ferr Mor 1 4 καὶ ante δέδοικα Β 5 ἐνθένδε ἁ 6 δέει Cl 8 γι- γνώσκεται CrB | τἄδηλα Vi τὸ δῆλον Mor 2 9 εἵνεκα ViVa εἵνεκα La 10 θεοὶ οἱ om La Vi θεὲ Cl θεὸς Pal 356) | πάν- των Cl (et Pal 356) | πᾶσαι] κύριε Cl (et Pal 356) | μέτεστι La sed ι, ex ε ut videtur, corr s μετέστη Vi 11 δοίης Cl (et Pal 356) 12 γῆρας ViCl 13 ἀναπαύσεως LaViVaCl sed in hoc γρ ἀπολαύσεως in marg | δ’ Cl 14 ἐχρῆν ViCl | με γὰρ Οἶ’ 15 θρυλούμενον La Ι τὸ Θρᾳκὸς post ἐκεῖνο in- serendum coni Iacobs Ach Τ 766 coll p. 427, 16 at cf. Dem. 01. II p. 19,27 | δράσαι Οἶ’ 16 γλῶτταν C sed γρ γυναῖκα in marg

Sequitur altera δυσκόλου declamatio.