τοῦ λεγομένου Συντίπα τοῦ φιλοσόφου, μετα- βληθεὶς ἐκ τῆς Συριακῆς βίβλου ὡς εἶχεν αὐταῖς λέξεσιν εἰς τὴν Ἑλλάδα γλῶτταν.

Διήγησις ἐμφιλόσοφος, συγγραφεῖσα παῤ ἡμῶν περὶ τοῦ τῶν Περσῶν βασιλέως Κύρου καὶ τοῦ γνη- σίου τούτου παιδὸς καὶ τοῦ διδασκάλου αὐτοῦ Συν- τίπα, καὶ περὶ τῶν τοῦ βασιλέως ἑπτὰ φιλοσόφων καὶ τῆς μιᾶς αὐτοῦ πονηρᾶς καὶ ἀναιδοῦς γυναικός, καὶ πῶς τὴν κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ βασιλέως διαβολὴν κατεσκεύασεν ἡ μητρυιὰ αὐτοῦ. ταύτην οὖν τὴν διήγησιν προϊστόρησε Μοῦσος ὁ Πέρσης πρὸς τὴν τῶν ἀναγινωσκόντων ὠφέλειαν.

Βασιλεύς τις ἦν Κῦρος ὀνόματι, ᾧ καὶ ησαν γυναῖκες ἑπτά· ἦν δὲ ἄπαις· ὅθεν καὶ παίδων ὀρε- γόμενος θερμοτάτως παρεκάλει τὸ θεῖον τοῦ τῆς ἀπαιδείας λυθῆναι δεσμοῦ. ἐπὶ πολὺ γοῦν περὶ τού- του δεόμενος ἔτυχε τῆς ἐφέσεως, καὶ γεννᾷ οὗτος υἱὸν, ὃν καὶ ἀνατρέφων βασιλικῶς ἐξεπαίδευε· καὶ ὡς δένδρον ἄριστον ηὔξηνε τῇ ἡλικίᾳ. τοῦτον τοί- νυν τὸν υἱὸν ὁ βασιλεὺς ἤδη τῆς πρώτης ἡλικίας κἂν τῷ τέλει ἁψάμενον, τῷ διδασκαλείῳ παρέδωκε, ἵνα τοῖς σοφιστικοῖς μαθήμασιν ἄριστος γένηται ἐν- διατρίψας. τρία δὲ ἔτη διανύσας ἐν τοῖς μαθήμασιν οὐδὲν ἐκαρπώσατο. καὶ ὁ βασιλεύς· „εἰ καὶ πολλοὺς χρόνους παρὰ τῷ διδασκάλῳ ὁ υἱός μου ἐσχόλασε καὶ τὸ παράπαν οὐδὲν ἐπαιδεύθη, ἀλλʼ οὖν ἐπά- ναγκες δοῦναι αὐτὸν Συντίπᾳ τῷ φιλοσόφῳ, ὃν ἀκήκοα μάλα σοφὸν ἄνδρα ὑπάρχειν.“ καὶ ταῦτα εἰπὼν ὁ βασιλεὺς εὐθὺς Συντίπαν μετεκαλέσατο καί φησι πρὸς αὐτὸν· ,,πῶς δοκεῖ σοι τὸν ἐμὸν υἱὸν ἐκπαιδεῦσαι, φιλόσοφε, φιλοσόφως;“ ὁ δὲ Συντί- p. 5 B. πας ἔφη ὡς „ἑτοίμως ἔχω, βασιλεῦ· ἐπὶ μησὶν ἓξ τοῦτον ἐκπαιδεύσας, πάσης ἐμπλήσω φιλοσοφίας, ὡς μὴ τοῦ παιδὸς εὑρεθῆναί τινα φιλοσοφώτερον εἰ δὲ ἐντὸς τοῦ τοιούτου χρόνου τὸν σὸν υἱὸν οὐ φιλόσοφον ἄριστον παραδώσω σοι, σὺ, βασιλεῦ, χώ- ρει κατὰ τῆς ἐμῆς ζωῆς, καὶ πᾶς ὁ βίος μου τῷ 1 κύρος VD 7 ηὔξυνε A 9 κἂν] uernacule „etwa“. τῷ τέλει datiuus a u. ἅπτεσθαι pendet, qua structura Graeci recentiores usi sunt. Boissonade κἀν διδασκαλίω V 10 διατρίψας ABV: ἐνδιατρίψας scripsi 13 ἐσχόλασε ὁ υἱός μου A Boissonade apodosin incipit a u. καὶ 14 et no- uum enuntiatum a u. ἀλλʼ οὖν 14 14 ἐπανάγκες A 15 τοῦ φιλοσόφου A 16 μᾶλλον σοφῶν A 20 ἔχων A. 22 noli addere ἄν. 20 ἐπὶ significat i. q. ἐντὸς 23 22 φι- λοσοφότερον V 23 cf. 4, 13 ταμιείῳ σου προςκληρούσθω. ἄτοπον γὰρ ἂν εἴη τοιοῦ- τον εὐτυχῆ βασιλέα καὶ τοιαύτην ἐπʼ αὐτῷ ἐπαρχίαν, πάσης συνέσεως γέμουσαν καὶ νοημάτων, μὴ φιλό- σοφον (νέον) βασιλέα κεκτῆσθαι, ἀλλʼ οὐδὲ τὴν ἰατρι- κὴν ἐπιστήμην μὴ εἰδότα. εἰ γὰρ μὴ τοιούτου βασι- λέως ἐπιστατοῦντος τοῖς πράγμασιν ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ, οὐ δεῖ τινα τῶν ἁπάντων διατρίβειν ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ. ἔμαθον γὰρ, ἔμαθον ὡς οὐδὲν οἱ βασι- λεύοντες τῷ θυμῷ τοῦ καυστικοῦ πυρὸς διαφέρουσι· καὶ δεῖ γε τούτους καὶ φιλοσόφους εἶναι ὅσον δυνα- τόν, καὶ φιλοσόφους ἄνδρας προσομιλεῖν καὶ τούτων ἀκούειν, ὥσπερ Ἀλέξανδρος, ἵνα μή τινων ὑποβολαῖς περὶ τὸ ὑπήκοον ὠμότεροι τῶν ἰδιωτῶν ἀναδειχθῶ- σιν. εἰ τοίνυν, ὦ βασιλεῦ, καθώς σοι ἐπαγγέλλομαι, p. 6 B τέλειον τὸν υἱόν σου ἀποκαταστήσω φιλόσοφον, καὶ τὴν σὴν βασιλείαν ἐπάναγκες φιλοτιμήσασθαι ἐπʼ ἐμὲ φιλοτίμως καὶ βασιλικῶς.“ ὁ δὲ βασιλεὺς ἔφη πρὸς ταῦτα· „ὅτι ἂν ᾖ σοι τὸ ποθούμενον, καὶ εἴπερ ὑπάρ- χει μοι ῥᾴδιον, τοῦτό σοι δώσω· εἰ δὲ ἀδύνατόν ἐστι τὸ ζητούμενον, οὐκ ἔχω σοι δοῦναι.“ ὁ δὲ Συντί- 1 ταμιείω V: ταμιείω B priore l. t deleta; παλαταμιείω A: uolebat παλατιοταμιείῳ τοιοῦτον εὐτυχῆ uide indicem 4 νέον adieci cf. 7, 11. (5, 3) 49, 6 B. sed nescio an plura uerba etiam post βασιλέα 2 exciderint, uelut μὴ (ἔχειν) υἱὸν σοφόν. 1—14 om. D 5 εἰ γὰρ μὴ τοιοῦτον ἔτη [i. e. ἔτι] βασιλεῦς A in mg. BV σημείωσαι μὴ] εὖ? 6 ἐν ἐκείνῳ τῷ τόπῳ a scriptore profecta esse possunt, cuius libellus plenus est uerborum ita repetitorum. 11 uerbo προσο- μιλεῖν, ut aliis multis, praecipue uerbis dicendi, et datiuum et accusatiuum subiunxit, cf. Corais Heliod. 56 m. et Atacta 12 τινῶν ταῖς ὑπ. ? 13 ὡμότεροι V 16 ἐπανάγκαις A 18 τί libri: ὅτι Boissonade. quod recepi, quia scriptor alias hoc utlitur pronomine, non quod eum illo usum esse negem. ἦ σοι V, ἦσοι B, σοι A καὶ incommode, ut saepe, ad- ditum; fuisset aptum si praecessisset αἴτει ὅτι ἂν ᾗ σοι τὸ πο- θούμενον 19 ῥᾴδιον i. q. δυνατόν πας ἀκούσας ἀπεκρίνατο τῷ βασιλεῖ ὡς „ἐν παρα- δείγματι ἄκουσον, ὦ βασιλεῦ· ὅπερ σὺ παρά τινος οὐ ῥᾳδίως ἔχεις λαβεῖν, μηδʼ αὖ πάλιν σὺ ἑτέρῳ δοῦναι θελήσεις.“ τότε ὁ βασιλεὺς τῷ λόγῳ τούτῳ συγκαταβὰς ἦν καὶ μεγάλαις ἐλπίσι καὶ χρησταῖς τὸν φιλόσοφον ἐπληροφόρει. „ὅ τι ἂν“ φησίν ,,αἰ- τήσῃς παῤ ἐμοῦ, ἕξεις δοθησόμενον.“ καὶ τούτων οὕτως παῤ ἀμφοτέρων λεχθέντων, συμβόλαιον βε- βαιώσεως ὁ φιλόσοφος τῷ Κύρῳ ἐξέθετο, ἐν ᾧ δὴ καὶ ἐγέγραπτο, ὡς μετὰ μῆνας ἓξ καὶ ὥρας ἓξ εἰς τέλος δεδιδαγμένος ὁ παῖς τῷ βασιλεῖ παῤ αὐτοῦ ἀποδοθήσεται· εἰ δὲ παρελθόντος τοῦ συμπεφωνη- p.7 B.μένου καιροῦ οὐ τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως ἀποδώσει φιλόσοφον, κεφαλικῇ τιμωρίᾳ ὁ Συντίπας ἔσται ὑπεύθυνος.

Ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν εἰς χεῖρας τοῦ φιλοσόφου παρέθετο. καὶ εἰς τὴν ἑαυ- τοῦ οἰκίαν εἰςήγαγεν· ἀνοικοδόμησε δὲ τῷ παιδὶ τοῦ βασιλέως νέον οἶκον εὐρύχωρον, καὶ τὰ ἐντὸς τοῦ οἴκου καταλαμπρύνας, ἱστόρησεν ἐν τοῖς τοίχοις 1 quae Syntipas iste sapientissimus eloquitur plerumque mire abstrusa et obscura sunt. sed tamen uidendum ne aliquid sit corruptum. παράδειγμα ut in N. T. et V. T. Gr. παραβολή significat prouerbium; δοῦναι θελήσεις circumscribendo t. fu- turo inseruit ut ἔχειν c. inf. coniunctum t. plusquamperfecto. 3 μὴ δ᾿ V saepe. μὴ θελήσεις noli mutare. 6 φησὶν] φή- σας? 9 ἐξέθετο] nostrates einen Schein ausstellen. 10 γέγραπτο A ὡς „μετὰ . . . “? 11 δεδιδασκώμενος A 12 πλέον libri: scripsi παρελθόντος συμφωνημένου VB more Byzantinorum τοῦ σ. . . υἱὸν om. A, ab altera τοῦ ad al- term transtliens 13 οὐ de consuetudine recentiorum βας A 16 Ἐ om. V cf. 11, 14 17 τῷ φιλοσόφῳ? 18 fre- quens apud Byzantinos subiecti mutatic 18 augmentum in hoc libello non raro deest, cum paulo post rursus adiciatur: ut in- certum sit an ubique sit restituendum 20 τοῖς V : om. AB. ἱστόρισε τοὺς τεῖχους του, D τοῦ οἴκου ὅσα διδάξαι τὸν παῖδα ἔμελλε. καὶ ἐντὸς τοῦ οἴκου τὸν νέον καθίσας, φησὶν ὁ διδάσκαλος τῷ νέῳ βασιλεῖ· „πᾶσά σου ἡ ἀναστροφὴ καὶ ἡ δίαιτα ἐν τούτῳ ἔστω σοι τῷ οἰκήματι, ἕως ἂν κα- λῶς ἐκμάθῃς ὅσα ἱστόρηται ἐν τοῖς τοίχοις.“ ἔκτοτε γοῦν ὁ φιλόσοφος τῷ παιδὶ παρεκάθητο καὶ διʼ ὅλου μετʼ αὐτοῦ συναναστρεφόμενος, ἐδίδασκεν αὐτῷ τὰ ἱστορηθέντα, ἔχων πᾶσαν χρείαν καὶ ἐπιμέλειαν ἐκ τοῦ βασιλέως. ἐπιμεληθεὶς οὖν τοῦ νέου μετὰ μεγά- λης σπουδῆς ὁ φιλόσσφος, ἐντὸς τῆς διωρίας τὰ τῆς διδασκαλίας ἀπήρτισε. καὶ δὴ μεμάθηκεν ὁ παῖς ἅπερ οὐδεὶς τῶν παίδων ἕτερος ἠδυνήθη μαθεῖν. πρὸ γοῦν μιᾶς ἡμέρας τῆς προθεσμίας ὁ φιλόσοφος p. 8 B. ἐμηνύθη παρὰ βασιλέως ὡς „τὰ τῆς ὑποσχέσεως ἐτέλεσας;“ ὃ δὲ ἀντέφησε τῷ βασιλεῖ ὡς „εἴ τί σοι ποθητόν, ὦ βασιλεῦ κράτιστε, γέγονεν· αὔριον γὰρ ὁ σὸς υἱὸς ἔρχεταί σοι ἐν ὥρᾳ τρίτῃ τῆς ἡμέρας, καὶ ὄψει αὐτὸν καὶ χαρήσῃ.“ ὁ δὲ βασιλεὺς ἐπὶ τῇ ἀγ- γελίᾳ γενόμενος περιχαρὴς καὶ ἰδὼν τὸν υἱόν, λέγει αὐτῷ· „ἥκεις, ὦ παῖ, γεγονὼς καθὼς ὁ διδάσκαλος εἶπεν;“ ὅτε καὶ ὁ νέος ἀπεκρίνατο· „ἅμα τῷ διδα- σκάλῳ προσελθόντες τῷ κράτει σου ἀναγγελοῦμεν.“ ὅτε καὶ ὁ φιλόσοφος ἰδίᾳ λέγει τῷ νέῳ· „ἔδοξέ μοι ταύτῃ τῇ νυκτὶ ποιῆσαι ζήτησιν περὶ τῆς ἀποκειμέ- 1 διδάξαι . . ἔμελλε in his scriptoribus ferendum est 6 διό- λου V qua scriptura hyphen plerumque utitur 7 dixit et αὐ- τὸν et αὐτῷ ἐδίδασκε 10 διωρίας BV δωρίας A διορίας Boissonade, (D). diuersae originis uocabula a scriptoribus ipsis ui- dentur confusa esse; utroque hodierni Graeci utuntur 14 ἐμη- νύθη] monitus est βασιλεύς modo caret modo instruitur arti- culo 15 ὃ δὲ] accentum ubique adieci εἴ τί σοι ποθητόν] urbanitatis formula 17 cf. 6, 21 18 χαρίσῃ ABV: χαρήσῃ Boisson. 19 καὶ hoc modo scriptor saepe addidit minus commode 22 ἀναγγελοῦεν] quae didicimus proferamus 23 ἔδειξε B 24 ποιήσασθαι? cf. 6, 4. quamquam alterius quoque rationis νῆς τῇ γεννήσει σου τύχης καὶ περὶ ταύτης ἀκριβῶς ἀστρολογῆσαι, ὡς ἄν, εἰ ἔστι σοι συμφέρον, οὕτω πέμψω σε τῷ πατρί σου.“ τὴν γοῦν τοιαύτην ἀστρο- λογικὴν συζήτησιν ποιησάμενος ὁ φιλόσοφος εὗρεν ὅτι οὐκ ἔστι συμφέρον προσαχθῆναι τῷ βασιλεῖ τὸν υἱὸν αὐτοῦ, εἰ μὴ ἄλλαι ἑπτὰ ἡμέραι μετὰ τὸν ὁρι- σθέντα καιρὸν παρὰ τοῦ φιλοσόφου διέλθωσιν· εἰ p. 9 B.γὰρ μὴ οὕτω γένηται, κίνδυνος τῇ ζωῇ τοῦ παιδίου γενήσεται. ταῦτα τοίνυν ὁ φιλόσοφος καταμαθὼν ἀπὸ τῆς ἀστρολογικῆς μεθόδσυ, διεταράχθη. καὶ ἰδὼν αὐτὸν ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς δεινῶς λυπούμε- νον, ἐπηρώτα λέγων· „διδάσκαλε, τί οὕτω σκυθρω- πὸς ἐγένου καὶ κατηφής;“ ὁ δὲ φιλόσοφος τὴν αἰ- τίαν δεδήλωκε τῷ παιδί· καὶ ὁ παῖς πρὸς αὐτόν· „εἰ ἄρα τοῦτο ἀρέσκει σοι, ὦ διδάσκαλε, οὐδʼ εἰς ὁλόκληρον μῆνα τῷ ἐμῷ πατρί τε καὶ βασιλεῖ ἀπο- λογήσομαι ὅλως, ἀλλʼ εἰς ὅσον θέλεις καιρὸν ἔσομαι σιωπῶν.“ ὁ δὲ φιλόσοφος εἶπεν· „ἀλλʼ ὑπεσχέθην τῷ πατρί σου, καὶ οὐ δύναμαι παραβῆναι τὰς ὑπο- σχέσεις· καὶ γὰρ τῇ αὔριον ἐπηγγειλάμην εἰς ὄψιν αὐτῷ παραστῆσαί σε περὶ ὥραν δευτέραν τῆς ἡμέ ρας, καὶ οὐ δύναμαι ψεύσασθαι τούτῳ. διὸ καὶ ἀπὸ τὴν αὔριον ἐγὼ κατακρύψω ἐμαυτὸν ἔν τινι τόπῳ, καὶ σὺ κατὰ τὴν δευτέραν ὥραν τῆς αὔριον ἄπιθι πρὸς τὸν πατέρα σου τὸν βασιλέα καὶ ἔμπροσθεν αὐτοῦ στῆθι, καὶ ἔσο σιωπῶν καὶ παντελῶς ἄφω- dicendi exempla aqud istum scriptorem extant sat multa. 1 γε- νέσει? γέννας D 5 ἔσται et ἔστι B 6, 7. 7, 1 l. ν finali carent libri 6 εἰ . . γένηται in hoc scriptore ferendum hic loci non iubetur pue tacere 20 ἐπηγκειλάμην AB 21 αὐτῷ V: αὐτοῦ AB δευτέραν cf. 5, 17 22 τούτῳ i. e. τῷ βασιλεῖ: ut non oporteat scribi τοῦτο (om. D) ἀπὸ τὴν scriptori ne eripias νος, ἕως οὗ ἄλλαι ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσιν.“ ὅθεν p. 10 B. καὶ πρωΐας ὁ παῖς κατὰ δευτέραν ὥραν παραγίνεται καὶ ἐπὶ γῆς αὐτῷ προσκυνεῖ. ὁ δὲ βασιλεὺς πλη- σιέστερον καλέσας αὐτὸν, ἀσμένως ἠσπάζετο καὶ μετὰ χαρᾶς ἤρξατο προςλαλεῖν. ὁ δὲ υἱὸς οὐκ ἐλάλει τῷ βασιλεῖ, ἀλλʼ ἵστατο σιωπῶν, ἀτενίζων μόνον εἰς τὸν πατέρα. καὶ ὁ μὲν πατὴρ πάλιν ἠρώτα τὸν παῖδα· ὁ δὲ παῖς πάλιν ἄφωνος ἵστατο. τότε ὁ βασιλεὺς, ὑπὸ περιχαρίας ἐφʼ ὑψηλοῦ καθίσας τοῦ βήματος καὶ πᾶσον τὴν σύγκλητον πρὸς ἀκρόασιν τῶν μαθη- μάτων τοῦ παιδὸς συγκαλέσας, ἐκπληττόμενος ἦν καὶ θαυμάζων ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς ἀφωνίᾳ καὶ σιωπῇ, καί φησι πρὸς τοὺς μεγιστάνους αὐτοῦ· „κἂν ὑμεῖς τὸν υἱόν μου λαλήσατε· αὐτὸς γὰρ, ὡς ἔοικε, φο- βούμενος ἐμὲ σιωπᾷ.“ τῶν δὲ ἀρχόντων λόγους λα- λησάντων τῷ νέῳ γλυκεῖς καὶ τοῦτον πρὸς ἀπό- κρισιν ἑλκόντων, ἐκεῖνος ὡς τὸ πρότερον σιωπῶν ἦν. ὅθεν ὁ βασιλεὺς περιαλγὴς γενόμενος, στρα- τιώτας κελεύει εἰς τὴν τοῦ διδασκάλου ἀναζήτησιν. οἳ δὲ ἐπιμελῶς αὐτὸν ἀναζητήσαντες οὐχ εὗρον. πά- p. 11 B. λιν οὖν ὁ βασιλεὺς λέγει τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ· „τί ἄρα ὑμῖν φαίνεται τὸ αἴτιον τῆς σιωπῆς ταύτης; εἷς δὲ τούτων ἀπεκρίθη τῷ βασιλεῖ λέγων „δοκεῖ μοι, ὦ βασιλεῦ, ὡς τῷ υἱῷ σου βότανόν τι δέδωκεν ὁ διδάσκαλος, ὥστε διὰ τοῦ βοτάνου στερεώτερον 1 ἕως οὗ . . παρέλθωσιν est e consuetudine scriptorum re- centissimorum 2 ὁ παῖς κ. δ. ὥ. ὁ παῖς A 3 αὐτῷ et αὐτον προσκυνεῖ scriptor dixit 9 περιχαρείας oportebat scriptum, id quod Boissonadium non fugit 13 κἂν ὑμεῖς id est ὑμεῖς γε 14 cf. 3, 11 17 ἑλκόντων scripsi: ἕλκοντες libri. sed poterat etiam nominaltiuus absolutus οἱ δὲ ἄρχοντες . . λαλήσαντες καὶ . . ἕλκοντες a scriptore profectus esse; cf. 1, 6 πρότερον] πρώτως A 18 exciditne uerbum eundi? quam- quam simili modo adhibetur u, μηνύειν ut sit i. q. ἔστειλεν D διαβῆναι τὴν διδασκαλίαν ἐν αὐτῷ. καὶ στοχαζόμεθα ὅτι ἀπὸ τοῦ βοτάνου ἐκείνου ἐδεσμεύθη· ἢ καὶ ἀπὸ πολλῆς καὶ σκληρᾶς παιδεύσεως τοῦ διδασκάλου τοῦτο ἐγένετο.“ ἐπὶ τούτοις οὖν τοῦ βασιλέως ἀθυ- μοῦντος καὶ λυπουμένου, μία τῶν αὐτοῦ γυναικῶν οὕτω λυπούμενον τὸν βασιλέα ἰδοῦσα, φησὶ πρὸς αὐτὸν· „ὦ βασιλεῦ, ἐπίτρεψον ἐμὲ καὶ τὸν υἱόν σου κατὰ μόνας γενέσθαι, καὶ ἐμοὶ τὴν αἰτίαν τῆς σιω- πῆς ἀναγγελεῖ, ὅτι καὶ πρὸ ταύτης τῆς αἰτίας συνή- θειαν εἶχεν ἀνακαλύπτειν ἐμοὶ πάντα ὅσα εἶχεν αὐ- τός, ἅπερ οὐδὲ τῇ αὐτοῦ μητρὶ ἐδήλου.“ ἡ μέντοι μήτηρ τοῦ παιδὸς καὶ αὐτὴ σφοδρότερον ἐτιτρώσκετο p. 12 B.τὴν καρδίαν. λέγει οὖν ὁ βασιλεὺς τῇ παμπονήρῳ τοῦ υἱοῦ μητρυιᾷ· „λάβε οὖν σὺ τὸν υἱόν μου πρὸς ἑαυτὴν καὶ ὡς δύνασαι κολακευτικῶς αὐτῷ προσομί- λησον, ἵνα κἂν διὰ σοῦ, ὡς εἶπας, κινηθείη πρὸς τὸ λαλῆσαι. καὶ τότε νοήσεις αὐτὴ σὺ τί τὸ τῆς σιωπῆς ταύτης αἴτιον.“ ἡ δὲ γυνὴ τὸν παῖδα τῆς χειρὸς λαβοῦσα, πρὸς τὴν ἑαυτῆς οἰκίαν ἀπήγαγε καὶ συνομιλεῖν αὐτῷ λόγους πραεῖς καὶ ἡμέρους ἀπήρξατο. ὁ δὲ παῖς ὡς καὶ πρότερον ὁμοίως ἐκράτει τὴν σιωπήν, μηδʼ ὅλως τοῖς γλυκέσι λόγοις τῆς γυναικὸς ὑποχαυνούμενος καὶ ἀκούων. εἶτα λέ- γει πάλιν πρὸς αὐτὸν ἡ γυνή· „ὦ φίδτατε, νῦν ἀληθῶς ἔγνων ὡς ὑπὸ αἰτίαν τινὰ ὑπάρχεις. ἵνα τί 1 ἐν αὐτῷ i. e. εἰς αὐτόν. ἐν om. BV 7 ἐπίστρεψον A 9 ἀναγγελοῖ V 9. 25 αἰτία] morbus (Boissonade) τῆς om. A 11 τῇ αὐτοῦ μητρὶ] talia reliqui qualia in codicibus extant; cf. 5. 12, 5. λάβε ABV 15 ἑαυτὴν] facite neque ta- men necessario corrigat aliquis σεαυτήν. cf. 9, 2 et indicem προσωμίλησον V 17 αὐτὴ habet quo offendat 19 οἰκίαν t. e. οἴκημα, conclaue cf. 9, 24. 20 συνομιλῶν A 22 μηδʼ ὅλως scripsi ubique. cf. 6, 15. 17. μηδόλως (AB) Boiss., μὴ δʼ ὅλως V 24 πάλιν om. A 25 τῶρα ἐγνώρισα τὴν αἰτίαν, διατί σιωπας· D λοιπὸν ἐπὶ τοσοῦτον καιρὸν σιωπᾶς; ὅμως, εἰ φό- βον ἔχεις εἰς ἑαυτὸν μή τι τῶν ἀδοκήτων ἐπέλθοι σοι, συμβουλεύω σοί τι πρᾶγμα ὠφέλιμον, καὶ οὐ χωρισθήσομαί σου πρότερον, ἕως οὗ τὸ ἔργον ὃ λέξω σοι ἐπʼ ὠφελείᾳ τῇ σῇ ἐκπληρώσεις. ὃ δέ σοι λέγω, τοῦτό ἐστι· γινώσκεις καλῶς ὅτι ὁ σὸς πατὴρ ἤδη γέρων ἐστὶ καὶ ἀδύνατος, σὺ δὲ ἰσχύεις τῇ δυ- νάμει καὶ αὐξάνεις τῇ νεότητι. ἐὰν φαίνηταί σοι οὖν p.13 B. καλὸν, ἐπιβουλήν τινα κατὰ τοῦ πατρός σου μελε- τήσω, καὶ ἐκεῖνον μὲν εἰς φόνον ἐκδώσω, σὺ δὲ λαβὼν τὴν βασιλείαν, λήψῃ κἀμὲ εἰς γυναῖκα.“ ταῦτα τῆς πονηρᾶς γυναικὸς τῷ παιδὶ λαλησάσης, σφόδρα ὁ παῖς ἐπὶ τούτοις ὠργίζετο, καὶ τοσοῦτον καθʼ ἑαυτὸν τῷ θυμῷ ἐταράχθη, ὡς καὶ τῆς τοῦ διδασκάλου αὐτῆς ἐντολῆς ἐπιλαθέσθαι καὶ πρὸ συμ- πληρώσεως τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν λαλῆσαι. καί φησι πρὸς αὐτὴν· „γίνωσκε, ὦ γύναι, ὡς τὸ νῦν λαλη- θὲν παρὰ σοῦ οὐχ ἕξει ἀπόκρισιν παῤ ἐμοῦ ἕως συμπληρώσεως ἑπτὰ ἡμερῶν.“ οὕτω τοῦ παιδὸς εἰ- πόντος, ἡ γυνὴ περίφοβος γενομένη καὶ ἔντρομος, βουλὴν κακίστην καὶ ὀλεθρίαν κατὰ τοῦ νέου ἐσκέ- ψατο· καὶ ἅμα διέρρηξε τὰ ἱμάτια αὐτῆς καὶ τὸ πρόσωπον τύπτουσα, μεγάλως ἐβόησεν. ὁ δὲ βασι- λεὺς ἀκούσας τῆς φωνῆς καὶ ταραχθείς, τὴν γυναῖκα προσκαλεῖται καὶ λέγει· „τίς ἡ αἰτία τῆς τοσαύτης σου ἀτάκτου βοῆς;“ καὶ ἡ γυνὴ ἀπεκρίθη· „ἐγὼ, p. 14 B. βασιλεῦ, μετὰ ἀγάπης πολλῆς κοπιῶσα καὶ προσομι- λοῦσα τὸν σὸν υἱὸν, παρεκίνουν αὐτὸν τοῦ λαλῆ- 1 ἐπιτοσοῦτον V saepius ὅμως i. e. δὲ 2 αὐτὸν A 8 αὐξάνεις intransitiue ut aiunt adhibitum 15 αὐτῆς om. A. αὐτοῦ? (του D) προσυμπλ. V ut 11, 19: qualia abhinc non amplius notabo 17 γῦναι cdd. τὸ νῦν] τὸν υἱὸν A (τῶρα D) 28 σὸν om. AB Boiss. σαί σοι· οὗτος δὲ αἰφνιδίως ἐπιπεσών μοι, ἐνυ- βρίσαι μου τῷ σώματι ἐπειρᾶτο, ὥστε τῇ πολλῇ βίᾳ τὴν στολήν μου ἐσπάραξεν, ὡς ὁρᾷς, καὶ τὸ πρόσω πον τοῖς ἰδίοις κατετραυμάτισεν ὄνυξι. καὶ ἐγὼ μὲν ἐνόμιζον ὡς ἄλλοις τισὶν ἐλαττώμασι νεωτερικοῖς ὁ σὸς παῖς ἐκρατεῖτο· τοσαύτην δὲ ἀναίδειαν μυσαρὰν ἔχειν αὐτὸν οὐδʼ ὅλως ἐστοχαζόμην.“ ὁ δὲ βασιλεὺς τούτων τῶν λόγων ἀνελπίστως καὶ παρὰ πᾶσαν προσδοκίαν ἀκούσας, καὶ καταπλαγεὶς ἐπὶ τῷ παρα- δόξῳ τῆς διηγήσεως, κακῶς κατὰ τοῦ υἱοῦ διετέθη καὶ καθόλου αὐτὸν τῆς υἱότητος ἀπεξένωσεν. ἐπὶ πολὺ δὲ τῇ καρδίᾳ νυττόμενος καὶ πικρῶς τῇ λύπῃ βαλλόμενος, πολυτρόπους καὶ ξένους λογισμοὺς καθʼ ἑαυτὸν ἀνεπόλει κατὰ τοῦ υἱοῦ· τέλος (δὲ) τῇ πολλῇ λύπῃ κατατρωθεὶς θάνατον κατὰ τοῦ παιδὸς ἀπε- φήνατο.

Ὑπῆρχον οὖν τότε τῷ βασιλεῖ σύμβουλοι φιλό- σοφοι ἑπτά, οὓς καὶ συνήθειαν εἶχεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ὑπ᾿ αὐτοῦ γινομένοις συμβούλους καὶ συμπράκτο- ρας ἔχειν. τοιγαροῦν καὶ οὗτοι ἀκούσαντες τὴν ἐξε- νεχθεῖσαν ἀπόφασιν βασιλικὴν κατὰ τοῦ υἱοῦ αὐ- τοῦ χωρὶς τῆς αὐτῶν συμβουλῆς, συνελογίσαντο καθʼ ἑαυτούς, καταλαβόντες ὡς τὸ πολὺ τῆς ὀργῆς καὶ ὑπερβάλλον τῆς πράξεως ἡττηθεὶς ὁ βασιλεύς, 1 αἰφνηδίως V ἐν ὕβρισαί V 4 ὄνυξιν (AB) Boiss. 6 τοσαύτην] cf. 3, 1. 11 ἐπιπολὺ libri 12 τῇ λύπη] noli addere ἐν καὶ π. τῇ λ. βαλλόμενος om. A 13 πο- λυτρώπους A 14 ἀνεπήλει B δὲ adieci πολλῇ in V corr. ex πολύ m. pr. 15 καταπωθεὶς V καταποθεὶς (AB) Boissonade: scripsi κατατρωθείς. cf. l. 13. 8, 12. p. 50. 74 B. 17 τότε] τὸν καιρὸν ἐκεῖνον D 19 γενομένοις libri: scripsi γινομένοις 23 διὰ inter ὡς et τὸ inserendum uide - tur; hac enim sententia a Byzantinis cum accusatiuo non raro coniungitur 23 oratia quae dicitur directa fortasse inde a uerbis διὰ τὸ constituenda est; sic D τὴν τῆς γυναικὸς κατηγορίαν πιστεύσας εἶναι ἀληθῆ, τὸν υἱὸν ἀνεξετάστως ἀποθανεῖν ἐκέλευσε· διὸ οὐ δεῖ γε ἡμᾶς σιωπῆσαι τὸ τοιοῦτον δρᾶμα οὐδὲ τὸν βασιλέα ἐᾶσαι σφάξαι τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀνεξετάστως καὶ ἁπλῶς. διὰ τοῦτο (γὰρ), ἐὰν μὴ σπουδάσωμεν ἐμποδίσαι αὐτόν, ὕστερον μεταμεληθεὶς ἡμᾶς αἰτιά- σεται, καὶ εἰκότως, καὶ ὡς ἐχθροὺς ἀποστραφήσε- ται, ὅτι οὐκ ἐκωλύσαμεν αὐτὸν ἀπὸ τοῦ τοιούτου φόνου. ἄγε δή τινα πρᾶξιν ἁρμόζουσαν πρὸς τὸν βασιλέα ἐπινοήσωμεν, ἵνα τὸν υἱὸν αὐτοῦ τῆς τοῦ ἀδίκου θανάτου καταδίκης ἐλευθερώσωμεν.“ εἶτα p. 16 B. ἐβουλεύσαντο εἷς ἕκαστος αὐτῶν ἐφʼ ἑκάστης ἡμέ- ρας μέχρι καὶ τῶν ἑπτὰ περὶ τοῦ υἱοῦ προσομιλεῖν τῷ βασιλεῖ. καὶ δῆτα εἷς τῶν ἑπτά, ὁ καὶ πρῶτος τῶν ἄλλων, φησίν· „ἐγὼ σήμερον τῷ βασιλεῖ παρα- στάς, τοῦ θανάτου ἐλευθερώσω τὸν υἱὸν αὐτοῦ.“ εὐθὺς οὖν ὁ ἀνὴρ ἀπέρχεται πρὸς τὸν βασιλέα καὶ μέχρις ἐδάφους προσκυνήσας εἶπεν· „ὦ βασιλεῦ, οὐ δίκαιόν ἐστι τοὺς βασιλέας πρὸ ἐξετάσεως τῆς ἀλη- θείας ποιεῖν τι.“ ἤρξατο δὲ καὶ τοιοῦτόν τι διήγημα πρὸς τὸν βασιλέα λέγων· „ἦν τις βασιλεύς, ὃς ἐπὶ τοσοῦτον ἠγάπα τὰς γυναῖκας, ὡς οὐδεὶς ἕτερος τῶν πάντων ἀνθρώπων· δαιμονιώδης γὰρ ἦν εἰς αὐτάς, ὥστε μὴ νομίζειν ἄλλο τι τῶν ἐν κόσμῳ ἠγα- πημενώτερον ἢ γλυκύτερον. οὗτος τοίνυν ὁ βασι- 3 τὸ] πρὸς τὸ ? περὶ τὸ? 5 διατοῦτο V hyphen ut saepe. τὸ λοιπὸν, D γὰρ adieci 7 ἐχθρὸν |BV ἐχθροῦ A ἐχθροὺς Boissonade 14 K l. initialis ut saepissime in V om. 18 lemmata: πρώτου [A σοῦ i. e. α-ου] φιλοσόφου δη- μηγορία πρὸς τὸν βασιλέα VA πρώτη δημηγορία τοῦ πρώ- του φιλοσόφου B 20 τι om. V 22 ὡς et 12, 1 παρα- κύψαι infinitiuus recte se habent 24 ἠγαπημενότερον V ἄλλό τι V saepe λεὺς ἔτυχε μιᾷ τῶν ἡμερῶν παρακύψαι ἐκ τῶν τοῦ παλατίου καγκέλλων, ἀφʼ ὧν ὁρᾷ γυναῖκα μίαν σφόδρα ὡραίαν καὶ περικαλλῆ· καὶ ταύτης ἥλω τῷ p. 17 B.κάλλει, καὶ πολὺς ἔρως κατεδαπάνα καὶ ἔθλιβε τὴν καρδίαν αὐτοῦ. ὅθεν καὶ τὴν ἐπιθυμίαν αὐτοῦ ἐκ- πληρῶσαι βουλόμενος, τὸν αὐτῆς ἄνδρα καλέσας ἐπί τινα βασιλικὴν ὑπηρεσίαν ἐκπέμπει. αὐτὸς δὲ νυκτὸς πρὸς τὴν γυναῖκα παραγενόμενος, πρὸς συνουσίαν ταύτην ἠρέθιζεν. ἡ δὲ γυνὴ φρονήσεως καὶ νοῦ ὀξυτάτου πλήρης τυγχάνουσα καὶ τῇ σω- φροσύνῃ μᾶλλον σεμνυνομένη, „δούλη μὲν ἐγὼ τοῦ κράτους σου“ ἔφη „ὦ βασιλεῦ, καὶ πρὸς τὸ σὸν „πρόςταγμα ἐκπληρῶσαι ἑτοιμοτάτη· ἀλλʼ ἐν πρώ- „τοις δέομαι μίαν κἀμοῦ τῆς δούλης σου γενέσθαι „παρὰ τοῦ κράτους σου αἴτησιν.“ καὶ τοῦτο εἰ- ποῦσα, δείκνυσι τῷ βασιλεῖ βίβλον τινὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς, ἐν ᾗ περὶ σωφροσύνης ἐγέγραπτο καὶ τῆς τῶν αἰσχρῶν καὶ ἀλόγων ὀρέξεων ἀποφυγῆς· καὶ ταύτην ἀνοίξασα, „ἀνάγνωθι, δέομαι, βασιλεῦ,“ ἔφη „καὶ „ἐξ αὐτῆς κατανόησον πῶς δεῖ τοὺς κατὰ σὲ βασιλέας „κρατεῖν τῶν ἡδονῶν· οὕτω γὰρ δικαίως ἂν βασι- p. 18 B.„λεῖς εἶναι καὶ ὀνομάζεσθαι ἔχοιεν.“ ὁ δὲ βασιλεὺς ἀφεὶς τὰ ἐν τῇ βίβλῳ, παίζειν ἀσχημόνως ἐπεχείρει τῇ γυναικὶ καὶ ταύτης ἅπτεσθαι ἀτάκτως. οὐδὲν (δὲ) τῆς τοιαύτης ἀναισχυντίας ἀπέλαυεν· ἀλλὰ 1 μιᾷ τῶν ἡμερῶν formula dicendi recentioribus usitatis- sima 2 καγκέλλων scripsi: καγκέλων VAB Boiss. cf. Corais Ael. p. 350. de altera scriptura u. Boissonade Anecd. 4, 384, 5 3 περικαλῆ V ἥλῳ V et 14 κᾀμοῦ: qualia semel monuisse sufficiet 9 ἡ δὲ V: καὶ (AB) Boissonade. sed certe articulus suppleri debebat 11 μᾶλλον codices: uidetur reponendum μάλα in his libris saepe cum illo permutaum; u. 2, 16; om. D 12 πρὸς τὸ i. e. πρὸς τὸ τὸ, ni praepositio delena 25 δὲ adieci: ὅμως δὲν D ἀπέλαβεν V ea litterae β forma quae proxime abest a πολλὰ καμὼν ἐκεῖσε καὶ κεκοπιακὼς ἀνεχώρησε, μη- δὲν τῇ γυναικὶ διαπραξάμενος ἄτοπον. τὸ δὲ τού- του βασιλικὸν δακτύλιον τῆς χειρὸς ὀλισθῆσαν ὅτε τῇ γυναικὶ ἐρωτικῶς περιΐπτατο, μὴ εἰδυίας ὅλως αὐτῆς ὑπὸ τὴν κλίνην ἐκείνης λαθὸν ἀποπέπτωκεν. ὅτε δὲ ὁ αὐτῆς ἀνὴρ ἦλθε, [καὶ] καθεσθεὶς ὡς ἔθος ἐπὶ τῆς κλίνης, ὁρᾷ τὸν [βασιλικὸν] δακτύλιον ἐπὶ τῇ κλίνῃ κείμενον, καὶ περιεργότερον τούτῳ τοὺς ὀφθαλμούς βαλών, ἔγνω γε ἅμα τοῦτον ὄντα βασι- λικόν. τοῖς λογισμοῖς οὖν ταραττόμενος ὁ ἀνὴρ καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν ὡς „ὁ βασιλεὺς τῆς γυναικός μου κατεξανέστη καὶ αὐτῇ συνεφθάρη.“ καὶ ἀπὸ τότε φόβος εἰς αὐτὸν τοῦ βασιλέως εἰσῆλθε, καὶ οὐκ ἔτι συγκοιμηθῆναι τῇ γυναικὶ ἐπεχείρησεν· ἀλλʼ οὐδέ τινα λόγον περὶ τούτου τῇ γυναικὶ λελάληκεν. ἐπὶ 15 p. 19 B. πολὺ δὲ ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικὸς μὴ ἁψάμενος, ἔγνω δεῖν σιγῇ φέρειν τὸ πρᾶγμα· τῆς δὲ γυναικὸς πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς ἐξειπούσης τὴν τοῦ ἀνδρὸς ἀποστροφήν, ὁ πατὴρ καὶ οἱ αὐτάδελφοι παρευθὺς πρὸς τὸν βασιλέα παραγενόμενοι, τοῦ γαμβροῦ αὐτῶν κατεβόων οὑτωσὶ λέγοντες· „ὦ βα- „σιλεῦ, ἀγρὸν ἡμέτερον τῷ ἀνδρὶ τούτῳ ἐκδεδώ- „καμεν· ὃν καὶ ἐπὶ πολύν ἐργασάμενος καιρόν, νυνὶ „τοῦτον κατέλιπεν, ὥστε ὑπὸ τῆς αὐτοῦ ἀμελείας l. u Latinorum 2 τῇ] ἐπὶ τῇ? cf. p. 118 B p. t. 4 τῇ γυναικὶ . . περιίπτατο a scriptore ipso uidetur profectum. uide commentationem 5 λαθών m. pr. V 5 ὑπὸ cf. 7 6 καὶ et 7 βασιλικὸν seclusi 7 τὸν] supra neutrum extat 8 quae in V post περιεργότερον extat lineola, uersus tantum explendi caussa adpicta est; uidetur tomen ἐπὶ excidisse 12 αὐτὴ BV συνεφάρη] t. e. συνεμίγη; alterum uocabulum de pruritu diciur ἀπὸ τότε i. e. ἔκτοτε. cf. Lob. Phr. p. 47, 2 15 λ. σκληρὸν D 17 πρὸς] περὶ A 19 ἀναστροφὴν BV 24 κατέλειπεν libri: corr. Boisson. „ἀποχερσωθῆναι πάλιν τὸν ἀγρὸν πεποίηκεν ὡς τὸ „πρότερον. διὸ καὶ τοῦ σοῦ κράτους δεόμεθα, ἵνα „ἢ τὸν ἀγρὸν ἐργάζηται ὡς τὸ πρότερον, ἢ ἀποκα- „ταστῆσαι τοῦτον εἰς ἡμᾶς.“ ὁ δὲ βασιλεὺς τὴν ἔγ- κλησιν ταύτην ἀκηκοώς, „τί οὗτοι λέγουσι;“ πρὸς τὸν ἄνδρα ἔφησε τῆς γυναικός. ὁ δὲ ἀνὴρ τῷ βασι- λεῖ ἀπεκρίνατο· „ὅσα τῷ κράτει σου παῤ αὐτῶν „ἀνηνέχθη, ἀληθῆ εἰσι· τὸν γὰρ ἀγρόν, ὅν μοι δε- „δώκασιν, ὅση μοι δύναμις καλλιέργουν καὶ οὐδʼ p. 20 B.„ὅλως παρημέλουν· ἀλλʼ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐν αὐτῷ „ἐργαζόμενος ἴχνη λέοντος ἐντυχεῖν με συμβέβηκεν, „ἃ καὶ θεασάμενος οὐκ ἔτι τὸ ἀπʼ ἐκείνου πλησιά- „σαι τετόλμηκα τῷ ἀγρῷ.“ ὁ δὲ βασιλεύς ἐκεῖνος τῶν τοιούτων ῥημάτων ἀκούσας, τῷ ἀνδρὶ τῆς γυ- ναικὸς ἔφη· „ἀληθῶς λέγεις, ὦ ἄνθρωπε· ὁ γὰρ „λέων ἐν τῷ ἀγρῷ πάντως εἰσελήλυθεν, ἀλλʼ οὐ „κατά τι τὸν ἀγρὸν ἐλυμήνατο· ἀλλʼ οὐδὲ πάλιν „ἐκεῖσε εἰσελθεῖν ἐπιχειρήσει· λοιπὸν ὡς τὸ πρότε- „ρον τὸν ἐκδοθέντα σοι ἀγρὸν κράτει καὶ ἀφόβως „ἐργάζου.“

Ταύτην τὴν διήγησιν ὁ πρῶτος φιλόσοφος ἀνε- νεγκὼν τῷ βασιλεῖ λέγει· „ταῦτα διηγησάμην, ὦ βασιλεῦ, ἵνα γνῷς ἐξ αὐτῆς τῆς διηγήσεως, πῶς οὐ πάντα δεῖ τὰ κατηγορούμενα κατά τινος ἢ ὑποπτευ- όμενα πιστεύειν ὡς ἀληθῆ, ἀλλʼ οὐδὲ τὰς διαβολὰς εὐκόλως ἀκούειν καὶ ἀνεξετάστως δικάζειν καὶ ἀπο- 3ἀποκαταστήσῃ? infinitiui subiectum est rex 8 noli cor rigere ἐστι 9 ἐκαλλιέργουν καλλιήργουν οὐδόλως alt- quotiens etiam V 11 ἴχνη ABV : scripserim ἴχνει . . ὃ, non immemor eorum quae dixi p. 3, 11 ἐντυγχεῖν A 18 ἐλθεῖν V 22 σοι supplere non uidetur necesartium 23 πῶς i. e. ὡς. Corais Στοχ. αὐτοσχ. ante Aelianum qθ΄ n. 2 φύνασθαι. καὶ ἄλλην πρὸς τούτοις, ὦ βασιλεῦ, διή- γησιν ἀκουσθεῖσάν μοι διηγήσομαι τῷ σῷ κράτει. „ἀνήρ τις φυλῆς ἦν τῶν Ἀγαρηνῶν· οὗτος περιέρ- p. 21 B. γως τὰ ἐν τῇ οἰκίᾳ τούτου καὶ ποικίλως ἀκριβολο- γῶν, ὄρνεόν τε ὠνήσατο ἐνάρθρως φθεγγόμενον, ὅπερ ἡ κοινὴ συνήθεια ψιττακὸν οἶδε καλεῖν. καὶ τὸ ὄρνεον ἐν κλωβῷ βαλών, ἐν τῷ οἰκήματι φέρων ἐφύλαττε, καὶ παρήγγειλε τῷ ὀρνέῳ προσεκτικῶς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα ὁρᾶν· „καὶ εἴ τι δʼ ἂν ἀπόντος μου τῆς οἰκίας ἡ γυνὴ διαπράξηται, παρατήρει τοῦ ἀπαγγεῖλαί μοι.“ οὕτως οὖν ὁ ἀνὴρ τῷ ψιττακῷ παραγγείλας, ἐπί τινα ὁδοιπορίαν ἀπῆλθε. τότε τοί- νυν τις ἄνθρωπος εἰσερχόμενος εἰς τὴν οἰκίαν, μοι- χεύων ἦν τὴν γυναῖκα, συνειδυίας τοῦτο καὶ τῆς δούλης. ὅτε δὲ ὁ ἀνὴρ ἧκεν ἐκ τοῦ ταξειδίου, ἠρώτα τὸν ψιττακόν, τι ἄρα τὴν γυναῖκα ποιοῦσαν ἐθεά- σατο. ὁ δὲ ψιττακὸς πάντα τὰ τῇ γυναικὶ ἀκολάστως πραχθέντα τῷ κυρίῳ ἐξεφώνησε. καὶ ὁ ἀνὴρ δεινῶς τὴν καρδίαν δηχθείς, οὐκ ἔτι αὐτὴν συνεμίγνυτο. καὶ ἡ γυνὴ τὴν ἑαυτῆς δούλην ὑπέλαβε τῷ ἀνδρὶ ἀναγγεῖλαι τὰ κατʼ αὐτήν, καὶ προσκαλεσαμένη αὐ- 1 lemma: καὶ (om. V) ἕτερον (β-ον i. e. δεύτερον V, ἑτέρω A) 3 ἦν scripsi: ὢν ABV. cf. p. 78 et 48 B. τις τῆς φυλῆς? (ἀπὸ τὸ γένος D) 4 τούτου i. e. ἑαυτοῦ, ut saepe 5 φθεγκόμενον V 6 οἶδε] solet 7 κλοβῷ AV ἐν τῷ i. e. εἰς τὸ 9 ὁρᾶν] obseruare εἴ τι δʼ ἂν ne te offendat in hoc scriptore 15 ταξείδιον] ἐπὶ πάσης ἀπλῶς πορείας τε καὶ ἐκδημίας, καὶ ἰδιαίτερον ἐπὶ τῆς θαλασσο- πορίας τέθεικεν ἡ νῦν ἐπικρατοῦσα συνήθεια. Coraes ad Heliod. p. 296. Haase ad Leon. D. p. 441. ταξιδίου A ex usu Graecorum hodiernorum 18 ἀνδρὶ et in marg. κυρίῳ A 19 δειχθεὶς BV αὐτὴν] cf. n. ad 3, 11 20 ὑπέλαβε scripsi, ἔλεγε libri: quod etsi quodammodo explicari potuit ut sit i. q. ἔφασκεν illud Homericum, i. e. ἐνόμιζε, ὑπώπτευε, tamen propter alterum ἔλεγεν 16, 1 mutandum esse duxi p. 22 B.τήν, ὀργίλως καὶ πικρῶς ἔλεγεν „εἰ ἀληθῶς σὺ τῷ „ἀνδρί μου τὰ πραχθέντα μοι πάντα ἀνήγγειλας;“ ἡ δὲ δούλη μεγάλως ὤμνυεν, ὡς οὐδʼ ὁπωσοῦν περὶ αὐτῆς τῷ κυρίῳ λελάληκεν· „ἀλλʼ ὁ ψιττακός, ἴσθι, „κυρία, τὰ περὶ σοῦ ἅπαντα τῷ κυρίῳ ἐλάλησεν.“ ἡ δὲ γυνὴ ταύτης ἀκούσασα τὴν παρὰ τοῦ ὀρνέου κατηγορίαν, ἐτεχνάσατο πῶς ψευδῆ τὸν ψιττακὸν ἀποδείξαι τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς. καὶ τῇ ἐπιούσῃ νυκτὶ λαβοῦσα τὸν ψιττακὸν μετὰ τοῦ κλωβοῦ ἔνθα κοι- μωμένη ἐτύγχανε, χειρόμυλον πλησίον τοῦ ψίττα κοῦ θεῖσα συνέστρεφεν, ἐξ οὗ κτύπος ἠκούετο ὡς βροντή· ἔμπροσθεν δὲ τούτου καθρέπτην περιεκύ- κλου τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ ὀρνέου, ὡς δοκεῖν ἀστρα πὰς ἀποπέμπειν· σὺν τούτοις καὶ σπόγγον βεβρεγμέ- νον ἄνωθεν τοῦ ψιττακοῦ κρεμάσασα, σταλαγμοὺς ὕδατος ἐπάνω τούτου ῥέειν πεποίηκεν. ὁ δὲ ψιττα- κὸς τούτων οὕτω γινομένων, τῇ γωνίᾳ τοῦ κλωβοῦ ὑπεκρύπτετο, (καὶ) αὐτῷ τῷ ὀρνέῳ ἐδόκει διʼ ὅλης τῆς νυκτὸς ἐκείνης βρέχειν, καὶ ἀστραπὰς καὶ βρον- 1 a u. εἰ Boissonade sermonem incipere recte indicauit. nam etsi non est quod dubitemus quin primo ut c. c. ὅτι apud omnes et ὡς apud recentiores scriptores ab initio enuntiatorum quae uerba loquentium ipsa referunt ponuntur, ita c. εἰ indican- dis interrogationibus quae dicuntur directis quoque inseruierit: tamen in sermone uolgari ita adhibetur ut omnino particulae εἰ locum teneat, uelut cum in N. T. haud raro post uocatiuum κύ- ριε conlocetur, itaque pro c. εἰ non est substituendum ἦ (om D) 2 ἀνήγγειλας scripsi: ἀπήγγειλας libri 6 ταύτης scripsi: τοῦτο libri. an τὴν παρὰ τοῦ ὀρνέου κατηγορίαν delenda sunt? 8 ἀποδεῖξαι VAB Boiss.: tum scriptum oportebat πως 11 συνέστρεφε ABV 12 καθρέπτην] speculum. uocabulum ut uidetur corruptum e u. κάτοπτρον περιεκύ- κλου . . . 14 ἀποπέμπειν om. A 14 σπόγκον V 17 locus maxime turbatus. uerba enim τῇ γωνίᾳ τοῦ κλ. ὑπεκρύπτετο (ἀπεκρύπτετο A) inter uu. βρέχειν καὶ et ἀστραπὰς in libris leguntur: unde huc transtuli et καὶ ante αὐτῷ adieci; fortasse autem etiam ἀστραπάς post ἀπαυγάζεσθαι roponendum est. τὰς ἀπηχεῖσθαι καὶ ἀπαυγάζεσθαι. πρωΐας οὖν ὁ ἀνὴρ τῆς γυναικὸς τῷ ψιττακῷ προσελθών, φησὶ p. 23 B. πρὸς αὐτὸν· „τί δή ποτε τῇ νυκτὶ ταύτῃ ἑώρακας;“ ὁ δὲ ψιττακὸς ἀντέφησε· „τῆς νυκτὸς ἡ βροχὴ καὶ „αἱ βρονταὶ καὶ ἀστραπαὶ οὐκ ἀφείκασί με τὸ καθʼ „ὅλου ἰδεῖν τί ἄρα ταύτῃ τῇ νυκτὶ ἐγεγόνει.“ ὁ δὲ ἀνὴρ τούτους τοὺς λόγους τοῦ ὀρνέου ἀκούσας, καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν· „ὄντως οὐδέν ἐστιν ἀληθὲς ὅσα „ἀνήγγειλέ μοι τὸ ὄρνεον, ἀλλὰ πάντα ὅσα μοι ἐλά- „λησε ψευδῆ πεφύκασι καὶ ἀπατηλά, καθὼς ἔστι „φανερὸν ἐξ ὧν τὰ νῦν μοι ἀποφθέγγεται· οὐδὲν „γὰρ τῇ νυκτὶ ταύτῃ συμβέβηκεν, οὔτε ὑετὸς κατη- „νέχθη οὔτε βρονταὶ ἀπηχήθησαν οὔτε ἀστραπαὶ „ἀπηύγασαν· ὅθεν“ φησί „καὶ ὅσα μοι περὶ τῆς συ- „ζύγου ὁ ψιττακὸς εἴρηκε ψεῦδος ἦσαν ἀληθῶς καὶ „ἀπάτη.“ ταῦτα ἡ πονηρὰ ἐκείνη γυνὴ πονηρῶς τεχνευσαμένη, ἤδη, βασιλεῦ, ἀκούεις πῶς τὸν ἄνδρα ἠπάτησε καὶ τὴν ἐκείνου φρόνησιν ἐνίκησε τελείως καὶ τὸ ὄρνεον ψευδὲς ἀπέδειξε. καὶ οὕτως αὐτῇ ὁ ἀνὴρ διηλλάγη καὶ ὡς τὸ πρότερον ἐφίλει. γίνωσκε γάρ, ὦ βασιλεῦ, ὡς οὐδεὶς δεδύνηται κατά τι τῶν p. 24 B. πονηρῶν γυναικῶν περιγενέσθαι τὸ σύνολον καὶ ταύτας νικῆσαι.“

Τούτων ὁ βασιλεὺς Κῦρος παρὰ τοῦ ἑνὸς φιλο- σόφου ἀκούσας, εὐθὺς ἀνεβάλλετο τὴν ἀπόφασιν, μᾶλλον δὲ αὐτὴν ἀνατρέπει καὶ κελεύει μὴ ἀναιρεῖν τὸν υἱὸν αὐτοῦ. ἡ μέντοι τοῦ βασιλέως πονηροτάτη παλλακὴ τῇ ἐπαύριον πάλιν πρὸς αὐτὸν παραγενο- μένη καὶ παραστᾶσα τούτῳ σὺν δάκρυσιν ἡ κατά- ρατος ἔλεγεν· „οὐ δίκαιόν ἐστιν, ὦ βασιλεῦ, τὸν ἅπαξ γεγονότα κατάδικον καὶ τοῦ θανάτου ἔνοχον μὴ εὐθὺς ἀπολέσαι· εἰ γὰρ μὴ τὸν τοιοῦτον ἀναι- ρεῖσθαι προστάττεις, οὐδεὶς ἔσται πεποιθὼς καὶ θαρρῶν εἰς τὴν τοῦ κράτους σου δικαιοσύνην. ἦν γάρ τις ἀνήρ, ὦ βασιλεῦ, πλύνων δέρματα· ὃς ἔν τινι ποταμῷ πλύνων, εἶχε σὺν αὐτῷ τὸν υἱὸν αὐ- τοῦ. ὁ δὲ τούτου υἱὸς ἐν τοῖς ὕδασι παίζων τοῦ ποταμοῦ καὶ κολυμβῶν, εὐθὺς τὸν παῖδα ὁ ποταμὸς p. 25 B.κατέκλυζε καὶ ἀπέπνιγεν. εἰσελθὼν δὲ ὁ πατὴρ ὥστε τὸν παῖδα τοῦ κινδύνου ἐλευθερῶσαι, σπουδὴν εἶχε τὴν πρὸς αὐτόν· σφοδρῶς δὲ τῷ ῥεύματι φερόμενος ὁ ποταμὸς ἀμφοτέρους κατακλύσας ἀπέπνιξεν. οὕτω καὶ σὺ, βασιλεῦ, ἀπολῇ, εἰ μὴ προαπολέσεις τὸν υἱόν σου θανάτῳ. εἰ γὰρ ὑπερτίθεσαι τὴν ἐκείνου ἀναίρεσιν, μικρὸν ὅσον κατεπαρθεὶς σοῦ πάντως ἐξ- αναστήσεται, καὶ μετά γε τῆς βασιλείας καὶ τῆς ζωῆς ἀποστερήσει.“

Τούτων ἀκούσας τῶν λόγων ὁ Κῦρος πάλιν τὸν 1 τούτων] cf. n. ad p. 58 B. ἑνὸς] πρώτου Boissonade; sed cf. p. 105 B. ὁ εἷς . . ὁ δεύτερος . . ὁ τρίτος . . ὁ τέταρ- τος. cl. 110. 142 B. 2 ἀνεβάλετο? 3 αὐτὴν] τὴν A 5 παλακὴ V 11 lemma codd: διήγησις τῆς πονηρᾶς γυ- ναικός. 15 τὸν] αὐτὸν A 16 εἰσελθὼν i. e. ἐμβαίνων ὥστε] i. q. ἐφ᾿ ᾧτε ut p. 118 B. et in NT. 18 τὴν] μόνην ? (σ . . . α. om. D) 20 ἀπωλῇ et προαπωλέσεις V 22 σου (AB) 23 ζωῆς σε? 24 lemma codd: δευτέρου φι- λοσόφου δημηγορία υἱὸν ἀποκτανθῆναι διακελεύεται. ὁ δὲ δεύτερος φι- λόσοφος παραστὰς τῷ βασιλεῖ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνή- θως προσκυνήσας, ἔφη· „βασιλεῦ, εἰς τὸν αἰῶνα ζῆθι. ἀκήκοα πάλιν σὲ κατὰ τοῦ σοῦ υἱοῦ θάνατον ἀποφήνασθαι· διὸ καὶ δουλικῶς ἀναφέρω τῷ κρά- τει σου ὡς, εἰ καὶ ἑκατόν, εἰ δυνατόν, προϋπῆρχόν σοι παῖδες, οὐκ ἔδει σε ἕνα τούτων θανάτῳ ὑποβα- λεῖν, καὶ τὸ μεῖζον ἀναιτίως· πολλῷ μᾶλλον ἕνα ἔχοντά σε παῖδα, πῶς σε χρὴ φιλοστόργως τῆς ζωῆς αὐτοῦ περιέχεσθαι; σὺ δὲ τοὐναντίον ἅπαν, ὦ βα- σιλεῦ, κελεύεις ἀναιρεθῆναι αὐτόν· ὅπου γε μᾶλλον p. 20 B. πρέπει ἐρευνῆσαι πρότερον εἰ ἀληθὴς ἄρα καὶ οὐ ψευδὴς καὶ πανοῦργος ὑπάρχει ἡ κατʼ αὐτοῦ προ- τεθεῖσα διαβολή. σκέψαι τοιγαροῦν, δέσποτα, μή πως ἀδίκως τὸν υἱόν σου φονεύσεις, καὶ πικρῶς ἐς ὕστερον μεταμεληθείς, σεαυτὸν ἀνωφελῶς αἰτιάσῃ καὶ μέμψῃ, καὶ πολλὰ ζητήσας τὸν υἱὸν μετὰ δα- κρύων καὶ πόνου οὐχ εὑρήσεις, καὶ συμβήσεταί σοι ὥσπερ τινὶ ἐμπόρῳ συμβεβηκέναι λέγεται τοῦτο.

Φασὶ γὰρ περὶ ἐκείνου, ὡς ἐάν τι ῥυπῶδες ἑώρα εἴς τι τῶν ἐσθιομένων ἢ εἴς τι τῶν πινομένων εἰδῶν, οὐδʼ ὅλως αὐτοῦ μετελάμβανεν. ἐν μιᾷ γοῦν τῶν ἡμε- ρῶν ἐπὶ πραγματείαν ἐξεπορεύετο καὶ εἴς τινα πόλιν καταλαβών, ἐν αὐτῇ κατέλυσεν. εἶτα τὸν αὐτῷ ὑπηρε- τοῦντα νεανίσκον ἐπὶ τὴν ἀγορὰν ἐκπέμπει τὰ πρὸς τροφὴν αὐτοῦ ἐξωνήσασθαι. ὃ δὲ ἐντυγχάνειτινὶ νεά- 1 διακελεύεται i. e. κελεύει ὁ δʼ ἕτερος et e corr. ὁ δεύτερος A 9 πῶς i. e. ὡς cf. 14, 23 σὲ V 12 πότερον V 14 διὰβοῆ D 15 τὸν . . πικρῶς om. A ἐσύστερον V ut saepe 19 ὥσπέρ V 20 lemma codd: παράδειγμα τοῦ δευτέρου φιλοσόφου γάρ om. V 21 εἰς i. e. ἐν εἰ- δῶν] rerum 22 μετελάμβανε libri 24 καταλαβών] per- νιδι ἐν χερσὶ φερούσῃ δύο καθαροὺς ἄρτους καὶ τού- τους εἰς ἀγορὰν προκαλουμένῃ τῷ βουλομένῳ παντί. τῇ γοῦν τῶν ἄρτων καθαρότητι καὶ τῷ τῆς θεωρίας p. 27 B.κάλλει εὐφρανθεὶς ὁ ὑπηρέτης τοὺς ἄρτους ἠγό- ρασε καὶ τῷ κυρίῳ προσήνεγκεν. ὁ δὲ ἔμπορος τοὺς ἄρτους φαγών, ηὐφράνθη πολλὰ τῇ αὐτῶν τροφῇ καὶ λέγει τῷ νεανίσκῳ „καθʼ ἡμέραν ἀπὸ τούτων „ἀγόραζέ μοι τῶν ἄρτων εἰς ἡμετέραν τροφήν.“ ο δὲ ὑπηρέτης οὕτως ἐποίει καθὼς παρηγγέλθη, ἀγο- ράζων ἀπὸ τῆς γυναικὸς ἐκείνης καὶ κομίζων τῷ κυρίῳ αὐτοῦ. μιᾷ δὲ τῶν ἡμερῶν ἀπελθών ὁ ὑπη- ρέτης εἰς τὴν ἀγοράν, εὑρίσκει τὴν νεάνιδα μὴ ἔχου- σαν τοὺς συνήθεις ἄρτους, (καὶ) ἐπαναστρέψας πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ, λέγει αὐτῷ· „γνωστὸν ἔστω σοι, „κάριέ μου, ὡς ἐξ ἐκείνου τοῦ ἄρτου οὐκ ἠδυνήθην „εὑρεῖν· μία γὰρ νεᾶνις ἐπώλει, καὶ νῦν οὐκ ἔχει „πωλήσαι.“ ὁ δὲ ἔμπορός φησι τῷ ὑπηρέτῃ· „λάλη- „σόν μοι τὸ λοιπὸν ἐκείνην τὴν νεάνιδα, ὅπως ἡμῖν „εἴπῃ πῶς τὸν τοιοῦτον καλὸν ἄρτον οὕτως ἡδύτα- „τον κατεσκεύαζεν.“ ὅθεν καὶ ὁ ὑπηρέτης φέρει τὴν κόρην πρὸς τὸν ἔμπορον· ὅτε καὶ λέγει πρὸς τὴν κόρην ὁ ἄρχων· „λέγε, ὦ νεᾶνις, μετὰ ἀληθείας πῶς p. 28 B.„τὸν ἄρτον, ὃν ἐπώλεις τῷ ἐμῷ ὑπηρέτῃ, οὕτως 1 καθαρός] ex polline optimo et minutissimo confectus 2 εἰς ἀγοράν non est in foro, sed ad emendum προκαλου- μένη non potest significare h. l. inuitans, sed nil nisi i. q. offerens, exponens; at datiuus adiunctus offendit. an προβαλομένη 5 προσήνεγκε libri 13 ἀναστρέψας BV καὶ adieci; et- enim ubi enuntiatum cum altero non conectitur particula aliqua si dicendi uerbum adest, hoc ab initia conlocari solet. 16 εὑ- ρεῖν] uernacule bekοmmen γὰρ] δὲ BV (ὅτι D) οὐκέτι ἔχει? cf. D 17 λάλησον] κάλησον (uolebat sine dubio κάλε- σον) Boissonade 18 τολοιπὸν saepe 20 φέρει i. e. ἄγει 22 ἄρχων i. e. κύριος „ἡδὺν κατεσκεύαζες· ἐπιθυμοῦμεν γὰρ καὶ ἡμεῖς „ὅμοιον ἄρτον ποιῆσοι καθὼς σὺ ἐποίεις.“ ἡ δὲ γυνὴ πρὸς αὐτὸν ἔλεγεν ὡς „ἐν τοῖς ὤμοις τῆς κυρίας „μου τραῦμά τι ἀνεφάνη, καὶ περὶ τοῦ τραύματος „ἐκείνης ὁ ἰατρὸς εἶπέ μοι· „καθαρώτατον ἄλευρον, „ὦ γύναι, φέρουσα καὶ τοῦτο βουτύρῳ καὶ μέλιτι „φύρουσα καὶ μιγνύουσα, ἐπιτίθει τῷ τραύματι, „μέχρις ἂν αὐτῷ [τῷ τραύματι] ἡ παντελὴς ὑγεία „προσγένηται.“ ἡ δέ γε κυρία μου λοιπὸν κατὰ „τὴν τοῦ ἰατροῦ ἐποίει διάταξιν. ὁσάκις δὲ τὸ ζυ- „μάριον τῆς πληγῆς ἀφῃρεῖτο, αὐτίκα ἔρριπτεν αὐτό, „κἀγὼ ὕστερον τοῦτο ἐκ τῆς γῆς λαμβάνουσα εἰς „ἄρτους μετεσκεύαζον· καὶ ὁ σὸς ὑπηρέτης τούτους „εὑρίσκων ἠγόραζε. νῦν δὲ τοῦ τραύματος τῆς κυ- „ρίας μου παντελῶς ὑγιάναντος, οὐκ ἔτι χρεία ἐστὶν „ἐκεῖνον τὸν ἄρτον κατασκευάζειν.“ τούτων ἀκού- σας τῶν λόγων, ὁ ἔμπορος πικρότατα βδελυξάμενος, ἀποθανεῖν παρεκάλει καὶ καθʼ ἑαυτὸν διαπορούμε- νος τίνα θεραπείαν ἐπιθήσει τῷ πράγματι, ἔλεγε p. 29 B. πρὸς ἑαυτόν· „τὸ μὲν στόμα καὶ τὰς χεῖρας εὐκόλως „ἀπονίψασθαι ἔχω, τὴν δὲ κοιλίαν ἔνδοθεν ἐκκαθᾶ- „ραι οὐκ ἔχω.“ οὕτως οὖν, ὦ βασιλεῦ, πεφόβημαι μή πως ὅμοιόν τι τῷ ἐμπόρῳ τὸ σὸν πάθῃ κράτος, καὶ ζητήσεις τὸν υἱόν σου ὡς ἐκεῖνος τοὺς ἄρτους καὶ οὐχ εὑρήσεις.“

Ταῦτα ὁ δεύτερος σύμβουλος τῷ βασιλεῖ γε εἰ- 4 τραύματι V 6 φέρουσα i. e. λαβοῦα τούτῳ V 7 φύρουσα] φέρουσα A [τῷ τραύματι] seclusi 8 ὑγεία forma uolqaris 9 γε om. BV 11 ἀφηρείτω V 12 ἀναλαβοῦσα? 16 κατὰ ἡκάζειν A 18 παρεκάλει] precatus est, optauit, ηὔχετο cf. p. 35 B. extr. καθʼ ἑαυτὸν] ἦλθε αὐτὸν A 19 ἐπιθείσει V 21 ἐκκαθάραι V (AB) Boiss. 23 πάθει V 24 ζητήσῃς (D) ne scribatur prohibet εὑρήσεις 24 inepte! πών, προσέθηκε τοῖς αὐτοῦ λόγοις καὶ τοῦτο, ὡς „τῶν γυναικῶν τοὺς δόλους, ὦ βασιλεῦ, πολλοὺς καὶ ποικίλους εἶναι ἀκήκοα, ἐξ ὧν ἕνα τρόπον κα- κίας γυναικὸς παρατίθημι εἰς διήγησιν. γυνή τις ἦν, ἔχουσα φίλον κατʼ ἔρωτα, ὃς καὶ ὑπῆρχεν εἶς τῶν τοῦ βασιλέως στρατιωτῶν. ἔτυχε γοῦν τὸ κατʼ ἐκεῖνο καιροῦ τὸν στρατιώτην πέμψαι τὸν δοῦλον αὐτοῦ πρὸς τὴν ἐρωμένην καὶ πυθέσθαι αὐτῇ [ἤτοι ἐρωτῆσαι] εἰ καιρὸς ἁρμόδιός ἐστιν, ἀπόντος τοῦ p. 30 B.ἀνδρὸς αὐτῆς, τὸν κύριον τούτου παραγενέσθαι. ὅτε καὶ ἡ ἀσελγὴς γυνὴ ἐρασθεῖσα τοῦ δούλου εἰς μῖξιν τοῦτον ἐλθεῖν κατηνάγκασε. τούτου οὖν γενομένο καὶ τοῦ δούλου χρονίζοντος ἀπελθεῖν πρὸς τὸν κύ- ριον αὐτοῦ καὶ ἀπαγγεῖλαι τί γέγονεν, ὁ κύριος παρεγένετο πρὸς ζήτησιν τοῦ δούλου. ἡ δὲ γυνὴ αἰ- σθομένη τοῦτο, λέγει τῷ δούλῳ· „εἴσελθε σὺ εἰς τὸ ἐσώτερον οἴκημα.“ καὶ τούτου γενομένου, ὁ κύριος τοῦ δούλου ἐλθὼν πρὸς αὐτὴν συνεμίγνυτο. οὕτως οὖν ἐκείνων συμφθειρομένων καὶ τοῦ δούλου ἔσω προσκαρτεροῦντος, ἐξαίφνης ὁ τῆς γυναικὸς ἀνὴρ παρεγένετο. ἡ δὲ μοιχαλὶς φοβουμένη τὸν μοιχὸν εἰσάξαι εἰς τὸ ἐνδότερον καὶ αὐτόν, μή πως θεάσαιτο τὸν ἑαυτοῦ δοῦλον, ἀλλοτρόπως ἐνόησε τὰ καθʼ ἑαυτὴν ἐξοικονομῆσαι, καὶ λέγει πρὸς τὸν μοιχόν· „γύμνωσόν σου τὴν σπάθην καὶ μετὰ θυμοῦ, „φέρων 6 τὸ κατʼ ἐκεῖνο καιροῦ] formula recentioribus usitata 7 πέμψαι] cf. 15, 9 8 αὐτῇ non erit mutandum: uide com- mentationem [ἤτοι ἐρωτῆσαι] delebat Boissonade 9 ἐστὶ libri 11 ἐρεσθεῖσα V μίξιν libri hic et infra 12 τού- του libri: scripsi τοῦτον quod malebat Boissonade 14 τί γέγονεν] fortasse formula sermonis uolgaris est; requiras autem potius τί δεῖ γίνεσθαι uel τί ἐπέσκηψεν, ἔλεγεν (ἡ γυνή) uel προσετάχθη 16 λέγει om. A. 22 θεάσαιτο scripsi: θεά- σοιτο libri, quod dubitel aliquis an scriptori tribuendum sit „ἐν χερσὶ τὴν μάχαιραν γυμνήν, προσποιητῶς ὕβριζε „κἀμὲ καὶ τοῦ οἰκήματος ἐξέρχου, τὸν δὲ ἄνδρα μου „μηδέν τι ὅλως λαλήσῃς.“ καὶ ὁ μοιχὸς αὐτίκα τοῦτο p.31 B. ἐποίησε, καὶ ξιφηφόρος τῆς οἰκίας ἐξερχόμενος τὴν γυναῖκα καθύβριζεν. ὁ δὲ κύριος τοῦ οἴκὸυ εἰσελ- θὼν ἔνθα καὶ ἡ γυνὴ διέτριβεν, ἐπηρώτα αὐτὴν λέ- γων· ,,τίς ἡ τοῦ ξένου τούτου ἔλευσις πρὸς τὴν „οἰκίαν ἡμῶν, ὦ γύναι, καὶ αἱ ὕβρεις πρὸς σὲ αἱ „μετὰ ξίφους;“ ὅτε καὶ ἡ γυνὴ „τούτου τοῦ ξένου „ὁ δοῦλος“ ἔφη ,,φεύγων κατέφυγεν εἰς τὴν οἰκίαν „ἡμῶν σύντρομος, φονευθῆναι δειλιῶν· καὶ παρʼ „ἐμοῦ τοῦ δούλου κρυφθέντος, ὁ κύριος τούτου „χειρὶ βιαίᾳ ἐπειρᾶτο τοῦτον λαβεῖν καὶ φονεῦσαι. ,,ἐμοῦ δὲ τοῦτον ἐμποδιζούσης ἐνδότερον εἰσελθεῖν, „ἵστατο, ὡς οἶδας, μετὰ θράσους καθυβρίζων με, „ἀνῃρημένος τὴν σπάθην.“ ὁ δὲ ἀνὴρ λέγει· „ποῦ „ἐστιν ὁ δοῦλος ;“ ἡ δὲ γυνὴ „ἔσω“ ἔφη „τοῦ ἐν- „δοτέρου οἰκήματος.“ τοῦ δὲ οἰκοδεσπότου ἐξελ- θόντος θεάσασθαι εἰ ὁ δεσπότης τοῦ δούλου ὑπανε- χώρησε, καὶ ἄνω καὶ κάτω συστρέψας οὐκ εἶδεν αὐτόν· τότε στραφεὶς βλέπει τὸν δοῦλον καὶ λέγει p. 32 B. αὐτῷ· „ἄπελθε τὸ λοιπὸν ἐν εἰρήνῃ· ὁ γὰρ κύριός „σου μακρὰν ἀπὸ τῶν ὧδε ἐγένετο.· καὶ στραφεὶς 3 λαλήσας ABV: λαλήσῃς scripsi 4 οἰκίας i. e. οἰκή- ματος ? 6 διέτριβε libri 11 φονευθῆναι scripsi, ut legi- tur p. 67 B. λαλῆσαι ἐδειλία; φονευθεὶς ABV, in quo latere formam φονευθῆν [uel φονευθῇ a recentioribus usurpatam] uidit Boissonade. φ. δ. om. D. ἐφοβήθη μὴ φονευθῇ Ven. 12 τὸν δοῦλον τοῦ δούλου A 15 ἕστατο non multum difert a u διετέλει cf. p. 122 B. καθʼ ὑβρ. ut saepe 20 συστρέψας] caput conuertens, περιβλέψας. ἄνω καὶ κάτω quoquonersus e sermone uolgari desumtum uidetur. structura in- mutata (ἐξελθόντος . . συστρέψας) in hoc libro ne te offendat 21 i. e, ἐμβλέπει 22 ἐν εἰρήνῃ] formula Vet. et Nout T. 23 ὧδε] ibi, hic πρὸς τὴν γυναῖκα λέγει „μεγάλην εὐεργεσίαν ὑπο- „λαμβάνω τῷ δούλῳ τούτῳ ποιῆσοι σε.“ καὶ ἰδού, ὦ βασιλεῦ, ἀπεδείχθη τῷ κράτει σου ὡς οὐ πρέπει καθόλου τοῖς τῶν γυναικῶν ἀπατηλοῖς λόγοις ἀκο- λουθεῖν.

Τούτων πάλιν ὁ βασιλεὺς παρὰ τοῦ δευτέρου ἀκούσας (φιλοσόφου τῶν) λόγων, κελεύει τὸν υἱὸν αὐτοῦ μὴ ἀναιρεθῆναι. ἡ δὲ πονηρὰ γυνὴ πάλιν τὴν ἀναβολὴν μαθοῦσα τῆς ἀναιρέσεως, παρέστη αὖθις τῷ βασιλεῖ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν καὶ λέγει αὐτῷ· ,,ὦ βασιλεῦ, οἱ σοφώτατοί σου σύμβουλοι μᾶλλόν εἰσι μωροὶ καὶ κακότροποι, καὶ πολλήν σοι τὴν βλάβην ποιῆσαι δοκιμάζουσιν.“ καὶ ὁ βασιλεὺς ἔφη πρὸς αὐτήν· „πῶς, ὦ γύναι;“ ἣ δὲ ἔφη· „ἦν γάρ τις, ὡς λέγεται, βασιλεύς, [ὅς] ἔχων υἱὸν κατὰ πολὺ τὰ κυνηγέσια ὀρεγόμενον· καὶ μιᾷ τῶν ἡμερῶν p. 33 B.ἔφη ὁ υἱὸς τὸν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ σοφώτατον σύμ- βουλον· „ζήτησον τὸν βασιλέα τὸν πατέρα μου, ἵνα μοι ὁρίσῃ ἐξελθεῖν εἰς κυνήγιον.· ὁ δὲ σύμβουλος ζητεῖ τοῦτο παρὰ τοῦ βασιλέως· καὶ ὁ βασιλεὺς ἀπε- κρίνατο· „ἐὰν καὶ σὺ μετὰ τοῦ υἱοῦ μου ἐξέλθῃς, „γενέσθω τὸ αἴτημά σου.“ ἐξέρχεται οὖν μετὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ βασιλέως ὁ τοῦ πατρὸς σύμβουλος, καὶ ἀμφότεροι ἐπορεύοντο. καὶ ὁρῶσί τινα ὄναγρον ἐν τῷ ὄρει, καὶ λέγει ὁ σύμβουλος τῷ παιδί· „ „κατα- „δίωξον ὀπίσω τοῦ ὀνάγρου, καὶ σὺ μόνος αὐτὸν 2 ποιῆσαι nili resituere genus medium 3 ὡς] καὶ 7 φιλοσόφου τῶν adieci; nam siue hoc siue συμβούλων utique exccidit; ef. D 13 δοκιμάζουσι] temptant [τήν?] 14 lemma: διήγησις γυναίου 15 ὃς seclusi, cf. p. 43. 24. 29. 71. 92. 115 B. poteral etian scribi ὃς εἴχεν, de qua formula dictum ad p. 63 B. 16 κυνηγέσια ὀρεγόμενον] cf. p. 159 B. extr. 17 τὸν] c. 3, 11 18 ζήτησον] ora μου om. A. „κυνήγησον.“ ὁ δὲ παῖς ἐδίωκε τὸν ὄναγρον. καὶ οὕτως, δρομαίως διώκων, μόνος ἐγένετο τῶν συν τρόφῶν, καὶ μὴ εἰδὼς τὴν ὀδὸν ἐν πορεύεται, μίαν ὀδὸν εὑρών, ταύτην ἐβάδιζεν. εἶτα εὑρίσκει κατὰ τὴν ὀδὸν γυναῖκα θρηνοῦσαν νεάνιδα καί φησι πρὸς αὐτήν· ,,ὦ γύναι, τί κλαίεις; πόθεν εἴ σύ;“ ἡ δὲ νεᾶνις λέγει αὐτῷ· ,,βασιλέως εἰμὶ θυγάτηρ. καὶ „ἐπὶ ἐλέφαντος ἐκαθήμην καὶ τούτου ἐξολισθήσασα „ἔπεσον, μηδαμῶς ἐννοήσασα πῶς ἔπεσον. καὶ μό- p.34 B. „λις τοῦ πτώματος ἀνένευσα καὶ ἀναβλέψασα ἰδεῖν „τινα τῶν ἐμῶν οἰκετῶν, οὐδένα ἑώρακα. ἔκτοτε πλανηθεῖσα, οὐκ οἶδα ποῦ καὶ πόθεν πορεύομαι, καὶ ἔτρεχόν γε σφοδρῶς, ἕως οὐ τὰ νῦν ἠγανά- „κτησα.“ ταῦτα τῆς κόρης εἰπούσης, ὁ τοῦ βασι- λέως υἱὸς ἐλεήσας αὐτήν, ὄπισθεν τοῦ ἑαυτοῦ ἀνε- βίβασεν ἵππου. ἡ δὲ κόρη τούτοις τοῖς λόγοις αὐτὸν ἀπατήσασα, παρεσκεύασε διαφθεῖραι αὐτὸν ἐπί τινι ἀοίκῳ καταλύματι. καὶ λέγει τῷ νεανίσκῳ· „χρεία μοι ἐστὶν ἐν τῷδε εἰσελθεῖν.· καὶ καταγαγόντος αὐτὴν τοῦ ἵππου καὶ εἰσελθούσης ἐκείνης, ἀκούει ὁ παῖς θόρυβον ἐντὸς καὶ ἀλαλαγμόν. καὶ ἀπελθὼν παρέκυψε τοῦ ἔδειν τίς ὁ θόρυβος· καὶ ὀρᾷ τὴν κό- ρην ἐκείνην ὡς λάμιαν προσομιλοῦσαν ταῖς ἑτέραις λαμίαις καὶ λέγουσαν· „ἰδοὺ ἢγαγον ὑμῖν νεανίσκον „ἔφιππον.“ αἱ δὲ λάμιαι αὐτῇ ἔλεγον· „ἀπάγαγε „τοῦτον εἰς τὸ ἄλλο κατάλυμα.· καὶ τούτων οὕτω 2 οὕτως scripsi; οὗτος libri; om. D δρομέως V 9 ἐνόησα V ἐννοῆσα P 10 ἀνάβλεψα A 17 αὐτὴν ABV: αὐτὸν scripst 19 ἐνθάδε? ὧδε? καταγαγόντος . . ἀκούει cf. 23, 20 21 ἀπελθών] eo profectus 24 ὑμῖν] uobis est etiam in D et in uersione Herbaea 25 ἀπαγάγετε B; ἀπάγαγε δή? 26 ἄλλον V qua forma infima aetas non abstinuit. cf. p. 59. 80 B, τούτων οὕτω λεγομένων om, V, καὶ ὁ νέος τούτων λεγομένων, ὁ νέος στραφεὶς ἅμα ἐπὶ τὸν τόπον ἔνθα p. 35 B.τὴν κόρην ἐκ τοῦ ἵππου κατήγαγεν, ὥρμησεν ἀπελ- θεῖν. καὶ ἐκείνη ταχέως πρὸς αὐτὸν ἦλθε καὶ ἐπέβη τοῦ ἵπου ὡς τὸ πρότερον. ὁ δὲ νέος σφόδρα ἐδε- δίει καὶ ἔτρεμε ταύτην. καὶ λέγει αὐτῷ ἐκείνη· „τι „οὕτως, ὦ νεανία, τρέμεις καὶ δέδοικας ;“ ὁ δὲ τοῦ βασιλέως υἱὸς πρὸς αὐτὴν ἀντέφησεν· „ἐνθυμηθείς „τινος τῶν ὁμηλίκων καὶ ἐκεῖνον φοβούμενος ὑπο- „τρέμω.“ δὲ πρὸς αὐτὸν· „διὰ τί σὺ μὴ δωρεαῖς „μκαὶ χαρίσμασι τὸν ἐκείνου θυμὸν καταπραΰνεις; „λέγεις γὰρ εἶναί σε βασιλέως υἱὸν, καὶ πολλοῦ „ρυσίου εὐπορεῖς.· καὶ ὁ νέος πάλιν φησίν· „ἀλλʼ „oὐ διὰ χαρισμάτων ἐκεῖνος ἐμοὶ φιλίαν ποιεῖ.“ καὶ ἡ λάμια πρὸς αὐτόν· ,,παρακάλεσον τὸν πα- „τέρα σου, καὶ αὐτός σε τῆς κακίας ἐλευθερώσει.·“ καὶ ὁ νέος· ,,οὐδὲ ὁ πατήρ μου, νομίζω, δύναται· „ὅμως καλῶς εἶπας καὶ πρεπόντως ἔφησας.· κᾳὶ εὐθὺς εἰς οὐρανὸν ὁ νέος τοὺς ὀφθαλμοὺς ἀνατεί- νας καὶ τὰς χεῖρας, ,,δέσποτα Χριστέ,“ παρεκάλει p. 36 B.λέγων, „δός μοι τῷ δούλῳ σου κατισχύσοι τοῦ δαι „μονίοῦ τούτου, καὶ τῶν αὐτοῦ με μηχανημάτων „ἐξάρπασον.“ καὶ ταῦτα τούτου εὐξαμένου, ἐκείνη ἑαυτὴν κάτω ῥίπτει ἐπὶ τοῦ ἐδάφους καὶ τῷ χοῒ ἐνεκυλίετο, καὶ δοκιμάζουσα ἀναστῆναι οὐδʼ ὅλως ἴσχυεν. ὁ δὲ νέος ἅπαντα χαλινὸν χαλάσας, ἀκρα- οὕτω λεγομένων νέος στραφείς A; itague in communi libro ar- chtypo tria illa uocabula omissa uel in margine uel intra lineas suplleto erant 1 τύπον A 2 κόριν A nonnunqua 8 ὁμιλήκων ABV: corr. Boissonade 11 πολλοῦ δήπου χρ. 12 ἀπορεῖς A. εὐπορεῖν ?? 13 ποιεῖ. καὶ] facile est corrigere ποιεῖται. καὶ; sed cf. p. 70 B. 15 αὐτός] οὗ τός ? (ἴσως D) 16 οὐδὲν A 20 . . ύ . . libri 24 δοκιμάζουσα cf. 24, 13. 25 ἴσχυεν t. e. ἡδύνατο (D) χαληνὸν V ἀνὰ κράτος ? τῶς ἐκεῖθεν τὸν ἵππον ἤλαυνε, καὶ τὸ κάκιστον δαι- μόνιον διαδρὰς μέχρι τῆς πατρῴας οἰκίας διασώζε- ται, ἔτι σύντρομος τυγχάνων ἀπὸ τῆς λαμίας.— Ἐκ ταύτης τῆς προτεθείσης σοι παρʼ ἐμοῦ διηγή- σεως γνῶθι ἀκριβῶς οἷόν ἐστι τὸ τῶν συμβούλων ἀπατηλὸν καὶ ψευδὲς ἔργον. καὶ αὐτὸν σὲ φενακί- ζοντες καὶ ἀπατῶντες λέγουσι ταῦτα τῷ κράτει σου. ὅθεν κἀγὼ διὰ τὴν εἰς ἐμὲ γενομένην ἀτοπίαν παρὰ τοῦ υἱοῦ σου γνωρίζω τῇ σκηπτουχίᾳ σου· οἱ σύμ- βουλοι ψεύδονται, (καὶ τὸ ἑαυτῶν μόνον κέρδος σκοποῦσι) κἂν μεγάλως φυλάττειν τὸν (σὸν) υἱὸν προσποιῶνται.

Τούτων πάλιν τῶν λόγων τῆς μαινάδος ἀκούσας ὁ βασιλεὺς κελεύει πάλιν τὸν υἱὸν σφαγῆναι. κατʼ p. 37 B. αὐτὴν οὖν τὴν ἡμέραν καὶ ὁ τρίτος σύμβουλος τῷ βασιλεῖ παραστάς, προσεκύνησε κατὰ τὸ ἔθος, αἰ- τῶν τοῦτον τῷ παραδείγματι προσέχειν καὶ ἀκούειν προσηνῶς. ὅτε καί φησιν· ,,ὦ βασιλεῦ, ζῆθι εἰς τὸν αἰῶνα. ἕν σε αἰτῶ, προσέχειν τοῖς ἐμοῖς λόγοις καὶ τούτων μὴ καταφρονεῖν ὡς ἐλαχίστων· οὕτω γὰρ 4 προςτεθείσης V 6 ἀπατηλὸν καὶ ψευδὲς non apte interiecta sunt. ceterun quae sapiens ille tam grauid commiserit quaque re deceperit regem non enarratur (cf. 24, 25), in Hebraea quiden uersione refertun ad regen reuersus et falsum retulisse nuntium, fillium a leone dilaniatum esse: sed idem commentum ifra leges in alltera narratione p. 44 B., quae apud Hebraeum a priore non seiuncta est ἀψευδὲς BV ἔργον etiam D: γένος 9 σκηπτουχείᾳ V ὅτι οἴ? 10 καὶ τὸ ἑ. μ. κ. σκ. et σὸν adieci ut sententiam explerem 15 τὴν γʼ ἡμέραν ut p. 80 B et saepius. sed cf. p. 62 B e D. lemma τρίτος σύμβουλος 16 προσεκύνησα V 17 τοῦτον scripsi; τουτὶ libri 18 προση- νῶς scripsi: libri προσεχῶς; nisi u. u. καὶ ἀκ, πρ. omnina sunt delenda καὶ om. A 19 ἔν . . τῷ B „cum lacunula“ ἔν . . τῷ V trium fere litterarum spatio uacuo, ἑνῶταἰτῶ A; ἓν αἰτῶ Boissonade. σε addidi ἐμάθομεν πολλάκις παρʼ ἀνθρώποις γίνεσθαι· οἱ γὰρ ἄνθρωποι, ὅπερ οὐδαμινὸν τυγχάνει, πολλάκις ἐπὶ μέγα αἴρουσι καὶ ὑψοῦσι καὶ ὡς ἐξαίσιον δια- τρανοῦσιν. ἄκουσον οὖν διηγήσεως συμμαρτυρούσης τῷ λόγῳ μου.

,,Δύο χωρία ὑπῆρχον περιφανῆ, ἅτινα διὰ μό- νου μελισσείου κηρίου ὑπ’ ἀλλήλων διώλοντο· τοῦ δὲ βασιλέως ,,πῶς καὶ τίνι“ φήσαντος „τρόπῳ;“ ὁ φιλόσοφος πρὸς αὐτόν· „ἦν τις ἀνὴρ κυνηγός, καὶ ἐγένετο αὐτὸν μελίσσειον ἐφευρεῖν μετὰ κοφίνου. p. 38 B.ὅπερ λαβών ὁ ἀνὴρ ἔφερε τοῦ πωλῆσαι αὐτό. ἔτυχε δὲ ἕνα τῶν αὐτοῦ κυνηγετικῶν κυνῶν συμπορεύ- εσθαι αὐτῷ. μετὰ δὲ τὸ διακομισθῆναι παρὰ τοῦ κυνηγοῦ τὸ μελίσσειον ἐκεῖνο βαράδιον, ἐνέτυχέν τινι τῶν ἐν τοῖς τροφίμοις κατὰ τὴν ἀγορὰν συνή- θειαν ἐχόντων καθῆσθαι· καὶ ἐθὼν οὗτος ὀρεκτικὸς ἐγένετο τοῦ ἀγοράσαι τὸ μελίσσειον σὺν κηρίῳ, καὶ ἐντὸς τοῦ μέλιτος τὴν χεῖρα βαλών ἕνεκα θεωρίας καὶ γεύσεως, τὶ ἐκπεσὸν ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ κατέχον- 1 V 6 AB in marg. ἀρχὴ τῆς διηγήσεως παρʼ ἀν- θρωποις] uernacule in der Welt; ut non sit necessarium scri- bere ἀνθρώπων 3 αἵρουσι V 4 hanc narrationem Ven. om. (Boiss.) 6 μόνον V 7 μελισίου V, Du Cange; AB ,,ua- riant hic et infra exhibentes μελλίσιον, μιελίσιον, μελήσιον, μελλήσιον“ Boissonade, qui μελισσίου scripsit: ego reposui μελισσείου ὑπʼ adieci 10 εὑρεῖν μελήσιον ἐφευρεῖν VB; in V εὑρεῖν punctis infra positis deletum. εὑρεῖν μελλήσιον ἐφορεῖν A: inde Boissonade ἐφευρεῖν deleuit, ego potius εὑ- ρεῖν praetermittendum esse censui. 10. 14, 17 μελήσιον V μελίσκιον Boiss.; scripsi μελίσσειον, ut 29, 1 μελισσείου, ubi V exhibet μελισίου 14 ἐκεῖνος VB βαράδιον i. e. σίμβλος. noti delere ἐνέτυχεν scripsi: ἐντυχών ABV : nist uerba aliquot uelut ἐλάλει αὐτῷ exciderunt; id autem quod primo adspectu facillimum uidetur ut τινί mutetur in τις, cum datiuus αὐτῷ ab - esse non possit, friri nequit 16 οὖτος scripsi: τοῦτο ABV 19 ἐκπεσὸν scripsi: ἐμπεσὸν ABV τὶ . . . κατ. om. D τος, εὐθὺς μέλισσά τις ἐλθοῦσα καὶ τοῦ μελισσείου σταλάγματος ἐπικαθίσασα ἤσθιεν. ἦν δέ τις γυνὴ ἐκ τοῦ (αὐτοῦ ) ἐκείνου χωρίου, οὗ ὁ ἀγοράζων τότε κἀκεῖνος ἐτύγχανεν, ἐν τῇ ἀγορᾶ· ἥτις κρλῶς θεα- σαμένη ἔδραμεν ἐπʼ αὐτὸ καὶ ἔλεγεν ἐγνωκέναι τὸ μέλι καὶ τὸ βαράδιον (ὡς) ἐκ τοῦ χωρίου αὐτῶν ἐστι. καὶ δραμὼν ὁ κυνηγὸς ἐκεῖνος βίᾳ κατέσχε βουλο- μένην ἁρπάσαι τὸ μέλι. καὶ πολλῆς φιλονεικίας γε- νομένης, ὁ κυνηγετικὸς ἐκεῖνος κύων, ἰδών τὴν τοῦ κυρίου αὐτοῦ μάχην, πρός τε τὴν γυναῖκα καὶ τὸν 10 p.39 B. ἀγοραστὴν ἢρξατο ὑλακτεῖν. ὅθεν ὁ κυνηγὸς σπα- σάμενος καὶ τὴν μάχαιραν, ἐβούλετο τὸν ἀγοραστὴν ἀνελεῖν ὡς ἐκ τοῦ χωρίου αὐτῶν λέγοντα κλέψαι αὐτό. καὶ γέγονε μεταξὺ τῶν δύο τούτων μάχη με- γίστη, τοῦ μὲν λέγοντος κεκλοφέναι, τοῦ δὲ εὑρεῖν. [ἦσαν γὰρ καὶ οἱ δύο κάτοικοι τῶν δύο χωρίων ἐκείνων τῶν περιφανῶν.] καὶ μεγάλως ἑκάτεροι παρακινηθέντες, θυμοῦ ἐπλήσθησαν, ὡς ἐκ τούτου καὶ τοὺς ὁμοχώρους παρακινηθῆναι, ὅτι ὁ μὲν θη- ρευτὴς ἐκ τοῦ ἑνὸς ὑπῆρχε χωρίου, ὁ δὲ ἀγοράζων τὸ μέλι ἐκ τοῦ ἑτέρου. ἐπαναστάντες δὲ ἀλλήλοις, 2 ἐπικαθήσασα V ἤσθιε libri 3 αὐτοῦ adieci 6 μέλι καὶ τὸ] μελίσσειον? ράδιον A. post βαράδιον Bois- sonade suspicabatur excidisse ὅτι ; malui supplere ὡς quod legi- tun p. 60 m. B ἀκριβῶς γινώσκω σε . . ὡς . . γεγένησαι 7 κατέσχαι V 10 ante πρὸς ego distinxi, ante ἤρξ. Boiss. cf. D 11 ὅθεν] ὅτε conexio seriesque rerun neque hic neque 16 —18 perspicua est 12 καλὴν libri; καὶ τὴν scripsi. nam etsi Graeci recentiores saepe ita dicerunt καλός ut sit i. q. Germanorum tüchtig (cf. etiom 91 B. Corais στοχ. αὐτ. ante Aelian. p. πδ. ad Aesop. p. 434 d 187, Heliod. 291), hoc loco neque quare additum sit liquet et articulus requiritur. 13 κλέψειν ABV: κλέψαι Boissonade (D) 16 ἦσαν . . περιφανῶν seclusi utpote dittographiam enuntiati insequentis 19 ὅτι ὁ μὲν.. ἑτέρου (hoc om. D) 20 part. pr. ἀγοράζων substantiui Ioco et (3) μαχαίρας ἔργον ἐγένοντο. θέασαι γοῦν, ὦ βασιλεῦ, ἐκ ποταπῆς ἀφορμῆς ἡλίκα δεινὰ ἐτελέσθησαν. καὶ νῦν ἐπάκουσόν μου, παρακαλῶ, καὶ μὴ ἀπὸ ψιλῆς καὶ ἀπατηλῆς συσκευῆς τὸν σὸν υἱὸν καὶ διάδοχον ἀνεξετάστως ἀποκτεῖναι θελήσῃς· ἀλλʼ ἐπίσχες ἕως οὗ τὸ ἀληθὲς περὶ αὐτοῦ σοι βεβαιωθείη. ὅμως καὶ ἄλλην διήγησιν ἀκουτισθεῖσάν μοι παρατίθημι.

„Ἀνὴρ γάρ τις τὴν ἑαυτοῦ σύζυγον ἐπὶ τὴν ἀγορὰν ἔπεμψεν ἀγοράσαι ἑνὸς ἀργυρίου ὀρύζιον. ἣ δὲ ἀπῆλθεν ἔν τινι τῶν κατὰ τὴν ἀγορὰν ἐργα- στηρίων καὶ δοῦσα τὸ ἀργύριον, ἐξωνεῖτο τὸ ὀρύ- ζιον χωρὶς τοῦ καλουμένου σαχάρεως, μεθʼ οὗ ἐσθίειν τοῦτο συνήθειαν ἔχομεν οἱ ἄνθρωποι. ὁ δὲ πωλῶν τὸ ὀρύζιον ἔφη πρὸς τὴν γυναῖκα· „οὐδα- μῶς, ὦ γύναι, τὸ ὀρύζιον ἄνευ σαχάρεως ἐσθίεται· τί σοι γοῦν ὄφελος ἀγοράσαι τοῦτο μόνον;“ ἡ δὲ πρὸς αὐτὸν· „ἡμεῖ τοῦτο ἄρτυμα οὐκ ἔχομεν.“ ὃ δὲ πρὸς αὐτὴν· „ἐὰν εἰς τὸ ἐνδότερον ἐργαστήριον „συνεισέλθῃς μοι, καὶ ἐκ τῆς σαχάρεως δώσω σοι.“ ἣ δὲ ἀντέφησε· „δός μοι πρῶτον, καὶ τότε συνεισε- „λεύσομαί σοι· γινώσκω γὰρ καὶ ἐγὼ τὰς τῶν ἀν- „δρῶν πανουργίας.“ ὃ δὲ σταθμήσας δέδωκεν αὐτῇ 3 ψιλῆς] quae fundamento certo careat, tenuis. cf. D. an ψευδοῦς? 6 ὅμως sic saepe adhibetur 7 lemma τοῦ αὐτοῦ τρίτου φιλοσόφου διήγησις 10 ἐργαστήριον] taberna 11 ὀρύζιον V semper et AB plerumque; in his enim nonnunquam ὁρύζιον, in A hoc loco τὸ ῥύζιον inest. ὀρίζιον Du Cange, Bois- sonade 13 ὁ δὲ scripsi dubitanter pro eo quod est in libris ὁ γάρ. nam cum mutatione uix maiore restitui poterat etiam ὁ γοῦν uel ὅτε ὁ, tum scriptores recentes mire interdum abutunt particula ηάρ: quo de egit Coraes in Atactis. cf. not. ad p. 61 B. πολλῶν V 16 ἀγοράσασα V 17 τοῦτο V τοῦτον B τούτον A. fortasse scr. τοῦτο τὸ. froma τοῦτον infima aetas non abstinuit. ἄρτυμαν V 19 ἐκ aliquotiens in hoc libello sic usurpatur (20, 15) 20 πρῶτον i. q. πρότερον ἐκ τῆς σαχάρεως. ἐκείνη δὲ τό τε σάχαρ καὶ τὸ ὀρύ- ζιον ἐν τῷ μανδυλίῳ κατέδησε καὶ τὸ μανδύλιον παρέθετο πρὸς τῷ παιδίῳ τῷ ὑπηρετοῦντι τὸ ἐργα- στήριον, καὶ αὐτίκα συνεισῆλθε τῷ ἀνδρὶ ἐπὶ τὸ p. 41 B. ἐνδότερον οἴκημα, τοῦ πληρῶσαι τὸ ποθούμενον τοῦ ἐργαστηριακοῦ. ὁ δὲ παῖς λύσας ἀπὸ τοῦ μανδυ- λίου τὸ ὀρύζιον καὶ τὸ σάχαρ, χοῦν ἀντʼ αὐτῶν εἰσ βαλὼν εἰς τὸ μανδύλιον ἐνέδησεν. ἡ δὲ γυνὴ θᾶτ- τον ἐκεῖθεν ἐξελθοῦσα σύντρομος καὶ φοβουμένη ὑπὸ τῆς ἐντροπῆς, ἄρασα τὸ μανδύλιον, εἰς τὴν ἑαυτῆς οἰκίαν ἀπήρχετο. (καὶ) εἰσελθοῦσα παρὰ τὸν ἄνδρα, ἔγγιστα τούτου τὸ μανδύλιον ἔθηκε, καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ ἐνδότερον τοῦ οἰκήματος τοῦ ἀγα- γεῖν χύτραν. ὁ δὲ ἀνὴρ αὐτῆς λύσας τὸ μανδύλιον, ὁρᾷ χοῦν ἐντὸς καί φησι πρὸς αὐτήν· „ὦ γύναι, τί „ἔστι τοῦτο; χοῦν μοι ἐκόμισας μᾶλλον ἢ ὀρύζιον.“ γνοῦσα δὲ καθʼ ἑαυτὴν ἡ γυνὴ ὡς ὁ παῖς τοῦ μυ- ρεψοῦ τοῦτο εἰργάσατο, σινίατρον [ἤτοι κόσκινον] ἀντὶ τζουκαλίου ἐκόμισε καὶ λέγει τῷ ἀνδρί· „ἐν τῇ „ἀγορᾷ, ὦ ἄνερ, πορευομένης μου, ἵππος μοι ἐλά- „κτισε, καὶ πέπτωκα καὶ τὸ ἀργύριον ἀπώλεσα· p. 42 B. „διόπερ τὸν χοῦν τοῦτον ἐκλεξαμένη ἤγαγον, ὅπως „αὐτὸν κοσκινίσω, εἰ ἴσως τὸ ἀργύριον εὕροιμι.“ 2 μανδύλιον] Herodian. Epim. p. 150 Boiss. μανδύλιον interpretatur χειρόμακτρον. Lex. Sched. v. 864 in Boiss. Anecd. 4, 410 χειρόμακτρον, μανδύλιον; ubi uide adn. 3 τὸ παι- δίον τῷ ABV: corr. Boissonade ὑπηρετοῦν τι V τῷ ἐργαστηριακῷ ? habet quidem τὸ ἐργαστήριον quo defendatur 6 λύσας mire dictum; cf. l. 14 et D; nam κλέψας συλήσας? 8 ἐνέδυσεν V 11 καὶ adieci 12 ἔγκιστα V 13 ἀγαγεῖν i. c. φέρειν 16; V 18 ἤτοι κόσκινον seclusi. κόσκυνον ABV: κόσκινον Boissonade, D σινίατρον cribrum. Lob. Phr. 131 19 τζουκάλιον i. e. χύτραν 20 μοι] με? 23 ex κοσκινίσω in V m. pr. fecit κοσκυνίσω εἰ scripsi: καὶ libri; sed tum addendum erat ἄν. cf. D ταῦτα αὐτῆς τῷ ἀνδρὶ λαλησάσης, ἐκεῖνος πεπί- στευκε καὶ αὐτοχείρως τὸν χοῦν ἐκοσκίνιζεν, ὡς καὶ τὸ γένειον κονιορτοῦσθαι. Ταῦτα τοῦ μιαροῦ γυ- ναίου τὰ κατορθώματα· καὶ ἀπὸ τούτου γνῶθι, βα- σιλεῦ, ὡς τῶν γυναικείων μηχανημάτων καὶ τῶν οἰκείων αὐτῶν βουλευμάτων οὐδεὶς περιγενέσθαι δύναται, ἂν μὴ γνώσει καὶ ἀρετῇ ἐμπεφραγμένος ὑπάρχῃ.“

Τούτοις τοῖς λόγοις μαλακισθεὶς ὁ βασιλεὺς τὴν ἀναίρεσιν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ διεκώλυσεν. ἡ δέ γε πονηρὰ γυνὴ κατὰ τὴν τρίτην ἡμέραν παρέστη τῷ βασιλεῖ μάχαιραν κατέχουσα τῇ χειρὶ καί φησι πρὸς αὐτόν· „εἰ μὴ ἀπὸ τοῦ παιδός σου θᾶττόν με ἐκ- δικήσεις, ὦ βασιλεῦ, ταύτῃ τῇ μαχαίρᾳ φονεύσω ἐμαυτήν· πέποιθα δὲ ἐπὶ τὸν θεόν, ὅτι κατὰ τῶνδε τῶν ἐχθρῶν σου μᾶλλον ἢ συμβούλων σου, τῶν 2 ἐκοσκύνιζεν V κοσκύνισεν B (aor. D) 3 τὸ om. A ταῦτα ἦν τοῦ? 5 καὶ τῶν om. A 7 ἐμπεφραγμένον V 10 διεκώλυσε libri 11 lemmate caret V. τῆς μιαρᾶς γυναικὸς γʹ B. τῆς μιαρᾶς γυναίου A τρίτην] et uxor die tertio iam dixit, et postulant cum ordo narrationum hucusque seruatus tum res ipsa ut mulier ubi illuxit ad regem se conferat de eo edocta quod sub uespersum sapientes de salute iuuenis a rege impetra- uerunt, neque uero ordine inuerso, quo fit ut incommode inte edictum regis et prohibilum supplicium nox interncedat. in que errorem incidit non librarius sed serptor (quem secuti sunt qui utramque recensionen B et M comfecerunt), ita ut die tertio uxor bis, usquee ad sextum post sapientes eodem quoque die (p. 47. 58; 60. 71; 74. 80. B), septimo omnino non dicat (81. 83). accedit quod quae mulier sexto parotulisse fertur εἰ μὴ τὴν σή- μερον ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς φονευθῇ τὴν αὔριον τῷ πατρὶ λαλήσει septimo demum dici poterant, nam iuuenis rumpit silen- tium octauo. ilaque cum scriptor sero se a uero ordine ab- errasse cognosceret, quae uxor septimo die fecit eisdem fere uer- bis quibus de sexto usus est (p. 80) et tam confuse narrauit ut intellegi uix possint (p. 81 B.). denique p. 80 B. seruauit M κατὰ τὴν ἕκτην ἡμέραν ex archetypo, haec altera recensio ad- ditum habet αὐτήν. φιλοσόφων, νίκην τοιάνδε δῴη μοι, ὁποίαν δὴ καί τινι βασιλέως υἱῷ κατὰ τοῦ φιλοσόφου καὶ συμβού- λου λέγεται τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγενῆσθαι.“ ὁ δὲ p. 43 B. βασιλεὺς λέγει τῇ γυναικί· „καὶ τίς ἦν ἐκείνου τοῦ σοφοῦ συμβούλου (ἡ) ὑπόθεσις;“ ἣ δὲ φησίν· „ἦν τις βασιλεὺς ἔχων υἱόν, καὶ ἐμνηστεύετο αὐτῷ θυ- γατέρα βασιλέως ἑτέρου, ἧς ὁ πατὴρ ἐμήνυσε τῷ τοῦ γαμβροῦ πατρὶ εἰπών· „πέμψον πρός με τὸν „ἐμὸν γαμβρόν, ὡς ἂν ἐνταῦθα ἐκτελέσω τοὺς γά- „μους· καὶ μετὰ ταῦτα, ὅτε θελήσει ὁ υἱός σου, „μετὰ τῆς ὁμοζύγου αὐτοῦ αὐτόθι ἐπανήξει.“ ὁ δὲ πατὴρ τοῦ γαμβροῦ ἅμα τὸν υἱὸν κελεύει πρὸς τὸν πενθερὸν ἀπιέναι. εἶχε δέ τινα σοφώτατον σύμβου- λον ὁ βασιλεὺς ἐκεῖνος, (ὃν) καὶ μετὰ τοῦ υἱοῦ αὐ- τοῦ ἀπελθεῖν ἐκέλευσε. καὶ δὴ ἀμφοτέρων τῆς ὁδοῦ ἐχομένων, ὁ ἀκολουθῶν αὐτοῖς ὄχλος ἦν ἔμπροσθεν πορευόμενος. καὶ ὁδοιποροῦντες δίψῃ μεγίστῃ ἐκρα- τήθησαν ὁ φιλόσοφος ἅμα τῷ γαμβρῷ· καὶ δὴ ὧδε κἀκεῖσε διερχόμενοι ἐντυγχάνουσί τινι πηγῇ, ἥτις εἶχε τοιαύτην φύσιν, ὅτι ὁποῖος ἀνὴρ ἐξ αὐτῆς ἔπιεν, εἰς γυναικείαν εὐθὺς ὄψιν μετεμορφοῦτο. ὁ μέντοι σοφώτατος ἐκεῖνος τοῦ βασιλέως σύμβουλος ἐγίνωσκε p. 44 B. πρὸ τούτου τῆς πηγῆς ἐκείνης τὴν συνήθειαν, καὶ οὐδὲν περὶ τούτου τῷ νέῳ βασιλεῖ διεσάφησε· τοὐ- ναντίον δὲ λέγει αὐτῷ· „καρτέρησον παρὰ τῇδε τῇ 1 δώη V: requiras fut. uel coniunctiuum loco futuri positum; cf. 36, 1 5 ἡ ante ὑπόθεσις addidi 7 ἐμήνισε ABV: corr. Boissonade 8 πρός με] sic aliquotiens 11 αὐτόθι] istuc, om. D ἐπανοίξει V 12 ἅμα i. e. αὐτίκα 13 σύμβουλον om. V 14 ὃν adieci 16 ἐρχομένων A ex corr. ἔμ- προσθεν] i. e. περαιτέρω, εἰς τὸ ἔμπροσθεν. ὄπισθεν p. 34, 17. 40, 10. 41, 8. 18 ὧδε κἀκεῖσε, formula frequentissima huc illuc 19 διερχόμενοι] a uia discedentes 20 ὅτι etiam D ἔπιε libri 23 καὶ] ὰμὴ D 25 καρτέρισον „πηγῇ, ἄχρις ἐγὼ μόνος μακρότερον προελθὼν γνώ- „σομαι εἴπερ ἄρα τὴν ὀρθὴν ὁδὸν πορευόμεθα.“ καὶ καταλιπὼν ἐκεῖσε τὸν τοῦ βασιλέως υἱόν, πρὸς τὸν αὐτοῦ πατέρα ὑπέστρεψε, καί τινα ἀγγελίαν πλασά- μενος λυπηρὰν ἀπήγγειλε τῷ πατρὶ λέγων· „βασι- „λεῦ, οἴμοι· ὁ υἱός σου ὑπὸ λέοντος κατεβρώθη.“ ὁ μέντοι παῖς παρὰ τῇ πηγῇ καρτερῶν ὑπὴρχε τὸν σύμβουλον· τῇ δὲ δίψῃ καταφλεχθεὶς αὐτίκα ἐξ ἐκείνης τῆς πηγῆς ἔπιε, καὶ ἅμα τῷ πιεῖν εἰς γυναι- κείαν ὄψιν μετεποιήθη, καὶ διηπορεῖτο τί ἄρα ποιή- σειε. κηπωρὸς δέ τις ἀνὴρ ἐκεῖσε παραγενόμενος, ἐπηρώτησε τὸν παῖδα λέγων· „πόθεν εἶ σὺ καὶ τί- „νος υἱὸς τυγχάνεις; καὶ τίς ἐνταῦθά σε ἤγαγεν;“ ὁ δὲ παῖς ἀπεκρίνατο· „ἐγὼ βασιλέως τοῦ δεῖνος p. 45 B.„τυγχάνω υἱὸς καὶ ἀπερχόμην καθʼ ὁρισμὸν τοῦ „πατρός μου πρὸς βασιλέα ἕτερον τὸν δεῖνα χάριν „τοῦ τελέσαι μου τοὺς γάμους, καὶ ἔμπροσθεν „πορευόμενος, τοῦ ἀκολουθοῦντός μοι ὄχλου μα- „κρὰν γεγονώς, ἀπεπλανήθην καὶ δίψῃ μεγάλῃ „συνεχόμενος, τῇ πηγῇ τῇδε προσπελάσας, ἔπιον „ἀπʼ αὐτῆς, καὶ ἅμα εἰς γυναικείαν ὄψιν μετεβλή- „θην.“ ὁ δὲ ἀνὴρ ἐκεῖνος τῶν ῥημάτων τοῦ νέου ἀκούσας, κατοίκτειρε τοῦτον τῆς συμφορᾶς καὶ λέ- γει αὐτῷ· „ἐγὼ ἀντὶ σοῦ εἰς γύναιον μεταμορφω- „θήσομαι καὶ ἐπὶ μῆνας τέσσαρας τῇ γυναικείᾳ „μορφῇ ἐγκαρτερήσω, ἄχρις ἂν σὺ τοὺς σοὺς γάμους 7 καρτερῶν τὸν σύμβουλον i. e. ἀναμένων 9 τῷ Bois- sonade: τὸ ABV 12 ἐπηρώτισε ABV: corr. Boissonade 15 ἀπερχόμην et paulo post κατοίκτειρε 23 incertum utrum librario an scriptori tribuendaa sint 17 μου uel μοι scriben- dum erat: με ABV 23 κατοἴκτειρε V 24 μεταμορφοθήσο- μαι V 26 ἐγκαρτερήσω scripsi: καρτερήσω ABV. prorsus autem differt Euripideum καρτερεῖν μάχῃ „ἐκτελέσῃς. πλὴν ὄμοσόν μοι ὡς μετὰ τὴν τελείω- „σιν τῶν τεσσάρων μηνῶν πάλιν ἐλεύσῃ πρός με.“ ὁ δὲ τοῦ βασιλέως υἱὸς ὤμοσε τῷ κηπωρῷ ἐκείνῳ ὡς ἐκ παντρόπου πρὸς αὐτὸν ἐλεύσεται. ὁ δὲ κη- πωρὸς παραχρῆμα εἰς γυναῖκα μετεβλήθη, καὶ ὑπί- δειξεν αὐτῷ καὶ τὴν πρὸς τὸν πενθερὸν αὐτοῦ ὁδὸν τὴν εὐθεῖαν. μετὰ δὲ ταῦτα τῶν τεσσάρων μηνῶν περαιωθέντων, ἐμνήσθη ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς τῶν p. 46 B. μεθʼ ὅρκου αὐτοῦ ὑποσχέσεων ὧν ὑπέσχετο τῷ κη- πωρῷ, καὶ πρὸς αὐτὸν εὐθὺς παραγίνεται τὴν γυ- ναικείαν ἔτι μορφὴν περικείμενον· εὑρίσκει δὲ αὐτὸν καὶ κατὰ τὴν φύσιν τῶν γυναικῶν ἐν γαστρὶ ἔχοντα. καὶ τῆς γαστρὸς αὐτοῦ ἐξογκουμένης οὔσης, φησὶ πρὸς αὐτὸν ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς ἐξ εὐλόγου προ- φάσεως· „πῶς ἄρα γε νῦν ἀντὶ σοῦ εἰς γυναῖκα „μεταβληθῶ; καὶ γὰρ ὅτε με πλησίον τῆς πηγῆς ἐν „γυναικείᾳ μορφῇ εὕρηκας, παρθένος ἐγὼ τὸ σῶμα „ἐτύγχανον, καὶ σὺ γοῦν ἄρτι ἐν γαστρὶ ἔχεις· „πῶς ἐγὼ ἐγγαστρωμένος γενήσομαι;“ οὕτως οὖν διαλεχθεὶς ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς νενίκηκεν ἅμα τὸν κηπωρὸν τῇ τοῦ λόγου πιθανότητι, καὶ πρὸς τὸν ἴδιον πατέρα καὶ βασιλέα μετὰ χαρᾶς ὑπέστρεψε. καὶ τῷ πατρὶ διηγήσατο ὅσα παρὰ τοῦ κακοῦ συμ- βούλου τοῦ σοφωτάτου ἐκείνου ἐν τῇ ὁδῷ πέπον- θεν. ὁ δὲ βασιλεὺς ἐκεῖνος μεγάλως ὀργισθεὶς ἐπὶ τῇ συμβουλῇ καὶ πονηρίᾳ τοῦ κακοῦ συμβούλου ἐκείνου, ἀναιρεθῆναι προσέταξε τὸν φιλόσοφον. Οὕ- τως οὖν κἀγώ, βασιλεῦ, ἐπὶ τῇ θείᾳ θαρρῶ κρίσει, p. 47 B. 1 ὤμοσον V 4 ἐκ παντὸς τρόπου ci. Boissonade cl. p. 63 B. 8 περαιωθέντων in tali scriptore ferendum neque in περανθέντων uel περατωθέντων mutandum 17 τὸ σ., 19 πῶς . . γεν. om. D 19 πῶς δʼ? ἐγκαστρωμένος BV 24 πέπονθε ABV 26 ἐπιβουλῇ ? ὅτι δῴη μοι ἐκδικηθῆναι ἀπὸ τούτων τῶν ἀναισχύν- των καὶ σοφῶν σου τῇ κακίᾳ συμβούλων. εἰ δʼ οὖν, ὡς προεῖπόν σοι, ἐμαυτὴν διαχειρίσομαι, καὶ ἔσται ἡ τοῦ ἁμαρτήματός μου αἰτία ἐπὶ σέ, ὅτι με ἀπὸ τοῦ υἱοῦ σου οὐκ ἐκδικησας ὡς ἔδει κατὰ τὸ δίκαιον καὶ ἀληθές, ὅστις κατʼ ἐμοῦ ἐχώρησεν εἰς τοσοῦτον μω- ρίας καὶ ἀναισχυντίας καὶ παρανομίας.“

Τότε ὁ βασιλεὺς τοῖς τῆς γυναικὸς λόγοις ὑπα- χθείς, κελεύει τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀναιρεθῆναι. μετὰ δὲ τὴν ἀπόφασιν πάλιν, κατὰ τὴν τετάρτην ἡμέραν ὁ τῶν φιλοσόφων αὐτοῦ καὶ συμβούλων τέταρτος ἔρχεται. καὶ συνήθως αὐτὸν προσκυνήσας, „ζῆθι, βασιλεῦ,“ εἶπεν „εἰς τὸν αἰῶνα. γνωρίζω τῷ κρά- τει σου, ὡς οὐ χρή τινα τῶν κατὰ σὲ βασιλέων κατὰ συναρπαγήν τι τὸ σύνολον διαπράξασθαι, ἕως οὗ καθαρῶς ἐρευνήσῃς καὶ τὴν ἀλήθειαν στήσῃς, καὶ ὅπερ ἀκούσῃς ἀκριβῶς ἐξετάσῃς, ὅπως μὴ συμβήωε- p. 48 B.ται ὡς ἔν τινι τῶν βασιλέων λέγεται προγενέσθαι.“ ὁ δὲ βασιλεὺς ἔφη· „καὶ πῶς γε, σαφήνισόν με.“ (ὃ δὲ ἐφη·) ἦν γάρ τις υἱὸς βασιλέως· καὶ ἐγένετο ἐν μιᾷ ἡμέρᾳ τοῦτον ἀπελθεῖν εἰς τὸ λουτρὸν τοῦ ἀπολοῦσαι τὸ ἑαυτοῦ σῶμα. ἦν δὲ αὐτὸς παχὺς ἅμα 1 δῴη cf. 33, 1. δώσει δώσῃ? θέλει δώσει D 2 εἰ δʼ οὖν, ὡς πρ. σοι ἐ. δ., καὶ ἔ.? cf. p. 58 B. 5 ἐκδίκησας] cf. 34, 15 6 ὅςτι V 8 τοῖς om. A 12 ἔρχεται om. VA ζῆθι . . αἰῶνα om. A lemma: ὁ (om. V) τέταρτος σύμ- βουλος ABV 16 tertiam requiras personam; u. D de u. στήσῃς dubitauerim 17 ἀκούσης V: ἀκούσεις AB. coniuncti- uus apud scriptores recentiores sequitur pronomina et aduerbia relatiua etiam p. ἄν non addita σοι adiciendum uidetur ante συμβήσεται μὴ om. V 18 καί τινι? ἑνὶ? βαλανέων u. 38, 19 παραγενέσθαι B. an προςγενέσθαι? 19 uu. ὁ δὲ ἔφη in libris praetermissa suppleui; u. D lemmata τοῦ τε- τάρτου φιλοσόφου V. διήγησις τετάρτου τοῦ τετάρτου φιλο- σόφου A 20 ἦν] ὦν B 22 αὐτὸς] οὗτος ? om. D καὶ εὐμεγέθης, ὡς ἐκ τοῦ πάχους μὴ καθορᾶσθαι τὰ τούτου αἰδοῖα. τοῦτον θεασάμενος ὁ λουτράρης ὡς κακοῦ ὄντος τοῦ πάθους ἔκλαιεν. ὁ δὲ τοῦ βα- σιλέως υἱὸς πρὸς αὐτὸν εἶπεν· „ἵνα τί οὕτως δα- κρύεις ἐλεεινῶς“ ὃ δὲ ἀντέφησεν ὅτι „κλαίω, διότι „ὁρῶ σε, βασιλέως ὄντα σε υἱόν, σὺ δὲ υἱὸν οὐ „δυνήσῃ κτήσασθαι. ὁρῶ γάρ σε μὴ ἔχοντα τὰ τῶν „ἀνδρῶν αἰδοῖα· καὶ πῶς δυνήσῃ γυναικὶ συγγε- „νέσθαι;“ ὁ δὲ νέος τὰ ῥήματα τοῦ λουτραρίου εὐφροσύνως δεξάμενος, δέδωκεν αὐτῷ χρυσίον, λέ- ξας πρὸς αὐτόν· „θέλω γινώσκειν σε ὡς ὁ βασιλεὺς „ὁ πατήρ μου γυναῖκά μοι ἀγαγέσθαι βούλεται· καὶ „τοῦτο ὅπερ μοι εἶπας καὶ ἐγὼ γινώσκων, ἀπορῶ „τὰ μέγιστα, πῶς ἔσται μοι ἐκείνῃ τῇ γυναικὶ κατὰ p. 49 B. „τὴν τάξιν τῶν ἀνδρῶν συναφθῆναι. ἀλλὰ νῦν λάβε „τουτονὶ τὸν χρυσὸν καὶ ἀπελθὺν φέρε μοί τινα „γυναῖκα περικαλλῆ, ὡς ἂν ἐπʼ αὐτῇ δοκιμάσω „ἐμαυτόν.“ ὁ δὲ λουτράριος τὸν χρυσὸν λαβών, ἔλεγεν ἐν ἑαυτῷ· „ἐνέγκω ἐνθάδε τῷ νέῳ βασιλεῖ „τὴν ἐμὴν γυναῖκα, ἐπεί, ὡς ὁρῶ, οὐκ ἔχει μόριον „πρὸς συνουσίαν.“ καὶ ταῦτα συλλογισάμενος, ἀπελθὼν ὁ μάταιος ἤνεγκεν αὐτῷ τὴν ἑαυτοῦ σύ- ζυγον. ὁ δὲ τοῦ βασιλέως υἱὸς εἰσήγαγε τὴν γυ- ναῖκα ἔνθα ἡ στρωμνὴ ἐν τῷ λοετρῷ ἡτοίμασται, καὶ ὅλην τὴν νύκτα ὡς συνήθεια τοῖς ἀνδράσι τῇ γυναικὶ συνεμίγνυτο. εἶτα περὶ τὴν αὐγὴν παρα- κύψας ὁ λουτράριος ἀπό τινος ὀπῆς, ὁρᾷ τοῦτον 6 σε, nescio an delendum sit; potest tamen ab auctore pro- fectum esse, ut structura interrupta pergat l. 7. cf. p. 19, 9. 31, 20. 38, 21. 23. 15 λάβε ABV; u. 8, 14 16. 18 χρυσὸν] χρυσοῦν? 16 φέρε 22 ἤνεγκεν: cf. 20, 20 19 ἐνέγκω fut. loco est; ἂσ φέρω D ἐνθάδε scripsi: τάδε ABV, om. D 24 ἡτοίμαστο? 26 . . μμ . . V γαυριῶντα μεγάλως καὶ ὥσπερ ἵππον μετὰ χρεμε- τισμοῦ τῇ γυναικὶ μιγνύμενον· καὶ πικρῶς ὁ βαλα- νεὺς ἀνοιμώξας ὠδύρετο λέγων· „οἴμοι, τίς γένω- „μαι; τί πέπονθα ὁ τάλας; τί εἴπω τῇ γυναικί μου, „ἢ αὐτὴ τί εἴπῃ πρός με; ἆρα θελήσει ἐμοὶ συνοι- „κεῖν ἣ τὸν νέον ἀγαπήσασα, ἐμὲ καταλείφει;“ οὕ- p. 50 B.τως οὖν τοῦ ἀνδρὸς τῇ ἀθυμίᾳ τρυχομένου, ὡς ὁ νέος ἐπαύσατο, ὁρᾷ τὴν γυναῖκα ἐκεῖθεν ἐξερχομέ- νην καί φησι πρὸς αὐτὴν ὁ ματαιόφρων ἀνήρ· „ἄπιθι τὸ λοιπόν, γύναι, πρὸς τὴν οἰκίαν ἡμῶν.“ ἣ δὲ πρὸς αὐτὸν ἀντέφησε· „πῶς ἄρα προθύμως „ἐπὶ τὴν οἰκίαν πορεύσομαι, οὕτως παρὰ σοῦ ὑβρι- „σθεῖσα ὁλόκληρον νύκτα, ὅς με τὴν σὴν γυναῖκα „οὐκ ἐνετράπης τῷ τοῦ βασιλέως υἱῷ συγκοιτάσαι;“ τούτοις τοῖς λόγοις ὁ ἀνὴρ τρωθείς, τῇ λύπῃ καὶ τῇ πολλῇ ἀθυμίᾳ λιποψυχήσας τὴν ζωὴν κατέστρεψε. Διὸ καὶ σύ, βασιλεῦ, μακροθύμησον καὶ μὴ σπεύ- σῃς οὕτως ἀνερευνήτως ἀπολέσαι σου τὸν υἱόν, μή πως καὶ σὺ κατʼ ἐκεῖνον τὸν μὴ ἐξετάσαντα βαλα- νέα πικρότατα μεταμεληθεὶς τὸ ζῆν ἐκμετρήσῃς. πῶς γὰρ ἕνα σε παῖδα καὶ μόνον κεκτημένον οὕτω συν- αρπάζεσθαι πρέπον εἰς τὴν ἐκείνου ἀναίρεσιν; καὶ ταῦτα μὴ γινώσκοντά σε καθαρῶς εἴτε ἀληθὲς εἴτε ψευδὲς τὸ κατʼ ἐκείνου λαλούμενον. καὶ δὴ πρὸς τούτοις ἕτερόν τί σε βούλομαι διηγήσασθαι.

Γυνή τις ἀνδρὶ ωομίμῳ συζῶσα, ἄνδρα τὸν ἑαυτῆς p. 51 B. εἴς τινα ὁδοιπορίαν βουλόμενον ἀπελθεῖν καὶ τῆς αὐ- τοῦ ἐξιέναι οἰκίας, συνθήκας καὶ ὑποσχέσεις τοῦτον ἐξήτησεν, ὁμοίως δὲ καὶ αὐτὸς αὐτήν. καὶ ἄμφω συνετάξαντο πρὸς ἀλλήλους ὡς τὴν κοίτην αὐτῶν ἀμίαντον διαφυλάξουσι καὶ σωφρονοῦντες ἔσονται ἄχρι τὴς τοῦ ἀνδρὸς ἐπαναστροφῆς. εἶτα καὶ ἀριθμὸν ἡμερῶν δέδωκεν ὁ ἀνὴρ τῇ γυναικί, ὅτι „μετὰ τὰς „ἡμέρας ταύτας εἰς τὴν οἰκίαν ἐπανελεύσομαι.“ διὸ καὶ τῆς διωρίας τῶν ἡμερῶν τελεσθείσης, ἡ γυνὴ τῇ ὀδῷ ἐπλησίαζε. (καὶ) ὁρῶσα εἴπερ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς καθορᾶται ἐρχόμενος, οὐχ ἑώρα· ὅτε καὶ νέος τις αὐτὴν θεασάμενος, ἥλω τῷ ταύτης ἔρωτι καὶ ἤρξατο περὶ τούτου αὐτῇ διαλέγεσθαι. ἣ δὲ οὐδαμὴ οὐδα- μῶς τούς περὶ ἔρωτος λόγους ἐδέχετο. ὁ δὲ νεα- νίας τῷ τῆς γυναικὸς ἔρωτι μάλα δηχθείς, πρός τινα γραῦν ἀπῄει πλησίον τῆς ἐρωμένης οἰκοῦσαν καὶ λέγει τῇ γραΐδι ὡς „ἐξαίφνης ἰδών τὴν σὴν γει- „τόνισσαν, ἠράσθην αὐτὴν καὶ πρὸς ὁμιλίαν ἐβια- p. 52 B. „σάμην· ἡ δὲ οὐδαμῶς εἰς τὸ παντελὲς ὑπακούει μου, ἀλλὰ καὶ βαρέως τοὺς ἐμούς δέχεται λόγους. „εἰ οὖν σύ, ὦ μὴτερ, ταύτην καταπείσεις τοῖς ἐμοῖς „εἶξαι λόγοις, ὃ ἂν αἰτήσῃς με δώσω σοι.“ ἡ δὲ 1 lemna codd.: διήγησις τοῦ τετάρτου φιλοσόφου num delendum ἄνδρα τὸν ἑαυτῆς 6 διαφυλάξωσι libri 8 λέ- γων ὅτι 9 ἐπανελεύομαι A 10 διωρίας ABV: διορίας Boissonade 11 ἐπλησίαξεν Val. Schmidt. ego καὶ adieci: quod facere malui quamm ἀλλʼ addere ante οὐχ, quia tum dicendum erat ἐπλησίαζεν ὀψομένη 12 ὅτε καὶ cf. 40. 10 16 δει- χθεὶς VB 18 γειτονισανμ ABV: corr. Boissonade. cf. Corais Isocr. 110 (31) 19 ἠρώθην A. αὐτὴν et 20 εἰς non sunt mutanda; cf p. 159 B, extr. inde ab hoc ioca ubique uer- suum politicorum dode3casyllaborun uestigia pellucentt 21 μου ABV: μοι sed c. Cobet. N. L. 520. 23 με scripsi: μοι ABV; quamquan u. 22, 8 γραῦς τῶν λόγων ἀκούσασα, λέγει τῷ νέῳ ὡς „ἐγὼ „τὴν κόρην εἰς θέλημα σὸν καταστήσω.“ καὶ τοῦτο εἰποῦσα, εὐθύς ἐγείρεται, καὶ τεχνικῶς τὰ τοῦ πράγματος κατορθοῖ· ἄλευρον γὰρ ἀγαγοῦσα καὶ τοῦτο μεθʼ ὕδατος ὡς ζύμην σμίξασα, πεπέρεως ὕστερον πολλοῦ γεμίζει τὸ ζυμάριιον καὶ οὕτως αὐτὸ εἰς ψωμὸν κατασκευάζει. εἶτα ἑψήσασα καὶ τὸν ἄρ- τον λαβοῦσα, ἔτι δὲ καὶ ἣν εἶχε σκύλαν μεθʼ ἑαυ- τῆς, πρὸς τὴν κόρην πορεύεται. ἦν δὲ ἡ κύων ὄπισθεν τῆς γραὸς ἀκολουθοῦσα. ὅτε δὲ τῷ οἰκή- ματι τῆς ἐρωμένης ἐπλησίασε, ῥίπτει τῷ κυναρίῳ ἐκ τοῦ ἄρτου ἐκείνου· ἡ δὲ κύων φαγοῦσα τούς ὀφθαλ- μούς αὐτῆς δακρύων ἐγεμίσθη ἐκ τοῦ πεπέρεως, καὶ p. 53 B.σφοδρῶς δακρύουσα ἠκολούθει τῇ γραΐδι. ταύτης εἰσελθούσης πρὸς τὴν ἐρωμένην, ὁρᾷ αὕτη ἡ γυνὴ τὴν κύνα κλαίουσαν καὶ δάκρυα ἐκ τῶν ὀφθαλμῶν ἀφιεῖσαν· λέγει τῇ γραΐδι· „τίς ἡ αἰτία τῶν δακρύων τῆς κυνός;“ ἡ δὲ γραῦς τῇ ἐρωτομωραιοπλοκοσυν- θέτῳ καὶ ποθαγαπημενοπλουμισμισμένῃ κόρῃ ἀπεκρί- 2.9 κόριν A μεταστήσω? 4 ef. 21, 6 5 ὡς] εἰς ut fiat? σμίξασα ex εἰσμέ ξασα correptum recentiorun est, cf. Schäfer Greg. Cor. 679 n. πεππέρεως VB 8 exciditne ἀγαγοῦσα ἡ σκύλα, ἡ σκύλλα dicitur canis femina, ὁ σκύλρς mas. cf. Corais Heliod. 105 m. 10 δὲ VA: καὶ B. sed ὅτε καὶ idem est atque τύτε 13 πεππέρεως VB 15 ὁρῶσα? an 17 καὶ λέγει? cf. 20, 13 17—19. 41, 6 uersus integri. etiam in monstris illis uerborum, in quibus procudentis Graeculorum aetas infima mirum quantum sibi placebat, dodecasyllaborum uestigia restant. 18 . . μοραιω . . ABV, . . μωραιο . . Boissonade qui explicat „dolis quos uesanus amor intexuit cirecumuentae“. ego inter- preter comis prae nimio (in maritum) amore artificiose cin- cinnatis, cm Val, Schmidtio πλοκοσύνθετος de cultu atque gradu capillorum intellegens . . μιραιω . . adtulit D Gange; unde Val. Schmidt coniecit scr. esse . . μυριο . . 19 . . αγα- πημενω . . ABV: corr. Boissonade πολυμισμένη i. e. or- nata (cf. Corais Heliod. 299) 18. 19. 41, 1 tria illa adi. om. D νατο μετὰ δακρύων· „αὕτη ἡ χύων, ἣν ὁρᾷς, γλαυκο- „φθαλμοφρυδοβαπτόχειλε, θυγάτηρ μου, φεῦ, ἐτύγ- „χάνέ ποτε, καί τις νεανίας ἀγαπήσας αὐτὴν πρὸς „συνουσίαν ἠνάγκασεν· αὕτη δὲ οὐδʼ ὅλως ἐκείνῳ „ἤκουσε. καὶ ὁ νέος ὑπὸ τῆς πολλῆς ἀθυμίας κατη- „ράσατο ταύτην ἐκ πολυπόνου καρδίας, καὶ εὐθύς „εἰς κύνα, οἴμοι, μετεβλήθη. καὶ ὁσάκις βουληθῶ „ἐξελθεῖν τῆς οἰκίας, οὕτω πικρῶς κλαίουσα ὀπίσω μου ἀκολουθεῖ.“ ταῦτα τῆς μαστροποῦ μετὰ δα- κρύων εἰπούσης, ἡ κόρη καταπλαγεῖσα ἐφʼ οἷς ἥκουσε καὶ ἑώρακε, φόβῳ συλληφθεῖσα τὴν καρδίαν εἶχε πηδῶσαν καὶ πρὸς τὴν γραῦν ἔλεγε· „φόβος „μοι πολύς προσεγένετο ἀπὸ τῆς σῆς διηγήσεως· „νεανίας γάρ τις ἰδών με παρακύψασαν ἐκ τοῦ πα- p. 54 B. „ραθυρίου, ἐκρατήθη τῷ ἐμῷ ἔρωτι, καὶ πρὸς „συνουσίαν ἀναγκασθεῖσα οὐκ ἤκουσα· διὸ φοβοῦ- μαι μή ποτε πάθω, καθὼς πέπονθεν ἡ θυγάτηρ „σου, ἀπὸ κατάρας ἐκείνου. καὶ τὸ λοιπὸν ἀνα- „στᾶσα πορεύου καὶ εἑροῦσα τοῦτον ὡς ἐμὲ ὁδή- „γησον, καὶ ἐγώ σε φιλοτίμως ἀμείψομαι. ἡ δὲ γραῦς ἀπεκρίνατο· „ἐγὼ κατὰ τὸ σὸν θέλημα τοῦ- „τον εὑροῦσα πρὸς σὲ φέρω. σὺ δʼ ἀναστᾶσα κατα- „μκόσμησον τὴν οἰκίαν σου καὶ τὸ πρόσωπόν σου ἅμα 2 . . φρυδο . . om. VB. φρύδιον natum est ex ὀφρύδιον . . χειλε] Boissonade uocabulum exiisse suspicatur in . . χεί- λης, interpretatus filia glaucis ocellis, superciliis labiisqne pictis: cui officit βαπτο inter οφθαλμα et χειλε collocatum. mihi ante φρυδο nomen adiectiuum uidetur excidisse et βαπτόχειλος, quod eodem errore a recentioribus formatum esse potest quo λε- πτόχειλος et παχύχειλος, intellegendum de labris quae ad basia incitant 3 τις Val. Schmidt: τινος ABV 4 ἠνάγκασε ABV ἐκείνη V. — an ἐκείνου? 11 συληφθεῖσα V ληφθῆσα A 19 ὡς] structura apud hos scriptores rarissima; solent di- cere εἰς 22 φέρω u. 20, 20 „τῷ σώματι μύροις νίψον.“ καὶ ἡ κόρη ἀναστᾶσα ἐν τῇ ἑαυτῆς στρωμνῇ κοσμίως διετέθη, καὶ δεῖ- πνον πολυτελῆ προητοίμασεν. ἡ δέ γε μαστροπὸς τὸν νέον ἐκεῖνον ζητήσασα οὐχ εὗρεν· ἕτερον δὲ νέον ἀντʼ ἐκείνου εὑροῦσα, „ἀκολούθει μοι“ ἔφη· τού- του δὲ ἐρωτήσαντος ,,ποῦ ἀπάγεις με;“ ἡ γραῦς ἔφη· „φέρω σε, ὦ νεανία, εἰς οἶκον κοσμιώτατον ,,πάνυ, ἐν ᾧ καὶ ὡραιοτάτη καὶ περικαλλής (τις) „κάθηται, δρόσον ἀποστάζουσα τῇ ὀσηῇ, καὶ κατὰ p. 55 B.„ἀλήθειαν σοι ἁρμοδία πρὸς συνουσίαν.“ ὁ δὲ ἀνὴρ τοῖς λόγοις τῆς γραὸς καταθελχθείς· „πορεύου ἔμ- ,,προσθέν μου.“ κἀκείνης ἔμπροσθεν (πορευομένης) καὶ τούτου ὄπισθεν, εἰσῆλθον εἰς τὴν οἰκίαν. ὁ δὲ ἀνὴρ τὸν ἑαυτοῦ οἶκον ἑωρακώς, συνεταράχθη τῇ λύπῃ καὶ καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν ὡς „ἔοικε κατὰ ἀλή- „θειαν ὅτι τοιαῦτα διέπραττεν ἡ σύζυγός μου, ἀφʼ „οὐ ἐγώ τῶν ὧδε ἐξῆλθον.“ εἰσαγαγοῦσα δὲ αὐτὸν ἡ προαγωγὸς ἐπὶ τῆς συνήθους κλίνης καθεσθῆναι πεποίηκεν. θεασαμένη δὲ ἡ γυνὴ ὅτι ὁ ἀνὴρ αὐτῆς ἐστιν, εὐτέχνῳ τινὶ πανουργίᾳ ἐνήργησε, καὶ εὐθύς ἀναστᾶσα, χεῖρας ἐπέβαλε τῷ ἀνδρὶ καὶ τῆς αὐτοῦ γενειάδος ἀναιδῶς ἁψαμένη, πλήττει αὐτοῦ τὴν ὄψιν, καὶ σύν δάκρυσιν ἐβόησε λέγουσα· ,,ὦ ἀκόλαστε καὶ „διεφθαρμένε, αὗται ἡμῶν αἱ πρὸς ἀλλήλους συν- 3 πολυτελῆ] nam etiam ὁ δεῖπνος a recentioribuss usurpa- tur προητοίμασε ABV, παρητοίμασεν? μαστρωπὸς AV 8 περικαλὶς V γυνή τις deesse suspicabatur Boisso- nade. ego τις addidi; cf. D et p. 12, 2 9 ὀσμῇ u. D 11 καθελχθεὶς ABV: καταθελχθεὶς Val. Schmidt „πορεύου“ ἔφη 12 πορευομένης adieci; u. D 15 ἔλεγε ὡς ἔοικε A. ἔλεγε· ὡς ἔοικε V ἔλεγεν· ὡς ἔοικε B 16 ὅτι τοιαῦτα Scipsi cl. 43, 23: ὅτι αὐτὰ BV ὅτι αὑτᾶ A, cf. D δι· ἔπραττεν A. 21 ἐπέβαλ V λ edem manu supra scriptum 23 συνδ. V „θῆκαι τυγχάνουσιν; οὗτοι οἱ μεθ᾿ ὅρκου δεσμοί; ,,οὑ σωφρονεῖν ἐπηγγείλω μοι μέχρι τοῦ ἐπαναστρέ- „ψαι σε εἰς τὸν οἶκον; ἵνα τί λοιπὸν εἰς οὐδὲν ταῦτα p. 56 B. „θέμενος, εἰς θέλημα καὶ λόγους ἦλθες τῆς γραὸς „ταύτης;“ ὁ δὲ ἀνὴρ ἐκπλαγεὶς σφόδρα ἐπὶ τῇ τοῦ γυναίου τοσαύτῃ διανοίᾳ καὶ αἰφνιδίῳ ἀναισχυντίᾳ, καὶ τί ἦν τὸ ζήτημα ὃ σήμερον συνέβη σοι,“ ἔφη „γύναι; “ αὕτη ἀπεκρίνατο· „ἐγὼ σήμερον ἠκηκόειν „καταλαβεῖν σε τὰς θύρας τοῦ κάστρου, καὶ δοκι- μὴν βουληθεῖσα ποιήσασθαι τῆς πρὸς ἐμέ σου ἀγὰ- „πης καὶ ὑποσχέσεως, τὴν οἰκίαν σκοπίσασα καὶ „ἐμαυτὴν κοσμήσασα, προσποιητῶς ταύτην τὴν „γραῦν πρὸς σὲ ἔπεμψα, ἵνα διʼ αὐτῆς δοκιμάσω ,,[σου] τὴν τῆς γνώμης σου βούλησιν καὶ ἐάνπερ „σωφροσύνην ἐτήρησας· καὶ ἰδού ἐν γνώσει κακὰ „ἔχοντα εἶδόν σε καὶ τῶν ἐνόρκων συνθηκῶν κατα- „ψρονητήν. λοιπὸν οὐκ ἔτι ἔσομαι μετὰ σοῦ εἰς γυ- „ναῖκα· ἀλλʼ οὐδέποτε φιλίαν ἢ ἀγάπην ἔξω πρὸς „σὲ καθαράν.“ ὁ δὲ ἀνὴρ ὁ μάταιος ἔφη πρὸς αὐ- τήν· „ὡ γύναι, ἐγὼ μᾶλλον κατὰ σοῦ ὑποψίαν εἶ- „χον καὶ τὰ ἐναντία ὑπενόουν, καὶ ὡς εἶδόν σε ,,οὕτως κεκαλλωπισμένην καὶ πρὸς μῖξιν ἕτοιμον, ,,τοιαῦτα ἐνόμισα καὶ μετὰ ἑτέρων ἀνδρῶν ἐνεργεῖν p. 57 B. „σε. ἐπεὶ δέ, ὡς λέγεις, χάριν δοκιμῆς ἐπʼ ἐμὲ ταῦτα ,ἐποίησας, φανεράν σοι πποιήσω καὶ τὴν ἐμὴν γνώ- 1 τυγχάνουσι ABV 3 εἰς οὐδέν] i. e. ἐν οὐδενὶ λόγω. παρ᾿, οὐδὲν 7 ὅ] τὸ A, ὅ τὸ cont. Boissonade 8 καὶ αὐτή D 8 ἐνενοἠκειν 9 κάστρου i. e. τῆς πόλεως 14 delendum σου alterutrun ἐάνπερ incertum utrun librario an scriptori tribuendun 5 γνώσει] γνώμῃ? 16 ἐνόρκω A; inde ci. Boissonade ἐν ὅρκῳ. sed tum scriptor uidetur pο- tius dicturus fuisse σύν ὅρκω, μεθ᾿ ὅρκου. ὄντα καταφρο- νητήν? 17 εἰς] tamquan 22 μίξιν libri 23 ἐνομί- σασα V „μην. ἐγὼ τούτου χάριν ἠκολούθησα τῇ γραΐδι, τοῦ „ἰδεῖν εἰ πρὸς τὴν ἐμὴν προσκαλεῖται οἰκίαν· εἰ γὰρ „εἰς ἅλλην τινὰ οἰκίαν ἢ γυναῖκα ἔλεγέ μοι ἀπιέναι, ,,οὑκ ἂν ὑπέμενον κἂν ἀκοῇ τὸν λόγον ἀκοῦσαι.“ ἡ δὲ γυνὴ σχηματοποιήσασα ὡς μὴ τοῖς λεγομένοις δῆθεν πιστεύουσα, καὶ ἰσχυροτέρως τῇ λύπῃ κατα- φερομένη, ἤρξατο τύπτειν τὸ πρόσωπον καὶ τὰ ἱμά- τια σχίζειν καὶ βοᾶν ὡς ,,οὐκ ἔτι τοῖς ὅρκοις πι- „στεύσω, ἐπεὶ μηδεμία ἐστὶν ἐν αὐτοῖς ἀλήθεια.“ ταῦτα πρὸς τὸν ἅνδρα ποιήσασα, ἀρκετὸν καιρὸν προσποιητῶς τοῦτον ἐμνησικάκει μὴ λαλήσασα αὐ- τόν, καὶ οὐ πρότερον ἀγάπην τούτῳ πεποίηκεν ἄχρις οὐ ἐκεῖνος πολλὴν ἔξοδον καλλωπισμοῦ ἐκ χρυσοῦ p. 58 B.ταύτῃ ἐχαρίσατο, ἅμα δὲ καὶ ἱμάτια. Καὶ νῦν, ὦ βασιλεῦ, ἀπὸ ταύτης γνῶθι τῆς διηγήσεως, ὡς οὐ- δὲν τῶν ἀνθρώπων πρὸς τὰς τῶν γυναικῶν μηχα- νουργίας δύναται μαχέσασθαι.

Οὕτω παρὰ τοῦ τετάρτου συμβούλου ὁ βασιλεὺς ἀκροασάμενος, κελεύει τὸν υἱὸν αὐτοῦ μὴ ἀποκταν- θὴναι. ἡ δὲ μαινὰς ἐκείνη τοῦ βασιλέως παλλακὴ νοήσασα τὴν τοῦ βασιλέως ἀναβολήν, ἣν περὶ τὸν ἄδικον φόνον τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ ἀναβάλλεται, κατὰ 2 εἰδεῖν V 6 δῆθεν a scriptore profectum καταφερο- μένῃ V ut saepius 8 u. D 9 μή δὲ μία V 11 τοῦτον ἐμνη- σικάκει scriptores Byzantini dixerunt, praecedente fortasse xen. Eph. II, 9, 1 p. 353, 25 Hr. ubi u. not. p. 229 Peerlk. λαλήσασα scripsi: λαλῆσαι ABV 12 πεποίηκεν cf. p. 70 B. 13 ἡ εξοδος e sermone uolgari tam a Polybio, τὸ ἔξοδον a Graecis Hodierhis dicitur expensa. neque tamen maritus pe- cuniam ei donauit unde ornatum sibi pararet, quod ne sumamus prohibent et ἐκ χρυσοῦ et ἱμάτια, sed mundun multebren ipsum. 15 οὐδείς? nist significat nichts auf der Welt 18 οὕτω] solet dicere τούτων τῶν λόγων uel τούτων. (p. 24, 60. 70 B.) ἔτζη D 20 ἡ in V librarius rubro colore addere oblitus est: ad quod plerumque non adnotaui παλακὴ V τὴν τετάρτην ἡμέραν παρέστη τῷ βασιλεῖ κρατοῦσα ἐν ταῖν χεροῖν δεσμόν τινα βοτανῶν καὶ λέγει αὐτῷ· „ἰδού, βασιλεῦ, φάρμακον δηλητήριον ἐπιφέρομαι, καί σοι τὸν ζῶντα θεὸν ἐπόμνυμι ὡς (εἰ) μὴ ἀπὸ τοῦ σοῦ παιδὸς ἐκδικήσεις με καὶ ξίφει αὐτὸν ἀναλώ- σεις ὅτι ἐνύβρισεν ἀναισχύντως σώφρονι οὔσῃ κἀκ σωφρόνων γονέων, ἐξ αὐτοῦ τοῦ βλαπτικοῦ καὶ θα- νατηφόρου φαρμάκου πίομαι καὶ βιαίως τῆς ψυχῆς ἀποχωρισθήσομαι· καὶ ἔσται σοι θεόθεν τῆς ἀπω- λείας μου ἕνεκα ἀσυγχώρητος ἡ κατάκρισις. πόθεν δὲ οὗτοι οἱ σοφοί σου σύμβουλοι ὠφελῆσαί σε δυ- p. 59 B. νήσονται; ἀλλὰ μᾶλλον νομίζω, συμβήσεταί σοι ὑπ᾿ αὐτῶν ὥσπερ καί τινι τῶν χοίρων ἐγένετο. Συνή- θως γὰρ εἶχεν ἐκεῖνος ὁ χοῖρος ἐπί τινα συκῆν δένδρον] πορεύεσθαι καὶ τὰ ἀποπίπτοντα ἐκ τοῦ δένδρου σῦκα ἐσθίειν. καὶ μιᾷ τῶν ἡμερῶν κατὰ τὸ εἰθισμένον πορευθεὶς πρὸς τὴν συκῆν, ὁρᾷ τινα πίθηκα [κατὰ] τῆς συκῆς ἐπαναβάντα καὶ τὰ σῦκα ἐσθίοντα. ὁ δέ γε πίθηξ τὸν χοῖρον θεασάμενος, ῥίπτει αὐτὸν κάτω ἓν σῦκον, ὅπερ φαγών ὁ χοῖρος, γλυκύτερον τῶν ἄλλων τῶν κάτω πιπτόντων σύκων κατεφάνη. καὶ πάλιν ἄλλο σῦκον ἐκ τοῦ πίθηκος 1 κρατοῦσα tenens 4 καὶ σοὶ V ἐπʼ ὤμνυμι V εἰ adiecit Boissonade 6 με ὕβρισεν A ὕβρισεν BV: scripsi ἐνύβρισεν. quo nisi duceret quod in A est, datiunun uerbo ὑβρί- ζειν quod hic scriptor subiunxerit non magis mirer quam quod subiunxit Cinnamus uerbo λυπεῖν 11 οὑτοι] τότε? lemma: πέμπτον (AB; πά i. e. πάλιν V) παράδειγμα τῆς γυ- ναικός συνήθειαν V, D. cf. p. 11. 38. 40. 125. 143 B. 14. 17 συκῆν et 16. 18 σύκα V talia plerumque praetermisi 15 δένδρον sclusi; om. D 18 κατὰ seclusi 20 αὐτῷ κάτωθεν ABV: ἄνωθεν requtritur. scripsi κάτω ἓν 22 κατε- φάνη σψριπσι: κατέφαγε libri; quod ut potiuss qua φαγὼν cor- ruptum iudicauerim effecit γλυκύτερον; u. D ἄλλον ABV: ἄλλο καταλαβεῖν ἤλπιζεν. ὡς δ᾿ ὁ πίθηξ ἄλλο σῦκον οὐκ ἔρριψεν, ἵστατο κάτωθεν ὁ χοῖρος ἐκτεταμένον ἔχων ἄνω τὸν τράχηλον καὶ βλέπων ἀδιαλείπτως τὸν πί- θηκα. ἐπὶ πολύ δὲ τοῦ χοίρου ἄνω τούς ὀφθαλμούς ἔχοντος, αἱ τοῦ τραχήλου αὐτοῦ φλέβες ἀπεψύγη- σαν· καὶ παρευθύς ὁ χοῖρος τῆς ζωῆς ἀπερράγη.“

Τούτων ὁ Κῦρος παρὰ τῆς γυναικὸς ἀκούσας καὶ φοβηθεὶς μή πως ἑαυτὴν τῷ βλαβερῷ ἐκείνῳ κτείνῃ φαρμάκῳ, καὶ αὐτὸς αἰτία φανήσεται τοῦ θανάτου αὐτῆς, κελεύει πάλιν τὸν υἱὸν ἀναιρεθῆ- ναι. Τότε ὁ πέμπτος σύμβουλος καὶ φιλόσοφος κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν εἴσεισι πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ συνήθως αὐτὸν προσκυνήσας, φησί· „ζώοις εἰς τὸν αἰῶνα, βασιλεῦ. ἀκριβῶς γινώσκω σε, βασιλεῦ, ὡς ἄκρος τῇ γνώσει καὶ τῇ σοφίᾳ καὶ τῇ παιδεύσει γε- γένησαι· ἵνα τί τοίνυν ὁ οὕτω συνέσεως ἔχων ἀσυλ- λόγιστον ἀποφαίνῃ τὴν καταδίκην, εἰ μὴ πρότερον συζητεῖς καὶ ἐρευνᾷς τὴν ἀλήθειαν; ὅθεν καὶ ἄκου- σόν μου τῆς διηγήσεως.

Ἦν γάρ τις στρατιώτης ἀνήρ, ὅστις τῷ βασιλεῖ καὶ τοῖς ὑπ᾿ αὐτὸν ἄρχουσιν ᾠκείωτο καὶ ἠγαπᾶτο Boissonade. cf. p. 25, 26 1 λαβεῖν A. ἂν non est addendum ἄλλο AB: ἄλλον V 2 ἕστατο Boissonade: ἵσα τό A ἴσα τὸ V ἰσατὸ B 3 βλέπωνν u. 23, 21 5 ἀπεφίγησαν V 7 τούτων c. p. 44, 18 9 αἴτιος φανήσεται scriptoris est, cf. 21, 24. 48, 20. p. 72 B. 11 lemmate caret V. πέμπτος φιλόσοφος AB 13 ζῴοις c. n. ad Babr. 12, 7. uidetur scribendum ζῴης 14 ἀκριβῶς γ. σε ὡ β. om. V, ab altero βασιλεῦ ἀκρ. ad alterum transiliens 15 ἅκρως ABV: correxit Boissonade 17 εἰ μὴ] sententia ex his duabus confusa ἔνα τί . . ἀσυλ- λογιστον ἀποφαίνῃ τ. κ. μὴ π. συζητῶν (eo quod —) et ἀσυλλ. ἀποφ. τ. κ. εἰ μή π. συζητεῖς, cum scriptoris menti obuersa- retur quod facis nisi cum —. an pro u, εἰ legendam ὅτι 18 σύ ζητεῖς V 20 lemma διηγησις πέμπτου φιλοσόφου 21 ὡκείοτο V (τῆς) γενναιότητος καὶ ἀνδρείας. ὁ δὲ τοιοῦτος στρατιώτης σκύλον ἀνέθρεφε μικρόθεν, καὶ ὅσα ἐνε- τείλατο τῷ σκυλακίῳ, ἐποίει, ὡς λόγον ἔχον· ὅθεν καὶ μετὰ πολλῆς ἀγάπης ἔτρεφεν ὁ στρατιώτης τὸν p. 61 B. κύνα. ἐν μιᾷ γοῦν τῶν ἡμερῶν ἡ τοῦ ἀνδρὸς σύζυ- γος πρὸς τοὺς ἑαυτῆς ἀπῆλθε γονεῖς καὶ τὸ αὐτῆς νηπιάζον παιδίον ἀφῆκε τῷ πατρὶ αὐτοῦ, παραγγεί- λασα αὐτῷ πολλὰ περὶ τοῦ παιδίου, ὥστε βλέπειν καὶ προσέχειν αὐτό. εἶπε γὰρ τῷ ἀνδρὶ ὅτι „οὐκ „ἀργήσω, ἀλλὰ συντόμως ἐλεύσομαι,“ καὶ οὕτως εἰποῦσα, τὸ παιδίον ἐκοίμησε καὶ ἀπῆλθε. τοῦ δὲ ἀνδρὸς (ἐν) τῇ οἰκίᾳ καθημένου καὶ τοῦ παιδίου κοιμωμένου, ἐξαίφνης τις τῶν τοῦ βασιλέως εἰσῆλθε στρατιωτῶν· καὶ τὴν θύραν κρούσαντος, ἐξελθὼν ὁ ἀνήρ, ἰδὼν τὸν παρὰ τοῦ βασιλέως πεμφθέντα, λέ- γει αὐτῷ· „τί σὺ θέλεις;“ ὃ δὲ λέγει· „ὁ βασιλεὺς καλεῖ σε.“ καὶ ὁ στρατιώτης ἅμα τῷ λόγῳ τὰ στρα- τιωτικὰ ἐνεδύσατο ἄρματα καὶ τὴν σπάθην ἀράμε- νος, προσκαλεῖται τὸν σκύλον καὶ παραγγέλλει αὐτῷ φυλάσσειν τὸν οἶκον καὶ τὸ παιδίον, μηδένα ἐάσας εἰσελθεῖν εἰς τὸν οἶκον. ὁ μὲν οὖν στρατιώτης τὸν κύνα παραγγείλας, ἀπῆλθε πρὸς τὸ παλάτιον· τοῦ δὲ σκύλου τῷ παιδὶ παρακαθημένου καὶ τοῦ παιδὸς p. 62 B. 1 τῆς adieci 2 σκύλον cf. 40, 8 ἐνετείλετο τῷ σκυλακίῳ VB ἐνέτυλε τὸ σκυλακίω A: emendauit Val. Schmidt. ἐνέτειλε, τὸ σκυλάκιον Boissonade 3 ἔχων ABV: correxit Boissonade 7 παραγγείλας VB παραγκείλας A: correxit Boissonade 8 πολλὰ V: om. (AB) Boissonade 9 αὐτῷ? γάρ] δὲ? cf. n. ad p. 30, 13. 17, 21 10 ἐλεύσομαι ex sermone uolgari dictum pro u, composito ἐπάνειμι 12 ἐν ad- didi 13 ᾗλθε? 14 καὶ] οὗ? 18 ἅρματα AB, ἅρμα V uno addito puncto, quod siqnificat ι, cum duo l. α. reddant: ἄρ- ματα Boissonade, D. fortiore aspiratione hodierni Graeci uti dicuntur 21 οὓτω τὸν? u. D κοιμωμένου, ὁρᾷ ὁ κύων ὄφιν τινὰ παμμεγέθη ἐρ- χόμενον κατὰ τοῦ παιδὸς καὶ αὐτοῦ ἐκροξῆσαι τὸ αἷμα σπουδάζοντα. καὶ παρευθύς ὁ κύων ἐγερθεὶς πόλεμον πρὸς τὸν ὄφιν ἐποίησε καὶ καταδακὼν αὐ- τόν, νεκρὸν αὐτὸν ἀπειργάσατο. κατʼ αὐτὴν δὲ τὴν ὥραν ἦλθε καὶ ὁ στρατιώτης, καὶ ὁ κύων μετὰ χαρᾶς τούτῳ ἀπήντησεν. ἰδών δὲ ὁ στρατιώτης τὸ στόμα τοῦ σκύλου ᾑμαγμένον, ἔδοξεν αὐτῷ ὡς ὁ κύων τὸ παιδίον ἔφαγε, καὶ κρούσας αὐτὸν τῷ ξίφει ἀπέκτει- νεν. εἶτα ἐντὸς τοῦ οἴκου γενόμενος, ὁρᾷ τὸν παῖδα κοιμώμενον ἀβλαβῆ, θεωρεῖ δὲ καὶ τὸν ὄφιν σκοτω- μένον καὶ πρὸς τῇ κεφαλῇ τοῦ παιδίου κείμενον καὶ ἅμα ἔγνω ὡς ὁ κύων τὸν ὄφιν ἐφόνευσε, καὶ πικρῶς ὡλοφύρετο ὅτι χωρὶς ἀφορμῆς τὸ τοιοῦτον ἀπέκτεινε κυνάριον. οὐδὲν δὲ ὁ κύων ἐκ τῆς τοῦ αὐθεντὸς αὐτοῦ μεταμελείας ὠξεληθῆναι ἠδυνήθη, οὐδὲ ὁ στρατιώτης ἠδυνήθη ἀπὸ τῆς λύπης καὶ τῆς μεταμελείας ἐγεῖραι τὸν κύνα. Διὸ καὶ σύ, βασι- p. 63 B.λεῦ, μὴ οὕτως ἀσκέπτως τὸν υἱὸν σου φονεύσῃς, μή πως καὶ τῷ σῷ κράτει μετάμελος γενήσεται ὕστε- ρον ὡς τῷ στρατιώτῃ. καὶ ἴσως ἐκεῖνος περί τινος 1 ἕρποντα 3 σπουδάζοντος ABV et 7 ἀπήντισεν ABV: correxit Boissonade 5 τὴν ὥραν c. 27, 15 7 ante τύ στόμα in V extat alterum ἰδών 11 ἀβλαβῶς A σκοτω- μένον i. e, interfectum scripsi, ut D: σκοτομένον ABV. ἐσκοτω- μένον dicere debebat. σκοτούμενον Du Cange 14 ὀλοφύ- πετο ABV uitium tam frequens cum Boissonadio tollere malui τοιοῦτον] ex usu scriptoris nescio an addendum sit adie- ctiuum πιστόν 16 ἀυθεντὸς] uide ind. et p. 94 B. 17 οὐδὲ ὁ στρ. ἠδ. om. A more solito 20 πως V; πω (AB) Boissonade γενήσεται scriptoris est 21 ἴσως] ἀλλ᾿ ἐκεῖ- νος ἐμετανόησε διὰ σκύλον Ven; cf. D. itaque fieri potuit ut hic exciderit post ἴσως (suo iure); μετεμελήθη οὕτως. sed nescio an quae insunt in libris ita possint explicari ut sapiens dicturus fuerit ἴσως (fortasse) ἐκεῖνος περὶ ζῴου (quippe qui in bestiam ζώου καὶ ταῦτα κυν[ος ὄντος φιλοδεσπότου· σὺ δὲ περὶ υἱοῦ τίνα ἕξεις ἀπολογίαν, ἀδίκως καὶ ἐξ ἀκοῆς μόνης τοιαῦτα ἐπιχειρήσας; ὅμως μέντοι γε, ὦ βα- σιλεῦ, καὶ ἄλλης διηγήσεως ἐπισχών ἄκουσον, παρα- καλῶ.

Ἀνήρ τις ἦν τῇ γνώμῃ σαθρός, ἀκόλαστος τῇ φύσει καὶ πορνοκόπος· ὃς ὁπόταν περί τινος ὡραίας γυναικὸς τι ἤκουε, πᾶν πρᾶγμα δευτέρου λόγου ἐποιεῖτο, καὶ ἐν πρώτοις ὅσον ἠδύνετο ἐσπούδαζεν ἕως οὐ αὐτὴν ἐκ παντὸς τρόπου συμμιγῇ. τούτῳ γοῦν τοιούτῳ τὴν φύσιν ὄντι περί τινος ἤκουσται γυναικὸς λίαν ὡραιοτάτης, τις καὶ ἔν τινι χώρᾳ τὴν οἴκησιν ἐποιεῖτο· ἐν ᾦ χωρίῳ ἀπέστειλεν ὁ ἐρα- στὴς ἐκεῖνος, καὶ παρακαλῶν καὶ βιαζόμενος πρὸς συνάφειαν. ἡ δὲ γυνὴ σωφρονεστάτη οὖσα, οὐ προσεδέξατο τὴν τοῦ ἀνδρὸς παράκλησιν ἢ ἀπειλήν. ὁ δέ γε θηλυμανὴς ἐκεῖνος ἀνὴρ μὴ οὕτως ἀποδιω- χθεὶς παρὰ γυναικὸς παρῃτήσατο, ἀλλʼ ἐπʼ ἐκείνῳ p. 64 B. τῷ χωρίῳ παραγενόμενος, ἀναισχύντως ὡς εἰς ξενο- δοχεῖον καταλύει ἐν τῷ οἰκήματι τῆς ἐρωμένης. εἶτα ὡς τὸ πρότερον ἐπεχείρει ταύτην βιάζεσθαι. ἣ δὲ οὐδαμῶς εἶξε τοῖς λόγοις αὐτοῦ. οὗτος οὖν ὁ ἀνὴρ τῷ ἔρωτι τῆς γυναικὸς τρωθείς, ἀπέρχεται πρός τινα γραῖαν καὶ διηγεῖται τὰ περὶ τοῦ πράγματος. καὶ tantum peccauerit) καὶ ταῦτα (quamuis) κυνὸς ὄντος φιλο- δεσπότου ἕξει τινὰ ἀπολογίαν, σύ δὲ περὶ υἱοῦ οὐχ ἕξεις, α qua structura prae magno animi mota discesserit 3 γε V om. (AB) Boissonade 4 παρακαλῶ om. A 6 lemma in B: ἑτέρα τοὺ αὐτοῦ 7 ὃς scripsi ὡς ABV. e. p. 16. 32. 88. 125; 60. 118. 148 B. 9 ἠδύνετο et αὐτὴν scriptoris sunt 11 ἤκουστο? 12 ἔν τινι Boissonade ἔν τι ABV 13 ἐν ᾧ i. e. εἰς ὃ 14 ἐκεῖνος, καὶ] ἐκεῖνος πολλάκις, 16 ἢ] καὶ 18 παρὰ τῆς 2 παρῃτήσατο] inccepto destitit 22 οὖτος] οὕτως 24 καὶ] ᾑ καὶ? ἡ γραῦς τούτῳ ἀπελογήσατο εἰποῦσα·„ ὦ ἄνθρωπε, „ἀκαίρως ζητεῖς καὶ κοπιᾷς εἰς μάτην περὶ αὐτῆς· „αὕτη γὰρ τῶν πάνυ σωφρόνων ἐστι, καὶ οὐ τῶν πορνῶν ὡς σύ ἐνόμισας.“ καὶ ὁ ἀνήρ· ,,ὦ μῆτερ, „ἐὰν καταπείσῃς αὐτὴν τῷ ἐμῷ θελήματι, εὐθύς εἴ „τι ζητήσεις παρʼ ἐμοῦ, εὐκόλως σοι ἀποδώσω.“ ἡ δὲ γραῦς τὴν δόσιν τοῦ χρυσίου ἀκούσασα, „ἐγώ“ φησὶ τῷ ἀνδρὶ „τὴν ἐπιθυμίαν σου ἐκτελέσω. τὸ λοιπὸν ἄπελθε πρὸς τὸν ἄνδρα ἐκείνης, καὶ εὑρή- „σεις αὐτὸν σκεπασμένον μετὰ ῥούχου [ἢ σινδόνην „ἢ ἐφάπλωμα]. ζήτησον οὖν τοῦ πωλῆσαί σοι αὐτό· καὶ λαβών τὸ ῥοῦχον φέρε μοι ἐδώ.“ ὁ δὲ νέος ἄμα p. 65 B.τῷ λόγῳ πορεύεται εἰς τὴν ἀγορὰν καὶ τὸ σχῆμα τοῦ ἀνδρὸς μαθών παρʼ αὐτῆς καὶ τὸ ἐργαστήριον. ἦλθε πρὸς αὐτὸν καὶ λέγει· „πώλησόν μοι τόδε σου „τὸ ἱμάτιον.“ δὲ διεπώλησεν αὐτῷ. καὶ λαβών ὁ νέος τὸ ἔπιπλον διεκόμισε τῇ γραΐδι. ἡ δὲ γραῦς μετὰ χαρὰς τοῦτο δεξαμένη, εὐθύς τρία μέρη τοῦ σκεπάσματος ἐκείνου κατέκαυσε καὶ τῷ ἐραστῇ ἔφησε· καθοῦ ὧδε ἐν τῷ ἐμῷ ὁσπητίῳ, καὶ μηδεὶς ἔξω ἄν- „θρωπος ἴδῃ σε.“ τὸ δὲ ἔπιπλον λαβοῦσα ἐπορεύθη ἐπὶ τὴν οἰκίαν τῆς γυναικός, καὶ ἐξαίφνης εἰς τὴν οἰκίαν εἰσελθοῦσα καὶ τὸ βλέμμα ὑποκλέψασα τῆς κόρης, ἔθηκεν ὑποκάτω τοῦ προσκεφαλαίου τῆς κλί- νης τοῦ ἀνδρός· καὶ ὀλίγην ὥραν τῇ γυναικὶ ὁμι- 1 τούτω V cl. D: οὕτως (AB) boiss. 9 ἐκείνης] αὐτῆς V 10 αὐτὸν] ἐκεῖνον V σκεπασμένον i. e. ἐσκεπασμένον μετὰ ῥούχου i. e. ἱματάῳ ἢ σινδόνην (σινδόνιν V) ἡ ἐφά- πλωμα deleuit Boissonade 11 ζήτησον οὖν] num adiciendum αὐτόν? 12 ἔδω uel ἐδῶ εστ huc 16 αυτῶ scripsi; αὐτό ABV 20 ὀσπητίω VB ὁσπητίῶ A; ὁσπιτίῳ Boissonade. hodierni Graeci dicunt et ὁσπίτιον et ὁσπήτιον; sunt etiam qui ὀσπήτιον probent. sine dubio autem est Latinorum gospitium λήσασα, ἀπῆλθε, τῆς γυναικὸς μηδ᾿ Ὅλως γινωσκού- σης τὸ πραχθὲν παρὰ τῆς γραός. περὶ δὲ τὴν ὥραν τῆς τροφῆς ὁ ἀνὴρ ἐλθών ὁ τῆς γυναικὸς ἀνέπεσεν ἐπὶ τῆς κλίνης αὐτοῦ. τοῦ δὲ προσκεφαλαίου ὑψη- λοῦ ὄντος, ἀνασηκώσας τοῦ τιθέναι καλῶς, βλέπει ὑπ᾿ αὐτῷ κείμενον τὸ ῥοῦχον, ὅπερ ἐπώλησε τὸν νεανίσκον· καὶ πρὸς μὲν τὴν ὁμόζυγον οὐδὲν περὶ τοῦ ῥούχου ἐφθέγξατο, ἀλλʼ εὐθύς ἐγερθείς, τὰς p. 66 B. χεῖρας ἐπέβαλε τῇ γυναικὶ καὶ πολλὰς πληγὰς αὐτῇ περιέθηκεν. ἡ δὲ γυνὴ δεινοπαθήσασα τὴν καρδίαν, τῆς οἰκίας ἐξῆλθε καὶ πρὸς τούς ἑαυτῆς γονεῖς πα- ραγίνεται. καὶ διηπόρει καθʼ ἑαυτὴν καὶ ἐστέναζε, διʼ ἣν αἰτίαν ἔδειρεν αὐτὴν ὁ ἀνὴρ αὐτῆς. ταῦτα δὲ μαθοῦσα ἡ γραῦς παρὰ τινων, πορεύεται καὶ αὐτὴ ὅπου ἦν ἡ κόρη πρὸς τούς γονεῖς αὐτῆς]. καὶ εἰσ- ελθοῦσα πρὸς τὴν κόρην, περιπαθῶς λυπουμένη ἔλεγε πρὸς αὐτήν· ,,ἤκουσα πῶς ἀνήρ σου σφοδρῶς „σε ἔδειρε, καὶ γίνωσκε ὅτι τὴν σὴν χολὴν καὶ [τὴν] λύπην ἐμὴν ἐλογισάμην.“ ἡ δὲ γυνὴ τῇ γραΐδι ἀντέφησεν· ,,ὁ μὲν ἀνήρ μου χαλεπῶς με ἔτυψεν· „ἐγώ δὲ οὐ γινώσκω διὰ ποίαν αἰτίαν τοῦτο πεποί- ηκε.“ καὶ ἡ γραῦς ἀπεκρίνατο· „γίνωσκε καλῶς ὡς „ἐκ μάγων τινῶν καὶ χαιρεκάκων ἀνδρῶν ταῦτα συμβέβηκε· πλὴν ἐάν σοι καλὸν φαίνηται, ἐλθὲ ἐπὶ τὴν ἐμὴν οἰκίαν· ὑπάρχει γὰρ ἐν ἡμῖν ἰατρός „τις ἀνήρ. καὶ καλλίων ἰατρὸς τούτου οὐκ ἔνι, καὶ 1 ἀπῆλθεν V 5 ἀνασικώσας AB ἀνασικόσας V: cor- rexit Boissonade. ἀνασηκώνειν est tollere. cf. Corais Isocr. p. 37 m. 6 ἐπʼ ABV: scripsi ὑπʼ quod iam Boissonade ma- luerat. u. D 15 πρὸς τούς γονεῖς αὐτῆς seclusi 16 κόριν A. λυπουμένη tristitian uoltu prae se ferens, ut non sit ne- cessarium reponere accusatiuum 17 ἀνὴρ libri: ἀνήρ reposui; u. D 18 τήν sechusi 26 ἔνι a scriptore profectum ,,ἐκεῖνος παντοίαν θεραπείαν ποιήσει σε· μᾶλλον δὲ p. 67 B.„καὶ ἀπὸ τῆς δοκιμῆς καὶ σύ νοήσεις τὸν ἄνθρω- „πον ὁποῖος ὑπάρχει εἰς τὴν τέχνην, ἣν ζητήσεις „αὐτόν.“ ἡ δὲ γυνὴ τοῖς τῆς γραὸς στέρξασα λόγοις, „ἐγὼ μέν“ ἔφη „ἑτοίμως ἀκολουθήσω σοι· σύ δὲ ,,ἐάν μοι ποιήσῃς τρόπον εἰρήνης μετὰ τοῦ ἀνδρός μου διὰ τούτου δὴ τοῦ ἰατροῦ, φιλοτίμως ἀμεί- „ψομαί σοι.“ ἑσπέρας δὲ γενομένης, προλαβοῦσα ἡ γραῦς ἐπὶ τὴν οἰκίαν αὐτῆς (ἀπῄει), καὶ τῷ ἐραστῇ λέγει· „ἰδού τὸ κυνήγιον ἐν τοῖς δικτύοις.“ καὶ τῆς γυναικὸς εισελθούσης, ὀ δῆθεν ἰατρὸς ἐκρά- τησε τὴν γυναῖκα καὶ συνεμίγη. ἐκείνη δὲ ὑβριζο- μένη ἠνιᾶτο καὶ ἤσχαλλεν, ὅμως δὲ λαλῆσαι ἐδειλία· ὕστερον δὲ μετὰ τὴν συνουσίαν ἐξελθοῦσα, συντό- μως [ἀπῄει] πρὸς τούς γεννήτορας ἐπανῆκε. πρωΐας δὲ γενομένης ὁ ἀνὴρ πορευθεὶς πρὸς τὴν γραῦν εἶπε· „διὰ μὲν τοῦ ἔργου, οὐ μοι ἐποίησας, πολλά „σοι χρεωστῶ· ἐπὶ δὲ τῇ γενομένῃ ταραχῇ μέσον „τῆς γυναικὸς καὶ τοῦ ἀνδρὸς μεγάλως λελύπημαι, 1 acc. σε pendet a uu. θεραπείαν ποιήσει quippe quae sim- plicis uerbi θεραπεύειν uice fungantur: an pro u. ποιήσει scri- bendum θεραπεύσει? 5 σύ non esi mutandum in σοι 8 mutaui λαβοῦσα in προλαβοῦσα (i. e. φθάνουσα poterat etiam scribi λαθοῦσα) et adieci ἄπήει, quod in margine fortasse ad- scriptum, infra Ι, 15 loco non opportuna in uerba scriptoris in- repsit. si quis autem λαβοῦσα seruandum censet, ei sumendum est ante ἡ γραῦς excidisse αὐτὴν ἤγαγεν. cui fanent et Ven (ἀφόντες γοῦν ἐβραδίασεν, ἐπῆγαν ἀντάμα μὲ τήν γραίαν εἰς τὸ σπῖτί της, ἐκεῖ ὁποῦ ἐκάθητον ὃ ἀγαπητικός), non fauet l. 10. 11 12 συνεμμίγη V 13 ἠνιᾶτο] ηνιάτο V μὲν additum expectes. sed eam particulam sermo uolgaris inde aι polybiit temporibus saepissime praelermittil. ἤσχαλεν V 15 ἀπῄει πρὸς ABV: καὶ addidit Boissonade ante πρὸς; cf. D. ego ἀπῄει quippe sua sede motun et alieno loco intrusum suo restitui l. 9 16 ὁ ἀνὴρ i. e. iuuenis, non maritus 17 διὰ a Byzantinis hoc sensu etiam cum genetiuo coniungitur πολλάς σοι A. „ὅτι αἴτιος έγὼ ὑπάρχω τῆς ὀχλήσεως.“ ἡ δὲ γραῦς λέγει· „μή λυποῦ, νεανία· ἐγὼ γὰρ διά τινος τεχνι- „κῆς μηχανουργίας ποιήσω ἐκείνους φιλιωθῆναι. σὺ p. 68 B. „δὲ λοιπὸν ἄπελθε εἰς τὴν ἀγορὰν πρὸς τὸν ἄνδρα „τῆς γυναικὸς καὶ μικρὸν ἐκεῖ ἀκαρτέρησον. καὶ „ἐκεῖνος ἅμα ἐξετάσει σε περὶ τοῦ ῥούχου ὅπερ σοι „ἐπώλησε· σὺ δὲ εἰπὲ αὐτῷ ὅτι „τὸ ῥοῦχὸν σου φο- ρέσας ἐκάθισα ἐπάνω κλιβάνου, καὶ ἐμοῦ μὴ εἰ- δότος, εἰς τρία μέρη ἐκαύθη· ἐγὼ δὲ πολλὰ λυπη „θεὶς ἐπὶ τῷ γεγονότι, δέδωκα τὸ ῥοῦχον πρός τινα γραῦν ἣν ἐγνώριζον, ὅπως δώσει αὐτό τινα ὑφαν- „τήν, καὶ τὰ καυθέντα μέρη ποιήσει ὑγιῆ· ἐξ ὅτου γοῦν ἡ γραῦς ἐκείνη τὸ ῥοῦχον ἔλαβεν, οὐκ ἔτι ἄτην εἶδον, ἀλλʼ οὐδὲ (οἶδα) τὸ ῥοῦχον ἐκεῖνο τί „γέγονεν.“ ταῦτα τῷ ἀνδρὶ τῆς γυναικὸς εἰπέ· καὶ „μετὰ ταῦτα,“ εἶπεν ἡ γραῦς, „ἐγὼ ἐμαυτὴν φανε- ρώσω ἐνώπιον τῶν ὀφθαλμῶν ὑμῶν, καὶ προς „ποιήσομαι διὰ δουλείαν μου πορεύεσθαι. καὶ ευθὺς „ὡς ἂν ἴδῃς με, φανέρωσον τῷ ἀνδρὶ εἰπὼν ὅτι ἰδού ἡ γραῦς ἢν εἶπόν σοι· αὕτη ἐστὶν ἥτις καὶ τὸ „ῥοῦχον ἔλαβε.“ καὶ ἄμα λάλησόν με καὶ ἐρώτησον· ,,ὦ γύναι, τί τὸ ῥοῦχον ἐκεῖνο γέγονεν; ἐγώ δὲ „τότε ἅμ᾿ εὐθύς καλῶς μάλα ἀπολογήσομαι καὶ ὡς p. 69 B. „δεῖ.“ ἀναστὰς οὖν ὁ ἄνθρωπος ἐποίησε καθὼς ἐδιδάχθη παρʼ αὐτῆς· καὶ ἐντυχών τῷ ἀνδρὶ εἶπεν ἅπαντα· καὶ τῆς γραὸς ἐνώπιον αὐτῶν διερχομένης, 5 ἀκαρτερεἴν ex usuι recentiorum est 11 δώση ABV correxit Boissonade 12 ποιήσει] sc. οὗτος ὑγιᾶ infra ἐξότου ABV 14 οἶδα post οὐδὲ adieci 17 ποιήσομαι ABV: προςποιήσομαι coniecit Boissonade 18 δουλείαν] ne- gotium 19 post ἀνδρί V addit σου 21 λάλησον] infra 54, 1 ἐκάλεσε 22 γέγονε ABV 23 παρευθύς7 om. D 26 διερχομένης] praetereuntis. δεχομένης BV ὁ τῆς μοιχείας ἐργάτης αὐτὴν ἐκάλεσε καὶ περὶ τοῦ ῥούχου ἀνηρώτα. ἡ δὲ γραῦς ἀπιδοῦσα πρὸς τὸν ἄνδρα τῆς γυναικός, ἐποιεῖτο τούς λόγους λέγουσα αὐτῷ· „ἐλευθέρωσόν με ἀπὸ τὰς ἀδίκους ὀχλήσεις τοῦ ἀνδρὸς τοῦδε. καὶ γὰρ σκέπασμά τι ῥούχου μοι ἔδωκεν, ἵνα φέρω τοῦτο πρός τινα τῶν τεχνιτῶν, ἵνα τὰ διακαυθέντα τοῦ ῥούχου μέρη ὡς δυνατὸν ὑγιᾶ κατασκευάσῃ· ἐγώ δέ, οὐκ οἶδα διὰ τί, παρὰ τὴν σὴν εἰσῆλθον ὁμόζυγον, καὶ παντελῶς ἐπελαθό- „μην ἡ ταλαίπωρος ποῦ τὸ ῥοῦχον ἐκεῖνο ἀφῆκα, „ἢ ἐν τῷ σῷ οἴκῳ, ἢ ἐν ἑτέρῳ τόπῳ· οὐδαμῶς γὰρ δύναμαι ἐνθυμηθῆναι τί γε ἄρα γέγονεν· οὕτως τῆς γραὸς εἰπούσης τῷ ἀνδρὶ τῆς γυναικός, ἐκεῖνος ἀντέφησε πρὸς αὐτήν· ἀλλά σοι γνωστὸν ἔστω, ὅτι „δι᾿ ἐκεῖνο τὸ ἔπιπλον μεγάλη ταραχὴ ἐν τῷ οἴκῳ μου γέγονε“· καὶ ἄμα δέδωκε καὶ τούς δύο τὸ p. 70 B.ἔπιπλον ἐκεῖνο· καὶ ἀπελθών ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, μετὰ τῆς γυναικὸς φιλίαν ἐποίησε· καὶ ὁ τάλας χαρίσμασι καὶ δωρεαῖς μεγάλαις αὐτὴν ἐτίμησε, δέο- μενος ἵνα μετʼ αὐτοῦ διαλλαγὴν καὶ ἀγάπην ποιήσῃ. ἡ δὲ μόλις ἐποίησεν ἀγάπην μετʼ αὐτοῦ. Καὶ νῦν γίνωσκε λοιπόν, ὦ βασιλεῦ, ὅτι οὐκ ἔχει τέλος ἡ τῶν αἰσχρῶν καὶ φαύλων γυναικῶν 4 etiam ἀπὰ cum acc. a recentissimis coniungitur 5 σκε- πάσματι ABV correxit Boissonade, qui tamen deleri malebal seruata quae in A est scriptura ῥοῦχον 6 ἔδωκε ABV τοῦτο V: om. (AB) Boiss. τὸ D 8 διὰ τί scripsi: καὶ ABV. καὶ ἐγώ ἡ ταλαίπωρος οὐδὲν ἠξεύρω τί ἔκαμα τοῦτο· ἐπειδὴ ἐδιάβησα εἰς σπῖτί σου. Ven. (cf. D). unde aliquid periisse suspicabatur Boissonade. sed ut cetera taceam. nihilo n.inus illud καὶ offenderet: quare inmutaui 11 ἢ — ἢ] εἰ . . ἢ? 15 μεγάλη καὶ τ. A undee uocabulun uelut συγχυσις excidisse suspicabatur Boissonadeq u. D 16 καὶ om. D, Boissonade delebat; sed arcte cum u. δέδωκε coniungendun uidetur: et dixit et dedit 19 μεγάλως A 20 ποιήσῃ om. A. πονηρία· ἀλλʼ οὐδὲ χεῖρον κακὸν γυναικὸς πονηρᾶς ἐστιν, ὥσπερ οὐδὲ καλῆς καὶ ἀνδρείας γυναικὸς οὐ- δέν τι κρεῖττόν ἐστι· κατὰ διάμετρον γὰρ καλῆς γυ- ναικὸς καὶ χείρονος μέγα χάσμα ἐστί, κἂν καὶ ἴσην ἔχουσι τὴν ἐπωνυμίαν· ἀμφότεραι γὰρ γυναῖκες κα λοῦνται καὶ εἰσίν· ἀλλʼ ἣ μὲν θηρίῳ ἔοικε πολυ- μόρφῳ καὶ πολυκεφάλῳ, οἷον εἰπεῖν τῷ τῆς ὕδρας, ἡ δὲ λίθῳ πολυτελεῖ καὶ ἀσυγκρίτῳ. ὅθεν καὶ ἀπὸ τῆς πονηρίας αὐτῶν πολλοὶ ἀδίκως ἐφθάρησαν. ὥσπερ δὴ συνέβη γενέσθαι καὶ εἰς τὴν τοῦ ἀνδρὸς ἐκείνου γυναῖκα διὰ τὴν τῆς γραὸς πονηρίαν. πρόσ- εχε οὖν σεαυτῷ, ὦ βασιλεῦ·

Τούτων ἀκούσας ὁ Κῦρος διεκώλυσε τὸν τοῦ παιδὸς φόνον. ἡ δὲ τοῦ βασιλέως ἐκείνη παλλακὴ p. 71 B. ταῦτα μαθοῦσα, πάλιν εἰσέρχεται πρὸς αὐτὸν κατὰ τὴν πέμπτην ἡμέραν καὶ μετὰ δακρύων πολλῶν αὐτῷ ἔλεγεν ὅτι „θαρρῶ, ὦ βασιλεῦ, ὡς τοιαύτην μοι δί- κην κατὰ τῶνδέ σου τῶν φιλοσόφων καὶ τάχα συμ- βούλων [ὡς] ὁ θεὸς ποιήσει, ὥσπερ κατά τινος λέοντος καὶ πίθηκος πεποιηκέναι λέγεται.“ καὶ ὁ βασιλεύς· „`καὶ πῶς ἐγένετο κατʼ ἐκεῖνα τὰ ζῶα;“ ἣ δὲ ἀπεκρίνατο·

„Ἦν τις λαὸς καὶ πλῆθος πραγματευτῶν ἀπερχό- μενον ἐπί τινα πραγματείαν. ἦσαν δὲ ἐν ἐκείνοις καὶ μουλάρια πολλά. νυκτὸς δὲ καταλαβούσης ἔφθα- 1 V in margine σημείωσαι 2 ἥσπερ A. ἧπερ coniecit Boissonade 4 μέγα χάσμα] Eu. Luc. 16, 26 5 dubites an ἔχωσι sit reponendum ἐπωνυμίαν scripsi: ὁμωνυμίαν ABVD, quo seruato reposuissen ἴσως, nisi p καὶ prohibusset 7 πολυμόρφο V ὑέρᾶς A 8 noli corrigere θπὸ 14 lemma διήγησις γυναικός παλακὴ V 19 ὡς deleui et ποιήσειεν in ποιήσει mutaui. aoristi optatiuo certe ἂν adiungi debebat 23 καὶ πλῆθος] uidentur delenda. sed c. p. 103 B. m. 25 μουλάρια] muli ἔφθασαν] peruenerunt (64, 12) σαν εἰς ξενοδοχεῖον κκἀκεὶ ἀνέπεσον κοιμηθῆναι· καὶ τὴν θύραν τοῦ οἴκου ἐπελάθοντο σφαλίσαι. καὶ κατὰ τὴν νύκτα ἰσῆλθε λέων εἰς τὸ παυδοχεῖον καὶ μέσον τῶν μουλαρίων ἀνέπεσε, μηδεμίαν ταραχὴν ποιησά- μενος· καὶ οὐδεὶς τῶν πραγματευτῶν κατενόησε. μετὰ δέ τινα ὥραν εἰσῆλθέ πις κλέπτης εἰς τὸ παν- p. 72 B.δοχεῖον κλέψαι ἐκ τῶν μουλαρίων· καὶ δὴ σκοτίας οὔσης μὴ βλέπων, ἐψηλάφα τὸ πατερὸν τῶν ὑπο- ζυγίων καὶ λεληθότως τοῦ λέοντος ἥψατο. καὶ παχύν τοῦτον κατανοήσας ὡς μουλάριον, ἐκάθισεν ἐπάνω αὐτοῦ. ἐξερχομένου δὲ τοῦ κλέπτου ἐπάνω τοῦ λέοντος, ὁ λέων καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν· „ἀληθῶς οὐ „τός ἐστιν ὁ δαίμων, ὃν λέγουσι τῆς νυκτὸς εἶναι „φύλακα· διὸ καὶ ἐπάνω μου καθέσθη.“ καὶ ταῦτα λέγων ὁ λέων καθʼ ἑαυτὸν ἐφοβεῖτο τὸν κλέπτην. καὶ διʼ ὅλης τῆς νυκτὸς τὸν κλέπτην βαστάζων ἐπο- ρεύετο. ὁ δὲ κλέπτης ἐπιγνούς ἐπικαθέζεσθαι λέοντι, ἐφοβήθη, μή πως αὐτὸν διασχίσει καὶ τροφὴν ἰδίαν ποιήσεται. πρωΐας δὲ γενομένης ἔτυχεν ὁ λέων ὑπο- κάτω δένδρου διέρχεσθαι, καὶ διὰ συντόμων ὁ κλέ- πτης ἐκτείνας τὴν δεξιάν, τοῖς τοῦ δένδρου κλάδοις ἑαυτὸν ἐκρέμασε καὶ ἀναβὰς εἰς τὸ δένδρον τὸν τοῦ λέοντος κίνδυνον διέφυγε. καὶ ὁ λέων πάλιν, ὡς τὸν φύλακα τῆς νυκτὸς φοβούμενος, συναπῆλθε σπουδῇ· ὅπου καὶ ὁ πίθηξ αὐτῷ συναντᾷ, καὶ ἡρώ- τησε τὸν λέοντα· ,,τί οὕτως ὑπάρχεις φοβούμενος 2 σφαλῆσαι V 4 μήδεμίαν V ut saepe 7 σκοτίας σψριπσι: σκοτείας ABV. cf. Philogelon 8 117. p. 63, 2 8 πάτερον V 11 αὐτοῦ] num excidit καὶ ἐξήλασεν? 16 καὶ διʼ ὅ. τ. ν. in V bis scripta 18 διασχίσει Boissonade: δια- σχίσῃ ABV. quamquam cf. 46, 9. ἰδίαν i. e. αὐτοῦ 20 συντόμως ABV: correxit Boissonade 21 τοὺ] cf. p. 57 9. 10. 23 ὡς τὸν scripsi ὡς ὁ A ὡς BV 24 συν- simul 25 ήρώτισε V „καὶ τρέμων;“ ὁ δὲ λέων ἀπεκρίνατο· „ὁ τῆς νυ- p. 73 B. „κιὸς φύλαξ λεγόμενος ἐμὲ πιάσας, ὅλην τὴν νύκτα „ἐπάνω μου φερόμενος ἔσυρέ με.“ καὶ ὁ πίθηξ ,,ποῦ „ἐστιν ἐκεῖνος;“ ἔφη. καὶ ὁ λέων· „ἐπάνω τοῦ „δένδρου ἐκάθισεν τοῦ ἡμῶν ἔμπροσθεν ὄντος.“ ὁ δὲ πίθηξ εὐθὺς ἐπʼ ἐκεῖνο τὸ δένδρον ἀπῆλθε· καὶ ὁ λέων μακρὰν ἵστατο βλέπων τί ἄρα γένηται. τοῦ μέντοι πίθηκος τοῦ δένδρου ἐπαναβάντος, ὁ κλέ- πτης ὁμοῦ ἐφοβήθη τοὺς δύο, καὶ ὑπὸ τοῦ φόβου τῶν δύο ζώων ἀγωνιζόμενος, εἰς τὴν σχισμάδα τοῦ δένδρου εἰσῆλθεν. ὁ δὲ πίθηξ τῇ χειρὶ τὸν λέοντα ἔνευε τοῦ ἐλθεῖν καὶ ἀποκτεῖναι τὸν ἄνδρα. ἐλθὼν τοίνυν ὁ λέων ἐκεῖσε, ἵστατο κάτω τοῦ δένδρου. ὁ δὲ πίθηξ ὑπῆρχεν ἔχων ὄρχεις λίαν μεγάλους. καὶ ὁ ἀνὴρ ὡς εἶδεν αὐτούς, ὀλίγον θάρσος ἀνέλαβε· καὶ ἐξαίφνης φρικτῶς πιάσας τοὺς ὄρχεις τοῦ πίθη- κος ἔδησε. καὶ ἅμα ὁ πίθηξ ἀπέθανε πεσὼν κάτω. καὶ ὁ λέων ἰδὼν αὐτὸν πεσόντα νεκρόν, ἔλεγε καθʼ ἑαυτόν· „ἀληθῶς ὡς ὁ τῇ νυκτὶ ἐμὲ σύρων φύλαξ „αὐτὸς καὶ τοῦτον ἀπέκτεινε.“ καὶ συντόμως ἔφυ- p. 74 B. γεν. οὕτως ὁ ἀνὴρ τὰ δύο ζῶα νικήσας ἠλευθερώθη. Κατὰ τοῦτον τὸν τρόπον θαρρῶ κἀγώ, βασιλεῦ, εἰς τὴν δύναμιν τοῦ θεοῦ, ὅτι δώσει κἀμοὶ νικῆσαι τοὺς φιλοσόφους, ὅτι περ μέσον σοῦ καὶ ἐμοῦ τοσαύ- την ἔθηκαν σύγχυσιν. τοῦτο δὲ ἐγὼ ἀπὸ θεοῦ δέο- 2 πιάσας i. e. συλλαβών (cf. Corais Isocr. p. 3 in.) 6 ἀπῆλθε] noli corrigere ἀνῆλθε 7 γένηται] coniunctiuus fu- turi loco usurpatus 10 ἀγωνιζόμενος] metu exanimatus i. q. ἀγωνιῶν, cf. ind. 11 εἰσῆλθε ABV 16 φρικτῶς BV: σφικτῶς A. Boiss. cf. D 19 ἀληθῶς ὡς i. e. ὡς ἀληθῶς ut θαυ- μαστῶς ὡς, ὑπερφυῶς ὡς, ἀμηχάνως ὡς et similia apud Pla- tonem, πλεῖστοι ὅτι apud Niceph. Bryenn. Boissonade ante ὡς et post φύλαξ distinxit 25 τουτο] ut inimici moriantur? μαι δοθῆναί μοι, ἐὰν μὴ σύγε, ὦ βασιλεῦ, ἐκδική- σῃς ἐφʼ οἷς ἔργοις ἠναγκάσθην ὑβρισθῆναι παρὰ τοῦ υἱοῦ σου.

Τούτοις πάλιν τοῖς λόγοις ὁ βασιλεύς τρωθεὶς τὴν καρδίαν, ὥρισε τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀποκτανθῆναι πάλιν. καὶ ὁ τοῦ βασιλέως ἕκτος σύμβουλος καὶ φιλόσοφος τὴν τοιαύτην μαθών ἀπόφασιν, πρὸς τὸν βασιλέα εἰσέρχεται ἡμέρᾳ ἕκτῃ καὶ προσκυνήσας, „ζῆθι, βασιλεῦ,“ ἔφη εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ἐπὶ μα- κρούς χρόνους ἡ ἐξουσία σου διαμένοιε. γινώσκειν δέ σου τὸ κράτος δουλοπρεπῶς ἀξιῶ, ὅτι ἐὰν μηδʼ ὅλως ἔτυχεν υἱὸν ἔχειν σε, ἔδει μετὰ πολλῆς ἀγά- πης καὶ θερμῆς καρδίας καὶ ἐπιμόνου παρακλήσεως p. 75 B.παρακαλεῖν τὸν θεὸν τοῦ δοῦναί σοι παιδίον, ὡς ἔχειν τοῦτο κληρονόμον καὶ διάδοχον τοῦ κράτους σου· νῦν δὲ παῖδα ἔχων, πειρᾶσαι τοῦτον φονεῦσαι συμβουλῇ κακογνώμου γυναικός, καὶ ταῦτα μὴ γι νώσκων εἴτε αἴτιός ἐστιν ὁ παῖς θανάτου, εἴτε καὶ μή. καὶ ἐὰν τοῦτο ὃ λέγεις ἀνεξετάστως γένηται, ἐς ὕστερον σύ θανατηφόρον ἐπιλήψῃ τὴν λύπην, ὥστε σχεδὸν ὑπὸ τῆς λύπης ἑαυτὸν διαχειρίσεις· ἀλλὰ καὶ 1 μὴ] μοι V 2 ἠναγκάσθην ὑβρισθῆναι] coactus sum ut uim paterer: simplicius dixisset ὑβρίσθην omisso cogendi uerbo. M in ea parte narrationis quae respondet huius recen- sionis p. 111 B. ὑφʼ ἧς καὶ ἀπαγχονισθῆναι κατηναγκάζετο 4 τοῖς om. A 6 lemma ἕκτου φιλοσόφου λόγοι συμ βουλῆς 8 ἡμέρᾳ scripsi: ὥρα VAB: u. D 10 διαμένοιε seri- ptort ipsi tribuere uix est quod dubites 11 ἐάν pro u. εἰ ad- hibitum cf. p. 95 B. μήδ᾿ ὅλος V 16 πειρᾶσαι i q. πειρῷ recentiorum est 17 κακογνώμονος qua forma ceteroquin usus est. Niceph. Bryenn. dixit τὸ σκληρόγνωμον, τὸ ἀμφίγνωμον, ἅνδρα βαθύγνωμον, alii δίγνωμος διχόγνωμος ἀγνωμος 18 καὶ μὴ V: μὴ (AB) Boiss. 19 ἐσύστερον V ut saepe 21 ἑαυτὸν] σ. ad 8, 15 διαχειρίσης ABV: διαχειρίσεις Boissonade γενήσεταί σοι ὥσπερ δή τινι συνέβη περιστερὰ. Λέ- γεται γὰρ περὶ ἐκείνης ὅτιπερ κατῴκει πλησίον τινῶν χωραφίων· καὶ κατὰ τὸν καιρὸν τοῦ θέρους ἐκείνων τῶν χωραφίων ὑπῆρχεν ἡ περιστερὰ ἀκο- λουθοῦσα ὄπισθεν τῶν θεριστῶν, συνάγουσα τὸν σῖτον καὶ ἐσθίουσα. ὡς δὲ ἐχόρτανε, τὸ περισσὸν σιτάριον ἐσύναξεν εἰς τινα τρύπαν τοῦ τοίχου. μιᾷ γοῦν τῶν ἡμερῶν φέρουσα ἡ περιστερὰ κατὰ τὴν συνήθειαν σιτάριον, ἵνα θήσῃ καὶ αὐτὸ εἰς τὴν ὀπὴν ἐκείνην τοῦ τοίχου, ἐγένετο γεμίσαι τὴν τρύπαν· καὶ λέγει τὸ ἀρσενικὸν περιστέριν πρὸς τὸ θηλυκόν· „προσέξον· μηδεὶς ἀφʼ ἡμῶν προσεγγίσῃ τῷδε τῷ p. 76 B. „σίτῳ, ἕως ὁ τοῦ χειμῶνος ἔλθῃ καιρός, ὅταν οὐκ „ἔστι ποσῶς σιτάριν εὑρεῖν. τότε καὶ αἰ δύο ἀμφό- „τεραι διατραφῶμεν ἐκ τοῦδε τοὺ σιταρίου.“ ἡ δὲ θήλεια πρὸς τὸ ἀρσενικὸν εἶπε· „καλῶς τοῦτο καὶ „συμφερόντως μέσον ἡμῶν φυλάξαι ἔταξας, ὦ οὗ- ος, καὶ οὕτω ποιήσομεν ὡς εἶπας.“ καὶ ἔκτοτε αἱ περιστεραὶ ἔξω βόσκοντο. τοῦ δὲ ἡλίου λάμποντος τῇ ὀπῇ ἐκείνῃ, ἐξηράνθη σφοδρῶς ὁ σῖτος, διότι 1 lemma διήγησις λέγεται γάρ] ab hac formula plerae- que nattationes in libro qui inscrivitun Stephanites et Ichnela- tes tneipiunt 3 τινῶν scripsi: τῶν ABV χωραφίων t e. ἀγρῶν. cf. Corais lsocr. p. 100, 3 7 σιτάρι A ἐσύναξεν V; ἐσύναξεν t. e. συνήγαγεν 7. 10 τρύπαν dicunt Graeci quoque hodierni falso: non υ producitur, α corripitur, ut scribi oporteat τρῦπαν 9 σι noto compendio VB 10 γεμίσαι i. q. γεγεμίσθαι. act. hodiernis Graecis etiam est plenun esse 11 περιστέριν et 14 σιτάριν formae barbarae non ma- gis sunt mutandae quom θήσῃ 9 uel ἀφ᾿ 12 uel ὅταν ἔστι 13 12 προσεγκίσει V 12 τῷ om. A 13 ἕως] non opus est ἄν addi, a u. ὅταν demi 14 [αἱ δύο]? 15 σίτρυ A. 17 φυλάξαι ἔταξας scripst: ἐφύλαξας libri. u. D ὦ οὗ- τος scripsi: τοῦτος A τοῦτο VH 19 ἐπιλάμποντος? χλωρὸς ἦν ὅτε συνήγετο. καὶ δὴ ἐν μιᾷ τῶν ἡμερῶν ἐλθοῦσα ἡ περιστερά, ἥτις ἔθηκε τὸν σἴτον, βλέπει τοὺς κόκκους ὀλίγους ὑπὸ τῆς ξηρότητος καὶ λέγει πρὸς τὴν θήλειαν· ,,τί ἔνι τοῦτο ὅ θεωρῶ ; οὐκ εἶ- πόν σοι ἵνα μηδεὶς ἡμῶν ἅψηται τούτου τοῦ σίτου ;“ καὶ ἡ ὁμόζυγος ἔφη ,,οὐχ ἡψάμην αὐτῶν οὐδʼὅλως.“ ὁ δὲ ἄρρην μηδαμῶς πιστεύσας τὴν θήλειαν, περισσο- τέρως ἄγριος ἦν, καὶ ἰσχυρῶς κρούει ταύτην καὶ τῆς ζωῆς διακόπτει. καὶ ἀπέμεινε μοναχὸς ὁ ἀρσενικός. τοῦ δὲ χειμῶνος ἐλθόντος καὶ πολλῶν βροχῶν γενο- p. 77 B.μένων καὶ χιόνος κατενεχθείσης, πάλιν ὁ κεκρυμμέ- νος σῖτος τῇ τοῦ ἀέρος ὑγρότητι διανοτισθεὶς ὅλην ἐκείνην τὴν θυρίδα ἐγέμωσεν ὡς τὸ πρότερον. καὶ τοῦτο ἰδοῦσα ἡ περιστερὰ ἐνόησε τὴν αἰτίαν τῆς ἐλλείψεως καὶ τῆς ὕστερον τοῦ σίτου ἀναπληρώ- σεως, καὶ πικρῶς ἔκλαιε μεταμελόμενος ἐπὶ τῷ θα- νάτῳ τῆς ὁμοζύγου· οὐδὲν δὲ ἀπὸ τῆς μεταμελείας ὠφελήθηκεν. Τὸν ἴσον τρόπον οὖν οἶδα, ὦ βασι- λεῦ, ὅτι καὶ σὺ ἐὰν τὸν υἱόν σου φονεύσῃς ἐκ μό- νης διαβολῆς τοῦ καταράτου γυναίου, καὶ ταῦτα μὴ γινώσκοντός σου εἰ ἐκεῖνος ταῖς ἀληθείαις κατάκρι τος ὑπάρχει καὶ ἔνοχος θανάτου ἐστί, συμβήσεται καὶ τῷ σῷ κράτει ὡς ἐκείνῃ τῇ περιστερᾷ συμβέβηκε, 3 ὀλίγους] Κr. Gr. Spr. 56, 7, 4 hic incipit M καὶ ... τοῦτο (4) om. A 4 ἔνι] cf. 51, 26 6 αὐτῶν] αὐ- τοῦ αὐτῷ cod. M cf. 2, 9 7 τὴν θήλειαν cf. 3, 11 8 ἄγριος ἦν] ἀγρίανε ? cf. p. 4, 18 11 κεκρυμένος V 12 ἀγρότητι V 13 ἐγέμωσεν scripsi: ἑγέμοσεν libri. cf. Corais lsocr. p. 259 (21). Heliod. p. 121 m. 16 μεταμελόμενος· quamquam antecessit ἰδοὺσα ἡ περιστερά quia sequitur τῆς ὁμοζύγου 18 ὠφελήθηκεν] aoristi forma basbara quae ab recentioribus Graecis adhiberi solet; uide praefationem 19 σὺ] σοι Boissonade : sed apud hos scriptores talis structurae inmu- tatia facile toleratur; distinctionem modo quae eral post σύ su- stuli καὶ τοῖς κέντροις τῆς μεταμελείας χαλεπῶς ἔσῃ κεν- τούμενος, καὶ οὐδεμία σοι ἀπὸ τούτου ὠφέλεια προσγενήσεται, ἀλλὰ μᾶλλον βλάβη πρὸς θάνατον. καὶ ἄλλης δέ μου διηγήσεως ἄκουσον, ὦ∾βασιλεῦ, δηλοποιούσης σαφέστατα περὶ τῶν γυναικείων πρα- γμάτων, ἤγουν τῶν πανουργιῶν.

Ἀνήρ τις ἦν γεωργός. οὗτος οὖν μιᾷ τῶν ἡμε- p.78 B. ρῶν ἐξῆλθε τοῦ σπεῖραι τὸ χωράφιον αὐτοῦ. ἡ δὲ γυνὴ αὐτοῦ ἑτοιμάσασα ἑψητὰ μαγειρεύματα καὶ ὄρ- νιθα καὶ μελίπηκτον ἔδεσμα, ἐν σπυρίδι ἐνθεῖσα πρὸς τὸν ἄνδρα ἐκόμιζε. συνέβη δὲ αὐτὴν πορευο- μένην διαβῆναι ἀπό τινος ξενοδοχείου, ἐν ᾧ ἦσαν ἄνθρωποι ὁδοιπόροι ἀναπαυόμενοι· καὶ ὡς εἶδον τὴν γυναῖκα, ἐκράτησαν αὐτὴν καὶ ἔσω τοῦ ξενοδοχείου εἰσάξαντες, ἅπαντες συνεμίγησαν καὶ τὰ βρώματα ἅπαντα ἔφαγον. ὀλίγον δὲ ἀπὸ τὸ μελίπηκτον [ἤγουν τὴν μουστόπιτα,] ἀφέντες, κατεσκεύασαν αὐτὸ εἰς εἶδος καὶ μορφὴν ἐλέφαντος, καὶ ἔθηκαν αὐτὸ ἐν τῇ σπυρίδι, μὴ εἰδυίας ὅλως τῆς γυναικὸς περὶ τούτου, καὶ τὴν σπυρίδα σκεπάσαντες, ἀφῆκαν αὐ- τὴν ἀπελθεῖν. ἥ δὲ λαβοῦσα τὴν σπυρίδα ὡς τὸ πρότερον σκεπασμένην, μὴ εἰδυῖα ὅτι κατέφαγον ἅπαντα, ἀπῆλθε πρὸς τὸν ἄνδρα φέρουσα ταῦτα. ὅ δὲ ἀποσκεπάσας τὴν σπυρίδα, οὐδὲν ἄλλο ἐν αὐτῇ lemma 4 V 6 AB ἑτέρα διήγησις τοῦ αὐτοῦ ἕκτου φιλο- σόφου 5 πραγμάτων ἤγουν τῶν om. MD: fortasse ἤγουν τῶν πανουργιῶν emendandi cause supro u. πραγμάτων scri- ptum erat 8 Matth. 13, 3. Luc. 8, 4. Marc. 4, 3 10 μελί- πυκτον. ABV 10 et BV 16: 16 μελίπικτον A. μελίπηκτον M. Du Cange 12 διαβῆναι] praeterire, u. 53, 26 ἀπὸ ] prope ab, praeter 16 πάντα A. ἤγουν τὴν μ ] deleui. hodiernt Graeci μουστόπητα et μουστόπιττα muncupant 18 an de- lenda uu. καὶ μορφὴν ? 19 μηδὲν ὅλως τι? 22 πρότερον] πρώτως A. cf. 7, 17 σκεπασμένην] cf. 50, 10 p.79 B.βλέπει ἢ τὴν μουστόπιτα καὶ πρὸς τὴν γυναῖκά φη- σιν· ,,ὦ γύναι, τί τοῦτο; “ ἣ δὲ θεασαμένη τοῦτο, εὐθὺς τὸ ἐπʼ αὐτῇ γεγονὸς πανούργως διαμηχανᾶ- ται καὶ ψευδοποιεῖ, καὶ φησὶ πρὸς τὸν ἄνδρα· ,,ἔδοξέ ,,μοι ἐν ὕπνοις καθῆσθαί με ἐπάνω ἐλέφαντος, καὶ ,,πεσοῦσα ἐκ τοῦ ἐλέφαντος συμπατηθῆναι τοῖς ,,ποσὶν αὐτοῦ. ἐξυπνίσασα δὲ πολλῷ τῷ φόβῳ συν- ,,εκρατούμην, καὶ αὐτίκα ἀπῆλθον πρὸς ὀνειροκρί- ,,την καὶ τὰ ὁραθέντα διηγησάμην. καὶ ἐκεῖνος εὐ- ,,θὺς τὸ ὄναρ διέλυσε καὶ παρήγγειλέ μοι εἰπών· ,,πρέπει σε ποιήσαι ὡς ἐλέφαντος μορφὴν ἐκ μέλιτος ,,ἐζυμωμένην, καὶ τῷ ἀνδρί σου ἀπόδος φαγεῖν, ἵνα ,,τὸ ὄναρ ἀκινδύνως διαλυθείη.“ καὶ ἰδοὺ κατὰ τοὺς ,,λόγους τοῦ ὀνειροκρίτου, ὡς βλέπεις, τοῦτο πε- ,,ποίηκα. σύ δέ, ὦ ἄνερ, λοιπὸν προθυμότατα λάβε ,,καὶ φάγε, ὡς ἄν μηδεὶς ἐμοὶ γενήσεται κίνδυνος.“ ὁ δὲ ἀνὴρ αὐτίκα τὴν μουστόπιταν ἔφαγε. καὶ οὕ- τως ἡ γυνὴ τοιαύτην πρόφασιν ποιησαμένη, τὸ ἀνύ - p.80 B.ποπτον ἑαυτῇ, ὅσα ἔπαθε τῷ ἀνδρὶ κατασκεπάσασα, 3 διαμηχανᾶται] callide celat? κρύπτειν ἐκμηχανᾶται M. fortasse κρύπτειν ante διαμηχανᾶται, aut post εὐθὺς ex- cidit εἰς; u. D 4 ψευδοποιεῖ scripsi: ψευδοτοποιεῖ ABV. nihil enim uidetur esse nisi dittographia ψευδοποιεῖ. nam hodierni Graeci dicunt etiam ψευτοποιεῖν. an latet ψευδολογοποιεῖ? 5 καὶ πεσοῦσα (..αν?) ἐκ τοῦ ἐλέφαντος om. A more suo 7 ἐξυ- πνήσασα V (D). cf. n. ad philogelon p. 64 extr. Lob. Ρhr. 224 10 παρηγγελέν μοι A. 11 πρέπει i. e. δεῖ 16 aut ἄν omittere aut coniunctiuo uti debebat. ὡς ἄν .. προσγένοιτο Μ 19 κατασκευάσασα libri. quod, cum praecesserit ὅσα ἔπαθε, ad eα quae mulier de elephanio tommenta est referri non potest. contra ὅσα ἔπαθε apte quidem dicitur uis ei inlata, sed non recte ipsa ὅσα ἔπαθε κ κατασκευά ζειν i. e. fingendo et in- mutando ita componere ut ipsi uidetur, sed celare, κατασι- γήσασα ὅσα ἔπαθε uel certe περὶ ὅσα ἔπαθε κατασκευασάσας scripsi igitur κατασκεπάσασα. cf. p. 63, 6. 15; breuius D περιεποιήσατο· ὅλα γὰρ ὅσα ἔλεγεν ἡ γυνὴ χωρίς τινος ἀντιλογίας ἐπίστευεν ὁ ἀνήρ. Λοιπὸν οὖν, ὦ βασιλεῦ, καὶ αὐτὸς γίνωσκε τὸ ποικίλον τῶν παν- ουργιῶν τῶν φαύλων καὶ πονηρῶν γυναικῶν, καὶ ὅτι γε, εἴ τι ἂν βουληθῶσιν, ἑτοίμως ἔχουσι πονη- ρεύεσθαι καὶ κατασκευάζειν περ θελήσουσι.“

Τούτων πάλιν τῶν λόγων ἀκηκοὼς ὁ Κῦρος προσέταξε μὴ φονευθῆναι τὸν υἱὸν αὐτοῦ. κατʼ αὐτὴν δὲ τὴν ἕκτην ἡμέραν σφόδρα καὶ μεγάλως ἡ γυνή, ὡς πολὺ κακὸν παθοῦσα, λελύπηται ἐπὶ τῷ τοῦ βασιλέως προστάγματι καὶ καθʼ ἑαυτὴν ἔλεγεν ὡς ,, εἰ μὴ τὴν σήμερον ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς φονευθῇ, τῇ αὕριον πάντως τῷ αὐτοῦ πατρὶ λαλήσει, καὶ εὐθὺς διὰ τῆς πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ συντυχίας τὰ τῆς ἐμῆς κατασκευῆς πονηρὰ ἔργα φανερωθήσονται, καὶ τῷ θανάτῳ παραδοθήσομαι. πρέπει λοιπὸν ἐμαυ- τὴν αὐτοχείρως φονεῦσαι· οὐδʼ ὅλως γάρ τι ἄλλο τολμήσω εἰπεῖν τῷ βασιλεῖ·“ ταῦτα ἐν ἑαυτῇ ἡ πο- p.81 B. νηρὰ γυνὴ βουλευσαμένη καὶ τῷ φόβῳ δεινῶς ταρατ- τομένη, πρῶτα μὲν συνέλεξε πάντα τὰ πράγματα αὐτῆς καὶ τοῖς συγγενέσι καὶ γείτοσι διεμοίρασεν· εἶτα παρακαλεῖ αὐτοῦς συνάξαι ξύλα ξηρὰ καὶ φρύ- γανα. οἱ δέ γε συγγενεῖς καὶ γείτονες διὰ συντό- μων ἐσώρευσαν τὴν ὕλην καὶ μεγάλην ἀνῆψαν πυρ- καϊάν. ταύτης δὲ καιομένης, ὥρμησεν ἡ γυνὴ ἑαυ- 1 ὅσα om. V 2 ἐπ. ὁ ἀνὴρ] ἐπίστευσεν ἡ γυνή A. 5 εἴ τι ἄν βουληθῶσι a scriptore profectum 6 .. σιν V 9 αὐτὴν om. M, archetypi scripturam reddens 12 εἰ .. φο- νευθῇ crebro dixit 13 αὔριον] cf. ad 32, 11 15 πονηρὰ ἕργα om. Μ commode 17 τι ἄλλο mihi nom liquet. M uix differt: οὐδαμῶς γάρ τι ἕτερον τῷ βασιλεῖ ἀναγγεῖλαι τολ- μήσω u. D ἄλλον ABV: ἄλλο Boissonade V in marg. σημείωσαι 23 διὰ τὸ συντόμως V διὰ συντόμως AB 24 κἀκείνη ἀνῆψε τὴν ἐμβαλεῖν τῇ καμίνῳ, ὅτι ὑπώπτευε τῇ ἐπαύριον ὃ μέλλει πείσεσθαι. καὶ ἐπειδήπερ ἡ ἑβδόμη ἦλθεν ἡμέρα, ἐν ἡ ὁ παῖς λαλῆσαι τῷ βασιλεῖ ἔμελλε, διὰ τοῦτο ἡ γυνὴ ἠγωνίζετο καὶ πολλαῖς μερίμναις τὴν καρδίαν ἐβάλλετο· ἐγίνωσκε γὰρ ἀκριβῶς ἡ παμπό- νηρος ὅτι ὁπότε ὁ παῖς λαλήσει τῷ πατρί, οὐ μόνον ἐντροπὴν λάβῃ, ἀλλὰ καὶ θανάτῳ κακῷ παραδοθή- σεται διὰ τούς λόγους οὓς εἶπε πρὸς τὸν παῖδα αἰσχύνης γέμοντας καὶ ἐπιβουλῆς. τοῦ γοῦν τοιού- του παραδόξου τῆς γυναικὸς [κακοῦ] βουλεύματος p. 82 B.εἰς πολλὰ μέρη τοῦ κάστρου λεγομένου καὶ ὑπὸ πολλῶν ἀνθρώπων βοωμένου, φθάνει ποτὲ καὶ εἰς τὰς τοῦ βασιλέως ἀκοάς· καὶ συντόμως διαμηνύσας τὴν γυναῖκα, φησὶ πρὸς αὐτήν· „διὰ ποίαν ἀφορ- μήν, ὦ γύναι, παραδίδεις σεαυτὴν τῷ πυρί;“ ἣ δὲ εἶπεν ὅτι ,,οὐκ ἤκουσάς μου, μὴ ἐκδικήσας με ἀπὸ τοῦ παιδός σου, καὶ οὐκ ἐφόνευσας αὐτὸν ὡς ἔπρεπε.“ 1 ὑπόπτευε ABVD: ὑπώπτευε Boissonade 2 ὃ μέλλει] inter haec uocabula quaedam uidentur excidisse. ὑφωρᾶτο τῇ ἕωθεν οὐ μετρίαν αὐτῇ ἐπισπάσεσθαι τὴν αἰσχύνην καὶ τόν κατάγελων. M. u. D καὶ ἐπειδήπερ] antecessit p. 63, 25 ὥρμη- σεν ἑαυτὴν ἐμβαλεῖν: quidni fecit? mire hiat marratio in utra- que recensione: nam oportedbat referri eam prohibitam esse et a quo tandem prohibita sit accedit quod quae inde a 63, 12 nor- rata sunt hic repetuntur. culpam aute in eum referendam ui- deri qui priorem recensionem ex qua utraque, et Parisina (Vin- dobonensis) et Monacensis deriuata est concinnauitί dixi ad p. 32, 11. cf. D 3 ᾐμέρα VMD: om. (AB) Boiss. uocabulum non neces- sariun retinui quia ex Boissonadii silentio tantum concludi potest in A et B deesse 4 ἠγωνίζετο] cf. 57, 10 5 ἐβάλετο V 7 λάβῃ i. e. λήψεται κακῷ V: om. (AB) Boissonade 10 κακοῦ seclusi; τ. γ. τοιούτου αὐτῆς χαλεποῦ β. M; u. D 11 καὶ ὑπὸ πολλῶν ἀνθρώπων βοωμένου om. VB, D 13 διαμηνύσας] i. e. arcessens, μεταπεμψάμενος, qua signifi- catione etiam κελεύειν scriptor adhibuit; u. 7, 18 14 ποίαν i. e. τίνα 15 παραδίδεις dicunt recentiores 17 ἔπρε V ἔπρεπεν (AB) Boiss. καὶ ὁ βασιλεύς τοῖς λόγοις ὑπαχθείς, ὅρκους στε- ρεούς αὐτῇ δέδωκεν, ὅτι χωρίς τινος ἀμφιβολίας τὸν υἱὸν φονεύσει. ἡ δὲ μιαρὰ παλλακὴ καὶ πόρνη ἀπο- δεξαμένη τὸν λόγον, ἐκράτησεν ἑαυτὴν τοῦ τοιούτου ἐγχειρήματος τοῦ πυρός]. καὶ ὁ βασιλεύς αὐτίκα, δέδωκε τὴν ἀπόφασιν μετʼ ὀργῆς φονευθῆναι ἀν- υπερθέτως τὸν υἱὸν αὐτοῦ. τῆς οὖν ἀναισχύντου καὶ ἀπανθρώπου καὶ ὠμοτάτης καὶ θηριώδους ἀπο- φάσεως ἐξελθούσης, ὁ τοῦ βασιλέως ἕβδομος καὶ φιλοσοφώτατος σύμβουλος ἀκούσας καὶ οἱ λοιποὶ [ἕτεροι] ἓξ σφόδρα ἠγανάκτησαν ἀνιαθέντες ἐπὶ τῷ τοῦ βασιλέως υἱῷ, ὁρῶντες ἀναίτιον [καὶ] ὡς κακοῦρ- γον κινδυνεύοντα. καὶ ὁμοῦ ἐφίστανται τῷ τοῦ βασιλέως σπεκουλάτωρι ἤδη τὴν σπάθην πρὸς τὴν p. 83 B. σφαγὴν τοῦ παιδὸς ἑτοίμην φέροντι, παρακαλοῦντες ὀλίγον ἀκαρτερῆσαι τὸν τοῦ παιδὸς φόνον, ἕως ἄν ὁ τῶν συμβούλων καὶ φιλοσόφων ἕβδομος πρὸς τὸν βασιλέα εἰσέλθῃ καὶ ἐξέλθῃ. οὐ μόνον δὲ τὸν σπε- κουλάτωρα παρεκάλουν, ἀλλὰ καὶ δῶρα δεδώκασιν· ὅστις καὶ τοὺς τοιούτους ἐντραπεὶς ἄνδρας, ἤκουσε τὴν αὐτῶν παράκλησιν καὶ ἀνέμεινεν. ὁ δὲ τῶν συμβούλων καὶ φιλοσόφων ἕβδομος πρὸς τὸν βασι- λέα ἐλθών καὶ κατὰ τὸ ἔθος προσκυνήσας, „ζῆθι“ ἔφη „ὡ βασιλεῦ, εἰς τὸν αἰῶνα.“ καί φησι· „γι- νώσκειν σου τὸ κράτος παρακαλῶ, ὅτι ἐξαίσιον 3 φονεύσει scripsti: φονεύσειεν ABV διαχειρίσεται M παλακη V 5 τοὺ πυρὸς, quibus caret M, seclusi 6 μετ᾿ ὀργῆς in MD quoque inest 11 ἕτεροι A: om. VBD. malui cum his libris omittere quam mutare in ἑταῖροι: σὺν αὑτῷ οἱ ἕτεροι ἓξ συμφιλόσοφοι M 12 καὶ, quod om. M, seclusi 14 σπε- κουλατορι ABV semper: σπεκουλάτωρι Μ et Du Cange; quam formam ubique restitui 15 ἕτοιμον supra 16 ἀκαρτερῆσαι φόνον differre, uernacule warter mit — 21 ἀνέμεινε ABV lemma: ἕβδομος φιλόσοφος πρᾶγμα καὶ ἔξω φύσεως καὶ ἀδικώτατον δοκιμάζεις ποιῆσαι, ὅτι σου τὸν υἱὸν μαχαίρας ἔργον γενέσθαι προσέταξας διὰ μικρὰν γυναικὸς ὑπόσχεσιν καὶ ὅρ- κον οὕτως ἀνεξετάστως κρατηθεὶς καὶ ἀκούσας τῶν λόγων αὐτῆς, καὶ ταῦτα μὴ γινώσκοντός σου κἂν ἀληθῆ κἂν ψευδῆ τὰ λεγόμενα κατʼ αὐτοῦ. ἤκουσα p. 84 B.δὲ καὶ τοῦτο, ὡς διὰ πολλῶν εὐχῶν καὶ νηστειῶν ἔτι γε μὴν καὶ ἐλεημοσυνῶν ἀπὸ θεοῦ ἡ τούτου μή- τηρ τὸν παῖδα ἐξαιτήσατο· ὃν γοῦν ὁ θεὸς διπλῶς σοι δέδωκε, κατὰ τὴν φύσιν καὶ τὰς τῆς δεσποίνης ἱκεσίας, διὰ ῥῆμα γυναικὸς ἀνεξέταστον θανάτῳ αὐτὸν παραδίδως; ἀλλʼ ὅμως νῦν ἱκετεύω ἀκοῦσαί μου τῶν ῥημάτων τουτωνί·

Ἀνήρ τις δαιμόνιον εἶχε, μαντευόμενος καὶ λέγων ὅσα ἐρωτοῦσαν αὐτὸν οἱ ἄνθρωποι· ὅστις δαίμων ἐκαλεῖτο πνεῦμα πύθωνος· τάχα δὲ λέγων οὗτος ὁ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ δαίμονος συνῆγε κέρδη πολλά. οὐ μόνον δὲ προέλεγεν, ἀλλʼ ὑπὸ τῆς μαν- τείας καὶ ἰατρικὴν ἐγνώριζε. λοιπὸν εἴ τις ἄνθρω- πος ἠρώτα αὐτὸν περὶ ἀφανῶν πραγμάτων, τὰς 1 ἀδικώτητα A noto compendio, quod extat in quoque, deceptus 2 μαχαίρας ἔργον γενέσθαι dixit etiam Cinnamus aliique similiter cf. p. 30, 1. Wyttenb. St. Th., Boiss. ad Nic. Eug. p. 59 3 μικρὰν ABV(D): μιαρὰς sed ψιλήν 5 λόγων αὐ- τῆς] in structura ne offendas ταύτη A 7 εὐχῶν VBMD: om. A. 9 debebat ἐξῃτήσατο ut exhibet M (σύ τε καὶ ἡ μήτηρ ἐξῃτήσασθε) et suppra legimus 10 καὶ κατὰ τὰς? 12 νῦν scripsi: μου ABV. utrumque pronomen ferri posse uidebatur restituta ea qua scriptor crebro utitur structura ἱκετεύω, ἄκου- σον: sed in ea, qua nec iqsa abstinuit, ἱκετεύω ἀκοῦσαι, prius μου delendum erat. u. D 14 lemmata: διήγησις τοῦ ἑβδόμου φιλοσόφου ABV, add. ἡ τελευταία A καὶ τελευταίου B nihil V: narratione caret Ven. 15 ἐρωτοῦσαν i. e. ἠρώτων forma barbara; uide praefationem 16 πνεῦμα πύθωνα Act. Ap. 16, 16 optimi libri: ubi aide quae Meger congessit 18 ne p tes pro δὲ scribendum esse γάρ uel pro u. λέγων 16 προλέγων: ἀπολογίας ἑτοίμως ἀπέδιδεν. οὗτος οὖν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τῆς τοιαύτης μεταχειρίσεως ἐπεσώρευε χρὴματα πολλά. μιᾷ γοῦν τῶν ἡμερῶν τὸ κατοικοῦν ἐν τῷ ἀνθρώπῳ πνεῦμα εἶπεν ὡς ,ἐγὼ ἀπὸ τοῦ νῦν ἀπέρχομαι ἀπὸ „σοῦ, καὶ πλέον οὐκ ἔχεις με. πλὴν πρὸ τοῦ ἐξελ- p. 85 B. „θεῖν με ἀπὸ σοῦ, λόγους τρεῖς παραγγέλλω σοι· καὶ „οἷον ἂν (διὰ) τῶν τριῶν λόγων ζητήσῃς παρὰ θεοῦ, „εὐθὺς δοθήσεται.“ ταῦτα εἰπών ὁ δαίμων τῷ ἀν- δρὶ ἐφανέρωσε καὶ τούς τρεῖς λόγους. εἶτα μακρὰν διέβη τοῦ ἀνδρός. καὶ ὁ ἄνθρωπος, τοῦ μαντικοῦ δαίμονος ἀπʼ αὐτοῦ ἐξελθόντος, μετὰ λύπης ἦλθεν καὶ εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ εἰσέδυ. ἰδοῦσα δὲ αὐτὸν ἡ γυνή, ,τί οὕτως· ἔφησε „σκυθρωπὸς καὶ ὠχρο- „τατος γέγονας;“ καὶ ὁ ἀνὴρ ἀπεκρίνατο· „ὦ γύ- „ναι, τὸ τοῦ πύθωνος ἐκεῖνο πνεῦμα, διʼ οὐ ἐμαν- „τευόμην καὶ τὰς ἰατρείας ἐποίουν, ἐξῆλθεν ἀπʼ ἐμοῦ τελείως· καὶ διὰ τοῦτο πῶς δύναμαι ζῆν; „παῥ ἐκείνου γὰρ τούς λόγους ἐδιδασκόμην καὶ „προέλεγον καὶ εἶχον τὰ κέρδη· ἡ δὲ γυνὴ τῶν λόγων ἀκούσασα, κἀκείνη ἐλυπήθη. ὁρῶν δὲ αὐτὴν ὁ ἀνὴρ πικρῶς κλαίουσαν, ἐπεχείρει παραμυθεῖσθαι αὐτὴν καὶ λέγει πρὸς αὐτήν· „μὴ λυποῦ, ὦ γύναι· „τὸ γὰρ πνεῦμα ἐκεῖνο τρεῖς λόγους με παρήγγειλεν, „ὥστε διʼ ἐκείνων τῶν τριῶν λόγων ὅπερ ἂν ἀπὸ p. 86 B. nam προέλεγεν respicit u. μαντευόμενος 1 ἀπέδιδε libri. cf. 64, 15 οὗτος] οὕτως M 5 οὐκέτι ἕξεις M 6 λόγους] precandi formulas „Sprüche“ σοι] σοῦ V 7 διὰ adieci cl. 24, quamquam fortasse non librariun sed qui hanc recensionem confecit corrigens, ut sententia constet. ἐν ἑκάστῳ τούτων ὃ ἂν θεόθεν αἰτήσῃς M. u. D ζητήσεις ABV: ζητήοηῃς Boiss. αἰτήσῃς M 8 εὐθύς σοι? addit σοι 4, σοῦ D 11 ἀπῆλθεν? 14 παραγέγονας M 23 με supra scriptis l. οι alia ut uide- tur manu V. μοι 4 μου D παρήγγειλε AB παρή V „τοῦ θεοῦ ζητήσω, ἔξω ἀπὸ τοῦ θεοῦ. καὶ ἐφανέ- ρωσέ μοι ὅτι ἄμα τοῦ ζητῆσαι ἐμὲ γενήσεται.“ τού- τοις τοῖς λόγοις ἡ γυνὴ καλοκαρδίσασα, „ὦ ἄνερ, ἀρκετά σοι“ ἔφη ,τὰ τρία λόγια εἰς τὸ ἔμπροσθεν.“ ὁ δὲ ἀνὴρ πάλιν λέγει· „τί οὖν συμβουλεύεις μοι αἰτήσασθαι ἐκ θεοῦ;“ ἡ δὲ γυνὴ πονηροτάτη ὑπ- άρχουσα καὶ πρὸς ἀπρεπεῖς ὀρέξεις καὶ παραλό- γους δεδουλωμένη καὶ τὴν συνουσίαν ἀγαπῶσα, φησίν· „οἶδα, ὦ ἄνερ, ὡς καὶ σύ τοῦτο γνωρίζεις· „οὐδὲν ἄλλο ἀγαπητικώτερον εἰς τούς ἀνθρώπους „ἐστὶν ἢ μόνον τὸ κοιμᾶσθαι ἄνδρα μετὰ γυναικός· „ζήτησαον οὖν τὸν θεὸν πολλούς ὄρχεις γενέσθαι ἐν „τῷ σώματί σου.“ ὁ δὲ ἄφρων ἐκεῖνος ἀνὴρ τὴν τοιαύτην ἄμα δέησιν ἐποιεῖτο, καὶ ἅμα τῇ εὐχῇ αὐ- τοῦ ὅλον τὸ σῶμα γέγονε μεστὸν καὶ νεφρῶν καὶ ὄρχεων· ἅπερ ἰδών ὁ ἄθλιος ἑαυτὸν ἐβδελύττετο, καὶ τὴν γυναῖκα ἰσχυρῶς τύπτει καὶ καθυβρίζει. καὶ p. 87 B.τοσοῦτον ἠγριώθη κατʼ ἐκείνης, ὡς βουληθῆναι καὶ αὐτὴν ἀποκτεῖναι, λέγων πρὸς αὐτήν· „αὕτη σου „ἐστὶν ἡ καλὴ συμβουλή, ὦ κατάρατον γύναιον, ἡ „φέρουσα ἡμῖν κέρδος; οὐκ ἐνετράπης αὐτὴν τὴν „πονηρὰν βουλὴν καὶ αἰσχύνης γέμουσαν βουλεύ- σασθαί με;“ ἢ δὲ πρὸς αὐτὸν ἀντέφησε· „τί „τοσοῦτον ὀργίζεσαι, ἄνθρωπε; μηδὲν ταραχθῇς ἢ 1 ἔξω V 2 ἅμα τοῦ Malalas aliique Byzantini dixerut 4 τὸ ἔμπροσθεν] tempus futurun 8 τὴν οὐσίαν V 9 φησίν M φησί ABV 10 ἀλλ᾿ A ἀγαπιτηκότερον ABV: corr. Boissonade, D εἰς] „für“ 11 ἐστὶ ABV 16 ὀρ- χέων ABV: corexit Boissonade [καὶ ὄρχεων] ὅπερ uide 69, 5 ὄρχεων 6 ἅπερ quasi anticesserit νεφρῶν 18 καὶ iun- gendum cum u. ἀποκτεἴναι. c. 65, 18. 19 21 αὐτὴν] cum non sequatun superlatiuus πονηροτάτην nescio an scribendum sit ταύτην uel αὐτὴ 24 ὀργίζεσαι] cf. n. ad 58, 16 λυπηθῇς περὶ τούτου· ἕτεροι γὰρ δύο λόγοι ἀπέ- „μεινάν σοι. καὶ παρακάλεσον τὸν θεὸν διὰ τοῦ „ἑνὸς ῥήματος τούς ἰθυφάλλους τούςδε ἀπὸ σοῦ „διαβῆναι.“ καὶ ἄμα, τῇ συζύγῳ πεισθείς, αἰτεῖται παρὰ θεοῦ καὶ ἠλευθερώθη τῶν ὄρχεων· ἔχασε δὲ μετὰ τούτων καὶ ἅσπερ εἶχεν ἀπὸ γενέσεως. εὐθὺς οὖν ὁ ἀνὴρ πάλιν ἀπὸ τῆς λύπης ἐπὶ πλέον κατὰ τῆς γυναικὸς ἀγριοῦται καὶ δοκιμὴν ποιεῖται τοῦ θανατῶσαι αὐτήν. ἣ δέ φησι· „διὰ τί ὁρμᾷς θανα- „τῶσαί με; μηδὲν γὰρ ἐπὶ τῷ γενομένῳ νῦν λυποῦ· „εἷςὶς γὰρ ἔτι λόγος σοι ἀπέμεινε. καὶ ζήτησον τὸν „θεὸν τούς ἀπὸ γεννήσεώς σου ὄρχεις ἀπολαβεῖν.“ ὃ δὲ τοῦτο ζητήσας μόλις ἔτυχε τοῦ ζητήματος.

Βλέπε οὖν, βασιλεῦ, ὁποῖα ἔργα τῷ ἀνδρὶ p. 88 B. ἐκείνῳ συμβέβηκε, διότι ἀσυλλογίστως τῇ πονηρᾷ βουλῇ τῆς γυναικὸς ὁ μάταιος ἐπίστευε. καὶ νῦν λοιπὸν μακροθύμησον, παρακαλῶ, καὶ μὴ σπούδαζε πρὸς τὸν ἄδικον τοῦ υἱοῦ σου φόνον, μηδὲ συναρ- παγῇς τῇ τῆς γυναικὸς πονηρὰ καὶ ἀναισχύντῳ συμ- βουλῇ· μᾶλλον γὰρ ὅταν ὑπάρχῃ ἡ διαβάλλουσα γυνὴ κατὰ πολὺ κακότροπος καὶ πρὸς φόνον ἐρε- θίζουσα, φαίνεται ὅτι οὐ διὰ δίκαιόν τι συμβουλεύει 1 ἀπέμεινάν σοι scripsi: ἀπεμείνασι libri forma barbara in hoc ceteroquin scriptore ferenda: sed quod sententia requirit pronomen est in ἕτεροι γάρ σοι δύο ὑπελείφθησαν λόγοι et infra 11: D om, σοι 2. 11 3 ἰθυφάλους V 5 ἐλευ- θερώθη ABD ὀρχέων ABV ἐχάσε V. amisit 6 ἅσπερ scripsi: ἅπερ ABV. cf. ad 68, 16. ἃ δὴ γεννητὰ αἰδοῖα M. u. D 8 δοκιμή] conatus 10 μηδὲ A μὴδὲ V 11 καὶ δή? 12 γενέσεως] ἀπολαβεῖν scripsi ut est in M: λα- βεῖν ABV 13 μόγις M 15 ἀσυλογίστως V relicto tamen bitterae λ alterius spatio 17 σπουδάζης V: σπουδάσῃς κατεπείγου M 18 et p. 70, 6 μὴδὲ V ut saepissime 20 ὐπά V ὑπάρχει A 21 καταπολύ ABV ut διατοῦτο V p. 70, 1 et alibi saepissime καὶ ἐπαινετόν, ἀλλὰ διʼ ὄρεξιν καὶ μανίαν. καὶ διὰ τοῦτο οὐδαμῶς οὐδαμὴ πρέπει πιστεύειν αὐτήν. ὅμως καὶ ἄλλης διηγήσεώς μου ἀκοῦσαι παρακαλῶ.

Ἀνήρ τις ὑπῆρχεν, ὂς ὤμοσεν εἰς ἑαυτὸν τοῦ μὴ καθίσαι εἰς ἕνα τόπον ἢ εἰς παραδιαβασμοὺς ὡς νέος περιπατῆσαι μηδὲ γυναῖκα λαβεῖν, ἕως ὅτου νᾷ μάθῃ τὰς πονηρίας ὅλας καὶ τὰ τεχνάσματα τῶν κακῶν γυναικῶν. καὶ τὸν λογισμὸν τοῦτον ἔχων ἐν ἑαυτῷ, p. 89 B.ἐξῆλθε τῆς ἰδίας πατρίδος, καὶ περιεπάτει κατὰ πό- λιν καὶ χώραν, μαθεῖν σπουδάζων ἅπερ ἠβούλετο. ἄλλος δέ τις ἄνθρωπος ἐν τῇ ὁδοιπορίᾳ συναντήσας, ἠρώτησεν αὐτόν· καὶ ὡς ἤκουσεν αὐτοῦ, ὅτι διὰ τῶν πονηριῶν τῶν γυναικῶν περιπατεῖ, μαθεῖν βου- λόμενος τὰς πονηρίας], ,,ὦ ἄνθρωπε, μάτην κο- πιᾷς·“ φησίν „οὐ γὰρ δυνήσῃ τὰς τῶν γυναικῶν γνώμας καὶ πονηρίας εὑρεῖν ἢ μαθεῖν. εἰ δὲ θέ- „λεις μαθεῖν ὀλίγα τινὰ ὡς ἀμετρήτων οὐσῶν, εὑρὲ „τόπον τινὰ μοναξόν, καὶ σύναξε στάκτην ἢ κονι- „ορτὸν τῆς γῆς πολύν καὶ κάθισον ἐπάνω αὐτοῦ „τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ νύκτας ὁμοίας, ἐσθίων 3 διηγήσεώς μου] hanc inclinandi rationem etsi falsam esse puto tamen reliqui ἀκοῦσαί σε ἄκουσον 4 lemma διή- γησις τοῦ αὐτοῦ ἑβδόμου φιλοσόφου 5 καθίσαι] sedem atque domiciliun constituere παραδιαβασμοὺς] libidinibus indulgenten circumuagari 6 λαβεῖν docet inf. aor. esse a scriptore profectun νὰ barbarum est in ABV, D. (ὅτουναμάθη V). ἕως ἂν ἐπισταίη M 12 ἠρώτισεν V καὶ ὡς ἤκιου- σεν αὐτὸν (AB) Boiss.: om. V. scripsi αὐτοῦ: μαθὼν πρὸς αὐτοῦ M. u. D διὰ τῶν πονηριῶν i. e. διὰ τὰς πονηρίας uet potius τῶν ποηριῶν ἕνεκα 14 τὰς πονηρίας deleui; μαθεῖν βουλόμενος quoque fortasse eicere debebam 15 τὰς] πάσας τὰς? 17 οὐσῶν BV αὐτῶν A. αὐτῶν οὐσῶν Boissonade εὗρε ABVD, forma uolgari 18 σύναξε] σύναξαι? sed hodierni Graeci ita sscribunt ἡ κονιορτόν om. D: propter u. πολύν et ἐπάνω αὐτοῦ deleri non potest; sed fortasse uu. στά- κτην ἢ eicienda sunt 20 ὁμοίας V: ὁμοίως (AB) Boiss. om. D ,,καὶ πίνων ὀλίγον· καὶ τότε θέλεις δυνηθῆν εὑρεῖν „τὰς πανουργίας τῶν γυναικῶν.“ δὲ νέος τῶν λόγων τούτων ἀκούσας, ἐποίησε καθὼς ἐκεῖνος ἐδί- δαξε, καὶ ἦν καθήμενος ἐπὶ σποδοῦ τρώγων ὀλίγα· καὶ ἐφʼ ὅλαις τεσσαράκοντα ἡμέραις καὶ τεσσαρά- κοντα νύκταις ἀπεγράφετο τὰς τῶν γυναικῶν πα- νουργίας. καὶ ὡς ἐτελέσθησαν αἱ ἡμέραι καὶ νύκται, p. 90 B. ὡς ὕστερον ἐφάνη αὐτῷ ὅτι οὐδεμίαν πονηρίαν τῶν γυναικῶν ἀφῆκεν ἄγραφον, ἔλαβε τὰς πονηρίας ἃς ἔγραψε καὶ ἐστράφη εἰς τὸ ὁσπήτιον αὐτοῦ. καὶ ἐπανερχόμενος εὑρὼν χωρίον, ἔμεινεν ἐκεῖ ἀναπαυ- θὴναι μικρόν. ἐν τῷ χωρίῳ γοῦν ἐποίησέ τις τρα- πέζιν μέγα, καὶ ἐκάλεσε πολλούς· μετὰ πάντων δὲ ἐκάλεσε καὶ τὸν ξένον· ὅς καὶ ἐλθών ἐκαθέσθη μετὰ τῶν λοιπῶν, μὴ ἐσθίων ὁμοίως ἐκείνοις τὰ ἐν τῇ τραπέζῃ. ὅτε καὶ λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ ἔχων τὴν τρά- πεζαν· „πόθεν εἶσαι καὶ τίς εἶσαι, φίλε;· ὃ δὲ εἶπε· „στρατοκόπος ὑπάρχω, καθὼς ὁρᾷς, καὶ ἀπὸ „μακροῦ τόπου ἦλθον ἐνταῦθα. καὶ γὰρ ἐξῆλθον „ἀπὸ τὴν πατρίδα μου, ὅπως νᾷ μάθω φρόνησιν „καὶ νὰ ἐγνωρίσω τὰ τῶν πονηρῶν γυναικῶν πονη- ρεύματα.“ τότε λέγει ὁ οἰκοδεσπότης πρὸς τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα· ,,ὁ ἄνθρωπος οὗτος ξένος ἐστὶ τοῦ „χωρίου ἡμῶν καὶ οὐδʼ ὅλως ἤκουσε φαγεῖν εἰς τὴν 1 δυνηθεῖν ABV, δυνηθῆ D. θέλεις δυνηθῆνμ circunscri- bendo tempori futuro inseruit, quod exhibet M 2 τὰς] τινὰς? cf. p. 70, 17. μέρος τὶ D 5 ἐφ ὅλαις t. e. παρ᾿ ὅλας M 6 νύκταις forma barbara recentiores utuntur 8 ὕστερον] de- nique. ἐσύστερον M ἐφάνη i. e. ἐδόκει 4 10 ὀσπήτιον BV 11 ἔμεινε (AB) Boiss, 12 τραπέζιν] coenam. c. n. ad 59, 11 14 ἦλθε A 17 ἦσαι A. εἶσαι est forma uolgata 18 στρατοκόπος] pereginator 20 ὅπως ναμάθα V, sed sta- tim νὰ ἐγνωρίσω. uerbum ἐγνωρίζειν scriptori non est eripien- dum. c. p. 141, 6 B, 24 ἤκουσε] t. e. ὑπακούει ὥστε φα- γεῖν, nisi reponendum ἠξίωσε εἰς] uernacule „an“ „τράπεζαν ἡμῶν· ἐξέβη γὰρ ἀπὸ τῆς πατρίδος αὐ- p. 91 B.„τοῦ καὶ ὅλας τὰς χώρας περιεπάτησε καὶ πάσας τὰς „πονηρίας τῶν γυναικῶν ἔμαθε καὶ ἔγραψεν. ἀλλʼ „ἀναστᾶσα, γύναι, οἰκονόμησον αὐτῷ ἰδίως τὰ πρὸς „τροφὴν αὐτοῦ, ὡς ἂν παῤ ἡμῖν οὗτος ὁ ξένος „μετὰ καλῆς φιλίας τραφῇ.“ ἡ δὲ γυνὴ πάντα ἐποίησε καθὼς ὁ ἀνὴρ ἐνετείλατο, καὶ τὸν ξένον εἰσήγαγεν εἰς τὸ ἐνδότερον οἴκημα καὶ παρέθηκε τράπεζαν μεστὴν τροφῶν. εἶτα ἐπηρώτησεν αὐτὸν λέγουσα· „τί ἐποίησας, ὦ ἄνθρωπε; γέγραφας πά- „σας τὰς τῶν γυναικῶν πονηρίας;“ ὃ δὲ „ναί·“ φησίν „οὐδεμίαν πονηρίαν τῶν γυναικῶν ἢ ἐπιβου- „λὴν ἢ κατασκευὴν κακὴν ἄγραφον ἀφῆκα.“ ἡ δὲ γυνὴ τῶν λόγων τούτων ἀκούσασα, κατέλαβεν αὐ- τὸν εἶναι ἄγνωστον καὶ ματαιόφρονα, καὶ πρὸς αὐ- τὸν εἰρωνευομένη ἔλεγεν· „ἐπειδή, ὡς λέγεις, ὦ „ξένε, πάντα τὰ πονηρεύματα ἔγραψες, ἀδύνατόν „ἐστι γυναῖκα, ἐὰν καὶ ἐγώ εἰμι, τεχνάσασθαί τι p. 92 B.„πρὸς σὲ πονηρὸν ἢ διὰ λόγου ἢ ἔργου; πλήν, ὡς ,,ἂν λέγω σοι μιᾶς γυναικὸς ἔργον, ἄκουσον ἐὰν „ἔχῃς γραμμένον τοῦτο.“ ὃ δὲ εἶπεν· „εἰπέ.“ ἡ δὲ γυνὴ ἔφη·

„ἦν τις ἀνὴρ ἔχων γυναῖκα τιμίαν καὶ φρόνι- μον, ὅστις ἀεὶ περισύρων τὰς γυναῖκας ὅλας ἐτύγ- χανεν. ἡ δὲ γυνὴ ἀντέλεγε τῷ ἀνδρί· „μὴ ὕβριζε 4 ᾠκονόμησον VB ὠκονόμισον A: correxi 5 παῤ ἡμῶν M 6 καλῆς] πάσης? cf. ad 29, 12 9 ἐπηρώτιοσεν V 15 ἄγνωστον] cf. p. 114 B. m. 17 ἔγραψες pro eo quod est ἔγραψας dicunt Graeci recentissimi; eidem ἐάν εἰμι 18 19 λόγον et λόγου A. ἢ ἔργου] praepositionem repetunt MD interrogandi signum posui ὡς ἐὰν ABV: scripsi ὡς ἂν „ut hoc utar exemplo“ 20 ἐὰν] num 21 γραμμένον cf. 50, 10 εἶπε V 23 hanc narrationem praetermisit M „πάσας, ἀλλὰ τὰς κακάς.“ ὁ δὲ ἀντέφησεν· „ὅλας.“ ἣ δὲ „μὴ οὕτως λέγε,“ φησίν, „ἐπείτοι γε οὐκ ἐτυ- „χες ἐμπλακῆναι ἐν μιᾷ τούτων.“ ὃ δὲ λέγει· „εἰ ἐτύγχανον ἐν μιᾷ τούτων κακῇ, ἔμελλον αὐτὴν „ῥινοτομῆσαι.“ πλησίον γὰρ τῷ οἰκήματι αὐτοῦ φιλονεικοῦσαι ἐτύγχανον αἱ γειττόνισσαι, καὶ οὗτος καθʼ ἑαυτὸν ὕβριζεν αὐτάς. ἡ δὲ γυνὴ λέγει τῷ ἀν- δρί· „σήμερον τί ποιεῖς;“ ὃ δὲ λέγει· „ἀπέρχομαι „εἰς τὸ χωράφιον· καὶ σύ ἀργὰ μαγείρευσὸν τι καὶ φέρε μοι ἔξω νὰ φάγω.“ ἣ δὲ ἀπελθοῦσα εὗρεν ὀψάρια κατὰ τὴν ὀδὸν καὶ ἠγόρασε. καὶ τὸ μὲν μα- γέρευμα μετὰ τοῦ τζουκαλίου ἐκόμισε τῷ ἀνδρὶ αὐ- τῆς φαγεῖν. αὕτη στρεφομένη πρὸς τὸ ὁσπήτιον ῥίπτει κατὰ τὴν τοῦ ἀρότρου σκαφὴν ἓν γυλλάριον, p. 93 B. ἀλλαχοῦ δὲ δύο, ἕως ὅτου ἔρριψεν ὅλα. καὶ ὁ ἀνήρ, τῆς γυναικὸς διαβάσης, ἐρχόμενος μετὰ τῶν βοῶν ἀροτριᾶν, εὑρίσκει τὰ ὀψάρια ἐρριμμένα, ποὺ μὲν δύο, ποῦ δὲ τρία, καὶ ἐσύναξεν αὐτά. καὶ ἀργὰ σχολάσας ἄπεισιν εἰς τὴν οἰκίαν, καὶ λέγει τῇ γυ- ναικί· ,οὐκ ἐποίησάς τι, ὥστε φαγεῖν ἡμᾶς ὀψέ· ἣ δὲ „μὴ ἔχουσά τι“ εἶπέν ,ἢ κρέας ἢ ὀφάριον ἢ „ἄλλο τι, οὐκ ἐμαγείρευσα.“ καὶ ὅς φησιν· „ἰδοὺ 2 ἔτυχεν ABV: ἔτυχες scripsi. τυγχάνειν cum infinitiuo coniunctum ne te offendat 6 γειτόνισαι VB γειττόνησαι A: correxit Boissonade 9 ἀργὰ t. e. ἀργῶς „in aller Ruhe“ 10 εὗρε ABV 11 μαγέρευμα forma uolgaris 12 τζο- καλίου V ef. 31, 19 13 αὕτη] εἶτα ὀσπήτιον VB 14 τὴν om. VB τοῦ] τῶν A „in A est compendium quod ad γυλλάρι [γυλάρι Du Cange] fere ducit“ Boissonade. 16 διαβαίνειν est discedere 17 ἐρριμένα V ποὺ μὲν. . ποῦ δέ scribitur, non ποὺ μὲν . . που δέ 18 ἐσύναξεν cf. 59, 7 [ἀργά]? nisi σχολάσας interperteris laboren finiens. om. D. 20 ποιεῖν ut nostrates ὀψέ] uernacule ru Abend 21 εἰπεῖν A ὀψάρια A (D) 22 ἄλλο τι V ut saepius οὐκ ἐυαγείρευσα] „ich habe nicht gekocht“ „ὀψάρια, ἃ εὗρον ἐν τῷ χωραψίῳ, καὶ ἕφησον αὐτά.“ ἣ δὲ ἀκούσασα, τὰ μὲν ὁψάρια λαβοῦσα ἔκρυφε· τράπεζαν δὲ θεῖσα, λέγει ὁ ἀνήρ· „τὰ ὀψάρια ποῦ;“ ἣ δέ, „ποῖα ὀψάρια;“ φησίν. ὃ δὲ λέγει· „μωρή, „οὐκ ἔψερά σοι ἀρτίως ὀψάρια, ἃ εὗρον εἰς τὸ χω- ράφιν;“ δὲ ἄμα ταῖς ὄνυξι σπαράξασα τὰς πα- ρειὰς ἐβόησε· ἀκούσατε, γείτονες.“ καὶ τῶν γει- τόνων συναχθέντων λέγει ἡ γυνή· „ἀκούσατε, ἄρ- χοντες· ὀψάρια [γυλλάρια] λέγει μοι ἑψῆσαι ἃ ἔφερεν „ἀπὸ τὸ χωράφιον.“ καὶ οἱ ἄνθρωποι συναχθέντες p. 94 B.λέγουσι τῷ ἀνθρώπῳ· „τί λέγεις; ἐν τῷ ἀγρῷ ὀψάρια „εὑρίσκονται;“ ὃ δὲ λέγει· „αὐθέντες καὶ ἀδελφοί, „ἐγὼ εὗρον αὐτὰ ἐκεῖσε· πῶς δὲ εὑρέθησαν οὐκ „οἶδα.“ τότε τῆς γυναικὸς βοώσης ὅτι ,δαιμόνιον „ἔχει οὗτος,“ οἱ δὲ γείτονες ἐν ποσὶ καὶ χερσὶ πέ- δαις σιδηραῖς ἔβαλον· καὶ ὅλην τὴν νύκτα ὁ δείλαιος ἔλεγε· „καὶ οὐχ εὗρον τὰ γυλλάρια καὶ κομίσας δέ- „δωκα τῇ κυνὶ ταύτῃ, εἰπών Ἕψησον αὐτά; κατὰ τί δὲ ἐσιδέρωσάν με;“ τῆς δὲ πάλιν βοώσης, καὶ ἡμέρας ἐπιγενομένης, παραγίνονται οἱ γείτονες ἐρωτῶντες· „τί γέγονας;“ ὅτε καὶ αὖθις τὴν ἀλήθειαν ὁ ἄτυχος 3 θεῖσα nominatiuus in hoc scriptore utique ferendus 4 φησί libri μωρή ut aliae formae ionicae, ἔψερα aoristus, εἰς τό χωράφιν nn uerbis loquentis ipsis minus etiam offen- ddunt 6 ταῖς] sic libri 8 ἄρχοντες] more nostro omnes ui- cinos adloquitur dominos 9 γυλλάρια seclusi; om. D 12 αὐ- θέντες] uide indicem 13 πῶς] qui factum sit ut inueniri potuerint 15 δὲ om. B. sed talis structura apud recentiores non infrequens est ἐν ποσὶ πέδαις ἔβαλον mire dictum: πέ- δαις ἔβαλον uidetur in unum quasi uerbum coaluisse uincire. ἐν τῆ ποσὶ A. unde Boissonade malebat ἐν τοῖς ποσί 16 νύκτα VD: νύκταν (AB) Boiss. 19 σίδερος Graeci recentio- reε ddicunt, in multis uocabulis praesertim ubi insequitur l. ρ pro l. η substituentes ε, uelut in θερίον καὶ hoc modo minus commode saepe additur 21 γέγωνας sed n. 38, 3 ὅτε Boissonade: ὁ δὲ libri; u. D ἄτυχος utique scriptoris est ἔλεγε. τῆς δὲ γυναικὸς βοώσης ὅτι ,δαιμόνιον ἔχει, οἱ ἄνθρωποι ῥᾳδίως ἐπίστευον τὴν γυναῖκα, καὶ ἔλεγον· „ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος ἔπαθέ τι.“ μετὰ δὲ τρίτην ἡμέραν λέγει ἡ γυνὴ τῷ ἀνδρί· „πεινᾷς; ἵνα „σοι δώσω τι φαγεῖν.“ ὃ δὲ λέγει· „ναί· καὶ τί „ἔχεις δοῦναι μοι φαγεῖν;“ δέ· „ὀψάρια τηγάνου.“ ὃ δέ· „καλῶς εἶπας, ὦ γύναι· ἅ σοι ἐκόμισα ὀψάρια „ἀπὸ τὸ χωράφιν, ταῦτά εἰσι;“ καὶ ἄμα ἡ γυνή· „ἄρχοντες χριστιανοί, ἀκόμη τὸ δαιμόνιον κατέχει p. 95 B. „τοῦτον, καὶ πάλιν ὀψάρια λέγει.“ τοῦ δὲ εἰπόντος „οὐκ ἔτι τὸν λόγον εἴπω τοῦτον,“ ἡ γυνὴ ἔδωκεν αὐτῷ καὶ ἔφαγεν ἀπὸ τῶν ὀψαρίων ἐκείνων, μὴ εἰ- πὼν ἔτι λόγον περὶ τούτου. ὕστερον δὲ λέγει τῇ γυναικί „λῦσον με.“ ἢ δὲ λέγει· μὴ ὀψαρίων μέ- μνησαι;“ ὃ δὲ λέγει· „οὐκ οἶδα τί λέγεις.“ τότε ἔλυσεν αὐτόν, καὶ λέγει· „ὦ ἄνερ, ὅσα εἶπας, καλῶς „εἶπας· ἀλλὰ διότι ὕβριζες οὐχὶ τὰς κακὰς γυναῖκας „μόνον ἀλλὰ καὶ τὰς καλάς, κἀγώ σοι εἶπον „Σιώπα,“ „σὺ δὲ εἶπας „Ἄν εἶχον ἐγώ τοιαύτην πονηρὰν γυ- „ναῖκα, ἔμελλον αὐτὴν ἀνελεῖν,“ διὰ τοῦτό σοι „ἐποίησα ὅσα εἶδες· καὶ μηκέτι καυχᾶσαι περιγενέ- „σθαι τῶν γυναικῶν. τούτοις οὖν τοῖς λόγοις 1 πάλιν βοώσης 4 post πεινᾷς neque post φαγεῖν interrogandi signum posui. nam ἵνα significat hoc eo consilio ex te quaero ut —. cf. p. 104 B. δώσω auten est oniunctiuus aoristi barbarus 6 τηγάνου i. e. τηγανιστά 9 ἄρχοντες cf. 74, 8 ἀκόμι A ἀκόμα D: ἀκόμη BV i. e. ἔτι. u. Corais στοχασμ. σὐτοσχ. ante Aeliamm p. μη´ n. 3; ad Iscr. p. 3 med. 306 (29). 312 m. 342 m. et saepius 11 εἴπω con- iunctiuus pro futuro est 12 ἐκείνων om. (AB) Boiss. εἰ- πών ἔτι scripsi: εἰπόντι VB εἶπέν τι A; u. D. aptius autem uisum est ἔτι reponere quam quod aliquando proposueram u, λόγον deleto scribere εἰπών τι. 13 δὲ om. V 18 καλάς cf. n. ad 29, 12. neque opus est addi κἀγαθάς 19 ἂν εἶχον t. q. εἰ εἶχον ut saepe; cf. 59, 13 21 καυχᾶσαι est coniunctiuus temporis praesentis προσέθηκε τῷ ξένῳ καὶ λέγει αὐτῷ· „τὸν ἐμὸν ἄν- „δρα βλέπεις, ὦ ξένε, κατὰ πολύ γηραιὸν ὄντα κἀμὲ „πάλιν νέαν καὶ εὔμορψον καὶ τὴν τῶν ἀνδρῶν „ὁμιλίαν ἀγαπῶσαν πολλά, σὲ δὲ νέον ὄντα καὶ δυ- „νάμενον τὴν ἐπιθυμίαν μου χορτάσαι. ὁ ἀνήρ μου p. 96 B.„ἐστὶν ἔξω μετὰ τῶν φίλων· καὶ σύ ἀναστὰς πλή- „ρωσον τὴν ἐπιθυμίαν μου. ὁ δὲ ξένος ἐκεῖνος ἀπατηθεὶς ἔλυε τὴν ζώνην τοῦ βρακίου τοῦ ἀναβῆ- ναι τῇ κλίνῃ. ὡς γοῦν εἶδεν ἡ γυνὴ τὸ πρὸς συνου- σίαν σύντομον τοῦ ξένου, ἅμα βαλοῦσα τὰς χεῖρας ἐπὶ τὴν ἑαυτῆς κεφαλήν, τὴν κόμην ἐσπάραττε βο- ῶσα· „βαβαί ὁττοτί!“ καὶ τότε οἱ ἐν τῷ χωρίῳ οἰκοῦντες προσέδραμον καὶ οἱ καλεσμένοι. ὁ δὲ ξέ- νος αὐτὴν βοῶσαν ἰδών καὶ τὸ πλῆθος εἰσρέον εἰς τὸν οἶκον, πάλιν ἐκάθισεν ἐμπροσθεν τῆς κειμένης αὐτῷ τραπέζης, φόβῳ συνεχόμενος πολλῷ καὶ μὴ ἔχων τι διαπράξασθαι. οἱ δὲ γεωργοὶ εἰσελθόντες λέγουσι τῇ γυναικί· „πῶς ἔπαθες; καὶ τίς ἡ αἰτία „τῆς τοσαύτης σου βοῆς; ἣ δὲ πρὸς αὐτούς εἶπεν· „οὗτος ὁ ξένος, ὁ παρʼ ἡμῶν φιλοφρονούμενος, ἀπὸ „τῆς τραπέζης ἐσθίων, ὑπό τινος θρύμματος [ψίχας] 1 προσέθηκε] urgere. uernacule quoque zusetzen 2 κατὰ πολύ] uide ind. — καταπολύ V ut saepe 4 ἀγαπῶσαν scri- psi: \γαπῶσα V ἀγαπῶ (AB) Boiss.: utramque structuram in hoc scriptore praesertin cum τὴν ὁμιλίαν antecederet ferendan duxissen si esset unde pederet σέ. itaque Boissonade qui ante καὶ 3 distinxit addene debebat, quod est in M, ὁρῶ post σὲ δὲ; u. D 5 ὁ δʼ? 6 καὶ δὴ σὺ 2 8 βρακίον] braca ἐπαναβῆ- ναι M rectius 13 καλελσμένοι i. e. κεκλημένοι. Boiss. Anecd. Gr. 4, 387. 14 ἰδών scripsi: εἰδώς ABV. u. D εἰς ῥέον V 15 κειμένης t. e. παρακειμένης 17 τί V 18 πῶς non est mutandum 20 ὁ om. M 21 τῆςδε τῆς 4 θρύμι- ματος M: θρύματος ABV cf Corais Heliod. p. 63 (19) ψίχας seclusi: Boissonade malebat ψιχός. ψίχας V, ψύχας et ψίχας B, ψύχας A; om. M. u. D „τὸν λαιμὸν ἐκρατήθη κακῶς, καὶ παρὰ μικρὸν „ἐκινδύνευε πνιγῆναι. ἐγώ δὲ ἐξαίφνης ἰδοῦσα τὸ „συμβὰν καὶ δειλιάσασα τὸν θάνατον τοῦ ξένου, p. 97 B. „οὕτως ὡς ἠκούσατέ μου ἐβόησα. νῦν δὲ ἡ τοῦ θεοῦ „βοήθεια προφθάσασα ἠλευθέρωσεν αὐτὸν τῆς ἀνάγ- „εκης τοῦ πνιγμοῦ, αὐτῷ τὴν ὑγείαν χαρισαμένη.“ ταῦτα τῆς γυναικὸς εἰπούσης, ἅπαντες διέβησαν. ἡ δὲ γυνὴ ἐκείνη πλησιάσασα τῷ ξένῳ, λέγει πρὸς αὐτόν· „ἆρα ὅσον σοι διηγησάμην καὶ ὅσον ἄρτι „ἐποίησα ἔχεις γεγραμμένον· ὁ δὲ ξένος „οὐδα- „μῶς,“ ἔφη. ἢ δὲ πρὸς αὐτόν· „μάτην λοιπόν, ὦ „ἄνθρωπε, τούς τοσούτους κόπους καὶ τὰς ἐξόδους „ἐποίησας· πολλὰ γὰρ σπουδάσας οὐδὲν ἐποίησας, „καὶ τὰς τῶν γυναικῶν μηχανουργίας οὔπω κατε- νόησας.“ ὃ δὲ ἄμα τῷ λόγῳ ἐκείνης ἀναστὰς καὶ τὰ γεγραμμένα παρʼ αὐτοῦ (περὶ) τῶν γυναικῶν λαβών, τῷ πυρὶ ἐνέβαλε καὶ θαυμάζων ἔλεγεν· „,ὡς „οὐδεὶς ἀνθρώπων γνωρίσαι δύναται τὰ τῶν γυ- „ναικῶν πανουργεύματα.“ μετὰ δὲ ταῦτα διαπο- ρήσας καὶ μὴ ἔχων τι διαπράξασθαι, οὐ προσέθηκε ζητῆσαι πλέον τὰ γυναικεῖα κακά. καὶ οὕτως εἰς τὴν ἑαυτοῦ πατρίδα ὑπέστρεψε καὶ ἀπλῶς γυναῖκα ἔγημεν.

Ἀπὸ τούτων γοῦν, ὦ βασιλεῦ, τῶν ἐξηγηθέν- p. 98 B. των τῷ κράτει σου παρὰ τῆς ἐμῆς οὐθενότητος καὶ εὐτελείας γνῶθι ἀκριβῷς ὡς ἀτελείωτός ἐστιν ἡ τῶν 6 αὐτήν BV 9 ἄρα V ut saepius ὅσον i. e. ὅπερ σοι om. V 16 περὶ adieci: κατὰ addit Ven., quod praefert Boissonade 17 θαυμάζων] θειαζόμενος M ἔλεγεν· ὡς V (AB) Boissonade: ἔ. ὅτι D. M om. ὡς, ut uideatur legisse ἔλεγεν ὡς „οὐδεὶς 20 καὶ μὴ ἔ. τι (τί V) διαπρ. fortasse cum M praetermittenda; ex 76, 17, sed etiam διαπορήσας mallem abesset, firmatum illud quidem codici M quoque testimonio. 21 τὰ τῶν γυναικεῖα A, ex linea sciticet 18 24 οὐθενό- τητος] θ huic certe scriptori tribuendum γυναικῶν πονηρία, καὶ μὴ οὕτως ἀπλῶς καὶ ἀνεξε- τάστως ὑπακούσῃς πρὸς τὸν τοῦ υἱοῦ σου φόνον διὰ μόνην ἄκαιρον καὶ μανιώδη γυναικὸς κατηγορίαν. εἰ γὰρ τὸν σὸν παῖδα φονεύσεις, τίς ἄρα ἐστὶν ὁ τῆς σῆς βασιλείας διάδοχος καὶ κληρονόμος τοῦ γέ- νους σου καὶ τῆς ἀρχῆς; μὴ ἡ κακοσύμβουλος γυνὴ τὴν σὴν ἀρχὴν καὶ βασιλείαν διαδέξεται; καὶ τίς ἐστιν ὁ θαρρήσας ἐπὶ τὸ σὸν κράτος ὥστε δουλεῦ- σαί σοι; καὶ εἰ οὐ φθάσει ἀμοιβὰς παρὰ σοῦ λαβεῖν ἕνεκα ὧν σοι δεδούλευκε, παρὰ τίνος ἔξει τὰς ἀμοι- βάς, τοῦ υἱοῦ σου ἀδίκως παρὰ σοῦ φονευθέντος; ὅπερ καὶ εἰς ὅλην τὴν οἰκουμένην ὄνειδος ἔσται σοι αἰώνιον.“

Τούτων ὁ Κῦρος τῶν λόγων καὶ παραδειγμάτων καὶ διηγήσεων παρὰ τοῦ ἑβδόμου συμβούλου καὶ φι- λοσόφου ἀκροασάμενος, τὰ σπλάγχνα μειλιχθείς, ἕνα p. 35 B.τῶν αὐτοῦ δορυφόρων οἰκειότατον [δορυφόρον] προ- καλεσάμενος, πρὸς τὸν σπεκουλάτωρα ἔπεμψε, κε- λεύων μηδαμῶς ἀποκτεῖναι τὸν ἑαυτοῦ υἱόν.

Εἶτα τῆς ὀγδόης ἐπιστάσης ἡμέρας λύεται μὲν τοῦ τῆς σιωπῆς δεσμοῦ ἡ τοῦ παιδὸς γλῶσσα. καὶ 4. 8 requiras ἔσται 6 κακοσύμβουλος scripsi: κακὴ σύμβουλος ABV. sed tum salten γυνή deleri oportebat. u. D 7 ἀρχὴν] ταραχὴν A 9. 11 παρασοῦ V 11 V in marg. σημείωσαι 15 καὶ φιλοσόφου] τοῦ φιλοσοφωτάτου 16 μαλαχθεὶς dubitanter proposuit Boissonade 17 δορυφό- ρον VB: δορυφόρων in A a correctore in δορυφόρον mutatum; deleui igitur uocabulum fortasse scriptoren emendans 18 σπε- κουλάτορα (AB) Boiss. σπεκου V 21 τῆς τοῦ δεσμοῦ σιωπῆς ABV (δεσμουσιωπῆς, V): correxexerat Boissonade cl. τοὺ δεσμοῦ 80, 4, ut est in M. uidetur sic scriptum fuisse. τῆς σιωπῆς. neque tamen ideo alterum pro glossa alterius habendun esse censui, prae- seertim cum in M quoque extet utrumque. τοὺ δ. om. D ἀρξάμενος λαλεῖν, λέγει πρός τινα γυναῖκα ἱσταμέ- νην ἔμπροσθεν αὐτοῦ· ,,συντόμως ἀπελθοῦσα, ὧ „γύναι, κάλεσόν μοι τὸν πρῶτον τοῦ πατρός μου „σύμβουλον καὶ φιλόσοφον.“ δὲ πρὸς τὸν φιλό- σοφον [ἄνδρα] τῶν ἄλλων διαφορώτατον ἀπελθοῦσα, λέγει τῷ ἀνδρὶ ὡς ,,ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς μηνύει σε „πρὸς αὐτὸν παραγενέσθαι.“ ὁ δὲ φιλόσοφος δρο- μαίως πρὸς αὐτὸν παραγίνεται καὶ τοῦτον ἀσμένως ἐναγκαλισάμενος ἠσπάσατο. καὶ ὁ παῖς ἄμα τῷ φι- λοσόφῳ ἐφανέρωσε τὴν αἰτίαν, διʼ ἢν τὰς ἑπτὰ ἡμέρας ἦν σιωπῶν, ἀλλὰ καὶ ὅσα ἡ παλλακὴ τοῦ βασιλέως εἶπε πρὸς αὐτόν, καὶ προσέθηκε λέγων καὶ τοῦτο ὅτι ,μεγάλας καὶ πολλὰς (ἔχω) χάριτας τῷ θεῷ καὶ ὑμῖν, ὅτι με ἀδίκου θανάτου τὸν ἀναίτιον ἐλυτρώσασθε καὶ τῶν κατασκευῶν τῆς μιαρὰς γυ- ναικός, ἃς ἐποιεῖτο πρὸς τὸν πατέρα μου, ἐξηρπά- p. 100 B. σατε. ἀλλὰ νῦν, φίλων πιστῶν ἀληθέστατε, πορεύ- θητι πρὸς τὸν πατέρα μου τὸν βασιλέα, καὶ ὅσα σοι εἶπον φανέρωσον πρὸ τοῦ τὸ μιαρὸν γύναιον εἰσελ- θεῖν καὶ τὰς ἀκοὰς τούτου διαφθεῖραι.“ καὶ ὁ φι- λόσοφος „γίνωσκε, ὦ δέσποτα καὶ νεανία, ὡς καὶ ὁ σὸς διδάσκαλος εὐθύς (μετὰ) τὸ ἀκοῦσαί σε φθέγ- ξασθαι, πρὸς τὸν βασιλέα πορεύσεται.“ ἅμα τοίνυν τῷ λόγῳ μετὰ σπουδῆς ὁ φιλόσοφος ἧκε πρὸς βασι- 5 ἀνδρα offendit, cum 6 ex usu horum scriptorum apte adiectum sit: itaque eieci διαφορότατον V 6 μηνύει] ad 64, 13 9 ἐν ἀγκ. V 11 παλακὴ V 12 προσέθετο M 13 ἔχω adiecti: ὑπέχω M. cf. D et p. 104 B. 16 καὶ τὸν πατέρα μου καὶ βασιλέα τῶν τῆς μοχθηρᾶς σκαιωριῶν ἐξηρ- πάσατε M. u. D 17 νῦν] μιοι 4 σὺ D 21 δέσποτα καὶ om. M; sed καὶ ipsum non offendit 22 μετὰ adieci: εὐθύς τὸ ABV ἅμα τῷ M. εὐθύς τῷ Boissonade „subaudito ἅμα.“ ego contra ut non dubito quin Byzantini εὐθὺς cum datiua ipso coniunge potuerint ita exemplum desidero φθέξασθαι V 24 πρὸς βασιλέα] u. βασιλεύς apud Byzantinos saepissime, apud non- λέα καὶ συνήθως προσκυνήσας, „ζῆθι, βασιλεῦ,“' ἔφη, „εἰς τὸν αἰῶνα μετὰ τοῦ διαδόχου σου. χαρὰς ,,ἥκω εὐαγγέλια κομίζων σοι σήμερον· ὁ γὰρ υἱός „σου, τῶν (τῆς) σιωπῆς δεσμῶν λυθείς, ἄρτι ὡς „ἀηδών λαλεῖν ἤρξατο κἀμὲ πρὸς τὸ σὸν κράτος διέ- „πεμψε ταῦτα διασαφῆσαι. ὁ δὲ βασιλεύς τούτων ἀκούσας τῶν λόγων, χαρᾶς ἀπείρου πλησθεὶς καὶ ὥσπερ ἄλλος ἐξ ἄλλου ὑφ᾿ ἡδονῆς γενόμενος, πρῶτα μὲν δώροις ἐδεξιώσατο τὸν φιλόσοφον, εἶτα καὶ δο- p. 101 B.ρυφόρους στείλας μετεκαλεῖτο τὸν παῖδα. ὁ δὲ παῖς παραγενόμενος τῷ πατρὶ προσεκύνησεν. ὁ δὲ βασι- λεύς καὶ πατὴρ τοῦ θρόνου ἀναστὰς ὑπὸ περιχαρίας, τῷ υἱῷ χαριέντως προσυπήντησε καὶ τοῦτον ἀγκαλι- σάμενος ποθεινότατα ἠσπάζετο. ὁ δὲ παῖς ἀνοίξας τὸ στόμα χαίρειν τῷ πατρί τε καὶ βασιλεῖ προσεφθέγ- ξατο. ὁ δὲ πατὴρ τῆς χειρὸς κρατήσας, συνεδριάζειν αὐτῷ ἐπὶ τῆς βασιλικῆς καθέδρας ἐκέλευσεν. εἶτά φησι πρὸς τὸν φίλτατον υἱόν· „τίς ἐτύγχανεν, ὦ παιδίον ἐρασμιώτατον, ἡ αἰτία τῆς τοσαύτης σοῦ σιω- πῆς καὶ ἀφωνίας ἐπὶ ταῖς παρελθούσαις ἑπτὰ ἡμέ- ραις: καὶ διὰ τί οὐδʼ ὅλως ἐν αὐταῖς μοι λελάληκας, ὡς καὶ ἐμὲ ὑπο τῶν τῆς γυναικὸς ῥημάτων διὰ τὴν σιωπὴν ὑπαχθῆναί σε ἀνελεῖν· ὅ δὲ νέος τῷ βα- σιλεῖ καὶ πατρὶ ἀπεκρίνατο· ,,ὁ θεός, ὦ βασιλεῦ, ὅστις ἐστὶ βοηθὸς ἀεὶ τῷ ἀνθρωπίνῳ γένει, οὗτός με τῆς ἀδίκου σφαγῆς διεφύλαξεν. ὅτι δὲ οὐκ ἐφθεγ- nullos uelut Ioannem Cinnamum ex regula fere caret articulo 3 ut in N. T. σήμερον γὰρ ὁ M 4 τῆς adieci, ut est in u. D 6 ταῦτα] πάντα 2 τὰ περὶ αὐτοῦ ἅπαντα M 10 με- τακαλεῖται A 12 περιχαρείας 13 προσυπήντισε V ἀγκαλισάμενος] ἐναγκαλισάμενος 79, 9 16 τοῦτον ante κρα- τήσας addit M, τὸν D 19 ἡ adieci, et est in D 21 διατί V 25 βοηθὸς . . γένει] uersus dodecasyllabus politicus ἀνθρωπείῳ M 26 ἀδίκου om. M, τ. ἀ. σ. om. D γόμην τῷ κράτει σου ἐπὶ ταῖς ῥηθείσαις ἡμέραις, γίνωσκε, δέσποτα, ὡς ὑπὸ τοῦ διδασκάλου μου Συν- τίπα παρηγγελμένος ἤμην τοῦ μηδʼ ὅλως ἐντὸς ἑπτὰ p. 102 B. ἡμερῶν λόγον λαλῆσαί τινα. ὅτι δὲ καὶ ἡ γυνὴ αὕτη πρὸς τὴν σφαγήν μου τὸ κράτος σου παρεκίνει, γνω- ρίζω σοι, βασιλεῦ, καὶ περὶ τούτου ὡς ὅταν ὁ και- ρὸς τοῦ μαθήματός μου ἐπλήρωσε καὶ ὁ διδάσκαλος ἔπεμψέ με πρὸς σὲ καὶ ἐλθὼν οὐκ ἐλάλουν σοι. παρέδωκάς με δὲ αὐτῇ· ἢ καὶ ἀπήγαγέ με εἰς τὴν οἰκίαν αὐτῆς καὶ ἀρξαμένη λαλεῖν με, ἐφάνη ἀκό- λαστος καὶ πόρνη, πρὸς συνουσίαν καὶ μῖξιν ἑαυ- τῆς παρακινοῦσα· προῃρεῖτο γὰρ συγγενέσθαι με αὐτῇ· ἐγώ γοῦν τὸ ἀναιδὲς ἰδὼν τῆς γυναικὸς καὶ τὸ ἄπρεπον τοῦ λόγου ἀκούσας, καὶ κατʼ αὐτῆς με- γάλως θυμωθείς, ἐπελαθόμην καὶ τῆς τοῦ διδασκά- λου μου παραγγελίας διὰ τὴν ἄτακτον ὀρμὴν αὐτῆς, καὶ λύσας τὴν σιωπὴν εἶπον πρὸς αὐτὴν ἡμέρως καὶ προσηνῶς ὅτι ,οὐκ ἀπολογήσομαι ὅσα μοι λέγεις, ὦ γύναι, πρὸς σέ, ἕως οὐ ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσιν „ἀπὸ τῆς σήμερον, καὶ τῶν ἡμερῶν παρελθουσῶν „ἀπολογήσομαί σοι τότε καθὼς πρέπει σοι περὶ ὧν 1 ἐφθεγκ. V 3 τοὺ ex usu illius aeui additum 6 ταῦ της M ὅτε M rectius 7 ἐπληρώθη coniecit Boiss. fortasse tamen ἐπλήρωσε intransitiue, u aiunt, dictum quemadmodun u. γεμίζειν recentiores uti obseruauimus 59, 10 9 apodosis et sen- tentia postulante et altera recensione M adstiputante incipere debebat a uerbis ἀρξαμένη λ. με, ἐφάνη.. sed scriptor inde uu. ἣ καὶ . . 9 a structura incepta liberius discessit. itaqu non amplius probo quod aliquando suspicatus sum pro u. δὲ restituendum esse τοτε 11 μίξιν ABV 12 με παρακι- νοῦσα με ἠρέθιζε M. u. D ᾑρεῖτο M με αὐτῇ, ut est in M, scripsi μοι αὐτῆ VAB αὐτή Boissonade. cf. D 13 ἀνεδὲς V 14 ἄπρεπον Graeci hodierni dicere solent καὶ ante κατ᾿ non commode a scriptore adiectum 18 ἀπολογήσομαι i. e. ἀποκρινοῦμαι ὅσα] περὶ ὧν M. εἰς ὅσα u. D p. 103 B.„ἐλάλησας πρὸς ἐμέ.“ ταῦτα οὖν, ὦ βασιλεῦ, τῇ γυναικὶ ἀπεκρίθηκα, μηδὲν ἕτερον πρὸς αὐτὴν εἰ- πὼν ἢ λαλήσας· ἀλλʼ οὐδὲ ἄλλῳ τινὶ λελάληκα ἕως τῆς παρούσης ἡμέρας. διότι γοῦν ἔγωγε οὐκ ἐποίησα ἅπερ ἡ γυνὴ ἠγάπα, ἐκείνη φοβηθεῖσα καὶ ὑπολα- βοῦσα ὅτι δι᾿ ἅ μοι εἶπεν, ἐὰν ἄρξωμαι λαλεῖν, κιν- δυνεῦσαι μέλλει, ἠγωνίζετο ἐντὸς τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν ἀπολέσαι με, καὶ τὸ σὸν κράτος πρὸς τὴν σφαγήν μου ἡ κακὴ καὶ δολία γυνὴ παρεκίνει. αὕτη ἡ αἰτία τῆς σιωπῆς, δέσποτα, ἣν ἐδήλωσα τῇ σκηπτουχίᾳ σου. τὸ λοιπόν, ὦ βασιλεῦ, εἰ θέλει τὸ κράτος σου, ὁρισάτω ἐλθεῖν ἀρκετὸν ὄχλον καὶ λαὸν καὶ πάντας τοὺς φιλοσόφους, ὅπως ἀκουόντων αὐτῶν ἐγὼ φα- νερώσω ἐπὶ τοῦ βασιλικοῦ βήματος ὅσα διδασκαλι κῶς ὁ φιλόσοφος Συντίπας ἐδίδαξέ με.“ τούτων τῶν ἐκ τοῦ υἱοῦ λόγων ἀκούσας ὁ βασιλεὺς ἐπὶ πολὺ ἔχαιρε καὶ ἠγαλλιᾶτο. καὶ προστάττει πάντας τοὺς φιλοσόφους καὶ ἁπλῶς τοὺς λόγου μετέχοντας καὶ τοὺς αὐτοῦ μεγιστάνους καὶ ἄρχοντας παραγε- p. 104 B.νέσθαι. καὶ δὴ πάντων συνελθόντων καθὼς ὁ βα- σιλεὺς διωρίσατο, ἦλθε καὶ ὁ τοῦ παιδὸς διδάσκαλος καὶ μέχρις ἐδάφους προσκυνήσας, ἐκάθισεν. ὅτε καὶ ὁ βασιλεὺς ἔφη αὐτῷ· ,,ποῦ ἤσουν μέχρι τοῦ νῦν, ὦ σοφώτατε Συντίπα; ὅτι καὶ διὰ τὸ σὲ μὴ φαίνε- σθαι παρὰ μικρὸν ἀπέκτεινον ἂν τὸν υἱόν μου.“ ὁ δὲ Συντίπας τῷ βασιλεῖ ἀπεκρίνατο· „ἐγώ, βασι- λεῦ, τῷ υἱῷ σου παρήγγειλα ἐν ἡμέραις ἑπτὰ σιω- 2 ἀπεκρίθηκα] ad 60, 18 4 παρελθούσης V τῆςδε τῆς σήμερον M 6 δι᾿ ἅ] διά V 7 cf. 5, 1 ἠγωνίζετο⌋ operam dabat 11 ἐθέλοι M 23 ἤσουν] i. e. ἦσθα M 24 ὦ haec rec. nullo certo consilio et posuit et praetermisit: praetermisit autem, ut hoc loco, crebriu M ὅτι καὶ] ὅτι γε M 25 aor., om. p ἄν M πᾶν, διότι τὰ τῆς αὐτοῦ τύχης διʼ ἀστρολογικῆς ἐρευνήσας μεθόδου, ἐγνώρισα εὑ ρὼν ὡς εἰ ἐντὸς ἑπτὰ ἡμερῶν λαλήσει, θανάτῳ ὐποβληθείη. διὰ τοῦτο κἀγὼ μακρὰν ἀπὸ τῆς βασιλείας σου ἐκρύβην, ἕως οὗ παρέλθῃ ἡ διωρία αὕτη. ὅθεν καὶ καλῶς πε- ποίηκε μηδʼ ὅλως λαλήσας σοι ἐν αὐταῖς ταῖς ἡμέ- ραις.“ ὁ δὲ βασιλεύς ἔφη χάρις μεγίστη λοιπὸν τῷ θεῷ, ὅτι μου τὸν υἱὸν ἐκ τῆς ἀδίκου σφαγῆς διεφύλαξεν· εἰ γὰρ ὁ υἱός μου ἐφονεύετο παρʼ ἐμοῦ, ἐκινδύνευεν ἐξαλειφθῆναι ἐκ γῆς τὸ ἐμὸν ὄνομα.“ ταῦτα εἰπών ὁ βασιλεύς προσκαλεῖται τούς φιλοσό- p. 105 B. φους αὐτοῦ καὶ πλησιέστερον αὐτοῦ μετὰ τοῦ Συν- τίπα παραστησάμενος, τοῦ παιδὸς ἐκ δεξιῶν συγ- καθέδρου ὑπάρχοντος, ἠρώτα τούς φιλοσόφους λέ- γων· „εἴπατέ μοι νῦν, ὦ ἄνδρες· ἐὰν τὸν υἱὸν μου ἐφόνευον ἐντὸς τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν, τίνι τὸ αἴτιον τοῦ φόνου ἐπεγέγραπτο, ἐμοί, τῷ θἱῷ μου, ἢ τῇ γυ- ναικί;“

Τότε δὴ τῶν φιλοσόφων τέσσαρες ἐγγίζουσι πλη- σίον τῷ βασιλεῖ. καὶ ὁ εἷς ἀπʼ αὐτῶν εἶπεν· ,,ὧ βασιλεῦ, ἐγὼ νομίζω ὅτι ἡ αἰτία τοῦ φόνου τοῦ 2 ὡς εἰ ἐντὸς M, Boissonade: ὡς εἰτὸς A. ὡς ἐντὸς BV u. D 3 λαλήσει] φθέγξοιτο M 4 κᾀγὼ V (D): ἐγὼ AB, Bioss ὅθεν καὶ 4. καὶ pertinet ad u. ἐκρύβην. 1. 68, 18 παρέλθῃ] ἄν περαιωθείη διωρία ABVM. cf. 5, 10 6 ταύταις? habet ἐν αὐταῖς omissis uu. ταῖς ἡμέραις recte, nam antecessit 5 non ἡ διωρία αὕτη sed ἡ τῶν ἑπτὰ μερῶν διωρία. itaque uidetun in archetypo fuisse idem quod in M, sed qui hanc confecit recensionen utrumque inmutauit. u. D 10 ἐκινδύνευεν] ἂν add. M 14 τούς φιλοσόφους repe- titum more recentiorum 15 ἐὰν i. e. εἰ 1. cf. 75, 18 18 Syntipas de consitio uidetur praetermitti 19 δὴ scripsi: οἱ ABV, om. MD τέτταρες M ἐγκίζουσι V 20 εἷς] αʹ i. e. πρῶτος cf. 18, 1 et 87, 20 ἀπ᾿ scriptoris est εἶπεν ὡς β., ν. coniecerat Boissonade 21 ἐγώ scripsi: ὡς ABV. cf. D Συντίπα ἦν· ἐπειδὴ γὰρ ἐκεῖνος ἐγίνωσκεν ὡς ἐὰν λαλήσῃ ὁ παῖς ἐντὸς τῶν ἑπτὰ ἡμερῶν, θανάτῳ ὑποπεσεῖται, διὰ τί οὐκ ἐκράτει μετʼ αὐτοῦ τὸν υἱόν σου, ἀλλʼ ἔπεμψέ σοι αὐτὸν;“ καὶ ὁ δεύτερος ἐπε- κρίνατο· „οὐκ ἔστι τοῦτο εὐάρμοστον. διότι οὐκ ἡδύνατο ὀλιγῶσαι ἢ πλεονάσαι τὸν καιρὸν ὄν συνε- φώνησε τῷ βασιλεῖ καὶ διὸ οὐκ ἦν δυνατὸν ψεύσα- p. 106 B.σθαι αὐτόν, ἔπεμψε τὸν παῖδα πρὸς τὸν πατέρα κατὰ τὴν συμφωνίαν, ἑαυτὸν δὲ μακράν που ἀπέκρυψε. λοιπὸν ἡ αἰτία οὐκ ἔστι τοῦ Συντίπα, ἀλλὰ μᾶλλον, ὅσον μοι δοκεῖ, τοῦ βασιλέως ἐστὶν ἡ αἰτία τοῦ τὸν φόνον ὁρίσαντος φονευθῆναι.“ καὶ ἀποκριθεὶς ὁ τρίτος ἔφη· „οὐχ οὕτω μοι δοκεῖ, τὸν βασιλέα αἴτιον εἶναι τοῦ φόνου· οὐδὲ γὰρ ὁ βασιλεὺς τοῦ πράγμα- τος αἵτιος· ἀλλʼ ὥσπερ οὐκ ἔστι λίθου ψυχρότερον ἄλλο οὐδʼ ἐλαφρότερον ἴσχας τῆς ἐκ ξύλου γενομέ- νης, πυρεκβολουμένου δὲ τοῦ λίθου μετὰ σιδήρου καὶ ἴσχας φλόγα γεννῶσιν, οὕτω καὶ ἄνθρωπος μετὰ γυναικὸς πεσών, κἂν πολλά ἐστι νοῶν κἂν πολλὰ φρόνιμος, ἄμα τοῦ συμμιγῆναι ὁ τοιοῦτος ἢ τῇ γυ- 4 ἀλλὰ V σοι scripsi: σε ABV quod naitaui ut senten- tia perspicua esset. c. 5, 17. 6, 3. σεαυτὸν V. πρὸς τὸ σὸν κρά- τος M. ἀλλ᾿ ἔπεμψε πρὸς σὲ μόνον κρύψας ἑαυτὸν? cf. D 11 τοῦ βασιλέως om. scite ἡ αἰτία a scriptore ipso uidetur repetitum 12 φόνον] υἱόν? τῷ τὴν τοῦ παιδός ἀναίρεσιν ἐπιτάξαντι M cf. D ὁρίσαντος καὶ ὁρίσαντος A 13 τὸν . . φόνου delendane om. D 16 ἄλλο scripsi: ἀλλ᾿ ABV. tam uera τι post ἔστι oddendummn erat; u. ἴσχας] genetiuus est u ψίχας 76, 21. ἴσχα, ἴσκα (D), ἤσκα, ὕσκα uel ν addito ἴσκνο ἤσκνο ὕσκνα a recentioribus Graecis dicitur fomes; cf. St. Th, 8, 506 in ὕσκα; quod uocabubum Boissonadio ab esca, mihi a u. ἰσχναίνω ἰσχαίνα deriuandum uidetur 17 πυρεκβοούμενα VAB: πυρεκβολουμένου scripsi 18 φλῶγα V 19 παίζων dubi- tanter proposuit Boissonade, sed nescio an ex prouerbio expli- cari possit der Bauer liegt so lange mit der Frau auf einen Kissen, his sie beide kriegen ein Gewissen 20 ἅμα τοῦ more Byzantinorum cf. 68, 2: ἄμα τῷ M M non hobet ἢ — ναικὶ ἢ τῇ ἐρωμένῃ ἕλκεται πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς γυναικὸς καὶ τὸ θέλημα· διὰ τοῦτο καὶ νῦν ἡ γυνή ἐστιν [ἡ] αἰτία τοῦ φόνου· ψευδῶς γὰρ κατηγοροῦσα τοῦ παιδός, ὡς μὴ αὐτῆς ἀκούσαντος, παρεκίνει τὸν p. 107 B. βασιλέα πρὸς φόνον διὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτὴν καὶ διὰ τὸ μὴ φθάσαι τὸν υἱὸν συντυχεῖν τῷ πατρὶ καὶ εἰ- πεῖν τὴν τῆς γυναικὸς ἀναισχυντίαν καὶ τἄλλα· τότε ὁ τέταρτος ἐλθών εἰς τὸ μέσον, ἔφη· ,,οὐδʼ οὕτως μοι δοκεῖ ἔχειν ὡς λέγετε· οὐδὲ γὰρ ἡ γυνὴ αἰτία ἐγένετο, ἐπεὶ συνήθειά ἐστιν ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖ- στον κινεῖσθαι τὰς γυναῖκας καὶ κομπόνεσθαι ὁπό- ταν ἴδωσι νεανίσκον εὐπρεπῆ· ἡ γὰρ ὡραιότης τοῦ νέου ἀγρεύει τὴν φύσιν τῶν γυναικῶν ὡς ἀσθενε- στέραν· καὶ μάλιστα γίνεται τοῦτο, ὅταν τύχωσιν οἱ δύο μόνοι λαλεῖν· τότε γὰρ πλέον ἐν μοναζίᾳ γαρ- γαλίζεται ἡ γυνὴ πρὸς συνουσίαν καὶ παρακινεῖ τὸν νέον εἰς ἐκπλήρωσιν τῆς ἐπιθυμίας αὐτῆς. λοιπὸν καὶ ἡ πονηρὰ αὕτη γυνὴ τοιαύτῃ ἀγάπῃ ἐκρατήθη τῷ κάλλει τοῦ νέου. ἐπεὶ δὲ οὐκ ὔκουσεν αὐτὴν ὁ τοῦ βασιλέως υἱός, ἀλλὰ μᾶλλον ἐφάνη αὐτὴν ἀπει- λῶν καὶ φοβερίζων περισσοτέρως, ἐφοβεῖτο καὶ ἔτρεμεν αὐτὸν ἡ γυνή, καὶ ἐσπούδαζεν ἐλευθερῶσαι αὐτὴν καὶ φυλάξαι ἀπὸ φόβον καὶ κίνδυνον ὃν προσ- p. 108 B. ἢ sed pergit καὶ μᾶλλον τῆ ποθουμένῃ 3 ἡ sectusi; cf. 10. 86, 8 4 uu. ὡς μὴ α. ἀκούσαντος facile careremus, omit- titque M. atque magis etiam offendunt quae inde a διὰ τὸ ἀ. (5) usque ad τἄλλα (7) in hac recenisone leguntur, ab altera M et a D absunt 9 λέγεται A εἴρηται M. uidetur hoc suadere etiam οὐδέ. sed cf. 88, 5 εἰ D 11 κομπόνεσθαι uel κομβό- νεσθαι prurigine laborare interpretatur Boissonade, u. κόμι- βος i. e. περόνη, de τῇ κλιτορίδει intellegens; sed cum κόμβος etiam significet laqueum, κομβόνω fallere, ita capiendum potius uidetur ut sit laqueis quasi irretire 14 τύχωσιν λαλεῖν cf. 73, 2 23 αὐχὴν scripsi: αὐτὴν ABV ἑαυτὴν M φόβων καὶ κιωδύνων ὧν reponere ut facite ita non necesariua est εδόκα παθεῖν διὰ τούς λόγους αὐτῆς τοὺς κακούς, καὶ ἀπὸ ταύτης τῆς αἰτίας ἠναγκάζετο μετὰ τέχνης θανατῶσαι τὸν παῖδα. τὸ λοιπὸν ἡ αἰτία τοῦ νέου ἐστίν, ὅτι μὴ τὴν ἐντολὴν τοῦ διδασκάλου ἐτήρησεν ἵνα σιωπήσῃ, ἀλλʼ ἐλάλησε πρὸς τὴν γυναῖκα λόγον σκληρὸν καὶ φόβου γέμοντα.“ τότε ἀποκριθεὶς καὶ ὁ Συντίπας λέγει· „οὐκ ἔστι, καθὼς νομίζω, οὕτως ὡς ὑμεῖς λέγετε· οὐδὲ γὰρ ὁ παῖς αἰτία ἐγένετο. ἀλλʼ οὐδὲ τῆς ἀληθείας ἐστί τι μεῖζον ἢ ἀληθέστε- ρον]· καὶ γὰρ πᾶς ἄνθρωπος, ὅστις λέγει ἑαυτὸν σοφιστὴν ἢ ῥήτορα ἢ διδάσκαλον εἶναι ἢ φιλόσοφον, εἶτα ψεύδεται πλεῖστα, κατὰ ἀλήθειαν ὁ τοιοῦτος ἔξω γίνεται τῆς ἑαυτοῦ γνώσεως ἀπάσης, καὶ οὔτε σοφός ἐστιν οὕτε ῥήτωρ ἢ σοφιστής, ἀλλʼ οὐδὲ τοῦ μέρους τῶν λογίων ἀριθμεῖται, ἀλλὰ μᾶλλον τῆς τῶν ψευδολόγων καὶ ὑποκριτῶν συνοδίας καὶ ξυν- αυλίας.“

Ὑπολαβὼν δὲ τὸν λόγον καὶ ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς p. 109 B.λέγει τῷ πατρί· „δέσποτα, ὅρισον κἀμὲ ἀπολογίαν τινὰ πρὸς ταῦτα δοῦναι καὶ ὑμῖν ἐμφανίσαι.“ ὅτε καὶ ὁ βασιλεύς προέτρεψε τοῦτο. κἀκεῖνος εὐθύς τοῖς φιλοσόφοις φησίν· „ἡ ἐμὴ γνῶσις πρὸς τὴν ὑμετέραν σοφίαν ὡς μυῖα πρὸς ἐλέφαντα παραβάλ- λεται· ἀλλʼ ὅμως τῶν ῥημάτων μου ἀκούσατε.

Ἄνθρωπός τις τράπεζαν πολυτελῆ οἰκονομήσας, 1 παθεῖν recentiores, ἂν παθεἴν uel πείσεσθαι priores 4 ἐτήρησε V 8 αἴτιος M 9 ἢ ἀληθέστερον secludere malui quam ἀσφαλέστερον reponere; om. MD 12 differunt MD 14 οὐδέ του 19 ὥρισον V ἀπολογίαν] ἀπόλογον M i. e. narratiunculam: quod etsi illo praestat, tamen ἀπολογίαν i. e. responsum a scriptore profectum esse effici δοῦναι. non intellexerat igitur quod in archetypo inuenerat u. ἀπόλογον 23 ἐλέφαντα] δρακοντα M 25 lemma τοῦ νέου βασιλέως νόημα πολλούς διὰ φιλίαν φαγεῖν προκαλέσατο. εἶτα τῶν κεκλημένων καθεσθέντων καὶ ἐσθιόντων, ᾠκονόμη- σεν αὐτοῖς πιεῖν γάλα. καὶ πέψωας (τὴν δούλην) εἰς τὸν φόρον τοῦ ἀγοράσαι γάλα τοῖς κεκλημένοις, ἀνέμενεν αὐτήν. αὕτη δὲ ἀγοράσασα τὸ γάλα καὶ ἐπιθήσασα τὸ γάλα] ἐπὶ τὴν ἑαυτῆς κεφαλήν, ὡς ἔθος τισὶ γυναιξὶ ποιεῖν, εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ δεσπό- του αὐτῆς ἐπανήρχετο. ταύτης δὲ ἐρχομένης, ἄνω- θεν λοῦπος καταβὰς ὄφιν τινὰ ἥρπασε κρατῶν αὐ- τὸν ἐν τοῖς αὐτοῦ ὄνυξι. πετόμενος δὲ ἴσα κατέπτη p. 110 B. τοῦ τζουκαλίου· καὶ ὁ ὄφις σφιγγόμενος σφόδρα ὑπὸ τῶν ὀνύχων τοῦ λούπου, ὑπὸ τῆς ἀνάγκης ἐξήμεσε τὸ φάρμακον· κἀκεῖνο χυθὲν κατέβη ἴσα εἰς τὸ στόμα τοῦ τζουκαλίου. καὶ οὕτω γενομένου, οὐδʼ ὅλως ἐνόησε τοῦτο ἡ δούλη, φέρουσα ἐπὶ κεφαλῆς τὸ τζουκάλιον. εἰσελθοῦσα δὲ εἰς τὸν οἶκον καὶ τὸ γάλα κομίσασα τοῖς ἐσθίουσιν, ἅπαντες ἔπιον ἐξ αὐτοῦ καὶ εὐθέως ἀπέθανον. εἴπατε οὖν μοι, φι- λόσοφοι, τίς τούτου τοῦ θανάτου γέγονεν αἴτιος.“

Εἷς δέ τις τῶν φιλοσόφων ἀποκριθεὶς ἔφη· „ὁ τὴν τράπεζαν ποιήσας· ἔπρεπε γὰρ αὐτόν, πρὸ τοῦ πιεῖν τούς ἐν τῇ τραπέζῃ καθημένους ἐκ τοῦ γάλα- κτος ἐκείνου, πρότερον εἰπεῖν τῇ δούλῃ γεύσασθαι 1 προοκ. παρακ? 3 τὴν δούλην om. ABV, suppleuit Boissonade: est in M ἔστειλεν . . τήν ἑαυτοῦ δούλην et in D. ἔστειλε μίαν γυναῖκα Ven. 4 φόρον] i. e. ἀγοράν M, fo- rum 6 ἐπιθήσασα i. e. ἐπιθεῖσο M τὸ γάλα seclusi ὡς . . ποιεῖν om M; addidit scriptor ut seruam culpa omni liberet; idea fortasse pro u. τισι scribendum ταῖς. cf. D 7 πιεῖν V 8 ἐπανήρχετο . . ἐρχομένη nt in M non multum ab initio occurrit διελθεῖν. ἐλθούσης δέ a qua ueterumι scriptorum con- suctudin ne recentissimi quidem discesserunt 9 λούππος D; ad Philogel. 257 10 πετώμενος V ἴσα τοῦ 1. e. εὐθύς τοῦ 15 ἐννόησε V 19 τούτων? 22 ποιεῖν A. ἐξ αὐτοῦ, εἶτα μεταδοῦναι τοῖς φίλοις.“ ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἄλλος φιλόσοφος ἔφη· „οὐχ οὕτως ἔχει τὰ τοῦ πράγματος· οὐ γὰρ ὁ ποιήσας τὴν τράπεζαν ἐγένετο p. 111 B.αἴτιος, ἀλλὰ τοῦ ὄφεως ἦν ἡ αἰτία·“ Ὑπολαβὼν δὲ ὁ ἕτερος ἔφη· „οὐδὲ οὕτως ἔχει ὡς ὑμεῖς λέγετε· οὐδὲ γὰρ ὁ ὄφις τῆς μέμψεως ἄξιος, ἐπειδήπερ τῇ ἀνάγκῃ τιμωρούμενος καὶ βιαζόμενος σφόδρα, μέλ- λων φουρκισθῆναι, τὸ φάρμακον αὐτοῦ ἐξέμεσεν.“ εἶτα καὶ ὁ ἄλλος τῶν φιλοσόφων ἀπεκρίνατο· ,,ἡ ἀφορμὴ αὕτη τοῦ θανάτου τῶν ἀνθρώπων μᾶλλον τῶν ἄλλων τῷ λούπῳ ἁρμόζει, διόπερ ἐκείνου τὸν ὄφιν ἰσχυρῶς κρατοῦντος καὶ πνίγοντος, ἐπὶ τοσοῦ- τον ἠναγκάσθη ὁ ὄφις ὥστε τὸ φάρμακον ἐκβαλεῖν· εἰσελθὼν δὲ ὁ Συντίπας εἶπε· ,,γνωστὸν πάντως ἔστω τῷ κράτει σου, βασιλεῦ, ὡς οὐδὲν τῆς σοφι- στικῆς τέχνης καὶ λογιότητος τὸ καθόλου ἀφῆκα, ὅπερ μὴ ὅλον τῷ υἱῷ σου ἐδίδαξα, καὶ τοιοῦτον (ἀπέ- δειξα ὡς) ἀπὸ τῆς ἐμῆς ἐπιμελείας καὶ προαιρέσεως θεοῦ χάριτι τῶν ὑπὸ τὴν βασιλείαν σου φιλοσόφων εἰ μὴ πρῶτον ἀλλʼ οὐδὲ δεύτερον αὐτὸν καθεστά- ναι.“ ὁ δὲ βασιλεὺς ὑπολαβὼν τὸν λόγον τοῦ Συν- 1 φίλοις] δούλοις B 2 ὁ] cf. 5. 9. 5 λέγετε] φατέ M. cf. 85, 9 6 τῆς om. M 8 φουρκισθῆναι i. e. ἀπαγχονι- σθῆναι M ἐξέμεσε ABV: ἐξήμεσεν ut ceteroquin? 10 τοῦ θ. τῶν ἀ. om. M rectius, cum adiectumn sit αὕτη (hoc om. D) μᾶλλον] μάλα A 14—89, 2 om. M rectissime: nam quae inde a 89, 2 respondet Syntipas, cum eis quae modo legimus arcte co- haerent; contra quae intericiuntur ut 90, 5 apte dicuntur ita hoc loco inepte praecipiuntur; sed tamen ab eo qui hanc recen- sionem confecit ipso huc relata esse euincit cum 89, 1. 2 tum 90, 6 ὡς καὶ πρὸ ὀλίγου σοι ἐδήλωσα εἰσελθὼν] παρελθών M πάντη BV om. D 17 υἱῷ] υἱὸν 90, 9: uerbo διδάσκειν recentio- res Graeci datiuum subiungunt ἀπέδειξα ὡς adieci, cf. 90, 9 19 in margine BV: ἐκ τοῦ εἰπεῖν δεύτερον (β V. οὐδὲ addebat Boissonade), τὰ πρῶτα δέδωκε τίπα, πρὸς τοὺς μεγιστάνους ἔφη ὅτι ,,πάλιν ἀκού- p. 112 B. σωμεν τοῦ Συντίπα.“ καὶ ὃς ἀπεκρίνατο ὅτι „γνωστὸν καὶ ὑμῖν ἔστω, ὅτι πᾶν ζῶον ἐκ θεοῦ δημιουργηθὲν καὶ ἐν ἑαυτῷ ἔχον δύναμιν ζωτικὴν οὐδὲν ἄλλο τρώγει, εἰ μὴ ὅπερ προσέταξεν αὐτῷ ὁ θεός. λοι- πὸν καὶ ὁ λοῦπος ἐκ τῶν τῆς γῆς ζώων τρέφεσθαι ταχθείς, ἀναίτιός ἐστιν ἐπὶ τῷ συμβάντι.“ καὶ ὁ βασιλεύς, ταῦτα εἰπόντων τῶν φιλοσόφων καὶ ὕστε- ρον τοῦ Συντίπα, ἐνατενίσας τῷ υίῷ αὐτοῦ ἔφη· „ὑπολαμβάνω, υἱέ, ὡς οἱ παρόντες οὗτοι φιλόσο- φοι οὐ γινώσκουσι τίνι πάντων ἁρμόζει ἡ τοῦ συμ- βάντος αἰτία. πλὴν εἶπέ μοι σύ, τίς ὁ αἴτιος τοῦ τοιούτου θανάτου τῶν ἀναιτίων.“ ὁ δὲ παῖς τῷ βασιλεῖ ἀπεκρίνατο· ,εἰς οὐδέν, ὦ δέσποτα βασιλεῦ, οἱ φιλόσοφοι σφάλλουσιν, οὐδὲ ὡς τῇ ἀληθείᾳ προσ- κρούοντες, ἄλλος ἄλλο τι σφάλλονται. πλὴν ὁ τοῖς τὸ γάλα πεπωκόσι (συμβεβηκὼς) κίνδυνος ἐπέκειτο αὐτοῖς γενέσθαι ὑπὸ τῆς τύχης αὐτῶν, καὶ ἔμελλον ἐκεῖνοι τοιῷδε τρόπῳ τῆς ζωῆς ἐξελθεῖν.“ ὁ δὲ βασι- p. 113 P. λεὺς τὸν λόγον τοῦ παιδὸς ὡς πολλὰ εὐάρμοστον ἀπο- δεξάμενος, λίαν ηὐφράνθη ἐπὶ τῇ τοῦ υἱοῦ συννοίᾳ καὶ φρονήσει· καὶ τάχα ἐπὶ τῇ συλλογιστικῇ καὶ 3 καὶ ὑμῖν] ὑμίν omissa p καὶ M. γνωστὸν ἔστω καὶ ὑμῖν ἔστω A, fort. γνωστόν σοι καὶ ὑμῖν ἔστω. (om. D) 7 ταχθεὶς A (D) ὁρισθεὶς M: τεχθεὶς BV 9 ἐνατενήσας V 14 εἰς om. B V in margine ὅρα 15 σφάλλουσιν AB σφάλουσιν V (D): σφάλλονται M προσκρούονται ABV: προσκρούοντες scri- psi, ut est in M 16 σφάλλονται AB σφάλονται V: φά- σκουσι M rectius; utrum uero σφάλλονται ad emendandum σφάλ- λουσιν in margine adscriptum locum uerbi φάσκουσι errore librarii ceperit, an qui hanc recensionem composuit ipse uerbis σφάλλου- σιν . . σφάλλονται luserit, dubitari dubitari 17 πεποκόσι V πε- ποιηκόσι B συμβεβηκὼς om. in ABV (D), adieci: συμβεβηκόσι M quod correxi ἀπέκειτο M rectius 21 συνοίᾳ V 22 τάχα ἐπὶ et 90, 1 φρονήσει καὶ om. M ante φησί addens καί: σοφιστικῇ αὐτοῦ φρονήσει καὶ ἀποκρίσει φησὶ πρὸς τὸν Συντίπαν· „ζήτησον ὅπερ ἂν ἐθέλῃς παρὰ τῆς ἐμῆς βασιλείας καὶ δοθήσεταί σοι. ἀλλὰ καὶ εἴ τις ἑτέρα διδασκαλία τινῶν πρόσεστι μαθημάτων, (τὸν υἱόν μου) ἐκδίδαξον.“ „γνωστόν σοι ἔστω, ὦ βα- σιλεῦ,“ ὁ Συντίπας ἔφη, „ὡς καὶ πρὸ ὀλίγου σοι ἐδήλωσα, ὡς οὐδὲν τῆς σοφιστικῆς τέχνης καὶ λο- γιότητος ἀφῆκα καθόλου ὅπερ οὐκ ἐδίδαξα τὸν υἱέα σου, ὡς καὶ πάντων, θαρρῶ λέγειν, τῶν ὑπὸ τὴν βασιλείαν σου φιλοσόφων εἰ μὴ πρῶτον ἀλλʼ οὐδὲ δεύτερον καταστῆσαι.“ ὁ δὲ βασιλεύς τὸν λόγον ὑπολαβών, τοῖς μεγιστᾶσιν ἔφη καὶ φιλοσόφοις· „ἆρά γε ταῦτα ἡμῖν φιλαλήθως ὁ Συντίπας λαλεῖ;“ οἳ δὲ ἀπεκρίθησαν ὅτι „καὶ μάλα πολλὰ ἀληθεύει, ὦ δέσποτα.“ καὶ ὁ βασιλεύς ἀναβλέψας πρὸς τὸν p. 114 B.υἱὸν αὐτοῦ λέγει· ,,σὺ δέ, ὦ υἱέ, τί λέγεις ; ἐν ἀλη- θείᾳ περὶ σοῦ ὁ σὸς διδάσκαλος καλῶς] φθέγγεται;“ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἅμα εἶπον ἀποκριθέντες ἀντὶ τοῦ παιδός· „οὐδείς, ὦ βασιλεῦ, ὡς ὁ υἱός σου ἐστίν, ὁ ὑπερέχων τῇ τῶν μαθημάτων καὶ τῶν λόγων ἐπι- στήμῃ, ῥητορικῇ τε φαμὲν καὶ τῇ ἄλλῃ σοφίᾳ.“ τότε καὶ ὁ παῖς λέγει τῷ πατρί τε καὶ βασιλεῖ· „γνωρίζω σου τῷ κράτει, δέσποτα, ὡς ἐάν τις τῶν ἀνθρώ- quo fit ἀποκρίσει pendeat a u. ηὐφράνθη ἐπὶ (89, 21), indeque a u. καί φησι nouum incipiat enuntiatum: quam stru- cturam inepte φρονήσει repetens nulla de causa mutauit qui hanc recensionem confecit 1 καὶ σοφιστικῇ om. V 2 Ev. Marc. 6, 22 4 τὸν υἱόν μου adieci. καὶ τήνδε τὸν υἱόν μου ἐκ- δίδαξον M: cf. D 5 γν. σοι ἔστω σοι A 6 ὡς . . ἐδήλωσα om. M; cf. n. ad 88, 14 8 τὸν υἱέα AB τὸν υἱόν σου υἱέα A. uitio frequenti. u. D. τόν σου υἱέα Boiss. 10 οὐδὲ] οὐ A 11 καταστῆναι M rectius; supra 88, 20 καθεστάναι 17 καλῶς seclusi quippe e postremis syllabis u. antecedentis or- tum; non est in MD φθέγκεται V 20 ὁ ὑπερέχων πάντων τῇ? cf. p. 131, 3 B. 21 ῥιτορικῆ V φιλοσοφίᾳ A (D) πων οὐ τελείαν λάβῃ τὴν φρόνησιν καὶ τὴν μάθη- σιν, οὐκ ἀποδίδωσιν ἀγαθὰ τοῖς εὐεργέταις αὐτοῦ σιν, καὶ διδασκάλοις· τὸν δὲ ἀμαθῆ καὶ ἀπαίδευτον ἄν- θρωπον ἄγνωστον καὶ ἄφρονα παντελῶς ὃνομάζειν πρέπει, ἀλλʼ οὐδαμῶς καλόνουν καὶ γνωστικόν. ὁ δὲ διδάσκαλός μου Συντίπας σπουδαίως καὶ ἀκρι- βῶς ἐπιμελησάμενός μου, δοκιμώτατόν με τῇ φιλο- σοφίᾳ, δυνάμει θεοῦ, καὶ τῇ γνώσει κατέστησε· καὶ πρέπει τοῦτον παρὰ τοῦ σοῦ κράτους ἀξίαν τῆς σπουδῆς καὶ ἐπιμελείας λαβεῖν καὶ τὴν ἀμοιβήν. ἐπειδὴ δέ, ὦ βασιλεῦ, καὶ οὗτοί σου οἱ φιλόσοφοι συμμαρτυροῦσί μοι, ὅτι ὑπερβάλλω τούτους τοῖς p. 115 B. λόγοις, δέομαί σου ἀκριβῶς ἀκροάσασθαι τῆς διη- γήσεως ταύτης·

δύο παιδία ἦσαν ἔν τινι τόπῳ, τὸ μὲν ἓν χρό- νων πέντε, τὸ δὲ ἕτερον τριῶν. ἦν δὲ καί τις ἀνὴρ γηραιὸς καὶ καμπούρης, ἅμα δὲ καὶ παράλυτος, ὅστις ἦτον γεμάτος τῇ φρονήσει καὶ νοήμασι, σὺν τοῖς παισὶν ἐκείνοις.“

ὁ δὲ βασιλεύς ἀνακόψας τὸν λόγον τῆς διηγή- σεως λέγει τῷ υἱῷ· ,καὶ τίς ἦν, τέκνον, ἡ ἐκείνων ὑπόθεσις;“ ἀναλαβών δὲ πάλιν ὁ παῖς ἀρχῆθεν τὸν λόγον λέγει·

„ἀνήρ τις ἦν πανοῦργος λίαν καὶ πόρνος· ὅταν δὲ ἤκουε περὶ γυναικὸς εὐμόρφου, πρὸς ἐκείνην εὐ- θὺς ἐπορεύετο ἕνεκεν ὁμιλίας. ἐδηλώθη οὖν αὐτῷ μιᾷ τῶν ἡμερῶν περί τινος γυναικὸς κατὰ πολὺ ὡραίας· καὶ ἅμα πρὸς ἐκείνην ἀπῆλθε τοῦ συμμι- γῆναι αὐτῇ. εἶχε δὲ ἡ γυνὴ παῖδα τριετῆ ὄντα. ἔτυχε δὲ τῇ ὥρᾳ ἐκείνῃ λέγειν τὸν παῖδα τῇ μητρί· „ποί- ησόν μοι μαγέρευμά τι φαγεῖν.“ ἡ δὲ γυνὴ ὁρῶσα p. 116 B.τὸν ἄνδρα σπουδάζοντα πρὸς μῖξιν, λέγει αὐτῷ· „ὀλίγον μοι ἀκαρτέρησον, ἄνθρωπε, ἕως οὗ τὸ παι- „δάριον ἀναπαύσω.“ ὃ δὲ λέγει τῇ γυναικί· „κατὰ „τὸ παρὸν τὴν τοῦ παιδός σου φροντίδα ἔασον καὶ „τὰ τῆς ἐπιθυμίας μου πλήρωσον, μή πως ἀργήσω.“ ἣ δὲ ἀντέφησεν· „ἐὰν ἐγίνωσκες, ὦ ἄνθρωπε, τὴν „γνῶσιν τούτου μου τοῦ παιδός, οὐκ ἄν μοι τοιαῦτα „ἔλεγες ῥήματα.“ καὶ ταῦτα εἰποῦσα, διὰ συντόμων ἐγείρεται καὶ ὀρύζιον ἑψήσασα τῷ παιδὶ παρέθηκέν. ὁ δὲ παῖς, εἰ καὶ πολλὰ μικρὸς οὐκ ἦτον , ἀλλʼ οὖν ὑπῆρχε κλαίων καὶ τὴν μητέρα ἠνάγκαζε παραθεῖ- ναι αὐτῷ πλεῖον ὀρύζιον· ἔλεγε γὰρ ὅτι ,ἀκμὴν οὐκ „ἐχόρτανα, ἀλλʼ ὀρέγομαι περισσότερον.“ καὶ ἡ μή- 1 „hanc narrationem omisit Van.“ Boissonade ἡνίκα ἠκηκόει M καταπολὺ V ut saepe 6 lemma περὶ τοῦ τριετοῦς παιδός τριετῆ] scribendum potius τριέτη cf. Poll. 1, 54 Göttl. Acc. 323 7 λέγειν] infinitiuus est in M quo- que. cf. 73, 2 8 μαγερεύματι V. cf. 73, 11. 20 9 μίξιν ABV 10 μοι ABV : με M, om. D. ille datiuus qui dicitur ethicus potest esse. cf. 53, 5 τῷ παιδαρίῳ ABV: τὸ παιδάριον scripsi. cf. D. sed factum esse poterat etiam ut exciderit τὴν ὄρεξιν, τὴν πεῖναν, τὸν λιμόν. τῷ ἐμῷ παιδὶ βρώσιμόν τι παρα- σκευάσω M 13 ἀργήως] „uerbum obscoenum“ Boissonade ; ego interpreter morari ut est in M μήπως γένοιτό με χρονί- σαι ὧδε 14 ἐάν] cf. 75, 18 16 συντόμως ABV: cor- rexit Boissonade 17. 20 ὀρύζιον BVM ὀρύζιον A. cf. 30, 11 18 πολλὰ] ualde. cf. 84, 19 21 ἐχόρτανα scripsi; ἐχόρ- τασα ABV πλείονος ὀρέγομαι M. cf. n. ad p. 165 B. τηρ ἐποίησε τὸ θέλημα τοῦ παιδίου. ὁ δὲ παῖς πά- λιν θέλων καὶ ἕτερον παράθεμα, πρὸς τὴν μητέρα ἐθρήνει. ὁ μέντοι ἀκόλαστος ἐκεῖνος λυπούμενος ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς ἀνάγκῃ καὶ τῷ κλαυθμῷ, λέγει πρὸς αὐτόν· ,,πολλὰ εἶσαι, ὦ παῖ, ἀναίσχυντος καὶ „ἀχόρταστος καί, ὡς ὁρῶ, γνῶσιν ὅλως οὐκ ἔχεις. p. 117 B. „εἰ γὰρ τὸ τοσοῦτον ἕψημα παρετίθετο πέντε ἀν- „δράσι, καὶ ἀρκετὸν ἦν αὐτοῖς ὥστε κορέσαι.“ ὁ δὲ παῖς αὐτῷ εἶπεν· „ἐκεῖνος μᾶλλον ἐστέρηται φρο- „νήσεως, ὅστις ἑαυτῷ ἐπιζητεῖ, καθάπερ σύ νῦν τῇ „ἐμῇ μητρί· λέγεις γὰρ ἀπρεπῶς [καὶ ἐπιζητεῖς] καὶ „πρᾶξιν μεταδιώκεις ἣν ὁ θεὸς μεμισημένην ἔχει καὶ „βδελύττεται. ἐν ἐμοὶ δὲ τί ὁρᾶς φρονήσεως ἐστε- „ρημένον; ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦδέ μου τοῦ κλαυθμοῦ, „ὅπερ ἀναισχυντίαν καλεῖς, τίνα ὅλως νομίζεις ζη- „μίαν πανθάνειν με; μᾶλλον μὲν (οὖν) καὶ οἱ „ὀφθαλμοί μου διὰ τῶν δακρύων καθαρθέντες ἐπὶ 1 κατὰ τὸ θέλημα M 4 ἀνάγκη] ,,das Drängen.“ ἀσελ- γείᾳ M 5 εἶσαι, ut D, scripsi: ἦσαι ABV 7 τοσοῦτον scri- psi: τοιοῦτον ABV τόσον D παρετέθη M. παρετέθειτο? 8 ἂν διήρκεσεν M 11 μητρί] cf. 22, 8. p. 151, 4 B. Esra 4,2 ἐκζητοῦμεν τῷ θεῷ ἧμῶν. sed utique offendunt u. ἐπιζητεῖ carens obiecto datiuique ἑαυτῷ et τῇ μητρί diuersa sententia ad idem uerbun relati, neque puto ἐπὶ ut 94, 11 uel ἐν addendum esse ut Reg. II 1, 2 ἐπιζητήσατε ἐν τῷ Βάαλ: hoc enim interpre- ter in templo Baalis oraculum consulite; sed uidetur qui hanc recensionem confecit datiuum τῇ μητρί qui pendebat a u. λέγειν ab eo male seiunxisse morreque recentiorum cum u. ἐπιζητεῖν coniunxisse. in M legitur rectissime τὸ παρὰ σοῦ νῦν ζητούμε- νον καὶ ἐμῇ μητρὶ ἀπρεπῶς λεγόμενον σεαυτὸν ἐπιζητεῖ (sucht dich heim, kommt über dein Haupt, σέ γ᾿ ἔμελλε κιχήσεσθαι κακὰ ἔργα) καὶ πρᾶξιν μεταδιώκει θεῷ μεμιση- μένην. cf. D. aliquanto melius procederet oratio deletis uu. γάρ et καὶ ἐπιζητεῖς (11) sublataque post μητρί distinctione 12 με- μισημένην ἔχει i. e. μεμίσηκε καὶ νῦν μισεῖ 15 ὅπερ M quoque 16 οὖν adieci ex M cf. 135 B.; praestaret quidem pro u. μέν reponere γάρ ,,πλεῖον διεφωτίσθησαν, καὶ οἱ μυκτῆρές μου τῆς ἐν ,,αὐτοῖς ἀκαθαρσίας ἐκαθαρίσθησαν, καὶ τὸ παρα- „τεθέν μοι ἑψητὸν πρὸς τροφὴν διὰ τοῦ κλαυθμοῦ „μου, εἴ τι καὶ ἤθελον, εὐκόλως μοι ἦλθε.“ τούτων τῶν λόγων τοῦ παιδὸς ἀκούσας ὁ ἀνὴρ ἐνόησεν ὡς τὸ παιδίον μεῖζόν ἐστι τῇ γνώσει ἢ αὐτός, καὶ ἀνα- p. 118 B.στὰς αὐτίκα προσεκύνησεν αὐτό, εἰπὼν πρὸς αὐτύ· „ἀξιῶ, μὴ κατηγορήσῃς με περὶ ὧν ἐλάλησα πρὸς „σέ· οὐ γὰρ ἐγίνωσκον ὅτι τοσαύτην ἔχεις τὴν φρό- „νησιν.“ καὶ ταῦτα εἰπών ἀπῆλθε, μηδὲν ἀπρεπὲς ἐπὶ τῇ μητρὶ αὐτοῦ ἐργασάμενος.

Ἄκουσον (δέ), ὦ βασιλεῦ, καὶ περὶ τοῦ πενταετοῦς παιδὸς τῆς διηγήσεως. ἄνδρες πραγματευταὶ ὑπῆρ- χον τρεῖς, οἵτινες καὶ πρὸς ἀλλήλους εἶχον συντρο- φίαν. καὶ ἀπῆλθον εἰς χώραν τινὰ διὰ πραγματείαν. τῆς ὁδοιπορίας οὖν ἀρξάμενοι κατῆλθον εἰς χωρίον, ὥστε ἐν αὐτῷ μεῖναι, εὑρόντες οἰκίαν γραΐδος τινός. μετὰ δὲ τὸ ἀναπαύσασθαι αὐτούς, ἔδοξεν ἀπελθεῖν εἰς βαλανεῖον καὶ λουθῆναι· καὶ λέγουσι τῇ γραΐδι· „ἑτοίμασον ἡμῖν, ὦ γύναι, τὰ πρὸς τὸ λοετρὸν χρειώδη, σκεύη τε καὶ ίμάτια. μόνου δὲ τοῦ κτενὸς 2 αὐτῆς V παρατιθέν ABV : quod correxi 3 πρὸς τροφήν] προσετέθη μοι καὶ M 5 ἐννόησεν V 8 με] quia κατηγορεῖν iam nihil aliud est nisi μέμφεσθαι, quod exhibet M 9 τοσαύτην ego, D: τοιαύτην ABVM 12 lemma περὶ τοῦ πενταετοῦς παιδός potius πενταέτους cf. 92, 6 ἄκουσον] coniunctionem aliquam excidisse ut certum est, ita est incertum utrum ἀλλ᾿ an δέ an οὖν an νῦν an τοίνυν, quod praebet M (λοιπὸν D), fuerit: interim adieci δὲ cl. 124 B. extr. 16 ἀρ- ξάμενοι] ἐχόμενοι M 17 ὥστε] cf. 18, 16 ἐν αὐτῷ om. A 20 λοετρόν] formae ionicae in sermonem uolgarem non raro inmiscentur 21 μόνον B ἣ δὲ πάντα αὐτοῖς ἡτοιμάσατο, μόνου τοῦ κτενὸς δʼ ἐπελάθετο M. ἐπελάθετο AM: ἐπελάθοντο BV cl. D: quod serandum erat cum quid uetula fecerit non relatum sit: sed ex communi codd. A et M testimonio ueri simillimum fit ἐπελάθοντο. εἶτα οἱ πραγματευταὶ βαλόντες ἅπερ εἶχον, χρυσίον καὶ ἀργύριον, εἰς βαλάντια τρία, δε- δώκασι τῇ γραΐδι εἰπόντες αὐτῇ· ,,ὦ γύναι, λάβε p. 119 B. „ταῦτα τὰ τρία βαλάντια τοῦ χρυσοῦ καὶ. φύλαττε „καλῶς ἐν ἑαυτῇ, καὶ μηδὲν ἀπὸ τούτων δώσῃς τινὶ „ἀφʼ ἡμῶν, εἰ μὴ νὰ ἴδῃς καὶ τοὺς τρεῖς ἡμᾶς.“ ταῦτα εἰπόντες, ἀπῆλθον εἰς τὸ βαλανεῖον, καὶ ἐν τῇ ὀδῷ ἰδόντες ὅτι κτένιον οὐ κρατοῦσι, στέλλουσιν ἕνα ἀπʼ αὐτούς πρὸς τὴν γραῖαν τοῦ λαβεῖν τὸ κτέ- νιον. ὁ δὲ πεμφθεὶς εἰς τὴν γραῦν λέγει αὐτήν· „οἱ σύντροφοί μου μηνοῦσί σε διʼ ἐμοῦ· Πέμψον „ἡμῖν τὸ χρυσίον τό σε ἐδώκαμεν.“ ἡ δὲ γυνὴ λέ- γει τῷ ἀνδρί· ,,οὐδαμῶς δώσω σοι, ἕως οὐ ἔλθετε „καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ.“ καὶ ὁ ἀνήρ „ἰδού,“\ λέγει ,,οἱ ,,σύντροφοί μου μακρόθεν κατʼ ὄψιν σου ἵστανται, „καὶ ἐκεῖνοι λέγουσί σοι δοῦναί μοι τὸ χρυσίον.“ καὶ ταῦτα εἰπών τῇ γραΐδι, στρέφεται πρὸς τοὺς συντρόφους αὐτοῦ καὶ λέγει αὐτοῖς ἀνωνύμως „οὐ δίδει μοι ἡ γραῦς,“ μήτε κτένιον εἰπών μήτε χρυ- σίον. ἐκεῖνοι δὲ νομίσαντες τὸ κτένιον ζητεῖν αὐτόν, in hac quoque recensione ante μόνου enuntiatum quale est in M praetermissum esse 1 ὅπερ? 2 χρυσᾶ (χρυσὰ V) καὶ ἄρ- γυρον ABV : χρυσίον καὶ ἀργύριον scripsi; quod malui quam leuiore fortasse mutatione ὅπερ . . . χρυσοῦ καὶ ἀργύρου, quia χρυσίον, ut est rei aptissimum uocabulum, in tota hac narratione repetitur, χρυσοῦ nonnisi l. 4 legitur neque dubitatione liberum est. ἅτινα ἐπεφέροντο (cod. ἀπ.) χρυσίου τρία βαλάντια M 4 τοῦ] τὰ ξύλα τῶν ἀρωμάτων p. 132, 10. 12. 136, 7 B. et M nonnunquam 5 ἐν i. e. παρʼ M; 51, 25 δώσῃς scriptoris est 6 εἰ μὺ νὰ] ἵνα A ἡμᾶς noli mutare cl. 14 8 κτένιν A. forma barbara κρατοῦσι i. e. ἔχουσι 11 „uariant codices et Ven. in accentus sede σύντροφοι [V 96, 3. 5 et 123, 3 B.] et συντρόφοι [V l. 11. 15, D] exhibentes.“ Boissonade μηνουσι] μηνύουσι coniecit Boissonade. δηλοῦσι M εἶπαν D 12 τό i. e. ὅ e sermone uolgari 13 ἔλθητε 19 μὴ . . μήτε V structura apud recentes non infrequenti p. 120 B.λέγουσι τῇ γραΐδι μετὰ νεύματος „δός, γύναι, αὐτό.“ ἣ δὲ ἐκβαλοῦσα τὸ χρυσίον δέδωκεν αὐτῷ. ὃ δὲ τοῦτο λαβών εὐθέως ἀπʼ ἐκεῖσε ἔφυγεν. οἱ δὲ σύν- τροφοι αὐτοῦ περιμένοντες αὐτόν, οὐκ ἦλθε· καὶ μεγάλῃ φωνῇ λέγουσι τῇ γραΐδι· ,,ποῦ ἐστιν ὁ σύν- „τροφος ἡμῶν, ὃν ἀπεστείλαμεν εἰς σέ, καὶ οὐδʼ „ὅλως εἰς ἡμᾶς ἀνεφάνη;“ ἡ δὲ γραῦς εἶπε τοῖς ἀνθρώποις ἐκείνοις ὡς ,,τὸν θησαυρὸν παρʼ ἐμοῦ „λαβὼν κατὰ τὴν ἰδικήν σας φωνὴν καὶ τὸν λόγον, „διέβη ἀπὸ τὸ ὁσπίτι μου· ἐμοῦ γὰρ τὸ χρυσίον „αὑτῷ μὴ διδούσης, ὑμεῖς προσεφωνήσατέ μοι· ‘Δὸς ,,αὐτῷ τὸ ζητούμενον παῤ αὐτοῦ.’ καὶ ἐγὼ κατὰ „τὸν λόγον ὑμῶν δέδωκα τὸ βαλάντιον.“ οἳ δὲ ἀντεῖ- πον τῇ γυναικί· „ἡμεῖς τοῦ λαβεῖν ἀπὸ σοῦ κτένιον „ἐπέμψαμεν.“ ἡ δὲ γραῦς, ,,οὐ κτένιον ἐζήτει,“ φησίν „ἀλλὰ τὸ χρυσίον ὑμῶν ἀπʼ ἐμοῦ ἐζήτησεν ,,ὡς ἀπὸ ἰδικοῦ σας θελήματος· ἐμοῦ δὲ μὴ πιστευ- „σάσης ἐκεῖνον ἀληθῆ λέγειν, ὑμεῖς διὰ νεύματος „προετρέψασθέ με ὕστερον δοῦναι αὐτῷ, κἀγὼ ἐκ- „βαλοῦσα δέδωκα.“ ταῦτα οἱ πραγματευταὶ παρὰ p. 121 B.τῆς γυναικὸς ἀνελπίστως ἀκούσαντες καὶ πικρῶς τῇ λύπῃ κρατηθέντες, λαβόντες εὐθὺς ἀνάρπαστον τὴν γραΐδα, πορεύονται πρὸς τὸν τῆς χώρας ἐκείνης ἄρ- 1 αὐτό] malim αὐτῷ, quod est in M. cf. 12. sed fortasse dixisse illi finguntur αὐτό, intellexisse illa αὐτῷ i. e. illi etiam soli 2 αὐτῷ AM: αὐτὸ BV Ven. του το D 7 ἀνεφάνη AM: ἐφάνη BVD 9. 17 σας i. e. ὑμῶν αὐτῶν; cf. Corais στοχ. αὐτ. ante Aelian. οβ΄ 10 διέβην ABV: διέβη Boissonade, adnotans ,,sic 125 B. ἀπεσώθην et 141 ἀπεκρίθην [inssonade, uocali]: quae etsi soloeca mutare forsan non debuissem: nam sic loquun- tur et nunc homines ineruditiores.“ cum error tam promtus sit, perspicuitatis caussa formam antiquam praetuli, de praepositione cf. 73, 16 ὁσπίτι (AB) Boiss.: ὀσπήτι V, l. η, ut uidetur, mutata in ι 17 ἰδικούσας V 19 cf. 71. 8 χοντα καὶ αὐτῷ τὰ τοῦ πράγματος διηγοῦνται μετὰ λύπης. ὁ δὲ ἄρχων ἔφη τῇ γυναικί· „δὸς τοῖς ἀν- „θρώποις τὸ χρυσίον, ὅπερ σοι ἐναπέθεντο.“ ἡ δὲ γυνή· „αὐθέντη, ἐγὼ τὸ χρυσίον αὐτοῖς δέδωκα.“ οἱ δὲ ἄνθρωποι ἀντέλεγον πάντη πρὸς τὸν λόγον τῆς γυναικὸς ἀληθῆ εἶναι δοκοῦντα· [οἳ δὲ λέγουσι τῷ ἄρχοντι] „ἡμεῖς, ὦ κύριε, [οἱ] τρεῖς ὑπάρχοντες, ,,ὅτε τὸν θησαυρὸν ἐνεθέμεθα, τοιαύτην αὐτῇ παραγ- „γελίαν δεδώκαμεν, ὡς μηδένα ἀφʼ ἡμῶν διδόναι „ποτέ, εἰ μὴ καὶ τοὺς τρεῖς ἡμᾶς αὐτοψεὶ θεάσηται ,,τὴν παρακαταθήκην ζητοῦντας.“ ὁ δὲ ἄρχων πάλιν τῇ γυναικί φησιν· „ἀπόδος τοῖς ἀνθρώποις τὸ χρυ- „σίον, ὦ γύναι, καὶ μηδαμῶς ἔχῃς ἄλλον τινὰ λο- „γισμὸν περὶ τούτου.“ τότε ἡ γραῦς μετὰ δακρύων ἀπῆλθεν ἐκ προσώπου τοῦ ἄρχοντος μετὰ κλαυθμοῦ p. 122 B. πικρῶς ἀλαλάζουσα. ταύτης οὖν ἀπερχομένης καὶ ὀδυρομένης, συναντᾷ ταύτῃ παιδίον χρόνων πέντε ὑπάρχον. καὶ τὸ παιδίον αὐτὴν ὁρῶν κλαίουσαν μετʼ ὀδύνης πολλῆς, ἠλέησε τῆς πικροτάτης οἰμω- γῆς. καὶ λέγει πρὸς τὴν γυναῖκα τὸ παιδίον· „τί „οὕτως, γύναι, κλαίεις ἐλεεινῶς;“ ἣ δὲ εἶπεν· „ἄφες με, τέκνον, τὴν ἀθλίαν, τοῦ κλαίειν με ἀθλίως ,,τὴν ἐμὴν πενίαν καὶ συμφοράν.“ τὸ δὲ παιδίον 2 ἔφη MV: φησὶ (AB Boiss. (D) ἀπόδος M et infra 12 BV 4 αὐθέντη] ἥνα τι A. αὐθέντη ἵνα τί; coniecit Bois- sonade. ἐγώ, κύριε μου, ἀπέδωκα αὐτοῖς M 6 οἳ δὲ λέ- γουσι τῷ ἄρχοντι seclusi; absunt ab M. uu. τῷ ἄρχοντι autem fortasse seruari possunt. u. D 7 οἱ seclusi: om. M. an τότε? 8 ἐναπεθέμεθα? cf. 3. παρεθέμεθα M αὐτὴ V 9 μὴδένα V 10 ἠμᾶς] cf. 95, 6 13 ἔχεις ABVD: ἔχῃς Boissonade, quem praesentis temporis coniunctiuum recentiores p. μὴ subiunxerunt 16 ἀπερχομένης cf. 87, 8 19 ὠδύ- νης V οἰμογῆς V 20 in margine ὅρα τὴν τοῦ παιδὸς ἀγχί- νοιαν (ἀγχίνιαν V) ABV 22 με prius Boissonade MD: μοι ABV ἀθλίως] ἀθλίας A; u. D 23 τὸ δὲ παιδαρίω A. ἐπὶ πλέον ἵστατο ἀναγκάζον αὐτὴν καὶ τὴν αἰτίαν τῆς λύπης αὐτῆς ἠρώτα ἐπιμόνως· καὶ οὐ πρότερον ἀφῆκεν αὐτὴν ὁ παῖς, ἄχρις οὗ τὰ τοῦ πράγματος ὡς ἐγένοντο κατὰ μέρος ἡ γυνὴ τῷ παιδαρίῳ διεσά- φησεν. ὁ δὲ παῖς ἀκούσας κατὰ μέρος, τῇ γραίᾳ διηρμήνευσεν εἰπών· „ἐγὼ τῆς κρατούσης σε συμ- φορᾶς ἐλευθερώσω. καὶ ἐὰν θέλῃς ἵνα σοι ποιήσω ὅπερ λέγω, δός μοι ἀργύριον ὅπως ἀγοράσω κάρυα.“ ἡ δὲ γυνὴ ἔφη· „ἐὰν ταύτης ἐλευθερώσῃς με τῆς συμφορὰς καὶ ἀνελπίστου ζημίας, δώσω σοι τὸ ἀρ- p. 123 B.γύριον.“ τότε λέγει ὁ παῖς τῇ γραΐδι· „ὑπόστρε- „ψον εἰς τὸν ἄρχοντα [τὸν ἡγεμόνα] καὶ εἰπὲ αὐτῷ „οὕτως· „γνωρίζω σοι, κύριέ μου, ὡς τρεῖς σύν- „τροφοι ἦσαν οἱ δεδωκότες μοι τὸ ἀργύριον καὶ τὸ „χρυσίον, παραγγείλαντές μοι μηδενὶ ἀπὸ τούτων „τῶν τριῶν συντρόφων δοῦναι τὸ χρυσίον, εἰ μὴ „καὶ οἱ τρεῖς παρῶσι· καὶ νῦν τὸ χρυσίον ἐστὶ παρʼ „ἐμοί, καὶ τὴν ἐνδοξότητά σου ἱκετεύω, ἵνα ὁρίσῃς „καὶ παραγίνωνται καὶ οἱ τρεῖς ὁμοῦ· καὶ οὕτως „ἐγὼ αὐτοῖς τὸν συντροφικὸν θησαυρόν, ὃν ἔθηκαν „εἰς ἐμέ, ἀποδώσω.“ λοιπὸν ἡ γυνὴ ἐπὶ ταύταις ταῖς τοῦ παιδὸς παραγγελίαις πολλὰ εὐφρανθεῖσα, εὐθὺς εἰς τὸν ἡγεμόνα ὑπέστρεψε καὶ τὰ τοῦ παιδὸς ῥήματα, ὀλίγα καὶ φρόνιμα ὄντα, εἶπε τῷ ἡγεμόνι. ὃ δὲ ἰδὼν αὐτὴν εὐλόγως λέγουσαν καὶ δικαίως, διαμηνύσας τοὺς ἐμπόρους λέγει· ,,δικαίως νῦν „ἔγνωκα ὅτι ἡ γραῦς ὑμῖν ἀνθίσταται καὶ τὸν θη- 1 ἴστατο] cf. p. 23, 15. ἐπέκειτο M ἀναγκάζων V ἀναγκάζων A 5 τὰ κατὰ μέρος γραΐδι ἡρμήνευσεν A 6 σε om. A 8 μοι VM μου D: με (AB) Boiss. 9 με ego, D: μοι ABV 12 τὸν ἡγεμόνα seclusi; u. D 17 καὶ cf. 19. 99, 1 et 97, 10 ἐὰν . . παραγενοίμεθα M 18 ἐν- δοξώτητα V 26 διαμηνύσας] cf. 64, 13 „σαυρὸν οὐκ ἀποδίδει. λοιπὸν ἔλθετε καὶ οἱ τρεῖς, „καθὼς εἴπατε τὸ κατʼ ἀρχάς, καὶ οὕτως ὁμοῦ καὶ „οἱ τρεῖς τὸ χρυσίον λήψεσθε.“ τῆς γοῦν τοιαύτης p. 124 B. ἀποφάσεως παρὰ τοῦ δικαστοῦ ἐξελθούσης δικαίας ὁμοῦ καὶ ἀναμφιβόλου, καὶ τῆς γυναικὸς μηκέτι παρὰ τῶν δύο συρομένης, ἐνόησεν ὁ δικάζων ὅτι ἡ γυνὴ παρά τινος φρονίμου τὴν τοιαύτην ἤκουσεν ἀπολο- γίαν, καὶ πρὸς ἑαυτὸν καλέσας τὴν γυναῖκα ἠρώτα· ,,ὦ γύναι, τίς εἶπά σοι τὸν τοιοῦτον ἄριστον καὶ πι- „θανώτατον λόγον ;“ δὲ ἀπεκρίνατο· ,,ὦ κύριέ „μου, παιδίον πενταετὲς συνήντησέ με καὶ κλαίου- „σάν με ἰδὸν καὶ ἀκοῦσαν παρʼ ἐμοῦ τὴν αἰτίαν, „ταύτην εἶπέ μοι τὴν ἀπολογίαν ἀποκριθῆναι εἰς τὸ „βῆμά σου· ὁ δὲ ἡγεμὼν αὐτίκα πρὸς ἑαυτὸν τὸν παῖδα ἐκάλεσε καὶ αὐτὸν ἐπηρώτα λέγων· „σύ, ὦ παιδάριον, τῇ γραΐδι τὸν λόγοντοῦτον παρήγγειλας;“ „ναί,“ φησὶν ὁ παῖς, κύριέ μου.“ καὶ ὀ δικαστὴς ἐκπλαγεὶς ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς φρονήσει καὶ ὀξύτητι τοῦ νοὸς εὐθύς αὐτὸν διδάσκαλον προεβάλετο ῥητό- ρων καὶ φιλοσόφων.

Ἄκουσον δέ, ὦ θειότατε βασιλεῦ, καὶ τῆς περὶ τοῦ γηραιοῦ ἀνδρὸς διηγήσεως. ἄνθρωπός τις ἦν, p. 125 B. ὃς εἶχε συνήθειαν πραγματεύεσθαι ξύλα μυριστικά· ὃς καὶ ἤκουσε παρὰ ἀνθρώπων ὅτι τὰ μυριστικὰ 2 καταρχὰς ABV 5 μηκέτι V 6 ἐννόησεν V 8 ἑαυτὴν V καλέσας scripsi: λαλήσας ABV (καλήσας Bois- sonade) cf. 15. προσκαλεσάμενος M 9 πιθανότατον V 10 ὦ κυριέ μου V : om. (AB) Boiss. 11 scribendum πεν- τάετες cf. 92, 6 συνήντισε VAB 12 ἰδών V ἀκούσας ABV : correxit Boissonade 16 παρήγγειλες V more recentiorum. u. ἔγραψες 72, 17 19 νοὸς] uide indicem διδάσκαλον] καθηγητήν M. suspicabar διδασκαλίᾳ 21 τῆς περὶ scripsi, ut est in M: περὶ τῆς ABV 24 ἀνθρώπων τινῶν ὅτι? cf. D. (Hdt. 9, 16 extr.) ξύλα εἰς τόδε τὸ κάστρον ἀκριβῶς εὑρίσκονται. καὶ εὐθύς ὁ ἔμπορος ἅπερ εἶχεν ἀρωματικὰ ξύλα ἀγο- ρασμένα λαβών, ἀπῆλθεν εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην. ὡς δὲ ἐπεσώθη ἐκεῖ, κατεσκήνωσεν ἔξω τῆς πόλεως ἐκείνης, ἵνα μάθῃ πῶς ἡ τιμὴ τῶν ξύλων ἐκείνων ἐν τῇ πόλει ἐστι. διὰ μέσου δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἰδοῦσα αὐτὸν μία δούλη τινὸς τῶν ἀρχόντων τῶν ἐγχωρίων ἠρώτησεν αὐτόν· ,,σὺ τίς εἶ; καὶ τί τὰ „ἐπιφερόμενα πράγματα;“ ὃ δὲ ἔφη· ,ἔμπορός εἰμι, „καὶ ταῦτα τὰ ξύλα μυριστικά.“ ἡ δὲ δούλη ἐκείνη τῷ ἰδίῳ δεσπότῃ ὅσα λελάληκεν αὐτῇ ὁ ἔμπορος ἐφανέρωσεν. ὁ δὲ κύριος τῆς δούλης πολύξευρος ὢν εὐθέως συνῆξεν ὅσα ἀρωματικὰ εἶχε ξύλα καὶ εἰς τὸ πῦρ ἔβαλε· καὶ ἀνάψαντος τοῦ πυρός, πολλὴ εὐθὺς ἐξῆλθεν εὐωδία ἐκεῖθεν. ἐκεῖ γοῦν πλησίον ὁ ἔμπο- ρος ὑπάρχων καὶ τῆς ὀσμῆς ἐκείνης πλησθείς, εἶπε p. 126 B.τοῖς ἐκεῖ οὖσιν ἀνθρώποις· ,,πολλῆς εὐωδίας ξύλων „μυριστικῶν ἐμπίπλαμαι καί, παρακαλῶ, θεάσασθε „μήπως τις εἰς τὰ ἐμὰ ξύλα πυρκαϊὰν ἀνῆψε καὶ „καίονται τὰ ἡμέτερα.“ οἳ δὲ πρὸς αὐτὸν εἶπον 1 εἰς i. e. ἐν ἀκριβῶς i. e. magno pretio dicunt recen- tissimi εὑρίσκονται] uenduntur, stant 2 ἀγορασμένα cf. 102, 9 4 ἐπεσώθην ABV: ἐπεσώθη Boissonade. cf. 96, 10. ex Xenophonteo illo ἀπεσώθη εἰς Δεκέλειαν (HelI. I, 3, 22) recentiores ita u, (ἀπο)σώνειν adhibuerunt ut modo significet feli- citer peruenire. ἐπεσώθη am alibi hoc sensu uel omnino usur- patum sit nescio: id uero patet perueniendi notionem magis etiam exprimi praepositione ἐπί 5 πῶς ἡ] πόση ἡ? quamquam u. D et 102, 15. πῶς . . ἔχει . . ἡ ὤνησις M 6 διὰ μέσου] uerna- cule im Verlaufe, während 8 ἀρώτισεν V τί] cf. 101, 4 τίνα εἰσὶν M. uide Corais Heliod. p. 208 12 πολύξευρος ABVD i. e. πολυμήχανος. ποικίλος καὶ πανοῦργος τὸν τρόπον M 15 ἐκεῖθεν nequis suspicetur u. ἐκεῖ deleto cum eis quae insequuntur coniungendum esse prohibent MD 16 καὶ ut saepe incommode additum 17 τοῖς] τῆς V. τοῖς περὶ αὐτὸν M. τοῖς ἀκολουθοῦσιν? 18 ἐμπίπλαμα V 19 μήπως τίς V μήπώς τις (AB) Boiss. 20 ὁ δὲ V „οὐδαμῶς ἐν τῷ σῷ φόρτῳ ἀνῆψέ τις πυρκαϊὰν ἢ „σπινθῆρα.“ καὶ πρωΐας γενομένης, εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν ἐκείνην ὁ ἔμπορος, καὶ συναντᾷ αὐτῷ ὁ τῆς δούλης ἐκείνης δεσπότης καὶ ἐρωτᾷ αὐτόν· „τί ἄρα εἰσὶ τὰ ἐν τῷ φόρτῳ φερόμενα;“ ὁ δὲ ἔμπο- ρος ἔφη· ,,ἀρωματικὰ ξύλα ἔφερον.“ ὁ δὲ ἐγχώ- ριος πρὸς τὸν ἔμπορον εἶπε· „τίς σε, ὦ ἄνθρωπε, ,,κατηνάγκασε τὰ τοιαῦτα ξύλα πρὸς ταύτην τὴν ,,πόλιν κομίσαι, παραιτησάμενος ἄλλα εἴδη ἀφʼ ὧν ἔμελλες κερδανοι; γίνωσκε γὰρ ὅτι ταῦτα τὰ ξύλα ἐνθάδε χρείαν οὐκ ἔχουσιν· οἱ γὰρ κατοικοῦντες „ἄνθρωποι ὧδε ὡς καύσιμα ἔχουσι καὶ τούτοις χρῶν- „ται εἰς κλίβανον καὶ φοῦρνον.“ καὶ ὁ ἔμπορος· „καὶ πῶς ἔστι τοῦτο, ὅτι ἐγὼ ἤκουσα ὅτι πλέον ἡ „πόλις αὕτη χρῄζει τῶν τοιούτων ξύλων ἢ ἄλλαι ,,πόλεις;“ ὅτε καὶ πρὸς τὸν ἔμπορον ἀπεκρίνατο· p. 127 B. „οἱ ταῦτα εἰπόντες σε, μεγάλως σε ἠπάτησαν.“ τού- τοις τοῖς λόγοις ὁ ἔμπορος τὴν καρδίαν πληγείς, ἔμεινε λυπούμενος. ὁ δὲ ἀνὴρ ἐκεῖνος ἰδών τὸν ἔμ- πορον σφόδρα λελυπημένον, λέγει πρὸς αὐτόν· ,,βλέ- „πω σε, φίλε, σφόδρα γεγονότα περίλυπον, καὶ ,,ἐλεῶ σε πολλὰ διὰ τὴν λύπην σου ταύτην. διὰ „τοῦτο τοίνυν, ἂν χρῄζῃς, ἐλθὲ καὶ πώλησόν με „τὴν πραγματείαν σου ὅλην, καὶ εἴ τι θέλεις, δώσω „σοι εἰς πινάκιν γεμάτον.“ ὁ δὲ ἔμπορος ἀνελογί- 1 ἢ σπινθ. inest in M quoque 9 παραιτησάμενος] de- precatus i. e. prohibens. an παραιτησάμενον praetermitten- tem? hoc enim significat Graecis recentibus; cf. D. παραλιπεῖν M 10 κερδάναι ABV, in quo non latet κερδανεῖν 12 ἔχουσι] eodem loco habent. cf. p. 162 B. προσανέχουσι M 13 uu. καὶ φοῦρνον uidentur delenda πρὸς ἔκκαυσιν καμίνου M 17 εἰρη- κότες σοι M 19 ἔμενε VB. συνεσχέθη τῇ λύπῃ M. u. D 24 πραγματείαν i. e. φόρτον 4 25 εἰς] usque adeo ut impleatur? ἓν? u. D. 102, 9. πινάκιν cf. 59,11 ἀνελογίζετο κ. ε. λέγων] ζετο καθʼ ἑαυτὸν λέγων· ,,στοχάζομαι ὅτι κάλλιόν „ἐστι τοῦ δοῦναι τὴν πραγματείαν μου ὅλην τῷ ἀν- „δρὶ τούτῳ ἢ ἀπομεῖναι τὰ πράγματα ἀπούλητα· „καὶ ὅσα βούλεται δοῦναί μοι λήψομαι· τοῦτο γὰρ „κρεῖττόν ἐστιν ἢ ἀπομεῖναι τὰ πράγματα ἀπώλητα.“ καὶ τοῦτο ἐν τῷ νοῒ βουλευσάμενος, ἐπώλησε τὴν πραγματείαν πᾶσαν αὐτοῦ ὁ ἔμπορος πρὸς τὸν ἐγ- χώριον, συμβιβασθεὶς λαβεῖν, εἴ τι ἄρα καὶ ζητήσει, ἕνα πίνακα γεμισμένον. λαβὼν οὗν ὁ ἀγοράσας τὴν πραγματείαν τοῦ ἐμπόρου ἤγαγεν εἰς τὴν οἰκίαν p. 128 B.αὐτοῦ, μηδενὸς τὸ καθʼ ὅλου γινώσκοντος περὶ τού- του. ὁ μὲν οὖν ἔμπορος ἐκεῖνος περιπατῶν ἐν τῇ πόλει, εἰσῆλθεν εἰς οἰκίαν γραΐδος τινὸς μετὰ τῶν συντρόφων αὐτοῦ τοῦ κατακλιθῆναι ἐκεῖ, καὶ ἐπη- ρώτα τὴν γραῦν ὁ ἔμπορος λέγων· ,,πῶς ἄρα, ὦ γύναι, τὰ ἀρωματικὰ ξύλα ὧδε πωλῶνται;“ ἣ δὲ ἔφη· „ἰσόσταθμα τῷ χρυσῷ ταῦτα πωλῶνται. πλὴν „λέγω σοι, ἔμπορε, πρόσεχε καλῶς ἀπὸ τῶν πολιτῶν „τῆςδε τῆς πόλεως· πανοῦργοι γὰρ καὶ δόλιοι εἰσιν „ἅπαντες καὶ ποικίλοι ταῖς πράξεσι, καὶ οὐκ ἔστι „δυνατὸν τὸν ἐνταῦθα ἐλθόντα ξένον μὴ παρὰ τού- „των φθοράν, εἰ δυναόν, (καὶ) τῆς ἑαυτοῦ ζωῆς ὑπο- διελογίζοντο Eu. Luc. 5, 21 c. notis interpretum. συλλογισάμενος M (D) 2 articulus τοῦ saepe ab recentioribus praesertimque ab hoc scriptore infinitiuo additur; hoc autem loco nescio an eiciendus uel in τὸ mutandus sit ut sententia fiat perspicua 3 ἀπούλητα] incertum utrum librario an scriptori tribuendum; paulo post recte ἀπώλητα. y. D 8 συμβιβασθείς] conuenit cum eo. p. 136 B: εἴ τι συνεβιβάσθημεν περὶ τοῦ φόρτου 9 γεμισμένον] cf 50,10 12 μὲν οὖν] μέντοι M 15 πῶς i. e. πόσου. cf. 100, 5 16, 17 πωλοῦνται D priore, πωλῶνται ABV utroque loco; sed quamquam Graecos recentissimos in sermone uolgari etiam ω ubi debebant ου adlhibuisse constat, tamen cum in M sit ἀπεμπολοῦν- ται, hic bis scribendum censeo ἐμπολῶντα, illic ἀπεμπολῶνται. cf. Lob. Phr. 584. Piers. Moer. 156 17 ἰσοστάθμα αὐτοῖς χρυσίῳ M melius; cf. D 21 δυνατὸν om. M 22 καὶ adieci; cf. D „μεῖναι.“ ταῦτα εἰπούσης τῆς γραΐδος ἐκείνης, ἐξῆλθε τῆς οἰκίας αὐτῆς ὁ ἔμπορος θεάσασθαι τὰ ἐν τῇ πόλει, καὶ ὁρᾷ τρεῖς ἄνδρας ὁμοῦ ἐπὶ τὸ ἔργον καθεζομένους καὶ ἱστάμενος συχνῶς ἐνατενίζων ἔβλεπε τούτους. ἐκεῖνοι δὲ πάλιν ἑωρακότες τὸν ἔμπορον, εἶς ἀπὸ τούτων τῶν τριῶν λέγει πρὸς αὐ- τόν· „ἐλθέ, ὦ πάτερ, καὶ διαλεχθῶμεν ἐγώ καὶ σύ p. 129 B. „πρὸς ἀλλήλους· καὶ ὅστις ἀφʼ ἡμῶν νικήσει ἐπὶ τῇ „τῶν λόγων στροφῇ καὶ πιθανότητι, ἐπιταξάτω τῷ „νενικημένῳ ποιῆσαι ὅ τι καὶ βούλεται ὁ νενικηκώς.“ ὁ δὲ ἔμπορος ἀπεριέργῳ τῇ γνώμῃ καὶ ἁπλοϊκῇ τῇ ψυχῇ· „ναί,“ φησί, ,,στέργω, καὶ γενέσθω ὡς ἐκέ- „λευσας.“ εἶτα ἐκάθισαν πρὸς ἀλλήλους διαλεγόμε- νοι. καὶ νενίκηκε τὸν ἔμπορον ὁ μῖμος ἐκεῖνος καὶ πανοῦργος ἀνὴρ καί φησι πρὸς αὐτόν· „ἰδού, ὡς „ὁρᾷς, ἐνίκησά σε τοῖς λόγοις μου, καὶ κατὰ τὴν „συμφωνίαν ἡμῶν ἐπιτρέπω σε πιεῖν πάντα τὰ τῆς „θαλάττης ὕδατα.“ ἐπὶ τούτοις οὖν ὁ ἔμπορος ἐν ἀπορίᾳ γέγονε, μὴ δυνάμενός τινα μηχανὴν εὑρη- κέναι εὐλογοφανῆ καὶ προβαλέσθαι τῷ μίμῳ εἰς ἀν- τίθεσιν, καὶ τοὺς αὐτοῦ βρόχους διαφυγεῖν. ἦν δὲ ὁ ἔμπορος τὴν ὅρασιν γλαυκόφθαλμος, ἔτυχε δὲ εἶναι καὶ τὸν ἕνα ἀπὸ τῶν τριῶν μίμων ἐκείνων μονόφθαλ- μον, γλαυκὸν δὲ τὸν ἕνα αὐτοῦ κεκτημένον ὀφθαλ- μόν. κἀκεῖνος δὲ ἀναστὰς ἐπελάβετο ἰσχυρῶς τοῦ p. 130 B. 6 in αὐτόν desinit in V f. 80r; pergitur f. 80r ἰδού (15), mediis (6—15) propter uu. πρὸς αὐτόν repetita omissis 15 ἰδού, ὡς ὁρᾷσ non raro coniungitur 17 πιεῖν] cum additum. sit πάντα, non oportet scribi ἐκπιεῖν. καταπιεῖν M. cf. 107, 7 18 θαλάσσης VM 19 εὑρηκέναι] inf. perf. ab his scri- ptoribus crebro adhibentur loco inf. aor. 20 εὐλοφανεῖ A προβαλέσθω V 21 διεκφυγεῖν M 23 p. καὶ sententio refe- renda ad γλαυκὸν (24) ἐμπόρου λέγων· ,,σὺ τὸν ἕνα μου ἔκλεψας ὀφθαλμόν· „διὸ ἀπέλθωμεν πρὸς τὸν κριτὴν τῆς πόλεως, ὅπως „αὐτὸς ὁρίσῃ καὶ ἀποδώσῃς μοι τὸν ὀφθαλμὸν ὃν „ἔκλεψας.“ ἤκουσεν ἡ γραῦς ἡ ὑποδεξαμένη τὸν ἔμπορον, ὅτι πρὸς τὸν τῆς χώρας ἄρχοντα ἔσυρεν ὁ μῖμος τὸν ἔμπορον. καὶ συναντήσασα τούτοις, εἶπε πρὸς τὸν μῖμον ἡ γραῦς· „ἄφες, ἀξιῶ, σήμερον ἐγ- „γυητικῶς τὸν ἔμπορον, καὶ ἐγὼ αὐτὸν αὔριον πρωΐ, „ἐὰν ζητήσῃς, παραστήσω σοι.“ ὁ δὲ μῖμος ὑπα- κούσας τῇ αἰτήσει, κατέλιπε τὸν ἔμπορον. κἀκείνη μετʼ αὐτοῦ πρὸς τὸν ἴδιον οἶκον ἦλθε καὶ λέγει πρὸς αὐτόν· „ἐγὼ πάντως πρότερον παρήγγειλά σοι προσ- „έχειν ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων τῆς πόλεως, ὅτι ἐπὶ πᾶσι „τοῖς ξένοις κακοὶ λίαν φαίνονται καὶ ἄγαν πονηροί, „καὶ μηδαμῶς φανερῶς ἐξέλθῃς ποτέ· σὺ δὲ ἐπεὶ „οὐκ ἤκουσάς μου τῆς συμβουλῆς, εὗρες καὶ τῆς „παρακοῆς τὰς ἀντιμισθίας. καὶ νῦν ἄκουσόν μου „ἀρτίως περὶ ὧν συμβουλεῦσαί σοι θέλω, ἐπεὶ τὰ p. 131 B.,,πρῶτα ἐσφάλης. γνωρίζω γάρ σοι ὡς οἱ τοιοῦτοι „μῖμοι ἔχουσί τινα καθηγητὴν καὶ διδάσκαλον, ὅστις „τῇ πονηρίᾳ τῶν ἄλλων πάντων ὑπερέχει καὶ νικᾷ „ἅπαντας. πρὸς αὐτὸν γοῦν ὡς διδάσκαλον πάντες „οἱ μῖμοι καθʼ ἑκάστην ἑσπέραν πορεύονται, καὶ „ἀπαγγέλλουσιν ἅπερ ἕκαστος διʼ ὅλης τῆς ἡμέρας 1 ὀφθαλμῶν A, Boiss. 3 ὁρίσει, καὶ ἀποδώσεις? 4 ἄκουσε δ᾿? ἀκηκόει δὲ M. cf. 106, 11 7 μίμον V et M nonnunquam: quae non magis notaui quam γῦναι ἀνδρᾶσι αίτος similia 7 ἐγκυητικῶς V 10 κἀκείνη scripsi: καὶ ABV, ἡ γραῦς add. M, αὐτὴ D 12 πρότερον] πρώτως A 15 φανερῶς] ita ut te peregrinum esse cognoscat. καὶ μηδαμῶς . . ποτέ uidetur huius recensionis auctor aptauisse a u. παρήγγειλα. cum in rectissime relata sint ad ea quae uetula iam in posterum mercatori suadet. u. D 19 post οἵ in V τοῦ ab eadem manu deletum 20 γηραιόν add. M. in margine V ἐνταῦθα ὅρα 22 πρὸς om. VB „εἶπε καὶ ἔπραξε. νῦν οὖν ἐάσας πάντα, ἐπάκουσόν „μου τῆς ὠφελίμου ταύτης συμβουλῆς· ἐγερθεὶς „ἄλλαξόν σου τὸ σχῆμα, καὶ τὸν ἑαυτόν σου ποίη- „σον ὡς ἕνα τῶν μίμων, φορέσας καὶ ἱμάτια ὅμοια· „εἶτα κρυφίως ἀπελθών, συίξον σαυτὸν τῇ ἐκείνων „συντροφίᾳ· πλὴν πρόσεχε ἵνα μὴ γνωσθῆς ὑπ᾿ αὐ- „τῶν. συμπορεύθητι γοῦν πρὸς τὸν διδάσκαλον „αὐτῶν καὶ στῆθι ἐκεῖ πλησίον που, ὡς εἷς τῶν τυ- „χόντων καὶ κοινῶν τῆς πόλεως, καὶ ἄκουσον ὅσα „ἀπαγγελοῦσιν αὐτῷ οἱ μετὰ σοῦ ὁμιλήσαντες καὶ „ὅσα ἐκεῖνος πάλιν αὐτοῖς ἀποκριθήσεται, καὶ πᾶν ,,ὅ τι αὐτοῖς παρὰ τοῦ διδασκάλου λαληθήσεται ἐν „τῇ διανοίᾳ σου σημείωσον, ἵνα ἔχῃς ὅσα ἐκεῖνος p. 132 B. „ἀποκριθῇ πρὸς αὐτούς εἰς ἀντίθεσιν τῶν ἐχθρῶν „τῶν πολεμούντων σε, καὶ μετὰ δυνάμεως πολλῆς „νικήσῃς τὴν πονηρίαν αὐτῶν· καὶ δὴ ἀπὸ τούτου „τοῦ τρόπου μέγα σοι προσγενήσεται κέρδος.“ ὁ δὲ ἔμπορος ἐποίησεν ὡς παρὰ τῆς γραὸς ἐδιδάχθηκεν. ὅθεν καὶ μετήλλαξε το ἑαυτου σχῆμα καὶ ἀπελθὼν ἔστη ἔγγιστα τοῦ γηραιοῦ ἐκείνου. καὶ πρῶτα μὲν ἑωράκει ἐλθόντα πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν ἀγοράσαντα 1 ἔπραξεν A ἄκουσόν A, D 2 ὠφελήμου VB φελῆμου A: correxit Boissonade 3 τὸν ἑαυτόν σου] cf. 106, 12. Co- rais Στοχ. αὐτ. ante Aelianum p. κβ΄ not. m. τὸν et σου ab M abest 5 σμίξον] cf. 40, 5 14 ἀποκριθῆ] coni. aor. loco futuri usurpatus 16 νικήσεις? δὴ scripsi: σὺ ABV, om. D. σοι Boissonade et M: sed tum praeterea aut μέγα σοι ln μέ- γιστον mutandum est, id quod in M legitur, aut excidisse λέγω sumendum: καὶ σοὶ λέγω, ἀπό 18 ἐδιδάχθηκεν cf. 60. 18 20 in margine ὁ ἔμπορος μετεσχηματίσθη (μετεσχιμ. V) ὡς ξένος· καὶ ἀκούει τὰς πράξεις ἃς ποιοῦσιν οἱ κακοὶ δια- βολεῖς καὶ ἄδικοι καὶ (καὶ om. A) πλάνοι καὶ πολύτροποι ABV ἐγγιστα M ἔγγιστα V ἔγκιστα AB 21 ἑωράκει M quoque τὰ ξύλα τῶν ἀρωμάτων, ὅστις ἀπήγγειλε τῷ καθη- γητῇ λέγων· ,,ἐγὼ συνήντησά τινι ἐμπόρῳ, ξύλα „πωλοῦντι τῶν ἀρωμάτων, καὶ τὸν φόρτον αὐτοῦ „ἅπόντα ἠγόρασα, συμφωνήσας δοῦναι αὐτῷ διὰ „τὴν τιμὴν τῶν ξύλων πίνακα γεμάτον ἐκ τῶν εἰ- „δῶν τῶν παρʼ ἡμῖν, ὧν ἂν ἐπιζητήσῃ.“ ὁ δὲ διδά; σκαλος ἠρώτησε· „τίνα γέ εἰσι τὰ παρὰ σοῦ συμ- „φωνηθέντα; ἆρά γε χρυσὸς ἢ ἄργυρος;“ ὁ δὲ μῖμος „οὐχί,“ φησί ,κύριέ μου, ἀλλὰ εἴδη ἀνώνυμα, „ἅπερ ἐκεῖνος ἐθελήσει ζητῆσαι, πίνακα πεπληρω- p. 133 B.„μένον.“ ἔφη πρὸς αὐτὸν ὁ διδάσκαλος· „μεγάλως „ἔσφαλες τὸν ἑαυτόν σου· ἔστω γὰρ τυχόν· ἐὰν δόξῃ „τῷ ἐμπόρῳ ζητῆσαι ἀπὸ σοῦ ψύλλας ὅσας ἂν ὁ πί- „ναξ χωρῇ, εἶτα τὸ μὲν ἥμισυ πλῆθος τῶν ψύλλων „ἔστω θῆλυ, τὸ δὲ ἕτερον ἥμισυ ἄρσεν, καὶ μὴ μό- „νον ξανθοὺς εἶναι τούς ψύλλους καὶ ὑπομαύρους, „ἀλλὰ καὶ γλαυκοειδεῖς, ἆρα δύνασαι τοιαύτην δό- ,,σιν δοῦναι αὐτῷ ; πῶς γενήσεταί σοι ἐλευθερωθῆ- „ναι τῆς ὀχλήσεως αὐτοῦ ;“ καὶ ὁ μῖμος· „οὐ το- „σοῦτον, ὦ κύριέ μου, ὁ ἔμπορος σεσόφισται οὐδὲ „τοιαῦτα πονηρεύεσθαι ὁ αὐτοῦ νοῦς ἱκανός ἐστιν· „ἀλλʼ ὡς ὑπολαμβάνω, χρυσὸν ἢ ἄργυρον ὁ τοιοῦ- „τος ζητήσει παρʼ ἐμοῦ, καὶ οὐκ ἄλλο (τι).“ προσελ- θὼν οὖν καὶ ὁ ἐν τῇ διαλέξει νενικηκώς μῖμος τὸν 1 τὰ αὐτοῦ ξῦλα τοῦ ἀρώματος M. cf. 2 et p. 109,8 ἀνήγγειλε M 2 συνήντησα V sed η mutatum in ι, συν- ήντισα AB τῷ ἐμπόρῳ τινί A: uidetur uoluisse τῳ 4 δοῦ- ναι] antiquiores dixissent δώσειν ἠρώτισε V γε εἰσὶ V: qualia plerumque non adscripsi 8 ἄρα V fere ubique 11 ἔφη δὲ M: u. 20, 13 12 ἔοφαλες τόν ἑ. σου a scriptore uidetur profectum esse; u. D. μεγάλως ἐσφάλης 14 χω- ρεί V ψύλλων] cf. 16 et M 16 ὑπόμαυρους BV ὑπὸ μαύρους A 17 λαυκοειδεῖς V 20 ὦ om. ABMD Boiss. 23 τι adieci: ἄλλον τί ποτα D ἔμπορον, ἀπήγγειλε τῷ καθηγητῇ ὡς „ἐγώ τῷ ἐμ- „πόρῳ τούτῳ συναγωνισάμενος εἰς πόλεμον λόγων, „ὅτι οἷος τὸν ἕτερον νικήσει, (ἐπιταξάτω τῷ νενικη- „μένῳ ὅτι ἂν βούληται, καὶ τοῦτον δεῖ) ἐκπληρώ- „νειν ἅπαντα τὰ ἐπιταχθέντα παρὰ τοῦ νενικηκότος „αὐτῷ· λοιπὸν ἐγώ νικήσας ἐν πάσῃ τῇ διαλέξει, p. 134 B. „εὐθὺς ἐπέτρεψα αὐτῷ ἐκπιεῖν τὰ τῆς θαλάττης „ὕδατα.“ ὅτε καὶ ὁ καθηγητὴς πρὸς ἐκεῖνον ἀπεκρί νατο· ,,οὐδὲ σὺ καλῶς ἐποίησας· ἔστω γὰρ ἴσως „ἐκεῖνον εἰπεῖν πρὸς σέ· ἀπελθών πρότερον κράτη- „σον τοὺς ἐν τῇ θαλάσσῃ ῥέοντας ποταμούς καὶ τὰς „πηγάς, εἶτα ἐγὼ τὰ τῆς θαλάττης ἐκροφήσω ὕδατα, „ἅπερ καὶ μόνα ὑπεσχέθην σοι πεπωκέναι. εἰ οὖν „ταῦτα ὁ ἔμπορος ἀντιλέξει σοι, δύναμις ἔστι σοι „τοῦ εὐκόλως ἐμποδίσαι τούς ἐν τῇ θαλάσσῃ εἰσ- „ρέοντας ποταμούς καὶ πηγάς;“ ὁ δὲ μῖμος ἔφη· „γίνωσκε, κύριέ μου, ὡς οὐκ ἔστι δυνατὴ ἡ τοῦ ἐμ- „πύρου φρόνησις τὴν τοιαύτην ἀπολογίαν δοῦναι.“ εἶτα προσελθὼν καὶ ὁ μονόφθαλμος μῖμός φησι τῷ καθηγητῇ· „σήμερον, κύριέ μου, ἑώρακα ἐν τῇ ἀγορᾷ ,,ἄνδρα τινὰ ἔμπορον ξένον γλαυκοειδεῖς ἔχοντα „ὀφθαλμούς, καὶ τοῦτον ἐκράτησα ἰσχυρῶς λέγων· 3 ἐπιταξάτω . . . δεῖ adieci, cl. 103, 9, et mutaui ἐκπλη- ρεῖν in ἐκπληρώνειν ; alius forsitan maluerit ἐκπληροῦν. ὅτι inta- ctum reliqui cum extet etiam in Ven. om. D. οὕτω . . συμπεφώνητο ὡς ἐπὶ λόγοις τὸν νικηθησόμενον, εἴ τι ἄρα καὶ ἐπιτραπείη πρὸς τοῦ νικήσαντος, δέξασθαι καὶ ποιήσασθαι M. ἐβάλα- μεν στίχημα, ὅτι εἴ τις νικήσῃ εἰς τὴν διάλεξιν τοὺ λόγου, νὰ κάμῃ ὁ νικώμενος τὰ ὅσα τὸν ὁρίσῃ ἐκεῖνος ὁποῦ νι- κήσῃ. Ven. νικήσῃ A 7 ἐκπιεῖν scripsi: πιεῖν ABV. cf. 12. 109, 23. 103, 17. πιεῖν τὰ θαλάττια ὕδατα ἅπαντα M: cf. D 9 ἔστω scripsi ut est in M: ἔσται ABV 11 τῆ VM (D): om. (AB) Boiss. 12 ἐκῥοφήσω et 15 εἰσῥέοντας V 13 ποποκέναι V. cf. 103, 19 14 ἔσται? εὐχερῶς ἕξεις M 22 τοὺς ὀφθαλμούς? „σύ τε κἀγὼ γλαυκοὶ ὑπάρχομεν, καὶ σύ μου τὸν p. 135 B.,,ἕνα ἔκλεψας ὀφθαλμόν· λοιπὸν οὖν οὐδαμῶς ἀφήσω „σε, εἰ μὴ τὸν ἔνα σου ἐκβάλω ὀφθαλμὸν ἢ σὺ τὸν „ἐμὸν ὀφθαλμὸν ἰατρεύσῃς, κἂν πάντα σου τὸν „πλοῦτον ἐξοδιάσῃς.“ τότε εἶπεν αὐτῷ ὁ καθηγητής· „οὐδέ σύ τι κατώρθωσας· ἐὰν γὰρ φανῇ τῷ ἐμπόρῳ „εἰπεῖν σοι ὅτι ,,τοῦτο πρῶτον σημεῖόν ἐστι τῆς „προτάσεώς σου, ἵνα καὶ τὸν ὀφθαλμὸν ὃν ἔχεις ἐκ- „βάλῃς κἀγὼ τὸν ἕνα μου ὀφθαλμόν, καὶ ἐν ζυγίῳ „σταθμίσωμεν, καὶ οὕτως ἡ ἀλήθεια εὑρεθήσεται· „εἰ μὲν (οὖν) ἴσος εὑρεθῇ ὁ ἐμὸς ὀφθαλμὸς τῷ σῷ, „ἔχε αὐτόν, εἰ δὲ κατά τι ἄνισος, ἢ βαρύτερος ἢ „ἐλαφρότερος, τότε ὡς ψευδῆ μου κατηγορήσας καὶ „τὸν ἐμὸν ὀφθαλμὸν ἐκβαλὼν εὐθύνας καὶ τιμωρίας „καὶ ζημίαν (μεγίστην) ὀφλήσεις.“ τί ποιήσεις τότε, ,,ἐὰν οὕτως ὁ ἔμπορος ἀπολογηθήσεται; καὶ τὸ δὴ „χεῖρον, ὅτι εἰ τοῦτο ἐπὶ σοὶ γένηται, σὺ μὲν τε- „λείως ἔσῃ τυφλὸς καὶ πάντη ἀόμματος, ἐκεῖνος δὲ „τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν ἔχων, πάλιν τὸ φῶς βλέπων 4 ἰατρεύσεις VB. aliter M. (om. D) σου τὸν πλοῦτον σου V: σὺ τ. πλ. σου? 6 κατόρθωσας ABV : κατώρθωσας Boisso nade. cf. 4, 18. 7 ἔστω? ἔσται? 8 in u. ἵνα desinit in V f. 83, pergitur f. 84 βαλὼν (14): media desunt ἐκβάλλῃς B 11 οὖν adieci; quamquam cf. 93, 16 εὑρεθῇ] aptatiuus est in M 12 comparatiuos restitui: βαρὺς ἢ ἐλαφρός AB. u. D 14 βαλὼν V in folii initio 15 μεγίστην adieci ὀφλήσεις scripsi: ζητῶν ABV ζητῶ Boissonade; sed cum tempus prae- sens (requiris ζητήσω) tum structura (136, 11. 12) offendit; quare audacius mutaui; singularis autem ζημίαν arguit adi. μεγίστην uel σκληρὰν uel ἀξίαν excidisse; si tribus nominibus unum fuis- set adiectiuum, non displicuisset ζημιωθήσῃ. ὑπὲρ τῆς αὐτοῦ ἐκβολῆς ἀξίως εὐθυνθήσῃ M. — ζητῶν, τί ποιήσεις· τοῦτο· ἐάν A ζητῶν, τί ποιήσεις· τότο· ἐὰν BV. rectius distinxit Boissonade scripsitque τότε (D): an τούτῳ? 16 ἀπηλογη- θήσεται V. ἀπολογηθῇ σε? 18 πάντως? παντελῶς D 19 πάλιν ABVMD: ἀκμὴν? ἐπὶ πλέον? „ἔσται.“ πρὸς ταῦτα ὁ μονόφθαλμος μῖμος ἀπε- p. 136 B. „κρίθη τῷ καθηγητῇ· „ἀλλʼ οὐκ ἐπὶ τοσοῦτόν ἐστιν ,,ὁ ἔμπορος πονηρός, ὥστε τοιαῦτα λόγια ἀντιπαρα- ,,θεῖναι.“ ταῦτα οὕτω παρὰ τοῦ καθηγητοῦ καὶ τῶν μίμων λαληθέντων, ὁ ἔμπορος ἠκροᾶτο παρʼ ὅλην τὴν νύκτα, φυλάττων αὐτὰ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ. πρωίας δὲ γενομένης παραγίνεται ὁ ἔμπορος πρὸς τὸν ἀγοράσαντα τὰ ξύλα τῶν ἀρωμάτων καί φησι πρὸς αὐτόν· ἀπόδος μοι, φίλε, εἴ τι συνεβιβάσθη- „μεν περὶ τοῦ φόρτου, οὗ σε ἐπώλησα.“ ὁ δὲ μῖμος ἔφη· „ζήτησον, εἴ τι βούλει, κἀγώ ἑτοίμως ἀποδώσω ,,σοι.“ ὁ δὲ ἔμπορος ἀποκριθεὶς λέγει· „θέλω ἵνα „μοι δώσῃς ἐν τῷδε τῷ πίνακι ψύλλας ὅσας χωρεῖ, „ἀπʼ αὐτῶν δὲ τῶν ψύλλων τὸ ἥμισυ ἄρσεν, τὸ δὲ „λοιπὸν ἥμισυ θῆλυ, καὶ μὴ μόνον καὶ ὑπομαύρους „εἶναι τὰς ψύλλας, ἀλλὰ καὶ γλαυκοειδεῖς.“ οὕτως εἰπών ὁ ἔμπορος τῷ μίμῳ ἰσχυρῶς ὑπῆρχεν ἀναγ- κάζων αὐτὸν καὶ βιαζόμενος κατὰ πολύ, ἕως οὗ ὁ μῖμος ἔδωκε τῷ ἐμπόρῳ πλείονα τιμὴν τῆς δικαίας τιμῆς τῶν ἀρωματικῶν ξύλων· καὶ τότε μόλις ἀφῆκεν αὐτὸν τῆς ὀχλήσεως. εὑρὼν δὲ καὶ τοὺς ἄλλους δύο p. 137 B. μίμους, τῷ τὸν ὀφθαλμὸν αὐτοῦ ζητοῦντι καὶ τῷ τὴν θάλασσαν ἐκπιεῖν ἐπιτρέψαντι αὐτῷ, ἔπνιγε γοῦν αὐτούς ἀναγκάζων ποιῆσαι ὅσα κρυφίως τοῦ διδασκάλου αὐτῶν λέγοντος αὐτοῖς (ἠκηκόει), καὶ 4 καὶ] κατὰ D 6 αὐτὰ] ταύτα V (M) 7 πρωὶ V 13 δῷς M 15 ὑπόμαυρους BV 19 τιμὴ V 20 τιμῆς non est delendum 21 ἐντυχών δὲ καὶ τοῖς ἑτέροις δυσὶ μί- μοις M. itaque aut περιτυχών . . τοῖς ἄλλοις δ. μίμοις aut τὸν τὸν ὀ. α. ζητοῦντα καὶ τὸν τ. θ. ἐ, ἐπιτρέψαντα scriptum oportebat. sed nescio an is qui librum recensebat, ut repetitum τὸν uitaret, adpositionem falsam admiserit: talia enim artificia apud Malalam et Ducam haud pauca est uidere 25 ἤκουσε adiecerat Boissonade (D), ἠκηκόει ego ex M τοσοῦτον αὐτοὺς ἔσυρε βιαίως, ἕως οὗ ἔλαβεν ἀπὸ τούτων ὡς νικήσας ὅσα ἠθέλησεν ὁ ἔμπορος· καὶ τότε ἀφῆκεν αὐτούς. Καὶ νῦν, ὦ δέσποτα βασιλεῦ, ἐξ ὧν σοι διηγησάμην γίνωσκε ὡς ἐκεῖνοι οἱ δύο παῖδες, ὁ τριετής, φημί, καὶ ὁ πενταετής, περὶ ὧν πρῴην εἶπον τῷ κράτει σου, καὶ οὗτος ὁ γηραιὸς καθηγητὴς πολλῇ τῇ γνώσει καὶ τῇ συνέσει κεκό- σμηντο. καὶ ἐμέ, ὡς νομίζω, κατʼ ἐκείνους ὁ ἐμὸς διδάσκαλος ἀπετέλεσεν.“

Ὁ δὲ βασιλεύς ἔφη πρὸς τὸν υἱόν· „γνώρισόν μοι λοιπόν, ὦ υἱέ, πῶς ἐν τοῖς προλαβοῦσι τρισὶν ἔτεσιν οὐ μεμάθηκας τὴν νῦν προσγενομένην σοι λογιότητα, νῦν δὲ ἐν μόνοις τοῖς ἕξ μησὶν ἐπὶ τοσοῦ- p. 138 B.τον σοφίας ἤρθης;“ καὶ ὁ παῖς ἀπεκρίνατο· „τότε, ὦ βασιλεῦ, νηπίου ὄντος μου, οὐ συνήργουν ἀλλή- λαις αἱ ὑπάρχουσαί μου τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος αἰσθήσεις. ἐν ἡλικίᾳ γὰρ παιδὸς ὄντος μου τότε οὔτε οἱ ὀφθαλμοὶ ἢ ἡ γλῶττα, οὔτε ὁ νοῦς ἢ ἡ καρδία ἀλλήλοις ἠδύναντο βοηθῆσαι πρὸς τὴν τῶν μαθημά- των διδασκαλίαν· οὐδὲ δυνατόν ἐστιν ἔτι νηπιό- φρονα ὄντα εὐκόλως γνῶσιν ἐκδιδάσκεσθαι, καθότι ἅπαν παιδίον, τοῖς παιγνίοις καὶ τῇ ἀργίᾳ εὐφραι- νόμενον, οὐ προσέχει τὸν νοῦν ἐν τοῖς μαθήμασι. κἀγώ, ὦ βασιλεῦ, τὸν ὅμοιον τρόπον τότε τῇ ἡλικίᾳ καὶ τῇ γνώσει τυγχάνων, οὐδὲν ὅλως τῶν διδασκο- 2 ὁ ἔμπορος noli delere 5 cf. 92, 6 7 καθηγητής om. V: exhibet M quoque 10 β. ὑπολαβὼν ἔφη M 12 προσγενομένην scripsi ut est in M: προσγινομένην ABV; cf. E 16 μου] μοι M 17 ἐν . . κ. 18 om. D 22 ἀργείᾳ V 23 [ἐν]? sed quamquam male additum, a scriptore tamen profectum esse potuit. προσέχειν cum praep. εἰς (D) recentiores saepe coniunxerunt. περὶ τὰς διδασκαλίας M 25 τυγχάνων i. e. διακείμενος M μένων ἠδυνάμην καρπώσασθαι, ἅτε μοι τούτοις τοῖς παιγνίοις τὸν νοῦν μου στερεοῦσιν· ἀλλʼ, ὡς νη- πιώδης, τὸν νοῦν εἶχον διακεχωρισμένον. νῦν δὲ ὁ διδάσκαλός μου Συντίπας θεωρῶν τὸ νέον τῆς ἡλι- κίας μου, οὐ βαρέως καὶ ἀναγκαστῶς με ἐδίδασκεν οὐδὲ τοῖς βαρυτέροις ἐξ ἀρχῆς ἤρξατο πρός με μαθή- p. 139 B. μασιν, ἵνα μὴ νέος ὥν ἐγώ ἀγανακτήσω καὶ βαρυνθῶ διὰ τὸ μὴ κατανοεῖν με τὰ λεγόμενα καὶ ἅπαντα τὰ διδασκόμενα πόρρω τῆς ἐμῆς ἀπορρίψω διανοίας, καὶ ὅτι ἐγίνωσκεν ὁ διδάσκαλός μου ὡς ἐὰν ἐξ ἀρ- χῆς εἰς μεγάλα καὶ μακρὰ μαθήματα βάλῃ με, εὐκό- λως εἶχον ἀλαζονεύσασθαι καὶ ἐκφυγεῖν ἀπʼ αὐτοῦ, ἅτε βασιλέως ὑπάρχων υἱός· ἀλλὰ κατὰ μικρὸν προ- οδοποιῶν ἐν τοῖς λόγοις, οὕτω με πρὸς τὸ τέλειον τῆς ἐπιστήμης τῶν λόγων ἀνέφερε. καὶ ἐγὼ πάλιν τελεωτέρας (μέτοχος) γεγονὼς τῆς φρονήσεως, ἐφύ- λαττον ἐν τῇ καρδίᾳ πάντα τὰ παρʼ αὐτοῦ διδασκό- μενα, καὶ συνάξας τὸν πρώην διεσπαρμένον μου νοῦν καὶ (τώ ὦτε) ἀνοίξας πρὸς τὸ ἀκούειν, καὶ τὴν γλῶτταν εὔστροφον καταστήσας πρὸς τὴν τῶν λόγων πλοκὴν τῶν μεμελετημένων, καὶ τὰς χεῖρας πρὸς τὸν 2 τονοῦν V στερεοῦσιν] u. στερεόω στερρόω (hodiernis Graecis στερεώνω) significat durum reddere, στ. νοῦν mentem ita durum reddere ut nihil siue quod discat siue cui obse- quatur intrarre possit: quae imago, ab agro desumpta, cum ex aliis scriptoribus tum ex V. T. et N. T. est notissima. ceterum datiuus est absolutus qui dicitur. Boissonade coniecit στεροῦ- σιν uel στερεύουσιν. aliter D, et M: ἅτε μὴ τούτοις τὸν ἐμαυτοῦ νοῦν προσερείδων 10 ὅτι respondet participio θεωρῶν. καὶ γάρ M melius ἐγίνωσκεν] ἐδίδασκεν B 11 μικρὰ ABV: correxit Boiss.; om. D 12 ἂν εἶχον M 14 [ἐν]? omittit M 15 ἀνέφερε i. e. ἀνήγαγε M 16 γεγονώς] ἐφαπτόμενος M. u. D. offendit τῆς. τετευχώς ἐπήβολος γεγονως interim adieci μέτο- χος 18 συναγαγών M διεφθαρμένον V 19 νοῦν] νῦν V τὼ ὦτε adieci ut est in M; om. D 20 τὴν τῶν] τῶν om. A. 21 μελετημένων BV. cf. 72, 21 et 102, 9 τὰς χεῖρας πρὸς λογισμὸν τῶν λέξεων μεμαθηκὼς ἐξυπηρετεῖν. οὕ- τως οὖν, ὦ βασιλεῦ θειότατε πάτερ, ἐπὶ τῶν ἓξ μη- νῶν τὸν καιρὸν πάντα τὰ διδαχθέντα κατέλαβον ἀκριβέστατα, συμμαχούσης καὶ τῆς θείας δυνάμεως p. 140 B.ἡμῖν, (καὶ) μετέλαβον τὴν εἴδησιν ἁπάσης φιλοσοφίας, ὅσον δυνατόν ἐστιν ἀνθρώποις ἡμῖν οὖσι καὶ ἐξ ἀνθρώπων.“

Τούτοις τοῖς λόγοις τοῦ παιδὸς ὁ βασιλεὺς πολλὰ τὴν καρδίαν εὐφρανθείς, εὐχαριστηρίους λόγους ἀνέπεμπε τῷ θεῷ καὶ τὴν τοῦ παιδὸς σύνεσιν καὶ φιλοσοφίαν δοξάζων καὶ ἐπαινῶν ὑπῆρχε τὰ μέγιστα καὶ τῷ φιλοσόφῳ καὶ διδασκάλῳ μεγάλως εὐχαρι- στῶν ἦν. μετὰ δὲ ταῦτα πάντα κελεύει τὴν πονηρὰν ἐκείνην παραστῆναι γυναῖκα, ἥτις τὸν υἱὸν αὐτοῦ, τοιοῦτον ὄντα, ἐτεχνεύετο φονευθῆναι. ἧς καὶ πα- ραστάσης, ὁ βασιλεὺς λέγει αὐτῇ· „φανέρωσόν μοι, ὦ γύναι, καὶ μηδὲν διὰ φόβον ὑποκρύψῃς, διὰ ποίαν αἰτίαν τὸν υἱόν μου ἐσπούδαζες φονευθῆναι καὶ τίς ἦν ἡ ἀφορμὴ τῆς τοιαύτης σου κατασκευῆς καὶ μανίας;“ ἣ δὲ ἀποκριθεῖσα ἔφη „γινώσκεις, ὦ κράτιστε βασιλεῦ, ὡς οὐδέν ἐστί (τινι) τῶν ἐν κόσμῳ βιούντων ἀγαπητικώτερον ὡς ἡ ζωή [τοῦ ἀνθρώπου]. διάστιξιν συλλαβεῖν M. cf. D. agitur de actione sententiis con- gruente των λογισμων V 5 καὶ adieci. u. D. ἀκριβέστατα κατέλαβον καὶ ἐν μεθέξει πάσης φιλοσοφίας καὶ συνέσεως γέγονα, συναραμένης πάντως καὶ τῆς θείας δυνάμεως . . M. adcuratius fortasse M expressissem addita p. καὶ ante uel δὲ post συμμαχούσης 8 in margine ὁ βασιλεὺς ἀποδεξάμενος μάλα τὸν Συντίπαν φιλόσοφον τὸν τοῦ υἱοῦ διδάσκαλον, ἐπευφραίνεται [ἐπευφραί V ἐπευφραίνετο (AB) Boissonade] λίαν ταῖς τοῦ παιδὸς εὐκαίροις ἀπολογίαις ABV 11 Eu. Luc. 2, 20 21 τιτι adieci et 22 τοῦ ἀνθρώπου seclusi; prae- terea ὡς suspicionem mouet etiam ἄλλο excidisse. M exhibet: κἂν γάρ τίς ἐστι πένης ἐπὶ χρόνοις πολλοῖς, ἢ δι᾿ p. 141 B. ἀνάγκην τινὰ ἔχασε τὰ πράγματα αὐτοῦ, ἢ καὶ ἀδί- κως ἀναγκάζεται παρά τινος, ἀλλʼ ὅμως τῆς ἰδίας ζωῆς φροντίζει. καὶ ἐγὼ λοιπὸν τὸν παῖδά σου διὰ τοῦτο ἔλαβον αὐτὴ κατὰ μόνας μετʼ ἐμοῦ, διὰ τὴν τοῦ κράτους σου θεραπείαν, ὅπως κατὰ μόνας δυ- νηθῶ ἐγνωρίσαι διὰ ποίαν αἰτίαν οὐ λαλεῖ. καὶ μετὰ ἐρωτήσεων καὶ κολακειῶν ἤμην συντυγχάνουσα αὐτῷ καὶ λόγους πραεῖς τούτῳ προέτεινα καὶ ἠγαπημέ- νους. ἐμαλάκισα δὲ τὸ στερρὸν αὐτοῦ τῆς σιωπῆς μετὰ τοιούτων λόγων, ἕως οὗ οἰκονόμησα αὐτὸν ἀποκριθῆναί μοι κἂν ἕνα λόγον. καὶ ἀπεκρίθη εἰπών μοι· „νῦν οὐκ ἀποκρίνομαι, ἕως οὗ ἀπὸ τῆς σήμε- „ρον ἑπτὰ ἡμέραι παρέλθωσι, καὶ ὕστερον ὡς ἔνι „δίκαιον ἀπολογήσομαι.“ ἐγὼ τοίνυν, τῷ λόγῳ τούτῳ διαταραχθεῖσα καὶ περίφοβος λίαν ὅτι μάλι- στα γενομένη, ὅτι εἰ ὁ παῖς λαλήσει, ἀπαγγελεῖ σου τῷ κράτει ὅσα ὑπὸ σατανικῆς ἐνεργείας παρακινη- θεῖσα κατεῖπον καὶ παρεκίνησα τοῦτον, καὶ πανούρ- p. 142 B. ὡς οὐδέν τινι τῶν ἀνθρώπων τῆς ἰδίας ζωῆς καθέστηκε προσ- φιλέστερον. per se quidem ἀνθρώπου quamquam de uolpecula in- sequitur narratio in hoc scriptore nihil haberet offensionis, sed et superfluum est et datiuus requireretur: itaque tamquam explicandi caussa adscriptum deleui. nam quod duplici aliquando mutatione effeceram οὐδέν ἐστι τῶν ἐν κόσμῳ βιωτικῶν ἀγαπητικώτε- ρον ὡς ἡ ζωὴ τῷ ἀνθρώπῳ minus concinit cum M ἀγαπη- τικότερον V ἀγάπητικότως A 2 ἔχασε] cf. 69, 5. ἐχάσε V more recentiorum 5 αὐτὴ scripsi: αὐτὸν ABV, om. D 7 ἐγων- ρἰσαι] cf. 71, 21 10 ἐμαλάκησα V 11 ᾠκονόμησα? cf. 4, 18 12 ἀπεκρίθην ABV: ἀπεκρίθη Boissonade. cf. 96, 10 13 ἀποκρινοῦμαι? ἀποκριθήσομαι M. cf. 9, 18. 81,21 ἀπολογήσομαι 14 καὶ] ἀλλʼ? ἔνι i. e. ἐστί 19 παρε- κίνησα] malim παρεκίνουν uel forma barbara παρεκινοῦσα conata sum seducere. coniungenda sunt ὅσα κατεῖπον καὶ παρεκίνησα et apodosis a u. u. καὶ πανούργως est incipienda. melius quidem p. καὶ abesset, sed ex archetypo structura immu- tata minus apte seruatum esse docet M. cf. D γως ἐπὶ τοῦ κράτους σου κατηγόρησα. καὶ τὸ σφάλμα μου γινώσκω καὶ φανερῶς τὸ πταῖσμά μου καθομο- λογῶ καὶ εἰς οὐδένα λόγον ἀρνούμαι τοῦτο. λοιπόν, ὦ μέγιστε βασιλεῦ, ὅ σοι φαίνεται ποίησον εἰς ἐμέ, ὡς ἂν ὁρίσῃ τὸ εὔσπλαγχνον καὶ θεοπρόβλητον κράτος σου.“ ἐπὶ τούτοις ὁ βασιλεὺς ἀναβλέψας καὶ ἰδὼν τοῖς μεγιστᾶσιν αὐτοῦ καὶ χιλιάρχοις, εἶπεν αὐτοῖς· „τίνα βουλὴν δίδετε ὑμεῖς ἐμοὶ περὶ τῆς γυναικὸς ταύτης, ὅπερ ἐποίησε πονηρὸν ἔργον, καὶ ποίαν τιμωρίαν ἐστὶν ἄξιον αὐτῇ διδόναι;“ εἷς δέ τις τῶν μεγιστάνων λέγει αὐτῷ· δίκαιόν ἐστιν, ὦ βασιλεῦ, χεῖρας καὶ πόδας τῆς γυναικὸς ἀποτμηθῆ- ναι.“ ἕτερος δὲ ἀπεκρίνατο· „οὐχ οὕτως ἔχει τὸ δί- καιον, ἀλλὰ ζώσης αὐτῆς ἐξορυχθῆναι τὴν καρδίαν.“ ἄλλος δὲ τῶν μεγιστάνων ἔφη· „τὴν γλῶτταν αὐτῆς ἐκκοπῆναι πρέπον ἐστί.“ καὶ ἡ γυνὴ τῶν τοιούτων ἀκούσασα ἀποφάσεων καὶ οἵας τιμωρίας ἀξίαν ἀπο- φαίνονται ταύτην, τοιοῦτόν τινα μῦθον πρὸς ἐκεί- νους ἀπεφθέγξατο·

„Ὦ μεγιστᾶνες, φαίνονται τὰ παρʼ ὑμῶν λεγό- p. 143 B.μενα κατʼ ἐμοῦ πρὸς παράδειγμά τινος ἀλώπεκος, ἥτις διὰ πάσης νυκτὸς εἰς τινα πόλιν εἰσήρχετο. καὶ ἦν ἡ ταύτης εἰσέλευσις διὰ θυρίδος τινὸς ἀνθρώπου δέρματα ἐργαζομένου· καὶ ὅσας φορὰς εἰσήρχετο εἰς τὸν οἶκον τοῦ ἀνδρὸς ἐκείνου, ἔτρωγε τὰ ἐκείνου δέρματα. εἶτα ὁ ἐργαστὴς ἐκεῖνος ἰδών ὅσα σχίσματα 1 cognosces Noui Testamenti sermonem 7 ἰδὼν ABV, ἐμ- βλέψας M: ne tamen ἐνιδὼν reponeretur officere uidebatur p. 123, 5 ubi uide quae adnotaui 9 ἥπερ Boissonade. sed tum utique ad- dendus articulus τὸ πονηρὸν ἔργον. ὅπερ est i. q. καθʼ ὅπερ. an εἰς ὅπερ? 18 αὐτὸν? u. D 20 lemma μῦθος τῆς πονηρᾶς γυναικός 24 ὅσας φοράς] quotiens. φορά est uernacule Mal. u. Corais Aesop. p. 441 ad 277 26 ἐραστὴς B εἶτα ὁ σκυτεύς ἐκεῖνος ἑωρακὼς τὰ γεγονότα ἐν τοῖς αὐτοῦ δέρ- ἐποίει, [ὁ ἐργαστὴς ἐκεῖνος] ἐξετάσας (γίνεσθαι) διὰ τῆς ἀλώπεκος, εὐθύς κατʼ αὐτῆς παγίδα στερεὰν ἔστησε. καὶ ἡ ἀλώπηξ κατὰ τὴν συνήθειαν βουλη- θεῖσα εἰσελθεῖν διὰ τῆς θυρίδος, ἐκρατήθη εἰς τὴν παγίδα. πονηρὰ δὲ οὖσα ἡ ἀλώπηξ καὶ πολύτροπος, διά τινος εὐτέχνου μηχανῆς τὴν κρατήσασαν αὐτὴν παγίδα διέφυγε καὶ περιεπάτει κύκλῳ ἐκείνην τὴν πόλιν τοῦ εὑρεῖν ἄλλην τινὰ θυρίδα, ὅπως δυνηθῇ ἐξελθεῖν τῆς πόλεως. ὡς δὲ διʼ ὅλης τῆς νυκτὸς περιπατοῦσα, οὐχ εὗρε τόπον τοῦ ἐκβῆναι, ἐπεὶ κύκλῳ τετειχισμένη ἡ πόλις ἦν, καὶ τῆς ἡμέρας ἐγγι- ζούσης, ἔλεγεν ἐν ἑαυτῇ· „ἐὰν ἡμέρα γένηται, πάν- p. 144 B. „τως ὑπὸ τῶν σκύλων κρατηθήσομαι, καὶ οὐκ „ἐάσουσί με πρότερον, εἰ μὴ τὰς σάρκας μου διαρ- „ρήξουσιν. ἀλλʼ ἐγὼ γινώσκω τί με δεῖ ποιῆσαι.“ καὶ δὴ πορεύεται ἐπὶ τὴν πύλην τῆς πόλεως καὶ ἑαυτὴν πλησίον που τῆς φλιᾶς [τοῦ κατωφλίου] κατέκλινεν, προσποιουμένη νεκρὰν καὶ ἄπνουν ἑαυ- τὴν εἶναι. οὕτω δὲ αὐτῆς κειμένης ὡς νεκρᾶς καὶ τῆς πύλης τὸ πρωῒ ἀνοιχθείσης ὡς ἔθος παρὰ τοῦ πορταρίου, εἶδέ τις αὐτὴν κειμένην καὶ λέγει πρὸς μασι σπαράγματα, εὐθὺς αὐτῇ παγίδα ἰσχυροτάτην ἵστησιν. M. itaque plura non uidentur omissa esse. γίνεσθαι adieci et uu. ὁ ἐργαστὴς ἐκεῖνος seclusi, non quin eadem uerba, praesertim subiecta enuntiatorum, ab hoc scriptore crebro repetantur, sed quia interuallum nimis paruum uidetur 3 τὸ αὐτῇ σύνηθες M cf. 45, 13 4 πάλιν addunt MD 11 καί coniungit duo enuntiata ὡς . . οὐχ εὑρε et τῆς ἡμέρας ἐγγιζούσης, ut non recte ante et post καὶ distinxerit Boissonade ; in est καὶ . . κοπιάσασα οὐδʼ ὅλως . . ἴσχυσε, τῆς δέ γε ἡμέρας διαυγα- ζούσης . . sed malim pro p. καὶ reponi ἤδη ἐγκιζούσης V 12 πάντων V 17 φλοιᾶς τοῦ καταφλίου ABV : cor- rexit Boissonade. ego τοῦ κατωφλίου seclusi, nam significat κατώφλιον limen inferius ut ἀνώφλιον superius, non portam ipsam. explicando igitur uerbo φλιᾶς adscriptum puto. u. D 21 πορταρίου] statim πορτάρης, qua forma hodierni Graeci adhuc τὸν πορτάρην· κατὰ ἀλήθειαν ἡ οὐρὰ τῆς ἀλεποῦς „ταύτης πολλά ἐστι καλὴ εἰς τὸ σπογγίζειν τὸν μυ- „λῶνα.“ καὶ εὐθύς ὁ τοῦτο εἰπών λαβόμενος μά- χαιραν, ἔκοψε τὴν οὐρὰν αὐτῆς. ἡ δὲ ἀλώπηξ ἀν- δρείως ὑπέμεινε τὸν πόνον τῆς οὐρᾶς. εἶτά τις ἕτε- ρος αὐτὴν ἰδών, ἔφη· „ἐὰν ἔχῃ τις παιδίον μικρὸν „κλαῖον πολλά, οὐδὲν ἄλλο ἐστὶν εἰς θεραπείαν „καλόν, εἰ μὴ τὰ ὦτα τῆς ἀλεποῦς, τοῦ κρατεῖν αὐτὰ p. 145 B.„πάντοτε ἐπάνω τοῦ παιδός.“ καὶ εὐθὺς ἐκοψε καὶ αὐτὸς τὰ ὦτα αὐτῆς. καὶ ἡ ἀλώπηξ καὶ τοῦτον τὸν πόνον γενναίως ὑπέμεινεν. ἄλλος τις πάλιν παρερ- χόμενος τὴν ὀδὸν ἐκείνην καὶ ταύτην ἰδὼν ὡς νε- κράν, εἶπεν· „ἀκήκοά τινος λέγοντος ὡς ἐάν τις τοὺς „ὀδόντας πονῇ, καὶ θήσῃ ἐπάνω ὀδόντα ἀλεποῦς, „εὐθὺς τοῦ πόνου ἐλευθεροῦται.“ καὶ ἅμα τῷ λόγῳ λίθον λαβών, ἅπαντας τούς ὀδόντας ἐκείνης συνέ- τριψε. καὶ ἡ ἀλώπηξ πάντα τὰ δεινὰ ταῦτα ὑπέμει- νεν ἀνδρικῶς, ἕως οὗ ἄλλος ἄνθρωπος περιπατῶν εἶπεν· „ἐγὼ ἀκήκοα εἰς πᾶσαν ὀδύνην ὠφελεῖν τῆς „ἀλώπεκος τὴν καρδίαν, καὶ (ὡς) εἰς ἅπαν νόσημά „ἐστι θεραπευτική.“ οὕτως εἰπόντος τοῦ ἀνθρώπου ἐκείνου καὶ μάχαιραν λαβόντος πρὸς τὸ τὴν καρδίαν utuntur. πορτάριν Du Gange. cf. Corais Isocr. p. 308 1 ἀλεποῦς] ἀλωποῦ ἀλουποῦ ἀλεποῦ dicitur Graecis recentis- simis uolpecula. in ἀλωπώ Vossium Hesychii ἀλωπά mutandum censuisse adnotauit Boissonade. sed Ignatius dixit ἡ ἀλωπός et ἀλεποῦς (1. 8) deriuandum est a nominatiuo ἀλεποῦ 2 πολλὰ cf. 92, 18. λίαν M σπονγγίζειν A μύλωνα ABV 3 μάχαιραν in his scriptoribus accusatiuus ferendus est. recte l. 22 σπασάμενος M 4 ἔκοψε cf. 9 5 τῆς οὐρᾶς om. D 8 κρατεῖν cf. 45, 1 et D 11 ἄλλός V ἕτερος δέ τις M omisso u. πάλιν 14 ὀδόντα BV ὀδόν M i. e. ὀδόντα: ὀδόν- τας A (D) 15 τὸν πόνον A. uolebatne τῶν πόνων? 17 ὑπέμενεν A 20 ὡς adieci; M exhibet utroque loco ὅτι. u. D et 26, 11 αὐτῆς ἐκβαλεῖν, ἡ ἀλώπηξ εὐθέως ἐκπηδήσασα, σπουδαίως διὰ τῆς θύρας τοῦ κάστρου ἐξέφυγεν ― ἔτυχε γὰρ τὴν πύλην τότε ἠνεῳγμένην εὑρεθῆναι ― καὶ τοῦ φόνου οὐ ἔμελλε παθεῖν ἠλευθερώθη. Καὶ p. 146 B. ἐγώ νῦν ἡ ἀθλία, ὦ βασιλεῦ, πάντα ὅσα οἱ ἄρχοντές σου συμβουλεύονταί σοι ἑτοίμη εἰμὶ ὑπομεῖναι, τὴν δὲ καρδίαν μου ἐκβαλεῖν βιαίως οὐ δύναμαι ὑπο- μεῖναι· θάνατος γάρ ἐστι τοῦτο πικρὸς καὶ ὀδυνη- ρός.“

Ἐπὶ τούτοις ἀποκριθεὶς ὁ τοῦ βασιλέως υἱὸς λέγει τῷ πατρὶ καὶ τοῖς παρεστῶσιν ἄρχουσιν· ,,ἀλη- θῶς ἡ γυνὴ λέγει καὶ πρεπόντως· οὐδὲ γὰρ πρέπει τούς φρονίμους καὶ συνετοὺς τῶν ἀνθρώπων τὰ τῶν γυναικῶν σφάλματα εἰς ἀφορμὴν καὶ μέμψιν καὶ κατηγορίαν μεγάλην ἔχειν· καὶ οὐδὲ αὐτὴν τὴν γυναῖκα πρέπει μεγάλης τιμωρίας καὶ παιδεύσεως ἀπόφασις. ἀλλὰ τοῦτο μόνον ἐστὶ δίκαιον αὐτῇ γε- νέσθαι, ἵνα ἡ κεφαλὴ αὐτῆς ξυρισθῇ καὶ τὸ πρόσ- ωπον αὐτῆς μουτζωθῇ, καὶ ἐπάνω ὄνου ἐξόπισθεν 1 ἐκπηδήσασα scripsi ut est in M : πηδήσασα ABV (D) 6 ἕτοιμη V 8 λίαν πικρὸς 13 ἀνθρώπων] uidetur emen- dandum ἀνδρῶν quod est in M 15 καὶ οὐδὲ αὐτήν] senten- tia postulat λοιπὸν uel οὐκοῦν οὐδὲ ταύτην „ergo ne hanc quidem,“ et sic fere est in M. sed nescio an is qui librum re- censebat errorem ipsum commiserit 16 παίδευσις] castigatio 18 ἵνα more recentiorum 19, 118, 1 μουτζωθῇ — καθίσῃ — ἐκπομπευθῆ scripsi: μουτζωθῆναι — καθίσαι — ἐκπομ- πεφθῆναι libri. quam structurae inmutationem scriptori tribuere etsi minus dubitarem, tamen ut corrigerem effecit et πορεύονται 118, 2 et subiectum ad infinitiuum καθίσαι non additum et quod uitium ita est in propinquo et quod in MD Ven. structura non est interrupta 19 μουτζωθῇ i. e. ἀσβόλῃ περιχρισθῇ M. μου(ν)τζώνειν μου(ν)τζουρώνειν significat inquinare coeno uel fuligine indeque illudere ; minus recte Boissonade explicat κο- λαφιστικῶς τυφθῆναι; quae significatio ut in uerbo inesse pos- sit (de quo dubito: deriuauit autem Boissonade ni fallor ex u. μουτζουνιά) hoc loco non est apta καθίσῃ καὶ εἰς πᾶσαν ἐκπομπευθῇ τὴν πόλιν, δύο δὲ κήρυκες [ἤτοι πλατζάριοι] πορεύωνται μετʼ αὐτῆς ἔμπροσθέν τε καὶ ὄπισθεν, καὶ (δεῖ) λέγειν αὐτοὺς φωνῇ μεγάλῃ ὥστε πάντας ἀκούειν, εἴ τι ἄρα κακὸν αὕτη εἴργασται.“ οὕτως εἰπόντος τοῦ υἱοῦ τοῦ βα- p. 147 B.σιλέως, ηὐφράνθη ὁ βασιλεύς καὶ πάντες οἱ ἄρχον- τες ἐστερέωσαν τὰ λαληθέντα, ἀποδεξάμενοι τὴν τοιαύτην βουλήν. ὁ δὲ βασιλεύς φησι πρὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ· „ὦ τέκνον, καλῶς λελάληκας καὶ φρονίμως ἡμῖν συνεβούλευσας. λοιπὸν γενέσθω ἐπʼαὐτῇ καθὼς ὁ υἱός μου ἡμῖν συνεβουλεύσατο.“ καὶ ἅμα πάντα ἐγένετο ἐπʼ ἐκείνῃ τῇ πονηρᾷ γυναικὶ ὅσα ὁ νέος τοῦ βασιλέως υἱὸς συνεβουλεύσατο.

Εἶτά φησιν ὁ βασιλεύς τῷ φιλοσόφῳ Συντίπᾳ· „φανέρωσόν μοι, ὦ φιλόσοφε, καὶ ἀληθῶς ἀπόδειξον πόθεν ἡ τοσαύτη γνῶσις καὶ φιλοσοφία προσεγένετο τῷ υἱῷ μου ; μὴ ἐξ αὐτῆς τῆς γεννήσεως φυσικὴν ἔλαβε τὴν λογιότητα; ἢ μᾶλλον διὰ τῆς σῆς ἐπιμε- λείας σεσόφισται;· ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Συντίπας λέγει τῷ βασιλεῖ· „ἡ τοῦ υἱοῦ σου, δέσποτα, σύνεσις ἅμα καὶ γνῶσις ἐκ θεοῦ ἐν πρώτοις κεχάρισται· ἀλλὰ καὶ αὐτὴ ἡ τύχη τῆς γεννήσεως αὐτοῦ τὸ τῆς γνώ- σεως προτέρημα ἔχει· ἐπειδὴ καὶ ἡ ἐμὴ ἐπιμέλεια καὶ p. 148 B.σπουδὴ ἐσμίχθη τούτοις τοῖς δύο, καὶ διὰ τοῦτο ἔλαβεν ὁ υἱός σου τὸ ὑπερβάλλειν πάντας ἐν γνώσει. 1 ἐκπομπεφθῆναι ABV: ἐκπομπευθῆναι Boissonade, ἐκ- πομπευθῇ scripsi 2 ἤτοι πλατζάριοι uncis saepsi πο- ρεύωνται scripsi: πορεύονται ABV 3 ὄπισθε V δεῖ adieci. καὶ ὀφείλουσιν βοᾶν M. u. D 4 φωνή μεγάλη V αὕτη κακὸν V 11. 13 συνεβουλεύσατο ] recentiores uerbum medium loco actiui, quod est in M, adhibent 12 ν. om. M, 13 τ. β. υ. om. D 17. 22 γενέσεως? 21 κεχάρισται scri- psi: κεχώρισται ABV. κεχωρήγηται (sic) M. cf. 123, 14 24 ἐσμίχθη] cf. 40, 5 πλὴν περὶ τούτου καί τινός μου διηγήσεως ἄκουσον.“ ὁ βασιλεύς ἔφη· εἰπὲ ὃ βούλει, Συντίπα, τῇ ἀλη- θείᾳ φιλοσοφώτατε· δὲ τοιαύτης πρὸς αὐτὸν ἐξ- ηγήσεως ἀπήρξατο·

„Βασιλεύς τις ἦν ἐν τοῖς ἄνωθεν χρόνοις, ὅστις εἶχε μετʼ αὐτοῦ πολλούς φιλοσόφους, ἐξ ὧν εἶς ὑπῆρχε τῶν ἄλλων μειζότερος λίαν. ἦν δὲ παρʼ ἐκείνῳ τῷ βασιλεῖ ἄνθρωπός τις τὴν ἀστρολογικὴν τέχνην μεγάλως γινώσκων καὶ μετερχόμενος. τῷ γοῦν πρώτῳ φιλοσόφῳ ἐκείνῳ τοῦ βασιλέως γεννᾶται τότε υἱός. καὶ εἶπον τοῦτο τῷ βασιλεῖ ὡς „ὁ δεῖνα φιλό- σοφος ἐγέννησεν υἱὸν σήμερον.“ ὁ δὲ βασιλεύς εὐ- θὺς τὸν ἀστρολόγον προσεκαλέσατο. καὶ ὁ ἀστρο- λόγος πρότερον, τὴν γέννησιν τοῦ παιδὸς ἀκούσας, ἐξέτασεν ἐν τοῖς ἄστροις περὶ τῆς τύχης τοῦ παιδός· καὶ ὡς ὁ βασιλεύς αὐτὸν ἐλάλησε τοῦ ἐρωτῆσαι αὐ- τὸν περὶ τοῦ παιδός, αὐτὸς ἅμα λέγει τῷ βασιλεῖ· p. 149 B. „ὁ παῖς οὗτος, ὧ δέσποτα, ὁ νῦν γεννηθείς, ἐξ ὧν „με διδάσκουσιν οἱ τῶν ἀστέρων δρόμοι, τὴν τῶν „λῃστῶν καὶ κακούργων κακὴν τύχην ἔχει, καὶ πολ- „λοὺς ἐπιζήσει χρόνους, καὶ τῷ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει 1 lemma: διήγησις τοὺ φιλοσόφου Συντίπα 7 μειζό- τερος Byzantini non raro dixerunt. u. Reiske in Dindorfii Praef. Malal. p. VI sq. Gorais Aelian. πβ΄ 11 in u. υἱός. καὶ desinit cod. V f. 91; f. 92 incipit a u. ἀκούσας (14); media praetermissa sunt 13 καὶ ὁ] καὶ A 14 γένεσιν cf. l. 12. 18 τὴν . . ἀκούσας deest in M, ἀκούσας i. e. non per re- gem sed tom antea de ea re certior factus 15 ἐξήτασεν? ἐζήτασεν M cf. 113, 11 16 ἐλάλησε] Boissonade malebat ἐκά- λησε (potius ἐκάλεσε). sed iam antecessit προσεκαλέσατο, ut sit ἐλάλησε adlocutus est eo consilio ut eum percontaretur 16, 17 καὶ . . παιδός om. V ab altero u. παιδός ad alterum transiliens 20 τύχην ἔχει] πονηρίαν κέκτηται M. num τέχνην? sed potest τύχη κακὴ ita intellegi ut non sit infortu- nium, calamitas sed sors miserabilis, deprecanda „τῆς ζωῆς αὐτοῦ μέγα κακὸν καὶ κλεψίαν ποιήσει.“ τούτων οὕτως λαληθέντων παρὰ τοῦ ἀστρολόγου, λέγει πρὸς αὐτὸν ὁ πατὴρ τοῦ τεχθέντος παιδός· „νῦν λοιπὸν ὅλα κατὰ ἀλήθειαν ἐφανέρωσας τῷ βα- „σιλεῖ τὰ περὶ τοῦ γεννηθέντος μοι παιδός ;“ ὃ δέ „ναί,“ φησίν, „ὦ φιλόσοφε· καὶ γὰρ ἀκριβῶς ἐξέ- „τασα τὰ περὶ τῆς τύχης τοῦ παιδός, καὶ εὗρον ὅτι- „περ λῃστὴς γενήσεται καὶ λῃστῶν ὁ χαλεπώτατος.· ἀποκριθεὶς δὲ ὀ φιλόσοφος λέγει ἐκείνῳ τῷ βασιλεῖ· „ἐγὼ λοιπὸν τὸν ἐμὸν παῖδα παιδεύσω οὕτως ἐντάξει „τοιαύτῃ, τοὺ μὴ ποιῆσαι αὐτὸν τοιαύτην ποτὲ πρᾶ- „ξιν· ἀλλὰ μᾶλλον ποιήσω αὐτὸν φεύγειν ἐκ τῶν „ἀπηγορευμένων [καὶ κακῶν] πράξεων.“ ὁ μὲν οὖν γεννηθεὶς παῖς ὀκτώ μηνῶν γεγονώς, διέκοψεν αὐ- τὸν τοῦ βυζάνειν τὸ γάλα τῆς μητρός· ὕστερον δὲ ὁ p. 150 B.πατὴρ αὐτοῦ ἐγκατακλείει αὐτὸν ἐν ὁσπητίῳ τινὶ καὶ τρέφει αὐτὸν μὲ τρυφερὰ καὶ μαλακὰ βρώσιμα καὶ πᾶσαν παίδευσιν αὐτὸν ἐκδιδάσκει καὶ ἐντιμό- τητα. καὶ οὕτως τὸν υἱὸν μετὰ πάσης ἀκριβείας παι- δεύων, οὐκ ἀφῆκεν ὅλως τινά ποτε τοῦ ἐλθεῖν πρὸς αὐτόν, οὐδὲ τὸ παιδίον ἔξω τοῦ ὁσπητίου περιπατεῖν. ἀλλʼ οὐδέ τι κακὸν τῶν τοῦ κόσμου ἀφῆκε τὸν παῖδα μαθεῖν ἢ ἀκοῦσαι. καὶ οὕτως ἀνατρεφόμενος ἤρξατο 1 κλεψίαν i. e. κλοπήν M 6 ἐξέτασα cf. 119, 15. ἐξ- ετάσασα V. ἐξετάσας καὶ συνζητήσας εὗρον M 8 ὁ χαλε- πώτατος M quoque habet 11 πρᾶξιν ποτέ A 13 καὶ om. BV. καὶ κακῶν om. M: seclusi. u. D 14 ὀκτὼ μηνῶν γεγονώς (cl. 122, 22) saepe scriptores dexerunt inde a Polybio: de quo iniuria dubitauit Cobet διέκοψεν BV (sc. pater; MD): διέ- κοψαν A 15 βυζάνειν] sugere cf. Corais Heliod. p. 5 med. 16 ὀσπητίῳ V 17 μὲ i. q. διὰ c. gen. coniunctum, Ger- manorum mit, e sermone uolgari Graecorum recentissimorum de- sumtum. μετρυφερὰ V 20 τοῦ] prohibuit ne quis ueniret 21 ὀσπητίου V τὸν πεντεκαιδέκατον χρόνον. καὶ λέγει ὁ πατὴρ πρὸς τὸν παῖδα· „αὔριον, ὦ παῖ, βουλόμενος ἀπελθεῖν „πρὸς τὸν βασιλέα, βούλομαι καί σέ γε λαβεῖν· καὶ „γίνωσκε πῶς μετὰ τὴν συνήθη προσκύνησιν χαιρε- „τήσεις τὸν βασιλέα καὶ ὡς πρέπει χαιρετήσεις αὐ- „τόν.“ οὕτω μὲν οὖν ὁ φιλόσοφος ἔλεγε τῷ υἱῷ· ὁ δὲ νέος ἀκούσας τὴν πρὸς τὸν βασιλέα παρουσίαν αὐτοῦ, ἠγωνίζετο μᾶλλον ἐπὶ τῷ λόγῳ τοῦ πατρὸς καὶ καθʼ ἑαυτὸν ἔλεγεν ὅτι „ἐγὼ οὐδέποτε βασιλέα „τινὰ εἶδον, καὶ ἐπειδὴ ὁ πατήρ μου ἀρτίως λέγει μοι „προςκυνῆσαι τούτῳ, πρέπει με ἀρωματικὰ εἴδη p. 151 B. ,,προσαγαγεῖν τῷ βασιλεῖ, ὅπως διὰ τῆς ὀσμῆς τού- „των καὶ εὐωδίας ἐγκωμιάσαι τὸν βασιλέα. ἀλλὰ „ἐντρέπομαι ζητῆσαι ταῦτα τῷ πατρί μου· ἀλλʼ ὅμως „πρέπει ποιῆσαί με τοῦτο.“ ὅτε καὶ τῇ ἐπελθούσῃ νυκτὶ ἐξέρχεται κρυφίως ἀπὸ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἀπέρχεται εἰς τὸ παλάτιον καὶ τρυπήσας τὸν τοῖχον τοῦ παλατίου, εἰσῆλθεν ἐντὸς εἰς τὸ βασιλικὸν κραβ- βάτιον. καὶ ὁ βασιλεύς, ἅμα γενόμενος ἔξυπνος, εἶ- δεν αὐτὸν καὶ ἐταράχθη, καὶ δειλιάσας καὶ πολλὰ φοβηθεὶς ἔλεγε πρὸς ἑαυτὸν ὅτι, „ἐὰν μὴ οὗτος ὁ „κλέπτης εἶχε πολλὴν δύναμιν, οὐκ ἂν οὕτως περὶ 1 χρόνον] cf. 91, 15. de structura non est quod dubites 2 τὸν om. V 3 λαβεῖν] i. e. λαβόντα ἀπαγαγεῖν cf; 122, 11. an post βούλομαι addendum μετ᾿ ἐμοῦ καὶ σὲ μεθʼ ἑαυτοῦ ἀπαγαγεῖν πρὸς αὐτόν βούλομαι M. 4. 5 χαιρετή- σεις mira repetitum; u. χαιρετᾶν ipsum Graecis hodiernis est in usu 11 εἴδη] res; nostrum Specereien 12 ὅπως cum in- finitiuo Byzantini coniunxerunt. non necessaria igitur quamuis facili mutatione Boissonade scribebat ἐγκωμιάσω. ἐγκωμιά A. 14 τῷ πατρί cf. 93, 11. ἀπὸ τοῦ ἐμοῦ πατρὸς ἐπιζητῆσαι M 17 πέρχεται A 18 κραββάτιον V: κραβάτιον (AB) Boiss. (D). significatur cubiculum. ἕως τοῦ κοιτῶνος M 21 ἐὰν] cf. 75, 19 „τὸ μέσον τῆς νυκτὸς ἐτόλμησεν εἰσελθεῖν· καὶ ἐὰν „ἀντιπαραστῶ αὐτῷ, ἐπιχειρήσει ἀνελεῖν με.“ ταῦτα καθʼ ἑαυτὸν βουλευσάμενος καὶ σιωπήσας, ἀφῆκεν ἄδειαν τῷ κλέπτῃ· τότε ὁ νέος ἀδείας ἐπιλαβόμενος, ἁπλώσας εἰς τὰ ῥοῦχα τοῦ βασιλέως, ἔλαβε μίαν σινδόνα πολλῆς τιμῆς ἀξίαν. ἐκείνην γοῦν μόνην p. 152 B.τὴν σινδόνα λαβών, ἐξῆλθε τοῦ παλατίου. καὶ εὐ- θὺς ταύτην διαπωλήσας, ἀπὸ τῆς τιμῆς τῆς σινδό- νος μυρσίνας καὶ ἄλλα μυριστικὰ ἠγόρασε πολλά. ὁ μὲν οὖν βασιλεύς οὐκ ἐγνώρισε τὸν κλέπτην τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ· τῇ δʼ ἐπαύριον λαβών ὁ πατὴρ τὸν παῖδα πρὸς τὸν βασιλέα ἐπορεύετο. καὶ εἰσελθόντες προσ- εκύνησαν αὐτὸν μέχρις ἐδάφους· καὶ ὁ παῖς ἅμα τὰ εἴδη ἅπερ ἠγόρασε μυριστικὰ καὶ λίαν εὔμορφα τῷ βασιλεῖ προσήνεγκε, καὶ χωρὶς τῶν μυριστικῶν ἐκεί- νων ἤρξατο ἐγκωμιάζειν καὶ ἐπαινεῖν τὸν βασιλέα. εἶπε δὲ ὁ φιλόσοφος πρὸς αὐτόν· ,,ὦ βασιλεῦ, ζῆθι „εἰς τὸν αἰῶνα. ἰδού, καθὼς ὁρᾷς, τῇ βασιλείᾳ σου „προσέφερον τὸν παῖδά μου, ὑπὲρ οὗ ὁ ἀστρολόγος ,,σου εἶπεν· ‘ἐν τῷ τρισκαιδεκάτῳ ἔτει τῆς ἡλικίας „αὐτοῦ μέλλει ἄρξασθαι τοῦ γενέσθαι λῃστής’· καὶ ,,νῦν ἰδοὺ πεντεκαίδεκα ἐτῶν γεγονὼς οὐδὲ κἂν 1 ἐάν τι παραστῶ V 4 τῆς ἀδείας? 5 ἁπλώσας i. e. ἐκτείνας τὰς χεῖρας M, ex usu recentiorum 6 μόνην AM: om. BV 7, 8 uu. τὴν σινδόνα et τῆς σινδόνος libenter careas 8 ἀπεμπολήσας M rectius; nam stragula uestis una est neque potest diuendi; sed praepositionis uis ita euanuit ut. u. διαπω- λεῖν nihil differat a simplici uerbo πωλεῖν. cf. 50, 16 15 χωρὶς scripsi: χάριν ABV. δι᾿ αὐτῶν τῆς προσαγωγῆς M omissis uu. καὶ ἐπαινεῖν (16). nescio tamen an huius recensionis auctor uocabulo χάριν male interpretatus sit quod in archetypo inuenerat pr. διά 22 ἐτῶν cf. 120, 14 κἂν explicari qui- dem potest ut sit uel (tantum abest ut latro sit factus, ut ne furtum quidem fecerit): sed dubito an praestet, praesertim cum in M insit οὐδαμῶς, reponere οὐδὲ μίαν. cf. D „κλεψίαν ἐποίησε. καὶ λοιπὸν ὁ ἀστρολόγος σου „ψευδὴς φαίνεται· καὶ ἀπὸ τούτου ὅσα φαίνεται „προλέγων φλυαρίαι ἀπεδείχθησαν νῦν.“ ὁ δὲ βα- σιλεύς ἐπὶ τούτοις τοῖς λόγοις ἀκριβῶς καὶ μετὰ p. 153 B. περιεργείας ἀτενίσας τῷ προσώπῳ τοῦ παιδὸς καὶ τῷ σχήματι, ἐγνώρισεν ὡς αὐτός ἐστιν ὁ τὸν τοῖχον τρυπήσας καὶ ὡς τολμηρὸς κλέπτης καὶ ἀναίσχυντος τὴν ἐν τῇ στρωμνῇ τοῦ βασιλέως σινδόνα οὗτος ἔκλεψε. καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεύς εἶπε τῷ φιλο- σόφῳ· „οὗτός ἐστιν ὁ κατὰ τῆς βασιλείας εἰσελθών κλέπτης.“ καὶ ἀπὸ τούτου μᾶλλον ἐπιστεύθη ἡ τοῦ ἀστρολόγου πρόγνωσις ἀληθὴς εἶναι. Ἀπὸ ταύτης οὖν τῆς διηγήσεως λοιπὸν γίνωσκε, ὦ κράτιστε βα- σιλεῦ, ὅτι ἑκάστου ἀνθρώπου τῇ γεννήσει χωρισμένη τις ἀπὸ θεοῦ κεῖται τελείωσις ἐγνωσμένη, οὐχ ὁρισ- μένη ἡμῖν, ἢ εὐτυχίας ἢ ἀτυχίας, ἀλλʼ οὐδὲ προ- 2 ψευδὴς VBM: ψεύστης A (D) φαίνεται] non inter- preter uidetur, etsi per linguae leges uel potius licentiam hoc liceat, sed sollemniter in publico (tamquam certissima) effatur atque praecinit 5 περιέργεια ea forma est qua hodierni Graeci utuntur: quare non restitui περιεργίας 6 τῷ σχήματι scripsi; τὸ σχῆμα ABV. περιέργως τῇ ὄψει τοῦ παιδὸς ἐνα- τενίσας ἐπεγνώκει αὐτόν M. ἀτενίσας cum datiuo in libris potissimum N. T. coniungitur. cf. 114, 7 ἰδὼν τοῖς μεγιστᾶ- σιν οὗτος M 10 τῆς βασιλείας μου M. u. D 11 ἐπι- στεύθη] quamquam in M (D) extat καὶ ἐπιστώθη μᾶλλον ἐπ᾿ αὐτῷ ἡ τοῦ ἀστρολόγου προαγόρευσις, et per se aptior sit hoc loco confirmandi quam credendi significatio, tamen addita uu. ἀληθὴς εἶναι huius recensionis auctorem scripsisse ἐπιστεύθη, quamquam in archetypo inuenerat ἐπιστώθη, ueri simillimum reddunt. 14 et 124, 1. 5 γεννήσει] cf. 119, 14 14 χω- ρισμένη i. e. ἰδία M. de formis χωρισμένη et ὁρισμένη u. 50 10 15 θεοῦ VMD: τοῦ θεοῦ (AB) Boiss. ἀπὸ scriptori relinquendum. ἀπόκειται παρὰ θεοῦ ἔκβασις εὐτθχίας ceteris uerbis ἐγνωσμένη . . θεοῦ carens M. recte ἢ ἀτυχίας inn hac rec., ἢ δυστ. in D additur, cetera autem non in archetypo inuenta esse arbitror. ἐγνωσμένη est praedestinata, ὁρισμένη ἡμῖν a no- bis libero arbitrio electa et constituta; sed illud προτρεπο- τρεπομένη παρὰ θεοῦ· καθὼς καὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει τοῦ σοῦ υἱοῦ γέγονεν, ὅτι οὐκ ἐν ἀρχῇ τῆς ἡλικίας παιδίον ὢν ἔμαθεν, ἀλλʼ ὕστερον εἰς ἀνδρὸς ἡλικίαν ἐλθών· συνῆλθον οὖν αὐτῷ τὰ καλὰ καὶ ἐπαινετὰ καὶ εὐτυχίας γέμοντα ἔργα. ἐν δὲ τῇ γεννήσει τοῦ p. 154 B.παιδὸς τοῦ φιλοσόφου ἐκείνου, οὗ εἶχεν ἐκεῖνος ὁ βασιλεύς, συνῆλθε τῇ τύχῃ αὐτοῦ τὰ μυσαρὰ καὶ ἀτυχίας μεστά.“

Ταῦτα τῷ βασιλεῖ Κύρῳ τοῦ Συντίπα διηγησα- μένου, φησὶν ὁ βασιλεύς πρὸς τὸν ἑαυτοῦ παῖδα· „εἰπέ μοι, περιπόθητόν μου παιδίον, πῶς ἄρα καὶ ποίῳ τρόπῳ ὁ διδάσκαλός σου Συντίπας τὴν τοσαύ- την (σε) φιλοσοφίαν ἐδίδαξεν.“ ὁ δὲ παῖς τῷ πατρὶ ἀπεκρίνατο· „ἐπειδήπερ νῦν ἀπὸ τὴν ἀρχὴν ζητεῖς μαθεῖν, ὦ βασιλεῦ, γνωρίζω πάλιν τῷ κράτει σου, ὡς παραλαβών με ἀπὸ σοῦ ὁ διδάσκαλος καὶ ἀγαγών με εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ, εὐθὺς ἔκτισε νέον οἶκον, καὶ χρίσας αὐτὸν μετὰ λευκοῦ [ἀσβέστου δηλονότι] μένη non expedio scribendumque censeo παρατρεπομένη uel ἀποτρεπομένη, quae conuertetur, inmutetur. quo quidem sensu etsi ipsum uerbum προτρέπειν adhibuisse Hippocratem Galenus auctor est (St, Th. 6, 2074 D), tamen num id iure fecerit ad- modum est dubium. longe minus etiam a lingua, minus a sententia commendatur altera de qua quis cogitare possit explicatio ut προ- τρεπομένη sit εἰς ἥν τις προτρέπεται quo deus leni quasi manu ducat 2 τοῦ σοῦ υἱοῦ VM: τοῦ υἱοῦ σου (AB) Boiss., D 2 ὅτι . . 4 καλὰ] horum loco habet M tatum ἐσύστερον ἀπέβη αὐτῷ τὰ εὔχρηστα. pro uu. ὅτι . . ἔμαθεν Boissonade malebat ὅ, τι . . ἔπαθεν; sed cf. 110, 12 3 παιδίον ὢν scri- psi: παιδὶ ὃν V παιδίον (AB) Boiss. 7 μισαρὰ V 12 σου VD: om. (AB) Boissonade. ὁ σὸς μυσταγωγός M 13 σε adieci, ut est in MD πατρὶ] παιδὶ V 15 πάλιν i. e. αὖθισ M. om. D 18 κοσμίως περιχρίσας καὶ λευκότητι κα- ταγλαίσας M. pr. μετὰ e consuetudine linguarum recentiorum explicanda; 120, 17 ἀσβέστου δηλονότι seclusi. ἄσβεστος uer- nacule dicitur ungelöschter Kalk κατελάμπρυνε τοῦτον. εἶτα ὅσα ἔμελλε τοῦ διδάξαι με, ἱστόρησεν αὐτὰ ἐν τοῖς τοίχοις τοῦ οἴκου καὶ πᾶσον τὴν ἱστορίαν ἐχώρισε διὰ γραμμάτων καὶ μετὰ ἀκριβείας ἅπαντα συνετάξατο καὶ τὸν ἥλιον δὲ καὶ τὴν σελήνην καὶ τοὺς ἀστέρας ἐκεῖ ἐζωγράφησεν. ἔγραψε δὲ καὶ τὰ δέκα κεφάλαια τῆς σοφίας καὶ τῆς γνώσεως καὶ τῆς διδασκαλίας. ὧν (τὸ) πρῶτον κε- p. 155 B. φάλαιον περὶ ἀπαιδεύτου καὶ ὑβριστοῦ ἀνδρός· ὁ γὰρ τοιοῦτος ἄνθρωπος μέσον ἀδελφῶν καὶ φίλων φιλονεικίας καὶ μάχας ἐγείρει. τὸ δεύτερον κεφά- λαιον περὶ φιλοσόφου ἐδίδαξεν ἀνδρός· ὁ γὰρ τοι- οῦτος ἄνθρωπος μεγάλην ὠφέλειαν ποιεῖ τῷ φίλῳ αὐτοῦ. τὸ τρίτον κεφάλαιον περὶ δολιόφρονος ἀν- δρὸς καὶ πονηροῦ, καὶ ὅτι ὁ τοιοῦτος ἅνθρωπος οὐδέποτε ἀγανακτεῖ (εἰ) δόλους κατασκευάζει καὶ κακοῖς κακὰ συρράπτει κατὰ τοῦ πλησίον, ἐκείνου μὴ γινώσκοντος. τὸ τέταρτον κεφάλαιον ἦν περὶ ἀν- θρώπου ὀνειδίζοντος ἀπρεπῶς ἑτέρῳ ἀνθρώπῳ πῶς ἢ ἀπὸ ἀρρωστίας ἢ ἀπὸ ἀσθενείας ἐπισυμβάσης λε- πρὸς γέγονεν ἢ ἀφʼ ἑτέρου συμβάματος ἀνθρωπίνου ἐν τῷ ἰδίῳ σώματι περιφέρει ἀσχημοσύνην. τὸ πέμ- πτον, ὡς οὐ πρέπει τινὰ κριτὴν ἢ ἄρχοντα ἢ βασιλέα ἀπόφασιν ποιεῖν περὶ παντὸς πράγματος, πρὶν κα- λῶς ἀκούσῃ καὶ ἐξετάσῃ τὴν τοῦ πράγματος ἀλή- 2 τοῦ recentiores sic addere solent 3 ἐχώρισε] διεστί- ξατο M 4 ἀνετάξατα M 5 ἐζωγράφησε ABV 6 δέκα] ιβ΄ B 6. 7 τῆς ter om. A, 7 τῆς ante διδασκαλίας habent BMD: om. AV τὸ adieci, ut est in MD. fortasse ὧν ἧν τὸ. παρεισάγει M 12 ἐμποιεῖ M 15 aut εἰ adiciendum erat, quod feci, au participia κατασκευάζων et συρράπτων resti- tuenda 18 πῶς ABVD: noli emendare ὃς: a Graeculis pro u. ὡς ea sententia usurpatur qua boni scriptores ὅτι ad- hibent; 14, 23 20 συμβάντος V 21 [τ]ὸε ὡς V τὸ εον ἕως A 24 ἀκούσῃ καὶ ἐξετάσῃ scripsi: ἀκούσει καὶ ἐξετάσει θειαν. τὸ ἕκιον κεφάλαιον, ὅτι οὐ πρέπει τινὰ ἐλπί- ζειν εἰς ἄνθρωπον ἄφρονα καὶ παντελῶς ἰδιώτην. p. 156 B.τὸ ἕβδομον ἑρμήνευε περὶ ἀνδρὸς φθονεροῦ, ζηλο- τυποῦντος ἄλλους ἀνθρώπους καλώς πράττοντας καὶ εὐτυχοῦντας, ἢ διότι ἔχουσι προτέρημα ἀξιέπαινον καὶ διὰ τοῦτο πλουτοῦσιν ἢ διότι ἀγωνίζονται περιτ- τὸν βίον ἢ διότι ἀπὸ πατέρων ἐκληρονόμησαν· καὶ ὁ ἄνθρωπος ὀρῶν αὐτούς φθονεῖ καὶ λυπεῖται καὶ μαραίνεται, διότι μᾶλλον οὐ δύναται βλάψαι αὐτούς. τὸ ὄγδοον κεφάλαιον διδάσκον ἔλεγε· „δίκαιόν ἐστι „καὶ πρέπον πάντας ἀνθρώπους ἀγαπᾶν, καὶ μὴ τῷ „κακῶς ποιήσαντι ἀνταποδοῦναι κακόν.“ τὸ ἒννατον, ὅτι πρέπει ὡς θέλει τις ἵνα ποιῇ ἄνθρωπος εἰς αὐ- τόν, (ἵνα) καὶ αὐτὸς ποιῇ ἄλλους ὁμοίως. τὸ δέκα- τον κεφάλαιον συνεβούλευε καὶ μετὰ τῶν ἐργαζομέ- νων τὰ ἀσεβῆ ἔργα καὶ πράξεις κακάς, καὶ δυνα στευόντων τοὺς πτωχούς μὴ φιλίαν ὅλως ποιεῖν, μηδὲ ABV, eo minsu autem ἂν est addendum quia scriptoris menti illusd μηδὲ δίκην δικάσῃς, πρὶν ἀμφοῖν μῦθον ἀκούσῃς (Bergki Poët. Lyr. p. 464) obuersabatur: qai uersus etiam Symeoni Sethi notus erat 3 ἑρμήνευε] cf. 4, 18 6 καὶ . . 7 ἐκληρονό- μησαν non sunt in M 6 ἀγωνίζονται puto esse intento la- bore sibi parant; adquirendi enim non solum laborandi signi- ficatio hoc loco apta est: quae περιττόν scripsi: περὶ τὸν ABV 8 ὁ] noli addere ὅδε cf. 79, 6. 127, 6. 9 βλαίψαι suprascripto βλέψαι A 11 I Thess. 5, 15. Rom. 12, 17. I Petr. 3, 9 se- cundum Prou. 20, 22 13 Eu. Matth. 7, 12. Luc. 6, 31. Tob. 4, 15 cl. Prou. 24, 29. in margine ABV: τοῦτο ἔοικε τῷ εὐ- αγγελικῷ ῥητῷ 14 ἵνα adieci; ἵνα ποιῇ i. e. ὅτι ποιεῖ. cf. D. in M est infinitiuus ἄλλους] datiuo M et Euangelistae usi sunt rectius 16 δυναστευόντων scripsi: δυναστεύοντας ABV. quod non ideo mutaui quod putauerim hunc scriptcrem praep. μετά cum accusatiuo non coniunxisse (120, 17) out structuram non ita inmutare potuisse ut a genetiuo ad accusatiuum trans- iret (7, 17), sed quia δυναστεύοντας ex accusatiuuo adposito τοὺς πτωχοὺς errore librarii natum uidebatur 17 φιλίαν] λίαν V τὰ ἴσα πράττειν τοῖς ἀδίκοις καὶ πλεονεξίαις καὶ ἁρπαγαῖς χρωμένοις καὶ χαίρουσι.“

Ταῦτα ὁ βασιλεὺς ἀκούσας παρὰ τοῦ υἱοῦ εὐ- χαριστηρίους λόγους ἀνέπεμπε τῷ θεῷ καὶ τὸν αὐ- τοῦ διδάσκαλον ἐκάθητο ἐγκωμιάζων καὶ δώροις p. 157 B. πολυτελέσι καὶ φιλοτίμοις ἐδεξιοῦτο τὸν ἄνδρα. εἶτα λέγει ὁ βασιλεὺς τῷ παιδὶ οὑτωσί· „γνώρισόν μοι, ἐρασμιώτατόν μου παιδίον· ἆρά γε τὰ συμβαίνοντι τινι ἐξ εἱμαρμένης καὶ τύχης τινὸς συμβαίνειν εἴ- ωθεν;“ ὁ δὲ παῖς ἔφη τῷ βασιλεῖ· „πολλοὶ τῶν ἀνθρώπων, ὦ δέσποτα, ὑπολαμβάνουσιν οὕτως ἔχειν· πλὴν πλανώμενοί εἰσιν οἱ οὕτω δοξάζοντες. ἀλλʼ ἐμοί γε δοκεῖ ὡς ἡ ἀφορμὴ τῶν λυπηρῶν τῶν ἐπερ- χομένων τοῖς ἀνθρώποις γίνεται ἐκ τῆς τῶν ἀνθρώ- πων πλεονεξίας· οὐδὲ γὰρ δικαίως ποιοῦσι τὰς πράξεις αὐτῶν οἱ ἄνθρωποι ἀλλʼ ἀδίκως καὶ πονη- ρῶς. συνήθεια γάρ ἐστι τοῖς ἀνθρώποις, ὅταν τινὰ τῶν φιλοσόφων καὶ δικαίων ἀνδρῶν εὕρωσι, κἂν τὰ χρηστὰ καὶ ὠφέλιμα συμβουλεύῃ αὐτοῖς, ἔστι δὲ πτωχὸς καὶ (οὐ τιμαῖς διαπρέπων,) οὐ τιμῶσιν αὐτὸν οἱ πλούσιοι, οὐδὲ ὁ κοινὸς λαὸς δοξάζει ἢ ἀκούει ἢ 2 χαίρουσι] hic desinit Ven. 5 ἐκάθητο i. e. διετέλει M 10 in margine ABV εὖγε ὦ παῖ βασιλέως 13 ἐμοίγε V 17 in margine πάθος ἀναμφίβολον (ἀναφίβ. V) τοῦ Καφᾶ, ἤτοι τῶν ἐγχωρίων AV. itaque de patria non. eius qui cod. A scripsit, quod putabat Boissonade, sed eius qui horum librum archetypum exarauit, edocemur. cf. Du Cange ad Niceph. Greg. hist. 13, 12 p. 683, 17 et Pontan. ad Cantacuz. hist. IV 26 p. 192, 6 ed. Bonn. p. 560. in B nihil est nisi σημείωσαι 18 κἂν τὰ χρηστὰ καὶ ὠφέλιμα om. VBD 19 συμβου- λεύει A συμβουλεύῃ B e corr., inde a u. ἔστι δὲ structura in- cepta interrumpitur 20 οὐ τιμαῖς διαπρέπων propter u. καὶ adieci: nom in M leguntur haec εἰ μὴ καὶ πλουτοκομῶν καὶ τιμῆς διαπρέπων ὁ τοιοῦτος ὑπάρχει. οὐ de consilio scripsi quia uerba illa propter simile initium uidentur praetermissa esse 21 ἀκούει incommode inter δοξάζει et τιμᾷ interiectum. τιμὰ αὐτόν, οὐδὲ ὡς φιλόσοφον λέγουσι καὶ τιμῶ σιν, ἀλλʼ ὡς ἰδιώτην παραβλέπουσιν [ὡς πτωχόν]. p. 158 B.ἐὰν δέ τις ἄνθρωπος εἰς τὴν ζωὴν αὐτοῦ εὐτυχὴς ᾖ, [τιμῶσιν αὐτὸν πάντες πλούσιοι καὶ μέσοι,] ἔνι δʼ ἐστερημένος πάσης σοφίας καὶ γνώσεως καὶ παιδεύ- σεως παντελῶς, ἐκείνῳ μάλιστα οἱ ἄνθρωποι προσ- ἑρχονται καὶ θαρροῦσι, καὶ ἀκούουσι καὶ τιμῶσι, καὶ μέγαν ἄνθρωπον καλοῦσι καὶ σοφὸν διὰ τὸν πλοῦτον· πλανώμενοι γοῦν ὄντες καὶ ἀπαίδευτοι καὶ μωροί, οὐ ποιοῦσι τοῦτο καλῶς, ἀλλὰ κακοτρόπως καὶ ἀπατηλῶς, καὶ μετὰ φενακισμοῦ καὶ ἀναισθη- σίας. ἀφʼ οὐ συμβαίνει τὰς πολλὰς πόλεις ἀσθενεῖν καὶ κινδυνεύειν· οὐδὲ γὰρ συνιστῶσιν οἱ πλούσιοι ἀπαίδευτοι καὶ ἄλογοι καὶ μωροὶ διὰ τοῦ πλούτου, ἀλλʼ οἱ σοφοὶ καὶ φρόνιμοι ἀπὸ τῆς διαταγῆς αὐτῶν.“ Ὁ οὖν βασιλεύς ἐπηρώτα τῷ υἱῷ· „ποῖα ἄρα τὸν βασιλέα προσήκει ποιεῖν ;“ ὁ δὲ υἱὸς λέγει· „τὸ εἷ- ναι συνετὸν καὶ φρόνιμον, καὶ ἐμπειρίαν ἐν τοῖς melior autem ordo est 7. itaque ἢ τιμᾷ, nimia repetitione insu- per molestum, deleuerim 1 ante λέγουσι codicis V libravius scripturus erat αὐτόν, sed deleuit ipse inceptum οὐ 2 ὡς πτωχὸν seclusi 3 ᾖ scripsi: ἦν VB καὶ A 4 τιμῶσιν . . μέσοι seclusi similemque structuram effeci et quae antecessit et quae est in M; si uerba deleta genuina essent, praeterea ἔνι in κἂν ᾖ mutandum fuisset. adiect autem (cl. 127, 19) l. 4 δʼ : ἐνι . . στερημένος duarum litterarum spatio relicto V, ἔνι ἐστερημένος cum lacunula B, ἔνιστερημένος A. de u. ἔνι uide 113, 14 6 παντελῶν V ἐκείνων V μᾶλλον M προσανέχουσι M 8 καὶ ante σοφὸν adiciunt Boissonade, D 9 in margine τοῦτο ὅλως (ὅλον A) ἁρμόδιον τοῖς ἐγχωρίοις καφᾶ AV γοῦν ὄντες] γοῦντες A. 7—10 μ., 11—15 non habet M 13 συνιστῶσιν αὐτὰς? u. D 15 ἀπὸ i. e. διὰ ἀπὸ τῆς] ἀπό τε BV, με τὴν D 16 „hic et in sequentibus sunt in A. lemmota ἐρώτησις, ἀπόκρισις“ Boiss. τῷ υἱῷ] τὸν υἱὸν MD recte: quamquam de altera structura in hoc scriptore non est dubitandum τίνι ἄρα τὸ βασιλεύειν προσήκει M 17 εἶναι non bene concinit cum u. ποιεῖν (17) πράγμασιν ἔχοντα καὶ ἐλεημοσύνην, πρὸς τῷ καὶ δίκαιος εἶναι· ἀφʼ ὧν καὶ ὁ λαὸς ὁ ὑπ᾿ αὐτὸν κυ- βερνώμενος ἐλεεῖται καὶ οὐκ ἀδικεῖται, οὐχ ὡς ἄρ- χοντα ἔχων τὸν βασιλέα, ἀλλʼ ἐν τάξει πατρός, ὃς p. 159 B. καὶ οὐ προσάξει ἀδίκως καὶ ἀνεξετάστως τινὶ τιμω- ρίαν, ἀλλὰ τοῖς ἀγαθοῖς ἀγαθὰ δώσει, τοῖς δὲ κα- κοῖς μετʼ ἐξετάσεως κακά, καὶ πρὸ πάντων τὸν τοῦ θεοῦ φόβον ἔχει διὰ παντὸς πρὸ ὀφθαλμῶν καὶ μη- δὲν ἄλλο τι τούτου τιμιώτερον ἡγεῖται.“ Εἶπε δὲ αὐτῷ πάλιν ὁ βασιλεύς· „ποία βασιλεία ἀσφαλεστέρα ἐγένετο;“ ὁ παῖς εἶπεν· ,,ἡ τὸ δίκαιον καὶ φιλάν- θρωπον ζητοῦσα. καὶ τοὺς πένητας ἐλεεῖ καὶ τοὺς δουλεύοντας καὶ ὑποτασσομένους αὐτῷ· καὶ ὑπὸ πειρασμῶν τοῦ κόσμου στενοχωρούμενοι εὑρίσκουσι βοήθειαν καὶ κουφισμὸν διʼ εὐεργεσιῶν αὐτοῦ. οὐδὲ γὰρ κατά τι ἄλλο διαφέρει παντὸς ἀνθρώπου ἢ μό- νον διὰ τὸ ἐλεεῖν τοὺς δεομένους.“ Ὁ βασιλεύς· „ἐν ποίᾳ βασιλείᾳ οἱ ἄνθρωποι χαίρουσι;“ καὶ ὁ 1 participium saepe cum εἶναι coniungitur, ut non sit ne- cessarium scribere ἔχειν τε, de quo aliquando cogitaueram τῷ Boissonade; τὸ ABV (D) 2 potius δίκαιον neque αὐτὸν est mutandum neque κυβερνώμενος (κυβερνόμενος V) delendum 3 ἄρχο ἔχοι BV 5 προσέξει BV. u. .D 7 μετʼ ἐξέ- τασιν sed fortasse scriptor μετʼ ἐξετάσεως oppositum esse uoluit illi ἀνεξετάστως 8 ἔχει praesens ut ἡγεῖται (9) διαπαντὸς V ut saep 9 ἄλλότι V 10 ἀσφαλεστέρα sc. τῶν ἄλλων, i. e. ἀσφαλεστάτη ; qui usus est scriptorum recen- tiorum similis Francogallorum et Italorum consuetudini cf. 161 B τὴν καλλιωτέραν, 162 B πλέον; 165 B βαρυτέρων 11 ἡ V: ἣ (AB) Boiss. sed ut alia praetermittam τὸ δ, κ. φ. ζ. subiungi uu. τ. π. ἐλεεῖ non potuit. quare post ζητοῦσα nouum incepi enuntiatum structura interrupta ut est p. 162, 1. 2 B. ma- lim quidem ἥτις καὶ . . ἐλεεῖ. uide MD 16 μόνον Boissonade: μόνου ABV 17 ὁ non addita coniunctione καί uel δέ etiam MD 18 ἐν i. e. ἐπὶ; quare pergitur u. τῇ, non ἐν τῇ παῖς „τῇ ἐκ θείας προνοίας πρῶτον γενομένῃ καὶ τῇ δικαίως πολιτευομένῃ καὶ τούς ἐχθρούς, ὅση δύ- ναμις, ἀμυνομένῃ καὶ τούς ἀγαθούς προνοουμένῃ.“

Αὖθις ὁ βασιλεύς ἠρώτησε τὸν υἱόν· ,,ἆρα, ὦ παῖ, ἡ σοφία τῶν φιλοσόφων καὶ ἡ γνῶσις σφόδρα τῆς πανουργίας νικᾷ ;“ ὁ υἱὸς ἔφη· „καὶ εἰς ὅλα αὕτη ἡ σοφία τὸ νῖκος ἔχει, διότι γινώσκει καλῶς τὰς τῶν πράξεων διαφορὰς καὶ χωρίζει τὰ φύσει καλὰ ἀπὸ τῶν ἐναντίων. ἡ δὲ πανουργία καὶ πονη- ρία, ἣν ἔχουσιν οἱ ἄνθρωποι, οὐ φρονήσεως καὶ σοφίας ἐστίν, ἀλλὰ ψιλῆς διανοίας καὶ λογισμοῦ κακοῦ καὶ κακῆς προαιρέσεως, ἀπὸ τοῦ διαβόλου ἐρχομένη.“ Καὶ ὁ βασιλεύς ἔφη· ςτίνος ἕνεκεν οἱ γραμματικοὶ οὐκ ἐντρέπονταί τινα, ἀλλὰ μέσον πάν- των ἁπλώνουσι τὴν διδασκαλίαν αὐτῶν καὶ ἀφόβως παρρησιάζονται;“ καὶ ὁ παῖς· „τούτου ἕνεκα, ὦ βα- σιλεῦ, τὸ πεπαρρησιασμένον ἔχουσιν, ὅπερ τινὲς ἰδιῶται ἀναίσχυντον εἰώθασι καλεῖν, διότι ἀγαποῦσι διδάσκειν πάντας, καὶ μάλιστα τοὺς φρονιμωτέρους καὶ τοὺς τὴν σοφίαν ἀγαπῶντας· εἰ γὰρ ἐφθονοῦ- p. 161 B.σαν, οὐκ ἂν ἐδίδασκόν τινι·“ Καὶ ὁ βασιλεύς· „τί- 1 καὶ τῇ M quoque. τῇ melius abesset 3 τοὺς ἀγαθούς] u. 39, 19. 116, 3. ὀρέγεται p. 24, 16. 92, 21. 134, 11 (θεὸν ἐνθυ- μεῖται 134, 11) 4 ἠρώτισε V 5 ἡ γνῶσις σ. τ. π. ν. uersus politicus. genetiuum subiunxit scriptor uerbo νικᾶν cctiuo qui apud antiquos aptus est a passiuo. prorsus diuersi generis sunt de quibus agit Dorv. Charit. p. 345 extr. 7 αὐτὴ B αὐτῆ V, ac- centu acuto mutato in grauem: om. D 10 οἱ] οἱ πολλοὶ? 12 ἀπὸ coniecit Boissonade: ὑπὸ ABVD 15 ἁπλώνειν recentio- res Graeci dicunt pro uetere ἀπλοῦν 16 παρρησιάζεται A 17 τό, τε παῤῥησιασμένον V 18 ἰώθασι V ἀγα- ποῦσι] uerba in αω a recentioribus saepe ad similitudinem uer- borum in εω flectuntur 19 φρονιμοτέρους V 20 ἀγαπῶν- τας in A correctum ex ἀγαποῦντας ἐφθονοῦσαν tempus imperfectum est 21 ἐδίδασκόν] cf. 88, 17. 5, 7. 128, 16; acc. D νες εἰσὶν οἱ παρὰ τῶν φιλοσόφων μισούμενοι;“ καὶ ὁ υἱὸς ἀπεκρίνατο· „ὅσους ὁρῶσι μὴ μετὰ ἀγαθῆς καὶ καθαρᾶς γνώμης προσερχομένους τῇ διδασκαλίᾳ αὐτῶν, ἐπιθυμητῇ οὔσῃ τοῖς νοῦν ἔχουσιν· ἀλλὰ τοὺς τῶν γραμματικῶν ἐλέγχους βαρέως ὑπομένουσι, καὶ ὡς τῇ ἀληθείᾳ ἐναντιούμενοι δικαίως μισοῦνται παρὰ τῶν σοφῶν.“ Καὶ ὁ βασιλεύς πάλιν ἔφη· „ποῖος θησαυρὸς τῶν ἄλλων ἐστὶ μεγαλώτερος ;“ ὁ υἱὸν ἀπεκρίνατο· „ὁ τῶν ἀγαθῶν ἔργων καὶ πρά- ξεων.“ Ὁ βασιλεύς ἔφη· „τίνος χρείαν ἔχει τις κατὰ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ;“ καὶ ὁ παῖς εἶπε· „τοῦ θαρρεῖν ἐπὶ τὸν θεόν.“ Ὁ βασιλεύς ἔφη „τίς κατὰ ἀλή- θειαν ἐγένετο πλούσιος ;“ ὁ υἱὸς ἔφη· „ὁ τῶν κα- λῶν ἔργων ἐπιμελούμενος καὶ ἐπὶ τὸν θεὸν ἠλπικώς. Ὁ βασιλεὺς ἔφη· „τίς ἐστιν ὁ τὴν καλλιωτέραν ἔχων ἀνάπαυσιν ;“ ὁ παῖς εἶπεν· „ὁ μὴ φθονῶν τινα, καὶ p. 162 B. ἑαυτὸν μὲν κατακρίνων, ἕτερον δὲ μήτε μέμφεται, μηδὲ κρίνει τί πράττει· Ὁ βασιλεὺς εἶπε· „τίς κατὰ ἀλήθειαν μωρὸς καὶ ἄφρων ὑπάρχει;“ ὁ παῖς ἔφη· 4 ἔχουσιν in V correctum ex ἔχεσσιν: uolebat librarius ni- mirum νουνεχέσιν 5 ὑπομένουσι] a structura incepta ὅσους ορῶσι . . προσερχομένους deflexit oratio, pro accusatiuo parti- cipii et uerbo actiuo ὑπομένοντας καὶ . . ἐναντιουμένους δι- καίως μισοῦσι inferens uerbum finitum ἡπομένουσι et uerbum passiuum. in archetypo autem ab initio eam orationis formam in- fuisse quae interrogationi simul adcurate respondet docet M: ὅσοι μὴ . . προσίενται, ἁλλὰ τοὺς . . ἐλέγχους πικρῶς ὑποφέρου- σιν ὡς τῇ ἀληθείᾳ προσκρούοντες (cod. προσκρούονται) 8 μεγαλώτερος] p. 133, 1 cf. Corais στοχ. αὐτ. ante Aelian. πβ΄. hodiernis enim Graecis adiectiuum est μεγάλος 10 τίνος scripsi: τίνα ABV, ποῖαν D. τίνος χρήζει M 15 καλλιωτέραν ab adiectiuo κάλλιος deriuatus quod rursus ex comp. καλλίων ori- ginem duxit; hodierni Graeci dicunt καλλήτερος 16 φθονῶν τινα cf. 3, 11 17 debebat pergere μεμφόμενος . . κρίνων cf. 129, 11. καὶ ἑαυτὸν μὲν ἐπιμεμφόμενος, ἕτερον δὲ μὴ κα- τακρίνων M 18 et 132, 5 μὴδὲ V κρίνη V „ὁ μὴ γινώσκων τὸ ἑαυτοῦ πταῖσμα, καὶ μὴ ἀκούων τοῦ συμβουλεύοντος αὐτῷ ἀγαθά·“ ὁ βασιλεύς ἠρώτησε· „τίς τῶν ἀνθρώπων ἔχει καλὴν καὶ φιλι- κὴν τὴν διάθεσιν τῆς ἀγάπης;“ ὁ παῖς ἀπεκρίνατο· „ὁ μή τινα ποσῶς λυπήσας, μηδὲ εἰς τινα ἔχων ζη- λοτυπίαν.“ Ὁ βασιλεύς ἔφη ποῖος λογισμὸς ὑπάρ- χει τῷ θεῷ μεμιασμένος;“ ὁ υἱὸς ἔφη· „ὅστις ἔχει ἔργα μυσαρὰ καὶ πράξεις, πρὸς τούτοις δὲ ὡς μέγα τι δεινὸν ἔχει καὶ τὴν ὑπερηφανίαν καὶ ἀλαζονείαν·

Ὁ βασιλεύς ἔφη· ,,ποία τῶν αἰσχρῶν πράξεων πλέον εἰς ἁμαρτίαν βάλλει τὸν πράττοντα ;“ ὁ δὲ υἱὸς ἔφη ,,ὁ φθόνος καὶ ἡ ψευδομαρτθρία, ἡ πλεο- p. 163 B.νεξία καὶ τὸ πορεύεσθαι εἰς τὸ ἴδιον θέλημα, διὰ τὸ μὴ φοβεῖσθαι θεόν, εἰς ὅσα παραλόγως ὡς ἄλογον ζῶον ἁμαρτάνει καὶ οὐκ ἐντρέπεται. αὗται οὖν αἱ πράξεις τοῦ τάλανος ἀνθρώπου τοῦ ζῶντος ἐν ἁμαρ- τίαις.“ Ὁ βασιλεύς ἔφη· ,,καὶ τίς ἐστιν ὁ μὴ γι- νώσκων ταῦτα [καὶ φοβούμενος τὸν θεόν];“ ὁ υἱός· „ὅστις ἐστὶν ἀχόρταστος ἐν πᾶσι πράγμασιν, εἴτε τροφαῖς εἴτε ἱματίοις εἴτε χρήμασιν εἴτε δόξῃ εἴτε κτήμασιν εἴτε θεραπείᾳ δούλων.“ Ὁ βασιλεύς εἶπε· „τίνα πρέπει φοβεῖσθαι καὶ τρέμειν ;“ ὁ νέος εἶπε· 1 πειθόμενος τῷ . . συμβουλεύοντι M 3 ἠρώτισε V 4 τῆς ἀγάπης ABVD: non habet M rectius ἀπεκρίθη V 5 ποσῶς] τὸ παράπαν M 7 μεμιασμένος] βδελυκτὸς M. με- μισημένος? ἔχει] confecit et nunc quasi possidet (hat an sich)? ἔχει εἰργασμένα? 8 μισαρά ABVD: correxit Boissο- nade ὡς praedicatum indicat; ἔχει ὡς i. e. habet pro. p. 101, 12. Corais Isocr. p. 181. in u. μέγα τι desinit V (fol. 99) 9 ἀλαζονίαν libri 11 πλέον cf. 129, 10. πλέα τῆ ἁμαρ- τία περιβάλλει M ὁ δὲ υ. ἔ. ὁ om. A 14 uberius M εἰς ὅσα i. e. ἐν οἷς, ἐφ᾿ οἷς M ἄλλοσον A 15 καὶ] κἂν A 18 καὶ φ. τ. θ., quae uerba in M non extant, se clusi quipper quae tamquam responsum margine adscripta fuisse putem ὁ μὴ φοβούμενος τὸν θεόν 22 πρέπει] i. e. ὀφείλει τις M „τὸν μὴ φοβούμενον τὸν θεὸν μηδὲ τὴν μεγαλωτέραν ἀρχήν, μηδὲ χωρίζοντα τὸ δίκαιον ἀπὸ τοῦ ἀδίκου. ἀλλὰ λέγω σοι, βασιλεῦ, οὐ πρέπει ποιεῖν φίλον ἄνθρωπον δολιόφρονα, πονηρὸν καὶ ὑποκρτήν, ὅστις ἄλλα μὲν τῷ στόματι λέγει, ἄλλα δὲ τῇ καρδίᾳ πο- νηρῶς συλλογίζεται·“ Ὁ βασιλεύς ἔφη· „πῶς ἄρα οἱ ἄνθρωποι τὴν φιλίαν ἀγαπῶντες, ἐν καιρῷ πολὺ ἐπὶ πλέον τὴν ἔχθραν ποιοῦσιν.“ ὁ νέος εἶπε· „διὰ p. 164 B. τοῦτο· τὸ ζημιῶσαί τινα εὔκολόν ἐστι, τὸ δὲ ποιή- σοι τινα καλῶς, δύσκολον.“ Καὶ πάλιν ὁ βασιλεύς· „πῶς οἱ ἄρρωστοι τούς λόγους τῶν ἰατρῶν δέχονται καὶ ὑπομ ένουσι, κἂν βαρέσι εἰσίν, οἱ δὲ ἄνθρωποι, ὅταν ἀκού ωσι τὴν ἀλήθειαν, βαροῦνται ἐπʼ αὐτῇ καὶ δυσχεραίνουσιν;“ ὁ δὲ υἱὸς ἔφη· „ὅτι ὁ ἄρρωστος τὰ βότανα καὶ τὰ ζουλάπια τὰ φερόμενα πρὸς αὐτὸν ὑπομένει καὶ δέχεται, κἂν δριμέα κἂν πικρὰ ὑπάρχωσι, διὰ τὴν ἀνάγκην τοῦ σώματος αὐτοῦ καὶ ὅτι ἐλπίζει διὰ τῶν βοτανῶν ὑγείαν, καὶ τὰς φωνὰς τῶν ἰατρῶν ὑπομένει νομίζων ὅτι διʼ ὑγείαν φασὶ ταῦτα πρὸς αὐτόν· ὁ δὲ ἄφρων ἀνὴρ καὶ ἀσύνετος, ὅταν ἀκούῃ τἀληθῆ καὶ τὰ πρέποντα, βαρεῖται καὶ δυσχεραίνει πρὸς τὰ λόγια, ὅτι οὐκ ἀναγκάζεται ὑπό τινος, ὡς ὀ ἄρρωστος ὑπὸ τῆς νόσου. διὰ τοῦτο καὶ γέγρα- 1 μεγαλωτέραν cf. 131, 8 2 agnoscis sermonem Noui Foederis 3 ἀλλὰ μὴν πτοεῖσθαι δεῖ καὶ φίλον δολιόφρονα M scitius 5 sententia inde ab Homero uolgata 5 ἐν τῇ? 10 καλῶς scripsi: καλὸν AB. καλὸν ποιεῖν absolute ut aiunt positum adhibuit qui Iesaiam uertit 1, 17 ; καλοποεῖν hodierni Graeci di- cunt eadem sententia qua εὐεργετεῖν. quamquam igitur scribere poteram καλόν τι, malui καλῶς. uide Eu. Luc. 6, 26. 27 12 κἂν . . εἰσὶν] κἂν . . δοκοῦσιν M βαρέοι] hodierni Graeci βαρειοί dicere solent δὲ om. B 14 ὅτι ὁ BD: ὅστις A Boiss. ὅτιπερ ὁ νοσῶν M 16 δριμέα Boissonade: δρι- μαῖα AB 22 ὑπό τινος βίας εἴτε ὀδύνης M 23 γέγρα- πται] Prouerb. Sal. 9, 8 cl. 15, 5. 12. 10, 23. 12, 1. 13, 1 etc. sententia etiam a, Symeone Sethi adhibetur πται· „ἔλεγχε σοφὸν καὶ ἀγαπήσει σε, καὶ μὴ ἔλεγχε p. 165 B.„ἄφρονας [ἤτοι κακούς] ἵνα μὴ μισήσωσί σε.“ Πά- λιν ὁ βασιλεύς ἔφη τῷ υίῷ· ,,πῶς ἄρα ὁ μὲν πλού- σιος ἐν τροφαῖς εὐθὺς τρώγων εὐκόλως χορταίνει, ὁ δὲ ἀχόρταστος τῶν χρημάτων καὶ ἀγαπῶν αὐτὰ ἀχόρταστον ἔχει τὴν ὄρεξιν αὐτῶν;“ ὁ νέος εἶπεν· „ἡ μὲν τῶν πλουσίων γαστήρ, ἡ δεχομένη τὰς τρο- φάς, μετὰ τὸ λαβεῖν τὰς πολλὰς ἐκείνας τροφὰς χορταίνει, κἂν οὐ θέλει· ὁ δὲ ὀφθαλμός, λαίμαργος ὑπάρχων καὶ ἀχόρταστος, καθʼ ὅσον ὁρᾷ τὰ χρή- ματα, ἐπὶ τοσοῦτον ὀρέγεται αὐτά, καὶ θεὸν οὐκ ἐνθυμεῖται, ἕως ὅτου διὰ θανάτου καλύψει ἡ γῆ τοὺς ὀφθαλμούς αὐτοῦ.“ Πάλιν ἐρωτᾷ ὁ βασιλεύς· „ποῖος ἄρα γίνεται ὁ θάνατος τοῦ βασκάνου ἀνδρός;“ ὁ υἱὸς ἀπεκρίνατο· ,,ὁ θάνατος τοῦ τοιούτου ἀν- θρώπου χαρὰ τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις γίνεται· οὐδὲ γὰρ ἔνι ἄλλο χεῖρον τῶν βαρυτέρων ἁμαρτιῶν, ὡς ἡ τῆς βασκανίας καὶ τοῦ φθόνου ἁμαρτία. καὶ πρέ- πει πάντα ἅνθρωπον θερμῶς παρακαλεῖν τὸν θεόν, 2 ἢτοι κακούς deleui utpote ex Prouerbiorum loco, ubi μὴ ἔλεγχε κακούς legitur, adscriptum 3 πλούσιος ἐν τροφαῖς (τρυφαῖς B cl. D): aptius M ὁ μὲν δαψιλῶς ἐσθίων 4. 9 χορ- ταίνει intransitiue ut aiunt dictum i. e, κορέννυται M 5 χρη- μάτων scripsi: βρωμάτων AB, φαγίων D. cf. 10 et M 6 ἀκό- ρεστον ut est in M? 7 ἡ μὲν] ἡμῶν B ἡ noli delere; cf. M 9 θέλει BD: θέλῃ A. illud propter u. οὐ praetuli. κἂν μὴ βούληται M 11 ἐπὶ τοσοῦτον] „in his uocibus desinit A, cuius scilicet folium ultimum fuit auolsum“. Boissonade αὐτὰ] cf. 130, 3 θεὸν . . ἐνθυμεῖται] „ἡ παρʼ ἡμῖν συνή- θεια ἐπὶ μὲν πράγματος πρὸς αἰτιατικὴν (συνάπτει) . . . , ἐπὶ δὲ προσώπου, τὸ συναμφότερον, οἷον Σὲ ἐνθυμοῦμαι καὶ Σοῦ ἐνθυμοῦμαι.“ Coraës ad Isocr. p. 15 (19) et 73 (23) cl. 13 (9) 12 καλύψει] scripsitne more suo καλύψῃ? μέχρις ἂν . . καλυφθήει cod. M 16 Ies. Sirac. 5, 17 17 ἔνι] cf. 113, 14. 51, 26 βαρυτέρων BD: βαρυτάτων Boissonade; cf. 129, 10 ὡς de consuetudine recentiorum ὅπως ἐκ τῶν τοιούτων τελείως ἐξέλθῃ ὁ φθόνος ἐκ τῆς καρδίας αὐτοῦ. γίνωσκε οὖν, ὦ πάτερ καὶ βα- σιλεῦ, ὅτι πᾶς ἄνθρωπος ὁ μὴ βασκαίνων καὶ φθο- p. 166 B. νῶν γλυκέως ἐσθίει, γλυκέως πίνει, ἡδέως κοιμᾶ- ται· αἱ πράξεις αὐτοῦ φροντίδα οὐκ ἔχουσιν· εὐκό- λως γὰρ ὃ βούλεται πράττει, καὶ ἡ ζωὴ αὐτοῦ χωρὶς ἀνάγκης γίνεται· καθήμενός ἐστιν ἀμέριμνος, ἱστά- μενος οὐ κοπιᾷ. ταύτας οὖν, κράτιστε βασιλεῦ, ἅσπερ παρʼ ἐμοῦ ἀκήκοας ἀποκρίσεις ἀρκετὰς εἶναι νόμιζε περὶ πάντων.“