Text encoded in accordance with the latest EpiDoc standards (January 2014)
ἍΝΘΡΩΠΟΣ ἦν ἐξ ῾Αρμαθάιμ Σειφὰ ἐξ ὄρους ᾿Εφράιμ, καὶ ὄνομα
καὶ τούτῳ δύο γυναῖκες· ὄνομα τῆ μιᾷ Ἅννα, καὶ ὄνομα τῆ δευτέρᾳ
Φεννάνα· καὶ ἦν τῇ Φεννάνᾳ παιδία, καὶ τῇ Ἅννᾳ οὐκ ἦν παιδίον.
καὶ ἀνέβαινεν ὁ ἄνθρωπος ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας ἐκ πόλεως αὐτοῦ ἐξ
῾Αρμαθάιμ προσκυνεῖν καὶ θύειν τῷ κυρίῳ θεῷ σαβαὼθ εἰς Σηλώ·
καὶ ἐκεῖ Ἤλει καὶ οἱ δύο υἱοὶ αὐτοῦ ῾Οφνεὶ καὶ Φεινεὲς ἱερεῖς τοῦ
κυρίου.
Καὶ ἐγενήθη ἡμέρα καὶ ἕθυσεν ᾿Ελκανά, κὰγ ἔδωκεν τῇ
Φεννάνᾳ γυναικὶ αὐτοῦ καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῆς μερίδας·
καὶ τῇ Ἅννᾳ
ἔδωκεν μερίδα μίαν, ὅτι οὐκ ἦν αὐτῇ παιδίον, πλὴν ὅτι τὴν Ἅνναν
ἠγάπα ᾿Ε΅λκανὰ ὑπὲρ ταύτην. καὶ κύριος ἀπέκλεισεν τὰ περὶ τὴν
μήτραν αὐτῆς,
ὅτι οὐκ ἔδωκεν αὐτῇ Κύριος παιδίον, κατὰ τὴν θλῖψιν
αὐτῆς καὶ κατὰ τὴν ἀθυμίαν τῆς θλίψεως αὐτῆς· καὶ ἠθύμει διὰ τοῦτο,
ὅτι συνέκλεισεν Κύριος τὰ περὶ τὴν μήτραν αὐτῆς, τοῦ μὴ δοῦναι αὐτῇ
παιδίον.
ἐποίει ἐποίει ἐνιαυτὸν κατ’ ἐνιαυτὸν ἐν τῶ ἀναβαίνειν
αὐτὴν εἰς οἶκον κυρίου, καὶ ἠθύμει καὶ ἔκλαιεν, καὶ οὐκ ἤσθιεν.
καὶ
αὐτῇ ᾿Ελκανὰ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Ἅννα· καὶ εἶπεν αὐτῷ ᾿Ιδοὺ ἐγώ,
καὶ εἶπεν αὐτῇ Τί ἔστιν σοι ὅτι κλαίεις ; καὶ ἵνα τί οὐκ ἐσθ’ ἴε ἲς,.
καὶ ἵνα τί τύπτει σε ἡ καρδία σου; οὐκ ἀγαθὸς ἐγώ σοι ὑπὲρ δέκα
Καὶ ἀνέστη μετὰ τὸ φαγεῖν αὐτοὺς ἐν Σηλώ, καὶ κατέστη
ἐνώπιον Κυρίου· καὶ Ἤλει ὁ ἱερεὺς ἐπὶ τοῦ δίφρου ἐπὶ τῶν φλιῶν
ναοῦ Κυρίου.
καὶ αὐτὴ κατώδυνος ψυχῇ, καὶ προσηύξατο πρὸς
κύριον λέγουσα καὶ ἔκλαυσεν·
καὶ ηὔξατο εὐχὴν Κυρίῳ λέγουσα
᾿Αδωναὶ κύριε ᾿Ελωὲ σαβαώθ, ἐὰν ἐπιβλέπων ἐπιβλέψῃς τὴν ταπείνωσιν
τῆς δούλης σου καὶ μνησθῇς μου καὶ δῷς τῇ δούλη σου σπέρμα
ἀνδρῶν, καὶ δώσω αὐτὸν ἐνώπιόν σου δοτὸν ἕως ἡμέρας θανάτου
αὐτοῦ· καὶ οἶνον καὶ μέθυσμα οὐ πίεται, καὶ σίδηρος οὐκ ἀναβήσεται
ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ.
καὶ ἐγενήθη ὅτε ἐπλήθυνεν προσευχομένη
ἐνώπιον κυρίου, καὶ Ἤλει ὁ ἱερεὺς ἐφύλαξεν τὸ στόμα αὐτῆς.
καὶ
αὐτὴ ἐλάλει ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς, καὶ τὰ χείλη αὐτῆς ἐκινεῖτο καὶ φωνὴ
αὐτῆς οὐκ ἠκούετο· καὶ ἐλογίσατο αὐτὴν Ἤλει εἰς μεθύουσαν·
καὶ
εἶπεν αὐτῇ τὸ παιδάριον ᾿Ηλεί Ἕως πότε μεθυσθήσῃ ; περιελοῦ τὸν
οἶνόν σου καὶ πορεύου ἐκ προσώπου κυρίου.
καὶ ἀπεκρίθη Ἅννα
καὶ εἶπεν οὐχί, κύριε· γυνὴ ἡ σκληρὰ ἡμέρα ἐγώ εἰμι, καὶ οἶνον καὶ
μέθυσμα οὐ πέπωκα, καὶ ἐκχέω τὴν ψυχήν μου ἐνώπιον κυρίου·
μὴ δῷς τὴν δούλην σου εἰς θυγατέρα λοίμην, ὅτι ἐκ πλήθους ἀδολεσχίας
μου ἐκτέτακα ἕως νῦν.
καὶ ἀπεκρίθη Ἤλει καὶ εἶπεν αὐτῇ
Πορεύου εἰς εἰρήνην· ὁ θεὸς ᾿Ισραὴλ δῴη σοι πᾶν αἴτημά σου ὃ ᾐτήσω
παρ’ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Εὗρεν ἡ δούλη σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου.
καὶ ἐπορεύθη ἡ γυνὴ εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῆς· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸ
αὐτῆς, καὶ ἔφαγεν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς καὶ ἔπιεν, καὶ τὸ
αὐτῆς οὐ συνέπεσεν ἔτι.
Καὶ ὀρθρίζουσιν τὸ πρωὶ καὶ προσκυνοῦσιν
τῷ κυρίῳ, καὶ πορεύονται τὴν ὁδὸν αὐτῶν . καὶ εἰσῆλθεν
εἰς τὸν ὄνον αὐτοῦ ῾Αρμαθάιμ, καὶ ἔγνω τὴν Ἅνναν γυναῖκα
καὶ ἐμνήσθη αὐτῆς Κύριος.
καὶ συνέλαβεν, καὶ ἐγενήθη τῷ
καιρῷ τῶν ἡμερῶν καὶ ἔτεκεν υἱόν, καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ
Σαμουὴλ καὶ εἶπεν ὅτι παρὰ κυρίου θεοῦ σαβαὼθ ᾐτησάμην αὐτόν.
καὶ ἀνέβη ὁ ἄνθρωπος ᾿Ελκανὰ καὶ πᾶς ὁ οἶκος αὐτοῦ θῦσαι ἐν
δεκάτας τῆς γῆς αὐτοῦ·
καὶ Ἅννα οὐκ ἀνέβη μετ’ αὐτοῦ, ὅτι εἶπεν τῶ
ἀνδρὶ αὐτῆς Ἕως τοῦ ἀναβῆναι τὸ παιδάριον, ἐὰν ἀπογαλακτίσω αὐτό,
καὶ ὀφθήσεται τῷ προσώπῳ κυρίου, καὶ καθήσεται ἐκεῖ ἕως αἰῶνος.
καὶ εἶπεν αὐτῇ ᾿Ελκανὰ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς Ποίει τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς
σου, κάθου ἕως ἂν ἀπογαλακτίσῃς αὐτό· ἀλλὰ στήσαι κύριος τὸ
ἐξελθὸν ἐκ τοῦ στόματός σου. καὶ ἐκάθισεν ἡ γυνὴ καὶ ἐθήλασεν
τὸν υἱὸν αὐτῆς ἕως ἂν ἀπογαλακτίσῃ αὐτόν.
Καὶ ἀνέβη μετ’ αὐτοῦ
εἰς Σηλὼμ ἐν μόσχῳ τριετίζοντι καὶ ἄρτοις καὶ οἰφὶ σεμιδάλεως
καὶ νέβελ οἴνου. καὶ εἰσῆλθεν εἰς οἶκον κυρίου ἐν Σηλώμ, καὶ τὸ
παιδάριον μετ’ αὐτῶν· καὶ προσήγαγον ἐνώπιον κυρίου, καὶ ἔσφαξεν
ὁ πατὴρ αὐτοῦ τὴν θυσίαν ἣν ἐποίει ἐξ ἡμερῶν εἰς ἡμέρας τῷ κυρίῳ.
καὶ προσήγαγεν τὸ παιδάριον,
καὶ ἔσφαξεν τὸν μόσχον· καὶ προσήγαγεν
ἡ μήτηρ τοῦ παιδαρίου πρὸς Ἤλει
καὶ εἶπεν Ἐν ἐμοί,
κύριε· ζῆ ἡ ψυχή σου, ἐγὼ ἡ γυνὴ ἡ καταστᾶσα ἐνώπιόν σου μετὰ
σοῦ ἐν τῷ προσεύξασθαι πρὸς Κύριον.
ὑπὲρ τοῦ παιδαρίου τούτου
, καὶ ἔδωκεν Κύριος τὸ αἴτημά μου ὃ ᾐτησάμην παρ’ ἀν’
τοῦ·
κἀγὼ κιχρῶ αὐτὸν τῷ κυρίῳ πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ζῆ αὐτός, χρῆσιν τῷ κυρίῳ.
II
II
Καὶ κατέλιπεν αὐτὸν ἐκεῖ ἐνώπιον
Καὶ υἱοὶ Ἤλει τοῦ ἱερέως υἱοὶ λοιμοί, οὐκ εἰδότες τὸν κύριον
καὶ
ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως ὡς ἂν ἡψήθη τὸ κρέας, κα κρεάγρα
τριόδους ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ·
καὶ ἐπάταξεν αὐτὴν εἰς τὸν λέβητα τὸν
τοῖς ἐρχομένοις θῦσαι κυρίῳ ἐν Σηλώμ.
καὶ πρὶν θυμιαθῆναι
στέαρ ἤρχετο τὸ παιδάριον τοῦ ἱερέως καὶ ἔλεγεν τῷ ἀνδρὶ τῷ θύοντι
Δὸς κρέας ὀπτῆσαι τῷ ἱερεῖ, καὶ οὐ μὴ λάβω παρὰ σοῦ ἑφθὸν ἐκ
τοῦ λέβητος.
καὶ ἔλεγεν ὁ ἀνὴρ ὁ θύων Θυμιαθήτω πρῶτον ὡς
καθήκει τὸ στέαρ, καὶ λάβε σεαυτῷ ἐκ πάντων ὧν ἐπιθυμεῖ ἡ
σου. καὶ εἶπεν οὐχί, ὅτι νῦν δώσεις· καὶ ἐὰν μή, λήμψομ
καὶ ἦν ἡ ἁμαρτία ἐνώπιον Κυρίου τῶν παιδαρίων μεγάλη σφόδρα,
ὅτι ἠθέτουν τὴν θυσίαν κυρίου.
καὶ Σαμουὴλ ἢν λειτουργῶν ἐνώπιον
κυρίου, παιδάριον περιεζωσμένον ἐφοὺδ βάρ.
καὶ διπλοίδα
μικρὰν ἐποίησεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ, καὶ ἀνέφερεν αὐτῷ ἐξ ἡμερῶν
εἰς ἡμέρας ἐν τῷ ἀναβαίνειν αὐτὴν μετὰ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς θῦσαι τὴν
θυσίαν τῶν ἡμερῶν.
καὶ εὐλόγησεν Ἤλει τὸν Ἐλκανὰ καὶ τὴν
γυναῖκα αὐτοῦ λέγων Ἀποτίσαι σοι Κύριος σπέρμα ἐκ τῆς γυναικὸς
ταύτης ἀντὶ τοῦ χρέους οὗ ἔχρησας κυρίῳ· καὶ ἀπῆλθεν ὁ ἄνθρωπος
εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.
καὶ ἐπεσκέψατο κύριος τὴν Ἅνναν, καὶ
ἔτεκεν ἔτι τρεῖς υἱοὺς καὶ δύο θυγατέρας· καὶ ἐμεγαλύνθη τὸ παιδάριον
Σαμουὴλ ἐνώπιον Κυρίου.
καὶ Ἤλει πρεσβύτης σφόδρα, καὶ
ἤκουσεν ἃ ἐποίουν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ·
καὶ εἶπεν αὐτοῖς
Ινα τί ποιεῖτε κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ ἐγὼ ἀκούω ἐκ στόματος παντὸς
τοῦ λαοῦ κυρίου
μή, τέκνα, ὅτι οὐκ ἀγαθὴ ἡ ἀκοὴ ἢν ἐγὼ ἀκούω·
μὴ ποιεῖτε οὕτως, ὅτι οὐκ ἀγαθαὶ οἱ ἀκοαὶ ἃς ἐγὼ ἀκούω, τοῦ μὴ
δουλεύει λαὸν θεῷ.
ἐὰν ἁμαρτάνων ἁμάρτῃ ἀνὴρ εἰς ἄνδρα, καὶ
προσεύξονται ὑπὲρ αὐτοῦ πρὸς κύριον· καὶ ἐὰν τῷ κυρίῳ ἁμάρτῃ,
τίς προσεύξεται ὑπὲρ αὐτοῦ; καὶ οὐκ ἤκουον τῆς φωνῆς τοῦ πατρὸς
αὐτῶν, ὅτι βουλόμενος ἐβούλετο Κύριος διαφθεῖραι αὐτούς.
καὶ τὸ
παιδάριον Σαμουὴλ ἐπορεύετο, καὶ ἀγαθὸν καὶ μετὰ Κυρίου καὶ μετὰ
ἀνθρώπων.
Καὶ ἦλθεν ἄνθρωπος θεοῦ πρὸς Ἤλει καὶ εἶπεν
καὶ
ἐξελεξάμην τὸν οἶκον τοῦ πατρός σου ἐκ πόντων τῶν σκήπτρων
Ἰσραὴλ ἐμοὶ ἱερατεύειν, καὶ ἀναβαίνειν ἐπὶ θυσιαστήριόν μου κα
θυμιᾷν θυμίαμα καὶ αἴρειν ἐφούδ· καὶ ἔδωκα τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου
τὰ πάντα τοῦ πυρὸς υἱῶν Ἰσραὴλ εἰς βρῶσιν.
καὶ ἵνα τί ἐπέβλεψας
ἐπὶ τὸ θυμίαμά μου καὶ εἰς τὴν θυσίαν μου ἀναιδεῖ ὀφθαλμῷ;
καὶ ἐδόξασας τοὺς υἱούς σου ὑπὲρ ἐμὲ ἐνευλογεῖσθαι ἀπαρχῆς πόσης
θυσίας Ἰσραὴλ ἔμπροσθέν μου;
διὰ τοῦτο τάδε εἶπεν κύριος ὁ
θεὸς Ἰσραήλ Εἶπα Ὁ οἶκός σου καὶ οἱ οἶκος τοῦ πατρός σου διελεύσεται
ἐνώπιόν μου ἕως αἰῶνος. καὶ νῦν φησὶν Κύριος Μηδαμῶς
ἐμοί, ὅτι ἀλλ’ ἢ τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, καὶ ὁ ἐξουθενῶν με
ἀτιμωθήσεται.
ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ ἐξολεθρεύσω τὸ σπέρμα
σου καὶ τὸ σπέρμα οἴκου πατρός σου,
καὶ οὐκ ἱστᾶι σου πρεσβύτης
ἐν οἴκῳ μου πάσας τὰς ἡμέρας.
καὶ ἄνδρα οὐκ ἐξολεθρεύσω ἀπὸ
τοῦ θυσιαστηρίου μου, ἐκλιπεῖν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ καταρρεῖν
τὴν ψυχὴν αὐτοῦ· καὶ πᾶς περισσεύων οἴκου σου πεσοῦνται ἐν ῥομφαίᾳ
ἀνδρῶν.
καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον ὃ ἥξει ἐπὶ τοὺς δύο υἱούς
σου τούτους, ‘oφνεὶ καὶ Φεινεές, ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ ἀποθανοῦνται ἀμφότεροι.
καὶ ἀναστήσω ἐμαυτῷ ἱερέα πιστόν, ὃς πάντα τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ μου
καὶ τὰ ἐν τῇ ψυχῇ μου ποιήσει· καὶ οἰκοδομήσω αὐτῷ οἶκον πιστόν,
καὶ διελεύσεται ἐνώπιον χριστοῦ μου πάσας τὰς ἡμέρας.
καὶ ἔσται
ὁ περισσεύων ἐν οἴκῳ ἥξει προσκυνεῖν αὐτῷ ὀβολοῦ ἀργυρίου λέγων
Παράριψόν με ἐπὶ μίαν τῶν ἱερατειῶν σου φαγεῖν ἄρτον.
Καὶ τὸ παιδάριον Σαμουὴλ ἦν λειτουργῶν τῷ κυρίῳ ἐνώπιον
Ἤλει τοῦ ἱερέως· καὶ ῥῆμα κυρίου ἦν τίμιον ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις,
οὐκ ἦν ὅρασις διαστέλλουσα.
κοὶ ἐγένετο ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ
Ἤλει ἐκάθητο ἐν τῷ τόπῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἤρξαντο
βαρύνεσθαι κοὶ οὐκ ἠδύνατο βλέπειν·
καὶ ὁ λύχνος τοῦ θεοῦ πρὶν
ἐπισκευασθῆναι, καὶ Σαμουὴλ ἐκάθευδεν ἐν τῶ ναῶ οὗ ἡ κί’
του
θεοῦ.
καὶ ἐκάλεσεν Κύριος Σαμουὴλ Σαμουήλ· κοὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ.
καὶ ἔδραμεν πρὸς Ἤλει καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με· καὶ
εἶπεν Οὐ κέκληκά σε· ἀνάστρεφε, κάθευδε. καὶ ἀνέστρεψεν καὶ
ἐκάθευδεν.
καὶ προσέθετο κύριος καὶ ἐκάλεσεν Σαμουὴλ Σαμουήλ·
καὶ ἐπορεύθη πρὸς Ἤλει τὸ δεύτερον καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ, ὅτι κέ κέκληκάς
με· καὶ εἶπεν Οὐ κέκληκά σε· ἀνάστρεφε, κάθευδε.
καὶ Σαμουὴλ
πρὶν γνῶναι θεὸν καὶ ἀποκαλυφθῆναι αὐτῷ ῥῆμα κυρίου.
καὶ
προσέθετο κύριος καλέσαι Σαμουὴλ ἐν τρίτῳ· καὶ ἀνέστη κοὶ ἐπορεύθη
πρὸς Ἤλει καὶ εἶπεν Ἴδου ἐγώ, ὅτι κέκληκάς με. καὶ ἐσοφίσατο
Ἤλει ὅτι κύριος κέκληκεν τὸ παιδάριον.
καὶ εἶπεν ’
κάθευδε, τέκνον· καὶ ἔσται ἐὰν καλέσῃ σε, καὶ ἐρεῖς Λάλει, ὅτι
ὁ δοῦλός σου. καὶ ἐπορεύθη Σαμουὴλ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῶ
αὐτοῦ.
καὶ ἦλθεν κύριος καὶ κατέστη, καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν ὡς
ἅπαξ καὶ ἅπαξ· καὶ εἶπεν Σαμουὴλ Λάλει, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου.
καὶ καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Σαμουὴλ ἰδοὺ ἐγὼ ποιῶ τὰ ῥήματά μου ἐν
Ισραήλ· παντὸς ἀκούοντος αὐτά, ἠχήσει ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ.
ἢν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπεγερῶ ἐπὶ Ἠλεὶ πάντα ὅσα ἐλάλησα εἰς τὸν
οἶκον αὐτοῦ, ἄρξομαι καὶ ἐπιτελέσω.
καὶ ἀνήγγελκα αὐτῷ ὅτι
ἐγὼ τὸν οἶκον αὐτοῦ ἕως αἰῶνος ἐν ἀδικίαις υἱῶν αὐτοῦ, ὅτι κω
υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐνουθέτει αὐτοὺς
ὤμοσα τῷ οἴκῳ Ἤλει Εἰ ἐξιλασθήσεται ἀδικία οἴκου Ἤλει ἐν θυμιάματι
καὶ ἐν θυσίαις ἕως αἰῶνος.
καὶ κοιμᾶται Σαμουὴλ ἕως πρωί,
καὶ ὤρθρισεν τὸ πρωὶ καὶ ἤνοιξεν τὰς θύρας οἴκου Κυρίου· καὶ
Σαμουὴλ ἐφοβήθη ἀπαγγεῖλαι τὴν ὅρασιν Ἠλεί.
καὶ εἶπεν Ἤλει
πρὸς Σαμουήλ Σαμουὴλ τέκνον· καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐγώ.
καὶ εἶπεν Τί
ῥῆμα τὸ λαληθὲν πρὸς σέ; μὴ δὴ κρύψῃς ἀπ’ ἐμοῦ. τάδε ποιήσαι σοι
ὁ θεός, ἐὰν κρύψῃς ἀπ’ ἐμοῦ ῥῆμα ἐκ πάντων λόγων τῶν λαληθέντων
σοι ἐν τοῖς ὠσίν σου.
καὶ ἀπήγγειλεν Σαμουὴλ πάντας τοὺς λόγους,
καὶ οὐκ ἔκρυψεν ἀπ’ αὐτοῦ· καὶ εἶπεν Ἤλει κύριος αὐτός· τὸ ἀγαθὸν
ἐνώπιον αὐτοῦ ποιήσει.
Καὶ ἐμεγαλύνθη Σαμουὴλ καὶ ἦν
κύριος μετ’ αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἔπεσεν ἀπὸ πάντων τῶν λόγων αὐτοῦ
καὶ καὶ ἔγνωσαν πᾶς Ἰσραὴλ ἀπὸ Δὰν καὶ ἕως Βηρσάβεε ὅτι πιστὸς Σαμουὴλ εἰς προφήτην τῷ κυρίῳ.
καὶ προσέθετο κύριος ἐν Σηλώμ, ὅτι ἀπεκαλύφθη κύριος πρὸς Σαμουήλ· καὶ Σαμουὴλ προφήτης γενέσθαι τῷ κυρίῳ εἰς πάντα Ἰσραὴλ ἀπ’ ἄκρων τῆς γῆς καὶ ἕως ἄκρων. καὶ Ἤλει πρεσβύτης σφόδρα, καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ πορευόμενοι ἐπορεύοντο, καὶ πονηρὰ ἡ ὁδὸς αὐτῶν ἐνώπιον κυρίου.
Καὶ ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι
εἰς πόλεμον ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ ἐξῆλθεν Ἰσραὴλ εἰς ἀπάντησιν
αὐτοῖς εἰς πόλεμον, καὶ παρεμβάλλουσιν ἐπὶ Ἀβενέζερ, καὶ οἱ ἀλλό-
φυλοι παρεμβάλλουσιν ἐν Ἀφέκ.
καὶ παρατάσσονται οἱ ἀλλόφυλοι εἰς πόλεμον ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ ἔκλινεν ὁ πόλεμος, καὶ ἔπταισεν ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐνώπιον ἀλλοφύλων , καὶ ἐπλήγησαν ἐν τῇ παρατάξει ἐν ἀγρῷ τέσσαρες χιλιάδες ἀνδρῶν.
καὶ ἦλθεν ὁ λαὸς εἰς τὴν παρεμβολήν,
καὶ εἶπαν οἱ πρεσβύτεροι Ἰσραήλ κατὰ τί ἔπταισεν ἡμᾶς
Κύριος σήμερον ἐνώπιον ἀλλοφύλων ; λάβωμεν τὴν κιβωτὸν τοῦ
ἡμῶν ἐκ Σηλώμ, καὶ ἐξελθέτω ἐκ μέσου ἡμῶν καὶ σώσει ὑμᾶς ἐκ
θρῶν ἡμῶν.
καὶ ἀπέστειλεν ὁ λαὸς εἰς Σηλώμ, καὶ αἴρουσιν
ἐκεῖθεν τὴν κιβωτὸν Κυρίου καθημένου χερουβείμ· καὶ
οἱ υἱοὶ Ἤλει μετὰ τῆς κιβωτοῦ, Ὁφνεὶ καὶ Φεινεές.
καὶ ἐγεννήθη κυρίου εἰς τὴν παρεμβολήν, καὶ ἀνέκραξεν πᾶς καὶ ἤχησεν ἡ γῆ.
καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι τῆς κραυγῆς, καὶ εἶπον οἱ ἀλλόφυλοι τίς ἢ κραυγὴ ἡ μεγάλη αὕτη ἐν παρεμβολὴ τῶν Ἐβραίων ; καὶ ἔγνωσαν ὅτι κιβωτὸς Κυρίου ἥκει εἰς τὴν παρεμβολήν.
καὶ ἐφοβήθησαν οἱ ἀλλόφυλοι καὶ εἶπον οὗτοι οἱ
θεοὶ ἥκασιν πρὸς αὐτοὺς εἰς τὴν παρεμβολήν· οὐαὶ ἡμῖν· ἐξελοῦ
ἡμᾶς, Κύριε, σήμερον, ὅτι οὐ γέγονεν τοιαύτη ἐχθὲς καὶ τρίτην.
οὐαὶ ἡμῖν, τίς ἐξελεῖται ἡμᾶς ἐκ χειρὸς τῶν θεῶν τῶν στερεῶν
τούτων,. οὗτοι οἱ θεοὶ οἱ πατάξαντες τὴν Αἴγυπτον ἐν πάσῃ πληγῇ
καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ.
κραταιοῦσθε καὶ γίνεσθε εἰς ἄνδρας καὶ πολεμήσατε
αὐτούς.
καὶ ἐπολέμησαν αὐτούς· καὶ πταίει ἀνὴρ
καὶ ἔφυγεν ἕκαστος εἰς σκήνωμα αὐτοῦ· καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγάλη
σφόδρα, καὶ ἔπεσαν ἐξ Ἰσραὴλ τριάκοντα χιλιάδες ταγμάτων.
καὶ
κιβωτὸς θεοῦ ἑλήμφθη, καὶ ἀμφότεροι υἱοὶ Ἠλεὶ ἀπέθανον, Ὁφνεὶ καὶ
Φεινεές.
καὶ ἔδραμεν ἀνὴρ Ἰεμειναὶος ἐκ τῆς παρατάξεως καὶ ἦλθεν εἰς Σηλὼμ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ διερρηγότα Ἴ’ καὶ γῆ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ.
καὶ ἦλθεν, καὶ ἰδοὺ Ἤλει ἐπὶ
δίφρου παρὰ τὴν πύλην σκοπεύων τὴν ὁδόν, ὅτι ἦν καρδία αὐτοῦ
ἐξεστηκυῖα περὶ τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ· καὶ ὁ ἄνθρωπος εἰσῆλθεν
εἰς τὴν πόλιν ἀπαγγεὶλαι, καὶ ἀνεβόησεν ἡ πόλις.
καὶ ἤκουσεν
Ἤλει τὴν φωνὴν τῆς βοῆς καὶ εἶπεν τίς ἡ βοὴ τῆς φωνῆς ταύτης;
καὶ ὁ ἄνθρωπος σπεύσας εἰσῆλθεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ Ἤλει.
καὶ
Ηλεὶ υἱὸς ἐνενήκοντα ἐτῶν, καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἐπανέστησαν
καὶ οὐκ ἔβλεπεν· καὶ εἶπεν Ἠλεὶ τοῖς ἀνδράσιν τοῖς περιεστηκόσιν
αὐτῷ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ἤχους τούτου ;
καὶ ὁ ἀνὴρ σπεύσας
Ηλεὶ καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐγώ εἰμι ὁ ἥκων ἐκ τῆς παρεμβολῆς, κἀγὼ
πέφευγα ἐκ τῆς παρατάξεως σήμερον. καὶ εἶπεν Τί τὸ γεγονὸς
ῥῆμα, τέκνον;
καὶ ἀπεκρίθη τὸ παιδάριον καὶ εἶπεν ἀνὴρ Ἰσραὴλ ἐκ προσώπου ἀλλοφύλων, καὶ ἐγένετο πληγὴ μεγάλη ἐν τῷ λαῷ, καὶ ἀμφότεροι οἱ υἱοί σου θεοῦ τεθνήκασιν, καὶ ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ ἐλήμφθη.
καὶ ἐγένετο ὡς ἐμνήσθη τῆς κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ,
καὶ ἐπεσεν ἀπὸ τοῦ δίφρου ὀπισθίως ἐχόμενος τῆς πύλης, καὶ
συνετρίβη ὁ νῶτος αὐτοῦ καὶ ἀπέθανεν, ὅτι πρεσβύτης ὁ ἄνθρωπος
καὶ βαρύς· καὶ αὐτὸς ἔκρινεν τὸν Ἰσραὴλ εἴκοσι ἔτη.
Καὶ
νύμφη αὐτοῦ γυνὴ Φεινεὲς συνειληφυῖα τοῦ τεκεῖν· κοὶ ἤκουσεν τὴν
ἀγγελίαν ὅτι ἑλήμφθη ἡ κιβωτὸς τοῦ θεοῦ καὶ ὅ τέθνηκεν ὁ πενθερὸς
αὐτῆς καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς, καὶ ἔκλαυσεν καὶ ἔτεκεν, ὅτι ἐπεστράφησαν
ἐπ’ αὐτὴν ὠδῖνες αὐτῆς·
καί ἐν τῷ καιρῷ αὐτῆς ἀποθνήσκει. καὶ
αὐτῇ αἱ γυναῖκες αἱ παρεστηκυῖαι αὐτῇ αὐτῇ φοβοῦ, ὅτι υἱὸν
κα
ἐκάλεσεν τὸ παιδάριον ὦαί βαρχαβώθ, ὑπὲρ τῆ,ς κιβωτοῦ τοῦ deov
καὶ ὑπὲρ τοῦ πενθεροῦ αὐτῆς καὶ ὕπερ του ἀνδρὸς αὐτῆς.
κυρίου.
Καὶ ἀλλόφυλοι ἔλαβον τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ καὶ εἰσήνεγκαν
αὐτὴν ἐξ Ἀβεννὴρ εἰς Ἄζωτον.
καὶ ἔλαβον ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν
κυρίου καὶ εἰσήνεγκαν αὐτὴν εἰς οἶκον Δαγών, καὶ παρέστησαν αὐτὴν
παρὰ Δαγών.
καὶ ὤρθρισαν οἱ Ἀζώτιοι καὶ εἰσῆλθον εἰς οἶκον
καὶ ἔιδον καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ
κιβωτοῦ τοῦ θεοῦ· καὶ ἤγειραν τὸν Δαγὼν καὶ κατέστησαν
εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ. καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ Κυρίου ἐπὶ τοὺς Ἀζώτους
καὶ ἐβασάνισεν αὐτούς, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς ἕδρας αὐτῶν,
τὴν Ἄζωτον καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς.
καὶ ἐγένετο ὅτε ὤρθρισαν τὸ πρωί,
καὶ ἰδοὺ Δαγὼν πεπτωκὼς ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον κιβωτοῦ
διαθήκης Κυρίου· καὶ κεφαλὴ Δαγὼν καὶ ἀμφότερα τὰ
αὐτοῦ ἀφῃρημένα ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια ἁμαφὲθ ἕκαστοι, καὶ ἐπήγαγεν
οἱ καρποὶ τῶν χειρῶν αὐτοῦ πεπτωκότες ἐπὶ τὸ πρόθυρον, πλὴν
ἡ ῥάχις Δαγὼν ὑπελείφθη.
διὰ τοῦτο οὐκ ἐπιβαίνουσιν οἱ ἴε ἱερεῖς
Δαγὼν καὶ πᾶς ὁ εἰσπορευόμενος εἰς οἶκον Δαγὼν ἐπὶ βαθμὸν οἴκου
Δαγὼν ἐν Ἀζώτῳ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι ὑπερβαίνοντες ὑπερβαίνουσιν.
καὶ ἐβαρύνθη χεὶρ Τυρίου ἐπὶ Ἄζωτον κα ἐπήγαγεν αὐτοῖς, καὶ ἐξέζεσεν αὐτοῖς εἰς τὰς ναῦς, καὶ μέσον τῆς χώρας αὐτῆς ἀνεφύησαν μύες· καὶ ἐγένετο σύνχυσις θανάτου μεγάλη ἐν τῇ πόλει·
καὶ εἶδον οἱ ἄνδρες Ἀζώτου ὅτι οὕτως, καὶ λέγουσιν ὅτι Οὐ καθήσεται
κιβωτὸς τοῦ θεοῦ μεθ’ ἡμῶν, ὅτι σκληρὰ χεὶρ αὐτοῦ ἐφ’ ἡμᾶς καὶ
ἐπὶ Δαγὼν θεὸν ἡμῶν.
καὶ ἀποστέλλουσιν καὶ συνάγουσιν τοὺς
σατράπας τῶν ἀλλοφύλων πρὸς αὐτοὺς καὶ λέγουσιν Τί ποιήσωμεν
κιβωτῷ θεοῦ Ἰσραήλ; καὶ λέγουσιν οἱ Γεθθαῖοι Μετελθέτω
κοὶ ἐγενήθη μετὰ τὸ μετελθεῖν αὐτὴν καὶ γίνεται χεὶρ κυρίου
τῇ πόλει, τάραχος μέγας σφόδρα· καὶ ἐπάταξεν τοὺς ἄνδρας τῆς
πόλεως ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς εἰς τὰς
ἕδρας αὐτῶν. καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς οἱ Γεθθαῖοι ἕδρας,
καὶ ἐξαποστέλλουσιν
τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα. καὶ ἐγενήθη ὡς
εἰσῆλθεν κιβωτὸς θεοῦ εἰς Ἀσκάλωνα, καὶ ἐβόησαν οἱ ’
νεῖται λέγοντες Τί ἀπεστρέψατε πρὸς ἡμᾶς τὴν κιβωτὸν τοῦ
Ἰσραήλ, θανατῶσαι ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν ;
καὶ ἐξαποστέλλουσιν
καὶ συνάγουσιν τοὺς σατράπας τῶν ἀλλοφύλων καὶ εἶπον Ἐξαποστείλατε
τὴν κιβωτὸν τοῦ θεοῦ Ἰσραήλ, καὶ καθισάτω εἰς τὸν
τόπον αὐτῆς, καὶ οὐ μὴ θανατώσῃ ἡμᾶς καὶ τὸν λαὸν ἡμῶν· ὅτι
ἐγενήθη σύγχυσις ἐν ὅλῃ τῇ πόλει βαρεῖα σφόδρα, ὡς εἰσῆλθεν
κιβωτὸς θεοῦ Ἰσραὴλ ἐκεῖ.
καὶ οἱ ζῶντες καὶ οὐκ ἀποθανόντες ἐπλήγησαν εἰς τὰς ἕδρας· καὶ ἀνέβη ἡ κραυγὴ τῆς πόλεως εἰς τὸν VI
VI
μῆνας, καὶ ἐξέζεσεν ἡ γῆ αὐτῶν μύας.
καὶ καλοῦσιν ἀλλόφυλοι τοὺς
ἱερεῖς καὶ τοὺς μάντεις καὶ τοὺς ἐπαοιδοὺς αὐτῶν λέγοντες Τί ποιήσωμεν
κιβωτῷ Τυρίου; γνωρίσατε ἡμῖν ἐν τίνι ἀποστελοῦμεν αὐτὴν
εἰς τὸν τόπον αὐτῆς.
καὶ εἶπαν Εἰ ἐξαποστέλλετε ὑμεῖς τὴν κιβωτὸν
διαθήκης θεοῦ κυρίου Ἰσραήλ, μὴ δὴ ἐξαποστείλητε αὐτὴν κενήν,
ἀλλὰ ἀποδιδόντες ἀπόδοτε αὐτῇ τῆς βασάνου, καὶ τότε ἰαθήσεσθε, καὶ
ἐξιλασθήσεται ὑμῖν· μὴ οὐκ ἀποστῇ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἀφ’ ὑμῶν;
καὶ
λέγουσιν Τί τὸ τῆς βασάνου ἀποδώσομεν αὐτῇ ; καὶ εἶπαν ’ ἀριθμὸν
τῶν σατραπῶν τῶν ἀλλοφύλων πέντε ἕδρας χρυσᾶς, ὅτι πταῖσμα
ἕν ὑμῖν καὶ τοῖς ἄρχουσιν ὑμῶν καὶ τῷ λαῷ·
καὶ μῦς χρυσοῦς ὁμοίωμα τῶν μυῶν ὑμῶν τῶν διαφθειρόντων τὴν γῆν. καὶ δώσετε τῶ κυρίῳ δόξαν, ὅπως κουφίσῃ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἀφ’ ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῶν θεῶν ὑμῶν καὶ ἀπὸ τῆς γῆς ὑμῶν.
καὶ ἵνα τί βαρύνετε τὰς καρδίας
ὑμῶν, ὡς ἐβάρυνεν Αἴγυπτος καὶ Φαραὼ τὴν καρδίαν αὐτῶν; οὐχὶ ὅτε
καὶ νῦν λάβετε
καὶ ποιήσατε ἅμαξαν καινὴν καὶ δύο βόας πρωτοτοκούσας ἄνευ τῶν
τέκνων. καὶ ζεύξατε τὰς βόας ἐν τῇ ἁμάξῃ, καὶ ἀπαγάγετε τὰ τέκνα
ἀπὸ ὄπισθεν αὐτῶν εἰς οἶκον.
καὶ λήμψεσθε τὴν κιβωτὸν καὶ θήσετε
αὐτὴν ἐπὶ τὴν ἅμαξαν, καὶ τὰ σκεύη τὰ χρυσᾶ ἀποδώσετε αἴῃ
τῆς βασάνου καὶ οὐ θήσετε ἐν θέματι βερεχθὰν ἔ’
καὶ ἐξαποστελεῖτε αὐτὴν καὶ ἀπελάσατε αὐτήν, κ
καὶ ὄψεσθε, εἰ εἰς ὁδὸν αὐτῆς αὐτῆς πορεύσεται κατὰ Βαιθσάμυς,
αὐτὸς πεποίηκεν ἡμῖν τὴν κακίαν ταύτην τὴν μεγάλην· καὶ ἐὰν μή, κα
γνωσόμεθα ὅτι οὐ χεὶρ αὐτοῦ ἧπται ἡμῶν, ἀλλὰ συνπτωμα τοῦτο
γέγονεν ἡμῖν.
καὶ ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι οὕτως, κα ἔλαβον δύο
βόας πρωτοτοκούσας καὶ ἔζευξαν αὐτὰς ἐν τῇ ἁμάξῃ, καὶ τὰ τέκνα
αὐτῶν ἀπεκώλυσαν εἰς οἶκον.
καὶ ἔθεντο τὴν κιβωτὸν ἐπὶ τὴν ἅμαξαν,
καὶ τὸ θέμα ἐργὰβ καὶ τοὺς μῦς τοὺς χρυσοῦς.
καὶ κατεύθυναν αἱ
βόες ἐν τῆ ὁδῷ εἰς ὁδὸν Βαιθσάμυς, ἐν τρίβῳ ἑνὶ ἐπορεύοντο καὶ
ἐκοπίων, καὶ οὐ μεθίσταντο δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερά· καὶ οἱ σατράπαι τῶν
ἀλλοφύλων ἐπορεύοντο ὀπίσω αὐτῆς ἕως ὁρίων Βαιθσάμυς.
καὶ οἱ
ἐν Βαιθσάμυς ἐθέριζον θερισμὸν πυρῶν ἐν κοιλάδι, κα ἤραν ὀφθαλμοὺς
αὐτῶν καὶ εἶδον κιβωτὸν κυρίου, καὶ ηὐφράνθησαν εἰς ἀπάντη-
σιν αὐτῆς.
καὶ ἡ ἅμαξα εἰσῆλθεν εἰς ἀγρὸν Ὡσῆε τὸν ἐν Βαιθσάμυς,
καὶ ἔστησαν ἐκεῖ παρ’ αὐτῇ λίθον μέγαν· καὶ σχίζουσιν
τὰ ξύλα τῆς ἁμάξης, καὶ τὰς βόας ἀνήνεγκαν εἰς ὁλοκαύτωσιν τῷ
κυρίῳ.
καὶ οἱ Λευεῖται ἀνήνεγκαν τὴν κιβωτὸν τοῦ κυρίου καὶ
τὸ θέμα ἐργὰβ μετ’ αὐτῆς καὶ τὰ ἐπ’ αὐτῆς σκεύη τὸ χρυσᾶ, καὶ
ἔθεντο ἐπὶ τοῦ λίθου τοῦ μεγάλου· καὶ οἱ ἄνδρες Βαιθσάμυς ἀνήνεγκαν
ὁλοκαυτώσεις καὶ θυσίας ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τῷ κυρίῳ.
καὶ οἱ
πέντε σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων ἑώρων, καὶ ἀνέστρεψαν εἰς Ἀσκάλωνα
τῆ ἡμέρα ἐκείνῃ.
καὶ αὗται αἱ ἕδραι αἱ χρυσαῖ ἃς ἀπέδωκαν
μίαν, τῆς Ἀσκάλωνος μίαν, τῆς Γὲθ μίαν, τῆς Ἀκκάρων μίαν.
καὶ
μῦς οἱ χρυσοῖ κατ’ ἀριθμὸν πασῶν πόλεων τῶν ἀλλοφύλων τῶν
πέντε σατραπῶν ἐκ πόλεως ἐστερεωμένης καὶ ἕως κώμης τοῦ Φερεζαίου
καὶ ἕως λίθου τοῦ μεγάλου, οὗ ἐπέθηκαν ἐπ’ αὐτοῦ τὴν κιβωτὸν
διαθήκης Κυρίου, τοῦ ἐν ἀγρῷ Ὡσῆε τοῦ Βαιθσαμυσείτου.
Καὶ
οὐκ ἠσμένισαν οἱ υἱοὶ Ἰεχονίου ἐν τοῖς ἀνδράσιν Βαιθσάμυς, ὅτι εἶδαν
κυρίου· καὶ ἐπάταξεν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἄνδρας καὶ
ιλιάδας ἀνδρῶν. καὶ ἐπένθησεν ὁ λαός, ὅτι ἐπάταξεν
Κύριος ἐν τῷ λαῷ πληγὴν μεγάλην σφόδρα.
καὶ εἶπαν οἱ ἄνδρες
οἱ ἐκ Βαιθσάμυς τίς δυνήσεται διελθεῖν ἐνώπιον τοῦ ἁγίου τούτου ;
καὶ πρὸς τίνα ἀναβήσηται κιβωτὸς κυρίου ἀφ’ ἡμῶν Κυρίου ἀφ’ ἡμῶν ;
καὶ ἀποστέλλουσιν ἀγγέλους πρὸς τοὺς κατοικοῦντας ΟΚαρισθαιρεὶμ λέγοντες Ἀπεστρόφασιν ἀλλόφυλοι τὴν κιβωτὸν κυρίου· κατάβητε καὶ ἀνα- VII
VIIκαὶ ἀνάγουσιν τὴν κιβωτὸν διαθήκης Κυρίου, καὶ εἰσάγουσιν αὐτὴν
εἰς οἶκον Ἀμειναδὰβ τὸν ἐν τῷ βουνῷ· καὶ τὸν Ἐλεαζὰρ υἱὸν αὐτοῦ
τοῦ ἡγίασαν φυλάσσειν τὴν κιβωτὸν διαθήκης κυρίου.
Καὶ
ἐγενήθη ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἦν ἡ κιβωτὸς ἐν Καριαθιαρείμ, ἐπλήθυναν αἱ
ἡμέραι· καὶ ἐγένοντο εἴκοσι ἔτη, καὶ ἐπέβλεψεν πᾶς οἶκος Ἰσραὴλ
ὀπίσω Κυρίου.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς πάντα οἶκον Ἰσραὴλ
Εἰ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν ὑμεῖς ἐπιστρέφετε πρὸς κύριον, περιέλετε
θεοὺς ἀλλοτρίους ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ τὰ ἄλση, καὶ ἑτοιμάσατε τὰς
καρδίας ὑμῶν πρὸς Κύριον καὶ δουλεύσατε αὐτῷ μόνῳ· καὶ ἐξελεῖται
ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων.
καὶ περιεῖλον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τὰς
Βααλεὶμ καὶ τὰ ἄλση Ἀσταρώθ, καὶ ἐδούλευσαν κυρίῳ μόνῳ.
Καὶ
εἶπεν Σαμουήλ Ἀθροίσατε πάντα Ἰσραὴλ εἰς Μασσηφάθ, καὶ προσεύξομαι
περὶ ὑμῶν πρὸς Τύριον.
καὶ συνήχθησαν εἰς
καὶ ὑδρεύονται ὕδωρ καὶ ἐξέχεαν ἐνώπιον Τυρίου ἐπὶ τὴν γῆν· καὶ
ἐνήστευσαν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ εἶπαν Ἡμαρτήκαμεν ἐνώπιον
κυρίου· καὶ ἐδίκαζεν Σαμουὴλ τοὺς υἱοὺς
καὶ ἤκουσαν οἱ ἀλλόφυλοι ὅτι συνηθροίσθησαν πάντες οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ
εἰς ΠΜασσηφάθ, καὶ ἀνέβησαν σατράπαι ἀλλοφύλων ἐπὶ Ἰσραήλ·
καὶ ἀκούουσιν οἱ υἱοὶ υἱοὶ καὶ ἐφοβήθησαν ἀπὸ προσώπου
καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πρὸς Σαμουήλ Μὴ πάρασιωπήσῃς
ἀφ’ ἡμῶν τοῦ μὴ βοᾷν πρὸς Κύριον θεόν σου, καὶ σώσει
εἶρός ἀλλοφύλων.
καὶ ἔλαβεν Σαμουὴλ ἄρνα γαλαθηνὸν
ἕνα καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωσιν σὺν παντὶ τῷ λαῷ τῷ κυρίῳ·
καὶ ἐβόησεν Σαμουὴλ πρὸς κύριον περὶ Ἰσραήλ, καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ
Κύριος.
καὶ ἦν Σαμουὴλ ἀναφέρων τὴν ὁλοκαύτωσιν, καὶ ἀλλόφυλοι
προσῆγον εἰς πόλεμον ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ ἐβρόντησεν κύριος ἐν
μεγάλῃ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ συνεχύκαὶ
ἔπταισαν ἐνώπιον Ἰσραήλ.
καὶ ἐξῆλθαν ἄνδρες ἄνδρες
ἐκ Μασσηφὰθ καὶ κατεδίωξαν τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ἐπάταξαν αὐτοὺς
ἕως ὑποκάτω τοῦ Βαιθχόρ.
καὶ ἔλαβεν Σαμουὴλ λίθον καὶ
ἔστησεν αὐτὸν ἀνὰ μέσον Μασσηφὰθ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς παλαιᾶς, καὶ
ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἀβενέζερ, Λίθος τοῦ βοηθοῦ, καὶ εἶπεν
Ἕως ἐνταῦθα ἐβοήθησεν ἡμῖν κύριος.
καὶ ἐταπείνωσεν Κύριος
τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι προσελθεῖν εἰς ὅριον Ἰσραήλ·
καὶ ἐγενήθη χεὶρ κυρίου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους πάσας τὰς ἡμέρας τοῦ
Σαμουήλ.
καὶ ἀπεδόθησαν αἱ πόλεις ἃς ἔλαβον οἱ ἀλλόφυλοι παρὰ
τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἀπέδωκαν αὐτὰς τῷ Ἰσραὴλ ἀπὸ Ἀσκάλωνος
ἕως Ἀζόβ, καὶ τὸ ὅριον Ἰσραὴλ ἀφείλαντο ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων.
κα ἦν εἰρήνη ἀνὰ μέσον Ἰσραὴλ καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ Ἀμορραίου.
καὶ ἐδίκαζεν Σαμουὴλ τὸν Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς
αὐτοῦ·
καὶ ἐπορεύετο κατ’ ἐνιαυτὸν ἐνιαυτὸν καὶ ἐκύκλου Βαιθὴλ
κοὶ τὴν Γάλγαλα καὶ τὴν Μασσηφάθ, καὶ ἐδίκαζεν τὸν Ἰσραὴλ ἐν
πᾶσι τοῖς ἡγιασμένοις τούτοις.
ἡ δὲ ἀποστροφὴ αὐτοῦ εἰς Ἁρμαθάιμ,
ὅτι ἐκεῖ ἦν ὁ οἶκος αὐτοῦ· καὶ ἐδίκαζεν ἐκεῖ τὸν Ἰσραήλ, καὶ ῷκοδόμησεν
ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ.
Καὶ ἐγένετο ὡς ἐγήρασεν Σαμουήλ, καὶ κατέστησεν τοὺς υἱοὺς
αὐτοῦ δικαστὰς τῷ Ἰσραήλ.
καὶ ταῦτα τὰ ὀνόματα τῶν υἱῶν
αὐτοῦ· πρωτότοκος Ἰωήλ, καὶ ὄνομα τοῦ δευτέρου ’
ἐν Βηρσάβεε.
καὶ οὐκ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ αὐτοῦ ἐν ὁδῶ αὐτοῦ, Β
καὶ ἐξέκλιναν ὀπίσω τῆς συντελείας καὶ ἐλάμβανον δῶρα καὶ ἐξέκλινον
δικαιώματα.
καὶ συναθροίζονται ἄνδρες Ἰσραὴλ καὶ παραγίνονται
εἰς Ἁρμαθάιμ πρὸς Σαμουήλ,
καὶ εἶπαν αὐτῷ ἰδοὺ σὺ γεγήρακας,
καὶ οἱ υἱοί σου οὐ πορεύονται ἐν τῇ ὁδῷ σου· καὶ νῦν κατάστησον
ἐφ’ ἡμᾶς βασιλέα δικάζειν ἡμᾶς καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη.
καὶ
πονηρὸν τὸ ῥῆμα ἐν ὀφθαλμοῖς Σαμουήλ, ὡς εἶπαν Δὸς ἡμῖν βασιλέα
δικάζειν ἡμᾶς· καὶ προσηύξατο Σαμουὴλ πρὸς κύριον.
καὶ εἶπεν
Κύριος πρὸς Σαμουήλ Ἄκουε τῆς φωνῆς τοῦ λαοῦ καθὰ ὂν λαλήσωσίν
σοι· ὅτι οὐ σὲ ἐξουθενήκασιν, ἀλλ’ ἢ ἐμὲ ἐξουδενώκασιν τοῦ μὴ
βασιλεύειν ἐπ’ αὐτῶν.
κατὰ πάντα τὰ ποιήματα ἃ ἐποίησάν μοι
ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἀνήγαγον αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης,
καὶ ἐγκατέλιπόν με καὶ ἐδούλευον θεοῖς ἑτέροις, οὕτως αὐτοὶ ποιοῦσιν
καὶ σοί.
καὶ νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς αὐτῶν, πλὴν ὅτι
διαμαρτύρῃ αὐτοῖς, καὶ ἀπαγγελεῖς αὐτοῖς τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως
ὃς βασιλεύσει ἐπ’ αὐτούς.
Καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πᾶν τὸ
τοῦ κυρίου πρὸς τὸν λαὸν τοὺς αἰτοῦντας παρ’ αὐτοῦ βασιλέα.
καὶ
εἶπεν τοῦτο ἔσται τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως ὃς βασιλεύσει ἐφ’ ὑμᾶς·
τοὺς υἱοὺς ὑμῶν λήμψεται, καὶ θήσεται αὐτοὺς ἐν ἅρμασιν αὐτοῦ
καὶ ἱππεῦσιν αὐτοῦ καὶ προτρέχοντας τῶν ἁρμάτων αὐτοῦ,
καὶ
θέσθαι αὐτοὺς ἑαυτῷ χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους, καὶ
θερισμὸν αὐτοῦ καὶ τρυγᾷν τρύγητόν αὐτοῦ, καὶ ποιεῖν σκεύη
αὐτοῦ καὶ σκεύη ἁρμάτων αὐτοῦ·
καὶ τὰς θυγατέρας ὑμῶν
εἰς μυρεψοὺς καὶ εἰς μαγειρίσσας καὶ εἰς πεσσούσας.
καὶ τοὺς
ἀγροὺς ὑμῶν καὶ τοὺς ἀμπελῶνας ἃς ὑμῶν καὶ τοὺς ἐλαιῶνας ὑμῶν
τοὺς ἀγαθοὺς λήμψεται καὶ δώσει τοῖς δούλοις αὐτοῦ.
καὶ τὰ
σπέρματα ὑμῶν καὶ τοὺς ἀμπελῶνας ὑμῶν ἀποδεκατώσει, καὶ δώσει
τοῖς εὐνούχοις αὐτοῦ καὶ τοῖς δούλοις αὐτοῦ·
καὶ τοὺς δούλους
κα τὰς δούλας ὑμῶν καὶ τὰ βουκόλια ὑμῶν καὶ τὰ ἀγαθὰ καὶ τοὺς
ὄνους ὑμῶν λήμψεται καὶ ἀποδεκατώσει εἰς τὰ ἔργα αὐτοῦ,
καὶ τὰ
ποίμνια ὑμῶν ἀποδεκατώσει· καὶ ὑμεῖς ἔσεσθε αὐτῶ δοῦλοι.
καὶ
Καὶ οὐκ ἠβούλετο
ὁ λαὸς ἀκοῦσαι τοῦ Σαμουήλ, καὶ εἶπαν αὐτῷ οὐχί, ἀλλ’ ἢ
βασιλεὺς ἔσται ἐφ’ ἡμᾶς,
καὶ ἐσόμεθά καὶ ἡμεῖς κατὰ πάντα
τὰ ἔθνη· καὶ δικάσει ἡμᾶς βασιλεὺς ἡμῶν, καὶ ἐξελεύσεται ἔμπροσθεν
ἡμῶν, καὶ πολεμήσει τὼν πολεμον ἡμῶν.
καὶ ἥκουσεν Σαμουὴλ
τοὺς λόγους τοῦ λαοῦ, καὶ ἐλάλησεν αὐτοὺς εἰς τὰ Κυρίου. κυρίου.
καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Σαμουήλ Ἄκουε τῆς φωνῆς αὐτῶν καὶ
αὐτοῖς βασιλέα. καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς ἄνδρας Ἰσραήλ
ω ἕκαστος εἰς τὴν πόλιν αὐτοῦ.
αὶ ἀνὴρ ἐξ υἱῶν Βενιαμείν, καὶ ὄνομα αὐτῷ Κείς, υἱὸς Ἀβειὴλ
IX
IXἈρὲδ υἱοῦ Βαχεὶ υἱοῦ Ἀφὲκ υἱοῦ ἀνδρὸς Ἰεμειναίου, ἀνὴρ
καὶ τούτω υἱός, καὶ ὄνομα αὐτῷ Σαούλ, εὐμεγέθης, ἀνὴρ
καὶ οὐκ ἦν ἐν υἱοῖς Ἰσραὴλ ἀγαθὸς ὑπὲρ αὐτόν, ὑπερωμίαν καὶ
ὑψηλὸς ὑπὲρ πᾶσαν τὴν γῆν.
καὶ ἀπώλοντο αἱ ὄνοι Κεὶς
Σαούλ. καὶ εἶπεν Κεὶς πρὸς Σαοὺλ τὸν υἱὸν αὐτοῦ Λάβε
σεαυτοῦ ἱν τῶν παιδαρίων, καὶ ἀνάστητε καὶ πορεύθητε
καὶ ζητήσατε τὰς ὄνους.
καὶ διῆλθον
ὄρους Ἐφράιμ καὶ διῆλθον
διὰ τῆς γῆς Σελχά, καὶ οὐχ εὗρον· καὶ διῆλθον διὰ τῆς
γῆς Ἐασακέμ, καὶ οὐκ ἦν· καὶ διῆλθον διὰ τῆς γῆς Ἰακείμ, καὶ
οὐχ εὖρον.
αὐτῶν ἐλθόντων εἰς τὴν Σεὶφ καὶ Σαοὺλ εἶπεν τῷ
παιδαρίῳ αὐτοῦ τῷ μετ’ αὐτοῦ Δεῦρο καὶ ἀναστρέψωμεν, μὴ ἀνεὶς
ὁ πατήρ μου τὰς ὄνους φροντίζει περὶ ἡμῶν.
καὶ εἶπεν αὐτῷ τὸ
παιδάριον Ἴδου δὴ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῇ πόλει ταύτῃ, κα ὁ
ἄνθρωπος ἔνδοξος, πᾶν ὃ ἐὰν λαλήσῃ παραγινόμενον
καὶ νῦν πορευθῶμεν, ὅπως ἀπαγγείλῃ ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡ
ἐπορεύθημεν ἐπ’ αὐτήν.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ τῷ
μετ’ αὐτοῦ καὶ ἰδοὺ πορευσόμεθα, καὶ τί οἴσομεν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ
θεοῦ,. ὅτι οἱ ἄρτοι ἐκλελοίπασιν ἐκ τῶν ἀγγίων ἡμῶν, καὶ πλεῖον
ἡμῖν.
καὶ προσέθετο τὸ παιδάριον ἀποκριθῆναι τῷ Σαοὺλ
Ἴδου εὕρηται ἐν τῇ χειρί μου τέταρτον σίκλου ἀργυρίου, καὶ
τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπαγγελεῖ ἡμῖν τὴν ὁδὸν ἡμῶν.
καὶ
ἔμπροσθεν ἐν Ἰσραὴλ τάδε ἔλεγεν ἕκαστος, ἐν τῷ πορεύεσθαι ἐπερωτᾷν
τὸν θεόν Δεῦρο πορευθῶμεν πρὸς τὸν βλέποντα· ὅτι τὸν προφήτην
ἐκάλει ὁ λαὸς ἔμπροσθεν Ὁ βλέπων.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς
τὸ παιδάριον αὐτοῦ Ἀγαθὸν τὸ ῥῆμα, δεῦρο καὶ πορευθῶμεν· καὶ
ἐπορεύθησαν εἰς τὴν πόλιν οὗ ἦν ἐκεῖ ὁ ἄνθρωπος ὁ τοῦ θεοῦ.
αὐτῶν ἀναβαινόντων τὴν ἀνάβασιν τῆς πόλεως, καὶ αὐτοὶ εὑρίσκουσιν
τὰ κοράσια ἐξεληλυθότα ὑδρεύεσθαι ὕδωρ, καὶ λέγουσιν αὐταῖς Εἰ
ἔστιν ἐνταῦθα ὁ βλέπων ;
καὶ ἀπεκρίθη τὰ κοράσια αὐτοῖς καὶ
λέγουσιν αὐτοῖς Ἔστιν, ἰδοὺ κατὰ πρόσωπον ὑμῶν· νῦν διὰ τὴν
ἡμέραν ἤκει εἰς τὴν πόλιν, ὅτι θυσία σήμερον τῷ λαῷ ἐν Βαμά.
ὡς ἂν εἰσέλθητε τὴν πόλιν, οὕτως εὑρήσετε αὐτὸν ἐν τῇ πόλει
πρὶν ἀναβῆναι αὐτὸν εἰς βᾶμά τοῦ φαγεῖν· ὅτι οὐ μὴ φάγῃ ὁ λαός
ἕως τοῦ εἰσελθόν αὐτόν, ὅτι οὗτος εὐλογεῖ τὴν θυσίαν, καὶ μετὰ
ταῦτα ἐσθίουσιν οἱ ξένοι· καὶ νῦν ἀνάβητε, ὅτι διὰ τὴν ἡμέραν
εὑρήσετε αὐτόν.
καὶ ἀναβαίνουσιν τὴν πόλιν· αὐτῶν
εἰς μέσον τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ Σαμουὴλ ἐξῆλθεν εἰς ἐπάντησιν
αὐτῶν, τοῦ ἀναβῆναι εἰς βᾶμά.
Καὶ κύριος ἀπεκάλυψεν
τὸ ὠτίον Σαμουὴλ ἡμέρᾳ μιᾷ ἔμπροσθεν τοῦ ἐλθεῖν πρὸς αὐτὸν
Σαοὺλ λέγων
Ὡς ὁ καιρὸς αὔριον ἀποστελῶ πρὸς σὲ ἄνδρα ἐκ
Βενιαμείν, καὶ χρίσεις αὐτὸν εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαόν μου Ἰσραήλ,
καὶ σώσει τὸν λαόν μου ἐκ χειρὸς ἀλλοφύλων· ὅτι ἐπέβλεψα ἐπὶ
τὴν ταπείνωσιν τοῦ λαοῦ μου, ὅτι ἦλθεν βοὴ αὐτῶν πρὸς μέ.
καὶ
Σαμουὴλ εἶδεν τὸν Σαούλ, καὶ Κύριος ἀπεκρίθη αὐτῷ ἰδοὺ ὁ ἄνθρωπος
ὃν εἶπά σοι οὗτος ἄρξει ἐν τῷ λαῷ μου.
καὶ προσήγαγεν
πρὸς Σαμουὴλ εἰς μέσον τῆς πόλεως κοὶ εἶπεν Ἀπάγγειλον δή ποῖος
ὁ οἶκος τοῦ βλέποντος.
καὶ ἀπεκρίθη Σαμουὴλ τῷ Σαοὺλ
καὶ περὶ τῶν ὄνων σου τῶν ἀπολωλυιῶν
σήμερον τριταίων, μὴ θῇς τὴν καρδίαν σου αὐταῖς, ὅτι εὕρηνται·
καὶ τίνι τὰ ὡραῖα τοῦ Ἰσραήλ, οὐ σοὶ καὶ τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου ;
καὶ ἀπεκρίθη Σαοὺλ καὶ εἶπεν οὐχὶ ἀνδρὸς υἱὸς Ἰεμειναίου ἐγώ
εἰμι τοῦ μικροῦ σκήπτρου φυλῆς Ἰσραήλ; καὶ τῆς φυλῆς τῆς ἐλαχίστης
ἐξ ὅλου σκήπτρου Βενιαμείν ; καὶ ἵνα τί ἐλάλησας πρὸς ἐμὲ κατὰ
τὸ ῥῆμα τοῦτο ;
καὶ ἔλαβεν Σαμουὴλ τόν Σαοὺλ καὶ τὸ παιδάριον
αὐτοῦ καὶ εἰσήγαγεν αὐτοὺς εἰς τὸ κατάλυμα, καὶ ἔθετο αὐτοῖς ἐκεῖ
τόπον ἐν πρώτοις τῶν κεκλημένων ὡσεὶ ἑβδομήκοντα ἀνδρῶν.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ τῷ μαγείρῳ Δός μοι τὴν μερίδα ἢν ἔδωκά σοι, ἣν
εἶπά σοι θεῖναι αὐτὴν οαρὰ σοί.
καὶ ἥψησεν ὁ μάγειρος τὴν κωλέαν
καὶ παρέθηκεν αὐτὴν ἐνώπιον Σαούλ· καὶ εἶπεν Σαμουὴλ τῷ Σαούλ
Ἴδου ὑπὁλιμμα, παράθες αὐτὸ ἐνώπιόν σου καὶ φάγε, ὅτι εἰς μαρτύριον
ἴ’ σοι παρὰ τοὺς ἅλλους· ἀπόκνιζε. καὶ ἔφαγεν Σαοὺλ μετὰ
ἐν τῆ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
καὶ κατέβη ἐκ τῆς βᾶμά ἐν τῇ πόλει·
καὶ διέστρωσαν τῷ Σαοὺλ ἐπὶ τῷ δώματι,
καὶ ἐκοιμήθη.
ὡς ἀνέβαινεν ὁ ὄρθρος, καὶ ἐκάλεσεν Σαμουὴλ τὸν Σαοὺλ ἐπὶ τῷ
δώματι λέγων Ἀνάστα, καὶ ἐξαποστελῶ σε· καὶ ἀνέστη Σαούλ, καὶ
ἐξῆλθεν αὐτὸς καὶ Σαμουὴλ ἕως ἔξω.
αὐτῶν καταβαινόντων εἰς
μέρος τῆς πόλεως, καὶ Σαμουὴλ εἶπεν τῷ Σαούλ Εἰπὸν τῷ νεανίσκῳ
κοὶ διελθέτω ἔμπροσθεν ἡμῶν, καὶ σὺ στῆθι ὡς σήμερον καὶ ἄκουσον
ῥῆμα θεοῦ. καὶ ἔλαβεν Σαμουὴλ τὸν φακὸν τοῦ ἐλαίου καὶ ἐπέχεεν
X
Xἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ ἐφίλησεν αὐτὸν καὶ εἶπεν αὐτῶ κέχρικέν σε κύριος εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν λαὸν αὐτοῦ, ἐπὶ Ἰσραήλ ; καὶ σὺ ἄρξεις ἐν λῆ κυρίου, καὶ σὺ σώσεις αὐτὸν ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν αὐτοῦ κυκλόθεν.
καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον ὅτι ἔχρισέν σε κύριος
ἐπὶ κληρονομίαν αὐτοῦ εἰς ἄρχοντα· ὡς ἂν ἀπέλθῃς σήμερον ἀπ’ ἐμοῦ,
καὶ εὑρήσεις δύο ἄνδρας πρὸς τοῖς τάφοις Ῥαχὴλ ἐν τῷ ὄρει Βενιαμεὶν
ἀλλομένους μεγάλα, καὶ ἐροῦσίν σοι Εὕρηνται αἱ ὄνοι ἃς
ἐδαψιλεύσατο δι’ ὑμᾶς λέγων Τί ποιήσω ὑπὲρ τοῦ υἱοῦ μου ;
καὶ
ἀπελεύσει ἐκεῖθεν καὶ ἐπέκεινα ἥξεις ἕως τῆς δρυὸς Θαβώρ, καὶ
εὑρήσεις ἐκεῖ τρεῖς ἄνδρας ἀναβαίνοντας πρὸς τὸν θεὸν εἰς Βαιθήλ,
ἕνα αἴροντα τρία αἰγίδια καὶ ἕνα αἴροντα τρία ἀγγεῖα ἄρτων καὶ ἕνα
αἴροντα ἀσκὸν οἴνου·
καὶ ἐρωτήσουσίν σε τὰ εἰς εἰρήνην καὶ δῶ
σοι δύο ἀπαρχὰς ἄρτων, καὶ λήμψῃ ἐκ τῆς χειρὸς αὐτῶν.
κ
ταῦτα εἰσελεύσῃ εἰς τὸν βουνὸν τοῦ θεοῦ, οὗ ἐστιν ἐκεῖ τὸ ἀνά
τῶν ἀλλοφύλων, ἐκεῖ Νασεὶβ ὁ ἀλλόφυλος· καὶ ἔσται ὡς ἂν εἰσέλθητε
ἐκεῖ εἰς τὴν πόλιν, καὶ ἀπαντήσεις χορῷ προφητῶν καταβαινόντων
ἐκ τῆς βᾶμά, καὶ ἔμπροσθεν αὐτῶν νάβαλ καὶ τύμπανον καὶ αὐλὸς
καὶ κινύρα, καὶ αὐτοὶ προφητεύοντες·
καὶ ἐφαλεῖται ἐπὶ σὲ πνεῦμα
Κυρίου καὶ προφητεύσεις μετ’ αὐτῶν, καὶ στραφήσῃ εἰς ἄνδρα ἄλλον.
καὶ ἔσται ὅταν ἥξει τὰ σημεῖα ταῦτα ἐπὶ σέ, ποίει πάντα ὅσα
εὕρῃ ἡ χείρ σου, ὅτι θεὸς μετὰ σοῦ.
καὶ καταβήσῃ ἔμπροσθεν τῆς
Γαλαάδ, καὶ ἰδοὺ καταβαίνω πρὸς σὲ ἀνενεγκεῖν ὁλοκαύτωσιν καὶ
θυσίας εἰρηνικάς· ἑπτὰ ἡμέρας διαλείψεις ἕως τοῦ ἐλθεῖν με πρὸς
σέ, καὶ γνωρίσω σοι ἃ ποιήσεις.
Καὶ ἐγενήθη ὥστε
στραφῆναι τῷ ὤμῳ αὐτοῦ ἀπελθεῖν ἀπὸ Σαμουήλ, μετέστρεψεν αὐτῷ
ὁ θεὸς καρδίαν ἄλλην· καὶ ἦλθεν πάντα τὰ σημεῖα ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνῃ.
καὶ ἔρχεται ἐκεῖθεν εἰς τὸν βουνόν, καὶ ἰδοὺ χορὸς προφητῶν ἐξ
αὐτοῦ· καὶ ἥλατο ἐπ’ αὐτὸν πνεῦμα θεοῦ καὶ ἐπροφήτευσεν ἐν
μέσῳ αὐτῶν.
καὶ ἐγενήθησαν πάντες οἱ εἰδότες αὐτὸν ἐχθὲς
τρίτην καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἐν μέσῳ τῶν προφητῶν· καὶ εἶπεν
ὁ λαὸς ἕκαστος πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ Τί τοῦτο τὸ γεγονὸς τῷ υἱῷ
Κείς ; ἢ καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις ;
καὶ ἀπεκρίθη τις αὐτῶν
εἶπεν καὶ τίς πατὴρ αὐτοῦ ; διὰ τοῦτο ἐγενήθη εἰς παραβολήν Ἢ
καὶ Σαοὺλ ἐν προφήταις ;
καὶ συνετέλεσεν προφητεύων, καὶ
εἰς τὸν βουνόν.
Καὶ εἶπεν ὁ εἶπεν αὐτοῦ πρὸς αὐτὸν
πρὸς τὸ παιδάριον αὐτοῦ Ποῦ ἐπορεύθητε ; καὶ εἶπαν Ζητεῖν τὰς
ὄνους· καὶ εἴδαμεν ὅτι οὐκ εἰσίν, καὶ εἰσήλθομεν πρὸς Σαμουήλ.
καὶ εἶπεν ὁ οἰκεῖος πρὸς Σαούλ Ἀπάγγειλον δή μοι τί εἰπέν σοι
Σαμουήλ.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς τόν οἰκεῖον αὐτοῦ Ἀπήγγειλεν ἀπαγγέλλων μοι ὅτι εὕρηνται οἱ ὄνοι· τὸ δὲ ῥῆμα τῆς βασιλείας οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῷ.
Καὶ παρήγγειλεν Σαμουὴλ παντὶ τῷ λαῷ πρὸς κύριον εἰς
Μασσηφά,
καὶ εἶπεν πρὸς υἱούς Ἰσραήλ τάδε εἶπεν κύριος ὁ θεὸς
λέγων Ἐγὼ ἀνήγαγον τοὺς υἱοὺς Ἰσραὴλ ἐξ Αἰγύπτου, καὶ
τῶν βασιλείων τῶν θλιβουσων ὑμὰς.
καὶ ὑμεῖς σήμερον εξουθενηκατε
κοτε τὸν θεόν, ὃς αὐτός ἐστιν ὑμῶν σωτὴρ ἐκ πάντων τῶν κακῶν
ὑμῶν καὶ θλίψεων ὑμῶν, καὶ εἴπατε οὐχί, ἀλλ’ ἢ ὅτι βασιλέα στήσεις
ἐφ’ ἡμῶν. καὶ νῦν κατάστητε ἐνώπιον κυρίου κατὰ τὰ σκῆπτρα
ὑμῶν καὶ κατὰ τὰς φυλὰς ὑμῶν.
καὶ προσήγαγεν Σαμουὴλ πάντα
τὰ σκῆπτρα Ἰσραήλ, καὶ κατακληροῦται σκῆπτρον Βενιαμείν·
καὶ
προσάγει σκῆπτρον Βενιαμεὶν εἰς φυλάς, καὶ κατακληροῦται φυλὴ
Ματταρεί· καὶ προσάγουσιν τήν φυλὴν Ματταρεὶ εἰς ἄνδρας, καὶ
κατακληροῦται Σαοὺλ υἱὸς Κείς. καὶ ἐζήτει αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρίσκετο.
καὶ ἐπηρώτησεν Σαμουὴλ ἔτι ἐν κυρίῳ Εἰ ἔρχεται ὁ ἀνὴρ ἐνταῦθα ;
καὶ εἶπεν κύριος Ἴδου αὐτὸς κέκρυπται ἐν τοῖς σκεύεσιν.
καὶ ἔδραμεν καὶ λαμβάνει αὐτὸν ἐκεῖθεν, καὶ κατέστησεν ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ· καὶ ὑψώθη ὑπὲρ πάντα τὸν λαὸν ὑπερωμίαν καὶ ἐπάνω.
καὶ
εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς πάντα τόν λαόν Εἰ ἑοράκατε ὃν ἐκλέλεκται
ἑαυτῷ κύριος, ὅτι οὐκ ἔστιν αὐτῷ ὅμοιος ἐν πᾶσιν ὑμῖν ; καὶ ἔγνωσαν
πᾶς ὁ λαὸς καὶ εἶπαν Σήτω ὁ βασιλεύς.
Καὶ εἶπεν Σαμουὴλ
πρὸς τὸν λαὸν τὸ δικαίωμα τοῦ βασιλέως, καὶ ἔγραψεν ἐν βιβλίῳ
καὶ ἔθηκεν ἐνώπιον κυρίου· καὶ ἐξαπέστειλεν Σαμουὴλ πάντα τὸν
λαόν, καὶ ἀπῆλθεν ἕκαστος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ.
καὶ Σαοὺλ ἀπῆλθεν
εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ εἰς Γαβαά· καὶ ἐπορεύθησαν υἱοὶ δυνάμεων ὧν
ἥψατο κύριος καρδίας αὐτῶν μετὰ Σαούλ.
καὶ υἱοὶ λοιμοὶ εἶπαν Τίς
σώσει ἡμᾶς οὗτος ; καὶ ἠτίμασαν αὐτόν, καὶ οὐκ ἤνεγκον αὐτῷ δῶρα.
Καὶ ἐγενήθη ὡς μετὰ μῆνα
σοι.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Νᾶάς ὁ Ἀμμανεἰτης Ἐν ταύτῃ διαθήσομαι
ὑμῖν διαθήκην, ἐν τῷ ἐξορύξαι ὑμῶν πάντα ὀφθαλμὸν δεξιόν,
καὶ θήσομαι ὄνειδος ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ λέγουσιν αὐτῷ οἱ
Ἰαβείς Ἄνες ἡμῖν ἑπτὰ ἡμέρας καὶ ἀποστελοῦμεν ἀγγέλους εἰς πᾶν
ὅριον Ἰσραήλ· ἐὰν μὴ ἦ ὁ σώζων ἡμᾶς, ἐξελευσόμεθα πρὸς ὑμᾶς.
καὶ ἔρχονται οἱ ἄγγελοι εἰς Γαβαὰ πρὸς Σαούλ, καὶ
τοὺς λόγους εἰς τὰ ὦτα τοῦ λαοῦ· καὶ ἦραν πᾶς ὁ λαὸς τὴν φωνὴν
αὐτῶν καὶ ἔκλαυσαν.
καὶ ἰδοὺ Σαοὺλ ἤρχετο μετὰ τὸ τὸ πρωὶ
ἀγροῦ· καὶ εἶπεν Σαούλ Τί ὅτι κλαίει ὁ λαός ; καὶ διηγοῦνται αὐτῶ,
τὰ ῥήματα τῶν υἱῶν Ἰαβείς.
καὶ ἐφήλατο πνεῦμα κυρίου
Σαούλ, ὡς ἤκουσεν τὰ ῥήματα ταῦτα, καὶ ἐθυμώθη ἐπ’ αὐτοὺς ὀργὴ
αὐτοῦ σφόδρα.
καὶ καὶ ἔλαβεν δύο βόας καὶ ἐμέλισεν αὐτός,
ἀπέστειλεν εἰς πᾶν ὅριον Ἰσραὴλ ἐν χειρὶ ἀγγέλων λέγων ὡς
οὐκ ἐστιν ἐκπορευόμενος ὀπίσω Σαοὺλ καὶ ὀπίσω Σαμουήλ, κατὰ
τάδε ποιήσουσιν τοῖς βουσὶν αὐτοῦ· καὶ ἐπῆλθεν ἔκστασις κυρίου
ἐπὶ τὸν λαὸν Ἰσραήλ, καὶ ἐβόησαν ὡς ἀνὴρ εἷς.
καὶ ἐπισκέπτεται
αὐτοὺς Ἀβιεζεκ ἐν βᾶμά πάντα ἄνδρα Ἰσραὴλ ἑξακοσίας χιλιάδας καὶ
ἄνδρας Ἰούδα ἑβδομήκοντα χιλιάδας,
καὶ εἶπεν τοῖς ἀγγέλοις τάδε ἐρεῖτε τοῖς ἀνδράσιν ἰαβείς Αὔριον ὑμῖν ἡ σωτηρία οὐ ἡλίου. καὶ ἦλθον οἱ ἄγγελοι εἰς τὴν πόλιν καὶ ἀπαγγέλλουαιν τοῖς ἀνδράσιν Ἰαβείς, καὶ εὐφράνθησαν.
καὶ
εἶπαν οἱ ἄνδρες Ἰαβεὶς πρὸς Νᾶάς τὸν Ἀμμανείτην Αὔριον ἐξελευσόμεθα
πρὸς ὑμᾶς, καὶ ποιήσετε ἡμῖν τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιον ὑμῶν.
καὶ ἐγενήθη μετὰ τὴν οὔριον καὶ ἔθετο Σαοὺλ τὸν λαὸν εἰς
ἀρχάς, καὶ εἰσπορεύονται μέσον τῆς παρεμβολῆς ἐν φυλακῇ τῇ
ἑωθινῇ, κοὶ ἔτυπτον τοὺς υἱοὺς Ἄμμων ἕως διεθερμάνθη ἡ ἡμέρα·
οι υπολελιμμενοι οιεσπαρησαν, καὶ
XI Αμανιτης Α
καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς Σαμουήλ
τίς ὁ εἴπας ὅτι Σαοὺλ οὐ βασιλεύσει ἡμῶν ; παράδος τοὺς ἄνδρας
καὶ θανατώσομεν αὐτούς.
καὶ εἶπεν Σαμουήλ οὐκ ἀποθανεῖται
οὐδεὶς ἐν τῇ ἡμέρα ταύτῃ, ὅτι σήμερον Κύριος ἐποίησεν σωτήριον
ἐν Ἰσραήλ.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαὸν λέγων Πορευθῶμεν εἰς
Γάλγαλα καὶ ἐγκαινίσωμεν ἐκεῖ τὴν βασιλείαν.
καὶ ἐπορεύθη ἐπορεύθη
ὁ λαὸς εἰς Γάλγαλα, καὶ ἔχρισεν Σαμουὴλ ἐκεῖ τὸν Σαοὺλ εἰς βασιλέα
ἐνώπιον Κυρίου ἐν Γαλγάλοις, καὶ ἔθυσεν ἐκεῖ θυσίας καὶ εἰρηνικὰς
ἐνώπιον Κυρίου· καὶ εὐφράνθη Σαμουὴλ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ὥστε
λίαν.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς πάντα Ἰσραήλ ἰδού ἤκουσα
φωνῆς ὑμῶν εἰς πάντα ὅσα εἴπατέ μοι, καὶ ἐβασίλευσα ἑ
βασιλέα.
καὶ νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς διαπορεύεται ἐνώπιον ὑμῶν,
κἀγὼ γεγήρακα καὶ καθήσομαι, καὶ οἱ υἱοί μου ἰδοὺ ἐν κἀγὼ κἀγὼ
ἰδοὺ διελήλυθα ἐνώπιον ὑμῶν ἐκ νεότητος καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
ἰδοὺ ἐγώ, ἀποκρίθητε κατ’ ἐμοῦ ἐνώπιον κυρίου καὶ ἐνώπιον χριστοῦ
αὐτοῦ· μόσχον τινος εἴληφα ἢ ὄνον τίνος εἴληφα, ἢ τίνα κατεδυνά-
στευσα ὑμῶν ἢ τίνα ἐξεπίεσα, ἢ ἐκ χειρὸς τίνος εἴληφα ἐξίλασμα
καὶ ὑπόδημα; ἀποκρίθητε κατ’ ἐμοῦ καὶ ἀποδώσω ὑμῖν.
καὶ εἶπαν
πρὸς Σαμουήλ οὐκ ἠδίκησας ἡμᾶς, καὶ οὐ κατεδυνάστευσας καὶ
οὐκ ἔθλασας ἡμᾶς, καὶ οὐκ εἴληφας ἐκ χειρὸς οὐδενὸς οὐδέν.
καὶ
εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαόν Μάρτυς κύριος ἐν ὑμῖν καὶ μάρτυς
χριστὸς αὐτοῦ σήμερον ἐν ταύτῃ τῇ ἡμέρᾳ, ὅτι οὐχ εὑρήκατε ἐν
χειρί μου οὐθέν· καὶ αἰ εἶπαν Μάρτυς.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν
λαὸν λέγων Μάρτυς κύριος ὁ ποιήσας τὸν Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρών,
ὁ ἀναγαγὼν τοὺς πατέρας ἡμῶν ἐξ Αἰγύπτου.
καὶ νῦν κατάστητε
καὶ δικάσω ὑμᾶς ἐνώπιον κυρίου, καὶ ἀπαγγελῶ ὑμῖν τὴν πᾶσαν
δικαιοσύνην κυρίου, ἃ ἐποίησεν ἐν ὑμὶν καὶ ἐν τοῖς πατράσιν ὑμῶν·
δὼς εἰσῆλθεν Ἰακὼβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἐταπείνωσεν
καὶ ἐταπείνωσεν
αὐτοὺς Αἴγυπτος· καὶ ἐβόησαν οἱ πατέρες ἡμῶν πρὸς κύριον, καὶ
ἀπέστειλεν κύριος τὸν Μωυσῆν καὶ τὸν Ἀαρών, καὶ ἐξήγαγον τοὺς
καὶ ἐπελάθοντο κυρίου τοῦ θεοῦ αὐτῶν, καὶ ἀπέδοτο αὐτοὺς εἰς
χεῖρας Σεισαρά, ἀρχιστρατήγῳ ἰαβεὶς βασιλέως Ἁσώρ, καὶ εἰς χεῖρας
ἀλλοφύλων καὶ εἰς χεῖρας βασιλέως Μωάβ, καὶ ἐπολέμησεν ἐν αὐτοῖς.
καὶ ἐβόησαν πρὸς Κύριον καὶ ἔλεγον Ἡμάρτομεν, ὅτι τὸν κύριον καὶ ἐδουλεύσαμεν τοῖς Βααλεὶμ καὶ τοῖς ἄλσεσιν·
καὶ
νῦν ἐξελοῦ ἡμᾶς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ἡμῶν, καὶ δουλεύσομέν σοι. καὶ
ἀπέστειλεν τὸν Ἰεροβοὰμ καὶ τὸν Βαρὰκ καὶ τὸν Ἰεφθάε καὶ τὸν
Σαμουήλ, καὶ ἐξείλατο ὑμᾶς ἐκ χειρὸς ἐχθρῶν ὑμῶν τῶν κυκλόθεν· καὶ
κατῳκεῖτε πεποιθότες.
καὶ εἴδετε ὅτι Νᾶάς βασιλεὺς υἱῶν
ἦλθεν ἐφ’ ὑμᾶς, καὶ εἴπατε οὐχί, ἀλλ’ ἢ ὅτι βασιλεῦ
ἐφ’ ἡμῶν.
καὶ νῦν ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς ὃν ἐξελέξασθε, καὶ
κύριος ἐφ’ ὑμᾶς βασιλέα.
ἐὰν φοβηθῆτε τὸν κύριον καὶ
αὐτῷ καὶ ἀκούσητε τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ μὴ ἐρίσητε τῷ στόματι Τυρίου,
καὶ ἦτε καὶ ὑμεῖς καὶ ὁ βασιλεὺς ὁ βασιλεύων ἐφ’ ὑμῶν ὀπίσω κυρίου
πορευόμενοι·
ἐὰν δὲ μὴ ἀκούσητε τῆς φωνῆς Κυρίου καὶ
τῷ στόματι κυρίου, καὶ ἔσται χεὶρ κυρίου ἐπὶ ὑμᾶς καἰ ἐπί τὸν
βασιλέα ὑμῶν.
καὶ νῦν κατάστητε καὶ ἴδετε τὸ ῥῆμα τὸ
τοῦτο ὃ ὁ κύριος ποιήσει ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν.
οὐχὶ θερισμὸς θερισμὸς πυρῶν
σήμερον ; ἐπικαλέσομαι Κύριον καὶ δώσει φωνὰς καὶ ὑετόν, καὶ γνῶτε
καὶ ἴδετε ὅτι ἡ κακία ὑμῶν μεγάλη ἣν ἐποιήσατε ἐνώπιον Κυρίου
αἰτήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα.¶
Καὶ ἐπεκαλέσατο Σαμουὴλ
καὶ εἶπαν πᾶς ὁ λαὸς πρὸς Σαμουήλ Ηρόσευξαι ὑπὲρ τῶν
σου πρὸς Τύριον θεόν σου, καὶ οὐ μὴ ἀποθάνωμεν· ὅτι προστεθείκαμεν
πρὸς πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν κακίαν, αἰτήσαντες ἑαυτοῖς βασιλέα.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς τὸν λαόν Μὴ φπβεῖσθε· ὑμεῖς
τὴν πᾶσαν κακίαν ταύτην, πλὴν μὴ ἐκκλίνητε ἀπὸ ὄπισθεν Κυρίου,
καὶ δουλεύσατε τῷ κυρίῳ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν·
καὶ μὴ παραβῆτε
μηθὲν ὄντων, οἳ οὐ περανοῦσιν οὐθὲν καὶ οἳ οὐκ ἑξελοῦνται,
ὄτι οὐκ ἀπώσεται κύριος τὸν λαὸν αὐτοῦ διὰ
τὸ ὄνομα αὐτοῦ τὸ μέγα, ὅτι ἐπιεικῶς Κύριος προσελάβετο ὑμᾶς αὑτῷ
εἰς λαόν.
καὶ ἐμοὶ μηδαμῶς τοῦ ἁμαρτεῖν τῷ κυρίῳ ἀνιέναι τοῦ
προσεύχεσθαι περὶ ὑμῶν· καὶ δουλεύσω τῷ κυρίῳ, καὶ δείξω ὑμῖν
τὴν ὁδὸν τὴν ἀγαθὴν καὶ τὴν εὐθεῖαν.
πλὴν φοβεῖσθε τὸν κύριον
αὐτῶ ἐν ἀληθείᾳ καὶ ἐν ὅλῃ καρδίᾳ ὑμῶν, ὅτι εἴδετε ἃ
ὑμῶν·
καὶ ἐὰν κακία κακοποιήσητε, καὶ ὑμεῖς καὶ
ὁ βασιλεὺς ὑμῶν προστεθήσεσθε.
Καὶ ἐκλέγεται Σαοὺλ ἑαυτῷ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκ τῶν ἀνδρῶν
Ἰσραήλ· καὶ ἦσαν μετὰ Σαοὺλ δισχίλιοι ἐν Μαχεμὰς καὶ ἐν τῷ ὄρει
Βαιθήλ, χίλιοι ἦσαν μετὰ Ἰωναθὰν ἐν Γαβεὲ τοῦ Βενιαμείν· καὶ
τὸ κατάλοιπον τοῦ λαοῦ ἐξαπέστειλεν ἕκαστον εἰς τὸ σκηνωμα
αὐτοῦ.
καὶ ἐπάταξεν Ἰωναθὰν τὸν Νασεὶβ τὸν ἀλλόφυλον τὸν ἐν τῷ βουνῷ, καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀλλόφυλοι· καὶ Σαοὺλ σάλπιγγι σαλπίζει εἰς πᾶσαν τὴν γῆν λέγων Ἠθετήκασιν οἱ δοῦλοι.
καὶ
πᾶς Ἰσραὴλ ἤκουσεν λεγόντων Πέπαικεν Σαοὺλ τὸν Νοσεὶβ τὸν
ἀλλόφυλον, καὶ ᾐσχύνθησαν Ἰσραὴλ ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις· καὶ
ἀνέβησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ὀπίσω Σαοὺλ ἐν Γαλγάλοις.
καὶ
συνάγονται εἰς πόλεμον ἐπὶ Ἰσραήλ, κα
τριάκοντα χιλιάδες ἁρμάτων καὶ ἐξ χιλιάδες ἱππέων κα
λαὸς ὡς ἡ ἄμμος ἢ παρὰ τὴν θάλασσαν τῷ πλήθει. καὶ ἀναβαίνουσιν
καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν Μαχεμὰς ἐξ ἐναντίας Βαιθωρὼν κατὰ νώτου·
καὶ ἀνὴρ Ἰσραὴλ εἶδεν ὅτι στενῶς αὐτῷ μὴ προσάγειν αὐτόν, καὶ
ὁ λαὸς ἐν τοῖς σπηλαίοις καὶ ἐν ταῖς μάνδραις καὶ ἐν ταῖς
πέτραις καὶ ἐν τοῖς βόθροις τοῖς λάκκοις.
καὶ οἱ διαβαίνοντες
διέβησαν τὸν Ἰορδάνην εἰς γῆν Γὰδ καὶ Γαλαάδ· καὶ Σαοὺλ ἔτι ἢν
ἐν Γαλγάλοις, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἐξέστη ὀπίσω αὐτοῦ.
Καὶ
ἑπτὰ ἡμέρας τῷ μαρτυρίῳ, ὡς εἶπεν Σαμουήλ· κα οὐ
Σαμουὴλ εἰς Γάλγαλα, καὶ διεσπάρη ὁ λαὸς αὐτοῦ ἀπ’
καὶ εἶπεν Σαούλ Προσαγάγετε ὅπως ποιήσω ὁλοκαύτωσιν καὶ
αἰ ἀνήνεγκεν τὴν ὁλοκαύτωσιν
καὶ ἐγένετο ὡς συνετεἀναφέρων
τὴν ὁλοκαύτωσιν, καὶ Σαμουὴλ παραγίνεται· καὶ
ἐξῆλθεν Σαοὺλ εἰς ἀπάντησιν αὐτῷ εὐλογῆσαι αὐτόν.
καὶ εἶπεν
Σαμουήλ Τί πεποίηκας ; καὶ εἶπεν Σαούλ Ὅτι εἶδον ὡς διεσπάρη ὁ
λαὸς ἀπ’ ἐμοῦ, καὶ σύ οὐ παρεγένου ὡς διετάξω ἐν τῷ μαρτυρίῳ
τῶν ἡμερῶν, καὶ οἱἀλλόφυλοι συνήχθησαν εἰς Μαχεμάς,
καὶ εἶπα
τὴν ὁλοκαύτωσιν.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ Μεματαίωταί σοι,
ὅτι οὐκ ἐφύλαξας τὴν ἐντολήν μου ἢν ἐνετείλατό σοι κύριος· ὡς νῦν
ἡτοίμασεν Κύριος τὴν βασιλείαν σου ἕως αἰῶνος ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ
νῦν ἡ βασιλεία σου οὐ στήσεται, καὶ ζητήσει κύριος ἑαυτῷ ἄνθρωπον
κατὰ τὴν καρδίαν αὐτοῦ, κα ἐντελεῖται Κύριος αὐτῷ εἰς ἄρχοντα ἐπὶ τὸν
λαὸν αὐτοῦ, ὅτι οὐκ ἐφύλαξας ὅ τι ἐνετείλατό σοι κύριος.
Καὶ
καὶ ἀπῆλθεν ἐκ Γαλγάλων εἰς ὁδὸν αὐτοῦ· καὶ τὸ
τοῦ λαοῦ ἀνέβη ὀπίσω Σαοὺλ εἰς ἀπάντησιν ὀπίσω τοῦ
λαοῦ τοῦ πολεμιστοῦ. αὐτῶν παραγενομένων ἐκ Γαλγάλων εἰς Γαβαὰ
Βενιαμείν, καὶ ἐπεσκέψατο Σαοὺλ τὸν λαὸν τὸν εὑρεθέντα μετ’ αὐτοῦ
ὡς ἑξακοσίους ἄνδρας.
καὶ Σαοὺλ καὶ Ἰωναθάν υἱὸς αὐτοῦ καὶ ὁ
λαὸς καὶ οἱ εὑρεθέντες μετ’ αὐτῶν ἐκάθισαν ἐν Γαβεὲ Βενιαμεὶν καὶ
ἔκλαιον, καὶ οἱ ἀλλόφυλοι παρεμβεβλήκεισαν εἰς Μαχεμάς.
καὶ
ἐφῆλθεν διαφθείρων ἐξ ἀγροῦ ἀλλοφύλων τρισὶν
μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν Γοφερὰ ἐπὶ τὴν Σωγάλ,
καὶ ἡ μία ἀρχὴ
ἐπιβλέπουσα ὁδὸν Βαιθωρών, καὶ ἡ ἀρχὴ ἡ μία ἐπιβλέπουσα ὁδὸν
Γαβεὲ τὴν εἰσκύπτουσαν ἐπὶ Γαῖ τὴν Σαμείν.
καὶ τέκτων σιδήρου
οὐχ εὑρίσκετο ἐν πάσῃ γῇ Ἰσραήλ, ὅτι εἶπον οἱ ἀλλόφυλοι Μὴ
ποιήσωσιν οἱ Ἑβραῖοι ῥομφαίαν καὶ δόρυ.
καὶ κατέβαινον πᾶς
Ἰσραὴλ εἰς γῆν ἀλλοφύλων χαλκεύειν ἕκαστος τὸ θέριστρον αὐτοῦ
κα τὸ σκεῦος, καὶ ἕκαστος τὴν ἀξίνην αὐτοῦ καὶ τὸ δρέπανον
αὐτοῦ.
καὶ ἦν ὁ τρύγητός ἕτοιμος τοῦ θερίζειν· τὰ δὲ σκεύη ἦν
τρεῖς σίκλοι εἰς τὸν ὀδόντα, καὶ τῇ ἀξίνῃ καὶ τῷ δρεπάνῳ ὑπόστασις
ἦν ἡ αὐτή. καὶ ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ πολέμου Μαχεμάς,
καὶ οὐχ εὑρέθη ῥομφαία καὶ δόρυ ἐν χειρὶ παντὸς τοῦ λαοῦ τοῦ
μετὰ Σαοὺλ καὶ μετὰ Ἰωναθάν, καὶ εὑρέθη τῷ Σαοὺλ καὶ τῶ Ἰωναθὰν
υἱῷ αὐτοῦ. καὶ ἐξῆλθεν ἐξ ὑποστάσεως τῶν ἀλλοφύλων τὴν ἐν
τῷ πέραν Μαχεμάς· καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλεν.
καὶ γίνεται ἡμέρα καὶ εἶπεν Ἰωναθὰν υἱὸς Σαοὺλ τῷ παιδαρίῳ
τῷ αἴροντι τὰ σκεύη αὐτοῦ Δεῦρο καὶ διαβῶμεν εἰς Μεσσὰβ τῶν
ἀλλοφύλων τὴν ἐν τῷ πέραν ἐκείνῳ· καὶ τῷ πατρὶ αὐτοῦ οὐκ ἀπήγγειλεν.
γειλεν.
καὶ Σαοὺλ ἐκάθητο ἐπ’ ἄκρου τοῦ βουνοῦ ὑπὸ τὴν ῥόαν τὴν
ἐκ Μάγων, καὶ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ ὡς ἑξακόσιοι ἄνδρες.
καὶ Ἀχιὰ
υἱὸς ’λχιτὼβ ἀδελφοῦ Ἰωχαβὴλ υἱοῦ Φεινεὲς υἱοῦ Λευεὶ ἱερεὺς τοῦ
καὶ ἀνὰ μέσον τῆς διαβάσεως οὗ ἐζήτει Ἰωναθὰν διαβῆναι
ὑπόστασιν τῶν ἀλλοφύλων καὶ ἀκρωτήριον πέτρας ἔνθεν καὶ ἀκρωτήριον
πέτρας ἔνθεν, καὶ ὀδοὺς πέτρας ἐκ τούτου· ὄνομα τῶ ἑνὶ Βαζὲς
καὶὄνοματ τῷ ἄλλῳ Σενναάρ·
ἡ ὁδὸς ἡ μία ἀπὸ βορρᾶ ἐρχομένῳ Μαχμάς,
καὶ ἡ ὁδός ἡ ἄλλη ἀπὸ νότου ἐργομένῳ Γαβαί.
καὶ εἶπεν Ἰωναθὰν
πρὸς τὸ παιδάριον τὸ αἶρον τὰ σκεύη αὐτοῦ Δεῦρο διαβῶμεν εἰς
Μεσσὰφ τῶν ἀπεριτμήτων τούτων, εἴ τι ποιήσαι ἡμῖν κύριος· ὅτι
οὐκ ἔστιν τῷ κυρίῳ συνεχόμενον σώζειν ἐν πολλοῖς ἢ ἐν ὀλίγοις.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ Ποίει πᾶν ὃ ἐὰν ἡ καρδία
σου ἐκκλίνῃ· ἰδοὺ ἐγὼ μετὰ σοῦ, ὡς ἡ καρδία σοῦ καρδία μοῦ.
καὶ
εἶπεν Ἰωναθάν ἰδού ἡμεῖς διαβαίνομεν πρὸς τοὺς ἄνδρας καὶ κατακυλισθησόμεθα
πρὸς αὐτούς·
ἐὰν τόδε εἴπωσιν πρὸς ἡμᾶς Ἀπόστητε
A ἑ κεῖ ἕως ἀν’ ἀπαγγείλωμεν ὑμῖν, καὶ στησόμεθα ἐφ' ἑαυτοῖς § καὶ
οὐ μὴ ἀναβῶμεν ἐπ’ αὐτούς·
καὶ ἐὰν τάδε εἴπωσιν πρὸς ἡμᾶς
Ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς, καὶ ἀναβησόμεθα, ὅτι παραδέδωκεν αὐτοὺς κύριος
εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν· τοῦτο ἡμῖν τὸ σημεῖον.
καὶ εἰσῆλθον ἀμφότεροι
εἰς Μεσσὰφ τῶν ἀλλοφύλων · καὶ λέγουσιν οἱ ἀλλόφυλοι Ἴδου οἱ
Ἑβραῖοι ἐκπορεύονται ἐκ τῶν τρωγλῶν αὐτῶν, οὗ ἐκρύβησαν ἐκεῖ.
καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ ἄνδρες Μεσσὰφ πρὸς Ἰωναθὰν καὶ πρὸς τὸν
αἴροντα τὰ σκεύη αὐτοῦ καὶ λέγουσιν Ἀνάβητε πρὸς ἡμᾶς, καὶ
γνωριοῦμεν ὑμῖν ῥῆμα. καὶ εἶπεν Ἰωναθὰν πρὸς τὸν αἴροντα τὰ
σκεύη αὐτοῦ Ἀνάβηθι ὀπίσω μου, ὅτι παρέδωκεν αὐτοὺς Κύριος
εἰς χεῖρας Ἰσραήλ.
καὶ ἀνέβη Ἰωναθὰν ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ
καὶ ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ, καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ μετ’ αὐτοῦ·
καὶ ἐπέβλεψαν κατὰ πρόσωπον Ἰωναθάν, καὶ ἐπάταξεν αὐτούς,
καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐπεδίδου ὀπίσω αὐτοῦ.
καὶ ἐγενήθη
ἡ πληγὴ ἡ πρώτη ἢν ἐπάταξεν Ἰωναθὰν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ
ὡς εἴκοσι ἄνδρες, ἐν βολίσι καὶ κόχλαξιν τοῦ πεδίου.
καὶ ἐγενήθη
ἔκστασις ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ἐν ἀγρῷ, καὶ πᾶς ὁ λαός, οἱ ἐν Μεσσὰφ
καὶ οἱ διαφθείροντες, ἐξέστησαν, καὶ αὐτοὶ οὐκ ἤθελον ποιεῖν· καὶ
ἐθάμβησεν ἡ γῆ, καὶ ἐγενήθη ἔκστασις παρὰ κυρίου.
καὶ εἶδον
οἱ σκοποὶ τοῦ Σαοὺλ ἐν Γαβεὲ Βενιαμείν, καὶ ἰδοὺ ἡ παρεμβολὴ τετα . . . και
ραγμένη ἔνθεν καὶ ἔνθεν.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ τῷ λαῷ τῷ μετ’ αὐτοῦ
καὶ ἰδοὺ οὐχ εὑρίσκετο Ἰωναθὰν καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ.
καὶ
εἶπεν Σαοὺλ τῷ Ἀχειά προσάγαγε τὸ ἐφούδ· ὅτι αὐτὸς ἦρεν τὸ
ἐφοὺδ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐνώπιον Ἰσραήλ.
καὶ ἐγενήθη ὡς
ἐλάλει Σαοὺλ πρὸς τὸν ἱερέα, καὶ ὁ ἦχος ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν ἀλλοφύλων
ἐπορεύετο πορευόμενος καὶ ἐπλήθυνεν· καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς
τὸν ἱερέα Συνάγαγε τὰς χεῖράς σου.
καὶ ἀνέβη Σαοὺλ καὶ πᾶς
ὁ λαὸς ὁ μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ πολέμου· καὶ ἰδού ἐγένετο
ῥομφαία ἀνδρὸς ἐπὶ τὸν πλησίον αὐτοῦ, σύγχυσις μεγάλη σφόδρα.
καὶ οἱ δοῦλοι οἱ ὄντες ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν μετὰ τῶν ἀλλοφύλων,
οἱ ἀναβάντες εἰς τὴν παρεμβολήν, ἀνεστράφησαν καὶ αὐτοὶ εἶναι
μετὰ Ἰσραὴλ τῶν μετὰ Σαοὺλ καὶ Ἰωναθάν.
καὶ πᾶς ’lσραὴλ
οἱ κρυπτόμενοι ἐν τῷ ὄρει Ἐφράιμ, καὶ ἤκουσαν ὅτι πεφεύγασιν
ἀλλόφυλοι, κοὶ συνάπτουσιν καὶ αὐτοὶ ὀπίσω αὐτῶν εἰς πόλεμον.
καὶ ἔσωσεν κύριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὸν Ἰσραήλ· καὶ ὁ πόλεμος
διῆλθεν τὴν Βαμώθ, καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἦν μετὰ Σαοὺλ ὡς δέκα χιλιάδες
ἀνδρῶν· καὶ ἦν ὁ πόλεμος διεσπαρμένος εἰς ὅλην πόλιν ἐν τῷ ὄρει τῷ
Ἐφράιμ.
καὶ Σαοὺλ ἠγνόησεν ἄγνοιαν μεγάλην ἐν τῇ ἡμέρᾳ
ἐκείνῃ, καὶ ἀρᾶται τῷ λαῷ λέγων ἐπικατάρατος ὁ ἄνθρωπος ὃς
φάγεται ἄρτον ἕως ἑσπέρας, καὶ ἐκδικήσω τὸν ἐχθρόν μου· καὶ
οὐκ ἐγεύσατο πᾶς ὁ λαὸς ἄρτου, καὶ πᾶσα ἡ γῆ ἠρίστα.
καὶ Ἰάαλ
δρυμὸς ἦν μελισσῶνος κατὰ πρόσωπον τοῦ ἀγροῦ.
καὶ εἰσῆλθεν
ὁ λαὸς εἰς τὸν μελισσῶνα, καὶ ἰδοὺ ἐπορεύετο λαλῶν· καὶ ἰδοὺ
οὐκ ἦν ἐπιστρέφων τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη
ὁ λαὸς τὸν ὅρκον κυρίου.
καὶ Ἰωαθὰν ιὐκ ἀκηκόει ἐν τῷ ὁρκίζειν
τὸν πατέρα αὐτοῦ τὸν λαόν· καὶ ἐξέτεινεν τὸ ἄκρον τοῦ σκήπτρου
αὐτοῦ τοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἔβαψεν αὐτὸ εἰς τὸ κηρίον τοῦ
μέλιτος, καὶ ἐπέστρεψεν τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ στόμα αὐτοῦ, καὶ
ἀνέβλεψαν οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ.
καὶ ἀπεκρίθη εἷς ἐκ τοῦ λαοῦ
καὶ εἶπεν ‘oρκίσας ὥρκισεν ὁ πατήρ σου τὸν λαὸν λέγων Ἐπικατάρατος
ὁ ἄνθρωπος ὃς φάγεται ἄρτον σήμερον· καὶ ἐξελύθη ὁ λαός.
καὶ ἔγνω Ἰωναθὰν καὶ εἶπεν Ἀπήλλαχεν ὁ πατήρ μου τὴν γῆν·
ἴδε διότι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου, ὅτι ἐγευσάμην βραχὺ τοῦ μέλιτος
τούτου.
ἀλλ᾿ ὅτι ἔφαγεν ἔσθων ὁ λαὸς σήμερον τῶν σκύλων τῶν
ἐχθρῶν αὐτῶν ὧν εὗρεν, ὅτι νῦν ὂν μείζων ἡ πληγὴ ἡ ἐν τοῖς
ἀλλοφύλοις.
καὶ ἐπάταξεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ τῶν ἀλλοφύλων
ἐν Μαχεμάς, καὶ ἐκοπίασεν ὁ λαὸς σφόδρα.
καὶ ἐκλίθη
ὁ λαὸς εἰς τὰ σκῦλα. καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ
τέκνα βοῶν, καὶ ἔσφαξεν ἐπὶ τὴν γῆν· καὶ ἤσθιεν ὁ λαὸς σὺν τῷ
αἵματι.
καὶ ἀπηγγέλη Σαοὺλ λέγοντες ‘Hμάρτηκεν ὁ λαὸς τῷ
κυρίῳ, φαγὼν σὺν τῷ αἵματι· καὶ εἶπεν Σαούλ Ἐν Γεθθάιμ κυλίσατέ
μοι λίθον ἐνταῦθα μέγαν.
καὶ εἶπεν Σαούλ Διασπάρητε ἐν τῷ
λαὼ, καὶ εἴπατε αὐτοῖς προσάγειν ἐνταῦθα ἕκαστος τὸν μόσχον
αὐτοῦ καὶ ἕκαστος τὸ πρόβατον ἑαυτοῦ, καὶ σφαζέτω ἐπὶ τούτου,
καὶ οὐ μὴ ἁμάρτητε τῷ κυρίῳ τοῦ ἐσθίειν σὺν τῷ αἵματι· κα προσῆγεν
πᾶς ὁ λαὸς ἕκαστος τὸ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἔσφαζον ἐκεῖ.
καὶ
ἐκεῖ Σαοὺλ θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ· τοῦτο ἤρξατο Σαοὺλ
ᾠκοδόμησεν θυσιαστήριον τῷ κυρίῳ.
καὶ εἶπεν Σαούλ καταῶν
ἀλλοφύλων τὴν νύκτα, καὶ διαρπάσωμεν ἐν αὐτοῖς
ἕως διαφαύσῃ ἡμέρα, καὶ μὴ ὑπολίπωμεν ἐν αὐτοῖς ἄνδρα· καὶ
εἶπαν Πᾶν’ τὸ ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει· καὶ εἶπεν ὁ ἱερεύς Προσέλθωμεν
ἐνταῦθα πρὸς τὸν θεόν.
καὶ ἐπηρώτησεν Σαοὺλ τὸν θεόν
Εἰ καταβῶ ὀπίσω τῶν ἀλλοφύλων ; εἰ παραδώσεις αὐτοὺς εἰς χεῖρας
Ἰσραήλ; καὶ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ.
καὶ εἶπεν
Σαούλ Ηροσαγάγετε ἐνταῦθα πάσας τὰς γωνίας τοῦ Ἰσραήλ, καὶ
γνῶτε καὶ ἴδετε ἐν τίνι γέγονεν ἡ ἁμαρτία αὕτη σήμερον·
ὅτι ζῆ
κύριος ὁ σώσας τὸν Ἰσραήλ, ὅτι ἐὰν ἀποκριθῇ κατὰ Ἰωναθὰν τοῦ
υἱοῦ μου, θανάτῳ ἀποθανεῖται. καὶ οὐκ ἦν ὁ ἀποκρινόμενος ἐκ
παντὸς τοῦ λαοῦ.
καὶ εἶπεν παντὶ Ἰσραήλ ‘Yμεῖς ἔσεσθε εἰς δουλείαν,
καὶ ἐγὼ καὶ Ἰωναθὰν ὁ υἱός μου ἐσόμεθα εἰς δουλείαν· καὶ εἶπεν
ὁ λαὸς πρὸς Σαούλ To ἀγαθὸν ἐνώπιόν σου ποίει.
καὶ εἶπεν
Σαούλ κύριε ὁ θεὸς Ἰσραήλ, τί ὅτι οὐκ ἀπεκρίθης τῷ δούλῳ
Σαούλ, καὶ ὁ λαὸς ἐξῆλθεν.
καὶ εἶπεν Σαούλ βάλετε ἀνὰ μέσον
ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον Ἰωναθὰν τοῦ υἱοῦ μου· ὃν ἂν κατακληρώσηται
κύριος, ἀποθανέτω. καὶ εἶπεν ὁ λαὸς πρὸς Σαούλ οὐκ ἔστιν τὸ
ῥῆμα τοῦτο. καὶ κατεκράτησεν Σαοὺλ τοῦ λαοῦ, καὶ βάλλουσιν ἀνὰ
μέσον αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον Ἰωναθὰν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, καὶ κατακληροῦται
’lωναθάν.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Ἰωανθάν ’
μοι τί πεποίηκας· καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ Ἰωναθὰν καὶ εἶπεν
ἐγευσάμην ἐν ἄκρῳ τῷ σκήπτρῳ τῷ ἐν τῆ χειρί μο
ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνήσκω.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαούλ τάδε ποιήσαι μοι
ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη, ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ σήμερον.
καὶ
ὁ λαὸς πρὸς Σαούλ Εἰ σήμερον θανατωθήσεται ὁ ποιήσας τὴν
τὴν μεγάλην ταύτην ἐν Ἰσραήλ ; ζῆ κύριος, εἰ πεσεῖται
τριχὸς τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν· ὅτι ὁ λαὸς τοῦ θεοῦ
τὴν ἡμέραν ταύτην. καὶ προσηύξατο ὁ λαὸς περὶ Ἰωναθὰν ἐν
ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἀπέθανεν.
καὶ ἀνέβη Σαοὺλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων·
φύλων· καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀπῆλθον εἰς τὸν τόπον αὐτῶν.
Καὶ
Σαοὺλ ἔλαχεν τοῦ βασιλεύειν, κατακληροῦται ἔργον ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ
κύκλῳ πάντας τοὺς ἐχθροὺς αὐτοῦ, εἰς τὸν Μωὰβ καὶ εἰς
υἱοὺς Ἄμμων καὶ εἰς τοὺς υἱοὺς Ἐδὼμ καὶ εἰς τὸν Βαιθὼρ καὶ
εἰς βασιλέα Σουβὰ καὶ εἰς τοὺς ἀλλοφύλους· οὗ ἂν ἐστράφη ἐσώζετο.
καὶ ἐποίησεν δύναμιν αὐνανείν, καὶ ἐπάταξεντὸν Ἀμαλήκ, καὶ ἐξ
τὸν Ἰσραὴλ ἐκ χειρὸς τῶν καταπατούντων αὐτόν.
Καὶ
υἱοὶ Σαοὺλ Ἰωναθὰν καὶ Ἰεσσιοὺλ καὶ Μελχεισά· καὶ ὀνόματα τῶν
δύο θυγατέρων αὐτοῦ, ὄνομα τῇ πρωτοτόκῳ Μερόβ, καὶ ὄνομα τῆ
δευτέρᾳ Μελχόλ.
καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ἀχινόομ, θυγάτηρ
Ἀχεινάας· καὶ ὄνομα τῷ ἀρχιστρατήγῳ Ἀβεννήρ, υἱὸς Νηρεὶ υἱοῦ
οἰκείου Σαούλ.
καὶ Κεὶς πατὴρ Σαούλ, καὶ Νὴρ πατὴρ Ἀβεννὴρ
υἱὸς Ἰαμεὶν υἱοῦ Ἀβειήρ. καὶ ἦν ὁ πόλεμος κραταιὸς ἐπὶ
Καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ Ἐμὲ ἀπέστειλεν κύριος χρίσαι
σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ νῦν ἄκουε τῆς φωνῆς Κυρίου.
τάδε
εἶπεν κύριος σαβαώθ Νῦν ἐκδικήσω ἃ ἐποίησεν Ἀμαλὴκ τῷ Ἰσραήλ,
ὡς ἀπήντησεν αὐτῷ ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ ἐξ Αἰγύπτου.
καὶ νῦν πορεύου καὶ πατάξεις τὸν Ἀμολὴκ καὶ Ἰερεὶμ καὶ πάντα
τὰ αὐτοῦ, καὶ οὐ περιποιήσῃ ἐξ αὐτοῦ καὶ ἐξολεθρεύσεις αὐτόν·
καὶ ἀναθεμετιεῖς αὐτὸν καὶ πάντα τὰ αὐτοῦ, καὶ οὐ φείσῃ ἀπ’ αὐτοῦ·
καὶ ἀποκτενεῖν ἀπὸ ἀνδρὸς καὶ ἕως γυναικὸς καὶ ἀπὸ νηπίου ἕως
θηλάζοντος, καὶ ἀπὸ μόσχου ἕως προβάτου καὶ ἀπὸ καμήλου ἕως
ὄνου.
Καὶ παρήγγειλεν Σαοὺλ τῷ λαῷ, καὶ ἐπισκέπτεται αὐτούς
ἐν Γαλγάλοις τετρακοσίας χιλιάδας ταγμάτων, καὶ τὸν Ἰούδαν τριάκοντα
χιλιάδας ταγμάτων.
καὶ ἦλθεν Σαοὺλ ἕως τῶν πόλεων Ἀμαλήκ,
καὶ ἐνήδρευσεν ἐν τῷ χειμάρρῳ.
καὶ εἴπει Σαοὺλ πρὸς τὸν κειναῖον
Ἄπελθε καὶ ἔκκλινον ἐκ μέσου τοῦ Ἀμαληκείτου, μὴ προσθῶ σε
μετ’ αὐτοῦ, καἰ σὺ ἐποίησας ἔλεος μετὰ τῶν υἱῶν ’lσραὴλ ἐν τῷ
ἀναβαίνειν αὐτοὺς ἐξ Αἰγύπτου· καὶ ἐξέκλινεν ὁ Κειναῖος ἐκ μέσου
Ἀμαλήκ.
καὶ ἐπάταξεν Σαοὺλ τὸν Ἀμαλὴκ ἀπὸ Εὑειλὰτ ἕως Ἀσσοὺρ
ἐπὶ προσώπου Αἰγύπτου.
καὶ συνέλαβεν τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλὴκ
ζῶντα, καὶ πάντα τὸν λαὸν Ἰερεὶμ ἀπέκτεινεν ἐν στόματι ῥομφαίας.
καὶ περιεποιήσατο Σαοὺλ καὶ πᾶς ὁ λαὸς τὸν Ἀγὰγ ζῶντα, κοὶ
τὰ ἀγαθὰ τῶν ποιμνίων καὶ τῶν βουκολίων καὶ τῶν ἐδεσμάτων καὶ
τῶν ἀμπελώνων καὶ πάντων τῶν ἀγαθῶν, καὶ οὐκ ἐβούλετο αὐτὰ
ἐξολεθρεῦσαι· καὶ πᾶν ἔργον ἠτιμωμένον καὶ ἐξουδενωμένον ἐξωλέθρευσαν.
Καὶ ἐγενήθη ῥῆμα κυρίου πρὸς Σαμουὴλ λέγων
Παρακέκλημαι ὅτι ἐβασίλευσα τὸν Σαοὺλ εἰς βασιλέα, ὅτι ἀπέστρεψεν
ἀπὸ ὄπισθέν μου καὶ τοὺς λόγους μου οὐκ ἐτήρησεν. καὶ ἠθύμησεν
Σαμουήλ, καὶ ἐβόησεν πρὸς Κύριον ὅλην τὴν νύκτα.
καὶ ὤρθρισεν
Σαμουὴλ καὶ ἐπορεύθη εἰς ἀπάντησιν Ἰσραὴλ πρωί· καὶ
αὐτῷ χεῖρα. καὶ ἐπέστρεψεν τὸ ἅρμα καὶ κατέβη εἰς Γάλγαλα πρὸς
Σαούλ, καὶ ἰδοὺ αὐτὸς ἀνέφερεν ὁλοκαύτωσιν τῷ κυρίῳ, τὰ πρῶτα
τῶν σκύλων ὧν ἤνεγκεν ἐξ Ἀμαλήκ. καὶ παρεγένετο Σαμουὴλ πρὸς
Σαούλ, καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαούλ Εὐλογητὸς σὺ τῷ κυρίῳ· ἔστησα ὅσα
ἐλάλησεν κύριος.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ καὶ τίς ἡ φωνὴ τοῦ ποιμνίου
τούτου ἐν τοῖς ὠσίν μου, καὶ φωνὴ τῶν βοῶν ἣν ἐγὼ ἀκούω ;
καὶ
εἶπεν Σαούλ Ἐξ Ἀμαλὴκ ἤνεγκα αὐτά, ἃ περιεποιήσατο ὁ λαός, τὰ
κράτιστα τοῦ ποιμνίου καὶ τῶν βοῶν, ὅπως τυθῇ τῷ κυρίῳ θεῷ σου·
καὶ τὰ λοιπὰ ἐξωλέθρευσα.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ "
καὶ ἀπαγγελῶ σοι ἃ ἐλάλησεν κύριος πρὸς μὲ τὴν νύκτα· καὶ
αὐτῷ Λάλησον.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Σαούλ Οὐχὶ μικρὸς σὺ
εἰ ἐνώπιον αὐτοῦ, ἡγούμενος σκήπτρου φυλῆς Ἰσραήλ ; καὶ ἔχρισέν
σε κύριος εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ ἀπέστειλέν σε Κύριος ἐν
ὁδῷ καὶ εἰπέν σοι Πορεύθητι καὶ ἐξολέθρευσον· ἀνελεῖς τοὺς ἁμαρτάνοντας
εἰς ἐμέ, τὸν Ἀμαλήκ, καὶ πολεμήσεις αὐτοὺς ἕως συντελέσῃς
αὐτούς.
καὶ ἵνα τί οὐκ ἤκουσας φωνῆς κυρίου, ἀλλ’ ὥρμησας τοῦ
θέσθαι ἐπὶ τὰ σκῦλα καὶ ἐποίησας τὸ πονηρὸν ἐνώπιον κυρίου ;
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Σαμουὴλ Διὰ τὸ ἀκοῦσαί με τῆς φωνῆς τοῦ
λαοῦ· καὶ ἐπορεύθην τῇ ὁδῷ ᾗ ἀπέστειλέν με κύριος, καὶ ἤγαγον
τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλήκ, καὶ τὸν Ἀμαλὴκ ἐξωλέθρευσα.
καὶ
ἔλαβεν ὁ λαὸς τῶν σκύλων ποίμνια καὶ βουκόλια τὰ πρῶτα τοῦ
ἐξολεθρεύματος, ἐνώπιον κυρίου θεοῦ ἡμῶν ἐν Γαλγάλοις.
καὶ
εἶπεν Σαμουὴλ Εἰ θελητὸν τῷ κυρίῳ ὁλοκαυτώματα καὶ θυσίας ὡς
τὸ ἀκοῦσαι φωνῆς κυρίου ; ἰδοὺ ἀκοὴ ὑπὲρ θυσίαν ἀγαθήν, καὶ ἡ
ἐπακρόασις ὑπὲρ στέαρ κριῶν.
ὅτι ἁμαρτία οἰώνισμά ἐστιν,
ὀδύνη καὶ πόνος θεραπείαν ἐπάγουσιν· ὅτι ἐξουδένωσας τὸ ῥῆμα
Κυρίου, καὶ ἐξουδενώσει σε κύριος μὴ εἶναι βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Σαμουὴλ Ἡμάρτηκα· ὅτι παρέβην τὸν λόγον
Κυρίου καὶ τὸ ῥῆμά σου, ὅτι ἐφοβήθην τὸν λαὸν καὶ ἤκουσα τῆς
φωνῆς αὐτῶν.
καὶ νῦν ἄρον δὴ τὸ ἁμάρτημά μου καὶ ἀνάστρεψον
μετ’ ἐμοῦ, καὶ προσκυνήσω κυρίῳ τῷ θεῷ σου.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ
καὶ ἐπέστρεψεν Σαμουὴλ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ ἀπελθεῖν,
καὶ ἐκράτησεν Σαοὺλ τοῦ πτερυγίου τῆς διπλοίδος αὐτοῦ καὶ διέρρηξεν
αὐτό.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Σαμουήλ Διέρρηξεν κύριος τὴν βασιλείαν
σου ἀπὸ Ἰσραὴλ ἐκ χειρός σου σήμερον, καὶ δώσει αὐτὴν τῷ πλησίον
σου τῷ ἀγαθῷ ὑπὲρ σέ·
καὶ διαιρεθήσεται Ἰσραὴλ εἰς δύο, καὶ
οὐκ ἀποστρέψει οὐδὲ μετανοήσει, ὅτι οὐχ ὡς ἄνθρωπός ἐστιν τοῦ
μετανοῆσαι αὐτός.
καὶ εἶπεν Σαούλ Ἡμάρτηκα, ἀλλὰ δόξασόν με δὴ
ἐνώπιον πρεσβυτέρων Ἰσραὴλ καὶ ἐνώπιον λαοῦ μου, καὶ ἀνάστρεψον
’ ἐμοῦ καὶ προσκυνήσω τῷ κυρίῳ θεῷ σου.
καὶ ἀνέστρεωεν
πίσω Σαούλ, καὶ προσεκύνησεν τῷ κυρίῳ.
Καὶ
ροσαγάγετέ μοι τὸν Ἀγὰγ βασιλέα Ἀμαλήκ· καὶ προσῆλθεν
πρὸς αὐτὸν Ἀγὰγ τρέμων. καὶ εἶπεν Ἀγάγ Εἰ οὕτως πικρὸς
ὁ θάνατος;
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Ἀγάγ Καθότι ἠτέκνωσεν γυναῖκας
ἡ ῥομφαία σου, οὕτως ἀτεκνωθήσεται ἐκ γυναικῶν ἡ μήτηρ σου· κοὶ
ἔσφαξεν Σαμουὴλ τὸν Ἀγὰγ ἐνώπιον κυρίου ἐν Γαλγάλ.
καὶ
Σαμουὴλ εἰς Ἁρμαθάιμ· καὶ Σαοὺλ ἀνέβη εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ
καὶ οὐ προσέθετο Σαμουὴλ ἔτι ἰδεῖν τὸν Σαοὺλ ἕως
θανάτου αὐτοῦ, ὅτι ἐπένθει Σαμουὴλ ἐπὶ Σαούλ, καὶ Κύριος
ὅτι ἐβασίλευσεν τὸν Σαοὺλ ἐπὶ Ἰσραήλ.
Καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Σαμουήλ Ἕως πότε σὺ πενθεῖς ἐπὶ
Σαούλ, κἀγὼ ἐξουδένωκα αὐτὸν μὴ βασιλεύειν ἐπὶ Ἰσραήλ ; πλῆσον
τὸ κέρας σου ἐλαίου, καὶ δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸς Ἰεσσαὶ ἕως εἰς
, ὅτι ἑόρακα ἐν τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ ἐμοὶ βασιλεύειν.
καὶ εἶπεν
Ἠὼς πορευθῶ ; καὶ ἀκούσεται Σαοὺλ καὶ ἀποκτενεῖ με.
καὶ εἶπεν Κύριος Δάμαλιν βοῶν λάβε ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἐρεῖς Θῦσαι
ἥκω τῷ κυρίῳ·
καὶ καλέσεις τὸν Ἰεσσαὶ εἰς τὴν θυσίαν, καὶ γνωριῶ
σοι ἃ ποιήσεις, καὶ χρίσεις ὃν ἐὰν εἴπω πρὸς σέ.
καὶ ἐποίησεν
Σαμουὴλ πάντα ἃ ἐλάλησεν αὐτῷ Κύριος, καὶ ἦλθεν εἰς Βηθλέεμ.
καὶ ἐξέστησαν οἱ πρεσβύτεροι τῆς πόλεως τῆ ἀπαντήσει αὐτοῦ καὶ
εἶπαν Ἢ εἰρήνη ἡ εἴσοδός σου, ὁ βλέπων ;
καὶ εἶπεν Εἰρήνη· θῦσαι
τῷ κυρίῳ ἥκω, ἁγιάσθητε καὶ εὐφράνθητε μετ’ ἐμοῦ σήμερον. καὶ
τὴν θυσίαν.
καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ αὐτοὺς εἰσιέναι καὶ εἶδεν τὸν Ἐλιάβ,
καὶ εἶπεν Ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον Κυρίου χριστὸς αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν κύριος
πρὸς Σαμουήλ Μὴ ἐπιβλέψῃς ἐπὶ τὴν ὄψιν αὐτοῦ μηδὲ εἰς τὴν ἕξιν
μεγέθους αὐτοῦ, ὅτι ἐξουδένωκα αὐτόν· ὅτι οὐχ ὡς ἐμβλέψεται ἄνθρωπος,
ὄψεται ὁ θεός· ὅτι ἄνθρωπος ὄψεται εἰς πρόσωπον, ὁ δὲ θεὸς
ὄψεται εἰς καρδίαν.
καὶ ἐκάλεσεν Ἰεσσαὶ τὸν Ἀμειναδάβ, καὶ
παρῆλθεν κατὰ πρόσωπον Σαμουήλ, καὶ εἶπεν Οὐδὲ τοῦτον ἐξελέξατο
ὁ θεός.
καὶ παρήγαγεν Ἰεσσαὶ τὸν Σαμά· καὶ εἶπεν καὶ ἐν τούτῳ
οὐκ ἐξελέξατο κύριος.
καὶ παρῆγ’ ἂγ ἐν Ἰεσσαὶ τοὺς ἑπτὰ υἱοὺς
αὐτοῦ ἐνώπιον Σαμουήλ· καὶ εἶπεν Σαμουήλ· οὐκ ἐξελέξατο κύριος
ἐν τούτοις.
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Ἰεσσαί Ἐκλελοίπασιν τὰ
παιδάρια ; καὶ εἶπεν Ἔτι ὁ μικρός· ἰδοὺ ποιμαίνει ἐν τῷ ποιμνίῳ·
καὶ εἶπεν Σαμουὴλ πρὸς Ἰεσσαί Ἀπόστειλον καὶ λάβε αὐτόν, ὅτι οὐ
μὴ κατακλιθῶμεν ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτόν
καὶ ἀπέστειλεν καὶ είσήγαγεν
αὐτόν· καὶ οὗτος πυρράκης μετὰ κάλλους ὀφθαλμῶν, καὶ
ἀγαθὸς ὁράσει κυρίῳ· καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Σαμουήλ Ἀνάστα καὶ
χρῖσον τὸν Δαυείδ, ὅτι οὗτος ἀγαθός ἐστιν.
καὶ ἔλαβεν Σαμουὴλ
τὸ κέρας τοῦ ἐλαίου καὶ ἔχριδεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ·
καὶ ἐφήλατο πνεῦμα κυρίου ἐπὶ Δαυεὶδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ
ἐπάνω· καὶ ἀνέστη Σαμουὴλ καὶ ἀπῆλθεν εἰς Ἁρμαθάιμ.
καὶ
πνεῦμα κυρίου ἀπέστη ἀπὸ Σαούλ, καὶ ἔπνιγεν αὐτόν πνεῦμα
πονηρὸν παρὰ Τυρίου.
καὶ εἶπαν οἱ παῖδες Σαοὺλ πρὸς αὐτόν
ἰδοὺ δὴ πνεῦμα Τυρίου πονηρὸν πνίγει σε·
εἰπάτωσαν δὴ οἱ
δοῦλοί σου ἐνώπιόν σου καὶ ζητησάτωσαν τῷ κυρίῳ ἡμῶν ἄνδρα
εἰδότα ψάλλειν ἐν κινύρᾳ· καὶ ἔσται ἐν τῷ εἶναι πνεῦμα πονηρὸν
ἐπὶ σοὶ καὶ ψαλεῖ ἐν τῇ κινύρᾳ αὐτοῦ, καὶ ἀγαθόν σοι ἱστᾶι καὶ
ἀναπαύσει σε.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς τοὺς παῖδος αὐτοῦ Ἴδετε
δή μοι ἄνδρα ὀρθῶς ψάλλοντα, καὶ εἰσαγάγετε αὐτὸν πρὸς ἐμέ.
καὶ ἀπεκρίθη εἷς τῶν παιδαρίων αὐτοῦ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἑόρακα υἱὸν
τῷ Ἰεσσαὶ Βηθλεεμείτην καὶ αὐτὸν εἰδότα ψαλμόν, καὶ ὁ ἀνὴρ συνετὸς
καὶ ὁ ἀνὴρ πολεμιστὴς καὶ σοφὸς λόγῳ, καὶ ἀνὴρ ἀγαθὸς τῷ εἴδει,
καὶ ἀπέστειλεν Σαοὺλ ἀγγέλους πρὸς Ἰεσσαὶ
λέγων Ἀπόστειλον πρὸς μὲ τὸν υἱόν σου Δαυεὶδ τὸν ἐν τῷ ποι
σου.
καὶ ἔλαβεν Ἰεσσαὶ γόμορ ἄρτων καὶ ἀσκὸν οἴνου κα ἔριφον
αἰγῶν ἕνα, καὶ ἐξαπέστειλεν ἐν χειρὶ Δαυεὶδ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ πρὸς
Σαούλ.
καὶ εἰσῆλθεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ, καὶ παριστήκει ἐνώπιον
αὐτοῦ. καὶ ἠγάπησεν αὐτὸν σφόδρα, καὶ ἐγενήθη αὐτῷ αἴρων τὰ
αὐτοῦ.
καὶ ἀπέστειλεν Σαοὺλ πρὸς Ἰεσσαὶ λέγων Ηαριστόσθω
Δαυεὶδ ἐνώπιον ἐμοῦ, ὅτι εὗρεν χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς μου.
καὶ
ἐν τῶ εἶναι πνεῦμα πονηρὸν ἐπὶ Σαοὺλ καὶ ἐλάμβανεν Δαυεὶδ
κινύραν καὶ ἔψαλλεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἀνέψυχεν Σαοὺλ καὶ
ἀγαθὸν αὐτῷ, καὶ ἀφίστατο ἀπ’ αὐτοῦ τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν·
Καὶ συνάγουσιν ἀλλόφυλοι τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν εἰς πόλεμον,
καὶ συνάγονται εἰς Σοκχὼθ τῆς Ἰδουμαίας, καὶ παρεμβάλλουσιν ἀνὰ
οκχὼθ καὶ ἀνὰ μέσον Ἀζηκὰ Ἐφερμέμ.
καὶ Σαοὺλ κα ὁ
Ἰσραὴλ συνάγονται καὶ παρεμβάλλουσιν ἐν τῇ κοιλάδι· αὐτοὶ
παρατάσσονται εἰς πόλεμον ἐξ ἐναντίας ἀλλοφύλων.
καὶ ἀλλόφυλοι
ἐπὶ τοῦ ὄρους ἐνταῦθα, καὶ Ἰσραὴλ ἵσταται ἐπὶ τοῦ ὄρους
ἀνὰ μέσον αὐτῶν.
καὶ ἐξῆλθεν ἀνὴρ δυνατὸς ἐκ
τῶν ἀλλοφύλων, Γολιὰθ ὄνομα αὐτῷ, ἐκ Γέθ· ὕψος
αὐτοῦ τεσσάρων πήχεων καὶ σπιθαμῆς.
καὶ περικεφαλαία ἐπὶ τῆς
κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ θώρακα ἁλυσιδωτὸν αὐτὸς ἐνδεδυκώς, καὶ ὁ σταθμὸς
τοῦ θώρακος αὐτοῦ πέντε χιλιάδες σίκλων χαλκοῦ καὶ ἀσπὶς ἀσπὶς χαλκὴ ἀνὰ
τῶν ὤμων αὐτοῦ.
καὶ ὁ κοντὸς τοῦ δόρατος αὐτοῦ ὡσεὶ μέσα.
ὑφαινόντων, καὶἡ λόγχη αὐτοῦ ἑξακοσίων σίκλων σιδήρου· καὶ ὁ
αἴρων τὰ ὅπλα αὐτοῦ προεπορεύετο αὐτοῦ.
καὶ ἀνέστη καὶ ἀνεβόησεν
εἰς τὴν παράταξιν Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν αὐτοῖς τί ἐκπορεύεσθε
παρατάξασθαι πολέμῳ ἐξ ἐναντίας ἡμῶν ; οὐκ ἐγώ εἰμι ἀλλόφυλος,
καὶ ὑμαῖς Ἑβραῖοι καὶ Σαούλ; ἐκλέξασθε ἑαυτοῖς ἄνδρα καὶ καταβήτω
πρὸς μέ.
καὶ ἐὰν δυνηθῇ πρὸς ἐμὲ πολεμῆσαι καὶ ἐὰν πατάξῃ με, καὶ
ἐσόμεθα ὑμῖν εἰς δούλους· ἐὰν δὲ ἐγὼ δυνηθῶ καὶ πατάξω αὐτὸν,
BabA | τὰ σκεύη] om τὰ Α 22 παρεστάσθω B* παριστ. BaA)
23 τη χειρὶ] om τη Α XVII 1 εἰς Σοκχωθ] εισογχω Α | Ιδουμαιας] Ιουδαιας
Α | Σοκχωθ 2°] Σιογχω Α | Εφερμεμ] εν Αφεσδομμειν Α 3
καὶ ο ἀύλων Α 4 τεσσαρων] ἐξ Α 5 περικεφαλαίαν Α | θωρακος]
χωρακος Α 7 υφαινοντος Α | εξακοσιοι Α Ι προσπορευετο (sic) λ
8 ανεστη] εστη Α | εις] προς Α | τι] ετι Α Ι εκπορευεσθαι Α | και Σαουλ] του
Σ, Α εαυτοις] αυτοις Α 9 εμε] με Α I εσομεθα] εσομαι|θα Α | om δε Α
ἔσεσθε ἡμῖν εἰς δούλους καὶ δουλεύσετε ἡμῖν.
καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος
ταύτῃ· δότε μοι ἄνδρα καὶ μονομαχήσομεν ἀμφότεροι.
καὶ ἤκουσεν
Σαοὺλ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ τὰ ῥήματα τοῦ ἀλλοφύλου ταῦτα, καὶ ἐξέστησαν
καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα.
Καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ
καὶ εἶπεν
Σαοὺλ πρὸς Δαυείδ Οὐ μὴ δύνῃ πορευθῆναι πρὸς τὸν ἀλλόφυλον
τοῦ πολεμεῖν μετ’ αὐτοῦ, ὅτι παιδάριον εἶ σύ, καὶ αὐτὸς ἀνὴρ πολεμιστὴς
ἐκ νεότητος αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ Ποιμαίνων
ἦν ὁ δοῦλός σου τῷ πατρὶ αὐτοῦ ἐν τῷ ποιμνίῳ· καὶ ὅταν ἤρχετο
ὁ λέων καὶ ἡ ἄρκος καὶ ἐλάμβανεν πρόβατον ἐκ τῆς ἀγέλης,
καὶ
ἐξεπορευόμην ὀπίσω αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα αὐτόν, καὶ ἐξέσπασα ἐκ
τοῦ στόματος αὐτοῦ· καὶ εἰ ἐπανίστατο ἐπ’ ἐμέ, καὶ ἐκράτησα τοῦ
φάρυγγος αὐτοῦ καὶ ἐπάταξα καὶ ἐθανάτωσα αὐτόν.
καὶ τὴν ἄρκον
ἔτυπτεν ὁ δοῦλός σου καὶ τὸν λέοντα, καὶ ὦσται ὁ ἀλλόφυλος ὁ ἀπερίτμητος
ὡς ἱν τούτων· οὐχὶ πορεύσομαι καὶ πατάξω αὐτόν, καὶ ἀφελῶ
σήμερον ὄνειδος ἐξ Ἰσραήλ; διότι τίς ὁ ἀπερίτμητος οὗτος ὃς ὠνείδισεν
παράταξιν θεοῦ ζῶντος ;
Κύριος ὃς ἐξείλατό με ἐκ χειρὸς τοῦ λέοντος
καὶ ἐκ χειρὸς τῆς ἄρκου, αὐτὸς ἐξελεῖταί· με ἐκ χειρὸς τοῦ ἀλλοφύλου
τοῦ ἀπεριτμήτου τούτου. καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς πρὸς Πορεύου,
καὶ ἔσται κύριος μετὰ σοῦ.
καὶ ἐνέδυσεν Σαοὺλ τὸν Δαυεὶδ μανδύαν
καὶ περικεφαλαίαν χαλκῆν περὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ,
καὶ ἔχωσεν
τὸν Δαυεὶδ τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ ἐπάνω τοῦ μονδύου αὐτοῦ· καὶ
ἐκοπίασεν περιπατήσας ἅπαξ καὶ δίς. καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ
Οὐ μὴ δύνωμαι πορευθῆναι ἐν τούτοις, ὅτι οὐ πεπείραμαι· καὶ ἀφαιροῦσιν
αὐτὰ ἀπ’ αὐτοῦ.
καὶ λάβεν τὴν βακτηρίαν αὐτοῦ ἐν τῇ
αὐτοῦ, καὶ ἐξελέξατο ἑαυτῷ .
πέντε λίθους τελείους ἐκ τοῦ καὶ ἔθετο αὐτοὺς ἐν τῷ καδίῳ τῷ ποιμενικῷ τῷ ὄντι αὐτῷ καὶ σφενδόνην αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ· καὶ προσῆλθεν πρὸς τὸν ἄνδρα τὸν ἀλλόφυλον.
καὶ εἶδεν Γολιὰδ τὸν Δαυεὶδ καὶ
ἠτίμασεν αὐτόν, ὅτι αὐτὸς ἦν παιδάριον καὶ αὐτὸς πυρράκης μετὰ
κάλλους ὀφθαλμῶν.
καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυείδ Ὡσεὶ
Δαυεὶδ ἐν τοῖς θεοῖς ἑαυτοῦ.
καὶ εἶπεν ὁ ἀλλόφυλος πρὸς Δαυείδ
Δεῦρο πρὸς μὲ καὶ δώσω τὰς σάρκας σου τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ
καὶ τοῖς κτήνεσιν τῆς γῆς.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τὸν ἀλλόφυλον Σὺ
ἔρχῃ πρὸς μὲ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ ἐν δόρατι καὶ ἐν ·ἀσπίδι, κἀγὼ πορεύομοι
πρὸς σὲ ἐν ὀνόματι κυρίου θεοῦ σαβαὼθ παρατάξεως Ἰσραὴλ
ἢν ὠνείδισας σήμερον·
καὶ ἀποκλείσει σε κύριος σήμερον εἰς τὴν
χεῖρά μου, καὶ ἀποκτενῶ σε καὶ ἀφελῶ τὴν κεφαλήν σου ἀπὸ σοῦ, καὶ
δώσω τὰ κῶλά σου καὶ τὰ κῶλα παρεμβολῆς ἀλλοφύλων ἐν ταύτῃ τῇ
ἡμέρᾳ τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ τοῖς θηρίοις τῆς γῆς· καὶ γνώσεται
αἰ πᾶσα ἡ γῆ ὅτι ἔστιν θεὸς ἐν Ἰσραήλ.
καὶ γνώσεται πᾶσα ἡ
ἐκκλησία αὕτη ὅτι οὐκ ἐν ῥομφαίᾳ καὶ δόρατι σώζει Κύριος· ὅτι τοῦ
Κυρίου ὁ πόλεμος, καὶ παραδώσει Κύριος ὑμᾶς εἰς χεῖρας ἡμῶν.
καὶ ἀνέστη ὁ ἀλλόφυλος καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν Δαυείδ.
καὶ ἐξέτεινεν Δαυεὶδ τὴν χεῖρα αὐτοῦ εἰς τὸ κάδιον καὶ ἔλαβεν ἐκεῖθεν
λίθον ἕνα, καὶ ἐσφενδόνησεν καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον ἐπὶ τὸ μέ
πον αὐτοῦ, καὶ διέδυ ὁ λίθος διὰ τῆς περικεφαλαίας εἰς τὸ
αὐτοῦ, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ ἔδραμεν
Δαυεὶδ καὶ ἐπέστη ἐπ’ αὐτόν, καὶ ἔλαβεν τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ καὶ
ἐθανάτωσεν αὐτὸν καὶ ἀφεῖθεβ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ· καὶ εἶδον οἱ ἀλλόφυλοι
ὅτι τέθνηκεν ὁ δυνατὸς αὐτῶν, καὶ ἔφυγον.
καὶ ἀνίστανται
ἄνδρες Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδα καὶ ἠλάλαξαν, καὶ κατεδίωξαν ὀπίσω αὐτῶν
ἕως εἰσόδου Γὲθ καὶ ἕως τῆς πύλης Ἀσκάλωνος· καὶ ἔπεσαν τραυματίαι
τῶν ἀλλοφύλων ἐν τῆ ὁδῷ τῶν πυλῶν καὶ ἕως Γὲθ καὶ ἕως
Ἀκκαρών.
καὶ ἀνέστρεψαν ἄνδρες Ἰσραὴλ ἐκκλίνοντες ὀπίσω
τῶν ὦν ἀλλοφύλων, καὶ κατεπάτουν τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν.
καὶ
ἔλαβεν Δαυεὶδ τὴν κεφαλὴν τοῦ ἀλλοφύλου καὶ ἤνεγκεν αὐτὴν
Καὶ ἐξῆλθον αἱ χορεύουσαι εἰς συνάντησιν Δαυεὶδ ἐκ πασῶν πόλεων Ἰσραὴλ ἐν τυμπάνοις καὶ ἐν χαρμοσύνῃ καὶ ἐν κυμβάλοις·
καὶ ἐξῆρχον αἱ γυναῖκες καὶ ἔλεγον
καὶ πονηρὸν ἐφάνη τὸ ῥῆμα ἐν ὀφθαλμοῖς Σαοὺλ περὶ τοῦ λόγου
τούτου, καὶ εἶπεν τῷ Δαυεὶδ ἔδωκαν τὰς μυριάδας, καὶ ἐμοὶ ἔδωκαν τὰς
χιλιάδας.
καὶ ἦν Σαοὺλ ὑποβλεπόμενος τὸν Δαυεὶδ ἀπὸ τῆς ἡμέρας
ἐκείνης καὶ ἐπέκεινα.
καὶ ἐφοβήθη Σαοὺλ ἀπὸ προσώπου Δαυείδ,
καὶ ἀπέστησεν αὐτὸν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ κατέστησεν αὐτὸν ἑαυτῷ χιλίαρχον·
καὶ ἐξεπορεύετο καὶ εἰσεπορεύετο ἔμπροσθεν τοῦ λαοῦ.
καὶ
ἦν Δαυεὶδ ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ συνίων, καὶ κύριος μετ’ αὐτοῦ.
καὶ εἶδεν Σαοὺλ ὡς αὐτὸς συνίει σφόδρα, καὶ εὐλαβεῖτο ἀπὸ προσώπου
αὐτοῦ.
καὶ πᾶς Ἰσραὴλ καὶ Ἰούδας ἠγάπα τὸν Δαυείδ, ὅτι
αὐτὸς εἰσεπορεύετο καὶ ἐξεπορεύετο πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ.
καὶ
ἠγάπησεν Μελχὸλ ἡ θυγάτηρ Σαοὺλ τὸν Δαυείδ, καὶ ἀπηγγέλη Σαοὺλ
καὶ ηὐθύνθη ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Σαούλ Δώσω αὐτὴν
αὐτῷ, καὶ ἔσται αὐτῷ εἰς σκάνδαλον. καὶ ἦν ἐπὶ Σαοὺλ χεὶρ ἀλλοφύλων.
καὶ ἐνετείλατο Σαοὺλ τοῖς παισὶν αὐτοῦ λέγων Λαλήσατε
ὑμεῖς λάθρα τῷ Δαυεὶδ λέγοντες ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς θέλει ἐν σοί, καὶ
πάντες οἱ παῖδες αὐτοῦ ἀγαπῶσίν σε, καὶ σὺ ἐπιγάμβρευσον τῷ
βασιλεῖ.
καὶ ἐλάλησαν οἱ παῖδες Σαοὺλ εἰς τὰ ὦτα Δαυεὶδ τὰ
ῥήματα ταῦτα· καὶ εἶπεν Δαυείδ Κοῦφον ἐν ὀφθαλμοῖς ὑμῶν ἐπιγαμβρεῦσαι
βασιλεῖ; κἀγὼ ἀνὴρ ταπεινὸς καὶ οὐχὶ ἔνδοξος.
καὶ
ἀπήγγειλαν οἱ παῖδες Σαοὺλ αὐτῷ κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα ἃ ἐλάλησεν
Δαυείδ.
καὶ εἶπεν Σαούλ τάδε ἐρεῖτε τῷ Δαυείδ Οὐ βούλεται ὁ
ἐν δόματι ἀλλ’ ἢ ἐν ἑκατὸν ἀκροβυστίαις ἀλλοφύλων, εκδικῆτοῦ
βασιλέως. καὶ Σαοὺλ ἐλογίσατο αὐτὸν ἐμβαλεῖν
εἰς χεῖρας τῶν ἀλλοφύλων.
καὶ ἀπαγγέλλουσιν οἱ παῖδες Σαοὺλ τῶ
Δαυεὶδ τὰ ῥήματα ταῦτα, καὶ εὐθύνθη ὁ λόγος ἐν ὀφθαλμοῖς Δαυεὶδ
ἐπιγαμβρεῦσαι τῷ βασιλεῖ·
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ ἐπορεύθη αὐτὸς
καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις ἑκατὸν ἄνδρας,
καὶ ἀνήνεγκεν τὰς ἀκροβυστίας αὐτῶν τῷ βασιλεῖ, καὶ ἐπιγαμβρεύεται
τῷ βασιλεῖ, καὶ δίδωσιν αὐτῷ τὴν Μελχὸλ θυγατέρα αὐτοῦ αὐτῶ
εἰς γυναῖκα.
καὶ εἶδεν Σαοὺλ ὅτι κύριος μετὰ Δαυεὶδ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἠγάπα αὐτόν, καὶ προσέθετο εὐλαβεῖσθαι ἀπὸ Δαυεὶδ ἔτι.
καὶ
καὶ Ἰωναθὰν υἱὸς Σαοὺλ ᾑρεῖτο
τὸν Δαυεὶδ σφόδρα·
καὶ ἐγὼ ἐξελεύσομαι καὶ στήσομοι ἐχόμενος τοῦ
πατρός μου ἐν ἀγρῷ οὗ ἐὰν ἦς ἐκεῖ, καὶ ἐγὼ λαλήσω περὶ σοῦ πρὸς
τὸν πατέρα μου· καὶ ὄψομαι ὅ τι ἐὰν ᾖ, καὶ ἀπαηελῶ σοι.
καὶ
ἐλάλησεν Ἰωναθὰν περὶ Δαυεὶδ ἀγαθὰ πρὸς Σαοὺλ τὸν πατέρα αὐτοῦ,
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Μὴ ἁμαρτησάτω ὁ βασιλεὺς εἰς τὸν δοῦλόν σου
Δαυείδ, ὅτι οὐχ ἡμάρτηκεν εἰς σέ, καὶ τὰ ποιήματα αὑτοῦ ἀγαθὰ σφόδρα·
καὶ ἔθετο τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ ἐπάταξεν τὸν ἀλλόφυλον,
καὶ ἐποίησεν κύριος σωτηρίαν μεγάλην, καὶ πᾶς Ἰσραὴλ εἶδον
καὶ ἐχάρησαν· καὶ τί τί ἁμαρτάνεις εἰς αἷμα ἀθῷον θανατῶσαι τὸν
Δαυεὶδ δωρεάν;
καὶ ἤκουσεν Σαοὺλ τῆς φωνῆς Ἰωναθάν, καὶ ὤμοσεν
Σοοὺλ λέγων νῇ κύριος, εἰ ἀποθανεῖται.
καὶ ἐκάλεσεν Ἰωναθὰν τὸν
Δαυεὶδ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα· καὶ εἰσήγαγεν
Ἰωναθὰν τὸν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ, καὶ ἦν ἐνώπιον αὐτοῦ ὡσεὶ ἐχθὲς καὶ
τρίτην ἡμέραν.
Καὶ προσέθετο ὁ πόλεμος γενέσθαι πρὸς Δαυείδ·
καὶ κατίσχυσεν Δαυεὶδ καὶ ἐπολέμησεν τοὺς ἀλλοφύλους, καὶ ἐπάταξεν
ἐν οὐτοῖς πληγὴν μεγάλην σφόδρα, καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο πνεῦμα θεοῦ πονηρὸν ἐπὶ Σαούλ, καὶ αὐτὸς ἐν οἴκῳ
καθεύδων, καὶ δόρυ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ Δαυεὶδ ἔψαλλεν ταῖς χερσὶν
αὐτοῦ.
καὶ ἐζήτει Σαοὺλ πατάξαι τὸ δόρυ εἰς Δαυείδ, καὶ ἀπέστη
Δαυεὶδ ἐκ προσώπου Σαούλ· καὶ ἐπάταξεν τὸ δόρυ εἰς τὸν
καὶ Δαυεὶδ ἀνεχώρησεν καὶ διεσώθη.
καὶ ἐγενήθη ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ
καὶ κατάγει ἡ Μελχὸλ τὸν Δαυεὶδ
καὶ ἀπῆλθεν καὶ ἔφυγεν καὶ σώζεται.
καὶ ἔλαβεν
αἰγῶν ἔθετο πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκάλυψεν αὐτὰ ἱματίῳ.
καὶ
ἀπέστειλεν Σαοὺλ ἀηέλους λαβεῖν τὸν Δαυείδ, καὶ λέγουσιν ἐνοχλεῖσθαι
αὐτόν.
καὶ ἀποστέλλει ἐπὶ τὸν Δαυεὶδ λέγων Ἀγάγετε
αὐτὸν ἐπὶ τῆς κλίνης πρὸς μὲ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν.
καὶ ἔρχονται
οἱ ἄηελοι, καὶ ἰδοὺ τὰ κενοτάφια ἐπὶ τῆς κλίνης, καὶ ἧπαρ τῶν
αἰγῶν πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ τῆ Μελχόλ Ἵνα τί
οὕτως παρελογίσω με, καὶ ἐξαπέστειλας τὸν ἐχθρόν μου καὶ
καὶ εἶπεν Μελχὸλ τῷ Σαούλ Αὒτὸς εἶπεν Ἐφαπόστειλόν με· εἰ
θανατώσω σε.
καὶ Δαυεὶδ ἔφυγεν καὶ διεσώθη, καὶ παραπρὸς
Σαμουὴλ εἰς Ἁρμαθάιμ, καὶ ἀπαγγέλλει αὐτῷ πάντα
ὅσα ἐποίησεν αὐτῷ Σαούλ· καὶ ἐπορεύθη Δαυεὶδ καὶ Σαμουήλ, καὶ
ἐκάθισαν ἐν Ἀυὰθ ἐν Ῥαμά.
καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαοὺλ λέγοντες
Ἴδου Δαυεὶδ ἐν Ἀυὰθ ἐν Ῥαμά.
καὶ ἀπέστειλεν Σαοὺλ ἀγγέλους
λαβεῖν τὸν Δαυείδ· κοὶ εἶδαν τὴν ἐκκλησίαν τῶν προφητῶν, καὶ
Σαμουὴλ εἱστήκει καθεστηκὼς ἐπ’ αὐτῶν. καὶ ἐγενήθη ἐπὶ τοὺς
ἀγγέλους τοῦ Σαοὺλ πνεῦμα θεοῦ, καὶ προφητεύουσιν.
καὶ ἀπηγγέλη
τῷ Σαούλ, καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἑτέρους, καὶ ἐπροφήτευσαν καὶ
αὐτοί· καὶ προσέθετο Σαοὺλ ἀποστεῖλαι ἀγγέλους τρίτους, καὶ ἀπροφήτευσαν
καὶ αὐτοί.
καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Σαούλ, καὶ ἐπορεύθη καὶ
αὐτὸς εἰς Ἁρμαθάιμ, καὶ ἔρχεται ἕως τοῦ φρέατος τοῦ ἅλω τοῦ ἐν
τῷ Σεφεί, κα ἠρώτησεν καὶ εἶπεν Ποῦ Σαμουὴλ καὶ Δαυείδ; καὶ εἶπεν
Ἴδου ἐν Ἀυὰθ ἐν Ῥαμά.
καὶ ἐπορεύθη ἐκεῖθεν ἐν Ἀυὰθ
καὶ ἐγενήθη καὶ ἐπ’ αὐτῷ πνεῦμα θεοῦ, καὶ ἐπορεύετο
ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς Ἀυὰθ ἐν Ῥαμά.
καὶ ἐξεδύσατο τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐπροφήτευσεν ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ ἔπεσεν γυμνὸς ὅλην τήν ἡμέραν ἐκείνην καὶ ὅλην τὴν νύκτα· διὰ τοῦτο ἔλεγον Εἰ καὶ Σαοὺλ ἐν ἐν προφήταις:
XX
XXἸωανθὰν καὶ εἶπεν τί πεποίηκα, καὶ τί τὸ ἀδίκημά μου, καὶ τί ἡμάρτηκα ἐνώπιον τοῦ πατρός σου ὅτι ἐπιζητεῖ τὴν ψυχήν μου ;
καὶ
εἶπεν αὐτῶ Ἰωναθάν μηδαμῶς σοι, οὐ μὴ ἀποθάνῃς· ἰδοὺ οὐ μὴ
ποιήση ὁ πατήρ μου ῥῆμα μικρὸν καὶ οὐκ ἀποκαλύψει τὸ ὠτίον μου·
καὶ τί ὅτι κρύψει ὁ ποτήρ μου τὸ ῥῆμα τοῦτο; οὐκ ἔστιν τοῦτο.
καὶ
ἀπεκρίθη Δαυεὶδ τῷ Ἰωανθὰν καὶ εἶπεν Γινώσκων οἶδεν ὁ πατήρ σου
ὅτι εὕρηκα χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, καὶ εἶπεν μὴ γνῶναι τοῦτο Ἰωναθάν,
μὴ οὐ βούληται· ἀλλὰ ζῇ κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, ὅτι καθὼς
, ἐμπέπλησται ἀνὰ μέσον μου καὶ τοῦ θανάτου.
καὶ εἶπεν
πρὸς Δαυείδ τί ἐπιθυμεῖ ἡ ψυχή σου, καὶ τί ποιήσω σοι;
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἰωναθάν ἰδοὺ δὴ νεομηνία αὔριον, καὶ ἐγὼ
καθίσας οὐ καθήσομαι φαγεῖν, καὶ ἐξαποστελεῖς με καὶ κρυβήσομαι ἐν
τῶ πεδίω ἕως δείλης.
ἐὰν ἐπισκεπτόμενος ἐπισκέψηταί με ὁ πατήρ
σου, καὶ ἐρεῖς παραιτούμενος παρῃτήσατο ἀπ’ ἐμοῦ Δαυεὶδ δραμεῖν ἕως
εἰς Βηθλέεμ τὴν πόλιν αὐτοῦ, ὅτι θυσία τῶν ἡμερῶν ἐκεῖ ὅλῃ τῇ φυλῇ.
ἐὰν τάδε εἴπῃ Ἀγαθῶς, εἰρήνη τῷ δούλῳ σου· καὶ ἐὰν σκληρῶς
όποκριθῇ σοι, γνῶθι ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία παρ’ αὐτοῦ.
καὶ
ποιήσεις ἕλεος μετὰ τοῦ δούλου σου, ὅτι εἰσήγαγες εἰς διαθήκην Κυρίου
τὸν δοῦλόν σου μετὰ σεαυτοῦ· καὶ εἰ ἔστιν ἀδικία ἐν τῷ δούλῳ σου,
θανάτωσόν με σύ· καὶ ἕως τοῦ πατρός σου ἰνα τί οὕτως εἰσάγεις
με;
καὶ εἶεν Ἰωναθάν Μηδαμῶς σοι, ὅτι ἐὰν γινώσκων γνῶ ὅτι
συντετέλεσται ἡ κακία παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐλθεῖν ἐπὶ σέ, καὶ
ἐὰν μὴ ᾖ εἰς τὰς πόλεις σου, ἐγὼ ἀπαηέλλω σοι.
καὶ εἶπεν Δαυλὶς
πρὸς Ἰωναθάν τίς ἀπαγγείλῃ μοι ἐὰν ἀποκριθῇ ὁ πατήρ σου σκληρῶς;
καὶ εἶπεν Ἰωναθὰν πρὸς Δαυείδ Πορεύου καὶ μένε εἰς ἀγρόν·
καἰ ἐκπορεύονται ἀμφότεροι εἰς ἀγρόν.
Καὶ εἶπεν Ἰωναθὰν
πρὸς Δαυείδ Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραὴλ οἶδεν ὅτι ἀνακρινῶ τὸν πατέρα
μου ὡς ἂν ὁ καιρὸς τρισσῶς, καὶ ἰδοὺ ἀγαθὸν ᾖ περὶ Δαυείδ, καὶ
οὐ μὴ ἀποστείλω πρὸς σὲ εἰς ἀγρόν·
τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς τῶ
ἔσται κύριος μετὰ σοῦ καθὼς ἢν μετὰ τοῦ πατρός μου.
καὶ μὲν
ἔτι μου ζῶντος, καὶ ποιήσεις ἕλεος μετ’ ἐμοῦ· καὶ ἐὰν θανάτῳ ἀποθάνω,
οὐκ ἐξαρεῖς ἕλεος σου ἀπὸ τοῦ οἴκου μου ἕως τοῦ αἰῶνος·
καὶ εἰ μή, ἐν τῷ ἐξαίρειν Κύριον τοὺς ἐχθροὺς Δαυεὶδ ἕκαστον ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς,
εὑρεθῆναι τὸ ὄνομα τοῦ Ιωναθὰν ἀπὸ τοῦ οἴκου
Δαυείδ· καὶ ἐκζητήσαι κύριος ἐχθροὺς τοῦ Δαυείδ.
καὶ προσέθετο
ἔτι Ἰωναθὰν ὀμόσαι τῷ Δαυείδ, ὅτι ἠγάπησεν ψυχὴν ἀγαπῶντος αὐτόν.
καὶ εἶπεν Ἰωναθάν Αὔριον νουμηνία καὶ ἐπισκεπήσῃ, ὅτι ἐπισκεπήσεται
καθέδρα σου.
καὶ τρισσεύσεις καὶ ἐπισκέψῃ καὶ ἥξεις
εἰς τὸν τόπον σου οὗ κρυβῇς ἐν τῆ ἡμέρᾳ τῇ ἐργασίμῃ, καὶ καθήσῃ
παρὰ τὸ ἐργὰβ ἐκεῖνο.
καὶ ἐγὼ τρισσεύσω ταῖς σχίζαις ἀοντίζων,
ἐκπέμπων εἰς τὴν Ἁρματταρεί.
καὶ ἰδοὺ ἀποστέλλω τὸ παιδάριον
λέγων Δεῦρο εὑρέ μοι τὴν γοῦζαν· ἐὰν εἴπω λέγων τῷ παιδαρίῳ
Ὡδε ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ καὶ ὧαὶ λάβε αὐτήν, παραγίνου· ὅτι εἰρήνη
σοι καὶ οὐκ ἔστιν λόγος Κυρίου, ζῇ Κύριος.
ἐὰν τάδε εἴπω τῶ νεανίσκῳ
Ὧδε ἡ σχίζα ἀπὸ σοῦ καὶ ἐπέκεινα, πορεύου, ὅτι ἐξαπέσταλκέν
σε κύριος.
καὶ τὸ ῥῆμα ὃ ἐλαλήσαμεν ἐγὼ καὶ σύ, ἰδοὺ Κύριος
μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ ἕως αἰῶνος.
Καὶ κρύπτεται
Δαυεὶδ ἐν ἀγρῷ, καὶ παραγίνεται ὁ μὴν καὶ ἔρχεται ὁ βασιλεὺς ἐπὶ τὴν
τράπεζαν τοῦ φαγεῖν.
καὶ ἐκάθισεν ἐπὶτὴν καθέδραν αὐτοῦ ὡς ἅπαξ
καὶ ἅπαξ ἐπὶ τῆς καθέδρας παρὰ τοῖχον, καὶ προέφθασεν τὸν Ἰωναθάν,
Δαυείδ.
καὶ ἐκάθισεν Ἀβεννὴρ ἐκ πλαγίων Σαούλ, καὶ ἐπεσκέπη ὁ τόπος
ὅτι
Σύμπτωμα φαίνεται μὴ καθαρὸς εἶναι, ὅτι οὐ κεκαθάρισται.
καὶ
ἐγενήθη τῇ ἐπαύριον τοῦ μηνὸς τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ καὶ ἐπεσκέπη
ὁ τόπος τοῦ Δαυείδ, καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Ἰωναθὰν τὸν υἱὸν αὐτοῦ Τί
καὶ ἀπεκρίθη Ἰωναθὰν τῷ Σαοὺλ καὶ εἶπεν αὐτῷ παρῄτηται
Δαυεὶδ παρ’ ἐμοῦ ἕως εἰς Βηθλέεμ τὴν πόλιν αὐτοῦ πορευθῆναι,
καὶ εἶπεν Ἐξαπόστειλον δή με, ὅτι θυσία τῆς φυλῆς ἡμῖν ἐν τῇ
πόλει καὶ ἐνετείλαντο πρὸς μὲ οἱ ἀδελφοί μου· καὶ νῦν εἰ εὕρηκα
χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, διασωθήσομαι δὴ κοὶ ὄψομαι τοὺς ἀδελφούς
μου· διὰ τοῦτο οὐ παραγέγονεν ἐν ἐπὶ τὴν τράπεζαν τοῦ βασιλέως.
καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Σαοὺλ ἐπὶ ’Iωναθὰν σφόδρα καὶ εἶπεν αὐτῷ
αὐτομολούντων, οὐ γὰρ οἶδα ὅτι μέτοχος εἶ σὺ τῷ υἱῷ
εἰς αἰσχύνην σου καὶ εἰς αἰσχύνην ἀποκαλύψεως μητρός
σου ;
ὅτι πάσας τὰς ἡμέρας ἃς ὁ υἱὸς Ἰεσσαὶ ζῇ ἐπὶ τῆς γῆς
οὐχ ἑτοιμασθήσεται ἡ βασιλεία σου· νῦν οὖν ἀποστείλας λάβε
τὸν νεανίαν, ὅτι υἱὸς θανάτου οὗτος.
καὶ ἀπεκρίθη ἀπεκρίθη τῷ
Σαούλ Ἵνα τί ἀποθνήσκει; τί πεποίηκεν ;
καὶ ἐπῆρεν Σαοὺλ τὸ
δόρυ ἐπὶ Ἰωναθὰν τοῦ θανατῶσαι αὐτόν, καὶ ἔγνω Ἰωναθὰν ὅτι
συντετέλεσται ἡ κακία αὕτη παρὰ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ θανατῶσαι τὸν
Δαυείδ.
καὶ ἀνεπήδησεν Ἰωναθὰν ἀπὸ τῆς τραπέζης ἐν ὀργῇ
θυμοῦ, καὶ οὐκ ἔφαγεν ἐν τῇ δευτέρᾳ τοῦ μηνὸς ὄρτον, ὅτι συνετέλεσεν
ἐπ’ αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
Καὶ ἐγενήθη πρωὶ καὶ
ἐξῆλθεν ’Iωναθὰν εἰς ἀγρον, καθὼς ἐτάξατο εἰς τὸ μαρτύριον Δαυείδ,
καὶ παιδάριον μικρὸν μετ’ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ Δράμε, εὑρέ
μοι τὰς σχίζας ἐν αἷς ἐγὼ ἀκοντίζω· καὶ τό παιδάριον ἔδραμε, καὶ
αὐτὸς ἠκόντιζε τῇ σχίζη, καὶ παρήγαγεν αὐτήν.
καὶ ἦλθεν τὸ παιδάριον
ἕως τοῦ τόπου τῆς σχίζης οὗ ἠκόντιζεν Ἰωναθάν·
καὶ
ἀνεβόησεν Ἰωναθὰν ὀπίσω τοῦ νεανίου καὶ εἶπεν Ἐκεῖ ἡ σχίζα ἀπὸ
σοῦ καὶ ἐπέκεινα·
καὶ τὸ
παιδάριον οὐκ ἔγνω οὐθὲν παρὲξ Ἰωναθὰν καὶ Δαυείδ.
καὶ Ἰωναθὰν
ἔδωκεν τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐπὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ, καὶ
τῷ παιδαρίῳ αὐτοῦ Πορεύου, εἴσελθε εἰς τὴν πόλιν.
καὶ ὡς εἰσῆλθεν
ἕως συντελείας μεγάλης.
καὶ εἶπεν Ἰωναθάν Πορεύου εἰς εἰρήνην, καὶ ὡς ὀμωμόκαμεν ἡμεῖς ἀμφότεροι ἐν ὀνόματι κυρίου λέγοντες κύριος ἔσται μάρτυς ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ σοῦ, καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου ἕως αἰῶνος.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ ἀπῆλθεν, καὶ Ἰωναθὰν εἰσῆλθεν εἰς τὴν πόλιν.
Καὶ ἔρχεται Δαυεὶδ εἰς Νομᾶ πρὸς Ἀβιμέλεχ τὸν ἱερέα· καὶ
ἐξέστη Ἀβειμέλεχ τῇ ἀπαντήσει αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τί ὅτι σὺ
μόνος καὶ οὐθεὶς μετὰ σοῦ;
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ τῷ ἱερεῖ Ὁ
ἐντέταλταί μοι ῥῆμα σήμερον καὶ εἶπέν μοι Μηδεὶς γνώτω τὸ ῥ’
περὶ οὗ ἐγὼ ἀποστέλλω σε καὶ ὑπὲρ οὗ ἐντέταλμαί σοι. καὶ τοῖς
παιδαρίοις διαμεμαρτύρημαι ἐν τῷ τόπῳ τῷ λεγομένῳ Θεοῦ πίστις,
Φελλανεὶ Μαεμωνεί.
καὶ νῦν εἰσὶν ὑπὸ τὴν χεῖρά σου πέντε ἄρτοι ;
δὸς εἰς χεῖρά μου τὸ εὑρεθέν.
καὶ ἀπεκρίθη ὁ ἱερεὺς τῷ Δαυεὶδ
καὶ εἶπεν οὐκ εἰσὶν ἄρτοι βέβηλοι ὑπὸ τὴν χεῖρά μου, ὅτι ἀλλ’ ἢ
ἄρτοι ἅγιοί εἰσιν· εἰ πεφυλαγμένα τὰ παιδάριά ἐστιν ἀπὸ γυναικός,
καὶ φάγεται.
καὶ ἀπεκρίθη Δαυεὶδ τῷ ἱερεῖ καὶ εἶπεν αὐτῶ Ἀλλὰ
ἀπὸ γυναικὸς ἀπεσχήμεθα ἐχθὲς καὶ τρίτην ἡμέραν· ἐν τῷ ἐξελθεῖν
με εἰς ὁδὸν γέγονε πάντα τὰ παιδάρια ἡγνισμένα. καὶ αὐτὴ ἡ ὁδὸς
βέβηλος ; διότι ἁγιασθήσεται σήμερον διὰ τὰ σκεύη μου.
καὶ ἔδωκεν
αὐτῷ Ἀβειμέλεχ ὁ ἱερεὺς τοὺς ἄρτους τῆς προθέσεως, ὅτι οὐκ ἦν ἐκεῖ
ἄρτοι, ὅτι ἀλλ’ ἢ ἄρτοι τοῦ προσώπου, οἱ ἀφῃρημένοι ἐκ προσώπου
κυρίου παρατεθῆναι ἄρτον θερμὸν ᾗ ἡμέρᾳ ἔλαβεν αὐτούς.
καὶ
ἐκεῖ ἦν ἕλ’ τῶν παιδαρίων τοῦ Σαοὺλ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ συνεχόμενος
Νεεσσαρὰν ἐνώπιον Κυρίου, καὶ ὄνομα αὐτῷ Δωὴκ ὁ Σύρος,
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβειμέλεχ
ἴδε εἰ ἔστιν ἐνταῦθα ὑπὸ τὴν χεῖρά σου δόρυ ἢ ῥομφαία, ὅτι τὴν
ῥομφαίαν μου καὶ τὰ σκεύη οὐκ εἴληφα ἐν τῇ χειρί μου, ὅτι ἦν τὸ
τοῦ βασιλέως κατὰ σπουδήν.
καὶ εἶπεν ὁ ἱερεύς ἰδοὺ ἡ
ία Γολιὰθ τοῦ ἀλλοφύλου, ὃν ἐπάταξας ἐν τῇ κοιλάδι Ἠλά·
καὶ αὐτὴ ἐνειλημένη ἦν ἐν ἱματίῳ· εἰ ταύτην λήμψῃ, σεαυτῷ λάβε,
ὅτι οὐκ ἔστιν ἑτέρα παρὲξ ταύτης ἐνταῦθα. καὶ εἶπεν Δαυείδ ἰδοὺ
οὐκ ἔστιν ὥσπερ αὐτή, δός μοι αὐτήν .
καὶ ἔδωκεν αὐτήν αὐτῷ·
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ ἔφυγεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἐκ προσώπου
Σαούλ. καὶ ἦλθεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀγχοῦς βασιλέα Γέθ·
καὶ
εἶπαν οἱ παῖδες ᾿ Αγχοὺς πρὸς αὐτόν οὐχὶ οὗτος Δαυεὶδ ὁ βασιλεὺς
τῆς γῆς; οὐχὶ τούτῳ ἐξῆρχον αἱ χορεύουσαι λέγουσαι
καὶ ἔθετο Δαυεὶδ τὰ ῥήματα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ, καὶ ἐφοβήθη
σφόδρα ἀπὸ προσώπου ᾿ Αγχοὺς βασιλέως Γέθ.
καὶ ἠλλοίωσεν
τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐνώπιον αὐτοῦ καὶ προσεποιήσατο ἐν τῇ
ἡμέρᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἐτυμπάνιζεν ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς πόλεως καὶ
παρεφέρετο ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ καὶ ἔπιπτεν ἐπὶ τὰς θύρας τῆς
πύλης, καὶ τὰ σίελα αὐτοῦ κατέρρει ἐπὶ τὸν πώγωνα αὐτοῦ.
καὶ
εἶπεν ᾿ Αγχοὺς πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Ἴδου ἴδετε ἄνδρα ἐπίλημπτον·
ἵνα τί εἰσηγάγετε αὐτὸν πρὸς μέ;
ἐλαττοῦμαι ἐπιλήμπτων
ἐγώ, ὅτι εἰσαγιόχατε αὐτὸν ἐπιληπτεύεσθαι πρὸς μέ ; οὗτος οὐκ
εἰσελεύσεται εἰς οἰκίαν.
Καὶ ἀπῆλθεν ἐκεῖθεν Δαυεὶδ καὶ διεσώθη, καὶ ἔρχεται εἰς τὸ
σπήλαιον τὸ Ὀδολλάμ· καὶ ἀκούουσιν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ καὶ ὁ οἶκος
τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ καταβαίνουσιν πρὸς αὐτὸν ἐκεῖ.
καὶ συνήγοντο
πρὸς αὐτὸν πᾶς ἐν ἀνάγκῃ καὶ πᾶς ὑπόχρεως καὶ πᾶς κατώδυνος
ψυχῇ, καὶ ἦν ἐπ’ αὐτῶν ἡγούμενος· καὶ ἦσαν μετ’ αὐτοῦ ὡς τετρακόσιοι
ἄνδρες.
καὶ ἀπῆλθεν Δαυεὶδ ἐκεῖθεν εἰς Μασσηφὰ τῆς
Μωάβ, καὶ εἶπεν πρὸς βασιλέα Μωάβ Γινέσθωσαν δὴ ὁ πατήρ μου
καὶ παρεκάλεσεν τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως Μωάβ, καὶ κατῴκουν
μετ’ αὐτοῦ πόσας τὰς ἡμέρας ὄντος τοῦ Δαυεὶδ ἐν τῇ περιοχῇ.
καὶ
εἶπεν Γὰδ ὁ προφήτης πρὸς Δαυείδ Μὴ Κάθου ἐν τῆ περιοχῇ, πορεύου
καὶ ἥξεις εἰς γῆν Ἰούδα. καὶ ἐπορεύθη Δαυείδ, καὶ ἦλθεν καὶ ἐκάθισεν
ἐν πόλει Σαρείκ.
Καὶ ἤκουσεν Σαοὺλ ὅτι εηνωσται Δαυεὶδ καὶ οἱ
ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ· καὶ Σαοὺλ ἐκάθητο ἐν τῷ βουνῷ ὑπὸ τὴν
ἄρουραν τὴν ἐν βᾶμά, καὶ τὸ δόρυ ἐν τῆ χειρὶ αὐτοῦ, καὶ πάντες
οἱ παῖδες αὐτοῦ παρειστήκεισαν αὐτῷ.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς τοὺς
παῖδος αὐτοῦ τοὺς παρεστηκότας αὐτῷ· καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ἀκούσατε δή,
υἱοὶ Βενιαμείν· εἰ ἀληθῶς πᾶσιν ὑμῖν δώσει ὁ υἱὸς Ἰεσσαὶ ἀγρούς
καὶ ἀμπελῶνας, καὶ πάντας ὑμᾶς τάξει ἑκατοντάρχους καὶ χιλιάρχους ;
ὅτι σύγκεισθε πάντες ὑμεῖς ἐπ’ ἐμέ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ ἀποκαλύπτων
τὸ ὠτίον μου ἐν τῷ διαθέσθαι τὸν υἱόν μου διαθήκην μετὰ τοῦ υἱοῦ
Ἰεσσαί, καὶ οὐκ ἔστιν πονῶν περὶ ἐμοῦ ἐξ ὑμῶν καὶ
τὸ ὠτίον μου, ὅτι ἐπήγειρεν ὁ υἱός μου τὸν δοῦλόν μου ἐπ’ ἐμὲ εἰς ἑ
ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη.
καὶ ἀποκρίνεται Δωὴκ ὁ Σύρος ὁ καθεστηκὼς ἐπὶ τὰς
ἡμιόνους Σαοὺλ καὶ εἶπεν Ἑόρακα τὸν υἱὸν Ἰεσσαὶ παραγινόμενον εἰς
Νόμβα πρὸς Ἀβειμέλεχ υἱὸν Ἀχιτὼβ τὸν ἱερέα·
καὶ ἠρώτα αὐτῷ διὰ τοῦ θεοῦ, καὶ ἐπισιτισμὸν ἔδωκεν αὐτῷ, καὶ τήν ῥομφαίαν Γολιὰδ τοῦ ἔδωκεν αὐτῶ.
καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καλέσαι τὸν
υἱὸν Ἀχιτὼβ καὶ πάντας τοὺς υἱούς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ τοὺς
ἱερεῖς τοὺς ἐν Νόμμα· καὶ παρεγένοντο πάντες πρὸς τὸν βασιλέα.
καὶ εἶπεν Σαούλ Ἄκουε δή, υἱὲ Ἀχιτώβ· καὶ εἶπεν Ἴδου ἐγώ· λάλει,
κύριε.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Σαούλ ἵνα τί συνέθου κατ’ ἐμοῦ σὺ καὶ
ὁ υἱὸς Ἰεσσαί, δοῦναί σε αὐτῷ ἄρτον καὶ ῥομφαίαν, καὶ ἐρωτᾷν αὐτῷ
διὰ τοῦ θεοῦ, θέσθαι αὐτὸν ἐπ’ ἐμὲ εἰς ἐχθρόν, ὡς ἡ ἡμέρα αὕτη;
καὶ
ἀπεκρίθη τῷ βασιλεῖ καὶ εἶπεν Ταὶ τίς ἐν πᾶσιν τοῖς δούλοις σου ὡς
Δαυεὶδ πιστός, καὶ γαμβρὸς τοῦ βασιλέως καὶ ἄρχων παντὸς παραγγέλματός
σου καὶ ἔνδοξος ἐν τῷ οἴκῳ σου;
ἢ σήμερον
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεύς Σαούλ Θονάτῳ ἀποθανῇ, Ἀβειμέλεχ, σὺ καὶ
πᾶς ὁ οἶκος τοῦ πατρός σου.
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τοῖς πάρα,
τρέχουσιν τοῖς ἐφεστηκόσιν πρὸς αὐτόν Προσαγάγετε καὶ θανατοῦτε
τοὺς ἱερεῖς τοῦ κυρίου, ὅτι ἡ χεὶρ αὐτῶν μετὰ Δαυείδ, καὶ ὅτι ἔγνωσαν
ὅτι φεύγει αὐτὸς καὶ οὐκ ἀπεκάλυψαν τὸ ὠτίον μου· καὶ οὐκ ἐβουλήθησαν
οἱ παῖδες τοῦ βασιλέως ἐπενεγκεῖν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἁμαρτῆσαι
εἰς τούς ἱερεῖς κυρίου.
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς τῷ Δωήκ Ἐπιστρέφου
σὺ καὶ ἀπάντα εἰς τούς ἱερεῖς· καὶ ἐπεστράφη Δωὴκ ὁ
καὶ ἐθανάτωσεν τοὺς ἱερεῖς κυρίου ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη,
καὶ πέντε ἄνδρας, πάντας αἴροντας ἐφούδ.
καὶ τὴν
Νόμβα τὴν πόλιν τῶν ἱερέων ἐπάταξεν ἐν στόματι ῥομφαίας ἀπὸ
ἀνδρὸς ἕως γυναικός, ἀπὸ νηπίου ἕως θηλάζοντος, καὶ μόσχου καὶ
ὄνου καὶ προβάτου.
Καὶ διασώζεται υἱὸς εἷς τῷ Ἀβειμέλεχ υἱῷ
, καὶ ὄνομα αὐτῷ Ἀβιαθάρ, καὶ ἔφυγεν ὀπίσω Δαυείδ.
καὶ
Ἀβιαθὰρ τῷ Δαυεὶδ ὅτι ἐθανάτωσεν Σαοὺλ πάντας τοὺς
ἱερεῖς τοῦ κυρίου.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ τῷ ᾿ Αβιαθάρ Ἤιδειν ὅτι ἐν
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ὅτι Δωὴκ ὁ Σύρος ὅτι ἀπαγγέλλων ἀπαγγελεῖ τῷ
Σαούλ· ἐγώ εἰμι αἴτιος τῶν ψυχῶν οἴκου τοῦ πατρός σου.
κάθου
μετ’ ἐμοῦ, μὴ φοβοῦ· ὅτι οὗ ἐὰν ζητῶ τῇ ψυχῇ μοῦ τόπον, ζητήσω καὶ
τῆ ψυχῇ σοῦ, ὅτι πεφύλαξαι σὺ παρ’ ἐμοί.
Καὶ ἀπηγγέλη τῷ Δαυεὶδ λέγοντες Ἴδου οἱ ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν
XXIII
XXIIIἐν τῇ Κεειλά, καὶ αὐτοὶ διαρπάζουσιν· καταπατοῦσιν τοὺς ἅλως.
καὶ
Δαυεὶδ διὰ τοῦ κυρίου λέγων Εἰ πορευθῶ καὶ πατάξω
ἀλλοφύλους τούτους; καὶ εἶπεν κύριος Πορεύου, καὶ πατάξεις ἐν
τοῖς ἀλλοφύλοις τούτοις καὶ πατάξεις τὴν Κεειλά.
καὶ εἶπαν οἱ
ἄνδρες τοῦ Δαυεὶδ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ ἡμεῖς ἐνταῦθα ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ
φοβούμεθα, καὶ πῶς ἔσται ἐὰν πορευθῶμεν εἰς Κεειλά ; εἰς τὰ σκῦλα
τῶν ἀλλοφύλων εἰσπορευσάμεθα;
καὶ προσέθετο Δαυεὶδ ἐρωτῆσαι
εἰς χεφάς σου.
καὶ ἐπορεύθη Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ
εἰς Κεειλὰ καὶ ἐπολέμησεν ἐν τοῖς ἀλλοφύλοις· καὶ ἔφυγον ἐκ προσώπου
αὐτοῦ, καὶ ἀπήγαγεν τὰ κτήνη αὐτῶν, καὶ ἐπάταξεν ἐν
αὐτοῖς πληγὴν μεγάλην· καὶ ἔσωσεν Δαυεὶδ τοὺς κατοικοῦντας
Κεειλά.
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ φυγεῖν Ἀβιαθὰρ υἱὸν Ἀβειμέλεχ
πρὸς Δαυείδ, καὶ αὐτὸς μετὰ Δαυεὶδ εἰς Κεειλὰ κατέβη, ἄων
ἐντ’ χειρὶ αὐτοῦ.
καὶ ἀπηγγέλη τῷ Σαοὺλ ὅτι ἥκει Δαυεὶδ
Κεειλά, καὶ εἶπεν Σαούλ Πέπρακεν αὐτὸν ὁ θεὸς εἰς χεῖράς μου,
ὅτι ἀποκέκλεισται εἰσελθὼν εἰς πόλιν θυρῶν καὶ μοχλῶν.
καὶ
παρήγγειλεν Σαοὺλ παντὶ τῷ λαῷ εἰς πόλεμον καταβαίνειν εἰς Κεειλά,
συνέχειν τὸν Δαυεὶδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ.
καὶ ἔγνω Δαυεὶδ ὅτι οὐ
παρασιωπᾷ Σαοὺλ περὶ αὐτοῦ τὴν κακίαν, καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς
᾿ Αβιαθὰρ τὸν ἱερέα Π[ροσάγαγε τὸ ἐφοὺδ Κυρίου.
καὶ εἶπεν Δαυείδ
Κύριε ὁ θεὸς Ἰσραήλ, ἀκούων ἀκήκοεν ὁ δοῦλός σου ὅτι ζητεῖ Σαοὺλ
ἐλθεῖν ἐπὶ Κεειλὰ διαφθεῖραι τὴν πόλιν δι’ ἐμέ.
εἰ ἀποκλεισθήσεται ; καὶ νῦν εἰ καταβήσεται Σαοὺλ καθὼς ἤκουσεν ὁ δοῦλός σου ; κύριε ὁ θεὸς Ἰσραήλ, ἀπάγγειλον τῷ δούλῳ σου.
καὶ εἶπεν κύριος
Ἀποκλεισθήσεται.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες οἱ μετ’ αὐτοῦ
ὡς τετρακόσιοι καὶ ἐξῆλθον ἐκ Κεειλά, καὶ ἐπορεύοντο οὗ ἐὰν ἐπορεύθησαν·
καὶ τῷ Σαοὺλ ἀπηγγέλη ὅτι διασέσωται Δαυεὶδ ἐκ Κεειλά,
καὶ ἀνῆκεν τοῦ ἐξελθεῖν.
Καὶ ἐκάθισεν ἐν τῆ ἐρήμῳ ἐν Μασερὲμ
ἐν τοῖς στενοῖς, καὶ ἐκάθητο ἐν τῇ ἐρήμῳ ἐν τῷ ὄρει Ζείφ, ἐν τῇ γῇ
τῇ αὐχμώδει· καὶ ἐζήτει αὐτὸν Σαοὺλ πάσας τὰς ἡμέρας, καὶ οὐ
παρέδωκεν αὐτὸν κύριος εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ.
καὶ εἶδεν Δαυεὶδ ὅτι
Σαοὺλ τοῦ ζητεῖν τὸν Δαυείδ· καὶ Δαυεὶδ ἐν τῷ ὄρει τῷ
αὐχμώδει ἐν τῇ καινῇ Ζείφ.
καὶ ἀνέστη Ἰωναθὰν υἱὸς Σαοὺλ καὶ
ἐπορεύθη πρὸς Δαυεὶδ εἰς Καινήν, καὶ ἐκραταίωσεν τὰς χεῖρας αὐτοῦ
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Μὴ φοβοῦ· ὅτι οὐ μὴ εὕρῃ σε ἡ χεὶρ
Σαοὺλ τοῦ πατρός μου, καὶ σὺ βασιλεύσεις ἐπὶ Ἰσραὴλ καὶ ἐγὼ
ἔσομαί σοι εἰς δεύτερον·
καὶ Σαοὺλ ὁ πατήρ μου οἶδεν οὕτως. καὶ
διέθεντο ἀμφότεροι διαθήκην ἐνώπιον κυρίου· καὶ ἐκάθητο Δαυεὶδ ἐν
Καινῆ, καὶ Ἰωναθὰν ἀπῆλθεν εἰς οἶκον αὐτοῦ.
Καὶ ἀνέβησαν
οἱ Ζειφαῖοι ἐκ τῆς αὐχμώδους πρὸς Σαοὺλ ἐπὶ τὸν βουνὸν λέγοντες
Οὐκ ἰδοὺ Δαυεὶδ κέκρυπται παρ’ ἡμῖν ἐν Νεσσαρὰ ἐν τοῖς στενοῖς ἐν
τῆ καινῇ ἐν τῷ βουνῷ τοῦ Ἐχέλα τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ Ἰεσσαιμού ;
καὶ νῦν πᾶν τὸ πρὸς ψυχὴν τοῦ βασιλέως εἰς κατάβασιν καταβαινέτω
πρὸς ἡμᾶς· κεκλείκασιν αὐτὸν εἰς τὰς χεῖρας τοῦ βασιλέως.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς Σαούλ Εὐλογημένοι ὑμεῖς τῷ κυρίῳ, ὅτι ἐπονέσατε
περὶ ἐμοῦ·
πορεύθητε δὴ καὶ ἑτοιμάσατε ἔτι, καὶ γνῶτε τὸν τόπον
αὐτοῦ οὗ ἔσται ὁ ποὺς αὐτοῦ ἐν τάχει ἐκεῖ οὗ εἴπετε, μή ποτε πανουργεύσεται.
καὶ ἴδετε καὶ γνῶτε, καὶ πορευσόμεθα μεθ' ὑμῶν· καὶ ἔσται εἰ ἐστιν ἔπι τῆς γης, καὶ ἐξερευνήσω αὐτὸν ἐν πάσαις Ἰούδα.
καὶ ἀνέστησαν οἱ Ζειφαῖοι κοὶ ἐπορεύθησαν ἔμπροσθεν
Σαούλ· καὶ Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐν τῇ ἐρήμῳ τῇ Μαὰν κα
σπέραν ἐκ δεξιῶν τοῦ Ἰεσσαιμού.
καὶ ἐπορεύθη Σαοὺλ καὶ οἱ ἄν αὐτοῦ ζητεῖν ἁλόν· καὶ ἀπήγγειλαν τῷ Δαυείδ, καὶ κατέβη εἰς πέτραν τὴν ἐν τῇ ἐρήμῳ Μαάν· καὶ ἤκουσεν Σαούλ, καὶ ὀπίσω Δαυεὶδ εἰς τὴν ἔρημον Μαάν.
καὶ πορεύονται Σαοὺλ καὶ
οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄρους τούτου, καὶ ἦν Δαυεὶδ καὶ οἱ
ἄνδρες αὐτοῦ ἐκ μέρους τοῦ ὄρους τούτου· καὶ ἦν Δαυεὶδ σκεπαζόμενος
πορεύεσθαι ἀπὸ προσώπου Σαούλ, καὶ Σαοὺλ καὶ οἱ ἄνδρες
αὐτοῦ παρενέβαλον ἐπὶ Δαυεὶδ καὶ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ συλλαβεῖν
αὐτούς.
καὶ ἄγγελος πρὸς Σαοὺλ ἦλθεν λέγων Σπεῦδε καὶ δεῦρο, ὅτι
ἐπέθεντο οἱ ἀλλόφυλοι ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ ἀνέστρεψεν Σαοὺλ μὴ
καταδιώκειν ὀπίσω Δαυείδ, καὶ ἐπορεύθη εἰς συνάντησιν τῶν ἀλλοφύλων·
διὰ τοῦτο ἐπεκλήθη ὁ τόπος ἐκεῖνος Πέτρα ἡ μερισθεῖσα.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ ἐκεῖθεν καὶ ἐκάθισεν ἐν τοῖς στενοῖς Ἐνγάδδει.
Καὶ ἐγενήθη ὡς ἀνέστρεψεν Σαοὺλ ἀπὸ ὄπισθεν τῶν ἀλλοφύλων, B
καὶ ἀπηγγέλη αὐτῷ λεγόντων ὅτι Δαυεὶδ ἐν τῇ ἐρήμῳ
’Eνγάδδει.
καὶ ἔλαβεν μεθ’ ἑαυτοῦ τρεῖς χιλιάδας ἀνδρῶν ἐκλεκτοὺς
ἐκ παντὸς ’lσραήλ, καὶ ἐπορεύθη ζητεῖν τὸν Δαυεὶδ καὶ τοὺς
ἄνδρας αὐτοῦ ἐπὶ πρόσωπον Ἐδδαιέμ.
καὶ ἦλθεν εἰς τὰς ἀγέλας
τὰς ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, καὶ ἦν ἐκεῖ σπήλαιον· καὶ Σαοὺλ
παρασκευάσασθαι, καὶ Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἐσώτερον
τοῦ σπηλαίου ἐκάθηντο.
καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες Δαυεὶδ πρὸς
ἰδοὺ ἡ ἡμέρα αὕτη ἢν εἶπεν κύριος πρὸς σέ, παραδοῦναι τὸν
σου εἰς τὰς χεῖράς σου· καὶ ποιήσεις αὐτῷ ὡς ἀγαθὸν ἐν
ὀφθαλμοῖς σου. καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ ἀφεῖλεν τὸ πτερύγιον τῆς
διπλοίδος τῆς Σαοὺλ λαθραίως.
καὶ ἐγενήθη μετὰ ταῦτα καὶ
ἐπάταξεν καρδία Δαυεὶδ αὐτόν, ὅτι ἀφεῖλεν τὸ πτερύγιον τῆς
διπλοίδος αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ Μηδαμῶς
μοι παρὰ κυρίου, εἰ ποιήσω τὸ ῥῆμα τοῦτο τῷ χριστῷ
κυρίου, ἐπενέγκαι χεῖρά μου ἐπ’ αὐτόν· ὅτι χριστὸς κυρίου ἐστὶν
οὗτος.
καὶ ἔπεισεν Δαυεὶδ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ ἐν λόγοις, καὶ οὐκ
ἔδωκεν αὐτοῖς ἀναστάντας θῦσαι τὸν Σαούλ· καὶ ἀνέστη Σαοὺλ
καὶ κατέβη τὴν ὁδόν.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ ὀπίσω αὐτοῦ ἐκ τοῦ
σπηλαίου· καὶ ἐβόησεν Δαυεὶδ ὀπίσω Σαοὺλ λέγων κύριε βασιλεῦ·
καὶ ἐπέβλεψεν Σαοὺλ εἰς τὰ ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ ἔκυψεν Δαυεὶδ ἐπὶ
πρόσωπον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αἠτῷ.
καὶ
εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Σαούλ Ἵνα τί ἀκούεις τῶν λόγων τοῦ λαοῦ
λεγόντων Ἴδου Δαυεὶδ ζητεῖ τὴν ψυχήν σου ;
ἰδοὺ ἐν τῇ ἡμέρᾳ
ταύτῃ ἑοράκασιν οἱ ὀφθαλμοί σου ὡς παρέδωκέν σε κύριος σήμερον
εἰς χεῖρά μου ἐν τῷ σπηλαίῳ, καὶ οὐκ ἠβουλήθην ἀποκτεῖναί
κτεῖναί σε, καὶ ἐφεισάμην σου καὶ εἶπα οὐκ ἐποίσω χεῖρά μου ἐπὶ
κύριόν μου, ὅτι χριστὸς κυρίου οὗτός ἐστιν.
καὶ ἰδοὺ τὸ
πτερύγιον τῆς διπλοίδος σου ἐν τῇ χειρί μου· ἐγὼ ἀφῄρηκα τὸ
πτερύγιον καὶ οὐκ ἀπέκτανκά σε· καὶ γνῶθι καὶ ἴδε σήμερον ὅτι
δικάσαι κύριος ἀνὰ μέσον ἐμοῦ κα σοῦ, καὶ ἐκδικήσαι
με κύριος ἐκ σοῦ, καὶ χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σοί·
καθὼς λέγεται
χείρ μου οὐκ ἔσται ἐπὶ σέ.
καὶ νῦν ὀπίσω τίνος σὺ ἐκπορεύῃ,
βοσιλεῦ Ἰσραήλ ; ὀπίσω τίνος καταδιώκεις σύ; ὀπίσω κυνὸς τεθνηκότος
καὶ ὀπίσω ψύλλου ἑνός.
γένοιτο κύριος εἰς κριτὴν καὶ
δικαστὴν ἀνὰ μέσον ἐμοῦ καὶ ἀνὰ μέσον σοῦ· ἴδοι κύριος καὶ
κρίναι τὴν κρίσιν μου καὶ δικάσαι μοι ἐκ χειρός σου·
καὶ
ἐγένετο ὡς συνετέλεσεν Δαυεὶδ τὰ ῥήματα ταῦτα λαλῶν πρὸς
Σαούλ, καὶ εἶπεν Σαούλ Ἡ φωνή σου αὕτη, τέκνον Δαυείδ; καὶ
ἦρεν τὴν φωνὴν αὐτοῦ Σαοὺλ καὶ ἔκλαυσεν.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ
πρὸς Δουείδ Δίκαιος σὺ ὑπὲρ ἐμέ, ὅτι σὺ ἀνταπέδωκάς μοι ἀγαθά,
ἐγὼ δὲ ἀνταπέδωκά σοι κακά.
καὶ σὺ ἀπήγγειλάς μοι σήμερον
ἁ ἐποίησάς μοι ἀγαθά, ὡς ἀπέκλεισέν με Κύριος σήμερον εἰς
χεῖράς σου κοὶ οὐκ ἀπέκτεινάς με·
καὶ ὅτι εἰ εὕροιτό τις τὸν
ἐχθρὸν αὐτοῦ ἐν θλίψει καὶ ἐκπέμψαι αὐτὸν ἐν ὁδῷ ἀγαθῇ, καὶ
κύριος ἀνταποτίσει αὐτῷ ἀγαθά, καθὼς πεποίηκας σήμερον.
καὶ
νῦν ἰδοὺ ἐγὼ γινώσκω ὅτι βασιλεύων βασιλεύσεις, καὶ στήσεται ἐν
χερσίν σου βασιλεία Ἰσραήλ.
καὶ νῦν ὄμοσόν μοι ἐν Κύρῳ ὅτι
οὐκ ἐξολεθρεύσεις τὸ σπέρμα μου ὀπίσω μου, καὶ οὐκ ἀφανιεῖς τὸ
ὄνομά μου ἐκ του οἴκου τοῦ πατρός μου.
καὶ ὤμοσεν Δαυεὶδ τῷ
Σαούλ. καὶ ἀπῆλθεν Σαοὺλ εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ, καὶ Δαυεὶδ καὶ οἱ
ἄνδρες αὐτοῦ ἀνέβησαν εἰς τὴν Μεσσαρὰ στενήν.
Καὶ ἀπέθανεν Σαμουήλ, καὶ συναθροίζονται πᾶς Ἰσραὴλ καὶ
κόπτονται αὐτόν, καὶ θάπτουσιν αὐτὸν ἐν οἴκῳ αὐτοῦ ἐν Ἁρμαθάιμ.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ κατέβη εἰς τὴν ἔρημον Μαάν.
Καὶ ἢν
ἄνθρωπος ἐν τῇ Μαάν, καὶ τὰ ποίμνια αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ· καὶ
ὁ ἄνθρωπος μέγας σφόδρα, καὶ τούτῳ ποίμνια τρισχίλια καὶ αἶγες
χίλιαι. καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ κείρειν τὸ ποίμνιον αὐτοῦ ἐν τῷ Καρμήλῳ·
καὶ ὄνομα τῷ ἀνθρώπῳ Ναβάλ, καὶ ὄνομα τῇ γυναικὶ αὐτοῦ Ἀβειγαία·
κυνικός.
καὶ ἤκουσεν Δαυεὶδ ἐν τῆ ἐρήμῳ ὅτι κείρει Ναβὰλ ὁ Καρμήλιος
τὸ ποίμνιον αὐτοῦ·
καὶ Δαυεὶδ ἀπέστειλεν δέκα παιδάρια, καὶ
εἶπεν τοῖς παιδαρίοις Ἀνάβητε εἰς Κάρμηλον καὶ ἀπέλθατε πρὸς
Ναβάλ, καὶ ἐρωτήσατε αὐτὸν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου εἰς εἰρήνην,
καὶ
ἐρεῖτε τάδε Εἰς ὥρας καὶ σὺ ὑγιαίνων· ὁ οἶκός σου καὶ πάντα τὰ σὰ
ὑγιαίνοντα.
καὶ νῦν ἰδοὺ ἀκήκοα ὅτι κείρουσίν σοι νῦν οἱ ποιμένες
σου οἳ ἦσαν μεθ’ ἡμῶν ἐν τῇ ἐρήμῳ, καὶ οὐκ ἀπεκωλύσαμεν αὐτοὺς
καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα αὐτοῖς οὐθέν πάσας τὰς ἡμέρας ὄντων αὐτῶν ἐν
Καρμήλῳ.
ἐρώτησον τὰ παιδάριά σου, καὶ ἀπαγγελοῦσίν σοι. καὶ
εὑρέτωσαν τὰ παιδάριά σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, ὅτι ἐφ’ ἡμέραν
ἀγαθὴν ἥκομεν· δὸς δὴ ὃ ἐὰν εὕρῃ ἡ χείρ σου τῶ υἱῶ σου τῶ Δαυείδ.
καὶ ἔρχονται τὰ παιδάρια καὶ λαλοῦσιν τούς λόγους τούτους πρὸς
Ναβὰλ καὶ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἐν τῷ ὀνόματι Δαυείδ· καὶ ἀνεπήδησεν
καὶ ἀπεκρίθη Ναβὰλ τοῖς παισὶν Δαυειδ καὶ εἶπεν τίς ὁ
Δαυεὶδ καὶ τίς ὁ υἱὸς Ἰεσσαί; σήμερον πεπληθυμμένοι εἰσὶν οἱ δοῦλοι
ἀναχωροῦντες ἕκαστος ἐκ προσώπου τοῦ κυρίου αὐτοῦ.
καὶ λήμψομαι
τοὺς ἄρτους μου καὶ τὸν οἶνον μου καὶ τὰ θύματά μου ἃ τέθυκα
τοῖς κείρουσίν μου τὰ πρόβατα, καὶ δώσω αὐτὰ ἀνδράσιν οἷς οὐκ οἶδα
πόθεν εἰσίν ;
καὶ ἀπεστράφησαν τὰ παιδάρια Δαυεὶδ εἰς ὁδὸν
αὐτῶν, καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἦλθον καὶ ἀνήγγειλαν τῷ Δαυεὶδ
κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ τοῖς ἀνδράσιν αὐτοῦ
Εώσασθε ἕκαστος τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ· καὶ ἀνέβησαν ὀπίσω Δαυεὶδ ὡς
τετρακόσιοι ἄνδρες, καὶ οἱ διακόσιοι ἐκάθισαν μετὰ τῶν σκευῶν.
καὶ Ἀβειγαίᾳ γυναικὶ Ναβὰλ ἀπήγγειλεν ἓν τῶν παιδαρίων λέγων
Ἴδου Δαυεὶδ ἀπέστειλεν ἀγγέλους ἐκ τῆς ἐρήμου εὐλογῆσαι κύριον
ἡμῶν, καὶ ἐξέκλινεν ἀπ’ αὐτῶν.
καὶ οἱ ἄνδρες ἀγαθοὶ ἡμῖν σφόδρα.
οὐκ ἀπεκώλυσαν ἡμᾶς οὐδὲ ἐνετείλαντο ἡμῖν πάσας τὰς ἡμέρας ἃς
ἦμεν παρ’ αὐτοῖς·
ἐν τῷ εἶναι ἡμᾶς ἐν ἀγρῷ ὡς τεῖχος ἦσαν
καὶ νῦν γνῶθι καὶ ἴδε τί σὺ
ποιήσεις, ὅτι συντετέλεσται ἡ κακία εἰς τὸν κύριον ἡμῶν καὶ εἰς
τὸν οἶκον αὐτοῦ· καὶ οὗτος υἱὸς λοιμὸς καὶ οὐκ ἔστιν λαλῆσαι πρὸς
αὐτόν.
καὶ ἔσπευσεν Ἀβειγαία καὶ ἔλαβεν διακοσίους ἄρτους καὶ
δύο ἀγγεῖα οἴνου καὶ πέντε πρόβατα πεποιημένα καὶ πέντε οἰφὶ ἀλφίτου
καὶ γόμορ ἱν σταφίδος καὶ διακοσίας παλάθας, καὶ ἔθετο ἐπὶ τοὺς
ὄνους·
καὶ εἶπεν τοῖς παιδαρίοις αὐτῆς προσπορεύεσθε ἔμπροσθέν
μου, καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ὀπίσω ὑμῶν παραγίνομαι. καὶ τῷ ἀνδρὶ αὐτῆς
οὐκ ἀπήγγειλεν .
καὶ ἐγενήθη αὐτῆς ἐπιβεβηκυίης ἐπὶ τὴν ὄνον καὶ
καταβαινούσης ἐν σκέπῃ τοῦ ὄρους, καὶ ἰδοὺ Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες
αὐτοῦ κατέβαινον εἰς συνάντησιν αὐτῆς· καὶ ἀπήντησεν αὐτοῖς.
καὶ
Δαυεὶδ εἶπεν Ἴσως εἰς ἄδικον πεφύλακα πάντα τὰ αὐτοῦ ἐν τῇ
ἐρήμῳ καὶ οὐκ ἐνετειλάμεθα λαβεῖν ἐκ πάντων τῶν αὐτοῦ οὐθέν,
καὶ ἀνταπέδωκέν μοι πονηρὰ ἀντὶ ἀγαθῶν·
τάδε ποιήσαι ὁ θεὸς
τῷ Δαυεὶδ καὶ τάδε προσθείη, εἰ ὑπολείψομαι ἐκ πάντων τῶν τοῦ
Ναβὰλ ἕως πρωὶ οὐροῦντα πρὸς τοῖχον.
καὶ εἶδεν Ἀβειγαία τὸν
Δαυείδ, καὶ ἔσπευσεν καὶ κατεπήδησεν ἀπὸ τῆς ὄνου καὶ
ἐνώπιον Δαυεὶδ ἐπὶ πρόσωπον αὐτῆς, καὶ προσεκύνησεν
τὴν γῆν
ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ εἶπεν Ἐν ἐμοί, κύριέ μου, ἢ
ἀδικία μου· λαλησάτω δὴ ἡ δούλη σου εἰς τὰ ὦτά σου, καὶ ἄκουσον τῆς
δούλης σου λόγον.
μὴ δὴ θέσθω ὁ κύριός μου καρδίαν αὐτοῦ ἐπὶ
τὸν ἄνθρωπον τὸν λοιμὸν τοῦτον, ὅτι κατὰ τὸ ὄνομα αὐτοῦ οὗτός
ἐστιν· Ναβὰλ ὄνομα αὐτῷ καὶ ἀφροσύνη μετ’ αὐτοῦ· καὶ ἐγὼ ἡ δούλη
σου οὐκ εἶδον τὰ παιδάριά σου ἃ ἀπέστειλας.
καὶ νῦν, κύριε, ζῇ
Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, καθὼς ἐκώλυσέν σε κύριος τοῦ μὴ ἐλθεῖν
εἰς αἷμα ἀθῷον καὶ σώζειν τὴν χεῖρά σού σοι· καὶ νῦν γένοιντο ὡς
Ναβὰλ οἱ ἐχθροί σου καὶ οἱ ζητοῦντες τῷ κυρίῳ μου κακά.
καὶ νῦν
λάβε τὴν εὐλογίαν ἢν ἐνήνοχεν ἡ δούλη σου τῷ κυρίῳ μου, καὶ δώσεις
τοῖς παιδαρίοις τοῖς παρεστηκόσιν τῷ κυρίῳ μου.
ἆρον δὴ τὸ
ια τῆς δούλης σου, ὅτι ποιῶν ποιήσει κύριος τῷ κυρίῳ μου
οὐχ εὑρεθήσεται ἐν σοὶ πώποτε.
καὶ ἀναστήσεται ἄνθρωπος κατα-
διώκων σε καὶ ζητῶν τὴν ψυχήν σου, κ
δεμένη ἐν δεσμῷ τῆς ζωῆς παρὰ κυρίῳ τῷ
σου σφενδονήσεις ἐν μέσῳ τῆς σφενδόνης.
καὶ καὶ ἔσται ὅτι ποιήσει
κύριος τῷ κυρίῳ μου πάντα ὅσα ἐλάλησεν ἀγαθὰ ἐπὶ σέ, καὶ ἐντελεῖταί
σοι εἰς ἡγούμενον ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ οὐκ ἱστᾶι σοι τοῦτο βδελυγμὸς
καὶ σκάνδαλον τῷ κυρίῳ μου, ἐκχέαι αἷμα ἀθῷον δωρεὰν καὶ
σῶσαι χεῖρα κυρίου μου αὐτῷ· καὶ ἀγαθῶσαι κύριος τῷ κυρίῳ μου,
καὶ μνησθήσῃ τῆς δούλης σου ἀγαθῶσαι αὐτῇ.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ τῇ
Ἀβειγαίᾳ Εὐλογητὸς κύριος ὁ θεὸς Ἰσραὴλ ὃς ἀπέστειλέν σε εἰς ἀπάντησίν
μου.
καὶ εὐλογητὸς ὁ τρόπος σου, καὶ εὐλογημένη σὺ ἡ ἀποκωλύσασά
με σήμερον ἐν ταύτῃ μὴ ἐλθεῖν εἰς αἵματα καὶ σῶσαι
μου ἐμοί.
πλὴν ὅτι ζῆ κύριος ὁ θεὸς Ἰσραὴλ ὃς ἁ
με σήμερον τοῦ κακοποιῆσαί σε, ὅτι εἰ μὴ ἔσπευσας καὶ παρεγένου εἰ
ἀπάντησίν μοι, τότε εἶπα Εἰ ὑπολειφθήσεται τῷ Ναβὰλ ἕως
τοῦ πρωὶ οὐρῶν πρὸς τοῖχον.
καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ ἐκ χειρὸς
πάντα ἃ ἔφερεν αὐτῷ, καὶ εἶπεν αὐτῇ Ἀνάβηθι εἰς εἰρήνην εἰς οἶκόν
σου· βλέπε, ἤκουσα τῆς φωνῆς σου καὶ ᾑρέτισα τὸ πρόσωπόν σου.
καὶ παρεγενήθη Ἀβειγαία πρὸς Ναβάλ· καὶ ἰδοὺ αὐτῷ πότος βασιλέως
καὶ ἡ καρδία Ναβὰλ ἀγαθὴ ἐπ’ αὐτόν, καὶ αὐτὸς μεθύων ἕως
σφόδρα· καὶ οὐκ ἀπήγγειλεν αὐτῷ ῥῆμα μικρὸν ἢ μέγα ἕως φωτὸς τοῦ
πρωί.
καὶ ἐγένετο πρωὶ ὡς ἐξένηψεν ἀπὸ τοῦ οἴνου Ναβάλ,
ἀπήγγειλεν ἡ γυνὴ αὐτοῦ τὰ ῥήματα ταῦτα, καὶ ἐναπέθανεν ἡ καρδία
αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, καὶ αὐτὸς γίνεται ὡς λίθος·
καὶ ἐγένετο ὡσεὶ δέκα
ἡμέραι καὶ ἐπάταξεν κύριος τὸν Ναβάλ, καὶ ἀπέθανεν.
καὶ ἤκουσεν
Δαυεὶδ καὶ εἶπεν Εὐλογητὸς κύριος ὃς ἔκρινεν τὴν κρίσιν τοῦ ὀνειδισμοῦ
μου ἐκ χειρὸς Ναβάλ, καὶ τὸν δοῦλον αὐτοῦ περιεποιήσατο ἐκ
χειρὸς κακῶν· κοὶ τὴν κακίαν Ναβὰλ ἀπέστρεψεν κύριος εἰς κεφαλὴν
αὐτοῦ. καὶ ἀπέστειλεν Δαυεὶδ καὶ ἐλάλησεν περὶ Ἀβειγαίας λαβεῖν
αὐτὴν ἑαυτῷ εἰς γυναῖκα.
καὶ ἦλθον οἱ παῖδες Δαυεὶδ πρὸς
καὶ ἀνέστη καὶ προσεκύνησεν
ἐπὶ τὴν γῆν ἐπὶ πρόσωπον καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἡ δούλη σου
εἰς παιδίσκην νίψαι πόδας τῶν παίδων σου.
καὶ ἀνέστη Ἀβειγαία
καὶ ἐπέβη ἐπὶ τὴν ὄνον, καὶ πέντε κοράσια ἠκολούθουν αὐτὴ, καὶ
ἐπορεύθη ὀπίσω τῶν παίδων Δαυείδ, κα γίνεται αὐτῷ εἰς γυναῖκα·
καὶ τὴν Ἀχεινάαν ἔλαβεν Δαυεὶδ ἐξ Ἰσραήλ, καὶ ἀμφότεραι ἦσαν
αὐτῷ γυναῖκες. καὶ Σαοὺλ ἔδωκεν Μελχὸλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τὴν
γυναῖκα Δαυεὶδ τῷ Φαλτεὶ υἱῷ Ἀμεὶς τῷ ἐκ Ῥομμά·
Καὶ ἔρχονται οἱ Ζειφαῖοι ἐκ τῆς αὐχμώδους πρὸς τὸν Σαοὺλ
εἰς τὸν βουνὸν λέγοντες ἰδοὺ Δαυεὶδ σκεπάζεται μεθ’ ἡμῶν ἐν τῷ
βουνῷ τῶ Χελμὰθ τοῦ κατὰ πρόσωπον τοῦ Ἰεσσαιμού.
καὶ ἀνέστη
Σαοὺλ καὶ κατέβη εἰς τὴν ἔρημον Ζείφ, καὶ μετ’ αὐτοῦ τρεῖς χιλιάδες
ἀνδρῶν ἐκλεκτοὶ ἐξ Ἰσραὴλ, ζητεῖν τὸν Δαυεὶδ ἐν τῇ ἐρήμῳ Ζείφ,
καὶ παρενέβαλεν Σαοὺλ ἐν τῷ βουνῷ τοῦ Ἐχέλα ἐπὶ προσώπου
τοῦ Ἰεσσαιμοὺ ἐπὶ τῆς ὁδοῦ, καὶ Δαυεὶδ ἐκάθισεν ἐν τῇ ἐρήμῳ· καὶ
εἶδεν Δαυεὶδ ὅτι ἥκει Σοοὺλ ὀπίσω αὐτοῦ εἰς τὴν ἔρημον.
καὶ
ἀπέστειλεν Δαυεὶδ κατασκόπους, καὶ ἔγνω ὅτι ἥκει Σαοὺλ ἕτοιμος ἐκ
Κεειλά.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ λάθρα καὶ εἰσπορεύεται εἰς τὸν τόπον
οὗ ἐκάθευδεν ἐκεῖ Σαούλ, καὶ ἐκεῖ Ἀβεννὴρ υἱὸς Νὴρ
αὐτοῦ. καὶ Σαοὺλ ἐκάθευδεν ἐν λαμπήνῃ, καὶ ὁ λαὸς
κύκλῳ αὐτοῦ.
καὶ ἀπεκρίθη Δαυεὶδ καὶ εἶπεν πρὸς Χετταῖον καὶ πρὸς Ἀβεσσὰ υἱὸν Σαρουίας ἀδελφὸν Ἰωὰβ λέγων Τίς εἰσελεύσεται μετ’ ἐμοῦ πρὸς Σαοὺλ εἰς τὴν παρεμβολήν ; καὶ εἶπεν Ἀβεισά Ἐγὼ εἰσελεύσομαι μετὰ σοῦ.
καὶ εἰσπορεύεται Δαυεὶδ καὶ
Ἀβεισὰ εἰς τὸν λαὸν τὴν νύκτα, καὶ ἰδοὺ Σαοὺλ καθεύδων ὕπνῳ ἐν
λαμπήνῃ, καὶ τὸ δόρυ αὐτοῦ ἐνπεπηγὸς εἰς τὴν γῆν πρὸς κεφαλῆς
αὐτοῦ, καὶ Ἀβεννὴρ καὶ ὁ λαὸς αὐτοῦ ἐκάθευδεν κύκλῳ αὐτοῦ.
κα
εἶπεν Ἀβεισὰ πρὸς Δαυείδ Ἀπέκλεισεν σήμερον Κύριος τὸν ἐχθρόν
σου εἰς τὰς χεῖράς σου. καὶ νῦν πατάξω αὐτὸν τῷ δόρατι εἰς τὴν γῆν
ὕπνω A | om αὐτοῦ 1° Α 8 #x772; σήμερον Α | τὰς χεῖρας] om τὰς A
ἅπαξ, καὶ οὐ δευτερώσω αὐτῷ.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβεισά Μὴ
καὶ ἀθῳωθήσεται ;
καὶ εἶπεν Δαυείδ νῇ Κύριος, ἐὰν μὴ κύριος
παιδεύσῃ αὐτόν, ἢ ἡ ἡμέρα αὐτοῦ ἔλθῃ καὶ ἀποθάνῃ, ἢ εἰς πόλεμον
καταβῇ προστεθῇ·
μηδαμῶς μοι παρὰ κυρίου ἐπενεγκεῖν χεῖρά
μου ἐπὶ χριστὸν κυρίου. καὶ νῦν λάβε δὴ τὸ δόρυ ἀπὸ πρὸς κεφαλῆς
αὐτοῦ καὶ τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος, καὶ ἀπέλθωμεν καθ’ ἑαυτούς.
καὶ ἔλαβεν Δαυεὶδ τὸ δόρυ καὶ τὸν φακὸν τοῦ ὕδατος ἀπὸ
κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ ἀπῆλθον καθ’ ἑαυτούς· καὶ οὐκ ἦν ὁ
καὶ οὐκ ἦν ὁ γινώσκων, καὶ οὐκ ἦν ὁ ἐξεγειρόμενος· πάντες ὒ
ὅτι θάμβος κυρίου ἔπεσεν ἐπ’ αὐτούς.
καὶ διέβη Δαυεὶδ εἰς τὸ
πέραν καὶ ἵστη ἐπὶ τὴν κορυφὴν τοῦ ὄρους μακρόθεν, καὶ πολλὴ ἡ
ὁδὸς ἀνὰ μέσον αὐτῶν.
καὶ προσεκαλέσατο Δαυεὶδ τὸν λαόν, καὶ
τῷ Ἀβεννὴρ ἐλάλησεν λέγων Οὐκ ἀποκριθήσει, Ἀβεννήρ ; καὶ εἶπεν
τίς εἶ σὺ ὁ καλῶν ;
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Ἀβεννήρ οὐκ ἀνὴρ σύ ;
καὶ τίς ὡς σὺ ἐν Ἰσραήλ ; καὶ διὰ τί οὐ φυλάσσεις τὸν κύριόν σου
τὸν βασιλέα ; ὅτι εἰσῆλθεν εἷς ἑκ τοῦ λαοῦ διαφθεῖραι τὸν βασιλέα
κύριόν σου.
καὶ οὐκ ἀγαθὸν τὸ ῥῆμα τοῦτο ὃ πεποίηκας· ζῆ Κύριος,
ὅτι υἱοὶ θανατώσεως ὑμεῖς οἱ φυλάσσοντες τὸν βασιλέα κύριον ὑμῶν
τὸν χριστὸν κυρίου· καὶ νῦν ἴδε δὴ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως καὶ ὁ φακὸς
τοῦ ὕδατος, ποῦ ἐστιν τὰ πρὸς κεφαλῆς αὐτοῦ.
καὶ ἐπέγνω Σαοὺλ
τὴν φωνὴν τοῦ Δαυεὶδ καὶ εἶπεν Ἡ φωνή σου, τέκνον, αὕτη, Δαυείδ ;
καὶ εἶπεν Δαυείδ Δοῦλός σου, κύριε βασιλεῦ.
καὶ εἶπεν Ἵνα τί τοῦτο
καταδιώκει ὁ κύριος ὀπίσω τοῦ δούλου αὐτοῦ; ὅτι τί ἡμάρτηκα, καὶ τί
εὑρέθη ἐν ἐμοὶ ἀδίκημα ;
καὶ νῦν ἀκουσάτω ὁ κύριός μου ὁ βασιλεὺς
τὸ ῥῆμα τοῦ δούλου αὐτοῦ· εἰ ὁ θεὸς ἐπισείει σε ἐπ’ ἐμέ, ὀσφρανθείη
θυσίας σου· καὶ εἰ υἱοὶ ἀνθρώπων, ἑπικατάρατοι οὗτοι ἐνώπιον Κυρίου,
ὅτι ἐξέβαλόν με σήμερον μὴ ἐστηρίσθαι ἐν κληρονομίᾳ κυρίου,
λέγοντες Πορεύου, δούλευε θεοῖς ἑτέροις.
καὶ νῦν μὴ πέσοι τὸ αἷμά
μου ἐπὶ τὴν γῆν ἐξ ἐναντίας προσώπου κυρίου· ὅτι ἐξελήλυθεν ὁ
βασιλεὺς Ἰσραὴλ ζητεῖν ψυχήν μου, καθὼς καταδιώκει ὁ νυκτικόραξ
καὶ εἶπεν Σαούλ Ἡμάρτηκα· ἐπίστρεφε, τέκνον
Δαυείδ· ὅτι οὐ κακοποιήσω σε, ἀνθ’ ὧν ἔντιμος ψυχή μου ἐν ὀφθαλμοις
σου. καὶ ἐν· τῆ̣ σήμερον μεματαίωμαι καὶ ἠγνόηκα πολλὰ σφόδρα.
καὶ ἀπεκρίθη Δαυεὶδ καὶ εἶπεν ἰδοὺ τὸ δόρυ τοῦ βασιλέως, διελθέτω
εἷς τῶν παιδαρίων καὶ λαβέτω αὐτό.
καὶ κύριος ἐπιστρέψει ἑκάστῳ
τὰς δικαιοσύνας αὐτοῦ καὶ τήν πίστιν αὐτοῦ· ὡς παρέδωκέν σε κύριος
εἰς χεῖράς μου, καὶ οὐκ ἠθέλησ’ ἐπενεγκεῖν χεῖρά ἐ
κυρίου.
καὶ ἰδοὺ καθὼς ἐμεγαλύνθη ἡ ψυχὴ σου σήμερον ἐν
ἐν ὀφθαλμοῖς μου, οὕτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου, οὕτως μεγαλυνθείη ἡ ψυχή μου ἐνώπιον
κυρίου, καὶ σκεπάσαι με· καὶ ἐξελεῖταί με ἐκ πάσης θλίψεως.
καὶ
εἶπεν Σαοὺλ πρὸς Δαυείδ Εὐλογημένος σύ, τέκνον, καὶ ποιῶν
καὶ δυνάμενος δυνήσει. καὶ ἀπῆλθεν Δαυεὶδ εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ,
Σαοὺλ ἀνέστρεψεν εἰς τὴν ὁδὸν αὐτοῦ.
Καὶ εἶπεν Δαυεὶδ ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ λέγων Νῦν προστεθήσομαι
ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ εἰς χεῖρας Σαούλ, καὶ οὐκ ἔστιν μοι ἀγαθὸν ἐὰν μὴ σωθῶ
εἰς γῆν ἀλλοφύλων καὶ ἀνῇ Σαοὺλ τοῦ ζητεῖν με εἰς πᾶν ὅριον Ἰσραήλ,
καὶ σωθήσομαι ἐκ χειρὸς αὐτοῦ.
καὶ ἀνέστη Δαυεὶδ καὶ οἱ τετρακόσιοι
ἄνδρες μετ’ αὐτοῦ πρὸς Ἀγχοῦς υἱὸν Ἀμμὰχ βασιλέα Γέθ.
καὶ ἐκάθισεν Δαυεὶδ μετὰ ᾿ Αγχούς, αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἕκαστος
καὶ ὁ οἶκος αὐτοῦ, καὶ Δαυεὶδ καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες αὐτοῦ
Ἀχεινάαμ ἡ Ἰσραηλεῖτις καὶ ᾿ Αβειγαία ἡ γυνὴ Ναβὰλ τοῦ Καρμηλίου.
καὶ ἀνηγγέλη τῷ Σαοὺλ ὅτι πέφευγεν Δαυεὶδ εἰς Γέθ· καὶ οὐ προσέθετο
ἔτι ζητεῖν αὐτόν.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς ᾿ Αγχούς Εἰ δὴ εὕρηκεν
ὁ δοῦλός σου χάριν ἐν ὀφθαλμοῖς σου, δότωσαν δή μοι τόπον ἐν μιᾷ
τῶν πόλεων τῶν κατ’ ἀγρὸν καὶ καθήσομαι ἐκεῖ· καὶ ἵνα τί κάθηται
ὁ δοῦλός σου ἐν πόλει βασιλευομένῃ μετὰ σοῦ ;
καὶ ἔδωκεν αὐτῷ ἐν
τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ τὴν Σεκελάκ· διὰ τοῦτο ἐγενήθη Σεκελὰκ τῷ βασιλεῖ
τῆς Ἰουδαίας ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
Καὶ ἐγενήθη ὁ ἀριθμὸς τῶν
καὶ ἀνέβαινεν Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ καὶ ἐπετίθεντο ἐπὶ πάντα
τὸν Γεσειρὶ καὶ ἐπὶ τὸν Ἀμαληκείτην· καὶ ἰδοὺ ἡ γῆ κατῳκεῖτο ἀπὸ
ἡ ἀπὸ Γελαμψοὺρ τετειχισμένων καὶ ἕως τῆς Αἰγύπτου.
καὶ οὐκ ἐζωογόνει ἄνδρα καὶ γυναῖκα· καὶ
ἐλάμβανεν ποίμνια καὶ βουκόλια καὶ ὄνους καὶ καμήλους καὶ ἱματι,
καὶ ἀνέστρεψαν καὶ ἤρχοντο πρὸς ᾿Αγχούς.
καὶ εἶπεν ᾿ Αγχοὺς
πρὸς Δαυείδ Ἐπὶ τίνα ἐπέθεσθε σήμερον ; καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς
Αγχούς κατὰ νότον τῆς Ἰουδαίας καὶ κατὰ νότον Ἰεσμεγὰ καὶ κατὰ
νότον τοῦ Κενεζεί.
καὶ ἄνδρα καὶ γυναῖκα οὐκ ἐζωογόνησα τοῦ
εἰσαγαγεῖν εἰς Γέθ, λέγων Μὴ ἀναγγείλωσιν εἰς Γὲθ καθ’ ἡμῶν
λέγοντες τάδε Δαυεὶδ ποιεῖ. καὶ τόδε τὸ δικαίωμα αὐτοῦ πάσας τὰς
ἡμέρας ἃς ἐκάθητο Δαυεὶδ ἐν ἀγρῷ τῶν ἀλλοφύλων.
καὶ ἐπιστεύθη Δαυεὶδ ἐν τῷ ᾿ Αγχοὺς σφόδρα, λέγων Ἤσχυνται αἰσχυνόμενος ἐν τῶ λαῷ αὐτοῦ, ἐν Ἰσραήλ· καὶ ἔσται μοι δοῦλος εἰς τὸν αἰῶνα.
Καὶ ἐγενήθη ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ συναθροίζονται ἀλλόφυλοι
ἐν ταῖς παρεμβολαῖς αὐτῶν, ἐξελθεῖν πολεμεῖν μετὰ Ἰσραήλ·
καὶ εἶπεν ᾿ Αγχοὺς πρὸς Δαυείδ Γινώσκων γνώσει ὅτι μετ’ ἐμοῦ
ἐξελεύσει εἰς πόλεμον σὺ καὶ οἱ ἄνδρες σου.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς Αγχούς οὕτω νῦν γνώσει ἁ ποιήσει ὁ δοῦλός σου· καὶ εἶπεν ᾿ Αγχοὺς πρὸς Δαυείδ οὕτως ἀρχισωματοφύλακα θήσομαί σε πάσας τὰς ἡμέρας.
Καὶ Σαμουὴλ ἀπέθανεν, καὶ ἐκόψαντο αὐτὸν πᾶς Ἰσραήλ, καὶ
σιν αὐτὸν ἐν Ἁρμαθάιμ ἐν πόλει αὐτοῦ. καὶ Σαοὺλ
τοὺς ἐνγαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας ἀπὸ τῆς γῆς.
καὶ
θροίζονται οἱ ἀλλόφυλοι καὶ ἔρχονται καὶ παρεμβάλλουσιν εἰς
καὶ συναθροίζει Σαοὺλ πάντα ἄνδρα Ἰσραήλ, καὶ παρεμβάλλουσιν
εἰς Γελβοῦε.
καὶ εἶδεν Σαοὺλ τὴν παρεμβολὴν τῶν ἀλλοφύλων,
καὶ ἐφοβήθη κα ἐξέστη ἡ καρδία αὐτοῦ σφόδρα.
καὶ ἐπηρώτησεν
Σαοὺλ διὰ Κύρου, κα οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ κύριος ἐν τοῖς ἐνυων
καὶ εἶπεν
Σαοὺλ τοῖς παισὶν αὐτοῦ Ζητήσατέ μοι γυναῖκα ἐνγαστρίμυθον, κοὶ
πορεύσομαι πρὸς αὐτὴν καὶ ζητήσω ἐν αὐτῇ· καὶ εἶπαν οἱ παῖδες
αὐτοῦ πρὸς αὐτόν Ἴδου γυνὴ ἐνγαστρίμυθος ἐν Ἀελδώρ.
καὶ συνεκαλύψατο
Σαοὺλ καὶ περιεβάλετο ἱμάτια αὐτὸς ῥα, καὶ πορεύεται αὐτὸς
καὶ δύο ἄνδρες μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἔρχονται πρὸς τὴν γυναῖκα νυκτὸς καὶ
εἶπεν αὐτῇ Μάντευσαι δή μοι ἐν τῷ ἐνγαστριμύθῳ καὶ ἀνάγαγέ μοι
ὃν ἐὰν εἴπω σοι.
καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ σὺ οἶδας
ὅσα ἐποίησεν Σαούλ, ὡς ἐξωλέθρευσεν τοὺς ἐνγαστριμύθους καὶ τοὺς
γνώστας ἀπὸ τῆς γῆς· καὶ ἵνα τί σὺ παγιδεύεις τὴν ψυχήν μου
θανατῶσαι αὐτήν ;
καὶ ὤμοσεν αὐτῇ Σαοὺλ λέγων νῇ κύριος, εἰ
ἴ’ σοι ἀδικία ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ.
καὶ εἶπεν ἡ γυνή τίνα
σοι ; καὶ εἶπεν τὸν Σαμουὴλ ἀνάγαγέ μοι.
καὶ εἶδεν ἡ γυνὴ
τὸν Σαμουήλ, καὶ ἀνεβόησεν φωνῇ μεγάλῃ· καὶ εἶπεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαούλ
Ινα τί παρελογίσω με ; καὶ σὺ εἶ Σαούλ.
καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύς
Μῆ φοβοῦ, εἰπὸν τίνα ἑόρακας· καὶ εἶπεν αὐτῷ Θέους ἑόρακα ἀναβαίνοντας
ἐκ τῆς γῆς.
καὶ εἶπεν αὐτῇ Τί ἔγνως; καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἄνδρα
ὄρθιον ἀναβαίνοντα ἐκ τῆς γῆς, καὶ οὗτος διπλοίδα ἀναβεβλημένος.
καὶ ἔγνω Σαοὺλ ὅτι Σαμουὴλ οὗτος, καὶ ἔκυψεν ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ
ἐπὶ τὴν γῆν καὶ προσεκύνησεν αὐτῷ.
καὶ εἶπεν Σαμουήλ Ἵνα τί
παρηνώχλησάς μοι ἀναβῆναί με ; καὶ εἶπεν Σαούλ Θλίβομαι σφόδρα,
καὶ οἱ ἀλλόφυλοι πολεμοῦσιν ἐν ἐμοί, καὶ ὁ θεὸς ἀφέστηκεν ἀπ’ ἐμοῦ
καὶ οὐκ ἐπακήκοεν μοι ἕτι καὶ ἐν χειρὶ τῶν προφητῶν καὶ ἐν τοῖς
· καὶ νῦν κέκληκά σε γνωρίσαι μοι τί ποιήσω.
καὶ εἶπεν
Ινα τί ἐπερωτᾷς με, καὶ Κύριος ἀφέστηκεν ἀπὸ σοῦ καὶ
γέγονεν μετὰ τοῦ πλησίον σου ;
καὶ πεποίηκεν κύριός σοι καθὼς
ἐλάλησεν κύριος ἐν χειρί μου, καὶ διαρρήξει κύριος τὴν βασιλείαν
σου ἐκ χειρός σου καὶ δώσει αὐτὴν τῷ πλησίον σου τῷ Δαυείδ.
διότι οὐκ ἤκουσας φωνῆς Κυρίου καὶ οὐκ ἐποίησας θυμὸν ὀργῆς
αὐτοῦ ἐν Ἀμαλήκ, διὰ τοῦτο τὸ ῥῆμα ἐποίησεν κύριός σοι τῇ ἡμέρα
ταύτῃ.
καὶ παραδώσει κύριος τὸν Ἰσραὴλ μετὰ σοῦ εἰς χεῖρας
ἀλλοφύλων, καὶ αὔριον σὺ καὶ οἱ υἱοί σου μετὰ σοῦ πεσοῦνται, καὶ
καὶ
καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ πρὸς Σαούλ, καὶ εἶδεν ὅτι ἔσπευσεν σφόδρα· κα
εἶπεν πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ ἤκουσεν ἡ δούλη σου τῆς φωνῆς σου, καὶ
ἐλάλησάς μοι.
καὶ νῦν ἄκουσον δὴ φωνῆς τῆς δούλης σου, καὶ
παραθήσω ἐνώπιόν σου ψωμὸν ἄρτου, καὶ φάγε· καὶ ἔσται ἐν σοὶ
ἰσχύς, ὅτι πορεύσῃ ἐν ὁδῷ.
καὶ οὐκ ἐβουλήθη φαγεῖν· καὶ
ζοντο αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἡ γυνή, καὶ ἤκουσεν τῆς
αὐτῶν, καὶ ἀνέστη ἀπὸ τῆς γῆς καὶ ἐκάθισεν ἐπὶ τὸν δίφρον.
καὶ
τῇ γυναικὶ ἦν δάμαλις νομὰς ἐν τῇ οἰκίᾳ· καὶ ἔσπευσεν καὶ ἔθυσεν
αὐτήν, καὶ ἔλαβεν ἄλευρα καὶ ἐφύρασεν καὶ ἔπεψεν ἄζυμα,
καὶ προσήγαγεν ἐνώπιον Σαοὺλ καὶ ἐνώπιον τῶν παίδων αὐτοῦ· καὶ ἔφαγον, καὶ ἀνέστησαν καὶ ἀπῆλθον τὴν νύκτα ἐκείνην.
Καὶ συναθροίζουσιν ἀλλόφυλοι πάσας τὰς παρεμβολὰς αὐτῶν εἰς
Ἀφέκ, καὶ Ἰσραὴλ παρενέβαλεν ἐν Ἀεδδὼν τὴν ἐν Ἰσραήλ.
καὶ
σατράπαι ἀλλοφύλων παρεπορεύοντο εἰς ἑκατοντάδας καὶ χιλιάδας,
καὶ Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ παρεπορεύοντο ἐπ’ ἐσχάτων μετὰ
᾿ Αγχούς.
καὶ εἶπον οἱ σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων τίνες οἱ διαπορευόμενοι
οὗτοι ; καὶ εἶπεν ᾿ Αγχοὺς πρὸς τοὺς στρατηγοὺς τῶν ἀλλοφύλων
οὐχ οὗτος Δαυεὶδ ὁ δοῦλος Σαοὺλ βασιλέως Ἰσραήλ ; γέγονεν
μεθ’ ἡμῶν ἡμέρας τοῦτο δεύτερον ἔτος, καὶ οὐχ εὕρηκα ἐν αὐτῷ
οὐθὲν ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἐνέπεσεν πρὸς μὲ καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
καὶ ἐλυπήθησαν ἐπ’ αὐτῷ οἱ στρατηγοὶ τῶν ἀλλοφύλων καὶ λέγουσιν
αὐτῶ Ἀπόστρεψον τὸν ἄνδρα εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ οὗ κατέστησας
αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ μὴ ἐρχέσθω μεθ’ ἡμῶν εἰς τὸν πόλεμον καὶ μὴ
ἐπίβουλος τῆς παρεμβολῆς· καὶ ἐν τίνι διαλλαγήσεται οὗτος τῷ
αὐτοῦ,. οὐχὶ ἐν ταῖς κεφαλαῖς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων ;
οὐχ οὗτος
Δαυεὶδ ᾧ ἐξῆρχον ἐν χοροῖς λέγοντες
καὶ ἐκάλεσεν ᾿ Αγχοὺς τὸν Δαυεὶδ καὶ εἶπεν αὐτῷ νῇ κύριος, ὅτι
εὐθὴς σὺ καὶ ἀγαθὸς ἐν ὀφθαλμοῖς μου, καὶ ἡ ἔξοδός σου καὶ ἡ εἴσοδός
σου μετ’ ἐμοῦ ἐν τῇ παρεμβολῇ· καὶ ὅτι οὐχ εὕρηκα κατὰ σοῦ κακίαν
ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἥκεις πρὸς μὲ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας, καὶ ἐν ὀφθαλμοῖς
τῶν σατραπῶν ἀγαθὸς σύ.
καὶ νῦν ἀνάστρεφε καὶ πορεύου εἰς
εἰρήνην, καὶ οὐ μὴ ποιήσεις κακίαν ἐν ὀφθαλμοῖς τῶν σατραπῶν τῶν
ἀλλοφύλων.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς ᾿ Αγχούς Τί πεποίηκά σοι κοὶ
τί εὗρες ἐν τῷ δούλῳ σου ἀφ’ ἧς ἡμέρας ἤμην ἐνώπιόν σου καὶ ἕως
τῆς ἡμέρας ταύτης, ὅτι οὐ μὴ ἔλθω πολεμῆσαι τοὺς ἑ ἐχθροὺς τοῦ κυρίου
μου τοῦ βασιλέως ;
καὶ ἀπεκρίθη ᾿ Αγχοὺς πρὸς Δαυείδ οἴδα ὅτι
σὺ ἐν ὀφθαλμοῖς μου, ἀλλ’ οἱ σατράπαι τῶν ἀλλοφύλων
Οὐχ ἥξει μεθ’ ἡμῶν εἰς πόλεμον.
καὶ νῦν ὄρθρισον τὸ
πρωὶ σὺ καὶ οἱ παῖδες τοῦ κυρίου σου οἱ ἥκοντες μετὰ σοῦ, καὶ
τὸν τόπον οὗ κατέστησα ὑμᾶς ἐκεῖ· καὶ λόγον λοιμὸν
ἐν τῇ ὁδῷ καὶ φωτισάτω ὑμῖν, καὶ πορεύθητε.
καὶ ὤρθρισεν
Δαυεὶδ αὐτὸς καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ ἀπελθεῖν καὶ φυλάσσειν τὴν γῆν
τῶν ἀλλοφύλων , καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἀνέβησαν πολεμεῖν ἐπὶ Ἰσραήλ.
Καὶ ἐγενήθη εἰσελθόντος Δαυεὶδ καὶ τῶν ἀνδρῶν αὐτοῦ εἰς Κεειλὰ
τῇ τρίτῃ, καὶ Ἀμαλὴκ ἐπέθετο ἐπὶ τὸν νότον καὶ ἐπὶ
καὶ ἐπάταξεν τὴν Σεκελὰκ καὶ ἐνεπύρισεν αὐτὴν ἐν πυρί·
καὶ τὰς γυναῖκας καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου,
οὐκ ἐθανάτωσαν ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἀλλ’ ᾐχμαλώτευσαν · καὶ ἀπῆλθον
εἰς τὴν ὁδὸν αὐτῶν.
καὶ ἦλθεν Δαυεὶδ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτοῦ εἰς τὴν
πόλιν, καὶ ἰδοὺ ἐνπεπύρισται ἐν πυρί, αἱ δὲ γυναῖκες αὐτῶν καὶ οἱ
υἱοὶ αὐτῶν κοὶ αἱ θυγατέρες αὐτῶν ᾐχμαλωτευμένοι.
καὶ ἦρεν Δαυεὶδ
κα οἱ ἄνδρες αὐτοῦ τὴν φωνὴν αὐτῶν, καὶ ἔκλαυσαν ἕως ὅτου οὐκ ἦν
ἔτι κλαίειν.
καὶ ἀμφότεραι αἱ γυναῖκες Δαυεὶδ ᾐχμα-
Αχεινόομ ἡ Ἰσραηλεῖτις καὶ Ἀβειγαία ἡ γυνὴ Ναβὸλ
τοῦ Καρμηλίου.
καὶ ἐθλίβη Δαυεὶδ σφόδρα, ὅτι εἶπεν ὁ λαὸς λιθο-
ἐν κυρίῳ θεῷ αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Δαυεὶδ πρὸς ᾿ Αβιαθὰρ τὸν ἱερέα υἱὸν
᾿ Αχειμέλεχ Προσάγαγε τὸ ἐφούδ.
καὶ ἐπηρώτησεν Δαυεὶδ διὰ τοῦ
κυρίου λέγων Εἰ καταδιώξω ὀπίσω τοῦ γεδδοὺρ τούτου, εἰ καταλήμψομαι
αὐτούς ; καὶ εἶπεν αὐτῷ καταδίωκε, ὅτι καταλαμβάνων καταλήμψῃ
καὶ ἐξαιρούμενος ἐξελῇ.
καὶ ἐπορεύθη Δαυεὶδ αὐτὸς καὶ οἱ τετρακόσιοι
ἄνδρες μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἔρχονται ἕως τοῦ χειμάρρου Βοσόρ· καὶ
οἱ περισσοὸ ἔστησαν.
καὶ οἱ περισσοὶ ἐδίωξαν ἐν τετρακοσί
σιν, ὑπέστησαν δὲ διακόσιοι ἄνδρες οἵτινες ἐκάθισαν πέραν τοῦ
ῥοῦ τοῦ Βοσόρ.
Καὶ εὑρίσκουσιν ἄνδρα Αἰγύπτιον ἐν ἀγρῷ, καὶ
λαμβάνουσιν αὐτὸν καὶ ἄγουσιν αὐτὸν πρὸς Δαυεὶδ ἐν ἀγρῷ· καἰ
διδόασιν αὐτῷ ἄρτον καὶ ἔφαγεν, καὶ ἐπότισαν αὐτὸν ὕδωρ·
καὶ
διδόασιν αὐτῷ κλάσμα παλάθης καὶ ἔφαγεν, καὶ κατέστη τὸ πνεῦμα
αὐτοῦ ἐν αὐτῷ, ὅτι οὐ βεβρώκει ἄρτον καὶ οὐ πεπώκει ὕδωρ τρεῖς
ἡμέρας καὶ τρεῖς νύκτας.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Δαυείδ τίνος σὺ εἶ, καὶ
πόθεν εἰ; καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον τὸ Αἰγύπτιον Ἐγώ εἰμι δοῦλος
ἀνδρὸς Ἀμαληκείτου, καὶ κατέλιπέν με ὁ κύριός μου, ὅτι ἠνωχλήθην
ἐγὼ σήμερον τριταῖος.
καὶ ἡμεῖς ἐπεθέμεθα ἐπὶ νότον τοῦ Χολθεὶ
καὶ ἐπὶ τὰ τῆς Ἰουδαῖος μέρη καὶ ἐπὶ τὸν Γελβοῦε, καὶ τὴν Σεκελὰκ
ἐνεπυρίσαμεν ἐν πυρί.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Δαυείδ Εἰ κατάξεις
με ἐπὶ τὸ γεδδοὺρ τοῦτο ; καὶ εἶπεν ὄμοσον δή μοι κατὰ τοῦ θεοῦ μὴ
θανατώσειν με καὶ μὴ παραδοῦναί με εἰς χεῖρας τοῦ κυρίου μου, κοὶ
κατάξω σε ἐπὶ τὸ γεδδοὺρ τοῦτο.
καὶ κατήγαγεν αὐτὸν ἐκεῖ, καὶ
ἰδοὺ οὗτοι διακεχυμένοι ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς, ἐσθίοντες καὶ
πίνοντες καὶ ἑορτάζοντες ἐν πᾶσι τοῖς σκύλοις τοῖς μεγάλοις οἷς
ἔλαβον ἐκ γῆς ἀλλοφύλων καὶ ἐκ γῆς Ἰούδα.
καὶ ἦλθεν ἐπ’ αὐτοὺς
Δαυείδ, καὶ ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀπὸ ἑωσφόρου ἕως δείλης καὶ τῇ ἐπαύριον,
καὶ οὐκ ἐσώθη ἐξ αὐτῶν ἀνὴρ ὅτι ἀλλ’ ἢ τετρακόσια παιδάρια ἃ
ἦν ἐπιβεβηκότα ἐπὶ τὰς καμήλους καὶ ἔφυγον.
καὶ ἀφείλατο Δαυεὶδ
καὶ οὐ διεφώνησεν αὐτοῖς ἀπὸ μικροῦ ἕως μεγάλου, καὶ
ἀπὸ τῶν σκύλων καὶ ἕως υἱῶν καὶ θυγατέρων καὶ ἕως πάντων ὄι
ἔλαβον αὐτῶν, καὶ πάντα ἐπέστρεψεν Δαυείδ.
καὶ ἔλαβεν πάντα
τὰ ποίμνια καὶ τὰ βουκόλια καὶ ἀπήγαγεν ἔμπροσθεν τῶν σκύλων·
καὶ τοῖς σκύλοις ἐκείνοις ἐλέγετο ταῦτα τὰ σκῦλα Δαυείδ.
καὶ
παραγίνεται Δαυεὶδ πρὸς τοὺς διακοσίους ἄνδρας τοὺς ἐκλυθέντας τοῦ
πορεύεσθαι ὀπίσω Δαυείδ, καὶ ἐκάθισεν αὐτοὺς ἐν τῷ χειμάρρῳ τῷ
Βεανά, καὶ ἐξῆλθον εἰς ἀπάντησιν Δαυεὶδ καὶ εἰς ἀπάντησιν τοῦ λαοῦ
τοῦ μετ’ αὐτοῦ, καὶ προσήγαγεν Δαυεὶδ ἕως τοῦ λαοῦ, καὶ ἠρώτησαν
αὐτὸν τὰ εἰς εἰρήνην.
καὶ ἀπεκρίθη πᾶς ἀνὴρ λοιμὸς καὶ πονηρὸς
τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν τῶν πορευθέντων μετὰ Δαυεὶδ καὶ εἶπαν
Ὅτι οὐ κατεδίωξαν μεθ’ ἡμῶν, οὐ δώσομεν αὐτοῖς ἐκ τῶν σκύλων ὧν
, ὅτι ἀλλ’ ἢ ἕκαστος τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ
καὶ ἀποστρεφέτωσαν.
καὶ εἶπεν Δαυείδ Οὐ ποιήσετε
οὕτως μετὰ τό παραδοῦναι τὸν κύριον ἡμῖν καὶ φυλάξαι ἡμᾶς, καὶ
παρέδωκεν κύριος τὸν γεδδοὺρ τὸν ἐπερχόμενον ἐφ’ ἡμᾶς εἰς χεῖρας
ἡμῶν.
καὶ τίς ὑπακούσεται ὑμῶν τῶν λόγων τούτων ; ὅτι οὐχ ἧττον
ὑμῶν εἰσιν· διότι κατὰ τὴν μερίδα τοῦ καταβαίνοντος ε
οὕτως ἔσται μερὶς καθημένου ἐπὶ τὰ σκεύη· κατὰ τὸ αὐτὸ
καὶ ἐγενήθη ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ἐπάνω, καὶ ἐγένετο εἰς
πρόσταγμα καὶ δικαίωμα τῷ Ἰσραὴλ ἕως τῆς σήμερον.
καὶ
ἦλθεν Δαυεὶδ εἰς Σεκελάκ, καὶ ἀπέστειλεν τοῖς πρεσβυτέροις τῶν
σκύλων Ἰούδα καὶ τοῖς πλησίον αὐτοῦ λέγων ἰδοὺ ἀπὸ τῶν σκύλων
τῶν ἐχθρῶν Κυρίου·
τοῖς ἐν Βαιθσοὺρ καὶ τοῖς ἐν Ῥαμὰ
νότου καὶ τοῖς ἐν Γεθθὸρ
καὶ τοῖς ἐν Ἀροὴρ καὶ τοῖς Ἀμμαδεὶ καὶ
τοῖς ἐν Σαφεῖ καὶ τοῖς ἐν ᾿Εσθεῖε
καὶ τοῖς ἐν Γὲθ καὶ τοῖς ἐν Κειμὰθ
καὶ τοῖς ἐν Σαφὲκ καὶ τοῖς ἐν Θειμὰθ καὶ τοῖς ἐν Καρμήλῳ καὶ τοῖς ἐν
ταῖς πόλεσιν τοῦ Ἰσραὴλ καὶ τοῖς ἐν ταῖς πόλεσιν τοῦ Κενεζεὶ
καὶ
τοῖς ἐν Ἰερειμοὐθ καὶ τοῖς ἐν Βηρσάβεε καὶ τοῖς ἐν Νοὸ
καὶ τοῖς ἐν
Καὶ οἱ ἀλλόφυλοι ἐπολέμουν ἐπὶ Ἰσραήλ, καὶ ἔφυγον οἱ
Ισραὴλ ἐκ προσώπου τῶν ἀλλοφύλων καὶ πίπτουσιν τραυματίαι ἐν
τῷ ὄρει τῷ Γελβοῦε.
καὶ συνάπτουσιν ἀλλόφυλοι τῷ Σαοὐλ καὶ τοῖς
υἱοῖς αὐτοῦ, καὶ τύπτουσιν ἀλλόφυλοι τὸν Ἰωναθὰν καὶ τὸν Ἰωναδὰβ
καὶ τὸν Μελχεισὰ υἱὸν Σαούλ.
καὶ βαρύνεται ὁ πόλεμος ἐπὶ
καὶ εὑρίσκουσιν αὐτὸν οἱ ἀκοντισταί, ἄνδρες τοξόται, καὶ ἐτραυματίσθη
εἰς τὰ ὑποχόνδρια.
καὶ εἶπεν Σαοὺλ πρὸς τὸν αἴροντα τὰ σκεύη
Σπάσαι τὴν ῥομφαίαν σου καὶ ἀποκέντησον με ἐν αὐτῇ, μὴ ἔλθωσιν
οἱ ἀπερίτμητοι οὗτοι καὶ ἀποκεντήσωσίν με καὶ ἐμπαίξωσίν μοι.
καὶ οὐκ ἐβούλετο ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ, ὅτι ἐφοβήθη σφόδρα· καὶ
ἔλαβεν Σαοὐλ τὴν ῥομφαίαν καὶ ἐπέπεσεν ἐπ’ αὐτήν.
καὶ εἶδεν
αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ὅτι τέθνηκεν Σαούλ, καὶ ἐπέπεσεν καὶ αὐτὸς ἐπὶ
τὴν ῥομφαίαν αὐτοῦ καὶ ἀπέθανεν μετ’ αὐτοῦ.
καὶ ἀπέθανεν
καὶ οἱ τρεῖς υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ὁ αἴρων τὰ σκεύη αὐτοῦ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ
κατὰ τὸ αὐτό.
καὶ εἶδον οἱ ἄνδρες Ἰσραὴλ οἱ ἐν τῷ πέραν
κοιλάδος καὶ οἱ ἐν τῷ πέραν τοῦ Ἰορδάνου ὄτι ἔφυγον οἱ ἄνδρες
Ἰσραήλ, καὶ ὅτι τέθνηκεν Σαοὺλ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ, καὶ καταλείπουσιν
τὰς πόλεις αὐτῶν καὶ φεύγουσιν· καὶ ἔρχονται οἱ ἀλλόφυλοι καὶ
κατοικοῦσιν ἐν αὐταῖς.
Καὶ ἐγενήθη τῆ ἐπαύριον,ἔρχονται
οἱ ἀλλόφυλοι ἐκδιδύσκειν τοὺς νεκρούς· καὶ εὑρίσκουσιν Σαοὐλ
καὶ τοὺς τρεῖς υἱοὺς αὐτοῦ πεπτωκότας ἐπὶ τὰ δρῆ Γελβοῦε.
καὶ
ἀποστρέφουσιν αὐτὸν καὶ ἐξέδυσαν τὰ σκεύη αὐτοῦ, καὶ ἀποστέλ-
λουσιν αὐτὰ εἰς γῆν ἀλλοφύλων κύκλῳ, εὐαγγελίζοντες τοῖς εἰδώλοις
αὐτῶν καὶ τῷ λαῷ·
καὶ ἀνέθηκαν τὰ σκεύη αὐτοῦ εἰς τὸ
καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ κατέπηξαν ἐν τῷ τείχει Βαιθέμ.
καὶ ἀκούουσιν
οἱ κατοικοῦντες ἰαβεὶς τῆς Γαλαασείτιδος ἃ ἐποίησαν οἱ ἀλλόφυλοι
τῷ
καὶ ἀνέστησαν ἀνέστησαν πᾶς ἀνὴρ δυνάμεως καὶ
καὶ λαμβάνουσιν τὰ ὀστᾶ αὐτῶν κα θάπτουσιν ὑπὸ τὴν ἄρουραν τὴν ἰαβεὶς, καὶ νηστεύουσιν ἑπτὰ ἡμέρας. καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Σαοὐλ, καὶ Δαυεὶδ ἀνέστρεψεν τύπτων τὸν Ἀμαλήκ· καὶ ἐκάθισεν Δαυεὶδ ἐν Σεκελὰκ ἡμέρας δύο.