Text encoded in accordance with the latest EpiDoc standards (January 2014)
ΚΑΙ ἠθέτησεν Μωὰβ ἐν Ἰσραὴλ μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἀχαάβ.
καὶ ἔπεσεν Ὀχοζειας διὰ τοῦ δικτυωτοῦ τοῦ ἐν τῷ ὑπερῴῳ αὐτοῦ
τῷ ἐν Σαμαρείᾳ, καὶ ἠρρώστησεν· καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους καὶ εἶπεν
πρὸς αὐτούς Δεῦτε καὶ ἐπιζητήσατε ἐν τῷ Βάαλ μυῖαν θεὸν Ἀκκαρών,
εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας μου ταύτης· καὶ ἐπορεύθησαν ἐπερωτῆσαι
δι’ αὐτοῦ.
καὶ ἄγγελος Κυρίου ἐκάλεσεν Ἠλειοὺ τὸν θεσβείτην
λέγων Ἀναστὰς δεῦρο εἰς συνάντησιν τῶν ἀγγέλων Ὀχοζείου βασιλέως
Σαμαρείας καὶ λαλήσεις πρὸς αὐτούς Εἰ παρὰ τὸ μὴ εἶναι θεὸν ἐν
Ἰσραὴλ ὑμεῖς πορεύεσθε ἐπεζητῆσαι ἐν τῷ Βάαλ μυῖαν θεὸν Ἀκκαρών;
ὅτι τάδε λέγει Κύριος Ἡ κλίνη ἐφ’ ἦς ἀνέβης ἐκεῖ
οὐ καταβήσῃ ἀπ’ αὐτῆς, ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ. καὶ ἐπορεύθη Ἠλειοὺ
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς.
καὶ ἐπεστράφησαν οἱ ἄγγελοι πρὸς αὐτόν,
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Τί ὅτι ἐπεστρέψατε;
καὶ εἶπαν πρὸς αὐτόν
Ἀνὴρ ἀνέβη εἰς συνάντησιν ἡμῶν καὶ εἶπεν πρὸς ἡμᾶς Δεῦτε ἐπι-
στράφητε πρὸς τὸν βασιλέα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς καὶ λαλήσατε
πρὸς αὐτόν Τόδε λέηει Κύριος Εἰ παρὰ τὸ μὴ εἶναι θεὸν ἐν Ἰσραὴλ
σὺ πορεύῃ ζητῆσαι ἐν τῇ Βάαλ μυῖαν θεὸν Ἀκκαρών ; οὐχ οὕτως·
ἡ κλίνη ἐφ’ ἦς ἀνέβης ὅτι οὐ καταβήσῃ ἀπ’ αὐτῆς, ὅτι θανάτῳ
ἀποθανῇ.
καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτούς Τίς ἡ κρίσις τοῦ ἀνδρὸς τοῦ
ἀναβάντος εἰς συνάντησιν ὑμῖν καὶ λαλήσαντος πρὸς ὑμᾶς τοὺς λόγους
τούτους;
καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν Ἀνὴρ δασὺς καὶ ζώνην δερματίνην
περιεζωσμένος τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ· καὶ εἶπεν Ἠλειοὺ ὁ θεσβείτης οὖτός
καὶ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν πεντηκόνταρχον καὶ τοὺς πεντήκοντα
αὐτοῦ, καὶ ἀνέβη πρὸς αὐτόν· καὶ ἰδοὺ Ἠλειοὺ ἐκάθητο ἐπὶ
τῆς κορυφῆς τοῦ ὄρους. καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν
καὶ εἶπεν Ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ, ὁ βασιλεὺς ἐκάλεσέν σε, κατάβηθι.
καὶ ἀπεκρίθη Ἠλειοὺ καὶ εἶπεν πρὸς τὸν πεντηκόνταρχον Καὶ εἰ
ἄνθρωπος θεοῦ ἐγώ, καταβήσεται πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταφάγεται
σὲ καὶ τοὺς πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ
κατέφαγεν αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ.
καὶ προςέθετο ὁ
βασιλεὺς καὶ ἀπέστειλεν πρὸς αὐτὸν ἀλλον πεντηκόνταρχον καὶ
τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ· καὶ ἐλάλησεν ὁ πεντηκόνταρχος πρὸς αὐτὸν
καὶ εἶπεν Ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ, τάδε λέγει ὁ βασιλεύς Ταχέως κατάβηθι.
καὶ ἀπεκρίθη Ἠλειοὺ καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Εἰ ἄνυρωπος
θεοῦ ἐγώ, καταβήσεται τῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ καταφάγεταί σε καὶ
τοὺς πεντήκοντά σου· καὶ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατέφαυγεν
αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ.
καὶ προςέθετο ὁ βασιλεὺς ἔτι
ἀποστεῖλαι ἡγούμενον καὶ τοὺς πενήκοντα αὐτοῦ· καὶ ἦλθεν ὁ πεντηκόνταρχος
ὁ τρίτος καὶ ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ κατέναντι
Ἠλειού, καὶ ἐδεήθη αὐτοῦ καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Ἄνθρωπε
τοῦ θεοῦ, ἐντιμωθήτω ἡ ψυχὴ μου καὶ ἡ ψυχὴ τῶν δούλων σου
τούτων ἐν ὀφθαλμοῖς σου·
ἰδοὺ κατέβη πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ
κατέφαγεν τοὺς δύο πεντηκοντάρχους τοὺς πρώτους· καὶ νῦν ἐντιμωθήτω
δὴ ἡ ψυχή μου ἐν ὀφθαλμοῖς σου.
καὶ ελάλησεν ἄγγελος
Κυρίου πρὸς Ἠλειοὺ καὶ εἶπεν Κατάβηθι μετ’ αὐτοῦ, μὴ φοβηθῇς
ἀπὸ προςώπου αὐτῶν· καὶ ἀνέστη Ἠλειοὺ καὶ κατέβη μετ’ αὐτοῦ
πρὸς τὸν βασιλέα.
καὶ ἐλάλησεν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Ἠλειού
Τάδε λέγει Κύριος Τί ὅτι ἀπέστειλας ζητῆσαι ἐν τῇ Βάαλ μυῖαν θεὸν
Ἀκκαρών; οὐχ οὕτως· ἡ κλίνη ἐφ’ ἧς ἀνέβης ἐκεῖ οὐ καταβήσῃ
ἀπ’ αὐτῆς, ὅτι θανάτῳ ἀποθανῇ.
καὶ ἀπέθανεν κατὰ τὸ ῥῆμα
Κυρίου ὃ ἐλάλησεν Ἠλειού.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ὀχοζείου
α ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν
καὶ Ἰωρᾶμ υἱὸς Ἀχαᾶβ βασιλεύει
καὶ ἐποίησεν τοὸ πονηρ[ον ἐνώπιον Κυρίου, πλήν οὐχ ὠς οἱ ἀδελφοὶ αὐποῦ οὐδὲ ὡς ἡ μήτηρ αὐποῦ·
καὶ ἀπέστειλεν τὰς στήλας τοῦ Βἀαλ ἂς ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ συνέτριψεν αὐτάς· πλήν ἐν ταῖς ἀμαρτίαις οἴκου Ἰεροβοᾶμ ὄς ἔξήμαρτεν τὸν Ἰσραὴλ ἐκολλήθη, οὐκ ἀπέστη ἀπ’ αὐτῶν.
καὶ ἐθυμώθη ὀργῇ Κύριος εἰς τὸν οἶκον Ἀχαάβ.
Καὶ ἐγέγετο ἐν τῷ ἀνάγειν Κύριον τὸν Ἠλειοὺ ἐν συνσεισμῷ
ὡς εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ ἐεπορεύθη Ἠλειοὺ καὶ Ἐλεισαῖε ἐξ Ἰερεειχώ.
καὶ εἶπεν Ἠλειοὺ πρὸς Ἐλεισαῖε Ἰδοῦ δὴ ἐνταῦθα κάθου, ὅτι ὁ θεὸς
ἀπέσταλκέν με ἔως Βαιξήλ. καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ
ἡ ψυχή σου, εἰ καταλείψω σε· καὶ ἠλθεν εἰς βαιθήλ.
καὶ ἠλθον
οἱ νἱὶ τῶν προψητων οἱ ἐν βαιθήλ πρὸς Ἐλεισαῖε καὶ εἶπον πρὸς
αὐτόν Εἰ ἔγνως ὄτι Κύριος σήμερον λαμβάνει τὸν κύριόν σου άπάνωθεν
τῆς κεφαλῆς σου; καὶ εἶπεν Κἀγὼ ἔγνωκα, σιωπῶτε.
καὶ
εἶπεν Ἠλειοὺπρὸς ἐλεισαῖε Κάθου δὴ ἐνταῦθα, ὄτι Κύριος ἀπέσταλκέν
με εἰς Ἰερειχώ· καὶ εἶπεν Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου,
εἰ ἐνκαταλείψω σε· καὶ ἦλθον εἰς Ἰερεικύ.
καὶ ἤγγισαν οἱ υίοὶ
τῶν προφητῶν οἱ ἐν Ἰερειχὼπρὸς Ἐλεισαῖε καὶ εἶπαν πρ[ος αὐτόν
τῆς κεφαλῆς σου; καὶ εἶπεν Καὶ γε ἐγὼ ἔγνων, σιωπᾶτε.
καὶ εἶπεν
αὐτῷ Ἠλειού κάθου δὴ ὦδε, ὅτι Κύριος ἀπέσταλκέν με ἕως εἰς
τὸν Ἰορδάνην· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ζᾗ Κύριος καὶ ζᾗ ἠ ψυχή σου,
εἰ ἐνκαταλείψω σε· καὶ ἐπορεύθησαν ἀμψότεροι.
καὶ πεντήκοντα
ἄνδρες υἱοὶ τῶν προψητῶν καὶ ἔστησαν ἐξ ἐεναντίας μακρόθεν· καὶ
άμφότεροι ἔστησαν ἐπὶ ἐπὶ τοῦ Ἰορδάνου.
καὶ ἔλαβεν Ἠλειοὺ τὴν
καὶ ἐγένετο
ἐν τῷ διαβῆναι αὐτοὺς καὶ Ἠλειοὺ εἶπεν πρὸς Ἐλεισαῖε Τί ποιήσω
σοι πρὶν ἢ ἀναλημφθῆναί με ἀπὸ σοῦ; καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε
δὴ διπλᾶ ἐν πνεύματί σου ἐπ’ ἐμέ.
καὶ εἶπεν Ἠλειού’]
τοῦ αἰτήσασθαι· ἐὰν ιδῃς με ἀναλαμβανόμενον ἀπὸ σοῦ, καὶ ἔσται
οὕτως· καὶ ἐὰν μή, οὐ μὴ γένηται.
καὶ ἐγένετο αὐτῶν πορευομένων,
ἐπορεύοντο καὶ ἐλάλουν· καὶ ἰδοὺ ἄρμα πυρὸς καὶ ἴππος
καὶ διέστειλεν ἀνὰ μέσον ἀμφοτέρων· καὶ ἀνελήμφθη Ἠλειοὺ
ὡς εἰς τὸν οὐρανόν.
καὶ Ἐλεισαῖε ἑώρα, καὶ ἐβόα
Πάτερ, πάτερ, ἅρμα Ἰσραὴλ καὶ ἱππεὺς αὐτοῦ· καὶ οὐκ εἶδεν αὐτὸν
ἔτι, καὶ ἐπελάβετο τῶν ἱματίων αὐτοῦ καὶ διέρρηξεν αὐτὰ εἰς δύο
ῥήγματα.
καὶ ὕψωσεν τὴν μηλωτὴν Ηλιου, ἣ ἔπεσεν ἐπάνωθεν Ἐλεισαῖε· καὶ ἔστη ἐπὶ τοῦ χείλους τοῦ Ἰορδάνου.
καὶ ἔλαβεν τὴν μηλωτὴν Ἠλειού, ἢ ἔπεσεν ἐπάνωθεν αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν τὸ ὕδωρ καὶ εἶπεν Ποῦ ὁ θεὸς Ἠλειοὺ αφφώ ; καὶ ἐπάταξεν τὰ ὕδατα, καὶ διερράγησαν ἔνθα καὶ ἔνθα· καὶ διέβη Ἐλεισαῖε.
καὶ εἶδον αὐτὸν οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν καὶ οἱ ἐν Ἰερειχὼ ἐξ ἐναντίας
καὶ εἶπον Ἐπαναπέπαυται τὸ πνεῦμα Ἠλειοὺ ἐπὶ Ἐλεισαῖε· καὶ
ἦλθον εἰς συναντὴν αὐτοῦ καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ τὴν γῆν.
καὶ εἶπον πρὸς αὐτόν ἰδοὺ δὴ μετὰ τῶν παίδων σου πεντήκοντα
κοντα ἄνδρες υἱοὶ δυνάμεως· πορευθέντες δὴ ζητησάτωσαν τὸν
κύριόν σου, μή ποτε εὗρεν αὐτὸν πνεῦμα Κυρίου καὶ ἔρριψεν
αὐτὸν ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ἢ ἐφ’ έν τῶν ὀρέων ἢ ἐφ’ ἔνα τῶν βουνῶν·
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Οὐκ ἀποστελεῖτε.
καὶ παρεβιάσαντο αὐτὸν
ἔως οὖ ᾐσχύνετο, καὶ εἶπεν Ἀποστείλατε. καὶ ἀπέστειλαν πεντήκοντα
ἄνδρας, καὶ ἐζήτησαν τρεῖς ἡμέρας, καὶ οὐχ εὗρον αὐτόν.
, καὶ
αὐτὸς ἐκάθητο ἐν Ἰερειχώ· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Οὐκ εἶπον πρὸς
ὑμᾶς Μ.ὴ πορευθῆτε ;
Καὶ εἶπον οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως πρὸς
Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ ἡ κατοίκησις τῆς πόλεως ἀγαθή, καθὼς ὁ κύριος
και
βλέπει, καὶ τὰ ὕδατα πονηρὰ καὶ ἡ γῆ ἀτεκνουμένη.
καὶ εἶπεν
πρὸς αὐτόν.
καὶ ἐξῆλθεν Ἐλεισαῖε εἰς τὴν διέξοδον τῶν ὑδάτων,
καὶ ἔριψεν ἐκεῖ ἄλα καὶ εἶπεν Τάδε λέγει Κύριος Ἴαμαι τὰ ὕδατα
ταῦτα· οὐκ ἔσται ἔτι ἐκεῖθεν θάνατος καὶ ἀτεκνουμένη.
καὶ ἰάθησαν
τὰ ὔδατα ἔως τῆς ἡμέρας ταύτης κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε ὄ ἐλάλησεν.
σεν.
Καὶ ἀνέβη ἐκεῖθεν εἰς Βαιθήλ· καὶ ἀναβαίνοντος αὐτοῦ
ἐν τῇ ὁδῷ καὶ παιδάρια μικρὰ ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως καὶ κατέπαιζον
αὐτοῦ καὶ εἰπον αὐτῷ Ἀνάβαινε, φαλακρέ, ἀνάβαινε.
καὶ ἐξένευσεν
ὀπίσω αὐτῶν καὶ εἶδεν αὐτά, καὶ κατηράσατο αὐτοῖς ἐν ὀνόματι Κυρίου·
κα ἰδοὺ ἐξῆλθον δύο ἄρκοι ἐκ τοῦ δρυμοῦ καὶ ἀνέρρηξαν ἀπ’ αὐτῶν
τεσσεράκοντα καὶ δύο παῖδας.
καὶ ἐπορεύθη ἐκεῖθεν εἰς τὸ ὄρος τὸ Καρμηλιον, καὶ ἐκεῖθεν ἐπέστρεψεν εἰς Σαμάρειαν.
Καὶ Ἰωρὰμ υἱὸς Ἀχαὰβ ἐβασίλευσεν ἐν Ἰσραὴλ ἐν ἔτει ὀκτωκαιδεκάτῳ
Ἰωσαφὰθ βασιλεῖ Ἰούδα, καὶ ἐβασίλευσεν δώδεκα ἔτη.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς ὁ
πατὴρ αὐτοῦ καὶ οὐχ ὡς ἢ μήτηρ αὐτοῦ, καὶ μετέστησεν τὰς
τοῦ Βάαλ ἃς ἐποίησεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ·
πλὴν ἐν τῇ ἁμαρτίᾳ Ἰ
βοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὄς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραὴλ ἐκολλήθη, οὐκ
ἀπ’ αὐτῆς.
Καὶ Μωσὰ βασιλεὺς Μωὰβ ἦν νωκήθ, καὶ
ἐπέστρεψεν τῷ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐν τῇ ἐπαναστάσει ἑκατὸν χιλιάδας
ἀρνῶν καὶ ἑκατὸν χιλιάδας κριῶν ἐπιπόκων.
καὶ ἐγένετο μετὰ
τὸ ἀποθανεῖν Ἀχαὰβ καὶ ἠθέτησεν βασιλεὺς Μωὰβ ἐν βασιλεῖ Ἰσραήλ.
καὶ ἐξῆλθεν ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ ἐν τῇ ἡμέρα ἐκείνη ἐκ Σαμαρείας
καὶ ἐπεσκέψατο τὸν Ἰσραήλ·
καὶ ἐπορεύθη καὶ ἐξαπέστειλεν πρὸς
Ἰωσαφὰθ βασιλέα Ἰούδα λέγων Βασιλεὺς Μωὰβ ἠθέτησεν ἐν ἐμοί. εἰ
πορεύσῃ μετ’ ἐμοῦ εἰς Μωὰβ εἰς πόλεμον; καὶ εἶπεν Ἀναβήσομαι·
ὄμοιός μοι ὄμοιός σοι, ὡς ὁ λαός μου ὁ λαός σου, ὡς οἱ ἵπποι μου
οἱ .ἴπποι σου.
καὶ εἶπεν Ποίᾳ ὁδῷ ἀναβῶ ; καὶ εἶπεν Ὁδὸν ἔρημον Ἐδωμ.
καὶ ἐπορεύθη ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἰούδα
καὶ εἶπεν βασιλεὺς Ἰσραήλ Ὤ, ὅτι κέκληκεν Κύριος τοὺς τρεῖς βασιλεῖς παρερχομένους δοῦναι αὐτοὺς ἐν χειρὶ Μάβ.
καὶ εἶπεν Ἰωσαφάθ Οὐκ έστιν ὦδε προφήτης τοῦ κυρίου καὶ ἐπιζητήσομεν τὸν κύριον παρ’ αὐτοῦ; καὶ ἀπεκρίθη εἷς τῶν παίδων βασιλέως Ἰσραὴλ καὶ εἶπεν Ὦδε Ἐλεισαῖε υἱὸς Ἰωσαφάθ, ὅς ἐπέχεεν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας Ἠλειού.
καὶ εἶπεν Ἰωσαφάθ Ἔστιν αὐτῷ ῥῆμα· καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν βασιλεὺς Ἰσραὴλ καὶ Ἰωσαφὰθ βασιλεὺς Ἰούδα καὶ βασιλεὺς Ἐδώμ.
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε πρὸς βασιλέα Ἰσραήλ Τί
ἐμοὶ καὶ σοί; δεῦρο πρὸς τοὺς προφήτας τοῦ πατρός σου. καὶ εἶπεν
αὐτῷ ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ Μή, ὄτι κέκληκεν κύριος τοὺς τρεῖς
τοῦ παραδοῦναι αὐτοὺς εἰς χεῖρας Μωάβ.
καὶ εἶπεν ’
ἡ Κύριος τῶν δυνάμεων ᾦ παρέστην ἐνώπιον αὐτοῦ, ὅτι εἰ
πρόσωπον Ἰωσαφὰθ βασιλέως Ἰούδα ἐγὼ λαμβάνω, ἦ ἐπέβλεψα
πρὸς σὲ καὶ εἶδόν σε·
καὶ νῦν λάβε μοι ψάλλοντα. καὶ ἐγένετο ὡς
ἔψαλλεν ὁ ψάλλων, καὶ ἐγένετο ἐπ’ αὐτὸν χεὶρ Κυρίου·
καὶ εἶπεν
Τάδε λέγει Κύριος Ποιήσατε τὸν χειμάρρουν τοῦτον βοθύνους
ὄτι τάδε λέγει Κύριος Οὐκ ὄψεσθε πνεῦμα καὶ οὐκ ὄψεσθε ὑετόν,
καὶ ὁ χειμάρρους οὖτος πλησθήσεται ὕδατος, καὶ πίεσθε ὑμεῖς καὶ
αἱ κτήσεις ὑμῶν κοὶ τὰ κτήνη ὑμῶν.
καὶ κοῦφος καὶ αὕτη ἐν
ὀφθαλμοῖς Κυρίου· καὶ παραδώσω τὴν Μωὰβ ἐν χειρὶ
καὶ
πατάξετε πᾶσαν πόλιν ὀχυράν, καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν
καὶ πάσας πηγὰς ὕδατος ἐμφράξατε, καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθὴν
ἐν λίθοις.
καὶ ἐγένετο τὸ πρωὶ ἀναβαινούσης τῆς
καὶ ἰδοὺ ὕδατα ἥρχοντο ἐξ ὁδοῦ Ἐδώμ, καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ
καὶ πᾶσα Μωὰβ ἤκουσαν ὅτι ἀνέβησαν οἱ βασιλεῖς πολεαὐτούς·
καὶ ἀνεβόησαν ἐ·κ παντὸς περιεζωσμένοι ζώνην καὶ
Ὥ· καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοῦ ὁρίου.
καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωί,
καὶ ὁ ἥλιος ἀνέτειλεν ἐπὶ τὰ ὕδατα· καὶ εἶδεν Μωὰβ ἐξ ἐναντίας
τὰ ὕδατα πυρρὰ ὡσεὶ αἷμα,
καὶ εἶπαν Αἷμα τοῦτο τῆς ῥομφαίας·
καὶ νῦν ἐπὶ τὰ σκῦλα, Μωάβ.
καὶ
Ισραήλ· καὶ Ἰσραὴλ ἀνέστησαν καὶ ἐπάταξαν τὴν Μωάβ, καὶ ἔφυγον
ἀπὸ προσώπου αὐτλῶν. καὶ εἰσῆλθον εἰσπορευόμενοι καὶ τύπτοντες
τὴν Μωάβ,
καὶ τὰς πόλεις καθεῖλον· καὶ πᾶσαν μερίδα ἀγαθήν,
ἔρριψαν ἀνὴρ τὸν λίθον καὶ ἐνέπλησαν αὐτήν, καὶ πᾶσαν πηγὴν
ἐνέφραξαν, καὶ πᾶν ξύλον ἀγαθὸν κατέβαλον ἕως τοῦ καταλιπεῖν
τοὺς λίθους τοῦ τοίχου καθῃρημένους· καὶ ἐκύκλευσαν οἱ σφενδονῆται
καὶ ἐπάταξαν αὐτήν.
καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς Μωὰβ ὅτι ἐκραταίωσεν
ὑπὲρ αὐτὸν ὁ πόλεμος, καὶ ἔλαβεν μεθ’ ἑαυτοῦ ἑπτακοσίους ἄνδρας
ἐσπασμένους ῥομφαίαν διακόψαι πρὸς βασιλέα Ἐδώμ· καὶ οὐκ ἠδυνήθησαν.
θησαν.
καὶ ἔλαβεν τὸν υἱὸν αὐτοῦ τὸν πρωτότοκον, ὃς ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ, καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν ὁλοκαύτωμα ἐπὶ τοῦ τείχους· καὶ ἐγένετο μετάμελος μέγας ἐπὶ Ἰσραήλ. καὶ ἀπῆραν ἀπ’ αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν γῆν.
Καὶ γυνὴ μία ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν ἐβόα πρὸς Ἐλεισαῖς
λέγουσα Ὁ δοῦλός σου ὁ ἀνήρ μου ἀπέθανεν, καὶ σὺ ἔγνως ὅτι
δοῦλος ἦν φοβούμενος τὸν κύριον· καὶ ὁ δανειστὴς ἦλθε λαβεῖν
τοὺς δύο υἱούς μου ἑαυτῷ εἰς δούλους.
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Τί
ποιήσω σοι ; τί ἔστιν σοι ἐν τῷ οἴκῳ ; ἡ · δὲ εἶπεν Οὐκ έστιν τῇ
δούλη σου οὐθὲν ὄτι ἁλλ’ ἢ ὃ ἀλείψομαι ἔλαιον.
καὶ εἶπεν πρὸς
αὐτήν Δεῦρο αἴτησον σαυτῇ σκεύη ἔξωθεν παρὰ πάντων τῶν γειτόνων,
σκεύη κενά· μὴ ὀλιγώσῃς.
καὶ εἰσελεύσῃ καὶ ἀποκλείσεις
τὴν θύραν κατὰ σοῦ καὶ κατὰ τῶν υἱῶν σου, καὶ ἀποχεεῖς εἰς τὰ
σκεύη ταῦτα· καὶ τὸ πληρωθὲν ἀρεῖς.
καὶ ἀπῆλθεν παρ’ αὐτοῦ,
καὶ ἀπέκλεισεν τὴν θύραν κατ’ αὐτῆς καὶ κατὰ τῶν υἱῶν
αὐτοὶ προσήγγιζον πρὸς αὐτήν, καὶ αὐτὴ ἐπέχεεν
τὰ σκεύη.
καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς υἱοὺς αὐτῆς Ἐγγίσατε ἔτι πρὸς
τὸ σκεῦος. καὶ εἶπον αὐτῇ Οὐκ ἔστιν ἔτι σκεῦος· καὶ ἔστη τὸ
ειπεν] + προς αυτην Α Ι om σοι 2°] 1° Α Ι τι 2°] pr αναγγειλον
Α ι ουθεν] ουδεν εν τω οικω Α Ι om οτι Α 3 σατῇ] σεαυτη Α Ι om παντων
Α Ι γειτονων γιτ. Α)] + σου Α | καινα Β* κενα BabA) | ολιωσης Β*
ολιγ. BabA) 4 αποκλεισεις] αποκλισης Α | om εις Α Ι τα σκευη] pr
Α 5 παρ] απ Α | αυτης 2°] εαυτης Α 6 το σκευος] om το A
καὶ ἦλθεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε
Δεῦρο καὶ ἀπόδου τὸ ἔλαιον καὶ ἀποτίσεις τοὺς τόκους σου, καὶ σὺ καὶ
οἱ υἱοί σου ζήσεσθε ἐν τῷ ἐπιλοίπῳ ἐλαίῳ.
Καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ διέβη Ἐλεισαῖε εἰς Σουμάν, καὶ ἐκεῖ γυνὴ
μεγάλη καὶ ἐκράτησεν αὐτὸν φαγεῖν ἄρτον· καὶ ἐγένετο ἀφ’ ἱκανοῦ
τοῦ εἰσπορεύεσθαι αὐτὸν ἐξέκλινεν τοῦ ἐκεῖ φαγεῖν.
κα εἶπεν ἡ
γυνὴ πρὸς τὸν ἄνδρα αὐτῆς Ἰδουὺ δὴ ἔγνων ὅτι ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ
ἄγιος οὗτος διαπορεύεται ἐφ’ ἡμᾶς διὰ παντός.
ποιήσωμεν δὴ αὐτῷ
ὑπερῷον, τόπον μικρόν, καὶ θῶμεν αὐτῷ ἐκεῖ κλίνην καὶ τράπεζαν
καὶ δίφρον καὶ λυχνίαν· καὶ ἔσται ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι πρὸς ἡμᾶς .
καὶ ἐκκλινεῖ ἐκεῖ.
καὶ ἐγένετο ἡμέρα καὶ εἰσῆλθεν ἐκεῖ, καὶ ἐξέκλινεν
εἰς τὸ ὑπερῷον καὶ ἐκοιμήθη ἐκεῖ.
καὶ εἶπεν πρὸς Γιεζεὶ
τὸ παιδάριον αὐτοῦ Κάλεσόν μοι τὴν Σωμανεῖτιν ταύτην· καὶ ἐκάλεσεν
αὐτήν, καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Εἰπὸν δὴ πρὸς
αὐτήν Ἰδοὺ ἐξέστησας ἡμῖν τὴν πᾶσαν ἔνκτησιν· τί δεῖ ποιῆσαί σοι ;
εἰ ἔστιν λόγος σοι πρὸς τὸν βασιλέα ἢ πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς δυνά-
μεως ; ἡ δὲ εἶπεν Ἐν μέσῳ τοῦ λαοῦ ἐγώ εἰμι οἰκῶ.
καὶ εἶπεν
Tt δεῖ ποιῆσαι αὐτῇ; καὶ εἶπεν Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Καὶ μάλα
υἱὸς οὐκ ἔστιν αὐτῇ, καὶ ὁ ἀνὴρ αὐτῆς πρεσβύτης.
καὶ ἐκάλεσεν
αὐτήν, καὶ ἔστη παρὰ τὴν θύραν.
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε πρὸς αὐτήν
Εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον, ὡς ἢ ὥρα ζῶσα, σὺ περιειληφυῖα υἱόν· ἡ δὲ
εἶπεν Μή, κύριε μου, μὴ διαψεύσῃ τὴν δούλην σου.
καὶ ἐν γαστρὶ
ἔλαβεν ἡ γυνή, καὶ ἔτεκεν υἱὸν εἰς τὸν καιρὸν τοῦτον ὡς ἡ ὤρα ζῶσα,
ὡς ἐλάλησεν πρὸς αὐτὴν Ἐλεισαῖε.
καὶ ἡδρύνθη τὸ παιδάριον·
καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἐξῆλθεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ πρὸς τοὺς θερίζοντας,
καὶ εἶπεν πρὸς τὸν πατέρα αὐτοῦ Τὴν κεφαλήν μου, τὴν
κεφαλήν μου· καὶ εἶπεν τῷ παιδαρίῳ Ἆρον αὐτὸν πρὸς τὴν μητέρα
αὐτοῦ.
καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τῶν γονάτων αὐτῆς ἔως μεσημβρίας, καὶ
ἀπέθανεν.
καὶ ἀνήνεγκεν αὐτὸν καὶ ἐκοίμισεν αὐτὸν ἐπὶ τὴν κλίνην
τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ, καὶ ἀπέκλεισεν κατ’ αὐτοῦ καὶ ἐξῆλθεν.
καὶ ἐκάλεσεν τὸν ἄνδρα αὐτῆς καὶ εἶπεν Ἀπόστειλον δή μοι ἔν
τῶν παιδαρίων καὶ μίαν τῶν ὄνων, καὶ δραμοῦμαι ἕως τοῦ ἀ
τοῦ θεοῦ κοὶ ἐπιστρέψω.
καὶ εἶπεν Τί ὄτι σὺ πορεύῃ πρὸς αὐτὸν
σήμερον; οὐ νεομηνία οὐδὲ σάββατον· ἡ δὲ εἶπεν Εἰρήνη.
καὶ
ἐπέσαξεν τὴν ὄνον, καὶ εἶπεν πρὸς τὸ παιδάριον αὐτῆς Ἄγε πορεύου,
μὴ ἐπίσχῃς μοι τοῦ ἐπιβῆναι, ὅτι ἐὰν εἴπω σοι
Δεῦρο καὶ πορεύσῃ,
καὶ ἐλεύσῃ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ θεοῦ εἰς τὸ ὄρος τὸ Καρμήλιον.
καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν Ἐλεισῖε ἐρχομένην αὐτήν, καὶ εἶπεν π·ρὸς
Γιεζεὶ τὸ παιδάριον αὐτοῦ Ἰδοὺ δὴ ἡ Σωμανεῖτις ἐκείνη.
νῦν
δράμε εἰς ἀπαντὴν αὐτῆς καὶ ἐρεῖς Ἥ εἰρήνη σοι; ἢ εἰρήνη τῷ ἀνδρί
σου; ἡ εἰρήνη τῷ παιδαρίῳ; ἡ δὲ εἶπεν Εἰρήνη.
καὶ ἦλθεν πρὸς
Ἐλεισαῖε εἰς τὸ ὄρος καὶ ἐπελάβετο τῶν ποδῶν αὐτοῦ· καὶ ἤγγισεν
Γιεζεὶ ἀπεώσασθαι αὐτήν. καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ἄφες αὐτήν· ὄτι ἡ
ψυχὴ αὐτῆς κατώδυνος αὐτῇ, καὶ Κύριος ἀπέκρυψεν ἀπ’ ἐμοῦ καὶ
σοῦ καὶ οὐκ ἀνήγγε3ιλέν μοι.
ἡ δὲ εἶπεν Μὴ ᾐτησάμην υἱὸν παρὰ
τοῦ κυρίου μου; ὄτι οὐκ εἶπα Οὐ πλανήσεις μετ’ ἐμοῦ;
καὶ
Ἐλεισῖε τῷ Γιεζεί Ζῶσαι τὴν ὀσφύν σου καὶ λάβε τὴν
μου ἐν τῇ χειρί σου καὶ δεῦρο· ὄτι ἐὰν εὕρῃς ἄνδρα οὐκ
αὐτόν, καὶ ἐὰν εὐλογήσῃ σε ἀνὴρ οὐκ ἀποκριθήσῃ αὐτῷ· καὶ ἐπιθήσεις
θήσεις τὴν βακτηρίαν μου ἐπὶ πρόσωπον τοῦ παιδαρίου.
καὶ εἶπεν
ἡ μήτηρ τοῦ παιδαρίου Ζῇ Κύριος καὶ ζῇ ἡ ψυχή σου, εἰ ἐνκαταλείψω
σε. καὶ ἀνέστη Ἐλεισαῖε καὶ ἐπορεύθη ὀπίσω αὐτῆς.
καὶ Γιεζεὶ
διῆλθεν ἔμπροσθεν αὐτῆς, καὶ ἐπέθηκεν τὴν βακτηρίαν ἐπὶ
ωπον τοῦ παιδαρίου, καὶ οὐκ ἦν φωνὴ καὶ οὐκ ἦν ἀκρόασις· καὶ
στρεψεν εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ καὶ ἀπήγγειλεν αὐτῷ λέγων Οὐκ ἠ
τὸ παιδάριον.
καὶ εἰσῆλθεν Ἐλεισαῖε εἰς τὸν οἶκον, καὶ ἰδοὺ τὸ
παιδάριον τεθνηκώς, κεκοιμισμένον ἐπὶ τὴν κλίνην αὐτοῦ.
καὶ
εἰσῆλθεν Ἐλεισαῖε εἰς τὸν οἶκον καὶ ἀπέκλεισεν τὴν θύραν κατὰ
τῶν δύο ἑαυτῶν, καὶ προσηύξατο πρὸς Κύριον.
καὶ ἀνέβη καὶ ἐκοιμήθη ἐπὶ τὸ παιδάριον, καὶ ἔθηκεν τὸ στόμα αὐτοῦ ἐπὶ τὸ στόμα αὐτοῦ καὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ ἐπὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ καὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας αὐτοῦ, καὶ διέκαμψεν ἐπ’ αὐτόν· καὶ διεθερμάνθη ἡ σὰρξ τοῦ παιδαρίου.
καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἐπορεύθη
ἐν τῇ οἰκίᾳ ἔνθεν καὶ ἔνθεν, καὶ ἀνέβη καὶ συνέκαμψεν ἐπὶ τὸ
καὶ ἐξεβόησεν Ἐλεισαῖε πρὸς Γιεζεὶ καὶ εἶπεν Κάλεσον
τὴν Σωμανεῖτιν ταύτην· καὶ ἐκάλεσεν, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτόν. καὶ
εἶπεν Ἐλεισαῖε Λάβε τὸν υἱόν σου.
καὶ εἰσῆλθεν ἡ γυνὴ καὶ ἔπεσεν
ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἔλαβεν τὸν
υἱὸν αὐτῆς καὶ ἐξῆλθεν.
Καὶ Ἐλεισαῖε ἐπέστρεψεν εἰς Γάλγαλα· καὶ ὁ λιμὸς ἐν τῇ γῇ, καὶ
οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν ἐκάθηντο ἐνώπιον αὐτοῦ· καὶ εἰπεν Ἐλεισααῖε τῷ
παιδαρίῳ αὐτοῦ Ἐπίστησον τὸν λέβητα, καὶ ἕψε ἕψεμα τοῖς υἱοῖς τῶν
προφητῶν.
καὶ ἐξῆλθεν ἐξῆλθεν εἰς τὸν ἀγρὸν συνλέξαι ἀριώθ· καὶ εὗρεν
ἄμπελου ἐν τῷ ἀγρῷ, καὶ συνέλεξεν ἀπ’ αὐτῆς τολύπην ἀγρίαν
πλῆρες τὸ ἱμάτιον αὐτοῦ· καὶ ἐνέβαλεν εἰς τὸν λέβητα τοῦ ἑψέματος,
ὄτι οὐκ ἔγνωσαν.
καὶ ἐνέχει τοῖς ἀνδράσιν φαγεῖν· καὶ ἐγένετο ἐν
τῷ ἐσθίειν αὐτοὺς ἐκ τοῦ ἑψέματος, καὶ ἰδοὺ ἀνεβόησαν καὶ εἶπαν
Θάνατος ἐν τῷ λέβητι, ἄνθρωπε τοῦ θεοῦ· καὶ οὐκ ἠδύναντο φαγεῖν.
καὶ εἶπεν Λἀβετε αλευρον καὶ ἐμβάλετε εἰς τὸν λέβητα· καὶ εἶπεν
Ἐλεισαῖε πρὸς Γιεζεὶ τὸ παιδάριον Ἕγχει τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν·
καὶ οὐκ ἐγενήθη ἔτι ἐκεῖ ῥῆμα πονηρὸν ἐν τῷ λέβητι.
Καὶ
ἀνὴρ διῆλθεν ἐκ Βαιθσαρεῖσα καὶ ἥνεγκεν πρὸς τὸν ἄνθρωπον τοῦ
θεοῦ πρωτογενημάτων εἴκοσι ἄρτους κριθίνους καὶ παλάθας· καὶ εἶπεν
Δότε τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν.
καὶ εἶπεν ὁ λειτουργὸς αὐτοῦ Τί; δῶ
τοῦτο ἐνώπιον ἑκατὸν ἀνδρῶν ; καὶ εἶπεν Δὸς τῷ λαῷ καὶ ἐσθιέτωσαν,
ὄτι τάδε λέγει Φάγονται Φάγονται καὶ καταλείψουσιν.
καὶ ἔφαγον καὶ
κατέλιπον κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου.
Καὶ Ναιμὰν ὁ ἅρχων τῆς δυνάμεως Συρίας ἦν ἀνὴρ μέγας ἐνώπιον
τοῦ κυρίου αὐτοῦ καὶ τεθαυμασμένος προσώπῳ, ὅτι ἐν αὐτῷ
ἔδωκεν Κύριος σωτηρίαν Συρίᾳ· καὶ ὁ ἀνὴρ ἦν δυνατὸς ἰσχύι, λελε-
πρωμένος.
καὶ Συρία ἐξῆλθον μονόζωνοι καὶ ᾐχμαλώτευσαν ἐκ γῆς
Ἰσραὴλ νεάνιδα μικράν, καὶ ἦν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς Ναιμάν.
ἡ δὲ
εἶπεν τῇ κυρίᾳ αὐτῆς Ὅφελον ὁ κύριός μου ἐνώπιον τοῦ προφήτου
τοῦ θεοῦ τοῦ ἐν Σαμαρείᾳ, τότε ἀποσυνάξει αὐτὸν ἀπὸ τῆς λέπρας
αὐτοῦ.
καὶ εἰσῆλθεν καὶ ἀπήγγειλεν τῷ κυρίῳ ἑαυτῆς καὶ εἶπεν
Οὔτως καὶ οὕτως ἐλά.λησεν ἡ νεᾶνις ἡ ἐκ γῆς Ἰσραήλ.
καὶ εἶπεν
στολάς.
καὶ ἤνεγκεν τὸ βιβλίον πρὸς τὸν βασιλέα Ἰ
λέγων Καὶ νῦν ὡς ἄν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς σέ, ἰδο
πρὸς σὲ Ναιμὰν τὸν δοῦλόν μου, καὶ ἀποσυνάξεις αὐτὸν ἀπὸ τῆς
λέπρας αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο ὡς ἀνέγνω βασιλεὺς Ἰσραὴλ τὸ βιβλίον,
διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ εἶπεν ’O θεὸς ἐγὼ τοῦ θανατῶσαι καὶ
ζωοποιῆσαι, ὅτι οὖτος ἀποστέλλει πρὸς μὲ ἀποσυνάξαι ἄνδρα ἀπὸ
τῆς λέπρας αὐτοῦ; ὅτι πλὴν γνῶτε δὴ καὶ ἴδετε ὄτι προφασίζεται
οὗτός μοι.
καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν Ἐλεισαῖε ὄτι διέρρηξεν ὁ βασι-
λεὺς Ἰσραὴλ τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ, καὶ ἀπέστειλεν πρὸς πρὸς βασιλέα
Ἰσραὴλ λέγων Ἴνα τί διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου; ἐλθέτω δὴ πρὸς μὲ
Ναμὰν καὶ γνώτω ὄτι έστιν προφήτης ἐν Ἰσραήλ.
καὶ ἦλθεν
Ναιμὰν ἐν ἴππῳ καὶ ἄρματι, καὶ ἔστη ἐπὶ θύρας οἴκου Ἐλεισαἴε.
καὶ ἀπέστειλεν Ἐλεισαῖε ἄγγελον πρὸς αὐτὸν λέγων Πορευθεὶς
λοῦσαι ἑπτάκις ἐν τῷ Ἰορδάνῃ, καὶ ἐπιστρέψει ἢ σάρξ σού σοι καὶ
καθαρισθήσῃ.
καὶ ἐθυμώθη Ναιμάν, καὶ ἀπῆλθεν καὶ εἶπεν Ἰδοὺ
εἶπον Πρὸς μὲ πάντως ἐξελεύσεται καὶ ἐπικαλέσεται ἐν ὀνόματι θεοῦ
αὐτοῦ, καὶ ἐπιθήσει τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τόπον, καὶ ἀποσυνάξει
τὸ λεπρόν.
οὐχὶ ἀγαθὸς Ἀβανὰ καὶ Ἀφαρξὰ ποταμοὶ Δαμασκοῦ
ὑπὲρ πάντα τὰ ὔδατα Ἰσραήλ ; οὐχὶ πορευθεὶς λούσομαι ἐν αὐτοῖς
καὶ καθαρισθήσομαι ; καὶ ἐξέκλινεν καὶ ἀπῆλθεν ἐν θυμῷ.
καὶ
ἤγγισαν οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτόν Μέγαν λόγον
ἐλάλησεν ὁ προφήτης πρὸς σέ, οὐχὶ ποιήσεις ; καὶ ὅτι εἶπεν πρὸς
σέ λοῦσαι καὶ καθαρίσθητι.
καὶ κατέβη Ναιμὰν καὶ ἐβαπτίσατο
ἐν τῷ Ἰορδάνῃ ἑπτάκι κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε· καὶ ἐπέστρεψεν ἡ
σὰρξ αὐτοῦ ὡς σὰρξ παιδαρίου μικροῦ, καὶ ἐκαθαρίσθη.
καὶ ἐπέεν
καὶ εἶπεν Ἐλεσαῖε ῇ Κύριος ᾦ παρέστην ἐνώπιον
αὐτοῦ, εἰ λήμψομαι· καὶ παρεβιάσατο αὐτὸν λαβεῖν, καὶ ἠπείθησεν.
καὶ εἶπεν Ναιμάν Καὶ εἰ μή, δοθήτω δὴ τῷ δούλῳ σου
γόπμορ, ζεύγη ἡμιόνων, ὅτι οὐ ποιήσει ἔτι ὁ δοῦλός σου ὁλοκαύτωμα
καὶ θυσίασμα θεοῖς ἑτέροις ἀλλ’ ἢ τῷ κυρίῳ.
τῷ ῥήματι τούτῳ καὶ
ἱλάσεται Κύριος τῷ δούλῳ σου, ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι τὸν κύριόν μου
εἰς οἶκον Ρεμμὰν προσκυνῆσαι ἐκεῖ· καὶ αὐτὸς ἐπαναπαύσεται ἐπὶ
τῆς χειρός μου, καὶ προσκυνήσω ἐν οἴκῳ Ῥεμμὰν ἐν τῷ
αὐτὸν ἐν οἴκῳ Ῥεμμάν· καὶ ἱλασεται δὴ Κύριος τῷ δούλῳ σου ε
λόγῳ τούτῳ.
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε πρὸς Ναιμάν Δεῦρο εἰς εἰρήνην·
καὶ ἀπῆλθεν παρ’ αὐτοῦ εἰς δεβραθὰ τῆς γῆς.
Καὶ εἶπεν
Γιεζεὶ τὸ παιδάριον Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ ἐφείσατο ὁ κύριός μου τοῦ
τοῦ Σύρου τούτου, τοῦ μὴ λαβεῖν ἐκ χειρὸς αὐτοῦ ἃ ἐνήνο
Κύριος ὄτι εἰ μὴ δραμοῦμαι ὀπίσω αὐτοῦ καὶ λήμψομαι παρ
τι.
καὶ ἐδίωξε Γιεζεὶ ὀπίσω τοῦ Ναιμάν· καὶ εἶδεν αὐτὸν Ναιμὰν
τρέχοντα ὀπίσω αὐτοῦ, καὶ ἐπέστρεψεν ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς ἀπαντὴν
αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Εἰρήνη· ὁ κύριός μου ἀπέστειλέν με λέγων ’lδοὺ
νῦν ἦλθον πρὸς μὲ δύο παιδάρια ἐξ ὄρους Ἐφράιμ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν
προφητῶν· δὸς δὴ αὐτοῖς τάλαντον ἀργυρίου καὶ δύο ἀλλασσομένας
στολάς.
καὶ εἶπεν Ναιμάν Λάβε διτάλαντον ἀργυρίου· καὶ ἔλαβεν
ἐν δυσὶ θυλάκοις, καὶ δύο ἀλλασσομένας στολάς· καὶ ἔδωκεν ἐπὶ
δύο παιδάρια αύτοῦ, καὶ ᾖρον ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
καὶ ἦλθον εἰς
τὸ σκοτεινόν, καὶ ἔλαβεν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ παρέθετο ἐν
οἴκῳ, καὶ ἐξαπέστειλεν τοὺς ἄνδρας.
καὶ αὐτὸς εἰσῆλθεν καὶ
καὶ ἔνθα.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτὸν Ἐλεισαῖε Οὐχὶ ἡ καρδία
ἐπορεύθη μετὰ σοῦ ὄτε ἐπέστρεψεν ὁ ἀνὴρ ἀπὸ τοῦ ἅρματος εἰς
συναντήν σοι; καὶ νῦν ἔλαβες τὸ ἀργύριον, καὶ νῦν ἔλαβες τὰ ἱμάτια
καὶ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας καὶ πρόβατα καὶ βόας καὶ παῖδας καὶ
παιδίσκας·
καὶ ἡ λέπρα Ναιμὰν κολληθήσεται ἐν σοὶ καὶ ἐν τῷ ί σου εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ἐξῆλθεν ἐκ προσώπου αὐτοῦ λελεωσει χιων.
Καὶ εἶπον οἱ υἱοὶ τῶν προφητῶν πρὸς Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ δὴ ὁ τόπος
ἐν ᾧ ἡμεῖς οἰκοῦμεν ἐνώπιόν σου στενὸς ἀφ’ ἡμῶν·
πορευθῶμεν
δὴ ἕως τοῦ Ἰορδάνου καὶ λάβωμεν ἐκεῖθεν ἀνὴρ εἷς δοκὸν μίαν, καὶ
ποιήσωμεν ἑαυτοῖς ἐκεῖ τοῦ οἰκεῖν ἐκεῖ. καὶ εἶπεν Δεῦτε.
καὶ εἶπεν ὁ
εἷς Ἐπιεικῶς, δεῦρο μετὰ τῶν δούλων σου· καὶ εἶπεν ’Eγὼ πορεύσομαι.
καὶ ἐπορεύθη μετ’ αὐτῶν, καὶ ἦλθον εἰς τὸν Ἰορδάνην καὶ ἔτεμνον τὰ
ξύλα.
καὶ ἰδοὺ ὁ εἷς καταβάλλων τὴν δοκόν, καὶ τὸ σιδήριον
ἐξέπεσεν εἰς τὸ ὕδωρ· καὶ ἐβόησεν Ὤ, κύριε· καὶ αὐτὸ κεκρυμμένον .
καὶ εἶπεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ Ποῦ ἔπεσεν ; καὶ ἔδειξεν αὐτῶ τὸν
τόπον· καὶ ἀπέκνισεν ξύλον καὶ ἔρριψεν ἐκεῖ, καὶ καὶ ἐπεπόλασεν τὸ
σιδήριον.
καὶ εἴρηκεν Ὕψωσον σαυτῷ· καὶ ἐξέτεινεν τὴν χεῖρα καὶ
ἔλαβεν αὐτό.
Καὶ βασιλεὺς Συρίας ἦν πολεμῶν ἐν Ἰσραήλ, καὶ ἐβουλεύσατο
πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ λέγων Εἰς τὸν τόπον τόνδε τινὰ ἐ
παρεμβαλῶ.
καὶ ἀπέστειλεν Ἐλεισαῖε πρὸς βασιλέα Ἰσραὴλ
Φύλαξαι μὴ παρελθεῖν ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ, ὄτι ἐκεῖ Συρία
καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ εἰς τὸν τόπον ὃν εἶπεν αὐτῶ
Ἐλεισαῖε, καὶ ἐφυλάξατο ἐκεῖθεν οὐ μίαν οὐδὲ δύο.
καὶ
ιλέως Συρίας περὶ τοῦ λόγου τούτου, καὶ ἐ
αὐτοῦ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Οὐκ ἀναγγελεῖτέ μοι τίς
δωσίν με βασιλεῖ Ἰσραήλ;
καὶ εἶπεν εἷς τῶν παίδων αὐτοῦ
κύριε μου βασιλεῦ, ὄτι Ἐλεισαῖε ὁ προφήτης ὁ ἐν Ἰσραὴλ ἀναγγέλλει
καὶ ἐἶπεν Δεῦτε ἴδετε ποῦ οὗτος, κα
ἀποστείλας λήμψομαι αὐτόν· καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες Ἰδοὺ
ἐν Δωθάειμ.
καὶ ἀπέστειλεν ἐκεὶ ἴππον καὶ ἅρμα κα δύναμιν
βαρεῖαν, καὶ ἦλθον νυκτὸς καὶ περιεκύκλωσαν τὴν πόλιν.
καὶ
ὤρθρισεν ὁ λειτουργὸς Ἐλεισαῖε ἀναστῆναι κα ἐξῆλθεν, καὶ ἰδοὺ
κυκλοῦσα τὴν πόλιν καὶ ἴππος καὶ ἄρμα· καὶ εἰπεν τὸ
πρὸς αὐτόν Ὥ, κύριε· πῶς ποιήσωμεν ;
καὶ εἶπεν
Ἐλεισαῖε Μὴ φοβοῦ, ὄτι πλείους οἱ μεθ’ ἡμῶν ὑπὲρ τοὺς μετ’ αὐτῶν.
καὶ προσεύξατο Ἐλεισαῖε καὶ εἶπεν κύριε, διάνοιξον τοὺς ὀφθαλμοὺς
τοῦ παιδαρίου καὶ ἰδέτω· καὶ διήνοιξεν Κύριος τοὺς ὀφθαλμοὺς
αὐτοῦ, καὶ εἶδεν· καὶ ἰδοὺ τὸ ὄρος πλῆρες ἵππων, καὶ ἄρμα πυρὸς
περικύκλῳ Ἐλεισαῖε.
καὶ κατέβησαν πρὸς αὐτόν· κα προσηύξατο
πρὸς Κύριον καὶ εἶπεν Πάταξον δὴ τοῦτο τὸ ἔθνος ἀορασίᾳ· καὶ
ἐπάταξεν αὐτοὺς ἀορασίᾳ κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε.
καὶ εἰπεν πρὸς
αὐτοὺς Ἐλεισαῖε Οὐκ αὕτη ἡ πόλις καὶ αὕτη ἡ ὁδός· δεῦτε ὀπίσω
μου, καὶ ἄξω ὑμᾶς πρὸς τὸν ἄνδερα ὃν ζητεῖτε· κα ἀπήγαγεν αὐτοὺς
πρὸς Σαμάρειαν.
καὶ ἐγένετο ὡς εἰσῆλθον εἰς Σαμάρειαν, καὶ εἰπεν
Ἐλεισαῖε Ἄνοιξον δή, Κύριε, τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν καὶ ἰδέτωτσαν·
καὶ διήνοιξεν τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν, καὶ εἶδον· καὶ ἰδοὺ ἦσαν ἐν
αμαρείας.
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ, ὡς εἶδεν αὐτούς Εἰ
ς πατάξω, πάτερ,.
καὶ εἶπεν Οὑ πατάξεις, εἰ μὴ οὑς ῄψμαλώἐν
ῥομφαίᾳ σου καὶ τόξῳ σου σὺ τύπτες· παράθες ἄρτους
καὶ ὕδωρ ἐνώπιον αὐτῶν, καὶ φαγέτωσαν καὶ πιέτωσαν, καὶ ἀπελθέτωσαν
πρὸς τὸν κύριον αὐτῶν.
καὶ παρέθηκεν αὐτοῖς παράθεσιν
μεγάλην, καὶ ἔφαγον καὶ ἔπιον· καὶ ἀπέστειλεν αὐτοὺς πρὸς τὸν
κύριον αὐτῶν. καὶ οὐ προσέθεντο ἔτι μονόζωνοι Συρίας τοῦ ἐλθεῖν εἰς
γῆν Ἰσραήλ.
ἐγένετο μετὰ ταῦτα καὶ ἤθροισεν υἱὸς Ἁδὲρ
βασιλεὺς Συρίας πᾶσαν τὴν παρεμβολὴν αὐτοῦ κα ἀνέβη, κα περιε-
Σαμάρειαν.
καὶ ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐν Σαμαρείᾳ, κα ἰδοὺ
καὶ ἦν ὁ βασιλεὺς Ἰσραὴλ διαπορευόμενος ἐπὶ τοῦ τείχους, καὶ γυνὴ
ἐβόησεν πρὸς αὐτὸν λέγουσα Σῶσον, κύριε βασιλεῦ.
καὶ εἶπεν
αὐτῇ Μή σε σώσαι Κύριος· πόθεν σώσω σε; μὴ ἀπὸ ἄλωνος ἢ ἀπὸ
ληνοῦ;
καὶ εἶπεν αὐτῇ ὁ βασιλεύς Τί εστιν σοι ; καὶ εἶπεν ἡ
Αὕτη εἶπεν πρὸς μέ Δὸς τὸν υἱόν σου, καὶ φαγόμεθα αὐτὸν
καὶ τὸν υἱόν μου, καὶ φαγόμεθα αὐτὸν αὔριον.
καὶ ἡψήσαμεν
τὸν υἱόν μου καὶ ἐφάγομεν αὐτόν, καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν τῇ ἡμέρᾳ τῇ
δευτέρᾳ Δὸς τὸν υἱόν σου καὶ φάγωμεν αὐτόν· καὶ ἔκρυψεν τὸν
υἱὸν αὐτῆς.
καὶ ἐγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους τῆς
γυναικός, διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ, καὶ αὐτὸς διεπορεύετο ἐπὶ τοῦ
τείχους, καὶ εἶδεν ὁ λαὸς τὸν σάκκον ἐπὶ τῆς σαρκὸς αὐτοῦ ἔσωθεν
καὶ εἶπεν Τάδε ποιήσαι μοι ὁ θεὸς καὶ τάδε προσθείη, εἰ στήσεται ἢ
κεφαλὴ Ἐλεισαῖε ἐπ’ αὐτῷ σήμερον.
καὶ Ἐλεισαῖε ἐκάθητο ἐν
τῷ οἴκῳ αὐτοῦ, καὶ οἱ πρεσβύτεροι ἐκάθηντο μετ’ αὐτοῦ· καὶ ἀπέστει-
λεν ἄνδρα πρὸ προσώπου αὐτοῦ πρὶν ἐλθεῖν τὸν ἄγγελον πρὸς αὐτόν·
καὶ εἶπεν πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους Εἰ ᾔδειτε ὅτι ἀπέστειλεν ὁ υἱὸς τοῦ
φονευτοῦ ἀφελεῖν τὴν κεφαλήν μου; ἴδετε ὡς ἄν ἔλθῃ ὁ ἄγγελος,
ἀποκλείσατε τὴν θύραν καὶ παραθλίψατε αὐτὸν ἐν τῇ θύρᾳ· οὐχὶ
φωνὴ τῶν ποδῶν τοῦ κυρίου αὐτοῦ κατόπισθεν αὐτοῦ ;
ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος μετ’ αὐτῶν καὶ ἰδοὺ ἄγγελος κατέβη πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπεν Ἰδοὺ αὕτη ἡ κακία παρὰ Κυρίου· τί ὑπομείνω τῷ κυρίῳ ἔτι; VII
VIIἡ ὥρα αὔτη αὔριον, μέτρον σεμιδάλεως σίκλου ἐν ταῖς πύλαις Σαμαρείας.
καὶ ἀπεκρίθη ὁ τριστάτης ἐφ’ ὃν ὁ βασιλεὺς ἐπανεπαύετο
ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ τῷ Ἐλεισαῖε καὶ εἶπεν Ἰδοὺ ποιήσει Κύριος
ας ἐν οὐρανῷ· μὴ ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο; καὶ Ἐλεισαῖε εἶπεν
Καὶ τέσσαρες
ἄνδρες ἦσαν λεπροὶ παρὰ τὴν θύραν τῆς πόλεως, καὶ εἶπεν ἀνὴρ
πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ Τί ἡμεῖς καθήμεθα ὧδε ἔως ἀποθάνωμεν ;
ἐὰν εἴπωμεν Εἰσέλθωμεν εἰς τὴν πόλιν, καὶ ὁ λιμὸς ἐν τῇ πόλει
καὶ ἀποθανούμεθα ἐκεῖ· καὶ ἐὰνκαθίσωμεν ὧδε, καὶ ἀποθανούμεθα.
καὶ νῦν δεῦτε καὶ ἐμπέσωμενεἰς τὴν παρεμβολὴν Συρίας· ἐὰν ζωογονήσωσιν
ἡμᾶς, καὶ ζησόμεθα· καὶ ἐὰν θανατώσωσιν ἡμᾶς, καὶ ἀποθανούμεθα.
καὶ ἀνέστησαν ἐν τῷ σκότει εἰσελθεῖν εἰς τὴν παρεμβολὴν
Συρίας. καὶ ἦλθον εἰς μέσον τῆς παρεμβολῆς Συρας, κα ἰδοὺ
οὐκ ἔστιν ἀνὴρ ἐκεῖ.
καὶ Κύριος ἀκουστὴν ἐποίησεν τὴν παρεμβολὴν
Συρίας φωνὴν ἅρματος καὶ φωνὴν ἵππου, φωνὴν δυνάμεως
μεγάλης. καὶ εἶπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ Νῦν ἐμισθώσατο
ἐφ’ ἡμᾶς βασιλεὺς Ἰσραὴλ τοὺς βασιλέας τῶν Χετταίων καὶ τοὺς
βασιλέας Αἰγύπτου τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ἡμᾶς.
καὶ ἀνέστησαν κα
ἀπέδρασαν ἐν τῷ σκότει· καὶ ἐνκατέλιπαν τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ
τοὺς ἴππους αὐτῶν καὶ τοὺς ὄνους αὐτῶν ἐν τῇ παρεμβολῇ ὡς ἔστιν,
καὶ ἔφυγον πρὸς τὴν ψυχὴν ἑαυτῶν.
καὶ εἰσῆλθον οἱ λεπροὶ οὗτοι
ἔως μέρους τῆς παρεμβολῆς, καὶ εἰσῆλθον εἰς σκηνὴν μίαν κα ἔφαγον
καὶ ἔπιον, καὶ ἦραν ἐκεῖθεν ἀργύριον καὶ χρυσίον κα ἱματισμόν·
καὶ ἐπορεύθησαν καὶ ἐπέστρεψαν ἐκεῖθεν κα εἰσῆλθον εἰς σκηνὴν
ἄλλην, καὶ ἔλαβον ἐκεῖθεν καὶ ἐπορεύθησαν κα κατέκρυψαν·
κα
εἶπεν ἀνὴρ πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ Οὐχ οὕτως ἡμεῖς ποιοῦμεν· ἡ ἡμέρα
αὕτη ἡμέρα εὐγαγγελίας ἐστίν, καὶ ἡμεῖς σιωπῶμεν· καὶ μένομεν ἕως φω-
τὸς τοῦ πρωί, καὶ εὑρήσομεν ἀνομίαν. καὶ νῦν δεῦρο καὶ εἰσέλθωμεν
καὶ ἀναγγγείλωμεν εἰς τὸν οἶκον τοῦ βασιλέως.
καὶ εἰσῆλθον κα
ἐβόησαν πρὸς τὴν πύλην τῆς πόλεως, καὶ ἀνήγγειλαν αὐτοῖς λέγοντες
Εἰσήλθομεν εἰς τὴν παρεμβολὴν Συρίας, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἔστιν ἐκεῖ ἀνὴρ
καὶ φωνὴ ἀνθρώπου, ὄτι εἰ μὴ ἴππος δεδεμένος κα ὄνος κα αἱ σκηναὶ
αὐτῶν ὡς εἰσίν.
καὶ ἐβόησαν οἱ θυρωροὶ καὶ ἀνήγγειλαν εἰς τὸν
οἶκον τοῦ βασιλέως ἔσω.
καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς νυκτὸς κα εἰπεν
πρὸς τοὺς παῖδας αὐτοῦ Ἀναγγελῶν δὴ ὑμῖν ἃ ἐποίησεν ἡμῖν Συρία·
ἔγνωσαν ὄτι πεινῶμεν ἡμεῖς, καὶ ἐξῆλθαν ἐκ τῆς παρεμβολῆς κα
συλλημψόμεθα αὐτοὺς ζῶντας καὶ εἰς τὴν πόλιν εἰσελευσόμεθα.
καὶ
ἀπεκρίθη εἶς τῶν παίδων αὐτοῦ καὶ εἶπεν Λαβέτωσαν δὴ πέντε
τῶν ἴππων τῶν ὑπολελιμμένων οἳ κατελείφθησαν ὦδε, ἰδού εἰσιν
πρὸς πᾶν τὸ πλῆθος Ἰσραὴλ τὸ ἐκλεῖπον, καὶ ἀποστελοῦμεν ἐκεῖ καὶ
ὀψόμεθα.
καὶ ἔλαβον δύο ἐπιβάτας ἵππων, καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς
Ἰσραὴλ ὀπίσω τοῦ βασιλέως Συρίας λέγων Δεῦτε καὶ ἴδετε.
καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω αὐτῶν ἕως τοῦ Ἰορδάνου, καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ
ὁδὸς πλήρης ἱματίων καὶ σκευῶν ὦν ἔρριψεν Συρία ἐν τῷ θαμβεῖθαι
αὐτούς· καὶ ἐπέστρεψαν οἱ ἄγγελοι καὶ ἀνήγγειλαν τῷ βασιλεῖ.
καὶ
ν ὁ λαὸς καὶ διήρπασεν τὴν παρεμβολὴν Συρίας· καὶ ἐγένετο
σεμιδάλεως σίκλου, κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου, καὶ δίμετρον κριθῶν
σίκλου.
Καὶ ὁ βασιλεὺς κατέστησεν τὸν τριστάτην ἐφ’ ὄν
ὁ βασιλεὺς ἐπανεπαύετο τῇ χειρὶ αὐτοῦ ἐπὶ τῆς πύλης, καὶ συνε-
πάτησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν τῇ πύλη, καὶ ἀπέθανεν καθὰ ἐλάλησεν
ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ, ὄς ἐλάλησεν ἐν τῷ καταβῆναι τὸν ἄγγελον πρὸς
αὐτόν.
καὶ ἐγένετο καθὰ ἐλάλησεν Ἐλεισαῖε πρὸς τὸν βασιλέα
λέγων Δίμετρον κριθῆς σίκλου καὶ μέτρον σεμιδάλεως σίκλου, καὶ
έσται ὡς ἡ ὥρα αὔριον ἐν τῇ πύλη Σαμαρείας·
καὶ ἀπεκρίθη ὁ
τριστάτης τῷ Ἐλεισαῖε καὶ εἶπεν Ἰδοὺ Κύριος ποιεῖ καταράκτας ἐν
τῷ οὐρανῷ, οὐ μὴ ἔσται τὸ ῥῆμα τοῦτο· καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Ἰδοὺ
ὄψῃ τοῖς ὀφθαλμοῖς σου, καὶ ἐκεῖθεν οὐ μὴ φάγῃ.
καὶ ἐγένετο οὕτως, καὶ συνεπάτησεν αὐτὸν ὁ λαὸς ἐν τῇ πύλη, καὶ ἀπέθανεν.
Καὶ Ἐλεισαῖε ἐλάλησεν πρὸς τὴν γυναῖκα ἦς ἐζωπύρησεν τὸν
υἱὸν λέγων Ἀνάστηθι καὶ δεῦρο σὺ καὶ ὁ οἰκός σου καὶ παροίκει
οὗ ἐὰν παροικήσῃς, ὄτι κέκληκεν Κύριος λιμὸν ἐπὶ τὴν γῆν, καί
γε ἦλθεν ἐπὶ τὴν γῆν ἑπτὰ
καὶ ἀνέστη ἡ γυνὴ καὶ ἐποίησεν
κατὰ τὸ ῥῆμα Ἐλεισαῖε, καὶ ἐπορεύθη αὐτὴ καὶ ὁ οἶκος αὐτῆς· καὶ
παρῴκει ἐν γῇ ἀλλοφύλων ἑπτὰ ἔτη.
καὶ ἐγένετο μετὰ τὸ τέλος
καὶ ὁ βασιλεὺς ἐλάλει πρὸς Γιεζεὶ
τὸ παιδάριον Ἐλεισαῖε τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ λέγων Διήγησαι δή
μοι πάντα τὰ μεγάλα ἁ ἐποίησεν Ἐλεισαῖε.
καὶ ἐγένετο αὐτοῦ
ἐξηγουμένου τῷ βασιλεῖ ὡς ἐζωπύρησεν υἱὸν τεθνηκότα, καὶ ἰδοὺ
ἡ γυνὴ ἧς ἐζωπύρησεν τὸν υἱὸν αὐτῆς Ἐλεισαῖε βοῶσα πρὸς τὸν
έα τοῦ οἴκου ἑαυτῆς καὶ περὶ τῶν ἀγρῶν ἑαυτῆς· καὶ
Κύριε βασιλεῦ, αὕτη ἡ γυνὴ καὶ οὗτος ὁ υἱὸς αὐτῆς ὄν
Ἐλεισαῖε.
καὶ ἐπηρώτησεν ὁ βασιλεὺς τὴν γυναῖκα,
καὶ διηγήσατο αὐτῷ· καὶ ἔδωκεν αὐτῇ ὁ βασιλεὺς εὐνοῦχον ἕνα λέγων
Επίστρεψον πάντα πάντα αὐτῆς τὰ γενήματα τοῦ ἀγροῦ, ἀπὸ τῆς ἡμέρας
ἦς κατέλιπεν τὴν γῆν ἕως τοῦ νῦν.
Καὶ ἦλθεν Ἐλεισαῖε εἰς Δαμασκόν· καὶ υἱὸς Ἀδὲρ βασιλεὺς
Συρίας ἠρρώστησεν· καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ λέγοντες Ἤκει ὁ ἄνθρωπος
τοῦ θεοῦ ἕως ὦδε.
καὶ εἶπεν ὁ βασιλεὺς πρὸς Ἀζαήλ Λάβε ἐν
τῇ χειρί σου μαανά, καὶ δεῦρο εἰς ἀπαντὴν τῷ ἀνθρώπῳ τοῦ θεοῦ,
καὶ ἐπιζήτησον τὸν κύριον παρ’ αὐτοῦ λέγων Εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς
ἀρρωστίας μου ταύτης ;
καὶ ἐπορεύθη Ἁζαὴλ εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ, καὶ
ἔάβεμ μαανὰ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ καὶ πάντα τὰ ἀγαθὰ Δαμασκοῦ, ἄρσιν
τεσσεράκοντα καμήλων, δῶρα· καὶ ἦλθεν καὶ ἔστη ἐνώπιον αὐτοῦ
καὶ εἶπεν πρὸς Ἐλεισαῖε γἱός σου υἱὸς Ἁδὲρ βασιλεὺς Συρίας ἀπέ-
στειλέν με πρὸς σὲ ἐπερωτῆσαι λέγων Εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς ἀρρωστίας
μου ταύτης;
καὶ εἶπεν Ἐλεισαῖε Δεῦρο εἰπόν Ζωῇ ζήσῃ· καὶ ἔδειξέν
μοι Κύριος ὄτι θανάτῳ ἀποθανῇ.
καὶ παρέστη τῷ προσώπῳ αὐτοῦ,
καὶ ἔθηκεν ἕως αἰσχύνης· καὶ ἔκλαυσεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ.
καὶ
Ἁζαήλ Τί ὄτι ὁ κύριός μου κλαίει; καὶ εἶπεν Ὅτι οἶδα ὄσα
υἱοῖς Ἰσραὴλ κακά· τὰ ὀχυρώματα αὐτῶν ἐξαποστελεῖς
ἐν πυρί, καὶ τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτῶν ἐν ῥομφαίᾳ ἀποκτενεῖς, καὶ τὰ
νήπια αὐτῶν ἐνσείσεις, καὶ τὰς ἐν γαστρὶ ἐχούσας αὐτῶν ἀναρήξεις.
καὶ εἶπεν Ἀζαήλ Τίς ἐστιν ὁ δοῦλός σου, ὁ κύων ὁ τεθνηκώς, ὄτι
βασιλεύοντα ἐπὶ Ἰσραήλ.
καὶ ἀπῆλθεν ἀπὸ Ἐλεισαῖε, καὶ εἰσῆλθεν
πρὸς τὸν κύριον αὐτοῦ· καὶ εἶπεν αὐτῷ Ὄ τι εἶπέν σοι Ἐλεισαῖε ;
καὶ εἶπεν Εἶπέν μοι Ζωῇ ζήσῃ.
καὶ ἐγένετο τῇ ἐπαύριον καὶ ἔλαβεν τὸν χαββὰ καὶ ἔβαψεν τῷ ὕδατι καὶ περιέβαλεν ἐπὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ, καὶ ἀπέθανεν· καὶ ἐβασίλευσεν Ἁζαὴλ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει πέμπτῳ τῷ Ἰωρὰμ υἱῷ Ἀχαὰβ βασιλε
Ἰωσαφὰθ βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωρὰμ υἱὸς Ἰωσαφὰθ
Ἰούδα.
υἱὸς τριάκοντα καὶ δύο ἐτῶν ἦν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ
τεσσεράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλἠμ.
καὶ ἐπορεύθη ἐν
σραὴλ καθὼς ἐποίησεν οἶκος Ἀχαάβ, ὄτι θυγάτηρ
αὐτῷ εἰς γυναῖκα· καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον
Κυρίου.
καὶ οὐκ ἠθέλησεν Κύριος διαφθεῖραι τὸν Ἰούδαν διὰ Δαυεὶδ
τὸν δοῦλον αὐτοῦ, καθὼς εἶπεν δοῦναι αὐτῷ λύχνον πάσας τὰς ἡμέρας.
ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἠθέτησεν Ἐδὼμ ὑποκάτωθεν χειρὸς Ἰούδα,
καὶ ἐβασίλευσαν ἐφ’ ἑαυτοὺς βασιλέα.
καὶ ἀνέβη Ἰωρὰμ εἰς Σειὼρ
καὶ πάντα τὰ ἅρματα μετ’ αὐτοῦ· καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀναστάντος, καὶ
ἐπάταξεν τὸν Ἐδὼμ τὸν κυκλώσαντα ἐπ’ αὐτὸν καὶ τοὺς ἄρχοντας τῶν
ἁρμάτων, καὶ ἔφυγεν ὁ λαὸς εἰς τὰ σκηνώματα αὐτῶν.
καὶ ἠθέτησεν
Εδὼμ ὑποκάτω τῆς χειρὸς Ἰούδα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης. τότε ἠθέτησεν
Σεννὰ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωρὰμ
καὶ πάντα ὄσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γέγραπται ἐπὶ βιβλίῳ λόγων
τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα ;
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωρὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυεὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν Ὀχοζείας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἑν ἔτει δωδεκάτῳ τῷ Ἰωρὰμ υἱῷ Ἀχαὰβ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν
Ὀχοζείας υἱὸς Ιωράμ.
υἱὸς εἴκοσι καὶ δύο ἐτῶν Ὀχοξείας
ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ ἐνιαυτὸν ἔνα ἐβασίλευσεν ἐν
καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ οἴκου Ἀχαάβ, καὶ ἐποίησεν τὸ
πονηρὸν ἐνώπιον Κυρίου κοθὼς ὁ οἶκος Ἀχαάβ.
καὶ ἐπορεύθη
μετὰ Ἰωρὰμ υἱοῦ Ἀχαὰβ εἰς πόλεμον μετὰ Ἀζαὴλ βασιλέως ἀλλοφύλων
ἐν Ῥεμμὼθ Γαλαάδ, καὶ ἐπάταξαν οἱ Σύροι τὸν Ἰωράμ.
καὶ
ἐπέστρεψεν ὁ βασιλεὺς Ἰωρὰμ τοῦ ἰατρευθῆναι ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν
ν ἐπάταξαν αὐτὸν ἐν Ῥεμμὼθ ἐν τῷ πολεμεῖν αὐτὸν μετὰ
βασιλέως Συρίας· καὶ Ὀχοζεὶ υἱὸς Ἰωρὰμ κατέβη τοῦ ἰδεῖν τὸν
υἱὸν Ἀχαὰβ ἐν Ἰσραήλ, ὄτι ἠρρώστει αὐτός.
καὶ Ἐλεισαῖε ὁ προφήτης ἐκάλεσεν ἔνα τῶν υἱῶν τῶν προφητῶν καὶ εἶπεν αὐτῷ Σῶσαι τὴν ὀσφύν σου, καὶ λάβε τὸν φακὸν τοῦ ἐλαίου τούτου ἐν τῇ χειρί σου, καὶ δεῦρο εἰς Ῥεμμὼθ Γαλαάδ.
καὶ εἰσελεύσῃ
ἐκεῖ, καὶ ὄψῃ ἐκει υἱὸν Ἰωσαφὰθ Εἰοὺ υἱοῦ Ναμεσσεί, καὶ
εἰσελεύσῃ κοὶ ἀναστήσεις αὐτὸν ἐκ μέσου τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ, καὶ
εἰσάξεις αὐτὸν εἰς τὸ ταμεῖον ἐν ταμείῳ.
καὶ λήμψῃ τὸν φακὸν
τοῦ ἐλαίου καὶ ἐπιχεεῖς ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ, καὶ εἰπον Τάδε
λέγει Κύριος Κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ Ἰσραήλ· καὶ ἀνοίξεις
τὴν θύραν, καὶ φεύξῃ καὶ οὐ μενεῖς.
καὶ ἐπορεύθη ὁ προφήτης
τὸ παιδάριον εἰς Ῥεμμὰθ Γαλαάδ.
καὶ εἰσῆλθεν καὶ ἰδοὺ οἱ ἄρχοντες
τῆς δυνάμεως ἐκάθηντο, καὶ εἶπεν Λόγος μοι πρὸς σέ, ὁ ἄρχων· καὶ
εἶπεν Εἰού Πρὸς τίνα ἐκ πάντων ἡμῶν ; καὶ εἶπεν Πρὸς σέ, ὁ ἄρχων.
καὶ ἀνέστη καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον, καὶ ἐπέχεεν τὸ ἔλαιον ἐπι
τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ Τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ
Κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ λαὸν Κυρίου, ἐπὶ τὸν Ἰσραήλ.
καὶ
ἐξολεθρεύσεις τὸν οἶκον Ἀχαὰβ τοῦ κυρίου σου ἐκ προσώπου σου,
καὶ ἐκδικήσεις τὰ αἵματα τῶν δούλων μου τῶν τῶν προφητῶν καὶ τὰ
αἵματα πάντων τῶν δούλων Κυρίου ἐκ χειρὸς Ἰεζάβελ
καὶ ἐκ χειρὸς
ὄλου τοῦ οἴκου Ἀχαάβ, καὶ ἐξολεθρεύσεις τῷ οἴκῳ Ἀχαὰβ οὐροῦντα
πρὸς τοῖχον καὶ συνεχόμενον καὶ ἐνκαταλελειμμένον εν
καὶ δώσω τὸν οἶκον Ἀχαὰβ ὡς τὸν οἶκον Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ
καὶ ὡς τὸν οἶκον Βαασὰ υἱοῦ Ἀχειἀ·
καὶ τὴν Ἰεξάβαλ καταφάγονται
οἱ κύνες ἐν τῇ μερίδι τοῦ Ἰσραήλ, καὶ οὐκ ἔστιν ὁ θάπτων. καὶ
ἤνοιξεν τὴν θύραν καὶ ἔφυγεν.
καὶ Εἱοὺ ἐξῆλθεν πρὸς τοὺς παῖδας
τοῦ κυρίου αὐτοῦ, καὶ εἶπον αὐτῷ Εἰρήνη ; τί ὄτι εἰσῆλθεν ὁ ἐπίλημπτος
οὗτος πρὸς σέ ; καὶ εἶπεν αὐτοῖς Ὑμεῖς οἴδατε τὸν ἄνδρα
καὶ τὴν ἀδολεσχίαν αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν Ἄδικον· ἀπάγγειλον δὴ
ἡμῖν. καὶ εἶπεν Εἰοὺ πρὸς αὐτούς Οὔτως καὶ οὕτως ἐλάλησεν πρὸς μὲ
λέγων· καὶ Τάδε λέγει λέγει Κύριος Κέχρικά σε εἰς βασιλέα ἐπὶ
Ἰσραήλ.
καὶ ἀκούσαντες ἔσπευσαν, καὶ ἔλαβεν ἕκαστος τὸ ἱμάτιον
αὐτοῦ καὶ ἔθηκαν ὑποκάτω αὐτοῦ ἐπὶ τὸ γάρεμ τῶν ἀναβαθμῶν,
καὶ ἐσάλπισαν ἐν κερατίνη καὶ εἶπον Ἐβασίλευσεν Εἰού.
καὶ
συνεστράφη Εἰοὺ υἱὸς Ἰωσαφὰθ υἱοῦ Ναμεσσεὶ πρὸς Ἰωράμ· καὶ
Ιωρὰμ αὐτὸς ἐφύλασσεν ἐν Ῥεμμὼθ Γαλαὰδ καὶ πᾶς Ἰσραὴλ ἀπὸ
προσώπου Ἁζαὴλ βασιλέως Συρίας.
καὶ ἀπέστρεψεν
βασιλεὺς ἰατρευθῆναι ἐν Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν πληγῶν ὦν ἔπαισαν
οἱ Σύροι ἐν τῷ πολεμεῖν αὐτοὺς μετὰ Ἁζαὴλ βασιλέως Συρίας.
εἶπεν Εἰού Εἰ ἔστιν ἡ ψυχὴ ὑμῶν μετ’ ἐμοῦ, μὴ ἐξελθέτω ἐ
πόλεως διαπεφευγὼς τοῦ πορευθῆναι καὶ ἀπαγγεῖλαι ἐν ’
καὶ ἵππευσεν καὶ ἐπορεύθη Εἰού, καὶ κατέβη ἐν Ἰσραήλ, ὅτι
Ἰσραὴλ ἐθεραπεύετο ἐν τῷ Ἰσραὴλ ἀπὸ τῶν τοξευμάτων ὧν
αὐτὸν οἱ Ἀραμιεὶν ἐν τῇ Ῥαμμὰθ ἐν τῷ πολέμῳ
βασιλέως Συρίας, ὄτι δυνατὸς καὶ ἀνὴρ δυνάμεως·
καὶ Ὀχοζείας βασιλεὺς Ἰούδα κατέβη ἰξεῖν τὸν Ἰωράμ.
καὶ ὁ
σκοπὸς ἀνέβη ἐπὶ τὸν πύργον Ἰσραήλ, καὶ εἶδεν τὸν κονιορτὸν
Εἰοὺ ἐν τῷ παραγίνεσθαι αὐτόν, καὶ εἶπεν Κονιορτὸν ἐγὼ βλέπω·
καὶ εἶπεν Ἰωράμ Λάβε ἐπιβάτην καὶ ἀπόστειλον ἔμπροσθεν αὐτῶν,
καὶ εἰπάτω Ἧ εἰρήνη ;
καὶ ἐπορεύθη ἐπιβάτης ἵππου εἰς
καὶ ἀπέστειλεν ἐπιβάτην ἵππου δεύτερον, καὶ ἦλθεν πρὸς αὐτὸν καὶ
εἶπεν Τάδε λέγει ὁ βασιλεύς Ἧ εἰρήνη; καὶ εἶπεν Εἰού Τί σοι καὶ
εἰρήνῃ; ἐπιστρέφου εἰς τὰ ὀπίσω μου.
καὶ ἀπήγγειλεν ὁ σκοπὸς
λέγων Ἧλθεν ἕως αὐτῶν καὶ οὐκ ἀνέστρεψεν· καὶ ὁ ἄγων ἦγεν
τὸν Εἰοὐ υἱὸν Ναμεσσείου, ὄτι ἐν παραλλαγῇ ἐγένετο.
καὶ εἶπεν
Ἰωράμ Ζαῦξον· καὶ ἔζευξεν ἄρμα. καὶ ἐξῆλθεν Ἰωρὰμ βασιλεὺς
Ἰσραὴλ καὶ Ὀχοζεὶ βασιλεὺς Ἰούδα, ἀνὴρ ἐν τῷ ἄρματι αὐτοῦ, καὶ
ἐξῆλθον εἰς ἀπαντὴν Εἱού, καὶ Εὖρον αὐτὸν ἐν τῇ μερίδι Ναβουθαὶ
τοῦ Ἰσραηλείτου.
καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν Ἰωρὰμ τὸν Εἰού, καὶ εἶπεν
Ἧ εἰρήνη, Εἰού; καὶ εἶπεν Εἰού Τί εἰρήνη ; ἔτι αἱ πορνεῖαι Ἰεζάβελ τῆς
μητρός σου καὶ τὰ φάρμακα αὐτῆς τὰ πολλά.
καὶ ἐπέστρεψεν
τὰς τὰς αὐτοῦ καὶ ἔφυγεν, καὶ εἶπεν πρὸς Ὀχοζείαν Δόλος,
Ὀχοζεία.
καὶ ἔπλησεν Εἰοὺ τὴν χεῖρα αὐτοῦ ἐν τῷ τόξῳ καὶ
ἀνὰ μέσον τῶν βραχιόνων αὐτοῦ, καὶ ἐξῆλθεν τὸ
βέλος αὐτοῦ διὰ τῆς καρδίας αὐτοῦ, καὶ ἔκαμψεν ἐπὶ τὰ γόνατα αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν πρὸς Βαδεκὰ τὸν τριστάτην αὐτοῦ Ῥίψαι αὐτὸν ἐν τῇ
μερίδι ἀγροῦ Ναβουθαὶ τοῦ Ἰσρανλείτου· ὄτι μνημονεύω, ἐγὼ καὶ
σὺ ἐπιβεβηκότες ἐπὶ ζεύγη ὀπίσω Ἀχαὰβ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ
Κύριος ἔλαβεν ἐπ’ αὐτὸν τὸ λῆμμα τοῦτο
Εἰ μὴ τὰ αἴματα Ναβουθαὶ
καὶ τὰ αἴματα τῶν υἱῶν αὐτοῦ εἶδον ἐχθές, φησὶν Κύριος· καὶ ἀνταποδώσω
αὐτῷ ἐν τῇ μερίδι ταύτῃ, φησὶν Κύριος. κα νῦν ἄρας
δὴ ῥίψον αὐτὸν ἐν τῇ μερίδι κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου.
καὶ Ὀχοζείας
βασιλεὺς Ἰούδα εἶδεν, καὶ ἔφυγεν ὁδὸν Βαιθάν· καὶ ἐδίωξεν ὀπίσω
αὐτοῦ Εἰοὺ καὶ εἶπεν Καί γε αὐτόν· καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν πρὸς τῷ
ἅρματι ἐν τῷ ἀναβαίνειν Γαί, ἥ ἐστιν Ἐκβλαάμ· καὶ ἔφυγεν εἰς
μαγεδαών, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.
καὶ ἐπεβίβασαν αὐτὸν οἱ παῖδες
αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυείδ.
Καὶ ἐν ἔτει ἑνδεκάτω
Ἰωρὰμ βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν Ὀχοζείας ἐπὶ Ἰούδαν.
Καὶ
ἦλθεν Εἰοὺ ἐπὶ Ἰσραή· καὶ Ἰεζάβελ ἤκουσεν καὶ ἐστιμίσατο τοὺς
ὀφθαλμοὺς αὐτῆς καὶ ἠγάθυνεν τὴν κεφαλὴν αὐτῆς, καὶ διέκυψεν
διὰ τῆς θυρίδος.
καὶ Εἰοὺ εἰσεπορεύετο ἐν τῇ πόλει, καὶ εἶπεν
Ἧ εἰρήνη, Ζαμβρεί, ὁ φονευτὴς τοῦ κυρίου αὐτοῦ ;
καὶ ἐπῆρεν τὸ
πρόσωπον αὐτοῦ εἰς τὴν θυρίδα καὶ εἶδεν αὐτήν, καὶ εἶπεν Τίς εἶ
σύ; κατάβηθι μετ’ ἐμοῦ· καὶ κατέκυψαν πρὸς αὐτὸν δύο εὐνοῦχοι.
καὶ εἰπεν Κυλίσατε αὐτήν· καὶ ἐκύλισαν αὐτήν, καὶ ἐραντίσθη τοῦ
αἵματος αὐτῆς πρὸς τὸν τοῖχον καὶ πρὸς τοὺς ἵππους, καὶ συνεπάτησαν
αὐτήν.
καὶ εἰσῆλθεν καὶ ἔφαγεν καὶ ἔπιεν, καὶ εἶπεν Ἐπισκέψασθε
δὴ τὴν κατηραμένην ταύτην καὶ θάψατε αὐτήν, ὅτι
βασιλέως ἐστίν.
καὶ ἐπορεύθησαν θάψαι αὐτήν, καὶ οὐ
ἐν αὐτῇ ἄλλο τι ἢ τὸ κρανίον καὶ οἱ πόδες καὶ τὰ ἴχνη τῶν
καὶ ἐπέστρεψαν καὶ ἀνήγγειλαν αὐτῷ, καὶ εἶπεν Λόγος Κυρίου
ὄν ἐλάλησεν ἐν χειρὶ Ἠλειοὺ τοῦ θεσβείτου λέγων Ἐν τῇ μερίδι
Ἰσραὴλ καταφάγονται οἱ κύνες τὰς σάρκας Ἰεζάβελ.
καὶ ἔσται τὸ θνησιμαῖον Ἰεζάβελ ὡς κοπρία ἐπὶ προσώπου τοῦ ἀγροῦ ἐν τῇ μερίδι Ἰσραήλ, ὥστε μὴ εἰπεῖν αὐτούς Ἰεζάβελ.
Καὶ τῷ Ἀχαὰβ ἑβδομήκοντα υἱοὶ ἐν Σαμαρείᾳ. καὶ ἔγραψεν
Εἰοὺ βιβλίον καὶ ἀπέστειλεν ἐν Σαμαρείᾳ πρὸς τοὺς ἄρχοντας Σαμαρείας
κα πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους καὶ πρὸς τοὺς τιθηνοὺς Ἀχαὰβ
λέγων
Καὶ νῦν ὡς ἐὰν ἔλθῃ τὸ βιβλίον τοῦτο πρὸς ὑμᾶς, καὶ
μεΘ' ὑμῶν οἱ υἱοὶ τοῦ κυρίου ὑμῶν, καὶ μεθ’ ὑμῶν τὸ ἅρμα καὶ ἵπποι
κα πόλεις ὀχυραὶ καὶ τὰ ὄπλα·
καὶ ὄψεσθε τὸν ἀγαθὸν καὶ τὸν
εὐθῆ ἐν τοῖς υἱοῖς τοῦ κυρίου ὑμῶν καὶ καταστήσετε αὐτὸν ἐπὶ τὸν
θρόνον τοῦ πατρὸς αὐτοῦ, καὶ πολεμεῖτε ὑπὲρ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου
ὑμῶν.
καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα, καὶ εἶπον Ἰδοὺ οἱ δύο
ουκ εστησαν κατα προσωπον αὐτου, καὶ πως
καὶ ἀπέστειλαν οἱ ἐπὶ τοῦ οἴκου καὶ οἱ ἐπὶ τῆς πόλεως καὶ οἱ
πρεσβύτεροι καὶ οἱ τιθηνοὶ πρὸς Εἰοὺ λέγοντες Παῖδές σου ἡμεῖς,
καὶ ὄσα ἐὰν πρὸς πρὸς ἡμᾶς ποιήσομεν· οὐ βασιλεύσομεν ἄνδρα,
τὸ ἀγαθὸν ἐν ὀφθαλμοῖς σου ποιήσομεν.
καὶ ἔγραψεν πρὸς αὐτοὺς
βιβλίον δεύτερον λέγων Εἱ ἐμοὶ ὑμεῖς καὶ τῆς φωνῆς μου ὑμεῖς
εἰσακούετε, λάβετε τὴν κεφαλὴν ἀνδρῶν τῶν υἱῶν τοῦ κυρίου ὑμῶν
καὶ ἐνέγκατε πρὸς μὲ ὡς ἡ ὥρα αὔριον εἰς Ἰσραήλ. καὶ οἱ υἱοὶ τοῦ
βασιλέως ἦσαν ἑβδομήκοντα ἄνδρες· οὗτοι ἁδροὶ τῆς πόλεως ἐξέτρεφον
αὐτούς.
καὶ ἐγένετο ὡς ἦλθεν τὸ βιβλίον πρὸς αὐτούς, καὶ ἔλαβον
τοὺς υἱοὺς τοῦ βασιλέως καὶ ἔσφαξαν αὐτούς, ἑβδομήκοντα ἄνδρας·
καὶ ἔθηκαν τὰς κεφαλὰς αὐτῶν ἐν καρτάλλοις καὶ ἀπέστειλαν αὐτὰς
πρὸς αὐτὸν εἰς Ἰσραήλ.
καὶ ἦλθεν ὁ ἄγγελος καὶ ἀπήγγειλεν λέγων
Ἤνεγκα τὰς κεφαλὰς τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως· καὶ εἶπεν Θέτε αὐτὰς
βουνοὺς δύο παρὰ τὴν θύραν τῆς πύλης πόλεως εἰς πρωί.
καὶ
ἐγένετο πρωὶ καὶ ἐξῆλθεν καὶ ἔστη, καὶ εἶπεν πρὸς πάντα τὸν λαόν
ὑμεῖς, ἰδοὺ ἐγώ εἰμι συνεστράφην ἐπὶ τὸν κύριόν μου κα
αὐτόν· καὶ τίς ἐπάταξεν πάντας τούτους ;
ἴδετε ἀφφώ,
ὅτι οὐ πεσεῖται ἀπὸ τοῦ ῥήματος Κυρίου εἰς τὴν γῆν οὗ ἐλάλησεν
Κύριος ἐπὶ τὸν οἶκον Ἀχαάβ· καὶ Κύριος ἐποίησεν ὄσα ἐλάλησεν
ἐν χειρὶ δούλου δούλου Ἠλειού.
καὶ ἐπάταξεν Εἰοὺ πάντας τοὺς
ἐν τῷ οἴκῳ Ἀχαὰβ καταλειφθέντας ἐν Ἰσραήλ, καὶ πάντας τοὺς
ἁδροὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς γνωστοὺς αὐτοῦ καὶ τοὺς ἱερεῖς αὐτοῦ, ὤστε
μὴ καταλιπεῖν αὐτοὺς κατάλιμμα.
καὶ ἀνέστη καὶ ἐπορεύθη εἰς
Αὐτὸς ἐν Βαιθάκαθ τῶν ποιμένων ἐν τῇ ὁδῷ,
καὶ Εἰοὺ
τοὺς ἀδελφοὺς ὁχοζείου βασιλέως Ἰούδα καὶ εἶπεν Τίνες ὑ
καὶ εἶπον Οἱ ἀδελφοὶ Ὀχοζείου ἡμεῖς, καὶ κατέβημεν εἰς
τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως καὶ τῶν υἱῶν τῆς δυναστευούσης.
καὶ εἶπεν
Συλλάβετε αὐτοὺς ζῶντας· καὶ ἔσφαξαν αὐτοὺς εἰς Βαιθάκαθ τεσσεράκοντα
καὶ δύο ἄνδρας· οὐ κατέλιπεν ἄνδρα ἐξ αὐτῶν.
Καὶ
ἐπορεύθη ἐκεῖθεν καὶ ἔλαβεν τὸν Ἰωναδὰβ υἱὸν Ῥηχὰβ εἰς
αὐτὸν πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἄρμα,
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Δεῦρο
μετ’ ἐμοῦ καὶ ἴδε ἐν τῷ ζηλῶσαί με τῷ κυρίῳ· καὶ ἐπεκάθισεν αὐτὸν
ἐν τῷ ἅρματι αὐτοῦ.
καὶ εἰσῆλθεν εἰς Σαμάρειαν, καὶ ἐπάταξεν
πάντας τοὺς καταλειφθέντας τοῦ Ἀχαὰβ ἐν Σαμαρείᾳ ἕως τοῦ
ἀφανίσαι αὐτόν, κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου ὃ ἐλάλησεν πρὸς ’
καὶ ἐζήλωσεν Εἰοὺ πάντα τὸν λαὸν καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ’
ἐδούλευσεν τῷ Βάαλ ὀλίγα, Εἰοὺ δουλεύσει αὐτῷ πολλά.
καὶ νῦν,
πάντες οἱ προφῆται τοῦ Βάαλ, πάντας τοὺς δούλους αὐτοῦ καὶ τοὺς
ἱερεῖς αὐτοῦ καλέσατε πρὸς μέ· ἀνὴρ μὴ ἐπισκεπήτω, ὄτι θυσία
μεγάλη μοι τῷ Βάαλ· πᾶς ὃς ἐὰν ἐπισκεπῇ οὐ ζήσεται. καὶ Εἰοὺ
ἐποίησεν ἐν πτερνισμῷ, ἴνα ἀπολέσῃ τοὺς δούλους τοῦ Βάαλ.
καὶ
εἶπεν Εἰού Ἀγιάσατε ἱερείαν τῷ Βάαλ· καὶ ἐκήρυξεν.
καὶ ἀπέστειλεν
Εἰοὺ ἐν παντὶ Ἰσραὴλ λέγων Καὶ νῦν πάντες οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ
πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ, μηδεὶς ἀπολει-
πέσθω, ὄτι θυσίαν μεγάλην ποιῶ· ὄς ἄν ἀπολειφθῇ οὐ ζήσεται. καὶ
ἦλθον πάντες οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ καὶ πάντες οἱ ἱερεῖς αὐτοῦ καὶ
πάντες οἱ προφῆται αὐτοῦ· οὐ κατελείφθη ἀνὴρ ὃς οὐ παρεγένετο·
καὶ εἰσῆλθον εἰς τὸν οἶκον τοῦ Βάαλ, καὶ ἐπλήσθη ὁ οἶκος τοῦ Βάαλ
στόμα εἰς στόμα.
καὶ εἶπεν τῷ ἐπὶ τοῦ οἴκου μεσθαάλ ’
ἔνδυμα πᾶσι τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ· καὶ ἐξήνεγκεν αὐτοῖς ὁ
καὶ εἰσῆλθεν Εἰοὺ καὶ Ἰωναδὰβ υἱὸς Ῥηχὰβ εἰς οἶκον τοῦ Βάαλ· καὶ
εἶπεν τοῖς δούλοις τοῦ Βάαλ Ἐρευνήσατε καὶ ἴδετε εἰ ἔστιν μεθ’ ὑμῶν
τῶν δούλων Κυρίου, ὄτι ἀλλ’ ἢ οἱ δοῦλοι τοῦ Βάαλ μονώτατοι.
καὶ
εἰσῆλλθεν τοῦ ποιῆσαι τὰ θύματα καὶ τὰ ὁλοκαυτώματα· καὶ Εἰοὺ ἔταξεν
ἑαυτῷ ἔξω ὀγδοήκοντα ἄνδρας καὶ εἶπεν Ἀνὴρ ὃς ἐὰν διασωθῇ ἀπὸ
τῶν ἀνδρῶν ὦν ἐγὼ ἀνάγω ἐπὶ χεῖρας ὑμῶν, ἡ ψυχὴ α
ψυχῆς αὐτοῦ.
καὶ ἐγένετο ὡς συνετίλεσεν ποιῶν τὴν
καὶ ἐξήνεγκαν
τὴν στολὴν τοῦ Βάαλ καὶ ἐνέπρησαν αὐτήν.
καὶ κατέσπασαν τὰς
στήλας τοῦ Βάαλ, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν εἰς λυτρῶνας ἕως τῆς
ταύτης.
καὶ ἠφάνισεν Εἰοὺ τὸν Βάαλ ἐξ Ἰσραήλ.
πλ
Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὄς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ, οὐκ
Εἰοὺ ἔμπροσθεν αὐτῶν, αἱ δαμάλεις αἱ χρυσαῖ ἐν Βαιθὴλ καὶ ἐν
Δάν.
Καὶ εἶπεν Κύριος πρὸς Εἰού Ἀνθ’ ὧν ὄσα ἠγάθυνας
τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς μου κατὰ πάντα ὄσα ἐν τῇ καρδίᾳ
τῷ οἴκῳ Αχαάβ, υἱοὶ τέταρτοι καθήσονταί σοι ἐπὶ
θρόνου Ἰσραήλ.
καὶ Εἰοὺ οὐκ ἐφύλαξεν πορεύεσθαι ἐν νόμῳ
Κυρίου θεοῦ Ἰσραὴλ ἐν ὄλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστη ἐπάνωθεν
ἁμαρτιῶν Ἰεροβοὰμ ὄς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
Ἐν ταῖς
ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο Κύριος συνκόπτειν ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἐπάταξεν
αὐτοὺς Ἁζαὴλ καὶ ἐν παντὶ ὁρίῳ Ἰσραήλ,
ἀπὸ τοῦ Ἰορδάνου
κατ’ ἀνατολὰς ἡλίου πᾶσαν τὴν Γαλαάδ, τοῦ Γαδδεὶ καὶ τοῦ
καὶ τοῦ Μανασσή, ἀπὸ Ἀροὴρ ἤ ἐστιν ἐπὶ τοῦ χείλου
Ἀρνών, καὶ τὴν Γαλαὰδ καὶ τὴν Βασάν.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων
Εἰοὺ καὶ πάντα ὄσα ἐποίησεν καὶ πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ καὶ τὰς
συνάψεις ἃς συνῆψεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων
τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ ;
καὶ ἐκοιμήθη Εἰοὺ μετὰ τῶν
πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ· καὶ ἐβασίλευσεν
Ἰωαχὰς υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
καὶ αἱ ἡμέραι ἄς ἐβασίλευσεν Εἰοὺ
ἐπὶ Ἰσραὴλ εἴκοσι εἴκοσι ὀκτὼ ἔτη ἐν Σαμαρείᾳ.
καὶ Γοθολία ἡ μήτηρ Ὀχοζείου εἶδεν ὄτι ἀπέθανεν ὁ υἱὸς αὐτῆς, καὶ ἀπώλεσεν πᾶν τὸ σπέρμα τῆς βασιλείας.
καὶ ἔλαβεν Ἰωσάβεε θυγάτηρ
τοῦ βασιλέως Ἰωρὰμ ἀδελφὴ Ὀχοζείου τὸν Ἰωὰς υἱὸν ἀδελφοῦ
καὶ ἔκλεψεν αὐτὸν ἐκ μέσου τῶν υἱῶν τοῦ βασιλέως τῶν θανατουμένων,
ένων, αὐτὸν καὶ τὴν τροφὸν αὐτοῦ, ἐν τῷ ταμείῳ τῶν κλινῶν, καὶ Β
ν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Γοθολίας καὶ οὐκ ἐθανατώθη.
καὶ ἢν
μετ’ αὐτῆς ἐν οἴκῳ κρυβόμενος ἔξ ἔτη· καὶ Γοθολία βασιλεύουσα ἐπὶ τῆς
γῆς.
Καὶ ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ ἀπέστειλεν Ἰωδᾶε καὶ ἔλαβεν
τοὺς ἑκατοντάρχους, τὸν Χορρεὶ καὶ τὸν Ῥασείν, καὶ ἀπήγαγεν
αὐτοὺς πρὸς αὐτὸν εἰς οἶκον Κυρίου, καὶ διέθετο αὐτοῖς διαθήκην
Κυρίου καὶ ὤρκωσεν. καὶ ἔδειξεν αὐτοῖς Ἰωδᾶε τὸν υἱὸν τοῦ βασιλέως,
καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς λέγων Οὖτος ὁ λόγος ὄν ποιήσετε· τὸ τρίτον
ἐξ ὑμῶν εἰσελθέτω τὸ σάββατον καὶ φυλάξετε φυλακὴν Φυλακὴν τοῦ
βασιλέως ἐν τῷ πυλῶνι,
καὶ τὸ τρίτον ἐν τῇ πύλη τῶν ὁδῶν, καὶ
τὸ τρίτον τῆς πύλης ὀπίσω τῶν παρατρεχόντων· καὶ φυλάξετε τὴν
φυλακὴν τοῦ οἴκου.
καὶ καὶ δύο χεῖρες ἐν ὑμῖν, πᾶς ὁ ἐκπορευόμενος
τὸ σάββατον, καὶ φυλάξουσιν τὴν φυλακὴν οἴκου Κυρίου πρὸς τὸν
βασιλέα.
καὶ κυκλώσατε ἐπὶ τὸν βασιλέα κύκλῳ ἀνὴρ καὶ τὸ
αὐτοῦ ἐν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ὁ εἰσπορευόμενος εἰς ἀηδὼθ ἀποκαὶ
ι. καὶ ἐγένετο μετὰ τοῦ βασιλέως ἐν τῷ ἐκπορεύεσθαι αὐτὸν καὶ
ἐν τῷ εἰσπορεύεσθαι αὐτόν.
καὶ ἐποίησον οἱ ἑκατόνταρχοι πάντα
ὄσα ἐνετείλατο Ἰωδᾶε ὁ συνετός· καὶ ἔλαβεν ἀνὴρ τοὺς ἄνδρας αὐτοῦ
καὶ τοὺς εἰσπορευομένους τὸ σάββατον καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Ἰ
τὸν ἱερέα.
καὶ ἔδωκεν ὁ ἱερεὺς τοῖς ἑκατοντάρχαις τοὺς
καὶ τοὺς τρισσοὺς τοῦ βασιλέως Δαυεὶδ τοὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου.
καὶ
ἔστησαν οἱ παρατρέχοντες ἀνὴρ καὶ τὸ σκεῦος αὐτοῦ ἐν τῇ χειρὶ
αὐτοῦ, ἀπὸ τῆς ὠμίας τοῦ οἴκου τῆς δεξιᾶς ἔως τῆς ὠμίας τοῦ οἴκου
τῆς εὐωνύμου τοῦ θυσιαστηρίου καὶ τοῦ οἴκου ἐπὶ τὸν βασιλέα κύκλῳ.
καὶ ἐξαπέστειλεν τὸν ἐξαπέστειλεν τοῦ βασιλέως, καὶ ἔδωκεν ἐπ’ αὐτὸν
ἰέζερ καὶ τὸ μαρτύριον, καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸν καὶ ἔχρισεν αὐτόν·
καὶ ἐκράτησεν τῇ χειρὶ καὶ εἶπεν Ζήτω ὁ βασιλεύς.
καὶ ἤκουσεν
Γοθολία τὴν φωνὴν τῶν τρεχόντων τοῦ λαοῦ, καὶ εἰσῆλθεν πρὸς
τὸν λαὸν εἰς οἶκον Κυρίου.
καὶ εἶδεν, καὶ ἰδοὺ ὁ βασιλεὺς εἱστήκει
ἐπὶ τοῦ στύλου κατὰ τὸ κρίμα, καὶ οἱ ᾠδοὶ καὶ αἱ σάλπιγγες πρὸς
καὶ ἐνετείλατο Ἰωδᾶε ὁ ἱερεὺς τοῖς ἑκατοντάρχαις
τοῖς ἐπισκόποις τῆς δυνάμεως καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Ἐξάγαγε
αὐτοὺς ἔσωθεν τὸν ἀσηρώθ, καὶ ὁ εἰσπορευόμενος ὀπίσω αὐτῆς θανάτῳ
θανατωθήσεται ῥομφαίᾳ· ὄτι εἶπεν ὁ ἱερεύς Καὶ μὴ ἀποθάνῃ ἐν οἴκῳ
Κυρίου.
καὶ ἐπέθηκαν αὐτῇ χεῖρας, καὶ εἰσῆλθον ὁδὸν εἰσόδου
πων οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.
Καὶ
Ἰωδᾶε διαθήκην ἀνὰ μέσον Κυρίου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ βασιλέως
καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ λαοῦ τοῦ εἶναι εἰς λαὸν τῷ κυρίῳ, καὶ ἀνὰ μέσον
τοῦ βασιλέως καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ λαοῦ.
καὶ εἰσῆλθεν πᾶς ὁ λαὸς
τῆς γῆς εἰς οἶκον τοῦ Βάαλ καὶ κατέσπασεν αὐτόν, καὶ τὰ θυσιαστήρια
αὐτοῦ καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ συνέτριψαν ἀγαθῶς· καὶ τὸν Μαγθὰν
τὸν ἱερέα τοῦ ἀπέκτειναν ἀπέκτειναν κατὰ πρόσωπον τῶν θυσιαστηρίων·
καὶ ἔθηκεν ὁ ἱερεὺς ἐπισκόπους εἰς τὸν οἶκον κυρίου.
καὶ ἔλαβεν
τοὐς ἑκατοντάρχους καὶ τὸν Χορρεὶ καὶ τὸν Ῥασσεὶμ καὶ πάντα
τὸν λαὸν τῆς γῆς, καὶ κατήγαγον τὸν βασιλέα ἐξ οἴκου Κυρίου,
καὶ εἰσῆλθεν ὁδὸν πύλης τῶν παρατρεχόντων οἴκου τοῦ βα
καὶ ἐκάθισαν αὐτὸν ἐπὶ τοῦ θρόνου τῶν βασιλέων.
καὶ
πᾶς ὁ λαὸς τῆς γῆς, καὶ ἡ πόλις ἡσύχασεν· καὶ τὴν Γοθολίαν ἐθανάτωσαν
ἐν ῥομφαία ἐν οἴκω τοῦ βασιλέως.
Υἱὸς ἐτῶν Ἰωὰς ἐν τῷ βασιλεύειν.
ἐν ἔτει ἑβδόμῳ τῷ Εἰοὺ ἐβασίλευσεν Ἰωάς, καὶ τεσσεράκοντα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήν, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἀβιὰ ἐκ γῆς Βηρσάβεε.
καὶ
ἐποίησεν Ἰωὰς τὸ εὐθὲς ἐνώπιον Κυρίου πάσας τὰς ἡμέρας ἄς ἐφώτισεν
αὐτὸν Ἰωδᾶε ὁ ἱερεύς.
πλὴν τῶν ὑψηλῶν οὐ μετεστάθησαν,
καὶ ἐκεῖ ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίασαν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς.
Καὶ
εἶπεν Ἰωὰς πρὸς τοὺς ἱερεῖς Πᾶν τὸ ἀργύριον τῶν ἁγίων τὸ εἰσοδιαζόμενον
ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου ἀργύριον συντιμήσεως, ἀνὴρ ἀργύριον
λαβὼν συντιμήσεως, πᾶν ἀργύριον ὅ ἐὰν λάβη ἐπὶ καρδίαν ἀνδρὸς
ἐνεγκεῖν ἐν οἴκῳ Κυρίου,
λαβέτωσαν ἑαυτοῖς οἱ ἱερεῖς ἀνὴρ ἀνὴρ ἀπὸ
πάντα οὗ ἐὰν εὑρεθῇ ἐκεῖ βέδεκ.
καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ εἰκοστῷ
καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωὰς οὐκ ἐκραταίωσαν οἱ ἱερεῖς τὸ βέδεκ
τοῦ οἴκου.
καὶ ἐκάλεσεν Ἰωὰς ὁ βασιλεὺς Ἰωδᾶε τὸν ἱερέα καὶ
τοὺς ἱερεῖς, καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς Τί ὅτι οὐκ ἐκραταιοῦτε τὸ βέδεκ
τοῦ οἴκου ; καὶ νῦν μὴ λάβητε ἀργύριον ἀπὸ τῶν πράσεων ὑμῶν,
ὅτι εἰς τὸ οἴκου τοῦ οἴκου δώσετε αὐτό.
καὶ συνεφώνησαν οἱ
ἱερεῖς τοῦ μὴ λαβεῖν ἀργύριον παρὰ τοῦ λαοῦ καὶ τοῦ μὴ ἐνισχῦσαι
τὸ βδέλυγμα τοῦ οἴκου.
καὶ ἔλαβεν Ἰωδᾶε ὁ ἱερεὺς κιβωτὸν μίαν,
καὶ ἔτρησεν τρώγλην ἐν τῇ τρώγλη αὐτῆς, καὶ ἔδωκεν αὐτὴν παρὰ
ἰαμειβεὶν ἐν τῷ οἴκῳ ἀνδρός, οἴκῳ Κυρίου· καὶ ἔδωκαν οἱ ἱερεῖς
οἱ φυλάσσοντες τὸν σταθμὸν πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν
οἴκῳ Κυρίου.
καὶ ἐγένετο ὡς εἶδεν ὅτι πολὺ τὸ ἀργύριον ἐν
τῇ κιβωτῷ, καὶ ἀνέβη ὁ γραμματεὺς τοῦ βασιλέως καὶ ὁ ἱερεὺς
ὁ μέγας, καὶ ἔσφιγξαν καὶ ἠρίθμησαν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν
ἐν οἴκῳ Κυρίου.
καὶ ἔδωκεν τὸ ἀργύριον τὸ ἑτοιμασθὲν ἐπὶ
χεῖρας ποιούντων τὰ ἐργα τῶν έπισκόπων οἴκου Κυρίου· καὶ
ἐξέδοσαν τοῖς τέκτοσιν τῶν ξύλων καὶ τοῖς οἰκοδόμοις τοῖς
ποιοῦσιν ἐν οἴκῳ Κυρίου
καὶ τοῖς τειχισταῖς καὶ τοῖς λατόμοις
τῶν λίθων, τοῦ κτήσασθαι ξύλα καὶ λίθους λίθους λατομητοὺς τοῦ
κατασχεῖν τὸ βέδεκ οἴκου Κυρίου, εἰς πάντα ὅσα ἐξωδιάσθη ἐπὶ
τὸν οἶκον τοῦ κραταιῶσαι.
πλὴν οὐ ποιηθήσεται οἴκῳ Κυρίου
θύραι ἀργυραῖ, ἧλοι, φιάλαι καὶ σάλπιγγες, πᾶν σκεῦος χρυσοῦν
καὶ σκεῦος ἀργυροῦν, ἐκ τοῦ ἀργυρίου τοῦ εἰσενεχθέντος ἐν οἴκῳ
Κυρίου·
ὄτι τοῖς ποιοῦσιν τὰ ἔργα δώσουσιν αὐτό. καὶ ἐκραταίωσαν
ἐν αὐτῷ τὸν οἶκον Κυρίου.
καὶ οὐκ ἐξελογίζοντο τοὺς
ἄνδρας οἷς ἐδίδουν τὸ ἀργύριον ἐπὶ χεῖρας αὐτῶν δοῦναι τοῖς
ποιοῦσιν τὰ ἔργα, ὄτι ἐν πίστει αὐτῶν ποιοῦσιν.
ἀργύριον ἀργύριον περὶ
ἁμαρτίας καὶ ἀργύριον περὶ πλημμελείας, ὅ τι εἰσηνέχθη ἐν οἴκῳ
Κυρίου, τοῖς ἱερεῦσιν ἐγένετο.
Τότε ἀνέβη Ἁζαὴλ βασιλεὺς
καὶ ἔλαβεν Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰούδα πάντα τὰ ἄγια ὅσα ἡγίασεν
καὶ Ἰωρὰμ καὶ Ὀχοζείας, οἱ πατέρες αὐτοῦ καὶ βασιλεῖς
καὶ τὰ ἅγια αὐτοῦ καὶ πᾶν τὸ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν
οἴκου Κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ ἀπέστειλεν
βασιλεῖ Συρίας· καὶ ἀνέβη ἀπὸ Ἰερουσαλήμ.
καὶ
τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ
ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
Ἰούδα,
καὶ ἀνέστησαν οἱ δοῦλοι αὐτοῦ καὶ ἔδησαν πάντα δεσμόν,
καὶ ἐπάταξαν τὸν Ἰωὰς ἐν οἴκῳ Μααλὼ τὸν Γααλλά.
καὶ
υἱὸς Ἰεμουὰθ καὶ Ἰεζεβοὺθ ὁ υἱὸς αὐτοῦ Σωμὴρ οἱ δοῦλοι
ἐπάταξαν αὐτόν, καὶ ἀπέθανέν· καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ
τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πὁλει Δαυείδ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμεσσείας
υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει εἰκοστῷ καὶ τρίτῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς υἱῷ Ὁχοζείου βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰωαχὰς υἱὸς Εἰοὺ ἐν Σαμαρείᾳ ἑπτὰ ἔτη καὶ δέκα ἔτη.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καὶ ἐπορεύθη
ὀπίσω ἁμαρτιῶν Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτεν τὸν
οὐκ ἀπέστη ἀπ’ αὐτῆς.
καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος ἐν τῷ
καὶ ἔδωκεν αὐτοὺς ἐν χειρὶ Ἁζαὴλ βασιλέως Συρίας καὶ ἐν
υἱοῦ Ἀδὲρ υἱοῦ Ἁζαὴλ πάσας τὰς ἡμέρας.
καὶ ἐδεήθη Ἰωαχὰς τοῦ
προσώπου Κυρίου, καὶ ἐπήκουσεν αὐτοῦ Κύριος, ὅτι εἶδεν τὴν θλίψιν
Ἰσραἠλ, ὅτι ἔθλιψεν αὐτοὺς βασιλεὺς Συρίας.
καὶ ἔδωκεν Κύριος
σωτηρίαν Ἰσραήλ, καὶ ἐξῆλθεν ὑποκάτωθεν χειρὸς Συρίας· καὶ ἐκάθισαν
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτῶν καθὼς ἐχθὲς καὶ τρίτης.
πλὴν οὐκ ἀπέστησαν ἀπὸ ἁμαρτιῶν οἴκου Ἰεροβοὰμ ὃς ἐξήμαρτεν
τὸν Ἰσραήλ, ἐν αὐτῇ ἐπορεύθη· καί γε τὸ ἄλσος ἐστάθη ἐν Σαμαρείᾳ,
οὐχ οὐχ ὑπελείφθη τῷ Ἰωαχὰς λαὸς ἀλλ’ ἢ πεντήκοντα ἱππεῖς καὶ
ἅρματα καὶ δέκα χιλιάδες πεζῶν, ὅτι ἀπώλεσεν αὐτοὺς βασιλεὺς
Συρίας, καὶ ἔθετντο αὐτοῦς ὡς χοῦν εἰς καταπάτησιν.
καὶ τὰ λοιπὰ
Ἰσραήλ ;
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωαχὰς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν
αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῷ Ἰωὰς βασιλεῖ Ἰούδα
ἐβασίλευσεν Ἰωὰς υἱὸς Ἰωαχὰς ἐπὶ Ἰσρὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἑκκαίδεκα
ἔτη.
καὶ ἐποίησεν τὸ ονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη
ἀπὸ πάσης Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ἁμαρτίας ὅς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ,
ἐν αὐτῇ ἐπορεύθη.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς καὶ πάντα ὅσα
ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ ἅς ἐποίησεν μετὰ Ἀμεσσείου βασιλέως
Ἰούδα, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν
τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ ;
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων
αὐτοῦ, καὶ ἰεροβοὰμ ἐκάθισεν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ καὶ ἐν
Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν ἀδελφῶν Ἰσραήλ.
Καὶ Ἐλεισαῖε ἠρρώστησεν
τὴν ἀρρωστίαν ἑαυτοῦ δι’ ἥν ἀπέθανεν· καὶ κατέβη πρὸς αὐτὸν Ἰωὰς
βασιλεύς Ἰσραὴλ καὶ ἔκλαυσεν ἐπὶ προσώπου αὐτοῦ καὶ εἶπεν Πάτερ,
πάτεερ, ἅρμα Ἰσπαὴλ καὶ ἱππεὺς αὐτοῦ.
καὶ εἶπεν αὐτῷ Ἐλεισαῖς
Λάβε τόξον καὶ βέλη· καὶ ἔλαβεν πρὸς αὐτὸν τόξον καὶ βέλη.
καὶ
εἶπεν τῷ βασιλεῖ Ἐπιβίβασον τὴν χεῖρά σου ἐπὶ τὸ τόξον· καὶ ἐπεβίβασεν
Ἰωὰς τὴν χεῖρα αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν Ἐλεισαῖε τὰς χεῖρας
αὐτοῦ ἐπὶ τὰς χεῖρας τοξῦ βασιλέως
καὶ εἶπεν Ἄνοιξον τὴν θυρίδα
κατ’ ἀνατολάς· καὶ ἤνοιξεν. καὶ εἶπεν Βέλος σωτηρίας τῷ κυρίῳ καὶ
βέλος σωτηρίας ἐν Συρίᾳ, καὶ πατέξει τὴν Συρίαν ἐν ἀφὲκ ἕως
συντελείας.
καὶ εἶπεν αὐτῷ ἐλεισαῖε Λάβε τόξα· καὶ ἔλαβεν.
καὶ εἶπεν τῷ βασιλεῖ Ἰσραήλ Πάταξον εἰς τὴν γῆν· καὶ ἐπάταξεν
ὁ βασιλεὺς τρὶς καὶ ἔστη.
καὶ ἐλυπἠθη ἐπ’ αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος τοῦ
θεοῦ καὶ εἶπεν Εἰ ἐπάταξας πεντάκις ἢ ἑξάκις, τότε ἂν ἐπάταξας τὴν
Συρίαν ἕως συντελείας· καὶ νῦν τρὶς πατάξεις τὴν Συρίαν.
Καὶ
ἀπέθανεν Ἐλεισαῖε, καὶ ἔθαψαν αὐτόν. καὶ μονόξωνοι Μωὰβ ἦλθον
κα ἐγένετο αὐτῶν θαπιόντων τὸν
ἄνδρα, καὶ ἰδοὺ ἴδον τὸν μονόζωνον, κα ἔρριψαν τὸν ἄνδρα ἐν τῷ
τάφω Ἐλεσαῖε· καὶ ἐπορεύθη καὶ ἥψατο τῶν ὀστέων Ἐλεισαῖε, καὶ
ἔξησεν καὶ ἀνέστη ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτοῦ.
Καὶ Ἁζαὴλ ἔξέθλιψεν
τὸν Ἰσραὴλ πάσας τὰς ἡμέρας Ἰωαχάς.
καὶ ἠλέησεν Κύριος αὐτοὺς
καὶ οἰκτείρησεν αὐτούς, καὶ ἐπέβλεψεν ἐπ’ αὐτοὺς διὰ τὴν διαθήκην
αὐτοῦ τὴν μετὰ Ἀβραὰμ καὶ Ἰσαὰκ κα Ἰακώβ, καὶ οὐκ ἠθέλησεν
Κύριος διαφθεῖραι αὐτούς, καὶ οὐκ ἀπέρριψεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου
αὐτοῦ.
καὶ ἀπέθανεν Ἁζαὴλ βασιλεὺς Συρίας, καὶ ἐβασίλευσεν
υἱὸς Αδερ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ᾽ αὐτοῦ.
καὶ ἐπέστρεψεν Ιωας υἱὸς Ιωαχας καὶ ἔλαβεν τὰς πόλεις ἐκ χειρὸς υἱοῦ Αδερ υἱοῦ Αζαηλ, ἃς ἔλαβεν ἐκ χειρὸς Ιωαχας τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἐν τῷ πολέμῳ· τρὶς ἐπάταξεν αὐτὸν Ιωας καὶ ἐπέστρεψεν τὰς πόλεις Ισραηλ.
Ἐν ἔτει δευτέρῳ τῷ Ἰωὰς υἱῷ Ἰωαχὰς βασιλεῖ Ἰσραὴλ καὶ
ἐβασίλευσεν Ἀμασσείας υἱὸς Ἰωὰς βασιλεὺς Ἰούδα.
υἱὸς εἴκοσι
ἐβασίλευσεν ἢν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη
ἐβασίλευσεν ἐξ Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἰωαδεὶμ
ἐξ Ἰερουσαλήμ.
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν
οὐχ, ὡς Δαυεὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ· κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν Ἰωὰς
ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐποίησεν.
πλὴν τὰ ὑψηλὰ οὐκ ἐξῆρεν· ἔτι ὁ λαὸς
ἐθυσίασεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς.
καὶ ἐγένετο ὅτε κατίσχυσεν
ἡ βασιλεία ἐν χειρὶ αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν τοὺς δούλους αὐτοῦ τοὺς
πατάξαντας τὸν πατέρα αὐτοῦ.
καὶ τοὺς υἱοὺς τῶν παταξάντων
οὐκ ἐθανάτωσεν, καθὼς γέγραπται ἐν βιβλίῳ νόμων Μωυσῆ, ὡς
ἐνετείλατο Κύριος λέγων Οὐκ ἀποθανοῦνται πατέρες ὑπὲρ υἱῶν, καὶ
υἱοὶ οὐκ ἀποθανοῦνται ὑπὲρ πατέρων, ὅτι ἀλλ’ ἢ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις
αὐτοῦ ἀποθανεῖται.
αὐτὸς ἐπάταξεν τὴν Ἐδὼμ ἐν Ῥεμέλε δέκα
χιλιάδας, καὶ συνέλαβε τὴν πέτραν ἐν τῳ πολέμῳ, κα, ἐκάλεσεν
τὸ ὄνομα αὐτῆς Καθοὴλ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
Τότε ἀπέστειλεν
πρὸς Ἰωὰς υἱὸν Ἰωαχὰς υἱοῦ Εἰοὺ
Ἰσραὴλ λέγων Δεῦρο ὀφθῶμεν προσώποις.
καὶ ἀπέστειλεν Ἰωὰς
τοῦ ἀγροῦ τὰ ἐν τῷ Λιβάνῳ καὶ συνεπάτησαν τὸν ἀκάνα.
τύπτων
ἐπάταξας τὴν Ἰουμαίαν, καὶ ἐπῆρέν σε καρδία σου. ἐνδοξά
καθήμενος ἐν τῷ οἴκῳ σου. καὶ ἵνα τί ἐρίζεις ἐν κακίᾳ σου ; καὶ
σὺ καὶ Ἰούδας μετὰ σοῦ.
καὶ οὐκ ἤκουσεν Ἀμεσσείας· καὶ ἀνέβη
ὁ βασιλεὺς Ἰσραήλ, καὶ ὤφθη προσώποις αὐτὸς καὶ Ἀμεσσείας
βασιλεὺς Ἰούδα, ἐν Βαιθσάμυς γῇ τοῦ Ἰούδα·
καὶ ἔπταισεν Ἰούδας
ἀπὸ προσώπου Ἰσραήλ, καὶ ἔφυγεν ἀνὴρ εἰς τὸ σκήνωμα αὐτοῦ.
καὶ τὸν Ἀμεσσείαν υἱὸν Ἰωὰς υἱοῦ Ἰωαχὰς συνέλαβεν Ἰωὰς βασιλεὺς
Ἰσραὴλ ἐν Βαιθσάμυς· καὶ ἦλθεν εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ καθεῖλεν ἐν
τῷ τείχει Ἰερουσαλὴμ ἐν τῇ πύλῃ Ἐφράιμ ἕως πύλης τῆς γωνίας
τετρακοσίους πήχεις.
καὶ ἔλαβεν τὸ χρυσίον καὶ τὸ ἀργύριον
καὶ πάντα τὰ σκεύη τὰ εὑρεθέντα ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ ἐν θησαυροῖς
οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ τοὺς υἱοὺς τῶν συμμίξεων, καὶ ἀπέστρεψεν
εἰς Σαμάρειαν.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωὰς ὅσα ἐποίησεν ἐν
δυναστείᾳ αὐτοῦ, ἃ ἐπολέμησεν μετὰ Ἀμεσσείου βασιλέως Ἰούδα,
οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
Ἰσραήλ ;
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωὰς μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη
ἐν Σαμαρείᾳ μετὰ τῶν βασιλέων Ἰσραήλ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἰεροβοὰμ
υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Καὶ ἔζησεν Ἀμεσσείας υἱὸς Ἰωὰς
βασιλεὺς Ἰούδα μετὰ τὸ ἀποθανεῖν Ἰωὰς υἱὸν Ἰωαχὰς βασιλέα Ἰσραὴλ
πέντε καὶ δέκα ἔτη.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀμεσσείου καὶ πάντα
ἃ ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν
τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα
καὶ συνεστράφησαν ἐπ’ αὐτὸν σύστρεμμα
ἐν Ἰερουδαλήμ, καὶ ἔφυγεν εἰς Λαχείς· καὶ ἀπέστειλεν ὀπίσω αὐτοῦ
εἰς Λαχείς, καὶ ἐθανάτωσεν αὐτὸν ἐκεῖ.
καὶ ἦραν αὐτὸν ἐφ’ ἵππων,
καὶ ἔλαβεν πᾶς ὁ λαὸς Ἰούδα τὸν Ἀζαρίαν, καὶ
ἑκκαίδεκα ἐτῶν, καὶ ἐβασίλευσεν αὐτὸς ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ
Ἀμεσσείου.
αὐτὸς ᾠκοδόμησεν τὴν Αἰλώμ, καὶ ἐπέστρεψεν αὐτὴν
τῷ Ἰούδᾳ μετὰ τὸ κοιμηθῆναι τὸν βασιλέα μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει πεντεκαιδεκάτῳ τοῦ Ἀμεσσείου υἱῷ Ἰωὰς Βασιλεῖ
Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ἰεροβοὰμ υἱὸς ’lωὰς ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ
τεσσεράκοντα καὶ ἔν ἔτος.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐνώπιον
Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ πασῶν ἁμαρτιῶν Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ
ὅς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
αὐτὸς ἀπέστησεν τὸ τὸ ὅριον
ἀπὸ εἰσόδου Αἱμὰθ ἕως τῆς θαλάσσης τῆς Ἀραβά, κατὰ τὸ ῥῆμα
Κυρίου θεοῦ Ἰσραὴλ ὅ ἐλάλησεν ἐν χειρὶ δούλου αὐτοῦ Ἰωνᾶ υἱοῦ
ὶ τοῦ προφήτου τοῦ ἐκ Γεθχόβερ.
ὄτι εἶδεν Κύριος τὴν
Ἰσραὴλ πικρὰν σφόδρα καὶ ὀλίγους τοὺς συνεχομένους
καὶ ἐσπανισμένους καὶ ἐγκαταλελειμμένους, καὶ οὐκ ἦν ὁ βοηθῶν
τῷ Ἰσραήλ.
καὶ οὐκ ἐλάλησεν Κύριος ἐξαλεῖψαι τὸ σπέρμα
ὑποκάτωθεν τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔσωσεν αὐτοὺς ἐκ
υἱοῦ Ἰωάς.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰεροβοὰμ καὶ
ὅσα ἐποίησεν καὶ αἱ δυναστεῖαι αὐτοῦ, ὅσα ἐπολέμησεν καὶ ὅσα
τὴν Δαμασκὸν καὶ τὴν Ἑμμὰθ τῷ Ἰούδᾳ ἐν Ἰσραήλ,
ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
μήθη Ἰεροβοὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ μετὰ
ήλ, καὶ ἐβασίλευσεν Ἀζαρίας υἱὸς Ἀμεσσείου ἀντὶ
του πατρος αυτου.
Ἐν ἔτει εἰκοστῷ καὶ ἑβδόμῳ τῷ Ἰεροβοὰμ Βασιλεῖ Ἰσραὴλ
ἐβασίλευσεν Ἀζαρίας υἱὸς Ἀμεσσείου βασιλέως Ἰούδα.
υἱὸς ἑκκαίδεκα
ἐτῶν ἦν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ πεντήκοντα κα δύο ἔτη
ἐβασίδευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Χαλειὰ ἐξ
Ἰερουσαλήμ.
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ
πάντα ὅσα ἐποίησεν Ἀμεσσείας ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
πλὴν τῶν ὑψηλῶν
οὐκ ἐξῆρεν· ἔτι ὁ λαὸς ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς.
καὶ
βασιλέως ἐπὶ τῷ οἴκῳ, κρίνων τὸν λαὸν τῆς γῆς.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν
λόγων Ἀζαρίου καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα
ἐπὶ βιβλίου λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα ;
καὶ ἐκοιμήθη Αζαρίας μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἔθαψαν αὐτὸν μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυείδ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἰωναθὰν υἱὸς αὐτοῦ αντ αυτου.
Ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ὀγδόῳ τῷ Ἄζαρίᾳ βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν
Ζαχαρίας υἱὸς Ἰεροβοὰμ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ ἑξάμηνον.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καθὰ ἐποίησαν οἱ
πατέρες αὐτοῦ· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ ἁμαρτιῶν Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὃς
ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
καὶ καὶ συνεστράφησαν ἐπ’ αὐτὸν
υἱὸς Ἰαβείς, καὶ ἐπάταξαν αὐτὸν Κεβλαὰμ καὶ ἐθανάτωσαν αὐτόν.
καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ζαχαρίου
ἰδού εἰσιν γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
Ἰσραήλ.
ὁ λόγος Κυρίου ὃν ἐλάλησεν πρὸς Εἰοὺ λέγων Υἱοὶ τέταρτοι καθήσονταί σοι ἐπὶ θρόνου Ἰσραήλ· καὶ ἐγένετο οὕτως.
Καὶ Σελλοὺμ υἱὸς Ἰαβεὶς ἐβασίλευσεν· καὶ ἐν ἔτει τριακοστῷ
καὶ ἐνάτῳ Ἀζαρίᾳ βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίλευσεν Σελλοὺμ ἡμέρας ἐν
Σαμαρείᾳ.
καὶ ἀνέβη Μαναὴμ υἱὸς Γαδδεὶ ἐκ Θαρσειλὰ καὶ ἦλθεν
εἰς Σαμάρειαν, καὶ ἐπάταξεν τὸν Σελλοὺμ υἱὸν Ἰαβεὶς ἐν Σαμαρείᾳ
καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Σελλοὺμ καὶ
ἡ συστροφὴ αὐτοῦ ᾗ συνεστράφη, ἰδού εἰσιν γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ
λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ.
τότε ἐπάταξεν
καὶ τὴν Θερσὰ καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῇ καὶ τὰ ὅρια αὐτῆς
Ἐν ἔτει τριακοστῷ καὶ ἐνάτῳ Ἀζαρίᾳ βασιλεῖ Ἰούδα ἐβασίΜαναὴμ
υἱὸς Γοδδεὶ ἐπὶ Ἰσραὴλ δέκα ἔτη ἐν Σαμαρείᾳ.
κα
τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ πασῶν
Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὃς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
ἐν ταῖς
ἡμέραις αὐτοῦ
καὶ ἐξήνεγκεν Μαναὴμ τὸ ἀργύριον ἐπὶ τὸν
Ἰσραήλ, ἐπὶ πᾶν δυνατὸν ἰσχύι, δοῦναι τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀσσυρίων,
πεντήκοντα σίκλους τῷ ἀνδρὶ τῷ ἑνί· καὶ ἀπέστρεψεν βασιλεὺς
Ἀσσυρίων, καὶ οὐκ ἔστη ἐκεῖ ἐν τῇ γῇ.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων
πάντα ὄσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ
λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ;
καὶ ἐκοιμήθη
Μαναὴμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Φακεσίας υἱὸς
αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει πεντηκοστῷ τοῦ Ἀζαρίου βασιλεῖ ’Iούδα ἐβασλευσεν
Φακεσίας υἱὸς Μαναὴμ ἐπὶ ’Iσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ δύο ἔτη.
καὶ ἐποίησεν
τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, οὐκ ἀπέστη ἀπὸ ἁμαρτιῶν
Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὅς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
καὶ συνεστράφη
ἐπ’ αὐτὸν Φάκεε υἱὸς Ῥομελίου ὁ τριστάτης αὐτοῦ, καὶ ἐπάταξεν
αὐτὸν ἐν Σαμαρείᾳ ἐναντίον οἴκου τοῦ βασιλέως μετὰ τοῦ Ἀργβ
κοὶ μετ’ αὐτοῦ Ἀρειά· καὶ μετ’ αὐτοῦ πεντήκοντα ἄνδρες ἀπὸ τῶν
τετρακοσίων· καὶ ἐθανάτωσεν αὐτόν, καὶ ἐβασίλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Φακεσίου καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν ἰδού εἰσιν
γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ.
Ἐν ἐτει πεντηκοστῷ πεντηκοστῷ καὶ δευτέρῳ τοῦ Ἀζαρίου βασιλεῖ Ἰούδα
ἐβασίλευσεν Φάκεε υἱὸς Ῥομελίου ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐν Σαμαρείᾳ εἴκοσι ἔτη.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ἀφθαλμοῖς Κυρίου· οὐκ ἀπέστη ἀπὸ
πασῶν ἁμαρτιῶν Ἰεροβοὰμ υἱοῦ Ναβὰτ ὅς ἐξήμαρτεν τὸν Ἰσραήλ.
ἐν ταῖς ἡμέραις Φάκεε βασιλέως Ἰσραὴλ ἦλθεν Ἀλγαθφελλασὰρ
αὐτοὺς εἰς Ἀσσυρίους.
καὶ συνέστρεψεν στρέμμα Ὡσῆε υἱὸς Ἠλὰ
ἐπὶ Φάκεε υἱὸν Ῥομελίου, καὶ ἐπάταξεν αὐτὸν καὶ ἐθανάτωσεν, καὶ
ἐβασἱλευσεν ἀντ’ αὐτοῦ ἐν ἔτει εἰκοστῷ Ἰωαθὰμ υἱῴ Ἀχάς.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Φάκεε καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν, γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰσραήλ.
Ἐν ἔτει δευτέρῳ Φάκεε υἱοῦ Ῥομελίου βασιλεῖ Ἰσραὴλ ἐβασίλευσεν
Ἰωναθὰν υἱὸς Ἀζαρίου βασιλέως Ἰούδα. Ἰούδα.
υἱὸς εἴκοσι καὶ
πέντε ἦν ἐτῶν ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη
ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῆς μητρὸς αὐτοῦ Ἐροὺς θυγάτηρ
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐπ
σεν Ὀζείας ὁ ποτὴρ αὐτοῦ.
πλὴν τὰ ὑψηλὰ οὐκ ἐξῆρεν· ἔτι ὁ λαὸς
ἐθυσίαζεν καὶ ἐθυμία ἐν τοῖς ὑψηλοῖς. αὐτὸς ᾠκοδόμησεν τὴν πύλην
Κυρίου τὴν ἐπάνω. τὴν ἐπάνω.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωαθὰμ καὶ
πάντα ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν
ἡμερῶν βασιλεῦσιν βασιλεῦσιν Ἰούδα;
ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἤρξατο
Κύριος ἐξαποστέλλειν τὸν Ῥαασσὼν βασιλέα Συρίας καὶ τὸν Φάκεε
υἱὸν Ῥομελίου.
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωαθὰμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ ἐν πόλει Δαυεὶδ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀχὰζ υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει ἑπτακαιδεκάτῳ Φάκεε υἱοῦ Ῥομελίου ἐβασίλευσεν Ἀχὰζ
υἱὸς Ἰωαθὰμ βασιλέως Ἰούδα.
υἱὸς εἴκοσι ἐτῶν ἦν Ἀχὰς ἐν τῷ
βασιλεύειν αὐτόν, καὶ ἑκκαίδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ·
καὶ οὐκ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου θεοῦ πιστῶς ὡς
Δαυεὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
καὶ ἐπορεύθη ἐν ὁδῷ βασιλέως Ἰσραήλ,
καί γε τὸν υἱὸν αὐτοῦ διῆγεν πυρὶ καὶ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν
ὧν ἐξῆρεν Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν Ἰσραήλ.
καὶ ἐθυσίαζεν καὶ
Τότε ἀνέβη Ῥαασσὼν βασιλεὺς Συρίας καὶ Φάκεε
υἱὸς Ῥομελίου βασιλεὺς Ἰσραὴλ εἰς Ἰερουσαλὴμ εἰς πόλεμον καὶ έπολιόρκουν
ἐπὶ Ἀχάζ, καὶ οὐκ ἐδύναντο πολεμεῖν.
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ
'Ραασσὼν βασιλεὺς Συρίας τὴν Αἰλὰθ τῇ Συρίᾳ, καὶ
Ἰουδαίους ἐξ Αἰλάθ, καὶ Ἰδουμαῖοι ἦλθον καὶ
ἐκεῖ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
καὶ ἀπέστειλεν ἀχὰζ
πρὸς Θαλγαθφελλασὰρ βασιλέα Ἀσσυρίων λέγων Δοῦλός
σου καὶ υἱός σου ἐγώ· ἀνάβηθι, σῶσόν με ἐκ χειρὸς βασιλέως Συρίας
καὶ ἐκ χειρὸς βασιλέως Ἰσραὴλ τῶν ἐπανισταμένων ἐπ’ ἐμέ.
καὶ
ἔλαβεν Ἀχὰζ ἀργύριον καὶ χρυσίον τὸ εὑρεθὲν ἐν θησαυροῖς οἴκου
Κυρίου καὶ οἴκου τοῦ βασιλέως καὶ ἀπέστειλεν τῷ βασιλεῖ δῶρα·
καὶ ἤκουσεν αὐτοῦ βασιλεὺς Ἀσσυρίων· καὶ ἀνέβη βασιλεὺς Ασσυρίων
εἰς Δαμασκόν, καὶ συνέλαβεν αὐτὴν καὶ α
καὶ τὸν Ῥαασσὼν ἐθανάτωσεν.
Καὶ ἐπορεύθη
εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ τῷ Θαλγαλφελλασὰρ βασιλεῖ Ἀσσυρίων εἰς Δαμασκόν·
καὶ εἶδεν τὸ θυσιαστήριον ἐν Δαμασκῷ· κα ἀπέστειλεν
ὁ βασιλεὺς Ἀχὰζ πρὸς Οὐρείαν τὸν ἱερέα τὸ ὁμοίωμα τοῦ θυσιαστηρίου
καὶ τὸν ῥυθμὸν αὐτοῦ εἰς πᾶσαν ποίησιν αὐτοῦ.
καὶ ᾠκοδόμησεν
Οὐρείας ὁ ἱερεὺς τὸ θυσιαστήριον κατὰ πάντα ὅσα ἀπέστειλεν ὁ
Ἀχὰζ ἐκ Δαμασκοῦ.
καὶ εἶδεν ὁ βασιλεὺς τὸ θυσιακαὶ
ἀνέβη ἐπ’ αὐτό,
καὶ ἐθυμίασεν τὴν ὁλοκαύτωσιν αὐτοῦ
ὶ τὴν θυσίαν αὐτοῦ καὶ τὴν σπονδὴν αὐτοῦ, κα προσέχεεν τὸ αἱμα
εἰρηνικῶν τῶν αὐτοῦ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον
τὸ χαλκοῦν τὸ
Κυρίου καὶ προσήγαγεν τὸ πρόσωπον τοῦ οἴκου Κυρίου,
ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἀπὸ τοῦ ἀνὰ μέσον τοῦ
οἴκου Κυρίου, καὶ ἔδειξεν αὐτὸ ἐπὶ μηρὸν τοῦ θυσιαστηρίου κατὰ
βορρᾶν.
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἀχὰζ τῷ Οὐρείᾳ τῷ ἱερεῖ λέγων
Ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ μέγα πρόσφερε τὴν ὁλοκαύτωσιν τὴν
πρωινὴν καὶ τὴν θυσίαν τὴν ἑσπερινήν, κα τὴν ὁλοκαύτωσιν τοῦ
θυσιαστήριον τὸ χαλκοῦν ἔσται μοι εἰς τὸ πρωί.
κ
Οὐρείας ὁ ἱερεὺς κατὰ πάντα ὄσα ἐνετείλατο αὐτῷ ὁ βασιλεὺς ’
καὶ συνέκοψεν ὁ βασιλεὺς τὰ συνκλείσματα τῶν μεχωνὼθ καὶ
μετῆρεν ἀπ’ αὐτῶν τὸν λουτῆρα, καὶ τὴν θάλασσαν καθεῖλεν ἀπὸ
τῶν βοῶν τῶν χαλκῶν τῶν ὑποκάτω αὐτῆς καὶ ἔδωκεν αὐτὴν ἐπὶ
βάσιν λιθίνην.
καὶ τὸν θεμέλιον τῆς καθέδρας ᾠκοδόμησεν ἐν
οἴκῳ Κυρίου, καὶ τὴν εἴσοδον τοῦ βασιλέως τὴν ἔξω ἐπέστρεψεν οἴκῳ
Κυρίου προσώτου προσώπου βασιλέως Ἀσσυρίων.
Καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀχὰζ ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ ν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα;
καὶ ἐκοιμήθη Ἀχὰζ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη ἐν πόλει Δαυείδ· καὶ ἐβασίλευσεν υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Ἐν ἔτει δωδεκάτῳ τῷ Ἀχὰζ βασιλέως Ἰούδα Ἰούδα ἐβασίλευσεν Ὡσῆε
υἱὸς Ἡλὰ ἐν Σαμαρείᾳ ἐπὶ Ἰσραὴλ ἐννέα ἔτη.
καὶ ἐποίησεν τὸ
πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου, πλὴν οὐχ ὡς οἱ βασιλεῖς Ἰσραὴλ
οἳ ἦσαν ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
ἐπ’ αὐτὸν ἀνέβη Σαμεννάσαρ βασιλεὺς
Ἀσσυρίων· καὶ ἐγενήθη αὐτῷ Ὡσῆε δοῦλος καὶ ἐπέστρεψεν αὐτῷ
μανάχ.
καὶ εὗρεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν τῷ τῷ Ὡσῆε ἀδικίαν, ὅτι
ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Σηγὼρ βασιλέα Αἰγύπτου, καὶ οὐκ ἤνεγκεν
μαναὰ τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ· καὶ ἐπολιόρκησεν
αὐτὸν ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων, καὶ ἔδησεν αὐτὸν οἰκῳ οἴκῳ
φυλακῆς.
καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐν πάσῃ τῇ γῇ, καὶ
ἀνέβη εἰς Σαμάρειαν καὶ ἐπολιόρκησεν ἐπ’ αὐτὴν τρία ἔτη.
ἐν ἔτει
ἐνάτῳ Ὡσῆε συνέλαβεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων τὴν Σαμάρειαν, κα ἀπῴκισεν
τὸν Ἰσραὴλ εἰς Ἀσσυρίους, καὶ κατῴκισεν αὐτοὺς ἐν Ἁλάε καὶ
ἐν Ἁβώρ, ποταμοῖς Γωζάρ, καὶ Ὁρὴ Μήδων.
Καὶ ἐγένετο ὅτι
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ τῷ κυρίῳ θεῷ αὐτῶν τῷ ἀναγαγόντι αὐτοὺς
Αἰγύπτου ὑποκάτωθεν χειρὸς Φαραὼ βασιλέως Αἰγύπτου, κα
καὶ ἐπορεύθησαν τοῖς
ἐθνῶν ὧν ἐξῆρεν κύριος ἐκ προσώπου υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ οἱ
ὅσοι ἐποίησαν,
καὶ ὅσοι ἠμφιέσαντο οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ λόγους
οὕτως κατὰ Κυρίου θεοῦ αὐτῶν· καὶ ὧν ᾠκοδόμησαν ἑαυτοῖς
ὰ ἐν πάσαις ταῖς πόλεσιν αὐτῶν, ἀπὸ πύργου φυλασσόντων
ἕως πόλεως ὀχυρᾶς.
καὶ ἐστήλωσαν ἑαυτοῖς στήλας καὶ ἄλση ἐπὶ
παντὶ βουνῷ ὑψηλῷ καὶ ὑποκάτω παντὸς ξύλου ἀλσώδους·
καὶ
ἐθυμίασαν ἐκεῖ ἐν πᾶσιν ὑψηλοῖς, καθὼς τὰ ἔθνη ἀπῴκισεν Κύριος
ἐκ προσώπου αὐτῶν, καὶ ἐποίησαν κοινωνοὺς καὶ ἐχάραξαν τοῦ
παροργίσαι τὸν κύριον·
καὶ ἐλάτευσαν τοῖς εἰδώλοις οἷς εἶπεν
Κύριος αὐτοῖς Οὐ ποιήσετε τὸ ῥῆμα τοῦτο Κυρίῳ.
καὶ διεμαρτύρατο
Κύριος ἐν τῷ Ἰσραὴλ καὶ ἐν τῷ Ἰούδᾳ ἐν χειρὶ
Φητῶν αὐτοῦ παντὸς ὁρῶντος λόγον Ἀποστράφητε ἀπὸ τῶν ὁ
ὑμῶν τῶν πονηρῶν, καὶ φυλάξατε τὰς ἐντολάς μου καὶ τὰ δικαιώματά
μου καὶ πάντα τὸν νόμον ὃν ἐνετειλάμην τοῖς πατράσιν ὑμῶν,
ὅσα ἀπέστειλα ἀπέστειλα ἐν χειρὶ τῶν δούλων μου τῶν προφητῶν.
καὶ
οὐκ ἥκουσαν, καὶ ἐσκλήρυναν τὸν νῶτον αὐτῶν ὑπὲρ τὸν νῶτον τῶν
πατέρων αὐτῶν·
καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ ὅσα διεμαρτύρατο αὐτοῖς,
καὶ ἐπορεύθησαν ὀπίσω τῶν ματαίων , καὶ ἐματαιώθησαν καὶ ὀπίσω
τῶν ἐθνῶν τῶν περικύκλῳ αὐτῶν, ὧν ἐνετείλατο αὐτοῖς μὴ ποιῆσαι
κατὰ ταῦτα.
ἐνκατέλιπον τὰς ἐντολὰς Κυρίου θεοῦ αὐτῶν, καὶ
ἐποίησαν ἑαυτοῖς χώνευμα δύο δαμάλεις, καὶ ἐποίησαν ἐποίησαν καὶ
προσεκύνησαν πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐλάτρευσαν τῷ
Βάαλ·
καὶ διῆγον τοὺς υἱοὺς αὐτῶν καὶ τὰς θυγατέρας αὐτῶν ἐν
πυρί, ἐμαντεύοντο μαντείας καὶ οἰωνίζοντο· καὶ ἐπράθησαν τοῦ ποιῆσαι
τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου παροργίσαι αὐτόν.
καὶ ἐθυμώθη
Κύριος σφόδρα ἐν τῷ Ἰσραήλ, καὶ ἀπέστησεν αὐτοὺς ἀπὸ τοῦ προσώπου
αὐτοῦ, καὶ οὐχ ὑπελείφθη πλὴν φυλὴ Ἰούδα μονωτάτη.
καί
γε Ἰούδας οὐκ ἐφύλαξεν τὰς ἐντολὰς τοῦ θεοῦ, καὶ ἐπορεύθησαν
ἐν τοῖς δικαιῶμασιν Ἰσραὴλ οἷς ἐποίησαν.
καὶ ἀπεώσαντο τὸν
προσώπου αὐτοῦ.
ὄτι πλὴν Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν οἴκου Δαυείδ, καὶ
ἐβασίλευσαν τὸν Ἰεροβοὰμ υἱὸν Ναβάτ· καὶ ἐξέωσεν Ἰεροβοὰμ τὸν
Ἰσραὴλ ἐξόπισθεν Κυρίου καὶ ἐξήμαρτεν αὐτοὺς ἁμαρτίαν μεγάλην.
καὶ ἐπορεύθησαν οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ ἐν πάσῃ ἁμαρτίᾳ ’Iεροβοὰμ ἧς
ἑποίησεν· οὐκ ἀπέστησαν ἀπ’ αὐτης
ἕως οὗ μετέστησεν Κύριος
τὸν Ἰσραὴλ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ, καθὼς ἐλάλησεν Κύριος ἐν χειρὶ
πάντων τῶν δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν· καὶ ἀπῳκίσθη Ἰσραὴλ ἐπάνωθεν
τῆς γῆς αὐτοῦ εἰς Ἀσσυρίους ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
Καὶ
ἤγαγεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐκ Βαβυλῶνος τὸν ἐκ Χουνθά, ἀπὸ
Αιὰ καὶ ἀπὸ Αἱμὰθ καὶ Σεπφαρουάιν· καὶ κατῳκίσθησαν ἐν πόλεσιν
Σαμαρείας ἀντὶ τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, καὶ ἐκληρονόμησαν τὴν Σαμάρειαν
κα κατῴκησαν ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῆς.
καὶ ἐγένετο
ἐν ἀρχῇ τῆς καθέδρας αὐτῶν οὐκ ἐφοβήθησαν τὸν κύριον, καὶ άπέστειλεν
Κύριος ἐν αὐτοῖς τοὐς λέοντας, καὶ ἦσαν ἀποκτέννοντες
ἐν αὐτοῖς.
καὶ εἶπον τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων λέγοντες Τὰ ἔθνη
ἄ ἀπῴκισας καὶ ἀντεκάθισας ἐν πόλεσιν Σαμαρείας οὐκ ἔγνωσαν τὸ
κρίμα τοῦ θεοῦ τῆς γῆς, καὶ ἀπέστειλεν εἰς αὐτοὺς τοὺς λέοντας·
καὶ ἰδού εἰσιν θανατοῦντες αὐτούς, καθότι οὐκ οἴδασιν τὸ κρίμα τοῦ
θεοῦ τῆς γῆς.
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς Ἀσσυρίων λέγων Ἀπάγετε
ἐκεῖθεν, καὶ πορευέσθωσαν καὶ κατοικείτωσαν ἐκεῖ, καὶ φωτιοῦσιν
αὐτοὺς τὸ κρίμα τῆς γῆς.
καὶ ἤγαγον ἕνα τῶν ἱερέων ὧν
ἀπῴκισαν ἀπὸ Σαμαρείας, καὶ ἐκάθισεν ἐν Βαιθήλ, καὶ ἦν φωτίζων
αὐτοὺς πῶς φοβηθῶσιν τὸν κύριον.
καὶ ἦσαν ποιοῦντες ἔθνη ἔθνη
θεοὺς αὐτῶν, καὶ ἔθηκαν ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν ὧν ἐποίησαν οἱ Σαμαρεῖται,
ἔθνη ἐν ταῖς πόλεσιν αὐτῶν ἐν αἷς κατῴκουν ἐν αὐταῖς·
καὶ οἱ ἄνδρες Βαβθλῶνος ἐποίησαν τὴν Ῥοοἱ
ἄνδρες Χοὺθ ἐποίησαν τὴν Ἐργέλ, καὶ οἱ ἄνδρες Ἑμὰθ
τὴν Ἀσειμάθ,
καὶ οἱ Εὐαῖοι ἐποίησαν τὴν Ἐβλαζὲρ καὶ τὴν Θαρθὰκ
καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν
κύριον, καὶ κατᾠ κισαν τὰ βδελύγματα αὐτῶν ἐν τοῖς οἴκοις τῶν
ὑψηλῶν ἃ ἐποίησαν ἐν Σαμαρείᾳ, ἔθνος ἔθνος ἐν πόλει ἐν ᾖ κατᾠκουν
ἐν αὐτῇ· καὶ ἦσαν φοβούμενοι τὸν κύριον, καὶ ἐποίησαν ἱερεῖς τῶν
ὑψηλῶν, καὶ ἐποίησαν ἑαυτοῖς ἐν οἴκῳ τῶν ὑψηλῶν.
τὸν κύριον
ἐφοβοῦντο, καὶ τοῖς θεοῖς αὐτῶν ἐλάτγρευον κατὰ τὸ κρίμα τῶν ἐθνῶν
ὅθεν ἀπὠκισεν αὐτοὺς ἐκεῖθεν.
ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης αὐτοὶ
"/>
ἐποίουν κατὰ τὸ κρίμα αὐτῶν· αὐτοὶ φοβοῦνται, καὶ αὐτοὶ ποιοῦσιν
κατὰ τὰ δικαιώματα αὐτῶν καὶ κατὰ τὴν κρίσιν αὐτῶν, καὶ κατὰ
τὸν νόμον καὶ κατὰ τῆν ἐντολὴν ἣν ἐνετείλατο Κύριος τοῖς υἱοῖς
Ἰακὼβ οὖ ἔθηκεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰσραήλ.
καὶ διέθετο Κύριος
μετ’ αὐτῶν διαθήκη, καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς λέγων Οὐ φοβηθήσεσθε
θεοὺς ἑτέρους καὶ προσκυνήσετε αὐτοῖς, καὶ οὐ λατρεύσετε αὐτοῖς
καὶ οὐ θυσιάσετε αὐτοῖς·
ὅτι ἀλλ' ἢ τῷ κυρίῳ ὂς ἀνήγαγεν ὑμᾶς ἐκ τῆς Αἰγύπτου ἐν ἰσχύι μεγάλῃ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ· αὐτὸν καὶ οὐ θυσιάσετε αὐτῷ προσκυνήσετε, αὐτῷ θύσετε.
καὶ τὰ δικαιώματα
καὶ τὰ κρίματα καὶ τὸν νόμον καὶ τὰς ἐντολὰς ἃς ἔγραψεν
ὑμῖν ποιεῖν φυλάσσεσθε πάσας τὰς ἡμέρας, καὶ οὐ φοβηθήσεσθε
θεοὺς ἑτέρους.
καὶ τὴν διαθήκην ἣν διέθετο μεθ’ ὑμῶν οὐκ ἐπιλήσεσθε·
καὶ οὐ φοβηθήσεσθε θεοὺς ἑτέρους,
ἀλλ’ ἢ τὸν κύριον θεὸν
ὑμῶν φοβηθήσεσθε, καὶ αὐτὸς ἐξελεῖται ὑμᾶς ἐκ πάντων τῶν ἐχθρῶν
ὑμῶν·
καὶ οὐκ ἀκούσεσθε ἔτι τῷ κρίματι αὐτῶν ὃ αὐτοὶ ποιοῦσιν.
καὶ ἦσαν τὰ ἔθνη ταῦτα φοβούμενοι τὸν κύριον, καὶ τοῖς γλυπτοῖς
αὐτῶν ἦσαν δουλεύοντες· καί γε οἱ υἱοὶ καὶ οἱ υἱοὶ τῶν υἱῶν αὐτῶν
καθὰ ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτῶν ποιοῦσιν ἕως τῆς ημέρας ταύτης.
Καὶ ἐγένετο ἐν ἔτει τρίτῳ τῷ Ὡσῆε υἱῷ Ἠλὰ βασιλεῖ Ἰσραὴλ
ἐβασίλευσεν Ἐζεκίας υἱὸς Ἀχὰζ βασιλέως Ἰούδα.
υἱὸς εἵκοσι καὶ
πέντε ἐτῶν ἐν τῷ βασιλεύειον αὐτόν, καὶ εἴκοσι καὶ ἐννέα ἔτη ἐβασίλευσεν
ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ἀβού, θυγάτηρ
Ζαχαρίου.
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα
ὅσα ἐποίησεν Δαυεὶε ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
αὐτὸς ἐξῆρεν τὰ ὑψηλά, καὶ
οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ θυμιῶντες αὐτῷ. καὶ ἐκάλεσεν αὐτὸν Νεσθαλεί.
ἐν
κυρίῳ θεῷ Ἰσραὴλ ἢλπισεν, καὶ μετ’αὐτὸν οὐκ ἐγενήθη ὄμοιος αὐτῷ
ἐν βασιλεῦσιν Ἰούδα καὶ ἐν τοῖς γενομένοις ἔμπροσθεν αὐτοῦ.
καὶ
ἐκολλήθη τῷ κυρίῳ, οὑκ ἀπέστη ὅπισθεν αὐτοῦ, καὶ ἐφύλαξεν τὰς
ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐνετείλατο Μωυςῇ.
καὶ ἦν Κύριος μετ’αὐτοῦ,
καὶ ἐν πᾶσιν οἶς ἐποίει συνῆκεν. καὶ ἡθέτησεν ἐν τῷ βασιλεῖ Ἀσσυρίων,
καὶ οὐκ ἐδούλευσεν αὐτῷ.
αὐτὸς ἐπάταξεν τοὺς ἀλλοφύλους
ἕως Γάξης καὶ ἕως ὁρίου αὐτῆς, ἀπὸ πύργου Φθλασσόντων καὶ ἕως
πόλεως ὀχυρᾶς.
καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἔτει τῷ τετάρτῳ βασιλεῖ Ἐξεκίᾳ, αὐτὸς ἐνιαυτὸς
ὁ ἕβδομος τῷ Ὡσῆε υἱῷ Ἠλὰ βασιλεῖ Ἰσραήλ, ἀνέβη Σαλαμανάσσαρ
βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐπὶ Σαμάρειαν καὶ ἐπολιόρκει ἐπ’αὐτήν.
καὶ κατελάβετο αὐτὴν ἀπὸ τἐλους τριῶν ἐτῶν ἐν ἔτει ἕκτῳ τῷ
Ἑξεκίᾳ, αὐτὸς ἐνιαυτὸς ἔνατος τῷ Ὡσῆε βασιλεῖ Ἰσραήλ, καὶ συνελήμφθη
Σαμάρεια.
καὶ ἀπᾠκισεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων τὴν Σαμάρειαν
εἰς Ἀσσυρίους, καὶ ἔθηκεν αὐτοὺς ἐν Ἁλάε καὶ ἐν Ἀβιὼρ
ποταμῷ Γωξὰν καὶ Ὀρὴ Μήδων.
ἀνθ’ ὧν ὅτι οὐκ ἤκουσαν τῆς Φωνῆς Κυρίου Θεοῦ αὐτῶν, καὶ παρέβησαν τὴν διαθήκην αὐτοῦ πάντα ὅσα ἐνετείλατο Μωςῆς ὁ δοῦλος Κυρίου, καὶ οὑκ ἥκουσαν καὶ οὐκ ἐποίησαν.
Καὶ τῷ τεσσαρεσκαιδεκάῳ ἔτει βασιλεῖ Ἑζεκιοὺ ἀνέβη Σενναχηρεὶμ
βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐπὶ τὰς πόλεις Ἰούδα τὰς ὀχυρὰς καὶ
συνέλαβεν αὐτάς.
καὶ ἀπέστελιεν Ἑζεκίας βασιλεὺς Ἰούδα ἀγγέ
λους πρὸς βασιλέα Ἀσσυρίων εἰς Δαχεὶς λέγων Ἡμάρτηκα, ἁποστράΦητι ἀπ’ἐμοῦ. ὃ ἐὰν ἐπιθῇς ἐπ’ἐμὲ βαστάσω. καὶ ἐπέθηκεν ὁ
βασιλεὺς Ἀσσυρίων ἐπὶ Ἑξεκίαν βασιλέα Ἰούδα τριακόσια τάλαντα
ἀργυρίου καὶ τριάκοντα τάλαντα χρυσίου.
καὶ ἔδωκεν Ἑξεκίας πᾶν τὸ ἀργύριον
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ συνέκοψεν Ἑζεκίας τὰς θύρας ναοῦ
καὶ τὰ ἐστηριγμένα ἃ ἐχρύσωσεν Ἑζεκίας βασιλεὺς Ἰούδα, καὶ ἔδωκεν
Καὶ ἀπέστειλεν βασιλεὺς Ἀσσυρίων
τὸν θανθὰν καὶ τὸν Ῥαφεὶς καὶ τὸν Ῥαψάκην ἐκ Λαχεὶς πρὸς τὸν
βασιλέα Ἑζεκίαν ἐν δυνάμει βαρείᾳ ἐπὶ Ἰερουσαλήμ· καὶ ἀνέβησαν
καὶ ἦλθον εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ ἔστησαν ἐν τῷ ὑδραγωγῷ τῆς κολυμβήθρας
τῆς ἄνω ἥ ἐστιν ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἀγροῦ τοῦ γναφέως.
καὶ
ἐβόησαν πρὸς Ἑζεκίαν, καὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν Ἐλιακεὶμ νἰὸς Χελκίου
ὁ οἰκονόμος καὶ Σόμνας ὁ γραμματεὺς καὶ Ἰωσαφὰτ ὁ ἀναμιμνήσκων.
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Ῥαψάκης Εἴπατε δὴ πρὸς
Ἑζεκίαν Τάδε λέγει ὀ βασιλεὺς ὀ μεγας βασιλεὺς Ἀσσυρίων Τί ἡ
πεποίθησις αὕτη ἣν πέποιθας;
εἶπας, πλὴν λόγοι χειλέων Βουλὴ
καὶ δύναμις εὶς πόλεμον· νῦν οὖν τίνι πεποιθὼς ἠθέτησας ἐν ἐμοί;
νῦν ἰδοὺ πέποιθας σαυτῷ ἐπὶ τὴν ῥάβδον τὴν καλαμίνην τὴν
τεθλασμένην ταύτην, ἐπ’ Αἴγυπτον· ὃς ἂν στηριχθῇ ἀνὴρ ἐπ’ αὐτήν,
καὶ εἰσελεύσεται εἰς τὴν χεὶρα αὐτοῦ, καὶ τρήσει αὐτήν· οὕτως Φαραὼ
βασιλεὺς Αἰγύπτου πᾶσιν τοῖς πεποιθόσιν ἐπ’ αὐτόν.
καὶ ὅτι
εἶπας πρὸς μέ Ἐπὶ Κύριον θεὸν πεποίθαμεν· οὐχὶ αὐτὸς οὖτος ἀπέστησεν
Ἑζεκίας τὰ ὑψηλὰ αὐτοῦ καὶ τὰ θυσιαστήρια αὐτοῦ, καὶ εἶπεν
τῷ Ἰούδᾳ καὶ τῇ Ἰερουσαλήμ Ἐνώπιον τοῦ θυσιαστηρίου τούτου
προσκυνήσετε ἐν Ἰερουσαλήμ;
καὶ νῦν μίχθητε δὴ τῷ κυρίῳ μου
βασιλεῖ Ἀσσυρίων, καὶ δώσω σοι δισχιλίους ἵππους, εἰ δυνήσῃ δοῦναι
σεαυτῷ ἐπιβάτας ἐπ’ αὐτούς.
καὶ πῶς ἀποστρέψετε τὸ πρόσωπον
τοπάρχου ἑνὸς τῶν δούλων τοῦ κυρίου μου τῶν ἐλαχίστων; καὶ
ἤλπισας σαυτῷ ἐπ’ Αἴγυπτον εἰς ἅρματα καὶ ἱππεῖς.
καὶ νῦν
μὴ ἄνευ Κυρίου ἀνέβημεν ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον διαφθεῖραι αὐτόν;
Κύριος εἶπεν πρὸς μέ Ἀνάβηθι ἐπὶ τὴν γὴν ταύτην καὶ διάφθειρον
αὐτήν.
καὶ εἶπεν Ἐλιακεὶμ οἱὸς Χελκείου καὶ Σόμνας καὶ Ἰώας πρὸς
Ῥαψάκην Λάλησον δὴ πρὸς τοὺς τοὺς παῖδάς σου Συριστί· ἀκούομεν
ἡμεῖς, καὶ οὐ λαλήσεις μεθ’ ἡμῶν Ἰουδαιστί· καὶ ἵνα τί λαλεῖς ἐν
τοῖς ὠσὶν τοῦ λαοῦ τοῦ ἐπὶ τοῦ τείχους;
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς
Ῥαψακης Μὴ ἐπὶ τὸν κύριόν σου καὶ πρὸς σὲ ἀπέστειλέν με ὁ κύριός
μου λαλῆσαι τοὺς λόγους τούτους; οὐχὶ ἐπὶ τοὺς ανδρας τοὺς καθη-
τὸ οὖρον αὐτῶν μεθ’ ὑμῶν ἅμα;
καὶ .ἔστη Ῥαψάκης καὶ ἐβόησεν
μεγάλῃ Ἰουδαιστί· καὶ ἐλάλησεν καὶ εἶπεν Ἀκούσατε τοὺς λόγους
τοῦ μεγάλου βασιλέως Ἀσσυρίων
Τάδε λέγει ὁ βασιλεύς Μὴ ἐπαιρέτω
ὑμᾶς Ἑζεκίας λόγοις, ὅτι οὐ μὴ δύνηται ὑμᾶς ἐξελέσθαι ἐκ χειρὸς
αὐτοῦ.
καὶ μὴ ἐπελπιζέτω ὑμᾶς Ἐςεκίας πρὸς Κύριον λέγων Ἐξαιρούμενος
ἐξελεῖται Κύριος· οὐ μὴ παραδοθῇ ἡ πόλις αὔτη ἐν χειρὶ
βασιλέως Ἀσσυρίων.
μὴ ἀκούετε Ἑζεκίου, ὅτι τάδε λέγει ὁ βασιλεὺς
Ἀσσυρίων Ποιήσατε μετ’ ἐμοῦ εὐλογίαν καὶ ἐξέλθατε πρὸς μέ, καὶ
πίεται ἀνὴρ τὴν ἄμπελον αὐτοῦ, καὶ ἀνὴρ τὴν συκὴν αὐτοῦ Φάγεται,
καὶ πίεται ὕδωρ τοῦ λάκκου αὐτοῦ,
ἕως ἔλθω καὶ λάβω ὑμᾶς εἰς
γῆν ὡς γῆ ὑμῶν, σίτου καὶ οἴνου καὶ ἄρτου καὶ ἀμπελώνων, γῆ έλαίας
ἐλαίου καὶ μέλιτος· καὶ ζήσετε καὶ οὐ μὴ ἀποθάνητε. καὶ μὴ ἀκούετε
Ἑζεκίου, ὅτι ἀπατᾷ ὑμᾶς λέγων Κύριος ῥύσεται ὑμᾶς.
μὴ ῥυόμενοι
ἐρύσαντο οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ἕκαστιος τὴν ἑαυτοῦ χώραν ἐκ χειρός
βασιλέως Ἀσσυρίων;
ποῦ ἐστιν ὁ θεὸς Αἱμὰθ καὶ Ἀρφάλ ; ποῦ
ἔστιν ὁ θεὸς Σεπφαρουμάιν ; καὶ ὅτι ἐξείλαντο Σαμάρειαν ἐκ χειρός
μου ;
τίς ἐν πᾶσιν τοῖς θεοῖς τῶν γαιῶν οἳ ἐξεἰλαντο τὰς γᾶς αὐτῶν
ἐκ χειρός μου, ὄτι ἐξελεῖται Κύριος τὴν Ἰερουσαλὴμ ἐκ χειρός μου ;
καὶ ἐκώφευσαν καὶ οὐκ ἀπεκρίθησαν αὐτῷ λόγον, ὄτι ἐντολὴ τοῦ
βασιλέως λέγων Οὐκ ἀποκριθήσεσθε αὐτῷ.
καὶ εἰσῆλθεν Ἐλιακεὶμ υἱὸς χελκείου ὁ οἰκονόμος καὶ Σόμνας ὁ γραμματεὺς καὶ Ἰώας υἱὸς Σαφὰν ὁ ἀναμιμνήσκων πρὸς τὸν Ἑζεκίαν διερρηχότες τὰ ἱμάτια, καὶ XIX
XIXβασιλεὺς Ἑζεκίας, καὶ διέρρξεν τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ καὶ περιεβάλετο
σάκκον, καὶ εἰσῆλθεν εἰς οἶκον Κυρίου.
καὶ ἀπέστειλεν Ἐλιακεὶμ
τὸν οἰκονόμον καὶ Σόμναν τὸν γραμματέα καὶ τοὺς πρεσβυτέρους
τῶν ἱερέων περιβεβλημένους σάκκους πρὸς Ἠσαίαν τὸν προφήτην
υἱὸν Ἀμώς,
καὶ εἶπεν πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει Ἑζεκίας Ἡμέρα
θλίψεως καὶ ἐλεγμοῦ καὶ παροργισμοῦ ἡ ἡμέρα αὔτη, ὄτι ἦλθον
υἱοὶ ἔως ὠδίνων, καὶ ἰσχὺς οὐκ ἔστιν τῇ τικτούςῃ.
εἴ πως
καὶ ἦλθον οἱ παῖες τοῦ βασιλέως Ἑζεκόυ τρὸς Ἠσαίαν,
καὶ
εἶπεν αὐτοῖς Ἠσαίας Τάδε ἐρεῖτε πρὸς τὸν κύριον ὑμῶν Τάδε λέγει
Κύριος Μὴ φοβηθῇς ἀπὸ τῶν λόγων ὧν ἤκουσας, ὧν ἐβλασφ΄μσαν
τὰ παικάρια βασιλεως Ἀσσυρίων.
ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐν αὐτῷ πωεῦμα,
καὶ ἀκούσεται ἀγγείαν καὶ ἀποστραφήσεται εἰς τὴν γῆν αὐτοῦ· καὶ
καταβαλῶ αὐτὸν ἐν ῥομφαίᾳ ἐν τῇ υῇ αὐτοῦ.
Καὶ ἐπέστρεψεν
Ῥαψάκης, καὶ εὗρεν τὸν βασιλέα Ἀσσυρίων πολεμοῦντα ἐπὶ Λομνά,
ὅτι ἤκουσεν ὅτι ἀπῆρεν ὰπὸ Λαχείς.
καὶ ἤκουσεν περὶ Θαρὰ
ἐπέστρεψεν καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸς Ἑζεκίαν λέγων
Μὴ
ἐπαιρέτω σε ὁ θεός σου, ἐφ’ ᾧ σὺ πέποιθας ἐν αὐτῷ λέγων Οὑ
μὴ παραδοθῇ Ἰερουσαλὴμ εἰς χεῖρας βασιλέως Ἀσσυρίων.
ἰδοὺ
σὺ ἤκουσας πάωτα ὅσα ἐποίησαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων πάσαις ταῖς
γαῖς, τοῦ ἀναθεματίασαι αὐτάς· καὶ σὺ ῥυσθὴσῃ;
μὴ ἐξείλαντο
αὐτοὺς οἱ θεοὶ τῶν ἐθνῶν ; οὐ διέφθειραν οἱ πατέρες μου τὴν τε
Γωζὰν καὶ τὴν Χαρρὰν καὶ Ῥάφεις καὶ υἱοὺς Ἔδεμ τοὺς ἐν Θαε-
σθέν;
ποῦ ἐστιν ὁ βασιλεὺς Μὰθ καὶ ὁ βασιλεὺς Ἀρφάθ; καὶ ποῦ
Σεφφαρουάιν, Ἁνὲς καὶ Οὐδού;
καὶ ἔλαβεν Ἑζεκίας τὰ βιβλία ἐκ
χειρὸς τῶν ἀγγέλων καὶ ἀνέγνω αὐτά· καὶ ἀνέβη εἰς οἶκον κυρίου
καὶ ἀνέπτυξεν ἀυτὰ Ἑζεκίας ἐναντίον Κυρίου,
καὶ εἶπεν Κύριε
ὁ θεὸς Ἰσραὴλ ὁ καθήμενος ἐπὶ τῶν χερουβείν, σὺ εἶ ὁ θεὸς μένος
ἐν πάσαις ταῖς βασιλείαις τῆς γῆς, σὺ ἐποίησας τὸν οὐρανόν καὶ
τὴν γῆν.
κλῖνον, Κύριε, τὸ οὖς σου καὶ ἄκουσου· ἄνοικον, Κύριε,
τοὺς ὀφθαλμούς σου καὶ ἴδε, καὶ ἄκουσον τοὺς λόγους Σενναχηρεὶμ
οὕς ἀπέστειλεν ὀνειδίζειν θεὸν ζῶντα.
ὅτι ἀληθείᾳ, Κύριε, ἠρή-
μωσαν βασιλεῖς Ἀσσυρίων τὰ ἔθνη,
καὶ ἔδωκαν τοὺς θεοὺς αὐτῶν
καὶ λίθος, καὶ ἀπώλεσαν αὐτούς.
καὶ νῦν, Κύριε ὀ θεὸς ἡμῶν,
σῶσον ἡμᾶς ἐκ χειρὸς αὐτοῦ, καὶ γνώσονται πῶσαι αἱ βασιλεῖαι τῆς
γῆς ὅτι σὺ Κύριος ὁ θεὸς μόνος.
Καὶ ἀπέστειλεν Ἠσαίας
υἱὸς Ἀμὼς πρὸς Ἑζεκίαν λέγων Τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς τῶν
δυνάμεων θεὸς Ἰσραήλ Ἅ προσηύξω πρὸς μὲ περὶ Σενναχηρεὶμ
βασιλέως Ἀσσυρίων ἤκουσα.
οὗτος ὁ λόγος ὃν ἐλάλησεν Κύριος ἐπ᾿ αὐτόν Ἐξουδένηςέν σε καὶ ἐμυκτήριςέν σε παρθένος θυγάτηρ Σειών· ἐπὶ σοὶ κεφαλὴν αὐτῆς ἐκίνησεν θυγάτηρ Ἰερουσαλήμ.
τίνα ὠνείδισας καὶ ἐβλασφήμησας; καὶ ἐπὶ τίνα ὕψωσας φωνὴν καὶ ἦρας εἰς ὕψος τοὺς ὀφθαλμόύς σου; εἰς τὸν ἅγιον τοῦ Ἰσραήλ.
ἐν χειρὶ ἀγγέλων σου ὠνείδισας κύριόν σου καὶ εἶπας Ἐν τῷ πλήθει τῶν ἁρμάτων μου ἐγὼ ἀναβήσομαι εἰς ὕψος ὁρέων, μηροὺς τοῦ Λιβάνου· καὶ ἔκοψα τὸ μέγεθος τῆς κέδρου αὐτοῦ, τὰ ἐκλεκτὰ κυπαρίσσων αὐτοῦ· καὶ ἦλθεν εἰς μέσον δρυμοῦ καὶ Καρμήλου.
ἐγὼ ἔψυξα καὶ ἔπιον ὕδατα ἀλλότρια, καὶ ἐξηρήμωσα τῷ ἴχνει τοῦ ποδός μου παντας ποταμοὺς περιοχῆς.
ἔπλασα αὐτήν, συνήγαγον αὐτήν· καὶ ἐγενήθη εἰς ἐπάρσεις ἀπὸ οἰκεσιῶν μαχίμων, πόλεις ὁχυράς.
καὶ οἱ ῤνοικοῦντες ἐν αὐταῖς ἠσθένησαν τῇ χειρί, ἔπταισαν καὶ κατῃσχύνθησαν· ἐγένοντο χόρτος ἀγροῦ ἢ χλωρὰ βοτάνη,
Καὶ ἐγένετο νυκτὸς καὶ ἐξῆλθεν ἄγγελος Κυρίου καὶ ἐπάταξεν
ἐν τῇ παρεμβολῇ τῶν Ἀσσυρίων ἑκατὸν ὀγδοή
καὶ ὤρθρισαν τὸ πρωί, καὶ ἰδοὺ σώματα νεκρά.
καὶ
ρίων, καὶ ᾤκησεν ἐν Νινευή.
καὶ ἐγένετο αὐτοῦ προσκυνοῦντος ἐν
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἠρρώστησεν Ἑζεκίας εἰς θάνατον. καὶ
εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὸν Ἠσαίας υἱὸς Ἀμὼς ὁ προφήτης καὶ εἶπεν πρὸς
αὐτόν Τάδε λέγει Κύριος Ἔντειλαι τῷ οἴκῳ σου· ἀποθνήσκεις σὺ καὶ
οὐ ζήσῃ.
καὶ ἐπέστρεψεν Ἑζεκίας πρὸς τὸν τοῖχον, καὶ ηὔξατο πρὸς
Κύριον λέγων
Ὤ δὴ Κύριε, μνήσθητι δὴ ὅσα περιεπάτησα ἐνώπιόν σου
ἐν ἀληθείᾳ καὶ καρδίᾳ πλήρει, καὶ τὸ ἀγαθόν σου ἐν ὀφθαλμοῖς σου
ἐποίησα. καὶ ἔκλαυσεν Ἑζεκίας κλαυθμῷ μεγάλῳ.
καὶ ἦν Ἠσαίας ἐν
τῇ αὐλῇ τῇ ῥῆμα καὶ ῥῆμα Κυρίου ἐγένετο πρὸς αὐτὸν λέγων
Ἐπίστρεψον
καὶ καὶ ἐρεῖς πρὸς Ἑζεκίαν τὸν ἡγούμενον τοῦ λαοῦ μου Τάδε
λέγει Κύριος ὁ θεὸς Δαυεὶδ τοῦ πατρός σου Ἤκουσα τ
σου, είδον τὰ δάκρυά σου. ἰδοὺ ἐγὼ ἰάσομαί σε, τῇ ἡμέρᾳ τῇ
ἀναβήσῃ εἰς οἶκον Κυρίου.
καὶ προσθήσω επὶ τὰς ἡμέρας σου
πέντε καὶ δέκα καὶ ἐκ χειρὸς χειρὸς βασιλέων Ἀσσυρίων σώσω σε
καὶ τὴν ταύτην· ταύτην· καὶ ὑπερασπιῶ ὑπὲρ τῆς πόλεως ταύτης
δι’ ἐμὲ καὶ διὰ Δαυεὶδ τὸν δοῦλόν μου.
καὶ εἶπεν Λαβέτωσαν
παλάθην σύκων καὶ ἐπιθέτωσαν ἐπὶ τὸ ἕλκος, καὶ ὑγιάσει.
καὶ
εἶπεν Ἑζεκίας πρὸς Ἠσαίαν Τί τὸ σημεῖον ὅτι ἰάσεται Κύριός με,
καὶ ἀναβήσομαι εἰς οἶκον Κυρίου τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ;
καὶ εἶπεν
Ἠσαίας Τοῦτο τὸ σημεῖον παρὰ Κυρίου ὅτι ποιήσει Κύριος τὸν
λόγον ὅν ἐλάλησεν· πορεύσεται ἡ σκιὰ δέκα βαθμούς, ἐὰν ἐπιστρέφῃ
δέκα βαθμούς.
καὶ εἶπεν Ἑζεκίας Κοῦφον τὴν σκιὰν
κλῖναι δέκα βαθμούς· οὐχί, ἀλλ’ ἐπιστραφήτω ἡ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς
δέκα βαθμοὺς εἰς τὰ ὀπίσω.
καὶ ἐβόησεν Ἠσαίας ὁ προφήτης πρὸς Κύριον, καὶ ἐπέστρεψεν ἢ σκιὰ ἐν τοῖς ἀναβαθμοῖς εἰς τὰ ὀπίσω δέκα βαθμούς.
Ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀπέστειλεν Μαρωδαχβαλδὰν υἱὸς Βαλαὰν
βασιλεὺς βαβυλῶνος βιβλία καὶ μαναὰν πρὸς Ἑζεκίαν, ὅτι ἤκουσεν
καὶ ἐχάρη ἐπ’ αὐτοῖς Ἑζεκίας, καὶ
ἔδειξεν ἀυτοῖς ὅλον τὸν οἶκον τοῦ νεχωθά, τὸ ἀργύριον καὶ τὸ
σίον, τὰ ἀρώματα καὶ τὸ ἔλαιον τὸ ἀγαθόν, καὶ τὸν οἰκον τῶν
καὶ ὅσα ηὑρέθη ἐν τοῖς θησαυροῖς αὐτοῦ· οὐκ ἧν λόγος ὃν οὐκ ἔδειξεν
αὐτοῖς Ἑζεκίας ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ ἐν πάσῃ τῇ ἐξουσίᾳ αὐτοῦ.
καὶ εἰσῆλθεν Ἠσαίας ὁ προφήτης πρὸς τὸν βασιλέα Εζεκίαν καὶ
εἶπεν πρὸς αὐτόν Τί ἐλάλησαν οἱ ἄνδρες οὗτοι, καὶ πόθεν ἥκασιν
πρὸς σέ; καὶ εἶπεν Ἑζεκίας Ἐκ γῆς πόρρωθεν ἥκασιν πρὸς μέ, ἐκ
Βαβυλῶνος.
καὶ εἶπεν Τί εἶδον ἐν τῷ οἴκω σου; καὶ εἶπεν Πάντα
ὅσα ἐν τῷ οἴκῳ μου εἰδον· οὐκ ἦν ἐν τῷ οἴκῳ μου ὃ οὐκ ἔδειξα
αὐτοῖς, ἁλλὰ καὶ τὰ ἐν τοῖς θησαυροῖς μου.
καὶ εἶπεν Ἠσαίας
πρὸς Ἑζεκίαν Ἅκουσον λόγον Κυρίου·
ἰδοὺ ἡμέραι ἔρχονται καὶ λημφθήσεται πάντα τὰ ἐν τῷ οἴκῳ σου καὶ ὄσα ἐθησαύρισαν οἱ πατέρες σου ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης εἰς Βαβυλῶνα· καὶ οὐχ ὑπο- λειφθήσεται ῥῆμα ὃ εἶπεν Κύριος·
καὶ οἱ υἱοί σου οἳ ἐξελεύσονται
ἐκ σοῦ οὓς γεννήσεις λήμψεται, καὶ ἔσονται εὐνοῦχοι ἐν τῷ οἴκῳ
τοῦ βασιλέως Βαβυλῶνος.
καὶ εἶπεν Ἑζεκίας πρὸς εὐνοῦχοι Ἠσαίαν
ὁ λόγος Κυρίου ὃν ἐλάλησεν.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἑζεκίου καὶ
πᾶσα ἡ δυναστεία αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐποίησεν, τὴν κρήνην καὶ τὸν ὑδραγωγόν,
καὶ εἰσήνεγκεν τὸ ὕδωρ εἰς τὴν πόλιν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα
ῳ λόγων τῶν ἡμερὼν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα ;
καὶ ἐκοιμήθη
μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίλευσεν Μανασσὴ υἱὸς
αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Υἱὸς δώδεκα ἐτῶν Μανασσὴ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ πεντήκουτα κοντα καὶ πέντε ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ Ὁψειβά.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ
τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν ὧν ἐξῆρεν Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν
Ἰσραήλ.
καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ᾠκοδόμησεν τὰ ὑψηλὰ ἁκατέσπασεν
Ἑζεκίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἀνέστησεν θυσιαστήριον τῇ Βάαλ, καὶ
ἐποίησεν ἄλση καθὼς ἐποίησεν Ἀχαὰβ βασιλεὺς Ἰσραήλ, καὶ προσεκύνησεν
πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐδούλευσεν αὐτοῖς.
καὶ
θυσιαστήριον ἐν οἴκῳ Κυρίου, ὡς εἶπεν Ἐν Ἰερουσαλὴμ
θήσω τὸ ὄνομά μου.
καὶ ᾠκοδόμησεν θυσιαστήριον πάσῃ τῇ δυνάμει
τοῦ οὐρανοῦ ἐν ταῖς δυσὶν αὐλαῖς οἴκου Κυρίου.
καὶ διῆγεν
τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἐν πυρί, καὶ ἐκληδονίζετο καὶ οἰωνίζετο, καὶ ἐποίνσεν
ἐλλὴν καὶ γνώστας ἐπλήθυνεν, τοῦ ποιεῖν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς
Κυρίου παροργίσαι αὐτόν.
καὶ ἔθηκεν τὸ γλυπτὸν τοῦ
ἄλσους ἐν τῷ οἴκῳ ᾧ εἶπεν Κύριος πρὸς Δαυεὶδ καὶ πρὸς Σαλωμὼν
τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ἐν τῷ τούτῳ τούτῳ ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐξελεξάμην ἐκ
πασῶν φυλῶν Ἰσραὴλ καὶ θήσω τὸ ὄνομά μου εἰς τὸν αἰῶνα,
καὶ
οὐ προσθήσω τοῦ σαλεῦσαι τὸν πόδα Ἰσραὴλ ἀπὸ τῆς γῆς ἧς ἔδωκα
τοῖς πατράσιν αὐτῶν, φυλάξουσιν φυλάξουσιν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην κατὰ
πᾶσαν τὴν ἐντολὴν ἣν ἐνετείλατο ὁ δοῦλός μου Μωυσῆς.
καὶ οὐκ ἤκουσαν,
καὶ ἐπλάνησεν αὐτοὺς Μανασσῆς τοῦ ποιῆσαι τὸ πονηρὸν ἐν
ὀφθαλμοῖς Κυρίου ὑπὲρ τὰ ἔθνη ἃ ἠφάνισεν Κύριος ἐκ προσώπου
υἱῶν Ἰσραήλ.
καὶ ἐλάλησεν Κύριος ἐν χειρὶ δούλων αὐτοῦ τῶν προφητῶν λέγων.
ἄνθ' ὧν ὅσα ἐποίησεν Μανασσῆς ὁ βασιλεὺς
Ἰούδα τὰ βδελύγματα ταῦτα τὰ πονηρὰ ἀπὸ πάντων ὧν ἐποίησεν ὁ
Ἀμορραῖος ὁ ἔμπροσθεν, καὶ ἐξήμαρτεν καί γε Ἰουδὰ ἐν τοῖς εἰδώλοις
αὐτῶν·
οὐχ οὕτως· τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ Ἰδοὺ ἐγὼ φέρω
κακὰ ἐπὶ Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐπὶ Ἰουδά, ὥστε παντὸς ἀκούοντος ἠχή
ἀμφότερα τὰ ὦτα αὐτοῦ·
καὶ ἐκτενῶ ἐπὶ Ἰερουσαλὴμ τὸ
Σαμαρείας καὶ τὸ στάθμιον οἴκου Ἀχαάβ, καὶ ἀπαλείψω τὴν Ἰερουσαλὴμ
καθὼς ἀπαλείφεται ὁ ἀλάβαστρος ἀπαλειφόμενος καὶ καταστρέφεται
ἐπὶ πρόσωπον αὐτοῦ·
καὶ ἀπεώσομαι τὸ ὑπόλειμμα τῆς
κληρονομίας μου, καὶ παραδώσω αὐτοὺς εἰς χεῖρας ἐχθρῶν αὐτῶν,
καὶ ἔσονται εἰς διαρπαγὴν καὶ εἰς προνομὴν πᾶσιν ἐχθροῖς αὐτῶν·
ἀνθ’ ὧν ὅσα ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς μου, καὶ ἦσαν
παροργίζοντές με ἀπὸ τῆς ἡμέρας ἧς ἐξήγαγον τοὺς πατέρας ἀυτῶν
ἐξ Αἰγύπτου καὶ ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης.
καὶ γε αἷμα ἀθῷον ἐξέχεεν
πολὺ σφόδρα ἕως οὗ ἔπλησεν τὴν Ἰερουσαλὴμ στόμα εἰς
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων
Μανασσὴ καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν καὶ ἡ ἁμαρτία αὐτοῦ ἢν ἥ
οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς
Ἰούδα;
καὶ ἐκοιμήθη Μανασσὴ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐτάφη
ἐν τῷ κήπῳ τοῦ οἴκου αὐτοῦ, ἐν κήπῳ Ὀζά· καὶ ἐβασίλευσεν Ἀμὼς
υιος αυτου αντ αυτου.
γἱὸς εἴκοσι καὶ δύο ἐτῶν Ἀμὼς ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ
δύο ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ
Μεσολλάμ, θυγάτηρ Ἁροὺς ἐξ Ἰεσεβάλ.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν
ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου καθὼς ἐποίησεν Μανασσὴ ὁ πατὴρ αὐτοῦ.
καὶ
ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ ᾗ ἐπορεύθη ὁ πατὴρ αὐτοῦ, καὶ ἐλάτρευσεν
τοῖς εἰδώλοις οἷς ἐλάτρευσεν ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ προσεκύνησεν αὐτοῖς.
καὶ ἐγκατέλιπεν τὸν κύριον θεὸν τῶν πατέρων αὐτοῦ, κα οὐκ ἐπορεύθη
ἐν ὁδῷ Κυρίου.
καὶ συνεστράφησαν οἱ παῖδες Ἀμὼς πρὸς
αὐτόν, καὶ ἐθανάτωσαν αὐτὸν βασιλέα ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.
καὶ
εν ὁ λαὸς τῆς γῆς πάντας τοὺς συστραφέντας ἐπὶ τὸν
καὶ ἐβασίλευσεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ἰωσείαν υἱὸν
ἀντ’ αὐτοῦ.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἀμὼς ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ
ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
Ἰούδα ;
καὶ ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐν τῷ κήπῳ Ὀζά· καὶ
ἐβασίλευσεν Ἰωσείας υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
Υἱὸς ὀκτὼ ἐτῶν Ἰωσείας ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ τριάκοντα
καὶ ἐν ἔτος ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ
Ἰεδειὰ θυγάτηρ Ἐδεινὰ ἐκ Βασουρώθ.
καὶ ἐποίησεν τὸ εὐθὲς εὐθὲς
ὀφθαλμοῖς Κυρίου, καὶ ἐπορεύθη ἐν πάσῃ ὁδῷ Δαυεὶδ τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ· οὐκ ἀπέστη δεξιὰ καὶ ἀριστερά.
Καὶ ἐν τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ ἔτει τῷ βασιλεῖ Ἰωσείἁ, ἐν
τῷ μηνὶ τῷ ὀγδόῳ, ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς τὸν Σαφφὰν υἱὸν Ἐλίου
υἱοῦ Μεσολλὰμ τὸν γραμματέα οἴκου Κυρίου λέγων
Ἀνάβηθι πρὸς
λαοῦ,
καὶ δότωσαν αὐτὸ ἐπὶ χεῖρα ποιούντων τὰ ἔργα τῶν καθεσταμένων
ἐν οἴκῳ Κυρίου. καὶ ἔδωκεν αὐτὸ τοῖς ποιοῦσιν τὰ ἔργα
τοῖς ἐν οἴκῳ Κυρίου, τοῦ κατισχῦσαι τὸ βέσεκ τοῦ οἴκου,
τοῖς
τέκτοσιν καὶ τοῖς οἰκοδόμοις καὶ τοῖς τειχισταῖς, καὶ τοῦ κτήσασθαι
ξ́ύλα καὶ λίθους λατομητοὺς τοῦ κραταιῶσαι τὸ βέδεκ τοῦ οἴκου
πλὴν οὐκ ἐξελογίζοντο αὐτοὺς τὸ ἀργύριον τὸ διδόμενον αὐτοῖς, ὅτι
ἐν πίστει αὐτοὶ ποιοῦσιν.
Καὶ εἶπεν Χελκείας ὁ ἱερεὺς ὁ μέγας
πρὸς Σαφφὰν τὸν γραμματέα Βιβλίον τοῦ νόμου εὗρον ἐν οἴκῳ Κυρίου·
καὶ ἔδωκεν Χελκείας τὸ βιβλίον πρὸς Σαφφάν, καὶ ἀνέγνω αὐτό.
καὶ εἰσῆλθεν ἐν οἴκῳ Κυρίου πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ ἀπέστρεψεν
τῷ βασιλεῖ ῥῆμα καὶ εἶπεν Ἐχώνευσαν οἱ δοῦλοί σου τὸ ἀργύριον
τὸ εὑρεθὲν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, καὶ ἔδωκαν αὐτὸ ἐπὶ ποιούντων ποιούντων
τὰ ἔργα καθεσταμένων ἐν οἴκῳ Κυρίου.
καὶ εἶπεν Σαφφὰν ὀ
γραμματεὺς πρὸς τὸν βασιλέα λέγων Βιβλίον ἔδωκέν μοι Χελκείας
ὁ ἱερεύς· καὶ ἀνέγνω αὐτὸ Σαφφὰν ἐνώπιον τοῦ βασιλέως.
καὶ
έγένετο ὡς ἤκουσεν ὁ βασιλεὺς τοὺς λόγους βιβλίου τοῦ νόμου, καὶ
διέρρηξεν τὰ ἱμάτια ἑαυτοῦ.
καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς τῷ
τῷ ἱερεῖ καὶ τῷ ’Aχεικὰμ υἱῷ Σαφφὰν καὶ τῷ Ἀχοβὼρ υἱῷ
καὶ τῷ Σαφφὰν τῷ γραμματεῖ καὶ τῷ Ἀσαίᾳ δούλω τοῦ
λέγων
Δεῦτε καὶ ἐκζητήσατε τὸν κύριον περὶ ἐμοῦ καὶ περὶ παντὸς
τοῦ λαοῦ καὶ περὶ παντὸς τοῦ Ἰούδα καὶ περὶ τῶν λόγων τοῦ βιβλίου
τοῦ εὑρεθέντος τούτου, ὅτι μεγάλη ἡ ὀργὴ Κυρίου ἡ
ἡμῖν ὑπὲρ οὗ οὐκ ἤκουσαν οἱ πατέρες ἡμῶν τῶν λόγων τοῦ
τοῦ ποιεῖν κατὰ πάντα τὰ γεγραμμένα καθ’ ἡμῶν.
καὶ ἐπορεύθη
Χελκείας ὁ ἱερεὺς καὶ Ἀχεικὰθ καὶ Ἀχοβὼρ καὶ Σαφφὰθ καὶ
Ἀσαίας πρὸς Ὅλδαν τὴν προφῆτιν μητέρα Σελλὴμ υἱοῦ Θεκκουαὺ
υἱοῦ ‘Aραὰς τοῦ ἱματιοφύλακος· καὶ αὕτη κατῴκει ἐν Ἰερουσαλὴμ ἐν
τῇ μασενά· καὶ ἐλάλησαν πρὸς αὐτήν.
καὶ εἶπεν Τάδε λέγει Κύριος
ὁ θεὸς Ἰσραήλ Εἴπατε τῷ ἀνδρὶ τῷ ἀποστείλαντι ὑμᾶς πρὸς μέ
Tάδε λέγει Κύριος ’Iδοὺ ἐγὼ ἐπάγω κακὰ ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον
καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτόν, πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου οὓς
ἀνέγνω βασιλεὺς Ἰούδα,
ἀνθ’ ὧν ἐνκατέλιπόν με καὶ ἐθυμίων θεοῖς
ἑτέροις, ὅπως παροργίσωσίν με ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν αὐτῶν,
κοὶ ἐκκαυθήσεται ὁ θυμός μου ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ καὶ οὐ σβεσθήσεται.
καὶ πρὸς βασιλέα Ἰούδα τὸν ἀποστείλαντα ὑμᾶς ἐπιζητῆσαι τὸν
κύριον, τάδε ἐρεῖτε πρὸς αὐτόν Τάδε λέγει Κύριος ὁ θεὸς Ἰσραήλ
Οἰ λόγοι οὓς ἤκουσας,
ἀνθ’ ὧν ὅτι ἡπαλύνθη ἡ καρδία σου καὶ
ἐνετράπης ἄν τὸ πρόσωπον Κυρίου, ὡς ἤκουσας ὅσα ἐλάλησα ἐπὶ
τὸν τόπον τοῦτον καὶ ἐπὶ τοὺς ἐνοικοῦντας αὐτὸν τοῦ εἶναι εἰς
ἀφανισμὸν καὶ εἰς κατάραν, καὶ διέρρηξας τὰ ἱμάτιά σου καὶ ἔκλαυσας
ἐνώπιον ἐμοῦ· καί γε ἐγὼ ἤκουσα, λέγει Κύριος.
οὐχ οὕτως· ἰδοὺ
προστίθημί σε πρὸς τοὺς πατέρας σου, καὶ συναχθήσῃ εἰς τὸν τάφον
σου ἐν εἰρήνῃ, καὶ οὐκ ὀφθήσεται ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς σου πᾶσιν πᾶσιν
τοῖς κακοῖς οἷς ἐγώ εἰμι ἐπάγω ἐπὶ τὸν τόπον τοῦτον. Καὶ
XXIII
XXIIIἐπέστρεψαν οἱ βασιλεῖς τὸ ῥῆμα· καὶ ἀπέστειλεν ὁ βασιλεὺς καὶ συνήγαγεν πρὸς ἑαυτὸν πάντας τοὺς πρεσβυτέρους Ἰούδα καὶ Ἰερουσαλήμ.
καὶ ἀνέβη ὁ βασιλεὺς εἰς οἶκον Κυρίου, καὶ πᾶς ἀνὴρ
Ἰούδα καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐν Ἰερουσαλὴμ μετ’ αὐτοῦ καὶ οἱ ἱερεῖς
καὶ οἱ προφῆται καὶ πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγάλου, κοὶ
ἀνέγνω ἐνώπιον αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τοῦ βιβλίου τῆς διαθήκης
τοῦ εὑρεθέντος ἐν οἴκῳ Κυρίου.
καὶ ἔστη ὁ βασιλεὺς πρὸς τὸν
στύλον, καὶ διέθετο διαθήκην ἐνώπιον Κυρίου, τοῦ πορεύεσθαι ὀπίσω
Κυρίου, τοῦ φυλάσσειν τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ μαρτύρια αὐτοῦ
καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ἐν πάσῃ καρδίᾳ καὶ ἐν πάση ψυχῇ, τοῦ
ἀναστῆσαι τοὺς λόγους τῆς διαθήκης ταύτης, τὰ γεγραμμένα ἐπὶ τὸ
βιβλίον τοῦτο· καὶ ἔστη πᾶς ὁ λαὸς ἐν τῇ διαθήκη.
καὶ ἐνετείλατο
ὁ βασιλεὺς τῷ Χελεκίᾳ τῷ ἱερεῖ τῷ μεγάλῳ καὶ τοῖς ἱερεῦσιν τῆς
δευτερώσεως καὶ τοῖς φυλάσσουσιν τὸν σταθμὸν ἐξαγαγεῖν ἐκ τοῦ
ναοῦ Κυρίου πάντα τὰ σκεύη τὰ πεποιημένα τῷ Βάαλ καὶ τῷ
εἰς Βαιθήλ.
καὶ κατέκαυσεν τοὺς χωμαρεὶμ οὓς ἔδωκαν βασιλεῖ
Ἰούδα, καὶ ἐθυμίων ἐν τοῖς ὑψηλοῖς καὶ ἐν ταῖς πόλεσιν Ἰούδα καὶ
τοῖς περικύκλῳ Ἰερουσαλήμ, καὶ τοὺς θυμιῶντας τῷ Βάαλ καὶ τῶ
ἡλίῳ καὶ τῇ σελήνῃ καὶ τοῖς μαζουρὼθ καὶ πάσῃ τῇ δυνάμει τοῦ
οὐρανοῦ.
καὶ ἐξήνεγκεν τὸ ἄλσος ἐξ οἴκου Κυρίου ἔξωθεν Ἰερουσαλὴμ
εἰς τὸν χειμάρρουν Κεδρών, καὶ κατέκαυσεν κατέκαυσεν ἐν τῶ
Χειμάρρῳ Κεδρὼν καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν , καὶ ἔριψεν τὸν χοῦν αὐτοῦ
εἰς τάφον τάφον τῶν υἱῶν τοῦ λαοῦ.
καὶ καθεῖλεν τὸν οἶκον τῶν
καδησεὶμ τῶν ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, οὗ αἱ γυναῖκες ὕφαινον ἐκεῖ χεττιεὶν
τῷ ἄλσει.
καὶ ἀνήγαγεν πάντας τοὺς ἱερεῖς ἐκ πόλεων Ἰούδα, καὶ
ἐμίανεν τὰ ὑψηλὰ οὗ ἐθυμίασαν ἐκεῖ οἱ ἱερεῖς ἀπὸ Γαιβὰλ καὶ ἕως
Βηρσάβεε· καὶ καθεῖλεν τὸν οἶκον τῶν πυλῶν τὸν παρὰ τὴν θύραν
τῆς πύλης Ἰησοῦ ἄρχοντος τῆς πύλης, τῶν ἐξ ἀριστερῶν ἀνδρὸς ἐν
τῇ πύλη τῆς πόλεως.
πλὴν οὐκ ἀνέβησαν οἱ ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν
πρὸς τὸ θυσιαστήριον Κυρίου ἐν Ἰερουσαλήμ, ὅτι εἰ μὴ ἔφαγον
ἄζυμα ἐν μέσῳ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν.
καὶ μιανεῖτε τὸν Τάφεθ ἐν
φάραγγι υἱοῦ Ἑννόμ, τοῦ διαγαγεῖν ἄνδρα τὸν υἱὸν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα
τὴν θυγατέρα αὐτοῦ τῷ Μόλοχ ἐν πυρί.
καὶ κατέκαυσεν τοὺς
ἵππους οὑς ἔδωκαν βασιλεῖς Ἰούδα τῷ ἡλίῳ ἐν τῇ εἰόδῳ οἴκου
Κυρίου εἰς τὸ γαζοφυλάκιον Ναθὰν βασιλέως τοῦ εὐνούχου ἐν
φαρουρείμ· καὶ τὸ ἅρμα τοῦ ἡλίου κατέκαυσεν πυρί.
καὶ τὰ θυσιαστήρια
τὰ ἐπὶ τοῦ δώματος τοῦ ὑπερῴου Ἀχάξ, ἃ ἐποίησεν βασιλεὺς
Ἰούδα, καὶ τὰ θυσιαστήρια ἃ ἐποίησεν Μανασσῆς ἐν ταίς δυσὶν αὐλαῖς
οἴκου Κυρίου, καὶ καθεῖλεν ὁ βασιλεὺς καὶ κατέσπασεν ἐκεῖθεν, καὶ
ἔρριψεν τὸν χοῦν αὐτῶν εἰς τὸν χειμάρρουν Κεδρών.
καὶ τὸν
οἶκον τὸν ἐπὶ πρόσωπον Ἰερουσαλὴμ τὸν ἐκ δεξιῶν τοῦ ὄρους τοῦ
ὄν ᾠκοδόμησεν Σαλωμὼν βασιλεὺς Ἰσραὴλ τῇ ’
καὶ
συνέτριψεν τὰς στήλας καὶ ἐξωλέθρευσεν τὰ ἄλση καὶ ἔπλησεν τοὺς
τόπους αὐτῶν ὀστέων ἀνθρώπων.
Καί γε τὸ θυσιαστήριον
τὸ ἐν Βαιθὴλ τὸ ὑψηλὸν ὃ ἐποίησεν ’Iεροβοὰμ υἱὸς Ναβὰτ ὅς ἐξήμαρτεν
τὸν Ἰσραήλ, καί γε τὸ θυσιαστήριον ἐκεῖνο τὸ ὑψηλὸν κατέσπασεν,
καὶ συνέτριψεν τοὺς λίθους αὐτοῦ καὶ ἐλέπτυνεν εἰς χοῦν, καὶ κατέκαυσεν
τὸ ἄλσος.
καὶ ἐξένευσεν ’Iωσείας καὶ εἰδεν τοὺς τάφους
ἐκεῖ ἐν τῇ πόλει, καὶ ἀπέστειλεν καὶ ἔλαβεν τὰ ὀστᾶ ἐκ τῶν
και κατεκαυσεν επι το θυσιαστηριον, και εμιανεν αυτο κοτα το
Κυρίου ὃ ἐλάλησεν ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ἐν τῷ ἑστάναι Ἰ
ἐν τῇ ἑορτῇ ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον . καὶ ἐπιστρέψας ἦρεν τοὺς ὀφθαλμοὺς
αὐτοῦ ἐπὶ τὸν τάφον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ θεοῦ τοῦ λαλήσαντος τοὺς
λόγους τούτους,
καὶ εἶπεν Τί τὸ σκόπελον ἐκεῖνο ὃ ἐγὼ ὁρῶ ; καἰ
εἶπον αὐτῷ οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως Ὁ ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ ὁ ἐξ
Ἰούδα Ἰούδα καὶ ἐπικαλεσάμενος τοὺς λόγους τούτους οὑς ἐτ
ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον Βαιθήλ.
καὶ εἶπεν Ἄφετε αὐτό, ἀνὴρ μὴ
κινησάτωσαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ· κοὶ ἐρύσθησαν τὰ ὀστᾶ αὐτοῦ μετὰ τῶν
ὀστῶν τοῦ προφήτου τοῦ ἥκοντος ἐκ Σαμαρείας.
καί γε πάντας
τοὺς οἴκους τῶν ὑψηλῶν τοὐς ἐν ταῖς πόλεσιν Σαμαρείας, οὕς ἐποίησαν
βασιλεῖς Ἰσραὴλ παροργίζειν Κύριον, ἀπέστησεν Ἰωσείας, καὶ ἐποίησεν
ἐν αὐτοῖς πάντα τὰ ἔργα ἄ ἐποίησεν ἐν Βαιθήλ.
καὶ ἐθυσάασεν
πάντας τοὺς ἱερεῖς τῶν ὑψηλῶν τοὺς ὄντας ἐκεῖ ἐπὶ τῶν θυσιαστηρίων,
καὶ κατέκαυσεν τὰ ὀστᾶ τῶν ἀνθρώπων ἐπ' αὐτα, καὶ ἐπεστράφη
εἰς Ἰερουσαλήμ.
Καὶ ἐνετείλατο ὁ βασιλεὺς παντὶ τῷ λαῷ
λέγων Ποιήσατε πάσχα τῷ κυρίῳ θεῷ ἡμῶν, καθὼς γέγραπται ἐπὶ
βιβλίου τῆς διαθήκης ταύτης.
ὅτι οὐκ ἐγενήθη τὸ πάσχα τοῦτο
ἀφ’ ἡμερῶν τῶν κριτῶν οἳ ἔκρινον τὸν Ἰσραὴλ καὶ πάσας τὰς
ἡμέρας βασιλέων Ἰσραὴλ καὶ βασιλέων Ἰούδα·
ὅτι ἀλλ' ἢ τῷ ὀκτωκαιδεκάτῳ
ἔτει τοῦ βασιλέως Ἰωσεία ἐγενήθη τὸ πάσχα τῷ κυρίῳ
ἐν Ἰερουσαλήμ.
καί γε τοὺς θελητὰς καὶ τοὺς γνωριστὰς καὶ
ἱερεὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου.
ὄμοιος αὐτῷ οὐκ ἐγενήθη ἔμπροσθεν
αὐτοῦ βασιλεὺς ὃς ἐπέστρεψεν πρὸς Κύριον ἐν ὅλῃ καρδίᾳ αὐτοῦ
κα ἐν ὅλῃ ἰσχύι αὐτοῦ καὶ ἐν ὅλῃ ψυχῇ αὐτοῦ κατὰ πάντα τὸν νόμον
Μωυσῆ, κα μετ’ αὐτὸν οὐκ ἀνέστη ὅμοιος αὐτῷ.
πλὴν οὐκ ἀπεστράφη
Κύριος ἀπὸ θυμοῦ τῆς ὀργῆς αὐτοῦ τοῦ μεγάλου οὗ ἐθυμώθη
ὁργῇ αὐτοῦ ἐν τῷ Ἰούδᾳ ἐπὶ τοὺς παροργισμοὺς οὓς
αὐτὸν Μανασσῆς.
καὶ εἶπεν Κύριος Καί γε τὸν Ἰουδὰ
ἀπὶ τοῦ προσώπου αὐτοῦ, καθὼς ἀπέστησα τὸν Ἰσραήλ,
τὴν πόλιν ταύτην ἢν ἐξελεξάμην, τὴν Ἰερουσαλήμ, καὶ τὸν οἶκον οὗ
εἰπον Ἔσται τὸ ὄνομά μου
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωσείου
κα πάντα ὅσα ἐποίησεν, οὐχὶ ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λόγων
τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν Ἰούδα ;
ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη
Φαραὼ Νεχαὼ βασιλεὺς Αἰγύπτου ἐπὶ βασιλέα Ἀσσυρίων ἐπὶ ποταμὸν
Εὐφράτην, καὶ ἐπορεύθη Ἰωσείας εἰς ἀπαντὴν αὐτοῦ. καὶ ἐθανάτωσεν
αὐτὸν Νεχαὼ ἐν Μαγεδὼ ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτόν.
καὶ ἐπεβίβασαν αὐτὸν οἱ παῖδες αὐτοῦ νεκρὸν ἐκ Μακεδών, καὶ ἤγαγον αὐτὸν εἰς Ἰερουσαλήμ, κα ἔθαψαν αὐτὸν ἐν τῷ τάφῳ αὐτοῦ· καὶ ἔλαβεν ὁ λαὸς τῆς γῆς τὸν Ιωαχὰς υἱὸν Ἰωσείου καὶ ἔχρισαν αὐτόν, καὶ ἐβασίλευσαν αὐτὸν ἀντὶ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ.
τους γνωριστας] om τους Α
καὶ τρίμηνον ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ αὐτοῦ
Ἀμειταί, θυγάτηρ Ἰερεμίου ἐκ Λημνά.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐν
ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.
καὶ
μετέστησεν αὐτὸν Φαραὼ Νεχαὼ ἐν Ἀβλαὰ ἐν γῇ Ἑμὰτ τοῦ μὴ
καὶ ἐβασίλευσεν Φαραὼ Νεχαὼ ἐπ’ αὐτοὺς
τὸν Ἐλιακεὶμ υἱὸν Ἰωσείου βασιλέως Ἰούδα ἀντὶ Ἰωσείου τοῦ πατρὸς
αὐτοῦ, καἰ ἐπέστρεψεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωακείμ· καὶ τὸν Ἰωαχὰς
ἔλαβεν καὶ εἰσήνεγκεν εἰς Αἴγυπτον, καὶ ἀπέθανεν ἐκεῖ.
καὶ
τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον ἔδωκεν Ἰωακεὶμ τῷ Φαραώ· πλὴν ἐτιμογράφησαν
τὴν γῆν τοῦ δοῦναι τὸ ἀργύριον ἐπὶ ἐπὶ στόματος Φαραώ· ἀνὴρ
κατὰ τὴν συντίμησιν αὐτοῦ ἔδωκαν τὸ ἀργύριον καὶ τὸ χρυσίον μετὰ
τοῦ λαοῦ τῆς γῆς, δοῦναι τῷ Φαραὼ Νεχαώ.
Υἱὸς εἴκοσι καὶ πέντε ἐτῶν Ἰωακεὶμ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν,
καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασίλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ, καὶ ὄνομα τῇ μητρὶ
αὐτοῦ Ἰελλὰ θυγάτηρ Ἔδεὶλ ἐκ Κρουμά.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν
ἐν Κυρίου κατὰ κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησαν οἱ πατέρες αὐτοῦ.
ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ ἀνέβη Ναβουχοδονοσὸρ βασιλεὺς Βαβυλῶνος,
XXIV
XXIVκαὶ ἐγενήθη αὐτῷ Ἰωακεὶμ δοῦλος τρία ἔτη, καὶ ἐπέστρεψεν καὶ ἡθέτησεν ἐν αὐτῷ.
καὶ ἀπέστειλεν αὐτῷ τοὺς μονοζώνους τῶν χαλδαίων
καὶ τοὺς μονοζωνους Συρίας καὶ τοὺς μονοζώνους Μωὰβ καὶ τοὺς μονοζώνους
υἱῶν Ἀμμών, καὶ ἐξαπέστειλεν αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ Ἰούδα, τοῦ
κατισχῦσαι κατὰ τὸν λόγον Κυρίου ὅν ἐλάλησεν ἐν χειρὶ τῶν δούλων
αὐτοῦ τῶν προφητῶν.
πλὴν ἐπὶ τὸν θυμὸν Κυρίου ἦν ἐν τῷ Ἰούδᾳ
αὐτὸν τοῦ τοῦ προσώπου ἐν ἁμαρτίαις Μανασσὴ κατὰ
ὅσα ἐποίησεν.
καί γε αἷμα ἀθῷον ἐξέχεεν κα ἔπλησεν τὴν
Ἰερουσαλὴμ αἵματος ἀθῴου· καὶ οὐκ ἠθέλησεν Κύριος ἱλασθῆναι.
καὶ τὰ λοιπὰ τῶν λόγων Ἰωακεὶμ καὶ πάντα ὅσα ἐποίησεν, οὐκ ἰδοὺ
ταῦτα γεγραμμένα ἐπὶ βιβλίῳ λὀγων τῶν ἡμερῶν τοῖς βασιλεῦσιν
;
καὶ ἐκοιμήθη Ἰωακεὶμ μετὰ τῶν πατέρων αὐτοῦ, καὶ ἐβασίεὶμ
υἱὸς αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ.
καὶ οὐ προσέθετο ἔτι βασιλεὺς
Αἰγύπτου ἐξελθεῖν ἐκ τῆς γῆς αὐτοῦ, ὅτι ἔλαβεν βασιλεὺς
Βαβυλῶνος ἀπὸ τοῦ χειμάρρου Αἰγύπτου ἕως τοῦ ποταμοῦ Εὐφράτου
πάντα ὅσα ἦν τοῦ βασιλέως Αἰγύπτου.
Υἱὸς ὀκτὼ καὶ δέκα ἐτῶν Ἰωακεὶμ ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν, καὶ
Νεσθά, θυγάτηρ Ἐλλαναθὰμ ἐξ Ἰερουσαλήμ.
καὶ ἐποίησεν τὸ
πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὁ πατὴρ
αὐτοῦ.
ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀνέβη Ναβουχοδονοσὸρ βασιλεὺς Βαβυλῶνος
εἰς Ἰερουσαλήμ, καὶ ἦλθεν ἡ πόλις ἐν περιοχῇ.
καὶ ε
Ναβουχοδονοσὸρ βασιλεὺς βαβυλῶνος εἰς τὴν πόλιν, καὶ οἱ
αὐτοῦ ἐπολιόρκουν ἐπ’ αὐτήν.
καὶ ἐξῆλθεν Ἰωακεὶμ
Ἰούδα ἐπὶ βασιλέα Βαβυλῶνος, αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες αὐτοῦ καὶ ἡ
μήτηρ αὐτοῦ καὶ οἱ ἄρχοντες αὐτοῦ καὶ οἱ εὐνοῦχοι αὐτοῦ, καὶ ἔλαβεν
αὐτὸν βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐν ἔτει ὀγδόῳ τῆς βασιλείας αὐτοῦ.
καὶ
ἐξήνεγκεν ἐκεῖθεν πάντας τοὺς θησαυροὺς οἴκου Κυρίου καὶ τοὺς θησαυροὺς
οἴκου τοῦ βασιλέως, καὶ συνέκοψεν πάντα τὰ σκεύη τὰ
χρυσᾶ ἃ ἐποίησεν Σαλωμὼν βασιλεὺς Ἰσραὴλ ἐν τῷ ναῷ Κυρίου
κατὰ τὸ ῥῆμα Κυρίου.
καὶ ἀπῴκισεν τὴν Ἰερουσαλῆμ καὶ πάντας
τοὺς ἄρχοντας καὶ τοὺς δυνατοὺς ἰσχύι, αἰχμαλωσίας δέκα χιλιάδας
αἰχμαλωτίσας, καὶ πᾶν τέκτονα καὶ τὸν συνκλείοντα· καὶ οὐχ ὑκελείφθη
λείφθη πλὴν οἱ πτωχοὶ τῆς γῆς.
καὶ ἀπῴκισεν τὸν Ἰωακεὶμ εἰς
Βαβυλῶνα, καὶ τὴν μητέρα τοῦ βασιλέως καὶ τὰς γυναῖκας τοῦ Βασιλέως
καὶ τοὺς εὐνούχους αὐτοῦ· καὶ τοὺς ἰσχυροὺς τῆς γῆς ἀ
ἀποικεσίαν ἐξ Ἰερουσαλὴμ εἰς Βαβυλῶνα.
καὶ πάντας τοὺς
τῆς δυνάμεως ἑπτακισχιλίους καὶ τὸν τέκτονα καὶ τὸν συνκλείοντα
χιλίους, πάντες δυνατοὶ ποιοῦντες πόλεμονν· καὶ καὶ αὐτοὺς βασι
βαβυῶνοςαβυλῶνος μετοικεσίαν εἰς Βαβυλῶνα.
καὶ ἐβασίλευλευσεν βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὸν Μαθθὰν υἱὸν αὐτοῦ ἀντ’ αὐτοῦ, καὶ ἐπέθηκεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σεδεκιά.
Υἱὸς εἴκοσι καὶ ἑνὸς ἐνιαυτοῦ Σεδεκίας ἐν τῷ βασιλεύειν αὐτόν,
καὶ ἕνδεκα ἔτη ἐβασἱλευσεν ἐν Ἰερουσαλήμ· καὶ ὄνομα
αὐτοῦ Μιτὰτ θυγάτηρ Ἰερεμόυ.
καὶ ἐποίησεν τὸ πονηρὸν ἐ
Κυρίου κατὰ πάντα ἐποίησεν ἐποίησεν Ἰωακείμ.
ὅτι ἐπὶ τὸν θυμὸν
Κυρίου ἦν ἐπὶ Ἰερουσαλὴμ καὶ ἐν τῷ Ἰούδᾳ, ἕως ἀπέρριψεν αὐτοὺς
ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ. καὶ ἠθέτησεν Σεδεκίας ἐν τῷ βασιλεῖ Βαβυ-
XXVπᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐπὶ Ἰερουσαλήμ, καὶ παρενέβαλεν ἐπ’ αὐτήν, καὶ ᾠκοδόμησεν ἐπ’ αὐτὴν περίτειχος κύκλῳ.
καὶ ἦλθεν ἡ πόλις
ἐν περιοχῇ ἕως τοῦ ἑνδεκάτου τοῦ τοῦ βασιλέως Σεδεκίου, ἐνάτῃ
τοῦ μηνός·
καὶ ἐνίσχυσεν ὁ λιμὸς ἐν τῇ πόλει, καὶ οὐκ ἦσαν ἄρτοι
τῷ λαῷ τῆς γῆς.
καὶ ἐρράγη ἡ πόλις, καὶ πάντες οἱ ἄνδρες τοῦ
ἐξῆλθον νυκτὸς ὁδὸν πύλης τῆς ἀνὰ μέσον τῶν τειχέων,
ἥ ἐστιν τοῦ κήπου τοῦ βασιλέως, καὶ οἱ Χαλδαῖοι ἐπὶ τὴν πόλιν
κύκλῳ.
καὶ ἐπορεύθη ὁδὸν τὴν Ἀραβά, καὶ ἐδίωξεν ἡ δύναμις τῶν
Χαλδαίων ὀπίσω τοῦ βασιλέως, καὶ κατέλαβον αὐτὸν ἐν ἀραβὼθ
Ἰερειχώ, καὶ πᾶσα ἡ δύναμις αὐτοῦ διεσπάρη ἐπάνωθεν αὐτοῦ.
καὶ
συνέλαβον τὸν βασιλέα, καὶ ἤγαγον αὐτὸν πρὸς βασιλέα βασιλέα
Ἰερδεβλάθαν· καὶ ἐλάλησεν μετ’ αὐτοῦ κρίσιν.
καὶ τοὺς υἱοὺς
κίου ἐξετύφλωσεν· καὶ ἔδησεν αὐτὸν ἐν πέδαις καὶ ἤγαγεν εἰς
Βαβυλῶνα.
Καὶ ἐν τῷ μηνὶ τῷ πέμπτῳ, ἑβδόμῃ τοῦ μηνός, αὐτὸς ἐνιαυτὸς
τῷ Ναβουχοδονοσὸρ βασιλεῖ Βαβυλῶνος, ἦλθεν Να-
ὁ ἀρχιμάγειρος ἑστὼς ἐνώπιον βασιλέως Βαβυλῶνος εἰς
Ἰερουσαλήμ.
καὶ ἐνέπρησεν τὸν οἶκον Κυρίου καὶ τὸν οἶκον τοῦ
βασιλέως καὶ πάντας τοὺς οἴκους Ἴερουσαλήμ, καὶ πᾶν οἶκον ἐνέπρησεν
ὁ ἀρχιμάγειρος.
καὶ τὸ περισσὸν τοῦ λαοῦ τὸ καταλειφθὲν
ἐν τῇ πὁλει καὶ τοὺς ἐνπεπτωκότας οἱ ἐνέπεσον πρὸς βασιλέα Βαβυλῶνος
καὶ τὸ λοιπὸν τοῦ στηρίγματος μετῆρεν Ναβουζαρδὰν ὁ ἀρχιμάγειρος.
καὶ ἀπὸ τῶν πτωχῶν τῆς γῆς ὑπέλιπεν ὁ ἀρχιμάγειρος
εἰς ἀμπελουργοὺς καὶ εἰς ταβείν.
καὶ τοὺς στύλους τοὺς χαλκοῦς
τοὺς ἐν οἴκῳ Κυρίου καὶ τοὺς μεχωνὼθ καὶ τὴν θάλασσαν τὴν χαλκῆν
τὴν ἐν οἴκῳ Κυρίου συνέτριψαν οἱ Χαλδαῖοι, κα ἦραν τὸν χαλκὸν
εἰς Βαβυλῶνα.
καὶ τοὺς λέβητας καὶ τὰ ἰαμεὶν καὶ τὰς
ἐν αὐτοῖς ἔλαβεν· καὶ τὰ πυρεῖα
καὶ τὰς φιάλας τὰς
χρυσᾶς καὶ τὰς ἀργυρᾶς ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος,
στύλους δύο, ἡ
θάλασσα ἡ μία, καὶ τὰ μεχωνὼθ ἃ ἐποίησεν Σαλωμὼν τῷ οἴκῳ
Κυρίου· οὐκ ἦν σταθμὸς τοῦ χαλκοῦ πάντων τῶν σκευῶν.
ὀκτὼ
καὶ δέκα πήχεων ὕψος τοῦ στύλου τοῦ ἑνός, καὶ τὸ χωθὰρ ἐπ’ αὐτοῦ
τὸ χαλκοῦν, καὶ τὸ ὕψος τοῦ χωθὰρ τριῶν πήχεων σακαχαρθαὶ ἐπὶ
τοῦ χωθὰρ κύκλῳ, τὰ πάντα χαλκᾶ· καὶ κατὰ τὰ αὐτὰ τῷ στύλῳ τῷ
δευτέρῳ ἐπὶ τῷ γαβαχά.
καὶ ἔλαβεν ὁ ἀρχιμάγειρος τὸν Σαραίαν
ἱερέα τὸν πρῶτον καὶ τὸν Σοφονίαν υἱὸν τῆς δευτερώσεως καὶ τοὺς
τρεῖς τοὺς φυλάσσοντας τὸν σταθμόν·
καὶ ἐκ τῆς πόλεως ἔλαβεν
εὐνοῦχον ἕνα ὅς ἦν ἐπιστάτης τῶν ἀνδρῶν τῶν πολεμιστῶν, καὶ
πέντε ἄνδρας τῶν ὁρώντων τὸ πρόσωπον τοῦ βασιλέως τοὺς εὑρεθέντας
ἐν τῇ πόλει, καὶ τὸν γραμματέα τοῦ ἄρχοντος τῆς δυνάμεως
τὸν ἐκτάσσοντα τὸν λαὸν τῆς γῆς, καὶ ἑξήκοντα ἄνδρας τοῦ λαοῦ τῆς
γῆς τοὺς εὑρεθέντας ἐν τῇ πὁλει·
καὶ ἔλαβεν αὐτοὺς Ναβουζαρδὰν
ὁ ἀρχιμάγειρος καὶ ἀπήγαγεν αὐτοὺς πρὸς τὸν βασιλέα Βαβυλῶνος εἰς
Δεβλάθα.
καὶ ἔπαισεν αὐτοὺς βασιλεὺς Βαβυλῶνος καὶ ἐ
αὐτοὺς ἐν Ῥεβλάθα ἐν γῇ Αἱμάθ· καὶ ἀπῳκίσθη Ἰούδας ἐπάνωθεν
γῆς αὐτοῦ.
καὶ ὁ λαὸς ὁ καταλειφθεὶς ἐν τῇ γῇ Ἰούδα οὓς
Ναβουχοδονοσὸρ βασιλεὺς Βαβυλῶνος, καὶ κατέστησεν ἐπ’ αὐτῶν τὸν
Γοδολίαν υἱὸν Ἀχεικὰμ υἱὸν Σαφάν.
Καὶ ἤκουσαν πάντες οἱ
ἄρχοντες τῆς δυνάμεως, αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν, ὅτι κατέστησεν
βασιλεὺς Βαβυλῶνος τὸν Γοδολίαν· καὶ ἦλθον πρὸς Γοδολίαν εἰς
Μασσηφάθ, καὶ Ἰσμαὴλ υἱὸς Ναθανίου καὶ Ἰωνὰ υἱὸς Καρὴθ καὶ
Σαραίας υἱὸς Θανέμαθ ὁ Νεφφαθιείτης καὶ ’Oζονίας υἱὸς τοῦ Ἀχαθεί,
αὐτοὶ καὶ οἱ ἄνδρες αὐτῶν.
καὶ ὤμοσεν Γοδολίας αὐτοῖς καὶ τοῖς
ἀνδράσιν αὐτῶν, καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μὴ φοβεῖσθε πάροδον τῶν Χαλδαίων·
καθίσατε ἐν τῇ γῇ καὶ δουλεύσατε τῷ βασιλεῖ Βασιλεῖ
καὶ καλῶς ἔσται ὑμῖν.
καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ ἑβδόμῳ μηνὶ ἦλθεν
καὶ ἀνέστη πᾶς ὁ λαὸς ἀπὸ μικροῦ καὶ ἕως μεγάλου καὶ οἱ ἄρχοντες τῶν δυνάμεων καὶ εἰσῆλθον εἰς Αἴγυπτον, ὅτι ἐφόβησαν ἀπὸ προσώπου τῶν Χαλδαίων.
ἐγενήθη ἐν τῷ τριακοστῷ καὶ ἑβδόμῳ ἔτει τῆς ἀποικεσίας τοῦ Ιωακιμ βασιλέως Ιουδα ἐν τῷ δωδεκάτῳ μηνὶ ἑβδόμῃ καὶ εἰκάδι τοῦ μηνὸς ὕψωσεν Ευιλμαρωδαχ βασιλεὺς Βαβυλῶνος ἐν τῷἐνιαυτῷ τῆς βασιλείας αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν Ιωακιμ βασιλέως Ιουδακαὶ ἐξήγαγεν αὐτὸν ἐξ οἴκου φυλακῆς αὐτοῦ.
καὶ ἐλάλησεν μετ’ αὐτοῦ ἀγαθά, καὶ ἔδωκεν τὸν
θρόνον αὐτοῦ ἐπάνωθεν τῶν θρόνων τῶν βασιλέων τῶν μετ’ αὐτοῦ
ἐν Βαβυλῶνι.
καὶ ἠλλοίωσεν τὰ ἱμάτια τῆς φυλακῆς αὐτοῦ, καὶ
ἤσθιεν ἄρτον διὰ παντὸς ἐνώπιον αὐτοῦ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ζωῆς
αὐτοῦ.
καὶ ἡ ἑστιατορεία αὐτοῦ ἐστιατορεία διὰ παντός· ἐδόθη αὐτῷ
ἐξ οἴκου τοῦ βασιλέως, λόγον ἡμέρας ἐν τῇ ἡμέρᾳ αὐτοῦ, πάσας τὰς
ἡμέρας τῆς ζωῆς αὐτοῦ.