οἴον- 3 Simon. Cei fr. 225 apud Amm. Marc. XIV 6, 7. Eur. in Alcib. (fr. 4 Bergk) apud Plut. Dem. 1 et 2. 1 Νέμεσις θεὰ παρ’ Ἕλλησι τοὺς εἰς τὰ ἄμετρα ἐφ’ ὁτῳδή- ποτε ἐπαιρομένους καθαιροῦσα. διατοῦτο καὶ Λιβάνιος ἐνταῦθα ταύτην παραιτεῖται εὐχόμενος V 6 ἐντεῦθεν τὸ τοῦ μετα- φραστοῦ ἐν τῷ εἰς τὸν ἅγιον ὑπομνήματι L2 cf. Phoc. vit. Sym. ed. Migne Patrol. gr. 133 p. 927 c. 2 3 πρῶτον] πρῶτον μὲν L Ferr in marg | in εὐτυχίαν lit- terae τυχ abreptae in C εὐψυχίαν Ferr | φέροι L 5 μέν] μέν τοι Ferr μέν τοί Wyttenb. μέν μοι Ferr in marg Mor νῦν μοι Re Anim μοι Boiss. cf. Anth. Pal. XII 61 | τις corr. rec. C | οἴα] ὅση L | αὕτη VL et corr. m. rec. (s) in αὐτὴ C αὑτὴ Ρ 6 γῆ C, sed post η una littera abrepta 7 ἰδόντα V εἰδότι Ferr in marg Mor 8 ἀκοῇ πάντα] ἀκούσαντά γε V γρ. ἀκούσαντί γε Ferr in marg | ἐπίστασθαι] πεπιστῶσθαι L πεπιστεῦσθαι Ferr in marg πιστεῦσαι V et cum γρ Ferr in marg | ποῖος γὰρ ἠπείρων] ποία γὰρ ἤπειρος V (qui in marg m. rec. (r) habet ποῖος γὰρ ἠπείρων) L cf. I 119, 6 R ποία πόλις οὐκ ἀκήκοε τῶν ἐν ἠπείροις ἢ νήσοις 9 οἷ m. rec. (r) supra οὗ V οἷς L 10 δὴ in marg m. rec., in textu δὲ V | τῇ μεγίστῃ VL Ferr in marg Re | μέγιστον V Ferr in marg Mor 11 παιδείᾳ — 12 ἀπαν- τῶσιν inser. L2 | ὅσοι Ferr in marg et m. rec. (s) supra ὅσαι C ὅσαι Ferr ὅσα PBL et m. rec. supra ὅσοι V | πορφύραις coni Mor θύραις Re Anim φθοραῖς aut ὀργαῖς Wgttenb. διαφο- ραῖς M Schmidt Philol. Χ 611 ὁρμαῖς Gasda τᾶι δέ | τινες τὸν ἐμὸν ἐπίπαππον ἐξ Ἰταλίας ἥκειν R 4 ὑπὸ λόγου τινὸς τῇ ’κείνων γλώττῃ ποιηθέντος ἠπα— τημένοι. ὁ δὲ ἄρα τὸ μὲν εἶχε ποιεῖν, ἦν δὲ οὐκ ἄλ- λοθεν. ἐκοσμεῖτο δὲ οὐ μᾶλλον φωνῇ τῇ ’κείνων ἢ μαντικῇ, ᾗ δὴ καὶ ἀπολουμένους προῄδει τοὺς υἱεῖς τοὺς ἑαυτοῦ σιδήρῳ καλούς τε ὄντας καὶ μεγάλους καἰ ·εἰπεῖν ἱκανούς. τοῦτο ἡμῖν χρημάτων μεγάλων ἐκένωσε τὸν οἶκον, ὥστε ὁ πατὴρ οὑμὸς ἀδελφὰς ἐπιγάμους ἐλεούμενος ἔτρεφε. τῷ δ’ αὖ πρὸς μητρὸς πάππῳ τἄλλα τε ὄντι λαμπρῷ καὶ ῥητορικῷ μόλις διαφυγόντι τὸν ὅμοιον θάνατον ἡ τελευτὴ συνέβη νόσῳ δύο προμά- χοις τὴν βουλὴν παραδόντι, οἱν ὁ μὲν ἐπ’ | ἀρχῇ κατέ- R 5 λῦσε τὸν βίον, ὁ δὲ ἀρχὴν ἀπωσάμενος. οὐκοῦν ἐν τούτοις τὰ μὲν ἡμέρου, τὰ δὲ οὐ τοιαύτης τύχης.

Γήμας δὲ τὴν ἐκ τοιούτων οὑμὸς πατὴρ τρεῖς παῖδας ποιησάμενος, ὧν ἐγὼ μέσος, ᾤχετο πρὸ ἀκμῆς μικρὰ ἐκ πολλῶν κεκομισμένος, καὶ εὐθὺς τῆς μητρὸς ἐπ’ ἐκείνῳ ὁ πατήρ. δείσασα δὲ ἡ μήτηρ ἐπιτρόπων κακίαν καὶ ὑπὸ σωφροσύνης τὰς τοῦ δεῖν εἰς λόγους ἰέναι σφίσιν ἀνάγκας αὐτὴ πάντα ἡμῖν ἀξιοῦσα εἶναι 5 or II 11 t. I 175, 17 sq. et or. XIX ib. 644, 18 sq. R 19 δεῖν καὶ ἀνάγκην εἶναι V 2 ἀπὸ Ferr in marg Mor | τινὸς τῇ ’κείνων inser L2 3 in ἄρα duae ultimae litterae in lacuna paulo maiore suppl. L2 4 μόνον VL Ferr in marg | τῆκείνων Β | ἢ] ἀλλὰ καὶ V 5 προίδοι V 11 δυοῖν προμάχοιν V et m. rec. (s) supra δύο προμάχοις C, cum γρ Ferr in marg, Mor Re 14 ἡμέ- ρου — τύχης] ἡμέρου ἀπήλαυνε τύχης Plan fol 21 15 δὴ VL 16 ᾤχετο — ἀκμῆς citat Plan fol 21 17 γρ. κεκοσμημένος Ferr in marg κεκομικὼς Ferr in marg Mor LIBANIUS ed. Foerster. τῶν μὲν ἄλλων εὖ μάλα εἴχετο σὺν πόνῳ, τελοῦσα δὲ ἀργύριον τοῖς ἐπὶ τοῦ παιδεύειν οὐκ ᾔδει χαλεπῆναι R 6 πρὸς καθεύδοντα | παῖδα φιλούσης εἶναι νομίζουσα τὸ μηδαμῆ μηδαμῶς ἀνιᾶν τὸν ἑαυτῆς, ὥστε τοῦ ἔτους τὸ πλέον εἰς ἀγροὺς ἡμῖν μᾶλλον ἢ λόγους ἀναλοῦ- σθαι.

τεττάρων δή μοι τουτονὶ διελθόντων τὸν τρόπον ἐνιαυτῶν πέμπτου τε ἐπὶ τοῖς δέκα ἡπτόμην καί με εἰσήρχετο δριμύς τις ἔρως τῶν λόγων· ὥστε ἠμέληντο μὲν αἰ τῶν ἀγρῶν χάριτες, ἐπέπραντο δὲ περιστεραί, δεινὸν θρέμμα καταδουλώσασθαι νέον, ἅμιλλαι δὲ ἵππων καὶ τὰ τῆς σκηνῆς πάντα ἀπέρριπτο, καὶ ᾧ δὴ διαφερόντως ἐξέπληξα καὶ νεότητα καὶ γῆρας, ἀθέατος ἔμεινα μονομαχιῶν ἐκείνων, ἐν αἷς ἔπιπτόν τε καὶ ἐνίκων ἄνδρες, οὓς ἔφησθα ἂν μαθητὰς εἶναι τῶν ἐν Πύλαις τριακοσίων. ὁ μὲν δὴ ταῦτα λειτουρ- γῶν ἦν θεῖος ἐμὸς πρὸς μητρὸς ἐκάλει τέ με ὀψόμενον, ἐγὼ δὲ ἄρα ὑπὸ τῶν βιβλίων εἰχόμην. λόγος γε τὸν 15 Ηer. VII 205 13 ἀθέατος ὁ μὴ βλέπων κρεῖττον ἢ ὁ μὴ βλεπόμενός τινι Β2 (= Thom. M. p. 28, 14) 1 ἄλλων m. rec. (s) supra erasum μᾶλλον C et coni Re μᾶλλον L edd | ἔχεται Ferr | σὺν πόνῳ] ξὺν πόνοις Mor 2 παιδεύειν L, sed δεύειν in lacuna m2 | οὐκ — 3 παῖδα in lacuna suppl. L2 οὐκ ᾔδει χαλεπῆναι C, sed litterae κ, ει α et pars antecedentis χ abreptae et m. rec. (s) infra scriptae om Ferr οὐκ οἶδε χαλεπῆναι Mor Re 3 καθεύδοντα] τὸν L2 τῶ L 5 πλεῖον L | λόγοις ἀναλῶσθαι L 6 δή m. rec. (s) corr. in δέ C δέ edd | τουτονὶ τὸν τρόπον διελθόντων Β 8 ὥστ’ Β 10 citat Eustath. ad II. λ 244 p. 778 ed. Rom. ὁποῖον καὶ αἱ περιστεραί, ἃς ὁ Λιβάνιος θρέμμα φησὶ δεινὸν καταδουλώσασθαι νέους 13 ἀθέατος — ἐκείνων citat Thom. M. s. v. ἀθέατος p. 28, 14 R 14 τε om Β 16 ἐκάλει C in textu, sed ά abreptum, et m. rec. (s.) in marg 17 βί- βλων L | λόγος] καὶ λόγος BL λόγον Re εὔλογόν γε M Schmidt Philol. Χ 614 | γε corr. e σε Β τε V et coni W yttenb, fortasse recte σοφιστὴν ἐκεῖνον μαντεύσασθαι περὶ ἐμοῦ πόρρωθεν, | ὅ δὴ καὶ τετέλεσται.

ποῦ δὴ τὴν ὀρφανίαν θήσο- R 7 μὲν; καὶ ἥδιστα μὲν ἂν ἐπεῖδον τὸν πατέρα ἐν γήρᾳ, εὖ μέντοι τοῦτό γε οἶδα, ὡς νῦν ἂν ἦν ἐν ἑτέρᾳ ἀτραπῷ βίου τοῦ πατρός μοι προβάντος εἰς πολιάν. ἀντεξετάζων δή τις τὰ νῦν [τὰ] παρόντα ἐκείνοις, λέγω φροντίσιν ἢ δίκαις ἢ καὶ νὴ Δία γε θρόνοις ἀρχῶν, οὐ χαλεπῶς ἂν καὶ οὕτω γ’ ἀνεύροι, ποτέρωσε τοῦτο τιθεὶς ὀρθῶς ἂν εἴη τεθεικώς.

ἀλλὰ μὴν τήν γε τῆς μητρὸς σωφροσύνην, ἣ μυρίους ἀπὸ τῶν θυρῶν ἀπήλασεν, οὐδ’ ἂν ὁ σφόδρα ἡδονῶν | ἥττων τολμῆσαί R 8 μοι δοκεῖ μὴ συγχωρῆσαι παίδων εἶναι εὐτυχῶν, εἰ δὴ καλὸν μὲν τὸ σὺν παρρησίᾳ ζῆν, ποιεῖ δὲ ταύτην οὐ τὰ αὐτῷ τινι βεβιωμένα μόνον, ἀλλὰ καὶ τὰ ’κεί- νοις ἐξ ὧν ἔφυ, ὡς πολλοί γε ἀμέμπτους σφᾶς αὐτοὺς παρασχόμενοι γονέων ἐπεστομίσθησαν ὀνείδεσι.

πέντε ταῦτα ἔτη ἦν ἁπάσης μοι τῆς ψυχῆς ἐκεῖσε 5 or. IV p. 210, 12 R 18 καὶ ἀνάγκη ἦν V 1 τὸ μὲν — 14 ἐκτώμην citat Plan fol 21 | παρὰ CPB Plan 2 in φοιτητοῦ ultimae litterae οῦ in V iam non comparent 3 ἀλλ’ — φοιτᾶν om Plan | ἀφοσιούμην Β Mor 4 κινοῦντος δὲ ἤδη] καὶ κινοῦντος Plan | οὐκ] μὴ Plan 8 ἐκκριθῶν Β | γε om L 9 ἐπεὶ δὴ δὴ corr. in δὲ m. rec. (s.) sed iterum δὴ suprascr.) C ἐπεὶ δὲ Vat. 939 Plan edd 11 εἰπὼν Plan 13 ἓν ἱδρῶν om Plan | μόνη μνήμη Plan 15 τοὺς νέους Mor 16 ὥστε PL | οὐδὲ L 17 δι’] ἐπ’ Gasda 18 num post ἀγορᾶς aliquid ᾔειν?) excidit? 19 μὲν om Β 21 πέντε — 85, 15 ἄρρητον citat Plan fol 21 | ἁπάσης — τετραμμένης om Plan τετραμμένης, καὶ συνέπραττεν ὁ δαίμων οὐδενὶ νοσή- ματι τὸν δρόμον ὑποσκελίζων, ἐπεὶ καὶ ὃ προσέπεσε τῇ κεφαλῇ — ἦν δὲ τοιόνδε· ἐν τοῖς Ἀχαρνεῦσι τοῖς Ἀριστοφάνους ἦν καθημένῳ τῷ γραμματιστῇ παρεστη- κώς, ὁ δὲ ἥλιος οὕτω παχέσιν ἐκέκρυπτο νέφεσιν, ὥστ’ ἤδη τινὰ νύκτα ἐκείνην τὴν ἡμέραν προσειπεῖν. μέγα δὲ κτυπήσαντος τοῦ Δῖός καὶ ἅμα κεραυνὸν ἀφέντος ἐπέπληκτο μὲν τῷ πυρὶ τὰ ὄμματα, ἐπέπληκτο δὲ ἡ κεφαλὴ τῇ βροντῇ. καὶ ᾤμην μὲν οὐδὲν ἐνιδρῦσθαι μοι δεινόν, ἀλλ’ αὐτίκα λήξειν τὴν ταραχήν, ἀπελθὼν δὲ οἴκαδε καὶ ἐπ’ ἀρίστῳ κατακλιθεὶς | βροντῆς τε ἐκεί- R 10 νῆς ἐδόκουν ἀκούειν κεραυνόν τε ἐκεῖνον τὴν οἰκίαν παραθεῖν ἱδρῶτά τ’ ἐκίνει τὸ δέος καὶ ἀναπηδήσας ἐκ τῶν σιτίων ἐπὶ τὴν κλίνην καταφεύγω. σιγᾶν δὲ ᾤμην δεῖν τοῦτο καὶ φυλάττειν ἄρρητον, ἀλλὰ μὴ κοι- νώσας ἰατροῖς εἰς φάρμακά τε καὶ τὰ ἀπὸ τῆς τέχνης ἐκ τῶν εἰωθότων ἑλκυσθεὶς ἀνιᾶσθαι.

τοῦτο καὶ εἰς ῥίζας ἤγαγε τὴν συμφορὰν ἐκβληθεῖσαν ἄν, ὥς φασιν, ἐν προοιμίοις οὐ σὺν πόνῳ. διὰ τοῦτο καὶ συναπεδήμησέ μοι τὸ κακὸν αὐξόμενον τὴν αὔξην τὴν ἑαυτοῦ δεῦρό τε ἀφῖκται πάλιν τροπὰς μέν τινας τρε- πόμενον, οὐ μὴν τοῦ γε ἐλαύνειν παυόμενον, ἐπεὶ καὶ ὁπότε δοκεῖ χαλᾶν, οὐ παντάπασι λήγει λήγει — ἀλλ’ ὅπερ 7 ΙΙ θ 75. ρ 595. Od. φ 413 3 δὲ om δὴ δὴν | ἐν] σὺν Gasda 9 num ἐνιδρῦσθαι? 11 γρ. ἐπ’ ἄριστον Patm in marg 12 ἀκούειν ἐδόκουν Plan 13 τὲ BVL Plan ἐκίνει C sed (?)itterae ίνει m. rec. (n) in ras, P sed ιν m4 in ras κινεῖ L | καὶ — 14 καταφεύγω om Plan 14 δὲ scripsi τε libri et edd 15 κοινωνήσας L 17 τοῦτο <δὲ> Gasda 20 αὔξην τὴν] αὔξησιν L 22 γ’ ἐλαύνειν C sed ει et prior linea litterae ν m rec. (n) in ras ἔφην, πλὴν τοῦδε τηνικαῦτα τἄλλα ἦν ἄνοσος, καὶ οὐδὲ τοῦτο εἶργε μὴ ἀπολαύειν τῶν παιδικῶν.

11. Συνειλεγμένων τοίνυν εἰς τὴν ψυχὴν τῶν ὑπὲρ τοὺς ἄλλους κατὰ λόγου δύναμιν θαυμαζομένων ἀν- δρῶν ὁρμῆς τε με ἐπὶ τοῦτον εἰσελθούσης τὸν βίον — ἦν γάρ τις ἑταῖρος ἐμοὶ Καππαδόκης, Ἰασίων ὄνομα R 11 αὐτῷ, βραδέως | μὲν ἥκων ἐπὶ λόγους, φιλοπονίᾳ δέ, εἴπερ τις ἄλλος, ἡδόμενος — οὗτος ὁ Ἰασίων, ἃ παρ’ ἀνδρῶν πρεσβυτέρων Ἀθηνῶν τε πέρι καὶ τῶν αὐτόθι δρωμένων ἐδέδεκτο, καθ’ ἡμέραν ὡς εἰπεῖν πρὸς ἐμὲ ἐμυθολόγει Καλλινίκους τέ τινας καὶ Τληπολέμους ἑτέρων τε οὐκ ὀλίγων σοφιστῶν διηγούμενος σθέ- νος λόγους τε οἷς ἀλλήλων ἐκράτησάν τε καὶ ἐκρα- τήθησαν, ὑφ’ ὧν τις ἐπιθυμία τοῦ χωρίου κατελάμ- βανέ μοι τὴν ψυχήν.

τοῦτο μὲν δὴ ὕστερον ἔμελ- λον ἐκλαλήσειν, ὡς εἴη μοι πλευστέον, τῆς φήμης δὲ τῶν πόνων οὓς ἐπόνουν, κατεχούσης τὴν πόλιν καὶ τῆς γε ἐν ὥρᾳ σωφροσύνης — λέγω γὰρ οὖν σωφροσύνης πέρι θαρρούντως ζώντων ἔτι μοι μαρτύρων, οἱ βουλο- μένων ὑμῶν ἀναστάντες μαρτυρήσουσιν, ὁρῶ γὰρ αὐτῶν οὐκ ὀλίγους ἐνταυθοῖ καθημένους, ἦν δὲ ἀνάλωτος οὐ φρουρᾷ καὶ φόβοις παιδαγωγῶν, οὓς ἀσθενεῖς πέφυκεν 11 Epist. 20 2 τοῦτ’ Mor Re 5 εἰσελθούσης C sed εἰσ inser υ ἐλ- θούσης | 6 γάρ] καί V | τις inserui e VL | ἐμοὶ om L 7 ἥκων m2 supra εἴκων L 8 ἄλλος] ἕτερος VL 10 ἐδέ- δεκτο m2 supra ἐδέδοκτο | ἐδέδοκτο Ferr | καθημέραν BVL 12 σθένος] σμῆνος M Schmidt Philol. X 409, at cf. or. II 11 ρ. 176, 3 R 14 κατελάμβανεν ἐμοὶ Patm, sed in marg γρ. κατελάμ- βανέ μου 15 μου V | τούτῳ Re 16 φήμης δὲ] δὲ φήμης Β 18 λέγω — σωφροσύνης οm Ferr | οὖν om Mor Re 21 ἐν- ταῦθα L 22 φόβω L | ἀσθενεῖς supra ἀσθενοῦς L2 ὀρφανία νέου ποιεῖν, ἀλλὰ προνοίᾳ Τύχης, δι’ ἣν αὐτός τε ἐμαυτοῦ φύλαξ ἦν ἄλλους τε ἐρρυόμην παι- διάς τε ἔπαυον ἐπιζημίους, ἐφ’ ἃς τοὺς λόγους ῥίψαν- τες οὐκ ὀλίγοι τῶν νέων ἐφέροντο — γεμούσης δὴ τοῦ περὶ ἀμφοῖν τοῖν ἀγαθοῖν λόγου τῆς πόλεως ἁπά- σὴς οἱ παρθένους τρέφοντες πατέρες διὰ τοῖν θείοιν τοῖν ἐμοῖν ᾔεσαν ἐπ’ ἐμὲ πλήθει προικὸς ἕτερος ἕτερον παριόντες,

ἀλλ’ ἐμὸν οὔποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον, οἶμαι δὲ κατὰ τὸν Ὀδυσσέα καὶ θεῖον ὑπεριδεῖν ἂν γάμον πρὸς τὸν Ἀθηνῶν καπνόν.

ἡ μὲν οὖν μήτηρ | ἐδάκρυεν οὐδὲ τὸν λόγον ἀνεχομένη τοῦ R 12 ἔργου, τοῖν θείοιν δὲ ὁ πρεσβύτερος τῇ μὲν ᾤετο βοη- θεῖν δεῖν, ἐμὲ δὲ ἐκέλευεν ἀδυνάτων ἀφεστάναι, μηδὲ γὰρ εἰ σφόδρα ἐρῴην, ἐπιτρέψειν αὑτόν. τὰ Ὀλύμ- 9 Od. η 258 10 Od. ε 215 sq. α 57 sq. 4 γεμούσης] ἐνταῦθα ἀπέδωκε τῆς φήμης, ἀνέλαβε δὲ πάλιν ἐκεῖνο διὰ τοῦ γεμούσης μεταξὺ δηλώσας περὶ ὧν ἐβούλετο V 10 Μετὰ τὸν ἐκ Τροίας ἀνάπλουν Ὀδυσσεὺς ἴν τινι νήσῳ καταί- ρει, ἔνθα ἦν ἡ Καλυψώ, μία οὖσα τῶν Νηρηίδων, θυγάτηρ Ἄτλαντος, ἡ καὶ μιγεὶς ἐνταυθοῖ (ἐν αὐτὴ Β) κατέμενεν ἄκων ὑπέσχετο γὰρ αὐτῷ ἡ θεὸς ἀθάνατον ποιήσειν μένοντα παρ’ σὐτῇ, ὁ δὲ πρὸς τὸν τῆς πατρίδος ἔρωτα τῆς ἀθανασίας ἀπέ- σχετο· φησὶ γὰρ τὸ ἶπος· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς ἱέμενος καὶ καπνὸν ἀποθρώσκοντα νοῆσαι ἦς γαίης θανέειν ἱμείρεται P*B 2 ad verba αὐτός — ἦν in marg m. rec. (S) αὐτὸς ἐμαυτοῦ φύλαξ ἢν V | ἐρυόμην CP Ferr Re εἰρυόμην Ferr in marg Mor 6 οἱ — 8 παριόντες citat Plan fol 21 9 στήθεσιν BV 10 θειοῦ V θείων L 11 γάμου V γάμων γάνων L et supra γάμον m. rec. (s) C | Ἀθηνῶν coni Re et Boiss Eunap. 374 ἀθη- ναίων libri coni; cf Philostr. imag. I 15, 3 ὁ Θησεὺς ἐρᾷ μέν, ἀλλὰ τοῦ τῶν Ἀθηνῶν καπνοῦ 14 ἐκέλευσεν B 15 αὐτὸν αὐτὸν libri et edd πῖα δὲ τοῦ νεωτέρου ποιήσαντος τῷ Διὶ καὶ ἐμοῦ τῆς ἀνάγκης ἡττημένου ζημιοῖ μὲν ὁ δαίμων τὴν πόλιν, μᾶλλον δὲ πᾶσαν τὴν γῆν τῇ Πανολβίου τελευτῇ, τουτὶ γὰρ ὄνομα τῷ πρεσβυτέρῳ τῶν θείων, τῆς μη- τρὸς δὲ πρὸς τὸν ἕτερον οὐκέτι τὰ αὐτὰ τοῖς δάκρυσι δυναμένης, ἦν γὰρ δὴ ὁ Φασγάνιος οἷος οἴκτῳ βλα- βερῷ μὴ ἐνδιδόναι, τὴν μὲν πείθει λύπην οὐ μακρὰν καρποὺς μεγάλους ὑπισχνουμένην ἐνεγκεῖν, ἐμοὶ δὲ ἀνοίγει τὰς πύλας.

ἐγὼ δὲ εἰς τὴν θάλασσαν ἔβλεπον ἤδη κεκλεισμένην ὑπὸ τῆς ὥρας ναυτίλοις, ἐντυχὼν δέ τινι λαμπρῷ κυβερνήτῃ 3 τῇ τοῦ Πανολβίου Mor 4 τοῦτο B 12 δεινῶς πι- κρὸν] δεινὸν B 13 ὀδύνῃ] δάκρυσιν Ferr in Ferr in marg Mor Be 19 αὐξομένου BV 23 δὴ Gasda δὲ libri et edd 25 τὴν om L | θάλατταν VB Ferr | κεκλειμένην PV et corr. in κεκλι- σμένην m. rec. (s) C κεκλιμένην T 26 λαμυρῷ M Schmidt Philol. X 615 μνησθείς τε χρυσίου πείθω ῥᾳδίως καὶ ἐμβὰς χὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἐκομιζόμην τερπόμενος, Πέριν- θόν τε παραπλέων Ῥοίτειόν τε καὶ Σίγειον καὶ τὴν τὰ δεινότατα παθοῦσαν, τὴν Πριάμου πόλιν ἀπὸ τῶν κατα- στρωμάτων ὁρῶν τόν τε Αἰγαῖον διέδραμον οὐ χείρονι πνεύματι χρησάμενος Νέστορος, ὥστε μοι κέρδος γενέ- σθαι τὴν ἀδυναμίαν τοῦ ξένου.

καταπλεύσας οὖν εἰς Γεραιστόν, ἔπειτα εἰς λιμένα τινὰ Ἀθηναίων, οὗ δὴ καὶ ἐκοιμήθην, τῆς ἐπιούσης ἐν ἄστει τε ἦν ἑσπέ- ρας καὶ ἐν χερσὶν ὧν οὐκ ἂν ἐβουλόμην, ἔπειτα τῆς ὑστεραίας ἐν ἑτέρων αὖ χερσὶν ὧν οὐδὲ τούτων ἐβου- λόμην· οὗ δὲ ἦλθον μετασχήσων, τοῦτον οὐδ’ ὁρᾶν εἶχον ἐν πίθῳ μικροῦ καθειργμένος, οἷα τὰ ’κείνων εἰς τοὺς ἀφικνουμένους τῶν νέων. ἐβοῶμεν δὴ διεστηκότες, 14 ὁ σοφιστὴς μὲν | ἐμοῦ, ’κείνου δὲ ἐγὼ στερόμενος· R 14 τοῖς ἔχουσι δὲ λόγος οὐδεὶς τῆς βοῆς, ἀλλ’ Ἀριστό- 6 Od. γ 176 sq. 12 Eun. vit. § 2 (Ἐπιφάνιος) 16 1268 ὑπὲρ τὸν Ἀριστόδημον ἐτηρεῖτο. ΙΙΙ 379, 21 R. Diom. H. Arch. VII 7 et 8 1 τυχὼν τοῦ Ποσειδῶνος ἤτοι σωτῆρος, ἀφῆκε δὲ ἀφῆκε συνηθεία, καὶ Ἀριστείδης τυχὼν τῆς θεοῦ (t. I 172, 11 11 D.), ἐάσας εἰπεῖν συμμάχου V Cf. Aesch. Suppl. 148 K 2 εὐμενοῦς post τυχὼν L et inser Cs, post Ποσειδῶνος B 3 sq. Eustath. ad Dion. Per. 815 Λιβάνιός που Αἰγαίου μὲν πελά- γους καὶ ἄλλων τινῶν τόπων πρὸς ὄνομα ψιλὸν καὶ μόνης ἁπλῶς οὕτω μέμνηται τῆς Τροίας οὐχ οὕτως, ἀλλὰ τὴν τὰ δεινότατα παθοῦσαν Πριάμου πόλιν φησὶν οἰκτισάμενος ὡς ἐκ παρόδου αὐτήν. 3 τὰ om L 4 τὴν om VL Mor Re Πριάμου πόλιν] πόλιν πριάμου V 5 τό L Ferr 6 κέρδος κέρδος inser P2 8 in γεραιστὸν littera ι inser L2 10 χεροῖν L | ἐβουλόμην] ἐβουλόμην· οὐδὲ ἦλθον μετασχήσων L 11 ἑτέρων supra ρων L2 | χερσὶν] incipit A fol 15 | αὐτῶν L 13 μικρῶ B 15 ἐκείνου V | δ’ VL 16 Ἀριστοδήμῳ V et in marg B2 et supra ἀριστόδημος Cs. De sophista Atheniensi cogitaverunt Re, Sievers (Leben des Lib. p. 46), Rauschen, Griechisch-Römisches Schulwesen zur Zeit des ausgehenden Heidentums (Bonnae 1901) p. 80, de Aristomene Messeniorum duce Cobet Mnem. N. S. III 247, utrique male. 1 ὁ Σύρος ἐγὼ Ferr in marg Wyttenb p. 86 Cobet | ὀμωμοκότι APB Mor Re 2 ἤδη] ἦ μὴν Cobet, fortasse recte | τίς VB 4 δὴ τὸν inser A2 | τὸν om L 7 ὑπ’ ἀνδρῶν inser A2 8 διαφερόντως L 9 πλη- μελεῖν L et in πλημμελεῖν corr. Vl 11 καταπραύνων L | κεκω- λῦσθαι? 13 γραμματείων edd | ἄλλων Ferr in marg Mor 15 Κἀν τοῖς] ἐν τοῖς M Schmidt Philol. X 614 | δὲ P edd μὲν MSchmidt 18 δόξαν — τοιαύτην citat Plan fol 21 | μὲν om Plan 19 τουτὶ] καὶ τουτὶ L δῆμος μέχρι τῶν ὅρκων ἐτηρούμην ὁ Σύρος. ὀμωμο- κότι δὲ ἤδη τοῖς παροῦσιν ἀγαπήσειν ἀνοίγει τις τὴν θύραν, καὶ ἠκροώμην τοῦ μὲν εὐθὺς ἐν τάξει μαθη- τοῦ, τοῖν δυοῖν δὲ κατὰ νόμον δὴ τὸν τῶν ἐπιδείξεων.

καὶ ὁ μὲν κρότος πολὺς εἰς ἀπάτην τῶν τότε πρῶτον γευομένων ἐγειρόμενος, ἐγὼ δὲ ᾐσθανόμην ἐπ’ οὐδὲν σεμνὸν ἀφιγμένος τῆς ἀρχῆς τῶν νέων ὑπ’ ἀνδρῶν οὐ πολύ τι νέων διαφερόντων ἡρπασμένης. καὶ ἐδόκουν R 15 δὴ πλημμελεῖν τε εἰς τὰς Ἀθήνας | καὶ δίκην ὀφλεῖν οὐχὶ θαυμάζων τοὺς ἄρχοντας. μόλις οὖν τὴν ὀργὴν καταπραύνω σφίσι σιγῇ φήσας θαυμάζειν, κεκωλῦσθαι γὰρ ὑπὸ τῶν νοσημάτων τὴν βοήν, δεικνυμένων δὲ ἤδη τῶν ἐμῶν ἔκ τε γραμματίων καὶ ἄλλως εἰκός τι παθεῖν ἐδόκουν οὐχὶ θαυμάσας.

εἰδυῖα τοίνυν ἡ 1 ὃν ἐβουλόμην κτήσασθαι διδάσκαλον ἀλλ’ ὃν ἐβιάσθην Vf 1 ὥσπερ PBL, corr. ex ὅσπερ Cn, corr. manu secunda ex ὅπερ ita tamen ut σ denuo deleretur A ὅπερ V ὅπερ Num γενέσθαι δὲ <διδάσκαλον> οὐχ ὅνπερ ἔσπευδον, ἀλλ’ ὃς αστο? | ὡς ex ὡς ex ὡ corr. L2 2 τῆς τύχης λος V 4 τά m. rec. corr. in τὸ Α τὸ Re δέ L 8 χωρῶν L | μέσοις L 9 τε om V 10 καὶ δὴ καὶ ἐπ- ελέγχους M Schmidt Philol. X 610 καὶ καταδίκας Gasda 11 τε τολμώμενα] τετολμημένα L | πάντα — ὅπως] πάντα ἐτολ- μᾶτο τοῖς νέοις ὅπως τόδε Plan fol 21 12 ἐν inserui 13 μενος L | τε V et e coniectura Re δὲ ACPBL Ferr Mor 15 τοσαῦτα L 17 ἁρπαγὴν BL 20 δανείσαντα A θεὸς εἰς τὸν εὐπρεπῆ με τοῦτον ἐκπεσούμενον ὄλεθρον, ᾧ τοὔνομα μάλα εὔφημον; ὁ τοῦ χοροῦ προστάτης, ὑπὲρ ὅτου μὲν ταῦτα ἡγούμην μοι προσήκειν ὑπενεγ- κεῖν σοφιστοῦ, τούτου μέν με σοφώτατα, ὥσπερ εἴωθε ποιεῖν, ἀπήγαγε, φέρουσα δὲ ἑτέρου ποιεῖ, παρ’ ὅτῳπερ ἔμελλον μόνους εἴσεσθαι τοὺς ὑπὲρ τῶν λόγων μό- χθους. ὅ δὴ καὶ ὧδε ἔσχεν. αὐτός τε γὰρ ὡς ἂν ὑβρι- σμένος ταῖς ὅρκων ἀνάγκαις οὐδὲν ὧν ἔφην ἠξίουν | R 17 λειτουργεῖν, ἄλλος τ’ ἂν οὐδεὶς ἐπέταττε διὰ τὸ οὐχ ἑκόντα δεδεκέναι, καὶ ἅμα δέος ἦν, μὴ δυσχεραίνων τὸ φορτίον ἕτερόν τι βουλεύσω πρὸς τὸν ὅρκον ἀπο- λογησάμενος οἷς προσηναγκαζόμην.

ἦν οὖν ἀτελὴς ἐξόδων τε καὶ στρατειῶν καὶ ἀγώνων, ἐφ’ οἶς ἔρχεται Ἄρης, καὶ παρατάξεων, καὶ δὴ κἀν τῇ μεγάλῃ μάχῃ πάντων συμπεπτωκότων καὶ ὅσους ὁ χρόνος ἀφίει. μόνος πόρρω που καθήμενος ὅ,τι ἕκαστος λάβοι κακὸν ἤκουον πληγῶν τε διεγενόμην καθαρός, ὅσας ὀργαὶ ποιοῦσιν ἑνὸς πρὸς ἔνα, οὐ δούς ποτε, οὐ λαβὼν οὐδὲ μελλήσας οὐδέτερον | καίτοι ποτὲ Κρὴς λελουμένος ἐντυχών μοι λουσομένῳ, μέσος δὲ ἐπορευόμην δυοῖν, 2 ὁ πρῶτος τῶν μαθητῶν V m rec. 15 καὶ ὅσους ὁ νος ἀφίει ἤτοι ἀφίει τῆς μάχης, ὡς δηλονότι γέροντας ἢ ἀσθε- νεῖς V 18 οὐδὲ μελλήσας οὐδέτερον ἤτοι οὐδὲ παρολίγον ἐλ- θὸ,ν δοῦναι πληγὴν ἢ λαβεῖν V 1 supra θεὸς m. rec. (s) τύχη V | ἐκπρεπῆ PB εὐτρεπῆ? Sintenis | ἐμπεσούμενον VB Gasda 6 οἴσεσθαι B et in ras P2 et Sintenis, fortasse recte 7 ὡσὰν B 8 οὐδὲν ὧν ἠξίουν ἔφην Re Anim 10 δεδωκέναι V Mor 11 ἀπολογησόμενος VL 13 num οὓς? cf Amm. XXIV 4, 24 14 post ἄρης ὅσους quinque fere litterarum rasura in A 15 οὓς V οὓς V 18 οὐ δούς] ὁδούς L 19 μελλήσας corr. e μελήσας Af μελή- σας B Ferr Mor | ποτὲ] γέ ποτε Ferr γε Mor 20 δυοῖν supra δυεῖν L2 τὸν μὲν ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπάταξεν ἀσελγαίνων, οὐκ ἀμυνόμενος, ἐμοὶ δὲ οὐδὲ ἀντέβλεψεν, ἐδόκουν δὲ ὅμως ἠδικῆσθαι τῷ ἐν ἐμοῖς τὰ τοιαῦτα | ὀφθαλμοῖς τε- R 18 τολμῆσθαι.

οὕτως ἅπαντες ἅπαντας ἠξίουν ἐμοῦ παρόντος σωφρονεῖν τοῦ γε οὐδὲ σφαίρας Ἀθήνησιν οὐδεπώποτε ἁψαμένου τοσοῦτόν <τε> ἀποσχόντος τε καὶ κοινωνίας τῶν ἐν νυξὶν ἐπὶ τὰς τῶν πενεστέρων πορευομένων οἰκίας· ἐπεὶ καὶ Σκύλλης κεφαλὰς ἢ εἰ βούλει γε, Σειρήνων δεινοτέρας γείτονας, ἑταίρας με- λῳδούσας, αἱ πολλοὺς ἐξέδυσαν, μάτην ᾀδούσας ἀπέ- φηνα.

23. Ἀλλ᾿ ὅθεν ἐξέβην, ἐκείνων γε τῶν πολλῶν κῶν διὰ τὴν Τύχην ἀπελελύμην, ὥστε τὴν Κόρινθον εἶδον οὐ φεύγων οὐδὲ διώκων, ἀλλὰ νῦν μὲν ἐφ’ ἑορτὴν Λακωνικήν, τὰς μάστιγας, ἐπειγόμενος, νῦν δὲ εἰς Ἀργὸς τὰ παρ’ αὐτοῖς μυησόμενος. καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον. καὶ κατ’ αὐτοὺς δὴ τοὺς λόγους μιμητὴς 8 sq.: Anaxil. in Neott. fr. com. Att. III 347, 4. 15, 20 M. II 270 Κ. Alciphr. ep. 18 Σκύλλα ἡ μουσουργός 13 ἀπολελαύκεσαν δὲ ἀεὶ σὺν τῇ ἀπο προθέσει V 15 Oï Λακεδαιμόνιοι πρὸς καρτερίαν γυμναζόμενοι τὴν Ἄρτεμιν Ἄτρεμιν (num τῇ Ἀρτέμιδι?) ἑορτὴν ἐποίουν, ἐν ᾖ ἐμάστιζον ἀλλήλους, καὶ ἀν- δρίαν τινὰ ἐκ τούτων ἐπαιδεύοντο, ἶνα ἀνδρικῶς ἔχοιεν περὶ τοὺς πολέμους B2 3 τῷ τῷ τὸ P et Af et Cn τὸ L 4 aut ἅπαντες aut ἅπαντας delere vult Re <τε> inserui 7 καὶ κοινωνίας καὶ Wyttenb Eun. II 258 παροινίας MSchmidt Phi- lol. X 614 | post τῶν quod est in libris τε delevi cum Re Anim et Sinteni νυξὶ L | τῶν πορνευτριῶν vel στεγιτίδων MSchmidt l. l. num τῶν πορνοβοσκῶν? 8 πορευομένων scripsi cum Gasda ποιουμένων libri et edd | σκίλης V Ι num κεφαλῶν? 9 γείτονας delendum videtur 12 γε Re τε ACPBL Ferr Mor om V 16 παρὰ L | καὶ τοῦτο δὲ τοσοῦτον κακὸν ἀπέφυ- γον κατ’ αὐτοὺς Re Anim τούτου δὲ τοσούτου, εἰ MSchmidt l. l. ἂν ἐκείνου, παρ’ ὂν ἠρχόμην, γενόμενος, τὸ γὰρ | R 19 δὴ ἐρᾶν καὶ τοῦτο ἂν ἔπραξεν, εἱπόμην <ἂν> ἴχνεσιν, οὓς αὐτοὶ μὲν ἐπίστασθε, σιγᾶσθαι δὲ ἐμοὶ κάλλιον. οἷος ἂν οὖν ἦν, εἰ ἀνθ’ ὧν ὑμᾶς νῦν ἐν τοῖς ἐμαυτοῦ λόγοις ἀναμιμνήσκω, τοῦ δεῖνος ἀνεμί- μνησκον ταπεινοῦ τινος καὶ πένητος ῥήτορος;

24. Ταυτὶ μὲν οὖν οὕτως εὖ καὶ καλῶς ἐστρατή- γηται τῷ δαίμονι. καὶ προσῆν τὸ οἶς ἐχρῆν ἡγεμόσιν ἀκο- λουθοῦντα μηδὲν ἰατρῶν ἐν τῷ σώματι δεδεῆσθαι, ὥστε ὁπόσαι ἡμέραι, τοσοῦτοι πόνοι, πλὴν ὅσας αἱ πανηγύ- ρεις αὑτῶν ἐποιήσαντο, οὐ πολλάς τινας οἶμαι. ἐπεὶ δὲ ἐδόκει μέγιστον εἶναι θρόνων ἄξιον τῶν παρ’ Ἀθη- ναίοις κεκρίσθαι, καὶ τοῦτο φροντίσασα ἡ Τύχη δέδωκε τοῦτον τὸν τρόπον.

ἦν τις ἄρχων ἀνὴρ τῶν ἐξ Ἰταλίας φρονήματός τε πλέως οἰόμενός τε δεῖν ἆμαρ, τάνεσθαι μηδὲν ὑπὸ τῆς ἐκεῖ νεότητος. ἐν δὴ μανίᾳ τῶν νέων παύει μὲν τοὺς ποιμένας, ὡς δὴ κακοὺς ποιμένας, τοὺς δὲ ἀντ’ ἐκείνων ἄρξοντας ἀνεζήτει R 20 τρεῖς ἀντὶ τοσούτων ἐκείνων. ἐπῃνεῖτ’ οὖν | Αἰγύ- πτιός τέ τις εἰς τὴν ἀρχὴν πολίτης τέ τις ἄμφω παρόντε. τῆς ἰσορρόπου δὲ αὐτοῖς εὐτυχίας 12 or II 13 19 or II 14 4 οἷος κατ’ ἐρώτησιν Vf 1 prius ε in γενόμενος in ras P5 2 δὴ in ras L2 | <ἂν> inserui 4 οἶος corr. ex οἷον Cs supra οἷον Af οἷον PBL οἷς Ferr | ἀνθῶν L 7 οὖν om L 8 ἡγεμόσιν ἀκολουθοῦντα] ἑπόμενον ἡγεμόσιν V cf. Eunap. vit. 4 p. 4, 21 οἷς ἐχρῆν ἑπό- μενος 9 ἐν uncis inclusit Re Anim 11 αὑτῶν αὑτῶν scripsi cum V et Wyttenb αὐτῶν (post quod ἐλευθέρας excidisse putavit Re) reliqui libri et edd 12 παρὰ ACPB Mor Re 13 ἔδωκε L 14 τόνδε VL 19 ἐπῃνεῖτο VL 20 τε (prius) erasum B | τις (prius) in ras B2 21 παρόντες Mor ἀπέλαυον εἰς πόνους ἔτη πέντε καὶ εἴκοσι γεγονώς, ὁ δὲ Αἰγύπτιος πλείω δέκα, τούτου δὲ ἦν ἅτερος πρεσβύτερος, ἔδει δὲ παρεῖναι καλούμενον. καὶ τῷ μὲν τὸν θυμὸν ὁ χρόνος ἐκοίμιζε, καὶ εἶχον οἱ σοφισταὶ τὰ αὑτῶν, ἐγὼ δὲ οἷς ᾑρέθην ἐκεκοσμήμην. μεστὰ δὴ τἀπὶ τού- τοῖς ὑποψίας καὶ οὐκ ἦν οὔτ’ ἐκείνοις οὔτε ἡμῖν καθ- εύδειν, ἀλλ’ ἠνάγκαζε τοὺς μὲν τὸ ἐπιβουλεύειν ἀγρυ- πνεῖν, ἡμᾶς δὲ ἡ τοῦ τι δεῖν πείσεσθαι τῶν ἀηδεστέρων ἐλπίς. οὐ μὴν οὐδ’ ἐνταῦθά με προήκατο θρασύτητι νεωτέρων ἡ Τύχη, κατεῖχε δὲ αὐτοὺς καὶ μάλα ὀργῶν- τάς τε καὶ παρωξυμμένους.

26. Φέρε δὴ καὶ ἑτέρας οὐκ ἀγεννοῦς μνησθῶμεν ἀποδείξεως, ὡς ἦν ἐν ἐπιμελείᾳ τῇ Τύχῃ. ἔμελλέ μοι πεπράσεσθαι τὰ πατρῷα, καὶ τοῦτο ἡ θεός, οἷα δὴ θεός, προηπίστατο, γνώμην δὲ εἶχον ἕτερα τέτταρα ἔτη τοῖς ἠνυσμένοις προσθεὶς οὕτως Ἀθήνηθεν ἀπελ- θεῖν, ὡς τῆς μοι ψυχῆς δεομένης γενέσθαι βελτίονος· καὶ γὰρ εἰ | ὅτι μάλιστα ἀποχρώντως ἐδόκουν τοῖς R 21 ἄλλοις ἔχειν, ἀλλ’ οὐκ αὐτός γε ἐφαινόμην ἐμαυτῷ, δέος δέ με ἐξετάραττεν, ὡς περιστάντες οἱ ἑκασταχοῦ 14 III 195, 14 sq R 1 ε in ἀπέλαυον in ras Af ἀπέλαυον L 2 δέκα] num μ'? | ἕτερος Re ὁ ἕτερος Gasda τούτου δ’ ὁ ἡμέτερος MSchmidt Phil. X 610 3 δὲ scripsi δὴ libri et edd | τῶν V 4 αὐτῶν B αὐτῶν P 5 ηἱρέθην ex ηἰρόθην corr. Cv | τὰ ἐπὶ PL edd 6 οὔτε VL 8 τι AVL δεῖν] δὴ B et in ras P4 et in ras ut videtur, corr. e δεῖν L et supra δεῖν V num de- ει lendum? | πήσεσθαι Β | τῶν ἀηδεστέρων P sed τῶν ἀη m2 in ras 11 παροξυνομένους Mor 12 ἀσθενοῦς? 13 μοι] μέν μοι L 18 ἐδόκουν V Ferr in marg Mor Re ἐδόκει ACPBL 20 δέ in ras P2 | ἑκασταχοῦ σοφοὶ in marg m2, in textu ἐν ἄλλοις σοφώτεροι P ἑκασταχοῦ σοφώτεροι | L ad -σοφοὶ in marg ἐν ἄλλω σοφώτεροι AV num σοφώτατοι? σοφοὶ μυρίᾳ βασάνῳ κατενεγκεῖν ἐθελήσουσι· δεῖν οὖν ἔτι ἐπιζητοῦντα μανθάνειν.

ἐπὶ δὲ ἀγγελίᾳ τῇ περὶ τῆς πράσεως Ἀθήναζε ἡκούσῃ πάντως ἂν αὐτοῦ κατέμενον οὐδέν τι τοῖς κτηθεῖσι χρώμενος, ὃ δὴ πολ- λοὺς τῶν νέων κατέλαβε θρόνων τε οὐ δυνηθέντας ἀντιλαβέσθαι τῶν αὐτόθι πρὸς γῆράς τε μετ’ ἀφωνίας ἥκοντας. μηχανᾶται δή τι τοιόνδε. Κρισπίνῳ μάλα ἐχρώμην Ἡρακλεώτῃ νεανίσκῳ τὸν ἴσον ἐκεῖ μοι δια- τετρφότι χρόνον, ᾧ τὸ δύνασθαι λέγειν μετὰ μικρῶν ἡ φύσις ἐχαρίσατο πόνων, ἡλικιώτης δὲ ὢν ἐμὸς πατέρα με ᾤετο προσορᾶν καὶ τοῖς ἐμοῖς νόμοις ἐν μείζοσί τε καὶ ἐλάττοσι πειθόμενος πατρῴας οὐ κατῄσχυνεν ἀρε- τὰς ἡγουμένου πάντων αὐτῷ ῥημάτων ἐρυθήματος. οὗτος οἴκαδε καλούμενος ὑπὸ τοῦ θείου, — θείου τινὸς ὡς ἀληθῶς ἀνθρώπου καὶ πλείω γε θεοῖς ἢ ἀνθρώποις ὁμιλήσαντος ἐν γῇ, καίτοι νόμος γε εἶργε καὶ ἦν ἡ δίκη τῷ τολμῶντι θάνατος, ἀλλ’ ὅμως σὺν αὐτοῖς ἐκεί- R 22 νοῖς | πορευόμενος τὸν βίον νόμου τε πονηροῦ καὶ νομοθέτου δυσσεβοῦς κατεγέλα — ὡς οὖν ἐκέκλητο καὶ μένειν οὐκέτ’ ἦν, ἡ καρδία οἱ καθ’ Ὅμηρον γάλα στήθεσσι πάτασσε καὶ μᾶλλόν γε ἢ εἰ ἤρχετο πολεμίοις συμμίξων· ἐν πολίταις γὰρ αὖ δεξιοῖς καὶ 20 II v 282 et η 216 2 ἔτι ἐπιζητοῦντα scripsi e ΡΒ ἔτι ζητοῦντα VL ἐπι- ζητοῦντα Α ἐπιζητοῦντα (?) edd 8 μοι e μου μου corr. Cn μου A 10 πατέρα — 11 νόμοις om L 12 πατρῴας — 13 θήματος om Β 15 ὡσαληθῶς Β | γε scripsi auctore Sint. τε ACPB (quod delere Voluit Re) om V. τοῖς L (articulum ante θεοὶ θεοὶ omittere Libanius) 17 τῷ om Ρ | τολμήματι L 18 διαπορευόμενος Re Anim 21 στήθεσι BL 22 αὖ delere vult aut in πάνυ mutare Re περὶ σοφίαν διατρίβουσι μέλλων δείξειν τὰ Ἀθήνηθεν ἀγωνίσματα νεανίσκος εὐλαβής τε καὶ τοιούτων ἄθλων ἄγευστος εἰκότως ἐδείμαινε.

δεόμενος δὴ συμμάχου τε καὶ φίλου παραστησομένου τε καὶ θαρρυνοῦντος ἐγγύθεν οὐκ ἔμελλε [τοῦτον] δὴ τὸν τοιοῦτον ζητήσειν ὄντος ἐμοῦ, καὶ εἰπόντος δὴ τό τε αὑτοῦ πάθος ὅτου τε χρῄζοι, πρὸς μὲν τῆς ὁδοῦ τὸ μῆκος, οἶμαι, κατώ- κνουν, ἐνίκα δὲ ὅμως ἡ φιλία τὸν ὄκνον, καὶ ἅμα ἐνε- νόουν, ὡς εἴ του φαινοίμην ἐν συνουσίαις ἐπιδεής, ἐκ τῆς αὖθις ἐπὶ ταῦτα πορείας | ἀπολογήσομαι. R 23

τουτὶ μέν με ἐπὶ τὸ ζεῦγος ἀνεβίβαζεν, Ἑρμοῦ δὲ 1 1 εὐνοίᾳ καὶ Μουσῶν ἀπὸ Πλαταιῶν ἀρξάμενοι χρῆ- σθαι οἶς εἴχομεν ἐπαινούμενοί τε καὶ μακαριζόμενοι τῶν τε Ἀθηνῶν εὐεργέται προσαγορευόμενοι διὰ παν- τὸς ἐχωροῦμεν ἄστεος, καὶ οὐδὲ ὅστις εἰώθει τοῖς διὰ Μακεδονίας Ἰοῦσιν ἐπιτιθέμενος ἐκταράττειν ἀνὴρ κεδὼν ἐτάραξεν· ἐπέθετο μὲν γάρ, ἀπῆλθε δὲ ὃ ποιεῖν εἰώθει, πεπονθώς.

τούτων οὐδὲν φαυλότερα τἀν τῇ Κωνσταντινου|πόλει πολλῶν ἁπανταχόθεν παιδείᾳ διαφερόντων ἐκεῖσε μετοικούντων, οἳ ἐπῄνουν τε ἡμᾶς καὶ ἐπῃνοῦντο. διαβάντες δὲ τοῦ Πόντου τὸν αὐχένα, καθ’ ὂν πάλαι ποτὲ τὴν Ἱὼ λόγος ἐν εἴδει βοός, ἐλ- 1 διατρίβουσιν L 2 εὐγενής V 3 συμμάχων L 4 θαρ- ρυνοῦντος scripsi e L auctore Re θαρρύνοντος reliqui libri et edd 5 τοῦτον cancellavi auctore Re 6 καὶ καὶ V | ἑαυτοῦ PBVL αὐτοῦ Ferr Mor 7 χρῄζοι ACPB χρήζ(?) V χρήζει L | τῆς ὁδοῦ τὸ] τῆς ὁδοῦ Β | κατώκνου Ferr in in marg Mor 10 ἀπολογήσομαι scripsi ἀπολογησόμενος ACPBV ἀπολογησά- μενος L ἀποληψόμενος Ferr in marg Mor 11 ἀνεβίβασεν L 15 ἄστεως Mor Re | οὐδεὶς Β 16 ἀνὴρ om L 19 κων- σταντίνου πόλει L 22 post βοὸς verbum διανήξασθαι vel simile excidisse putat Re θόντες τε διὰ Χαλκηδόνος διά τε Ἀστακίας τρίτης τε ἑτέρας πόλεως μικρᾶς μὲν ἐκ μεγάλης τῆς πρίν, ἐχού- σης δέ τι παντὸς μεγέθους μεῖζον, γέροντα γλώττης ἡδονῇ τῷ Νέστορι παρισούμενον καὶ αὐτὸ δὴ τοῦτο διὰ τοῦτο καλούμενον μᾶλλον ἢ ὅπερ ὁ πατήρ τε αὐτῷ καὶ ἡ μήτηρ ἔθεντο, ἐνταῦθα ξενίων τυχών, τοῦ Κρι- σπίνου δὲ ἄρα κηδεστὴς οὗτός ἤη ἔρχομαί τε εἰς τὴν Ἡρακλέους, ἣν ἔκτισεν ἐκεῖνος τοῦ τῶν κάτω θεῶν R 24 κρατήσας κυνός, | καὶ τὴν ἀνάβασιν εἶδον.

τε- τελεσμένων δὴ τῷ Κρισπίνῳ πάντων ὑπὲρ ὧν με ἀφῖκτο λαβών, πάλιν τε ἦν ἀναστρέφων ἐν τῇ τοῦ Κωνσταντίνου πόλει καὶ καταβὰς εἰς λιμένα τὸν μέ- γαν ἐγὼ μέν, ὅστις Ἀθήναζε πλέοι, περιιὼν ἐπυνθα- νόμην, λαβόμενος δέ μου τοῦ ἱματίου τῶν τις διδα- σκαλῶν, ἴστε αὐτόν, Νικοκλέα λέγω τὸν Λακεδαιμόνιον, οὗτός με ἐπιστρέψας πρὸς ἑαυτόν, οὐ τοῦτόν σε, ἔφη, δεῖ πλεῦσαι τὸν πλοῦν, ἀλλ’ ἕτερον. καὶ τίνα ἄν, ἔφην, ἕτερον ὁ τῶν Ἀθηνῶν γλιχόμενος ἢ τοῦτον πλέοι; ὅτι, ὦ μακάριε, παρ’ ἡμῖν σε, ἔφη, μένοντα χρὴ κυβερνῆσαι τῶν πολλῶν τουτωνὶ καὶ εὐδαιμόνων τοὺς παῖδας. ἔα δὴ τὴν ναῦν καὶ ἐμοὶ πείθου καὶ μήτε σαυτὸν μήτε ἡμᾶς ἀδίκει μηδὲ ἀγαθὰ πολλά τε καὶ μεγάλα προσιόντα φεῦγε μηδ’ ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος 1 Bithynium (Claudiopolis) (Strab. XII p. 565 Paus. VIII 9, 7. Perrot, Exploration de la Galat. I p. 42 sq.)? cf. Themist. or. XXVII p. 332 d sq. 8 Pompon. Mel. I 19. Dion. Per. 788 sq. 15 Ερ. 721. 1137. 1429b. Socr. h. eccl. III 1 p. 167 Β 1 δὲ | 2 πόλεως — 4 παρισούμενον praemissis verbis ἤλ- θομεν διὰ citat Plan fol 21 6 διὰ τοῦτο] διατοῦτο Β „fortasse “ Iacobs Achill. T. 803 6 ξεινίων L 9 ἰδὼν τετελ. Mor ad Liban. Προσφ. Ἰουλ. ed. Paris. 1610 p. 24 12 τῇ κωνσταν- τινουπόλει Β 20 τῶν πολλῶν om Β 23 φεύγειν L | μηδὲ L Hosted by Google πλέε· ταυτηνὶ δὲ ἐγώ σοι παραδώσω τὴν βασίλειαν αὔριον, τετταράκοντα νέους, τὰ πρῶτα τῶν τῇδε· ἡ κρηπὶς δὲ εἰ καταβληθείη, πολὺν τὸν ὄλβον ἐπιρρέοντα ὄψει. καὶ διηγεῖτο, ἃ Βημαρχίῳ τῷ σοφιστῇ τελέσειεν ἡ πόλις. ἐδεῖτο δέ μου καταπολεμῆσάι δι’ ἐμοῦ βου- λόμενος ἀνθρώπιον ἐκ Κυζίκου μιαρόν τε καὶ ἀχάρι- στον, δι’ ἐκείνου μὲν τῆς πόλεως μετασχόν, κριοῦ δὲ τροφεῖα κατὰ τὴν παροιμίαν ἐκτῖνον.

ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποιήσειν καὶ οὐκ ἀπειθήσειν, λαθὼν δὲ ᾠχό- μὴν | πλέων. τοῦ δὲ Αἰγαίου κινηθέντος τῶν τε ναυ- R 25 τῶν οὐδὲν εἰδέναι τοῦ πελάγους λεγόντων στὰς ἐγὼ παρὰ τὸν κυβερνήτην ὑπὸ τοῦ κακοῦ νικώμενον εὔχο- μαι Νηρεῖ τε καὶ ταῖς Νηρέως κόραις, νὺξ δὲ ἦν, ἐν ᾗ τὰ δεινὰ ταῦτα παρῆν, καὶ ἀνίσχει ἥλιος διὰ νεφῶν προσβάλλων τὴν θάλασσαν, σημεῖον μὲν ἀγριωτέρων πνευμάτων, καὶ τὰς τρίχας ἅπαντες ἐτίλλομεν, ἦν δὲ ἄρα τι τῶν εὐχῶν ἔργον, καὶ πάντα τὰ λυποῦντα ὀξέως ἐλέλυτο θεῶν θαλαττίων ἡμερούντων τὴν θάλατταν.

ἔπλεον δὲ μένειν ὑποσχόμενος οὐ ψεύστης οὐδ’ ἀπατεών τις ὤν οὐδὲ τῷ παρακρούεσθαι τερπόμενος, ἀλλὰ ὅρκον ἐμπεδῶν, ἐφ’ ᾧ τὴν Ἀθήνηθεν ἐπεποιήμην ἔξοδον, ἐπάνοδον ἔχοντα· οὔκουν ἐδόκει μοι χρηστὸν 4 p. 103, 5. Suidas s. v. Βημάρχιος 7 Menand. fr. com. att. IV 333 p. 304 M. III 905 p. 237 K. cf. ep. 222 et 716 2 ἤτοι τοὺς πρώτους τῶν τῇδε V 1 ταύτην L 2 ταπρῶτα Β 4 τῷ σοφιστῇ om L 13 ταῖς ν' Νηρέως MSchmidt Philol. XVI 233 | δὲ scripsi τε libri et edd | ἦν, ἐν ᾖ τὰ] ἤδη ἦν ἁ Β 19 ὑποσχό- μενος Ferr in marg „C. R τῷ νικοκλεῖ“, unde τῷ Νικοκλεῖ in Morelli irrepsit. cf. p. 68. 21 ἐμπεδώσων Mschmidt Philol. X 614 ἔσεσθαι τῇ ἐπιτηδεύσει προοίμιον ἡ ἐπιορκία. διὰ ταῦτα ἔπλεον. ἐλθὼν δὴ καὶ οὐκ ἐπιορκήσας ἐπ’ ματος δικύκλου χειμῶνος ἀρχομένου τῶν τῆς ὥρας R 26 ἀνεχόμενος ἀνιαρῶν ἤλαυνον, ὅπως αὖθις λόγῳ | προσ- θείην ἔργον.

τούτου δὴ τοῦ νέων τε ἐπιστατεῖν #x003E; ἐν τοσούτοις ἔθνεσι καὶ τῆς τῶν λόγων ἀπεργασίας οὐκ ὀλίγων δημιουργηθέντων καὶ ὅλως ὧν τοῦ νῦν ἀπολέλαυκα σχήματος ἒν ἐκεῖνο αἰτιατέον, τὴν τῷ φίλῳ μὲν ἐν κοινωνίᾳ τῆς ἐξόδου δεδομένην χάριν, τὸν ἐμὸν δὲ πρὸς τοὺς ἔξω τόπους ἀφελοῦ- σαν φόβον. εἰ γὰρ αὖ μὴ τότε με ἐξήγαγεν ὁ δαί- μων, ἐκράτει ἂν τὸ ἀεὶ δεῖν μένειν.

ἤδη μὲν καὶ ἄλλον τινὰ ἀνθρώπων δι’ ὁδοῦ τραχείας ἐπὶ γλυκὺ | R 27 τέρμα προήγαγεν ἡ θεός, ἀτὰρ οὖν καὶ ἐμὲ τότε. ὡς γὰρ δὴ ἐνέβαλον εἰς τὴν ἀγοράν, ὁρῶ τινα Καππαδόκην ἥκοντα ἐπὶ θρόνον βασιλέως πέμποντος, καὶ γὰρ ἐτύγ- χανεν ἡ βουλὴ τὸν ἄνδρα ᾐτηκυῖα, ῥήτορα ἄκρον ἐξ οἶμαί τινος ἀγῶνος ἑνὸς αἰτησαμένη. ὁ μὲν δὴ σεμνὸς σεμνῶς εἰστήκει, γνοὺς δὲ ἐγὼ παρά του γέροντος, ὅστις τε εἴη καὶ ὅθεν καὶ ὅπως καὶ ἐφ’ ὅτῳ παρείη, 3 ep. 672b 4 αὖθις] δηλονότι εἰς τὴν ωνσταντίνου Vf | λόγῳ] ᾦ ὑπέ- σχετο Νικοκλεῖ Vf 5 sq. οὐ διὰ πάντων ταῦτα V 8 αἴτιον νομιστέον Vf 12 μέλλειν] ἐξιέναι δηλονότι V 5 τούτου Β et e τοῦτο corr. Ρ2 et. Re τοῦτο Α CVL Ferr Mor | τὸ V | νέοις V | τε om BV | ἐπιστατεῖν ex ἐπιστάτην corr. m. rec. Α 6 καὶ quod est in libris post ἐπιστατεῖν, post ἔθνεσι tansposui 7 ὧν] ἂν L ὧν ἂν Mor 11 αὖ] ἂν Re 12 μένειν Re Anim μέλλειν libri et edd 13 ἅνθρωπον L | δι’ ὁδοῦ τραχείας om Β 14 αὐτὰρ ACPB (sed in hoc υ era- sum) Ferr Re 18 τινος ἀγῶνος ἑνὸς] ἑνὸς ἀγῶνος L 19 παρά του e παρὰ τοῦ corr Α et Vr παρὰ τοῦ L Ferr Mor 20 παρ- ήει ACP Re πληγεὶς τὴν ψυχὴν τοῖς εἰρημένοις ᾔειν παρ’ ἐκεῖνον, ὅς μοι προὐξενήκει τὴν πόλιν, ὡς δὲ ἀνέμνησα τῶν λόγων, παῖς εἶ, ἔφη, μάλα παῖς, εἰ δὴ ὁπόσον ἐστὶ καιρός, οὐκ οἶσθα καὶ ταῦτα ἥκων εἰς Δελφούς. ὑπο- σχέσων δὲ ἐκείνων, ἃς τῷ πλῷ κεκίνηκας, αὐτόν τε σὲ μεμνῆσθαι μάταιον ἕτερόν τε ἀναμιμνήσκειν. πληγῇ ταύτῃ δευτέρᾳ πληγεὶς | ἀπεχώρουν Ἀθηνῶν τε ὁμοῦ R 28 καὶ ἐλπίδος ἁμαρτών.

ἦν δέ τις αὐτόθι Διονύ- σιος, ἀνὴρ Σικελιώτης, οὕτω μέγας τε καὶ δυνατὸς ἔκ τε τῶν ἐν δίκαις ἄθλων ἔκ τε τῶν ἐν ἀρχαῖς ἐπαίνων ἔκ τε φιλοξενίας ἔκ τε τοῦ ῥᾳδίως τὸν λυποῦντα ἐπι- κλύζειν, ὥστε ἐλυσιτέλει τῷ τὴν ἀρχὴν ἔχοντι χρῆσθαι Διονυσίῳ. οὗτος ὧν τε εἴην, εἰδώς, ἡνίκα ἐπετρόπευε Σύρους, τῷ τε Νικοκλεῖ τούτῳ τῶν πρὸς ἐμὲ πρότερον συνεφαψάμενος λόγων ἔκειτο τηνικαῦτα ἀσθενῶν, ᾧ δὴ μάλιστα ἐβλαπτόμην. ἐπεὶ δὲ ῥαί·σας τὸν ἅπαντα ἤκουσε λόγον καὶ ὡς χειμαζοίμην, δυοῖν γὰρ ἕνα οὐκ εἶναι κρατεῖν, οὐδὲ γὰρ τὸν Ἡρακλέα τὴν παροιμίαν λέγειν, ἑαυτῷ τοῦτ’ ἔφη μελήσειν, μὴ χρῆναι δὲ ἀθυ- μεῖν ἐμέ, καὶ τὸ τοῦ Πλάτωνος προσέθηκεν, ὡς ὑπ’ ἀνδρῶν οὐκ ἄν ποτε τρόπαιον ἀθυμούντων σταθείη.

Τρεπόμεθα δὴ πρὸς τὰ ἀγωνίσματα, καὶ ἔδει μὲν ἕτερον τὸν ταῦτα διηγούμενον εἶναι, | περὶ ἑτέρου R 29 γὰρ ἂν ἕτερος ἀποκεκαλυμμένως διῄει, λόγοι τε ὁπόσοι 13 CIL VI 1673. Cod. Theod. VIII 18, 4 18 Plat. Phaed. 89 C. Zenob. V 49 20 Plat. Criti. 108C 24 Isocr. de pace 62 p. 171 e 2 ἀνέμνησε L 7 ταύτῃ scripsi e PBVL auctore Re ταῦτα AC edd | δεύτερα P | ἀπεχώρουν — 8 ἁμαρτών citat Plan fol 21 8 ἐλπίδων Plan 14 Σύρων Sievers l. l. 51 | τού- των coni Re 18 γὰρ om C 22 ἴδει — 24 διῄει citat Plan fol 21 | μὲν om Plan 23 ἂν om Plan 24 διίοι V Plan παρ’ ἑκάστου καὶ οἵτινες τὰς μορφάς, νικῶντάς τε καὶ νικωμένους, ὅστις τε ὁ τὴν πόλιν ἐφειλκυσμένος, καὶ ὡς οὐδὲν ἐλάττωμα εἰς τὸν στέφανον τὸ μὴ τῶν βα- σιλέως ἐσθίειν. τοῖς μὲν οὖν ἡ τροφὴ παρ’ ἐκείνου πολλή, πατέρες δὲ ἡμᾶς τῶν φοιτητῶν ἔβοσκον ἄλλοι ἄλλους παρακαλοῦντες, καὶ ἐν οὐ πολλαῖς ἡμέραις ὑπὲρ τοὺς ὀγδοήκοντα ὁ χορὸς ἐπιρροῇ τε τῶν ἔξωθεν καὶ ταῖς τῶν ἔνδον ἀποστάσεσιν, οἵ τε ἐπτοημένοι περὶ τὰς τῶν ἵππων ἁμίλλας καὶ τὰ τῆς σκηνῆς θεάματα πρὸς τὰς ὑπὲρ τῶν λόγων μετερρυήκεσαν σπουδὰς δόγματά τε ἐγράφετο παρὰ τοῦ κρατοῦντος ἐπαγγέλ- λοντα τὴν ἐμὴν αὐτοῦ μονήν. ἦν γὰρ δὴ δέος, μὴ ἐν ἐξουσίᾳ τοῦ ἀπαίρειν ὢν μνησθείην τῆς ἐμαυτοῦ.

τὼ μὲν δὴ σοφιστὰ ἐπενθείτην, ὁ μὲν οὐδὲ ἀν- θήσας ἀρχήν, ὁ δὲ ἀπηνθηκώς· ὁ μὲν γὰρ οὐδὲ παρ- ῆλθεν εἰς τὸ δύνασθαι, ὁ δὲ ἐξεπεπτώκει. ἐπεν- θείτην μὲν οὖν καὶ τἄλλα ἐλοιδορείσθην βίαιον, πλεον- έκτην, ἀκόρεστον, οὐδαμοῦ στῆναι δυνάμενον, τὰ 19 τοιαῦτα ἀναισχυντοῦντες. οὐ γὰρ δὴ χειρῶν ἔργον R 30 ἦσαν οἱ ἀφιστάμενοι τῶν νέων, ἀλλ’ ἕτερον | τὸ πεῖθον. ὥσπερ οὖν τοὺς καλοὺς οὐκ ἂν γράψαιτό 11 ἤτοι ζητοῦντα V 1 ἐκείνου B 4 τοῦ βασιλέως post ἐκείνου Ferr in marg Mor 7 ἐπιρροή BL 8 και ταις in καὶ ταῖς corr in ras P2 | τῶν inser Cp, in marg m. rec. A, om L | οἵ τε — 10 σπουδάς citat Plan fol 21 9 καὶ — θεάματα om Plan | τὰς C sed ς erasum | τῆς C sed η corr m | θαύματα L 13 ὢν ex ἂν corr C2 14 κακῶς ante ἐπενθείτην Ferr in marg Mor Re 15 τὴν ἀρχὴν V 17 τἀμὰ Sintenis coll. p. 33, 5 86, 3; 109, 2 R μάλα? | ἐλοιδορείσθην scripsi cum Gasda ἐλοιδορεῖσθον libri et edd 20 οἱ om B | ἕτερόν τι τὸ L 21 ὥσπερ — 103, 3 ἐλέγξαι citat Plan fol 21 | οὖν om Plan | οὐκ] οὐδεὶς L τις βιαίων, εἰ πολλοὶ σφῶν ἐρῷεν, οὕτως οὐδ’ ἡ ἐν λόγοις ὥρα τὸ τῆς μαγνήτιδος πράττουσα πονηρὸν ἂν τὸν πατέρα τῆς ὥρας ἐλέγξαι.

39. Οἰμώττουσι δὴ τοῖς ὧδε πεπραγμένοις ἔρχεται Βημάρχιος σύμμαχος μηνὶ ἑβδόμῳ, μάλα δὴ τὸν Κων- στάντιον ᾑρηκὼς ἀνὴρ καὶ τῶν περὶ ἐκεῖνον τοὺς ἀμυήτους, ψόφῳ τε καὶ κτύπῳ παρανόμων ῥημάτων δόξαν ἐπὶ λόγοις ῥωμαλέου λαβὼν φίλοις τε τοῖς ἀπ’R 31 καὶ τὰ μέχρι μέθης συμπόσια φιλίας ἰσχυρὰς κεράσαι. διέβη μὲν δὴ τὸν πορθμὸν κυδιόων τε καὶ ὑψοῦ κάρη ἔχων κρότῳ τε ἐπηρμένος καὶ οἷς εἰργάσατο χρήμασι, λόγον ἕνα μέχρι Νείλου δεικνύων τόν τε ἐναντία τοῖς θεοῖς τεταγμένον ἐγκωμιάζων, αὐτὸς θύων θεοῖς, διδάσκων τε καὶ διηγούμενος, οἷον αὐτῷ τὸν νεὼν ἐγείραι Κωνστάντιος. διέβη μὲν δὴ μειδιῶν, ὡς δὴ οὐδενὸς αὐτὸν ὑπομενοῦντος, ἀλλ’ ἀμαχεὶ τά τε αὑτοῦ κομιούμενος καὶ καταδύσων αὐτόν τε ἐμὲ καὶ ὅ,τι ἐμοὶ συνέπνει.

πρῶτον μὲν οὖν τὸ μηδεμίαν ἐς αὐτὸν ἐπάνοδον γενέσθαι τῶν νέων ὠδύνα καὶ ἐκέντει τὴν ψυχὴν· ἔπειτα ἐμοῦ λόγον εἰς σύλλογον εἰσαγαγόντος παρών τε καὶ ἀκροώμενος οὐχ ὡς ἥδιστα διετέθη, τῶν φίλων δέ οἱ παραινούντων βροντᾶν καὶ 11 ΙΙ ζ 509 ο 266 1 τις om L | εἰ — ἐρῷεν om Plan | πολλὰ L 3 τῆς ὥρας] τοῖς λόγοις Plan 4 Οἰμώττουσι — πεπραγμένοις citat Thom M 268, 8 s. v. οἰμώζω· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· οἰμώττουσι κτλ. 7 ψήφω Β 8 ῥωμαλέον ῥωμαλέον γρ. ῥωμαλέαν Mor in marg | post τοῖς excidisse μιαροῖς vel δυσσε- βέσιν vel ἀθέοις putat Re probabiliter 18 αὐτοῦ AL ἑαυτοῦ Β 20 εἰς V | ὠδύνει (sic) — 21 ψυχήν citat Plan fol 21 ἀποκρύπτειν λόγῳ λόγον γράψαντα περὶ ὧνπερ ἐγώ, πάντως δ’ ἄν με τῇ πρώτῃ κατασῦραι προσβολῇ, πλὴν R 32 εἰ μή|που τὴν δύναμιν ἣν εἶχεν ἀπολώλεκε, τοιούτοις ἀναπτερωθεὶς ῥήμασι μηνὶ ὕστερον ἧκε κομίζων λό- γον. ὃς ἐκεῖνον ᾧ προσεπολέμει, καὶ πρόσθεν ἐπαι- νούμενον θαυμαστότερον ἀπέφηνεν.

ἡττημένος δὴ τοῦτο οὐδ᾿ ἂν θεοῦ προειπόντος ἐλπίσας ἧκεν ἀναμαχούμενος τὴν ἥτταν τῷ τὸ πολὺ χρυσίον αὐτῷ πεποιηκότι λόγῳ, καὶ διεξιόντος αὐτοῦ κίονας δὴ τινας καὶ κιγκλίδας ὁδούς τε ὑπ’ ἀλλήλων τεμνο- μένας ἐμπιπτούσας <τε> οὐκ οἶδ’ ὅποι, βλέποντες ἀλλήλους οἱ καθήμενοι, συνεῖναι αὐτὸς ἕκαστος οὐκ ἔχων, νεύμασι τοὺς ἀφεστηκότας ἠρώτων, εἰ τὸ αὐτὸ πάθοιεν, καὶ ταὐτὸ τοῦτο τοῖς ἄλλοις ἐγὼ παθὼν 15 σαφηνείας δόξαν οἷς ἐθορύβουν ἐπειρώμην περιάπτειν R 33 τῷ λόγῳ χαριζόμενος | τῇ φάλαγγι.

δευτέρῳ δὴ τούτῳ τρώσας αὑτὸν λόγῳ λόγον ἐμὸν ἕτερον φανῆναι διακωλύει τὸν ἄρχοντα πείσας οἱ χαρίσασθαι τὸ μὴ ἀφικέσθαι μοι. ἦν δὲ ἐκεῖνος οἷος καὶ πεισθῆναί τῳ. τῆς τοίνυν πόλεως τοσούτῳ μειζόνως τἀμὰ ἑλομένης, ὅσῳπερ μᾶλλον ἐώρα τῶν δικαίων ἀποστερούμενον, 2 κατασῦραι scripsi auctore Re Anim. cf. 96, 1; 101, 17; 105, 7; 116, 12 κατασύραι libri et Re κατασύρας Ferr Mor 3 μὴ inser man. ant. A | ἀπολώλεκεν APC, sed in hoc ν del. | τοιούτοις — 8 ἧτταν citat Plan fol 21 4 ἧκε — 7 ἐλπί- σας om Plan | κομίζων τὸν λόγον L 6 ἀπέφηνε θαυμαστότερον L 7 ποτε post θεοῦ V, post προειπόντος L 9 διεξιόντος e διεξιόντας corr C2 10 κιγκλίδας supra κυκλίδας Β2 11 ἐκπιπτούσας coni Re | τε inserui 13 ἐφεστηκότας supra ἀφεστηκότας Vr num παρεστηκότας, ut 85, 4? 11 αὑτὸν ex αὐτὸν corr Vr αὐτὸν AL 18 ὃ L οἱ χαρίσασθαι in χαρί- σασθαι οἱ corr Cf 19 ἐφίεσθαί Gasda | μοι supra με Vr με BL et in ras Ρ5 ἐν ἄλλω: μοι Ρ2 in marg cf I 384, 18 R et p. 142, 16 | προσθεῖναι L εἶδεν ὁ γενναῖος ἐκεῖνος καὶ πρὸς τῷ Νικοστράτῳ τοῦ Ἰσοκράτους καταφρονῶν, ὅτι λόγοις μὲν οὐκ ἂν ἔτι παρέλθοι λόγους οὐ μᾶλλόν γε ἢ ποσὶ πόδας τοὺς ἐμοὺς | τοῖς ἑαυτοῦ, μία δὲ ἀπαλλαγὴ κυρία, εἰ μηκέτ’ R 34 εἴην.

εἰ μὲν δὴ φαρμάκῳ οἷός τ’ ἦν ἀπενεγκεῖν, ἐπὶ τὸ ἔκπωμα ἧκεν ἄν, τοῦτο δὲ οὐκ ἔχων γοήτων ἡττῆσθαι περιιὼν ἐτραγῴδει· ξυνεῖναί με γὰρ ἀνδρὶ τυραννοῦντι τῶν ἄστρων, δι’ ὧν ἐκεῖνον τὸν μὲν εὖ, τὸν δὲ κακῶς ποιεῖν ἀνθρώπων, ὥσπερ τοὺς ἐν ταῖς δυναστείαις διὰ τῶν δορυφόρων· τούτου δὲ εἶναι τὸν ἔλεγχον ἐν τοῦ βιβλογράφου ταῖς πλευραῖς, Κρητός τινος ἐπιεικοῦς πολλὰ τῇ δεξιᾷ καμόντος Ἀθήνησί τε καὶ πανταχοῦ.

γνοὺς δέ, ὡς μόνος μὲν ὑλακτῶν οὐδὲν περαίνοι, δέοι δὲ αὐτῷ καὶ συμμορίας, εὑ- ρίσκει πόνου χωρὶς τοὺς συλληψομένους πρὸς τοῖς σοφισταῖς τοὺς ἀμφὶ τοὺς ποιητάς. ἐποίει δὲ αὐτῷ τοὺς συνεργοὺς λύπη τε καὶ φόβος καὶ φθόνος· τοὺς μὲν σοφιστὰς πάντα, τοὺς ἄλλους δὲ τὸ φθονεῖν. χρῶνται δὴ καιρῷ τῇ τοῦ δήμου μανίᾳ, ἣν ὁ μὲν ἄρχων τραυματίας φεύγων τῷ Περινθίων σώζεται τεί- χεῖ, συλλαβόντες δὲ τοὺς συκοφαντουμένους | οἱ συν- R 35 ωμόται καθείρξαντες εἶχον ἀθάνατον ἔσεσθαι τὴν 1 Prov. Bodl. 364. Coisl. 124. Suidas s. v. ἐγὼ ποιήσω πάντα κατὰ Νικόστρατον Anthol. Pal. X 48, 4. 11 Cf. Eunap. vit. § 6 19 or. LX t. III 304, 19 R 2 μὲν ἔτι οὐκ ἂν Β 4 ἑαυτοῦ corr. e σεσυτοῦ C2 8 δι’ — 9 ἀνθρώπων L 11 βιβλογράφου reposui e libris et Ferr, ut constanter βιβλιογράφου Mor Re 12 post καμόντος rasura duarum vel trium litterarum in Α 14 οὐδὲν ἂν VL Re οὐκ ἂν Mor | περαίνει Ferr 16 αὐτῷ scripsi e VL αὐτὸ A (in quo post ὸ rasura unius litterae) CPB 17 τοὺς συνεργοὺς inserui e VL 20 τῷ τῶν Περινθίων Ferr in marg Mor Re στάσιν οἰόμενοι.

ὡς δὲ οἱ μὲν ἑαυτῶν ἐγένοντο οἱ παραφρονήσαντες, ὁ δὲ ἄρχων ἐπανῆκεν, ὁ δεσμὸς δὲ ἦν παρὰ τοὺς νόμους, ὁ μέν, ὡς ἐμοί τε καὶ τοῖς νόμοις ἔμελλε βοηθήσειν αὔριον καὶ ὡς οὐ σμικρὰν λήψοιτο δίκην, παρεδήλου, τῶν δὲ ἐν τρόμῳ τε κατα- στάντων καὶ ἀλλήλους αἰτιωμένων, οἶα ἐβούλευσας, ὦ δαῖμον. περὶ μέσας νύκτας ἐξέβαλες τῆς ἀρχῆς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ παρέδωκας ἅμα ἡμέρᾳ Λιμενίῳ τὸ ἄστυ, συνωμότῃ μὲν οὐκ ἂν φαίην, ἀνωμότῳ δὲ καὶ τὰ αὐτὰ βουλομένῳ· θεὸς μὲν γὰρ ἤθελεν εἶναι δο- κεῖν, ἐγὼ δὲ αὐτὸν οὐδὲ σπουδαῖον ἐνόμιζον ἄνθρω- πον, ᾧ γε ἦν ἡ σπουδὴ γελασθῆναι.

οὗτος πρὸ τῆς ἀρχῆς ἐν ἀγορᾷ καθήμενος ᾔτησε παρὰ τῆς Τύχης εἰς τοσοῦτον τὴν ἀρχήν, ἐν ὅσῳ γένοιτ’ ἂν αὐτῷ κτεῖναι ἐμέ. λαβόντος οὖν τὸ δικάζειν ἔμενον ὁ ταῦτα εἰδὼς ἐγὼ πιστεύων εἶναί τι τἀληθές, τοῦ γραφομένου δὲ οὐκ ὄντος νοῦν γε ἔχων. τῶν ὀμωμοκότων οἱ μὲν ἐπαινοῦντες ἐκεῖνον λύσιν ἐμαντεύοντο τοῖς δεδεμένοις, ὡς οὐκ ἂν ἐκείνου παραβάντος τὸν περὶ ταῦτα νόμον, ὁ δὲ πρὸ τοῦ νόμου τοὺς κολακεύοντας αἰδούμενος οὐ διώκοντα ὁρῶν, οὐ φεύγοντα καλέσας ἀρχὴν ἐποιεῖτο τῆς κρίσεως τοῦ ταλαιπώρου τὴν βάσανον, ἐν ᾗ τον ἤκουσα βασανιστὰς ἀπειπεῖν.

πρίων δὴ τοὺς R 36 ὀδόντας καὶ | τοῦ γε δευτέρου σώματος ἀποκρουσθεὶς ἀξιώματι πῦρ ἠπείλει τῷ κατατετμημένῳ φάσκων οὐ λήξειν πρὸ τῶν αὑτῷ φίλων ῥημάτων. καὶ ἅμα ἐμοὶ 23 ἤτοι θυμούμενος V 1 μὶν <ἐν> ἑαυτῶν Cobet Misc. 146 4 μικρὰν VL 5 om V 9 καὶ delendum? 15 δεκάξειν L 17 γε om L | ἐχόντων L 28 τοὺς βασανιστὰς coni Re 26 αὑτῷ scripsi cum L ἀυτῷ reliqui libri et edd διὰ τοῦ παρέδρου παρῄνει πρὸς κέντρα μὴ λακτίζειν, ἀλλ’ ἀπελθεῖν, εἰ μὴ θανατῴην. ἔδοξέ μοι πολλῆς ἀποπληξίας εἶναι τηνάλλως ἀποθανεῖν καὶ ταῦτα ἐπὶ νίκῃ τῇ διὰ τῆς βασάνου.

προσπαρεκάλει δέ με καὶ τὸ χείρονος ἄμεινον ἀντιλήψεσθαι χωρίον, τὴν Νικομήδους πόλιν, λόγων τροφὸν τῆς τρυφῇ βαρυνο-. μένης. ὁ δὲ κἀκείνην ἔκλειέ μοι γράμμασιν, οὐ μὴν εἰς ἅπαν· ἧκον γὰρ ἐκεῖσε διὰ τῆς Διονύσου. Νικαίας γὰρ οἱ οἰκήτορες ἐπειδὴ ᾔσθοντο τὴν ἔξοδον, πρεσβεί- αις παρ’ ἑαυτοὺς ἐκάλουν ἅπασιν ἐπαίνοις ἐν ψηφί- σμασι χρώμενοι. προσκυνήσας δὴ τὸν Διόνυσον εἱπό- μην καὶ αὖθις ὢν ἐν νέοις τε καὶ λόγοις ψηφίσμα- σιν ἑτέροις ἐπὶ τὴν τῆς Δήμητρος ἠγόμην τοῦ τῶν Βιθυνῶν ἄρχοντος δεηθεῖσι χαριζομένου.

ἐδέοντο δὲ οὐκ ἀπορίᾳ σοφιστοῦ· πολίτης γὰρ δὴ ἦν τις σφίσι τῶν ἐπαινουμένων, ὁ δὲ λόγων μὲν οὐκ ἀπείρως εἶχε, θυμῷ δ’ ἐδούλευε καί ποτε τὴν|βουλὴν ἅπασαν δού- R 37 λους τῶν αὑτοῦ πατέρων ἐτόλμησε προσειπεῖν. τοῖς δὲ ὑπὲρ δίκης βουλευομένοις καὶ ὅτῳ χρὴ τὸν ὑβρι- στὴν μετελθεῖν, ἀθανάτῳ τις εἶπε κακῷ, ὡς τῶν γε ἄλλων οὐ μακρῶν ἐσομένων· ἐρομένων δέ, τί τοῦτο εἴη τὸ ἀθάνατον αὐτῷ κακόν, ἐμέ τε ἴφη καὶ τοὺς 1 Aesch. Ag. 1624 8 Ep. 819. Dio Chr. or. XXXIX p. 158 R. (Cf. Catal. of greek coins in the British Museum, (Pontus) Bithynia, Nicaea 2. 35. 44. 147. 154) 13 Τὴν Νικομήδειαν λέγει· ἐνταῦθα γὰρ διαφερόντως ἐτι- μᾶτο τὰ τῆς Δήμητρος P2 7 με Β εἰςάπαν V 9 οἱ om L 11 δὲ B 15 τις ἦν Ferr in marg Mor Re 17 δὲ BV 18 αὐτοῦ ACPBL et edd 20 τίς B | εἶπε ex εἶπεν corr Cp 21 μακρὰν L ἀπ’ ἐμοῦ τοῖς ἀντιτέχνοις μόχθους.

ἐδεδίειν μὲν οὖν, μή με ἐντυχὼν δάκῃ, φυλαξάμενος δὲ λέγων σι- γῶντα ἐτρεψάμην μὲν οὐδὲ πρότερον ταχύν, ὀργῇ δὲ βραδύτερος ἐγεγόνει. τῷ δὲ ἄρα κρεῖττον ἦν, ἐπειδὴ ἀφικόμην, σιγᾶν ἢ λέγειν οὐχ ὡς οὐ καλὰ ὑφαίνοντι, δεῖ γὰρ τό γε ἀληθὲς τιμᾶν, ἀλλ’ αὑτῷ φόβους τινὰς ἐντεκών, ὡς δὴ γοητεύοιτο, τοῖς δόγμασι τὴν μνήμην ἐξέπληττε καὶ ἀπῄει πᾶν μὲν δρῶν, πᾶν δὲ φθεγγόμενος, ὥστε ὑπ’ ἀλλήλοις κρύπτεσθαι τῶν διαλυθέντων πολλούς, μὴ ζέων ἔτι προσπεσών τῳ διασπάσαι.

51. | Τοῦτον ἐγὼ τὸν χρόνον, ἔστι δὲ ἔτη πέντε, τοῦ παντὸς ὅν βεβίωκα, ταυτὶ δὲ σχεδὸν ἐξήκοντα, ἔαρ ἢ ἄνθος προσειπὼν οὐδ’ ἂν οὕτως εἴην συμμέτρως προσειρηκώς· ἔχω μὲν γὰρ καὶ ἕτερα πέντε καὶ πάλιν ἕτερα τοσαῦτα ἐπαινέσαι, τὸ νικᾶν δὲ τούτων ἐστὶ τῶν ὑπὸ τῇ Δήμητρι, νικώντων τοῖς ἅπασιν, ὑγιείᾳ σώματος, εὐθυμίᾳ ψυχῆς, ἐπιδείξεων πυκνότητι, τοῖς 8 Thuc. II 87, 3 2 Ἤτοι κατὰ προσδοκίαν ἐμὴν ὁμιλήσας· συντυγχάνει δὲ τῷ δεῖνι ἐπὶ τοῦ παρὰ προσδοκίαν ἐρεῖς· ἤτοι μὴ προγνοὺς συν- ήντησέ τῳ V 10 τῶν συλλόγων τῶν ἀκροωμένων Vg 1 τοῦ ἀντιτέχνου Wyttenb 6 τιμᾶν τό γε ἀληθὲς V τἀ- ληθὲς λέγειν Β τιμᾶν] εἰπεῖν Ferr in marg Mor | αὐτῶ V αὐτῶ BL 7 litteris ἐν vocis ἐντεκὼν des. Α fol 18v. quae sequutur usque ad 113, 9 τῆς γυναικὸς uno folio amisso per- ierunt ἐκτεκὼν Ferr Mor | γοητεύοντι B 8 ἐξέπληττέ τε καὶ Β 10 προσπεσών τῳ scripsi e BV, ut. coniecerant Re Wyt- tenb Cobet Mnem. Ν. S. III 248 προσπεσὼν τῷ C (prius σ ab- reptum) PL 11 διασπάσαι scripsi praeeunte Cobeto l. l. qui διασπάσαιτο coniecit διαρπάσαι libri διαρπάσαιμι Re Anim 13 ταύτῃ L 14 προειπὼν L | οὕτως ἂν VL 17 ἅπασι· B | ὑγίεια V ἐν ἑκάστῃ πηδήμασιν, ὁρμαθοῖς νέων, ἐπιδόσει νέων, νυκτερινοῖς πόνοις, μεθημερινοῖς ἱδρῶσι, τιμαῖς, εὐνοίᾳ, φίλτρῳ.

τῶν δ’ εἴ τις ἤρετο ὁντινοῦν, ὅτῳ μεγίστῳ καλλωπίζοιτο ἡ πόλις, τὰς ἐμὰς ἦν ἐν αὐτῇ διατριβὰς ἀκοῦσαι. ἐκείνη γὰρ αὖ ἡ πρὸς τοσοῦτον ἥκουσα με- γέθους τε καὶ κάλλους τῶν τε ἄλλων ἀγαθῶν, ὅσα γῆ τε καὶ θάλασσα δίδωσιν, οὐδενὸς ἂν ἐν μνήμῃ μεγαλαυχίας πρὸ τῶν ἐμῶν ἐμνημόνευσεν, ἐπεὶ καὶ πρὸς τὴν εὐδαιμονίαν | τῆς πλησίον πόλεως τοῦτο R 39 ἀντεξῆγεν, ὡς ἡ μὲν εὐθηνοῖτο θεάτρων ἡδοναῖς, αὐτὴ δὲ φορᾷ παιδείας καὶ ὡς ἡ μὲν οὐδὲ φυλάξαι παρὸν εἰδείη καλόν, αὐτὴ δὲ καὶ ἀπὸν κτήσασθαι.

ἐγὼ δὲ ἐῴκειν ἀνδρὶ κατακεκλιμένῳ πρὸς πηγαῖς τε διαφανῶν ὑδάτων καὶ ὑπὸ δένδρων παντοίας ὑπερ- αιωρούντων χάριτας, ἐστεφανωμένῳ τε καὶ συνεχῶς εὐωχουμένῳ κατὰ τὸν Αἰγύπτιον ἐκεῖνον, ὃς ἐσοφίσατο μακρὸν αὑτῷ τὸν βραχὺν γενέσθαι χρόνον. ἐποίει δέ μοι τὰς ἡδονὰς οὐ τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν, τὸ δὲ τὰ τῶν λόγων εὖ καὶ καλῶς χωρεῖν καὶ τὸ τὰς Ἀθήνας τῆς Βιθυνίας καταβοᾶν, ὥσπερ γεωργοὶ γεωργῶν ῥύακος ἀρχαίου κωλυθέντος ᾗ πρότερον ῥεῖν. οὕτω τὸν ἐκεῖσε 1 Plat. Ion. 536 Α 10 Dem. de fals. leg. p. 413, 9 16 Μυκερῖνον Her. II 133 20 01 01 Cf. Hermog. de inv. II 2 (Rh. gr. III 83 sq. W) 3 τῶν] fortasse praeferendum πολιτῶν 4 τὰς ἐν αὐτὴ ἂν ἐμὰς Β | ἦν scripsi ἂν libri et edd 5 ἀκούσαι V 8 ἐμνη- μόνευεν | 9 τοῦτ’ V 10 η in εὐθηνοῖτο in ras Cf εὐθένοῖτο Ρ 11 δὲ om L 12 αὕτη V 13 κατακεκριμένῳ CPB Ferr κατακεκρυμμένῳ L Mor 14 τε inserui e BVL 17 μακρὸν e μακρὰν corr C2 | αὑτῷ scripsi αὐτῷ libri et edd 18 τὰ om L 21 ἀρχαίου] ἑτέρου Ferr δρόμον τῶν νέων παλαιόν τε καὶ ἐξ ὅσουπερ ἐμπορία λόγων, ἥδε ἔστησέ τε ἡ γῆ παρ’ αὑτῇ καὶ ἔπεισε μὴ πόρρωθεν πονηρὰ λαμβάνειν ἐξὸν ἐγγύθεν ἀμείνω.

καὶ μὴν ὅ γε ἀνὴρ ἐκεῖνος ὁ Ἡρακλεώτης σωροὺς ἐφ’ ἁμάξης ἧκεν ἄγων βιβλίων, ποιῶν με οἷς ἐβουλόμην R 40 πλούσιον· ἐπεὶ εἰ γῆν τε καὶ | ὁλκάδας καὶ συνοικίας ἐδίδου, δοκῶ μοι τὸν ἄνθρωπον ἂν ἐπαινέσας αὐτὸν κελεῦσαι ἔχειν. οἷόν τι καὶ πρὸς ἐκεῖνον ἐποίησα τὸν ἐπὶ δεῖπνόν τε ἅμα καὶ αὐτὴν τὴν θυγατέρα καλοῦντα μόνην ἐν μεγάλοις αὐτῷ τρεφομένην χρήμασι, τὴν μὲν γνώμην ἐπαινέσας, κελεύσας δὲ ζητεῖν νυμφίον, ὡς ἔμοιγε οὔσης ἀντὶ γυναικὸς τῆς τέχνης.

περὶ ἧς οὕτω τὴν ἔνθεον ἐμεμήνει μανίαν ἡ Νικομήδους πόλις, ὥστε ἤδη με κἀν ταῖς, θερμαῖς κολυμβήθραις τἀν τῷ διδασκαλείῳ ποιεῖν καὶ μηδὲ ταῦτα ἔξω τοῦ νόμου τοῖς ἰδιώταις εἶναι δοκεῖν. οὕτως ἡμῖν ἅπασα ἡ πόλις καθειστήκει μούσειον· οἵ γε καὶ τοὺς γους παραλαμβάνοντες, τἄλλα ἐκβάλλοντες ᾄσματα, ᾄδοντες πανταχοῦ διετέλουν.

ἡ μεγίστη δὲ τῶν εἰς εὐφροσύνην ἀφορμὴ τὸ σαφεῖς κεκτῆσθαι φίλους, ὧν οὐδὲν ὅ,τι οὐ λείπεσθαι τῶν δοκούντων ἀγαθῶν ὁ Εὐριπίδης φησίν, εἰδώς, ὅτι οὗτοι οἱ σαφεῖς οὐκ 4 Κρισπῖνος p. 96, 7 22 Eur. Or. 1155 sq. cf. IV 861, 26. ep. 487 18 ἤτοι ἀπορρίπτοντες V 1 ὅσου L αὐτῇ 5 μὲν L 6 εἰ εἰσ corr C 9 ἐμέ τε ἅμα Gasda 10 αὑτῷ Mor Re | τῆς τῆς γνώμης V et Gasda 12 ἐμοί γε PBV 14 κἂν CP Mor Re 15 τ’ ἂν CPV Mor Re | μηδ’ ἐνταῦθα Re Anim 19 δὴ libri Ferr et γρ Mor in Marg 20 κε in κεκτῆσθαι in ras P4 21 ὃτι οῦν L ὁτιοῦν Μοr οὐσίας μόνον ἀποσταῖεν ἂν ὑπὲρ τῶν ἐπιτηδείων, ἀλλὰ κἂν ἀποθάνοιεν, ὧν δὴ γενέσθαι καὶ τὸν τῆς Θέτιδος υἱόν, ὅς ἐπρίατο τῆς ψυχῆς τὴν ὑπὲρ τοῦ Πατρόκλου δίκην. ταύτης οὐδέν τι νωθροτέρας ταῦθα ἐκτησάμην φιλίας.

ὧν εἰ τὴν Ἀρι·σταινέτου | φαίην ὑπερφέρειν φιλίαν, οὐδένα ἂν νεμεσῆσαί μοι R 41 δοκῶ τῶν τιθεμένων δευτέρων· ᾦ μοι καὶ ἡ μήτηρ καὶ εἴ τῳ ἄλλῳ λύπην ἐνεποίουν ἀπών, εἰκότως ἂν ἐγκαλοῖ. ἐκεῖνος γὰρ δὴ καὶ τὰ τοῦ ’κείνου τρόπου φάρμακα τῶν γλυκέων τούτων ἐφάνη γλυκύτερα.

Καίτοι τίς φιλομήτωρ μᾶλλον ἐμοῦ; τεκμηρίῳ δὲ μεγάλῳ τοῦτο ἀποδεικνύσθω. γῆν οὖσάν μοι πατρῴαν ἀπέδοτο, ὁ δὲ ἐωνημένος ἐπ’ Ἰταλίας πορευόμενος δείσας, μὴ παρακαλέσας ὕστερον τὴν συμμαχίαν τῶν νόμων ἢ ζώσης τῆς μητρὸς ἢ οἰχομένης ἐπιστρατεύσω τῇ πράσει, λύειν ἤδη ταύτην ἢ βεβαιοῦν ἐδεῖτο. ἠρόμην οὖν, εἰ αὐτὸς ἐν τοῖς πεπραμένοις εἴην, ὡς οὐδὲ τούτῳ μαχούμενος· καὶ ὃς τὸ βιβλίον προὔτεινεν, ὡς προσλάβοι ταυτησὶ τῆς χειρὸς γράμματα, καὶ ἡ μὲν ἔγραφεν, ὁ δὲ οἷς ἐώρα διηπίστει.

δεινὰ δὴ δο- 2 II. σ 90 sq. 2 ἐπαποθάνοιεν MSchmidt Philol. X 614 | δεῖ L 4 τοι L | νωθροτέραν V 5 φιλίαν V 7 ᾦ μοι μοι uncis inclusit eius- que loco scholion quod est in Β et Ferr in marg τῷ Ἀρισται- νέτῳ ἂν αἰτιάσαιτό τις δικαίως, φησί, τοῦ ἀπεῖναι ἐμὲ καὶ μη- τρὸς καὶ τῶν ἐπιτηδείων. ἡ ἐκείνου γάρ, φησι, φιλία τούτων οὖσα ἰσχυροτέρα λήθην ἐκείνων ἐνέβαλε τῇ ἐμῇ ψυχῇ, ut ipse ait, e codice Romano in textu posuit Mor. expulerunt Valesius ad Ammian. Marc. XVII 7, 6 et Re ᾦ] ὅγ 8 ἐνεποίει L 18 μήτηρ ante ἀπέδοτο Ferr in marg, uncis inclusit Mor, reti- nedum censuit Re | Ἰταλίαν VL 17 πεπραγμένοις L 19 προσλάβῃ V sed οι supra η r 20 δεινὰ δὲ δὴ L R 42 κῶν ἐμαυτῷ | δρᾶν, εἰ τὴν οὕτω στεργομένην μὴ συνὼν γηροτροφοίην, ὁπότε ἀκούοιμι φθεγγομένου τοῦ φίλου, δεσμὸς τοῦτο ἦν, ὥστε καὶ ἡνίκα δεῦρ’ ἐπανῄειν, ἐπὶ μόναις ταῖς παρ’ ἐκείνου τοῦτο ἐπράττετο ἀνάγκαις ἀπειλοῦντος ἦ μὴν χείρω με, εἰ τούτῳ ἀτιμάσαιμι τὸ δίκαιον, νομιεῖν.

60. Πλείοσι τοίνυν καὶ μείζοσιν ἀγαθοῖς τὰ δυσ- χερέστερα ἠφάνιζεν ἡ Τύχη, καὶ ἡ λύπη μικρὰ διὰ τὸ πλῆθος ἦν τῶν ἡδονῶν, μᾶλλον δὲ οὐδὲν τοσοῦτον, ὁπόσον καὶ ἀνιᾶσαι δύνασθαι, ὥσπερ αὖ καὶ τοῖς ἀρι- στεύουσιν ἃ πλήττονται κοῦφα διὰ μέγεθος ὧν δρῶσι. λεγέσθω οὖν καὶ τὰ χείρω· τῇδε γὰρ ἂν καθαρώτερον φανείη τὰ βελτίω δεικνυμένων τῶν ὑπ’ αὐτῶν νενι- κημένων.

Ταυτὶ μὲν ἀφείσθω τὴν ζημίαν ἔχοντα ἐν χρή- μασιν, ὅ δὴ διαπτύσειεν ἂν ἀνὴρ ἐλεύθερος. ἀλλ’ ἐνόσει μὲν ἡ γυνὴ τῷ σοφιστῇ τὰς φρένας, ὁ δὲ οὐ βουλόμενος ταῦτ’ εἶναι τῆς τοῦ σώματος πονηρίας ἐπ’ ἐμέ τε ἦγε τὴν αἰτίαν καὶ κακοῖς ἑπόμενος μασι βιβλογράφον καὶ αὐτὸς εἷλκε καὶ οἰχομένης δὴ τῆς γυναικὸς ἀπὸ τοῦ τάφου μετὰ δακρύων εἰς τὸ δικαστήριον ἐλθὼν κατήγορος μὲν κατὰ τοὺς νόμους οὐδὲ οὕτως γίνεται, τοσοῦτον δὲ εὗρε, τὸ δῆσαι τὸν ἄνθρωπον.

ἐπὶ τούτοις τὸ | πρᾶγμα ἀνέστραπτο R 44 τοῦ μὲν φεύγοντος τὴν κρίσιν, ἐμοῦ δὲ ἐπαναγκάζον- τος. ὁ δικαστὴς δὲ ἄρα ἐγέλα, εἰ περὶ γυναῖκα ἐγὼ παρανήλισκον τὸν θάνατον ὑπερβὰς τὸν σοφιστήν, ὥσπερ ἂν εἴ τις ἀθλητὴς κτεῖναι ἔχων τὸν ἀντίπαλον τούτῳ μὲν ἠρνεῖτο συμπλέκεσθαι καὶ διέσωζε, τὴν τε- κοῦσαν δὲ αὐτὸν ἥρπαζε διὰ δαιμόνων. τῷ μὲν δὴ ἔργον ἦν φεύγειν, ὁ δικαστὴς δέ, οὐδὲ γὰρ ἀνίην, εἷλκέ τε διὰ τῶν ὑπηρετῶν καὶ ἐπηνάγκαζεν ἢ λαβεῖν ἢ δοῦναι δίκην, τὸν γὰρ αὖ νόμον οὐκ ἐᾶν κεναῖς αἰτίαις ὑβρίζειν. ὁ δὲ πεσὼν ἱκέτευε μὴ ἄτιμος ἀπελ- 1 ὃν παῖς ἐκεῖνος ὑφαιρησάμενος ᾤχετο post χρυσὸν Ferr in marg Mor expunxit Re 4 ν ἂν in διαπτύσειεν ἂν in ras Cf ἂν om Β 6 σωτηρίας L 7 τε om V 8 βιβλιογρά- φον edd 9 ἀπὸ τοῦ denuo incipit Α fol 19 τοῦ om Β 11 γίγνεται 11 | εὕρετο, δῆσαι Re Anim εὕρετο, ἔδησε coni idem in edit. 12 ἀντέστραπτο L Ferr in marg Mor Re 14 δὲ] τε Re 15 ἂν in παρανήλισκον suprapos. C2, η in ras Ρ2 ἀνήλισκον Ferr παρέπεμπον Ferr in marg Mor 17 ἠρνεῖτο corr ex ἡιρεῖτο Cn Par (Gasda I 16) ἡιρεῖτο A ᾐρεῖτο PVL Re ἠρεῖτο Β Ferr Mor | διέσωιζε AC 19 ἀνίειν V ἀνήειν L 21 αὖ delendum censet Re θεῖν μηδὲ αὑτοῦ μᾶλλον ἢ του πένθους ἐκεῖνα νο- μισθῆναι.

ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής, καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον· ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς R 45 συγγνώμην καταφεύγοντα ἰδεῖν καὶ | οὐδὲν ἂν ἑτέρας δέοι δίκης, καὶ δὴ καὶ φίλον εἶναι βουλόμενον οὐκ ἀτιμάσω· ὅστις δὲ αἰσχυνόμενον τὸν ἡμαρτηκότα ὁρῶν προσαπολέσαι βούλοιτ᾿ ἄν, θηριώδης τε οὗτος καὶ οὐκ αἰσθανόμενος, ὡς ἀνθρώπῳ γε ὄντι γένοιτ᾿ ἄν ποτε ἴσως εἰς τὴν τῶν ὁμοίων χρείαν πεσεῖν. ἀλλ’ οὐχ οἱ πρὸς πρὸς ἐκεῖνον οὕτως, ἀλλ’ ὁ μὲν ἀπαντῶν ἐξετρέπετ’ αὐτόν, τῷ δὲ πρόνοια μὴ ἀπαντῆσαι, τὸ δὲ μὴ κεκολάσθαι τοῖς προσήκουσι τὸν ὑβριστὴν ἤδη τινά τι καὶ ἀπορρῖψαι εἰς τὸν ἐψηφισμένον καίτοι σφόδρα ἀγαπώμενον ἠνάγκασε.

πιεζόμενος δὴ πολλαχόθεν καὶ οὐκ ἀποχρώντων οἱ τῶν λόγων ἄλλως τε καὶ τοῦ τρόπου προσδιαβεβλημένου τρέπεται ἐπ’ ὠνὴν τῶν νέων, χρημάτων οὐ φειδόμενος πολλῶν οἱ προσιόντων ἐκ γῆς· οἱ δὲ δέχονται μὲν τὸ διδόμενον, 19 σφᾶς δὲ αὐτοὺς οὐ προΐενται, ἀλλ’ εἰς μέσον τε τὸ R 46 ἀπόρρητον | ἤγετο καὶ γέλως διὰ τῆς πόλεως ἐχώρει, οἷα μὲν ἐμεμηχάνητο, οἷα δὲ ἤλπισεν, οἷα δὲ ἐπεπόν- 1 αὐτοῦ libri et edd 3 post γὰρ rasura 2 litterarum in A num γάρ ἀρκεῖ? 4 καταφυγόντα L 7 βούλοιτο ACPBL edd 9 ἴσως] οὗτος Β | ἐμπεσεῖν L | οὐχὶ Βιθυνοὶ Β 10 ὁ — 11 πρόνοια] οἱ μὲν γὰρ τῶν Βιθυνῶν ἐξετρέποντο αὐτὸν ἀπαν- τῶντα, οἱ δὲ προὐνοοῦντο Ferr in marg quae in textum recepit Mor cancellis inclusa aeque ac quae addidit: μὴ ἀπαντῆσαι αὐτῷ. ἤδη δὲ καί τις ἠναγκάσθη ὑβρίσαι καὶ τὸν ψηφισάμενον αὐτὸν μηδὲν παθεῖν· καίτοι πολλὰ ἀγαπώμενον· τοσοῦτο φησὶν] ἐμισεῖτο ὑπὸ πάντων Βιθυνῶν ὁ σοφιστὴς ἐκεῖνος ἐκεῖνος om- nia Re 11 αὐτόν scripsi coll. Dem. fals. leg. § 226 p. 411, 12 οὕτος ἐκτρέπεταί με νῦν ἀπαντῶν ἂν libri et edd 13 ἀπορ- ρίψαιεν τὸν L 14 ἠνάγκασεν A ἠνάγκασας L 18 προσ- ιόντων L et Re προσόντων reliqui libri Ferr Mor θεῖ.

ὡς δὲ αὐτῷ μόνος Βιθυνῶν συνελάμβανεν ἀνὴρ εἰς ὅ,τι ὁρμήσειεν ἀπαύστῳ φιλονεικίᾳ χρώμενος φήσας ἐν τῷ περὶ τουτωνὶ τῶν δώρων λόγῳ τε καὶ ἐλέγχῳ καὶ γέλωτι μηδὲ τὸ τῆς αὐτοῦ γυναικὸς ὄνομα σεσιγῆσθαι ὡς δὴ τοῦ τε ἔργου κεκοινωνηκυίας τῶν τε ἀνηλωμένων, ἐπὶ ζεῦγος ὁρικὸν ἀναβὰς ἤλαυνεν ἐπὶ Καππαδοκίας παρὰ ἄρχοντα φίλον εἰδότα χάριτι βλάψαι νόμον, νέω δὲ ἄρα τώδε πάντα ἀλλήλοιν Ἀθή- νησι κεχαρισμένω διὰ τέλους ἔμελλον τοῦτο ποιεῖν. ὁ δὲ παρασκευῆς τε αὐτὸν τῆς πρὸς τὸν Περσικὸν πό- λεμον ὃς τότε ἦν, ἑτέρων τε προμηθείας οὐ μείονος ἀξίων μένειν ἀναγκαζόντων πάντα τὰ μέγιστα μικρὰ ἡγησάμενος ἀναστὰς ἐφέρετο γυμνῷ τῷ ξίφει προ- πέμψας στρατιώτην, ᾧ χρῆν με εἰς Νικαίαν ἕπεσθαι τῶν νέων ἄγοντα ἑπτὰ τοὺς ὅτι μὴ σφᾶς αὐτοὺς ἀπέ- δοντο, ἠδικηκότας.

Νικομηδεῖς μὲν οὖν ἡμᾶς ἔτι ζῶντας ἐπένθουν, ὥσπερ οὖς εἰς τὸν λαβύρινθον ἔπεμ- πον Ἀθηναῖοι. σωτὴρ δὲ ἄρα ἡμῖν | ἔμελλε τῆς Τύχης R 47 βουλομένης Ἡρακλῆς ὁ Δῖός ἔσεσθαι καὶ προὐδήλου γε, ὅ ποιήσει καὶ ὡς σβέσει τὴν πυράν, ὀνείρατι· πυρὰν γὰρ δὴ μεγάλην ἐν μέσῃ τῇ Νικαίᾳ τῶν τινα Ἀντι- σθένους μιμητῶν ἐδόκουν ἐφιζάνοντα σβεννύειν καὶ εἶναι κρεῖττον τοῦ πυρὸς τὸ σῶμα. θαρρῶν δὴ τοῖς 7 p. 116, 15 21 p. 116, 11 17 Plut. Thes. 17. 2 ἀνὴρ — χρώμενος citat Plan fol 21 5 ε in κεκοινω- νηκυίας in ras C2 7 post παρὰ rasura duarum litterarum in A 8 νέων Re | τῶδε L 9 διατέλους BV 11 ἑτέρω L 12 ἀξιῶν L 13 γυμνὸς Β 16 ἁ in ἠδικηκότας in ras C2 | Νικομηδεῖς — 18 Ἀθηναῖοι citat Plan fol 21 | Νικο- μηδεῖς ἐκεῖνοι Plan | ἡμᾶς om L 18 ἡμῖν ἄρα Β 20 ποιή- σοι V | σβέσοι V 21 γὰρ] μὲν L | ν in νικαία in ras Ρ2 τε ἀπὸ τῆς ἀληθείας τῇ τε ἐπαγγελίᾳ τῆς ἐπικουρίας ᾔειν· οἱ συνήγοροι δὲ ἡμῖν μέχρι Λίβου μὲν ἧκον, αὐτοῦ δὲ καταδύντες ἀπεσκόπουν, ὅπη τὸ πρᾶγμα πε- σεῖται, καὶ ἀναφανέντες ἐπὶ τῷ τέλει συνέχαιρον, ὥσπερ οἱ Λακεδαιμόνιοι μετὰ τὴν ἐν Μαραθῶνι μάχην τοῖς Ἀθηναίοις.

ἦν δὲ ἄρα κἀκεῖνο Ἡρακλέους τὸ ἔργον, ὃς καὶ ἡμῖν τὸ νέφος ἀπέωσεν· ᾖδον μὲν γὰρ ἀλεκτρυόνες καὶ ἐκήρυττον οἱ κήρυκες, ἐκρούετο δὲ ἡ 9 θύρα καὶ ὅτῳ μέλει τῶν τοιούτων ἐβόα καταβαίνειν. R 48 ἐκαθήμεθ’ οὖν ἐν μυροπωλείῳ | τινὶ τὸν καιρὸν ἀνα- μένοντες Ἄλκιμός τε καὶ ἐγώ τὸν Ἄλκιμον τοῦτον θεοῦ τινος ἔγωγε παῖδα ἡγοῦμαι γεγονέναι, μὴ γὰρ ἂν ἐξ ἀνδρὸς φῦναι τοιοῦτον). σμικρὸν δὴ πρὸ μεσημ- βρίας οὐδενὶ κόσμῳ κεκραγὼς ὁ συκοφάντης ἔστειχεν ἡμιμανὴς κεκρατῆσθαι τῇ βαφῇ καὶ Φιλάγριον λέγων, ἡμῖν γε οὐ συνετὰ λέγων.

καὶ αὐτίκα ὁ δικαστὴς ἐξῄει, καὶ φαιδροὺς ἑωρῶμεν τοὺς φίλους ὡς δὴ ἐπ’ ἀγαθῷ τῳ, τουτὶ δὲ ὅ,τι τε ἦν ὅτῳ τε τρόπῳ συμβάν, 5 Her. VI 120 7 II o 668 4 ἤτοι μετὰ τὸ τέλος V 5 παρ’ αὐτὴν γὰρ τὴν μάχην (αὐτῆ γὰρ τῆ μάχη P2B) κληθέντες τότε τότε οὐχ ἧκον διὰ τὴν πανσέληνον (δ. τ. π. om B), ὕστερον δὲ συνηδόμενοι Ἀθηναίοις τῆς νικῆς τῆ νίκη P2), ἧς καὶ Ἡρακλῆς μετὰ τοῦ Πανὸς γέγονεν αἴτιος P2B 2 ο prius in συνήγοροι in 13,9 C2 3 ὅπηι A ὅποι Β Ferr 10 ἐκαθήμεθα CP Mor Re | μυροπωλίῳ ΑΡ Ferr μυροβολίῳ C 12 θεοῦ — 13 τοιοῦτον citat Plan fol 21 θεοῦ παῖδα τινὸς ἔγωγε Plan | ἔγωγε om VL 13 ἂν ἂν om Plan | ἀνθρώπου Plan | μικρὸν VL 15 κεκρατῆσθαι — 16 συνετὰ λέγων citat Thomas Mag. s. ν. ἀσύνετος p. 28, 8 παρὰ Λιβανίῳ ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· κεκρ. κτλ., cuius verba non sine mendis in margine codicis Β m2 repetita sunt 15 λέγων corr B2 in λόγων quod etiam schol. in marg e Thoma praebet εἰδέναι οὐκ ἦν, πρὶν δή τις τῶν ἡμῖν εὔνων πόρρωθεν ἐσήμηνε τῇ χειρὶ τὸν πολέμιον πεφευγέναι, τῷ δικαστῇ γὰρ ἀγάγκην ἐξαίφνης τῆς τοῦ νόμου φυλακῆς ἐπιπε- σεῖν· ἐγνωκότι γὰρ ἐπὶ πρόδηλον εἰσάγειν σφαγὴν ἥκειν 4 τινὰ ἄγγελον τῆς | Φιλίππου κινήσεως καὶ δεῖν ἤδη R 49 θεῖν καὶ δέχεσθαι τοῖς ὅροις τὴν βλοσυρὰν ἀρχήν.· καὶ τὸν δείσαντα εἰπεῖν ἀπολωλέναι τὸν καιρὸν τῇ χάριτι καὶ εἶναι τοῦ νόμου τὸ κράτος, δεῖν οὖν ἢ γραφὴν ἀπενεγκεῖν ἢ μὴ ἀγανακτεῖν ὑπὸ ἀνάγκης νι- κώμενον. διὰ ταῦτα ἐκεῖνον μεμνῆσθαι τῆς βαφῆς ὡς δὴ μεταπεπεισμένου.

καὶ ὁ μὲν ὂν θυμὸν κατέδων ᾤχετο οἴκαδε στένων, ὁ δὲ οἷς ἔδωκεν ἂν ἐρυθριῶν καλέσας ἐμὲ καὶ παρ’ αὑτὸν καθίσας ἐν τῷ δικαστηρίῳ τρίβων τῇ χειρὶ τὸ πρόσωπον διασύρων τε τοὺς ὑπὲρ τοῦ σοφιστοῦ παρὰ τοῦ φίλου λόγους | ἠξίου με πρᾴως τε ἔχειν τῇ παρ’ αὐτὸν ὁδῷ καὶ R 50 μηδὲν οἴεσθαι τῶν πεπραγμένων πεπρᾶχθαι, φήσαντος δέ μου καὶ πρὸ τῶν αὐτοῦ λόγων ὧδε ἔχειν πίστιν ἀπῄτει τῶν εἰρημένων, εἶναι δὲ πίστιν, εἰ ποιησαίμην αὐτὸν ἀκροατὴν ἐν μέσοις Νικομηδεῦσι λόγου τινός. καίτοι ὅ γε Φίλιππος, ἔφη, καλεῖ, ταυτὶ δὲ ὅμως προ- τετιμήσθω.

νεύω καὶ ὑπισχνοῦμαι, καὶ ἦμεν ἐν τῇ Νικομήδους καὶ εἰσῆγον τὴν ἐπίδειξιν. ἔπειτα ἧκέ 5 Gothofred. Prosopogr. cod. Theod. 378 11 II ζ 202 1 πρὶν δή — 2 πεφευγέναι citat Plan fol 21 πρὶν δὴ] καί Plan πόρρωθεν om Plan 2 ἐσήμαινε L Plan 3 δήμου Β 4 ἐσάγειν ACPL Mor Re num ἐξάγειν? 6 ἐπὶ τοῖς ὅροις? 9 ἀνάγκης supra ἀνάγκην L2 10 διαταῦτα BV | ἐκείνου L τὸν συκοφάντην Mor 12 ἔδρασεν ἀνερυθριῶν? 13 αὑτὸν Re αὐτὸν libri Ferr Mor 21 καί τότε ὅ τε L τε in γε corr A2 | καλεῖν Β 23 ἧκε ex ἧκεν corr C ἧκεν Α ποθεν, ὥσπερ πνεῦμα, ὁ συκοφάντης ἄγων τὸν ὑπόπτην ἐκεῖνον καὶ ἔφασκε δεῖν τὸν ἐκείνου φθάσαι λόγον, πρὶν ὑπὸ κρότου πολλοῦ καταληφθῆναι τὸν δικαστήν. ὁ μὲν οὖν ἤσχαλλεν, ἐγὼ δὲ συνεχώρουν. ὁ δὲ εἰσελ- θῶν ἦν αὐτὸς καίτοι γε λέγων ἐν πεντεκαίδεκα ἀνθρώ- R 51 ποις αὐτὸς δεηθεὶς τὴν ἐμὴν ἀπεῖναι | μερίδα. ὡς γὰρ εἶδε τὸ στάδιον, ἰλιγγιάσας ἐξενήνεκτο τῆς μνήμης καὶ ἐβόα μηδὲ τότε πεπαῦσθαι τὸν γόητα ἐμέ· του δὲ ἀναγνῶναι κελεύσαντος, εἰσελθεῖν γὰρ λόγον, οὐ μνή- μὴν κρινῶν, οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς ἔφη δύνασθαι τὸ αὑτῶν ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ ποιεῖν. ἀλλ’ ὁ δεῖνα λαβὼν ἀναγνώσεται, δείξας τῶν ῥητόρων τὸν ἄριστον. ὁ δὲ ὡς τοῦτο ἤκουσε, ῥίψας τὸ βιβλίον ἀπῄει πιμπλὰς τὴν ἀγορὰν ἀνοήτων ῥημάτων.

τῆς δὲ ὑστεραίας ὁ μὲν ὄχλος ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, τοῦ δὲ ἐγγὺς ἐγὼ τὴν φω- νὴν ἀνακινῶν τε καὶ ἀποπειρώμενος, ὁ δὲ ἄρχων περὶ ἔξοδον, ὁ δὲ αἴσχιστα ἀπηλλαχὼς ἐκεῖνος ἐξ ἀκροπόλεως ἐπὶ τὸ σῶμα τοὐμὸν ὡπλισμένος παρῆν, καὶ ἐμὲ μὲν αί θύραι ῥύονται τοῦ νεὼ τῆς Τύχης, οὗπερ καὶ ἐκαθήμην. τὸν ἄρχοντα δὲ καὶ πρὸ τῶν R 62 λόγων τῇ ’κείνου τόλμῃ κτῶμαι, καὶ σὺν | εὐνοίᾳ μὲν εἰσέρχεται, γενόμενος δὲ ἐραστὴς ἀνίσταται καὶ παρα- 1 post ἄγων rasura duarum vel trium litterarum in Α 3 καταληφθέντα L 5 ὁ αὐτὸς? | γε οm BVL | voce ἀνθρώ- ποις ιn Α fol 20 incipit manus saeculi XIII/XIv 9 κελεύ- σαντος scripsi e VL κελεύοντος ACPB edd 10 κρινῶν Gasda et Cobet Mnem. III 248 κρίνων libri edd | ὁ δὲ Β 11 αὐτῶν L 12 τῶν e τὸν corr L2 16 ἀνακινῶν defendi defendi potest coll. Plat. leg. IV 722 D οἱόν τινες δνακινήσεις et Aristox. fr. rhythm. elem. p. 282 ed. Mor ἡ φωνὴ κινεῖται Harm. | § 26 p. 8 et 9 Transactions of the American Philological Association XXX p. 42 sq. et Studies in honor of B L. Gildersleeve, Balti- more 1902), sed fortasse praeferendum ἀσκῶν 19 νεὼ] γρ. βωμοῦ Mor in marg 20 καὶ om Β 21 τῆκείνου Β χρῆμα γράμμασι συγγενεῖς τε, οἱ αὐτῷ παρ’ ἄλλοις διέτριβον, φίλων τε παῖδας εἰς ἒν τοῦτο διδασκαλεῖον ἤθροιζε τῷ λόγῳ τε ὂν ἠκηκόει, συνῆν αἰτήσας τε καὶ λαβών, τῷ συκοφάντῃ τε οἵαν οὐχ ἑτέραν ὀφείλειν ἔλεγε χάριν γνῶναι δόντι ταῦτα, ἃ ἀγνοεῖν ζημία.

ἐγὼ μὲν δὴ τὴν τῶν αἰχμαλώ- των ἐλυπούμην λύπην, οἱ πατρίδα καὶ ἐλευθερίαν ἀποβαλόντες ἔρχονται ἐν ἀλλοτρίᾳ δουλεύσοντες. καὶ ἐμὲ τοίνυν κατελάμβανε τὸ τῶν μὲν ἡδίστων τε καὶ λυσιτελεστάτων στέρεσθαι, εἰς δὲ τὰ ἀνιάσοντά τε καὶ ζημιώσοντα ἄγεσθαι· χρῆν γὰρ δὴ ἢ συμπίνειν τοῖς δυνατοῖς καὶ περὶ τραπέζας ἡμέρας τε καὶ νυκτὸς δια- τρίβειν τὸ πλέον ἢ ἐχθρόν τε κεκρίσθαι καὶ πολεμεῖ- σθαι. ταυτὶ δὲ ὡς ἐναντιώτατα τοῖς τῆς ψυχῆς ἀγαθοῖς, πᾶς ἄν μοι συμφήσαι μεθύσας τε αὐτὸς καὶ ἕτερον Ἰδῶν τοῦτο πάσχοντα.

τὸ μὲν οὖν δεικνύναι γους οὐδὲ ὣς κατέλυσα, καὶ συνῄεσαν οἱ μὲν ἀκουσό- μενοι λόγων, οἱ πλείους δὲ θεασόμενοι κινούμενον, οἷα δὴ τὰ τῆς βουλῆς ἐκείνης ἐξ ὅπλων ἢ μουσείων τὸ πλέον. τουτὶ μὲν οὖν οὐ παντάπασιν εἶχε κακῶς, χορὸς δὲ ὂν ἦλθ·ον ἄγων, ὡς τάχιστά μοι διέρρει, τῶν μὲν ἡδοναῖς γοητευθέντων, οἷς δὲ αἰ γνῶμαι βελτίους, οὗτοι δὲ] δείσαντες, οἶμαι, ὡς δὴ πεφυκότα νέων ψυ- χὰς διαφθείρειν τὸν τόπον οἱ μὲν εἰς Φοινίκην ἱστία 24 Od. ε 269 2 ἵππαρχον ACPB 3 α in ὑποδεξαμένους in ras Ρ2 5 ἀνάγκη μεταφέρειν Β ἀνάγκῃ με μεταφέρει coni Re 8 ἀπέρ- χονται? δουλεύσοντες corr. e δουλεύοντες L2 10 τὰ] τοὺς Α om L 11 γὰρ om Mor 13 τοπλέον V | κεκρίσθαι AC 15 ς in αὐτὸς in ras C2 17 ὣς reposui e libris ὡς edd 20 τοπλέον V | ταυτὶ Mor 23 δὲ uncis inclusi | ψυχαῖς Β πετάσαντες, οἱ δὲ Ἀθήναζε ᾤχοντο, ἐμοὶ δὲ τοὔνομα ἐλέλειπτο, ὥστε ἐδάκρυσεν ἄν τις, ὑπὲρ | ὁπόσων R 55 ὁμιλητῶν πρὸς ὁπόσην χιόνα παραταξόμενος ἐξῄειν.

Περιῄειν οὖν πενθοῦσιν ἐοικώς, τοῖς τε παρ- οῦσιν ἀχθόμενος τά τε ἀπόντα ποθῶν, καί μοι οὕτως ἀκριβῶς ὁ τῶν Βιθυνῶν ἔρως ἐνῴκει μηδὲν ἕτερον ἐπιτρέπων θαυμάσαι, ὥστε ἐπειδὴ θέρος ἦν, αὖθις ἐκεῖσε ἐκομιζόμην ἀφιέντος μὲν οὐδενός, ἀπειλούντων δὲ πολλῶν, κρατοῦντος δὲ τοῦ θεοῦ. λοιμοῦ δὲ ἐλαύ- νοντος τοὺς ἀνθρώπους μετασχών πως τοῦ κακοῦ καὶ αὐτὸς παραινέσεσιν ἰατρῶν πάλιν ἦν, ἐξ ἦς ἐπεφεύγειν. δευτέρου θέρους ταὐτὰ καὶ ἐτόλμων καὶ ἠναγκαζόμην λιμοῦ ποιοῦντος, ἃ πρότερον ὁ λοιμός. καὶ κατὰ ταύ- την γε τὴν πορείαν ἐν Λιβύσσῃ — σταθμὸς δὲ ἡ Λίβυσσα τάφῳ τε καὶ λόγῳ τῷ περὶ τοῦ κειμένου κοσμούμενος — ἐνταῦθα ἐξ αἰθρίας τε ἀκριβοῦς καὶ δριμυτάτης ἀκτῖνος νέφη συνδραμόντα σκηπτὸν καὶ ποιεῖ καὶ ἀποστέλλει, κὰδ δὲ πρόσθ’ ὀρέων Διομή- δεος ἧκε χαμᾶζε, καὶ ἐπεπόνθειν μὲν δὴ ὅσα εἰκὸς 19 ὑπὸ τοῦ τοιοῦδε | πυρός.

τοῦ δὲ χάριν ἐραστὴν R 56 πόλεως ἠδικημένον ἀπεκώλυεν ἀπὸ τῶν παιδικῶν ἡ 9 ep. 495 14 Appian. Syr. 11. Cf. OSchwab Berl. Phil. Woch. 1896 n. 52 18 II. θ 134 2 ἰδών post τις inserendum censet Re, at cf. p. 130, 6 6 ἄκριτος MSchmidt Philol. X 615 11 ἐξῆς ἐπιφεύγειν L 12 ταὐτὰ scripsi autctore Re Anim ταῦτα libri edd 13 κατ’ αὐτήν V (et γρ. Patm in marg) κατὰ τὴν L 14 ἦν ante ἐν inserit Gasda | ἐν] τὴν ἐν L | ἣ L 18 ὁρέων Β et corr in ὀρέων L2 19 χαμᾶζε Mor χαμᾶζε Re | ἐπεπόνθειν μὲν] ἐπε- πόνθει μὲν L ἐπεπόνθειμεν V | δὴ in ras C2 οm PBVL Ferr 20 τοῦ om | τοιοῦτον Mor γρ. τοιοῦδε in marg 21 τῆς Βιθυνίας] πόλεως Mor | ἠδικημένων L | ἀπεκώλυσεν V Τύχη; τὸ πτῶμα ᾔδει γενησόμενον, ὑφ’ ᾧ με καὶ αὐτὸν κεισόμενον. λυποῦσα δὴ τοιαῦτα τὴν σωτηρίαν ἐπό- ριζε καὶ ἀποστεροῦσα τόπου τινὸς ἐχαρίζετο γῆρας, ἐπεὶ καὶ τὸ εἰς τὴν μεγίστην με πόλιν αὖθις φέρουσα ἐμβαλεῖν οὐ κακοῦν ἐθέλουσα ἔπραττε, κακὸν δέ τι κἀνταῦθα ἰωμένῆ.

ὁρῶσα γὰρ αὖ τοὺς μὲν κα- κοηθείᾳ, τοὺς δέ τινας καὶ ἀγνοίαι τὴν ἐκεῖθεν ἀνα- χώρησιν οὐχ ὅπερ ἦν, καλοῦντας, τιμωρίαν δὲ νομάζοντας καὶ ψῆφον τῆς πόλεως, ἀλλ’ οὐκ ἐργαστηρίου πονηροῦ τινος ἐπήρειαν, εἶδεν, ὡς ἐνὶ μόνῳ τοῦτ’ ἂν ἐξαλειφθείη τὸ αἰσχρόν, εἰ ὑπὸ τῆς πόλεως αὖθις | R 57 θηραθεὶς ἐχοίμην ἐν ἅπασί τε οἷς ἔμπροσθεν εἴην νέων τέ (τινων ἐκεῖ) περιεστηκότων θεάτρων τέ μοι πληρουμένων ὑφ’ ἡλικίας ἁπάσης.

καίτοι καὶ πλέον τι τὰ τότε εἶχε· τῶν γὰρ δὴ ἀρχόντων ἀεὶ τοῦ δευτέρου τὸν πρότερον ταῖς εἰς ἐμὲ σπουδαῖς τε καὶ τιμαῖς παριόντος ὁ τέταρτος Φοῖνιξ ἀνὴρ ὑπὸ Χαρίτων κυβερνώμενος δόγμα ἠμελημένον ἀνανεοῦται τῆς βου- λῆς, καὶ βασιλεὺς συνησθεὶς τῇ πόλει τοιαῦτα ψηφι- ζομένῃ μυρίαις με κατακοσμεῖ δωρεαῖς, ὧν αἰ μὲν 6 Cf. Eun. vit. § 6 9 Dem. adv. Pantaen. 39 p. 978, 6; Β,άν. Boeot. 2 p. 995, 8; 1010, 24 2 κεισόμενον] ᾔδει δηλονότι V 1 ἤδη L | αὐτὸν ᾔδει κεισόμενον Re Anim 2 λιποῦσα L 4 με om L | αὖθις ἦλθες φέρουσα L 6 αὖ om VL, can- cellare aut cum δὴ mutare vult Gasda 10 ἐπίνοιαν Β 11 post αὖθις inser. τῆς μεγάλης Mor, uncis inclusit Re 13 νῶν, τῶν ἐκεῖ δυνατῶν, υἱέων Re num τῶν τιμίων ἐκεῖ υἱέων? υίέων inser m. ant. A 15 τί A | τότ’ V 19 συν- ησθεὶς om Β 20 με om APB | κατακοσμεῖ] μετακοσμεῖ ΑΒ ἀξίωσιν, αἰ δὲ πρόσοδον ἔφερον, ὥστε ἄνευ τῶν περὶ γῆν φροντίδων τὰ τῶν γεωργούντων ἔχειν.

ὃ δὲ δὴ τῶνδε μεῖζον ἔργον τῆς Τύχης, μᾶλλον δὲ ὅτου τις ἂν φήσειεν ἀνδρὶ δόξαν τὴν ἀπὸ λόγων οἵωνπερ 4 ἡμεῖς, διώκοντι, μετὰ γὰρ τὴν | τῶν τυράννων κα- R 58 τάλυσιν, ὧν τὸν μὲν λόγῳ, τὸν δὲ χειρὶ Κωνστάντιος ἔπαυσε, δωρεῖται μὲν τοὺς Ἕλληνας τῇ Στρατηγίου πρᾳότητι κόσμον τῆς αὑτοῦ βασιλείας τὴν ἐκείνου νο- μίζων ἐν ἀρχαῖς χρηστότητα.

ὁ δὲ οὐκ ἀπείρως μὲν ἡμῶν ἔχων, εἰς πεῖραν δὲ τῶν Ἀθήνησιν ἐρχό μένος καὶ τὰ μὲν δακρύων, τῶν δὲ οὐκ ἀμνημονῶν ἐπέπληξεν Ἀθηναίοις, εἰ ἀξιοῦντες διὰ κάλλη λόγων ἐκεῖσε ἅπαντας καταπλεῖν οὐκ ἐπεισάγουσι τῶν ὄντων σφίσιν ἀμείνω· ἀλλὰ σίτῳ μὲν ἐπεισάκτῳ χρώ- μενοι διδάσκαλοι τῶν περὶ τὸν σῖτον αὐτοὶ καταστάντες ἅπασιν οὐδὲν ἡγεῖσθε δεινόν, εἰ δὲ περὶ τοὺς λόγους τοῦτο δράσετε, τὰ σεμνὰ ὑμῖν οἰχήσεται; ἐγὼ μὲν οὐδ’ εἰ πάντας ὑμῖν κατεχρύσουν νεώς, μᾶλλον ἂν ἦν της ἢ τοιαῦτα εἰσηγούμενος.

οἱ δὲ πάλαι μὲν ἔφασαν καὶ αὐτοὶ ταυτὶ διανενοῆσθαι, | παθεῖν δὲ ὃ R 59 5 De Vetranione et Magnentio cf. Petr. Patric. fr. 16 (fr. hist. gr. IV 190) et Zonar. XIII 7—9 7 p. 134, 17. ep. 396 14 Dem. cor. § 87 p. 254, 21. adv. Lept. 31 p. 466, 21 4 τίς AB 8 βασιλείας reposui e VL Mor πολιτείας ACPB Ferr Mor in marg Re 11 τὰ δὲ BL 13 ἐκεῖσε ἅπαντας] ἐκεῖσε ἅπαντες C ἅπαντας ἐκεῖσε V ἅπαντα ἐκεῖσε L 17 τοὺς om L 18 ἡμῖν APBL | signum interroga- tionis posui „aut οἰχήσεσθαι sc. ἡγεῖσθε aut οὐ ταὐτὸ pro τοῦτο“ Wyttenb „μὴ δράσετε vel ἐάσετε“ Gasda | ἡμίν L 19 ἂν ἦν] ἦν ἂν VL 21 φ in ἔφασαν in rasura duarum littera- rum C2 πολλοὶ πολλάκις, αἰδοῖ βεβλάφθαι, προσλαβόντες δὲ νουθεσίαν βελτίους ἔσεσθαι. καὶ αὐτίκα τὸ μὲν ψή- φισμα ἐγέγραπτο· τοὺς σοφιστὰς δὲ πρὸς σφᾶς αὐτοὺς διήλλαττεν ὁ φόβος, καὶ πυκναὶ μὲν αἰ βουλαί, πολλοὶ δὲ οἱ δρόμοι, καὶ ᾗ χρὴ τοὐπιὸν διενεγκεῖν, ἐσκόπουν. τοῦτο οὔπω πρόσθεν Ἀθηναίους ἀκήκοα δράσαντας οὐδ’ αὖ ἑτέρῳ τοιαῦτα εἰς δόξαν παρὰ τῆς Τύχης εὑρημένα. καίτοι καὶ πρότερόν ποτε λόγοι λόγων ἡττῶντο τῶν παρ’ ἑτέροις οἱ παρ’ αὐτοῖς, ἀλλ’ ὅμως οὐ φαίνονται κεκληκότες ἑτέρωθεν ῥήτορα.

τουτὶ μὲν δὴ κεφάλαιον τῶν παρὰ τῆς δαίμονος ἀγαθῶν νομιστέον· εἰ γὰρ αὖ καὶ παρ’ ἑτέρων κλητὸν Ἀθήνη- R 60 θὲν ἐλθόντα νέων ἀρχὴν | κτήσασθαι μακαριστόν, πηλίκης εὐδαιμονίας τὸ Ἀθηναίους εἶναι τοὺς μετα- πεμπομένους; ἐγὼ δὲ ἥσθην μὲν κατὰ τὸν Κρῆτα ἐκεῖνον) ἐπὶ τὴν κατέχουσαν τὰ πράγματα τῶν λόγων νόσον καλούμενος, οὐ μὴν οὕτω γε ἐπιλήσμων τις ἦν, ὥστ’ εἰρήνην τε καὶ ἀσφάλειαν ἐλπίσαι μετὰ τοὺς πολέμους ἐκείνους οὓς ἐτύγχανον ἑωρακώς, ἐν οἷς τραύματα πόνον πολλοῖς ἰατροῖς παρασχόντα συνέβη.

85. Ἦν οὖν δεινῆς ἠλιθιότητος τοὺς ἐπ’ ἀλλήλους 15 Ἐπιμενίδην (Plat. leg. I 642 D Diog. Laert. | 110) 5 τ in τοὐπιὸν in lacuna L2 | μετενεγκεῖν L et γρ. Mor in marg 6 οὔπω] ὅπερ L 7 εἰς δόξαν post εὑρημένα APB 9 ἑαυτοῖς L 10 ἑτέρωθεν κεκληκότες VL 12 αὖ om VL | παρ’ om ΡΒ | ἑτέρους V ἑτέρωθεν ACP (in quo ἑ m2 in ra- sura trium litterarum) B Ferr 13 νέων γὰρ ἀρχὴν L 14 πη- λίκης scripsi e VL auctore Re („aut πηλίκον εἰς“) πηλίκον AC ΡΒ edd 15 τὸν τῆς παροιμίας post Κρῆτα Β et suprascr. Ρ2 17 νῆσον ΡΒ | τίς BL 18 ὥστε L 19 πολλοὺς Β 20 πόνων L | ἰατροῖς inser Α2 21 ἦν <ἂν> οὖν? ὅπλα ἀναιρουμένους, οἷς ἰσχὺς παραπλησία (δι᾿ ἴσου πᾶσι παραγενομένη τοῦ χρόνου, τὸν ἄρτι ἥκοντα τὰ σφῶν ἐλέγξοντα τούτους οἴεσθαι μετὰ θυσιῶν τε καὶ αὐλῶν καὶ χορῶν ἐπιστήσειν ταῖς ἀγέλαις ταῖς αὑτῶν. 4 ἤκουον δέ γε πρὸς οἷς ἐτεθεάμην | τῷ μὲν Ἀραβίῳ R 61 λελουμένῳ τε καὶ ἐπ’ ἄριστον ἰόντι δύο τινὲ μισθωτὼ βορβόρῳ κρύψαι τὸ πρόσωπον, Παφλαγόνας δὲ τρεῖς ἅπαντα ἀδελφούς, τὴν φύσιν, τὴν ἀμαθίαν, τὴν τόλ- μαν, τοῦ σώματος τὸ πάχος, τὸν Αἰγύπτιον ἀπὸ τῆς εὐνῆς ἁρπάσαντας ἐπὶ τὸ φρέαρ κομίσαντας ἐμβαλεῖν ἀπειλῆσαι καὶ μέλλειν, εἰ μὴ ὀμεῖται τὴν πόλιν ἐκλεί- ψειν, καὶ ἐξέλιπεν, ὥστ’ εἰς Μακεδονίαν ἥκων ἕτερόν τι ποιῶν ἐτελεύτησε τὸν βίον.

86. Τούτοις ἐμαυτὸν κατεῖχον τοῖς λογισμοῖς. τῶν δὲ οὐκ ἀντεχόντων σοφιστῶν οὐκ ἂν οἴκοι με ταὐτὰ λεγόντων δυνηθῆναι, χαλεπὸν γὰρ εἶναι πολίτου τυχεῖν ἐπαινέτου, οἵ γε, κἂν σὺν δόξῃ παρὰ σφᾶς ἀφίκηταί τις, περιαιρεῖν τε ἐπιχειροῦσι καὶ πάσῃ τέχνῃ μικρὸν ποιεῖν, καὶ ταῦτα αὐτοὺς ληροῦντας ἐπιδεῖξαι βουλο- 19 μένη ἡ Τύχη κινεῖ μέν με πρὸς αἴτησιν μηνῶν | τεττά- R 62 ρων, ἐφέντος δὲ βασιλέως καὶ πρὶν ἢ χειμῶνα ἄρχεσθαι δεῖν ἐπανήκειν εἰπόντος ὁρῶ μὲν ὁδούς τε καὶ πύλας τὰς ἐμοὶ φιλτάτας, ὁρῶ δὲ ἱερά τε καὶ στοάς, ὁρῶ δὲ 5 ep. 396 9 p. 94, 19 1 ἀναιρουμένους scripsi coll. I 162, 15 R αἱρουμένους ACP VL ἡρημένους Β αἰρομένους coni Re 2 ηι in παραγενομένηι in ras L2 3 τούτους οἴεσθαι ante τὸν ἄρτι — ἐλέγξοντα col- locanda censet Gasda | τε om L Mor Re 4 4 χορῶν] τυμπά- νων Mor Re | αὑτῶν Re αὐτῶν libri Ferr Mor 5 ἀρραβίῳ L 6 τινὲς V | μισθῶ τὼ L 9 τοῦ σώματος τὸ πάχος ut glossema delendum censet Gasda 12 ὥστε L 15 ἀντεχόντων C sed spir. et v m. rec. (n) | με] μετὰ L | ταῦτα BL 16 de versu τυχεῖν πολίτου χαλεπόν ἐστ’ ἐπαινέτου cogitat MSchmidt Philol. X 617 17 εἴ γε L et e coniectura Mor | ἀφῖκταί C τοίχων τῶν ἐμαυτοῦ γῆρας, ὁρῶ δὲ μητρὸς πολιάν, ὁρῶ δὲ τὸν ἐκείνης ἀδελφὸν οὔπω ἀφῃρημένον τὸ τοῦ πατρὸς ὄνομα, ὁρῶ δὲ ἀδελφόν τε πρεσβύτερον ἤδη πάππον κεκλημένον συμφοιτητῶν τε ἔθνη, τοὺς μὲν ἐν ἀρχαῖς φανέντας, τοὺς δὲ δικαζομένοις συμμάχους, φίλους τε πατρῴους ὀλίγους γε ἐρρωμένην τε πλήθει σοφῶν τὴν πόλιν, ὥστε ἡδόμην τε ὁμοῦ καὶ ἐδεδοίκειν, τὸ μέν, ὅτι τῆς τοσαύτης τε καὶ τοιαύτης πολίτης εἴην, τὸ δέ, ὅτι παγχάλεπόν ἐστιν οὕτω μεγάλην λαβεῖν.

ἡ Τύχη δὴ κἀνταῦθα ἐβοήθει πρός τε τὰ πολλα- χόθεν ἐρωτήματα, ἐν ἐργαστηρίοις δὲ τοῦτο ἦν γιγνό- μενον.) ἀπαντῶντι καὶ ἐπειδὴ δι’ ἀγῶνος αὐτοῖς ποτε ἔδει( τίς ποτε ἦν) φανῆναι· πρῶτον μὲν γὰρ ἐδεήθησαν 14 οὐδὲν τῶν σὺν θωπείᾳ συλλεξόντων ἕκαστον, ἀλλ’ R 63 ἐξήρκει | γενέσθαι δῆλον, ὡς ἐροίην. ἔπειτα οὐκ ἀνα- μείναντες ἥλιον ἐνεπεπλήκεσαν τὸ βουλευτήριον, καὶ ἔδοξε τότε πρῶτον εἶναι οὐκ ἀποχρῶν, ὥστε ἐγὼ μὲν ἐπυνθανόμην, εἰ ἥκοι τις, ὁ παῖς δὲ ἔφη τινὰς καὶ αὐτοῦ κοιμηθῆναι.

τοῦ θείου δέ με εἰσάγοντος τρέμοντος μειδιῶν τε αὐτὸς εἱπόμην θάρσος ἐμβαλού- σης τῆς Τύχης καὶ βλέπων εἰς τὸν ὄχλον, ὥσπερ ὁ Ἀχιλλεὺς εἰς τὰ ὅπλα, ἐτερπόμην, τούτῳ δὲ οὔπω λέγων 22 II. τ 18 1 οι in τοίχων in ras L2 | πολιάς V et Gasda pluralem usui Libaniano convenientiorem dicens, at cf. p. 83, 5 2 ἐκεί- νοις L | ο in ἀφῃρημένον corr ex ω C 3 τε om L 4 τε om VL 6 ἐρρωμένην corr ex ἐρωμένην C2 7 ἐδεδίειν V 8 τε om VL 9 ἐστιν] τὴν VL 10 δὴ Ρ et (e δὲ corr) A Ferr et γρ. Mor in marg δὲ CBVL Mor Re 11 γινόμενον BV 12 ποτε om VL, cancellis inclusit Mor 13 ποτε de- lendum censet Re, probabiliter 14 λεξόντων Β 15 Thom. Μ. p. 160, 7 s. ν. ἐροίην ὄντι τοῦ λέξοιμι· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης 18 ἥκει τίς V 22 τοῦτο L et γρ. Mor in marg ἐκπλήξας πῶς ἂν ἀξίως εἴποιμι περὶ τε τῶν ἐπὶ τῷ προλόγῳ δακρύων, ὂν καὶ ἐκμαθόντες ἀπῆλθον οὐκ ὀλίγοι, περί τε τῆς ἐπὶ τοῖς δευτέροις βακχείας; οὐδεὶς γὰρ εἴς γε τὸ πηδᾶν καὶ ἅπαντα δρᾶν οὐ γέρων ἦν, οὐ φύσει βραδύς, οὐκ ἀσθενής, ἀλλὰ καὶ οἷς ἔργον ἑστάναι διὰ νόσον ποδῶν, εἱστήκεσαν καὶ ἐμοῦ καθί- ζοντος αὐτοὺς οὐκ ἐᾶν ἔφασαν τὸν λόγον, ὃν δὴ καὶ διακόψαντες δεήσεσιν ἐδεήθησαν ἀποδοῦναί με τοῖς ἐμοῖς βασιλέα.

τοῦτ’ οὖν, ἕως ἀπεῖπον, ποιήσαν- τες αὖθις ἐπὶ τὸν λόγον μετέβαινον μακάριον ἐμέ τε καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἀποφαίνοντες, ἐμὲ μὲν | ὡς τέχνῃ R 64 λέγοντα, σφᾶς δὲ αὐτοὺς ὡς ἀρεταῖς πολιτῶν ἡδομέ- νους, καλῶς ἐλέγξαντες ἔργῳ μάταιον λόγον, ὡς οὐκ ἀνάγκη τοῖς ἀλλήλων ἀγαθοῖς φθονεῖν τοὺς κοινω- νοῦντας πατρίδος. οὐ φαιδροτέραν Ἀγαμέμνων ἡμέραν, ἐν ᾐ Τροίαν εἷλεν, ἢ ἐγὼ ταύτην, ἐν ᾐ ταῦτα ἃ διῆλθον ἔλαβον. οἵ γε καὶ ἐπὶ λουτρὸν ἰόντι συνη- κολούθουν θιγεῖν ἕκαστος ἐπιθυμοῦντες τοῦ σώματος.

Ἦν δέ τις τῇδε Φοῖνιξ θαυμαζόμενος ἐπὶ τῇδε τῇ τέχνῃ, σοφιστοῦ μὲν υἱός, σοφιστοῦ δὲ υἱιδοῦς, καὶ τὸ τιμᾶσθαί γε οὐχ ἦττον ἐντεῦθεν ἦν ἢ παρὰ τῶν λόγων αὐτῷ. οὗτος νόμῳ μὲν τῆς ὡραίας ἐτύγ- 14 Her. VII 237 2 καὶ om L 5 οἷς ἦν ἔργον Mor 6 ἑστήκεσαν AB 8 πολλὴν δέησιν? 9 τοῦτο P | ὡς PBV et inser ACf om Ferr 10 τε in μετέβαινον in ras C2 13 οὐκ del Re Cobet Mnem. III 249 249 at cf. Plat. p. 508 Α οὖν vel ἄρα MSchmidt Philol. Χ 616 14 τοῖς τε ἀλλήλων Β 16 εἷλε ACPL edd 18 θιγεῖν libri edd | ἐπιθυμῶν Cobet l. l., at cf. p. 139, 6 22 οὗτος — 128, 1 οἴκαδε citat Thom. Μ. p. 409, 9 s. ν. ὥρα· Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης, e quo fluxit schol. in marg Mor | ὥρας Mor χανεν ἀφιγμένος οἴκαδε, δειχθέντων δέ μοι τῶν λόγων καὶ πάντων οἰχομένων γράμματα πέμπεται πρὸς ἐκεῖνον φράζοντα τὴν ταχίστην ἐπιστῆναι τοῖς νέοις, ὡς ᾑρη- μένοις· εἰ δὲ μελλήσεις, τὰ γράμματα ἔλεγεν, ἐπὶ κενὸν ἥξεις τὸ διδασκαλεῖον. οὕτως ἅπαντας ἀπαγαγὼν Ὀρφεὺς οἰχήσεται.

καὶ ὃς αὐτίκα παρῆν γυναῖκα καὶ οἶκον θέρους ἀφεὶς καί με ὡς R 65 εἶδεν ὠχρὸν καὶ ἰσχνόν, | ἅ με ἡ νόσος εἰργάσατο — νόσος γὰρ δὴ κατειλήφει τὴν ἐπίδειξιν — ἀλγεῖν μὲν ἔφη, πολέμου δὲ ἤρχετο καὶ(ὡς δὴ οὐκ ἐγνωσμένος) λέγει τε ὡς περιεσόμενος καὶ εἰπὼν ᾐτιᾶτο τοὺς μετα- πεμψαμένους. τοιαῦτα ἠθέριζε, κειμένῳ δὲ ἐπενέβαινεν, ὃς ἀεί ποτε πρὸς αὑτὸν ἤριζε, καὶ ἐπιλαβόμενος εἷλκε πρὸς τὸ βασίλειον παλαίειν ἀξιῶν. ἐγὼ δὲ Ἰδῶν τε τὸν βασιλεύοντα καὶ λόγῳ τιμήσας μὲν ἂν καὶ μὴ αἰτοῦντα τὸν λόγον, νῦν δὲ ᾐτηκότος ἔφερον αὖθις ἑτέροις τισὶν ἑστιάσας τὴν πόλιν, ὧν νῦν κλέος νὸν ἵκει.

καὶ δὴ κλάων κλάοντας ἀπελίμπανον, οἱ R 66 δὲ | οὐκ ἔκλαον οἱ βέλτιστοι μόνον, ἀλλὰ καὶ μεγάλα ὑπισχνοῦντο δώσειν, εἰ διαπραξαίμην τὸ παρὰ σφίσι 6 Arist. Geryt. fr. II 1005, 12 Μ 10 Dem. cor. 228 p. 303, 27 17 Od. ι 20 12 ἤτοι ἠτίμαζε, παρ’ οὐδὲν ἐποιεῖτο V cf II α 261. Od θ 212. 2 ἐχομένων ex οἰχομένων corr P2 et Re Anim num κατεχο- μένων? 3 τηνταχίστην Β 8 αἰσχρὸν καὶ ἰσχυρὸν L 9 μετὰ τὴν? 11 μεταπεμψομένους L 12 ἐθέριζε L γρ. ἠρέτιζε Mor in marg ἠρέθιζε Gasda | δὲ] melius videtur τε | ἐπέβαινεν L 13 πρὸς] πρῶτος Ferr et γρ. Mor in marg | αὑτὸν Re simul coiciens πρὸς πρῶτον αὑτὸν αὐτὸν libri Ferr Mor 17 α prius in ἑστιάσας abreptum in C 18 ἥκει BVL Ferr | ἀπε- λίμπανεν L 20 διαπράξαιμι L ζῆν. ἐμοὶ δὲ ὧν ὑπισχνοῦντο τῶν μεγάλων μεῖζον ἦν τὸ οἴκοι ζῆν.

93. Ἀναβαίνων δὴ τὸ μετὰ τὸν πρῶτον τῶν σταθ- μῶν ἄναντες, οὗ λόγος κατακαυθῆναι τοὺς Γίγαντας μαχομένους τοῖς θεοῖς, μικροῦ τῇ ῥάβδῳ τοῦ τὸ ζεῦγος ἐλαύνοντος τὸν ὀφθαλμὸν ἐξεκόπην, ὥστε καὶ τοῖν βλεφάροιν τὸ κάτωθεν ῥαγῆναι, τὸν ὀφθαλμὸν δὲ αὐτὸν ἡ Τύχη διέσωσεν.

ἀνύσας τοίνυν τὴν πολλὴν ὁδὸν μᾶλλον ἢ πρὶν ἐδυσχέραινον τὸ χωρίον. εἰπὼν δὴ πρὸς τὸν ἄρχοντα ἃ φρονῶ, καὶ βοηθεῖν παντὶ θυμῷ δεηθεὶς καὶ πείσας αὐτόν τε καὶ <τοὺς> ἰατρούς, τοὺς μὲν λέγειν, ὡς τῇ κεφαλῇ μοι φάρμακον μὲν ὁ παρ’ ἡμῖν ἀήρ, ἐχθρὸς δὲ ὁ παρ’ ἐκείνοις, τὸν δὲ ἁπλῶς οὕτω προσίεσθαι, πείθω πάλιν τῶν τινα ἐν βασιλείοις νατῶν τῇ τῶν ἰατρῶν γνώμῃ συναγορεύοντα πεῖσαι βασιλέα μὴ φθονῆσαι τῇ κεφαλῇ· ὁ δὲ ἐβοήθει μέν, ἐβοήθει | δὲ οὐ <μέν>, διειστήκει γὰρ τοῖς τρό- R 67 ποις, ἐνδεικνύμενος δέ, ὡς οὐδὲν ἂν αὐτὸν ἐγχειρή- σαντα διαφύγοι.

δίδωσι μὲν δὴ ὁ βασιλεὺς ἐπανελ- θεῖν οὐδὲ τότε εἰς ἅπαξ, λαβὼν δὲ ἐγὼ τα γράμματα καὶ συσκευαζόμενος δέχομαι πικρὰν ἀγγελίαν τεθνάναι 4 I 236, 1 R. ep. 909. Malal. p. 202 14 ep. 411 9 ἤτοι ἐμίσουν, καὶ διατοῦτο πρὸς αἰτιατικὴν συντάττεται, δυσχεραίνω δὲ ἀντὶ τοῦ λυποῦμαι, ἄχθομαι, δοτικῇ V 1 ἐμοὶ — 2 ζῆν om ACPBL Ferr 3 τῶν inser et σταθ- μὼν corr e σταθμὸν C2 τὸν σταθμὸν | 8 τὴν om VL 11 τοὺς inserui 12 ὑμῖν ACVL Ferr 14 πάλιν πάλιν om L | ἐν βασιλείοις δυνατῶν scripsi e VL δυνατῶν ἐν βασιλείοις ACPB edd 17 μέν post φιλῶν inserui, post διειστήκει delevi auc- tore Re | διειστήκειμεν Gasda 18 δὴ L 19 ὁ inserui e VL 20 εἰσάπαξ PBVL Ferr μοι τὴν ἀνεψιάν, κεῖσθαι δὲ τὸν θεῖον ἐν τέφρᾳ τῆς Τύχης τὴν αὑτῆς διαφθειρούσης δόσιν· οὐ γὰρ ἔτ’ ἦν μοι βουλομένῳ τὴν πόλιν ἔχειν μέλλοντί γε ἀντὶ τῆς γυναικὸς τὸν ἐκείνης ὄψεσθαι τάφον. αἰσθομένου δὲ ἄμφω τοῦ θείου καὶ ὡς εἴην κύριος ἐπανελθεῖν καὶ ὡς οὐκ ἐθέλοιμι, καὶ τρίτον γε, διότι, καὶ δακρύσαντός γε, εἰ μηδ’ ὃ μόνον αὐτῷ παραμύθιον λείποιτο, τῆς ἐμῆς ἀκούοι φωνῆς, καὶ κατηγοροῦντος ἐν γράμμασιν, 9 εἰ μὴ κινοίμην, ἔρχομαι μέν, οὐχ ὁμοίᾳ δὲ καὶ πρό- R 68 τερον τῇ ψυχῇ, ἀλλὰ τότε μὲν ἱλαρᾷ τε καὶ | εὐθυ- μουμένῃ, ὕστερον δὲ ἄχους τε πλέᾳ καὶ διατεθυμμένῃ.

καὶ γὰρ αὖ πρὸς τοῖς ἰδίοις ζάλη τις κατειλήφει τὸ κοινόν, ὀργὴ βασιλέως εἰς φόνον προελθοῦσα· καὶ οἱ μὲν ἔκειντο, τοὺς δὲ ὡς κτείνειεν, ἔδησεν, ἅπαντας ἀγαθούς· ἐν οἷς καὶ τὸν ἐμαυτοῦ διδάσκαλον ἑώρων· ἦλθον γὰρ δὴ οὗπερ ἐδέδεντο, καὶ τὸν οὐδὸν ὑπερβὰς πεσὼν ὠλοφυρόμην ἐν πᾶσιν ὀδυρομένοις. καὶ τῆς ὑστεραίας ἐλέλυντο καὶ ἐγένετο δόξα συνεισελθεῖν τινά μοι τῶν βελτιόνων δαιμόνων, ὑφ’ οὗ στορεσθῆναι τὰ κύματα.

τῆς δὲ ἐπιούσης προσειπὼν τὸν βασιλέα δεύτερον αἰτηθεὶς λόγον, ἄκων μέν, φόβῳ δὲ μιάζω κύκλῳ περιερχόμενος· καὶ παρῆν μὲν ὁ διδά- 13 Ep. 394a. Amm. Marc. XIV 7, 2 15 Ζηνόβιον cf. p. 132, 9 et ep. 407 16 Od. θ 80. π 41 19 δόξα συνεισῆλθε δηλονότι ὡς ἀπὸ κοινοῦ V 2 ἀήτης VL | διαφθειράσης? 4 ἐκεῖ L, sed ν, m2 6 του AVL 7 λίποιτο V et corr in λείποιτο L2 11 διατεθυμ- μένῃ scripsi auctorinus Re et Cobeto Mnem. III 249 coll. Anth. Pal. V 131, 4 ψυχὴ τυφομένη, etsi veritatem lectionis praestare nolo διατετυμμένῃ libri edd 12 τίς Β 14 κτείνοιεν Β σκαλος οὔπω καθαρῶς ἀναπεπνευκώς, εἰσάγω δὲ αὐτὸν εἰς τὸν λόγον ὡς δὴ ἐπῃνεκότα πρός με πολλάκις τοῦ βασιλέως τὴν γλῶτταν, ὁ δὲ ἡσθεὶς ὀρέγει τὴν δεξιὰν τὸ διηλλάχθαι δηλῶν, καὶ ὁ μὲν κατεφίλει προσκεκυ- φώς, ἡμεῖς δὲ ἐβοῶμεν, ὁπόσα ἐν τοιούτοις εἰκὸς) εἰς βασιλέα δέους ἠλευθερωκότα διδάσκαλον γέροντα.

Τῶν τοίνυν ἐν μέσῳ μοι γιγνομένων ἐπιδεί- ξεων συχνῶν τε οὐσῶν καὶ οἵων ἐφέλκεσθαι νέους νεανίσκος πολλὰ | δεῖπνα δεδειπνηκὼς ἐπὶ τῷ σώματι R 69 μισθῷ μεγάλῳ παρὰ τοῦτον τὸν βασιλέα δραμὼν δυοῖν γυναίοιν ἔφη με κεφαλὰς ἀποτεμόντα κεκτῆσθαι τῇ μὲν ἐπ’ ἔκρινον χρώμενον, θατέρᾳ δὲ ἐπὶ τὸν πρε- σβύτερον. ἦν δὲ τοῦ ψεύδους ὁ μισθὸς συγκοίμησις ὀρχηστοῦ τινος πάντα πειθομένου τοῖς ἀμφ’ ἐκεῖνον τὸν σοφιστήν. εἰ μὲν δὴ καὶ ἐκομίσατο τὸν μισθόν, ὅ τε λαβὼν ὅ τε δοὺς οἶδεν, ἐφ’ ᾧ δ’ οὖν ἐτόλμα ἅπερ ἐτόλμα, τοῦτο ἦν.

ὁ δὲ αὐτὸν ἔπεμπεν εἰς τὸ δικαστήριον οὐ τοῦτο οἰόμενον, ἀλλ’ αὐτός τε νος ὑφ᾿ ὧν τε ἐμεμίσθωτο ταῖς αἰτίαις ἤλπιζον ἀκο- λουθήσειν τὸ ξίφος. οὔκουν ἐδίωξεν, ἀλλ’ ἐν τοῖς ἐσχάτοις τῆς πόλεως περὶ τὰς ὑπωρείας ἔκειτο συγ- κεκαλυμμένος. ἐδόκει δὲ ὅμως ὁ βασιλεὺς ὑπὸ ψιλῆς τῆς αἰτίας φαυλότερόν | με ἡγεῖσθαι καὶ τοῦτο πάν- R 70 7 Ep. 407 10 Γάλλον cf. Amm. l. l. 3 ὁ δὲ βασιλεὺς ἡσθεὶς Mor 5 εἰς om L 7 τοίνυν μοι ἐν Β | μοι om L et in lacuna trium litterarum Β 9 δε- δειπνικὼς? 10 τὸν βασιλέα del. cens. Gasda | δραμὼν corr e δραμὸν C2 12 χρώμενοσ L 17 δὲ βασιλεὺς] Mor 18 οἰό- μενον, ὅτι πεμφθήσεται εἰς τὸ δικαστήριον ἀλλ’ Morr | ἐκεῖνος ὁ νεανίσκος, ὑφ᾿ Mor 19 ἤλπιζον scripsi e VL Ferr in marg auctore Re ἤλπιζεν ACPB edd | ἀκολουθῆσαι L 21 περὶ scripsi e VL πάρα ACPB edd 22 τὸν βασιλέα Mor | ἀπὸ B τὼς ἐπιδείξειν προπεμπόμενος, οὐδὲ γὰρ βλέμματός με ἀξιώσειν.

ὁ δὲ ἐκ μέσων τῶν ἱππέων ἐπὶ τῆς τάφρου τὸ χεῖλος οὗπερ εἱστήκειν, τὸν ἵππον ἐξελάσας εἶδέ τε οἷον πρότερον ἐκέλευέ τε μὴ μέλλειν, ἀλλὰ μεμνῆσθαι τῆς Θρᾴκης. ἐγὼ δὲ οὕτω μὲν ἔφην ποι- ήσειν, ἐποίουν δὲ τὰ πάλαι δεδογμένα μένων τε καὶ τῆς πατρίδος ἐχόμενος. καίτοι τῶν τε ὑποσχέσεων ἔργον οὐδὲν ὅς τέ με ἐπὶ διαδοχὴν ἐκάλει τῶν περὶ τοὺς νέους πόνων ὁ Ζηνόβιος ἕτερος ἐγεγόνει πόνων τε αὐτὸς ἐρᾶν λέγων καὶ ἐμὲ μὴ δεῖν ἐπείγεσθαι.

ὃ δή μοι καὶ τὰ πράγματα οὐχ ἥκιστα ἔβλαψε, τὸ μὴ εὐθὺς προσπεσόντα τρέψασθαι τοὺς τεταραγμένους· καθ’ ἡσυχίαν γὰρ τὰ αὑτῶν ἐβεβαιοῦντο, ἐγὼ δὲ οἴκοι μὲν πεντεκαίδεκα νέοις συνῆν, ὧν ἧκον τὸ πλέον ἄγων, οὔπω δὲ ἦν ἐν τῷ τοῦ δημοσιεύοντος σχήματι, καὶ κατεῖχε μὲν ἀθυμία τοὺς ἐμούς, κατεῖχε δὲ αὐτὸν ἐμέ, καὶ τῷ ἀργεῖν, ὥσπερ ὁ τοῦ Πηλέως, ἀχθόμενος ἄχθος τε ἀρούρης ἐμαυτὸν ὀνομάζων εἰς τοῦτο ἀπε- 19 φερόμην, ὥστε φαρμάκων πόσει διεσωσάμην τὰς | R 71 φρένας τοῖς μὲν χείροσι τῶν ἐλπίδων χρώμενος, ἐπὶ δὲ τοὺς οὐκ ἔχων ἄνευ γέλωτος ἐπανελθεῖν.

102. Ἐνταῦθά μοι γέρων τις προσελθὼν οὐδὲν ἔφη θαυμαστὸν εἶναι μὴ εὖ πράττειν ἐν τῇ κλίνῃ κεί- μενον· πλεονεκτεῖν γὰρ δὴ τοὺς ἐν τῷ μέσῳ καθημέ- 7 p. 128, 19 8(1. 18 II 6 104 1 προ(??)πόμενος, in marg πεμ A προπεμπόμενον Mor 2 δ’ CP 4 ἐκέλευε corr ex ἐκέλευεν C 5 δὲ οὕτω — 6 καὶ inser Ferr in marg | οὔπω Ferr in marg Mor 8 οὐδὲν ὅς] οὐδενὸς L | μ᾿ L μοι Β 11 οὐχήκιστα BV 17 οἱ L 18 ἀρού- ρης reposui e libris et Ferr ἀρούρας Mor Re 22 τις BV 23 πράττῃ, sed η in ras P2 24 τῷ inserui e VL νοῦς· ἀλλ’ εἰ βούλει,ἔφη,μαθεῖντῶνδιψώντων τὸ πλῆθος, ὅρμησον ἐπί τι τῶν ἱερῶν. ἐγὼ δὲ τοῦτο μὲν οὐχ ὑπακούω τῷ γέροντι, τῶν ἀγοραίων δέ τινα μεταστήσας ἄλλοσε τῆς συνοικίας καταβὰς αὐτὸς ἐκεῖσε ἐκαθήμην ψαύων τῆς ἀγορᾶς, καὶ ἔδρασέ τι τὸ χωρίον προστεθέντων οἷς ἔφην ἄρτι πλειόνων ἢ <δὶς> τοσούτων νέων, τὸ Μούσειον δὲ τῶν ἄλλων ἦν, ῥοπὴ τοῖς ἔχουσι μεγάλη. λέγω δὴ πρὸς τὴν Καλλιόπην, ὅτι ω Μουσῶν μὲν ἀρίστη, τὴν πόλιν δὲ ἡμῖν ἄγουσα, τίνων ταύτας σὺ πράττῃ δίκας; τί με ἐδελέαζες οὖσα θεός; τέ τῶν μὲν ἐξέβαλες, τὰ δὲοὐΙδίδως; ἀλλ’ ὁ μὲν ἠπατηκὼς τρυφᾷ,τὸν R 72 ἠδικημένονδὲἀπερριμμένονπεριορᾷς;

τοι- αῦτα μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- μὲν πρὸς τὸ ἕδος πόρρωθεν ἀπὸ τῆς στοᾶς διε- διελέχθην, ἡμέραις δὲ οὐ πολλαῖς ὕστερον ἐγὼ μὲν οἴκοι τι καθήμενος ἐδημιούργουν, βοὴ δ’ οἵα γίνοιτ’ ἂν ἐξ ὄχλου νόμων ὑπερορῶντος, προσέβαλεν, ὥστε με στήσαντα τὴν χεῖρα, τί τὸ ταῦτα ποιοῦν, παρ’ ἐμαυτῷ σκοπεῖν· ἐν τούτῳ δε ὄντος ἀναβὰς οὑμὸς ἀνεψιὸς ἀσθμαίνων τὸν μὲν ἄρχοντα ἔφη τεθνεῶτα ἕλκεσθαι (παιδιὰν ποιουμένων τῶν κτεινάντων τὸν νεκρόνΑΕὔ- βουλον δὲ σὺν τῷ παιδὶ δρασμῷ τοὺς ἐκείνων γόντα λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς λίθους εἰς ὁρῶν ποι κορυφὰς ἀναφυγεῖν, τοὺς 9 Ηβ8. ΐ3ΐιβο^. 79 οί. 1 ΙΠ 336, 8. Ι 480, 6 Ε 20 Θεό- φιλον οί. ί. Ι 645, 11 Ε Αιηπι. ΧΙΥ 7, 6 21 ί. Ι 494, 1 Ε 3 τοῦτο θΟΓίρβί οτιιη (τβ/βάΗ. τούτῳ ΙίΒή βάά 6 ἴφη Σ Ι δὶς ίηββπιί οτιιη ΟοΙ)βί;ο Μηβπι. ΠΙ 249 οοΠ. βρ. 407 ἐν οδ πολλαῖς ἡμέραις πεντήκοντα νέων ἦν ὁ χορός 11 ἐξἐβαλλες Β 13 ἠμελημένον δὲ καὶ περιερρ μμένον Μογ 14 διειλέχθην ΥΣ βϊ (βχ διειλἐχθειν οογγ) Ο’ θί Γθγγ Μογ 16 τί ΒΥΙ^^ΥΣ Ι γένοιτ’’ Β Υ Μογ Εβ 17 προσέβαλλεν ΓΤ 18 στήσαντά τε τὴν L δὲ ἁμαρτόντας τῶν σωμάτων εἰς τὴν οἰκίαν τὴν ἐκείνου ἀφεῖναι τὸν θυμόν. καὶ καπνὸς οὑτοσί, τοῦ πυρὸς ἄγγελος, αἱρεταὶ καὶ ὁρᾶν ἔξεστιν.

οὕτω μὲν ὁ 4 Πάτροκλος πληγῇ τῆς ψυχῆς ἀπολωλέκει τὰ ὅπλα, τὸν R 73 δὲ ἀπόντα μὲν καλοῦντα, παρόντα δὲ | ἀπωθοῦντα φεύγειν μὲν ἠνάγκαζεν οὐδέν, νόσος δὲ καταβαλοῦσα μακρὰ τῶν νέων ἀφίστη, καὶ δυοῖν ἐβιάζετο κακοῖν, πυρετῷ τε καὶ λύπῃ πυνθανόμενος ἱδρῦσθαι με ἐν τῷ βουλευτηρίῳ τοσοῦτόν τε εἶναι τὸ ποίμνιον, ὥστε μὴ οἷόν τε εἶναι, πρὶν ἥλιον δῦναι, διὰ πάντων ἰέναι.

τὸν δὲ καὶ οὕτως ἔχοντα γνώμης ἐρχόμενος ἐθε- ράπευον καὶ οὐκ ἦν εἰπεῖν, ἣν οὐκ ἦλθον ἐπισκεψό- μενος ἡμέραν. καίτοι που καὶ ἀπηλαυνόμην, ἀλλ’ ὅμως οὐκ ἀνίην, καὶ τελευτήσαντι δέ οἱ δακρύων μετέδωκα καὶ λόγον ἐποίησα.

106. Πρότερον δὲ ἦν ἀφιγμένος ἀρχὴν ἔχων ἣ τῶν ἄλλων ἄρχει, Στρατήγιος πάλαι προειρημένον αὐτῷ. προσλαβὼν δὴ φίλον οὕτω μέγαν, οὑτοσὶ δὲ ἦν ἐκεῖνος 4 II π 816 sq. 17 p. 123, 7 sq. 4 Ἑαυτὸν τῷ Πατρόκλῳ παρεικάζει· ὥσπερ γὰρ ἐκεῖνος ὑφ’ Ἕκτορος πληγεὶς ἀφῃρέθη τὰ ὅπλα, ὣς ὡς codd.) δὴ καὶ αὐτὸς τῇ περὶ τοῦ ἄρχοντος ἀγγελίᾳ ἣν κατὰ νοῦν εἶχε γνώμην κατέ- λυσεν Ρ2Β 5 ὃν εἴρηκεν ἄνωθεν Ζηνόβιον λέγει Α2 τὸν Ζηνόβιον λέγει Ρ2 15 πρῶτον μὲν ἐποίησε μονῳδίαν, ὕστερον δὲ ἐπιτάφιον, ὥς φησιν ἴν τινι τῶν ἐπιστολῶν [= ep. 407] Ρ2 1 ἁμαρτόντας Ferr in marg Mor Re ἁμαρτάνοντασ libri Ferr 4 τῆς om Ferr | ἀπωλωλέκει AC 6 καταλαβοῦσα Par2 in marg (Gasda I 16) et Ferr, fortasse recte 7 μακρὰ μακρὰ e ΡΒ auctore Re Anim μικρὰ reliqui libri et edd | ἐπιέζετο? 8 ἱδρῦσθαι Β, fortasse recte; cf. p. 85, 9; 136, 1 10 εἶναι om B 14 ἀνῄειν L 16 ἧ 18 δὲ L et γρ. Mor in marg | οὕτω φίλον VL ὁ τὰς μὲν Ἀθήνας ἐμοί, ταῖς Ἀθήναις δὲ ἐμὲ διδούς, κατέστην οὖν ἥκοντος εἰς τὸ βοηθεῖν ἐκείνοις ὧν ἐδό- κουν δεήσεσθαι βοηθῶν.

οὐκ ἔτ’ οὖν ἡμῖν ὁ λόγος μόνον ἔργον ἦν, ἀλλ’ ἔδει τὴν μὲν ἡμέραν | εἶναι R 74 λόγων, τὴν δὲ ἐσπέραν πράξεων· οἵ τε γὰρ δὴ ὑπὸ δυνατωτέρων ἀδικούμενοι οἵ τε κατ’ ὀργὴν μένοι, τῆς ἀρχῆς δὲ εἰς ἀπαλλαγὴν δεόμενοι οἵ τε ἐπιθυμοῦντες ὡς τάχιστα ψήφου τυχεῖν — πολλὰς δ’ ἂν καὶ ἄλλας ἀρχὴ δοίη χάριτας οὐ λυποῦσα τὸν νό- μον — οὗτοι, οἱ μὲν αὐτοί, τῶν δὲ γυναῖκες, ᾔτουν καὶ ὑπὲρ σφῶν ἐλθεῖν ἐκεῖσε.

ἐγὼ δὲ μέχρι μὲν μεσημβρίας ταὐτὸν ἐποίουν τοῖς ἄλλοις διδασκάλοις, ἔπειτα τῶν μὲν οἱ μὲν εὐθὺς ἠρίστων, οἱ δέ, ἐπεὶ λούσαιντο, ἐγὼ δὲ ἦν ἐν οἷσπερ πρότερον. σκότους δέ με ἀνιστάντος ἐφοίτων παρὰ τὸν φίλον ἐκ γραμμά τῶν δή τινων ἐν τῇ χειρὶ κειμένων, | ὑπὲρ ὧν δεη- R 75 θῆναι χρῆν, ἀναμιμνησκόμενος. ὁ δὲ τὰ μὲν ἐπείθετο, τὰ δὲ οὐ πειθόμενος, ὡς οὐκ ἐῴη τὸ δίκαιον, διδάσκων ἐξέπεμπε, μᾶλλον δ’ ἐκέλευεν ἀναμένειν λουσόμενον, ὡς οὐ τῷ λουτρῷ μᾶλλον ἢ τῇ ’μῇ θέᾳ δυναμένων αὐτῷ κουφίζεσθαι τῶν πόνων. ὃ δὴ ἐγὼ γνοὺς ἐχαρι- ζόμην αὐτῷ ταῖς καθ’ ἡμέραν εἰσόδοις, ἀνάγκης δὲ 3 αὐτῶν post βοηθῶν Ferr in marg, cancellis inclusit Mor | τ’ in οὐκ ἔτ᾿ in ras Cn οὐκέτ’ BVL 6 ω alterum in δυ- νατωτέρων in ras Ρ2 10 οἱ μὲν αὐτοὶ in lacuna Β2 | ηἴτουν supra ηἴτων C2 13 ο in priore οἱ in ras Ρ2 15 o in τὸν in ras Ρ2 17 ἐχρῆν Ferr et γρ. Mor in marg | ἀναμιμνη- σκόμενον V 18 γρ. ᾤετο Mor in marg | τὸ om L 19 δὲ VL | ἐκέλευεν Cobet Mnem. III 249 ἐκολάκευεν libri edd ἐκολάκευε λέγων aut κελεύων coni Re | ἀναβάλλειν Sievers ρ. 72 | λουσό- μενον scripsi cum Sieversio e BV et corr e λουόμενον P2 λουό- μενον ACL λούμενον Cobet l. l. 21 ὃ scripsi ἃ libri edd 22 τὰς — εἰσόδους Re Anim | καθημέραν VL εἰργούσης πέμπων ὅ,τι τὸ κωλῦσαν, ἀνεπυνθάνετο.

ἠνία μὲν δὴ καὶ ταῦτα τὸν ἀντικαθήμενον τό τε εὖ πάσχειν οὐκ ὀλίγους τό τε ἀμισθί. τουτὶ γὰρ δὴ καὶ] τὸ πολλοὺς εἶναι τοὺς παρ’ ἐμὲ καταφεύγοντας ἐποίει τὸ μὴ δεῖν τιθέναι τιμὴν ὥσπερ λαχάνων ἢ κρεῶν. ἤγχετο δὲ διαφερόντως τῷ τῶν ἐπιδείξεων ἀριθμῷ καὶ αὖ πάλιν τῷ ταῖς μορφαῖς διαφέρειν λήλων καὶ ἠπορεῖτο καθήμενος, ὁπότε ἄρα πλάττοιμι τοὺς λόγους, οὐκ εἰδώς, ὅ,τι ἐστὶ καὶ τὸ ὕπνου περι- εἶναι.

σιγῶν τε οὖν ὠδυνᾶτο καὶ οὐ σιγῶν, ὅτι | R 76 σιγᾶν εἴη βέλτιον, ἐμάνθανε. μέχρι μὲν δὴ μέσου θέρους ἄκων τε καὶ μόλις, ὥσπερ ἵππος ὑπὸ τοῦ ζυγος ἑλκόμενος, ἐχώρει, τοῦ καιροῦ δὲ τὸ συνεῖναι παύοντος ἐξῄει μὲν ἐπανήξειν εἰπών, ἀπελθὼν δὲ ἔμενεν, ὡς δὴ ὑπὸ τῆς οὔσης τῷ ’μῷ θείῳ δυνάμεως κεκακωμένος. ἕλκω δὴ τὸν ἄνδρα πρὸς τοὺς ἀγῶνας ἀπειλαῖς τε ταῖς τοῦ ἄρχοντος καὶ ἅμα ἐπὶ πλείοσι πυροῖς, ᾔδει δὲ <ὁ> ἀνὴρ κερδαίνειν, καὶ ἐπειδὴ ἧκε, φίλος ἦν διὰ τοὺς πυρούς, αὖθις δὲ ἀφισταμένων ὁμιλητῶν καὶ ἑτοιμότερον ἢ πρόσθεν, ἤσθιέ τε ἅμα καὶ ἦν ἐχθρὸς καὶ κατὰ τοὺς λόγους ἀμείνων μέν, 13 Plat. Phaedr. 256 Α 1 ὅ,τι reposui e libris τί edd κωλῦσαν? cf. p. 90, 11 3 γὰρ] μὲν B 4 καὶ cancellis inclusi 6 μὴ δεῖν] μηδὲν Β 6 δὲ inser C2 om L 7 τὰς μορφὰς Β 8 ἠπορεῖτο scripsi auctore Re Anim („aut ἠπορεῖτο leg. aut τε del.“). Cf. διηπο- ρεῖτο p. 142, 10 ἠπόρει τε libri edd 9 ὅ,τι Mor καὶ τοῦ scripsi cum Re Anim et Sinteni καὶ τὸ] τὸ καὶ VL num καὶ τοῦ? | ὕπνου corr ex ὕπνον C2 13 ἐλαυνόμενος ὁ ἀντικαθήμε- νος Ferr in marg Mor 17 τε om A, inser P3, del Re ταῖς e τε corr Α2 om L | πλείοσι πυροῖς scripsi cum Gasda πλείους πυρούς libri edd 18 ᾔδει — 19 πυροὺς om Β | ὁ inserui | ἁνὴρ Cobet Mnem. III 25ὅ | ἧκεν C ἀφελών τι τῆς ῥᾳθυμίας, οὐ μὴν ἐφ’ ὅσον γε ἄξιον, ἦρτο.

καὶ δή τι καὶ τοιοῦτον γίνεται· ὁ ὕπαρχος | τοῦ ἐπαινεῖσθαι ἐπιθυμῶν μᾶλλον ἢ ἕτερος τοῦ ἄρ R 77 χεῖν χρέος μέ τι τοιοῦτον εἰσέπραττεν, ὡς ἂν ἔχων τὴν ἀρχήν, ἧς ἐπιβάντα αὐτὸν ὑπεσχήμην ἐπαινέσεσθαι. προσείρητο μὲν οὖν μοι καὶ φανεὶς εὐθὺς ἐν βραχέσ.ιν, ὁ δὲ αὐτά τε ἐκεῖνα διεργασθῆναι καὶ τῶν ἐνόντων ῥηθῆναι σιωπηθῆναι μηδὲν ἐβούλετο.

ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐχ ὑπεσχήμην, οὐκ ἐξηρνούμην, ἔφην δὲ ἀπο- δώσειν, εἴ μου οἴκοθεν ἐξελθὼν ἐν τῷ βουλευτηρίῳ δέχοιτο τὸν πόνον· καινὸν μὲν γάρ τι ποιήσειν τὸν ὕπαρχον, ἔσεσθαι δὲ καὶ τοῦτο τοῦ λόγου μέρος τὸ πρῶτον ὧδε τετιμηκέναι τοὺς λόγους. ἔφη τιμήσειν, οἱ πολλοὶ δὲ ἠπίστουν· ὁ δὲ καὶ δὴ παρῆν, | δεομένου R 78 δὲ τοῦ μήκους αὖθις αὐτὸν παρεῖναι πάλιν παρῆν, δεομένου δὲ καὶ τρὶς οὐδὲ τότε ἀπῆν. καὶ νῦν τοῦτο ᾄδεται παρὰ πόντων, τίς καὶ τίνος καὶ τί καὶ ποῦ τῆς πόλεως ἀκήκοε.

βουληθεὶς δὴ τῶν πόλεων εἰς τὰς ἀρίστας ἀφικέσθαι τὸν λόγον, οὕτω γὰρ ἂν καὶ ἐπὶ πάσας ἐλθεῖν, τρέπει μὲν ἐπὶ τοῦτο τῶν βι- βλογράφων δέκα. τούτων δὲ ἐνὶ χρυσὸν δείκνυσιν 7 Plat. Phaedr. 235 Β 2 γίγνεται L | ὁ om Ferr Re | ὕπαρχός τις Ferr in marg Mor 3 ἐπιθυμῶν μᾶλλον] μᾶλλον ἐπιθυμῶν L 4 μὲν L Ferr in marg Mor 5 ὑπεσχόμην Ferr in marg Mor 6 μοι om L 7 αὐτόν VL 8 δὲ μηδὲν L 15 αὖθις om L | ἐκεῖ ante πάλιν Ferr in marg cancellis inclusit Mor 17 παρὰ πάντων scripsi coll. Luc. Somn. 12 ᾄδεται παρὰ πάντων παρὰ ἀμφοῖν ACPB edd περὶ ἀμφοῖν VL et Gasda 18 δὴ scripsi e VL δὲ reliqui libri et edd 20 τρέπει — 21 δέκα citat Thom Μ. s. ν. βιβλιγράφος ρ. 63, 9 Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· τρέπει κτλ. | βιβλογράφων supra βιβλιογράφων P3 βιβλιογράφων ΑΒ Thom edd ὁ σοφιστὴς καὶ διαφθείρας μετ’ ἐκείνου τὴν παροιμίαν κοινὰ τὰ τῶν ἐχθρῶν ποιησάμενος καὶ ῥήματα τὰ πολλὰ μὲν εἰς χώραν τὴν ἀλλήλων μεταθεὶς, σμικρὰ δὲ ἄττα ἐμβαλὼν καλεῖ μὲν ἐπὶ τὸ αὐτὸ χωρίον παραλυθέντα τῆς ἀρχῆς, ὡς δὴ τὸ ἴσον οἰσόμενον.

τέρατος δὲ εἶναι τοῦ πράγματος δοκοῦντος χελώ- νης ἵππου τάχει χρωμένης μηνύει τις τοῦ λόγου τὴν πρᾶσιν, καὶ ὁ τὸ χρυσίον ἔχων ὡς εἶδε τὰς μάστιγας, ὁμολογεῖ τε καὶ ἱκετεύει συγγνώμην ἔχειν αὑτῷ μεγά- λῆς ἡττηθέντι τιμῆς. ὡς οὖν μὴ ὀλίγοι ταῦτα εἰδεῖεν, R 79 ἄγω τὸν | πρατῆρα τοῦ λόγου παρὰ τὸν Νικέντιον, οὗ ἦν ἡ ἀρχὴ Σύρων, καὶ ὁ ἄνθρωπος καίτοι μένης ζημίας ὅμως ὁμολογεῖ ταῦτα καὶ ἀθῷος ἀπῆλθεν οὐδὲν ἐμοῦ προσδεηθέντος δίκην λαβεῖν.

ὁ δὲ ἀνδρειότατος σοφιστῶν ἐκεῖνος οὐδ’ οὕτως ἡσύχασεν, ἀλλ’ αὖθις τὰ εἰρημένα ἐμυθολόγευε, καὶ ταῦτα ἐν τῇ τοῦ Στρατηγίου καταγωγῇ. καὶ ὁ μὲν ἐξή- λασεν, Ἑρμογένη δὲ τὸν τὴν ἀρχὴν ἐκδεξάμενον αὐτῷ 16 Od. μ 453 1 ἐκεῖνον L 2 τὰ om Β | τὰ om L 8 τιν’ ἄλλην? | μικρὰ V 4 ἄττα in ἅττα corr C2 ἅττα PVL Mor Re | μὲν <ἐκεῖνον> ἐπἰ? 5 οἰσόμενον Re οἰσόμενος libri Ferr Mor 6 τοῦ e τοῦτο corr C τούτου τοῦ L 7 τίς ΑΒ 8 πρᾶσιν libri edd 9 αὐτῷ libri edd 10 μὴ ὀλίγοι scripsi cum Mor e VL Ferr in marg πολλοὶ ΑΡΒ (et Patm, sed in marg ἐν ἄλλω μὴ ὀλιγοῖ) Ferr Re πολλοὶ C sed πολλ m. rec. (p) in rasura quinque fere litterarum 11 ἐγὼ L | Νικέντιον scripsi coll. ep. 20 cum Valesio ad Amm. Μ. XIV 7 ρ. 32 e Β et suprascr. supra νοκέντιον Ρ2 νοκέντιον AC edd ἰνοκέντιον V (et codex quo usus est Valesius) ἰννοκέντιον L 13 ὡμο- λόγει Re Anim 14 δίκην om L 16 τὰς εἰρημένας L τὰ ᾐρημένα Re Anim | ἐμυθολόγευε scripsi coll. Od. μ 453 αὖτις ἀριζήλως εἰρημένα μυθολογεύειν ἐμυθολόγει libri edd 17 τοῦ om Mor Re 18 τὸν om ΡΒ δεινόν τε καὶ ἄγριον ἦγεν ἡ φήμη, καί, ἦν γὰρ ἡμῖν ἀγνώς, ἐδόκουν οὖν] οὐκέθ᾿ ὅ πρότερον ἰσχύσειν. ἦν δὲ ἄρα ὁ Ἑρμογένης βέλτιστος ἀρχόντων καὶ οὐ πολλοῖς μὲν ὁμιλεῖν ἀξιῶν, πρᾷος δὲ καὶ λόγῳ μᾶλλον ἢ θυμῷ χρώμενος.

οὗτος εὐθὺς μὲν εἰσκαλέσας τὴν βουλὴν εἰπόντων ὅ,τι ᾤετο τῇ πόλει λυσιτελήσεν ἑκάστου, τὸν θεῖον τὸν ἐμὸν ἀπὸ τῶν λεγομένων εὑρὼν οὗτος ἐκεῖνος, ἔφη, Φασγάνιος, ὥστε τὸν Εὔβουλόν τε καὶ τὴν ἐκείνου μοῖραν μικροῦ πεσεῖν. 9 ἔπειτα ἐμὲ καλέσας φίλον ἐδεῖτό οἱ γενέσθαι | τοιοῦτον, R 80 ὥστε μηδὲν εἶναι πλέον ταύτῃ Ἀρισταινέτῳ καὶ Σε- λεύκῳ, παρ’ ὧν δὴ καὶ εἰς ἐπιθυμίαν κεκινῆσθαι τοῦ κτήματος. ἀλλὰ δίκαιον μέντοι, ἔφην, τὸν φι- λοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ᾿ ἐμοῦ φιλεῖσθαι.

117. Ταυτὶ μὲν εὐπότμου, δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθη- σόμενα. τὴν γὰρ δὴ πάντ’ ἐμοὶ μητέρα καὶ τὸν τῆς μὲν Ἀσίας ὀφθαλμόν, ἐμοὶ δὲ ἀντὶ πύργου, τὸν θεῖον ἥρπασεν ἡ Τύχη, τὸν μὲν πρότερον, ἡ δὲ οὐκ ἐνεγ- κοῦσα ἐπαποθνήσκει. καὶ οὐδὲν ἔτι μοι τῶν ἡδέων ἡδὺ οὐδ’ αὐτό γε τὸ πάντων ἥδιστον, αἰ ἐπιδείξεις· καὶ γὰρ καὶ αὐτὸ τοῦτο ἥδιστον ὑπ’ ἐκείνοιν ἐγίνετο, τοῦ μὲν οἷον ἀνηβῶντός τε ἐν τοῖς κρότοις καὶ τῆς αὑτοῦ πληγῆς ἐπιλανθανομένου, τῆς δὲ ὑπερχαιρούσης, 3 Amm. XIX 12, 6 17 ep. 286 2 οὖν cancellavi auctore Re | οὐκ ἴθ’ ACP, sed in hoc spir. supra ε eras 6 εἰπόντων τε V εἰπόντος Cobet Mnem. III 249 | ὅτι Β | τῇ πόλει om L 7 ἑκάστω L 10 οἱ γενέσθαι] γενέσθαι οἱ AB 11 ταύτῃ πλέον VL 13 μέν τι | ν in ἔφην in ras B Ρ2 | τὸν Ferr in marg Mor Re om libri 14 ἐκεῖ- νον V 17 Ἀντιοχείας vel πατρίδος? 18 ἡ μήτηρ δὲ Ferr in marg Mor 20 αὖ τό PBV Ferr | γε] τε Β | τὸ om ABV Ferr 21 καὶ alterum om VL | ἐκείνου ἐγίγνετο L 23 αὑτοῦ Re αὐτοῦ libri Ferr Mor ὁπότε αὐτῇ τὸν ἐκ τῶν ἄθλων ἱδρῶτα κομίσαιμι.

μετ’ ἐκείνας τὰς ταφὰς καὶ τὴν Εὐσεβίου γε τοῦ πρὸ ἀμφοῖν ἀπελθόντος ἦν μὲν γὰρ καὶ τὸ Νικομη- R 81 δείας πτῶμα καὶ ὃν ἡ πόλις ἐκάλυψε πεσοῦσα | δεινά τε καὶ οἷα λύπην τὴν ἐσχάτην ἐμβαλεῖν, ὑφ’ ἦς δὴ καὶ πολιὰς ἐξαίφνης ἔδειξα, κακὰ δὲ προστεθέντα κα- κοῖς, ταῦτα ἐκείνοις φίλῳ τε φίλος καὶ πόλει φίλῃ μήτηρ τε καὶ ὁ ταύτης ἀδελφός, πάντα ἐμοὶ δι’ ἃ ζῆν βούλοιτ’ ἄν τις, ἀποφαίνουσι πικρά, πρὶν δὴ τὴν γῆν ἅπασαν ἀμαχεὶ παραλαβὼν ὁ παντὸς φιλοσόφου λον ἐν βασιλείοις τὴν σοφίαν ἀγαπήσας κατήγαγεν ὥσπερ ἐκ φυγῆς εἰς τὸ αὖθις ἀσπάζεσθαι τὰ δυσχε- ραινόμενα.

καὶ ἐγέλασά τε καὶ ἐσκίρτησα καὶ σὺν ἡδονῇ λόγους καὶ συνέθηκα καὶ ἔδειξα βωμῶν μὲν ἀπειληφότων αἷμα, καπνοῦ δὲ φέροντος πρὸς οὐρανὸν τὴν κνίσσαν, θεῶν δὲ ἑορταῖς τιμωμένων, ὧν ὀλίγοι τινὲς ἐπιστήμονες λελειμμένοι γέροντες, μαντικῆς δὲ εἰς ἐξουσίαν παριούσης, λόγων δὲ εἰς τὸ θαυμάζε- σθαι, Ῥωμαίων δὲ εἰς τὸ θαρρεῖν, βαρβάρων δὲ τῶν μὲν ἡττημένων, τῶν δὲ μελλόντων.

οὗτος ὁ σω- φρονέστατός τε καὶ δικαιότατος καὶ ῥητορικώτατος καὶ πολεμικώτατος, ὁ μόνοις τοῖς δυσσεβέσιν ἐχθρὸς τῶν 15 II. α 317 cf. I 260, 10 R 4 τὸν Ἀρισταίνετον Ρ2 cf. Amm. XVII 7, 6 1 ἐκ] ὑπὲρ Β 2 τὴν] τοῦ L 3 γὰρ] ἄρα? | τὸ τῆς Νικομηδείας Β 4 ὧν Re Anim 6 Eustath. ad Od. τ 360 ρ. 1867 R ὁ δὲ Λιβάνιος καὶ αὐτὸς ἐντεῦθέν ποθεν λέγει κατὰ σχῆμα ὑπερβολῆς, ὡς ὑπὸ λύπης ἐσχάτης καὶ πολιὰς ἐξαίφ- ρὶν νῆς ἔφυσα 7 ταῦτα ἐκείνοις om Β 9 πλὴν V πλὴν L 11 βασιλεία VL | τὴν om VL 14 ἔθηκα L 16 κνίσσαν corr e κνίσαν Cp 18 δὲ alterum om L μὲν παρ’ ἡμῶν πρέσβεων οὐ μετ’ ἐμῶν ὡς αὐτὸν ἡκόντων γραμμάτων ἤλγησε καὶ ὦ Ἡράκλεις, ἔφη, ὁ τοὺς ἐκ τοῦ γράφειν ὑπομείνας κινδύνους ἐν ἀσφαλείᾳ σιγᾷ. τῆς δεῦρο δὲ ὁδοῦ καὶ τοῦτο κέρδος ὠνόμαζεν, εἰ ἐμέ τε ἴδοι καὶ ἀκούσαι λέγοντος. καὶ ἐπ’ αὐτῶν δὴ τῶν ὅρων ἐπὶ τῆς πρώτης ὄψεως πρῶτον τοῦτο ἐφθέγξατο· πότε ἀκουσόμεθα;| ὁ δὲ R 82 ἀνταγωνιστὴς ἐκεῖνος ἤδη ἦν οἴκοι τεθνηκυίας μὲν αὐτῷ τῆς γυναικός, θυγατέρων δὲ ὡραίων γάμου τῶν ἐκείνου δεομένων ὀφθαλμῶν, ἐλέγετο δέ, ὡς καὶ ζώσης τῆς γυναικὸς ᾤχετο ἄν.

121. Ὁ τοίνυν βασιλεὺς προοίμιον μὲν τῶν λόγων καθ’ ἑκάστην ἐποιεῖτο τὴν ἡμέραν θυσίας ὑπὸ τοῖς ἐν τῷ κήπῳ τοῦ βασιλείου δένδροις, πολλῶν δὲ φοιτών- των τε καὶ διὰ τῶν περὶ τοὺς θεοὺς ἐκεῖνον θερα- πευόντων αὐτὸς ἦν οὗπερ ἀεί, καὶ οὔτε ἐκαλούμην τό τε ἄκλητον ἰέναι μετέχειν τινὸς ἀναιδείας ὑπελάμβα- νον καὶ τὸν μὲν ἄνδρα ἐφίλουν, τὴν ἀρχὴν δὲ οὐκ ἐκολάκευον.

ἧκε δέ ποτε εἰς Δῖός Φιλίου θύσων καὶ τοὺς ἄλλους κατιδών, ἐβούλοντο γὰρ καὶ πᾶν ἐποίουν, ὅπως ὀφθήσονται, μόνον οὐ τεθεαμένος ἐμὲ τοῖς πολλοῖς ἐμμεμιγμένον δείλης διὰ δέλτου τινὸς ἠρώτα τε, ὅ,τι εἴη τὸ κεκωλυκός, καὶ μετὰ χαρίτων καθήπτετο. ἃ μὲν δὴ ἀπεκρινάμην διὰ τῆς αὐτῆς δέλτου καὶ ὡς οὐκ ἐδήχθην μᾶλλον ἢ τοῦτο ἐποίησα 7 ep. 648. Cf. Philostr. vit. soph. p. 230 et 253 1 ἡμῖν Β 2 ἤλγησεν CB 4 post σιγᾶ σιγᾷ signum inter- rogationis BV 5 ἀκοῦσαι Β 15 τε om BVL 16 αὐτὸς] ἐγὼ Ferr in marg Mor αὑτὸς Cobet Mnem. III 250 | ὅσπερ Co- bet l. l. at cf. ρ. 135, 14 20 πάντα Ferr in marg Mor 22 v in ἐμμεμιγμένον corr e σ Cn 23 τε om ΡΒ 25 ἐδήχθη L καὶ αὐτὸς σὺν χάρισιν, οἶδεν ἀναγνούς τε ἐκεῖνος καὶ ἐρυθριάσας.

ἀπεχομένου δέ μου καὶ μετὰ τὴν δέλτον οὐδὲν ἦττον τοῦ τε κήπου καὶ τῶν ἐν τῷ κήπῳ R 83 δρωμένων | καὶ ἀπημελῆσθαι δοκοῦντος καὶ οὔτε ἀθυμοῦντος ἐπισταμένου τε, ὅστις ἦν ὁ τὴν φιλίαν διορύξας, Πρίσκος, Ἠπειρώτης ἀνὴρ ὅτι πλείστοις ἐπὶ σοφίᾳ συγγεγονὼς ἀνδράσι, πλημμελεῖσθαι ταῦτα ἡγη- σάμενος τῷ βασιλεῖ παύει τὴν ἁμαρτίαν· οἵοις μὲν λόγοις, οὐκ οἶδα, καλοῦμαι δὲ πληθούσης ἀγορᾶς, καὶ διηπορεῖτό τε καὶ εἰς γῆν ἔκυπτεν ὁ κεκληκὼς κατηγορῶν οἷς ἔπασχεν ὧν ἐδεδράκει.

μόλις δ’ οὖν ποτε αὑτὸν ἀναλαβὼν καὶ τὸ πολλὰ κατηναγκάσθαι πράττειν αἰτιασάμενος, ἐπειδὴ καλῶν μὲν ἐπ’ ἄριστον ἤκουσεν, ὡς δειπνοίην, καλῶν δὲ ἐπὶ δεῖπνον ἤκουσεν, ὡς καὶ τοῦτο ἐξὸν ποιεῖν ἡ κεφαλὴ κωλύοι, σὺ δ’ ἀλλὰ θαμίζειν ἡμῖν, ἔφη. καλοῦντός γε, ἔφην· ἄλλως δὲ οὐκ ἐνοχλήσειν. ὁ δὲ πείθεταί τε καὶ οὕτως ἐποίει.

αἱ δὲ συνουσίαι λόγους τε ἡμῖν τοὺς ὑπὲρ λόγων εἶχον καὶ ἐπαίνους τῶν εὖ πραττομένων ἐκείνῳ καὶ μέμψεις τῶν ὠλιγωρημένων, ᾔτουν δὲ οὐδὲν 11 Arist. Eth. Nic. V 8 15 Plat. Rep. I 328 C 16 ἀντὶ τοῦ θάμιζε· τῶν Ἀττικῶν· καὶ Σοφοκλῆς· τότ’ ἤδη φάσκειν ἐμὲ μαντικῇ μηδὲν φρονεῖν· (= Oed. R. 461) καὶ συχνοὶ δὲ ῥήτορες V 6 πρίσκιος Ferr | ὁ ἠπειρώτης L Ferr in marg Mor 7 πλη- μελεῖσθαι VL 10 διηπόρει τότε Mor τε] γε Β | ἔπιπεν Α Mor 12 αὑτὸν ex αὐτὸν corr Cn αὐτὸν ABL Ferr 14 ἤκουεν VL | μόνον δειπνοίην? | ἤκουεν VL 15 κωλύει V | δὲ CP 16 ἄλλῃ vel ἄλλοτε? | λ in καλοῦντος in ras Β2 11 τε om Β 19 ω in λόγων corr m. rec. (p) ex ο et denuo m. poster. (n) corr in o C 20 μέμψιν V οὐ τῶν ἐν θησαυροῖς, οὐκ οἰκίαν, οὐ γῆν, οὐκ ἀρχάς, καὶ τὸ τοῦ Ἀριστοφάνους λόγος ἦν οὐκ ἐῶν κακὸν | τὸν οὐ τοιοῦτον δοκεῖν, καὶ τοῦτο ἐδίδου τὴν ἀρχὴν, R 84 ἐγὼ δὲ οὐδ’ ἀπολαβεῖν ἠξίουν ὄντων μοι παππῴων οὐ μικρῶν ἐν τοῖς ἐκείνου κτήμασιν. ὁρῶν δὴ κέρδος τε ἅπαν ὑπ’ ἐμοῦ καταπεπατημένον ζητοῦντά τε οὐδὲν ἕτερον ἢ ὅπως ἐκεῖνος ἀποκρύψει τὰ ὑμνούμενα, τοὺς μὲν ἄλλους ἔφασκε τὸν αὑτοῦ πλοῦτον φιλεῖν, ἐμὲ δὲ αὐτόν, καὶ μηδ’ ἂν τὴν τεκοῦσαν αὐτὸν ὑπερβαλέσθαι τὸ φίλτρον τὸ παρ’ ἐμοῦ.

διὰ τοῦτο καὶ τὴν ὑπὲρ τῆς βουλῆς παρρησίαν ὑπέμενεν, ὅτε ἡ γῆ μὲν οὐδὲν ἐδεδώκει στερηθεῖσα τοῦ ἄνωθεν ὕδατος, ὁ | δὲ R 85 ἠξίου γέμειν τε ὠνίων τὴν ἀγορὰν καὶ μένειν ἐντὸς ὄρων οὓς ἔστησε ταῖς τιμαῖς· δαίμων δὲ ἄρα ταῦτα ἠνάγκαζε φθονερὸς ὤσων εἰς ὅπερ αὖ καὶ τέλος τὰ πράγματα ἔωσε. τότε οὖν ὁ μὲν ᾠδει καὶ μάχεσθαι τοῖς ἑαυτοῦ βουλήμασι τοὺς βουλευτὰς ἐβόα, κόλακός δὲ ἔνθεν καὶ ἔνθεν παρεστηκότες ἐρρίπιζον τὸν θυ- μόν, ἐγὼ δὲ οὐδὲν τρέσας, τὴν δὲ τοῦ πράγματος ἐξετάζων φύσιν διετεινόμην ἀδικοῦσάν τε οὐδὲν ἀπέ- 2 or XIV t. | 424—450 R. ep. 1039 τὸ δὲ δοθὲν ἐκεῖνο τὸ μικρὸν Ἀριστοφάνει ἔργον ἦν λόγου τινός, οὐκ ἐμὴ δέησις 4 ep. 1039 οὐδ’ ὅσα ἦν ἐκεῖ τῶν παππῴων μοι οὐδ’ αὐτὸς ἠξίουν ἀπολαβεῖν 14 σημείωσαι τιμήματα τῶν ὠνίων δηλονότι Α ἤγουν ἤτοι Ρ om C) τοῖς τιμήμασι τῶν ὠνίων δηλονότι (om ΡΒ) CP3B 3 οὐ reposui e L Ferr in marg Mor 3 τούτῳ? cf. Sievers ρ. 97 4 οὐδὲ VL 5 VL γρ. Mor in marg 7 ἀπο- κρύψει scripsi ἀποκρύψαι libri edd 8 αὐτοῦ libri edd 9 αὑτὸν PBVL 11 ὑπέμεινεν? | ὅτι V 15 ὤσων scripsi ὠθῶν libri edd | αὖ scripsi e VL ἂν ACPB edd 16 τότ’ V 17 αὐτοῦ V 20 ἀπέφηνα L φαῖνον τὴν βουλήν. καίτοι τις τῶν καθημένων πα- ραρρεῖν τὸν Ὀρόντην ἔφασκε τῷ ποταμῷ με φοβῶν, ἀναξίοις ἀπειλαῖς τὴν βασιλείαν ὑβρίζων. ὁ δὲ οὕτως ἦν ὡς ἀληθῶς ἀγαθός, ὥστε κρατῆσαι μὲν ἐπεχείρησεν, ἡττηθεὶς δὲ οὐκ ἐμίσησε.

μᾶλλον μὲν οὖν ἢ πρόσθεν ἠγάπησεν ὑπὲρ πατρίδος ὥσπερ ὅπλα θέμενον τοὺς λόγους, ὕπατον δὲ αὑτὸν ἀποδεικνὺς αἰσθανόμε- νός τε τῶν τε ἤδη παρόντων τῶν τε ἡξόντων μυρίους σὺν ᾠδαῖς σφίσι παραστησομένων κελεύει μοι τιμῆσαι λόγῳ τὴν ἑορτὴν· ἐγὼ δὲ ἑτέρων εἶναι τοὖργον εἰπὼν κατὰ θατέραν φωνὴν οὐκ ἤργουν, ὡς μηδένα μηδὲν ἱερὸν δόξαι λέγειν, μηδ’ ὃς λαμπρῶν ἀπολελαύκει θο- R 86 † ρύβων.

καί πως συμβαίνει ἐν τῷ | προτέρῳ λόγῳ τύχης, οἶμαι, τινὸς τοὺς αὖθις βοηθησομένους τε καὶ χαριουμένους ἑτέρωσε πεμψάσης· οἷς ἐλυσιτέλει μὴ τἀμὰ διαβάλλειν· ὁ δὲ αὑτὸν μὲν ἔνδον οὐδενὸς ἐπαινοῦντος ἐπῄνει, δευτέρῳ τούτῳ παρέχων ἀφορμὴν γέλωτι, τοὺς δὲ ἐπ’ αὐτῷ γελάσαντας οὐκ ἀνίει λοιδο- ρῶν, οἱ δ’ ἂν] αὖθις ἐγέλων, καὶ τὸ δι’ ἀπάτης πο- ρισθὲν ἐξεκέχυτό οἱ <οὐ> φωραθὲν ἄν, εἰ τοσοῦτόν γε 6 1.70. Leocr. 43 10 or. XII t. I 366—404 R 1 τίς ABVL 2 τὴν ACP | Ὀρρόντην L 6 ἢ καὶ πρό- σθεν Ferr in marg Mor 6 θέμενον corr e θέμενοσ Cn 7 αὐτὸν BL | αἰσθόμενος supra αἰσθανόμενος Ρ3 8 τε alterum om Β 9 παραστησομένων scripsi auctore Re παραστησομέ- νους libri edd | με V 10 θάτερον ante ἑτέρων inserendum puto coll I 529, 1 R | ἑτέρων corr ex ἕτερον Cn 11 κατὰ θατέραν scripsi coll. | 400, 9 R καθ’ ἑκατέραν ACPBL edd καθ’ ἑτέραν V 13 συμβαίνειν Β | ἐν del Wyttenb 14 χης δ’ οἶμαι Wyttenb | αὑτοῖς Re Anim | βοησομένους BVL γρ. Μορ in marg 15 post πεμψάσης lacunam statuit Re totus locus labem contraxit | οὓς L 16 δὴ Wyttenb | αὑτὸν Re αὐτὸν libri edd 19 ἂν uncis inclusi 20 οὐ inserui aucto- ribus Re et Wyttenb | γε οὐκ V ἠπίστατο, ὅτι δόξαν οὐχὶ δικαίαν ἡσυχίᾳ φυλάττειν δύναιτο ἄν.

οἱ μὲν δὴ ἀλλήλοις εἰς παραμυθίαν ἤρκουν, ὡς δὲ ἀπέδυν ὕστατος αὐτοῦ τοῦ βασι- λέως, ὅπως ὅτι πλεῖστοι | συνέλθοιεν, φροντίσαντος, R 87 τὸν Ἑρμῆν ἔφησαν τοῦ θεράποντος κηδόμενον τῇ ῥάβδῳ κινεῖν τῶν ἀκροωμένων ἕκαστον, ὅπως μηδ’ ὁτιοῦν ὄνομα θαύματος ἄμοιρον ἀπέλθῃ. βασιλεὺς δὲ τὰ πρῶτα μὲν τῇ διὰ τῆς μορφῆς ἡδονῇ μηνυομένῃ συνετέλει, ἔπειτα τῷ μέλλειν ἀναπηδᾶν, ἔπειτα, οὐ γὰρ δὴ κατεῖχεν αὑτὸν καὶ σφόδρα πειρώμενος, ἥλατο μὲν ἐκ τοῦ θρόνου, τῆς χλαμύδος δὲ ὁπόσον ἐξῆν, ταῖν χεροῖν ἀνεπέτασεν, ὡς μὲν ἂν εἴποι τις τουτωνὶ τῶν ἀγγάρων, ἐκφερόμενος τοῦ σχήματος, ὡς δ’ ἂν ἀνὴρ εὖ εἰδώς, οἷς ἂν σεμνὴ βασιλεία γένοιτο, ἄρα ἐν 14 τοῖς προσήκουσι μένων· | τί γὰρ δὴ βασιλικώτερον R 88 τοῦ βασιλέως ψυχὴν πρὸς κάλλη λόγων ἀνίστασθαι;

τῷ δὲ οὐδὲ ἄλλως οἷόν τ’ ἦν μὴ τὰ τοιαῦτα πά- σχειν, πατρὶ πολλῶν λόγων πρό τε δὴ τῆς ἀρχῆς καὶ ἐν αὐτῇ γεγενημένῳ· αἱ γὰρ ἀγρυπνίαι τοῦ βασιλέως ἡμῖν λόγους ἐποίουν ἤδη, καὶ μᾶλλον ἑτέρων ὑπὸ τῆς ἐν αὐτοῖς ὥρας οὐδὲν ὅ,τι οὐκ ἔδρα.

προπεμπούσης δὲ τῆς βουλῆς καὶ δεομέ- νων ἀφεῖσθαι τὰ ἐγκλήματα, Ταρσοῖς, πόλει Κιλίκων, δώσειν αὑτὸν εἰπών, ἢν ὁ θεὸς ἀποσώζῃ, καίτοι | R 90 μοι δῆλον, ἔφη, τὸ πρὸς ταῦτα γενησόμενον, ὡς ἐν πρεσβεύσοντι τὰς ἐλπίδας ἔχετε, τὸν 11 Her. I 65. Plut. Lyc 5, 3 14 I 482, 18 R. Amm. XXIII 2, 5 11 ἀπελθόντος Λυκούργου ἐς Δελφοὺς τοιαῦτά τινα παρὰ τοῦ θεοῦ ἤκουσεν· ἥκεις, ὦ Λυκόεργε, ἐμὸν ποτὶ νηὸν νηὸν ἀνιών, | Δι·ὶ· φίλος καὶ πᾶσιν Ὁλύμπια δώματ’ ἔχουσιν, δίζω ἤ σε θεὸν μαντεύσομαι ἠὲ καὶ ἄνδρα Ρ2 17 πρεσβεύων ἤτοι ἀποκρισιά- ριος ἀποστέλλομαι, διαπρεσβεύεται δὲ πρὸς τούσδε ἢ τούσδε. ἤτοι βασιλεὺς· ἀποστέλλει πρέσβιν εἰς Ἀθήνας ἢ ἑτέρωσε V 2 ἀλλ᾿ ACP | ἅττα CV | δ’ VL 3 ἐκεῖνον ex ἐκεῖνον P2 ἐκείνου ex ἐκεῖνο Α2 ἐκεῖνον Ferr Mor, quod corr Re 5 φύ- γοις scripsi auctoribus Re et Cobeto Mnem. III 250 φύγοιμι libri edd | δυνδεδειπνηκότι Cobet, at cf. 141, 15. 152, 1 R. Franc Zambeccari p. 212 6 παρ’ inserui cum Cobeto „malim ὑπ᾿ Re 1 ὅτι Β | αὖ om VL 9 post τελεῖν τελεῖν rasura quim- que litterarum C | ὑπὸ L | γρ Mor in marg 10 τετάχθαι L, γρ Mor in marg Cobet l. l. ἂν γεγράφθαι coni Re 15 αὐ- τὸν ACL Ferr Mor 16 μὴ L 17 πρεσβεύοντι L | ἔχοντι L δὲ καὶ αὐτὸν ἐκεῖσε μετ’ ἐμοῦ δεήσει βαδίζειν. ἀσπασάμενος δή με δακρύοντα οὐ δακρύων ἤδη βλέ- πων τὰ τῶν Περσῶν κακά, γράμματα ὕστατα πέμψας ἀπὸ τῶν τῆς ἀρχῆς ὅρων ἤλαυνε γῆν τέμνων, κώμας ἁρπάζων, φρούρια λαμβάνων, ποταμοὺς διαβαίνων, τείχη κατασείων, πόλεις αἰρῶν·

καὶ τούτων ἕκα- στον ἤγγελλε μὲν οὐδείς, τὴν δὲ τῶν ὁρώντων ἡμεῖς ἡδονὴν ἡδόμεθα πιστεύοντες, ὅ δὴ καὶ ἐγίγνετο, γε- ·νήσεσθαι, πρὸς τὸν ἄνδρα ἀποβλέποντες. ἀλλ’ ἡ Τύχη γὰρ τὰ αὐτῆς, κωμάσαντος γὰρ κατὰ Περσῶν τοῦ στρατοῦ φόνοις τε καὶ τροπαῖς ἀγῶσί τε γυμνι- κοῖς καὶ ἱππικοῖς, ἃ κατεθεῶντο ἀπὸ τῶν ἐπάλξεων οἱ Κτησιφῶντος οἰκήτορες οὐδὲ τῷ πάχει τοῦ τείχους πι- στεύειν ἔχοντες, τοῦ τε Μήδου διὰ πρεσβείας τε καὶ δώρων ἐγνωκότος ἱκετεύειν, μηδὲ γὰρ νοῦν ἔχειν πρὸς δαίμονα ἄνδρα μάχεσθαι, τῶν δὴ πρέσβεων ἐπὶ τοὺς ἵππους ἀναβαινόντων | αἰχμὴ τοῦ σοφωτάτου βασι- R 91 λέως τεμοῦσα τὴν λαγόνα βρέχει τῷ τοῦ νενικηκότος αἵματι τὴν τῶν ἡττωμένων γῆν καὶ ποιεῖ τὸν πεφρι- κότα τῶν διωκόντων κύριον.

τῷ μὲν δὴ Πέρσῃ παρ’ αὐτομόλου τινὸς μαθεῖν ὑπῆρξεν, ἐν ὅτῳ εἴη τύχης, ἡμῖν δὲ τοῖς Ἀντιοχεῦσιν ἀνθρώπων μὲν οὐδείς, σεισμοὶ δὲ ἐγίγνοντο τοῦ κακοῦ μηνυταὶ πόλεων τῶν ἐν τῇ Παλαιστίνῃ Συρίᾳ τῶν μὲν μέρη, τὰς δὲ ὅλας κατενεγκόντες· ἐδόκει γὰρ ἡμῖν ὁ θεὸς μεγάλοις πά- 3 Iulian. ep. 27 ed. Hertl. 11 or. XVIII t. I 605, 15 sq. R 15 II. ρ 98 2 δή scripsi e lipris et Ferr δέ Ferr in marg Mor Re 3 τῶν om VL 10 αὐτῆς Α αὐτῆς PV 11 φόνω VL 23 ἑ in πόλεων in Cn 24 Παλαιστίνης Β Ferr, γρ Mor in marg | καὶ inter Παλ. et Συρ. inser Re θεσι μέγα σημαίνειν. εὐχομένων δὲ μὴ τὰ ὄντα δοξάζειν πικρὸν διὰ τῶν ὤτων τρέχει τῆς ἀγγελίας βέλος, Ἰουλιανὸν μὲν ἐκεῖνον ἐν σορῷ φέρεσθαι, τοῦ δεῖνος δὲ γεγενῆσθαι τὸ σκῆπτρον, Περσῶν δὲ Ἀρμε- νίαν τῆς τε ἄλλης ὁπόσον ἐβούλοντο γῆς.

εὐθὺς μὲν οὖν εἰς ξίφος εἶδον, ὡς ἁπάσης σφαγῆς R 92 τέρας τῆς ζωῆς ἐσομένης. ἔπειτα ἐνενόησα | τὸν τοῦ Πλάτωνος νόμον καὶ ὡς αὐτὸν οὐ λυτέον τὴν τοιαύτην δὴ λύσιν καὶ ὡς οὕτως ἐλθὼν εἰς Αἵδου τε καὶ παρ’ ἐκεῖνον ἐν αἰτίαις ἂν εἴην ὧδε τετελευτηκώς· πάντως γὰρ ἂν ἐμέμφετο μὴ τὰ ἀπὸ τοῦ θεοῦ περιμείναντι. πρὸς δὲ καὶ ἐδόκει μοι χρῆναι λόγοις ἐπιταφίοις τὸν ἀπελθόντα τιμᾶν.

136. Τοῦτο μὲν οὖν οὕτω διὰ ταῦτα ἔσχε, λόχον δέ τινα διαφεύγω βουληθείσης τῆς Τύχης. οἱ γὰρ αὖ τῶν μὲν πρὸ τοῦ καιρῶν ἐν βασιλείοις πρὸς ἰσχὺν ἀπο- λαύσαντες, τότε δὲ τὰ αὑτῶν ἠναγκασμένοι πράττειν R 93 ὑπὸ Φρυνώνδου τινὸς ἀναπεισθέντες, ὡς | ἐμὲ δεινὰ αὐτοὺς εἰργάσθαι δι’ ἐπιστολῆς εἰς Βαβυλῶνα ἡκούσης, ὑφ’ ἦς ἂν αὐτοῖς δυσμενὴς ἐπανῆκεν ἐκεῖνος, ζονται παρὰ συγγενῆ με γυναῖκα εἰσιόντα συλλαβόντες εἰς τὸν κῆπον, οὗ τὰς βουλὰς ἐβούλευον, εἰσαγαγόντες κτεῖναι· καὶ γὰρ ἂν δῶρα σφίσι παρὰ τοῦ τὰ σκῆπτρα λαβόντος γενέσθαι.

τοῖς μὲν δὴ ἡτοίμαστο τὰ 8 Plat. Phaed. 67 D 12 or. XVII et XVIII t. I 507 et 521 sq. R 18 ep. 1038 or. pro Olymp. ρ. 81, 9 ed. Sieb. 1 μέγα τραῦμα coni Re | δὴ Ρ 2 πικρῶν Α 5 ἠβού- λοντο Mor Re 8 καὶ] ὃν L τὸν Par probante Gasda I 16 num del? | αὑτὸν ACBL Mor Re 9 οὖτος VL 11 τοῦ om ΑΒ 12 προςδὲ V 14 διαταῦτα BV 15 φεύγω L | αὖ τῶν] αὐτῶν APL 16 προτοῦ L 17 δὴ BL 18 ὡς delere vult Re ῥόπαλα, τῶν δέ τις ταυτὶ μὲν συνειδότων, τοῦ δὲ ἔργου κοινωνεῖν οὐκ ἐθελόντων, πρὸς ἐμὲ δὲ οὐ μάλα οἰκείως ἐσχηκότων τῆς θεοῦ πεμπούσης ἀφεκτέον εἶναί μοι τῶν παρὰ τὴν γυναῖκα ἐκείνην ὁδῶν ἔφη, κερδα- νεῖν γάρ, ὅ,τι δὲ ἦν τὸ δεινόν, ἀπαιτοῦντι τουτὶ δὲ] οὐ προσέθηκε. θαυμαζούσης οὖν, ὡς οὐ τὰ αὐτὰ ποιοίην, τῆς γυναικὸς ἀπεκρινάμην ἀφ’ ὧν ἠκηκόειν. καὶ ἣ διερευνωμένη νοῦν τε ἔχοντα καταμαθοῦσα τὸν φόβον παύσασά τε ἐξαπατωμένους ἐπῄνεσε τὸν ἐξελό- μενον αὐτῇ τοιούτου μύσους τὴν οἰκίαν δαίμονα.

ἰατροὶ δὲ νενικῆσθαι μὲν ὡμολόγουν, παρεμυθοῦντο δὲ μετατιθέντες ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ἐπ’ ἐκείνους τῷ λόγῳ τὴν νόσον· τὸ γὰρ αὐτὸ ποσὶ μὲν R 95 κακόν, τῇ δὲ ἔσεσθαι ἀγαθόν. | ἦν δὲ ἄρα τοῦτο φλυαρία, ἐπεὶ τό γε ἐκείνην κατειληφὸς εἴχετο τῶν ἄνω καὶ τοσοῦτόν γε ἀπέσχον οἱ πόδες ὀνῆσαί τι τὴν κεφαλήν, ὥστε ὥσπερ ἂν ἀπὸ τῶν ἐν αὐτοῖς κακῶν μοῖράν τινα ἐκεῖσε πέμψαντες χαλεπώτερα τἀκείνης ἐποίησαν.

οὔκουν ἐπὶ τοῖς πρὸ τοῦ φόβοις ἐτα- ραττόμην μόνοις, ἐν οἶς καὶ τοῦτο ἦν, μὴ τὴν πόλιν ἡμῖν ἁρπάσαντες ἄνεμοι φέροντες εἰς τὸν Ὠκεανὸν ἐμβάλωσιν, ἀλλ’ ἔδεισα μέν, ὦ ἄνδρες, καὶ τὸν τῶν ἀπαντώντων ὄχλον, ἔφυγον δὲ τὰ μέσα τοῦ ἄστεος, ἔδεισα δὲ μεγέθη λουτρῶν, ἔδεισα δὲ οἰκίας (πλὴν τῆς ἐμαυτοῦ)πάσας νεφέλης μὲν ἐπὶ τὰ ὄμματα ἐρχομένης, τοῦ πνεύματος δὲ εἰς μικρὸν συστελλομένου, τὴν φαλὴν δὲ ἰλίγγων κατεχόντων, δόξης δὲ ἀεὶ τοῦ πε- 15 II. ζ 345 5 ἑκάτερον] ἐποίει δηλονότι V 3 ἐκκεχειρίαις AP et altero κ m2 suprapos. C ἐκεχειρίαις V 5 post ἑκάτερον inserendum puto τῶν ποδῶν coll. l. 7 ἐπ’ ἐκεί- νους 7 ἐκείνην Re Anim 8 τοῦδε L 9 εἶχε L 11 ἂν om L | κακῶ in κακῶν in ras C2 12 τὰ ᾿κείνης VL 13 προ- τοῦ libri edd | φόβοις — 16 ἐμβάλωσιν citat Eustath. ad II. ζ 345 p. 646 R ὁ Λιβάνιος τὴν τῆς Ἑλένης ὑπερβαλὼν ἔννοιαν ὡς ἐντεῦθεν ὠφελημένος τερατωδέστερον λάλει ἐν ἐν οἷς ἀστείως λέγει ὅτι φόβοις κτλ. 14 μόνοις — ἦν om Eust 15 τὸν om VL Eust 17 παντ in ἀοαντώντων in ras P3 ἁπάντων C edd ἀπαντώντων aut ἀπ᾿ ἀγρῶν coni Re 20 στελλόμενον L σεῖσθαι παρούσης, ὥστε ἐσπέρας ᾔδομεν ἐπ’ αὐτῷ τὴν Τύχην ἐν κέρδει τὸ μὴ πεπτωκέναι ποιούμενοι.

ἓν ἐνῆν ἐκείνοις μέτριον, ὅτι μήτε τοὺς λόγους μήτε τοὺς νέους ἐφεύγομεν· αὐτὸ γὰρ δὴ τοῦτο ἦν ἡ παραψυχὴ| 4 τὸ ὡς ἥδιστα περὶ ταῦτα πονεῖν οἴκοι τε ἐπὶ τῆς R 96 κλίνης ἐπί τε τοῦ σκίμποδος ἐν τῷ διδασκαλείῳ· τὸ δὲ ἐφ’ ἑκάτερον κομισθῆναι παρακινδύνευσις, αἱ δὲ ἐπιδείξεις ἐκποδών, ἀηδὴς δὲ φίλος προσιών. ὥσπερ δὲ οἱ πελάγη διαβάλλειν μέλλοντες καλοῦσι Διοσκού- ρους, οὕτως ἡμῖν οἴκοθεν ἐξιοῦσιν ἐκαλοῦντο θεοὶ κωλυταὶ γενέσθαι τῶν ἐν ἐλπίσιν ἀσχημόνων.

καὶ ὁ κλύδων οὗτος ἔτη τέτταρα ἐπεκράτει, καὶ καταφεύγω δι’ πρὸς πρὸς τὸν ἕτοιμον ἀμύνειν, τὸν μέγαν Ἀσκληπιόν, καὶ φράσαντος οὐ καλῶς ἀφεστάναι με τῶν εἰωθότων πίνω τε οὗ πάλαι φαρμάκου, καὶ ἦν μέν τι κέρδος, οὐ μὴν παντελῶς γε ἐξελήλατο τὸ κόν. ἴφη δὲ ὁ θεὸς καὶ τοῦτο χαριεῖσθαι. ἐγὼ δὲ ᾔδειν μέν, ὡς οὐκ εὐσεβὲς ἀπιστεῖν ἐγγυητῇ τοιούτῳ, θαυμάζειν δὲ ὅμως παρῆν, εἰ καὶ ταύτης εἶναί ποτε δόξαιμι τῆς χάριτος ἄξιος. καὶ ἦν μὲν ἔτος ἕβδομον ἐπὶ τοῖς πεντήκοντα λῆγον ἤδη, τρισὶ δ’ ἐνυπνίοις ὁ 8 Ion trag. fr. 56 Ν apud Plut. de tranqu. anim. 3 p. 466 D 2 ποιούμενοι P, sed ι alterum in ras m4 ποιούμενος AC Ferr Mor 3 ἐνῆν scripsi cum Re Anim ἢν libri edd 4 γὰρ om VL | δὴ om Β | ἦν] οὖν Re 6 ἐπί τε scripsi e V ἐπὶ δὲ reliqui libri edd | ἐν] γρ ἐπὶ Mor in marg 7 ἕτερον Ρ sed ἔ m3 in rasura trium litterarum et Β 9 διαβάλλειν scripsi e VL coll III 387, 21 τοῖς τὰ πελάγη διαβάλλουσιν et Demetr. com. fr. II 876, 2 Μ apud Athen. III 109 Α διαβαίνειν ACPB edd 13 τὸν (prius) VL Ferr in marg Mor om ACPB del Re 15 οὐ L | παλαιοῦ L et in πάλαι corr C 18 τοσούτῳ V et γρ Mor in marg 19 ὅπως L et in δμὼς corr C2 | εἶναί με ποτε L 21 δὲ VL θεός, ὧν τὼ δύο μεθημερινώ, μέρος οὐ μικρὸν ἑκάστῳ τοῦ νοσήματος ἀφῄρει καὶ κατέστησεν εἰς τοῦτο, ὃ μήποτε ἀφέλοιτο.

οὕτω δὴ τοῦ βασιλέως ἥκοντος 4 τὴν αἴγλην τήν τε ἀπὸ τῶν ὅπλων τήν τε ἀπὸ τῶν | R 97 δρακόντων ἠχώ τε ὀργάνων ὑπέμεινα συμμιγῆ, μηδ’ ἂν διηγουμένου πρότερον <ἀνασχόμενος>. καὶ οὐ πολὺ ὕστερον δῶρον αὐτῷ λόγον εἰσῆγον, ἐφ’ ᾧ πλέον ἢ ὅτε τὰ ἔργα ἔπραττεν ἡσθῆναι βασιλεὺς ἐδόκει. καίτοι τῶν μειζόνων γε ἀνήκοος ὧν ἐν Σκύθαις ἐπεδέδεικτο ἐμεμενήκει. τοῦ γὰρ δὴ ἡμίσεος διὰ μῆκος ἀναβεβλη- μένου δείσαντες οἶς οὐκ ἄμεινον τέρπεσθαι λειμῶσιν ἀληθινοῖς τὸν βασιλέα Μουσῶν, ἐν τοῖς εἰρημένοις ἱστᾶσι τὴν ἀκρόασιν, λεγόντων δὲ ἑτέρων φόβος δείς, ταυτὶ δὲ αὐτοῖς τῆς Γοργοὺς φοβερώτερα. βα- σιλεῖ γε μὴν καὶ ἀπὸ τούτων οὐκ ἐν ἀγνοουμένοις ἐγώ.

145. Σὸν ἔργον, ῶ δαῖμον, καὶ τὸ τεθῆναι νόμον τῶν παίδων τοῖς νόθοις ἐπίκουρον. τὸ μὲν οὖν ἐπὶ νοῦν τε αὐτὸν τῷ πρεσβυτέρῳ τοῖν βασιλέοιν ἐλθεῖν ἕνα τε τῶν κρατούντων τοῖς ἐκείνου γεγονέναι γράμ- μασι, κοινῆς τοῦτο ἔστω τῆς τῶν ἐν χρείᾳ τοῦ νόμου καθεστηκότων τύχης, τὸ δὲ τὸν νεώτερον ἥκιστα αὐτὸν ἐπαινοῦντα μάλιστα ἐπαινοῦντα φανῆναι ποιῆσαί τε κύριον, ἐπειδή με ἐξουσίας τῆς ἀπ’ αὐτοῦ δεόμενον ᾔσθετο, πῶς οὐκ ἂν ἐν δίκῃ τῆς ἐμῆς κριθείη τύχῆς; 3 Amm. XXIX 1, 4 (Valens) 9 Amm. XXVII 5, 1 sq. 19 Cod. Theod. IV 6, 1. Novell. 89, 12 1 καθημερινὼ Β 4 τῶν alterum om L 5 ἢν ante μηδ’ inser MSchmidt Philol. X 613 6 ἀνασχόμενος inserui coll III 132, 15 R 10 ἐμεμενήκει corr ex ἐμεμνήκεν C2 ἐμεμενήκειν VL | ἡμίσεος scripsi ex APBV et corr ex ἡμίσεως C2 μίσεως L ἡμίσεως edd 11 αἷς Α 15 τοσούτων L 17 γρ νέοις Mor in marg | οὖν om L ἥ με πολλῆς τε καὶ βαρείας ἠλευθέρωσεν ἀνίας, ὡς τῆς αὐτῆς ἡμέρας τελευτὴν | μὲν ἐμοί, πτωχείαν δὲ R 98 ἐκείνῳ τὴν ἐσχάτην οἰσούσης.

146. Ἀλλὰ μὴν τό γε ἐχθρούς — καὶ μή με οἰέ- σθω τις τὴν Ὁμήρου συμβουλὴν παραβαίνειν τὴν οὐκ ἐπιτρέπουσαν ἐπὶ κταμένοις ἀνδράσιν εὐχετά- ασθαι, οὐ γὰρ ἀπὸ τοιαύτης γε μνησθήσομαι τῆς γνώμης, ἀλλ’ ὅπως μηδὲ τοῦτ’ ἄρρητον εἴη τῶν πὰρ ἐκείνης δεδομένων — οἱ τοίνυν ἐπ’ ἐμὲ μηδενὸς μὲν λόγου, μηδενὸς δὲ ἔργου, μηδεμιᾶς δὲ ἀποσχόμενοι τέχνης, ἀλλ’ οἱ μὲν ὀνείδεσι περιβάλλειν ἀποχρῆν νο- μίσαντες, οἱ δὲ πᾶν μικρόν, εἰ μὴ καὶ ἀποκτείναιεν, οἱ δὲ οἶς ἦν ἡδὺ καὶ ταύρου τὸν νεκρὸν ἐκδήσαντας ἀφεῖναι διὰ | πετρῶν φέρεσθαι, τούτους τοίνυν τοὺς R 99 πάλαι μὲν πολεμοῦντας, ἐγκαλεῖν δὲ οὐδὲν σὺν ἀλη- θείαι γε ἔχοντας προαπήνεγκεν ὁ δαίμων ἡμῶν γε ἡσυχαζόντων καὶ οὐδ’ ὅσον ἀραῖς ἀμυνομένων· τί γὰρ δὴ ἔδει καταρᾶσθαι πάντα ἐπισταμένου τοῦ δαίμονος, τὸν ἀδικοῦντα, τὸν ἀδικούμενον, τὸν ὀφείλοντα δίκην, ᾧ τὴν δίκην ὤφειλεν.

ἦν δέ τι καὶ πρὸ τοῦ θανάτου τοῖς πολλοῖς θανάτου παρά γε σώφροσιν ἀν- θρώποις δεινότερον τὸ πολλὰ κακὰ ἐπιδόντας εἶτα οὕτως ἀπελθεῖν· ὧν ἔν τι καὶ τὸ τῶν αἰδοίων τοῦ μοιχοῦ λαβόμενον τῇ χειρὶ ξυρῷ τὰ πάντα ἀμῆσαι.

ἐπαινῶν δὴ πολλὰ καὶ πρὸς πολλοὺς τὸ κτῆμα καὶ εὐφραινόμενος μᾶλλον ἢ Πολυκράτης τῷ δακτυλίῳ κλέπτας αὐτῷ τοῖς ἐπαίνοις ἐπῆγον, ὧν τοὺς μὲν ἄλλους εὐθὺς ᾕρουν, ὁ δέ γε τελευταῖος πυρὰν ἀνῆψε τοῦ μὴ ἁλῶναι, καὶ οὕτω δὴ τοῦ ζητεῖν μὲν ἐπεπαύμην, τὸ μὴ λυπεῖσθαι δὲ οὐκ εἶχον. ἀλλὰ καὶ τὸ κέρδος μοι τὸ παρὰ τοῦ Θουκυδίδου μέγα ἂν γενόμενον μεῖον ἤρχετο διὰ τὸ σὺν ἀηδίᾳ γράμμασιν ἑτέροις ὁμιλεῖν.

ἀλλὰ καὶ τοῦτο μέντοι τὸ οὕτως ἀνιαρὸν βραδέως μέν, ὅμως δὲ ἰάσατο ἡ Τύχη. διετέλουν μὲν γὰρ πρὸς R 101 τοὺς ἐπιτηδείους | γράφων αὐτὸ μετὰ λύπης, τῷ λόγῳ μέτρα τε διηγούμενος καὶ οἷον μὲν τὰ εἴσω, οἷον δὲ τὰ ἔξω καὶ ποῦ νῦν ἄρα καὶ ἐν τίνος χερσί. νέος δέ τις, πολίτης ἐμός, ἐωνημένος ἧκεν ἀναγνωσόμενος, καὶ 3 Soph. Ant. 317 10 Dem. Olynth. I § 15 p 13, 23 1 et 2 μικρόν V 3 καὶ om L 4 ταὐτὸ Re num το- σοῦτο? 9 ἴσως ὅπερ L 10 τοῦτ’ L ταῦτα Mor Re 14 λευταῖος scripsi e VL ἕτερος ΑΡΒ edd om Β | πυρὰν scripsi cum Re Anim et Gasda coll. I 47, 2; 117, 6; 165, 7 R πῦρ libri edd 16 μὴ om L 20 δὲ scripsi e VL auctore Re δ’ inser B2 om ACP edd | γὰρ δεῖ πρὸς Β ὁ διδάσκαλος ἀνεβόησε τοῦτ’ ἐκεῖνο, τοῖς γνωρίσμα- σιν ἐλῶν, καὶ ἧκεν ἐρωτῶν, εἰ μὴ ἁμαρτάνοι δόξης. λαβὼν οὖν ἐγὼ καὶ ποιήσας, οἷα ἄν τις ἐπὶ παιδὶ τὸν ἴσον μὲν ἀφανισθέντι χρόνον, φανέντι δὲ οὐ προσδο- κηθέντι περιχαρὴς ἀπηλλαττόμην καὶ τότε εὐθὺς καὶ νῦν οἶδα τῇ θεῷ χάριν. γελάτω δὲ ὁ βουλόμενος, ὡς ὑπὲρ φαύλου μακρολογήσαντος, ἀδεὲς γὰρ δήπουθεν ἀπαιδεύτου γέλως.

151. Ἐφ’ ᾧ δ’ ἂν μάλιστα νομιζοίμην ἄθλιος, ἤδη φράσω. εἰ γὰρ αὖ πατὴρ ὅστις πολλοὺς μὲν παῖδας παρέδωκε μνήμασι, πολλαῖς δὲ κλίναις σώματα τούτων γε] φερούσαις ἠκολούθησεν, ἄθλιος, πῶς οὐχὶ | καὶ αὐτὸς ἂν ἐν δυστυχοῦσιν ἀριθμοίμην, οὐ πολλοὺς R 102 μόνον, ἀλλὰ καὶ ἀγαθοὺς παῖδας τοὺς μὲν αὐτὸς θάψας, τοὺς δὲ ἐν σοροῖς ξένους νεανίσκους εἰς τὴν οἰκείαν ἀποπέμψας.

ὥσπερ γὰρ ὁ Θρασύβουλος τοὺς τῶν ἀσταχύων ὑπερέχοντας ἐξέκοπτεν, οὕτως ἡ Τύχη τῶν ὁμιλητῶν τοὺς ἀρίστους ἥρπασεν, ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ τῶν ἐν Βιθυνίᾳ διατριβῶν, προελθοῦσα δὲ εἰς τόδε, ἀεὶ φειδομένη μὲν οἱ οὐκ ἂν ἐξέλαμψαν, τοὺς δὲ ἤδη τε ἐν δόξῃ καὶ αὖ τοὺς ἐσομένους ἀφῄ- ρει.

λέγω οὖν πρὸς τοὺς οἰομένους τι γειν, ἐπειδὰν ἐρωτῶσι τίνας δὲ ἡμῖν ἀπέφηνε 16 Her. V 92, 10; cf. Themist. or. XIX p ρ. 282, 24 Dind. 3 οἷα corr ex οἷς Cn 5 καὶ νῦν οἶδα corr ex οἶδα καὶ νῦν P2 10 αὖ] δὴ Gasda 11 δὲ om L 12 γε τούτων VL γε cancellavi auctore Re 13 ἐν τοῖς δυστυχοῦσιν Β 15 ξένους] νέους Ferr uncis inclusit Mor 16 οἰκίαν L 20 ἐς Β | τόδε ἀεί, Ferr Re | αν supra εν in ἐξέλαμψεν Cf 21 ἐὺ τοὺς] αὐτοὺς L | ἀφαιρουμένη VL Mor Re 22 τί ABV 23 δὴ ΑΡ | ἀπέφηνας Gasda ῥήτορας; ὅτι ἐλθόντες εἰς Αἵδου θεάσαιντ’ ἂν οὐκ ὀλίγους. ὧν οἰχομένων ἐζημίωνται μὲν βουλαὶ καὶ R 103 διοικήσεις πόλεων, ἐζημίωνται | δὲ δίκαι λόγων τῷ δικαίῳ συμμάχων ἐστερημέναι, ἐζημίωνται δὲ θρόνοι, ὧν τοὺς μὲν Ἑρμῆς, τοὺς δὲ ἐφορᾷ Θέμις.

154. Καὶ μὴν καὶ τόδε δυστυχοῦς ἐν ἀσθενείαι τε καὶ ἀτιμίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῶν λόγων λόγους δι- δάσκειν καθήμενον ἑτέρων ὄντων, ἐν οἷς αἱ ἐλπίδες· (??) οὓς εἰ μὲν μὲν μὴ ἠπίστασθε, τοῦ διδάξοντος ἂν ἔδει· νῦν δὲ ἴστε μὲν οὓς μακαρίζετε· παρ’ οἷς οἱ πλοῦτοι, ἴστε δὲ οὓς ἐλεεῖτε· παρ’ οἷς οἱ λόγοι.

εἴποι ἂν οὖν ἡ Τύχη καθάπερ ἐν δράμασι λαβοῦσα φωνὴν, ὅτι εἰ καὶ μυρίοις ἐναντιώμασιν ἡ τέχνη σοι πεπολέμηται, τοῦτό γ’ ἂν ὁμολογήσαις, ἒν πολλῶν ἀντάξιον πὰρ ἐμοῦ σοι γενέσθαι, τό τε εἰς πλῆθος ποιῆσαι λόγους τό τε οὕτω δόξαι τοὺς ποιηθέντας εἶναι καλούς, ὥστ ἔτι ζῶντος, ἐν ᾧ καὶ φθονεῖσθαι ἀνάγκη,) τὰς τῶν βι- βλογράφων δεξιὰς τὰς πολλὰς ὀλίγας ἐλέγχεσθαι τῷ πλήθει τῶν ἐραστῶν. τοιγάρτοι πᾶν ἐργαστήριον λό- γῶν καὶ τούσδε δείκνυσιν ὁμοίως ἐν παιδευομένων τε καὶ παιδευόντων χερσί. καὶ τούτων, ὦ ἄνδρες, οἶδα τῇ Τύχη χάριν καὶ αἰτῶ γε παρ’ αὐτῆς ἀεὶ βελτίω παρέχειν τὰ δεύτερα.

ἔβλεπέ τε οὖν με οὐχ ὡς ἥδιστα ὁ Φῆστος καὶ ὡς περὶ κακοῦ τοὺς λόγους ἐποιεῖτο καὶ ὁπόσα ἐξῆν, ἔπληττε. καί ποτε θέατρον μέν μοι συνείλεκτο, λῦσαι δὲ τοῦτο πειρώμενος ἐπὶ γράμματα βασίλεια τοὺς καθη- μένους ἐκάλει, ὡς δὴ ἐπὶ τῷ τέλει τῆς ἀναγνώσεως ἐξελῶν, καὶ ὑπογραφεῖς ἅμα παρῆσαν γραψόμενοι τὰ τῶν οὐκ ἀναπηδώντων ὀνόματα· | ᾤετο γάρ με μα- R 105 χεῖσθαί τε καὶ οὐκ ἐπιτρέψειν ἀπελθεῖν, τὸ δὲ ἀρκέσειν εἰς θάνατον. ἐνταῦθα οἱ μὲν ὑπ’ ἀνάγκης ἐξῄεσαν πολλάκις μεταστρεφόμενοι πρὸς ἐμέ τε καὶ τὰ ῥηθη- σόμενα, οἷς δὲ ἐξῆν ἀκούειν, ἤκουον, ποθοῦντες δὲ τὴν οὐχ ἑκοῦσαν οἰχομένην μοῖραν.

ἐμίσει μὲν οὖν καὶ ἐπεβούλευε, τοῦ μίσους δὲ οἶδα τῇ Τύχῃ χά- 4 or. XXVI t. II 124, 3 sq. R 5 ἤτοι ἀπώσασθαι V 3 ἄρξαντε V | ὁ μὲν] ὅμως ACPB Ferr, γρ Mor in marg 7 αὐτῷ om L | ὁ δ᾿] ὅδ᾿ B ὃ δ᾿ corr ex Vr οὐδ᾿ L 8 ὁμολόγει Α 12 με om VL 17 ἐξελών CPBV Ferr Mor 18 με μαχεῖσθαι] μεμαχῆσθαι L 20 οἱ om L 22 δὲ om VL ῥὶν, ἥ γέ με οὐκ ἐποίησε φίλον ἀνδρὶ δείσαντι μετὰ ταῦτα ὕστερον μὴ φθάσῃ τὸν ἐκείνου σίδηρον ἡ νόσος ἀπενεγκοῦσα τὸν Μάξιμον. ὁ δὲ ὡς ἐνίκησε ταύτην τὴν νίκην, ἐγάννυτο ὁ κακοδαίμων, οὐ μὴν ἐμέ γε ἴσχυσε, προσκυνῶ δὲ τὴν Ἀδράστειαν, καίτοι τοῦτό γε ῥάπτων διὰ Μαρτυρίου, Πισίδου τινὸς ἀν- R 106 θρώπου, χαίροντος μὲν ἀθληταῖς, ἀμέμπτου | δὲ ἄλλως, δοκοῦντος δὲ τῷ Φήστῳ γόητος διὰ τὸ προσκεῖσθαι παλαισταῖς.

περὶ τούτου μόνος πρὸς μόνον τὸν Βάλεντα εἰπών, ὡς ἐμέ τε ἂν ἐν αὐτῷ ῥᾳδίως καὶ τὸν Εὐτρόπιον ἕλοι, σπεύδων ᾤχετο εἰς Ἰωνίαν ἐπὶ τὴν ἀρχήν, ὥστε γέλωτα πολὺν ἐν τῷ δικαστηρίῳ τὸν Μαρτύριον παρασχεῖν οὐκ ἐχόντων τῶν δικαζόντων (??) μαθεῖν, ἥτις ἡ ἀρχὴ τῷ τοῦτον ἀχθῆναι γένοιτο, τῆς ἀρχῆς τοῦ πράγματος ἐν σκότῳ γεγενημένης. Φήστῳ μὲν οὖν ἆθλον τῆς κακίας ἐγένετο γάμος, νέα μὲν γυνή, συχνὴ δὲ οὐσία, καὶ νῦν ἐν πόλεσιν ἃς ἐκένωσε, τρυφᾷ.

160. Αἰθέριος δὲ τέθνηκε μὲν πολλὰ δὴ καὶ με- γάλα πρότερον ἐπιδὼν κακὰ καὶ τό τε λαλεῖν τό τε ἀκούειν ἀποβαλών. γίνεται δὲ καὶ αὐτὸς εἰς ἐμὲ κός, ὥσπερ ἀχθόμενος, ὅτι με ἐν Βιθυνίᾳ προὐβέβλητο καὶ ὁπότε τι δείσειεν, ἐπ’ ἐμὲ κατέφευγε. τὰς μὲν δὴ εἰς τοὺς λόγους ὕβρεις αὐτοῦ παραλειπτέον, ἐν αἷς 2 Eunap. fr. 39. vit. soph. p. 63 Boiss. Amm. XXIX 1, 42. 5 Plat. rep. V 451 A Dem. c. Aristog. I 37 p. 781, 8 1 δείσαντι supra δείσαντα Cf δείσαντα ΑΡΒ Ferr Mor quod corr Re 4 prius ν in ἐγάννυτο eras Ρ 6 τε AC Ferr Mor | τὴν om BV | α primum in ἀδράστειαν in ras duarum litterarum C2 6 τοῦτό γε] γε τοῦτο Β 19 η in δὴ in ras P2 δὲ A 21 γίγνεται L | δὴ B | εἰς in ras P3 ὡς A 22 προβέβλητο L 23 τί Β | κατέφευγεν Β ἐχαρίζετο πάνυ μὲν ἀνδρὶ πλουσίῳ, παῖδας δὲ οὐ κεκτημένῳ.

ἀλλ’ οὗτός γέ ἐστιν ὁ στήσας με ἐν μέσῳ πολλῶν μὲν ἡνιόχων, πολλῶν ἱπποκόμων, οἷς τε ἔργον ἀναπεταννύναι τοῖς ἅρμασι τὰς θύρας· ὧν τοὺς μὲν ἔπαιε, τοὺς δὲ ἠπείλει κατακαύσειν, ἑνὸς δέ τινος ἡνιόχου γέροντος καἰ πλευράς, ἐφ’ ᾧ δὴ καὶ μέγα ἐβόησεν ὁ λεώς, | κατέτεμνεν, ἐμοὶ δὲ ἦν πόνος οὐ R 107 μικρὸς μὴ τὸ αἷμα ἰδεῖν. καὶ ταῦτα ἀπὸ ψιλῆς αἰτίας ἀνδρὸς ἐποίει μαινομένου δεικνύντος <τε> τὴν μανίαν κἀν τοῖς ἐν αὐτῇ γιγνομένοις τῇ δίκῃ.

οὗτος ἦν ὁ κἀμὲ κελεύσας εἰσάγειν, ὡς δὴ τῆς Φιλουμένου τείας ἐν ἐμοὶ τὸν ἔλεγχον ἔχων· ὁ δὲ ἔλεγχος ἦν, παρ- ῄνουν αὐτῷ μὴ συκοφαντεῖν, ἀλλ’ ἀπηλλάχθαι πραγ- μάτων. καὶ τοῦτο ἦν, ἐφ’ ᾧπερ ἐκαλούμην. τῷ δὲ οὐδὲν ἐδόκει δεινὸν ἐμὲ ἐφ’ οὕτως ἀνοήτοις εἰσελθόντα ἑστάναι. καὶ ἐγὼ μὲν ἐξῄειν ἐλεῶν τὸν δικαστήν, ὁπόσον ἀπέχων νοῦ δικάζειν ἠξίου, τῶν δὲ φίλων λοὶ συνέρρεον ἄλλος ἄλλο τι πρὸς παραμυθίαν μένος. ἐποίουν δὲ οὐδὲν αὐτοὺς δεῖσθαι τουτωνὶ τῶν σκεμμάτων. οὕτως οὐκ ἐτετρώμην.

ἔδοξεν οὖν ἐκείνω κάλλιον εἶναι τὸν στρατηγὸν ἐπὶ τοῦτο προσλαβεῖν, πολλοῦ μὲν ἄξιον Ἰουλιανῷ γενόμενον, πολλοῦ δὲ ὄντα τότε τῷ Βάλεντι, φοβερὸν μὲν πολεμίοις, φοβερὸν δὲ τῶν οἰκείων τοῖς κακοῖς, αἰδούμενον δὲ καὶ σοφίαν καὶ λόγους, λόγου δὲ ἐν σοφῶν συνουσίαις οὐκ ἀποροῦντα· τουτὶ δὲ αὐτῷ παρὰ τῆς φύσεως ἦν.

οὗτος ὁ Λουπικῖνος αὐτὸν μέν με οὐδεπώποτε Ἰδῶν, παρὰ φήμης δὲ ἴσως τινὸς περὶ ἐμοῦ τι δεξάμενος πρὸς μὲν τὸν εἶπε· σίγα, ὦ φιλότης, καὶ ἐν ἡμῖν ταῦτα ἱστάσθω. μετα- πεμψάμενος δὲ ἐμὲ ποιεῖταί τε φίλον καὶ ἐπαγγέλλειν, εἴ του δεοίμην, ἐδίδου παρεκάλει τε τοὺς τῶν ἑδῶν | R 109 τούτους καταγελῶντας, τοὺς τοῦ οὐρανοῦ κληρούχους, ἀφέντας ἃ ἀλαζονεύονται, τἀμὰ ζηλοῦντας ὁρᾶσθαι. τοιαῦτα μὲν ἀνέσεισεν ὁ δαίμων, τοιαῦτα δὲ καὶ ἐκοί- μισεν, οὐχ ὡς πεποιημένου μοι τοιοῦδέ τινος λόγου, 2 p. 157, 10 5 Amm. XXVI 6, 1 sq. 3 δόρων κινεῖ τε κινεῖτε scripsi cum Gasda κινεῖται libri edd 8 τούτω BV Mor 14 οὐδέποτε VL et γρ Mor in marg 15 τι om L | εἶπεν ACB | σῖγα Β 18 παρεκάλει — 19 καταγελῶν- τας Ferr in marg τε scripsi e VL δὲ reliqui libri edd | ἑδῶν scripsi e ΡΒ cum Wyttenb ἰδὼν C Ferr ἰδὼν AV ἔδων L τῶν ἰδὼν uncis inclusit Mor τῶν νέων | 6. νεῶν coniciens 19 τούτων Β | οὐρανοῦ scripsi cum Wyttenb et Cobeto Mnem. II 403 coll. II 180, 2 sq. R οὐρανίου libri edd 21 τοιαῦτα — δαίμων Ferr in marg | ι alterum in ἐκοίμισεν in ras P3 ἐκό- μισεν L 22 τοιοῦδε corr e τοιούτου δέ Cv ἀλλ’ ὅτι τῆς πρώτης πείρας ἁμαρτὼν ὁ Φιδήλιος προὔ- βαινεν ἂν ἐπιβουλεύων, ἕως ἔργου τύχοι.

ὑπῆρξε δέ μοι καὶ ἀμείψασθαι τὸν οὐχ ὑπαχθέντα ἄνθρωπον· παρὰ μὲν γὰρ τοῦ κρατοῦντος ἦν αὐτῷ τὸ ἐν ὑπάτοις εἶναι, παρ’ ἐμοῦ δὲ Ἀρχέλαος. καὶ ἐτιμώμην ἄλλοις τε οὐκ ὀλίγοις καὶ | δὴ καὶ ᾠήθη δεῖν ἐλθὼν ὡς ἐμὲ R 110 προσειπεῖν πατὴρ γινόμενος τῆς τιμῆς, (οὐ γὰρ ἦν ὃν ἐμιμεῖτο,) ἀλλ’ ἐγὼ τοῦτο αἰσθανόμενος φθάσας ἐδεή- θην ἔν τι, προελέσθαι μεῖναι τὸν γέροντα, τὸν δὲ χρὴ νομίζειν ἀφῖχθαι.

Προτάσιον ἐνέπλησαν μὲν τῶν κατ’ ἐμοῦ λόγων ἄνδρες ἐν οὐδενὶ μὲν λόγῳ πρότερον ὄντες, κτησάμενοι δὲ ἰσχὺν ἐκ τῆς Ἰουλιανοῦ σφαγῆς. τοῦτον ἐφόβουν, ὡς αἴσχιστα ἂν ἄρ- ξειεν, εἰ μὴ ἀπελαύνοι με τῶν θυρῶν, καὶ παρέζευξάν οἱ 14 τῶν ἐκ | τῆς συμμορίας | κοινωνὸς τῆς πορείας τηρή- R 111 σοντα ἐν ἐκείνῳ τὸν φόβον. ᾔει μὲν οὖν ὡς ποιήσων με μικρόν, νόσῳ δὲ πιεζόμενος ἐβάδιζεν αὐξομένης τῇ πορείᾳ τῆς νόσου. καὶ ἧκέ γε εἰς τὴν καταγωγὴν νυκτὸς οὐδενὸς τῶν ἐν τῷ νόμῳ τυχών, οὐ γὰρ εἴα τὸ νοσεῖν.

ὡς δὲ πολλῶν ἰόντων αὐτῶ μόνος ἀπελιπόμην, λέγει δὲ] πρὸς τὸν Ζήνωνα, ᾧ μάλιστα 5 I 175 2 R 13 Dem. de symm. § 25 p. 185, 5 1 „aut οὐχ ἁμαρτὼν leg. aut οὐ προὔβαινεν“ Re Anim 2 τύχη L 3 δή C 4 αὐτῷ scripsi cum Valesio ad Amm. XXVI 8, 4 p. 465 qui Parisinum. (gr. 3016) secutus est, et Re Anim αὐτοῖς reliqui libri edd 5 post δὲ lacuna 4 vel 5 lit- terarum in V, 12 fere in L, item in Par, quam Sievers P. 145 agnoscit, fortasse recte 6 ὡς] πρὸς V 7 γιγνόμενος VL Ferr 8 τοῦτον L 9 προσελέσθαι ACPB Ferr et γρ Mor in marg „προέσθαι aut προσθέσθαι“ Re Anim | „malim αὐτὸν δὲ“ Re 10 Πρωτάσιον V Mor 21 ἀπελειπόμην L | δὲ quod est in ACPB edd uncis inclusi auctore Re ἐχρῆτο, τοὺς κατ’ ἐμοῦ λόγους ἐξεληλέγχθαι τοῖς ἔργοις. τὸν γὰρ δὴ λεγόμενον ἐνοχλεῖν τοὺς ἄρχοντας ἥκιστα προσιέναι. ὁ δὲ καὶ πάνυ ταῦτα ἐλπίζειν ἔφη· οὐ γὰρ ἰέναι μᾶλλον παρ’ αὐτοὺς ἢ καὶ τοὐναντίον· χαρί- ζεσθαι μὲν γὰρ ταύτῃ τοῖς ἐρῶσι· τοὺς δὲ οὐκ ἐρῶν- οὐδὲ οὐδὲ ἐπίστασθαι. ταυτὶ μὲν ἤκουσε, δῆλος δὲ ἦν R 112 ἀτιμάσων, οὐ | μὴν ἐπέτρεψέ γε ὁ θάνατος.

169. Ἕτερος Προτάσιος τά γε πρὸς ἐμὲ ῥᾷσθ’ οὗτος ἧκεν, ὃς καθάρμασι μὲν συνῆν, παρ’ ὧν δ’ ἄν τι καὶ ἐμάνθανεν, ἄβατον ἐποίει τὴν καταγωγήν. καὶ ᾤετο μὲν ζημιοῦν, ἐγὼ δὲ ἐκέρδαινον. καὶ κλῆσιν μὲν τὴν ἐπὶ τοὺς λόγους ἤλπιζεν, ἐγὼ δὲ ἄλλους εἰστίων δι- δάσκων αὐτόν, ὅτι οὐ λίαν αὐτοῦ δεοίμην. ὁ δὲ ᾤδει τούτοις γε τὴν καρδίαν, ἔδειξε δὲ ἔν τινι κατηγορίᾳ νέοιν· οἶν δέον, εἴπερ ἠδίκουν, ἐπιθεῖναι δίκην, ὁ δὲ τὸ διδασκάλων ἐσαγήνευεν ἔθνος οὐχ ἅπασιν ἐγκαλῶν, ἀλλ’ ὅπως ἐν τῷ παντὶ κρύπτοιτο αὐτῷ τὰ πρὸς ἐμέ.

καὶ τὼ μὲν νέω γυμνώ τε ἤστην καὶ μετεώρω πρὸς πληγάς, παρεκάθητο δέ τις Ὀλύμπιος. τοῦ δὲ οὐ μετεῖχον ἐγώ, ἠδικεῖτο δὲ ὁ νόμος. ὁ δ’ οὕτω δή τι ξυνετὸς ἦν, ὥστε οἷς ἐφθέγξατο μὴ μαστιγοῦν ἐκεκώλυτο. φρόνημα δὲ τὸ θράσος καὶ ἡγούμενος καὶ ὀνομάζων ὅπλα ἀνταρά- μενος τῷ στρατηγῷ γνῶναί τε αὑτὸν ἠναγκάσθη καὶ συνε- R 113 σταλμένος | ἔκειτο, καὶ τοῦτό οἱ τῆς ἀρχῆς πέρας.

τὴν ἐκείνου δὲ ὁρμὴν οἱ συκοφάνται R 114 λαβόντες πάντα ἐκύκων ἐπὶ πάντας ἰόντς. δόξα τε ἦν παρὰ τῷ Βάλεντι φθόνου τὴν δόξαν πεποιηκότος, πάντως ἂν εἰς ἔλεγχόν με πεσεῖν δι’ ἑνός γέ του τῶν ὑπὸ τὴν βάσανον ἀγομένων. λέγεται δὲ καὶ αὐτὸς ἐρέσθαι τὸν Εἰρηναῖον, εἰ μετεῖχον τοῦ ἐπιβουλεύμα- τος, θαυμάσαι τε οὐ μετασχεῖν ἀκούσας.

καὶ μαντικῇ μὲν οἷδα χάριν, ἥ μοι τὴν κεφαλὴν ἐν πρᾳ- οτέροις κατέστησεν, ὅτῳ τε χρηστέον καὶ ὅτῳ μὴ, φράζουσα, τὴν κεφαλὴν δ’ ἂν ἀπετεμνόμην, ὡς δεινότερον ὄν του ἀπολωλέναι τὸ ταύτῃ σεσῶσθαι. 1 Amm. XXVI 9, 8 sq. 2 or. LXV t. III 454, 1 sq. 5 Amm. XXIX 1, 6 sq. 1 τὸ τῶ L | τοῦ om APB 2 ὁ] τοῦ L | τοῦ ’μοῦ ACPL 3 ἱερείου VL 9 τε om L 10 περὶ om Β | ἰδίων τῶν om Β 11 βουλομένων L 15 φθόνου] φόβου vel ὁτουοῦν MSchmidt Philol. Χ 612 φθόνου τε τὴν L 16 ἂν ἂν Ferr in marg om ACPB | του τῶν V et (corr e τοῦ τῶν) Α et Re τοῦ τῶν C Ferr τούτων ΡΒ τούτων L Ferr in marg Mor 18 ἔρεσθαι V 22 ὡς — 23 ὂν] ὅσον δὲ δεινότερον MSchmidt 1. 1. 22 ἦν L † ἥ τις ἧκεν ἐπὶ Ἀδελφειόν, ὃς θεῖον μέν τι τὴν φιλίαν ἡγεῖτο, καρτερεῖν δὲ πρὸς ἀνάγκας οὐκ εἶχε καὶ ὡμο- λόγει γέ τοι τοῦτο καὶ ὁμολογῶν ᾐσχύνετο.

ἐδεῖτο 4 οὖν ἡμῶν αὑτῷ αὑτῷ παρὰ τῆς Τύχης τὸν θάνατον, R 115 οἷοι | πολλοῖς ἐξαίφνης ἐπῆλθον. οἱ μὲν δὴ ἄλλοι πάντες εὔχοντο, ἐμοὶ δὲ ἡ τῶν δεινῶν ἐλπὶς ἦττον εἶναι κακὸν τοιαύτης εὐχῆς ἐφαίνετο. σιγῇ τοίνυν ἐδάκρυον. ὁ δὲ λουσάμενός τε καὶ δειπνήσας ὕπνον τε ὁμοῦ καὶ θάνατον δέχεται, ὥστε ἕωθεν ἡμεῖς μὲν παρῆμεν ἐπὶ τὴν ἐκφοράν, ἐκ δὲ τῶν βασιλείων τινές, ὡς ἐκεῖνον δήσοντες. ὁ δὲ αὐτοὺς διεπεφεύγει πτηνῷ τάχει.

σπινθήρων τοίνυν ἐξ ἐπιστολῶν, τῶν μὲν παρ’ ἐμοῦ πρὸς ἑτέρους, τῶν δὲ ἐμοὶ παρ᾿ ἄλλων ἀφιγμένων, ἐν αίς ἀδικία μὲν οὐδεμία, λαβαὶ δ’ ἂν ἐγένοντο συκοφάνταις ἀνθρώποις, ταύτας δὴ τὰς ἀφορμὰς μάλα εὐπετῶς ἀνεῖλεν ἡ Τύχη, ὥστε ἐν μυ- ρίοις γράμμασι μὴ εἶναι γράμμα ἐμόν.

176. Τῆς αὐτῆς θεοῦ καὶ τὸ <περὶ> Περγάμιον πολὺ πρὸ τῶνδε τῶν κακῶν ἐγκαλέσαντά τι, ψεῦδος μέν, ᾤετο δὲ ἠδικῆσθαι. τοῦτο δὴ πείσας αὑτὸν ἐχθρὸς ἦν. εἰ δὲ οὐκ ἦν, κἂν ἐξελάλησέ τι τῶν οἰσόντων ἐμοὶ ζημίαν. R 116 καὶ | τὴν Αὐξεντίου δὲ περὶ τούτων πρός με σιωπὴν τῆς Τύχης δῶρον νομιστέον, ὅτι οὐδὲν εἰδέναι ἀξιῶν ἄνθρωπος, ὅ μὴ καὶ ἐμὲ δεῖν, τοῦτό γε ἄρρητον ἐποι- 1 ἥ τις εἴ τις (sc. ἀνάγκη vel βάσανος) aut τίσις MSchmidt 1. 1. 2 εἶχεν sed ν eras C 4 αὐτῷ libri edd | τὸν om VL et γρ Mor in marg 5 οἷος et ἐπῆλθεν Ferr in marg Mor | inter ἄλλοι et πάντες rasura 2 litterarum in Ρ | ἐμοὶ — 7 ἐφαί- νετο citat Thom. Μ. s. ν. ἐλπὶς p. 160, 15 Λιβάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης· ἐμοὶ κτλ. 11 διεπ in διεπεφεύγει in ras P2 14 scripsi e VL οἷς ACPB edd 18 περὶ inserui cum MSchmidt Philol. X 611 20 δὴ] δὲ L | αὐτὸν L 21 δ’ L | κἂν] οὐκ ἂν V 22 περὶ τούτων inserui e VL ἥσατο.

ὁ μὲν δὴ βασιλεύς, ὥσπερ τις θηρατὴς ἁμαρτάνων θηρίου, δεινῶς ἤχθετο, κινεῖται δὲ δυνος ἐκ χαλεπότητός τε δεσπότου καὶ λύπης οἰκέτου. ὑπογραφεὺς μὲν ὁ οἰκέτης ἦν, οἰωνιστὴς δὲ ὁ δεσπό- της. τοῦτον δή ποτε δι’ ἐπιστολῶν ἠρόμην φαρμάκου τινὸς πέρι, τοὺς μὲν θεοὺς οὐκ εἰπών, ἰατρῶν δὲ μνησθεὶς ἀσφαλείας εἵνεκα. ταῦτα ὁ μὲν οὐ κατέκαυσε τὰ γράμματα, ὁ δὲ κτησάμενος ἐφύλαττεν, ὅπως, εἴ τέ ποθ’ ὕστερον ἐπίοι δεινόν, σώζοιτο ταῖς ἐπιστολαῖς.

ὡς οὖν ἐκάκου τε καὶ ἐδίωκε τὸν δεσπότην ἐπὶ τοῖς οἰωνοῖς, ἐν τοῖς γράμμασι τούτοις εἶχε τὴν πίστιν· συνήσειν γὰρ δὴ τὸν δικαστήν, ὅ,τι ἐδήλουν οἱ ἰατροί· ἐμπεσόντι δὲ εἰς τὸ δίκτυον ὁπωσοῦν ἐπέκειτ’ ἂν εὐ- θὺς κεκραγὼς ὁ βασιλεύς. πολλαὶ μὲν δὴ παραινέσεις ἀπὸ πολλῶν πρὸς τὸν οἰκέτην μὴ τὸν εὐεργέτην ἀδι- κεῖν, εὐεργέτην δέ με ἐπεποιήκεσαν αὐτοῦ μέμψεις τε καὶ ὀργαὶ καὶ ἐπιτιμήσεις αἷς τὸν δεσπότην ἐπειρώμην ἀνείργειν, | ὁ δὲ οὐκ ἀγνοεῖν μὲν ταῦτα, ἔλεγε δὲ οὐ R 117 μεγάλα νομίζειν, προέσθαι δ’ ἂν αὑτὸν μετὰ τῶν ἐπι- στολῶν. ἀπράκτων δὲ τῶν πολλῶν συμβούλων ἀπελ- δαίμων δαίμων αὐτὸν ἃ μηδεὶς ῥητόρων, ἔπειθε, καὶ τὰ γράμματα ἀποπέμψας εἰσελθὼν ἡττᾶτο τῶν ἰσχυρῶν ἐστερημένος.

καὶ τὰ μὲν περὶ τὴν πυρὰν ἐκείνην ἐλελωφήκει τῆς Θρᾴκης ἐφ’ ἑαυτὴν τὸν ἄρχοντα κα- 2 δὴ libri edd 5 δὲ libri edd | 5 φαρμακοῦ Β 7 εἵνεκα scripsi ἕνεκα libri (εἶναι L et γρ Mor in marg) edd | ταῦτα] κατ᾿τ αὐτὰ L καὶ ταῦτα Ferr in marg Mor | κατέπαυσε L 8 ὅπως scripsi e V ὅπερ | ὥστε ACPB edd | τί ποθ’] τι πόθ’ VL 9 σώιζοιτο C 13 ἐμπεσόντι m. rec. (r) supra ἐμπεσόντα V et Re ἐμπεσόντα reliqui libri Ferr Mor 16 μ᾿ L | πεποιήκεσαν ACP Ferr Mor πεποιήκασιν Β 19 αὑτὸν Re αὐτὸν libri Ferr Mor 21 ἡ δαίμων Re Anim | ἔπειθεν C 22 τῶν ἰσχυρ in τῶν ἰσχυρῶν in ras C2 τῶν δικαίων Patm sed γρ τῶν ρῶν in marg 24 ἑαυτὸν Β ἑαυτῇ L λούσης, (Σκυδῶν ἅπαντα πλὴν τειχῶν κατασυρόντων) γενομένης δὲ τῆς μεγάλης μάχης καὶ τοῦ πολλοῦ φόνου καὶ πεσόντος ἐν μέσῳ τοῦ προθυμίᾳ μᾶλλον ἢ τέχνη συμβαλόντος ἔρχεται Ῥωμαίοις ὕπαρχος ἐν ὑπάρχου σχήματι τῇδε φαινόμενος, ἀρέσκοντα Ῥωμαίοις οὕτω ποιήσειν ἡγούμενος.

πᾶς δὴ μικροῦ λόγον ἐποίει, μία δὲ πᾶσιν ὑπόθεσις ὁ ἤπιος ἐκεῖνος. τὰ μὲν δὴ R 118 τῶν ἄλλων ἐδέδεικτο, Ἀνδρόνικος δὲ ὁ | ποιητὴς λων ἀεὶ λέξειν εἰπὼν οὐδὲν ἀπῆλθεν. ἐμὲ δὲ ὁ καιρὸς εἰς τὸ μέσον ἐκάλει. καὶ ὁ μὲν εἷλκεν οὗ κατήγετο, τὸν λόγον, ἐν ὀλίγοις τοῖς ἀκροαταῖς φανούμενον, ἐγὼ δὲ τὸν ἄνδρα εἰς τὸ βουλευτήριον, ὡς πολυάνθρωπον. ὁμολογήσαντος δὲ γίγνεταί τι τὸ διακωλῦον, καὶ ὁ πόνος ἡμῖν, ὡς ἐδόκει, ζημία.

εὐθὺς μὲν οὖν βοή τε πολλὴ καὶ ἀθυμία, καὶ ἀπὸ τῆς φαυλοτέρας τύχης τῷ πράγματι τοὔνομα, μικρὸν δὲ ὕστερον ἐπῃ- νεῖτο τὸ δαιμόνιον πολέμου μεγίστης πόλεως ἐξελόμενον τὸν ποιητὴν. ὅ γὰρ δὴ εἶχεν ἀνάγκην τῷ ἐπαινέτῃ διελθεῖν, τῷ λόγῳ μὲν τὸ εἰκὸς ἐφύλαττε, πόλιν δὲ οὐ ῥᾳδίαν ἐνεγκεῖν ἐποίει πολεμίαν. οὕτω τὸ δοκοῦν κακὸν ἀγαθὸν ἀπεφάνη.

182. Οὐ μὴν ὅ γε ἐρῶ, τοιοῦτον, ἀλλὰ κακὸν καὶ 3 or XXIII t. II 30, 3 sq. Amm. XXXI 13, 12 sq. 4 Amm. XXIX 2, 16 3 μέσοις VL et γρ Mor in marg 4 ὑπάρχον defendit Sie- vers 152 ὑπάτου Re 5 φανούμενος VL 7 μία — ἐκεῖνος om ACPB Ferr (sed sunt in marg), ut scholium eiecit Re 12 εἰς τὸ — πολυάνθρωπον om Β in lacuna 20 vel 21 litterarum | ὡς scripsi auctore Re εἰς libri edd 13 γίνεται Β | διακωλῦον? cf. 96, 11; 136, 1 17 πολέμου ἀπὸ τῆς μεγίστης coni Re | ἐξε- λομένον L 18 ἀνάγκη sed post η lacuna unius litterae L 20 ῥᾳδίως ἐνεγκὼν Ferr in marg Mor 21 ἀπεφάνη scripsi e VLP (α tamen in ras m4) Β γρ Mor in marg ἐπεφάνη AC (post η ras litterae) Ferr Mor ἐπεφήνει Re Anim δοκοῦν καὶ ὄν, κακῶν τὸ μέγιστον. τέτταρες ἄνδρες οἰκιῶν | τῶν πρώτων, λαμπροὶ μὲν ἐν διδασκαλείοις, R 119 λαμπροὶ δὲ ἐν ἀρχαῖς, ἦν δὲ ἐν ταῖς ἐλπίσι τὸ μειζό- ωνς ἐκλάμψειν, οὗτοι οἱ τέτταρες ἐν μησὶ τοσούτοις ἐτάφησαν, καὶ τοῦτο βασιλεὺς ἀγνοῶν ἔπεμπεν ἀρχὰς τοῖς κειμένοις.

τούτους ἔτι μοι πενθοῦντι τὸ περὶ τὸν πόδα τὸν δεξιὸν συνίβη· περὶ οὗ ποία πόλις οὐκ ἀκήκοε τῶν ἐν ἠπείροις ἢ νήσοις; ὡς ἀπῄειν μὲν δειπνήσων λελουμένος, παύειν δέ τινα μάχην ἐπιχειρῶν ἐν μαινομένου τε ἀνθρώπου χερσὶν ἦν καὶ χαμαί. καὶ περιτειχισθεὶς ὁ ἵππος ὑπὸ τοῦ ὄχλου κατηναγκάσθη τῇ ὁπλῇ γυμνῶσαι τὸν πόδα τοῦ δέρματος. τούτῳ δὲ ἐπηκολούθησεν ὁ πολὺς ῥοῦς ἐπὶ πᾶν ὁμοίως μέλος χυθείς, ὥστε οὐδεὶς ἦν ὃς οὐκ ἐπέπειστό με αὐτίκα ἀποθανεῖσθαι, τῶν γε παρόντων, τοῖς ἀποῦσι δὲ καὶ ἐτεθνήκειν.

καὶ τοῦτο μεταξὺ συνεβεβήκει θανά- τοιν παιδίου τε καὶ ἀνδρός, ἀνδρὸς μέν, ὅς μοι συνεῖχε τὸ ποίμνιον διακονίᾳ τε καὶ πόνοις, παιδίου δέ, ὅ μοι τὰ ἀπὸ τοῦ καμάτου λύον μετὰ ῥώμης πάλιν ἐπὶ τὸ 19 κάμνειν ἦγε. τὰ μὲν δὴ Ὀλύμπια | ἐποιεῖτο τῷ Ὀλυμπίῳ R 120 Διί, λόγος δὲ ὁ ποιηθεὶς εἰς τὴν πανήγυριν ἔκειτο, ἐμὲ δὲ τά τε ἄλλα ἔτηκε καὶ ἀγρυπνία.

διὰ πι- κροῦ δὴ τοῦ θέρους τοῦδε οἶδα ἐλθών. σκληρὸν δέ μοι καὶ τὸ ἐπὶ τούτῳ. παιδίον γὰρ ἕτερον, ὃ σὺν 1 κακῶν scripsi e VL κακὸν ACP edd om Β 2 οἰκείων L 3 ἦν om L | δὲ ἐν] ἐν δὲ L 5 ἔπεμψεν Ferr Mor 7 πάθος post συνέβη Ferr in marg Mor, expunxit Re 8 ἢ] ἐν L 10 τε] μὲν L | ἦν καὶ χαμαί. scripsi cum Sieversio p. 152 e VL ἠν, καὶ χαμαὶ π reliqui libri edd | καὶ inserui e VL 11 περι- κυλισθεὶς coni Mor | ὑπὸ del Ferr in marg Mor 12 δ’ V 16 συνεβεβήκει Ρ sed υνεβεβή in ras m2 17 μὴ Ferr Mor 19 τοῦ om L | λῦον? cf. 166, 13 20 ἦγεν sed ν erasum C 22 ἕστηκε L 23 τοῦ δὲ L ἐκείνῳ τέ με ἐκούφιζε καὶ μετ’ ἐκεῖνο τὸ αὑτοῦ μέρος παρείχετο, γάμων εἵνεκα ἐλθὸν εἰς ἀγρόν, ἐν ᾧ καῦμά τε οὐ φορητὸν ὕδωρ τε πονηρόν, συλλέξαν νόσον, ἐπανῆκον θνήσκει. ἐπὶ δὴ τούτοις πολλάκις ἤκουσαν οἱ θεοὶ τὸ ὦ θεοὶ βοῶντος.

186. Τὴν Τύχην δὲ αὖθις ἐπῃνέσαμεν καρτέριόν τε καὶ τοὺς ἐπ’ αὐτὸν καταφυγόντας καταγελάστους ποιήσασαν. ὁ μὲν γὰρ ὡς ἐγκαταστήσων ἐνταυθοῖ δι- δάσκαλον τὸν λοιμὸν Γερόντιον γνώσει βασιλέως ἀνα- λαβὼν ἦγεν εἰς Θρᾴκην μέγας ἐλπίζων ἐν βασιλείοις ἔσεσθαι, τῆς ἀνοίας δὲ αὐτοῦ πολλαχόθεν ἐξελεγχθείσης, δι’ ἣν οὐδὲ ὑβρίζειν ὤκνει τοὺς βασιλεῖ τιμίους, ὁ R 121 μὲν ὠθούμενος | ἐμβὰς εἰς πλοῖον ἐπ’ Ἰταλίας ἔπλει τῆς ἀτιμίας τῆς ἑαυτοῦ μηνυτής.

ὁ δὲ ὀρχηστῇ μισθώσας ἑαυτὸν ὁ σοφιστὴς εὐημερίας πραττόμενος χρυσίον, τελευτῶν φεύγων τοὺς ἀντιτέχνους τοὺς τὸν μισθὸν οὐ διδόντας εἰς Σελεύκειαν κομίζεται καὶ δεῦρ’ ἀναβὰς ἐν σκότῳ διὰ δέος ἐπὶ τὴν κεκλεισμένην αὐτῷ πατρίδα ψηφίσμασιν ὑπ’ ἀνάγκης ἔρχεται, τὸν ἠδικη- μένον ἱκετεύσων ῥήτορα.

ἐνταῦθα ἔφη τις μέλειν ἐμοῦ τε καὶ τῶν ἐμῶν τῇ Τύχῃ. ἡ δὲ ἐπεισήνεγκε τῇ ἑορτῇ πένθος, ἡλίκον οὐ πρότερον, Εὐσεβίου τε- λευτήν· ὁ δὲ ἦν τῶν ἐμῶν ἀγαλμάτων τὸ κεφάλαιον, ὥστε ᾤμωξε μὲν ἡ γῆ τεθνεῶτος, ᾤμωξαν δὲ αἰ νῆσοι· καὶ γὰρ ἀφῖκτο πανταχοῖ λόγος τρόπων τε πέρι τῶν 1 spir. asper in αὑτοῦ in ras P2 et Cn αὐτοῦ AL 2 γά- μου Mor 3 num πονηρὸν συνέλεξαν? 4 ἐπὶ δὴ] ἐπειδὴ L | ἤκουον Mor 5 ο alterum in βοῶντος in ras Cn 8 διδασκά- λου L 11 ἐξελεχθείσης Α ἐξελεγθείσης L 12 ὤκνει] ἴδει Β | βασιλεῖς Mor 14 αὐτοῦ L 18 κεκλειμένην Ρ κεκλη- μένην L 20 σωτῆρα L | τίς L 21 τε del Ferr in marg Mor | ἥ BV ἥδε Ferr Mor | ABVL om Ferr Mor 25 παν- ταχῆ Β πανταχοῦ V | τὲ περὶ Β ἐκείνου καὶ λόγων ἡγοῦντό τε οὐδένα ἐκείνῳ προσό- μοιον ὑπὸ τῆς ἀκτῖνος ἐφορᾶσθαι τοῦ θεοῦ.

καὶ διείλεγμαι δέ, ἴσως οὐ φαύλως, περὶ αὐτοῦ λόγον ἀπελθόντι ποιήσας, ὥστε εἶναι τοῖς | ἔπειτα μαν- R 122 θανεῖν, οἷός τις ἦν. τὸ δ’ οὖν τῆς λύπης μέτρον ἐξεπίσταται Εὐμόλπιος, ὅς μοι παρακολουθῶν ἐπανή- γαγε τὸν νοῦν ὑπ’ αὐτῆς ἐξελαυνόμενον διεξιών, ὁπόσον τι ἀνθρώπῳ τὸ παραφρονεῖν κακόν.

Τί δέ; τὰ περὶ τὸν Σαβῖνον οὐ καλά; τάχ’ ἂν ἔροιτο ἡ Τύχη· πάνυ γε. ὁ δὲ ἦν μὲν ἀεὶ κακὸς πᾶν ἂν χρημάτων εἵνεκα γινόμενος, ἥδιστ’ ἂν παρὰ βασιλέως εὑρόμενος ἐξεῖναί οἱ πλοῦτον ἀπὸ τά- φων ἀγείρειν· ἐξηπατήκει δὲ τοὺς πολλοὺς καὶ ἦν ἐν δόξῃ τὰ πρῶτα βελτίονι, ὥστε καὶ ἦσαν οἳ περιῄεσαν τὰ κάλλιστα αὐτῶ τῶν ὀνομάτων ἀνατιθέντες.

ὁ δὲ οὐκ ἄρα ἦν ἀγαθὸς ἥ τε σοφία αὐτοῦ πιστευθέντα ἀδικῆσαι τὰ μὲν τέχνῃ, τὰ δὲ καὶ ἀναιδείᾳ, ὥστε ἤδη τι λαβών, ὡς ἀποδώσων, ἐν μέσῳ μυρίων ὀμμάτων, εἶτα ἠρνήσατο ἐπί τε δικαστὴν ἧκε τῶν ἅπαντα εἰδό- των ἀποθαυμαζόντων, λόγου δὲ ἀπορῶν, οὐκ ἔχων κρατῆσαι τοῦ δικαίου, πλασάμενος σκοτοδινιᾶν ἐξελθών, ὡς δὴ εὐθέως ἥξων αὖθις ἐπὶ τὴν δίκην, ἀναβὰς ἐπὶ 12 εὑρόμενος] ἀεὶ τὸ τοιοῦτον παθητικὸν ἐπὶ τιμῆς νεται οἷον εὕρετο ἀτέλειαν βασιλεῖ καὶ γέ- ρας τόδε V 1 ἐκείνου, sed tota vox renovata A 4 ἐπ’ ante ἀπελ- θόντι inserere vult Re, fortasse recte 6 ἐπανῆγε V 8 post κακόν lacuna 4 litterarum C 11 χρημάτων εἵνεκα] ἕνεκα χρημάτων Β | ἕνεκα ACP Ferr | γενόμενος L Ferr in marg Mor 12 ἐρευνώμενος L 13 ἐγείρειν L 18 ὀνομάτων L 21 σκοτοδινιᾶν scripsi Cobeto Coll p. 282 σκοτοδινίαν libri edd τὸν ἵππον ἔρρωτό τε καὶ ἤλαυνε καὶ λαβόμενος τῆς κλίμακος ἐπὶ τραύματα τοὺς οἰκέτας ἔταττεν.

ἀλλ’ R 123 ὅμως οἱ κολακεύοντες καὶ ὣς ἦσαν κόλακες καὶ | ἐφε- νάκιζον, μέχρι δὴ καὶ ἐπ’ αὐτοὺς ἐκείνους τραπόμενος ἐχρήσατο καὶ ἐνταῦθα τῇ φύσει, ὥστε καὶ οἵδε συνε- χώρουν εἶναι ἀνθρώπων Σαβῖνον ἀδικώτατον, καὶ νῦν ταὐτὸν ἀπὸ γλώττης ἁπάσης ἐστὶ λεγόμενον νενικῆσθαι τὸν Εὐρύβατον. οὐκοῦν οἷς ὀφείλει δίκην μείζω δέ- δωκε νῦν ἢ εἰ ἐτεθνήκει. ποθεινότερον γὰρ παρά γε ὀρθῷ κριτῇ μηκέτ᾿ εἶναι ἢ ζῆν ἐν ὀνείδεσιν. ἀλλ’ οὐ Σαβίνῳ γε φαίης ἄν.

οὐκοῦν καὶ τοῦτο δίκη. χθές τις ἧκε στρατιώτης γράμματα βασιλέως κομίζων Ὀργῇ δικαίᾳ γεγραμμένα, καὶ ἦν ἐν τοῖς γράμμασιν ἄτιμόν τε αὐτὸν εἶναι καὶ ἀποτῖσαι διπλάσιον, τοῦ πρώτου δὲ αἰσθομένου πολλοὺς εἰδέναι ποιήσαντος R 124 ἡδονὴ | μισθὸν ἐποίει τῷ στρατιώτῃ, καὶ ἦν εὐεργέτης.

τοῦτό μοι πολλῶν δίκη παραμυθουμένου με τοῦ δαίμονος. καὶ τοῦτο μὲν ἀντὶ τῶν εἰς τὸν ἐμὸν μὲν ἀνεψιὸν ἕνεκεν, αὐτοῦ δὲ κηδεστήν, ὂν ἐξέβαλε τῶν 1 Arist. Ran. 618. Fr. com. IV 67 p. 622 Μ. III p. 488 n 422 Κ 8 Dem. corr § 24 p. 233, 8. Suid. s. ν. Εὐρ. 9 Her. III 160 3 ὡς edd 4 ἐκεῖνος? 6 ἄνθρωπον L 7 γλώσσης B | ἁπάσης ἐστὶ] ἔστιν ἁπάσης L 9 ἐτεθνήκει sed ἑ suprapos Β τεθνήκει reliqui libri | ποθεινότερον scripsi δεινότερον libri οὐ δεινότερον coni Mor αἱρετώτερον Vel εὐκτότερον MSchmidt Phi- lol. Χ 612 10 ζῆν ἐν ὀνείδεσιν ἢ μηκέτ᾿ εἶναι vel τοῦ μηκέτ᾿ εἶναι τὸ ζῆν ἐν ὀν. Re Anim 12 τις om Ferr (sed add in marg) et Re L ἥκει | 18 καὶ — γράμμασιν] ἐν οἷς ἐγέγραπτο γρ Mor in marg 14 αὐτὸν scripsi e Β auctore Re αὖ reliqui libri edd | καὶ αὖ αποτίσαι L ἀποτίσαι libri edd 16 ἡδονὴ scripsi cum Gasda ἡδονὴν libri sed ν erasum in V, edd 18 καί om VL | „aut ἀντὶ aut ἕνεκεν delendum“ Re, posterius prae- tulerim | ω in τῶν in ras P2 | μὲν inserui e VL ὄντων, ὥστε εἶναι τὸ δεῖπνον ἐκείνῳ φακῆν, τοῦτο δὲ ἀντὶ τῆς ἐν ἀγρῷ τῆς γυναικὸς τελευτῆς, ᾗ μία μὲν νύξ, μία δὲ ἀπέχρησεν ἡμέρα. ᾔδει καὶ τὰ περὶ τὴν τοῦ νεκροῦ κεφαλὴν ἡ Τύχη, ἣν ἀπεκάλυψέ τε νος καὶ ἐμὸν ἔργον οὖσαν ἐπειρᾶτο δεικνύειν, ἐπιστολῇ ψευδεῖ τοῦτο μηχανώμενος. καὶ ᾤετο μέν με πτήξαντα χωρήσειν εἰς σπονδάς, συμπλακέντος δὲ μάλα γενναίως ἔξω τε ἦν αὑτοῦ καὶ ἱκέτευε.

195. Καὶ τούτου οὖν ἰστέον τῇ Τύχῃ χάριν καὶ 9 πρὸ τούτου γε ἐκείνου· καὶ γὰρ αὖ | πρὸ τοῦδε γέ- R 125 γονεν. ὁ νόμος ἐπολέμει τῷ νόθῳ κληρονομεῖν οὐκ ἐῶν, ἀνελὼν παλαιὸν νόμον ποιοῦντα κληρονόμον. φίλων μὲν οὖν ἦν ἀφθονία μοι δικαίων, οἳ δώσειν ὅ λάβοιεν ἔμελλον, τοὺς δὲ τοῖς ὧδε δρωμένοις ἐπιθη- σομδένους ἦν οὐ ῥᾴδιον διαφυγεῖν γραφομένους τὴν ὁδὸν τῆς κτήσεως, ὡς ἀδικοῖ τὸν νόμον.

χρηστῷ 7 Eur Phoen. 443 12 p. 162 16 sq. 16 ἀπὸ τοῦ ἀδικοῖμι πρώτου προσώπου τρίτον τὸ ἀδικοῖ· τώ ἀδικοῖμι πρώτῳ προσώπῳ ἐκείνῳ παράλληλον τίθεται καὶ τὸ ἀδικοίην. χρηστέον δὲ ἑκατέρῳ κατὰ τὸν τῆς τέχνης ρόν V 1 ἐκεῖνο L | φακῆν libri edd 2 γυναικὸς om Β | τελευ- τῆς 1)18 Β. τελευτὴν L | ἡ Β 3 ἤδη L 6 με] γε L 7 Χω- ρήσειν scripsi κεχωρηκέναι ΡΒ et in marg Α om reliqui libri edd ἂν ἰδεῖν aut ἂν καταφυγεῖν aut ἂν κατιέναι“ Re Anim | εἰς] οἴσειν MSchmidt Philol. Χ 613 | πεσεῖσθαι post σπονδὰς V, quod tuetur Gasda | συμπλεκέντος V 8 ἵξω τὴν ἑαυτοῦ L | spir. asper in αὑτοῦ in ras P3 10 ἐκείνω V 11 νόθῳ Re νόμῳ libri Ferr Mor 12 ἀθλῶν L | ον in κληρονόμον Cf 18 οἳ δώσειν scripsi auctoribus Wyttenb, MSchmidt Philol. X 609, Cobet Mnem. III 253, nisi quod bic ἀποδώσειν coniecit οἴ (οἱ Α ὃν Ferr) δ’ ὡς ἴνα ἴνα L Ferr in marg Mor Re) libri edd 14 spiritus et accentus in ὅδε in ras P2 16 ἀπο- τίσεως L | ἀδικεῖ edd δὴ βασιλεῖ τῆς ἡμετέρας βουλῆς εἰς τοῦτο χρησαμένης τῶν τε βασιλεῖ φίλων αἰτησάντων ἐπαινεσάντων τὴν χάριν νεύει τε ὁ καθήμενος, καὶ ἠνείχετο τῆς δωρεᾶς ὁ νόμος, ᾧ τε μάλιστα τὴν ψυχὴν ἐβαρυνόμην, ἐλέλυτο, τῶν ἐμῶν εἰς τὸν ἐμὸν ἐλευθέρως τε ἡξόντων ἐν βεβαίῳ τε μενούντων. ταυτὶ δὲ πεπεισμένον ἀφεῖναί R 126 τε τὴν ψυχὴν ἐλθεῖν τε εἰς Αἴδου | πῶς οὐκ ἂν εὐ- δαίμονος εἴη;

197. Ἐν οὖν τῇ ἀπὸ τούτων εὐφροσύνῃ διάγοντι πνεῦμα πολέμιον ἐπελθὸν ἐκβάλλει μὲν τὴν ἡδονήν, ἀντεισάγει δὲ τραῦμα, οἷον οὔπω πρότερον. ἦν μοι ἀδελφὸς νεώτερος οἰχομένου τοῦ πρεσβυτέρου, μέσος γὰρ δὴ ἦν ἐγὼ κατὰ τὸν τόκον ἀμφοῖν. οὗτος πρό τε τῆς ἀποδημίας μοι συνέζη, καὶ ἐπειδὴ παρὰ Βιθυνοῖς ἐκαθήμην, ἦλθεν ἵππον ἐλαύνων μέγα ποιούμενος ἰδεῖν ὑπ’ ἐμοῦ νεμομένους παῖδας.

ἔπειθ’ ὁ μὲν ἐπαν- ῆλθεν οἴκαδε, ἐγὼ δὲ ὑπ’ ἀνάγκης τῆς τοῦ τος ἦν αὖθις, ὅθεν δὴ καὶ ἀπῆλθον· οὗ δὴ πάλιν ἀδελφὸς ἀναφαίνεται καὶ χρόνου δὴ προϊόντος λόγοις τε πολλοῖς καὶ παρακλήσεσιν ἀναστήσας ἄγει τέ με οἴκαδε καὶ συνέζευκτο. καὶ ὁπότε δὴ κάμνοι τὰ ἄρθρα, πικρά μοι τὰ τῆς τραπέζης ἦν.

οὗτός ποτε συν- 6 ταυτὶ] οὐ καλὸν V 3 καὶ οὐκ ἠνείχετο L 6 μενούντων scripsi e V auctore Gasda μενόντων reliqui libri edd | ταυτὶ δὲ πεπεισμένον del Ferr in Mor | πεπεισμένων V 7 ἐλθεῖν et εὐδαίμονος εἴη scripsi cum Gasda ἐλθὸν et εὐδαιμονοίη libri edd 9 οὑν τη in οὖν τῇ in ras C2 | διαγαγόντι L 10 ἐκβάλλ in ἐκβάλλει in ras C2 | ε in μὲν in ras C2 13 δὴ in ras P3 | δὴ ἢν] ἦν δὴ VL 16 ἐμοὶ VL 19 ἀδελφὸς om L | δὴ om Ferr Re πολλοῦ ante προιόντος Ferr in marg Mor 22 ἦν ἦν Ferr ἄνευ αὐτοῦ excidisse putat Re δειπνῶν ἀρχομένου χειμῶνος πληγεὶς μεταξὺ ῥεύματι τὴν κεφαλήν, βοήσας οἷα εἰκός, χερσὶν οἰκετῶν ἄγεται πρὸς τὸ δωμάτιον, καὶ ἅμα ἡμέρᾳ ἧκέ τις ἀγγέλλων τοῖν ὀφθαλμοῖν αὐτῷ τὸν ἕτερον οἴχεσθαι ῥυέντος ἐπ’ 4 αὐτὸν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς ὕδατος, ἔπειτ’ οὐ | πολλαῖς R 127 ἡμέραις ὕστερον ἐπικλύζεσθαι 003E; τὸν δεξιὸν ἤκουον.

καὶ ἦν πάντα τὰ πρὸ τοῦ δοκοῦντα ὑπέρδεινα μικρά τε καὶ κοῦφα πρὸς τοῦτο ἐξεταζόμενα, καὶ οὐδὲν ὧν ἔπραττον, ἄνευ δακρύων ἐπράττετο, ἐπεὶ καὶ γων μοι δεικνυμένων, ἦν γὰρ ἀνάγκη, μετὰ τῆς φωνῆς ἔρρει τὰ δάκρυα, καὶ ἐθαύμαζέ γε οὐδείς, οὐδεὶς γὰρ ἦν ὃς οὐχ ὅθεν ταῦτα ἦν, ἠπίστατο. δάκρυα ἐν τρῷ, συμβουλὴ γὰρ ἦν ἰατρικῆς λουτρόν, δάκρυα ἐν δείπνῳ· τοῦ γὰρ δὴ πρὶν συνδειπνοῦντος ἀπεστερήμην συνόντος ἐπὶ τῆς κλίνης, παρὰ τῆς ἐν τῇ ἡμέρᾳ νυκτὸς τῇ νυκτὶ παραδεδομένου.

πολλαὶ μὲν δὴ χεῖρες ἰατρῶν, μυρία δὲ φάρμακα, πλείω δὲ περίαπτα. ἔπειτ ἔδοξε τὰ μὲν ἄλλα χαίρειν ἐᾶν, καταφεύγειν δὲ ἐπί τε βωμοὺς καὶ ἱκετείας καὶ τὴν τῶν θεῶν ἰσχύν· οἷ δὴ καὶ αὐτὸς οἰχόμενος ἔκλαιον, καὶ τοῦτο ἡσυχῆ, οὔτε γὰρ οἷός τ’ ἦν ἰδεῖν οὔθ’ ὅλως χρῆσθαι λόγῳ πρὸς 1 ῥεύματος L 2 ἐβόησα Ferr et γρ Mor in marg | οἵα in ras Cf 3 ἀγγέλων Α ἀγγέλων C (sed m. rec, (s) λ alte- rum infra pos) et Β Ferr 4 οἴχεσθαι corr ex οἴχεσθαι P3 οἴχεσθαι Α | δὲ ante ἐπ’ L Mor τε Ferr in marg 6 καὶ in- serui auctore Re 7 προτοῦ ACPVL Mor Re 12 δάκρυα — 13 λουτρόν Ferr in marg 13 τρόν in λουτρόν in ras Cs 15 τῇ νυκτὶ om VL 16 παραδεδομένου scripsi παραδιδομέ- νου libri edd 17 ἔπειτα L 18 ἐπὶ τοὺς βωμοὺς Β 19 καὶ prius om L 20 καὶ αὐτὸς] καὐτὸς CL edd | τοῦτο P2 in marg | οὔτε γὰρ CVL et P2 in marg οὔθ᾿ ΑΡΒ 21 post γὰρ lacuna 4 litterarum in L τ’ ἦν] τ’ ἦν τινὰ V τε ἦν τινὰ Ferr in marg Mor τινὰ ACPB Ferr quod uncis inclusit Re τὰ ἀγάλματα, τοῖς γόνασι δὲ τὼ χεῖρε περιθεὶς καὶ ἐπ’ αὐτοῖν τὴν κεφαλὴν βρέξας θοἰμάτιον τοῖς δάκρυ- R 128 σιν | ἀπῄειν. τὸν δὲ οὔτε ὁρᾶν οὔτε μὴ ὁρᾶν φορητὸν ἐγίγνετο νῦν μὲν τοῦ πόθου, νῦν δὲ τῆς ὄψεως τοῦτο ποιούσης.

καί ποτε δείλης βιβλίων ἐγγύς μοι κειμένων καὶ ἰατροῦ γέροντος παρακαθημένου ἐρόμενος ὃ ἠπιστάμην, εἰ τυφλός μοι γέγονεν ἀδελφός, τῶν φρενῶν τε ἐξώσθην καὶ οὐκέτ’ εἶχον οὐδὲν ὧν τέως ᾔδειν εἰδέναι-οὔτε οὗ κατεκείμην οὔθ’ ὅ τι εἰρήκειν οὔθ’ ὅ τι χρὴ ποιεῖν οὔθ’ ὅ τι μή.

πειρωμένου δέ με ἐπανάγειν τοῦ γέροντος καὶ αὖθις ποιεῖν ὑγι- αίνειν, λόγῳ γε ὂν ἐτύγχανον συντιθείς, κελεύσαντος προσθεῖναί τι, τὸ γραμμάτιον ἀναιροῦμαι μὲν καὶ ἐνε- χείρουν, εἰς ἄγνοιαν δὲ τῆς ὑποθέσεως καταστὰς ἀπ’ οὐδενός τε τῶν γεγραμμένων ἐμαυτὸν ἔχων διδάξαι, τί ποτε ἦν μοι βουλόμενος ὁ λόγος, τὸ μὲν ἔρριψα, πρὸς δὲ τὸν ἰατρὸν εἰπών, ὡς οὐδὲν ἔτ’ εἴην, ἐκείμην ῥᾴων καὶ οὐκ ᾐσχυνόμην ἐπὶ τοῖς τοιούτοις μανείς.

οὐ γὰρ οἶδ’, ὅ τι ἂν τούτῳ παρεξετάσας κακόν, καίτοι μυρίοις βεβλημένος, ἢ μεῖζον ἢ ἴσον εὗρον ἄν. ὥστε καὶ ᾐτιώμην τοὺς δαίμονας, ὅτι μὴ θάνατος ἀντὶ τοῦ παρόντος ἐπῆλθεν. οὐδὲ γὰρ τῶν μοι γενομένων ἀγαθῶν ἔσθ᾿ ὅ τι ἂν ἀντίρροπον αὐτοῦ δόξειε. ποία γὰρ ἐπίδειξις; τίνες εὐφημίαι; τίς κρότος; τίνες ἐκ 1 καὶ om L 2 ὄιν in αὐτοῖν in ras P3 | βρέξας Re βρέξασαν libri Ferr Mor 5 μου CL et supra μοι P3 et edd 12 γε scripsi ex ACPBV γρ Mor in marg τε L edd | κελεύ- σαντος scripsi e Ρ (sed ν m2 in ras) et Β auctore Re κελεύσας reliqui libri 16 τε scripsi e V et γρ Mor in marg auctore Re γε reliqui libri edd 18 γρ ἐπὶ supra ἐν P3 ἐν A 20 Ἶσον ACPVL edd | εὗρεν Β 22 ἐπῆλθεν scripsi e libris et γρ Mor in marg ἐπελήλυθεν edd | οὐδὲν Β βασιλέων τιμαί; πλοῦτος μὲν γὰρ οὐκ ἐγένετο, καὶ τὸν | Γύγου δὲ νικῶν ἡττᾶτο ἂν τοῦ πάθους.

205. Καίτοι Ἄι ἐν αὐταῖς ταύταις ταῖς τοῦ πάθους ἡμέραις ἀπ’ ἔργου τοῦδε θαυμαστὸς ἐδόκουν εἶναι καὶ ἅμα μακάριος. ἀπολελαύκει μὲν οὐ χρηστοῦ τοῦ τοῦ χει- μῶνος ἡ γῆ, μετριωτέρα δὲ οὐδὲν ἡ μετ’ ἐκεῖνον ὥρα. καρπῶν δὲ τῶν μὲν οὐδ’ ἀναφύντων, τῶν δὲ ὡς ὀλι γίστων καὶ οὐδὲ αὐτῶν ὑγιῶν, ἐκεκίνητο μὲν ἐπὶ τὴν βουλὴν ὁ δῆμος οὐδενὶ δικαίῳ, οὐ γὰρ ὄμβρων ἡ βουλὴ κυρία, σῖτον δὲ οἱ ἄρχοντες πανταχόθεν ἐκά- λοῦν, αἱ τιμαὶ δὲ τοῖς ἄρτοις ἐπὶ τὸ πλέον ἧκον.

Φιλάγριος δέ, ἀνὴρ ἐνδοξότατος, ἐπὶ τὸν μείζω θρόνον ἥκων, κρείττω μὲν οὐκ ἔχων τὰ πράγματα ποιῆσαι, ἀγαπῶν δέ, εἰ μὴ φαυλότερα, παρεκάλει μὲν τὸ τῶν σιτοποιῶν ἔθνος εἶναι δικαιοτέρους, ἀνάγκας δὲ οὐκ ᾤετο δεῖν ἐπάγειν, δεδιὼς τὴν ἐπὶ πλεῖον ἀπόδρασιν, ᾧ ἂν εὐθὺς ἐβαπτίζετο τὸ ἄστυ, καθάπερ ναῦς ἐκλιπόντων τῶν ναυτῶν.

ἐνταῦθα οἱ τῇ δόξῃ τῶν ἐν ταῖς ἀρχαῖς ῥηγνύμενοι τὸν ἄνδρα ἄνδρα 19 τες ἰσόθεον νομιζόμενον αἰτιῶνται οἱ δυσσεβεῖς, | τὴν R 130 περὶ τὸ πρᾶγμα σοφίαν οὐ σοφίαν εἶναι λέγοντες, πρᾶσιν δὲ ὀφειλομένης ὀργῆς. ἐγὼ μὲν οὖν αὐτός τε ἐγέλων ἐκεῖνόν τε ἠξίουν. ὁ δὲ τὴν πρώτην πειθό- μενος ἐπειδὴ χωροῦσαν ἐώρα τὴν ἀπάτην, πάσχει τέ τι καὶ ἧκεν ἐπὶ μάστιγας, οὗ πλεῖστοι τοῦτο ἔμελλον 4 or XXXII 1;. 2, 268, 6 et or. XXXVII ib. 329, 26 2 ἡττᾶτο scripsi ἡττῷτο libri edd 3 ταυταισὶ L ταύταισι Ferr in marg Mor Re 4 ἀπ’ Re ἐπ’ libri Ferr Mor cf. Thuc. VI 12 | ἔργου Ferr in marg ἔργῳ ACPB Ferr 7 οὐδὲ L | ὡς om L | ὀλιγίστων scripsi e VL ὀλιγοστῶν ACPB edd 8 ι in ὑγιῶν in ras P2 12 Φυλάγριος Ferr Mor 14 α in φαυ- λότερα corr ex ον P3 16 ἐπιπλεῖστον V 22 πρᾶσιν AC PBL edd 26 οὐ L ὄψεσθαι.

ὁ μὲν δὴ ἐπὶ τοῦ ζεύγους καθήμενος ἠρώτα παίων ἅμα, τῇ περὶ τίνα ἀνθρώπων δαπάνῃ τοιοῦτοι περὶ τὸν ἄρτον ἀναγκάζοιντο εἶναι. τῶν δὲ οὐδὲν εἰπεῖν ἐχόντων προβεβήκει μὲν ἐπὶ σῶμα ἕβδο- μον. οὐδὲν δὲ εἰδὼς ἐγὼ προσῄειν τὰ εἰωθότα πο- R 131 ρευόμενος, κτύπου δὲ πληγῶν αἰσθόμενος | τῷ δήμῳ κεχαρισμένων, ὃς ἐκεχήνει πρός τε τὸ αἷμα καὶ τὰ νῶτα, θέαμα ἐπιστὰς εἶδον πικρόν τε καὶ τοῖς ἐμοῖς οὐκ ἀνεκτὸν ὄμμασιν, οὐ μὴν εἰς ἀναβολήν· ἀλλ’ εὐθὺς ταῖς ἐμαυτοῦ χερσὶ διατεμὼν τὸν ὄχλον σιγῇ μὲν μεμφόμενος μέχρι τοῦ τροχοῦ προσῄειν, ἐκεῖ δὲ λόγοι τε πολλοὶ καὶ οὐκέτι σιωπὴ τοῖν δυοῖν ἁπτο- μένου μόνοιν, ὡς οὔτε ἠδικήκασιν οἱ ἐν ταῖς πληγαῖς εἴ τε οὐ λήξει τὸ τῆς ὀργῆς, ὄψεταί τις ἡμέραν τὴν ἐπιοῦσαν, οἵαν οὐκ ἂν βούλοιτο.

ταυτὶ δὲ δίκαια μὲν καὶ λυσιτελοῦντα τῷ τε ἄρχοντι τῇ τε πόλει, θά- νατον δέ, ὡς ἡ κοινὴ δόξα τῶν παρόντων, ἔχοντα τῷ λέγοντι, μαχόμενά γε τῇ τοῦ ὄχλου βουλήσει. καὶ γὰρ δὴ καὶ λίθοι ἦσαν οὐκ ἐν ὀλίγων χερσίν, εἴ τις ἐξαι- τήσεται· οἱ ὅπως οὐκ ἐπὶ τοῖς πρώτοις ἐπέτοντο ῥή- μασι, θαῦμα ἦν.

ἔπειτα θαῦμα ἕτερον, ὅπως οὐ καὶ συνεῖπον οἱ οὕτως ἡσυχάσαντες. τουτὶ δὲ ἔργον R 132 ἀνθρώπων | μὲν οὐδενός, θεοῦ δέ τινος καὶ Τύχης, ἀφ’ ὧν καὶ θαλάττης μανία κοιμίζεται. ἐντεῦθεν εὐεργέτης ὠνομαζόμην τῶν τε οὐ βασανισθέντων τοῦ 2 περί τινα L 4 οὐδένα? 7 κεχαρισμένου L 11 μὲν inserui e VL 12 τε οὐ πολλοὶ Β 13 μόνοιν scripsi χρόνοιν libri edd 14 λήξει τὸ scripsi e L λήξειε τὸ V λήξοιτο ACBP in quo o prius in ras m2 edd 19 „malim ἐξαιτήσαιτο“ Re 20 οὐκ ἐπὶ τοῖς πρώτοις scripsi e BVL ἐπὶ τοῖς πρώτοις οὐκ ACP edd πρώτοις] πρὸτοις οὐκ V 21 θαῦμα ἂν ἢν Β Ferr in marg Mor 22 οἱ Re ἢ οἱ Ferr in marg Mor ἡ libri Ferr 24 γρ κουφίζε- ται Mor 25 οὐ β in οὐ βασανισθέντων in ras unius litterae P3 τε ἐπὶ τῆς ἀρχῆς τῶν τε ἐνοικούντων τοῦ τε τῆς λεως σώματος, τῶν μὲν οὐ πεινασάντων, τῆς δὲ οὐ κατακαυθείσης, τοῦ δὲ σχοινία διαφεύγοντος.

211. Οὓς δὲ ταῦτα ἀπέπνιγεν, ἐπένθουν. κακὸν δὲ αὐτοῖς οὐ τόδε μόνον, ἀλλὰ καὶ ἕτερα μυρία τιμὴν ἔχοντα μεγάλην, ἐπεὶ καὶ τοῦ νόμου κατεβόα μὴ δόντος οἱ βαδίζειν οἴκαδε ὡς ἐμέ· ᾧ πολλῷ μὲν ἐχρῆτο ὁ Ἠπειρώτης ἐκεῖνος, πλείονι δὲ ἢ ἐκεῖνος ὁ ἐκ Κύρου·· τῷ μὲν ὄνομα Πελάγιος, Mαρκελλῖνος δὲ τῷ προτέρῳ. 9 πλεῖστα ἀνθρώπους εὖ ποιήσας τόνδε οἶδα | τὸν R 133 χρόνον τῶν μὲν ἐν χρείᾳ φαρμάκων ὄντων ἐπ’ ἐμὲ καταφευγόντων, ἐμοῦ δὲ αὐτοῖς διὰ τῶν ἐπὶ τῆς χῆς ἰωμένου τὰς πληγάς.

212. Πρόκλου δὲ μνησθεὶς χειμῶνός τε μέμνημαι καὶ αἰγίδος καὶ πληγῶν καὶ αἵματος. ἦν μέντοι τι καὶ ἐνταῦθα ἀγαθὸν ἐμοί, τὸ τοῖς δρωμένοις τούτοις καὶ ἄχθεσθαι καὶ δοκεῖν· οὐδὲ γὰρ ᾔειν ὡς αὐτόν, ὃ πρὸς οὐκ ὀλίγους ἐπεποίητό μοι τῶν ἐπὶ τῆς αὐτῆς τάξεως. εὐδοκίμουν οὖν τῷ μίσει τῷ τε ἐμῷ πρὸς ἐκεῖνον τῷ τε ἐκείνου πρὸς ἐμέ, τῷ μὲν ἐμῷ φανερῷ, 3 Cf. I 628, 7 R. Amm. Marc. XIV 7, 16 9 ep. 993 sq. 14 or. XLII t. 2 p. 412, 1 sq. 15 αἰγὶς καὶ καταιγίς V cf. I 613, 3 R et Aesch. Cho. 578 K 3 διαγυγόντος? 4 ἐσκυθρώπαζον post ἐπένθουν Ferr in in marg uncis inclusit Mor 8 ἢ ἐκεῖνος ὁ ἐκ Ferr in marg | ‘(??)εῖνος ΑΒ 9 Μαρκελῖνος V Ferr 12 καταφυγόντων Β | αὐτοῖς scripsi e V τοῖς ACPB Ferr αὐτοῖς τοῖς L Ferr in marg Mor Re 15 τι] τί V om BL 17 καὶ (8,11;.) γρ Mor in marg om Ferr Mor καὶ δὴ Re 19 εὐδοκίμουν scripsi e VL coll | 142, 6; 573, 26 R ηὐδοκίμουν ACPB edd | οὖν Α in marg τῷ ’κείνου δὲ βουλομένῳ μὲν λανθάνειν, ἀδυνα- τοῦντι δέ.

213. Καὶ συμβαίνει δὴ τελευτῆσαί μοι τὸν ἀδελ- φὸν ἐκεῖνον, ὂν ὥσπερ νέον τε καὶ εὐδαιμονίας ἐστε- ρημένον ἐπένθουν οὐκ ἀνεχόμενος τῶν ἐκ τῆς περὶ τὰ ὄμματα τύχης φερόντων τὴν παραμυθίαν.

κακὸν δὲ ἕτερον (σεισμὸν ἐπενεγκὸν τῇ τέχνῃ, φυγὴ μὲν ἀπὸ τῆς τῶν Ἑλλήνων φωνῆς, πλοῦς δὲ ἐπ’ Ἰταλίας ζη- 9 τούντων κατ’ ἐκείνους διαλέγεσθαι· τοὺς γὰρ δὴ R 134 λόγους τῶν λόγων γενέσθαι δυνατωτέρους καὶ Ι εἶναι μετ’ ἐκείνων δυνάμεις τε καὶ πλούτους, ἐν δὲ τοῖς πλὴν αὐτῶν οὐδέν. οὐ μὴν ἐπειθόμην γε ταῖς περὶ τοῦ με δεῖν λιπεῖν τὴν τάξιν παραινέσεσιν, ἀλλ’ οὐκ ἠγνόουν μέν, οἷ τὸ πρᾶγμα ἀφῖκται, δίκαιος δὲ ὅμως ἠξίουν εἶναι περὶ αὐτό, οὐδὲ γὰρ μητέρα ἀτυχοῦσαν ἀφεῖναι ἂν ἔρημον, τοῦτο δὲ οὐκ ἀτιμότερον.

καὶ ἐν αὐτῷ δὴ τῷ τῆς κακοπραγίας χρόνῳ διδάσκαλοι παρ’ ἡμῖν ῥητορικῆς ἐξετράφησαν, ὧν πολλοὶ μὲν διασπαρέντες κατέσχον τὴν Ἀσίαν, εἷς δέ τις τὸ τῆς Εὐρώπης ἄκρον, ἐφ’ οὗ πόλις ᾤκισται <ἡ> μεγάλη φῶσα τῷ Βοσπόρῳ.

216. Τῆς δ’ αὖ τῶν θεῶν ἐπικουρίας καὶ τὸ ῥη- θησόμενον ἀπόδειξις. ἐξιόντι μοι τοῦ βουλευτηρίου R 136 μετὰ τοὺς εἰωθότας πόνους ἐπὶ τοῦ ἵππου Ι τοῦ μικροῦ φερομένῳ πρός τε τὴν θύραν ἀναβεβηκότι τὴν νέαν ἀπαντᾷ ζεῦγος ὁρέων εἰς ἀναστροφὴν περιαγο- 1 ἐκείνου AC Mor Re 5 τῆς corr e τῶν P3 13 με scripsi auctore Re Anim μὴ libri excepto V in quo rasura dua- rum litterarum, et edd 15 τὴν μητέρα L 17 δὴ] δὲ Re Anim 20 ἡ inserui coll. I 681, 8 R 26 τι in ἀναβεβη- κότι in ras P2 26 περιαγομένου L μένων, καὶ ὁρῶν τὸ ζεῦγος ὁ ἵππος ἔδεισε μικρὸν δὴ γενέσθαι σφίσι τῶν προσώπων τὸ μέσον, καὶ οὔτ’ ἀναστρέψαι ἦν τῷ ἵππῳ διὰ τὴν στενότητα οὔτε ἐξελ- θεῖν διὰ τὸν φόβον. λοιπὸν οὖν κατὰ τῶν νώτων κατενεχθέντα τὸν ἵππον ἔχειν ὕπτιον ὑπὸ τοῖς νώτοις ἐμὲ καὶ τὸ μὲν ἄλλο ὧδε κεῖσθαι, τὴν κεφαλὴν δὲ ἔξω τοῦ ἵππου πεσοῦσαν καὶ τοῖς ἐν μέσῳ τῶν κιόνων λίθοις ἐνραγεῖσαν δεικνύναι τὸν ἐγκέφαλον.

ἦν οὖν βοὴ τῶν τε ὀρεωκόμων τῶν τε ἐν τῷ βουλευτηρίῳ, 9 τῶν μέν, ὡς ἐπ’ ἀκουσίῳ τῷ κακῷ, τῶν Ι δὲ ἀλλή- R 136 λους ἀμύνειν παρακαλούντων· καὶ οἱ μὲν ὄπισθεν ἀνεῖχον τοὺς πόδας χερσὶ πολλαῖς, ὁ δὲ οὐ κατὰ τὴν ἑαυτοῦ φύσιν τάς τε χεῖρας ἀνέσχε καὶ ἡσύχαζε μων. ἄμφω δὴ τούτω <τῆς> θεοῦ νομιστέον, τό τῶν ἀνθρώπων τό τε τοῦ ἵππου.

νοσοῦντος 19 τὸ κατὰ ἀντὶ τῆς διά, ὡς καὶ παρ’ Ἀριστοφάνει πολλὰ τοιαῦτα V cf. p. 183, 14 1 ε supra σ in ἔδεισε m. rec. (υ) cum rasura unius post σ C Ι μικρὸν γὰρ δὴ vel ἴδει σμικρὸν δὴ coni Re 3 „ma- lim διεξελθεῖν“ Re 4 ὤτων V 7 καὶ om VL 9 ὀρεοκό- μων L ὠρεοκόμων Β 14 τούτω scripsi e VL τοῦ ACPB edd γρ τούτου Mor in marge Ι τῆς inserui coll. 90, 16; 91, 20; αἰ 95, 14; 119, 14; 155, 6; 184, 16 etc. 17 ἑτέρωνVL κέρων αἰ suprascr. υ) C αιρ in ἑταίρων in ras P2 δὲ ἔτι τοῦδε Ῥιχομὴρης ἔρχεται στρατηγός, ἱεροῖς τε καὶ θεοῖς προσκείμενος ἄνθρωπος, ὃς ἤρα μέν μου καὶ πρὶν ἰδεῖν, ὡς τότε ἐδιδασκόμεθα, ἰδὼν δὲ πάντα 4 τἄλλα ἀφεὶς εἴχετό τε καὶ ἐδεῖτο φιλεῖσθαι καὶ εἰ τοῦδε R 137 τύχοι, τοῦ Ι μεγίστου ἂν ἡγεῖσθαι ἔλεγε τετυχηκέναι. γενομένης δὲ ἡμῖν φιλίας τοῖς οὐ φιλοῦσιν ἡμᾶς ἀνι- αρᾶς ἔρχεταί τε ὡς βασιλέα καὶ μέλλων τελεῖν εἰς τὸν τῶν ὑπάτων χορὸν διπλοῖς με ἐκάλει γράμμασι, τοῖς μὲν αὑτοῦ, τὸ τῶν ἄλλων ποιῶν, τοῖς δὲ τοῦ βασιλέως, ὅ οὔπω πρόσθεν ἐγεγόνει.

ἐγένετο δὲ αὐτῷ καὶ παρ’ ἡμῶν λόγος ἐπαινεῖν αὐτὸν βουλόμενος, εἰ μέν τι πλέον τῶν παρὰ τῶν ἄλλων ἔχων, οὐκ οἶδα, οἷς δ’ οὖν εἶχον. καὶ αὐτὸς ἐτίμων τὸν στρατηγόν. λέγεται δὲ καὶ ἐρωτώμενος ὑπὸ τοῦ χρηστοῦ βασιλέως, 15 ὅτῳ δὴ μάλιστα τῶν τῇδε ἡσθείη, τοὐμὸν εἰπεῖν ποι- ῆσαί τε ἐρῶντά μου τὸν ἄνδρα μᾶλλον ἐρᾶν φάναι τε καὶ τῆς δεῦρο ἐπιθυμεῖν ὁδοῦ ἐμοῦ χάριν.

221. Τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον. εἰ δὲ καὶ τὸ εὐχῆς 19 τυχεῖν εὐτυχές, εὐξάμην λῆξαι Πρόκλον τῆς ἀρχῆς, ἣν R 138 τυραννίδα ἀπέφηνε. καὶ οὐ μάτην γε εὐξάμην, Ι ἀλλ’ οἱ θεοὶ τοῦτό τ’ ἔδοσαν καὶ προσέθεσαν τὸ καὶ σὺν ἀσχημοσύνῃ. δραπέτης γὰρ δὴ ἦν, αὐτὸς ἑαυτὸν ἐλαύ- 1 Ῥιχομήρης scrisi ex ACPB ῥυγχομήρης V ῥυχομήνης ι L Ρνχομηρης edd 6 ἡμῶν ι suprascr. ν) C ἡμῶν γρ Mor in marg Ι post φ in φιλοῦσιν ras unius litterae in C 8 μὲν VL 9 αὑτοῦ Re αὐτοῦ libri Ferr Mor 10 δὲ καὶ αὐτῶ L 11 ὢ in ἡμῶν in ras A 12 εἶχεν? 13 δὲ γοῦν? 15 τοὐ- εῖν μὸν ὄνομα MSchmidt Philol. Χ 613 Ι εἶπεν εῖν suprapos. n) C εἶπε L et γρ Mor in marg 17 δεῦρ’ Β 18 τοιοῦτον scripsi cum Gasda τοσοῦτον libri edd 20 γε om VL 21 τοῦτό τ’] τοῦτ’ PVL γρ Mor in marg ταῦτ’ Β Ι προσετί- θεσαν Β νῶν· τοιαῦτα ἑαυτῷ συνῄδει.

καὶ ὁ Ζεὺς ἐρρύετο τῶν ὀφθαλμῶν ἐκείνου τὴν ἑορτὴν <τὴν> ἑαυτοῦ. καὶ ἐτύγχανεν αὐτῷ τὴν δάφνην φόνῳ τε πολλῷ καὶ αἵματι μιάνας. καί μοι ἐδόκουν αὐτόν, ὥσπερ κύνες ὑλακτοῦ- σᾶι, φεύγειν καταναγκάζειν αἰ τῶν <ὑπ’> αὐτοῦ πε- σόντων ψυχαί, δόξαν ἀεὶ παρέχουσαι δήξεσθαι. τού τῶν οὐχ ὑπῆρξέ μοι τῶν Ὀλυμπίων μετασχεῖν, ὅτε δὴ καὶ τὸν λόγον ὃν ὕφηνα μέν, οὐκ ἐπέδειξα δέ,. φέρων ἀνέθηκα τῷ Διί, στύρακος ἅμα ὀσμῇ θεραπεύ- σὰς τὸν θεόν.

τὸν μὲν δὴ τῆς ἀρχῆς ἐκείνης χρόνον πάντα ἐπεβουλευόμην ὑπὸ τῶν αὐτῷ χρωμένων, αὐτὸς οὐ χρώμενος, ἐδόκουν δέ τισιν εἶναι φιλοκίνδυνος, οὐ δεδιὼς τοὺς ἐκείνου κεραυνούς, θεῶν δέ, οἶμαι, βοηθούντων)ὑπ’ ἐκείνων τε δεινὸν οὐδὲν σὺν παρρη- σίᾳ τε ζῶντες καὶ τῶν πραττομένων ἐπιλαạβανόμενοι πλείοσιν ἢ καὶ πρόσθεν ἠγωνισάμεθα λόγοις, οὐδο- εῖς εἰς Πρόκλον ἀνηλωκότες χρόνου, πολὺν | δέ R 139 γε ἕτεροι μαρεστῶτες, παρακαθήμενοι, κολακεύοντες, αΙτοῦντες, λαμβάνοντες, χρηματιζόμενοι) ὧν οὐδὲν ἐμοὶ ποιοῦντι ποιεῖν τε ἐνεγίγνετο λόγους φέρειν τε εἰς συλλόγους.

καίτοι πολλαὶ μὲν ἐγίγνοντο πρε- σβεῖαι περὶ εἰρήνης, πολλαὶ δὲ ὑποσχέσεις, ἀλλ’ οὐ 9 στύραξ μὲν θηλυκῶς θυμίαμά τι, ὡς ἐνταῦθα, ἀρσενικῶς δὲ ὁ συνέχων τὴν αἰχμὴν μετὰ τοῦ ξύλου κρίκος. εὕρηται δὲ καὶ στυράκιον οὐδετέρως B2 (= Thom. Μ. S. ν. Ρ. 334, 6). 1 αὐτῷ VL ἐρύετο C 2 τὴν inserui cum Gasda 5 ὑπ’ inserui 7 ξ in ὑπῆρξε in ras Ρ3 ὑπῆρχε Α 8 δὴ om Β 9 στύρακος — 10 θεόν citat Thom. M. S. ν. στύραξ ρ. 334, 7 Λι- βάνιος ἐν τῷ περὶ τῆς ἑαυτοῦ τύχης στύρ. κτλ. 11 αὐτῶν L 16 καὶ om VL | οὐδ’ ὁτιοῦν ACB 17 χρόνον VL 19 αἰτοῦντες inser Ferr in marg' 20 ἐν in ἐνεγίγνετο inser Ρ3 ἐνεγίνετο V 21 ἐγίνοντο V προὐδίδουν γε αὐτοῖς ἐμαυτὸν οὐδὲ ἀνεπειθόμην. τοιγαροῦν ἐπῃνούμην τε καὶ ἀνὴρ εἶναι ἐδόκουν ἔν τε ἠπείροις καὶ νήσοις, δεῖγμα τρόπου βελτίονος ἐκ- φέρων τὴν ἀπὸ τῆς ὁμιλίας τῆς ἐκείνου φυγήν.

οὗτος ἐν λιμῷ κατειλήφει τὴν πόλιν. τοῦτον R 140 μείζω τὸν λιμὸν ἐποίουν αἰ κατὰ τῶν | σιτοποιῶν ἀπειλαί. εἶθ’ οἱ μὲν ἀποδράντες ἔσωζον ἑαυτούς, ἄρτος δὲ οὐδαμοῦ, πυροῦ δὲ ἐλπίδες, καὶ κακῶς δ’ ἂν ποιήσειε τὸ πεινῆν. ἡ μὲν οὖν πόλις οὐδὲν διέφερε χειμαζομένης νεώς, ἐγὼ δὲ εἰσδραμὼν παρὰ τὸν ἄρ- χοντα μετὰ πόνου μέν, παύω δ’ οὖν βλαβερὰν φιλο- νεικίαν. ἀπιστία δὲ εἶχε τοὺς σιτοποιούς, ὡς οὐχ ἁλώσονται φανέντες, καὶ ἅπασαι ὑποσχέσεις ἀσθενεῖς πλὴν μιᾶς τῆς ἐμῆς.

ὡς δὲ εἷπον δεῖν θαρρεῖν 6 Ἰκάριον cf. Amm. XXIX 1, 8 sq. 9 Pallad. Anth. Pal X 52, 2 10 II 135, 4. 113, 18 R 1 προὐδίδουν scripsi e VL προεδίδουν APB προεδίδων C, sed ε m2 e σ 3 ἐκφέρων Ferr in marg φέρων ACPB Ferr 6 τὸν] τοῦ Α | ἡ in ras Ρ2 8 σοροποιούς L et γρ Mor in marg 11 ἤθελεν C 16 ἔσωιζον C 18 ποιήσειε „deest ἡμᾶς aut τὴν πόλιν“ Re num ἐποίησε vel ἐπίεσε? 20 πό- νου μέν] μὲν πόνου L | δ’ οὖν scripsi e VL γρ Mor in marg δὲ ACPB edd 21 δ’ L 22 ἁλώσονται scripsi ἀλῶνται VL ἁλοῦνται ACPB edd ἐκβαλόντας τὸ δέος καὶ ἧκεν οὗτος εἰς τὰ ὄρη τε καὶ τὰς νάπας ὁ λόγος, ἦσαν πρὸ ἐσπέρας ἐν τοῖς αὑτῶν ἕκαστος, καὶ πρᾶγμα οὐκ ἂν ἐλπισθὲν ἕωθεν ἑωρᾶτο, δρόμος οὐδεὶς ἐπ’ ἄρτους· αἴτιον δὲ τὸ πλῆθος τῶν. τοῦτο μετὰ τῆς Τύχης πεπρᾶχθαί μοι φαίην ἄν. διὸ τῶν λελειτουργηκότων χρησιμώτερος ἐκεκρίμην τῇ πόλει· τοὺς μὲν γὰρ ἐν σωζομένῃ πεποιῆσθαι τῇ πόλει τὴν δαπάνην, ὑπ’ ἐμοῦ δὲ αὐτὴν σεσῶσθαι.

πάλιν τοίνυν βουλῆς κακῆς ὑπ’ ἀνθρώπῳ μεθύοντί τε καὶ ὀλέθρῳ θείσης τοὺς σιτοποιούς, ὅς ὁμοῦ μὲν ἔτυπτεν, ὁμοῦ δὲ ἔμελλε καὶ οὐ τούτους δὲ μόνον, ἀλλ’ ἔθνος ἅπαν, καὶ τρίτον ἐπῆν κακόν, τὸ γεγυμνωμένοις τοῖς | νώτοις ἄγεσθαι διὰ τοῦ ἄστεος. τούτοις ἐγὼ μὲν R 141 ἤλγουν, ὁ δὲ ἔχαιρε καὶ κατ’ αὐτό γε τοῦτο τὸ ἀλγεῖν ἐμέ.

τὴν ἀρχὴν δὲ ἦσαν οἱ ὀρθῶς ταῦτα τῇδε πράττεσθαι ἔπειθον καὶ ὡς, εἴ τις ἐκεῖνον ἀφέλοι, χείρω ποιήσει τὴν ἀγοράν. ἦν οὖν ὁ μὲν ἐν τῷ τοῦ νενικηκότος σχήματι καὶ αὐτός τε ἤσθιεν οἵ τε ταῦτα ἐπαινοῦντες, ἡμῖν δὲ κεκρατῆσθαί τε συνέβαινεν ἔχειν τε πλὴν ἀθυμίας οὐδέν.

τῇ Τύχῃ δέ, ὡς ἔοικεν, αἰαχρὸν εἶναι ἐφαίνετο τοιαύτην νίκην τε καὶ ἥτταν περιορᾶν, καὶ τὸ πρᾶγμα μετέθηκεν οὐδὲν ἡμῶν πραγμα- τευσαμένων· ὁ γὰρ δὴ ἀεὶ οἴνου γέμων ἐκεῖνος ἐξέωστό 9 Κανδίδῳ or ΧΧΧΥΙΙ t. II 330, 18 R sq. 1 ἐς ACP Ι τε inser P3 2 πρὸς ἐσπέραν ΑΒΡ in quo γρ πρὸ ἐσπέρας m3 in marg Ι αὐτῶν Β αὐτῶν L 4 δρόμος δὲ οὐδεὶς L Ι ἄρτους scripsi e V duae litterae post ἄρτ abreptae in L ἄρτον ACPB edd 5 ἂν inserui e V 6 δι’ δι᾿ ὃV 7 μέν γε L et γρ Mor in marg Ι ποιεῖσθαι Β 12 ν in ἐπῆν suprascr. C v 14 inter ἤλγουν et ὁ δὲ Ferr in marg Mor Re habent verba βοηθεῖν δὲ οὐκ εἶχον quae e textu removi 19 δ in δὲ in ras P3 τὲ Α τε τῆς περὶ τὰ τοιαῦτα ἐξουσίας οἴκοι τε καθῆστο ἐγκεκαλυμμένος πεποιημένης τε τῷ Ποσειδῶνι τῆς ἱπποδρομίας περὶ τῇ οἰκίᾳ τῇ αὑτοῦ δεδιὼς ἔτρεμε· τοσοῦτο κῦμα παίδων ἐπ’ αὐτὴν ἐφέρετο, κελεύοντες ἐμεῖν ἃ ἐδηδόκει κακῶς, καὶ αἱ δᾷδες ἐν χεροῖν. τα- πεινὸν δὲ ἦν καὶ ὅσον αὐτῷ συνύβριζε πρότερον, ὅ τε ἐξηπατημένος αὑτὸν ἀπῄτει δίκας διὰ τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν.

231. Ἧκε δὲ ἐν ταῖς αὐταῖς ἡμέραις ἡμῖν καὶ τοῦ ὑπάρχου γράμματα πολλαῖς καὶ μεγάλαις τιμῶντα εὐφη- R 142 μίαις· ἐν αἷς καὶ τὸ πάνυ μ’ ἐθέλειν ἰδεῖν Ι ἐνεγέ- † γραπτο,|ὣστε τοῖς νύκτωρ ἐκτεθεικόσιν ἐκεῖνα τὰ ματα, ὅτου μὲν ἦν, οὐκ ἔλεγεν, ὅσα δὲ ἐσυκοφάντει, πένθος εἶναι τὴν ἐπιστολήν.

ὀλίγαις δὲ ἡμέραις ὕστερον ὃν ἐποίησα λόγον αἰτήσαντι στρατηγῷ, καὶ γὰρ τοῦτό μοι παρὰ τῆς θεοῦ τὸ εἶναι τοὺς τὰ τοι- αῦτα αἰτοῦντας, τοῦτον οὖν τὸν λόγον δεικνύων εὐδο- κίμουν, καὶ ἦν παραμύθιον ὁ κρότος τελευτῆς ἀνδρός, οὗ τὰ γράμματά μοι πρὸς ἐπιδείξεις συνέπραττε βελτίω τε ὄντα τῶν ἐμῶν ἃ ταῖς ὠδῖσιν ὑπήκουε, καὶ παρέ- χοντα τρέχειν τοῖς ὀφθαλμοῖς δι’ αὐτῶν. ἐπὶ τούτοις ἐβοήθουν φίλοις γονεῦσι παίδων παιδευομένων ὀργήν 19 cf. p. 187, 12 sq. 1 τὰ τοιαῦτα] ταῦτα VL γρ Mor in marg 2 ὒ in ἐγκε- καλυμμένος in ras C f ἐγκεκρυμμένος L 3 αὐτοῦ BVL 5 ἐξεμεῖν Wyttenb et Cobet Mnem. V 104 (= Coll. 100) Ι αἱ om VL 6 ὅ τε scripsi auctore, Gasda ὅτε libri edd 7 αὑτὸν corr ex αὐτὸν C p αὑτὸν Α αὐτὸν L 11 με θέλειν libri edd Ι ἐγέγραπτο L 12 ante ὥστε lacunam statuo cum Gasda Ι ν ul- timum in ἐκτεθεικόσιν in ras 3 ltterarum P3 ἐντεθεικόσιν L Ι νᾷ τὰ in ἐκεῖνα τὰ in ras 2 litterarum P3 13 ἢν in ras P2 16 τῆς] τοῦ γρ Mor in marg Ι τὰ om VL τε ἄρχοντος ἐξαιρῶν καὶ λύων τινὰ δεσμῶν καὶ χων οἴκαδε ἀπιέναι.

233. Τὴν δὲ ἀπὸ τοῦ λιμοῦ καὶ ἅμα ἀπὸ τοῦ λοιμοῦ λύπην, ἐξ ὧν πολύ τὸ θνῆσκον, οὐδ’ ἂν εἰπεῖν ὅση μοι κατέσχε τὴν ψυχήν, δυναίμην. ὅτε φόβος ἠνάγκαζε πατέρας καλεῖν τοὺς αὑτῶν παρ’ ἑαυτούς, ὥσπερ ἐκ πυρός, οἱ μὲν δὴ ὑπήκουον, μεῖον δὲ ἐμοὶ τὸ ποίμνιον, ἐγὼ δ’ ἔχαιρον σωζομένων ἄλλοσε ἰόντων. πάντα μέν- τοι τὸν χρόνον τοῦτον ἄνευ γέλωτος διῆγον ἱκετεύων θεοὺς δοῦναι μὲν καρπούς, δοῦναι δὲ ὑγίειαν. καὶ τὸ μὲν ἔδοσαν, καὶ ὁ λοιμὸς ἔστη, καρποὺς δὲ ἐλπίζειν μὲν ἔνι, τύχοι δὲ ἡ ἐλπὶς τοῦ τέλους.

234. Ἀλλὰ τά γε τῶν ἡμετέρων λόγων νῦν πλέον | ἢ πρότερον ἥττηται τῶν ἑτέρων, ὥσθ’ ἡμῖν καὶ R 143 φόβον ὑπὲρ αὐτῶν γενέσθαι, μὴ ἐκκοπῶσιν ὅλως, νόμου τοῦτο ποιοῦντος. γράμματα μὲν οὖν καὶ νόμος τοῦτο οὐκ ἔπραττεν, ἡ τιμὴ δὲ καὶ τὸ τῶν τὴν Ἰταλὴν σταμένων γενέσθαι τὸ δύνασθαι. θεοῖς δὲ ἄρα τοῖς δοῦσι τούσδε τοὺς λόγους καὶ ὑπὲρ τῆς νίκης ὧν ἔδοσαν μελήσει καὶ τοῦ τὸ κράτος ὅ ποτε ἦν ἐν αὐτοῖς, κομίσασθαι.

235. Παρὰ τούτων δὲ ἄρα τῶν θεῶν ὑπῆρξε καὶ ἐμοί ποτε σωτηρία πολλοῖς μὲν πρότερον ἔτεσι, λεγέσθω 1 ἐξαίρων ACB | δεσμὸν V 6 πατέρας Ferr in marg om AC Ferr | καλεῖν τοὺς αὑτῶν scripsi e VL Ferr in marg προσ- καλεῖν τοὺς αὐτῶν PB προσκαλεῖν τοὺς αὐτοὺς AC Ferr τοὺς αὑτῶν καλεῖν Mor Re | αὑτοὺς L 1 δέ μοι L 8 δὲ V | σωιζομένων C | μέντοι scripsi e VL μὲν ACPB edd 11 λι- μὸς L 12 μὲν Ferr in marg om ACPB 17 τῶν om Β | ῶν in Ἰταλῶν in ras ex ὴν corr P4 ἰταλῶν Β fortasse recte cf. Ι 153, 7 et 185, 21 R 20 καὶ τοῦ τὸ κράτος in ras P3 τοῦ τὸ] τοῦτο Α Ferr Mor τὸ Β | κράτος om A | πότε AC δέ, εἰ καὶ μὴ πρότερον, ἀλλὰ νῦν, ὁ λόγος δὲ παρὰ τὸν χρόνον οὐδὲν ἀδικήσεται. παρεφρόνει τις τέχνης καὶ τοὺς μὲν πόρρωθεν ἐτάραττεν, ἔστι δ’ ὧν καὶ ἥπτετο, χαλεπώτατος δὲ ἦν ἐμοί, καθάπερ τι πε- πονθὼς κακόν, καὶ ὁπότε ἴδοι με, λίθους ἀφίει καὶ ἐπεθύμει κτεῖναι βαλών.

τὸ δὲ αἴτιον οὔτε τότε ᾔδειν νῦν τε εὑρεῖν οὐκ ἔχω. πρὸς δὲ τὰς βολὰς R 144 βοαὶ μὲν τῶν ὁρώντων | ἦσαν, οἵας ἄν ποιήσειαν ὑπὲρ τοιούτων φόβοι, χεῖρες δὲ ἔδρων οὐδέν, αἰ δὲ τῶν θεῶν καὶ πάνυ, δι’ οὓς ἅπας λίθος μάταιος, τῶν μὲν οὐκ ἐφικνουμένων, τῶν δὲ ὑπερπετομένων.

καί ποτε θέρος μὲν ἦν καὶ μεσημβρία, καὶ ἐκαθήμην ὑφ’ ᾧπερ εἰώθειν κίονι, τῷ Δημοσθένει προσκείμενος, παρῆν δὲ οὐδείς, οὐκ ἐλεύθερος, οὐ δοῦλος. ὁ δὲ ἦλθέ τε ὡς ἐμέ, καὶ ὁ λίθος ἐν τῇ δεξιᾷ. προσελθὼν δὴ ταῖς μεγάλαις θύραις, αἱ <οὐκ> ἐκέκλειντο καὶ δι’ ἦν τἄνδον ἰδεῖν, ἐπειδὴ εἶδεν ἔνδον ὄντα οὐδένα, ἀπῆλθε τὴν αὐτὴν μετὰ τοῦ λίθου, καὶ ταῦτα αὐτὸς ἑώρων οὐ κινηθείς, ὁ δὲ οὐκ ἤνεγκεν ἐπ’ ἐμὲ τὸν ὀφθαλμὸν θεῶν του κεκωλυκότος. ἢ οὐκ ἂν πληγῆς εἰς θάνατον ἐδεήθην δευτέρας, τοσοῦτος ἦν ὁ λίθος.

τὸν τοίνυν ἐκεῖθεν εἰς τήνδε τὴν ὥραν χρόνον δόσιν θεῶν λογίων νομιστέον. ἐφρόντισα μέντοι καὶ 1 Thuc. Ι 141, 6 2 τίς ABV 3 δὲ ὦ L 5 ἠφίει V 7 πρός τε libri edd | βουλὰς Ferr Mor, qui βολὰς coni 8 ποιήσειαν et 9 φόβοι scripsi e VL ποιήσειεν et φόβος ACPB edd 10 ἅπας] καὶ L 13 ὑφ’ scripsi e V ἐφ’ reliqui libri edd 16 οὐκ inserui auctore Re | γρ ἐκέκληντο Mor in marg 17 ἦν om Ferr Mor qui ἔνι coni | ἰδεῖν ἰδὼν V probante Gasda | ἰόντα L 20 δι’ οὓς ἅπας λίθος μάταιος post κεκωλυκότος Ferr in marg et Mor qui e superioribus iterata esse cognovit | ἦ? 21 ἐδεήθη L | τοσοῦτον L 22 τὸν] τῶν L | χώραν L τοῦ σωφρονίσαι τὸν ἄνθρωπον, δῆσαί τε αὐτὸν τῷ πατρὶ συμβουλεύσας καὶ μετενεγκεῖν ἐφ’ ὕδωρ ἀπ’ οἴνου, καὶ γὰρ δὴ καὶ ἐπεπύσμην οἴνῳ νοσῆσαι τὸν ἄνθρωπον.

239. Ἀλλ’ ἐπάνειμι δή· τῶν τις | ἐμοὶ πεπλησια- R 145 κότων ἀνὴρ ἀεί τινας ἑστιῶν καὶ τούτῳ χαίρων ὤν τέ τις ἐν τῷ μεγάλῳ συνεδρίῳ, κιβδήλοις ὀνείρασιν ἐξαπατηθεὶς ὑπισχνουμένοις τὰ οὐκ ἐσόμενα, γελῶν ἅμα πρὸς πολλούς, ἅττα ἴδοι, ἔλεγε. τοῦτο προιὼν ὁ χρόνος ἐποίησε κίνδυνον. καὶ ἀδικεῖν ἐδόκουν, ὁ μὲν οἷς εἶπεν, ὁ δὲ οἷς ἤκουσεν.

ὧν εἷς τις ἐν τῷ δικαστηρίῳ καὶ ἐμὸν ὑπογραφέα κεκοινωνηκέναι τῆς ἀκοῆς ἔφασκεν, ὁ δὲ ἄρα ἐτεθνήκει, καὶ τοῦτο ἀκούσας ὁ δικαστὴς ἐξέβαλε τὸν λόγον. πάλιν ἐν τούτῳ τὶ θανάτῳ βασάνου μὲν ἐκεῖνος, ἐγὼ δὲ ὁδοῦ τε καὶ θορύβων καὶ πόνων οὐ φορητῶν ἀφείθην. ὁ γὰρ δὴ ἐπὶ τεθνεῶτα ἥκων τίς ἂν ἦν ζῶντος; ἔλεγε δὲ ταῦτα οὐχ ὡς τὸν νεκρὸν παραδώσων τοῖς νόμοις, ἀλλ’, οἶμαι, τι προσεδόκησε, τοῖς οὐ μετ’ αὐτοῦ δεδεμένοις τοῦ μὴ δεδέσθαι φθονῶν. τύχης τοίνυν ἀγαθῆς τὸ μὴ κακω- 11 Themist. or. XIX p. 280, 16. 281, 21 sq. Dind. 14 Plat. Crit. 46 Β 9 ἔδοι· ἤγουν εἶδεν V 1 σωφρονίσαι scripsi φρονῆσαι libri edd 5 ἐμοὶ scripsi ex ΑΒ coll. p. 193, 16 γρ ἡμῖν supra ἐμοὶ P3 ἡμῖν CVL edd 9 πολλούς] πάντας L | τοῦτο ΑΡ τούτω Β 11 οἱ δὲ οἷς ἤκουσαν Gasda | ἤκουσε Ρ | στις in εἷστις in ras (C v 14 πά- λιν τοίνυν? 15 τε inserui e VL 16 οὐ φορητῶν scripsi e VL coll. p. 168, 3 et Ι 381, 14 (R) ἀφορήτων ACPB edd 17 τε- θνεῶτα scripsi e BV τεθνεῶτας AC edd τεθνεῶτος L et corr in τεθνεῶτα Ρ3 19 μεθ’ αὑτοῦ coni Re | secundum ε in δεδεμένοις in ras Ρ2 δεομένοις L 20 κακῶσαι Β θῆναι συκοφαντίας ὀδοῦσιν, ἀλλὰ τοῖς ἡδίστοις τε καμάτοις καὶ εἰωθόσιν ἀντὶ τῶν οὐκ εἰωθότων διὰ τοῦδε ἐλθεῖν τοῦ χρόνου.

241. Ἐκείνῳ μὲν δὴ τῷ χειμῶνι πέρας ἐπιεικέστε- ρον ἐπέθηκε βασιλεύς, οἷον οὐκ ἂν ἕτερον, ἐμοὶ δοκεῖν. θανάτῳ μὲν γὰρ οὐδένα, φυγῇ δὲ δύο, πληγαῖς δὲ οὐ | R 146 πολλαῖς ἐποίησε τοὺς ἄλλους βελτίονας, ἐμοὶ δὲ γίγνεταί τις ἑτέρωθεν ταραχὴ τῆς ἐν τῷ διδασκαλείῳ νεότητος οὐ πάσης ἐν τῇ τάξει μενούσης, ἀλλ’ ἐν σω- φρονοῦντι τῷ πλείονι μοίρας τινὸς θρασυνομένης, τῷ λυπεῖν φιλοτιμουμένης, ἐνδεικνυμένης, ὡς εἰ ἐθελήσουσι, καὶ πλέον τι δράσουσιν.

ἐμοὶ δὲ μὴ ἀλγεῖν μὲν οὐκ ἦν, σιωπᾶν δὲ ἠξίουν, ἕως αὑτῶν ἀδικεῖν κατα- γνόντες ἦσαν ἐν τοῖς προτέροις. τῆς γνώμης δὲ οὐκ ἀρκούσης εἰς πίστιν προσεγένετό τι τὸ τὴν ἀνάγκην ἔχον, ὥστε μηδὲ (βουλομένοις) ἀπεῖναι ἐξεῖναι. ὅ δὲ τοῦτο ἦν, ἔδοξέ μοι μὴ λέγειν.

243. Τὸ δὲ πάθος ἐκεῖνο τὸ τῆς κεφαλῆς τὸ ἀρ- χαῖον, ὃ βροντῆς ἔργον ἐγεγόνει, διαλιπὸν ἑκκαίδεκα ἔτη, πάλιν ἐνέκειτο καὶ ἦν χαλεπώτερον ἀρξάμενον εὐθὺς μετὰ τὴν μεγίστην ἑορτήν, ἥ γε κοινὴ τῶν ὑπὸ Ῥωμαίοις ὄντων, δέος τε ἦν, μὴ κατενεχθείην ἐπὶ συνουσίᾳ τῶν παίδων καθήμενος, ἦν δὲ καὶ ἐπὶ κλίνης 6 Themist. l. l. p 278, 25 sq. 19 p. 85, 3 sq. 2 ἀντὶ τοῦ τῶν L 4 ᾿κείνω Β κείνω VL 5 ἑτέρῳ coni Re 6 ἐκόλασε aut ἐζημίωσε post δύο excidisse putat Re, fortasse recte | δ’ PVL Re 8 ἑτέρω L 11 καὶ ante ἐν- δεικνυμένης excidisse videtur 12 τί BV 13 αὐτῶν VL 15 εἰς scripsi e VL coll. 194, 15 πρὸς ACPB edd | τὸ scripsi coll. 166, 13 ὃ libri, quod delere aut cum καὶ mutare vult Re 16 ὅ τι scripsi e Β ὅτι reliqui libri edd 18 τὸ secun- dum om V 20 ἐπέκειτο VL 21 γε scripsi τε libri edd τις coni Re κειμένῳ δέος, ἡμέραι τε ἅπασαι πικραί, νυξὶ δὲ χάριν ᾔδειν τοῦ ὕπνου, φανεῖσα δὲ ἡμέρα τὸ κακὸν ἐκόμιζεν, ὥστε καὶ ᾔτουν παρὰ τῶν θεῶν ἀντ’ ἄλλου τινὸς ἀγαθοῦ τὸν θάνατον, καὶ πιστεύειν μὲν οὐκ εἶχον, ὡς οὐ διαφθερεῖ μοι τὸν νοῦν ἡ νόσος.

οὔπω δὲ τοῦτο, ὅτε ταῦτα ἔγραφον, ἐπεπόνθειν, θαρρῆσαι δὲ ὑπὲρ τοῦ μέλλοντος οὐ παρῆν. καὶ αὐτὸ δὲ τοῦτό μοι τὸ μήπω παρὰ τῶν θεῶν, οἱ διὰ μάντεως με αἷμα οὐκ εἴων ἐξάγειν φλέβα τεμόντα, καίτοι σφόδρα γε ὡρμη- 9 κότα. ἔλεγε δὲ ὁ | ἰατρός, εἰ ταῦτα ἐγεγόνει, διὰ τοῦ R 147 ῥυέντος αἵματος ἰσχὺν λαβόντος τοῦ ῥεύματος ἡττη- θεῖσαν τὴν κεφαλὴν πάντως ἄν με καὶ καταβαλεῖν.

ἐν τούτοις δὲ ὄντι μοι γίνεται ὄναρ τοιόνδε· ἐδόκουν μοί τινες θύσαντες δύο παῖδε τοῖν νεκροῖν τὸν ἕτερον θεῖναι ἐν ἱερῷ Δῖός ὄπισθεν τῆς θύρας, ἀγανακτοῦντος δέ μου τῇ τοῦ Δῖός ὕβρει φάναι τινὰς μέχρι τῆς ἐσπέρας τοῦθ’ οὕτως ἕξειν, ἡκούσης δὲ δο- θήσεσθαι τάφῳ. φάρμακα δὲ καὶ μαγγανεύματα καὶ πόλεμον ἀπὸ γοήτων ἀνδρῶν ταῦτα ἐδόκει δηλοῦν.

καὶ εἵπετο δὲ τὸ ἔργον, φόβοι τε ἐκεῖνοι καὶ πλὴν τελευτῆς οὐδενὸς ἐπιθυμία. ἀλλὰ περὶ τούτου λόγοι τε πρὸς τοὺς ἀεὶ παρόντας εὐχαί τε πρὸς θεούς. ἐχθρὸς μὲν ὁ λουτροῦ μεμνημένος, ἐχθρὸς δὲ ὁ δείπνου, καὶ φυγὴ μὲν ἀπὸ βιβλίων ἐν οἷς οἱ τῶν ἀρχαίων πόνοι, φυγὴ δὲ ἀπὸ γραφῆς τε καὶ ποιήσεως 1 κειμένῳ τὸ δέος L 5 οὐ om Β 7 μοι τὸ μήπω] τὸ μήπω μοι Β 8 μάντεων Β | αἷμα om L 11 ῥεύματος scripsi cum Gasda coll. 173, 1 et 167, 13 πνεύματος libri edd 12 μου VL Ferr Mor et corr in με C p 13 ἐν om L 14 τινες θύ- σαντες] θύσαντες τινὲς Β | παῖδας Mor 18 μαγκανεύματα Β Ferr Mor 21 πρὶν L 23 μεμνημένος — 24 δείπνου Ferr in marg 24 δεῖπνα L 25 ἀπὸ γραφῆσ corr ex ἀπογραφὴ C v | τε om L | π in ποιήσεως in ras P2 λόγων, κατελέλυτο δὲ τὸ λέγειν, καὶ ταῦτα τῶν νέων βοαῖς τοῦτο ἀπαιτούντων. ὁπότε γὰρ δὴ πρὸς αὐτὸ γιγνοίμην, ἀπεφερόμην, ὥσπερ ἀκάτιον ἐναντίῳ πνεύ- ματι, καὶ οἱ μὲν εἶχον ἀκροάσεως ἐλπίδας, ἐγὼ δ’ αὖ ἐσίγων. ἰατροὶ δὲ τὴν τούτων ἴασιν ἄλλοθι ζητεῖν ἐκέλευον, ὡς οὐκ ὄντων σφίσι τῶν τοιούτων ἐν τῇ R 148 τέχνῃ φαρμάκων. |

ἐδόκει δὲ καὶ τούτοις καὶ τοῖς ἄλλοις ἀπὸ τοῦ αὐτοῦ καὶ τὸ δίς, ὃ μήπω πρότερον, νοσῆσαί μοι τὰ ἄρθρα, χειμῶνός τε καὶ θέρους, δοῦναί τε τοῖς ἐπισκοπουμένοις ἀεὶ λέγειν, ὡς τῆς ἐπιούσης οἰχήσομαι. ταῖς δὲ δὴ ἄλλαις πόλεσι καὶ ἐδόκουν τε- θνάναι, καὶ τὰς πολλὰς δὴ ἠρώτων πρεσβείας, εἰ τοῦτο ὧδε ἔχοι.

ἦσαν μὲν οὖν τῶν φίλων οἱ ἐμέ τε καὶ σφᾶς αὐτοὺς ἐπί τινας ἐκίνουν, οἷς δόξα τούτων εἶναι τεχνίτας, ἐγὼ δὲ οὔτ’ αὐτός τι τοιοῦτον ἔπασχον ἐκείνους τε κατεῖχον, εὔχεσθαι δεῖν εἰπὼν μᾶλλον ἤ τινας ἕλκειν ὑπὲρ τῶν ἐν σκότῳ συντεθέντων.

καί- R 149 τοι | χαμαιλέων ἀναφανείς, οὐκ οἶδ’ ὁπόθεν, ἐν τῷ τῶν λόγων χορῷ, πολὺς μὲν τούτῳ τῷ χαμαιλέοντι χρόνος καὶ μηνῶν ὁ νεκρὸς οὐκ ὀλίγων, ποδῶν δὲ ἐν μέσῳ τῶν ὀπίσω κειμένην ἑωρῶμεν τὴν κεφαλήν, τῶν δὲ ἑτέρων ὁ μὲν ἦν οὐδαμοῦ, τὸ στόμα δὲ ἅτερος εἰς σιωπὴν ἔκλειεν.

ἀλλ’ ὅμως οὐδ’ ἐπὶ τηλικούτοις 1 καταλέλυτο Β | δὴ VL 2 δὴ om Α inser P3 3 γι- νοίμην V | ἐπεφερόμην Ferr Mor 4 αὖ scripsi ἂν libri edd 6 τῶν] om V κατὰ τῶν Re Anim 10 τοῖς] τὰ L | ἐπισκοπου- μένοις scripsi e libris (ἐπισκοπούμενα L) et γρ Mor in coll. Dem. c. Neaer. § 56 p. 1364, 11 ἐπισκεπτομένοις edd 12 ταῖς πολλαῖς — πρεσβείαις Gasda | δὲ V 13 ο in ἔχοι in ras Ρ2 ἔχει L 15 αὐτό Ferr Mor 17 ἐν τῶ σκότω L 19 χρό- νος scripsi e L auctore Re χρόνων reliqui libri edd 21 κει- μένην scripsi e V auctore Re κειμένων reliqui libri edd | τῶν δὲ τῶν ἑτέρων L 23 οὐδὲ L τοῖς ἀποκεκαλυμμένοις ὄνομά τινος ὑπῆγον τῷ φανέντι, δέος μέντοι μοι ἐδόκει τοὺς αὑτοῖς τι συνειδότας | εἰσελθεῖν καὶ τοὺς μὲν ὑφεῖναι τῆς συνεχείας, ἐμοὶ δὲ R 150 αὖθις ἐγγενέσθαι κινεῖσθαι. τύχης τοίνυν ρας ἃ κατωρώρυκτο κεῖσθαι ὑπὲρ γῆν τοῖς βουλο- μένοις ὁρᾶν.

251. Ἡκεν ἐπὶ τούτοις ἄρχων, ἥκιστα τὸν αὑτοῦ πάππον ἐν τοῖς πρὸς ἐμὲ μιμούμενος. ὁ μὲν γὰρ οὐκ. ἐπαύσατο τιμῶν, οἷα ἀνὴρ ἐπιστάμενος λέγειν, ὁ δὲ οὐκ ἐβουλήθη με εἰδέναι, ἐν αἰτήσει τε χάριτος δικαίας τε καὶ οὐ μεγάλης ἐξελεγχθεὶς ἀνόητός τε εἶναι κῶν. καὶ τῶν μὲν ματαίων ἐπιμελῶς, τῶν δὲ καίων ἀμελῶς εἴχετο, | διαμένων ἡμετέρων ἄγευστος R 151 λόγων · οὐ γάρ μοι τοῦδε τοῦ γέρως ἄξιος ἐφαίνετο. μία μὲν ἥδε δίκη, ἑτέρα δὲ πρὸς τὰ τέρματα τῆς ἀρ- χῆς, ὑπάρχου πέμποντος ἥκων έν ἐρημίᾳ τε καθῆστο καὶ ἡλίῳ φλέγοντι διψῶν τε ἀεὶ καὶ πίνων.

ἕτερος ἄρχων, ἐφ’ οὗ τὰ δεινότατα πολέμῳ πονηρῶν δαιμόνων 7 Τισάμενός or ΧΧΧI t II 239 sq. R 18 ἧκε δηλονότι V 1 „malim ἐπῆγον“ Re 2 μέντοι reposui e libris μέν τι edd | αὑτοῖς supra αὐτοὺς C v αὐτοὺς VL | τί V 3 τοὺς] τοῖς L | inter duo ε in συνε είας rasura unius vel duarum lit- terarum in L δυσμενείας coni Re, fortasse recte | ἐμὲ ΑΡ γρ ἐμοὶ Ρ2 5 κατορώρυκτο BL Mor Re | γῆς VL 7 τούτοις scripsi e VL τούτων ACPB edd | αὐτοῦ libri edd 9 α in ἀνὴρ in ras P2 10 με Re μὲν libri Ferr Mor 11 ἐξ- ελεγχθεὶς περιεῖδεν ἀνότός τις coni Re 12 ἐπιμελὴς L 13 ἀμελὴς L | εἴχετο scripsi auctore Gasda coll. 82, 1 ἤρχετο libri edd ἦρχε vel ἦρχε τὸ ἰτὸς coni Re 14 ως in γέρως corr in ους Α2 15 τὰ inserui e libris lacunam hoc loco δόξαντα κεκινῆσθαι, λίθοι τε ἐπὶ τοὺς ἐν ταῖς γρα- φαῖς βασιλέας ἐκ χειρῶν ἐρχόμενοι, καὶ ἦν πολὺς ὁ ψόφος, χαλκαῖ τε εἰκόνες διὰ γῆς ἑλκόμεναι ῥήματά τε ἐπὶ τοὺς τῶν ὅλων κυρίους πικρότερα παντὸς ἀφιέμενα λίθου· δι’ ἃ πολλαὶ δὴ μεταναστάσεις, ὡς οὐκ ὄν μένοντι σωθῆναι, καὶ ὁ φεύγων τὸν οὐ φεύ- γοντα ἐθρήνει. ἐν μὲν οὖν ταῖς ἐλπίσι κατασκαφαί, τὸ δὲ ἐλπίδος ἔξω σωτηρία.

τούτου δὲ καὶ αὐτὸς 9 αἴτιος εἶναι ἐδόκουν· λόγοις τε ἡμερώσας καὶ δάκρυσι R 152 τοὺς ἐπὶ τὴν κρίσιν ἥκοντας γραμμάτων | ἐρᾶν ἔπει- θον, καὶ ἐν οὐ πολλῷ χρόνῳ πανταχοῦ γράμματα. καὶ τοῦτο ἔργον ἡγούμεθα τῆς Τύχης καὶ προσέτι γε τοὺς πολλοὺς λόγους περὶ μὲν τὴν αὐτὴν πεποιημένους ὑπόθεσιν, μορφὴν ἄλλην ἄλλος ἔχων, δόξαντας δὲ εὖ ἔχειν.

θέατρα δὲ ἡμῖν, οὐχ οἷα πρότερον, ἄρχων τε καὶ οὓς τότε συνῆγε πολλοὺς ἀπὸ πολλῶν τῶν ἐθνῶν. τὸ δὲ αἴτιον, ἐν μὲν τῷ δουλείαν ἐνεώρων, τὸ δ’ εἶχεν ἐλευθερίαν, καὶ τὸ μὲν φίλους, τὸ δὲ καὶ R 153 οὐ | φίλους, ζημίαν τῷ λέγοντι.

ἄλλος δέ τις 13 or. XIX sq. t. Ι 626 sq. — II 27 R 1 δόξαν τὲ L | τε inserui e VL 2 βασιλέως L 5 ἐφιέ- μενα C (sed ἀ supra ἑ s) et L 9 τε γὰρ ἡμ. coni Re 11 παν- ταχοῦ τὰ γράμματα L 12 ἡγώμεθα libri Re 14 ἄλλην ἄλλος ἔχων] ἄλλην ἄλλον (v m2 in ras) ἔχοντα (m2 corr ex ἔχων) Ρ ἄλλον ἄλλην ἔχοντα Β δ’ ἄλλην ἄλλον ἔχοντα coni Re, at de nomin. partic. absol. cf. Franc. Zambeccari p. 212 15 θέατρα scripsi e VL θέατρον ACPB edd | ἄρχειν Ferr Mor 16 τότε P3 τοῦτο L τὰ τότε coni Re, fortasse recte συνῆγε Ρ sed - et γε m3 | πολλοὺς ἀπὸ Ρ sed οὺς ἀπὸ in ras 3 litterarum m3 | πολλῶν Α in marg 17 δ’ ACP Mor Re | ἑώρων AC (sed in hoc ἐν suprascr. s) ΡΒ 18 τό δ’ VLB | γρ φιλανθρωπίαν Mor in marg (et Patm, sed γρ ἐλευθερίαν in marg) | δ’ L | καὶ om VL 19 ἄλλος — 193, 1 τοῦ om L ἀντὶ τοῦ οὐκ εἰδότος θεούς, εἰδὼς οὐδ’ αὐτὸς θεούς, παραλαβὼν τὴν ἀρχὴν τρυφῇ μὲν εἰς σάρκας ἐπιδούς, οἷα ἐκ πολλῆς οὐσίας, (ἡ δὲ ἀδικίας ἔργον ἦν,) τοῦδε ἀνοητότερος, ἀκούσας μὴ χείρω ποιεῖν τὴν Δάφνην μηδὲ ἐπιφέρειν κυπαρίττοις σίδηρον ἐχθρός τε ἦν καὶ ἐπειρᾶτο τἀμὰ καθελεῖν, πρῶτα μὲν Ἰταλῶν φωνῇ, μετὰ ταῦτα δὲ καὶ Ἑλλάδι, καί τινα ἀσθενέ- στατον, ὡς δὴ ἰσχυρότατον, ἀποδύσας ἐκέλευε θεῖν.

ὁ δὲ ἄρα ἐπεπέδητο καὶ ἦν ἄφωνος εὐθὺς ἐν προοιμίοις, κερδαίνων μὲν ἐν τῇ σιωπῇ, κινεῖν δὲ ὅμως γλῶτταν ἀποθανοῦσαν πειρώμενος. ἡ δὲ ἔκειτο, καὶ | ἀχλὺς ἐν ἑκατέρου τοῖς ὄμμασι, τοῦ μὲν ἀπιόν- R 154 τος, τοῦ δὲ καθημένου. ταύτης τῆς δίκης οὐδ’ ἂν τὴν διὰ θανάτου προτέραν ἐποιησάμην.

257. Περὶ δὲ τοὺς χρόνους τούτους ὑποψία μέν τις ἄδικος τῶν τινα ἐμοὶ πεπλησιακότων ἐξέμηνεν ἐπ’ ἐμέ, καὶ προσπεσὼν ὕβριζε μόνον-οὐχ ἕλκων τὸν ἐξ ἐμοῦ. διέφυγον δὲ αὐτὸν οὐδὲ ἐγὼ καὶ ταῦτα ἀπὼν) λέγοντά γε ἀδικεῖν με τῇ ἀτελείᾳ τὴν βουλήν, ἥ μοι μετὰ συχνῶν ὑπῆρχε παρὰ τοῦ νόμου.

καὶ πρεσβεύων μίν ἐπὶ τούτοις ᾤχετο, ταῖς δ’ εἰς ἐμὲ τοῦ βασιλέως τιμαῖς ταπεινωθεὶς ἐπανήρχετο, καὶ ἧκέ τις 5 Cf. p. 195, 9 sq. 2 παραλαβὼν τὴν βασίλειον ἀρχὴν citant Georg. Lacap. Mosqu. fol 56 (cf. p. 73) et auctor libelli de constr. ed. Herm. de emend rat. gramm. 381, 15 | σάρκα VL 3 γρ οἶαι Mor in marg | ἡ] ὃ BV ἃ L | δὴ V | ἦν om Β | ὢν Β et Re ὧι C ὧ AV Ferr et per rasuram corr in ὃ Ρ ὁ L Mor 8 ἤδη VL 10 γῇ L 11 γλῶσσαν ACPB 12 οὐ in ἑκατέρου in ras Ρ2 14 πρότερον L 15 δὴ VL | μέν delere vult Re 16 ἐξεμεῖν L 19 γε scripsi auctore Re Anim τε ACPBV edd om L delere vult Re in edit. 20 ἦ L | παρὰ in lacuna trium litterarum P3 | καὶ del Ferr in marg om Mor 21 δὲ L 22 ἧκέ] ἡνίκα L | τις] τῆς ἀνυβρίστου L μετὰ τῶν συμπρέσβεων βασίλειον ἡμῖν κομίζων ἐπιστο- λὴν αὔξουσαν τὸν δεξάμενον, ηὐξημένον πως καὶ τοῖς Εὐδεβίου, <τῶν πρέσβεων δὲ καὶ οὖτος> λόγοις, ὧν 4 μὲν τὸν πατέρα, τῷ δὲ ἐκόσμησε τὸν υἱόν, ὥστε τοὺς R 155 Ἀθήνηθεν ἀντὶ τοῦ ἐρίζειν θαυμάζειν | αὐτόν τε νον καὶ ἐμέ, τοῦ δοῦναι μὲν ἐμέ, τοῦ λαβεῖν δὲ ἐκεῖνον.

259. Γνοίη δ’ ἄν τις κἀντεῦθεν τὴν περὶ ἐμὲ τῶν θεῶν εὔνοιαν. ἐπανῄειν ποτὲ λελουμένος ἐσπέρας· ἵπποι δὲ ἐοικότες μὲν θηρίοις, τοῦτο δὲ οὐ δοκοῦντες, εἱστήκεσαν περιμένοντες τοὺς δεσπότας, οἱ μὲν εἰς τοὺς κίονας ὁρῶντες, οἱ δ’ εἰς τὸν τοῖχον τετραμμένοι. καὶ ἦν οὐδὲν κακὸν εἰκάσαι, τὸ δ’ ἄρα ἦν μέγα. χωροῦντι οὖν μοι διὰ μέσου τοὺς ὀδόντας ἐδείκνυσαν ἀντὶ βελῶν τοῖς ποσὶ χρώμενοι, τὸ δ’ ἤρκεσεν ἂν εἰς θάνατον. νῦν δ’ ὁ ἱπποκόμος με ἐξαρπάσας, μεθεὶς ὂν ἦγεν ἵππον, φέρων εἰς ἀσφάλειαν κατέστησε. τοῦ ἱπποκόμου μὲν αἱ χεῖρες, τὸ βούλευμα δὲ τῶν θεῶν·

οἱ δὴ καὶ πόλεως γείτονος ἐξήλασαν ἄνθρωπον ὀλίγα μὲν εἰδότα, πολλὰ δὲ φάσκοντα, χρώμενον δὲ αὐτοῖς οἷς εἶχεν ἐπὶ τὸν δόντα, ἐφ’ ᾧ τις ἀλγήσας νεανίσκος τῶν μὲν ἠπατημένων τὴν ἀχλὺν ἀφεῖλε, τὸν δὲ ἐλέγχοις ἐξέβαλεν.

261. Ἐξεβέβλητο δὲ καὶ Σαβῖνος οὐ πόλεως τινος, 24 p. 169, 9 sq. 2 τοῖς] τὰ L 3 λόγοις, ὧν scripsi ὁ λόγος ὢν ACPBV edd λόγων. ὧν L ὁ λόγους, ὧν coni Re | 3 et 4 ἐσπέρας in τῷ P3 9 λελουμένος voce desinit in Α fol 36, ab ἑσπέρας in- cipit fol 6 11 σ prius in εἱστήκεσαν in ras P2 | περιμένον- τας Β 13 τόδ’ VL 14 οὖν om L | διαμέσου Α 15 ἑ secundum in ἤρκεσεν in ras C s 16 ὁ om Ferr Mor | μὲν L 17 κατήντησε L 21 ι in ἐπὶ in ras P2 | τίς V 22 ἀνεῖλε L 24 δὲ scripsi e VLB δὴ ACP edd ἀλλ’ αὐτοῦ τοῦ ζῆν, εἰς κομιδῆ βραχύ τι συσταλεὶς οὕτως, ὥσθ’ ὁπότ’ ἀμείβοι κλίνην, ἐξαρκεῖν χεῖρα μίαν εἶναί τε αὐτῷ δεινὸν τὸ μὴ τεθνάναι. καίτοι δεσπό- την αὑτὸν τῶν ἐμῶν ἐπεποιήκει πολλάκις τὴν αὐτὴν 4 ἡμέραν ἐμὲ μὲν εἰς Αἵδου λέγων | ἄξειν, αὑτὸν δὲ R 156 εἰς τὴν οὖσάν μοι γῆν.

262. Ἀρχὴ πικρὰ τοῦ μεγίστην ἔχοντος τὴν γα- στέρα, δι’ ἀπάτης παρωξυμμένου. ἦν δὲ ἡ ἀπάτη, κυ- παρίττοις μὲν ἐν τῇ Δάφνῃ σίδηρον ἐπενεγκεῖν ἐγνώ- κει, τουτὶ δὲ εἰδὼς ἐγὼ τῷ τέμνοντι τελευτῆσον οὐκ εἰς ἀγαθόν, πρός τινα τῶν αὐτοῦ συμποτῶν ἔλεγον, ὡς οὐ παροξυντέον τὸν Ἀπόλλω διὰ τῶν κυπαρίττων, καὶ ταῦτα αὐτῷ τῆς οἰκίας ἀφ’ ὁμοίας πεπληγμένης αἰτίας, καὶ παρακαλέσειν δὲ ἔφην τὸν βασιλέα πρόνοιαν τῆς Δάφνης ἔχειν, μᾶλλον δὲ μείζω ποιῆσαι τὴν οὖσαν· εἶναι γὰρ δὴ καὶ νῦν.

οὗτος ὁ ἄνθρωπος ψευ- δέσι γράμμασιν εἰς Φοινίκην ἐλθοῦσιν, ἀπειλῆσαι [καὶ] γὰρ δή με ἔλεγε κινήσειν τὸ σκῆπτρον ἐπὶ τὴν τοῦδε | 9 Cf. p. 193, 5 sq. 13 or. LXI t. III 333, 10; 336, 9. 2 ὁπόταν L | ἀμείβει Β 3 δεῖν L 4 ‘ in αὑτὸν in ras P3 αὐτὸν L 5 αὐτὸν CP αὐτὸς L 7 ἀρχὴ πικρὰ μ corr ex ἀρχὴ πικρὰ Α ἀρχῆ πικρὰ τε L 8 παρωξυσμένου Α παρωξυμένου V | num ἀπάτη αὕτη·? 9 κυπαρίττων L 10 τε- λευτήσων V τελευτῆσαι Β 11 αὑτοῦ Β 12 τῶν om L 13 αὐτῷ scripsi αὐτοῖς libri Ferr Re αὐτῆς Mor | πεπληγμένης scripsi e V auctore Mor πεπλησμένης ACPB Ferr Re πέ- πλησμαι L 14 γρ παρακελεύειν Mor in marg | ἔφην scripsi auctore Re ἔφη libri edd 16 verba εἶναι γὰ δὴ καὶ νῦν num prorsus integra sint, dubitaverim, etiamsi εἶναι pro ἐξεῖ- ναι dictum statuam 17 ἀπειλῆσαι scripsi e libris ἀπειλῆσασ Α sed alterum σ parum perspicuum) auctore Wyttenb ἀπει- λήσας Re | καὶ om L cancellis inclusi auctore Wyttenb 18 τὸ] τὲ L | σκῆπτρα VL R 157 κεφαλὴν, τοῖς οὖν οὐκ ἀληθέσι τούτοις ὀργὴν ἐν αὐτῷ φυτεύσας ἦγεν ἐοικότα συὶ θήγοντι τὸν ὀδόντα. καὶ οὔτε ἀπόντα ἐπόθει παρόντα τε εἶδεν ἂν ἡδέως ἀπι- όντα.

καὶ πολὺ πανταχοῦ τοῦτο τὸ τὸν ἄρχοντα ἐκπεπολεμῶσθαί μοι. ὃ δὴ καὶ γέροντί τινι καταπε- πωκότι μὲν πολλὴν οὐσίαν αὑτοῦ τε καὶ ἀδελφῶν, ἐν δὲ συκοφαντίᾳ τῆς τροφῆς ἔχοντι τὰς ἐλπίδας θάρσος τε ἐνέβαλε καὶ κατήγορον ἐποίησεν.

ἔπειτα καὶ R 158 ἦν τῆς αὑτοῦ κατηγορίας | κατήγορος· οὕτω σφόδρα ταῖς πίστεσιν ἔρρωτο. καὶ ὁ μὲν ἐπ’ ὄνομα κατέφευ- γεν εἰσφορῶν, ὁ δ’ αὐτὸν ἐν τοῖς βασιλέως ἐγκλήμασι καθίστη τοῦτον εἶναι ἐθέλων, ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνον τὸν γέροντα. καὶ αὐτίκα γράμματα ᾔει, τὰ μὲν ὡς τὸν τῶν ὅλων κύριον, τὰ δὲ πρὸς τὸν πρῶτον τῶν μετ ἐκεῖνον, καὶ ἀνέγνωσάν τε ἄμφω τὰ γράμματα κατε- γέλασάν τε ἄμφω τοῦ τρόπου τοὐμοῦ τὴν αἰτίαν ἀπο- κρουομένου. τῷ δὲ τοῦτο ἦν λύπη μείζων ἢ εἰ νόσημά τι τῶν ὡρῶν τὰς ἐν τῇ γῇ διεφθάρκει Τυρίων οἴνου μητέρας αὐτῷ.

τὸ οὖν μηδὲ κρίσει τό γε τοιοῦ- 2 II. ν 474. λ 416 18 Eur. Alc. 757. Aesch. Pers. 612 19 ep. 760 1 αὑτῷ V 2 θήγοντα B 4 τὸ om L 5 ἐκπεπολε- μῶσαι L ἐκπολεμῶσαι Re Anim | καὶ om L 6 αὐτοῦ BVL 7 τρυφῆς L 8 τ’ BVL | καὶ om VL 9 αὐτοῦ libri edd 10 ἔρρωτο „c. “ Ferr in marg et coni Mor ἔρωτι Ferr et Mor in textu 11 ὅδ᾿ BVL 12 κατήγορον ante ἐθέλων ex- cidisse puto, ἐμοὶ πολέμιον Re, ἐφεῖναι vel ἐνεῖναι pro εἶναι coni M Schmidt Philol. Χ 613 | θέλων L 14 πρὸς] ὡς πρὸς ACPB edd ὡς VL | τῶν inserui ex Α et Ρ, in quo m3 circum- punctum τὸν VL om CB edd 15 ἀνέγνωσαν coni Re ἔγνω- σαν libri edd | καὶ κατεγέλασάν τε L 16 num ὡς τοῦ? 17 νόσημά τι corr e νοσήματι A νοσήματι L 18 ἀέρων Cobet Mnem. III 253, at cf. I 280, 4; 7; 13; 621, 15 R 19 μητέ- ρας corr e μητρὸς C s τὸν δοθῆναι, | κεκρίσθαι γὰρ καὶ πρὸ δικαστηρίου R 159 τῇ τοῦ δικαστοῦ μωρίη μεῖναί τέ με κατὰ χώραν φυγόντα μακράν τε ὁδὸν καὶ χαλεπὴν τῶν τε ἡδίστων ἐμοὶ μὴ στερηθῆναι διατριβῶν, θεῶν τε ἔργον καὶ ὑφ’ ᾗ τὰ πάντα, Τύχης.

ὁ μὲν οὖν αὑτὸν τι- μωρίαν εἰσπραττόμενος, ἐννοῶν, οἷος εἰς οἷον γεγένηται, ᾤχετο ποιήσων ἑτέρους κακῶς, ὁ πλούτῳ μὲν εἰσελ- θὼν εἰς τὴν ἀρχήν, ἀπειρίαι δὲ λυμηνάμενος ταῖς πόλεσιν. ὁ δὲ δὴ μετὰ τόνδε χρόνος, τιμαὶ μὲν εἰς ἐμέ, τιμαὶ δὲ εἰς λόγους. καὶ ἐδείκνυντο κατὰ τὸν παλαιὸν νόμον τῆς ἀρχῆς μοι δεχομένης τοὺς λόγους, ἀνδρὸς μὲν εὖ εἰδότος δικάσαι δίκην, πλέον δὲ πρᾳότητι δυνηθέντος ἢ ἕτεροι ξίφεσι, πείσαντος δὲ ἐρᾶν αὐτοῦ καὶ ἄνδρα καὶ οἰκίαν καὶ πόλιν καὶ ἔθνος βουλάς τε καὶ δήμους καὶ ὧν αἱ χεῖρες περὶ τὴν γῆν.

τοῦ- τὸν δὴ τὸν χρόνον τὰ μὲν τῶν εἰωθότων ἡμῖν πολε- μεῖν τόξα ἦν ἐν παττάλοις, ἡ κεφαλὴ δὲ ἰσχυρῶς ἐπο- λεμεῖτο τῷ παλαιῷ κακῷ. καὶ δὴ καὶ τοῦ καταπεσεῖσθαι ὁ φόβος οἴκοι παρῄνει μένειν χαίρειν εἰπόντα τῷ περὶ τοὺς νέους ἔργῳ. ἀλλὰ κἀνταῦθα θεῶν τις χεῖρα ὑπερέσχε δι’ ἀγαθοῦ μάντεως λύσας ἐλπίδι τὸν φόβον· μᾶλλον δὲ ὁ μὲν προσέπιπτεν, ἡ δὲ ἐμάχετό | τε καὶ R 160 ἐπειρᾶτο νικᾶν.

269. Ἄρχων ἕτερος, ὀργὴ, θυμός, δειμός τε φόβος 24 II. λ 37. ο 119 1 δοθῆναι scripsi δοῦναι libri edd 2 τέ με] τε μὲν L 5 post ᾖ et πάντα rasura ternarum litterarum in Α | αὐτὸν APVL αὐτῶ Β 7 ὁ om L 9 ὃ τόνδε τὸν V | χρόνον Α χρόνον VL | τιμή L 11 γρ δεδομένης Mor in marg 12 μὲν εὖ] εὖ μὲν L (et Par) | εὖ om Β 13 ἕτερος L 16 μὲν] μετὰ L 18 τοῦ inser m. rec. Α 22 ἡ] ὁ L | τε om Β 24 φόβος τε] καὶ φόβος L τε, ὕβρις, ἀσέλγεια, πᾶν μὲν φθέγξασθαι, πᾶν δὲ τολμῆσαι, τὰ τυράννων ἐν νόμοις ἐργάσασθαι. οὗτος οὐ δοκεῖν μὲν τολμᾶν ἐβούλετο, πᾶν δὲ τοὐναντίον ἔπραττεν, ἐν ἑτοίμοις ὑποσχέσεσι πανταχοῦ ψευδόμενος, ὥστε μετά τινας ἡμέρας καὶ τοιαύτην ἐπ’ ἐμὲ δόξαν ἐλθεῖν, (πλάττοντα λόγους ἔξω κομίζειν) ἀκηκοότα οὐδέν.

αἰτοῦμεν δὴ παρὰ τοῦ Δῖός ἀπαλλαγήν, ὁ δὲ ἤκουσέ τε καὶ ταχέως ἔδωκε προσθεὶς τὸ μετ’ αἰσχύνης. R 161 καὶ γὰρ ἤγχετο καὶ εἵλκετο, καὶ φυλακαὶ | καὶ ὕπνος νικώμενος, ἔκειτό τε τὸν πανδοκέα πριάμενος, οἱ θη- ραταὶ δὲ καὶ οὗτοι τῶν λόγων ᾑρήκεσαν, ἔν τε τῇ μεγάλῃ πόλει μέσος ὢν πρακτόρων ἐπὶ μέσης ἀγορᾶς σφαίρας δίκην πανταχοῖ πανταχόθεν ἐπέμπετο. των δὲ τὰ μὲν ὁρῶν, τὰ δὲ ἀκούων ἐγὼ προσεκύνουν τὴν Τύχην, δι’ ἣν οὐκ ἔστιν ὅτε μοι δίκης νης ἐστερήθην.

271. Τὰ δ’ αὖ μετὰ τοῦτον, ἀνὴρ τὴν ἑαυτοῦ μὲν ἐκλιπών, ἑτέρωσε δὲ οἰκῶν, κέρδεσι δὲ τοῖς ἐν τρισὶν ἀρχαῖς ἐκ πενίας εἰς πλοῦτον ἐλθών, καὶ λογογράφος ἥκιστα μὲν ὤν, πάνυ δὲ εἶναι νομίζων εὔχετο μὲν 17 Εὐστάθιος or. LV t. III 125 sq. R. 18 ἑτέρωσε] ἑτέρωθι στάσιμον <ἑτέ> ρωσε ἐπὶ κινήσεως. ὡς τὸ ἑκασταχοῦ καὶ πάλιν ἑκασταχόσε τὸ γοῦν ἑτέρωσε οἰκῶν ἐνταῦθα τόπον οὐκ ἔχει. τὸ γὰρ οἰκῶν στάσιμον ῥῆμα V (lin. 1 vocabula στάσιμον et κινήσεως in ras m. rec., quae etiam verba inde ab ὡς usque ad finem addidit) 2 τῶν ante τυράννων Ferr in marg Mor | ἐννόμοις A | οὗτος om L 6 ἵξω κομίζειν] ἐγκωμιάζειν Β | κ alterum in ἀκηκοότα in ras P2 9 num ὕπνῳ scribendum coll. Aesch. Ag. 277 et 876 Κ? 10 οἱ] ἡ Β 11 καὶ οὗτοι τῶν λόγων] τῶν λόγων καὶ οὗτοι L 13 πανταχοῦ V πανταχῆ L 17 ἀνήρ τις τὴν L | μὲν om L lacuna sex vel septem litterarum 20 ηύχετο L τήνδε παραλαβεῖν τὴν ἀρχήν, ὅπως, ἔφη, διδάσκαλος γενοίμην τοῖς ἄρχουσιν, ὁποίους τινὰς εἶναι χρὴ πρὸς τοὺς διδάσκοντας λέγειν. καὶ λέγων ταῦτα συνῆν τε τὸ πλέον τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς 4 οὐκ ὀλίγον ἀνήλισκε, καὶ εἴ τῳ διακωλυθείη, | ζημία R 162 τοῦτο ἦν.

ὁ δὴ τὰ τοιαῦτα ὑπὲρ τῶν τοιούτων παρὰ τῶν ὅ τι ἂν ἐθέλωσι δοῦναι κυρίων αἰτῶν, βὼν καὶ ἔχων οὐκέτ’ ἦν αὐτός. ἀλλὰ πέντε μὲν ἢ. μικρῷ τῳ πλείους ἡμέρας μόλις κατέχων αὑτὸν οὐκ ἐγυμνοῦτο. ἔπειτά ποτε ῥημάτων ὑπ’ ἐμοῦ ῥηθέντων τῶν πειρωμένων ἀμύνειν ὀρφανίᾳ τε καὶ πενίᾳ καὶ νεότητι μαθητοῦ τινος ἡμετέρου (πῦρ ἐν μοσίᾳ τρέφοντος) τότ’ οὖν θυμῷ καλυφθεὶς καὶ τε ὀφθαλμὼ κινήσας τήν τε ῥῖνα χειρὶ πιέσας μέγα φθεγξάμενος, ἔα με, εἶπεν, ἄρχειν, ὡς νῦν γε οὐκ ἐᾷς. τῷ δ’ ἄρα καπηλεύειν ἐδέδοκτο καὶ ταλάντων ἐ̓με- λεν, ᾧ τὴν ἐμὴν ᾔδει φύσιν ἐναντιωσομένην.

ἐγὼ μὲν οὖν αὐτὸν εἴων ἄρχειν καὶ γίγνεσθαι Κινύραν, ὁ δὲ τοιαύτην κρηπῖδα βαλόμενος ἐπῳκοδόμει, πᾶσι μὲν οἷς ἐνῆν ὑβρίζων, μηχανώμενος δὲ καὶ θάνατον, ξίφος μὲν οὐκ ἀναιρούμενος ἐπ’ ἐμέ, ὂν δ’ ᾤετο πει- 21 Ῥωμύλον. Cf. or. LV t. III 151, 11 sq. ep. 764. 1 παραλαβὼν Β 4 συνῆν scripsi auctore Re Anim σύν libri excepto V qui om | τε om V | τῶ πλέω Ρ, sed ῶ et ω in ras m2 et ὸ et ον m3 quae etiam in marg scripsit τὸ πλέον | τῆς alterum om L 6 τὰ om Β 8 ὁ αὐτός? 9 litteris κα verbi κατέχων des. fol 6 in A, quae sequuntur usque ad ἀχθη- δόνα 206, 2 uno folio amisso perierunt | αὐτὸν L 11 τῶν om L 13 κρατηθεὶς vel καταληφθεὶς? 14 κνήσας Re Anim, at cf. Soph. Phil. 866 | ῥῖνα] ῥάχιν L | χειρὶ πιέσας] χεῖρα ποιήσας C χείρω ποιήσας L χειροποιήσας Ρ, sed o prius et η inser m3 quae eadem χειρὶ πιέσας suprascr. 18 ἄρχειν τὲ καὶ L | γίνεσθαι VL 19 βαλλόμενος Ferr Mor νῶντα συκοφαντήσειν, πεινῆν ποιῶν. ἧκε δ’ ἡ <δίκη> παρὰ τῶν θεῶν πάλιν, καὶ οὐκ ἀπερρίμμην, ἀλλ’ R 163 ἀπεδεικνύμην ὢν αὐτοῖς | ἐν ἐπιμελείᾳ.

τὸ γὰρ σκότος ἀφελόντες πως τῆς δωροδοκίας ὑπ’ αὐγὰς ἤγαγον τὴν μισθαρνίαν, χρυσόν, ἄργυρον, ἐσθῆτα· ὧν τὰ μὲν εἰς χεῖρας αὖθις ἧκε τῶν παρακεκρουσμένων, οὐ ῥᾳδίως, ἀλλὰ βοῇ τε καὶ ἀπειλαῖς, τὰ δ’ ἦλθεν εἰς Τυρὸν, ἦδος τῷ κεκτημένῳ. ὁ δ’ ἦλθεν, ὡς ἀναψυχῆς αὐτόθι τευξόμενος, γενόμενος δὲ ὑπὸ χεῖρα Τυρίοις, τοὺς λίθους μόλις διαφυγών, κλείσας τὰς θύρας ἐπο- λιορκεῖτο, χρήμασι δὲ αὐτοὺς διαλλάξας τὴν πολιορκίαν ἔλυσε, τὰς ὀφρῦς ἐκείνας κατενεγκών. ἐδίδου δὲ ἐν Τυρῷ Τυρῷ τε αὐτῇ δίκην καὶ Ἑρμῇ, λογίων θεῶν ταῦτα πρυτανευόντων ἄγαν] ἀγανακτούντων τῇ τῶν λόγων ὕβρει, καλοῖς αἰσχρῶν ἐπιθεμένων διὰ τοῦδε παροινίαν.)

275. Ἔτι δὲ τοῦδε ἄρχοντος Ὀλύμπιος τελευτᾷ, πάνυ μὲν φίλος εἶναι δοκῶν, διὰ παντὸς δὲ τοῦ χρόνου R 164 γονεῦσιν ἀκολουθῶν· ἐπεὶ κἀκεῖνος τῶν ἐμῶν | ἁμαρ- τῶν δὲ οὐκ οἶδ’ ὅπως τῇ τιμῇ, γράφει μὲν γὰρ κλη- 14 Dem. de Rhod. lib. § 3 p. 191, 15 20 ep. 971 1 δ’ ἡ] δὴ L | δίκη inserui 2 πάλιν] πάλη Ferr Mor πα- λάμη Re Anim 3 ἐπεδεικνύμην L 4 πως om L 7 ἠλθον CPB Ferr Mor 8 (??) in ἦδος in ras P3 ἦδος CL Mor 11 δὲ scripsi τε libri edd | αὐτοὺς scripsi auctore Re αὑτοῦ CV et in αὑτῶ corr Ρ2 αὑτῶ Β αὐτοῦ L edd 12 ἐκείνου VL 13 δίκη L 14 ἄγαν cancellavi auctore Re 18 δια- παντὸς Β | δὲ om L 19 οἷα γονεῦσιν coni Re Anim, fortasse recte, cf. or. pro Olymp. ed. Siebenkees p. 88, 23 et 26 sq., sed etiam ἐμοὶ ante οἷα excidisse et sequentia labem concepisse videntur | τῶν ἐμῶν om L post ἁμαρτών, excidisse videtur ἥμαρτε 20 τῇ τιμὴ] τῇ ’μῇ Ferr Mor | μὲν γὰρ inser Ferr in marg με Re Anim ρονόμον, ὃ τὸν φθόνον ἤγειρε, δώσειν δὲ φίλοις καὶ οὐ φίλοις εἶπεν ἔνδον οὐκ ὀλίγοις, ἐν οἷς ἦν καὶ δυσμένεια. καὶ χρυσὸς καὶ ἄργυρος ἐν τοῖς γράμμασι διερριπτεῖτο πολύς, ἥξων ἐπὶ κεφαλὴν ἐμήν· χρήστας μὲν γὰρ ἐδόκει καταλελοιπέναι χρημάτων, τοῖς δὲ ὑπῆρχε πολλαχόθεν ἀντειπεῖν, καὶ ἦν ὀνόματα ταῦτα χρεῶν, οὐ | χρέα.

ἐγὼ μὲν οὖν τὴν ἐμαυτοῦ R 165 πορευόμενος καὶ ἅμα τοῦ πράγματος παραινοῦντος) χαίρειν ᾤμην δεῖν τὸν κλῆρον ἐᾶν, οἱ δὲ σεμνολογού- μενοι πλείους ὄντες καὶ πιθανώτεροι στένοντες, εἰ ἄτιμος Ὀλύμπιος κείσεται φυγόντος ἐμοῦ τό τε ὄνομα τό τε ἔργον. καὶ προσῆν τις ἐλπὶς εἶναί τι ἐν τοῖς δανείσμασιν ἰσχυρόν, ἦν δὲ οὐδὲν οὐδαμοῦ.

ἐμ- βαίνω τοίνυν εἰς τὴν πυράν, καὶ πολὺ τὸ ξυροῦν καθ’ ἡμέραν ἐπέρρει, καὶ ἐξεπεπτώκειν δὲ τῶν ὅρων τῶν ἐμαυτοῦ διατρίβων μὲν οὐκ ἐν ἐμοῖς χωρίοις, διατρίβων δὲ ἐν ἀλλοτρίοις, λόγοις εὐχομένοις | δικαστὰς ἐν R 166 αἰδοῖ τὴν Θέμιν ἔχειν, καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά, 9 Dem. de fals. leg. § 255 p. 421, 19 10 αἱ μετοχαὶ ἀντὶ ὀνομάτων V 1 δώσειν Ρ δόσιν Β δόσιν L | δὲ scripsi auctore Re Anim τε libri edd 2 ἐκ τῶν ἔνδον coni Re num εἶπε τἄνδον? | ἔνδον] ἐν δ’ L | ἐν οἷς ἦν] ἐνῆν L 3 ἐνδομενία MSchmidt Philol. Χ 611 4 ἥξων scripsi ἥξειν libri (om L in lacuna 5 litterarum) edd μέλλων ἥξειν Re 6 ἴσως ὀνόματα Ferr in marg Mor Re ὄνομα libri Ferr | ταῦτα] τῶν L 9 σεμνο- λογούμενοι L γρ Ferr in marg Mor Re σεμνολογουμένου λ CPBV, in quo schol. suprascr. ἐμοῦ δῆ, probante Gasda 10 στένων L 12 τό τε ἔργον τό τε ὄνομα L τό τε ὄνομα Ρ3 in marg | τε L | ἐν Ferr in marg 14 ξυρ οῦν L συρρέον V ξυστροῦν Re Anim | καθημέραν BV 17 comma ante λόγοις posui | εὐχόμενος Mor 18 τοιαῦτα edd καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως περὶ τοὺς λόγους σπουδῆς ἐπ’ ἄλλα με- ταβάσης.

καὶ τοῦτο μὲν δὴ τοιοῦτον, πολλὰ <δὲ> πωλεῖν ἐπαναγκαζόντων <τῶν> ἀπὸ τῆς διαθήκης μένων, ἐπὶ τοὔνομα πηδώντων οὐδὲ ἀναπνεῖν των ἕτερον πολὺ μεῖζον εἰς λύπην, ἐξ ἦς ἐτύγχανον πεπαιδοποιημένος, νόσῳ μακρᾷ τελευτή, γυναικὸς λῶν ἀνταξίας διακόνων. ἀντὶ τοῦ τὴν δραμουμένην ἔχειν ἐλείπετό μοι βοᾶν. τῇ δὲ ἦν μὲν ἀνιαρὰ τὰ γενησόμενα, καὶ γὰρ εὖ ᾔδει, ἦν δὲ τὸ μὴ τὸν υἱὸν ὁρᾶν.

ὁ δ’ ἄρα ἦν ἐν Θρᾴκῃ τε καὶ Θρᾴκης πόλει τῇ τῶν ἄλλων πόλεων τρυφώσῃ τοῖς ἱδρῶσι. κατηγόρουν δὲ τῆς ὁδοῦ καὶ προδεδομένης ὕθλῳ φιλίας R 167 ὕβρεων τε κατακλυζομένης | ῥεύματι. πονηρᾶς μὲν 2 ὁ γραφεὺς ὄντως μεταβέβηκε μεταβέβηκας (μεταβέβηκας V) τὸν τοῦτον λόγον ἀτεχνῶς κατακρημνίσας καὶ οὐδαμῶς δοὺς αὐτοῦ λαμβάνεσθαι, ὅτι μὴ ἀπορίας ἐξ ἀποριῶν, ὡς ἐκ τοῦ ἀνομοίου τέλους καὶ τὴν τοῦ προδιηνυσμένου λόγου ἡδονὴν συγχέαι τῷ ἀνα- γινώσκοντι: V 14 εἰκότως τὸ τοῦ λόγου τοῦτο πᾶν χωρίον τοῦ ὀρθοῦ ἐκπέπτωκε τῆς τέχνης ὁ γὰρ δὴ ῥήτωρ οὗτος ᾧ ἐμέ- λησε σοφίας ταύτης τῆς μωρᾶς, εἰς τὴν ἀμείνονα ἐκτυφλωθεὶς σοφίαν, λέγω δὴ τὴν τοῦ ἔχειν ἰδεῖν V) περὶ θεοῦ τὴν καθαράν τεκαὶ ἑστῶσαν δόξαν, ἐπὶ τῆς τοῦ λόγου τελευτῆς, ἔνθα ἦν ἀνάγκη κατακλείοντα τὸν λόγον δεῖξαι ἑαυτὸν τῶν εὐδαιμόνων, ὃ ἐσπού- δαζέ πως καὶ ἀρχόμενος τοῦ λέγειν, ἐξεκρούσθη τοῦ σκοποῦ τοῦ ἐπιλόγου τούτου (τούτῳ V) συγχυθέντος ἅπαντος, ὡς μήτε περὶ δυστυχοῦς αὐτοῦ μήτε τοὐναντίον ἔχοντος ὑπάρχειν τοῖς ἀκούουσιν ὡς ἐκ τοῦ τέλους δόξαν ἔχειν, ἀλλὰ οὑτωσὶ εἰς μῦθον ἐξεῶσθαι, τοῦτ’ αὐτὸ παθόντας τὸ τῷ μωροσόφῳ τούτῳ διαβίου σπουδασθὲν καὶ πάντα πλὴν ὀλίγων γράψαντι πρὸς πλάσμα. ἐξέστω τοιγαροῦν ἡμίν τοῦ θεοῦ σοφοῖς καὶ οὐρανοῦ αὐτὸν καὶ γῆς ἐκβάλλειν, εἰ θεοῦ τοῦ ταῦτα ὑποστησαμένου οὐδὲ κατολίγον ἔσχε γνῶσιν: V 1 ἐδάκρυσαν L | δεῖ coni Mor | μετακεκινημένου scripsi auc- tore Re μέγα περὶ μὲν οὖν CPBL edd μέγα περί τε V 2 καὶ om V | τέως scripsi auctore Re τε αὖ libri edd | τοὺς om L | μεταβαίης L 3 δὲ inserui 4 πωλεῖν] καὶ ζητεῖν Ρ γρ ζητεῖν V in marg | τῶν inserui auctore Re 5 κἀπὶ? 7 μακρᾷ τε- λευτή restitui e libris (μακρᾷ τελευτᾶ V) μακρὰ τελευτὴ Mor μακρᾷ τελευτησάσης Re 8 ἀνταξίας Re e coniectura Morelli ἀντάξιος libri Ferr Mor | τοῦ τὴν δραμουμένην Re τούτων δραμουμένης libri Ferr Mor 10 ἢν δὲ ἐν τοῖς μάλιστα τὸ coni Re | υἱ in υἱὸν in ras P3 11 Θρᾴκης] Θράκη L 12 τῇ] τὰ L 13 δὲ scripsi τε libri edd | προδεδομένης scripsi προδεδομένος L προδιδομένης reliqui libric edd | ὕθλῳ scripsi ὕπνῳ libri edd 14 κατακλυζομένης scripsi auctore Re κατακλυ- ζόμενος libri edd | πονηρᾶς scripsi auctore Re πονηρὰ libri edd καὶ ταῦτα δὲ τύχης ἔργα, ἐπειδὴ τῆς ἀπήνης ἐξέπεσεν, περὶ τὸν πόδα ζημία, χρηστῆς δὲ καὶ βελτίονος οἰκία τε τῶν Κιλίκων ἀδελφῶν ἀνεῳγμένη τῷ πάθει πλῆθός τε ἰατρῶν ἐκείνων εἰσαγόντων) περί [ετ] τὴν καθημένων οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν λόγων τε 3 Ep. 943 1 καὶ delere vult Re | δὲ om L | ἔργα delere vult Re | ἐπειδὴ scripsi ἐπεὶ δὲ libri edd ἔτι δέ, ἐπεὶ coni Re | ἐξέπεσον VL et coni Mor ἐξέπεσεν, ἡ coni Re 3 τε ἡ τῶν L 4 εἰσα- γόντων] συναγόντων εἰσαγόντων CPBV εἰσυναγόντων L συν- αγόντων del Cobet Mnem. III 254 | τε inserui 5 οὐκ ἐώντων τι ποθεῖν εἰς ἴασιν scripsi auctore Wyttenb οὐκεντων τίποτι- νην ἴσασι CP οὐκ ἐντών τι ποτινηνισασι Β lacuna fere 32 litterarum, cuius initium litteris οὐκεν m. rec. expl V lacuna 6 litterarum L οὐκεν ante lacunam 10 litterarum quae manu correctirice expleta est vocabulis τῶν τι ποτινη Ferr οὐκ ἐν τῶν τι ποτινηνίσασι Mor Re | λόγων τε ἑστιάματα scripsi coll. et ep. 943 τούτων δὴ τῶν τε λόγων καὶ ἔργων ἴσθι κεισομέ- νην ἐν ἐμοὶ μνήμην ἀθάνατον et Plat. Tim. 27 Β ἀνταπολήψε- σθαι τὴν τῶν λόγων ἑστίασιν πολλῶν τε ῶ ον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα C πολλῶν τε ὦον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ρ πολλῶν τε ὦον εστι τὰ ἀλίμενα Β πολλῶν τε ὠῶν ἐστι τὰ ἀλ (post λ lacuna 4 vel 5 litterarum) μενα L in V loco horum verborum est lacuna quam supra indicavi πολλῶν τε λῶον ἐστὶ τὰ ἀλίμενα Ferr πολλῶν τε λῷον · ἔστι τὰ ἀλίμενα Mor πολλῶν τε λόγων τὰ λει- πόμενα „magna etiam orationis est materia in rebus iis quas silentio “) Wyttenb ἑστιάματα.

ἐμοὶ δὲ ἀκούοντι ταῦτα καὶ μετὰ ταῦτα ὁρῶντι δεῦρο κεκομισμένον περιειστήκει μὲν ὁ R 168 τῆς τοῦδε μητρὸς θάνατος, περιειστήκει | δὲ τὸ μηδὲ † ἐπὶ κλίνης τὸ γένος ἐξεῖναι ἀπ’ ἐκείνης κινεῖσθαι† πόδες τε καὶ χεῖρες, εἶπέρ ποτε, ἀπειρήκεσαν. θεῶν δὲ δω- ρεαί, λόγων ἔμενον ἐν τῷ στόματι τύποι, ὁποῖοι πρό- τερον, καὶ τοῦτ’ ἦν τὸ μὴ παρασχὸν τοῖς πολεμίοις λαμπρῶς ἤδη παιανίζειν. θεάτροις μὲν οὐκ ἦν χρῆσθαι, ὅ δὲ πρὸς τοὺς ἐν τῷ μανθάνειν, ἐπληροῦτο κατὰ τὸν νόμον.

πολλῶν δὲ ἀπὸ πολλῶν φερομένων γῶν δακρύων ἀσθενέστερός τε ἅτερος γίνεται τοῖν ὀφθαλμοῖν καὶ παρεῖχε δέος οἰχήσεσθαι τελέως. τουτονὶ μὲν οὖν οἱ [θεῶν] τῶν ἀστέρων ἅπαντα ἐξαρτῶντες ἀπολεῖσθαί φασιν Ἄρεος εἰς διαλλαγὰς ἐλθόντος, τὰ δ’ ἄλλα προσεγένοντο μὲν ὁμιληταὶ πολλαχόθεν, λόγοι δὲ ἐργασθέντες ἔμειναν εἴσω θυρῶν.

ἄρχουσι δὲ οὐ μάλα συνεγενόμην, τὸν μὲν ὁρῶν ὄντα κάπηλον καὶ οὐδὲν ὅ τι οὐ πωλοῦντα, τὸν δὲ ἀναπετάσαντα τὴν 4 ep. 946. 970 10 ep. 959 17 Εὐτρόπιον (or. IV t. I 216, 6 sq. R) 1 ἀκούοντί τε ταῦτα L 4 κλίνης om L | τὸ om L | ἐξεῖ- ναι ἀπ’ ἐκείνης] ἀπ’ ἐκείνης ἐξεῖναι L aut ἀπ’ ἐκείνης ut dit- tographia vel lectio antecedentis ἐπὶ κλίνης aut saltem ἀπ’ cancellandum et τίθεσθαι pro κινεῖσθαι legendum τὸ ἀπ ἐκείνης coni Re 6 λόγοι VL et coni Mor | τύποι scripsi auctore Re τόποι libri edd an hoc delendum et λόγοι pro λό- γων scribendum? 7 τοῦτο Ρ edd 8 παιωνίζειν C et Ρ, in quo α m3 suprascr. | μὲν οὖν οὐκ L 9 τὸν om L 10 νόμ in νόμον in ras P3 | φερομένων πηγῶν] πηγῶν φερομένων Β 12 τουτονὶ scripsi τουτὶ libri edd τοῦτον coni Mor 13 θεῶν e θεὸν corr C s θεὸν P sed ῶν m2 suprascr. cancellavi auctore Re θεώντων Gasda | ἅπαντα] οἱ πάντα L 14 ἄρεος ex ἄρεως corr C s P3 15 πανταχόθεν Β 18 οὐδὲν ὅτι οὐ scripsi e PBVL cum Cobeto Mnem. III 253 οὐδ᾿ ὅ τι οὐ C Ferr Re οὐδοτιοῦν Mor | α (ult.) in ἀναπετάσαντα corr ex ι C s καταγωγὴν καὶ περιφόβους οἷς ἦσαν δίκαι ποιοῦντα, τοῦ δὲ ἁμαρτάνων τὸν Μούσαις ποιητὸν ἐν λόγῳ καὶ † τὸν διὰ τῆς γαστρὸς οὐσίαν ὡς πλείστην ἀνηλωκότα, ζῶντα δὲ ἐν λύσσῃ τῇ κατ’ ἐμοῦ ἐλέγχων | ἀπήλασεν, R 169 ὥστε ἐκεῖνον ταπεινωθέντα μηκέτ’ εἶναι ἐν τοσαύτῃ μανίᾳ. κἀν τοῖς ἐπαίνοις τοῖς εἰς τὸν Ἴβηρα τοῦτο † ὡς μέγιστον ἥδετο αὐτός τε αὐτῷ συγχαίρειν ἔφασκε τούτων δὴ τῶν πρὸς ἐμὲ, καὶ ταῦτα αὐτῷ τῆς τραπέζης ἐντεῦθεν οὐδὲν ἐπιδούσης παρ’ ἄλλων τοῦτο ἐχούσης.

ἔστω δὴ καὶ τοῦτο τῆς ἀγαθῆς τύχης, ἔστω δὲ κἀκεῖνο τῆς αὐτῆς. καίτοι με πρὸς τὸ μέγεθος τοῦ † δοθέντος ὄκνος ἔχει τὸν λόγον. ἀλλ’ ὅμως, ὡς μὴ ἀδικοῖμεν τῇ σιωπῇ τὴν δοῦσαν, τολμητέον εἰπεῖν. κατηφείας γὰρ κατεχούσης τοὺς φίλους ἐνθυμουμένους τῆς παροινίας τῆς περὶ τὸν Κίμωνα, καθ’ ἣν αὐτοῦ τοῖν χεροῖν ἡρπάσθη τὸ γραμμάτιον, ὃ αὐτὸν ἐφίστη 2 locum esse corrumptum et lacunosum ne librarios quidem fugit, nam C in marg habet ἀπω> σφάλμα κακόν in primum vocabulum parum perspicuum fortasse ἀπωτέρω signi- ficat 2 τὸν Μούσαις ποιητὸν PB et V, in quo m. rec. (r) τῶν μούσαις ποιητῶν corr τοῦ μούσαις ποιητὸν C Ferr τοὐ- μὸν ποιητῶν L τοῦ μούσαις ποιητῶν Ferr in marg Mor 3 τῆς scripsi e L ut coni Mor τε reliqui libri edd γαστρὸς <καὶ ὑπὸ τὴν γαστέρα> οὐσίαν Cobet Mnem. III 254; V 105 (= Coll. 4 post ἐμοῦ est λερευτὰ in Ρ et cum rasura unius litterae post prius ε in C, lacuna litterarum quinque vel sex in Β, quattuor in V, sex in Ferr quam manus recentior explevit vocabulo τελεῦτα, in textum recepto a Mor qui in marg coni τελευ- τῶντα. ortum est e scholio ληρευτὰ. ἀπήλασεν] ἀπήλασεν] 6 Ἴβηρα καὶ τοῦτο Ferr in marg et Mor, qui καὶ delendum coni | τοῦτον? 7 ᾔδετο L | αὑτῶ V 9 ἐντεῦθεν οὐδὲν] μηδὲν ἐντεῦθεν L | ἐπιδιδούσης Β 10 καὶ om VL, fortasse recte | ἔστω — 11 αὐτῆς om Β 11 μοι coni Mor num μὴ scri- bendum et ᾖ post δοθέντος inserendum? | πρὸς] διὰ Cobet Mnem. III 254, at cf. t. I 193, 1 R et Plat. Phaed. p. 102 C σμικρότητα ἔχει πρὸς τὸ ἐκείνου μέγεθος 12 πρὸς τὸν λόγον Cobet l. l. coll. 97, 7 16 ταῖν BV | ἀνηρπάσθη Par „malim ἐξηρπάσθη“ Re † τῇ Κύπρῳ, ἐλθὼν οὖν τε καὶ αὐτός, τῶν δείων εἰδὼς τήν τε ἀχθηδόνα καὶ ὅθεν ἔφυ, ἀλλ’ ὦ ἄν- δρες ἄριστοι, λήξατε, ἔφην, τῆς λύπης, ἔχοντες ὃ 4 παύειν πέφυκε λύπην. τοῦτο δέ ἐστι δίκη, ἣν μείζω R 170 ποιεῖ τὸ διὰ τῶν θεῶν | αὐτῆς τυγχάνειν τὸν πε- πονθότα.

ἴστε, οἷόν τι τὸ τῶν εἰς Κρήτην ἀγομένων Ἀθήνηθεν δεῖπνον ἐσομένων τῷ ἐν λαβυ- ρίνθῳ τέρατι. περὶ δὲ τοῦ βέλους τοῦ κεκομικότος τοῖς Ἀχαιοῖς τὴν νόσον καὶ παρὰ τῶν πρώτων τῆς Ἰλιάδος ἠκούομεν, ὡς ἀντὶ τῆς εἰς ἔνα ὕβρεως πολλῶν ἔδει πυρῶν τοῖς Ἕλλησιν εἰς τοὺς ἀποθνήσκοντας. καὶ ἦν μακάριος ὁ Χρύσης τοσούτῳ κακώ τιμώμενος.

ἕτερος τοίνυν οὗτος ἱερεὺς θεῶν λιμῷ μεγάλῳ τιμᾶται. Δήμητρος, οἶμαι, τοῦτο ἔργον οὐδὲ ἀρᾶς κατ’ αὐτῶν γεγενημένης, ᾧ τότε Ἀπόλλων ἐκινήθη· καὶ ἡ μὲν ἡμερῶν ἐννέα, μῆνας δὲ οὑτοσὶ τέτταρας ἀνα- λίσκει τὴν πόλιν. εἰ δὲ καὶ ἀνὴρ δοὺς δίκην μέγα παραμύθιον τῷ τετρωμένῳ, πόσον ἄν τι πόλεως καὶ τηλικαύτης εἴη.