The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
Ἡ μὲν οὖν ἑορτὴ καὶ αὐτὴ προσάγει τὸ αὑτῆς
δὲ μεγάλου τήνδε εἶναι συμβαίνει τὴν ἑορτήν.
πρὸς ὃν τί ἂν ἀποκριναίμεθα μεμφόμενόν τε καὶ καταιτιώ- μενον, εἰ τοσαῦτα ἀνθρώπους ἐπαινέσαντες ἑορτῆς τοσαύτης ἠμελήκαμεν, καὶ ταῦτα εἰδότες τῶν πρὸ ἡμῶν τινας τοῦτο οὐ πεπονθότας.
ἐπεὶ οὖν οὐκ ἂν οὐκ
ἐπαινοῦντες ἀπελογησάμεθα — τί γὰρ | ἂν καὶ λέγοι-
4. Ταύτην τὴν ἑορτὴν εὕροιτ’ ἄν, ὦ νέοι, τεταμέ-
νην ἐφ’ ἅπαν ὅσον ἡ Ῥωμαίων ἀρχὴ τέταται, καὶ
νεῖταί τε ἕκαστος καὶ χαίρει καὶ γέγηθε. καὶ εἰ δὴ
ἦν οἷόν τε κατεπείγειν χρόνον ἀνθρώποις, ὃ περὶ τὸν
ἥλιον γενέσθαι φησὶν ὑπὸ τῆς Ἥρας [ὁ] Ὅμηρος,
πειγον ἂν ἔθνη τε ἅπαντα καὶ πόλις ἅπασα καὶ οἶκος
ἅπας καὶ ἀνθρώπων ἕκαστος.
ἀνθεῖ δὲ ἐν ἅπασι
μὲν ἡ ἑορτὴ πεδίοις, ἐν ἅπασι δὲ γηλόφοις, ἐν ἅπασι
δὲ ὄρεσι καὶ λίμναις καὶ ποταμοῖς, ἐν οἷς πλοῖά τε καὶ
πλέοντες, καὶ ἐν τῇ θαλάττῃ δ’ ἄν, εἰ μὴ ἄπλους ἦν
ὑπὸ τῆς ὥρας ἡ θάλαττα, ναυτῶν τε καὶ ἐμπόρων
τεμνόντων τε ὁμοῦ τὰ πελάγη καὶ ἑορταζόντων.
ταχοῦ δὲ πότοι καὶ τράπεζαι Συβαριτικαὶ καὶ γέλωτες. αἱ μὲν τῶν εὐδαιμόνων τοιαῦται, τῆς εἰωθυίας δὲ καὶ 15 ἡ τοῦ πένητος ἀμείνων. ἔρως γάρ τις λαμβάνει τοὺς ἀνθρώπους δαπάνης, ὥστε τὸν ἄλλον χρόνον τῇ συλ- λογῇ χαίροντες τότε ἐν κέρδει τὴν ἀνάλωσιν ποιοῦνται, πρότερον δὲ εἰωθότες τὴν γαστέρα κολάζειν τότε ὁπό- σον αὐτῇ δύνανται χαρίζονται.
καὶ τὸ ἔτι κάλλιον,
οὐδὲ μετεμέλησε κεχαρισμένοις, ὡς δὴ τὰ δίκαια πρὸς
αὐτὴν οὕτω πεποιηκόσιν. εἶναι γὰρ ἐκ τοῦ νόμου
φαγεῖν τε πλέον καὶ πιεῖν, καὶ τοὺς τοῦτο δρῶντας
ἱκανῶς τούτους εἶναι τοὺς ἃ βούλοιτ’ ἂν ἡ ἑορτὴ
τιμῶν τε ἡ γῆ πλήρης τιμώντων
λους ἀνθρώπων δώροις τε καὶ ξενίοις, τοῖς μὲν ἐκ
πόλεων εἰς πόλεις ἐρχομένοις, | τοῖς δὲ ἐξ ἀγρῶν
τε καὶ λεωφόροι φορτίων, ὧν τὰ μὲν ἀνθρώπων, τὰ
δὲ τετραπόδων, τούτων δέ γε αὐτῶν ἑτέρων τε τιμιω-
τέρων ὁδοί τε ἐν ἄστει κατάστεγοι στενωποί τε μεστοὶ.
καὶ τοῖς μὲν ἴση ἡ τέρψις δοῦναί τε καὶ λαβεῖν,
τοῖς δέ, εἰ καὶ μὴ λαβεῖν ἐνείη, τό γε δοῦναι ἡδὺ
κατ’ αὐτό γε τοῦτο τὸ δυνηθῆναι δοῦναι. ποιεῖ δὲ
καλὴν τὴν γῆν τῷ μὲν ἦρι τὰ ἄνθη, τῇ δὲ ἑορτῇ τὰ
δῶρα πανταχῆ πανταχόθεν ἰόντα.
καὶ τοῦτό γε
ἔτους τὸ ἥδιστον εἶναι λέγων τις οὐκ ἂν ἁμάρτοι,
ὥστ’ εἰ πάντα τὸν χρόνον ζῆν ὑπῆρχεν ἐν ἴσοις, οὐκ
ἂν ἦσαν ἐν ὅσῳπερ νῦν λόγῳ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις
αἱ μακάρων νῆσοι. ἡδὺ μὲν γὰρ καὶ ἡ πρώτη χελι-
δών, ἀλλ’ οὐ κωλύει πονεῖν, ἡ δὲ ἀξιοῖ τὰς αὑτῆς
ἡμέρας ὅτιπερ πόνου μετέχει, πᾶν τοῦτο ὑποχωρεῖν
τρέπει τε ταῖς γνώμαις καθαραῖς ἀπολαύειν.
αὗται
φόβους νέων ἀγέλαις λύουσι διττούς, ὧν ὁ μὲν ἐκ
διδασκάλων, τὸν δὲ ἐπάγει παιδαγωγός. αὗται δούλοις
καὶ
δὴ καὶ δίκας ἀνέβαλον καὶ γραφὰς καὶ τιμωρίας κλεί-
σασαι δικαστηρίοις μὲν θύρας, κατηγόροις δὲ τὰ στό-
ματα. ἡδονῆς τι καὶ ἐπ’ αὐτά μοι δοκοῦσι τὰ δεσμω-
τήρια πέμπειν. καί ποτε τὸν ἐπ’ αὐτοῖς τεταγμένον
ἔφησέ τε ἰέναι καὶ δεικνύναι τὴν ἑορτὴν κἀν τοῖς
δεσμώταις τὴν ἑαυτῆς δύναμιν νέφους τε ἀφαιροῦσαν
τοῦ κατὰ τῶν προσώπων καί τινα αὐτῶν καὶ μειδιᾶσαι
πείθουσαν.
ἔπεισε δὲ καὶ πατέρα θανάτῳ παιδὸς
κείμενον αὑτόν τε ἐσθίοντα τροφήν τε δυσχεραίνοντα
διαλλαγῆναί τε πρὸς αὐτὴν ἀποθέσθαι τε τὴν ἀχλὺν
λῆξαί τε αὐχμῶντα καὶ ἐλθεῖν ἐπὶ λουτρά, καὶ ἃ μη-
δεὶς τῶν δεινοτάτων πείθειν ἐδυνήθη λέγων, ταῦτα
ἐδυνήθη τῆς ἑορτῆς ἡ ῥώμη.
διήλλαξε δὲ καὶ
πολίτη πολίτην καὶ ξένῳ ξένον καὶ παῖδα παιδὶ καὶ
γυναῖκα γυναικὶ τά τε ἐν ταῖς συγγενείαις διεστηκότα
15. Μέγα δὲ αὐτῆς καὶ τόδε· διδάσκαλος ἀνθρώ-
ποις γίνεται τοῦ μὴ σφόδρα ἔχεσθαι χρυσίου, προΐεσθαι
δὲ καὶ εἰς ἄλλων ἐντιθέναι δεξιάς. παιδεύεται δὲ ταύ-
την τὴν παιδείαν ὑπ’ αὐτῆς καὶ βασιλεὺς ὑπακούων
μὲν τῆς νυκτὸς ἀλεκτρυόσιν ἐγείρουσι, τοὺς θησαυροὺς
δὲ αὑτῷ ποιῶν ἐλάττους ταῖς δόσεσι, τῇ χειρὶ κοσμῶν
τὸ διδόμενον, αὐτουργῶν, ἀλλ’ οὐ κελεύων.
16. Τί δέ; τοῖς διδασκάλοις οὐ φίλη; φιλτάτη μὲν
οὖν καὶ οὐχ ἦττόν γε ἢ τὸ θέρος τοῖς σπείρασι. χρυσᾶ
γέ τοι μῆλα παρέχει τρυγᾶν ἐπαινεῖν τε σφῶν αὐτῶν
τοὺς περιττοὺς πόνους, ὡς οὐ τηνάλλως ἀνηλωμένους,
ὅταν ἐφ’ ὅτῳ ἐγίγνοντο, ἤδη παρῇ καὶ βάθρον δέχηται
τὸν καρπόν.
κοινὸν δὲ ἄρα τὸ τῆς ἐντεῦθεν
σύνης | τῷ τε λαβόντι τῷ τε δόντι. ἔστι γὰρ δὴ
18. Κόσμος δὲ αὐτῇ καὶ τὸ τῶν ὑπάτων ὄνομά τε
καὶ σχῆμα καὶ ἔργον· ὧν τοὺς μὲν ἀφίησι, τοὺς δὲ
δὲ ἐποίει κνίσσαν ἀπὸ παντὸς χ·ωρίου πρὸς τὸν οὐρα-
νὸν ἀνιοῦσαν, ὥστε καὶ τοῖς θεοῖς εἶναι λαμπρὰν ἐν
τῇ ἑορτῇ τὴν δαῖτα.