καὶ πολλὰ 7 Dem. p. 1107, 1 13 cf. p. 319, 19; t. IV 289, 14 ἦν συνοικεῖν coni lacobs Lect 118 at post μὴ inserendum nisi tantum cogitatione repetendum λυσιτελεῖν | με inserui e CrB μοι C om LILau edd 2 οὗτος scripsi e CrCB αὐτὸς LILau edd | μηδὲ scripsi μήτε libri sed τε eras I, edd | ὑμεῖς ante ἐμὲ L edd delevi ἐμοί I 3 ἀντιστῆτε scripsi ἀναστῆτε libri edd sed „malim ἂν στῆτε (we resistatis meis εμολθμεντισ)” Re ἀναστήσητε coni Gasda 4 δέ scripsi e CBILau τε L edd 7 παράκλησίς ἐστι scripsi ἐστὶ παράκλησις CBILau ἤδη παράκλησις L sed ἤδη in ras, edd et lacobs Add 19 pro ἤδη „malim ἥδε“ Re probante lacobsio Anth Pal III 257 | „malim τῷδε·· Re 8 καὶ ante vel τε post ἀπολογία insercndum coni Gasda 11 αὑτοῦ scripsi αὐτοῦ libri edd | τὰ ante τοιαῦτα BL edd delevi 12 παιδὶ scripsi cum Gasda παισὶ libri edd | verba inde a voce ἄγριος aegre in Cr dispici queunt 13 τό γε αὐτοῦ μέρος om C 15 τὸν ante οὕτως inser, sed ὄντα om I 17 ἡγήσαιτο scripsi auctore Gasda ἡγήσατο libri edd πρὸς τούτοις ἕτερα λέγεται μέν, ὦ ἄνδρες δικασταί, παρ’ ἄλλων, ταράττει δὲ τοῦτον καὶ ποιεῖ δεδοικέναι μὴ τούτων εἷς καὶ αὐτὸς γένωμαι τῶν αἰτιωμένων καὶ πρὸς τὸν δῆμον οἷα ἔπαθον διαλεχθῶ. διὰ ταῦτά μοι μεταδίδωσι τῆς οἰκίας. ἀλλὰ θάρρει, Νεόκλεις, ὅτι οὔτ’ αὐτὸς ἐκείνων ἐν μέρει κατηγορίας οὔτ’ ἐμνήσθην οὔτε μνησθήσομαι τῶν τε ἄλλων ὅσους ἂν οἷός τε ὦ παύσω τούτων τῶν λόγων. σύ τε μηδὲν ὧν οὐκ ἐθέ- λεις ἀνάγκῃ ποίει τόν τε τοῦ βίου τύπον ἐφ’ οὗ νῦν εἰμι μένειν ἀκίνητον ἔα, ὧς νῦν ἀδύνατά τε ζητεῖς καὶ λόγους οὓς αὐτὸς διῆλθες σιγᾶσθαί σοι κρεῖττον κἀμὲ καταναγκάζεις εἰπεῖν ἐφ’ οἷς οὐχ ἡδέως διακείσῃ.

Ὁρᾶτε δέ. παῖς ἐγενόμην ἐγὼ τούτῳ παρ’ ὑμῖν, ὦ ἄνδρες δικασταί. καὶ ἴσως μὲν εὐθὺς ἠχθέσθη πρὸς τὸν τόκον ὡς ἂν ἐκ βελτιόνων παιδοποιεῖσθαι δυνά- μένος. τοῦτο μὲν οὖν οὐκ ἐγκαλῶ, μεγάλων γὰρ αὑτὸν ἀξιῶν οὐκ ἠδίκει, ἐκεῖνο δέ, ὅτι γνώμης οὕτως ἔχων μή τινος αἰσχύνης νῆς τῷ πράγματι προσούσης οὐκ ἐξέ- θηκεν οὐδ’ ἔρριψεν ἑτέροις ἀνελέσθαι καὶ τρέφειν, οἱ τῆς ἐμῆς ἴσως ἂν ἠνέσχοντο κακίας, ἀλλ’ εἶχεν αὐτὸς καὶ ἔτρεφεν ἐπὶ δεινοτέροις τοῖς μέλλουσι.

τὰ μὲν 15 cf. p. 461, 18 sq. | cf. p. t. I 202, 7 2 καὶ ante τοῦτον C 4 διαταῦτά B 5 θαρρεῖ νεοκλῆς ILau 6 αὐτὸς om Re 8 τούτων τῶν] τοιούτων C τῶν τοιούτων B 9 γε post νῦν B, τὲ I 11 τε post αὐτός C | κρείττονας CBILau at κρεῖττον Cr 13 διήγησις in marg rubr I 14 εὐθὺς om ILau 15 ἐκ βελτιόνων I sed γρ οὐκ ἐκ βελτιόνων suprascr m 2 | παιδοποιῆσαι C | voce δυνάμενος des fol 42 r Cr 16 αὐτὸν scripsi αὐτὸν libri ’ in ’ corr edd 17 ἐκεῖνο scripsi e CBLLau, ut coni Re ἐκεῖνος I edd 18 μή scripsi καὶ libri edd | τίνος C „sententia postulat οὐδε- μιᾶς“ Re | ἐξέθηκας οὐκ ἔρριψα C 19 τρέφεσθαι I 20 ἠνείχοντο CB 21 χειροτέροις I οὖν πρῶτα καὶ τὰ παρ’ αὐτὸν τοῦ γάλακτος τὸν χρό- νον οὐκ ἂν εἰδέναι φαίην, ἀλλ’ ἐπειδὴ πρὸς μαθήσεων ἡλικίαν ἧκον, ἔπεμπέ με πρὸς τοὺς διδασκάλους, ὁμο- λογῶ, ἤρεσκε δ’ αὐτῷ τῶν ἐμῶν οὐδὲν οὐδ’ ὅσα παρὰ τῶν ἄλλων ἐπῃνεῖτο. τῆς φύσεως δὲ δοκούσης τι πλέον τῶν ἄλλων ἔχειν καὶ παρὰ τοῖς συμφοιτηταῖς ὄντος τούτου τοῦ λόγου καὶ κατὰ τὴν ἄλλην πόλιν, ὧς εὐφυέστατος ἄρ ἐγώ, καὶ τοῦ διδασκάλου τοῦτο βοῶν- τος καὶ προστιθέντος γε μεγάλων ἔσεσθαί με δημιουρ- γὸν ἢ χρηστῶν ἢ τῶν ἑτέρων, οὐ γὰρ ἀρνοῦμαι, δέ- RIV 391 δειγμαι γὰρ | ἴσως κακοῦ μὲν μὲν οὐδενός, ἀγαθῶν δὲ μεγάλων, τοῦ δὲ φιλοτιμεῖσθαι πρὸς τοὺς ἄλλους πατέρας ἢ χάριν εἰδέναι τοῖς θεοῖς τῆς κατὰ τὴν φύσιν τύχης ὧς πλεῖστον ἀπεῖχε.

παρετήρει δὲ νύκτα καὶ ἡμέραν, εἴ που δοίην αὐτῷ πρὸς ὀργὴν ἡν- τινοῦν ἀφορμὴν καὶ λαβών με πεπονθότα τι τῶν συμβαινόντων νέοις οὐκ αἰτιασάμενος, οὐ μεμψάμενος, οὐχ ὅσοις ἐχρῆν εἰς τὸ μεταστῆσαι χρησάμενος πολλά τε τῶν δικαστηρίων ἐμέμνητο καὶ μίαν ἀπαλλαγὴν ἔφασκεν ὁρᾶν τὴν ἀποκήρυξιν πολλὰ μὲν ἐμοῦ λέγον- 8 cf. p. 462, 10 16 cf. p. 463, 7 3 ἔπεμπέν edd | πρὸς τοὺς διδασκάλους scripsi e BLau coll p. 462,4 et 10 πρὸς τοὐ διδασκάλου I edd ὡς τοῦ δι- δασκάλου C εἰς διδασκάλου L sed εἰς in ras 5 litt m 2, εἰς τοῦ διδασκάλου aut πρὸς τὸν διδάσκαλον Gasda 6 ἔχειν τῶν ἄλλων I | τῶν ἄλλων] ἑτέρων CB 7 ἄλλην om I 9 με post ἔσεσθαί inserui e libris (μοι B), ut post γε inserendum coni Re, cum γε commutandum Gasda om edd 10 τῶν ante χρηστῶν edd delevi 11 γὰρ om C | κακοῦ reposui e libris, ut coni Gasda καλοῦ edd | αἴτιος κακοῦ μὲν B 12 δὲ(2) inserui e CBILau om L edd 14 πλεῖστα C | ἀπεῖχεν B 16 ἀφορμὴν ἧντ’ ἰνοῦν I | με scripsi νέον libri edd 17 τοῖς ante νέοις B 18 ἐξῆν C | πολλά τε τῶν scripsi πολλὰ δὲ τοῦ τῶν CBILau om (in ras 12 litt) L edd τος καὶ ὑπισχνουμένου, πολλὰ δὲ τῶν οἰκείων καὶ φίλων ποῖ φέρῃ, Νεόκλεις; τί τῷ πνεύματι τῆς ὀργῆς ἐνδίδως; τί τὰ τῶν νέων πάσχεις τηλι- κοῦτος ὤν; νῦν μὲν ὑπὸ θυμοῦ τὸ παραστὰν ἡγῇ βέλτιστον, ὕστερον δὲ γνώσῃ σαυτῷ πε- πολεμηνώς. ἀποστερεῖς τὸν οἶκον οὕτω γεν- ναίας φύσεως καὶ θησαυρὸν τοσοῦτον ἐκβάλ- λων σωφρονεῖν δοκεῖς; οὐκ ἐπισχήσεις; οὐκ ἐν σαυτῷ γενήσῃ;

πολλὰ τοιαῦτα ἐλέγετο μάτην, ὦ ἄνδρες δικασταί. ληρεῖν γὰρ ἡγεῖτο τοὺς κατέχοντας καὶ μόνος αὐτὸς εὖ φρονεῖν καὶ δεῖν ἐλευθερῶσαι τὴν οἰκίαν τοῦ νοσήματος. αἰσθομένης δὲ τῆς μητρὸς καὶ ἐκπλαγείσης καὶ πρὸς τὰ γόνατα αὐτῷ προσπεσού- σὴς καὶ ἱκετευούσης ἢ μὴ ταῦτα ποιεῖν ἢ καὶ αὐτὴν προσεκβάλλειν, μᾶλλον δὲ ἀποκτεῖναι γυναικὸς ἴφη ταῦτα εἷναι φλυαρούσης, τῷ δὲ οἴκῳ λυσιτελεῖν ἕτερα. καὶ καλῶς ἔλεγεν. οὐ γὰρ ἄν τι μεῖζον ὠφέλησεν αὐτὸν ἢ παιδὸς ἀπαλλαττόμενος πονηροῦ.

ἧκεν ἐπὶ τούτοις εἰς τὸ δικαστήριον, εἷπέ με κακῶς ὅσα ἠθέλησεν. ἐσίγων ἐγὼ λόγον ἔχων μέν, ἀντειπεῖν δὲ οὐ βουλόμενος, αὐτῷ τούτῳ πρώτῳ δεικνὺς ὡς εἰπεῖν κακός. καὶ ἄμα ἐνεθυμούμην ὡς, εἰ καὶ τὸ 2 Aesch. Prom. 884 2 ποῦ ILau πῆ C | φέρῃ L sed ῃ in ras m 2 φέρεις I ῃ φέρεις Lau 4 τοῦ ante θυμοῦ B 9 σεαυτοῦ Cobet Misc 146 at cf. t. IV p. 662, 19 R | ἐγένετο C 10 λέγοντας I 12 αἰσθανομένης C 13 αὐτοῦ I 14 τοιαῦτα B 15 ἔφη ταῦτα εἷναι scripsi e CBI εἷναι ταῦτα ἔφη LLau edd 16 ἑτέρα L sed in ἕτερα corr m 2 18 αὐτὸν libri sed ’ in ’ corr L 2 I 2 corr Mor 19 εἷπε I sed ε(2) in ras m 2 | με om I | ὁπόσα C 21 πρῶτον | παρὸν διαφύγοιμι, πάλιν ἐπ’ ἄλλοις τισὶν ἥξει φέρων ἀποκήρυξιν. ῥᾴδιον γὰρ εἶναι μισοῦντι πατρὶ συνθεῖ- ναι κατὰ παιδὸς αἰτίας. ἄμεινον οὖν εἶναι μεταστάντα R IV 392 ζῆν ὅπως ἂν συμβαίνῃ | ἢ πράγματα ἔχειν καθ’ ἑκάστην ἡμέραν καὶ ἀπειλῶν ἀκούειν καὶ συζῆν ἀπο- κηρύξεως φόβῳ οἴκοθεν.

τοῦ δὲ μὲν πολλὰ εἰ- πόντος, ἐμοῦ δὲ οὐ φθεγγομένου τὸ εἰκὸς ἐγίνετο παρὰ τῶν δικαζόντων καὶ κατεψηφίσαντο. εἶθ’ οὗτος μὲν ἀπῄει φαιδρός τε καὶ γεγηθώς, ὥσπερ οἱ τὰ τρό- παια ἱστάντες, ἐγὼ δὲ μετρίως φέρων τὴν τύχην. καὶ οὐκ ἂν φαίην ὡς ἠπόρουν τῶν ὑποδεχομένων οὐδ’ ὡς ἤλεγξεν ὁ καιρὸς τοὺς φάσκοντας εἶναι φίλους, ἦσαν γὰρ ὡς ἀληθῶς κἀν ταῖς συμφοραῖς. καὶ τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ δυνηθῆναι πεῖσαι φυγεῖν τὰς μετ’ ἐμοῦ διατριβὰς τοὺς ἡλικιώτας ὥσθ’ οἱ πολλοὶ τῶν γένει λαμπρῶν ἐρρῶσθαι τοῖς αὑτῶν φράσαντες γυμνασίοις εἰς Κυνόσαργες ἔτρεχον. ἐφ’ οὓς ὅπως οὐ παρώξυνε τοὺς πατέρας οὑτοσὶ Νεοκλῆς οὐδὲ ἔπεισεν ἀποκηρύξαι λέγων ὅτι διαφθερῶ τοὺς υἱεῖς αὐτοῖς καὶ ἐμαυτῷ ποιήσω παραπλησίους τεθαύμακα.

ἐγὼ μὲν οὖν 17 Plut. Them. 1. cf. Dem. Or οῖ XXIII § 213 1 ἐν τούτῳ ante διαφύγοιμι C et in ras 2 litt L 2 edd delevi τοῦτον (Neoclem) coni Re 2 ante ἀποκήρυξιν ras 2 litt L 4 συμβαίνοι C | καθ’ ἑκάστην L sed ’ ’ add m 2 6 τοῦ δὲ μὲν πολλὰ εἰπόντος scripsi e B τοῦδε (sed ’ supra ἑ Lau 2) μὲν (μὴν C) πολλοῦ πολοῦ Ι) ῥηθέντος CILau πολλῶν μὲν οὖν παρὰ τοῦδε ῥηθέντων L sed πολλῶν μὲν οὖν παρὰ τοῦδε in ras m 2, edd 7 ἐγίγνετο BLau 8 οὕτως Lau 11 ὑπο- δεξομένων Cobet Coll 261 coll t. IV 686, 5 R 13 ὡς om C 15 ὥστ’ edd I γένει om I 16 αὑτῶν scripsi e CI αὐτῶν BLLau edd 17 οὐκ ἔσθ’ ante ὅπως I 19 δια- φθείρω C I τοῖς υἱοῖς Lau | αὐτῶν I 20 τεθαύμακα om I ἐπεμελούμην ἐμαυτοῦ τό τε σῶμα καὶ τὴν ψυχὴν γυ- μνάζων, οὗτος δὲ ὧς ἥδιστα διῆγεν. ἡ δὲ μήτηρ ἠσθέ- νει, τῶν δὲ ἰατρῶν λεγόντων ὡς λύπῃ τῇ κατ’ ἐμὲ κάμνοι καὶ οὐκ ἂν διαφύγοι, τούτων οὕτως ἐχόν- των σιγήσας οὗτος ἀφῆκε τὴν μητέρα τῇ νόσῳ καὶ δυοῖν ἀπήλλακτο κακοῖν, ἐμοῦ τε κἀκείνης. χρόνος μετὰ ταῦτα πολὺς καὶ γράμματα μυρία καὶ Νεοκλῆς ὁ αὐτός.

13. Ἀλλὰ νῦν μεταβάλλεται καὶ καλεῖ με πρὸς αὑτὸν καὶ ἀγαπᾶν φησι καὶ ἔχειν βούλεται. τί ταῦτα; γέρων ἀνὴρ οὐκ ἐπὶ τῶν αὐτῶν μένει; οὐδ’ ἃ καλῶς ἔκρινεν ἔχειν τηρεῖ; οὐ δείκνυσι βεβαιότητα τρόπων; οὐ δέδοικε μή τις αὐτὸν Εὔριπον ἐν σκώμματι καλέσῃ; ἀλλ’ εἰ μὲν τῶν νεωτέρων τις τοῦτ’ ἐπεπόνθει, κάκι- στος ἂν ἦν καὶ κατηγόρεις εὐθὺς καὶ ἀπεκήρυττες· αὐτὸς δὲ τοῖς δευτέροις τὰ πρότερα διαβάλλων οὐκ αἰσχύνῃ; ἔα γνῶσιν καλὴν καὶ προσήκουσάν σοι μένειν καὶ μὴ τὴν εὐδοξίαν ἣν ἐκτήσω διὰ τῆς ἀποκηρύξεως ἀνέλῃς.

14. Χάριν δὲ ἣν δίδως οὐ δέχομαι. ἧς γὰρ οὐδὲν 20 δέομαι, ταύτην οὐχ ὁρῶ διότι δεῖ λαμβάνειν. | RIV 393 3 cf. ad p. 504, 19 4 Thuc. II 49, 4 13 cf. ad t. JI 566,13; t. IV 191, 29 R 1 ἑαυτοῦ I 2 οὑτοσὶ C 4 κάμνει C 6 ἀπήλλακτο scripsi cum Gasda ἀπήλλακται libri edd 7 μεταταῦτα BL Mor | ὁ om CBLau 10 αὐτὸν libri edd | verbis τί ταῦτα incipit Cr fol 12 v sed pleraque abrasa sunt 12 τηρεῖν Cr | οὐ δείκνυσι] ὁ δείλαιος Cr 13 ἐν σκώμμασιν σκώμματι C ) εὔριπον CrC | καλέσῃ scripsi e CI, ut coni Re καλέσαι BLau καλέσει L edd et tuetur lacobs Lect 118 Ach Tat 973 14 τοῦτ’ ἐπε- πόνθει scripsi e CBILau ἐπεπόνθει τοῦτο L edd 15 καὶ (1)] καίτοι C 16 πρότερα scripsi e BILau τρόπαια C πρῶτα L edd 18 ante τὴν ras 2 litt I 19 ἀνέλῃς om C ἀνέλοις I 21 λαβεῖν C οἶμαι δέ, οὐδὲ χάρις τοῦτό γέ ἐστιν ὅπερ ἄκοντα δεῖ λαβεῖν. ᾧ γὰρ λύπη συνέζευκται, πολὺ τοῦτο τῇ φύσει τῆς χάριτος ἀποστατεῖ. οἷον εἴ τις ἐξ ἀριστείας ἥκων αἰτοίη τιμῆς τυχεῖν τινος, ὁ δῆμος δὲ τοῦτο μὴ διδοίη, πλέθρα δὲ γῆς ἤ τι τοιοῦτον, ἆρ’ οὐκ ἄν σοι δοκεῖ φυγεῖν τὸ τὴν γῆν λαβεῖν, εἰ δ’ αὖ ἀναγκάζοιτο, δι- χόθεν ἀλγήσειν, ἔκ τε τοῦ μὴ τυχεῖν ὧν ἐβούλετο καὶ λαβεῖν ὑπ’ ἀνάγκης οὗ μηδὲν ἔχρῃζε; σαφῶς γὰρ τοῦτο τιμωρία τίς ἐστιν ὃ μὴ κατὰ νοῦν τῳ γίγνεται.

Εἰ μὲν οὖν ἐγκαλεῖ μοί τι καὶ νῦν Νεοκλῆς καὶ δίκην ἀπαιτεῖν ἐθέλει, τί τοῦτο ἔστιν εἰπάτω· εἰ δ’ οὐδὲν αἰτιᾶσθαι δύναιτ’ ἄν, μή με κολαζέτω τῷ τοῦ δοκεῖν χαρίζεσθαι σχήματι. χωρὶς δὲ τούτων, τὸ μὲν οἴκαδέ με καλεῖν τούτου, τὸ δ’ ὑπακούειν ἢ μὴ 15 τουτὶ τοῦ καλουμένου. δράσας τοίνυν ὅπερ ἦν αὐτοῦ καὶ τῆς ἐμῆς εἰς τὸ μὴ πείθεσθαι τοῖς καλοῦσιν ἐξου- σίας ἀνεχέσθω καὶ μὴ τὸ μὴ πείθεσθαί με νομιζέτω θαυμαστόν, ἀλλ’ εἰ τῆς ὕβρεως ἐκείνης οὐκ] ἐπιλελη- σμένος εἱπόμην.

καὶ οὐ μόνον τοῖς ἐλευθέροις, ἀλλὰ καὶ δούλοις ἤδη που τοῦτο τὸ δίκαιον συγγνώμην ἐνήνοχε. καί τις, οἶμαι, δεσπότης πρᾴως ἔχων ὤφθη πρὸς ἁμαρτίαν οἰκέτου νέου. ἔοικε γὰρ ἡ μὲν νεότης θαλάττῃ κεκινημένῃ, τὸ γῆρας δὲ γαλήνης ἡσυχίᾳ. καὶ τοῦτο οὐ παρὰ μὲν ἡμῖν οὕτω νενόμισται, συγγνώμης δὲ ἀπεστέρηται παρὰ τοῖς βαρβάροις, ἀλλ’ ὅπουπερ ἀνθρώπων γένος, ἐκεῖ καὶ παραίτησις τοῖς νεωτέροις ὁ χρόνος.

φέρε, εἴ τις ἁλοίη τῶν πρεσβυτέρων μεθύων καὶ παροινῶν καὶ μαχόμενος ὑπὲρ ἑταίρας καὶ τύπτων καὶ πληγὰς λαμβάνων, ἆρ’ οὐκ ἂν τοῦτο μείζω ποιοῖ τὴν κατηγορίαν, ὅτι σωφρονεῖν δέον καὶ τῆς ἡλικίας ῥᾷστον αὐτῷ | τὸ σωφρονεῖν ποιούσης RIV 394 ἔξωρος ὢν τὰ τῶν νέων πλημμελεῖ; εἶτα τοῖς πρεσβυ- τέροις οὐ μεταδώσομεν συγγνώμης ὧς τῶν νέων τοῦτο ὄν, πάλιν δ’ αὖ τοῖς νεωτέροις ἀσυγγνώμονες ἐσόμεθα 20 Luc. Tim. § 22 22 Dem. p. 547, 8 1 νέων om I | ταῦτ’ — 15 χρόνος praemissis τῆς θεμι- στοκλέους ἐκ τοῦ ἐναντίου μελέτ. κθ citat Macar tbl 85 v 2 ἀγνοεῖς ἔτι C | τέ inserui om libri edd 3 οὐ — 4 ἕτοιμος om Macar | πᾶσιν I 5 καὶ cancellavi cum Gasda | τῶν ante ξένων | 9 ἔχειν B 10 ἔοικε — 11 ἡσυχίᾳ citat floril. Nea- pol. fol 285 I μὲν γὰρ ἡ I 11 κεκινημένῃ L sed κινημένῃ in ras m 2 16 ἑτεῥας Lau 17 οὐ τοῦτο I 18 ποιοῖ scripsi e Lau ποιῇ CL sed in hoc fj in ras m2, i edd ποιεῖ BI vel ποιοίη scribendum coni Gasda 20 μὲν post τοῖς inserendum coni Gasda 21 συγγνώμονες BILau 22 οὐκ ante ἐσόμεθα I τὴν διὰ πάντων παρ’ αὐτοῖς σωφροσύνην ζητοῦντες; διαγράψομεν ἄρα τὴν συγγνώμην ὅλως τοῖς μὴ οὐκ αἰτοῦσιν[, ὧς οὐκ ἐξὸν λαμβάνειν, τοῖς δ’], ὅτι χαλε- πῶς ἔχομεν.

πῶς οὖν ὑμεῖς ἐπανορθοῦτε τοὺς υἱεῖς; ὧς πατέρας εἰκός. ὁ μὲν καθήψατο ῥήμασιν, ὁ δὲ εἶρξε τραπέζης, τῷ δὲ ἱμὰς ἤρκεσεν, ὁ δ’ αὖ οὐ προσεφθέγξατο χρόνον τινά. πολλὰ ἂν δυνηθείη καὶ βλέμμα ἄγριον καὶ βοὴ μεγάλη καὶ τὸ τοῖς οἰκείοις ἐπ’ αὐτὸν χρῆσθαι δὶς καὶ τρίς. ἀλλὰ δεῖ τινος καὶ μείζονος· ἀπείλησον τοῦτο ὅ πέπονθα ἐγώ, τὴν ἀπο- κήρυξιν. αὕτη | δὲ μελλέτω. καὶ γὰρ ὁ τὸν νόμον RIV 395 τεθεικὼς δοκεῖ μοι τοῖς πατράσι τὴν ἀπειλὴν τεθεικέ- ναι μόνην, εἴπερ ἦν κηδεμὼν τῆς πόλεως.

ἔπρεπε δέ, οἶμαι, νομοθέτῃ γε ὄντι. οὐ γὰρ ἠγνόει δήπου τοῦθ’ ὅτι πολλοὶ χείρους ἔσονται λαβόντες ἐλευθερίαν καὶ] τοῦ ποιεῖν ὅ τι δόξειεν αὐτοῖς, εἴπερ αὐτοὺς οὐδὲ τὸ ζῆν ὑπὸ τοῖς πατράσιν ἴσχυσε κατασχεῖν. τροφῆς μὲν γὰρ ἔμελλον εὐπορήσειν καὶ πολλοὺς ἕξειν τοὺς 11 cf. ad t. ni 254, 4. Plat. Phaedr. p. 235 A 13 Dem. p. 1006, 19 sq. Plat. leg. XI p. 928 D sq. 1 ἀγαθοὶ παῖδες] καὶ κακοὶ παῖδες vel οὐ μόνον ἀγαθοὶ παῖδες, ἀλλὰ καὶ κακοὶ coni Gasda 2 τὸ ὄνομα I | πάντη C 3 οὐ ante πόρρω I | δεῖ] οὐ I | οἶμαι] με B 4 τοῦτον C 5 οἰός Re 7 πατράσιν CI πατέρες Lau | γὰρ ante καθή- ψατο I 8 εἷρξε I | ἱμὰς scripsi e CI ἡμᾶς in ἱμὰς corr Lau ἱμὰς BL edd | ὁ δ’ scripsi οὐδ’ C ὅδ’ reliqui libri edd | οὐ omC 11 καὶ(1) inser L 2 om CBILau | τις C τίς BILau 12 τούτω C I πέπονθ’ C 13 μελέτω CI 16 δήπου om B 17 τοῦτο I 18 καὶ cancellavi | τοῦ scripsi τὸ libri edd I οὐδὲ τὸ ζῆν L sed τὸ ζῆν in ras m 2 οὐδὲ ζῆν B οὐδ’ ἐξῆν C sed ὧς γ’ ἐξῆν in marg, ILau 20 ἀπορήσειν C ἐπαρκέσοντας ἴ’ συγγενεῖς, ἑταίρους, συνήθεις, φίλους τοὺς ἐλεεῖν εἰδότας, ὥστε τούτου γε εἵνεκα οὐδὲν ἔμελλον ἐπιτηδεύειν βέλτιον ὄντων μὲν πολλῶν τῶν διαφθειρόντων καὶ πρὸς τὰ χείρω παρακαλούντων, κωλύειν δὲ οὐδενὸς κυρίου, τῆς ἐξουσίας δὲ ὧς πλεί- στης. ταῦτ’ οὐκ ἐλάνθανε τὸν νομοθέτην, ταῦθ’ ὑμεῖς αὐτὸν ἡγεῖσθε σαφῶς εἰδότα τεθεικέναι τὸν νόμον φόβον μὲν ἂν γινόμενον, τοῖς γένεσι δὲ οὐ πολεμοῦντα. ἥττης γὰρ οἶμαι τῆς ἐν πολέμῳ τέλος διασπᾶσθαι γονέας ἀπὸ τέκνων.

ὑμεῖς οὖν καλῶς στοχαζόμενοι τῆς γνώμης τῶν γραμμάτων τοῦ μὲν ὡς ἐκβαλεῖτε πολλάκις ἐμνήσθητε, τὸ δὲ ἔργον οὐχ ὑπεμείνατε, ἀλλ’ ἐν τῷ κεκτῆσθαι ἐπεμελήθητε τῶν τρόπων. Νεοκλῆς δὲ μόνος τὰ μὲν ἄλλα πάντα ἡγήσατο ἀσθενῆ τοσαῦτα καὶ τηλικαῦτα καὶ πολλοῖς ἀρέσκοντα, μίαν δὲ νουθε- σίαν μόνην μηκέτ’ εἶναί μου πατήρ.

24. Καίτοι τήν γε φύσιν τὴν ἐμὴν αὐτός τε ἐπῄνει καὶ τὸν διδάσκαλον ἔφη θαυμάζειν ὡς μεγάλα πράγ- ματα ἀναιρησομένην καί τινα ἔχουσαν ἐν αὑτῇ γεν- 20 ναιότητα. ὅτι δὲ τὴν ὧδε ἔχουσαν οὐκ ἔστιν ἀτρεμεῖν, ἀλλ’ ἀνάγκη ποιεῖν τὸ τῶν γενναίων πώλων, τοῦτο 18 cf. ῥ’. 462, 10 19 Plat. leg. XI p. 921 A et D 1 φίλους om I 2 ἕνεκα BI 5 δὲ om C | οὐδενὸς] οὐδενὸς οὐδὲ CB οὐδενὸς cum ras 4 litt L οὐδενὸς ὄντος I sed τ’ suprascr m2 i οὐδὲ Lau corr Mor 8 φοβερὸν coni Re | inserui e CBILau ras 4 litt L om edd i γιγνόμενον L edd 9 διασπασθε Lau 10 ὑμεῖς <μὲν> i οὖν? 11 C 14 πάντα om C | τοσαῦτα I sed ὄντα suprascr m 2 16 ἱκανὴν post μόνην inserendum coni Gasda 17 τε om I 19 ἀναιρησομένην scripsi e CBILau ἀνευρησομένην L edd αὑτὴ scripsi ex Ι αὐτὴ CBLLau edd 20 τὲ C | τὴν in ras L 2 21 τοῦτ’ Lau οὐκ ἐβουλήθη λογίσασθαι. τί οὖν ἐστι τὸ ἐκείνων; σκιρτῶσι, πηδῶσι, δυσχεραίνουσι τὴν ζεύγλην, κατα- ράττουσι τὸν ἡνίοχον, ἐκβαίνουσί τι τῶν τεταγμένων. ἀλλ’ οὔτ’ ἀθυμεῖ τούτων γιγνομένων ἡνίοχος οὔτ’ ἀχρήστους ἡγεῖται τοὺς ἐγρηγορότας, ἀλλ’ ἔστιν αὐτῷ ταῦτα σημεῖα τῆς μελλούσης ἀρετῆς καὶ φέρει τὰ δύσκολα τῶν πώλων ἐπὶ τῇ τῶν δευτέρων ἐλπίδι, τοὺς δέ γε ὑπτίους καὶ καθεύδοντας | καὶ τὴν κεφαλὴν RIV 396 οὐκ αἴροντας οὐδὲ θορυβοῦντας τὸν ἐλαύνοντα οὐ πρᾴους οὐδὲ σώφρονας, ἀλλὰ νωθεῖς νομίζει.

εἶτ’ ἐπὶ μὲν τῶν ἵππων τοῦτο ποιοῦντες εὖ φρονεῖν δόξο- μεν, τοῖς δὲ υἱέσιν, ἂν ὑπὸ τῆς εὐφυίας ἐκτείνωνται, τὴν οἰκίαν ἀλλοτρίαν καταστήσομεν; καίτοι μᾶλλον ἔχει λόγον τοὺς βραδεῖς ἐκβάλλοντας τῶν ὀξέων ἔχε- σθαι ἤ ἐκείνους ἀγαπῶντας τούτοις ὧς πονηροῖς μάχε- σθαι. νῦν δὲ Μιλτιάδης μὲν στέργων διατελεῖ Κίμωνα ὃν ἴστε, καὶ οὐκ ἐποιήσατο τὴν εὐήθειαν τοῦ νεανίσκου πρὸς ἀποκήρυξιν αἰτίαν, τῶν δὲ ἐμῶν ὁ πατὴρ οὐκ ἠνέσχετο σκιρτημάτων, μᾶλλον δὲ τὰς ἄλλας νουθεσίας ἀτιμάσας ἀπεκύρυξε τῆς οἰκίας καὶ λέγει μὴ μισοῦντος 2 Eur. Or. 45. Eubul. com. θ’ III 242, 1, 6 M (II 1 p. 190, 75 ἡ II. i ζ 506; ο 263 sq. 1 δὲ ante οὐκ C | ἠβουλήθη C | ’κείνων C 2 τὴν ζεύγλην scripsi τὸ ζεῦγλον libri sed γρ τὴν ζεύγλην suprascr I 2, ecid καταράττουσι scripsi ex ILaii καταράττουσι Β καταρράσσουσι CL edd 4 γινομένων ΒΙ 7 πόνων C 8 γε om I 11 τοῦτο ποιοῦντες in ras L 2 12 κινῶνται C ἀκταίνω Wyttenb. ep. crit. ad Ruhnk. p, 59 (lul. in Const. ed. Schaefer p. 274) et lacobs Add 70 ἐξιστῶνται Gasda ἐντείνωνται Ruhn- ken ep. ad Wyttenb. ed. Mahne p. 11 num ἐκκινῶνται? 13 καίτοι scripsi e BLILau καί τινα C καὶ τί edd καίτοι τί Gasda 15 ’κείνους C 16 δὴ Gasda | μὲν om Lau 17 ὅνπερ I 20 ἀπέρρηξε CILau num <καὶ ἐξέβαλε> adden- dum coll i p. 468, 5? εἶναι τὸ ἔργον, ἀλλὰ καὶ παιδεύοντος καὶ βουλομένου με μετὰ τὴν θεραπείαν τῶν τρόπων κομίσασθαι.

26. Ώς τοίνυν ψεύδεται καὶ μισοῦντος ἦν, οὐ μετα- βολὴν ζητοῦντος ῥᾴδιον ὑμᾶς διδάξαι. εἰπὲ γάρ μοι· τὸ τῶν κοινῶν φροντίζειν καὶ τὴν πόλιν εὖ ποιεῖν ἤδη σωφρονοῦντος ἢ παροινοῦντός ἐστιν; οὐκ ἂν εἷναι φαίης τά γε τοιαῦτα μεθυόντων. ἐγὼ δὲ τὸ χθὲς τού- των ἡψάμην τῶν φροντίδων ἢ πάλαι; πῶς οὖν οὐχ ἄμα τε μετεβεβλήμην καὶ πρὸς τὸν οἶκον ἐκαλούμην;

πολλοὺς καιρούς, ὦ Νεόκλεις, διαλλαγῶν, πολλοὺς παραλέλοιπας. ἠγρύπνουν, ἐπεθύμουν ἐμαυτὸν ἐξισῶσαι τῷ Μιλτιάδῃ, σὺ δὲ ἐτήρεις τὴν ἀποκήρυξιν. τριήρεις ἑκατὸν Ἀθηναίοις ἐποίουν, σὺ δὲ οὐκ ἔλυες τὴν ἀπέ- χθειαν. διήλλαττον τοὺς Ἕλληνας πρὸς αὑτούς, σὺ δὲ οὐ διηλλάττου τι παιδί. τὴν γνώμην εὕρισκον τοῦ Πυθίου, σὺ δ’ οὔπω με σωφρονεῖν ἡγοῦ. ἀντέσχον πρὸς τὴν φήμην ἐκείνην καὶ τὸν λόγον τῆς βασιλέως στρα- τείας· Ξέρξης ἐλαύνει τοὺς τὴν Ἀσίαν οἰκούν- τας μικροῦ πάντας ἐπὶ τὴν Εὐρώπην ἄγων, 11 cf. p. 464, 16 12 Plut. Them. 4, 2. Corn. Nep. Them. 2. Polyaen. I 30,6. cf. Her. VII 144 14 Plut. Them. 6,3. Her. VII 145. Aristid. Panath. t. I p. 248 Dind. 15 cf. p. 466, 11 sq. Her. VII 143. Plut. Them. 10. Polyaen. I 30, 1 sq. 18 Isocr. paneg. § 88. Her. VII 21 1 καὶ(1) om C 2 με inserui auctore Re coll p. 467,2 om libri edd με ταύτην lacobs Add 231 Lect 119 4 ὑμᾶς om I 6 signum interrogationis posui, punctum libri edd | ἄν, οἶμαι, εἷναι lacobs Add 225 AppPors 302 7 φαίης scripsi, ut coni Mor φαίη libri edd | τοχθὲς CBL ὅτι (inser) οὐ χθὲς I 8 ἢ I sed ἀλλὰ corr m 2 | ἢ πάλαι; πάλαι (an iam dudum? iam du- dum) coni Re cui obloquitur lacobs Lect 119 | δῆλον post πάλαι; inser | οὖν inser I 2 9 μεταβεβλήμην LLau 11 παραλέλοιπας I sed ἶπας in ras 6 litt m 2 παραλελοιπότας Β 14 αὑτούς scripsi e LI αὐτοὺς CBLau edd 16 δὲ I 17 ἐκστρατείας I καλύπτεται δὲ καὶ ἡ γῆ πεζῷ | πολλῷ καὶ RIV 397 ναυσὶ θάλαττα. ποταμοὺς δὲ ἤλεγξεν ἡ στρατιὰ πιοῦσα, τῶν τοξοτῶν δὲ ἀφιέντων βέλη τὸ ὑπὸ τούτοις σκιά, γῆν δὲ ποιεῖ τοῖς ὁπλίταις καὶ ταῖς τριήρεσι θάλατταν. καὶ δοκεῖ τοῖς ὁρῶσι θεῶν ὁ μέγιστος ἐν ἀνθρώπου τύπῳ πάντα κινεῖν, τῶν δ’ Ἑλλήνων οἶ μὲν φόβῳ συνακο- λουθοῦσιν, οἶ δὲ ἡσυχάζειν ἐγνώκασι.

τού- των οὐδέν μου κατέσεισε τὴν γνώμην οὐδ’ ἐξέπληξεν οὐδ’ ἔπεισε καταλῦσαι τὰς ἀμείνους ἐλπίδας. οὐδ’ ἐπὶ ξένια τοὺς ἐπὶ τὴν βῶλον ἥκοντας ἐκάλεσα κήρυκας ἀλλ’ ἀπέκτεινα. καὶ οὐδὲ δι’ οὗ ταῦθ’ ὑμᾶς ἑρμηνέως ἐδίδασκον οὐδ’ οὗτος διέφυγε τὴν δίκην, ἀλλ’ ἦν μὲν ἡμέτερος ἄποικος, ὅμως δὲ ἀπέθνησκεν ἀντὶ τῆς φωνῆς αὑτοῦ.

ταῦτ’ οὐκ ἦν, ὦ Νεόκλεις, ἱκανὰ τεκμήρια τοῦ καλῶς μοι τὴν ψυχὴν ἡρμόσθαι; τούτων ἕκαστον 2 cf. p. 477, 9. Her. VII 21 3 cf. p. 477, 12 4 cf. p. 477, 10. t. IV 242, 27 R. Her. VII 24. Isocr. paneg. ’ξ 89 6 Her. VII 56. Gorg. apud [Longin.] subl. 3, 2 11 cf. t. IV 424, 4 R at cf. Her. VII 133. Paus. III 12, 7 12 cf. t. IV p. 821, 26 R. Plut. Them. 6,2 | Mys Samius cf. Aristid. Panath. p. 198,12 cum schol. t. m p. 125, 22 ed. Dind. (p. 47 ed. Frommel) 1 πολλῷ πεζῷ Β 2 στρατιὰ scripsi e L sed ατιὰ in ras m 2, cum Gasda στρατεία CBILau edd 3 τὰ ante βέλη I ὑπὸ L sed ὐπ’ in ras m 2 4 „Voluit, opinor, Libanius γῆν δὲ ποιεῖ ταῖς τριήρεσι θάλατταν, καὶ θάλατταν τοῖς ὁπλίταις αἷς γῆν” Wesseling ad Her. VII 56 p. 536, 33 lacunam statuit Gasda num τὴν θάλατταν post ὁπλίταις et τὴν γῆν post καὶ inserendum? | δ’ ἐποίει C 5 θάλασσαν I 1 δὲ CLau edd | C 8 ἐγνώκασι scripsi auctore Gasda ἐγνώκεσαν libri ἐγνώ- κεισαν edd 11 ξένια scripsi auctore Cobeto Misc. 153 coll Her. II 107. Xen. Anab. VII 6, 3 ξενίᾳ libri sed ν σ post ἁ add edd 12 ἡμᾶς CLau 14 ἀποθνήσκειν I et αὐτὸν ἡγούμην. δίκαιον in marg m 2 15 αὑτοῦ scripsi αὐτοῦ LILau edd οὐ αὐτῆς C αὐτῆς B | Νεόκλεις scripsi e CBILau νεόκλης L edd 16 signum interrogationis posui, comma libri edd οὐκ ἦν ἀρκοῦν ἀποδοῦναί μοι τὴν οἰκίαν οὐδ’ ἐμοὶ μὲν ἀρετὴν μαρτυρῆσαι, σὲ δὲ πεῖσαι μὴ χαλεπαίνειν; ἀλλ’ Ἀθηναῖοι μὲν πάντες ἐπῄνουν καὶ παραπλησίως ἐπείθοντο τοῖς τε παρὰ τοῦ Πυθίου καὶ τοῖς ἐμοῖς ψηφίσμασι καὶ λόγοις καὶ τὴν τῶν ὅλων σωτηρίαν ἐν ταῖς ἐμαῖς εἶχον ἀνακειμένην γνώμαις· σοὶ δ’ οὔπω καλὸς κἀγαθὸς ἐδόκουν οὐδ’ ἀποχρώντως πεπαιδεῦσθαι, νὴ Δί’, ἔργων γὰρ ἐπεθύμεις καὶ τροπαίων.

ἀλλ’, ὦ πρᾳότατε πατέρων, ὁ χρηστὸς καὶ σπουδαῖος ἀνὴρ τῇ γνώμῃ καὶ οἷς προείλετο κρίνεται, κἂν μὴ τὸ πέρας ἀκολουθήσῃ τῶν βεβουλευμένων ἄξιον, οὐδὲν ἧττόν ἐστι σπουδαῖος. τοῦτο μὲν γὰρ ἐκ τῆς Τύχης ἤρτηται, τῷ δὲ δεῖ μηδὲν ὧν ἐσκέφθαι προσῆκον λελεῖφθαι.

Ἔχων οὖν μου τῆς σωφροσύνης οὐ μικρὰς 15 οὐδ’ ὀλίγας τὰς ἀποδείξεις τί περιμένων οὐ διηλλάτ- του; μία γὰρ ἐκκλησία κρείττων οὐκ ἂν ἦν δικαίως τῆς ἀποκηρύξεως; ἀλλ’ ἑνὶ τὸν ἀγαθὸν ἡγοῦ δείκνυ- R IV 398 σθαι, ταῖς νίκαις. καλῶς. ταύτας | τοίνυν ἀνῃρή- μην ἐπ’ Ἀρτεμισίῳ καὶ πρώτῃ ναυμαχίᾳ καὶ δευτέρᾳ 10 Dem. p. 320, 23 19 Her. VIII 9 et 15 sq. | Dem. p. 477,20 1 post ἀρκοῦν ras 2 litt L | οἰκίαν; C 2 signum interro- gationis posui ex I punctum reliqui libri edd 7 ἀποχρῶν- τος I | πεπαιδεῦσθαι; Lau 8 punctum posui, signum interro- gationis libri edd 9 πραότατε I | ἀνὴρ καὶ σπουδαῖος I 10 προείλετο scripsi auctore Gasda coll Dem. 1. 1. προείληπτο BILau edd προσείληπτο C προήρη τὸ L sed ήρη τὸ in ras m 2 15 οὐδὲ CB | τι I 16 κριτῶν C | „οὐκ videtur delendum. una ὠία concio potuisset abdicationem iniustam rursus abrogare, et, si fecisset id iure“ Re sed simul τῆς ἀδίκου ἀποκη- ρύξεως coni 17 siguum iuterrogationis posui, punctum libri edd 18 post νίκαις punctum posui, comma Lau, signum interrogationis reliqui libri edd 19 ἐπ’ om C | κάτω post ναυμαχίᾳ CBLau ras 4 litt L καταναυμαχῶν πρᾶγμα δείξας ἀνέλπιστον Ἕλλησι βαρ- βάρους ὑφ’ ἡμῶν κατὰ θάλατταν ἡττωμένους. ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν ἡττῶντο, τὸ δὲ σὸν πρὸς ἐμὲ μῖσος οὐκ ἐνικᾶτο. οὕτως ἦν πολὺ καὶ μέγα καὶ μόνιμον καὶ ἀήττητον.

τί γὰρ ἐκώλυεν ᾧ τότε πρὸς τὴν ἀποκήρυξιν ἐχρήσω τάχει, τούτῳ χρή- σασθαι πρὸς τὰ ἡδίω; Μῆδοι καὶ Σάκαι καὶ Ὑρκάνιοι καὶ ἡ πολλὴ βασιλέως χεὶρ ἐκώλυε ταῦτα μὴ πραχθῆ- ναι καὶ δεινότατα πάντων ἔπασχες ἀνθρώπων οὐκ ἐώμενος ἐπιδείξασθαι τὰς διαλλαγάς; ὅ νῦν δρᾷς, ὦ 8 [Dem.] p. 1394, 13 2 ὑφ’ reposui e libris ut coni Re ἐφ’ edd 3 τὸ σὸν δὲ 1 4 καὶ ante πολύ 1 | καὶ(1) om C 6 ὑμᾶς I sed ὒ ex ἡ corr m 2 7 διαταῦτα Β | καὶ ante παρ’ I | αὐτῷ scripsi αὐτῶ CBLau ἑαυτῶ 1 αὐτοῦ L edd 8 δυσμενῶν Lav 9 πρᾶος I 11 ἔχθραν — 13 δοκεῖν citat omissa γὰρ parti- cula floril. NeapoL fol. 285 12 τίς Lau τὶς Β | ὧς om Lau καὶ coni Gasda 13 ἐβουλήθη C 14 τε i sed ἑ in ἴ’ corr m 2, Lau sed ἑ ex ἴ’ corr Ib εὖ I 17 μὴ ante μῆδοι BLI Lau edd delevi οἱ vel οἱ δὴ coni lacobs Lect 119 | καὶ Σάκαι insemi e C om BLILau edcl 18 ἐκώλυε scripsi e CBLau ἐκώλυσε LI edd 19 καὶ om I 20 ἔχων C I Bignnm interro- gationis posui, punctum libri edd | ἃ I Νεόκλεις, οὐκ ἐξῆν πρότερον; οὐ βραχέων ἔδει ῥημά- των; οὐ μικροῦ μέρους ἡμέρας; ἢ τοῦτ’ ἂν ἦν ἐμπό- δισμα ταῖς ναυμαχίαις καὶ τοῖς <τοῦ> s πολέμου μασιν; ἀλλ’ οὐκ ἂν εὔφρανας οἶς ἐποίεις τὸν δῆμον; ἀλλ’ οὐκ ἂν ἐμὲ τοῦτον ὃν τότε μὲν οὐκ ᾔδεις, νῦν δὲ βιάζῃ; οὐκ ἄν σε ἔφην καλήν τινα ταύτην εἰσ- φορὰν εἰσενηνοχέναι τῷ Καιρῷ;

πῶς οὖν πρότερον σιγήσας νῦν γίνῃ πατήρ; οὐκ ἐμὲ κτήσασθαι βαουλό- μενος, ἀλλὰ δι’ ἐμοῦ τὴν ναυμαχίαν, τὴν Σαλαμῖνα, τὴν νίκην, τὰ ναυάγια, τὸν τῶν βαρβάρων φόνον, τὸν βασιλέως δρασμόν. τῶν γὰρ ὑπὸ τῶν παίδων, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατωρθωμένων κοινωνοῦσι τῆς δόξης οἱ γεγεννηκότες, καὶ τὸ μὲν θαῦμα τοῦ δράσαντος, ἡ RIV 399 φιλοτιμία δὲ | ἀμφοτέρων.

τοιοῦτον οὖν ἔρ- γον ὑπ’ ἐμοῦ πεπραγμένον οἶον οὔπω πρότερον ἐπεῖ- δεν ὁ ἥλιος, ὃ μεθ’ ὑμῶν, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τῶν ὑμετέρων ἀρετῶν πολὺ τοῦ Μαραθῶνι σεμνό- τερον, ἐκεῖ μὲν γὰρ ἡ πεῖρα διὰ σατραπῶν, τοῦτο 11 Her. VIII 97. 100 19 cf. p. 515, 17. [Lys.] epit. § 21. Plat. Menex. p. 240 A. Schol. Aristid. t. in p. 126,16 Dind. 3 τοῦ inserui e Β ut coni Gasda om reliqui libri edd 4 ἀλλ’ — δῆμον; om | I εὔφρανες C 5 νῦν δ’ ante οὐκ CBI Lau 6 ἔφην L sed ’ν add m 2 ἔφη ILau | ταύτην om C 7 Καιρῷ scripsi coll t. IV 361, 23 R καιρῷ libri edd 8 γίγνῃ C | κτήσασθαι scripsi e CBILau αἰτήσασθαι L edd 11 τῶν — 14 ἀμφοτέρων omissa γὰρ particula citat Macarius fol 86 r τῶν om Macar | co ἄνδρες Ἀθηναῖοι om Macar 12 κατορθω- μένων L sed ὁ in ὢ corr κατορθουμένων CBLaii Macar 14 τοιοῦτον in ras L εἰ Lau | μὲν post τοιοῦτον et τὸ post ἔργον I 16 ὃ] ὁ LLau | ὑμῶν scripsi e CBLLau, ut coni Re ἡμῶν I edd βουληθῇ post ἀρετῶν C, πέπρακται I i γασάμην vel tale quid inserendum coni Re | ἐν ante μαραθῶνι Β et coni Mor | τροπαίου post μαραθῶνι Β cf. Arist. Vesp. 711 18 μὲν om C δὲ αὐτοῦ βασιλέως στρατηγία, κἀκεῖ μὲν πεντήκοντα μυριάδες στρατιᾶς, ἐνταῦθα δὲ πεντακόσιαι, ταῦτ’ οὖν ὁρῶν καὶ συλλογιζόμενος γέγονε μὲν οὐδὲν πρὸς ἐμὲ τῇ γνώμῃ βελτίων, εἰσάγει δ’ αὑτὸν εἰς τὰ πεπραγμένα.

Ἀλλ' ἔστω μέν, εἰ βούλεται, μερίτης, μᾶλλον δὲ περιιὼν ὧς αὑτοῦ τὰς νίκας ᾀδέτω κἂν εἰς τὸν δῆμον βούληται λέγειν ὡς ἐγὼ μέντοι τὸν ταῦτα δρά- σαντα παρεσχόμην ὑμῖν, ἐγὼ τὸν δυνατώτερον τοῦ βασιλέως πλούτου τοῖς τῶν Ἑλλήνων πράγ- μασιν ἔδωκα, λεγέτω, καλλωπιζέσθω, φθόνος οὐδ’ εἰς, ἂν μὴ τῇ τῆς ἀποκηρύξεως ἡμέρᾳ ταῦτα λογίζηται. τοῦτο γὰρ οὐκ ἔτ’ ἀνέξομαι, ὡς οὐ τῆς ἐμῆς τὰ ἔργα φύσεως, ἀλλὰ τῆς ἀτιμίας.

εἰπέ μοι, πρὸς θεῶν, ὦ Νεόκλεις, σὺ μόνος ἐχρήσω τούτῳ τῷ νόμῳ κατὰ παιδὸς ἤ τινα καὶ ἕτερον εἰπεῖν ἂν ἔχοις; εἰ μὲν γὰρ μόνος, ὅρα τί συμβαίνει καὶ τίνα σαυτὸν δεικνύεις Ἀθηναίοις· εἰ δ’ εἰσὶν οἳ ταὐτόν σοι πεποιήκασι, πολλοὺς ἔδει Θεμιστοκλέας εἶναι τῇ πόλει, εἰ τοῦτο ἔργον ἢν ἀποκηρύξεως τοιούτους ποιεῖν τοὺς νέους.

ἀλλὰ γάρ, ὅπερ ἔφην, ἔστω μὲν κοινωνός, εἰ βού- 2 Her. VII 186 10 Plat. leg. I p. 641 D 11 cf. t. IV p. 362, 27 R 1 πεντήκοντα Mor τριάκοντα libri sed πεντήκοντα auprascr L 2, et γρ τριάκοντα in marg Mor 2 στρατιᾶς scripsi στρα- τείας CBILan edd στρατ ἴ’ ἃς L sed ἴ’ ἅς in ras m2 s cf. 1. 1. 4 βέλτιον Re | αὑτὸν scripsi e L sed ‘ σ in ras m 2, αὐτὸν CBLau edd 5 μερίτης] μερὶς τὶς αὐτῶ I o 6 C | αὑτοῦ scripsi e CI sed in hoc ‘ σ ex ’ σ corr m 2 edd 7 βουλ’ C βούλεται Lau | δράσαντα scripsi e CB δεδρα- κότα LILau edd 8 παρέσχον I o 9 πράγμασιν om 10 δέδωκα C 12 οὐκέτ’ LI 14 τῶ σ νόμω τούτω 15 καὶ om Β | signum interrogationis posui punctum libri edd 17 οἱ scripsi e CI οἱ BLLau edd 18 τοῦτ’ Lau λεται, τῆς δόξης καὶ θαρρείτω γε ὡς οὐδὲν κακὸν ὑπ’ ἐμοῦ πεισόμενος, οὐ γὰρ δὴ μνησικακήσω γε οὐδ’ ἐπὶ τιμωρίαν τρέψομαι, μήποτε οὕτω γενοίμην κακός, ἀλλὰ κἂν εἴ τις ἄλλος ἐπηρεάζοι, καὶ χαλεπανῶ καὶ οὐκ ἐπιτρέψω καὶ παῖδα οὗτος ἐν τούτοις ὄψεταί με, τὴν δὲ οἰκίαν ἐχέτω καθ’ αὑτὸν καὶ κληρονόμον ζητείτω χρηστόν τινα καὶ σώφρονα. πολλοὶ δὲ Ἀθήνησι καὶ RIV 400 ἴσως πλὴν ἐμοῦ | πάντες. τί σαυτόν, ἄνθρωπε, καταισχύνεις; τί τῶν ὀνειδῶν ὧν ἀπήλλαξας τὸν οἶκον, ταῦτα πάλιν σαυτῷ περιάπτεις; εὐδοκίμησας ἐκβαλών με καὶ] διαφύλαττέ σοι τὴν δόξαν.

39. Ἀλλὰ δέδοικας μή τι παρὰ τῶν θεῶν διὰ ταῦτα μοι προσπέσῃ; εἰ μέν σε προὐπηλάκιζον ἢ κακῶς ἔλε- γον ἢ τοὺς πράγματά σοι παρέξοντας καθίην, ἴσως μὲν οὐδ’ ἂν τότε περὶ πατέρα ἡμάρτανον, σὺ γὰρ τοῦτο ἐξήλειψας τὸ δίκαιον διὰ τοῦ δικάζοντος. πλὴν δῶμεν ἀπ’ ἐκείνων ἂν γενέσθαι τινὰ παρὰ τῶν θεῶν ὀργήν, εἰ δὲ ἐν οἷς με σὺ κατέστησας, ταῦτα ἀκίνητα φυλάττω, πῶς τοῦτο τοῖς θεοῖς ἀηδές; δεινὸν τὸ μὴ χαρίσασθαί σοι; τὸ δὲ τὴν μητέρα προδοῦναι τὴν διὰ τὴν ἐπ’ ἐμοὶ λύπην ἀποθανοῦσαν οὐ δεινόν; ἢ ταῦτα 21 cf. p. 491, 3. Plut. Them. 2, 6. Valer. Max. VI 9 ext. 2 2 οὐδὲ Β 3 τιμωρίαν scripsi e LLau, ut coni Gasda τιμωρίας CBI 4 ἄλλος om Lau | ἐπηρεάζῃ CB 6 καθ’ αὐτὸν scripsi κατ’ αὐτὸν libri edd 8 χρηστοὶ ante πάντες I 10 ταῦτα om I | σαυτῷ scripsi e CBLau σεαυτῷ LI edd ἐκβάλλων C 11 καὶ in μένε corr I 2 om in ras 1 litt L can- cellavi | σ διαφύλαττέ σοι scripsi διαφυλάττων ἕσο Β των CI διαφύλαττε LLau edd 12 παρατῶν Ι ι | διαταῦτα 14 σοι om C | σ καθέξοντας | σ | καθιεῖν Β 15 om I s 17 ἀπ’ scripsi ἐπ’ libri edd 18 δ’ Β 19 φυλάττω ras 4 litt I o | γὰρ post δεινὸν I o 21 οὐκ οἴει τοὺς θεοὺς εἰδέναι ἢ μὴ βούλεσθαι παρὰ τοῖς υἱέσιν εἷναί τι καὶ τὸ τῶν μητέρων; αὐτῶν δὲ ἐκείνην αἰσθανομένην οὐκ οἴει στενάξειν καὶ διαλέξε- σθαι τοῖς τούτων ἐφόροις δαίμοσιν οἷα ἀνθ’ οἴων κομίζεται;

πάνυ γε ταῦτα ἀκίνδυνα; καλόν γε εἰσελθεῖν ἐκεῖσε οὗ κατέκειτο ἡ ταλαίπωρος ἀρρωστοῦσα τίλλουσα τὰς τρίχας καὶ σπαράττουσα τὸ πρόσωπον καὶ τούτου δεομένη λῆξαι τοῦ θυμοῦ καὶ μὴ τυγχά- νουσα οἴκτου καὶ τὴν ψυχὴν ἅμα δάκρυσιν ἀφιεῖσα, καλόν γε οὗ ταῦτα ἐπράχθη πίνειν ἐμὲ καὶ στεφα- νοῦσθαι καὶ τοὺς ἐπιτηδείους ἑστιᾶν καὶ λύρας ἀκούειν καὶ σκολίων καὶ ἄλλα ποιεῖν ὅσα ἐν συνδείπνῳ νόμος. καλῶν γε ὀνειράτων ἐπὶ τοιούτοις δείπνοις γευσόμεθα. τίς καὶ πρὸς ἑτέρους ἀγῶνας ἀπ’ εὐσεβῶν πλεύσομαι τῶν ἔργων; δέδοικα, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μή με τοῦτο τῆς εὐνοίας ἀποστερήσῃ τῆς τῶν Ἐλευσινίων θεῶν, 16 Her. VIII 65 2 τὸ om Lau Ι ὄνομα post μητέρων excidisse coni Gasda | αὐτὴν coni Gasda 3 ἐκείνην I i sed ίνην ex ῖνον corr m 2 νων Lau I στενάξειν scripsi e L στενάζειν CBILau edd sed „for- tasse στενάξαι ob insequens διαλέξασθαι, vel potius στενάξειν καὶ διαλέξεσθαι“ Re Ι διαλέξεσθαι scripsi e BL sed in hoc ἑ (2) in ras m 2 διαλέξασθαι CILau edd 5 πάνυ γε ταῦτα ἀκίνδυνα em- blema lectoris orthodoxi perperam habet Gasda | signum interro- gationis posui punctum libri edd 8 λῆξαι scripsi e LLau λήξαι CBI edd | σοῦ L 9 ἄμα σὺν δάκρυσιν ἀφῆκε Ι 10 γε om I o I στενοῦσθαι Lau ἑστιᾶσθαι C 12 σκολιῶν sed om I s et εἶδος ἄσματα τὰ σκόλια in marg L 2, edd cf. t. 370, 3 | καὶ om I | ἄλλα scripsi e CI ἀλλὰ BLLau edd | συν- δείπνῳ Mor sed γρ συνδείπνων in marg 13 γευσόμεθα scripsi ut coni Re ἐσόμεθα libri edd μέτοχοι post ἐσόμεθα I 14 τὶς] „hic deesse nonnulla videntur ἴ’ num leg. τίσιν οἰωνοῖς καὶ πρὸς ἑτέρους ἀγῶνας ἀπ’ ἀσεβῶν πλεύσομαι ab impiis“ Re cui oblocutus est lacobs Lect 119 | πλεύσαιμι C ἐλεύσομαι coni Mor 16 ἔργων Β δέδοικα μή μοι δυσμενῆ ποιήσῃ τὰ πνεύματα, μὴ τοὺς RIV 401 Αἰακίδας ἐχθρούς, | μὴ τὴν θάλατταν ἐναντίαν.

41. Ἥδιστον, ὦ σ Νεόκλεις, ἡ συνήθεια τοῖς ποις. βεβίωκας ἄνευ ἐμοῦ χρόνον ἤδη μακρόν· ἔχου τῆς τέρψεως. βεβίωκα τὸν αὐτὸν μηδενὸς τῶν σῶν μετέχων· οὐ προήσομαι τὴν ἀπὸ ταύτ’ ἦς τῆς μελέτης ἡδονήν. χωρὶς δὲ τούτων, οὐδ’ ἄλλως ἡμῖν ἀσφαλὲς συνοικεῖν. λέγεται γὰρ τὴν φύσιν βέβαιόν τι καὶ πάγιον εἶναι. σὺ μὲν οὖν ἐπ’ ἄκρον ἀρετῆς ἥκεις καὶ οὐδ’ ἂν τοῖς φιλαιτίοις εἰς αἰτίαν ἀφορμὴν δοίης, ἐγὼ δὲ γέμω νοσημάτων, ἃ νῦν μὲν ἴσως ἡσυχάζει, χρόνου δὲ προἰ·όντος κινήσεται. ἀνάγκη δὴ πάλιν ταὐτὰ ποιεῖν, μέμφεσθαι, καταβοᾶν, ἐγκαλεῖν, κατηγορεῖν τῶν διαλλαγῶν, ἐπαινεῖν τὴν ἀποκήρυξιν, βουλεύεσθαι περὶ δευτέρας. <καὶ> d οὐκέτ’ ἂν ἐμὸν εἴη μόνον ἀλλὰ καὶ ὧν ἡγησάμην ἀπάντων Ἀθηναίων.

ἔν’ οὖν μὴ χαλεπώτερα ἐπισπασώμεθα κακὰ μηδ’ ἐπὶ πολλῷ συνέλθωμεν, στήσωμεν ἐνταυθοῖ τὸ πρᾶγμα. οὐδὲν δέομαι χρημάτων. ἀρκεῖ μοι τὸ μέχρι Σούσων ἀφιγμένον ὄνομα. οὐ δεῖ βασιλέα τοιοῦτον δέξασθαι λόγον, ὡς ἐγὼ μικρός τίς εἰμι τὴν γνώμην καὶ καλού- 2 Her. VIII 64 17 cf. t. II 348, 3 19 cf. p. 481, 23 1 με I | δυσμενῆ reposui e libris ut coni Re δυσμενεῖ edd 3 ἥδιστον — ἀνθρώποις citat omissis verbis co Νεόκλεις Ma- carius fol 86 r 4 ἤδη om C 5 τῶν αὐτῶν ἐγὼ μηδενὸς Ι 7 ἀσφαλῶς I 11 γέμων Β 12 δὲ I | ταὐτὰ πάλιν I | ταὐτὰ scripsi ex I ταῦτα GBLLau edd 14 ἀλλαγῶν CB ἄλλων Lau | βουλεύεσθαι scripsi e CLau ut coni Re βούλεσθαι BLI 15 <καὶ> c inserui ex Ι, ut coni Gasda om edd | οὐκέτ’ ἂν] τοῦτο, οὐ Ι | ἐμὸν εἴη μόνον scripsi e CB Lau εἴη ἐμὸν μόνον L edd μόνον ἐμὸν εἴη Ι 16 ἀπάντων om I 11 μὴ δ’ LILau 18 κακῶ I | ἐνταυθοῖ στήσωμεν Ι 19 οὐ C 20 βασιλέων Lau μένος ὑπὸ τῶν ὑβρικότων ἐπὶ κλῆρον καὶ κέρδος τρέχω.

43. Πατὴρ οὐκ ἔστι μοι Νεοκλῆς καὶ ταῦτα ζῶν ἔτι, ἀλλ’ ἔστιν ἕτερος, εἰ δίδως εἰπεῖν, βελτίων, ὁ τὸ μέγα ἔργον ἐργασάμενος ὁ δῆμος, ὁ τῆς μὲν χώρας ἀνθελόμενος τὴν θάλατταν, τὴν χώραν δὲ αὐτὴν διὰ τῆς θαλάττης ἀπολαβών. τοῦτον θεραπεύων καὶ μείζω ποιῶν βιώσομαι. παρὰ τούτου τιμώμενος ἔχω τὴν με- γίστην οὐσίαν. σὺ δ’ ἀνοικοδόμει μὲν τὴν οἰκίαν, ἔξεστι γάρ, ὅτῳ δὲ τὰ σαυτοῦ παραδῷς μετὰ τῶν φίλων σκόπει. ὧς ἔμοιγε οὐ μόνον εἰσελθεῖν ἐκεῖσε φοβερόν, ἀλλὰ κἂν παρὰ τὰς θύρας στῶ, πλήττομαι τὴν ψυχὴν ὑπὸ τῆς μνήμης ὧν ἔπαθον.