Declamatio 12 Libanius Richard Foerster University of Leipzig European Social Fund Saxony Gregory Crane Gregory R. Crane Editor-in-Chief, Perseus Digital Library Digital Divide Data Corrected and encoded the text Matt Munson Project Manager (University of Leipzig) Annette Geßner Project Assistant (University of Leipzig) Thibault Clérice Lead Developer (University of Leipzig) Bruce Robertson Technical Advisor Greta Franzini Project Manager (University of Leipzig), 2013-2014 Frederik Baumgardt Technical Manager (University of Leipzig), 2013-2015 Simona Stoyanova Project Manager (University of Leipzig), 2015 Project Assistant (University of Leipzig), 2013-2014 University of Leipzig tlg2200.tlg00512.opp-grc1.xml Available under a Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License 2016 University of Leipzig Germany Richardus Foerster Richard Foerster Libanius Declamationes I-XII B.G. Teubner Leipzig 1909 5 Internet Archive

The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.

Latin German Greek
XII. Τίμων ἐρῶν Ἀλκιβιάδου ἑαυτὸν προσαγγέλλει. Προθεωρία. RIV 181

Χαλεπὸν τὸ ζήτημα. δύο γὰρ | ἐναντία ἀλλή- λοις ἤθη ὑποκρίνεσθαι δεῖ, μισάνθρωπον καὶ ἐρῶντα, καὶ ὁρᾶν χρὴ εἰ δι’ ἐκατέρων πρόεισιν ὁ λόγος τῆς τῶν νοημάτων εἰσαγωγῆς οὐκ ἐλεγχούσης τὴν ἐναν- τίωσιν τὴν ἐν τοῖς ἤθεσι. δεῖ δὴ τὸν μισάνθρωπον πλεονάζεσθαι, δεῖ δὲ καὶ τὰ τῆς προσαγγελίας δοκεῖν χώραν ἔχειν. τὸ δὲ ἅψασθαι Ἀλκιβιάδου καὶ τὸν ἐκεί- νοῦ βίον κακῶς εἰπεῖν πανταχοῦ καὶ ἐρῶντος ἂν εἴη καὶ μισανθρώπου.

Cr = Codex Hierosolymitanus Sanctae Crucis 57 H = Hierosolymitanus S. Sepulcri 107 V = Yaticanus gr. 940 La = Laurentianus LVII 44 D = Athous S. Dionysii 342 Β = Barberinus E 41 Va = Vaticanus gr. 82 Ma = Matritensis 4679 (N - 49) Cl = Berolinensis gr. 195 olim Claromontanus 2 Προθεωρία om CrHVMaCl θεωρία La 3 Χαλεπὸν — 11 μισανθρώπου om Va 7 ἤθεσιν CrHVD edd | δὴ scripsi auctore Gasda δὲ libri edd 8 προσαγγελίας scripsi coll. ῥ’. 537, 11; 551,17; 553,6 et 11 εἰσαγγελίας libri edd 10 κακῶς scripsi e GrHLaDBMaCl καλῶς V edd | ᾔει La

Ἡ μελέτη.

1. πάλιν ὑμῖν Τίμων εἰς βουλευτήριον οὐχ ὑπὲρ ὑμῶν τι διαπραξόμενος, οὐ γὰρ οὕτω μαίνομαι οὐδ’ ἐπιλέλησμαί γε παντάπασιν ἐμαυτοῦ, μήποτε τοσοῦτον Ἀλκιβιάδης ἰσχύσειε καθ’ ἡμῶν ὡς ἀποστῆσαί με δυ- νηθῆναι τοῦ τρόπου καὶ τῆς ἐξ ἀρχῆς προθέσεως ἐκεί- νῆς ἣν ἐνεστησάμην, ἀλλ’ ἐμαυτῷ τι χρήζων παρ’ ὑμῶν ἐπαγγεῖλαι. τοῦτο δέ ἐστιν ὃ πάντως που καὶ ὑμῖν πρὸς ἡδονῆς, δοθῆναί μοι τήμερον παρ’ ὑμῶν ἀποθανεῖν, ἔνα μὴ Ἀλκιβιάδην ἴδω τὸν καλὸν μηδ’ ὑμῖν δι’ ἐκεῖνον ἀναγκάζωμαι προσομιλεῖν.

ὧς ἴως μὲν ἐξῆν ἐπὶ τῆς ἐσχατιᾶς οἰκεῖν καὶ πόρρω τῆς ἀν- θρώπων ὄψεως τυγχάνειν, τὸ ζῆν | ἠδυνάμην RIV 182 καρτερεῖν· ἐπεὶ δὲ ἀπάγει τῆς ἐρημίας ἡμᾶς Ἀλκιβιάδης καὶ κινδυνεύω μηκέτ’ εἶναι Τίμων μηδὲ μισάνθρωπος, ἐπὶ τὸν θάνατον καταφεύγω καὶ τὴν καλὴν ἐρημίαν τοῦ σκότους. εἰ γὰρ καὶ ἐξέστηκα διὰ τὸν ἔρωτα καὶ 7 Dem. p. 137,2; 292,26 12 Luc. Tim. § 6. Alciphr. ep. m 34,2 17 cf. p. 551,13 1 Ἡ μελέτη om CrVaMaCl 3 ἡμῶν BMaCl | τί HMa ὢ | διαπραξόμενος Ma sed ὁ in ras m 2 διαπραξάμενος CrHV ἁ 4 μήποτε — 7 ἐνεστησάμην adscripto in marg λίβ’ citat lex. Darmstad. fol. 87 v 5 ἰσχύσει D Darmst | καὶ ante καθ’ D | ἀποστῆσαι Ma sed ’ν supra σ’ (2) m 2 ἀπωσθῆναι Darmst 6 ἐξαρχῆς CID 7 τί HMaCl τὶ D | χρήζων HDCl Mor | παρ’ — 8 που in marg Μα 2 om Γέ 8 ὑμῖν HVLaB | τοιοῦτο Gasda | μοι D 9 ἡδονήν D et coni lacobs Lect 96 at cf. t. IV 225, 21 R et Parthen. narr. 8, 5 | παρ’ ὑμῶν ἀποθανεῖν reposui e libris sed παρ’ ὑμῶν om D ἀποθανεῖν παρ’ ὑμῶν edd | ὑμῖν HMa sed in hoc ῶν supra ῖν m3 10 μηδ’ scripsi μήθ’ libri edd 11 ἀναγκάζωμαι reposui e libris cum lacobsio Lect 96 ἀναγκάζομαι edd | ὧς om VD 12 που post πόρρω Va 14 ἀπήγαγε? cf. p. 548, 4 15 μηδὲ reposui e libris μὴ δὲ CrHDB VaMaCl) ἡ edd sed „verba ἢ μισάνθρωπος smpicor scho- lium esse, aut certe legendum ὁ μισάνθρωπος“ Re 17 ἐξέστην D παρῆκταί μοι τὰ τῶν λογισμῶν, ἀλλὰ τοσοῦτον γοῦν μοι καταλείπεται ἐπιγινώσκειν δύνασθαι τὴν συμφορὰν καὶ τὴν ἀπαλλαγὴν ἥτις ἔσται ζητεῖν.

ἐρῶν δὲ Ἀλκιβιάδου διὰ τὴν ὥραν τοῦ σώματος καὶ μαινόμενος ἐπὶ τῷ μειρακίῳ, πολὺν γὰρ εἰς ἡμᾶς ἀνῆψε τὸν πυρ- σόν, καὶ διὰ τοῦτο μάλιστα φιλεῖν αὐτὸν ἀναγκάζομαι, ὅτι μοι παρέσχε θανάτου πρόφασιν καὶ βαδίζειν ἐν- ταυθοῖ κατηνάγκασε μήτ’ αὐτὸν ἔτι μήτ’ Ἀθηναίων μηδένα μήτ’ ἄλλον τινὰ ἀνθρώπων ὀψόμενον. εὔχομαι δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἅπασιν ἐρασταῖς Ἀλκιβιάδου τὸν αὐτὸν παραστῆναι λογισμὸν καὶ λῦσαι ἅπαντας ἐθελῆ- σαι τὸν ἔρωτα τῷ θανάτῳ καὶ τὸ κώνειον ἀλλάξασθαι τῶν παρ’ ἐκείνου προπόσεων. οὐδὲν γὰρ ἐμοὶ προτι- μότερον τοῦ μετὰ τῶν ἀντεραστῶν ἀπολωλέναι.

4. Ἐμακάριζον οὖν πρότερον ἐμαυτὸν ἐπὶ τῇ μισ- ανθρωπίᾳ καὶ μέγα μοι τοῦτο ἐνόμιζον ὑπάρχειν ἀγαθὸν τὸ τὴν ἀνθρώπων φύσιν ἥτις ἐστὶν ἐπιγινώ- σκειν καὶ ὧς κακῶν ἀνώτατον ἁπάντων τυγχάνει· πολὺ 1 Lycurg. Leocr, § 92 p. 159, 20 5 Marian. schol. epigr. Anth. Plan. 201, 7 2 <τὸ> s ἐπιγινώσκειν Gasda ἐπιγινώσκειν Ma sed ν(2) m 2 3 ἐστὶ D 5 γὰρ — ἀνῆψε in lac 15 fere litt om D 6 καὶ delendum vel post μάλιστα transponendum censet Gaada | διατοῦτο HVaMaCl | αὐτὸν om V 7 παρέσχεν Cl 8 κατηνάγκασε La sed ’ν ἴνα add s | μήτ’ (2) parum certum in Cr μὴ δ’ HLa μηδ’ V 9 ἄλλον scripsi e CrHVLaDB MaCl ἄλλων Va edd | ὄψομαι CrHVLaD | εὔχομαι — 13 προ- πόσεων praemissis verbis ἐκ τῆς τοῦ Τίμωνος citat Plan fol 105 r 10 καὶ — 11 καὶ om Plan 11 λύσαι Cl 12 ἀλλάξα- σθαι reposui e CrHVLaDB Plan ἀνταλλάξασθαι VaMaCl edd 13 ἐκεῖνον Im | προπώσεων Va sed π(1) et ω(1) in ras m 2 et πρὸς in marg τροπώσεων MaCl Plan 14 ἀντεραστῶν Va sed γρ ἰσεραστῶν in marg m 2 ἐραστῶν D 15 ἐμαυτὸν πρό- τερον D 17 ἀγαθὸν ὑπάρχειν Va | ἥτις La sed τις inser κ’ 18 κακὸν D Mor | πάντων D δ’ εὐτυχέστερος ἡμῶν Ἀλκιβιάδης ἀναπέφηνεν. ἐμοὶ μὲν γὰρ ἐκ τοῦ μισεῖν οὐδὲν ἦν πλέον πλὴν αὐτὸ τοῦτο μόνον τὸ φεύγειν ἀνθρώπους, βλάπτειν δ’ ἠδυ- νάμην οὐδένα· Ἀλκιβιάδῃ δὲ τὸ κάλλος πρὸς ὄλεθρον ἀνθρώπων ἀρκεῖ καὶ τοσοῦτον δύναται μόνον ὀφθεὶς ὅσον τὴν Γοργόνα φασὶν οἱ μῦθοι. διαφέρει δ’ οὐδὲν ἢ λίθον τινὰ γεγονέναι ἢ παρὰ τοῦ δημίου δέξασθαι τὸ κώνειον. ἒν γὰρ καὶ ταὐτὸν ἀφ’ ἑκατέρου τούτου γένεται.

5. Ἀτυχῶ δ’ οὐ νῦν πρῶτον, ὦ πεντακόσιοι, θα- νάτου καὶ προσαγγελίας ἄξια, οὐδ’ ἐντεῦθεν ὅθεν τις οἴεταί μοι τὰ τῶν συμφορῶν ἐστιν, ἀλλ’ ἀπ’ ἐκείνης δυστυχῶ τῆς ἡμέρας ἀφ’ ἧς παρελθὼν | εἰς RIV 183 ἀνθρώπους ἔτυχον τῆς φύσεως καὶ τῆς προσηγορίας. ὡς εὐτυχέστερόν γε ἦν μηδὲ τὴν ἀρχὴν γενέσθαι ἢ, ἐπειδήπερ ἀναγκαῖον ἦν τὸ τοιοῦτον εἰς φῶς παρελ- θεῖν, ἕτερόν τι ζῶον, ἀλλ’ οὐκ ἄνθρωπον εἶναι.

τί γὰρ ἀνθρώπου μιαρώτερον; τί δέ; οὐχ ἥμερον μὲν τὸ ζῶον ἄχρι ῥήματος, ἄγριον δὲ καὶ ἀπηνὲς τοῖς ἔργοις; 18 Luc. gall. § 27 19 cf. p. 548,8; 551,12. Thuc. V 111, 3 1 δὲ ΗΒ | ἀλκιβιάδης Ma sed ἡ in ras m 3 3 μόνον om D inser Va 2 | δ’ om D 4 ἀλκιβια La sed οὐ add s ἀλκι- άρκεῖ βιάδου D 5 χωρεῖ D 6 γοργῶνα La | δὲ JSV 8 κώνειον scripsi auctoribus Gasda et Cobeto CoU 283 coll p. 552, 13 κακὸν libri edd | τούτων D 9 γίγνεται LaMaCl sed in hoc γνεται in ras m 2 11 τίς HVaMaCl 12 τὸ Β 14 τοὺς ante ἀνθρώπους inser Ma 3 15 μὴ δὲ HDB VaMaCl IG τὸν Gasda | φῶ παρελθὼν La 17 ἄνθρωπος La sed ’ς in ras s 18 post δέ signum interrogationis posui colon Ma punctum D comma VB edd om HLa VaCl | οὐχ ἥμερον — 538, 9 ἐστί praemissis verbis τῆς μελέτης ἐν ᾖ Τξων ἑαυτὸν προσαγγέλλει μελέτ. κδ) citat Macar fol. 85 | οὐχ — 19 ῥήματος] ἄχρι μὲν ῥή- ἤμερον ἥμερον ζῶον ὁ ἄνθρωπος Macar ποία γὰρ λεόντων ἐπ’ ἀλλήλους στρατεία; ἐία; τίς πόλεμος τοῖς ὁμογενέσι τῶν θηρίων πρὸς ἄλληλα; τίς ἐπιορκία παρ’ ἐκείνοις; εἰπέ μοι. τίς συνθηκῶν παράβασις; τίς ἀπιστία τοσαύτη καὶ πλεονεξία; τίς χρυσοῦ παρ’ ἐκεί- νοῖς καὶ πλούτου καὶ χρημάτων ἐπιθυμία; τίνας κώ- μους ἢ μέθας, τίνας ἴσασι καὶ μοιχείας;

πάντων ἐλεύθερον τῶν τοιούτων κακῶν τὸ τῶν θηρίων γένος. τὸ δ’ ὑμέτερον θησαυρός, ὡς ἂν εἶποι τις, τῶν χει- ρίστων ἐστί. θεοὺς μὲν γινώσκειν καὶ προσκυνεῖν ὑποκρίνεσθε, ἐπιορκεῖτε δὲ ῥᾷον ἢ φθέγγεσθε. καὶ θυσίας μὲν προσάγετε τοῖς βωμοῖς, ἀνατρέπετε δὲ αὐτοὺς ὀλίγον ὕστερον. τὸν δὲ βίον ἅπαντα τὸν ὑμέ- τερον πολέμων μεστὸν καὶ κακῶν ἐποιήσασθε. ἀρξάμε- νοι δὲ ἀπὸ τῶν αἰσχίστων καταλύετε τὸν βίον ἐν τοῖς δεινοτάτοις ἐπιτηδεύμασι.

τὰ πρῶτα τῆς ἡλικίας ὑμῖν πορνεῖαι καὶ μοιχεῖαι καὶ τὰ αἴσχιστα πληροῦσι, τὰ δ’ ἐν ἀκμῇ φόνοι, λῃστεῖαι, ἱεροσυλίαι, πᾶν ὅ τι τις ἂν εἴποι κακόν, τὰ δὲ τοῦ γήρως εἰρηνικὰ μέν, 8 Eur. lon. 923 1 ποῖα ὢ Macar | ἀλλήλοις Macar | voce στρατεία des Cr fol 52 reliqua usque ad σαυτόν p. 546, 5 perierunt στρατιά Η VLaBVaMaCl Macar | πολέμων sed in πόλεμος corr s 4 τίς — ἐκείνοις om Macar | χρυσοῦ scripsi χρυσὸς libri sed ov supra ὃς La s, Macar edd 5 πλούτου scripsi ex HVLaD πλοῦτος BVaMaCl Macar edd 6 <δὲ> s ἴσασι coni I καὶ inserui e libris Macar om edd 7 κακῶν τῶν θηρίων τὸ γένος D 8 ὑμέτερον La sed ἡ suprascr s ἡμέτερον Β VaCl Macar | τίς Ἠῶ 9 ἐστίν Οἶ’ Macar | γιγνώσκειν HV Macar 10 ψεύδεσθε Va sed φθέγγεσθε in marg 12 ἡμέτερον Va 13 μεστὸν reposui e libris cum Gasda μεστῶν edd 16 ὑμῖν Ma sed ὁ in ras m 2 ἡμῖν Β | ληροῦσι Va sed ’π’ ante- pos m3 et πληροῦσι in marg, Ma sed ras 1 litt ante λ et γρ φόνοι καὶ πληροῦσι in marg ’ 17 φθόνοι BVaMa φθόνοι D ὅτι VaCl 18 τις ἂν εἴποι Mor sed γρ ἂν τις εἴποι in marg ἂν εἴποι τις D | τίς Ἠῶ | εἴπῃ Gasda ὑπερβολὴν δ’ οὖν ἔχοντα συμφορῶν. διαδέχεται γὰρ ὑμᾶς τὰ δικαστήρια κἀνταῦθα ἔχοντες] συκοφαντοῦντες διαρρήγνυσθε δραχμῶν ἐλαχίστων τοὺς θεούς, τοὺς νόμους, τὴν ὁσίαν, πάντα ἀποδιδόμενοι.

9. Λέγω δὲ οὐ καθ’ ὑμῶν ταῦτα μόνον, κατὰ πάντων δὲ ἀνθρώπων ἀπλῶς καὶ τῆς κοινῆς φύσεως. ὥσπερ γάρ τινος ἐμπλησθέντες κακοῦ ταὐτὰ νοσεῖτε πάντες. φαίνεταί τις δυσειδής· ὀνειδίζεται. τὴν ὄψιν εὐπρεπής ἐστι· πορνεύει, μοιχεύει. πάλιν ἕτερος ὡραῖος τυγχάνων | ἑταιρεῖ, πορνεύεται. ἀνδρεῖος τίς ἐστι· RIV 184 πρὸς λῃστείαν ἀποχρῆται τῇ φύσει. δεινὸς εἰπεῖν· συκοφαντεῖ. δικάζειν ἐγχειρεῖ· τὰ τῆς ἐπιορκίας ἕπεται. 1 οὖν scripsi coU Dem. p. 641, 16. Plat. Prot. p. 315 E οὐκ libri sed om D, edd delendum censet Gasda, nisi οὖν scri- batur 2 κἀνταῦθα scripsi ex HVLaDBVa sed in hoc e κἀντεῦθεν corr m 2, Οἶ’ καὶ ταῦτα Ma sed in κανταῦτα corr m 3 et γρ in marg Mor κἀνταῦτα edd | ἔχοντες in lac 7 litt om Β „malim ἑκόντες“ Re cancellavi ut ex ἔχοντα (1. 1) ortum 6 πάντων δὲ scripsi ex HVLaD δὲ πάντων BVaMaCl edd 7 τινος om D | ταύτα Va sed’ suprascr m 2 8 colon posui, comma H, signum interrogationis reliqui libri edd | punc- tum inserui colon LaMa et e Par. 3017 Boissonade (Matthiae Not. in Eur. Hec. 266) om reliqui libri edd | punctum post ὄψιν HVBCl edd delevi cum Boissonadio 9 πορνεύει ut scholium sequentis μοιχεύει delendum censet Re | μοιχεύει om Β 10 τυγχάνει D | πορνεύεται ut scholium antecedentis ἑται- ρεῖ delendum censet Re | τίς om D et γρ in marg Mor | ἐστιν VaMa 11 λῃστείαν HDVaMaCl | comma posui e VaMa, colon Η signum interrogationis reliqui libri edd 12 συκο- φαντεῖ scripsi e La sed ’ν post ἴ’ eras, Va auctoribus Re et Cobeto Coll 283 συκοφαντεῖν reliqui libri edd | δικάζειν; (sc. ἐστὶ τις δεινὸς) coni Re δεκάζει Cobet | ἐγχειρεῖ — ἕπεται in lac 20 — 25 litt om Β ἐγχειρεῖ scripsi ἐγχειρεῖσθαι HVMa sed in hoc δω- ροδοκεῖν antepos m 3, Οἶ’ et γρ in marg Mor ἐγχειρίσθαι D ἐγχειρεῖται Va sed ἐγχειρεῖτ m 3 ἐγχειρίζεται La sed ἵζεται in ras s et γρ ἐγχειρεῖ suprascr s δωροδοκεῖν edd δωροδοκεῖ coni Re Cobet | τὰ Ma sed τε suprascr ’ | τῆς scripsi e La ἐς Va εἰς reliqui libri edd | ἐπιορκίαν D | ἕτοιμος D φιλοσοφεῖν ἐπιχειρεῖ· γόης ἐστὶ καὶ τὰ οὐράνια πολυ- πραγμονεῖ.

Τίμων μισάνθρωπος, ἀλλ’ Ἀλκιβιάδης οὐκ ἐᾷ σωφρονεῖν. ταύτης ἐγενόμην τῆς φύσεως, τοῦ- τον ἐπλήρωσα τὸν κατάλογον, ἐν τούτοις ἐξητάσθην τοῖς κακοῖς. ἆρ’ οὖν οὐχ, ὅπερ ἔφην, ἐκ πρώτης ἡλι- κίας θανάτου καὶ προσαγγελίας ἔπραττον ἄξια; ἆρ’ οὐ δικαίως μισάνθρωπος ἐγενόμην; νυκτὸς λῃστεῖαι, μεθ’ ἡμέραν τὰ δικαστήρια, μοιχεῖαι καὶ κῶμοι πάλιν ἀπὸ τῆς ἐσπέρας. Ἡράκλεις, τῆς διαδοχῆς τῶν κακῶν καὶ τῆς συνεχείας.

ἀλλ’ ἐπειδὴ θεῶν τις ἀφείλετό μου τὴν ἀχλὺν καὶ τὴν ψυχὴν ἐκάθηρε τὴν ἐμὴν καὶ κατὰ τὸ γράμμα τὸ Δελφικὸν ἔγνων ἐμαυτὸν καὶ τέ ποτ’ ἐστὶν ἄνθρωπος καὶ ὅσον κακόν ἐστι συνεῖδον καὶ ὥσπερ φυγῆς σύνθημα λαβὼν πόρρω μὲν τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὁμιλίας ἐγενόμην, τὴν δ’ ἐσχατιὰν κατα- λαβὼν καὶ τὴν ἐρημίαν ἀσπασάμενος ἤμην ἐπ’ ἐμαυ- τοῦ τὴν ἐκκλησίαν καὶ τὸ βῆμα καὶ τοὺς ἐνταυθοῖ θορύβους ἄστροις, τοῦτο δὴ τὸ τοῦ λόγου, τὸ λοιπὸν τεκμαιρόμενος, πόλεμον δ’ ἄσπονδον πρὸς τὴν φύσιν 5 cf. p. 537, 10 10 Il. ἑ 127 12 Plat. Phaedr. p. 229 E 15 Alciphr. ep. III 34, 2 18 Soph. Oed. R. 795 c. schol. Suid. B. V. ἀστρονομία (Kock Herm. XXI 874. Nauck Mel. gr. VI 1 p. 54 not. 2). Eustath. ad Od. ἑ 276 p. 1535, 58. Diogen. prov. II 66. Luc. Icar. ’ξ 1. Ael. nat. an. VII 48. Synes. ep. 7 19 cf. ad t. III 261, 10 | Alciphr. 1. 1. 2 τίς τις B) ἄνθρωπος HVLaDB 7 ληστεῖαι VaMaCl 8 ἐπὶ Va et ex ἀπὸ corr Ma 3 10 τίς HMaCl 12 τὸ γράμμα om Re | ποτὲ V 13 καὶ(2) inserui e libris om edd 14 πόρρω — 15 καταλαβὼν om V 15 τὴν — 19 τεκμαι- ρόμενος citat Plan fol 150 v | δὲ VaMaCl edd 16 ἐρημίαν Va sed ἡ in ras 4 litt m 4 | ἐπ’ in ras Cl 2 om Va | ἐμαυτοῦ Οἶ’ sed ἐμαυ in ras m 2 17 ἐνταῦθα V 18 ἐκκλίνων ante ἄστροις D | τὸ inser Va 4 | τολοιπὸν edd ἀναδεξάμενος, ζηλωτόν τινα καὶ μακάριον διῆγον βίον οὐ θεώμενος ἄνθρωπον, οὐκ ἀκούων οὐδενός, οὐ προσ- ομιλῶν, ὀλίγα τῷ κυνὶ διαλεγόμενος, καὶ τοῦ πυρὸς εἴ τις προσίοι μετασχεῖν ἐθέλων, κἀκείνῳ φθο- νῶν, συστέλλων τὰς ὄψεις, πάλιν ἐπιβάλλων τὰς Χεῖ- ῥᾶς ταῖς ἀκοαῖς, εἴ πού τις ἀνθρώπων κτύπος προσιόν- των ἠκούετο.

καὶ τὸν τοῖχον δ’ ἐξώρυττον, εἴπου τινὰ γεγραμμένον ἴδοιμι ἄνθρωπον, καὶ τὴν ἐμαυτοῦ σκιὰν συνεχῶς ἀπεδίδρασκον, | ὅτι δὴ πολλάκις RIV 185 ἐφιστάμενος τοῖς νάμασιν ἄνθρωπον ἐμαυτὸν ἑώρων διὰ τῆς εἰκόνος. ἐμίσουν δὲ καὶ τῶν ὀνείρων ἐκεί- νοῦς οἱ πρὸς τὴν τῶν ἀνθρώπων ὁμιλίαν ἡμᾶς ἦγον, καὶ συνεχῶς ἐκ μέσων ἀνεπήδων τῶν ὕπνων οὐ φέ- ρων τὴν θέαν. καὶ ἐμαυτὸν δ’ ἐμίσουν πολλάκις, ὅτι δὴ τὴν φύσιν ἄνθρωπος ἦν. ἐλύπει δέ με κἀκεῖνο, νὴ τοὺς θεούς, εἴποτ’ ἐνθυμηθείην ὡς ἄρα μνήμην τινὰ ἔχουσι παρ’ ὑμῖν τινές. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ ἄχρι ῥήματος καὶ ψιλῆς ὑπονοίας ἠβουλόμην παρ’ ὑμῖν μνημονεύε- σθαι.

τοσοῦτον δέ μοι περιῆν τοῦ φίλτρου τοῦ πρὸς ἄνθρωπον ὥστε καὶ μέχρι θεῶν καὶ τῶν ἀγαλ- 19 cf. p. 561, 11 20 Luc. Tim. § 34. Arist. Av. 1547 sq. 3 καὶ — 7 ἠκούετο citat Plan 1. 1. 4 προσῄει Va | με- ν τασχὼν D | ἐθέλων om D | κἀκείνῳ scripsi ex HVDVa κἀκεῖ Β κἀκείνου LaMaCl Plan edd 5 συστέλλων τὰς ὄψεις post 9 ἀπεδίδρασκον transponendum censet Gasda 6 τίς HCl | προσιόντων κτύπος D | κτύπου V 7 ἤκουστο La | δ’ om VaMa I ἐξορύττων Va 13 δείπνων V 17 ἡμῖν VVa sed in hoc ἡ in ὒ corr m 4 | οὐδὲ scripsi e LaDMaCl οὐδ’ edd om HVBVa 18 ἐπινοίας Va sed ὒ supra ἑ m 2 | παρ’ ὑμῖν ante ἠβουλόμην sed detrita V om H | ἡμῖν Ma sed ἡ in ὒ corr m 3, Οἶ’ 20 ἄνθρωπον scripsi ex HBVa sed in hoc ν(2) in σ’ corr m 4, Ma sed in hoc γρ ἀνθρώπους in marg ’, ὢ ἀνθρώπους VLaD edd μάτων ἐξετείνετο τὸ μῖσος, ὅτι δὴ τούτους οἶ κατάρα- τοι πρὸς τὴν αὑτῶν μορφὴν ἐξετύπουν ἄνθρωποι. καὶ τοὺς Αἰγυπτίους ἐμίσουν μέν, τί γὰρ οὐκ ἔμελλον ἀνθρώπους ὄντας; καθ’ ἓν δὲ τοῦτο ἀπεδεχόμην, ὅτι δὴ τὰ τῶν θεῶν ἀγάλματα οὐκ ἀνθρωποειδῆ, θηριω- δέστερον δέ τινα ἔχοντα τὸν τύπον κατεσκεύαζον πολὺ <πλέον> s τῶν ἀνθρώπων τοὺς κύνας πρέπειν πρὸς τὴν εἰκασίαν πιστεύσαντες.

ηὐχόμην δὲ τὴν Φαέθοντος διφρείαν ἐπιστῆναί ποτε καὶ τὸν πολὺν κατακλυσμὸν ἐκεῖνον ὂν οἱ ποιηταὶ θρυλοῦσιν. οὐδὲν γὰρ ἂν ἦν εὐτυχέστερον ἢ τὸ σύμπαν τῶν ἀνθρώπων γένος ἀφανισθῆναι πυρὶ καὶ σιδήρῳ καὶ ὕδατι καὶ τὴν γῆν ὧσπέρ τινος νοσήματος ἀπαλλαγῆναι καθαρ- θεῖσαν τῷ πυρί.

15. Ταῦτα ἐλογιζόμην, τοῦτον ἔζων τὸν βίον, ἐπὶ τοσαύτης διῆγον εὐδαιμονίας καὶ τὸ καλὸν πρόσρημα μισάνθρωπος ὠνομαζόμην, ἀλλ’ οὐ Τίμων ἔτι, τὴν προσηγορίαν ἀπὸ τοῦ τρόπου μεταλαμβάνων. ἀλλ’ ὁ φθόνος καθ’ ἡμῶν ἴσχυσε καὶ δαίμων τις πονηρὸς ἀνέτρεψέ μου τὸν βίον καὶ κρείττων ἐγένετο τῆς ἐμῆς 6 Diod. Sic. I 86 et 87 8 Xen. comm. III 10, 1 9 cf. t. II 218, 2 i Luc Tim. ’ξ 4 1 μοι post ἐξετείνετό D edd delevi, ἐπὶ inser Ma 3 2 αὐτῶν HVaMaCl 3 ἐμισοῦμεν Mor 4 καθὲν La 5 δὴ om Va 6 ἔχοντα τὸν τύπον scripsi ex HVLaBVaMa Cl τὸν τύπον ἔχοντα D edd | κατεσκευάζον La sed ἐς in ras et ὁ ex ὢ corr s | πολὺ Va sed λ in ras m 4 πολλοὶ 7 πλέον inBerui om libri πρότερον edd 9 διφρείαν Ma sed ’φ’ in ras m 3 10 θρυλλοῦσιν VBMaCl edd θρυλλοῦσι Va cf. p. 555,19; t. II 403, 3; IV 152, 14; 245, 13 11 ἂν om D 13 voce γῆν des La fol 99 quae sequuntur usque ad p. 547, 13 διαρραγείς ἀπὸ ἴ’ ἴ’ uno folio amisso perierunt 18 ἐκ H | λαμβάνων Va 19 τις HVaMaCl προθέσεως. καὶ θεῖόν τι φάντασμα καὶ κάλλος οὐρά- νιον τὴν Ἀλκιβιάδου μορφὴν ὑπελθὸν εἰς ἡμᾶς ἐκώ- μασε. καὶ τὸ αὐτὸ πέπονθα ταῖς Βάκχαις αἳ τῷ Διο- νύσῳ πληγεῖσαι οὐ δύνανται μένειν ἐφ’ ἑαυτῶν, Τίμων εἰς ἄστυ, Τίμων εἰς ἐκκλησίαν | RIV 186 πολλῶν ἀκούων, πάντας ὁρῶν, θορύβου καὶ κραυγῆς ἀνεχόμενος.

τῆς ἀπιστίας, Ἄπολλον, καὶ τῆς ἐξαί- φνης μεταβολῆς. ἐσχατιὰ μὲν ἡ φιλτάτη καὶ ἡ συνήθης ἐρημία καὶ τὸ στερρὸν τοῦ τρόπου καὶ ὁ μισάνθρω- πος καὶ πάντα ἐκποδών, κινδυνεύω δὲ ἀνθινὰς ἤδη φορεῖν καὶ στεφανοῦσθαι καὶ κωμάζειν καὶ ταινίαις ἀνα- δεῖσθαι καὶ πίνειν ἄκρατον καὶ μεθύειν μισάνθρωπος ὤν.

οὐκ ἦν ἄρα τὸ περὶ Ἡρακλέους λεγόμενον μῦθος ἄλλως καὶ ποιητῶν τις ἐξουσία, ἀλλὰ κἀκεῖνον βάρβαρός τις γυνὴ καὶ Λυδὴ τὴν λεοντῆν περιείλετο καὶ δουλεύειν ἠνάγκασεν ἑαυτῇ τῷ κάλλει δέσμιον ἔχουσα. ἀλλ’ ἐκεῖ- 15 cf. t. II 568, 20. Luc. hist. conscr. ’ξ 14 Φᾶσί φησὶ Ma) περὶ Ἡρακλέους, ὡς ἄρα τις ἐν βαρβά- ροις γυνὴ φαρμακὶς Ὀμφάλη τοὔνομα ἐπῳδαῖς τισι τί Ma) καὶ γοητείαις τοῦτον εἶλε καὶ ὥσπερ ἀνδραπόδῳ τούτῳ ἐχρῆτο κατὰ τὰ ἐρωτικά Va 3 Ma 2 2 ὑπελθὸν Ma sed ὑπελθ in ras m 3 ὑπελθὼν Cl 3 τὸ αὐτὸ reposui e libris ταὐτὸ edd u signum interrogationis post ἐκκλησίαν HVBCl edd colon DVaMa delevi 6 κραυ- γῆς Οἶ’ sed κραυγ in ras m 2 κραυγῶν VaMa sed in hoc ῆς supra cbv m 3 7 signum interrogationis post ἀνεχόμενος Ma, comma Va 2 | ὢ τῆς coni Gasda at cf. p. 540, 9 9 voce ἐρημία des V | τὸ μισάνθρωπον Gasda 10 ἐκποδῶν Η | ἀνθινὰς scripsi ex Η ἀνθεινὰς B ἀνθίνας BVaMaCl edd ἀνθινὰ Gasda ἄνθινα Cobet Coll 283 coll Athen. p. 521 Β et Strab. p. 15 (Misc. crit. 107) 11 ταινίαις reposui ex HDVaMaCl ταινίας Β edd 14 ἄλλος Οἶ’ | τίς HMaCl 16 ἑαυτῇ Va sed νος μὲν σωφρονῶν ἐπὶ τὴν πυρὰν ἐκεῖθεν ὥρμησεν, ἐγὼ δὲ ἐπὶ τὸ βάραθρον, ὅσον οὐδέπω. οὐ γὰρ ἐλάτ- των ὁ τοῦ Κλεινίου τῆς Ὀμφάλης εἰς τὸ διαφθείρειν ἐστίν.

18. Ἕως οὖν ἔτι σωφρονῶ καὶ τῶν ὀφθαλμῶν ἄπεστιν Ἀλκιβιάδης τῶν ἐμῶν, ἐπινεύσατε πρὸς τὴν χάριν. ὡς εἴ γε ὀφθείη μόνον, οὐδ’ ἂν βούλησθε κατα- κρίνειν, ἀνέξομαι. δύο γὰρ ἔχω ψυχάς, τὴν μὲν τοῦ τρόπου, τὴν δὲ ὅλην Ἀλκιβιάδου καὶ τοῦ κακοῦ. ὅταν γὰρ τὸ κάλλος ἐνθυμηθῶ καὶ τὴν ὥραν Ἀλκιβιάδου καὶ τὸ βλέμμα καὶ τὸ βάδισμα καὶ τοὺς πολλοὺς κό- λακας καὶ τοὺς ἀντεραστὰς τοὺς ἐμούς, ἐξανδραποδί- ζομαι καὶ παραδίδωμι δέσμιον ἐμαυτὸν καὶ πάντων προτιμότατον ἡγοῦμαι τὸ συνεῖναι τῷ μειρακίῳ.

τὴν 15 φύσιν δὲ ὅταν λογίσωμαι πάλιν καὶ τὸ κακὸν ὅσον εἶσιν ἐπ’ ἐμαυτόν καὶ ὡς ἄνθρωπος Ἀλκιβιάδης καὶ ὧς ἀνθρώπου Τίμων ἐρῶ, μισεῖν μὲν Ἀλκιβιάδην οὐδὲ οὕτω δύναμαι, μὰ τοὺς θεούς, κατ’ ἐμαυτοῦ δὲ χρῶ- 12 Her. VI 94 2 δ’ H | ἐπὶ τὸ scripsi auctore lacobsio Anth Pal III 250 coll p. 546,5 et 560,10 ἐπί τι libri edd | ὅσον οὔπω lacobs 1. L at cf. Luc. merc. cond. ἑ 31; Icar. § 22 7 βούλοισθε Va Ma 9 ὅλην Ma sed in ἄλλην corr m 3 ἄλλην Va | καί — 10 Ἀλκιβιάδου in marg inser Ma | καὶ om Η 13 ἑαυτὸν VaMa ἁ et γρ in marg Mor 14 προτιμώτατον D edd προτιμό- τερον Va 15 ὅτ’ ἂν Cl | πάλιν om D 16 εἶσιν scripsi auc- tore Re qui adnotat: „num εἶσιν vadat, accedat? an deest ali- quid?“ d ἐστὶν libri edd ἔστη lacobs Lect 97 | ἐμαυτὸν Ma κατ’ ἐμαυτοῦ suprascr m 2 ἐμαυτοῦ B ἐμαυτῷ coni Gasda ω 17 ἐρᾷ D | οὐδὲ οὕτω om in lac 8 litt B | οὐδὲ Ma sed δὲ in ras m 3 οὔτε Πα 18 ἐμοῦ VaMa | χρῶμαι scripsi ex HD χρώμενος Β VaMaCl edd μαι τῷ τρόπῳ καὶ τὸν δήμιον ἤδη καὶ τὸ κώνειον ὥσπερ ὤνιόν τι φάρμακον καὶ ἀλεξίκακον προσδοκῶ.

20. Ὅθεν δ’ εἰς τοῦτο ἤχθην, γελάσετε μὲν οἶδ’ ὅτι πάντες ἀκούσαντες, λέξω δὲ ὅμως. τί γὰρ δεῖ τῷ λόγῳ παραιτεῖσθαι νῦν ἃ τοῖς ἔργοις ὑπέστην | RIV 187 ὁ κακοδαίμων;

Ἠν ι Ἦν ἐπ᾿ ἐρημίας ἐμαυτῷ διαλεγόμενος ἡσυχίας ἀπολαύων καὶ πολλὰ καταρώμενος τῇ Τύχῃ, διότι μὴ πρὸ πολλοῦ ταύτην κατέστησέ μοι τὴν γνώ- μην καὶ τὸ μῖσος τὸ πρὸς ἀνθρώπους. ἤδη δὲ τῆς ὥρας οὔσης πρὸς ἐσπέραν ἐπέστη μεθύων Ἀλκιβιάδης καὶ μισάνθρωπον εἰπὼν καὶ Τίμωνα χαίρειν καὶ τὰ τοιαῦτα περὶ τὴν ἐσχατιὰν <ἦν> d βαλλόμενος ἐμοῦ ταῖς βώλοις καὶ τὰς προσηκούσας αὐτῷ βλασφη- μίας ἀκούων, ἴως ἦλθε πάλιν.

καὶ παρῆν Ἀλκι- βιάδης σεμνὸς ἀφ’ ἱματίου ὥσπερ πάγην τινὰ καθ’ ἡμῶν τὸ κάλλος προβεβλημένος. καὶ τί φησιν; ὁμό- τροπός σοι, Τίμων, ἴφη, καὶ κοινωνὸς τῆς ἐσχατιᾶς ἥκω. μὴ δὴ μισάνθρ|ωπος ἄγαν καὶ 13 cf. ῥ’. 559, 3. Luc. Tim. ’ξ 34. Alciphr. ep. III 34, 2 1 δῆμον Β 4 πάντες οἷδ’ ὅτι H | δὴ et 5 παραιτεῖσθε Wolf et γρ in marg Mor qui δὴ et δεῖ παραιτεῖσθαι coni 7 αὐτῷ D 8 καταρώμενος Ma sed καταχρώμενος suprascr m3 9 ὅτι VaMa | πρὸ Va sed ρὸ in ras m 2 | „malim παρέστησε“ Re I με Η 10 τὸ(2) om D U καὶ ante πρὸς VaMaCl | ὁ ante ἀλκιβιάδης Η 13 περὶ in ras ras Ma 2 περιιὼν τὴν ἐσχατιὰν ἀπῄει βαλλόμενος?“ Re περιῄει lacobs Add 301 Anth Pal III 254 παρῄει Sintenis | ἦν inserui om libri edd 14 ταῖς scripsi ex HBVaMa sed iu hoc ἁ in ras m 3 cum la- cobsio 11. 11. coll p. 559,3; t. IV 397,9 et 618,11 R τοῖς D Οἶ’ sed in hoc ὁ in ἁ corr m 2, edd 15 ἴως VaMn sed ἤτοι πρωία in marg Va 3 et suprascr Ma 3 | Ἀλκιβιάδης om D 16 ἐφ’ Wolf et γρ in marg Mor | ἱματίων D 18 ἐπὶ ante τῆς Va sed del m 2 Ma πρὸς τοὺς ὁμοίους. καὶ τὰ τοιαῦτα πρὸς ἡμᾶς διε- λέγετο μειδιῶν. ἀλλ’, ἔτι γὰρ ἐσωφρόνουν καἰ κρείτ- των ἦν ὁ λογισμὸς τοῦ κακοῦ καὶ πρὸς τὴν θέαν ἄτρωτος ἦν, οὐκ] ἠνεσχόμην, οὐκ ἐκφθαρήσῃ δὲ ἔφην, οὐκ εἰς σαυτόν, οὐκ εἰς τὸ βάραθρον χω- ρήσεις; μαλακιζόμενος πολίτης εἰς Τίμωνος ἥκεις; ἢ ἐν τοῖς Καλλίου κωμάζειν νομίζεις ἢ πρὸς Σωκράτην ἀφῖχθαι καί τινι τῶν ἐραστῶν διαλέγεσθαι.

πολὺ τὸ καθ’ Ἀλκιβιάδη, τῶν σῶν ἐπιτηδευμάτων κεχώρισται, ἡ πενία τοῦ πλούτου, τῆς μέθης ἡ σωφροσύνη, τῶν κώμων καὶ τῆς ἀσελγείας ἡ παρ’ ἐμοὶ καρτερία, τῆς πόλεως ἐν ᾗ κωμάζεις ἡ κακοδαίμων ἐσχα- τιὰ διὰ τὴν σὴν ἔφοδον. σὺ μὲν Ἀγάθωνα καὶ Σωκράτην, μᾶλλον δὲ τὸν δῆμον ὅλον ἐραστὴν 4 Luc. dial. mer. 15,2 7 Xen. conv. 1,2. Plat. apoL p. 20 A 14 cf. p. 558, 1 2 ἐσωφρόνουν scripsi coll p. 540, 3; 544, 5 ἐγὼ ἐσωφρόνουν ἔτι Β edd ἐφρόνουν ἔτι HDVa sed in lioc ἐγὼ post ἐφρόνουν in marg add m 2, MaCl γρ ἐφρόνουν· ἔτι in marg Mor ἐγὼ ἐφρόνουν Gasda | καὶ inserui e libris et γρ in marg Mor om edd 4 οὐκ cancellavi καὶ ἠνειχόμην coni Gasda nisi ante οὐκ ἠνε- σχόμην maior lacuna statuatur | ἀποφθαρήσῃ coni Re 5 οὐκ εἰς αὑτὸν Β εἰς αὐτὸν HMa sed in hoc del, Cl om Va οὐκ εἰς σκότον coni Re cui obloquitur lacobs Lect 97 Anth Pal III 250 I vocibus οὐκ εἰς rursus inc Cr fol 47v sed pleraque abrasa sunt | χωρήσεις μαλακιζόμενος; 1) et coni Re lacobs qui σύ ὁ ante μαλακιζόμενος inser 6 πολίτης εἰς scripsi om D εἰς πολὺ HBVa sed in hoc γρ πολίτης in marg m 3, MaCl scriptura in Cr parum certa πολίτης edd sed γρ εἰς πολύ; in marg Mor „pro πολίτης malhm ὁμιλητής“ Re probante -lacobsio at cf. L 13 et p. 548,3 7 ἢ(2)] καὶ D 8 περὶ σωκράτους Β τὸν ante σωκράτην D 10 σῶν inser Ma 3 et γρ in marg Va 3 om reliqui libri sed scriptura in Cr parum certa | ὅσον ante ἡ inserendum coni Gasda ἡ om HDBMaCl 13 mgBVa sed in hoc in ἡ corr m 3, MaCl αὐχεῖς, ἐμοὶ δὲ ἀπεναντίον ὁ τρόπος. μισῶ γὰρ οὐκ Ἀθηναίους μόνον, ἀλλὰ καὶ πάντας ὅσοι τοιαύτης εἰσὶ φύσεως.

τί δὲ τὴν Ταυρέου παλαίστραν καταλιπὼν | καὶ τὸ πολὺ τῶν RIV 188 ἐραστῶν σύνταγμα ἥκεις εἰς ἐρημίαν οὗ μηδείς σε ὄψεται; τί δ’ ἐραστόν σοι παρ’ ἐμοί; τί δέ σε ἤγαγεν ἐνταυθοῖ, πρὸς θεῶν; οὐ γὰρ παῖδας Δωριεῖς ἢ παρθένους ἐξ Ἰωνίας ἢ πολὺν ἄκρα- τον εὑρήσεις παρ’ ἐμοί. τί οὖν ἐνοχλεῖς δωρεὰν Τίμωνα; τί δὲ τὸν ἐμὸν τρόπον ἐκφέρεις εἰς τοὺς πολλούς; τί δ’ ἐξορχῇ τὸν ἡμέτερον βίον; οὐκ ἀρκεῖ τὰ μυστήρια;

24. Ταῦτα βοήσας καὶ διαρραγείς, ὡς ἀπηλλάττετο τὸ μειράκιον, μετοικίζεσθαι διενοούμην καὶ τὴν ἀποι- κίαν πορρωτάτω στέλλειν τῆς ἐρημίας. ὁ δ’ ἐγγύθεν ἐφειστήκει πάλιν καιρὸν ἀναχωρήσεως οὐκ ἐνδιδούς. πολλὰς ἐφόδους ἤνεγκα, πολλὰς Ἀλκιβιάδου προσβολὰς ἀπεωσάμην. τὸ τελευταῖον δὲ μεγάλῳ τινὶ μηχανήματι τοῦ κάλλους κατασεισθεὶς κατηνέχθην. καὶ τρόπαιον καθ’ ἡμῶν ἔστησεν Ἀλκιβιάδης καὶ τὸν ἐμὸν ἤλεγξε 1 Her. VII 34 et 55 3 cf. t. II 303, 10. Luc. paras. ἡ 43. Plat. Charm. p. 163 A 5 cf. p. 556, 14. Luc. Tim. ’ξ 58 8 Strab. X 483 sq. | cf. p. 550,1. Ar. eq. 105 11 Luc. salt. § 15. pisc. § 33. Alciphr. ep. m 72 12 cf. decl. Alcib. élanges Graux p. 634 sq. 13 cf. p. 558,11. Ar. eccl. 803 I ἀπ’ ἐναντίον Ma ἀπεναντίων Οἶ’ 3 τῆς ante τοιαύτης D | Ταυρέου scripsi e Cr sed scriptura parum certa, HD et γρ in marg Mor cum Gasda ταυραίου Β sed αἰ corr, VaMa Γέ edd cf. ad t. II 303, 10 et infra p. 561, 14 5 οὖ scripsi οἷ HDBCl edd sed „malim οὖ Re scriptura in Cr parum certa rj VaMa 10 τίμωνι Va | ἐμὸν Ma sed ἑ in ras m 3 11 δὲ Η 13 voce ὧς rursus inc La fol 100 15 ὃ ὅ VaMaCl 16 καὶ ante καιρὸν Β 20 ἔστησε καθ’ ἡμῶν D | ἀλκιβιάδου La | ἤλεγξεν ἁ τρόπον καὶ τὴν φύσιν ἀσθενεστέραν τὴν ἐμὴν τῆς τοῦ σώματος ὥρας ἔδειξε. δέσμιος δὲ διὰ τὸν ἔρωτα οἰκτρός, αἰχμάλωτος ἀπὸ τῆς ἐσχατιᾶς ἐπὶ τὴν πόλιν ἤχθην ὁ μισάνθρωπος καὶ οὐχ ἑνός, τρισμυρίων δὲ θανάτων ἄξιος.

τίς κακοδαιμονέστερος Τίμωνος ἕτερος ἂν γένοιτο; βοῶν, ὦ κακὴ κεφαλή, λοιδορού- μενος, μισάνθρωπος ὤν, ἀπελαύνων τοῖς λίθοις, μισῶν καὶ μέχρι ῥήματος Ἀλκιβιάδην τὸν ἔρωτα ἐδέξω καὶ πρὸς ἀνθρώπους ἐσπείσω καὶ πρὸς τὰ χείριστα ηὐτο- μόλησας ἀπὸ τῆς γενναίας ἐκείνης τάξεως τοῦ βίου.

μαίνομαι καὶ παραπαίω, νὴ τοὺς θεούς, καὶ τὰ παρόντα ὄναρ εἶναι δοκεῖ. ἄνθρωπόν τινα ἀγαπῶ; στέρ- ’γὼ δέ τινα ταύτης ὄντα τῆς προσηγορίας; ἀλλ’ οὐχ οὕτω ταῦτ’ ἔχει. οὐκ ἔστιν Ἀλκιβιάδης Ἀθηναῖος οὐδ’ ἄνθρωπος, μὴ τοῦτο ὑπολάβητε, θεῖον δέ τι φάντασμα ἐξ οὐρανόθεν ἧκον ἐν ἡμῖν πλανᾶται καὶ κάλλους τις ἀρχέτυπος εἰκὼν ἐν τοιούτῳ φαίνεται τῷ σχήματι. πάλιν ἐπιδημία θεῶν, πάλιν ἐπιφοίτησις εἰς τὴν Ἀττι- κὴν τῶν κρειττόνων. Ἀπόλλων τις ἕτερος ἐκ Δήλου 6 cf. p. 552, 16. Dem. fals. leg. p. 442, 4. Ar. Ach. 285 8 cf. p. 537, 19 16 11. θ’ 19 et 21; ῥ’ 548 17 cf. t. III 99, 3 sq. Plut. Alc. 1 2 δὲ om HLaD et γρ in marg Mor 4 ἤχθη D Q ἂν γένοιτο scripsi ex HLaD et γρ in marg Mor scriptura in Cr parum certa γέγονε B VaMaCl edd | βοῶν ora Β 8 προσρή- ματος Va | ἀλκιβιάδου D 9 ἐσπείσω Va sed σ’ inser m 2 10 punctum post βίου posui colon La signum interrogationis reliqui libri edd 12 εἷναι om D | δοκῶ D et γρ in marg Mor I τινα scripsi cum Gasda τινὰ VaMaCl τίνα HLaDB edd I ἀγαπῶ scripsi ἄγω libri edd ἄγαμαι lacobs Lect 97 13 δέ τινα scripsi e MaCl cum Gasda δὲ τίνα reliqui libri edd 14 ἀλλ’ ante οὐκ D et γρ in marg Mor | οὐδὲ Β 15 ὑπο- λάβοιτε Ma | δ’ ἔτι La 16 ἐξ om Β | ὑμῖν D 17 τούτῳ D et γρ in marg Mor 19 τίς LaVaCl πάλιν πρὸς ἡμᾶς | ἀφῖκται.

Διόνυσός τις RIV 189 οὗτος δεύτερος ἐκ Θηβῶν εἰς τὴν Ἀττικὴν κωμάζει πλεῖστα φέρων τῆς θείας φύσεως γνωρίσματα καὶ τῆς πρὸς τὸν θεὸν ὁμοιότητος. κόμαι μὲν αὐτῷ τοῖς κρο- τάφοις ἐπισείονται Βακχικαὶ τοῖς στεφάνοις ἤδη καὶ τοῖς ἄνθεσι πρὸς κόσμον ἀνθοῦσαι, ὀφθαλμοὶ δ’ ἀφιᾶσι βολὰς ταῖς ἡλίου μαρμαρυγαῖς ἁμιλλωμένας γαῦρον ἤδη καὶ προσηνὲς ὁρῶντες, καταλάμπονται δὲ παρειαὶ ταῖς γλήναις αὐτῷ, τὸ δ’ ἐρύθημα τοῦ προσ- ώπου τῷ τῶν λαμπάδων ἀνταστράπτει πυρί, γέλως δὲ τοῖς χείλεσιν ἐπανθεῖ. χορεύει δ’ ἴσα τῷ θεῷ δι- άδετος μὲν ταινίαις καὶ τοῖς στεφάνοις τὰς κόμας, πο- δήρει δὲ ἀστράπτων χιτῶνι καὶ καταπάστοις ἁλουρ- 5 Callistr. stat. 6 p. 428, 21 ed. Kayser 6 Meleag. Anth. Pal. V 143, 2 13 Ar. Eq. 968 1 ἀφικνεῖται Va sed ἀφῖκται in marg | διόνυσος La sed ’ς e ’ν corr s i τίς VaCl 2 δεύτερος inserui e DBMaCl δεύτε- ρον HLa scriptura in Cr parum certa om Va edd 3 τὰ ante γνωρίσματα LaD 4 τοὺς θεοὺς D | ἔκφρασις ἀλκιβιάδου in marg Va 3 Ma2 5 ἐπισείονται — στεφάνοις in marg Cl 2 6 „malim κῶμον“ Re cui obloquitur lacobs Add 233 Anth Pal III 82 Philostr. 702 | δὲ edd 7 ταῖς e τἀς corr La s | ἁμιλλω- μένας scripsi, ut coni Re ἁμιλλωμένας Οἶ’ ἁμιλλώμεναι HMa sed in hoc ' et αἰ in ras m 3 ἁμιλλώμενοι La ἁμιλλώμενοι Β Va edd scriptura in C parum certa 8 αὐχένα ante γαῦρον libri sed scriptura in C parum certa, μεγάλαυχον ἤδη καὶ edd delere quam in αὐγῆ mutare malui | ἤδη inserui e libris om edd | ὁρῶν- τες Ma sed ἐς in ras m 3 in ras om D 9 τὸ δ’ — 11 ἐπανθεῖ citat Plan fol 105 v, — 10 τῷ in marg Οἶ’· 10 ἀνταστράπτει scripsi ex HLaVaMaCl sed in hoc α(2) ex ι corr m 2 scriptura in Cr parum certa ἀντιστράπτει edd ἀπ· στράπτει D ἀπαστρά- πτει B 11 δ’ ἑ edd | ἶσα VaMaCl | τῷ om D) | διάδετος La sed δ(2) in ras f 12 μὲν La sed ’ν in ras f | ταινίαις La sed ’ν in ras p 13 δὲ om La καὶ Re | καταπάστοις Ma sed κατα- στράπτοις suprascr m 3 καταπάτοις Β | ἁλουργήμασιν HVaMaCl (cf. t. 1122,8; 320,3; IV 224, 9) ἁλουργίσιν D γρ ἁλουργίδι in marg Mor γήμασιν ἐμπρέπων καὶ πολὺν ἄκρατον ἐπιχέων παν- ταχοῦ.

ὁ δὲ καὶ τοὺς κόλακας ἀντὶ τῶν Σατύρων ἔχει καὶ τὸν αὐλὸν ἐπάγεται πρὸς τὸν θίασον καὶ τὴν σύριγγα τὴν Πανικήν, καὶ γυναῖκες ἀντὶ τῶν Βακχῶν αὐτῷ πρὸς τὴν χορείαν ἀρκοῦσιν, ὁ δὲ εὐδαίμων Σει- ληνὸς ὁ τὸν Διόνυσον πολλάκις ὑπὸ τῷ τρίβωνι πε- ριπτυξάμενος παρακολουθεῖ κωμάζων ὁ σοφὸς Σωκρά- της. πολὺς δὲ καὶ πανταχοῦ τῆς Ἑλλάδος ὁ θεός. καὶ τὸν Ὀλύμπιον δὲ καὶ] οὗτος εὐτυχεῖ πρὸς γένους καὶ πολιτειῶν, ὥσπερ φασὶ πρότερον τὸν θεὸν τὸν μυστι- κὸν βακχεύοντα καὶ δᾳδουχοῦντα καὶ τὰς ἐξ ’Ανακτό- ρου λαμπάδας αἰωροῦντα. ἀλλ’ οὐ θεός, ἀλλ’ ἄνθρω- πος Ἀλκιβιάδης. ἀλλ’ ’Αλκιβιάδης. ἀλλ’ ἐξ Ἱππονίκου καὶ τῆς μεγάλης οἰκίας καὶ Μεγακλέα καὶ Κλεινίαν καὶ τὸ πρὸς μητρὸς Περικλέα καὶ τὴν Δεινομάχην αὐχῶν.

3 sq. cf. t. III 385, 20 sq. 5 Plat. conv. p. 216 D. 221 D 7 cf. decL Alcib. ed. Melanges Graux p. 635, 25 9 cf. p. 551,8; 556,8; 558,14; 562,1 et 14 10 Ar. ran. 340. Her. VIII 65 11 cf. decL Alcib. 1. 1. p. 636, 19. Her. IX 65 13 Isocr. big. c. 10. Dem. Mid. § 144 14 Isocr. big. c. 13 9 Ὁ Περικλῆς γὰρ ὃς ὡς Ma) διὰ τὰ ἔργα ὑπ’ Ἀθηναίων Ὀλύμπιος ἐκλήθη συγγενὴς Ἀλκιβιάδου ἦν Va 3 Ma 2 2 καὶ om CrBVaMaCl | τῶν om D 4 βάκχων HBVa MaCl 7 σοφιστὴς B et γρ in marg Mor 9 καὶ cancellavi I εὐτυχεῖ scripsi δυστυχεῖ libri (etiam Cr) sed in lac 8 litt om Β δυστυχεῖς edd sed δυστυχεῖ scribendum monet Mor Not f V v „ego locum hunc non intelligo“ s Re locus labem contraxit dubito utrum καὶ deleto et δυστυχεῖ in εὐτυχεῖ mutato plane sanata sit 10 κοτίνων? | τὸν(2)] τὸ Η parum certa scrip- tura in Cr | μουσικὸν D parum certa scriptura in Cr 13 ἀλλ’ ἀκμαιονίδης Va sed ἁ ἅλ’ supra ’ἀκ m 3 | ἀλκμεωνίδης La sed αἰ supra ἑ ’ν ἀκμαιωνίδης Πω 1 5 τὸ scripsi ex HLaD parum certa scriptura in Cr τὸν BVaMaCl edd | περικλέους D

29. Τί οὖν; βούλομαι ἀποθανεῖν. ἐρῶ δικαιότερον ἔρωτα πρέποντα | ἐμαυτῷ. τοῦ μὲν γὰρ Κλεινίου RIV 190 παιδὸς διὰ τὴν συμφορὰν ἐρῶ, τοῦ θανάτου δὲ διὰ τὸν τρόπον. εἰ γὰρ καὶ ἱπποτρόφος Ἀλκιβιάδης καὶ τὸν κότινον ταῖς ἱππικαῖς πολλάκις νίκαις ἀναδησάμε- νος καὶ ῥήτωρ ἄριστος καὶ δημαγωγὸς καὶ στρατηγὸς παρευδοκιμῶν ἤδη καὶ τὸν Νικίαν καὶ μείζω Περικλέ- ους ἀξιῶν φρονεῖν καὶ τὸν Ὀλύμπιον δεύτερον ἀπο- φαίνων τῷ μεγέθει τῶν ἐγχειρημάτων καὶ κάλλιστος ὑπὲρ τὸν Νιρέα καὶ τὸν ἐκ Θετταλίας ἐκεῖνον ὅν Ὅμηρος εἰς ὥραν τὰ πρῶτα ἐπαινεῖ, ἀλλ’ ἄνθρωπος Ἀλκιβιάδης, ὦ κακόδαιμον Τίμων, δυσμενὴς ἐκ προσ- ηγορίας. σὺ δ’ ἐξέστηκας καὶ μελαγχολᾷς· δεῖ σοι κωνείου.

καταφεύγω δὴ πρὸς τὸν νόμον ὅς τοῖς βουλομένοις ἀποθνήσκειν δίδωσι ῥᾳστώνην. καὶ τοῖς λίθοις ἤδη βάλλεσθαι ὑφ’ ὑμῶν ἀξιῶ. δυστυχῶ δὲ θανάτου καὶ προσαγγελίας ἄξια καὶ πάντων δικαιότερός <εἰμι> x ἀπολαύειν τούτου τοῦ νόμου ὃν πάντων 4 Isocr. big. c. 14. Dem. Mid. ’ξ 145 5 Plut. Alc. 16. Athen. XII p. 034 D. Paus. I 22,6 | Choric. Milt. ’ξ 73 p. 13, 14 6 Isocr. big. c. 16 10 cf. p. 654, 9 11 II. β 674 12 cf. ad p. 637, 19. Dem. p. 72, 1 13 cf. p. 535, 17 16 Auson. id. 15. cf. Picco- lomini 1. 1. p. 60 et supra p. 529 not. 2 1 signum interrogationis post οὖν inserui, post ἀποθανεῖν quod habent edd delevi | ἔρωι· La | voce δικαιότερον des Cr fol 47 r 2 „malim ἔρωτα <ἔρωτα σ μᾶλλον> s πρέποντα ἐμοί“ Re om Η | ἀλλ’ ante ἀλκιβιάδης Β 5 τὸ ταῖς ἱππικαῖς scripsi e VaMa τῆς ἱππικῆς HLaBCl sed in hoc in τοῖς ἱππικοῖς corr, edd | νίκης D et coni lacobs Lect 97 8 φρονεῖν ἀξιῶν D 9 ἐγχειρημάτων reposui e libris ἐπιχειρημάτων edd 11 ὄναρ H | ταπρῶτα VaMa 16 ῥᾳστώνην HJDBVaMaCl edd | τοῖς om DB 16 ὑφ’ scripsi ex HLaDVa ἀφ’ BMaCl edd δυστυχοῦς Η 17 προσαγγελίας Va sed αγγελι in ras et γρ προσαγγελίας in marg m 2 | δικαιότατος Gasda | εἰμι inserui om libri edd 18 ὃν — 552, 1 ὅτι om Β ὑμῖν μᾶλλον ἐπαινῶ τῶν νόμων, ὅτι τοὺς ἀνθρώπους ἀποθνήσκειν βούλεται.

31. Εἶεν· ἀλλ’ ἀντιλαμβάνεταί τις συκοφάντης τῆς σωτηρίας τῆς ἐμῆς καὶ τί πέπονθας θανάτου ἄξιον ἐρωτᾷ καὶ τὸν νόμον ἐφ’ ἑτέροις κεῖσθαί φησιν ἀτυχή- μασιν. εἶτα οὐκ εἰκότως μισάνθρωπος ἐγενόμην; εἶτ’ οὐ δικαίως ἀποθνήσκειν βούλομαι καὶ τῆς μετ’ ἀν- θρώπων ἀπαλλᾴττεσθαι κοινωνίας; βασκαίνεις ἀποθα- νεῖν βουλομένῳ; φθονεῖς μοι τοῦ θανάτου; μὴ γὰρ στέφανον ἢ δωρεὰν αἰτῶ παρὰ τοῦ δήμου; μὴ γὰρ σιτήσεως ἢ τιμῆς τινος βούλομαι τυχεῖν; σὺ δὲ ἀπό- θνησκε παρελθὼν καὶ συνήγορον ἔξεις Τίμωνα, καὶ τὸ κώνειον εἰ βούλει παρ’ ἐμοῦ λαμβάνειν καὶ δήμιον ἐπιγράφεσθαι Τίμωνα, διακονεῖν ἀντὶ παντὸς ἔσται RIV 191 μοι.

τί δ’ εὐνοίας | ἔχων πρός με τεκμήριον, τί δὲ φιλίας δίκαιον, τί δέ, ὦ κακὴ κεφαλή, κερδαί- νων περιεῖναι Τίμωνα βούλει; συγγενής εἰμί σοι; ἀδελφός; ἑστιάσεως ἐκοινώνησά σοι; θυσιῶν; πανηγύ- ρεων; οὐκ ἄνθρωπος μὲν ὑπάρχεις, μισάνθρωπος δ’ ἐγώ; μὰ τοὺς θεούς, οὐδ’ εἰ Ἀλκιβιάδης ἀντελαμβά- νετο παρών, ἠνεσχόμην ἂν τὸ πρᾶγμα. προτιμότερα γάρ μοι τοῦ Κλεινίου παιδὸς τὰ τοῦ θανάτου παιδικὰ Φαίνεται.

16 cf. ad p. 548, 6 21 [Plat.] Eryx. p. 393 D 1 μάλιστα coni Gasda | τὸν νόμον DVaMaCl 3 τις e τῆς corr et συκοφάντης inser Cl 2 | τῆς inserui ex HLaD om Β VaMaCl edd 4 πέπονθα Β 6 φησιν ἀτυχήμασιν scripsi ex HLaD ἀτυχήμασί φησιν BVaMaCl edd 11 σιτηρέσιον Va sed σιτήσεως in marg ’ quae eadem del | τινὸς τιμῆς H 14 διακονεῖν scripsi ἧκον οἶς DB VaMaCl edd ἧκα οἶς HLa ἧκεν εἰς coni Mor ἡ διακονία vel eiusmodi quid coni lacobs Lect 97 18 ἑστιάτωρ Va 19 δὲ D 20 εἰ om Η 21 παρὼν inser Va 2 Ma 3 | ἀνεσχόμην Η

33. ’Αλλὰ ποῖον ἀπολώλεκα παῖδα; ἐρωτᾷ πάλιν. τίς μοι τέθνηκε τῶν φιλτάτων; τί μέρος ἠκρωτηρίασμαι τοῦ σώματος; τίς ἐξάγει με τοῦ βίου συμφορά; τίς δὲ πρόφασις τοῦ θανάτου; τὸ δὲ ζυγομαχεῖν σοι νῦν, ὦ κακόδαιμον, καὶ διαλέγε- σθαι, πρὸς θεῶν, οὐ προσαγγελίας καὶ θανάτου ἄξιον εἶναί σοι δοκεῖ; τὸ δὲ εἰς ἄστυ κατ’ ἐλθεῖν ὅλως, τὸ δὲ εἰς ἐκκλησίαν παρελθεῖν ὅλως καὶ τοσούτους ὁρᾶν ἀνθρώπους καὶ τοσούτων ἀνέχεσθαι οὐ μυρίων ἄν μοι πρόφασιν παράσχοι θανάτων; αὐτὸ δὲ τὸ δεῖσθαι προσαγγελίας καὶ τὸ μηδὲ αὐτόν τινα κύριον ἑαυτοῦ τυγχάνειν οὐκ ἀγχόνης ἄξιον τῷ σωφρονοῦντι;

ἐπι- λέλησαι δὲ ὧν ἀρτίως ἔλεγον, ὧν ἔναγχος ὠδυρόμην; ἐρωτᾷς τὴν συμφορὰν ἥτις ἐστί; τάξιν ἔλιπον τοῦ βίου γενναίαν καὶ λογισμὸν σώφρονα δι’ ἔρωτα οὐκ ἠδυνήθην φυλάξαι καὶ τὴν μισανθρωπίαν ὥσπερ τινὰ προβεβλημένος ἀσπίδα τοῦ βίου ταύτην ἀφῆκα καὶ παρεχώρησα τῆς νίκης Ἀλκιβιάδῃ. φιλοτιμίας μὲν ἐκρά- τησα καὶ πλούτου κρείττων ἐγενόμην, ὦ θεοί, καὶ δόξης ὑπερεῖδον, κατεφρόνησα δὲ καὶ τῶν παρ’ ὑμῖν ἐπαίνων καὶ τιμῶν. οὐ πανηγύρεων, οὐ πομπῆς τινος, 5 cf. t. IV 571,8 R 12 cf. t. III 19, 3. Luc. Tim. § 46 13 Dem. p. 1470, 12. Isocr. paneg. p. 76 b 2 τέθνηκεν Οἶ’ 6 ἄξιον ἄξια Va) καὶ θανάτου DVa 7 ἐλθεῖν Β I τὸ — 8 ὅλως in marg inser Va 2 om BMa 11 καὶ Mor om libri | μὴ δὲ HLaBVaMaCl μὴ δ’ D | ἑαυτόν D 13 ὧν(2) scripsi coU Dem. et Isocr. 11. 11. ὧς libri edd sed „malim ὧν“ Re 14 ἥτις reposui e libris, ut e Par 3017 coni Boissonadius Anecd. IV 06 εἴτις edd sed „malim ἥτις“ Re 17 ἀφῆκα Ma sed α(2) in ras m 3 ἀφῆκεν Οἶ’ 18 παρεχώ- πησα — Ἀλκιβιάδη respicit Plan fol 105 v citans παραχωρῶ σοι τῆς νίκης 19 kd-rivaiOL Cobet Mnem. N. S. III παραχωρῶ crit 283 at cf. 561, 3; p. 552, 20; 553, 6; 556, 12; 559, 8; et alloquitur ὦ πεντακόσιοι p. 537, 10; 559,11. cf. p. 529 οὐκ ἀγῶνος ἡττήθην.

ἀνάλωτος δὲ πρὸς πάντα μείνας τἀνθρώπινα ἔρωτι δουλεύω μειρακίου, καὶ ὥσπερ ἐν Εὐρίπῳ τὰ τῆς γνώμης ἐκ μεταβολῆς ἀνεστράφη μοι. πάλιν μειδιῶν ὁρῶμαι καὶ διαλεγόμενος ἀνθρώ- ποις καὶ κωμάζων καὶ στεφανούμενος καὶ θεραπεύων Ἀλκιβιάδην καὶ πρὸς τοὺς κόλακας ἁμιλλώμενος τῇ RIV 192 θεραπείᾳ καὶ γέλωτα παρέχων | ἀνθρώποις ἐπ’ ἐμαυτῷ τῶν ἀνθρωπίνων πρότερον ἀπάντων καταγελῶν.

ὑπὲρ τὸ μειράκιον τὸ Θετταλὸν τὰ τῆς μεταβολῆς ἐστί μοι, ὃ τὸ Πήλιον καταλιπὸν καὶ τὴν μελίαν ἐπὶ τὴν Σκῦρον ᾔει καὶ τὸν παρθενῶνα καὶ τῇ προσηγο- ρίᾳ καὶ τῷ βλέμματι καὶ τῇ στολῇ πρὸς τὸ θῆλυ τὴν φύσιν ἐξεβιάζετο, ἐγὼ δ’ ἐκ τῆς ἐρημίας ἐπὶ τὴν πόλιν, ἐκ τῆς ἐσχατιᾶς ἐπὶ τὰς Ἀλκιβιάδου θύρας. καὶ κώμοις καὶ μέθαις ἐγκαλινδοῦμαι τὸν μονήρη βίον· ἐκεῖνον ἀποθέμενος, καὶ τἀς χείρους ἀνταλλάττομαι προσηγορίας τῶν φιλτάτων κόλαξ ἀντὶ Τίμωνος ἀκού- ων, ἐραστὴς ἀντὶ μισανθρώπου.

ἐμπομπεύει δ’ 3 cf. ad p. 491, 13 9 cf. p. 551, 10 10 Philostr. im. II 3; 17. Themist. or. XXIV p. 308 c 11 cf. t. IV 455, 3 sq. 15 Luc. Tim. § 42 18 hypoth. ad Dem. Lept. p. 456,17. Luc. adv, indoct. § 10. apol. ’ξ 4 1 ἀγώνων HLa 2 καὶ — 4 μοι citat Plan fol 105 v 3 ἀναστρέφει HLaD et γρ in marg Mor ἀντεστράφη Va 6 ἀλκιβιάδη D | ἁμιλλώμενος HVaCl 1 ἐπ’ ἐμαυτῷ non post ἀνθρώποις sed post 8 ἀπάντων Va 8 κατεγέλων BMa sed in hoc γρ καταγελῶν in marg m 3 καταγέλων Οἶ’ 10 ὃ τὸ] ὅτι HBVa Va sed in hoc ἴ’ ex ὁ corr, MaCl | Πήλιον scripsi e La BVaMaCl cum lacobsio Phil 248 et Gasda πύλιον HD edd | καταλιπὼν Va καταλιπῶν La | ὅτε post μελίαν Mor del Re 11 Σκῦρον scripsi e La coll p. 311, 7 et Arcad. p. 69, 7 ed. Barker Σκῦρος ἡ νῆσος σκύρον reliqui libri edd | εἴη B 13 voce ἐξεβιάζετο inc Cr fol 16 v at pleraque abrasa sunt | δὲ D VaMaCl 14 Ἀλκιβιάδου θύρας scripsi e CrHLaDVaMaCl ἀλκιβιάδου χεῖρας Β θύρας Ἀλκιβιάδου edd 18 ἀντὶ La sed τὶ inser s Ἀλκιβιάδης τῇ ἐμῇ συμφορᾷ καὶ πᾶσιν ἐπιδείκνυται ἀνθρώποις οἶον ἐραστὴν ἐκ τῆς ἐρημίας ἀναστήσας δέσμιον ἔχει παρακολουθοῦντα. καὶ τὸ κεφάλαιον τῶν συμφορῶν, τὸ τῶν ἐραστῶν πλῆθος τὸ μειράκιον ὑπερ- οπτικὸν πρὸς ἡμᾶς ἀπεργάζεται. πάντας γὰρ παντα- χόθεν Ἀλκιβιάδης ἀναδησάμενος τῷ κάλλει, καθάπερ τὴν Δῖός σειράν φησιν ὁ λόγος, μετεώρους ἔχει καὶ βίον οὐκ ἀνθρώπινον ζῆν ἀναγκάζει τοὺς ὑπὸ τῇ τυραννίδι ταύτῃ κατεχομένους. τίς γὰρ Ἱππίας ἢ Πει- σίστρατος, τίς Ἵππαρχος χαλεπὸς οὕτω τοῖς ὑπηκόοις ὡς Ἀλκιβιάδης τοῖς ἐρασταῖς ἡμῖν;

ἴωθεν ἐπὶ τὰς θύρας ἀπαντᾶν δεῖ τὰς προόδους καιροφυλακήσοντας καὶ δορυφορήσοντας τὸ μειράκιον καὶ προσκυνήσοντας, ἂν ὀφθῇ μόνον, ἐκεῖθεν ἕπεσθαι τοῖς νεύμασι καὶ ταῖς ὁρμαῖς ἀκολουθοῦντας εἰς Λύκειον, εἰς Ἀχαδη- μίαν, ἐπὶ τὰς παλαίστρας, πάλιν εἰς ἐκκλησίαν, εἰς βουλευτήριον, ἐπὶ τὸ θέατρον, πανταχοῦ παραγίνεσθαι, ἀγωνιζόμενον ἐπαινεῖν, δημηγοροῦντα θαυμάζειν, ἤδη δὲ καὶ τοὺς προγόνους καὶ τὰ σεμνὰ θρυλεῖν διηγή- 6 Luc. lup. trag. § 45 7 II. θ’ 19. Plat. Theaet. p. 153 C. Aristid. t.I p.6,17 Dind.(= t. II p. 343, 3 Keil.) 10 cf. p.44,13sq. 12 Luc. necyom. § 12 | Dem. p. 678,17. Luc. abdic. § 16 3 κεφ(??)α in κεφαλαὶ corr Cl 2 4 ὑπεροπτικὸν πρὸς ἡμᾶς ἀπεργάζεται τὸ μειράκιον Va 5 πάντας — 7 ἔχει citat Plan fol 105 v 8 ἀναγκάζειν Cl | τῇ om Fa 10 ἴπαρχος Οἶ’ sed ’ in ‘ corr m 4 ὕπαρχος Va | οὕτω scripsi e VaMa οὕτως HL BCl om D 12 καιροφυλακήσαντας LaD 13 δορυφορή- σαντας D | προσκυνήσοντας ὢ sed ἡ in ras m 3 προσκυνήσαντας D 15 ἑ ἲς ex ex HLaBVaMaCl ἐς D edd scriptura in ὢ parum certa | λύκιον BVaMaCl | εἰς scripsi e libris sed Bcriptura in θ’ parum certa ἐς edd 17 τὸ ante βουλευτή- ριον D | παραγενέσθαι D 18 δημηγοροῦντα La sed τὰ su- prascr s 19 θρυλεῖν scripsi ex HLa θρυλλεῖν reliqui libri edd cf. ad p. 542, 10 μάτα ἃ κέρδος ἦν σιωπᾶν, τοὺς Ἀλκμαιωνίδας, τὴν τῶν τυράννων κατ’ ἄλυσιν, τὸν μυστικὸν ὁπλίτην τὸν Καλλίαν, τὰς δᾳδουχίας αὐτοῦ, τὸν μετὰ τῶν λαμπά- δων εἰς Μαραθῶνα δρόμον, τὴν ἐν Σαλαμῖνι Κλεινίου ναυμαχίαν ἐπαινεῖν, τὴν Ξανθίππου περὶ Μυκάλην στρατηγίαν θαυμάζειν, τὴν Ἀγαρίστην ἐκπλήττεσθαι, RIV 193 τὴν | Δεινομάχην μακαρίζειν οἷον ἄγαλμα εἰς φῶς ἤγαγε, τὸν Ὀλύμπιον προσκυνεῖν, καὶ οὐκ ἀρκεῖ, τι- μᾶν δὲ ἤδη καὶ Ἀσπασίαν μετὰ Σωκράτους τὴν ἐκ Μιλήτου τὴν ἐξ οἰκήματος ὧς Διοτίμαν ἐπαινεῖν τὴν σοφήν. ταῦτα γὰρ Ἀλκιβιάδης ἀπαιτεῖ παρ’ ἡμῶν καὶ τοιούτοις ἥδεται.

τὰ δὲ ἀπὸ τῆς ἑσπέρας, ἀποτρό- παιοι δαίμονες, τῆς συμφορᾶς. κολάκων μὲν ἐκεῖ πλῆ- θος εἰσρεῖ πανταχόθεν, ἐραστῶν δὲ ἕτερον σύνταγμα ἐπεισέρχεται, αὐλητρίδες, ὀψοποιοί, μαγείρων πλῆθος, οἰνοχόων, πάντα ἐπ’ ἴσης μοίρας καὶ τάξεως μιᾶς, σοφισταί, κόλακες, φιλόσοφοι, μαστροποί, πόρνοι, μισ- άνθρωποι. διαφορὰ δ’ οὐδεμία παρ’ αὐτῷ οὐδ’ ἐξαί- 1 Her. VI 121. Isocr. big. c. 10 3 schol. ad Arist. nub. 64 4 Her. VIII 17 5 Diod. Sic. XI 34. Plut. Per. 3 6 Her. VI 131. Plut. Per. 3 9 Plat. Menex. p. 235 E. Luc. imag. ’ξ 17; salt. § 25. Aristid. pro IV viris t. II p. 171, 6 Dind. 10 Plat. conv. p. 201 D. Luc. imag. ’ξ 18; eun. ’ξ 7 15 cf. p. 547,5 5 τὴν ἐξ ἵππου Β | περὶ scripsi ex HLaDCl παρὰ BVa Ma edd scriptura in Cr parnni certa 6 Ἀγαρίστην scripsi Mus. Rhen. XXXII 89 cum Cobeto CoU 283 διαρίστην διαἀ- ρίστην La) libri edd 8 voce τὸν des La fol 101 cuius in margine inferiore λείπει πολλά f reliqua perierunt 9 δὲ ἤδη parum certa in Cr | καὶ ante ἤδη Η 10 ὧς inserui e libris sed scriptura in Cr parum certa om edd | διοτίμην D 11 ταῦτα Va sed τὰ add m 4 | αἰτεῖ HD 16 δ’ ante ἐπ’ D Β edd delevi | ἐπ’ ἴσης scripsi e D ἐπίσης reliqui libri edd | μιᾶς om Ma inser Va 2 17 κόλακες σοφισταί Va 18 οὐδεμία scripsi e Β Par 3017 cum Boissonadio Pachym. 144 οὐδὲ μία CrVaMaCl οὐδ’ ἐμία Η οὐ μία D edd | οὐ δεξαί- ρετός Η ρετός τις τιμή, πᾶσι δ’ ἴσα ἐρασταῖς καὶ δούλοις ἐπιτάττει. πολὺς δ’ ὁ ζῆλος τοῖς κακοδαίμοσι πρὸς ἑαυτούς· τῷ δεῖνι προσεκολλήθη. μακάριος. ὑπεμειδία- σεν ἑτέρῳ. ζηλωτὸς ἐκεῖνος. προὔπιε τῷ δεῖνι τὸ ἔκ- πωμα. ὅδ’ ἀθάνατος διὰ τὴν τιμήν.

ἐγὼ δ’ ἐν πᾶσι καὶ πανταχοῦ δεύτερος τυγχάνων ἄχθομαι καὶ παρευδοκιμούμενος οὐ φέρω. οὐ ταῦτά με ἐδίδαξεν ὁ τρόπος, ἐρᾶν, μεθύειν, αὐλητρίδι προσανακεῖσθαι, κω- μάζειν, ἀλλὰ βιάζεται ἡ συμφορά, καὶ ὁ ἔρως ἄγει με πρὸς τὰ χείριστα. καὶ ταὐτὸν πέπονθεν ἡ ψυχὴ τὸν λογισμὸν ἀφαιρεθεῖσα τῶν ἀρμάτων ἐκείνοις ἃ τὸν ἡνίοχον οὐκ ἔχοντα ἀτάκτως φέρεται τῷ δρόμῳ παν- ταχοῦ.

εἰς οἵαν ἦλθον ὁ κακοδαίμων μεταβολήν. οἷα ὑπέστην ὁ δυστυχής. κολάκων ἀνέχομαι καὶ συγ- κατακλίνομαι τοῖς ἡταιρηκόσι καὶ αὐλητρίς μοι πρόσ- εισι καὶ ὀρχουμένους θεῶμαι καὶ τῷ Κλεινίου παρα- κολουθῶ | κωμάζοντι καὶ μεθύοντι τῶν νυκτῶν RIV 194 ἀωρὶ καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις δουλεύω ταῖς Ἀλκιβιάδου. 3 Piat. leg. V p. 728 B 7 cf. p. 551, 7. Luc. Hermot. § 51 10 sq. [Isocr.] Demon. § 32 p. 9a 18 Luc. enc. Dem. § 1. Arist. eccl. 741. Antiph. tetral. A ἁ § 4 p. 115,8; β § 5 p. 117,1; δ’ § 6 ῥ’ 119, 38 1 τις inserui e CrHBMaCl Par 3017 cum Boissonadio 1. 1. om DVa edd | δὲ CrH | ἴσα scripsi ὧς libri edd | ἐρασταῖς καὶ δούλοις scripsi e CrHDB δούλοις ἐρασταῖς VaMaCI edd ὧς δούλοις τοῖς ἐρασταῖς coni Re 2 δὲ Va 3 τῷ δεῖνι] προσωδίνει Η προσωδύνει D scriptura in Cr parum certa προσεκλήθη; DVa προσεκ λ ἤθη Ma sed λ in ras m3 et ante et post λ ras 1 litt | ἐπεμειδίασεν Β 4 προὔπιε — ἔκπωμα citat Plan fol 105 v προὔπιεν ἐκεῖνος Plan 7 παρευδοκιμού- μενος Ma sed δο in ras m 3 9 βιάζει με Va 12 δήμω Β 15 πρόσεστι Va sed πρόσεισι in marg m 2 νῦν μὲν εἰς Ἀγάθωνος εἰσέρχεται κωμάσων. αὗθις ἐπικρούει Σωκράτην. πρὸς Καλλίαν ἀφικνεῖται μεθ’ Ἱππονίκου. μεθύει πάλιν.

τὴν φύσιν δ’ οὐδέπω καὶ τήμερον δύναμαι κατιδεῖν τῶν παιδικῶν οὐδὲ τὸν τρόπον. ἐπαινῶ τὸ κάλλος καὶ θαυμάζω τὴν ὥραν, ὁ δὲ ὑπερορᾷ καὶ καταφρονεῖ τῶν ἐγκωμίων τῶν ἐμῶν. τὴν ἀνδρίαν, τοὺς λόγους ἐκπλήττομαι, ὁ δὲ ὑπενόησεν εἰρωνεύεσθαί με. τὴν ἡσυχίαν ἄγω στένων κατ’ ἐμαυ- τόν, ὁ δὲ ἄχθεταί μου τῇ σιωπῇ. τῷ τρόπῳ χρῶμαι καὶ τὸν μισάνθρωπον ὑποκρίνομαι καὶ λοιδορῶν αὐτὸν διαρρήγνυμαι, ὁ δ’ ἐνταῦθα ἐγέλασε. πάλιν σεμνὸς ἐν Λυκείῳ φαίνεται καὶ Πρωταγόρου μᾶλλον καὶ Γοργίου τὰς ὀφρῦς ἀνεσπακώς, αὐθάδης ἐν ἐκκλησίαις καὶ δημηγόρος ὑπὲρ τὸν Ὀλύμπιον, πόρνος ἐν συμποσίοις καὶ κατεαγὼς ἐν ταῖς μέθαις, ἀνδρόγυνος ἐπὶ τῆς ἐσπέρας, ὑπὲρ τὸν Πρωτέα τὴν φύσιν ἀμείβων.

τίς δὴ γένωμαι ἢ τίνα εὕρω τῶν κακῶν μεταβολήν; φεύ- γοντά με τὰς ἑαυτοῦ διατριβὰς μεταδιώκει, ἐγκείμενον 1 cf. p. 546, 14. Plat. conv. p. 212 C 11 cf. p. 547, 13 16 cf. t. II 41,14; 312,18 1 εἰσέρχομαι Η scriptura in Cr parum certa | κωμάζων Gasda 2 σωκράτη Β 4 κατιδεῖν τῶν παιδικῶν reposui e CrHDVaMaCl κατιδὼν τῶν παιδικῶν Β τῶν παιδικῶν κατι- δεῖν edd | οὐδὲ τὸν τρόπον Md sed δὲ τὸν τρόπον in ras m3 τὸν τρόπον τῶν τρόπων D 5 τούτου ante τὴν Va 7 ἀνδρείαν DVa Ma 8 punctum post με posui ex HI) om reliqui libri edd I ἄγω — 9 σιωπὴ inserui ex Η om CrDB VaMaCl edd pro emblemate habui Rel. Acad. Berol. 1896, 1333 | ἄγων Η 10 τὸ Va 11 ὃ Ma οὐ H | ἐντεῦθεν D 12 λυκίῳ VaMa ὢ | καὶ(1) om Η | γοργίου Ma sed γορ in ras m 3 11 δὲ Β 18 ἑαυτοῦ scripsi αὐτοῦ Va ἐμαυτοῦ HDBMaCl edd sed πρὸς τἀς ἐμαυτοῦ coni Re | μὰ δία διώκει Va sed μὰ δία in μέτα corr m 3, MaCl | ἀνακείμενον D δὲ ὁρῶν καὶ ἀπολωλότα εἰρωνευόμενος ἐρωτᾷ· τί δέ, οὐ μισάνθρωπος ἦσθα; τί δέ, οὐκ ἐπὶ τῆς ἐσχα- τιᾶς ᾤκεις; τί δέ, οὐκ ἔβαλλες ταῖς βώλοις προσιόντα με; πῶς οὖν ἑάλως; εἰπέ μοι. ἢ τί δὴ πέπονθας; ἢ τίς σε ἤγαγεν ἐνταυθοῖ; ἆρα ὑποκρίνῃ τὸν ἔρωτα καὶ φιλεῖν Ἀλκιβιάδην προσποιῇ πεπονθὼς οὐδέν;

’Αποπνίγομαι, νὴ τοὺς θεούς, καὶ παραρρήγνυ- μαι τὴν χλεύην οὐ φέρων καὶ τὸν γέλωτα ἐκείνου τὸν πολύν. ἐκκόψατε δὴ τοὺς καταράτους ὀφθαλμούς. ὦ πεντακόσιοι, τοὺς ἐμοὺς τοὺς προδότας τῆς ἐμῆς ἀνδρίας γενομένους. οὗτοι γὰρ πρῶτοι τὸ κακὸν ἐδέ- ξαντο καὶ τὸ κάλλος δι’ αὐτῶν εἰσρυὲν τὸν λογισμὸν τὸν ἐμὸν κατεδουλώσατο.

| πάλαι μὲν δι’ RIV 196 ἔρωτα γυναικὸς καὶ κάλλος τὴν Ἑλλάδα κατὰ τῆς Ἀσίας ὁπλισθῆναι ποιητῶν ἀκούων μῦθον τὸν λόγον ἡγούμην καὶ τὴν ὑπόθεσιν οὐκ ἀξιόχρεων εἶναι τοῦ πολέμου καὶ τῶν ἡρωικῶν κατεγέλων συμφορῶν, εἰ δι’ Ἔρωτα συνέβησαν τοῖς τότε. νυνὶ δὲ τί; πείθομαι τῷ 2 cf. p. 535, 12 3 cf. p. 545, 13 17 cf. p. 263, 15 3 ἔβαλες HMaCl scriptura in Cr parum certa | τοῖς DMa cf ad p. 545, 14 4 ἢ] καὶ VaMa 6 τί D | σε om VaMa | ἄρα Va 8 παραρρήγνυμαι scripsi coll. Plut. Ti. Gr. 2 πα- ραρριπτοῦμαι HB VaMaCl edd παρακριπτοῦμαι D scriptura in Cr parum certa 9 ἐκίνουν D 10 καταροτάτους Β καταρω- τάτους Va καταρατοτάτους MaCl 11 φίλοι CrH 12 ἀν- δρείας HDBMaCl | γενομένους om Va | δὴ post γὰρ D 13 καὶ — 14 κατεδουλώσατο citat Plan fol 105 v | αὐτῶν] τῶν ὀφθαλμῶν Plan I εἰς τὴν ψυχὴν ante εἰσρυὲν Va 14 τὸν ἐμὸν λογισμὸν Plan | κατεδουλώσαντο Wolf Mor κατεδούλωσε D | μὲν om ἁ inser Ma 2 16 τῶν ante ποιητῶν Wolf edd delevi 17 ἡγοῦμαι Οἶ’ 18 τῶν om D | ἡρωικῶν scripsi e CrHBCl et τ γρ in marg Mor coll p. 560, 4 ἡρωικῶν Va τρωικῶν DMa edd 19 Ἔρωτα scripsi ἔρωτα edd | τοῖς in ras ras | τί; del Re λόγῳ καὶ τὸν θεὸν μέγαν καὶ φύσεως ἀνθρωπίνης κρείττονα διὰ τῆς ἐμαυτοῦ συμφορᾶς ἐπιγινώσκω καὶ φιλῶ γε αὐτὸν τῆς μισανθρωπίας ίας καὶ τὰ ἔργα θαυ- μάξω οἷα ἔδρασεν ἐξ ἀρχῆς. πολὺν ἐπὶ Τροίας ἡρωικὸν φόνον εἰργάσατο, πολλὰς Ἑλλήνων καὶ βαρβάρων σφα- γάς, πολλὰς κατήνεγκε πόλεις, πολλὰ κατέσκαψε τείχη, πολλὰς ἀκροπόλεις παρέδωκε πυρί, πολυτρόπως ἀν- έτρεψε τὸν ἡμέτερον βίον. οὗτος ἐπὶ κρημνοὺς ἄγει, οὗτος ἀναγκάζει βαπτίζειν εἰς ἑαυτοὺς τὰ ξίφη, ἀγχό- νῇ παραδίδωσιν, ἐπὶ τὸ βάραθρον ὠθεῖ Τίμωνα καὶ καλὴν παρ’ ἐμοῦ λαμβάνει τῆς ὑπερηφανίας τὴν δί- κην.

ἀσθένειαν κατεγίνωσκον τῶν ἡττωμένων Ἀλ- κιβιάδου πρότερον, πολλὰς ἐποιούμην κατηγορίας, καὶ τῶν εἰς ἔρωτα ὑπαγομένων αὐτοῦ κατεγίνωσκον καὶ τὸν Σωκράτην πολὺς ἦν χλευάζων ἐπὶ τοῖς παιδικοῖς· πίνει δέ τις δι’ ὅλης ἡμέρας; μειρακίου ’δε ἀν- έχεται κωμάζοντος; φιλοσοφεῖν προσποιούμε- 2 ἐπιγιγνώσκω Ma 4 ἐξαρχῆς B | Τροίας scripsi τροία HVaCl scriptura in Gr parum certa τροίαν DBMa edd Τροίᾳ coni Gaeda | ἡρωικὸν φόνον εἰργάσατο scripsi e CrH VaMa sed in hoc γρ τρωικὸν in marg m 3, Οἶ’ ἡρωικὸν φόνον εἴργαστο Β φόνον ἡρωικὸν εἰργάσατο D et coni Gasda φόνον ἡρωικὸν εἴργαστο Wolf edd 6 πολλὰ — τείχη om Va 7 tco ante πυρί D | ἀνέτρεψε Va sed τ’ in ’ς corr m 4 10 ὠθεῖ Ma, sed m θεοὶ suprascr m 3 | καὶ inserui ex HDB scriptura in Cr parum certa om VaMaCl edd 11 ὑπὲρ HBVa sed in hoc παρ’ suprascr m 2, MaCl scriptura in Cr parum certa ὑπ’ D 12 ἀσθένειαν — ἡττωμένων respexit Plan fol 105 v citans καταγινώσκω σου ἀσθένειαν | τῶν — 14 κατ’ ἐγίνωσκον praemisso κείμενον in marg Ma 2 13 πολλὰς ἐποιούμην κατη- γορίας τῶν — 14 αὐτοῦ scribendum et κατεγίνωσκον delendum coni Gasda 16 θαυμάζων καὶ ante χλευάζων Va | ἐν Η scriptura in Cr parum certa | πολεμικοῖς D et γρ in marg Mor 16 et 17 signa interrogationis posui e Ma auctore Re colon et comma reliqui libri edd 17 χλευάζοντος D νος ἄνθρωπος καὶ τρίβωνα ἔχων στεφανοῦται καὶ τὸν Ἔρωτά φησιν εἷναι θεόν; ἀλλὰ νῦν κακήν τινα ταύτην, ὦ θεοί, παλινῳδίαν ᾄδειν ἀναγκάζομαι.

οὐ νέμεσις Σωκράτην οὐδὲ Ἀγάθωνα οὐδὲ Ἀθη- ναίους ἅπαντας ἀμφὶ τοιῷδε μειρακίῳ κόπτεσθαι καὶ πάσχειν κακῶς μετὰ τὸ ἆθλον τῆς κολακείας καὶ τὸν κῶμον τὸν οὐκ ἀγεννῆ. ὑπὲρ Νάρκισσον, ὑπὲρ τὸν Ἀμυκλαῖον ἐκεῖνον ἔφηβον Ἀλκιβιάδης, ὑπὲρ τὸν Ἡρα- κλέους· ἐρώμενον τὴν ὥραν. ἀλλ’ ἐκεῖνοι μὲν | RIV 196 προὔλαβον τοὺς ἐραστὰς τῷ θανάτῳ, ἐγὼ δὲ ἀντιστρό- φου πειρῶμαι τῆς τύχης.

τοσοῦτον δέ μοι περίεστι τοῦ πρὸς αὐτὸν ἔρωτος ὥστε ἕτεροι μὲν τοὺς ὁρῶντας αὐτὸν μακαρίζουσιν, ἐγὼ δὲ καὶ Ἀγαθάρχῳ φθονῶ τῆς ὕβρεως καὶ Ταυρέαν ζηλῶ τῆς πληγῆς ἢν ἐπὶ κόρρης ἐδέξατο[. ἔπαισε] χορηγὸς ὢν καὶ στεφανούμενος. 1 cf. decl. Alcib. ed. Melanges Graux p. 635, 26 7 Ovid. met. in 353. Luc. Charid. § 24. cf. t.IV 448, 10 8 cf. t IV 450, 16 11 cf. p. 541,19 13 cf. decl. Alcib. 1.1. p. 635,28. An- doc. c. Alcib. ’ξ 17. Dem. Mid. ἑ 147. Plut. Alcib. 16 14 Andoc. 1. 1. 21. Dem. 1. 1. Plut. 1. 1. 3 ᾄδειν ἀναγκάζομαι scripsi ex HD scriptura in Cr parum certa ἀναγκάζομαι ἄδειν BVaMaCl 4 οὐδ᾿(2) VaMa 7 τὸν οὐκ ἀγεννῆ] τῶν κώμων καὶ (om H) οὐκ ἀγεννὲς HD scripturn καὶ in Cr parum certa τ΅ον οὐκ ἀγεννῆ Ma sed ἐς supra ῆ m 2 καὶ οὐκ ἀγεννὲς Β | ἀγενῆ Mor cf. t. I 95, 12 7 ὑπὲρ Ma sed τὸ antepos m 2 | Νάρκισσον scripsi τὸ ὑπερνίκιον H τὸ ὑπερ- νίκιον D scriptura in Cr panim certa νικίαν BVaMaCl edd quominus Νικίαν Aristophanis eccl. 428 significari credas obstat 1. 10 Νιρέα coni lacobs Phil 353 at obstat iterum 1. 10 8 ἔφηβον scripsi ἔφηβος libri edd | τῶν et 9 ἐρωμένων HDB scriptura in Cr parum certa | τὴν ὥραν] τὸν Ὕλαν Gasda ὂν 10 ἐγὼ — 14 ὕβρεως citat Plan fol 105 v 12 αὐτῶν Ma αὐτῶν Cl φίλτρου Va 13 καὶ om Η 14 Ταυρέαν scripsi e CrHD ταυραίαν B VaMaCl edd 15 ἐδέξατο χορηγὸς scripsi auctore Re ἐδέξατο. ἔπαισε χορηγὸς libri edd καὶ τὸν Ὀλύμπιον ἐπὶ τούτῳ μᾶλλον ἢ τῇ προσηγορίᾳ μακαρίζω. μέγα δὲ καὶ τοῦτο ἐμαυτῷ πρὸς φιλοτιμίαν ἡγοῦμαι τὸ δι’ Ἀλκιβιάδην ἀπόλλυσθαι τήμερον καὶ πρόφασιν ἔχειν τοῦ θανάτου τὸν ἔρωτα.

49. Ἄγε δή, ὦ γενναία κεφαλή, τῶν καλλίστων γὰρ ἄρχεις, τοὺς ἐραστάς, πολλοὺς ἐπὶ τὸ βάραθρον, πολλοὺς ἐπὶ τὸ κώνειον Ἀθηναίων, ἐπὶ τὸ Τίμωνος παράδειγμα τοὺς σοὺς ἐραστὰς ἄγε. ζήλωσον τὸν ἡμέ- τερον βίον. μισάνθρωπον σαυτὸν καὶ Τίμωνος ἡμέ- μένον γνήσιον ἀπόδειξον. ἅλις ἐχέτω σοι τὰ τῆς πορ- νείας καὶ τῆς πρὸς ἀνθρώπους ὁμιλίας. μηδενὶ τῶν ἐραστῶν ἐπινεύσῃς μηκέτι μηδ’ ἂν σοφώτατός τις ἀνθρώπων ἁπάντων τυγχάνῃ καὶ τὴν παρὰ τοῦ Πυθίου μαρτυρίαν προσειληφὼς μηδ’ ἂν τοῦ Δῖός ἔχῃ τὴν προσηγορίαν.

ἐπὶ τὰς γυναῖκας τῶν Ἀθη- ναίων τῇ ὥρᾳ, ἐπὶ τὰς μοιχείας ἀπόχρησαι τῇ φύσει. πάντας Ἀλκμαιωνίδας ἀπόφηνον τοὺς Ἀθηναίων παῖ- δας. ὅλου μοι γενοῦ τοῦ δήμου πατήρ. καὶ τοὺς Λα- κεδαιμονίων βασιλεῖς εἰς τὸ Ἀττικὸν μετάστησον γένος ἀνθ’ Ἡρακλέους αὐτὸν Ἀλκμαίωνα ἐπιστήσας προστά- 8 Phryn. Monotr. com. fr. II 587, 2 M (II 375 K) 13 cf. p. 117, 15 20 Her. VII 208, 1 1 τοῦτο Wolf et Mor qui τούτῳ scribendum coni Not f. V v 6 εἰς ante τοὺς libri edd delevi „malim ἄρχεις τοῖς ἐρα- σταῖς“ Re 7 Ἀθηναίων reposui e libris sed scriptura in Cr parum certa et οὑς supra ὢν Ma 3 Ἀθηναίους edd sed γρ Ἀθη- ναίων in marg Mor 10 ἀπόδειξον scripsi e CrHD et γρ in marg Mor ἀν’ ἅδ’ ἑ ἰξὸν BVaMaCl edd 12 ἐπινεύσαις B | μὴ δ’ HVaMaCl 13 ἀνθρώπων ἁπάντων scripsi e 2) et γρ in marg Mor ἀνθρώπων CrH ἀπάντων BVaMaCl edd 15 τῶν] τἀς Η scriptura in Cr parum certa 16 τὴν ὥραν CrHDB 17 ἀπόφηναι D 19 μετάστησον γένος scripsi auctore Re μετάστησον. γενοῦ libri edd 20 αὐτὸν scripsi e CrHDVa σαυτὸν Ma σαυτὸν ὢ αὐτῶν Β edd αὐτοῖς coni Re τὴν. ἀντὶ σκηπτοῦ τινος καὶ λοιμοῦ καὶ θείας προσ- βολῆς ὄφθητι τῷ τῶν ἀνθρώπων γένει.

δύνασαι δὲ ἀρκέσαι πρὸς τὴν | Τίμωνος ἐπιθυμίαν. στοχάζομαί RIV 197 σου τῆς πολιτείας. τὴν φύσιν ἐπιγινώσκω τὴν σήν, Ἀλκιβιάδη. μείζω φρονεῖς τῶν νόμων. ταπεινὴν ἡγῇ τὴν δημοκρατίαν καὶ τοὺς νόμους τοῦ Σόλωνος, μικρὸν Περικλέα καὶ φαῦλον νομίζεις τὸ Θεμιστοκλέους παρά- δειγμα, τὴν ἀκρόπολιν περινοεῖς, τὸν ζῆλον ἄγεις πρὸς Πεισίστρατον, τυραννίδος ἐραστὴς τυγχάνεις. τὰς Λα- κεδαιμονίων περιμένεις εἰσβολάς.

ἀλλὰ μικρὸν τὸ ἐνθύμημα μίαν ἀπολέσαι πόλιν, ἕνα διαφθεῖραι δῆμον. σὺ δὲ ἐπὶ τὴν στρατηγίαν παρελθὼν καὶ τριήρων, ὅπλων, καταλόγων, ἱππέων, χρημάτων καταστὰς κύριος, δυνάμεως τοσαύτης, συμμαχίας, τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς κατὰ πάντων ἀνθρώπων ὄφθητι γενναῖος καὶ πρὸς ἅπαντας μισάνθρωπος.

μή μοι μέχρι τῶν ὅρων τῆς Ἑλλάδος τὰς πράξεις μηδὲ εἴσω Πελοπον- νήσου τὴν Ἀλκιβιάδου καθείρξῃς δυναστείαν. ὑπὲρ τὸν Αἰγαῖον πόντον, ὑπὲρ τὸν Ἰόνιον, Ἀλκιβιάδη, νεῶν στό- λον ἐξαγαγεῖν < ἐπὶ σ τὴν ἕω> d; ἐπὶ τὴν ἐσπέραν. 1 Luc. Tim. § 37 8 Her. I 59, 4. Thuc. I 126, 3. Arist. ran. 958 19 cf. p. 92, 10 1 λιμοῦ VaMaCl 2 γὰρ D 4 τῆς πολιτείας reposui e libris ut coni Re τὴν πολιτείαν edd 6 ποιῆι post νόμους Cr, ποιῇ HBCl sed in hoc fj in ras m 2, ποιεῖ Va sed εἰ in ἡ τοὺς corr m 2, ἐν βραχεῖ ποιεῖ D | τοῦ Va τοὺς BMa sed in hoc τοῦ suprascr m 2 7 περικλέους CrH 9 voce πεισίστρατον des Va 11 μίαν Ma sed μ’ in ras m 3 | punctum posui colou Cl signum interrogationis reliqui libri edd 12 δ’ Η | προ- ελθὼν CrH | τριηρῶν Οἶ’ 16 πάντας D 17 μὴ δὲ HDB 19 αἴγιον Η | ἰώνιον MaCl | Ἀλκιβιάδη scripsi ἀλκιβιάδης libri edd | νεῶν scripsi οὖν libri om edd 20 ἐξαγαγεῖν scripsi ἐξήγαγεν CrHBMaCl et γρ in marg Mor ἐγήγαγε D ἐξαγα- γέτω edd cf. ad t. II 553, 1 et t. IV 422, 18 | ἐπὶ τὴν ἴω inserai auctoribus lacobsio Add 130 Lect 97 et Gasda om libri edd κατὰ Σικελίαν, πολλὰς ἐν Ἑλλησπόντῳ σφαγὰς καὶ πό- λεων ἀναιρέσεις πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης ἀπεργασάμε- νος ἅπαντας ἀνάστησον. κοινὸν ἅπασιν ἀπόδειξον τὸν πόλεμον, βασιλεῖ, Λακεδαιμονίοις, Ἀθηναίοις, τοῖς ἐκ Σικελίας, τοῖς ἀπὸ τῆς Ἀσίας, σατράπαις, βαρβάροις, Ἕλλησι, πᾶσιν ἀνθρώποις.

μίμησαι τὴν Ἔριν ἐκεί- νην τὴν Ὁμηρικὴν ἣ τὰ πρῶτα ἐκ φαύλων ὁρμηθεῖσα πᾶν τὸ μέσον οὐρανοῦ τε καὶ γῆς προἰ·οῦσα ἐπλήρωσε. τοῦτόν μοι τὸν κῶμον κατὰ τῆς οἰκουμένης ἀπάσης, RIV 198 Ἀλκιβιάδη, κώμασον. ταῦτα ἔχε Τίμωνος τὰ | 11 συνθήματα. τούτων μέμνησο τῶν λόγων. παραχωρῶ σοι τῆς τοῦ μισανθρώπου προσηγορίας. καὶ σὲ μὲν ἐντεῦθεν θεοὶ φυλάττοιεν ταῖς μελλούσαις ἀνθρώπων συμφοραῖς, ἐμὲ δὲ ἤδη τις ἐπὶ τὸν ἕτερον ἐρώμενον 15 ἀγέτω, τὸν θάνατον.

7 Il. δ’ 442 sq. 1 ἑλησπόντῳ CrH | σφαγὰς scripsi auctore Re φυγὰς libri edd | καὶ πόλεων ἀναιρέσεις om D 2 σφαγὰς post ἀναιρέσεις CrHBMaCl delevi auctore Re | τῆς Ma sed ῆς in ras m 2 | ἀπεργασόμενος coni Gasda 7 ταπρῶτα Ma 11 παθήματα B 12 τοῦ inserui e libris om edd 13 οἱ ante θεοὶ B | φυλάττοιεν Cl sed ὲν add m2