The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
prudentiae, et mens rationi intenta praecurrit uirtutibus,
passiones coercet; docibilis enim uirtus. denique studio et
discendo quaeritur, dissimulando amittitur. alioquin nisi sermo
bonus necessarius esset ad correctionem, numquam lex diceret:
non adulterabis. sed quia nudus sermo ad monendum
utilis, ad persuadendum infirmus est, ideo adhibenda est
rationis rectae consideratio, ut quod sermo bonus praescripserit
ratio plenius tractata persuadeat. non enim seruili ad
constringimur necessitate, sed uoluntate arbitra, siue
ad uirtutem propendimus siue ad culpam inclinamur. et ideo
nos aut liber affectus ad errorem trahit aut uoluntas reuocat
rationem secuta. passio autem grauissima culpae concupiscentia,
quam ratio emollit et conprimit. emollire enim potest,
eradicare non potest, quoniam animus qui est rationis D. 3 de Macc. 393, 25
7 Exod. 20, 13 15 de Macc. 394, 45 sqq. add. E, L. V. Wx, LIBER EIUSDEM D, EIUSDEM
P) DE IACOB ET UITA BEATA (BEAT., A eras. P; LIBER IIII.
add. V) APVNDT 2 bonus T boni A (s. m2 J nisi bonis. P bon D
bonis eet. omnibus sermo Wm2WE 8 prudentia. P (e eras.) 4 cohercet
A (h s. u.) PVN 5 alioquin A (n ex m) 7 admouendum A
a
(8. m2 t admonendo) P admouendQ T (Q a. 9) 10 persudeat A (a 0.
u. m2) 12 fort. inclinamus 13 ad nos A (ad del. m2) P (ad exp.) 91
(ad del. m3) 14 sed ut A (a, m2 secuta) autem libri praeter P.
in quo est ras. 5 litt.; autem
omnis itaque ...... ex aliis, non ex se originem
sumit ideoque secunda est. nam aut de naturalibus suscipitur
aut de utilibus. itaque aut naturalia temperat aut utilitatis
adsertor est. denique non animi excidit concupiscentiam, sed
facit ne concupiscentiae seruiamus. quis enim tantus ut
corporalem motum possit auferre nisi solus ille qui potuit
de infructuosa ficulnea dicere, hoc est malitia Iudaeorum:
ecce anni tres sunt, ex quo ueni quaerens fructum in
ficulnea hac et non inuenio: succide ergo illam. cui
respondit seruus: remitte illam et hoc anno, usque
dum fodiam circa illam et mittam cophinum stercoris.
et si quidem fructum fecerit: sin autem, in futurum
succide illam. merito ad dominum rettulit, quia excidendae
corporalis prolapsionis potestatem sibi ipse uindicare non
poterat, sed domino reseruabat.
18, 7-9 V (deinde ras. 2 litt.; s. 6 6) capax ut A (ut s. u. m2) 2(W(
et W m1 capax B ?T m2E capax R 6 T (fi S m2 ex ut) non aadit
P\' om. cet. S dfis \'ii\' (fi
Denique quem de hominibus meliorem et fortiorem adsumemus
quam sanctum Dauid, qui cupiditatem [sibi], qua concupiuerat
aquam de lacu Bethleem hostili interclusam exercitu,
sibi auferre non potuit, potuit mitigare? nam cum aliis utique
defuisse non inueniamus, id est tanto exercitus numero, cum
utique multo minus regi deesse potuerit ex ceteris fontibus
aqua, inrationabilem quandam concupiscentiam passus desiderauit
eam, quae hostium erat circumfusione uallata, unde
sine maximo periculo non facile potuisset deferri. itaque ait:
quis mihi potum dabit de lacu, qui est in Bethleem
ad portam? et cum essent reperti tres uiri, qui hostium
castra praeciderent et deferrent aquam, quam summo desiderio
desiderasset, cognoscens quod periculo alieno aqua sibi eadem
constitisset profudit illam domino, ne sanguinem illorum qui
eam detulerant bibere uideretur. quae res indicio est quod
concupiscentia quidem rationem praeueniat, sed ratio cupiditati
resistat. humanum itaque passus est Dauid, ut inrationabiliter
concupisceret, sed illud laudabile, quod inrationabilem concupiscentiam
rationabiliter parato fraudauit remedio. dum laudo
uiros, qui erubuerunt desiderium sui regis et maluerunt finem
eius uerecundiae uel periculo propriae salutis adferre, plus
T adsnmemus
Costerius adsumimus libro 2 sibi deleuit Erasmus concupiuerat
An T concupierat cet. 3 interclausam P 4 auferre
(r pr. s. u.) P alt. potuit om. A (add. m2) P, in mg. E mitigare
A (8. m2 t migrare) utique aquam 21\' (aquam 8. u. m2) 5 id est
(a. m2 J idem) A 6 fortibus A (corr. m2) 8 quae (8. m2 l quam) A
9 potuisset (t alt. 8. u.) AT et (m2) U\' deferre A (corr. m2) 10 dabit
potum WE potum de lacu dabit 9t 11 bethlem A (corr. m2) Qf
12 qui A (8. m2 t quam), 8. u. V 13 aqua (a alt. ex å) AlV aqua ?t
eadem A ml eandem A m2 81 alienam T (exp. m2 et eadem ante sibi im.)
14 profundit P 15 bibere (b pr. ex u) A 17 itaque quod 2lxE, - in
2T ante passus ras. 2 litt. 19 patrato A (corr. ml) dum om. T
laudo WET, post uiros 8. w. m2 91\', om. cet. 21 sed (s. u. m2)
plus T
et aquam dubiae sortis pretio quaesitam sanguini comparauit.
simul quasi repressa uictor cupiditate profudit aquam domino,
ut ostenderet quod concupiscentiam suam uerbi consolatione
restingueret.
potest igitur mens sobria inpressiones refrenare
ac reprimere quamuis grauium passionum et feruorem omnem
cupiditatis flagrantissimae refrigerare, deriuare alio motus et
rectae rationis tractatione despuere passiones. etenim cum
deus hominem constitueret et in eo mores sensusque plantaret,
tunc motibus eius regale inposuit mentis imperium, ut omnes
sensus motusque hominis eius uigore ac potestate regerentur.
adiuncxit ad gratiam creaturae, ut mentem ipsam diuinis
informaret praeceptis et sapientiae instrueret disciplinis, quibus
et cauenda nosceret et eligenda cognosceret. mens igitur
recta ratione tenens disciplinam sapientiae, ut diuina et
humana cognoscat, eruditur in lege, per quam discit quas
sibi subicere debeat passiones.
dolor, quas secuntur ceterae. illae enim conplectuntur uniuersas,
quarum utraque non solum corporis, sed etiam secundum
animam passiones sunt. et quia diximus subesse\' his alias
passiones, ante delectationem concupiscentia, post delectationem
gratulatio est; ante dolorem autem est timor, post
14 de Macc. 392, 41 sqq. 18 de Macc. 393, 8 sqq. A 2 sanguine A m2 sanguinis N* 3 profundit A (n expo
m2) P 4 auain
A.b hac profectus Iacob sanctus primatus a fratre quos non
habebat accepit eiusque praelatus adsensu docuit in reliquum
intemperantes proprio sibi uiles esse iudicio. ab hac profectus
Ioseph et calorem iuuentutis edomuit et temptatum adulterinis
animum inlecebris rectae rationis inductione firmauit. denique
quamuis fortis esset et ualidus, tamen tractatu rationis fulcire
se maluit dicens uxori domini sui: si dominus meus
de Macc. 393, 35 16 Gen. 25, 31 sqq. 18 de Macc. 393, 43 22 Gen
39, 8 sq. A (corr. mt) et postea ins. ml P 6 operantur A
(a. m2 i ratur)
Bona igitur ratio, quae et hostilem plerumque affectum
exuit et dolorem iniuriae sequestrat. denique et in acie
plerumque uictorem mitigat et ferituri mucronem retardat et
rogantem morti eripit, eo quod subiectis parcere iusta ratio
persuadeat. nam de excludendo uel mitigando iniuriae dolore
quis melior magister quam patriarcha Iacob, qui proprios
coarguens filios Symeon et Leui ait: odiosum me fecistis,
ita ut saeuus uidear. et utique ulti fuerant sororis
iniuriam, quae contra instituta patria uiolato fuerat pudore
temerata. nec potuit Iacob, praeceptor disciplinae, custos
pudoris, stuprum probare commissum, sed maluit insolentes
ratione cohiberi sciens quod indignationem ratio temperare
posset.
temperantia est igitur, quae resecat cupiditates. hanc
de Macc. 394, 30 18 Gen. 34, 1 sqq. propter AmlP (corr. praeter, sed eras.) VW&\'E praeter Am2%T
3 subetractmn A (s alt. ins. m. ant.; 8. m2 i subtractum) T quia A
(s. m2 i quę) quae
testatur, de temperantia in lege, de ceteris in lob libro, in
quo scriptum est: nonne dominus est qui docet
et disciplinam? et in euangelio dominus ipse
ait: discite a me quia mitis sum et humilis corde.
et alibi ad discipulos ait: ite, docete gentes baptizantes
eas in nomine patris et filii et spiritus sancti.
unde autem discipuli dicti aut quid aliud a Christo nisi
uirtutum operari praecepta discebant ? denique Dauid ait:
uenite, filii, audite me, timorem domini docebo
n o s. utique timor dei de numero uirtutum est, quia initium
sapientiae timor dei, per quem adsciscitur piae forma
doctrinae, de qua Paulus ait: gratias autem deo, quod
fuistis serui peccati, sed oboedistis ex corde in
eam formam doctrinae, in qua traditi estis, liberati
11. 29 12 Matth. 28, 19 16 Psalm. XXXIII 12 17 Psalm. CX 10,
cf. Prouerb. 1, 7; 9, 10 Sir. 1, 16 19 Rom, 6, 17 sq. A (f a 8. u. w?) 2 est om. E medio om. VN
paradysi P paradiso (i 8. o m2) A paradyso N\' (o ex i W) paradiso
V-AT 3 illud o-m. P 4 paradysi PN\'T 5 inmortalitates A (corr.
m2) P (is
Non est quod cuiquam nostram adscribamus aerumnam
nisi nostrae uoluntati. nemo tenetur ad culpam, nisi uoluntate
propria deflexerit. non habent crimen quae inferuntur reluctantibus,
uoluntaria tantum commissa sequitur delictorum inuidia,
quod in alios deriuemus. uoluntarium sibi militem eligit
Christus, uoluntarium seruum sibi diabolus auctionatur. neminem
iugo seruitutis adstrictum possidet, nisi se ei prius peccatorum
aere uendiderit. quid carnem quasi infirmam accusamus?
membra nostra arma sunt iniustitiae et arma iustitiae. uidisti
pauperem iniuriam accipientem, protexisti eum: membra tua
arma pietatis sunt, quibus pauperem ab iniuria uindicasti.
uidisti egenum, donasti eum muneribus: dextera tua mortem
a tuo pectore reppulisti. uidisti eum qui ducitur ad mortem,
eripuisti eum, quia scriptum est: eripe eum qui ducitur
ad mortem: membra tua sunt arma iustitiae, si iniuste
(s. m2 t igitur) A igitur W/\'ET 3 discendo s. u. m2 P 5 habegtur
P 6 utrumquelibet ml AP utramquelibet A m2 P m2 V et (que
del. m3) 31 (que eras.) ¥I\' 9 nrm AP 11 inferuntur Erasmus inaeruntur
libri 13 quod A (8, m2 t quo) quo tH & 6 (fi S s. u. mSS) quod
(d s. u. m2) V eligit AtnaPaT elegit AmlPVL legit VN1 15 se
ei A (se exp. et 8. ei scr. t se m2) ei se T ei post aere transponunt
WE peccatorum uere
affectus igitur, non caro auctor est culpae, caro
autem uoluntatis ministra. non ergo uendat nos uoluntas nostra.
clamat apostolus: nescitis quoniam cui exhibetis uos
seruos ad oboediendum, serui estis eius cui oboeditis,
siue peccati in mortem siue oboeditionis ad
iustitiam? ergo si aut peccato seruimus aut iustitiae,
in qua parte seruitus tolerabilior, fructus uberior. sed
qui potest esse fructus in morte? peccati enim stipendium mors
et ideo nullus in eo fructus est, sed pudoris dispendium, cum
ea quae gessimus erubescimus. seruire autem iustitiae libertas
est; qui enim uocatus est in domino seruus libertus
est domini: similiter qui liber uocatus est seruus
est Christi. utraque condicio optima, esse sub Christo,
sub quo et pretiosa seruitus et gloriosa libertas: pretiosa
seruitus quasi tanti sanguinis pretio comparata, gloriosa autem
libertas, quam nulla seruitus culpae, nulla peccatorum uincula
constringunt, nulla flagitiorum onera, nulla criminum commercia
degeneris nexui seruitutis addicunt
(s. m2 i nem) A libidinfi T 3 aduersatus A et (d expo
m2) P auersatus fa
Disce humilitatem, homo, apostolici uim cognosce magisterii.
si seruum te dicas, libertus es: si liberum te iactes,
seruus es. nam et ille qui quasi seruus redemptus est
libertatem habet et iste qui quasi liber uocatus est bonum
est illi ut seruum Christi se esse cognoscat, sub quo seruitus
tuta est et libertas secura. quis quasi idiotam Paulum uel
in ipso iure adserit? sciuit discernere inter libertum et liberum
et ideo non perfunctorie, sed proprie dixit: qui enim uocatus
est in dominos seruus, libertus est domini; similiter
qui liber uocatus est seruus est Christi. reuera enim
omnes Christi liberti sumus, nemo liber; omnes enim in
seruitute generati. quid seruili condicioni adrogantiam libertatis
adsumis? quid titulos nobilitatis usurpas, seruilis hereditas?
nescis quod te Adae atque Euae culpa mancipauerit seruituti?
nescis quod redemerit te Christus, non emerit? non auro
et argento redempti estis de uana uestra conuersatione
paternae traditionis, sed pretioso sanguine
agni clamat apostolus Petrus. ergo redemptus a domino es
et seruus es qui creatus es, seruus es qui redemptus es et
quasi domino seruitutem debes et quasi redemptori. nec
inferiorem putes libertinitatem sub Christo quam libertatem
esse. ad dignitatem aequalis, ad tuitionem praestantior est,
ad gratiam par, aduersus lapsum cautior, aduersus superbiam
tectior. ita libertatem accepisti, ut meminisse manumissoris
tui debeas, ut patrono tuo noueris legitimum obsequium
P ml o homo P m2 A (o in ras. m2) cet. 2 si A m2 s. u. X
(si seruum ex seruum) VT, om. cet. dicis m2 PW et mlWE liberum
(1 ex b) P 6 quis A (8. m2 t qui) idiotum A (s. m2 i tfi) P
(corr. m2) 7 sciuit enim 91\' (enim 8. u. m2) 91 xE 9 in om. P
13 assuimis P hereditas (f tis s. s m2) A hereditas (as ex atis) T
15 redemerit A (e alt. ex i m2) non emerit del. m2 A, in mg. T
16 et A (s. m2 i ñ) P non cet. conditione (om. paternae traditionis)
N\' 18 a dno redemptus Am2 T 19 et pr. A (del. m2) P, om. cet.
20 redemtori P 21 libertatinitatem V (ta pr. exp.) libertinitatem T
(a 8. n, sed eras.) liber+tatem P (a ercis.) 25 tuo del. m2 A, s. u. T
qui sub domino regnas et sub patrono militas?
dedit, adiuncxit gratiam. lex enim peccatum denuntiauit, sed
in condicione lubrica penitus cohibere non potuit. cognoui
enim peccatum quod nesciebam, cognoui concupiscentiam esse
peccatum, et hac occasione cognitionis peccati aera cumulata
sunt, quia peccatum, quod ante per ignorantiam meam mortuum
uidebatur, in me reuixit: ego autem mortuus sum sub peccati
uulnere, quia cognitio culpae, quae mihi profutura uidebatur,
haec nocuit, ut scirem quod uitare non poteram. peccatum
enim prodidit et per bonum denuntiationis suae peccati ipsius
aceruauit inuidiam. itaque supra modum factum est peccatum
mihi, quia cumulatum est denuntiatione mandati; crescit enim
culpa, cum proditur nec cauetur. quomodo ergo bonum
mandatum, quod mihi mors est? aut quomodo non est mihi
mors, quod per bonum significationis suae demonstrandum
peccatum operatum\'est in me mortem? nam certum est quod
mors mihi accessit, dum quod facio agnosco peccatum, sicut
ipse dominus ait: si non uenissem et locutus fuissem
his, peccatum non haberent.
quid miraris igitur si lex
quibusdam morti sit, cum morti sit et domini salutaris aduentus,
per quem redempti sumus? infidelis enim mortem sibi quaerit
A (a eras.) militas P (as m2 ex ea) 4 dedit! iuncxit A m1
dedit iuncxit (8. peccatum dedit ad) A m2 dedit adiunxit (adiuncxit V)
PYN. post dedit
1
i
» Et quia didicimus esse bonum mandatum quod mihi mors
est, nunc discutiamus quomodo non sit mihi mors quod per
bonum licet mihi operatum est mortem. sic enim proposuit
apostolus: quod ergo bonum est mihi mors est? absit;
sed peccatum, ut pareat peccatum, per bonum mihi
operatum est mortem. itaque spectemus singula. mandatum
utique legis est, lex autem spiritalis est, cuius gratiam uideo,
pulchritudinem laudo. formam praedico, praeceptum admiror:
sed quia carnalis sum ego et uenundatus sum sub peccato,
trahor inuitus ad culpam. etenim quasi seruo culpa dominatur.
itaque odi crimen et facio. mens odit, caro concupiscit: ego
V 6 intelleget A (et ex it m2) T
8 auctor est VP\'mIlE et m2 W auctores %\'ml cet. ergo P (r m2
a. 14.)\' 9 etiamsi A (etiam del. m2) etiam (om. si) P etiamsi om. T
bonum S A (S add. m2) 10 etiamsi P (si eras.) etiam P\'T 12 propositionis
A (s alt. exp.) nilE et (s alt. m2) W\' 15 didicimus (8. m2
1 diximus) A dicimus PT 16 est non A (s. ml i nunc) P (corr. m2)
a b
mihi del. m2 A, om. T 17 licet mihi tamen VN (bonum licet j(\'
m. ant., licet ante per transponunt WE) mihi licet tamen T 19 appareat
P et ap s. u. ttt m3 T 23 et del. Am2, om. NT sum PD,
del. m2 A, om. eet. 25 odio
in
quo periculo unum est remedium, ut quem lex liberare non
potuit liberet dei gratia. sic enim scriptum est: infelix ego
homo, quis me liberabit de corpore mortis huius?
gratia dei per legum Christum dominum nostrum.
itaque fit ut, licet peccatum quod latebat id est concupiscentia
mea, quam non putabam esse peccatum, mortem mihi operata.
sit, dum proditur, et supra modum factum sit ipsum peccatum
— erat enim peccatum, etsi nesciebatur, sed cognitione
coaceruatum est et quasi incrementum erroris adsumpsit
atque in naturam delicti cessit forma mandati.-, mihi tamen
mors non sit, cui promptum est ad Christum confugere, per
quem soluimur omni mortis periculo. absoluta igitur etiam
secunda est propositio, quia mandatum mihi legis mors non
est, etsi mortem operetur. quod enim conturbamur fragilitatis
est, quod euadimus Christi.
est, quae habet tractationem rationis et intendit sapientiae
disciplinis, sed grauis lucta est ei cum mortis corpore et
plerumque rationem mentis uincit carnis inlecebra. ideo
A (s. m2 i legit) PD et m\'l W legit V et (corr. eligit) T
elegit VII m1 cet. bonal- (na eras.) A 4 corporis A ml FS1 et («. ras.
6 litt.) P corpus
si igitur in illius
morte dimittuntur nobis peccata, etiam peccatorum nobis
passiones in illius morte moriantur, illius crucis clauis teneantur.
adfixae. si in illius morte mortui sumus, quid iterum tamquam
uiuentes ad ea quae sunt mundana reuocamur? quid nobis cum
elementis mundi, quid cum cupiditatibus, quid cum luxuria atque
lasciuia, quibus in Christo mortui sumus? quodsi sumus in
Christo mortui, in Christo resurreximus; cum Christo igitur
uersemur, cum Christo superiora quae sunt, non quae
et terrena quaeramus. Christus surgens a mortuis ueterem
hominem adfixum cruci reliquit, nouum resuscitauit. Christus
ideo mortuus est, ut et nos peccato moreremur, deo re-urgeremus.
mortua est caro nostra, quid iterum peccato reuiuescit,
quid iterum peccato oboedit? quid iterum peccatum regnat
in mortuis, cum mors finis peccati sit? mortui sumus carne.
1 adoptemperandum P (do in ras.) 2 cepit A V esset (ts. u. m2) sub-
dita A (/ m2) sabdita easet T 5 implicata (implicita m2) A 8 gabernacula
call 9 crucia A (s exp.) P (a eras.) 13 in illius crucis A (in
.del. m2) P affixae teneantur 81 xE 17 alt. in xpo eras. A 18 mortui
post in Christo tranltponit m2 A in xpo ante resurr. om. PD io (8.
m2 cO) T, in quo deinde m2 del. cum xpo 20 resurgens NT (re s. v.
m2) D 21 crucis At om. VN, cruci 8. u. T 22 ut (t 8. u.) A
23 eet in ras. m2 91\' (ex sunt ut uidetur) est autem A (autem a. u
m2) T reniuescit
sic quod erat inpossibile legi solutum est, si
in spiritu ambulemus: sic passiones sepelimus, si crucem
huius corporis non resoluamus, si chirographum peccati, quod
deletum est in cruce Christi, non rescribamus, si ueteris
hominis amictum quem exuimus non induamus. scriptum est
enim in Canticis: exui tunicam meam, quomodo induam
eam? laui pedes meos, quomodo inquinabo eos?
mortificata igitur nobis sunt corporis membra, cur eius pullulant
uitia? ideo lex non praeualuit, quia carnem non mortificauit,
ideo quasi umbra praeteriit, quia non colorauit, ideo etiam
obumbrauit nos a sole iustitiae, quia coaceruauit crimina: ergo
et obfuit.
non erat?
habebamus iam legem naturae, erat unusquisque
sibi lex, qui opus legis scriptum habebat in corde suo. illam
non tenuimus: cur addebatur et altera, in cuius operibus caro
non posset iustificari ? accessit uinculum, non solutio; addita
est peccatorum agnitio, non remissio. peccauimus omnes, qui
poteramus excusationem praetendere per ignorantiam: os obstructum
est omnibus.
profuit tamen mihi. coepi confiteri quod
negabam, coepi delictum meum cognoscere et iniustitiam
meam non operire, coepi pronuntiare aduersus me iniustitiam
meam domino et tu remisisti impietates cordis mei. sed et
3, 9 9 Cant. 5, S 13 Hebr. 10, 1 A (8. m2 t sps) P sps VN sps xpi T (xpi s. u.) 4 si A (s.
m2 t sic)
habes igitur quibus latio tibi profuit legis. sed dicis quia
per legem superabundauit peccatum. sed ubi superabundauit
peccatum, superabundauit et gratia. mortuus es peccato, homo;
ergo lex iam non obest. resurgis per gratiam; ergo lex profuit,
quia adquisiuit gratiam. accepisti etiam pignus Christi caritatis,
quoniam qui pro te mortuus est aduocatus est tibi et sanguinis
sui mercedem reseruat et qui peccatorem reconciliauit patri
multo magis commendat innocentem et tuetur subditum, quia
adsciuit innoxium.
Tanti igitur beneficii debitor non rependis obsequium?
heredem te fecit, coheredem te fecit, heredem dei, coheredem
Christi: spiritum tibi adoptionis infudit. numera haec et adiunge
non tam ad debiti nexum quam ad muneris accepti
22 Rora. 8, 17 ex posBd A 3 gloriabor P (1 ex r) 4 redemtus A 5 peccati
VN remisaa sunt peccata N\' peccata sunt remissa T 12 profuit
tibi N\' 13 supra abundauit alt. A (corr. m2) P 14 est A m2 T,
b a
ea ex 6 m1 P 0 homo n et (0 s. It.) T 15 lex iam A (b a mZ)
iam lex T 16 quia A (s. m2 t qui) adquisiui A (carr. m2) P
18 mercem A (corr. m. ant., deinde m2 s. I cedem) N\' reseruat -4
(s. m2 i seruauit) seruauit T quia P 19 qui A (8. m2 i quia) PT
20 adsciuit A (s. m2 i Bciuit) PT sciuit nt scit i1\' (w.2 ex seluit) ¥lxE
21 rependis A (l a s. i »i2) P rependłs T (i s. ł) rependes cet. 22 coheredem
te fecit a. u. m2 A coheredem ... dei om. P coheredem
autem xpi 9t 24 conseruationem Costerius conuersationem libri
consepeliare cum Christo. /suscipe passiones eius, ut supra
passiones cum eodem esse merearis. uide quomodo tibi peccata
superiora donauit, ut nihil faceret obesse quod peccasti. uide
quomodo te hortatur, ne amittas quod accepisti. breuis huius
laboris est meta et corona fructus perpetui, tolerabilis passio,
merces inaestimabilis. quid enim te angit? an ignobilitatis
abiectio ? sed erit tibi in futurum gloriosa nobilitas deuotionis
ac fidei. num census tenuior, uictus angustior ? sed erunt tibi
diuitiae remunerationis aeternae, in quibus rei ullius egere
non possis. num amissio filiorum ? recipies perpetuos, quos
susceperas temporales. dicetur de te: beatus qui habet
semen in Sion et domesticos inHierusalem.indignae
inquit passiones sunt huius temporis ad futuram
gloriam scriptura tibi dicit.
adde quia uita beata his aduersis
saecularium molestiarum aut passionum corporalium non
minuitur, sed magis probatur. adde quod uel patrimonii damna
non sentit uel necessitudinum forti mente abscondit dispendia,
absorbet dolorem. adde quia nescit naufragia qui semper in
portu tranquillitatis est. quid illud quod labor tibi conmunis
cum omni est creatura, quia propter te mundus ipse seruitutem
tolerat corruptionis, quia cum sanctis tibi laboris huius et
expectationis conmune consortium est? sol occasum suum
recognoscit, luna defectum, errorem stellarum lumina, dum
totius corporis nostri expectatur redemptio.
P compatere P sic commoriare P (in quo a eras.)
et (c
Sed uereris dubios uitae anfractus et aduersarii insidias,
cum habeas auxilium dei, habeas tantam eius dignationem,
ut filio proprio pro-te non pepercerit? pulchro uerbo usa est
scriptura, ut dei patris erga te pium propositum declararet,
qui morti obtulit filium. et filius mortis acerbitatem sentire
non potuit, quod in patre fuit: nihil sibi reliquit, totum
pro te obtulit, quod in plenitudine diuinitatis nihil ipse amisit
et te redemit. considera affectum patrium. quod pietatis est
quasi morituri filii suscepit periculum, quasi orbitatis hausit\'
dolorem, ne tibi periret fructus redemptionis. tantum fuit
domino studium tuae salutis, ut propemodum de suo pericli-II\'\'
taretur, dum te lucraretur. ille propter te dispendia nostra
suscepit, ut te diuinis insereret, caelestibus consecraret. mireĮ,
etiam addidit: pro nobis omnibus tradidit illum, ut
ostenderet quod ita omnes diligat, ut dilectissimum sibi filium
pro singulis traderet. pro quibus igitur quod super omnia est
dedit, potest fieri ut non in illo uniuersa donauerit? nihil
enim excepit qui omnium cessit auctorem.
nihil est igitur
quod negari nobis posse uereamur, nihil est in quo de munificentiae
diuinae diffidere perseuerantia debeamus, cuius fuit
tam diuturna et iugis ubertas, ut primo praedestinaret, deinde
uocaret et quos uocaret hos et iustificaret et quos iustificaret
hos et clarificaret. poterit deserere quos tantis beneficiis suis
usque ad praemia prosecutus est? inter tot beneficia dei num
metuendae sunt aliquae accusatoris insidiae ? sed quis audeat
(corr. m2) AP 2 ausilium A dni A m2 T tantum
A (a 8. u m2) ..dignationem (in era.s.) AP 3 uero A (a. m2
J uerbo) 4 scriptura* A 5 obtulit filium ... reliquit om. VN, in
quibus pro te totum;
separare deberent.
cur nos pro illo non etiam dura et acerba
toleremus, qui pro nobis tam indigna suscepit? ideoque debet
in nobis esse caritas, ut nullis periculis reuocemur a Christo.
scriptum est enim: aqua multa excludere non poterit
caritatem et flumina non concludent eam, quia
torrentem transit anima diligentis. nulla tempestas, nullum
profundum periculum, nullus terror mortis aut poenae uim
caritatis inminuit; in his enim probamur, in his beata uita
est, etiamsi multis periculis inundetur.
non enim frangitur
sapiens doloribus corporis nec uexatur incommodis, sed
etiam in aerumnis beatus manet. neque enim aduersa corporis
uitae beatae munus inminuunt neque de eius aliquid suauitate
delibant, quia non in delectatione corporis uitae beatitudo
CXXIII 5 8. u. m2 A qng 8. u. m2 P 3 afFectus (8 exp. m2) A religare
A (i ex e m2) 4 peuior AT iudicem habeas Am2 PVNT
5 te ergo 31x 7 mercedem A (de s. u. m2) mercem VN dicet A
(s. m2 t cit)
Est ergo beata uita in hominibus, sed in his scilicet, in
quibus fuerit perfecta uita. perfecta autem uita non sensibilis
ista, sed illa rationabilis secundum tractationem rationis et
mentis uiuacitatem. in quo non est portio hominis, sed perfectio,
quae non tam in condicione est hominis quam in operatione;
haec enim beatum facit. huic igitur uiro quid est bonum nisi
ipse sibi? quod habet, et adest ei hoc bonum et causa ei erit
futurorum bonorum. de hoc bono dixit Solomon: bibe aquam
de tuis uasis et de puteorum tuorum fontibus.
A (8. m2 i abominabile) abhominabile T (a. ab omni
labe) in del. m2 A, om. V 3 indequorum P indecorem 31 (corr. m3)
indecorum W (ecorom in ras.) 4 enaue sit (ait s. u. m2) i( mulce$t
N mulceat SI" lcea in ras.) cet. 5 enim del. 21\', om. %xE 6 mens
ê T 13 et (s. m2 etiam) A etiam T (s. i et gratiam) et gratiam
om. VNT ei (om. etiam) APD 18 non (s. m2 in) A et (ex in) T
21 est in condicione St" 22 haec P et (s. m3 ea) A ea cet. 23 ei
(alt.) A (s. m2 sibi) şibi erit ei T 24 dicit T salemon 9lx2? salomon
cet. 25 uasis tuis D
plateas discurrant. sint tibi soli constitutae, et
nemo alienus particeps sit tibi. fons aquae tuae
sit tibi proprius.
utere igitur interno bono tuo. testimonium
autem boni huius maximum, quoniam qui habet alia non
requirit. quid enim requirat qui inferiora despiciat, praestantissimo
autem inhaereat, sicut scriptum est : ceruus amicitiae
et pullus gratiarum confabuletur tibi? amicitia autem
praecedat te et una sit tecum in omni tempore; bona enim
uirtutum amicitia et summi boni caritas. nihil itaque aliud
quaerit perfectus ille nisi solum et praeclarum bonum. unde
et dicit: unam petii a domino, hanc requiram, ut
inhabitem in domo domini omnes dies uitae meae
et uideam delectationem domini. neque uero eum
tamquam angustum inopemque fastidias, quia unius boni
uelut solitaria societate contentus sit. huius enim amicitia
circumdatus plurimus erit. abundat enim huiusmodi uiro ad
beatitudinem et ad possessionem boni, et ideo nihil aliud
desiderat. nihil enim quasi nouum expetit qui omnia habet.
nihil est enim boni quod non habeat nec superfluis delectatur,
sed necessariis et eo ipso necessario, quod non sibi, sed carni
adhaerenti sibi necessarium sit, idque indulget quod ab
in ras. P tuo om. P, t tuo s. u. m2 A 2 discurrant 91\'
(ant ex ent) constituam te A (exp. haec uerba m2) et (am eras.) P
4 proprius St (prius in ras.) proprius tibi sit 21x interno (o ex a
m2) AP 5 quod A (s. m2 i qui) quid P (d eras.) 6 requirit A
(it m2 ex at) T requirat P (r pr. del.) deapiciat D despicit i(\' (it
ex iat m2) WilE 7 autem del. m2 A, om. T 10 caritatis AP 11 nisi
A (si s. u. m2) 12 petiui VT 13 omnibus diebus P (m2 omnes
dies) D 15 fastidias ... societate om. ml P (in quo uerba contentus
sit erasa sunt, - fastidias ... sit s. in mg. m2) qui A voa qul P boni
A (a. m2 at hominis) PD hominis T (exp. et s. boni) VN 16 nelnd P
19 expetit A (8. m2 t pectat) PSIZ) expectat cet. 20 nec (s. m2 t
de) A 4? (s. nec) T 21 ipso A (s. m2 t se) 22 ideoque N\'
unum et reconciliet interiorem deo iuxta hominem atque
exteriorem, ut fiat in utroque unus spiritus.
Huius igitur propositi uir nec dispendiis minuitur nec
aduersis frangitur nec repagulis inhibetur nec suorum amissionibus
maestificatur. ad cuius informationem dicit apostolus:
nolumus autem uos ignorare, fratres, de dormientibus,
ut non tristes sitis. sicut et ceteri qui spem
non habent. solatur enim se resurrectionis fide et remunerationis
futurae gratia nec recipit ea mente maestitiam, qua
adhaeret deo, et diuinae praesentiae uoluptate laetatur. qui
autem his contristatur non secundum deum contristatur, quod
autem non secundum deum hoc plenum stultitiae. a perfecto
igitur abest huius mundi tristitia, quae non secundum deum,
et omnis sollicitudo corporalis aerumnae. huiusmodi enim
inductioni mentis atque substantiae non adnumeratur habitudo
Cor. 7, 10 in ras. m2 A (ex qd ut uidetur) quod N\' utrumque A
(s. m2 utramque) utramque M (v s. a
nescit igitur perfectus incommoda
huius corporis aut aduersa mundi neque sentit, qui
alienum ab huiusmodi metu, ne accidant, animum gerit. non
enim uita perfectior, si his careat, definitur, sed si ista
contemnat. nam si ita definiretur, ut ea esset beata uita, quae
ab huiusmodi casibus expers uacuaque repperiri posset, utique
his accidentibus non posset beatus aliqui definiri. ea igitur sequestrata
sunt et hoc solum in aestimatione beatae uitae est requisitum,
ut non in aliis, sed in possessione ueri et boni eius definitio
teneretur, quoniam qui id habet despuit cetera nec requirit.
negare non possumus quod delectetur secundum naturam et
libenter accipiat non dolere aliquid quam dolere, nisi forte
pro Christo, pro quo, si causa poscat, et debilitatem corporis
prompte accipiat et totum corpus suum morti offerat. idem
tamen etiam praeter causam fidei atque iustitiae, si desit
sanitas, non adficiatur animo neque frangatur dolore corporis,
qui se potest uirtutum perfectione solari.
quaero etiam utrum
A (8 m2 i rani) 3 aniformem A (f ex c?) 7 consortio
A (8. m2 i ium) consortium T 9 metum A (8. m2 I metu) accidant
scripri occidant A (8. m2 i occidat; occidat T) cet. 10 in (8. m2 t
si) hia A 11 contempnat An et (p exp.) V i.ta P (s eras.)
13 accidentibuB A m2 T accedentibus cet. poasit Am2 T (corr. ml)
VN (posset
illud profundum uirum iustum nihil uelle nisi illud solum et
praeclarum bonum, huic soli intendere, hoc unum in bonis
ducere, non aliud cum illo, sed solum ipsum semper desiderare,
hoc delectari. cui si aliud adiungatur quod delectet
eum, ut est filiorum suauitas, non illud amittitur, sed istud
adiungitur. non enim minuunt accidentia beatitudinem, quae
augere non possunt, quia plenum illud et inuiolabile manet,
in quod anima sese induit et cui se inseruit et infudit. manet
semper inter aduersa et delectabilia perfecta uirtus, neque
aduersa de perfectione eius quicquam minuunt neque
adiungunt perfectioni. quid enim est quod is qui ad
summum ascendit aut damni de caducis sentiat aut conmoditatis?
Neque uero, quod grauissimum apud plerosque habetur, se
miserum putabit, si in captiuitatem uel ipse ueniat uel eius
A (s. m2 i os) 5 huiusmodi uideri NT 6 si pr. 8. u.
m2 AV si
Sed forte aliquis putet aegritudinem atque inbecillitatem
corporis impedimento esse ad perfectionis munus implendum,
eo quod non possint opera manuum ulla factaque procedere.
uerum ea sibi iustus impedimento esse non sentiet, immo
etiam eum qui illa miserabiliter defleat corripiet et quasi
ignauum arguet, quod plus in corporis usu quam in animi
uirtute constituat, quod ea quibus seruiat desideret, cum
habeat quod aliis magis possit iubere, quod in paupertate
ingemiscat, qui possit supra mundi opes esse — fideli enim
VII p. 615, uu. 9 sqq. (Dan. 14, 9 sqq.) 23 Prouerb. 17, 6
uerbn inde a despiciat usque ad somni p. 30 u. 9, suppleium est a
manu recentiore saeculi XI, cuius scrtpturas siglo (A) significabo
illam
quoque formam iusti esse quis abnuat. ut nihil metuat. nihil
reformidet nisi uirtutis dispendia aliorumque uanas formidines
conprimat, quas habeant de periculorum sollicitudine, mortis
timore, corporis infirmitate, ut doceat dissolui corpore et
cum Christo esse multo melius, ut ostendat quia operationes
non impediuntur debilitatibus corporis. sed augentur. neque
splendore generis aut propinquorum subsidiis aut opibus, sed
bono commendatur affectu. neque enim minus beatus Helias
quam Moyses, cum alter cibi indiguus melotide uili sine filiis,
sine sumptu, sine comite, alter populorum ductor, laetus
subole, succinctus potentia, diuerso genere meritum aequale
fundauerint, sicut in euangelio declaratum est, quando cum
domino Iesu in resurrectionis gloria refulserunt; uidetur enim
exp. m2) 4 in op?ribus P 5 recedere a uoluptatibus
propriis (is ex as m?) P recipere (s. u. m2 ai reicere) V 10 cuius P
salubritatis P 11 fluentia P redundauerunt (A)D 12 seculis (A)
donieatice ¥I\' (ce m2 ex cis) 81 xE 13 quoque P (qu pr. in ras. ml)
15 habeat PF9t 17 esse cum ipo Vf.IIE 20 bo:rum 91 bonorum (A)D
commendantur N\' et m2 PY helias A (a s.
i
semper comitem sociamque uirtutem? in quo statu non poten-
-.
tissimus? in qua paupertate non diues? in qua generis ignobilitate
non clarus? in quo otio non laboriosus? in qua debilitate
non uegetus? in qua infirmitate non fortis? in qua somni
quiete non feriatus, quem etiam quiescentem uirtus propria
non relinquit? in qua solitudine non stipatus, quem uita beata
circumdat, quem uestit gratia, quem gloriae amictus inlustrat?
non minus enim otiosus quam cum operatur beatus, nec
minus dormiens quam uigilans gloriosus, quia non minus
dormiens quam cum uigilat incolomis et sanus est. quando
autem feriatus uideri potest, cuius mens semper operatur?
quando autem solus, qui cum illo bono semper est, de quo
ait propheta: replebimur in bonis domus tuae? quando
abiectus, cuius conuersatio in caelo? quando non decorus,
qui ad illius decori et solius boni se conformat similitudinem,
qui etiamsi membris solutus sit, tamen mente se erigat? et
tamquam ille qui cithara canere solitus, si eam dissipatam
resolutis neruis et confractam uiderit et usum eius interruptum.
abiciat eam atque eius numeros non requirat, sed uoce ipse
P (corr. m2) 21 (corr. m3) 8\' (corr. na. aut.) V 4 haud
(A)T et (m2 ex aut; V aut P haut N 5 sibi om. (A)D, a. u. T
6 Bociumque (A)P et (eorr. m2) Y (corr. m3) Sl et (Q ex il) T 9 omni
(8. non m2) V 10 non om. VNT 11 relinquit VNf reliquit cet.
13 enim A (8. m2 i etiam) P etiam cet. operabatur Am2 8 et (ba
del.) T 15 uigilat 81 (at ex ane) incolomis Aml W!\'E incolumis
A m2 cet. 17 semper bono VN (bon\' sx) T 19 conuersatio est
VWE et (est s. u. m. ant.) 8\' 20 illius (us in ras. m2) A 22 cythara
AP cithara (m2 ex cetera) V citara st\' (i et a na2 in ras.) dissipatam
A (i alt. corr. in 0, deinde rursus in i m.2) dissipatftam 8
(ta eras.) 24 numerus (s. m3 neruos) 21 neruos in ras. m2 2(1
patietur, corde se oblectabit, bonae conscientiae recordatione
mulcebit, diuinis oraculis et scriptis propheticis adleuabit,
suaue illud et iocundum animo tenens, mente conplectens,
cui nihil possit triste accidere, cum semper ei diuinae praesentiae
adspiret gratia et ipse sibi adsit summa animi tranquillitate
perfusus.
clarorum uirorum utamur exemplis, qui in summis periculis
positi beatitudinem uitae non amiserunt, sed potius
an non beatus Iacob etiam, cum patriam derelinqueret?
immo plane beatus, qui dura exilii suscepit, ut fratris mitigaret
iracundiam. nam si beatus est qui peccatum declinat,
utique negari beatus non potest qui alterius culpam leuat,
crimen auertit. paratum itaque parricidium declinauit exilio
uoluntario eoque facto sibi salutem quaesiuit, fratri donauit
innocentiam. merito itaque eum diuina ubique comitata est
gratia, ut et, cum dormiret, beatae uitae munus adquireret.
uidebat enim futurorum mysteria et diuina audiebat oracula.
s. u. P ista A iste (e ex a) P m2 D cytharll A cytharam P
2 diuinis ... ableuabit infra in mg. A 3 alleuabit P (1 pr. ex b) T alleuiabit
St m3 (ex ableuabit) WE ableuabit cet. 4 iucundum WI 5 triste
possit WE accedere E et (corr. m2) APV%\' 7 perfusus amen
ntWIE EXPLiC DE IACOB ET DE (DE om. 9t«\') UITA BEATA
LIB. I. INCIP EIUSDE (EIUSDE om. slSf) LIB. II. AWW EXPLICIT
DE IACOB ET UITA BEATA LIBER PRIMUSaINCIPIT LIBER SE-
CUNDUS PV EXPLICIT LIBER PRIMUS (SCI AMBROSII add. P%
BEATI AMBROSII EPI add. D) DE IACOB ET UITA BEATA. IN-
CIPIT (EIUSDEM LIBER add. D) SECUNDUS (EIUSDEM add. P\')
PDT EXPL. L. V. DE IACOB ET UITA BEATA. INCIP. L. VI. DE
sed nimis ad inferiora propero et utilia transcurro, cum
prius definiendum sit quid sit beatus. scriptum est enim:
beatus uir, qui non abiit in consilio impiorum et
in uia peccatorum non stetit et in cathedra pestilentiae
non sedit, hoc scriptura significante eum beatum
esse qui uel a perfidorum consortio temperauerit — ea est
enim impietas auctorem uitae et parentem quendam salutis
non recognoscere — uel in peccato non manserit uel in
luxuria atque lasciuia non perseuerauerit. ipsum quoque in
lege domini die ac nocte meditantem fore tamquam lignum
quod dabit fructum in tempore suo. superiora merita sunt
praemiorum, hoc meritorum praemium.
Quid horum quae ad meritorum beatitudinis spectant defuit
sancto Iacob, qui tantum abfuit ab impiorum consortiis, ut ex
eo fidelis populus nomen acciperet Istrahel dictus, quod deum
mentis internae oculis intueretur peccati abstinens, a luxuriae
omnis ebrietate sobrius, ut dura laborum absorbuerit, otii
I 2 16 Psalm. I 2 sq. 21 Gen. 32, 28 A (s. m2 se) P (t eras.) 9 habiit APV 12 uel a scripst
tela libri perfidiorum A et (i alt. exp.) P temperauit 91 tempe-
■rauerit (s. m2 declinauerit) V declinauerit T haec est P 13 alluctorê A
14 si uel (si a. u.) PVm2 Tml non 91\' (8. u. m2) WE om. cet.
15 luxuria P (u alt. ex 0 m2) V (a m2 ex e) 21\' (a m2 ex e) non 91\'
<6. u. m2) 9txi £ , om. cet. 18 merito. A 19 #hor(l A 20 abfuit WI
(b 8. u. m. ant.) P\'D adfuit AP afuit cet. 21 fort. acceperit israhel
P4 israi P istf cet. eo quod 91 xE et (eo s. u. m. ant.) W 22 a
eras. P luxoriae P 23 omni.sobrietate P (a eras. ut uidetw)
otii om. A, s. u. T
quod et hic fructum dabit in tempore suo, de quo scriptum
est: ecce odor fili mei tamquam odor agri pleni?
erat enim perfectus in omni flore uirtutum et sacrae benedictionis
atque caelestis beatitudinis redolebat gratiam. ipse est
enim ager, quem benedixit dominus, non iste terrenus aut
horridus siluis aut fragosus torrentibus aut palustris
aquis aut ieiunus frumentis aut inutilis uitibus, adhuc
infecunda glarea saxosus aut hiulcus et aridus siccitate
aut sanguine madidus aut sentibus incultus et spinis, sed ille
ager, de quo dicit ecclesia in Canticis: adiuraui uos,
filiae Hierusalem, in uirtutib.us et fortitudinibus
agri. hic namque est ager, de quo et dominus ait: et species
agri mecum est. in hoc agro uua illa repperitur, quae
expressa sanguinem fudit et mundum diluit, in hoc agro est
ficus illa, sub qua sancti requiescent spiritalis gratiae suauitate
recreati, in hoc agro est oliua illa fructifera dominicae fluens
leguntur in Comm. in Cantica canticorum e scriptis Ambrosii collecto
2, 27 (I 1564 BC B.) 11 Cant. 2, 7 13 Psalm. XXXXVIIII 11
14 sqq. Mich. 4, 4 1 folium 74 libri A, quo continentur uerba inde a secura usque ad
sunt p. 34 u. 15 suppleuit manus recentior saeculi XI. confer quae ad
p. 27 u. 23 adnotauimus et pulchre
hos igitur fractus redolebat Iacob, qui
deum per pericula sequebatur et tutum se ubique eius
deductione credebat. nam licet dulcis et suauis odor agri sit,
quia est odor naturae, tamen in sancto patriarcha uirtutum
spirabat gratia. quam continens erat parsimonia, qui cibum
sibi paratum non expetiuit. sed petenti fratri sine dilatione
concessit. a quo primatus benedictionis accepit, quam pius
erga parentes, ut praeferri germano seniori materno mereretur
affectu et paternae benedictionis munere sacraretur, quam
religiosus, ut fratrem recusaret laedere, quam uerecundus, ut
patrem timeret fallere, quam honorificus, ut matri non posset
quod iubebatur negare!
iuniorem filium seniori praetulerunt. simul cauendum, ne quis
dum eorum intendit exemplo, iniquum inter filios habeat
iudicium, ut alterum diligendum putet, alterum posthabendum.
hinc enim excitantur odia fraterna et de pecuniae uilis incremento
facinus parricidale conponitur. eadem foueat prolem
mensura pietatis. esto tamen ut aliquid sibi amplius circa
blandiorem aut similiorem rapiat affectus, par debet circa
omnes esse forma iustitiae. plus confertur dilecto, cui fratrum
amor quaeritur; plus autem adimitur ei qui praelationis
27, 11 sq. 12 Gen. 27, 12 13 Gen. 27, 14 om. (A) ungentum (A) PT 3 qui] qfii (.A)T 4 totum P
(v 8. 0 m2) eiua ubique 81x 5 Įiçęt (A) (in mg. m2 decet) ą.ęcet (li s. ąę) T
ait agri 91x 6 post patriarcha add. tam (.A)T 7 spirabat om. (A).
s. w.
sed et Rebecca
non quasi filium filio, sed quasi iustum praeferebat iniusto.
etenim aput matrem piam mysterium pignori praeponderabat:
illum non tam fratri praeferebat quam offerebat domino,
quem sciebat conlatum sibi munus posse seruare.
in quo et alteri consulebat, quem diuinae subducebat offensae,
ne grauiore implicaretur reatu, si acceptae gratiam benedictionis
amitteret.
Accipe tamen bonum certamen inter parentes. mater deferat
affectum, pater iudicium.
mater circa iuniorem tenera pietate
propendat, pater circa seniorem naturae honorificentiam seruet.
hic magis honoret, illa plus diligat. dum singuli singulos
foueant, non in unum uterque conspirent, defrudent alterum.
fiat aequalitas inter diuersa certamina et disparibus studiis
par utrique aequali parentum amore gratia conferatur.
conpenset alter quod alter imminuit. sic pio affectu Isaac
patriarcha et sancta Rebecca certabant, ut neutrum inferiorem
facerent, sed utrumque aequalem.
uicit tamen ille, qui VN-P1 heneratus P oneratus pI et \'1,1 m2 honoratus A
honoratur DT imitabatur A (corr. m. ant. ex mitabatur; s. m2 i minitabatur)
2 nec (8. m2 i ne) fraterna A ne (corr. nec) fr. T 4 es-se A
m
7 aput A apud cet. iatrem A (p eras.) misterium PH pignoris
*
A (o ex e) PT 9 siebat A (c eras.) 18 deserat A (corr. m2) P
deferat 9 (rat in ras.) 15 naturae honorificentiam Aml PD naturam
honorificentiae A m2 (add. J) VN et (corr. naturae honorificentiam) T
17 faueant ex foueant A conspicerent A et (ce exp.) Y defrudent
A defraudent (a s. u.) PD et m2 ¥1\' defraudent cet. 18 aequalitas
A (Ia m2 t aequitas) PD aequitas VNT 19 par utrique aequalis
\'s exp. m2 P, aequali T) parentum amore gratia conferatur Aml P et
in mg. T par utrique (utrique
ideo stolam
accepit fratris sui, quia senili praestabat sapientia, ideo
iunior frater seniorem fratrem exuit, quia fidei emicuit dignitate.
hanc stolam ecclesiae typo Rebecca protulit et
filio iuniori stolam ueteris testamenti, stolam propheticam
et sacerdotalem, stolam regalem illam Dauiticam,
stolam Solomonis, Ezechiae et Iosiae regum, et dedit populo
Christiano, qui uti amictu sciret accepto, quoniam populus
Iudaeorum eam sine usu habebat et proprios nesciebat ornatus.
iacebat haec stola in umbra adiecta atque neglecta; obscurabatur
enim tenebrosa impietatis caligine nec in angusto corde
populi latius poterat explicari. induit eam Christianus populus
et refulsit. inluminauit eam suae fidei claritate et piorum luce
factorum. agnouit Isaac notum odorem generis sui, recognouit
9 Hier. 11, 19 12 Gen. 27, 15 25 Gen. 27, 27 A 4 dulces A (1 s. u.) 5 quicquid A (quid s. u.
add. m2) 6 afectatum
declaratur prius ecclesiae regnum quam synagogae in praedestinatione
delatum, sed subintrasse synagogam, ut superabundaret
peccatum et, cum superabundasset peccatum, superabundaret
et gratia, simul clareret inpigrum regni caelestis
candidatum esse debere, ut praeripiat benedictionem et praerogatiuam
suae commendationis usurpet. unde non est notatus
a patre iunior filius, sed laudatus, quod ait Isaac: frater
tuus ueniens cum dolo accepit benedictionem
tuam. bonus enim dolus, ubi inreprehensibilis est rapina;
inreprehensibilis autem rapina pietatis, quia a diebus
Iohannis regnum caelorum cogitur et cogentes
diripiunt illud; festinantes enim patres pascha celebrabant,
qui festinantes manducabant agnum, non demorantes, et
17 Gen. 27, 35 20 Matth. 11, 12 22 Exod. 12, 11
3 hodieque 91\' (que eras.) hodie 91 xE stola eadem VI\' (b a eras.)
stola eadem 91x E deuotionis A (s. m2 i ris) P (-ris corr. m2) V1
4 meritaqu§ A (carr. m2) merituqułe P (in u correxit nescio quid m2) P
merito Il\' (s. o ras.) WE iacob est A (est add. m2) P\'T 5 manus
(u ez a m2) esau P 6 uestimentorum eius P\' 8 obumbratorum A
(corr. m2) 10 senior frater
et ipse tamen ut benediceretur cogendo I
elicuit et inpetrauit, sed eam benedictionem, quae cum
superiore congrueret et conueniret, ut seruiret fratri suo.
etenim qui inperare non poterat et alterum regere seruire
debebat, ut a prudentiore regeretur. neque enim fuit sancti
patriarchae, ut filium suum degeneri condicioni seruitutis
addiceret, sed ut bonus pater, cum duos haberet filios, unum
intemperantem, prudentem et sobrium alterum. quo utrique
consuleret, intemperanti praefecit sobrium et insipientem
prudenti statuit oboedire, quia insipiens non potest uoluntarius i
uirtutis esse discipulus nec perseuerare in studio, quia stultus
sicut luna mutatur, meritoque ei libertatem proprii negauit
arbitrii, ne uelut nauis in fluctibus sine gubernatore fluitaret.
sed subdidit eum fratri secundum quod scriptum est: seruit
enim inprudens prudenti. recte ergo eum subdidit, ut
regentis imperio suum melioraret affectum. ideoque ait:
super gladium tuum uiues et seruies fratri tuo;
domina est enim pietas crudelitatis et mansuetudo duris
motibus praestat.
Seruit omnis qui auctoritatem purae non habet conscientiae,
seruit quicumque uel metu frangitur uel delectatione inretitur
uel cupiditatibus ducitur uel indignatione exasperatur uel maerore
deicitur. seruilis enim omnis est passio, quoniam qui facit
11, 29 18 Gen. 27, 40 24 Ioh. 8, 84 A (r pr. s. u.) 2 acceasiuit A (corr. m2) P et alt. del.
m2 A, s. u. T 6 ut
hoc est igitur quod ait
patriarcha Isaac: seruies fratri tuo. erit autem cum
deposueris et solueris iugum illius a collo tuo,
significans duos futuros populos, unum ancillae filium, alterum
liberae — seruit enim littera, libera est gratia — eumque
populum, qui litterae intendit, tamdiu seruum fore, quamdiu
spiritalis doctrinae sequatur interpretem. tunc quoque illud
futurum quod apostolus dicit: ut reliquiae saluae fiant
secundum electionem gratiae. seruies ergo fratri tuo, sed tunc
senties seruitutis profectum, cum uoluntarius potius quam
coactus oboedire coeperis fratri.
patris fratrem occideret. sed si id acciderit, discamus a Rebecca
quemadmodum prouidendum sit, ne inuidia iracundiam excitet.
4, 22 13 II Cor. 3, 6 16 Eom. 9, 27, cf. Esai. 10, 22 20 Gen. 27, 41
21 Gen. 27, 42 sqq.
1 nunc P (c 8. u. m2) 3 est 21\' s. u. m2 fenori A 4 fenus AP
est (s. u. m2) inpertitis (v s. i ult. m2) est P inpertitus est N (corr.
m2) 5 princeps ex i. non erit
audiuimus quid corporeis ebria cupiditatibus intemperantia
locuta sit, consideremus quid uera uirtus agat. nihil requirit
nisi dei gratiam, solum illud et summum bonum sequitur,
solo eo contenta est, a quo accipimus omnia, ipsi autem nihil
illi conferimus, quia nullo indiget. sicut ait Dauid: dixi
domino meo: dominus meus es tu, quoniam bonorum
meorum non indiges. quo enim indiget qui abundat
omnibus et nobis largitur uniuersa, omnia sine defectu ministrat
?
Et profectus est Iacob et dormiuit, quod est quieti animi
indicium, et.
uidit angelos dei ascendentes et descendentes.
hoc est Christum praeuidit in terris, ad quem angelorum
caterua descendit atque ascendit obsequium proprio domino
ltI.
14 Psalm. XV 2 19 Gen. 28, 12 21 Ioli. 1, 51 A proruat A 2 inducatur A m2 QI induat paciencia
V 4 offensionie (ia ex es) F21 offenBione 21\' offensioni 21 xE
obrepat P (corr. -et) sUbrepat N 5 exi.lium A refonnidat. P
sed A (d a. u.) inprigre A 9 parricidio A (s. m2 l periculo, r ex
1) P periculo cet. 12 illud WE et (d ex m) %\'T illum cet. 13 con-.
tempta A accipimus A ml P et 21\' m2 accepimus A m2 91\' ml cet.
14 illi scripsi ipsi APV11 et VĮ\' (eras.), om. \\Į!IIET ait s. u. m2 A,
om. P dixit
et uenit ad puteum, ut biberet de suis
uasis et de puteorum suorum fontibus et superfluerent ei
aquae de suo fonte; fons enim uitae est in manibus iusti.
et
uenit ad Laban et oues eius pauit. iniquitas incomitata residet.
sapientia regendi officium non omittit. nescit uel in alienis
uacare, nescit exul esse in peregrinis. quomodo enim enim,
quae ubique suum ius seruat et in se habet quod possidet?
quasi mercennarius ingreditur iustus et rector est, qui sibi
gregem multarum praestantiumque uirtutum splendore fulgentem
euangelicae praedicationis ministerio colligebat, ut potaturis
ouibus uirgam storacinam et nucinam et de platano
proponeret in uenis, quo concupiscentes beatissimae trinitatis
praefigurata mysteria hautquaquam decoloros fetus piae mentis
conceptione formarent. bonae oues, quae bonorum partus
operum fidei sacrae non degeneres ediderunt. per storacem
significatur incensum et sacrificium uespertinum, quod deo
patri defertur in psalmo. per nucinam uirgam sacerdotale
Christo munus offertur; haec enim uirga Aaron, quae reposita
floruit, qua sacerdotalis gratia sanctificationis emicuit. per
platanum spiritalis fructus significatur ubertas, quia arbori
huic uitis adnectitur, ut eius laeta consortio in partus sese
30, 29 et 31 (36) 8 Gen. 30, 32 et 35 (40) 10 Gen. 30, 37 sqq.
16 Psalm. CXXXX 2 18 Num. 17, 6 sqq. D 3 uita AP2I et (corr. m2) FW 4 iniquitatis tcorr.
m2) A residet
gregem nutriens Christo, quem fidei titulo et uarietate uirtutum
gloriosi nominis nobilitauit insignibus. itaque nec sibi uidebatur
angustus censu fidei opimus et Laban filiis ut opulentissimus
in inuidiam uocabatur, qui suum gregem alieni gregis accessione
cumulasset. et dixit ei deus: reuertere in terram
patris tui et in gentem tuam, et ego ero tecum,
ostendens nihil ei deesse, cui adesset omnium plenitudo; hoc
solum abundare perfecto, in hoc constare omnia et omnia ad
ipsum referri, nihil ei nouum. nihil superfluum necessarium,
cui pax fida suppeteret, per quam reconciliaret quae primo
fuerant discrepantia. nec mirum si pacem haberet qui columnam
statuerat et uncxerat deo, quae est ecclesia. columna enim
et firmamentum dicta est ueritatis. eam unguit qui in
Christum fidei, in pauperes misericordiae fundit unguentum.
nunc consideremus qualis uir iustus esse debeat, si inuidia
fuerit exorta. primum ut declinet eam; melius est enim sine
lite abire quam desidere cum iurgio. deinde ut talia possideat,
quae secum auferre possit, ut in nullo teneri ab aduersario
16 I Tim. 3, 15 WE 2 fonere .AP fundere V (s. u. m2) om. 21 et fill 9T
dare 3T (a. u. m2) cet. 7 censu .1 (8. tn2 i sus) censum 91\' (m eras.)
fidei A (s. m2 t de) fide V Iab*e A (e m2 in ras.) laban 21 (an
m3 ex e) D labae cet. 12 abundaret A (8. m2 J re) «abundaret P
(h eras., re ex ret m2) 13 nouura A (s. m2 f nocinum) nocjuum T
aut necessarium A (aut 8. u. m2) D (aut in mg.) aut non necessarium
T 14 fide A (s. m2 i fida) fidae P summa T 16 uncxerat A V
ionxerat K3t\' (corr. m2) unxerat cet. 17 nnK.it A (8. m2 uncxit) ungit
eel. 18 fungit A (corr. m2) unguentum A (u alt. s. u. m2) un-
gentum T 19 instas P (tus 8. u. m2) esse. A (t eras.) 21 desidere
A residere cet 22 secum P (s ex r m2) auferre P (-ri corr.,
deinde eras.)
Denique is qui nocere cupiebat inanem eum non potuit
dimittere. sapiens enim numquam inanis est, semper in se
habens amictum prudentiae, qui potest dicere: iustitiam
induebam et uestiebar iudicium, sicut dixit Iob. namque
haec mentis sunt interna uelamina, quae nemo alius possit
auferre, nisi cum aliquem sua culpa dispoliat. denique sic
dispoliatus Adam nudus inuentus est, at uero Ioseph etiam
uestimento exteriore reiecto nudus non erat, qui salua habebat
indumenta uirtutis. numquam ergo inanis sapiens. nam quomodo
inanis, qui de plenitudine Christi accepit et seruat acceptum?
quomodo inanis, cuius repleta est anima, quae acceptae gratiae
uestimenta custodit? illud metuendum est, ne quis innocentiae
uelamen amittat, ne impii sacrilegae persecutionis inpressione
terminos iustitiae supergressi uestimentum animae ac mentis
eripiant. quod non facile accidit, nisi prius aliquem uox suae
iniquitatis exuerit. unde et Dauid dicit: si est iniquitas
in manibus meis, decidam merito ab inimicis meis
16 Gen. 39, 12 25 Psalm. VII 4—6 in ras.) suam repperit P, cf. p. 45, u. 7
3 potuit suum \\III 10 his APVM 14 uelaminea A (corr. m. ant.)
15 despoliat P et (e ex i) 21 m3 Wm2 uersum ultimum in fol. 78*
libri A, quo continentur uerba denique... at,
nemo ergo ex inimicis potest tuam animam
conprehendere, nisi prius inanis fuerit effecta. noli igitur
metuere eos qui possunt auri argentique conpilare thensauros.
isti nihil tibi auferunt. hoc enim auferunt quod non habebas,
hoc auferunt quod possidere non poteras, hoc auferunt quod
non ornabat animam tuam, sed onerabat, hoc auferunt quod
non locupletabat cor tuum, sed potius deprimebat; ubi enim
fuerit thensaurus tuus, ibi erit et cor tuum, sicut
audisti legi hodie. multi seris portarum suarum includunt
aurum suum, sed hi nec uectibus et claustris suis credunt:
multi uigiles adhibent, sed ipsi quoque plus ipsos solent
timere custodes: multi defosso auro incubant; aurum eorum
sub terra et cor eorum sub terra. caue ergo ne et tu cor tuum
terrae uiuus infodias. non ergo auri istius metuendi fures,
ille tibi cauendus est faenerator, qui substantiam animae tuae
scrutatur, si qua peccati grauioris aera contraxeris, qui cor
tuum includit solo, qui animam tuam eo caespite obruit, quo
aurum texeris, qui mentem tuam centesimarum incuruat usuris
et graui condit sepulchro, de quo nullus resurgit. sequere
sanctum Iacob, qui neque de alienis uitiis quicquam habebat
neque suarum uirtutum erat inanis et uacuus, qui erat iustitiae
fructu repletus.
Sed haec moralia, illud mysticum quod uenit ad eum Laban,
10 (I 306, 42) m. ant.) affecta P 4 thesauros libri
5 tibi A (bi 8. u.) habebis A (-bas corr. m. ant., 8. m2 i bis) P
7 honerabat AP 9 thesaarus libri 10 multis APV et (s eras.) 91\'
seris P (s pr. 8. u. m2) serris V (r pr. exp.) 21 includunt aurum
suam Aml et 8. u. T muniunt fortunae accessus Am2 (8. u.) T 14 tu
k cor A 15 istius sunt (sunt 8. u.) P m2 T 16 fenerator VDE
fenerator cet. 18 cespite libri 19 centensimarum 21 incuruat usuris
APT incuruat tesauris V (te 8. u. m2) incuruatis auris 91 (inenruas te-
Bauris m3) 21\' (m2 incuruat tesauris) incuruat thesauris WE 20 condet
A (8. m2 i it) P (-it m2) seque»*re (re eras.) A 24 labant A
lucis, et coepit ab eo sua requirere. respondit ei Iacob: cognosce
si quid est tuum apud me, hoc est: nihil tuorum
habeo. quaere, si quid agnoscis uitiorum tuorum et criminum.
nihil mecum abstuli fraudum tuarum dolique consortia ulla non
habeo, omnia tua tamquam contagium refugi. et quaesiuit Labau
et nihil suum repperit. quam beatus uir, in quo inimicus nihil
inuenit quod suum posset dicere, in quo diabolus nihil offendit
quod suum agnosceret. inpossibile uidebatur istud in homine,
sed typum gerebat eius, qui dixit in euangelio: ueniet huius
mundi princeps et in me inueniet nihil. nihil est
enim quicquid est diaboli, quod nullam potest habere perpetuitatem
atque substantiam.
ipse autem est qui praefigurabatur
in Iacob dominus Iesus, duorum uir coniugiorum, hoc est
consors quidam legis et gratiae, qui uirginem Rachel ante
dilexit et praedestinatam sibi in coniugium pio amabat affectu.
sed quoniam Lia tamquam lex subintrauit et oculis infirmior
obrepsit tamquam synagoga, quae mentis caecitate Christum
uidere non potuit, superabundauit gratia sanctae Rachel, quae
supra primum illud est expetita coniugium, quae ecclesiae
principatum futurum iam tunc nominis sui interpretatione
signabat, beata Rachel, quae abstulit obprobrium suo partu:
beata Rachel, quae abscondit cultus erroresque gentilium.
quae simulacra eorum plena esse inmunditiae declarauit. nemo
-credat paternae pietatis laesam esse reuerentiam, quod stante
7 Gen. 31, 33 10 Ioh. 14, 30 15 Gen. 29, 18 et 30 17 Gen. 29,
25 et 17 20 Gen. 29, 27 sqq. 21 Philo de congr. erud. grat. 6
<1 523, 7) 22 Gen. 30, 23 23 Gen. 31, 34 25 Gen. 31, 35 A (us ex is) 3 est tuorum VI\'IE 5 fraudum AW mlll
frandium AW m2 V (i s. u.) cet. dolique AYQI T delique P (reliqui m2)
dereliqui N\' (ex deliqui m. ant. 9f) ulla A (a m2 exi) illa N\' 10 dicit P
angeli dei occurrerent.
denique uidit castra dei adplicantia et
ait: castra dei haec sunt; perfectis enim et fidelibus diuina
solent adesse praesidia. perfectus autem cogitabat de
reconciliatione fraterna, ita ut humilitate eum inuitaret, officiis
adquireret, muneribus quoque emendum putaret. occurrit itaque
fratri cum uxoribus et pignoribus suis, ut, etiamsi ipsi
necessitudinis obsequiis inflecteretur.
et adorauit
septies in terra. quid sibi istud uult esse? lex dicit:
dominum deum tuum adorabis et ipsi soli seruies,
et hic adorat intemperantem, iracundum, minantem parricidale
flagitium. an terram adorauit illam humano cruore concretam.
serpentum infusam uenenis aut ieiuna infelicem glarea aut
duris atque asperis inhorrentem cautibus? quid sibi etiam
uult quod septies adorauit? haereret absolutio, nisi illud
occurreret, quod Petro in euangelio interroganti: si frater
meus in me peccauerit, quotiens remittam ei?
usque septies? respondit dominus Iesus: non solum
septies, sed etiam septuagies septies. hoc igitur
prophetico spiritu sanctus patriarcha significat in aduenientem
33, 3 sqq. 12 Gen. 33, 3 14 Deut. 6, 13 20 Matth. 18, 21 sq. P et (-te ex -ti) T 8 autem qui VNT 9 humilitatis P
eam WE et (m2 ex eum) P$(\' officiis» A 10 adquirere A (-et
m2) P emendum A m. ant. Vm2 mendam mlAP emendam P m2
Vml N emendandum
Denique petiturus a fratre concordiam dormiuit in castris.
perfecta uirtus habet tranquillitatem et stabilitatem quietis;
ideo dominus donum eius perfectioribus reseruauit dicens:
pacem meam relinquo uobis, pacem meam do uobis.
perfectorum est enim non facile mundanis moneri, non turbari
metu, non exagitari suspicione, non terrore concuti, non dolore
uexari, sed quasi in litore tutissimo aduersum insurgentes
fluctus saecularium procellarum mentem inmobilem fida statione
placidare. hoc firmamentum Christianis mentibus Christus
inuexit, pacem internam inuehens animis probatorum, ut non
turbetur cor nostrum neque exagitetur animus. hanc pacem
super omnem mentem esse apostolus doctor asseruit dicens:
et pax dei, quae superat omnem mentem, custodiet
corda uestra et sensus in Christo Iesu. fructus itaque
pacis est non perturbari in pectore. denique uita iusti quieta
est. iniustus autem inquietudinis et perturbationis plenus est.
itaque amplius suis suspicionibus adfligitur impius quam alienis
plerique uerberibus maioresque uibices uulnerum in eius animo
A m2 laxari 91x ut m2 ex et P 5 carnem suscepturus
erat VNT 9 quietis post habet transponunt NI 11 relinquo ...
do] do ... relinquo VT 12 profectorQ A 13 suspitione AJPWWT
susceptione \'i( 14 littore A 15 fida* (e eraa.) AP fida T (a ex e) E
(a ex A) fidei V 17 interram (corr. m2) A 19 mentem] pacem A
(corr. m2) P 20 et
grande
est intra se aliquem tranquillum esse et sibi conuenire. foris
pax aut inperatoris sollicita prouidentia aut manu militum
quaeritur aut bellorum prospero cedit euentu aut internicione
aliqua barbarorum, si in se hostili motu sua arma conuertant.
in ea pace nulla nostra uirtus, sed euentus est. certe gloria
pacis illius ad inperatorem refertur, istius pacis fructus in
nobis est, quae est in mentibus singulorumque tenetur affectibus.
istius pacis maior est fructus, quo spiritalis nequitiae
temptamenta quam quo arma hostilia repelluntur. ista pax
sublimior, quae corporalium passionum excludit inlecebras
perturbationesque mitigat quam ea quae barbaricos sedat
incursus; plus est enim clauso intra te hosti resistere quam
remoto.
et pacificum affectum gerebat, postquam reiecit omnia sua,
solus remansit et luctatus est cum deo. quicumque enim
saecularia neglegit ad imaginem dei similitudinemque propius
accedit. quid est enim luctari cum deo nisi uirtutis suscipere
certamen et cum superiore congredi potioremque ceteris
imitatorem fieri dei?. et quia insuperabilis erat fides eius atque
deuotio, secreta ei dominus mysteria reuelabat tangens latitudinem
femoris eius, eo quod ex eius erat generatione dominus 469
Iesus oriundus ex uirgine, qui deo nec inpar nec inaequalis
esset. cuius crucem obstupescentis femoris latitudo signabat,
eo quod diffusa per uniuersum mundum remissione peccati
salutaris foret omnibus, qui stupore sui corporis ac sopore
P m2 31\' m2 V internitione AP ml 9f internecione
T et ml 2T internetione VLE 5 sua om. VN 8 singulorumque
A singuloruniqu#e P (a eras.) singulorum quae cet. 16 regebat
A (8. m2 f gerebat) rececit P (m2 corr. recepit) recedit 91\' ml
praecedunt 81\' m2 81 xE 18 prop.ills P (r eras.) 24 Ieeue om. A
26 difusa A 27 aal«»»«** P m1 (fuisse uidetur salutaris) salus Pm2
soporem A (m exp. m2) P (m eras.) sapore 31 sudore 31\' (d ex p
m2) 1:x E
exortus est sol sancto Iacob, cuius generi crux domini salutaris
inluxit, simul quia sol ei oriatur iustitiae qui deum cernit,
quia ipse est lumen aeternum.
claudicauit autem Iacob a
femore suo. propter hoc non manducant hodieque
filii Istrahel neruum. utinam manducassent et credidissent!
sed quia non erant facturi uoluntatem dei, ideo non manducauerunt.
sunt et qui ita accipiant, eo quod ideo claudicauerit
ab uno femore Iacob, quia duobus populis ex eius generatione
manantibus unius stupor iam mox circa fidei gratiam declarabatur
futurus. ipse est ergo populus, qui stupore perfidiae
claudicauit.
Denique non multo post reuelationem istiusmodi cum esset
ab alienigenae filio Dina, Iacob filia, deflorato uirginitatis
pudore temerata, fratres eius, qui non intellexerunt mysterium,
alienigenas, qui societatem fidei per coniunctionem generis
offerebant, uindictae studio peremerunt, Iacob autem, qui
morali mansuetudine clementiam diligebat uel mystico spiritu
sacramentum congregandae ex gentibus praeuidebat ecclesiae,
inuitus et dolenter scaenam illam exactae ultionis accepit.
unde prophetanti aduentum domini Iesu responsum diuinum
est datum: exsurgens ascende in locum Bethel, hoc
est in domum panis, ubi natus est Christus, sicut Michaeas
34, 5 et 25 sqq. 20 Gen. 34, 30 22 Gen. 35, 1 ex dns m2 AP saluatoris N\' 3 oriatur AP oritur cet.
5 hodieque P (que eras.) 6 filiis P (s eras.) filii E (i tert. postea add.)
israhel P isrf cet. 7 erant fn s. u.) A V 8 eo del. m2 P, om. N
clandicaueritt A (n eras.) 10 unius \\Į[uE et (i a. u. m2) VH4 unus
cet. stapor iam mox scripsi stuporiamons ml AP stupor iam P m2
stupor iam tunc Am2 cct. 11 est s. u. m2 FW, mt T, om. 91 14 filis
iacob VNT defloratu A (corr. m. ant.) P 15 misceri A (s. m2
misterium) mysceri P 16 alienas A (s. m2 alienigenas) 17 perhimerunt
A (perhem. m. ant.) 20 scaenam P3T scenam cet. 21 profetanti
PFS1 22 ascende A (s s. u.) bethleem P 23 micheas libri
non es minima, ut sis inter principes Iuda. ex
te enim exiet princeps in Istrahel. et egressus
eius ab initio a diebus saeculi. uere domus panis. quae
domus Christi est, qui nobis panis salutaris aduenit e caelo,
ut iam nullus esuriat cibum sibi inmortalitatis adquirens. ibi
iubetur habitare patriarcha, ibi aram deo facere, qui apparuit
ei. ibi deos accepit alienos et abscondit eos sub lentisco, ibi
quoque sepulta est Rachel in uia inquit Ephratha; haec
est Bethleem. ibi etiam columnam statuit Iacob supra
monumentum eius.
Quanta mysteria, quia ibi est ecclesia dei, in qua apparet
deus et loquitur cum seruulis suis !
ibi eripiuntur et absconduntur
simulacra gentium; fides enim ecclesiae omnem obseruantiam
gentilitatis aboleuit. sed cur sub lentisco absconderit
quaero. certe genus istud infructuosum est. ibi ergo sunt dii
gentium, ubi nullus est fructus. ibi inaures gentilium infodiuntur,
quas dederunt Iacob, ut iam nouam linguam audire
adsuescant, ueterem perfidiae somnum nesciant, obsurdescant
aures eorum sacrilegio, emundentur ad gratiam. non inmerito
sanctus ibi Danihel falsum aduersum Susannam testimonium
deprehendit. ibi enim uolebat adhuc radices suas locare perfidia,
sed latere non potuit, quia prophetico spiritu deprehensa est.
congruus autem error presbyteri uerae confessioni, ut ibi
3h, 19 10 Gen. 35, 20 17 Gen. 35, 4 21 Sus. (Dan. 13) 54
24 Act. 15, 20 N\'D bahem A bethlem WL\' bethlehem 9lxi? effrata
AWE effratba P efrata V 2 ut aia del. m2 A. 8. u. T 3 in
AP V$[, om. cet. israhel P isrt cet. 4 die VN diebus (bus 8. u.) T
5 nobis (s 8. u.) A 6 atquirens A 8 abscondit A (n s. u.) 9 efratha
AP%l\' errata n haec PV2(T hoc cet. 14 simulachra A%ET
obseruantium (corr. m2) AP 15 absconderit om. VN, s. u. T
19 ueterem A (8. m2 t ris) somnum A (m pr. exp. m2) P sonum
cet. 21 aduersus YNP T sugsannam P 23 profetico A V profe.tico
P (c eras.) 24 presbiterii A (i teri. 8. u. m2) presbiteri PV
sunt, sed ueritas ecclesiae non texit perfidiam, sed
abscondit et aures gentilitatis obstruxit.
conuenienter quoque
ibi sepulta est sancta Rachel, quia omnes qui baptizantur in
Christo consepeliuntur cum eo. sic enim docemur dicente
apostolo: consepulti enim sumus cum illo per
in mortem, ut quemadmodum ille surrexit a
morte per uirtutem propriam suscitatus, ita et nos
eius gratia resurgamus. tunc igitur uere absconditur
omnis error gentilium, cum quis fuerit ablutus a uitiis, quia
confixus cruci uetus homo noster nescit iam ueteri seruire
peccato. conpetenter etiam columna statuitur supra monumentum
Rachel, quia ecclesia est columna et firmamentum ueritatis.
certabant in eo inpigra uiuacitas iuuentutis et tranquillitas
senectutis. est enim et senectus uirens gratia et iuuentus
cana consiliis, de qua dicit scriptura: senectus enim
uenerabilis et aetas senectutis uita inmaculata.
ex hac uita fuit Iacob, qui bonis operibus praeuenit tempus
longaeuae senectutis, ut et fructum eius ante tempus carperet
et postrema eius in tempore non timeret. beatus quidem et
iuuenis, qui bene uiuit, sed beatus et senex, qui bene uixit.
quod enim iuuenis sperat adeptus est senior, quod senex fuit
optat hoc esse qui iuuenis est. certe hic inquieti maris longiore
sibi adhuc cursu manente iactatur fluctibus, senex uero sicut
in portu ita in statione est senectutis. erat itaque huiusmodi
Iacob, qui uix speranda iuuenibus bona incolomi et tuta
3 anres*» A obstruiit P (r s. u. tn2) 7 mortem
VWE morte cet. ad P 8 mortuis WE propria uirtute
(om. per) WE suscitatur (8 a. r) P 9 per eius gratiam VNT
13 columpna A 15 iuuentutis N (tu ex ta m3) 16 iuuentus (tu ex
ta mZ) FSt 17 cana AP cana in Um3 Ux incana SttnJ T (in del.)
cet. 23 quod A (od exp. et s. add. i m2) 24 quod A 27 incolumi
P (u ex 0) VDT incolumpi 91 (n exp. m2) tota A (corr. m. ani.) P
possideas eo quod adhuc speres praestabilius est. erat ergo
senex Iacob, ad quem iuuenes aduersa temporis alicuius
tempestate perculsi tamquam in portum sese recipiebant, ipse
autem tamquam in specula uitae huius positus sollicito praetendebat
adfectu et longe ante rebus dubiis praeuidebat remedia.
i Denique fames erat in tota terra: senex depositus quae
alacres iuuenes ignorabant primus utrum audierit.
... uidero.
interim primus admonuit filios suos in Aegypto exuberare
frumenta. eo proficiscendum, ut emerent quae sibi ad usum
necessaria forent. libenter etiam ipse iuuenum consiliis adquiescebat,
ut etiam filium iuniorem simul mitteret. et renuntiantibus
illis quod Ioseph filius suus uiueret infracto licet
corpore, sed uiuida animi uirtute non expectauit ut filius ad
se ueniret, sed ipse magis perrexit ad filium; pietati enim
mensura ordinis non praeponderat. nulla itaque sensit
fessae senectutis, cum pergeret; pietas enim leuabat
laborem. uerum ubi recepti filii fructu potitus aliquanto exacto
tempore, septem decem uidelicet annorum, quod secundum
illam patriarchae longaeuitatem exiguae portionis tempus est,
finem uitae sibi adpropinquare cognouit, uocauit Ioseph filium
et per generationis suae futurum heredem constrincxit eum, ne
in Aegypto sepeliretur, acceptaque fide, cum paulo post
infirmaretur et uenisset ad eum filius suus Ioseph: uelut
43, 12; 45, 26 et 28 19 Gen. 47. 27 21 Gen. 47, 29 22 Gen.
47, 29 aq. 23 Gen. 47, 31 24 Gen. 48, 1-4 A (corr. m. ant.) n ęclaue A et (corr. m2 et claue) P
tenebat jV 2 abhuc A 4 sese. A 5 * sollicito A (p eras.) 7 et
senex N (et add. m. ant. 31\') 8 primQş A (corr. m2) utrum et
uidero interim exp. 21\', om. WE post andierit lacunam significaui;
excidit tale quid an ipse spiritu diuinauerit 14 niuidae
esset diebus, qui paene plura cum deo quam cum hominibus
alloquia miscebat, non beatum, cum oculi eius grauarentur
in senectute et non posset uidere; uidetur enim quibusdam
caecitas esse grauis aerumna calamitatis. sed tunc quoque
beatus Iacob, quia discernebat spiritu quos oculis discernere
aspectuque non poterat. uidebat futura, qui aestimabatur non
uidere praesentia. denique errauit et ipse Ioseph, ut, cum ad
dexteram eius adplicasset filium suum seniorem et ad sinistram
ipsius, hoc est Iacob, adplicasset filium iuniorem, ut aetatis
ordo benedictionis ordinem reseruaret, extenderet Iacob dexteram
super nepotem iuniorem et sinistram super seniorem nepotem
et uolenti filio patriam dexteram supra Manassen seniorem
conuertere responderet: scio, fili, scio: et hic erit in
populum et hic exaltabitur; sed frater eius iunior
maior illo erit. et* causam praelationis adiuncxit dicens:
semen eius erit multitudo gentium. adeo melius
inpedito licet corporis aspectu uidebat, ut uidentem doceret
errasse. quis enim melius uidet quam qui uidet Christum?
aut quis potest dicere oculis inpeditum eum qui uidebat in
Christo ecclesiam refulgentem ? nonne igitur clarum est quod
debilitas beatitudinem impedire non possit? ille oculorum
impeditus munere, ille defatigatis corporis uiribus. in lecto
48, 19 VN et (corr. dicant... aliqui) T 8 quos AP
quod cet. discere A (s. m2 discernere) 13 iacob om. N\' dexteram
A tnl P dexteram suam A m2 cet. 15 supra AP super cet.
manassem AT 16 responderet VN et (-rit corr.) T responderit cet.
fili mi scio P (mi scio in ras. cx scio m2) 18 adiuncxit AV adiunxit
cet. 19 melius post aspectu transponunt 21 xE 20 inpeditu A (corr.
m. ant.) P (corr. m2) doceret
Quid igitur ei deerat, cui deus aderat, qui ei profecturo
dixerat: descendam tecum in Aegyptum, et ego deducam
te in perpetuum? nec defuit, quando in eo sanctus
spiritus loquebatur. quis tam potens in suo domicilio quam
iste in alieno? quis tam abundans in ubertate quam iste in
fame? quis tam fortis in iuuentute quam iste in senectute?
quis tam actuosus in negotio quam iste in otio? quis tam
uelox in curriculo quam iste in lectulo? quis tam laetus in
flore adulescentiae quam iste in mortis confinio ? quis tam
diues in regno quam iste in peregrino loco? denique reges
benedicebat. nec inmerito pauper non erat, qui nullo indigebat.
pauper non erat, qui se pauperem non putabat. et quis
dicat, cuius conuersatione dignus orbis terrarum non fuit,
et ideo conuersatio eius erat in caelo? hic uero praediues in
diuitiis simplicitatis et sinceritatis, decorus maiore animae
quam corporis pulchritudine, quae marcescere non nouit, aetate
inpiger, cui liceret, cum uellet, corporeo isto exire gurgustio
et superna paradisi mentis uigore penetrare, exultans spiritu,
cum sepulchri extrema mandaret. non enim terreno se tumulo
claudendum, sed superno recipiendum domicilio praesumebat.
et ideo tamquam alteri mandabat sepulchrum, sui autem
securus mortem illam inmortalitatem putabat. uidebatur
corporis inplicatus impedimento et uigilanti in futura tempora
27 Gen. 49, 29 AN et (s eras.) 9C 5 occursura A (8. m2 i occursui)
10 spiritus aanctua VIP qui*stam P 11 uebertate A 15 adulescentiae
2121\' adolescentiae cet. 18 quis eum pauperem A (eum s. u.
m2) T 23 gurgurtio
Quis uero tam canorus cantibus quam iste uocibus, qui
toto auditus est mundo, qui per omnes populos, per omnes
auditur aetates? quis tam suauis numeris septem uocum
differentias oblocutus quam iste septemplici spiritus sancti
gratia resultauit? qui licet membra resolutus tamen adtollens
se animo et erigens spiritu corporis sui tamquam citharae
harmoniam dissoluta membrorum conpage destructam alta\',
mente despiciens non requirebat, sed otiosam iacere humi
patiebatur, ipse autem cantu se mulcebat interno et prophetico
se modulamine delectabat dicens: Iuda, te conlaudent
fratres tui. manus tuae super dorsum inimicorum
tuorum; adorabunt te filii patris tui. catulus leonis
Iuda: ex germine mihi ascendisti: recumbens dormisti
ut leo et tamquam catulus leonis. quis excitabit
49, 8 et 9 WE 6 eorum AW illorum cet. 9 israhel nil iart
cet. 10 canor..us A (ib eras.) 11 totos Am2 (ex totus) populos
super A (su exp. m2) P 12 suauis P (suaue m2) suauiter 5t\' (m1 ex
suauis) WilE numeris ed. Rom. nomen eius A (nolb) P numeius H
m1 V (numerus 81 m3 Vm2) T et del. m. ant. 31\', om. 81 xE uocum
6 (6 s. u. m2) W 13 differentia A (-ias m2) P ablocutus A (ob,
8. ab m2) P 14 membra A (s. m2 ris) PFS1 membris \'a\' (is ex a
m2) cet. 15 cytharae AP 16 armoniam libri (armo»nii A, e eras.)
18 cantus emulcebat PS1 et (corr. m2) AW 19 modolamine A conlaudent
AP laudabunt VN et (m2 collaudant) T 23 excitabit Y (ex
in ras. m2) excitauit 81 et (corr. m2) 81\' suscitabit 81x
1
sanguine uuae anaboladium suum. hilares oculi eius
a uino et dentes candidiores lacte. qui cantus dulcior,
qui sonus suauior quam remissio peccatorum et resurrectio
mortuorum? hunc cantum sanctus Dauid ille, diuinae organum
uocis et dominici sermonis interpres, cithara cecinit spiritali.
his modulis gratiae sublimem illum animum mentemque
mulcebat. hoc cantu mundi istius aspera mitigauit, hoc sonitu
saeculi dura molliuit, hoc psalterio terrorem mortis infregit,
hac suauitate cordarum inferna calcauit.
sed audiamus etiam
alia quae sanctus patriarcha Iacob admirabili illo suae organo
mentis increpauit: Nephthalim uitis remissa, porrigens
in germine suo decorem. filius meus ampliatus Ioseph,
filius meus ampliatus, zelo adpetitus filius meus,
filius meus adulescentior, ad me reuertere et infra:
praeualuit super benedictiones montium manentium
et desideria aeternorum collium. quid dulcius benedictione,
quid gratius aeternitate? et ipsa uerba sunt cantus et
in uerbis magna uotorum sunt praemia, meritorum fastigia.
Quid suauius sancto Ioseph, qui nos liberauit ab obprobrio
crucis dominicae sacramento?
sicut enim maledictum factus
est Christus, ut maledictum solueret legis, et peccatum factus
est, ut mundi peccatum tolleret, ita obprobrium factus est,
ut gentilitatis auferret obprobrium, sed illud obprobrium
21 Galat. 3, 13 22 II Cor. Ó. 21 23 Ioh. 1, 29 (corr. m2) AP anaboladium (o ex u) T 3 dentes
eius W quia (a 8. u. m2) s2\' 4 quis (s 8. u. m2) ASt\' 5 hunc ex
hinc m2 AP 6 cythara P21 et (ra 8. u. m2) 91\' 7 sublimen AP
8 uerba hoc cantu usque ad clajmans p. 60 u. 10 desunt in V; excidit
folium 10 cordarum
neget quis beatum Iacob in ipso mortis
supremo, qui diuina fundebat oracula? neget beatum Ioseph
in carcere, ubi sapientiae spiritu interpretabatur somniorum
quae audierat ueritatem et futurorum seriem reuelabat? neget
beatum Esaiam, cum medius secaretur, Hieremiam, cum
mergeretur, Danihel sanctum, cum inter leones staret intrepidus
et prandium ei raptus ab angelo propheta deferret?
non utique ideo beatus, quia alienum prandebat piandium, I
sed quia meritis suis inpasta leonum ora claudebat. quis
autem non beatam dixerit matrem Machabaeorum, quae septem
filiorum funeribus octauam se addidit ad laudem caelestis
triumphi ?
40, 3 sqq. 19 Hebr. 11, 37 20 Dan. 6, 18 21 txet. Test. ed.
Tischendorf et Nestle ed. VII uol. II p. 615 (Dan. 14), 35 sq.
1 thensauris 31 thesauris 91\' (is ex um) cet. egyti A (egipti m2)
2 farao An pharaonis DT 3 cuius Am2 et (us del.) T diuidebant
P (i pr. in ras.) ct (i pr. ex e m3) \'M nepthalim 91\' neptalini
cd. 6 optulit 91\' 8 dns AFfy.%\' dS W!\'ET 10 tropeo P (h 8. pę
eras.) 91 (h e. p m3) tropheo cet. 17 interpraabaa A (\' add. m. alia
ut uidetur) 24 beatam P (am
sed tuis iuuandus oratis, qui genus sacerdos, peritus in lege,
maturus aeui, cum oblatus esses Antiocho persecutori, nec
temptamentis potuisti capi nec praemiis inflecti nec suppliciorum
acerbitatibus frangi. denique a blandimentis coepit, quia
iudicabat tormenta sua posse superari. (erubesco) inquit
\'canitiem tuam, reuereor senectutem, miror prudentiam: cur
abstinendum bonis epulis putas, quas natura largitur? relaxa
istiusmodi peruicaciam, expergiscere aliquando, dum adhuc
malo tibi persuadere quam extorquere, ne uictus suppliciis
facias quod refutas ratione inuitatus.) ad haec respondit senex:
(nos, Antioche, non intentione ducimur, sed reuerentia legis
tenemur, quae a suilla carne abstinendum praecepit. pulcherrimam
creaturam iudicas, negare tamen non potes quod potior
sit temperantia quam uoluptas, potior legis oboedientia quam
praeuaricatio. quodsi hoc leue putas, ut carne uescamur
suilla, qui in minimis legem contempserit quomodo in magnis
tenebit? aut si pretiosa est creatura istiusmodi, uindicaris,
cum eo quod sit pulcherrimum defraudamur. abstinentia
autem nostra disciplina est castimoniae. discimus enim resecare
luxuriam, cupiditates uincere, excludere concupiscentiam, delectationibus
corporis obuiare. fortitudinis quoque exercitium est
poenis pro lege non cedere, iustitiae quoque insigne atque
prudentiae, ut quod sequendum elegimus timore dei morte
12 de Macc. 397, 23 16 de Maec. 397, 30 P et (corr. m1) T 2 iuuandus A (us ex is) genus A
(m2 genere)
E Suspensus itaque cum hine atque inde grauit ir uerberaretur\'
nec iam ferrent senilia membra uerberum poenas, lassatis
carnificibus atque extensoribus in terram deflexus inflexibilem
mentem gerebat. et quidam seu longaeuam miseratus aetatem
seu temptamentis circumuenire, desiderans \'responde\' inquit
tantummodo te manducaturum: nos te escae eius inmunem
praestabimus). at ille clamans: \'nequaquam contingat mihi, ut
fiam senex incentiuum iuuenilis erroris, qui huc usque eram
salutaris forma instituti. his ergo ludibriis, ut paululum uiuam,
lucrabor et totius uitae labores addicam breuis uiatico
senectutis? senectus portus debet esse, non naufragium uitae
superioris. non te negabo, lex patria, non abiurabo uos, sancta
instituta maiorum, non decolorabo uos, infulae sacerdotales,
non te perfidiae puluere turpabo palam, canities). quid multa?
inmoriendo tormentis factus est ceteris magisterium perseuerantiae,
qui electus erat ad infirmitatis exemplum. beatus
igitur, in quo non potuerunt tormenta rationem uincere. an
non beatus qui potuit uirtute animi uictor esse poenarum
5 de Macc. 398, 23 et 29 7 de Macc. 398, 32 8 de Macc. 398, 37
10 Macc. II 6, 24 sq. et 28 de Macc. 398, 39 12 Macc. II 6, 25 de
Macc. 398. 47 15 de Macc. 398, 1 sqq. 16 Macc. II 6, 23
18 Macc. U 6, 28 et 31 19 de Macc. 400, 2 20 de Macc. 399,
13 et 17 A (s in ras.) 2 ut AP, s. u. T, om. N ridebis scripsi,
cf. de Mace. 397, 47 au\' co (sJ.å:mç; ridebit
licet tyranno, qui dum callide a sene incipiendum putat, magistrum
elegit, qui discipulos faceret fortiores, quorum uelut
puerilem aetatem praemiis prouocabat ad culpam, urgebat
terroribus ad formidinem. at illi non degeneres tanto duce
respondent: quid contemnis < nos ) uel circumscribis ut pueros?
sed fides cana est, sed ualida disciplina. experire certe, subice
quibus placet poenis puerilia uiscera, non inuenies corda
puerilia, nec potentiores erunt tormentorum machinae quam
legitimae obseruationis excubiae. quem uicit senectus superabit
aemula senectutis pueritia. sequimur patrem filii,
doctorem. collige suppliciorum instrumenta proposita:
meditationem patientiae, non terrorem inscitiae adferunt, dum
uidentur\'.
iussit maximum natu eligi. at ille ridens: (recte
naturae ordinem seruas. sed cur dei legem temerandam putas?
et pro pietate quidem omnes maximi sumus: sed tamen a
me inchoatum gaudeo. quid quaeris, tyranne ? confiteor nos
summo deo seruire. et doces quid agere debeamus. si tanta
pertinacia uis extorquere ueritatem, cur non omni uirtute nos
eam tenendam putemus?\' quid plura? adhibentur uariarum
8 de Macc. 401, 36 18 de Macc. 401, 49, cf. 399, 24
1 remigium P (m pr. in ras.) T remedium V remigium cet. 3 pueri
septem WE 4 sene A (ne 8. u. m. ant.) 5 eligit N qui PD
quid A (id exp. et 8. m2 i o) quo T (s. f qui) cet. 6 urgebat APT
urguebat V et (u alt. exp. m2) 91 arguebat cet. 7 terroribus Pm2 j{\' m2
T eorr.
Secundus accessit nec degener fratris munia piae confessionis
inpleuit. et cum detraheretur membrana capitis, respondit:
\'aufertis quidem membranam, sed habeo galeam spiritalem,
quam non potestis auferre\'. et uere nemo auferre hanc galeam
potest, sicut postea apostolus docuit in ecclesia domini:
qui a caputuiri Christus est et eius sumus membra.
recte puer istam diuino spiritu doctrinam apostolicam praeuidebat.
exuebant inmanes bestiae conum capitis et pardalicis
feritatibus saeuiebant. at ille deficiens \'quam dulce est\' inquit
<mori pro religione, quam suauis omnis acerbitas mortis pro
pietate, quia manet horum remuneratio laborum! tua sunt,
rex, grauiora tormenta, tu <ta>citis. uehementius torqueris
quia uides te uinci in potestate.\'
Et hoc defuncto tertium statui sibi iussit. et cum eum
partim temptaret insidiis, partim cuperet terrore percellere
respondit ad eum: \'non faciam uoluntatem tuam nec succumbam
imperio tuo. per beatam illam fratrum passionem et
nobilitatem non negabo piam germanitatem. quaeuis adhibeto
supplicia, quibus magis urguens hoc proficies asperitate
poenarum, ut maiora testimonia nostrae germanitatis accipias).
iussit itaque ei linguam amputari. at ille clamans \'uictus es\'
inquit, \'Antioche, qui organum uocis abscidi iubes. confessus
JMacc. 402, 43 sq. 11 de Macc. 402, 46 13 de Macc. 402, 51. cf. I
403, 18 16 de Macc. 403, 1 19 de Macc. 403, 5 et 24 23 Macc.
II 7, 10 de Macc. 403, 30 24 de Mace. 403, 31 91 xE 10 par»*«*»«» A
(a. m2 ricidalib;) parridalicis (is ex iis) T 12 religioni A (corr. 1n2)
hi
14 <ta\'citil! scripsi citius Am1 P tuis Am2 cet. uehentiusA 19 fratrum
meorum A (meorum 8. u. m2) T 20 nobilitatem A ml P nobilem uitam A
m2 (s. u., add. t) cet. 21 urguens Aml urgens P urguas Am2 urgeas cet.
proficias P nra A (corr. m. ant.) 23 clamans AmlP exclamans
A m2 cet. 24 anthioche P et (h alt. 8. u. m. ant.) \'it\' anthioce \'K
nostrae flagella quam tua uerbera. nos enim tua uerbera non
timemus. tu nostrae uocis flagella non potes sustinere. sed haec
flagella pietatis sunt, tua flagella perfidiae. sed etiam lingua
sublata grauius te suo cadens murmure flagellabit. euadere
te putas, Antioche. si uocem eripias? et tacentes deus audit
et magis audit. ecce aperui os meum, laxaui linguam meam.
abscide linguam, sed non abscides constantiam, non uirtutem
auferes, non rationem obliterabis, non eripies testimonium
ueritatis, non eripies cordis clamorem. si lingua amputetur,
sanguis clamabit et dicetur tibi: uox sanguinis fratris
tui clamat ad me. audit enim sanguinis uocem, qui audit
internas cogitationes — \'tenebrae licet operiant et parietum
saepta circumdent\' dicat inpius, quia nullus sibi testis adsistat —
explorat uniuersa, uidet omnia deus, nec est aliquod facinus
quod possit latere omnium iudicem, qui cognoscit uniuersa,
antequam fiant. quid uerba damus? loquaciora sunt uulnera:
etsi uulnera tegantur, etsi abscondatur cicatrix, non absconditur
fides. nec tamen plaudas quod auferendo linguam confessionem
laudis eripias. satis iam deum sermone laudauimus, nunc
passione laudemus\'.
Et hoc perempto iussit quartum uinciri ad rotam, ut eius
uertigine membris omnibus solueretur. at ille cum torqueretur
inmaniter \'dissoluis\' inquit \'corporis membra, sed adiungis
gratiam passioni nec eripis solacium morti.\' est enim uox
tonitrui in rota, quia in bono et inoffenso uitae istius cursu
caeleste resultat oraculum, sicut in Iohanne et in Iacobo tonitrui
4, 10 13 Sir. 23, 18 (26) 22 de Macc. 403, 13 27 Marc. 3, 17 WE 6 putes A anthioce A11 anthioche P et
(h alt. 8. u. m. ant.) 21\' 7 aperuit A laxauit A (t exp.) P 9 oblitterabis
vw.xET 15 exploret AN et (corr. ml) T explorat D (at in
ras.) 16 iudicem A (u 8. u.) 19 plaudes (es ex as) A m. ant. T
20 iam A {8. m2 t enim) enim T («. iam) laudaui VN 23 ait A (i exp.
in2) P (it in
Quintus cum sisteretur, caeso prius eidem ignes iussit
admoueri, subici incendia. manabat e uulneribus cruor et
effossis ulceribus sanguis effusus ipsos flammarum extinguebat
globos, at ille inter ignium crepitus audiebatur dicens:
\'gratias tibi, domine, quod dedisti nobis dicere: transiuimus
per ignem, sicut alibi idem dicit tuus propheta: igne
nos examinasti, sicut igne examinatur argentum.;
adstabo tibi sicut aurum purgatus incendio, et si quid fuit
culpae, ignis exussit\'. itaque et iste transfiguratus a corruptela
ad incorruptionem uitam exalauit.
Sexto quoque admota tormenta sunt. at ille \'noli\' inquit
\'frustra errare et tuae hoc adscribere potestati, quod ista
aduersum nos exerceas. nostrorum hoc delictorum est pretium,
ut peccantes puniamur, et gratias domino, quod hic a nobis
duplicia peccata exiguntur, ut ibi nobis consolatio deferatur.
gratias autem et tibi, quod tam durus et inmitis es, ut talibus
nostris suppliciis dominus, in quem peccauimus, genti nostrae
propitius fiat. nos quoque ableuamus aerumnam, dum fidei\'
passionibus delectamur\'. et iste duris atque asperis dilaceratus,,
suppliciis adpositus est ad fratres suos.
11 de Macc. 402, 8 et 22 sqq. 14 Psalm. LXV 12 15 Psalm. LXV 10\',
18 de Macc. 402, 29, cf. I Cor. 15, 42 22 Macc. II 7, 18 | exp. m2) AP roti (it ex a m2) 5}(1 6 ab impiis P (b ex\'
corr. ml, i pr. in ras. m2) 10 iussit ignes i(up ignes V (e ex i)
13 audiebatur A (u pr. 8. u.) 15 et sicut A (et s. u.) cet. 17 incendio
A (i alt. 8. n.) 19 exhalauit PI\'
I
Supererat iunior ex fratribus, et iam pudebat Antiochum
inmaturae aetati ita se fuisse ludibrio. itaque dolis eum desiderans
circumscribere pollicebatur honores, diuitias, amicitiam
suam, consortium secretorum. at uero pia mater monebat
filium dicens et huic sicut ceteris: \'nescio quemadmodum in
uterum meum introistis, neque ego spiritum donaui uobis
neque membra formaui, sed haec omnipotentis dei munera
sunt\'. putauit Antiochus uidens matrem sollicitam quod saluti
eius timeret et ipsi quoque suadere coepit, ut filium ab
intentione reuocaret. at illa uoce patria dicebat filio: (tu solus,
fili, superes, summa uotorum meorum; tu postremus clausisti
partus meos, tu postremus conclude gaudia mea. miserere
mei, quae te in utero tot mensuum curricula portaui, ne uno
momento confundas senectutem meam, ne decolores tot fratrum
tuorum tropaea, ne sacrum eorum comitatum relinquas, ne
consortium deseras. te adhuc isti expectant triumphi. aspice
in caelum, unde hausisti spiritum, ad patrem omnium, aspice
in terram, quae tibi ante alimoniam ministrauit, aspice ad
fratres, qui collegam requirunt, aspice ad matrem, quae tibi
lac dedi. redde mercedem pii sanguinis: noli a fratribus, noli
a matre diuelli. temporales opes sunt, quas promittit Antiochus,
temporales honores: perpetua corona, quae a deo omnipotente
defertur. nos mihi septem dierum dominus lumina dedit,
sextum iam diem clausi et omnium opera bona ualde. debes
II 7. 25 10 Macc. II 7, 27 12 Macc. II 7, 27 16 Macc. II 7, 28
18 Macc. II 7, 29 (27) 23 Gen. 2, 2; 1, 31 de Macc. 406, 33 alt. s. u. m. ant.) 4 at A m2
(ad ml) 5 filium suum N\' 8 anthiocus APBI anthiochus 21\' (h alt.
s. u. m.
INouissima mater oblata est neci. quis hanc beatam neget,
quae quasi septem uallata moenibus <stetit> inter corpora
filiorum nullum sentiens mortis incursum? quis inquam
de eius dubitet beatitudine, quae septem turribus circumdata
in paradisi sedem caput extulit, quae septem filiis cincta
sacratissimum deo chorum non solis canorum uocibus, sed
etiam passionibus ad concinendas domini laudes caelestibus
inuexit altaribus ? quam bonus fidei partus, quam tutus portus
iste pietatis, quam splendida lucerna ecclesiae septeno fulgens
lumine et octauo utero cunctis oleum luminibus subministrans!
de quibus pulchre dicitur: date partem illis septem et
illis quidem octo, eo quod in utroque numero consortium
gratiae consequantur in lege nutriti, per gratiam coronati,
septem tamquam in sabbato, octo tamquam in euangelio,
pia matre supplemento passionis adiuncta, quae in talibus
filiis integram pietatis formam et parturiuit et peperit.
34 sqq., 39 sq. 8 Macc. II 7, 41 9 de Macc. 405, 24 15 de Macc.
405, 25 16 Exod. 25, 37 18 Eccl. 11, 2 21 de Macc. 406, 33
22 de Macc. 407, 49 8. u. m2 A, om. P operibus iam WE 4 possit AP 5 fagnera
A urgeret APT et V ml urgueret Vm2 et (t s. u. add. m3) 91
argueret N\' (t add. 8. u. m. ant. 81\'; 6 conuitiis .APilx 8 quis AP
qui cet. 9 moenibus scripsi (iittdnupYoa de Macc. 405, 24) muneribus
9( (funeribus m3) cet. stetit addidi 10 sentiens A ml P
sentit A m2 T sensit cet. 11 dubitet de eius 91x 13 solis AP
solum cet. 14 caelesti»»bus P (bus in ras.) 17 luminibus oleum 91x
eumministrans P 19 numeri A (0 8. i m. ant.) 22 matre AP
mater T (corr. matre) cet.
ad filios: \'ego uos genui, ego uobis sucum lactis infudi: nolite
uestram nobilitatem perdere\'. sic aliae matres reuocare a
martyrio solent filios, non uocare. at ista in hoc maternum
ponebat affectum, si filiis uitam magis perpetuam quam
temporalem suaderet. spectabat itaque pia mater filiorum
certamina et, quamuis maternorum uiscerum conpassione
quateretur, pietatis studio premebat dolorem et offerente
Antiocho, cum posset salutem eligere filiorum, malebat periculum
conpressisque naturae gemitibus poenam filiis optabat
augeri, ut mors citius adpropinquaret. uidemus conuersa
nota matris in filios, ne quem superstitem derelinqueret,
sed omnes piae coheredes mortis adquireret.
sed nec filii
minores tali parente, qui se inuicem cohortabantur, qui
dicebant uno studio et quadam animorum acie: \'mortis
aduersae impetum proteramus. tunc enim uiuemus, cum
fuerimus mortui. nemo pietatis ordinem derelinquat, nemo
se subtrahat proelio triumphali. non homini, sed omnipotenti
deo nostras animas deuouimus. non homini, sed
auctori omnium militamus. talis haec pugna est, ut ille
gloriosius uicerit, qui crudelius fuerit occisus\'. itaque nemo
timuit, nemo trepidauit, nullus ex tot fratribus ad mortem
pigrior fuit, sed omnes tamquam ad inmortalitatis uiam ita
7 de Macc. 408, 49 et 407, 15 14 de Mace. 405. 27 15 de Macc.
401. 33 16 de Macc. 405. 28 sqq. 18 de Macc. 405. 37 21 de
Macc, 406, 25 91 xE 4 martyrio P (y ex i) martirio V
filios snos V ad (corr. m2) A%\' maternum in hoc %xE
8 tamen pietatis 91\' (tamen extra u. m. ant.) \'}(IIR 9 anthioco A (-co.)
Paet (h 8. u.) W 10 poenam P poenas A (s s. u. m2) V (as mN ex is) cet.
16 proteramua P et (r pr. s. u. m3) 91 proterimus V poteramus A ts.
m2 ł portamus) petamus 91\' (m3 in ras.) T (s. proteramus) 91 xE
18 triumfali P omnipotenti om. VNT 21 uinceret A (n s. u. m2)
P et (m3 ex uicerit) 91 uinrat
1Cadebant filii tormentis exulcerati, mortui super mortuos
corpora super corpora uolutabantur, capita super
capita exsecabantur, refertus locus erat cadaueribus filiorum:
non fleuit mater, non lamentata est, non oculos cuiusquam
pressit aut ora morientis, non lauit uulnera sciens gloriosiores
esse, si euiscerati et concreti pariter puluere et sanguine uiderentur,
quales solent de bello redire uictores, quales solent tropaea
ex hostibus reportare. non superiacienda uelamina, non prosequendas
exsequias nisi suae quoque comitatu mortis arbitrata
est. quae cithara dulciores ederet cantus quam monentes filii
in tam grauibus suppliciis ediderant ? erumpebat enim naturae
gemitus* et inuitis. spectares per ordinem peremptorum cadauera
sicut fila cordarum. audires eptachordum psalterium
triumphalibus gemitibus resultare. non sic inlecebrosi illi, ut
aiunt, cantus Sirenum traherent audientem; illi enim ad
naufragium trahebant, isti ad sacrificii uictoriam. nec sic
cycnea carmina aures animumque mulcerent; cycni enim
Aen. VIIII 487 17 de Macc. 406, 24 18 de Macc. 408, 6 21 de
Macc. 408. 6 T (et corr.) cet. 2 cernens A (s s. u.) 4 uotiua om. VX,
8. u. T 7 erat locus 91 xE 9 nmrientis clansit (clausit s. u.)
0 uere mater adamante fortior, melle dulcior, flore
o indissolubile pietatis uinculum! o uere ualida caritas
sicut mors, durus sicut inferi zelus deuotionis
ac fidei! nulla tantarum diluuia passionum tuam potuerunt
caritatem excludere, nulla undare eam flumina tantarum acerbitatum.
sicut arca in illo mundi diluuio totius orbis spatiis
innocua ferebatur, ita et tu aduersus fluctum tam grauium
passionum pietate immobilis restitisti et, cum posses salutem
filiorum eligere, noluisti. quo affectu prosequar uos, sanctae
matris pia pignora? quo penicillo sermonis mei describam
formae uestrae et animarum similitudinem ? stetistis inter
exercitus regios, quibus totus fuit orbis terrarum subactus,
quos India quoque in extremi maris secreta refugiens declinauit,
et soli de rege superbo sine bellico conflictu uictoriam
7 de Macc. 409, 7 et 10 8 Cant. 8, 6 10 Cant. 8. 7 12 de
Macc. 408, 26 18 de Macc. 410, 30 P (enim exp. m2) 2 im nemore AP 6 amplexata VII
(ta 8. u. m. ant.) i(IIET in medio fil. iaceret 21 E 7 uere T uera
cet. flagrantior A (corr. m2) V&W 9 durus (us ex a m2) T dura
cet., ef. serm. in Psalm. CXVIII18, 13 11 inundare W (in a. u. m.
ant.) i,IIE 12 Urcha