The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
Licet mystice quoque uelut tubae increpuerit sono Dauid
propheta, tamen moralium magnus magister, quantum in eo excellat
ethica, psalmi huius summa declarat gratia, siquidem cum
suauis omnis doctrina moralis sit, tum maxime suauitate carminis
et psallendi dulcedine delectat aures animumque demulcet.
meritoque
plerisque locis moralium psalmorum sententias tamquam
stellarum diffudit lumina, quae elucent atque eminent; centesimum
uero et octauum decimum psalmum uelut pleni luminis solem
meridiano feruentem calore in processa libri constituit aetate, ut
neque matutini ortus semiplena exordia neque uespertini occasus
quidam senilis defectus claritati aliquid perfecti splendoris decerperent.
quem per singulas Hebraeorum digessit litteras, ut, quemadmodum
paruulorum ingenia primis litterarum elementis adsuescunt
discendi usum adsumere, ita etiam nos huiusmodi elementis
usum discamus uiuendi.
Litteris autem singulis octonos uersiculos adscripsit, ut
simul et unitatem doceret, non pluralitatem — unitas enim cohercet
omnia et regit, cui subiecta sunt omnia -; et purgationem legitimae
1 uelut— sono] cf. Explan. ps. 38, 4 extr. av, de codicum p-raescriptionibus cf. Praefatio p. 4, 17 mysterium desunt in T mystica Pm2v mystico a
quaeque OPm2v ueloti Na tuba 0 2 in eo quantum v excellit N 3 ethica
0 et hic cet. psalmus A huius OPm2 eius eet. declarant GMNPmlB 4 maxime]
add. cum A 5 aures animumque delectat A muleet G,om.A 6 sen-
tentias psalmorum v 7 diffunditOeav lucent AGMNOav eminent] emicant v
8 et eras. G, om. 0 9 feruente eodd. praeter 0 prooecta 0 10 hortus Aml
11 seniles 0 aliqui Gml 12 litteras digessit 0 quemammodum N
13 ingenio R 17 non pluralitatem om. v enim] ergo 31 coercet av
18 omnia sunt AGORv et ea Pml
-
quia octaua die circumcisionis sollemnitas impleri statuta est.
uel quia totus mundus coinquinatus erat peccatis nostris et septem
illis pollutus diebus. - ubi autem autem dies resurrectionis, conuiuificati
domino Iesu resurreximus et erecti sumus in nouitate uitae
praeferentes ablutionis gratiam. meritoque primogenita offerimus
animantia in figura primogeniti filii dei castitatis et simplicitatis
spiritale sacrificium acceptum deo non quarto aut quinto die, ne
inmundum aut inconsummatum sacrificium sit, sed octaua die,
qua omnes in Christi resurrectione non solum resuscitati, sed etiam
confirmati sumus.. unde licet in baptismate statim sit plena purgatio,
tamen, quia ablutionis ipsius sacrificiique rationem baptizatus
debet cognoscere, non offert sacrificium nisi octauum ingrediatur
diem, ut informatus agnitione sacramentorum caelestium non
quasi rudis hostia, sed quasi rationis capax tunc demum suum
munus altaribus sacris offerat, cum coeperit esse instructior, ne
offerentis inscitia contaminet oblationis mysterium.
Titulus autem psalmi Alleluia est, hoc est, \'laus
dei\'. in his enim hymnis uere deus laudatur, in quibus est peccatorum
remissio. denique in superiore psalmo passio domini praemissa
est, quae mundum hunc diluit, ut dignos faceret populos
qui deum inmaculato ore laudarent. ipsa quoque litterarum elementa-\'
menta. ut omnia Hebraea nomina, non sunt rationabilis interpretationis
uacua atque immunia. quorum significationes locis \'
in Hebraeo in principiis uersiculorum digestus est et est totus
Leu.27, 26 8 cf. Eccli. 32 (35), 9 20 cf. Ps. 117 25 cf. Ps. 111 add. est A lege] add. est v 2 sollempnitas circumeisionis 0
sollempnitatis 3T implere Pm] 4 pollutis GNPmlR resurrectionis dies v
6 praeferentis (hnlO ablutionis gratiam praeferentes v offerimns primogenitaf
4 simplicitatis] add. animantia b 8 spirituale GJIN deo acceptum a 10 qua]
quiaO 11 babtismateP plena sit statim v 12 babtizatusP (sic saepe baht.)
15 hostia om. v tum P 16sacris altaribus 0 17 inscientia GO 18 Titulus] ineipit
T 19 ymnis
Prima littera \'Aleph\' dicitur, cuius interpretatio \'doctrina\'
est. sollicitus ergo auditor plenos doctrinae esse uersus
qui secuntur debes praesumere.
Beati inmaculati, inquit, in uia, qui ambulant
in lege domini. beati qui scrutantur
testimonia eius, in toto corde exquirunt eu m.
Quam institutionem secutus Salomon librum de Prouerbiis
scripsit, quo moralem locum uberius expressit. naturalem in Ecclesiaste,
mysticum in Canticis canticorum. quamquam si diligenter
discutias, et in Prouerbiis mystica pleraque repperies et in Canticis
moralium suauitatem. nam utique mysticum est: sapientia
aedificauit sibi domum et subdidit columnas
septem; interfecit suas hostias et cetera. hoc
quoque in Canticis, licet tam mysticum quam morale, in quo blanditiarum
suauitas et affectus amantis exprimitur: osculetur
me ab osculo oris sui, quoniam optima ubera
tua super uinum et odor unguentorum tuorum
super omnia aromata.
Constitue ergo uirginem desponsatam multo tempore et iusto
feruentem amore, quae multa praeclara opera dilecti probabilium
testium adsertione cognouerit, desideriis suspensis dilatam frequenter
iam non ferentem moras, quae omnia fecisset, ut sponsum
uideret, aliquando uotis potitam suis ad inprouisum sponsi aduentum
gaudio turbatam non quaerere primordia salutationis, non
3 prius solum seminate MN 5 acceptisO 8 habiit
GRm1 habuit Pm1 10 ac] hacO 12 sequutus P 13 in quo Ov naturaleG
eciesiiiste MN 15 rep(-pp-)erias GMNPmla 16 est om. AR 17 subdidit]
excidit T 18 hoc quoque] hocque v 19 lucet v misticum sit 0 moralem
AGmlNPmIR, add. sit s. l. T 21 ab om.JINOT osculis eod. Casin. 154 b
24 disponsatam Rml 25 multo 0 praeclara] probata v 26 delatam OR
28 inprouisam 0 29 turbata N quaereret ANPR
ita ergo et
sancta ecclesia, quae in primordiis mundi desponsata in paradiso.
praefigurata in diluuio, adnuntiata per legem, uocata per prophetas
diu redemptionem hominum, euangelii decorem, dilecti expectasset
aduentum. inpatiens morae in oscula ruit dicens: osculetur
me ab osculo oris sui et delectata osculis adiecit: quoniam
optima ubera tua super uinum.
Et ut moralius dicamus, intellege mihi carnem illam, quae
madefacta fuerat in Adam serpentis ueneno, quae criminum marcebat
faetore, quae procedebat in filiabus Sion alta ceruice et
nutibus oculorum et itinere pedum trahens tunicas et pedibus
suis ludens, crinibus cincinnis et conpositis uultibus atque redimiculis
et omni affectato decore plus dedecens, eandem tamen
plurimis edoctam oraculis, quod uenturus esset qui serpentis inlecebris
exclusis sancti spiritus infunderet gratiam, ut omnis caro
uideret salutare dei, omnis caro ad deum ueniret, inarsisse desiderio,
sed metuentem, ne ut inpatiens, ut lasciua, ut luxuriosa, ut querula,
sicut ante fuerat, displiceret, quamuis longiore quam ferre iam
morantis aduentus dominici expectatione quateretur, non
inmurmurantem tamen nec transgredientem, sed leuantem in
omni loco puras manus sine ira et disceptatione
in habitu ornato, cum uerecundia et sobrietate ornantem
se, non intortis crinibus aut auro aut margaritis aut ueste pretiosa,
sed his quae castitatis et bonae conuersationis decerent gratiam,
ucrlorum uices] cf. Quid. Pont. 2, 10, 35 5*Cant. 1, 2 10 cf. Esai.
3. 16 15 cf. L ic. 3, 6. 16 cf. Ps. 64, 3 20 I Tim. 2, 8 ANPR 2 disponsata GRrnl paradvso AGNR 4 hominem
JIml deeoreAR expectando T 5in(im-)patientismore(-ae) MNT. cf. De offie.
I 49, 242 (Ihm) in]
osculetur me ab osculo oris sui,
quoniam optima ubera tua super uinum. iam
uolebat adhaerere Christo caro, iam festinabat innubere, ut esset
unus spiritus et fieret caro Christi, quae erat ante meretricis. osculetur,
inquit, \'me\' — osculatur nos dei uerbum, quando sensum
nostrum spiritus cognitionis inluminat — et tamquam despiciens
omnes iucunditates et delectationes suas, caelestibus cupiens inhaerere
mandatis ait: \'quoniam optima praecepta testamentorum
tuorum super omnem adpetentiam carnis et saeculi uoluptatem\'..
meminerat enim se m Eua ante sic lapsam, dum uoluptatem corporis
praefert mandatis caelestibus. unguentum exinanitum
nomen tuum, hoc est: totus inmundus inpuritatibus diuersorum
facinorum faetebat hic mundus; nunc spirat ubique
suauitas pudicitiae, unguentum fidei. flos integritatis. et a moralibus
uenit ad mystica dicens: introduxit me rex in cubiculum
suum. exultemus et laetemur in te; diligamus
ubera tua super uinum. simplex est enim
osculum, negotiosum autem cubiculi secretum.
In ipso quoque euangelio pulcherrimus de moralibus locus
est, ut unusquisque uas suum mundet, dicente domino: Phari saee
caece, munda prius quod intus est calicis
et parapsidis, ut fiat et id quod foris
est mundum. nam nisi se unusquisque intus mundauerit,
etiamsi foris speciosus uideatur et iustus, similis erit dealbatis
sepulchris, ut foris quidem iustus uideatur. intus uero sit faetidus.
18 cf. p. 37, 25 sqq. 20*Matth. 23, 26 24 cf. Mutth. 2.3, 27 1 dicentem — 2 super om. N ab om. MT osculis cod. Casin. 1-54 h 2 quoniam]
add. meliora et M obtima OP 5 quando] quantum T 6 dispiciens G
7 iocunditates Am2MOPRTa 8 obtima JI 9 appendiciam N et saeculi om. N
10 meminerat-uolnptatem om. Aml se Om. MmlN at dum Gm2Ta uoluntatem
N 11 praeferret (rret in ras. m2 4) AO caelestibus] add. ait Gm2av
12 in(im-jmundis GMNOPTv, cf.p.1,3 13 fetebat ANOT foetebat GPR 14 ungentum
sed nec ipsa doctrina potest
mercedem habere, ubi gratiam non habet innocentia. peccatori
autem dixit deus: quare tu enarras iustitias
meas? sed reuertamur ad propositum psalmum.
Beati, inquit, inmaculati in u i a, qui a ambulant
in lege domini. beati qui scrutantur
testimonia eius, in toto corde exquirunt eum.
primus uersus moralis, secundus mysticus. quis hoc dicit? propheta
utique, qui fungebatur carnis alloquio, et dicit hoc post eum
psalmum, quo descripta est domini nostri Iesu Christi passio.
ubi :
ergo ei diuina sacramenta reuelata sunt et induit dominicae resurrectionis
laetitiam et passionis degustauit gratiam, uidit iustorum
congregationes, populos redemptorum, perditorum salutem, mortuorum
resurrectionem, sanctificationem sacramentorum, exclamauit
dicens: beati inmaculati in uia, qui ambulant
in lege domini, hoc est: ecce maledicta terra
in Adam coepit habere beatitudinem, si tamen legem domini non
derelinquat; ecce inmaculatus est homo, qui erat ante pollutus.
quam pretiosum est iam custodire praeceptum domini, quam pretiosum
etiam praecepti ipsius scire mysterium!
Sed quis est inmaculatus? non utique qui in quacumque
uia ambulat, sed qui in Christo ambulat. ipse enim dixit: ego
sum u i a. in hac uia qui ambulat, errare non nouit, si tamen
ab hac uia numquam recedat. est et uia lex, et ideo, dum inmaculatus
est. in lege domini ambulat; nec ambulare uia hac desinat.
ne inmaculatus esse desistat. non declinet in dexteram aut laeuam.
non titubet, non resistat, non expectet, sed ambulet superiora
27 cf. Phil. 3, 13 (14) gratiam NORv gratia cet. innocentiam AOHXPRTa innocentiae Ov.
correxi, c/. p. -5,
Si quis ergo in uia ambulat, scrutetur testimonia domini.
quod licet mysticum sit, tamen etiam moralia in se habet, quoniam
melius potest ambulare in uia, qui scrutatur domini testimonia. nam
ut quis intemperantissimus, captus adulterinae cupiditatis aestu
et uictus libidine uel indulgens flagitiis, qui repugnare nolit adpetentiae
suae carnis, conuersus huc atque illuc, si neminem forte uideat.
in facinus ruit, idem tamen quamuis parata occasione potiendi
explorat diligenter omnia, in diuersum oculos suos incuriosus iustitiae,
sollicitus famae detorquet frequenter, erubescit testimonium
erroris. qui non erubescit errorem, ac si quem forte spectatorem
cognouerit facinoris sui, uerecundia sequestrat intemperantiam et,
quamuis cum ancilla uel meretrice uulgari, ubi nullum sit deprehendendi
periculum. temptamenta moliatur libidinis, pudore tamen
inceptum deserit, quanto magis, si quis alleuet mentis oculos et
consideret plena esse angelorum omnia, aera terras mare ecclesias,
quibus angeli praesunt - mittit enim dominus angelos suos ad defensionem
eorum.
quiheredesfuturisunt promissorum caelestium -,
concepto potest renuntiare peccato! unde ista turba innocentium,
nisi ex illis peccatoribus ? eadem natura est omnium, sed diuersa
disciplina. circumcisio nihil est et gentilitas nihil est, sed
ad om.NTa alt. ad] ad in Mm1 in GMm2NPT v 3 christus est MN
5 Manichaeuis av 7 legem Prnl 8 ergo] uero MNT uia] add.
domini MNPT 9 quae licet my.-tica sint (sunt Rml) AORv habent AORv
10 scrutantur Mml testimonia domini MNO 13 adque N uideat] add. flagieii
sui testem a 14 quamui;] add. inueniat Aav paratam occasionem
AGmlNPRav 15 diligenter explorat AOR 16 frequenter] add. enim NPin2
emitescens a 17 terroris Gml at O 19 deprehendi N 22 plenam Rml
aerem a 24 promissionnmN 25 receptoO
Non reueritus esses angelorum praesentiam, si praesentes
esse crederes ? non metueres non dicam facere, sed loqui aut etiam
cogitare quod prauum est, si tibi scriptura diuina suasisset, quia
deus cogitationum arbiter, secretorum testis est uerax, sicut ipse
ait: estote mihi testes, et ego testis, dicit
dominus deus, et puer meus quem elegi? hominem
uereris praesentem, dei patris et filii non uereris praesentiam ?
sed non uis credere, ne possis cauere; non uis audire, cum legitur.
quia deus nouit occulta hominum, ne incipias scire quod timeas
et timere ne pecces. audi ergo scripturam diuinam, ut conuertaris
a uia praua et maligna.
noli, sicut caecus oculis corporalibus aut
sicut surdus, qui eo, quod non potest uidere aut audire praesentes,
solum esse se credit et in plurimorum coetu, dum putat nullum
esse praesentem, perpetrare adoritur quod arbitratur esse secretum
— non enim potest uidentes uidere qui non uidet —, similiter et
tu mentis caecatus oculis noli aestimare quod sine teste delinquas.
quia hominis praesentiam declinare potuisti; plures sunt qui redarguant
quam quos cauere potuisti. ipsum te fugere tui accusatorem
non potes, quem conuenit propria conscientia, et si negas aliis, tibi
non negas, et si homini infitiaris. deo fateris, et si uolueris negare,
tuae te cogitationes reuincunt.
Heliseo adsistebant angeli quos uidebat, et ideo agmina
26 ct. IV Reg. 6, 15-17 1 an addidi (merita = delicta) 2 in om. A. 5 hic talis non Tm2 reueritusO
cod. Casiu. 154av reueretur AGm2MNm2PRT (ueretur in ras.) reuertetur Gml
Nml esses
esse te credas qui liber es, qui munitus es spiritalibus turmis, si prophetam
non derelinquas. cum tibi propheta loquitur, quia deus
dixit: ego caelum et terram compleo, cum tibi
propheta dicit: quia plures nobiscum sunt, quia
in circuitu nostro angeli sunt, attolle oculos mentis et uidebis non
solum angelos, sed etiam deum, qui dicat tibi: aperi mihi,
soror mea, proxima mea. pulsat ad ianuam et quando
tu dormis; si tamen uel excitatus euigiles uel uocatus ianuam tui
pectoris aperias, introibit. quodsi fugias lectionem propheticam,
si domi non legas, in ecclesia audire nolis, nonne, sicut ille, qui
auerso coniuet obtutu, ne uideat quod possit uidere, claudit oculos,
ne aspiciat, cui potestas uidendi est, aut sicut in furore plerique
iniecere manus oculis suis, ita et tu primo auerteris coniuenti
magis dissimulatione quam refragatione praerupta? nam cum ad
ecclesiam uenis et christianum te adseris, sanus uideris, aperis oculos,
quibus possis uidere; sed dum audire dissimulas quae leguntur,
claudis, ne uideas tibi, etsi aliis uidere uideris, inicis etiam quasdam
perfidiae et intemperantiae manus oculis animae tuae et caecitatem
infers cordi tuo, quod est grauius, uoluntariam, ut uidens non uideas,
audiens non audias.
Putas te solum esse, cum fornicaris, et non recordaris,
quia oculi domini uident orbem terrarum? non audis dicentem:
AOm2R quiajqui T onec GMmlPRTav 6 te esse
AOB 8 im(in-)pleo NPT implebo (s. scr. uel compleo) Jf 10 mentis oculos
AOR lldicitO 12sorror P ianuasP etom.MmlNT 13exitusPm1 14introinit
Pml intro*it T 16 aduerso AGMNPm1R conhibet A eonibet Gm1MNm1
Pm1Rm1 cohibet O conicet Tm1 optatu MmlNT uidere possit N 17 aspiciat]
plenus est mundus sanctarum
uirtutum. quia plenus est nequitiarum; plenus est orbis terrarum
remediis. quia plenus est laqueis. putas quod in lupanari Christus
te non uideat, quem uidet lupanar intrare ? putas quod in adulterio
te non deprehendat, quem uidet adulterium cogitantem? num
parietes refugit, qui spectat errores, et secretum criminis auersatur.
qui sc-enam criminis intuetur? an putas tunc primum te intrare
meritorium, cum fornicem meretricis ingrederis? intrasti iam.
quando cogitationes tuas meretrix introiuit, intrasti iam, quando
ad potiendae prostibulae cupiditatem gressu mentis intrasti, pulsasti
lupanaris fores, quando ad mulieris concupiscendae decorem oculos
mentis aperuisti.
et si uerum audire uis, quomodo te in lupanan
non uidit Christus, quando te uidit, quia adulterando in corde tuo
te ipsum lupanar esse fecisti? denique ipse dicit dominus Iesus:
qui uiderit mulierem ad concupiscendum
e a m, iam adulterauit eam in corde suo. unde
tamen tam religiosus in opinione. qui tam probrosus in crimine?
Sed adquiesco tibi. quod Iesus te nolit uidere. nolit reuincere
qui nolit acc-usare, nolint uidere et angeli; sed uidet diabolus
qui tecum introiuit, immo qui te introduxit, uident ministri eius
qui te circumdederunt, ne uideres angelos dei, uidet Belial, uidet
2 sum solus]solum NT 4cherubin GNOPT seraphin(-ya)GT qui
Am2a 5 tert. sanctus] acld. dominus deus sabaoth 0 6 terra] add. gloria MNOPRT
magestatis Rml est]
ipse in ludam introiuit, ipse eum ad proditionem inpulit,
ipse misit ad laqueum. quanti dicturi sunt in illo die aduersus
eum: \'tu nos circumuenisti, tu inpulisti!\' exemplum quaeris?
accipe dicentem Euam praeuaricationis suae auctorem fuisse serpentem.
sed illum implicauit, non se absoluit, cui respondit dominus:
\'non praeceperam, ne gustaretis de ligno solo, quod est in
medio paradiso?\' respondebit ergo et pluribus: \'diabolum audistis
suadentem noxia; me non potuistis audire uitalia mandantem?\'
Et ideo operemur iustitias. non enim qui operantur
iniquitate in uiis eius ambulauerunt.
tu mandasti mandata tua custodire nimis.
utinam dirigantur uiae meae ad custodiendas
iusti iustificationes tuas!tunc non c o confundar.
cum respiciam in omnia mandata
tua.
non solum: mandasti, inquit. custodire m a ndata
tua , sed etiam: custodire nimis. quando hoc
mandauit ? in paradiso quidem mandauit Adae, ut custodiret mandata:
sed fortasse non mandauerat nimis custodire et ideo lapsus
est. ideo inflexus uoce mulieris suae, ideo deceptus erat a serpente
putans quod, si in parte aliqua recederet a mandato. non penitus
erraret. sed quia semel a semita mandatorum recessit. totam deseruit
uiam, inuenit eum serpens extra uiam et expoliauit omnibus,
nudum reliquit. ideo dominus, quia lapsus erat qui in paradiso
21 cf- Gen. 2,16 com.N pr. quis] adJ. te Nm2 2 praestet et ARml praestet tibi
et 0 silentium AO uolet a subplicii P habere supplicii 0 habere consortium
supplicii MNT 3sibi uideri O 4 alt. ipsej add. estO 6 in om. 0 die om.NT
8 euam dicentem O 10 nonne A numN gustaresO 11 paradi(-y-)siGMNav
ergo] add. ueritas Gm2MNPav suadentem audistis (ex auditis m2)P 13 non]
neque Jf 15 custodin ORv 18 perspexero MNT perspiciam Omlav 19 inquit
mandastiO inquid M 19 et 20custodiriGOv 21 quidemcod.Casin. 154av
hoc 0 inquit cet. 23 pr. adeo R 25 erret Pm1 26 inuenit— uiam om- μ
omnibusque Mm2NTa 27 nudumque v reliquid PmJR
inquit, uerbum quod locutus fueris, reddes pro eo rationem. noli
dissimulare; ab aliquo mandato iota unum uel unus apex non
praeterit. noli recedere de uia. si in uia ambulans uix tutus es a
latrone, quid facies, si te extra uiam uagantem inuenerit? dirigantur
gressus tui et, ne infirmus sis ad dirigendum, precare, ut
dominus dirigat uias tuas.
Hic optat: utinam dirigantur uiae meae!
alibi dicit: expectans expectaui dominum, et
exaudiuit me; et statuit pedes meos in petra
et direxit gressus meos. roga ergo et tu, ut dominus
dirigat uestigia mentis tuae. quo possis domini custodire
iustificationes. non confunderis, cum respexeris in omnia mandata;
ante enim confusus es in Adam et Eua. denique nudus factus es,
operuisti te foliis, quia confundebaris, abscondisti te a conspectu
dei, quia erubescebas, ita ut diceret tibi deus: Adam, ubi es?
cum illi dicit, tibi dicit; Adam enim interpretatione Latina \'homo\'
dicitur, hoc est: homo, ubi es?\' et Adam respondit: timens,
quia nudus eram et tota mente confusus, ante conspectum tuum
uenire non ausus sum\\ ergo ne confundamur, custodiamus mandata
domini et custodiamus omnia; nam si quis unum mandatum
custodiat et aliud praeuaricetur. nihil ei prodest. custodiuit se
aliquis a sanguine, non custodiuit ab adulterio; utique in uno conuictus
punitur etiam legibus saecularibus nec prodest ei alterius
criminis abstinentia, si in altero fuerit deprehensus.
C on f it Confitebor or tibi, domine , in directione
co r dis — aduertis quas uias dirigas ? —,
ut ingrediatur penetralia mysteriorum caelestium et aperiantur
sibi thesauri sapientiae et scientiae in Christo absconditi. unde et
Salomon ait: adtrahe nos; post te in odore u unguentorum
tuorum curremus. introduxit
me rex in cubiculum suum. et fortasse illud, quod
ait supra: osculetur me ab osculis oris sui, significat
spiritus sancti superuenientis gratiam, sicut angelus ad
Mariam dixit: spiritus sanctus superueniet in
te, et uirtus altissimi obumbrabit tibi. quando
autem introduxit eam rex in cubiculum suum, passionis tempus,
lateris conpunctio declaratur, sanguinis effusio, sepulturae unguentum,
resurrectionis mysterium, ut osculum quasi sponsa acceperit,
in cubiculum autem Christi sit introducta ecclesia non iam
quasi tantummodo desponsata, sed etiam quasi nupta, nec solum
thalamum sit ingressa, sed etiam legitimae claues copulae consecuta
sit. ideoque quasi in thalamo sita ait: colligatio guttae
frater meus mihi, inter media ubera re- quiescit. quodsi cubiculum quaerimus, ipse nos edoceat, qui
ait: tu autem cum orabis, intra in cubiculum
tuum etclauso ostio ora patrem tuum in abscondito.
cubiculum ecclesiae corpus est Christi; introduxit
eam rex in omnia interiora mysteria, dedit ei claues, ut aperiret
sibi thesauros scientiae sacramentorum, clausas ante fores panderet,
cognosceret quietis gratiam, defuncti somnum, uirtutem resurrectionis.
1,13 (12) 22*Matth. 6, 6 dej. A MNOT me derelinquas av 5 absconsi MN 6 nos] me (corr. ml
nos) P odorem cod. Casin. 154 v 7 tuorum] adll. nos v curramus GPmlct
curremus ante in tr. T 8 aliud T 9 ab om. MNT osculo OR μ 10 gratiam
In illo cubiculo iustitias domini Iesu nupta repperit. quae
sunt illae iustitiae ? utique sacramenta baptismatis, sicut legimus,
quia, cum uenienti ad baptismum diceret Iohannes: ego a te
debeo baptizari, et tu uenis ad me?, respondit
Iesus: sine modo; sic enim decet nos implere
omnem iustitiam.
in illo cubiculo iustificationes didicit,
consilium dei cognouit, sicut scriptum est, quia omnis populus
audiens et publicani iustificauerunt
deum, baptizati baptismo Iohannis; Pharisaei
autem et legis periti consilium dei
spreuerunt in se, non baptizati ab eo.
quod
illi spreuerunt, nos elegimus et sequimur consilium dei, quia nihil
potest esse sublimius; hoc enim diuinum, quo fit remissio peccatorum.
cum didicerit itaque iustitias domini, deum timens non
confundetur. denique et Paulus ait: in nullo confundar.
Et quia nullus potest perfectus esse sine fauore dei neque
tutus, ideo rogare debet, ne penitus eum relinquat deus. nam supra
rogauit Dauid, ne derelinqueretur, dicens: ne derelinquas
me, domine deus meus, hic ait: ne derelinquas
me usque quaque, hoc est \'multum\'. supra forte quasi
adhuc inperfectus et in magnis perturbationibus positus. ne derelinqueretur,
timebat, hic autem iam fortior non timet derelinqui,
ut temptetur, sed rogat. ne penitus derelinquatur. plerumque enim
derelinquit deus quos uult probari, penitus autem derelinquit quos
deserit. dereliquit penitus ludam.
non derehquit autem sanctum
Iob. in cuius patrimonium, in cuius corpus potestatem diabolo
dedit. in animam non dedit; nam si dedisset in animam, penitus
37,22 19*Ps. 118, 8 26 cf. Hiob 2, 6 (passim b) P 3 cum] con Rml õ adimplere ΜΝΟαμ 6 iustificationes]
iterum uenio et accersio uos
ad me ipsum, ut ubi sum ego et uos sitis. denique
turbatus Petrus, qui derelinqui timeret, ait: domine.
quo uadis? uidit dominus turbari eum et respondit ei: quo
ego uado non potes me modo sequi, sequeris
autem postea. sic et in mari cum titubaret, clamauit ad
Christum et porrexit ei dexteram Christus, ne penitus derelictus
periret.
Nemo autem debet inflari, quod numquam derelinquatur,
uel dolere. quod aliquando derelinquatur, siquidem ipse filius se
dicit derelictum, sicut habes: deus deus meus, respice
m e; quare me dereliquisti? et ille quidem numquam
derelictus a patre est, cum quo pater semper est; scriptum est
enim: ecce iam uenit hora ut dispergamini
unusquisque in sua et me solum relinquatis;
sed non sum solus, quoniam pater mecum est.
sed secundum corpus, in quo est traditus passioni, uox ista processit,
quoniam derelinqui nobis uidemur, quando sumus in peri -,
periculis constituti. unde et Paulus ait de patre deo: qui filio prop.rio
non pepercit, sed pro nobis omnibus tradidit
eum. dereliquisse uidetur, quia non pepercit, qui tradidit
12 cf. Matth. 14, 30—31 17*Ps. 21, 2 20*loh. 16, 32 25*Rom. 8. 32 def. A 1 pr. derelictus MNOv alt. derelictus MNT2 igitur] autemOfi 4 apostolos]
add. non dereliquit quos Gm2Ttn2 non dereliquit apostolos quos α 7 arcessioNPT
In quo corrigit iuuenior uiam suam?
superiorum octo uersuum non absurda nobis cecidit disputatio,
ideoque et sequentia persequi studium fuit. et primum litterae secundae,
hoc est \'Beth\', interpretatio consideranda est. quae in
Latino conuersa \'confusio\' declaratur.
sed qui uiam suam
corrigit, non confundetur. uerum quia is, qui corrigit, ante in errore
fuit — quomodo enim corrigitur, nisi quod ante deflexum fuit a
uero ? —, utique in lapsu positus et adulescentiae luxu ac lasciuae
aetatis captus inlecebris, ubi ad iuuentutis prouectus confinia
sobria mente resipiscit, tamquam confusus animo, quonam modo
erubescenda deponat et plena probitatis adsumat, diu secum uoluit
et diuersis fluctuans cogitationibus librat atque examinat posteriora
obliuiscens et ea quae sunt priora appetens, quemadmodum uiam
suam corrigat offensionemque adulescentioris aetatis seria iuuentutis
fronte praetexat.
unde ne diu dubitet huiusmodi et m incerto
haereat, dat propheta consilium quasi cum eo ipse deliberans; tunc
enim salubriora consilia credimus, si propensiore meditatione examinata
uideantur. sed ipsa deliberationis susceptio docta
pr. dereliquid Rml alt. derelinquis G 3corruptionem]add. In psalCXVIII
littera (om. R) Beth AGMR Beth N Explicit sermo de littera prima (add. quae
est Tm2) Aleph (om. Gm2P). Incipit de littera secunda in eodem psalmo quae
dicitur Beth Gm2 PT Explicit sermo primus. Incipit sermo secundus a
Sermo secundus. Beth praeser. v 10 latinum GTird cod. Casin. 154a 11con-
funditur O aU. corrigitur NOT 12 deflexum fuit] deflexit Gmlav deflexus
fuerit 0 13 lapso Mml laseiuiae Gm1R 15 resipiscit A resipuit 0
resipiscat Gm2Tm2 resipiscet cet.av quonam v quo Geod. Casin. 154 a
quodam tet. 16 deponit Nm2 adsumit Am2Nm2 uoluat Gm2Tm2 17 libret
Et respondet: in custodiendo uerba t u a. et
bene ad deum conuersus respondit deliberanti, quasi prece atque
oratione delata consilium hoc domini inspiratione reppererit, ut
non praesumptionis humanae, sed dignationis diuinae remedium
crederetur. mens enim nostra uerborum caelestium conspersa seminibus,
quae ante degenerabat in stirpibus, meliores cultus edere
fructusque adferre incipit. dirigamus igitur semitas nostras nec
tortuosi serpentis sequamur anfractus. uiae enim domini rectae,
peruersae autem uiae errantium, de quibus dicitur:
o qui dereliquerunt
semitas rectas! m ordinem seges laeta
porrigitur atque in uersum quendam uineta ponuntur; ceruorum
cursus directior, uulpiculae flexuosus. ideo de Herode dicitur:
ite dicite uulpi illi, quia deflexerat a uia recta nec
iter suum in iuuentute correxerat, dignus Hieremiae threno, quo
deflentur peccatores qui iugum uerbi in iuuentute suscipere recusarunt.
ideo captiui ducti sunt, ideo deplorantur tamquam mortui,
quia uitae nescierunt semitas et digna opera cadauerum busto non
declinauerunt. flens ergo mortem perpetuam Iudaeorum dicit
Hieremias: bonum est uiro cum tollit iugum in
iuuentute; sedebit singulariter et silebit,
quia tulit in se.
Non solum tollere iugum uerbi, sed in iuuentute debemus
tollere; si enim sero tollamus, incipimus paenitentiam superiorum
13, 32 17 cf. Thren. 3 22*Thren. 3, 27-28 AMmlhRT (s. scr. m2 antractus GT) anfractus
conuersus a auierrat Pml 3 hinc AmlGmlRa deliberationis N 4 respondit
codd. av, corr. Engelbrecht in -tua ante hic enim (lin. 3) tr. A custoilienda Pml ;
5 dominum ORv deliberanti respondit 0 6 repperiret a 9 qui N
in om. 0 melioris GmlPmlRmla lOneO 11 tortuosos MNT serpentis
om. NT amfractus GPm1T 12 rebquerunt μ, 14 usum 0
salutis medicina uulneri
quaeritur, gratia sanitati. ideoque ait: bonum est uiro
cum tollit iugum in iuuentute. ei autem, qui post
decursae iuuentutis annos iugum tulerit, non est statim perfectum
bonum: stimulant enim eum peccata sua, exagitat conscientiam
consuetudo peccandi et usus erroris instabilem facit. luctandum est
diu huiusmodi uiro, ut abolefaciat inueterata atque diuturna. huic
in periculo res est, illi in bono.
Denique sedebit ille singulariter, quasi is, qui facile non inueniat
aequalem singularibus donatus praemiis, et silebit quietus
et feriatus ab omni interpellatione mundanae sollicitudinis et uoluptatis
et diuinis uacabit oraculis, quae solent singulariter sedentibus
reuelari, sicut sancto Dauid, qui ait: quoniam tu, domine,
singulariter in spe constituisti me.
et hic quidem non in secreto solus sedebat, sed cum praeesset po-
1,
pulis, singulari tamen gratia praeminebat. Helias solus sedebat,
cum ab angelo uel etiam coruis cibum deferentibus pasceretur; solus.
non solum secretus a turbis, uerum etiam segregatus a meritis plurimorum.
denique reuelationes illi diuinae gratiae refulgebant;
cuius muneris fructum pro mercede adipiscebatur, quia a iuuentute
sua iugum uerbi suscipiendum putauit, ne trahenda essent longo
diutius fune peccata.
Potest iuuenior iste, qui fecit bonum tollendo in iuuentute
21 ci. III Reg. 19.11. 17.6 26 cf. Ps. 118,61. Pron. 5.22 NOu 4 lapsum GMm1v Japsus Mm2 6 est om. N
remedium est MT robor Pml alt. salutis om. MN uulneri] ras. N
7 sanitatis Nm2 8 potest Aml 9 decursos A decursum R 10 sua om. N
12 abolere faciat APRa. add. in iuuentute facta Ot\' 14 inuenit 0 15 donatur
ART donabitur P 18 domine om. AGmlPBav 21 praeeminebat A
sedebat solus G 23 turmis MNT 26 nec trahenda (om. essent) Gmlav
28 iugum uerbi in iuuentute 0
se a conloquiis aequalium, quae plerumque corrumpunt mores
bonos, et contagia uolens fugere peccantium ita intellegi singulariter
sedere et silere, ne rudis aetatis facilitate labatur, sed intendere
seniorum praeceptis, prophetarum oraculis, apostolorum magisteriis,
laudandus eo, quia prius uult loquenda cognoscere quam
proferre quae sentiat antequam loqui discat, timens, ne in multiloquio
peccatum contrahat. unde puto et Pythagoram illum philosophum
imitatorem iuuenis huius prophetici instituisse sectam,
ut discipuli sui quinquennio non loquentes tanto silentio loqui
discerent, cum praesertim et Dauid superioris aetatis quam Pythagoram
fuisse non dubium sit, qui ait: dixi: custodiam
uias meas, ut non delinquam in lingua mea;
posui ori meo custodiam. et quia forte aliquando aliquid
locutus esset incautius, ideo postea a deo poni ori suo custodiam
postulabat. Esaiam quoque Pythagoricis anteriorem fuisse quis
nesciat ? qui cum audisset: clama, non prius clamauerit,
quam audiret quid clamare deberet; respondit enim: quid clamabo?
unde dictum est ei: omnis caro faenum,
uerbum autem domini manet in aeternum,
et prophetica uoce clamauit.
Uterque igitur iuuenis praedicandus. ille tamen serius, hic
cautus; ille se ipso contentus et numquam sibi solus, iste pulchram
aetati lubricae disciplinam adsciscens silentii nec adhuc sibi abundans,
sed aliis se timens credere, quaerens tamen a iuuentute congregare.
quae in senectute et sibi et proximis suis prosint, ne dicatur
ei: quae in iuuentute non collegisti,
17*Esai. 40, 6. 8 27*Eeeli. 25. 3 (5) A qui cet. nv itineaior v uero A. om. cet.av 2 bonos mores au 4lauatur def. A. Pm1 5 praeceptis seniorum 31 magisteriis — p. 25,8 requirat aegram desunt in A. 6 uult] add. tacendo 0 7 in om. GOav, ef. tractat. 4, cap. 18 extr.
9 prophetici om. N 12 quia MNml 13 ut om.OR μ 14 custodiam ori meo
ergo is, si in consilio
seniorum sederit, manum adhibebit ori suo, ut audiens sententias
colligat, quod sibi ad maturiorem seruet aetatem: quemadmodum
Maria, cum uerba Christi audiret, conferebat ea omnia in corde
suo; quemadmodum Iohannes, cum caput suum supra pectus
Iesu domini reclinaret, hauriebat profunda secreta sapientiae.
En tibi iuuenem, qui uiam suam in iuuentute correxit! piscator
erat cum fratre suo; uidit dominum Iesum, cum plicaret retia
sua, et audiuit dicentem: uenite, faciam uos piscatores
hominum, et relictis retibus suis et patre secutus
est eum. uiam saeculi coeperat currere, sed auditis imperiis deseruit
uitam mundi, secutus est Christum, probauit, quia in eo
corrigit iuuenior uiam suam, si Christi uerba custodiat, dicens
ad eum: diligamus ubera tua super uinum,
sic tamen bibens, ut non absorberetur uino, sed gratia eius laetitiam
cordis hauriret, non corporis ebrietate titubaret.
denique bibens
hoc uinum aperuit oculos suos et uidit uiam rectam, reliquit tortuosas
uias, dicens: aequitas dilexit te, hoc est: \'non
flexuosa itinera te sequuntur, sed solus ad te potest iustitiae
trames peruenire\'. qui enim diligit iustitiam, non se auertit a Christo;
quomodo enim arbitrum iusti remuneratoremque meritorum innocens
metuat conscientia?
In hoc ergo iuuene spectato magna mysteria, quae in Canticis
canticorum sanctus Salomon repletus domini spiritu resultauit.
constitue dominum Iesum recumbentem in conuiuio, reclinantem
se lohannem supra pectus eius. mirantes alios, quod seruus se supra
dominum reclinaret. quod caro illa peccatrix supra templum uerbi
recumberet. quod anima illa carnis uinculis innexa aulam diuinae
4, 19 14 .18*Cant. 1, 4 (3) def. -4 MNOv 2 audiens] add. senum 0 3 aetatem seruet MN
5 capud MPml 6 profundae MT profundius N 9 audiuit et 0
11 auditisj add. Christi Oav 12 uiam MNOTab 15 obsorberetur MN
16 auriret R 17 reliquid Mm2 R 19 secuntur NO 21 arbitrem MN
arbitrium R iustitiae Gav iustum N 22 metuit T 23 iuuene] add.
uiam suam corrigente v spectato] add. hoc est praeuide (iohanne [in ioh. a]
praeuide Tm2a) MNPTa 24 spiritu domiaiO
plenitudinis scrutaretur. haec ergo mirantibus aliis respondet anima
Iohannis: fusca sum et decora, filiae Hierusalem,
fusca per culpam, decora per gratiam. dicit et caro:
fusca sum et decora, fusca puluere saeculari quam certando
collegi, decora oleo spiritali quo mundi huius puluerem
squaloremque detersi, fusca per uitium, sed decora iam per lauacrum
quod abluit omne delictum; fusca sum, quia peccaui, decora, quia
iam me diligit Christus, quam relegauerat in Eua, recepit ex uirgine,
suscepit ex Maria.
Dicit etiam synagoga, cuius mysteria hoc loco plerisque uidentur
exprimi; quae cum se reici iam uideret propter totius plebis
inpietatem, solabatur se tamen, quia ipsum Christum de populo
suo, Petrum Iohannem Iacobum Christo adhaerentes uidebat,
quia habebat eloquia sibi credita, et ideo dicebat: fusca sum
et decora, filiae Hierusalem, fusca per increduli-
tatem, decora per legem, fusca per lapsum, decora, quia dilexit me
sol et prior facta sum congregatio dei. nolite refugere me, quia
fusca sum; ideo fusca sum, quia sol me reliquit iustitiae, qui
ante inluminare consueuerat. amisi colorem uultus mei. obtunsa
facta est acies oculorum meorum, quibus ante solem uidebam;
in tenebris ambulo, quia diem Christi nescio. nolite tamen despicere
me, quoniam qui reliquit potest rursum aspicere, misereri iterum.
solet congregare dispersos, desertos requirere, colligere destitutos.\'
omnes tribus Israel, conuenite, aspicite me decoram ante derelictam;
nolite aspicere me, quoniam obfuscata
Mal. 4. 2 21 cf. Matth. 24, 42 23 cf. Esai. 56, 8 25*Cant. 1. 6 (5) def. A eodd. av , correxi 2 filia a 4 quem GMOPm1av qua
(in ras.) T peccando 0 5 collegi NTvcollegit eel. oleo 0 cod. Casin. 154 v
oraculo MNPm2 oculocff. a spiritualiGN
nolite
, arbitrari, quoniam obfuscata sum. quod penitus reliquerit me sol
et iam non intueatur, non requirat aegram. dissimulauit a me, quia
non seruaui mandata eius; reconciliabitur, cum uiderit meorum
paenitentiam delictorum. non uidit me sol, quia non recepi aduenientem,
non aperui fenestras, ut uitae lumen intraret. cum
aperuero. inluminabit oculos meos, qui uenit ut totum mundum
inluminaret, et uideant etiam non uidentes.
Filii matris meae pugnauerunt aduersum
me, posuerunt me custodem in uineis:
uineam meam non custodiui. putant aliqui hoc de
illis dici, qui synagogam ad legis praecepta constringunt, ut legem
custodiat, uineam suam tueatur, quam custodire non potuit; denique
custodiebat ut faceret uuas, fecit autem spinas. quae sic
igitur uinea, uenit Dauid testificari nobis dicens: uin eam e x
Aegypto transtulisti, eiecisti genteset e t plantasti
eam. possunt et apostoli esse filii matris eius.
qui uere
inpugnauerunt synagogam dicentes: ecce conuertimur
ad gentes et nationibus uerbum dei seminare coeperunt. possunt
et prophetae intellegi, qui mouendo denuntiandoque, ut uineam suam
custodiret synagoga. nihil profecerunt. fecit enim spinas inprobitatis,
quae uirtutis uberes fructus deferre debuerat. et ideo confitetur.
quia populum suum custodire non potuit, meritoque sero
23 Act. 13. 46 GOav tantum si B tantum non cet. quia] quoniam MNT
2 offuscatus Gml , 3 pro gratia, et pro misericordia Ga 5 ante non lucebat T
8 tueatur 0 aegram] et gratiam a dissimulauit] pergit A 10 uidet AMNOP
11 lumen uitae av 14 aduersus AORav :15 posuerunt — 16 custodiui
Gm2Tm2av, om. eet. 16 alii Ga 18 custodiant GNmlOB tuetur AGmlOB
19 eustodiebatur 0 20 ueniet G testificare Bml ex] de 0 21 et eiecisti AGOB
. quae dicit: inueni quem dilexit anima mea: tenui
eum et non relinquam eum.
Denique illa inuitat in hortum suum sponsum, haec, ubi
pascat requirens, dicit ad ipsum: adnuntia mihi, quem
dilexit anima mea. cur \'quem dilexit anima mea\' dicis
et non \'quem diligit\' ? cur dimisisti quem tenebas ? dilexisti patrum
fide, amisisti incredulitate; tenebas caritatis uinculis, amisisti longo
fune perfidiae. ideo nescis ubi pascat, ubi maneat; nam si scires,
non quaereres.
dicis enim: ubi pascis, ubi manes in
meridie ?meridiem nosti esse ecclesiam quae teneat L Christum,
et tu eum in noctibus quaeris ? dic, inquit, mihi, Christe; responde
uel propter id, quia ante carus fuisti atque dilectus mihi; etsi ego
tantae praerogatiuam caritatis amisi. tu tamen quasi pius responde
mihi: ubi pascis, ubi manes? reliquisti me, abisti ad
gentes, recessisti longe a me et illis propior factus es, a quibus
longe eras. sed factus es prope, quia crediderunt sanguini tuo;
a me recessisti, quia ego cracem tuam non suscepi ut mundi redemptionem,
sed ut noxii damnationem. qui autem receperunt sicut
salutis auctorem, in meridie sunt; illis luces, illis refulges, illis
calet gratia tua sicut meridies. mihi matutinus eras cum adhuc
crederem, sed non credebam plene. quia non sum inuenta in meridie
sicut Ioseph cum fratribus suis, qui cenabant meridie. illis meridies
factus es, qui pascuntur in diuitiis tuis et in te sperant. ideo, ut
dixit Dauid, deduces eorum iustitiam tamquam lumen et iudicium
eorum tamquam meridiem.
10 .15*Cant. 1, 7 (6) 12 cf. eant. 3, 1 16 cf. Ps. 9. 22 (10. 1) 23 cf. Gen. 43,16
24 cf. Ps- 36, 3 25 cf. Ps. 36. 6 quae A 2 quae] qui P R dixit N diligit MS
3 pr. eum] enim M derelinquam 0 6 .7 quur APR dicis post cur tr. 0
7 demisisti Rml patrem A 8 fidem 0 credulitatem. quem 0 9 perfidiae]
perdie Mm1 per diem NT 11 esse om. MXT tenet Oa 12 in noctibus eum MN
inquid MP m1 mihi inquit OR 14 tantam T praerogatiua A. praerogatiuae
NM2 Pm1 16 proprior Am1 prior N 19 recepenmt] add. te,
domine v 22 quia — in meridie om. AGmlMNOPTml inuentus G
23 qui post Ioseph tr. a cenabat Aa alt. meridie AGmlN Pml factusj
es meridies 0 24 et ideo 0 25 deducis APT J
Quaeris ergo tamquam aliena. quae proxima eras. tamquam
pauper, quae diues fuisti. uis sequi quae praecedebas; atque utinam
uel sequaris quos praecedere debuisti! mercennaria esse desideras
quae ante mercennarios colligebas; mercennariae utique uox ista
dicentis est: ne forte fiam circumamicta super
greges sodalium tuorum. quae proselytos ex gentibus
ante suscipiebas. nunc ipsa in nationibus uis pro proselytis suscipi
et tamquam aduena congregari.
Respondet Iesus: nisi noscas te decoram
inter mulieres. quid est se noscere, nisi ut sciat unusquisque
hominem ad imaginem et similitudinem dei factum, rationis
capacem, qui terram suam excolere tamquam bonus agricola
debeat aratro quodam et falce sapientiae, ut uel dura findantur
uel luxuriantia recidantur, qui inferiorem sui portionem animi imperio
debeat gubernare?
unde etiam in Lege scriptum est: adtende
tibi. ne fiat uerbum absconditum in
corde tuo. tibi, inquit, adtende; non utique dicit pecuniae
tuae, non possessionibus tuis, non uiribus corporis, sed animo tuo
ac menti tuae, unde omnia consilia, facta cogitationesque manant.
tibi ergo adtende ibi, ubi potiorem esse te nosti. nosce te ipsum.
quod Apollini Pythio adsignant gentiles uiri, quasi ipse auctor
fuerit huius sententiae, cum de nostro usurpatum ad sua transferant
et longe anterior Moyses fuerit. qui scripsit librum Deuteronomii,
quam philosophi qui ista finxerunt.
Unde et Salomon oraculum diuinum secutus scripsit in
Canticis canticorum: nisi scias te decoram inter
mulieres. hoc est: nisi cognoscas te mortalem, rationalem
et cito tua peccata fatearis, cito dicas iniquitates tuas, ut
15*Deut. 15. 9 21 cf. Cie. Tusc. 1, 22, 52. Iuu. 11,27 26*Cant. 1, 8 (7)
28 cf. Esai. 43, 26 GMNPTa 6 ante ex gentibus AO ante suscipiebus ex gentibus
MX 7 pro om. Ta susciperis 0 8 aduenam G congregaris 0, add.
desiderasA. 9respondet scripsi respondit codd. av noscaris Am1Mm1NPm1R
decora Am2G. ef. infra et traetat. 10, cap. 10 10 sciat] add. se Av, post
hominum (sic Tm2) add. Tm2 20 potentiorem 0 te esse MN 21 apolloni
GNPm1Rm1 phythio MNR 22 nsurpatu 0 26 decora Am2 27 rationabilem
G 28 fatearis peccata 0
mortis et iam nullum conuersionis remedium est;
praeueniris,
dum non cogitas. accende facem tuam, priusquam sponsi tibi
claudatur ianua, qui expectare diu non solet neglegentes. nisi
scias te, inquit, decoram inter mulieres et dicas:
fusca sum et decora, fusca sum, quia peccaui, sed decora,
quia diligor, quia genus sum Abrahae, electum genus, dilectum deo,
nihil tibi proderit patrum gratia; potens enim deus est
de lapidibus istis suscitare filios Abrahae.
et alibi in euangelio legisti, quia Abrahae filiam ligauit diabolus
nequitiae suae uinculis, quam soluit dominus die sabbati. nisi ergo
scias te, nihil tibi proderit, etsi dicas: \'Abrahae sum filia‘. quae
non credis, quae errorem non corrigis; Abraham quidem saluatur,
sed te nobilitas generis non iuuabit, nisi fides seruauerit. non te
decipiat data patribus repromissio. non suscipio personam hominis,
non suscipio praerogatiuam generis, nisi uidero congruentem generi
morum nobilitat.m, ut fiat iusti generis electio.
Quodsi scias te et cognoscas, quia peccato obnoxia es,
exeundum in calcaneis gregum est tibi. exi ergo nuda pede e t
pasce haedos tuos in tabernaculis pastorum.
qui sine peccato est, agnos pascit, oues pascit: quae autem peccato\'
obnoxia est, pascit haedos qui a sinistris sunt; non enim potest
esse in dextera pastoris boni. sequatur magis dicentem Petro:
ueni retro me, satana. sequendo Petrus in dextera
meruit collocari, ideoque ei dicitur: pasce agniculos meos.
sed quo exeat. audi: ad tabernac-ula, inquit, pastorum,
7 cf. I Petro 2. 9 8 Matth. 3. 9 10 cf. Matth. 13, 16 19 cf. Cant. 1. 8 (7)
*Cant. 1, 8 (7) 22 cf. Matth. 25, 33 24*Marc. 8. 33 25*Ioh. 21, 16
26*Cant.1. 8 (7) Oml accusas G 2 prapuenires Gm1 Tm1 3 non Aa υ, om. eet.
tibiJ tui 0 4 ianua claudatur T spectare R 5 decora Am2b 6 pr. sed decora:
ideoque dixit: percutiam
pastorem et dispergentur oues gregis, ut
repleatur totus orbis terrarum grege Christi, significans tunc fore
saluam synagogam, cum se huic dispersioni et ipsa sociauerit, quae
repleuit hunc mundum; tabernacula enim pastorum regna sunt
terrae. ideoque propheta Dauid nationes adnuntians credituras
ait: regna terrae, cantate deo. ergo sciat se iuuenior,
ut corrigat uiam suam.
Sed dicis: \'qui potest cognoscere uiam suam iuuenior, ut
corrigat, cum propheta dicat: tria sunt inpossibilia
mihi intellegere et quartum quod non agnosco:
uestigia aquilae uolantis, uiam serpentis
in petra et secus semitas nauis fluctuantis
et uias uiri in iuuentute? si Salomon fatetur, quod
non cognoscat uias uiri in iuuentute, quomodo iuuenior potest cognoscere?
cui respondebitur, quod illae uiae uiri in iuuentute non
cognoscantur, quae sunt secus uias serpentis in petra et secus semitas
nauis fluctuantis et uestigia uolantis aquilae, quae ungues
asperos habet et supra nubes uolat, in aere errat et in mari piscem
interficit. et tamen non est inpossibile hoc quartum, sicut illa
tria; cognoscit enim dominus qui sunt ipsius et
uult ut sciat se unusquisque, sciat se populus dei.
Sed esto, non cognoscantur errantium uiae, sicut dicit
dominus: non noui uos; discedite a me operarii
iniquitatis. hic autem iuuenior, qui potest corrigere uiam
suam, fortasse iunior sit aetate, non moribus et habeat in primo
53—54 (30, 18-19) 21*11 Tim. 2, 19 22 cf. I Thess. 4, 3—4 24*Luc. 13, 27 om. MNT se sociauerit 3T 5 hune] omnem a 6 ideo dauid
propheta MN 7 iunior GmlMXP 9 dices cod. Casin. 154 quis AGMm10
Pm1R Τυ quomodo Mm2 suam om. Av iunior GMNPTa
iuuenis, sed prohibet eum iuuenem se dicere, qui esset maturioris
prudentiae. Danihel cum puer esset, accepit spiritum quo dignus
senectutis primitiis haberetur, ut redargueret senes, ipse non
senior longaeuitate, sed gratia; erat enim in illo aetas senectutis tutis
uita inmaculata , cui bene conpetit Dauiticum
illud dicere: super seniores intellexi. ideoque tamquam
de ueterani consilii et senilis scientiae uiro diuinum pronuntiauit
oraculum: quis prudentior quam Danihel
?
X Nunc illud aduertamus, si possibile est, ut corrigat iuuenior
uiam suam an non. si non est, ergo mentitur propheta; *sed
quia non mentitur, possibile est, ita tamen possibile, ut, quod inpossibile
uideatur, fiat possibile, si custodiat iuuenior uerba dei,
si autem non custodiat, inpossibile. unde illud euangelicum: f a -
cilius est camelum per foramen acus transire
quam diuitem intrare in regna caelorum. quod
quamlibet inpossibile esse dixit, sic intellegimus inpossibile esse,
quia diuites non custodiunt mandata dei; si autem custodiant, fit
possibile quod inpossibile uidebatur. hic est camelus qui intrat per
angustam uiam, et quae illum ante capere non poterat concupiscentem,
iam capit custodientem mandata diuina. (ad)eustodiendum 25
10*Ps. 118, m 12*Ezech. 28, 3 18*Matth. 19. 24 23 cf. Matth. 7, 13 Mm1N 5 maturioris esset 0 7 primitiis] principatu Mm2N
9 competit bene 0 Dauidicum v 14 si] sed Mm1, om. Gml uiam suam
iuaenior O 17 uidetur O iunior AR υ, 18 inpossibile]
Unde et illud de Iacob, quod supra diximus: deus qui
pascit me a iuuentute mea, manifestatur nobis de eo
dictum, qui tulerit iugum uerbi in iuuentute sua et recedens ab
Esau et similibus eius sedit singulariter, in se tempus expectans,
quo possit cum disciplina proferre sermonem; et propterea spiritali
est donatus alimento, adhuc aeui integer, sed ueteranus consilio.
neque enim dignum est ut credamus, quod tantus patriarcha
----------
de corporali cibo dixerit: deus qui pascit me a iuuen
tute mea, quia nec corporalem panem desiderabat, cum diceret:
si dominus deus mecum e s t. det panem mihi
manducare et uestem indui. omnium, quae
das mihi, decimam decimabo tibi. nam si patres
nostri spiritalem escam manducauerunt et spiritalem potum biberunt.
quanto magis sanctus Iacob cibo pastus est spiritali!
Ille quoque intellectus hoc loco suppetit nec alienus a uero
14 cf. Thren. 3, 27—28 17 cf. Uerg. Aen. 9, 638 21*Gen. 28. 20. 22
24 cf. I Cor. 10, 3-4 a custodit GMmlNP custodiunt O moysen GMm20PRa
senior eli (-e-A) gitur AR seniorem elegit cet. av 2 hoc om. GmlPml 4 et si —
6 uerba dei om. MtnlNP senilis Mm2 5 eligerint PmlRml non om. R
elegerunt] eligunt 0 6 reperitur AGOPRTv 7 eligendus est 0 non om. T
8 moses P hiesum Am1GRhiesu Am2 9 chaleb GNa caleb MPTv ap(ad-)probauit
I n toto corde meo exquisiui te. ne rep
ella s me a m andatis tuis. si deus repellit unumquemque,
qui toto corde exquirit eum, ut, quod deest naturae, id dei operatione
adquirat et gratia ? sicut Salomon, qui ex toto corde exquirens
deum sapientiam postulauit et, quia non opes sibi regias, sed diuinae
munus gratiae depoposcit, accipere meruit sapientiae disciplinam,
repletus est domini spiritu, ut cognosceret mandata omnia.
qui autem non habet, ut in cordc suo exquirat dominum, et
facit quidem opus dei, sed neglegenter facit, maledicto subiectus
est, sicut legimus, quia maledictus omnis qui opus
dei facit neglegenter. merito ergo repellitur, quia
maledicto dignus est, quia polluit magis et inpedit opus quod
neglegenter putauerit exequendum.
Consideremus ergo, utrum bonitas sit repelli ab opere neglegentem
an uero retinere, et imaginem rei huius ex aliis sumamus
11—12 22*Hier. 31 (48), 10 MmlN ille mn.Gml gentium om. Mm1N 2 christum
MN0Pm2T amfraetu GP corrigat O 3 uerba dei MN custodit A cod.
Casin. 154 6 meo
constitue aliquem praepositum aedificantibus uel etiam texentibus,
qui debeat summam operis explicare: utrum is tibi probabilior
uidetur, si in id diligenter insistat ac, si quem forte incuriosum aduerterit
de his qui operantur in domo aliqua construenda, repellat
eum, melius credens non aedificare quam hiantibus rimis aedificata
dissolui, atque aliquem in eius substituat locum, qui cum
diligentia aedificet ? similiter etiam textrini praepositum repulsorem
neglegentium, ut substituat diligentes, ne longa textrinum
corrumpat incuria, non magis probabis quam illum, qui desides in
sua neglegentia perseuerare patiatur?
Transi nunc ad eos, qui mandata aedificant et legem intexunt
et animam uniuscuiusque receperunt sanandam. nonne,
si quis eorum aedificet domum dei cum iustitia, texat indumentum
cum diligentia, sanet animam cum gratia, opus bonum facit ?
si
uero incuriosus ac remissus aliquis fabri, textoris, medici spiritalis
locum occupet ut sacerdos summus. ut presbyter, ut minister altaris
sacri, nonne commodius est non subire unumquemque id muneris,
quod implere non queat. quam subeuntem neque ipsum strenue
suscepto fungi munere et eripere locum alteri, qui nauiter cum possit
tueri? quid quod etiam ipsi consulitur qui, remissior cum sit, repellitur,
ne plus offensionis contrahat?
Quid sit autem repelli, consideremus. lectum est enim:
sicut uulnerati dormientes proiecti in
GOav 2 uis G uiros Nml. add. alti eod. Casin. 154 alta av
melius] add. est 0 3 preterit Gm2NT 9 existat MN 10 iis Av domu G
llruinisO 14 longua P 17 lege G 18 sanandum Gm1N Rm1 I9 aedi-
ficat a donum T texit Ga 20sanata bonum opus O faciat AO,
add. rptiuendus tibi uidetur ? 0 21 aliquis ac remissus
manu dei uideatur eripi, quia nemo potest quem quam
rapere de manu dei. qui ergo priuatur muneris suscepti
officio uel gratia, non rapitur, sed reicitur, ut dixit dominus Iesus
ad Hierusalem: quotiens uolui congregare filios
tuos, et noluisti! ecce relinquetur uobis domus
uestra deserta. abstulit illis sanctificationem, altare
thymiamatis et orationis sacrarium, propitiatorium, altare
sacrificiorum, sacerdotum et leuitarum ministeria, et tamen, cum
haec sublata essent omnia, quae secundum legis mandata habebant,
ait apostolus: numquid reppulit deus hereditatem
suam? non, inquit, reppulit, sed: conclusit omnia
in incredulitate, ut omnium misereatur.
Sunt ergo, qui ad tempus a mandatis propter misericordiam
repelluntur, sicut et illis consulitur qui uomuntur. nam quemadmodum
manens in corpore, quod uomendum est, plus acescit, ita
qui debet excludi, si retineatur nec se corrigat, totum corpus exulcerat.
meritoque angelo Laodiciae dicit testis fidelis et uerus: scio
opera tua, quia neque frigidus es neque calidus.
utinam frigidus esses uel calidus! sed
14 cf. Ex. 25, 16 (17) 17*Rom. 11, 1. 2 18 Rom. 11, 32 24*Apoc. 3, 15—16 Rml 3 quos] quia Gml reppellit R 4 reppelluntur Pml
6 mandatis] add. dei MNTav pr. repellentur AmI, alt. om. GmI, add.
utique av 7 et alibi bene 0 uideatur de manu dei 0 10 Iesus om. MN
13 deserta om. APRTml ablatum est altare 0 14 et altare MNPT
.15 haec cum (cum m2) N 17 deus reppuJit MN 19 incredulitatem MNT ut
qui ergo calorem fidei non habet, tolerabilius
illi fuerat fidem non accepisse quam neglexisse. est enim tepidus
peior frigido, ut Iudaeus, qui sibi uidetur fidem habere quam non
habet. quanto tolerabiliorem causam gentilis habet, qui potest
dicere: \'non cognoui legem, non audiui prophetas, ideo non credidi,
quam ille, qui legit omnia quibus uenturum Iesum crederet, et non
credidit! neuter quidem excusatur, nec ille qui legit nec ille qui
legere noluit; sed plus delinquit qui negauit quod legerat quam
qui opera non fecit quae facienda non cognouit.
quanta autem fide
et iustitiae gratia est, ut more dei sit, qui fidem tenet et opera
exercet iustitiae, et quantum amittit, quem uomuerit ex suo ore
dominus Iesus et ex suis uisceribus eiecerit! quam pius tamen, qui
et iustos in ore suo tenet et iniustos non ante euomit quam denuntiet
euomendos, ut uel huiusmodi admonitione conuersi dignum aliquid
efficiant quo non uomantur! nunc tertium uersiculum consideremus.
In corde, inquit, meo abscondi eloquia
tua, ut non peccem tibi. propterea ergo mysterium regis
quodmtium quadripertitum est, uel adulationis uel
auaritiae uel iactantiae uel loquacitatis incautae, quia, dum adulari
uult aliquis, ei cui loquitur effundit mysterium; nonnulli etiam
studio lucri mercedem proditionis secuntur, ut tegenda silentio
dej. A JINRav 3 calidus] add. est a spiritus sancti av
4 ergo] enim a 6 frigido] add. qui inter utraque natura mentitur O 9 ex
quibus 0 cod. Casin. 154 av 10 credit 0 neutrum N 11 quam] uel Gml
12 alt. non om. GP nouit MNTa 13 gratiae Pml est om. Gm1 14 admittit
0 uomerit Rml euomuerit Oav dominus iesus uomuerit
ex ore suo MN ore suo ORv 15 tamen pius MN 16 suo ore 0 17 am-
monitione MNO 18 quod GmlMNOPR 19 meo inquid (-it) MNOv
21 abscondere bonum est 0 22 diuulganda 0 est om. GPm1 23 dicere
non solum falsa OR falsa solum a 24 adoiationis GMm1Rm1 25 adolari
G Mm1Nm1 Rm1 26 cui] cum b 27 sequuntur GNORa υ
mones suos, ut apostolus Paulus, qui nouit quid loquatur singulis
et quando quid loqui debeat. unde et Corinthiis dicit: lac uobis
potum dedi, non escam: nondum enim poteratis.
sed nec adhuc potestis. ideo hos in transitu
uidet, manet autem apud Ephesios, quod ostium sibi magnum
apertum esset, notum facere gentibus mysterium Christi. ideo et
Salomon tempus esse loquendi docet.
Prae ceteris autem dominus Iesus in euangelio declarat
suo, dicens simile esse regnum caelorum thesauro abscondito in agro.
utique non aurum, non argentum, non pecunia comparari potest
regno caelorum, sed eloquia domini, eloquia casta, argentum igne
examinatum, quibus ipsum regnum adquiritur. hunc ergo thesaurum
sapientiae et cognitionis absconditum in agro, in quo plantata sunt
uerba scripturarum caelestium, cum inuenerit homo, abscondit;;
illum in corde suo nec diuulgat eum, sciens quia, si diuulgauerit
Babyloniis thesaurum dei. magnam offensionem contrahet, ut dicatur
ei sermone prophetico: de semine tuo accipient
et facient spadones in domo regis. per quae si-<
gnificatur, quia is, qui prodiderit diuina mysteria, posteritatem ani- ,
mae suae seminariumque meritorum habere non possit.
Caue ergo, ne diuitias tuas perfidis prodas et, si amicitiam
simulent, non illis aperias interiora domus tuae: non reseres the -;
sauros regios, quos Babylonii scire non debent, ne ueniant et capiant
13 cf. Matth. 13, 44 15 cf. P.. 11.7 16 cf. CoL 2, 3 21*E$ai. 39, 7 *
27 cf. IV Reg. 24, 13 def. A JIml Ntnl iudicio Gv prouidentia 0
3 loquuntur GORav 4 loquatur (hn2 MNPmST serus 0 otiosus a\'
biaterat scripsi erat eodtl. v 5 ut om. 0 paulus apostolus 0 6 et quid M
potum nobis N 8 adhuc] add. quidem at\' 9 uidit OMNPm1a apertum
sibi magnum MNT 11 tempus tacendi et tempus av 12 suo declarat
MNT 13 est N 14 auro et argento MNPm2T pecuniae Nm2T potest
comparari OR 15 regno 0 eod. Casin. 154 av regnum eet. 20 contrahit
GNP RTm1 contrahat Tm2 21 accipiant Rml 22 quae] quem MN
in euangelio dicit dominus: nolite mittere margaritas
uestras porcis.
ideo bene facit, qui ahscondit eloquia domini
in corde suo, sicut abscondebat propheta Dauid, sicut Maria, quae
conseruabat omnia uerba domini Iesu in corde suo. etenim si bonum
est uiro sermones suos abscondere, quanto magis sermonem dei
cordis nostri gremio debemus operire, debemus abscondere!
Quarto uersu dicit: benedictus es, domine,
doce me iustificationes tuas; non enim quicumque
ideo
iste, qui correxerit uiam suam a iuuentute sua, custodierit uerba
dei, in toto corde quaesierit dominum deum suum nec-repulsus sit
a mandatis dei et dignus habitus, cui committerentur arcana sapientiae,
absconderit ea in corde suo, ne peccaret deo, quasi habens
eloquia dei gratias agit dicens: benedictus es , domine,
et desiderat ipsum doctorem habere, cupiens cognoscere secreta legis,
et quemadmodum interpretationem habeat: si emeris puerum
Hebraeum et seruierit tibi annis sex
et reliqua, quibus praemissum est: has iustitias quas
propones in conspectu filiorum Israel, haec
a domino quaerit discere, quae homines docere non poterant, nisi
deus ante docuisset.
quae posteaquam a Christo didicerunt apostoli,
ecclesia dicit: introduxit me rex in cubiculum
suum, hoc est in illud secretum suum, in quo sunt thesauri scientiae
et cognitionis suae. ideoque tibi dicitur: cum oras,
12 ci. Ps. 118. 9—11 18*Ex. 21, 2. 1 24*Cant. 1, 4 (3) 25 cf. Coi. 2, 3
26*Matth. 6, 6 dej. j Pml abscindant v hoc] et hoc 0 etiam om. NOR
in euangelio dominus etiam dicit M 2 dominus dicit N 5 Iesu om. 0
6 uirum G abseondere sermones suos
Ideo quasi edoctus propheta iustitias quinto uersu dicit:
in labiis meis pronuntiaui omnia iudicia oris
tui. et quomodo alibi dicit: iudicia tua sicut abyssus
quis enim. cognouit sensum domini? si inscrutabilia
sunt iudicia, quomodo ergo pronuntiaui, ait propheta,
omnia iudicia oris t u i? sed fortasse non eadem
sunt iudicia dei quae iudicia oris eius. si alia sunt, bene dicitur:
cogitationibus tuis quis similis erit?, et ideo
inscrutabilia sunt iudicia eius, quia ex parte cognoscimus et
ex parte prophetamus. si autem nullus
nisi Christus hoc dicit, qui potest dicere: ego et pater unum
sumus?
Distinguamus tamen nec uereamur, ne inpugnet se uelut
contrariis scriptura uenerabilis. consideremus enim, quia non dixit:
\'iudicia oris eius sicut abyssus multa., sed iudicia tua dixit,
nec apostolus posuit: \'inscrutabilia iudicia oris eius\', sed inscrutabilia
iudicia eius. possumus enim iudicia dei aestimare
quae occulta nobis non patefecerit, iudicia autem oris eius quae
adnuntiauerit et per os prophetarum locutus est. os enim dei
propheta intellegitur, cui dicitur: clama, et ille ait: quid
33—34 15*Ps. 39, 6 16 I Cor. 13, 9 18 Ioh. 10, 30 27 Esai. 40. 6
1 in om. A, cj. p. 16, 22 quodj add. cubicmum ARm2 mentis
animique significat 0 2 animaeque MN P cubiculo JINT 3 excurreret 0
5 ideoque 0 10 ininuestigabiles Rv 12 ergo] omnia NT, add. iudicia?
quomodo omnia AMOPB (omnia eras.) v iudicia? quomodo Ga ait propheta:
pronuneiaui a pronuntiaui, ait] pronuntiauit Pm2 13 omnia om. MNOTv
14 pr. sunt om. MmlN, post iudicia add. Mm2 17 autem] add. eadem Casin-
r 154 a 18 dicit hoc 0 21 contrarius GO scribtnra N 23 pr. serutabilia GmlP
sed—eius om. MmlNT 26 et] id est quae Ga domini G
quod utique locutus oris dei functus officio est, quia locutus est
iudicium dei. ergo prophetica oracula iam non abyssus, sed etiam
ipsa sicut abyssus, quia nemo potuit in caelo uel in terra librum
aperire nisi Christus. ueniamus nunc ad sextum uersum.
Inuia, inquit, testimoniorum tuorum delectatus
sum sicut in omnibus diuitiis. alii in auro, alii in argento, alii
in tantum doctrina
apostoli Corinthii profecerunt, ut, qui ante non poterant nisi sicut
paruuli lac solum bibere, postea in omnibus diuitiis abundarent
cognitionis et uerbi. delectabatur ergo Dauid in omnibus diuitiis
cognitionis scientiae sapientiae, in omni actu bonorum operum. et
si quis nunc intentus diuinis triplicem illam sapientiae hauriat disci-
plinam, ϑεωο̰ητιϰήν , ποαϰτιϰήνι, λοϒιϰήν, bono studio percipiendae
Et quia suauis est corporalis uoluptas, ideo non quasi pro
gratiae qualitate cum spiritalibus conparatur, sed quasi ad
MN fenum Ov 2 functi AR est officio 0 iudicium dei
est MN iudicium dei locutus est 0 3 non] add. sicut GPTav suntsicut MN
4 sicut] sunt v, om. GMm2a uel] et a aperire librum av 6 inquid Mm2,
om. Mm1NPT 8 uestimentis AOR uineis 0 oliuetis Am2 MNT
in quo dum uelocium equorum cursui similitudo ecclesiae conparari
uidetur, aestimatur diues eius gratia. non igitur unam equam diuitis
regis accipias, sed absolute pro equitatu, ut saepe dicimus: \'qualis
ouis illius est?- pro "grege ouium". Pharao igitur, ut potentissimus
rex et praediues, habebat equos potentes, unde et scriptura dicit
\'currus Pharao\' quasi potentissimum genus ad bellorum usum
et subsidium proeliandi:
denique his curribus Pharao fugientes Hebraeos
facile conprehendit. sicut ergo equi iuncti concorditer trahunt
currum et patienter suscipiunt iugum et portant congrua cum gratia
et iugi illius susceptione mansuescunt, sic et congregatio nationum
gentilibus indomita moribus se ante iactabat; ubi uero suscepit iugum
dicentis: tollite iugum meum, quia leue est est, et
onus meum, quia suaue est, et coepit sponsa Christi concordia
et mansuetudine populorum esse sublimis et toto circumferri
orbe, tamquam currus equis uelocibus supra mundum rapta ascendit
ad sponsum.
Denique et in posterioribus Canticorum partibus dicit:
posui te currus Aminadab. multos currus habet in se
ecclesia, quos omnes spiritalibus habenis dominus regit, et una anima
multas cogitationes habet, quas domini habena restringit et reuocat,
ne quod m praeruptum noster hic currus feratur. Aminadab. autem
interpretatione significatur \'pater beneplaciti, cuius filius legitur in
Numeris Naason princeps populi: qui sit, intellege interpretatione
22*Cant. 6. 11 27 cf. Num. 2. 3 1 accersitur GMNO arcersitur a 3 canticis canticorum 0 eques AR
et quae Gml, corr. ml mea AR equitatui meo Gm2MNPT 4 pharao Gml
Ergo anima currus est dei, ut ira eius et libido et timor et
omnes saeculares concupiscentiae refrenentur. ecclesia quoque currus
est dei, quae regenda est gubernaculis Christi, ne diuersorum populorum
motus eam dissensionesque perturbent. illo quoque Naason
bene intellegitur Christus, quia uirga Aaron conuersa in serpentem
illos serpentes Aegyptios deuorauit. has ergo diuitias habeamus, his
delectemur, ut currant nobis equi rationabiles et commoremur in
praeceptis eorum.
Et ideo ait: in mandatis tuis exercebor et considerabo
uias tuas. qui enim exercetur in uerbis apostolorum, Iesu
Et in tuis iustitiis meditabor, non obliuiscar
uerborum tuorum. admonet hic locus memores scripturarum
Tertia littera secundum Hebraeos Gimel, quae Latine
retributio dicitur. denique primo statim uersu hoc ostenditur.
Retribue, inquit, seruo tuo. quomodo supra ipse
Dauid ait: non secundum peccata nostra reddas
nobis neque secundum iniquitates nostras
!5*Ps. 118.16 18 cf. Rom. 2. 13 24 Ps. 118.17 25*Ps. 102- 10 av 4 secnlaris concupiscentia refrenetur 0 concupiscentias
GRm1 5 renda Am1 Rm1 6 ille Ga 8 illos serpentes om. A 9 rationabiles
equi 0 et] ut AR 16 ammonet MS 17 imitatione operis J/A
18 qui om. R 19 sed _ sunt om. O iustificabuntur Mm2, add. Ex-
PKcit de (om. T) littera secunda. incipit de (om. T) littera tertia PT, om. eei.
Explicit sermo secundus. Incipit sermo tertius a (subscriptwnes in a deinceps
omittentur) 20 III littera gimel
Non est tamen alienum nec adrogans, si Dauid remunerationem
a domino deo suo pro egregiis laboribus postulet: praerogatiua
est fidei atque iustitiae de domini fauore mercedem usurpare. denique
reprehenditur Petrus, quia super fluctus ambulans humano
magis dubitauit affectu quam apostolica auctoritate praesumpsit.
in euangelio quoque docemur habere fidem et non haesitare de his
quae supra hominem sunt gerendis. merito ergo Dauid in superioribus,
quasi adhuc inperfectus, secundum peccata sibi reddi refugit atque
declinat. in hoc autem psalmo, qui est posterior, quasi fundatus uirtutis
processu retribui sibi secundum fidei operisque certamina deprecatur,
siquidem etiam Paulus, qui ante dixerat: non sum
dignus uocari apostolus, postea ait: reposita est
mihi corona iustitiae, quam reddet mihi dominus
in illa die, iustus iudex, non solum
autem mihi, sed e t his qui diligunt aduentum
eius. et apostolus sibi pollicetur, hic autem uerecundius adhuc
precatur, quod utique non insolentis adrogantiae, sed innocentis est
conscientiae, ab ipso cui seruieris petere mercedem, quam desperare
segnitiae materia, sperare autem incentiuum laboris est.
15. 9 19 II Tim. 4. 8 av 3 quod] add. ex 0, de av 5 ammodo OrnlP
8 tamen del. R nec] uel MN si] add. enim GMNOPRT etiam cod. Casin. 154av
10 est] esse P, post fidei tr. MN atque iustitiae om. Mm1NT 13 iis AOv
15 inperfectus adhuc 0 refugit reddi MN 16 fundatur Rml 17 tribui AR
18 etiam om. MN 22autem om.O
Pete igitur confidenter, si merita suffragantur, ut talia petendo
studiosius elabores, quo ea petitione sis dignior. quis athleta,
si desperet coronam, descendat in stadium aut. si eam postulet uictor,
offendat? probatio spem facit, spes confidentiam. iusti ergo talis
oratio est; delectatur dominus tali precatione, ut pro puritate conscientiae
utaris auctoritate.
Tamen, quo minus uideatur petitio adrogans, bene addidit:
seruo tuo, in quo et humilitatis est gratia et praemium seruitutis.
qui enim uocatus est in domino seruus,
libertus est domini; quare non praesumat fauorem domini,
tam pretioso emptus sanguine ? magnum tibi est uocari
puerum meum quasi ad seruum dicitur. si quis ergo est seruus
et bene seruit domino et nihil facit quasi seruus peccati, sed qui dicit:
seruus inutilis sum, quod debui facere feci,
bene is dicit: retribue seruo tuo.
Gloriosa seruitus, qua pro nobis seruiuit et Christus. beata
seruitus, qua et tu seruis, sed ita, si nihil possit aduersarius de tuo
sibi seruitio uindicare. amat ergo Christus boni libertatem seruuli;
denique in Canticis dicit: quam speciosae factae sunt genae
tuae sicut turturis, ceruix tua sicut redimicula!
uultus liberior est, ubi est castitatis conscientia, et portare
Christi iugum suaue est, si ornamenta putes ceruicis tuae esse, non
onera.
adtolle ergo oculos semper ad dominum tleum tuum et quaere
deum, ut inuenias. erige ceruicem; redimicula, non uincula geris.
muta quoque animalia redimiculis gaudent et falerari sibi magis quam
nodari uidentur. genae sicut turturis praeferant insignia uerecundiae,
l!*Luc. 17, 10 19*Cant. 1. 10 (9) 22 cf. Mattli. 11, 30 AamlXTb 2 studiose a quod Rv 3 eum Gm1P postulet
eam MN 9 seruus in domino M 10 quare-domini om. v fauore 0
H uocare AGOPR 13 alt. et] sed T 16 qua] quam AGmlRml beatasemis
orn. AGmlMNOPRTml 17 si om. 0 poseit O 18 serui Pm2
19 canticis cantieorum 0 20 turtures Pml 21 alt. est fYm. MT caritatis
AGMm1PT earitatis est Mm2N castitatis est 0 22 iugum christi MN
putas 0 eeruici Gml 23 deum om. MNPRT 24 ut] et a inuenies Pmla
geris non uincula MNT 25 multa NPTv 26 nudari AGmlORa uinculari v,
add. sibi T turtares Pml praeferent a
Christi et ideo ceruix eo non premitur, sed leuatur.
Similitudines, inquit, auri faciemus tibi
ex distinctionibus argenti, quoad usque rex
in declinatione sua. ex his enim, qui ex lege sunt et prophetis,
mediocriter ante crediderant gloriam domini lesu, sed hereditas
eius diffusa per populos quo frequentius examinata, hoc amplius
est probata:
crebrae enim persecutiones ecclesiae iustorum nobis
titulos martyrii uictoriis ediderunt. itaque sicut aurum bonum, ita
ecclesia, cum uritur, detrimenta non sentit, sed magis fulgor eius
augetur, donec Christus ueniat in regnum suum et reclinet caput
suum in ecclesiae fide. qui cum uenisset ad oues perditas domus
Israel, non habebat ubi caput suum reclinaret: nunc autem iam
redolet fides ideoque dicit ecclesia: nardum meum dedit
odorem suum et dicit cum praesumptione, expectans retributionem.
Fragrat unguentum gratiae, ex quo uirgo generauit et dominus
Iesus sacramentum incarnationis adsumpsit. colligatio,
inquit, guttae consobrinus meus, botryo Cypri
frater meus mihi. inter media ubera mea requiescit.
corpus enim suscipiens dominus Iesus c-aritatis se uinculis
inligauit et non solum se membris nostris et passionibus naturalibus,
sed etiam cruci uinxit ideoque sicut botryo in ecclesiae fide
et morali requiescit gratia.
nardum Cypri consobrinus
meus, in uineis Engaddi. si locum quaerimus, regionis
cuiusdam est [quia in Iudaea et loeus sic dicitur], in qua opobalsamum
gignitur: si interpretationem, Engaddi \'temptatio\' Latine
l4*Cant. 1. 12 (11) 18*Cant. 1, 13 (12—13) 24*Cant. 1, 13-14 (13) a 4 rex] add. est au 5 sua] add. est Gm2Mm2N, ueniat
Pm2 iis v quae a 6 sed] et Gml 9 titulos] add. et v martirum 0
uictorias JÜlPav 10 sed om. Mm1NTa 11 capud 0 12 fidem 0
13 israhel P 14 nardus GMNOPm2a υ mea
tunc
ergo in ligno conpunctus est lancea et i-xiuit de eo sanguis et aqua
omni unguento suauior, accepta deo hostia, per totum mundum
odorem sanctificationis effundens, et quasi balsamum ex arbore, sic
uirtus exibat e corpore. unde ait: sentio uirtutem exisse
de me. inde opobalsamum expressio dicitur, eo quod conpunctione
ligni balsamum per cauernam punctionis erumpit. conpunctus
igitur Iesus odorem remissionis peccatorum et redemptionis effudit.
nam et constrictus erat, uerbum cum esset, homo factus.
et pauper
factus est, cum diues esset, ut nos illius inopia ditaremur, potens
erat, et despiciendum se praebuit, ita ut Herodes sperneret eum
et inluderet ei, terram mouebat, et haerebat in ligno, caelum obducebat
tenebris, mundum crucifigebat, et crucifixus erat, inclinabat
caput, et exibat uerbum, exinanitus erat, et replebat omnia. descendit
deus, ascendit homo, uerbum caro factum est, ut caro sibi uerbi
solium in dei dextera uindicaret, uulnus erat. et fluebat unguentum,
scarabeus audiebatur. et deus agnoscebatur.
Respondet ei Christus: ecce es bona. proxima
mea, ecce es bona. quoniam cognouerat ecclesia mysterium
et pro totius mundi redemptione crucifixum dominum Iesum
17 cf. Lac. 23, 11 18 cf. Matth. 27. 45. 51 19 cf Gal. 6.14 cf. roh. 19,30
cf. Luc. 23, 11 18 cf.Matth.27.45.>119cf.Gal.6.14ciIoh.19,30
20 cf. Phij. 9, 7 21 cf. loh. 1, 14 24*Cant. 1, 15 .1 quis] qui ARml 2 unguntum A emittat Pml e.st fructus 0
si non om. N pr. non eras. M. om. PT seitulatur MNT 3 fraglat
AMNPm2 R flagrat GOPml 4 lacrimas 0 distillat codd. praeter Rml, av
sic O5 poclum Gm2Tm2 delueret APm2Rm2 6 fungebat Pml Sestom.
AGRm1 pr. et om. A ea
Ergo, cui Christus peccata donauit, recte dicit: retribue
s er uo tuo; uiuam et custodiam u e rb a tu a. non
Sed quare dixit \'uiuam\' et non dixit \'uiuo\' ? quia haec uita
non est loco praemii, quae in loco mortis est. dolet propheta in puluerem
mortis se esse deductum, apostolus cupit ex hoc mortis corpore
liberari: et putamus quod de hac uita sibi blandiatur propheta?
omnia hic plena mortis sunt; intrat mors per fenestram, intrat per
os tuum, nisi dominus ori tuo ponat custodiam;
denique ex multiloquio
peccatum nascitur. lege mandata legis et inuenies scriptum,
quia uiuens, si mortuum contigerit, inquinatur. quantos tangimus
mortuos, inter quantos mortuos uersamur! ideo tibi auctor uitae
dicit: relinque mortuos sepelire mortuos suos,
ideo tibi alibi dicitur: surge, qui dormis, et exsurge
17 cf. Ps. 21, 16 18 cf. Rom. 7. 24 20 cf. Hier. 9, 21 21 cf. Ps. 38. 2
Prou. 10,19 23 cf. Num. 19, 11 25 Matth. 8,22 26 Eph. 5, 14 MNO quae] quia MNOT 2 et quia] quae Gav quia OT
gloriam meam et G speciosaj bona v 3 dicere christum M uel] et MNPTa
4 dimissa 0 7 ut uiuam ARav 8 nisi quod Gm2Tm2 speret AGNOPET
uenit mundum av 10 testatur 0 11 non memor a 12 dic] add. tu prius fi
16 alt. dixit om. P 17 quae] quia R pulnere 0 18 ex] ras. M 19 liberare Pml
21 os tuum N hostium GOmlRml ostium eel. av si G ori MmlN hostio
Mm2Rml ostio eet. av tuo] add. non G 22 et om. a 23 qui GPmla
si uiuens 0 si om. Ga 24 aU. mortuos om. P uitae actor (sic) 0 25 sepelire—
suos Orti. GMNOPTa
a mortuis. quomodo tibi diceretur \'surge a mortuis\', nisi inter
mortuos uiueres ? ponamus te mundum esse ab operibus mortuis, a
peccati colluuione: quomodo mundus es, qui in corpore mortis es,
qui inter sepulchra uiuis mortuorum ? oportebat Petrum loqui mortuis,
ut procederent de sepulchris suis.
Indigemus ergo purgatione, quia tetigimus mortuos. lex
nos mundari iubet: quis tantus, ut supra legem sit? ipsum nazaraeum
sanctum dei, si is tetigerit mortuum, inmundum pronuntiat.
ideoque radit caput suum et deponit capillum quasi non sanctum
et iterum orat ut exaudiatur, qui ante propter mortui adtactum
exorare non potuit. inrationabiles duxit dies, quia inrationabili
adpropinquauerat: deponit igitur mortua et superflua capitis sui,
ut Christo reconcilietur. ergo si nazaraeus purificatur, et nos purificari
oportet.
Omnes contigimus mortuum. quis enim gloriabitur
castum se habere cor? aut quis audebit dicere
mundum se a peccatis?sit aliquis fortasse qui in sermone
non deliquerit, licet rarus iste, de quo deus dicat sicut de sancto Iob:
ille non peccauit labiis suis; tamen non semper
habere potuit mundas cordis sui cogitationes; inicit se diabolus in
cor hominis.
pone parata semper et peruigili custodia quisquam cor
suum saepserit: tamen in medio peccatorum uersatur, necesse habet
etiam ipse purificari: unde Esaias cum dixisset: o miser ego,
quoniam inmunda labia habeo et in medio populi
uersor inmunda labia habentis, statim descendit
unum de Seraphim et contigit labia eius carbone, ut inmunda
eius labia mundaret.
19 Hiob 1. 22 23*Esai. 6, 5 25 cf. Esai. 6. 6—7 ARv 3 es mundus 0 4 sepulcra AGMPv 5 sepulcris GMv
6 tangimus G 8 deij add. lege a mortuum] add. lex a 9 capud Mml
lo omnis JIml, add. enim MN contingimus P enim om. MN gioriatar 0
16 aut] at 0 se dicere mundum JIN 17 pumm se a se mundum O sit] si AR
18 iste] sit et MN sit T sit iste a 20 mundus Pml diabolus se 0 21 pae-
(-e)ne AG licet bene Mm2 bone Nm2 semper om. NT 23 unde] ut MNa
isaias MNPm2v o om. a 26 imus GMNRm2a seraphyn (-in) AOPR α
Non unum est baptisma. unum est quod hic tradit ecclesia
per aquam et spiritum sanctum, quo necesse est baptizari catechumenos.
est et aliud baptisma, de quo dicit dominus Iesus: baptisma habeo baptizari quod uos
nescitis. et
utique iam baptizatus in Iordane fuerat, sicut superiora declarant;
sed sit hoc baptismum passionis, quo etiam sanguine suo unusquisque
mundatur. est baptismum etiam in paradisi uestibulo, quod ante
non erat. sed postea quam peccator exclusus est, coepit esse romphaea
ignea quam posuit deus, quae ante non erat, quando peccatum non
erat. culpa coepit et baptismum coepit, quo purificentur qui in
paradisum redire cupiebant, ut regressi dicerent: transiuimus
per ignem et aquam; hic per aquam, illic per
ignem, per aquam, ut abluantur peccata, per ignem, ut exurantur.
sed, quod est grauius, et hic ignem et illic sustinemus.
Quis est qui in hoc igne baptizat ? non presbyter, non episcopus,
non lohannes, qui ait: ego uos baptizo in paenitentiam,
non angelus, non archangelus, non dominationes, non
potestates, sed ille, de quo Iohannes ait: qui uenit post me
fortior m e est, cuius non sum dignus calciamenta
portare: ipse uos baptizabit in spiritu
sancto et igni: habet uentilabrum in manu
sua et permundabit aream suam et congre-
gabit triticum in horreum suum, palcas autem
conburet igni inextinguibili. non de hoc baptismate,
quod fit per sacerdotes ecclesiae, dictum ipse dominus testificatur,
siquidem post consummationem saeculi missis angelis, qui segregent
bonos et malos, hoc futurum est baptisma, quando per caminum
18*Matth. 3. 11-12 26 cf. Matth. 13, 49—50 1 hic tradit]tradidit MNT 3 dominus om. N baptismo Oa 4 baptizare R
6 baptisma 0 quo] quia 0 suo sanguine 0 7 baptisma 0 etiam baptismum
8 rophea ArumpheaGNmlORmla 9anteaav 10alt. coepit
Om. 0 11 cupiunt 0 dicant 0 14 pr. et] si et MNPRTa, om. G hie]
s. ser. m. 2 si G sustinemus ignem et illic Ov 15 hoc] add. mando 0
16 paenitentia cadd. praeter A, a 17 archangeli 0 19 cui A 21 igne GOav,
24 non] quod non 0 25 sit dictum 0 26 congregent 0 27 est futurum MN
baptismum AR
in regno patris sui. et si aliquis sanctus ut Petrus sit, ut Iohannes,
baptizatur hoc igni.
ueniet ergo baptista magnus—sic enim eum nomino,
quomodo nominauit Gabriel dicens: hic erit magnus —,
uidebit multos ante paradisi stantes uestibulum, mouebit romphaeam
uersatilem, dicet his qui a dextris sunt non habentibus grauia
peccata: \'intrate qui praesumitis, qui ignem non timetis. praedixeram
etiam uobis: ecce uenio sicut ignis, et per Ezechiel dixeram:
ecce proficiscar in Hierusalem et
insufflabo in uos in igne irae meae, ut tabescatis
a plumbo et ferro\'.
Leniat ergo ignis consumens, qui exurat in nobis plumbum
iniquitatis, ferrum peccati faciatque nos aurum sincerum. urat renes
meos et cor meum, ut bona cogitem, ea quae castitatis sunt concupiscam.
sed quia hic purgatus iterum necesse habet illic purificari,
illic quoque nos purificet, quando dicet dominus: \'intrate in requiem
meam\', ut unusquisque nostrum ustus romphaea illa flammea,
non exustus, introgressus in illam paradisi amoenitatem gratias agat
domino suo dicens: induxisti nos in refrigerium.
qui ergo per ignem transierit, intrat in requiem, transit a materialibus
atque mundanis ad illa incorruptibilia atque perpetua.
Alius ignis iste est, quo exuruntur peccata non uoluntaria,
sed fortuita, quem parauit seruulis suis dominus Iesus, ut eos ab
ista commoratione, quae permixta est mortuis, emundet; alius ille
8 * Esai. 66: 15 9*Ezech. 22, 19-21 12 cf. Deut. 4, 24. Hebr. 12, 29
13 cf. Ps. 25, 2 16cf. Ps. 94,11. Hebr. 4,3 19*Ps. 65, 12 AXPRT ipse eras. M. om. XOa 2 sui] eorum 0 sanctus
om. GNPRTa 3 igne 0 uenit eodd. praeierO 4 nuntiauit 0 gabrihel MNOPR
n uestibulum stantes MN rumpheam GOm2Rm1 α 6 iis
Ergo ista uita in corpore umbra est uitae atque imago, non
ueritas; denique in imagine ambulat homo et in regione umbrae
mortis consistimus. sed si quis non ad terrena oculos mentis intendat,
sed ad spiritalia erigat, ut possit dicere: spiritus ante
faciem nostram Christus dominus, dignus erit qui
dicat: in umbra eius uiuemus. Christus enim uita est et
ideo, qui in umbra Christi uiuit, in umbra uitae est, meritoque alibi
dicit sanctus domini: in umbra alarum tuarum protege me.
omnes ergo etiam sancti in umbra sunt, quamdiu sunt in corpore:
non perfecte uident, non perfecte, sed ex parte cognoscunt. ipse
Paulus ait: ex parte enim cognoscimus, ipse uas electionis,
cui Christus oculos reddidit et sua inluminauit gratia, non
facie ad faciem, sed per speculum uidebat, et Dauid reuelari petit
oculos suos, ut remoueretur umbra, quae integrum oculorum inpediebat
obtutum. regionem autem hanc mortuorum esse quis dubitet,
cum sanctus ipse dicat: placebo domino in regione
uiuorum, quia perfecte hic placere nemo potest, ubi, etiamsi
fieri possit ut sua peccata non habeat, in ipsa tamen mortuorum
regione uiuendo purificatione indiget, quae a contagio eum regionis
huius absoluat?
In umbra igitur hic uiuimus et ideo in umbra custodimus
uerba dei. et ut exemplo utamur, utique ante eramus sub umbra
Matth. 4, 16 10. l2*Thren. 4, 20 12 cf. Ioh. 11. 25. 14, 6 14*Ps. 16, 8
17 I Cor. 13, 9 cf. Act. 9. 15 19 cf. I Cor. 13, 12 cf. Ps. 118, 18 22 Ps. 114, 9 MN 3 de cm..MN digito Iazari M humorem
Am2MNOPm2Rm2 4 propheta promittit MNT 10 spiritus] sanctus a
15 alt. sunt eras. M. om. NT 16 non perfecte uident om. GJJNPRT aU. non
perfecte om. a 17 enim eras. M, om. NPT 18 reddit GmlN 19 pr. faciem Pml
reuelan — p. 56,16 caeleste fidei desunt in A oculos suos petit av 20 internum
0 21 autem eras. M, om. NT 24 regione mortuoram 0 26 conta-
, gione Jla 28 exemplum Gm1 eramus ante MN erant Ov
futurorum, sicut hodieque Iudaei, qui uerum sabbatum non uident,
exemplari et umbrae seruiunt. nos quoque secundum euangelium
nunc uiuentes umbram sequimur uerborum dei.
Nathanael sub
arbore fici uidetur, Dauid in umbra alarum domini Iesu sperare se
dicit, Zachaeus in arborem sycomori ascendit, ut Christum uideret.
nobis quoque expandit manus suas Iesus, ut totum mundum obumbraret.
quomodo non sumus in umbra, qui crucis eius protegimur
uelamento ? quomodo non sumus in umbra, quos crucifixus a malignitate
saeculi et corporis ardore defendit ? an nescimus, quoniam
uerbum dei ueniens in hunc mundum non sicut uerbum aduenit,
quale erat in principio, quale erat apud deum, sed semet ipsum exinaniuit
formam serui accipiens? uenit in nube leui et, cum esset
uirtus altissimi, obumbrauit Mariae, ut transfiguraret corpus humilitatis
nostrae conforme fieri corpori gloriae suae.
sicut ille ergo for-
Diam mutauit, cum ex uirgine nasceretur, ita et nobis sermones dei
transfigurati uidentur, cum leguntur in euangelio, cum species eorum
uidetur in scripturis quasi per speculum, quia tota ueritas hic non
potest conprehendi. cum autem uenerit quod perfectum est, non iam
per descensionem, non per speciem, ut transfigurati, sed integra
atque expressa ueritate resplendeant.
Neque te moueat, quod ait: \'multa uerba custodiam\', quia,
cum unum uerbum cognouerit, multa uerba cognoscit. in uno multa
sunt et in multis unum est. probandum est igitur, quomodo unum
uerbum multa sint et multa uerba unum uerbum sit. nec difficile
6 cf. Luc. 19, 4 12 cf. Ioh. 1, 1 cf. Phil. 2, 7 13 cf. Luc. lf 35
14 cf. Phil. 3, 21 18 cf. I Cor. 13.12 19 cf. I Cor. 13,10 22 cf. Ps. 118, 17 dej.A Ov neomenias et ed. Romana homines eodd. av 2 hodie
luoque 0 4 Nathanael] Nichodemus Gml nathael Gm3 6 arbore GOPml
sicomoro 0 7 iesus expandit manus suas OR 10 et om. M quia OR
12 m principio erat av apud deum erat 0 13 uenitque 0 14 manam M
15 ergo ille OR mutauit formam av
bum unicum apud patrem se diffudit in plurima, quia de plenitudine
eius omnes accepimus. itaque si uideas singula omnium, quae creata
sunt in ipso, uidebis in singulis unum uerbum esse omnium, cuius
pro captu nostro participes sumus. in me uerbum est humanum,
in alio uerbum caeleste, uerbum angelorum in plerisque, sunt qui
habent uerbum dominationum et potestatum. uerbum est iustitiae,
uerbum castitatis, uerbum prudentiae, uerbum pietatis, uerbum
etiam uirtutis. sic unum uerbum multa sunt et multa uerba unum
sunt. nec uero arduum est istud aestimari, cum legerimus, quia
omnia potest spiritus sapientiae.
Itaque sicut alii datur per spiritum sermo sapientiae et alii
sermo scientiae secundum eundem spiritum, alii fides in eodem spiritu,
alii gratia curationum in uno spiritu, alii operatio uirtutum, alii
spiritus cognitionis, alii spiritus consilii plenioris, alii spiritus for-
titudinis, alii pietatis spiritus, et in omnibus unus atque idem spiritus
est, diuidens singulis prout uult. est spiritus prophetarum, est
spiritus apostolorum, est etiam artificum spiritus, sicut et Beselehel
et Eliab, quos impleuit dominus spiritu diuino sapientiae et scientiae
et omnis artis, ut facerent amictum et tabernaculum atque altare
19 cf. I Cor. 12, 8—11 25 cf. Ex. 35, .30—35 def. A add. uidemus Gm2Tm2 7 quod operatur — 8 hoc uerbum om. T
8 pr. operatur
unde non dubium uideri debet, si aliis uerbum apostoucum,
aliis propheticum, aliis angelicum, aliis uerbum operatorium
datum est, et unum est uerbum diuidens se singulis pro nostra possibilitate
uel pro sua uoluntaria largitate. hoc uerbum igitur, quod est
caput omnium, hic per speculum uideo et ideo uerba dei hic custodire
non possum; sed cum uidero gloriam eius reuelata facie, tunc
uiuam et uita uiuens etiam uerba diuina custodiam.
Ideo ergo secundo uersu dicit: adaperi oculos meos, et
considerabo mirabilia de lege tua. qui adaperiri
ita etiam in oculis animae huiusmodi
quaedam passio quae ingrauescat necesse est, nisi bonus medicus
«elamen illud abstulerit et nebulam quandam concreti humoris, quae
inpedire uel potius operire, ne uideat quae uidebat, mentis aestimatur
obtutum. inrepsit aegritudo ueteri fermento, eo quod non exuimus
uel gentilem uel Iudaicam suffusionem, cum primum ueniremus ad
ecclesiam , non audiuimus dicentem boni medici disciplinam: e xpoliantes
ueterem hominem cum actibus eius,
induite nouum qui renouatur i n agnitione
25 cf. I Cor. 5. 7 27*Col. 3, 9—10 def.A 2 opera secundum omnia om. b deus a 8 prophetarum P euangelicum av
uerbum om. MN 9 est datum a et] add. tamen Rm2v sese 0 11 dei om. Ov
e T 13 uita] ita MNa 14 aperi MNP 15 adaperire Gm1 Pm1Rm1
secundum imaginem eius qui creauit eum. superuestiuit
ergo se aliquis, non expoliauit: serpit grauior aegritudo,
grauat oculos diuturnum uelamen, non potest quisquam illud auferre,
non angelus, non uirtutes, non dominationes, non potestates. ;
manet uelamen, lectionem inpedit, uisionem obducit; quod non
reuelatur, inquit apostolus — hoc est: a quocumque alio —, nisi
in Christo fuerit euacuatum. cum uero conuersus huiusmodi
fuerit ad dominum, auferetur uelamen.
Habes igitur quomodo auferas uelamen, quod manet supra
oculos cordis tui; conuertere ad dominum, et uelamen cadet. conuersus
est Paulus ad benedictionem Ananiae; uelut squamae ceciderunt
ab oculis eius et uidit, qui per triduum ante non uiderat;
simul oculus corporis animaeque sanatur, quia medicamentum ei
medicus demonstrauerat ille de caelo, de quo scriptum est: misit
uerbum suum et sanauit eos et ex omnibus
infirmitatibus suis liberauit eos. non est medicus
iste de terris, qui omnes curat infirmitates et populos integros sanat.
mitte ergo, pater, medicum istum, ueniat uerbum tuum, aperiat oculos
meos. et apostolorum oculi clausi erant, nisi eos Iesus aperuisset.
denique duobus ex his euntibus in castellum, cui nomen Emmaus,
cum interpretaretur scripturas et benediceret eos, aperti sunt,
inquit, oculi eorum et cognouerunt eum. ergo nisi
Iesus aperuisset nobis oculos, nemo uidisset; nisi Iesus sustulisset
uelamen, nulli euangelii gratia refulsisset. et Petrus clausos habebat
oculos et Iohannes clausos habebat et Iacobus clausos habebat. denique
in monte grauati erant somno, sed excitati maiestatis fulgore
diuinae oculos cordis sui aperuerunt. et quia siti in corpore plene uidere
non poterant, obumbrauit eos nubes, ne corporis oculos gloriae
caelestis fulgor hebetaret.
11 cf. Act. 9,17-18 14*Ps. 106, 20 21 Luc. 24, 31 24 cf. Matth. 17,1—5 def. A 0 aliquis] add. sed Km2 3 efferre Rml 5 uelamen] add-
illud Ov 6 inquid GJIPmI 9 super MO 11 et ad Gin2MN annaniae G,
add. et P uelnd MRml 12 ante om. T 13 oculos Gm1 Pm1 Rm1 eius MNT
Quis igitur tantus, ut aperiat oculos et legis uideat sacramenta,
nisi ei Christus demonstret? non Moyses tantus. denique
iubente domino uirgam proiecit et facta est serpens et fugit ab ea;
adprehendit caudam serpentis et facta est uirga, et adhuc non
cognoscebat mysterium. quo declarabatur descensurum in terras \'
dominum Iesum, qui cum se exinanisset, deponi in crucem et proici
pateretur in tumulum, de quo secundum oracula legis resurgens in
gloriam dei diuinaeque sedis regale consortium de serpente remearet.
adprehendamus ergo et nos caudam serpentis illius crucifixi, ut potestatem
eius regiam possimus agnoscere. et illa, quae in pedes eius
misit unguentum, tenuit eum. caudam ergo serpentis adprehendit
Moyses et apertum est os eius. non ergo locutus esset de eo, nisi ipse
dominus os eius aperuisset.-
Dauid adaperiri sibi oculos hic petit et in superioribus dixit:
quis ostendit nobis bona? erat sub lege nutritus et
sciebat, quia lex umbram habet futurorum bonorum; ipsa bona non
iam per umbram, sed apertis oculis uidere cupiebat. nouerat, quia
exemplari et umbrae caelestium mysteriorum seruiebant, qui secundum
legem Moysi deseruiebant.
uolebat ipsam cultus diuini conprehendere
ueritatem et ideo, ut ab oculis suis uelamen discuteret,
conuersus ad dominum precabatur dicens: adaperi oculos
meos, et considerabo mirabilia delege tua. intellegebat
uere militiam esse caelestem, quam posset unusquisque
ex lege cognoscere, cui tamen dominus reuelasset. quis enim de
terrenis ad caelestia, de umbra ad claritatem, de exemplari ad penetralia
ueritatis humano gradu sine diuino ductu possit ascendere?
Quis potest considerare altare illud caeleste uerumque templum,
sacerdotes et leuitas, non istos secundum carnis officia, sed
16 cf. Col. 2, 17 18 cf. Hebr. 8, 5 21*Ps. 11S, 18 23 cf. Luc. 2, 13 def. A nonne MNPRT 3 eo r 4 adhnc
om-MNT 5 quod MSOPm2T declarabat Tm2 6 deponi] poni a cruce jf
proici] poni Mm2N deponi a 7 tumulum] add. quasi serpens de uirga factus
est (om. av), quia in tumulum proiectus est (om. Tav) Gm2Tm2 αv, om. eet. et
codd. Mediol. 8 gloria MXPml 9 et nos ergo
omnes dies uitae meae et ut uideam delectationem domini
et considerem templum eius. quis poterat cognoscere, quod
offerret diues magnum munus, secundum quod potest manus eius, ut
soluatur eius peccatum? quis poterat intellegere, si non haberet quid
offerre.uerbigratia arietem, quia non soluebatur eius peccatum ? quis
poterat aduertere, quae essent illae inmunditiae, quas soluit non lex
quam putant Iudaei, sed lex spiritalis quam Paulus agnouit ? quis
poterat uidere remissiones peccatorum ueras, quarum exemplar in
lege, ueritas in euangelio est, dicente domino Iesu: dimissa
sunt tibi peecata, non per hircorum sanguinem, sed per
hostiam sui corporis ? ille itaque diues in lege, qui perfectae maiestatis
in Christo plenitudinem confitendo et quasi eam quibusdam ad illud
altare caeleste fidei manibus offerendo peccatum suum soluerit; ille
uidet uerum sacerdotem, qui uidet principem sacerdotum, ille templum
uerum considerat qui audit dicentem: soluite temp lum hoc,
et in triduo resuscitabo illud. magnum templum, de quo uirtus
exibat et curabat omnes, mirabile illud altare, in quo unius agni sacrificium
tulit peccata mundi, ille praestantissimus leuita, qui uenit non
ut ministerium exigeret, sed ut omnibus exhiberet suae ministerium
passionis, cui portio deus, qui hic nihil possederit et omnia possideret.
Quid autem dicam de Hebraeo, quem lex sex tantummodo
iubet seruire annis et septimo anno exire seruitio ? quis iste Hebraeus
13cf. Hebr. 9. 12 laIoh. 2.19 21 cf. Ioh. 1,29 23cf. P*. 118.57 cf. IICor.6,10
24 cf. Ex. 21, 2 25 cf. Uerg. Ecl. 1. 40 def. A 0 2 obtabat OP optauit a ad dominum PRml 4 omnibus
diebus MN et om. 0 5 considerem] ut uisitem MNT 7 quid R
quod 0 quis eet. av 8 offerret OR nonj add. secus Tw2 11 poterit Gm1
13 peccata] add. tua 0 14 sui corporis hostiam 0 utique a 16 manibusJ
pergit J. solueret AR 17 uidit bis codd. praeter 0 18 considerat uerum G
hoc templum GR hoc om. P 19 suscitabo MNPT excitabo v 20 exiebat
Gm1PRm1 α 21 peccatum
cuius uidetur Isaac patriarcha
seruitutis et libertatis non ignorasse mysterium, qui ait: seruies
fratri tuo. et erit cum deposueris et solueris
iugum eius a collo tuo, significans fore tempus, quo etsi
quis seruierit hic positus fratri suo, postea tamen exactis annis,
qui ex istis diebus atque istis quos hic exigimus mensibus colliguntur,
soluat iugum a ceruice sua, quod fit septimo anno remissionis.
conicere possumus ueri Hebraei typum in Joseph, qui portauit semitutisiugum,
sed eum culpa non cepit, non carcer inclusit, non Aegyptus
colorauit. conicimus in Petro Iohanne Iacobo, qui creati et instituti
sub iugo legis soluerunt tamen fratris sui Iudaicum iugum, ubi
legitimae tempus quietis aduenit. quando refulsit his remissio peccatorum.
Et hoc tamen hic in umbra adhuc gestum comparatione
caelestium : quanta autem quies illa, quae exlege conicitur, in euangelio
reuelatur, dicente domino Iesu: uolo ut ubi ego sum et
isti sint mecum! quam beatus, qui istius habitationis fructum
quietis consortium illic potuerit promereri ! tunc intelleget, quid
sit aperuisse oculos, ut uideret mirabilia de lege dei.
Bene admonuit lectio euangelii quae decursa est, in qua
sanatus est leprosus ille, qui dixit: si uis. potes me mundare,
in uoluntate domini constituens potestatis effectum. cui
respondit similiter: uolo, mundare. praemissa pietas uoluntatis,
secuta potestatis auctoritas est.
omnibus dicit Iesus uoio,
qui non uult esse peccatum. uelle Christi commune in omnes est,
mundari fidei est credentis in Christum. et tetigit eum.
24 Luc. 5, 12 26 Luc. 5. 13 29 Luc. 5, 13 Aml PRT quia PR 3 obsequio a 6 disposueris S 7 forte
GNOPRT .9 exj sex: av. cf. tractat. 5. cap. 10 atquej add. ex O 11 ueri]
serui 0 iugam seruitutis 0 13 decolorauit v 15 legitimum Mm2NT
18 quanta] hic incipit cap. 28 in v 19 reuelatur] add. et adhuc integra reseruatur
Ov sum ego O 20 ipsi 0 sunt Rml 21 illius consortium (om.
illic) MintellegitGPm1Rm1
25 dei O 27 est auctoritas (-tatem M) potestatis MN IesasI iohannes G
28 peccatorem Am2Rm2 peccaturem Rm1 inomneseoromuneO 29 mundare MN
Sed ut plenius sanaretur, aperuit oculos eius dicens:
uade, ostende te sacerdoti. multos sacerdotes habebat
synagoga: sed qui oculos aperit, falsos non uidet sacerdotes, uerum
aspicit. quis est uerus sacerdos nisi ille, qui sacerdos est in aeternum ?
et ideo pater dixit ad eum: tu es sacerdos in aeternum.
aperuit ergo oculos eius et uidit et intellexit, quale munus pro emundatione
sua deberet offerre. beatus qui audit haec; quanto beatior
qui uidet, qui se uero potest ostendere sacerdoti, ut non habeat quod
timeat in se uideri, qui se prius aspicit facie reuelata! nam nisi ipse
se prius uiderit, non audebit ostendere, sicut Adam, qui se occultare
cupiebat, quia non agnoscebat. sed iam etiam id quod sequitur consideremus.
Aduena ego sum in terra, ne abscondas
a me mandata tua. non cuiuscumque uox ista est, sed eius,
his qui habitant in terra, qui dissolui non timet et, si
soluatur, praesumit se cum Christo futurum. hic uere peregrinus in
terra est, qui sanctorum est ciuis et domesticus dei et thesaurum
sibi condit in caelo. non utique is exiens de Aegypto in hanc
20 Phil. 3. 20 21 cf. Ps. 118.57. 119, 5 23*Apoc. 8. 13 24 cf. Phil. 1. 23
26 cf. Eph. 2. 19 cf. Matth. 6. 20 add. enim Av 4 plenus a 6 aperuit O-mlRml uidit a
7 qui] add. uerus G est sacerdos Mv 10 debere a 11 uidit NPmla
sacerdoti potest ostendere 0 13 ostendere se (se ost. v) Ov 14 quia] add. se v
cognoscebatur MNT agnoscebatur P iam] etiam Gml, om. 0 id etiam
AOR 16 ne] non MN abseon (sic) P 18 omni se] omnis a
mundano 0 exuerit cupiditatis MN 20 autem eras. M 22 istius 0
23 fit Am2 aduersatur Oo 24 iis v 25 praesumat MNOPRM1 α est in
Meritoque dicit: concupiuit anima mea desiderare
iudicia tua in omni tempore. quod utique
nec tamen peccat qui morem
acceperit, sed innectit sibi uincula mentis, quia sollicitus est quomodo
placeat uxori — beatior esset, si deo soli placere desideraret -,
carnis autem, quia ligatus est qui sui non habeat corporis potestatem.
ergo quia mandatum dei est, quod legis oraculo et apostolico sermone
depromptum est, ne quis uxorem diuitias honorem necessitudines
deo praeferat, qui autem praetulerit, fit obnoxius iudiciis dei, ideo
prius poposcit, ne abscondat ab eo deus mandata sua. qui enim mandata
cognouerit et custodierit, non refugit iudicia diuina, sed desiderat
meritoque tamquam reuelatis sibi mandatis ait: \'concupiui
desiderare iudicia tua in omni tempore-.
Non dixit \'concupiui iudicia\', sed \'concupiui desiderare\'.
sicut enim uita uiuere plus est quam uiuere — uiuere namque commune
etiam huius est uitae, uita autem uiuere beatorum est —, sic
concupiscere, ut desideremus iudicia dei, plus est quam desiderare
iudicia; concupiscimus enim desiderare, quasi non sit potestatis
nostrae desiderium, sed gratiae dei. cum enim dominus oblectari
10, 37 21. 23 cf. Ps. 118. 20 25 cf. Ezech. 18, 9 Gml seruit N 4 sibi congregat quae AOR
sibi] add. nec senectus perditum dare
neque enim aegrotus uri desiderat uel incidi, ut pcssit recipere
sanitatem. refugit qui grauius aegrotat, ne uratur, ne incidatur,
ne alligetur, ne abstineatur a cibo; qui autem salutarem habet ualitudinem,
medico securus occurrit. unde etiam dominus non otiose ait:
desiderio desideraui hoc pascha manducare
uobiscum, non solum desiderans, sed etiam geminato desiderio
concupiscens remissionem tribuere peccatorum. concupiscamus ergo
et nos desiderare iudicia dei—bona conscientia quae, cum examinatur,
probatur-et concupiscamus desiderare in omni tempore, ut nullum
momentum bonae praetereat uacuum cupiditatis.
Sequitur uersus quintus: increpasti superbos;
maledicti qui declinanta mandatis tuis. cum dominus
thronum meum supernubes et ero similis altissimo.
itaque cum sit nequissimus, ut honorem non dederit domino
deo nostro, peiores tamen discipulos erudiuit. ille enim se sic exaltauit,
ut uellet aequari et similis esse altissimo, discipulus autem eius significatur
ab apostolo indignaturus aequalem similemque se aestimari
deo. scriptum est enim: cum reuelatus fuerit homo
iniquitatis et filius interitus, qui aduersatur
et extollitur supra omne quod dicitur deus.
magister igitur similem praesumit, hic superiorem. ideoque et dominus
ad discipulos suos dixit: maiora his facietis, ut,
24*11 Thess. 2, 3-4 28* Ioh. 14,12 Pm1Rm1 4 egrotatur Pml 5 abstineat Am2Mm2 Οαv
Itaque a tanto uolens crimine uindicare humanum genus
introduxit Pharisaeum et publicanum in templo orantes et docuit,
etiamsi bona cetera habeat, quod magis superbus offendat quam
humilis, qui nulla uirtutum dote subnixus sit: studet enim subplantare
diabolus bonis operibus intentos. quantum laborauit Pharisaeus
ille, ne raperet aliena, ne iniustus esset, ne adulteraret! quantum
laborauit, ne peccaret; sicut peccauit publicanus! quantum laborauit,
ut bis in sabbato ieiunaret! quantum laborauit, ut decimam
daret omnium quae adquireret! quis nostrum haec facit?
quanti
habent possessiones et soli incubant fructibus et solis sibi messes
recondunt! aduertit hoc diabolus et perfudit eum ulcere graui, ut
non teneret caput mente carnis inflatus et in eo, in quo laudabilis
fore crederetur, ibi reprehensibilior iudicaretur. agebat enim gratias
deo, quod non esset raptor adulter iniustus. quam noxie ei luctatus
est serpens et grauibus eum spiris ligauit! superiorem fecit, ut de
altiore deiceret, inferiorem se praebuit, ut sublimiorem casu grauiore
prosterneret. mala ruina est adrogantiae, quae superiorem
subruit, mala haec lucta serpentis, qua se in plurimos torquet anfractus.
Inflare uolebat et Paulum. quem Paulum? illum utique
apostolum non ab hominibus neque per hominem, sed per Iesum
Christum. et paene deceperat, ita ut stimulum carnis suae. qui se
humiliabat, rogaret auferri. sed bonus dominus. qui Paulum infirmitatibus
uellet. facere fortiorem, adhibuit ei angelum satanae, ut suis
diabolus artibus uinceretur.
non mentiebatur Pharisaeus, immo
etiam uera dicebat; sed omnis qui se exaltat, etiamsi uera dicat,
25 cf. II Cor. 12, 7-8 0 in seJ ipseAa 4 a om. 0
9 quantum—10 publicanus om. Mm1NT 10 peccabata quaatum-ll ieiunaret
Denique dominus, qui aliis donat, superbis resistit et tamquam
congreditur his, qui se exaltant, sibique hoc certamen uindicat
et, qui aliis conpatitur, adrogantes increpat, quia nihil grauius,
quam ut fratres nostros pauperes superbo oculo despiciamus, conformes
nobis intolerabili repellamus fastidio, nostra indignos gratia
iudicantes, quia sunt inopes, cum paupertas facilius sit deo quam
thesaurus acceptior.
Maledicti, inquit, qui declinant a mandatis
tuis. supra dixerat ne abscondas a me mandata
tua et ideo quasi reuelata sibi mandata cognoscens condemnat eos,
qui declinauerint a mandatis caelestibus. et bene dixit \'qui declinant\';
directum enim mandatum est, ideo ab eo nemo deflectat.
Mouet autem, qua ratione hic dixerit: ne abscondas
a me mandata tua. quod enim absconditur, obscurum fit et
occultum, cum supra dixerit: mandatum domini lucidum,
in luminans oculos. si lucidum mandatum, quomodo
absconditur, cum lucernam nemo ponat sub modio ? nisi forte lucidum
est unum mandatum, multa autem mandata abscondita sunt.
nam iudicia tua, inquit, sicut abyssus multa: non
\'iudicium sicut abyssus\', sed \'iudicia\' dicuntur.
Uide autem ordinem. supra ait: ne repellas me a
mandatis tuis, in sequenti ait: ne abscondas a me
mandata tua, hic ait: maledicti qui declinant a
mandatis tuis. uere maledicti qui declinant a mandatis tuis,
qui referre gratiam debuerunt, primo quia non sunt repulsi, secundo
quia non abscondi a se diuina mandata meruerunt. declinat ergo
aliquis quod optauit.
18*Ps. 18, 9 20 cf. Matth. 5, 15 22*Ps. 35, 7 24 Ps. 118, 10 AP 2 tamen om. GMNOPRmla exinit] add. 0 MNTa 5iis u
7 paaperiores 0 dispiciamus GRml 11 inquid Mm1Pm1, om.O 13 reuelator
Rm1 14 declinauerint] declinant 0 15 enim] ergo M ab eo om.MN nemo]
atld. nostrum 0 16 moneat Pm] hoe R 21 sunt abscondita MN
25 sequentibus v ait] autem MNT 30 obtauit MP
Sequitur: aufer a me obprobrium et c o ntemptum,
quoniam testimonia tua exquisiui.
audi, quem (non) pro nihilo
habeat deus: quicumque sanctus est, qui sine macula uiuit, ueritatem
custodit, non adpetiuit proximum suum. ad nihilum deductus
est in conspectu eius malignus; omnia quae
malitiae sunt pro nihilo ab illo aestimantur. denique gentilitas non
est, deuotio autem manet in aeternum. caue ergo, ne Christo obprobrio
sis. nolo mihi quicumque maledicat et quasi peccatorem despiciat:
quam graue, si Christus dignum obprobrio ducat! uae
tibi, inquit. Chorazain et Bethsaida; condemnantur,
quia non egerunt paenitentiam delictorum suorum.
nos ergo agamus,
ut a nobis auferatur obprobrium. quis autem est qui non est obprobrio
dignus ? qui exquisiuit domini testimonia. multi quidem sunt
qui uoluntinferre obprobrium seruis tuis, sed ipsi sunt probrosi magis,
quia pro nomine tuo pati obprobrium gloriosum est.
Et ideo ait: etenim sederunt principes et
aduersum me detrectabant. uox martyris est, qui perductus
sederunt principes et aduersum medetrectabant.
est etiam domini uox ista. cum conuenisset presbyterium
plebis et principes sacerdotum et scribae et ad concilium Iudaeorum
deductus esset dicentium: quid adhuc desideramus
testes? audiuimus enim de ore ipsius, et staret
ante praesidem et duceretur ad crucem, quid pulchrius diceret quam:
sederunt principes et aduersum m e detrectabant
? hoc est: \'me stante sederunt principes et, quia tribunalium
fulcro sublimes erant, dominum non uidebant.
sedebant ergo elati
fastigio principatus nec principem principum cogitabant. sed parum
hoc. \'a due r sum me, inquit, detrectabant. ego eorum
redemptor adueneram, ego ueneram ut omnium peccata mundarem,
ut recuperarem amissos, restituerem paradiso sancti Iacob hereditatem,
et illi aduersum me detrectabant. et ideo, imitatores mei,
discipuli mei, nolite iniuriam erubescere, si stetis ante principes pro
nomine meo, cum ego steterim pro uestra salute\'.
Denique traditur in custodiam Petrus cum ceteris apostolis
et postera die statutus ante concilium constanter dicebat: principes
populi et seniores Israel, (si nos hodie
diiudicamur quod benefactum sit homini infirmo,
in quo iste saluus factus sit, notum sit
omnibus uobis et omni plebi Israel, quod in.
nomine Iesu Christi Nazareni, quem uos
7 cf. Matth. 27. 11 20* Act. 4,8-10 0 cum (om MNTm1) conferrent quod dignum
suppliciumMNT 2 quo] quod 0 3 aduersus APRa detractabant GMNm1
PRml 4 uenisset MNT
at illi conferebant inter se dicentes:
quid faciemus istis hominibus? et dimiserunt eos.
gloriabatur ergo Petrus et unusquisque apostolorum, quia digni
habiti sunt qui iniuriam pro Christi nomine sustinerent. recte ergo
tunc dicerent singuli: etenim sederunt principes et
aduersum me detrectabant.
Sederunt principes aduersus Esaiam et disputauerunt, ut
secaretur; sed non timebat eos, qui dicebat: audite, principes
Sodomorum. sederunt aduersus Hieremiam, ut mitteretur
in lacum; sederunt aduersus Zachariam, qui occisus est inter
templum et altare; sederunt aduersus Susannam et contra castitatis
feminam iudicabant, sed ut ostenderetur principum bonum non esse
concilium, excitauit pueri spiritum dominus et quam principes ream
mortis pronuntiauerant, eandem propheta totius innoxiam criminationis
absoluit.
Sunt et alii principes, qui aduersus nos detrectant, de quibus
dicitur: quoniam non est nobis conluctatio aduersus
carnem et sanguinem, sed aduersus
principatus et potestates, aduersus mundi
huius rectores tenebrarum harum, aduersus
spiritalia nequitiae quae sunt in caelestibus.
isti sedent et explorant, qui iustus sit in hoc saeculo, qui christianus
intente deo seruiat studiosus boni operis et facti.
detrectant de eo
13 cf. Hier. 45 (38), 4—6 14 cf. II Par. 24, 22. Matth. 23. 35 15 cf. Sus.
(Dan. 13) 21*Eph. 6, 12 0 4 arguimur post sanitate tr. 0 prae PmlRml
saluator omnium seruulis 0 5 ille Rml 10 aduersus AGRa detraetabant
AGMNmlGmlP 11 aduersum M isaiam AGv 16 sed] sederunt T non
esse bonum 0 17 consilium GORav 18 mortis] add. esse 0 00 et om. M
aduersum MN detractant GMNOPRml 21 dieit AOPR 23 huius mundi MN
24harumom Gml 26quisintiustiO
habere potuissent, nisi dominus probandi sui militis causa dedisset,
ut maiore eum gloria coronaret. quis igitur regem Saul excitauit in
eum nisi spiritus malus, sicut legimus, qui se dolebat excludi, quotienscumque
Dauid uel citharae sono uel bonorum consiliorum atque
operum fidibus ac neruis mentem regis animumque demulcebat?
quis excitauit Doech Syri nequitiam, ut sanctum uirum proderet et
hospitalem humanitatem deduceret in periculum sacerdotis? quis
inflammauit ardorem Amnon, ut domum incestaret propheticam et
contristaret animum patris alterius incesta libidine, alterius iniuria,
ut, qui aliis prophetabat, domus suae mala praeuidere non potuerit ?
quis armauit furorem Abessalon, ut patrem domo excluderet et parricidali
persequeretur proelio ? sed cum prope uiribus regni iam esset
sanctus inferior, hoc uno incensa aduersum se diaboli restinxit spicula,
quod, cum filius necem peteret patris, ille tamen salutem filii
pietatis mandabat affectu.
Ergo principes populi, ut Achitofel, et ceteri bellantium
duces sederunt; tractabant principes populi cum Abessalon aduersus
prophetam. et ideo dicit: e ten i m sed erunt principes
et aduer sum m e detrectabant; s eru-us autem
tuus meditabatur i n iustificationibus tuis.
alibi ait: cireumierunt me et expugnauerunt
me gratis. pro eo ut me diligerent, detrahebant
mihi, ego autem orabam. hic ait, quod studium
ei non exercendae ad belli artes fuerit iuuentutis, non decipiendi aduersantis
astutia ulla cordis, ut illum uinceret quem uidebat, sed aduersum
eos proeliabatur quos non uidebat maiorque in eo pietas
quam uirtus corporis militabat. itaque in dei exercebatur iustificationibus,
ut contrario ictu diabolum uulneraret.
ille eum ab intentione
iustitiae et studio deuotionis occupationibus bellicis conabatur
abducere, hic magis se diuini operis et cultus meditationibus occupabat.
itaque dominus protexit eum, in quem sperauit, cum quo loquebatur,
cui toto adhaerebat affectu. iustus enim aut deo loquitur
orando aut diuina loquitur opera laudando et semper loquitur opera
dei, ne loquatur os suum opera hominum. nihil terrenum iustus loquitur,
nihil mortale agit.
Ideoque dicit: etenim test i m on i a tua medi tatio
me a est et consilia mea iustificatio tua.
hoc in uno libro, in alio autem
habes: non iustificauerunt deum, qui baptizari
noluerunt. ideo dominus ad Iohannem dicentem: ego
a te debeo baptizari, et tu uenis ad me? respondit:
sine modo; sic enim oportet nos implere
15 cf. Ps. 16. 4 17*Pi. 118, 24 23 cf. Luc. 7. 30 25*Luc. 7, 30
26*Matth. 3, 14—15 reppellat G impetus repellat 0 2 dicit O -circuierunt
JINOPa 5 eius M exercendi P aduersantes Rml 6 adstutia G 9 eum]
enim N 11 meditatione a 12 dominus] dum MNm1 dum hec agit Nm2
13 cum deo av 16 morale APtnl ait N 18 mea est om. A coDsilium meum 0
21 quae] quod utroque loco O credit deo MR αv 23 euangelio
\'Deleth\' quarta littera secundum Hebraeos significat Latine
\'timorem\' uel, ut alibi inuenimus, \'natiuitatem. sed utrumque
potest congruere et conuenire sensui. natiuitas enim eorum est
quae generantur in hoc saeculo, per quam intelle gimus corporalia et
materialia quae sunt caduca, et ideo a timore non distat; ex corporalibus
enim et materialibus nascitur timor. quid enim est terrena
natiuitas nisi timor?
Denique inde incipit uersus: adhaesit pauimento
anima mea; uiuifica me secundum uerbum
tuum. per pauimentum terram intellegimus, per terram materialia.
rialia et corporalia deflexerit, cui inpressa fuerit uitae huius saecularis
delectatio. denique eiectus de paradiso, hoc est ex illo sublimi
et caelesti loco ad quem raptus est Paulus siue in corpore siue extra
corpus nesciens, ex illo ergo eminenti loco deiectus in terram deplorat
Adam dicens: adhaesit pauimento anima mea,
sicut alibi ait:
humiliata est in puluere anima mea i
et adhaesit in terra uenter meus. paenitentiam
2fecit GPR 3 consilia hominum O 4 consilia plerumque incerta 0
ex] et GJINPRT,om. 0 euentus G, add. Explicit de tertia littera (litera IIIT).
Incipit de (quarta de AmI) littera quarta (IIII littera T) APRT, om. eel.
7 Deleth (Deleht Nm2 Daleth av) post Hebraeos tr. MNav 9sensu AOPm1v
eorum enim M est eorum O 11 a om.GMm1NRm1T ex] e b 12 est enini
Loquatur ergo Adam: adhaesit pauimento anima
ni e a. qui ante beatissimus auram carpebat aetheriam, curas uitae
huius et taedia nesciebat, is nunc sollicitudine mundi huius, luxuriae
studio pecuniaeque cupiditate curuatus ut uulpis foueis se inserit
latibulisque terrestribus. merito adhaerebat pulueri qui se leuare
non poterat, nisi eum supra crucem suam Christus leuasset, merito
adhaerebat pauimento qui se abscondebat a Christo. non adhaeret
pauimento cui dicit Iesus: sequere me. non adhaeret pauimento
qui audit et sequitur legem dicentem: post dominum deum
tuum ambulabis et ipsi adhaerebis.
Quomodo ergo pauimento adhaereat unusquisque, quomodo
deo, audi dicentem: qui adhaeret meretrici unum
corpus est, qui autem adhaeret domino unus
spiritus est. terra ista, quam gerimus, meretriciis quibusdam
nos inlecebris capit et quasi uultus quosdam uoluptatum corporalium
delectationum fucis inlinit, ut lateat in his ueritas et forensi quadam
specie decipiant adpropinquantes. sed cum interiorem oculum mentis
ad tL\'mpus obduxerint. postea tamen decusso uelut quodam puluere
uoluptatum huiusmodi decore, quam sit inanis gratia saeculi
huius aut corporis, facile deprehenditur.
15*Deut. 6.13 18*I Cor. 6.16. 17 0 4 qui AR praesentiie ARm2 5 pr. qui om.AG ΜΝΟΡα
Bonum est igitur adhaerere domino nec inflexam ceruicem
habere ad iugum mundi. ideoque ecclesiae uel forti animae dicit Sapientia:
sicut turris Dauid ceruix tua, quae aedificata
est in Thalpioth. mille ostia pendent
in ea et omnia iacula potentium. erecta enim ad deum
ceruix et iugo Christi habilis, quae nulla in terrarum inlecebras infle-
xione curuetur, sicut Christi regalis est turris, cui iugum suum Nabuchodonosor
non possit inponere. condidit enim turrem illam Dauid
ille manu fortis et supra murorum aedificauit excelsa, ut subsidio
pariter et decori sit, subsidio, quia hostem praeuidet et repellit,
decori, quia non solum inter humilia, sed etiam inter excelsa supereminet;
ita tamen subsidio uel decori, si habeat in se uerbi dogmata
uelut quaedam falerum monilia, habeat etiam iacula potentium
prophetarum, quae aduersus omnem extollentem se altitudinem
lacertis quibusdam fidei diriguntur.
Noli igitur in puluerem mortis deducere animam tuam, cui
dominus etiam naturalem altitudinem tribuit et uigorem, quo se
excitet et adsurgat. unde etiam de hac coniunctione animae et corporis
dictum oportune accipitur, eo quod in naturali uitae nostrae
mysterio conexa anima corpori uelut humi reptet et pauimento adhaereat
partim propter hoc terrenum habitaculum, partim quia
corpus istud e terra est. et regionis igitur diuersorium et materia ipsa
corporis nostri huic concurrit sententiae. ideoque pulchre apostolus
de mortis huius corpore liberari cupit, quia carcere quodam claudimur
et in quodam luxuriae gurgustio siti tenebris inuoluimur delictorum.
Ergo secundum uoluntatem dei ambulemus, ut adhaerere
dicamur deo. nam qui secundum corporis adpetentiam uiuit, caro
16 cf. Ps. 21, 16 24 cf. Rom. 7, 24 GMmgR igitur est 0 ergo M deo Oa 4 tha(ta-)ipio codd. a
ostia] scuta eod. Monac. 2564 b 6 in om. MN terrenarum MO terras v
inlecebrarum M(v) inlecebris R 7 curuatur AR 8 turrim GNTav 9 muros
MNPT excelsa] ecclesia MNT pariter subsidio O 10 expellit 0 13 falerarum
OPm2(v) phalernmi si habeat 0 16 puluere AMNOPR 19 opportunae R
22 e om. Am1 etj e AR regione Rm2 materialia Nml 23 pulcre M
24 clauditur GOPR 25 luxoriae Rml seti N 27 ambulemur O 28 discamus
sic enim scriptum est: hifi1ii
Ballae, quam dedit Laban Rachel filiae suae,
et peperit hos Iacob: omnes animae septem,
et alibi: omnes autem animae quae intrauerunt
in Aegyptum, qui exierunt de femoribus illius,
praeter mulieres sexaginta, inquit, e t sex. et in
principio Exodi legimus: erant autem omnes animae
de Iacob quinque et septuaginta, qui erant
cum Iacob. ergo illi, qui habitabant cum Ioseph, et de Aegypto
exierunt et animae sunt.
Qui autem, cum essent angeli dei, hoc est uitae probitate
angelorum imitantes gratiam — qui enim non ducunt uxores et quae
non nubunt erunt sicut angeli in caelo —, qui ergo, cum angeli uiderentur.
capti sunt decore femineo, hi caro sunt: sicut dominus deus
dixit: non permanebit spiritus meus in hominibus
istis in aeternum, propter quod caro
sunt.
et merito expertes libidinis angelis conparantur, caro non
sunt, quia non sunt in carne sed in spiritu, quales erant illi qui doctorem
apostolum sequebantur, quibus ait: uos autem non
estis in carne sed in spiritu. qui autem corporea feminarum
capiuntur libidine, caro sunt, atque utinam caro tantum et
non etiam equi adhinnientes, quia in uxorem, inquit. proximi
sui adhinniebant.
18 cf. Gen. 6.2 20*Gen. 6, 3 24*Rom. 8, 9 27*Hier. 5, 8 alt. caro om. AR 4 gubernaculum a animae Pmla 6 hii AP R
7 ballae R balae cet. a Bala v 8 hosj haec AGPm2Rmla hoc Pml Iacobl
in 0 omnes om- v animae scripsi animas eodd. av 9 intraueruntj
add. cum Iacob v 10 quij quae MNOav 11 inquit, sexaginta b inquid Pml
14 et AOav, om. eet. 15 etj LXXta 0 eod. Monac. 2564, om. av 19 dixit
(dicit 0) dominus deus MNO 22 et merito - p. 74,17 mentis intentio
desunt m A 23 quales — 25 spiritu om. MmlN 27 inquit in uxorem 0
inquid GN 38 adhinnibant Om2
Rogat ergo, qui deiectionem animae suae sentit ad pauimentum
usque curuatae, ut uiuificetur secundum uerbum dei, quod
animas ad se trahit quascumque miseratione sui leuare cupiens abducit
a terris. uiuificatur autem anima, quae uias ambulat Christi,
peccato mortua deo uiuens, ita ut mors peccati dominatum in ea
posthaec habere non possit, posteaquam consepulta cum Christo
iustificata est a peccato. sed qui iustificari cupit, uias suas ante pronuntiet.
Ideoque secundo uersu ait: uias meas pronuntiaui,
et exaudisti me; doce me iustificationes
tuas. pulchro ordine ad iustificationes dei perueniendum putat, ut
ego sum uia
et ueritas et uita. uides ergo. quia ille uiuit secundum uerbum
dei, qui uiam ambulat Christi. ipse etiam dominus deus in Deuteronomio
docet, quomodo in uiis suis ambules, dicens: et nunc,
Israel, quid dominus deus petit a te, nisi ut
timeas dominum deum tuum et ambules in
uiis eius et diligas eum et seruias domino
deo tuo ex toto corde tuo et ex tota anima tua,
custodias mandata eius et iustitias eius? liquet
igitur alias uias esse carnis, alias dei, et si quis uelit ambulare uias dei,
ei prius esse uias carnis et corporis et saecularis sapientiae deserendas.
16 cf. Matth. 7,21 17 cf. loh. 4, 34 19 Ioh. 14, 6 22*Deut. 10, 12—13 def. A av liberare Ga cupiens liberare 0 o deo om. Rml
eJm Oml 6 habere posthaec OR 9 dicit 0 enuntiaui M 11 pulcro M
13 debemus scire 0 14 suas orn. MN uoluptates P 15 concupiseentias 0
hnius]add. hic 0 16 facere noluntatem O 17cuiusjcuia 18 sibi]
Relinquens itaque eas Dauid pronuntiat et apud deum
non tacet: confitetur errores, non negat lapsus. simile illi hoc dixit:
adnuntiabo aduersus me iniquitatem meam
domino. si enim se accusauerit iustus, uocem parati accusatoris
exclusit. qui solet coacerbare peccata et uniuscuiusque exaggerare
flagitia. obstruit ergo os eius, qui ipse de se fuerit ante confessus,
et praestruit ueniam confitentis uerecundia. excusat reum pudor
suus, accusat auctorem; qui enim sua delicta non tacuit, uidetur in
se doluisse quod fecit, in diabolo prodidisse quod suasit. ideoque ait
scriptura: iustus in exordio sermonis accusator
est sui.
qui se accusat, etsi peccator sit, iustus esse incipit, quia
nec sibi parcit et dei iustitias confitetur, quem putat latere nihil
posse. utinam Adam se prius accusare quam celare uoluisset! sed non
satis est ut confiteamur errorem, uerum etiam, si corrigi uolumus, a
domino postulemus, ut doceat nos iustificationes suas, ne postea
errare possimus. a domino igitur doceri petit, quia unus est magister
noster, ut ait Christus, nec otiose hoc petit: non enim ille beatus quem
docet homo, sed quem tuerudieris, domine.
Ubique meminit sui nec putat satis esse, ut doceat eum
iustificationes suas dominus deus noster, sed addidit: uiam
iustif icationum tuarum insinua mihi, et exercebor
in mirabilibus tuis. uide ordinem. prius est ut
nam scire quid facias et ordinem nescire faciendi non est perfectae
cognitionis; offendunt plerumque praepostera. denique iustus
est, qui se in exordio sermonis accusat, iniustus autem, qui quod
prius negauerat confitetur; ille uerecundiae inuenit gratiam, hic
notam incurrit inpudentiae. ita ordinis ignorantia conturbat
18 Ps. 93, 12 20*Ps. 118, 27 27 cf. Prou. 18,17 def. A OE dominum MN 2 cegat] tacett. dixit hoc 0 3 aduersum
ΜΝυ iniustitiam
Graecus
in quo uidetur esse aliqua sermonis offensio secundum uulgarem
consuetudinem, quia ἀδολεσχη̃σαι uulgo aestimatur uel halucinari uel
inde non solum factum deprehenditur, sed etiam facti pondus et
facientis affectus. ideoque Dauid quasi bonus sui iudex atque arbiter
prope usque ad fastidium uult doceri et uel superfluo inmorari tempore
quam necessarium ordinem praeterire. ἀδολεσχία enim uel halucinatio
Exiuit in campum Isaac, Graecus dixit
Latinus deambulare uel exercere. Rebecca ueniebat —
typus in eapraefigurabaturecclesiae—, parabantur nuptiae, in quibus
sacramentum foret magnum. uidens patriarcha ista mysteria exiuit
in campum diffundens acrimoniam suae mentis et deambulans in
innocentia cordis sui. diuersis utique cogitationibus exercebat animum
et in mirabilibus mysteriis delectabatur. cuius ut imitator
def. A ΑΔΟΑΗCXHCΑΙ (s. scr. adolescesai)
Qua ratione igitur doceri uelit, subtexuit dicens: s t i llauit
anima mea prae taedio. confirma me in
uerbis tuis. aliqui codices habent
non ergo dormiebat, qui templum
condere domino cogitabat uerborum caelestium exaedificatione, non
lapidum. uerbum enim dei repulsorium taediorum est, quo somnus
animae, sopor mentis excluditur; ex tristitia enim et sollicitudine
saecularium somnus inrepit. qui autem adhaeret deo, curarum fugitans
uoluptatem capit cognitionis aeternae, nullam illic mutationem
rerum, sicut saecularium, pertimescens.
Qui facilioribus igitur laborum utuntur conpendiis. dormitauit
accipiunt; sed Origenes, qui multorum interpretationes
diligenti discussit indagine, stillauit secutus est, eo quod perfecti
anima quasibene conposita et confirmata non stillat, ut fastigia
culminum, quae bene tecta atque munita sunt, ceterum inconposita
cito stillant. inde usurpatum est: stillicidia eiciunt hominem
in die hiemali de domo sua, in quo frigoris
asperitate et frequenti aeris mutatione temptamur. denique docemur
prouidere, ne fuga nostra fiat hieme aut sabbato; probatos enim
iam nos dies debet repperire uel iudicii uel mortis, ne uiduatos
21 Origenes Ps. 118. 28 25*Prou. 27.15 28 ef. Matth. 24, 20 iustificationum MN 2 caelitus G caelestibus PR 3 huius O
somnum Gav uanitafu] uoluptatis 0 5 ergo AMOav dicens] add. IIII APR
9 νυστάζειν et στάζειν v perfectos a 11 aut] et N 14 domino condere
Caueamus ergo, ne unusquisque nostrum eiciatur de statu
mentis suae et naturali quadam mansione, si habeat foramina mansionum,
e quibus fluentia stillicidia tamquam ex fundamentis subruant
hominem nulla sapientiae soliditate fundatum. ideoque ait
propheta: fili, ne defluas. confirmanda est igitur anima
nostra, ne stillet, et indiuidua uirtutum conpage solidanda, ut possit
regis aeterni seruare mysterium. ceterum is, quicumque est facilis
in uerbis, uelut plenus rimarum hac atque illac effluens interiora
euacuat sua et exterioribus passionibus inundatur, tegere se nesciens
nec tenere uerbum quod acceperit, sicut sancta Maria, quae conseruabat
omnia uerba in corde suo, ne quid ex eius corde deflueret.
Tali se munitam dote uirtutum ecclesia loquitur, ut digna
uideatur in cuius inuitatus sponsus succedat hospitium; hinc primum
se praesumit esse placituram, si bene tectam et fida seruantem
silentia Christus aspiciat: ecce es, inquit, formosus, consobrinus
meus, et quidem pulcher; adclinatio
nostra opaca, trabes domorum nostrarum
cedri, lacunaria nostra cypressi. laudat sponsi decorem
ecclesia, quem plus unusquisque tacito laudat affectu et fidus
mysteriorum interpres tacendo plus praedicat; nam qui arcana
diuulgat, inminuit Christi decorem. ideo nemo mittat margaritas
suas porcis, ne conculcari faciat ornamenta pretiosa. non ergo in tabernaculo
loquacis et garruli, quia in multiloquio peccatum admittitur,
sed in uiri serii, qui sit parcus alloquii nec sermonis intemperans
et uerborum sobrietate temulentiam loquacitatis euitans, caput suum
Christus inclinat.
fida
silentia — Uerg. Aen. 3, 112 17*Cant. 1, 16—17 (15—16) 23 cf. Xatth. 7. 6
Et merito opacam significat adclinationem, quia in ecclesia
constitutos uirtus obumbrat altissimi. hac umbra Dauid protegi se
postulabat, ne eum per diem sol ureret uel luna per noctem; hanc
umbram spiritalis ministrat gratia torrida saeculi huius et mundi
aestiua fugientibus. opaca igitur adclinatio Christi et ecclesiae, quibus
dei paris aeterna illa requies adspirat.
m hac ergo requiescamus
umbra peccatorum nostrorum aestibus fatigati. si quos adussit libido,
his domini crux refrigeret, in qua se reclinauit, ut nostra delicta susciperet:
si quos culpa lassauit, hos Iesus gremio suscipiat et molli foueat
amplexu. unde audeo dicere, quod caro Christi adclinatio sit
ecclesiae.
Trabes domorum nostrarum cedri. cedri
specie maiorum qui iusti fuerunt gloria declaratur: iustus ut
palma florebit et sicut cedrus quae in Libano
est multiplicabitur. sicut enim cedrus non putrescit, ita
nec maiorum gloria ulla uetustate corrumpitur.
Lacunaria nostra cypressi. genus hoc arboris
numquam amittit uiriditatem suam; hieme perusta atque aestate
comam pascit nec diuerso colore mutatur. solam hanc arborem uentus
suo numquam honore despoliat, sola numquam ueteri exuitur amictu
aut nouo flore uestitur. sic apostolica quoque gratia nescit defectum
et uenustate sui floret.
anima ergo corrumpi nescit, quae florentibus
membris uiget, semper iustitiae ceterarumque uirtutum culmina
patienti magnanimitate sustentat et ideo non defluit neque deficit,
quia nihil in ea rimosum est ac remissum. nihil mobile, nihil lubricum,
nihil quod uitio sermonis ex ea possit effundi. ideoque confirmari se
petit in uerbis [suis) propheta, ne moueantur pedes eius, ne
17(16) 13*Ps. 91,13 26 cf. Ps. 118, 28 27 ci. Ps. 72, 2 Aml 2 se am. MNOPRT 3 uelj neque 0 4 umbram
om. 0 huius saeculi P 5 ecclesiae] add. sunt a 6 aeternee R 8 his] hos
AGMm2Rm2av reclinauit se 0 9 lassauerit a suo suscipiat 0 suscipiat
sno av 10 caro Christi] christus Mm2NP 13 fuerint GMm20 iustus] add.
enim Oav 15 putrescet a 17 laquearia GMm2 cupressi GOav 18 perusta]
iuxta uere (uer a) au, om. G aestatem a 19 paseit GOav parit eet.
20 dispoliat AGMmlNOPmlRmlT 22 etj sed GMav iietustate JIPRv
Confirmatus igitur in uerbis ait: u i a m i niquitatis
a moue a me et lege tu a miserere mei non dixit:
sed quia hereditarium iniquitatis glutinum mentibus inhaesit humanis,
opus est liberantis auxilio. precare et tu, dicito: \'infelix
ego homo, quis amouebit a me iniquitatis uiam ? gratia
dei per Iesum Christum dominum nostrum.\' et pulchre
uiam dixit iniquitatis, non iniquitatem, eo quod non quasi naturalis
iniquitas sit in nobis, sed maiorum post peccata currentium sit
adtrita uestigiis.
Meritoque, quia uulnus grande ac uetus est, diu serpens,
perfectioris medic-inae remedia deposcit obsecrans, ut domini legitima
miseratione curetur. cito enim refricatur uulnus quod sanatum
medicinae lege non fuerit, immo etiam seriorem curatio sentit profectum.
ideoque si uirus in interiora proserpit, medicamenta foris
adposita non sentit.
exigit ergo medicinae ratio, ut aut sectione aut
adustione curetur. nisi enim putrefacta recidantur aut umor inutilis
decoquatur, frustra medicinae manus adhibentur ad uulnera. ideoque
bonus medicus huiusmodi aegrum legitime dicit esse curandum,
ut possit medicina proficere. lege ergo miseretur, qui cum iustitia
sapientiaque miseretur, ut ea dimittat quae scit iure posse dimitti,
ne, cum alterius miseretur, se ipsum legi faciat obnoxium. Agag
postquam miserationi donatus est, fecit peccare Saul: peccauit enim
in ipsa misericordia et ideo peccauit post misericordiam. 30
AP R uiget JINT 2 adque G 4 ait] add. V A
7 in nobis esse M 8 interius] in nos N 11 auxilium precari GO tu] add. et Αυ
14 dixit uiam MN ir qiuitatis dixit O 15 currentia PR 16 trita MN T 17 ac uetus]
Consideremus etiam, ne et ipsum deteriorem faciamus, cuius
miseremur iniuste: plerumque enim non cohercere delinquentes
maioris austeritatis est quam si ulciscaris. traduntur enim in passiones ignominiae,
quicumque aliquid inhonestum commiserint, nullumque
culpae pretium ferunt. denique eos, qui cognitorem deum
suorum scelerum non putabant et quasi sine iudice et sine lege uiuebant,
tradidit, inquit, illos deus in reprobum
sensum, quia elegerunt uiam iniquitatis, uiam autem ueritatis
eligere noluerunt.
Sed propheta, qui sincero conuerti uoluit affectu, u i a m,
inquit, ueritatis elegi ; iudicia tua non sum oblitus
. non potest hoc dicere qui errat in dogmate, non potest Arrianus
non est uia ueritatis honor saeculi, sollicitudo
mundi.denique, qui uiam ueritatis elegit, paulo post dicit: auerte
oculos meos, ne uideant uanitates. uanitas temporalium
est, ueritas aeternorum. si uolumus igitur ambulare uiam
ueritatis, peregrinemur saeculo magis quam deo et ambulemus per
fidem. qui enim per fidem ambulat deo praesens est, qui ambulat
per speciem adest saeculo. peregrinatur a domino; sed hic cito confunditur.
Unde refugus ab huiusmodi uiro dicit Dauid: adhaesi
testimoniis tuis, domine, ne confundas m e.
confunditur, etiamsi erubescenda commiserit, qui ueniam delictorum
poscit a Christo. ideoque respondetur ei: dimissa sunt tibi
peccata tua. uade in pace. sed ita non confunditur, si
fuerit in eo operata peccatorum remissio, ut non solum peccata, sed
etiam peccandi affectum auferat. iustitia remittat iniquitates, fortitudo
timorem, temperantia impuritates, ut non solum temporalis,
sed etiam perpetua fiat remissio peccatorum. intret in animam tuam
Christus, inhabitet in tuis Iesus mentibus, ut in tabernaculo uirtutis
peccato locus esse non possit.
Uiam. inquit, mandatorum tuorum cucurri,
cum dilatasti cor meum ; neque enim poterat uiam currere,
neat mansionem, ne ueniat uerbum dei et pulset et uidens cordis
eius angustias dedignetur habitare. denique sapientia in
exitu canitur, in plateis autem cum fiducia
agit. plateae latae sunt; non igitur in uiis, sed in cordis latitudine
sapientia decantatur. in hoc igitur campo interioris hominis, non in
19 II Cor. 6, 11 21*111 Reg. 4. 25 (29) 25*Prou. 1, 20 PmlRml suis indnlget 0 testimoniis domini MN 3 posteriora]
superiora Gmla 6 poscit a ehristodelietorum 0 7 a christo poscit llfN
10 remittit Mmla 11 impuritatem a 12 in perpetua Rml 13 mentibus
Iesus v 14 locos Gml iucus Rml 16 dilataris a dilatares v 21 de
Salomoce] salomoni 0 22 arena AGNR 23 at uia O 24 domini B
26 canit a 27 agitur AOR 28 decantat a
est enim: sic currite, ut omnes conprehendatis.
denique conprehendit, qui ita cucurrit, ut diceret: cursum
consummaui; cucurrit enim ut bonus equus.
Siquidem habet equos suos Christus, de quibus dicit propheta:
inmisisti in mare equos tuos turbantes
aquas multas, eo quod gentium populos, qui mouentur ut
aquae multae et excitantur ut fluctus aquarum, euangelizando commouerint
apostoli, ut adsurgentes a terrenis idolorum caeremoniis
in Christum crederent. et supra ait: ascendisti in equos
tuos, equitatus tuus sanitas.
o bonorum equorum
duodecaiugum mirabile, quibus frena pacis, habenae sunt caritatis!
constricti inter se concordiae uinculis et iugo fidei subiecti, quattuor
rotis euangelii mysterium totius orbis finibus inuehentes, bonum
aurigam portantes dei uerbum, cuius flagello fugatae sunt inlecebrae
saeculares, exterminatus mundi istius princeps, iustorum cursus
impletus est.
o rationabilium equorum grande certamen, o mirandum
mysterium! rota intra rotam currebat et non inpediebatur,
nouum testamentum in ueteri testamento: intra illud currebat per
quod adnuntiabatur. in quattuor partes ibant rotae et non reuertebantur
retrorsum, quia spiritus uitae erat in his qui currebant in quattuor
partes totius mundi, et sine offensione currebant, quia bona
uita equorum quadrabat. currebant igitur equi, quia non dormiebat
qui ascenderat equos.
Animarum igitur nostrarum auriga Iesus, qui nos quoque
uult ascendere equos nostros, hoc est nostra corpora, sed uigilare
semper, ne dicatur nobis: dormitauerunt qui ascenderunt
equos. transeundum est hoc mare inpigre. uix transitur
21 cf. Rom. 8, 2 27 Ps. 75. 7 nobis M 3 cucnrrit ita 0 5 suos om. 0 6 mare GTa mari eel. v
8 aquariim] add. multarum av commouerunt N 9 surgentes NO cerLmoniis
GNOPRm2 10 ascendi 31 v 13 constricti] add. sunt om. M
14 bonam Ga 16 istius mundi M 17 admira:.dum T 19 testamento] add.
erat AOav 20 conuertebantur a 21 iis G υ heis (he in ras.) M currebat
Sequitur quinta littera \'He\', quae significat Latine \'est\'
uel, ut alibi inuenimus, \'uiuo\'. conuenit sibi utraque interpretatio;
qui enim est, uiuit et qui uiuit, est. denique gentiles non sunt et ideo
non uiuunt, sed mortui sunt. Iesus autem heri et hodie
ipse est et in saecula, et qui est, uiuit; uiuo enim
ego, dicit dominus. quomodo enim potest non esse qui
uiuit ? uiuit autem Iesus, qui etiam mortuos uiuificat
et uocat quae non sunt tamquam quae sint.
nihil mirum, si domino cedit natura, ut uiuificentur et mortui et incipiant
esse quae non erant. et ideo, quia uia etiam uita est secundum
illum, qui ait: ego sum uia, ueritas et uita, uiam
quaeramus, ut uitam habere mereamur. audiamus ergo illum qui
uiuit in Christo: uiuit autem, qui ait: sed nos qui uiuimus
benedicimus te, domine; in Christo enim Iesu etiam
quicumque mortuus fuerit uiuit.
Audiamus, inquam, quid dixit, ut uiueret: Le ge m m 1 h 1
constitue, domine, uiam iustitiarum tuarum,
et quaeram illam semper. miles qui ingreditur iter uiandi.
si alio ambulauent itinere, annonam non arcipit,
mansionem paratam non inuenit, quia imperator his iubet haec
praeparari omnia qui secuntur nec dextra nec sinistra a praescripto
itinere declinant. meritoque non deficit qui imperatorem sequitur
suum; moderate enim ambulat, quia imperator non quod sibi utile,
sed quod omnibus possibile considerat ideo et statiuas ordinat;
triduo ambulat exercitus, quarto requiescit die. eliguntur ciuitates,
in quibus triduum, quatriduum et plures interponantur dies, si aquis
abundant, commerciis frequentantur. et ita sine labore conficitur
iter, donec ad eam urbem perueniatur quae quasi regalis eligitur, in
qua fessis exercitibus requies ministretur.
Hanc legem uiandi esse praescriptam Christo ducente sanctis
commeantibus, recognoscas uelim. profecti sunt enim et patres nostri
de terra Aegypti per longa spatia terrarum; quorum statiuae omnes
mansionesque descriptae sunt, donec Cades, id est ad sanctam terram,
perueniretur. istae sunt statiuae filiorum Israel, quas descripsit
Moyses ex praecepto domini. aduertimus ergo quis has ordinauerit
mansiones, quomodo ambulare oporteret filios Israel.
praeibat enim
illos deus per diem in columna nubis, ut refrigeraret uiantibus, noctu
autem in columna ignis, ut uiam ostenderet ambulantibus et tenebras
dimoueret. lex uiarum columna erat et ignis et nubis; denique
in columna nubis loquebatur ad eos. ubi uolebat exercitum requiescere
a labore itineris, non mouebatur columna ignis nec transibat
nebula lucis; quando autem uolebat exercitum mouere, prouehebatur
et columna ignis in nocte, columna autem nubis in die.
illa
columna nubis specie quidem praecedebat filios Israel, mysterio
1alt.ne Mm1T 2 uoluntaria MNOT uoluptuaria υ captat]
Aliter quoque hanc interpretationem sumere licet. uenit in
nube leui Christus in Aegyptum, hoc est: uenit in susceptione corporis
in hoc saeculum; in nube uenit quem nebula corporis obumbrabat,
sed leuis erat caro quam nulla sua grauabant delicta. quomodo
enim peccatis grauaretur suis, qui auferebat omnium peccata
populorum ? ecce, inquit, agnus dei, ecce qui tollit
peccatum mundi. ante hesternum lectum est, quia stabat
Iesus et habebat uestimenta sordida; mea enim peccata portabat.
sumpsit uestimenta nostra, ut nos splendore inmortalitatis indueret.
uenit in nube leui quasi iustitia — iniquitas enim in talento plumbeo
sedet — Christus in corda iustorum, in quibus peccata non erant.
et ideo bene lectum est hodie: quid retribuam domino
pro omnibus quae retribuit mihi? pro nobis uerbum
suscepit carnis infirmitatem, pro nobis esuriuit, uapulauit, crucifixus
est, mortuus est, ut nobis, in quibus ante uita ignobilis et degener
habebatur, inciperet mors esse pretiosa.
Sed reuertamur ad confectionem itineris et ordinem mansionum.
et tu sequere spiritaliter hanc legem uiandi, ut exeas ex
Aegypto, et inde promouens fige tabernaculum in Sochoth. haec
prima tibi statio sit; Sochoth prima mansio significat \'tabernaculum\'.
fige ergo tabernaculum quod in te est mentisque tuae stationem confirma,
ut radicatus atque fundatus maneas in fide Christi. sequitur
12 Ioh. 1. 29
13 cf. Zich. 3, 3 16 cf. Zach. 5, 7 18 Ps. 115. 3 (12) 22 cf. Ps. 115. 6 (15)
25 ef. Xum. 33. 5 28 cf. Eph. 3. 17 add. nostrum M leue AGPRml 2 nubis Gm1Pm1
erat om. MhPRT 3 uirginis GMNPa leuis - domino om. O 5 in om- AGa
6 parturiebat GMNOav 12 inquid Rml, add. iohannes a 13 peceatum ex
peccata Aml peceata 0 14 mea] in ea APR 17 sedit Mm2N corde
GMab in—erant] quos peccata non onerant b 19 uerbo GMm2 20 infirmitatem
carnis JfNO 21 habebatur ignobilis et degener 0 25 promoueas
GMNPRa 25.26 sochot AMORT a socoht N Socoth υ et alt. G 25 in Sochoth
uariantur merita mansionum,
quia nullis iugis in hoc saeculo uiuendi potest esse successus. bonus
igitur imperator alibi manna esurienti populo ministrauit, alibi
potum de petra fluere, quo sitim populi restingueret, augusta prouisione
praecepit, alibi legem dedit, alibi triumphos donauit, ut his
beneficiis fotus exercitus nullum prolixi itineris sentiret laborem.
Itaque in illo populo typus fuit, in nobis ueritas. nos igitur committamus
iter nostrum ductui domini Iesu, qui legem primo introduxit
et antea per Iesum terram repromissionis in possessionem populo
suo dedit. sed etiam, quando Moyses uidebatur ductor esse,
aderat illi Iesus, aderat autem non palam nec aperte ductorem aut
principem populi sese gerens; expectabat enim, donec Moyses tempus
expleret suum, quo conpleto successit Iesus.
itaque si consideres
uiginti, uidebis mysterium plenitudinis temporum et centum
uiginti annos, post quos et Moyses in monte requieuit et Iesus manifeste
mansionum suscepit principatum, ut iam non sub legis timore
sit populus, sed resuscitatus a mortuis fructu uitae fruatur aeternae.
ambulemus igitur secundum legis doctrinam, uia nobis lex dei sit.
Hanc uiam ambulans ecclesia dicit: ego flos campi
et lilium conuallium, sicut lilium in medio
spinarum. in totam enim terram fides populi credentis exiuit et
in spatioso posuit pedes suos Christus, et ideo pulchre ait florem se
5 cf. Xum. 33. 15 19*Gen. 6. 3 21 cf. Dent. 34. 5 25*Cant. 2. 1—2
27 cf. Rom. 10, 18 28 cf. Ps. 30. 9 GMm2Nm20Rm2av ( Πιϰο̮ίαι LXX. Μεο̮ο̮ά uel Μέο̮ο̮α Ex. 15. hoc] id
Christi sumus deo, et uere flos, qui poterat nona et uetera
de sui cordis proferre thesauro. pulchre etiam lilium dicitur ecclesia;
sicut enim lilium fulget, ita etiam splendent opera sanctorum. pulcherrime
etiam dictum est lilium conuallium, quia in humilibus magis
elucet gratia. sed hoc lilium in medio spinarum, hoc inter Iudaeos et
haereticos, hoc inter sollicitudines istius saeculi, quae mentem hominis
animumque conpungunt. possumus etiam aliter accipere, quia, sicut
lilium inter spinas eminet, ita super omnes conuentus ecclesia dei
refulget.
Refert etiam considerare, quod hoc lilium splendore circumfusum
sit, intus autem quod habet rubeum sit, boni et ipsum odoris,
eo quod caro Christi uelut mortalis diuinitatis claritudine circumsaepta
caelestis habuerit protectionem gratiae. denique in posterioribus
ait: fraternus meus candidus et rubeus,
candidus claritate diuina, rubeus specie coloris humani, quem sacramento
incarnationis adsumpsit. meritoque et ipsum quod est rubeum
bene olet, quia caro Christi sine peccato est. quam perfidi contrectantes
manus suas inquinauerunt, sancti uenerantes pietatis odore
fragrarunt.
Accepit hunc odorem dominus Iesus fragrantis ecclesiae suae
et ait: ecce proxima mea bona. et ecclesia dicit ad
Christum:
malum in lignis siluae\'. huiusmodi pomum odoram gratiam
habet, ut ceterorum pomorum fragrantiam uincat. Christusergo
adfixus ad lignum, sicut malum pendens in arbore, bonum odorem
mundanae fundebat redemptionis, quia peccati grauis detersit
(sic) a 4 fulgit Pml 6 all. hoc] add. est MNPm2 υ
7 hoe] add. est Gm2Mm2υ saeculi huius MN huius saeculi Ου 8 animamque
tamquam ma1um,
inquit, in lignis siluae, ita consobrinus meus
in medio filiorum, eo quod super prophetas et apostolos
intima corda hominum uerborum suauitate mulcebat. sed non solum
odor, uerum etiam cibus suauis in malo est: ergo cibus suauis est
Christus.\'
In umbra, inquit, eius concupiui et sedi:
legem enim acceperat, hanc sequebatur, hanc currebat uiam. in lege
itaque requiescens in umbra Christi requiescebat. bona umbra, quae
nos ab iniquitatis calore sola defendit. cui autem dubium, quod lex
dei umbra sit Christi? quid est lex diei festi neomeniae, sabbatorum,
nisi umbra futurorum ? qui dies secundum legem Moysi, ut uideam
sex dies et iterum septimum diem et sic perpetua saecula ? qui mensis
secundum legem Moysi. ut sciens mensem sciam primam mensis neomeniam
et uera sancta in neomeniis offerenda?
qui secundum legem
Moysi annus ex illis diebus constat, de quibus ait: sex annis
seruiet Hebraeus et septimo anno liberabitur,
ut inueniantur sex anni, quibus aliquis operatur terram, septimo
autem anno remittet illam proselytis et pauperibus et bestiis terrae ?
qui septimus annus, quo conceduntur debita omnia Hebraeis ? in hac
umbra requiescebat patrum fides et prophetarum sancta deuotio.
Dicit ergo congregatio religiosa uel sancta anima: in
umbra eius concupiui et sedi. umbra est iubileus
annus — quis enim eius mystica uidet, ut facie ad faciem cognoscat,
quae anno quinquagesimo complenda lege praescripta sunt? —, umbra
Deut. 5. 13—14 14 cf. Ex. 40. 2 sqq. 16*Ex. 21, 2. Dent. 15,12
19 cf. Ex. 23. 11 20 cf. Deut. 15. 1-2 23 cf. Leu. 25, 10 sqq. G positus uitale Ga 2 inquid G 5 est in malo J/A
7 eiasinquitO Sacciperat Pml 9 itaque] autem J/A T 10 ealore. s. scr.
uel a sole M. om. CrOa sole GORa. om. JIXPT defeadebat 0 11 dei] diei 0
quae lex est diei 0 neumeniae Rml 12 . 14 Moysis v 14 sciam] scias 0
prima G neomenia AGJIN neumeniam PRml 15 neumeaiis PRml
legem om. MmlN 16 Moysis v ex] sex GMmlav. ef. p. Ji, 9
17 septimo] a VIImo X 18 aliqui ARml aliquid Rm2 terra AORml
in terra Rm2 19 proselitis AMNOP Ra 21 patrum fides requiescebat M
et om. a 23eiusom.O alt. umbra] add. eiusa υ iabeleusMNPR 24pr. faciem
PmlR agnoseat ad faciem 0
umbra est dies festus septimi mensis neomeniae et memoriale tubarum
septimi mensis dies decimus, dies propitiationis. uides, quia
monas et decas duo festi dies, item quintus decimus dies, dies tabernaculorum
per octo dies. in umbra haec omnia; in umbra prima
dies uocata et octaua dies uocata in umbra, quae in scenopegiis praescripta
secundum legem.
Constitue mihi aliquos ex circumcisione credentes in lege
doctos obseruantiae sollicitae uiros et nunc euangelii agnitione inluminatos,
spiritali saginatos gratia; dicit in his ecclesia, quae uidet
Christum, quae sponsum recipit, quae cibo eius pascitur: i n umbra
eius concupiui et sedi et fructus eius dulcis
in faucibus meis. qui fructus eius dulcis nisi praedicatio dominicae
passionis, ut ipse ait:
ecce hereditas domini
filii, merces fructus uentris? qui enim dulcior fructus
potest esse in faucibus nostris quam remissio peccatorum ? et bene
flos est ecclesia, quae fructum adnuntiat, hoc est dominum Iesum
Christum, de quo dictum est Mariae: benedicta tu inter
mulieres et benedictus fructus uentris tui.
Ergo ubi gustauit fructum suauitatis, inpatiens ad perfectiora
festinat dicens: introducite me in domum uini,
constituite in me dilectionem. confirmate
me in unguentis, stipate me in malis, quia
uulnerata dilectionis ego sum. laeua eius sub
capite meo et dextera eius amplexabitur me.
14*Cant. 2. 3 17 Ps. 126; 3 20 cf. Cant. 2,1 21 Luc. 1. 42 24*Cant. 2, 4—7 add. die v 3 qeae deleui 4anonymo] annono MmlNml anno
nono Mm2Nm2 anno 0 anno quinquagesimo Gm2Pm2Tm2a, add. qui iubileus
dicitur Gm2 T m2 α sanctificata—umbra est om.AGm 1NTm1 Sneumeniae PRml
merito quaeri eum, mento aeSlQerat, quia bene omnia in
hoc cursu atque itinere disposuit imperator noster. primum omnium
fidei fundamento tabernaculum hoc confirmandum putauit: deinde,
si qua est nobis aspera atque arida et praerupta mansio, imperator
tamen iste turbata discernit, arida inrigat, deserta fecundat. si quid
amaritudinis, si quid temptationis, si quid infirmitatis est, ductor
noster et amara temperat et sollicita mitigat, dura dissoluit et inualida
confirmat.
Sicubi uult requiescere rex terrae exercitum suum, non
ignobilem uicum, non commeatibus indigentem, non harenosa et
nuda gignentium, sed urbem aedificiis nobilem, refertam et uberem
copiarum aut agrum amoenum et uirentem pascuis aut nemorosa et
campestria statiuis oportuna decernit. ergo si reges terrae norunt
commoda prouidere sequentibus se, quanto magis deus, qui bonus
est, nouit quemadmodum profutura disponat diligentibus se! ac
primum si incognitum carpendum est iter, duces eliguntur uiarum
qui praecurrant agmini.
sed hoc imperatores isti iniuriosum sibi
arbitrantur; deus autem praeibat, cum Hebraei facerent iter, denique
in columna nubis loquebatur ad eos. et ut scias, quia praeibat,
deus, inquit, praeibat illorum iter, die quidem
in columna nubis ostendens illis uiam, noctu
autem in columna ignis, et non deficiebat columna
nubis interdiu.
Hanc praecedentem nubis columnam sequens ecclesia non
deficiente, ne ipsa deficeret, umbra eius refrigerabatur, et ideo dicit:
nuda gignentium = Sall. lug. 79. 6 22 cf- Ex. 33. 9. Deut. 31. 15
23*Ex. 13, 21—22 Mm2N 2 et resuscitaueritis om. N 3 dilectum Rm2
-5 hoc cursu] occursum 0 occursu cet. a itinere om. Y in itinere 0
Sisteom. O turbata]statiuaO
introducite
me in domum uini. copiis praeparatis quaerit progredi ad
aliam mansionem, in qua mysteriorum gratiam et laetitiae capiat
suauitatem. hinc quoque promouens uerum iter ait: constituite
in me dilectionem. bona statiua, ubi plenitudo est caritatis.
confirmate me, inquit, in unguentis, stipate me
i n malis.
Habes alias mansiones, ad quas ecclesia cum delectatione
succedit. istae mansiones sunt crucis Christi et sepulturae, in quibus
uulnerata est ecclesia, sed uulnere caritatis; uulnus enim est quod
Christus excepit, sed unguentum est quod effudit, pomum est quod
pependit. hoc pomum gustauit ecclesia et ait: et fructus eius
dulcis in faucibus meis. et ut scias, quia pomum est dominus,
legisti supra:
tamquam malum in lignis silu
ae, ita consobrinus meus. nos quoque uulnus fatemur,
cum praedicamus Christum crucifixum, sed bonus odor
sumus deo, quia crux Christi Iudaeis scandalum, Graecis stultitia,
nobis autem uirtus dei atque sapientia est. hoc uulnere ecclesia
uulneratur, cum saluatoris sui praedicat mortem, sed hoc uulnus est
caritatis. denique qui non credit negat, qui diligit confitetur: Manicheus
negat, christianus fatetur. et ideo scriptum: utilia uulnera
amici quam uoluntaria oscula inimici.
pulchre ergo dicit ecclesia: quia uulnerata caritatis
ego sum.
Nudemus membra nostra bono uulneri, nudemus sagittae
electae. sagitta haec Christus est, qui dicit: posuit me sicut
14*Cant. 2. 3 16*Cant. 2. 3 18.19 cf. I Cor. 1. 23. 24 18 II Cor. 2, 15
23*Prou. 27, 6 25*Cant. 2, 5 28 Esai. 49. 2 1 dulcis eius fructus av 2 pascebatar] add. et a 3 pascue Nm2 introduc
AGOR 4 uini om. Gm1NR. add. uidet G uide R ab his MNPTa inde Ov
praeparatus MN 6 constitue ORml 8 inquit me 0 inquid GN
9 in om. 0 10 dilectione GRm2 delectione Rml 22 confitetur diligit N
23 eonfitetur MN scriptum] add. est Grn2MNav utiliora Tm2 α
cum pro Christo lapidarentur
et Christum praedicarent; dicebat Paulus, cum ter uirgis
caederetur et die ac nocte Christum adorandum gentibus disputaret;
dicunt hoc martyres, qui uulnerantur pro Christo et, quia uulnerari
pro eius meruerunt nomine. plus dilig-unt.
Ad hanc ergo ueniens mansionem ecclesia, ad hunc processum,
ut pro Christo filios suos offerat. ut excipiat uulnera caritatis,
quasi bona fidei alimenta repperiens pietatisque fructus gustauit
ipsa et hortari ceteros coepit dicens:
quoniam suauis est dominus, sicut malum. et
m malo uulnus est, sed tamen suaue est.
uemt lteriun ad uallem
botryonis, uidit ingentis uuam magnitudinis quam duo portare uix
poterant, unus qui praecederet, alius qui sequeretur. gustauit mysterium,
gustauit in Iesu Naue. gustauit in Caleph, qui dicebant populo:
uidimus terram profluentem mel et lac. gustate
et uidete quam suauis est dominus.
Et addidit ecclesia dicere: laeua eius sub capite
meo et dextera eius conplectetur m e. adiuraui
uos, filiae Hierusalem m, i n uirtutibus e t
fortitudinibus agri, si suscitaueritis et resuscitaueritis
caritatem usque quo uoluerit.
et istae mansiones sunt uia regali incedentis ecclesiae;
m u 11 a e
enim sunt mansiones apud patrem meum, testificatur
dominus Iesus: ecce uenio et accersio uos.
bona mansio sapientiae et siue in laeua eius siue in dextra bona
13 cf. Num. 13. 2-1 17*Xum. 13.28 *Ps. 33.9 19*Cant. 2,6-7 24*Ioh. 14.2
26*Ioh. 14. 3 add. est Bav uulnerari hac 0 3 uulneratae AJMRml
sant dilectionis] caritatis ego sum Mm2 dilecrioce Ga 9 pro ora. 0 lOreperieas
MOPRm2v 11 coepit ceteros av 12 dominus suauis est. Suauis est dominus 0
sicut malum -18 est dominus mil. NT 14 botrionis AMPR α botri
sinistra, quoad usque transeamus terminos
tuos. hoc dixerunt missi a Moyse nuntii ad regem Edom, hoc est
sunt. mala mansio insipientia, mala mansio intemperantia, et ideo
pertransit has mansiones Hebraeus; non deuertit ad eas, sed pertransit,
ut perueniat ad sinistram sapientiae et dexteram et in ipsis
maneat, ubi diuitiae simplicitatis, ubi gloria, ubi longitudo uitae est;
longitudo enim uitae in dextera eius, ut ait Salomon,
in sinistra autem eius diuitiae et gloria.
in dextra uita est, in sinistra requies. utinam super sinistram eius
requiescam, ne quaeram ceruicalia! uae enim his qui adsuunt
ceruicalia, Ezechiel dicit. has mansiones praeparat
ecclesiae suae bonus ductor et per uias sapientiae dirigit iter eius.
denique laudat Sapiens uias eius: uiae eius uiae bonae
et omnes semitae eius in pace.
Sed quia sapientia; honestas, claritas ita perfecta sunt,
si habeant caritatem — plenitudo enim legis caritas
est —, suscitari et resuscitari uult caritatem, suscitari in ueteri
testamento, resuscitari in nouo.
caritas deus est, ut legimus,
caritas Christus est. suscitatur tamquam leo et catulus leonis, ut
Iudae ascendat ex germine: resuscitatur ut dormiens, ut recumbens,
quia non humana, sed sua et patris maiestate est suscitatus a mortuis.
unde ait scriptura: quis suscitabit illum ? non enim
poterat illum aut angelus aut potestas suscitare aliena, cum ipse
16*Prou.3,17 l9*Rom. 13.10 20 cf. Cant. 2,7 21 I Ioh. 4, 8. 16 22cf. Gen.49,9
25*Ge.i. 49, 9 MN ideo AR 2 deuertimus APml diuertimus (rRml
diuertimur 0 diuertemus Rm2 in dexteram (dextram P) MNP in dextera a
dextera v 3 in sinistra AGm2 R in sinistram MNP 4 nuntii missi a moyse 0
moysen APml 5 dextera MN av 7 diuertit AGMORav eos AR
8 dextram 0 12 dextera JIYOav alt. sinistra A 13 iis v adsunt Gml
assumunt Mm1 14 hiezechihel(-iel N) MNP iezechiel O 15doctorP itineraMnt2
18 honesta GmlR et honesta 0 caritas Gml claritas honestas Gm2 MN
perfeeti Gml perfectae Gm20v 19 enim] ergo MNT est caritas MN
20 est om- T 22 tamquam] ut a 25 qui G suscitauit AGMOR
suscitat N 26 illum poterat 0
ergo cura hic dicit: si suscitaueritis aut
resuscitaueritis caritatem usque quo uoluer
i t, de his dicit, qui resurrectionem eius possint congrue praedicare,
ut audientibus ardorem fidei et deuotionis accendant. uel suscitatur
Christus in his qui primum accedunt, resuscitatur in his, qui
postquam accesserint dormierunt. dormit ergo Christus in neglegentibus,
suscitatur in sanctis.
Habet ergo ecclesia per quae gradiatur; habet habitacula
mansionum, in quibus requiescunt sancti, de quibus iste est qui dicit:
legem mihi constitue, domine, uiam iustitiarum
tuarum. bene ait \'statue\', ut in pectore eius inmobilis et fixa permaneat
nec aliquo saeculi turbine ab eius conuellatur affectu, ut ipse
sibi lex sit, opus habens legis scriptum in corde suo.
Et quaeram, inquit, illam semper; non est
enim mediocre, quod requiritur paradisi gratia, dei regnum, angelorum
consortium inmortalitatisque domicilium. non ergo uno die
quaeritur nec duobus aut paucis mensibus, sed quaeritur semper
et quaeritur per omnia, ut meritorum multa concurrant suffragia;
διὰ παντὸς enim et \'omne tempus\' significat et \'per omnia\'. cum
Ideoque ait: da mihi intellectum, et perscrut
ab or legem tuam et custodiam illam in toto
corde meo. quaerendum primum, deinde intellegendum perscrutandumque
in quo illud aduertendum, quia lex est lustitia, mandatum
27 cf. Ps. 118, 35 NT suscitaret N aut resuscita leritis om. 0
3 . 5 iis v possunt Gav 6 in om. a 8 egrediatur Mm2NT alt. habet om. a
10 iustificationura MN 11 im M eius om. M 12 turbine seculi 0
turbidine PmlBml 13 lex sit sibi av legis habens 0 14 inquit OtN. Mm1
15 mediocre enim 0 16 immortalitatis (om. que) MNO 18 per omnia queritur
ut multonim meritorum (multa om.) 0 20 semper queram 0 quaeram
semper v 21 est s. I- R, om. A 22 ait} add. II G IIdo uersu 0 scrutabor A.
23 et] ut AOm2R 27 scrutatur] add. et MNO 28 quoj quod PR, add. est MNT
legis, est uia iustitiarum secundum primum uersiculum. est ergo et
testimoniorum uia: i n uia testimoniorum tuorum
delectabar; est et uia mandatorum: uiam mandatorum
tuorum cucurri. interrogemus ergo has uias, ut dicatur nobis:
state in uiis legis et interrogate semitas aeter-
nas et uidete quae uia melior et ambulate in
e a. cum omnes igitur ambulauerimus uias. ueniemus in omnium
finem uiarum, qui ait: ego sum uia. Christus ergo finis uiarum;
ipse est enim finis legis ad iustitiam omni
credenti. hinc audeo dicere, quia finis iustitiarum Christus, qui
est iustitia, finis testimoniorum Christus, de quo dictum est: estote
mihi testes, et ego testis, dicit dominus, et
puer meus quem elegi.
Aduertimus igitur, quantum nobis ambulandum sit, ut
ueniamus ad Christum, ambulandum in lege, quia finis legis est
Christus. sine lege ergo non peruenitur ad Christum. unde manifestum
est quod haeretici, qui legem ueteris non accipiunt testamenti, etsi
dicant quod Christum teneant, tamen tenere non possunt finem,
qui initium non tenuerint. ipse est Iesus initium et finis. oportet
igitur, ut ambulemus secundum legem spiritalem, ut ueniamus ad
legis finem dominum Iesum. oportet, ut sequamur testimonia, ut
peruenire possimus ad magnum testimonium dominum Iesum. oportet
etiam, ut in praeceptis domini ambulemus, ut perueniamus ad
magnum praeceptum, de quo legistis: dictum est antiquis:
non occides ; ego autem dico uobis, hoc est: \'super
omne praeceptum dico\'. itaque non usurpatorie dixerim, sed uere,
quia, sicut sunt sancta sanctorum, ita praeceptum est praeceptorum.
9 Ioh. 14, 6 10 Rom. 10,4 12*Esai. 43, 10 16 cf. Rom. 10, 4 20 cf. Apoc. 1, 8
24 cf. Leu. 26, 3 25 Matth. 5, 21. 22 0 2 et oni. 0 3 alt. ilia] add. inquit Pm2Rtn2 4 deiectabor 0
et om. 0 uiam] uia Pm1 6 uetemas P 8 omnium] omnem NT 10 enim est
Mav 11 hic b 16 est om. T Christus est av 17 ergo] enim MNT
19 non possint (possnnt a) tenere av possint MNOP 20 tenaerunt a
est enim iesus 0 Iesus est v oportet—23 Iesam om. MmlN 25 legisti a
26 nobis dico M 28 sunt om. P
Sed ut ista seruare possimus, intellectum petamus a domino.
intellegamus, quae sit circumcisio. circumcidit Iesus petrinis gladiis
et abstulit obprobrium Aegypti a filiis Israel. petra Christus est;
circumcidat te uerbum dei et gladius oris eius, et sic Aegypti carebis
obprobrio. non igitur corporis, sed cordis intellegenda est circumcisio.
si intellexeris legem, seruabis eam in corde tuo.
Iudaeus in corde
legem non seruat, sed in labiis legem recitat et legem ignorat. denique:
populus hic, inquit, labiis me honorat, cor autem
eorum longe est a me. quomodo potest legem tenere qui
longe est a legis auctore? tertius uersiculus quid habeat, consideremus.
Deduc me in semitam mandatorum tuorum. quoniam
uolui eam. quis hoc dicit nisi qui Christum sequitur?
praecedit ergo
Christus, ut nos sequamur, praecedit uerbum. principium Christus
est; ideo Sapientia dicit: dominus creauit me principium
uiarum suarum. aduertimus. quod et principium
Christus et finis uiarum sit. non uereor, ne quis dicat: \'creatum
ergo Christum adseris?\' respondebo: ita creatum dico, quemadmodum
factum legi, hoc est: factum ex muliere, factum
sub lege, hoc est: secundum susceptionem carnis creatum, secundum
quod est natus ex uirgine.
creatus est, ut redimeret creaturas,
homo factus est, ut homines a morte perpetua liberaret.
5 cf. Rom. 2, 29 8*Esai. 29, 13 12*Ps. 118, 35 l5*Deut. 13, 4. 10. 20
17*Matth. 10, 38 20*Prou. 8, 22 24 Gal. 4, 4 a 3 Aegypti em. 0 israhel P 5 obprobrium PmlR
opprobriis MN 7 non seruat legem 0 in om. 0 alt. legem om. MN
8 labiis inquit (-id G) GP 10 latore Pml 12 semita a 13 sequitur Christum
Aav eiequitcr 0 14 exsequitur AmlSPR sequitur 0 16 deducitj deducet
GOv 17 quis Gm2b 18 sequutus AR 19 praeeedit et s. I. Gm2. om. Gml
20 dicit sapientia MN deas 6 24 legi] sub lege O 26 eij de MNT
primus uiam noni ingressus testamenti, ut uia
nobis deuotionis sterneret iter. si ieiunamus, ante nos ille ieiunauit.
si pro nomine dei sustinemus iniurias, prius ille sustinuit pro nostra
redemptione. ceruices suas posuit in flagella, maxillas suas in palmas;
ascendit crucem, ut doceret mortem non esse metuendam.
denique quasi praecedens ait Petro: t u me sequere, et ideo
Petrus cursum consummauit, quia secutus est Christum.
Sequitur uersus quartus: in clina cor meum in
testimonia tua e t non in auaritiam. \'utilitatem\'
"utilitatem", non animae utilitatem accipere debemus prophetam
declinare, sed utilitatem pecuniae. sanctus enim lucra ista non nouit,
sed omnia haec detrimentum arbitratur, ut Christum lucretur. et
recte; quod enim putamus lucrum esse pecuniae, damnum est animae,
quia uirtutis est detrimentum. ergo secundum eos, qui ita acceperunt,
ut optet propheta inclinari cor suum in testimonia et non
in auaritiam, et nos congruimus ad sensum. atque utinam precem
sancti sequentes et oremus quod ille orauit et quod oramus imitemur
affectu! quid enim mihi prodest, si orem ut auertat cor meum dominus
ab auaritia et ipse diebus ac noctibus pecuniae quaeram conpendia?
si oramus sermone, conpatiamur et mente; audit sensum
nostrum Iesus et cognoscens duobus istis non conuenire, sermoni et
cupiditati, non exaudit loquentem. et ideo, qui bene uolebat orare,
ll*Ps. 118, 36 17 cf. Phil. 3, 8 0 3 prius GNPRa irgressns] add. est Gm2Mm20av
uia] uiam GJla in uia 0 ut in hac uia deuotionis iter nobis sterneret v
4 deaotionis sterneret nobis (om. iter) a 5 domini AOv eius a 10 quartus]
IIII GR, om A 12 alibi todd. praeter AO uel aliqui s. scr. Tm2 ideo]
ita MNT 14 suam om. 0 16 ista lucra MN 19 illos 0 21 nos] non
Gml non nos (hos N) MmlNPml adsensu MOav 22 pr. et om. 0
23 effectu a deus AOav 25 oremus MNT compatimur GmlN
mentem Pml audit] add. et v 26 sermonem 0
spiritu, psallam et mente. ita magis audit orantem, si
aspernatur auaritiam.
Sed quia inualidi sumus et plerumque uolentes auertere
cor nostrum a pecunia uel auro uel argento capimur aspectu et
agrum aut aedificium uidentes alienum concupiscimus, bene addidit
propheta dicens: auerte oculos s meos, ne uideant uanitate
s,
qui igitur in
Christo est, quomodo potest uanitates aspicere, cum Christus in
carne sua omnes mundi huius crucifixerit uanitates? auertamus
igitur oculos nostros a uanitatibus, ne, quod oculus uiderit, animus
concupiscat; mystica enim differamus interim. utinam hac interpretatione
possimus reuocare ad diuersa circensium ludorum atque
theatralium spectacula festinantes! uanitas est illa quam cernis.
pantomimum aspicis, uanitas est; luctatores aspicis, uanitas est.
quia cernis eos de uiridibus frondibus luctantes habere coronas; illi
enim ueri sunt luctatores, qui aduersum huius saeculi luctantur inlecebras
et non capit oculos suos palaestra membrorum. equos currentes
aspicis, uanitas est, quia uane currunt qui ascendentem saluare
non possunt. denique recursus ipse te doceat, quia uane currunt
qui non directum conficiunt iter, obliuiscentes superiora et ea quae
posteriora sunt adpetentes.
Ante nos est Christus, ante nos brauium eius, ad quod peruenit
qui non in incertum cucurrit nec reuocauit cursum suum, sed
incitauit. ad hunc dirige oculos tuos, auerte ab spectaculis, auerte
ab omni saeculari pompa. sicubi populares cognoueris plausus, auerte
om. 0 2 et mente psallam 0 3 aspernetur Gav auaritia R
5 pecuniae N auri uel argenti GMm2 7 dicens] add. \\ G uanitatem
GMNOav, ef. p. 79,19 9 dei est MN non aspieit—10 uanitates
otn. N 11 auertamur G 12 oculus] oculos AJlml 15 qua G 16 mimum
(in mg. m2 uel pantomimum) G quando mimum 0 17 uiridis GPmlR
uiridi av frondibus om. Gmlav luetantes corona (om. habere) Gmlav
eos luctautes de putridis frondibus 0 18 sunt ueri 0 sint MmlT aduersus
NOPRT 19 et non] nec MNT non GOav capat G capiat Mm20Tm2av
suos Pm2 tuos eel. av 20 ascendentes MNT 21 docet MNOmlT 24 eius]
est N 26 adhuc GMm1Pm1R ad hoc Pm2 ab] a AGv 27 secalarium O
erige ad caelum; uel nocte stellarum monilia, orbem lunae decorum,
uel die solem aspic-e. specta mare, terram circumspice, ut opere facta
diuino omnis creatura te pascat. quae formarum gratia in ipsis
bestiis, quantus decor in hominibus, quanta in auibus pulchritudo !
haec intuere, et non uidebis iniquitatem et contradictionem in ciuitate;
haec uide, et non introibit mors per fenestras oculorum tuorum.
Si uideris mulierem ad concupiscendum eam, intrauit mors
per fenestram; si uideris possessionem minoris aut uiduae et concupieris
diripere eam, intrauit mors per fenestram; si uideris aliena
monilia aurum argentum et concupieris ut extorqueas, intrauit mors
per fenestram. claude ergo hanc fenestram, qua uideris alienae mulieris
pulchritudinem, ne mors possit intrare; oculi tui non uideant
alienam, ne lingua peruersum loquatur. tuam ergo fenestram claude,
ne morti pateat intranti. sed etiam alienam fenestram caue; a fenestra
enim domus suae intrat fornicaria.
a fenestra sua intrat, tum intrat,
cum aliquem petulantis oculi temptat lasciuia. exclude igitur hanc
fenestram uerbi ostio, ne capiaris oculis meretricis et abripiaris palpebris.
sed non una est fenestra, per quam mors consueuit intrare.
est et fenestra uerborum, per quam sermones commeant meretricis.
et ideo te ab aliena uxore custodi, ne te sermonibus gratiosis adoriatur;
a fenestra enim domus suae intrat.
intrat mors per oscula, et
ideo caue, ne te laqueis labiorum suorum alliget. intrat mors, si te
15 cf. Prou. 7, 6 1S cf. Col. 4, 3 21 cf. Prou. 7. 5—6 23 cf. Prou. 7. 21 def. A av meliores G 2 monilia — p. 101, 3
in his uelut desunt in A. munilia G 5 pulcritudo MN 7 oculorum-
9 fenestram om. Mm1NT tuas Mm2NT 8 concupiscendam Gm10
9 possessiones M 10 eripere Ga intrabit M per fenestras M. om. N. add.
oculorum tuorum Mm2 11 munilia G aurum argentum om. N intrabit M
12 qua RNm2 quam NmlTml cum GMOPaV antequam Tm2 uides Nm2RM2
13 pulcritudinem 31 non] ne a 14 aliena MNORa nec MM2a
15 morte PmlRml 16 tum intrat] cum intrat MT, om. GNOPav, add. per
cogitationem. sed del. M 18 ocio O nec Gv arripiaris Oa palpebris] add. eius Gv
19 non] add. uia N est una Gav per quam — uerborum om. N quem Pm1
22alt. intrat—23 alliget om.
Sunt etiam mystic-i oculi, quos auertere debeas a uanitate; est
enim et sensuum uanitas, quam oculi animae tuae uidere non debeant,
quia illi eam uident quos apostolus damnat. unde ipso magis auctore
discamus, quae uanitas et qui oculi sint. manifestum enim esse plerosque,
qui uanitate sensus sui obscurati sunt corde et alienati
a uita dei propter ignorantiam quae in ipsis
est, propter caecitatem cordis eorum. illos tamen
gentes apostolus dicit.
ignoret igitur gentilis ille quod non didicit,
ignoret quod non credidit: tibi ignorare non licet quod confiteris.
Christus non in uanitate uenit, sed in uirtute, non inflauit sensum
hominis, sed uiuificauit, non caecitatem cordis, sed inluminationem
mentis operatus est. inflammauit cor tuum, ut conprehendas quae
mandatorum caelestium ratio, quae animae substantia, quae
uitae futurae gratia, in quo statu posthaec erimus.
Erige igitur mentem, utere naturali ingenio; ad imaginem
dei factus es, ut superna aspicias et terrena non quaeras. noli curuare
ceruicem tuam mundi premendam pondere; noli inhiare auro
atque argento, ne te saeculi uinculis alligandum praebeas. ideo dixit
dominus: nolite possidere aurum atque argentum
u m, ne nos auri atque argenti cupiditas auara possideat. noli ergo
11 cf. Eph. 4, 17 * Eph. 4,18 21 cf- Gen. 1, 27 25*Matth. 10. 9 dej. A 0 alt. intrat-multum loquaris om. N intrat mors si
loquaris om. Ov 5 spinae PmlRml sunt spinis av 6 sermones Gm1Mm1
moralia] add. sunt R 7 autem etiam 0 8 debeant] add. cognosce quae sit
uanitas sensuum quam oculi tui mvstici uidere non debeant mg. T; eadem post
damnat add. a 9 unde] add. in MNT 10 sunt GN manifestum] add.
est Ms.l. N.s.l. OR s. I. 11 sui om. GMNT sint G alieaati] adll. sunt 0
12 uita GOPR uia eet. av 16 christum PR pr. in om. A post uirtute add.
non in antiquitate. sed in nouitate Gm2Tm2a flauit N 11 pr. sed-IS est om. N
18 inflauit N conprehendaris Rml conprehenderes GO 23 inherere Pcorr. R
24 nec Mm2 saecali uincalis] saeculis Mm1NOPRT 25 nolite — p. 100, 4
possint om. N 26 uos O cupiditatis Pm2 anra P
inserere collum tuum diaboli laqueis. strangulat auaritia pauperem
in hoc saeculo, sed in perpetuum diues suis laqueis suffocatur, cuius
sensus in uanitate est, in tenebris ambulat, qui in his laborat, quae
sibi prodesse non possint. uanitas est sollicitudo uitae huius: unde
non in crapula et ebrietate, non in deliciis corporis, sed in cognitione
praeceptorum caelestium delectationem nostri debemus ponere. in
uanitate currit, qui sibi successibus uidetur afluere saecularibus, qui
tamquam umbra praetereunt. auerte igitur oculos tuos, ne uanitatem
uideant.
Sed non satis est ut tu auertas, ne forte uelis et non possis,
offundat tibi diabolus uanitatum spectacula, incentiua inserat uoluptatum;
pete ut dominus auertat oculos tuos. et haec gratia dei et hoc
munus est domini, ut oculos animae nostrae a negotiis mundi huius
auertat. beatitudo enim omnis a domino est: beatus autem
uir, cui nomen domini spes eius et non respexit
in uanitates et insanias falsas. qui non respicit
haec, beatus est; qui autem respicit, insanus atque furiosus est. et
ideo resipiscat unusquisque a furore saecularium cupiditatum, quae
ita mentem animumque perturbant, ut compos sui esse non possit.
Si in nauigio fluctuante sis constitutus, auertis a sentina
oculos, ne uomitum moueat tibi; si in ciuitate ambulans aliquid faetidi
odoris offendas, longe refugis atque declinas:
si auid occurrat
quod horreat oculus tuus, clauditur aut auertitur. in salo saeculi
huius fluctuas, influit sentina uitiorum; in hoc nauigio tui corporis
mouetur aestus cupiditatum, et non auertis oculos animae tuae, ne
uideant sentinam libidinum, ne aspiciant mundi huius stercora, ne
faetor inmundus nares repleat tuae mentis, in quibus spiritus sanctus
def. A quae] qui Gral 4 possunt M 5 tert. in om. 0 cogitatione Mm2
6 nostram Mm2Rm2a7 aftluere codd. praeter R 8 uideant uanitatem 0
10 tu om. OR forte] add. dum
unde dicitur sponsae: nares tuae sicut turris
Libani prospiciens faciem Damasci, eo quod
unguentum ueri sacerdotis, quod de capite descendit in barbam,
hoc est odor ille diuinus, odor gratiae spiritalis, qui de patre in
Christo erat et sacramento incarnationis descendit in terras, ut omnia
fuso replerentur unguento, emineat praecelsi potestate iudicii et
nares repleat animae, ut bene olentia discernat et faetida, suauia
sanctorum, qui possunt dicere: Christi enim bonus odor
sumus deo, faetida peccatorum.
Hae sunt nares sicut turris Libani praecelsa supra mundum,
et ideo prospicit faciem Damasci, gentilem scilicet populum, odorans
fidem eius, cuius gratia delictorum suorum detergeret faetorem.
facies igitur Damasci fides est gentium nullo obumbrata amictu,
nullo adoperta uestitu, nuda ac libera, caelo magis intenta quam
terris.
hanc speculantur et prospiciunt nares ecclesiae, quod suaue
in ea et odorum est aspirationis et gratiae colligentes. et bene nares
eius sicut turris Libani, quia in sacrificiis odor suauis ecclesiae est,
in quibus est boni odoris. hostia remissio peccatorum.
Sume igitur has nares, o homo, ut a graue olentibus florulenta
secernas, et tunc uiuificabit te dominus. cum enim aduerterit
quod de ipso petis, ut auertat oculos mentis tuae a uanitate, cooperatur
animae tuae, ut, si specie aliqua capitur aut duritia et infirmitate
non flectitur, flectat eam iugo uerbi et habenis suis regat, ut
uoluntate dei abducatur a uitiis et uitae odorem capiat aeternae.
23.24 cf. Ps. 118, 37 0 fetore MN foetore GP 3 quoddam] pergit A
6 ungentum P sacerdotes Mml descendit de capite av 9 emineatque N
10 fetida AOR foetida NP 12 a fae (fe-) tidis Gm2MNPTa et foetida v
13 hae] ecce Mm2NT eae P praeeelsae a 15 detergit MNPTa
19 — um est — 23 dominus ont. N 20 suauitatis MmIPT est ecclesiae 0
23 uiuificauit Pml auerterit O 25 specie si O
non enim hic uita perfecta est, sed haec uita in umbra. ideo, ut homo
Christus Iesus ex uirgine nasceretur, obumbrauit uirtus altissimi
matrem futuram, quia in umbra descendit, ab umbra incipiens operari
salutem hominis et consummaturus claritate solis aeterni. umbra
est ergo uita haec; festina ad solem, ut te defendat ab umbrae huius
frigore et calorem tibi profundat aestiuum. et ideo suadet orandum,
ne fiat fuga nostra hieme aut sabbato, non tempus diemque significans,
sed frigere nos meritis prohibens et bonorum operum esse
ieiunos.
Disce nunc, quemadmodum auertat oculos eius, quem miseratur
dominus, a uanitate. ex his enim quae secuntur hoc intellegere
possumus; subiec-it enim: statue seruo tuo eloquium
tuum in timore tuo. initium esse sapientiae timorem domini
denique sapientiam huius
mundi stultitiam esse apud deum apostolus dicit. sed et ipse timor
domini, nisi secundum scientiam sit, nihil prodest, immo obest plurimum;
siquidem Iudaei habent zelum dei, sed quia non habent secundum
scientiam, in ipso zelo et timore maiorem contrahunt diuinitatis
offensam. quod circumcidunt infantulos suos, quod sabbatum
custodiunt, timorem dei habent; sed quia nesciunt legem spiritalem
esse, circumcidunt corpus, non cor suum, ignem sabbato adolere formidant,
cum lex sanctificationis die libidinum ignem prohibeat
accendi.-
Et quid de his dicam? sunt etiam in nobis qui habent timorem
dei. sed non secundum scientiam, statuentes duriora praecepta.
quae non possit humana condicio sustinere. timor in eo est, quia
15 d. I Cor. 1. 20 18.25 cf. Rom. 10.2 21 cf. Rom. 7, 14 22 cf. Rom. 2, 28. 29 1 hic] haec GMm1a est orn. G umbra] add. est Oa 3 profuturam n
in umbram n ab] ad Gml4 caritate Av claritatem OP 5 ad] Lt Mml
te s. l. G defendat te S
etenim uera sapientia a timore
dei incipit nec est sapientia spiritalis sine timore dei; ita timor
sine sapientia esse non debet. basis quaedam uerbi est timor sanctus.
sicut enim simulacrum aliquod in basistatuitur et tunc maiorem habet
gratiam cum in basi statua fuerit conlocata standique acceperit firmitatem,
ita uerbum dei uel rationabile dei in timore sancto melius
statuitur, fortius radicatur, hoc est in pectore timentis deum, ne
labatur uerbum de corde uiri, ne ueniant uolucres et auferant illud
ae incuriosi et dissimulantis affectu.
sed etiam uerbo dei tunor ipse
aptari ad utilitatem et constabiliri uidetur, ut non sit alienus scientiae,
sicut basis accepta statua non est aliena gratiae. timor ergo
uerbi est locus, sicut in pace locus eius; timor quoddam studium
uerbi, uerbum timoris est disciplina; plenus enim disciplinae timor
non nutat ad lapsum.
Et quia basim uerbi timorem diximus, ne quid alienum
scripturis posuisse nos quisquam putet, accipiat lectum de dei uerbo
in Canticis canticorum: crura eius columnae marmoreae
fundatae super bases aureas, significans columnas
esse ecclesiae apostolos, qui fundati sunt in timore sanctorum.
nam sicut Petrus, Iacobus et Iohannes et Barnabas columnae esse
uidebantur ecclesiae et quicumque uicerit hoc saeculum fit columna
dei, quam confirmat qui dicit: ego confirmaui columnas
eius, ita et basis aurea timor plenus disciplinae, quia initium
19*Cant. 5. 15 22 cf. Gal. 2, 9 24 Ps. 74, 4 25 cf. Ps. 110, 10 ex inscia N inscitia PTa. eras. M 2 eo] add. est av non
aestimant — 3 timor om. N nec aestiraant JIOPR 6 sicut] si Gm1
simulachrum NP aliquod simulachrum 0 6.7 basis GPml 7 in om. N
collocata fuerit M locata .1 coniocata — 15 disciplina orn. N accipit GJla
accepit T 8 uerbum uel ratio dei 0 alt. dei om. 0 9 statnitnr] add. et M
dominum Rav 11 desimulantis G dissimilantis 0 13 alienae APml alieni
Crml 14 quidem Ga quaedam MOPFv studia Pm2 statua MTa statio Ov
16 iimitat MNT 17 basi A basem Gml uasin Pml basin Rm1 alienum]
add. a AOav 20 fundata MN 21 sancto a 22 pr. et sm. a nidebantur
esse O 23 etJ sic et a 25 bases GMNPRT aareas AGmlPmlR aureae
Gm2MNPm2T
sapientiae est. in timore ergo sapientium apostolica praedicatio tamquam
super basim auream columna firmatur. Christi igitur eloquio
et apostolico sermoni tribunal est timor iusti et basis aurea plena
prudentiae, simulacrum autem bonum tamquam effigies ueritatis
sermo sanctorum. et uide tamquam basim auream esse sanctorum
timorem; lege Esaiam, uide quantis subiecerit timorem, ut faceret
inreprehensibilem et bonum timorem: spiritus, inquit, sapientiae
et intellectus, spiritus consilii at-
que uirtutis, spiritus cognitionis atque p i etatis,
spiritus sancti timoris. quantis timorem subiecit,
ut haberet quod sequi posset! informatur per sapientiam, instruitur
per intellectum, consilio dirigitur, uirtute firmatur, cognitione
regitur, pietate decoratur. tolle timorem domini; ita est inrationabilis
et insipiens timor, unus ex illis: foris pugnae, intus
timores, quibus adflictus esset et Paulus, nisi habuisset
dominum consolantem.
Nec otiosum est in Prouerbiis: tunc intelleges
timorem domini. quid est \'tunc\' ? id est: cum sapien- .
tiam inuocaueris et prudentiae dederis uocem
tuam e t si quaesieris illam ut pecuniam et
ut thesauros scrutatus fueris eam, tunc in-
telleges timorem domini. et ideo, tamquam super basim
bonam, dicit: statue seruo tuo eloquium tuum in
timore tuo. plena disciplinae oratio, per quam docemur quemadmodum
debeamus orare; unusquisque sermo doctrina est deprecandi.
et quia docuit nos orare, qui sit istius orationis effectus
ostendit.
23 Ps. 118,3S NPR 2 basim GJlv basem cet. a
confirmatur a ergo Mm20 3 apost-olo Rml 4 sapienciae M simula-
chrum XOP ueritatis eras. M, om. NPm1T 5 et] est 0 timorem
sanctoram AOR 6 fecerit APR 7 inquid Mm1Pm1 10 timoris sancti MN
11 sequi possetj sequitur M possit GNm20PRm1a, om. Nml 13 timori
domini ista. et (om. a) est Oav iste GMm2 17 inteUegis G 18 id est Otn. a
21 entellegis GPm1R 26 qui] quis AO 27 osteuditj add. VII AGOPR
Aufer obprobrium meum quod sus pi catus
sum. subobscure dictum uidetur, sed explanauit apostolus quod
similiter ergo et propheta, etsi
peccatum declinare cupiebat, tamen quasi deum repulsorem peccati
esse cupiebat sui. uolebat auferri obprobrium quod suspicatus est,
uel quia cogitauerat in corde et non fecerat et paenitentia licet abolitum
suspectus tamen erat ne forte adhuc maneret eius obprobrium.
et ideo deum precatur ut illud auferat, qui solus nouit quod nescire
potest etiam ipse qui fecit. denique alibi ipse dixit propheta: scis
obprobrium meum, quamquam istud obprobrium Christi
sit, quod non est uerum obprobrium, sed gloria dei; crux enim
Christi Iudaeis scandalum, Graecis stultitia.
Illis ergo obprobrium, mihi uirtus est, per quam aduersarium
repello, saeculum uinco, mihi sapientia, per quam insipientiae
laqueos euado. hoc obprobrium thesauris Aegypti Moyses praetulit:
maius, inquit, aestimans Aegypti thesauris
obprobrium Christi. si obprobrium tuum gloria est, domine
Iesu, quanta est gloria tua!
tuae igitur gloriae participationc quid
erimus, cuius sumus obprobrio gloriosi? dorsum meum posui
in flagella, maxillas meas in palmas, os
16*Ps. 68, 20 19 cf. I Cor. 1, 23 23*Hebr. 11. 26 26*Esai. 50, 6 add. a me Ov obprobrium] add. et contemptum 0 2 explanat
R 3 quidem om. 0 mihi quidem Pv 4 iustus 0 5 et sic GOv
et se Mm2 9 esse Tm2 inuentum — dolum NmlPmlT inuentus est dolas in
oreeiusO lOestO etom-a profeta R 12 suicnpiebat v 13licet penitentia
0 oblitam JfNT uel ablatum s. I M 15 deum om. APBT deprecatur
MNOT auferat illud MN 16 propheta dixit 0 profeta R
17 christus G sit christi R 24 tuum om. Mm1NT
u m. ecce obprobrium tuum, domine, in quo salus est uniuersorum,
in quo mundi redemptio, per quod obprobrium coepimus non erubescere
qui erubescebamus, non confundi qui confundebamur. denique
scriptum est: accedite ad eum et in lumina mini,
et uultus uestri non erubescent. hoc obprobrium
auferri a nobis nolumus, obprobrium crucis domini Iesu, quo nostra
auferuntur obprobria. sicut enim maledictum factus est, ut nostra
maledicta deleret, homo factus est, ut leuaret hominis infirmitates,
ita obprobrium factus est, ut omnium auferret obprobria.
Non uno tempore, non semel abstulit obprobria, aufert
cotidie. peccatum incidimus, non unum, sed multa: cooperti sumus
obprobrio et confusione. uenimus ad baptismum: dilutum est omne
peccatum et cum peccato obprobrium. abstulit obprobrium meum
dominus Iesus obprobrio suo, quia crucifixus est mihi, quia, qui-
cumque baptizati sumus in Christo, in morte
ipsius baptizati sumus. non habeo quod auferri petam.
sed post baptismum incidi obprobrium, debeo agere paenitentiam,
ut dicam: aufer a me obprobrium meum. si non agam
paenitentiam, quomodo dicam: aufer a me obprobrium
meum, cum hoc ipsum peccati obprobrium sit, quia non ago paenitentiam?
si autem paenitentiam, ut oportet, ago, recte: aufer
a me obprobrium meum quod suspicatus sum;
iudicia enim tua dulcia.
Quid timeo confiteri, quid timeo dicere peccata mea? quid
uereorobprobrii mei mentionem facere apud eum, cuius iudicia dulcia
sunt ? quod seuerum in aliis, in Christo dulce est, in Christo suaue est.
quia ipse suauis est;
denique gustate et uidete quoniam
suauis est dominus. dulcia iudicia confitenti, quia ipse
19.20.22*Ps. 118. 39 28 Ps. 33. 9 pr. qui] quae Mm1NT 7 erueis} scilicet 0 10 auferat 0
12 quod cotidie AR cottidie GMNT 13 delutum J.
L is scire quam dulcia iudicia domini ?non resurgunt
impii in iudicio. qui autem in iudicio resurgunt, habent
spem ueniae, quoniam crediderunt. impii non sunt, peccatores esse
possunt, fidem habent et, si culpam non declinarunt, per fidem credunt;
qui autem credit in ipso non iudicatur.dulciaergoiudicia
credentibus.
qui autem non credunt, non Christi iudicio damnati
sunt, qui uenit non ut iudicet mundum, sed ut saluet et redimat,
sed inpietatis suae subiere iudicium, qui in remissionem peccatorum
credere noluerunt: non enim possunt ad eius pertinere beneficium
quem cognoscere refutarunt. ergo qui non crediderunt in eo, iudicio
eius uidentur indigni; iudicium enim eius quod sit, agnosce dicente
ipso: hoc autem est iudicium, quia lux uenit
in hunc mundum. dulce ergo quod lux est, dulce iudicium
quod praecedit misericordia; sic enim scriptum est: misericordiam
et iudicium cantabo tibi, domine.
Et quia cognouit dulcia iudicia, dicit: ecce concupiui
mandata tua ; in tua iustitia uiuifica me
hunc mundum dilexit, amari se exigit qui omnes amat, quia cantas
est. concupiuit mandata dei ut bonus seruus, ut cultor sedulus; concupiuit
non ut amator meretriciam copulam, non ut auarus pecuniam,
non ut luxuriosus lasciuiam. de illis enim lex dicit: non concupisces,
dominum autem deum praecipit diligendum et tenero
quodam atque interno amandum cupiditatis affectu. et quia amicus
est qui diligit, seruus est qui timet, quasi amicus qui omnia fecerit
quae praecepit ei dominus: uos, inquit, amici mei estis,
si feceritis quae ego praecipio uobis.
In tua iustitia uiuifica m e. audet et dicit, eo
quod illa uera sit uita quae uiuit secundum dei iustitiam, quam
uiuebant apostoli. immo quam uiuunt: sunt enim qui uiuentes mortui
sunt et qui mortui uiuunt. denique alii descendunt in infernum uiuentes,
alii, cum sint corpore mortui, meritis suis uiuunt. sunt enim qui
non gustabunt mortem, donec uideant filium hominis die iudicii reuertentem,
quando cum gloria sancti resurgent.
Sexta littera \'Uau', cuius interpretatio sonat \'uel sic
non ille.: alius interpres \'et non est\' ait.
Et ueniat super me misericordia tua, domine,
salutare tuum sec undum eloquium tuum.
Et ideo subdidit: deus, tu conuertens uiuificabis
nos et plebs tua laetabitur in te. ostende
nobis, domine, misericordiam tuam et salutare
tuum d a nobis. audiam quid loquatur i n
m e dominus deus, quoniam loquetur pacem
in plebem suam et super sanctos suos et in eos
qui conuertunt ad ipsum cor suum. uerumtamen
prope timentes eum salutare ipsius, ut
inhabitet gloria in terra nostra.
totus hic locus
Iesum dominum sonat, qui uiuificauit mortuos, Lazarum ante passionem,
plurimos tempore propriae passionis. ipse est misericordia, utpote
remissio peccatorum. ideo dicit \'ostende\', quem uidere possit
in corpore; nam deum in maiestate sua uidere non poterat, quia
deum nemo uidit umquam. auidus propheta desiderat
uidere quem sperat tenere, quem si uiderit desiderat propriis manibus
conprehendere.
ideoque ait: et sa1utare tuum da
21 cf. loh. 11, 43—44 22 cf. Matth. 27, 52 25 Ioh. 1,18 27 Ps. 84, 8 Mm2 hoc est om. GmlMNOPB 3 pr. et] est 0, om.
MNT ueniae
quomodo autem factus sit prope, audi: ut inhabitet,
inquit, gloria in terra nostra. quis est gloria
nisi dominus Iesus ? unde et apostolus Paulus ait: deus domini
nostri Iesu Christi, pater gloriae. merito conplac-et
in eo pater, quia patris gloria est. hunc qui a patre separat maiorem
patri iniuriam facit, quem unit esse sine gloria. hunc quisque aequalem
patri non putat, inferiorem et patrem iudicat, cum alio uerbo
patrem plus laudare non possit, quia summa laus gloriae Christus est.
Rogatur ergo, ut ueniat salutare dei. ille est qui rogatur, hoc
est dominus Iesus, et non est alius, sicut habet litterae interpretatio.
et uel sic non solus pater rogatur; est et ille, hoc est: et filius qui rogatur
et rogatus aduenit et salutare mundo dedit. ideo σωτήϱ, hoc est
Adest, quia suscitatus a filiabus Iudaeae quasi resuscitatur
a filiabus Hierusalem. audit ecclesia sonum uocis eius et dicit: uox
consobrini mei. eccehic aduenit saliens super
montes, transiliens super colles. manipularis est
liber multas habens personas nobiles uelut manipulos triumphales
multosque actus significans, quos intellegere magis quam expressos
20 EsaL 58, 9 21 ef. Caiit. 2, 7 22*Cant. 2, 8 pr. est] add. dei 0 4 timore Rml 6 prope factus sit OR 7 inquid G
10 quia] qui JIXT est gloria A OT maiorem - gloria om- N 11 quISquis
Mm2av 12 cum] quia R, add. in MN uerbo] add. et 0 13 quia] cum
GNPa cuius MOvv laus summa 0 gloria AGO PR (defendit Engelbrecht) et gloria v
1& et uel] est et Mm2 est. Uel si a est ille (om. et) v et ante filius om. MN
17 rogatas] rogator AR sother 0, om. N 18 ideo] idem v quia
Om2Tab fecit Mm2a 21 resuscitatur] resuscitatus GMNOPav 24liber
est N, add. iste O 25 aobflis OR manipulus GMOv triamphalis GORv
26 actu R
pariter uiantibus conloquentem, dicit sponsa: uox consobrini
mei.
dum loquitur cum filiabus Hierusalem et rogat,
ut excitent et resuscitent sponsum, subito tamquam de longinquo
missae uocis sonum sentiens dicit: uox consobrini mei,
adnuntians quem nuntiari sibi ante quaerebat. quem cupiebat ab
aliis suscitari, sua prece resuscitatum a patre uenire iam credens
laeta dicit: uox consobrini mei. bene addidit \'consobrini
mei;, ut non aliae, sed consobrina sola sibi eius uindicaret aduentum.
Ecce, inquit, iste aduenit. adhuc ego eum quaero
et ille iam uenit, adhuc ego suffragia capto, ut ueniat, et ille iam
proximus est. ego suscitari mihi caritatem cupio, ego me uulneratam
caritatis puto et ad me plus caritas ipsa festinat. ego dixi \'ueni\',
ille salit et transilit. ego rogo eum uenire cum gratia, ille gratiarum
operatur augmenta et, dum uenit, incrementa gratiae secum uehit
et ueniendo adquirit, quia studet etiam ipse suae placere dilectae.
oaiit super excelsa, ut ascendat super sponsam — sponsae enim thalanius
tribunal est Christi —, salit super Adam, transilit super synagogam,
salit super gentes, transilit super Iudaeos. uideamus salientem:
salit de caelo in uirginem, de utero in praesepe, de praesepio in
Iordanem, de Iordane in crucem, de cruce in tumulum, in caelum de
sepulchro.
proba mihi, Dauid, salientem, proba currentem: tu enim,
dixisti: exultauit tamquam gigans ad currendam
uiam. a summo caelo egressio eius et occursus
eius usque ad summum eius, nec est qui
se abscondat a calore eius. ergo et nunc salit et nunc
11 suffragia capto = Hor. Epist. 2. 2. 103 12 cf. Cant. 2. 5 23*Ps. 18. 6—7 Oa 2 colloquentibus a 5 uox — 1U aduenit Gira. N
6 adnuntiant Pml 7 resuscitauit T 9 aliena 0 10 inquid a aduenit
inquit iste M istej add. iam 0 eum] enim Y 11 capto] peto 0 ueniant 0
13 caritatis] caritate Mm2a uenit Om2 14 alt. ille] iste GMNOPRa
15 augmentum 0 16 studebit ex studiet Nm2 17 super sponsam] ad
sponsara Ov 18 Adam] ecelesiam Gm2MNPTa 20 uirgine P de praesepio
in Iordanem Otn. AGmlOR 21 Iordanem] iordanea crucem] cruce a
de sepulchro in caelum MN 23 tamquamJ ut MN gigas AGm2MNORm2av
gygas P currendum ARml 24 caeli P 26 ergo om. Gml
de septentrione super meridiem. ipse est qui ascendit super occasum,
ipse super caelos caelorum ad orientem; ipse ascendit super montes,
ipse super colles.
Utinam ego miser dicam, dicat anima mea: ecce iste
aduenit et aduenit non super terrena, non super ualles, sed aduenit
saliens super montes! deus enim deus montium
est, non uallium. ubi ergo salit ? super montes salit. si sis mons, salit
super te. salit super Esaiam, salit super Hieremiam, salit super Petrum
Iohannem Iacobum. montes in circuitu eius. si
non potes mons esse nec praeuales, esto uel collis, ut super te Christus
ascendat et, si transilit, ita transiliat, ut te transitus eius umbra
custodiat.
Diximus de Christo et ecclesia; dicamus de anima et uerbo.
anima iusti sponsa est uerbi. haec si desideret, si cupiat, si oret et
oret adsidue et oret sine ulla disceptatione et tota intendat in uerbo,
subito uocem sibi uidetur eius audire quem non uidet et intimo sensu
odorem diuinitatis eius agnoscit, quod patiuntur plerumque qui bene
credunt. replentur subito nares animae spiritali gratia et sentit sibi
praesentiae eius flatum adspirare, quem quaerit, et dicit: \'ecce iste
ipse est quem requiro, ipse quem desidero\'.
Nonne, cum aliquid de scripturis cogitamus et explanationem
eius inuenire non possumus, dum dubitamus, dum quaerimus, subito
nobis quasi super montes altissima dogmata uidetur ascendere.
deinde quasi super colles apparens nobis inluminat mentem, ut infundat
sensibus quod inuenire posse difficile uidebatur?
ergo quasi
ex absente fit praesens uerbum in cordibus nostris. et rursus, cum
aliquid nobis subobscurum est, tamquam subducitur uerbum et
21 (20), 28 10 Ps. 124, 2 om. N 6 et] ecce 0
7 montes] add. salit si sis mons 0 8 est] add. et v ubi ergo salit om. N
11 non potes ftM. P nec] non Mm2NP 12 si] sic 0 ita transiliat om-
AimlOPR 16 assiduo a uerbum av 17 uidit ORml 18 odorem] ore
NTml ora Tm2 patientur Au 20 iste om. MN 21 ipse om. a
M oidentur NT 26 inueniri 0m2 27 uerbum-rursus om. N in om. 0
rursum MOT 28 tamquam - et om.b
Ergo et si super montes salit, sequere, et si super colles, sequere.
repperiuntur enim in montibus et in collibus uenatores domini,
qui inuestigant eos qui capiuntur ad uitam. sic enim dixit per Hieremiam
deus: ecce mitto multos piscatores et multos
uenatores et uenabuntur eos super omnem
montem et super omnem collem. ibi ergo populus
dei quaeratur et inueniatur in Petri et in Pauli doctrina gratia
disciplinae, ut non in conualle sint, ubi fletus, sed in montibus, a
quibus unumquemque Christus inluminat.
et cum Petrum legimus
Christus inluminat, et cum Paulum legimus Christus inluminat. curauit
Paulus, Christus inluminauit, quoniam inuocato domini Iesu nomine
resurrexit cuius sanatus est munere. suscitauit mortuam Petrus,
Christus inluminauit; et ideo ait: inluminans tu mirabiliter
a montibus aeternis.
Nos igitur, qui montes esse non possumus, stemus in montibus
uel in collibus, ut, cum miserit piscatores suos dominus et uenatores,
ut uenentur eos, qui super omnem montem sunt uel super
omnem collem, id est in legis et prophetarum praeceptis et noui et
ueteris testamenti cognitione omnem habentes conuersationem, in-
. ueniant nos paratos et uelut bonas colligant spicas oportuno missi
20 cf. Act. 9, 37—41 21 Ps. 75, 5 28 cf. Matth. 13, 30 add. cum G (s. l.) JIXTa apparet GMNPmlRTa 2iis u
4 sit tibi G si tu Mm2 sibi Ar gratia GMmlNRuv gratiae P 5 atque] et M
postulet Mm1NT 7 exiuit] transiuit MN 10 reperiuntur G0Pm2av
alt. in
Si in tempore messis, quo diriguntur isti, meriti maturus
expectes, salientem in montibus poteris intueri et uidebis dominum
Iesum similem capreolo aut hinulo ceruorum super montes Bethel.
salit enim super ecclesiam, quae est domus panis, eo quod fidelium
corda confirmet. merito sicut capreola, quia caprea in altis pascitur.
hoc aptius Christo, qui patrem uidit quem uidit nemo, aut si qui
uidit in Christo, ipse filius reuelauit ? merito sicut hinulus ceruorum;
hinulus quasi filius, cui paternae inoleuerit uis naturae, ut eum occulta
non lateant. serpentes fugiant, uenena non laedant. denique eductus
de latibulis suis serpens, qui producebatur ex homine, dicebat:
quid uenisti ante tempus torquere nos?
Spectemus ergo salientem hunc hinulum, ut non possimus
timere serpentem. non timebat Dauid; denique de his dicebat serpentibus:
et respondebo exprobrantibus mihi uerbum,
quoniam speraui in uerbis tuis. quasi bonus
coluber illi non
erat noxa, sed praeda. cibus erat serpentini uirus adloquii et c-ibus
laudis. de quo dicebat: deus, laudem meam ne tacueris,
quoniam os peccatoris et os dolosi super
17 Matth. 8. 29 20*Ps. 118, 42 22 ef Ps. 41. 2 25*Ps. 108, 2 r 3 mittuntur AR 4 plurimarum] add. igitur av habet dominus
0 o etiam om. 0 7 espectes A expeetet GMmlPR 8 hinnulo
GLNORmlav 10 caprea] capreola O 11 dorcas eodd. av dorcaticon
AGmg.m2MNPTa dioratieon GMmgm2R diorcation 0 dorcadion v enim MNv
acatior a quod 0
bonus
ceruus in medio uiperarum innocuus pascebatur. illi trisulcis ore
linguis micabant, hunc autem sancta pascebat oratio, immo cibum
obtrectantibus offerebat. respondit obtrectantibus sibi uerbum, uerbum
enim cibus est; denique non in pane solo uiuit homo,
sed in omni uerbo dei. uiderunt me, inquit, et
mouerunt capita sua. maledicebant. ego autem benedicebam.
maledicebant qui obtrectabant, benedicebam qui uerbum
domini praedicabam.
Quam bonum est ferre conuicium et conuicium non referre!
deum praesulem adquirit qui conuicianti nescit irasci. denique quanta
patientiae gratia dicentis: maledicent ipsi, et tu benedices!
beatus qui maledicta non sentit, beatus quem maledicta
non permouent: non enim potest maledicto moueri, qui maledicta
hominum diuino munere benedictionis excludit. non potest sentire
maledictum, qui habet uerbum, et non potest referre maledictum, cui
in ore semper est uerbum.
Sed est etiam bonus serpens, quem iste ceruus non laedat:
estote astuti sicut serpentes, et: sicut Moyses
exaltauit serpentem i n deserto, ita exaltari
oportet filium hominis. in serpente aereo figuratus est
meus serpens, in ligno illo exaltatus est meus serpens, serpens bonus.
bonus serpens, qui de ore suo remedia, non uenena fundebat. potest
Georg. 3, 439 9*Luc. 4. 4 10 Ps. 108. 25 11 cf. Ps. 108. 28 16*Ps.
108. 28 23*Matth. 10. 10 Ioh. 3, 14 25 cf. Num. 21. 8 Gm2 obtrectationes AMNm2PRT obtrectationum Gav ore
APm2R attollebant Mm2Pm2 3 colubros ANOPm2av 4 fundabant
PmlRml 6 ore Ihm ora codd. av 7 cibum-9 enim om. R 8 sibi om. N
10 uidebant a 11 benedicebam] inquit orabam MNT 12 pr. qui] quia Om2
alt. qui] quia 0 13 dei 0 19 diuinae GOPm2av 22 etiam
non timere serpentes, qui hunc nouit adorare serpentem. de hoc serpente
dicit illa quae diligit: ecce hic post parietem nostrum
prospiciens per fenestras, eminens
super retia. respondet consobrinus meus et
dicit mihi: surge, ueni, proxima m e a, formosa
mea, columba mea, quia ecce hiems praeteriit.
imber abiit, discessit sibi; flores uisi sunt in
terra.
serpens profecto est, qui decursa hieme amictu corporis se
uolebat exuere, ut specioso decore uernaret. idem ergo est ceruus ei
serpens; ceruus habens cornua legis et gratiae — cornua eius duo
sunt testamenta —, uelox gressu, impiger incessu, qui totum facile
orbem percurrat uno momento, ubique celebrabilis; serpens quo-
que bonus, cuius priora dente legis non mordeant, posteriora non
uulnerent euangelii lenitate. caput defendit a uulnere, qui legem
uenit non soluere, sed tueri ab interpretationibus perfidorum. caudam
in flagella diffundit liberam, cupiens aduersarios magis flagellare
quam perdere. bonus coluber in gremium dilectae atque in ipsum
intimae sinum mentis facilis inlabitur et adtactu nullo implicans
ignem ossibus praecordia ipsa depascitur.
Pulchre lectum est hodie: ecce ego mitto uos
sicut agnos in medio luporum. celebramus enim diem
sanctorum, quo reuelata sunt populis corpora sanctorum martyrum,
qui uelut boni serpentes depositis carnis exuuiis temptationum hiemalium
rigore superato et spiritus sancti renouati gratia aestiua
mundo luce fulserunt, missi uere ut agni in medio luporum. lupi sunt
enim persecutores, lupi sunt haeretici omnes; docere nesciunt, ululare
consuerunt.
347. 350. 355. 2. 215 20* Matth. 10, 16. Luc. 10, 3 22 sanctorum]Geruasii et
Protasii; d. Ambros. epist. 22 1 serpente-12 celebrabilis om. N 2 hicj add. stat Gm2Tm2a 4 super
AOv per cet. respondit AGOPRa 0 exsurge b 6 hiemps GOPmlR 7 sibi del. A p. 119, 3 bereditario desunt in A 8 terram R 11 toto Mm10P Rm1T
12 orbe OPRmlT ibique Gml 13 dentes a non otn. JINT im (in-)mordeant
MNPTa 15 caudam—19 ossibus om. N 18 adtactam R 19 igne GR
20 pukre M, add. in mg. geruasii et protasii PR, in textu 0 21 agnos] oues a
22 pr. sanctorum om.
Sed nemo moueatur, si in medio luporum mittitur. beneficio
Christi et lupus ipse mutatus est: Beniamin lupus
rapax apostolus Paulus factus est, non iam insidiator ouilium
Christi, sed defensor et custos. cum hoc lupo uersari libet, per hunc
lupum factum est, ut simus tuti in medio luporum. nemo iam ueretur
lupos; cum his pascimur, sicut scriptum est: tunc- lupi et
agni simul pascentur.
Sed iam consideremus, quid sit quod ait propheta: e t non
auferas ex ore meo uerbum ueritatis usque
quaque, quia in iudiciis tuis supersperaui. uiderat
Et tu si habeas fundatum parietem, non illum medium qui
domus unius separet membra, sed aedificatum supra fundamentum
apostolorum et prophetarum, ut compaginata eius structura crescat
in templum nec disterminet eius interna sed muniat, si habeas ergo
in te aedificationem dei et ad orientem pateant semper fenestrae tuae,
uenit uerbum, stat post tuum parietem — oculi enim domini
super iustos —, prospicit per fenestras tuas.
Quae sunt fenestrae istae? legimus fenestras, de quibus
dicit Hieremias: intrauit mors per fenestras, per
quas intrauit auaritia, intrauit libido. oculus tuus fenestra est, intrauit
mors per oculum tuum. si uideris mulierem ad concupiscendum
eam, intrauit mors per oculum tuum. si uideris possessionem uiduae
uel minoris et concupieris inuadere, indefensam putans aetatem esse
uel sexum — sed non sunt indefensi quos dominus uult esse defensos
—, intrauit mors per fenestram. si audieris decorem mulieris aut
thesauros minoris et tuas excitaueris cupiditates, intrauit mors per
fenestram. sicut ergo per haec intrat mors, intrat et uita, si decorem
puellae aspiciens sacrae uenereris dominum Iesum, quod in teneros
annos uenerit aetas senectutis, uita inmaculata,
et ipse filiam tuam offeras, ut pio consecretur uelamine; si possessionem
minoris non tamquam sollicitus inuasor aspicias, sed quasi
parens sedulus religioso tuearis affectu. per has fenestras prospicit
Christus et uocat sponsam, eminens super retia.
Bene \'eminens\' quia solus est quem retia non inuoluerint
peccatorum. omnes intra retia erant, immo adhuc intra retia sumus,
quia nemo sine peccato nisi solus Iesus, quem non cognoscentem
peccatum peccatum pro nobis fecit pater. etenim tradidit eum laqueis,
tradidit eum retibus, mittens eum non in peccato, in quo erant
9*Hier. 9, 21 11 cf. Matth. 5. 28 19 Sap. 4,9 22 cf. Cant. 2, 9
26 cf. II Cor. 5, 21 def. A 0 3 structura om. N 4 minuat GMN Pm1 5 semper om. N
7 per] po-t GNPR 9 hieremias dicit MN 13 inuadere] add. et a esse
aetatem MN 15 per fenestram mors MN audis N uideris Oav
17 pr. intrauit MNT alt. intra 0 18 teneris annis Ov 19 uenerit—23 retia
om. N 20 auferas GPmlR 23 Christus] deus M ut Tav uocet Bav
24 inuoluerunt Mtn2 26 Iesusl deus MNT 27 alt. peecatum eras. N pro
nobis om. MN
peccatum in carne.
peccatum erat caro secundum illud, quia
hereditario erat damnata maledicto, peccatum erat inlecebra et
ministra peccati. uenit dominus Iesus et in carne peccato obnoxia
militiam uirtutis exercuit. facta sunt membra nostra iam non arma
libidinis, sed anna uirtutis; namque ubi erant incentiua libidinis,
ibi nunc sunt domicilia castitatis. hic ergo uenit ad laqueos, sed uoluntarius,
uenit ad retia, sed securus.
Plena erant omnia retibus, referta laqueis. audi dicentem:
in uia hac qua ambulabam absconderunt laqueum
mihi, et in libro Sapientiae Sirach moneris, ut cognoscas
quia in medio laqueorum ambulas. quot uitia, tot retia, quot
peccata, tot laquei; hereditarii iam te nexus tenebant. uenit ad laqueos
Iesus, ut Adam solueret, uenit liberare quod perierat. omnes
retibus tenebamur, nullus alium eruere poterat, cum se ipsum non
posset exuere.
talis ergo necessarius fuit, quem uincula generationis
humanae delictis obnoxia non tenerent, non cepisset auaritia, non
ligasset dolus. is solus erat Iesus, qui cum huius carnis se circumdedisset
uinculis, captus non erat, non erat alligatus, sed disrumpens
ea atque dissoluens ad se magis uocauit ecclesiam, prospiciens per
laqueos, eminens super retia, ut et ipsa disceret uinculis non teneri.
denique eo usque non longe a uinculis fuit, ut pro nobis subiret et
mortem, sed tamen non seruus mortis effectus, sed liber inter mortuos:
liber enim erat, qui soluendae mortis potestatem habebat.
denique ipse te doceat, qui ait: soluite hoc templum, et
in triduo resuscitabo illud.
Audiamus itaque quid dicat: exsurge, ueni, proxima
mea, hoc est: surge a mortuis, exsurge a uinculis quibus
14 cf. Matth. 18.11 21 cf. Cant. 2, 9 25*Ioh. 2, 19 27*Cant. 2. 10 Pm2 3 pr. erat] pergii A peccato Am2
5 uirtutis mi (ma- N) licia.m MN 7 hic ergo] inc. prius fragm. Cantabrig-iense
(= C)\\cf. Praefatio 8 uenit-securus
uirgo peperit, puer natus ex uirgine est, nihil debet muliebri
hereditati. quasi filius mulieris non tenetur. cerne medium parietem
maceriae iam solutum, qui interiorum affectuum concordiam diuidebat
et in diuersum excitabat dissensiones corporalium passionum.
ueni ergo secura; cupio uidere faciem tuam et audire uocem tuam.
ueni, ut iam me non per retia uideas, sed facie ad faciem uultibus
amatoris dilecta potiaris. ethice ista decursa sint; mystica autem
illa, si possumus, uel linea intueamur extrema.
Sedebat intra domum sponsa deuota domino intra parietem
legis et prophetarum spiritalium lapidum exaedificatione fundatum,
qui claudebat atque uallabat domum regiam plenam iucunditatis
atque laetitiae. mirabatur thesauros regios et intuebatur sollicite,
cupiens sapientiam.
quae has sibi diuitias demonstraret, adsciscere.
in secreto erat, sed secreti ipsius interpretem requirebat. uenit
dominus Iesus salienssupermontes—nobissero uidebaturuenire.sed
ille properabat—,saliebat denique et transiliebat, ut Iudaeorum corporalia
et saxosa dogmata transiliret. adstitit post parietem domus
quae erat in ueteri testamento, prospiciens per legis fenestram, per
prophetarum cauernas. nondum erant domus illius aperta uestibula,
nondum claues scientiae portarum claustra patefecerant, quibus
legis claudebantur interna. de superiore tamen, hoc est spiritali
parte prospectans ecclesiam uocat, ut per legem et prophetas euangelii
uertice sublimis adsurgens retia Iudaicae interpretationis et
nodos intrepido calcet uestigio. ideoque proxima uocatur, ut
10 linea extrema] cf. Ter. Eun- 640 17 cf. Cant. 2, 8
19 cf. C xnt. 2. 9 22 cf. Luc, 11. 52 26 sqq.] cf. Cant. 2. 10 1 exnrge Oa resarrexi tibi om. N surrexi M F uincula Ca
2 iam tibi om. h retiaiam Cml 4 quia quasi a 5 macheriae CPR
meeherie 0 s me non — 16 requirebat om. X facie] faciem Cml
9 amatoriis JITa ethicej et hic ei AOR et hic G et hicce (-ce in ras.) M
10 illa om. R. add. iam Pm\'2 linea] mea Cml 12 fundamentum APmlR
13 quid R iocunditatem Cml iocunditatis eet. praeter Aml, a 15 adsciscere]
addiscere CO. add. et C 16 querebat M 17 Iesus om. Cml 20 alt. per
AOv. om. cet. 23 s ipenariore
Ecce, inquit, hiems praeteriit, imber abiit,
discessit sibi; flores uisi sunt in terra. ante
aduentum Christi hiems erat; uenit Christus, fecit aestatem. tunc
omnia erant florum indigua, nuda uirtutum; passus est Christus et
omnia coeperunt nouae gratiae fecundari germinibus. imber abiit
luxuriae profluentis et nubila taetris orta flagitiis aestiua iam purae
conscientiae serenitate laxantur.
ideo non euadunt, quorum fuga
hieme fit, quia non secuntur domini passionem, non tollunt crucem
suam et Christum secuntur. imber impedit flores, et nunc flores uidentur
in terra; boni flores apostoli, qui diuersorum scriptorum
atque operum suorum fuderunt odorem.
Tempus secandi aduenit, quoniam matura in
horreis frumenta conduntur et qui metit, mercedem accipit. uox
turturis audita est, quia inuenit sibi nidum; ecclesia enim
domus est castitatis. ficus, quae propter infecunditatem iubebatur
excidi, fructus ferre iam coepit. uinea translata ex Aegypto iam non
maceriis destructa depositis incursatur a bestiis nec informis sentibus,
sed odora iam floribus, quae solebat facere spinas, fructu curuescit
uuarum.
Merito igitur sanctus Dauid pascha domini celebrans et feruenti
spiritu tempora ingressus aestiua, qui in uerbo dei fructus uarios
colligebat, hiemis aduersa declinans ait: et ne auferas ex
16 Cant. 2. 12 18 cf. Oant. 2. 13 cf. Luc. 13. 6-9 19 cf. Ps. 79. 9. 13. 14.
Gant. 2, 13 25*Ps. 118. 43 CmUl hiemps CSOR praeterit Pml
5 uisi sunt sibi flores AR uisi sunt flores 0
excole diligenter quasi bonus agricola campum tuum, ut pascantur
agni tui et sata tua floreant. non auferatur ex ore tuo uerbum, ne
forte uerbis facta non congruant et deforment iniquitatis opera magisterium
disciplinae. tollitur ex ore uerbum, cum dicitur peccatori:
quare tu enarras iustitias meas? et ipsa obmutescit
facundia, si aegra sit conscientia. ueniunt aues caeli: etiam ipsae
tollunt uerbum ex ore tuo quae tollunt uerbi semen e saxo, ne fructum
adferat.
Nunc consideremus, utrum etiam ex corde possit auferri
uerbum ueritatis; radicatum enim uerbum atque depressum et infixum
mentibus nostris difficile auferri potest. denique dictum est
a domino: quare tu enarras iustitias meas — non
dixit:
"quare eogitas iustitias meas ?\' — et adsumis testamentum
meum per os tuum? non dixit \'per cor tuum.
sermo cohibetur indigni animi, non obstruitur paenitentia; insolentiam
prohibet, non excludit correctionem. cauendum tamen est, ne
et ipsa interius corda turbentur et offundat tenebras malitia, ut cor
uanis eogitationibus obcaecatum lucem ueritatis amittat fulgoremque
uerbi capere non possit. si igitur Dauid orat, ne auferatur ex ore
suo uerbum et, si auferatur, non usque quaque, id est non penitus
auferatur, quis tantus est, qui in potestate sua gratiam disputationis
esse commemoret praesertim si uita redarguat quod doctrina praesumat
et iudicio dei damnanda committat? is enim, qui in iudiciis
2 speraui Ca 6 uerbo G 7 factis uerba v deformet
MSPRT 9 ipse X obmutiscit Am1Pm2Rm2 11 tuo]add. sunt enim
(et Ta) tempora temptarionum Gm2Tm2a ne] add. radicem habentes o
12 ad (af-)ferant AMm1 PRTa 13 NuncJ non Aml utrum] uerum
Cml 14 est enim AGinlR 17 cogitasti AGOPRv iustitias Oln. Cml
meas om. AGOJPR adsumes C 20 correptionem 0 est tamen 0
21 offendat Cnil effundat GOP maJitie Cml 23 posset X 25 aufertur
Cm1Mm2Pm2T 26 commemoretur AR praesertim — redarguat om. X
uitam T docere M doceri XPmlT doctrinam Rml 27 committatur R
is] ipse 0 qui in in —] desinit C
custodit gratiam.
Ideoque ait: et custodiui legem tuam semper,
in aeternum et in saeculum saeculi. duo dixit, cum
Possumus et illud intellegere, quia διὰ παντὸς non solum
similiter etiam animae nostrae
quaedam esse uidentur aetates, per quas percurrit et transit, ut possit
dicere: cursum consummaui. denique animae aetas e-t
illa, de qua dicitur: et aetas senectutis uita inmaculata.
per omnia ergo legem custodit, qui et in his corporis nostri
aetatibus et in illis animae nostrae processibus non deuiarit a lege.
18 cf. I Oor. 9. 21 24 II Tim. 4. 7 25 Sap. 4. 9 Ov custodibo a 4 aeternumj seculum MN quum Pml
6 etiam] add. in Rm2av 7 custodienda] add. lex Gm2av promittit Pm2
et] et quia GNOPRa quia M quia et v 11 speculo] add. et OP 13
παντὸς av Διωτ(NR) ωΝ AR dionon
Quintus uersus est: et ingrediebar in latitudine,
quia testimonia tua exquisiui. qui secundum
plateas, qui mentem suam non intra corporalia et terrena concludit,
sed dirigit ad caelestia, ut conuersatio eius in caelo sit. audi nullas
angustias sentientem: pressuram, inquit, patimur, sed
non angustamur. et quomodo coangustari poterat,
cuius os semper patebat, ne credentes coartarentur ? ipse exponat,
quid sit ingredi in latitudine. dicit enim, quia, si corpus angustum
est, cor nostrum dilatatum est. non angustamini
in nobis, coartamini autem in uisceribus
ue st ri s.
Coangustari in Paulo non poterant, in quo erat altitudo sapientiae
et fidei latitudo. quomodo enim poterant coartari in eo, qui
erat uas electionis aeternae ? sed coartabantur in semet ipsis, quia
inprobus in se ipso coartatur, malitiae suae laqueis strangulatur.
constitue mihi auarum, uillarum cotidie terminos proferentem, excludentem
uicinos: utrum is tibi dilatari an coangustari uidetur,
quem terra ipsa non capit ? quantacumque spatia domus suae porrexerit
clauditur angustis opinionis suae finibus cui quod habet non
est satis. sed non talis est, qui potest dicere: etingrediebar
in latitudine. addidit etiam causam: quia testimonia,
inquit, tua exquisiui.
6 d. Ps. 100, 2 7 cf. Prou. 5.16 9 cf. Phil. 3. 20 10*11 Cor. 4, 8
12 cf. II Cor. 6.11 14*11 Cor. 6,11—12 19 cf. Act. 9, 15 25* Ps. 118, 45 3 latitudiaem PmlR 9 eaelis MNT iiullas]
in ilias a 10 inquid M 11 angustiamur Ga angustari 0 12 ipse].in se M
13 etsi Ravv angnstatum MNv 14 nostrum] meum NT angustiamini Oa
20 semet 0 strangulatus Gav transguiatur 0 21 uillanum a cottidie
Pmi 22 an] in A non Ov oideatur Mm2 23 spatie Pm] 34 angustiis
Gm1PRm1 26 addit A 27 inquid Pml, om. O tua inquit a
Et loquebar in testimoniis tuis in conspectu
regum et non confundebar. grate conuenit
hos uocat Christus in sponsa, dicens in Canticis canticorum:
et ueni, tu columba mea, in tegimento
petrae iuxta praemunitionem, hoc est: ueni iuxta
euangelium. propugnacula fidei tuae gesta sunt Christi, muri tui
subsidia uerba sunt domini, passio dominici corporis tua uirtus est.
ostende mihi faciem tuam et insinua uocem
tuam, quia uox tua suauis est et facies tua
pulchra. suauis est uox, quia ore confessio fit ad
salutem, et decora facies, quae non erubescit auctorem, non confunditur
redemptorem.
ostendit ergo faciem suam signaculum crucis
praeferens et insinuat uocem suam auctoritatem praedicationis adsumens.
in tegimento enim corporis Christi, quo redemptus est a
peccato, munimentum gratiae spiritalis inuenit, ut salutaria sibi et
sentiat et loquatur. suauis ergo uox quae in diuinis testimoniis loquebatur,
decora facies quae in conspectu regum non confundebatur.
Possumus et illos reges intellegere, quibus dicitur a Petro:
uos autem genus electum, regale sacerdotium,
gens sancta, populus in adoptionem. sunt enim
reges, qui offerunt in Hierusalem sapientiae suae munera, quibus
data est gratia uerbum loqui et quadam potestate regali flectere populos
et animas mulcere sanctorum, non erubescentes in eo, quia nihil
alienum ab honestate loquerentur, quos nemo redarguat et refellat,
22*1 Petro 2, 9 24 ef. Ps. 67, 30 a 4 gloriabitur N 7 ueni tu] uenit AGR ueni MN P
ueni o a tegumento Ov 8 uenit AGR, om. N 13 pulcra MN 14 quaej
quia JfNT confundit MO, atM. ut arguat Tm2 15 redemptore a tuam
Bml 16 efferens Mml 17 tegumento Ov redempta MNPav 18 et
otn. MN 19 suauis] add. est MN 00 fundebatur Pml 23 in adoptionem]
in adoptione acquisitionis M adquisitionis NO 26 erubescentis O 27 loquuntur a
repellat ecdd. av, correxi
testamenti et iam in illo non erubescentes, eo quod non metuerent.
ne confunderentur disceptantium contra adsertione superati. rex
igitur est qui non erubescat, ne in actu reprehendatur, redarguatur
in sermonibus, eo quod et uita debeat esse fundatus et uerbo. itaque
quamuis perfectus ita esset propheta, ut non erubesceret in conspectu
regum, tamen meditabatur in praeceptis dei omni uitae suae tempore
et opera sua eleuabat, nihil agens quod terrenis cupiditatibus adhaereret.
Ideoque ait: et meditabar in mandatis tuis
quae dilexi nimis et leuaui manus meas ad
mandata tua quae dilexi nimis et exercebar in
iustificationibus tuis. pulcherrimus ordo iste, ut primo
meditatione enim mandatorimi caelestium operis
boni usus inolescit. nam sicut meditationi uerborum finis memoria
est, ut quae meditamur uerba teneamus, sic meditationis praeceptorum
caelestium intentio uel finis operatio est actusque directus ad
implenda praecepta diuina, quae nisi quis diligat implere non poterit
nec solum diligat. sed etiam nimis diligat.
Ideo prius posuit: et meditabar in praeceptis
tuis quae dilexi nimis et subiecit: et leuaui manus
meas a d praecepta tua quae dilexi nimis. post
meditationem etenim bonum est leuare actus nostros ad praecepta
dei atque id facere cum caritate, cum gaudio, ut non ex necessitate
sit bonum nostrum, non cum maerore atque maestitia, sed uoluntarium,
quia seruus inuitus facit, amicus uoluntarius. nos autem studeamus,
ut dicatur nobis: \'iam non dico uos seruos, sed
om G quia] qui Oml. om. MNTa. add. si s. l. G quia non
om. P sunt G ehristi MNO fecerit—10 ait om. N testamenti fecerit AOR
2 metuerant G 3 contraria v ad(as-)sertioneni GMOPT 4 erubescit Ga
nee MmlT nec redarguatur T 6 ita perfectus M proieta R 8 operae
suae Mm2 eleuat G ele(-a-PmZ)uatus Pa eleuatur R fart. quo 10 meditaber
P 12 et om. AG 13 odor Mml iste ordo 6 16 meditationis 0
17 meditatione Mm2 18 oratio codd. praeter 0 19 implendum MNT
20 alt. diligat om. Mm1NT 23 mandata. 0 25 cum gaudio] et gaudio a
27 inuitus] add. bonum Tm2 28 dieam AMNav
qui autem meditatur et diligit et actus suos leuat, ut faciat quae
placeant deo, is debet non neglegere nec transcurrere mandata diuina,
sed exerceri in his, immorari plurimum. iustificationes dei crebro
reuoluens sollicitae mentis affectu.
Littera secundum Hebraeos Zain, significat Latine \'duc
te\': alibi significat huc. quid sibi uelit ista interpretatio, non satis
liquet, nisi forte ut unusquisque se regat et ipse sui ductor sit: uel
\'huc\', id est: quo litterae huius uersiculi uocant, dirigat iter. meritoque
in primo statim uersu requiem suam postulat, quia ipse litterae
septimus numerus est quietis. quae autem maior requies quam ut
in uerbo dei requiescat atque eius se gratia et consolatione demulceat ?
Memento, inquit, domine, uerbi tui seruo
tuo, in quo mihi spem dedisti. uerbum dei deiectos nos
Ergo Dauid, quoniam saepe responsis erat inuitatus caelestibus,
quibus remunerationem fidei meritorumque speraret
add. Explicit de littera VI (sexta P). Incipit de littera VII
(septima P) APR, mn. cet. 8 Incipit littera. VII 0 zae G zai MN zae uel
zain 0 Saen a ducte OmlP 9 hic Ax 10 doctor Rml 11 id estj idem R
quod GmlPRml 13 ut om. T 14 gratiae MNPm1RT et om. MTm2
sanctis enim quodcumque spoponderit implere consueuit, nostrarum
inmemor iniquitatum, suarum non inmemor sponsionum. denique
scriptum est: ego sum ego sum, qui deleo iniquitates
tuas, et memor non ero; tu autem memor
esto. et iudicemur. uult obliuisci quaecumque minitatus
fuerit peccatoribus, si uias aliquando conuertant, uult etiam conueniri,
ut, si quis, ut sunt proposita secutis uirtutibus praemia, bene
certauerit, fructum remunerationis expectet, quin etiam exigat, sicut
11*11 Reg. 7, 28—29 23*E<ai. 43, 25—26 R 2 pr. in eras. G princeps G 3 popalo
meo MNT 7 meus domire] meus GO deus meus MNa μ 9 memorati
non
enim arrogans usurpatio, sed fidelis, quia uerum deum non posse
fallere confitetur. ideoque admonet et Dauid dicens, ut meminerit
dominus uerbi sui, quo nos ad sperandum prouocat, ut terrenis renuntiemus,
inhaereamus caelestibus.
Dicit ergo Dauid: \'certamen certatus sum; brauium peto
uerbi tui quod promisisti mihi. memor esto promissorum tuorum quae
spopondisti seruo tuo. non usurpatorie speraui, quae ut sperarem ipse
fecisti. seruus sum, expecto alimentum a domino; miles sum, exigo
ab imperatore stipendium; uocatus sum, postulo ab inuitante promissum\'.
uerecunde autem auctoritatem suae fidei temperauit dicendo
se seruum, quia oculi seruorum in manibus
dominorum suorum. haec ex persona Dauid propria bene
prompta sunt.
Ceterum si quis informationem cuiusque hominis considerat,
potest leuitis communia promissa librare, sicut habes: date Leui
uiros eius, date Leui manifestos eius; potest
etiam populi credentis electis adloquium istud aptare, cui per typum
Ioseph primo in tribum eius nominis, deinde per tribum in primae
electionis heredes transfusa est diuina promissio, dicente Moyse:
primogenitus tauri decus eius. cornua unicornui
cornua eius; in ipsis gentes uentilabit
simul usque ad summitatem terrae; unicum
enim uerbum dei hoc prophetatur oraculo toto per gentes orbe
add. bonum Oav consummaui] add. de cetero 0 2 non]
add. est Gm2av 4 ammonet MNO 5 uerbi sui dominus M qui MNml
7 certamen] certaui codd. praeter A certatus sum otn. 0 8 uerbi tui om.
MmlNT 11 postnlo] apostolns
Et addidit: haec e c me consolata est in humilitate
mea, quoniam uerbum tuum uiuificauit me.
aestimati sumus ut oues occisionis.
et qua ratione illa patienter tolerari possint, addidit: sed
in his omnibus superamus propter eum qui
nos dilexit. ergo si quis uult aduersa superare, si est persecutio,
si est periculum, si mors, si aegritudo grauis, si incursus latronum,
si facultatum proscriptio, si quicquid eorum quae putantur in
isto aduersa saeculo, facile superantur, si sit spes quae consoletur.
nam etsi illa acciderint, tamen grauia esse non possunt dicenti:
existimo enim quod indignae sint passiones
huius temporis ad futuram gloriam. quisquis
enim meliora sperat, numquam leuioribus frangitur.
In tempore igitur humilitatis nostrae spes consolatoria est
quae non confundit; tempus autem temptationum tempus humilitatis
animae nostrae arbitror. humiliatur enim nostra anima, dum
traditur temptatori duris examinanda laboribus, ut luctetur et certet,
congressum contrariae experiens potestatis. sed in his
22 cf. Rom. 5, 5 Oml, add. dum facit hoc, sed del. G, deinde add. Paulus
contra nomen. non habet spei consolationem: dum patitur pro nomine. haurit
spem de consolatione Gm2Tm2av fidere scripn fideles AOR fidelis Gm2MNP
Tav fideiibus
itaque ut conexio ista animae et
corporis nostri spiritu uitali animatur atque alitur et tenetur, ita
uerbo dei et spiritali gratia anima nostra uiuificatur. unde omni
genere studere debemus, ut reliqua omnia posthabentes congregemus
nobis alloquia dei et congeramus in principale nostrum, in sensus,
in sollicitudines, considerationes actusque nostros, ut alloquiis scripturarum
facta nostra conueniant nec a serie praeceptorum caelestium
actus noster discordare uideatur, quo possimus et nos dicere, quoniam
eloquium tuum uiuificauit nos.
Tertius uersus est: superbi inique agebant n nimis,
a lege e aut e m tua non de cl i n a u i. maximum peccatum
ipse diabolus per superbiam naturae suae amisit gratiam. denique
dum dicit: ponam thronum meum super nubes
et ero similis altissimo, consortiis excidit angelorum;
Rml alt. et om. a quidquam vest om. M
aliud est Av 3 facit MNmlT 7 uitae MmlNP et om. 0 9 dei om. P
Quid igitur hoc peccato potest esse deterius, quod a dei coepit
iniuria ? ideoque et scriptura dicit: dominus superbis
resistit. tamquam suae contumeliae propulsator ueluti quoddam
suscipit aduersus superbiam speciale certamen, tamquam dicat:
\'meus iste aduersarius est, qui me lacessit;
mihi debetur ista congressio\'.
unde et apostolus multiplicis culpae materiam esse superbiam
declarauit dicens de haeretico, quia ei quae secundum
pietatem est doctrinae non adquiescit, superbit nihil
sciens, sed languescens circa quaestiones et pugnas
uerborum, ex quibus oriuntur inuidiae, contentiones,
sacrilegia, suspiciones malae, conflictationes
hominum mente corruptorum et
a ueritate alienorum, existimantium quae stum
esse pietatem. quantorum itaque expressit causam
esse delictorum superbiam! unde Dauid commendare uolens deuotionem
suam nulla superborum iniquitate adtemptatam ait: superbi
inique agebant nimis. non solum iniquitatem
agentium, sed etiam nimiam iniquitatem pariter declarauit, quae
conueniret superbis. quorum ne aliquo temptaretur contagio, audi
alibi dicentem: superbo oculo et insatiabili corde,
cum hoc non edebam.
Itaque quoniam, quanta uis mali in superbia esset, expresserat,
quemadmodum uinceretur debuit nos docere meritoque quasi
bonus doctor demonstrat remedium qui exaggerauit uenenum. audi
ergo, quomodo excludas uirus superbiae: a lege, inquit, tua
non declinaui. lex igitur dei sola potest superbiae uirus
22 Ps. 100.5 27 Ps. 118. 51 AMOav 3 esse deterius potest 0 4 et om. COav
6 soscepit Gav 8 materiem a 9 quia] qui 0
multi enim non solum alieni a fide, sed etiam qui uidentur
non mediocria scripturarum praecepta gustasse, temptari
solent prosperis superborum processibus, uidentes eos, qui praeuaricantur
legem, impietatis arbitros, adrogantes, contemptores fidelium,
extollentes se aduersus eos, qui humiliant cor suum secundum timorem
dei et praecepta caelestia, abundare in hoc saeculo diuitiis praeconio
honoribus potestatibus eisque, quo grauiora commiserint, eo
affluentiores successus commodorum saecularium secundare, contra
autem iustos uiros plerumque laborare inopia, amissionibus filiorum,
sterilitatibus coniugum, quo exagitati atque turbati sensum mentis
inclinent, ut putent dei in hoc quoddam errare iudicium, non tenentes
caput ueritatis, quo euidentissime conprehenditur non in
hoc saeculo, sed in futuro repositam nostrorum remunerationem
esse meritorum.
Sed paucorum est istud aduertere. denique in principiis
etiam Dauid ipse temptatus est, sicut habes scriptum: ecce ipsi
peccatores et a bundantes in saeculo obtinuerunt
diuitias. et dixi: numquid sine causa
iustificaui cor meum et laui inter innocentes
manus meas et fui flagellatus tota die? igitur
et nostrum unusquisque, qui perfecti non sumus, haec uidens dicit:
ubi est prouidentia dei, ubi iustitia ?
superbus iste abundat, adrogans
iste locupletatur, impius iste beatus et potens est, iustus autem
ille uides quemadmodum iacet deiectus atque defectus, quemadmodum
ipso uictu indiget; adficitur contumeliis ab isto impio, ab
3INT 5 contentores C 7 domini M habundare
CORm2 praeconiis Tm2a 8 conmisenint C 9 af(aff-O R)luentioris
OPmlR affluentioribus successibus a 11 sterelitatibus CJIR quo] co
(c s. ras.) C 12 inclinant a quodam CAOa quodammodo Mv tenentis Pml
13 capud C euidentissime] add. comprehendentissimeque MNmlT conprehendentissime
P conprehendissime Rml 17 dauid etiam 0 18 habundantes
CMNOPmlR 19 nuquid C 21 die] add. ita Cav 22 unusquisque nostrum
AOR 23 est om. M habundat CGM PR 24 potens] potest Gml
25 uidens Cm1Mml defectus] despectus a, add. est MNPRTa 26 uicto Cml
temptatio est, nisi ad ea quae sunt uentura prospicias. nisi praeceptis
plenius caelestibus instruaris.
Denique et Dauid putabat se ante haec cognoscere, sed nesciebat
et ideo anxius fluctuanti animo laborabat. unde ait: et
aestimabam me scire hoc; labor est ante me, donec
ingrediar in sanctuarium dei et intellegam
in nouissimis, in quibus per id, quod se extulerunt superbi,
uidit prophetico spiritu deiectiores fore et ait: quomodo facti
sunt in desolationem? subito defecerunt et
exterminati sunt propter iniquitatem suam
sicut somnium exsurgentis. cognouit igitur impiorum
successus in hoc saeculo somnii esse similes, non ueritatis, quorum
emolumenta tamdiu uidentur esse dum dormiunt. ubi edormierint
somnium suum, qui uidebantur sibi potare iam sitiunt, qui epula-
bantur esuriunt, nihil solidum ex isto somnio perfectumque referentes.
et bene somnium dormiunt saeculares uiri, qui, licet saeculo
uigilent, deo dormiunt, de quibus bene sanctus Iob, qui eorum ante
afluentiam mirabatur, ait, quia sicut paleae iactantur a
uento et sicut puluis turbine dissipantur; moriuntur autem
cum amaritudine animae suae, nihil manducantes nihilque boni
habentes. iustus autem habens bonae fiduciam conscientiae in suis
magis nouissimis gratulatur et se uitae huius exitu a laboribus
intellegit liberari mercedemque boni operis et factorum requirit
dicens: reposita est mihi iustitiae corona, quam
reddet mihi dominus in illa die, iustus iudex,
non solum autem mihi, sed etiam his qui
diligunt aduentum eius.
2 alt.nisi]add.inMNT 7 intrem M
8 nouissimis] add. eorum JLVT 9 profetico C 10 sunt om. GMNPRa
desolatione C 12 somnum MNPmlRml exargentis CMOa 13 somnioueritati
Sed hoc ille ait, qui poterat dicere: a lege autem tua
non declinaui, in quo non solum boni operis elucet gratia,
sed etiam intimae puritas conscientiae. lex enim non solum agendi
munus informat, uerum etiam secretae mundat mentis affectum. non
enim solum in operibus, sed etiam in ipsis occultis secundum legem
domino militamus, quia lex dicit: non fiat uerbum iniustitia
occulta in corde tuo, ut non solum nihil opere
factisque delinquas, cum superbos uideris gloriari, nec
sermone labaris, sed ne in corde quidem intimo, dum de dei iudicio
disceptas, contrahas iniquitatis offensam, quae quo putatur occultior
eo frequentior esse consueuit, quia tuto putat unusquisque quod
huiusmodi disceptationes uelut saeptus uisceribus suis conscientiae
suae credat, cum ipse sui accusator die iudicii sit futurus, qua reuelantur
cordis abscondita, testimonium perhibente conscientia accusationibus
nostris.
Cuiusmodi igitur sit propositum uiri sancti, hoc euidentius
loco exponitur. primum enim memor esse debet promissorum caelestium,
secundum quae uiuentibus merces statuta debetur. deinde
aliud propositum uiri sancti est, ut, etiamsi in periculis et aduersis
positus sit, spe tamen, quam hausit ex serie scripturarum, se debeat
consolari.
tertium propositum, ut, etsi impios et sacrilegos uideat
et superbos inique agentes abundare diuitiis in hoc saeculo, non quasi
incredulus declinet a lege, sed in eius semitis perseueret et effugiat
superborum contagia. contaminat enim omnis inmundus, inmundus
autem superbus, de quo scriptum est: in munda ante deum
omnis tumiditas cordis.
Quartum propositum uiri, ut memor sit iudiciorum caelestium,
sicut Dauid adserit, qui dicebat: memor fui iudi-
28*Ps. 118,52 desinit C 2 elueit Pml 3 conscientia Pm2 4 emundat av 5 solum
enim MN occultis] add. iu quibus MNPBT 6deo O 91eueris Pml in om.MN
quidem] quod in O dumdeJcumO de om. N lOdisceptesO 11 tuto] puto codd.
praeter O. del. P, add. uiri sancti hoc esse propositum quo Gm2Tm2 12 huiusmodi
disceptationes Ov huius disceptationecef. a septuseotW. av 13 in die Ov diei P
qua scripsi quia Codd. av 14 testimonio AGPml Rml 16 sit oni. O 17 debet esse
cognoscit, quod neque peccator poenam suae improbitatis euadat
neque iustus aequitatis suae praemiis defraudetur. retexit enim
animo, quod ab initio Adam propter mandati caelestis praeuaricationem
de paradisi eiectus sit incolatu et Cain parricidalis sceleris
pretium diuinae sententiae auctoritate damnatus exsoluerit, quod
Enoch propter deuotionem raptus ad caelum terrenae malitiae uirus
euaserit, quod Noe propter iustitiam diluuii uictor generis factus
superstes humani sit, quod Abraham propter fidem seminarium
posteritatis suae toto orbe diffuderit, quod Israel propter laborum
tolerantiam populum credentium proprii nominis signaculo consecrauerit,
quod ipse Dauid propter mansuetudinem regali honore
donatus senioribus fratribus antelatus sit, quod Helias propter zelum
dei curru eleuatus in aerem caelestis sedis hospitium noui generis
adquisierit incolatu.
Haec qui nouit retexere, habet unde gratiam suae consolationis
adquirat, et contra qui non nouit, non habet unde consoletur.
quapropter custodiamus iudicia dei, quia iudicia dei uera sunt,
sicut habes: iudicia dei uera, iustificata in semet
ipsa, desiderabilia super aurum et lapidem
pretiosum et dulciora super mel et fauum.
etenim seruus tuus custodit ea. custodienti igitur
dulcia sunt diuina iudicia, neglegenti autem ea amara esse non dubium
11 cf. Gen. 6, 9 sqq. 12 cf. Gen. 22, 17—18 13 cf. Gen. 32, 28
15 ct I Reg. 16, 11 sqq. 16 cf. IV Reg. 2,11 22*Ps. 18,10—12 Ov 3 exemplo G, add. plus codd. praeter 0
4 exempla et scripsi eximit ARm2 exemit Rml et eximit Pm2 ex semit Ptnl
ex semet Mm1NT et exsemet Mm2v et ex semet ipso (ipsomS) 0 et semperGa
6 defrudetur Mml pretexit 0 8 paradysi AMN erectas « chain AR
kain M caim O parieidalis a 9 exoluerit a 10 uirus malitiae M
Sed quis nostrum huiusmodi, ut se diuinorum iudiciorum
serie consoletur ? terribilia sunt peccatoribus etiam humana iudicia;
quanto magis diuina formidini sunt! denique ut hoc illa quae aeterna
sunt colligamus exemplo, uidemus in hoc saeculo innocentes laetos
ad iudicium festinare, odisse moras, celeritatem affectare iudicii, reos
autem refugere et pauere, differre, uitare, maestificari denique, cum
diem iudicii audierint constitutum. beatus itaque ille qui illud caeleste
iudicium laetus expectat; scit enim sibi regnum caelorum, angelorum
consortium, coronam quoque bonorum repositam esse meritorum.
Consideremus nunc, quod sit aliud propositum uiri sancti;
et ex sequentibus aestimemus. pu- sillan i m i tas, inquit, d detinuit
me a peccatoribus der elinquentibus l legem
tuam. non est hoc commune cum multis. nam plurimorum
at uero qui fortior est, non propriam
contumeliam dolet, sed aliena peccata et in sua iniuria lapsum alterius
ingemescit et causam se fuisse deplorat laedentis erroris. exemplum
accipe apostolicum. Paulus enim in peccato flebat alieno, sicut
ait ipse: nam ex multa tribulatione et angustia
cordis scripsi uobis per multas lacrimas, et
cum ipse contristaretur, eos ipsos quos arguebat contristari nolebat.
denique addidit:
non ut contristemini, sed ut
add. non a aduertent G aduertet PR obprobrio in 0
peccator 4 codd. apud b 2 qui—5 glorificemur am. N 6 sed] si 0 huiusmodi]
add. est 0 habet gratiam Tm2 ut del. R 7 peccatoribus Otn. MN T
8 formidinis MNT quae] aM. uere Ov 9 uideamus JfNT 10 iudicia MN
11 fugere 0 uitare] add. iurare a 17 et om. A ex om. N inquid Mm2,
om. Mm1NPT detenuit
c-ontristo uos, quis est qui me laetificet nisi
qui contristatur ex me? arguit itaque, ut alleuet diuturnitatem
maestitiae, quo paenitentia fieret in salutem; damnat ut absoluat,
excludit ut recipiat, non ignoscit ut liberet. ideo talis Paulus,
qui bene peritus in lege cognouerat praeceptum dicentis: pusil-
lanimitas detinuit me a peccatoribus derelinquentibus
legem tuam.
Dolebat Dauid, non quia contemnebatur, non quia adpetebatur
ipse, sed quia lex dei relinquebatur, et eorum qui hoc faciebant
damnum dolebat, quod perirent deo. sicut bonus pater in frenesi
constituti filii, cum ab eo maledicatur, uerberetur, adficiatur iniuriis,
non suam, sed aegroti deflet aerumnam et contumeliam dolet, non
quo sibi sit inrogata, sed quia per furorem quid faciat aeger ignorat,
ita uir bonus, cum uidet peccatorem non reuereri, non honorare etiam
canos; senioris, quo praesente aliquid faciat indignum, non agnoscere
quadam peccandi insania, quam indecora et inhonesta committat,
quasi moriturum dolet, quasi desperatum a medicis ingemescit et ut
bonus medicus primo monet, deinde, etiamsi grauia patiatur, tamen,
tamquam ille aegrum, etsi caedatur, sustinet, etsi maledicatur, non relinquit
t\'t quicquid potest medicinae adhibere, non denegat nec tamquam
contumacem deserit, sed tamquam bene de se meritum omni
studio sanare contendit, exercens non solum artis peritiam, sed etiam
mentis benignitatem.
Ita ergo etiam iustus et cum contemnitur a peccatore, non
auertitur, et cum laeditur, furoris illud putat esse, non inprobitatis,
MN PRm1 3 at] add. ex MNT 4 gaudio P 5 qais]
et quis 0 6 diuturnitate A. 8 tales MNPmlRT 9 quia Ov (non a)
10 detennit MN Pml 12 Dauid om. MNT ipse appetebatur av 14 fer-
quid enim laesus est IneO facto, ut habeat laedentis affectum
t quoniam ergo non subpetit causa laedendi, non potest culpa
esse propositi. ergo, si iustus sum, adficior propter caritatem, propter
dilectionem, propter ecclesiae damnum, propter corporis detrimentum.
possum etiam illud dolere, quod, etiamsi ego laedentem
non laeserim et non sim mihi conscius, quod eum in me aliquibus
iniuriis excitauerim, tamen causa illi fuerim lapsus eius, quod innocentem
laedendo delinquat, quod factus sim ei materia peccati.
Hoc ergo dolet Dauid et ideo dolet, quia, cum unum membrum
patitur, et cetera membra conpatiuntur. ideo forte et illud positum
est: iustus in exordio sermonis accusator
est sui. nam etsi possit iustus habere in se quod accuset et iustus
esse, quia nemo sine peccato praeter unum deum, et possit etiam
peccator hoc ipso iustus esse, quia accusator est sui secundum illud:
dic iniquitates tuas, ut iustificeris, attamen
forsitan etiam aliquibus non uideatur absurdum, ut etiam de illo
dictum sit, quod iustus sit qui se accusat pro alio, etiamsi in se nihil
habeat quod accuset.
Quam igitur in his omnibus sancto Dauid uiri iusti prima
persona conueniat, consideremus. accusauit se nullo accusante, peccatum
confessus est proprium, quando percussus est corde, eo quod
numerauerit plebem. qui et dixit ad dominum: peccaui, domine,
quod fecerim hoc uerbum. et nunc,
codd. praeter OPm2, a eumpatitnr OR 3 meo] in eo a
6 quoniam] cum OMNOPT ergo cum av laedentis AR 9 quod om. AMml
NOPR 10 eum] ea
domine, aufer iniquitatem serui tui, quod deliqui
uehementer. itaque quamuis scriptura habeat, quod adposita
est ira dei, ut irasceretur in Israel, quo regis prolapsio excusari
uideretur, tamen, cum uidisset angelum qui stragem plebis efficiebat,
percutientis ictui se ipsum obiecit dicens: ecce ego peccaui
et ego pastor malignum feci, et hic grex quid
fecit?
fiat manus tua in me et in domo patris
m e i. quasi iustus ergo accusator sui in ipso sermonis exordio et
peccatum suum agnouit et iniquitatem propriam confitendo iustificatus
est in semet ipso. alibi quoque de Uriae morte coargutus a propheta
ait: peccaui domino; cui responsum est propter paenitentiam
ablatum a domino eius esse peccatum.
Item alio loco, cum Semei malediceret ei et lapidaret eum
saeptum bellatoribus, per quos uindicare se posset, patienter ferebat,
ne uerbo quidem referens contumeliam. quin etiam cum Abisai dux
eius caput maledicentis uellet auferre, ait rex: quid mihi et
tibi est, fili Saruiae? quod maledicit mihi.
dominus dixit ei maledicere Dauid. primum igitur
culpam eius excusauit et causam ad domini retulit uoluntatem, secundo
in suum meritum retorsit, ut non illum errasse, sed se meruisse
significaret, tertio maledictionem illius sibi non solum non nocere,
sed etiam prodesse memorauit, sicut scriptum est: et dixit
Dauid ad Abisai et ad omnes pueros eius: ecce
filius meus, qui exiuit de semine meo, quaerit
animam meam; quanto magis filius Ieminei!
granditer impetum infregit ultoris: quomodo enim maledictum
16*11 Reg. 16, 10 22*11 Reg. 10, 11 quod MNOTa prolapso GNm1Pm1Rm1T
prolapsum A m2a prolapsus Oprolapsu Pm2 Rm2 excusare codd. praeter R, a
4 nidetur AR 5 ictu Pml 6 malum 0 7 all. in om. JINP domum
AMNOPRav 8 sui] add. fuk Ov sermonis exordio] initio sermonis MNT
10 uri ARml coarguitur JIml coarguitus NPT a om. MN 12 a domino
ablatum MN 13 loco om. Mm1N eum] ei A 14 septum codd. bellatoribus]
add. cum (eum JI) AGJINPRTa, del. M, exp. R quosdam T possit GPml
15 contumelias 0 abessai P abesai R Abessa v 16 eius cnn. 0 17 sarbiae P
1Seiot malediceretMNT 20 se om MmlN 21 tertio 0m. MN 23 abisam A
abesaam P abesam R Abessa v 25 quanto-Ieminei om. AGm1MNO iemini G
gemini a 26 grandem Ga fregit Gs
maneret ? non utique extranei maledictum et filii parricidium
aequa esset lance pensandum. et addidit: sine illum maledicere.
quoniam dixit ii dominus, donec uideat
humilitatem meam et retribuat mihi d dominus
bona pro maledicto.
est et aliud iusti propositum
longe omnibus perfectius et potentius, interuenire pro persequentibus,
excusare peccantes, quod legimus in euangelio dicente domino
Iesu, cum crucifixus esset a perfidis: pater, dimitte
illis: non enim sciunt quid faciunt.
Liquet igitur his magisteriis doctrinae caelestis, quod iustus
se ac-cusare malit quam alium deformare. denique de Ioseph, cui
desponsata erat Maria mater domini, scriptum est quod, cum eam
grauem utero uidisset, cum esset iustus, noluit eam traducere, et
utique nullum adhuc audierat oraculum.
ita non solum ab ultionis
atrocitate, sed etiam ab accusationis seueritate iusti aliena persona
est potiusque ducit suam remissionem accusari, quod non uindicauerit,
quam alienum crimen urgere. sed dices: \'quomodo dixit ipse
Dauid: laetabitur iustus, cum uiderit uindictam
impiorum? mihi uidetur, quia laetetur quod ipse euaserit, non
quia impii puniantur. quaeramus aliud iusti propositum ex sequentibus.
Itaque dicit: cantabiles mihi er ant iustif icationes
tuae in loco seueritate s meae. merito
et quae cantantur melius nostris adhaerent sensibus. non enim perfunctorie
transeamus quae legimus, ut tunc tantum, cum legimus ea,
in memoriam eorum redire uideamur, sed etiam, cum abest codex
manibus, tamquam animantia, quae probantur et munda habentur
in lege, etiam quando non pascuntur ruminare consuerunt, ex semet
ipsis alimenta sibi recondita proferentia, ita et nos de nostrae me-
moriae thesauro, de interioribus nostris ruminandum nobis pabulum
spiritale promamus. hymni nobis, canticum nobis, psalmi nobis iustificationes
domini sint. psallamus spiritu, psallamus et mente, ne, si
obliti fuerimus. in tempore necessitatis dicatur unicuique nostrum:
abiecisti sermones meos post te.
Ideoque. ut expelleretur et eliminaretur obliuio a domo
sancta sua, cantatores sibi fecit uerus Salomon, qui toto spiritu inquirendae
cognitioni diuinitatis intenderent, ne psallentes deessent
ecclesiae suae, quorum cantu nequam spiritus fugaretur, sicut Dauid
sancti docemur exemplo, quo psallente malus ille spiritus expellebatur,
qui Saul regis corda uexabat.
prophetae quoque, ut prophetarent,
psallendi peritum iubebant psallere, quo suaui inuitata dulcedine
spiritalis infunderetur gratia. et in euangelio legimus in domo patris
illius filium recuperantis percrepuisse symphoniam, qua epulantes
delectabantur fideles, perfidus autem inpatienter audiebat. dulcis
igitur est cantilena quae non corpus effeminat. sed mentem animumque
confirmat. ideoque canticum dicitur domini testamentum, quia
remissionem omnium peccatorum dominique iustitias in scripturis
euangelii suaui mentis exultatione concinimus. ipse quoque dominus
non dedignatus est dicere: cantauimus uobis et non
13 cf. II Par. 5, 12 16 cf. I Reg. 16, 23 17 cf. IY Reg. 3, 14 sqq.
19 cf. Luc. 15, 25 26 Luc. 7, 32 3 sod] si Gml adest GmlP 5 quando Ov curando Gtnl currendo cet.
com a sed ruminare ANPT consueuerunt Av
Sed etiam et corporis saltatio in honore dei laudabilis habetur.
denique saltauit Dauid ante aream domini et uidit eum Melchol
filia Saul saltantem et percutientem in organis harmonizatis in ronspec-tu
domini et ait ad eum, posteaquam se domum recepit: quid
utique honorificatus est rex Israel, quia denudatus
est hodie in oculis puellarum suarum ancillarum
sicut unus ex saltatoribus?
et dixit Dauid
ad Melchol in conspectu domini: benedictus
dominus qui elegit me super patrem tuum
et super omnem domum illius constituere in
principem super plebem suam Israel; et ludam
in conspectu domini et denudabor adhuc sic
et ero nugas in conspectu tuo et cum puellis
cum quibus dixisti me nudatum glorificabor.
et Melchol, inquit, filiae Saul non erat filius
usque in diem mortis eius. euidens itaque exemplum,
quod et propheta, qui et percutiebat in organis et saltauit ante
arcam domini, iustificatus est et illa, quae reprehendit eum, sterilitate
damnata est.
Sed non satis est ut aliquis c-antabiles habeat iustificationes
dei, nisi terrenarum exeat seruitio sollicitudinum. ideoque addidit:
in loco peregrinationis meae. conuenit sibi, siquidem
def. A add. sed quia MNP 4 et om. Ga honorem GOav j archam
MOm2R eum post saltantem ir. a melchol Pml michol eel. (av) 6 har-
monizatis μ ex cod. Remig. amizatis
Denique qui cantat uacuus est et diuersarum cogitationum
curas relegat, sequestrat auaritiam et non solum corporis uoce,
sed etiam mentis uiuacitate se mulcet. non enim tamquam maestus
inopiae sollicitudine, sed tamquam liber ab omnibus corporalium
affectibus passionum canebat idem propheta: psallam tibi,
deus, in cithara, sanctus Israel. gaudebunt
1abia mea cum cantauero tibi, et anima mea
quam redemisti. cantabat haec laetus, tamquam his melioribus
epulis pasceretur; epulabatur enim animus piae deuotionis
alimento. non solum itaque hymni et psalmi, sed etiam legis praecepta
cantabilia sanctis sunt. denique cantabat Moyses, qui legem
accepit, cum praetergressus pedibus mare seruati populi ductor
iustificationes domini praedicaret.
Superest adhuc propositum egregium uiri iusti, quia omni
tempore circa dei laudes esse debet intentus, non solum die, sed
etiam nocte. ideo addidit: memor fui nocte nominis
tui, domine, et custodiui legem tuam. uideamus,
Si studentes igitur doctrinis saecularibus perparum somno
indulgent, quanto magis, qui deum cupiunt cognoscere, non debent
somno corporis inpediri, nisi quantum naturae satis est! Dauid per
singulas noctes lectum suum lacrimis diluebat, surgebat etiam
noctis medio, ut domino confiteretur, et tu totam noctem sopori
existimas deputandam ?
tunc magis tibi orandus est dominus,
tunc praesidia postulanda, culpa cauenda, quando uidetur habere
secretum ; tunc maxime, quando tenebrae in circuitu
meo et parietes me operiunt, considerandum, quia
deus omnia intuetur abscondita. ne dixeris ergo: \'circumfusus sum
tenebris; quis me uidet et quem uereor saeptus parietibus et inclusus
?\', quia uultus domini super facientes mala.
deinde, si arbitmm non uides, te ipsum non uides, tuae conscientiae
testimonium non uereris? nescis illam caliginem noctis non opertorium,
sed incentiuum esse peccati? cum somno et cibo feruent
corpora, tunc etiam mentis uigor sopore laxatur, somno resoluitur,
tunc inrepit inpuri libido concubitus, tunc perturbatur cor, squalor
inmunditiae non ueretur, castitatis puritas non consideratur,
pudicitiae gloria non recensetur. nox erat, quando ludas prodidit,
quando Petrus negauit.
Illo igitur praecipue tempore iustificationes dei animo
retexendae sunt, relegenda mandata hortatoria, illa de castitate
14* Eccli. 23,18 (26 ) 17 ci. Eccli. 23, 18 (26) 18 Ps. 33, 17 GmlPR 4 noctibus et diebus GJINP et] ac Oav
5 praedicandi MNTa 8 dominum Oml 10 deluebat Gml Pm2 11 etj ut
Gml tuj ne* G ne a cum PR sopire Ginl 12 existimes a orandus est
tibi 0 13 haberi Ov 16 dominus av -fusus] pergit A sum om. a
22 uigor mentis av lapsatur 0 23 squalore MNPR squaiorem Ta
24 ueretur] uidetnr Ov consideratus Rm1 28 retegenda. MNT
carnis restinguat ardorem. tene illud animo: lauabo per singulas
noctes lectum meum. qui enim stupris deditus.
flagitiis inuolutus est, non lauat per singulas noctes lectum suum.
nescit flere qui flenda committit et, cum sit ipse lacrimabilis, non
habet poenae lacrimas suae. at ille, qui castigat corpus suum et
sui sollicitus gubernator est atque ingemescens et dolens lapsus
superioris offensam quaerit quomodo abluat fletibus paenitentiae.
hic lauat per singulas noctes lectum suum. non dormiamus ergo
totis noctibus, sed maximam partem earum lectioni et orationibus
deputemus.
Audi ecclesiae uocem quaerentis etiam in noctibus Christum:
in cubili, inquit, meo in noctibus quaesiui quem
dilexit anima mea. accipe secundum litteram. quaesiuit
in noctibus orando, deprecando, etiam lacrimis deplorando. quaesiuit
in noctibus, quia posuit tenebras latibulum
suum, ut quaerere eum sollicitius disceremus. quaesiuit igitur
in prophetis ecclesia ex gentibus congregata, et ideo credidit.
denique aduentus dominici testimonia de prophetis euangelistae
Paulusque posuerunt, unde scriptum est.
Quia nox nocti indicat
scientiam. quaesiuit in noctibus, in persecutionibus
et aduersis, in tribulationibus et laboribus duris. nox est omnibus
quibus non est perfecta securitas. unde ait dominus: ueniet
nox, quando nemo potest operari. cum in hoc
mundo sum, lux huius mundi sum. non ergo operemur
in tenebris. si enim lucent opera nostra, non operamur in tenebris,
sed in lumine dei; (in lumine dei) est cui adest Christus.
83*Ioh. 9,4—5 26 cf. Matth. 5,16 om. v 2 restringat Oa 3 quis GMm2NOav deditus] add. est
Rm2 4 est om. codd. praeter A, av non om. GMNOPRm1av meum Rml
6 suae lacximas MN 7 suis PmlR ingemiscens AMN0Pm2Rm2av
8 offensae v abluat] add. eam Mv fluctibus a 9 singulos Rml meum
Rml 13 inquid J1 14 accipite T litteram] add. quia 0 quaesiuit—
deplorando om. MmlNT 16 in om. N in tenebras Pm] 20 Paulusque]
psalmisque a 23 caritas OT 24 nox O 27 sed in Iumine. dies est quibus_
adest Ohristus, nox est quibus se denegat Oav ait. in hunine dei addidi, om.
codd. est
Non magnum igitur, si tunc domino gratias agas, quando
in prosperis et secundis es, sed si tunc adhaereas Christo, quando
te persecutor exagitat, quando aliqua procella perturbat. amisisti
filium: in illo dolore, in illa nocte, in illa destitutione memento
domini dei tui, ne quasi non exauditus ingratus sis et in tua praeuariceris
aerumna. pulsus es in exilium: memento domini dei tui,
ne patriae interdictae tibi caritatem deo praeferas.
alicuius dnutis
oppressus potentia amisisti proprias facultates, indiges sumptu:
memento domini dei tui, ne nox te egestatis abducat a deuotionis
affectu. hoc est enim mandatum legis, ut in nocte magis quaeras,
ut, quando magis exaudiaris a domino, et possis dicere: in tribulatione
inuocaui dominum et exaudiuit me
in latitudine.
Sed nec quaerere perfunctorie abundat ad gratiam, sed
ut insistas et intendas muneri. denique ista uel ecclesia uel anima
quae requisiuit in cubili, quaesiuit in noctibus, primo non inuenit,
quia fortasse in cubili quaesiuit, sed posteaquam surrexit et abiit
in ciuitatem — uide ne in illam ciuitatem, in quam dominus celebraturus
pascha discipulos destinauit: ite in ciuitatem
ad quendam —, posteaquam in foro, ut dixi, quaesiuit, ubi
oleum uenditur, quod expectantes sponsum emere consuerunt, ubi
ius, ubi leges.
si lex spiritalis, et forum est utique spiritale, ubi
disputant periti legis aeternae, quod forum non litibus tumultuosum
est, sed Christi tribunalibus gloriosum. ubi quaesiuit, inquam,
in foro et post quaesiuit in plateis — de quibus hi, qui ad patris
familias euangelici prandium conuenirent, colligebantur, qui
uocati excusandum ab huiusmodi epulis non putarunt —,
22 cf. Rom. 7, 14 25 cf. Luc. 14, 21 av sÎ-2 sed mi. X 7 neJ ut ne T interdictam J. tibi
om. a 10 adfectu R in om. GMm1 queras magis 0 11 ut om.
GMOav quando] tanto
denique in posterioribus ait: inuenerunt me qui circumeunt
ciuitatem, tulerunt mihi pallium. habuit
ergo certamen; sed qua ratione supra non tulerint pallium, haereo
reperire, nisi forte quia ibi interrogasse se dixit: numquid
quem dilexit anima mea uidistis? quae Christum
loquebatur, nec exuta est pallio et quem quaerebat inuenit.
Disce, quemadmodum Christus quaeratur ab his utique,
qui non perfunctorie quaerunt, uiolenter retinent, sicut ista, quae
ait: tenui eum et non dimisi eum, fide inuenit, meditatione
constrinxit. si bonos custodes accipimus, utique angeli sunt.
qui ergo angelos transit, uerbum inuenit.
ideo non multum interualli
fuit, cum transiuit ab his et inuenit Iesum. quomodo ergo
infra tulerunt pallium, nisi forte quia processu operosae fidei ecclesia
dum nudatur, a domino plus amatur, expolians se ueterem hominem,
ut nouum induat, quem non operiunt indumenta, sed mentis secreta
clarificant, aut quia amictum sapientiae saecularis ad Christum
uentura deposuit? et Noe exutus est pallium, posteaquam coepit
esse perfectior.
Simus ergo memores iustificationum caelestium, ut, dum
t\'as secreta mentis uoce cantamus, memores simus in nocte nominis
domini et dicamus, ut scriptum est: haec facta est mihi,
quoniam
Littera octaua \'Eth\', quae interpretatione Latina dicitur
\'pauor\'. sanctorum pauor esse consueuit. denique pauor cecidit
in Abraham, cum sacrificium offerret plenum mysterii spiritalis.
ipse quoque Dauid ait: ego dixi in pauore meo: omnis
homo mendax. religionis enim reuerentiam significat
magis quam infirmitatem timoris, licet etiam ipse timor secundum
deum sanctus sit; initium enim sapientiae timor domini.
ergo qui timentes deum, sapientes, qui autem sapientes,
beati; beatus enim quem tu erudieris, domine,
et de lege tua docueris eum. hi quoque, qui timent
deum, beati sunt, sicut exempli extat auctoritas, quia beati
omnes qui timent dominum. ita colligitur, quia
timentes deum et sapientes sunt et beati. sanctus igitur timor
domini, quia uere sanctorum est pauor.
Denique praemissa hac littera statim sequitur persona
iusti dicens: p or tio m ea, domine; dixi custodire
20 Ps. 127, 1 25 Ps. 118, 57 om. JLVPTa obliuio Mm2Rm2 3 inreperet Mm2 intentione T
4 fiat] faciat AMm2R 7 saeculorum] add. amen Oav, add. Explicit de littera
septima P Incipit de (om. 0) littera octaua AOPR, qui lin. 10 Littera octaua
omittunt 10 Octaua littera av, om. N heth Mm2av heht Nm2, om. Nml
eht 0 interpretatio GJlml latina interpretatione 0 12 habraham R
plena APRml 13 meo om. b 14 mentax A enim] ergo 0 17 timentis
Nml timetis Nm2 timent Oav pr. sapientes] add. sunt Ta 18 tn Nav,
om. eel. 20dominum
inquit, inquit, mea dominus. quam rarus in terris,
qui possit dicere: portio mea dominus, quam alienus a
uitiis, quam segregatus ab omni labe peccati, qui nihil habeat
commune cum saeculo, nihil mundi huius sibi uindicet, non sit corporalium
possessio cupiditatum, quem non inflammet libido, non
stimulet auaritia, non lasciuia effeminet, non luxuria decoloret,
non sternat ambitio, non maceret inuidia, non aliqua negotiorum
saecularium cura sollicitet, uerus minister altaris, deo, non sibi natus !
Leui enim, ut habet interpretatio, significat \'ipse mihi
adsumptus\', significat et \'ipse meus\' significat et tantum \'adsumptus\',
significat et \'adsumptus mihi ipse\'. idem et mihi Leui et deo
est, quomodo idem et mihi sacerdos et deo est, et mihi aduocatus
et domini deprecator, pro me offerens sacrificium et idem se offerens
domino. denique et alia Leui interpretatione dicitur, id est \'pro
me\\ etenim si a me nominetur Leui, pro me est, si pro me offerat,
pro me est, si pro me interueniat, pro me est. sin autem uocetur a
domino, \'ipse mihi\' dicitur, hoc est non alii tributarius, non decimarius,
non de possessione munificus.
\'ipse mihi\', hoc est tamquam
abundans pro his omnibus. non ab hoc decimas, non fructus, non
dona quaero, non munera. ipse mihi pro munere est, ipse est pro
tributo, non in possessione sua munificus mihi, sed ipse mihi possessio,
ipse meus fructus, ipse meus census, adsumptus mihi uel
adsumptus a me. non potest hoc sine diuina esse gratia. sicut enim
inquit AR 7 potest a 9 sibi om. AO uindicet sibi av sit] add. cui s. l. T
10 possessor MOPm2v (nun a) 13 altaris] add. dei 0 14.16 leuui Ptnl
14 ipse om. 0 ipse mihi-l5alt. signiiicat om. N assumptus mihi 0
17 pr. et on. OR tert. et] est 0 18 se om. M 19 deo 0 alibi codd. praeter
-4, av dicatiir GMNPRmITa id est] idem JL, om. Nv 20 si pro me
offerat. pro me est om. MNPm1RTa 21 si pro me interueniat, pro me est
OPm2v, om. cH. a 22 hoc est om. T non alii-23 hoc est om. NT
24 habondans GJIOR non fructus] in fructus AGMm1NPR 25 aU. est om. 0
28 hoc] non N: om.AGMm1R
denique cum Moysi dictum esset, ut populo
Iudaeorum per tribus singulas diuideret incolatus et distribueret
singulis tribubus portionem, tribum Leuiticam excepit deus dicens:
filiis Leui non erit portio neque sors in medio
fratrum suorum, quia dominus deus pars
eorum e s t, et alibi ego dominus portio eorum.
Negatur his terrena diuisio, ut ipsi, dum saecularem sibi non
uindicant portionem, fiant caelestis possessio; uel hoc solum nouerint possidere,
hoc est fidei et deuotionis obsequium, multo ditiores
quam qui possessionum suarum spatia ampla diffundunt. quantumlibet
fines extendant suos, et terra deficit et mare includit
insanas cupiditates et pendunt tributa maiora quam fructus sunt.
at uero iste nihil sibi possidens nulli nisi deo militat, supra terram
eius est portio, non eum terra deficit, non mari clauditur. cui
portio deus est, totius possessor est naturae.
pro agris igitur ipse
sibi satis est, habens bonum fructum qui numquam possit perire;
pro domibus satis est sibi, ut sit habitatio domini et dei templum,
quo nihil potest esse pretiosius. quid enim pretiosius deo aut quid
deest ei uiro, qui potest dicere: non contingat mihi gloriari
nisi in cruce domini nostri Iesu Christi,
per quem mihi mundus crucifixus est et ego
mundo? non potest in hoc princeps mundi huius sibi consortium
uindicare, in quo nihil suum inuenit.
Ideoque dominus, qui uenit docere, ut fieret nobis deus
portio, ait: uenit enim huius mundi princeps
27*Ioh. 14, 30 0 2.6 leuui Pm1 5 portiones Na 10 iudicant dull
GPmlRml \' 11 multos
in portione mea diues sum, in portione mea potens
sum. merito tales praesumo fructus istius portionis, ut salus et uita
donetur. quia hoc est istius patrimonium portionis quam elegi mihi.
dixit hoc claudo, et surrexit qui erat claudus ab utero
matris suae. quomodo ergo Petrus poterat portionis suae
damna sentire qui naturae reparabat?
Quare non habeas argentum atque aurum, Petre, dic nobis;
dic etiam quid sit istud quod habere te dicis, qui omnia quae habebas
te reliquisse dixisti. sic enim locutus es domino: ecce nos
omnia dereliquimus et secuti sumus te, hoc
est: non quaesiuimus quae saeculi sunt, non quaesiuimus partem
de possessionibus, sed te elegimus portionem. reliquisti ergo,
Petre ante omnia quae habebas: unde habes quod habere te dicis?
surgit claudus et sono tui sermonis erigitur; sanitatem donas aliis
qui indigebas ipse tuae salutis auxilio. reliquisti ergo quae habebas
et cepisti quae non habebas. Christus tibi portio, Christus tibi
possessio est; illius nomen tibi munificum, illius nomen tibi est
fructuosum, illius nomen tibi tributa dependit et bona tributa, non
pecuniae, sed gratiae. portio tua non ariditate siccatur, non imbre
nos addidi. om. codd. a, ante imitatores add. v 2uolens esseS agit Mm1
5 do tibil hoc tibi do av 6 Iesu] add. Christi av nazarei Ptnla hoc est portio
mea bis AGMm2NPTa (sell alt. loco haec Gm2Mm2NTa) haec est portio mea,
haec est sors mea; portio mea Christus est Om2v 7 Christi lesu av 10 mihi
om. O 11 ab] ex A 12 Petrus] add. non R 13 quia AGmlPml naturam
Gm2Mm2N add. damna Omlav damnum Om2 parebat ARm2 parabat
Gm1Pm1Rm1 14 habes AOR 15 qui] quia a 17 reliquimus omnia O
reliquimus Nu 18 patrem GmlPml 19 omrsia ergo petre quae a 20 ante
omnia, Petre v ante om.GMN ur.de habes om. GMml quid G 21 sermonibus
Rm1 aliis donas av 23 cupisti NPT 24 ait. illius, et secuti sumus te.
hoe est quesitiimus iesum. illius 0 25 tibi vm. AR
sol non uret te neque luna per noctem.
serua
portionem quam elegisti; ea est enim portio, quam terrenae partes
aequare non possunt. quid enim est quod conferri possit his, de
quibus deus dicit: et inhabitabo in his? quid magnificentius
hospitio caelesti, quid beatius possessione diuina ? et
deambulabo, inquit, in his.
alii queruntur de sui ruris
angustiis; in te deo est ampla possessio, in quo deambulare se
dicit, hoc est laxae spatia habitationis inueniens qui terram includit
manu: sic enim scriptum est: quis mensus est manu
aquas et caelum palmo e t uniuersam terram
clausa manu? cui mundus angustus est, tu ei ampla es
domus. portio, inquit, mea dominus. dicit hoc martyr:
ipsi ergo uiuamus, cui mori est gloriosum.
aliis uerbis quam bene
dixit hoc Paulus, ostendens nullam habere se in saeculo portionem!
sic enim scriptum est: usque a d hanc horam et esurimus
et sitimus et nudi sumus et colaphis uapulamus
et instabiles sumus et laboramus operantes
manibus nostris; maledicimur et benedicimus,
persecutionem patimur et sustinemus.
blasphemamur et obsecramus; tamquam lustramenta
huius mundi facti sumus, omnium
lustramenta usque adhuc.
Fortasse moueat, quod purgamentum sp esse dixit: non enim
est. sed hoc saecularibus uidetur, qui putant summam in diuitiis
esse gloriam uel decorem. nonne isti uniuersos purgamenta esse
putant, quicumque illis obsecuntur propter diuitias et mirantur
16*1 Cor. 4, 11-13 add. perna J. 5 et om. N habitabo NO illis Or
7 inquid Pml 8 deus Pm2 qua N 9 laxa GNPmlv in te inneuiens 0
11 aquam 3IPm2a palma Mm1 13 inquid JltnlPml dicit bú APRmlT
14 ipse AMmlRml 15 in] add. hoc Nav 17 colaphys AGMR uapulamur
AGMmlPmlR .18 operando a 21 luatramenta] purgameiita AMm2
23 lustramenta] puxgamenta Av peripsima ( πεϱίψημα) 0 26 putant esse
eos propter opes, timent propter potentiam, laudant propter nobilitatem?
sed haec omnia Paulus detrimenta magis putabat esse
quam commoda, ideoque ait: quae mihi lucra fuerunt,
haec duxi propter Christum detrimenta esse,
propter eminentem scientiam Christi Iesu
domini m e i, propter quem omnium detrimen-
tum passus sum et aestimor stercora, ut
Christum lucri faciam. aestimor', inquit. non est haec
mea, sed aliena sententia; frequenter enim aestimatur pauper ille
inridendus et exsecrandus propter inluuiem uestium aut uulnerum
cicatrices, eo quod in terra nullam habeat portionem. et tamen portio
eius in caelo est, anima eius ibi sibi patrimonium conlocauit,
quia audiuit Iesum dicentem: nolite thesaurum uobis
conderein terra, sed thesaurum, inquit, uobis
conditeincaelo.
Sed hoc diuites audire non possunt, clausas aures habent
et sono aeris obtusas; nummus magis illis resonat quam uerba
diuina. denique accessit quidam diues ad dominum, qui portionem
dominum non habebat. habebat enim multas possessiones, sed
dominus non inter multa numeratur;
non enim dignatur cum saeeulo
habere consortium. quae enim portio iustitiae cum
iniquitate? dicit ergo hic diues: quid faciens uitam
aeternam possidebo? respondet ei dominus: m a ndata
nosti: non homicidium facies, non adul-
terabis, non falsum testimonium dices, ostendens
uitam aeternam in his esse mandatis. at ille iustificare se uolens
dicit: haec omnia feci; quid mihi restat? ad
quem dominus, uolens ei dominum fieri portionem, non pecuniam,
23*Luc. 18, 20 27*Matth. 19, 20 Om1 3 iucra mihi N 5 iesu christi 0 7 aestimor]
add. ut 0 8.14 inquid MPml est haec] ex AO haec est GMP 9 enim
om. 0 10 et om. X uestitum AmlRml 11 cicatricis Rml terram 0
12 eaelis A patrocinium a 17 optasas Nml numus P 18 portionum Rml
19 pasaoaes Pml m habere eum saeeulo av 23 respondet seripsi
respondit codd. av dominus]
uerum ille, cui portio aurimi atque arg-entum
erat, sine quibus esse non poterat et cum quibus dominus illi
portio esse non poterat, contristatus est. unde dominus pronuntiauit
inpossibile esse, ut diues intret in regnum caelorum, sed quod
inpossibile per humanas cupiditates, hoc per diuinam gratiam
solam posse esse possibile.
Alibi quoque ait: quicumque remiserit patrem
aut matrem, domum aut fratres aut sorores,
centuplum accipiet in hoc saeculo et
uitam aeternam possidebit. forsitan dicas: utique
qui relinquendo domum — per domum autem totum censum intellege
—, qui relinquendo propinquos deum secutus fuerit, portio
domini est et illi portio deus est, habet etiam uitam aeternam et,
quia accepto centuplo fit in hoc saeculo diues, diues, inquis, intrat
in regnum caelorum. deinde si centuplum dat dominus eorum,
quae etiam simpla inpedimentum adferre consuerunt ad perceptionem
hereditatis aeternae, centum ergo possessiones reddit pro
una possessione, centum pondo auri pro uno pondere.
Multos quidem in hoc saeculo, qui sua pauperibus donauerunt,
uberiore thesauro locupletatos fuisse cognouimus. et pulcherrimus
locus, ut etiam ad misericordiam prouocentur. sed non
debent a domino saecularem huiusmodi exigere mercedem nec
sperare quae mundi sunt, sed magis, quia his qui omnia reliquerint
GMmlNPR sed utique Ta deum (domini X dominum
T) uerum] uerum deum J.au ait om. coM. praeter AOP, av 2 uaJe
om- GNPa, add. et 0 5 et cum—6 poterat om. GMNPRa deus 0
6 pronuntians ait 0 7 intraret T 8 inpossibile] add. esset Nm2
9 solum P 10 dimiserit Pm2 reliquerit Oav 13 forsitanj add. autem Aav
14 intellegite R 15 fuerit om. N 16 portio deus illi av dominus N
17 qui O centuplum AGMNOPmlRTa fiet GMNOPSTa diues semel
Gm1Mm1 inquis
centupli enumeratione, sed perfectae plenitudinis aestimatione
censetur. ego, inquit, deus tuus sum. non dixit ero sed
\'iam sum, iam inhabito, iam possideo\'. aufert dilationem, ubi
inuenit iusti confessionem. sane alibi ait: hodie mecum
eris in paradiso. futurum promittit, sed id quod futurum
est unius diei spatio non patitur protelari. denique potuit dicere:
mecum eris in paradiso, sed addidit hodie, ne dilatione
gratia minueretur.
Sed non illi soli dicit dominus Iesus: hodie mecum
eris in paradiso, sed et tibi dicit: mecum eris in
paradiso, si confitearis dominum Iesum, si eius patrocinium
tibi poscas, si et ipse dicas: memento, domine, mei.
cum ueneris in regnum tuum. sed tibi non dicit:
hodie mecum eris; dicit martyri:
hodie mecum
eris in paradiso. tibi non dicit, quia adhuc in hoc febrienti
corpore constitutus, in hoc concupiscenti, in hoc terrena adhuc
desideranti. sed cum potueris dicere: disrupisti uincula
m e a, hoc est: soluisti cursum istius uitae, liberasti me ex hoc mortis
corpore, tunc tibi dicet: hodie mecum eris in paradiso.
Habes igitur, homo, inter multa proposita etiam huiusmodi
portionem. proposuit tibi dominus in portione possessiones,
in portione aurum, in portione argentum, in portione honores, in
portione nobilitatem, proposuit etiam in portione se ipsum.
habes plurimas portiones, elige quam putas. non te numerus
13*Loc. 23, 42 18 Ps. 115, 7 (16) 19 cf. Rora. 7, 24 0 3 censeatur AR iiiquid Pml ero] ergo Rm1
5 sane} sine ut M 6 paradyso AMR 8 paradyso AMPR (sim. vnjra)
10 noa om. A 13 mei domine NOav 14 dum av 15 eris] add. in
paradiso 0 16 adhuc] add. es (Ov febriante Gm1Mm1 febrianti Gm2Mm2
febricitanti Rm2 17 corpore] add. es Rm2 constitutus] add. es n
18 dirupisti GORa μ 20 dicit
Quam rarus qui istud usurpet sibi, non nobilitate, non
diuitiis usurpatur! denique rex ille diues ait: sum quidem
et ego mortalis homo similis omnibus et ex
genere terreno illius qui prior factus est:
et in uentre matris figuratus sum caro decem
mensum tempore, coagulatus in sanguine ex
semine hominis et delectamento somni conueniente;
et ego natus hausi communem aerem
et similiter in terram decidi et primam uocem
similem omnibus natiuitatis; in
a 2 apostolus] paulus T 3 deus portio AOR 5 ut]
add. et h quia om. 0 9 misericordia GMait 10 consumptae NT 11 renonauit N
12 sunt] sicut N 13 deficit A 14 sustinet AOv 15 DauidJ audiuit AR
qui om. 0 17 raros] add. est 0 usurpat 0 20 prius OPml functus N
fictus ex finctus P 21 maris 0 22 mensium Am2GMNOPm2Rm2av
mensuum PmlRnil temporis AOPR coagolatus GMNPmlr add. sum GMNav
23 som nii GPml R conuenientis Ga 25 similiter in] in similiter factam GJIa
terra ANP decidi terram GMa deeidi et om. ANOPR 26 emisi] add. et
GMmlNOPRml in om. NO
addidit: nemo enim ex regibus diuersum habuit
natiuitatis initium; unus ergo omnibus est
introitus [natiuitatis] ad uitam et similis
exitus. et quia uidit commune esse emisi plorans exordium, elaborauit
esse portio dei et inuocauit et uenit in eum spiritus sapientiae.
sed luxuriosi aliam partem eligunt, qui dicunt: uino
pretioso et unguentis nos impleamus, et non
praetereat nosflos temporis; coronemus nos
rosis antequam marcescant, et infra: quoniam
haec pars nostra et haec sors.
Quam magnum contemnere diuitias, sed quam rarum hoc
ipsum est! utique et Moyses potuit regis esse successor, nutritus
a regis filia. potuit ergo esse non solum quasi Pharao sed etiam
Pharao, et Pharao potuit esse sicut Moyses - uterque enim homo —,
sed omnis potentia hominis in affectu. Moyses noluit rex esse, natiuitatis
posset, sed obprobrium Christi thesauris Aegypti arbitratus est
praeferendum.
sed fugiendo potentiam potentior factus est: factus
est enim in deum regi Pharao. rex erat Pharao, sed deus non erat; i.
Moyses factus est illi deus, hoc est regi ipsi terribilis, quem rex
metueret et timeret. sed haec erat potentia sanctitatis; in talium
congregatione deorum deus stat atque discernit. et tu, si uis deus
peccatoribus esse, terrori regibus, reuerentiae aliis, ut tamquam deo
tibi uideantur esse subiecti, quia operaris in dei nomine, contemne
quae saeculi sunt et dominicae passionis obprobrium contende
omnibus praeferre diuitiis. obprobrium dico quod illis uideatur
obprobrium, hoc est: Iudaeis scandalum, gentibus stultitia, nobis
13 ct Hebr. 11, 24—26 18 cf. Ex. 7,1 27 cf. I Cor. 1, 23—24 ASOPR 2 diuersum] aliud GM habuit aliud a
4 natiuitatis om. Jfab 5 et laborauit GMNPR laborauit 0 6 inuenit AmlNT
in om. N T 8 unguentis] add. obtimis 0 9 fios] ros AGMmlNPRa 11 alt.
haec] add. est s.l.M sors] add. nostra Nm2 15 pr. Pharao om. a sicut
Moyses Ov, om. cet. a 16 affeetu] add. est Ov 17 possit PRml 19 enim
est A pr. pharaoni 0 20 ipse A rex] add. ipse 0 22 alt. ut deus Tm2
23 terrons GMmla aliis om. GMNOPRTa detun PmlRml 25 contende
sed hoc Pharao obprobrium
putans, hoc est inopiam ignobilitatem contumelias, maluit diaboli
esse quam dei portio et ideo, qui deo subiectus esse nolebat,
intercessioni hominis se ipse subiecit. ergo quia portio dei erat
sanctus propheta Dauid, recte ait: dixi custodire legem
tuam; spiritalem utique legem dicit, sicut et Paulus ostendit.
nam qui corporaliter legem interpretati sunt, non custodiunt
legem, sed praeuaricantur. ,
Ueniamus ad secundum uersum, qui ita est: de precabar
uultum tuum, domine, in toto corde meo, m miserere
mei secundum eloquium tuum. legimus in
lex per occulta mysteria nuntiat Christum, non
facie ad faciem demonstrauit, sicut euangelium demonstrauit. in
ipso enim facie ad faciem loquebatur. licet in euangelio homo
natus ex uirgine apparuerit, uerbum autem se per opera demonstrauerit.
et fortasse hoc declaratum sit Moysi, quod populus Iudaeorum
moriturus esset, eo quod facie ad faciem Christum uidisset et non
credidisset. quod si ad legem referas, etiam legis finis Christus secundum
illud apostolicum: finis enim Christus est
secundum legem omni credenti et mortua est legis
interpretatio corporalis, ubi dominus Christus Iesus spiritalem
eius gratiam demonstrauit. uel certe quia omnes, qui Christum
induimus et baptizati in Christo sumus, mortui sumus peccato, quia
uiuentes legis uinculis tenebamur. ubi autem in Christo mortui
17 cf. Ex, 33,11 22*Rom. 10,4 25 cf. Gal. 3,27. Rom. 6,2—3 0 4 homini N se om. GMm1PRm1 ipse se Mm2a
qui OPll 9 qui] in quo 0 deprecabor codd. av, correxi 10 domine om. R
13 sit] est AOR 14 haec NT intellegimus AR 15 nuntiauit MNTa
non] add. autem u 16 pr. demonstrat Ov 17 in] de NT 18 se perj semper AR
20 eo scripsi et AGMNPBTav, om. 0 quodj cum 0 21 finis legis av
finis] add. est 0 Christns] add. est av 22 est Christus MOPa 23 interpretatio
legis N 24 dominus om. P iesus christus 0 25 eius gratiaml ei
gloriam a 26 induimus Mm2N uidimus eet. av alt. sumus] fuimus AR
quia] et N, eras. M
alterius qui ex mortuis resurrexit. sed hoc mysticum est.
Morale autem historiae ueteris facit nos meminisse debere
quae est de sancto Moyse, qui rogauit deum, ut se demonstraret
ei deus et facie ad faciem eum uideret. norat utique sanctus uates
domini, quod inuisibilem deum facie ad faciem uidere non posset.
sed mensuram supergreditur sancta deuotio et putauit deo etiam
hoc esse possibile, ut corporeis oculis faceret id quod est incorporeum
conprehendi. non reprehensibilis hic error, sed etiam grata cupiditas
atque inexplebilis, quod dominum suum uelut manu tenere
et obtutu oculorum uidere cupiebat. sciebat ad imaginem et similitudinem
dei factum esse hominem. quando enim electus a domino
est ad populum liberandum, impletus est spiritu sapientiae, uiderat
angelum illum et faciem eius in gloria. denique fulgente eius
lumine pauefactus est et uidit rubum uri et non exuri. uisum coepit
fulgoremque mirari:
accessit cupiditate et gratia prouocatus, ut
diligentius fulgorem illum in rubo consideraret. itaque si tantum
accepit ardorem, tantam subiit cupiditatem, cum angelum uidisset
in flamma ignis de rubo, ut, licet pauore adprehensus considerare
non auderet, considerare tamen uellet, quanto magis domini uultum
corporaliter uidere desiderabat, dicens intra se uultum illum plenum
lucis, plenum gloriae, plenum uirtutis, plenum diuinitatis! non
possum plus dicere uel sentire de deo: cum enim consummauerit
homo, incipit. et cum finierit, tunc
aporiabitur, ut scriptum est, quia inconprehensibilis est dei
aeterna maiestas.
23*Eccli. 18, 7 (6) 5 deus om. a et] add. ut v 6 quo AT inulsibilis deus M
facie-I et om. N uideri M possit GMmlPRmla 7 deuotio sancta mensuram
supergreditur au super graditur 0 9 non] add. est MNOPRv
10 teneret APR 11 pr. et mn. 0 optutu N sciebat] adtl. enim Ma
12 domino] adtl. deo av 15 uisu cOOd. praeter 0, a cepit a 16 fulgorem
quem AMNPRTa miratus Gm2Tm2a 18 tantam] tantum OPml
19 flama P 23 uelit Gm1MNPRm1 α uultum domini
Inritus quidem erat postulationis effectus, sed affectus probabilis
serui, qui ultra naturam suam deuotione progressus de
domini angelis aestimabat, quantum in domini uultu plus desideraret,
quo cupiditatem suam gestiret explere. nouerat in ipso homine
aliam post mortem futuram gloriam, aliam claritatem.
sicut
enim stella a stella in claritate est, ita et
resurrectio mortuorum; quae etsi seminatur in corruptione,
surgit tamen in incorruptione, surgit in gloria, surgit in
uirtute, surgit corpus spiritale. qui ergo hoc scire poterat, merito
praesumebat, ut uultum dei uidere cuperet, quem esset obita corporis
morte uisurus. talem certe etiam formam receperat, talem
dominus iam probabat, ut non distaret ab angelis caelestis minister
et exsecutor oraculi.
et ideo cum sciret, quia angeli pusillorum
cotidie uiderent faciem patris qui in caelis est, putauit quod iam
eam uidere deberet, tamquam oblitus corporis et carne deposita,
sicut ille, qui in corpore adhuc positus cum raperetur in paradisum,
utrum in corpore siue extra corpus raptus esset ad tertium caelum,
nescire se dixit.
sancti emm etiam cum gerunt corpus non sunt
tamen in carne, sed in spiritu, quoniam qui in cupiditate et conuersatione
carnali sunt deo placere non possunt. sancti autem conuersatio
in carne non erat, sed in caelo, sicut Paulus ostendit.
Et quid dicamus de probabili desiderio uultus diuini ? homines
sume: si quem nobilem, si quem fortem, si quem sapientem
esse audiunt, tamquam supra hominem arbitrantes concupiscunt
uidere. procedit imperator, cuius regiae potestati commissa pars
est orbis terrarum: concurrunt omnes et in tanta multitudine illum
16 cf. II Cor. 12, 2—4 18 cf. Rom. 8, 9. 8 20 cf. Phil. 3, 20 OPRmla erat quidam 0 pr. affectus codAl. a sed
affectus om. AO 2 quia Av 3 uultum Ov desideret 0 6 a stella om. def. A. GJfOP Ra 7 mortuorum-p. 164, 4 misericordia est desunt in J. 8 surget quater NORm2v incorruptionem GNPT 9 hoc] haec Nat., om. Gm1MOPR
10 cupiret GMml obita] sopitus Ga sopita Mm2 11 etiam certe N etiam]
iam 0 13 secutor GMN plusillorum G 14 cottidieOml quotidie P 1ssancti—
20 possunt ont. N 19 quoniam-20 possunt om. O 20 sunt caraali av
conuersatione Ma 21 non in carne (erat om.) 0 erat] sunt GJfa eaelo]
add. in spiritu est 0 Paulus] add. apostolus 0 22 dicam R 23 sume senpsi
sunt et GMNPBT etiam Ov qui sunt et a 24 homines O 25 procidit Pml
solum aspicere gestiunt et de fulgore purpurae plus quiddam esse
in uultu imperatoris existimant. miraris, si dei desiderabilis uultus
est, cum conformem sui hominem humanus omnis miretur affectus?
hinc datur intellegi etiam illud, quod imperatori unusquisque nullius
reus criminis gestit occurrere. nam etsi crimen habeat con-
scientia, tegunt illud tamen cordis occulta, dummodo publico non
sit inuolutus reatu nec sit aliquod eius crimen expressum. denique
ubi rei aliqui fuerint aduocati, et imperatori se et ipsis iudicibus
offerre prohibentur, quemadmodum turpes lenonum meretricumque
personae a conspectu uel iudicis uel imperatoris arcentur, ne
turpissimorum uisus offendat uultus regii claritatem. qui autem
bene sibi conscius est, nullius criminis reus, quasi innocens prodit
in medium.
Ex his ergo sancti Moysi conprehendamus affectum.
uidere dei uultum quasi innocens uelut quodam uultu conscientiae
desiderabat, aperire ei faciem mentis internae. cognosci plenius
gestiebat et Moyses et ipse sanctus Dauid, qui alibi ait: proba
me, domine, et tempta me; non enim uellet probari, si
in se crimen agnosceret, nec temptari, si passionibus grauibus se
sciret obnoxium. liber igitur a peccato deo se cupidus offerebat.
sed fortasse, quia adhuc frequentioribus dei uisitationibus mundus
a uitio non foret, non fuerit in principio perfectus, utpote cui ante
paululum dictum erat: solue calciamentum pedum
tuorum, illud utique calciamentum quod de Aegypto detulerat, hoc
est corporeae conuersationis inuolucrum. ideo dicit ei dominus:
nemo homo uidebit faciem meam et uiuet.
Quando dictum sit, considera. nondum ei dictum erat:
faciam te in deum regiPharao. adhuc homo erat,
26*Ei 33, 20 28*Ex. 7,1 def. A Pml, om. Gm1Mm1 miratur Mm1 α admiretur aspectus 0
et quid de dei
appellatione dicam? esto angelus, hoc est diuini minister imperii,
obsequere mandatis domini. cum fueris angelus, uidebis faciem
dei. magnum est uidere dei uultum. lex tibi dicit, ut tertio te
offeras in Hierusalem. ipse dominus Iesus ait: beati mundo
corde, ipsi enim -deum uidebunt.
aduertis quid a
te exigatur, ut uideas deum, cui uitae proposita sit praerogatiua
uidendi deum? emunda igitur cor tuum, ut quasi nouus creeris
renouato spiritu, omnes pollutas cogitationes de corde tuo abice,
nihil sit quo tuus inquinetur affectus, simplex mens, pura sinceritas
sit. talibus se dominus, cum inuolucrum corporis deposuerint,
demonstrare dignatur.
Nunc de reliqua ipsius uersus parte dicamus. mi serere,
inquit, mei secundum uerbum tuum. misericordia
quidem iustitiae portio est, ut si uelis donare pauperibus, haec
misericordia iustitia est secundum illud: dispersit, dedit
pauperibus, iustitia eius manet in aeternum
deinde quia conformis tuus iniustum est ut non adiuuetur a socio,
cum praesertim dominus deus noster terram hanc possessionem
omnium hominum uoluerit esse communem et fructus omnium ministrare:
sed auaritia possessionum iura distribuit: iustum est igitur
ut, si tibi aliquid priuatum uindicas, quod generi humano, immo
20*Ps. 111, 9 def. A GMmla deusj in deum Ov
2 dixi] dixit a, otn. GM, del. R 3 qui non uidet faciem meam 0 5 appellatione Ma
6 dicam post. quid tr. 0 7 faciem domini GMav 8 te om. 0 10 deo Rml
11 cui uitae] ciuitate 0 uita NT praeposita Pml 12 et emunda ex et munda
Nm2 nouum creetur a 13 abicere Oml 14 purae sinceritatis A* 15 se
om. N quum Pml uolucruma corpus 0 18 inquid MPml mei am. N
20 misericordiae M iusticiae a 21 aetemum] add. et (m2) in seculum seculi N
2\'2 quia om. N T 23 quum Pml possessione M 24 alt. omnibus Ov 26 sibi N
aliquid tibi av., add. tamquam 0
inde pauperibus aspergas, ut, quibus iuris tui consortium debes,
his alimenta non deneges.
Est etiam misericordiae donare peccatum; et misericordia
est et iustitia est. denique iustitiae adscribit scriptura diuina
ueniam peccatorum secundum illud. quod hodie lectum est: benedictum
lignum quod fit per r in st it ia m, maledictum
autem lignum quod fit per manum
hominum.
superius ad crucem domini retulit, posterius ad errorem
gentilium qui ligna uenerantur. iustitia autem quae est crucis,
nisi quod ascendens illud patibulum dominus Iesus Christus peccatorum
nostrorum chirographum crucifixit et totius orbis peccatum
suo cruore mundauit? in quo ergo iustus deus nisi in eo,
quia sciuit quod de limo terraehominemfigurauit, quae terra utique
corruptelae obnoxia est ac uitio lubricae passionis? propterea
ergo dominus, qui secundum animam te ad imaginem et similitudinem
sui fecit, hoc est rationabilem iustum pudicum — in eo
enim ad imaginem dei es, si sis iustus, ut sis imago iustitiae, si
sis castus, ut inmaculati in te figura praefulgeat —, sciens ergo secundum
corporis fragilitatem corruptelae patere hominem quasi
iustus fragili lubricaeque naturae delicta concessit.
Ac ne forte dicat aliquis: \'cur ergo Adam maledicto
sententiaeque subiacuit? numquid iniustus deus?\' non utique.
sed quia quasi fragili atque infirmo quid caueret ante praescripsit —
infirmus enim non usurpare debet, sed oboedire mandatis —, ideo
praeuaricationis reum tenuit quam prolapsionis addixit. in illum
igitur iusta seueritatis processit sententia, Quia scire uoluit quod
scire non profuit. nobis autem, qui hereditario uinculo tenemur
MPm1Rm1 4 misericordia] misericordiae GMav 5 pro est
m\' Y et iustitia] pergit A iustitia] iustitiae GMav 8 per om. N
maau Nm2 manus Ov 11 illum Nml patibulum] add. ie (hie-P) rusalem XPT
dominus] add. liber AR noster 0 12 cyrographum AMNOPR chyrographum G
13 dominus N 14scixmt N de] e P 18 ut sis—castus om- codd. praeter O
l9iMMcn!attG3fa in te ex ante A 21 eoncesserit a 22 quur P
23 sententiae (que eras.) M 24 quod O 26 praenarieationis] add. magis Ov
quem Ta prolapsioni AGm2Mm20Pm2Tav 27 sententia processit 0
iam atque adsuefacta peccatis non poterat emergere, quasi iustus
indulsit: iuste enim ignouit heredi qui praeiudicio laborat auctoris.
Est ergo iusta misericordia, sed est etiam iniusta misericordia.
denique in lege scriptum est de quodam: non misereberis
illius et in libris Regnorum legis, quia Saul propterea
contraxit offensam, quia miseratus est Agag hostium regem, quem
prohibuerat sententia diuina seruari. ut si quis latronem filiis deprecantibus
motus et lacrimis coniugis eius inflexus absoluendum
putet, cui adhuc latrocinandi adspiret affectus, nonne innocentes
tradet exitio qui liberat multorum exitia cogitantem?
certe si
gladium reprimit, uincla dissoluit, cur laxat exilio ? cur latrocinandi
qua potest clementiore uia non eripit facultatem, qui uoluntatem
extorquere non potuit? deinde inter duos, hoc est accusatorem
et reum pari periculo de capite decernentes, alterum si non probasset,
alterum si non esset ab accusatore conuictus, non id quod
iustitiae est iudex sequatur, sed, dum miseretur rei, damnet probantem
aut, dum accusatori fauet qui probare non possit, addicat
innoxium? non potest igitur haec dici iusta misericordia.
In ipsa ecclesia, ubi maxime misereri decet, teneri quam
maxime debet forma iustitiae, ne quis a consortio communionis
abstentus breui lacrimula atque ad tempus parata uel etiam uberioribus
fletibus communionem, quam plurimis debet postulare
temporibus, facilitate sacerdotis extorqueat. nonne, cum uni indulget
indigno, plurimos facit ad prolapsionis contagium prouocari ?
facilitas enim ueniae incentiuum tribuit delinquendi.
hoc eo dictum
est, ut sciamus secundum uerbum dei, secundum rationem dispensandam
esse misericordiam debitoribus. medicus ipse si
NT .3 laborabat t\' 4 iustae Pml
sed om. MNa etiam] et N
breuem incisionis uel exustionis dolorem corpus omne tabescat, uitae
usus intereat ? recte igitur et sacerdos uulnus, ne latius serpat, a
toto corpore ecclesiae quasi bonus medicus debet abscidere et
prodere uirus criminis quod latet, non fouere, ne, dum unum excludendum
non putat, plures dignos faciat quos excludat ab ecclesia.
Iure ergo apostolus diuino nos hortatur exemplo dicens:
uide ergo bonitatem et seueritatem dei: in
eos quidem qui ceciderunt seueritatem, in
te autem bonitatem, si permanseris in bonitate,
ostendens Iudaeorum populum iure esse a corpore ecclesiae
separatum, ne perfidiae uirus contaminaret ecclesiam, populum au-
tem gentium bonitate domini receptum et oboedientiae munere
gloriari. iure igitur huic diuina bonitas suffragatur, cum in diuina
bonitate permaneat: si uero et ipse desciscat, pro criminis sui qualitate
damnabitur. qua gratia dominus et lux et ignis esse describitur,
ut in tenebris ambulanti luceat quasi lumen, ne diutius possit errare
qui quaerit luminis claritatem. ei autem, qui multa fuerit operatus
quae manere non debeant, sed ardere, ignis est dominus, ut operis
nostri faenum stipulamque consumat atque utili nos saluos faciat
detrimento, sicut aurum quod excoquitur plus probatur.
Fortasse dicat aliquis, qua ratione scripserit propheta:
miserere mei secundum eloquium tuum; uerbum
25 cf. Prou. 17, 3 27 Ps. 118, 58 cf. I Cor. 1, 30 a uulnus] add.
graue Otx 7 abscindere av 8 lateat PT latebat Ov 9 indignos AOR
faciat dignos af 11 ergo igitur A* nos om. Y 12 et] ac b 13 quidem om. N
15 ab ecclesia (om. corpore) NT17 gentium] add. desci:icat N 18 pietas a
cum .4 quia GMml qua Mm2N quam PRml qui Rm2 quamdiu Oav diuine
AmlRml ea (sic) P, om. 0 19et om. 0 discedat O 22 luminis nuaerit A def. Jl GMO foenum P utili - p. 169, 14 magis animo desunt in A
utilesQMml faciat saluos Nav 25 tormento N quod] add. dum Gm2Nav,
quo 0 exquoquitur P plus om. N 26 et qua 0 seripserit] dixerit NT
27 eloquium] uerbum Oav
ante praemisit, aut si misericordiam requirebat, cur eam ad mensuram
iustitiae putauit esse poscendam? qui enim bene agit et
bene uiuit, opus non habet misericordia, quia misericordia a peccato
liberat.
denique non diuitibus, non fortibus et felicitate subnixis
misericordia conferri consueuit a nobis, sed egentibus uel debilibus
uel his, qui ex diuitiis in paupertatem aut captiuitatem aut necessitatem
aliquam deciderunt. ergo qui eget misericordia peccator est,
qui autem peccator non est utique iustus est et non eget misericordia
dei.
Secundum quid igitur unusquisque, hoc est secundum
quem statum egeat misericordia aut iustitiam habeat, considerandum
est. aliter enim eget iustitia dei angelus, aliter homo, aliter eget
misericordia archangelus, aliter homo. angelica enim natura non
utique ita corruptelae obnoxia est ut natura generis humani, et
ideo illa eget misericordia dei, ne possit errare et auersa a se dei
gratia labatur in uitium, homo autem, etsi iam firmiore proposito
est, tamen propter contractorum seriem peccatorum misericordiam
quaerit.
itaque etsi uterque misericordia indiget, aliter tamen angelo
misericordia, aliter homini debetur. leue enim uitium in angelo
iudicio grauiore censetur, peccatum quoque adulescentiae in homine
mitiore sententia quam peccatum senectutis adstringitur et citius
relaxatur.
Propheta igitur in isto uersiculo diuidit causas, ut et misericordiam
quasi homo postulet, quia nemo sine sorde peccati, et
P quid R 2 quur P 3 requirendam 0 ait M 4 pr. misericordiam
Mm1N 7 iis v 8 egit Rml misericordiam PmlRml
12 misericordiam Pml aut—habeat om. 0 13 pr. alitcr—14 homo om N
iustitiam PmlRml 14 misericordia] iusticia dei 0 archangelus] angelos Pm2T
angelica] angeli Pv 15 ita et est om. 0 16 ille OPRv 18 misericordiam]
add. diam R dei Oav 19 misericordia*JIP. add. dei Oav tamen om. 0
20 uitium om. N 21 grauiori GM adolescentiae Gm1N Pm2 Rm2av
22 mitiori GM quam] qui R peccatam] qui N qui peccato (ex-urn m2) P
et] nee NPRT
sicut homo et quasi peccator misericordia egeat, tamen correxit
errorem, paenitentiam gessit, abstinuit a temulentia delinquendi
sobrietate uirtutis. petit ergo iustitiam secundum uerbum
dei, quia uerbi dei sententia est, ut conuersis uenia donetur, si
legitime est facta conuersio.
Cogitaui uias meas et auerti pedes meos
in testimonia tua. diuiduus sensus: aut quia uias superiores
neribus ambularem, quo tuorum semitae mandatorum me errare
non sinerent nec uestigium in deuia et tortuosa deflecterem. frequenter
enim ignorantes iter, si strata uiarum sequantur. perueniunt
quo desiderant peruenire et carent erroris anfractu; sin autem
usurpent scire quod nesciunt et putent aliqua sequenda conpendia,
a publici tractus itinere recedentes erroris labyrinthos frequenter
incurrunt, ut eos de itinere deflexisse paeniteat, et ideo post multa
laborum dispendia ad iter quod reliquerant redire contendunt.
Hic ergo sensus unus est, alius autem ita: cogitaui
uias meas, non superiores, sed futuras, ut ante meos actus cogitationibus
praeuenirem, ne inconsulta operatione progressus aliquid
in ipsis conationibus offensionis inciderem, ut, si agere aliquid uelim,
ante cogitem. utrum agendum sit illud quod desidero aut quo agendum
modo, similiter si adloquendum, utrum adloqui debeam, deinde
strata uiantm - Uerg.
Aen. 1, 422 21 Ps. 118, 59 def. A all. dei om. PR cum conuersis P detur 0
si] add. tamen v 6 freta GMmlNPRTa 7 praemittunt III GJIOR connerti
MNPm1Ta 8 meas superiores A 9 lapsus plenas P 10 conuersione Pm2
Tmlav conuersatione
an
uero si uiam ingressus, cum ueneris ad competum aliquod — ita
enim appellatur plurimarum uelut quidam concursus uiarum —, si
nescias quod iter ingredi debeas, stas tamen et cogitas ipse tecum,
utrum primam an secundam an tertiam an quartam uel certe quintam,
si ita est, uiam eligas quam sequaris nec putas prius adoriundum
iter quam animo definieris et pleniore mentis intentione decideris,
stas igitur cogitans quae sit uia, quae in ciuitatem ducat ad
quam tibi putas esse pergendum, quanto igitur magis animo debes
ac mente consistere, qui ad regnum caeleste contendis, et cogitare
tecum, quia non omnis uia illo ducit, non omnis uia illo dirigit ad
Hierusalem illam quae in caelo est!
Sunt uiae quae malos exitus habent, quas diaboli temptamenta
triuerunt, et ideo exitus earum exitus mortis sunt. hae nempe
sunt uiae, de quibus legisti in Prouerbiis, quia sunt uiae quae
uidentur uiro rectae esse, ultima autem earum
aspiciunt in profundum inferni. est autem
uia angustior illa quae ducit ad dei regnum. uolens igitur eam ingredi
uiam, quae ad deum ducit, non circumspicies, non tecum ipse tractabis,
non considerabis, ne facile capiaris affectu, si uiae latitudine
prouocatus ingrediaris iter quod ad inferna deducat? cogita ergo
ante atque perpende quid facias.
Qui uiderit, inquit, mulierem ad concupiscen dum
eam, iam adulterauit eam in corde
23 cf. Matth. 7,14 28*Matth. 5, 28 Ma an] enim Mm2 7 com-
pitum OBm2av 8 uelud M 9 nescis GMml 10 certe om. 0
11 adoriendum NOPtnlav 13 quae sit uiaj quaeris niam NPRT 14 debes]
pergitA 16 pr. illo] illuc R 19 hae] ecce NT eae P heae R 20 legistis 0
23 regnum dei N ergo a eam igitur AR 25 facili NO 28 quid Mm]
iaquid Rml, om. 0
sed mala haec cogitatio relinquat uias suas. alius non
cogitauit quidem, sed subito aspexit et captus est et uidit et concupiuit
et ideo lapsus est. quodsi fragilem suum considerasset affectum et ante
timuisset, ne, cum uidisset mulierem, mente caperetur et animo,
utique non prospexisset ad mulierem, ne concupisceret eam. uidens
ergo mulierem non direxit pedem suum in testimonia domini, qui,
si ante lapsum suum cogitare potuisset, forsitan direxisset. unusquisque
ergo prius cogitet quomodo uideat mulierem, ut non uideat
ad concupisc-endum eam, ut non adtendat eam. si autem uidens repente
uel bona cogitatione fundatus dirigat pedem suum ad testimonia
domini, ne in captiuitate permaneat, utique ei profuit cogitatio.
postremo amans mulierem diligens concupisc-ens Christum consideret,
iudicium eius, testimonia eius de praemiis castitatis et relinquat
uias concupiscentiae, sequatur uias Christi et habebit laudem in eis,
si contemplatus dominum Iesum contemnat carnis ardorem, flammam
libidinis quasi quodam fonte restinguat, adlidat teneras et infirmas
cupiditates ad petram Christi.
Cogitet ergo primum, ut eadem repetam, quemadmodum
uideat, quemadmodum loquatur. bene cogitauit qui dixit: pone,
domine, custodiam ori meo, ne forte, dum mens inflam-
mat ardorem, lingua sermone labatur aut multiloauio incauto etiam,
quod mens non cogitauit, incurrat loquendi facilitate. cogitet, quemadmodum
pedem suum dirigat, manum adferat, ne impetu indignationis
inpulsus, cum repellere debeat iniuriam, ipse alteri iactum no- 25
A T alt. ut] et 0 2 relinquebat coni. Engelbrecht
5 tenuisset 0 ne cum] nec Mm1et om. MNPm1a 6 ne] non M nec NOmlP
8 direxisset Oau dixisset AGm2Mm2NPRT deuiasset GmlMml unusquisque]
add. cogitaui uias meas et auerti pedes meos in
testimonia tua (Ps. 118, 59) Gm2Mm2NPT 10 ut] aut Mm2
SOPav in eam
Quid igitur prosit cogitare ante, quod postea facturus sis,
docet uersiculus qui sequitur: paratus sum e t non sum
turbatus, ut custodiam m mandata tua. ubi cogitatione
in aliena miser capitur possessione, qui
inprouiso igne praeuentus possessionem suae mentis amisit. si persecutio
ingruit, inuenit iam paratum, ut, ubi possit esse perturbatio
salutis incertae, ibi sperata sacri corona certaminis prouida futuri
meditatione demulceat. si a maledicis obtrectatoribus frequenter
obroditur, cogitet, quia non est discipulus super magistrum
neque seruus supra dominum. si supra dei
filium obprobria exprobrantium nefanda ceciderunt, quemadmodum
seruus exortem eorum sperare se poterit?
ideoque mentem
suam praeparare debet, ut, cum ista acciderint, turbare se non queant.
praeparet animum et meditatione conponat, ut possit dicere,
si tamen possit: quis nos separabit a caritate Christi?
tribulatio an angustia an fames? et cetera.
quare autem non separetur, adiecit: sed i n his omnibus
24 Rom. 8,35 26*Rom. 8, 37 om. 0 5 quod] quid Rm2 6 sequitnr) add.
IIII GR 8 acturum Mml facturus Mm2 9 queant Mml 10 eum] enim JV
scopolosae MPm1Rm1 11 iustae AR 12 pr. oculis GmlMml oculos Pml
13 passione 0 14 in prouisione 0 prouentns GOPRml si Nm20a υ sed
Multa apostolus dixit contra quae lucta nobis est; sed alia
facilia sunt uel certe non huius temporis aut loci, ut discutere omnia
debeamus, quae sint quae nos separare possint a caritate dei, nisi
diligentius resistamus. illud nunc, quod uidetur obscurius, non praetermittimus,
quia ait: ne que altitudo ne que profundum,
quae sunt grauia temptamenta. denique habes in Esaia scriptum
ad regem Achaz: pete tibi signum a domino in profun
dum aut in altum.
respondit ille: non petam neque
temptabo dominum. mysticum illi propositum est,
sed non intellexit et ueritus est, ne temptare dominum uideretur, si
signum peteret in altum aut in profundum. dominus autem uolens
grauia temptamenta remedio subplantare diuino, ait: ecce uirgo
in utero concipiet. hoc est magnum signum, quod altitudinis
et profundi temptamenta destruxit. dominus enim Iesus non
rapinam arbitratus est esse se aequalem deo neque quae sua sunt
requisiuit, sed formam serui accepit, humiliauit se usque ad mortein.
itaque neque elatus est potestate neque mortis quadam deiectione
turbatus. hoc igitur signum proponitur regi, ut petat sibi remedium,
per quod nec regiae potestatis extolleretur supercilio nec
certe aerumnae alicuius exceptione perturbaretur, ut erat corde turbatus,
cum bellum sibi uideret a Syris inferri. diuini igitur exemplo
18*Esai. 7,14 20 cf. Phil. 2, 6 21 cf. Phil. 2,21 22 ef, Phil. 2,7.M Rrnl inquid MPmlRml 3 neque angeli am. Aml
5 poterint R 6 ehristum Jlml 7 luctandum Mm2NT 8 sunt om. PR
antj ut Pml, om. AR 10 praetermittamus Rm2 11 quia] qui NmlO quo
. Mm2Nm2T 12 testamenta PmlR 13 achab AR acaz GM acab P
14 neque] et nea N et neque a 15 mistieum JIOR 19 concipiet in ntero av
22 sed] si Mml accipit Mml 23 quodam GmlMmlRml quoddam Pml
24 itaque T 25 extoUetur ORml 27 a siris MNT assyriis AGmlPmlR ab
assyriis Gm20Pm2 ( υ) a syrus a
Uerumtamen et prophetico sermone facile est docere sarcinam
quandam horum temptamentorum. haec enim temptamenta
duo maxima sanctus Salomon oratione propria declarauit et rogauit
ut posset excludere, dicens: diuitias autem et paupertatem
ne des mihi, sed ordina mihi quae opus
sunt et quae abundent, ne repletus mendax
fiam e t dicam: quis me uidet? aut pauper rapiam
et peierem nomen dei.
potes igitur tu ista
temptamenta contemnere quae formidauit Salomon, qui sapientiam postulauit
et meruit ? diues erat, timuit extolli; pauper fieri formidauit, ne
paupertatis necessitate abstinentiae gratiam non teneret. quam
multi, qui uidebantur sancti esse, ceciderunt ab altitudine cordis
sui! quam multi aliqua necessitate deiecti non potuerunt contenti
esse iniuria, qui fuerant uirtutum exercitio roborati! rarus Iob inuenitur
in terris, qui et diuitias amisit et filios et uibicibus corporis exaratus,
cum uermes toto corpore fluerent, a Christi tamen caritate non
potuit separari.
paremus igitur affectum nostrum, ne inparatum uis
repentina perturbet. denique sciens dominus cito nos frangi solere
ait etiam apostolis: non turbetur cor uestrum neque
formidet. si te cupiditas appetentiaque temptauerit, lege euangelium,
dicat tibi Iesus: \'non turbetur cor tuum'. si quis terror ingruerit,
dicat tibi Christus: \'non turbetur cor tuum neque formidet.
si qua supplicia persecutor inflixerit, lege euangelium, dicat tibi Iesus:
non turbetur cor tuum neque formidet'.
lege apostolum dicentem:
Mm2NO uolumus cet.aMv
3 et] ut AGMmlR ex Mm2 4 quendam JIml remptamentorum] add-
ostendit Gm2 5 sanctus om. R 6 possit GMPRa panpertates 0 7 dederis
GMmla sed] si Mml sunt opus M 8 habundent GMPml abundant O
fiam mendax AOR 10 iurem GMmlPb periurem Mm20Ra μpeiurem
Et quid de saecularibus dicam ? esto paratus non solum aduersus
ea quae uides, sed etiam aduersus ea quae non uides. foris,
inquit, pugnae, intus timores; in te ipso tibi bellum est.
bonum est ut in tranquillitate sit animus tuus et in quadam serenitate;
sed gubernator ille melior est qui in tempestate nauem gubernat.
rege igitur te ipsum, quando turbatur animus, mens fluctuat.
laudauerim uirtutem gubernatoris, qui nullas procellas senserit et
cursum nauigii direxerit nulla tempestate iactatus? sed illum laudauerim,
qui aduersus uentos renititur, insurgit aduersum fluctus,
noti timet, uel cumeleuatur undis nauigium uel cum ad profundi
ima deponitur. ita et ille laudandus est gubernator sui, qui ea quae
aduersa sunt uincit patientia, uirtute superat, secundis non extollitur,
aduersis non frangitur. bellum tibi est etiam aduersus nequitias
spiritales. aduertis, cum quantis tibi proelium, et ideo meditare et
statue animo, ut procedens ad proelia dicas: paratus sum et
non sum turbatus, ut custodiam mandata tua.
Sequitur uersus quintus: funes peccatorum circumplexi
xi sunt mihi et legem tuam non sum
oblitus s, hoc est: funibus me circumdederunt peccatores, ut mea 25
tenduntur ergo illi funes
quibus possessio uniuscuiusque diffunditur: sic factus est funiculus
hereditatis suae Israel. boni ergo illi funes:
isti autem funes quibus trahuntur - peccata ut fune longo
et ut loro iugi uitulae iniquitates. uitula enim indomita
plus se iactat et excutit, cum tenetur, nec adquiescit imperio
nec adstringitur uinculo, sed magis, cum loro retrahitur, exasperatur.
itaque nec coacta se subicit nec tamen libera uinculorum
est.
sicut ergo trahit uitula lorum lUgl, quae, etsi non tenetur
e proximo, tenetur tamen nec se explicat et absoluit, ita trahit unusquisque
peccator indomitis moribus iniquitates, qui putat se liberum,
quia non est iugo subditus subiectusque iudicio, et nescit quod
non sit exutus, sed magis ut illa uitula et ipse se implicet suorum
nexibus peccatorum. hi sunt igitur funes delictorum nostrorum,
quibus inuoluimur et ligamur, quemadmodum sunt et uincula delictorum.
et ideo saluator, qui habet in potestate peccatum dimittere,
dicit his qui sunt in uinculis: exite. utinam et mihi dicat: \'exi de
uinculis tuis, exi de nexibus peccatorum tuorum, solue funes erroris
tui quibus circumdatus et ligatus es\'. etsi enim nequissimus sim omnium
et detestabilissimus peccatorum, illo tamen iubente liberor,
qui sub uno momento latrocinii damnatum reum supplicio eripuit
et constituit in regno suo.
Sunt ergo uincula quibus constringimur, etsi nobis uideamur
liberi. beatus qui haec soluit sibi uincula. et ideo Dauid ait:
24 cl. Luc. 23, 42 Pml distinguunt av 4 possesjionem Rml
ergo om. Am1 5 quibusJ quoad GM0 αυpossessionem
sione et fidei professione soluendos aut manu, hoc est opera manus
tuae, eroga pauperibus, debiles eleuato, redime captiuos, et soluisti
uincula tua: elemosyna enim a morte liberat. eripe
eum qui ducitur ad mortem, hoc est: eripe eum intercessione, eripe
gratia tu, sacerdos, aut tu, imperator, eripe subscriptione indulgentiae,
et soluisti peccata tua, exuisti te e uinculis tuis.
Uinculis enim peccatorum suorum unusquisque
constringitur, sicut ipse legisti; ligat nos uinculis
carnis inlecebra. uinculum nostrum auaritia est, uinculum
nostrum ebrietas est, uinculum nostrum concupiscentia est, uinculum
nostrum superbia est. sunt et diaboli uincula: denique scriptum
est:
hanc autem filiam Abrahae, quam ligauit
satanas decem et octo annis. ligat nos etiam diabolus
criminum nexu, ligat nos uinculo fornicationis, uinculo adulterii,
uinculo perfidiae qua Christus negatur, uinculo inuidiae qua frequenter
etiam frater adpetitur, uinculo crudelitatis qua nonnumquam
socius et conformis occiditur. haec sunt uincula quibus ligatus unusquisque
inclinatur, ut animam suam leuare non possit nec obtutus, ad
caelum mentis erigere, nisi dicat ei dominus: dimissus es ab
infirmitate tua et munere eum suae benedictionis erexerit.
haec sunt sceleratorum uincula quae dure peccatores ligant, hoc est
diabolus et ministri eius uel certe Nebroth, hoc est \'amaritudo\', uel
certe Esau, hoc est \'terrenus et callidus\'. isti enim uenatores erant,
qui feras laqueis captare consuerunt et muta animantia uinculis
1ó*Luc. 13, 16 22*Luc. 13, 12 25 cf. Gen. 10. 8—9 26 cf. Gen. 2.5, 27-28 I dinimpamus MORa μ eorum om. Gm1Mm1 proiciamus Mm2NT
At uero alia uincula sunt, ut dixi, domini Iesu, quem sequuntur,
inquit. alligati uinculis, hoc est uinculis adstricti caritatis
et amoris, fidei uinculis alligati, licet sic possit intellegi: alligati
uinculis Christum sequuntur, hoc est peccatorum et criminum
remissorem, fontem indulgentiarum, redemptionis auctorem. sequamur
ergo uincula Christi, fugiamus uincula uenatorum, ne, dum
incedimus, dum ignoramus, laqueos eorum pes nostrae mentis incurrat,
ne animae nostrae ceruicem nexibus inseramus.
insidiantur
enim quasi pessimi uenatores et, quando prosperorum euentu animum
relaxamus ac secundis rebus remittimus nec excubias cautionis
habemus intentas, tunc plus iactant laqueos suos aut in uia qua
ambulamus abscondunt, ut, cum fuerint eorum laqueis innexa uestigia,
trahant, quo securum subplantent uiantem uel collo adstrictos
strangulent commeantes.
Noli ergo alta ambulare ceruice sicut filiae Iudae; altis
enim ceruicibus cito laqueus innodatur. noli ad saecularia mentem
animumque defigere, sed cireumspice oculis animae diligenter, quia
pluit dominus laqueos super peccatores, ne cadentes inligare te possint;
quos poteris euitare, si legem domini non obliuiscaris.
etenim
etiam qui ligatus est, si sibi sit conscius liberatatem suam non libertatem
suam non desinit et causam nonnumquam dicit e uinculis eam-
25 que sibi legum praescripto defendit ac iudicio frequenter absoluitur.
ergo et tu, si peccaueris, memor esto legis, si peccaueris, memor esto
24 cf. Caes. B. G. 1,4, 1 Mm2NTqui Mm2, add. in Ta 2 praebeat T
3 in diuinarmn v in om. A -1 uincla 0 domine 0 secuntur OPR
qui (quibus T) reguntur Mm2NT 6 et] add. spei a amatores NTa
7 secuntur MNOPR 8 remissionem A 10 incidimus codd. praeter A. a
11 nec GMa υ flxibus b 12 prosperum 0 13 relaxemus 0
Docet te propheta, quomodo teneas dominum Iesum:m media
i a, inquit, no
et utique peccatis tuis ille indulgentiam postulabat; postulabat
a patre, operabatur propria uoluntate. non tibi dicit propheta,
ut tantummodo media nocte surgas, sed ut nocte surgas et maxime
nocte media. nocte enim surgendum ante praemisit dicens: memor
fui nocte nominis t u i, domine. potest unusquisque
memor esse et non surgere, potest unusquisque et surgere et, eunt
surrexerit, ea quae proprio arbitrio sederint postulare. addidit:
media nocte surgebam, docens surgendum esse media
nocte. nec otiosum est quod adiunxit: a d confitendum
tibi, hoc est, ut illo maxime tempore deprecari deum et propria
debeamus peccata deflere nec solum praeteritis ueniam postulare,
sed etiam praesentia declinare, futuris cauere; multa enim illo in
tempore temptamenta proserpunt.
Tunc feruet carnis inlecebra, tunc temptator inludit; coquitur
cibus potusque digeritur, stomachus aeger, mens somnolenta,
animus occupatus est. itaque aut quiescenti calor soporis augetur
aut uigilanti nondum plenior refusus uigor est, qui errorum cauere
possit incursus. tunc igitur temptator adsistit, tunc retia iacit, quibus
turbare mentem possit inprouidam.
tunc spiritales nequitiae
tenebras offundunt, tunc omne nefas suadere contendunt, quando
16.17 Ps. 118.62 27 cf. Eph, 6, 12 pro sum om 0 alt. ego sum era.;. R 4 timeas JIa confitearis 0
5 nocte, inquit GMNapr. postulaMt N
11 media post alt. nocte fr. 0 sed] si Jlml surgas nocte MN a υ 13 in
nam etsi omnem emendationem nostri inimicus exosus sit, tamen
ad tempus, ut sobriae mentis uirum possit elidere, praetendit futuram
indulgentiam, ut praesentia peccata persuadeat, et, cum inpulerit
aliquem ad erroris adsensum, si uiderit eum iam non amore
uirtutis a culpa, sed poenae contemplatione reuocari, inserit uarias
disceptationes, ut dicat sibi: \'quis me uidet? tenebrae
circumdant me et parietes. quem uereor? non
uidet altissimus, non ad eum nostra peccata perueniunt, non
dignatur spectare quae turpia sunt\'. haec utique usu exemploque
cognoscimus: nemo enim potest esse expers temptationis.
Itaque ut tempus hoc habile temptamentis, ita etiam tempus
est poenae, quod ex lectione diuina possumus edoceri. non enim
otiose dominus deus noster, cum posset quocumque momento primitiua
Aegyptiorum extinguere, hoc tamen tempus dolori et luctui
peccatoris oportunius iudicauit. sic enim scriptum est, quia media
nocte primogeniti Aegyptiorum liberi ab exterminatore sint interempti.
ideoque sanctus Moyses prophetaut hoc praeueniret tempusac
sine Hebraeorum fraude transiret, agnum ante immolauit,
hoc est uesperi, ui manducantes eum et domini pascha celebrantes
non occuparentur exterminatoris insidiis, ne inermes et uacuos spiritalis
alimenti nocturna spicula tenebrosi hostis opprimerent.
Rm1 μdormitanti
Haec diligenter intende, prudenter intellege, sollicite require.
non perfunctorie ista dicuntur, sed diuina tibi mysteria declarantur.
praeueni et tu insidias temptatoris, instaura prius caeleste
conuiuium.
indictum est ieiunium: caue ne neglegas et, si te
fames cotidianum cogit ad prandium aut intemperantia declinat ieiunium,
tamen caelesti magis te seruato conuiuio. non epulae paratae
extorqueant, ut caelestis sis uacuus sacramenti. differ aliquantulum,
non longe est finis diei. immo plerique sunt huiusmodi dies,
ut statim meridianis horis adueniendum sit in ecclesiam, canendi
hymni, celebranda oblatio. tunc utique paratus adsiste, ut tibi accipias
munimentum, ut corpus edas domini Iesu, in quo remissio est
peccatorum, postulatio diuinae reconciliationis et protectionis aeternae.
suscipe ante dominum Iesum tuae mentis hospitio: ubi corpus
eius, ibi Christus est. cum hospitium tuum aduersarius uiderit occupatum
caelestis fulgore praesentiae, intelleget locum temptamentis
suis interelusum esse per ChristUnl, fugiet ac recedet et tu 3mediam
noctem sine ulla offensione transibis. admonet etiam sacrificium
uespertinum, ut numquam Christum obliuiscaris. non potes obliuisci,
cum lectum ascendis, eius domini, cui in occasu diei precem fu.
deris, qui esurientem te sui corporis epulis expleuerit. etenim quod
uesperi cogitaueris, cito cum euigilaueris recensebis. excitabit te
ipse dominus Iesus, admonebit ut surgas et eo tempore arma orationis
adsumas, quo solet incursare temptator.
49 Unde non otiose Paulus apostolus et Silas trusi in carcerem,
cum in neruo pedes haberent, media tamen nocte surgebant mentis u
uestigio, exorabant dominum et laudis sacrificium deferebant;
NmIT 2 ista] tibi ista 0 tibi om. 0
3 caelestem R 4 ne om. AmI 5cottidianum Om1 aut] ut Ga declinet
GMmla 6 caelestis MmI te magis N parata Mml 7 caelestibus—
sacrAanentis a uacua Mm1 3 finis est GMav fines Rml eiusmodi Aav
9 ecelesia codd. a 10 ymni GMNOP ibi M Rm2accipias tibi av 11Iesu]
add. christi 0 peccatorum est GMNPav 14 ibi] ubi R 15 caelesti AR
intellegit GMN P Ra intellexent T corr. intelligens v 16 recedit Pm1 media
nocte Pm2 17 ammonet NO 18 obliuiscaris christum A19 ascendes GMmla occasum a diei post fuderis tr. a 20 qui-po 183, 13 septimUS
decuni M Å 21 uešpere 0 euigiJaberis R 22 ammonebit MNOPB
24 si (-y-Pm2) leas P Rml careere N 25 tamen] tunc G Mtem (del.) M
26 sacrificia O
remedium. subito enim media nocte terrae motus factus est grandis,
ita ut mota essent fundamenta carceris; ualuae apertae, omnium
uincula soluta sunt.
audis quemadmodum, si ligatus fueris, quibus
manibus, quibus operibus ipse te soluas, quemadmodum custodes
timere non possis ? surge igitur ad precandum. ea hora est, qua temptator
nocere consueuit et nequitia consueuit inruere; ea hora est,
qua solet aduersus temptationes graues remedium uenire caeleste.
excubandum tibi est, ne qua fraude uincaris, prouidendum, ut eo
tempore quo potes uincere nequaquam uincendi tempus amittas.
Et quia orationem esse subeundam media nocte diximus,
non minus etiam de huiusmodi hora diei dicendum uidetur: contraria
enim nox diei est - quid enim luci commune cum tenebris? - et ideo
aduersa sibi eadem nocturna est et diurna. sicut enim media nocte
primitiua Aegyptiorum temptator occidit et ex eo cognoscitur, quod
ea maxime hora operetur aduersarius, ita e contrario, quod meridiano
tempore uirtus diuinae lucis operetur.
unde et Abraham circa
meridiem sobrias tendebat excubias et boni aliquos expectabat
euentus, leuans oculos suos ac finitima perlustrans, quod eo tempore
aduenientem gratiam sibi quaereret. illo igitur tempore cum duobus
angelis sanctis diuinus ei hospes aduenit, illo tempore Christum suscepit
hospitio, illo tempore illa quae legis et intellegis celebrata mysteria
sunt. quando enim magis diuina debuit fidelem uirum
praesentia quam cum lux diei plenior refulgeret ?
meritoque etiam
25 sanctus Ioseph receptis fratribus et adcersito iuniore germano o, quem
maxime diligebat, meridie instaurat conuiuium. erat enim meridies
25 cf. Gea. 43, 16. 24 Gm1Mm1N Rm1 grandis factus est Jlm2
3 sint GMa 4 sint GMOPav (ct. Act. Z. c.) 6 precandumJ add. deum 0 ea
hora—7 inruere om. NT 7 et nequitia om. Ma nequitiaJ qua P 12 eiusmodi
MNOa. 13 diei noxNav . luceGml commune om. 0 14 etJ uel OPt.
om. Gm1Mm1RTa. ras. in N diurnae P media nocte om. N 16 contrario]
add.patet Mm2 17 operatur R 18 aliquid M 20 sibi gratiam N sibi om. P
tempore igitur 3f 21 sandis] suis MNOPa hospis Rm1 22 illa] ea 0
et] uel 0 misteria MOP 23 diuina om. codd. praeter 0, a, post uirum tr. 11
uirum] add. dei Mm2 a4 cum in ras. mlR quo GMa quod NP refulgent
Pm1Rm1 refulserit Rm2 25 quam Pml
gratiae ministrabat suauissimique cibos alloquii diuidebat, ut, cum
illi poenam fratris metuerent adpetiti et uenditi in seruitutem, ille
diuino iudicio ipsis diceret esse prouisum, ut in Aegyptum deduceretur
qui famem sustinentibus alimoniam non negaret.
Habemus ergo in nobis meridiem. meridies est ei cui iustitiae
sol refulget et cuius opere bono uel cogitationibus innoxiis et pura
mente atque sincera pascitur Christus. disce igitur, quemadmodum
tibi ipse facias meridiem: reuela, inquit, ad dominum
uiam tuam et spera in eum, et ipse faciet: et
educet sicut lumen iustitiam tuam et indicium
tuum sicut meridiem. ubi enim uera est fides,
ibi ueri luminis gratia est; ubi innocentiae prolixior custodia uirtutum-
que longa meditatione processus, ubi splendor bonae conscientiae
diu permanens, ibi intellegibilis est meridies. ibi et tu Christo mentis
tuae epulas exhibebis et in diuitiis eius etiam ipse pasceris, ita ut
non praematurus luminis ueri sequatur occasus nec quidam studiis
tuis tenebrosus cito uesper incumbat et opera bona interiectus inpediat.
quodsi temptationum nox aduenerit, non inmerito media
nocte surgendum et orandum diu et protrahenda psalmis tempora,
donec ueniat dies et inlucescat tibi Christus.
Uide igitur, ne et per diem tibi media nox fiat, quo princeps
mundi tenebrosus et squalidus plenitudinem tibi temptationis offundat
surge igitur et excita tuam mentem. non dormitat qui custodit
te, si te non repperiat dormientem, sed surget, si et ipse fuerit tuae
animae uigiliis excitatus, et imperabit uento et fiet tranquillitas m
24 ct. Ps. 120, 3 26 cf. Matth. 8. 26 def. A GMPa 2 suauissimosque Nm2 3 seruitute P 4 ipsis om. S
disceret On:1 6 habeamus a 7 refulgeret 0 refulgit Rml 8 menta Rm1
adque M 9 ipsi a fias NTa meridies NPm1Ta ad dominum] do.
mino Na 10 eo N 11 sicut] quasi 0 sicut meridiem iudicium tuum S
13 ibi] ubi 0 luminis ueriO est ueri luminis gratia M 14 ibi Mm la
17 praemiturus Gm1 permatnrus GmZ praematuros (-os m2) M, add. et uelox Ot\'
luminis praematurus a ueri luminis v studii istiusNOPR 18 interitus
Nm2 20 pr. et] sed NPR est et 0 22 Mundi princeps au 23 offendat Gm1
Mm1N infundat O Rv 24 dormitabit v 25 reperiat OP Bv surgit
GMNPRmTa 26 imperanit Pm1 fiat Pm1Rm1
igitur nobis. solet sponsus media nocte uenire; caue ne te
dormientem inueniat, caue ne facem tuam non queas somnolentus
accendere.
surgendum, inqllam, et domino confitendum est, ut gratIas
agas, confitenda etiam eius aeterna indicia, quiequid nobis boni
accidit, ut eius iustitiae deputemus ac, sine diuites sumus sine salubriter
ualemus, iustitiae domini deferamus, quia iustus est, ut opus
suum tueatur ac seruet, ut, quos nudos indotata quadam naturae
sorte in hanc proiecit corporis infirmitatem, uigore animi et misericordiae
suae dote pauperes uestire dignetur. quod utique omni agendum
uirtute manifestum est, ut nec die nec nocte nec ullo tempore a
gratiarum actione debeamus uacare.
Sequitur uersus septimus: particeps ego sum omnium
timentium te et custodientium mandata
tua tua. habet et Christus participes atque consortes sui. denique
ipse est uerus propheta, qui sine alterius munere Iutura cognoscit,
qui ea quae uentura erant locutus est in prophetis. an non est propheta
qui facit alios prophetare ? ipse est qui auditur sicut lex, quia
et lex ipsius. denique si Moysen, inquit, e t prophetas
27*Luc. 16, 31 add. est Jla 3 faciem Pml 5 confitendo
Mlm2N confitendi Mm1eius etiam Y iudicia aeterna GMav, add. ut v
boni nobis M 6 ut del. ON, om. v diuites] afflicti in ras. N simus T
7 ualeamus NT, add. id Ov iustum 0 8 indotatam P 9 in om. Gm1Mm1
10 agendo Gm1 11 uirtutej agere Gm1Mm1 uirtute agere NP tempore Oav
nee die om. N 13 septimus] VII OP, om. GR particeps]pergit A 15 suos Ma
16 probat] prophetabat O 22 anima om. NP qui P 24 cognoscat
Mm1NOPm1Rm1 25 qui ea] quia Tm2 27 ipsius est MN est ipsius av
mosen A. mysen 3l inquit om. 0
abierit credent. ideoque populus Iudaeorum, quia non audi
uit hunc prophetam, de plebe exterminatus est, ut populus dei esse
desineret qui ante dei populus dicebatur. habet consortes baptismi,
quia baptizatus pro nobis est, habet consortes iustitiae, quia ipse
iustitia est et nobis de suo dedit sui habere consortium: habet consortes
ueritatis. quia ipse ueritas est et nos tenere uoluit ueritatem: habet
consortes resurrectionis, quia ipse est resurrectio, habet consortes
inmaculatae uitae, quia ipse inmaculatus est, et quicumque in nouitate
uitae ambulauerit, quicumque iustitiae tramitem tenuerit.
partieeps
Christi est. habet etiam tribulationis suae participes, ideoque,
qui particeps eius esse cupiebat, dicit: nunc gaudeo in passionibus
pro uobis et adimpleo ea quae desunt
tribulationum Christi in carne mea pro corpore
eius, quae est ecclesia. sepulturae quoque eius
participes sumus; quisque enim consepultus est cum ipso per baptismum
in morte, particeps eius est. ideoque ipse apostolus, adstruens
quam nobis gratiam dederit dominus Iesus, ait: participes
enim Christi facti sumus.
Sed et ille particeps Christi est, qui qui lugentem maesto solatur
affectu, qui in carcere constitutum proprio non defraudat officio, qui
ad lectum aegrotantis adsidet, non ut capiendae hereditatis tendat
aucupium, sed ut morbi uim sollicito mitiget ministerio, ut sedulo
fessum sermone demulceat, qui nudos uestiat, esurientes reficiat.
in his enim frequenter est Christus, sicut ipse ait: in carcere eram
et non uenistis ad me, nudus eram et non operuistis
me; quod enim uni eorum non fecistis,
1,19 cf. Rom. 6, 4 12*Col. 1, 24 16 cf. Col. 2, 12 18*Hebr. 3, 14
25*Matth. 25, 43. 45 Pml 4 populus dei AOav 5 pr. quia] qui SOPR 8 resurrexionij
A. 10 tramitem institiae Åav 11 ideo N 12 quia NRml dixit
Ailv 13 sunt Aml 14 passionum Ov in om. N 15 quae] quod a
16 quisquis Mm2av quicumque Rm2 cum ipso est A 17 mortem av
19 enim] add. Iesu au 20 consolatur AGMav 22 ad om. GMN Pmlav lecto
Mm2Nav 23 morbi uim] morbiim A misterioO sedule Rml 25 christus
est N 26 utrumque non om. a cooperuistis AOR (Uulg.) 27 quid Mm1
non om. Ta
si oderim mendacium, particeps Christi
sum, quia ueritas Christus est: si fugiam iniquitatem, particeps Christi
sum, quia Christus iustitia est. beatus qui hoc potest dicere. sicut
enim membrum particeps esse dicimus totius corporis, sic coniunctum
omnibus timentibus deum, qui non dicat alteri: \'non es de corpore
meo\', hoc est non dicat pauperi diues, non ignobili nobilis, non
aegro sanus, non fortis debili, non inperito sapiens dicat: \'non estis
mihi necessarii\', particeps corporis Christi est quae est ecclesia.
sed
qui sciat quod hi, qui uidentur in ecclesia debiles pauperes inprudentes,
etiam peccatores, abundantiore indigeant honestate et maiore
praesidio fulciendi sint, qui hoc nouerit, ipse potest dicere: particeps
ego sum omnium timentium te, qui conpatiatur
magis huiusmodi hominibus quam fastidiat eos, conpatiatur infirmis,
ut sciat quia unum corpus omnes sumus et membris membra conexa,
ut alterum sine altero esse non possit et, cum alterum dolet, conpatiatur
alteri. iste ergo recte potest usurpare huius uocis auctoritatem.
Uide autem, quam uerecunde propheta dixerit: particeps
ego sum timentium t e. non dixit \'imitantium\'. sed
\'timentium\'; initium enim sapientiae est timor
domini. inter rudes se constituit humilitate, cum ueteranos deuotione
superaret. sed tamen et timere uirtutis est, quia scriptum est:
timete dominum, sancti eius.
Sed quibus timor iste non sanctus uideatur - quia sunt
qui ignaua formidine pertimescunt et hebeti trepidant metu -, addidit:
et custodientium mandata tua, ut ostenderet
se sancti timoris esse consortem. aut sic: potest quidem timere corde
1. 14 (16) etc. 22*Ps. 33, 10 1 nee om.Ta 2quia—3sum om. N 4 coniunctus O 5 dominum N
7 imperitis T 8 christi corporis AR quae] quod Tm2a sed] add. et Rm2
9 quis Pm2 hii 0 ii v 10 abundantiori A Rav habundatiorem GPm1 habundantiori
0 houestatem GPm1 12 tel add. et custodientium mandata tua
Mm2N quia AR compatitur A 13 hominis R 14 quia] quod a connen
GMav 16 alteri] alterum 0 17 dixit A 18 sum ego GMOPRa. add.
omnium N 20 quum Pml 21 uirtus A 22 dominumJ add. omnes Om1
Rct. tractat. 21, cap. 8 23 quibus] ne aJiquibus Ov sanctis Rml uidetur NT
24 hebiti Rm1 26 de corde Mm1 deuotus corda A
non
tamen potest piger esse qui domini mandata custodit. qui ergo timet,
custodit; ergo eius est custodire qui timeat. sanctus itaque hoc
dicit; ego autem mihi hoc usurpare non possum. quanti enim sunt
qui timeant deum, et non illis conpatior, quaerunt opem: et ferre
nolo, misericordia indigent, sumptu non adiuuo! quisquis autem
haec facit, ipse potest dicere se timentium Christum esse consortem.
Misericordiae tuae, domine, plena est
terra; iusti ficationes tua s
plena est ergo terra misericordiae domini, quia omnibus data est re-
missio peccatorum, super omnes sol oriri iubetur. et hic quidem sol
cotidie super omnes oritur, mysticus autem sol ille iustitiae omnibus
ortus est: omnibus uenit, omnibus passus est et omnibus resurrexit,
ideo autem passus est, ut tolleret peccatum mundi. si quis autem
non credit in Christum, generali beneficio ipse se fraudat, ut, si quis
clausis fenestris radios solis excludat, non ideo sol non ortus est om
nibus, quia calore eius se ipse fraudauit, sed quod solis est, praerogatiuam
suam seruat, quod inprudentis.
est, communis a se gratiam
lucis excludit. super omnes pluuia est, et hoc misericordiae diuinae
deputatur, quia pluit super iustos et iniustos. aut certe sic interpretandum,
quod misericordiae diuinae plena sit terra, quia domini
est terra et plenitudo eius. ipse super
maria fundauit eam et super flumina
24 cf. Мatth. 5,45 25*Ps. 23, 1—2
dominum N 6 misencordiam Mm1a misericordiae NT sumptu] add. et a
autem ont. N 7 ipse] hic 0 consortemJ add. VIII AOPR seq uersus VIII N
smisericordia tua GMa 9 misericordiae (-dia a) domini plena est terra av
10 misericordib G passiones a nostri om. 0 11 promissam. GMm1P Rav.
praemissum N coneelebratur N 12 enim] autem Na futura 0
14 misericordia GMPRa est data Mav est om. O 16 cottidie NOm1
iusticiae post est tr. a 18 peccata NT 20 ideo] idem A 21 fraudauid Rm1
2a est om. A 24 deputetur A 25 quod] quia P diWnae misencordiae A
misericordia dinina GM 26 terra om. O
misericordia domini, in omnes gentes diffusa est fides.
Fortasse dicas: \'qua ratione non dictum est : misericordiae
domini plenum est caelum, quia sunt etiam spiritales nequitiae in
caelestibus?\' sed non illae ad commune ius indulgentiae dei remissionemque
pertinent peccatorum, quibus ignis seruatur aeternus, et
illa, quae caelestium uel potestatum uel ministeriorum sunt, licet
auxilio domini fulciantur, tamen non tanta eius indigent misericordia,
quanta ea quae sunt inferiora atque terrena; non enim illa carnis inuolucro
uestiuntur: in qua est frequentis erroris inlecebra.
ideoque
in superioribus ait idem propheta, quia deus dedit caelum
caeli domino, terram autem filiis hominum.
unde et caelum purius et defaecatius ab omni labe peccati est longeque
semotius ab illo de quo scriptum est: sicut uolatilia
caeli. hoc enim caelum uelut medius quidam inter caelum terram
aerius locus dicitur, in quo sunt etiam spiritales nequitiae in caelestibus.
nam in illo non appellatiuo, sed uero caelo, etiamsi diabolum
egerimus in conspectu dei angelorum non defuisse concilio, puto
tamen nulla operari temptamenta nequitiae. denique scriptum est,
quia angeli amauerunt filias hominum, eo quod terrenis capti detineantur
inlecebris princeps mundi istius ac ministri eius, in quibus
nequitia spiritalis uenenis quibusdam carnis huius inbuta et humanis
sit infecta criminibus.
ideoque dominus in euangelo suo mt:
fiat uoluntas tua sicut in caelo et in terra.
25 non eadem illic iniquitas uicinum possession is finitimo rure depellere,
Hiob 2, 1 20 cf. Gen. 6, 2 24 Matth. 6, 10 Rm1 2 misericordia—est om. Mm1N 3 est om. X misericordia
Ma 5 illa AMm2 illa ea GMml communem (-ne MRa) eius AMm1
Ra communionem
Et ideo iustificationes dei ab ipso domino uult doceri, quia
difficile est in terra magistrum huiusmodi repperire, qui ea doceat
quae ipse non uiderit. ad illum igitur doctorem intimo propheta contendit
affectu, qui solus magister est uerus. quomodo enim potest
homo quasi uerum docere quod nesciat, cum ipse sit mendax? merito-
que ait dominus, ut nemo super terram uocet sibi quem quam magistrum,
quia unus est magister omnium. et quomodo posset Dauid
alium doctorem quaerere, cum ipse de deo dixerit: qui docet
hominem scientiam? docet autem deus et mentes inluminat
singulorum et claritatem cognitionis infundit, si tu aperias
ostia cordis tui et caelestis gratiae recipias claritatem. quando dubitas,
diligenter inquiras; qui enim quaerit inuenit, e t
qui pulsat aperitur ei.
multa obscuritas in scripturis
propheticis. sed si manu quadam mentis tuae scripturarum ianuam
pulses et ea quae sunt occulta diligenter examines, paulatim incipies
rationem colligere dictorum et aperietur tibi non ab alio, sed a dei
uerbo, de quo legisti in Apocalypsi, quod agnus lib rum signatum
aperuit, quem nullus ante aperire poterat, quia solus dominus Iesus
in euangelio suo prophetarum aenigmata et legis mysteria reuelauit,
solus scientiae clauem detulit et dedit aperire nobis.
14 Ps. 93. 10 18*Matth. 7, 8 23 cf. Apoc. 5. 1—5 Pm2 effigiam (a ex corr.) A caelestem
GMav concludere A potestate GJ1 potestates N Pm1 potestatem au
4 maxime NPRT sacrilegiis Nm2 caelo 0 terra 0 5 enim om. d
8 reperire AGO Pm2v docet R 9 at A 10 potest enim AR 11 meritoqae
ait] et cum Rm2 12 dominus] add. dicat Rm2 13 possit GMm1OPRm1
dauid posset A 15 inluminat singulorum mentes A 16 et om. 0
cognitionis clantatem A 17 tui cordis APN caelestes Mfnl 18 inquires A
et]add. ei GMav 19 aperit R illi aperitur Nm2 ei om. GMNP Rav
est in Ov 20 quidem A quidam Rml 21 incipies Nm2Ov incipis AGPRa
incipias MNm1 23 apocalipsi M P apocalypsin OR 24 aperuerit 0
25 prophetaret Mm1 26 clauim GMm1Nav, item infra
Dicunt se Iudaei habere clauem scientiae, sed non habent;
nam si haberent, ipsi ingrederentur, ipsi agnoscerent penetralia scripturarum.
nunc autem uae uobis, scribae et Pharisaei,
qui abstulistis clauem scientiae et ipsi
non introistis et introeuntes prohibuistis!
quomodo enim clauem potestis habere scientiae qui scientiae negatis
auctorem?
et ideo ad ipsum conuersus Dauid ait: t u me, inquit,
doce iustifica tiones tuas, quia tu es uera iustitia, tu doce
quae sapienter dicta sunt, quia tu es sapientia, tu aperi cor meum,
qui aperuisti librum, tu aperi illud ostium quod in caelo est, quia ipse
es ianua. per te si quis introierit, regnum illud possidebit aeternum,
per te si quis intrauerit, non decipietur, quia falli non potest quicumque
domicilium fuerit ueritatis ingressus.
Incipit littera \'Teth\', cuius interpretatio est \'exclusio\'.
quid est \'exclusio\' ? numquid sicut domo aliquis excluditur hospitioque
deicitur, ita qui excluditur a dei regno bonis suis fraudatur, sicut illae
exclusae sunt uirgines, quae secum oleum non tulerunt et, dum uenit
sponsus, extinctae sunt faces earum atque emendo oleo inflammandisque
facibus occupatae fecerunt moram et ingresso iam sponso introire
cupientes leguntur exclusae ? non arbitror. nam quomodo diceret
bonus et sanctus propheta deiectus atque exclusus a dei regno:
iucunditatem fecisti cum seruo tuo ?
nec prophetae
25 meritum huiusmodi intellectum uidetur admittere nec series
18 cf. Matth. 25, 2-12 24*Ps. 118, 65 NT 3 uae nobis om. V 5 alios introeuntes 0
6 potuistis N negastis Oat\' 7 ipsos NPRT ait dauid ANO inquid
Mm1Pm1 8 doces Rml doce uias M iustificationum tuarum Mm2
9 apperi GN 10 qui] quia Rav apperuisti Y apperi GJ/X hostium
MOm1Rm1 11 est P introierit—12 si quis om. OR in aeternum A
13 ueritatis fuerit 0 16 Incipit] Nona av, om.N theth Mv tet ex tuet N
thet 0 teht P, add. incipit a 17 excluditur] exc (sic) s.l. m2G, om. a
18 bonis suis ARm2 bonis (bonisue Mm2) illius GMav bonis suae Rm1 bonisue
(u.e P) NOPT 20 atque] add. in Rm2v 22 diceretj add. si GMNPRa
si a Ov 23 bonis NOPav et om. NOP Rmlav esset propheta GMNOP Ra
propheta esset v regno] add. I P 24 ioeunditatem. GMNOPRa
tua doce me iustificationes tuas;
audis dicentem: bonum mihi lex oris tui super milia
auri et argenti: et potes dicere quod sit exclusus a regno,
qui non est exclusus a lege? quid ergo intellegemus? haeret interpretatio:
obscuritatem sensui sui sermonis uidetur offundere.
Uocant merita prophetae, uocat eius gratia, uocat subiectorum
series, ut altioris intellectus aliquid debeamus eruere. e t occurrit
in tempore, quod interdum excludamus in bono.
scriptum est enim:
perfecta caritas timorem excludit foris. et generaliter
quidem caritas excludit timorem, ut miles, qui imperatorem
diligit, bella pro imperatore suscepta non metuit, ut seruus amans
dominum, quamuis per deuia et praerupta mittatur, tamen omnia
pericula domini amore contemnit ac. si quis dominum petat, se ipsum
offerre non trepidat: ut, qui trans mare positos filios uidere desiderat,
non metuit naufragia, liberorum caritate ingreditur maris
fluctus, subit incerta nauigii, sed metum discriminis leuant desideria
filiorum. quam pulchre etiam de martyribus dicitur, qui uere militant
Christo, qui persecutiones ungulas gladios incendia non timentes
infestis se regibus obtulerunt! timorem etenim quem poterant habere
poenarum excluserunt amore martyrii.
Hunc sensum autem esse interpretationis huius etiam de
Threnis Hieremiae possumus adprobare. nam et ibi sub hac littera
scriptum est: bonus est dominus sustinentibus
eum, animae quae quaerit eum; bonum est
sustinere p t sperare in salutare dei. bonum
est u i ro cum portauerit iugum graue a
1 iocunditate MOPRa 4 potest NPR 5 quid] quod Mm1 intellegimus
Am1MNOa interpretatio] add. et Ov 6 obscuri A obseuritati MNPRT
sensui scripsi sensus codd. ar sui om. 0 sermonibus 0 sermo u 8 ut] add.
per Mm2 9 in tempore GMOv interpretatio A in interpretatione G s. l. m2T
corr. a in temptationem N intemperatio P R exeludamur GNOv 10 foras
excludit timorem 0 foras Gm2MNav 13 dabia codd. praerer 0, a
14 petit A 15 qui] si quis O 17 leaauit desiderium NT desiderio Mm1
18 quam] quod M quae N pulere M dicuntnr Nm2 25 quae] qui AOP R
Z7 portauit Å
tulit iugum graue. haec utique quid aliud adstruunt nisi
bonae exclusionis hanc interpretationem uideri? quis enim sustinet
dominum nisi studio caritatis? quis est qui sperat nisi qui quod
sperat optat et diligit: quod enim speramus, per patientiam
expectamus.
ergo qui sperat sustinet, qui sustinet
inpatientiae utique excludit affectum. quis est qui portat iugum
graue a iuuentute sua nisi qui deliciis renuntiat, luxuriam fugit?
quis est qui singulariter sedet nisi qui saecularibus uoluptatibus
abdicatis molestiarum omnium excludit tumultus? iste ergo timere
nil poterit qui caritatis gratia uim timoris absorbuit.
Est et alius qui excludatur in bono, ut ille qui apostolica
auctoritate sublatus e medio plebis est, quia malum opus fecit,
traditus in carnis interitum, ut eius spiritus saluaretur. ex quo
intellegimus, quia in bono excluditur qui iubetur agere paenitentiam,
ut humilietur et conpungatur corde; haec enim reconciliationis
solent esse suffragia.
Denique etiam in Hieremia scripta sub hac littera id uidentur
significare; sic enim legimus de Hierusalem illa terrena: in munditia
eius ante pedes eius, non fuit memor
nouissimorum suorum et cecidit inualide:
non est qui consoletur eam. uide, domine,
humilitatem eius, quia magnificatus est
inimicus. et quia humiliata est Hierusalem, merito postea ei
dicitur: defecit iniquitas tua, filia Sion. et omni
qui paenitentiam egerit, lacrimis propriis peccata defleuerit, bene
dicitur: defecit iniquitas tua.
alibi quoque sub hac
littera dicit Hieremias: boni erant uulnerati gladio
quam uulnerati fame; abierunt conpuncti
28* Thren. 4, 9. om. 0 4 quis—5 diligit om. N alt. quij quid AR, om. 0
6 speratj add. et 0 7 inpatientia GPRa utique om. d 8 a iuuentute sua
om.A renuntiatj add. et 0 luxoriam Rml 9 sedit Pm1Rm1 10 abdicatns
Mm1Pm1Rm1 nil (nihil v) timere av 11 nihil NO quia MOv 13 fecit]
add. est a 11 traditur 0, add. est An, que Mm2 17 remedia i 18 in om.
Na, eras. R hieremiae MPRTa 20 pr. eius] enim 0 24 quia] add. sie Ov
humiliatur Ga est om. GMm1a ei postea AOR 26 Iacrimisque OPRv
nostrorum agimus paenitentiam delictorum, conpungimur etiam
recordatione dictorum. unde ait propheta Dauid: quae dicitis
in cordibus uestris, et in cubilibus uestris
conpungimini. qui autem conpungitur, utique delectationem
excludit erroris et qui agit paenitentiam, excludit pudorem, sequestrat
uerecundiam flagitii confitendi, ut recuperandae spem salutis
inueniat. meritoque et ipse Dauid, ubi agnouit errorem: peccaui,
inquit, domino. tantus rex, tantus propheta non erubuit
peccatum proprium confiteri et ideo dictum est ei: et dominus
abstulit peccatum tuum.
Sublato igitur peccato ait: iucunditatem fecisti
cum seruo tuo, domine, secundum um uerbum tuum.
suaues epulae cum sumuntur, sed
faetidae cum digeruntur. bona multa in hoc saeculo dum uiuimus
aestimantur, quia usui nobis sunt, ut pecunia honor aurum argentum
possessiones: eadem nihil possunt prodesse defunctis, hic omnia
relinquuntur, quin etiam maiore dolore quis moritur, cum se his
fraudari copiis ingemescit. non est ergo iucunditas uera nisi illa.
quae secundum uerbum est dei, ut quis bonorum meritorum atque
uirtutum subsidiis gaudeat se esse munitum.
Hac Dauid iucunditate dei uel bonitate laetatur, quia
iugum graue a iuuentute portauit et sustinuit atque expectauit
26 cf. Thren. 3. 27. GMPR 1.2 conpungimus P R igitur] add. etiam 0
3 dictorum] delictorum Om1av 5 qui autem] quia cum R dilectionem Om1
6 quia paenitentia (om. agit) A 7 flagitium confitendo Mm2 8 dauid et
ipse NP cognouit v 9 inquid Pm1 domino (ex-ne) inquid M non] ne A
12 ait] add. I P iocunditatem Mm2NOPRm1a 14.15 iocunda MNOP Ra
quae—15e esse om.N 15 luxories Rm1 16 patrimonia Mm1 17 sed om.O
denique subdidit idem apostolus: in eos quidem
qui ceciderunt seueritatem, in te autem bonit
atem; si enim non cecidissent, utique uterentur et ipsi dei bonitate.
nam et tibi ideo bonus est, quia permanes; quodsi non permanseris
in bonitate, et tu excideris. non ergo deus propterea bonus
esse desistet, quia tu lapsus es et indiges seueritate, siquidem et
seueritas dei in bonitate recurrat, unusquisque castigatus pedem
referat a peccatis et ad uirtutum tramitem bonamque conuersationem
recurrat.
denique docet de illis qui ceciderunt apostolus, quia s i
non permanserint in incredulitate inserentur;
potens est enim deus iterum inserere
i illo s, ut, quemadmodum desecta uirgulta, ita et homines uelut
caudicibus quibusdam uirtutis inserti bonorum fructus possint
ferre meritorum, accuses necesse est medicum crudelitatis, quia
putrefactas uulnerum fibras ferro putauerit exsecandas, quia noxia
et serpentia ulcera igni adusserit, ne uirus in ulteriora proserperet,
uel quia magister discipulum uerberauerit neglegentem, ut metu
uerberum indueret diligentiam. castigare enim amantis est, non
execrantis, et ideo bonitatis est, non crudelitatis. recte ergo et
dominus ubique est bonus, et cum remittit flagitia et cum peccata
castigat; castigat enim dominus quem diligit.
26*Hebr. 12, 6 4 pr.et om.N
5 securitatem Mm1 6 apostolus]
Castigatus est etiam Dauid; denique ait: et fui flagellatus
tota die. sed uir sapiens, qui intellexit castigationem
illam sibi domini profuisse, ait: bonitatem fecisti cum
seruo tuo, domine, secundum uerbum tuum,
hoc est: etsi illa mihi ad tempus amara uisa est castigatio, mihi
secundum carnem, mihi secundum maestitiam corporis, tamen
secundum uerbum tuum castigatio illa fructus bonitatis adtulit.
illam mihi castigationem intellego profuisse, illa castigatione me
a uitiis esse reuocatum, illa castigatione non diu aliquid in me
licuisse flagitiis, per illam castigationem domini nihil in me aduersano
licuisse, nil morti. demque:castigans castigauit
me dominus et morti non tradidit me ipse propheta
memorauit; castigatur enim qui recipitur, qui autem non
recipiuntur non flagellantur; in laboribus enim hominum
non sunt et cum hominibus non f 1 age 11 abuntur.
ideoque supra ait: quam bonus Israel deus
rectis corde! ergo bonus omnibus, quia omnes recto uult
esse corde. qui autem cor declinauerit, ipse a se gratiam diuinae
bonitatis auertit.
Sequitur: iucunditatem et disciplinam et
scientiam doce me, qui a in mandati s tuis credidi,
iuxta apostolum
meum, quia leue est, et onusmeum, quia suaue
est; dixit enim: ro ϕορτίον fiov χϱηστόν. unde merito
Ideoque qui intellegit altam dei esse bonitatem doceri
desiderat etiam disciplinam. nam plerique auertuntur ab studio
disciplinae, dum eam seueram et tristem arbitrantur; sed perspicacior
sensu intellegit, quod disciplina, etsi tristis ad tempus sit, posterioribus
fiat iucunda temporibus. sed est disciplina uel correptio
seuerior, est etiam moderatior. moderatior est, de qua dicit dominus:
corripiam eos in auditu tribulationis eorum.
est seuerior quae est in ira et furore correptio.
unde refugiens eam
correptionem dicit Dauid: domine, ne in ira tua arguas
me neque in furore tuo corripias me, et Hieremias:
corripe nos, domine, in iudicio et non
in furore. omnis ergo disciplina, etsi ad tempus habeat amaritudinem,
habeat perturbationem, postea tamen pacificos fructus
generare consueuit.
Sed qui petit doceri bonitatem et disciplinam, debet petere
etiam scientiam doceri. nisi enim habeat scientiam, molesta est
disciplina, molesta correptio. quid sit scientia, doceat te Salomon,
qui ait de domino deo nostro: ipse enim mihi dedit
eorum quae sunt cognitionem ueram. et alibi
hic idem propheta ait: qui docet hominem scientiam.
qui autem petit scientiam, credit mandatis dei.
26 Ps. 93,10 OR perseueraret Oml per om. N 3 posse suis
dari P dare M posse dari N 6 expectat 0 7 esse om. N 8 etiam]
eius Mm2N plerumque GMmlPRa a OMOav 10 quod—11 temporibus tkf.A om.N etsi A si cet. av. cf. lin. 18 11 iocunda GMOPRa -plina—p. 198,6
laudantur homines desunt in A correctio 0 12 seueiior] add. et OR
alt. moderatior] seuerior
Aliud est autem in mandatis dei credere, aliud mandatis
credere. qui enim mandatis dei credit, cito efficit ut sit in mandatis
dei et in ipsis conuersetur. per fidem igitur scientia adsumitur,
per scientiam disciplina; quod enim scimus placere posse, in eo nos
conuersatio ipsa delectat. denique scriptum est: nostra autem
conuersatio in caelis est. praecessit scientia, secuta
est conuersatio. de \'mandatis dei credere\' diximus; \'in mandatis
autem dei\' hoc est: in ipsis esse et credere quia uera mandata sunt.
nisi autem credideris mandatis dei, eorum utique scientiam quae
per mandata dei docemur habere non poteris.
Sequitur uersus tertius: priusquam humiliarer
ego deliqui, propter hoc uerbum tuum eg o custodiui
. alia traditio habet:
ideo ita accipiamus, ut \'humiliarer\' sit dictum, eo quod peccato.uideatur
humiliatus. propter peccatum enim temptationes saepe
nascuntur; denique Adam et Eua post culpam utique deiecti sunt.
ergo humilitatis nostrae causa peccatum est uel humiliationis;
non enim hoc fugio. potest enim de aduersis plerumque intellegi
humilitas, ut est: bonum mihi quod humiliasti me,
ut discam iustificationes tuas, et: nisi lex
tua meditatio mea sit, tunc forsitan perissem in
14 aZiqutl Origenistae
24*Ps. 118,71 25*Ps. 118, 92 def. A (om- in) — in mandatis NO 2 credit mandatis dei N effecitN
in om.MmlN 3 ipso M 4 placere] add. deo Oav nos om T 5 autem om.O
8 dei] add. credere v 9 autem] enim MNfh, 10 docemus Mml 11 uersus
om. NP tertius] IIIGOPR, om. MN 13 aliqua GM - editio Nav
14 hominis anima v 15 ut] ego ut 0 16 LXX GPB 17 alt. et om. a
18 admittitur NPT 19 ita otn. v accipiamus ita a nt om. v sit scripsi
ita sit Nm2 ita cet. av 20 saepe temptationes NP 21 eieeti a 24 est]
hic ergo
ostendit humilitatem ortam esse de culpa. et quia culpa praecessit,
ideo humiliatum ostendit, hoc est adtritum temptationibus et
aduersis et traditum anxietatibus, quemadmodum et ille, qui
traditus est a Paulo in interitum carnis, humiliatus utique est,
ut postea posset reconciliationem mereri.
Sed quamuis humilitas ista, hoc est uelut quaedam deiectio,
perturbationis, non uirtutis sit, generat tamen saepe uirtutem
et fit non poena, sed remedium delinquentis. nam si peccatis tuis
tribuas quod humiliatus es, quicquid acciderit in te retorques et
ex reo incipies esse iustus qui te ipse condemnas; iustus enim
accusator est sui in exordio sermonis.
nec
potes indignum te iudicare humilitate qui propria errata cognoscis,
in quibus erubescendo non utique extolleris, sed humiliaris. uides
ergo, quia ideo humiliatus es, quia deliquisti et non seruasti eloquia
dei. unde serua diligentius, ne pecces, ne iterum, quia deiectus es,
tristitia absorbearis et fiat tibi deiectio tua incrementum iniquitatis,
quae debet esse correctionis occasio.
etenim in temptationibus
homo sicut aurum in conflatorio conprobatur. uides propheta
quid dicat: priusquam humiliarer, inquit, deliqui.
iure ergo temptationibus traditus est, quoniam delinquebat, delinquebat
autem, quia dei eloquium non tenebat. uerum inde ordinem
emendationis inuenit, unde culpa processerat; coepit esse subiectus
eloquio diuino et culpa desiuit.
Sequitur uersus quartus: bonus es, domine, e t
in bonitate tua d o ce m e iustif icationes tuas.
scio
quia credis. ergo si laudantur homines, m quibus plerumque
aliena laudantur, quanto magis unusquisque dei sibi conciliare
gratiam debet, ut dicat: bonus es, domine! nam si hoc
dicat homini, ut esse admoneatur quod forsitan non sit, et bonitatis
etiam ipse praedicatione mitescit terroremque inmitis deponit
affectus; quanto magis deo laus sua est deferenda, qui nisi bonus
esset, super terram stare quis posset ?
proprium est autem dei ut
bonus sit. denique in euangelio habes, quia arbor bona
fructus bonos facit. fructus eius angeli sunt, fructus eius
homines sunt, hoc est rationabiles, sancti, si domini praecepta
custodiunt, fructus eius sunt hi qui nascuntur in terris, fructus
eius sunt uirtutes hominum. merito ergo arbor bona bonos
fructus facit. prius igitur radix laudetur, ut fructus possit
probari. sed et alibi ait idem dominus Iesus: et pater uester
qui bonus est dabit bona data petentibus se
Sed quamuis bonus deus sit, cuius etiam amara plus prosunt
—non enim inferuntur ut noceant, sed ut corrigant —, rogatur
tamen, ut in bonitate sua doceat nos iustitias suas. considera medicum
utilia adponentem medicamenta uulneribus, ea tamen, quae
mordeant ulceris uirus, aut certe ferro putrefacta resecantem.
cum m eo ipso sit bonus medicus, quia utilitatem operatur aegroti,
et faciat quod prodesse nouerit, tamen, quia aeger dolorem aut
19*Matth. 7, 11 23 cf. Ps. 118, 68 add. de his l\'
4 aput OPml 5 o rex M 6 in quibus] pergit A 7 gratiam conciliare Aav
9 dicatur Ma ammoneatur NO 10 mitiscit Mml mitescat Titi2a
intimis (s dd.) M deponat Tm2a 12 possit GmlPmlRml autem dei
est Oav 13 euangeliis AR 14 bonos fructus N P pr. eius] enim AR, add.
dei R, om. GJ-INTa angeli-eius] euangelii M (in ras. m2, sed del.) NPmlT
15 rationales NT 16 ii v
et ideo in euangelii
bonitate melius docentur iustificationes dei quam in legis
seueritate. opus autem iustitiae iustificatio est. unde scriptum
est, quia Pharisaei se iustificare noluerunt non baptizati baptismo
Iohannis. in eo enim iustificationem non fecerunt, quia noluerunt
agere paenitentiam delictorum, quam propheta in bonitate uult
agere, ut ei fiat peccatorum remissio sine atrocitate damnationis
cum remissionis gratia.
Sequitur uersus quintus: multiplicata est super er
me ini quit a s superborum, eg o autem in toto
corde meo scrutabor mandata tua. quanto magis
cum odiosis
non habentibus pacem eram, inquit, pacificus.
nihil tamen tranquillitas eius proficiebat, ut eos qui pacem oderant
sua tranquillitate conponeret et eorum studia conprimeret; cum
loquebar illis, inpugnabant m e gratis, hoc
est: cum causas inpugnandi non haberent, tamen inpugnandi studium
non deponebant.
ita ergo multiplicantur siue nequitiae spiritales
siue homines et multiplicatur eorum iniquitas super iustum.
uerbi gratia si filium iustus amittat, quod saeculi usu saepe contingit,
22 Ps. 119,7 add. et a 5 suptilitate A sublimitate Mml sublenitate Mtn2
euangeliojtf 6 quam—7 scriptum est otn.N 7 sanctificatioO 8 farisaei P
iustificare se 0 uoluerunt MNa baptismum Bml 9 in eo] ideo N qui
N Pml non uoluerunt 11 10 profeta B 13 uersus om- NPv quintus]
V PR, om. MNv est] sunt M 15 meo om. 0 16 exitat Ptnl 17 adleta 0
18 Jacessitur Mml lacescit N lascessit Pml 19 ostendit] add. dieens Rm2
odiosis non] hodio 0 odio av 20 non om. GMml inquid Pml 23 illis]
add. inquit 0 26 iniquitos eorum av 27 amittat iustus 0 ammittat
Rstlt om. P usus MmlPBml contigit Mml
uel corporis infirmitatibus, tunc dicunt superbi: \'ubi est iustitia
eius, ubi misericordia?
ecce quia sic multatus est, ecce quia ei
innocentia sua nihil prodest ideoque ad uitae huius specimen
extrahendum tres illi sancto specie amici, obtrectatione autem
iniqui, probitatis atque iustitiae eius inuidi, exprobrantes grauia
obprobria congerebant et qui uenerant ad consolandum insultare
coeperunt.
Sed iustus his non mouetur ideoque nec Iob frangebatur.
denique in amissionibus filiorum uel patrimonii dicebat: dominus
dedit, dominus abstulit; sit nomen domini
benedictum. ergo et in aduersis positi dicamus: bonitatem
fecisti cum seruo tuo. potest enim dominus in melius
mutare quae facta sunt, ut Iob sancti habemus exemplum, et quae
amissa sunt reddere potest, qui ei et amissis filiis generaret meliores.
numquid deo est difficile meliora donare? potest, etiamsi nihil
donet, hoc ipso tamen iusto esse prospectum, si forte futuri inprobi
rapti sunt, ne mutaret malitia cor eorum. similiter et de patrimonio:
quasi non uideamus plurimos propter opes patrimonii in periculum
salutis esse deductos, plurimis ex diuitiarum abundantia causam
ortam esse peccandi. qui enim non habet quod donet, adscribi ei
culpa non potest quod non donauerit; qui autem habet quod
donet et non dat, utique obnoxius incipit esse peccato.
Sequitur uersus sextus: co ag u l atum est u t lac
cor eorum, ego autem legem tuam me d it ab ar.
ita homines, qui ante sedulitate gratia suauitate
uerborum lactis speciem praeferebant nulla inuidia corruptam,
hi si coeperint inuidere, coagulatur in uitium cor eorum et fit de
suauitate amicitiae amaritudo maliuolentiae et insuauis quidam
horror inuidiae. ergo coagulatum est cor per superbiam, per inuidiam,
quae lenitatem naturae fluentem beniuolentiam malitiae
concretione uitiarunt. iniquorum ergo cor coagulatur, iustus autem
humiliatur legis praecepta meditando, qui habet humilitatis magisterium.
Sequitur uersus septimus: bonu m m i hi quo d hu m iliasti
me, ut dis c am iustif icationes tuas. hoc
ergo qui humiliatur non deiciat animum neque frangat, sed magis
humiliando proficiat, ut superbum humilitate sua mitiget, insolentes
morum seueritate confundat, contumeliosos patientia sua
frangat, auaros nonnumquam etiam aequanimitate dispendii a
iurgii intentione deducat. sic enim legisti, quia iustificata
Ps. 118, 71 27*Luc. 7, 35 JlmlPtnl humana 0 2 coalescat NTa
3 coagolato GMNPml 4 itaque 0 gratiae A.B. add. et Mm2N 5 proferebant
AG 6 hi eras. R si] cum 0 7 maleuolentiae v 8 error NT
9 quia R laenitate A beniuoientia GMNOPa beneuolentia v llquaeO
Sequitur uersus octauus: bonum mihi lex oris
tui super milia auri et argenti. non quicumque
sed nec Christus hunc repperit nisi de his quos ipse docere dignatus
est. Petrus hoc dixit et probauit effectu, quia pluris legem quam
aurum habuit. ideoque ait: argentum et aurum non
habeo. non auarus hoc dicit, qui defosso auro incubat, non dicit
pecuniosus, qui cotidiana emolumenta sollicito rimatur affectu,
qui cotidie opes aggerat, qui hereditatis tendit aucupia, qui circa
aegrotantis lectulum indefessas exercet excubias.
Hic aliqui \'legem oris dei\' tamquam legem uerbi dei accipiunt,
ut si dicas \'legem dexterae dei\'. bene ergo et hoc conuenit
Petro dicenti: uerba uitae aeternae habes, et non
relinquemus t e, hoc est: Lextui oris super milia
auri et argenti est; et possumus tantum deserere bonum
et saeculi huius emolumenta captare ? sed et Moyses lex oris dei
potest dici, per quem locutus est dominus et dedit legem.
Incipit littera apud Hebraeos decima \'Ioth\', quae Latina
significatione confessio\' dicitur uel certe \'desolatio\'. nec
18*Ioh. 6, 68 19*Ps. 118, 72 N 2 subduxit Rm2v 3 sapientia a 5 uersus
om-MPv VIII AGNOPR, om. Mv 7 pr. haec Mml atque argento]
argentoque N S praefert a legem] uerbum 0 omnia] add. sua 0
9 reperit GOPR iis v 10 et om. a affectu AGNOP RTa 11 aurum et
argentum Aav 12 incubat auro N 16 alt. dei om. GMNPRa 18 uete M
aeterno GM non Aml nos eet. av 19 relinquimus AOPSTa secuti sumus
GM, add. omnia et secuti samus Rm2 cl. Ezplan. ps. 39, cap. 16 extr. oris tui
MNPav 21 moses A 22 dominus loeutus est av deus N nihil subscn-
ptvm in eodd. 25 aput M decima ante incipit tr. a OTH N Iod v
26 eonfusio G R eerte om. a
citius confitentur. magis enim secundis rebus animus extolli solet,
cum autem urgetur aduersis, tunc diuinum inplorat auxilium.
nam et in his quae humana sunt hunc usum esse cognoscimus,
ut, cui succedunt prospera, animus elatior sit, cui mundi huius
infesta sunt et potentia alicuius aduersa, tunc confugiat, tunc
opem quaerat, ut uel rogando superioris mitiget potestatem uel se
uiribus armet adiunctis, ne quasi inferior potentioribus uiribus
obprimatur.
Denique Hieremias sub hac littera sic ait: manus suas
extendit qui tribulat in omnia desideria
eius; uidit enim gentes introeuntes in sanctificationem
suam, quibus mandasti ne introirent
in ecclesiam eius. de Hierusalem utique hoc dicit
propheta, cuius deplorat aerumnam, cuius praecessit desolatio
ac destitutio, ut postea sequeretur confessio; castigat enim
dominus omnem filium quem recipit. -recepturus
igitur Hierusalem ante captiuitatis flagellauit aerumnis.
nimium
enim insoluerat et inflato se corde iactauerat, ut caput tenere non
posset dominum Iesum, id est humilitatem gratiam iustit am
sapientiam, hoc est uerae fidei magisterium non teneret. et ideo
dominus castigauit eam, qui moderator omnium nouit quemadmodum
unumquemque castiget. ut enim medicus grauiora uulnera
asperioribus medicamentis curare consueuit,
itaet deus noster grauiora peccata maiore seueritate castigat, sed ipsa
castigatio ad salutem proficit; dixit enim dominus: percutiam,
et ego sanabo.
Denique de Hierusalem spem coepit Hieremias propheta
promittere; nam in posterioribus sub hac littera ait: dabit
29*Thren. 3. 30. 29 N 2 cito 0 3 urguetur MRml 4 in
om.N iis Gv suum N 5 suceendunt M sitj add. et M 6 etJ exa
aduersatur NPT 7 ferat GMml nt AOBav, om. eel. superiores Mtnl
8 potentioris 0 11 tribulatnr Ov 14 dicit hoc O 19 soluerat AGPR insolegerat
Mm2av corda se 0 teneri N 20 possit PmlRtnl 21 est om.
GMmlPR 23 castiget unumquemque NP 28 de om. MN spem] specie 0
hieremiae prophetae Pml
in obprobriis. dabit in sepultura os suum,
si tamen est spes patientiae. in euangelio dominus
Iesus docens uirtutem atque insigne patientiae ait: qui te percusserit
in maxillam praebe ei et alteram;
uult enim discipulos suos et iniuriarum esse patientes nec referire
facile, nedum ferire; patientia enim humilitatis indicium est. et
ideo, quoniam desolata erat ac destituta Hierusalem: dabit,
inquit, percutienti maxillam suam, ut non se subducat
iniuriae nec declinet caedis dolorem, sed percutienti maxillam
offerat. utrumque intellegi potest, siue ei qui percutere incipiat
siue ei qui iam percusserit, ut illud euangelicum compleatur:
qui te percusserit in maxillam praebe ei
alteram. et prophetice hoc positum est, ut doceret Hierusalem,
hoc est plebis Iudaicae ecclesiam non aliter esse saluandam
nisi per euangelii disciplinam, ut, cum coeperit euangelii praecepta
seruare et operibus implere mandatum domini Iesu, tunc iugum
captiuitatis de suae animae ceruice deponat, cum se subdiderit
iugo Christi.
Et satiabitur, inquit, in obprobriis. non
dixit: \'subibit obprobrium\'; facile est enim unam aut alteram
contumeliam sustinere. addidit: satiabitur in obprobriis,
quo facilius domini moueat misericordiam obprobriorum
conplurium deformitate miserabilis.
quod utique ex libro Regnorum
potes intellegere. quippe cum conuiciaretur Semei filius Gera
sancto Dauid, uirum sanguinarium appellans, et malediceret ei,
quando fugiebat filium suum Abessalon parricidalia ad tempus
Mml 2 sepulturae Mm2NPm2Ta, add. fissuram GM
fossura NPRT fossuram a, cf. p. 206,1 3 pacienti 0 in] et in ex ait in Nm2
dominus] add. ait N 4 insignem MRml 5 marilla Rm2 6 et om. 0
iniuria N iniuriae T 7 nec dum OR ferire] add. potens iniuriam faceret, indicium
humilitatis non exhiberet (-ent o) Tm2a est indicium T 8 destituta]
add. eratO 9 inquid M percntienti inquitN 12 ut-13 percusserit
om. N ut om. M illut Pml euangelium M cumpleatur Rml
14 profetiee R 15 seruandam GMOav 18 subderit Rml 21 subiuit Pwtl
enim estO 22 sustinere] add. sed (ex si m2) M,v 23 dominus Mv 24quam
plnrium 0 miserabOes Rtnl ex] de O 25 potest GMmlPmlR iera NT
26 ueram Mml sanguinumO sanguinarum Rm.1 27 absalon NOP Rm2a
etenim cum temptationis suae tempus intellegeret, ut ei
parricidale proelium moueretur, magis humilem se uolebat uideri,
quo domini mitigaret offensam, quam exasperandum eius arbitrabatur
in sua temptatione iudicium, si forte suas iniurias ultum
iret.
unde et ad populi ducem Abisai uindicare cupientem ait:
quid mihi et tibi est, fili Saruiae? ideo maledicit
mihi, quoniam dominus dixit illi ut
maledicat. ecce filius meus, qui exiuit de
uentre meo, quaerit animam meam. si autem\'
modo extraneus maledicit mihi, dimitte illum,
ut maledicat, quoniam dominus dixit
illi, ut uideat humilitatem meam et retribuat
mihi dominus bona pro maledicto hoc.
quod et prophetico dixit spiritu et probauit euentu;
cum enim
repleta fuerit humilitas, peccatum soluitur. denique et in
Esaiae libro habes, quia dicit dominus sacerdotes, loquimini
in cor Hierusalem, consolamini eam,
quia repleta est humiliatio eius; solutum
est peccatum eius, quia accepit de manu domini
duplicia peccata sua. aduertis igitur quia, ubi
desolatio, ibi humilitas; desolationem enim sequitur humilitas
iusto ordine, humilitatem patientia, patientiam probatio, consolatio
probationem. quod habes et in apostolo scriptum, quia t r ibulatio
patientiam operatur patientia autem
probationem, probatio autem spem; spes
autem non confundit, quia caritas dei diffusa
est in cordibus nostris per spiritum sanctum
u m, qui utique nostrorum est consolator affectuum.
A arbitraretur 0 5 in] ut R (del.), om- A suae AR
(del.) temptationis A temptatione
Quod autem ait: dabit in sepultura os suum,
ostendit quandam supra modum patientiae taciturnitatem, ut
tamquam sepeliat os proprium, ne loquatur, et uelut quodam
aggere uirtutum obstruat, ne uocem doloris emittat, tantum pondus
adserens patientiae quam spes foueat, ut uocem ipsam uelut busto
quodam ac tumulo sepeliat ac concludat, quam nulla extorquere,
nulla nec excitare possit iniuria. huius quoque litterae interpretationem
ut potuimus explicauimus; ueniamus ad psalmum.
Itaque primus uersiculus est: manus tuae f ecerunt
me et Parauerunt me,. da mihi intellectum, ut
discam mandata tua. magno commendationis usus exordio
suis nec meritum spectet alienum, sed in suae gratiae munus intendat,
ne uideatur abrogare quod ipse donauit. itaque etsi de luto
corporis nostri substantia sit, carne induamur et corpus ossibus
intexatur et neruis, tamen quod simus pretiosissimum opus dei
nemo dubitauerit. nam et fabricam ipsam humani corporis si quis
considerare uelit, nihil poterit in terra pretiosius iudicare. est
enim homo statu celsus, uultu decorus, caesarie gratus, non in aluum
ceterarum more curuatus animantium, sed ipso naturae iure sublimis,
qui in caelum libero spectet obtutu nulla captiuae seruitute
ceruicis adpressus in terram, sed tamquam propriae conscius libertatis
et locuples sui testis auctoris.
Uerumtamen in ceteris animantibus membrorum forma
laudetur, in quibus praeter gratiam corporis nihil est aliud quod
requiratur. homo in eo est pulchrior quod non uidetur, non in
a 2 sub APmlR modo Rm2 sapientiae A 3 sepeliat
os] sepaltos ARM2 sepelitus PmlRml 4 agere R 6 concludat scripsi includatcodd.
av 7 nulla nec] nulla ne Pml nullane Pm2v nulla**R nulla a posset 0
10 pr. me om. N parauerunt] plasmauerunt MNP 11 exordio usus Nav
12 sui om.N 13 enimJ etiamGMNPRa 14 etiam om. a 15 espectet Pm2
16 nee lVml arrogare 0 17 sit] add. et v carnem P 18 texatur N
quodsi sumus J1 dei om. N 19 dubitauerat Mml 21 statura Mm2
ahmm] auium (au in ras.) T 22 ceterorum M0Pm2av ceterarumque Tm2
ammatom a ipse T 23 optatu N 24 oppressus ANPa depressus Ov
terra 6 27 laudatur Rm2
magnum sane munus, si se ipse
cognoscat, et quaedam forma Iustitiae, mundo magis quam sibi
nasci. unde et Salomon ait: grande homo et pretiosum
uir misericors, uirum autem fidelem opus
est inuenire. et uere magnus est qui et diuini operis interpres
est et imitator dei. homo est enim qui potuit dicere: imitatores
mei estote, sicut et ego Christi. terram excolit,
mari tamquam possessione utitur, caeli ornamenta gratus miratur
adsertor. euanuerat rerum natura, nisi qui ea uteretur diuina prouidentia
esset adiectus.
Denique postquam fecit deus caelum et terram et maria,
posteaquam omnia reptilia uolatilia animantia, postea hominem
fecit quem animantibus uiuentibus anteferret, de quo non inmerito
caelestis sententia resultauit: faciamus hominem ad
imaginem et similitudinem nostram.
cetera
dixit et facta sunt, mandauit et creata sunt:
ut homo fiat, specialis quidam dei accedit hortatus, ut tamquam
laborantis dei in huius munere creaturae significaretur operatio.
deus quidem expers laboris est; sed tamen scripturae uerba quid
aliud nisi studiosam tui operationem eius ostendunt ? ergo si deus
maiore quodam studio te creauit, cur ipse tui studium derelinquas ?
si deus in te laborauit qui laborare non nouit, cur ipse fugitans sis
laboris ?
20*Ps. 148, 5 add. sunt a in hoc in a 5 coniungi a 6 magis quamj
magisque AR 7 pr. et om. a pretiosum] add. opus AGOPm2R μ 9
Manus tuae, inquit, fecerunt me et parauerunt
me. clamat ad deum propheta: opus tuum, domine,
ne deseras, non derelinquas. te auctorem conuenio, te teneo conditorem,
praesidia aliena non quaero. in adiumentum accingere
qui accinctus es ut creares. dic ipse, Dauid, quid senseris, cur
dixeris: manus tuae fecerunt me. sed dixisti inferius:
domine, retribues propter me; domine, miseri-
cordia tua in saeculum, opera manuum tuarum
non omittas. hoc est dicere: bestias non fecerunt
manus tuae, sed dixisti: producant aquae reptilia
animarum uiuentium, et produxit terra secundum genus
quadrupedia et reptilia et bestias terrae. me autem, inquit, fecisti,
me tuis manibus figurasti, hoc est: non figurasti bestias manibus
tuis, non reptilia, non uolatilia; m e autem fecerunt manus
tuae et parauerunt me.
Non mediocre opus est quod paratum est, cum sapientia
unumquodque disponitur et paratur. denique Sapientia dicit:
cum pararet caelos, cum illo eram. quod de hominibus
idem dicit propheta: uox domini praeparantis
ceruos. quae uox domini est nisi: faciamus hominem?
qui sunt isti cerui nisi inimici serpentibus, qui super aspides ambulant
et uenena non sentiunt? non uile igitur, non corporale arbitror
quod parauit deus. nosce te ipsum, homo; tuae animae dicitur
in Canticis: nisi cognoueris te formosam in mulieribus.
cognosce te, anima, quia non de terra, non de luto es,
quia insufflauit te deus et fecit in animam uiuentem. opus es magnificum,
dei generatione inspiratum. adtende tibi, ut lex
118, 73 18*Prou. 8, 27 19 Ps. 28, 9 20 Gen. 1, 26 21 cf. Ps. 90,13
24*Cant. 1, 8 (7) 26 ef. Gen. % 7 27*Deut. 4, 9 0 2 me om. a deum] dominum GMP 3 ne]
non M 5 qui] quia Pm2 7 pro dominus Nm2 retribnet N 11 genus]add.
suum Mm2NO 12 inquid Rml 13 bestiam T manibus tnis bestias 0
17 anumquidque P 19 idem om.N dicit idem PRav 20 domini] add. dei av
24 Canticis] add. canticorum NPav te cognoueris N 26 qui M in te a
fecit] add. te Av 27 inspiratione generatum 0
non teneant, terrestria non morentur. ad illum tota intentione
festina, ex cuius inspiratione consistis.
grande, inquit, homo
et pretiosum uir misericors, uirum autem
fidelem opus est inuenire. disce, homo, ubi grandis
atque pretiosus sis. uilem te terra demonstrat, sed gloriosum uirtus
facit, fides rarum, imago pretiosum. an quicquam tam pretiosum
quam imago est dei, quae tibi primo fidem debet infundere, ut in
corde tuo refulgeat quaedam auctoris effigies, ne, qui mentem tuam
interrogat, non agnoscat auctorem?
an quicquam tam pretiosum
quam humilitas, ut naturam corporis et animae perspiciens altero
te subicias, altero recognoscas? prona in uitium carnis inlecebra
misericordiam suadet, quia quod alteri contuleris tibi soluis; quicquid
a te procedit in te recurrit et quicquid feceris tibi soluis et
quicquid profueris tibi proficit.
Uiuacis animae uigor, sensus rationis et intellectus capax
atque iudicii, ut digna domus tanto habitatore uideatur, non amittat
suae praerogatiuam naturae, ne hominis nomen amittat. scriptura
enim eum hominem dicit, qui est ad imaginem et similitudinem
dei, peccantem autem non hominem, sed aut serpentem aut equum
adhinnientem feminis aut uulpiculam aut iumentum uocare consueuit.
nolite fieri sicut equus et mulus,quibus
non est intellectus; in freno et camo maxillas
22 *P,;. 31, 9 pr. non] ne ANav mouentur M 3 inquid M homo inquit N
4 pretiosum] add. opus AO/ii autem om. codd. praeterO.a 6 atque] et N a
ubi et O ubi v, om.T te om.OPml 7 quicquid M 8 primo (—um Ta)
similitudinem suam, sed eum punit, qui ad similitudinem dei factus
hoc quod accepit seruare non potuit. punitur ergo illud quod ad
similitudinem dei esse desistit, hoc est peccatum tuum. nam
suam deus non damnat imaginem nec in illud incendium mittit
aeternum, sed magis uindicat imaginem suam de eo qui imagini
illi fecit iniuriam, ut per malitiam quod eras esse desineres et fieres
mulus ex homine. uindicatur ergo imago, non condemnatur, uindicatur
quasi expulsa, non condemnatur quasi rea.
postquam enim
peccasti, aliud esse coepisti, illud quod eras esse desisti. quomodo
igitur punitur in te quod in te non inuenitur? nam si inueniatur
in te imago dei et similitudo, non supplicio incipis dignus esse, sed
praemio. ita imago illa, qua ad imaginem et similitudinem dei factus
es, non condemnatur, sed coronatur. condemnaris autem in eo
quod ipse mutatus es, ut fieres ex homine serpens mulus equus
uulpicula. his nos enim nominibus iam scriptura condemnauit,
quia exuti caelestis imaginis ornamento etiam nomen hominis
amittimus, qui gratiam hominis non tenemus.
In aliquibus tamen codicibus inuenimus manus tuae
fecerunt me et plasmauerunt me. nec istud alienum,
quia et Iob dixit: manus tuae plasmauerunt me
et fecerunt me. unde et hic dicitur, ut meminerit deus quia
puluis sumus et uberioris gratiae munus infundat nec infirmum
24 Ps. 118, 73 26 *Hiob 10, 8 28 cf. Gen. 2, 7 a 2 ait] add. sed dicitur a 3 uocatur
om-GPRTa a NORav 5 tribuit] tibi tribuit 0 6 paniatur] punitur a
7 similitudinem] imaginem 0 8 alt. quod] qui GMmiPR 9 desistet Nm2P
10 in illud] illam in NTa 12 malitiam] add. homo MNOv et] add. ne PRTa
15 eoepistil add. et a 17 incipias M 18 qua] qui MmlPmlRml quae Rw2
facta Rm2 21 uulpecula AMm2OPm2Rm2av nos post enim tr. Na, post
am tr. v 26 fecerunt me et plasmauerunt me O
Manus tuae, inquit, plasmaueruut me e. \'manus\'
dicit pluraliter, non \'manum\'. at uero alibi ait: ego manu
mea solidaui caelum, et: manus mea fecit haec.
in hominis constitutione uidetur non abundasse quod toto mundo
ut fieret abundauit. caelum manus una firmauit, ut scriptum est,
et utraque dei manus hominem figurauit, ut legimus. caelum
non ad similitudinem, homo ad similitudinem; angeli enim ad
ministerium, homo ad imaginem.
Esto ut et angeli ad imaginem; scriptura tamen de homine
locuta est quod sit ad imaginem. habemus enim aliquid quod angeli
fortasse non habeant; ubi enim abundauit peccatum,
superabundauit gratia. nobis est natus Christus
ex uirgine; legimus enim: puer natus est nobis, filius
datus est -nobis.
nobis carnem suscepit, immo potius nos
in illa carne suscepit, quod filium hominis in dei sede constituit.
non lego angelos in dei sede nisi stantes, nisi ministerium deferentes,
non lego angelos, sed homines consepultos Christo et in Christo
resuscitatos. denique ait apostolus, quia conuiuificauit
nosin Christo—cuius gratia estis salui fecit
simul suscitauit simulque fecit sedere
in caelestibus in Christo Iesu.
filius ergo homims
ad dexteram dei, non angelus, non archangelus nec Cherubim et
Seraphim. illa laudant, filius hominis sedet filius hominis
16 *Esai. 9, 6 19 cf. Dan. 7,10. Hebr. 1,14. Apoc. 8,2 20 cf. Rom. 6,4—5
21 *Eph. 2,5-6 24 cf. Matth. 26, 64 AORv etj aut v flatus v flatu codd. flatum a, add. sao
APSav se N 3 suparo a, om. eodd. v superante] prosperante 0, add.
labore Av 4 inquid Pml me om. A 5 manum] manu AGOPRa 7 abun-
dare NTa totiv 8 una firmauit manus av 9 utramque GMm1 utrumque
Mm2 10 enim om.Ov 12 ut om.NT etutO loeuta est de homine AOR
13fortasseangeliav 14 habent Mm2Rm2 I5 natus est N 16 et filius A MOv
18 quod] quos tamen per O quando a 19 non-deferente5 om N 22 saltrificati
NT salutifieati a 23 sedere fecit NOav 25 ad] a PmlRml cherubin
MOPa 26 seraphin (-fin P) MOPa ilH Mm2NPTa
quae sunt in caelestibus triumphauerit, quod fecerit similes
angelorum homines, in quibus ante erant contagia mortuorum.
Ue rb o, inquit, domini caeli firmati sunt
et spiritu oris eius omnis uirtus eorum. homo
quoque spiritu domini perfectionem uitae consummationemque
uirtutis accepit. inspirauit in eum deus spiritum
uitae et factus est homo in animam uiuentem
e m. uita ergo nostra coepit ex inspiratione diuina, sed uita haec
secessione animae corporisque dissoluitur, inspiratio autem diuina
non soluitur. et ideo intellege aliud esse quod figuratum est, aliud
quod factum est uel paratum, meritoque dupliciter habes scriptum
de homine. primum enim scriptum est: faciamus hominem
ad imaginem et similitudinem nostram et:
dominabuntur, inquit, uel principatum habebunt
et: fecit deus hominem ad imaginem
d e i.
secundo autem loco ita scriptum est, quia accepit deus
puluerem de terra et plasmauit hominem. ubi
puluis, ibi plasmatio, ubi autem non puluis, ibi non terra, non
materia, sed incorporeum, sed admirabile; ibi non materia, sed
inmateriale. quod enim secundum imaginem est, non est in corpore
nec in materia, sed in anima rationabili. ibi operatur, ibi ostenditur
homo ad similitudinem et imaginem dei, ubi iustitiae, ubi
sapientiae, ubi omnis forma uirtutis adsumitur.
Si intellegas imaginem, uidebis ad imaginem; homo enim
non est imago dei, sed ad similitudinem factus est. alius est
imago dei inuisibilis, primogenitus uniuersae
creaturae, per quem facta sunt omnia. ille
non ad imaginem, sed imago; tu non imago, sed ad imaginem.
habes ergo in tua substantia aliquid de imagine et similitudine
dei, quod sit diuinae simile imaginis. propterea imago ad eum,
13 Gen. 1, 26 15 Ps. 48,15 *Ps. 48, 15 16 *Gen. 1, 27 18 *Gen. 2, 7
27 *CoI. 1,15.16 om.N 2 triumphauit A 4 inquid Pml 6 dominil sancto N
dei O 7 dominus a 9 co∗ecit A 11 intellegite A0Prn2R 17 ita om.AR
21 imagmem] add. dei M\'V 22 materi$MmlNR operatus PmlR alt. ibi
eras- P 26 alt. est om.N a 27 uninersae] omnis N 31 simflis P imaginiO®
sui, ut iterum signet, ut iterum conformet, quia amisisti.
quod accepisti. insufflauerat enim tibi deus, ut inspirationis suae
dono haberes gratiam, quam tibi tua culpa sustulerat. factus eras
in animam uiuentem; audi quid dicat: non in carnem, sed in
animam uiuentem.
sed quia peccator signaculum tenere non potuit
ex III crmine positus non habebat quae dei sunt sed quae hominum,
propterea uenit dominus noster Iesus Christus, ut legisti in euangelio,
et a mortuis surgens cum clausos discipulos repperisset, claustris
ingressus est manentibus et dixit pax uobis; sicut misit
me pater, et ego mitto uos. cum hoc dixisset,
insufflauit eis et dixit: accipite spiritum
sanctum.
Uidesne ergo quae manus fecerint hominem aut quem hominem
fecerint? illum utique, quem secundum Christum induimus,
expoliantes ueterem hominem cum actibus
eius, et induimus nouum qui renouatur in
agnitionem secundum imaginem eius qui
creauit eum, ubi non est seruus et liber,
sed omnia et in omnibus Christus.
Christum ergo
induimus, sicut et alibi dictum est: Christum induistis.
accepimus spiritum sanctum, qui non solum nostra peccata dimittit,
sed etiam nos facit sacerdotes suos aliis peccata dimittere. ideo ait
propheta: tu finxisti me et posuisti super me
manum tuam. finxit per lutum, posuit per gratiam spiritalem,
licet plerique hunc psalmum ex persona dictum saluatoris accipiant.
audi quia manus domini etiam spiritus dicitur. clamat Iob: spiritus
diuinus qui fecit me.
istae sunt ergo manus quae
hominem parauerunt, Christus et spiritus. ergo dominus Iesus et
21 Gal. 3,27 24 *Ps. 138, 5 27 *Нiob 33, 4 alt. ut om.O confirmet Ov amisit AR amiseras (—at 0m1)0v
4 dono haberes] donaret M tua om PR 5 audi-6 uiuent.emom.N 9 resurgens
Nav reperisset OPmlv 10 sient] add. ergo GMNOPRTa 11 et
cumO cumqueav 12 et dixit eis Nav 14 uides M aidisne Nml 17 eius]
suis Ma induamus AR in] ad Na 20 et om.O 21 induimur Mml
scriptum A 22 accipimus ANP R peccata nostra 0 dimittet MmlN
PmlRmla 24 profeta
mihi irascimini, quia totum hominem
saluum feci in sabbato? quod specialiter ecclesia docet,
quia non solum anima, sed etiam caro nostra seruatur, anima per
cognitionem dei, caro per resurrectionem; quorum alterum docuit
diuini auctoritate sermonis, alterum propriae resurrectionis exemplo.
Sic est ergo homo geminae substantiae; alia est enim facti
substantia, alia figurati; ista de dei spiritu, illa de limo. propterea
ait Iob: resuscitabit corium meum, quia quod de
limo est resuscitatur — terra enim in terram redit —, quod autem
factum est, ut principatum haberet super ceteras animantes, id
praestantius esse intellegis; intellegis enim etiam bestiis nobiscum
commune consortium est. et ideo homini specialis praerogatiua
donata est, id est anima qua ceteris animantibus imperat;
sed
ut possit imperare, debet deo esse subiectus. docetur igitur seruire,
ut ad regnum peruenire mereatur; qui enim seruit Christo, placet
deo. qui seruit Christo placet utique ueritati et debet nescire mendacium,
qui seruit iustitiae debet repellere iniquitatem, qui seruit
inmaculato debet tenere castimoniae disciplinam, qui seruit luci
debet odisse tenebras peccatorum. ergo, quia corpus infirmum est,
uisitationem domini postulemus, unde propheta ait: quid est
homo quod memor es eius, aut filius hominis
quia uisitas eum? m?
NT 3 saluum ■— 4 hominem om.N
5 sanum 0 in om.P ecclesiam 0 6 seruetur Av saluatur 3hn2NTa
7 resurrescionem M 8 diuinę GMm1Pm1Ra diuina O resurrexti(-ci-3/jonis
Et nunc in reliqua uersiculi portione ait: da mihi
intellectum, ut discam mandata tua. spiritalem
igitur se esse cognoscens propheta petit gratiam spiritus sancti.
etenim intellectum dari a domino et inter munera gratiarum primo
constitui loco in apostolica lectione didicisti, quia unicuique
datur manifestatio spiritus ad utilitatem,
et in propheta primo loco sapientiae et intellectus spiritalis gratia
postulatur. petitur ergo ut dei donum. deinde uide ordinem: d a
mihi, inquit, intellectum, ut discam mandata
tua.
intellectus praemittitur, ut scientia sequatur; nam nisi
quis intellexectus, doctus esse non poterit. doctrinam igitur intellectus
facit, non memoria; nihil enim prodest multa legisse, nisi
intellegas ipse quae legeris. et in apostolo post manifestationem
spiritus sermonem scientiae legisti postea substitutum, ut scias
intellectum memoriae praeferendum et illum posse habere scientiam,
cui ante intellectus adfulserit.
Simul humilitatem considera. si propheta intellectum dari
sibi postulat, quis tam arrogans, qui profiteatur in sua potestate
esse intellegentiam ? intellectum petit, ut ipse se nouerit et naturae
suae possit scire rationem. at illi, qui de rerum natura disputant,
caeli scrutantur plagas; qui se ipsos scire non possunt, putant
intellegentiam sine dei dono posse concedi.
unde et nos humilitatem
debemus adsumere, ne extollamur, si forte unam aliquam de scripturis
parabolam cognouerimus aut, quia interdum secundum litteram
plana legimus, si forte secundum litteram aliquid intellexerimus,
doctrinae nobis adsumamus scientiam.
propheta llle, qui accepit
spiritum sanctum, postquam unctus in regnum est, unctus est m
prophetam, centesimum et octauum decimum psalmum scribens
13 cf. I Cor. 12. 8 27 cf. I Reg. 16. 12-13 0 2 ut] et APRml 3 cognoscit a petitOv
,.pcr AGNPRTa,om.M gratia OPtnl 5 eorstituit 0 8 ut om.av a 9 inquit o\'m.Na nt discam-p. 217, 26 exemplum desunt in A
13 ipsa Mm2Pml 15 proferendum Mml 17 humilitatem] intellectum a
20 ille Rml 25 plana-litteram om. R plane 0 27 esfc in regnum
Ipse dominus Iesus cum diceret, ut legisti in libro euangelii
secundum Matthaeum scriptum: beati pauperes spiritu,
subiecit in posterioribus: omnis qui audierit uerba
mea haec et fecerit ea, similis erit homini
sapienti. non ergo qui audit tantummodo similis erit, sed qui
facit quae audierit. ergo neque factum sine auditu neque auditio
sine facto potest esse sapientis, sed qui audit et facit. audiamus
igitur ut intellegamus, faciamus ut intellexisse nos quod audiuimus
conprobemus.
Sequitur uersus secundus: qui timent te uidebunt
me et laetabuntur, quia in uerba tua
supersperaui. fortasse aliquibus uideatur hoc esse contrarium,
unde puto quod, sicut illic Iudaicae forma impietatis exprimitur,
ita hic ecclesiae gratia reueletur. prophetat enim totum orbem
replendum esse timore diuino et ideo quasi timentes deum sanctorum
dicit cognitione laetari; qui enim uidet iustum et gaudet, etiam
ipse uult esse iustus. pulchrum est enim ut in aliis delectetur, quod
21 cf. Luc. 8, 37 ef. Luc. 9, 52—53 dej. A OR 5 postulabat 0 postolabant Rml 6 legistis 0 7 quod
secundum matheum scriptum est 0 matheum PR 8 audit Na mea
uerba ilv 9meaom.a homini] uiro NOPav 11 factum] Pml R
aaditu] auditione ORv 12 sapientes MmlN, dd. N sapienti similis a
13 pr. ut om. eodd. praeter O,a audiamus N 15 uersns otn. NP
secundusj II GNOPR 16 quiaj quoniam PR 17 speraui NPRTa hoc
om.P 21 genesareni GM genesarem 0 generaseui R in ras. m2 gerasseni T
22 ei oni-N 24 ita oin~GMmlN, add. et P hic] in G propheta R 25 re-
plendo Mml 27 pulcrum Rml ut] quod GMPmlR
est enim insitum bonis, ut castum
pudicus, prudentem sapiens affectu pio diligat, misericors liberalem,
et uirtutes suas in aliis amet. plerisque enim iusti aspectus admonitio
correctionis est, perfectioribus uero laetitia est. quam pulchrum
igitur, ut uidearis et prosis! bonum ergo uir iustus.
Propterea denique apostolus Paulus ascendit Hierosolymam,
ut iustos uideret, et cum Petro mansit diebus quindecim, ut ex eius
aliquid cohabitatione proficeret. propterea ipse Paulus et Barnabas,
cum Hierosolymam ingrederentur, magnifice excipiebantur ab
ecclesia, ab apostolis et maioribus natu.
cum autem abire uellent,
ne discederent rogabantur et, ut postea de Paulo legimus, cum
lacrimis deducebatur. nam si est tanta uis in naturalibus, ut
animal uisum prosit ictericis, ita ut mortui quoque cornu eius
animantis prodesse dicatur, si fuerit demonstratum his qui huiusmodi
inciderint passionem, dubitare possumus, quod iusti sanet
aspectus ?
ergo animal uile inrationabile tantam uirtutem habet,
ut sanare hominem possit momento exiguo quo uidetur: homo iustus,
si tamen cum fide ab eo aspiciatur qui utilitatem ab eo percipere
desiderat, nihil confert? non uel ipsi oculorum radii uirtutem
quandam uidentur infundere his qui fideliter eum uidere
desiderant ?
Sed quemadmodum iustus laetificat cor innocentium, cum
uidetur, ita inprobi iustorum cognitione torquentur, quia uel tacitis
sanctorum moribus arguuntur. torquet castitas incontinentiam,
auaritiam liberalitas, impietatem fides. de hoc quoque parile
uilis animantis sumamus exemplum.
nam sicut prodesse diximus
mutum animal cum uidetur, ita obesse percipimus lupum, si aliquem
Nat. hist. 30, 11 def. A om.Mv si] qui 0 possit] sumpsit OR sumpserit v 2 padicum
Gmlfi 3 suas orn.R iustis N ammonitioNO 4 laeticie Mml 5 igitnr]
ergo N av, om.0 ut] si PRm2Ta bonum] add. est OPm2 6 paulus apo-
stolus Nav 6.9 hierosolimam NPR 7 XV GNPR 12 deducebantur Jfv
tanta om.R 14 iis v 15 non possumus 0 16 ergo] add. si N uile aiimal
NPav 17 possifc hominem av quod NT quid a 18 conspiciatur NTa
19 conferat Rml, add. an OPm2v, ras. in R non] num Tm2a 00 iis v
23 ita] add. et Na 24 incontineatem GMNOPa 25 parili 0 26 namJ
pergit A 27 percepimus R
lupus uiderit. basiliscus quoque, hoc est noxius serpens, si quodcumque
uiderit prior animal, fertur occidere, et allegatur statim
necari qui potuerit a serpente huiusmodi praeuideri.
ipse quoque
serpens mori dicitur, si fuerit hominis praeuentus aspectu. ergo
si tanta uirtus uel in oculis serpentis uel in oculis est hominis, ut,
si alterum alter prior uiderit, possit occidere, non est uirtus in oculis
iusti qui repletus uirtutis est gratia, cum praesertim tantum
operetur fides, ut et illa quae fimbriam domini tetigit sanaretur et
ille cui intendit dominus Iesus statim ex eius oculis gratiam sanitatis
hauriret?
Sed qui uidet iustum debet scire quod uideat. non illum
uidet in corpore, non in uestimento, non in patrimonio, non in uultu,
sed intus uidet. non, inquam, illum uidet nisi eius uiderit mentem,
nisi eius sermonem intenderit, nisi sensus illius potuerit conprehendere,
sapientiam de tractatu eius adsumere.
tunc igitur laetabitur,
cum ista perspexerit, cum ista cognouerit. ita ergo et nos,
sicubi audimus iustum, festinemus uidere, sicut illa mulier quae
audiuit in domo Pharisaei discumbere dominum Iesum et ingressa
est et eius pedes perfudit unguento. illius imitatores simus; namque
ecclesiam in illa muliere figuratam esse quis dubitet? sicubi ergo
iustus sedeat, sicubi accumbat, festinemus uidere eum.
pretiosum
est uidere uirum iustum, ut uideas secundum imaginem dei. quod
foris est nihil prodest, quod intus est sanat. sane et in eo qui foris
est illum qui intus est frequenter aspicimus, ut, si uiderimus pauperem,
illum ad cuius similitudinem factus est honoremus in
Solin. 27 9 cf. Mattli. 9. 20-22 10 cf. Luc. 9.38.43 18 cf. Luc. 7, 37—38 GMXPR (du in ras.m2) a prior Mm2X 2 si om.O
3 prior uiderit Nav alligatur AmlGXR alligatos Am2Pml 4 necare 0
6 pr. uei om.O 7 alter alterum AA av 8 uiri iusti 0
qui enim
coronat imaginem imperatoris, utique illum honorat cuius imaginem
coronauit, et qui statuam contempserit imperatoris, imperatori
utique cuius statuam consputauerit fecisse uidetur iniuriam. gentiles
lignum adorant, quia dei imaginem putant; sed inuisibilis dei
imago non in eo est quod uidetur, sed in eo utique quod non uidetur.
Uides ergo quia inter multas Christi imagines ambulamus.
caueamus, ne coronam imagini detrahere uideamur, quam unicuique
Christus inposuit. caueamus, ne aliquid detrahamus his quibus
debemus adiungere. sed, quod peius est, non solum non honestamus
pauperes, sed etiam dehonestamus destruimus persequimur, et
ignoramus, quod has in imaginem dei congregamus iniurias, cum
factos ad dei imaginem putamus esse laedendos; qui enim
inridet pauperem exacerbat eum qui fecit
i II u m.
sed aderit ille, qui dicat: esuriui et non dedistis
illum manducare, sitiui et non dedistis mihi
bibere, aeger eram et non uisitastis me. et
quanto ista leuiora sunt, quam si dicat: \'iniurias mihi fecistis,
nudastis me, uerberastis me\'! quem si quis interrogauerit: \'quando
tibi iniurias fecimus, quando spoliauimus, quando etiam uerberauimus
?\', dicet: quamdiu uni horum minimorum fecistis,
mihi fecistis. propterea caueamus diligentius,
ne cui uel minimo contumeliam inrogemus, ne ipsi domino in illis
minimis contumeliosi fuisse uideamur.
25,42-43 22 *Matth. 25, 45 APmlR dedisti R 3 cuius Mm2NOav et eius
AGMmiPR 4 coronat Rni2 contemseritA imperatoris om.AG imperatori
om. PR 6 pr. dei] domini AR imaginem dei N 7 pr. uidemus P
quod utique NPT non om.N 10 iis v 13 quod has] quas NTa has]
Per has 0 ad Pm] in imaginem PmZRm2 imaginum A imagini GMNT
imagines 0 imaginem PmlRml dei imagini av congeramus v 14 imaginem
dei NOav 15 exacerbat] irridet Nin2,om.Nml 16 dicit Mml dicet 0
17 manducare-mihi om.N 19 quanta 0 quam] quamuis Rml 20 nudastis-23
mihi fecistis om.N 22 dicit OP quamdiu] quando Mm2PTa
24 minimo MOv minimam cel. s contumelias 0 25 contumeliosis Rtal
Qua ratione autem dixerit: qui timent te uidebunt
me et laetabuntur, ipse exposuit dicens: quia in
uerba tua supersperaui. hoc est dicere: intus me uiderunt,
intus me tetigerunt, intus me aspexerunt, ubi spem adsumpsi
de tuis uerbis, ubi tua uerba percepi. beati ergo et qui
uident iustum et laetantur, quia sperant in dei uerba. quam multi
autem sunt qui oderunt iustos, quia perscrutantur dei uerba qui iusti
sunt, et cum aliquos doctos audiunt impii eos propter doctrinam
uitare consuerunt!
Sequitur uersus tertius: agnoui, domine, quoniam
iustitia iudicia t u a, et in ueritate t u a
h humil ias ti m e. qui potest intellegere quae sunt diuinae prouidentiae,
nihil enim est praeter dei scientiam. exemplum quaerimus? non
est absconditum, siquidem Iob numquam amisisset proprias
facultates, nisi esset traditus aduersariae potestati. dedit enim dominus
potestatem diabolo in facultates eius, ut temptaretur, qualem
amisso patrimonio haberet affectum; dedit in filios, dedit in corpus
eius, ut probaretur, quod non dolore liberorum defunctorum aut
cruciatu corporis a constantia mentis anima defetisceret. dominus
quidem nouerat fortem, sed in illo docere atque examinare nos uoluit,
utrum imitatores eius esse possemus. denique et Abraham temptauit,
quando filium senis unicum sibi petiuit immolari. sciebat
25 cf. Gen. 22, 2 5 nerba tua AR et mn.Oav 6 i lstum otn.MmlPml quia] qui NT
7 quia] qui Ov 8 dictos MmlR impii eos] impios AR 10 uersus om.NP
tertius] III NOP cognoui 0 quia 0 11 iusta GMOav in om AR
uerita P 12 me] add. III M 13 est propheta Naro sanctus om-M
14 aut salubre a 19 facultates-20 in om.N 20 diabolo potestatem Mav
22 quod non] num GMNav non P defunctorum dolore liberorum av
liberum GMml defunctorum om.M 23 a] a.ut AmlGMNOPR anima] uel
ammae GM animae N PR animaeque OTa animique v defecisceret MNPm2R
drficeret 0 deficiaceret Pml defecisset Ta descisceret v, add. et 0 niu fortis
existeret a 25 possimus ANO 26 senis] eius M petit GMN PRm2a
petitur Rml petiit Ov
in euangelio, quia, cum interrogasset dominus Iesus discipulos, quot
panes haberent, et illi respondissent quia quinque tantum haberent
panes, ipse ait: quid faciemus, inquit, inter tantos
homines? hoc autem dicebat temptans eos;
sciebat enim quid facturus esset. qui ergo iustus
est, examine iustitiae suae credit, quia dei iusta iudicia sunt, uel
secundum Graecum, quia iudicia dei sunt ipsa iustitia.
Sed hoc ut agnosceret, fecit praemissa precatio, quoniam
intellectum dari sibi poposcit, ut mandata dei disceret. accepta
est ergo intellectus et cognitionis gratia, agnouit iusta dei esse iudicia.
agnoscere autem perfecti est. denique aliud est credere, aliud agnoscere:
fides timentis, agnitio sapientis. qui enim timet, rationem
non quaerit, sapiens autem et agnitionem eorum inuestigat quaecumque
percipere desiderat. credidi, inquit, propter
quod Locutus sum; cognouit autem intellegens quod locutus
est.
In quo ergo iusta iudicia dei sunt ? quia per labores et tribulationes
et adflictiones ad caeleste praemium peruenitur. sicut
enim certantibus athletis corona defertur iusto iudicio hominum,
ita legitime certantibus christianis diuino iudicio palma decernitur.
uincenti, inquit, dabo sedere mecum in sede mea.
uita ergo nostra examinatur igne sicut splendor argenti, ut uirtus
certaminibus adprobetur. transiuimus, inquit, perignem
et a qua m, et induxisti nos in refrigerium.
per haec igitur uera iudicia tua esse cognoui.
humiliatus enim sum,
ut haec uiderem, quia hi, qui exaltati sunt corde, oculos ad
15 Pi. 115.1 (10) 18 cf. Act. 14, 21 21 cf. II Tim. 2. 5 22 *Apoc. 3. 21
23 cf. Ps. 65, 10 24 *Ps. 65,12 27 cf. Ps. 130,1 om.O quod MmlP 3 ille Rml 4:ipseom AR inqaid
GMm2Pm1Rm1,om. ANv 6 quid] quod NPml esset faeturxis 0 7 examini
Am2 . iusta om.AGMmlPR iudicia iusta 0 8 dei iudicia Oav
10 sibi dari Oav 11 est om.O esse dei NOav 12 cognoscere 0 13 timentisj
add. est Ob agnitio] add. est CMa μ 14 cognitionem
Distat igitur inter cognoscere et timere, ut eo reuertamur.
denique euangelii lectio docere nos debet; ait enim dominus ad
eos, qui credebant ei ex Iudaeis: si manseritis in uerbo
meo, cognoscetis ueritatem et ueritas liberabit
uos. si manseritis, inquit, cognoscetis.
nides quia non a principio potuit cognoscere quicumque timens
deum uerbum eius audiuit. non solum autem non idem est timor
et cognitio, uerum etiam non idem est fides et cognitio, siquidem
etiam apostolus docuit diuersa esse munera gratiarum. alii enim,
inquit, datur per spiritum sermo sapientiae,
alii sermo scientiae secundum eundem spiritum,
alii fides in eodem spiritu. si ergo alii fides
datur, alii cognitio, uides, ubi fides, non statim cognitio, ubi autem
cognitio, et fides est et prudentia nec ab eo diligentiam possumus
separare.
Habuit ergo cognitionem sanctus Dauid utpote propheta
perfectus, quandoquidem ita perfecte cognouit, ut humiliaretur in
ipsa ueritate. siue ergo in aduersis positus agnouit probationis
gratia ea quae laboriosa et aduersa sunt sustinenda, iustum autem
dei esse iudicium et ideo bene certantes numquam deseri uel relinqui
et coronam his post labores posse deferri; siue in secundis et
prosperis positus cognouit etiam diuitias rerum diuersosque successus
temptationis causa solere suppetere, ut is qui his utitur rerum
3inquid Rml 4 pr. humiliatur Mm2Nm20, add. est av qui]quia A -BT
protulit AMB 9 meo om.N 10 inquid Pml 11 deum timens Av
12 audit 0 15 per spiritum datur Nav 16 eundam R 17 eodem] uno 0
18 aides1 add. quia Ov 19 possumus diligentiam NPav 20 seperare Rinl
21 proleta AJR 23 si Mm2N 24 gratiam AMmlNOav smtineiido O
25 esse dei av 26 laborem NTa 27 positis Mm2NR regum Rv dinersos
Aml diuersusque P 28 temptaitones GMPml causas 0MNRm2Ta solere1
dolore N nt is om.N is] his GMmlOP
quia, cum ista agnosceret, humiliabatur, ut humilitate sua uel prosperum
excluderet temptamenta uel aduersorum subiret constanti
aequanimitate tolerantiam.
Non ergo magnopere laudabilis esset propheta, si laudaret
iudicia dei usus affluentia secundorum. quid enim magnum facimus,
si, quando in secundis sumus, laudamus deum, quando in diuitiis
sumus, quando nullis uexamur iniuriis? illud est magnificum, si
subiectus contumeliis iudicium dei laudes, si uexatus aegritudine
iudicia dei praedices, si te inopia non reuocet, quominus laudes
iustitiam dei. ergo semper laudanda sunt iudicia dei, sicut scriptum
est. exultauerunt filiae Iudae propter Iudicia
t u a. quae sunt filiae Iudae nisi animae religiosae, animae ecclesiae
quae Iesum Christum dominum confitentur, quae uidentes rationem
iudiciorum tuorum semper exultant? qui enim non ex aliquo secundorum
prouentu, sed ex cognitione rationis induit laetitiam,
non nisi in exultatione perpetua constitutus est.
Sequitur uersus quartus: fiat nunc mi is e ricor di a
tua, u t exhortetur me secundum uerbum tuum
s eruo t u o. aliqui habent in hoc loco:
alius enim humiliatus aerumnis posceret, ut circa eum temptamenta
desinerent et sedare aduersa dominus dignaretur, ne tribulationum
procella in eum saeuiret; iste autem tamquam athleta fortis et
patiens, qui exerceri et ungi animam suam tribulationibus nosset,
non tristia dimouere, non inpugnantia declinare desiderat, non
illud omne desinere quod fatigationem et laborem adferret exposcit,
sed maioris in tempore laboris sui aduersus temptationum procellas
dari sibi uerbum consolationis exposcit, ut possit forti quae ingruunt
mente tolerare, ne aliqua maestitiae perturbatione lassetur. in eo
igitur obsecrat misericordiam dei, ne auxilio destitutus expediendi
coeptam militiam derelinquat.
Denique adhortationis diuinae esse misericordiam euidens
testimonium docet. Moysi enim dicit deus: misere b or cui
misertus ero et misericordiam praestabo
cui misericordiam praestitero. igitur non
est uolentis neque currentis, sed miserentis
dei. forte dicas: ergo non debemus uelle, currere? atqui neglegentes
deus deserere consueuit\'.
non ergo hoc dicit, sed quid dicat
consideremus. non uolentis neque currentis hominis perseuerantia
est; non est in hominis potestate, sed miserentis dei est, ut possis
complere quae coeperis. denique iterum Moysi dicit: quia in
hoc ipsum te suscitaui, ut ostendam in te uirtutem
meam. colligitur ergo adhortationem diuinae misericordiae
deputandam. unde sequitur: ergo cui uult
Pm2 expectato MmlRa expectat Mm2NP expetat T 2 aliis
Rm1 3 dominus aduersa av 4 ista PmlRml 5 nngi v ungui GmlMml
eingi cet. a ; t f. tracfal. 12, 28 med. 6 tristieiam Oa trntitiz Pm1 Rml pugaantia
NT impugnantiam 0 declinare] decedere A desinere ex designa e R
7 omne (-e N) illudNPav et] ei O, orn. a laboresNT laborisO P Ra adfert
GMmZ smaior GM magisOv maioresa 9 ingrnunt O ingerunt APR ingeruntur
cet. au 10 uec MN 11 expediendi om O 13 adhortationem Ov misericordiae
Ergo quanto maiores tribulationes fuerint, tanto uberior
consolatio reseruatur. et tamen, ne cadas atque succumbas, quanto
maiores temptationes uideris, tanto magis roga uerbum dei, ut adhortationem
tibi adferat, sicut rogauit et Paulus, qui ait: be nedictus
deus et pater domini nostri Iesu
Christi, pater misericor diarum et deus omnis
consolationis, qui nos exhortatur in omni
angustia, ut possimus et ipsi consolari eos
qui sunt in omni tribulatione per exhortationem
qua et ipsi aduocamur a deo. quoniam
sicut abundant passiones Christi in nobis, ita
per Christum abundat etiam consolatio
nostra.
tanta ui apostolicae petitionis rogat, ut consolationem
accipiat a domino in omni tribulatione, quo non solum ipse induat
tolerantiam, uerum etiam alios consoletur, ut et ipsi possint propriae
mentis angustias sustinere. si igitur ipse in omni tribulatione
idoneus fueris adprobatus, tunc demum dignus eris qui
N miseratur A miserator liml hortator Rml 2 execratur
AO exsecretus Rml misericordiae N est om-Am1 5 consoIationes
Mml 7 deus esset 0 9 flagellatar A inopia MRm2 10 amissione
MORm2 11 tantum Om2, add. nunc 0 14 temptationis Rml roga] add.
ut O at om.OPEml ut hortationem Rm2 15 et om-0 17 totias
uel omnis (u. o. s.l.G) GM 18 hortatur nos 0 21 qua] quia PmlRml
aduocantorMml 24aisa 26 et s.Z.4 27ergo0 2sfueris idoneasArPa
qui] at O
digna consolatione est, sed quae passio per Christum est, haec consolationem
Christi meretur.
Pulchre autem addidit: see u n dum uerbum tuum
seruo tuo. ipse enim dominus pro suo nomine proeliantibus
auxilium pollicetur dicens: cum ergo tradent uos,
nolite cogitare quomodo aut quid loquamini;
dabitur nobis in illa die quid loquamini; non
enim uos estis qui loquimini, sed pater meus
qui loquitur in uobis. ergo, ne inpares simus certamini,
diuinum semper oremus auxilium, ut nobis tribuat adhortationem;
si enim habeamus eum qui nos exhortetur, non facile cedimus.
Plerique autem habent: qui consoletur nos, nec
abhorret a uero. instigantis enim aliquem blanda quaedam est exhortatio,
quae certantem studio laudis accendat et uelut quadam
consolatione demulceat, ne laborum asperitate reuocetur.
Sequitur uersus quintus: ueniant mihi miserationes
tuae et uiuam, quoniam lex tua me meditatio
mea est. cui lex dei meditatio est, huic praesto sunt
in lege eruditur in lege et quem lex erudierit dominus
erudiuit, qui locutus est legem. ideoque scriptum est: b e at u s
quem tu erudieris, domine, et de lege tua docueris
eum. discamus ergo et nos in lege meditari, non auocemur
saecularibus inlecebris, non occupemur inpedimentis, sed
24*Ps. 93,12 add. in Rml omni passioae A 2 digna Ov ex diuina GM diuina
cet. a consolatio APTa pro christoiVa 3 Christi] dominiO 4 uerbum]
eloquium 0 5 seruo tuo om.N 8 dabitur] add. enim GMNOav die] hora
Oav 10 loquetur Jlml 12 habemus Mm2 hortetur A 13 eonsolatur N
15 uelud M 17 uersus om.NP quintusl V GNOP miserieordiae 0 def. A. 229,18 desunt mA 22 domini lege
GMPav sed qui] si quis M 23 erudierit] erudiet PR 24 erudiuit] erudit a
26 nonj et BOII 0 aduocemus R
meditabitur sapientiam et lingua eius loquetur
iudicium. hoc in ueteri testamento; audi dicentem et in nouo:
prope est uerbum in ore tuo et in corde tuo.
et maxime hanc meditationem sacerdotibus necessariam ostendit
ad Titum scribens, quia debet episcopus amplecti eum qui secundum
doctrinam est fidelem sermonem, ut
potens sit exhortari in doctrina sana et eos
qui contradicunt arguere. quod utique sollicitae atque
intentae meditationis est, non perfunctoriae lectionis. et ad Timotheum
scribens ait: adtende lectioni, exhortationi,
doctrinae. lectio enim frequens nec intermissione
aliqua destituta doctrinae munus operatur.
Quod autem poscit ut uiuat, frequenter ostendimus huius
corporis uitam uerae uitae gratiam non habere, sed illam ueram
uitam fore, cuius bona unusquisque sanctorum credit se uidere in
terra uiuentium. quod credimus nos uisuros, non praesens utique,
sed futurum est.
Sequitur uersus sextus: con fundantur sup erbi,
quoni am iniuste iniquitatem gesserunt in m e;
ego autem exercebor in praeceptis tuis. superius
non solum propheticam incipiunt probare patientiam, uerum
etiam emendare insolentiam suam. pudor enim plerumque correctio
est nostra et, dum incipit nos pudere commissi, ne diutius pudeat,
deserere quae erubescenda sunt admonemur. non ergo maledicit
propheta, sed quasi bonus medicus uult illos cognoscere quid fecerint,
ut, cum in suam conscientiam receperint quanta suorum sit con-
luuies delictorum, incipiant erubescere, erubescentes autem possint
prioribus renuntiare peccatis. considera mihi nunc aliquos fornicantes,
inequitantes uiduis ac pupillis, aliena rapientes et in his
non solum non erubescere, sed etiam gloriari solere, tamquam uel
pulchritudinis uel potentiae suae titulos deferentes, de quibus bene
dixit apostolus quod eorum gloria in confusione ipso-
r u m, eo detestabiliores ipsis criminibus suis, quod, cum tanta committant,
non confundantur. uerum eorum si quis postea ueniat
in ecclesiam, credat in dominum Iesum, audiat euangelium, conpungatur
corde, tunc demum incipiet quam atrocia et grauia deliquerit
agnoscere et in his quae agnouerit erubescere.
Quid sit autem exerceri in praeceptis domini nostri,
quia dixit: ego autem exercebor in praeceptis
tuis, in lege didicisti, hoc est: si bos aduersarii ceciderit ueliumentum,
ut non deserendum existimes, sed potius eleuandum. quod
autem ait: iniuste iniquitatem gesserunt, in quem
hoc dicatur considera nisi in eum, qui forte iuste iniquitatem gerat,
id est: si laesus per legem se cupiat uindicare iuxta praecepta Moysi,
iuste uidetur facere iniquitatem, sed non secundum euangelii
praecepta. et ideo ait: non ueni uocare iustos, sed
def. A 1 incipiant M 2 suam insolentiam Nav correctorav est correctio NT
3 nostri OPRav pudore Pml commissum Mml 4 ammonemur NO
5 cognoscere] add. et scire Ov 6 cum] add. se v 8 peccatis renuntiare a
considera mihi] consideramus GMP consideremus Na 9 iniquitates Min2N
inique 0 inquietantes Pm2R iniquitate Tml puellis Mv,add. inferentes Mm2
10 alt. non om.R uel] et Mml 11 pulchritudini Nm2Tm2 titulo PR,om.T
12 confessione Oml ipsorum] add. sit OPm2R 13 cum] comPml 14 confundnntur
NPTa 16 quam] tamquam O delinquerit Mml quae deliquerit 0
17 iisu 18 nostri codd. Mediol. v nisi GMNP RT quomodo existimem nisi Tat
om.0 20 est om.ORml uel iumentum ceciderit B 22 autem om.O 23 eonsidere
Rml iusteom.P 24 cupiat se O cupit Pincipiatu moysis N R (v)
legis utuntur.
Habes hoc et in apostolo: sobrii estote et iuste.
non solum sobrios nos, sed etiam iuste sobrios esse debere docuit
euidenter. potest aliquis et sobrius esse et non iuste sobrius, ut
sobrius sit a uino et non sit sobrius aequitate atque iustitia —
est enim crapula iniquitatis —, potest et aliquis ebrietati et
luxuriae semper indulgens, dum aliena tamen diripere conatur,
eo occupatus studio sobrius esse a uino et non sobrius
a rapinis; nec iste iuste sobrius.
ideo apostolus admonet,
ut sit in nobis iusta sobrietas. denique addidit: et nolite peccare.
qui enim peccat, etsi sobrius sit, non potest tamen tamquam
iuste sobrius praedicari. nolite, inquit, seduci — hoc est: ne
alieni erroris ebrietas uos faciat temulentos —; corrumpunt
bonos mores conloquia mala, eo quod ore et labiis
infidelium tamquam ebrietas quaedam moribus audientis infunditur.
meritoque addidit:
sobrii estote iuste et nolite
peccare. ignorantiam enim dei quidam habent, ut sobrius ille
sit, qui non habet ignorantiam dei nec titubat ebrietate perfidiae;
iuste autem sobrius, in quo operum gratia cum fidei sobrietate resplendet.
Sequitur uersus septimus: conuertant u r ad me
qua timent t e et qui sciunt testimonia tua. alius
si autem ita legimus: conuertantur mihi, hoc est: quoniam
exercebor in praeceptis tuis, [ut] mihi conuertantur, mihi iam
non peccanti, iam non erranti. conuertantur, inquit, qui timentes
te propriis renuntiauere peccatis, ut consortio iustorum propheta
ad uberius prouehatur et ipse de ea gratia, quae in ipso est, plurimum
conferat audientibus. conuertantur igitur iam non peccante
me iusti ad iustum. de testimoniis autem puto iam non opus esse
repetere, cum ante iam dictum sit.
Sequitur uersus octauus: f iat cor meum in maculatum
in iustificationibus tuis, ut non confundar
. quanto excelsior est propheta uel munere prophetiae
non dixit \'fac\', sed \'crea\', ut de integro cor eius
instauret et mundet. maior quidam in hoc sermone ambitus est;
grande enim cor est a domino creatum, quod recipiat uerbum de
caelestibus uirtutibus ac potestatibus, grande cor, quod recipiat
ipsum dominum dicentem: inhabitabo in illis et deambulabo
in ipsis. ut haec igitur recipiat, creatorem sibi
cordis sui non angelum fieri, sed ipsum dominum deprecatur, qui
caelum creauit et terram.
Et bene ait \'inmaculatum\', quia cor hominis ueluti
indecentium cogitationum conluuione maculatur. si cogitatio ipsa
polluit, quanto etiam facta ipsa contaminant! noli extraordinariis
50,12 20*11 Cor. 6,16 3 exercebar N mandatis 0 ut del. M,orn.OPav pr. mihi omJia
coauertantur mihi om.P, add. autem AOv 6 ad] et A proueatur MPrnl
pliirimum] primum NT, add. uel primum a 8 iam non puto M 9 antea R
iam om.O distmctum M 10 sequitur om.N uersus]
audi, quia et cogitatio inqmnat:
non quod intrat in os coinquinat hominem,
sed quod exit de ore. de corde enim
exeunt cogitationes maiae, homicidia, adulteria,
fornicationes, furta, falsa testimonia,
blasphemiae. haec sunt quae coinquinant
hominem. si ergo intus coinquinaris, munda prius quod
intus est.
si quod intus est rnundaueris, et exteriora mundasti,
ut si aqua turum fluat frustra lacum putes esse mundandum,
si fons profluat caenulentus; receptacula enim tersisse nihil proderit,
cum in fonte sit uitium. ipse tibi ante purgandus es, ut fluat
omne quod purum est. cor tuum cogitationum tuarum est scaturrigo.
in illo fonte uel turbida aqua inpuritatis euomitur uel
sincera pietatis unda prorumpit.
Didicisti cor esse mundandum; disce quemadmodum
mundes. mundat hunc fontem iustificatio legitima, hoc est confessio
peccatorum. denique publicanus ille, qui peccata propria
fatebatur, iustificatus magis de templo quam Pharisaeus exiuit,
quia ieiunia sua et munera Pharisaeus atque innocentiam praeferebat.
munda ergo aquam tuam, illam aquam de qua dictum est:
aqua alta consilium in corde uiri.
bonam tibi
Lnc. 18, 11—14 26*Pron. 20, 5 ut glossema uocis extraordinariis deleui 3 crimina av
euellere Jltn2NT diluere 0 inmnndis] vel nudis GMNOPRTa 4 Iauari
GMPmlR 6 lauasset GMml et quiaGMNPRT 7 intrat] add. inquidMm2
nam si alieni
non fuissent, utique non fefellissent. nemo ergo glorietur castum se
habere cor, quemadmodum Salomon dixit, sed qui gloriatur in
domino glorietur, qui sanctis suis cor mundum creare dignatus est
et inmaculatum facere iustificationibus suis. quae sint iustificationes,
audisti dicentem: dic iniquitates tuas, ut
iustificeris. ergo qui iniquitates dicit iustificatur, qui
autem iustificatur non confunditur, quia pudorem peccatorum
matura confessione praeuenit.
Incipit littera undecima \'Caph\', quae Latina interpretatione
significat \'curuati sunt\'. sonus interpretationis ipse nos docet quid
sit curuari; qui enim inclinatur in terram, curuari uidetur. unde
ait propheta sub hac littera: paulo minus consummauerunt
me i n terra. curuatur autem qui agit paenitentiam,
eo quod ceruicem suam curuat, dum humiliatur ad dominum, et
interiorem magis ceruicem, id est ceruicem mentis et cordis. nam
de hac ceruice dictum est: nec si flectas u t circulum
collum tuum; qui enim cor suum non flectit, frustra ceruicem
suam flexerit.
10 cf. Ps. 50,12. 118, 80 12*Esai. 43, 26 21 Ps. 118, 87 25*Esai. 58, 5 ANPm2Rm1 3 polluat post debeat tr. NPav 4 debebat
A2*OPm2R sed om.P 5 aliena aqua Nav 6 naturae] add. tuae 0
8 ergo] enim a 13 iniquitates] add. suas Mm2NOav alt. quia Rm2
14 quia] qui ad PR 15 confusione AnaGOPR peremit GMNT peruenit P
niW subscript. in eodd. 18 Incipit-undecima om.N Undecima littera Caph
incipita u adecima littera v 19 ipso Pml 20 terra APR 22 terram Mtnl
aitGMmlOmlRml 23 euruet
Docet etiam Hieremias propheta humilitatem hac interpretatione
signari; ait enim sub hac littera in Threnis: quia
non repellet in aeternum dominus, quia cum
humiliauerit miserebitur secundum multitudinem
misericordiae suae, quia non humiliauit
toto corde suo neque reppulit filios
hominum. bonum ergo curuari, ut humiliemur domino et dominus
misereatur.
denique et in superioribus sub hac littera idem
Hieremias propheta ostendens gemitus et humilitatem plebis ait:
omnis populus eius ingemescentes, quaerentes
panem, dederunt desideria sua in
escam, ut reficiant animam. uide, domine, et
aspice, quia factaest sine honore. ergo qui animae
suae quaerit refectionem, humilitate curuetur, quo possit citius
ad domini peruenire misericordiam.
Ideoque, tamquam curuatus multo amplius anima ac mente
quam corpore, exorsus est Dauid dicens: defecit in salutare
tuum anima mea, et i n uerbum tuum spero.
itaque ut de usu capiamus exemplum, si uerbi gratia
dicamus: \'defecit ille m illam\', uidetur exprimi hoc uerbo, quod
totus in mulieris desiderium cupiditate transierit. et quicquid est
quod uehementer expetimus, nisi eius maturiorem habeamus
effectum, id nos uidetur longa quadam intentione lassare.
amor
inpatiens die noctuque meretricias fores pulsans, si diutius potiendi
desideria differantur, ipsa deficit expectatione, dum sperat; in quo
etiametJV 3 repellit AOP reppellet M reppellit R 4 humiiiabitur todd.
praeter 0 5 non
deponit animam qui desiderat. si tamen spes propior adsurgat, dat
uires spes proxima, si autem absentia sit dilecti, eo ipso quod absentem
desiderat qui concupiuit animae suae patitur defectionem.
itaque quanto longius est illud quod desideratur, tanto magis deficit
qui desiderat. id est ergo deficere, in id unumquemque
totis studiis migrare quod diligat. illud cogitat, illi adhaeret, illud
personat quod receperit diligendum, in id quadam animae defectione
transfunditur, ut si mater filii expectet praesentiam, quemadmodum
expectabat Tobiae uxor filium peregrinantem deficiens
a desiderio et in angustiis constituta et tamquam resoluta uiribus.
quid enim aliud nisi defectum quendam eius uerba significant ? sed
quo magis lassatur affectus, eo amplius amor crescit et, quo diutius
abest qui desideratur, eo expectantis desideria maiore quadam ui
amoris ignescunt. caro deficit, sed cupiditas alitur et augetur.
Hinc ergo colligere possumus quid sit: defecit in salutare
tuum anima mea. etenim spiritui adhaerens anima
deficit ab en quod est anima et fit unus spiritus, quoniam qui
adhaeret domino unus spiritus est. itaque sanctus
et timens dominum nescit aliud desiderare nisi salutare dei, quod
est Christus Iesus. illum concupiscit, illum desiderat, in illum totis
intendit uiribus, illum gremio mentis fouet, illi se aperit et effundit
et hoc solum. ueretur, ne illum possit amittere. itaque quanto
maiore desiderio exercitata fuerit anima cupiens adhaerere salutari
suo, tanto magis deficit.
ergo ista defectio inminutionem quidem
fragilitatis. sed adsumptionem uirtutis operatur. denique ipse alibi
Luc. 3, 6 23 gremio fouet = Uerg. Aen. 1, 718 Pml 2 defecit NPmlRml 3 propterea N propria 0 proprior
PmlR 4 absenslt A dilectio AR quo Aa 5 qui NPm2v quem 0
quae eee. a 6 longior 0 istud Av id in ras. R 7 ergo Ofn.AR unumquemque
in id v 9 reciperit PmlRml 11 deficiet AR 14 amor] maior M
15 eo] add. ampiius 0 expectaates Mtnl quodam AGPmlRml 17 deficit 0
19 deficit 3/A OPm2av defecit cet. 21 dominum] deum av 22 in om O
23 uiribus] add. in Mml illi] ille PR effudit PmlR 25 salutare GmlRml
saluatoriy Pa 26 suo
disce autem etiam exemplo defectionem istam
nimiae esse cupiditatis: concupiscit, inquit, e t deficit
anima mea in atria domini. ante concupiscens, inquit,
et quasi totam se effundens in concupiscentiam longo fine suspensa
defectione dissoluitur. denique quomodo deficiat anima in
salutare dei, Hieremias docet: et factum est, inquit, in
corde meo ut ignis ardens flammans in ossibus
meis, et dissolutus sum undique et ferre
non possum. hoc igitur inflammatus desiderio ait Dauid:
defecit in salutare tuum anima mea, et in
uerbum tuum speraui.
Recte \'speraui\' dixit \'in uerbum\'; ante enim spes
praecedit et ideo sequitur defectio. sperauit autem in uerbum
quod praedicatum est esse uenturum, quod potest intellegi de deo
uerbo. aut certe in uerbum sperauit qui uerbo caelesti credidit, quo
domini nostri Iesu Christi adnuntiatur aduentus uel quo eius glo ria
declaratur.
ergo propheta, considerans quae legerat et cernens qu» d,
cum adesset corpori uelut quibusdam ligatus huius uinculis uitae,
aberat a salutare dei, concupiscebat desiderabat deficiebat et toto
17.19*Ps. 118, 81 R 2 anima mea post te NPav me] add. autem a 3 tuaj mea
Gml 4 sibi nisi aquam av 5 tua addidi ergo me dei dextera animae meae
inhians et sic a 6 de suo uirtutem (om. mihi) GMv 7 pr. autem om.Rml
8 etiam] add. hoc Mm2NTa ex Mml 9 nimiae] animae N inquid Pml
enim a et om.N defecit Nml0m2P 10 aute] atria M
Etenim requirentium deum uia Christus est. et nos igitur
illud concupiscamus aeternum, illud salutare dei; non concupiscamus
pecuniam quam auarissimi concupiscunt, non concupiscamus
alienae uxoris decorem, non ambitionis exagitemur desiderio, non
saeculari intendamus gloriae, non fallacis circumscriptionis studiis
occupemur, non proximum circumuenire iniquitate cupiamus, non
postremo partes uulpium simus in terrenae uoluptatis interiora
demersi tamquam exules aeternorum et de illa supernae spei praesumptione
deiecti. adtollatur igitur anima nostra deficiens suis
uiribus, ut adhaereat salutari dei qui est Christus dominus Iesus, quod
interpretatione dicitur \'domini salus\'. ipse est enim salus, ueritas,
uirtus atque sapientia. qui igitur deficit sibi, ut uirtuti adhaereat,
amittit quod suum est, accipit quod aeternum est.
Sequitur uersus secundus: defecerunt oculi w e i
in eloquium tuum dicentes: quando consolaberis
me? supra
est
enim oculus et mens carnis, sed ille caecus est oculus, qui non uidet
quae diuina sunt, qui frustra mente carnis inflatus est. est et alius,
sensus Christi, quo ecclesia uidet Christum, sicut ipse dicit ad
sponsam: corde nos cepisti uno ab oculis tuis.
merito uno oculo Christus uidetur, quia non uidetur oculo carnali.
aut quia duos oculos habens ecclesia, moralem et mysticum, fidei
oculo plus uidet Christum; mysticus enim oculus acutior est,
moralis dulcior.
Et fortasse isti oculi sunt quibus Paulus uidebat aeterna,
ubi coepit corporalia non uidere. denique qui Christum non uidebat,
priusquam oculos amitteret, uidit eum, posteaquam uisum amisit
oculorum. uidit enim qui dixit: quis es, domine? — uidebat
utique Christum quem etiam dominum fatebatur — et infra: domine,
inquit, quid me uis facere? non ergo uidebat
eum cuius expectabat imperium ? quibus igitur oculis uidere Paulus
plus coepit nisi his, quos nobis ipse monstrauit dicens: orabo
spiritu, orabo et mente?
denique ut scias quia uidit
orando, factum e s t, inquit, reuertenti mihi in
Hierusalem. cum orarem in templo, pauorem
habui, uidi illum dicentem mihi: festina et
exi citius de Hierusalem; non enim recipiunt
testimonium tuum de me. isti ergo oculi in
uerbum dei deficiunt et dicunt: quando consolaberis
14, 15 23*Act. 22, 17-18 28 Ps. 118,82 av et om.O 2 defecit PRa 3 ait. et] add. hic Pm2 4 una
MOav, om- cet. 6 p-r. oeulos Pml 7 aliusj add. oculusOv 8 dixit 0 9 nos]
non 0 ab uno N oculoruxn tuorum a 10 carnis 0 14 aeterna-15 ui-
debat om.APR 16 eum om.O 17 eirim] eam GNOPBa quid est
AGMNPRmla 20 paulas uidere O 21suscepit AGmlMmlNPRml iisw
23 reuertente NPmlTa me NTa, om.AR 25 dicente Pml 26 recipient v,
cf. Sabatier ad hunc locum
ea, quae erant abscondita, mente cernebant.
Quid est oculos deficere? de corporalibus dicamus, ut
intellegamus de spiritalibus. nonne, quando aliquem desideramus
et speramus adfore, eo dirigimus oculos, unde speramus esse uenturum?
itaque intenti diu cotidiana expectatione deficimus. sic
Anna circumspiciens in uiam sollicitis aduentum filii explorabat
excubiis. sic Dauid propheta currentem de proelio positis in turre
exploratoribus interrogare de salute filii pater sedulus gestiebat.
sic tenerae uxor aetatis de specula litorali indefessa expectatione
uiri praestolatur aduentum, ut, quamcumque nauem uiderit, illic
putet coniugem nauigare metuatque, ne uidendi gratiam dilecti
alius anteuertat nec ipsa possit prima dicere: \'uideo te, marite\',
sicut Anna dicebat ad filium: uideo te, fili, amodo
libenter moriar, mortis uidelicet dolorem exoptati conspectus
suauitate non sentiens. ergo ut illa, quae aduenienti uiro
se optat offerre, ablegatis omnibus domesticis occupationibus
semitas uiantis aut pedum uestigia legit, sic propheta curis exutus
saecularibus interiorum oculorum in uerbum dei peruigil custos
usque ad defectionem sui intendebat obtutus, corpus suum re-
digens seruituti et animam suam ad humilitatis patientiam araneae
modo tabescentis erudiens. desiderabat enim sicut ceruus fontes
aquarum et sitiebat in dominum deum suum, cupiens eius uidere
praesentiam et apparere ante faciem dei nimioque desiderio et
uehementi cupiditate deficiens tunc se habiliorem his quae de domino
poposcerit inpetrandis prophetica gratia praesumebat. et nos igitur
intendamus cor nostrum, ut possimus intellegere series scripturarum,
Her. 2,121 sqq. 14*Tob. 11,15 (17) 18 uestigia legit] cf. Quid. Met. 3,17
20 cf. I Cor. 9,27 21 cf. Ps. 38,12 22 ef. Ps. 41, 2 Oml 5 eum esse 0 6 intenti scripsi contenti eodd. av defecimns
Pm2R 7 fili P explorat N 8 currentes Mm2N currente a
proelio] add. altero post alterum qui nunciaret a positus N turrem 0
9 exploratores N fili Pml 10 speluncaiV littorali Nav 11 uiri] mariti
Mm2, om GMm1NOPRTa nauim GMNav 12 gratia Na 13 aliud Pm2
ante aduertat codd. a 15 iibentius v 16 non om.N 17 abligatis O
00 optutiis N 21 humilitates Mml areneae Aml haraneae PmlRfnl
28 uidere eius M 25 iis v
Defecerunt ergo oculi prophetae in uerbum dei dicentes:
quando consolaberis me? si oculi isti significati sunt,
quibus cernimus et uidemus, dicere debuerunt: \'quando consolaberis
nos ?\', hoc est non singulariter, sed pluraliter. sed quia oculus
mentis et oculus carnis unus oculus fiunt et tunc homo consolatione
fulcitur, cum caro et mens diuersa non cupiunt, sed unum desiderant,
unum requirunt, ideo intenti ad eum, qui ait: ego etpater
unum sumus, isti quoque oculi unum esse se confitentur, quia
uno atque eodem desiderio officioque funguntur.
Deficiebat ergo in uerbum propheta. nos autem otiosos
nos putamus, si uerbo tantummodo studere uideamur, et pluris
- aestimamus eos, qui operantur, quam eos, qui studium cognoscendae
diuinitatis exercent. dicunt enim plerique: \'ecce -homo et opera
eius\', quasi qui uerbo studeat non operetur, cum magis
opus istud quam cetera sint. si enim opus iustitia
est, si opus temperantia, si opus fortitudo, utique opus est
etiam sapientia; istae enim quattuor principales uirtutes
habentur.
nam si operatur Christus secundum quod iustitia
est, utique operatur secundum quod aerum est et operabatur, cum
esset in principio apud patrem. denique per ipsum omnia
facta sunt, et scias operatorem omnium esse et opus nostrum
esse Christum Iesum. etenim secundum quod uerbum est, uerbum
Pml optutu N 3 his 0 nelud MPml 5 coepit N
festinet Na 6 ut] et AGPTa fit AGPm2a inueniendae Pm2 7 ergo
inquirentibus, grande opus uerbum est. unde cum Martha festinaret
circa ministerium, Maria autem uerbum domini audiret, ea quae
audiebat ei quae ministrabat meruit anteferri. dicenti enim Marthae:
domine, non est tibi curae quod soror mea
reliquit me solam ministrare? dic ergo illi
ut me adiuuet, respondens dixit dominus: Martha,
Martha, Maria bonam partem elegit, quae non
auferetur illi. ita uerbum cognoscere maius opus esse quam
ministrare diuinae auctoritate sententiae definitur.
Sed fortasse dicat aliquis dictum esse ab apostolo, quia
non in sermone regnum est dei sed in uirtute.
scriptum non nego, sed in quo sermone, cognosce: nempe
quem inflatus effuderit, qui audientibus sermo prodesse non possit,
qui sine ostensione sit spiritus atque uirtutis, hunc sermonem Paulus
non dignatur cognoscere;
uult enim magis uirtutem sermonis
agnoscere. denique nolebat talem suum apostolus esse sermonem,
qui in infirmitate ueniebat, ut alios faceret fortiores, in timore et
tremore, ut timentes nihil metuerent nisi dominum Iesum, trementes .
pacem eius tranquillitatemque seruarent. audi ergo, qualem
apostolus sermonem habebat: et sermo, inquit, meus et
praedicatio mea non in persuasione sapientiae
uerborum, sed in ostensione spiritus et
uirtutis, quia fides non forensi sermone sapientiae, sed dei uirtute
firmatur.
ergo in sermone sanctorum uirtus est, in sermone
autem forensi isto ac philosophico uanitas mundi. uirtutem autem
esse in sermone sanctorum etiam iste propheta te doceat, qui ait:
dominus dabit uerbum euangelizantibus uirtute
multa, hoc est ut multa possint uirtute euangelium
20*1 Cor. 2, 4 27 Ps. 67,12 0 3 dicendi Mml 4 cura Mml 5 reliquerit AGMR
7 bonum N partem—8 maius om.N 11 est regnum MO esse P 13 efflatus
Ta 14 fit AGPRTa 16 esse apostolusau sermonem esseGM 17 alios
saluos faceret et a 18 metuerunt Mml Iesum om.P trementes] timentesO
19 seruare 0 20 inquid Pml 22 et OnJ. CQdd. praeter O, cf- lin. 14 et
Explan. ps. 47.cap. 24 23
Sequitur uersus tertius: q u oinam f actus sum
sicut uter in gelicidio; uistificationes s tuas
non sum oblitu s. uox ista uox iusti est qui mortificauerit
repleti spiritus
iucunditate et suauitate laetitiae erimus exuuiae spiritales, carentes
infirmitate corporea et integro mentis sinu infusam nobis diuinorum
mysteriorum gratiam reseruantes. de his utribus dicitur, quia uinum
nuuom in utres nouos mittunt qui uolunt utrumque seruare, et
corpus et gratiam.
non effluat igitur tuus hic uter, non rimosus
sit, non terreno inueterascat situ, ne uinum nonum ueteres utres
rumpat, scindantur utres, fundatur gratia. non iterum sole iniquitatis
et nimia ui caloris arescant, sed feruentium uiscerum cupiditates
diuersae niuali quodam frigore temperentur.
fngescat aestus
libidinis et quodam continentiae gelu ieiuniorumque restrictus matutina
oratione perfletur, quando sicut ros ita super terram nostram
dei uerba descendunt, sicut imber super gramen et sicut nix super
faenum. nescit utrem bonum ista nix laedere, nix quae diuini splendore
fulget eloquii. nix haec refrigerat, non adurit, fecundat sata,
non internecat. nix haec praeceptio continentiae est, quae calorem
facit frigere corporeum et omnem naturae interioris restinguit
ardorem.
et forte ideo cum Iesus resurrectionis suae demonstraret
20 cf. Ps. 132, 3 21 cf. Esai 55,10 om.N 3 quia] quin Oav sermone sancto Oav
4 uersus] -V- N,om.P tertius] III GR IllI (sie) NP 5 tamquam av 7 corpus
suum AOR 8 enim 0 de OPm2Rm2avtom.eet. 9 igiturJ add. sic 0
tleo] add. atque a 10 iocunditate MNOPRa 11 diuinorum] add. nobis Rm2
12 ministeriorum T dicit AGMOa 13 utrum
Utrem autem corpus hoc dici licet ex pluribus locis, tamen
etiam inde intellege, quod Adam et Eua, ubi imaginem deposuere
caelestis quam ante portabant, imaginem terreni hominis induentes
tunicas dicti sunt uestiti esse pellicias; corporales enim eos de spiritalibus
fecerat culpa commissa. nec illud absurdum ad intellegendum,
quod ita se dicat factum Dauid sicut utrem in gelicidio, eo quod
in asperitate licet positus glaciali mortificauerit tamen corpus suum,
ne sentiret hiemis illius asperitatem quam saluator dicit grauem
futuram esse fugientibus. sicut enim glaciem non sentit uter,
quia pellis est mortui, ita mortuus peccato propheta frigus
peccati sentire non poterat, uel certe quod non frangatur
necessitatibus nec resistat caro menti, sed mollior ductu
animae se inflectat imperiis et in hoc mundi gelicidio non
arescat, uel Quia corpus adflictionis sumus et mortem domini
Iesu semper in nostro corpore circumferre debemus. hic est
uter qui castigat corpus suum, non ut ille incrassatus et obesus populus,
qui sedit manducare et bibere, et surrexerunt
ludere. hic est uter qui inebriat non uino, sed spiritu, in
quo non botryo amaritudinis, non draconum furor, non furor aspidum,
sed poculum inebrians quam praeclarum.
in hoc ergo gloriatur Dauid, quia factus est sicut uter in gelicidio,
operationem peccati non sentiens.
23 ef. I Cor. 9, 27 24*Ex. 32, 6 26 cf. Dent. 32. 32-33 27*Ps. 22, o
28 cf. Ps. 118, 83 Oav etiam] add. ne a 6 angeli}
add. dei a/i 8 tacet Mm2 9 deposuerunt 0 10 caelestem Mtta
11 pelheeas Pav 12 ad om.MNT 17 est] add. animalis v 19 earo--
20 inflectat om.N mollioriAfTa 20 mundo MO 24 surrexit 3/0 25 uter]
autem PH 26 botrio AGMPRa potio Nm2 botms 0 amaritudiues Prnl
27 praeelaramj add. est Ov 28 sicut nter factus est 0 29 sciens N
Et bene peccatum gelicidio conparatur. sicut enim gelicidium
ad nullum usum utile est, ad nullam operationem, sic culpa nulli prodest
usui, nulli operationi, et ideo sicut gelicidium declinanda est, ne
noceat et adurat. bonum ergo mihi fieri sicut utrem in gelicidio, ut
possim non obliuisci iustificationes domini, ut earum liquore per-
fusus refrigeret omnis feruor internae cupiditatis.
non ergo uacuum,
sed plenum hunc utrem esse oportet, plenum spiritus, plenum iustificationum,
ut peccata mea ipse confitear, ut luxuriam carnis meae
conprimam; moriendum est enim mundo, ut uiuamus deo. si autem
uiuamus carni, mors utique est carnis prudentia; uiuere non possumus
deo, quia inimica deo carnalis ista sapientia et uita est
saecularis.
Sequitur uersus quartus: quot s un t dies serui t u i ?
qu and o f aci e s mihi de per s equentibus me iudicium?
potest sic accipi: quot sunt dies serui tui?,
uel sic: \'quo usque insultare poterunt, quo usque inequitare,
qui nos diuersis modis quaerunt adfligere?\' non serus erit terminus;
etenim quasi propheta celeritatem transcurrendae istius uitae non
annorum, sed dierum aestimatione subducit dicens: quot sunt
dies serui tui? et bene \'dies\' dixit, ut non solum moras annuas
prophetica uisione transcurreret, uerum etiam splendidum
sibi uitae huius curriculum uirtutum lumine declararet.
meritoque
securus ait: quando facies mihi de persequentibus
me iudicium? mihi, inquit, iudicium de persequentibus
0 4 mihi] add. est Ta 5 ut] et a licore Pm1
6 interrenae (in del.) N 8 luxoziam Bml 11 est post inimica tr. av,om.A
saeenIaris est 0 13 uersus om.NP quartus] IIII GOPR,om.Na quod
Non absurdum etiam illud, ut, quia breues dies et pauci
sunt istius uitae, non diutius gratiam suam dominus circa prophetam
suum differat, sed ipsi iudicium de persequentibus faciat. nam
hic quoque iudicium est de persecutoribus, siquidem qui non
credit in Christo iam iudicatus est. iudicium autem hoc
est, quod dedit seruulis suis dominus Iesus dicens: habebitis
potestatem calcandi super serpentes
et scorpiones et super omnem uirtutem inimici.
et uerum iudicium, in quo torquetur inimicus, sicut ipse confessus
est dicens: quid uenisti ante tempus 10 requere
nos?
Hoc ergo deposcit uirtutum stabilitate fundatus propheta,
ut subiciatur sibi non homo, sed ille qui locum sibi in homine uindicauit.
unde et apostolus ipsum magis in hominis peccato putauit
esse damnandum, ipsum subiciendum, de quo ait:
conterat
deus satanan sub pedibus uestris cito. ex hoc
ergo persecutore iudicium sibi fieri gestit, ut fidei propheticae uestigiis
aduersarius conteratur et comminuat eum sub pedibus suis propheta
sicut puluerem et in hac corporis sui militia constitutus, quamuis
breues dies uitae sint, triumphum tamen de aduersario adipiscatur,
quo reformati hominis in ueterem gratiam, quem ante delictorum
uinculis tenebat adstrictum et feruentis libidinis lassabat
2Q*Rom. 16, 20 23 ci. Ps. 17, 43 25 d. Hiob 14, 5 Tm2a remuneras v prouehas Ta
4 corones Ta prophetico ore promissis seripsi propheticorum praemiis
(poenis NT) codd. propheticorum av 6 dies post uitae s.l.N 8 nam] non 0
9 persequentibus 0 10 credunt-iudicati sunt N PTa 11 habetis Bml
12 caleare NT supra MN a 13 scorphiones B supra 0 18 in
homine sibi 0 hominem P uendieauit MNm2a 21 satanam Nv sathanan O
23 comminuet APmlBml sibi sub N 24 hoc AOMmlPml 25 dies
uitae breaes Nav 36 quo] qui GMNP homines Pml_
subiectus est
igitur aduersarius secundum domini sententiam. etenim dominus
Iesus ueniens in hunc mundum per uirginis partum subiecit animae
nostrae omnes contrarias potestates, ut fide tua, uerbo tuo, conuersatione
tua et operibus conterantur. si ergo non conteris aduersarium,
tua culpa est, qui permissa non uteris potestate. in nobis est
igitur, ut aut subiciatur aduersarius aut resultet.
si enim actus noster
displiceat, incipit aduersarius superbire, si autem bonis inhaereamus
operibus, exerceamus studia castitatis iustitiae continentiae, calcamus
serpentem et scorpionem. calcamus enim illum pedibus castitatis,
conterimus scorpionem, ne possit excutere, calcamus uestigiis
continentiae, uerecundiae iustitiaeque gressibus. possumus ergo et
in hac breui uita triumphum de aduersariis habere perpetuum.
Sequitur uersus quintus: narrauerunt mihi iniusti
exercitationes, sed non sicut lex tua, dom
in e. bene optat iudicium sibi fieri de persequentibus, qui non
Superflua igitur loquitur haereticus qui non loquitur ueritatem,
non loquitur secundum legem. qui autem fundatus in lege est,
nouit a ueris falsa discernere, spiritalis eruditione doctrinae haeretica
ab euangelicis dogmata separare. ideoque, ne multi decipiantur,
iubetur a domino tacere peccator; peccatori enim dixit
deus: quare tu enarras iustitias meas?
26 Ps. 49,16 ANm20av igitur est 0 5 conteratur AGMmlP
6 quia M 8 subire 0 9 operibus] add. ut GMNP Ra 10 serpentes AR
illumj cum (sic) 0 11 conterimus] add. et Jlm2Nav exurgere Mm2NPT
continentiae uestigiis Nav 13 in om.GMmlPR 14 uersus omN P
quintus] V GOPf om N iniuste O 17 impedire post fidem tr. O conati
conticescat igitur perfidia quae tramitem ueritatis non nouit, quae dei
praecepta non seruat. cur enim per os suum adsumunt peccatores
euangelium ueritatis, in quorum ore ueritas non est ? omnia autem
praecepta dei ueritas, Christus autem ueritas. non est ergo Christus
in disputationibus perfidorum, qui dicit perfido: os tuum
abundauit nequitia et lingua tua concinnauit
dolum;
lingua enim, quae uult adstruere mendacium, dolum
utique nectit adsertis. sed huiusmodi fur est et cum fure concurrens.
multi enim fures sunt, qui uerbum dei non ad utilitatem suam
furantur et rapiunt, sed ad fraudem, et Patrimonium quoddam cae-
lestium scripturarum in sua furta detorquent, adulterina sibi conpendia
colligentes dolo magis quam ueritate quaesita. sed ni sunt
qui miscent aquam uino tamquam caupones pessimi, adulterantes
sermonem dei et insincerum proferentes, quicquid perfido et tamquam
ebrio ore deprompserint, et ideo aliena loquuntur a lege. unde
bene eos propheta refugit atque reprehendit, sciens quid praescripto
legis acceperit.
Recte ergo ait sequenti uersiculo: omnia praecepta
tua ueritas: iniuste per s e cuti sunt w e, adi u u a
m e. quasi bonus miles bella non refugit nec conflictus quamuis grauium
ideoque non petit, ut persecutiones quiescant,
sed in persecutionibus postulat se iuuari. sciebat enim, quod o mnes
qui uolunt pie uiuere in Christo Iesu persecutiones
patiuntur. mauult ergo persecutiones pati,
ut pie uiuere possit in Christo. et bene non unam persecutionem, sed
multas persecutiones dixit nec expressit uocabula persequentium,
5*Ps. 49,19 8 cf. Ps. 49, 18 9 cf. Hier. 23, 30 13 cf. Esai. 1. 22
ef. II Cor. 2,17 ls*Ps. 118,86 24*11 Tim. 3,12 add. tenere Oav 2 quur P 4 ergo est Oav ergo om.NP
6 nequitiam A 9 non úm.R 10 quodam 0 14 sermonem dei] uerbum
domini 0 15 depromserint 0 loquntur GM locnntur OR 16 eos bene Nav
refutat (ta in ras.) Ta perscripto 0 18 uersiculo]add. VIto R VI AGMNP
19 iniusti MmlO 21 pauescat Mmla 22 adspicari M exorat 0 24 se
postulat av adiuuari Mv 25 persecutiones—27 Christo om.N 26 patiantur
MOP persecutiones ergo P 27 in Christo possit au
non uidemus. persequuntur nequitiae spiritales, persequitur haereticus
Iudaeus gentilis. omnes ergo sub persecutoribus qui uolunt pie
uiuere, quia, ubi multi persecutores, nullum a persecutionibus uacat
tempus pie uiuere gestienti.
et fortasse, cum persecutiones non patimur,
tamquam condemnati habemur, quia nequaquam pie uiuere
uelimus in Christo. nam utique, cum sit definita sententia, quod
omnes qui uolunt pie uiuere in Christo Iesu
persecutiones patiuntur, uidetur is qui persecutionem
non patitur abdicatus, quod non sit piae intentionis in Christo; deuotionem
etenim fidei proelia persequuntur; si desint certamina,
uereor ne deesse uideatur qui certare desierit.
omnia, inquit,
praecepta tua ueritas. quae praecepta nisi illa: si me
persecuti sunt, et uos persequentur? haec praecepta
Dauid, anterior licet incarnationis sacramento, iam tamen audiebat
in spiritu et quasi Christi discipulus non subtrahebat se passionibus,
sed certaminibus offerebat.
sciebat hoc sibi ad gloriam fructuosum,
hoc ad custodiam salutis tutum, ut frequentibus exercitiis
iusti pietas confirmaretur; cito enim fides inexercitata languescit
et crebris otiosa temptatur incommodis. remissas excubias callidus
insidiator inrumpit, adsuetum autem bello uirum externa fraus instruit
et ad gloriosae prouehit palmam uictoriae. pax ergo fideli corruptelae
materia est.
Quam pulchre nobis persecutionis processere tempora!
intentus sicut medicus erat intimae ad deum mentis affectus. illi
adhaerebat nec ullas cogitationes obstrepentes sibi precantis animus
sentiebat. totis uisceribus fundebatur oratio et quidam miscebatur
24 persecutwnis] Iustinae anno 386 NORa 3 omnis Rml persecutoribus] add. sunt Mm2
4 persecutionibus b persecutoribus codd. af.i 5 persecationibus Rml 7 uolumus
a definitum (om. sententia) 0 8 pie uiuere uolunt M 9 pr.
persecutionem 0 his P alt. persecutiones NPRav 11 persecuntur
NOPR desunt 0 12 desidierit M desiderat Oml desideret Om2av
14 persecuntur O 17 sciebat]
cotidiana meditatio habebat iam contemptum
periculi et usum calcandae mortis receperat. quod amisimus exercitium,
temptant otia quos bella non fregerant. periculosa igitur et
pacis otia; in pace plures persecutiones esse coeperunt. nullus erat
tempore persecutionis adulator qui callida mentem adulatione temptaret.
non uacabat animo corporis delectatione dissolui et huiusmodi
quae secundis rebus excitari solent admittere passiones. ideo
apostoli cum caederentur includerentur, exultabant, quod illis iniuriis
aeternae gratiae meritum lucrabantur, qui digni fuerant pro Christi
nomine iniurias sustinere. non illis erat cura de patrimonio, studium
de potestatibus et honoribus, non de praelatione, quae etiam iustos
exagitare consueuit, sed ille se praeferri putabat, qui esset pluribus
uerberibus flagellatus.
Merito ergo Dauid occasiones expetit triumphandi et certandi
copiam pro deuotionis eruditione non metuit, qui nouerat persecutiones
iniquorum proficere ad incrementa uirtutis. non enim
dixit: \'quia persecutiones patior, adiuua me\\ sed:
iniuste, in-_
quit, persecuti sunt me, adiuua me. potest enim
quis et persecutiones pati, sed non iniuste, quia est etiam iusta persecutio,
si oderimus obscenos, si infesti simus iniustis, si iniquos
uelimus opprimere, ne pluribus noceant, si auarum fraudis suae conpendiis
exuamus, si execremur insolentiam superborum. qui autem
pro fide, pro iustitia, pro castitate persecutionem patitur, bene is
dicit: iniuste persecuti sunt me, adiuua me.
Sequitur uersus septimus: paulo minus consummau
er unt me ira terra, ego o autem non dereliqui
mandata tua. non superfluo diuinum quaesiuit auxilium, qui
discamus
cauere quem gerimus. hic nobis hostis domesticus, hic inimicus
grauis nostri ipsius corporis. inflammatur uino, ardet libidine, decore
mulieris occursantis accenditur, spe alitur, desperatione uritur, inlecebris
exuritur, non euaporat effectu, timore turbatur, metu frangitur,
luxuria mollitur, lasciuia dissoluitur, labore adficitur, sollicitudine
fatigatur, passione conteritur.
miraris, si inter tot aduersanas
passionum uices se etiam iustus tenere uix possit, cum inpares
simus etiam singularum certamini passionum ? quem uel sola libido
non uindicet, quem non subiuget auaritia, quem formido non quatiat,
quem luxuria non euaporat, quem lasciuia non emolliat, quem non
supblantet ebrietas?
Quasi conscius igitur carnalis infirmitatis et explorator persecutionis
hostilis dicit: paulo minus consummauerunt
me in terra. in hac utique terra, in qua Adam primus
corruit et pudenda prolapsione deiectus totius gressum futurae posteritatis
inflexit; in hac terra, in qua Cain munera fraterna dolens suis
esse praelata ruina est stratus inuidiae; denique uox fraterni sanguinis
clamauit a terra.
in hac terra Noe sanctus, quem totius orbis
diluuia in tantis procellis et fluctibus Peruigilem probauerunt, ubi
tamen otioso curas laxauit corpore, somnum ebrietatis offendit, contumeliam
paternae pietatis incurrit, docens periculosa otia securae
esse uirtuti.
in hac terra Loth reuerendi parentis imitator, quem non
luxuriantis Sodomitanae plebis decolorauit inpuritas, non flamma
9, 21—23 25 cf. Gen. 19, 33-35 0 diuturno Mml 3 corruisse Pml 4 que M 5 grauis] add.
est av ipsius] add. usus v corporis usus 0 inflammatus Pml 7 non
omN affectu NPmla 8.13 luxoria Rml 10 uicisse PmlR iustos Mml
11 sumusJl certaminis J GNOP R passionum om v 12 iudicet MNOPtnlTa
17 me om.PmlR 19 inflixit a 20 status 0 23 tamen om.O corpore] dėf. A. add. ibi a ebrietatis—p. 255,17 in habitatione sua desuni in A offendit]
add. quando mediastino filio delyrante s.l.m2Ta 24 esse ocia, secura esse
perieula uirtutis 0 secura GMNPRo 25 Lot v 26 luxoriantis Rml
decolarauit P flammae Pml
tamen commixtionis non euasit incestum; uritur ille flammis mulierum
quem sulphurea flamma non ussit.
In hac terra etiam Dauid propemodum consummatum esse
se dixit, siquidem paene motos pedes suos et gressus suos paulo minus
sensit effusos, quia diuitias saeculares et successus corporalium
prosperorum loco beatitudinis aestimauit peccatoribus abundare.
propter quod etiam flagellatus est, sed flagella iusto remedia salutis
sunt; castigat enim dominus quem recipit. unde
etiam Dauid conuersus ad domini caritatem atque in eius eruditus
praeceptis, non ignorans, eo quod caducis caduca fortuito quodam
deferantur euentu et quia non diuitiarum abundantia, sed uirtutum
gratia uitae probabilis merita pensantur, dilexit magis
quam dereliquit mandata dei, quibus solis potuit ingruentes
nequitias spiritales et insurgentes huius corporis adpetitus in hac
tam fragilis naturae infirmitate superare. magna igitur uirtus,
quae sub tantis persecutionibus constituta et paene obpressa
tamen suum non est oblita praesidium nec mandata dei dereliquit.
Ideoque, quia solum sibi deum profuisse cognouit, preces ad
dominum dirigens ait uersu sequenti: secundum m isericordiam
tuam uiuifica me, et c-usto d iam testi m onia
or
fluctuanti et infido nobis corpore esse non posse, cuius inbecillitas
propositum animae derelinquat. opus est ergo dei misericordia, ut
continua et perpetua sit in hoc corpore uiuificatio, ut cotidie iustus
deo uiuat peccatoque moriatur. si enim culpa moriatur in nobis,
22 cf. p. 46, 6. 68, 14. 97, 8. 107, 24. 130, 3 def. A v 3 sulfurea 0 sulphorea Rml usit OmlP 4 dauit JIml
se esse v 5 pedes suos motos O
Denique uiuificari se ante poscit a domino et postea custodiam
testimoniorum caelestium pollicetur; non enim communis haec
uita custodit caeleste mandatum, sed illa quae munere fulcitur aeterno
per operationem gratiae spiritalis. possumus etiam sic intellegere:
quia iam propheta quae erant legis agnouerat, optat aduentus
dominici misericordiam, ut accipiat praecepta quibus lex adimpleatur,
ut non solum adulterium sciret esse uitandum, sed etiam concupiscentiam
adulterii declinandam.
os enim patris Iesus dominus
locutus est in euangelio eum, qui uiderit mulierem ad concupiscendum
eam, in corde suo adulterium perpetrasse. quantum euangelio
profecerunt studia castitatis, quo non solum turpioris facti, sed etiam
studii degeneris ablegatur obprobrium!
Qui sunt autem, de quibus dicit quod paulo minus consummauerunt
eum in terra, nisi persecutores ? de quorum uno ait do- minus
Iesus: ite dicite uulp illi, hoc est de Herode. et
alibi cum se fraudulenter interrogari aduerteret, dixit: u ulpes
foueas habent et uolucres caelinidos, ubirequiescant,
eo quod fraudulenter in terrestrium passionum
quibusdam latibulis demorentur.
inde etiam Samson binas uulpes
sibi nexuit, ad quarum caudas alligauit faces et dimisit eas per messes
allophylorum, per hanc figuram significans, quod inprobi ae fraudulenti
homines et maxime haeretici liberam linguam habeant ad
latrandum, sed exitus inpeditos, aut litigiosa principia, finem uero
fraudis suae incendio deputatum.
ldecque et trecentas uuipes dimisit,
eo quod perfidi crucis quidem se praedicatione commendare desiderant,
sed mysterium eius tenere non possunt, qui hac praedicatione
composita et falsa atque simulata urere magis fructus conantur
21 cf. Iudd. 15, 4-5 def. A 2 utique om.O 4 mandatorumNa 6 intelligire Pml
10 declinandum Rml 11 locutus est iesus (om. dominus) 0 coneupi-
scendam M 13 studea Rml qui R 15 sint GMmlPRTa de om~NT
quod om.O 16 eum]
alienos, cura utique uera crux domini non exurat aliena merita, sed
fecundet. meritoque scriptum est in Canticis canticorum. prendite
nobis uulpes pusillas exterminantes
uineas, ut uineae nostrae floreant. quo ostenditur,
quod uel dominus Iesus uel ecclesia fraudulentorum dolos
a uineis suis exterminandos esse praecipiant, ne pauxillulis
uineis noceant, quia adultis iam uitibus nocere non possunt.
haereticus enim inperfectum temptare potest, non potest subplantare
perfectum.
Labd littera duodecima incipit, cuius interpretatio \'cor\' uel,
ut alia habet interpretatio, \'seruo\'. unde uidetur admonere uel prudenter
haec intellegenda uel sollicite seruanda praecepta. nam hoc
primus statim uersiculus admonet; cor etenim sibi mundum creari
in superioribus hic propheta, ut legimus, postulauit, cor sibi prudens
dari orauit a domino filius huius Salomon. qui ergo habet cor mundum,
qui habet cor prudens, ipse intellegit seriem subditorum uersuum
atque uirtutem. unde et alibi inuenimus \'cor solum\', id est
uel singulare uel quod nulla inlecebra saeculi huius inpediat et carnis
possit interturbare sapientia. qui autem habet cor, seruat mandata
dei, quemadmodum legisti de Maria, quae conseruabat omnia domini
saluatoris in corde suo uel dicta uel gesta.
Circumcidamus ergo cor nostrum, nihil corporeum, nihil uile
quaeramus; uile autem omne terrenum. nihil ergo terrenum,
24 cf. Rom. 2, 29 def. A Rml prandite Pml 4 quo] quod
MmlOml a fraudolentorum GRml 6 pau«illulis Nml PmlRmlT pusillulis
Nm20Rm2v 7 uineas Rml uiribus GJimlNPT 9 nihil subscript. in codd.
12 Labd PR IABEHD G Labehd Mml lamehc Mm2 A⊄ EHC N [l]abda 0
Lameth a Lamed v littera-incipit om.N cor] est cor 0 13 interpretatio
habet au ammonere NOP 15 primis N uersiculis ammonet N ammonet
uersiculus 0 16 postolauit Rml 17 ad dominum Pml huius om- R
19 uirtutum R 20 huius saeculi Nav 21 sapientiam R praecepta 0
22 quemammodum N legistis M de om. eodd. praeter 0, a mariam N
quae om.Ta gestaltt (ge in ras.) Ta omnia om.0 23 pr. uel om-GM
M circumidemus Rm2
constituamus caelestibus - eloquia enim domini eloquia
casta —, ut in his mysteriorum caelestium inmaculata et pudica
sinceritas spiritali interpretatione resplendeat. non adulterina quadam
opinione misceamus terrena diuinis et illud inuiolabile sacramentum
propheticae uisionis aut perennis oraculi naturae nostrae
aestimatione uiolemus.
ideo enim addidit: argentum igne
examinatum, purgatum terrae, probatum s eptuplum,
ut tamquam boni nummularii spiritu examinemus prophetici
sermonis argentum, secernentes domini pecuniam atque ab
omni labe terrena salutaris fontis infusione purgantes, ut Christo
digne sentire uideamur, qui ait: nolite thesaurizare
uobis in terra, ubi aerugo et tinea exterminat,
sed thesaurizate uobis in caelo.
Thesaurus tuus est fides pietas misericordia, thesaurus tuus
Christus est. noli eum aestimare de terris, hoc est de creaturis, quia
dominus totius creaturae est. maledictus, inquit, homo
qui spem habet i n homine, sed mihi salus per hominem
uenit. uide tamen quid scriptura uetus dixerit: et homo est,
e t quis cognoscet eum? ille igitur homo non humana mihi,
sed diuina potestate omnia peccata donauit, deus in corpore dominus
Iesus, mundum reconcilians sibi quem redimebat a culpa.
Thesaurus noster pretiosus intellectus est. si terrenus intellectus
fuerit, si fragilis, haeretica eum tinea et impietatis aerugo consumet.
leuemus ergo et erigamus sensus nostros nec inpossibile iudicemus,
ut haec humani corporis infirmitas ad cognitionem mysteriorum
caelestium prouehatur, cum iam ad nos dominus
Iesus, in quo absconditi erant scientiae sapientiaeque
thesauri, diuina sua miseratione descenderit, ut clausa
19*Hier. 17, 9 22 cf. II Cor. 5, 19 28 cf. Col. 2, 3 def. Â om.NT nihil corporeum om.NPT 3 in om.v 6per-
hennis OP Rm2 7 earistimatione O enim om.O 8 probatum terrae pur-
gatum Na septupio PmlRml 9 numularii MN 11 purgentes Mml
12 digna MNm20v 13 exterminant v 14 thesaurisate Mml lo pietas}
In aeternum, inquit, domine, per manet uerbum
tuum in caelo. uides etiam in te permanere debere quod
in aeternum non obliuiscar iustificationum
tuarum. legis ergo meditatio facit, ut tempora tribulationis,
tempora quibus humiliamur aliquibus aduersis, sustinere
et tolerare possimus, ut neque humiliato nimis neque deiecto frangamur
affectu. denique dominus non frangi nos humilitate usque
ad desperationem uult, sed usque ad correptionem.
Unde et Hieremias propheta sub hac littera in Threnis ait:
ut humiliaret sub pedibus omnes uinctos terrae
et declinaret iudicium uiri contra faciem
altissimi, ad condemnandum hominem cum
iudicatur, dominus non dixit, et infra: de ore
altissimi non exibunt mala. humilitas ergo, quae a
domino est, plena iustitiae, plena est aequitatis, quia non exeunt
mala de ore domini. denique qui humiliabatur a domino dicebat:
humiliatus sum, et saluum me fecit.
Ergo sicut prudenter considerandum est, quando humilitas
a domino sit causa probationis, quando etiam ipsa ab homine
26*Ps. 114. 6 def. A add. et 0 3 prima om.Oml, add. pro 0m2
3 uideatnr] add. uersus primus incipit a 4 uerbum tuum permanet 0
9 alt. te] et
in saeculum ergo permanet
uerbum tuum, domine, in caelo. et quomodo ipse
dixisti: caelum et terra transibunt, uerba
autem mea non praeteribunt? in saeculum permanet
uerbum, non ultra saeculum et saecula; saecula enim temporis sunt.
caelum ergo et terra, id est opera mundi istius, praeteribunt et tempora
permanebunt. alius qui spiritalis est et diiudicat uerba legis: in
aeternum, inquit, domine, permanet uerbum tuum
in caelo; aeternitas enim uerbi manentis opinionem uerbi
praetereuntis excludit.
quomodo autem permanet uerbum m caelo,
si ipsum caelum praeterit? et quomodo possunt stare culmina, si
cedant fundamenta, aut quomodo permanere habitator in habitatione
sua, nisi et habitatio perseueret ? sed forte illud occurrat, quia
scriptum est: erit caelum nouum. uerum nec sic absolubile,
quia nec in hoc potest permanere quod praeterit nec illud potest
dici mansisse quod coeperit. tinea intellectum tuum scindet, si putes
uerbum sicut caelum uel incipere uel praeterire.
Unde, si uirtutem prophetici sensus cognoscere uolumus,
primum in his quae uisibilia et sensibilia sunt ethicum consideremus,
ut ex eo quae sunt intellegibilia manifestemus. si uerbum dei in
caelo permanet, imitemur caelum ubi permanet uerbum, permanet
ordo sollemnis caelestium statutorum et beneficiorum domini crebrae
uices sollemnibus muneribus perseuerant.
supernis nempe uel
24 et 13 def.A s.l.m2P alii 0 7 domine, uerbum tuum Nrzv
9 praeteribantj transient 0 11 istius mundi opera av 12 indicat Ta
15 praetereuntes Mml 17 cadant OPtn2Ra quomodo] add. potest RmZv
permanet Mm2NTa permaneret P 18 nisi] pergti A 19 absoloite Mml
20 in om.O 21 quod] cnmNTa 22 uerbum]
sunt semina quae de caelo sunt
et seruntur in terris. est etiam superna uindemia, unde ait propheta:
serite uobis ad iustitiam, uindemiate ad
fructum. et quando non florent opera tua, foue tamen semina
tua, ne lasciuiendo luxurient. quod luxuriat in flore seminis, tenuatur
et hebetatur in fructu. fructus ipsos usque ad maturitatem
decoque.
Imitatores etiam ipsius caelestis simus elementi: non semper
sole feruet ardenti, frequenter nubibus priusquam, pluuiis uehementibus
inhorrescit, iactis niuibus tegit terram. non ergo sit in te quoque
diuturna lasciuia; succedant maesta senilium curarum tempora et
tamquam incana maturitas agrum hunc tui corporis reprimat.
utilior
saepe tristitia est, quae comitem solet habere grauitatem. numquid
ulla in ipso est sole praeuaricatio ? nonne cotidianos cursus
suos seruat? numquid continuos nouit luna defectus et commissi
munus deserit ministerii? isdem nempe uicibus annus redit, eodem
statu reparantur tempora, isdem obsequiis reformantur. sol diem
inluminat tempora statuta custodiens, fukret splendoribus luna
nocturnis et lux eius in tenebris micat. stellarum nitentium rutilat
globus sollemnique statione et conuersione ac demutatione funguntur.
lex una diuersis, constitutorum semel uices cursuum custodire
nec fines transire praescriptos. manet ipsa inmutabilis demutatio
et conuersio uertere ordinem suum nescit. una omnium oboedientia,
0 3 autumni Ov hibemi cet. a 6 etiam] enim 0 9 lasciuendo
0 luxorient et iuxoriat Rml seminis Mm2 sermonis cet. av tenuiatur
T 10 ebetatur ex euetatur P hebitatur Rm1 11 dequoque 0
12 simus ipsius caelestis 0 caelesti Mml 14 quoque om.a 16 cana
AmlMa reprimant A 17 non quid Pvil 18 nonne] num GMNOm2Rm2
non OmlP Rml cottidianos G 19 continuos] cotidianos 0, add. non
GMNOm2RnZ 20 misterii 0 idem Aml hisdem Oa iisdem v uitibus Mm1
redit nmusO 21 reparatur ARm2 tempora—22 inluminat om.AR hisdem3?Oa
iisdemv 22 fulgit Pm1I 27 una] unitGml unita Gm2Mml unitur
Mm2NT oboedientiam AG, add. est s. LP
concordiam.
In caelo ergo permanet uerbum, quia satanas de caelo cecidit.
non habebat in caelo locum, propterea cecidit. quo cecidit nisi
in terras ? ideo hic adulteria homicidia ebrietates abundare coeperunt.
inde exclusus acrior ad nos uenit et temptationes solito asperiores
tamquam iratus exercet.
in caelo igitur permanet uerbum, quia inde
deiectus est diabolus; in terris non permanet, quia huc totus aduenit.
et uide utrum hic permanere uerbum possit in nobis, ubi tantos
laqueos diabolus aspersit, qui dum esset in caelo, nec ibi uerbum
poterat permanere. denique quia et ipse uerbum non tenuit,
cecidit e caelo.
In caelo ergo uerbum permanet, quod secundum uerbi dispositionem
regitur et gubernatur. sed quia et ipsum caelum praeterit,
ideo non dixit \'in saecula\' permanere, sed \'in saeculum\',
quamquam propterea praetereat, ut fiat nouum caelum, noua terra,
nouum testamentum, ut facie ad faciem gloriam domini uidere possimus.
Uerumtamen quia et in caelo fuit uitiis locus — nam
utique non cecidisset inde aduersarius nisi in criminibus deprehensus;
nam et stultus sicut luna mutatur et caelum ipsum
tenebris obducitur —,\'uidetur utique non de elemento dictum, sed
de uirtutibus potestatibusque caelestibus. sunt enim sanctae uirtutes
in caelo, in quibus nihil lubricum atque terrenum sit.
sunt
etiam in terris caeli qui enarrant glorim dei. qui sunt isti caeli
audi dicentem: sicut portauimus imaginem illius
terreni, portemus et imaginem huius caelestis.
isti igitur caeli sunt qui etiam in terris positi audent dicere: nostra
3,18 21 Eccli. 27,11 (12) 25 cf. Ps. 18, 2 26*1 Cor. 15, 49
28 Phil. 3, 20 add. tuamO sathaaasOa 5 habundareGM0 8 eiectasO
terras AGMmlPR terra v huc] huic A 9 hic in nobis uerbum poatum
permanere possit 0 10 sparsit GMmlO asparsit PmlBml cum GMNPTa-
13 permanet] add. et av uerbum dispositione AR 14 all. et om.NTa
16 propterea] postea O, om. v caelum] add. et GMNOPav terra nona 0
17 dei 0 20 in om.N 21 sicut] ut a 23 enim om.P 25 qui sint Mml
28 sunt caeii av
isti sunt caeli in
quibus fides grauitas continentia doctrina uita eaelestis. nam quemadmodum
terra dictus est, qui lapsus ex illa praeuaricatione caelestis
gratiae et in haec uitia terrena deiectus praeuaricationis suae
uinculis se ligauit, ita e contrario caelum dicitur, qui uitam angelorum
custodia integritatis exercet et corpus suum continenti sobrie-
tate moderatur, mentem quoque suam miti tranquillitate componit,
pecuniam pauperibus misericordi liberalitate dispensat. est ergo et
in terris caelum in quo possunt uirtutes esse caelestes. caeum
mihi thronus ego magis iusti affectum quam elementum intellego.
illum puto caelum ad cuius animam uenit Christus et pulsat ianuam
et, si aperueris, ingreditur. nec solus ingreditur, sed etiam cum patre,
sicut ipse ait: ego et pater ueniemus et mansionem
apud eum faciemus.
Uides igitur quod uerbum deus et otiosum prouocat et dormientem
excitat. qui enim uenit et ianuam pulsat, uult semper
intrare. sed in nobis est quod non semper ingreditur, non semper
manet. pateat aduenienti ianua tua; aperi ianuam tuam, expande
gremium tuae mentis, ut uideat diuitias simplicitatis, thesauros pacis,
suauitatem gratiae. dilata cor tuum, occurre soli lucis aeternae
quae inluminat omnem hominem. et illud quidem uerum lumen omnibus
lucet;
sed si quis fenestras suas clauserit, aeterno lumine se
ipse fraudabit. excluditur ergo et Christus, si tu mentis tuae ianuam
claudas. etsi possit intrare, non uult tamen inportunus inruere, non
uult inuitos cogere. ortus ex uirgine processit ex aluo, uniuersa totius
orbis inradians, ut luceret omnibus. capiunt, qui desiderant
fulgoris perpetui claritatem, quam nox nulla interpolat. soli enim
19 eL n Cor. 8, 2 20 cf. II Cor. 6,11 21 cf. Ioh. 1, 9 add. est GMR (s. I.) uitae MNP caelestis] add. est Oav
4 hac NORmlT uita NT terrena uitia GMv 5 se uincalis av se ligauit]
religauit NTa contrana Mml uita GPmlR 8 misericordiae APm2R
misericordia N libertatetfT lOtronus NR ergo AR
Beatus ergo ille cuius pulsat ianuam Christus. ianua nostra
est fides quae totam domum, si fuerit robusta, communit. per
istam ianuam Christus ingreditur, unde et ecclesia dicit in Canticis:
uox fratris mei, pulsat ad ianuam. audi pulsantem,
audi introire cupientem: aperi mihi, soror mea
sponsa, columba mea, perfectamea, quia caput
meum repletum est rore et crines mei guttis
noctis.
considera quando maxime pulsat ianuam tuam deus uerbum:
cum repletum est caput eius rore nocturno. in tribulatione
etenim et temptationibus positos uisitare dignatur, ne quis forte succumbat
uictus aerumnis. repletur ergo caput eius rore uel guttis,
quando corpus eius laborat. tunc ergo uigilandum, ne, cum uenerit
sponsus, recedat exclusus.
si enim dormias et cor tuum non uigilet,
discedit antequam pulset, si cor tuum uigilet, pulsat et aperiri sibi
ianuam poscit. habemus ergo animae nostrae ianuam, habemus et
portas de quibus dictum est: tollite portas, principes
uestri, et eleuamini, portae aeternales, et introibit
rex gloriae. est ergo et caelum in his in quibus portae
sunt aeternales.
si has fidei tuae portas uelis attollere, intrabit
ad te rex gloriae triumphum portans propriae passionis. habet etiam
iustitia portas. nam etiam de his legimus scriptum dicente domino
Iesu per prophetam suum: aperite mihi portas iustitiae,
et infra ait propheta Dauid: lauda, Hierusalem,
dominum, lauda deum tuum, Sion, quoniam
confortauit seras portarum tuarum.
Est ergo anima quae habet ianuam, est quae habet portas.
ad hanc ianuam uenit Christus et pulsat, pulsat et portas. aperi ergo
illi; uult introire, uult sponsam inuenire uigilantem. noli bono
24 Ps. 117,19 25 Ps. 147,1—2 (12—13) GM 4 fides est NPav rubusta A eommuniet AOR
5 et om.0 6fratruelis 0 10 dei Mm20 11 caput eius repletum estO
14 sponsas uenerit av 15 nigilat a 16 uigilat MNOmPRm1 pulset a
18 principis A 19 uestras GMNOciv 20 ergoj enim M 23 iustitiae P
Nonnumquam etiam, si moraris, mittit manum suam per
fenestram, sicut ait sponsa: frater meus misit manum
suam de prospectu, et uenter meus conturbatus
est super eum. exsurrexi ego aperire fratri-
tri meo, manus meae distillauerunt myrram,
digiti mei myrra pleni. primum ergo tamquam a prospectu
mittit manum suam, quando deus esse operibus aestimatur; unde
ait: si mihi non creditis, uel operibus credite.
deinde augetur amor et intimis uisceribus conceptus inolescit. inde
intellegibili utero, in quo est receptaculum uerbi, seminibus eius infusis
plenitudinem eius corporaliter inhabitantem haurire anima
nostra desiderat. non enim turbatur uterus feminarum nisi quae
fuerint aluo graues.
Surgit igitur anima, ut aperiat dei uerbo. sed dum se expandit
atque aperit, ut opera mundi huius uerbi receptione mortiiicet—sicut
ille qui ait: mortificationem domini Iesu
in corpore no stro circumferimus —, ergo dum aperit,
transiuit sponsus. uult enim semper quaeri, frequentius inueniri,
et si clausam ianuam inuenerit, pulsat, et si per moram fuerit exclu--sus,
recedit. sed cito redit et iterum pulsat, ut uel postea sponsam
inueniat praeparatam. potest quidem et sic accipi: frater
meus transiuit, sicut legimus, quod penetrauit dilectae intima
medullarum, et quemadmodum ad Mariam dictum est: e t
tuam ipsius animam pertransibit gladius, ut
reuelentur multorum cordium cogitationes.
21*11 Cor. 4, 10 26*Cant. 5, 6 28*Luc. 2, 35 AGMORv 2 eum om.GMNPTa 3 somnulentus A repagulia]
add. grintilin s.l m2M 4 neglegens sia NPav 9 exurrexi GMa et surttcd
0 ergo a 10 miiram OB 11 mirra R a] de NTa 20 istius a
mortis fiet Aml 22 ergo dum aperit om-0 23 fcransit MNa 24 inuenerit
ianuam Nav 26 siquidem Pml 27 transibit OM R 28 quemammodum N
quando anima peregrinatur a corpore et deo praesens est.
Explanauimus igitur, ut potuimus, quid esset: in aeternum,
domine, permanet uerbum tuum in caelo.
possumus tamen et sic intellegere, quia in caelo magis permanet in
aeternum, ubi angeli et archangeli, Cherubim et Seraphim, quoniam
homines quamuis sancti sint, tamen affectus eorum saepe mutatur.
nunc gaudemus, continuo maeremus irascimur ingemescimus.
in
ipsa paenitentia non uult nos satis contristari apostolus, ne tristitia
absorbeamur. ubi ergo iracundia, ubi tristitia grauis, non permanet
ibi uerbum. denique de solo domino Iesu dictum est a Iohanne, quia
uidit spiritum descendentem de caelo sicut columbam et manentem
super eum.
nam et prophetae non semper prophetabant, sed cum
infunderet his spiritus gratiam prophetandi. denique nec Dauid
praesciuit quid adnuntiaret Nathan missus a domino, et utique
inferior Nathan propheta cognouit quod Dauid praestantior nesciebat,
et alius dixit propheta: celauit me dominus.
unde et
plerique accipiunt in caelo permanere dei uerbum in potestatibus
caelestibus, in quibus non sunt affectuum uarietates. aliqui autem
de ipsa accipiunt trinitate, quae sola inmutabilis sit. et ideo in caelo
permanet uerbum, id est in patre, quia uerbum dixit: ego in
patre et pater in me.
In generationem et g ene r at ionem ueritas
t u a. multi sunt qui dicuntur dii, sed non sunt. ergo in gentibus
Samuhel, in Dauid, Helia, Heliseo et in illis septem milibus uirorum,
qui non curuauerunt genua Baal. sed quia posterior suboles Iudaeorum
a patrum moribus deuiauit, recessit ab illis ueritas et ad ecclesiam
uenit. recessit enim ab illis, quando dixerunt de domino Iesu:
tolle tolle, crucifige eum; tradiderunt enim ueritatem
et elegerunt iniquitatem. omnes ergo aliae generationes ueritatis
exsortes, omnium haereticorum generationes non tenent ueritatem.
sola ecclesia ueritatem pio affectu possidet, quia generatio Iudaeorum,
quae ante eam possidebat, amisit. populus ergo Iudaeorum
prior fidei generatio et ideo infantior et infirmior, qui lubrico adulescentiae
stare non potuit. populus autem christianus fidei secunda
generatio, ideo robustior et uenerabili maturior senectute. illa generatio
legis, haec gratiae. unde et alibi ait: in generationem
et generationem adnuntiabit ueritatem tuam.
Sequitur uersus tertius: fundasti terram e t permanet.
dispositione tua permanet dies. quomodo
Denique hunc locum pulchre nobis aperuit Ecclesiastes spiritalem
esse, non materialem, dicens: quae abundantia
homini in omni labore suo quo laborat sub
sole? generatio uadit et generatio uenit et
terra stat in saeculum, hoc est: quae abundantia spiritali
homini laboranti sub sole iustitiae? et subiecit: generatio
uadit et generatio uenit. uadit generatio, quia diuites
eguerunt et esurierunt.
qui ante abundabant gratia,
postea tamen propter perfidiam suam egere coeperunt. qui autem
pauperes erant populi nationum, iam per fidem Christi satiantur et
abundant, sicut scriptum est: edent pauperes et saturabuntur.
audierunt enim dicentem: abundantes in omni
bono, non in pecuniis utique, non in auro et argento, sed i n
omni uerbo, inquit, et cognitione, et alibi ait: in
diuitiis simplicitatis.
hae diuitiae sunt salubres; nam
copiae saeculares salutem adferre non possunt. qui autem habuerit
abundantiam spiritalem, huius terra fructifera stat in saeculum bene
fundata radice uirtutum, uel anima utique bonos germinans fructus
uel caro uel is cupiditatibus mobilis ad prolapsionem.
Hanc terram circuit sol iustitiae salutaris, de quo scriptum
est: et oritur sol et occidit et in locum
suum trahit; ipse oriens illuc uadit ad
austrum et gyrat ad aquilonem; gyrando
gyrat spiritus et in gyros eiu\' conuertitur
17 Ps. 21, 27 18*1 Cor. 1, 5 20*11 Cor. 8, 2 26 cf. Mal. 4, 2
27*Eccle. 1, 5—6 om.O 2 girando NOP in om.AB 7 pulcre Ovil 9 quo
Ntn20av quod eet. 11 stat terra N 17 edunt Pml 19 bono] uerbo av
30 iiiquid PmlRml 21 hae] et R 24 bonos utique Nav 2S mobiles Pml
26 cireumit A 27 pr. et om.A 28 trahit (Eben) MOv uadit eel. a
29 girat et ed. lere per i eodtl.
oritur sol iustis, occidit autem iniustis; oritur
tranquillitati piae mentis, occidit iracundiae. unde ait: sol
non occidat super iracundiam uestram.
hinc potest colligi, quia isdem oriatur et occidat, quorum et
uitia sepeliat et inluminet gratiam. mortuus est enim peccato,
ut deo uiueret, hoc est: peccato sumus in illo mortui, ut deo in perpetuum
uiueremus. uide ipsum mysterium praenuntiatum: e t
oritur inquit, sol et occidit et in locum suum
trahit. hoc est quod ait dominus: cum exaltatus fuero,
omnia traham ad me ipsum. traxit enim ad se omnium
studia, ut uel peccata nostra crucifigeret uel bonum ingenium ad
iustitiam prouocaret. aduerte quemadmodum trahat ad se: pater,
uolo ut ubi ego sum et isti sint mecum, et ad
latronem ait: hodie mecum eris in paradiso. aduerte
quomodo omnia trahat: exaltatus est cruce et totus credidit
mundus.
Ipse oriens, inquit, uadit ad austrum et
gyrat ad aquilonem, ille utique oriens, qui ait: oriens
nomen est mihi, qui semper oritur piis, numquam occidit.
ipse oriens populo Hebraeorum ad austrum iuit, ad molliorem populum
luxuria magis feruentis corporis lubricum quam impietatis
inmanitate praedurum, aut certe ad nobiliorem plebem, quae erat
genus electum uindicans sibi patriarcharum prosapiam. sed quia
perseuerabat in uitiis nec emendabat errorem, ideo sol iustitiae gyrauit
ad gentes, quae ante eloquiis caelestibus defraudatae inmanes
et ignobiles habebantur;
aquilo enim grauis uentus ut populus nationum.
sed qui erant graues ante perfidia, nunc super aquilas
11 cf. Rom. 6,6 l2*Ioh. 17, 24 14 Luc. 23,43 17*Eccle. 1, 5-6.
18*Zach. 6,12 23 ct I Petro 2, 9 1 antem om.O 3 occidit MmlNml 4 intellegiMa hisdem NPmlRm2
oritur eodd. a occidit MNOa 5 gratiam illamioat (-et a)Na 6 pr. in
om.N all. in] im R perpetuo AGMmlP R 8 inquid Pml 12 quomodo M
14 paradyso AJfR 15 quemadmodum M est] add. in Mm2NPtn2a
20 iudeorumO molliorum Mml 21 luxoria Rm1 fementeM immanitatis
impktate (-em a)NTa 23 uindicari A prosapia R 24 perseueraoitO
emeadauit O 25 iminanes Rml inanes Rm2T 26 grauis] add.
est ORm2 populum Mml populi NPTa 27 ante]
Sed forte dicas: \'quomodo in Canticis est: exsurge,
aquilo, et ueni, auster? plerique enim accipiunt, quasi
proiciatur aquilo et inuitetur auster. quodsi ita accipiunt, exturbatur
ab ecclesia perfidiae glacialis asperitas, ne fiat fuga nostra hieme
uel sabbato, et inuitatur australis uerna temperies.
aut certe e xsurge,
aquilo hoc est: surge qui dormis et exsurge
a mortuis; populus nationum, qui diu ante dormisti,
euigila aliquando, et inlucescet tibi Christus. postremo omnes inuitantur
ad ecclesiam, et synagogae populus et gentilium, sed prius
synagogae, quia priores ex Iudaeis apostoli crediderunt, per ipsos
postea nationum populi congregati sunt.
Uide ergo uenientem solem nostrum ad austrum postea
gyrantem ad aquilonem. Hierusalem Hierusalem —
uenit utique ad eam quam etiam uocare dignatus est, sed haec Hierusalem
terrena est, quae occidit prophetas, hoc est synagoga Iudaeorum
—, quotiens, inquit, uolui congregare filios
tuos sicut gallina pullos suos, et noluisti.
ecce relinquetur uobis domus uestra deserta.
gyrauit igitur se ad gentes, gyrando autem gyrauit spiritus dei et
4, 16 13 cf. Matth. 34, 20 15 Eph. 5,14 22*Matth. 23,37-38 om.NOmlP 4 recumbentj add. cum Abraham
(habraam G) GOv in regno dei cum habraam M 7 syon NOPa 8 iatus
aquilonis 0 9 quia OPTa est magxmsNPav 10 est] add. dictum a
exurge GMOPa 11 enim om.M 14 exurge MNOPa 15 exurge
AMNOPa 16 popule Mm2 17 et uigila Mml 18.19 sinagogae AMPR
20 nationum—21 postea om-NT 21 nostrum om.0 22 alt. Hierusalem om.N
24 anagoga AMOPR 27 uobis om.GMN PRa 28 se om-a
ideo sanctus caelum dicitur, quia uicinior eum claritas solis semper
inlustrat; habet splendorem suum domesticum, ut tenebras noctis
non sentiat. ideo ecclesia et caelum dicitur et mundus, quod habeat
sanctos angelis et archangelis conparandos, habeat etiam plerosque
terrenos. dicitur et orbis terrarum, qui est fundatus super maria et
super flumina praeparatus. denique quasi orbis terrarum dicit ecclesia:
nolite aspicere me, quoniam fusca sum,
quia non respexit me sol, eo quod uelut pruinis hiemalibus
geluque constrictam gentilis erroris congregationem gentium
sol iustitiae diu indignam aestimauerit quam serena uultus sui luce
lustraret. nonne tibi uidebatur hiberni rigor temporis, quando notus
erat in Iudaea tantummodo deus? nunc autem plenitudo lucis fulget
aestiuae, quando omnia et in omnibus Christus. nonne terra
domini et plenitudo eius? et uere orbis terrarum in
ecclesia, in qua non Iudaeus tantummodo aut Graecus, non barbarus
aut Scytha, non seruus aut liber, sed omnes in Christo unum
sumus. sol omnibus fulget, dies omnibus lucet.
Ideoque ait: dispositione tua permanet
dies. nam nisi ita accipias, quomodo permanet dies, cum post
breue momentum diei sequatur occasus et fiat noctis successio?
sed sunt quibus semper dies est, illis utique quibus adest Christus,
qui dicit: ambulate dum lucem habetis. habetis
quem uidit Abraham, dies remissionis peccatorum, de quo legis:
hic est dies quem fecit dominus; exultemus
et laetemur in eo. sunt ergo sancti quibus sol numquam
occidit, quia dominus lux eorum est, sicut scriptum est: et
erit illis dominus lumen aeternum.
Et expressit causam permanentis diei atque subtexuit:
dispositione, inquit, tua permanet dies, q u 0-
14*Ps. 23, 1 16 cf. Gal. 3, 28 19*Ps. 118. 91 23 Ioh. 12, 35
cf. Ioh. 8, 56 25*Ps. 117, 24 27*Esai. 60, 19 30*Ps. 118, 91 eet. au, ef. p. 263, 30 4 sanctos habeat 0
5 habet a 7 dicit ecclesia om.A 9 non eras. T 13 fulgit Rml effulge Nav
14 in terra dominus 0 17 scita ANOR scitha GMP 19 ait om.N 22 adestj
idem A id esti2 Christus adest Nav 23 qui om.A 25 haec et quam 0
-6 ea MO 29 et om.NTa 30 inquid M,om v tua inquit O
niam uniuersa omni a seruiunt tibi. uidetur itaque
significare futurum illud, quando nox non erit amplius
et non indigebitur lucernae uel solis lumine,
quoniam dominus inluminabit eos.
qui sint illi,
supra ait dicens: et serui eius seruient ei, hoc est:
domini facient uoluntatem. nunc enim non omnes seruimus; cum
autem tradiderit regnum deo et patri, tunc erunt subiecta omnia
ei qui sibi uniuersa subiecit, adquirens omnium fidem per. unigeniti
passionem. subiectio igitur mentium facit sedulam seruitutem.
ergo
cum omnes crediderint in dominum Iesum, tunc uniuersa deo seruient,
ut sit deus omnia et in omnibus. nunc autem
non omnes serui dei, quia plerique serui peccati; qui enim peccatum
facit, seruus est peccati. dominus autem non
uult cum aliis consortium habere dominatus; permanet ergo dies
praesentibus. potuit dicere \'permanebit\', sed prophetis futura pro
praesentibus praesto esse uidentur in spiritu.
Sequitur uersus quartus: nisi quia lex tua meditatio
mea est, tunc forsitan perissem in humilitate
mea. lucebat propheta ut dies, cui meditatio lex erat; etenim
humilitas non semper uirtutis est, sed est etiam adflictionis, hoc est
non semper uoluntaria, sed quae etiam ex necessitate suscipitur,
quando aliqua adflictione temptamur. alioquin nemo perit in humilitate,
quae magis seruare consueuit. ergo quando in adflictionis
tempore sumus et quatimur aduersis, meditatio nobis in lege sit,
ne inparatos procella temptationis adfligat.
athleta nisi exercitio
12*Ioh. 8, 34 17*Ps. 118, 92 21 cf. Ps. 118,1 22 Ps. 118, 92 AR, om. eet. av utique N 2 futuram om-R 3 indigetur AR
4 sunt MNa 6 uoiuntate O
uere nos suae temptationis asperserit, stemus intrepidi, nitamur
non ut in incertum nec ut aera caedentes. melius percutimus uerberati,
si percutienti maxillam alteram praebeamus, si uindictam
non requiramus, sed ei, qui dixit: mihi uindictam, ego
retribuam, causam uindictae integram reseruemus. caedimus
aerias potestates, si nos ipsos castigare nouerimus. castigabat carnem
suam Paulus, ut aduersarios uerberaret, et seruituti redigebat corpus
suum, ut dominaretur inimicis. exerceamur igitur indefesso meditationis
usu, exerceamur ante certamen, ut simus certamini semper
parati, et cum frequentior aduersarii ictus ingruerit nunc inopia
nunc rapina nunc orbitate nunc corporis aegritudine nunc maerore
animi nunc terrore mortis et acerbitate poenarum, dicat unusquisque
nostrum qui potuerit sustinere ac perpeti: . nisi quia lex tua
meditatio mea est, tunc forsitan perissem in
humilitate mea.
Quanta simul coaceruata sunt, ut illa adflictione Iob sanctus
periret! sed quia patriarcharum moribus informatus oraculorumque
caelestium et naturalis legis erat institutione formatus, ideo in
temptationibus tantis perire non potuit. denique cum amisisset tam
amplas subito facultates, carissimos filios, quasi is, cui meditatio
cotidiana esset in lege diuina, ait: nudus exiui de uentre
matris meae, nudus ibo eo. dominus dedit, dominus
abstulit; sicut domino placuit, ita
factum est; sit nomen domini benedictum.
18*Ps. 118, 92 26*Hiob 1, 21 A angamur 0 4 saiubri 0 7 ut in incertum nec oni-NT
9 et ego Rm2v 11 aereas PB 13 inimici b 14 ante om.O 15 et] nt AR
aduecsariis N 17 animi—terrore om-N 19 tum b forte O 21 coaceruati
Quam grate hoc dicit hodie qui in martyrio plurima flagella
sustinuit eculeo et ungulis, plumbo, lamminis ardentibus, gladio
conprobatus! potuit enim perire, nisi meditatus in lege grauiora
praesentibus futura supplicia credidisset.
Quanta sanctus Ioseph pertulit, quam acerba, quam dura!
primum fratrum odia, degeneris seruitutis aerumnas, parentibus
defraudatus, ablegatus exilio, negotiatorum uernula et Aegyptii
ignobilis uile mancipium. quae potuit nobilis prosapiae puero grauior
esse temptatio, quam ut tanto familiae splendore deiectus seruiret
apud Aegyptios?
est consolabilis seraitus seruire uel iustis;
aequitate domini leuatur iniuria seruitutis. tanto igitur genere deiectus
satis gratum habebat, si ministro regio suum obsequium probaretur.
ne hoc quidem satis fuit ad temptationis acerbitatem. redit
aduersarius ad suas artes notasque uires suas omni fraude commouit,
ut per mulierem laqueos innoxiae necteret conscientiae.
concitauit
in eum libidinis stimulis uxorem domini sui, quae adulterinos a seruulo
concubitus flagitaret, ut, si adquiesceret, crimen impleret, si
recusaret, incideret offensam, nexum calumniae non euaderet. denique
trusus in carcerem et innocens inter noxios aestimatus ab eo
Pm2 2 qui] cum 0 menisset P 3 credidit v respondit
GMNOav respondebit Pml 5 aduersis AO 6 fide 0 paenitentiae
Am1GMm1Pm 1RT 8 forteNO 10 dicit NOSav dicet eet. plurima om.O
11 eqauleo v laminis GMOPv gladioque a 12 conprobatur PR 13 subplicia
plurimos enim subplantauemnt
secundae res, quos supplicia acerba non fregerant. producitur
e carcere nutu regio, interpretatur somnium, eligitur ut honore
praestantior esset omnibus Aegyptiis, regi secundus esurientibus
populis alimenta diuideret. obiciuntur ei fratres, qui eum ad seruitutis
iniuriam non fraterno amore uendiderant, ut uel contumeliae
et adpetitae salutis dolore temptatus excuteret germanitatis affectum.
sed uir iustus oblitus est contumeliam, cumulauit gratiam;
eo se magis fratrem uoluit exhibere quo fratres ipse non fuisset expertus.
denique hoc munere et patrem recepit et fratrem pia fraude
quaesiuit. quid igitur aliud melius diceret sanctus Ioseph quam istud
ad dominum: nisi quia lextua meditatio mea est,
tunc forsitan perissem in humilitate mea?
Fertur prophetae cuidam — et plerique ferunt quod Esaiae
in carcere posito —, cum mole inminentis urgeretur exitii, dixisse
diabolum: \'die quia non a domino locutus es quae dixisti, et omnium
in te mentes affectusque mutabo, ut, qui indignantur iniuriam,
absolutionem conferant\'. sed ille gratius iudicauit pro ueritate supplicium
quam pro adulatione beneficium. quod utique non fecisset,
nisi meditatione legis fuisset exercitatus.
Sit nobis ergo cotidiana lectio pro exercitio, ut quae legimus
meditemur imitari. in hac desudemus uirtutum palaestra, ut, cum
increpuerint temptamenta, non tamquam inexercitatos, non tamquam
expertes ciborum spiritalium et adtenuatos ieiunio lectionis
temptationum tempus inueniat. quodsi athleticis epulis pastam
animam nostram potuerit inuenire, si sit euangelicus sucus in nobis,
si apostolicis escis maturitas nostrae mentis toros, animae robusta
GAINP cum om.b 3 prosperum AR 4 supplicii A
7 populus Rml snbiciuntur Pm2 11 eoque v fuit T 12 patrem]
fratres Gm2Mm2N Pa μ recipit
Sequitur uersus quintus: in aeternum non obliuiscar
iustificationum u m tuar u m, quoniam in
ip s i s u i ui ficast i m e. lex secundum apostolum paedagogus
sed quia idem supra ait: quoniam in
lege nemo iustificatur, intellegis utique quia iustificatio
legis species est et imago, non ueritas. secundum ueritatem ergo
et perfectionem nemo iustificatur in lege, secundum speciem iustificatur.
ergo sanctus propheta, qui adhuc in legis iustificatione uiuebat,
uidebat autem fulgorem euangelii, quasi memor ueteris disciplinae
legi tamquam paedagogo utili gratiam reseruabat. considera
aliquem excedentem ex ephebis in diuitiis et honoribus constitutum
paedagogo suo honorificentiam reseruantem, cuius officiis informatum
se esse cognosceret, ut maturiorem regere posset aetatem.
Monet siquidem etiam ipsa lex, ut his, qui nobis aliquando
profuerint, nequaquam esse debeamus ingrati. nam sicut habemus
in ueteri testamento, pascha celebratum est in Aegypti finibus, cum
adhuc sub rege Pharao positi patres nostri deplorarent miserae seruitutis
iniuriam, et postea liberati rursus in terra repromissionis
pascha celebrarunt, superius ad commonitionem, posterius ad
Ex. 12 26 cf. Ios. 5, 10—11 om.ARml depromserit AGOR depromiserit MN 3 nos poterit 0
4 uersus om.NP quintus] V GOPR, om-N 6 me] add. domine a 7 ad om.A
perfectae fidei ad P R quandam om.0 perueniamus 0 8 iustificationis O
9 uinificabimur codd. praeter OPm2,a unde] add. et Ov ait apostolus av
10 illam] illa AGPR 11 uiuit GNPRmla 14 et] ad MOv 15 iustificationibus
MOv 16 meror AMRml 17 legis a,om. N utilem M sernabat
0 18 ephebis NOav efebis eel. 19 reseruantem Ov reseroatum A
reseruari GMml reseruare Mm2 reseruatam NPRa, add. habere a 20 cogno-
scit GM posset 0Rm2v possit cet. a 21 ut] et Rml quae NPTa 22 profuerunt
a debeamus esse N 24 farao APR pharaone 0 positis A
recordationem. si quis ergo interogat Hebraeum, qua ratione in Aegypto
celebratum est, respondebit: \'quia regi Pharao adhuc seruitutis uinculo
obnoxii tenebamur, ille agnus patrum populum liberauit, ille
agnus uocauit ad libertatem, ille agnus maris profunda solidauit, ut
Aegyptum transire possemus. quotiens ergo pascha celebramus,
meminisse debemus ueteris seruitutis et nouae libertatis, quid fuerimus
et quid acceperimus\'. non enim potest plene quis intellegere quid
acceperit, nisi meminerit ante quid fuerit.
Non ergo obliuiscamur, quia dominus Iesus, agnus dei,
mundi hostia, soluit nos grauium nexibus delictorum, quibus Pharao
ille taeterrimus, non unius Aegypti, sed saeculi istius princeps, uinculo
seruitii grauis nos tenebat adstrictos. non obliuiscamur in aeternum,
ut, cum uenerimus in illam uere terram repromissionis, ubi est
regio uiuorum, meminerimus quanta hic nobis Pharao dirus intulerit,
quot perpessi in hoc simus saeculo, quibus tandem erepti malis, et
agamus gratias eripienti nos domino Iesu, qui perturbatorem omnium
fecit esse captiuum.
Sequitur uersus sextus: tuus sum ego, s alu a me,
domine, quoniam iustificationes tuas exquisiui
. facilis uox et communis uidetur, sed paucorum est. satis
ostende nobis patrem,
et sufficit nobis. numquid hac uoce utitur auidus pecuniae
honoris potestatis ? multis non est satis deum scire, et quidem pluribus.
tanti populi, tantae nationes, tanti diuites paupertatem
putant domino seruire et qui supra omnes est, illis exiguus et
Ov aegyptum GPml aegypiti (sic) M, add. pascha ORav
2 regis R pharaoai Mtn20 5 possimus Mml 6 quod Rml 7 aU.
quid] quod A.GPOm2T 10 hostias Rml farao AR 11 teterrimus codd. av
uqiis Rm2 12 seruitutis AR graues Rml asstrictos 0 13 uerae
APm2Ra ueram NO 15 quotjquid MRm2 quod RmlTa sumus AGMPR
saeculo simus (sumus N) Nav tamen N ereptis PtnlR et eras. N
18 uersus om,NP sextus]
denique
ille diues in euangelio, cui dictum est: si uis perfectus esse,
uende omnia quae habes et da pauperibus,
deum sibi non sufficere iudicauit. denique et contristatus est, quasi
quod plus esset relinquere iuberetur, quod minus esset eligere.
ille ergo dicit: \'tuus sum\', qui dicere potest: ecce omnia r eliquimus
et secuti sumus te.
Apostolorum itaque uox ista est, nec omnium tamen apostolorum;
nam et ludas apostolus fuit et in conuiuio Christi inter
apostolos recumbebat. dicebat et ipse: tuus sum\', sed uoce, non
corde. uenit et introiuit in eum satanas et coepit dicere: \'non est
tuus, Iesu, sed meus est. denique ea quae mea sunt cogitat, quae
mea sunt, in pectore suo uoluit. tecum epulatur et mecum pascitur,
a te panem accipit, a me pecuniam, tecum bibit et mihi tuum sanguinem
uendit; tuus est apostolus et meus est mercennarius\'.
Non potest dicere saecularis: tuus sum\'; plures enim
dominos habet. uenit libido et dicit: \'meus es, quia ea quae sunt
corporis concupiscis. in illius adulescentulae amore te mihi uendidisti,
in illius concubitu meretricis pretium pro te adnumeraui\'.
uenit auaritia et dicit: \'argentum et aurum quod habes seruitutis
tuae pretium est; possessio quam tenes iuris tui emptio, uenditio
libertatis tuae est\\ uenit luxuria et dicit: \'meus es.
unius diei
conuiuium pretium tuae uitae est; ille sumptus epularum tui capitis
licitatio, tui est summa contractus et, quod peius est, caro emptus
es, uilior cibo es tuo; pretiosior est unius diei mensa tua quam totius
temporis uita. inter calices te redemi, inter epulas adquisiui\'. uenit
9 cf. Matth. 26, 20 11 cf. Ioh. 13, 27 add. uadeO
5 quod om.AR plus (pluris a) esset quod NTa plus esset] plura P corr.
reliaquerej add. et AOR iuberetur] add. quam a alt. esset om-Na 6 iIIe-
7 sumus te om. NT qaid Rml potest dicere NOav relinquimas Rml
11 sathanas Oa 12 ifewi (m in ras.) A iesus B 15 tnus-mercennarius om.N
ait. est
nescis, quod ideo imperare te
aliis feci, ut mihi ipse seruires ? nescis, quod ideo potestatem m m
contuli, ut meae te subicerem potestati? an ignoras ipsi domino
salutari dictum esse ab huius mundi principe, cum ei ostendisset
omnia regna mundi: haec omnia tibi dabo, si procidens
ad oraueris me? ante ergo ipse subicitur qui alios uult
habere subiectos\'. ueniunt omnia uitia et singula dicunt: \'meus es\'.
quem tanti conpetunt, quam uile mancipium est!
Quomodo ergo tu, qui huiusmodi es, potes Christo dicere:
tuus sum\'? respondebit tibi ille: non quicumque dicit
mihi \'domine domine\', intrabit in regnum caelorum,
non quicumque dicit mihi: tuus sum\', meus est. meus
plane es, si uocem non redarguat conscientia, si sermonem tuum
animus aut opera non refutent. ego non nego meum esse eum qui
ipse se non neget aut certe si pro me se ipsum sibi abneget. nolo habere
seruulum pluribus dominis seruientem. nam quomodo meus est,
si mihi dicat uerbo \'tuus sum\' et operibus neget et factis se diabolo
adiudicet et obstringat i non est meus quem libido succendit, quia
mea castitas est; non est meus quem cura spoliandi minoris exagitat,
quia mea integritas est; non est meus quem ira mobilis inquietat,
quia mea tranquillitas est; non est meus uini crapula temulentus in
lucem, ambitione gloriae saecularis ebrius in periculum, qui non
possit sobriae moderationis seruare uestigium. pax sum ego, litigare
non noui. quid mihi ad eum de quo ueniens diabolus dicat: \'meus est;
om.NO ideo am.N aliis imperare te 0 aliis te av 4 saluatori
Mm2Nv 5 dabo tibi v 6 ipse om.N 7 dicunt singula 0 8 quam]
quid quam Mm2 9 huius mundi AR dicere christo M 10 dicent PRml
11 hic intrabit A intrauit Pnll 13 es] est AG 14 animos Rml nego] ego A
15 pr. se om.O negat GMN abnegat N 16 plurimis a es a (sed dicat)
17 diabulo Rml 19 est castitas Nav minore*N minores Pv 20 iiitegritas]
largitio GJINPTa ira (i in ras. m2) JIOv meror AR ora G mora P
aura Ta, om.N; cf. p. 264, 2 mobilitatis Ta 21 in lueemj illuuie Mm2NTa,
om.G 22 ambitionis
Non ergo est Christi nisi qui est alienus a crimine, non est
Christi nisi qui potest semper se Christi seruulum demonstrare.
nam si quis mutabilis est, ut ego aut maerore mutor aut indignatione,
uenit ira et dicit: \'meus est; ante horam meus erat, spero quod
iterum meus fiat.
uenit tristitia et dicit: \'meus est; ante horam in
mea possessione fuit, in meo iure; erigere animum prae maerore non
poterat nec oculos eleuare et, si triste aliquid acciderit, ad me ilico
reuertetur\'. quis ergo est dei nisi qui potest dicere: nihi 1 mihi conscius
sum? ideo dicebatur Paulus apostolus Iesu Christi, quia
nulli alii obnoxius tenebatur. ego autem nunc dei mei sum, nunc
tristiae, nunc iracundiae, nunc uerbi otiosi. et ideo qui plures dominos
habet non potest uni dicere: \'domine Iesu, tuus sum\'.
unde
arbitror etiam de huius mundi dominis dixisse Paulum: nam
etsi sunt qui dicantur dii siue in caelo siue
in terra, nobis tamen unus deus pater, ex quo
omnia et nos in illum, et unus dominus Iesus,
per quem omnia et nos per ipsum. uerbi igitur
totus erat apostolus Paulus. ideo dicebat: quoniam experimentum
quaeritis eius qui in me loquitur
Christus.
ille ergo dicebat: \'Christi sum\', et respondebat ei dominus:
\'meus es\'. qui uere dicit: \'tuus sum\', audit a domino: \'meus
es\'. denique de ipso dominus ad Ananiam, cum mitteret eum ad sanandum
Paulum, ait: uade, quoniam uas electionis
est mihi. et quia perseuerauit Christi esse, quasi impleto certamine
coronam meruit inuenire iustitiae.
20*11 Cor. 13, 3 25 Act. 9, 15 27 cf. II Tim. 4, 8 GOPtn2av tuum sibi 0 3 est ergo MOav ergo christi
est N christo Mml alienus est N 5 ego] add. qui a me merore inmutor
R indignatione] add. non est christi a 6 quid Rm1 7 iterum om.P
9 nec om.GMmlO leaare N Pv accederit PmlBml 11 dicebat CQàd. av,
correxi apostolns]
Recte ergo propheta dixit Dauid: tuus sum, qui semper
in domino mansit. et qua ratione dixerit \'tuus sum\', addidit:
iustificationes tuas exquisiui, hoc est: nihil aliorum
quaesiui, sed id solum quod tuum est desideraui. alii quaerunt mo-
nilia pretiosa, ego solas iustificationes tuas quasi quaedam serta
iustitiae. alii domum ad domum, uillam ad uillam iungunt, quasi
soli habitare possint in terra hac, et elementum uolunt occupare
commune, alii possessionem aeris ipsius uindicare; mihi in tuis iustificationibus
omne patrimonium est, nescio possidere nisi quod tui
iuris est, in tuis eloquiis spiritalis mihi cura refulsit argenti. mihi
portio deus est, tuus sum ego, quia pars mihi hereditatis non in
auro, non in argento est, sed in Christo Iesu.
Sequitur uersus septimus: m e expectauerunt ut p e catores,
ut perderent me; testimonia tua i ntellexi
e x i. potest uox ista conuenire martyrio, in quo positus sanctus
uicit fides uitae huius inlecebram corporisque
cruciatum. expectauerunt peccatores, ut de me triumphum
referrent; sed gratias Christo, qui mihi dedit de persecutoribus
triumphare. redite uicti qui sperabatis uos esse uictores, redite
deiecti qui ueneratis superbi. ubi est, mors, uictoria
tua? ubi est, mors, aculeus tuus? non tua iam, sed
nostra coepit esse uictoria, quia in te uincimus in qua antea uincebamur.
bene ergo dicit martyr: me expectauerunt peccatores,
u t perderent me. post momentum, immo
adhuc in corpore positus uidet deducentium choros, angelorum
23*1 Cor. 15, 55 def.A Oav 2 deo Oa addit a 3 exquesiui Rml 4 munilia
Mml 8 uendicare MPm2a 9 tui] in tuis R 10 spiritualis GMNml
speeialis Nm2 11 mihi] meae Rm2 12 est om.R 13 uersus om.N P se-
Aliter qui uult intellegere: multi, inquit, peccata persuadere
atque ex pectore fidem extorquere conati sunt mihi, alius adulterium,
alius hominis necem, alius oppressionem uiduae uel pupilli,
alius aliud, et putabant me suis retibus esse capiendum. expectauerunt
me, ut perderent contagione peccati, sed ego non inlecebris
peccatorum mentem a studio diuinae cognitionis auerti nec intentionem
meam, domine, a mandatorum tuorum serie declinaui, sed
intellexi testimonia tua; si enim non intellexissem, peccatores me
utique illi perdidissent.
quae intellexi utique sensu, etiam operibus
secutus sum; neque enim nudus ntellectus est, sed quem etiam
facta testantur. denique beatus qui intellegit super
egenum et pauperem. ille utique intellegit super pauperem
qui largitur pauperi; nam quid prodest misereri inopis, nisi
alimoniam eidem largiaris ?
Sequitur uersus octauus: omnis consum m ation n i s
uidi f
est Christus ad iustitiam omni credenti. habes
scriptum: ecce ego uobiscum sum usque ad consummationem
saeculi. consummatio ergo saeculi finis
saeculi est, finis autem omnium Christus. consummationes autem
multae. est consummatio, quando et resurrectio ad salutem; consummatum
quoque opus dicitur perfectum opus; consummata malitia
dicitur, id est plena, cui nihil desit ad studium et artem nocendi;
est consummatio hominis et multae consummationes, donec ad
perfectum ueniat.
Legimus ergo et consummationem saeculi, legimus et
finem. de consummatione saeculi supra posuimus exemplum, quam
sequitur resurrectio; sicut enim i m in Adam omnes
moriuntur, ita et in Christo omnes uiuificabuntur.
post resurrectionem consummatio, unusquisque
autem in suo ordine; primitiae Christus,
deinde hi qui sunt Christi, qui in aduentum
eius crediderunt, deinde finis, cum tradiderit
regnum deo et patri, dum euacuauerit
omnem principatum et potestatem. ergo consummationem
saeculi sequitur finis iuxta apostolum; unde colligitur,
quod sequatur finis omnem consummationem.
Mundus in maligno positus est, ut dixit
Iohannes. ergo et saeculum in maligno est, mundus plenus peccati.
consummauerat malitiam suam mundus, sicut consummauerat
Saul, cuius uidens consummatam malitiam Ionathan filius in
Dauid prophetam eidem nuntiauit, ut declinaret et fugeret. est ergo
consummatio malitiae consummatio peccatorum. uenit agnus
dei qui tollit peccatum mundi aui est Christus
Iesus, finis legis, principium et finis et remissio peccatorum. hunc
27 loh. 1, 29 29 cf. Rom. 10, 4. Apoc. 1, 8. Enh. 1. 7 deftA add. omnibus diebus a 4 Christus] add. est M alt. autem om-P
5 et om.GMOv resurrectio] add. est GOv 9 ueniant N perueniat OR
10 pr. et om.N alt. legimus om.O 14 commutatio Ma 16 hii GMOPml
his R ii v 18 dum] cum MNOab 23 et om.R 25 malitiam consummatam
Est etiam consummata uirtus et consummata sapientia,
consummata iustitia, sed habet finem. finis uirtutum omnium
Christus, qui finis est legis ad iustitiam omni
credenti. uides quia finis est fidei. bene ergo ait: omnis
consummationis uidi finem.
Nunc, quia consummationis finem agnouimus, agnoscamus
quid sit: latum mandatum tuum ualde. legimus quod
angusta sit porta, per quam ingrediantur qui aeternae uitae fructum
adipiscuntur. rara enim uirtus, difficilis passionum tolerantia,
plures qui saeculi huius spatiosa sectentur, qui dicant: angusta et
arta nobis est uia quae ad deum ducit; conterimur in illa, relinquamus
eam.
quomodo ergo dicit propheta latum mandatum dei
et ualde latum ? ideo, quia angustae uiae latum mandatum necessarium
est. denique hic ipse propheta ait: in tribulatione
dilatasti mihi, et iterum: in tribulatione inuocaui
dominum et exaudiuit me in latitudine.
Haec latitudo mandatorum caelestium cor prophetae
dilatat, dilatabat et apostoli. denique ipse dicebat: os nostrum
patet ad uos, o Corinthii, cor nostrum dilatatum
est. dispensando enim mandata caelestia cor suum
21 Ps. 4, 2 22*Ps. 117, 5 25 II Cor. 6, 11 MNav 3 consummationis—5 uidi om.N 5 luxoriae
Rml 8 et om.GMNOav 9 omnium uirtutum av omnium Christus est
uirtutumN 11 quia] quiAR 14 tuum om-GMm10PR 15 terrenae AGM
16 adipiscantur Rrnla uirtus] add. et Ov difficilis] add. est a 17 plures]
add. sunt ASm2av sectantur GMN 18 dominum av eonuertimur in
illam N 20 angusta uia a 21 hinc ARtn2 23 latitudinem 0 25 dilatatj
dilatauit N dilatabat a, om.Ov denique] add. et Oav nostrum] meum N
26 0 om.MPRml corinthi MN 27 dispensandum Aml caelestia.
mandata av
dilatauerat et, quod ante persecutionis perfidia coartabat, hoc Christi
amplificauit gratia. et qua ratione latum mandatum i ne nos coartaremur
angustiis mandatorum, unde ait: non coangustamini
in nobis. si hoc Paulus, quanto magis Christus qui clausa reserauit!
ergo dicit: nolo coartetur in me populus meus. in angusto
uirtutum tramite debet latitudo praecepti mei uiantibus esse solacio,
ne quis deficere possit aut conteri.
Ambulemus ergo in dei mandato, quia satis latum est. est
enim mandatum sapientiae quae in exitu canitur, in
amplis autem fiducialiter agit;
Graeci sermonis est, quae Latine dicitur latitudo. dilatemus igitur
cor nostrum, ut recipiamus apostolicae uim sententiae, qui ait:
capite nos. recipiamus ergo eius sermones in cor nostrum, induamus
uiscera misericordiae benignitatem humilitatem patientiam.
o homo, quam latus es, si ad amplitudinem praeceptorum caelestium
sinum tuae mentis expandas! quam latum mandatum est caritatis!
diligite, inquit, inimicos uestros. omnes utique
affectu caritatis inclusit qui non exclusit inimicos;
quis enim uidetur
exceptus, cum recipiatur inimicus ? unde apostolus: si fieri,
inquit, potest, cum omnibus hominibus pacem
habentes. non potest hoc Iudaeis dici, non gentibus, ut cum
omnibus pacem habeant. illi uix suos diligunt, christiano etiam
inimicos non licet non amare. christianum cum dico, perfectum
dico; in Christo enim plenitudo diuinitatis est, cuius nomen usurpas-..
pas. qui uocabulum geris, interpretationem uocabuli perfectionemque
cur refugis? audi latum mandatum: benedicite eos
19 Rom. 12,18 24 cf. Col. 2, 9 26*Rom. 12, 14 ARml 2 coartemur NOv 3 angustamini Otnl angusti-
amini Om2v 5 dicit om.N nola Mm1 6 solatio Am1GMNOPm1Rav
solatiam Pm2 8 satis] salutis AR 9 enim]
Incipit littera tertia decima quae dicitur \'Mem\', quod sonat
in Latino \'ex intimis\' et, ut alii, \'ignis ex ultimis\', et utrumque non
discordat a textu. nam statim primus uersus internorum uiscerum
caritatem exprimit, quae utique ex ultimis procedit medullis et
quodam nexu caloris inplicatur ossibus.
Denique in Threnis Hieremiae textus litterae huius hoc continet:
ex alto suo misit ignem in ossibus meis.
bonus ergo deus, qui nobis inmittit unde diligentes eum meritum
sub conspectu eius inuenire possimus. quem mittat ignem, ipse nos
doceat: ignem ueni mittere in terram, et quid
uolo nisi ut iam accendatur?
bonus ignis quem
desiderat omnium saluator accendi, cum praesertim ipsum deum
legerimus ignem esse, qui nostra peccata consumit intimisque
pectoribus [sui] diuinae cupiditatem cognitionis infundit atque
Deut. 4, 24 AGMav iste] add. ipse Ov 3 quidem ottuGMNTa
4 oras] orabus GMOav ipse nobis 0 lege A 5 benedices] add. Explicit
(om. A) de littera XIIAR Incipit de (om.4)littera XIII quae dicitur (haec omnia
om. NTa) mem quod (Mem littera
pturarum, si forte aliquid, quo aperiantur propheticae lectionis
occulta, intellectu adsumimus spiritali. hoc igne Cleopas cor suum
dicebat ardere, cum ipsi et socio eius Christus scripturas aperiret.
de hoc igne dixit dominus in libro Ezechiel: ecce proficiscar
in Hierusalem et exsufflabo in uos in igne irae
meae, ut tabescatis a plumbo et ferro et reliquis
materialibus.
profunda in uerbis usitatis uidemus
mysteria, totum hoc spiritale. quibus precibus emerear ut ueniat
dei uerbum, intret ecclesiam, fiat ignis consumens, ut exurat faenum
et stipulam et quicquid est saeculare consumat, graue plumbum
iniquitatis, quod in plerisque est, liquefiat igne diuino et ferreus
quidam peccati rigor superno mollescat incendio, meliorentur uasa
aurea et argentea, ut omnis sapientium sensus, omnis sermo prudentium-
dentium flagrantiiun passionum calore decocto incipiat esse pretiosior.
bonus ignis caritatis quo corpus omne ecclesiae in mutuam
adolescit gratiam; bonus ignis dilectionis quo unusquisque sanctus
ad reuerentiam sui auctoris accenditur. sed qui deum diligit non
perfunctorie diligit, sed diligit legem eius, praecepta custodit,
iustificat cor suum non dictorum sonora praedicatione, sed studiosa
imitatione factorum. doceat igitur nos deus, quemadmodum a
sanctis suis diligitur.
Sic inqu ens propheta adicit: quo modo dilexi
Hier. 6, 29 13 cf. II Tim. 2, 20-21 23*Ps. 118, 97 GJINOTav redeat P rideat Rml inradiet Rtn2 lege-
rimusO 2quo]co AGMPR lectiones APR 3 occulto A assumamnsa
post adsumimns denuo add. intellectu AGPR, del. M spirituali GM cleophas
GMNRTov dicebatarderecorsuumO 4 scripturas christus O 5 iezechiel AO
ezechihel P 6 insufflabo 0 in igne NPT ignem eel. av 9 misteria OPR
mereamur GM (s. scr. uel merear) emercamur Oml emereamur Om2v 10 uerbum
om.GJ! intret] add. in Ov ecclesia P faenum a foenum GMP fenum
eel. v 11 est om.A saecularis APR plumpum P 12 quod] qui PRtnl
quae Rm2, om.GMml im AR
hoc
ipso caritas crescit affectu, quod ipsum testem aduocat cui munus
dilectionis inpenditur nec speciem, sed plenitudinem caritatis tali
conuentione testatur. hac usus est Petrus: tu scis, inquit,
domine, quia diligo te. sed qui diligit dominum legem eius
diligit, sicut Maria diligens filium omnia uerba eius in corde suo
materno conferebat affectu. diligens te feci uoluntatem
tuam, scriptum est.
ideo commisit et Christus Petro, ut pasceret
gregem suum et domini faceret uoluntatem, quia caritatem eius
agnouit. qui enim diligit, ex uoluntate facit quae sibi sunt imperata,
qui timet, ex necessitate. itaque dominus operationes seruulorum
suorum spontaneas probat potius quam coactas. ideo ex seruis
liberos facit, ut uoluntatum nostrarum munera quam necessitatum
obsequia conferamus.
Non potest dicere Marcionita: quomodo do dilexi
legem tuam!, qui legem non suscipit; non potest dicere Iudaeus,
qui legem spiritalem ignorat et litteram legis nudam, non sensum
legis intellectumque meditatur. solus ergo dicit christianus, qui
multum iam legis cognitione profecerit, qui non poenam legis pauido
corde formidet, sed diuina mysteria ueri Hebraei, ueri sabbati, uerae
remissionis intrepido rimetur affectu. uere ergo diligit qui sine
13*Esai. 48, 14 14 cf. Ioh. 21. 18 21 Ps. 118, 97 1tota-estom.AR 2instruat AR 4inlegeesse AVPau 6 mutatione O
7 legem tuam N 8 caritatis O 10 inquit om.GMNmlOPR 11 deiim a
14 tuamj add. sicut N et om.NTa 17 seruorum AB 18 coactus R 19 nt]
add. potius Mm2 magis av nostram Mtnl nostronun llml quamj potius
quam O 21 marcionista Om2Rm2v 22 tuam] add. domine O suscepit
GMOPml 23 spiritualem GMN non OILN sensu B 34 christianus dicitO
25 proficerit Pm1Rm1 27 miretur (i ex e A) eodd. praeter O,a ergoJ enim O
conseruat.
Alio uero uersu cito probauit diuturnae meditationis effectum,
quando intellexit super inimicos suos domini mandatum. sed quos
habet inimicos propheta, qui et sui populi uiros legitima debet caritate
conplecti et alienigenas euangelica praedicatione inuitare ad
dei gratiam?
ferae (femntur) consortem naturae suae diligere:
quomodo dilectionem conformis sui propheta respuerit r esse igitur
iustam aliquam causam oportet, qua hi quos significat iure uideantur
inimici. ea quae sit possumus inuestigare, si meminerimus quia alibi
idem ipse dixit: et super inimicos tuos tabescebam,
iusto odio o oderam illos.
istos ergo euangelica auctoritate
suos inimicos dicit esse qui inimici sunt dei. nam si is, qui non
relinquit parentes propter dei nomen, non est deo dignus, quanto
magis, qui diligit eius inimicos, acceptus deo esse non poterit? quos
ergo inimicos habet? si gentiles, quomodo eos prophetico credituros
spiritu praeuidebat? denique ut benedicant et ipsi dominum in
superioribus adhortatus est. et quae magna laus super eos intellegere,
qui metalla et saxa uenerando similem rigorem stuporis adtraxerint?
Quos igitur habet inimicos nisi haereticos? ipsi enim sunt
inpugnatores fidei, ueritatis inimici. quos nisi Iudaeos? ipsi enim
grauiores inimici qui ex amicis inimici facti sunt. super eos intellegit
Ps. 65, 8 add. sequitur uersus secundus a 3 alio seripsi alii ARm1
alius GMORm2Tv IlNP,om.a uero om. cadd. praefer ARjtv uersu seripsi
uersus AGJIORTv, om.NPa; add. super inimicos meos intellegere (pnidentem
GM,om.O) me fecisti (edocuisti me O) mandata tua (mandato tuo Gm2M mandatum
tuum O), quia tu es (quia in aeternum mihi est GM, om.O) GMNOPTav
5 et T ut ANPE aut GMOav caritate debet GJI 6 et] aut GMNOPmlav
ut Pm2R euangelicaj add. narratione uel Ma 7 gratiam dei 0 uere N
fernntur inserui diiigunt MNOTav 8 quando N
nobis
proficit omne mysterium, qui abhorrere credimus a gratia spiritali,
ut habitationes nostras sanguine pecudis cruentemus et ne ora
nostra cruore tinguamus. sed corpora nostra sacramento crucis
dominicae consecramus et confessione mortis domini nostri Iesu
Christi sanctificamus oris adloquia; corde enim creditur
ad iustitiam, ore confessio fit ad salutem.
quia prodest, quod Hebraei aurem seruuli pertundunt subula et
praeputia sui circumcidunt corporis ? non intellegunt penitus, quid
lex diuina discernat. signa sunt ista, non ueritas. sed ille intellegit,
qui cor suum spiritali circumcisione castificat, ut conluuiem omnem
corporeae labis emundet. ille intellegit, qui subulam et aurem mentis
uigore transcendit et illam animam, quam pertransiuit gladius ad
reuelanda cordis occulta, perpetuae praemio libertatis attollit uel
examinandis sermonibus sollicite seruiens, quoscumque uirtutis
suae aure susceperit, mysterio sanctificat spiritali.
azvma sibi
Iudaeus quibusque annis facere consueuit et nescit se malitiae esse
fermentum. sed qui intellegit quid sit uetus expurgare fermentum,
ne totam massam corrumpat, ueterem hominem cum actibus suis
expurgat, ut fiat noua consparsio ueritatis. Iudaeo ista dicta sunt
et christianus audiuit, quia, dum aurem suam subula illa pertundit,
13 ef. Ex. 21, 6. Gen. 17, 11 18 cf. Luc. 2,35 21 cf. Ex. 12, 8 23 cf.
I Cor. 5, 7. 6 GM intellegunt P 2 misterium OPR ministerium T
3 ex ouibus om.O pascali a 5 domus NOP inlinunt ARml (carr. ml)
8 et ne om-av 9 tingamus av dominicae erucis 0 10 eonseeremus
AMm2NTa 11 sanctificemus ARtn2a 12 ore] add. autem AOav 13 sraro
pertundit a 14 sui om.N quod AGMN 15 diuina les M decernat 0
snnt] sua AR 20 seruientes AOPR 21 aurem 0 suscepit NT sus-
ciperit a spirituali GMN azima ANOP azzima GM 22 quibusque
annis ARm2 quodannisM quotennis 0 quotannis eel. v esse malitiae 0
23 expurgafc GOPRa at snis] eius OPRT 25 conspersio ANOPm2Rm2av
26 ille (illa a) subula av iBeO..
non legis, sed stultitiae
suae subula cruentauit aurem suam. illa audiendo quae spiritaliter
reuelantur perforauit aurem suam ferro; maluit enim in ferrum
quam in uerbum credere. ideo seruit, ideo liber esse non meruit,
ideo nec completi temporis ei gratia suffragatur, quia plenitudinem
temporis non recepit, quo filius dei missus est ad salutem et uenit
ad redemptionem, factus sub lege, natus ex uirgine, uictor mortis,
largitor resurrectionis.
manet ergo uulnus illi cui Christus non
resurrexit. o uulnus quod sarciri non possit, nisi forte relinquat
subulam et sumat sibi gladium, quod pro Christi nomine non refutet
uel quo corporalia a spiritalibus, umbram a ueritate distinguat,
sumat dei uerbum, gladium bis acutum, et ex illo diuino ore doceatur
mandatum domini, praescriptum legis agnoscere, quod non temporalis
habeat obseruantiam celebritatis, sed salutaria et sempiterna
remedia suco gratiae spiritalis infundat!
Tota ergo die in lege meditare, non perfunctoria tibi debet
esse transcursio. si agrum emere uelis, si mercari domum, prudentiorem
adhibes et quid iuris sit diligenter consideras et, ne in aliquo
forte fallare, tibi ipse non credis. at nunc tu ipse emendus es tibi.
de tuo pretio tracta, considera quid sis, quod nomen habeas, quid
adquiras tibi: non agrum, non pecuniam, non gemmarum monilia,
sed Christum Iesum, cui nulla possint pretia, nulla ornamenta conferri.
adhibe tibi consiliarios Moysen Esaiam Hieremiam Petrum
Paulum Iohannem, ipsum magnum consiliarium Iesum dei filium,
ut adquiras patrem. cum his tractandum, cum his tota conferendum
est tibi, tota meditandum die, sicut meditabatur Dauid et haec erat
3 enim orn.N 4 in om.GMm10Pm1Rm1
ueibo Pml 5 ideo om. NT 6 quo] quod GMmlNPR et om. MNOPR
8 iUi uulnus 0 ffle PmlRml 9 aurrexit Rv sarcire NPm1Rm1
10 subuculam Pm2 quod} quo GMNPm2Ta quem Ov pro om.GMNPRTa
nomen Ta 11 distingat AR 12 uerbum dei N accutum G 13 per
scriptum MNPm1 legis <m.N 15 fuco T 16 meditari Gm2MPm2Rm1
18 inris] ueri AOR 19 fallere AGMmlNPRm2 fallaris Oav tibI::
AGMNPT at] aut P Rm1 20 tractatur GMRav tractatus NPm1 quid
sis] quae sit A quae sb P qui sis Rmla 21 agnup] auram 0 monilia Mml
22 possit Pm1Rm1 possant MOv 23 consiKatores Mm2N 25 tota om.a
non saecularibus animus transducebatur inlecebris,
non pecuniaria coaceruandi patrimonii cupiditate flagrabat, non
proferendi limitis excludendique finitimi anxius curarum aestus
studio meditationis intentum reflectebat affectum, quicquid poterat
temporis dies habere, hoc totum sola sibi in lege meditatio uindicabat.
Sed etiam hoc parum est diligenti qui uelit ad beatitudinis
gratiam peruenire; beatus enim die ac nocte meditatur in lege.
angustior dies est meditatione doctrinae, non tantus dies in tempore
quanta meditatio est in lege.
unde uide ne illud magis significare
uideatur, quod ei qui in lege meditatur semper dies est et lumen
sine defectu, quod nullae tenebrae noctis interpolent. alioquin quomodo
neglegentiorem in processu operis declararet quem diligentiorem
in ipsis operis sui propheta principiis esse uoluisset? in die
ergo meditatur legis et euangelii praedicator.
Et fortasse illi qui nouum non recipiunt testamentum in
nocte legerunt et ideo nescierunt neque intellexerunt. unde saluator,
ne etiam nos legeremus in tenebris, admonet dicens ambulandum
in die, quia non offendat qui in die ambulat; uidet enim gratiam
lucis. qui enim ambulat in tenebris, scopulum offensionis incurrit.
Sequitur uersus tertius: super omnes docentes
me i ntelle x i, quia testimonia tua meditatio
mea est. doctrinam profitentur scribae Iudaeorum, quia legem
ego
sum pater tuus, me interroga\'. sed etsi interrogauero,
non respondebitis mihi, dixit Iesus, et ex illo respondere
non possunt et ex illo supra illos intellego qui non intellegebant,
quia testimonia didici quae ille non nouit. didici: qui sequitur
me tollat crucem suam, didici: diligite inimicos
uestros. et ideo optat anathema esse Paulus pro fratribus genere,
inimicis fide.
Uideretur inconueniens esse uerecundiae prophetali huiusmodi
usurpatio, eo quod praesumpserit dicere quod super omnes
docentes intellexerit, cum uel legem Moyses acceperit a domino et
populo eius instituta tradiderit, Aaron sacrificiorum omnium decurso
ritu sacerdotalem docuerit disciplinam, Iesus Naue significauerit
quemadmodum circumcisio possit iterari, Samuhel unctionis pro
.
pheticae pariter ac regiae sacramenta monstrauerit. uideretur, inquam,
inquam praesumptio, nisi praemisisset superiora, quibus non
inmerito super docentes intellexisse se conprobaret. debuit hanc
adsumere confidentiam qui docebatur a domino; et mandatum quod
docebatur domini erat et ipse dominus qui docebat. merito super
omnes intellexit quem docebat ipsa sapientia. unde et alibi a
beatus quem tu erudieris, domine, et de lege
tua docueris eum.
Ostendit igitur quod diuinum est homines docere non posse,
et ideo qui docere praesumunt nesciunt, sed agnoscit discipulus qui
docetur. in quo praeter donum scientiae, quod de spiritu sancto
fuerat consecutus, moralis quoque suauis est locus, quod m
8 cf. Rom. 9, 3 12 cf. Ex. 19, 7 13 cf. Ex. 28 14 cf. Ios. 5 1cf.
I Reg. 16, 13 19 cf. Ps. 118,12.66.68 ci Ps. 118, 4 22*Ps. 93,12 pr. tibi <m.AGMmlPR tuos Mm20,om. cet. av
4 noui respondere TmZa 5 non possunt om. codd. praeter O, a intellege
intellegebam Ov 10 uidetur N uerecondiae Rml 12 intellegere 0
13 statuta O decurso ritu am.0 14 hiesus AGR iesu 0 se
16 pater AGPR 17 congrua GNPmlBml praemisissetj add. et AR 18 se
om.AGMPm1 19 quod] quo a 20 dominus qui] quem dominusU
25 pr. qui] quod O 26 propter Ga 27 locus est NPav quod] quo O
sunt discipuli, qui studio suo adsecuntur et industria quod non
didicerint a magistris. denique ante nos quidam interesse dixit
inter docentes atque doctores, fortasse hoc arbitratus, quia doctores
sunt aliorum iudicio ad hoc munus electi, docentes autem qui
propria usurpatione hoc sibi munus adsumpserint. sed cedant
necesse est ei doctores quoque, quem testimoniorum meditatione
caelestium doctrina dei docentis inbuerit.
Super seniores intellexi, quia praecepta
tua quaesiui. nec hoc quidem difficile, ut is quem dominus
Uerumtamen non mihi uidetur se ipsum propheta laudare
et praeferre senioribus, cum legeris: non te praetereat
narratio seniorum; et ipsi enim didicerunt
a patribus. nam et alibi Sirach dixit Sapientia: ubi sunt
senes, non multum loquaris. sed nouit quibus se praeferat
senioribus, inueteratis scilicet in peccato et ueterno impietatis
atque senio perfidiae delirantibus. isti sunt seniores plebis qui
19*Eccli. 8, 9 (11) 21 Eccli. 35, 9 (32,13) Rml qui id MNPTa 2 assequuntur NOav 3 didicerunt
ORmlav 5 alienorum codd. praeter OR,a qui] cum AB quia N
6 munus sibi N 7 quique Mm2 8 dei om.N 9 praemittunt IIII P
sequitar Nv sequitur uersus quartus a senes GM intellexi 10 quaesiui
om.AR intelle G mandata GM 10 exquisiui MOv exquaesiui a his 0
11 gratia] add. erogata Tm2a 12 maturitatem GMNPmlBmlTa mataritate 0
et mataritatem v progreditur AT supergrediatur Mm2 supergreditur Na
13 praestat seniiem N 15 puer N 16 diffinitioiie GMOPB canam
dominum Iesum Pilato praesidi tradiderunt. conuenerunt
enim sacerdotes et scribae et seniores, ut ait
Marcus, et iterum: fecerunt sacerdotes consilium
cum senioribus, ut eum traderent. et aduersum
apostolos in Actibus eorum quod seniores Israel conuenerint Petrus
sanctus et Lucas euangelista testantur. non ergo senili derogauit
aetati, sed uoce populi iunioris indocilem dei uetustum illum
dierum Iudaeoriun fore populum prophetauit, qui, quod in iuuentute
sua non adquisierat, in senectute inuenire non potuit. nam qui to
principio frequentibus dominum exasperauit offensis, cuius gratiam,
cum esset iuuenis, non poterat emereri, huius aduentum senex non
meruit agnoscere, donum tenere non potuit. speciosum autem incanae
iudicium senectutis in sensu est et ueterani consilii scientia intellectus
maturitate, non uitae longaeuitate praefertur.
Exquiramus ergo mandata dei, ut super seniores intellegamus,
fugiamus uiam lubricam peccatorum, ut possimus praecepta custodire
caelestia; hoc enim declarant sequentia. super seniorem intellexit
Iacob iunior frater, quia, cum senior Esau praerogatiuam sibi bene-
dictionis priuilegio aetatis exposcit, reliquit epulas mitiores, dum
quaerit agrestes. profecto illo in uenationem iunior frater uestimenta
eius accepit et mihi tradidit populo nationum, materno usus consilio.
illam ergo sapientiae stolam, quam habuit ante populus Iudaeorum,
induit me Rebecca; stola eius bona, lex et prophetae. hac stola ille
populus est nudatus, nos induti sumus; induit nos mater illa
7,9.13, 22 8 cf. Eccli. 25,3 (5) 12 cf. Eccli. 25,4-5 (6-7) .17 cf. Gen.
25,29-34 20 ci Gen. 27
-« n 3 caneilimn AMv 4 aduersua 0 5 israhel R
conuenerunt AR 7 aetatis Bml uocem AR populo ARml senioris Pv
indodbilem QMOv 8 dkrum on.NT prosternauit GMNPRTml procer-
tamt Tm2 9 adquiaierit QMNPRmlTa, add. et Nav namque GMNOPav
a] am R 10 cnius] add. igitur GMNOPRav 11 potuerat GMv potuit N
12 mernit] potnit N agnoscere] noscere O, add. hnius a dommnO potuit]
memitN speciosum a sponsum codd. sensus v in canitie v 13 indiciuIDPfJ
in seuau] incensus A6MNPRtn2 incensu Rml incensum. T sensu a t4 longeuitate
uitae O profertur GPTa 16 lubricum Mm1 possemus Pm1Rm1
caelestia cuntodire O17 seniores NOv, add.esau a 18 senior] add. frater Ov
19 ad epulas Rm1 20 uenatione A, add. eunte 0 directo a 22 illa O
stola sapientiae Oante habuit O anteaMoy
offerimus
illi epulas mitiores, patientiae cibos, misericordiae lenitatem, suauitatem
intellectus. accipio benedictionem, praeripio fratri seniori
gratiam spiritalem. uenit ille, irascitur, non inuenit quod accipiat;
mater occurrit et pio nos informat hortatu. residet penes me stola
illa bonis intexta mandatis.
Ab omni uia maligna prohibui pedes
meos, ut custodiam uerba tua. uere dignus qui super
prohibui, inquit,
pedes meos a maligna uia, hoc est ab istius saeculi
uanitate, quia saeculum in maligno positum est. dubium quicquid
est et ancipitis effectus, hoc malignum est; ut lux dubia maligna
dicitur, ita malignum est quicquid admiscet malitiae tenebras ueritati.
reuoca ergo ab istius mundi lubrico pedes animi tui et mentis incessum.
prohibe, inquam, resiste cupiditatibus, obsiste motibus qui
uidentur inruere sicut bestiae atque iumenta, ut teneros fructus et
noua ruris huius nostri culta depascant.
Prohibui, inquit, pedes meos. non utique cor-
Puris pedes prohibuit, qui mentis piae plerumque obsecuntur
Aeu. 6, 270 23 Ps. 118,101 1 sursum om.Ov 2intellectus suauitatemAav 5 et om.O hortatu
informat au 6 mandatisJ add. Sequitur diuino infonnatus spiritu V N
ţ Prn2 sequitur uersus quintus a 7 omnij add. inquit Oav maligna 0&
mala eet. a prohibui—8 tna om.AR 9 intenegerit GMml intelligeret Ov
honoratns om.NT 10 neritate P 11 fragilitatis A humanae AR
non ueniat, inquit, mihi
pes superbiae. est etiam pes iniquitatis, qui cito labitur, stare
non potest, sicut pes perfidorum est, de quibus scriptum est: ibi
ceciderunt operantes iniquitatem, expulsi
sunt nec potuerunt stare. prohibe ergo pedes tuos, ne
cadas; sunt enim non solum criminum, sed etiam infirmitatis pedes,
et uidendum ne cadas. et uideris tibi forsitan bene stare, sed dicit
tibi Paulus: et tu qui stas uide ne cadas. diligenter
attende uiam tuam, ut audias: tu autem hic sta mecum.
stans enim cum deo lapsum timere non poteris, stans cum deo
poteris dicere: eruit pedes meos a lapsu. sed ita eruit
dominus pedes tuos ab omni lapsu, si cognouerit quod tu prohibeas
pedes tuos a lapsu. ideo hoc meruit Dauid, ut deus a lapsu pedes
eius erueret, quoniam pedes suos ipse prohibebat, ne praecipiti
atque incauto peccatorum laberentur uestigio, unde et potuit uerba
custodire diuina. non enim custodire quis poterit, nisi potuerit prius
stare. cum autem custodierit, ipse incipit ei dei uerbum ferre
custodiam. prohibitos pedes suos a uia maligna bene dicit qui
Christum esse uiam nouit.
A. iudiciis tuis non declinaui, quon i a tu
tu legem posuisti mihi. exposuit quid esset a uia maligna
Est etiam euangelii lex, de qua dicit in superioribus hic
propheta: constitue, domine, legislatorem super
eos, sciant gentes quoniam homines sunt.
aduentum utique domini intellegimus prophetari, uocationem
gentium, quae ante in lutum quoddam corporis huius uidebantur
infixae, uoluptati corruptionis suae tamquam faeci et libidini inhaerentes,
quia dominum nescierunt.
et ideo iratus: anertantur,
inquit, peccatores in infernum, ut non uiderent descendentem
et ascendentem animam domini Iesu et conuerterentur ad
dominum, qui conuerti, cum uiuerent, noluerunt. sed de illis dicit
gentibus quae obliuiscuntur dominum-
Scierunt ergo et obliti sunt. tamen prophetica benignitate
orat ut exsurgat dominus, non praeualeat homo, ut cogitationes
terrenae et motus omnes feruentes huius corporis conquiescant.
iud icentur gentes, quoniam tunc cognoscitur dominus,
cum timentium conuertitur affectus grauis terrore iudicii, et
discant gentes quoniam homines sunt, luit
corruptione solubiles et limo durescente formati, quod ante qui
legem non acceperant nesciebant.
unde propheta, quasi et ipse
turbatus terrenae fragilitatis contemplatione, ait: u t quia,
domine, discessisti longe? bene timet qui hominem
se esse cognoscit; sed quia plus timet nobis qui ex gentibus peccatores,
precatur, ne longe fiat a suis gentibus, ut qui longe eramus
23*Ps. 9, 22 (10,1) Rm2 aduertere PmlRml discipulinae Rml 2 syna
AMNORm2a 4 dixit Na 7 prophetari] add. et v uocatione AGOPm2
8 qui GMm1ORm1 luto ARml quodam A
imaginem scilicet et similitudinem dei facti, quibus per uirginis
uterum etiam Christus conformis est factus. recte ergo et ad infirmitatem
accipitur et gratiam: sciant gentes quoniam
homines sunt, alterum per commune quoddam atque carnale
consortium bestiarum, alterum per imaginem dei et carnis dominicae
sacramentum. dignitas coepit esse quae ignobilitas uidebatur.
Merito ergo non declinauit a iudiciis dei populus nationum,
qui potest dicere: quoniam tu legem posuisti mihi.
non per Moysen, non per prophetas, sed ipse per te, Iesu, legem 10
posuisti mihi, hoc est euangelium. ideo non declinaui, quia
aspexi et cognoui; tua itinera et te secutus ueram cognoui uiam.
Itaque praedicationem audiens euangelii, quam propheticus
spiritus praecinebat, ait: quam dulcia faucibus meis
uerba tua, super mel et fauum ori meo! et bene
Super melet fauum, inquit, ori meo dulcia.
et ideo, quia nobis dulcia uerba tua esse coeperunt, dicis ad ecclesiam:
fauum distillant labia tua, sponsa. qui
sit fauus, doce nos, Salomon; tu enim dixisti: faui mellis
sermones boni. et uere bonus fauus quem manducat ecclesia,
multorum prophetarum uelut apum spiritali ubertate congesta
19 I Cor. 15,56 24*Gant. 4,11 25*Prou. 16, 24 1 propriores Pml 3 uterum] partumOu Christus] add. nostri GMXTa
4 et ad gratiam Ou 5.6 alterum-alterwn scripsi altero-altero eodd. av
6 per imaginem bis NPTa 7 esse coepit av 11 declinaui]
mysticus sermo c-aelestium scripturarum sicut panis
est, qui confirmat cor hominis uelut fortior cibus uerbi; suasorius
autem ethicus dulcis et mollior, eo quod ethica praedicatione mentis
interna mulcentur, amara febribus, id est paenitentia delictorum,
miti corda sermone dulcescunt. stillant mel labia praedicantis, quando
conlisa duris casibus uel ruinis lapsae animae membra refouentur.
Est etiam uis feruentior uerbi sicut uini, est etiam in lactis
specie sermo lucidior. edite, inquit, proximi mei, et
bibite et inebriamini. bona ebrietas, quae ad meliora
atque iucunda facit quendam mentis excessum, ut inmemor solicitudinum
animus noster uino iucunditatis hilaretur.
bona mensae
spiritalis ebrietas; denique poculum inebrians quam
praeclarum! sed et alibi habes: riuos eius inebria,
multiplica generationes eius, eo qoud ebrietas terrae,
cum infusa fuerit imbre caelesti, suscitare semina, fructus multiplicare
consueuerit.
itaque uerbum dei, quod sicut pluuia descendit
e caelo, ubi uenas terrae nostrae uel animae ac mentis inebriauit
praedicatione diuina, excitauit uirtutum studia diuersarum fructusque
fidei et castae deuotionis adoleuit. meritoque dicitur ei: uisitasti
terram et inebriasti eam. susceptione etenim
corporis uisitauit, ut sanaret infirmos, inebriauit gratia spiritali,
ut anxios iucunditate mulceret.
Recte ergo sponsae dicitur: fauum distillant labia
tua, sponsa; mel et lac sub lingua tua. os enim
iusti distillat sapientiam, de ore iusti suauitatis et misericordiae
mella procedunt, in ore iusti nullus dolus, nulla fallacia, nulla est
22. 5 15*Ps. 64,11 18 cf. Ps. 71, 6 21 Ps- 64,10 25*Cant. 4,11
26 cf. Ps. 36, 30 G misticus (pr. i in ras.) M 5 autemj add. et 0 6 muleeatur
(a in ras. m2) R amare A amara febribus eras. R 7 corde ser-
mones AR mella ARtn2 8 collisae 0 animaej add. ac O menbra P
refonent ARtn2 9 sicut] add. et Ta 12 iocunda eodd. praeter Å, a, iiem
13 iocunditatis sollicitudine Mml 13 mensa P 15 praeclarum] add.est AOv
et om.NRml 18 consueuerat Rml ita (que eras.) Rm2 dei omM
amaritudo peccati. audit ecclesia uerba iusti, audit plebs dei
praecepta sapientis, delectatur alloquii suauitate, moralis disputationis
iucunditate mulcetur dicens: quam dulcia faucibus
meis uerba tua, super mel et fauum ori
m e o, quia mel apum ad horam delectat, sed cito sapor eius uanescit
et plerumque uitiosa uiscera laeduntur, uerborum autem moralium
etsi pungunt mella, non laedunt. cognosce tamen cui illa credantur,
spriptum est enim: in aurem insipientis nihil dicas,
ne quando inrideat prudentes sermones tuos.
euomet enim et reiciet sermonem tuum stultus, qui eius sentire non
potest suauitatem.
Sequitur uersus octauus: a mandatis tuis intellexi;
propterea odio habui omnem uiam iniquitatis
. consequens huic uersiculo est: concupiscens
quibusdam senioribus Iudaeorum et nemo eorum potest custodire
mandatum. neque enim arborem dixerim custodire fecunditatem
naturae, quae luxuriat in foliis, uanescit in fructu, nec terram
illam dixerim custodire fructus suos, quae quod filicem inuisam
pascit agricolis, edere frumenta non soleat, nec pastor custodire
uidetur pecus, qui eligere pabula profutura non nouerit, lupos cauere,
canibus uallare ouilia sua, nesciat potum, cum opus sit, ministrare.
nam producere tantummodo sine ulla cura mutum pecus tantundem
est quantum scripturas legere populum Iudaeorum. ubi sint spiritalis- 25
talis pabula sacramenti, ubi littera occidat, ubi intellegibiles
26 ci II Cor. 3, 6 cf. Ioh. 10,12 1 amaiitodo Mml 5 euanescit av 6 uiscera uitiosa NOPav 7 co:
gnoscetA creduntnrO 8 aure AGPm2Rm2 9 inrideant Mm2 lOreiciatN
Doa potest sentire av 12 uersus om.GNOP Rmlv octauus] VIII AMRom
NOPv 13 propterea] propter hoc
Itaque si dicat: \'mandata custodio\', respondetur ei: tu
uero odisti disciplinam et proiecisti sermones
meos post te. si uidebas furem, simul currebas
cum eo et cum adulteris portionem tuam
ponebas. os tuum abundauit nequitia et
lingua tua concinnabat dolos; sedens aduersus
fratrem tuum detrahebas. non est hoc custodire mandata,
sed praeuaricari; statutis facere contraria non est intellegere,
sed ignorare.
quomodo possunt uerba dei dulcia esse in faucibus
tuis, III quibus est amaritudo nequitiae? quomodo mei et lac sub
lingua tua, cum dolum in lingua tua conponas, ut aliud pectore
concipias, aliud forensi sermone praetendas, ut decipias incautum,
cum tibi Petrus apostolus dicat, ut deponas omnem malitiam et
fucum simulationis abicias, dicens: sicut dudum geniti
infantes rationabile sine dolo lac concupiscite
?
ostendit enim nobis quid sit mel et lac habere sub lingua,
ut non maledicere maledicentibus, sed benedictionem referre
nouerimus, nesciamus odisse nisi uiam iniquitatis, ut facere quod
execramur reluctanti caueamus affectu. ideo Paulus cauebat in
carne sua malum, quia oderat; ideo Iohannes monet in epistula sua,
ne diligamus saeculum, quia omne quod in saeculo
est concupiscentia est carnis et concupiscentia
oculorum et iactantia uitae.
Est ergo in nobis, ut et bene aliquid oderimus et bene aliquid
2\' 23 22 cf. Rom. 7, 15 24*1 Ioh. 2, 16 1 spes resurrectionis Mm2Nav sint] suat i 2 possent PR populib
NPm1T 6 pos te NRml 7 aat. cum om B 9 concinnauit b dolis Ptnl
dolumb 11 est] add. hoc 0 14 in om MNOPRav tua lingua O com-
quae saeculi sunt, ne securis affectibus et otiosis blanda conciliatricula
uoluptatis inrepat inlecebra. facile capit oculos petulantis
forma meretricis, nisi eos odia premant iusta et inpuritatem indignatus
auertat affectus. inflat plerumque homines et tumido resupinat
fastidio nobilitatis iactantia et rerum affluentia saecularium, nisi
pudeat in te aliena magis quam propria laudari. Christus cum
diues esset, pauper factus est; in paupere, non in diuite te redemit.
confitentibus dei filium imperabat tacere, ut operibus magis quam
sermonibus deus agnosceretur;
et tu nobilem te dicis, qui es factus
eterra? Dauid rex dicit: memento, domine, quia puluis
sumus; et tu in hoc caduco atque limoso genere gloriaris et diuitem
te putas, qui cras potes esse mendicus, cum uita tua non in abundantia
tua, sed in dei sit misericordia ? cui honor, gloria, laus, perpetuitas
a saeculis et nunc et semper et in omnia saecula saeculorum.
amen.
\'Nun\' littera Hebraea est quarta decima, cuius interpretatio
est \'unicus\' uel in alia interpretatione \'pascua eorum\'. ecce ipsae
Hebraeorum litterae testificantur dominum Iesum esse unicum
patris filium, uerbum dei. denique primo statim uersu Dauid de
unico filio dei dicit: lucerna pedibus meis uerbum
blanda concUiatricula] cf. Cic. Sest. 9, 21 10 cf.
n Cor. 8,9 12 cf. Matth. 16,16. 20 14*Ps. 102,14 17 cf. Kom. 16.
26*Ps. 118,105 def. A
lenimom.N bexie enim GMPa seruos dei] sanctos domini O 2 man-
datumNTa 4 turpidines 0 esse debent av 5 quo B blanditer v
6 oculus R peculantis M speculantis N patulantis 0 7 formam
impuntate O 8 tumido ore GMmiPm1Ra tumidiore Mm2Pm2 supinat
GMPBa 9 fastigium Ga fastigio Nm2 lOaEeni Bml 14 e NOTav de
Pm2R2, om.GMPm1Rm1 19 nihil subscriptum in codd. 22 Cum (C del.)O
Num PR XIIIIa GP XIIII MNR 23 uel sicut in alia interpretatione habetur
Tm2a 24 testantur Na 25 patri MN 26 dicit] add. IO I-V- &
t tuu m, domine, et lumen semitis meis. unde intel-
legimus ideo per litteras Hebraeorum psalmum hunc esse digestum,
ut homo noster tamquam paruulus et ab infantia per litterarum
elementa formatus, quibus aetas puerilis adsueuit, usque ad maturitatem
uirtutis excrescat. litterae autem singulae uelut tituli sunt
eorum uersuum, qui sub isdem litteris adscribuntur, seriem et
continentiam declarantes, sicut hic \'unicum\' significat littera et de
unigenito dei filio atque eius aeterni luminis claritate psalmi huius portio
prophetat.
Nec sane ab ista abhorret etiam illa in alio reperta codice
litterae huius interpretatio. quae sunt enim pascua nostra, hoc est
fidelium, nisi Christus? in cuius pascuis se locatum propheta
laetatus est dicens: in loco pascuae, ibi me collocauit;
ipse enim nos pascit et reficit. bona pascua sacramenta
diuina sunt.
carpis illic nouum florem, qui bonum odorem dedit
resurrectionis; carpis lilium, id est splendorem aeternitatis; carpis
rosam, hoc est dominici corporis sanguinem. bona etiam pascua
uerba sunt scripturarum caelestium, in quibus cotidiana lectione
pascimur, in quibus recreamur ac reficimur, cum ea quae scripta
sunt degustamus uel summo ore libata frequentius ruminamus. his
pascuis grex domini saginatur.
Bona etiam Christi pascua, qui pascit in liliis, in splendore
sanctorum; bona pascua etiam montes conuallium; nam et in his
pascitur Christus sicut capreolus aut hinnulus ceruorum. montes
sunt conuallium sicut luminaria istius mundi sedula humilitate fulgentes,
qui uirtutum diuersarum praestant cacumine et supra
20 cf. Phil. 2,15 om.MNOv lux a 4 elimenta BMI 6 hisdem SORIa
iisdemv 7 declarentes Mml 8 eius] ex Rml huiuij eias GMNPBmla.
ea. Rtn2 9 prophetatur codd. praeter 0, a 11 interpretatio quae est pascua
(add. eorum a) hoc est fidelium quae sunt pascua nisi Ghristas (quae est—all.
Pascuainras.T) Ta 12 pascuis om.Pml 14 diuina sacmmentaNav 16 id
est 0 idem R in quo sit GMa quod sit NT quo sit P hoe est u splendor
OMNPTa 17 dominiG 18 uerba]bona R libriGMOav 20 ruminamur Mm1
22 liliisJ add. hoc est a 23 nam et-25 conualiium om. codd. praeier O,a
26 eaenmin Gml cacumen Gm2M cacumina NOPR et] ex M
mundum meritis suis eminent. isti sunt de quibus dicitur: de hoc
mundo non sunt sicut ego non sum de hocmundo,
quia supra mundum sunt qui Christum secuntur.
conuallis autem mundus est, ideoque disposuit in ualle fletus, eo
quod in hoc mundo fletus sint lacrimaeque. et prouidens dominus
disposuit in hoc mundo testamentum suum, ut magis hic fleamus
peccata nostra quam flenda seruemus.
Pascua nostra etiam isti uersiculi sunt, de quibus hodie tractaturi
sumus, in quibus Dauid dicit: pascebam oues patris
m e i, ostendens ueram lucernam, discens humilitatem. in talibus
pascuis uerus Dauid, uerus humilis et manu fortis, qui non rapinam
arbitratus est esse se aequalem deo, sed semet ipsum exinaniuit et
homo natus per uirginis partum humiliauit se usque ad mortem,
oues patris sui diuina praedicatione pascebat, cum secundum
scripturas suum probaret aduentum, cum quinque panibus et
duobus piscibus hominum milia multa satiaret.
Haec ergo nostra sunt pascua, haec eorum qui possunt dicere.
quam dulcia faucibus meis uerba tua! haec
eorum pascua, qui dicunt: lucerna pedibus meis uerbum
tuum, domine. pascitur enim os nostrum uerbo, cum
loquimur mandata dei uerbi. pascitur et oculus noster interior
lucernae spiritalis lumine, quae nobis in hac mundi nocte praelucet,
ne sicut in tenebris ambulantes incertis titubemus uestigiis et
uiam ueram inuenire nequeamus. intellegibilis igitur pedum
gressus, intellegibilis et lucerna, quia uerbum dei lucerna est.
nonne hoc in principio erat uerbum apud deum? quomodo
ergo lucerna est? nonne hoc erat uerum lumen quod
14 cf. Luc. 4,18—21 15 cf. Ioh. 6,9—12 18*Ps. 118,103 19*Ps.118,105
26 cf. Ioh. 1, 2 27*Ioh. 1, 9 def. A add. et MNOav 3 sequuntur MOav 4 conualle GMOav
10 discens] docens Oav pascnis talibus v 11 alt. uears eras. R 12 sed
om.PRml 13 montera M 14 siii] mei MN 15 aduentum-16 satiaret
OMPB 16 piscibos] add. quinque a muita om.GMNa saturaret Ov
17 haec corum— 18 tua] mitte oleum ne deficiat tibi. quia lumen lucemae est
olem O19 paseua] add. sunt a 20 nostrum) meum PRtnl 21 uerbil
uerbo R,om.O et] uerbo O,om.R 24 iatellegebiHs R igitur] enima
mundum? quomodo ergo lucerna dicitur? Esaias clamat:
populus, qui sedebat in tenebris, lucem uiderunt
magnam: quomodo hic dicit \'lucerna\'?
Sed uideamus, ne forte idem uerbum dei aliis magna lux
sit, aliis lucerna. mihi lucerna, angelis lux est. Petro lux erat,
quando adstitit ei angelus in carcere et lumen refulsit ei. Paulo
lux erat, quando euntem ad persequendum populum christianum
circumfulsit eum lumen de caelo et audiuit dicentem sibi: Saue
Saule, quid me persequeris? et magna quidem lux;
denique lucernae Pauli lumen euanuit, ubi diuinae splendor lucis
emicuit.
Et uere lucerna est mihi Christus, quando isto nostro ore
recensetur. lucet in limo, fulget in uase fictili thesaurus ille, quem
habemus in uasis fictilibus. mitte oleum, ne deficiat tibi, quia
lumen lucernae est oleum, non oleum terrestre, sed illud oleum
misericordiae caelestis et gratiae quo ungebantur prophetae.
oleum
tuum humilitas est, quo ceruicis nostrae dura mollescunt. oleum
tuum misericordia tua est, quo etiam conlisa scopulis peccatorum
fouentur corpora. hoc oleum uulnerato illi a latronibus descendenti
ex Hierusalem euangelicus ille Samaritanus infudit, qui uidens eum
misericordia motus est et alligauit uulnera eius, infundens oleum
et uinum. hoc oleum sanat aegrotos — misericordia enim a peccato
liberat —; hoc oleum lucet in tenebris, si opera nostra luceant coram
15 cf. Matth. 25, 4 20 cf. Luc. 10, 33-34 23 cf. Tob. 4,11 (Uulg.). Prou.
15, 27 (16, 6) 24 cf. Matth. 5,16 def. A 3 uidit GMNOav 4 hoc Pml dicitur av lucernam P b angelius
Mm1 7 adstetit Rm1 circumfnlsit Ou eum GMm1OPRv 8 eundem GM
eum tendentem R 9 eum del.M, om.O lumenj lvxNavsolOR
cerna 0 haec lucernae Rml hac lucerna Rm2 13 aera OR isto] is
GPm2Ta his Pm1 14 Ugno 0 15 mitte—quia Ov, om. cet. a 16 est] add.
mitte a est oleum] add. ne deficiat tibi quia (qma om.M a)
est \\et a) oleum MPRa oleum terrestreJ deae twres 1 Ta
17 et om.NORa quod M unguebantur FR 18 ceruices Odurae 0
hominibus; hoc oleum lucet in ecclesiae sollemnitatibus. denique
quibus oleum non defuit, nec lumen fidei defecit, sed cum lampadibus
in locum nuptiarum introire meruerunt; quae autem in
uasis suis oleum non tulerunt, hoc est non habuerunt fidem, non
prudentiam, non misericordiam animae in hoc constitutae corpore,
merito infidelitatis exclusae sunt. ideo et tu habeto semper lucernam
ardentem uel lucentem facem. si enim neque lucerna neque lampas
tua luceat, stulta uirgo diceris nec introibis in thalamum sponsi
tui superioris, sed remanebis in tenebris caecitatis, quasi qui oderis
lucem, ne opera tua flagitiosa prodantur; omnis enim qui
male agit odit lucem. habeto fidem, habeto prudentiam, .
ut semper habeas in uasis tuis oleum misericordiae, deuotionis
gratiam, quia prudentes acceperunt oleum in uasis suis cum lampadibus
suis. ungite, o homines, lampades uestras; cum ieiunatis,
ungite caput uestrum. infundamus mentibus nostris oleum, ut
corpus nostrum lucidum sit. luceat tibi semper lucerna uerbum
dei, luceat et lucerna corporis tui oculus tuus. conscientia tua
lucens bene in hoc corpore lucernae lux est, ipsa est oculus tuus.
sit purus oculus tuus. si conscientia tua munda sit, munda est
caro tua; si autem in te tenebrosa est conscientia tua, etiam
corpus tuum conscientiae tuae nocte tenebrosum est. lucernae
ergo et nos sumus toto operti corpore, uix aliquid exiguum
habentes unde lucere possimus.
Denique et Iohannes lucerna erat, sicut dixit de eo dominus.
ille erat lucerna ardens et inluminans. bona
lucerna quae lumen accipiebat a Christo, ut lucere posset in hoc
saeculo, merito ardens, merito inluminans, quia erat nuntius Christi,
inluminans praedicatione fidei pectora singulorum. sed et istis
Luc. 11,34 25*Ioh. o: 35 def.A M, aid. non R desistit 0 deficit Rml 5 corpore constitute 0
6 exclusi Rm2 8 lucet OR 9 tmi om.M 12habeamus OPR tuis]
nosteisOPJS 14 suis om-M o om Mml lampadas PRml 15 unguite P
cafHd ^ oleum mentibus nostris OR 18 lux est] add. quia ORv
ipse OR 20 in te] in Mm1Rm1,del. R,om.NOv est tenebrasa a 21 eat]
eritTa 23 possamus Rm1 24 dominus de eo av 26 possit GMPm1Rm1
27 qta MNa
1 u x m u n d i. ergo si gloria sanctorum nunc sicut lucerna, nunc
sicut lux mundi fulgebat in hoc saeculo, quid dicimus de uerbo
dei quod et lucerna est pedibus meis?
Et fortasse, ubi non sunt tenebrae, non est lucerna uerbum
dei, sed supra lucernam, quia lux est. tenebrae his non sunt qui
uident lucem; denique tunc iusti fulgebunt sicut sol
i n reg no patris sui. et fortasse secundum legem lucerna
est uerbum dei, secundum euangelium lux magna est.
Iudaeis
lucerna est et lucerna sub modio. lucet lex, sed non uidetur, quia
operta eorum doctrina est et contagione uitiorum et caecitate perfidiae;
populo autem ex nationibus lux est. denique populo qui
sedebat in regione umbrae mortis lux orta est. aperi igitur fenestras
tuas, ut splendor tibi magnae lucis introeat. paratum fac candelabrum
tutum, ut lux tua non operiatur integimento corporis tui
et mensura terrenae huius fragilitatis, sed supra mensuram corporeae
infirmitatis animae tuae uirtute praefulgeas.
aut si ad mensuram
teneris, uide ne superefficiant ipsae mensurae, ne superefficiant,
sed bonis seminibus sint contentae. non sit otiosus sermo tuus, non
ferietur et uacet uerbum tuum, ne fiat lucerna sub modio. potens
est deus qui super candelabrum constituat lucernam tuam, ut
luceat omnibus qui in domo sunt, ut qui
ingrediuntur lumen uideant. candelabrum principale
nostrum est.
pone sermonem in principali tuo, et
omnibus lucet qui ingrediuntur in ecclesiam. accipe et aliud
candelabrum. considera os tuum, considera et sermonem tuum.
nonne os tuum candelabrum est et uerbum tuum lucerna est, cum
de tuo ore profertur? haec lucerna semper tibi luceat, hoc est:
uerbum tuum luceat et numquam extinguatur.
13 cf.Esai.9,2 18 cf- Luc. 6,38 19 ci Matth-12, 36 20 cl Matth. 5,15
21 MattL 5, 15 22 Luc. 11, 33 3fulget MNPm2a dicunt E oestom.0 6usv
8 soi] mei N eorum a 11 contagione edd. uett. b cogitatione codd- ap 12 ex
nationibus]nationum a 13hortaGP est]add. eisO Rav15 integumento av
amensuraeGO huiusom.R 17 ueritate GMNOPR praefalpatO 18 supereffluat
ipsa mensura 0 ne supereffluant om.O 19 bonis} add. conserta O
sint]sine O sina R 21 supra a 22utom.P etqmingrednmturuta 25 lucet]
pergit A luceat Ov 27 cum] cor Gml 28 ore tuo Omlav
Quaeris ut doceam, quomodo non possit extingui? scriptum
est: lumen iusti semper inextinguibile est,
lumen autem impiorum extinguetur. hoc lumen
erat lucernae quae lucebat in tabernaculo testimonii et hodie quae
lucet in ecclesia, uir sapiens. hic est oculus ecclesiae qui non dicit
manibus, hoc est operantibus sed non acutis ad intellegendum:
non estis mihi necessarii. ergo super candelabrum
lucebat qui dicebat: nostra autem conuersatio in
caelis est. nam et Dauid iam tota mente conuersabatur in
caelo et adhuc tamen dicebat: lucerna pedibus meis
uerbum tuum. aut fortasse quasi bonus magister mihi praeire
cupiebat, ut lumen sequi discerem et illius pedibus ambularem.
--.___J.....nn.In
ostendit ergo mihi lucernam sequi discere in istius ignorantiae, in
istius operimenti corporei tenebris constituto, ut Christum sequens
nullum lapidem offensionis incurram. errabat Petrus in tenebris
ignorantiae, negabat Christum esse moriturum, quia adhuc non
uidebat moriturum et resurrecturum esse pro nobis. conuersus a
-eum
dominus: uade retro post me. ostendit illi lucernam
quam deberet sequi, \'post me\' dicens. secundum uerbum dei confirmatus
est, postea coepit inhaerere Christo timens ne iterum
aliquo laberetur errore. nonne et ipse, sicut qui dicebat: lucerna
pedibus meis uerbum tuum, ad hanc lucernam festinauit,
cum diceret in mari: domine, iube me uenire a
te super aquam? sed quia non sequebatur lucernam, motus.
est atque titubauit, naturae uehementioris mole turbatus.
cf. Matth. 5, 15 8 Phil. 3, 20 10.21 Ps. 118,105 15 cf. Ps. 90, 12
18*Matth. 16,23 23*Matth. 14,28 1 possis AGmlMmlR 4 pr. quae] quod O alt. quae] quod O, eras. R 6 ope-
rantibus] add. cum sit quidem angustiis opertus Tm2a sed non acutIs om.-+
acutis] angostos GPTa angnstiis MmlN angustis Mm2 8 qui dicebat om. MN
Sequamur ergo lucernam hanc sicut lucernam et sicut in
nocte ambulemus ad lumen. multae foueae, multi scopuli in istius
saeculi caligine non uidentur. praefer tibi lucernam quam propheta
monstrauit, uide quo debeas transferre uestigium, contuere ubi
pedem ponere mentis internae.
per singulos cura sit gressus, nulli
credas tuum nisi praeeunte lucernae istius luce processum. et ubi
putas quod luceat gurges est, uidetur lucere, sed polluit, et ubi
putas solidum esse uel siccum, ibi lubricum est, si lucerna tibi longius
sit. sit ergo tibi fides itineris tui praeuia, sit tibi iter scriptura
diuina; bonus est caelestis ductus eloquii. ex hac lucerna accende
et tu lucernam, ut luceat interior oculus tuus qui lucerna est tui
corporis.
multas habes lucernas; accende omnes, quia dictum est
tibi: sint lumbi uestri praecincti et lucernae
uestrae ardentes. quia multae tenebrae, multae lucernae
sunt necessariae, ut meritorum nostrorum in tantis tenebris lumen
eluceat. istas lucernas lex significauit semper lucere debere in
tabernaculo testimonii, non illas quas Iudaei accendunt cotidie.
illae sub umbra lucent et extinguntur cotidie, quia quod faciunt
non uident, quod legunt nesciunt, accipientes secundum litteram
quod praecipitur secundum spiritum.
tabernaculum enim testimonn
corpus hoc nostrum est, in quo Christus aduenit per amplius
et perfectius tabernaculum, sicut scriptum est, ut
per sanguinem suum intraret in sancta et conscientiam nostram
ab omni opere mortuorum et labe mundaret, quo in corporibus
25 nostris, quae suorum testimonio et qualitate factorum cogitationum
nostrarum abscondita et occulta testantur, lucernarum modo luceat
9.11 23 cf. Hebr. 9, 12 cf. Hebr. 9,14 Pml ergo om. AOR sicut lucemam om-v 2 scopoJi P
3 ibi AR 4 uinde Aml unde P quod R 5 singulos gradus cura sit
gressus O 6 tuos AOR praetereunte 0 processu Rm2 et] nam 11
7 luceat] add. ibi a gurgis Pml 8 ibi] tibi Mm1 est] add. sed et A.NOP Ra μ
nostrarum lux clara uirtutum. istae sunt lucernae ardentes, quae
die ac nocte in templo dei lucent. si templum dei in corpore tuo
seruas, si membra tua membra sunt Christi, lucent uirtutes tuae,
quas nullus extinguit, nisi eas tuum crimen extinxerit. hoc lumine
castae mentis et piae deuotionis sollemnitatis nostrae festa resplendeant.
Luceat ergo semper lucerna tua. arguit Christus etiam eos
qui utuntur lucerna, si non semper utantur, dicens: sint lumbi
uestri praecincti et lucernae ardentes. non a
horam exultemus in lumine. ad horam exultat qui audit uerbum
in ecclesia et gaudet, egressus autem obliuiscitur quod audiuit aut
neglegit. iste est qui sine lucerna in domo sua ambulat ideoque in
tenebris ambulat, qui opera tenebrarum facit in comesationibus et
ebrietatibus, in cubilibus et inpudicitiis, in contentionibus et
aemulationibus, indutus diaboli uestimenta, non Christum. haec
fiunt quando uerbi lucerna non lucet. numquam ergo neglegamus
uerbum domini, ex quo nobis omnium origo uirtutum est uniuersorumque
operum quidam processus. si membra corporis nos
sine luce operari recte non queunt — nam pedes uacillant sine
lumine et manus errant —, quanto magis ad uerbi lumen dirigenda
sunt animae nostrae uestigia, mentis incessus! sunt et manus
animae quae bene tangunt, ut tetigit Thomas dominicae resurrectionis
indicia, si uerbi praesentis nobis lumen luceat. haec
lucerna accensa sit in omni uerbo, in omni opere, ad hanc lucernam 25
gressus noster forensis internusque moueatur.
Sed progrediamur ad cetera et fiat pedibus meis lucerna
uerbum dei et semitis meis lux. pedibus lucerna satis ad ambulandum,
semitis non est satis ad inluminandum. idem uerbum tamen et
pedibus lucerna est et semitis lux est, quia idem unigenitus dei
13 ci Rom. 13,13—14 22 cf. Ioh. 20, 27 26 cf. Ps. 118,105 MIs P 5 mentes Aa solennitates a 11 aut] et G (corr. in
aut ml)Oav 13 qai] quia MNa 14 pr. in om-GMml alt. in] et.O:
Itaque cui lucerna fuerit uerbum dei, huic, quocumque
pergit, lucent semitae, sicut lucebant sancto Dauid; et ideo quasi
in lumine ambulans dicit: i u r a ui e t stat u i custod i r e
iudicia iustitiae tuae. [humiliatus sum usque
q u a q u e.] uox ambulantis in lumine est cum auctoritate dicere:
qui enim statuit non mouetur, non metuit
ne cadat, quia plus est statuere quam stare. stat igitur Dauid
mentis statione fundatus nec timet, ne in his mundi huius tenebr\'s
possit errare. si enim metueret, non iuraret, si trepidaret, utrum
diuina posset custodire iudicia, non cum iuris iurandi statueret
sac-ramento. nemo bene iurat nisi qui potest scire quod iurat.
iurare
igitur indicium scientiae, testimonium conscientiae est. et bene
iurat qui ad lucernam uerbi pedes suos dirigit, qui lucem in semitis
suis cernit. lux praeeat, si iurare disponis, id est cognitio ueritatis
praecedat, ut uinculum sacramenti tibi non possit nocere. ubi
religio sanctior, ibi fides ueritatis est plenior.
denique ideo dominus,
qui uenit docere paruulos, imbuere nouos, firmare perfectos, ait in
euangelio: non iurandum omnino, quia infirmibus loquebatur.
denique non ad solos apostolos loquebatur, sed ad turbas —■
uoluit enim te non iurare, ne periures — et addidit: non iurare
neque per caelum neque per terram neque per
Hierosolymam neque per caput tuum, per haec
uidelicet quae subiecta non sunt tuae potestati.
iurauit d
22 Matth. 5,34—36 25*Ps. 109, 4 2 praemiorum largitor Nav 3 hunc A 5 in om.OP Rm1T 6 humiliatus—
7 quaque spuria esse censuit b; ef. eap. 19 8 metuit] mouetur Mml 10 huius]
huis P, om.Ma 11 all. sij sed PR 12 possit 0 ius 0 statueretj addsed
trepidaret sacramento (om.A) AR 13 sacramentaO
Quid igitur iurauit Dauid? custodire iudicia iustitiae domini.
in nullo uidelicet iam perfectum. iam instructum diuinae
iustitiae mouebant iudicia. quanti mouentur, cum uident iustum
aliquem orbatum liberis dispendiisque frequentibus ad ultimae
egestatis deductum necessitatem, ut ipsa alimentorum habere sub-
sidia non possit, fractum aegritudine graui et perpetua debilitate
uexatum, ut obire nequeat communis officia naturae! sed qui
firmus est non mouetur et is magis intellegit dei iustitiam praedicandam,
quia corripit dominus quem diligit. numquid non frequentius
corripitur filius quam seruulus? iniusta ergo pietas patris magis
quam domini seueritas ? asperioribus exercet pater filium quam dominus
uernaculum, sed dura patris non aestimantur inpertita flagella.
quia uult meliorem filium esse quam seruulum. eruditio ergo plena
iustitiae est.
Orbatus est sanctus Iob liberis suis, in quos dominus potestatem
diabolo dedit. numquid iniquus deus ? absit. immo iustus.
quia probaturus iustum suum per huiusmodi exercitia. in quibus
eius est probata patientia, magis dignum qui probaretur effecit. quo
enim clarius meritum coronati, hoc uberior iustitia coronantis. nudatus
est facultatibus.
cum diues esset, et haec deo subiit permittente
dispendia. non erant pecuniae iam damna, sed uitae, cum deesset
alimonia ademptis omnibus. quis accuset iustitiam dei, cum. si non
2 peniteri M potuitM dominus Oav 4 doniinus
AOav 7 quid igitur] quia (quid GMml) dicitur codd. praeter 0 11 neces-
sitate A necessitates GMO ut] aut R subsidia habere NOav 13 ut orn.M
obire av subire GM ob(o)edire cei. officio ANPT 14 is av si AR hinc 0
his cet, iustitiain deiay 15 non] con AR 16 seruus P 17 asperior 0
1sanperia (om. flagella) O 19 fiiium meliorem Nav ese filium O .20 iustitiaGest
om. Mml24aapientia AGMNPa efficit Pml 25 ubenusJl
27 iam] in R,om.A 28 sicum 0 Iob si non omnem v non om.a
athletam suum nudum ungere uoluit deus oleo patientiae, ut et subeundo
faceret certamini fortiorem et merendo praemio digniorem.
pertusus totum corpus ulcere graui sedebat in stercore, radens saniem
saeuis uulnerum uibicibus defluentem, et hoc permissu domini
diabolus intulerat iusto uiro; uideretur uicisse sibi diabolus, nisi
accepta quam poposcerat potestate esset etiam ipse superatus.
quid igitur fuit illa temptatio, quid inopia facultatum, destitutio
filiorum, tolerantia uulnerum nisi exercitium fidei, insigne patientiae,
eruditio gloriosa uirtutis, confessio plena uictoriae, ut, qui ante contradicentem
habebat diabolum, postea non haberet?
nemo ergo
dura putet esse quae iusta sunt. non uidebantur dura ei qui poterat
dicere: nudus natus sum. nudus exibo. dominus
dedit, dominus abstulit; sit nomen domini
benedictum. benedicit enim dominum iustus cum laborat,
peccator cum luxuriatur.
Nonne ergo ex infirmitate nostra uisa sunt dura mandata
iustitiae, qui durum putamus esse quidquid per inbecillitatem
animi ferre non possumus ? tolle persecutiones, et martyres desunt.
sed et persecutores deus, id est potestates saeculi est passus adsurgere.
ne deessent qui uincerent Christo. quis tunc non dixit infirmus:
\'domine, cur dedisti plebem tuam in potestatem persequentium?\'
sed quis hodie neget beatiores illos esse, qui passi sunt.
quam illos, quos nulla uexarunt supplicia persecutorum?
Iustus ergo optat probari. temptari non timet; qui enim
statuit custodire iudicia dei, non timet temptationes. ubi statuit
nisi in corde? illic enim radicati et fundati esse debemus, non
cf. Eph. 4,14 a 2 unguere AOP patientiae ed. RQm. paenitentiae
codd. av 3 certamine a emerendo NOav 4 ulcere-uulnerum1 uulnereulcemm
v 5 ulcenun a uibiciq. G uiuicibus JJmlPmlR 6 uiro] add. ut AR
sibi uicisse 0 7 ipse om AR 15 enim om.MO 16 luxoriat Rml
luxuriat ORm2v 17 nonne AJt non cet. av uisa-iustitiae A nisa sunt
mandata iusta esse dura Rm2 uis aestimanda iustitiae (iustitia M) est ed. av
18 quij quid GPRv (inc. cap. 17 in v) quicquid MNOPRm2Sav 20 deus]
cogitationes iustorum semitae. in his semitis neue
ambulat iustus; ideo dicit: proba me, domine, et
tempta me. denique hoc loco auctoritati respondens suae. qui
iurauerat et statuerat custodire iudicia iustitiae dei. probari uoluisse
se dicit, qui humilitatem subeundam credidit esse pro Christo.
Ideoque ait: humiliatus sum nimisi s. non solum
humiliatum, sed etiam nimis humiliatum esse se gaudet. beatus qui
gloriatur humilitate magis quam potestate. potestas decipit, humilitas
non destituit. bona humilitas quae etiam in Christo laudem
uirtutis inuenit. hanc in illo plus ueneror quam creationem, quia
creati ad laborem sumus, redempti ad quietem.
denique ipse auuocans
populos ad misericordiam suam de humilitate propria
gloriatur dicens: palam factus sum non quaerentibus
me. apparui his qui me non interrogabant,
et alibi: scapulas meas dedi in flagella. maxillas
meas in palmas, faciem autem meam non
auerti a confusione sputorum. recte ergo Dauid
humiliare se uoluit, ut tribulationum Christi in se ipso quod deesset
impleret.
Potest et ipse hoc ex sua persona per os Dauid locutus:;
dixisse: humiliatus sum nimis, qui dixit in euangelio:
uenite ad me omnes qui laboratis et onerati
estis, et egouos reficiam. tollite iugum meum
super u os et discite a me, quia mitis sum et
humi1is corde, et inuenietis requiem animabus
uestris. discamus ergo ab eo, qui docere nos uoluit quod
proficeret ad salutem et nobis dicit: discite a me. non est mediocre
quod dicit \'discite\' et addidit \'a me discite\'. non
15*Esai. 65,1 17*Esai. 50, 6 24*Matth. 11, 28-29 del. A av in nobis 0 profeticum R 4 ideoque Mav denique 0
5 hoc] add. quoque Ov 6 domini MNv se uoluisse NOav 8 ait] oMllIGPR
IIII N nimis]
superbia homi-
nem prima deiecit. dum plus uolumus, etiam quod minus est solemus
amittere. bona humilitas, quae nihil adpetendo totum quod contemnit
adipiscitur. ipse dominus Iesus se humiliauit, ut nos eleuaret,
et humiliauit usque ad crucem. propter quod exa l tauit.
inquit, illum deus, ut in nomine eius omne genu
flectatur. quanta fecit dominus audeo dicere, et non flexi ei
genu? sed flexi ei postquam se humiliauit; sic enim, hoc est per
humilitatem. per crucem sibi ecclesiam congregauit.
Dauid rex erat, incerta et occulta sapientiae sibi patefacta
testatur, sed ideo se magis humiliabat. at uero Ezechias cecidit ab
altitudine cordis sui. ille laudabilis rex, qui de obsidione, de aegritudine
beneficiis domini et mirabilibus liberatur, cecidit per superbiam
et gratiam meriti superioris inminuit. quid fuisset Ioseph, si
humilis non fuisset ? sciuit sibi obfuisse quod praelatus erat fratribus;
etiam pius amor miseriam praelationis inuenerat.
praelatio armauit
fratres. humilitas conciliauit extraneos; praelatio concitauit germanos.
humilitas regem subditum fecit. ut uere quasi ex persona
Ioseph dictum putemus quod hic ipse supra dixit: humiliatus
sum, et saluum me fecit, quamquam, si consideremus
quae iste tolerauit, ex persona sua eum dixisse repperiemus.
16 cf. IV Reg. 19 24*Ps. 114, 6 H A add. sit av humanam sapientiam scripsi humana sapientia
GMSOPR humana praeditus sapientia av 2 mens] add. tamen inflatur
quam saperbia av extollitur 0 extollit av 3 ferrej facere N 4 admmistrationem
Ta 5 doiens Rml 6 humilitatis In omnibus 0 meiIsnras
MNOm2Bv 7 deiecitj add. quapropter a amittere solemus O 9 ipse]
add. enim a 10 humilianit] add. se Ov exaltabit Rml 11 inquid M
illum ir quit Na eum 0 omnis P 12 flectat P 16 ab] in M 17 rexj add.
ille Ov 18 et om-Ma liberatus GMNPRTml est liberatus Tm2a
19 gratia R 20 sibij sibi ipse Ma ipse NT 21 plus O 23 regi M
26 reperiemus NOPm2Rm2av-
Golia superato occurrerant iuuenculae psallentes: Saul
in milibus, Dauid in decem milibus. commotum
est fel regis et quaerebat eum occidere. et humiliauit se Dauid ante
Ionathan filium regis et conuertit eius affectum, ut, quem successorem
patrii regni potuerat habere suspectum, eundem aduersum
studia paterna seruaret dicens patri: quid peccas in sanguinem
innocentis?
etid uocem extorqueret inuito, quod
non mereretur occidi Dauid. recte ergo ait: humilitus sum.
et saluum me fecit. et iterum, cum ad eum propheta uenisset
et indignationem domini in causa Bethsabeae mulieris denuntiasset,
humiliauit se et ait: peccaui domino. et dixit
Nathan ad eum: quoniam paenituit te. abstulit
dominus peccatum tuum; non morte morieris.
bona igitur humilitas. denique humiliatus est et saluus..
factus est. et alio loco, cum propter numeratum populum dominus
esset offensus et misisset prophetam Gad, qui regi Dauid diceret:
elige tibi quid fieri uelis, triennio famem
super terram aut tribus mensibus fugere te
a facie inimicorum tuorum persequentium te
aut fieri triduo mortem in terra, respondit Dauid:
angustiae mihi sunt haec tria; sed magis incidam
in manum domini. quoniam magna est mi-
sericordia illius ualde, quam in manus hominum
incidam. et cum dedisset dominus mortem in Israel a
mane usque ad horam prandii septuaginta milibus hominum mortuis,
respexit Dauid ad dominum et, cum uidisset angelum ferientem
populum, dixit: ecce ego peccaui et ego pastor male
feci, et isti in hoc grege quid fecerunt? fiat
17*11 Reg. 24, 13 21*11 Reg. 24,14 27*11 Reg. 24, 17 def. A eras. R superato] add. golia s.l.R occurrerunt Pwl
4 ionatham PR ot quem otn.R 5 patri (cor. regni) O poterat NPTa
7 et id] ut O id] ad hanc Mm2
Bona ergo humilitas. praesertim si adiungatur ei deuotio
uoluntaria. ideoque se uiuificari secundum uerbum petit, ut secundum
uerbum uiuat et omnia cum ratione faciat, non secundum carnis
uoluntatem. unde mysticum illud etiam moraliter accipi potest: in
principio erat uerbum et uerbum erat apud
deum et deus erat uerbum. hoc erat in principio
apud deum. omnia per ipsum facta sunt
et sine ipso factum est nihil. et tu imitator esto dei.
quomodo imitator ? numquid caelum potes facere aut terram aut
mare? non utique. sed ut omnia per uerbum facias, nihil sine
uerbo, omnia cum ratione. nihil sine ratione, quia non es inrationabilis.
o homo, sed rationabilis.
Sequitur uersus quartus: uoluntaria oris m e i
conproba, domine, et iudicia tua doce me. qui se
scripsit enim : uae enirn
mihi est si non euangelizauero. si enim uolens
hoc ago, mercedem habeo: si autem inuitus.
dispensatio mihi credita est. uide uoluntarium executorem
caelestis arbitrii. liber erat ex omnibus et omnium seruus
20 cf. Ps. HS, 107 24 I Cor. 9, 16-17 28 cf. I Cor. 9, 19 1 alt. in om.O domum GMPm2av. tf. p. 140. 7 2 dominns om.0
domino] ei NTa 11 et deus erat uerbum coł.N 14 potest M ^ 15 ud M
facis A, add. et 0 16 uerbo] ipso 0 nihil sine ratione om. T 17 o—rationabilis
om.JtIml 18 uersus om.AGMNPRm1 quartus] IIII AGNO. om.M
20 iuxta] secundum MORav domini Aav 24 dicenreMNOa 27 dispositioN
sub lege esset se exhibuit, cum sub lege non esset, ut
eos seruaret qui sub lege uiuebant. infirmis infirmis
factus est, ut infirmos adsumptione infirmitatis propriae sustineret:
omnibus omnia factus est non legitima necessitate, sed
uoluntatis obsequio. aperuit mihi huius altitudinem consilii in epistula
ad Philemonem scripta, quia quod ipse esset alium esse uellet,
ut uoluntate potius quam necessitate detulisse domino uideretur.
I
itaque pro Onesimo interueniens sic ait: tu autem illum ut
mea uiscera suscipe; quem ego uolueram mecum
detinere, ut pro te mihi ministraret in
uinculis euangelii, sed sine consilio tuo nihil
uolui facere, ne uelut ex necessitate bonum
tuum esset, sed uoluntarium. quam sedulus suasor.
qui cum esset uas electionis diuinae, consortium consilii non
dedignabatur alieni, ne alterum fructu uoluntatis propriae defraudaret!
recte ergo Dauid ait quasi propheta: uoluntaria
oris mei conproba, domine, oris sui offerens domino
sacrificium uoluntarium, eo quod ut apis illa prophetica bonos flores
colligere ore consueuerit, fauos ore fingere, mella ore conponere et
ex herbis suauibus ore filios legere, quae, cum sit, inquit, robore
infirma, sapientiae praedicatione substantiae
suae producit aetatem. quod sit istud
uoluntarium oris sacrificium, recognosce: imola deo sacrificium
laudis.
Expectat dominus uoluntarios ministros. denique in libro
Esaiae dicit dominus: quem mittam? utique seruulo suo
poterat imperare, quem dignum qui mitteretur inuenerat, sed
118,108 22 cf. Uerg. Georg. 4,200. Ambros. Hexaem. V 21, 67 *Prou.6,8°
25 Ps. 49,14 28 Esai. 6, 8 1 factxis est 0 2 lucrificaret 0 lucraret PmlR iis v tenebanturO
4 mfirmioribus 0 5 assumptionem A 7 epistola codd. au 14 facere uolui
MNBav 18 ergo om.N 19 deo R 20 ut om.MN apes NPm2KaTa
21att. ore] ora A 22 erbis 31 suauibus herbis N filios] flores GMNOla
24 quid AR iilud M 25 immola] add. inquit av 27 uoluntarius Jlml
29 maluit] add. enim AR
et quamuis eius sciret affectum, expectauit
tamen uocem, ut cumularet gratiam. unde se offerens Esaias ait:
ecce ego, mitte me et sic postea est missus ad populum.
ideo de eo dictum est, quia Esaias audet e t dicit. etenim
quasi uoluntarium organum uberiore spiritus sui gratia Christus
impleuit.
Nec otiose hoc positum puto, quia uoluntaria oris sui placere
desiderat domino. multi prophetae, sed non in omnibus oris
uoluntaria placent. excusabat Hieremias dicens: qui es dominator
domine, ecce nescio loqui, quia iuuenior
sum e g o, et dixit ei dominus: quocumque misero
te abibis et secundum omnia quaecumque
mandauero tibi loqueris.
uerecunde propheta
aetatem corporis praetendebat, ne exequendis caelestibus imperatis
inpar esse adulescentia deprehenderetur. sed deus, qui morum magis
quam annorum considerandam iudicaret aetatem et in iuuenali corpore
maturitatem robustae sapientiae in suo seruulo praeuideret,
ait: noli dicere quia iuuenior sum ego, hoc est:
prohibuit eum iuuenalis aetatis contemplatione uires suas perpendere,
cui fides canitiem sapientiae ministraret.
et iterum in posterioribus
cum dixisset idem propheta: seduxisti me, domine,
et seductus sum. et dixi: non nominabo nomen
eius et non loquar in nomine eius ultra,
23 addidit: et factus est in corde meo ut ignis ardens
flammans in ossibus meis et dissolutus
12.19*Hier. 1, 7 22 Hier. 20, 7 23.25*Hier. 20, 9 0 2 et om.O affectum sciret 0 4 missus est MNav
5 dictum est de eo O audit Am20PRmla 6 ubere A 7 implebit Rml
8 otiose] ideo O sui]
Quae ergo uoluntaria oris sui domino Dauid placere desiderat?
elegi abiectus esse in domo domini magis
quam habitare in tabernaculis peccatorum.
audiam quid loquetur in me dominus deus.
aperiam in parabolis os meum. loquar propositiones
ab initio saeculi. paraui lucernam
christo meo. corpus suum quod erat ante limosum et caeno
hereditariae conluuionis obstructum, ut oleum spiritale recipere non
posset, Christo parauit. ut luceat. Christo lucet cuius opera in
Christi lucent lumine: Christo lucebat Petrus, cum diceret: in
nomine Iesu Christi Nazareni surge et ambula;
Christo lucebat ille qui dicebat sanat te dominus Iesus:
Christo lucebat martyrum lucerna, qui pro Christo subiere martyrium:
Christo lucebat Dauid, qui poterat dicere: cor meum
et caro mea exultauerunt in deum uiuum.
(\'Christo parauerat mentem. cum de eo, a quo frequenter ad mortem
fuerat adpetitus. diceret: non mihi contingat a
20 Act. 3, 6 22 Act. 9, 34 24 Ps. 83, 3 27*1 Reg. 24, 7 R, add. aut v officium suum aut v 3 putauerunt 0
4 rationem scripsi ratione codd. av cupiditatem Pm2 cupiditate cet. av
propheciae N 5 concurrant JIml 6 conscendant AOPRv 9 quia] qui Mml
14 ioquatur MNOPm2Rav 15 loquor M propositionis Mml
qui patris
domum turpi macularat incestu, qui patris salutem parricidalibus
proeliis adpetebat, pius tamen pater diceret ad proelium profecturis:
parcite filio meo Abessalon. tacebat inprobitatis
scelus, pietatis autem gradum et nomen necessitudinis praeferebat,
ut pugnaturi non aduersarium regis, sed filium cogitantes
dolorem laesae pietatis inhiberent.
et post mortem eius operuit
faciem suam et magna uoce clamabat dicens: filius meus
Abessalon, filius meus. hanc uocem parricida non meruit,
sed Christi prophetabat gratiam. didicerat propheta de Christo
bonus esse pater, qui bono filii seruiebat.
Denique ideo dicebat: et iudicia tua doce me,.
quia iudicia dei sicut abyssus multa et inscrutabilia. ut
apostolus dicit. ideo non poterat ea nisi Christo docente cognoscere,
quia unus magister omnium Christus est. haec autem Christi iudicia
sunt, ut his qui nobis insidiati fuerint nouerimus non uicem iniuriae
rependendam, sed pro iniuria magis deferendam gratiam.
denique
maledicentibus non remaledixit. percutientes non repercussit, sed
magis etiam crucifixus pro persequentibus se piae intercessionis
apud patrem auxilium deferebat dicens: pater. dimitte illis;
non enim sciunt quid faciunt. haec igitur quisquis
fecerit legis iudicia, remuneratione donatur a Christo.
18, 33 15 cf. Matth. 7, 9—11 17 Ps. 118,108 18 cf. Ps. 35, 7 *Rom.
11,33 20 cf. Matth, 23,10 21 cf. Matth. 5, 44 sqq. 23 cf. I Petro 2, 23
25 Luc. 23, 34 add. u t Mm2 2 iniciam MN 3 tuendae om.IV la u cum M
persequentem] add. qui a 5 negandi Pml 6 renocaret N patris om-N
7 macularet Mml maculauerat av incesto (o ex ae) M 9 pareitej add.
mihi AR absalon Oa 10 gradu NT 12 pietatis laesae M eius om.O
13 noee magna Mav 14 absalon Oa parracida Pml 15 gratia OP R
de Christo om O 16 filio codd. av, eorrexi 18 abissus MN 19 ait N
20 iudicia ehristi 0 21 iis v 24 se om.O 26 quisquis] add. spiritaiiter
intelJexerit et a 27 iegis iudicia om.O a om.GMmlPnl christus G
Sed quis iudicia dei doceri potest nisi qui animam suam intenderit
semper ad dominum, qui potest dicere: av ima mea
in manibus tuis semper, et legem tuam non
sum oblitus? aliqui habent: anima mea in manibus
quamuis in periculis positus dicit iustus ad dominum: propter te
cotidie morior, cotidie periclitor. periclitor ab insidiatore. periclitor
ab obtrectatore. periclitor ab his quos arguo. quos reuinco,
periclitor pro ueritate atque iustitia. ego tamen nec periculis
territus tuae legis oblitus sum. propterea in manibus meis
anima mea\'. sed quia plerique habent: anima mea in manibus
tuis semper, hoc latius explanandum arbitror.
Scit propheta, scit ubi animae suae praesidium locet. unde
opem speret. in manibus dei constituere uult animam suam. quia
cor regis in manu dei. quicumque proprium corpus subegerit
nec eius passionibus turbari animam suam rector sui congrua
uiuacitate permiserit, is bene regia quadam potestate se cohibens
rex dicitur. quod regere se nouerit et arbiter sui iuris sit. non captiuus
trahatur in culpam nec praeceps feratur in uitium. huius anima
non perit in aeternum nec quisquam rapit eam de manu patris omnipotentis
aut filii. manus enim dei. quae solidauit caelum. quos tenuerit
non amittit.
Quae sint igitur istae manus, consideremus. in Canticis
habes: laeua eius sub caput meum e t dextera
eius conplectetur me. hoc loquitur sponsa de Christo.
anima de uerbo dei: Christus autem idem est uerbum dei atque sapientia.
beata ergo anima quam complectitur sapientia. magna est
sapientiae manus, magna dextera totam complectitur animam.
21 cf. Ps. 101, 26 24*Cant. 2, 6 26 cf. Apoc. 19, 13. I Cor. 1, 24 A31m2Ra semperintenderit av 2 dicere]add. Y AN 7 meror
GmJ merior Gwi2 mereor R 8 obtrectatione AR iis v 9 ego—10 oblitos
sam om.A, post pro anima mea lin. 11 tr. GMNPRTa 11 pr. mea om-Pm1R
14 QBlt post speret tr. O 15 dei] add. est NOav 16 rectori R suo AR
Possumus hoc etiam de prophetia sancti patriarchae Israel
cognoscere. nam cum dexteram suam posuisset super Ephraim.
sinistram autem super Manassen et conuertere eas Ioseph aetatum
consideratione uoluisset, ut dexteram patris super caput Manasse
senioris filii conlocaret. noluit et dixit: scio. fili: et hic erit
in populum et hic exaltabitur. sed frater iunior
maior illo erit. in quo maior ? in eo utique. quia
benedictione praelatus est, dicentibus posteris. hoc est Ephraim:
faciat uobis deus sicut Ephraim et Manassen.
uel quia semen eius multitudo gentium sit quae in hoe saeeulo laborem
elegit. credens in dominum Iesum, ut consolationem habent
futurorum. Manasse autem semen est populus obliuionis. qui proprium
oblitus auctorem exaltatus ad tempus in hoc saeculo est. daturus
in reliquum poenas graues. quia deum suum et dominum
denegauit.
19*Gen. 48, 20 av dei est AOR 2 dominum JI timet deum 0
3 mittet AGMRml 5 propriae (-e) GMNPmlR proprietates suas Ov
6 sapientiae OTm2 sapientia eet. av eius Tm2, om.0 et cet. av. tj. tin. 9etcap. 33
(recte intellexii Ihm) 8 donata
Hoc ideo diximus, ut probaremus ea esse potiora quae futura
sunt. denique laeua sapientiae sub capite sponsae est, dextera
autem superior, quae totam conplectitur sponsam. itaque illa quasi
fulcrum est quietis praesentis, quo anima innixa requiescit. habet
ubi reclinet caput suum, quia laeua sapientiae diuitiae sunt et gloria.
ad tempus haec demulcent et ex parte solacio sunt. et ideo filius
hominis non habebat ubi caput suum reclinaret, quia, cum diues
esset. pauper factus est nec gloriam aliquam istius saeculi requirebat,
quia uenerat non ut in portione, sed ut uniuerso humano generi subueniret,
dicens: mihi irascimini quia totum hominem
sanum feci sabbato?, hoc est \'totum\' non ut facultatum
conlatione ditaret, non ut honorum insignibus, non ut gloriae saecularis
cumularet augmento — haec enim non habent beatitudinis
et gratiae plenitudinem —, sed \'totum\' hoc est, quo longitudinem
uitae conplecteretur aeternae. neque enim communis uitae similis
uita in dextera est sapientiae, sed longitudo uitae est, ut, qui accipit
uitam a sapientia, non exiguitatem uitae, sed perpetuitatem et
aeternitatis longitudinem adipiscatur.
Bonus amictus aeternitas uitae. hoc pallium sponsae custodes
uoluerunt auferre murorum, quo primus homo fuerat exutus;
sed anima deo deuota quaesitum diu tenendo et non dimittendo
dilectum pretioso caritatis diuinae se uestiuit inuolucro. beati igitur
qui tali pallio uestiuntur et amictum huiusmodi legis obseruatione
meruerunt, quia non sunt legis obliti, sed quae erant legis operati
sunt; nam qui praeter legem agit, legis oblitus est. et ideo haec
anima candida ascendit e terris, quia fulget amicta ueste sapientiae,
15 cf. Prou. 3,16 19 cf. Cant. 5, 7 qua NOv 5 capud M sunt diuitiae Nav 6 mulcent MOPR
mulcet N solatio codd.av est N 9 pr. ut om.O portionem OP
ali. ut
dam sensuum principale supra manum sapientiae constituere. ea,
inquam, anima meritis ascendit albentibus ex isto uitae huius, ut
habent plerique, deserto ad illum florentem semper locum iucunditatis
aeternae. istae sunt uirtutes, quae et in Esaiae libro dicunt:
quis est iste qui aduenit ex Edom, rubor uestimentorum
ex Bosor, sic speciosus in stola?
istae, inquam, sunt quae mirantur ex isto confragoso scopulosoque
deserto aliquam ascendere animam posse sine magnorum labe uitiorum,
et ideo gratulantur repertam, quae uestimenta innocentiae
naturalis non polluerit atramento insipientiae saecularis, sed spiritalis
gratiae candore mundarit.
Dicit ergo ea anima iam secura, iam laeta: po suerunt
peccatores laqueum mihi, et de mandatis tuis
non erraui i. digna uox relinquentis hoc saeculum, eo quod retia
bantur praemia, ut a martyrii studio uel terrore poenarum et saeuae
mortis horrore uel praemiorum reuocarentur inlecebra. grauis
laqueus proscriptionis, qui saepe frangit sanctos inopiae deformitate,
quos mortis formido non fregerit, laqueus alius incendii, laqueus
carceris diuturnique supplicii. grandis laqueus, cum diuitiae promittuntur,
cum honores, cum amicitiae tyrannorum. qui ergo haec
euaserit et ad martyrium potuerit peruenire, recte dicit: \'posuerunt
peccatores laqueum mihi, sed a tuorum mandatorum non declinaui
semitis\', cui despicienti praesentia, futura quaerenti regnum caeleste
diuinitatis tuae promissione reseratum est.
Qui sunt isti peccatores qui posuerunt laqueos? aperuit
tibi apostolus auctorem omnium peccatorum et demonstrauit dicens:
qui uolunt diuites fieri incidunt in temptationem
et laqueum diaboli. aduertis laqueum diaboli
esse diuitias, quem tetendit etiam saluatori? sed ille, qui nihil habuit
quod posset princeps istius mundi ueniens suum dicere, laqueorum
eius uincla dissoluit.
ac ne mediocrem hunc laqueum putes, hic laqueus
ludam apostolum strangulauit. qui miser cum esset inlaqueatus
ut proderet dominum, ubi aduertit quantum sceleris esset admissum,
laqueo se ipse suspendit. sed et ipse laqueus diaboli fuit,
ut non ageret paenitentiam, sed laqueo se suffocaret. deus enim etiam
in ipsos pius est proditores, ut ad paenitentiam prouocentur atque
a flagitioso proposito reflectantur et resipiscant a diaboli laqueis, a
quo capti tenentur ad ipsius uoluntatem. iam non aerumna est incidisse,
sed crimen, quia non solum se dedere capiendos, sed etiam
ad uoluntatem diaboli tenentur adstricti, cum possint dicere:
disrumpamus uincula eorum. dedit enim tibi
20 cf. Matth. 27, 5 24 cf. II Tim. 2, 26 28 Pa. 2,3 AR incendit AGMNPR 8 martirium OP peruenire potu-
erit Nav 9 semitis non declinaui 0 10 cui] quia 0 11 diuinitatis) diuini
aaciatus AR diaini status GmlMNPT tua G, om.APRT reseruatum 0
12 apiruit Rml 13 et om.Mml 15 adnertisl add. igitur Ov 17 possit
GMmlO 18 uincula ANOav nee R midiocrem G 19 transgulauit O
33 quia scripsi qui codd. av se dedere] sese rete Mm A desedereG 28 dirwnpamus
MNOav disrupamus R ipsorum at?
per paenitentiam eius uincla disrumpas.
Quid tibi, homo, cum deliciis ac uoluptatibus ? non capit
laqueus, nisi ante esca te ceperit; dum praedam petis, laqueo ipse
te nectis. esca laquei auaritia est, esca diaboli luxuries est, quibus
nos uult inescare, non pascere. et ideo clamabat apostolus: ne
adtaminaueritis, ne gustaueritis, quae sunt
omnia a a corruptelam ipso usu.
noiiergoadtammare
luxuriam, et illa te contaminare non poterit; noli gustare auaritiae
corruptelam, et eris inmunis a laqueo. quid tibi postremo cum terris,
qui cum Christo resurrexisti? quae sursum sunt quaerite,
ubi Christus est, quae sursum sunt sapite,
non quae super terram.
mortui sumus terris, uitam nostram
cum Christo abscondimus in deo nostro; non iam nos uiuimus,
sed Christus uiuit in nobis. quid iterum ad terrena remeamus?
ecce elongaui fugiens, dicit sanctus, uidi laqueos iniquitatis
et contradictionis in ciuitate; laquei sunt enim ubi est usura
et dolus. elongauit ille fugiens terrena dedecora, ideo ad caelestia
peruenit praemia.
Quid, inquam, te reflectis in terram, si in Enoch raptus ad
caelum es, in Helia leuatus es curru, in Paulo raptus ad paradisum,
conuersatus in caelis, in Dauid exauditus, ut pennas columbae adsumeres
et uolares, in Christo exaltatus, uolucris factus in spiritu ?
quando sicut columba descendit, illas tibi alas dedit, ut tu disceres
euolare de terris.
neque uero cunctandum putes quomodo tibi uolandum
sit, quibus alarum remigiis. dixit quidem Dauid: quis
16 Ps. 54,8 cf. Ps. 54,10 20 cf. Eccli. 44, 16. Hebr. 11,5 21 cf. IV Reg.
2, 11. II Cor. 12, 4 22 cf. Ps. 54, 7 23 cf. Phil. 2, 9 24 cf. Matth. 3,16
26 alarum remigiis] cf. Uerg. Aen. 6.19 Ps. 54, 7 1 diuina scriptura AR 2 uineula GMNOv dirumpasNav 3 ac] et O
5 te] et R luxuria OPm2 luxories Eml 8 adtaminari luxaria 11
9 hxoriam Rml potest 0 11 resurrexistds A surrexisti 0 qaaerito MP
12 sapito MP 14 abscondimus cum christo 0 15 quit Bml redeamus M
remeas NTa 16 dicit sanctus om.O aidi Oab uide eei. f.i 18 pemenit
ad caelestia 0 20 terra AGPRa terras (om. si) 0 enohc N ad] in N
21 corrum GR raptus] add- es MNv adj in AR paradysum AG3iy P R
22 exaudiatur Mml pinnas Pml 24 discendit Rml, add. spiritus A
et requiescam ? et quasi dubitasse uisus est, a quo pennas posset
accipere, licet sic soleat diuina gratia declarari quae in terris non
potest inueniri. idem tamen in posterioribus quae sint istae pennae
docuit euidenter dicens: si dormiatis inter cleros
medii, pennae columbae deargentatae, et posteriora
eius in specie auri. etsi dormias, exsurgunt
tamen pennae tuae. sunt enim qui uigilant dormientes, ut uigilabat
illa quae dixit: ego dormio, et cor meum uigilat.
etsi nox est, uigilat spiritus, de quo scriptum est: de nocte
uigilat ad te spiritus meus. tunc tibi pandentur alae
(et) ex eloquiis spiritalibus pretiosaque auri prudentia uolatus adsurget.
ubi ergo laqueos poteris pertimescere, cui remigium praesto
est spiritale? si sinceritas animi, si puritas mentis adfulgeat, columba
es. ideo tibi dictum est: estote simplices sicut columbae.
si maiora desunt remigia, uel minora ne spernas. esto
uel passer, ut laqueos sagaci indage praeuideas et paene captus inlecebris
peccatorum tamen aliquando reuocatus possis dicere: a n ima
nostra sicut passer erepta est de laqueo
uenantium; laqueus contritus est et nos liberati
sumus. de quo quoniam alibi putauimus esse tractandum,
nunc alio transeundum uidetur.
Satis est tibi ut auem esse te noueris adsumptum in naturam
uolandi, dicente domino per prophetam: liberate uos
ex laqueo uenatorum et a uerbo conturbationis;
non enim iniuste tenduntur retia auibus. auis es, o homo,
auri prudentia] cf.
p. 336,24 15 Matth. 10,16 18 Ps. 123, 7 21 cf. Expos. euang. sec. Lucam
IV 11-12 24*Ps. 90,3 GPml possit GMOPRml 4 pinnae Pm1 (passim) 5 edocuit
ex edocuerit M 6 medios Mm2 posterioraj add. dorsi Ov 7 dormiasant
(sic) A exurgunt NPa exurgant Mml 8 pinnae GPml 9 dicit AN
dormiui OMP 11 panduntnr NT pendentur Rml 12 et addidi ex elaqxms]
ezloquiis (x del.) R pretiosaeque-prudentiae a auri] spe auri 0
adsorgit eodd. a 14 spiritale est av columbae sunt AR 17 sagaciter OM
quid enim te in terram deicis,
qui lam caelum petebas ? non iniuste renouato tenduntur retia, quia
iam Christi esse coepisti, uenantium esse desisti. ante te laqueo uenator,
ante quasi praedam suam diabolus suo iure capiebat: nunc
dominicae crucis mercem cur alienus incursat ? potes tamen etiam
hos laqueos euitare, ne dicas: \'uenantes ceperunt me sicut passerem\',
si laqueum cordis euadas quem misit diabolus in cor Iudae et ita
eum in facinus proditionis armauit.
auertat a nobis dominus hos
10 laqueos quos super peccatores pluit. et ideo dicit propheta: dabis
illis, domine, laqueum cordis eorum quem parasti
illis. nobis autem da, domine, auxilium, ut post
sequamur tuis alligati uinculis. nulla enim uehementiora, nulla
sunt gratiora quam uincula caritatis. qui tibi ligatus est, solutus
est mundo.
Hereditaui testimonia tua in aeternum,
quoniam am e exultatio cor dis mei sunt. etiam ista
testatur elementa dominus ad redarguendos eos,
qui noluerint praecepta diuina seruare, ut refugia omnia excusatio-
25 nis obsaepia. testatur et in homines dicens: estote mihi testes,
et ego testis, dicit dominus. mandata ergo
118,111 22*Esai. 1, 2 25*Esai. 43,10 GOPB dicis GJlml eicis O 3 nonJ add. enim v 4 desiisti Ov
ante te laqueo] habes qui te liberet de laqueo 0 ante tej attende v te] de
AJIPR laqueosuenatorumf 6 mercedem Aml mentem GMm1 alienisG
etiarn om.O 7 me om-0 8 corj corde AmlNTa 9 dominus a nobis O
Qobis M deus av 12 illis] eis Oav pos te MN 16 praemittit VII P
satis fidelis etiam in infido pectore, quoniam arbitrum omnium
quaecumque commissa sunt latere non possunt. nam si m iudicio
terrestri etiam is, qui ad mentiendum uenerit subornatus, tamen, si
testimonio fuerit conuictus alterius, solet prodere ueritatem, quanto
magis in iudicio caelesti apud dominum Iesum necesse habet quae
uera sunt confiteri, quem nouit scire quod factum est!
Et bene ait: hereditate quaesiui testimonia
tua, quoniam, sicut ante heredes fuimus peccatoris, ita
nunc heredes sumus Christi. illa fuit criminum, haec est uirtutis
hereditas; illa nos obligauit, haec soluit; illa obaeratos faenore de-
lictorum adiudicauit inimico, haec redemptos dominicae titulo passionis
Christo adquisiuit. mala Euae successio totum hominem deuorabat,
praeclara Christi hereditas totum hominem liberauit. non
ad unum quidem, non ad paucos, sed ad omnes testamentum suum
scripsit Iesus. omnes scripti heredes sumus non pro portione, sed
pro uniuersitate.
testamentum commune est et ius omnium, hereditas
uniuersorum et soliditas singulorum. nouum tamen testamentum
et singuli adeunt et omnes possident nec minuitur heredi quicquid
a coheredibus uindicatur. manet emolumentum integrum et eo
magis singulis crescit, quo pluribus fuerit adquisitum. alia condicio
est hereditatis humanae.
si diuisa fuerit, emolumenta minuuntur
et heredis est damnum adscriptio coheredis. indiuisum regnum 25
Christi est, indiuisa hereditas. quomodo fieri poterat, ut diuisa esset
hereditas, cum hereditatis fructus sit indiuisus, quod est regnum
testamonia AGR testimonii 0 satis] status APmlR
2 aput M 4 infimo, s. scr. m2 vel infideli P peccatore AN arbitrem
Mm2N 6 terrestris PmlR 12 fuit] fit 0 13 oberratos OPmlR foenore
AGMPR 14 adiuuabit G titulo dominicae Nav 15 deuoranit Na
16 non] cec M 18 scripti] christi 0 19 testamenti A communis
APmlR et ius] eius eodd. 20 tamen om.ORv 21 pr. et om-OMNOPRav
adeunt] eum ARmZ ad eum Rml quidquid G 22 emolimentum O emulumentum
Rrtii 24 diuersa 0 fuerit Pm2 fuerint cet. av emnlunienta Ihnl
25 ascriptio NTiJ tliscriptio Ptnl descriptio eel. v colieredum A 27 sit
fructas 0 quid A
distribuitur ac secatur, solida ad singulos Christi dona perueniunt;
omnes habent et nemo fraudatur.
Audiamus igitur commoda hereditaria. remissio peccatorum
hereditas Christi est. certe solida per singulos et in commune
est lucratiua; quibuscumque enim conlata fuerit, nulli decedit, accedit
omnibus. corpori adquiritur quicquid unicuique relaxatur. nam
si angeli super uno peccatore paenitentiam agente laetantur, quia
lucrum suum putant hominis redemptionem, quanto magis lucrum
summ generis quod est lucrum naturae!
hereditas Christi est resurrecno.
hanc quisquam damnum suum dixerit, quae m uno communis
gratiae nomen inuenit? Christus enim resurgens omnibus
resurrexit, quoniam per hominem resurrectio mortuorum. quomodo
igitur potest singulorum esse dispendium quae est totius corporis
et humani generis reformatio?
recitetur itaque testamentum et
institutiones eius consideremus: testis est autem nobis
et spiritus sanctus; cum enim dixerit: hoc
autem testamentum quod testabor ad illos,
dicit dominus, dando leges meas in cordibus
eorum, et in sensibus eorum scribam eas et
peccati et iniustitiae eorum non ero memor.
o uere testator aeternus, qui nostris cordibus leges adfigit suas et
scribit in sensibus, ut nihil aliud cogitare nisi diuina praecepta
possimus, nihil aliud sentire nisi dei oracula debeamus! dedit gratiam,
reformauit naturam, sibi qui obliuisci nihil solet memoriam meorum
abstulit peccatorum, mihi dedit praeceptorum suorum.
Noli ergo tollere de corde tuo legem dei et adfigere legem
peccati; noli scribere in sensibus tuis diaboli inlecebras et dei delere
M 5 certa 0 6 enim om N fueritj add. solida est Tm2a
decidit GPR decidet 0 accidit 0 11 han Pm2 12 surgens Qv 13 sur-
rexit Oa 15igitura 16 est om.Nav 17 etj est ai enim onuA dint M
dixerit] add. testis sum testamentoruni meorum quae testificatus sum in nobis:
tunc testimonium perhibebit quod testatus sit dicens a 19 dandoj donabo
ARtnl dono et in mg. uel dando Rm2 dabo Oia 21 peccatis Btnl ero memor
(meror Rm1)] memorabor Ov 24 nil 0 25 sibi qui 0 sibi quae AGPm2R
sibique qui M (in ras. m2) NPmlTmlv sibique comminiHcens qui Tm2a 26 mihique
a deditj adJ. legem A 28 ledere N
dominus ad Hierusalem, hoc est ad animam studiosam tranquillitatis
et pacis quam fecit ad imaginem suam.
noli, inquam, auferre
imaginem caelestem et imaginem mortis inponere. recusasti hereditatem
saeculi; serua Christi testimonia, quoniam in his exultatio
atque laetitia est, quandoquidem omnis fletus delebitur et mors non
erit amplius neque luctus neque fletus neque clamor. passio Christi
regni fuit imago caelestis. nemo audiuit in plateis uocem eius, quia
illo silentio passionis suae clamorem omnem in posterum impiae
uocis abolebat. nolebat fleri qui dicebat ad filias Hierusalem:
filiae Hierusalem, nolite me flere, sed uos
ipsas flete. ablaturus enim omnes lacrimas suae beneficio
crucis in passione propria futurae instar beatitudinis exhibebat, ut
nemo fleret nisi qui Christi beneficia non teneret.
Merito ergo uir euangelicus dicit: hereditate quaesiui
testimonia tua in aeternum, quoniam
exultatio cordis mei sunt. quis non exultet, quia caelum
et terram hereditate quaesiuit, quae duo elementa contestatus
est etiam deus, cum legem daret, quia quaesiuit deum de quo dicit
sanctus: portio mea dominus, quaesiuit dominum Iesum,
quaesiuit spiritum sanctum et post illa quaesiuit angelos et cum
illis uiuit non hodie tantum et cras, sed in aeternum nec ullis pro
nomine domini contristatur iniuriis ? denique gaudebant apostoli
eum uerberarentur, cum in carcerem truderentur.
Exultans igitur in testimoniis domini iure dicebat: i inclina
ui cor meum ad faciendas iustitias tuas
in aeternum pr proter r retributi on em. qui retributionem
et bene ait \'inclinaui\', ut non sit tibi arduum
atque difficile, cum mentem tuam quasi ad humilia et plana
conuertas. aut certe, quoniam sapientia carnis legi dei non est subdita,
uidetur inclinare cor suum, qui legi facit esse subiectum extollentem
se corporis sensum et contuitu religionis inflectit. atque
ille dudum extollens se frustra et inflatus mente carnis suae, cum
se humiliat, inclinat.
Humiliauit enim et ipse se Christus, ut nouum conderet
testamentum. cum lego euangelium, audio filium dei carnem sumpsisse
de Maria, uideor mihi cum Christo ipse descendere. lego enim
eum, qui cum esset in forma dei semet ipsum
exinaniuit, exinaniuit autem, ut formam serui acci-
Peret, et specie inuentus ut homo humiliauit
se usque ad mortem, lego dicentem: qui se exaltauerit
humiliabitur, lego dicentem: uenite ad me
omnes qui laboratis et onerati estis, et ego
uos reficiam. tollite iugum meum super uos
et discite a me, quia mitis sum et humilis
corde.
non dixit: \'discite a me quia potens sum\', non dixit: \'discite
a me quia gloriosus sum\', sed: discite a me quia humilis
s u m, quod potestis imitari. nolite uos extollere, nolite exaltare
cor uestrum. docuit me ergo humiliari et inclinare cor meum ad
faciendas iustitias, non ad iniquitatem, sed ad aequitatem inclinare
propter retributionem. retributio regnum caelorum et paradisi est
incolatus.
ll*PiuJ. 2, 6—7 14 Matth. 23,12 15»Matth. 11,28—29 21 cf. Ps. 130,1
22 cf. Ps. 118, 112 a subiecta a 4 extollente-sensu Oa 5 et A, om.
eet. av contuituque av inflectitur 0 6 frusta M 9 assumpsisse 0
11 in forma dei esset NRav 12 acciperit Bml 14 lego] add. eum a enim v
qui se-15 dicentem 0 d codd. Mediolanenses, om. cet. 16 honorati Mml
honerati Mm20R 17 reficiam nos NOav tollite—nos et om. a 19 corde
ont.0 20 pr, a me om.NPa sed] add. dixit M aU. a me om.J/a humilis]
mitis 0 21 imitare Pml extollere uos Nav 22 cor] cornu Mm2N Ta
(Ps. 74, S); at e/. p- 221,27 ergo
\'Samech\' incipit littera quinta decima, quae interpretationem
habet \'audi\'. est et alia eius interpretatio quae dicitur \'firmamentum\'.
quid est \'audi\'? non otiose dicitur quod commune est
omnibus et suppetit uniuersis ipso iure naturae. et ideo non est
otiosum, quod admoneris ut audias, cum etiam inuiti et aliud agentes
sonum tamen aut uocem audire solemus. sed quia non est solum
audire hoc quod suppetit officio naturae, sed etiam illud quod maius
est, ut audias non usu tantum corporis quantum intellectu mentis,
ideo diligentius considera istius litterae interpretationem seriemque
uersuum qui secuntur.
Ut noueris autem mysticum esse audire, ut audias et intellegas
mysteria, de Iudaeis scriptum est, quia mysteria legis audierunt,
sed non intellexerunt. unde ait dominus: audi, populus
meus, et loquar. lex utique spiritalis est; audi
ergo spiritaliter. denique qui sciuit audire, ait: audiam quid
loquatur in me deus, id est:
cognoscam quid locutus in
me fuerit deus. ideoque alibi ait: quanta audiuimus et
cognouimus ea, ut conprehenderet non solum audisse se,
sed etiam intellexisse; nemo enim cognoscit nisi prius intellexerit.
audi ergo, ne, si te uideat neglegentem, ueniat Petrus, arripiat gladium,
abscidat auriculam tuam, quod superfluo habeas aurem corporis,
qui audire et examinare non noueris. et fortasse uirtutem
84, 9 19 Ps. 77, 3 22 cf. Matth. 26, 51 G Samech (Lamech O) littera decima quinta (tT. quinta
decima Om2) incipit (om. a) Oa Incipit littera quinta decima samech P IncipitSamech
v XYma A XV GMR. om.N decima quinta. 11 4 et om.B
6 ociosum est 0 7 ammoneris NOP 8 soleamus Nv sed] add. id APR
12 que G sequuntur ANav 14 est] add. aure audietis Ov 16 loquar]
add. israel Rm2 est om.P 17 qui] add. se Oa quid] quae AB 18 loquetur
MmlPml me] add. dominus Mav id est] idem Mml, aàd. ut GMNa
iuerit in me O 20 se om.AR 22 ai te] rite AGPR uideat] uel adeat AR
Meritoque hanc litteram \'firmamentum\' alii interpretati
sunt, quod cum superiore interpretatione concurrit; nisi enim
unusquisque audierit quid sequi debeat, nemo firmatur. in officio
igitur audiendi omnium firmamentum est.
Dicit igitur tibi in Threnis Hieremias propheta per hanc
litteram: \'audi\'. et ut scias mysticum esse quod audire debeas,
subiecit huiusmodi seriem huic litterae: abstulit omnes
fortes meos dominus de medio mei, uocauit
in me tempus, ut contereret in me electos
meos; lacum calcauit dominus uirgini filiae
Iudae.
non tunc abstulit omnes Iudaeae fortes dominus, quando
in Babyloniam regionem captiuus ductus est populus Iudaeorum,
sed quando Christus aduenit et libertatem animae suae captiua
non uidit, nesciens grauibus incuruata peccatis mentis suae erigere
ceruicem et quaedam fidei colla ad lucem cognitionis adtollere. ideo
lacus factus est Iudaeis passio saluatoris, quae gentibus portum
salutis ostendit, quia crux domini non credentibus praecipitium
est, uita credentibus. hac ratione praemisit \'audi\', ut futura cognosceres.
Alio quoque loco litterae huic ista subiecit: tenuerunt
super te manus omnes transeuntes per uiam,
sibilauerunt et mouerunt caput suum super
filiam Hierusalem; haec est ciuitas, dicent,
corona gloriae et iucunditas uniuersae terrae
a e. passionem saluatoris prophetans reliquit deflere Hieremias
0 quae examinatJ/Ta habent MNTa 5 quod 0 6 igitnr]
enim Ú 7 Tiirenisj add. suis 0 banc Mm2N, om. cet. av (audi = 2apx)
12 iocum A uirginis Ob 15 captiuam OPb .16 incuruatam Ov 17cogi-
tationis O 18 portam OP porta R 19 preeium Mml 20 est] add. sed a
uita] ita. A cognosceret eodd. av, corrext 24 capud M 25 est om. M
dicentes pt 26 et] ut G uel MNPB iocunditas GMOPBa 27 passionem]
excidium Iudaeorum. quod cum ex aliis tum ex illo intellegi potest,
quia in posterioribus habet: spiritus ante faciem
nostram Christus dominus conprehensus est
in interitu nostro, sub cuius umbra diximus:
uiuemus inter gentes. quid hoc manifestius, quando et
nomen expressum est et conprehensio inter manus persequentium
perfidorum est declarata et umbra uiuificans et gratia gentibus conferenda
descripta est?
Sed etiam ipsa uerba significant quae in euangelio de passione
domini legimus, quia hoc loco mors eius adnuntiata est per prophetam.
sic enim Matthaeus scripsit: transeuntes autem
blasphemabant eum mouentes capita sua et
dicentes: uah qui destruebat templum dei et
in triduo illud reaedificabat! libera te, si filius
dei es. uulgus populi cum insultat alicui, sibilare consueuit.
simul quia uocem non habebant, qui uerbum negabant, sicut inrationabilia
animalia sibilabant et ideo transibant uiam qui in uia
stare debuerant. non stabant ergo quasi constantes, sed transibant
quasi mobiles. iusti autem pedes stabant in atriis Hierusalem, in
quibus perfidi stare non poterant et ideo praeteribant, sicut Marcus
significauit. praeterit umbra, non ueritas. dies eius sicut umbra
praeterit qui obliuiscitur, qui derelinquit. sed et transire infideles
legimus, sicut est illud:
et uindemiant eam omnes transeuntes
uiam. quis enim nisi perfidus despoliat uineam Christi t
sed et alibi seriptum: et non dixerunt transeuntes
uiam: benedictio domini super uos; stantibus
enim dicitur: ecce nunc bendicite do dominum. tamen
et in bono legimus transire, ut est illud Moysi: transiens
Marc. 15, 29 21 cf. Ps. 143,4 23*Ps. 79,13 25*Ps. 128,8 27 Ps. 133,1
28*Ex. 3, 3 PB 4 in cm.GMmlNPRml 11 matheus
AMNOP 13 destmit Pm2Rm2 14 illum AN reaedificat AOPm2R
aedificabat GMmlNPml aedificat Mm2 te] add. ipsum P 18 debuerant]
consueuerant Mm2NPT eonstantes] add. nonstabant AR transiebant
Mal. 20 ideo] atU. non M 22 praeteriit G praeteriet MN P praeterierit R
alt? qui] quod a deiinquit GN Ta 24 despoliauit M dispotiat NOPRml
27 domino Nav 28 Moysis v
Quae ergo distinctio sit consideremus, nisi forte illa, quia,
ubi in bono accipitur transire, absolute dictum est, non dixit \'hoc\'
aut \'illud transiens\', sed tantummodo transiens\', ubi in malo:
\'transeuntes, inquit, uiam. uia enim bona est quae a commeantibus
frequentatur, non facile incursatur a latronibus, qui
auersa uiarum obsidere consuerunt; iter regale munitum est.
Moyses
autem non transiuit uiam, sed in uia stetit, cui dictum est: t n
autem hic sta mecum. stetit cum illo qui ait: ego sum
uia, ueritas et uita. hanc qui uiam transit, labitur. Moyses
autem non lapsus est, sed pertransiuit a saecularibus ad spiritalia,
a temporalibus ad aeterna. et qui uidit impium nec remansit, sed
pertransiuit, euasit, quia non adhaesit impio, ne fieret unum corpus,
sed se ab eodem separauit.
et cui dicitur: transi, recumbe,
euadit utique laboriosam praesentem seruitutem, ut habeat
gloriosam futurorum quietem. et sponsae dicitur: ades huc a
Libano, sponsa, ades huc a Libano- transibis
et pertransibis a principio fidei. tarnsit et pertramsit
quae festinat ad sponsum, pertransit saeculum, transit ad
Christum.
Nunc discutiamus quid sit mouere caput. quis est populi
caput nisi Christus ? caput enim mulieris uir, caput autem uiri Christus.
sed etiam lex caput intellegibilis mulieris; denique mulier sub
lege tamquam sub uiro fuit. mortificato autem ritu Iudaico, qui
erat secundum litteram legis, innupsit ei mulier qui a mortuis
14,6 14 cf. Ps. 36,36 15 cf. I Cor. 6,16 16 Luc. 17: 7 18*Gant. 4, 8
24 cf. I Cor. 11, 3 GPR superexaltatum 0 2 ultra] ut NTa caedros P
5 lectum GMOv 9 consueuerunt N, add. ita Ta iferj inter B regale
resurrexit. unde quidam mystice interpretati mortificato ritu Iudaico
tamquam fratri defuncti ritus ueteris euangelio mulierem illam intellegibilem
nubere ex lege uoluerunt, quia lex euangelium fraterna
quadam praedicatione praecessit. ergo synagogae caput mortuum
est, hoc est caput eius lex mortua est, obseruatio uidelicet legis,
euacuata est legis littera, spiritalis eius intellectus adstruitur. huius
commotionis meminit Dauid in quadragesimo tertio psalmo dicens:
posuisti nos in parabolam gentibus, commotionem
capitis in populis, eo quod a lege in euangelium
sit facta commotio quasi transitus quidam. in uicesimo autem
et primo psalmo, in quo totius prophetatur series passionis, sic habet:
omnes qui conspiciebant me aspernabantur
me et locuti sunt labiis et mouerunt caput.
sperauit in domino, eripiat eum; saluum faciat
eum, quoniam uult eum. mouerunt ergo legem quae inmobilis
uidebatur et finis legis Christus intrauit.
Qui mouerant capita Pharisaei fuerunt, id est a ueritate
diuisi, unde et in ueritatem non crediderunt. sed et sic potest accipi:
mouerunt caput suum Christum qui in sua uenerat, sed mouerunt
eum, quia sui eum non receperunt. mouerunt autem dicentes:
tolle tolle, crucifige eum. et mouerunt caput suum qui
onera sua mouere nolebant, cum ligarent onera grauia et aliis in-
ponerent, ipsi autem digito, inquit, ea mouere
nolunt. quod est mysticum, quia corporalis ritus obseruationem
numquam mutare uoluerunt et introducere intellectum spiritalem.
digitum pro spiritu legimus, ut lex digito dei scripta est, et ideo lex
19 cl Ioh. 1,11 21 Ioh. 19,15 23*Matth. 23, 4 26 cf. Deut 9,10
cf. Rom. 7,14 add. sunt GJINPR ritu] ritui R 2 fratris GMT
defuncto P ritns] ritu Tm2a ueteres Pm2 ueteri Tm2a eoangelico AR
3 noluerunt N 4 sinagogae AMNPR 6 est om.0
Uerum quia passio saluatoris omnes redemit, non absurdum
est intellegere ita hos mouisse capita sua, sicut prophetabat
princeps ille synagogae: expedit unum hominem mori
pro populo. aliud dicere uolebat, aliud significabat. et isti aliter
mouebant caput quasi insultantes et aliud adnuntiabant, quia ipse
erat qui uenit, ut pigrum illud atque terrenum principale hominum
commoueret, quo euacuata obseruatione litterae mysterium quaereremus
in uerbis.
unde ait: posuisti nos i Q parabolam
gentibus, commotionem capitis in populis.
quod in bono utique accipitur, quia praemisit: et in nationes
dispersisti nos. dispersi sunt enim Iudaei, ut reliquiae eorum
saluae fierent secundum electionem gratiae, in parabolam autem
positi, ut ea quae per parabolam dicta sunt reuelata esse illorum
exitu disceremus uel eorum exemplo admoneremur cauere perfidiam.
tunc enim magis cognouit Hieremias Iudaeam esse deBendam et
ideo Hierusalem captam esse tunc temporis prophetauit, quando
redemptorem proprium non recepit. illi igitur insultatur, de qua
dicent, inquit: haec est ciuitas uniuersae terrae
a e, eo quod, ubi erat ante fidei iucunditas, ibi nunc sit amaritudo
perfidiae, uel certe mouendo caput suum et de corporalibus ad spiritalia
transeundo mereatur audire, cum crediderit in Chnstum,
quod corona sit gloriae.
Quae est autem corona gloriae nisi ecclesia, quae caput
suum Christum coronat ? quae iucunditas uniuersae terrae nisi domus
populi christiani, aula sanctorum, de quibus scriptum est: in
omnem terram exiuit sonus eorum e. in fines
13 cf. Rom. 11,5 20*Thren. 2, 15 24 cf. I Tliess. 2, 19 25.26 cf.
Thren. 2,15 27 Ps. 18, 5 GmlRml 5 sinagogae AR 7 et om. GMNP ipsum ABR
9 eoacoato GPR qaeremns 0 11 in om.M 12 ia om.GmlR 16 uel] nt MN
admonemtir 0 17 cogaouit magis av 18 quando]
eum mater eius in die sponsalium eius et in
die iucunditatis cordis eius. ad animas dicitur, ut
e gurgustiis et claustris exeant corporalibus, extra corporis cogitationes
exeant, egrediantur a cupiditatibus et a curis et a ceteris carnis
istius affectibus et lubricis passionibus, supra mundum ascendant,
de hoc mundo exeant, Christo occurrant, paratae adsint facibus ardentibus
relucentes. quasi angeli Christi haec loquuntur: \'non potestis
uidere claritatem eius et gloriam eius, nisi egrediamini humanae
fragilitatis curps, filiae Hierusalem\', quasi dicant: \'quid uiuentem
inter mortuos quaeritis?\' non intra hunc mundum quaeritur
Christus, qui supra mundum suos uoluit esse discipulos. quae est
corona qua coronatur Christus nisi corona gloriae? Ioseph coronam
habuit castitatis, Paulus iustitiae, Petrus fidei — singularum uirtutum
coronae sunt —: solus Christus habet coronam gloriae qua eum
ecclesia coronauit. in hac corona omnes coronae sunt, quia gloria
non portio unius coronae, sed praemium omnium coronarum est.
Tertia traditione mouerunt caput suum, hoc est Christum
qui est caput suae plebis: caput eius aurum cephaz.
unde Aquila petram aurum dixit, Symmachus lapidem
aureum, quod significat stabilem eminentemque sapientiam.
corpus Christi ecclesia est. huius \'caput aurum\' sapientia pretiosa
sanctorum est, hoc est uiri iusti atque prudentes. crines eius
abietes, nigrae sicut corax, de quo alibi ait: capillamentum
tuum ut grex tonsarum. ideo
21*Cant» 5,11 22 Aquila et Symmachus Cant. 5, 11 24 cf. Col. 1, 24
25*Cant. 5,11 26*Cant. 6,4 Rml, add. filiae syon Ta 3 qua] quum Mtnl 5 iocunditatis
Mm2NOPRa 6 cogitationem GMNOPRT 7 alt. et om. a
8 affectus G affectis Rml et om.G et aff ectus lubrici MN PTa lOChristi
profunda igitur doctorum
prudentia, quae potest ea quae obscura sunt reuelare et alta
aperire sensuum. et huiusmodi disputatores crines ecclesiae sunt,
sicut pulli coruorum, quibus dominus escam dat, sicut dedit sancto
Iacob a iuuentute eius et eum pauit. hos altos ac profundos ubertate
doctrinae pascit dominus caelestibus sacramentis.
Oculi quoque eius sicut columbae. oculi sunt
uiri uidelicet spiritalibus ornati sensibus, qui ad uidenda mysteria
sunt acuti et parati ad penetranda scripturae secreta diuinae, rationabili
lacte fulgentes, in quibus non sit aliqua doli maculosa confusio,
sed simplicis affectus pura et inmaculata sinceritas. ideo in aquarum
abundantia lotas has columbas in lacte memorauit.
Iam cetera, dentes et genas et sicut coccineum resticulum
labia sponsae intellegimus animae esse uirtutes doctorumque diuersitates,
qui uel spiritalem menti alimoniam dispensatione sedula
subministrent uel praedicatione dominicae crucis sicut uerbi quadam
linea alligent audientem uel modestia uerecundi et iuuentutis
flore gratissimi etsi a tractatu pudore reuocentur, redoleat tamen
in his odor Christi et, sicut in genas quasi de sacerdotali deacendit
unguentum, eluceat pulchritudo doctrinae.
et hoc caput mouit
synagoga et ideo abstulit dominus mirabilem consiliarium
et prudentem architec um et sapientem
auditorem, caput, inquit, et caudam, quoniam qui
caput non tenuerant nouissima habere non possunt. sed iam ea quae
adnexa sunt consideremus.
12 cf. Cant. 5,12 14 cf. Cant. 6,5—6 20 cf. II Cor. 2,15 cf. Ps, 132,2
22*Esai. 3, 3 24 Esai. 9,14 26 cf. Col. 2,19 R 4 sensu A sensum R 6 ianente Å ac] atqae 0
8 eias qaoque 0 9 sentibus 0 10 sint P rationali AOPB 12 habuadantia
aquarum 0 14 iam cetera] Labia A iam certe Ov coccmam a
16 mentis O 17 quidam Oml quaedam R 18 alliget B molestia MB
modesti acv 19 tracta AmlMml tactu 0 20 genas] genesi codd. prader O,a
descendat A 21 ut eluceat O pulcritudo M 25 tencerun t MN OBv eaoaO
1 Iniquos odio habui et legem tuam dilexi.
quanto erga dominum propendat affectu, sanctus propheta Dauid
hoc uersiculo declarauit, quia, cum suos inimicos nequaquam sit persecutus
— utpote qui et regis Saul, a cuius insidiis periculum salutis
cauere uix poterat, nec uitam putauerit adpetendam et mortem
aestimauerit uindicandam et parricidae filii ingemuerit interitum
et multorum persequentium se flagitiis adpetitus ignouerit, ut ipse
ait, quia uicem iniuriae laedentibus non rependerit —, praeuaricatores
tamen diuinae legis exosus horrescat. in quo utique et clementia
morum eius mansuetudoque pietatis et uehemens deuotionis aperitur
intentio euangelici praecepti conueniens disciplinae, quam
prophetico spiritu praeuidebat. etenim dominus Iesus et nostrorum
inimicorum dilectionem nobis expetendam esse praecepit et dei hostes,
etiamsi nobis aut parentum aut filiorum aut coniugii germanitatisque
necessitudine copulentur, odio persequendos. sic enim scriptum
est: si quis uenerit ad me et non oderit t patrem
et matrem et uxorem et filios et fratres
et sorores, adhuc etiam et animam suam, non
est m e dignus.
Quod si quis otiosis accipiat auribus, fortasse dicat: \'tu,
domine Iesu, legem dedisti dicens: dilige dominum deum
tuum, dilige proximum tuum, et ut impleres hanc
legem uenisti. dixisti per legem: honora patrem et matrem,
et in euangelio iubes ut parentes oderim ? quomodo sibi
conueniunt ista praecepta? sic mitis et humilis corde uenisti? non
possum saluo pietatis iure odisse patrem, cui debeo quod creatus
2l*Deut 6, 5. Leu. 19,18 23 Ex. 20, 12 25 cf. Matth. 11, 29 def. A 341,1 patrem et matrem desunt in A praemittunt I GP
et legem] legem autem b 2 quantos N quando Pml erga v ergo codd. a
dominum scripsi dominus noster (nos O) cadd. dominum se v propendat
GmlMml perpendat Gm2NOPBTa perpeiidatur Mm2 protendat v affec-
tum NPRTa 4 qui om-NOPRT a om.R a cuius] accitua Tm2 7 ut]
et R 8 rependeret R 9 exosus a exosos codd. v horrescit R 15 prose-
quendos GPRv 20 quis] add. etiam O 22 et dilige Mm2 taom om.R
26 hire pietatis O
cui in absolutione plus periculi, in dilatione plus taedii esi.
quid dulcissimi merentur liberi, ut a paterno excludantur amore,
cum sit impium mori nolle pro liberis? quid uxor carissima, quaedam
uitae coheres et consortium commune naturae? quid fratres
isdem concreti uisceribus atque formati eodem naturae hospitio in
hunc usum lucis emissi ? oderim ergo pignora caritatis ? ita euangelii
lenitate rigorem praedurae legis inflectis, ut, quorum lex condemnat
iniurias, eorum tu euangelio tuo condemnes gratiam?5
Uideo istiusmodi adsertioni me respondere non posse. sed
tu, domine, responde; nec enim indiges ut excuseris, qui non eguisti
ut uinceres. respondebit igitur: egone condemno pietatem qui odi
iniquitatem ? ego parentes praecipio non amandos qui inimicos
suadeo diligendos ? sed non legisti: tempus amandi et
tempus odio habendi, et tempus belli et tempus
pacis? de quo hoc dicit Ecclesiastes ?
nonne de eo quod
ratione temporis fiat, ut aliquos pie et amare et odisse possimus,
ut quos dilexeris odisse et quos oderis amare conueniat? non ego
parentum infudi odia pectoribus filiorum nec coniugum suasi fastidia
mentibus maritorum.
naturam interroga quid exegerim, quae
utique auctoris arbitrium genitali singularum necessitudinum
testatur affectu. amare patribus filios lex naturae est, maritis coniuges
lex diuina est, quae coniugii caritatem in naturam uertit, ut fiat
uua caro et unus spiritus. diligere fratribus fratres naturae praerogatiua
est, quae eodem domicilio diu fotos adsuefecit ad gratiam
caritatis.
Non ergo necessitudinum intestina bella mandaui, sed inlecebram
suspectam habui. an non iure suspectam, cum serpens ille
matrem cet.J cf. Uerg. Eel. 4, 61 12 cf. Hebr. 1, 9. Ps. 44, 8 13 cf.
Matth. 5, 44 etc. 14*Eecle. 3, 8 22 cf. Gen. 2, 24 def. A add. nec a nouem OR mensuum Pml 2 solutione 0
delatione O 3 merent Ra liberi] filii NOPav a om.GOPa excludant G
itaque femina uirum, quem serpens temptare non ausus est, cibo
oris et ui amoris inflexum molli quadam et conciliatricula uxoriae
sedulitatis affectione traduxit. et adhuc Eua liberos non habebat,
quoriun gratia ut dulcis ad amorem, ita facilis ad lapsum plurimos
a martyrii consummatione saepe reuocauit. denique saepe cognouimus,
quoniam, quem formidolosa carnificum pompa non terruit
nec diuisi lateris sulcus infregit nec ardentes laminae a triumphalis
fortitudinis abducere rigore potuerunt, eum inter sacra iam praemia
constitutum uxor tenerae subolis oblatione miserabilis unius
lacrimae miseratione decepit. Samson captus est per uxorem: numquid
tu fortior? Salomon captus est in uxore: numquid tu sapientior
? ille igitur, cuius sapientia totis celebratur saeculis, factus est
insipiens, quia nimium amauit uxorem.
Quid de fratribus dicam ? experta est in liberis et prophetae
domus detestabiliora oscula quam odia esse fraterna. itaque fratricidium
quidem pater fleuit, sed magis est indignatus incestum. denique
licet parricidam, percussorem tamen reuocabat incesti.
Tempus igitur amandi tempus odio habendi,
hoc est tempus martyrii, quando ea quae diuina sunt omni
caritati necessitudinum praeferenda sunt, tempus belli, quo
etiam bellum pro Christi nomine perfidis pignoribus inferamus,
tempus pacis, quia in pace locus eius. denique
ipse in euangelio euidenter exposuit, qua ratione nostros debeamus
21*Eccle. 3, 8 25 Ps. 75, 3 dsf.A 0 incorreptae R 5 inflexerit 0 consiliatricula GNPmlRa
6 non liberos O Potia ita] add. esset a lapsum] add. quam a 10 lammninae
triumpliali N 11 deducere GM rigore abducerc (deducere v) Oav 12 subolis
Rm2 sobolis cd. av oblatio GM 13 sampson P 14 sapientior] add. es Rtn2
17 libris GMm1NPm1Rm1 18 detestabiliora] add. inimici Tm2a fratIicidium-
19 denique om.PR pacricidiun Ov 19 pater quidem Nav 20 parricidam
licet OPB parricidam om.6 percursorem G incesti (ineeatum 0)
reuocabat Ov incerti Pm1Rm1 22 omnia OPR..
quam me, non est me dignus.
non dixit indignos esse
qui parentes suos diligit, sed eos indignos ait, qui plus parentes
quam Christum diligunt. si enim ideo deferimus parentibus amorem,
quia nostrae generationis auctores sunt, quanto magis Christum
amare debemus, qui ipsorum est auctor parentum! isti dederunt
quod non potestatis est, sed ministerii sui; Christus donat
salutem, qui parentum beneficia conseruat.
Pulchre autem dixit: iniquos odio habui, legem
autem tuam dilexi, quia, si legem amamus, odisse debemus
aduersarios legis, qui operibus suis praecepta legis inpugnant.
Graecus melius eos et proprie nuncupauit dicens: παϱανόμους;
ἐ̓μίσησα, παϱάνομος exlex uocatur, qui extra legem est. hos ergo
non
solum enim qui legem nescit, sed etiam ille qui non agit secundum
legem exsors legis est, quia non auditores legis, sed
factores legis iustificabuntur. redarguit me ipse
Dauid, si aliter intellegam. quomodo iniquos homines oderat, qui
parricidam filium commendabat proeliatoribus, ne eum aliquis occideret,
qui Saul regis mortem etiam uindicauit in eum qui a se nuntiauit
occisum?
Ergo non iniquos homines, sed iniquos sermones oderat.
denique iniquos, dixit, odio habui, non addidit \'uiros\'.
deinde cum dicat Iesus in euangelio: diligite inimicos
uestros, dicat apostolus: benedicite eos qui persecuntur
uos et nolite maledicere, quomodo excusaretur
20 cf. II Reg. 1, 15 23 Ps. 118,113 24 Matth. 5, 44 25*Rom. 12, 14 NOav plus] pergit A 2 esse] se esse 0 3 pr. quij quia P
quam christum parentes 0 4 amorem om.GMNa (dilectionem s. deferimus
scr. Mm2) 5 generationes Rml 6 oportet amare (om. debemus) a quij quia
Mm1 quia est Mm2 est om.M 8 que 0 10 autem om.AGm1R 11 pr.
legis] leges Rml 12 noncupuit Mm1 Graeca om.N, plus minus corrupta in cd.
13 ἐμίσησα b EKEINA AGMPB echeyna
etsi operarentur iniquitatem, possent tamen euangelica praedicatione
conuerti? aut certe nisi ita accipimus, accipiamus quia, sicut
ille qui non honorat patrem iniquus est, idem tamen secundum illud
exosus patrem, quod scriptum est: qui non odit patrem
aut matrem aut fratres aut sorores aut animam
suam, non potest meus esse discipulus,
etiam laudabilis habetur, sic et iste iniquos odio habuit, eodem modo
et eos oderat quo patrem praeuaricantem aut animam suam, praeferens
uidelicet uitae huius suauitati gratiam Christi.
Sequitur uersus secundus: adiutor e t susceptor
meus es tu, ei in uerb um tuum spero o. adiutor per
Pulchre autem ait: in uerbum tuum speraui,
hoc est: non in prophetas speraui, non in legem, sed in uerbum tuum
speraui, hoc est in aduentum tuum. ut uenias et suscipias peccatores,
delicta condones, ouem lassam tuis in cruce humeris bonus pastor
inponas. si quis sperat in Christum, separare se debet a consortio
perfidorum.
eap. 20 18 cf. Phil 3,13 23 cf. Luc. 15, 4—5 AOPm2Rv, om.NPm1a euangelica-disciplina NOPav
3 operentur a 4 ista PR accipimus AR, om. cet. av accipiamus om-AR
5 idem] id est Rm1 7 pr. aut] et P 10 quo] qui GMNPR 11 huius
uitae 0 eius GMNPRa gratia GPml gratiae M 12 Sequitur-secundus
om.a uersus om.GMNOPRmlv secundus] II GNPR, om. AMOv 13 speraui b
14 lege] per legem Pm2 16 ΕΦΡΝΑΝΟΑ AGMR efnansa
Ideoque dicit: dis cedite a me, m alig ni, et scrutabor
manda and a tad ei mei. cuius uersiculi testimonio significatur,
odit refugit aspematur contagia,
qui dicit: discite a me quia mitis sum. malignos
repellit, laborantes uocat. dicit illis Iesus: discedite a me
omnes qui operamini iniquitatem, istis ait: uenite
e ad me omnes qui laboratis et onerati estis,
non utique malignitate mentis, sed infirmitate carnis onerati, onerati,
inquam, alieni hereditate peccati. laborantibus subuenio, fraudulentis
prodesse non debeo, ne pluribus noceant. hos poena conpescat,
Illos emendet gratia.
maiitia enim fons peccati est, culpa
infirmitatis est lapsus. illi debeo subuenire qui laborat, illum etiam
odisse qui decipit. malas igitur operationes repellit. nam nisi ita
accipias, uidetur dicere: \'discedite a me, quia mundus sum, quia
purus sum‘. hoc Pharisaeus dicebat et reprehensus a Christo est.
non ergo propheta dicit \'mundus sum\', sed: cor mundum
crea in me, deus.
Ideoque relegato consortio malignorum, quasi qui ante
permixtus illis suscipi non possit a domino, dicit: suscipe me
secundum eloquium tuum et uiuam. et non coni
und as me ab expectatione m ea. si uiuit qui in sinu
adsumpsit, qui totus uerbi est, cuius uita abscondita est in Christo
Iesu ? sed et qui in sinu Abrahae sedet susceptus a Christo est. intolerandae
autem praesumptionis uideretur dicere deo: \'suscipe me\',
nisi promissum eius adiungeret, hoc est: \'ut auderemus ipse fecisti,
tuo te chirographo conuenimus qui nostrum chirographum sustulisti.
nos fecimus chirographum mortis, tu scripsisti chirographum
uitae\'.
Ergo non confundas ab expectatione sua seruulum tuum,
quia in te spero; spes enim non confundit. et si tribulamur,
patientiam subministra, ut ferre possimus, ut, quia te expecto,
non obprimar infirmitatibus, non subcumbam temptationibus,
non adfligar procellis in quibus est probanda patientia, ut probatio
consequatur, quae spem confirmat et roborat, quae non confundit;
hoc est: frangimur frequenter laboribus, fatigamur;
si spes desit,
confundimur et tota mente turbamur. sed esto, sint aliqui duri ad
labores, firmi ad iniurias perferendas: si spem auferas, non potest
perpetua esse patientia. ipsa patientia non probatur, si fides desit,
cuius radix spes est. quae enim potest probatio esse, nisi pro Christi
nomine uel incommoda uel pericula uniuersa sustineas? ideo spes
est sola quae nostrum non confundit affectum. ubi est spes, apostolicum
illud: foris pugnae, intus timores nocere non
possunt.
Alia interpretatio (habet: non erubescere facias).
non erubescet qui sperat in Christum; ideo qui bene sperat dicit:
in t e confido; non erubescam. et bene ait \'confido\';
25*Ps. 118,116 27 Ps. 24,2 Rm2 in] cum 0 4 et om.a sedit AGPR est a
ehristo 0 5 deo dicere 0 domino a 6 adiungeret] add. secundum eloquium
tuum Ptn2 ut] add. hoc MOav audiremus GMmlRm2 adderemus 0
4 cyrographo (—fo) codd., item infra passim eumuenimus A qui] quoniam a
12 subministrat AOR submiaistres μ qui Ma 15 spem quae Ma alt. quae]
spera etiam positus in
aduersis. si quis tibi dicat aliqua forte necessitudinum amissione
percusso: \'quid tibi prodest iustitia tua ?\', tu tamen spera, non
deficiat fides tua. si quis tibi dicat: \'quid tibi cotidiana profuere ieiunia,
quid castitas corporis, pudor mentis? ecce sicut iniustus et
impius uulneratus es\', non deficiat fides tua. nam etiamsi infirmus
es, fidelis -tamen sollicitus est pro te Christus; dicit ad discipulos;
date illis uos manducare, ne deficiant in uia.
habes
apostolicum cibum; manduca illum, et non deficies. illum ante manduca,
ut postea uenias ad cibum Christi, ad cibum corporis dominici,
ad epulas sacramenti, ad illud poculum quo fidelium inebriatur
affectus, ut laetitiam induat de remissione peccati, curas huius saeculi,
metum mortis sollicitudinesque deponat. hac ergo ebrietate
corpus non titubat, sed resurgit, animus non confunditur, sed consecratur.
Adiuua a me, inquit, et saluus ero et m editab
or iusti
Sed ne forte adiuti in necessitatibus postea in prosperis positi
neglegamus, docet nos inmemores beneficiorum caelestium nequaquam
esse debere, sed meditari iustificationes domini, ut et, cum
boni operis aliquid fecerimus, semper tamen nostra ei peccata fateamur;
haec enim est iustificatio domini. denique Pharisaei non iustificauerunt
deum, qui baptizari baptismo paenitentiae noluerunt.
ergo ille iustificat, quem suorum paenitet delictorum; quem enim
paenitet, confitetur, ut est illud: tibi soli peccaui et
malum coram te feci, ut iustificeris in sermonibus
tuis. ideoque publicanus magis iustificatus exiuit
e templo, quia Pharisaeus se iustificabat suas iustitias praedicando,
publicanus autem iustificabat deum iniquitates proprias confitendo.
ergo qui meditatur iustificationes domini, semper humiliatur, non
hodie humiliatur et cras exaltatur, sed semper humilis corde et mitis
affectu est. plus est autem semper quam die ac nocte uel tota die;
hoc enim supra tempus est. ergo uel inter angelos adnumeratus
dicas oportet iustificationes dei semper et illam quam adeptus es
gloriam non tuis meritis adroges, sed diuinae miserationi semper
adscribas, ne tibi dicatur: quid autem habes quod non
accepisti? si autem accepisti, quid gloriaris
quasi non acceperis? omnis enim creatura quaecumque
bona habet accepit a Chiisto, qui totius auctor est creaturae.
Spreuisti, inquit, omnes qui dis cedunt a
iustificationibus tuis, quia i niqua cogitatio
eorum. omnis superbus inmundus est in conspectu domini, quia
bene autem caelestis seruatur
praerogatiua clementiae, quia nullum repellit, sed quicumque
noluerint peccata propria confiteri, ipsi discedunt a domino deo
nostro. denique ille discessit, qui peregre profectus omne quod acceperat
a patre fidei et gratiae patrimonium dissipauit. et quia eum
discessisse paenituit, postea est regressus ad patrem, quem reliquerat,
cum peccatum proprium nollet fateri.
non ergo interuallo
locorum deus relinquitur, sed prauitate morum et deformitate gestorum.
discedit a domino qui se elongat ab eo, quemadmodum
audita praesentia dei Adam latere cupiebat. sed discedens a domino
salutem habere non poterat, quoniam scriptum est: ecce
qui elongant se abs te peribunt. unusquisque igitur
suis studiis sese aut mngit aut separat.
denique quam plerosque nec
locorum interualla secernant uel finitima et uicina conectant, indicio
est, quia sunt plerique in corpore siti, qui peregrinantur a corpore
et adsunt deo, ut ille, qui dicente deo: quem mittam?
respondit: ecce ego, mitte me. audet et Paulus adesse deo,
quia nihil in se praeter carnis materiam uidebat esse corporeum.
exiuit et Cain a facie dei, postquam commisso parricidio gerendam
peccatorum suorum paenitentiam non putauit.
Recte autem ait: ad nihilum deduxisti praeuaricatores.
non \'peccatores\' dixit, sed \'praeuaricatores\';
nam quae nobis spes foret, quando omnes sub peccato sumus ? etiam
illud pulchre: omnes ad nihilum deduxisti praeuaricatores.
siue ille diues sit, nihil illi diuitiae suae prosunt,
II Cor. 5, 8 17 Esai. 6, 8 20 cf. Gen. 4,14 22. 25* Ps. 118, 118 24 cf.
Rom. 3, 9 AGMNPm2Rm2av 2 seruaturj add. excellens uel superabundans
APm2R excellens 0 3 dementia A quiaj que ex qui Mm2
4 noluerunt GNPR 6 eum] cum GMNPRTa 7 discessisset codd. praeter 0, a
liquerat N 8 tunc cum a nollit Gml confiteri av ergo] enim 0
10 ab eo] a (ab MN) domino GMNPRa a deo 0 11 dei] domini 0 12 poterit
MmlNa 13 abs] a AOR igitur] enim Pm2 14 iangit] add. deo Pm2
quam] quod Mm2 quia Rm2 15 et] uel NTa 17 at] quia ut 0 dicenti
GMOv domino AH 18 mitte me om-AGMNTa 20 et om- a 24sub
peccatoJ peccatores NT 26 illiJ ille MmlN
est praeuaricatorem esse discedentem a iustificationibus dei, aliud
praeuaricatorem esse terrae; illud grauius, hoc leuius.
Ideoque subiecta ne te turbent, uide quae subiecit his:
praeuaricatores aestimaui omnes peccatores terrae, propterea dilexi. testimonia tua s emp
e r. recte praeuaricator dicitur qui discedit a domino; denique
canenda
ergo incentiua et lenocinia delictorum, ne in scelus uergant. praeuaricator
autem Latine et transgressor uocatur, eo quod a domini
lege transeat ad errorem et transgrediatur mandata caelestia, cui
dictum est ut adhaereret domino deo suo. adhaereto igitur indiuiduo
semper affectu, ne te ab eo uis ulla possit euellere. si quid
rarum, si quid inteimissum aduersarius uiderit, statim se inmittit
in pectus et cor tuum, ut te laqueo teneat suae fraudis et hostilis
uinculo potestatis innexus a deuotione retraharis. sed non solus
ille praeuaricator est, qui posthabet ecclesiam et ad cultus transgreditur
idolorum, sed etiam quicumque legis mandata non seruat.
omnis ergo peccator praeuaricator est; unde est illud: omnis
praeu ar ic atio iustam accipit remunerationem.
nomen commune, sed diuersa merita delictorum; et pretia ergo
diuersa culparum.
Quid sibi uult quod ait: peccatores terrae?
sunt ergo et caeli peccatores, sicut ille qui ait: pater, peccaui
in caelum et coram t e. sunt qui dicunt, quia is, qui caelestia
non seruat oracula, praeuaricator est caeli. sed siue hoc
24 Ps. 118, 119 25 Luc. 15, 21 om.GOPBa quae] iam G quid 31mlNTa quod Mm2 nam Ov his]
add. VII AGNOPR 7 deo Aml 8 apostata a discedendo 0 discendendo
Rml απωϲταα AR 9inquit
I n matutinis, inquit, interficiebam omnes
peccatores terrae. quomodo unus omnes interficere
poterat peccatores terrae ? sed si consideres iustum, cui nox praecessit,
dies adpropinquauit, potes uidere quomodo
exoriente tibi sole iustitiae de luce uigilans interficias fomenta
omnia delictorum.
utinam mihi adspiret haec gratia, ut gladio spiritali,
qui est uerbum dei, ab ecclesia domini incentiua uniuersa
possim abolere uitiorum et terrena auferre delicta, quibus in foueam
quandam lubrici praecipitamur erroris, ut de ciuitate dei expellatur
iniquitatis operator! ciuitas dei ecclesia est, ecclesia corpus est
Christi. peccat in caelum, qui caelestis ciuitatis iura contaminat
et inmaculati corporis uiolat sanctitatem suorum conluuione
uitiorum.
Et uide, ne forte sint qui caeli et terrae peccatores sint. nam
utique Adam, cum in paradiso esset, caelestis erat, post lapsum autem
terrenus est factus et de paradiso expulsus est et eiectus. unde apostolus
ait: primus homo de terra terrenus, s eccundus
homo de caelo caelestis. abiciatur ergo a nobis
imago terreni, suscipiatur imago caelestis non fuco expressa, non
ceris, non coloribus adumbrata sed moribus, in qua se Christus
agnoscat.
Confige clauis a timore tuo carnes meas as;
a iudiciis enim im tuis timui. qui diligit domini testimonia,
mito feruore lasciuiant, ne radix auaritiae serpentibus se fundat
radicibus. confige ergo clauis et destrue fomenta peccati, moriatur
in carne tua omnis inlecebra delictorum, libertatem uagandi cupiditas
uoluptatum cruci adfixa non habeat. est quidam clauus spiritalis,
qui patibulo dominicae crucis adfigat has carnes. et fortasse
sunt carnes quaedam animae, sicut corpus est animae. carnes animae
sunt carnales cogitationes;
configat has carnes timor
domini et iudiciorum eius et seruituti redigat. quodsi carnes
istae reiciunt clauos diuini timoris, haud dubie dicitur: non
permanebit spiritus meus in his hominibus,
quoniam carnes sunt. nisi igitur adfigantur hae
carnes cruci et configantur clauis a timore dei nostri, non permanebit
in his spiritus dei.
Sicut sunt aculei timoris quibus conpungimur, ita sunt
claui timoris quibus configimur. qui conpungitur excitatur, qui configitur
mortificatur, ut peccato deficiat, deo uiuat. ut sciamus autem
clauos spiritales esse, etiam stimuli spiritales sunt, de quibus scriptum
est:
durum tibi est aduersus stimulum calcitrare.
hoc stimulo Paulus stimulatus surrexit e terra et se leuauit,
ut conuersaretur in caelo. confixus est clauis apostolus Thomas,
ut diceret: nisi uidero in manibus eius fixuras
clauorum et mittam digitum meum in
locum caluorum. claui erant bonae cupiditatis, claui erant,
etsi non perfectae fidei, tamen fidei incrementa quaerentis.
His configitur clauis qui pro Christo commoritur, ut cum
Christo resurgat; his configitur clauis qui mortificationem domini
II Tim. % 11 < 28 cf. II Cor. 4,10 add. est Mm2N hixoriam Rml destruit Ptnl 3 serpentinis
AOR 4 peccandi M 5 uacandi APmlR 6 spiritalis] christi talis
AGNPR christi spiritalis M 7 crucis dominicaeau SsintOPRv ll*amorisA
haut OBml 13 quia 0 heae AR cruci hae carnes Nav 14 contingantar
0 dei nostri] domini Na 17 claue Rml 18 scimus ARm1 19esse
spiritales O 00 contra M 21 stimulatur Mml 25 clauorum] add. non
credam fim2 cupiditates a 26 perfectae oм.O quaerentes Mtn20
27.29 his—resurgat post his—portat tr. A pro om.Oav
dicente Iesu: pone me ut signaculum in cor tuum,
ut sigillum in brachium tuum, quia ualida
est ut mors caritas, durus sicut inferi zelus.
infige ergo pectori tuo et cordi tuo signaculum crucifixi, infige et
brachio tuo, ut opera tua peccato mortua sint. nihil in his criminis
reuiuescat, nihil resurgat erroris. fortasse hanc imaginem claui
non solum timoris, sed etiam caritatis adfigunt, quia ualida
est ut mors caritas, durus sicut inferi zelus.
non te ergo offendat duritia clauorum, quia est duritia caritatis nec
ualidus clauorum rigor, quia ualida est etiam caritas sicut mors.
cantas enim culpam et omnia peccata mortificat, caritas sicut mortis
ictus interimit; denique morimur flagitiis atque peccato, dum
domini mandata diligimus. caritas deus est, caritas dei
uerbum est, quod est ualidum et acutius omni gladio acutissimo
usque ad diuisionem quidem animae et spiritus artusque et intima
penetrans medullarum. est durus ergo zelus caritatis qui non
cedat inferis, cum pro dei zelo unusquisque nec suis parcat.
his clauis
caritatis configatur anima nostra et caro nostra, ut et ipsa dicat:
quia uulnerata caritate ego sum. habet ergo
clauum suum caritas, habet gladium suum quo anima uulneratur.
felix qui hoc gladio meruerit uulnerari. haec sunt uulnera quae osculis
praeferuntur: utilia uulnera amici quam uoluntaria
oscula inimici.
His nos uulneribus offeramus, quibus quicumque mortuus
fuerit mortem gustare non poterit. talis eorum mors qui dominum
sequebantur, de quibus dictum est: sunt aliqui de istis
adstantibus qui non gustabunt mortem, donec
uideant filium hominis uenientem in regno
23*Prou. 27, 6 27*MattL 16, 28 AJB 2 dicentem Iesnni MNOP 5 corde tno RmI,
add. hoc
qui dicebat, quia, etsi oporteret eum pro Christo mori, non eum
relinqueret aut negaret. tollamus ergo crucem domini quae configat
carnes nostras, peccatum destruat. est timor qui configit carnes:
nisi quis tulerit crucem suam et secutus me
fuerit, non est me dignus. ille enim dignus qui habet
Christi timorem, ut crucifigat carnale peccatum. hunc timorem
sequitur caritas, quae consepulta cum Christo non diuellatur a
Christo, moriatur in Christo, adtumuletur Christo, ut cum Christo
resurgat.
Incipit littera sexta decima \'Ain\', cuius interpretatio est
\'oculus\' siue \'fons\'. oculus utitur uidendi munere, sed saepe uidemus
ea quae conplacent et saepe quae displicent, nec in eo oculi est
uel culpa uel probitas pro eorum qualitate quae uiderit; oculi est
enim officium nuntiare quod uiderit. est sane uel offensa uel gratia,
si aut delectetur suauibus aut offendatur aduersis. ideo frequenter
oculus suppliciorum dicitur, oculus temptationis, oculus haedi, oculus
uitulae, oculus generationis aut fons generationis.
Legimus in euangelio, quia baptizabat Iohannes in Aenon.
Aenon oculum suppliciorum interpretati sunt. itaque nemo uenit ad
baptismum nisi qui desiderat sibi propria peccata dimitti, quorum
supplicia corde prouido perhorrescat. itaque licet oculus
GMmla oportuerat OR 5 nisi] add. inquit a tollerit Rml
6 enim est Mm2 est enim N dignus est a 9 ut] et Rml, om.GMNPmlav
resmgat cum Christo NRav, add. de psalmo centesimo octauo decimo (GXVlII
AOR) AOPR 13 Incipit-Ainl IN litera N XVI GMOP decima sexta av
Ain ante incipit (om. a) tr. GMa 14 siue] uel GM alt. oculis Gm2MR oculo
NPTa utimur GMNPRTa saepe om. GMNPmlTa 15 cit. quae] qui
Rml 16 enim est 0 17 quod] quae
Denique et oculus temptationis dicitur, quia per oculum saepe
temptamur. oculus meretricis laqueus amatoris. sed oculus nihil
delinquit ideoque saluatoris sententia plena iustitiae est dicentis:
qui uiderit mulierem ad concupiscendum eam,
iam adulterauit eam in corde suo. non dixit \'qui
uiderit mulierem\', sed \'ad concupiscendum uiderit\'. oculum absoluit.
mentem ligauit. nec dixit \'adulterauit eam in oculo\', sed ‛in
corde\'. in oculo uisus est, in corde peccatum.
Oculus haedi qui ad sinistram est, quod ea quae dextra sunt
pecc-ator uidere non possit. sanctus autem dicit: prouidebam
dominum in conspectu meo semper, quoniam
a dextris mihi est, ne commouear. et Petro sancto
apostolo, cum tota nocte nihil cepisset, ut legimus in euangelio, a
saluatore dictum est: mitte in dexteram partem
retia nauigii. itaque fretus imperatis caelestibus misit retia
et plurimum piscium congregauit. in sinistra nox erat, in dextera
diuini sermonis diurna claritudo fulgebat.
Est et oculus uitulae, quod aeque ad peccatores refertur,
quia sicut iugi loro uitulae adtrahunt iniquitates, non
disrumpentes neque abscidentes proprium, sed longo trahentes
fune peccatum. indomita enim uitula sero mansuescit et
trahit lora, non suscipit, quia inpatiens est tenendi; quo diutius
traxerit, eo amplius inpeditur.
8*Matth. 5. 28 13 cf. Matth. 25, 3.3 14*Ps. 15, 8 18*Ioh. 21. 6
23 cf. Esai. 5. 18 1 est oni.O 7 delinquid M iustitia AR 8 concupiscendam N
11 necj non Oa 13 aedi AR edi M qui om a dextera Oa 14 praeuidebam
Pm2 16 est mihi GMNOav 18 mittite Na 19 nauigii retia r 21 diuturna
OR claritudo fulgebat diurna Nav 22 aeque] ea quae GPR, om.O
referuut G 23 uitulae] add. ita peccatores Tm2a 24 dirampentes NOav abs.
cindentes OBav 26 lorarn NPmlTml loram Pm2Tm2 tenentli] add. et Av
27 traierat Rml
Oculus quoque generationis aut fons generationis dicitur,
quia ex oculi conspectu aut bona aut aduersa generantur. uidisti
mulieris pulchritudinem, laudasti artificis opus, uenustatem naturae:
generatio fidei, deuotionis est partus. contentus fuisti formae
decore, non census ambitione sumpsisti in uxorem, genuit filios
liberalioris gratiae: oculus tibi fuit generatio prosperorum. contemplatus
es sacram puellam, pressit oculos tuos angustae reuerentia
castitatis, praedicasti dominum Iesum, qui senilem dedisset in
adulescentula aetate grauitatem inmaculatamque uitam inter in-
firmas tam lubricae huius carnis inlecebras humanis infudisset affectibus:
oculus tibi factus fons bonorum est. uidisti possessiones
pupillorum non ad inuadendum, sed ad tuendum et paternis ingemuisti
uisceribus, si quid aduertisti de minoris commodis esse
neglectum, reppulisti eum qui fines eius nolebat inuadere, iudicasti
pupillo: oculus tuus fons tibi fuit et origo iustitiae. iudicasti uiduae
— sicut enim mala dragma non dragma, sic malum iudicium non
utique iudicium —, iudicasti ergo sicut iustus et bonus iudex, uidisti
usurpatorem inprobum, qui maritali auxilio destitutam suam praedam
putaret, iniquitatem non passus es, tulisti indefensae opem,
quo adiuta praesidio inoffensa opera castitatis exercuit nec auxilium
quaerere maritale conpulsa est, dicit tibi dominus: \'uenite,
disputemus, quia iustificasti uiduam\':
oculus tuus fons gratiae
tibi factus est. uidisti nudum corpus inopis iacere defuncti, non
praeteristi ut ille qui exponitur in euangelio sacerdos atque leuita,
sed continuo miseratus sepulturae solaciis tradidisti: generauit
tibi oculus materiam redemptionis.
Contra si aspiciens agrum pupilli uineis consitum, laetum
segetibus, nemoribus umbrosis aut fluuiis decurrentibus aut
21*Esai. 1, 18 22 cf. Esai. 1,17 24 cf. Luc. 10, 31—32 AORv 4 contemptas 0 5 accensus Mm2 6 liberioris ex
liberi Gm2, ex liberalioris 0 7 angustae ANOPm1Ra 9 adolescentala
GNOPRav lOhuius om.a 11 ocalus tibi factus om.GMNOPav factus oni.R
12 populorum GPmlR 13 auertisti T 14 repulisti GNOav 16 drachma
(bis)v pro non] add. est Mm2Na 17 bonus et iustus 0 nidisti] add. ergo 0
*19 attulisti a 21 tibi om. MN 22 iustificastisMN iudicastiOav tuus om.AR
25 seputurae] add. tea solatiis AGMNPm2av 27 aspexisti O Jaetum]
uel O 28 umbrosus Mm1
fac-ibus acc-ensus transtulisti patrum limites atque in possessionem
indefensam inprobus inruisti, oculus tuus tibi mortis perpetuae
acerba generauit.
uicinae uiduae iura temerasti, coegisti eam,
quae aut dolorem suum aut pudorem secretis clausa parietibus fouere
deberet, prosilire in publicum, inuerecundius quam iniustius
litigare: oculus tuus partus iniquitatis est factus. uidisti inopem
superbo oculo et insatiabili corde, despexisti precem pauperis et
quem miserari debueras, cum fastidio praeteristi: oculus tuus fons
tibi fuit et origo peccati.
Ideoque oculi tui non lupi oculi sint et insidiantes ad praedam,
sed, sicut sponsae dicitur: oculi i tui stagna in Esebon,
in portis filiae multorum. nares tuae
sicut turris Libani. stagna in Esebon quid est nisi in
cogitationibus rationabilibus abundantia, quae est in portis ecclesiae,
cui mento defertur multitudo doctrinae?
filia enim multorum, plurimarum
doctrinarum posteritas et fetus est, cuius nares odor est
sacrificiorum floribus omnibus praestans. quid enim Christi odore
sublimius, qui adolebat terris fragrantiam? oculus ergo iste prouideat
quae futura sunt et, si aduersa inminere praeuiderit, fletu lacrimisque
emollire ac mitigare non desinat.
Ideo Hieremias in captiuitate gentis Iudaeae positus futuram
praeuidens perpetuae captiuitatis aerumnam, quam perfidiae pretio
Iudaeorum populus habebat exsoluere, dicebat in Threnis sub hac
eadem littera: in hoc ego fleo, oculi mei caligauerunt
a fletu, quia elongauit a me qui me
riparum—toris] cf. Uerg. Aen. 6, 674 12*Cant. 7, 4 25*Thren.
1, 15—16 AGMNOav ripamnim Pml erbosis M thoris
GMNOav 4 acerua P 5 pudorem] add. suum 0 6 prosilere Pml
b insatiabile Rml diipesisti NPm2 preces 0 9 miserari NOPm2
misereri eet. au 11 insidiantis NOPRv 12 sponso GOR 14 tnrres
GMm1Rm1 stagnum A stagnae G 15 rationalibus 0 16 fiiie A
17 posteritatis A et fetusj effectus AMNBa effecta GOv naris a otlor
estj odorem AOR 18 praestantius MNTa praestant 0 19 abolebit GMN
abolebat ORv aboleuit a terrarum GMN turis 0 thurisav fraglantiam AP
flagTantiam GMNORv 20 prouiderit GMR 24 ac ARml 25 ergo
Gm2NOPR fleo] fleta AOR, om.N
consolabatur. non igitur abductum se esse de terris suis dolebat,
sed a Christo populum relinquendum consolationemque futurae
uitae cernebat amissam. haec- est dolenda captiuitas, quae aeternae
spe libertatis priuata uidebatur. alio quoque loco sub hac eadem
littera repetiuit in Threnis dicens: dominus quae cogitauit
consummauit, uerbum suum quod m a ndauit
a diebus antiquis; destruxit et non
pepercit et laetifieauit super te inimicum
et exaltauit cornu tribulantis te. nonne euidenter
futurum iudicium Christi adnuntiatur, sicut in psalmo quoque praesenti
declarari certum est? oculus ergo praeuideat quae uentura
sunt et ea aut profusione lacrimarum aut erroris correctione detorqueat.
denique Hieremias flebat, quia malam causam impiae
plebis suspiceret, quae perfidiae pertinacia proprium negabat auctorem.
Dauid autem prophetico spiritu iudicium praeuidens
Christi, in quo nemo innocens periclitabitur, nemo sceleratus
eludet. bona fretus conscientia dicit : f eci iudicium e t i ustitiam.
ne tr adas m e no centibus me. non quasi
potius quam proprio ore unumquemque laudandum esse non
ignoraret. non, inquam, praedicatarum iactantia est hic ulla
uirtutum, sed uitae innocentis adsertio iure praesumpta, ne dignus
aestimaretur qui propter grauia peccata relinqueretur a domino
et traderetur nocentium potestati. defensio est igitur. non adrogantia.
quando non excellentia aliqua honoris adsumitur. sed
formidabilis propulsatur aerumna. denique Petrus hoc genere
add. aere av 4 spei AGMXOab libertate
AGSOPRab ac ARml 11 futura a 12 pr. aut om.O terroris PRã
14 suspexerat ARm2 suspicerat PmlRml susceperat Oav perfidia NT
Et tamen ille ipse philosophiae summus, ut aiunt, magister
cum accusaretur, interrogatus qua tandem poena se dignum putaret,
respondisse fertur, ut in prytaneo publico cotidie conuiuio susciperetur.
ille honorem usurpauit. hic praecauit aerumnam; ille
adrogauit gloriam, hic seruanit humilitatem. nam quae maior esse
humilitas potest quam ut conscius sibi iudicii et iustitiae reseruatae
tradi potestati diaboli uereretur ?
hominem se esse eognouit, inpar
sibi bellum aduersum spiritalia nequitiae in caelestibus. raptum
esse Enoch nouit, ne malitia mutaret cor eius, Noe inebriatum.
Loth incestatum. sacerdotum primum ipsum Aaron cum Maria
sorore temptatum. leprae maculis aspersam Mariam primum,
post absolutam, Moysen paene internecatum, nisi circumcisione
filii et eiusmodi sanguinis fusione Sephora mulier eius omne ab co
or. 154, 232 17 cf. Eph. 6-12 cf. Sap. 4.11 18 cf. Gen. 9, 21 19 cf. Gen.
19, ai 35 cf. Num. 12 21 cf. Ex. 4. 24—25 Rml 3 adrogandis AR aliqui ausus seripsi aliquid
usus AOPR aliquis naeuus GMNav 7 quid] quod M aperiret om.O 8 se
dignum 0 9 aliut Pml iniuriae 0 10 ille om.O 11 dignum se 0 12 in
om.GM pitaneo GJla, add. Pmg.: Aliter pireo. Nomen loci ubi conuentus erat
iuuenum siue ad ludos siue ad iudicandas causas uel etiam ad commessationem.
TER. Miror quid ex pireo abierit. nam ibi custos publice est nunc (Terenl.
Eun. 290) quottidie P 13 praecabuit
Scit enim auctorem esse principem mundi omnium delictorum.
ipse indiuiduos proximorum irarum stimulis excitatos
scindit affectus, ipse flammam accendit libidinis, ipse adolet
auaritiae cupiditates, ut quo plus rapuerimus amplius requiramus,
ipse suggerit et ministrat fomenta luxuriae, ipse odio exasperat
et inmodicae studio ambitionis inflammat. quod uitium blandum
in exordio, saeuum in processu nec fraternae potuit germanitatis
contemplatione reuocari: dum dolet sibi gratiae caelestis ambitor
fratrem esse praelatum, de sacrificio processit ad parricidium.
auctorem igitur incontinentiae diabolum esse apostolus docet: n e
temptet uos satanas propter incontinentiam
uestram. incentorem quoque auaritiae ipsum esse legimus
dicente Paulo: qui uolunt diuites fieri inc-idunt
in temptationem et laqueum diaboli, et alibi:
mortificate ergo membra uestra quae sunt
super terram, fornicationem, inmunditiam,
libidinem, concupiscentiam malam et auaritiam
quae est idolatria. in his enim diaboli uoluntatem
facimus et exsequimur potestatem, qui per carnis istius desideria
incentiuum suae fraudis operatur.
Quemcumque ergo in uitiorum suorum possessione reppererit,
tamquam obnoxium suo iuri uindicabit. adulterium quis
facit. luxuriam exercet, aliena diripit: portio diaboli est. pudicus
autem et continens et misericors Christi portio est. Christi ergo
seruum sibi non potest uindicare. nisi forte lapsum in uitia
16*1 Tim. 6, 9 18*Col. 3. 5 M 5 excitatis JJNTa 6 flamma A
8 luxoriae Aeml odia AMav 9 studium Ov studia a 10 processu nec] processum
in Jf germanitatis potuit av 12 de] dum de AR 14 uos] add. inquiens
Ta sathanas Oa. om.u continentiam Å 16 Paulo dicente 0 17 pr.
et] add. in Aav 18 igitur Na 21 idololatria Mv 24 repperit NP reperit 0 Ųf.A 20 iustitiae tuae desunf in A uindicat OR-v quisquis
Mm2 qui a 26 luxoriam Rm 1 28 illapsum Ov deprehendjt a
postulat.
lUeo ergo dicit Dauid: feci iudicium et iustitiam,
non ut adroget, sed excuset, ne quasi peccator deseratur
a Christo. exemplo sit nobis apostolica lectio, quam ob rem
unusquisque tradatur. illum enim qui uxorem patris habuit, quia
sic operatus est, tradidit satanae, ut dicit, apostolus. non ergo
esset traditus, nisi diaboli opera fecisset.
unde non inmerito recusat
propheta nocentibus tradi. qui allegat non diaboli opera se fecisse,
sed Christi. Christus enim dicit: iudicate pupillo e t
iustificate uiduam. hoc est ergo feci iudicium
et iustitiam: in iudicio non contempsi pauperem. non oppressi
uiduam, personam diuitis non recepi, in omnibus operibus iustitiam
reseruaui.
Iudicii finis iustitia est; in altero ueritatis custodia, in
altero fructus est aequitatis, utraque tamen non priuata uirtus.
sed publica. nam inmaculatum corpus a uirili permixtione seruare
et palmam castimoniae limoso in corpore usque ad angetorum
conuersationem custodia integritatis euehere utilitas priuata,
laus publica est. frugi esse ac modestum et sobriae parcitntis
tenere mensuram probatur a pluribus, sed sibi soli proficit.
fortitudo
in proeliis eminet, in otio friget, cuius opus in tempore necessarium.
in uoto aduersum; malunt enim homines non pugnare quam
uincere. sola iustitia est. quae omnibus temporibus aliis potius?
nata quam sibi cotidiano usu et fructu publico. suo damno alienas
custodit utilitates, quae nihil habeat utilitatis et plurimum laudis.
fanc igitur propheta praetendit ad sui meriti commendationfcm
dicens: feci iudicium et iustitiam, ne tradas
me nocentibus me e. ubi iustitia, ibi misericordia; misericordia
a peccato liberat: quomodo ergo peccatoribus trador?
2-3 cf. Tob. 12, 9 H-A Gm2MNOPav tucc Mv hunc O dum P quidam R 3 sed] aàJ.
ut Bm2 6 sic] ita Mm2 tradidi Ov sathanae 0Ptn2a ut om.NTav
Sequitur uersus secundus: s us cipe s er u u m t u u m
in bono, n on calumnientur me s u perb i. quasi
quia superbi sunt. qualis enim aduersum seruulos dei potest superbus
esse. qui aduersus deum se exaltat et dicit: in caelum
ascendam. super sidera caeli ponam sedem
meam. sedebo in monte excelso super montes
altos qui sunt ab aquilone, ascendam super
nubes et ero similis altissimo? quid mirum igitur,
si grauare homines possit. qui peruicac-i spiritu nec deo cedit?
quomodo mensuram ueritatis et fidem in hominem reseruabit. qui
sacrilego inpudentique mendacio omnipotenti se domino adaequandum
esse promittit ? quomodo calumniatur singulis. qui
totam inritauit terram, concussit reges. posuit
uniuersum orbem desertum et ciuitates
destruxit, eos qui in abductione erant non
soluit?
Caueamus ergo. ne muros animae nostrae destruat. ne
propugnacula nostrae mentis diruat, ne super sidera thronum
def. A P 5 in me das OR 7 Sequitur—secundus om.a II uersus
ante Sequitur Rrfd uersus om.NOPRv secundns] IIGNP, am.MORv
9 iustitiae] add. sibi MNa proditur P 11 haec] est haec GM haec est t1
12 timeat a aperte uidenter (sie) Gm2Rml aperte uidetur Rm2 uidetur 0
13 aderunt et inpugnant jRm2 14 quia] qui b pro aduersus 0 esse
superbus qui aduersum 0 19 igitur mirum av igitar sm.O 00 potest a
21 homine Pa sernabit a 22 sacrilegio MR inprudentique M 23 quo
modo] add. non ab kaiumniatur P (item infra per k) singulos GMNTa
iustum circumuenit. cuius opera lucent sicut stellae in caelo. nonne
et ludas proditor inter ceteros audiebat: uos est i slu x
huius mundi? nonne diabolus lumen eius extinxit?
quin
etiam quos non potuerit circumuenire calumniatur. inuidens regni
caelestis gloriam. ut. quos inlecebris suis a Christo non potuit
separare, eos calumniis suis debiti honoris fructu fraudare conetur.
fugiamus ergo malos calumniatores, qui peccatum operantur in
nobis et ipsi nobis calumnias infestissima accusatione conponunt,
id quod ipsi fecerint arguentes. ecce manus domini parata est, quae
te fugientem ab aduersariis tueatur ac protegat.
Pharao te in patrious
tenebat superbus inmitis. fugisti ab eo, suscepit te manus
domini et de periculis liberauit. non dimisisset te Pharao. nisi tu
ad dominum refugisses. dicebat Pharao: dominum nescio
et Israel non dimitto. uides quam superbus. merito
ergo susceptus in bono est qui malum fugit. non patitur ergo deus
in malo nos esse. suscipit in bono nec patitur suos calumniis
subiacere.
Oculi mei defecerunt in salutare tuum
et in eo loqui m ius titiae tu a e. qui sint isti oculi considera,
nam quomodo hoc dicit qui theatralibus ludibrns
occupatur ? sed ille hoc dicit, qui supra dixit: auerte
oculos meos, ne uideant uanitatem. qui autem
def..4 1 suum om.N super sydera ponit M 2 opere Gm1 eluceant NP
elucent RTa 4 huius om.Pa nomen MmSNOT extincxit M quin]
Et quia \'eloquium dei\' plerosque mouere potest, ideo
addidit: eloquium iustitiae, ut mouere non debeat.
mouere autem poterat, quia scriptum est: maior seruiet
minori — nam nisi ad mysterium accipias, naturae iniuria
est — et: dedi uobis praecepta non bona - ergo
deus mala dat praecepta?
— et: ego dominus creans
mala. sed et de praeceptis sic soluitur, quia infirmibus non debuit.
dare perfecta praecepta quae sustinere non possent. quando
audiret Iudaeus: dimitte omnia tua et sequere me?
quando audiret Iudaeus: qui non tulerit crucem suam
et secutus me fuerit, non est me dignus?
sed
haec perfectiora praecepta euangelio reseruata sunt. et mala non
creauit deus. sed haec quae nobis uidentur austera. uerbera, mors
et huiusmodi alia, quae propter emendationem praescripta sunt
innocentes; iustis enim lex non est posita. sed iniustis. nam si noxii
nihil timerent. innocentes semper timerent.
Qui sunt igitur oculi isti qui deficiunt in salutare dei?
diximus oculum suppliciorum esse. qui praeuidens futura supplicia
peccatorum gerendam adnuntiet paenitentiam. demonstrauit hunc
oculum Baptista Iohannes dicens: generatio uiperarum,
quis ostendit uobis fugere ab ira uentura ?
facite ergo fructus dignos paenitentiae. ad
Iohannis? baptismum ueniebat qui habebat oculum suppliciorum,
ad Christi autem baptismum uenit qui uidet gratiam; hic
13*Matth. 19, 21 14*Matth. 10,38 19 cf. I Tim. 1,9 22 cap. 1-2.8-9
24∗Luc. 3, 7—8 pr. oculi om.NO hominis om.O interioris hominis av 2 uerbum dei 0
4 patientds Rml 5 dei om.O mouerej
et inperfeetae fortasse
animae oculus suppliciorum est, perfectae autem oculus
gratiarum est purior atque sincerior. qui significatur hac
littera, ad quam iusti forma dirigitur. quia inperfecta peccati
tantummodo iudicium declinare desiderat, perfecta uero meritum
regni caelestis adquirere. praesumimus tamen, eo quod utrumque
oculum una anima habeat, et oculum suppliciorum et oculum gratiae.
laeuum oculum suppliciorum, dextrum gratiae, quia non a primo
homines possunt esse perfecti. sed per processum uirtutis ascendunt.
ante igitur unaquaeque anima quasi ad baptismum Iohannis uenit.
ut praemittat paenitentiam delictorum, et in processu paulatim. ubi
Sua peccata defleuerit, spiritali abluta baptismate Christi accipit
sacramentum. unde uidetur et in Canticis canticorum ecclesia
praedicari, cui dicitur: cor nostrum cepisti, soror
mea sponsa, cor nostrum cepisti uno ab oculis
tuis, ut iste oculus gratiae sit, qui Christi sibi pleniorem adquisiuerit
caritatem.
Plerique tamen hoc loco accipiunt duos oculos ecclesiae,
unum qui mystica uideat, alterum qui moralia, eo quod sancta ecclesia
non solum moralium teneat disciplinam. sed etiam caelestis
doceat secreta mysterii. unde dictum est de ea: oculi tui
sicut columbae extra taciturnitatem tuam.
quod et spiritaliter uideat et nouerit tempus tacendi esse et tempus
loquendi, ut in tempore sermonem suum proferat, ne inportunitate
loquendi peccatum possit incurrere.
Habe ergo oculos columbae ad similitudinem Christi, quia
O 2 aennon (bis) Pm2 Ennon (bis) Oav aim 0 eyn a
5 perfecte a 6 sincerio A
sine dolo credunt et puram fidem deferunt, inmaculatam induunt
gratiam. ideo candida sponsa ascendit ad Christum, quia in lacte
baptizata est. ideo mirantur eam uirtutes dicentes: quae est
haec quae ascendit dealbata ? ante paululum dicebat:
nigra sum. nunc dealbata cernitur et ascendit ad caelum et
innixa dei uerbo alta iam penetrat. nec inmerito illic aquarum
abundantia. ubi Christus. ut mens humana repleri cupiat. has
sitit aquas ceruus, quas cum biberit sitire non possit. has aquas
sitit propheta, cum dicit: sitiuit in te anima mea.
sedet ergo Christus super abundantiam aquarum et super plenitudinem.
et ideo qui baptizatur in lacte dicit: et nos omnes
de plentudine eius accepimus. unde et oculus
suppliciorum non alienus est ab ecclesia. quia, etsi baptizabat
Iohannes in Aenon. baptizabat iuxta Salim, ubi erat aquarum
abundantia et duodecim fontes et septuaginta palmarum arbores.
Hos fontes habet ecclesia. hoc est in ueteri testamento
duodecim patriarchas, in nouo duodecim apostolos. ideoque dictum
est: in ecclesia benedicamus dominum deum
de fontibus Israel. his fontibus ante perfunditur quicumque
mysteria sacrosancta consequitur; isti enim fontes ex
aeterno fonte manantes toto orbe fluxerunt.
ubi isti fontes, ibi
ascensio animarum. denique Salim interpretati sunt ipsum ascendentem;
ille enim uere ascendit qui propria peccata deponit.
13*Ps. 41, 3 15*Ioh. 1,16 17 cf. loh. 3. 2:3 18 cf. Ex. 15, 27 (legebal
Ʃ αλειμ pro Alλειμ) 22*Ps. 67, 27
Nec uilia tibi ista uideantur animalia. denique audi, quae
de his sanctus loquatur spiritus: capillamentum tuum
ut grex tonsarum quae reuelatae sunt a monte
Galaad. dentes tui ut grex tonsarum quae
ascenderunt de lauacro. uides quod in altis grex iste
pascitur. audis in monte. itaque ubi aliis praecipitia, ibi capris
nullum periculum, ubi aliis periculum, ibi gregis huius alimentum.
ibi cibus dulcior, ibi fructus electior.
spectantur a pastoribus suis
dumosa de rupe pendentes, ubi luporum incursus esse non possunt,
ubi fecundae arbores fructum integrum subministrant. cernere
licet uberi lacte distentas super teneram subolem materna pietate
sollicitas. ideo elegit eas sanctus spiritus quibus coetum uenerabilis
ecclesiae conpararet.
Et ut mystice audias, capillamentum uerbi est altitudo
et eminentia quaedam iustarum animarum, quoniam sensus sapientis
in capite eius; in altitudine enim cogitationis humanae certum
est esse sapientiam. et quemadmodum tondentur caprae. ut superflua
deponant, ita etiam tonsarum animarum gregem, hoc est multarum
animarum uirtutes habet sancta ecclesia. in quo grege nihil
possis insensibile repperire, nihil superfluum, quoniam fides sapientes
fecit, spiritalis autem gratia ab omni superfluorum labe
mundauit.
Eel. 4, 21 sq. 21 cf. Eccie. 2, 14 av 4 gemeliinos T gemelios v 5 tenus om. NTa capreis
Pm2 7 uideantur (uideatur N) Lsta NPav animalia uideantur O 8 loqui-
t\'ir sanctus O loquitur v 10 galaath P 12 audisti GMTa audi N audax v
montem GN Ta capreis Pm2 14 expectantur AR 15 ibi Av pas.
Merito igitur reuelatae sunt animae iustorum et reuelatae
a monte Galaad, hoc est a transmigratione testimonii, eo quod a
synagoga ad ecclesiam testimonium caeleste migrauit. in hoc itaque
monte nascitur thymiama, resina et ceteri odores, quos negotiatores
illi Ismahelitae, ut habes in primo libro testamenti ueteris.
deferebant.
hos odores habet ecclesia, quos mercatores ex gentibus
congregati fide et deuotione uexerunt. itaque sicut caprae bonis
refectae cibis et solis calore uernantes lauantur in flumine et exultantes
mundae surgunt de flumine, ita animae iustorum ascendunt
ab spiritali lauacro.
Istae sunt uere quae geminos creant, in quibus non est
infecunditas? aliqua uirtutum, sterilitas ulla meritorum. bene
geminos creant, quia congeminant sensus suos. unde habes in
Prouerbiis scriptum: et tu scribe haec tibi tripliciter
in consilio et cognitione. triplicem praemisit
scriptionem et duo subdidit, consilium et cognitionem; sed cognitio
gemina est, una incorporalium, altera corporalium.
Diximus de fecunditate, dicamus de dentibus. nam et
nauigantes plerique et properantes itinere terreno ubi uiderint
speciosum aliquem locum. delectationis gratia demorantur, pascunt
oculos animumque ableuant nec mora ulla commeandi putatur,
sed gratia;
ita et nobis pulcherrimos dentes iustarum animarum
considerare cordi est. docuit enim scriptura pulcherrimos dentes
esse iustorum, dicens secundum litteram quidem de patriarcha
Iuda, spiritaliter autem de Christo: hilares oculi eius
a uino et dentes sicut lac. in quo non utique carnis
humanae officia, sed diuinae gratiae munera praedicauit. docet
igitur exemplum dentes non esse praetereundos, ubi de oculis
dixerimus.
Qui sunt igitur iustarum dentes animarum nisi qui informem
ac durum accipientes cibum uel frigidum plerumque uel
Oml sanctorum 0 2 galaath P 5 hismahelitae OP hismaelitae
a 9 mundo G resurgunt v 12 ulla] aliqua 0 15 et] in Na, adIl.
in T 21 ableuant Pm2 abluunt ARm2 alleuant GMNOPmlav
abluelant Rm122 pulcherrimas Rm1
par est igitur ut diuidas primum, si solida tibi
uidetur esca quae sumitur, et distinguas eam atque emollitam
sine noxa aliqua animae in omnia eius membra naturali diuisione
transfundas, ut uitalem sucum omne eius corpus epuletur. nihil
cadauerosum, nihil mortuum ore tuo sumas, ne dicatur: sepulchrum
patens est guttur eorum, sed uiuum haurias
uerbum, ut in tuae mentis uisceribus possit operari.
Hi dentes super lac candidiores, quia dentes iustorum
sunt. denique cum omnes in Moyse baptizati in nube et in mari
patres nostri fuerint, non otiose tamen scriptum est, quia omnes
eandem escam spiritalem manducaueruntet
omnes eundem potum spiritalem biberunt,
ut istis sanctorum dentibus maior quidam fulgor accederet, quos
post transitum Maris Rubri Myrrae fontis amaritudine per ligni
gratiam temperata cognoscimus esse mundatos, deinde duodecim
fontium potu, postremo petrae spiritalem undam uomentis inriguo;
petra enim erat Christus.
ideo et manna manducauerunt,
ut totiens abluti manducarent panem, ut scriptum est, angelorum.
nunc quoque in euangelii mysteriis recognoscis, quia baptizatus
licet toto corpore postea tamen esca spiritali potuque mundaris.
Merito ergo Dauid, et oculos interiores purificatus et dentes,
tamquam inluminatos spiritalium dentium candore sermones
23.25 20 cf. Ex. 1. 27 21 cf. Ex. 17, 5—6. Num. 20, 11 22 I Cor. 10,4
23 cf. Ps. 77, 25 solutus NTa 5 quadam Ptn2 6 suffocentO tibi om.M
9 uitale ARml uitali ORm2 suco ORtn2 corpnseiusO 10 sepulcrum
Am2v 11 aoxias R 14 babtizati P (sic saepe babt) 18 accideret AR
19 mirrae OR mirrei a myrrJiae v 20 agnoscimus a 21 petiae om.AR
inrigua AR 22 ideo]
nulla depresserit, quem purgamentorum leuiuin festuca nulla turbauerit.
iste oculus iustitiae defecit; qui enim Christo adhaeret
unus est spiritus. et Balaam petebat, ut anima sua deficeret in
animis iustorum, id est ut proprii obliuisceretur erroris, quod suum
erat, deponeret, quod iustitiae et aequitatis, adsumeret. sed progrediamur
ad cetera.
Sequitur: f ac cum s e r uo tuo secundum m isericordiam
tuam et iustitias tuas doce me.
et bene non uult calumniatoribus tradi; multa enim Iob passus
est iustus, postquam traditus est nocenti. sed difficile fuit illud
et grande certamen, quod nisi Iob nimia patientia haud facile quisquam
superare potuisset; et tamen ille non totus est traditus, sed
meliore exceptus est portione. qui dicit : non tradas me,
quae maiora sunt conprehendit. plus autem in anima quam in
carne sumus; iustis enim dicitur: uos autem non estis in
carne sed in spiritu. tradi ergo animam suam recusat
qui corpore sicut aranea tabescebat.
10*Fs. 118,124 13 cf. Ps. 118, 121 cf. Ps. 118,122 17 cf. Hiob 2, 6
21 Ps. 118,121 23*Rom. 8, 9 25 cf. Ps. 38, 12 Aml proferet Pml proferret Rml proferat Rm2 2 uere Ta
bene1 add. sibi AOav, ci. Explan. ps. 48, cap. 1 -conscientiae Pml 3 oculos
Rml oculis Rvi2 4 fistuca Pml 5 oculus] add. in uerbum Oav deficit GJIT
6 spiritus] ehristos ARml in] cum AR 7 animas MN animabus P
anima Ta erroris] add. et AR 10 Sequitur om. a, add. IIII AGPRrnl
IIII uersus Rm2 11 iustificationes AMN toas om.O 13 petit GPRa
15 neseinnt add. setO 16 ka(ca-R)lumniare PmlR 20 et om.Nv
21 melior exeepta est portio AR exeptus P parte 0 25 haranea ANPR
Hoc igitur loco maiore quodam familiaritatis usu potiora
praesumens ait: fac cum seruo tuo secundum misericordiam
tuam et iustitias tuas doce me.
misericordiam deferri sibi poscit, iustitias doceri. alibi quoque
[id est in posterioribus] habes hunc sensum: et ne intres
in iudicium cum seruo tuo. etenim nostrorum conscii
peccatorum misericordiam magis petere dei nostri quam iustitiam
inplorare debemus; alia ueniam largitur, alia examen inpertit.
..
quae spes hominibus certandi apud eum, quem occulta non fallunt,
quem latere peccata non possunt? ideoque sciens eius potentiam,
qui hominem non timeret, ait: tibi soli peccaui. non potest
hoc iustus negare, quia nemo sine peccato, non potest rex, quia, etsi
leges in potestate habet, ut inpune delinquat, deo tamen subditus
est, immo plus ipse debet, cui plus commissum est.
Hoc ergo dicit: \'fac cum seruo tuo secundum
misericordiam tuam, quia, etsi quid boni feci, plura debeo
quasi seruus\'. non uno facto seruus absoluitur, quia nemo seruum
habens arantem aut oues pascentem dicit illi: transi, recumbe,
sed dicit illi: para quod cenem et praecinge
te et ministra mihi. numquid gratiam
habet seruus, si fecit quod imperatum est ei?
ergo et cum fecerimus quod nobis imperatum est, non statim nos
exaltare debemus, sed magis humiliare, quia non statim, si aliquid
fecimus, impleuimus omnia seruitutis obsequia. quis tanta naturae
munera, uitae salutisque seruatae diuina beneficia digno possit
aequare seruitio? quis potest soluere quod accepit? ideoque
sciens omnia misericordiam petit potius quam audientiam, q u
17, 7—8 20*Luc. 17, 9 27*Ps. 142, 2 0 maiori AR maiora G quedam GM 4 sibi deferri NPav
aibi om.GMO 5 id-posterioribus deleui id est) idem Crml hoc est Ov
6 iudicio GMPmlRml etenim]add. nos 0 8 alii-alli A aliis (ex alia m2)-
alii G aliis-aliis a largiri Gml 11 pot-es P 12 nonj esse AR esse potest
non P alt. qui N 14 debet ipse 0 17 quasij qaam a 21 seruo Pa
seruos Rml inperatum P 22 et om.AR 24fecerimus0 implebimus
AP R omnia om.O tantae 0 25 seraare a 27 sapientiam AOPm2R
anientiam Pml
tuo omnis homo uiuens.
Quintus uersiculus sequitur: s eruus tuus sum e g o;
da mihi int elle ctum, et s cib o testimonia tua.
nec quasi extraneus poscit qui seruum se confitetur; bene
ait: seruus tuus sum. seruus enim uoluntatem domini sui
facit, seruus quaerit seruitutis stipendia, remunerationem sperat.
seruus domini non potest idem seruus esse peccati et ideo intellectum
dari sibi poscit, ut possit cauere peccatum. habebat quidem intellectum,
sed non ut redundare sibi crederet; uberiorem requirit.
Est autem et intellectus naturae et est intellectus non bonus.
ideo Salomon ait: intellectus autem bonus dat
gratiam. nam si omnis intellectus bonus esset, non opus fuisset
additamento. iure ergo gratiam domini sui quaerit; aliter enim
scire non potest secreta domini, nisi intellectus spiritalis munus
acceperit. habes hoc in Hieremia: notum mihi f a c, domine,
et scibo, quia, nisi deus notum fecerit hominibus
mysterium suum, scire non possumus.
Sequitur uersiculus sextus: t empus est faciendi,
d omine; dissipauerunt legem t uam iniqui.
tempus est faciendi, ut si ingrauescente aeeritune
alicuius incommodi curras ad medicum, ut citius ueniat, ne
postea subuenire non possit. medicus enim tunc amplius desideratur,
cum grauis incubuerit aegritudo languenti. ergo cum uideat in
spiritu sanctus propheta praeuaricationes populi, luxuriam delicias
dolos fraudes auaritiam temulentiam, quasi pro nobis interueniat,
currit ad Christum, quem solum tantis sciebat subuenire posse
peccatis, urget ut ueniat nec patitur fieri moras.
tempus,
inquit, faciendi, domine, hoc est: ut pro nobis crucem
ascendas, mortem subeas. totus in periculum ultimum mundus
urgetur: ueni ut tollas peccatum mundi. ueniat uita morientibus,
ueniat resurrec-tio iam sepultis. factum tuum subueniat, quoniam
nec tua praecepta prodesse potuerunt. in lege praeceptum est,
in euangelio ministerum.
Caecus omnis populus proprium non uidebat auctorem,
claudus erat mundus et titubante uestigio fidei fluctuabat. non
erat qui malagma inponeret neque oleum neque alligaturam. omne
patrimonium suum in medicos erogauerat mulier illa euangelica,
speciem habens congregationis humanae quae coibat ex gentibus,
nec fluentem sanguinem et inueteratae passionis letale profluuium
poterant saeculi huius medici restringere.
principis populi postentas
interierat et omnis occiderat eius hereditas. uidens haec propheta
dicit ad Christum: tempus faciendi, domine; non
\'iubendi\' inquit, sed \'faciendi\', quia non legatus neque nuntius,
sed dominus saluaturus erat populum suum. et ille quidem tempus
sciebat et non differebat, sed nos nesciebamus quo melius tempore
subueniret.
19 cf. Luc. 8, 4.3 A. abolyto R cyrografo (-pho) eodd. delictoram 0 3 in-
commodo PmlT 6 sanctus om.a luxoriam ARml 9 arguet P urgit Bml
10 inquid Pml 12 urgnetur N P 14 praecepta tua 0 15 mysterium
Mm2NOPTa 16 omnis] add. erat Mm2 17 titubat a te R 18 qui om-Gv
inponere Gv 19 in om.a medicis MNOPRTa 20 cohibat APRtnl genti-
Aut fortasse uult a nobis admoneri, uult rogari, immo
si rogatus fuerit, et ante tempus uenit. uenit ad ficulneam et ante
horam uenit, ut dicit ad matrem. illa rogabat pro nobis, illa festinabat
dicens: uinum non habent, fili. respondit Iesus:
quid mihi et tibi est, mulier?
nondum uenita
hora mea a. et mater, quae sciebat eius affectum, dicit ministris.
quodcumque dixerit uobis facite. Iesus quoque,
qui horam suam uenisse negauerat, fecit quod ante differebat;
nam omnia deus tempore fecit.
quicquid facit, non est extra tempus,
sed totum oportunum est quod fecerit. et mihi tempore suo aduenit;
omne enim tempus oportunum saluti, nihil praeposterum pro
salute periclitantium. sed uolebat expectare adhuc synagogae
correctionem. ideo ante tempus ad ficulneam uenit, hoc est
Iudaeis cito uenit, oportune gentibus; cito uenit perituris, commode
credituris.
Sequitur uersus septimus: propter hoc dilexi
mandat a t ua super aurum et t op azion. lex adnuntiatrix
si consideres, qui sit ille qui uenit ministrare, qui sacerdos est in
aeternum. aliud mandatum ait: custodi mensem n ouorum
et facies pascha domino deo tuo, et
infra: in loco quem elegerit dominus deus tuus
inuocari nomen suum i b i, occides pascha
uespere ad occasum solis in tempore quo
Eccie. 3,11 16*Ps. 118,127 19*Deut. 12,19 22 cf. Matth- 20, 28.
Hebr. 5. 6 23*Deut. 16, 1 25*Deut. 16, 6 N 2 pr. et om.Ov pr. Ilenit] add. et
JINPTa 4 respondit] add. ei a 8 rogauerat AR 9 nam om.MNTa
deus] add. suo Ov tempora ANPBTa facit] fecit 0 10.11 opportunum r
11 saiutis NPTa nil P 14 cito Iudaeis av opportune v 16 VII AGMOR
17 nuntia GMml 19 bonorum om O defecerunt Mm1 differuat 0 enim
0«,0 20 relinquas 0 leuiten Pa leuitem tet. v 21 quodNa 22 pr. qui]
quis v est om.MNPml 23 ait] audi a 25 deas om.M 26 oceidas NTa
occidis Pm1 pasea a 27 uesperi M
futurae indicia, resurrectionis insignia; ideo super aurum et
topazion memorat sibi esse dilecta. quid enim salute gratius,
resurrectione pretiosius?
Uel quia quae stulta sunt mundi Christus elegit, ut, quoniam
per sapientiam mundus non cognouit deum, per stultitiam
praedicationis salutem adferret credentibus, ideo ait: \'super sapientiam
operationis caelestis et mundanae constitutionis et super
ornamenta solis et lunae stellarumque pretiosa monilia dilexi
obaudientiam dominicae passionis. plus enim redimendo mihi
contulit quam creando; tunc enim sine sensu natus sum, nunc cum
uoluntate seruatus\'.
sed non quicumque dicit: dilexi m a ndata
tua super aurum et topazion. non dicit
auarus qui auro incubat, diuitiis inhiat. ornamenta desiderat,
sed ille dicit qui potest dicere: argentum et aurum non
habeo, quoniam non requiro, quoniam nihil mihi aurum prodest;
praeceptum autem et mandatum caeleste me redemit.
Diximus continentiam sensus, nunc de topazio lapide exprimamus
historiam. de quo inuenimus scriptum in historia Xenocratis,
qui scripsit quasi Lithognomonem, nasci eum uel inueniri
circa Thebaidis ciuitatem Alabastrum uel Topazion, ut aliqui putant.
unde et nominatus est ab eo loco in quo gigneretur.
sunt autem qui
putauerunt insulam nuncupari Topazion. ad quam adpulsos
19 Xenocrates in Lithognomone; cf. Plin. Nat. hist. 37. 25.27. Hieronym. In
Amos III 7. Buecheler. Mus. Rhen. XL p. 304 sq. Haupt, Hermes I p. 34 sq.
21-23 cf. PJin. Nat. hist. 6, 169.37, 109 R aegypti P futurae redemptionis av 2 in iudicia J
iudicia UPR 3 tobazion M delecta Aml 7 ide-oquev 9 munilia
AGMm1Nm1Pm1R 10 abaudientiam ARni2 audientiam GMSRmlTa habundantiam
(h del.) P mihi redimendo 0 12 non] add. hoc a 14 quij
add. cum 0 aurum R diuitias Pml 15 aurum et argentum a
16 alt. quoniam] quod 0 aurum om.O 18 topazion AOR topa*yon G
topatio MmlP 19 hystoriam 0 20 Lithognomonem Ikm lithosnomen AGR
lithosnomon MNPav Kthognomon 0 21 alabaustrum O ueij et 31
topazyon G 22 loco post gigneretur ir. GMv in quoj
in insula inuenisse lapidem et delectatos colore eius repetisse domum
et Arabis negotiatoribus aduenientibus uendidisse. ab illis emisse
Philonem et ad matrem Ptolomaei secundi, cui nomen erat Beronice,
ab ipso esse perlatum. illam autem, quamuis regalibus ornamentis
abundaret, supra modum tamen colore eius stupefactam elaborasse,
ut diutius species tam pretiosi lapidis non lateret, ideoque studio
eius quaesitum lapidem in usus frequentiores uenisse.
Diximus quomodo innotuerit topazion lapis; nunc expressius
de eius qualitate dicamus. duorum colorum est in hoc lapide
hoc est quaedam temperata permixtio, πϱασοεlδής et
etiam pulcherrimus et mirabilis super omnes chrysoprassos magnitudine
et, ut dixi, uisu pinguior. natura huiusmodi, ut, si polire
et leuigare eum uelis, asperetur magis, et usu minuitur. est autem
quodam genitali opere naturae euglyphus, hoc est bene insignitus
atque mirabilis et, ut summo studio dignus haberetur, difficile
1 subita Na sibita T cummotione Mm1 eo quod Av 2 haberet 0
reuerti XPTa denique A
Sed iam. sicut Trogodytae illi quasi pretio suae remansionis
inuento repetierunt domum, ita et nos emolumento morae huius
recepto redeamus eo. unde deuertimus. nec par est nos ornamentis
regiis diutius sermonis nostri quaedam admouere brachia. cum
habeamus in manibus crucem Christi, quam admonet propheta super
aurum et topazion praeferendam, quae ab omni errore culpaque
reuocat et corrigit.
quis enim iustorum non ambiat Christi in morte
solacium, in resurrectione consortium? quis non reflectat gradum.
quando audiat sibi superiora omnia peccata donari? hoc enim plerique
a conuersionis studio reuocari solebant, quod delictorum suorum
conscii nullam spem ueniae praesumerent et ecclesiae quanto sanctiora
praecepta, tanto sine uenia putarent esse peccata.
Ideoque ait octauo uersiculo: propterea ad omnia
mandata tua corrigebar, omnem m uiam iniustam
odio habui. merito corrigebatur, quoniam diligebat; caritas
in inferioribus tria perfecta posuit, spem
add. insignitur Tm2a his 0 3 iam om-A roglodytae A
throcloditae 0 troglodytae Rv illi] add. qui 0 pretiosiore (-a Ta) mansioiiis
AMNPRTa suae ont.G mansionis 0, add. lapide Ttn2a 4 emulomento
GM 5 diuertimus ANP Rav nos om.0 6 diuitiis ARm2 7 am-
monet O 10 solatium codd. v gradumj add. qais M 11 dooari] add.
propter Ov 12 a] ad AOPRTa conuersationis AV
utique qui diligit legis dilector est. deinde in hoc ipso centesimo
decimo octauo psalmo primum posuit: beati inmaculati
in uia, qui ambulant in lege domini. si inmaculatus
est qui in lege dei ambulat, utique conuertitur qui diligit dei legem.
ergo si lex inmaculatum facit, recte caritas multitudinem operit
peccatorum, quia plenitudo legis caritas est.
Omnem, inquit, uiam iniustam odio habui.
si is, qui praecepta iustitiae diligit, facit illa quae diligit, utique is.
qui odit iniquitatem, non facit quod exosus est. nec inmerito ad
omnia domini praecepta corrigitur, qui omnem uiam odit iniquitatis:
nam nisi omnem uiam iniquitatis oderis, non potes in omnibus
praeceptis dei corrigi. potest enim fieri ut aliquis temperet a crudelitatis
horrore. lubrico tamen deceptus amore meretricis et semitas
incontinentiae iuuenilis ingressus inpressum semel non queat reuocare
uestigium; multos enim uitia blandiora decipiunt et contra
auertit a se plurimos tristis et nimium seuera crudelitas. sed iuuentus
ad amorem liberior, ad lapsum incautior, ad infirmitatem fragilior.
ad correctionem durior est. alius se restringit a luxu. sed auaritiae
cupiditate raptatur. plerumque enim peccata huiusmodi sunt, ui,
si alterum declines. incurras alterum, et naturae usus adiuuat infirmitatem.
odisti luxuriam quasi fruig, sed frugalitatis studio habendi
cupiditas frequenter inrepit.
aupritiae ipsi rapina est subdita. et
quanto tolerabilius propria profundere quam aliena diripere! sunt
11 ci. Rom. 13, 11) 12*Ps. 118. 128 NPa 5 conuerterit T 6 CXVIII AGOPR 7 octano deeimo A
9 pr. dei om.O legem dei 0 12 hodio P 13 illa] ea 0 his Pml
14 hodit P (passim. per h) exosum a 15 domini omnia 0 praecepta
domini NPav 17 aliquis] add. se Aav temperet] add. de A. sed del.
20 et contra] e contra GMm1Nm2 Pa 21 sed] si 0 23 restringe A reStringi
Rfnl luxuria Ov 26 odis ta AGMNa luxoriam PmlRml 27 auaritia
AOP rapiaae AOP subditicia QM 28 tanto A R tolerabilius]add.
eat av sunt—377, 2 putent om.0
negent et misericordiam detrimentum putent. sunt qui
degenerem uitantes ignobilitatem flabro saecularis ambitionis agitentur
et sicut quassatae harundines huc atque illuc ferantur incerti.
sunt etiam qui. dum maiorum suorum statum secuntur. ueluti digna
conuersatione contenti ne errores quidem patrios existiment declinandos,
ut fide mutandam perfidiam non arbitrentur, cum in melius
mutare propositum non leuitas, sed uirtus, neque culpa, sed gratia
sit.
alius circensibus ludis aut theatralibus sollicitatus uoluptatibus
aut ceteris uanitatibus occupatus ecclesiam non frequentat; alium
ruris quieta delectant eaque causa ad ecclesiam rarus accessus est.
itaque diuerso usu in eundem indeuotionis errorem uterque concurrit.
sed qui omnem uiam iniquitatis odit, ad uniuersa corrigitur
et emendatur. et bene posuit \'uiam iniquitatis\'; ille enim facilius
iniquitatem declinat, qui uias eius non fuerit ingressus.
Phe littera septima decima, quae Latine significat "erraui"
siue \'os aperui\'. merito ergo lacrimabilis series psalmi subiecta est
huic litterae: respice in me et miserere mei et non
dominetur mihi omnis iniquitas. faciem tuam
inlumina super serum tuum, ut ei qui erat in umbra
mortis populo caelestis misericordiae lumen oriretur, adueniret Christus
remissio peccatorum, captiuorum redemptio, subsidium
118,135 22 cf. I\'s. 22. 4 AMml Tml inopibus Tni2a 3 denegere (sk) uteutes ignobiiitate A
4 amndines v incerti OPm2av infesti eet. 5 sequuntur Xav uelud M
6 contenti ne] contentione Om2 7 quum Pml 9 autj atque a 11 rarus ad
ecclesiam 0 1.3 sedj add. is M 15 ingressns] add. Explicit de littera XVI
quae dicitur ain T, ras. in X 18 Phe—19 aperui eras. N Fe AGMPRTa
septima decima 0 XVII AOPRT decima septima Jlav, add. seqmtur Rm2
quae om.MOTa signifat G
In Hieremiae quoque Threnis lacrimabilior series sub hac
littera est: expandit Sion manus suas, non est
qui consoletur eam. dignam remunerationem recepit, ut,
quae expandentem manus audire neglexit et sub alas eius succedere.
ipsa postea expanderet manus et consolantem inuenire non posset.
nam etsi ante aduentum domini Hieremias captiuitatem Iudaeorum
inlatam eis a Babyloniis deflere uideatur, tamen prophetico spiritu
istam magis captiuitatem praeuidens, qua eos intellegibilis Babylonius
in perpetui erroris uincla subiecit et domesticae uirtutis ex-
torres de statu paternae deuotionis eliminans longinquae adfecit
peregrinationis exilio, miserabili dolore deplorat. nulla enim patria
uerior quam fides, quae eos qui longe erant prope esse fecit et aduenas
atque peregrinos ciuitatis supernae iure conexuit, sicut scriptum
est: ergo iam non estis aduenae atque peregrini.
sed estis ciues sanctorum et domestici
dei.
Alibi quoque Hieremias dicit sub hac littera: aperuerunt
in te os omnes inimicitui, sibilauerunt
et fremuerunt dentibus, dixerunt: deglutiuimus
eam: tamen haec est dies quam sperabamus,
inuenimus eam, uidimus. et hic sic[ut]
Iudaeorum populus os aperuit in Christum. quemadmodum in uice-
simo primo psalmo de eius passione legisti, quod aperuerunt os suam
maledicentes. dignae sortem remunerationis agnoscis. ut ipsi ab
19*Thren. 2,16 24 cf. Ps. 21,14 add. a A desiderantibus om.S uidebatur desiderantibus M
2 tracxerunt M deduxerunt AO Ra transierant a descenderant b 4 syon NOPa
5 recipit 3TPmla 6 et-succedere] ut-succederet S 9 inlatam eis (eis ego,
esse AR. om.O) a babyioniis AOR et quae inlata. sunt a B- 031 a B. inlatam
(laum ex ablatam P) XPav 10 quae hos intelligibiles babilonios 0 11 uincula
JlOv unda (sicj a 12 longeque AGMNRa afficiens a 14 aduenis-peregrinis
Ov 15 iura AOv 16 iam his A 20 os] add. suum v
21 et omadd. et v degluttiuimus GP 23 eum codd. uidimus]
add. eum AOR eam v ae scripsi sicut codd. au, cf. tractat. 15,5 et Explan.
ps. 61,18 25
Sequi noluerunt, audire noluerunt. ideo decedente pastore
uestigia eorum atque aures suis faucibus occupauit, quia faciem
sanctorum non receperunt et nobilibus misericordiam
non dederunt. ut tertio Hieremias sub hac littera
dicit in Threnis. qui erant nobiles nisi qui non obscuram hanc uitam.
sed in lumine sanctitatis egerunt ? et omnibus quidem misericordia
inopibus iure debetur, sed maior quidam, cum ex diuitibus atque
nobilibus in ultimum statum atque egestatis necessitatem aliquos
aerumna deiecit, miserationis pulsat affectus.
Hieremias ergo flebiliter satis, utpote qui perpetuae aculeo
mortis deploraret amissos; Dauid uero moderate, quasi qui obremortis
doleret erroris, remedium non desperaret correctionis, ut
contristaretur, non absorberetur.
Denique confirmatus sobrietate paenitentiae et spe ueniae
prouocatus sic coepit: mirabilia testimonia tua,
propterea s crutata est ea anima mea. moralis*
sed tu, domine, me ad sperandam ueniam tantarum
indulgentiarum titulis prouocasti. mirabilia testimonia
tua, cum in Abraham non lapsu incuriae iuuenalis offensus es,
sed eum permouisti, ut Chaldaeorum errores. patrum cognationem
relinqueret, et euocatum uirtutis exercitiis erudisti, cum Hebraeorum
populum a paternae studio nobilitatis auersum et uiles escas
Aegypti super diuina munera praeferentem non solum solidatis
Rubri Maris fluctibus liberasti, uerum etiam triumphis plurimis
euexisti ad gloriam et uberis terrae possessione donasti ad quietem.
te fotus securitate deseruit, te bellorum acerbitate depressus inuocauit
et ut iniurias tuas obliuiscereris emeruit. te Iesus Naue
ducem sibi caelestis militiae uenisse cognouit. te populus triumphator,
ut Madian sibi dominaretur, offenderat. te, ut Madian .
uinceretur, orauit. tibi in saul rege non obtemperauit, ut de eo
alienigenae triumpharent, tibi Dauid praeeunte seruiuit, ut de
alienigenis uictoriam reportaret.
ego quoque pastor malignum feci
et confessione peccati ueniam reportaui\'. pulcherrimus itaque uersiculus
ad martyrum cohortationem. denique prophetica anima
sic proficit in melius, dum mirabile credit dei testimonium et, quia
credidit, diligenti indage quaesiuit. profectum quaeris? agnosce
ex his uersiculis qui secuntur.
Manifestatio sermonum tuorum inluminat
me e t intelle ectum d a t par u u l i s. in euangelio cum
haec ergo quae adnuntiauit per prophetas in euangelio
manifestauit et quod ipse locutus est per prophetas in euangelio
ipse conpleuit. ipsius ergo sermo erat propheticus sermo, sicut habes
scriptum: audi, caelum, e t percipe auribus, terra.
quoniam dominus locutus est.
Intellectus ergo datus est etiam his qui perfectam sapientiam
non haberent, dum muti locuntur, mortui resuscitantur. his enim
signis intellectum est ab his qui rudes erant et adhuc quasi in
cunabulis fidei constituti, ut erat populus nationum, ipsum uenisse
qui expectabatur. inluminat igitur fidei claritatem resurrectionis
suae gloria, diuinorum operum potestate, et intellectum
dat paruulis.
quibus utique nisi de quibus in euangelio gratias
agit patri in eo quod ipse operabatur filius, quod mysteria sua deus
abscondisset a sapientibus et paruulis reuelasset, ostendens citius
plebem ex gentibus uel status inferioris uiros quam scribas et principes
Iudaeorum et diuites huius saeculi credituros? ideo diuites
eguerunt et esurierunt, pauper autem clamauit et exauditus
est.
Sequitur tertius uersiculus: os meum aperui. et
duxi spiritum, quoniam praecepta tua concupiscebam
. habemus in euangelio quod dominus Iesus aperuit
denique Iesus dicit:
accipite spiritum sanctum, Iesus dicit: dilata o s
15 Ps. 118. 130 17 cf. Matth. 11, 25 20 Ps. 33,11 23*Ps. 11S, 131
25 cf. Matth. 5, 2 28 Ioh. 20. 22 *Ps. 80.11 3 surdos audire O 6 per om.AN 7 alL sermo om.0 8 auntms per-
cipe 0 12 iis v 13 ipse PRml 14 claritate av 15 gloria] add. et GMav
diuinorumque NP 17 operaretur O
clamat os tuum et cum tacet, sicut et Moyses, cum taceret
uoce, clamabat spiritu. ab hominibus non audiebatur, apud deum
personabat; est enim interioris clamor affectus qui auditur e caelo.
Anna quoque, cum oraret, tacita clamabat, labia non mouebat et
interioris uoce pia mentis excitabat Iesum. denique cum effectu
rediit quae cum silentio precabatur, quia clamabat in ea spiritus dei,
qui etiam tacentibus nobis clamat : abbapater.
Intellege ergo quid os sit, utrum cor an interioris hominis
habitus. habet os anima quae habet membra. hoc os aperi non solum
Christo, sed etiam Christi discipulo, qui os suum Christo inplendum
praebuit et ideo dicit:
os nostrum patet ad uos, o Corinthn,
cor nostrum dilatatum est. ideo imitatores
nos sui esse debere admonet, sicut ipse Christi est. qui sanctior est,
Christo aperiat os suum, qui inferior, apostolo. prius propheta legatur
et apostolus et sic euangelium, in quo uerba lucida, sed ualidiora
praecepta. lex dicit: diliges proximum tuum, et euangelium
dicit tibi : diliges inimicum tuum.
Dauid ergo quasi perfectus propheta os suum Christo aperuit
et ideo in parabolis aperuit os suum. aperuit os, duxit spiritum.
merito ait: quam dulcia faucibus meis uerba tua.
Ex. 14. 15 7 cf. I Reg. 1, 13 10 Rom. 8. 15 14 II Cor. 6, 11 15 ct.
I Cor. 11, 1 l9*Leu. 19,18 20*Matth. 5, 44 22 cf. Ps. 77, 2 23∗Ps.
118,103 ANR, cj. Explan. ps. 36, cap. 65 hoc] add. est APRa
3 clamat 0 4 quum his Pml 5 dominum Am1M 6 interiores Rrnl
e] etJl 7 tacite GM 8 interiori XPm2RTav uoce pia] suo copia NPT
piae Pm2av effectum G affectu NPml 9 redit AOmlOR cum silentio]
consilio Pml 10 nos AmlRml 11 quod AG 12 pr. habet] add. et a
aperi Gav aperuit eet. 13 pr. christus 0 diseipulus 0 tert. christum A
14 o om.O ehorinthiiP 15 nos imitatoresO 16 esse] et 0 ammonetMP
17 aperiat scripsi aparuit Pml aperuit cd. av quis ARml legatur scripsi,
cf. p. 345,13 legetur
fortasse
domus est in qua praefulget moralium disciplina, secretum autem
illud in quo sunt altiora mysteria. merito ergo concupiscebat praecepta
domini, in quibus diuinae gratiae mella redolebant. an non omni
melle dulcior peccatorum remissio, non omni flore gratior resurrectio
mortuorum?
Quartus uersiculus: respice in me et mis er er e
mei secundum iudicium diligentium nomen
tuum. pulchre addidit: respice in me et miserere
Quid sit autem respicere deum euidentissime illo testimonio
declaratur: quia respexit super filios pauperum
et non despexit preces eorum; oculus enim domini
non aspernatur iustorum munera. denique oculos nostros, cum in
15 cf. Ex. 14,24-25 16 cf. Gen. 18, 21 l9*Ps. 103, 32 20∗Gen. 4, 4—5
&*Ps. 101, 18 Pml dicens] add. esse M dulcedinem et
totum M 5 inquid M 7 quo 0 S illudj add. est MSav 10 non]
nonne Aav 12 quartus uersiculus om.a uersiculus]add. IIIIG sequitur Rm2
14 puJcre M 15 respexitj add. deusR castrorum Mm1 16 curruin ARm1 def. A omnes—cap. 17 init. homines uerbum desunt in 4 fluctibus GM 17 gomurram
G gomarram Rinl 18 etiam] enim 0 19 aspieit Ov facit Ov,
econtra a 20.21 cahin P 21 rexspezit B 23 deelaratur testimonio M
24 pauperum1 hominumGmJ, add. hominum B 25dispexit Pml 26 munerun:
Mml quum Pml, post decique tr. M
quem oderimus affectu.
Sequitur: gressus meos dirige secundum
uerbum tuum, et non dominetur mihi omnis
iniquitas. gressus pro profectibus animae accipiendos frequentibus
ingenio est, qui putet Dauid de pedum suorum corporali gressu esse
sollicitum et his diuinae directionis auxilium postulare ? ille uero ut
sanctus uitae suae cursum dirigi gestiebat, sicut et alibi scriptura
testatur dicens: a domino diriguntur gressus uiri.
denique ipsius utamur testimonio, qui ait in superioribus: paulo
minus effusi sunt gressus mei, quia zelaui in
peccatoribus pacem.
animi itaque sui ostendit claudicasse
uestigium, dum pacem peccatorum putat esse mirandam. uidentur
quidem habere tranquillitatem, uidentur quiete frui, sed non est
quies ubi animus inquietus est, non est tranquillitas mentis ubi animus
exagitatur obnoxiae stimulis conscientiae. quomodo securitas.
ubi diuersarum pugna est passionum, ubi conflictus grauium concitationum
? unde dominus definiens quid sit pacem habere ait:
pacem relinquo uobis, pacem meam do uobis;
non sicut mundus dat ego do uobis, ostendens pacem
quam mundus dat uerae pacis gratiam non habere. ideoque non in
homine esse pacem uolens docere addidit: pacem relinquo
uobis, et iterum: pacem meam do uobis. denique propheta
dicebat: pax pax; et ubi est pax? manifestum
est igitur eum de titubatione suae dixisse sententiae, in qua animi.
non corporis titubauerat gressus.
14, 27 25*Hier. 6. 14 def. A (sie) aspectu 0 3 sequitur om.ax add. V G quintas uersieulas
Mm2N Rm2 uersus quintus v 4 mei 31 5 pro mn.GmlRml affectibus
0 eifectibus Pml 7 eorporali..m a gressu corporali 0 10 diriguntur]
add. uiam GPm1 Rm1 13 sui itaque claudicasse ostendit 0 16 requies 0
17 agitatur 0 18 coneitationum scripsi cogitationum eodd. av 20 pr. pacem]
add. meam GMmlO pacem meam do uobis om.G pacem meam do nobis,
pacem meam relinquo uobis av 21 sient] quomodo GM 22 uere a
23 aomiRe GR alt. paeem] aid. meam GMOav 24 denique] add. et 0
26 animus P 27 corpus Mml titubauerit MO
Et Moyses ait: transiens uidebo hoc uisum
magnum. etenim ut deum uideret, progressione quadam uirtutis
ad altiora processit. pastor erat ouium et dux factus est ciuium. et
ad sponsam dicitur in Canticis: speciosi facti sunt gressus
tui in calciamentis, filia Aminadab. moduli
femorum tuorum similes torquibus opere
artificis. non est dubium gressus hic quoque ecclesiae uel
animae profectus significari: quam speciosi sunt pedes
euangelizantium pacem, euangelizantium
bona!
utique speciosos dicit euangelicae praedicationis et disputationis
progressus, ut alibi dicitur: transgredere flumina.
hoc est: fluentia et lubrica istius mundi transcurre stabili
mentis incessu. quod de animae gressu dici in posterioribus hic ipse
Dauid euidenter ostendit, adserens quod torrentem iniquitatum sua
anima transisset.
Sed reuertamur ad sponsae gressus. quid sibi uult quod addidit
in calciamentis speciosos gressus esse ecclesiae? legimus itaque
dictum ad Moysen: solue calciamentum pedum
tuorum, quo uidetur admonitus, ne corporalibus uinculis teneretur
adstrictus. ergo speciosam significat in Canticis animae pulchritudinem,
quae carne tamquam calciamento utitur et in ipso calciamento
inpedimentum non patitur, sed incessus decore praecellit.
calciat se ergo carne anima [ecclesiastica gratia].
ut cursum uitae
huius et transitum cum decore praetereat. quod fit, si calciamentum
Ps. 123, 5 18*Ex. 3, 5 def.A GMOv 5 filionim MNTa 6 similis Nm1 Rm1 open Pm2
operae Engelbrecht 7 quoquej add. sanctae 0 8 progressus 0 significare P
quam] quia M sunt om.M pedes suntNRav 9 euangetizantium pacem
om.P 10 praedicationes Rml et om. 0 disputationisque gressus 0
13 gressibus Mm2NPTa dicit GRa 14 iniquitatem Rml 15 transiret
bonum calciamentum animae pudicitia est,
bonus gressus est in uestigio castitatis. sapientia autem amictus est
animae, unde scriptum est : honora eam, et amplectetur
t e. utamur igitur corpore tamquam calciamento ad inferioris opera
uirtutis, ad ministerium, non ad praeceptum, ad obsequium, non
ad delectationem, ad oboedientiam, non ad dissensionem et in uia
sapientiae uestigium conlocemus, ne gressus nostros uis torrentis
aliqua concludat.
Ideo ad Moysen dictum est: solue calciamentum,
dictum est et ad Iesum Naue, ad Christum autem non est dictum,
sed magis scriptum est dicente Baptista: post me uenit uir
cuius non sum dignus calciamenta portare,
quia illi bene admonentur ut soluant calciamentum suum, qui sine
peccato esse non poterant. hic autem non solum calciamentum non
soluit, sed etiam calciamenta aliorum absoluit, quia non solum corpus
suum peccatis inmune seruauit, sed etiam omnium dedit indulgentiam
peccatorum. ergo ecclesia ad imitationem Christi speciosa
est et in calciamentis omni abluta delicto.
Et fortasse, quando sapientiam inter perfectos loquitur,
speciosa est in superioribus membris; quando autem etiam inferioris
status aut doctrinae homines uerbum secuntur, fidei seriem non
obliuiscuntur, sacerdotis praecepta custodiunt, speciosa est in calciamentis.
plerumque clerus errauit, sacerdos mutauit sententiam,
aruinae pinguis] cf. Uerg. Aen. 7, 627 5*Prou. 4, 8 11 Ex. 3, 5.
Ios. 5,16 13*Matth. 3,11 21 cf. I Cor. 2, 6 def.A 1 suum om. P luto non inquinet O mergat Rm2a uoragine OBav
2 eorpus suumO 3 praegrauetur a 4 est in] est PRm2Ta, oin.N nestigium
NPRTa amictus] amicaO 5 amplectatur a te G 6 ergo Oav
7 praeceptum v praecipitium GJIPRTa pretium N opsequium G non
delectationem (om. ad) 60 8 non dissensionem (om. ad) MO 11 ad om.M
12 et otn OPR hxesamGMR de Christo autem dictum non esto 13 babtista
PRml 14 portare] soluere 0 16 non solnit om.OP R 17 aliorum]
non OPR absoluit] non soluit Gml soiuit OPR 18 suum] add. a GMa
peccati v immune peccati O inmunem Rm1 omnibus O 22 etiam] iamO
inferiores B ae hominis BT sequuntur (sic AP)] pergit A 25 sacer-
dotes G Μα sacerdotis NPRT mutauerunt GMa sententia
quia et in his quae corporalia sunt speciosos gressus uerbum habeat,
cum de moralibus disputatur. et apostoli ideo fortasse nudis mittuntur
pedibus, ne obumbraretur eorum disputatio, sed eluceret.
itaque ecclesia, filia Aminadab, hoc est uoluntarii uel beneplaciti.
quia uoluntarius eam et beneplacitus congregauit, et in calciamentis
speciosa est.
Meritoque additum est in Canticis: moduli femorum
tuorum similes torquibus opere manuum artificis,
ut posteritatis ecclesiae ornamenta canerentur. per femur
enim insigne generationis agnoscimus iuxta illud: accingere
gladium tuum circum femur, potentissime,
quo significatur. quod filius dei, cum semet ipsum exinanisset, uerbi
accinctus diuinitatem et generationem calciatus humanam prodiret
ex uirgine. omnibus daturus salutem.
moduli autem dicuntur ornamenta
pretiosa quae suspendi matronarum ceruicibus solent. tantus
ergo processus ecclesiae significatur, ut ornamentis pretiosissimis
conparatus sit et torquibus triumphantium; haec enim ornamenta
sunt bellatorum. unde et Symmachus πεϱlτϱαχήλlαdixit.
Denique tota ista descriptio membrorum ecclesiae plena
decoris et laudis est. nam et umbilicus eius tamquam crater tornatilis
praedicatur mixto non deficiens, eo quod in omni doctrina tornatus
20 Symmachus Cant. 7,1 26 cf. Cant. 7, 2 om.a 5 umbraretur 0 luceret 0 obumbretur-
eluceat a 6 amminadab O 10 similis Rml operi MNPa operae Engelbrecht
13 gladio tuo OPm2 circa NP super fermur (sic) tuum 0 15 dininitategeneratione-humana
OMNPTa 16 omnibusl add. esset A daret ex datur
Mm2 salutem daturus O 18 preciosis 0 19sit]estR triumphantum OB
20 simmachus 0 symachus PR πεϱlτϱαχήλα Engelbrecht me(ine-)pitracheliii
Unde et ipsa tamquam bene merita regina Christi sanguine
coronatur, sicut scriptum est: et ornatus capitis tui sicut
purpura. sanguis Christi purpura est, qui inficit sanctorum
animas, non solum colore resplendens, sed etiam potestate. quia reges
facit et meliores reges, quibus regnum donet aeternum.
Meritoque ad tantum ecclesiae decorem, cui Christi sanguis
inrutilat, spiritus sanctus inclamat: quam pulchra et suauis
facta es, caritas, in deliciis tuis! pulchra decore
uirtutis, suauis iucunditate gratiae, remissione uitiorum, quam nulla
uexat amaritudo peccati, et ipsa iam caritas, quae diligendo dominum
ipsius et nomen acceperit. quia deus caritas est.
Recte ergo Dauid petit gressus suos dirigi secundum uerbum
dei, ut fiant et ipsi speciosi et non dominetur ei iniquitas. quam iure
praecauit. sciebat enim et Abraham gressus suos secundum praecepta
domini dirigentem et adpetito speciosae uxoris pudore temptatum,
sed non confusum et in unici immolatione filii postulata patriae
mentis pietate luctatum, sed coronatum, se quoque in furore
Saul, incestu Amnon, Abessalon parricidio iniquitatis inprobae
feralibus temptationibus adpetitum hoc solo euasisse, quod dirigens
gressus suos secundum pietatem domini a paterno non recessit affectu,
intra se gemens crimen incesti, a se relegans odia parricidae. filius
meus Abessalon, filius meus, inquit, Abessalon,
quis dabit mihi mortem pro te? memor naturae
pietas, offensae inmemor, de quo ante quaesiuit : puerne uiuit ?
Ps. 118, 133 19 cf. Gen. 12, 15 20 cf. Gen. 22 22 cf. II Reg. 13
25*11 Reg. 18, 33 28*11 Reg. 18, 29 AMOa deficiet N defecit R 2 solum} deficit 0 cibis] cuius
AGR ut non solum cibis 0 mysteriis AR 10 cui om.Pml 11 inflam-
mat AR exclamat Oav quam] quid G 12 est 0 13 ioeunditate MNOPRG
14 deum NOPav 15 ipsius om.a 18 precatns est Mm2NTa 19 adpetitu
Et fortasse quaerendum sit, qua ratione ante puerum dixit,
postea filium nominauit, cur non in utroque aut puerum dixit aut
filium. si uiueret, puer erat quia parricidio petebat patrem; non ergo
pietatis tis nomen accipere debebat, sed infirmitatis, ideoque uir iustus,
quod religionis fuit, tacuit, quod infirmitatis, aspersit. ubi uero est
mortuus, apud pium patrem personae crimen defecit, naturae nomen
remansit.
Sequitur: libera me a calumnia hominum.
e t custodiam mandata tua. non unum genus est nostrae
calumnia autem eo grauior est, quia non solum falsa conponit,
uerum etiam quae pie gesta sunt decolorat, ut Ioseph non solum
adulterii oblatione temptatus est et inuitamento erilis inlecebrae,
uerum etiam temptatus calumniis, conposito, quod ipsum adulterium
dominae suae inferre uoluisset conprehensusque exuerit uestem,
ne fraudis indicium atque insigne criminis teneretur, cum utique
amictum ideo fugiens dereliquerit, ut laqueos conferentis et nexus
inlecebrosae artis euaderet.
ipse Dauid senserat quod timehat: quibus
enim Saul regis calumniis laborauit! perterritis omnibus allophyli
impetum lusit et singulari certamine summam belli et totius
proelii pondus excepit, uirtute sua solus commune crimen refellens
et totius retorquens in hostem plebis obprobrium. et tamen, quia
Gen. 39, 10—15 P 3 patebat Rml 5 religioni AR 8 Sequitur om. a, add.
VI AG uersus sextus Rm2 calumniis M calomnia Rml 9 et] nt J/A Rni2v
tua mandata M 11 pr. kalumnia P (sie et infra) 12 est etj estPa
13 autem] aut A 17 abiectione ANRTml obiectione MOPTmZa incitamento
0 inuitatus ad crimen a herBis Mm20Pm2Ra puerilis 0 18 eon-
posito] add. elogio a ipseOv 21 reliquerit r aim inferentis(ferentis a)Oav
(conrerre == colloqui; fort. se offerentis) 22 euaderit Rml 23 perterritis v
preteritis codd. proterritis a (ct. p. 409, 14 et I Reg. 17,11) allophilli ARml
allophili MOPRm2a 24 pr. et Mm20 Rm2v ut cet., om.a 26 torquens b
ostem AR tamen quia] tamquam Mml
Dauid in decem milibus, gloria in inuidiam uersa odio
coepit urgeri. et ut de posterioribus loquamur, Susanna bene sibi
conscia erat et apud homines sibi adesse non poterat. duo presbyteri
senes falsum testimonium deferebant, numerus sacerdotum atque
senectus uocem auferebant puellae, sola conscientia erat apud deum
libera: denique hominum damnata iudicio nutu absoluta diuino est.
Ideo ait propheta: libera me a calumnia h o minum.
ut custodiam mandata tua. qui enim obprimitur
calumnia, non facile potest custodire mandata diuina, tristitiae 10
necesse est plerumque aut timori cedat et adfligatur uel metu
calumniae uel dolore.
Sequitur septimus uersus: uultum t u u m i n l u m ina
super s er uum tuum et doce me iustificationes
tuas. inluminat dominus sanctos suos et lucet in corde iustorum.
gloria, inluminauit eius mentem scientiae fulgore cognitionisque
diuinae. inluminauit autem etiam corporaliter faciem Moysi et transfigurata
est gloria uultus eius, quam uidentes Iudaei trepidauerunt;
et ideo factum est, ut Moyses uelamen poneret super faciem suam,
ne in eam filii Israel intenderent et superturbarentur. simul declarabatur
mysterium, quod illud uelamen, quod in facie Moysi corporaliter
ponebatur, in cordibus Iudaeorum mystice poneretur, eo quod
ueram legis claritatem uidere non possent. uultus enim Moysi fulgor
est legis, fulgor autem legis non in littera, sed in intellectu est spiritali.
itaque quamdiu uixit Moyses et adloquebatur Iudaeorum populum.
uelamen habebat in facie sua, mortuo autem Moyse Iesus Naue
13*Ps. 118,135 18 cf. Ex. 34, 29-33 23 cf. II Cor. 3, 15 27 cf. Ios. 1, 10 om 0 inuidia 0 3 urgeri AOav urgueri cet. 4 sibi
om. P adesse sibi 0 6 auferebat P 7 absoluta nutu M est absoluta
diuino v 8 profeta AR calumniis JIN a 11 est om.M 13 Sequitur
uersus om.a uersus septimus N P 14 iustitias OPav 16 descendens 0
20 imponeret Ov suam om.O 21 israhel R Uitl turbarentur R perturbarentur
Ov 22 faciem AG 24 fuJgor est] fulgorem AR 25 pr. in om.AGPR
alt. in
Ergo deus omnipotens pater, qui in Moysi facie excaecauit
populum Iudaeorum non duritia, sed praescientia nec malitia, sed
aequitate atque iustitia — ipsi enim sibi posuere uelamen qui legem
intellegere noluerunt; Lex enim spiritalis est, sicut dixit
Hebraeus —, is utique secundum illud quod dat unicuique nostrum,
in quo non tribuentis, sed diligentis est culpa, iste, inquam, dominus
inluminauit cor populi nationum in facie Christi Iesu per eius aduentum,
quod euidenter apostolico declaratur exemplo, sicut scriptum
habemus: quoniam deus, qui dixit de tenebris
lumen splendescere, inluxit in cordibus
nostris ad inluminationem scientiae claritatis
dei in facie Christi Iesu.
Ideo ergo dicit Dauid ad dominum Iesum: uultum
tuum inlumina super super seruum tuum. faciem Christi
uidere cupiebat. ut mens eius inluminari posset. et secundum incarnationem
potest accipi; m u 11 i enim prophetae e t
iusti uidere uoluerunt, ut ipse dominus declarauit. quod
autem negatum Moysi fuerat, non quaerebat, ut corporaliter dei
uultum incorporei uideret, si tamen et Moyses tam sapiens et eruditus
hoc potuerit simpliciter magis quam in mysterio postulare.
humanum
tamen est desideria supra nos extendere, nec inmerito faciem
16 II Cor. 4, 6 20*Ps. 118, 135 23*Luc. 10, 24 25 ef. Ex. 33, 20 AP R quid Oml 3 ita] itaque ARml futurus om.N enmj
add. ita O 5 uerus Iesus v seMml 6 auferretur seripsi auferret eodd. av
8 qui om.O 9 nec]
Inluminat tamen uultus dei secundum quod oculi eius super
iustos habentur. quod cum spiritaliter sit probandum, tamen, quia
incidit inluminationis uultus Moysi historia, ne quis non putet corporaliter
m fieri potuisse. cognoscat. etenim usu solis multis etiam
pallore confectis totius corporis figura mutatur et ignis uapore calefactis
species uultus rutilantis offunditur; oriente die rubent terrae
croceo colore perfusae, imaginem de beneficio mutuatae; gemmarum
quoque monilia coruscantia transfundunt finitimis quod ipsa radiauerint:
et miraris, si Moysi uultus diuinae infectus est claritate
praesentiae, miraris, si refulgente dei gratia iusti uaporetur ingenium?
non dubitauit propheta, qui poposcit inluminari prius, ut
iustitias domini posset addiscere.
Decursus aquarum descenderunt oculi
mei quia non custodiui legem tuam. granditer affectum
Oculi ergo ipsi tamquam in decursus descendunt aquarum.
quo uerbo impetus deplorantium uehemens expressius deplorantium
secundum illud quod in Canticis scriptum est: fons hortorum,
puteus aquae uiuae et impetus descendens a
Libano.
hic impetus ecclesiam deduxit a Libano, hoc impetu
diluuntur peccata, hoc impetu puri fontis spiritus sancti adfuit a
Libano sponsa et a principio fidei transiuit saeculum et pertransiuit
ad regnum. aliis fons est. aliis puteus pro captu nostro gratia spiritalis.
aliis hortus clausus, fons signatus. aliis horto
torum fons qui in ecclesiae dote numeratur, aliis impetus descendens
a Libano et magnus impetus, qui numquam deficit.
non enim
deficiunt de petra ubera neque nix a Libano
neque aqua quae fertur ualido uento uirginis
Hierusalem. descendit impetus a Libano, quando collectis in unum
apostolis et plurimis credentibus factus est subito de caelo sonus.
tamquam ui magna spiritus ferretur, et repleti sunt omnes spiritu
sancto dinersitates donante linguarum. bonus impetus qui laedere
nesciat, norit inplere.
Si quis igitur hunc impetum superuenientis e caelo gratiae
uult mereri. descendat etiam ipse oculis in decursus aquarum. qui
hunc primum impetum fuderit, illum merebitur. descendit oculis
suis in hos ductus aquarum. quae lacrimis inrigauit in euangelio domini
pedes, et ideo fidei suae pretio emit animae suae et corporis sanitatem
iam non sanguinis proflua, sed gratiae spiritalis.
Descendit ergo Dauid propheta; ideo de peccato gratiam rettulit.
descendit in aquarum ductus, hoc est: repleuit eos et
13 cf. Hier. 18, 13 14 cf. Act. 2, 1-4 22 cf. Luc. 7, 38 24 cf. Luc. 8, 44 om.T,cf.lin.20 descenJerunt MOv 2 expressus NT 3 ortorumOP
5 hic-ecclesiam) hos-ecciesia GMNPm1RTa μ 6 delnente
an, quod elocutionis moralis quidam
sensus ostendit, descendit in aquarum ductus, transiuit eos et
possemus dicere: \'transcendit eos et supergressus est\\ sed minuitur
uis eloquii, quo uis maior afluentiae descendentis quam ascendentis
exprimitur. uide, rogo, quid de usu uerba habeant, ut impetum suum
sermo propheticus non amittat, licet usus ipse scriptorum sensui
seruire maiore decore consueuerit. diuerse hoc et saepe significauit
et propemodum incrementa semper adsumpsit. dixit enim primo:
lauabo per singulas noctes lectum meum, in
lacrimis stratum meum rigabo. dixit iterum: fuerunt
mihi lacrimae meae panis. dixit etiam: et
potum meum cum fletu miscebam. hic addidit dicens:
decursus aquarum descenderunt oculi mei.
Hoc secutus in Threnis Hieremias affectum doloris expressit,
uim oculi descendentis imitatus; sic enim habes: defecerunt
in lacrimas oculi mei; oculi mei caligauerunt.
tamquam descendunt oculi qui deficiunt in lacrimis. et alibi:
oculus meus absortus est.
sed plus est aquam lacrimis
uincere quam oculos absorberi fletibus. et alibi idem Hieremias:
exclamauit cor eorum ad dominum: muri filiae
Sion deducant torrentes, fluant lacrimas die
ac nocte; noli dare tibi requiem, non sileat
pupilla oculi tui. oculi igitur, qui torrentes deducunt lacrimis
2,11. 5,17 19*Thren. 3, 49 21*Thren. 2,18 suo Gtnl an] aut AOv ante N eloqutionis P 3 ostenditur
Mm2 et] ut Pm2 4 possimus AGmlPm2 possumus Gm2\\lORm2 eos om.O
5 quod 0 maioris O affluentiae GMNOPm2 Rm2av 6 rogo] ergo Mm2NO
Sunt tamen codices qui habeant:
ϰατεβιβαϭαν hoc ὀϕϑαλμοι μου, hoc est: ductus aquarum
Et habuit quidem multa quae fleret, uel incestum filiae uel
interitum filiorum. sed hic non hoc fleuisse se dicit, sed quia non
custodiuit legem domini. a sancto uiro plus culpa quam aerumna
defletur. fleuit itaque, quando Nathan ei de Uriae morte indignationem
domini nuntiauit, et peccatum suum de praeuaricatione legis
agnouit.
denique filio in aegritudine constituto neque cibum sumpsit
neque regium thronum aut cubile conscendit, sed stratus in terra
ieiuna ora lacrimis diluebat, non tam filii mortem quam peccati poenam
in illo lauare desiderans. fleuit, quando numerato populo repente
corde percussus est. denique: peccaui, inquit, grauiter
r, peccaui stulte.
fleuit igitur primo, quia elatus regia
Potestate quaerendo numerum plebis mensuram egressus est condicionis
humanae, deinde quia sui erroris pretio uindicabatur in plebem.
sed a domino haec proposita poena fuerat, non a rege est postulata.
domini tamen se committendo misericordiae electionis causam
probauit, simul, quia propter eum populus laborabat, ipse se offerendo
pro populo elationis soluit iniuriam, pietatis probauit affectum.
II Reg. 12, 15—16 18*11 Reg. 24,10 0 cod. Monac. 2564 cumulantur eet. at., cf. pag. 394, 1
3 habent AMml Graeca plus minus corrupta in codd. a, om.N διεξόδοις v
Sequitur psalmi centesimi octaui decimi \'Sade\' littera octaua
decima, quae Latina interpretatione dicitur \'consolatio\'. post more
torrentium lacrimas profluentes et graues fletus doloris oportebat
consolationem sequi. nam et qui in doloribus sunt, consolatione
indigent, et qui grauibus aerumnis poenas commissorum luerunt
criminum, sperant indulgentiam, et qui fletibus et lacrimis propria
delicta lauerunt, requiem promerentur.
Haec omnia in scripturis diuinis qui quaerit, inuenit. nam et
primum illud, ut in dolore positos consolemur, docet illa. quae in
libro Hieremiae flebiliter clamat ad captiuos et exules Iudaeorum:
ite, profieisc-imini, filii; ego enim derelicta
sum deserta. exui me stolam pacis, indui autem
stolam precationis meae et clamabo ad
excelsum in diebus meis. animo aequo estote.
filii. clamate ad dominum et extrahet uos de
manu principum inimicorum. ego enim speraui
in illo aeterno salutem uestram.
credentibus
igitur in dominum est in domini misericordia consolatio. est etiam
aliud consolationis genus his qui graues soluerint poenas, ut habes
scriptum in Esaiae libro: consolamini consolamini
populum meum, dicit dominus. sacerdotes.
loquimini in cor Hierusalem, consolamini
eam, quoniam repleta est humiliatio eius; so-
lutum est peccatum eius, quoniam accepit
de manu domini duplicia peccata sua. etiamsi
om.av octaui decimi om.M zadik a decima
oetaua v, om.O 4 in morem 0 5 defiuentesa oportune ASPmlRT
oportunam GM 6 eonsolationem-sunt OPs-l.mla (om. et) v. om. eel.
consoiatione] eonsolationem GM cousolationis NT 7 quia AR 10 et om.AOv
12 clamabat 0 14 sum] add. et Rm2 exue Pml pr. stola GMNa
17 deum a extnhit ASml 19 uestrontm Mml 21 his genus G iis v
22 isaiae GMO(v) alt. consolamini om.AGNPR 24 corde M 26 quia 0
releuantur solutione poenarum qui
non absoluuntur commendatione meritorum. tertium est, cum lacrimis
crimen abluitur, ut est illud: discedite a me omnes
qui operamini iniquitatem, quoniam exaudiuit
dominus uocem fletus mei. quod etiam hoc loco
et plerisque locis in libro Psalmorum facile repperitur.
Consolatio igitur prima ordine, quoniam non obliuiscitur
deus facere misericordiam neque in aeternum proicit quos putauerit
cohercendos. secunda. quod decursis suppliciis, quae propter peccata
nostra tolerauimus, ad ueniam pertinemus.
unde nonnulli philosophi
disputarunt obesse inprobis absolutionem, prodesse mortem, quod
in illa incentiuum sit delinquendi, in morte autem finis peccati. quod
adsumptum esse de nostris cui dubium. cum in Prouerbiis Salomonis
sit: qui parcit baculo, odit filium suum, c astigat
autem dominus quem diligit. et infra: flagellum
equo et stimulus asino imperat, uirga
autem nationi inprudenti? poena enim corrigit et
emendat errantem. si talis est qui emendari non queat.
aufertur e
medio. ne grauiora committat; mortuus enim iam nescit errare. ideoque
Ecclesiastes ait: et laudaui ego mortuos magis
quam uiuentes, et optimus supra hos qui nondum
natus est, qui non uidit hoc opus mali.
mortuus praefertur uiuenti.quia peccare desiuit. mortuo praefertur
qui natus non est, quia peccare nesciuit.
Nunc dicamus etiam de his qui poenas scelerum soluerunt
suorum. nonne isti tulerunt culpae pretium et iam non integra his
U*Prou. 13, 24 *Prou. 3,12 15 Prou. 26, 3 20*Eccle. 4, 2—3 0, om. cet. av 6 reperitur GMNORm2av 7 primo GMRm2, odJ.
mane Mml ordinej
populum meum, quia recepit de manu domini
duplicia peccata. discite unde Plato haec sumpserit.
eruditionis gratia in Aegyptum profectus, ut Moysi legis
oracula, prophetarum dicta cognosceret, audiuit consolationem
populi, qui supra peccati modum uidebatur fuisse punitus,
et hunc locum quadam adopertum dote uerborum in dialogum
transtulit quem scripsit de uirtute. quem locum tamen dominus
in euangelio plenius conprehendit et apertius declarauit, dicens
per Abrahae personam ad illum diuitem saeculi huius: fili,
recordare quia recepisti bona in uita tua
et Lazarus similiter mala; nunc autem hic
consolationem habet, tu uero cruciaris. et
in his omnibus inter uos et nos chaos magnum
firmatum est, ut hi qui ueniunt hinc transire
ad uos non possint neque inde huc transmeare.
sed iam audiamus quid iustus in consolando se loquatur.
Iustus es. domin e, et rectum iudicium
tuum. [mandasti iustitiam testimonia tua et
ueritatem tuam nimis.] uere iustus uir qui lacrimis profluens,
taedio uincitur, non metu frangitur, non labore lassatur, non ingratus
aut tristis est. plerumque enim uulgus hominum sua delicta
non reputans iniuste se putat tolerare quae patitur. at uero
uir iustus, qui se ipsum statim in exordio sermonis accusat, iustitiam
domini praedicat, quod meritis suis digna patiatur. dicendo
autem iustum deum de sua quidem iniustitia ante pronuntiat.
sed de iustitia domini sperat et ueniam. iustus enim non semper
16, 25—26 18 Ps. 118,137 [138] 25 cf. Prou. 18, 17 28 cf. Ps. 102, 9 add. sua Oa dicite NOTa haec] hunc 0 4 profectum 0
moysis PB (v), add. gesta Ov 5 oraculaj add. et NPTa cognoseerit Rml
7 dialocum Pml 10 habrae (h del.) P 13 habet] recepit 0 14 nos et uos
GMNTav cahos P 15 hii GM ii v ueniunt APB uolant eet. av ad nos
hiac transire 0 18 praemittunt I APR 19 tuum] add. II APR secundus N
mandasti—20 nimis om.a, ef. p. 401,19 institiam] iudicia et Am2R iustitiam
et O 24 repetens codd. praeter OPm2, a ioiusta O toierari AR
peccatorum, ita remunerator est uirtutum optimorumque meritorum.
qui uuit dare praemium, debet spectare certamen, quia
nemo sine certamine coronatur. sinit ergo nos saepe temptari.
uolens iuste praemia dare luctanti utique, non dormienti. non
decet redimitos floribus corona, sed puluerulentos nec molles deliciis,
sed labore exercitatos ornat uictoria.
Iustus ergo in aduersis suis iustitiam dei laudat. sed non
hoc sentit amissis teneris parens liberis, non inmaturo nuptae
uiduatus consortio, non aeger in dolore, non naufragus
in periculo, non reus in iudicio, non captiuus in laqueo. clamat
tamen Hieremias, cum futurae adnuntians populis captiuitaris
aerumnam in luti uoragine turpi necandus inluuie mergeretur:
iustus es, domine.
cJamat iterum, cum uictae plebis miserandis
seruitiis angeretur: iustus est dominus, quia
os eius inritaui. a foris sine filiis fecit et
ab intus mors. clamabant Hebraei, cum propter uirtutem
deuotionis et fidei gratiam fornacis ardentis ambirentur incendiis:
iustus es in omnibus quae fecisti et ideo meruerunt,
ut inlaesi ignibus domini iustitias praedicarent. Danihel!
quoque propheta secundo in lacum missus leonum et inmanium
ferarum saeuitia atque horrore circumdatus recta omnia in conspectu
esse domini inperterrito clamore iactabat. lima:; inclusus
utero bestiali anhelandi spiritus uix habens commeatum iustus
lo*Thren. 1, 18.20 l9*Dan. 3, 27 21 cf. Dan. 6, 22 add. enim av uindex] add. est 0 3 expectare Mm2NPm2Ta
4 coronabitur NPTa 6 redimitus ARml puluerulentus AJRml diliciis
ARm1 7 sed] add. duros v exercitos GMNPmlT exercitii v 8 dei
iustitiam AR 11 captus 0 clamabat Mv 13 uoraginem MNOPv
14 cJamabat GMNOPav qumPml mirandisOml 15 es ARm1 qai Pml
Dauid cum fugeret a facie Abessalon parricidalibus armis et telis
pulsus et regno egressus, cum pro totius populi se offerret excidio,
dicebat: iustus es, domine, e t rectum i u dicium
tuum. grex innocens iste quid fecit?
ego pastor feci malignum.
apud iustum deum poena
de culpae auctore sumatur. ipse pater fidei Abraham, cum ad
immolandum unicus a sene filius posceretur, paternae pietatis
affectum diuinae confessione iustitiae temperabat dicens: iustus
es, domine. non enim poscis alienum, sed tuum reposcis;
ipsum tibi restituo quem dedisti. hunc imitatus Iob extinctis liberis
patrimonioque nudatus amisso amictum sui corporis scindens
ait: nudus natus sum, nudus, inquit, et moriar.
dominus dedit, dominus abstulit; sit nomen
domini benedictum m.
Omnes ergo iustum dominum praedicemus. et qui moribunda
sepulchro sua membra conponit et qui damno feritur aut
funere filiorum, dicat: iustus es, domine. quid enim
nostrum amittimus ? clamat apostolus: quid habes quod
non accepisti ?
quod habemus ergo accepimus, quod igitur
amittimus reddimus, non amittimus. iustus dominus in perculis,
iustus in damnis, iustus in ultionibus est, non solum quia unusquisque
iuste culpae suae pretium luit, uerum etiam quia, dum
unus punitur. plurimi corriguntur. Ananias in Actibus apostolorum
fraudati pretii, quod de agri uenditione perceperat.
crimen
admisit. qui potuerat nihil offerre et crimen euadere. uerum ne
quis inpune circumscribendos apostolos arbitraretur aut
14*Hiob 2, 21 20 I Cor. 4, 7 25 cf. Act. 5, 1-5 def. A GM 3 absalon GOa parricidalis 0 telis scripsi terris codd. av
7 malum MNRm2Ta 8 fide R 9 sene] se T 11 sed] si Pml 13 matrimonioque
M 14 sum natus 0 inquid GMPml 17 moribunda] add. de a
18 feretur Rml 19 dns GMPR 22 pr. admittimns Bml ammittimus
(bis)P iustus] add. est 0 24 pretium] poenas in ras. T, a 25 Annanias
et saphira a 26 agri] add. sui MNOv perceperant a 27 admiserat 31
ailmiserunt a poterant a conferre O
denique potuit deus
eum uoluntati suae facere oboedientem, sed eius poena omnes
uoluit emendari, ideoque dicit ad eum dominus: quia ad hoc
ipsum te suscitaui, ut ostendam in te uirtutem
meam et adnuntietur nomen meum in
uniuersa terra. non utique dominus suae laudis, sed nostrae
correctionis incrementa quaerebat.
Omnes ergo sapientes dicunt: iustus es, domine,
e t rectum iudicium tuum. neque enim tradimur
aduersariis sine iudicio ipsius neque sine ipsius iudicio in tribulationes
uenimus. haec iustorum est consolatio, hoc est domini
iudicium, denique et supra habes: memor fui iudiciorum
tuorum quae a saeculo sunt et me consolatus
sum. aduertis ergo quia domini iudicia consolationes
sunt.
Mandasti iustitiam m testi monia tua et
ueritatem t u a m nimis. utrum \'nimis mandasti an
Sequitur uersus tertius: exquisiuit me zelus d omus
tuae, quoniam inimici mei obliti sunt uerb
or um tuorum. est zelus ad uitam et est zelus ad mortem. ad
aemulatus est deum suum et non exorauit pro
filiis Israel. caesa iacebant uiginti quattuor milia populorum;
tendebat poena in omnes nec ullus finis exitii. adripuit siromasten
Phinees, duos occidit interdicta sibi consuetudine copulatos, redemit
omnes, indignationem domini mitigauit, dedit uictoriam
quibus negabat salutem. quam salutaris igitur est dei zelus!
Non unius temporis illud uitium fuit; et nunc Madianitis
miscetur Iudaeo. Madianitis est quae nullo est uxoris legitimae copulata
coniugio, nullo fidei iuncta consortio. Madianitis est haereticorum
perfidia, cum populum dei temptat. quam multis populis
meretrix ista feralis inrepsit, quae publico funere totum populum
communi morte tumulauit! ueni et nunc, Phinees, arripe gladium
uerbi, interfice perfidiam, iugulato haeresim, ne propter eam populus
uniuersus intereat. urget ira caelestis: percute ipsam uuluam impietatis
generatoriumque perfidiae, ne partus formetur infelix, ne adulterina
conceptio diffundat seminarium praeuaricationis et sceleris,
ut dominus tecum statuat testamentum pacis et testamentum gra--tine,
testamentum promissionum caelestium. zelum habere debet
sacerdos, qui incorruptam seruare studet ecclesiae castitatem, et ideo
princeps sacerdotum dicit: zelus domus tuae conrodit
def.A MNPB 3 israhel MNPR qao PmlB 4 israhel MR
5 acut GMNav dixit GmlP ego ecceO testimonium N
Exuuisiuit, inquit, me zelus domus tuae.
uides quia zelus dei gratia est, qui exquirit, qui superuenit, qui se
iusti infundit pectori. zelus dei uita est. denique dominus ait:
zelus domus tuae deuorauit me. sicut enim ante in
Adam deuorauerat hominem mors praeualens, ita zelus deuorauit
quem uiuificauit in Christo.
zelum habuit Helias et ideo raptus
ad caelum est — zelans, inquit, zelaui dominum -.
zelum Mattathias Butanus, qui aduersus sacrilegia Antiochi exc-itauit
dei plebem. zelum qui habent omnes sibi inimicos suos putant qui
sunt hostes dei, quamuis patrem fratres sorores; de omnibus dicit:
in hostes facti sunt mihi, sicut Dauid ait. quid multa ?
apostolus quoque domini hoc declaratus est nomine, ut Iudas Zelotes
diceretur, sicut legimus in euangelio.
Zelo fidei populus gentilium uitam sibi adquisiuit aeternam
neglegentia atque desidia Iudaeorum populus
amisit. ideoque scriptum est: zelus adprehendet populum
ineruditum. quoniam populus. qui erat eruditus
in lege, nullum fidei habebat ardorem. contulit se zelus ad
gentes. cuius tanta est gratia, ut electionis praerogatiuam uicerit.
ut eruditionis industriam superarit. denique adprehendens populum
ineruditum fecit esse meliorem.
itaque ea gratia operatus
1 Mach. 2 15*Ps. 138, 22 16 cf. Luc. 6, 15 20*Esai. 26,11 codd. 2 alt. ne om GMmlN 5 (exquisi)uit] pergit A inquid
GMPm1 me inquit NO me om.APIi 7 peecatori AMml 8 in orn AR
11 est ad caelum AR zelum P 12 zelumj add. habuit av matMas
APmlRrnl mathathias GMNORmia matathias Pm2v, add. habuit GMm20
Butanns] anus G. del. JI, om.O, add. habuit Rm2 anthiochi MOP 13 qaij
que R omnes] add. qui RmZ 14 sint Am20R fratrem AGPR de om.a
dicit] similis transitus a plurali ad stngularem numerum cap. 31 init. 00 ammisit
P ideo (om. que) MNv adprehendit codd. av ( λήμѱεται) 21 ern-
Angeli quoque sine zelo nihil sunt et substantiae suae
amittunt praerogatiuam, nisi eam zeli ardore sustentent. denique
in Apocalypsi Iohannis dominus ad angelum Laodiciae dicit:
scio opera tua: neque frigidus es neque calidus.
utinam frigidus esses uel c-alidus.
sed quia tepidus es, incipiam te euomere ex
ore meo. quia dicis quod diues sum et ditatus
et nullius egeo, et nescis quod tu es miser
et miserabilis et mendicus et nudus et cae-
cus, consulo tibi ut emas a me aurum igne
probatum. hic est dei zelus, hoc est fidei uapor deuotionisque
feruor. qui nos uelut suauem cibum in Christo remollit et
format. quanta domini gratia, ut nos in suo ore constituat et
quasdam meritorum nostrorum epuletur dapes ac, si meremur,
deuoret, si nostri cibi suauitatibus delectetur! beatus quem sapientia
deuorauerit, quem uirtus hauserit, quem iustitia receperit.
culpa in eo habere non potest portionem quem absorbuerit remissio
peccatorum. ubi eum error inueniet quem integritas inmaculata
susceperit?
Et quid miremur, si angeli eum habent? ipse deus pater
ait: zelans zelabo Hierusalem zelo magno.
quia magnus deus, ideo et zelus eius magnus est et pro
1. 30 27*Zach. 8, 2 R quam a 2 gentibus 0 5 nincat 0 8 amipittunt P
9 apocaiipsi MNOP laudotiae N laudieiae P laodeciae Bml 10 tua] add-
quia a 11 uel] aut Pmlav 13 quod] quia N, om.Rv 14 quia 0 17 zelos
Mm1 hoc] Me AMNav deuotionis (om. que) a 18 uebd Rml 20 quastam
Å 21 sibi A cybi GM 23 absoruuerit Pml 24 euni] enim MNov
inuemat AOR 26 meremur Mml miramur Rm2 eam GMNOPR 28 deus
Sed non solum locum ecclesiae zelare debemus, sed hanc
quoque interiorem in nobis domum dei, ne sit domus negotiationis
aut spelunca latronum. si enim lucra, quaestus pecuniae et emolumenta
aucupemur, domum negotiationis fecimus; si inuadamus
alienas possessiones, fines uiduae uel minorum, fecimus speluncam
latronum. ergo ueniat uerbum dei et de hac domo proiciat fures
direptores caupones, ut mundum sit cor tuum, pectus tuum.
Sed est zelus ad culpam, est zelus ad gratiam. nam et
ipse Dauid ait: zelaui in peccatoribus pacem, et
in Ecclesiastico scriptum est: non zeles mulierem sinus
tui, ne ostendat super te malitiam doctrinae
nequam m, et mulier zelotypa in mulierem fidelem iure reprehenditur.
aduertimus ergo, quod mensura quaedam et disciplina
sit zeli, sicut disciplina uirtutis. et ideo beatus qui zeli nouerit
disciplinam et oderit eos, qui domini gratiam relinquentes salutem
propriam deserant, errorem sibi fraudis adsciscant.
Ideoque ait: quoniam obliti sunt uerborum m
tuorum inimici mei. qui sunt isti inimici? si populus
Iudaeorum, quomodo inimici erant sub eius imperio constituti
Dauid enim Iudaeos omnes regno proprio gubernabat. si gentiles.
quomodo obliti uerborum dei qui legem domini nesciebant? nemo
enim nisi id quod acceperit obliuisci potest.
illi ergo immici mei
18 cf. EcclL 26, 6 (8) 23*Ps. 118, 139 1 equalitate 0 ita] add. et a 3 Iesus om.Rml 7 zeiari 0 8 domusj
domum A 9 et om.Ov 10 accnpemur A inuademus Pml 11 possessionis
Mm1 12 ergo om NT ueniat ergo av domu Pml 14 alt. est] add.
et Ov 18 zelotipa MOP muliere fidele a deprehenditur 0 22 deserunt a
errores Ov fraude 0 asciscnnt a 24 sij nisi 0 25 quomodo-consrituti
nemo enim grauior hostis omnium quam qui omnium
laedit auctorem. ideo ergo zelo magno adquisitus est populus
nationum, quoniam a suo deus populo negabatur; nec enim
poterant aut fidei deuotionem aut disciplinam tenere uirtutis.
qui memoriam praeceptorum caelestium non tenebant. sic Adam
de paradiso eiectus, sic populus Iudaeorum de praerogatiua electionis
exclusus est.
Sequitur uersus quartus: ignitum elo quium m tuum
nimis, et seruus tuus dile xit illu d. ignem quidem
neque uero dignum erat, ut elementa innoxia nostri
luerent sceleris ultionem. quid natura deliquerat, si adulta iam
suboles errauit ? non erat partus in uitio, si deuio lapsa est errore
progenies, sed usus in culpa. quem ergo dominus . ignem in nouo
sparsit testamento ? qui secretos mentium diuinae cognitionis
ardore inflammaret affectus, qui uaporem fidei et deuotionis adoleret.
qui cupiditatem uirtutis accenderet. hoc igne calefactus
Hieremias dicit: et erat ignis flammigerans in
15 cf. Gen. 19, 24 26*Hier. 20, 9 deleui, cf. p. 334, 19 propria NPRml in propria ORm2av
sua om. O 3 rebellis Mml ait a 4 iniusto AmlPR iustu G et iusto Ou
Ignis ergo hic sermo Christi est, et bonus ignis qui calefacere
nouit, nescit exurere nisi sola peccata. hoc igne super bonum
fundamentum positum apostolicum illud aurum probatur, hoc
igne illud merum operum examinatur argentum, hoc igne pretiosi
illi lapides inluminantur, faenum autem et stipula consumitur.
mundat ergo hic ignis animum. consumit errorem.
unde et dominus
ait : iam uos mundi estis propter sermonem
quem locutus sum uobis. hic est ignis qui ardet ante
dominum; nisi enim quis flagrantiam deuotionis adsumpserit,
praesentiam domini habere non poterit. accende hunc prius ignem
in mentibus tuis, ut Christi tibi lumen effulgeat.
hoc igne urebatur
rubus et non exurebatur; urit enim sermo unus, ut corrigat
conscientiam peccatoris, non exurit, ut perdat. hic ignis hebetare,
hic ignis extinguere materialium saeua flammarum consueuit incendia;
denique Hebraei hoc igne succensi fornacis ardentis uaporem
nec timere nec sentire potuerunt. merito ergo bonus seruus
diligit ignitum domini alloquium quo induitur caritas, quae excludit
timorem.
Pulchre autem addidit \'nimis\', quia omnis quidem
doctor inflammat audientis affectum, sed supra omnes sermo est
dei, diuisiones artuum et intima penetrans medullarum. tripliciter
ergo describe tibi ignitum alloquium dei, uel quod mundat
uel quod accendit uel quod inluminat audientes. ideo ait dominus:
15 cf. Ex. 3, 2 19 cf. Dan. 3, 50 21 cf. I Ioh. 4.18 23*Ps. 118, 140
24 cf. Hebr. 4, 12 0 cod. JImUJc. 256i CIeophas cet. av 2 inj ad ha
3 cum facerent M 7 posito a illud apostolicum v hoc—8 argentum
om. 0 8 merum υ morum codd. a, add. uel ΜΝΡΤα igni A 9 feoum
Nec mireris, si seruus diligit ignitum domini alloquium,
quod et sponsa dilexit, quae ait: sicut resticula coccinea
labia tua; in cocco enim species ignis et crucis dominicae
sanguis inrutilat. coccinea labia domini, quae passionem
propriam loquebantur.
denique in Exodo coccum pro igne conlocatum
est. non enim ex cocco mundus, sed ex quattuor constat
elementis; sed in cocco figura ignis expressa est, cuius uapor nisi
caelum atque aerem, maria terrasque penetraret, omnia tamquam #
effetis uiribus soluerentur. per resticulam igitur uinculum per-
suasionis agnoscimus, per coccum uel cupiditatis ardorem, qui
scintillet in animis audientium, uel indicium passionis. unde et
alibi ait sponsa: labia eius lilia distillantia myrram
penam. per myrram enim passionis unguentum et
resurrectionis gratia declaratur, quae rediuiuum uitae odorem
suscitatis mortuorum uisceribus infundit. merito igitur alloquii
eius accipiens suauitatem exclamans sponsa testatur: fauces
eius dulcedines et totus desiderium.
Sequitur: iuuenis ego sum et despectus ;
iustification est tuas non sum oblitus. multorum
cum a fratribus in Aegyptum uenderetur, iunior erat et
despectus, qui ad seruitutis iniuriam uendebatur. et postea, cum
Iud. III 8 15*Caat. 5,13 19*Cant.5, 16 21*Ps. 118,141 Oml 4 ne T eloqaium 0 6 labia tua ante sicut tr. P
7 sangninis
Ipse quoque iunior fratribus cum patris oues pasceret
tamquam uili ablegatus obsequio, non oblatus est sacerdoti, quasi
indignus qui ungeretur in regnum, sed a sacerdote quaesitus et
accersitus a pascuis praerogatiuam regiae unctionis accepit. postea
quoque progressus ad bellum, cum Golias totum populum Iudaeorum
corporis sui mole despiciens singulari certamine prouocaret.
timentibus ceteris poposcit a rege, ut congrediendi sibi permitteret
facultatem.
ne tum quidem tanto certammi habiiis aestimatus
est. rege dicente: non potes ire ad allophylum et
pugnare cum eo, quoniam tu puer es et ille
uir bellator est a iuuentute sua. neque esset
admissus, nisi fecisset fidem, quod in sua adulescentia leonem suis
manibus strangula.tum extractis raptae ouis cruribus peremisset.
ipse etiam desectus allophylo, quod aduersus armatum proeliatorem
cum uirga et lapidibus processisset. rettulit non uiribus? se
fretum esse, non armis. sed in nomine domini confidentem ad
proelium esse progressum, ut lacessitae plebis auferret obprobrium.
hic ergo iuuenis atque despectus strauit allophylum potitusque
uictoria in decem milibus iuuencularum psallentium testimonio
triumphauit.
17, 34—18, 6 26 cf. I Reg. 18, 7 M 3 uendicaret Ma 4 curroque ARml sumiiusso AGOR
5 iunior AGNOv iuueuis a 8 ipse] add. Dauid v quoquej add. dauid 0
9oblegatus APmlR obligatus Pm2 oblatus]
Gerebat enim typum eius qui quasi despectus uenturus
esset in terras et sine legato, sine adiutore, sine nuntio totum
populum mundi huius crucis suae proelio liberaret, cui adplauderent
animae sanctorum per baptismatis sacramenta renouatae, quod
uerum illum Golian reuelatum nobis ac proditum uerbi sui gladio
trucidasset. iacet igitur uerus Golias humilitate filii dei stratus,
amisit caput, quod in multas artes uertebat et fraudes. psallunt
securae iam animae, quae ante peccatorum suorum tormenta
deflebant. dicunt tympanis, hoc est corporibus suis peccato
mortuis resultantes:
Saul triumphauit in milibus,
Dauid in decem milibus. rex ille durus indignatur et
irascitur diabolus, eo quod canerent iuuenculae quia duritiae
filius paucos decepit, Christus totum mundum redemit. dicit
ergo Christus natus ex uirgine: iuuenis ego sum et despectus;
iustificationes tuas non sum oblitus.
Dicit etiam populus nationum ille in prima electione
despectus, rudis adhuc fide et studio primaeuae deuotionis adulescens
uel certe renouatus aquilae iuuentute per baptismatis
sacramenta: iuuenis ego sum et despectus; iustificationes
tuas non sum oblitus. ille ego despectus
ante iam praeferor, iam anteponor electis, ille ante despectus
populus peccatorimi habeo caelestium sacramentorum ueneranda
consortia, iam mensae caelestis honore suscipior. epulis meis non
pluuia undatur, non terrae partus laborat, non arborum fructus;
potui meo non flumina quaerenda, non fontes. Christus mihi
cibus. Christus est potus, caro dei cibus mihi et dei sanguis est
potus. non iam ad satietatem mei annuos expecto prouentus,
Christus mihi cotidie ministratur. non uerebor, ne qua mihi eum
ARtnl sacramentum Ofi 5 goliath G
Goliam MNOav 6 goliath G goliad Mml 7 ammisit P 10 mortuos A
11 decim A 12 iraseator
non lam coturnicuni pluuias mihi opto descendere
quas ante mirabar, non manna quod ante cibis omnibus praeferebam,
quia qui manna manducauerunt patres esurierunt. meus cibus est.
quem si quis manducauerit non esuriet, meus cibus est qui non
corpus inpinguat, sed confirmat cor hominis.
Fuerat mihi ante mirandus panis de caelo — scriptum
est enim: panem de caelo dedit eis manducare —.
sed non erat uerus ille panis, sed futuri umbra. panem de caelo
illum uerum mihi seruauit pater. mihi ille panis dei descendit
e caelo, qui uitam dat huic mundo. non Iudaeis descendit, non synagogae
descendit, sed ecclesiae descendit, sed populo dei iuueniori
descendit. nam quomodo Iudaeis descendit panis qui uitam dedit.
cum omnes, qui illum panem manducauerunt. hoc est manna,
quem putauerunt Iudaei uerum panem. in deserto mortui sunt?
quomodo synagogae descendit, cum synagoga omnis interierit et
aeterno ieiunio fidei macerata defecerit? denique si accepissent
panem uerum, non dixissent: domine, semper da nobis
panem hunc.
Quid petis. Iudaee, ut tribuat tibi panem quem dat omnibus.
dat cotidie, dat semper? in te ipso est ut accipias hunc panem;
accede ad hunc panem et accipies eum. de hoc pane dictum est:
omnes qui elongant se abs te peribunt. si elongaueris
ab eo, peribis, si adpropinquam\'ris ad eum, uiues. hic est
panis uitae; qui ergo uitam manducat. mori non potest. quomodo
enim morietur cui cibus uita est? quomodo deficiet qui habuerit
uitalem substantiam?
accedite ad eum et satiamini, quia panis
est; accedite ad eum et potate, quia fons est; accedite ad eum et
103, 15 8 Ioh. 6, 31 10 cf. Ioh. 6,33 15 cf. Ios. 5, 4 18 Ioh. 6, 34
23*Ps. 72, 27 25 cf. Ioh- 6, 35 28 cf. Ioh. 1, 9 AGRml immineat a 2 perseuerat XPmlTa coturnicem
AGmlR pluas AR 3 quas] quod AR 4 quia om.0 qui om.AGMR
patres] add. et MRm2 melius Gml 5 esuriit A 7 fuerit NPT de]eO
8 eis] illis O, om.P 9 umbram R 10 mihi uerum 0 dei om.0 11 e] de
Nav iudae O 12 iuueniore Bml ianiori GMNOv 18 da nobis semper av
21 pr. dat om.P cottidie MO quottidie P 22 accipias N accipiens Rml
pene Pml 23 abs] a O si]
Sed miramini Moysen, quia patres uestros per mare siccis
duxit uestigiis. Moyses non imperauit, sed impetrauit, non iussit
mari, sed seruiuit iubenti fluctibus. Moysen laudatis. quia regem
Pharao cum exercitu suo mersit. Moyses orabat et alius imperabat,
Moyses precabatur, Christus operabatur, Moyses fugiebat. Christus
insequebatur, Moyses columnam sequebatur, ut nocturnas tenebras
declinaret, Christus inluminabat. Moysen agnoscitis, qui aquae
amaritudinem temperauit, Moysen agnoscitis, qui aquam produxit
de petra: Christum non agnoscitis, qui ueri illius Aegyptii regis
strauit exercitum et abyssi mersit profundo, qui nos liberat cotidie
de mundi huius fluctibus. ne nos saeculi procella demergat. quid
profuit patribus transire per Mare Rubrum, quibus ad terram
resurrectionis non licuit peruenire ?
quicumque enim exierunt de
Aegypto, perierunt in deserto. mortuus est Aaron, mortua est Maria,
mortuus est et ipse Moyses; solum Iesum Naue nominis sacri
similitudo seruauit. plaudat Iudaeus, quia sitienti illi undam saxa
uomuerunt: mihi de corpore dei fons fluxit aeternus. meas amaritudines
bibit Christus. ut mihi suae donaret gratiae suauitatem.
15 cf. Ex. 17,6 16 cf. Apoc. 20, 2-3 add. est 0 3 quis] qui AN Rmla 6 et uidistis
eum om O 7 ei] eum et 0 possetis AmlRtnl positis G 8 duxit
siccis 0 9 uestigis M inperauit P impetrauit] obtemperauit NT
11 farao AGMR pharaonem 0 faraho P inperabat P 12 predicabatur AR
pr. Christus] dominus iesus 0
Dicit ergo populus christianus: iuuenis ego sum
et despectus; iustificationes tuas non sum
o b lit u s. bene hoc dicit qui iustificauit deum baptismatis
sacramentis. qui enim baptizatur iustificat deum, quia peccata
propria confitetur et a domino suorum praestolatur indulgentiam
delictorum. iustificauit Dauid, qui ait: tibi soli peccaui
e t malum coram te feci, ut iustificeris in
sermonibus tuis.
non iustificauerunt Pharisaei qui baptin
Iohannis baptismo noluerunt, ut in euangelio legisti. nec solum
iustificare satis est, sed etiam non obliuisci iustificationum dei.
id est ut intemerata gratiae spiritalis dona custodiat et sacrae remissionis
munera inlibata atque inoffensa conseruet.
Haec generalia. sed etiam specialis singulis christianis
suppetit praerogatiua dicendi: iuuenis ego sum et despectus,
si humilis corde sit, si mitis atque mansuetus. dicat
ergo: iuuenis ego sum et despectus, praemittat
aetatis generalem iactantiam. quo plus commendet humilitatis
suae gratiam. non mirabilis humilitas in senectute, quae effeta
uiribus, fracta debilitatibus, tristis doloribus, anhela suspiriis, cocta
curarum aestibus et ipso uiuendi maesta fastidio alacritatem est
oblita iactantiae.
rara sane in iuuenibus est humilitas ideoque
miranda. dum aetas uiget, dum uires solidae, dum sanguis aestuat.
dum sollicitudo nescitur, dum ignoratur debilitas. dum laetitia
frequentatur, tunc feruet iactantia. tunc se iuuentutis superbus
extollit affectus, tunc humilitas quasi uilescit, abiecta contemnitur,
15 cf. Matth. 11, 29 22 aetaa uiget] cf. SaJI. Gat. 20,10 uires solidae] cf.
l erg. Aen. 2, 6.39 sanguis aestuatJ cf. Seren. Samon. 709 dispectus APmlRml 5 praestolatur Reorr. av praestat A praestatiir G
postulat MNP sperat 0 indulgentia G 6 peccatorum NPav 7 iustificeris]
add. domine M 8 farisei AR 9 baptismum ARml legistis T
nec] non Mm2PTa 11 sacra 0 remissiones Pml 12 inoffensa 0Pm2r
indefensa ARml indefessa eel. a 13 haec—specialis] haec generalis et spiritalisO
14 dispectns ARml 15 sit OPs. l., om. cet. α 16 dispectus APm1Rml
Denique sic consideremus: in paradiso defecit humilitas
et ideo uenit e caelo; in paradiso orta est inoboedientia et ideo
oboedientia cum saluatore descendit. inflabatur caro. unde subiectio
mansuetudinis inueniri non poterat in terris; intumuerat
omnis praeuaricatoris hereditas. ueniens dominus Iesus primum
se exinaniuit. non rapinam arbitratus esse se
aequalem deo, formam serui accipiens; et
specie inuentus ut homo humiliauit semet
ipsum factus oboediens usque ad mortem.
non te moueat, quia scriptum est \'ut homo\'; non enim similitudinem
suscepit hominis, sed ueritatem. nam et ipse apostolus
ait alibi: mediator dei et hominum. homo Christus
Iesus, et ut de euangelio adferamus exemplum: uidim
u s, inquit Iohannes, gloriam eius, gloriam quasi
unigeniti a patre, plenum gratia et ueritate.
numquid. quia dixit \'quasi unigeniti\', similitudinem magis unigeniti
quam ueritatem uoluit aestimari?
Non ergo supemacuo Christus aduenit. iam potest dicere
homo: iuuenis ego sum et despectus, qui erat ante
in populo priore senex superbus. dicit: iuuenis sum et
despectus, quomodo ecclesia: nigra sum et decora.
praemisit nigram, ut augeret decorem; sic et hic praemisit iuuenem,
ut augeret humilitatem. non dixit: \'nigra sum decora\', ne quod
nigrum est decorum aestimaretur, nec dixit: \'iuuenis sum despectus\',
23*Cant. 1, 5 (4) om- P aestimatur] add. esse a 2 morum] add. est Ta
nincit AR 3 sic scripsi si codd. av 3.4 paradyso A31R 4 e] a b 5 inflabatur
0 cod. Monac. 2664 v inflabat eel. a 6 inuenire GM poterit ARml
7 omnes R Iesus om. O 8 arbitratus] add. est a 9 serui] sibi GMnilP serui
sibi av et specie om.P 13 hominis accepit 0 homini ARml et om. PRa
14 alibi dicit O 16 inqiiid GMPml 17 gratiae AmlNOv ueritatis NOv
nigra sum superiore peccato, sed decora confessione
peccati ei correctionis studio atque amore uirtutis. quamuis ergo
\'et\' syllaba, ut grammatici appellant, coniunctiua sit, habet tamen
distinctionem, qua confusio disiungitur ac separatur, ut, si dicas
Ambrosium Bassum intus esse, unus putatur, sin autem asseras
Ambrosium et Bassum intus esse, duo utique intelleguntur.
Dicat ergo: iuuenis sum et despectus, quia
Christus in paupere atque despecto mundum redemit, quia Christus
humilitate diabolum uicit. dicat: \'despectus sum
deus non spernit, quia despectus ille Lazarus in Abrahae
nunc requiescit sinu et diues ille iactantior adfligitur in inferno.
despectus erat Moyses nec sibi idoneus uidebatur, cum ad liberandum
Hebraeorum populum mitteretur. despectus erat Hieremias.
qui dicebat: dominator domine, ecce nescio loqui,
quia iuuenis sum ego, sed facilius iste despectus
eligitur; denique dicitur ei: noli dicere quia iuuenis
sum ego, quia ad omnes quoscumque misero
te abibis et per omnia quaecumque mandauero
tibi loqueris. ne timueris a facie eorum,
quia ego tecum sum, dicit dominus, ut te 1 iberem.
despectus erat ille publicanus, qui oculos ad caelum non
audebat leuare et ideo facilius quam ille Pharisaeus exaudiebatur;
omnis enim qui se exaltat humiliabitur et
qui se humiliat exaltabitur.
16*Hier. 1, 6 18*Hier. 1, 7 23 cf. Lac. 18,13 25 Lnc. 18,14 MNOPm2av displicabilis G dispicabilis MNPm1Rm2
2 proprior MNPml Rml tumentis Aml timenti Oml 6 quia Mm1 quam Om1
7 putetur Mm2P 9 dispectns A
Sequitur: iustitia tua iustitia i n aeternum
e t l e x tua uer ita s. possunt quidem singuli facere opera
rum remunerationem in praesenti uita acceperit, quod non magna
fuerint opera illa nec remuneratione digna perpetua. quid quod,
etiamsi facimus opera aliqua iustitiae, facimus tamen non continua,
sed rara? plerique non rapiunt aliena, sed nesciunt de proprio
largiri; alii inuadentes indebitas facultates. quo speciem
iustitiae sibi quaerant, solent conferre pauperibus.
non est ista in
aeternum iustitia. multi iusti plerumque grauiter deliquerunt non
habentes aeternae fructum iustitiae. soli deo suppetit in perpetuum
per omnia possidere iustitiam, qui pascit iustos et iniustos;
non enim beneficiis solis referenda iustitia est, sed illa est uera iustitia,
quae ipsis quoque defertur inimicis, meritoque ait Iustitia dei:
diligite inimicos uestros.
Ergo sicut in aeternum est iustitia solius dei. ita lex dei
ueritas. sed quomodo istud accipimus ? utrum quia lex dei ueritas,
hoc est uera et quod statuit deus omne uerum, sicut infra ait:
omnia praecepta tua ueritas, an quia ueritas lex
dei est, quia non mentitur deus?
apud eum igitur ueritas lex est,
fallacia praeuaricatio est. sed et sic potest: lex dei ueritas est;
apud Iudaeos ergo non est lex dei, quia non recipiunt ueritatem.
lex dei spiritalis est, sicut apostolus dixit; non habent
ergo ueram legem qui eam non acceperint spiritaliter. quod autem
118, 142 2Q*Ps. 118,151 21 cf. Tit. 1, 2 24 Rom. 7, 14 def. A extr. non temporalis desunt in JL Sequitur om. a, add.
VI GJIPR, add. uersns Rm2 3 ahundauerunt NPmlav 4 diuitiae ante in
Ir. av fecerat MNPm2a instiae G 5 receperit 0 acciperet Pm2, add.
quae ad uitam aeternam non pertinuerint Tm2a quod] quoniam 0 magnifica
Mm2 6 quid quod] qui :/.\'\'P qui R 8 proprio] add. pauperi Pm2
10 adquirant Ov panperibus] add. sed Rm2 ista] add. ita Pm2 12 habent
isti Pm2 13 possidere per omnia 0 14 uera iustitia est av iustia G
18 aU. ueritas] add. est a 19 aerum] add. est a 20 mandata 0 22 fallaci a
potest ] add. accipi a intelligi v 24 dicit (sic) apostolus 0 25 acciperint Pml
accipiunt OPm2 spirituaKter GM
occidit, mentitur, spiritus, qui uiuificat, uerus est.
Accipiamus et sic: lex dei non typus, non umbra. non
exemplar caelestium. sed ipsa caelestia. unde et scriptum est.
quia finis legis est Christus. non defectus utique. sed
plenitudo legis in Christo est, quia uenit legem non soluere. sed
implere. sicut enim testamentum est uetus, sed omnis ueritas in
nouo est testamento. ita et lex per Moysen data figura legis est
uerae. ergo illa lex ueritatis exemplar est; in exemplari enim agni
sanguis effunditur. in ueritate Christus immolatur.
meritoque
apostolus, cum praemisisset uitulorum immolationem secundum
legem, adiecit: necessarium itaque exemplaria
caelestium his mundari; nam ipsa caelestia
melioribus hostiis. non enim in manufacta
sancta intrauit Christus, exemplaria uerorum,
sed in ipsum caelum, et nunc apparet
uultui dei pro nobis. ut cognoscamus autem, quia legem
nouam dedit dominus Iesus, habes dicentem spiritum: hoc
autem testamentum quod testabor ad eos,
dicit dominus : dando leges meas in cordibus
eorum et in sensibus eorum scribam eas e t
peccati et iniustitiae eorum non ero memor.
ubi ergo remissio. iam non oblatio pro peccatis.
quo euidenter
ostendit tibi omnem ueritatem euangelio contineri. quia lex dei
in sensibus hominum et in cordibus scribitur, non in tabulis lapideis
— qui ergo praeeepta dei non habent in cordibus suis. non habent
legem —, siue quia inueteratur in Iudaeis. renouatur in nobis.
18* Hebr. 10, 16—17 25 cf. II Cor. 3: 3 def. A 2 qui om. R 3 tipus MPmlR 4 et om.OP est (s. l. m2R) scriptum OR
estJ ras. in P 6 in Christo ] christus Gm] 7 adimplere a est om. MN
PmlTa uetas]
Umbra est, non ueritas. ut, cum fiat oblatio pro peccatis
secundum legem. non fiat remissio peccatorum; inpossibile
est enim sanguine taurorum et hircorum
peccata mundari. mendax ergo erat illa remissio, donec
remissionis ueritas adueniret. quid deinde manifestius quam
Iohannis euangelistae sententia, qui ait: quia lex per Moysen
data est, gratia autem et ueritas per
I e sum Christum facta est?
retulit ueritatem. nam cum sit \'autem\' disiunctio. intellegendum
est disiunctionem ideo interpositam, quia, si ueritas fuisset in lege,
non fuisset facta per Christum.
Possumus et sic intellegere: ueritas Christus est; ergo
ueritas lex est, et si mandatum domini lex est, multo magis uiuum
et operatorium uerbum dei lex est.
Sequitur uersus septimus: tribulatio et ne c e ssitas
inuenerunt me; mandata tua meditatio
mea e s t. quaerunt tribulationes et necessitates iustum et
Dicit sapientia: quaerent me mali et non inuenient,
non quia dominus nolebat inueniri ab hominibus, qui
se omnibus etiam non quaerentibus offerebat, sed quia his operibus
quaerebatur, ut indigni essent qui quaererent inuenire. ceterum
Symeon, qui eum expectabat, inuenit, inuenit Andreas. denique
25*Prou. 1, 28 29 cf. Luc. 2, 25 sqq. Ioh. 1, 40 def. A GNPB 7 gratiam Pml 8 Graeca eorrupta in todd. a; ante
EPOC exhibent A(ro P) ΗΡΟε OPR, avoot a 10 quia si] quaei B fnissetJ
Philippus quoque dicit ad Nathanahel:
quem scripsit Moyses in lege et prophetae
inuenimus Iesum filium Ioseph qui est a
Nazareth. et ut ostenderet quemadmodum Christus inueniretur.
ait: ueni et uide. qui ergo Christum quaerit, ueniat non corporis
gressu, sed mentis uestigio, uideat eum non exterioribus oculis,
sed internis. aeternus enim corporalibus non uidetur aspectibus,
quoniam quae uidentur temporalia sunt, quae
autem non uidentur aeterna.
Christus igitur non
temporalis, sed ex patre ante tempora quasi deus uerus dei filius
et quasi uirtus sempiterna supra tempora, quem nullus temporum
finis includat, quasi uita supra tempora, quem numquam dies
mortis inueniat. quod enim mortuus est, peccato
mortuus est semel; quod autem uiuit, uiuit
deo.
Audis quid dixerit hodie apostolus ? peccato, inquit,
mortuus est semel. semel tibi peccatori mortuus est Christus;
noli iterum peccare post baptismum. omnibus in commune
semel mortuus est et singulis semel moritur, non frequenter. peccatum
es, o homo; ideo peccatum fecit christum suum omnipotens
pater, hominem fecit, qui peccata nostra portaret.
mihi ergo peccato
mortuus est dominus Iesus, ut nos in illo essemus
iustitia dei. mihi est mortuus, ut mihi resurgeret; semel est
mortuus. semel resurrexit. et tu cum illo mortuus, cum illo consepultus,
cum illo in baptismate resuscitatus caue, ne, cum mortuus
fueris semel, moriaris iterum. iam non peccato morieris, sed ueniae.
ne, cum resurrexeris, moriaris secundo.
Christus enim
6.10 21 cf. II Cor. 5, 21. I Petr. 2, 24 23*11 Cor. 5, 21 25 ct Col. 2,12
28*Rom. 6, 9 GMNBa qui Gml 2 natanahel PR 4 iosep P
5 nazaret R 9 corporalia GOR 11 sed ex patre] pergit A 12 sempiterna
om.NPmlT temporaj add. est a 13 numquam] noa Pm2 14 peccato
om.PR 17 inquid GM 21 est AR o om.PR 23 est om.Oev in
otn.ANOR M mortuus] add. dominus iesns 0 25 et] nt GRml sepultns
AMOav 27 moraieris A itemm] odd. et Mm2 moriaris Mm2 28 nec NP
surrexeris O morieris ARml
eum iam non dominabitur. ergo mors dominata est
in eum ? utique, quia dixit: iam non dominabitur,
ostendit esse dominatam. noli tantum amittere beneficium. o homo.
propter te Christus dominationi mortis se subdidit, ut te iugo dominationis
exueret. ille suscepit mortis seruitutem, ut tibi tribueret
uitae aeternae libertatem.
Qui quaerit ergo Christum. quaerit et tribulationem eius
nec refugit passionem. denique Dauid, qui dignus erat ut a tribulatione
quaereretur. tribulationem et ipse quaesiuit; nam nisi quaesisset,
non inuenisset. quod inuenerit autem, ipse testatur dicens:
tribulationem et dolorem inueni et nomen domini inuocaui,
et alibi: in tribulatione inuocaui
dominum et exaudiuit me in latitudine. bona ergo
tribulatio. quae dignos facit qui in latitudine exaudiamur a domino;
gratia est autem exaudiri a domino deo nostro.
Qui quaerit igitur tribulationem, non refugit, qui non refugit,
inuenitur; non enim refugit qui mandata dei sensu operibusque
meditatur. nam utique illum athletam certamina inueniunt, qui in
usu exercitii fuerit constitutus; qui uero exercitium dereliquerit, sine
dubio non poterit repperiri, quia indignus est ut quaeratur. Dauid
ergo quasi bonus athleta dicit: tribulatio et necessitas
inuenerunt me, quia paratum semper habuerunt, non
refugientem necessitatum et tribulationum proelia, sed petentem.
Sequitur: iustitia testimonia tua in aeternum;
intellectum damihi eorum et ui fica m e.
Qui habet intellectum, ipse uere est pius; intellegit enim
humanae lubricum fragilitatis et cito ignoscit erranti. intellegit
commune nobis datum naturae ususque consortium et ideo pauperibus
tamquam debitum soluit, non infitiatur tamquam indebitum.
intellegit uices esse calamitatum et ideo tamquam naufragis
mundi istius portu quodam suae humanitatis occurrit. haec perfecta
fecta in hominibus, haec plena in deo laus est.
Merito intellectum sibi etiam Salomon paternum secutus
magisterium a domino postulauit dicens: ego sum puer humilis
lis et ignoro introitum meum et exitum meum.
et seruus tuus in medio populi tui, quem elegisti
populum multum sicut harenam maris quae
dinumerari non potest prae multitudine. et
dabis seruo tuo prudensaudire et iudicare
cum iustitia populum tuum et intellegere inter
bonum et malum. unde conplacuit domino.
quia non sibi longaeuitateni
uitae et regalium diuitiarum copias, sed sapientiam ad
intellegenda domini iudicia et iustitias depoposcit et ideo tantum
populum regno pacifico gubernauit, quia non usurpauit ut Adam boni
et mali scire distantiam, sed intellegendae eius gratiam orauit a
3, 5—6 0 4 testamentum MNPmlT inxta
humanarum av iusta P discipiina P 6 necessitadinis ARml cultural
Oild. est a 8 suffragium Rm2 9 qui] add. enim GMNOPRa enim om.0
10 errantibus M 12 inficitur a 13 naufragiis Oav 16 magistenum
Christo. quod enim scire diuinum est, hoc a domino deo tuo ut possis
cognoscere promerendum est. si petisset et Adam. sicut petiuit
Dauid. nequaquam illos inextricabiles erroris laqueos incidisset,
quibus omnis eius hereditas strangulatur. ideoque mortuus est et,
quod grauius est, morte peccati, quia ante usurpauit scire quam
intellectum quo uiuificaretur acciperet.
Uiuificat ergo intellectus, ut spiritus, quia ipse intellectus
gratia spiritalis est, ideoque intellectum munere suo spiritus sanctus
operatur. intellectus autem bonus est omnibus
qui eum faciunt. quo docemur, quia non solum sensu conplecti,
sed etiam factis id quod intellegimus exequi debeamus.
Incipit littera \'Cof nona decima, cuius interpretatio est
\'conclusio\' et, sicut alibi inuenimus, \'aspice\'. distat littera, congnut
sensus. nam qui concluditur circumspicere se debet et causam
periculi non dissimulare, maxime cum letale discrimen sit.
concluditur unusquisque tumescentibus uisceribus internisue faucibus.
cum intercluso spiritus commeatu spirandi ac respirandi
commercia coartantur. concluditur femina, cum fit peridrome matricis,
qua pectoris ipsius premitur principale. unde graues oriuntur
angustiae et, nisi in locum suum illa recipiendorum seminum aula
reuocetur. uitam consueuit excludere. ita etiam, qui animo angitur
et quibusdam aduersis inminentibus pernrgetur, concludi dicitur
non minoribus angustiis mentis quam corporis. maiores enim animae
aestus febresque sunt animorum quam corporum.
Mrnl et om.O 3 Dauid] Salomon a inexcabiles Gml
inexcusabiles Gm2 4 transgulatur 0 5 quia] qui 0 8 sanctus spiritus R
10 quo] quod AR conpleti ARml 11 nihil subscript. in eodd. 14 Incipitdecima]
Kopha cof XVIIII (XVIIIMO) AGMOR octauadecima (XVIII N)
cof N P decima nona Koph v 15 congruet Rml 16 debit Eml 18 internis
uel facibus 0 19 spiritu A commeatus A cummeatus P ac respiratidi
-.N 20 eonmertia a peridrome] periculum a 24 aduersus ARm1
perurgnetnr P 25 corpua P 26 feraoresque GOPm2v
Conclusus igitur uiscerum tumore medicum quaerit, ut
possit propulsare periculum et constricta laxare. ueniens medicus
temptat omnia. explorat interna. et tu ergo conclusus animi feruore
aspice temet ipsum interiore oculo. morbi uis urget, feruet noxia conscientia,
moles peccatorum premit, intercipiunt sensum mentis
angustiae: cognosce te ipsum et orationis quaere medicinam, posce
ut ueniat medicus ille qui descendit de caelo, qui maxime aegrotos
requirit, sicut ipse ait: nonopus estsanis medicus, sed
his qui male habent. habes uulnera?
ne differas; non est
apud eum ulla conperendinatio sanitatis. habes ulcera? ne timeas;
uerbo, non ferro curare consueuit. aspice igitur illis oculis, quibus
Dauid auxilium quaesiuit et meruit. \'leuaui\', inquit, \'oculos
meos ad montes, quaesiui unde mihi ueniret
auxilium, non inueni nisi a domino\'. qui enim mundum
condidit. tuetur accolas mundi. aspice ergo et semper aspice, quia
iusti oculi semper ad dominum.
Hoc monet te etiam Hieremias in Threnis sub hac ipsa littera
dicens ad Hierusalem: surge et expergiscere in
nocte in principio uigiliae tuae, effunde sicut
aquam cor tuum contra faciem domini. extolle
ad dominum manus tuas pro animabus paruulorum
tuorum qui deficiunt fame in plateis
omnium itinerum.
nonne et aperte conclusionis ostendit
angustias et monet, ut intentione cordis, in quo est oculi melioris
obtutus. remedium tibi salutare prouideas? denique etiam infra
iterum sub hac littera ait: adpropiauit enim tempus
nostrum, repleti sunt dies nostri, aduenit finis
noster; leues facti sunt qui persecutisunt
26*Thren. 4, 19 1 tumor Am2 4-met om-av in interioriM 4 moribusJl uirus JIT
(ex uires) urguet P
Demonstrauit summam conclusionem nec ullum remedium
nisi in aduentu domini nostri Iesu Christi, qui solus desperatis possit
adferre medicinam. et quasi ostendens eum dicit: spiritus
ante faciem nostram christus dominus conprehensus
est in interitu nost.ro; in umbra
eius uiuemus inter gentes, et infra: bibes, inquit,
et inebriaberis adhuc.
uisitauit iniquitates
tuas, reuelauit super peccata. quam breuiter aduentum
et passionem eius expressit remissionemque omnium peccatorum.
quam aperte congregationem futuram gentium declarauit!
hinc illud apostolicum: quia caecitas exparte Israel
contigit, donec plenitudo gentium intraret
et sic omnis Israel saluus fieret.
Ueni. domine Iesu, sed iam non in umbra, sed in sole iustitiae.
si umbra profuit, si passionis tuae umbra protexit, si corporis umbra
saluauit. quantum conferre poterit claritas aperta uirtutis! per
umbram lepra curata est, per umbram quoque illius feminae, quae
fimbriam uestis dominicae attigit, sanguis stetit, per umbram te
uidimus. quando non habebas speciem neque decorem. umbra tua
caro fuit, quae nostrarum aestus refrigerauit cupiditatum. quae
restinxit ignes libidinum, quae auaritiae diuersarumque passionum
incendia temperauit. et quid dicam de umbra domini. quando et
apostolorum umbra sanabat? ueniente etenim Petro unusquisque
offerebat aegros suos, quos transeuntis apostoli umbra reddidit
sanitati.
18 cf. Matth. 8, 3 19 cf. Luc. 8, 44 21 cf. Esai. 5.3, 2 25 cf. Act. 5, 15 GJIN 2 insidiati sunt a 5 spiritus] add. eius 0 8 bibes]
bilis A bibis PmlEml 9 de adhuc c/. tractat. 21, 4 uisitabit MNP Ra μ
Audi quia caro domini umbra erat: ecce dominus sedet
super nubem leuem et ueniet in Aegyptum.
et Dauid dicit: sub umbra alarum tuarum protege
me. factus est igitur exinanitus umbra nobis, quos sol
iniquitatis exusserat. uidimus ergo in umbra eum, cum adhuc fides
prima proeederet.
sed nunc iam totum inluminat mundum et tamen
adhuc eum per sui corporis, quae est ecclesia. umbram uidemus,
nondum facie ad faciem; neque enim oculi corporis diuinitatis possunt
recipere fulgorem. haec quoque umbra totum cotidie protegit orbem
terrarum. profuit igitur conclusio; conclusit enim deus
omnia in incredulitate, ut omnium misereatur.
sed iam consideremus, quid in conclusione dicendum est et
unde incipiendum.
Exclamaui in toto corde meo: exaudime, domine,
iustitias tuas exquiram, dicit Dauid. cum inpres-
est enim conluctatio sanctis non solum aduersus
carnem et sanguinem, sed etiam aduersus principatus et potestates
istius mundi rectoresque tenebrarum. qui latronum modo in istius
saeculi nocte humanis insidiantur affectibus. horam igitur sanctus
Dauid cum graues aduersum se fieri uideret incursus, exclamauit
in toto corde suo. etenim aduersus diabolum non uocis magnitudine.
sed magnanimitate cordis utendum est.
Est tamen et uox cordis, quia est et uox sanguinis. quae ad
deum peruenit; denique deus dicit: uoxsanguinis fratris
7 7 cf. I Cor. 13, 12
10 Rom. 11,32 14*Ps. 118,145 22 cf. Eph. 6,12 30 Gen. 4, 10 ANPm1Rm1 5 eum in umbra eius a 6 procederit PmlR
8 faciej faciem A 9 cottidie GM 11 in om. APm1 R 12 est] sit 3 a
14 praemiltunt I
per quam et mortui locuntur nec solum locuntur, sed
etiam sicut Abel clamant. at uero iniusti anima nec uiuentis clamat,
quia deo mortua est. nihil in illa sublime, nihil magnificum est
quale eorum, quorum sonus in omnem terram exiuit et uerba in
fines orbis terrarum. gracili uoce loquebatur Moyses et plus omnibus
audiebatur, cotidie auditur in ecclesia. ab illis solis, hoc est Iudaeis,
non auditur. qui aure audiunt, sed non audiunt. prophetae dicitur
alteri: exalta uiribus uocem tuam.
Anna tamen non clamabat in corde suo sicut Moyses, sed
loquebatur, fortasse quia filios postulabat, hoc est bona quidem,
sed priuata, non publica; non clamabat, sed quia a domino postulabat,
quia domino eum, si quem susciperet, offerebat, loquebatur
deo; clamabat autem Moyses, quia non pro se, sed pro omni populo
precabatur. unde dictum est ei a domino: qui d clamas? clamabat
affectu pio et sensu profundo et personabat in caelo, miraculis
petens digna caelestibus, ut mundi elementa mutaret.
Denique et ipsius loci seriem recenseamus. instabat Pharao
et innumeris Aegyptiorum stipatus curribus urgebat Hebraeos; hinc
circumfusus hostis. inde interfusum mare plebem dei clauserat. nulla
in armis fiducia, spes nulla in uiribus. strepebat tantummodo querella
miserabilis, quod commodius sibi foret dura in Aegypto seruitutis
onera subire quam acerba in deserto morte consumi,
12*Esai. 58,1 13 cf. I Reg. 1, 13 18 Ex. 14, 15 24 cf. Ex. 14,12 tui] add. de terraOv 2 eognitiouum A contentuque 0 5 caritas 0
castitas R loquuntur (his) AOav nee] et non M 6 uinens MNTa, add.
non 0 8 omnem om. O exiuit] add. sonus eorum R, sed exp. 9 Moyses
loquebatur v 10 et cotidie 0 cottidie GPm2 est] add. a Mm2 PRa
11 all. audiunt] add. corde Tm2a exaudiunt v 12 exalta] add. in Btn2
15 pribata Pml alt. non om. eodd. praeier O, a clamat NT quia]
quae a 20 potens Rml 21 et] ut Oav farao APRml faraho Rm2
22 urguebat MN 23 hostes Pml ostis ex ostes Rm2 24 stirepebat A
sterpebat Rm1 24.26 querela coM. praeter Pmljiv
stabat ergo
Moyses maestus sollicitus anxius populi et periculis et querellis,
expectans fidem caelestium promissorum, et tacitus secum ipse uoluebat.
qua tandem dominus ope iniuriae inmemor, memor gratiae
subueniret. dicit ad eum dominus: quid clamas ad me? sonum
eius non audio, uocem eius agnosco; silentium eius lego, clamorem
eius in operibus deprehendo. clamabat populus et non audiebatur.
tacebat Moyses et audiebatur.
non populo dictum est: quid
clamas ad me ? non enim ad deum clamabat populus qui iniusta
to et uiris indigna clamabat. sed Moysi dictum est: quid clamas
ad me?, hoc est: tu solus ad me clamas qui de me speras.
tu solus ad me clamas qui uirtutem meam excitas, tu solus ad
me clamas qui per uniuersam terram adnuntiari meum nomen
expectas.
Clamabat ergo Moyses in corde suo, et omnis sapiens in corde
suo clamat. denique sapientia cum altissima praedicatione conuocat
ad craterem dicens: relinquite insipientiam et
quaerite sapientiam. magnae sublimitatis, magnae uocis
haec praedicatio est quae stultis sapientiam pollicetur. et Iesus
dominus clamabat: si quis sitit, ueniat ad m e et bibat.
et uere magna clamabat, qui uocabat homines ad regnum caelorum.
ad illum uenerabilem potum, quo uitae aeternae fluctus infunditur.
et tu cum oras magna ora. id est ora quae aeterna sunt. non caduea.
ora quae diuina sunt atque caelestia, ut sis sicut angeli in caelo. noli
orare pro pecunia, quia aerugo est, noli pro auro, quia metallum est.
noli pro possessione, quia terra est; oratio ista ad dominum non
peruenit. non audit deus nisi quod dignum sius ducit esse beneficiis,
sed audit piam uocem, plenam deuotionis et gratiae.
24 cf. Matth. 22. 30 ΜΟυ, om.N 2 pr. et om. N querelas
Non solum ergo clamandum in corde, sed etiam in toto
corde clamandum est. sicut enim corporaliter tunc bene clamatur,
cum toto ore clamatur, ita spiritaliter toto est clamandum corde,
si uolumus magna deferre et a domino quae poscimus impetrare. hanc
dominus uocem exigebat a populo, quam populus nesciebat, ideoque
dixit dominus: populus hic labiis me honorat. cor
autem eorum longe est a me. qui ergo adpropinquauerit
corde, ipse auditur a domino; cor ergo prius clamet, ut sermo possit
audiri.
Sed non satis est clamare ad dominum, sed etiam iustitias
eius exquirere. exquirit autem iustitias, qui id, quod in omnibus
creaturis et maxime in animantibus rationabilibus iustum est, prouidentiae
adscribit diuinae. unde turturi studium pudicitiae. quae
compare amisso concubitum indulgere non nouit, quod homines
seruare non possunt? unde plerisque animantibus tam sobria partus
cura seruandi. ut, ubi conceptionis munus agnouerint, coitum non
putent esse repetendum, ne recepterum seminum fiat adulterina
permixtio? phoenix coitus corporeos ignorat, libidinis nescit in-
lecebras, sed de suo resurgit rogo, sibi auis superstes, ipsa et sui
heres corporis et cineris sui fetus. aquila, ne degeneres partus nutriat,
diligenti librat examine et adhuc teneros fetus pio ungue suspendit
solisque offert radiis, ut, si forte oculos suos ui fulgoris inflexerint.
tamquam degeneres laxato in praeceps ungue dimittat, sin uero
naturae uigorem constanti aduersum radios solis obtutu potuerint
uindicare, dignae subolem indolis onere grato reportet.
Uolatilia caeli omnia non serant neque metunt et deus
pascit illa. quia iustitias domini custodiunt nihil sibi proprium
18 ci. Ambros. Hex. V 23, 79. Mela III 83 20 cf. Ambros. Hex. V 18, 60
26 cf. Matth. 6, 26 clamando PmlRml 4 diferre
APmlB deseruire
t Uersus secundus: clam ama u i ad te, salua me, et
custo d i a m t estimo n i
Tertius uersus: anticipaui in maturitate et
exclamaui. in uerba a tua speraui. Graecus έν άωο̰ία̖
Sed forte dicas: quomodo scriptum est: tempus omnibus,
et tempus omni rei sub caelo est?\' sed Iesus
dominus supra caelum est, nullo circumscriptus est tempore. claudat
os suum Arriana perfidia: tempus, inquit, omni rei sub cae-
1 o; quanto magis sub deo tempus, non supra deum! generatio ex
patre non habet tempus; neque enim opus ante auctorem, sed auctor
supra operis exordium. fortasse obiciant, quia dixit: tempus
nondum aduenit et iterum dixit: pater. uenit hora:
sed haec hora hora est passionis. est etiam tempus uirginalis conceptionis:
ecce uirgo in uteroaccipiet, quia uirgo sub
tempore et ideo praescripta aetate concepit.
Qui rogat itaque, semper roget et, si non semper precatur,
paratum semper habeat precantis affectum. pernoctabat in oratione
dominus Iesus non indigens precationis auxilio, sed statuens tibi imitationis
exemplum. ille pro te rogans pernoctabat, ut tu disceres
quomodo pro te rogares. redde igitur ei quod pro te detulit. audi
supra dicentem prophetam:
media nocte surge bam a d
confitendum tibi. et tu surge uel media nocte, si non potes
tota semper nocte uigilare, ut, dum oras nocte, ueri solis pectori
tuo splendor inradiet, quia omnis anima quae Christum cogitat in
lumine semper est, dies lucet, (si) tibi Christus adspirat. sed quia
sequens uersiculus de tempore precandi euidenter expressit, in isto
uersiculo actuum magis operumque arbitror quam orationis tempus
intellegendum.
Praecurrit aetatis maturitatem, quisquis in adulescentia
positus senilem grauitatem induit et iuuenales annos ueterana
Luc. 6,12 17 Ps. 118, 62 Na scribtum F 2 rei] add. quae 0 dominus Iesus Aav
3 circumscribtns F circumscriptum Mm1 4 inquid APmlBml caelo] add.
est Mm2N 7 tempus] add. meum MNTav 9 ora ora Fora AR hora
ett. aii 10 in om. Rm1 concipiet 0 11 et om.O ide ABml praescribta F
concipit APmlRml 15 pernoctabat] add. in oratione Mm2N 16 **tulit P
18 eonfitendum) desinit F 21 dices R diei lucem 0 ed. Rom. & si addidi
tibi] add. semper Christus] add. et Rm2 22 euidenter om. MN
23 orationis oaM 25 adoleseentia codd. a υ 26 iaueniles
corona, nisi ubi fuerit difficilioris lucta certaminis, ad quam rari
adtingere possunt nec omnes qui ingressi fuerint stadium peruenire.
ille laudabilis, cui est in se ipso ante certamen, qui carnem suam
reluctantem sibi mentis cohercet imperio, parca frugalitate castigat
et seruituti redigit, ne effrenata libertate luxuriet atque indomita
£_----.
feruens cupiditate habenas animi regentis abrumpat.
in hora est ergo
senex, si munia sobriae maturitatis exerceat, ante horam praecurrens
iuuenis, si senili pondere incentiua conprimat uoluptatum
ac feruentis inlecebras cupiditatis extinguat; bonus est enim
dominus sustinentibus, Hieremias dicit et: bonum
est uiro qui graue portauit iugum a iuuentute,
sedebit -singulariter et silebit, quia -tulit iugum
uerbi.
qm emm a muentute iugum portauent et habenis
maturi moderaminis teneriora uolens colla subdiderit. sedebit
singulariter remotus a strepitu interpellantium passionum et quietus
silebit, cui necesse iam non sit iurgari cum corpore, decertare
eum uariis cupiditatibus, quia tulit iugum uerbi anima quae quaerit
deum, quae captiuas sibi fecit omnes delicias iuuentutis.
unde
fortasse et illud dominicum: non clamabit ne q ue contendet
neque audiet quisquam in plateis uocem
eius non solum ad defensionis silentium absolutionisque
1 inscena APmlR 2 effectum AGMm1N Rm1 3 corporis GMml
Pm1 Rm1 5 difficilis
In uerba, inquit, tua speraui. Graecus
dixit, quod est ad sperandum semper crescere et spem spei adiungere.
iustus semper sperat et in aduersis positus et frequentibus adflictus
aerumnis desperare non nouit, sed quo grauiora tolerauerit magis
sperat et sperandi sumit profectum secundum illud oraculum:
consolamini consolamini populum meum, dicit
dominus. sacerdotes, loquimini iustitiam in
cor Hierusalem, consolamini eam, quia repleta
est deiectio et solutum est peccatum eius, quia
recepit de manu domini duplicia peccata sua.
quam cito dixit plenitudinem deiectionis solutionem esse peccati
et repetiuit causam consolationis, eo maius esse reconciliationis
insigne. quo numerosior fuerit poena quam culpa.
Iob tot grauatus incommodorum acerbitatibus pio spem
cumulabat affectu, discretam a piis causam adserens impiorum.
quorum lumen extinguetur; lux autem secundum Salomonem
semper iustis. unde colligitur, quia iustus semper in uerba
dei sperat et spem adicit spei. quod euidentius expressit Esaias
dicens:
tribulationem super tribulationem expecta,
spem super spem. ad perlactatos et abductos ab
uberibus loquebatur. hoc est ad eos qui prima infantiae alimenta
transissent cibo iam habiles fortiori. exemplo sit, quod ablactatus
(adderedebuit uersum23) 5*Ps. 118,147 cf. p- 342,16
lO*Esai. 40,1-2 19 cf. Hiob 18, 5 20*Prou. 13, 9 23*Esai. 28,10
26 cf. Hebr. 5,12-14 Rml eonprehensiones AR compressioais
MmlN 2 accepereJlml scribtum F 3 tabescebat Pmi 5 inquid Pm1
6 est post semper tr. M 7 pr- e*om.
O adflictus om.T 8 aerumnis—sed euan. F quod Pml tolerauit Oa
9 illut Pm1 10 populus meus Fm2 12 corde Rml . 13 solum A 14 recipit
Sequitur uersus quartus: praeuenerunt oculi mei
mane meditari uerba tua. supra ait: praeueni
arguit
nos tanti temporis spatium sine ullius deuotionis munere ac sacrificii
spiritalis oblatione feriata nocte transmissum. an nescis, o homo,
quod primitias tui cordis ac uocis cotidie deo debeas? cotidiana
tibi messis, cotidianus est fructus. occurre ergo ad solis ortus, ut
te oriens inueniat iam paratum, ne lumina tua madido adhuc sopore
marcentia primus diei fulgor exagitet.
In cubili meo in noctibus quaesiui quem
dilexit anima mea, dicit ecclesia. ideo eum meruit inuenire,
ideo eius gratiam promereri, quia etiam in cubili suo quaesiuit. quaesiuit
in noctibus. propterea copiam eius adepta in posterioribus
loquitur ad sponsum: ueni, frater meus, exeamus in agrum,
requiescamus in castellis; diluculo
21 * Cant. 3, 1 25*Cant. 7, 11-12 Ptnl perituri AR 4 solum 3 Pa legitur om. N Pm1
fecisse legitur OPin2Rav alt. epnlum magnum 0 7 Sequitur-quartus om.a
uersus om.N P IIII AGNOPB III M 8 meditare APR έν] IN AGMOPR
surgamus in uineas. aduertis quemadmodum sponsa uerbum
inuitet dei, ut ueniat in terras et tollat peccata mundi? ager hic
erat ante desertus, sentibus nostrorum squalidus delictorum, horridus
spinis. castellum erat, in quo relegatus Adam perpetuo suae
posteritatis heredes stringebat exilio.
illo ergo ducit Christiun ecclesia,
ut Adam liberet. deinde exulibus absolutis coepit mundi istius
ager idoneos habere cultores et, qui erat ante ieiunus, factus est uitis
aeternae plantatione fecundus. nec sic tamen spirit i libus laeta palmitibus
euagatur, sed ad has uineas uocat Christum, ubi psallentes
sint et orantes, ubi noctibus ac diebus fructus innoxius perseueret.
I b i, inquit, dabo ubera mea tibi. dederunt
mandragorae odorem. plerique discernunt quendam inter
mandragoras sexum, ut et mares et feminas putent esse, sed feminas
grauis odoris. significat ergo gentes, quae ante faetebant, cum
essent infirmiores euirata quadam inbecillitate perfidiae, boni odoris
fructus ferre coepisse, postquam in aduentum domini crediderunt.
legimus etiam, quod mandragoras acceperit sancta Rachel a sorore
sua Lia. ut concederet ei illa nocte dormire cum sancto Iacob.
mandragoras Ruben primogenitus adtulerat matri suae Liae, quae
lippientibus oculis synagogae figuram accepit, quia Christi gratiam
uidere non potuit hebetato debilis mentis obtutu. quo declaratur,
quod fructus, quos ante synagoga a primogenito dei filio susceperat.
ecclesiae concessit. sed quia illius noctis potita concubitu
genuit Lia suae posteritatis heredem, impletur mysterium,
quoniam credentibus apostolis reliquiae Iudaeorum per electionem
gratiae saluae factae sunt.
IV 7 17 cf. Gen. 30,14.16 25 cf. Rom. 11. 3 ORml 4 spinis] add. uitiorum Pni2 castellus A religatus
Mm 10 ORT a perpetuae M 5 exilio] ex illo R ecclesia Christum av 7 idoneus
Jf quia Pm2 ante om.O 8 sit GMml tamen sic Pav 10 diebus et
noctibusO 11 tibi] ibi AGMNTa tibi ibi 0 12deceraunt Rml 13 mandragora
0 putent esse et feminas NPav 14 odor Mm2NT odori Pml fae-
tebant gie Pa 15 euersata AMN Pm1RT eiurata O 16 fructum Ov 18 lilia
Rm1 19 adulterat Rml matris M 21 optatu NP 23 eoncubitu] add.
roneepit et a 24 impleuit MNv 25 quod O electionem] incipit all. fragm. F
unde ait ecclesia: nouaetuetera, frater meus.
seruaui tibi. quis dabit te fratrem. lactantem
ubera matris meae? inueniens te foris osculabor te,
e t quidem non spernent me. adsumam te
et inducam in domum matris meae et in secretum
s quae concepitme;docebisme.
habens igitur informationem
nouarum et ueterum scripturarum nec despicabilem
esse se sentiens non solum orationibus in secreto cordis uerbum
tenet, uerum etiam psallentis chori uocibus uelut quibusdam eum
gratiae osculis osculatur.
Itaque malorum granatorum, hoc est diuersorum et innumerabilium
fructuum et praecipue fidei odoribus grata, sapientiae
et gloriae uitaeque aeternae subnixa diuitiis, quae sunt circa sinistram
et dexteram sponsi, per animas sanctas laudantium congregationum
plausibus excitat Christum dicens: plausibus, fi liae
Hierusalem, quid suscitetis et quid resuscitetis
dilectionem usque quo uoluerit.
Unde eam mirantur filiae Hierusalem, sanctae scilicet animae
patriarcharum et prophetarum ueterumque iustorum uel
caelestes potentiae, dicentes: quae est haec quae ascendit
dealbata, innitens super fratrem suum? hoc
est: talibus sollemnitatibus fulget ecclesia et quae ante per diem
fusca erat, iam splendet in noctibus et relucet.
Ipse quoque dominus tanto munere psallentium delectatus
ait: pone me ut signaculum in cortuum. ut sigil-
lum in brachium tuum, quia ualida est ut mors
lo*Cant. 8, 4 20*0ant. 8, 5 25*Cant. 8, 6—7 2 seruauit ARtnl frater b lactentem MNOPm2a μ 4 spernes O
rit caritatem et flumina non inundabunt eam. qui
audit tantam deuotionem ecclesiae, idoneos putat esse iam populos,
qui in corde nostro et brachio signaculum eius portare possimus.
ipsum enim pater signauit deus et qui testimonium eius accepit
signauit, quia deus uerax est, et ideo operantes cibum pernianen-
tem in uitam aeternam signati sunt ad imaginem et similitudinem
Christi, qui est imago inuisibilis dei. sicut ergo deus
uerax est, et tu signa in tuo sensu et opere ueritatem, ut os tuum
non loquatur mendacium, manus tuae non operentur opera hominum
quae sunt fallacis istius mundi, sed illa quae dei sunt, ut pauperibus
largiantur, debiles subleuent, mortuos honorent tumuli sepultura.
his operibus caritas quaeritur, ut nemo possit a Christo uel..
periculo mortis auelli. unde ille ait: quis nos separabit a
Christo? tribulatio an angustia an persecutio.
et infra: confido enim quia neque morsnequeuita
neque angeli(nequepotestates neque praesentia
neque futura separare nos poterunt a
caritate deiquaeestinChristoIesu).
Ea specie etiam zelus durus est caritatis et alae eius alae
ignis. habet alas sicut columba. sunt enim pennae columbae deargentatae.
quibus euolat qui diligit, dicens: ecce elongaui
fugiens et mansi in solitudine. sed alae caritatis alae
ignis, quibus dilectionis inflammat ardorem. hoc uapore feruentes
fecit dominus angelos suos spiritus et ministros suos ignem urentem,
8, 35 17*Rom. 8, 38 22 cf. Ps. 67,14 23 Ps. 54, 8 26 cf. Ps. 103, 4 def. A add. tuus a 2 ignis] add. et Rm2 μ3 iaundabunt
legimus et alam templi, supra quam diabolus
temptans fecit ascendere saluatorem, quae erat in templi culmine.
. sunt ergo fastigia pietatis, sunt culmina caritatis, quae uaporem
gratiae pectoribus humanis adolere consuerunt, ut multa aqua
extinguere atque excludere non queat caritatem et flumina eam saecularium
tempestatum nulla concludant.
Cum ergo tanta ecclesiae gratia, tanta nos praemia deuotionis
inuitent, praeueniamus orientem solem, occurramus ad eius
ortus. antequam dicat: ecce adsum. uult se praeueniri sol iustitiae
et ut praeueniatur expectat. audi quemadmodum expectet
et cupiat praeueniri: dicit angelo Pergami ecclesiae:
age paenitentiam, ceterum uenio tibi. dicit a ngelo
Laodiciae: aemulare ergo et paenitentiam
age. ecce sto ad ianuam et pulso, et si quis audierit
uocem meam et aperuerit ianuam, intrabo
ad e u m.
poterit intrare; denique nec resurgentem eum ciun corpore
ulla clausarum ualuarum repagula retinere potuerunt, subito se
apostolicis penetralibus inprouisus infudit. sed studia deuotionis
tuae desiderat experiri, apostolos iam probatos habebat. aut forte
in persecutione praeuenit; ubi tranquillitas est. praeueniri cupit.
praeueni certe hunc quem uides solem, surge qui dormis et
exsurge a mortuis, ut inlucescat tibi (\'Christus.
si hunc solem praeueneris, antequam iste surgat. accipies Christum
inluminantem. ipse prius in tui cordis inlucescet arcano.
ipse tibi
dicenti: de nocte uigilat ad te spiritus meus
16 cf. Ioh. 20, 19 21*Eph. 5, 14 25*Esai. 26, 9 dej. A 1 et otn-Pml 2 qui MN 3 pietatis] pinnae Gv pignae O piae R sunt
piae tr. R 4 consaeuerunt Ov 7 ecclesia est Rml alt. tanta] intipit F.
multis locis auulsis deuotionis praemia
An uero Moyse magistro usus populus Iudaeorum cotidie
in senioribus suis, qui ad hoc munus electi sunt, noctibus ac diebus
sine ulla cessatione recenset scripturas diuinas et, si quid aliud seniorem
interrogaueris, nescit nisi scripturae diuinae seriem resultare.
uacat illic sermo de saeculo, sola illic scriptura contexitur, singulorum
sibi per uices ora succedunt, ne quando sacer ille sonus mandatorum
caelestium ferietur: et tu, christiane, dormis, cui magister est
Christus, et non uereris, ne de te dicatur: \'populus iste nec labiis me
honorat. Iudaeus uel labiis, tu uero nec labiis\' ? si illius qui uel labiis
honorat cor longe est a deo, quomodo potest cor tuum prope esse,
qui etiam labiis non honoras? quamdiu somnus, quamdiu te saecularia
tenent. quamdiu sollicitudines istius uitae, quamdiu terrena!
Diuide saltem deo et saeculo tempora tua; uel. quando non
potes agere in publico, quae sunt istius mundi, et tenebrae prohibent
noctis, deo uacato, indulge orationibus et, ne obdormiscas, psallito.
somnum tuum bona fraude fraudato. mane festina ad ecclesiam, defer
primitias pii uoti; et postea, si uocat saecularis necessitas, non excluderis
dicere: praeuenerunt oculi mei mane medi- tari uerba tua; securus procedes ad tuos actus.
quam
24*Ps. 118, 148 def. A 0 2 dum-meditaris] deum enim meditari b
mediteris OfA 3 te om.FO meditantem te N 4 tam] cum Pw2 adque F
et a 6 matutini 0
Sequitur uersus quintus: uoce m meam exaudisecundum
misericordiam tua m, domine, secu ndum
i u diciu m tuum uiui fica m e. semper homo, etiamsi
Sequitur enim: adpropinquauerunt persequentes
me i nique, a lege autem tua elongauerunt. Graecus
Ergo persecutor mihi adpropinquat, ut noceat, sed is se a
lege disterminat — quae enim portio iustitiae cum
iniquitate ? — qui autem a lege dei se separat, separat se et ab
aeterna uita; lex enim uita est. denique ostendens propheta legem
dei ait:
ecce ista est uita, quoniam qui facit quae
legis sunt uiuet in eis, quod legi utique conuenit spiritali. et
fortasse qui mihi adpropinquat, ut noceat mihi, dum separatur a lege,
separatur a Christo, quia Christus est uita. ego autem si adhaeream
Christo, nec mihi adpropinquat, quia, etiamsi corporis mei habeat
potestatem, animae tamen meae nocere non poterit. denique persecutores
martyrum quam longe ab eorum meritis separati sunt!
Sed forte dicas: \'quomodo sancti adhaerent deo?\' et ideo
sequitur: prope e es, domine, et o min a praecepta tua
ueritas. prope est dominus omnibus, qui ubique adest, nec
spectat omnia deus, omnia uidet, adsistit
singulis dicens: deus ad propinquans ego sum. et quomodo
potest deesse alicubi deus, cum de spiritu dei legeris: spiritus
domini repleuit orbem terrarum?, quia ubi
domini spiritus ibi dominus deus. caelum e t terram ego
conpleo. dicit-dominus. ubi igitur deficit qui implet omnia
aut quomodo de plenitudine eius omnes accepimus, nisi omnibus
adpropinquet?
Denique Dauid, sciens illum ubique esse et implere caelum
et terras et maria, ait: quo i bo a spiritu tuo aut quo
13*Ps. 118, 151 17*Hier. 23, 23 18 Sap. 1, 7 20*Hier. 23, 24 22 cf.
Ioh. 1,16 25*Pi. 138, 7-10 Rml his M, om.O sej et codd. a.
del. P 2 diwterminat-3 lege
quo loco indiuiduae copula
trinitatis expressa est, siquidem haec per os prophetae locutus est
dei filius, in persona hominis locutus qui per incarnationem descendit
in terras, per resurrectionem ascendit in caelum, per corporis
mortem penetrauit infernum, ut solueret alligatos. aut si ad
prophetam referas, aduertis expressum quod ubique manus et dextera
dei Christus adsistat. ubi pater deus et sanctus dei spiritus.
An cum de sole dubitare nequeamus, quod procedens toto
orbe radios diffundat suos et omnibus lumen infundat. quem etiam
illi qui uidere non possunt sentiunt tamen aeris ipsius fotu esse
praesentem — ubi enim deest calor illius ? quo radii eius non perueniunt,
cum discussis noctis aut nubium tenebris inluminat terras ?
in caelo fulget, in mari rutilat, feruet in terris —, de sole ergo non
dubitas quod ubique resplendeat, dedeodubitas quod ubique fulgeat
splendor gloriae eius et imago substantiae ?
quid non penetret ueroum
dei, splendor aeternus, qui etiam occulta mentis inluminat quae
non potest sol iste penetrare? uerbum enim dei gladius spiritalis
est, usque ad diuisiones animae atque artuum medullarumque perueniens.
de quo dicit iustus ad Mariam: et tuam ipsius animam
pertransibit gladius, ut reuelentur multorum
cordium cogitationes.
post tua tr. Oav caelo Pm] 4 mej te Gml 6 et ubicumque—7
praeseatemj et ubi est deus, ibi spiritum eius esse praesentem, et abicumque
est dei spiritus, ibi deum esse Ov pr. er-spiritus eras. P ubienmque]
ubique xV ubi Ta pr. est om.Mm1 deij deus G ibi—7 deus om. P est deus]
esse deum AR 7 spiritus G eius] dei a indiuidua NPTa 8 hos Aeml
9locutus del. 0 qui eras. P 11 mortes JRml autj ad M
Penetrat ergo animam et quasi candor aeternae lucis inlustrat.
sed quamuis diffusae per omnes et in omnes et supra omnes
potestatis sit. quia omnibus ortus ex uirgine est, et bonis et malis,
sicut et solem suum oriri iubet super bonos et malos, illum tamen
fouet qui adpropinquat sibi. sicut enim a se fulgorem solis excludit,
qui fenestras domus suae clauserit locumque tenebrosum in quo
deuersetur elegerit, ita qui se auerterit a sole iustitiae non potest
splendorem eius aspicere, in tenebris ambulat et in omnium luce ipse
sibi causa est caecitatis. aperi igitur fenestras tuas, ut tota domus
tua ueri fulgore solis inluceat, aperi oculos tuos, ut uideas orientem
tibi solem iustitiae, sed caue ne eos ulla stipulae festuca perturbet. si
quid sordis in oculo mentis fuerit tuae, non poteris intueri, si quid
aegritudinis, plus grauabit; confusam oculorum aciem lux ferit
maioremque dolorem excitat. sit ergo simplex oculus tuus, ne incipiat
totum corpus tuum esse tenebrosum et uacillet in lumine, sicut
sunt caecorum uestigia.
Numquid, si quis ostia domus suae claudat, solis est culpa,
quod non inluminat domum eius ? ergo si quis peccatorum suorum
repagulis obserandam mentem propriam iudicauerit et uerbi a se
splendorem stultus auertat ac sibi inferat insipientiae caecitatem,
causari poterit, quod sol iustitiae noluerit intrare, aut infirmitateni
luminis caelestis arguere ? pulsat ianuam tuam dei uerbum. s i
quis mihi aperuerit, inquit, intrabo. si quis ergo non
aperuerit, numquid non ingredientis et non magis non aperientis
est culpa? nihil quidem deo est obseratum, nihil clausum aeterno
lumini, sed portas malitiae dedignatur aperire, conclauia non uult
penetrare nequitiae.
0 anima APmlR 2 diffusa Rm2 diffuse eet. av, coтrexi
3 potestatis Mm20 potestas APm1R potestate a potestates cet. v 7 diuersetnr
GMN0Rm2av 8 aspicere] add. quia Rm2 alt. in cm. R 9 esse tuas igitur
iili aperi fenestras Ov 12 oculis Pm2 fuerit mentis NPav poterisj add.
eam a 13 grauabat Rtnl cumfasam NTml cum confusam Tm2a
ferim A, om.O 14 eoneitabit O
An uero. cum animae nostrae uigor putrem corporis refugiat
portionem, quod eius gratiam corrupti artus sentire non possint,
deus corruptae animae membra quaedam dignatur habitare ? animae
tamen en uigor per corpus omne diffunditur, siue manus siue pes siue
digitus particeps sensus est: dei potest alicubi deesse sapientia, alicubi
eius deesse maiestas?
sane fugientes non retinet, non cogit in-
\' sed neque fastidit adpropinquantes et illius quidem uirtus,
illius uerbum deus omnibus prope est; in ipso enim constant
omnia et ipse est caput corporis ecclesiae in quo
omnis inhabitat plenitudo. sed plerosque ab eo peccata secernunt,
de quibus dictum est: ecce qui elongant se a te peribunt.
unde sanctus ait: mihi autem adhaerere deo
bonumest, et apostolus ait non longe esse deum ab unoquoque
nostrum: in ipso. inquit, uiuimus et sumus et mouemur
u r. uitalem etenim omnibus gratiam subministrans omnibus
praesto est bonitatis suae munere, sed propior est illis qui contrito
sunt corde.
Quod uetus quoque per aenigmata historia docet. Moyses
In montis Sina supercilio erat et erat solus. populus in ualle in imo
montis, presbyteri in parte montis supra merita plebis. sed plurimo
interuallo a Moysi meritis separati. non omnes in uertice neque in
imo omnes, sed populus; Moyses solus in uertice Sina montis. qui
Latina interpretatione dicitur \'temptatio\'. et tu, si supra temptationes
ascenderis et contrito corde detuleris precem. deo proximus
eris, si mundo corde fueris et tu deum uidebis; beati enim m u ndo
corde, quia ipsi deum uidebunt.
34*Act. 17, 28 16.24 cf. Ps. 50, 19 18 cf. Ex. 19, 20 sqq. 25*Matth. 5, 8 om.O putrem] cuin putrem GMOPR cum patrem N 2 sentire
rmi-0 3 correptae Rtnl 6 deesse eius 0 7 illius] illa J. illi GN R 8 illius
del. O 9 capud ORml 10 plenitudo] add. dininit.atis a 12 sanetusj
idem 0, add. propheta Ov 13 ait] ostendens Ov esse longe MOav 14 ipso]
add. quoque Ta mouemur et sumus N PTav 16 bonitas ex bonitatemO
munere bonitatis suae av proprior NRml eontriti OmlT 19 monte A
Qui ergo deo proximus est, dicit: propees, domine,
et omnia praecepta tua ueritas. Iudaeus hoc non
potest dicere, qui non recipit dominum Iesum; separauit enim
se nec in ueritate, sed in umbra credit. quomodo dicit: praecepta
tua ueritas, cum gratia et ueritas per Iesum Christum
facta sit, cum eum non agnoscat, qui ueritate et plenitudine
circumcisionis suae totum mundum redemit?
Octauus uersus est: initio cognoui de testimon
iis t ti i s, quia in aeternum fundasti a. de testi-
homines, quia sanguis hominis ad deum clamat, manus proprias a
nece hominis abstinebunt. si custodiant praecepta quae dedit dominus
coram caelo et terra testibus dicens: audi, caelum,
et auribus percipe, terra, scientes quia, quicquid flagitii
commiserint. aduersus legem domini fecisse angelorum et potestatum,
sanctorum quoque hominum testimoniis arguantur, supra haec
testimonia fundamentum sibi constituent. quia aeterna sunt
atque perpetua. et nos ergo opus nostrum aedificemus supra
fundamentum testimoniorum caelestium, ut non ardeat sicut
lignum aut stipula, sed sicut aurum probetur, ut aeterno maneat
nixum fundamine.
18*Esai. 1, 2 23 cf. I Cor. 3, 12-13 AOBav recepit cet., cf. p. 416, 23 4 ueritatem
Ov alt. in om.G umbram Ov 6 eum] enim GNPB 7 redimet Rml
8 Octauus-est] Sequitur VIII P,om.Na, add. VIII G 9tuis om.A 10 inquid M
adsumpsi] add. et 0 11 fundati 0 12 cognouissent ARv 13 essent] add.
eis a 14 paradysi MB 15 uendicare MOa, add. non 0 17 homines Aml
19 terram Pml qaiaom.GNPRT (nona) 20 feeisse] add. quod Tm2a
Incipit littera \'Res\', quae Latina interpretatione \'caput\' dicitur
uel \'primatus\'. caput est, ut formam generis humani consideremus,
quod fouet membra omnia et dirigit atque implet sensibus;
sensus enim sapientis in capite eius. inde ductus
uenarum meatusque spiritus, sanguinis uires in totius partes corporis
diriuantur; lustrat omnia, ornat omnia. sublato capite corpus
sine nomine est, non agnoscitur nec ulla superest usura uiuendi.
propterea, qui in aliquo damnantur crimine, eo quod ornamentum
est totius corporis abdicantur et, quia turpi uel scelesto reatu beluinae
scaeuitatis inluuiem uel bestialis inmanitatis horrorem commisisse
detecti sunt, tamquam hi, qui proposito humanae moderationis
exciderint, formam quoque humanae condicionis iubentur
exuere. reciso enim capite reliqui corporis truncus bestiarum corpori
conparatur et sapientiae arce fraudatur qui sapientiae non
potuit tenere rationem. sepelitur igitur sine decore suo corpus; in
capite etenim uigor uitae, in capite est gratia uenustatis.
Fertur coluber, cum urgetur periculo, caput semper abscondere
et in orbem se colligens obiecta reliqua parte corporis hoc
solum tueri, quod inlisa feratur membra cetera saluo capitis uigore
reparare. hoc et tu moraliter caput serua, hoc seruato et mystice.
mysticum caput Christus est, quia omnia in ipso constant et
add. uigesima v es G Rhes 0 dicitur caput M 5 mouet PTH2,
cf. p. 447, 3 diriget
ad imaginem dei et similitudinem uirtutum uigore formati. fides
nos ab inrationabilium pecudum comparatione secernit. hoc caput
humani seruate serpentes. etiamsi omnia membra caedantur, totum
uratur corpus incendiis, mergatur profundo, euisceretur a bestiis,
hoc tamen capite custodito uita integra, salus tuta est; nemo enim
potest perire, cui non sublatus est Christus.
Est et caput summa studii atque operis nostri, summa
negotii, summa spei. summa uirtutum. omnis autem summa est
studii nostri, ut simus humiliores, ueritatem sequamur, quam
non uidet extollens se, frustra inflatus mente
carnis suae et non tenens caput. quod sit hoc caput
euidenter expressit dicens: ex quo omne corpusper compaginationes
et colligationes subministratum
et copulatum crescit inincrementum dei.
et in Esaiae libro dicit dominus per prophetam: auferam a
Iudaea caput et caudam, initium et finem. hoc
caput Iudaea quod tenebat amisit, quae Iesum dominum non recepit.
ubi fides est, et initium et finem habemus, ubi perfidia, nec initium
nec finis est. ecclesia principium habet, quae Christum habet:
Christus enim ecclesiae principium est, primogenitus ex
mortuis. habet et finem, quia ipse est primus et nouis-
simus, ipse est finis legis ad iustitiam omni credenti.
synagoga nec initium nec finem habet, quia nec in principio
inuenit quod sequatur nec in fine quod speret. inflatus ergo
caput non tenet. hoc est illam Christi humilitatem qua descendit
usque ad crucem. descendit usque ad inferos. ideo Iudaeus non
23 Apoc. 22, 13 24 Rom. 10, 4 om.A 2 potuit Rml solumNPml 6 profundum Pm2
10 negotii summa spei summa om.P 11 humiies v 12 mentis Aml 13 alt.
Quamuis infirmus aliquis sit, pauper, ignobilis, tamen, si non
se extollat et praeferat, ipsa se humilitate commendat. sit aliquis
praediues et nobilis: idem, si nobilitatem generis et diuitias suas
iactet, insolentia sui uilis est. sit aliquis facundus et fortis, qui tumore
facundiae ac uirtutis elatus plurimum sibi adroget: nonne ei
propter uerecundiam et insipiens plerumque et inualidus antefertur.
denique Pharisaeus in euangelio, cum abstemius et parcus esset
alieni. liberalis sui, non refugus ieiunii, ut ipse dicebat, tamen propter
iaetantiam etiam illa quae habere poterat amisit; nihil ei tot
genera uirtutum uno uitio decolorata prodesse potuerunt. publicanus;
qui nihil enumerare poterat quod posset probari. propter humilitatem
tamen iustificatus magis quam ille Pharisaeus descendit
e teniplo, secundum quod scriptum est in propheta, quia h umiles
spiritu saluabit.
Hoc autem esse caput, quod haec littera exprimat, euidenter
etiam in Hieremiae Threnis docemur; nam praelata hac littera
ait propheta: spiritus ante faciem nostram christus
dominus, sub umbra eius in gentibus
uiuemus. hoc ergo caput uere est quod omnium caput est.
Diximus de capite. dicamus et de primatu, quod licet sermone
distet ac littera, sensu tamen in eandem concurrit intellegentiam.
primatus enim legimus in ueteri testamento, quos in primogenitis
Esau fratri suo cessit, et ideo uocatum est nomen
eius E d o m. hoc est terrenus et callidus. isti sunt autem fratres,
26 cf. Gen. 25,33 27*Gen. 25, 30 1 qui R 6 sitj se Pml sed R 7 idem] id est NOPR 8 sui AOv sibi
cet. a 9 airtutes M 10 uerecondiam Rml 11 fariseus APR abstineas
posteritatis heredes de Rebecca uxore sua, quae per uiginti annos
milium dederat generationis insigne. exaudiuit eum et concepit Rebecca
et rogauit dominum, cum iactare se paruuli uiderentur in
utero eius, et responsum accepit duae gentes in utero tuo
sunt et duo populi ab utero tuo separabuntur;
et populus populum superabit et maior seruiet
minori. nonne apertum est mysterium duos significari populos,
hoc est populum Iudaeorum seniorem et christianum populum iuniorem,
qui propter cocturam lentis primatus fratris senioris accepit?
quo indicio euidenter exprimitur, quod populus senior ille terrenus
propter intemperantiam gulae primatus quos habebat amisit, populus
autem ecclesiae per sobrietatem et continentiam primatus. quos
ordine non habebat aetatis, et confessione et pio furto paternae benedictionis
eripuit. quid est igitur quod populus rapuit christianus
nisi dominum Iesum ? a doebis enim Iohannis Baptistae
regnum caelorum cogitur et cogentes
diripiunt illud, sicut ipse dominus declarauit. bona fraus
quae uitam furatur aeternam. sed quoniam satis dictum de litterae
huius interpretationibus arbitramur, consideremus ea, quae huic
litterae propheta subiecit.-
Primus itaque uersus est: uide d e humilit at em meam
et erue me, quoniam legem e m tuam non sum oblitus.
bona
enim gloria Christo esse subiectum. ut scias autem, quia non iactare
(tras. P) rogatus MNP 3 gentrationis] add. suae Ta insigne]
add. et 0 4 iactare Ov luctare APmlB Iuctari eel. a 7 superauit Pml
10 accepit senioris av 12 primatum MTa quos] quod AGMPR quem
Tm2a habuit
Constitue aliquem sacerdotem pro ministri salute sollicitum
quem probatum aduertat deo, aliquem patrem pro filio in aegritudine
constituto graui, aliquam feminam uel pro filio uel pro uiro
maestam orationibus incubantem, fundentem uberes lacrimas
noctibus ac diebus, humiliantem se ac sternentem solo, multiplicantem
ieiunia et, quod his grauius est, mentis atque animi dolore
confectam, morbi ac periculi dilatione torpentem dicere ad dominum:
uide humilitatem meam et erue me.
Considera etiam, quia spiritali quodam oleo caelestium praeceptorum
ungit nos atque exercet cotidie scriptura diuina et dominus
noster. plurimos ad subeunda certamina gestiens prouocare,
diuersa posuit praemia coronarum, considera, inquam, Christi athletam
innumeris contentionibus fatigatum ac prope iam lassatis uiribus
resistentem periculi mole turbatum, cum uideat sibi non solum
aduersus carnem et sanguinem, sed etiam aduersus spiritales nequitias
quae sunt in caelestibus esse luctamen, dicere: uide hummilitatem
meam et erue me, quoniam legem
tuam non sum oblitus. non enim potuit obliuisci qui
secundum eius praecepta certauit.
Contuere etiam aliquem in martyrio constitutum. frequentibus
adflictum subpliciis, retrusum in tenebras, graui fractum pondere
catenarum, neruis crura distentum, euisceratum eculeo, exaratum
ungulis, adustum candentibus lamminis perseuerantis fidei
uirum. sed iam taediantis animi, quod diutius differatur sacrae
mortis corona, dicentem: uide humilitatem meam e t
erue m e, quoniam legem tuam non sum oblitus.
non solum enim in studiis atque propositis, sed etiam in temptati- i
G, om.AR 3 his (bis) Oml 9 ac diebus] acfcibus Am1
14 unguit 0 cottidie MOntI diuina scriptura 0 15 plurimus Rm1,om.0
16 adletam M adhletam Pm1 24 martirio AOR costitatam 0 25 tenebris
Denique et Hebraei, quamdiu in Aegypto erant, in fornace
erant ferrea. hoc est in fornace temptationis, in fornace adflictionis,
cum duris adfligerentur imperiis. unde et scriptum est: quia
eduxit eos deus de fornace ferrea, ex Aegypto.
fornax erat ferrea, quia nullius adhuc in Aegypto opera
uirtutum plena lucebant, nullius aurum illic fuerat conprobatum.
nullius plumbum iniquitatis exustum. dura fornax fornax
mortis perpetuae, quam fornacem nullus poterat euadere.
quae omnes consumeret, in qua solus dolor esset et luctus.
at uero fornax. in qua Ananias Azarias Misahel hymnum
domino canebant, fornax aurea illa, non ferrea, per quam toto
orbe sapientia fide deuotionis inluxit. erat quidem etiam haec fornax
in Babylonia, ubi aurum non erat spiritale nisi forte captiuum; captiuam
enim dominus duxit captiuitatem. hoc erat aurum indcisanctis,
qui captiui erant apud Babylonios corpore, spiritu autem apud
deum liberi, soluti uinculis captiuitatis humanae, iugo gratiae spiritalis
innexi. et fortasse eadem fornax ferrea fragilibus est. aurea perseuerantibus.
Omnes oportet per ignem probari quicumque ad paradisum
redire desiderant; non enim otiose scriptum est. quod eiectis
21 cf. Ps. 67,19. Eph. 4, 8 Graeca plus minus corrupta in codd. ταπεινωτητοσ (sic) a 6
de morte eius aiiqui dubitauerunt, de transitu per ignem
dubitare non possumus, quia in paradiso est nec separatur a Christo.
siue ille sit Petrus qui claues accepit regni caelorum, qui supra mare
ambulauit, oportet ut dicat: transiuimus per ignem et
aquam et induxisti nos in refrigerium. sed Iohanni
cito uersabitur igneus gladius, quia non inuenitur in eo iniquitas
quem dilexit aequitas. si quid in eo uitii humani fuit. caritas diuina
decoxit; alae enim eius sicut alae ignis.
Qui hic habuerit caritatis ignem, illic ignem gladii timere
non poterit. ipsi Petro, qui totiens mortem suam pro Christo obtulit.
dicet: transi, recumbe. sed ille dicet: ignenosexaminasti,
sicut igne examinatur argentum. etenim
in quo aqua multa excludere non potuit caritatem, quomodo
eum ignis excludet ? sed ille examinabitur ut argentum, ego examinabor
ut plumbum; donec plumbum tabescat, ardebor.
si nihil argenti
in me inuentum fuerit, heu me! in ultima inferna detrudar aut ut
stipula totus exurar. si quid inuentum in me fuerit auri uel argenti
non per meos actus, sed per misericordiam et gratiam Christi, per
ministerium sacerdotii, dicam fortasse ego: etenim qui sperant
in te non confundentur.
Illo igitur igneo gladio iniquitas exuretur quae sedet super
talentum plumbeum. ideo unus ignem illum sentire non potuit qui
65, 12 12*Cant. 8, 6 15 Luc. 17, 7 *Ps. 65.10 17 cf. Cant. 8. 7
19 cf. I Cor. 3,12—13 23*Ps. 24,3 25 cf. Zach. 5,6—7 Pmlav enam A pr. paradysi AGMR ali. paradysi
AMPm2R 4 si] sed GMml, del. R, om.av 6 paradyso AMNR 8 ut
om XOPmlTa 9 et orn a 13 habuerit hic av caritates Pml 14 qui
totieusj quotiens AR 15 pr- dicit AGMOP alt. dicit MOPR examinasti
M examinauit cei. av 16 ignej ipse APRm1, om Na examinaoit
ARml 18 eam a excludit GMNOPm1R 19 ardobor G ardebo MOPav
20 inferni Aav 21 totus om. 0 24 confundantur Rml 25 iniquitatÎs Rml
exuritur AR qui M sedit AGPmlRml 26 unasj add. illum ARml
in eo quod exurere posset inuenit. denique soli eleuatae sunt portae
aeternales, ut introiret rex gloriae, non reus causae.
et hic quidem
mortem caro illius gustauit; neque enim aliter posset resurgere. quod
legi, praesumo, quod non legi, ueneratus scientibus derelinquo unum
confitens, quia, quicquid caro illa subiit, ideo subiit, ut uiam ceteris
uel triumphandi per martyrii passionem uel transeundi in paradisum
suis uestigiis reformaret. nemo ergo sibi adroget, nemo de meritis,
nemo de potestate se iactet, sed omnes speremus per dominum Iesum
misericordiam inuenire, quoniam omnes ante tribunal eius stabimus.
de illo ueniam, de illo indulgentiam postulabo; quae enim spes
alia peccatoribus ? .
Et qui se hic aurum putat, habet plumbum, et qui putat
se granum tritici, habet stipulam quae possit exuri. sed hic sibi
multi aurum uidentur. non illis inuideo; sed etiam aurum examinabitur,
uretur, ut possit probari. sic enim scriptum est: sicut aurum
inconflatorio probabo illos. ergo aduertant, quia
examinabuntur omnes. multi ergo, qui se aurum putant, et ipsi humilitatem
sequantur, ut uitia sua decoquant.
sed hic inanis iactantia
est. ideo multis, qui se massas auri putant, dicit sapientior
auri massa: omnes nos fornax probabit. ergo quia examinandi
sumus, sic nos agamus, ut iudicio probari mereamur diuino. teneamus
hic positi humilitatem, ut, cum unusquisque nostrum uenerit
ad iudicium dei, ad illos ignes, quos transituri sumus, dicat: uide
humilitatem meam et erue me. nam si superbus fuerit,
si adrogans, si contumax, non poterit hoc dicere. nemo autem dicet:
\'uide superbiam meam\', sed: uide humilitatem meam,
ut eius gratia erui ab illo igne mereatur.
3,12—13 16*Sap.3, 6 (cf. Zach. 13,9) 24*Ps. 118,153 27Ps.lls,l53 2 possit AOPmlRml denique] add. illi MNTa 3 intraret a 5 ueneratos
Rml 6 confidens Mml quidquid Rml illius NTa ut] add. et AR
7 paradysum AMNR 8 informaret Ov meritis] add. giorietur Tm2a
10 misericordiam-quoniam Tm2av, om. cet. 13 hic se AR hic aurum se 0
. 14 paleam NPTa eomburi 0 multi sibi P multi aurum sibiO
15 etiam] tamen AOv 18 aurum se 0 20 putant auri av 21 probanit Rm1
qal MNO 22 probari iudicio 0 26 si contumax] sicut tumax A hoc om.0
dicit AGNOPR 27 sed] add. dicit 0
Est ergo humilitas laboris et fatigationis, est et humilitas
uirtutis atque propositi, quam et in secundis et prosperis et in otio
positus tenet iustus. nullo scilicet fractus labore, nullius certaminis
dubius euentu humilem omnibus affectum exhibet nec sua extollere
studet, sed magis minuere operis sui pretium et meriti sui
gratiam.
audi iustum humiliantem se: e g o, inquit, summinimus
u postolorum. me uas electionis diuinae, ille gentium
doctor minimum esse se dicit, indignum eius officii nomine quod suis
operibus praeferebat nihilque sibi adrogat, sed totum gratiae dei
deputat. hoc utique decet iustum.
Hac humilitate Abraham pater fidei nuncupatus est. qui.
cum diuino participaretur alloquio, terram se esse dicebat et limum.
ipse quoque dominus ait: egoautem sum uermis et non
homo, obprobrium hominum et abiectio plebis,
cum de sui corporis passione loqueretur, qui non quae sua sunt quaesiuit.
sed quae aliorum.
cuius nos imitatores uult fieri apostolus atque
que hortatur dicens: hoc enim sentite in uobis quod
et in Christo Iesu, qui cum in forma deiesset non
rapinam arbitratus est esse se aequalem deo.
sed semet ipsum exinaniuit formam seruiaccipiens.
nec nos igitur nobilitatem generis nec diuitias requiramus,
si uolumus Christum sequi. exinaniuit se, cum esset in dei forma.
cum diues esset, pauper factus est. noli et tu contemnere plebeium,
quia nobilis es, noli despicere seruum. quia potens es, noli pauperem
fastidire, quia diues es. numquid nobilior, numquid potentior, numquid
ditior Christo es?
ille pro te suscepit illa quae tu despicis, ille
pro te humiliauit se usque ad mortem et mortem crucis, ut tuae
Gen. 18, 27 13 Ps. 21, 7 15 cf. I Cor. 13, 5 17 Phil. 2, 5—7 23 cf.
II Cor. 8. 9 27 cf. Phil. 2. 8 Rm1 pr. et om.AOv in otioj in initio ARtn2 initio GMN
PmlRtnlT 3 scilicet
Considera, o homo, quid legas. non laborauit apostolus potentiam
Christi probare, sed oboedientiam praedicare, sed demonstrare
quanta sit humilitatis gratia, quantus eius profectus. si simplicibus
accipias auribus, et Christum exaltauit;
sed Christus non
quae sua, sed quae tua erant, illa humilitate quaerebat. accipe ergo
argutis auribus: moraliter tibi profuit, mystice tuam redemit salutem.
quomodo uis intellege, salus est tua. si putas quod Christo
profuit humilitas sua, cui ergo non proderit? si illum exaltauit, quem
non augebit?
factus est minister omnium dominus et auctor omnium
uapulauit. pedes lauit, crucifixus est, mortuus est. sed in his omnibus
detrimentum nullum uideo diuinitatis eius, profectum operationis
agnosco. qui nihil habebat quod ad potestatem suam adderet,
habuit quod ad cultum suae maiestatis adiungeret. audeo dicere:
operationis suae munus amiserat, nisi id humilitas recepisset.
itaque nos quidem redemit, sed etiam sibi adquisiuit. nihil ergo humilitas
adfert dispendii; ille qui se exinaniuit plenus est, ille qui non
rapinam arbitratus est esse se aequalem deo, formam serui accipiens,
in gloria est dei patris. suscepi quem nesciebam, agnoui quem non
cognoscebam. confiteor quem negabum. ipsi genu corporis flecto. ipsi
genu mentis inflecto. ipsum adoro quem ante fugiebam.
Gratias tibi agimus, Iesu domine, quod creasti nos et creatos
feris bestiis, mutis animantibus praefecisti. maiora sunt
om.GM, c/. p. 60,15 et Explan. ps. 61, cap. 4 extr. 3 inquit deus 0 inquid M
4 pr. nomen] add. quod A quod est JfOav, cf. Explan. ps.47,17 6 est in gloria 0
7 eligas AR legisNligas Pm2 llquaerebat] add. ego, inquit, si exaltatus
fuero a terra, omnia traham ad me ipsum (loh. 12, 32) Tm2a
13 tuaestO 18 suam om. Rm1 23 seom.GP 24 suscipe Am1 25 noscebamO
quem] quae A 27 domine iesu OPR (v) iesu christe a et scripsi sed et
Pm2 Rm2 sed cet.av -
dicens: narrabo nomen tuum fratribus meis; suscepto
enim corpore frater es factus nec dominus esse desisti.
maior
redemptionis gratia. periclitantes morte propria redemisti, sicut
scriptum est: expedit unum hominem mori pro populo.
suscitasti mortuos dicens: soluite hoc templum.
et in triduo resuscitabo illud ; in illo enim templo dominici
Corporis omnibus resurrectio adcreuit.
resurgentes adaequauisti
angelis, sicut dixisti: quoniam quae non nubunt et
qui non ducunt uxores erunt sicut angeli in
caelo, postremo ad dexteram dei in illo filii hominis solio conlocasti,
sicut ipse dignatus es dicere: ex hoc autem erit filius
hominis sedens ad dexteram uirtutis dei.
Unde apostolus admirans diuinae dona pietatis, simulostendens
unam patris et filii esse liberalitatem ait: deusautem
qui diues est in misericordia propter multam
caritatem qua dilexit. audis in quo debeas, homo.
diues esse. quas habere uirtutes: amorem dei in te probare, imitari
caritatis caelestis dulcedinem.
et addidit: et cum essemus
mortui peccatis, conuiuificauit nos in Christo.
cuius gratia estis saluati, et simul suscitauit,
simul fecit sedere in caelestibus in Christo
Iesu. in Christo utique honoratur et caro. ille igitur. qui ad
dexteram dei sedet, propter nos humiliatus est ideoque dicit nobis:
discite a me, quia mitis sum et humilis corde.
22. 69 15*Eph. 2, 4 l9*Eph. 2, 5-6 25 Matth. 11,29 Am1N uisitatufG 3 es factus] effectus P maiorem redemprionis
gratiam praestitisti quia a 4 gratiarum G pereclitates GMm1 pereditantes
Mm2 6 templum hoc ORav 7 snscitaho R μ 8
non dixit: \'discite a me quia potens sum\\ sed quiahumilis
corde, ut tu illum imiteris, ut tu ei dicas: domine, audiui uocem
tuam, impleui praeceptum tuum. dixisti ut a te disceremus humilitatem:
didicimus non solum sermone tuo, sed etiam actu tuo; feci
quod imperasti: uide humilitatem meam.
Athleta bonus membra sua monstrat, ut conuersationis suae
adprobet disciplinam. monstrat etiam tunc membra sua, quando
post aliqua certamina grauiora iterum certare conpellitur, ut iudex
uidens fessum corpus nequaquam eum certare conpellat. et tu ostende
cordis tui humilitatem, ut titulos uirtutis ostendas, ostende et
cordis tui certamina, ut dicas : certamen bonum certaui,
cursum consummaui et uidens spiritalis iudex certaminis
coronam iustitiae decernat, quoniam legem agonis implesti.
Sequitur uersiculus secundus: iudicaiudi cium eum
et libera me; propter uerbum tuum uiui f ica
me. festinant innoxii ad iudicium et propriae innocentiae arbitro
iudicem sibi causa est, apud redemptorem suum uult cito et sperat
absolui; absolutio enim matura sanctorum est. unde et dominus ait
per Ezechiel ad angelos, qui ministri sunt ultionum : a sanctis
meis incipite. non uult dominus commune sanctis cum
diaboli sociis consortium esse iudicii; diabolus enim et ministri
eius cum hominibus non flagellabuntur.
separata est poena, ubidistat
et culpa. ideoque alio loco scriptura ait: tempus incipere
iudicium dei a domo dei. quos miseratur enim, cito
24 cf. Ps. 72, 5 26*1 Petr. 4,17, alt. quia om.NPa 2 imitteris GM 3 disceremur M 6 ailhleta M
adthleta R conuersionis AR 7 tum N 11 cordis scripsi corporis codd. av
12 consumaui PJ2 certaroina Mm1, add. agonem Tm2a 14 Sequitursecundus
otn. a uersus v. om.N P II AP, om.GNO 16 arbitro se
seripsi arbitri AOPR arbitres GMNTa arbitris v 17 etiam ususO 18 his Om1
19 iudicio ARml in iudicio Bnt2 22 ezeehihel A Ezechielem GMNOav ,
21 diabolo Om2Pm1. add. et 0 sociis] add. eius 0 26 tempus1 add. est Ov
27 pro dei om.NOP Rav quos] add. nt 0 misereatur AmlORml miseretur
Am2G miserator Pml
prolixius misera reatus sorte macerentur, ut unusquisque reddat
etiam duplicia peccata sua, quo tandem possit absolui. poena enim
reorum quaedam absolutio delictorum est.
Uidemus in hoc saeculo insertos nexibus catenarum reos in
specie pompae miserabilis duci, et nonnumquam hoc patiuntur
insontes. ut tolerabilius sit mori quam talia subire supplicia. optant
utique audiri bene sibi conscii, optant etiam hi, qui grauibus flagitiis
urgentur, poenam mortis celeritate transigere, ut aliquanta
conpendia poenarum lucrentur.
spes est etiam de iudicis misericordia.
ipso exilio claustra carceris duriora sunt nec reditus in perpetuum
omnibus intercluditur relegatis. si hoc operatur humanum
examen, quanto magis Christi est omnibus expetendum! differtur
diaboli iudicium, ut sit semper in poenis reus, semper inprobitatis
suae innexus catena, conscientiae suae in perpetuum sustineat ipse
iudicium.
ideo diues ille in euangelio licet peccator poenalibus urgetur
aerumnis, ut citius possit euadere, diabolus autem nequaquam
peruenisse ad iudicium demonstratur, nequaquam adhuc poenis esse
subiectus. nisi quas ipse tantorum conscius scelerum soluit timore
perpetuo, ne aliquando securus sit.
Immo, ut uerius dicam, sanctus ad iudicium uenit, impius
non uenit, quoniam non resurgunt impii in
iudicium. hic petit ut absoluatur, alius ut cohercitus dimittatur;
qui autem non credidit. non iudicatur. sed impietatis suae iudicio
Ipse punitur. apud imperatores istos non puniuntur sceleris rei
barbari quod in sua gente commiserint. quia non sibi subditi. sed
grauiore nomine hostes habentur, qui sine interrogatione priuati
3 sua omi. a 5 uidimus AMNPR pr. in om.M 6 specie]
spem 0 8 audire AP R 12 religatis GNPR hocj hioc G hie P haec Ot:
13 omnibus om.Pm1 difertur AR differt T 15 catene AP Rm1 catenii Ot
catenae a suaej adAl. ut PR inj im A 16 urgnetur G urgueretur MNPm1
18 peruenisse Ov punise APm1Rm1 punitus GMNT puciri Pm2Rm2a 23 iu-
dicio Ov coherecitus ARm1 coercitus GMNOPav 24 qui autem non iudicatur,
non credidit OPm2av, transposuit ed. Rom. qui autem non iudicatur <m. cd.
creditGNO 25 imitatores M reiom.0 26 commiscerintG non] add. suntOv
subditij add. sunt Pm?
sceleris puniuntur. ita et Christus suos castigat quos diligit, alienos
tamquam generali damnatione impietatis adstrictos poenae donat
aeternae; nouissima enim destruetur mors. et tamen
uerecunde docet propheta exemplo sui, ut etiam qui diffidit operibus
suis propter uerbum tamen clementiorem speret sententiam.
Alius propter diuitias uiuere cupit, alius propter filios. hic
propter uerbum dei uiuificari petit, sicut Symeon domini expectauit
aduentum; unde et dominum in templo accipiens ait: nunc
dimittis seruum tuum in pace, quia uiderunt
oculi mei salutare tuum, adserens uiuendi sibi cupiditatem
aliam non fuisse nisi ut Christum uideret. denique uidit et uinculis
solui corporis postulauit.
Possumus etiam intellegere: iudica iudicium meu
m. quasi grauior nobis causa sit de iudicio nostro quam de errore
dicenda; erranti enim facilius datur uenia quam inprobe in alium
iudicanti. necesse est enim eam formam in te redire iudicii, quam
in alium ipse decernendam putaueris.
Sequitur uersus tertius : longe est a peccatoribus
salus. quoniam iustitias tuas non exquisierunt.
Quis est autem qui se longe facit a domino nisi qui non
exquirit iustitias eius? qui uero iustitias exquirit prope est. adhaeret
deo. et ideo iustitias dei quaerentibus dicit apostolus: uos
qui eratis longe facti estis prope in sanguine
Christi. sanguis Christi iustitia est; denique ipse ait ad Iohannem:
sine nos implere omnem iustitiam.
Sequitur uersus quartus: miser ationes tuae multae
nimis, domine; secundum iudicia tua uiuifica
M e. etsi longe est a peccatoribus salus, tamen nemo desperet. quia
Sed quomodo, cum dixerit multas esse domini miserationes,
secundum iudicia eius uiuificari petit, maxime cum ipse alibi dicat:
e t non intres i n iudicium cumseruotuo ? sed aliud
est illud iudicium beneficiorum Christi, cui respondere non possumus
— quis enim potest debitum referre naturae, debitum salutis
et gratiae? —, aliud iudicium, quo fragilitatis nostrae aestimatione
censemur. in hoc ipso tamen iudicium cum misericordia copulatum
est, ut ueritas iudicii miseratione domini temperetur.
33, 19 14 cf. Rom. 10, 20 21 Ps. 142, 2 av 3 autem est iVau 4 alt. iustitias] add. eius Ptn2
dei u 5 reqairentibus 0 9 Sequitur-quartus om. a uersus om.N Pm1
Aut fortasse, quia dixerat: iudica iudicium meum,
ideo subtexuit miserationes domini nimium multas esse; graue est
enim de alio iudicare. unde etiam scriptum est: nolite iudicare,
ut non iudicemini. cum enim unusquisque sit su-
orum conscius peccatorum, quomodo potest de alterius iudicare peccato
? iudicet de alterius errore, qui non habet quod in se ipse condemnet,
iudicet ille, qui non agat eadem quae in alio putauerit
punienda, ne, cum de alio iudicat, in se ferat ipse sententiam, iudicet
ille, qui ad pronuntiandum nullo odio, nulla offensione, nulla
leuitate ducatur. audisti hodie, quid iudex uerus et iustus locutus
sit: non possum, inquit, ego a me facere quicquam.
Nonnulli haeretici solebant hinc facere quaestiones, quasi
infirmus esset filius qui a se nihil faceret, quasi secundum diuinitatem
quoque subditus et paterno subiectus imperio, nec aduertunt, quod
hoc quoque magis potestatis diuinae unitas conprobetur, ubi putant
inter patrem et filium esse distantiam potestatis. nihil a se facit filius,
quia per unitatem operationis nec filius sine patre facit nec sine filio
pater. denique pater dicit ad filium: faciamus hominem
ad imaginem et similitudinem nostram, communem
adserens operationem esse, ubi commune consilium est. quid
sine sapientia facit qui omnia in sapientia fecit, ut lectum est:
omnia in sapientia fecisti? denique Sapientia dixit:
cum faceret caelos cum illo eram, et ego eram
cui adplaudebat, et euangelista ait : omnia per ipsum
facta sunt et sine ipso f actum est nihil, ut doceret
non solum operatorem omnium filium, sed etiam paternae operationis
esse consortem.
Ego tamen arbitror, quod hic locus ad iudicii formam uideatur
esse referendus; euangelium etenim non solum fidei doctrina.
103, 24 23*Prou. 8, 27.30 24 Ioh. 1, 3 def. A Na 3 altero Ov 4 et non iudicabimini Na 5 peccato] pec-
catum Pml 6 ipao MNa 7 agat] hahet O 8 nee MmlPml 9 nnlla
offensione Oav. om. cet., cf. p. 463, 25 10 audistis MN 11 sit] est 0
inquid MJRml quidquam GN 13 faceret nichil 0 14 subditur Pm1
auertunt Ontl 15 quoque hoc 0 17 pater sine filio 0 23 et om.v
24 adplaudebam M 27 consortem esse av
inuenio in euangelio, quod dominus Iesus multorum affectus et
officia susceperit, ut doceret, quomodo nos in his conuersari oporteret
officiis. suscepit personam pastoris et ait: pastor bonus
animam suam ponit pro ouibus suis, ideoque pro
rationabili grege se ipsum passioni corporis non negauit, ut ouem
lassam crucis suae humeris superponens pii oneris functione recrearet.
Suscepit aduocati personam; ipsum enim aduocatum habemus
apud patrem. pernoctabat in oratione pro nobis, ut nos suo
informaret exemplo, quemadmodum ueniam nostris debeamus
exorare peccatis. non enim ideo pernoctaret, quasi qui aliter patrem
nobis reconciliare non posset, sed ut qualis aduocatus esse debeat demonstraret,
qualis sacerdos, ut non solum diebus. sed etiam noctibus
pro grege Christi debeat precator adsistere.
an inpetrandi egebat
auxilio, qui facere ipse poterat quod rogabat, quemadmodum ipse
dicebat: ego ad patrem uado, et quodcumque ab
eo petieritis in nomine meo hoc faciam? denique
alibi ait, cum Lazarum suscitaret: sciebam quod semper
me audis, nec quasi infirmus pernoctabat, qui sciebat quod semper
auditur, et clamauit: Lazare, ueniforas. locuta est resurrectio,
mors recessit.
Suscepit etiam affectum rei et stetit ante iudicem reus nec
dedignatus est dominus omnium praesidis uilitatem. interrogatus
tacebat. ostendens non in clamore uocis nec in forensis adsertione
patrocinii. sed in conscientiae integritate esse innocentiae defensionem
nec salutem corporis ambiendam, sed animi puritatem. denique.
qui Susannam absoluit tacentem, se obtulit morti; in illa causa.
ut nemo desperaret, in hac, ut redimendae uniuersitatis sacrificium
9 cf. I Ioh- 2, 1 10 cf. Luc. 6,12
17 Ioh. 14, 12—13 19*Ioh. 11, 42 21 Ioh. 11, 43 cf. Ioh. 11, 25 24 cf.
Matth. 26, 63 M 3 suscepit a oportet 0 7 honeris MPRm1 9 Saseepit]
pergii A 12 pernoctauit ed Rom. b 16 qui] quia Mm2N 17 quaecumque AR
quocumque Pml 19 resuscituret av 20 nee seripsi hic codd- m 23 iudi
cem] add. quasi GMNTa tamquam v 24 omnium dominus 0 25 non
om.AGMPE 26 ease om.O 27 salutis APB anime Eml 28 cansam
a, add. ostendit av 29 disperaret NPml Jbanc Mml
non negaret. caesus postremo non conuiciatus est, non repercussit,
et dominus caeli atque terrarum studium deposuit ultionis, uocem
humilitatis emisit dicens: si male locutus sum m, testimonium
perhibe de malo; si bene, quid me
caedis? quasi infirmus caedis deplorat iniuriam et, cum se
posset ulcisci, queri maluit quam uindicare.
Ergo et hic personam iudicis propositumque suscepit dicens:
nonpossum a me facere quicquam. bonus enim iudex
nihil ex arbitrio suo facit et domesticae proposito uoluntatis, sed
iuxta leges et iura pronuntiat, scitis iuris obtemperat, non indulget
propriae uoluntati, nihil paratum et meditatum domo defert, sed
sicut audit ita iudicat et sicut se habet negotii natura decernit. obsequitur
legibus, non aduersatur, examinat causae merita, non mutat.
Discite, iudices saeculi, quem in iudicando tenere debeatis
affectum, quam sobrietatem, quam sinceritatem. dominus omnium
dicit: non possum ego me facere quicquam. alibi
lego: negare semet ipsum non potest. non potest.
utique non per infirmitatem, sed per integritatem. non per inpossibilitatem
faciendi, sed per obseruantiam iudicandi. quid non
potest qui omnia potest, nisi quod posse nolit? non uult posse quod
damnet, non uult posse aduersus fidem, non uult posse aduersus uentatem.
audi postremo ipsum dicentem. cur non possit a se facere
quicquam: sicut audio, inquit, et iudico, hoc et: non ex
mea potestate decerno quod libitum, sed ex iudicandi religione quod
iustum est, et ideo iudicium meum uerum, quia non uoluntati meae
indulgeo, sed aequitati. audite quid iudex dicat caelestis: non
possum a me facere quicquam; sicut audio.
et iudico.
17*11 Tim. 2,13 codd. praeter 0, a 4 si] add. autem Na 5 alt. caedis
om.AR 6 possit AOPRml manult Pm2 7 propositique MNTa 8 quidquam
N lOiustaO legis AGMNPml R etexp. B iuris] iure AGPmlRT
iudulgit AGMmlRml 14 in om NT debeamus
Et Pilatus dicebat ad dominum Iesum: potestatem
habeo dimittendi te et potestatem habeo crucifigendite.
usurpas, o homo, potestatem quam non habes.
cum deus neget se habere, qui habet super omnia potestatem. audi
quid iustitia dicat non possum a me facere quicquam.
audite quid iudex aequitatis adserat: sicut audio, et iudico.
audite quid iudex iniquitatis loquatur: potestatem habeo
dimittendi te et potestatem habeo crucifigendite.
tua. tua, Pilate, uoce constringeris, tua damnaris sententia.
pro potestate igitur, non pro aequitate crucifigendum dominum tradidisti,
per potestatem absoluisti latronem, auctorem autem uitae
interfecisti. sed nec istam a te habuisti quam habere te adseris
potestatem. denique dicit tibi dominus Iesus: non haberes
potestatem aduersum me ullam, nisi data tibi
esset desuper. mala potestas licere quod noceat; potestas
ista tenebrarum est, uerum non uidere, sed spernere.
Audite quid uerus iudex loquatur: non quaero uoluntatem
meam, sed uoluntatem eius qui me
mi sit. quasi homo loquitur, quasi iudex docet, quoniam qui iudicat
non uoluntati suae obtemperare debet, sed tenere quod legum
est. constitue iudicem de hoc saeculo: numquid potest aduersus
imperialis formam uenire rescripti ? numquid potest normam Augustae
definitionis excedere? quanto magis diuini formam debemus
seruare iudicii!
Christus dicit: non quaero uoluntatem
meam, hoc est hominis, quae uel odio dirigitur uel studio intenditur
uel gratia inflectitur uel aliorum mendacio deprauatur - omnis
enim h o in o mendax —. sed uoluntatem, inquit,
eius qui i me misit, hoc est: diuinae cognitionis formam ueni
26 Ps. 115. 2 (11) om.0 2 dimittendi-habeo om. eodd. praeter 0. a 3 0 om.M
6 ueritatis GmlM adserat] dicat NPml audio]
Iustum igitur est iudicium filii dei, quia secundum uoluntatem
est dei, non secundum hominis affectum. deus enim misericordiarum
plenus est et misericordia eius cum iudicio et iudicium
cum misericordia; neque sine iudicio miseretur neque sine misericordia
iudicat. denique seriptum est: misericordia eiusin
stateris.
filii autem hominum mendaces in stateris
ut decipiant. examinat ergo et trutinat deus menta
singulorum et quemadmodum pro mensura dat gratiam, ne supra
mensuram sit, ita pro mensura dat misericordiam. unde ait: m e nsuram
bonam confertam commotam supereffluentem dabunt
in sinumuestrum. eadem mensura
qua mensi fueritis reddetur uobis. similiter in
statera singulorum opera pensantur, ut, si bona malis praeponderant,
remuneratio praemii deferatur, si peccata uirtutibus, tristior reum
poena constringat. quod expressum habes ad Timotheum, dicente
apostolo Paulo: quorundam hominum peccata manifesta
sunt praecedentia ad iudicium, quos- dam autem et subsecuntur. similiter et facta bona manifesta
sunt et quae aliter se habent abscondi non possunt.
Omnia ergo a domino deo nostro mensura quadam et pondere
fiunt. quis posuit, inquit, rupes in statera? et
supra: quis mensus est manu aquam et caelum palm
o ? qui nostra examinat, sua utique examinata largitur et
saluo omnia decernit examine. ponderat misericordiam, ponderat* t
ultionem; in utroque certum pondus habilisque mensura est.
unde et Dauid ait: et potum dabis illis in lacrimis
5, 24 24.25*Esai. 40,12 29*Ps. 79, 6 AR oboedientiae M 2 sed] si 0 4 est secundum uolun-
tatem av 5 est om.N 11.12 pro mensura] per mensuram ANPTa super
NTs 12 mensuram om.P 13 bonaml add. et Pml 14 eadem] add. uero a
16 stateram A opera] facta AOav bona] add. opera AMNv, ante bona add. 0
praeponderentu 17 reram Oml 18 thimotheom OPR 19manifestata Pm1
21 subsequuntur NPRav 22 abscondere
et alibi idem
ait propheta: calix in manu domini uini meri
plenus est mixto, et inclinauit ex hoc in
hoc; uerumtamen faex eius non est exinanita.
et Hieremias ait: calix aureus Babylon in
manu domini, a quo inebriatae sunt gentes, hoc est:
poena a nationibus persoluta est, ne diutius insultarent, quod
dei populum acerbissima populatione uexarint.
sensus igitur uersus
Dauitici hic est: parata et plena est poena quae debetur impiis.
quam dominus declinat in perfidos; sed tamen miseratione sua
non usque ad faecem dignatur effundere, ne plenitudinem supplicii
ferre non possint. inclinat ergo calicem. non euacuat; quod inclinat.
censurae est, quod non euacuat, misericordiae.
Ergo iudicium quoque misericordia temperat dominus deus
noster. quis enim nostrum sine diuina potest miseratione subsistere ?
quid possumus dignum praemiis facere caelestibus ? quis nostrum ita
adsurgit in hoc corpore, ut animum suum eleuet, quo iugiter adhaereat
Christo ? quo tandem homini merito defertur, ut haec corruptibilis
caro induat incorruptionem et mortale hoc induat inmortalitatem?
quibus laboribus, quibus iniuriis possumus nostra
eleuare peccata ? indignae sunt passiones huius
temporis ad superuenturam gloriam. non ergo secundum
merita nostra, sed secundum misericordiam dei caelestium
decretorum in homines forma procedit.
1 in mensuram O 2 ait idem 0 4 est om.O 6 babilon NOP 7 a om.O
8 diu A dius Rml exoitarent 0 9 aceruissima APml uexarint scripsi
uexarent AGORv uexauerint MNPTa lODauidiciu etj
Sequitur uersus quintus: multi persequentes me
et tribulantes me; a testimoniis tuis non declinaui.
adfluens, iugi salute robustus non ad dei gratiam referat quod sibi
illa concessa sint ? denique cum sanctum Iob dominus praedicaret,
ait aduersarius: num quid gratis colit Iobdominum?.
nonne tu omnia dedisti ei? mitte manum tuam
in omnia quae habet, si non in faciemte benedicet.
tunc igitur plus probatus est, quando amissis opibus et filiis a
domini cultu et gratia non recessit.
sed non unus persecutor est,
multos ministros habet. sed non te terreat. per multas enim
tribulationes oportet nos introire in regnum
dei. si multae persecutiones, multae probationes; ubi multae coronae.
multa certamina. tibi ergo proficit quod multi persecutores sunt,
ut inter multas persecutiones facilius inuenias quemadmodum
coroneris.
Utamur exemplo Sebastiani martyris, cuius hodie natalis
est. hic Mediolanensis oriundo est. fortasse aut iam discesserat
persecutor aut adhuc non uenerat in haec partium aut mitior erat.
aduertit hic aut nullum esse aut tepere certamen. Romam profectus
est, ubi propter fidei studium persecutiones acerbae feruebant;
ibi passus est, hoc est ibi coronatus. itaque illic, quo hospes aduenit.
domicilium inmortalitatis perpetuae conlocauit. si unus persecutor
fuisset, coronatus hic martyr utique non fuisset.
Sed quod peius, non hi solum persecutores sunt qui uidentur,
sed etiam qui non uidentur, et multo plures persecutores. sicut
a uersus om.N quintus] V AOP, om.GMN
me om.O 5 euentu NTm1 secundo GMNTa secndate 0 secundanti B
succeasus AR 7 sunt M praedicaret dominus av 8 iob gratis colit 0
deum a 9 omnia-ei] uailasti eum NPav 10 facie Pm2 benedicit Ov
13 terreant OPm2Rv 15 dei] caeloram 0 percntiones R 19 hodie cuiusO
20 oriandus NOPm2Rm2av 22 certamen] certum est Pml perfectus A
23 persecntionis GMOv persecutores N acerae ABml acerba GMOv 24 alt.
ibi] add. est O 26 utique om.O 27 hii P 28 persecutores om.O
et per singulas uel ciuitates uel prouincias erant diuersi persecutores,
ita etiam diabolus multos ministros suos dirigit, qui non foris
tantummodo. sed etiam intus faciant persecutiones in animis singulorum.
e his dictum est persecutionibus: omnes qui uolunt
pie uiuere in Christo Iesu persecutionem patiuntur.
\'omnes\' dixit, nullum excepit. quis enim exceptus potest
esse, cum ipse dominus persecutionum temptamenta tolerauerit?
persequitur auaritia, persequitur ambitio, persequitur luxuria,
persequitur superbia, persequitur fornicatio. unde et apostolus ait:
fugite fornicationem; nam qua causa fugeres. nisi illa
te persequeretur ? est enim malus spiritus fornicationis, est malus
spiritus auaritiae, malus spiritus superbiae.
Isti sunt persecutores graues, qui sine gladii terrore mentem
hominis frequenter elidunt, qui inlecebris magis quam terroribus animos
expugnant fidelium. hi tibi hostes cauendi, hi grauiores tyranni.
per quos Adam captus est. multi in persecutione publica coronati
occulta hac persecutione ceciderunt.
foris, inquit, pugnae,
intus timores. aduertis quam graue certamen sit quod est
intra hominem. ut secum ipse confligat, cum suis cupiditatibus proelietur?
ipse apostolus fluctuat haeret adstringitur. captiuari se adserit
in lege peccati et mortis corpore debellari nec potuisse euadere.
nisi esset domini Iesu gratia liberatus.
Uerum ut multae persecutiones, ita multa martyria. cotidie
testis es Christi. temptatus es spiritu fornicationis, sed
ueritus Christi futurum iudicium temerandam mentis et corporis
castimoniam non putasti: martyr es Christi. temptatus es spiritu
auaritiae, ut possessionem minoris inuaderes, indefensae uiduae iura
temerares, et tamen contemplatione caelestium praeceptorum opem
ex 0 multisj add. persecutoribus 0 3 multos om.N 4 tantum Ta
faciunt MPm1 5 pie uolunt N 6 pie om.P persecutiones Na patientur b
ex suis codd. 8 persecutionem Rml toleraait 0 9 luxoria ABml 10 et
om.O 11 nisi iilaj si nulla NTa 12 malus spiritus auaritae om.P 13 allidant
GMNT alidunt Pml 16 hii bis P 18 ceciderunt persecutione O inquid
MPm1 20 infra AGMPRT contra N eonflictat Am1 22 deuellari Pml
23 liberatus gratia a 24 cottidie O
testis es
Christi. denique tales uult testes Christus adsistere, secundum
quod scriptum est: iudicate pupillo et iustificate
uiduam. et uer ite disputemus, dicit dominus.
temptatus es spiritu i uperbiae, sed uidens inopem atque egenum
pia mente conpassus es, humilitatem magis quam adrogantiam
dilexisti: testis es Christi;
quod est amplius, non sermonis tantummodo,
sed etiam operis testimonium praebuisti. quis enim locupletior testis
est quam qui confitetur dominum Iesum in carne uenisse,
cum euangelii praecepta custodit ? nam qui audit et non facit, negat
Christum; etsi uerbo fatetur, operibus negat. quam multis dicentibus:
domine domine, nonne in tuo nomine prophetauimus
et daemonia eiecimus et uirtutes
multas fecimus? in illo die respondebit: discedite a me
omnes operarii iniquitatis! ille ergo testis est, qui adstipulantibus
factis domini Iesu praecepta testatur.
Quanti ergo cotidie in occulto martyres Christi sunt et Iesum
dominum confitentur! nouit hoc martyrium apostolus et testimonium
Christi fidele, qui dixit: haec est enim gloriatio
nostra et testimonium conscientiae nostrae.
quanti foris confessi sunt et intus negauerunt! namque uxoris ducendae
gratia, quae gentili uiro a christianis parentibus negabatur, simulata
ad tempus fide plerique produntur quod foris confessi sunt
intus negasse. an fornicationis causa tantummodo putamus dominum
deum nostrum in populum Iudaeorum tam seuere esse commotum,
ut uiginti tria milia de populo necarentur, propterea quod
Madianitae gentis feminis concubitu miscerentur ac non eo, quod
per illos concubitus alienigenarum discedere a fide, negare dominum
cogerentur?
cf. Ps. 6, 9 19*11 Cor. 1,12 26 cf. Nam. 25, 9 7 Christi] add. et Mm2Nav quid Pml 8 perhibuistiNav.
add. testis es ehristi a 9 camem AG 11 fateatur Ov 14 illa Na 15 omnes]
add. qui ÅOv operari A operamini iniquitatem Ou 17 in occultis (occulto
OPm2) cotidie (quotilUe a) NOPa dominum et iesum P 19 gloria AS
20 et om-NOav 22 qui Pml 23 ad] a AGMm1Rm1 produntur Mm120Pm2
Rm2av profitentur (tentnr in ras. 82) N prodentur cet. 24 tantummodo om-0
25 deum] iesum O 26 duo O de populo om.0 28 discessere APR desciscere v
Nolite, inquit, omni spiritui credere, sed a
fructibus eorum cognoscite quibus credere debeatis. uenit quis in
ecclesiam, dum honorem affectat sub imperatoribus christianis, simulata
mente orationem deferre se fingit, inclinatur et solo sternitur
qui genu mentis non flexerit. uidet illum homo, christianum putat;
uidet homo orantem suppliciter et credit, sed deus audit negantem.
discedit probatus ab homine, sed condemnatus a iudice.
quanto tolerabilius fuerat homini negasse et deo esse confessum!
licet hoc quoque reprehensibile; perfecta enim confessio et animi
quaerit deuotionem et uocis professionem; corde enim creditur
ad iustitiam, ore autem confessio fit adsalutem.
Ergo in persecutionibus interioribus esto fidelis et fortis,
ut et istis forensibus persecutionibus adproberis. et in intimis
persecutionibus sunt reges et praesides, terribiles iudices potestate.
habes exemplum in domini temptatione quam pertulit. demonstrata
sunt ei omnia regna et dictum eiest:tibi dabo haec omnia,
si procidens adoraueris me. lectum est et alibi: non
regnet peccatum in uestro mortali corpore.
uides
ante quos reges statueris, o homo, ante quos praesides peccatorum,
si culpa regnat. quot peccata, quot uitia, tot reges; et ante hos
adducimur et ante hos stamus. habent etiam isti reges tribunal in
mentibus plurimorum. sed si quis Christum fateatur, statim regem
illum facit esse captiuum, deicit de solio suae mentis. quomodo
enim poterit diaboli tribunal manere in eo, cui Christi tribunal
adsurgit ?
M u 11 i ergo persequentes et tribulantes
m e. et fortasse Christus hoc dicit et dicit in uocibus singulorum,
18 Rom. 6, 12 27*Ps. 118, 157 1 inquid M 2 cognoscetis Tm2 3 inperatoribus P simulata mente
scripsi simalato metn codd. av 4 se fingit delerre av 8 deum 0 9quoquej
adi. sit Tm2a 11 oris Ta 14 ut et] ut in a forensis ARm1 15 et] add.
principes P, sed del iudicii a
diabolus proeliatur, ibi Christus adsistit, ubi diabolus adsidet, ibi
Christus includitur, ibi murorum spiritalium saepta defendit. ergo,
qui persecutorem refugit, reicit etiam defensorem. sed cum audis:
multi persequentes et tribulantes me, noli timere.
qui potes dicere: si deus pro nobis, quis contra nos?
uerum hoc ille dicit, qui a testimoniis domini nullo uitiorum declinat
anfractu.
Sequitur uersus sextus: uidi non seruantes pactum
et tabescebam, quoniam uerba tua non custodierunt
. beatus qui in caritate dei tabescit, qui uidet non seruantes
piditatis effectus, animus deficit, uires corporis quadam deformitate
palloris fessorumque artuum tabe minuuntur. alius, qui pecuniam
concupiscit, donec potiatur ea, auaro miser tabescit affectu.
alius inmodice capessendi honoris inpatiens, si desideria longa suspiret,
non mediocri mentis tabe conficitur. non talis qui dicit:
quam distabuit caro mea in terra deserta et[in]
inuia et sine aqua! hic enim castigabat carnem suam et tabescere
faciebat, dum indefesso desiderio diuinae cognitionis intentus
et lucem diei sollicita expectatione praeueniens antelucanum
soluere domino canticis et hymnis gestiebat obsequium.
23 cf. I Cor. 9, 27 25 cf. Ps. 118, 148 PRv declines a persequentem Nav 3 parat msidias Nav
parit M 4 doltis Mm1 5 adsistet AGMPm1Rm1 adsedit AGMm1Pm1Rm1
obsidet OPm2v 6 multorum O septa codd. av 9potestM 10 ille
Tabescit ergo uir pacificus, quando alios uidet pacta rescindere,
consensuum abolere concordiam, iurgia de pace reparare. in
tumultus redire de gratia. quod utique non facit qui domini praecepta
custodit, non facit qui audit dicentem: pacem meam do.
uobis, pacem meamrelinquo uobis. ergo qui pactum
seruat, is Christi oboedit imperiis, qui autem non seruat, ille Christi
praecepta contemnit et, quod peius est, conperta fastidit et neglegit.
Sequitur uersus septimus: uide qui a praecepta tua
dilexi, domine; in misericordia tua uiui fica m e.
cotidie
sanctus se offert, cotidie apparet et non uacuus apparet; non est
enim uacuus qui de plenitudine eius accepit. non erat uacuus Dauid,
qui ait: repletum est gaudio os nostrum, quia gaudium
fructus est spiritus sancti. et sicut de plenitudine uerbi nos omnes
accepimus, quemadmodum dixit Iohannes, ita etiam spiritus sanctus
de plenitudine sua repleuit orbem terrarum.
non erat uacuus Zacnanas,
qui repletus est spiritu sancto et prophetabat aduentum
domini Iesu. non erat Paulus uacuus, qui euangelizabat in abundantia
et repletus erat, accipiens odorem bonae suauitatis ab Ephesiis
placentem deo hostiam. non erant Corinthii. in quibus abundabat
dei gratia iuxta eiusdem apostoli testimonium.
Offerebat se ergo Dauid cotidie deo et non uacuus offerebat.
qui poterat dicere: os meum aperui et duxi spiri tum;
ideo ergo dicebat: uide quia praecepta tua dilexi. audi
16 Ps. 125, 2 cf. Gal. 5,22 17 cf. loh. 1,16 18 cf. Sap. 1, 7 19 cf.
LUC.1,67 21 cf. Rom. 15,29 22 cf. Eph. 5,2 23cf. ICor-1,7 26*PS. 118. 131 0 pacta] peccata NmlRa paccata Nm2 o meam om.a
6 obsecundat 0 inperiis P 7 pro et om.O peius] prius Mm1 S Sequiturseptimus
om. a VII AGNOP, om.M dilexi praecepta tua Pml 10 expectet
codd. a 11 se om.AMNOPR 12 pr. dixit codd. praeter 0, a all.
dixit Na praccipit scripsi dicit O praecepit cet. av 13.14 cottidie Oml
14 se sanctus av 21 uacaas pauJus 0 habundantia AOPm1R 22ab]ad
praecepta, inquit,
tua dilexi. non dixit \'seruaui\', non dixit \'custodiui\'; nam
inprudentes non custodierunt praecepta domini. aliqui enim
codices habent άσυντούντας, hoc est insipientes, non intellegentes.
custodire enim necessitatis plerumque
est et timoris, diligere caritatis. custodit qui euangelizat, sed qui
uolens euangelizat mercedem accipit; quanto magis qui diligit mercede
donatur! possumus enim non amare quod uolumus, non possumus
nolle quod amamus. sed quamuis mercedem perfectae caritatis
expectet, et miserationis diuinae suffragium poscit, ut in ea uiuificetur
a domino. non ergo adrogans debitae mercedis exactor, sed
uerecundus misericordiae diuinae est deprecator.
Sequitur ultimus uersus litterae huius: principium
uerborum tuorum uer itas, in aeternum omnia
iudicia iustitiae tuae. cum principium uerborum dei ueritas
oracula, secundum est, ut uirtutem eorum pleniore cognitione diseamus.
sicut enim initium sapientiae timor domini,
plenitudo autem sapientiae dilectio — lex enim sapientia, plenitudo
autem legis dilectio —, ita plenitudo uerborum dei sapientia cognitioque
iustitiae. namque sicut a timore domini processus quidam
17 Ps. 118, 160 23 Ps. 110, 10 24 cf. Rom. 13, 10 26 cf. I Ioh. 4, 18 2 sed] et AOv 3 remuneret Mm2Nav inquid AMRtnl 5 dei 0
7 hique T hii 0 hi qui eet. a hi v 8 sapientiam R diliget AGMNPml Bml
9 est plerumque 0 11 si mercedem 0 accepit APmlBml 12 enim]
etiam a 14 et om.O, del. Pm2 fort. recte poscat R 15 diainae (sic) mercedis
exactor arrogans 0 mercedes NmlPmlBml 16 uereeimdiae Mml
17 Sequitur-huius om. a Sequitur om. NT ultimns-hnius] uersus octauus
(VIII O) Ov, add. VIII GPR 20 fundamenta Pml 22 ut om. a 23 enim]
est Ts 24 pr. pienitudo autem] ita plenitudo a sapientiae] legis 14 lex-
25 dilectio om.P % nam PRav domini a timore M
quidam uidetur fieri processus.
Uenisti ad ecclesiam, audisti unum deum dici, unde lex
incipit, sicut habes scriptum: audi, Israel, dominus deus
tuus dominus unus est. crede unum deum esse, non plures
deos. cum autem coeperis legere dominum Iesum dei filium in
carne uenisse propter totius mundi redemptionem, distingue sapienter
unum deum patrem esse, ex quo omnia et nos in illum, et unum
dominum Iesum, per quem omnia et nos per ipsum.
cognosce quia
ideo uenit, ut uirtutis semitis noster informaretur affectus, ut
morum mansuetudinem conuersationis eius disceremus exemplo,
ut aboleretur culpa per gratiam, et tunc a ueritatis confessione ad
cognitionem iustitiae processisti. fides principium christiani est,
plenitudo autem christiani iustitia est; fides in confessione populorum,
iustitia in martyrii passione.
Scientes igitur in aeternum mansura iudicia omnia iustitiae
dei caueamus, ne opera nostra displiceant et aeternum incipiamus
subire iudicium nec, si aliquid boni fecimus, resupino soluamur
affectu. omnes oportet nos ante tribunal Christi
adsistere, ut recipiat unusquisque quod gessit,
siuebonum siue malum.
uides quia et Paulus adsistet,
ut ipse commemorat. calle ne ligna, caue ne stipulam ad iudicium
dei tecum deferas, quae ignis exurat. caue ne, cum in uno aut
duobus habeas quod probetur, in pluribus operibus? deferas quod
offendat. si, cuius opus arserit, detrimentum patietur,
potest tamen perignem et ipse saluari.
unde colligitur, quia idem homo et saluatur ex parte et condemnatur
ex parte. cognoscentes itaque multa esse iudicia opera
22 sqq.] cf. I Cor. 3, 12—15 25*1 Cor. 3,15 4 israhel R 5 domiausj deus AGm20av 7 carnem P
8 in] per Pm2 10 pr. utj et Pml nostros a informetur
U conuersationes M 14 iustitiae M 15 martyrum Oav 17 et] add. in
ANPRa 18 aliquod 0 aliquit Pml 21 bonumj add. sit a adsistit Mm2
22 utj add. et 0 utrumque ne om APm1Rm1v ad] ne ad Ov 2b et ipse
Incipit littera \'Sin\', quae Latine dicitur \'super uulnus\'. super
uulnus quid est nisi medicamentum, quo uulneris acerbitas mitigatur?
super uulnus oleum infunditur, ut omnis uulneris molliatur
asperitas; super uulnus malagma, super uulnus alligatura, quibus
omne uulnus fouetur.
ubi ergo spes refundendae est sanitatis, ibi
adhibentur medicamenta uulneribus. ubi autem omne caput
in dolore et omne cor in maestitia, non est uulnus
neque cicatrix, non plaga cum feruore, hoc
est: ubi non portio. sed uniuersitas periclitatur et quadam corrupti
totius corporis tabe consumitur, ibi non est malagma inponere
neque oleum neque alligaturam. multo igitur
commodius, ut sit uulnus, quod foueas atque constringas, quam
sine uulnere mors serpat interior.
Sed est non solum corporis uulnus. sed etiam mentis, quod
oleo quodam mollioris alloquii et pacifici sermonis suauitate mitescit.
sunt fomenta uerborum, sunt medicamenta caelestium praeceptorum.
quibus omne nequitiae uirus aboletur. sunt legis uincula
quae non adurant. sed magis liberent alligatos, et malagma spiritale,
quo conlisa animae quaedam membra solidentur.
om-Aml nero GMml est] erit P 2 mcendii AGRml sint]
add. igitur Mm2N 4 quum P dum Oav facta] futura. GmlMml nihil
subscript. in eodd. 7 Incipit littera om.N, add. uigesima prima v sen GO
Schin ap, Sein b 8 quid est] quidem A 9 uleeris 0 emolliatur AOv
asperitas molliatur Na 10 alt. nulnus] uulnera 0 a quibus a 11 refun-
deuda O 12 adhibetur APm1 15 sed om.0 uniuersitatis O quaedam
GMRav corrupti seripsi eorruptio codd. av 18 eommodius] add. est a
21 alloquis A alloquiis G pacificis AGBml 24 liberant GM et] estOv
Consideremus igitur quid sit uulnus, quid supra uulnus:
principes persecuti sunt me gratis uulnus est,
exuito ego in uerba tua, sicut qui inuenit
spolia mult a, super uulnus est, quia uerbis dominicis uulneris
dura curantur.
In Threnis quoque Hieremiae habes sub hac littera scriptum:
audisti obprobrium eorum, domine, omnia
consilia eorum aduersum me, labia insurgentium
mihi et meditationes eorum aduersum
me tota die, sessionem eorum et resurrectionem
eorum; uulnus est. sed subiecit: aspice in oculis
eorum, redde d e illis retrib utionem, domine, secundum
opera manuum ipsorum; super uulnus est.
quia uindicta plerumque dolorem solet uulneris mitigare.
et infra
idem Hieremias ait:gaude et laetare, filia Idumaeae
quae habitas in Geth, et quidem ad te transibit
calix, bibes et inebriaberis adhuc; super uulnus
est. calix enim domini remissio peccatorum est, quo sanguis
effunditur, qui totius redemit peccata mundi. hic calix inebriauit
gentes, ne proprii meminissent doloris, sed ueterem obliuiscerentur
errorem.
bona igitur ebrietas spiritalis, quae turbare corporis nescit
incessum, leuare mentis nouit uestigium. bona ebrietas poculi salutaris.
quae maestitiam peccatricis abolet conscientiae. iucunditatem
uitae infundit aeternae. ideo scriptura dicit: et poculum
tuum inebrians quam praeclarum est!
:3, 63—64 15*Thren. 4, 21 24*Ps. 22, 5 0 2 sunt otn. a 3 ergo a uerbis tuis v 4 supra a uulnerisj
uulnera Ta 7 obprobria AR 9 mihi v, om. codd. a et meditationes eorum Ov.
om. eet. a 10 sessiones N
Medicamentum igitur super uulnus est, quia medicus ipse dominus
Iesus, qui uulnera nostra curauit, infundens uinum et oleum
et alligans uulnera Adae illius, qui descendens ab Hierusalem a
latronibus uulneratus est. caueat ergo unusquisque, ne descendat
ab Hierusalem;
peccatis enim suis unusquisque descendit et meritis
ascendit. aut, quia fragiles sumus, qui descendit currat ad ilium
Samaritanum, custodem operis sui, custodem legis et gratiae, ut
uulneri suo possit inuenire medicinam, qui alligaturam uerborum
caelestium super uulnus inponat dicens: paenitentiam
agite;adpropinquauit enim regnum caelorum.
bona alligatura, quae fracta animae tuae ossa conectat et soliditate
reparata in pristinas uires reformet ac discissos artus sine ulla sibi
cicatricis offensione restituat.
De litterae interpretatione satis pro captu nostro dictum putamus.
adoriamur sancti prophetae uersus considerare, quos spiritu
sancto reuelante subiecit: principes persecuti sunt me
gratis, et a uerbis tuis trepidauit cor meum.
genae principes sanctum Dauid persecuti sunt, sed nemo de eo potuit
triumphare. sunt et principes mundi rectoresque tenebrarum, qui
te in tuo pectore conantur obprimere et persecutionum saeua intus
operantur, promittentes regna terrarum, honores atque diuitias, si
fragili mente subcumbas et oboediendum eorum imperiis arbitreris.
isti principes interdum gratis persecuntur, interdum non gratis.
gratis persecuntur apud quem nihil suum inueniunt et eum subiugare
contendunt, non gratis persecuntur eum. qui se eorum dederit
discissos artus] cf. Uerg. Georg.
3,514 16*Ps. 118, 161 20 cf. Eph. 6,12 (add. est a) medicus Nav 2 oleum et uinum 0
3 Adae om.0 ab] a ΝΡμ Ierusalem
Bene hoc martyr dicit, quod iniuste persecutionum tormenta
sustineat, qui nihil rapuerit, nullum uiolentus oppresserit. nullius
sanguinem fuderit, nullius torum putauerit esse uiolandum, qui nihil
legibus debeat et grauiora latronum sustinere cogatur supplicia.
qui loquatur iusta et non audiatur, qui loquatur plena salutis et inpugnetur,
ut possit dicere: cum loquebar illis, inpugnabant
me gratis. gratis igitur persecutionem patitur qui
inpugnatur sine crimine, inpugnatur ut noxius, cum sit in tali confessione
laudabilis, inpugnatur quasi ueneficus, quia in nomine domini
gloriatur, cum pietas uirtutum omnium fundamentum sit. uere
frustra inpugnatur, qui apud impios et infidos impietatis accersitur.
cum fidei sit magister.
Uerum qui gratis inpugnatur fortis esse debet et constans.
quomodo ergo subtexuit: et a uerbis tuis trepidauit
cor meum? trepidare infirmitatis est, timoris atque formidinis;
sed est etiam infirmitas ad salutem, est etiam timor sanctorum. t imete
dominum, sancti eius et: beatus uir qui
timet dominum. qua ratione \'beatus\' ? quia i n mandatis
eius cupiet nimis.
pone ergo martyrem inter pericula
constitutum, cum inde inmanitas bestiarum ad incutiendum terrorem
infremat, aliunde stridor candentium laminarum et flamma
fornacis ardentis exaestuet, ex parte alia personent tractus grauium
catenarum, hinc carnifex cruentus adsistat: pone, inquam, circumspectantem
omnia plena suppliciis. deinde cogitantem mandata diuina.
illum ignem perpetuum, illud sine fine incendium perfidorum.
def. A M iares Rtnl sibi iure v aendieant Ma iis Gv hiis R
4 qui iusteO 5 sustineant Ptnl 6 nullum iustorum 0 thorum Rm2a 7 supplicia
sustinere cogatur O subplicia M 8 iuste MN Ra alt. qui om.0
12 beneficus PR quia] qui a 14 infidosj add. gratia a arcersitur 0
accersetur PmlRtnl areessitur v 16 uerumj add. is Mv his 0 debet esse Oav
debit Gm1 20 dominuinj
turi iudicii romphaeam illam terribilem quadam conspectus specie
contuetur. nonne hanc trepidationem fiduciae uiri constantis aequabis?
in eundem concurrit effectum confidentia cupientis aeterna
et diuina trepidantis. sit tamen fortior ille qui sperat, sit fortior qui
praesumit.
Utinam ego talis esse merear, ut, si forte persecutor ingruerit,
non considerem suppliciorum meorum acerbitates, non metiar tormenta,
non poenas, non cogitem ullius atrocitatem doloris, sed haec
omnia leuia ducam, trepidem autem ne Christus me neget,
ne Christus excludat, ne me repellat de concilio sacerdotum,
si indignum eo collegio iudicauerit, uideat magis, licet permotum
corporalium terrore poenarum, plus tamen trepidantem futura
iudicia! etsi dixerit mihi: modicae fidei, quare
dubitasti?, porriget tamen dexteram et insurgentis fluctus saecularis
huius mole turbatum fida mentis statione firmabit.
Sequitur uersus secundus: e dxulto in uerbis tuis t uis,
sicut qui inuenit s poli a multa. bona ergo trepidatio
Exultat ergo qui habet uerbum dei; habet enim spolia multa
quae Iudaeis abstulit, habet prostrati hostis exuuias. sicut
Dauid abstulit e gladium et ipsius gladio caput eius exsecuit,
sic uerus Dauid, humilis atque mansuetus dominus Iesus, intellegibilis
Goliae caput armis ipsius amputauit. arma enim diaboli gentes
erant, fide autem gentium uulneratus caput quod habebat amisit.
detracta sunt spolia prostrato, uasa eius direpta, quia alligatus est
fortis. uas diaboli caro erat hominis peccatoris; sed posteaquam
in Christum credidimus. caro nostra coepit esse uas electionis, ut
habes de apostolo Paulo, qui ad gentes missus est, dictum ad Ananiam
a domino Iesu: uade, quoniam uas electionis
mihi est.
merito ergo uocatum nomen est Christi uelociter
spolia detrahe, cito diuide, quia, priusquam
sciat puer uocare patrem aut matrem, accipiet
uirtutem Damasci et spolia Samariae
contra regem Assyriorum. ergo rex Assyriorum, eorum
scilicet quos uanos perfidia fecerat. amisit spolia quae tenebat.
et
ut iterum cognoscas, quia spolia Christus a diabolo, quae in Adam
ille inuaserat, uindicauit, et Sabain uiri excelsi ad dominum Iesum
alligati uinculis transierunt atque ipsum adorare coeperunt, quia
captiuam duxit captiuitatem. ideo caput eius abstulit,
ut ipse caput esset corporis interempti. merito nunc gentes toto
orbe caput regale circumferunt, quia membra sunt Christi.
Cognouisti de nationibus. cognosce etiam de Iudaeis, quibus
dominus Iesus abstulit spolia, hoc est regnum caelorum abstulit et
dedit genti facienti fructum eius. abstulit uirtutem panis i s
et uirtutem aquae, prophetam et admirabilem
consiliarium et prudentem architectum et
12*Esai. 8, 3—4 19 cf. Esai. 45,14 21 Eph. 4, 8 25 ei Matth. 21, 43
26*Esai. 3, 1-3 3 ei M 4 humiles Gm1 Iesus om.O 7 distracta GNPm1RTa sunt
W-GMml prostrato
merito
exulto. sicut qui inuenit spolia multa. sine labore
meo inueni spolia quae non habebam, inueni Heptateuchum, inueni
Regnorum libros, inueni prophetarum scripturam, inueni Esdram,
inueni Psalmos, inueni Prouerbia, inueni Ecclesiasten, inueni
Cantica canticorum, inueni admirabilem consiliarium Christum, inueni
Paulum prudentem architectum, inueni sapientem auditorem
populum christianum, -qui nouit ea quae leguntur audire;
ille enim
au:iit, qui ea quae audit intellegit. lex spiritalis est; non
illam audit Iudaeus qui audit corporaliter, sed ille audit qui audit
in spiritu. habent illi libros, sed sensum librorum non habent;
habent prophetas, sed non habent quem illi prophetauerunt.
quomodo enim habent quem non receperunt?
ideo cum Moyse et
Helia mihi apparuit, quia ab illis recessit. multa habet spolia qui
habet dei uerbum; habet resurrectionem, habet iustitiam, uirtutem
atque sapientiam, habet omnia, quia omnia in ipso constant.
Hebraei spoliauerunt Aegyptios et uasa eorum abstulerunt;
Iudaeorum spolia habet populus christianus et totum habemus,
quod illi habere se nesciebant. illi aurum et argentum materiale abstulerunt,
nos aurum mentis accepimus. nos adquisiuimus caelestis
sermonis argentum.
Sequitur uersus tertius: iniustitiam odio habui m
et abominatus sum, le gem aut em tuam dilexi.
haec
est inmunditia iusti, quae iniquitas. quid enim inmundius quam
mentem, qua nihil homini pretiosius est datum, turpibus commaculare
criminibus et atrocibus efferare commentis ? quid illis prodest,
quod mortuum hominem uisere reformidant? utinam uita eorum non
pollueret adpropinquantem. quorum mors contaminare neminem
potest! mors nemini nocet; utinam uita non noceat!
contagium
conluuionis consortium iniquitatis est. quomodo ergo contaminare potest
qui iniquus esse iam non potest, cum, etiamsi fuit,
tamen esse desiuit ? fuge ergo iniquitatem, ne te conprehendat, fuge
iniustitiam, quae uiuentes adhuc mortuos facit.
Sed nemo fugit iniquitatem nisi qui diligit aequitatem, et
ideo ait: legem autem tuam dilexi. in lege aequitas est.
si spiritalem accipias legem, si consurgas cum Christo et ibi altare
sacrosanctum illud caeleste consideres, non altare terrenum, quod
hostili populatione destructum est; si illam Hierusalem spectes
quae in caelo est, non istam quae a populo Iudaeorum frequentabatur
in terris, quae propter incolarum perfidiam a Romano exercitu
triumphata iniecto flagrauit incendio; si intuearis in illum principem
sacerdotum de quo scriptum est: habentes itaque
magnum sacerdotem egressum de caelis. Iesum
filium dei, teneamus confessionem fidelem.
qui cotidie aduocatus pro nobis est apud patrem, ut, pro quibus
in diebus carnis suae misericordi est compassus affectu, pro his
operetur remissionem cotidie peccatorum. quae enim spes alia
generi humano. nisi omnium uiuentium delicta donentur ? ille ergo
princeps solus est sacerdotum, cui adstant pii sacerdotes in caelestium
sacrarium illud altissimum merito proprii cruoris ingressi. illa
20*Hebr. 4,14 23 cf. I Ioh. 2,1 2 iustis a, om. 0 quid]quae APRm1 3 cum-
maculare AGM 5 formidant Mm2NOPm2a nitia a illorum O 6 polluerent
a 7 contagio M 8 ergo] enim 0 11 qui Mml 14 pr. si om. P
conresurgas MT resurgas N 16 depopulatione MOv si] sed APm1R
19 inlecto Pm] in Sa 21 egressum] add. ita AGNPR 23.25 cottidie O
25 enim] nisi M est O 27 adsistunt P inj intra a 28 mento proprii] erit
obprobrii AR
uitiorum est, in qua magnum sabbatum et inoffensa requies defunctorum,
in qua mortui populi semen resuscitatur non conmixtione,
sed redemptione fraterna. secundum hanc ergo legem odio habet sanctus
iniustitiam, non iniustum, qui potest saepe conuerti, nec mortuorum
reliquias, sed mortuam iniquitatem exsecratur.
Sequitur uersus quartus: septies in die laudem
dixi tibi super iudicia iustitiae tuae. et numero
tatis incendio deferatur oratio, nihil quod alii noceat postulemus,
nihil quod nos saecularibus petitionibus decoloret. laudemus in
hymnis et canticis, uera semper et iusta ea quae de diuinis canimus
laudibus confitentes. non sit anceps et dubia sententia, non discolor
mentis intentio, non materialibus negotiis occupata a propositi
spiritalis exsecutione deflectat. iustificetur semper iustitia dei tranquillo
animo, non otio feriato.
Sequitur uersus quintus: pax multa diligentibus
nomen tuum, et non est his scandalum. supra
ideoque
caritate fundatus dicit: torrentem pertransiuit
anima nostra. numquid aqua maris excludere Moysi potuit
caritatem ? ut et secundum litteram tibi psalmorum series suffragetur,
nempe diligens deum tutum sibi credidit iter esse per maria;
qui autem non dilexerunt deum, hi demersi fluctibus dignum sacrilegiis
suis exitum pertulerunt.
Helias atque Helisaeus Iordanen
transmiserant pede; et haec fuit nimiae merces et gratia caritatis.
hi igitur ut transirent aquas fluuii Iordanis, passionum fluenta nostrarum
mentis prius uestigio transierunt. de hac aqua dicit dominus:
si transeas per aquam, tecum sum, et flumina
non inundabunt te. adest iustis suis semper, cum aliquibus
teruntur aduersis, si tamen transeant mente constanti, non
dubitanti, non fidei turbentur incerto.
Transi ergo et tu fidelis animi dilectione. si diuinam uis tibi
adesse praesentiam, non solum pax, sed etiam multa pax sit in
animo tuo, nulla te proelia diuersae cupiditatis inpugnent, non iracundia
stimulet, non libido et, si est pugna, tamen foris, non intus
sit. proeliare aduersus persequentes, licet et ipsis silentio saepe cedendum
sit. Quia tibi uincunt.
illorum potentia tua est uictoria; tunc
denique triumphantur, cum se uicisse crediderint. non ergo te inpugnet
auaritia, non cupiditas exagitet, non tristitia deiciat, non inflammet
libido, non resupinet superbia, non curuet ambitio, non formido
consternat. pax multa abundet, quae superat omnem mentem secundum
apostoli sententiam, quo nihil pulchrius dici potuit.
summus
25 cf. Phil. 4, 7 2 quae—possunt om. AGNPTa 4 moysis M (v) 5 et ut av tibi om. T
6 diliges 0 dominum 0 tntum] suum ANm2 totum GJIml tuum Nm10R
ita M 7 hii MOB dimersi MRm1 8 exercitum 0 iordanen sic NPR
9 transmiserunt Pv transierant 0Tm2a mercis AMR 10 hii R nostrarum
Multa generantur ad perturbationem hominis: et uxor plerumque
decepta serpentis insidiis animum uiri exagitare conatur et
pater fidem filii frequenter inridet et uir suae coniugis mentem temptat
obprobriis. sed in his omnibus superat iustus et dicit: quis
nos separabit a caritate Christi?
tribulatio
an angustia an persecutio? quotiens benefacta crimini
dantur, quotiens uirtus obprobrio ducitur, quotiens ipsa ingrata
est gratia! uendidit iustus facultates suas, dispensauit pauperibus,
nihil sibi reliquit: contemnitur plerumque in ipsa ecclesia, quia diues
esse desiuit, sicut scriptum est: si dederit uir omnes
facultates suas in caritate, contemptu contemptus
erit. non ergo moueatur; non enim mercedem huius
saeculi nec gratiam, sed uitae quaesiuit aeternae. non indignetur,
quia homines pecuniis magis quam operibus bonis deferunt. nam si
ei propter bonum opus in hoc saeculo deferatur et huius studii fructum
hic adipiscatur, dicitur de eo: percepit mercedem
suam. habet quidem opus bonum et hic gratiam, sed breuis portio
emerendae salutis est.
serua futuris mercedem tuam et istius saeculi
obprobria incrementa mercedis tuae iudica. cogita semper
apostolicum illud. quod indignae sint passiones huius
temporis ad superuenturam gloriam.
Mm1NT, add. vel T 2 est iustitiae Aav 3 est om.N
4 et] ut GM est ut a eorporea ea G corporea Ma corpore et Pm] utI et
MPRTml efficiat miles bella et Tm2a eonfectu GM 5 beHando Gml
8 exagitari AGMN Pm1 Rm1 9fidem om-NT
Qui pacem habet, quae omnem mentem superat, magnus
est, non est de pusillis istis. ideo scandalum pati non debet, quia
pusillorum est exagitari scandalo. unde et dominus ait: quicumque
scandalizauerit unum de pusillis istis
minimis. non solum pusillos, sed etiam minimos dixit quos perturbant
scandala, et ideo graui obnoxius poenae est, ut legisti, Quicumque
turbauerit infirmae mentis infantiam. sicut enim grauiore
supplicio est. qui persuaserit crimen infantulo et incautam
praecipitarit aetatem. ita, qui inualidum et insipientem et inprouidum
circumscripserit persuasione erroris aut exagitatione cordis
affectum. uis scire quam infirmus sit qui scandalizatur? non
mand nd u ca b o, inquit, carnem, ne fratrem scandalizem.
quanta infirmitas et quaedam infantia animi, ut eum
etiam esca fratris exagitet! unde non potest homini esse praecipitium,
quando etiam hinc periculum est?
Et quod peius est, infirmitas huiusmodi serpit in multos.
uides inopem iustum, temptaris; uides diuitem iniquum, temptaris;
uides sine liberis sanctum, temptaris; uides liberis honoribus laudibus
saecularibus abundantem iniustum, temptaris. quantae foueae,
quanti laquei et. quod est grauius. qui plurimos strangulent! in Sodomitana
urbe uix unus Loth qui non temptaretur inuentus est, cuius
tamen etiam uxor non potuit laqueos temptationis euadere.
Hebraeorum
populus maria transiuit, sed non potuit temptamenta
3 alt. nec a numquam 0 4 affectus infinnns 0 aspectns AR cauet. A AMm2P caueat Na 5 mentem om.M 6 scandalum—p. 488, 6 fide
moribua desunt in A 10 noxius NT pena MR qui cum (om. qae) O
11 graniori NORm2av 12 praeroganerit T incaustam Gm1MR incautum Pm1
in terram resurrectionis inducere, quia ista euangelio gratia debebatur.
lex pacem non potuit dare; ideo Moyses, quoad uixit, proeliatus
semper est; semper legis populus in ancipiti bellorum est. Iesus autem
Naue plebis animos profunda pace composuit, quoniam, qui
sub lege est, agitatur incertis, qui sub euangelio, audit dicentem:
pacem relinquo uobis, pacem meam do uobis,
ideoque diligentibus non est scandalum.
Accipe aliter: crux domini Iudaeis scandalum. Graecis stultitia
est. scandalum est perfido, quia dicit Iudaeus: \'ergo hic deus
est qui homo uisus est, hic deus est qui ieiunauit, hic deus est qui
uapulauit, hic deus est qui crucifixus est, qui de cruce descendere
et se liberare non potuit?\' denique hoc dicebant tempore dominicae
passionis: descendat de cruce et credimus ei.
confidit in deo, liberet nunc eum, si uult eum.
non te ista temptent, non te ista perturbent, non in animum tuum
huiusmodi se inserant cogitationes. ubi pax est et multa pax, ibi
crux Christi non obprobrio, sed saluti est. non fuit obprobrio Petro
crux domini. quae tantum ei gloriae dedit, ut inuersis Christum ho-
noraret uestigiis, metuens ne, si ea specie crucifixus esset qua
dominus, affectasse domini gloriam uideretur. crux ergo obprobrium
perfido, fideli autem gratia, fideli redemptio, fideli resurrectio
est, quia pro nobis passus est dominus, quia illo nos redemit sanguine.
14, 27 12 cf. Ps. 118,165 13 cf. I Cor. 1, 23 18*Matth. 27,42-43 23 cf.
Aet. apost. apocr. ed. Lipsius I 94 def.A add. sunt av hiesum R caleth 0 Caleb v 3 aron GM
4 dixerat GMml 5 quae] qui MNTa in terram repromissionis non
poterat 0 6 ista] add. in a dedebatur Rml 7 quo aduxit G quoad duxit
Pml semper proeliatus Nav proeliabatnr semper 0 8 populus] add. uersatus
Ts.l.a hiesas GMPB 10 agitur 0 incestis Mml 13 domiai] christi a
16 crucifixus estI add. hic deus est MOv 17 dominieae om 0 19 confidet
PmlBml eum nunc 0 pr. eum om.a alt. eum om-NOPRv, cf. Explan.
ps. 61, cap. 15 21 ingerant v est om.v 22 pr. non] add. in a 23 domini]
Christi Oav qui OB M ae si] si ex nisi M 26 resurrexeio M
turbari potest, cui spes regni caelestis adsurgit?
Sequitur uersus sextus: expectabam salutare
tuum, domine, et praecepta tua feci. qui expectat
Sequitur uersus septimus: custodiuit anima mea
testimonia tua et dilexit illa nimis. plus esse diligere
Sequitur uersus octauus: s eruaui pr aecepta tua
et testimonia tua, quoniam omnes uiae meae
in conspectu tuo, domine. beatus qui potest dicere: o mnes
sua
ei secreta monstrabat dicens: adsumam te et ducam te
in domum matris meae, in secretum eius quae
concepit me. nam etsi deus omnia uideat cordis occulta, bonum
tamen est ut unusquisque animam suam ei aperiat et expandat et
16*Ps. 118, 168 18*Ps. 118, 168 24*Cant. 8, 2 H A GMPR uocauifc 0 2 potest turbari av caelestis
regni 0 3 Seqaitur-sextus om. a uersus om.N VI GOPR, om. MN
5 sequatur 0 7 etj ex M appeUat amicos Nav 10 Sequitor—septimus
on-Ma Sequitur uersus om.GN VIIGNOPB 11 dilexi PR illam Pml
ea MNav est GMOav 12 et] ut NPm1a interdum om. O 13 cum hic av
iusti ergo est ista uox; oculi enim do mini super iustos.
itaque domino Iesu Christo, qui est uia et ueritas, bene hoc dicitur
ab his qui illam ueram uiam fide moribus actuque desiderant inuenire:
omnes uiae meae coram te, domine. nulla enim
potest uia bona esse nisi quam tu inluminandam tui uisitatione luminis
iudicaueris, cui est honor, gloria, laus, perpetuitas a saeculis
et nunc et semper et in omnia saecula saeculorum. amen.
Incipit \'Tau\' littera, quae Latina interpretatione significat
\'errauit\'; alia interpretatio habet \'consummauit\'. quid est \'errauit\'?
uicesima et secunda littera est quae est apud Hebraeos ultima. psalmo
autem isto, hoc est centesimo octauo decimo profectum hominis
diximus significari, qui doctrinae moralis magisteriis eruditus
deponeret omnem inexercitatae mentis infantiam, adsumeret autem
ueterani consilii scientiam et prudentiae senilis aetatem.
ubi autem->
error est, culpa signatur. hic ergo est profectus, finis ut culpae sit.
sed quid est quod interpretetur ? \'errauit\', inquit; non \'errat, sed
\'errauit\'. errasse praeteriti est temporis, errare praesentis; qui errauit
desiuit errare et ueterem condemnat errorem. de eo enim dicitur
\'errauit\', qui in errore iam non sit. nam is, qui adhuc in errore
Prologuscap. 1 0 3 quia 0 suas] ei 0 6 iis v actuque]
pergit A inuenire scripsi conuenire codd. au 8 bonam Aml esse bona v
inluminandum AMm1Rm1 9 iudicaris 0 gloria] add. et Ea a] in P
10 in] per T, om.GMNPm1Rm1 nulla subscriptio in codd. 13 Incipit om.M
Incipit littera om.N thau GMP AV N littera Tau (thau 0) Ov significant
Gml 14 quid—15 secunda] thau 0 15 et om-Nav pr. est] XXII est 0
quae] qua G all. est om.NPml, post Hebraeos tr. av psaImus-iste APmlR
16 CXVIII AGOPR 18 deponere A depouerem R 20 terror R culpae AO
Denique emendator morum ait: eramus enim ali quando
insipientes, increduli, errantes in
desideriis et uoluptatibus. non dixisset utique: eramus
aliquando insipientes, nisi qui adeptus esset postea
sapientiae disciplinam, neque dixisset: eramus errantes,
nisi superiorem deposuisset errorem.
denique ut abolitum lapsum
doceret nec ullum offensionis resedisse uestigium, ait: cum - autem
benignitas et humanitas apparuit saluatoris
nostri, non ex operibus iustitiae
quae fecimus nos, sed secundum suam misericordiam
saluos nos fecit per lauacrum regenerationis
et renouationis spiritus sancti.
ueteri igitur errore deposito et spiritu sancto atque omni morum
emendatione renouatus dicit: eramus enim a aliquando
errantes. uides ergo, quia errori renuntiasse non uitii, sed
profectus est.
Postremo ipse te doceat dominus Iesus, si humanis consiliis
uel sententiis non putas esse credendum. namque in euangelio suo
ipse adseruit. quod pastor reliquit nonaginta et nouem oues et unam
requirit quae errauit. centesima ouis est quam dicit errasse; perfectio
et plenitudo numeri ipsa te instruat et informet.
non inmerito
ceteris antefertur, quia plus est a uitio se reuocasse quam prope uitia
Ipsa nescisse. inbutos enim uitiis animos exuere frenis cupiditatum
atque emendasse non solum perfectae uirtutis, sed etiam caelestis
est gratiae. emendare etenim futura attentionis humanae est.
praeterita donare diuinae est potestatis. denique inuentam pastor
ouem umeris inponit suis. agnoscis utique mysterium.
quomodo
2 Iapsus a 4 in om.0 6 qui om.Gm1, exp. R 8 nisi] qui Αμ nisi
Non error igitur, sed consummatio est, ut altera docet interpretatio;
consummatio autem perfectio disciplinae est. unde et Hieremias
in suis Threnis sub hac littera ait: defecit iniquitas
tua, filia Sion, non adiciet te expellere
adhuc.
uisitauit iniquitates tuas, filia Edom,
reuelauit super peccata tua. aduertis, quoniam iniquitas
non potuit sine dei uisitatione deficere nec plena esse correctio
nisi per gratiam domini saluatoris ? quomodo autem deficiat iniquitas,
audi dicentem ecclesiam: exui tunicam meam,
quomodo induam eam? laui pedes meos, quomodo
inquinabo eos? ueteris igitur hominis uestimentum
uitiis erroris intextum in lauacri regeneratione depositum nescit
quomodo possit induere;
studio enim correctionis inoleuerat obliuio_A
peccatorum. tanta uis consummatae emendationis est, ut in quandam
redeat pueritiae spiritalis aetatem, quae uias erroris ignoret, crimen,
etiamsi uelit, non possit admittere, quia desueuerit usum nosse
peccandi. et iam de huius litterae interpretatione satis dictum arbitror.
nunc cognoscamus ex subditis, quae sit uiri consummati
sententia.
Itaque sic ait: adpropinquet oratio mea in conspectu
tuo, domine; se cun dum uerbum tuum
nunc autem quasi iam in
fine positus et processu consummato uiandi munere totus adsurgit
et orationem suam dirigit in caelestia, mittit eam in conspectu domini
saluatoris dans illi flabra iustitiae, sapientiae flamina, remigia
deuotionis et fidei, innocentiae puritatisque subsidia; peccato enim
grauescit oratio et longe a deo fit. tanto autem plus grauatur,
quanto inprobior uita est deprecantis. innocentium autem ascendit
oratio et gemitus conpatientis affectus, si Aegyptium lutum oderint
et operari terrena declinent. denique sic legisti, quod Hebraeorum.
qui dura Aegyptiorum imperia ferre non poterant et ut grauia, ita
et lutulenta opera indigna sui nobilitate generis recusabant, generis
et uox ascenderit ad dominum deum nostram. ascendit enim oratio.
quia, etsi operabantur, tamen operabantur inuiti. descendebat itaque
ad illos dei misericordia, quia illorum ad deum ascendebat deuotio.
Ascendebat itaque non corporaliter; neque enim propheta
tantus precationem suam petebat corporaliter adpropinquare. nam
qui ita putat, utique is deum certo aliquo loco ac sede concludit. ur
diffusiorem locum in quo deus sit arbitretur, cum utique inuisibilis
ineffabilis inconprehensibilis impleat omnia et diuinitatis in eo habitet
plenitudo.
legi Moysen adpropinquasse cieo, cum legem
26 cf. Ex. 24,18 v fecit Oml 2 ad deum sanctorum 0
3 et om.A ableuat M 4 commendit M commendat 3 5 ipse dauid post
psalmi tr. 0 7 possit AGMOPRml 8 et processu positas v consammatio
Ex usu autem sermonis nostri consideremus quid sit adpropinquare.
constitue magistrum atque discipulum. si discipulus
studiosius magistri uel hausit ingenium uel praecepto intendit, ita
ut ad similitudinem operis eius atque doctrinae proxime uideatur
accedere, nonne dicere solemus, quod adpropinquauit magistro r ergo
et tu, si imitatorem te praebeas Christi, sicut ille qui ait: imitatores
mei estote sicut et ego Christi, si dolum nescias,
mendacium oderis, ueritatem sequaris, iustitiam non refugias,
diligas castimoniam, adpropinquasti Christo et per Christum deo.
ipse est uia qua peruenitur ad patrem, qui apud patrem semper est. ia
Didicimus quid sit adpropinquare orationem, hoc est \'eleuetur
actibus nostris\'. si eleuas actus tuos, eleuasti orationem tuam.
qui nouit leuare manus suas, dirigit orationem suam in conspectu
dei, sicut infra legisti: dirigatur oratio mea sicut incensum
in conspectu tuo, eleuatio manuum
mearum sacrificium uespertinum. haec utique
oratio ad uitam, alia oratio in peccatum: et oratio eius
fiat in peccatum. et tu si saecularia petas, si flagitiosa
postules, oratio tua non ad deum dirigitur, sed in peccatum,
ideoque intellege quae petas.
Secundum um, inquit, uerbum tuum intellectum
tribue mihi. aduerte quid postulet. non \'intellectum\'
generaliter dixit, sed intellectum secundum uerbum dei;; est enim
def. A Pml suam orationem 0 3 quo] quod Mm2Nav hx
GMPRrn2 ii v adpropinquant Rml 4 sequens R habent 0 adpropinquit
M 6 nostri sermonis av quit GM 8 pr. uel om.O haurit 0 9 ad
om.NR similitudini N 11 inmitatorem P sicut] add. et.a 12 ergo
Mml 15 est enimO enim est v uia est a 17 tuos] nostros Gm1 18 eleuare
GOv(nom a) dirigat P 23 et—23 peccatum om.P et] ut Rm2 oratio]
add. inquit a 23 fiet GM 25 intellegere Bml 26 uerbum om.0 mihi
tribue (tribue miM N) intellectum Nav 28 dixit om.R
huius saeculi prudentiores sunt quam filii
lucis in hac generatione.
sed prudentia ista quae saeculi
est ad uitam non suffragatur aeternam. circa honorem, circa lucella
est, quaestibus coaceruandis intenta, non meritis conparandis. postremo
circa elementa mundi est falerata magis quam uera sapientia,
ut est philosophia omnis, quae aliena quaerit, cum sua nesciat, scrutatur
caeli plagas, mundi spatia rimatur quae sibi prodesse nihil
possunt, deum ignorat quem solum deberet inquirere.
Ideo uerus sapiens dicit: si quis uidetur sapiens
esse inter uos in hoc saeculo, stultus fiat, ut
sit sapiens; sapientia enim huius mundi stultitia
est apud deum. elaborandum est igitur, ut in hoc
saeculo stulti simus, nihil nobis (sit) cum philosophia, ne quis fidem
nostram per elementa mundi huius transducat a uero, ne quis adsertionem
nostram per philosophiam depraedetur.
sic enim Arnanos
in perfidiam ruisse cognouimus, dum Christi generationem putant
usu huius saeculi colligendam. reliquerunt apostolum, secuntur Aristotelem.
reliquerunt sapientiam quae apud deum est, elegerunt disputationis
tendiculas et aucupia uerborum secundum dialecticae
disciplinam, cum clamet apostolus: ne quis uos depraedetur
per philosophiam et inanem seductionem
secundum traditiones hominum. secundum
elementa huius mundi et non secundum
Christum.
Utinam possim imitari illam stultitiam qua sim sapiens.
illum uirum habentem amplas possessiones, sed neglegentem
HA 2 quam filii] filiis Rm2 4 honores Ov lucellam M lucra Nm2 5 coa-
cerbandis GMmlO 6 elementis GMmlPmlB mundi elementa 0 phale-
rata av 7 est om.0 8 nil P non a 9 inquirere om.R 10 uerum B
13 et laborandum P laborandum R ut om.R, post saeeulo ir. 0 14 sit
addidi ne quis] neque PmlRml ne GMNTa 15 elamenta GMm1 tradn-
cat av 17 Christi] add. in R generatione GM 18 seqmmtur GMRav
aristotilem 0 19 eligerunt GMmlPmlSml disputationes MmlPml
20 secundum] cum GMPR, om.O dialectica GM dialeticae O 21 diIci-
plina GMPm2Rm2 clamareta 22 inanen R 23 traditionem Ov
26 possit Mm1 sapiensj sapientiam Mml 27 sed] add. non Tm2a
tamen scire dissimulet et non requirendo dediscat, non quaerat quae
sua sunt, sed aliis sua conferat, sibi adquirat aeterna! hic potest dicere:
secundum uerbum tuum intellectum tribue
mihi, id est non secundum philosophos, non secundum
causidicos, non secundum mercatores huius saeculi, non secundum
architectos domorum, sed secundum tuum uerbum quod est uerae
sapientiae bonorumque operum fundamentum, ut super illud constituat
propheta aurum cordis sui, argentum sermonis sui, lapides
pretiosos operationum suarum, ut opus suum labi et perire non
possit.
Sequitur uersus secundus: intret et postulatio mea
coram te; secundum uerbum tuum libera me.
nonne, cum aliquem de primariIs uins desideras conuemre, pnmo
ad eius domum adpropinquas, postea quaeris informari atque instrui,
ut cognoscas mentem patris familias, deinde ut eius domum ingrediaris
inploras, ne quis te abiciat et excludat ? pulsa ergo et tu regiam
illam caelestem, pulsa non manu corporis, sed quadam orationis
tuae dextera. non sola manus corporis pulsat, pulsat et uox; scriptum
est enim: uox fratris mei pulsat ad ianuam. pulsamus
et digito; denique et Thomas digito meruit ianuam resurrectionis
aperire. et tibi dicit Iesus: infer digitum tuum
huc et mitte in manus meas et latus meum, et
118, 170 25*Cant 5, 2 27*Ioh 20, 27 def..4 NPTa μ 2 doctrinae
Cum hanc igitur ianuam pulsaueris, uide quomodo ingrediaris,
ne forte iam ingressus extra conspectum regis sis. multi ingrediuntur
palatia et non statim regem istum terrae uident, sed
frequenter obseruant, ut aliquando uidere mereantur. nec praesumunt
uidendi copiam, sed iussi repraesentantur et precem fundunt,
ut cum beniuolentia suscipiantur, primus sui sermonis ingressus
ne quid titubet, ne quid offendat. quanto magis rogandus est deus,
ut ostium misericordiae suae nostra ingrediatur oratio! denique et
Paulus rogat, ut aperiatur sibi ostium uerbi ad loquendum mysterium
Christi.
Sed quia Graecus habet:
est \'dignitas mea\', licet potuerit et scriptor errare et fuerit
ut possumus. nempe cum hominem rogas regem, dicis ut contemplationem
habeat honoris tui, tangat eum tuae contemplatio
dignitatis, ut aut misereatur, si uenia postulanda est, aut deferat pro
ordine dignitatis. et quid dicam? rogans sic unusquisque ingreditur,
ut dignitatibus deferatur. recte ergo et deuotus deo dicit:
intret dignitas mea coram te. habet et christianus dignitatem
suam, qui tanto imperatori militat.
Sunt maximae et uerae fidei dignitates, sunt honorum
diuersi et apud Christum ordines: posuit deus in ecclesia
primo apostolos, secundo prophetas, tertio
doctores. sed istae administrantium dignitates (sunt). sunt etiam
priuatorum, ut est pietas iustitia sobrietas castimonia disciplina.
3 Ioh. 10,9 12 cf. CoL4,3 14.15.16.22*Ps. 118,170 25*I Cor. 12,28 1 incredulis Rm1 2 potest Mm1 4 ianuam igitar 0 5 forte] add.
et Ov regis conspectum O ingrediantnr B 6 terrenum Ov 7 uideri NTa
9 beniuolentiam Am) beneaoiantia GM suscipiatur AO prius O, add. hic a
ingressus] add. est Aav 10 pr. quit GM alt. quit ACMR 14 Gracea corrupta
in codd. εἰσέλϑοοι τό] εισελϑατω α εἰσελϑέτω v 15 est] add. intret Aav pr. et
sunt etiam orationis dignitates, si pro uidua roges, si roges pro pupillo,
si roges pro misericordi, roges pro nimium deuoto ac fideli, si
roges in tribulatione, roges cum dolore, si maesto et ipse qui rogas
compatiaris affectu. intrat oratio tua dei gratiam, intrat domum eius,
si tecum ecclesia deprecetur, si populus uniuersus inploret, ut domini
inclinet fauorem.
Quid autem rogat ? ut eruatur, ut liberetur, eo quod iam
diu aduersus nequitias spiritales, aduersus temptamenta huius saeculi
proelietur, eo quod graue est satis longaeuo cursu istius uitae
diuturnam sustinere militiam. denique et infra dicit: heu me
quod incolatus meus prolongatus est! ingemescit
enim, quod indefessas iugi labore tendat excubias; ideo petit a
tot aduersantibus liberari nec cum terrenis hominibus uult habere
consortium.
Sequitur uersus tertius: eructabunt labia mea
hymnum, cum docueris me iustific ationes tuas.
bonum enim panem gustauit qui descendit e caelo, bonum
panem, quem si quis manducauerit non morietur in aeternum. habet
uerbum dei epulas suas, alias fortiores, ut est lex et euangelium,
alias suauiores, ut sunt psalmi et Cantica canticorum. eructabat
hymnum ecclesia uel anima pia, cui dicebat deus uerbum: i nsinua
mihi uocem tuam, quia uox tua suauis
20 cf. Ps. 44,2 21 cf. Ioh. 6,50 25*Cant. 2,14 NOav misericorde Mm2 misericordia.
cet., add. si av 4 pr. intret M 5 nniuersos AGmlRtnl 9 uitae OPm2v,
om. eel. a 10 me] mihi N 11 ingemiscit AGOPm2Rav 12 excubias] add-
etOv 15 Sequitur—tertius om. a uersus om.N III AGOP, om.MN
eructuabunt OPR 16 ymnum MNR 17 eructat A (passim in hoc capite)
Sed non potest quis ante eructare hymnum, nisi didicerit
iustitias dei et didicerit ab ipso domino deo suo. ideo hoc specialiter
Dauid petit, ut eum doceat deus; audierat enim et cognouerat in spiritu,
quia unus magister est, et ideo ubique ipsum doctorem
fieri postulabat, ut ab ipso disceret iustificationes eius.
quomodo
enim cantare potest in metu positus et timore poenarum?
quomodo cantare potest grauium sibi conscius delictorum, nisi prius
fiat ueniae securus ? denique in posterioribus habes: quomodo
cantabimus canticum domini in terra aliena?,
in qua inpugnetur, in qua captiuetur in lege peccati, in qua defleat
atque deploret suae captiuitatis aerumnas.
Et tu ergo ede scripturarum caelestium cibos et ede, ut
permaneant tibi in uitam aeternam, et ede cotidie, ut non esurias,
ede ut replearis, ede ut uerborum caelestium eructes saginam. spiritales
epulae non obesse solent, sed prodesse satiatis, ideoque repleri
uolebat propheta, qui dicit: repleatur os meum laude
tua, ut cantem gloriam tuam. qui cantat dei gloriam,
hymnum domino cor eius eructat.
Sequitur uersus quartus: loquetur lingua mea
uerbum tuum , quoniam o mnia mandata tua
ius titia . qui didicerit iustitias dei, loquitur uerbum dei,
quo rationem reddituri sumus. omne enim uerbum otiosum quodcumque
locuti fueritis, reddetis pro eo rationem. non enim mediocre
periculum est, (ut), cum habeas tanta eloquia dei et dei opera quae
fecit in Genesi, fecit in Exodo, fecit in Leuitico Numeris Deuteronomio,
Iesu Naue, Iudicum libro, Regnorum atque Esdrae libris. fecit
in euangelio uel Actibus apostolorum, illis praetermissis loquaris
quae saeculi sunt, audias quae saeculi sunt.
saepi aures
tuas spinis; utinam et linguam obsaepias, ne loquaris! sed.
quod peius est, circumdata est lingua tua spinis, quae conpungunt
et uulnerant loquentem quae mundi sunt. ideo aduersarius etiam
orantibus frequenter saeculares offundit cogitationes. si ergo non
debemus audire aliena uel superflua, quanto magis non debemus
obloqui, cum dicat unicuique nostrum scriptura uenerabilis: argen-
tum et aurumtuum alliga et ori tuo fac iugum
et pondus! alliga sensum tuum fida taciturnitate, alliga
sermones tuos, inpone iugum ori tuo, ne indomita uerborum ceruice
se iactet, inpone pondus, ut cauto omnia quae loquimur trutinemus
examine. quibus tamen spinis ut saepias aures tuas scriptura tibi
dicit nisi contrito corde et timore iudicii ? salubriter ista conpungunt,
stimulant ista, non uulnerant, licet et uulnera utilia sint
amici.
Omnia, inquit, mandata dei iustitia est.
quia sunt mandata iustitiae et ideo sine iustitia esse non possunt.
mandatum dei est, ut diligas deum tuum. unde ait Paulus: qui
19 cf. Ps. 50, 19 20 cf. Pron. 27,6 22*Ps. 118,172 24 cf. Dent. 6,5
*Rom. 13, 8-9 v omnem Rml ociosum uerbum O otiosum
om.MNPRa 2 Ioeuturi Gml fuerimus Ov redditis GM Pm1 Rm1 red-
demus Ov pro eo om.GM 3 ut addidi alt. dei om.O 4 numeri AO
nnmero E 5 hiesu AGM PB libro om.An hesdrae AN PB haesdrae GM
sicut enim qui occidere potest fratrem (fratrem) utique
diligit, qui adulterat fratris uxorem utique non diligit fratrem.
qui furatur. qui concupiscit alienum utique non diligit eum quem
fraudare desiderat, ita qui superbe despicit fratrem, qui eum deformare
conatur, qui pascitur eius iniuriis, a consortio caritatis
alienus est.
Sequitur uersus quintus: fiat manus tua saluum
facere me, quoniam mandata tua elegi. aduentum
potest et sic intelleiri manus domini sicut dicitur in usu: \'magna est manus illius regis*. hoc est
magnus exercitus, et \'illius inferior manus est\\ ut etiam hic intellegamus:
\'fiat adiumentum tuum atque subsidium, ut mittas angelos
tuos, opem tuam, subsidia potentiae tuae ad liberandum populum
23 cf. Ps. 118,153 1 enim om.Ov suum om.R implebit AmlRml 2 enim om.AR
3 si om.R 5 ipsoj hoc a 6 quam om. eodd. praeter O, a 8 potestj petit O
fratrem addidi suum add. a 10 concupiscet AmlGMPmlRml 14 Sequitur-
quintus om. a uersus om.N V AGOP, om.MN 16 est om.M 17 dexteram]
dextera A qua Na dextera—18 uirtutem om.T 20 scripturae scripsi
scriptores codd. av 21 manuum Mm2Om2av manum cet., om.Om1 22 eumj
cum OPRTa alt. ubi] uerbi Am1 ibi Gm1 23 eum] cum codd. a intellegere
AGMNOPm1Rm1, fort. potes (sic legit O)—intellegere manas domini\' 25 inferiorem
Pml est manus Nav 26 adque N
ministri spiritus qui mittuntur in ministerium
propter eos, qui futuri erunt heredes salutis?
qui ergo elegit mandata dei, utitur confidentia, ut cum
auctoritate deposcat sibi diuina subsidia.
Sequitur uersus sextus: con cupiui salutare t tuum,
domine, et lex tua meditatio mea est. alius
ualitudinis commoditate potiantur, quibus non est infirmitas ad
salutem. horum quoque nemo potest dicere: concupiui salutare
tuum, domine; suam enim magis salutem quam salutare
dei quaerunt, medicis potius quam scripturis oboedientes. contraria
autem studiosis diuinae cognitionis praecepta medicinae sunt;
a ieiunio reuocant, lucubrare non sinunt, ab omni intentione meditationis
abducunt. itaque qui se medicis dederit, se ipsum sibi abnegat;
qui autem quaerit salutare dei, Christum sequitur, qui dicitur
salus dei, non quae corporis, sed quae aeterna sunt quaerens,
cum hoc in corpore conuersetur. qui autem salutem dei quaerit, die
utique et nocte meditatur in lege. iugis illi meditatio est diuinorum
decretorum neque aliqua cura corporis huius auertitur a studio disciplinae.
Sequitur uersus septimus: uiuet anima mea et
laudabit te, et iudicia a tua adiuuabunt me. futurae
ipse Paulus cupiebat de mortis huius corpore liberari,
qui uere concupiuit salutare dei dicens: dissolui enim
cupio et cum Christo esse, multo enim melius;
permanere autem in carne magis necessarium
-quam uoluntarium. quomodo ergo uiuit anima operta
mortis inuolucro aut quae est uita, quae in umbra est ?
in regione
umbrae mortis sumus, abscondita est uita nostra, non libera; erit
enim libera in regione uiuorum, in qua fiduciam conplacendi
iustus adsumit, ut placeat domino in regione uiuorum. ibi ergo uiuet
anima nostra, ubi nihil mortale, nihil infirmum amicta sit. nihil
debitum poenae.\'
Ibi laudabit dominum, ubi deposito infirmitatis corpore
conformis esse coeperit gloriae corporis Christi. nam dum in peccato
sumus. plene laudare qui possumus ? peccatori enim dixit
deus: quare tu enarras iustitias meas?in umbra
sumus hic positi, in umbra uiuimus, in umbra laudamus; perfecte
in umbra laudare non possumus. in terra aliena sumus; denique
audisti in posterioribus dicentem: quomodo -cantabimus
canticum domini in terra aliena?
Adiuuant autem iudicia dei sanctos, cum bonis operibus
remuneratio uitae confertur aeternae. beatus qui dicit: et iudi icia
tua adiuuabunt me. ego infirmus, ego peccator timeo
iudicia dei propter conscientiam delictorum, mihi terrorem adferunt.
me exagitant; sanctos adiuuant. sed tamen iuuabunt etiam peccatorem,
licet diuerso modo.
sanctus adiuuabitur, dum probatur,
10 ci CoL 3, 3 12 cf. Ps. 114,9 16 ef. PhiL 3,21 17 Ps. 49,16 21 Ps.
136,4 24 Ps. 118,175 av 5 uere] uiuere 0 cum salutari 0 6 esse
cum christo 0 enim erp. R, om. v 8 opera AMRm1 11 libera j Iibere
ARm1 12 deo O uiuet stripsi uiuit coàd. av 13 infernum AGNPTml
inferna Tm2 15 laudauit M 17 bene M qui]quid ANOPRTa 19.20 in
Sequitur uersus octauus: erraui s icut ouis quae
perierat. uiui fica s eruum tuu m, quoniam mandata
tua non sum oblitus. Graecus habet: quaere
dic et tu iniquitates tuas, ut
iustificeris. quod lapsum fateris, in eo tibi cum omnibus
commune consortium est, quia nemo sine peccato. negare hoc sacrilegium
est - solus enim deus sine peccato est —, confiteri hoc deo inpunitatis
remedium est. erraui. inquit — sed qui errauit in
uiam potest redire, in uiam reuocari potest — et pulchre addidit:
sicut ouis quae perierat; non enim perit qui
agnoscit errorem.
Quaere. inquit, seruum tuum, quoniam
mandata tua non sum oblitus. ueni ergo. domine Iesu,
quaere seruum tuum, quaere lassam ouem tuam, ueni, pastor, quaere
118,176 11.14 Ps. 118, 176 15 cf. Luc. 15, 4 16*Esai. 43, 26 22∗Ps.
118,176 24*Ps. 118,176 humiliabitur AR 4 iudicio ut exurar, dignus ero consortiis 0 a consortiis
v consortio a 5 iudicio 0 iudicia Pm2 adiuuabunt Mm2Na
6 qui om.Rm1 dominum 0 non ont.a 7 illis Mml et] ut Pwl
9 Sequitur-octauus om.Na VIIIAGP ultimus ORv, om-M 10 tuumj add.
domine Pm1 mandatoram tuorum MNPa 11 gregas Pml 12
laeuna ita M \'et om.GM 13 quidem] tamen 0 14 opportunior v 18 nemo]
a<H. est R00 inquid Pml in uia a 21 reuocari potest] add. in uiam a
pulcre NR 22 periit que O
Noli dubitare relinquere in montibus nonaginta nouem oues
tuas, quia in montibus constitutas lupi rapaces incursare nonpossunt.
in paradiso semel nocuit serpens; amisit ibi escam, postquam
Adam inde depulsus est; illic iam nocere non poterit. ad me ueni,
quem luporum grauium uexat incursus.
ad me ueni, quem eiectum
ue paradiso serpentis diu ulceris uenena pertemptant, qui erraui
a gregibus tuis illis superioribus. nam et me ibidem conlocaueras,
sed ab ouilibus tuis lupus nocturnus auertit. quaere me, quia te requiro,
quaere me, inueni me. suscipe me, porta me. potes inuenire
quem tu requiris, dignaris suscipere quem inueneris, inponere umeris
quem susceperis.
non est tibi pium onus fastidio, non tibi oneri est
uectura iustitiae. ueni ergo, domine, quia, etsi erraui, tamen mandata
tua non sum oblitus, spem medicinae reseruo.
ueni, domine, quia et erraticam solus es reuocare qui possis et quos
reliqueris non maestificabis; et ipsi enim peccatoris reditu gratulabuntur.
ueni, ut facias salutem in terris, in caelo gaudium.
Ueni ergo et quaere ouem tuam non per seruulos, non per
mercennarios, sed per temet ipsum. suscipe me in carne quae in
20 Ps. 118,176 23 cf. Luc. 15, 6-7 om. eodd. praeter 0, a 2 ouem om. NOav 3 alt. aeni
om.O 4 mercenario Mv 6 enimj add. te μ 7 spiritusque mansuetudine
Pulchre autem etiam uiuifica potest dici, eo quod mori
non possit quem humeris suis uirtus portauerit.
Dicit ergo et anima, dicit et ecclesia: erraui sicut
ouis quae perierat; sed (et) dicit: quaesiui quem
dilexit anima mea. hoc est dicere: uiuifica seruum
tuum, quoniam mandata tua non sum oblitus.
ego te quaesiui, sed inuenire non possum, nisi tu uolueris inueniri.
et tu quidem uis inueniri, sed uis diu quaeri, uis diligentius indagari.
nouit hoc ecclesia tua, quia non uis ut te dormiens quaerat, non uis
ut iacens te inuestiget. denique pulsas ad ianuam, ut excites dormientem,
exploras, si cor uigilat et caro dormit. uis iacentem leuare
dicens: surge qui dormis et exsurge a mortuis.
mittis manum per cauernam, ut surgat, et, si tardius surrexerit, derelinquis.
uis ut quaerat iterum et quaerat a multis et non obliuiscatur
quaerere; non obliuiscatur sermones tuos. ut, si tenet eos,
offeras te uidendum, non refugias teneri.
Quae cum te meruerit amplecti, ostendet fructus suos,
docebit non oblitam se mandatorum tuorum, dicet tibi: ueni,
frater meus, exeamus in agrum, et in foribus
nostris omnis fetus arborum, noua et uetera,
frater meus, seruaui tibi.
hoc est dicere: \'teneo mandata
omnia noui et ueteris testamenti\'. sola hoc dicere ecclesia
potest. non dicit alia congregatio, non dicit synagoga, nec secundum
litteram noua tenens nec secundum spiritum uetera. non dicit
17 ct Cant. 5,4-6 22*Cant. 7,11.13 (12.14) 8 et addidi, cf. p. 503,20 9 est] add. enim NOav
14 te iacens av 16 et om.0 17 derelinques A derelinqueris B 18 uis
om.P et (ante non) om.M 19 ut scripsi et codd. av 20 offeres—refugies
Rm2 refugias] add. te AP B et GMv 21 memeiit te 0 ostendit
GMNPRm1a fructos A 22 dicetque Rm2av 23 floribus Mm2N
24oHmes ANO 25 mandata] add. tua
Respondet ei sponsus: pone me ut signaculum
in cor tuum. u t sigillum in brachium tuum.
quae noua et uetera seruasti mihi. signaculum meum es, ad imaginem
meam es et similitudinem. fulget in te imago iustitiae, imago
sapientiae, imago uirtutis.
et quia imago dei in corde est tuo, sit
- operibus tuis, sit effigies euangelii in tuis factis, ut in tuis
moribus mea praecepta custodias. effigies euangelii erit in te, si
percutienti maxillam alteram praebeas, si diligas inimicum tuum, si
crucem tuam tollas et me sequaris. ideo crucem ego pro uobis portaui,
ne tu propter me portare dubitares.
Audierunt hoc filiae Hierusalem, quod iam dominus Iesus
sibi ecclesiam copulabat et, quia considerantes magnitudinem uerbi
imparem tantis nuptiis aestimabant. ne forte copulae pondus sustinere
non posset, excusant dicentes: soror nobis parua
et ubera non habet.
sic enim qui uolunt differre nuptias
excusare consuerunt, ut praetendant inmaturae aetatis infirmitatem
et adstruant, quod ubera non habeat, quae nubilis significant
tempus aetatis. hoc solet symbolum commune omnibus uirginibus
esse nupturis, ut, cum ubera coeperint eminere, tunc coniunctioni
habiles iudicentur.
Turbatae igitur, quod studio dilectionis urgeat nuptias sponsus,
dicunt: quid faciemus sorori nostrae in
die qua loquitur in ea? uel, ut Symmachus, qua
10 cf. Mitth. 5, 44.16, 24 16*Cant. 8, 8 24*Cant. 8, 8 25 Symmchus
Cant. 8, 8 Gav suscepit Om1 3 respondet scripsi respondit codd. av
5 seruas O 6 imago iustitiae om. P 7 dei es, in corde tuo est, nt a tuo
quid ergo faciemus, dicunt
turbatae, quia urgetur coniunctio spiritalis? a tantis nuptiis
excusare non possunt; nemo est enim qui copulam uel animae
et spiritus uel Christi et ecclesiae non beatam putet. sed quia
plenitudo uerbi uel spiritus sancti uibrat et fulget et nihil est
quod ei possit aequari, ideo differre desiderant, ut illa dilatione uel
anima uel ecclesia possit esse perfectior.
Dicunt ergo: si murus est, aedificemus super
eum receptacula; et si ianua est, sculpamus
super eam tabulas cedrinas. murus est anima sancti.
habet et ecclesia muros suos, quae iam perfectior dicit: ego ciuitas
munita.
hic est murus qui habet duodecim portas apostolicas,
per quas populo nationum patet ingressus in ecclesiam. sed murus
quamuis ambitum totius urbis includat, tunc tamen est munitior.
cum receptacula habuerit praeparata, in quibus propugnatores
urbis tutum speculandi ac tuendi possint habere subsidium. sed
quia rationabilis haec ciuitas est et omnis spes eius in dei uerbo est,
non ferrea, sed argentea ei propugnacula requiruntur, eloquiis caelestibus
magis quam corporis uoluptatibus hostiles impetus
repulsare consueta. eo fulta praesidio, eo splendore fulgens habilior
Christi copulae iudicatur.
Et quia ianua Christus est, qui ait: per me si quis
introierit saluabitur, et ecclesia ianua nuncupatur, quia
per ipsam patet populis aditus ad salutem. sed ne haereticorum
corrumpatur tineis aut uermibus, dicunt filiae Hierusalem, uel
angeli uel animae iustorum: aedificemus super eam
27*Cant. 8, 9 dej. P Ov loquatur a est] add. qua 0 4 enim est MNav
copnlam animae uel spiritns 0 5 putent R _6 uerbo B alt. et am.O
7 ei] illis GMNOav uerba ideo—8 perfectior hoc loco omissa in AB post super
eam (lin. 27) extani desiderant differre M 9 aedilicamus GMBml
11 eaedrinas AR 12 et om.O 13 habet] bet A duodeciml VII R
15 orbis R 17 spectandi NTa 18 rationalis Ma haec rationabilis AOB
pr. est om.b nerbo dei 0 21 refulgens Ov 25 aditus om-A sed om.AORv
ne] neque AR 26 corrumpitur A corrumpantur MNO
est enim suauis huius materiae odor, quam non uermis, non tinea
corrumpat.
ideo huius materiae usus eligitur tectorum fastigiis eleuanais
formandisque litterarum elementis, quibus aetas puerilis ad
studium liberalis eruditionis inbuitur. est ergo materia ista sublimis
ad gratiam, leuis ad onus, suauis ad odorem, utilis ad instrumentum
scientiae, habilis ad ministerium cognitionis aeternae.
Sed quemadmodum sponsam suam diligens Christus urgebat
ad copulae spiritalis sollemnitatem, ita et ecclesia uerbi decore iam
capta festinabat ad nuptias. ideoque morarum et dilationis inpatiens,
quas filiae Hierusalem innectere gestiebant, dicit: ego murus,
et ubera mea turres, hoc est: nolite dubitare utrum murus
sim — iilae enim dixcrant: si murus est —;ego, inquit, murus
sum et non parua ubera habeo, sed ut turres ubera mea sunt.
quomodo
dicitis quia non habeo ubera ? sensus, ut turres, habeo sapientiae,
in quibus est abundantia, sicut scriptum est: et abundantia
in turribus tuis. his uberibus, id est sensibus, habilem
se tantis nuptiis aestimabat, sed filiae Hierusalem adhuc non poterant
aestimare, quia sensuum eius abundantiam non uidebant.
Et addidit: ego eram in oculis eius tamquam
inueniens pacem, hoc est: deliberatis de meis sensibus,
cum pacem dei inuenerim, quae superat omnem mentem
et custodit et corda et sensus in Christo Iesu. talis, inquit. eram in
oculis sponsi qualis quae habet pacem; scriptum est enim. qui
recte quaerunt pacem. habebunt eam testimonium
festinantibus igitur dilecto atque dilecta celebrata
coniunctio spiritalis est mutuo expetita consensu.
Ideoque tamquam nuptiale canens carmen exultauit spiritus
in propheta dicens: uinea facta est Salomoni in
l
def. p 4 formatisque O 5 est om. M, post ista add. m2 8 urguebat GM
9 et om. M 10 moraseum R 12 turris AN
hoc enim intellegendum \'Belamon\' Symmachus, Aquila aliaeque
traditiones Graeco sermone docuerunt. repudiata est uetus
copula quae fructum adferre non poterat, data est uinea nouis fidelibusque
cultoribus, qui non solum facere fructum possent, sed
etiam custodire. una igitur ouis errauit, sed reuocata totius spatia
orbis impleuit; unam ouem error abduxerat, sed multitudinem populorum
domini gratia congregauit. errauit homo, sed ecclesia iam
murus est et murus ualidus. errauit Adam, murus est Dauid qui
mandata dei non est oblitus.
Custodita igitur et uallata haec uinea munimine spiritali
mille fructus dat Christo, ducentos autem fructus custodibus. ideoque
ait ecclesia: uitis mea in conspectu meo; mille
Salomoni, et ducenti seruantibus fructum.
perfectio et plenitudo Christi est, portio seruulorum. habes hoc
mysterium in Genesi, ubi quinque partes Beniamin fratri iuniori
tribuit Ioseph, singulas reliquis fratribus. domino igitur quinque
sensuum portio et praerogatiua defertur, quam illi utique tribuit
ipse quem diligit, sicut dilexit et Paulum, cui dedit ad euocandas
gentes sapientiae principatum.
His igitur fructibus delectata ecclesia dicit ad Christum:
qui sedes in hortis, amici intendentes uoci
Luc. 15, 4 16*Cant. 8,12 19 cf. Gen. 43,34 22 cf. Eph. 3,8 25*Cant. 8,13 dq. P 0 belammon a Beelamon v iis v 2 et] ut codd.
praeter 0 sed
Sed quia futurum erat, ut, cum ad plenitudinem ecclesia peruenisset,
persecutionibus uariis temptaretur, ideo, cum uerbi
gratia delectaretur, subito cernit insidias persecutorum. et quae
plus sponso quam sibi timeret, aut quia a persecutoribus Christus
magis adpetitur in nobis, ideo ait: fuge, frater meus, et
similis esto tu capreolae aut hinulo ceruorum
super montes aromatum.
propter infirmos fugbt,
qui temptamenta grauiora ferre non possint. ideoque scriptum
est, ut de ciuitatibus ad ciuitates fugiamus et, si nos in hac ciuitate
fuerint persecuti, fugiamus in aliam. propter infirmos igitur, ut diximus,
fugiat aut fugiat ab infirmis et transeat ad montes aromatum.
qui pro martyrio odorem possint beatae resurrectionis adferre. montes
aromatum sancti sunt. ad eos confugit Christus, quia fundamenta
eius in montibus sanctis.
ad eos igitur confu-
?it qui sunt eius stabilia fundamenta; in nobis fugit, in illis fida
statione consistit. mons igitur aromatum Paulus est, qui potest
dicere: bonus enim odor Christi sumus deo, mons
8 cf. Cant. 4,12 15*Cant 8,14
19 cf. MattJh. 10, 23 23 Ps. 86,1 27 II Cor. 2, 15 def.P A 2 quodj qui 0 4 paradyso AGNR 5 adhuc om.0
6 eiusj add. audire Na audire non poterat quam cupiebat 0 8 in hortis 0
uirtute G 9 cum om.MNOBa 12 persecutionis Rm1 ideoqae a 15 in
Symmachus tamen et Aquila interpretati sunt, quod Christus
dicit ad ecclesiam: quae sedes in hortis, hoc est: iam
in hortis sedes superno digna paradiso, et ideo uocem tuam
insinua mihi cui amici intendunt; ego quoque eam audire
desidero. coepit in hortis esse ecclesia, postquam in hortis passus
est Christus.
8 cf. Ioh. 19, 41 def. P Na 5 dicat MOv sedis Rml
6 sedis G digna] add. es GMNa paradyso AR 9 Christus] add. Explicit
de psalmo CXVIII sancti ambrosii mediolanensis urbis episcopi FINIT AR
ExplicitG Finit deo gratias amen 0 Explicit litera de (sie) XXII et ultima T