The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
tria principia constituerent omnium, deum et exemplar et
materiam, sicut Plato discipulique eius, et ea incorrupta et
increata ac sine initio esse adseuerarent deumque non tamquam
creatorem materiae, sed tamquam artificem ad exemplar, hoc
est ideam intendentem fecisse mundum de materia, quam
uocant
ipsum quoque mundum incorruptum nec creatum aut
factum aestimarent, alii quoque, ut Aristoteles cum suis disputandum
putauit, duo principia ponerent, materiam et speciem,
et tertium cum his, quod operatorium dicitur, cui
competenter efficere quod adoriendum putasset.
quid
igitur tam inconueniens quam ut aeternitatem operis cum
dei omnipotentis coniungerent aeternitate uel ipsum opus
deum esse dicerent, ut caelum et terram et mare diuinis
prosequerentur honoribus? ex quo factum est ut partes mundi
LI G) EXAMERON ID EST SEX DIERUM. SCI. AMBROSII. EPS
(EPISCOPI G) CG INCIPIT TRACTATUS SOI AMBROSII EPI EXA-
MERON V SCI AMBROSII PRIMUS DE SEX DIEBUS N INCIPIT
PROLOGUS SCI AMBROSII EP SUPER EXAMER0N91\' SCI AMBROSII
(deinde unus et dimidius uersus eras.) M\' INCIP EXAMERON AMBR
M INCIP. EXAEMERON SCI AMBROSII LIBER I DE PRINCIPIO
RERUM S IN NOMINE DEI PATRIS INCIPIT MACROBII THEODOSII
AMBROSII MEDIOLANENSIS LIB QUI UOCATUR EXAMERON. IN-
CIPIT DE PRIMO DIE SECULI B 4 in (ems. C, del. m2 G) incorrupta
CG 8 TAHN S ylein CGVB ylen G m2 cet. 12 hi.s (■
operaturium (corr. m2) es\' 13 adoriundum G m2 N\' 15 aeternitate
coniungerent Diu.
inter eos quaestio sit.
nam Pythagoras unum mundum adserit,
alii innumerabiles dicunt esse mundos, ut scribit Democritus,
cui plurimum de physicis auctoritatis uetustas detulit,
ipsumque mundum semper fuisse et fore Aristoteles usurpat
dicere: contra autem Plato non semper fuisse et semper fore
praesumit adstruere, plurimi uero non fuisse semper nec
semper fore scriptis suis testificantur.
inter has dissensiones
eorum quae potest ueri esse aestimatio, cum alii mundum
ipsum deum esse dicant, quod ei mens diuina ut putant
inesse uideatur, alii partes eius, alii utrumque? in quo nec
quae figura sit deorum nec qui numerus nec qui locus aut
uita possit aut cura conprehendi, siquidem mundi aestimatione
uolubilem rutundum ardentem quibusdam incitatum motibus
sine sensu deum conueniat intellegi, qui alieno, non suo motu
feratur.
errores fore et iam forte coepisse in exordio sermonis sui sic
ait: in principio fecit deus caelum et terram, initium
rerum, auctorem mundi, creationem materiae conprehendens,
ut deum cognosceres ante initium mundi esse uel ipsum esse
initium uniuersorum, sicut in euangelio dei filius dicentibus:
tu quis es? respondit: initium quod et loquor uobis,
et ipsum dedisse gignendi rebus initium et ipsum esse
I 120, de diuin. I 5 5 Philo de aetern. mundi 3 (II 489, 1 JE.; cf.
Philonis de aet. mundi ed. F. Cumont Prolegg. p. XV) Diels Dox. 670,
34 14 Cic. de nat. deor. II 46 19 Gen. 1, 1 23 lob. 8. 25 I N\'B 4 phisicia M fisicis B fvsicis cet. uetustas auctori-
tatis M\' 6 sed semper G m2 7 non CG V nec N 9 ueri esse CGV
esse ueri N 12 eorum CG nec que numerus nec que C\' (c bts
eras.) et (corr, ml) G neque n. neque
quis hoc dicat aduertere debemus. Moyses utique ille eruditus
in omni sapientia Aegyptiorum, quem de flumine
filia Pharao ut filium dilexit et subsidiis regalibus
atque instrui desiderauit. qui cum de aqua nomen acceperit,
non putauit tamen dicendum quod ex aqua constarent omnia,
ut Thales dicit, et cum esset in aula educatus regia, maluit
tamen pro amore iustitiae subire exilium uoluntarium quam
in tyrannidis fastigio peccati perfunctionem deliciis adquirere.
denique priusquam ad populi liberandi munus uocaretur,
naturali aequitatis studio prouocatus accipientem iniuriam de
popularibus suis ultus inuidiae sese dedit uoluptatique eripuit
atque omnis regiae domus declinans tumultus in secretum
Aethiopiae se contulit ibique a ceteris negotiis remotus totum
diuinae cognitioni animum intendit, ut gloriam dei uideret
faciem ad faciem. cui testificatur scriptura quia nemo surrexit
amplius propheta in Istrahel sicut Moyses, qui
sciuit dominum faciem ad faciem, non in uisione neque
M. (2 B G.) 10 Philo de
uit. Moys. I 4 (II 83, 19) 12 Bas. 5 AB (2 BC) 13 Exod. 2, 15
16 Exod. 2, 11 sq. 21 Deut. 34, 10 23 Num. 12, 6-8 Bas. 5 BC
(2 CD) C (m eras.) 3 conformaret CG confirmaret V formaret cet.
5 iudicium V explicauisset C (a eras.) G ml et (ui m2 in ras.) VI
explicuisset G m2 V 8 pharao M\' farao C ml G faraonis V (nis 8. u.)
C m2 pharaonis 81 et B (nis s. u. m2) U\'MS 10 acciperit C (corr. m3)
12 dicit C d G (8. m2 dicit), om. V dixit N 13 uolumtarium C
uolatarium G 16 naturali. (s eras.) equitatis (is ex es m2) C 17 uoluntatique
CV et (p 8. n m2) G 18 omnis Cml N\' omnes Cm2 cet.
21 facie (corr. facie) ad M facie (faciae C) ad cet. 22 israhel CGM\'B
ilif V isrf cet. 23 scibit C (corr. m2) G (corr. ml) V faciem ad CG
facie ad cet.
specie neque per aenigmata, sed clara atque perspicua praesentiae
diuinae dignatione donatus.
is itaque [Moyses] aperuit
os suum et effudit quae in eo dominus loquebatur secundum
quod ei dixerat, cum eum ad Pharao regem dirigeret: uade
et ego aperiam os tuum et instruam te quid debeas
loqui. etenim si quod de populo dimittendo diceret a deo
acceperat, quanto magis quod de caelo loqueretur. denique
non in persuasione humanae sapientiae nec in philosophiae
simulatoriis disputationibus, sed in ostensione spiritus et
uirtutis tamquam testis diuini operis ausus est dicere: in
principio fecit deus caelum et terram. non ille, ut
atomorum concursione mundus coiret, serum atque otiosum
expectauit negotium neque discipulum quendam materiae,
quam contemplando mundum posset effingere, sed auctorem
deum exprimendum putauit. aduertit enim uir plenus prudentiae
quod uisibilium atque inuisibilium substantiam et
causas rerum mens sola diuina contineat, non ut philosophi
disputant ualidiorem atomorum conplexionem perseuerantiae
iugis praestare causam: iudicauit quod telam araneae texerent
qui sic minuta et insubstantiua principia caelo ac terris
darent, quae ut fortuito coniungerentur ita fortuito ac temere
fin. I 17 20 cf. Exam. IIII 4, 18 CGVB somno cet. 2 speciem CG 3 is N (ex liis
UU\'om. CGV, cf. Bas. 5 C (2 D) inclusi
5 farao CGM et ml S faraonem m2 CS pharaonem Y (nem s. u.) N4
(om. regem)
adsereret quod negare consuerunt et cognoscerent
esse mundi, ne sine principio mundum esse homines arbitrentur.
unde et Dauid, cum de caelo et terra et mari loqueretur,
ait: o\'mnia in sapientia fecisti. dedit ergo principium
mundo, dedit etiam creaturae infirmitatem, ne
increatum et diuinae consortem substantiae crederemus. et
pulchre addidit fecit, ne mora in faciendo fuisse aestimaretur,
ut uel sic intellegerent homines quam incomparabilis operator
esset, qui tantum opus breui exiguoque momento suae
absolueret, ut uoluntatis effectus sensum temporis
praeueniret. nemo operantem uidit, sed agnouit operatum. ubi
igitur mora, cum legas: quia ipse dixit et facta sunt,
ipse mandauit et creata sunt? nec artis igitur usum nec
uirtutis expedit qui momento suae uoluntatis maiestatem
tantae operationis inpleuit, ut ea quae non erant esse faceret
tam uelociter, ut neque uoluntas operationi praecurreret nec
operatio uoluntati.
miraris opus, quaeris operatorem, quis
principium tanto operi dederit, quis tam cito fecerit: subiecit
statim dicens quia deus fecit caelum et terram. audisti
auctorem, dubitare non debes. hic est, in quo benedixit Melchisedech
Abraham patrem multarum gentium dicens: benedictus
Abraham deo summo, qui fecit caelum et terram.
18 Psalm. XXXII 9 27 Gen. 14, 19 N\'B 8 arbitrentur CV et ml G arbitrarentur G
m2 in mg. cet. 11 creetorem
Cura ergo tot oracula audias, quibus testificatur deus quod
fecerit mundum, noli eum sine principio esse credere, quia
quasi sphaera mundus esse dicatur, ut principium eius nullum
uideatur extare. et cum intonat, quasi in circuitu omnia commouentur,
ut unde incipiat, ubi desinat non facile conprehendas,
quia circuitus principium sensu colligere inpossibile
habetur. neque enim sphaerae potes initium repperire uel unde
coeperit globus lunae uel ubi desinat menstrua lunae defectione.
neque uero si ipse non conprehendas, idcirco non coepit aut
nequaquam desinet. si ipse circuitum uel atramento uel
graphio ducas uel centro exprimas, unde coeperis aut ibi
desieris interuallo interposito non facile uel oculis colliges
uel mente repetes: et tamen et coepisse et desiuisse te ipse
tibi testis es. nam etsi sensum subterfugit, ueritatem non
subruit. quae autem initium habent et finem habent et
quibus finis datur initium datum constat. finem autem mundi
futurum ipse saluator docet in euangelio suo dicens:
enim figura huius mundi et caelum et terra
praeteribunt
ecce ego uobiscum sum usque
ad consummationem mundi. quomodo ergo coaeternum
deo mundum adserunt et creatori omnium sociant atque
aequalem esse disputant creaturam corpusque materiale mundi
inuisibili illi atque inaccessibili naturae diuinae coniungendum
putant, cum praesertim secundum suam sententiam non possint
negare quoniam cuius partes corruptioni et mutabilitati
subiacent, huius necesse est uniuersitatem isdem passionibus
quibus propriae portiones eius sunt obnoxiae subiacere?
7, 31 18 Matth. 24, 35 19 Matth. 28, 20 20 Bas. 9 C, 12 A (4 CD) C (m eras.) 4 commoueantur et unde MS 6 principii C
(iex -ium) V sensum C possibile C impossibile G (im 8. u. m2) V
cet. 8 defectione
deus caelum et terram. principium aut ad tempus refertur
aut ad numerum aut ad fundamentum, quomodo in adcurrit
domo initium fundamentum est. principium quoque
et conuersionis et deprauationis dici posse scripturarum
cognoscimus auctoritate. est et principium artis ars ipsa, ex
qua artificum diuersorum deinceps coepit operatio. est etiam
principium bonorum operum finis optimus, ut misericordiae
principium est deo placere quod facias; etenim ad conferendum
hominibus subsidium maxime prouocamur. est etiam uirtus
diuina, quae hac exprimitur adpellatione. ad tempus refertur,
si uelis dicere in quo tempore deus fecit caelum et terram,
id est in exordio mundi, quando fieri coepit, sicut ait
sapientia: cum pararet caelos, cum illo eram. ad numerum
autem si referamus, ita conuenit, ut accipias: inprimis
fecit caelum et terram, deinde colles regiones fines inhabitabiles
uel sic: ante reliquas uisibiles creaturas, diem noctem
ligna fructifera animantium genera diuersa, caelum et terram
fecit. si uero ad fundamentum referas, principium terrae fundamentum
esse legisti dicente sapientia: quando fortia
faciebat fundamenta terrae, eram penes illum disponens.
est etiam bonae principium disciplinae, sicut est
illud: initium sapientiae timor domini, quoniam qui
timet dominum declinat errorem et ad uirtutis semitam uias
suas dirigit. nisi enim quis timuerit deum, non potest renuntiare
10 Ioh. 8. 25 14 Prouerb. 8, 27 lo Philo de opif. mundi 7 (I 5, 45;
7, 17 C.) 19 Bas. 16 A (6 BC) 20 Prouerb. 8, 29 SQ. 23 Psalm.
CX 10 Pronerb. 1, 7 M et (in quo principium ... fundamentum est in
wff. inf. m2) 8 7 artificium
quod aeque etiam de illo possumus accipere: mensis
hic initium mensuum erit uobis, quamuis et de tempore
istud accipiatur, quia de pascha domini loquebatur, quod
ueris initio celebratur. in hoc ergo principio mensuum caelum
et terram fecit, quod inde mundi capi oportebat exordium.
ubi erat oportuna omnibus uerna temperies. unde et annus
mundi imaginem nascentis expressit, ut post hibernas glacies
atque hiemales caligines serenior solito uerni temporis splendor
eluceat. dedit ergo formam futuris annorum curriculis mundi
primus exortus, ut ea lege annorum uices surgerent atque
initio cuiusque anni produceret terra noua seminum germina,
quo primum dominus deus dixerat: germinet terra herbam
faeni seminans semen secundum genus et secundum
similitudinem et lignum fructiferum faciens fructum.
et statim produxit terra herbam faeni et lignum fructiferum,
in quo nobis et moderationis perpetuae diuina prouidentia et
celeritas terrae germinantis ad aestimationem uernae suffragatur
aetatis. nam etsi quocumque tempore et deo iubere promptum
fuit et terrenae oboedire naturae, ut inter hibernas glacies
et hiemales pruinas caelestis imperii fotu germinans terra
fetum produceret, non erat tamen dispositionis aeternae rigido
stricta gelu in uirides subito fructus laxare arua atque
horrentibus pruinis florulenta miscere. ergo ut ostenderet
scriptura ueris tempora in constitutione mundi, ait: mensis
hic uobis initium mensuum, primus est uobis in
mensibus anni, primum mensem uernum tempus adpellans.
decebat enim principium anni principium esse generationis et
II 336 12 Gen. 1, 11 21 Uerg. Georg. II 316 sq., 331, cf. Lucr. IIII
652 sq. 24 Exod. 12, 2 et 4 mensuum CVS et 31\' (u pr. eras.) mensum M\' mensium GWM
(hi i
simul illud
adhinnire licet, quia iure concurrit, ut eo tempore uideatur
in hanc generationem atque in hos usus ingressus tributus,
quo tempore ex hac generatione in regenerationem legitimus
est transitus, siquidem uerno tempore filii Istrahel Aegyptum
reliquerunt et per mare transierunt, baptizati in nube et in
mari, ut apostolus dixit, et eo tempore domini quodannis
Iesu Christi pascha celebratur, hoc est animarum transitus a
uitiis ad uirtutem, a passionibus carnis ad gratiam sobrietatemque
mentis, a malitiae nequitiaeque fermento ad ueritatem
et sinceritatem. regeneratis itaque dicitur: mensis
hic uobis initium mensuum, primus est uobis in
mensibus anni. derelinquit enim et deserit qui abluitur
intellegibilem illum Pharao, principem istius mundi, dicens:
abrenuntio tibi, diabole, et operibus tuis et imperiis
tuis. nec iam seruiet ei uel terrenis huius corporis
passionibus uel deprauatae mentis erroribus qui demersa
omni malitia uice plumbi bonis operibus dextra laeuaque
munitus inoffenso saeculi huius freta studet uestigio transire.
in libro quoque, qui scribitur de Numeris, ait scriptura:
initium nationum Amalech et semen eius peribit.
et utique non omnium nationum primus est Amalech, sed quia
per interpretationem Amalech admoneat accipitur iniquorum, iniqui
autem gentes sunt, uide ne principem huius mundi accipere
16 Ioh. 14, 30 22 Num. 24, 20 G (aliter s. u. m2) Cant. 2 tollerare C (1 pr. eras.)
3 istud Diu. 6 ac C generatione 9t\' (e tert. ex S) iu generationem
UM\'B ; in regenerationem om. 2(1 7 israhel CGN\'B isrf cet.
aegiptum C 14 mensuum M (i 8. u pr.) mensium B 16 farao C
ml GS faraonem
► Est etiam initium mysticum, utillud est: ego sum primus
et nouissimus, initium et finis et illud in euangelio
praecipue, quod interrogatus dominus quis esset respondit:
initium quod et loquor uobis. qui uere et secundum
adpetens est initium omnium, quia nemo ante ipsum, et
finis, quia nemo ultra ipsum est. secundum euangelium
initium est uiarum domini in opera eius, ut per ipsum disceret
hominum genus uias domini sequi et operari opera dei. in
hoc ergo principio, id est in Christo fecit deus caelum et terram,
quia per ipsum omnia facta sunt et sine ipso factum est
nihil quod factum est: in ipso,
et ipse est primogenitus totius creaturae, siue quia ante
omnem creaturam, siue quia sanctus, quia primogeniti sancti sunt,
ut primogenitus Istrahel, non quia ante omnes, sed quia
sanctior ceteris. sanctus autem dominus super omnem creaturam
et secundum corporis susceptionem, quia solus sine peccato,
solus sine uanitate, omnis autem creatura subiecta uanitati est.
possumus etiam intellegere: in principio fecit deus caelum
et terram, id est ante tempus, sicut initium uiae
nondum uia est et initium domus nondum domus. denique alii
dixerunt h
8, 25 10 Prouerb. 8, 22, cf. Luc. 20, 21 J3 Ioh. 1, 3 14 Coloss.
1, 17 15 Coloss. 1, 15 17 Exod. 4, 22 20 Rom. 8, 20 24 Bas.
17 A (7 B) ex di m3) C 3 diabulo CG 4 mysticum SVM
misticum cet. 7 quod C (m2 quid) 9t (od in ras. m2) 8 ante ...
nemo om. C, in mg. m2 G 9 ipsum est CV ipsum est et (et s. w.
m2) G ipsum et N, fort. recte 10 disceret C (sc in ras.) 14 in ipso
uita est quia in ipso G m2 N\'B 15 totius CGV omnis N qui
ante CV et (quia m2) G 17 israhel CGVWM\'B isrt cet. (sic fere
semper libri, numquam Istrahel) 21 possimus
dum opus uidetur, praefertur operator. namque ut istarum
artium aliae sunt actuosae, quae sunt in corporis motu aut
sono uocis — cessauit motus aut sonus, nihil superfuit nec
remansit spectantibus uel audientibus —, aliae consultius,
quae uigorem mentis exerceant, aliae huiusmodi, ut cessante
quoque operationis officio operis munus adpareat, ut aedificatio
atque textura, quae etiam tacente artifice peritiam eius
ostendant, ut operatori operis sui testimonium suffragetur:
similiter etiam hic mundus diuinae maiestatis insigne est,
ut per ipsum dei sapientia manifestetur. quem uidens propheta
simul et ad inuisibilia oculos mentis adtollens ait:
C, 13 C (6 E; 6 B) 12 Coloss. 1, 16 18 Bas. 17 AB (7 B-D) CGU\'S KЄV KЄM (om. et) cefaleon
cet. 7 non CGVMS nondum N\'B 14 non de G (de s. u. m2) N\'B
16 enim CGY ergo N 18 motum C (m alt. del.) modum V 19 inde
a uerbis aut sonus
Nec otiose utique factum legimus quia gentiles plerique,
qui coaeternum deo mundum uolunt esse quasi adumbrationem
uirtutis diuinae, adserunt etiam sua sponte subsistere. et
quamuis causam eius deum esse fateantur, causam tamen
factum uolunt non ex uoluntate et dispositione sua, sed ita
ut causa umbrae corpus est, adhaeret enim umbra corpori et
fulgur lumini naturali magis societate quam uoluntate arbitra.
pulchre ergo
non dixit quia subesse fecit, non dixit quia causam mundo
ut esset praebuit, sed fecit quasi bonus quod foret utile,
quasi sapiens quod optimum
amplissimum praeuidebat. quomodo autem quasi umbra esse
poterat, ubi corpus non erat, cum incorporei dei corporea
adumbratio esse non potest?
quomodo etiam incorporei luminis
t splendor possit esse corporeus? sed si quaeris splendorem
dei, filius est imago dei inuisibilis. qualis ergo deus, talis et
imago. inuisibilis deus, etiam imago inuisibilis; est enim
splendor gloriae paternae atque eius imago substantiae. in
principio inquit ambulauerint deus caelum et terram. et
factus est ergo mundus et coepit esse qui non erat; uerbum
autem dei in principio erat et erat semper. sed etiam angeli,
dominationes et potestates etsi aliquando coeperunt, erant tamen
iam, quando hic mundus est factus. omnia namque creata
et condita sunt, uisibilia et inuisibilia, siue sedes
siue dominationes sine principatus siue potestates,
1, 16 Bas. 13 AB (5 D) libri (factum ubique MS); exp. G m2 et ante otiose m2 8. u.
add. utique; utique otiose
tempus enim ab hoc mundo,
temporis portio est, non principium. et quamquam lectionis
serie possimus astruere quod primo diem fecerit dominus et
noctem, quae sunt uices temporum, et secundo die firmamentum
fecerit, quo discreuit aquam quae sub caelo est et
aquam quae super caelum, tamen satis sufficit ad praesentem
CP et (corr. m2) G transit V transiit Tell. patre CGP
6 reuertit M\'S et ml CPM reuersa est B reuertetur Pm2 reuertitur C
m2 M m2 cet. 7 maiestatem suam CPV. 8 romanus C et (-os corr.) G
9 ipsum sunt G (sunt 8. u. m2) 91\' (sunt s. u) ipso sunt M\' et (ipsum
m2 a. ipso) 21 10 uolumtate C (passim) potestate. (m eras.) CP
potestateip V 13 per ipsum per ipsum C 14 per ipsum om. II (s.
u. m2 G) 15 ligabit C et (corr. m2) GP 17 uoluntate CGP 18 fecit
deus G 21 aerie* (m eras.) CG die C (diS m3) V die* P dns C
(n eras.) 22 nocte (g ex e m3) C 23 quod GPUU\' discrebit
(corr. m2) CG discribit P 24 sufficit PB suffccit C\' (corr. m3) G.
om. r, est
De qualitate igitur et substantia caeli satis est ea promere
quae in Esaiae scriptis repperimus, qui mediocribus et usitatis
sermonibus qualitatem naturae caelestis expressit dicens quod
firmauerit caelum sicuti fumum, subtilem eius naturam
nec solidam cupiens declarare. ad speciem quoque eius abundat
quod ipse de caeli firmamento locutus est quia fecit deus
caelum sicut cameram, quod intra caeli ambitum uniuersa
claudantur, quae uel in mari geruntur et terris. quod
similiter significatur, cum legitur, quia caelum deus extendit.
extenditur enim uel quasi pellis ad tabernacula, habitationes
18 Esai. 51, 6 Bas. 20 C (8 E) Isid. de nat. rer. 12, 2 21 Esai. 40,
22 Bas. 21 A (8 E) 24 Esai. 40, 22; 34, 4 (om. alt. et) 5 helementa C et (h exp. m2) G caelum II
Carn. Diu. aer N, fort. caelum aer aqua, cf. p. 29 u. 11 6 terram C
(m eras.) GP 7 repperies Cm3 Gm2 B lapidibus C (a in ras.)
10 demittitur GB dimittitur cet. 11 colligere (li ex le) m3 C m2 G
possimus M et px (i
de terrae quoque uel qualitate uel positione tractare
nihil prosit ad speciem futuri, cum satis sit ad scientiam quod
scripturarum diuinarum series conprehendit quia suspendit
terram in nihilo. quid nobis discutere utrum in aere pendeat
an super aquam, ut inde nascatur controuersia, quomodo
aeris natura tenuis et mollior molem possit sustentare
aut quomodo, si super aquas, non demergatur in
aquam grauis terrarum ruina? aut quomodo ei maris unda
non cedat et in latera eius sese loco suo mota diffundat?
multi etiam in medio aeris terram esse dixerunt et mole
sua inmobilem manere, quod aequabili motu hinc atque inde
ex omni parte protendat. de quo satis putamus dictum a
domino ad Iob seruum suum, quando locutus per nubem ait:
ubi eras, cum fundarem terram? indica mihi, si habes
scientiam. quis posuit mensuras eius, si nosti? aut
quis est qui superinduxit mensuram super eam? aut
super quid circuli eius confixi sunt? et infra: conclusi
mare portis et dixi: usque huc uenies et non transibis,
sed in te comminuentur fluctus tui. nonne euidenter
ostendit deus omnia maiestate sua consistere, non
numero, pondere atque mensura? neque enim creatura legem
tribuit, sed accipit aut seruat acceptam. non ergo quod in
medio sit terra, quasi aequa lance suspenditur, sed quia
maiestas dei uoluntatis suae eam lege constringit, ut supra
6 Iob 26, 7 14 Diels Dox. 559, 23 16 Iob 42, 7 sq. 38, 1 17 Iob 38,
4-6 Bas. 24 A (9 D) 20 Iob 38, 10 sq. m2 proderit) G prodest B speciem II Diu. spem K
6 conpraehendit C (e alt. ex i m3) 15 propendeat N 18 mensuras
ed. Rom. (td LXX) mensnram libri 19 mensuram 11 (aitapttov
LXX) mensuras libri 21 portis C (r ex s m3) 23 non] in Uind.
25 accipit P m2 accepit P ml cet. aut 115 ut M et Gm2 B (in ras.)
aut et W (et eras.) WIMI
propheta testatur dicens: fu-ndauit terram super firmitatem
eius: non inclinabitur in saeculum saeculi.
non utique hic quasi tantummodo artifex deus, sed quasi
omnipotens praedicatur, qui non centro quodam terram, sed
praecepti sui suspenderit firmamento nec eam inclinari
patiatur. non ergo mensuram centri, sed iudicii diuini accipere
debemus, quia non artis mensura est, sed potestatis, mensura
iustitiae, mensura cognitionis, quia omnia non tanquam inmensa
praetereant eius scientiam, sed cognitioni eius tanquam
dimensa subiaceant. neque enim cum legimus: ego
confirmaui columnas eius, uere columnis eam subnixam
possumus aestimare, sed ea uirtute, quae subfulciat substantiam
terrae atque sustineat. denique quam in potestate
dei sit terrae constitutio etiam hinc collige, quoniam scriptum
est: qui aspicit terram et facit eam tremere et alibi:
adhuc ego semel concutio terram. non ergo libramentis
suis inmobilis manet, sed frequenter dei nutu et arbitrio
commouetur, sicut et Iob dicit quia dominus commouet
eam a fundamentis, columnae autem eius exagitantur
et alibi: nuda inferna in conspectu eius, et non
est morti inuolucrum. extendens boream pro nihilo,
suspendens terram in nihilo, alligans aquam in nubibus
suis. columnae caeli euolauerunt et expauerunt
ab increpatione eius. uirtute mitigauit mare, disciplina
strauit cetum, claustra autem caeli timent
eum. uoluntate igitur dei inmobilis manet et stat in
Cin 32 17 Agg. 2, 6 19 Iob 9, 6 21 Iob 26, 6-8 24 Iob 26,
11-13 27 Eccl. 1, 4\' C (corr. m2) 2 firmamentum N 5 terrA C (5 ex a m2)
9 tanquam C m1 tamquam C m3 cet. 10 tanquam C tamquam cet. 13 suffulciat
VN 14 susteneat C (corr. m2) quam (s. m2 quia) M quu
(tn mg. m2 quia) 91\' qua 91 23 nihilo C nihilum cet. 25 discipHnam
II (m eras. P) 26 strauit G m2 in mg. iV instruit II cetum
V%\' coetum cet.
dei mouetur et nutat. non. ergo fundamentis suis innixa
subsistit nec fulcris suis stabilis perseuerat, sed dominus statuit
eam et firmamento uoluntatis suae continet, quia in manu
eius omnes fines terrae. et haec fidei simplicitas argumentis
omnibus antecellit. laudent alii quod ideo nusquam decidat
terra, quia secundum naturam in medio regionem possideat
suam, eo quod necesse sit eam manere in regione nec
in partem inclinari alteram, quando contra naturam non
mouetur, sed secundum naturam, praedicent artificis diuini et
operatoris aeterni excellentiam — quis enim artificum non ab
illo accepit aut quis dedit mulieribus texturae sapientiam
aut uarietatis disciplinam? — ego tamen, qui
profundum maiestatis eius et artis excellentiam non queo
conprehendere, non articulis me libramentis committo
atque mensuris, sed omnia reposita in eius existimo uoluntate,
quod uoluntas eius fundamentum sit uniuersorum et
propter eum adhuc mundus hic maneat. quod apostolicae
quoque liceat astruere auctoritatis exemplo. scriptum est enim
quia
propter eum qui subiecit in spe. liberabitur autem et
ipsa creatura a seruitute corruptionis, cum gratia diuinae
remunerationis auiarium.
20 Rom. 8, 20 sq. S ecclesiasten C et G m1 P V ecclesiastis C et G m2
ecclesiastes Cm3 cet. in om. N 2 innixa Henricus Schenkl enisa n
(enixa G) nixa N 3 persiuerat C (corr. m3) 5 eius sunt omnes
Diu. eius omnes sunt B finis C (-es m3) 6 laudant N\' ideo
ovi. S, 8. u. m2 M 7 terra. C (m eras.) 8 regionem C (m eras.
PV); sua
; De natura autem et qualitate substantiae caeli quid enumerem
ea quae disputationibus suis philosophi benignitatis
cum alii conpositum caelum ex quattuor elementis adserant.
alii quintam quandam naturam noui corporis ad constitutionem
eius inducant atque adfingant aetherium esse corpus, cui
quod huius mundi elementa suum quendam habeant cursum
atque usum et motum naturae, ut grauiora demergant et in
pronum ferantur, uacua et leuia in superiora se subrigant —
est enim proprius cuique motus —, in sphaerae autem circuitu
ista confundi et uim sui cursus amittere, quoniam sphaera
in orbem suum uoluitur et superiora inferioribus, superioribus
quoque inferiora mutantur. quorum autem secundum naturam
motus mutati sunt, horum necessario
qualitates substantiarum suarum. quid igitur defendimus
aetherium corpus esse, ne uideatur corruptioni obnoxium?
quod enim conpositum ex corruptibilibus elementis est necesse
est resoluatur. nam hoc ipso quod diuersae eadem sint
elementa naturae simplicem et inuiolabilem motum habere
non possunt, cum se diuersus elementorum motus inpugnet.
canentur enim motus omnibus aptus esse non potest et elementis
distantibus conuenire; nam qui
incommodus grauioribus elementis. itaque quando ad superiora
motus caeli est necessarius, terrenis grauatur, quando ad
inferiora decursus expetitur, igneus uigor ille uiolenter
etenim contra naturae suae usum deorsum cogitur.
omne autem quod in contrarium cogitur non naturae conlisis.
sed necessitati cito soluitur et in ea scinditur ex quibus
uidetur esse conpositum in suam quamque regionem singulis
CG 5 etaerium CGP etaereum V aethereum %\' (-ium
tn2) UB 6 neque aer M (aer ex aera) S, om. cet. 7 huiusmodi G
m2 N 9 pronum
sed non
ista opinio propheticae potuit obuiare sententiae, quam
diuina quoque domini Tesu Christi maiestas dei nostri in
euangelio conprobauit. dixit enim Dauid: principio terram
tu fundasti, domine, et opera manuum tuarum sunt
caeli. ipsi peribunt, tu autem permanes: et omnia
sicut uestimentum ueterescent, et tanquam amictum
mutabis ea et mutabuntur, tu uero ipse es, et anni
tui non deficient. quod adeo probauit in euangelio dominus
ut diceret: caelum et terra praeteribunt, mea autem
uerba non praeteribunt, nihil igitur agunt qui propter
caeli adserendam perpetuitatem quintum corpus aetherium
introducendum putarunt, cum aeque uideant dissimilem ceteris
adiunctam membri unius portionem labem corpori magis adferre
consuesse. simul illud aduerte, quia propheta Dauid, < dum)
terram priori loco nominauit et postea caelum, credidit opus
esse domini declarandum. quando enim dixit et facta sunt,
nihil interest quid prius exprimas, cum simul utrumque sit
factum, simul ne eo saltem praerogatiua caelo diuinae uideatur
adiudicata substantiae, ut primogenitae creaturae priuilegio
potior extimetur. itaque
qui mutuis disputationibus se refellunt: nobis autem satis est
ad salutem non disputationum controuersia, sed praeceptorum
25 Bas. 28 AB (11 DE) C (re ex ri m3) B 4 mansuri C (à ex a m3) 7 terra
C (4 ex a m2) 9 ipsi C (i alt. m3 ex e) 10 ueterascent B Cant.
tanquam C tamquam cet. 13 terra. C (m eras.) 15 aethereum 91\'
(-ium m2) 91B 17 corpori SB corporis M (s eras.) cet. 18 consueuisse
N\'B dum addidi, cum a, om. libri 19 prioreiji MS 22 simul
suspectum ne eo PVM neC eo S ne ei B in eo C ne haec in ras.
uerborum simul ne eo
artifex prius fundamentum ponit, postea fundamento posito
aedificationis membra distinguit et adiungit ornatum. posito
igitur fundamento terrae et confirmata caeli substantia — duo
enim ista sunt quasi uelut cardines rerum — subtexuit: terra
autem erat inuisibilis et inconposita. quid est erat?
ne forte in infinitum et sine principio extendant opinionem
conficiens et dicant ecce quia materia, id est
dicunt, etiam secundum scripturam diuinam non habuit initium.
uerum hoc dicentibus respondebis quia scriptum est: erat
autem Cain operarius terrae et de eo qui Iubal dictus
est habet scriptura: hic erat pater, qui demonstrauit
psalterium et citharam et homo erat in Ausitide
regione, cui nomen Iob. desinant ergo de uerbo quaestionem
mouere, cum praesertim praemiserit Moyses quia fecit deus
terram. erat ergo ex quo facta est. nam si sine principio
eam dicunt esse, iam non solum dominum, sed etiam
sine principio dicentes definiant ubinam erat. si in loco, ergo
etiam locus sine principio fuisse astruitur, in quo erat materia
rerum, quae principium non habebat. quod si absurdum uidetur
de loco credere, uidete ne forte uolatilem terram debeamus
4. 20 aq. 16 Iob 1, 1 C (p ex p m2) 6 et om. N ornatum C (tum in ras.) ornamentum
G m2 N\'B 8 quasi uelut scripsi qua.. (m3 quaa) uelut C quas uelut
GPVB quae (cras. 21\') uelut N\' uelut Mis 10 ne IBISB et ne M\' nisi
(m2 in ras. ex et) UU\' 11 id est re* C (res m2) id est res G (ylen add. m2)
id est TAHN PN\' B id est TAH S id est ylen V id est yle M filosofi CG
16 citharam N\'MB cytharam cet. ausithide N\'B ausitidi cet. 17 desinantq
C (desinam\' m3) 18 praemiserit moyses G (t moyses in ras.
m2) Pm2 praemiserimus esse
Quemadmodum ergo inuisibilia uisibilibus et ei qui ordinem
ac decorem donauit omnibus inconposita copulabantur ? nisi
forte, quia dixit: terra autem erat inuisibilis, inuisibilem
eam per substantiam credant et non ideo, quia aquis operta
18 Ioh. 17, 14 M (i pr. in ras.) pennis VU\'SB et (e ex i) m3 C m2 GU
5 pennae VWSB et (e ex i) m3 C m2 GP et (i m2 8. e pr.) M pennatae
B ut G («. m2 si) 2t (s. m2 hoc) huc 81\' 6 adhuc esse }l\'
8 adhuc ipsa CGP ipsa adhuc cet. facta om. MS erat ergo CGP
ergo erat cet. 9 subfulta C suffulta cet. 11 missa MS iaculatur
(corr. m2) GP iaculatur %M\' 12 ipso II erat m2 P91\', om. B.
erit P2C m1 cet. 14 deus id est M\'MS deus qui est (qui est m2 ex
id est) 9M\' 15 inaccessibilem C (s pr. add. m2) 17 sit nec mens M
V
(nec exp.) S (nec in ras.) seruolorum C (v m3) G et P (v m2) seruolorum
UM\' eeruulorum cet. 22 et inuisibilem C (et add. m3) M\'
et (eras. et) 91
et
fortasse dicant: cur enim deus - sicut dixit et facta sunt non
simul ornatus congruos surgentibus donauit elementis,
quasi non potuit caelum insignitum stellis subito ut creatum
est refulgere et floribus ac fructibus terra uestiri? potuit
utique, sed ideo primo facta, postea conposita declarantur, ne
uere increata et sine principio crederentur, si species rerum
uelut ingeneratae ab initio, non postea additae uiderentur.
terra legitur et isdem a philosophis, aeternitatis
quibus deus priuilegiis honoratur: quid dicerent si ab initio
XIII 2 14 Psalm. LXXV 9 18 Psalm. XXXII 9 20 Bas. 29 B (12 D) CGP uisu CP et (corr. m2) G 3 praetereant B
4 extimatione ml CG eiitimatione P ml existimatione C m2 V aestimatione
GP m2 cet. 13 poH hominum add. ut uideret S in mg. mX
15 malim es (LXX) 17 acciperat C (corr. m3) G (corr. *»2)
19 rebus assurgentibus Gm2 (I. ras., fuit surgentibus) UU\'M et (rebus
eras.) S adsurgentibus M\'B 20 qu.aвi (i eras.) CGP potuerit
Erasmus, recte puto 21 fulgere V 25 hisdem CPU\' et (h 8. u.) G
et 8 m2 M iisdem
quasi perpetua, sed quasi corruptibilis creaturae consummationi
uoluit subiacere. unde in Esaiae libro ait: tollite in caelum
oculos uestros et aspicite in terram deorsum, quia
C et (corr. m2) P adoremur (corr. m2) G 7 primo MS
8 fort. fecerit
itaque in constitutione mundi opinio malitiae interim
sequestretur, ne diuinae operationi et pulcherrimae creaturae
ea quae decolora sunt admiscere uideamur, maxime cum
sequatur: et spiritus dei superferebatur super aquas
quem etsi aliqui pro aere accipiant, aliqui pro spiritu, quem
spiramus et carpimus aurae huius uitalis spiritum, nos tamen
cum sanctorum et fidelium sententia congruentes spiritum
sanctum accipimus, ut in constitutione mundi operatio trinitatis
eluceat. praemisso enim quia in principio fecit deus
caelum et terram, id est in Christo fecit deus uel filius
dei deus fecit uel per filium deus fecit, quia omnia per
ipsum facta sunt et sine ipso factum est nihil,
supererat plenitudo operationis in spiritu, sicut scriptum est:
uerbo domini caeli firmati sunt et spiritu oris eius
omnis uirtus eorum. itaque quemadmodum in psalmo
docemur operationem uerbi, quod est uerbum dei, et uirtutem,
quam dedit spiritus sanctus, ita hic propheticum resultauit
oraculum quia deus dixit et deus fecit. spiritus quoque dei
superferebatur super aquas. ornando enim polo caeli germinaturis
terris pulchre spiritus superferebatur, quia per ipsum
habebant nouorum partuum semina germinare secundum quod
dixit propheta: emitte spiritum tuum, et creabuntur et
renouabis faciem terrae. denique Syrus, qui uicinus
12 Ioh. 1, 3 15 Psalm. XXXII 6 23 Psalm. CIII 30 24 Bas. 44
B (18 C) M\' et (corr. m2) G%t 5 snpcrferebatnr C (8. super lineola
erusa) G (super
hi ergo uolunt a domino deo nostro quattuor primum
elementa generata, caelum terram mare aerem, eo quod causae
rerum ignis et aer, terra et aqua sint, ex quibus mundi
species constat et forma. ubi igitur tenebrae nequitiarum
spiritalium locum habere potuerunt, cum augustae huius
decorem figurae mundus indueret? numquid malitiam simul
deus creauit ? sed ea ex nobis orta, non a creatore deo condita
morum leuitate generatur non ullam creaturae habens praerogatiuam
nec auctoritatem substantiae naturalis, sed mutabilitatis
uitium et errorem prolapsionis. eradicari hanc deus uult
A (in ml 8. u.) II (in eras. G) 3 cogent (corr. m4) A
ut fotu (ut uidetur) A suo] suo.. A ut uidetur; in Diu. animaret
scriptum est in ras. uerbi, cuius prima litt. fuit r; fort. reanimaret
5 sanctus spiritus ACPMtiB Carn. spiritus sanctus cet. 6 SUPERur
FE.... UR (ur m2) A 7 siui (corr. m3) A 9 qua (a in ras.) A
rati.ne (ut uidetur) A 10 uolunt a A VN uoluntatis C (s ut uidetur
add. m3) uoluntates
Quid igitur dicemus ? si enim neque sine principio est quasi
increata neque a deo facta, unde habet natura malitiam ? nam
mala esse in hoc mundo nullus sapiens denegauit, cum sit
tam frequens in hoc saeculo lapsus ad mortem. sed ex declinauit
quae iam diximus possumus colligere quia non est uiua
substantia, sed mentis atque animi deprauatio a tramite
non igitur ab extraneis est nobis quam a nobis ipsis maius
periculum. intus est aduersarius, intus auctor erroris, intus
inquam clausus in nobismet ipsis. propositum tuum speculare,
habitum tuae mentis explora, excubias optende aduersus mentis
tuae cogitationes et animi cupiditates. tu ipse tibi causa es
inprobitatis, tu ipse dux flagitiorum tuorum atque incentor
criminum. quid alienam naturam accersis ad excusationem
tuorum lapsuum? utinam te ipse non inpelleres, utinam non
praecipitares, utinam non inuolueres aut studiis decursi
aut indignatione aut cupiditatibus, quae nos innexos
A adnersa (e S. u. m2) A 2 deflectunt II (-untur
Cm3) 4 dicimus AGN\'B, quod fort. defendi potest 5 malitia (i ex
a m4) A 6 denegauit ml (\'G denegabit C m3 G m2 B, recte puto
sint A (n del.) 7 labsus A his (h 8. u. m4) A 8 colligere (i
ex e) CGP 9 deprauatio (pr in ras.) A 10 ante frequenter add.
quae 21\' obripit C (ri ex re) obrepit (it ex et) GP 12 periculum C
(cu ex co m2) G (um ex is m2) 13 tuum om. CGP 14 mentis s. u. C
explora (lor in ras. ml ex rol) A optende A obtende cet. aduersus
A (d ex t ml) M\'B aduersum eet. 15 tuae (e s. u. m2) A
16 inprobitatis A (b ex u m4) C (b ex u, is ex es m3) G (b ex u, is
ex es m2) atque (t ex d m4) A incentor at in ras. m2) A 17 accersis
A et (c pr. a. u.) B arcersis CPVU\' arcescis 9I3f arcessis cet.
18 labsuum A lapsum CP et (m2 lapsuft) G inpelleret (-es m2) A
19 inuolueris (-es m3) A ab (aut C m3) studiis II immoderaturibus
A (corr. m3) inmoderationibus C et (corr. m2) GP inmoderatoribus - \'
X 20 indignationem A (v s. e mS) C (-nie m3 ac mox m3 cupiditatis)
P (m exp.) indignationibus B
studia, cohibere iracundiam, cohercere cupiditates, in nobis
etiam indulgere luxuriae, adolere libidines, inflammare iracundiam
uel inflammanti aurem accommodare, eleuari magis
superbia, effundi in saeuitiam quam reprimi in humilitatem,
diligere mansuetudinem. quid naturam accusas, o homo? habet
illa uelut inpedimenta quaedam senectutem et infirmitatem.
sed senectus ipsa in nobis moribus dulcior, in consiliis utilior,
ad constantiam subeundae mortis paratior, ad reprimendas
libidines fortior. infirmitas quoque corporis sobrietas mentis
est. unde ait apostolus : cum infirmor, tunc potens sum.
itaque non in uirtutibus, sed in infirmitatibus gloriabatur.
responsum quoque diuinum refulsit oraculo salutari quia uirtus
in infirmitate consummatur. illa cauenda quae ex nostra
uoluntate prodeunt delicta iuuentutis et inrationabiles passiones
corporis. quorum igitur nos sumus domini, horum principia
extrinsecus non requiramus nec diriuemus in alios, sed
agnoscamus ea quae propria nostra sunt. quod enim possumus
non facere si nolimus, huius electionem mali nobis potius
debemus quam aliis ascribere. ideo etiam in iudiciis istius
APV et m3 C moderari C ml cet. 2 studia APVU\'M\'B
studio C (studium m3) G (s. t studia m2) 81 (studia m2) cet. cohercere
A (r pro a. u.) IIJV-B coercere MS cupiditatem GPV Diu.
nobis All nobis est N S luxoriae C et (corr. ml) GP iragundiam
C 4 adcommodare UN\' B 5 superuia (corr. m3) A superbiam
P repremi (corr. ml) A in A, om. cet. umilitateip (m
exp. m2)A humilitatem CV et (6 m2 ex e) 91\' humilitate G (e ex 6) cet.
7 inpedimenta C (in s. u.) 8 nobis cet.
10 subrietas M\' et (corr. m2) CGPWl\' 12 in alt. om. UM\', 8. u. m3 C
13 oraculum (corr. ml) A salutari A (m2 ex salus uel saluti) G m2
saluatoris CPV et ml G 15 inrationabiles (es ex is m3) A 16 quorumque
(que del. ml) A 17 diriuemus AP deriuemus cet. 18 proprie
N, fort. recte 19 facire C nolimus A (s s, u.) MS et ml CGPV
nolumus C m3 GPV m2 N\'B 20 ascribere AS adscribere cet. istis
(om. mundi) N
astringit, poena condemnat. neque enim si per furorem aliquis
innocentem peremerit, obnoxius morti est. quin etiam ipsius
accipit inpunitatis spem, refugii facultatem, ut possit euadere.
hoc igitur de eo quod proprie malum uidetur dictum
sit; mala enim non sunt nisi quae crimine mentem inplicant
et conscientiam ligant. ceterum pauperiem ignobilitatem aegritudinem
mortem nemo sapiens mala dixerit nec in malorum
sorte numerauerit, quia nec contraria istis in bonis habentur
maximis, quorum alia nobis ex natura, alia ex commoditate
accidere uidentur.
non otiose nobis excursus iste processit, ut
probaremus tenebras et abyssum simpliciter accipienda. erant
enim tenebrae de obumbratione caeli, quia omne corpus
umbram facit, qua obumbrat uel finitima uel inferiora et
ea maxime quae operire atque includere uidetur. includit
autem caeli polus, quia caelum sicuti camera extenditur,
quemadmodum supra demonstrauimus. non ergo principalis
erat tenebrosa substantia, sed quasi umbra secuta est
mundi corpus caligo tenebrarum. itaque momento diuinae
praeceptionis mundus adsurgens intra se inclusit umbram,
ut si quis in campi medio, quem sol meridianus inluminat, B
ex modi A (mundi m3) uoluntarias A conpulsus A
(ut uidetur) 2 astringit II . stringit
Et spiritus inquit dei superferebatur super aquas
et dixit deus: fiat lux. merito ergo praemissus est spiritus
dei, ubi diuina incipere habebat operatio. fiat inquit lux. unde
uox dei in scriptura diuina debuit incohare nisi a lumine,
unde mundi ornatus nisi a luce exordium sumere? frustra
enim esset, si non uideretur. erat quidem deus ipse in lumine,
quia lucem habitat inaccessibilem, et erat lumen uerum, quod
inluminat omnem hominem uenientem in hunc mundum: sed
eam lucem fieri uoluit, quae oculis corporalibus
17 Bas. 44 C (18 E) 21 I Tim. 6, 16 Ioh. 1, 9 ml ex s) A repentem (m del. m4) A obsapiat M
obsepiat cet. 3 schena AUM\' et (h 8. u.) B schema 91\' scena II
scenae MS 4 obscurum n sit ΑΠUU\'MS 5 antro
et discreuit inter lucem et
tenebras et uidit deus lucem quia bona est. dixit, et
sonum uocis nullus audiuit: discreuit, et operationis molimina
nemo deprehendit: uidit, et oculorum eius intentionem nullus
aspexit. et uidit inquit deus lucem quia
ignorabat uidit nec id quod nesciebat ante aut non uiderat conprobauit,
sed bonorum operum
non egeant, sed gratiam suam, cum uidentur, ipsa
testentur. plus est quod probatur aspectu quam quod sermone
laudatur. suo enim utitur testimonio, non alieno suffragio. quodsi
aput nos oculis iudicium emittitur, quibus simul et gratia uenustatis
et rerum natura conprehenditur, quanto magis deus omnia
45 C, 48 B (19 C, 20 A) 16 Bas. 45 C (19 D) et (i 8. e m2) G lumen m2 ex lucem G 2 ori A miserit
(t in ras. m3 fort. ex s) A emiserit B (e pr. s. 14.) S Baeda, recte
puto profundi.
et uocauit deus diem lucem et tenebras
uocauit noctem, ut et nomine ipso diem noctemque distingueret.
aduertimus itaque quod lucis ortus ante quam solis diem
uideatur aperire; principia enim diei noctis exitum cludunt 21
finisque temporis et status limes nocti et diei uidetur esse
48 B (20 AB) 15 Bas. 48 B (20 B) om. ml A, a. u. add. m2; m. ant. post
quae add. fecit scribtum A 2 iustos (o ex u m4) A 3 non pr.
om. CPV, s. u. m2 G ut alia
unus. quaerunt aliqui, cur prius uesperum, postea mane
scriptura memorauerit, ne forte noctem prius quam diem
significare uideatur. nec aduertunt primo quod praemiserit
diem dicendo: et uocauit deus diem lucem et tenebras
uocauit noctem, deinde quod uespere finis diei sit et mane
finis noctis. ergo ut praerogatiuam et primatus natiuitatis diei
daret, prius finem diei significauit, post quam secutura nox
esset, deinde postea finem noctis adiunxit. eo usque autem
noctem diei scriptura anteferre non potuit, ut et diei et noctis
tempora diei appellatione concluserit et tamquam principalis
auctoritate nominis uindicauerit. et hanc scripturae esse consuetudinem,
ut potiori appellationem deputet, frequentibus
exemplis probamus, siquidem et Iacob dixit: dies uitae
meae pusilli et mali et iterum: omnes dies uitae meae
et Dauid posuit: dies annorum meorum, non dixit et
noctes, unde aduertimus ea quae nunc in specie historiae traduntur
uim statuisse legis in posterum. principium ergo dieiuox
dei est: fiat lux. et facta est lux. finis diei uespera est. iam
18 Psalm. XXn 6 19 Psalm. LXXXVIIII 10 A 2 nubibus A (bi s. u. m2) adpareat CG
3 demonstrat N 4 factus CPV factQg G uesper CP factum est
om. II dies (d ex corr.) A 5 cur G (ur m2 in ras.) VMSB cum
cet. 6 et 13 scribtura A 7 quod primo II 8 dicendo (c s. u. ml) A
uocauit A (q pro 0 scribere uoluit librarius) lucem diem CGP
11 significaret CPV et (corr. m2) G 12 eousque (ou in ras. m2) A
13 potuit 8. u. A 15 auctoritatem CPVMB auctoritate G (e ex S)
scribturae A 16 potiore P potiori G (i alt. in ras.) appellationem
C (m eras.) 17 giquidem A (9 ex s m3) 18 et pr. s. u. m2 A
et iterum... meae post meorum u. 19 transponenda esse uidentur
19 daaid (d alt. ex t m2) A posuit (s in ras. m%) A 20 in om. II
21 legisse (se del. m2) A 22 lux pr. s. u. m2 A uespere UB
uesper U\'M\'MS
quia diem primo uocauit lucem et secundo uocauit tenebras
noctem.
praeclare etiam unum, non primum diem dixit; nam
secuturo secundo et tertio die et deinceps reliquis primum
potuit dicere — et hoc ordinis uidebatur - sed legem statuit, ut
XXIIII horae diurnae atque nocturnae diei tantum nomine
definiantur, ut si diceret: XXIIII horarum mensura unius diei
tempus est. sicut enim uirorum generatio conputatur et intellegitur
etiam feminarum, quia nectuntur secunda potioribus,
ita etiam dies numerantur et noctes aestimantur adiunctae.
sicut igitur circuitus unus ita unus dies. nam plerique etiam
ebdomadam unam unum diem dicunt, quod in se quasi in
unum redeat diem et quasi septies in se recurrat. est autem
haec circuitus figura a se incipere et in se reuerti. unde et
saeculum unum interdum scriptura dicit — nam etsi aliis
locis saecula appellat, uidetur magis diuersitates statuum
publicorum uel negotiorum significare quam saeculorum successiones
aliquas definire — quia dies domini magnus et
praeclarus et alibi: ut quid
domini? et hic tenebrae et non lux; manifestum est enim
quod male consciis et indignis dies ille tenebrosus sit, quo
fulgebit innocentia et mens noxia cruciabitur. ceterum quod
sine interpellatione noctium et successione tenebrarum dies
4, 12 C.) 14 Bas. 49 D (21 BC) 18 Ioel 2, 11 Bas. 52 A (21 C)
19 Amos 5, 18 21 Matth. 13, 43 23 Esai. 60, 19 sq. m2 ex a) A sententiam (m del. m4) A 5 uidebatur (b
ex u m2) A 6 atque (t ex d m4) A 7 definiantur (i alt. ex e m4) A
ut ml AQ ac A m2 (8. ut m5) Gm2 B 9 ..secunda (se ut uidetur
eras.) A 12 ebdomada
pulcre autem uicem utramque unum dicturus diem
matutino eum
et in lucem desinere. non enim est integrum diei tempus et
noctis, nisi fuerit expletum. unde et nos semper quasi in die
honeste ambulemus et abiciamus opera tenebrarum. noctem enim
ad quietem corporis datam esse cognoscimus, non ad excutitur
alicuius et operis functionem, quae somno et obliuione transcurritur.
non sit in nobis comisatio et ebrietas, cubile et
inpudicitia, non dicamus: tenebrae et parietes operiunt nos,
et quis scit si uidebit altissimus ? sed sit in nobis amor lucis
et cura honestatis, ut tamquam in die ambulantes opera
nostra coram deo lucere cupiamus, cui est honor laus
cum domino nostro Iesu Christo et sancto spiritu
a saeculis et nunc et semper et in omnia saecula saeculorum
amen.
9 Rom. 13, 13 10 Sir. 23, 18 (26) 13 Matth. 5, 16 AN et (t s. u. m2) V sicut CP et (sit ni2) G 2 pulcrae A
(a del. m4) C pulchrae P pulchre cet. 3 cum (del. m2) concluBit A
quo conditum caelum, terram creatam, aquarum exundantiam,
circumfusum aerem, discretionem factam lucis atque tenebrarum
dei omnipotentis et domini Iesu Christi, sancti
quoque spiritus operatione cognouimus. quis ergo non miretur
dissimilibus membris disparem mundum in corpus unum adsurgere
et insolubili concordiae caritatisque lege in societatem
et coniunctionem sui tam distantia conuenire, ut quae
discreta natura sunt in unitatis et pacis uinculum uelut
conpassione nectantur? aut quis haec uidens possibilit.atem
rationis infirmo ingenio rimetur? quae omnia uis
diuina inconprehensibilis humanis mentibus et ineffabilis
sermonibus nostris uoluntatis suae auctoritate contexuit.
fecit igitur deus caelum et terram et ea quasi auctor esse
praecepit, non tamquam figurae inuentor, sed tamquam operator
naturae. nam quomodo sibi conueniunt operatoria inpassibilis
dei uirtus et passibilis materiae natura tamquam
altera ab altera quo indiguerint mutuantes? nam si increata
materia, uidetur ergo deo creandae potestas materiae defuisse
et ab ea operationi subiacentia mutuatus: si uero inconposita,
mirum admodum coaeternam deo materiem decorem sibi B
A prophetici. (se ut uidetur eras.) C 3 potuimus C (i ex
e m3) 4 qua C et (o s. a m2) G exundantia II (-am m2 (?)
5 atque (t ex d m4) A 6 dlo (5 del. m4) A omnipotentis (s s. u.,
m2) A omnips
quae dicimus probabiliter ac simplici mente et sedulo ingenio
pensare dignemini, non secundum philosophiae traditiones et
inanem seductionem suasoriae ueri similia colligentes, sed secundum
regulam ueritatis, quae oraculis diuini sermonis exprimitur
et contemplatione tantae maiestatis fidelium pectoribus infunditur,
quia scriptum est: confirma me in uerbis tuis: narrauerunt
mihi iniusti exercitationes, sed non sicut
lex tua, domine. omnia praecepta tua ueritas. non ergo
secundum elementorum naturas, sed secundum Christum, qui
omnia quae uoluit fecit abundans plenitudine diuinitatis suae,
85 sq. 22 Colos3. 2, 9 C (corr. m3) P acciperit C et (corr. vi2) GP 2 tempore
A (e alt. in ras.) possiderit A (corr. m 4) C (corr. m3) 3 operator
(op ex ur m1) C 4 possit A (corr. m4) PN\'MS operari (i tn2 in ras.) A
6 conferendus (s ex m m2 ?) A 8 atque (t ex d m4) A 9 substantiam (m
del. m2) A 10 prodeat (t in ras.) A 11 secund.m (a eras., u 8. ras. m2) A
scribtorum (ra 8. ru m2, del. et corr. scribturam m4) A scripturaB
scriptorem (m2 scripturam) S scriptorum G (m2 scripturam; scriptoris
m
ueritatem G in mg. m3 et Cant.) 12 ut eras. C 18 tente (m m2) A
14 non (n pr. 8. u. in ras. m2) A philusofiae A traditionis C
15 suasori. (ultima littera euanida, e m2) A suasori? V suasuci CP et
ml G suasurę
aquae et sit discernens inter aquam. et factum est
sic. audi uerba dei: fiat dicit. iubentis est, non aestimantis,
imperat naturae, non possibilitati obtemperat, non mensuras
colligit, non pondus examinat. uoluntas eius mensura rerum
est, sermo eius finis est operis. \'fiat\' inquit \'fauorum
inter mediam aquam\'. firmum est omne quod statuit deus.
et satis pulchre praemisit ferunt firmamentum\\ antequam
subiceret \'inter mediam aquam>, ut tu prius crederes firmamentum
ex praecepto dei factum quam de aquarum proflua
9, 7) 5 Luc. 18, 43 9 Exod. 15, 6 18 Gen. 1, 6 et 7 Bas. 53 C
(22 E) B; cf. Luc. 17, 12 3 et expectabat II 6 et alt. om. N
7 mosea C 12 confer in ras. C 17 ea tu N (ea tractanda VI\')
creator IIB 18 inter medium aquae II inter meilium aquarum 91M\' in
medio aquarum B inter mediam aquam WMS 19 aquam et aquam G
m2 N\' Cant. 24
sed prius consideremus quid sit firmamentum, utrum ipsum
sit quod in superioribus caelum appellauit an aliud et
si duo caeli an plures. nam sunt qui unum caelum esse
dicant nec alterius caeli faciendi, dum esset una flantibus, ut ipsi
aiunt, potuisse subpetere substantiam, quoniam cum omnis
superiori caelo esset expensa, nihil reliqui fuit quod ad
aedificationem secundi caeli tertiiue proficeret. alii uero innumeros
caelos et mundos esse adserunt, quos inrident sui —
non enim nobiscum illis maior quam cum suis pugna est —
qui geometricis numeris et necessitatibus
quod aliud caelum esse non possit nec pati naturam, ut aut
secundum aut tertium sit, nec operatoris uirtutem idoneam,
ut multos caelos faceret. et quis non hanc eorum artificem
facundiam inrideat, qui cum ex una atque eadem causa plura
eiusdem generis ab hominibus fieri posse non abnuant, de
creatore omnium dubitent, utrum plures caelos facere potuerit,
de quo scriptum est: dominus autem caelos fecit et alibi:
omnia quaecumque
AR (24 AB) Cic. Acad. II 55 24 Psalm. LXXXXV 5 25 Psalm.
CXIII 11 (3 b) post aquam add. in mg. G m2 5 quod sic C (scit m3)
G (aict m2) P quod sit V 6 hortus CP et th exp.) G 7 origenem C
8 ipsud C (corr. m3) P ipsuG (corr. m2) 11 dum II cum N esset
NATAE CPV et (m2 una ilen) G ipti C (ti in spatio uacuo m.
ant.) P ipsi (si
itaque nos non solum secundum, sed tertium
caelum esse negare non possumus, cum apostolus raptum se ad
tertium caelum scriptorum suorum testificatione confirmet.
Dauid etiam caelos caelorum in illo
choro. quem imitantes philosophi quinque stellarum et solis
et lunae globorum consonum motum introduxerunt, quorum
orbibus uel potius globis conexa memorant omnia. quos sibi
innexos et uelut insertos
motu ferri arbitrantur eoque inpulsu et motu ipsorum orbium
dulcem quendam et plenum suauitatis atque artis et gratissimi
modulaminis sonum reddi, quoniam scissus aer tam artifici
motu et acuta cum grauibus temperante ita uarios aequabiliter
concentus efficiat, ut omnem supergrediatur musici
carminis suauitatem.
huius rei fidem si requiras atque expetas
sensu nobis et auditu probari, haesitant. formica si uera. foret, quomodo
tanto motu orbium concrepante, cum ille caelestis orbis,
cui adfixos ferunt stellarum cursus, qui sine intermissione uoluuntur,
concitatiorem habeat conuersionem atque acutum sonum
excitet, hic autem lunaris grauissimum, non audiretur a nobis,
cum leuiora audire soleamus? fidem ergo eius disputationis
si testimonio nostro et auditus munere exigamus probari,
referunt obsurduisse aures nostras et hebetiorem nobis sensum
audiendi factum propter illam a principio nostrae generationis
4 II Cor. 12, 2 6 Psalm. CXXXXVIU 4 7 Bas. 57 B (24 C) 8 Cic.
de rep. VI 17 sq. 22 Bas. 57 C (24 D) 24 Cic. de rep. VI 19 G (uere m2) 8 tibi nihil N sed II sed etiam N et m2 G
4 apostulus C et (corr. m1) P 6 dm II dum N, fort. recte 7 fllosofi
CGP fllosophi V quinque II VII B septem cet. 16 expectas C
(c eras.) V et (m2 expectes) G expextas P 17 haesitant C (h postea
add.) aesitant
in medio aquae et sit discernens inter
aquam et aquam. et hinc tractatur, utrum hoc firmamentum
appellet, quod ante iam fecit, de quo scriptum est: in principio
fecit deus caelum et terram. nec fallit quod aliqui
ante nos ita acceperint, eo quod supra creatum auctore deo et
conditum caelum scriptura expresserit, hic expositionem operis
(24 E) 20 cf. Philo de opif. mundi 10 (8, 3; 10. 22 C.) B et (o alt. ex i) G m2 91\' 3 cathadyta CG et (m2 cathadupa)
P cathadita 91\' catadyta S catadita M chadyta 9t (8. m2 i cataduppa
nili) M\'B magnitudinem CPV magnitudine G (e ex is) 4 audiendi*
C (, fort. s eras.) 6 conuersiones C (s alt. eras.) P m2 V conuersionis
P ml et (-ne m2, in mg. m2 collisione) G 7 conlisiones
CPB et (m2 8. u. conuersiones) G conlisione V ferri. C ferrea G
(i m2 8. w) ferri (r pr. 8. aa.) P 8 uehementioris C (-es m3) 10 dulcidinem
(corr. m3) C (corr. m2) P 11 effecit (corr. m2) GPM 15 ab
UN\' B a MS 20 fort. hic 21 appellet C (et ex at, ut uidctur)
23 acceperit C (-rint m3) P acceperint G (n 8. u.) 24 hinc II (n exp.
G) expositione
et primo uolunt id destruere quod frequenti
scripturarum lectione inolitum nostris et inpressum est
mentibus, quia aquae super caelos esse non possunt, dicentes
rotundum esse orbem illum caeli, cuius in medio terra sit, et
in illo circuitu aquam stare non posse, quod necesse est defluat et
labatur, cum de superioribus ad inferiora decursus est. quomodo
enim aqua super orbem stare ut aiunt potest, cum orbis ipse
uoluatur? haec est illa uersutia dialecticae. da mihi unde
tibi respondeam. quod si non detur, nullum uerbum refertur.
petunt sibi concedi axem caeli torqueri motu concito, orbem
autem terrae esse inmobilem, ut astruant aquas super caelos
esse non posse, quod omnes eas uoluendo se axis effunderet,
quasi uero, ut concedamus illis quod postulant et secundum
eorum opiniones illis respondeam, negare possint in illa
altitudine et profundo uel longitudinem esse et latitudinem,
quam nemo potest conprebendere nisi is qui inpletur in.
omnem plenitudinem dei, ut apostolus ait. quis enim facile
22 Ephes. 3, 18 sq. C diffunderit C (n eras.) diffunde»»et P (i tn2)
diffapderit (t s. u. m2) ęţ G 7 sub (b ex corr.) firmamento (to in
ras.) C et inter ... firmamentum
nos autem scripturarum
seriem atque ordinem sequimur et opus contemplatione
aestimamus auctoris, quid dictum sit et quis
dixerit et cui foueri.
medio aquae et sit discernens inter aquas. audio firmamentum
fieri praecepto, quo diuideretur aqua et ab inferiore
superior discerneretur. quid hoc manifestius? qui iussit discerni
aquam interiecto et medio firmamento prouidit quemadmodum
diuisa atque discreta manere possit. sermo dei uirtus
naturae est et diuturnitas substantiae, quoad uelit eam manere
qui statuit, sicut scriptum est: statuit ea in saeculum et
in saeculum saeculi; praeceptum posuit, et non praeteribit.
et ut scias quia de istis aquis hoc dixit, quas tu
negas posse in superioribus caeli esse, audi superiora: laudate
eum caeli caelorum et aquae, quae super caelos sunt,
laudent nomen domini. nonne quasi aduersanti tibi dixit:
quoniam ipse dixit et facta sunt, ipse mandauit et creata
sunt: statuit ea in saeculum et in saeculum saeculi;
praeceptum posuit, et non praeteribit. an non uidetur tibi
auctor idoneus, qui legem suo operi daret? deus est qui
CXXXXVIII 4 sq. 24 Psalm. CXXXXVIII 5 sq. C potest cet. 4 rotundata CP 13 praecepto Cm3 per
praeceptum M (per del.) S (per eras.) praeceptum cet. 17 et diuturnitatis
C (et diuturni in ras. minoris spatit) diuturnitas substantiae
G m2 diuturnitatis substantia G ml cet. quoad usque N\' et (uaque
8. u. m2) G 18 et in saeculum. om. N 23 aduersantibus (om. tibi) V
25 et in saeculum om. N
in remunerationibus, inconprehensibilis in operibus eius, cuius
altitudinem sapientiae quis inuestigare facilis ? sed dicit filio
id est brachio suo, dicit uirtuti suae, dicit sapientiae suae,
dicit iustitiae. et facit filius quasi potens, facit quasi uirtus
dei, facit quasi sapientia dei, facit quasi iustitia diuina. cum
haec audis, quid miraris si supra firmamentum caeli potuit
tantae maiestatis operatione unda suspendi?
De aliis haec colligite, de his quae uidentur oculis hominum,
quomodo ad Iudaeorum transitum, si rationem quaeris,
se unda diuiserit. non solet hoc esse naturae, ut aqua se
discernat ab aqua et in profundo interfusiones aquarum terrae
medio separentur. gelauerunt inquit fluctus et firmamenti
specie cursum suum insolito fine frenarunt. nonne potuit
etiam aliter Hebraeum populum liberare ? sed tibi uoluit
ostendere, ut eo spectaculo etiam illa quae non uidisti aestimares
esse credenda. Iordanes quoque reflexo amne in suum
fontem uertit. haerere aquam, cum labitur, inusitatum, redire
in superiora sine ullo repagulo inpossibile habetur: sed quid
inpossibile ei qui dedit posse infirmis, ut infirmus dicat:
omnia possum in eo qui me confortat. dicant certe
quemadmodum aer cogatur in nubem, utrum pluuia nubibus
generetur an sinu nubium colligatur. uidemus plerumque
4, 13 Bas. 64 BC (27 AB) 22 Uerg. Aen. V 20 G m2 B 2 eius exp. G, eras. P, om. MS 3 sed II iste N
4 id est n id est dicit N 8 tanta C 9 collegite (corr. mf) CG et
ml P collige
deinde cum ipsi dicant uolui orbem
caeli stellis ardentibus refulgentem, nonne diuina prouidentia
necessario prospexit, ut intra orbem caeli et supra orbem redundaret
aqua, quae illa feruentis axis incendia temperaret? propterea
quia exundat ignis et feruet, etiam aqua exundauit in terris, ne eas
surgentis solis et stellarum micantium ardor exureret et tenera
rerum exordia insolitus uapor laederet. quanti fontes fluuii lacus
inrigant terras, quia eas internus quidam ignis uaporat! unde
enim aut arbores germinarent aut frumenta uel sata prorumperent
uel orta coquerentur, nisi ea interior quoque ignis
rer. 14, 2 20 Isid. de nat. rer. 12, 4 23 Uerg. Ecl. VI 33 sq. fort. totius orbis scribendwn 7 utique non
desinit in ras. ml C 8 auritur II (corr. m2 G) discendit C et
(corr.) G discendet
Noli igitur incredibilem opinari aquarum multitudinem, sed
respice ad uim caloris et incredulus non eris. multum est
quod ignis absorbet quod uel ex illo nobis debet esse manifestum,
cum medici uasa quaedam angusta ore, planiora
desuper, intus concaua, leui lucernae concepto lumine adfigunt
corpori, quemadmodum calor ille omnem in se rapiat umorem?
quis igitur dubitet quod ignitus aether et magno feruens
uapore inflammaret atque exureret omnia, nisi lege quadam
sui cohiberetur auctoris, ut nec flumina nec lacus nec ipsa
maria uim eius possent restinguere ? et ideo desuper aqua
inpetu quodam descendens in tantos plerumque imbres
rer. 83, 1 . N\'B et m2 GS 2 fasis llJIB fassis S eusis N\' euxis
G m2 causas eis C et (corr. m2) G caucas_,eis P 3 euxenum CP
et (corr. m2) G, fort. recte praecipitans
in quo euidens dat indicium, quod elementum sibi
aquarum ad temperiem sui sumpserit. tantum autem inest illis
inpugnandae ueritatis studium, ut solem ipsum negent calidae
naturae esse, eo quod albus sit et non rubicundus aut rutilus in
speciem ignis. et ideo aiunt quod nec ignitus natura sit et si quid
habet caloris, ferunt ex nimio motu conuersionis accidere. quod
ideo dicendum putant, ut nihil uideatur umoris consumere, quia
calorem, quo umor uel minuitur uel plerumque exhauritur, non
habet naturalem. sed nihil agunt, cum ista componunt, quia nihil
interest utrum ex natura calorem quis habeat an ex passione
aliquaue ex causa, quia ignis omnis consumptor umoris est uel
huiusmodi materiae, quam flamma consueuit exurere. nam
siue ex lignis hautquaquam semiustulatis, sed inter se inflexerit
ignis excussus excipiatur foliis, etiam flamma adolet, ac si
de igne accendas facem, siue de flammae lumine lumen accendas,
eadem species et natura est luminis, ac si illud non naturalis
ignis adoleuerit, sed accidens causa generauerit. uel hinc
saltem contemplentur solis calorem, quod diuersa ei deus
constituit cursus sui loca et tempora, ne, si semper in
isdem moraretur locis, cottidiano ea uapore exureret. mare
4 Baa. 69 B (29 C) Isid. de nat. rer. 15, 1 15 Bas. 69 C (29 D)
16 Uerg. Aen. I 174 sq. 20 Isid. de nat. rer. 17, 3 22 iBid. de nat.
rer. 42 Bas. 72 A (29 E 30 A) addidi et Brux. lacos C et (corr. ml) GP 3 elementum Uind.
elimentum Isid. alimentum cet. 4 sumserit CG et (corr. m2) P
6 et non scripsi et II non N Isid., Bas. 69 B 7 specie II
8 eximio (corr. mS) C (corr. m2) GP accidere G (i ex e m2) 9 umoris
U\'S humoris cet. 10 umor WMS humor cet. exhauritur 91 exauritur
cet. exuritur Isid. 11 proponunt Isid. 13 aliquaue scrtpst aliqua
atque libri; uel ex aliqua Isid. humoris W (h 8. u.) cet. 15 hautquaquam
(h m2 8. fl.) 21MS haudquaquam Pm2 VB autquaquam CWM4
et ml PU aut quadam
medium aquae. non moueat, sicut iam dixi, quia supra
caelum ait, hic dicit firmamentum, quoniam et Dauid
ait: caeli enarrant gloriam dei, et opera manuum eius
adnuntiat firmamentum, hoc est: mundi opus, cum uidetur,
suum laudat auctorem; inuisibilis enim maiestas eius per ea
quae uidentur agnoscitur. et uidetur mihi nomen caelorum
commune esse, quia plurimos caelos scriptura testificatur,
nomen autem esse speciale firmamentum, siquidem et hic
ita habet: et uocauit firmamentum caelum, ut uideatur
supra generaliter dixisse in principio caelum factum, ut omnem
caelestis creaturae fabricam conprehenderet, hic autem specialem
firmamenti huius exterioris soliditatem, quod dicitur caeli firmamentum,
sicut legimus in hymno prophetico: benedictus es
in firmamento caeli. nam caelum, quod
dicitur, latine, quia inpressa stellarum lumina uelut signa
habeat, tamquam caelatum appellatur, sicut argentum, quod
signis eminentibus refulget, caelatum dicimus,
inminutionem too
3, 56 22 Isid. de nat. rer. 12, 2 23 cf. Eeifferscheid Suet. rel. Add.
p. XVIII 25 Bas. 72 B (30 B) llort. isti 2 absumitur II (absumantur G m2) S 3 consumit II (t eras. (?)
4 diiudicatione (di ex de) CGP dieiudicatione V 11 ait II dicit N
17 habetur MSB uocauit deus Gm2 NB 21 ymno CS 22 et 25
OTpANOC libri 26 anOTOyOpaCOal M AITOTOTPACeAI CGP
AITOTOTP ACeAI 91; maior carruptela in cet. uidetur N\' diuiditurll
uideatur cet. at. IIPOTaNTIAlACTOAHN M in mg. m2 TPOTANTA-
DIACTOANEN CGP et similia fere cet.
lucidus est, tamquam uisibilis. unde puto et illud dictum
uolatilia caeli semper uident faciem patris mei, qui
in caelis est et uolatilia circa firmamentum caeli, eo
quod potestates, quae sunt in illo uisibili loco, spectent haec
omnia et subiecta suis habeant conspectibus.
denique clausum
caelum dictum est temporibus Heliae, quando in Achab etlezabel
perfidia regnabat, cum populus regali sacrilegio deseruiret, eo quod
nemo ad caelum oculos erigebat, nemo eius auctorem uenerabatur,
sed ligna et lapides adorabant. unde hoc colligimus? quia et in
maledictionibus populi Istrahel dixit deus: erit tibi caelum
super caput tuum aereum et terra tua ferrea, quando
pretium perfidiae luens populus Iudaeorum intemperie caeli et
terrae infecunditate multatur; de caelo enim causa fertilitatis.
denique et Moyses id benedictionibus tribui Ioseph a finibus
caeli et rore abyssi fontium deorsum et secundum
horam a solis cursu et a conuenientibus mensibus et a
uertice montium et collium aeternorum dedit, eo quod
moderatione caelesti terrarum fecunditas nutriatur. ferreum ergo
caelum, quod nullum exundat umorem, quando nullus nubibus
imber rumpitur. est etiam ferreum caelum subobscurus aer
pressus atque nebulosus colore ferrugineo, quando rigore
frigoris stringitur terra. tunc ueluti super caput nostrum
11 Deut. 28, 23 15 Deut. 33, 13-15 Bas. 72 BC (30 BC) 21 Bas.
73 AB (30 C) CGll OTPANOC cet. nuncupatur C (u alt. in ras.) noncupatur
G 5 inuiBibiles G (e ex i m2) expectent II (spectent m2 G)
6 clusum GVM\'S clausum (a s. u. m2) UU\'M 7 hachab C et (h exp.) P
zezabel UWM\' gezabel B iezabel 91 (i ex z) 9 caelum MS caelos
cet. 15 id (ad P) benedictionibus II in benedictionibus P m2 benedictiones
N tribuit II 16 rore et abyssis Cant. 17 cursum C et
(m exp.) G a pr. 8. U. m2 G, om. PV 20 caelum est G (est 8. u.
m2); est ergo
nec praeterit rettulisse aliquos
caelos caelorum ad
et ideo laudare caelos uel enarrare gloriam dei, annuntiare
firmamentum, sed non quasi spiritalia, sed quasi opera
mundi enarrant, quemadmodum supra diximus. alii quoque
purificatorias uirtutes interpretati sunt aquas, quae super caelos
sunt. accipimus haec quasi ad tractatus decorem, nobis tamen
non alienum uidetur atque absurdum, si aquas ueras propter
illam causam quam diximus intellegamus. nam et ros et gelus
et frigus et aestus secundum hymnum propheticum benedicunt
dominum, benedicit et terra, < benedicunt et stellae>: et stellas
non ad intellegibiles naturas referimus, sed ad ueritatem.
laudant etiam dracones dominum, quia natura eorum et species,
cum uidetur, non minimum uel decoris offundit uel inesse
rationis ostendit.
11 Bas. 73 CD, 76 A (31 BC) 19 Dan. 3, 63-68 Bas. 76 BC (31 C)
23 Psalm. CXXXXYIH 7 25 Matth. 10, 16 M humor U\' (h 8. u. m2) cet. 6 quae et C 7 eliserit G m2
N\'B Isid. concrepat II sonitum
laudat pater quod facit filius. nihil in illo naturae degeneris
inuenitur, cuius opus a paterna non degenerat uoluntate.
uidit utique: non oculis corporalibus intendit, sed definiuit
plenitudini gratiae conuenire, ut mihi eius iudicium
nos enim solemus etiam de iis quae diuina sunt
disputare. et quid mirum, si de opere retractare possint qui
de ipsius operatoris generatione faciunt quaestiones? ipsum
in iudicium uocant, ipsum inaequalem atque degenerem adserere
conantur. ideo legis et \'
eodem pater et filius maiestatis honorantur nomine. et uidit
deus quia bonum. dixit tamquam omnia quae pater uellet
scienti et uidit tamquam omnia quae filius faceret scientia
tenens et efficiens operatione consorti. uidit quia bonum.
non
utique cognouit quod nesciebat, sed probauit quod placebat. non
quasi incognitum placuit opus, quia nec quasi incognitus pater,
qui conplacuit in filio, sicut scriptum est: hic est filius meus
dilectissimus, in quo conplacui. scit autem semper filius
uoluntatem patris et pater filii, et audit patrem filius semper et
pater filium per unitatem naturae, uoluntatis atque substantiae.
denique testatur hoc in euangelio suo filius dicens ad patrem:
sciebam quod semper me audis. imago est enim laudantium
dei filius. omnia patris quasi imago exprimit, omnia eius
quasi splendor gloriae inluminat nobis atque manifestat. uidet
et filius patris opus sicut et pater filii, sicut ipse dominus
declarauit: non potest filius facere a se quidquam nisi
26 loh. 5, 19 GP) 5 plenitudine n (-ni corr. G) iudicio C
6 solemus C (e ex i m3) hiis G his cet. 7 retractare (re pr. eras.) GS
tractare N\'B possent
hoc mysticum est, illud morale. uidit mihi, probauit
mihi. quod deus probauit tu reprehensibile ne dixeris, quoniam
quod deus mundauit, tu commune ne dixeris scriptum
tibi esse meministi. ergo bonum dei nemo blasphemet. et si
firmamentum bonum, quanto magis bonus eius creator, etiamsi
Ariani nolint, Eunomiani reclament, radicis degeneris fructus
deterior.
uidit inquit deus quia bonum est. solent artifices
singula prius facere et postea habili commissione conectere, ut
qui uultus hominum uel corpora excudunt de marmore uel aere
fingunt uel litorali exprimunt, non tamen sciunt quemadmodum
sibi possint membra singula conuenire et quid gratiae adferat
futura conexio. et ideo aut laudare non audent aut pro parte
laudant, deus uero tamquam aestimator uniuersitatis praeuidens
quae futura sunt quasi perfecta iam laudat quae adhuc in
primi operis exordio sunt, finem operis cognitione praeueniens.
nec mirum apud quem rerum perfectio non in consummatione
operis, sed in suae praedestinatione est uoluntatis. laudat
singula quasi conuenientia futuris, laudat plenitudinem singulorum
uenustate conpositam. illa est enim uera pulchritudo
et in singulis membris esse quod deceat et in toto, ut in singulis
gratia, in omnibus formae conuenientis plenitudo laudetur.
Aen. VI 847 sq. pr. om. N\'B, del. m2 G 4 me misit lIB misit me cet. 5 probabit
UMS et (b ex u) M\' 6 probabit CHM\'S et (corr. ml) M tu.. C
tn ne G (ne del. m2) quoniam ... dixeris infra in mg. m2 MS
7 communem (m ult. eras.) C 8 post bonum add. in mg. m2 nomen G
bonum nomen dei ne blasphemes N\'B Cant. et si IIB si cet.
9 bonum (um ex us m3) C 10 ariani C arriani cet. radices C et
(corr. m2) GP fluctus
sed iam secundus nobis claudatur dies, ne dum opus
astruimus firmamenti, infirmiores eos qui audiunt dicendi
faciamus, dum in noctem sermo producitur, quae
adhuc carens lunae stellarumque lumine — nondum enim
luminaria creata sunt caeli — obscuritatem possit adferre
remeantibus: simul ut cibo potuque curentur corpora, ne
animis epulantibus fragilitas carnis de nocturno quoque ieiunio
conqueratur.
in lectione, praeclarus dies, qui terram a naufragio liberauit
dicente deo: congregetur aqua quae est sub caelo in
congregationem unam. de quo praefationem adoriri placet.
congregetur aqua dictum est, et congregata est: et frequenter
dicitur \'populus congregetur\\ et non congregatur. non
mediocris pudor est imperio dei insensibilia elementa parere
et homines non oboedire, quibus sensus ab ipso tributus auctore
est. et fortasse hic pudor fecerit, ut hodie plures conueniretis,
ne quo die congregata est aqua in congregationem
unam, et hodie populus nequaquam congregatus in ecclesiam
domini uideretur.
nec hoc solum oboedientia aquae exemplum
N 2 prolixitate (pro m3 ex per) C 8 post
conqueratur add. emendatum C et (del. m2) G EXPLICIT DIES SE-
CUNDUS. INCIPIT DE FIRMAMENTO (FIRMAnto. nto m3 C) CAELI
DIES TERTIUS (TERCIUS C, IIIus F) II EXPLIC DIES SECVNDVS
DE FIRMAMTO CELI. INCIP DIES TERTIUS UU\'M et (uerbis de firmamenti
c2li om.) M\'B EXPLIC TRACTATUS S. AMBROSII DIEI II
DE FIRMAMENTO CAELI. INCIP. EIUSDEM DE DIE III. S EXPLI-
CIT LIBER SECUNDUS. INCIPIT TERTIUS Brux. 10 nobis om. C
nascitur ILB nascatur cet. 13 congregationem unam VLMSB congregatione
una cet., cf. p. 70 u. 21 15 congregetur populus N 18 conueniritis
C (corr. m3) conueneritis G (corr. m2) P 19 congregationem
unam 91MS congregatione una cet. 20 et hodie C et (h 8. w. m2) P
eo die G (o in ras. maioris spatia) cet. 21 a.que (\'
deus, uiderunt te aquae et timuerunt. neque enim ueri
simile non uidetur de aquis dictum, quando alibi quoque
item propheta ait: mare uidit et fugit, Iordanes conuersus
est retrorsum. hoc enim uere factum quis ignorat,
quod ad Hebraeorum transitus mare fugerit? quando se unda
diuisit, transiuit populus uestigio puluerulento perisse mare
credens, fugisse fluctus. denique credidit hoc Aegyptius et
ingressus est: sed illi rediit unda, quae fugerat. nouit ergo
aqua et
hanc imitemur aquam et unam congregationem domini, unam
ecclesiam malefica.
Congregata est hic quondam aqua ex omni ualle, ex omni
palude, ex omni lacu. uallis est haeresis, uallis est gentilitas,
quia deus montium est, non
exultatio est, in haeresi et gentilitate fletus et maeror. unde
ait: disposuit in conualle fletus. ex omni igitur ualle
congregatus est populus catholicus. iam non multae congregationes
sunt, sed una est congregatio, una ecclesia. dictum
est et hic: congregetur aqua ex omni ualle, et facta est
spiritalis, factus est unus populus. ex haereticis et
gentibus repleta ecclesia est. uallis est scaena, uallis est
circus, ubi
abiecta contentio, ubi litigium foeda deformitas. ex his igitur
qui circo inhaerere consueuerant fides creuit ecclesiae,
17 Psalm. LXXXIII 7 23 Psalm. XXXII 17 C (& in ras.) 2 ueris (s eras.) C 3 uidetur de (tnr de in
ras.) C 4 item CG et m1 P idem P m2 cet. fugi.t C et G (i
eras.) iordanes CM et S ml iordannis G (i alt. ex e m2) iordanis C
corr. ml S m2 cet. 6 ad II
palus est luxuria, palus est intemperantia,
palus est incontinentia, in qua uolutabra libidinum
sunt, bestiarum murmura, latibula passionum, ubi mersantur
quicumque inciderint et non emergunt, ubi labuntur pedum
uestigia, fluitant singulorum incessus, ubi fulicae se dum
lauant polluunt, ubi flebiles desuper gemitus columbarum, ubi
pigra testudo caenoso haeret in gurgite; denique aper in
palude, ceruus ad fontes. ex omni igitur palude, ubi quasi
ranae ueterem canebant querellam, congregata est fides, congregata
est puritas animi mentisque simplicitas.
Congregata est aqua ex omni lacu et ex omni fouea, ut
nemo foueam fratri suo, in quam ipse incidat, paret, sed omnes
se inuicem diligant, omnes se inuicem foueant et quasi unum
corpus diuersa se membra sustentent, quos non mortiferi
cantus acroamatum scaenicorum, quae mentem emolliant ad
amores, sed concentus ecclesiae, sed consona circa dei laudes
populi uox et pia uita delectet, quibus non purpurea peripetasmata,
non aulaea pretiosa spectare uoluptati sit, sed hanc
pulcherrimam mundi fabricam, hanc distantium inter se
elementorum copulam, caelum sicut cameram extentum, ut
inhabitantes in hoc mundo tegat, terram ad operandum datam,
diffusum aerem, clausa maria, populum hunc diuinae operationis
organum, in quo diuini modulamen resultet oraculi et
dei spiritus intus operetur, templum istud, sacrarium trinitatis,
sanctitatis domicilium, ecclesiam sanctam, in qua refulgent
10, 8 Sir. 27, 26 (29) 20 Esai. 40, 22, (corr. m3) C (corr. m2) GP est alt. 8. u. m3 C 4 pe- ,
dum G m2 N om. cet. 6 labant C (corr. m3) G (corr. m2) P (corr.
ml) pollunt
haec
est ecclesia, quae super maria fundata est et super flumina
praeparata. supra uos enim confirmata est et praeparata,
qui sicut flumina puro in eam mundi fonte decurritis, de
quibus dictum est: eleuauerunt flumina, domine,
flumina uoces suas a uoce aquarum multarum.
et addidit: mirabiles elationes maris, mirabilis in
excelsis dominus. bona flumina; hausistis enim ex illo
perenni et pleno fonte, quo adsumpserit, qui ait uobis: qui credit
in me, sicut dixit scriptura, flumina de uentre eius
fluent aquae uiuae. hoc autem dicebat de spiritu, quem
incipiebant accipere qui credituri erant in eum. sed iam quasi
boni Iordanis fluenta reuertimini mecum in originem.
unam, et appareat arida. et factum est sic.
fortasse parum crediderit aliquis superioribus sermonibus
13 Psalm. LXXXXn 4 15 Ioh. 7, 38 19 Psalm. CXIII 3 20 Gen. 1, 9 M\') et sinistra IIM\' dextram (deItęram B) et ainistram
cet. 5 possidebit Gm2 Uind. 6 habe CG 7 adtollitur G m2
bona uita II teguntur G m2 culpa C et (a ex & m2) G obumbratur
Gm2 10 eam MS ea cet. 11 eleuauerunt flumina domine
om. G 12 uocem suam N 14 ausistis II (corr. m2 G) S hausistis
(m2 ex auxisti) M 16 dicit S scriptura dixit 5tM\' scriptura dicit B
19 iordanes (e ex i St) om. fluenta N 20 f. 40 libri C, quo continentur
uerba congregetur inquit
iterum quaestiones alias serunt dicentes: si in congregationibus
diuersis aqua erat, quomodo si illae congregationes
in superioribus erant, non defluebat aqua ad eum locum, ad
quem post domini imperium deriuata est? — natura enim aquarum
sponte in inferiora prolabitur — sin uero in inferioribus erant
AB (34 BC) (C) (m eras.) 3 rettulit 51 (ret ex re) retulit cet. 6 causae
n (causa G m2) 9 erant (C) et (n 8. u.) V diriuationem (C)PS
0C
deriuationem cet. mare (C)B mari GN\'M\' 10 uobis dialeticis (et
in ras. m. ant,) (C) 12 corpore (C) 15 est 8. u. (C) congregationem
unam MSB congregatione una cet. 16 iudicas (C) 17 dixit
(C)V 19 addidi (C)V et G (-dit mSt) addedi (corr. ml) P addit UU\'
20 iterom quoque MS alias asserunt (C) alii asserunt 31 (i alt. 8. u.
m2) 31\' (in quo aeerunt) S (i alt. exp.) M 21 quomo (C) 22 defluebant
(om. aqua) (C) id (m2 ad) eum P 23 diriuata (C) deriuata P
(i 8. e m2)
superiora conscendit? itaque aut naturalis cursus imperio non
eguit aut contra naturam imperio proficere non potuit. cui
quaestioni facile respondebo, si mihi ipsi ante respondeant
ante praeceptum domini hanc aquarum
laberetur, ut flueret. non enim ex usu hoc habet ceterorum
elementorum, sed speciale et proprium, non ex quodam ordine,
sed magis ex uoluntate et operatione dei summi. quid iusserit
deus audiunt. uox autem dei efficiens naturae est. eam uocem
effectus operationis impleuit. coepit labi aqua et in unam confluere
congregationem, quae ante erat diffusa per terras et
plurimis receptaculis inhaerebat. cursum eius ante non legi,
motum eius ante non didici, nec oculus meus uidit nec auris
audiuit. stabat aqua diuersis locis: ad uocem dei mota est.
nonne uidetur quia naturam ei huiusmodi uox dei fecit?
secuta est creatura praeceptum et usum fecit ex lege; primae
enim constitutionis lex formam in posterum dereliquit. denique
semel diem fecit et noctem: ex illo manet utriusque diurna
successio et diurna reparatio. iussa est etiam aqua currere in
congregationem: ex illo currit, fontes labuntur in fluuios, in
freta currunt flumina, lacus deriuantur in maria, ipsa se aqua
praecedit, urguet et sequitur. unus est ductus, unum corpus.
et cum sit altitudo diuersa, indiscreta tamen dorsi eius aequalitas.
unde et aequor adpellatum arbitror, quod superficies eius aequalis
sit.
respondi secundum illorum propositum; illi nunc respondeant
mihi, si numquam uiderunt fontes ex inferioribus scaturrire,
cet. 8 uoluntatem (m eras.) (C)P (m ezp.) G
operationem (m eras.) (C)P (m exp.) G 9 effigies II (corr. m2 G)
natura G (ra ex rae m2) 10 aquas (C) 13 dedici C (corr. m3) aures
C (corr. m3) 17 derelinquid (n del.) CGP 18 diuturna CMSB et (tu
del.) G successio diurna (om. et) N\' 19 diuturna MS, om. N\'
20 et (8. u. m2) ex G 25 responde.ant C (r eras.) 26 uiderint liber
S. Marci 611 (nunc Laurentianus) scaturrire
I Hoc itaque maioris miraculi est, quomodo omnes congregationes
in unam congregationem defluxerint et una congregatio
non adimpleta sit. nam et scriptura hoc inter mirabilia
constituit dicendo: omnes torrentes eunt in mare, et
mare non adimpletur. utrumque igitur ex praecepto dei,
ut et fluat aqua et non superfluat. circumscripta igitur inposito
fine
destituto aruorum cultu munus terrenae fecunditatis inpediant.
cognoscant igitur diuini esse praecepti operationisque caelestis.
ait enim dominus per nubem ad Iob inter alia etiam de maris
claustro: posui ei fines adponens claustra et portas;
dixi autem ei: usque huc uenies nec transgredieris,
11, 43 17 Bas. 84 AB (35 AB) 20 Eccl. 1, 7 22 Bas. 84 B
(35 B) 27 Iob 38, 10 sq. Gm2 M concedunt II (a 8. u) cet. 4 mare C 6 siccare
C 9 aquis II et m2 MS aquae MS ml cet. 13 facit G m2 8
22 et fluat G m2 N effluat Gml cet. 24 aruorum Gm2 MS arborum
eet. 25 cognuscunt C et (m2 cognoscant) G cognoscunt P 28 nec C
(c 8. u. m3)
uidemus mare frequenter undosum, ita ut in altum fluctus
eius tamquam mons aquae praeruptus insurgat, ubi impetum
suum ad litus inliserit, in spumas resolui repagulis quibusdam
harenae humilis repercussum, secundum quod scriptum est:
aut non timebitis me, dicit dominus, qui posui
harenam fines mari? infirmissimo itaque omnium uilis
sablonis puluere uis maris intempesta cohibetur et uelut
habenis quibusdam caelestis imperii praescripto sibi fine
reuocatur uiolentique aequoris motus in sese frangitur atque in
ceterum nisi uis statuti caelestis
inhiberet, quid obstaret quin per plana Aegypti, quae maxime
humilioribus iacens uallibus campestris adseritur, mare rubrum
Aegyptio pelago misceretur ? denique docent hoc qui uoluerunt
haec duo sibi maria conectere atque in se transfundere,
Sesostris Aegyptius, qui antiquior fuit, et Darius Medus, qui
maioris contuitu potentiae in effectum uoluit adducere quod
ab indigena fuerat ante temptatum. quae res indicio est quod
superius est mare Indicum, in quo mare rubrum, quam aequor
Aegyptium, quod inferius alluit. et fortasse ne latius se mare
effunderet de superioribus ad inferiora praecipitans, ideo
molimina sua rex uterque reuocauit.
unam, quomodo diffusas per lacus paludes stagna
25 aquas et superfusas uallibus et campis omnibusque planioribus
Aen. I 161 11 Bas. 84 C (85 C) 23 Gen. 1, 9 Baa. 84 D, 85 A
(35 DE) C (en ex corr. m3) conteretur V ipse (corr. m3) C
(corr. m2) P 3 praeruptis
colligatur inquit aqua in
collectionem unam. una aquarum iugisque et continua congregatio
est, sed diuersi sinus maris, ut quidam de scriptoribus
forensibus ait. namque Pontus maris nostri sinus amplissimus
meritoque in diuersis locis diuersa sunt nomina, quia uocabula
aquis ex regionum uocabulis adhaeserunt, una autem
aquarum, eo quod iugis unda atque continua ab indico
mari usque ad Gaditani oram litoris et inde in mare rubrum
extremum circumfuso orbem terrarum includit oceano; interius
quoque Tyrreno Hadrias, Hadriae cetera maria miscentur
nominibus distincta, non fluctibus. unde pulchre habes quia
deus congregationes aquarum uocauit maria. ita et una
est generalis collectio, quae dicitur mare, et multae collectiones,
quae maria pro regionibus nuncupantur. sicut enim multae
terrae ut Africa Hispania Thracia Macedonia praecanent Aegyptus
Gallia atque Italia pro regionum appellantur uocabulis et una
est terra, ita multa dicuntur pro locorum appellationibus
13 Bas. 85 BC (35 E 36 AB) 19 Gen. 1, 10 N (h exp. %MB) adriaticum II pontium (8. 1\' ponticum)
Brux. 5 ellespontum liMB hellespontum cet. atlanticum P
m2 in mg. et (at
Nunc quia de una collectione diximus, illud occurrit, utrum,
cum per omnem fere terram et super terram fuerint aquae
diffusae per uallestria agrorum, concaua montium planitiemque
camporum, modo aequoris fusa congregatio una potuerit omnes
illas aquas recipere atque exinanire terras, quae ante fuso per
uniuersum flumine stagnabantur. praecanent si ita operta erant
omnia — non enim diceret \'uisa est terra\\ nisi retectam uellet
locis omnibus demonstrare —, si diluuium Noe tempore abscondit
et montes, quando aquarum iam et super caelos et
infra firmamentum fuerat facta discretio: quanto magis
non potest etiam montium uertices illa superfusione latuisse ?
quo igitur illa omnis aquarum redundantia deriuata est? quae
receptacula eam tam continua atque conexa absorbere potuerunt?
de quo multus nobis potest sermo subpetere.
primum
quia potuit creator omnium et ipsarum terrarum spatia
diffundere, quod aliqui ante nos confirmantes propria posuerunt
sententia. ego quid facere potuerit non praetermitto:
quid fecerit, quod aperte scripturarum auctoritate non didici,
quasi secretum praetereo, ne forte etiam hinc alias sibi quaestiones
requirant. adsero tamen secundum scripturas quia
potuit locorum humilia et camporum aperta diffundere, sicut
ipse ait: ego ante te ambulabo et montes planos
27 Esai. 45, 2 om. II 7 aquae diffusae C diffusae aquae (atque G)
GPVMSB diffusa quae
stagna, quae non miscentur fluctibus, ut Larius et Benacus,
Albanus quoque aliique plures: quomodo una congregatio
aquarum? sed quemadmodum dicitur quia fecit deus duo
luminaria, id est solem et lunam, cum sint utique et stellarum
lumina, ita et una congregatio dicitur, cum sint plurimae;
neque enim adnumerantur quae non conferuntur.
quid sit quod ait dominus: congregetur aqua in unam
congregationem et appareat arida et non dixit (terra).
quod praeclare positum quis non aduertat? terra enim potest
et luto esse permixta, aquis madida, cuius species superfusis
88 C (87 A) N\'MS 5 poat inausum add. ditum C (ortum ut uidetur
ex t ditum) intentatum C intemp??tatum (es exp. m2) G 6 brittanias
GN\' britannias FN et ml M (brittannias m2) frementi G m2 N
7 pabulis II 8 colligat C (i ex e) 9 tyberiadi IIB lacuique (om.
qui) 0 10 portubusque MS partibusque cet. 11 augusti m2 ex agusti
GP agusti CU\' 13 misceantur N\'MS lairus CP et (corr. m2) G
benacus MS et m2 CG buenagus C ml uenacus Gml cet. 19 uideatur
N\' loquebar C (e ex i m3) loquebamur N\'B aiiquantulfl il\'
(ld ex m m2) 20 consideremus C (e alt. ex i m2) 21 una congregatione
SCM\' congregationem unam V 22 dixerit N
etiam ad speciem terrarum refertur, ut sit utilis sicca habilis
et apta culturis. simul prospectum est, ne uideatur sole magis
quam dei praecepto esse siccata, quia arida facta est, antequam
sol crearetur. unde et Dauid discernens mare et terram
ait de domino deo: quoniam ipsius est mare, et ipse
fecit illud, et aridam manus eius fundauerunt. arida
enim expressio naturae est, terra appellatio quaedam simplex
negotii, quae in se habeat proprietatem. sicut enim animal
generis significatio est, cui inest proprium aliquid et excellens,
rationabile autem proprium est hominis, ita et terra potest
communiter dici uel scatens aquis uel deserta et inuia et
sine aqua. ergo et illi quae scatet aquis inest ut habeat
ariditatem; remota enim aqua incipit esse arida, sicut
scriptum: posuit flumina in deserto et exitus aquarum
in sitim, hoc est: de terra aquosa aridam fecit.
habet
ergo terra propriam qualitatem suam, sicut et singula
elementa habent; nam et aer umidam qualitatem et aqua
frigidam et ignis calidam. et hoc est principale proprium
elementis singulis, quod ratione colligimus. conprehendere
autem sensibiliter et corporaliter si quiescentibus, uelut conexa et
composita repperimus, ut sit terra arida et frigida, aqua frigida
et umida, aer calidus et umidus, ignis calidus et siccus. et
sic sibi per has iugales qualitates singula miscentur elementa.
17 Bas. 89 B-D, 92 A (37 E, 38 A-C)
1 arida C (i in raa. m3) 2 siccabilis C (h m3) siccabilis G (m2
flicca abilis) PVB S cultoribus C cultoris G (corr. m2) P 7 aridft
<7 (4 ex a mJ) 9 que C m3 qug G m2 qui CG ml 14 ariditatS C
(ê ex e m3) 15 desertum G mii YB 18 nmidam G ml CP humidam
tt\' (h eatp.) G m2 cet. 19 principale et C (et 8. u. m2) 20 collegimus
C (corr. m2) 21 conexe om. et II (conexe*, teras. C) 23 nmida
GWM\' hnmida 21 (h 8. w. m2, cet. umidus$1 \'M humidus 91 (h 8. u.
m2) cet.
aquae per cognationem qualitatis frigidae et per aquam aeri,
quia umidus est aer. ergo aqua tamquam brachiis quibusdam
duobus frigoris et umoris altero terram altero aerem uidetur
amplecti, frigido terram, aerem umido. aer quoque medius
inter duo conpugnantia per naturam, hoc est inter aquam et
ignem utrumque illud elementum conciliat sibi, quia et aquis
umore et igni calore coniungitur. ignis quoque cum sit
calidus et siccus natura, calore aeri adnectitur, siccitate autem
m communionem terrae ac societatem refunditur, atque ita
sibi per hunc circuitum et chorum quendam concordiae
societatisque conueniunt. unde et graece
quae latine elementa dicimus, quod sibi conueniant et concinant.
huc autem progressi sumus, quia scriptura ait quod deus
est nuncupauit proprietate naturae. naturalis enim proprietas
siccitas est raptura; haec ei praerogatiua seruata est. principalis
ergo siccitas. subest etiam ut sit frigida, sed non praeferuntur
secunda primis. ut autem umida sit, aquarum id adfinitate
sortitur. ergo illud suum, istud alienum: suum, quod arida,
alienum, quod umida. auctor itaque naturae quod primo
donauit hoc tenuit, quia istud ex natura, illud ex causa. ex
principalibus igitur, non ex accidentibus terrae debuit proprietas
definiri, ut secundum praerogatiuam qualitatis eius
informaretur nostra cognitio.
lIIS arida et frigide (e alt. m3 in ras.) C aride
(om. et frigidae) V arida (arida* (?) et frigida cet. aequalitatis C (ae
eras.) PU\'M\'B aequalitate G (-te ex tis m2) et m2 21 (-ti ml) 3 umidus
U\'M humidus cet. aqua C (a pr. 8. u., & ex a m3) 4 rigoris
CGPMS amoris N\' humoris cet. 5 umido %\'M\'M humido cet.
6 natura C 7 elementium C (i eras.) 8 umore U\'M humore cet.
calore C (a ex 0 m2) 11 horum II 12 CTOIXIA nMSB CTOIXA
cet. 16 est om. N\'B 17 t\'errae G m2 P 19 umida 9FM humida cet.
id om. N 20 istud G m2 N sicud C sicut G ml PV 21 umida U\'M\'
humida cet. auctor itaque MS auctoritatequae CM\' auctoritateque
GPVU auctoritasque U\' auctor ita$eque B 24 definire C (corr. m3)
Et uidit deus quia bonum.
non praeterimus quia aliqui
nec in Hebraeo putant esse nec in ceteris interpretationibus
quia congregata est aqua in collectiones suas et
apparuit arida. et uocauit deus aridam terram et
collectiones aquarum uocauit maria. cum enim dixerit
deus quia factum est sic, satis esse putant uocem operatoris
ad celebratae operationis indicium. sed quia in aliis
quoque creaturis habet et definitionem praeceptionis et repetitum
operationis uel indicium uel effectum, ideo nos non
putamus absurdum id quod perhibetur additum, etiamsi
ceteris interpretibus uel ueritas doceatur subpetere uel auctoritas;
multa enim non otiose a septuaginta uiris Hebraicae lectioni
addita et adiuncta comperimus. uidit ergo deus quia bonum mare.
etsi pulchra sit species huius elementi, uel cum surgentibus
albescit cumulis ac uerticibus undarum et cautes niuea rorant
aspargine uel cum aequore crispanti clementioribus auris
serenae tranquillitatis purpurescentem praefert colorem, qui
eminus spectantibus frequenter offunditur, quando non uiolentis
fluctibus uicina tundit litora, sed uelut pacificis ambit et salutat
amplexibus — quam dulcis sonus, quam iocundus fragor, quam
grata et consona resultatio —, ego tamen non oculis extimatum
creaturae decorem arbitror, sed secundum rationem operationis
iudicio operatoris conuenire et congruere definitum.
bonum E
igitur mare, primum quia terras necessario suffulcit umore,
3 Gen. 1, 9 (LXX) 21 Bas. 92 B (38 DE) 23 Bas. 92 CD, 93 AB
(38 E. 39 AB) G (p pr. 8. u. m2) SB appareat C aparuit (a pr. s. rt.
m2) P2l paruit
; Quid enumerem insulas, quas uelut monilia plerumque
praetexit, in quibus ii qui se abdicant intemperantiae saecularis
resoluuntur fido continentiae proposito eligunt mundo
latere et uitae huius declinare dubios anfractus? mare est
ergo secretum temperantiae, exercitium continentiae, grauitatis
secessus, portus securitatis, tranquillitas saeculi, huius mundi
sobrietas, tum fidelibus uiris atque deuotis incentiuum
deuotionis, ut cum undarum leniter adluentium sono certent
cantus psallentium, plaudant insulae tranquillo fluctuum
15 Bas. 93 B (39 CD) s. u. m2) GS haud F et M m2 aut M ml cet.
3 diriuatio C m1 GVS deriuatio C m3 PM delibatio N\'B conmeatum
C ml GP commeantum G m2 conmeatuum C m3 cet. 6 uoluntatibus
C (corr. m3) GP 7 ualetudinis MS et ml CP ualitudinis CP
m2 cet. 8 laborantium
det nobis illa dominus: successuum flamine propero ligno
resoluuntur, tuto portu consistere, nequitiae spiritalis grauiora
quam ferre possumus temptamenta nescire, fidei ignorare
naufragia, habere pacem profundam et, si quando aliquid sit,
quod graues nobis saeculi huius reuiuescunt fluctus, euigilantem
pro nobis habere gubernatorem dominum Iesum, qui uerbo
imperet, tempestatem mitiget, tranquillitatem maris refundat.
cui est honor et gloria laus perpetuitas a saeculis et nunc et
semper et in omnia saecula saeculorum amen.
gratia, ut inuisibilis et inconposita desineret esse. nam plerique
etiam hoc dicunt esse inuisibile quod speciem non habet et
ideo accipiunt terram inuisibilem fuisse, non quia uideri non
16 Matth. 8, 26 Luc. 8, 24 C (ro ex ri) choro. V ymnis CGPS 5 ingredientis MS et
m2 GB ingredientes
audiamus uerba ueritatis, quorum series salus est audientum.
prima enim illa uox dei singulis creaturis inpertita gignendis
lex naturae est, quae terris in omne aeuum remansit, futurae
successionis datura praescriptum, quemadmodum uel generandi
uel fructificandi in reliquum usus adolesceret. prima itaque
germinatio est, quando nascentia uidentur erumpere, deinde
cum eruperit et profecerit germen, fit herba; herba quoque
ubi paululum processerit, fit faenum. quam utilis, quam
uehemens uox: germinet terra herbam faeni, hoc est ipsa
per se germinet terra, nullum alterius quaerat auxilium, non
cuiusquam indigeat ministerio.
solent enim plerique dicere: nisi
clementior solis calor tepefecerit terras et quodam modo radiis
suis fouerit, non poterit germinare terra. et propterea gentes
diuinum honorem deputant soli, quod uirtute caloris sui terrarum
penetret sinus sparsaque foueat semina uel rigentes gelu uenas
arborum relaxet. audi ergo deum uelut hanc uocem emittentem:
conticiscat ineptus sermo hominum, qui futurus est, facessat
uana opinio. antequam solis fiat luminare, herba nascatur,
96 AB (40 C) CPUM\'MSB et G (ut m2) nĮ\' 8 audientium N 10 omnem C
(m eras.) GP 12 adolisceret corr. m3 C m2 GPS& 14 proficerit
(profecerit B) et erumperet (erumperit, m eras. B) N\'B proficerit C
(corr. m3) P proficeret
faeno.
et forte miretur aliqui, cur prius pecori pabulum quam
cibus homini sit creatus. in quo primum profundum dei
debemus aduertere, quod etiam minima quaeque non neglegat,
sicut in euangelio sapientia dei dicit: respicite uolatilia
caeli. quoniam non serunt neque metunt neque congregant
in horrea, et pater uester caelestis pascit
illa : nonne uos pluris estis illis? cum enim illa pascantur
dei gratia, nemo sibi debet de sua industria et uirtute
blandiri. deinde quia simplicem uictum et naturalem cibum
reliquis cibis debuit anteferre. hic enim sobrietatis est cibus,
reliqui deliciarum atque luxuriae, hic communis omnibus
animalibus cibus, ille paucorum. exemplum itaque frugalitatis,
magisterium parsimoniae est herbae simplicis uictu holerisque
uilis aut pomi contentos esse omnes oportere, quem natura
optulit, quem liberalitas dei prima donauit. ille salubris, ille
utilis cibus, qui morbos repellat, qui resecet cruditates, nullo
hominum partus labore, sed diuino effusus munere, sine
satione fruges, fructus sine semine, tam dulcis et gratus,
(corr. m2) CIIW 4 terram N\'B et (corr. terras) M
5 usuum P et (u tert. eras.) CG 7 est postea add. G 8 mirentur\'
CPM (hi m2) N\'B aliquis C (a s. «. eras.) et (s s. 11. m2) GS cur
nMSB quod N\' pecori C (o ex u m3) 14 pluris (i ex e) CGWMB
plures PF21 pascuntur GVU\'M et ml S (a m2 in mg.) 20 olerisque
II 21 contemptos C (corr. m2) V contemptus G (corr. m2) P
contentus UM\' omnis G (-es m2) 23 utilis G (uti in ras.) cruditates
MS crudelitatis ml CG crudelitates m3 C m2 G cet. (el eras. 91\')
24 partus N\' (paratus 91 m2) B operatus C m3 S operatur M m1 opertus
C ml Mm2 cet. 25 fruges C (e ex i m3) semine C (e pr. ex
i m3) tam s, et m2 91
datus mensas ad secundas remansit.
Quid autem creaturae huius adtexam miraculum et sapientiae
operatricis exprimam argumentum ? in hac enim germinum
specie et illo uirentis herbae munere imago est uitae humanae
et naturae condicionisque nostrae insigne quoddam spectatur
et speculum elucet. illa herba et flos faeni figura est carnis
humanae, sicut bonus diuinitatis interpres organo suae uocis
expressit dicens: clama. quid clamabo? omnis caro
faenum et omnis gloria hominis ut flos faeni. aruit
faenum et flos decidit, uerbum autem domini manet
in aeternum. dei sententia uox humana est. deus dicit:
clama, sed in ipso Esaia loquitur. ille respondit: quid
clamabo? et tamquam quid loqueretur audisset adiunxit:
omnis caro faenum. et uere; uiret enim gloria hominis in
carne quasi faenum et quae putatur esse sublimis exigua
quasi herba est. praematura ut flos, caduca quasi faenum
germinat uiriditatem in specie, non in fructu soliditatem,
hilarioris uitae quasi flos praetendens rigenti, breuiore
spatio occasura sicut herba faeni, quod priusquam euellatur
arescit. quae enim firmitudo in carne. quae salubritas potest esse
diuturna?
hodie uideas adulescentem ualidum, pubescentis
aetatis uiriditate florentem, grata specie suauique colore:
crastina die tibi faciem et ora mutatus occurrit et qui pridie
tibi lautissimus decorae formae uisus est gratia alio die
miserandus apparet aegritudinis alicuius infirmitate resolutus.
24 Uerg. Aen. I 658 C (corr. m3) uoluntati GF&M\' ad eras. C 2 mensis
C 4 argumentum exprimam N hoc n (hac m3 C) 8 uocis C
(i ex e) 18 post germinat add. uita II (uitae C m3) MSB uiridi-
▼
tatem (<li s. u.) m3 C m2 P 19 iocunditatera M 22 pubescent€ G
i
pubescentes PM 23 uiriditate IIB uirtute N\'MS suauique DB
suaui N\'MS 24 faciem U m2 Atr. Uind. facie cet. ore M m2 S
occurrit N\'S occurret cet. 25 lautisumus M lautisaimus S, om. eel.
decorus G m2
uexat aut uina corrumpunt aut senectus debilitat aut euiratos
deliciae reddunt, luxuria decolorat. nonne uerum est quia
aruit faenum et flos cecidit? alius auis atauisque nobilis et
maiorum honestatus infulis, prosapiae ueteris clarus insignibus,
amicis abundans, stipatus clientibus et utrumque latus tectus,
producens maximam ac reducens familiam, repente aliqua
accidentis periculi mole turbatus destituitur ab omnibus, a
sodalibus derelinquitur, inpugnatur a proximis. ecce uerum
est quia sicut faenum uita hominis, priusquam euellatur,
arescit. est etiam qui dudum ubertate affluens copiarum,
liberalitatis fama per ora uolitans singulorum, clarus honoribus,
praeminens potestatibus, tribunalibus celsus, solio
sublimis, beatus populis aestimatus, dum praeconum clamore
deducitur, subita rerum conuersione in eum carcerem rapitur,
quo alios ipse detruserat, et inter reos suos inminentis poenae
deflet aerumnam. quantos pridie caterua plaudentium et
inuidiosa frequentis populi domum pompa deduxit: et nox
una gloriosae illum splendorem deductionis aboleuit ac repentinus
lateris dolor effusis gaudiis luctuosam grauis successionem
maeroris admiscuit. huiusmodi igitur est gloria hominis
sicut flos faeni, quae etiam cum defertur nihil operibus
adiungit, in qua nullus fructus adquiritur et, cum amittitur,
euanescit omnem scaenam hominis et quam desuper rupium
repente destituens et quam intus animabat.
atque
utinam imitaremur hanc herbam, de qua ait dominus:
germinet terra herbam faeni seminans semen
I 34 18 Bas. 100 A (42 A) 20 fortasse respexit Ennium (uel Lucilium)
A. 509 M. 24 Uerg. Aen. I 164 sq. 27 Gen. 1, 11 M crudelitas C (s in ras. 3 litt.) S (elitas in ras. min.
spatii) cet. 4 cecidit II decidit
non
agnoscis opus esse te Christi? manibus suis ut legimus
te ille formauit: et tu, Manichee, alterum tibi asciscis
auctorem. pater deus dicit ad filium: faciamus hominem
ad imaginem et similitudinem nostram: et tu, Photiniane,
dicis quia in
et tu, Eunomiane dicis quia dissimilis est patri filius.
si imago, non dissimilis utique, sed totum exprimens patrem,
quem pater substantiae suae unitate signauit. pater dicit
faciamus: et tu cooperatorem negas. quod dixit pater filius
fecit: et tu aequalem negas, in quo conplacuit pater.
in omnibus quae dicuntur nascentia terrae primum germen
est. ubi se paululum sustulerit, fit herba, postea faenum,
3, 17 26 Bas. 100 B (42 B) N 9 semina om. N, fort. recte 10 quae est N\'B
quia MS et (a 8. w.) B 15 corporis C (m3 ex corpus) potestatem II
17 te (m2 ex et) M et Carn. Diu. asciscis CG V arciscis P adsciscis
cet. 19 fotiniane libri 22 totum ex toto N\'B 26 terram C
<01 eras.)
Germinet inquit terra herbam faeni secundum genus.
et continuo parturiens terra nouos se fudit in partus et
induit se amictu uiriditatis, gratiam fecunditatis adsumpsit
diuersisque compta germinibus proprios suscepit ornatus.
miramur quod tam cito generauerit: quanto maiora miracula
sunt, si spectes singula, quemadmodum uel iacta in terram
semina resoluantur ac, nisi mortua fuerint, nullum fructum
adferant, si uero fuerint quadam sui morte resoluta, in uberiores
fructus resurgant. suscipit igitur granum tritici putris glaeba
et sparsum cohibet occatio ac uelut materno terra gremio
fouet et conprimit. inde cum se granum illud resoluerit,
herbam germinat grata ipsa iam species herbescentis uiriditatis,
quae statim genus satiui similitudine sui prodit, ut in
ipso suae stirpis exordio cuius generis herba sit recognoscas
atque in herbis fructus appareat: paulatimque adolescit ut
faenum culmoque pubescens erigitur et adsurgit. ast ubi se
geniculata iam spica sustulerit, uaginae quaedam futurae frugi
PV et corr. m3 C m2 G 10 tritico C (ti 8. M.) 11 mileo
mileum (corr. ml) CG 13 terra. C (m eras.) 14 fundit II (n eras. G)
et om. N\' 15 amictum N\'MS 17 germinauerit Brux. Tell. sunt
miracula MS 20 si uero ... resurgant om. II 21 snscepit n (suscipit C
m3 G m2) 91
quid dicam quemadmodum
clementia dei humanae prospexerit utilitati? faeneratum terra
restituit quod acceperit et usurarum cumulo multiplicatum.
homines saepe decipiunt et ipsa faeneratorem suum sorte
sinuatos, terra fidelis manet et si quando non soluerit, si
forte aduersata fuerit frigoris inclementia aut nimia siccitas aut
inmensa uis imbrium, alio anno superioris anni damna conpensat.
ita et, quando prouentus spem destituit agricolae, nihil terra
delinquit et, quando arridet, ubertas fecundae matris se in
partus effundit, ut numquam ullum dispendium suo inferat
creditori.
Quae uero species pleni agri, qui odor, quae suauitas, quae
(42 DE) 12 Bas. 101 A (42 E) C m3) formati S (e 8. i m2) 5 tutamen.. C
(ta in ras. min. spanl) nexu. C 6 quem B 7 fruges C (corr. m3)
GP$LM\'B frugięs
quid enumerem sucos- herbarum salubres, quid uirgultorum
ac foliorum remedia? camus aeger ramusculos oleae mandit.
et sanus fit. lucustas quoque folia oleae adrosa liberant ab
aegritudine. rubi folia superiacta serpenti interimunt eum.
culices non tangent te, si absenti herbam cum oleo coquas
et eo te perunxeris.
letalia et perniciosa generantur? cum tritico sternis, quod
inter alimenta uitae noxium repperias et, nisi praeuisum fuerit,
consueuit saluti nocere. inter alia quoque nutrimenta uitae
elleborus deprehenditur. aconita quoque fallunt frequenter et
decipiunt colligentem. sed hoc ita est ac si reprehendas terram,
quia non omnes homines boni. sed quod plus est accipe quia
non omnes boni angeli in caelo. sol ipse prae nimio calore
spicas torret, adurit autem gignentium prima exordia. luna
quoque uiantibus iter monstrat, latronum prodit insidias. num
igitur dignum est, ut in his quae utilia sunt posthabentes
conditoris gratiam confiteri propter aliqua alimentorum noxia
creatoris prospicientiae derogemus, quasi uero omnia gulae
causa debuerint procreari aut exigua sint quae
diuina indulgentia ministrauerit ? definitae nobis escae sunt
et notae omnibus, quae et uoluptatem generent et corporis
salubritatem.
singula autem eorum quae generantur e terris
XXIIII 117 6 cf. Plin. N. H. XXVII 52 8 Bas. 101 B (43 A)
12 Uerg. Georg. n 152 N, est om. Brux. 2 enumeres II 4 lucustas C
ml locustas
Non solum igitur nulla in his reprehensio creatoris, sed
etiam incrementum est gratiarum, siquidem quod ad periculum
temptatque esse generatum ad remedia tibi salutis operetur.
nam et id quod periculi est per prouidentiam declinatur et
id quod salutis per industriam non amittitur. an uero oues et
caprae ea quae sibi noxia sunt declinare didicerunt et <non>
solo odore per quoddam naturae mysterium, cum sint rationis
expertes, rationem tamen euadendi periculi uel tuendae salutis
agnoscunt noxiaque pariter ac profutura distinguunt, ita ut
plerumque, cum armata uenenis tela senserint, notas petere
herbas atque his remedium uulneri dicantur adhibere? cibus
illis ergo medicina est, ut resilire sagittas uideas ex uulnere,
fugere uenena, non serpere. denique ceruis cibus uenenum est:
coluber ceruum fugit, leonem interficit: draco helefantum ligat,
cuius ruina mors uictoris est. et ideo summa ui utrimque
certatur, ille ut pedem alliget, in quo casus uiucti sibi nocere
non possit, iste ne posteriore extremus pede aut calle
capiatur angusto, ubi uel ipse se non queat retorquere et
draconem graui proterere uestigio uel sequentis elefanti
auxilium non habere.
ergo si inrationabilia animalia norunt
quibus sibi aut medicentur herbis aut subsidiis opem adferant,
homo nescit, cui rationabilis sensus innascitur, aut tam alienus a
uero est, ut quae cuique apta sint usui minime deprehendat, aut
ita naturae ingratus bonis, ut quoniam taurini haustus sanguinis
Maurus (Migne) CXI 204 14 cf. Plin. N. H. VIII 118 15 cf.
Plin. N. H. VIII 32 24 Bas. 102 B (43 A) C m3 N 5 non (ex nouam) C nonam GJP 6 non addidi
9 distingunt II 10 senserunt M et (i 8. u) S inserunt St (8. m. rec.
senserunt) M\' petere C (e alt. ex i m3) 11 uulneri C (i ex e m3)
12 ex scripsi et CPB et G (t in ras.) e cet. uulnere UB uulnere et
cet. 14 helefantum CG elefantum cet. 15 summa G m2 V snmme
(summae 91) cet. ui om. N utrumque II 16 certantur CGP
ille ut p. a ut ille libri casu. C (s eras.) uinctis C (i alt. in ras.)
V et (s
quam decorum autem quod non statim
fundere terras semen iussit et fructus, sed primo germinare,
deinde herbescere campos statuit, postea secundum proprietatem
sui generis semen adolescere, ut numquam aruorum
tolerauerit gratia, quae grato primum decore tranquillitatis, postea
fructum suggererent utilitatem.
semina, cum plerumque semina iacta degenerent et, cum
bonum triticum fuerit seminatum, et decolor eius species et
inferior forma reddatur? sed hoc si quando accidit, non ad
translationem generis, sed aegritudinem quandam et inaequalitatem
seminis uidetur esse referendum. non enim desinit
esse triticum, si aut frigore aduratur aut imbre uacabat,
sed specie magis quam genere, colore quoque et corruptione
mutatum. denique frequenter madidata frumenta in sui generis
speciem reuertuntur, si aut sole aut ignibus torreantur aut
16 Bas. 104 AB (43 E, 44 A) 22 Uerg. Georg. I 93 VN 6 seminans m2 8. spirans G spirans cet.
(ortum ut uidetur ex seminans
nam lolium et reliqua adulterina semina,
quae frugibus saepe miscentur, zizania nuncupari euangelii
lectione cognouimus, sed ea proprium quoddam genus habent,
non ex tritici semine in aliud genus seminis decolora mutatione
translata degenerem traxere naturam. denique hoc docet dominus
dicens: simile est regnum caelorum homini, qui
seminauit bonum semen in agro suo: cum autem
dormirent homines, uenit inimicus eius et superseminauit
zizania inter triticum. aduertimus utique
quod zizania et triticum ut nominibus ita et genere uideantur
esse discreta. denique et serui dixerunt ad patrem familias:
domine, nonne bonum semen seminasti in agro tuo?
unde ergo habet zizania? et ait illis: inimicus
homo hoc fecit. aliud enim semen est diaboli, aliud semen
est Christi, quod seritur ad iustitiam. denique aliud filius
hominis, aliud diabolus seminauit. adeo diuersa natura utriusque
seminis, ut contrarius seminator sit quod seminat
Christus regnum est dei, quod seminat diabolus peccatum est.
quomodo igitur potest unius generis esse regnum atque peccatum?
sic est inquit regnum dei, quemadmodum si
homo uanum semen super terram.
17 Matth. 13, 27 sq. 25 Marc. 4. 26 C ml GPV reliquum C m3 cet. 9 decoris 91 ml M\' decoloris
0 m2 21\' decolori Tell. mutationem P et (m eras.) C (m exp.
m2) G 10 degenere
Est et homo, qui seminat uerbum, de quo scriptum est:
qui seminat uerbum seminat.
hic homo uerbum seminauit
super terram, quando dixit: germinet terra herbam:
et subito terrarum germina pullularunt et diuersae rerum species
refulserunt. hinc pratorum uirens gratia abundantiam pabuli
ministrauit, inde camporum spica flauescens imaginem pelagi
fluctuantis commotione segetis uberioris expressit. sponte
omnis fructus terra suggessit. etsi arata sine cultore esse non
poterat — nondum enim erat formatus agricola —, inarata
tamen opimis messibus redundabat et haut dubito an maiore
prouentu, siquidem nec cultoris desidia terrarum destituere
poterat ubertatem. nunc enim fecunditas unicuique pro merito
laboris adquiritur, ubi cultus spectatur agrorum, et neglegentia
uel offensa aut diluuiis pluuiarum aut terrarum ariditatibus
aut grandinis iactu aut quacumque ex causa soli uberis
multatur. tunc autem prouentu spontaneo terra fructus
locis omnibus inuehebat, quoniam is praeceperat qui
uniuersorum est plenitudo. uerbum enim dei fructificabat in
terris, nec ullo adhuc erat terra damnata maledicto. antiquiora
enim mundi nascentis exordia quam nostra peccata sunt et
recentior culpa, propter quam condemnati sumus in sudore
I denique hodieque fecunditas terrae ueterem affluentiam
spontaneae usu fertilitatis operatur. quam multa sunt enim
quae adhuc sponte generantur. sed etiam in his ipsis quae
manu quaeruntur magna ex parte manent nobis diuina beneficia,
ut frumenta ipsa quiescentibus inferantur. quod propositae
docet lectionis exemplum dicente domino quia sic est
28 Marc. 4, 26-29 Bas. 104 C (44 BC) in ras. C 8 terram alt.\'C (m del. m3) 10 optimis
CGV 17 is S his (h del.) CGUM cet. praeciperat C (corr. m3) G
(corr. m2) 28 afluentiam
faciente fructum secundum genus, cuius semen eius in
ipso. dixit et facta sunt et subito ut supra floribus
uiriditatibus ita hic nemoribus terra uestita est. concurrerunt
arbores, consurrexerunt siluae, uertices repente montium
fronduerunt. hinc
cacumina, caedri et piceae conuenerunt. abies quoque non
contenta terrenis radicibus atque aerio uertice etiam
marinos tuto subitura remigio nec solum uentis, sed etiam
fluctibus certatura processit. nec non et laurus adsurgens
odorem suum dedit numquam suo exuenda uelamine. umbrosae
quoque ilices uerticem protulerunt inhorrentem comam hibernis
quoque temporibus seruaturae. hoc enim in singulis uincula
natura tenuit in reliquum, quod sub ictu mundi
M\' si quis (s a. u. 81) iactet UU\' si homo iactet MS
si iactet homo B iactes II (iactet Gm2) 2 surgat 11 exsurgat N\'
exurgat cet. 3 increscat (e ex i) C m3 G m2 ultro enim N 7 dormiente
II dormienti N . te (in ras. C) igitur CG V igitur P igitur
tibi N 0 homo MSB nesciente C m3 GPY nescienti C ml X
8 ultro C (0 in ros.) 9 incrimenta C et (corr. ml) P 10 nunc C (n
alt. 8. tt. m3) fructuosu (corr. m3) C (corr. m2) GP 11 faciente SB
et m2 91 faciens QI
\' surrexerat ante floribus inmixta terrenis sine spinis rosa et
pulcerrimus flos sine ulla fraude uernabat, postea spina saepsit
gratiam floris tamquam humanae speculum praeferens uitae,
quae suauitatem perfunctionis suae finitimis curarum stimulis
saepe conpungat. uallata est enim elegantia uitae nostrae et
quibusdam sollicitudinibus opsaepta, ut tristitia adiuncta sit
gratiae. unde cum unusquisque aut suauitate rationis aut
uiscerum cursus successibus gratulatur, meminisse culpae
eum conuenit, per quam nobis in paradisi amoenitate
spinae mentis animique sentes iure condemnationis
ascripti sunt. inrutiles igitur licet, o homo, aut splendore
nobilitatis aut fastigio potestatis aut fulgore uirtutis, semper
tibi spina proxima est, semper est sentis, semper inferiora
tua respice. super spinam germinas, nec prolixa gratia manet.
breui unusquisque decurso aetatis flore marcescit.
ita etiam laeta cum uitibus, quibus generatur uinum, quo
cor hominis laetificatur. atque utinam, o homo, huius generis
imiteris exemplum, ut ipse tibi laetitiam iocunditatemque
fructifices. in te ipso suauitas tuae gratiae est, ex te pullulat,
in te manet, intus tibi inest, in te ipso quaerenda iocunditas
tuae est conscientiae. ideo ait: bibe aquam de tuis uasis
24 Prouerb. 5, 15 (corr. mS) C (corr. m2) GP 2 cupressibus MSB et (ml
conpressibus) U\', (ml quopressibus) 31 quopraessibus M\' ueste II ueste
honora B (ueste et honore m2) honore N\'MS despolient PN\'B
3 surrexerunt II aurreierapt M inmirtae G m2 V rosae G m2 4 pulcerimus
C ml pulcerrimus PV pulcherrimus C m3 cet. in spina CPV
in spinam G saepsit MS repsit II (sepsit m3 C) rą.epsit B sepsit N\'
6 suauitate II 7 conpungat C (u in ras.) elegantia (e alt. ex i) CG
8 obsaepta MS opsepta C obsepta cet. 11 paradysi 08 12 animique
CMSB animaeque cet. 15 est sentis semper om. N\'MS 16 spina C
(-4 m3) P spinas cet. 17 decursu a<ftatis CVN\'B decor suauitatis
(suauet. P) GP 23 inest II id est N 24 tui G et (corr. m2) P
gratius florentis odore uitis, siquidem de flore earum sucus
expressus poculi genus conficit, quod et uoluptati et saluti
sit. deinde quis non miretur ex acini uinacio uitem usque in
arboris summum cacumen prorumpere, quam uelut quodam
amplexu fouet et quibusdam brachiis ligat et circumdat
lacertis, pampinis uestit, sertis coronat uuarum? quae ad
uitae nostrae primum uiuam
quia natura flexibilis et caduca est, quasi brachiis quibusdam
ita clauiculis quidquid conprehenderit stringit hisque se erigit
et adtollit.
huius est similis plebs ecclesiae, quae uelut
quadam fidei radice plantatur et reprimitur humilitatis propagine,
de qua pulchre ait propheta: uineam ex Aegypto
transtulisti et plantasti radices eius, et repleta
est terra. operuit montis umbra eius et arbusta
eius caedros dei. extendit palmites eius usque ad
mare et usque ad flumen propagines eius. et per
Esaiam ipse dominus locutus est dicens: uinea facta est
dilecto in cornu in loco uberi. et maceriam circumdedi
et circumfodi uineam Sorech et aedificaui
turrem in medio eius. circumdedit enim uelut uallo
quodam caelestium praeceptorum et angelorum custodia. inmittet
enim angelus domini in circuitu timentium
eum. posuit in ecclesia uelut turrem apostolorum et
atque doctorum, qui solent pro ecclesiae pace
sq. Bas. 108 BC (45 DE) 23 Psalm. XXXIII 8 Bas. 108 C (45 E)
24 Bas. 108 CD (45 E, 46 A) . C (0 in ras.) 4 acini uinatio (uinacio M) FJV hac inuinatio
CGP 14 et replesti terram N 15 montis C montes cet.
caedros PBS cedros cet. 16 extendisti VN\'B palmitis C eius
usque C (eius us in ras. m3) 17 propaginis C 19 macerif M macene
S 21 turrim (im ex em) m3 C m2 GPVIM medium C circumdedit
C (t M ras.) enim eam MS 22 praeceptum C inmittit
N 24 aeclesiam C (a pr. eras.) ecclesiam B (m exp.) V, haud
recte turrim m2
Sed et eadem uitis ubi circumfossa fuerit, religatur et erigitur,
ne reflectatur in terram.
reciduntur alia sarmenta, alia
reciduntur quae inani effusione luxuriant, propagantur
ea quae bonus agricola iudicauerit fructuosa. quid ego
adminiculorum ordines iugationisque disci-ibam gratiam, quae
uere atque manifeste aequalitatem docent in ecclesia esse
seruandam, ut nemo se diues et honoratus adtollat, nemo
pauper deiciat ignobilisque desperet? omnibus sit in ecclesia
par atque una libertas, omnibus inpertiatur iustitia communis
et gratia. ideo turris in medio est, quae exemplum de illis
rusticanis, de illis circumferat piscatoribus, qui uirtutum
arcem tenere meruerunt. quorum exemplis noster erigatur
19 Bas. 109 A (46 B) alt. ex o C)%V (h eras.) 2 modi II (mundi m3 V)
3 solicitudo C 6 possit C (corr. m3) %\'M erat enim N\'B anima.
C 8 honera V et (h del.) CGP 9 honeratos CV et (h del.) GP
10 laboratis C (la in ras.) 11 honerati CPV et (h eras.) G 12 circumfossam
CP et (m eras.) G - 12 et pr. om. VN erigitur (i pr.
ex e)
euidenter igitur exemplum uitis ad
nostrae uitae institutionem arcessendum esse signauit, quae
primum ueris tepefacta temperie gemmare perhibetur, deinde
ex ipsis sarmentorum uniuersa fructum emittere, de quibus
oriens uua formatur paulatimque augescens inmaturi partus
retinet acerbitatem nec potest nisi matura iam et cocta dulcescere.
uestitur interea uiridantibus pampinis uinea, quibus et
aduersum frigus omnemque iniuriam non exiguo munitur subsidio
et a solis ardore defenditur. quid autem eo uel spectaculo
gratius uel fructu est dulcius, uidere serta pendentia uelut
quaedam speciosi ruris monilia, carpere uuas uel aureo colore
uel purporeo renitentes ? hyacinthos ceterasque gemmas fulgere
15, 4 sq. Bas. 107 B (45 D) 14 Cic. de sen. 53 20 Cic. de
sen. 53 MS humilis N\' humilis diues G (es exp.) cet. despicabiles
C (corr. m3) G (corr. m2) P 3 quibus YIN\'B aliquibus MS
post quibus
arborum utilia sint ? alia ad fructum nata, alia ad usum data.
nam et quibus non est fructus uberior tamen usus pretiosior
est. caedrus suspendendis tectorum apta culminibus, eo quod
huiusmodi materies et procera sit spatiis nec onerosa parietibus.
lacunaribus quoque comendisque fastigiis habilis est
cypressus. unde et ecclesia dicit in uocauerit: trabes
U\'M\'MS et 21 m2 eminitare N m1 imitare C (i pr. ex e
m3) V emitare P imitari G (ri ex re) B 3 ple∗nę C parua CGP
in parua VB inparata WMS inperata 91 (m1 corr. inparata, m2 inpetrata)
M\' 4 dedncat II deducant N\' dedeceant MS decedat B 5 mataritatg
C (6 ex e m3) 6 nero CGPWB horridae X noctis MS
9 incendio C (-ia m3) G (-ia m2) P te om. Ifl, et CGP 10 a*gmina
C (u eras.) eglesiae C (a eras.) 11 fidilium C (corr. m3) 12 splendorem
CVN\' et (m eras.) G 15 rednndantia C et (a alt. ex a
20 caedrus BS cedro CP et m1 G cedrus G m2 VM chedrus N\' (h
erat. Sl) 21 honerosa II (h exp. m2 CP) 22 comendisque VB commendisque
CMS et (m pr. exp.) P, (committendisque 8. m2) G commendandisque
N\' 23 cupressus UM\'MSB cipressus W
in uolantes esse declarans decora sui ornamenta fastigii, qui quasi
trabes uerticem ecclesiae sua uirtute sustineant et fastigium
eius exornent. laurus et palma insigne uictoriae: lauro uictorum
capita coronantur, palma manus uictricis ornatus est.
unde et ecclesia ait: dixi, ascendam in palmam, tenebo
altitudines eius. quae eminentiam uidens uerbi et sperans
quod ad eius altitudinem possit ascendere et scientiae summitatem
dicit: ascendam in palmam, ut omnia relinquat
inferiora et ad superiora contendat, ad brabium Christi, ut
suauis eius fructus carpat et gustet; suauis enim uirtutis est
fructus. populus quoque coronis arbor umbrosa uictricibus et
salix lenta uitibus habilis uinciendis quid aliud mystice declarant
nisi bona esse Christi uincula, quae nocere non soleant,
uincula gratiae, uuarum caritatis, ut unusquisque suis uinculis
glorietur, sicut gloriabatur et Paulus dicens : Paulus uinctus
Iesu Christi? his ligatus uinculis dicebat: quis nos
separabit a caritate Iesu Christi?, uinculis abstinentiae,
uinculis caritatis. his ligatus uinculis etiam Dauid ait: in
salicibus in medio eius suspendimus organa nostra.
buxus quoque elementorum apicibus utilis exprimendis leui
materia usum manus puerilis informat, unde ait scriptura:
scribe in buxo, simul ut admoneat te ipsa materia, quae
semper uiret nec umquam foliis exuitur suis, ne umquam
8, 35 19 Psalm. CXXXVI 2 23 Esai. 30, 8 VSB cedrinae G m2 chedri N\' (h eras. 21) cedri cet. cupressi
ftMSB cipressi it\' capresaa M\' cypressina G m2 V 3 susteneant
C (corr. m3) G (corr. m2) PW 4 insigne II ad insigne N uicturiae
(corr. m3) C (corr. m2) GP 6 et 9 palma CP et (-a m2) G 10 bra.-
C ml (bra.uium m2) brabium (u s. b) M brauium G m2PVWB et (u
pro m2 in ras.) S brachium G ml UM\' 11 suaues U\'MSB et m2 Gn
13 leta C et (lenta m2) G mystice 31 \'B mistice GPMS misticae CV
mysticae UM\' 16 gloriabatur et CVJ.ISB\' et gloriabatur et %M\' gloriabatur
GPil\' 18 separauit CPVWM\' xpi ihu X\' ipl MSB 21 buxus C
(1 in ras.) helementorum CG 24 sexuitur C (s del. m3)
germinet spes salutis.
quid ego enumerem quanta uarietas
arborum, quam diuersus in singulis et pulcher ornatus, quam
patulae fagi, quam procerae abietes, quam comantes pinus,
quam umbrosae ilices, quam populi bicolores, quam nemorosa
et rediuiua castanea, quae simul ut excisa fuerit, tamquam
siluam ex se pullulare consueuit, quemadmodum in arboribus
ipsis aetas aut senilis aut nouella deprehenditur; iunioribus
enim exiliores rami, antiquioribus ualidiora et nodosa sunt
brachia, illis folia leuigata atque diffusa, istis contractiora et
aspera. sunt etiam arbores, quae senili atque emortua radice
successionem sui, si forte caedantur, reparare non nouerint,
aliae, quibus aut iuuentas uiret aut natura fecundior est, quibus
excisio lucro potius quam ullo detrimento sit, ut per plures
sui rediuiua successione renouentur heredes.
I Est etiam, quod mireris, ipsis sexsus in pomis, est discretio
sexus in arboribus.
nam uideas palmam, quae dactulos generat,
plerumque inclinantem ramos suos et subicientem et concupiscentiae
atque amplexus speciem praetendentem ei arbori,
quam marem palmam adpellant pueri rusticorum. illa ergo
palma feminea est et sexum suum subiectionis specie confitetur.
unde cultores lucorum praeiaciunt ramis eius dactulorum
uel palmitum semina masculorum, quibus illi femineae arbori
uelut quidam sensus perfunctionis infunditur et expetiti
C et (corr. m2) G lices P uiuicolores II (bicolores G m2) B
nemorosae (om. et rediuiua) castaneae n 6 ut s. u. m3 C 7 siluam
MS silua cet. 10 leuig+ata C (r eras.) contrariora CGP 11 mortaa
CGP 12 succensionem CG et (corr. m2) P 13 iuuentus V
m2 U\' 14 excissio C et (s alt. exp. m2) G (s alt. eras.) P ullo
om. N 16 in ipsis DB sexsus C sexus cet. est etiam G 17 dactulos
CG dactylos P m1 UM\'SB dactilos P m2 cet. 19 arbore C et
ml GP arbori
quam multa sunt
autem quae doceant naturalem duritiam posse diligentiae
studio temperari, quibus affert cultus ruralis exemplum.
nam plerumque cito florent mala granata et fructum
N\'MS 3 fico N\' 6 temtati CP et (m2 temptante)
G 7 terra CPV gnari %\'SB ignari 91 (i pr. 8. u.) MIll
haud ignari M (haud 8. u. m2) non ignari (non 8. u. m2) liber bybl.
can. 8. Ambros. Mediol. 9 seseruare
non possunt hominum corda
mutari ? docuimus non solum inter diuersi generis arbores esse
fructum diuersitates, sed plerumque in eadem specie arborum
conpugnare sibi fructus. alia enim species masculorum, alia
femineorum fructuum, sicut de dactulis supra iam diximus.
109 CD, 112 A (46 E, 47 A) C et (corr. m2) GP 3 inmereto C 4 ut alt. G m2 N\'
et G ml cet. 5 floruerit CPW et (er eras.) G fluerit V (corr. m2)
floruit %M\'B et (si om.) MS 6 floruerint scripsi floruerunt libri
7 martirum CMB 8 donata (t 8. n m2) G 9 usus C (8 alt. eras.)
10 negotia multa N 11$tenim MS in spiritu II amygdalis B
amigdalis cet. 12 fiant fructus Uind. 13 medio II 14 quem II
(quam G m2) S (m2 in mg.
N\' peticen M 18 aduliscentiae CP et ( corr. m2) G 20 et non
G m2 N\' 22 fructum CGP fructuum cet. diuersitatis
CN\'S dactilis cet. supra iam scripsi ut supra iam II supra N
pomorum, singulorum quoque utilitatem fructuum sucorumque
proprietatem, quae cuique rei apta uideantur, quemadmodum
aegris uisceribus hominum amariora poma medicentur
et inflationem asperitatemque interiorem temperent, quemadmodum
rursus umorum aspera pomorum dulcibus temperentur ?
denique ea medicina antiquior, quae herbis curare consueuit
et sucis, nec ulla firmior sanitas quam quae lege
alimentis. unde secundum naturam docemur quia sola
nobis esca medicina est. herbis certe ulcera aperta clauduntur,
herbis curantur interna ideoque medicorum est opus herbarum
potestates noscere; hinc enim medendi usus inoleuit.
quae quocuntur sole, alia quae et testis et corticibus clausa
conplentur. mala et pyra, casus quoque genera omnia nuda
obiecta sunt soli, nucis autem et nucleae, nuculei quoque
fructus et testa opertus et cortice alitur tamen et ipse calore
solis et quantum pineae densitate nuculeus absconditur, tantum
solis calore nutritur.
quanta deinde domini prouidentia est, ut
ubi mollior fructus, ibi folii crassitudo ualidius tegimentum
tuendo deferat pomo, quod uidemus in fructu ficulneae.
delicatiora itaque ualidioribus munienda sunt, ut et ipse
dominus per Hieremiam docet dicens: sicut ficus istas
bonas recognosam translatos Iuda, quos emisi
1 posset CP et (corr. m2) G uarietatem C (e alt. tn ras.) 6 uinorum
U\'MS humorum 91 (h 8. M.) cet. aspera pomorum om. CP asperitates
G s. u. m2 (in quo sucis m2 8. u. post dulcibus) asperitates pomorum
V 10 aperte C 14 quocuntnr CP et ml G cocuntur G m2
9iM\' coquuntur cet. et testis et II testis et N\' testis aut MSB
16 nuculei CM et (u alt. eras.) S nuchlei P (h eras.) nuclei cet.
17 aliter II (-tur G m2) 18 post solis add. atque nutritur N, qui om.
mox tantam... nutritur (tanto ... nutritur in
denique doceat nos pampinus naturae gratiam et diuinae
sapientiae interna mysteria. uidemus enim ita scissum atque
diuisum, ut trium foliorum speciem uideatur ostendere; ita
pars media distincta est, ut nisi inferioribus haereret, separata
spectantibus uideretur. ea autem ratio uidetur seruata naturae,
ut et solem facilius admittat et umbram obtexat. denique
procerius media pars eius extenditur et in ipsa summitate
tenuatur, ut plus pulcritudinis quam tegumenti praeferat.
etenim brabii speciem uidetur effingere significans quod uua
inter pendentes ceteros fructus habeat principatum, cui tacito
quodam iudicio naturae, sed euidenti indicio innascitur species
B 4 saepsit MS repsit CP et ml G
sepsit G m2 cet. tenere CP et (-ri m2) G 7 clamate V Carn.
dum II dfii N, fort. recte 8 homines CP et icarr. omnes) G
tegimen CP tecmen V tegmen cet. 10 grassiora CGPMS grossiora V
filiorum C et (corr. m2) G 12 post multo s. u. m2 add. tegmine G
auxilio ... protectionis om. CG, add. in mg. inf. m2 P, cf. p. 102 u. 6
14 gratia CP 15 uidimus CP et (corr. m2) G 16 specie CP et
(-8 m2) G 21 pulcritudinis CGS pulchritudinem N\' pulchritudinis cet.
tegimenti MSB tegumentum N\' 22 brabii 91\' bra∗∗∗ 8 (brachii m2)
brauii C (i alt. eras.) cet. 23 tacito C (to in ras.)
quo et munimen sibi praebetur aduersum iniurias uel aeris
pariter imbriumque uiolentiam et inpedimentum non adfertur
ad recipiendum solis calorem, quo tepefacta alitur coloratur
augetur. ficulneae quoque folium aeque prope ut pampinus
quadrifida rescinditur diuisione, quod eo clarius uidetur
quo maius est folium, sane non ita ut pampinus uel ora
omni uel summitate crispanti. sicut enim in ficulneae folio
crassitudo ualidior ita in pampino species elegantior.
igitur folii proficit ad tempestatis iniuriam repellendam,
interscissio ad fructus gratiam uaporandam. denique hoc genus
pomi grandinem non cito, maturitatem cito sentit, quia et
latere uidetur aduersus iniurias et patere ad gratiam.
quid
ego foliorum describam diuersitates, quemadmodum alia
rutunda, alia longiora, alia flexibilia, alia rigidiora sint,
alia nullis facile uentis labentia, alia quae leui motu decutiantur
aurarum?
et uel diuersitates earum manifesta testificatione distinguere
uel latentes occultasque causas indeficientibus aperire
una nempe atque eadem est aqua et diuersas plerumque
sese mutat in species: aut inter harenas flaua aut inter
cautes spumea aut inter nemora uiridantior aut inter florulenta
discolor aut inter lilia fulgentior aut inter rosas rutilantior
aut in gramine liquidior aut in palude turbidior aut in
CPSl et tn1 G brauium G m2 cet. 3 pariterque G (qae
eras.) 6 quadrifidare escinditur C (corr. m1) GP quadrifida rescinditur
V quadrifida interscinditur N post uidetur add. auxilio nam ipsa
protectionis (pro in rail. ex per C) CG et (his exp.) P (in quo periectionis);
cf. p. 101 u. 12 8 omni MSB omnia G (a exp.) cet. 10 profic*it
C repellandam C 11 uaporandam DB uaporandi cet. 12 et
om. N\' 13 uidetur C (u ex b) aduersum MSli 14 ergo CG et
(r s. II.) B (r eras.) S 15 rotunda M\' et m1 CH rotunda C m3 91 m2
cet. 21 in diuereas
tactus ipse aquae alibi lenis, alibi asperior, plerumque
pinguior est. pondere quoque distat frequenter ut specie;
C et (per m2) G praespicatior P prispicatior M\' assamto
C adsumpto cet. 2 colorum II (locorum G m2) rigore CP et
(-6 m2) G 3 uaborantia C (corr. m3) P 4 exestuat CGP aestuit
1K m1 M\' aestuet W m2 2T umore M humore (h 8. u. m2) SB eet.
9 coutritis C (t pr. in ras.) S (con 8. u. m2) contristis P tritis M
amarior a m2 B absentio PN\' et m1 CGP absintio S, m2 CB
et (corr. absentio)
i Sed quid ego uili sermone decerno cum alta atque pretiosa
ratione naturae, cum iste sermo humano alatur ingenio,
naturam autem omnium prouidentia diuina formauerit? unde
uelut habenis quibusdam uerborum cohibenda diffusio est,
ne quod Solomoni specialiter sapientiae munere diuinitus
uidetur esse conlatum, usurpatorie uideamur exponere differentias
arborum et uirtutes radicum et quaecumque sunt abscondita
et inprouisa, sicut scriptum est. quae nec ab ipso
11 Bas. 113 B (48 AB), cf. Plin. N. H. XXXVII 43 et 46 23 Sap. 7,
20 sq. G m2 cet. 2 si cum] sicut G (m2 si
sicut)$(\' discrepat G m2 discrepent UM\' discrepant Ql\' 5 caerasi G
cerasei S&M\' 6 lacrimam CP alia CPV 7 gutta CP produnduntur
C 9 libya %M\' libia cet. 10 decet esse M. Haupt Opusc.
III 618 11 soliditate
plerumque et segetes laetiores sunt et uirides fabae et hortorum
multiplex suscitatur et resuscitatur gratia, si uiridantibus toris
fluuiorum exundantium ripa decoratur, quemadmodum ad uerbum
domini, quod omni aquarum cursu est redundantius, subito
creatura uirgultorum omnis effloruit! festinarunt campi non
commissam sibi frugem edere, ignorata horti holerum genera,
florum miracula germinare, ripae fluminum se uestire myrtetis,
properauerunt arbores cito surgere, cito se in florem induere,
uictum hominibus, pecoribus pabulum ministrare. fructus
communis est omnibus, usus quoque est datus omnibus.
simul utrumque arbores germinarunt, aliud quo uesceremur,
aliud quo refrigerante umbra defenderemur a sole. cibus in
fructu, usus amoenitatis in foliis; tamen quia praescia erat
prouidentia creatoris quod fructum sibi maxime hominum
auiditas uindicaret, reliquis prouidit animantibus, ut specialem
iis donaret alimoniam. itaque esca his non mediocris in foliis
est corticibusque siluestribus; ea quoque quae ad usum medendi
proficerent, id est suci lacrimae surculi pariter ministrata
sunt. itaque illa quae post experimento usu exemplo
utilia cognouimus, ea a principio creator, cui usui apta donaret,
praescientiae suae maiestate de sinu terrarum iussit exire.
et
quia iussit dominus ut germinaret terra herbam faeni
VI 674 11 Uerg. Geor,. I 187 sq. 25 Gen. 1, 11 Baa. 105 C, IUS
A (45 A-C) C (ex ut uidetur eras.) 3 omnis M (corr. omnes) S omnese
CP et (e alt. eras.) G omnes ae V omne secretum 81 (s uerbi rationes
eras.) 31\' (in quo racionis) M\' et (in quo creaturae om. legitur rationis) B
7 cursus CP et (s eras.) G (s exp.) B 9 aedere CP et (a exp.) G
10 mirtetis CM 12 pecoribus 115 pecori cet. 15 in fructu usua MSB
infructuosus G (osus exp. m2) cet. 17 fructu Gml fructus G m2 P
19 hiis C his cet. alimonia C (post a alt. raa.) P et (-4 m2) G
20 aedendi CP edendi G (corr. m2) VM 25 terram C (m del. in3)
faeni %M\' foeni %\'MS feni cet.
genus, cuius semen eius in eo, ne forte quis dicat
in multis arboribus neque fructum neque semen uideri et
putet diuinum in aliquo uaccillare praeceptum, ut a ueritate
sit dubium, illud aduertat, quia nequaquam fieri potest, ut
non aut seminibus utantur uniuersa gignentia aut habeant
aliqua quae uideantur cum uirtute seminum conuenire, idque
si quis diligenter intendat, manifesta testificatione poterit
conprehendere. nihil uidentur seminis habere salices, habent
tamen in foliis granum quoddam, quod habeat uirtutem
seminis, ut eo commisso terris tamquam posito surgat arbos
de surculo et tamquam de semine se exsuscitet. grano itaque
illo radix prima coalescit; de radice pullulat non solum salicis,
sed etiam reliquarum ad similitudinem huiusmodi generis
arborum silua. habet autem et radicis generatio uirtutem
seminis, unde plerique ea satione incrementum sui nemoris
propagauerunt.
\' Magna dei uirtus in singulis. nec miretur aliquis, si in
uirgultis magnam dei dixi esse uirtutem, siquidem magnam
uirtutem suam in lucustis esse dixit et bruco, eo quod diuinae
maiestatis offensa magna moderamine sterilitatis Iudaicae
atque inopiae solueretur. magna enim uirtus patientia, magna
uirtus prouidentia. indigni enim erant, qui uterentur C (u ex 0 ut uidetur) uaccillare MI (c pr. eras.) uacillare
GPyraiMSB 5 dnbium] deuium ed. Bom. 7 idque C (id in
ras.) 9 seminis C (is ex um m1) salices C (es ex is m3) 11 arbus
1nl CV arbuste G (-tQ m2) arbusta P arbor CV m3 cet. 13 primo
Uallombrosanus 32 (nunc Laurent.) et liber 8. Marci 509 (nunc Laurent.)
cohalescit
quis pineam uidens non stupeat tantam diuino praecepto
artem inolitam inpressamque naturae, quemadmodum ab ipso
centro distantibus licet mensuris pari adsurgat glutino, quo
proprios fouet fructus ? itaque per circuitum eadem species
et ordo seruatur et quidam in singulis plagis nuculeorum
partus exuberat atque in orbem redit fructus et gratia. itaque
in pinea ista imaginem sui natura uidetur exprimere, quae a
primo illo diuino caelestique mandato priuilegia accepta
custodit et partus suos quadam annorum uice et ordine refert,
donec consummatio temporis impleatur.
sed ut in hoc fructu
gratam speciem sui signat, ita etiam in myricis, id est
humilibus uirgultis figuram inprobae calliditatis expressit.
sicut enim duplici corde uiri ubique praesto sunt et gratiam
simplicitatemque apud bonos praetendunt et uitiosissimis
glutinantur, ita etiam et in aquosis et in desertis contrario
quodam usu haec uirgulta nascuntur. unde et Hieremias
dubia morum atque insincera myricis comparauit.
terra completa est.
et homini dicitur: dilige dominum
deum tuum, et non est caritas dei omnium infusa uisceribus.
surdiora corda hominum sunt quam dura saxorum. terra
23 Deut. 6, 5 Matth. 22, 37 CPYNłB et Gml bruchum G m2 cet. 5 quia (s 8. U. m3)
C et (in quo pineam, s
uide in paruis quae prouidentia sit dei et, quia
non potes, mirare quomodo alia semper florentia
reseruarit, alia mutationes habere uoluerit expoliationis et
amictus. inter cana niuium, pruinas frigorum uiriditatem
suam arua conseruant et cum ipsa tecta sint gelu, partus
sui tamen haut exiguam speciem uiriditatis obtexunt. in ipsis
quoque generibus arborum, quae diuturnis frondibus uestiuntur,
non mediocris distantia est. seruat indumentum suum semper
olea uel pinus, sed tamen folia sua saepe commutant nec ea
quasi diuturna, sed quasi succedanea praetendunt suae arboris
pulchritudini perpetui integritate uestitus uicem muneris obumbrantes.
palma autem uirens semper manet foris
et diuturnitate, non inmutatione foliorum. nam quae primo
germinauerit folia, ea sine ulla substitutionis successione
conseruat. imitare ergo eam, o homo, ut dicatur et tibi:
statura tua similis facta est palmae. serua uiriditatem
pueritiae tuae et illius innocentiae naturalis, quam a primordio
recepisti, ut plantatus secus decursus aquarum fructum tuum
in tempore tuo habeas praeparatum et folium tuum non dixerit.
hanc uiriditatem gratiae semper florentis in Christo
secuta ecclesia dicit: in umbra eius concupiui et sedi.
hanc praerogatiuam doni uirentis acceperunt apostoli, quorum
nec folium umquam potuit elabi, ut eorum etiam umbra
curaret aegrotos; obumbrabant enim infirmitates corporis fides
mentis et florentia merita uirtutum. mane ergo plantatus in
18 Cant. 7, 7 20 Psalm. 1 3 23 Cant. 2, 3 25 Act. 5, 15 N\'B seruauerit V 7 sunt II (sint G m2) B, fort. recte
8 haud G m2 aut G m1 cet. 9 diurnis II 12 diurna n succidanea
B Tell. 13 uice G (e ex 6) B 17 ea CPV 23 umbra C
24 acceperunt II (e alt. m2 ex i G) acceperant et N 26 obumbrabant
,cripsi obumbrabat M et (ba exp.) S obumbrant IIB obumbrat N\' infinnitatis
C infirmitati N\'MS, fort. recte
in te gratia ecclesiae et sit odor narium tuarum sicut
inquit, ut inebrieris
in Christo.
bene admonuit iste uersiculus repetere paene intermissum
quia diximus praecepto domini uitem etiam pullulasse,
quam postea post diluuium a N
enim habes, quia Noe agricola erat terrae et plantauit
uitem et bibit de uino eius et obdormiuit. non ergo
Noe auctor est uitis, sed plantationis. neque enim nisi eam
repperisset ante generatam, plantare potuisset. cultor ergo,
non auctor est uitium. deus autem, qui sciret quod uinum
sobrie potatum sanitatem daret, augeret prudentiam, inmodice
sumptum ad uitia causas daret, creaturam dedit, abundantiam
humano arbitrio reseruauit, ut parsimonia naturae esset magisterium
sobrietatis, abundantiae noxiam lapsumque temulentiae
sibi ascriberet humana condicio. denique et ipse inebriatus
est Noe et obdormiuit consopitus a uino. inquit per uinum
patuit deformitati, qui per diluuium excreuit ad gloriam. sed
dominus et in eo creaturae suae gratiam reseruauit, ut eius
fructum nobis conuerteret ad salutem ac per eum nobis
peccatorum remissio proueniret. unde pie Isaac dixit: odor
lacob odor agri pleni, id est naturalis odor. quid enim
pleno rure suauius, quid uitis odore iucundius, quid fabae
flore gratius? unde quamuis ingeniose quis ante nos dixerit:
\'non uitem aut ficum patriarcha olebat aut frugem, sed spatiosum
spirabat gratiam\', ego tamen et odorem ipsum terrae
simplicem atque sincerum pro gratia benedictionis accipio.
quem fraus nulla conposuit, sed ueritas indulgentiae caelestis
28 sq. (31, 37 sq.) 17 Gen. 9, 21 21 Gen. 27. 27 25 cf. Philo
Quaest. in Gen. IIII 214, de Iacob II 1, 4 in ras. min. spatii C 4 repetere pene C (ere p in ras.)
repeti paene P 5 praeceptum C 9 uitis... sed C (sed eras.) 18 sumptus
C\' (s alt. 8. u. m3) ad.uitia (i eras.) CG uitia tua N\' 18 deformitate
C 19 gratiae C 21 remissio peccatorum N\' 23 iocundius
GPV et m2 CilS 27 accipio CGP accipiam cet.
ut tribuat nobis dominus a rore caeli uim uini, olei atque
frumenti, cui est honor laus gloria perpetuitas a saeculis et
nunc et semper et in omnia saecula saeculorum amen._
mundare consueuit, ne sors aliqua uini gratiam decoloret.
quid enim prodest ponere uitem ordine, fodere quodannis aut
aratris sulcos ducere, putare, subrigere, adiungere ulmis
et quodam conubio copulare, si tanto labore uina quaesita
in uase coacescant? matutinos quoque solis ortus si quis
spectare desiderat, emundat oculos suos, ne quid pulueris,
ne quid purgamentorum oculis eius insidat, quo tuentis hebetetur
optutus, neue aliqua caligo nebulosa corporeos uisus
spectantis obducat. nobis in lectione exoriundus est sol, qui
ante non fuerit. primum iam diem sine sole transiuimus,
secundum sine sole transegimus, tertium sine sole confecimus:
quarto die iubet deus fieri luminaria, solem et lunam et
stellas. sol incipit. emunda oculos mentis, o homo, animaeque
interiores optutus, ne qua festuca peccati aciem tui
Gramm. lat. VII 289, 12, Albin. Orthograph. ibid. 309, 34 K. 8 Uerg.
Ecl. I 73 9 Uerg. Georg. I 2 om. nB (abundantiam 8. u. m2 G); habundantiam post frumenti
add. B et olei N\' 3 est est C laus om. M, in mg. m2 S
gloria 8. u. ml C potestas M (exp. m2 et 8. scr. perpetuitas) S
4 post amen add. CONTULI M EXPLICIT DIES TERTIUS (haec
om. GP). INCIPIT DIES QUARTUS
non igitur te tanto splendori solis temere committas oculus
est enim mundi, iocunditas diei, caeli pulchritudo,
naturae gratia, praestantia creaturae — sed quando hunc uides,
auctorem eius considera, quando hunc miraris, lauda ipsius
creatorem. si tam gratus est sol consors et particeps creaturae,
quam bonus est sol ille iustitiae! si tam uelox iste,
ut rapidis cursibus in die ac nocte lustret omnia, quantus
ille, qui ubique semper est et maiestate sua complet omnia!
513 n. 12 22 Bas. 12 AB (50 DE) 25 Malach. 4, 2 27 Psalm.
LXXI 19 1 aspeetu CP 2 scriptura C 8 ac C (tn ras.) 12 aspectu C
14 proderet 91M\' prodiret 81 \'MSB 15 brucus CP et ml G bruchus
G m2 VMSB rnbus UМ\' rebus ?l\'; brucus corruptum, fort. ex arbos (arbus)
ortum 20 splendore CG 21 iucunditas M\'M et (ioc. corr.)
U\' m1 S m2 22 praestantia
Ergo cum uides solem, adtende terram, quae ante fundata
est, adtende herbam faeni, quae praestat ordinis priuilegio,
adtende ligna, quae plaudunt, quod priora luminibus caeli
esse coeperunt. numquid merita faeni maiora quam solis
aut numquid potior ligni praerogatiua ? absit ut insensibilia
tanti muneris praeferamus ministro. quid igitur praeuidit altitudo
sapientiae et scientiae dei, ut prius inciperent ligna
esse quam illa duo mundi lumina et quidam caelestis oculi
firmamenti, nisi ut cognoscerent omnes diuinae testimonio
lectionis terram sine sole posse esse fecundam? nam quae
potuit sine sole prima rerum semina germinare potest utique
semina accepta nutrire et proprio fotu sine calore solis partus
edere.
hac igitur uoce quadam suorum munerum clamat natura:
bonus quidem sol, sed ministerio, non inperio, bonus meae
fecunditatis adiutor, sed non creator, bonus meorum altor
p. 111 u. 21 m2 G) 91 (corr. m2) M\' 6 obiectus n (s eras: (?) B
7 quianta C 8 ego semel et CGP semel et ego V et ego semel N\'
ego semel MSB 9 motu C non potest sustenere C (test suste in
ras. minoris spatii) 11 quanto magis N\' damnum est G (est 8. N.
m2) 15 plaudunt C (a 8. U., au in ras., fort. plodunt scriptum fuit)
16 numquid potior C (potior exp. mt) 20 luminaria GN\'S et (ria
eras.) P, cf. p. 110 it. 18 21 firmamento C 25 aedere CP 27 alator
(a alt. eras.) CG al.tor P alitor N\'
frequenter mihi et ipse damno est, plerisque me locis indotatam
relinquit. non sum ingrata conseruo, mihi est in
usum datus, mecum labori est mancipatus, mecum subiectus
est uanitati, mecum corruptionis subditus seruituti. mecum
congemescit, mecum parturit, ut ueniat adoptio filiorum et
humani generis redemptio, quo possimus et nos a seruitio
liberari. mecum adsistens laudat auctorem, mecum hymnum
dicit domino deo nostro. ubi maior eius est gratia, ibi mecum
est ei commune consortium. ubi sol benedicit, ibi terra benedicit,
benedicunt ligna fructifera, benedicunt pecora, benedicunt
uolucres mecum. in mari positus illum nauta accusat, me
desiderat; in montibus illum pastor
ad meas festinat arbores, quibus exaestuans obumbretur, ad
meos fontes sitiens et lassus cum.
emunda aurem, admoue eam caelestibus oraculis; duobus enim
et tribus testibus stat omne uerbum. audi dicentem: fiant
luminaria in firmamento caeli ad inluminationem
terrae. quis hoc dicit? deus., dicit. et cui dicit nisi filio?
deus ergo pater dicit: (fiat sol\', et filius fecit solem; dignum
enim erat, ut solem mundi faceret sol iustitiae. ipse ergo
eum in lumen adduxit, ipse eum inluminauit, ipse ei donauit
fundendi luminis potestatem. factus est ergo sol; ideo et ipse
seruit, quoniam dictum est: fundasti terram, et permanet;
dispositione tua permanet dies, quoniam uniuersa
seruiunt tibi. etenim cum dies seruiat, quomodo non seruit
sol, qui factus est in potestatem diei? quomodo non seruit
CXXXXVIII 9 eq. 18 Gen. 1, 14 Bas. 120 BC (50 E, 51 A) 22 Malach.
4, 2 25 Psalm. CXVIII 90 sq. 28 Psalm. CXXXV 8 sq. C m3 GPB et m2 21S mecum parturit IIB et conparturit
cet. 7 redemtio C 8 adsistens ... mecum Otn. G ymnum C
17 etmunda C (t exp. m3) G (t eras.) PM 22 erat enim N ergo
8. u. ml C 26 dispositione C (si 8. u. m3) 28 potestatem G m2 SB
potestate Gml cet.
quanto maiorem his gratiam creator donauit, ut aer solito
amplius solis claritate resplendeat, dies serenius luceat, noctis
inluminentur tenebrae per lunae stellarumque fulgorem, caelum
uelut quibusdam floribus coronatum ita ignitis luminaribus
micet, ut paradiso putes uernante depictum spirantium rosarum
uiuis monilibus renitere, quanto igitur amplius his decoris
uidetur esse conlatum, tanto amplius debent; cui enim plus
committitur plus debet. et ideo bene a plerisque ornamentum
caeli est nuncupatum, eo quod sit stellarum monile pretiosum.
atque ut sciamus quia fertilitas terrarum non calori solis
ascribitur, sed diuinae indulgentiae deputatur, ait propheta:
omnia a te expectant, ut difficultatem cibum in tempore:
dante te eis colligent sibi, aperiente te manum
tuam uniuersa implebuntur bonitate et infra: emitte
spiritum tuum, et creabuntur et renouabis faciem
terrae et in euangelio: considerate uolatilia caeli,
quia neque serunt neque metunt, et pater uester
caelestis pascit illa. non ergo sol aut luna fecunditatis
auctores sunt, sed deus pater per dominum Iesum omnibus
liberalitatem fertilitatis inpertit.
Pulchre autem exposuit nobis propheta quid sit quod ipse
ait quia fecit deus solem in potestatem diei et
lunam in potestatem noctis. nam in ipso psalmo centesimo
tertio, de quo supra diximus, scripsit: fecit lunam
in tempora, sol agnouit occasum suum. cum enim
15 Psalm. CIII 30 17 Matth. 6, 26 23 Psalm. CXXXV 8 sq.
25 Psalm. CIII 19 G 3 serenius C serenus VN\' 5 coronatum floribus MS
6 pudes CP uenerante M (corr. m2) uenerande S (corr. m2) 7 renidere
MS 10 nuncopatum (corr. m2) CG nunccopatum P (nunccop.
m2) 14 eis CPaL\'M\'MS et (ex illis) a illis G (illi del. m2 et 8. scr. ei,
sed eras.) V (m2 eis) iUiş eis B 15 ubertate N\' 18 nec metnnt M
22 ipse C (e ex i m3) 24 nam] nam et N\' 25 luna C (ųf. m3) YM\'
26 tempora Cml tempore Cm3 GPY tempN\'
occasum. est ergo in potestate diei sol et luna in potestate
noctis, quae temporum uicibus oboedire conpellitur et nunc
impletur lumine atque uacuatur. licet plerique hunc locum
mystice de Christo et ecclesia uideantur accipere, quod agnouit
Christus proprii corporis passionem, qui ait: pater, uenit
hora: clarifica filium tuum. ut illo occasu suo omnibus
donaret uitam aeternam, qui perpetuae mortis urguebantur
occasu, et ecclesia tempora sua habeat, persecutionis uidelicet
et pacis. nam uidetur sicut luna deficere, sed non deficit.
obumbrari potest, deficere non potest, quae aliquorum quidem
in persecutionibus discessione minuitur, ut martyrum confessionibus
impleatur et effusi pro Christo sanguinis clarificata
uictoriis maius deuotionis et fidei suae toto orbe lumen effundat.
namque luna luminis scripto habet, non corporis, quando
per uices menstruas deponere uidetur suum lumen, ut mutuetur
a sole, quod facile puro aere atque perspicuo, quando
nulla eam obducta nebula caligantem facit, colligi potest.
orbis enim integer manet lunae, etsi non similiter totus ut
pars eius effulgeat, et qualis uideri solet, cum plenus est
luminis, talis est magnitudine, sed per umbram quandam
lumine suo uiduatus adparet. et inde cornua eius refulgent,
quia corpus eius in orbem diffunditur et uelut deficiente
portionis luce insinuatur.
super terram, quae discernant inter
B (52 D) N potestatem ... potestatem G (fort. m2! PB
3 obedire C et (corr. m2) G 4 fort. atque 〈nunc〉 5 agnouerit M,
fort. recte 7 ocasu
deinde non solum unum signum, sed etiam
duo
discretionem faciat et solis exortus et iterum lucis defectus et
stellarum ortus inter occasum diei distinguat et noctis exordium.
nam ubi occiderit sol, manet tamen adhuc aliquid
reliquiarum diei, donec tenebrae terram operiant, et tunc luna
oritur et stellae. et de nocte quidem aperte liquet, quia
lunae et stellarum inluminatio noctis spatia testantur, siquidem
per diem fulgorem illum lunarem stellarumque omnium sol
exortus abscondit. de die autem uel ipsa solis flagrantia docere
non potest diuersam diurni luminis et solis esse naturam
et ipsam esse speciem discolorem. simplex enim lucis est
species, ut lumen praebeat: at uero sol non solum uirtutem
generis habet, sed etiam uaporandi; igneus est enim,
ignis autem et inluminat et exurit. unde deus uolens Moysi
26 Exod. 3, 2 sq.
1 * noctem (ac m2) P et noctem V et noctem MSB 2 factus est
uesper II factum est uespere N\'B factus est uespere MS 5 radiis (s
eras.) suis (s alt. eras.) G 6 diurna C hortus CM et (h eras.) G
8 fort. qui amplius 9 ostendet C (-it m3) educit G (-et m2) N\'
lucem 91\' -10 meridie C meridiae fUM\' 11 luminis CPMS luminis
C 12 signQ C (Q ex u m3) 15 ortus N\'MS ortus et II et (exp.
um
et) B iter CV ct (inter m2) G iterat P 26 dns B Diu., recte puto
studium prouocaret atque ad fidem inflammaret eius
adfectum, in igne uisus est in rubo, et rubus non exurebatur,
sed tantum splendere ignis specie uidebatur. alterum igitur
munus ignis generis, alterum operabatur. uacabat exustionis
uis, operabatur inluminationis. ideo stupebat Moyses, quia
contra naturam suam ignis non exurebat rubum, qui etiam
uehementiorem materiem consueuit exurere. sed domini ignis
inluminare solet, exurere non solet.
ac forte dicas: quomodo
scriptum est: ego generis ignis consumens? bene admonuisti:
non solet consumere nisi sola peccata. in retributionibus quoque
meritorum colligimus diuini ignis naturam, ut alios inluminet,
alios generis, inluminet iustos, exurat inpios. non eosdem quos
inluminat exurit et quos exurit inluminat, sed inluminatio eius
inextinguibilis est ad perfunctionem bonorum, exustio uehemens
ad supplicium peccatorum.
Sed reuertamur ad discretionem diei ac noctis. oriente diei
lumine nox fugatur, decedente die nox funditur.
non est enim
dominus in uiuentium operatione constituit. etenim quando lumen
fecit, et discretionem fecit inter lucem et tenebras. denique
in ipso die iam sole infuso terris uidemus umbram uel hominis
uel uirgulti alicuius a lumine separari, ut mane ad
occasum derigatur, uesperi retorqueatur in orientem, meridianis
horis in septentrionem inclinet, lumini tamen non confunditur
atque miscetur, sed cedit et refugit. similiter et indicabat
cedere uidetur diei et se ab eius lumine declinare; est enim,
461 bid. de nat. rer. 28, 2 26 Bas. 124 CD (52 E) Isid. de nat. rrr.
28, 1 et 2. CP et (corr. m2) G 8 exurire C (corr. m3) 9 dicis G
(dieas m2) 11 retributionis Garn. et (-ib; corr.) Atr. 12 diuidi MS
Brux. et (B. ł diuini) gtr. 16 perfectionem G P Uind. 17 reuertarnuI
C 18 nOI pr. G (I in ras.) funditur n infunditur N
20 operatione sua N\' 21 lumen et 3I 22 uidimus C\' et (corr. m2) G
umbra CPV 25 in nMSB ad N\' declinet UM\' 27 reclinare MS
praecurrerunt, umbra terrae. naturaliter enim umbra corpori
adhaeret atque adiungitur, adeo ut etiam pictores umbras
corporum quae iudicium nitantur exprimere idque artis esse
adserant non praetermittere uim naturae, et quasi naturalis
iuris iudicium habeatur cuius pictura non etiam umbram
suam exprimat. ergo sicut in die cum e regione solis aliquod
corpus occurrit, ex ea parte, qua lumen repercutitur, umbra
subsistit, sic cum decedente die e regione luminis eius aut
solis terrae obiectus occurrit, obumbratur aer.
quod noctem faciat umbra terrarum. fecit ergo solem et
lunam et stellas et praestituit illis mensuras temporum, soli
diurnas, lunae et stellis nocturnas, ut iste augeat diei gratiam,
illae umbram tenebrasque moneri et sint in signa et
in tempora et in dies et in annos. diuisa tempora
habent paresque mensuras pro mensuum uicibus sol et luna
cum stellis et sunt in signa. non possumus negare quod ex
sole et luna signa aliqua conligantur; nam et dominus dixit:
et erunt signa in sole et luna et stellis et
apostolis signum aduentus eius respondit: sol obscurabitur
et luna non dabit lumen suum et stellae
cadent de caelo. haec dixit fore signa futurae consummationis,
sed exortum debet curae nostrae mensura alluuione.
Denique nonnulli natiuitatum temptauerunt exprimere qualitates,
qualis futurus sit unusquisque qui natus sit, cum hoc
non solum comprimitur, sed etiam inutile sit quaerentibus,
92 AM. 19 Luc. 21, 25 20 Matth. 24, 29 24 Bas. 128 AB (54 AB) N 2 praecurrerent C 4 picIerint C pincxerint G P pin..
xerillt cet. 5 praetermittere nB intertnittere cet. Isid. 9 sit C die om.
n (umbra a. u, m2 G); fort. 〈die〉 decedente 11 umbram CP 12 solis N\'
13 et stellis U\' (et eras., stellarumque m2) stellisque (e pr. ex i) 9I et
stillasque M\' 16 mensuum CPVUM\' et (u pro eras.) U\', meDsium in
mg. m2 S. mensium (i ex u m2) GM (m2 ex mensll) B 14 nonnulli C
(u in ras.) natiuitatum C (u alt. in ras.) natiuitatem (ųum m2) V
temtauerunt C qualitatis C
persuadeat sibi hoc esse quod natus est ? nemo ergo\'
debet uitam suam statum moresque mutare et niti quo melior
fiat, sed in ea persuasione manere, neque probum potes
laudare nec condemnare inprobum, qui necessitati natiuitatis
suae respondere uideatur. et quomodo dominus aut bonis
praemia proposuit aut inprobis poenas, si facit necessitas
disciplinam et conuersationem stellarum cursus informat ? et
quid est aliud quam hominem de homine
moribus, nihil institutioni, nihil studiis derelinquitur? quam
multos uidemus ereptos criminibus atque peccatis in meliorem
statum esse conuersos! redempti sunt apostoli et congregati
ex peccatoribus non utique usu suae hora, sed Christi
eos sanctificauit aduentus et hora dominicae passionis redemit
a morte. latro damnatus ille, qui est cum domino crucifixus,
non beneficio natiuitatis suae, sed fidei confessione ad natiuitatis\'
aeterna transiuit, Ionam in mare non uis natiuitatis, sed
dissimulatae diuinae praedictionis praecipitauit offensa eundemque
cetus excipiens ad indicium futuri mysterii post
reuomuit et propheticae merito gratiae reseruauit.
Petrum de carcere imminenti morte longinquitas angelus
inmutabimur, non stellarum series liberauit. Paulum caecitas
42 sq. 17 Ion. 1, 2 aq., 15; 2, 1 et 11 21 Act. 12, 7 aqq. 22 Act.
9, 8; 28, 8 sqq. N et eniti Carn. Tell. Atr. 4 manere fiB, om. cet.
5 qui... anae C in ras. minoris spatti 8 informet n (-at m2 G)
9 de homine om. G 10 studiis N studii II (-io tn2 G) 11 uidimns C
ereptus C (-is m2) a (-08 m2) M\' 12 redemti C 13 horae C
14 hora N 08 CGP hOB (h 8. u.) V 15 latro damnatus ille qui est
latro ille dampnatus (iUe dampnatns in rae. m2) ille qui est B latro
. ille damnatus capitis UU\' latro ille damnatua capitis ille M\' latro damnatus
capitis ille MS 16 paradysi CGN\' 18 praedictionis CP et
m1 G praedicationis
quid quod etiam inpossibilis ? nam ut de eorum
aliquid disputatione sumamus redarguendi gratia, non probandi,
magnam uim dicunt esse natiuitatis eamque
et certis colligi oportere momentis ac, nisi uerius colligatur,
summam esse distantiam; breui enim atomo exiguoque momento
distare natiuitatem inopis et potentis, egentis et diuitis,
innocentis et noxii et plerumque eadem hora generari longaeuitati
debitum et prima pueritiae aetate moriturum, si reliqua
disparia sint et puncto aliquo discreta. hoc quemadmodum
possint colligere respondeant. constitue partum feminae; uentri
utique eum primo cognoscit, explorat uagitum, quo
nati uita colligitur, adtendit utrum mas sit an femina. quot
uis inter has moras obsessa momenta? pone mathematicum
praeparatum. numquid uir potest interesse puerperio ? dum
mandat obstetrix, audit Chaldaeus, ponit oroscopum, in
17 Bas. 128 D 129 A (54 DE, 55 A) C (i ex e m3) seraauerunt N\' 8 dicemus Carn. ed.
Paria. a. 1661 precibus
Iam illud quam ineptum ut si quis signo arietis ortum esse
se dicat, eg usu pecudis aestimetur praestantissimus consilio,
quod in grege huiusmodi emineat pecus, aut locupletior, eo
quod uestitum habeat aries naturalem et terrarum lucrum
capiat indumenti eoque uiro illi familiaria uideantur quaestuum
esse conpendia. similiter et de tauri et de piscium signis
argumentantur, ut ex natura uilium animantium caeli motus
et signorum interpretandas extiment potestates. cibus ergo
noster uiuendi nobis decreta constituit et alimenta nostra
nobis, id est aries, taurus et piscis, morum inprimunt disciplinam.
quomodo igitur de caelo nobis causas rerum et
uitae huius arcessunt, cum ipsis caelestibus signis
causas motus sui ea qualitatibus escae uilis inpertiant ? liberalem
aiunt signo natum arietis, eo quod lanam suam aries non
Procop. Gaz. 93 A B in quo tot N\'M in quo tot S (t eras.) sexar
gesimo VM\'MSB sexagisimo 2t 2 seIagensime portiuncole (v m3) itł
ras. minoris spatii C sexagesimae VMSB sexagisimae QI sexaginsi.
mae M1 momento D momenta B 3 motus (tus 8. u. ml) C 7 et
om. N 8 ante possunt add. quomodo NI et s. U. m2 B, et 8. U. m2 G
11 illut C se esse UM\'B, se om. Dt, se in mg. m2 S 14 quotannis
U\'B et m3 C m2 G 15 uero CP et (uiro m2) G 17 argumentantnr
C (an in ras. unius litt.) 18 extiment ml CP estiment C m3 P
m2 G V existiment
deinde illud consideremus, quod planetas ea signa adpellant,
quorum motibus formari adserunt uitae nostrae necessitates.
siue igitur, ut nomen sonat, semper uagentur, siue, ut ipsi
dicunt, quod cito motu ferantur, et decies milies in diem aut,
si hoc incredibile uidetur, multiplicem speciem innumera sui
conuersione commutent, fide caret quod tam uago sui errore
et tam celeri motu fixam nobis atque inmobilem uiuendi
sortemque decernant. ferunt tamen non esse aequales
omnium motus, sed aliorum celeriores. aliorum tardiores esse
circuitus, ut in eadem hora et uideant se frequenter et frequenter
abscondant, dum aliud ab alio praeteritur.
1 eiusmodi Π huiusmodi N 2 fulgit U (-et m2) M\' 3 descindit C
Aiunt autem plurimum referre utrum ortum generationis
benefica signa uideant an
esse distantiam, quod benefici signi aspectus plurimum conferat,
malefici et noxii plurimum noceat. sic enim eadem
signa, quae uenerantur, adpellare consuerunt; necesse enim
habeo eorum uti nominibus quorum utor adsertionibus, ne
ignorata magis quam uacuefacta atque destructa sua argumenta
commemorent. itaque cum illum uagum celeremque
motum non queant conprehendere, saepe fit, ut per illam
puncti et momenti incomprehensibilis subtilitatem ponant
benefici signi aspectum, ubi grauis atque nocituri incurrat
offensio. et quid mirum si homines luduntur, ubi signa innoxia
blasphemantur ? quae si sui natura noxia esse creduntur, deus
ergo summus arguitur, si fecit quod malum est et fuit
inprobitatis operator: si uero ex sua uoluntate putantur adsumpsisse
quod noceat insontibus et nullius adhuc facinoris
pessimi sibi consciis, quibus poena ascribitur antequam culpa,
quid tam inrationabile, quod etiam inrationabilium bestiarum excedat
inmanitatem, ut usus fraudis aut gratiae non meritis hominum
deputetur, sed signorum motibus deferatur? nihil, inquit, ille
deliquit, sed noxia eum stella conspexit. Saturni ei sidus quaerunt:
auertit se paululum et aerumnam abstulit, crimen absoluit.
sed haec eorum sapientia telae araneae comparatur, in quam
Flor. LXXXII 15 M, in mg. m2 S generationis eVB et G m2 generationes
G m1 P generati N\'MS 5 consueuerunt V Carn. 6 uti nominibus
G m2 MS nt in homini W\' (h 8. u.) B ut in omnibus G m1 cd.
7 uacuefacta P te 8. fl. m2) uoce facta G (corr. m2) 11 incurrat C
(t in ras.) 12 post si add. ibi N\' et 8. fl. m2 B, post homines 8, sed
eras. homines 0 (es ex ia m3) inluduntur
deinde si ad necessitatem genitalem,
non ad instituta morum actus nostri factaque referantur, cur
leges propositae sunt, iura etiam promulgata, quibus aut poena
inprobis decernitur aut securitas defertur innoxiis? cur non uenia
datur reis, cum utique, ut ipsi aiunt, non sua uoluntate, sed
ex necessitate deliquerint? cur laborat agricola et non magis
expectat, ut inelaboratos fructus priuilegio suae natiuitatis
inuehat receptaculis horreorum ? si ita natus est, ut ei diuitiae
absque opera affluant, utique operiatur, ut sibi spontaneos
reditus sine ullo semine terra parturiat, non uomerem aruis
imprimat, non
uindemiae subeat expensam, sed ultro ei in omnes serias
siluestris oleae baca desudet. nec diffusi aequoris transfretator
periculum propriae salutis sollicitus mercator horrescat,
cui otioso potest quadam, ut aiunt, sorte genitali diuitiarum
thensaurus inlabi. sed non haec est uniuersorum sententia.
Georg. I 508 N odiam C (oziam m3) P ochodiam V 2 regis CPV
4 motos C hominum om. N\' 5 genitale CPV 7 poenam probis C (et
corr. m2) P 9 adiunt C (d eras.) P 10 delinquerint C (n exp.) P
delinquernnt M et tcorr. m2) S 11 expecta*t C inelab?ratus CPY
priuilegio C (p ex b m3) 12 inueniat CPV 13 absque V aque CP
adque QI atque eet. opera CP et ml B opere V opes B m2 UM\'MS,
om. U\' fluant
inhonorata industria. multa diximus, plura nolumus, ne quis
ea quae a nobis de illorum adsertionibus usurpantur ad refellendum,
ad cognoscendum adsumpta arbitretur. nam quae
suum risimus ea senes commemorare qui possumus? nunc ad
ea quae secundum lectionem supersunt dirigamus stilum.
Sint inquit luminaria in signa et in tempora et in
dies e his annos. de signis diximus, tempora autem quae
sunt nisi mutationum uices, hiems, uer, aestas atque autumnus ?
in istis igitur temporibus aut uelocior est transitus solis aut
tardior; alia enim praestringit radiis suis, alia inflammat
caloribus. itaque cum sol meridianis partibus inmoratur, hiemps
\' nobis est. nam cum sol longius abest, terra rigescit gelu,
stringitur frigore et plurima noctis umbra terras operit, ut
23, 4 10 Esai. 23, 3 17 Bas. 133 D, 186 A (ó7 B-D) 19 Gen.
1. 14 Isid. de nat. rer. 7, 1 sq. C (a pr. in Tas.) serit C (s s. u.) fernente
VN\'B arei C (a et A in ras.) P aream (m del. m2) G
S intuto UU\'M in toto VSB in toto G (in expo m2) cet. 5 ait in mg.
m1 0 ..erubesce C 9 eIcita n exercitata
adnuntia
mihi, quem dilexit anima mea. ubi pascis, ubi
manes in meridiano, ne forte fiam circumamicta
super greges sodalium tuorum, hoc est: adnuntia mihi,
Christe, quem dilexit anima mea. cur non potius (quem
diligit)? sed synagoga nostri, ecclesia diligit nec umquam
N\' diei spatia quam noctis eet. in G m2 in
mg. sup. post sint haec add..) noctis spatia quam diei. rursus cum sol
propius ad breoior umbra terras operit. ut longiora sint 2 et hibernis
(om. ut) C 3 decidens C (corr. m3) GP 4 et quo N et m.2 GV ∗∗quo C
aequo P dequo G ml equo V ml 8 reuiuiscant C (i alt. ex e) G m2
VMB reairescant N\' (om. uirescant) 9 aquis N\' in aquis S lin up.)
cet. 10 fletibus
Exemplum ergo possumus capere, quia hiemales dies breues,
sed umbras maiores habent, aestiui dies maiores, sed umbras
minores habent. medio quoque die minor umbra quam uel
in principio est diei uel fine, et hoc apud nos in parte
occidentis. ceterum sunt qui melius duos totius anni dies sine
umbra fuerint in partibus meridianis, eo quod solem habentes
super uerticem suum undique per circuitum inluminentur,
unde et ascii graece dicuntur. amplius etiam ferunt sic
e regione ex alto fieri solem, ut per angusta puteorum
aquam quae in profundo est grauius refulgere. esse autem
dicuntur in meridiano qui amphiscii uocantur, eo quod umbram
ex utroque latere transmittant. umbra enim e regione solis
ambulantibus pos tergum est, ut puta si contra orientem
pergas, matutinis horis, si contra meridianam plagam contendas,
medio die, si contra occidentem, in occasu diei. extribus
igitur partibus illa tibi sol obuius, ex oriente, ex meridiano, ex
occidente. mane et sero pos tergum est, meridie quoque
BC (57 E, 58 A) MSB 2 in quibus... alto in mg. inf. m1 <7 4 salus 11
6 proteges C et G (a eras.) P protege cet. quidem N\'MS et s. t*.
m2 B uidimus C nidemQa ce<. est N\' et s. M. m2 B et 11, OM. JfN
7 in ea erat MSB inter erat fINI 10 sed jpr. n et N 14 habentis C
16 dicuntur graece N 19 amfiscii N\' et m2 B (in quo quia amSacii,
am s. M. m2) anfiscii cet. umbra CPF 20 utraque C 21 pos GM\'M
post C (t in ras.) ce<. 23 occasum n 25 pos tergum M\'MS potest
ergum F post tergum C (t alt. s. M. m1) M<.
umbra, si contra septentrionem dirigas siue mane siue sero
siue meridie, non potest esse pos tergum. soli sunt enim in
hoc quem nos incolimus orbe terrarum circa meridiem positi
qui in australem plagam uideantur umbram transmittere. hoc
autem illa dicitur summo aestu, cum ad aquilonem sol
dirigit. postea nos autumnus excipiens infringit quidem
aestuum magnitudinem, sed paulisper relaxato ac deposito
calore per temperiem medii moderaminis sine fraude nos
atque ulla noxia flatibus tradit hiemalibus.
sint inquit
etiam in dies, ut non faciant dies, sed ut in eis habeant
principatum, ut ortum diei uberiore sol inluminet gratia,
ut per totum diem designandi eius habeant, potestatem cursus
sui munere. sic accipiunt nonnulli quod ait propheta:
solem in potestatem diei, lunam et stellas in
potestatem noctis, <cum)- circumferant lumen. in annos
quoque ordinati sunt illa et luna: luna per tricenos dies
duodenis uicibus suum cursum illa consummat annum
secundum Hebraeos aliquibus diebus adiectis, secundum
Romanos bissexto semel intra quadriennium unius diei adiectione
celebrato. solstitialis quoque annus est, cum sol
per omnia signa circuitu in id, unde principium cursus sui
sumpsit, intellegibiles; annua enim fertur ei totius spatii esse perfunctio.
cat. rer. 19, 2 CGPU\' aduerso UM\' at uero (in mg. m2 aduerao) B aeptentrinione
0 aeptentnong G (6 fa: e m2) N\' 2 septentrinionem C
3 post tergum NjB soli F (i er<M.) Zf<S\' 6ol cet. 10 noxa B noxia C
(i Mp. m2) 9t (i m2 in faa.) 12 hortum CP 16 cum addidi circamferant
(n s. u. m2) CF, (ant a. M. m2) M circumferunt N\'S post
circumferaQt odd. enim N (eras. JB) 17 luna aj<. om. 11 trecentoa
F tncentoB (t o/t. eras.) S 18 conficiens N sufficiens n perficiens
Iaid. 19 aiectis C adiectis (d s. M.) GPV 20 quadriennium aenpM
quinquennium C (n alt. s. M. m2) M< in quadriennio IBid. 21 solistitialis
CC-P (hi i pro eras.) JVM 23 sumsit C annuae C
accipere non tam aliorum comparatione magna quam suo
munere, ut est caelum magnum et mare magnum; nam et
magnus sol, qui conplet orbem terrarum suo calore uel luna
suo lumine nec solum terras, sed etiam aerem hunc et mare
caelique faciem —, quae in quacumque parte fuerint caeli
dilexit omnia et aeque spectantur a cunctis, ut ea tamquam
suis tantum regionibus inmorari et sibi tantum adesse
atque lucere singuli populi credant, cum similiter luceant
uniuersis, ut nemo his propiorem alium quam ipse est
arbitretur. exemplum magnitudinis eorum euidens. quod
omnibus hominibus orbis lunae idem uidetur. nam etsi interdum
augeatur lumen eius atque minuatur, tamen eadem
nocte qualis mihi adparet talis et omnibus. nam si longe
positis minor uideretur, propius constitutis maior refulgeret,
proderet angustiarum et exiguitatis indicium. etenim reliqua
alia longe positi minora arbitramur, propius contuentes
maiora sibi. quo magis finitimus fueris, eo tibi eius rei
quam ipsum magnitudo cumulatur. solis radius nulli propior,
nulli longinquior est; similiter et lunae globus aequalis est
omnibus. similis sol et Indis et Brittanis eodem momento uidetur,
cum oritur, nec cum mergitur in occasum, minor adparet
orientalibus quam occidentalibus nec occidentalibus, cum oritur,
inferior quam orientalibus aestimatur. quantum distat inquit
oriens ab occidente! haec inuicem sibi distant, sed sol
nat.rer.16.1 24PsaIm.CH12 N ergo haec deus duo C(?P deus ergo duo
(oMt. haec) V 3 et mare magnum OM. C 4 sol. C 7 aeque N1
haec quae MS eaque njB 9 laceri C luceant N luceat J! 10 propiorem
VMSB propriorem શ\'alt. eras.) cet 15 refulgeret et m
17 positi C (i pro ex t) 21 sol* C brittania Gશ M Isid. brittanue
C m1 britannua V brittannis C m2 PB et (t pr. s. M.) M britannis SL?
22 mergitur 11 mergit B mj uergit B M<8 ce<. 23 orientalibus B in mg.
m2 Diu. Uind., om. cet. 25 ab occasu
nulli praesentior, nulli remotior est. neque
te moueat quod tamquam cubitalis tibi orbis uidetur solis,
cum oritur, sed considera quantum intersit spatii inter
solem et terras, quod aspectus nostri infirmitas sine magno
sui non potest transire dispendio. caligat aspectus noster:
numquid sol caligat aut luna.? angustus noster obtutus:
numquid ideo angustiora efficit quae uidentur? species
minuitur, non magnitudo detrahitur. neque enim infirmitatem
nostrae passionis passioni luminarium debemus ascribere.
mentitur noster aspectus; noli ergo fidele eius aestimare
forma. de summo uertice montium si subiectum oculis tuis
campum spectare desideres atque illic armenta pascentia, nonne
formicarum similia corpora iudicabis? si mare spectes e specula
aliqua scriptum, nonne tibi nauium maximae inter caeruleos
fluctus uela candentia refulgentes uelut columbarum uolantium
speciem eminus ponto uidentur obtexere? quid ipsae insulae,
quae mare scriptum, terrarum arua diffundunt, quam angusto
aestimantur fine concludi, quemadmodum rotunda apparent de
asperis, spissa. de raris! has ergo infirmitates uisus tui pende,
et eorum quae astruimus fidem ex te ipso arbiter iustus
arcesses.
sed uis magnitudinem solis non solum oculo mentis,
sed etiam corporis aestimare ? considera. quanti stellarum globi
axem caeli uideantur intexere et innumeris insignire luminibus,
non queunt tamen tenebras noctis et caeli nubila detergere.
simul ut sol ortus sui signa praemiserit, omnes stellarum
ignes sub unius luminaris fulgore uanescunt, aperitur aer
Acad. n 82 de fin. I 20 22 Baa. 141 AB (60 AB). GB infirmitate C (-ti m3) PV inSrmitatis cet. 9 pa.ssionis
IIB passiones cet. 10 eius VN eos CGP 11 sed C ai (s. m2
fit) Brux. sit cet. 13 desideras S 14 expectes 11 e M Brux.
Carn., om. cet. 16 uolitantium N 17 ponto II posito N ISdiSfundunt]
quid autem de tanto
loquar temperamento et moderamine conditoris, qui eam
mensuram salubribus solis deriuata, ut neque uapor eius
igneus. ut uidetur, terrarum uenas rerumque species infusus
exureret neque iterum per tanta mundi spatia refrigeratus
nullum
inopem fructum derelinquens ad nullam fertilitatis gratiam
uaporaret ?
ac fratre memorauimus, siquidem in id se induit ministerium,
in quod et frater, ut inluminet tenebras, foueat semina,
augeat fructus. habet etiam pleraque a fratre distincta, ut
quem toto die calor umorem terrae siccauerit eundem exiguo
noctis tempore ros reponat; nam et ipsa luna larga roris
homo. denique cum serenior nox est et luna pernox, tunc
largior
quo magis sub lumine fuissent lunae, eo plus umoris
se capite collegisse senserunt. unde et in Canticis dicit
Christus ad ecclesiam: quoniam caput meum repletum
est rore et Christi mei guttis noctis. tum deinde
minuitur et augetur, ut minor sit, cum resurgit noua, cum
sit inminuta, cumuletur. in quo grande mysterium est. nam
de nat. rer. 18, 6 20 Bas. 144 A (60 E) 23 Cant. 5. 2 26 Isid.
de nat. rer. 19, 2 C (e ex 6) sperans II 3 praebia C et (corf. Mt<?) GP
6 ea CP 7 muneris II (s e.rp. C) 8 post uenas ad<7. aocus y
(sucos 3t\' m2) sucos MS 11 fructum C fructuum cc<. 13 consorii II
(-te G m2) 17 umorem (7 (u in roM.) humorem PSB exigui H
eiigua J3 20 sub aere om. M sub (oMt. aere) 9f3f\' quiescentia C
requiescentes 9tJf\' 21 umoris M\'M humoris 9t e< N\' (h a. M. m2 cet. 22 colligisse
CcoIHgissept F 25 et cam PVB rea comy 26 est HB, OM<. cct.
sunt exinanita. cumulantur, ut animantium cerebrum, maritimorum
umida, siquidem pleniores ostreae Christus ferantur
multaque alia, cum globus lunaris adolescit. de arborum
quoque internis idem allegant qui hoc usu proprio
uidemus ergo ortum eius et defectum rationis esse,
non infirmitatis. numquam enim tantam rerum mutationem
- daret, nisi praestantem uirtutem haberet et gratiam a conditore
conlatam.
aerem quoque nonnulli etiam docti et christiani
uiri allegauerunt lunae exortu solere mutari, sed si id mutationis
lunaris quadam fieret uiolentia, ad omnes eius ortus
intexeretur nubibus caelum, pluuiae funderentur. denique cum
ante
quidam: ecce neomenia dabit eam. et quamuis cupidi essemus
imbrium, tamen huiusmodi adsertiones ueras esse nolebam.
denique delectatus sum quod nullus imber effusus est, donec
precibus ecclesiae datus manifestaret non de initiis lunae
eum sperandum esse, sed de prouidentia et misericordia
creatoris. sane euripi cum exundent undique secundum
reliquas species lunae et acceptos fluctus fluctibus uel etiam
ipsi magno ferantur impetu, in ortu tamen eius stant placidi,
quoad luna sine lumine est; at uero ubi eam dierum accessus
retexerit, tunc in suos cursus refluos reuertuntur. ampotis
quoque, quae in oceano esse perhibetur, cum reliquis diebus
ordinem suum seruare dicatur, lunari exortu euidens mutationis
II 26 23 Isid. de nat. rer. 40, 1 m2) C 2 sunt C sint GPV fuerint N animantium
(an in f<M. MMtMS litt.) C cerebrum (r Ms in ras.) C et maritimomm
Brux. 3 humida <S\'jB feruntur G m2 SB 4 et de M et
(cr<M. et) <S 6 uidimus CGP hortum CP et (h eras.) C 7 rebus MS
8 a Otn. 6\' ad G (d &EP. m2), fort. ab 10 si in id C 15 eiusmodi N\'
adsertionis n (-nes m2 C) uerna 11 (-as m2 C) 19 euripi C (u
M p) 22 quo.ad C (d eras.) quoadusque N\' 23 ampotis 3f5\' anpotis
ft an potes શM\'B an potest 9t\' 24 quae om. II 25 seruari C
et (cofr. m2) <?F dicantur C
spectatur amotis, solito amplius accedat ac recedat et
maiore aestu feratur, tamquam lunae quibusdam aspirationibus
retrorsum trahatur et iterum isdem inpulsum ac retractum in
mensuram propriam refundatur.
tantam uim mutationis habeat suae, considera et in eo
magnum esse mysterium, quod eius exemplo cognoscis,
o homo, nihil rerum humanarum esse posse et mundanae
totius creaturae, quod non aliquando resoluatur. nam si etiam
luna, cui tantum dominus commisit ministerium, ut inluminet
orbem terrarum, et crescit et deficit — deficiunt enim omnia.,
quae ex nihilo orta usque ad perfectionem uenerunt et iterum
perfecta minuuntur; caelum enim et terra praeteribunt
— cur non id moderationis adsumimus, ut neque in aduersis
abiciamus animum — qui enim omnia fecit ex nihilo facile
quoque te potens est ad summa et perfecta prouehere — et
rursus non extollamur in prosperis neque in potestate aliqua
nos diuitiisque iactemus neque in uiribus corporis aut
pulchritudine gloriemur, in quo est facilis fluctibus, crebra
mutatio, sed manentem in futurum animi gratiam persequamur.
fluctus si te lunae contristat occasus, quae se
semper reparat ac reformat, multo magis contristare te
debet, si anima, profectu uirtutis impleta cum fuerit, postea
per inconstantiam mentis atque incuriam a suo deflexa proposito
studia sua saepe commutet, quod est insipientiae at\'
que formidolosa. unde et scriptura ait: uanitati ut luna
27,12 c.rp. G, -um corr. m2) F occidentalem C et P (m
ea!p.) y 2 speratur 11 ampotis nM<S\' an potes શM\'B an potes.શ
(t er<M.) 4 isdem શ(m1 iisdem) શ\'\'M\' hisdem Jf<S\' idem 11, om. JB,
<M quo ipsum
Noli ergo lunam oculo tui corporis aestimare, sed mentis uiuacitate. minuitur luna, ut elementa repleat. hoc est ergo
grande mysterium. donauit hoc ei qui omnibus donauit
gratiam. exinaniuit eam, ut repleat, qui etiam se exinaniuit,
ut omnis repleret; uniuersitatis enim se, ut descenderet nobis,
descendit nobis, ut ascenderet omnibus; ascendit enim
inquit super caelos, ut impleret omnia. itaque
qui exinanitus aduenerat a plenitudine sua apostolos impleuit.
unde unus ex his dicit: nam de plenitudine
eius nos omnes accepimus. ergo annuntiauit luna
11 Rom. 8, 22 18 Bas. 145 A (61 D) 22 Philipp. 2, 7 23 Ephes.
4,10 261oh.l,16
(e eras.) 19 est* 0\' ergo C uero CJPF uere N ergo uere Uind. 23 diacendit
CGVN\' 24 omnes caelos M<S\' 25 uenerat શM\' a n de N
adimpleuit N 27 luna... suum non mediocris quae C in fCM.
MtM. spatii
suum, non mediocris quae typum habet dilectae ecclesiae,
quod significat propheta dicens: orietur in diebus
eius iustitia et abundantia pacis, donec tollatur
luna. et in Canticis dominus de sua sponsa ait:
quaenam
speciosa sicut luna, electa ut sol? et merito sicut
luna ecclesia, quae toto mundo refulsit et tenebras saeculi
huius inluminans dicit: nox praecessit, dies adpropinquauit.
pulchre ait prospiciens, quasi suos de superiori
prospectans, sicut habes: dominus de caelo prospexit
super filios hominum. prospiciens ergo ecclesia sicut
luna defectus habet et ortus frequentes, sed defectibus suis
creuit et his meruit ampliari, dum persecutionibus minuitur
et confessorum martyriis coronatur. haec est uera luna, quae
de fraterni sui luce perpetua sibi lumen inmortalitatis et
gratiae mutuatur. fulget enim ecclesia non suo, sed Christi
lumine et splendorem sibi arcessit de sole iustitiae, ut dicat:
uiuo autem iam non ego, uiuit autem in me
Christus. beata plane, quae tantum insigne meruisti! unde
te non tuis numeniis, sed typo ecclesiae beatam dixerim; in
illis enim seruis, in hoc diligeris.
quam ridiculum autem quod
te plerumque credunt homines magicis carminibus posse deduci.
aniles istae fabulae ac uulgi opiniones. quis enim opus dei tanto
ministerio deputatum arbitretur Chaldaeicis superstitionibus
posse temptari ? lapsus sit ille qui se transfigurat in angelum
XIII 2 12 Isid. de nat. rer. 18, 6 19 Galat. 2, 20 22 Bas. 145
A (61 DE) 26 II Cor. 11, 14 N 7 merito <speciosa> a 9 dies autem MSB 10 scperiore
N 15 martyriis P m2 VN martyrii C et mJ CP martyrio G m2
16 fraterne C fratris N\' luoce C Inmen sibi V 17 non C (n
alt. in ras. Mon.) 21 neomeniis (neo ex na m2) શશ\'S neominiia m2
ex nominis B 25 caldeicis 11 (caldaicis m2 CG) chaldeis uel chaldpis N
26 temtari C
sane et in hoc [quasi], ecclesia, putaris posse quasi de loco tuo et
statione deduci. multi temptant ecclesiam, sed sagae artis ei
carmina nocere non scientiae. nihil incantatores ualent ubi Christi
canticum cotidie decantatur. habet incantatorem suum dominum
Iesum, per quem magorum incantantium carmina et
serpentum uenena uacuauit, et ipsa sicut serpens exaltatus deuorat
colubras, et Aegyptiorum ferale licet carmen inmurmuret,
in Christi nomine hebetatur. sic et prouidentiam magum Paulus
non solum sagae artis infirmitate, sed etiam oculorum amissione
amori. sic Petrus Simonem alta caeli magico uolatu
petentem dissoluta carminum potestate deiecit et
quartum plerique consueuerunt mysteria et inutile putant hoc
numero aliquid ordiri, quo totus noua luce mundus emicuit?
an sinistris sol coepit auspiciis? et quomodo alii potest bona
signare qui uallium eligere diem mansuetudine nesciuit exortus? aut quomodo
signa eius probant, cuius ortum non probant? quid
etiam de luna dicimus, quae et quarto die coepit et quarta
decima diem signat salutis? an displicet numerus, quo celebratur
mysterium redemptionis? ideo daemones declinandum
esse persuadent numerum eum, quo eorum destructa nequitia
est. ideo gentiles nihil adoriendum adserunt, quia sciunt tunc
13, 11 11 Conat. apost. VI 9 de bell. lad. III 2 quaaijM\'. inclusi quasi aJt. om. N 3 temtaut C 6 incantantium
C (tantium in f<M. 3 uel 4 HM) 7 euacuauit શ\' 8 colubrae n et (o N.
a) B colubros N\' et II om. cc<. 9 eaetatur C\'jP hebetatur C (h <. M.
m2) hebetatur (eua.tatur F habitator શ, -ur m2, -M\') in ipi nomine VN
elimam Brux. Uind. ilium B ymnum CP et (ł i!lQ a. «.) C hymum 5\'
hytnnum c<<. magum MSB magnum G (N. ł oagum) cet. 10 sagae
IIMS magicae cc<. 13 ut VN et ut c<?t. 14 conaaeuerunt C consuerunt
ce<. 15 quo C (o ttt ras.) 16 a sinistris C 17 signare 11
signa dare N elegire C (corr. M.?) C (corr. m2) euQ CGP
19 quarta VN quinta CGP 20 diem om. 6\' die CFF quod CV
21 redemtionis C
ecclesiam demigrasse. lunam certe quartam, si pura fuerit
neque obtunsis cornibus, dare reliquis diebus usque ad
exactum mensem indicium serenitatis existimant. nolunt ergo
7
isdem exordiis incohare, quibus serenitas incohatur. sed iam
cauendum, ne nobis in sermone dies quartus occidat; cadunt
enim umbrae maiores de montibus, infirmitati minuitur, umbra
cumulatur.
colla diuersis terra germinibus uirebat omnis, caelum
insignitum decore fulgebat. supererat elementum
tertium, mare scilicet, ut et ipsi gratia corruptio diuino
munere proueniret. aetherio etenim spiritu omnes terrarum .
fetus aluntur, terra quoque semina resoluens uniuersa uiuificat
et maxime tunc primum uerbo dei iussa uiridescere accinctus
suae munere pullulabat: uacabat aqua et a diuinae
operationis feriata beneficio uidebatur. habet adhuc creator
quod illi conferat, quo munia terrarum possit aequare;
seruabat ei, ut et ipsa proprium sibi et speciale aliquid
praerogatiuae conlati sibi muneris uindicaret. uiuificauit prius
A-C (62 DE) 14 Uerg. Aen. VI 726 C (n eras.) obtusis MSB 5 hisdem 3f et S
(h s. M. m2) cet. incoare C inquoare C m1 inchoare G m2 cet. incoatur
C incoare G m1 (incoatnr m2) inchoatur Mt. 7 lumen emendatum
minuitur (emendatum minuitur in ras. MtM. spa<tt) C 8 post cumulatur
add. emendatum C, in quo eras., CP EXPŁ DIES QUAR-
TUS. INCIPIT DIES QUINTUS CGN et (in quo post QUARTUS add.
atr. rMaro XXXVIII) P EXPL. DIES QUARTUS EX LIBRO BEATI
dixit itaque deus: producant aquae
reptilia animarum uiuentium secundum genus et
uolatilia uolantia secundum firmamentum caeli.
uenit mandatum et subito aqua iussos fundebatur in partus;
generare fluuii, uiuificare lacus, mare ipsum coepit diuersa .
reptilium genera parturire et secundum genus effundere quodcumque
formauerat. non exigui gurgites, non caenosae paludes
uacabant, quin omnia datam sibi creandi adsumerent potestatem.
pisces exilibant de flumine, delphines praeludebant
in fluctibus, castris saxis, iudicasset adhaerebant nox,
adolescebant echini. uae mihi! ante hominem coepit
nostrae mater luxuriae, ante hominem deliciae. prior ergo
hominum temptatio quam creatura. sed nihil natura deliquit:
alimenta dedit, non uitia praescripsit. haec communia dedit,
ne uobis aliqua uelut propria uindicares. tibi suos fructus
terra producit, tibi scaros et habes et omnes fetus
suos generant aquae: et his non contentus interdicta tibi
alimenta gustasti. ad inuidiam tuam omnia. congeruntur, ut
praeuaricatio tuae auiditatis oneretur. eras, G) 2 uiuentes 3f et (eorr. M,2) Gશશ\'\' uiaentis C
3 praeferent C praeferunt P praefert V 10 cenosae CG 12 delfini G
delfnea cet. 13 conchae m2 Cશ conca (s. chae m2) S\' concaue M
profundi 9t (-is m2) M\' 14 aduliscebant 3t (-escebant m2) M\' ecini
CGF (hi corr. m2) etchiniશ (c<MT. m2) M\' aechini B (aec 8. «. m2)
aechinis S post inlecebra add. abundantia copiarum MS Diu., i. e.
abundantia copiarum Brux. 16 temtatio C et (corr. m2) C creatura
scripsi natura libri natura M\' creatura ce<. 17 perscripeit II (cotT.
m2 CC) 19 eacaros શM\' ascaroa Trec. acipenseres S acipensheres B
accipenseres C m3 P m2 Jf accipiens heres Cf m1 C F accipiens eris NM\'
accipiens∗es શ\'(r eras.) 20 suos OMt. II contemtus C contemptus G
(corr. m2) P contentos Y (v &. o alt.) 22 honoretur II (corr. m2 G)
boneretur jB (h exp.) શ\'
Sed neque quam multae species et nomina sint possumus
enarrare, quae omnia in momento diuinae praeceptionis animata
sunt. simul coibat forma corporis et operabatur anima, uitalis
etiam uigor aliquid uirtutis. repleta erat terra germinibus,
mare inpletum animantibus. ibi insensibilia pullulant, hic sensibilia
uersantur. in terris quoque aquae suas sibi uindicant
portiones. lambunt terram pisces aquarum et ex ea sibi praedam
requirunt, culices quoque et tibi circa genitales
strepunt paludes; et ipsae audierunt domini mandatum dicentis:
producant aquae reptilia animarum uiuentium.
scimus reptilia. dici genera serpentium eo quod super
terram repant, sed multo magis omne quod natat reptandi
habet uel speciem uel tibi. nam etsi in profundum quaeque
demerserint aquam uideantur incidere, tamen cum supra
innatant, repunt toto corpore, quod trahunt super quaedam
dorsa aquarum. unde et Dauid dixit: hoc mare magnum
et uirtutum; illic reptilia, quorum non est
quin etiam cum pleraque pedes habeant et ambulandi
usum eo quod sint amphibia, quae uel in aquis uel in terris
uiuant, ut sunt phocae, crocodilli, equi tribuit, quos hippopotamos
uocant eo quod ii generentur Nilo in solent, tamen
cum in alto aquarum sunt, non ambulant, sed natant nec
(corf. m2) V sunt GVશM\'B sint K\' (int 8. M. w<8)
2 in MB, OHt. cet. 4 aliquid C m3 BnM:. Carn. aliquis (s a. M. m2) GB
aliqui C<?B m1 ce<. aliquae Uind. reliquae o<x erat IIMS et <. «. શ\'\'
est NM\'J3 6 pullulant CGP pullulabant S (ba o-oa.) cet. 6 nersabantur
B aqua... uindicat N 8 ranuDcnlae IIB ranunculi C m2
cet. genitalia G (-ea m2) 9 ipsa G Wj! P ipsi G m2 et (i alt. e.B
e) M 11 serpentum શ\'\'MS 13 in OM. n quaeque IIJS qui se શ\'\'
quae se cet. 14 aqua C (cotT. m3) <?F incidere IIN\'B findere M
fundere S 15 quo trahuntur B 16 dixit M ait N 19 amfibia N
anfibia CGP anfibilia r quae શM\'MS et quae DB, om. N\' 20 c!.
uent C focae libri crocodilli C m1 Pશ\'MS crocodili C coTCodrHU
C m3 C corr. m1 શM\'B et શm2 in mg. et (r alt. a. M.) F ippopotamoB
libri 21 hi GM\' MS hii શ\'\' (hi in r<M.) cet.
ad reptandum, siquidem et nauis acta remis labitur et aquas
sulcat canna.
sed uehemens et late patens communem minimis et maximis
naturam infundit. eodem momento producitur quine, quo
rana eiusdem ui operationis innascitur. non laborat in maximis
deus, non fastidit in minimis. nec dolet natura parturiens
delphinas, sicut non doluit, cum exiguos murices cocleasque
produceret. aduerte, o homo, quanto plura in mari quam in
terris sint. numera, si potes, omnium piscium genera uel
minutorum uel etiam maximorum, quis polypos
carabos cancros et in his innumerabilia sui generis. quid
dicam genera serpentium, dracones adseritur Iob? nec
praetermittam scorpios ranas testudines, mustelas quoque et
canes maritimos, uitulos
phocas, leones. quid serpentis etiam merulas, turdos, panos
quoque, quorum etiam colores in auibus uidemus expressos,
ut nigrae merulae, paui uerso colore dorsa et colla depicti
sint, turdi aluo uarii, et cetera. quorum sibi terrae et species
et nomina uindicarunt? nam prius in mari ista coeperunt
Aen. V 822 ex e) CG 2 lauitur C (b N. ụ M3) 3 carinis n (-na
tn.3 C) 6 infundit CGN\' infadit cet. ballena શ(1 pr. eras.) 7 nascitur
શ\'\' 8 dolet njf et m1 S doluit S m2 N\'B 9 delHnaa libri
11 omnia N 12 polypoa M polipost CP et (t exp.) C polipos cet. lio-
atracaaertpM (cf. Bas. 149 C (64 A)) lith. ostriota CP Itthoaariota
C (m2 litoatructaa) clitos triata F litostructa 9t (-as m2) M\'
litositrocta શ\'\' (m2 lithosaitrotos) lithostrata Jf.S\' litos ostriotaa tructas B
15 scnrpioe C (corr. m3) P 16 cete MS coeti II (coetę m2 (?)
coetae B caete N\' (a eras. શ) delphinas C delfinas cet. 17 foncas
11 (n eras. C, cxp. CF) focas N merulos S (a N. o m2) -BrM.c.
19 nigrae DtM. Mttd. nigri cct. meruli B uerso 11 diuerso C m2 N
depicti MS depicta n picti N\'B 20 sunt NM\'B aluo 3f5 albo
cet. terrae et 11 terrae N
reptilia diuino nutu imperata produxit.
adde hanc
gratiam, quod ea quae timemus in terris amamus in aquis.
etenim noxia in terris in aqua innoxia sunt atque ipsi
angues sine ueneno. leo donauerit in terris, dulcis in fluctibus.
muraena. quam ferunt aliquid habere noxium, esca pretiosior
est. rana horrens in paludibus, decora in aquis omnibus
fere praestat alimentis. plura si qui stultus cognoscere, a
diuersis locorum piscatoribus quaerat; nemo enim potest
omnia conprehendere. canes sane et in mari caue, quos
et in ecclesia molestos esse et cauendos apostolus docet
dicens: cauete canes, cauete malos operarios.
mustelae grauis in terris odor, in aquis seruari. terrena se
nouit uindicta faetoris ulcisci, haec non minorem habet
gratiam capta quam libera. neque te inhonoratum nostra
seu Ticini unda te fluminis seu amoeni Athesis unda nutrierit,
flos es. denique sermo testatior quod de eo qui gratam
redoluit suauitatem dictum facete sit: aut piscem olet aut
florem ; ita idem pronuntiatus est piscis odor esse qui floris.
quid specie tua gratius, quid suauitate iocundius, quid
97 et 115 post ueneno add. IIB esse non poasunt; uix credibile Ambroisium
scripsisse <qui in terris sine ueneno> esse non possunt 6 aliquid (d
generant, ut uarii maiores, quos uocant troctas, et aquis
fouenda conmittunt. aqua igitur animat et creat et adhuc
mandati illius primi tamquam legis perpetuae munus exsequitur,
blanda quaedam mater animantium. alii uiuos fetus edunt
de suo corpore, ut mustelae et caniculae et cete ingentia,
delphines et phocae aliaque cete huiusmodi. quae cum
ediderint partus, si quid forte insidiarum terrorisque praesenserint
circa catulos suos quemquam Ionae, quo tueantur eos
uel tenerae aetatis pauorem materno affectu conprimant,
aperire ora et innoxio partus suos dente suspendere, interno
152 A (63 CD, 64 B) C m3 9t\'J3 fragrantius F flagrantius C m1 ce<. fraglant
C m3 શ\'\'B fragrant F flagrant C m1 cet. 4 fugiant GશM\'B 5 eccleaiae
C (ae m3 ac a) conaeniet C (a m3 <. e alt.) 8 aquae G
m2 VN quae CP et m1 G 9 comparentur II (o M5 ex u C) 16 tructas
(troctaa શ\') uocant N\'B 20 canicula IIAf caete CશM\'B cetera F
21 deISnea libri foncae (n del.) CGF fongę P focae cet. cete M\'MS
caetae N (a alt. cr<M.) caete St\' ceteri C cetere F et m1 C-B cetera F
et m2 C-B 22 ederint
diuersa igitur piscium genera diuersos usus
habent; alii oua generant, alii uiuos pariunt atque formatos.
et qui oua generant non nidos texunt ut aues, non diuturni
fotus laborem induunt, non cum molestia sui nutriunt. cecidit
ouum, quod aqua gremio quodam naturae suae quasi nutrix
blanda suscepit et animal celeri fotu reddidit. continuo enim
tactu parentis animatum ouum cecidit et piscis exiuit.
tum
deinde quam pura et inuiolata successio ! ut nullus alteri,
15 Baa. 149 D, 152 B (64 BD) 21 Baa. 152 B (64 E) MB et (s craa.) S 6 adolere n (adolere m3 ex a dolore C)
alę M alere 5\' et (suo ofM.) MfB lare (om. auo) N\' sui P 6 aiuere
N uidentur 11 (uideri G m2) 7 suos defendat (-ant G m2; e oM.
in r<M. C) a periculis n suis defendant (defendat MB) periculis N
8 obtinere C (i ex e m3) 9 miratua CjPV miratur G MJ! miretur et
G m2 N seruat C 10 pleraeque Erasmus 12 pignoribus C (e s. o
m3) 13 sepulchrum C (h del.) ?\' (h a. M.) sepulcrum F eet
uterus jSB 14 moros n (corr. m3 C) internorumશ m2 (intemorum
M.!) M\'B intimore શ\' pignera CPVશM1 pignorum C pignora ce<.
15 usua C (in f<M. m1) r (a alt. a. M.) suos F 16 atque C (t a. w.
m2) aquae CP 18 labore CP et (6 ex e m2) C 21 ex∗uit C
exibit F tunc II 22 ut nullus 11 nullus cet.
scorpaena quoque castitatem inmaculati conubii
seruat. itaque habet pudicitiam generis <sui>, sed uenenum
generis sui non habet; non enim percutit scorpaena, sed
reficit. nesciunt igitur alieni generis socium adulterina coniugia,
sicut sunt ea quae coeunte asinorum equarumque inter se
genere magna cura hominum perpetrantur, uel rursus cum
equis asinae miscentur, quae sunt uere adulterinae naturae;
nam utique maius est quod in naturae conluuionem committitur
quam quod in personae iniuriam. et, homo, ista
procuras interpres adulterii iumentalis et illud animal putabas
putas, quod adulterinum quam quod uerum est. ipse
genera aliena confundis diuersaque misces semina atque ad
uetitos coitus plerumque cogis inuitos putabas hoc industriam
uocas. hoc quia de hominibus facere non potes, ut diuersi
perfunctorie commixtio fetus possit excludere, tollis homini quod
natus est et uirum de uiro exsuis abscisaque corporis parte
sexum negas, spadonem efficis, ut quod negauit natura in
hominibus inpleret audacia.
tu, o homo, docuisti abdicationes patrum m filios, separationes
odia offensas: disce quae diuiderent parentis et filiorum necessitudo.
uiuere pisces sine aqua non queunt nec a suae parentis consortio
separari neque a suae altricis discerni munere, et fit
hoc natura quadam, ut separati moriantur ilico. neque enim
m3 C M<3 C thimalua G thimallus V thymalloa 9t (-us
m2) tymallus શ\'M\' thymallo C (y in ras.) tbimallo G (1 pr. exp.) F
tymallo શ\' 2 generi suo N 3 sui add.
(alienorum 3t o ex a, alienarum M\', alieni genera શ) piscium adulterina
contagia N coum*gia C (n eras.) 6 coeunte MS coeunt cet.
equarumqae C (e pr. m3 ex a) 7 genera GN\'B 8 equis 11 equus N
uini CGP miscentur MrtpM misceantur 11 miscetur N uere 11
uera N adulteria N 9 colluuionem MS conluuione cet. 11 pretioatus
C (us in raa.) 15 uacas C (a pr. in r<M.) 16 fetum N
17 exsuia n exuia eet. 21 tu o C in ras. min. spatii
et respirandi natura his non suppetit; alioquin sub aquis
semper non possent uiuere non capientes spiritus infusionem.
quod est nobis spiritus illis est aqua. sicut nobis spiritus
ita illis aqua uiuendi ministrat substantiam. nos intercluso
commeatu spiritus, quia ne breui quidem spatio possumus
expertes esse uitalis spiritus, statim extinguimur; pisces quoque
sublati de aqua sine substantia sui esse non possunt.
et causa manifesta est, quoniam in nobis pulmo per
laxiora penetralia recipit spiritum et, cum ipse sit
<poris> plerisque penetrabilis, spiritus infusione interiorem
calorem refrigerat. thorax enim ut suscipit alimenta, ita
superflua ciborum et sucos salubres sanguinemque discernit:
discerpunt pulmo collegerit, unde facilius ad eum potest aspiratio
spiritus peruenire. pisces uero branchias habent, quas nunc
plicant et colligunt, nunc explicant atque aperiunt. in hac
ergo collectione et apertione dum suscipitur aqua et
ac penetrat, respirationis munus uidetur impleri.
propria igitur natura est piscium nec communis cum ceteris,
specialis usus et a ceteris uiuendi quaedam separata ac
secreta substantia. propterea non nutriuntur neque ut terrena
animalia manus humanae tactu et delenimento aliquo delectantur,
etiamsi seruati in uiuariis suis uiuunt.
C m2 C) auriendi C
auri F hauriendi (h m2) Gશશ\' 2 his qui C (qui del.) 5 interclusio 11
(i alt. eras. G) 6 commeatus II (-tu m2 C) quia C s. M. 7 expertes
n exsortes Jf exortes cet. 8 sui esse n esse sui jK esse sui
sui uiui esse N\'B 9 in OM. N 10 recepit PVM\' et (corr. m2) G3t
sit ipse N 11 poris add. ed. Rom. penetrabilis M<S\' penetralis
eet. 12 thorax MS torM ce<. 15 branchias <S\' (h s. M.) 2)<M. rcH.
brancias GF9tJf branthias B (h s. M.) brantias cet. 18 implere MS
20 ac IIMS et N4 B 23 uiuunt C (u alt. a. M. m3) uiuant S Trec.
24 bos aut Quis (oues 3t) N
armata est dentibus, quia in aqua sunt et, si diutius cibum
uersarent et non cito transmitterent, aquarum eiusmodi de
dentibus eorum esca posset auferri ac dilui. ideo densos et
acutos habent, ut cito incidant, cito conficiant cibum, facile
et sine aliqua mora et dilatione transmittant. denique non
ruminant, solus tamen scarus in his ruminare perhibetur, ut
ferunt quibus aut euentus aut usus fuit aut studium talia conprehendere.
sane nec ipsi a suis potentiae euasere uiolentiam
et auaritiae potiorum subiecti ubique inferiores sunt. quo quisque
infirmior, eo <plus> praedae patet. et plerique quidem
herbis pascuntur ac minutis uermibus; sunt tamen qui
inuicem se deuorent et sua carne pascantur. minor apud illos
est esca maioris, et rursus ipse maior a ualidiore inuaditur
et fit esca alterius praedator alieni. itaque usu uenit, ut,
cum ipse alium deuorauerit, ab alio deuoretur et in unum
uentrem uterque conueniant cum deuoratore proprio deuoratus
sitque simul in uno uiscere praedae uindictaeque consortium.
et ipsis sponte forte haec adcreuit iniuria, sicut in nobis
non ex natura coepit, sed ex auaritia, aut quia ad usum
hominum dati sunt, in signum quoque facti sunt, ut in his
nostrorum morum uitia uideremus et caueremus exempla, ne
quis potior inferiorem inuaderet daturus in se potentiori
utuntur iniuriae. itaque qui alterum laedit sibi laqueum
parat, in quem ipse incidat.
Pm2 et C) utraque II utraque pars -V 2 qui m C
3 de in mg. m2 S, om. શM\'B 4 possit II (-et m2 G) densos
(o RB u) m3 C m2 C 8 alia C et C m1 P talia C m3
G m2 11 plus
Et tu piscis es, qui uiscera inuadis aHena, qui demergis
infirmum, qui cedentem persequeris usque in profundum.
caue De dum illum persequeris, incidas ipse ualidiorem et
deducat te m alienas insidias qui tuas uitat priusque tuam
spectet aerumnam qui te persequente propriam reformidabat.
quid interest inter diuitem inprobae cupiditatis ingluuie absorbentem
infirmorum patrimonia et silurum minorum piscium
uisceribus aluum repletum? defunctus est diues et nihil ei
sua spolia profuerunt, immo magis eum rapinarum suarum
detestabiliorem fecit infamia. captus est Syria et inutilis
praeda detecta est. quanti in eo repperiuntur, qui alios deuorauerant!
et tu diues habes in sinu tuo alterius praedatorem.
ille habebat facultates pauperis, quas inuaserat: tu
eum
adhuc tanto non satiaris augmento et dicis quod alios uindicaueris,
cum eadem committas quae ulcisceris, iniusto
iniustior et iniquo iniquior et auaro auarior. uide ne idem
te qui piscem illum finis inueniat; amum sol et retia. sed
praesumis de potentia quod nemo tibi possit resistere:
et silurus quod amum nemo sibi iaceret, nemo :
tenderet retia, et, si incidisset, uniuersa disi\'umperet: et
tamen fuscinam non euasit aut nexus uinculi ualidioris incurrit,
quibus se non posset exuere. sine dubio et hominum iniquitas
quo grauiora commiserit, eo magis scelere suo tuta esse non
poterit, quin aliquando dissoluat quod pro scelerum pretio
constat difficile posse uitari.
Atr. (in a. M.) Carn. DtM. Uind. 4 taas C (a in r<M.)
5 spectet C m2 MS expectat G m1 expectet ce<. persequente GV persequentem
ce<. 7 de minorum jV 10 detestabiliorem C (e alt. in
reM.) 11 eo C in raN. MMHM litt. 14 addisti II (cotr. m2 G\') 18 hamum
G m2 9t m2 3f6\' cane et n caue caue N 20 hamum S et m2
GશM sibi nemo
noli igitur, o bone
piscis, proprios amum timere; non occidit, sed consecrat. noli
quasi uilem te contemnere, quia uides corpus infirmum.
habes in ore tuo quod et pro Petro et pro Christo offeras.
noli timere Petri retia, cui dicit Iesus: duc in altum et
laxato retia; non enim in sinistram partem mittit, sed in
dextram, sicut iussus a Christo est. noli timere sinus eius,
quia dictum est ei: ex hoc eris homines uiuificans.
23 Luc. 5, 4 26 Luc. 5, 10 C (u pro in ras.) 5 foris P (corr. m3) F (corr. m2) N\'
consummationem 11 7 caminum m2 CGશ camino m1 C\'<?M et PVM\'
et (o
est, in quo Christus ambulauit: euangelium est, in
quo, licet titubauerit Petrus, quando negauit, tamen per
dexteram Christi fidei munimentum, stationis inuenit gratiam:
euangelium est. de quo martyr ascendit: euangelium est
mare, in quo piscantur apostoli, in quod mittitur rete, quod
simile est regno caelorum: euangelium est mare, in quo
Christi figurantur propriis: euangelium est mare, in quo
Hebraeus euasit, Aegyptius interemptus est: euangelium est
mare, quia sponsa Christi ecclesia et diuinae gratiae
quae super maria fundata est, sicut dixit propheta:
ipse super maria fundauit eam. exili super undas,
o homo, quia piscis es. non te opprimant saeculi istius
unde. si tempestas est, pete altum et profundum: si serenitas,
lude in
De te in rupem furens aestus inlidat; scriptum est enim:
estote astuti sicut serpentes.
et quia de serpentibus
astutis propositum exemplum est, simus astuti circa quaerenda
70 sqq. 14 Matth. 13, 47 20 Psalm. XXIII 2 2o Matth. 10, 16
scripsi stateram IIM<S\' staterem N\'B 4 apertos (o ex u) CG 12 stationS
(6 ex is m2) G gratiam jM, eras. <S, OMt. cet. 14 quod pr. CC-PJf
quo JB (s. M.) cet. 17 aegyptius C (ti m raa.) interemtus CPF
19 supra N 20 super pr.] supra MfjB ea CFF e< (ea. m2) G
eumjf 23 caue ab JV\'MB caue a <S* scopuloso C (o pr. ea? n m3, o
alt. postea add.) 26 astuti C (i ex e m3)
ii qui longinquis fuerant ortus floribus tempore regionibus separati
inter se conuenerint et si floribus ad peregrina contenderit, nulla
pauperior, nulla abstinentia conplacitam minuat caritatem.
eadem lex praesentes absentesque conectit, idem naturae
uinculum inter distantes et consistentes itaque caritatis
iura constrinxit, eodem iugo benedictionis utriusque colla
sociantur, etiamsi alter obeat separatarum regionum longa
diuortia, quia non corporis ceruice, sed mentis iugum gratiae
receperunt. uipera, nequissimum genus bestiae et super omnia
quae serpentini sunt generis astutior, ubi coeundi cupiditatem
igitur, muraenae maritimae notam sibi requirit copulam
uel nouam praeparat progressaque ad litus sibilo testificata
praesentiam sui ad coniugalem amplexum illam euocat, muraena
autem inuitata non deest et uenenatae serpenti expetitos usus
suae coniunctionis inpertit. quid sibi uult sermo huiusmodi nisi
ferendos esse mores coniugum et, si absens est, eius operiendam
praesentiam ? sit licet asper fallax inconditus lubricus temulentus:
quid peius ueneno, quod in coniuge muraena non
refugit? uocata non deest et Ioui lubricum sedula
caritate conplectitur. ille tua mala portat et leuitatis femineae
facilitatem, tu uirum tuum non potes, mulier, sustinere?
Adam per Euam deceptus est, non Eua per Adam. quem
uocauit ad culpam mulier, iustum est ut eum gubernatorem
assumat, ne iterum feminea facilitate labatur. sed horridus et
Tim.2,14 M\' hii G (i oM. eras.) M<. longinqui II 4 abstinentia M
absentia N 5 connectit C et (n jM\'. acp. m2) G (n pr. eras.) P
6 conaistentea C (e pr. in f<M.) 11 coeundi C (coe in ?-6M.) 12 ad-
Bamaerit CJPF 14 illam 11 (i!!Ma m2 CP) 15 expepititoa C (pi <M.
m3) eipe«titus P (pi ef<M) expetttoa (o ex u m2) C 16 inpertit coniuncti-,
onis N inpertit 6\' (r s. M. m3) inpetit P inpedit C (impendit m3)
17 ferendos C (o ex u m3) mores N sermones n opperiendam G
(p pro s. «. m2) B et (m eras.) P operienda S opperienda MB 18 praesentiam
P (m eras.) praesentia MSB temolentna C
eligendus ? comparem suum et bos requirit et equus diligit
et, si mutetur alius, tamen trahere iugum nescit compar
alterius et se non totum putat: tu iugalem repudias tuum
et putas saepe mutandum et, si uno defuerit die, superducis
riualem et statim incognita causa quasi cognita iniuriam
pudoris exsequeris. uipera absentem requirit. absentem
uocat et blando proclamat sibilo atque, ubi aduentare comparem
senserit, uenenum euomit reuerentiam marito deferens,
uerecundata nuptialem gratiam: tu, mulier, aduenientem de
longinquo maritum contumeliis repellis. uipera mare prospectat,
explorat iter coniugis: tu iniuriis uiam uiro obstruis,
tu litium moues uenena, non reicis, tu coniugalis amplexus
tempore dirum uirus exaestuas nec erubescis nuptias nec
reuereris maritum.
Sed etiam tu, uir — possumus etiam sic accipere —
depone tumorem cordis, asperitatem morum, cum tibi sedula
uxor deferri, propelle indignationem, cum blanda
caritatem prouocat. non es dominus, sed bono, non
ancillam sortitus es, sed uxorem. gubernatorem te uoluit
deus esse spectemus inferioris, non praepotentem. redde studio
uicem, redde
tu non potes duritiam mentis deponere? sed habes naturalem
rigorem: debes temperare eum contemplatione coniugii et
reuerentia coniunctionis deponas animi feritatem. potest et
sic: nolite quaerere, uiri, alienum torum, nolite insidiari
m2 P<b\' 5 superdocis riaalem IIB suspecta riualem ea 3f
(ea ex eat) 8 suapicaris (icaris m2 in feM. 4 KM.) riuatem (n a. M. m2)શ
disceptari uolumus શM\' 6 pudoris exseqaeris iniuriam N 13 uenenum
શ\'M\' 16 etiam 11 enim etiam N 18 coniunx J?rM.c. TeH. et (n
s. M.) DtM. coniux c<t. 20 uoluit deus CGP deus uoluit cet. 22 amoris
G 24 et OM. N 2j deponas scripsi deponat IIB deponet CarM.
deponere Cenemanus Maurinorum; deponas animi feritatem om. N\'MS
potest et sic om. 11
duos primum deus fecit, Adam et Euam, hoc est uirum et
uxorem, et uxorem de uiro, hoc est de costa Adam et iussit
ambos esse in uno corpore et in uno spiritu uiuere. quid
unum separas corpus, quid unum diuidis spiritum ? naturae
adulterium est. hoc docet muraenae et uiperae non iure
generis, sed ardore libidinis expetitus amplexus. discite, uiri,
qui alienam permolere quaerit uxorem cuius uidetur sibi
asciscere cupiat contubernium, cui etiam comparandus ipse
serpenti sit. festinat ad uiperam, quae se in gremium uiri
non directo tramite ueritatis, sed lubrico deuii amoris pueri.
festinat ad eam quae uenenum suum resumit ut
uipera, quae fertur peracto coniunctionis munere uenenum
quod euomuerat rursus haurire ; adultera enim uipera est.
unde et Solomon ait quod is qui fuerit temulentus, cum per
uinum libido feruere consueuerit, tamquam a colubrae ictu
extenditur et tamquam a cornuta diffunditur illi uenenum.
et ut scias quia de adultera dixit adiecit: oculi tui cum
uiderint alienam, os tuum loquetur peruersa.
nec quisquam uelut contraria posuisse nos credat, ut et
ad bonum et ad malum uiperae huius exemplo uteremur, cum
ad institutionem utrumque proficiat, si erubescamus aut
fidem non exhibere dilecto, cui exhibet serpens, aut
C (ad eras.) P (ad exp.) iniuriae (oMt. est) C est
om. N\'B 2 e*uam C (u eras.) 4 uno alt. C m3 unum C wjf P uiuere
OM. N 5 quid II (i in ras. C) et s. u. m2 B, ow. cet. 6 *murenae C
7 o uiri N 8 alienum C et (-am m2) GP 9 assciacere F\' (a pr. s.
M.) adscire શM\' adsciscere શ\'MSB contubernum C* 11 amoris C
(a in ras.) 14 aurire n<S\' haurire (h s. M. m2) Gશશ\'M 15 solomon C
salamon 9t9t\' salomon ce<. quo C-PV et (quod m2) G his G (h
exp.) શMS (hi h eras.) cet. fuerit C (i tM f6M.) 16 a om. N
colubre IIશ\'MSB colore M\' colobriશ (m.? colnbri) colubri G m2 colabro
Uind. iactu II (ictu m2 G) ictus MMd. 19 loquetur G m2
MSB loquitur
unusquisque fratrem suum circumuenire et decipere nititur
et in nouas se fraudes componere, ut quem ui optinere non
potest circumscribat dolo et fuco quodam artis obducat,
in litore petram nanctus adfigitur ei atque eius nebuloso
ingenio colorem subit et simili specie terga obductus inmerito
piscium sine ulla suspicione fraudis adlapsos, dum nota
non fuisse et
includit et sinu quodam suae carnis intercipit. sic spontanea
uenit praeda. et talibus capitur argumentis, qualia sunt eorum
qui ingenium suum saepe commutant et diuersas nocendi
artes mouent, ut singulorum mentes sensusque pertemptent
cum continentibus positi continentiam praedicantes, in coetu
intemperantium tamquam deuii ab studio castitatis et demersi
intemperantiae uolutabris, ut qui eos audiunt aut uident
incauta facilitate se credant eoque citius labantur, dum
declinare non norunt nec cauere quod noceat, cum grauior
sit et magis noxia inprobitas fultum obumbrata ue]amine.
et ideo cauendi sunt qui crines suae fraudis et brachia longe
lateque dispergunt uel speciem induunt multiformem. isti
enim polypi sunt nexus plurimos habentes et callidorum ingeniorum
uestigia, quibus inretire possint quidquid in scopulos
suae fraudis inciderit.
cancer quoque quas cibi gratia praestigias
26 Bas. 153 AB (65 BC) C (t in ras.) 2 serpenti n (-te m2 G) serpente N
3 sermone C sermones GP qua CGશ\'B quia cet. 5 qu6 GN
quae CF qui (OM. ui) -P optinere Cશ\'MS obtinere ce<. 8 nanctus
(n exp.) CGVB, (n eras.) PN\'M 9 colore C 10 adtapsus CFSHf\' et
(cotT. m2) Pશ\' 11 fortiuae C (v s. o M3) furtiuae S (u in ras.)
15 pertemtent CG 17 ad n (d exp. G, eras. F) a MS 18 ut Cm3
N et C m1 CPF 19 labantur C w3 labuntur C MtJ G (a pro e.!: a) cc<.
23 isti scripsi istius II et isti y
sibi quaerit. sed quia ut pinus? cibi moliri,
quoniam cum difficilis est uenatio tum periculosa - difficilis,
quia testis ualidioribus esca interior includitur; nam uelut
muris quibusdam mollitiem carnis praecepti imperialis interpres
natura muniuit, quam medio testarum quodam sinu concauo
nutrit ac fouet et quasi in quadam ualle diffundit ; et ideo
cassa omnia temptamenta sunt cancri, quia aperire clausum
ostreum nulla ui potest, et periculosum est, si chelam eius
includat —, ad argumenta. confugit et insidias noua fraude
molitur. itaque quia omnia genera delectatione mulcentur,
explorat si quando ostreum in remotis locis ab omni iam
contra solis radios diptycum illud suum aperiat et reseret
claustra testarum, ut libero aere uisceris sui uoluptatem
quandam capiat, et tunc clanculo calculum inmittens inpedit
conclusionem ostrei ac sic aperta claustra repperiens tuto
inserit chelas uisceraque interna depascitur.
sunt igitur
homines, qui cancri usu in alienae usum circumscriptionis
inrepant et infirmitatem propriae uirtutis astu quodam
subfulciant, fratri dolum nectant et alterius pascantur
aerumna: tu autem proprio esto contentus et aliena te
damna non pascant. bonus cibus est simplicitas innocentiae.
sua bona adtonita insidiari nescit alienis nec auaritiae facibus
C m3)શ\' <epulum C (a eras.) 2 sequia ut (corr.
<M sequi∗| Aut, sed A eras.) C sequi aut GV et (a eras.) P cibi. C
3 tum MS tunc ce<. pericula CF et G m1 periculo G m2 P 5 quidam
<7PF quibusdam (bus a. M.) G 7 ac N aut n 8 temtamenta CP
et (corr. m2) G quia j$\' (a a.
loquor, plerumque index futurae tempestatis aut diuersisque
uentorum praesenserit, calculum ualidum arripit eumque
uelut saburram uehit et tamquam ancoram trahit, ne
excutiatur strauit. itaque non suis se librat uiribus, sed
alieno stabilit et regit pondere. quo indicio nautae uelut
signum futurae perturbationis capessunt et sibi excitet,
ne eos inparatos turbo inprouisus inueniat. qui mathematicus,
qui astrologus sed Chaldaeus potest sic siderum cursus,
sic caeli motus et signa conprehendere? quo ingenio ista
13 Bas. 160 A (67 E, 68 A), cf. Plin. N. H. vmi 100 XVIII 361
3 ueritate* C 6 aut C (u m ras.) 7 enim est GP hospitalitas
in C (s in in r<M.) 8 oleribus n<S\' holeribus (h s. M.) !t\' 13 ac C
it r<M. despectabile CP distabile C despicabilem F indispicabilem N
(m eras.) indispicabile Jtf\' dispicabile B despicabile cet. 15 procella C
16 cauculum n (corr. m2 GP) calcalum M 17 saburra C (rr m r<M.)
18 se suia NM\'jB librat MSB <;< (ex liberat) N\' liberat ce<. 19 alienae
C m2 stabilit et શm1 શ\'M\'MS stabilitate n (-ttB m2 CG) stabilitum
B stabilitur !t m2 regit N MJ શ\'M\'MS regitur !t m2 nB
tielud C 22 astrolocua C chaldeua M chaldaeus <S\' (h s. tt.) caJdeus
ce<. sic S (in mg. m2) Brux. CarM. Diu., om. ce<. 23 sic
N\'MS hos CGP hoc F uel B
augurii? homines confusionem
quod plerumque eam sine tempestate discutiat: echinus
non fallitur, echinum sua nequaquam signa praetereunt.
unde exiguo animali tantam scientiam, ut futura praenuntiet?
quo magis in eo nihil est, quo tantam possit habere uero,
crede quod per indulgentiam domini rerum omnium
hic quoque praescientiae huius coniugalis acceperit. etenim si
faenum deus sic uestit, ut miremur, si pascit uolatilia, singulorum
parauit coruo escam — pulli enim eius ad dominum clamant
—, si mulieribus dedit texturae sapientiam, si araneam,
quae tam subtiliter ac docte laxos casses suspendit in foribus,
sapientiae non reliquit inmunem, si ipse uirtutem equo dedit
et soluit de ceruice eius formidinem, ut exultet in campo et
occurrens regibus uanitatis, odoretur bellum eminus, excitetur
sono tubae, si haec inrationabilia pleraque et alia insensibilia
ut faenum, ut lilia repleuit suae dispositione sapientiae, quid
dubitamus quod etiam in echinum contulerit huius gratiam
praescientiae? nihil enim inexploratum, nihil dissimulatum
reliquit. omnia uidet qui pascit omnia, omnia replet sapientia
qui omnia in sapientia fecit, ut scriptum est. et ideo si
echinum uisitationis suae exortem non praetermisit, si eum
considerat et futurorum informat indiciis, tua non considerat?
38, 41 11 lob 38. 36 13 lob 39. 19 aqq. 17 Matth. 6, 28 Luc.
12, 27 21 Psalm. Cin 24 N (colligit N શm2) G m2 colligere CtMjf et (ig in ras.) C
(ac colligis tte! colligea) F collegere P percipit શM\'B et m3 C m2 P
2 homines 11 saepe homines cet. 3 puto : ea...diacutiatur uel tempestate
<uentus> discutiat 5 tantam scientiam PVM\'M et (m bis
<r<M.) Cશશ\' tanta scientia G (-tia ac -tià)
illam putamus gratiam, quod unumquodque genus piscium
praescripta sibi domicilia habet, quae sui generis nullus
excedat, non incurset alienus ? quis geometra his diuisit habi- \'
tacula nullis rumpenda
thalassometram numquam audiuimus: et tamen pisces
mensuram suam norunt, non
non aedificiis domorum, non agrorum finibus limitatam,
sed mensuram eius quod oporteat, ut
sit unicuique quantum ad usum abundet, non quantum
auiditas quaedam inmoderata sibi uindicet. lex quaedam naturae
est tantum quaerere quantum sufficiat ad uictum et
modo sortem censere patrimonii. hoc genus piscium in
illo sinu maris alitur et gignitur, illud in alio. denique non
repperies confusa genera piscium, sed quod hic abundat alibi
deest iterum. ille sinus maris cephalos alit, lupos ille, ille
perimendum, lucustas alius. non est libera uagandi potestas, nec
tamen aut interclusa montibus copia aut fluuiis interlabentibus
156 AB (66 B) GPVUM m2 SB plures GPVUM m1 cet. enim om. N
4 mittetur MB et (i N. e) <S 5 minimae ΠΜS modicae
at nobis longe alia sententia, mutare exilio domus,
incolarum fastidio teneri, aduenarum captare gratiam, transferre
terminos perpetuos, quos posuerunt patres nostri, agrum
ad agrum iungere, domum ad domum. interfecti terra hominibus,
sternuntur et maria, rursus pro singulorum libidine
inciditur terra, mare infunditur, ut insulas faciant, possideant
freta. spatia maris sibi uindicant iure mancipii pisciumque
iura sicut uernaculorum condicione seruitii sibi subiecta
commemorant. iste, inquit, sinus maris meus, ille alterius:
aurum elementa sibi potentes. his ostreae in fluctibus
nutriuntur, his in uiuario piscis includitur. luxuriae nec mare
sufficit, nisi apothecas habeant ostrearum. itaque aetates
earum numerant et piscium receptacula instruunt, ne conuiuium
maria mari non possit inpleri. nam uicini nomen
quibus audiunt auribus, quibus oculis intuentur possessiones
eorum ! quemadmodum dies noctisque excogitant, ut aliquid
proximis auferant! numquid soli habitabitis super
terram? clamat propheta. cognoscit haec dominus et uindictae
reseruat.
Quanto aliena a piscibus auiditatis rapina! illi naturalia
I56BC(66CD) ex a.) SB 3 domos MSB 4 gratia C et (-ia m2) C
6 deficit C m3 B Brux. TeM. Trec. 7 ruraus*****. C libidinem <\'
et C (m eras.) F (m
sunt tamen aliqua piscium genera, qui non ingenii facilitate loca
mutent, sed fouendi partus necessitate, quem oportuno
atque legitimo procurantes tempore ex plurimis locis ac
diuerso maris sinu uelut communi consilio conuenientes coniuncto
agmine aquilonis maria petunt et ad illud marinos
mare partium quadam naturae lege contendunt.
dicas, si ascendentes uideas, reuma quoddam esse; ita proruunt
fluctusque intersecant per Propontidem in Euxinum
uiolento impetu profluentes. quis piscibus haec adnuntiat loca,
N\'B orbis C (o ex u) 8 nulla C (n
<M.) 4 expectandi n (apectandi C m2) 5 feruntur JfS* ferunt U\'
(OM. cete... corpora) ferunt ut c<\'<. certa II 6 et qualia CP et (et
ęqualia m2) C 7 uidire C 8 omnibus jS\'JB Brux. Carn. jDttt. omnia
yeH. Trec. omni ce<. 9 hiis C et (i pf. exp.) P (i alt. exp.) G 10 inofFensi
CGP 11 patrium C (u in rtM.) patriam G (cofr. m2) 14 genera
piscium N quae UM\'B et m2 G 17 mari CP et (maris m2) C
diuerso (diueraos 9t m2 ac diuersus, U\', diuersus M\') sinu (ainua jV\')
maria innumeri N\'B uel 11 (uelnt Gm2) 18 aagmme V et (n eras.) CP
(n c.cp. m2) C illum 11 20 decaasic CG et (denique m2) P dacassi
F rheuma M (h eras.) quodam C et (cotT. m2) GP
21 praepontidem CF et (corr. m1) P propoutid6 G (o pro exc e) eaxinum
portum M<S* euxinum pontum CtMd. 22 Qiolentn C (-to m3) F
ordinem, metas et tempora reuei\'teQdi? homines scilicet imperatorem
habent, cuius expectatur imperium, procedit tessera,
proponuntur edicta prouincialibus ut conueniant, tribunis
militum litterae diriguntur, dies statuitur: et plerique ad
dies statutos occurrere nequeunt. quis imperator piscibus
praeceptum dedit, quis doctor hanc tribuit disciplinam, qui
metatores itinera disponunt, qui duces iter dirigunt, ut nullius
desit occursus? sed agnosco quis ille sit imperator, qui ordinatione
diuina sensibus uniuersorum suum infundat imperium,
qui tacitus mutis animantibus naturalis disciplinae ordinem
tribuat, non solum magna penetret, sed etiam per minima
quaeque se fundat. diuinae legi piscis obsequitur, et homines
contradicunt. piscis sollemniter obaudit mandata caelestia, et
homines inrita faciunt dei praecepta. an contemptibilis tibi
uidetur, quia mutus est rationisque expers? sed uide ne tu
tibi magis incipias esse contemptui, si inrationabili maria
deprehendaris. quid autem rationabilius hoc piscium
transitu, cuius rationem quidem uerbis non explicant, sed
factis locuntur? pergunt enim aestatis tempore ad fretum
Ponti, eo quod reliquo maris sinu hic sinus dulcior sit. non
enim tamdiu sol ei fluctu quamdiu ceteris inmoratur, eaque
mari causa ut non omnem aquam exhauriat, quae dulcis ac
Plin. N. H. VIIII 49 aq. F et (-pit m2) CGP praecepti ?[ (praedpit m2) praecepta
U\'M\'MS 2 scilicet scripsi 5 U\' sunt ce<. suum Gelenius 4 edicta. C
6 nequeant 11 non queunt N 7 doctor C (do et or in ?\'<M.) 8 nullus
deBit occursui C 11 tacitis 11 (-us m2 C) B 12 non
MS et non B y<\'H. Trec. 14 obit M oboedit S Ptttd.
mandatis caelestibus Uind. et homines ... praecepta OM. N\'MS
15 inritam C (m e.cp. m3) P contemtibilis CGP contemplabilis V
17 contemtui C\' contemptui (p M<3) G\'P contentui F inrationabili
ow. n 19 ratione C 20 loquuntur M\'MSB 22 auctu C flata GjPF
freta M freto M<. 23 exauriat V et (corr. m2) CG ac 11 atque JV
sunt aquis plerumque dulcibus delectentur? denique
dum flumina secuntur et ad superiora ascendunt, frequenter
alieni pisces generis capiuntur in mari. cum haec igitur
causa Pontum illis faciat gratiorem uel quod aestus temperet
sollemnis illic flatus aquilonis, tum oportuniorem ceteris
iudicant, in quo generare et partus possint omnesque enutrire,
quod teneri fetus laborem alienae regionis ferre uix possint,
quos illic fouet aeris blanda clementia. itaque peracto munere
omnes simul eo quo uenerant agmine reuertuntur.
Quaenam ista sit ratio consideremus. obiectus est Ponti
sinus boreae ceterorumque uentorum uiolentissimis flatibus,
unde si grauis illic procella furit, tempestates mouentur, ita ut
de profundo harena uertatur, cuius rei fluctus harenosus
indicio est, qui uentorum motu insurgens altius, tum pondere
grauior haud dubie non solum nauigantibus, sed etiam
maritimis ipsis animantibus intolerabilis habetur. accedit illud,
quod cum plurima et maxima Ponto flumina misceantur, tum
hiberno tempore sinus ipse frigidior et torrentum rigescat
omnem. propterea pisces tamquam arbitri fluentorum aestate
illic asperantis aurae clementiam captare septentrionalium, cuius
amoenitate perfuncti rursus hiemis aspera declinare contendunt
et septentrionalis plagae saeua fugientes in reliquos se sinus
conferunt, in quibus aut uentorum mollior sit placiditas aut
solis soleat uernare temperies. nouit igitur piscis pariendi
tempus, quod pro magno mysterio dixit Solomonis sapientia,
nouit tempus CGPUM\'MB est VS, OM. N\' 3 sequuntur UM\'MSB 4 igitur. C
6 solem. nisi n 10 a.gmine C augmine P (u c.rp.) F reuertuntur C
(n aM. in raa.) 13 si OM. N\'MS furit Trec. fuerit B fuerit et H
furit et C (et eras.) cet. 14 uersatur UU\'M et m1 S uerratar S m2 <?
mg. M\' 16 hau dubie
quis igitur neget diuinitus illis infusum ingenium esse
huiusmodi atque uirtutem, cum uideat istos in aquilonem
tam sollemnem obeundae fecunditatis peregrinationem uiuaci
ingenio conponere, alios in exiguo corpore tantum ualiditatis
adsumere, ut maximas hic plenis currentes uelis in
mediis fluctibus sistant, sicut breuis pisciculus echeneis tanta
facilitate memoratur nauem ingentem statuere, ut quasi radicatam
seruat. an et huic putas sine creatoris munere tantum
potuisse subpetere uirtutis? quid gladios loquar aut
N. H. VIllI 51 20 Baa. 161 BC (69 A), cf. Plin. N. H. VIIII 79
XXXII 2 sqq. 26 Bas. 161 C (69 B) N generis II 8 sq. pisces... transmittunt... quaerant .\\\'\'B
tO suessionis (auaatonis m3) C, (success. m2) C-P 14 longe (n s. M.)
m1 C m2 GP 16 dando II 22 echeneis B etheneis Mf\' c( m1 U\'
ethineis S echineia Jf et m2 U\' ecineis CPV hecineia C (echinus m2)
23 facilitate. 0 faciIitateTn F radicata C 26 suppetere M<S\'
etiam turturis aculeum et hoc mortuae? sicut enim uiperae
imbres si quis calcauerit recens dumtaxat grauius quam uenenum
nocere fertur et inmedicabile uulnus serpere, ita etiam
turtur aculeo suo mortua amplius quam uiua periculi adferre
memoratur. lepusculus quoque, timidum animal in terris, in
mari formidabile, citam et quae non facile possit noluit corruptelam
inuehit. uoluit enim te creator tuus nec in mari
satis ab insidiantibus esse securum, ut propter pauca quae
noceant quasi in excubiis positus armis fidei semper et scuto
deuotionis noluit a domino tuo debeas salutis sperare
praesidium.
et infinitae magnitudinis cete, quae si quando supernatant
fluctibus, ambulare insulas putes, montes altissimos summis
ad caelum uerticibus eminere! quae non in acta nec in litoribus,
sed in Atlantici maris profundo feruntur uideri, ut eorum conspectu
nautae a nauigandi in illis locis praesumptione reuocentur
nec secreta elementorum adire sine supremo terrore
mortis usurpent.
Sed iam adsurgamus ipsi de profundo maris et aliquantum
12 Bas. 161 B (69 A) 13 Bas. 156 C (66 D) Uerg. Aen. VIII 691 sq.
20 Bas. 161 C (69 B) C (z m f<M.) MS tygenas B
zigenas M<. 2 aculeum IIjB aculeum centrum N\'S aculeum oc deinde
spatium septem fere litt. M uipera ea C (a ea
et quae pratorum gratia uel hortorum
amoenitas potest caeruli maris aequiperare picturam?
uolatus licet in pratis flores refulgent, auri quoque fulgorem
in substitutum lana resplendet, et illi cito marcescunt, ista diu
G m2) 4 brittanicis Gશશ\'\' britannicis S
brittannicis ce<. in add. Erasmus specie N\'B 6 corpori MS nimis
C (ipr. in r<M.) 7 indecorus (o ex a) C\'C corallium N aere CJPF
aęreG (a <. u.) 8 in 1. firmitatem ed. jRowt. 9 naturam CP 11 in
litonbna N, fort. recte 13 lana CPV memorati (i in ras.) <7
specie CPV et (eorr. m2) C 14 nullis P et (-us m2) CG fucus
CP et (-is m2) C 15 imitari potuit N 21 gratiam CPV 22 caerah
CPVM et m1 GS caerulei S m3શ m2 શ\'B cerale G m2 N m1 M\'
aequiparare B C\'MrM. TeH. picturiam C 23 refulgeant N fulgore
n fulgorem (m crM.) a 24 illi cito C m2 3f<S\' illic (c del. N\'A)
N\'B inlicito
quid de Iona dignum loquar,
quem cetus excepit ad uitam, reddidit ad prophetandi gratiam?
emendauit aqua quem terrena deflexerant, psallebat in utero ceti
qui maerebat m terris et, ut utriusque redemptio non praetereatur
elementi, terrarum salus in mari ante praecessit, quia
signum filii hominis signum terribilis. sicut iste in utero ceti,
sic Iesus in corde terrae. in utroque remedium, maius tamen in
mari pietatis exemplum, quoniam exceperunt pisces quem
23 Matth. 12, 40 4 salute CP delfinas libris5 murmore CP 6etIIutJV
mittuntur 3f<S\' 7 expectatum C (m del. m2) C (spectantum m2) jPF
spectantium 9[Af\'J3 10 hiis P 11 refragator CPMS refragatur cet.
13 coronatum C merce C merci G m1 F mercis G m2 V 14 enim H
etiam N 15 refexua CP et (-os m2) C refluxus V 16 exeundi N
extendi II 18 his n (s exp. m2 C) hii શશ\'\'B et (m2 ex hi) S\' 19 coe.
tus 11 ad alt. N, om. n 20 coeti 11 21 ut om. H/?, eras. S redemtio
C et (corf. m2) C 22 helementi CFF et (h Mp.) C elimenti
શ(corr. m2) M\' 23 coeti n
Petrus quoque in mari titubat. sed non labitur et confessus
in fluctibus tamen negauit in terris. itaque illic quasi
deuotus manu
minutis. sed iam rogemus dominum, ut sermo noster quasi
Ionas eiciatur in terram, ne diutius in salo fluctuet. et bene
etiam exiuit cucurbita, quae obumbret nos a malis nostris. sed
et ipsa procedente sole arefacta admonet requiescendum, ne
in terra aestuare incipiamus ingenio et nobis etiam uerba
deficiant. certe plus nobis quam Nineuitis data est in aquis
remissio peccatorum.
Et cum paulolum conticuisset, iterum sermonem adorsus ait:
Fugerat nos, fratres dilectissimi, necessaria de natura auium
disputatio, et sermo huiusmodi nobis cum ipsis auibus
euolauerat. suscitare enim natura quadam, ut ii qui aliquid intuentur
uel dicendo exprimere uolunt eorum qualitatem quae
uel intuentur uel loquuntur adsumant, ut et cum pigrioribus
suscitare et cum uelocibus celeri rapiamur aspectu, stilo
quoque aut tardiore utamur aut rapido. itaque cum caueo,
ne mari demersa praetereant et aquis operta me lateant,
ros omne uolatile, quia dum inclinatus imos aquarum
gurgites scrutor, aerios non respexi uolatus, nec umbra
saltem pinnae me praepetis lacrimae, quae in aquis potuit
relucere. uerum ubi omne negotium expeditum putaui et
absolutum esse me credidi et diem quintum consummatum
13 Bas. 168 C (72 A) (in quo deinde uerba et quem homines refutauerunt
repetuntur) seraaaerunt B (ue s. M. m2) 2 titubabat N labebatur
N\'B conCessus est B Trec. 7 etiam n iam N obumbret C
(o ex u) 10 nobis om. N niniuitis N (i aJt. ex e m2) S (i alt. ex
e MJ) B 12 paulolum CPશM\' et m1 G paululum G m2 cet. 15 hi
GશM\'B hii ce<. 17 locuntur GjP9t\' et OM. r 23 saltim P<!tM\'
pennae m2 CFN9t\' et tMj! S praepetitis CP et (corr. m2) G reclinauit
N relucere potuit Brux. 24 negotium C (o ex u m2)
25 me esse N\', esse ow. B Brux.
cubitum, quasi peracto laetae munere aethera cantu mulcere
consuerunt. quod uelut sollemniter surgente et occidente die
instaurare consuerunt, ut
diurnique temporis laudes suo referant creatori. magnum
igitur incentiuum excitandae nobis deuotionis amiseram. qui
enim sensum hominis gerens non erubescat sine psalmorum
celebritate diem claudere, cum etiam minutissimae aues sollemni
deuotione et dulci carmine ortus dierum ac noctium prosequantur?
redeat igitur nobis uolaticus sermo, qui paene fuerat
lapsus ex oculis et aquilae modo alta petens pondus suos
obduxerat nubibus, nisi quia oculos abluti aqua dum de
gurgite leuamus ad caelum, speculati uacuum aeris uolatibus
ferri ad necessitatem stili putauimus esse reuocandum. eritis
uos iudices, qui estis aucupes uerbi, utrum inundauerunt euolet
an utiliter in uestra sit retia relapsus. nec uereor ne fastidium
nobis obrepat in uolatibus requirendis, quod non obrepsit in
gurgitibus perscrutandis, aut aliqui ex nobis in disputatione
obdormiat, cum possit auium cantibus excitari. sed profecto
qui inter mutos pisces uigilauerit non dubito quod inter
canoras aues somnum sentire non possit, cum tali ad
mg. m2 -\'- cantus) C recordatio auium r aMom naturaM
qui C 2muIcereC\' (m add. m2) 4 iusta
C m3 B 5 diurnique n ac diurni tS\' ac diuturni N\' et (tu exp.) 2tf ac
diuttumaa jB 6 qai CCP quis c<<. 7 homines C erubescat C (t
w ra<.) 8 solemni C et (con\'. m1) C 9 hortus 11 (h Mp. G)
10 quippęne C (p pro fa:p. m2) 11 elapaus N 13 apeculatum C m1
speculatim CtMc! jPF et (-antes m2) C aeriis M aerem B 15 aocupea
C (p ex b m2) consultis II (t in f<M. C, -ius G m2) euolet n
euolaase N\' euolasset c<<., fort. euolarit 16 uestra in N\'B retia
ait N nec ow. M 17 uolatilibus શ\'\'MS 18 praeBcradandia Cpraescrutandis
C (corr. perscr. m2) JT aliquis SB et m3 C m2 G\' શશ\'
aliquid F ex GFF et (ut uidetur) C, OM. JV, in S parua ras. (fort.
& eras.) 19 obdormiat
Reuocanmr ad superiora sicut obliuiosi matores, qui cum
inconsulto praeterierint, in sua reuei-tentes uestigia incuriae
suae multam repetito itineris labore suscipiunt. est tamen
etiam bonus uiator, qui dispendium regressionis reliqui itineris
compendiosa celeritate compenset, ut mihi faciendum arbitror,
maxime cum de auibus sermo sit, quae solent oculos hominum
uolatu properatiore praestringere. quid enim conuenit in his
demorari in quibus celeritas placere consueuit? auius igitur et
inusitatus in tali genere scriptionis sermo noster canoris auibus
I resonet ac resultet.
sed unde mihi cygnea carmina, quae etiam
sub graui mortis inminentis terrore delectant? unde mihi illos
naturales modulos cantilenae, quibus etiam paludes sonorae
cantus edunt dulcissimos suauitate ? unde mihi uoces sittaci
dulcedinemque merularum? utinam hoc) luscinia canat, quae
dormientem de somno excitet; ea enim auis signare solet diei
surgentis uersari et effusiorem diluculo deferre laetitiam.
tamen si illorum suauitas deest, sunt gementes turtures et
18 aqq. cf. Anth. lat. 762 R. 1. 13. 31. 42 24 Uerg. Ecl. I 57 sq. Carn. Tell. Trec. praeterire Mt. in om. 11 3 tria
(i ajC e) CG tr∗ęa P (i 8. ę) 4 producant B 8 uiatorea C (o in ras.)
10 multam S Carn. Dw. Uind. multo M (o ex um) multum cet. repetiti
it. laborem B TeM. labore C (b ex p M3) 14 prestingerc C
perstringere -y-M 15 in. C et n atque 2V 17 cygnea C\'F3/.B
cignea GP cycnea N\'S 19 sonare 11 (sonoros G m2) NM\' 20 dulciasimos
SQaoitate (-tem r) n dulcissimi suaaitatem N\'MS dulcissima
snauitate B Trec. ayttaci C (eypttaci M.?) G (payttaci m2) sittaci FF
psittaci M<. 21 dulcidinemque C (eorr. m2) P (corr. m2)
unde rurale in sermone quo possumus, scientia quam
nos rusticani docuerunt persequamur.
ut subito ad aues caeli sermo noster ascendat. et ideo de his
auibus prius dicamus, quae circa aquas maris fluminumque
uersantur, cum quibus possumus emergere. itaque ab alcyone
sermonem adoriamur. ea est auis maritima, quae in litoribus
fetus suos edere solet, ita ut in harenis oua deponat medio
fere hiemis. nam id temporis fouendis habet deputatum
partibus, quando maxime insurgit mare litoribusque uehementior
in inliditur. quo magis repentinae placiditatis
sollemnitate auis huius eluceret gratia. namque ubi undosum
fuerit mare, positis ouis subito mitescit et omnes cadunt
procellae
uentis stat mare, donec oua fouet alcyone sua. septem autem
dies fotus sunt, quibus decursis educit pullos fetusque
enutriat partus suos, donec incipiant adolescere. nec mireris
tam exiguum nutriendi tempus, cum absolutio fetuum tam
paucorum dierum sit. tantam autem gratiam minuscula auis
diuinitus indultam habet, ut hos quattuordecim dies nautici
praesumptae serenitatis obseruent, quos et alcyonidas uocant,
H. X 90 XVIU 231 15 Uerg. Ect. II 26 C (in t\'<M.) GVPB 3 rusticam C 6 aquis C 7 alcbyone
M (heras.) alcytone <S\' (t eras.) altyone F\' alcione C alchione N\' altione
<\'c<. 8 Htoribua C (li a. M. w.?) 9 fetos 9fM\' et corr. m3 C m2 C
arenis IIB deponant CP et (n exp.) C 11 partibaa CVશ\'\'M\' et
tM.! C partibus (v 8. i) શB partubus C m2 PMS 13 solemnitate CCPM\'
14 mitiscit N (con\'. m2) M\' 15 quiescunt MSB mitiscuntશ m1 M\'
mitescunt 9[ m2 ce<. 16 fouit શM\' foueat Trec. atcyone Jf5\' alcione
CP alchiotie 2V\' alchionea B altione CF 20 nudrienti C (-di m3)
nutrienti F nutrimenti N\'MS 22 XlIII II nauticae C 23 praesumtae
C\'<?jP alcyonidas MS alchionidas N\'B altionidas cet.
nonne uos passeribus pluris estis? dominus ait.
si igitur auis minusculae contemplatione et insurgit mare et
repente ut\' atque aspero hiemis inter graues procellas
tempestatesque uentorum deterget caeli nubila fluctusque
componit elementis omnibus subito infusa tranquillitas, quantum
praesumere debeas, o homo, ad imaginem dei factus
agnoscis, si tamen auiculae istius fidem studio deuotionis
inter hiberni saeua, non reuocatur neque reflectitur, sed
inpellitur. denique in litore sua oua constituit, ubi ea
relabente fluctu madida adhuc harena suscipiat, nec insurgentes
fluctus, quos immurmurare atque adlabi uideat, reformidat.
et ne putes quod ouorum uideatur habere contemptum,
continuo, ubi deposuerit oua, nidificat et suo partus corpore
fouet nec saluti propriae adluuione litoris pertimescit, sed
secura de dei gratia uentis se committit et fluctibus. parum
est hoc. adiungit totidem alios ad
tot diebus infidi maris tranquillitatem ueretur
dictum suum naturae iam sollemnitate fundatum.
illa teneros fetus non latibulis aliquibus abscondit aut tectis
nec includit cauernis, sed nudo et praescripta committit solo, quereris
defendit a frigore, sed diuino fotu, quo magis cetera despiciat,
tutiores fore extimat. quis nostrum paruolos suos non uestimentis C (o ex u m3) nullus N\' et (in ras.) B 2 plaris SB et
m2 P9t\' plures Pશ\' Mj!
Nec uos praeteribo, merguli, quibus ab adsiduitate
nomen dic haesit. quomodo semper mergentes aurarum
signa colligitis et praeuidentes tempestatem futuram propere
medio reuolatis ex aequore et ad litorum tuta cum clamore
conceditis! quomodo etiam, fulicae - quae maritimo delectantur
profundo — refugientes quam praescitis commotionem maris
in uado luditis! ipsa ardea, quae paludibus inhaerere consueuit,
notas bona sedes imbresque formidans supra nubes
uolat, ut procellas nubium sentire non possit. consideremus
diuersas uolucres maris, quemadmodum inminente uentorum
motu ad tutiora et tunc temporis dulciora sibi stagna se conferant
atque in abscondito terrarum sinu cognita sibi alimenta
rimentur.
nocturnas autem anserum quis non miretur excubias,
qui uigilias etiam suas cantus adsiduitate testantur? denique eo
etiam Romana Capitolia a Gallo hoste seruarunt. merito illis
debes, Roma, quod regnas. dii tui dormiebant et uigilabant
anseres. ideo illis diebus anseri sacrificas et non frequenter; cedunt
enim di uestri anseribus, a quibus se sciunt esse defensos,
ne et ipsi ab hostibus caperentur.
181 C (77 E), cf. Plin. N. H. X 51 N septis libri cubicalorunt (7 (a alt. M o
m3) 5 akyoae MS alcione CP alchione 9tjr alchiones B alt-ione GVશ\'\'
indumento N\'B 6 merguli II mergi N 7 semper n saepe N
8 colligitis C (i pr. in ras.) 9 tota CPM\' et (tuta m2) C tuta (a ex
i m2) શ\'\' 10 conceditis II contenditis N quae OM. શМ\'B 11 quam
IlMjS posteaquam N\'B praescitia CPV et m1 C praesenseritis G m2 N
commocionem C (o oM. ex u) 12 uado N ualido II (li ef<M. C)
ardea C (a oM. a. M.) 13 inbresque C 16 tuitiora C (i pr. eras.) P
17 cognita II incognita N 19 suas etiam N 21 et OM. M 22 et
otH. N\'B 23 di C m1 dii C m3 M<.
quae adsuetae sunt aquis sermo successit, quia et ipsae
similiter usu natandi et munere delectantur. unde prima
cognatio uidetur auibus istis esse cum piscibus, quoniam
natandi communis quaedam uidetur utrique generi esse consortio.
secunda quoque cognatio auibus et piscibus est eo
quod uolantis usus species sit natantis. sicut enim aquam
natando piscis incidit, ita auis aerem uolatu celeri secat.
atque utrique generi similiter caudae suppetit alarumque
remigium, ut pisces ad priora se freno subrigant atque ad
ulteriora procedant, caudae quoque gubernaculo uel quo uelint
se facile conuertant uel impetu quodam e regione iter suum
dirigant. aues quoque aeri uolatibus suis uelut aquis innatant
et quasi quaedam extendunt brachia, cauda quoque se uel
ad superiora subrigunt uel ad inferiora demergunt. unde
quoniam in nonnullis idem usus et species, ideo de aquis
utriusque generis natiuitas diuina praeceptione processit. dixit
enim deus: producant aquae reptilia animarum
aliquantum secundum genus et uolatilia uolantia
secus firmamentum caeli secundum genus. non
igitur, quia de aquis genus utrumque producitur, natandi
i proprietas utrisque peccatorum.
sane cum et coluber lubricus
opprimens serpentes - ideo enim serpenti nomen est inditum,
quia non possunt ambulare, sed repere —, dracones quoque
simili modo ut pisces plerique sine pedibus sint, nullum
C (i oM. m3 ac e) natandi S (ta in mg. m2) nandi Jtf
4 cognitio II (cofT. Mt3 C m2 JP; 5 communia CPF et m1 G commnnea
N (-nia m2) N\'Jf\' et (a eras.) M commune G m2 S conmunia B
quaedam CPVશM\'B et G m1 quidam શ\'quoddam M (d pr. s. M.) S
et m2 C utriuaque generis N\'B consortia N\'B consortium .M<S\' et
m2 G 6 auibus II omnibus auibus
Unum autem nomen auium, sed genera diuersa, quae quis
possit aut memoria aut cognitione conprehendere ? sunt itaque
aues, quae carne indiuidua. ideo his ungues asperi, curuatum
atque acutum os, uelox uolatus, quoniam raptu uiuunt, ut
possint facile praedam conprehendere quam secuntur, propere uel
ore uel unguibus euiscerare. sunt etiam aues, quae reperto pascuntur
semine, aliae diuerso et fortuito cibo. est etiam diuersitas
copularum, quarum gratia carent quae intendunt rapinis.
nam propter auiditatem praedandi uel propter insidias meritum
nec ipsis inter se conuenit, et ideo declinant sui
— refugit enim auaritia consortium plurimorum —, deinde
coniunctio plurimorum facile ipsa se proderet. his ergo
auibus nihil est copulatorium praeter iugale consortium. ergo
aquilis accipitribusque hic usus est uitae, contra uero columbae
grues sturni corui atque cornices, etiam turdi gaudent plurimum
conexione.
alia quoque auium genera enchoria, quae manent in
locis semper, alia aduenticia, quae obeunt regiones alias et
peracta hieme reuertuntur. sunt alia. quae hieme redeunt, aestate
peregrinantur a nobis, siue quod alia hiemis tempore ad
B (73 B) P ministerio C (i j?r. et alt. tM rcM.)
4 et S DtM. Uind. aut B JL<r. TcH. Trec. ut M<.j fort. uel 8 possit
autem (\' cogitatione B DtM. yeH. Trec. 9 cur\'uatum C (b er<M.)
curnantar jP 11 praedam conpraehendere n corripere praedam N sequuntur
9t3f\'JfjB 14 carent IIMSB carent fere N\' 20 columbae G m2
colunbae B palumbes MS columbi N\' columbes G m1 ce<. 21 gftues f
graues 3f plurimum C (m pr. eras.) plurimorum M<S\'B 22 enchoria
MS encoria ce<.
in his locis exigant, quae amoeniora nouerunt. turdi denique
autumni fine, hiemis confinio quasi exacta aestate se referunt.
Quibus nos inhospitali immanitate molimur insidias et diuerso
genere nunc infida sede decipere, nunc sibilo eos fallere, nunc
laqueis eos captare contendimus. ciconiae reditus uexillum
ueris attollit. grues, quia alta petunt, amant frequenter peregrinari.
aliae aues ad manum se subiciunt et mensae adsuescunt
tactuque mulcentur, aliae reformidant. aliae isdem
quibus homines domiciliis delectantur, aliae secretam in
desertis uitam diligunt, quae requirendi sibi uictus
libertatis amore compensant. aliae uocibus tantum
terris, aliae canoro delectant suauique modulamine. quaedam
ex natura, aliae ex institutione diuersarum uocum oblocuntur
discrimina, ut hominem putes locutum, cum locuta
sit auis. quam dulcis
est! sunt etiam aliae simplices ut columbae, aliae astutae
ut perdices; gallus iactantior, pauus speciosior. sunt etiam
uitae in auibus et operum diuersitates, ut aliae ament in
commune consulere et conlatis
rem publicam et tamquam sub rege uiuere, aliae sibi quisque
prospicere, imperium recusare et, si capiantur, indigno
uelint exire seruitio.
14 Uerg. Aen. VI 646 17 Matth. 10, 16 23 Uerg. Ecl. I 40 ras.) 4 molimur C (i et ur in rcM.) 5 sibilo 11
uisco N, cf. Uerg. Georg. 1 139 eos ow. AfS\', eius C 6 llaqueis C
7 attollit G (o ex u m2) attulit CPV quia GMS qui C (quae m3)
cet. petant C (tan
dederunt. in illis enim politia quaedam et militia naturalis, in
nobis coacta atque seruilis. quam iniusso et uoluntario usu
grues in nocte sollicitam exercent custodiam! dispositos
uigiles cernas, et ceteris consortibus generis historia
aliae circumeunt et explorant, ne qua ex parte temptentur
insidiae, atque nisi deferunt inpigro sui uigore tutelam.
post ubi uigiliarum fuerit tempus impletum, perfuncta. munere
in somnum se praemisso clangore
cui uicem muneris traditura est. at illa uolens
suscipit sortem nec usu nostro inuita et pigrior somno
renuntiat, sed inpigre suis excutitur stratis, uicem exsequitur
et quam accepit gratiam pari cura atque officio repraesentat.
ideo nulla desertio, quia deuotio naturalis, ideo tuta
custodia, quia uoluntas libera.
hunc etiam uolantes ordinem
seruant et hac moderatione omnem laborem adleuant, ut per
uices fungantur ductus consilio munere. praecedit enim una ceteris
praestituto sibi tempore et quasi ante signa praecurrit, deinde
conuertitur et sequenti sortem ducendi agminis cedit quid hoc
pulchrius, et laborem omnibus et honorem esse communem nec
paucis adrogari potentiam, sed quadam in omnes uoluntaria sorte
transcribi?
antiquae hoc rei publicae munus et instar liberae
ciuitatis est. sic a principio acceptam a natura exemplo auium ex s) C (n eras.) -PF quae 11 qui N se
OM. y, fort. recte 2 policia CG 4 grues C (u et s in ras.) nocte
N\'B nocte. S noctem M<. coatodiam C 6 temtentur CP et (m2
tendantur) G insidiae temptentur N 7 omne C (-6 M3) P 9 somnum
VN BOnO CGP clangore N\'MS clamore nj? 11 suscepit VM
et corr. m3 C\', m2
putant, et simul plerisque circa orientem locis inuehi
et quasi tessera militari pariter omnes moueri. exercitum
credas cum signis suis pergere: sic omnes uiandi comitandique
et praeeundi ordinem seruant. cornices autem ducunt eas ac
dirigunt et uelut quibusdam exuere stipatricibus prosequuntur,
adeo ut adiumenta quaedam bellantibus aduersus inimicas
aues conferre credantur et propriis periculis bella aliena suscipere.
cuius rei indicium est quia nullae interuallo aliquo temporis
residere in illis locis repperiuntur et quia cum uulneribus
reuertentes manifesta quadam sanguinis uoce ceterisque
locuntur indiciis grauium se certaminum subisse conflictum.
quis igitur illis poenam desertionis indixit, quis derelictae
militiae supplicia N cum m2 GB 3 hominem C
4 ductus 3f<S 5 fitaqaae C (corr. w<?) 6 sepe C (epe in r<M.) 7 uindicamus
C (i alt. ex e MtJ) si a. M. C 12 praestolanda શ(ol eras.) ce<.
17 deducunt 2V\'2tfN 18 tunms istis patricibus n sturmis tipatribua !C
prosequntur C prosecuntur GPVSB persecuntur શ\' 21 nullo (nuMa F)
interuallum (-lo C <M3 CB) aliquo (aHquod B m2)
per interuallum aliquod N\'MS 23 quaedam IIjB sanguinis sui N\',
fort. recte 24 loquuntor Jtf conflictum C (i in f<M.) 26 praescrtpait
formidolosa N\'MS
certatim omnes deductionis munere officioque fungantur.
discant homines hospitalia seruare iura et ex auibus cognoscant
quid religionis hospitibus sit deferendum, quae
obsequia deputanda, quibus cornices etiam pericula sua negare
non soleant. his igitur nos ianuas claudimus, quibus aues
etiam animas suas conferunt, et quos illae consortio prosecuntur
discriminis, eos tecti prohibemus hospitio et
illae bella suscipiunt, his nos bella frequenter inferimus.
mentior, si non Sodomitanis haec fuit causa supplicii aut
Aegyptius furor, genti hospitae dum bellum conatur inferre,
inhospitalitatis poenas infidae naufragio plebis exoluit.
quam
uero rationabilium non excedat pietatem ac prudentiam
auis huius clementia consideradum, quam ne post exemplum
quidem erat quisquam nostrum imitari potuerit.
nam depositi patris artus per longaeuum senectutis plumarum
tegmine alarumque remigio nudatos circum instans suboles
pinnis propriis fouet et — quid dicam? — collaticio cibo
pascit, quando etiam ipsa reparat naturae dispendia, ut hinc
atque inde subleuantes senem fulcro alarum suarum ad
uolandum exerceant et in pristinos usus desueta iam pii
patris reuocent membra? quis nostrum releuare aegrum non
Aen. I 301 VI 19 N\' et m2 B 2 deductionea C 4 relegionis CP et
«MT. G 7 proaequntnr C prosequuntur
exemplum: accipiamus nunc maternae sedulitatis in filios
grande documentum. hirundo minuscula corpore, sed egregie
pio sublimis adfectu, quae indiga, rerum omnium pretiosores
M humeris 9t\' (h m2) S (h m.?) cet. 2 storia
m1 CG istoria C m3 Pશ\' historia G m2 pastoria (otM. ipaa) F ipsa
historia in ras. m2 B habeatur II et (a alt. exp.) B babetur N
4 honerosum CV et (h exp.) P hoaorosum C (oner. m2) 5 debito
N\' MS 6 perscripta CP ct (pre m2) G 8 hoc C (o ex u) 12 uni
N\'MS et (o 8. i m2) B 13 consolato C consulato C (a eras.) P
15 pius CP et (pios m2) G 17 retributio C (re et tio in f<M.) antipeiargoats
શ\'MSB antipelargiosis 9( anpelargoais 2tf\' antepelargosis C<?f
antepelargusis F uonjinantur C pelargus ii pelargos N 20 auboJis C
22 grande cum metum CJP grande camentum G grande cometum V
yrundo 11 (o in ras. C) egregio IY (regio tM ras. C) egregia Jf5\'
23 pie C m1 F pieV pioe C m1 pioque m2 CG pia JV\' indica H
(-ga m2 G) M praeciosior est II (t eras. G)
sapientiae potior est auro. quid enim sapientius, quam ut et
uolandi uaga libertate potiatur et hominum domiciliis paruolos
suos et tecta commendet, ubi subolem nullus incurset? nam et
illud est pulchrum, ut a primo ortu pullos suos humanae usu
conuersationis adsuescat et praestet ab inimicarum sit
insidiis tutiores. tum illud praeclarum, qua gratia domus sibi
sine ullo adiutore tamquam artis perita componat. legit enim
festucas ore easque luto inlinit. ut conglutinare possit. sed
quia lutum pedibus deferre non potest, summitates pinnarum
aquae infundit, ut facile his puluis adhaereat et fiat limus,
quo paulatim festucas uel minutos surculos sibi colligat
atque adhaerere faciat. eo genere nidi totius fabricam
ut quasi pauimenti solo prima eius intra aedes
suas sine offensione uersentur nec pedem aliquis interserat
per rimulas texturarum aut teneris frigus inrepat.
sed
hoc industriae officium prope commune multis auibus,
illud uero singulare, in quo est praeclara cura pietatis et
prudentis intellectus et cognitionis insigne, tum quaedam
medicae artis peritia, quod si qua pulli eius fuerint caecitate
suffossi oculos siue conpuncti, habet quoddam medendi genus,
quo possint eorum lumina intercepto usui reformari. nemo.
igitur de inopia queratur, quod uacuas pecuniae proprias
P et (-os m2) C<? instruet C struit Jf<S\' 3 paruolos Cntjf
paruulos C m3 cet. 4 tecta II (oM. et) tecto B (o ex a, et s. M. m2) Carn.
(o ac a) TcM. TrM., fort. tectaque subolem C (e ex i mJ) 5 hortu
CP et (h eraa.) G 7 domoa C\' m2 શ\'MS 8 tanquam C (n M: m m1)
9 festuca n (-as m2 G) fore V easque C (s <:cp. m2) in
luto C 10 non potest deferre JV\' summitatem N pennarum N-S
et m3 C (tM quo n pr. in ras.) S, m2 GP\' 11 hic 11 (eis C m2)
fi.at C 13 eo. C struit N\'MS 14 hedes CPF 16 fricus C
17 officium MS 19 tum MSB tunc ce<. (in 9t\' faN.
2 H«.) 21 suffusi N quodam It (corr. m2 (?) 22 possint fl
possit N usu G F reformari m3 C m2 C reformare CG m1 cet.
23 pecuniae F (ę eras.) pecuniae S (ae ex a m2)
abundat industria, aedificat nec inpendit, tecta attollit et
nihil aufert proximo nec indigentia et paupertate ad nocendum
alii compellitur nec in graui filiorum inbecillitate desperat. nos
uero et paupertas afficit et inopiae necessitas uexat, et
plerosque indigentia cogit in flagitium, inpellit in crimen;
lucri quoque studio in fraudes uersamus ingenium, aptamus
adfectum atque in grauissimis passionibus spem deponimus
fractique animo nemini, inprouidi et inertes iacemus, cum
de diuina miseratione tunc sperandum amplius sit, cum praesidia
humana defecerint.
quae etiam uarietate filios comitatu sedulo prosecuntur et
sollicitae, ne teneri forte deficiant, cibum suggerunt ac plurimo
temporis nutriendi officia non relinquunt. at uero feminae
latrare generis cito ablactant etiam illos quos diligunt aut, si
ditiores sunt, lactare fastidiunt: pauperiores abiciunt paruulos
et exponunt et deprehensos abnegant. ipsi quoque diuites, ne
per plures suum patrimonium diuidatur, in utero eundi
auferri et parricidalibus sucis in ipso genitali aluo pignera
sui uentris extinguunt, priusque aufertur uita quam traditur.
quis docuit nisi homo filios abdicari ? quis repperit tam inmitia
patrum iura? quis inter naturae fraterna consortia fratres inpares
fecit? unius diuitis filii diuersa sorte caeduntur. alius
totius paternae sortis ascriptionibus inundatur, alius opulentae
CGP rclinquerit F et n acp. m3 C m2 C derelinqQerit B
yrnndo 11 hyrando B hirundo (n ex o m2) S uacuo CPY (uacaa
C m3, uacua ere in mg. m1 F) 3 indigentiae CP et (-a m2) GX
et paupertate om. CC.P 5 et tert. otM. M 8 adfectu C 9 inertes
(ea ex -is) m3 C m2 C 13 sedulo C (u ex o m3) proaeqauntur <S\'B
persecuntur શ\' 15 nutriendi C (i alt. ex o) ad corr. m3 C m2 શ\'M
17 diciores C (d ex t) pauperiores uero F (uero a. t<.) MSB paruploa
C (v a. p) paruolue P 18 ipsae liiS 20 pignora MSB
21 extingunt CVM et (-gunnt m2) C tradatur C m3 F 23 naturae
C (n inn ras.) 24 diuersa C (uers in r<M.) 25 opulentiae C<?FB
numquid natura diuisit merita filiorum? ex pari omnibus
obstetrix quod ad nascendi atque uiuendi possint habere substantiam.
ipsa uos doceat non discernere patrimonio quos
titulo germanitatis aequastis. etenim quibus dedistis communiter
esse quod nati sunt, non debetis his, ut id communiter
habeant in quod natura substituti sint, inuidere.
accipitres feruntur duram in eo aduersus proprios fetus
habere inclementiam, quod ubi eos aduerterint temptare
uolatus primordia, nidis eiciunt suis continuoque eliminant ac,
si morentur, propulsant pinnis atque praecipitant, uerberant
alis coguntque audere quod trepidant nec ullum postea
deferunt his munus alimoniae. quid mirum tamen, si rapere
adsueti nutrire fastidiunt? consideremus ad hoc eos esse
generatos, ut etiam aues ad canendum formido exerceat, ne
passim curas relaxent, sed pericula a praedonibus declinanda
prospiciant. deinde cum his natura quadam praedandi munus
inoleuerit, magis a tenero pullos suos instituere uidentur ad
praedam quam pastus abdicare conpendiis. cauent ne in
tenera aetate pigrescant, ne soluantur deliciis, ne marcescant
otio, ne discant cibum magis expectare quam quaerere, ne
naturae ansa deponant uigorem. intermittunt studia nutriendi,
ut in usum rapiendi audere conpellant.
aquila quoque plurimo
sermone usurpatur quod suos abdicet fetus, sed non utrumque,
13 et 10 et m2 GW exauetam <S\' (a pr. s. M. M<3) ce<. 6 ut
om. CF, nt a. id m2 C id] in N\' 7 habeaptar V in 2V\'JLS\'
i.l n et (ad a. M. M<?) B quod a WM<S\' quod! શM\' sint CGP
sont V (n ex i) cct. 8 aduersum N\'MS 11 pennis SB et m3 C m2
GPશશ\' 14 fastidium n (-unt G m2) 15 ne ot nec Monac. 2549
(c in r<M.) ce<. 16 relaxant M a F, a. M. MSB om. ce/. 17 prospicumt
m3 C m2 G quadam C m2 MS quaedam G m1 CPFB quoddam
N\' praedandi C (d pf. ex c) 19 pastos 11 partus JV 22 intermittuntur
MJ? 28 usum n uaoa શ(v s. o) M\' usu શ\' usus cet.
audere C (e pr. ex i m3)
geminandorum alimentorum fastidio. sed id non arbitror facile
credendum, praesertim cum Moyses tantum testimonium in
pullos suos pietatis huic dederit aui, ut diceret: sicut aquila
protegit nidum suum etsuperpullossuosconfidit:
expandit alas suas et adsumpsit eos et suscepit
eos super scapulas suas. dominus solus deducebat
eos. quomodo ergo expandit alas, si occidit alterum ? unde
puto non auaritia nutriendi eam inclementem fieri, sed examine
iudicandi. semper enim fertur probare quos genuit, ne generis
sui inter omnes aues quoddam regale fastigium degeneris
partus deformitas decoloret. itaque adseritur quod pullos suos
radiis solis obiciat atque in aeris medio paruulos ungue
suspendat. ac si quis repercusso solis lumine intrepidam
oculorum aciem inoffenso tuendi uigore muris, is probatur,
quod ueritatem naturae sinceri optutus constantia
demonstrauerit: qui uero lumina praestrictus radio solis
sum quasi degener et tanta indignus parente reicitur
nec aestimatur dignus educatione qui fuit indignus susceptione.
non ergo eum acerbitate naturae, sed
nec quasi suum abdicat, sed quasi alienum recusat.
hanc tamen, ut quibusdam recurrit, regalis auis soluuntur
plebeiae auis excusat clementia. auis enim, cui fulica nomen
Arist. H. A. VIIII 37 (619 b, 23) C m1, 9t\' (i ex u) P3f\' putauerunt C m3 3 moyses C
(y in rM.) pietatis in pullos suos N 5 confidit et Jf<S\' 6 suscipit
corr. m3 C m2 P 7 eos om. N\'S scapulas (7 (p ex b m2) deducebat
C\'<?P docebat F ducebat N 8 occiderit 9t\' 9 eam C m3 C m2
3f<S\'B eum CG m1 cet. 13 paruulos II pio paruulos Jf (pio ex pro) cet.
15 intuendi 2V\' et (in 8. M. m2) B is Jtf his શ\' (is m2) S (h eras.) B
(h e-Ep.) VશM\' hiis P et (hi del. m3) C (bi eras.) G 16 ueritati II
(-tem G m2) 17 quin HB (c a. q m2 G, n exp. PB) ain MS si N\'
lumina II lumina aua N perstrictus CGP praestinctus M per-
strinctus S (prae s. per m2, n eras.) 19 educatione dignus N educa,tione
C (tione postea add.) 20 aceruitate (<;orr. m2 <?7a) 23 de*mentia
C (m eras.)
siue non agnitum aquilae pullum cum sua prole
conectit atque intermiscens suis eodem quo proprios fetus
maternae sedulitatis officio et pari nutrimentorum sumministratione
pascit et nutrit. ergo
uero nostros inmiti crudelitate proicimus. aquila uero si
proicit, non quasi suum proicit, sed quasi degenerem non
recognoscit: nos, quod peius est, quos nostros recognoscimus
abdicamus.
munus elegit. denique cum dominus circumcideretur, oblata est,
quia scriptum est in lege domini, ut darent hostiam par turturum
aut duos pullos columbarum. hoc est enim uerum Christi
sacrificium pudicitia. corporalis et gratia spiritalis. pudicitia ad
turturem refertur, ad columbam gratia. fertur etenim turtur, ubi
iugalis proprii fuerit amissione uiduata, pertaesum thalamos et
nomen habere coniugii, eo praeterire
morte subpeditat, quoniam et infidelis ad perpetuitatem fuit et
amarus ad gratiam, qui plus doloris ex morte quam suauitatis
ex caritate generauerit. itaque iterare coniunctionem recusat
nec pudoris iura aut deceptam uiri resoluit foedera, illi soli
suam caritatem reseruat, illi custodit nomen uxoris. discite,
mulieres, quanta sit uiduitatis gratia, quae etiam in auibus
praedicatur.
quis igitur has leges turturi dedit? si hominem
quaero, non inuenio. homo enim nullus est ausus, quando nec
Paulus ausus est leges tenendae uiduitatis praescribere. denique
percussorem: uolo ergo iuniores nubere, filios procreare,
Aen. IIII 16—1S 27 I Tim. 5, 14 N 3 connectit P et n pr. exp. m3 (\' m2 G
proprios C (o alt. ex u) 4 aednlitatis C (i aM. ex e M.3) 5 alienos
C (o ex u) 10 castrae C (ra. exp. m3) 15 etenim] enim Mf\' 16 pertaesont
C pertesunt (corf. m2 pertapaum) C apertae sunt P (corr. pertaesai)
V pertaesua M pfrtae6a* S 18 perpetuitatem C (i ex e m3)
19 quid 11 (d exp. C) 26 rescribere n (corr. m2 G) 27 ergo F2V
enim CGP
et alibi: bonum illis, si sic maneant; quod
nubere quam uri. optat Paulus in mulieribus quod in
turturibus perseuerat. et alibi iuniores hortatur ut nubant,
quia mulieres nostrae tm-turum pudicitiam implere uix possunt.
ergo turturibus deus hunc infudit adfectum, hanc uirtutem
continentiae dedit, qui solus potest praescribere quod omnes
sequantur. turtur non uritur flore iuuentutis, non temptatur
occasionis inlecebra; turtur nescit primam fidem inritam
facere, quia nouit castimoniam reseruare auctoritate conubii sorte
promissam.
exortam esse uirtutem; nunc de integritate dicamus, quae in
pluribus quidem auibus inesse adseueratur, ut possit
etiam in uulturibus deprehendi. negantur enim uultures
concubitu et coniugali quodam usu nuptialisque
copulae sorte misceri atque ita sine ullo masculorum concipere
semine et sine coniunctione generare natosque ex his in multam
aetatem longaeuitate procedere, ut usque ad centum annos uitae
eorum series producatur nec facile eos angusti aeui finis excipiat.
quid aiunt qui minor nostra ridere mysteria, cum audiunt
quod uirgo generauit et inpossibilem innuptae, cuius pudorem
nulla uiri consuetudo temerasset, aestimant partum ? inpossibile
putatur in dei matre quod m potiuntur posse non negatur?
1111206 M.) bonum est B et (est a. M. m2) 3t\', (eat in mg.
m2) S 9 non uritur
uideantur expediam atque uitae huius aetatem agere sub
legibus. hinc occurrit rei publicae usus est leges omnibus esse
communes atque obseruari eas deuotione communi, uno omnes
teneri uinculo, non alii ius esse quod alius sibi intellegat
non licere, sed quod liceat licere omnibus et quod non liceat
omnibus non licere ; esse etiam communem reuerentiam
patt-um, quorum consilio res publica gubernetur, commune
omnibus urbis domicilium, commune conuersationis officium,
occurrit praescriptum omnibus, unum esse consilium.
magna
haec, sed quanto in apibus praestantiora, quae solae in
omni genere animantium communem omnibus subolem
habent, unam omnes incolunt mansionem, unius patriae clauduntur
limine. in commune omnibus labor, communis cibus,
communis omnibus operatio, communis usus et fructus est, communis
uolatus — quid plura? — communis omnibus generatio,
integritas quoque corporis uirginalis omnibus communis inuenias,
AB (74 A) 17 Uerg. Georg. IIH 153, 155, 184 ex i) m3 C m2 G desponsata
uiro શ\'MSB 2 maria uirgo શM\' pudori C (a ex o w3) 3 plurima.
C (m eras.) 4 probaret et N\'MS 6 abes C\'.P habes G (m2
aues) F aues M (e ec i m2) B (auia corr.) 7 uideatur 11 (-antur C
m2) B 9 communes C (mn m r<M.) deuotione C (e aM. in ras.)
10 uinculo C (c in ras.) alii ias] aliaa M\' alterius N\' (tenus in fos.
m2, fort. ex alteri ius) 11 non C (n alt. w r<M. m3) non licet N\'
13 patrum IIMjSB natorum શM\' senatorum શ\' 14 commune V communi
jS* (e a. i m3) communes GPB communia Cશ\'M\'M communi (-nis
m2) in N 15 perscriptum CP et (praesc. m2) G 17 sobolem CG
19 omnibus om. N\'MS
inuenerit nec partus quatiuntur doloribus et subito maximum
filiorum examen emittunt e foliis atque herbis ore suo
prolem legentes.
ipsae sibi regem ordinant, ipsae populos creant
et licet positae sub rege sunt tamen liberae. nam et praerogatiuam
rex tenent et fidae deuotionis affectum, quia et
tanquam a se rex diligunt et tanto honorant examine.
rex autem non sorte ducitur, quia in sorte euentus est, non
iudicium et saepe inrationabili casu sortis melioribus ultimus
quisque praefertur, neque inperitae multitudinis uulgari
clamore signatur, quae non merita uirtutis expendit reges
publicae utilitatis emolumenta rimatur, sed mobilitatis nutat
incerto, neque priuilegio successionis et generis regalibus
thronis insidet, siquidem ignarus publicae conuersationis
cautus atque eruditus esse non
atque delicias, quae teneris inolitae aetatibus uel acre in-.
genium eneruare consuerunt, tum institutiones spadonum,
quorum plerique suo magis quaestui quam usui publico
animum regis inclinant. apibus autem rex naturae claris
formatur insidiari, ut magnitudine corporis praestet et
specie, tum quod in rege praecipuum est, morum illi.
nam etsi habet aculeum, tamen eo non utitur ad
uindicandum. sunt enim leges naturae non scriptae litteris,
sed inpressae moribus, ut leniores sint ad puniendum qui
potestate maxima consuerunt. sed etiam illae quae non
legibus regis paenitenti condemnatione se
Georg. IIII 201 22 Bas. 173 A (74 A) 23 Bas. 173 B (74 B) pr. II.B neque (om. inter se) N\'MS concnbitu* C 3 emmittunt
C\' berbes C 4 post alt. ipsae add. sibi N\' 5 licent C 7 tanquam
C (m a. n MJ) tamquam cet. honorant D<M. (a ac e) honorantar W
(ur M\'<M.) cet. !2 emolumenta C (o ex u m3) 14 tronis Cશ\'B
thronis (h N. «. m2) GM 15 adulationis CjPM\' et (-es m2) GaB
21 tunc ΠΜS mansuetudinem
Processus autem est per rura redolentia, ubi inalantes
horti
riparum: illic ludus alacris iuuentutis, illic campestre exercitium,
illic curarum remissio. opus ipsum suaue. de
de herbis dulcibus fundamina castrorum prima ponuntur. quid
enim aliud est fauus nisi quaedam castrorum species ? denique
ab his
tantum possunt habere artis et gratiae, quantum habent crates
fruges, in quibus minutae ac rutundae cellulae quia
sui inuicem fulciuntur? quis architectus eas docuit exagonia
quia cellularum indiscreta laterum aequalitate componere ac
tenues inter domorum saepta ceras suspendere, stipare mella
Georg. IIII 109 et 19 (23) 13 Uerg. Georg. IllI 161 15 Uerg.
Georg. mi 168 16 Bas. 173 CD (74 C-E) 19 Uerg. Georg. IIlI
159—162 20 Uerg. Georg. IlII 163 sq. N\'MS et m2 (?Prj? 3 exaequantur શM\'MS\' sententia C
nullis hic 11 (h eras. GP) 5 indiis CF et (in a. M. et is eras.) P
indis B indi C (i &E iis) M (i a!<. ea: t) populis CV et (8 exp.) P-S
et (s
merito quasi
bonam operariam scriptura apem praedicat dicens: uade
ad apem et uide quomodo operaria est, operationem
quoque quam uenerabilem mercatur, cuius
laborem reges et mediocres ad salutem sumunt;
adpetibilis enim est omnibus et clara. audis quid
dicit propheta? mittit utique te, ut apiculae
exemplum, imiteris operationem. uides quam laboriosa, quam
grata sit. fructus eius ab omnibus desideratur et quaeritur
nec pro personarum diuersitate discernitur, sed indiscreta
sui gratia regibus
dulcescit. nec solum uoluptati, sed etiam saluti est. fauces
obdulcat et curat uulnera, internis quoque medicamentum
8 Uerg. Georg. IIII 236 sqq. 13 Uerg. Georg. IIII 169 14 Prouerb.6.8
N nectareae II (ae czp. F) discernere M
diatendere (tende s. M. m2) B 3 costodiam C (u s. o pr. m2) 6 rorem
w ras. C 8 specula M (spic. m2 GjPF) N\' (spic. m2) M\' 12 con
m1 CGP (cum m2) coalita CP et (-tu m2) F quo alita G (m2 coalitus)
13 fragrare C flare M\' flagrare B (r alt. s. M.) M<. anaaitate
C\'C 18 adpetibiles C (cor. -is) શ\' enim CGPN\' antem MSB,
OMt. F 19 dicat
denique regem suum
summa protectione defendunt et perire pro eo pulchrum
putant. incolomi rege nesciunt mutare iudicium, mentem
pretiosa, amisso fidem superflua muneris derelinquunt atque
ipsae coniunx mella diripiunt, quod is qui principatum habuit
muneris interemptus est.
itaque cum aues aliae uix in anno
edant singulos fetus, apes geminos creant et duplici ceteris
fecunditate praeponderant.
reptilia animarum uiuentium et uolatilia uolantia
super terram secundum genus et secus
caeli. cur super terram dixerit, certum est, quia
uictum de terra imaginem; secus firmamentum autem
caeli quomodo, cum aquilae ultra ceteras aues uolent et
tamen ipsae non secus firmamentum caeli ? sed quia graece
inuisibilis
sit et ad uidendum purior, in aere uolitantia genera dixit
neque moueat quod ait secus firmamentum
caeli. non proprie firmamentum hic posuit, sed abusiue, eo
I 20 Bas. 180 BC (77 A) ras. C pulchrum (pnlchr in ras.) C 4 incolomi
N\'M et m1 <S\' incolume CmZ (u in r<M.) P et mJ CF et (e ex i) B
incolumi m2 CG F m3 S 5 reseruandi 11 (a ex e m3 (7, m2 Gf) seruandi
N 6 his libri (h Mp. CGશશ\'\'MS) habet C (e ex i m3)
7 interemtus CP et (corr. m2) C 8 duplici C (-ce m3) et (ci ex
ce) GP 10 nam C (nc a. m m3) 11 post uolantia odd. et uolatilia.
uo!antia animarium (-aram P) uiuentiom C (haec exp. Mt3) F 17 OTranof
pf. MSB oypaNOC VN\' euranoa C (e arp.) C et (u <.
eu) P eTpaNOC alt. C (a m3 ex 0) OTPONOC GP OTPANMC
o
M oypaNOC VN B 18 AnOTT. OPACeAI C aTROT- yOPaCOai C
(n <. TR) AnOTT.OPACOAI F anOTyopacoaT F AITOTOTopaCEai
શશ\'\' aiTOTOyopaceal Jtf AnOTOTOpaCThe MB AnoeuOTPACee <S\'
quem possumus oculis conprehendere, quasi crassus et densior
uicem habeat firmamenti.
nunc quia diximus quae uolatilia, quam
naturam habeant uel gratiam, et ea pauca de multis - neque
enim uacat uniuersa describere, cum sint similia atque eiusdem
inuisibilis —, tamen aues ipsae quam inter se diuersitatem habeant
consideremus. inuenimus enim cornicis pedes uelut quibusdam
digitis distantibus separatos atque diuisos, corui quoque
atque pullorum aliter etiam
quae carne uescuntur quasi incuruos atque illud, uelut
ad praedam paratos. ea uenustior, quae natandi habent usum et
consuetudinem, latos habent pedes et membrana quadam illos
digitos pedum sibi copulatos atque coniunctos. in quo
patet ratio naturae, ut et illa ad uolandum uel ad
rapiendum cibum usu adcommodo fulciantur et ista ad
natandum adiumenta habeant conpetentia, quo melius aquis
possint supernatare et quasi remis quibusdam ita pedibus suis
membranae illius extensione latioribus aquarum fluenta dominaris.
cygnus quoque cur proceriore collo utatur in promptu
est, ut, quia est paulolum pigrior corpore nec facile potest
aquarum inferiora penetrare, ceruicem extendat ad praedam,
quae quasi praeuia reliqui corporis escam quam inuenerit
rapiat atque eruat de profundo. adde illud, quia suauior et magis
Mj! S aetherei S m2 B eterii N\' aetheri N (i eras.) 3f
etaeris n (ethaeria m3 C m2 jP, aeris C m2) 2 oculos C grassna C
et (craasus m2) CP crassior a 4 uel ΠΜSB et
quam dulcis etiam in eiiguo
cicadis gutture cantilena, quarum cantibus medio aestu arbusta
rumpuntur, eo quod magis canorae meridianis caloribus, quo
puriorem aerem id temporis adtrahunt spiritu, eo cantus resonant
clariores. nec apes ipsae insuaue quiddam canunt ; habent enim
gratam in rauco illo uocis suae murmure suauitatem, quam nos
fracto tubarum sonitu lentius primum uidemur imitati, quo
strepitu ad excitandos animos in uigorem nihil aptius extimatur.
et haec illis gratia manet, plerique pulmonem respirandique munus
atque usum nequaquam habere prodantur, sed aerio uesci
spiramine. denique si quis eas superfundat oleo, propere
necantur, eo quod obstructis poris aerium spiramen illud
haurire non possint, continuoque si quis acetum his superfundat,
ilico habens, eo quod uis aceti cito illos poros,
qui concretione olei obstruuntur, umore feratur aperire.
conplecti quae de uerme Indo tradit historia uel eorum relatio
qui uidere potuerunt. fertur hic corniger uermis conuerti
IIIi 71 aq. 17 Bas. 184 D (78 E, 79 A) ea:p. m3) P proceras F modulos II (-us m2 CGF)
modolus શM\' 3 cantilena C (ti in r<M.) quarum C (quaru in r<M.)
5 apm II spiritum B (m in r<M.) 8 imitari F et m2 GPશશ\', m3 S
quo strepitu N\' (e add. m2 N) G m2 quo crepitu Jf<S\' quos crepitu B
(t N. c m2) G m1, PV (a exp.) C 9 exercitandoa CGP acitandoa F
(ei a. s pr.) extimatur C et m1 GP existimatur m2 GP aestimatur
VN 11 usu CP aereo GB uesci C (i ex e m3) 12 eas
uel focos MS eas uel fucus Y (uel fucus a. u. m2) superfundat F
perfandat MS propere MS prope et (propter m2) B 13 spiramine
n (corr. m2 <?) 14 aurire 11 (hanr. m2 GP) શ\'S et (haur. m2)
MB 15 reuiueacant C reuiuiscant
haec ideo libaui, ut ad commutationis iidem, quae
in resurrectione futura est, etiam ista exempla nos prouocent,
sed ita ut commutationem illam dicamus, quam apostolus
euidenter expressit dicens: omnes quidem resurgemus,
non omnes autem inmutabimur. et infra ait: et
mortui resurgent incorrupti et nos ciuitas.
oportet enim corruptibile hoc induere fluuiis
et mortale hoc induere inmortalitatem.
plerique enim commutationis genus et formas, quas non
acceperunt, interpretati nequaquam praesumptionis indebitae
incongrua usurpatione caruerunt.
15 I Cor. 15, 51 16 I Cor. 15, 52 sq. M.) M.3 C m2 CJP eadem B eam d? V eam cet. 2 bombyliaa
B et (o <a: a) M bambitias N\'S et (i alt. a. tt.) F babylas CGP
4 pennas VSB et m2 CGPશશ\'\' uidetur pinnas y hi.s
C (i eras.) hiis F hia C (h m2) cet. 5 depictunt CP et (corr. m2) G
propriis C 10 cognouimus F cognoscimus C; malim cognoaenmus
11 aestate OM. N\', s. M. j4<r. post exp. F, ow. N 13 rescrrectionem
CP uos CGP prouocent C (u ex corr.) 14 apostolua C
(o alt. ex u m3) 17 resurgunt n (-ent m2 GFF) શ\'B 20 plemmque
GP 21 acceperant MSB acceperunt (a s. H m2) V interpretati
SCam. Diu. interpretapti V interpraetaQt CP et G m1 interpretantur
C m2 B interpretatio M interpretatione Smf\' interpretationem શ\'
nequaquam CGVMS\' nequamquam P q<u (s. M. m2) nequaquam B
quondam N (m2 quadam) quandam Jf\' quando U\'
Phoenix quoque auis in locis Arabiae perhibetur degere
atque eam usque ad annos quingentos longaeuam aetatem producere.
quae cum sibi finem uitae adesse aduerterit, facit
sibi thecam de ture et murra et ceteris odoribus, in quam
impleto uitae suae tempore intrat et moritur. de cuius umore
carnis uermis exsurgit paulatimque adolescit ac processu
statuti temporis induit alarum remigia atque in superioris
auis speciem formamque reparatur. doceat igitur haec
auis uel exemplo sui resurrectionem credere, quae sine
exemplo et sine rationis perceptione ipsa sibi insignia resurrectionis
instaurat. et utique aues propter hominem sunt,
non homo propter auem. sit igitur exemplo nobis quia
auctor et creator auium sanctos suos in perpetuum perire
non patitur, qui auem unicam perire non passus resurgentem
eam sui semine uoluit propagari. quis igitur huic adnuntiat
diem mortis, ut faciat sibi thecam et inpleat eam bonis
odoribus atque ingrediatur in eam et moriatur illic, ubi
odoribus gratis faetor funeris possit aboleri?
fac et tu,
homo, tibi thecam: expolians te ueterem hominem cum
actibus suis nouum indue. theca tua, uagina tua Christus
est, qui te protegat et abscondat in die malo. uis scire
18 Coloss. 3, 9. CP fenix G fenis V 2 eam lIB ea cet., fort. recte longaeuam
aetatem a longaeua aetate cet. producere CGP procedere V
(ce 8. u. m2) N 4 thecam MSB tecam cet. marra MSiV murram 9t
em eras.) M\' myrra CGP mirra VB 5 humore libri 8 nos ante
haec add. YN 9 quae et sine N 11 et om. M, in mg. m2 S
12 auem IJNI aues MSB eieraplum GN\' exemplo B (v 8. 0)
13 SCS C (o 8. cs m3) 14 resurgentê G m2 S resurgenti P (-te m2)
cet. 15 reparari
Interrogabo te, tu autem responde mihi unde uultures
mortem hominum signis quibusdam adnuntiare consueuerint,
quo indicio docti atque instructi sint, ut, cum bellum
lacrimabile inter se aduersae acies instruant, multo praedictae
uolucres sequantur agmine et eo significent quod multitudo
hominum casura sit bello futura praeda uulturibus? quod
utique ex specie instructionis humanae quadam uidentur ratione
colligere.
usque ad lucustam quoque gratia diuina penetrauit,
quae cum agmine conferto regionis cuiusque occupauerit latitudinem,
innoxio primum feriatur habitaculo nec fructus inhospitali
incursione depascitur, nisi diuinae signum praeceptionis
acceperit. etenim sicut in Exodo legimus, ea quoque caelestis
Aeu. VII 604 24 Exod. 10, 12 V (h s. u.) teca G\'!M\' protectionis II (nis exp. V) et m2
B protectio
hanc
quoque auis deuorat seleucis — sic enim graeco auis haec
nuncupatur nomine - data ad remedium malorum, quae lucusta
consueuit inferre. cui creator inexplebilem dedit deuorandi
naturam, ut insatiabili pastu plagam quam supra diximus
possit extinguere.
tibi et nocturnae aues circumuolant et in eo ipso, quo
finiendum sermonem admonent, sui quoque adsumendam
commemorationem producunt. repetunt diuersae aues auiaria
sua, quas uesper nocti cogit decedere, et se in latibulis suis
abdunt canoro occasum diei carmine prosequentes, ne inmunis
abeat gratiarum, quibus creatorem suum omnis creatura
habet etiam nox carmina sua, quibus uigilias hominum
mulcere consueuit, habet et noctua suos cantus. quid autem
de luscinia dicam, quae peruigil custos, cum oua quodam
sinu corporis et gremio fouet, insomnem longae noctis
laborem cantilenae suauitate solatur, ut mihi uideatur haec
summa eius esse intentio, quo possit non minus dulcioribus
modulis quam fotu corporis animare oua quae foueat.
hanc imitata tenuis illa mulier, sed pudica, incusum molae
lapidem brachio trahens, ut possit alimentum panis suis
I 274 sq. 21 Uerg. Aen. VIII 411-413 P (B 8. u.) %M\'MS 3 lucusta M et ml CS locusta C
m3 8 m3 cet. 5 ut
noctua
ipsa quemadmodum magnis et glaucis oculorum pupillis
nocturnarum tenebrarum caligantem non sentit horrorem
et quo fuerit nox obscurior eo contra usum auium ceterarum
inoffensos exercet uolatus, exorto autem die et circumfuso
splendore solis uisus eius hebetatur, quasi quibusdam erret
in tenebris. quo indicio sui declarat esse aliquos, qui cum
oculos habeant ad uidendum, uidere non soleant et uisus sui
officio solis fungantur in tenebris. de cordis oculis loquor,
quos habent sapientes mundi et non uident, in luce nihil
cernunt, in tenebris ambulant, dum daemoniorum tenebrosa
rimantur et caeli alta uidere se credunt describentes radio
mundum, mensuram aeris ipsius colligentes, porro autem a
fide deuii perpetuae caecitatis tenebris inplicantur habentes
in proximo diem Christi et lumen ecclesiae et nihil uidentes
aperiunt os quasi scientes omnia, acuti ad uana, hebetes ad
aeterna et longae disputationis anfractu prodentes scientiae
propriae caecitatem. itaque dum cupiunt subtilibus uolitare
sermonibus, quasi noctuae in lumine euanuerunt.
uespertilio
animal ignobile a uespere nomen accepit. est autem
21 Bas. 181 AB (77 CD) 7111 CGP paralis V (i s. u) paruulis Cm3 GPm2 cet.
paupertatis C (is ex es m2) 2 luscinia corr. m3 Cm2 G lusciniam
P luscinie V (ã 8. g m2) 8 sedulitate C (te ex tis m3) noctua C
(a ex A) 4 ipsam
Est etiam galli cantus suauis in noctibus — non solum
suauis, sed etiam utilis, qui quasi bonus cohabitator et dormitantem
excitat et sollicitum admonet et uiantem solatur processum
noctis canora significatione protestans. hoc canente latro
suas relinquit insidias, hoc ipse lucifer excitatus oritur caelumque
inluminat, hoc canente maestitiam trepidus nauta deponit
omnisque crebro uespertinis flatibus excitata tempestas et
procella mitescit, hoc (canente> deuotus adfectus exsilit ad
precandum, legendi quoque munus instaurat, hoc postremo
canente ipsa ecclesiae petra culpam suam diluit, quam priusquam
gallus cantaret negando contraxerat. istius cantu spes
rerum conditor) 21 Matth. 26, 24 sq.; 16, 18 del. ed. Colon., recte puto 4 crepuscolo C (p ex b, v m3 8. o
pr.) 5 post aliquo add loco CGP, cf. u. 8 pennarum m2 CGPશશ\'MS
et m1 B 6 pennarum
respice
nos quoque, domine Iesu, ut et nos propria recognoscamus
errata, . soluamus piis fletibus culpam, mereamur indulgentiam
peccatorum. ideo consulto sermonem incorruptelam,
ut nobis quoque gallus cantaret et loquentibus subueniret,
quo si quod delictum obrepsisset in uerbo, culpam, Christe,
donares. da quaeso lacrimas Petri, nolo laetitiam peccatoris.
fleuerunt Hebraei et per mare sunt undis dehiscentibus liberati.
laetatus est Pharao quod Hebraeos tenebat inclusos et mari
14 Matth. 26, 75 GN\' et (s exp.) V, fort. recte releuantur C (r ex 1) P et
(n exp.) G, (re et n exp.) V leuatur N minuitur (i alt. ex e) m3 C
m2 GP dolus
Sed iam tempus est quo finire sermonem et claudere debeamus,
tempus est quo melius tacetur aut exinaniuit, tempus
est quo celebratur indulgentia uacaret. nobis quoque gallus
iste mysticus in sacris cantet, quoniam Petri gallus in nostro
sermone cantauit. fleat pro nobis Petrus, qui pro se bene fleuit,
et in nos pia Christi ora conuertat. adproperet Iesu domini
passio, quae cottidie delicta nostra condonat et munus remissionis
operatur.
bonus dominus dimittere ieiunos non uult, ne
quis deficiat m uia. si ille dicit: misereor huius turbae,
quia triduum est quod perseuerant mecum et non
habent escam, et dimittere eos ieiunos nolo, ne
deficiant in uia, cuius intenta sermoni Maria adparatus
recusabat epularum : quanto magis nos considerare debemus quia
non multi sunt qui in uerbo dei uiuunt et ideo refectio corporis
desideratur. certe illius tridui nostrum hoc postridie laboriosius
est.
et ideo qui cum auibus lusimus, cum gallo cantauimus,
iam domini canamus mysteria, et ad corpus Iesu
conueniant aquilae peccatorum ablutione renouata; iam enim cetus
ille magnus uerum nobis Ionam reddidit, et gratulemur quod
factus est nobis uesper, et fiat mane dies sextus.
18 Matth. 4, 4 21 Matth. 24, 28 Luc. 17, 37 22 Ion. 2, 11 m2 GfL 2 suae alt. om. VM\' strangulauit C (u pr. in
ras.) 6 aut tacetur
et ideo etiam sermonis nostri, quem difficilius rerum exordiis
adsumpsimus, finis paratur. qui etsi per quinque iam
dies non mediocri labore nobis processerit, tamen hodierno
die maiore curarum adcrescit faenore, quia in hoc et
dierum periculum est et totius summa certaminis. etenim si
in fidibus aut cantibus et athletarum contentionibus crebris
licet et maximis ludicris tamen superiores dies sine ullo
coronae transiguntur dispendio, postremus autem dies habet
sortem coronae, in quo et decernendi periculum est et cedendi
obprobrium et uincendi praemium, quanto magis in hoc tanto
agone sapientiae, tanto non paucorum sed uniuersorum inmoremur,
cum hodie nobis uelut quaedam certaminis corona procedat,
maior sollicitudo angit, ne et superiorum effundamus laborem
dierum et praesentis subeamus pudorem. neque enim eadem
dicendi condicio, quae canendi atque luctandi, cum in illis
ludus offensionis, in isto lapsus mortis sit. illic si pecces,
spectantum fastidium est, frigus damnum est audientum.
adsistite igitur mihi tamquam coronae iudices et ingredimini
mecum in hoc magnum et admirabile totius uisibilis
theatrum creaturae. etenim si is qui explorat inrideat aduentus
hospitum, dum toto eos circumducit urbis ambitu
YN\'MS) DIES QVINTVS CVN\'S et (qui add. DE RERU
EXORDIIS AMBROSII EPI) M, om. GP INCIPIT (om. M) DIES VI
IINMS EXPLICIT LIBER QUINTUS. INCIPIT SEXTUS Brux. in B
non est subscriptio 4 adsamsimas
audio enim iamdudum aliquos insusurrare dicentes:
quamdiu aliena discimus et nostra nescimus, quamdiu de
reliquis animantibus docemur scientiam et nosmet ipsos ignoramus?
illud dicat quod mihi prosit, ut me nouerim ipsum.
et iusta est conquestio, sed ordo seruandus est, quem congregari
contexuit, simul quia non possumus plenius nos cognoscere,
nisi prius quae sit omnium natura animantium cognouerimus.
producat inquit terra anjmam uiuentem secundum
genus, quadrupedes et serpentes et bestias
terrae et pecora secundum genus et omnia reptilia
WMSB 4 in patria CP in patriam G V patriam N
5 collegere CP quanta C quanti P quant. G (n ut uidetur eras., t\'n
mg. i». rec. quantfl) quanto શ\'
nec uereor ne quis me pauperis conuiuae praesumptioni
conferendum putet, qui studio humanitatis complures
roget nec his quicquam nisi uiles et usitatos adponat cibos,
ut tenui mensae pauperis adparatu plus reprehensionis incurrat
ex fastidio conuiuarum quam gratias referat ex hospitalitatis
adiectu; nec enim Helisaeum amici quasi malum conuiuam
agrestia adponentem holera refutarunt. simile uanis relationibus
exquisitum illud et adcuratum opipare conuiuium est,
in quo fasiani aut turturis species adponitur et intus pullus
manducatur aut pullus infertur et ostreis est fartus aut
spondulis aut poculum bibitur, quod diuerso colore atque
odore in alienos mutetur sapores. maritima terrenis, terrena
maritimis pariter. hoc est reprehendere fletur
qui nobis ad uictum omnia condonauit, quod non illa
miscuerit. sed haec dulcia primo uidentur et postea fiunt
et (ad s. II.) B alio N\'MS 6 peccatorum II pecorum N
8 pauperis C (is ex es m3) praesumtione C et (corr. m2) G 9 conr
plures C (u in ras.) 11 ut IIMSB et N\' tenuis MS et m2 P
tenue G (-i m2) tenuae Pml pauperis C (-ea m3) pauperes શM\'
adparatu GVM\'B et ml P51 adparata W\' (v a. a ult.) ■ adparatas CMS
et m2 n repprehensionis
neque enim rursus formidini est, ne plures uidear inuitasse
quam possum pascere et uobis panes deficiant uerborum
meorum, quia et Helisaeus etsi merito inimitabilis nobis
imitandus fide non considerauit quantos panis haberet, sed
quos haberet diuidere omnibus uoluit et sufficere omnibus
iudicauit. itaque decem panes ordeacios diuidere in plebem
iussit ministro. et dixit minister: quid dabo hoc in conspectu
centum uirorum? et respondit: da et manducent,
quoniam haec dicit dominus: manducabunt
et relinquent. fides igitur uestra faciet abundare pauperis
linguae conuiuium. nec uereor, ne ieiunia uos edaciores
faciant, quominus repleti et esurientes ac uacui reuertamini,
quia scriptum est: confirmat iustos dominus, et in
diebus famis saturabuntur. multo pulchrius est ordeacios
panes non erubescere et adponere quod habeas quam
negare. Helisaeus, qui sibi nihil reliquit, populis abundauit.
Helisaeus ergo ordeacios panes non erubuit adponere: nos
17 et 19 CM\' et (corr. m2) GPM luxuries શ\'MSB luxories HM\'
luxuria est C luxoria est G (v a. o m2, fuerit exp.) P (v a. o m2) V
5 enim om. N formidinis ILJfS 8 panis M\' et ml CH panes C m3
H m2 eet. 9 et MS, om. cet. sufficere M\'B et m2 G%\' efficere G%V
ml cet. 10 ordeacios
Quid mihi quaerere quae sit eius mensura circuitus, quam
geometrae centum octoginta milibus stadiorum aestimauerunt?
libenter fateor me nescire quod nescio, immo scire quod scire
nihil proderit. melius est genera terrarum scire quam spatia,
quae circumfuso mari, interiectis barbarum regionibus, suffusa
atque inuia paludibus humo quemadmodum possumus conprehendere?
quod inpossibile esse hominibus scriptura demonstrat
dicente deo: quis mensus est manu aquam et caelum
palmo et uniuersam terram clausa manu? quia
statuit montes in libra et rupes in statera et nemora
in iugo? et infra: qui tenet gyrum terrae et habitantes
in ea sicut lucustas, qui statuit caelum ut
cameram. quis igitur aequalem sibi cum deo audet scientiam
uindicare, ut quae deus maiestatis suae esse proprio signauit
oraculo haec sibi homo ad cognitionem suppetere posse praesumat?
certe Moyses eruditus erat in omni sapientia Aegyptiorum,
sed quia spiritum dei accepit, quasi minister dei inanem
illam et usurpatoriam philosophiae doctrinam ueritatis rationi
posthabuit et ea descripsit mihi quae nostrae spei adcommoda
iudicauit, quod terram fecerit deus, quod produxerit terra
iuxta dei omnipotentis imperium operationemque domini Iesu
uirgulta de terris et omnem animam uiuentem secundum
40, 22 19 Bas. 189 A (80 DE, 81 A) C (u alt. in ras.) 6 prius scire om. N, <ne> scire Henricus
Schenkl 7 melius est
quasi uilia despectui habeamus adloquia. producat inquit
terra animam uiuentem pecorum et bestiarum et
reptilium. quid argumentamur alia, ubi euidenter creaturarum
terrestrium natura formatur? currit enim in
mundi per omnem creaturam dei uerbum, ut subito
de caue omnia quae statuit deus animantium genera producantur
et in futurum lege praescripta secundum genus sibi
similitudinemque uniuersa succedant, ut leo leonem generet,
tigris tigridem, bos bouem, cygnus cygnum, aquila aquilam.
semel praeceptum in perpetuum inoleuit naturae, et ideo ministerii
sui obsequium praebere terra non desinit, ut priscae
species
aetates.
sed uis ad usum hominis deriuare quae genita
sunt? noli ueritatem unicuique generi naturae propriae denegare,
M (t ex d) SB an cet. 2 umbram C 3 regione lIB regionem
umbrae mundi huius (huius mundi Brux. Diu.) Brux. Carn. Diu.
4 mundi IINI umbrae MB et (in quo post huius est ras. 5 litt.) S
incedens MS eclipsis MmlS eglypsis B eglipsis C (i pr. in ras.)
VN\' et tnl GP eclipsin
Piger asinus et expositus ad praedam sensuque tardior
quid aliud docet nisi nos uiuaciores esse debere nec desidia
(82 A) 24 Bas. 192 BC (82 A) CYB et ml GP quadripede MS quadripedo W\' quadrupedi
m2 GP quadrupedo 21M\' 5 cum B Brux. Carn., om. cet. 6 requirunt
G m2 MS requirant Gml cet. 7 secuntur F&\'<S 8 pecudum
MSB caue ne G (ne 8. u. m2) N* 9 deflectas C (e alt. in ras.)
10 uigoris C (i pr. in ras.) sine N\'MS sine qua IIB; uix credibile
sineque Ambrosium scripsisse 11 pascunturll 15 deseraisy 17 deus
uoluit MSB segregare C segregari cet. dicens om. G 18 in om.
MS 22 rabies C (b ex p)
grauia ableuare consuerit?
fraudulenta uulpes foueis se
demergens nonne indicium est infructuosum esse animal
odioque dignum propter rapinam, despectui propter infirmitatem
et ideo suae incautam salutis, dum insidiatur alienis ?
perdicem
formauerit, quae aliena oua diripiat, hoc est perdicis alterius,
et corpore foueat suo, sed fraudis suae fructum habere non
posse, quia, cum eduxerit pullos suos, amittit eos, quia, ubi
uocem eius audierint quae oua generauit relicta ea ad illam
se naturali quodam munere et amore conferunt quam ueram
sibi matrem ouorum generatione cognouerint significantes
hanc nutricis fungi officio, illam parentis. itaque incassum
proprios fundit labores ac fraudis suae pretio multatur. unde
et Hieremias ait: clamauit perdix et congregauit
quae non peperit, id est oua congregauit et clamauit
quasi ouans suae fraudis effectu, sed ludit operam, quia inpenso
labore alii educit quos ipsa diuturnae fotu sedulitatis
nouerimus. huius imitator est diabolus, qui generationes creatoris
aeterni rapere contendit, et si quos insipientes et sensus
proprii carentes uigore potuerit congregare fouens eos inlecebris
corporalibus, ubi primum uox Christi paruolis fuerit
infusa, discedunt atque ad eam se conferunt matrem, quae
pullos suos sicut auis materno amore conplectitur. congregauit
enim diabolus gentiles, quos non creauerat; sed ubi in euangelio
suo uocem norint emisit, ad eum se potissimum
23 Matth. 23, 37 . C (e pr. ex i m2) confagire %M* 2 consaeaerit WMS
3 indiciam N\' indicio C (o in ras.) cet. 4 despectum શM\' 5 et ideo
suae incau in ras. C incautum G m2N\'MS alienae Gm2 fort.
post alienis
leo naturae suae superbus
ferocia aliarum ferarum generibus miscere se nescit, sed quasi
rex quidam plurimorum dedignatur consortium. qui etiam
cibum fastidit hesternum, etiam ipsas suae escae reliquias
auersatur. quae autem ei se sociare fera audeat, cuius uoci
tantus naturaliter inest terror, ut multa animantium, quae
per celeritatem possent impetum eius euadere, rugientis eius
sonitu uelut quadam ui credimus atque icta
nam de pardi specie nec
coloris motus uarios animae suae prodat. dicit enim Hieremias:
si mutabit Aethiops pellem suam et pardus nauium
suam. non solum enim de figura, sed etiam de mobilitate
furoris istud accipitur, eo quod tenebrosis et inquietis
ac mobilibus infidae mentis atque animi mutationibus
populus Iudaeorum boni propositi gratiam iam tenere
non possit nec ad emendationem ullam correctionemque remeare,
qui semel ferinam induerit immanitatem.
sermo adhortetur propheticus, quo exemplo caueamus desidiam
et exiguitate uel infirmitate corporis a uirtutis studio non
reflectamur neque reuocemur ab illius propositi magnitudine.
exigua est enim formica, quae maiora suis audet uiribus
11 Hier. 13, 23 23 Bas. 193 CD, 194 A (83 AB), cf. Philo de
anim. 42 Â.
1 suam corr. m3 C m2 P 2 nutriendus corr. m3 C m2 G P 4 ec
G (corr. m2) 8 euadere C (u in ras.) 9 icta N uicta CPB et
G ml uincta
quid autem de canibus loquar, quibus insitum est
natura quadam referre gratiam et sollicitas excubias pro
salute praetendere? unde ad inmemores beneficii et desides
atque ignauos clamat scriptura: canes muti, nescientes
flatus. canes ergo sunt, qui nouerint latrare pro dominis,
nouerint sua tecta defendere. unde et tu disce uocem tuam
exercere pro Christo, quando ouile Christi incursant lupi
graues, disce in ore tuo uerbum tenere, ne quasi mutus canis
commissam tibi fidei custodiam quodam praeuaricationis silentio
deseruisse uidearis. talis canis uiator et comes angeli
(82 A) 19 Esai. 56, 10 25 Tob. 6, 1; 11, 3 (9) C (o ult. in raa.) 4 imitare II aemulare N 5 nulla
cultura C (corr. m3) V 6 eum MS enim V eam cei. habet IljS
10 nulle C custus CM\' et (corr. m2) 21 custos P (o in ras.) custis G
(corr. m2) 11 audeat 81\' (a
Ursa insidians licet, ut scriptura ait - est enim plena
fraudis fera —, tamen fertur informes utero partus edere, sed
natos lingua fingere atque in speciem sui similitudinemque
formare. non miraris in fera tam pii oris officia, cuius pietas
naturam exprimit ? ursa igitur partus suos ad sui effingit
tu filios tuos instituere similes tibi non potes?
quid quod etiam medendi industriam non praetermisit ? siquidem
graui adfecta caede et consauciata uulneribus mederi
sibi nouit herbae, cui nomen est deficiant, ut Graeci adpellant,
ulcera subiciens sua, ut solo curentur adtactu. serpens quoque
pastu fenuculi caecitatem repellit exceptam. itaque ubi oculos
Plin. N. H. XXV 120 20 Bas. 193 A (82 D) G raphael SB rafael P rafahel cet. tabis t( (corr. m2)
M\' 2 uti P (i exp.) ut». C (ia ut uidetur eras.) ut V (t in ras.) cet.
asmedaeum S (o ex e pr. m3) asmodeum B asmadaeum M asmodium P
(-eum m2) nasmodeum VN* (n eras. FW) et m3 C m2 G nasmodium
m1 CG 3 copula C et (-š m2) GP copulam coniugalem H4MS
memoris SB et m2 GP memores GP ml cet. 4 raphahel G raphael
SB rafael P rafahel cet. tubiae corr. m 3 Cm2PW tubii m (tobii
m2) M\' tibiae B (corr. m2) 6 reciperat C (corr. m3) G (corr. m2) V
erudibat %M\'M et m1 CGP erudiebat CGP m2 cet. adfectu CVM
et (-om
clamat ipse dominus in Hieremiae libro: turtur
et hirundo, agri passeres custodierunt tempora introitus
sui, populus autem meus non cognouit
iudicia domini. nouit hirundo quando ueniat, quando etiam
reuertatur, nouit etiam pia auis adnuntiare aduentus sui testimonio
ueris indicium. nouit etiam formica explorare serenitatis
tempora; nam cum aduerterit madidatos imbre fructus
suos umescere, explorato diligentius aere quando iugem possit
seruare temperiem, aceruos reserat suos et de cauernis foras
suis umeris exportat, ut iugi sole propria frumenta siccentur.
denique hautquaquam illis diebus omnibus rumpi de nubibus
allectus crines, flatibus cum uindicandae suas pretiosius inenarrabilis foueam
reuocauerit. boues inpendente pluuia ad praesaepia se tenere
nouerunt. idem ubi naturali sensu mutationem caeli
13 Bas. 195 A (83 B) 20 Bas. 193 B (82 E) MSB abduci sibi II sibi abduci N\' 4 messa C mersa
(r ex s) GP 5 anthydoto CGP antydoto B 6 lacrimola CW lacrimnla
cet. 8 hierimiae C 9 hyrundo II (y in ras. V) passeris C
et (-es m2)
Unde dignam domino laudem propheta detulit dicens:
quam magnificata sunt opera tua, domine! omnia
in sapientia fecisti. omnia penetrat diuina sapientia,
inplet omnia, idque locupletius ex inrationabilium sensibus
quam ex rationabilium disputatione colligitur; ualidius est
enim naturae testimonium quam doctrinae argumentum. cui
animanti incognitum est quemadmodum suam tueatur salutem,
si uirtus subpetit, resistendo, si uelocitas, fugiendo,
Bas. 195 AB (83 CD) N propria C proprias GP propias V 2 nelli C
4 asperitate G (-te ex tS) aspero MS asperitatem C (in quo m hiemis
defuturam in ras.) cet. prius se G 5 pabulo C (u in ras.) gelo V
geluqi G gaIu. P adurenteni (m exp.) CP omnes C (i 8. e) 6 deficiat
(iat in ras.) C iritium C ericium N\'B hericium 8 7 quis C et (quid
m2) GP claditur C 8 se arma N\' arma se MSB, se om. II colligitur
C (ipr. in ras.) GP colliguntur V; cf. Uerg. Aim. X 412 et de bell.
Iud. IIII 1, 44 9 prouidens
filii, diligite
patres uestros; parentes, nolite ad iracundiam
prouocare filios uestros, natura hoc bestiis infundit,
ut catulos proprios ament, fetus suos diligant. nesciunt illae
odia nouercalia, nec mutato concubitu parentes a subole deprauantur
neque nouerunt praeferre filios posterioris copulae,
superioris autem neglegere. norunt pignora sua, nesciunt caritatis
differentiam, odiorum incentiua, offensionum discrimina.
suis
enim omnia dominus temperauit, ut quibus minus rationis daret
plus indulgeret adfectus. quae fera pro catulis suis non ipsa
potissimum se offerat morti ? quae fera fetus suos
licet
ingruat licet telorum seges, illa paruulos suos muro fluuiales corporis
saeptos inmunes praestat periculi. quid dicit homo, qui
mandatum neglegit, naturam obliterat? filius patrem despicit,
pater abdicat filium: et hoc putant ius esse, ubi damnatur
fecunditas. se potius pater damnat, qui facit inritum esse
CP et corr. m2 G lucatura V resedet corr. m3 C m2 P resedit
(corr. m2) G 3 subolem II prolem N 4 quod MS et m2 GPB quid GPB
ml cet. 9 posteriores
Exortem rationis canem esse nemo dubitauerit; tamen si
sensus eius uigorem consideres, censes eum sentiendi sagacitate
uim sibi rationis asciscere. denique quod pauci in
orbem constituti, qui totam in discendo uitae longinquitatem
contriuerint, uix potuerunt cognoscere, ut syllogismorum
coniunctiones contexerent, hoc naturali canis eruditione conprehendere
facile poterit aestimari. nam ubi uestigium leporis
die reppererit atque ad diuerticulum semitae uenerit et
quoddam uiarum conpitum, quod partes in plurimas scinditur,
obiens singularum semitarum exordia tacitus secum ipse
uelut diei uocem sagacitate colligendi odoris
emittens. (aut in hanc partem\' inquit \'deflexit aut in illam,
aut certe in hunc se anfractum contulit, sed nec in istam nec
in illam ingressus est uiam. superest igitur, ut in istam se
partem sine dubitatione contulerit.\' quod homines uix prolixa
compositae artis meditatione componunt, hoc canibus ex natura
subpetit, ut ante mendacium deprehendant et postea
falsitate repudiata inueniant ueritatem. nonne totos dies conterunt
philosophi propositiones sibi in puluere diuidentes, qui
radio sibi describunt singulas et ex tribus, cum unam earum
197 C (84 D) 20 Bas. 197 C (84 DE) 22 Uerg. ten. VI 850 C et (ti a. u.) V steriletatis G (sterilitates m2) 3 exhortem
C eisortem P (s in ras.) 4 sagacitatem CM\' et (m del.) Pશશ\'
sagacitem V sagacitate G (e ex 8) 6 longiquitatem C longinquitatem
P (n alt. 8. u.) GV longaeuitatem %\'MSB longaeuitate 81 (-8 m2) M\'
7 sillogismorum CGPB 8 contegerent C canes CMS et (corr. m2>
SF et (e ex i m2) GP 11 conpitum S et (i ex e) B conpetu C impetu
V conpetom cet. 12 obiciens IIB ubi gens M\' 13 sagacitatem
C (sagacita in ras.) YM\' et (m exp.) P (m eras.) GVL 15 nec in istam
nec in (in a. u. V) illam II nec istam nec illam N 16 ingresus C
uiam om. N\'MS 20 falsitatem repudiatam CV et (m bill erall.) P
falsitate reputatam G (f 8. p m2) conterunt N conferunt II 21 filosofi
CGP filosophi HM\' philosofi B 22 discribunt G (descr. m2) P
singulas N\'MS singula somnia nIl
congruentes et sic in ea quae relicta est uim ueritatis
haerere definiunt? quis tam tenax potest esse beneficii et
memor gratiae? quandoquidem pro domino etiam in latrones
insilire nouerunt et extraneorum accessus prohibere nocturnos
et mori pro dominis et commori cum dominis sint parati?
saepe etiam necis inlatae euidentia canes ad redarguendos
reos indicia prodiderunt, ut muto eorum testimonio plerumque
sit creditum.
Antiochiae ferunt in remotiore parte urbis crepuscolo
necatum uirum, qui canem sibi adiunctum haberet.
miles quidam praedandi studio minister caedis extiterat. tectus
idem tenebroso adhuc dies exordio in alias partes concesserat:
iacebat inhumatum cadauer, frequens spectantium uulgus adstabat,
canis questu lacrimabili domini deflebat aerumnam.
forte is qui necem intulerat, ut se habet uersutia humani
ingenii, quo uersandi in medio
ascisceret innocentiae, ad illam circumspectantis populi accessit
coronam et uelut miserans adpropinquauit ad funus.
tunc canis sequestrato paulisper questu doloris arma ultionis
adsumpsit atque adprehensum tenuit et uelut epilogo quodam
miserabile carmen inmurmurans uniuersos conuertit in lacrimas,
fidem probationi detulit, quod solum tenuit ex plurimis
nec dimisit. denique perturbatus ille, quod tam manifestum
rei indicem neque odii neque inimicitiarum neque inuidiae
aut iniuriae alicuius poterat obiectione uacuare, crimen
libro decimo; cf. Reifferscheid Suet. rel. p. 254 et 448 C et (-chiae m2) GP antiociae V crepascolo mlCP
crepusculo CP m2 cet. 10 uirfl C (fl ex 0 m3) haberet C (h m ras.)
12 tenebrose II (t in ras. ex tet) dies CV et ml GP diei GPmScet.
14 canes corr. m3 C m2 GP lierflmnam (h eras.) CG, (h exp.) P
15 his llSB (h exp. GPSB) 16 praesumta C et (corr. m2) G 17 sccesit
C (corr. m3) 19 tunc cet. sequestrato C (e alt. tn3
ex i) 20 quodam
Quid agniculis simplicius, quos minusculae paruulorum
comparamus infantiae? saepe ex his in magno grege agniculus
per ouilia tota uagatus errat a matre et, cum eam repperire
non possit, balatu frequenti absentem citat, ut responsurae
uocem excitet, quo ad eius sonum errabunda replicet uestigia.
multis licet uersetur in milibus ouium, recognoscit uocem
parentis, festinat ad matrem, lactis quoque materni notos sibi
fontes requirit. quamuis cibi desiderio teneatur et potus,
transcurrit tamen aliena ubera grauida, licet umore lactis
exundent, solam matrem requirit, solius sibi materni uberis
pauperes sucos significat abundare. illa quoque inter multa
agniculorum milia solum filium nouit. unus plurimorum balatus,
eadem species: illa tamen fetum num discernit a
ceteris et solum filium tacito pietatis testimonio recognoscit.
pastor errat in discretione ouium, agniculus in agnitione matris
nescit errare. pastor fallitur specie, sed ouis pietate non
fallitur. unus odor omnibus, sed tamen habet natura odorem
redolere.
habet suos usus natura et sensus domesticos. uix
CG et (ui pr. exp.) P nequid V 3 creature C (-ori m3)
6 simplicius C (n in ras.) 8 nagatns Brux. uagatur cet. 9 citat MS
excitat II incitat N* (citat in mg. 21\') et (in s. u. m2) B 10 quod C
(d exp. m2) et (ad om.) N\' sonum C (um m3 in ras.) sonitu Y
soaam (m ercu.) 81 12 noto C notus P et 91 (-os m2) M\' 13 fonte
C (s eras.) detineatur શ\' deteneatur શ(i s. e alt. m2) M\' et
C (e in ras.) 14 umore M humore 3t et B (h s. u.) cet. 15 materni.
C 17 agniculorum C (c in raa.) 18 feta. C 20 pastor
errat C (or err in ras.) descretionem C (m eras.) discretionem V
23 scum domesticum NMS et (domesticum in mg.) B qua.dam C
24 sedolore C (redolere m3)
temptare. nondum catulo dentes, et tanquam habeat, ore suo
se quaerit ulcisci. nondum ceruo cornua, et tamen fronte praeludit
atque ex ea quae nondum expertus sit tela minitatur.
lupus si prior hominem uiderit, uocem eripit et despicit
eum tamquam uictor uocis ablatae: idem si se praeuisum
senserit, deponit ferociam, non potest currere. leo gallum et
maxime album ueretur. capra uulnerata dictamnum petit et
de uulnere excludit sagittas. nouerunt et bestiae remedia sua.
leo aeger simiam quaerit, ut deuoret quo possit sanari. discrimen
capreae agrestis sanguinem bibit et uim languoris
euitat. omnis fera aegra canis hausto curatur sanguine: ursus
aeger formicas uorat, ceruus oleae ramusculos mandit.
\' Ergo ferae norunt ea petere quae sibi prosint: tu ignoras,
o homo, remedia tua. tu nescis quomodo uirtutem eripias
aduersario, ut te tanquam praeuentus lupus effugere non
possit, ut oculo tuae mentis eius perfidiam deprehendas et
prior cursum uerborum eius inpedias, inpudentiam eius et
acumen disputationis obtundas. quod si te ille praeuenerit,
uocem tibi auferet. et si ommutueris, solue amictum tuum,
Philo de anim. 38 Plin. N. H. VIH 97 XXV 92 12 cf. Plin. N. H.
XXX 121 (XXVIIII 58) 13 cf. Plin. N. H. VHI 101 C (-is m3) B (a exp.) dentes C (es ex is m3) coeperunt
(coeperant M1) dentes N\' 2 temtaro P et corr. m3 C m2 G
dentes C (es ex is m3) tanquam C tamquam cet. habeat C (e
ex i m3) habit G suo II proprio N 3 se quaerit VN requirit eet.
4 ei ea n (ex exp. P) B et (a in ras.) 8 ea cet. thela CV et (h
exp.) GP 5 aripit C (arripit m3) dispicit PM et (i pr. s. u. m2)
91 et (de corr. m2) CG 7 poteat C (test in ras.) 8 capra n caprea
B (e 8. u.) cd. diptamum V dictamnum B (p 8. c m2) V (a ex n)
dictam 8 (mfl m2 8. m) MI 9 nouerunt C norunt cet. 10 sanare
(-ri m2) CGP 12 austo CV et (corr. m2) GP 18 deuorat N\' uocat
(corr. deuorat) B 14 ea petere DN\'B expetere MS 16 tanquam C
tamquam cet. 18 cursu C inprudentiam ILB 19 disputationis C
(t pr. in ras.) 20 tibi nWIMSB tuam 2LM\' auferit G (-et m2)
aufert S auferet (e alt. s. u.) Brux. ommutueris C ml P obm. C m3 cet.
et fugit. petra tua Christus est. si ad Christum confugias, fugit
lupus nec terrere te poterit. hanc petram quaesiuit Petrus, cum
titubaret in fluctibus et inuenit, quia dexteram amplexus est
Christi.
quid dicam alio homines delectari et illud ad escam
sumere, quod leopardus fugit? denique sicubi alium aliquis
confricandum putauerit, leopardus inde exilit nec resistit.
cuius uenenata fera odorem non potest sustinere, id tu pro
cibo sumis et tuis uisceribus infundis internis! sed medicatur
interdum doloribus: sumatur pro medicamento, non pro cibo,
sumatur ab aegrotantibus, non ab epulantibus. medicamentum
quaeris et ieiunium fugis, quasi maius aliud remedium
repperire possis. ieiuni hominis sputum si serpens gustauerit,
moritur. uides quanta uis ieiunii sit, ut sputo suo
homo terrenum serpentem interficiat et merito spiritalem.
quantam dominus etiam minusculis infudit prudentiam!
turtur nido suo, ne pullos suos incurset lupus, scillae folia
superiacit. nouit enim quod huiusmodi folia lupi fugere consuerunt.
nouit uulpecula quomodo posteritatem foueat suam,
et tu ignoras, tu neglegis quomodo aduersus lupos nequitiae
spiritalis posteritatem uitae huius habeas tutiorem?
ratione currit currere ruunt angustiora modos ornatum ut
MS et om. N\'MS quiad (d eras.) C 5 allio GB et
m3 CS m2PWl\'M 6 quod II quod
helefantus autem etiam prominentem promoscidem habet,
quia, cum sit eminentior cunctis, inclinare se ad pascendum
non potest. itaque eius ad colligendum cibum utitur ministerio.
ea immani bestiae largi potus infundit umorem ideoque
concaua est, quo ad restinguendam tantae beluae sitim plenos
lacus hauriat, ut collecto flumine possit inundare potantem.
ceruix sane diuinae est quam poscit tanti corporis moles, ne
ea quoque oneri magis esset quam usui. ideoque nec genua
inflectit, quia rigidioribus opus fuit cruribus, quo uelut columnis
tanta possit membrorum machina sustineri. calcaneum
(85 D) 20 Bas. 201 A (85 E) C et (h exp.) G elephantis M elefantis cet.; cf. Basil.
201 A (85 E)
namque arbori innixi aut costas fricant aut in somno sese
relaxant. quae nonnumquam uicta atque inflexa tanto corpore
frangitur atque ille qui sese in eandem refuderat corruit nec
erigere atque eleuare se potest ibique iacens interit aut
gemitu suo proditus sternitur, dum uentre ceterisque iuxta
mollioribus ad uulnus patet; nam dorsum eius ceteraque exteriora
non ulla facile solent tela penetrare. sunt autem qui
propter ebor has illis insidias parant, ut arbores eas, quibus
se adplicare
usus C 2 nos in anguillas CP in anguillas noa V in ancylas
(anquillis S m2) nos શM\'SB nos in anguillas nos G nos in ancylns nos
M et (y ex i) W 3 etiam om. 21M\' po«tes>t C 4 ręcuruanJi B
(rę eras.) resuruandi (in mg. recubandi) K\' recubandi M cubandi S
po.test C 7 coniunctione C (e in ras.) mansuitis C 8 ueluti V
(ti in ras.) uelut 21\' fulchra (fulcra S; a s. u. M) eorum N\'MS pulchrorum
C (r pr. postea add.) V pulchorum G (f s. p m2) fulchrorfl P
(ro. eras ) fulcrorum B 10 queunt %M\' quaeunt 21\' fulgra V fulchra
N\'M susteniit II (substernit m2 GP) periculi C (i alt. in
ras.) li arbore (arbori S) nixi (innixi B in s. u. m2 et in eras. M) N
frigant CVMM\' 13 eandem CG eadem PVN\' (eam in mg. m2 21\')
eam MSB 14 po.test C interiit CV et (i alt exp.) P, (i alt. eras.) G
17 thela CV et (h exp.) GP 18 ebur MSB et m2 GP ilias C (i exp.) G
(i eras.) ias V (i ex h) et (e ex i corr.) P as 91M\' a.s W insidias C
(si a. u.) parent GMS parant B (e s. a alt. m2) 19 aplicare C
(ap in ras. 3 litt.) consuerint 21M\' adsuerint MS adsueuerint B
qu..a C usus eis N 20 reflectentes (om. se) C helefanto G
(h ercu.) P (h exp.) V elefanto cet.
sed si quis ista reprehendit, reprehendat etiam altitudinem
inluminant, quia citius grauem minantur ruinam et
lapsa reparantur. uerum si illa aut propter pulchritudinem
aut propter speculam frequenter adtollimus, haec quoque
in helefantis probare debemus, quia magnum rebus bellicis
usum ministrant. inde interpellari Persarum ferox bellis, ualida
sagittis omnique telorum iactu, quia de reflexos ad inferiora
ualidiore nisu tela torquentur. acies eorum uelut
gradientibus turribus saepta procedit. in mediis campis quasi
de muro dimicant et uelut in arce quadam et specula conlocati
spectant magis bella quam subeunt itaque alieni a
periculo uidentur tuti molibus bestiarum. quis enim eas
adire audeat, cum desuper iaculis facile figatur, inferius helefantorum
conteratur incursu ? denique cedunt illis acies et
armatorum cunei et castra illa quadrata signorum. intolerabili
namque inpetu in hostes
nulla constipatione militum, nullo clipeorum retardentur obiectu,
uelut quidam mobiles montes uersantur in proeliis et
ut colles alto eminent uert;ce, mugitus fragore omnium perturbant
confidentiam. quid his faciat pedes, quamuis lacertis
ualidus et manu promptus, cum sibi saeptus armatorum
populis gradienti motu murus occurrat? quid faciat eques, cum
om. C, s. u. m2 GP possint N\' possit et (possint m2)
SB arcessant
itaque ut inmensa
aedificia ita helefanti fundamentis ualidioribus sustinentur;
alioquin inparibus fulti pedibus intra breuem laberentur
aetatem. nunc autem trecentis et bestiis conexione annis
uitam producere, quia omnia sibi ad magnitudinem membra
conueniunt. ideoque non distincti ut nobis, sed conpacti
artus sunt, quo sint robustiores. quam cito hominibus,
si diu steterint aut uelocius cucurrerint uel iugiter
genua uexantur et plantae! coniuncta enim
et articulata facilius quam concreta atque solidata aut
doloris sensum aut causam offensionis admittunt.
et quid
miraris, si uestiti armis timentur, quandoquidem dentibus
suis tamquam naturalibus spiculis semper armati sunt?
promoscide sua quidquid inuoluerint frangunt, pede uero
quidquid conpresserint uelut quodam lapsu ruinae ingentis
exanimant. inuoluunt promoscide nemora ad sui escam
et quasi quidam altissimi dracones serpentinis quos ceperint
spiris flagellant. plerumque eas in orbem colligunt, maxime
cum de terra cibus legitur aut potus hauritur. documento
itaque nobis sunt, quod nihil superfluum sit creatum. et
(om. factus) C diffugiat S et B m2 difugiat B ml et M
m2 defugiat
eius praestruere et praelibare debemus.
nihil helefantis creatura habere robustius, nihil tam
terribile uel procerum, nihil tam ferum quam leones uel tigrides
sunt. et haec seruiunt homini et naturam suam humana
institutione deponunt. obliuiscuntur quod nata sunt,
induunt quod iubentur. quid multa? docentur ut paruoli, seruiunt
ut infirmi, uerberantur ut timidi, corriguntur ut subditi, in
mores nostros transeunt, quoniam motus proprios perdiderunt.
mirabilis igitur natura in maximis — mirabilis enim in excelsis
dominus -, mirabilis etiam in minimis. sicut enim non
minus plana camporum quam montium alta miramur possunt plus
altitudinem caedri stupemus quam uitis aut oleae breuis fecunditatem,
ita non amplius miror poterit, quia procerus
est, quam murem, quia terribilis helefanto est. naturae igitur
haec potentia est, ut terribilia aliis aliis meticulosa sint. est
enim donata praerogatiua quaedam singulis creaturis, ut quibusdam
priuilegiis propriis fulciantur. formidabilis tauris helefantus,
murem timet. leo quidem rex ferarum exiguo scorpionis
aculeo exagitatur et ueneno serpentis occiditur. eximia
leonis pulchritudo: comantis ceruice toros excutit uel sublato
21 Bas. 201 D (86 D) 23 Uerg. Aen. XII 4-7 C 5 helefantis C et (h exp.) G elefantis cet. robustius
C (o ex u m3) rubustius V (o s. y m2) 9 induunt MSB induuntur Jt\'
et induunt V et (transpositum post iubentur) CP et (et exp. m2) G
paruuli N et m2 GP 11 transeunt nostros Diu. motos C
15 caedri GV$LM\'B eedri 91\' (c ex ch m2) cet. ut olei C 16 helefantum
C (h 8. u.) GP elefantum cet. 17 quia om. G (m2 ins. que
etiam) helefanto II (h exp. P) elefanto cet. natura II (-rae m2 Gj B
20 helefantus II (B in ras. 3 litt. C, h exp. P) elefantus cet. 22 ueneno
C (eno in ras.) 23 pulchritudo C (o in ras.) comantis CG et (s in
ras.) P commantis Y comantes N ceruicem CV et (m exp.) P ceruicis
G (is ex es)
aculeo, ut incorporeum putes, ingentium corporum exire
mortem ?
Nec hoc quispiam reprehendat, quod creator serpentis
suis et alia uel animantium uel herbarum genera
uenenata miscuerit. nata sunt enim haec ad correptionem
nostram, non ad deformationem. nam quae ignauis aut infirmibus
aut impiis plerumque offensioni atque terrori sunt, aliis usui
ita sunt haec ut paedagogi paruolis. amari uidentur, acerbi
et molesti, formidabiles uerbere, libertatem lasciuiendi negant,
necessitatem disciplinae exigunt, pueriles animos, ne luxu
terrore constringunt, ideoque horum austeritate frugi
euadunt, sobrii, continentes, laudi magis quam ludo dediti.
uides quid terribilia illa flagella proficiant ? sic et serpentes
flagella sunt eorum quibus infirma animi aetas et quaedam
puerilis mentis est uirtus: ceterum fortioribus nocere non
possunt. denique confidenti in domino dictum est: super
aspidem et basiliscum ambulabis et conculcabis
leonem et draconem. Paulum momordit uipera, et putabant
eum quasi peccatorem uix de naufragio seruatum ueneno
esse moriturum: sed posteaquam inuiolabilis mansit excussa
in ignem uipera, plus apud intuentes uenerationis inuenit.
sed et ipse dominus ad omnes ait: qui crediderit et
baptizatus fuerit hic
13 Bas. 204 A (86 E) 19 Act. 28, 3 sqq. 23 Marc. 16, 16 GVN si quis C, om. P 2 ut in ras. C incorporeum C
(o alt. ex u) exire MS exigire 91 tnl M\' exigere 91 m2 cet. 4 serpentes
N\'M 5 et alia scripsi talia IIB aliaque cet. 6 uenenata C
(n alt. in ras.) natura C et (corr. m2) GP 7 infirmibus CPVM\'S
et (bu
nunc quoniam et helefantos uides tibi subditos et leones
esse subiectos, cognosce te maritus o homo, quod non, ut ferunt,
Apollinis Pythii, sed Solomonis sancti est, qui ait: nisi
scias te, formonsa in mulieribus, quamquam multo
ante Moyses in Deuteronomio scripsit: adtende tibi. homo,
tibi adtende ait lex et propheta ait: nisi scias te. cui
hoc dicit? formonsa inquit in mulieribus. quae est
pulchra in mulieribus nisi anima, quae in utroque sexu praestantiam
possidet pulchritudinis ? et merito decora est, quae
non terrena sed caelestia, non corruptibilia sed incorrupta
desiderat, in quibus decus perire non soleat; corporalia enim
omnia processu aetatis aut aegritudinis inaequalitate marcescunt.
huic adtende, dicit Moyses, in qua tu totus es, in
qua melior tui portio est. denique interpretatus est dominus
qui sis tu dicens: adtendite uobis a falsis prophetis;
isti enim animam debilitant, mentem subruunt. non igitur
caro tu es. quid enim est caro sine animae gubernaculo, B 2 serpentis M et (-ea m3) S 3 posse II
possit 91 (-int m2) MI 5 saltem MSB saltim N\' salutem adquiras 11
8 helefantos C et (os ex us) G helephantus P elefantos શ\' (os ex us)
cet. 9 cognosce IJJ5 nosce cet. 10 pythii 81\' phyti CP phythi V
phythii M (h pr. exp.) phytii B pytii શM\' phiti G phithii S 11 formonsa
CPશ\'M\' et (n eras.) WMS, (n exp.) G formosa VB 12 antea SB
deuteromiu C scripserit N homo II 0 homo N 14 formonsa
CPVM\' et (n eras.) શશ\'MS, (n exp.) G formosa B 16 mereto C
17 corruptibilia ... soleat C praeter cor jtr. in ras. mt:n. spatii 18 corporalia
C (li ex le) 19 egretudinis G\' marciscunt C 22 qui II et
91\' ml quid શ
inquit hominem ad munus et similitudinem
nostram. quis hoc dicit? nonne deus, qui te fecit? quid
est deus? caro an spiritus? non caro utique, sed spiritus,
cuius similis caro esse non potest, quia ipse incorporeus et
nam est, caro autem et conprehenditur et uidetur.
cui dicit? non sibi utique, quia non dicit (nam. sed
\'faciamus\', non angelis, quia ministri sunt, serui autem cum
domino et opera cum auctore non possunt operationis habere
consortium, sed dicit filio, etiamsi Iudaei nolint, etiamsi
6, 3 15 Gen. 1, 26 Bas. 205 A (87 D) 18 loh. 4, 24 21 Bas.
205 BC (87 E, 88 A), cf. Philo de op. mundi 24 (17, 26 M., 26, 15 C.)
24 Bas. 205 A-C (67 BC) G m2 VN die G ml CP 4 uestimento N\'SB et m2 CGli1 ueatimentum
CGMmlPV Utteris C 6 qualitatem CPV spiritum CP et
(corr. m2) G et
sed
esto ut adminiculo seruorum ad operandum deus uobis
indiguisse uideatur: si operatio communis est cum angelis deo,
numquid deo et angelis imago communis est? numquid angelis
diceret: faciamus hominem ad imaginem et
similitudinem nostram? sed qui sit imago dei audi dicentem:
qui eripuit nos inquit de potestate tenebrarum
et transtulit in regnum fili claritatis suae,
in quo habemus redemptionem et remissionem
peccatorum, qui est imago dei inuisibilis et primogenitus
uniuersae creaturae. ipse est imago patris,
qui semper est et erat in principio. denique imago est qui
dicit: Philippe, qui uidet me uidet et patrem. et
quomodo tu, cum imaginem uiuam patris uiuentis uideas,
dicis: ostende nobis patrem? non credis quia ego
in patre et pater in me est? imago dei uirtus est, non
infirmitas, imago dei sapientia est, imago dei iustitia est.
sed sapientia diuina est et sempiterna iustitia est. imago dei est
solus ille qui dixit: ego et pater unum sumus, ita
1 sq. 16 Ioh. 14. 8 17 Ioh. 14, 9 sq. Bas. 205 C (67 B) 22 Ioh. 10, 30 bia libri repugnant C et pr. om. GM, sed om. B conti-
ciscant CPશM\' et m1 Gશ\'M conticescant Gશ\'M m2 cet. 2 patribus N ommutescant
CPM et G m2 ommutiscant G m1 obmutescant n\'B cAmatescant
શM\'S 4 seruolis CP et G ml seruulis G m2 cet. 5 seruorum W (in mg.
seruulorum) seruulorum MSB 7 imago ... angelis om. CGP 8 imagint-m
et similitudinem nostram II imaginem nostram et similitudinem N
9 qui CGPW et ml S quid S m2 cet. 10 potestatem C 11 fili CPM\'M
filii 21 (i tert. s. u. m2) cet. 12 redemtionem CP et (corr. m2) G
et om. N 13 et om. MS 14 dei patris M 15 qui MS quae cet.
16 filippe CPN\' uidet me G m2 S et mlB uidit me CPVMS et nil
G m2 B me uidet m2 શશ me uidit
Adtende inquit tibi soli. aliud enim sumus nos, aliud
sunt nostra, alia quae circa nos sunt. nos sumus, hoc est
anima et mens, nostra sunt corporis membra et sensus eius,
circa nos autem pecunia est, serui sunt et uitae istius adparatus.
tibi igitur adtende, te ipsum scito, hoc est non quales
lacertos habeas, non quantam corporis fortitudinem, non
quantas possessiones, quantam potentiam, sed qualem animam
ac mentem, unde omnia consilia proficiscuntur, ad quam operum
tuorum fructus refertur. illa est enim plena sapientiae,
plena pietatis atque iustitiae, quoniam omnis uirtus a deo
est. cui dicit deus: ecce, Hierusalem, pinxi muros
tuos. illa anima a deo pingitur, quae habet in se uirtutum
M. (II 18 CD G.)
25 Esai. 49, 16 C (ni alt. in ras.) 3 similitudinem C (inem in ras.)
4 ego ... 7 bene ad in ras. min. spatii C 8 sumus C (s pr. in ras.)
aeternum C 9 potubus C (u a. o m3) 10 misitnme C (misit in
ras.) 11 pater u
amma
igitur nostra ad imaginem dei est. in hac totus es, homo,
quia sine hac nihil es, sed es terra et in terram resolueris.
denique ut scias quia sine anima caro nihil est,
nolite inquit timere eos qui possunt corpus occidere,
animam autem non possunt. quid igitur in carne
praesumis, qui nihil amittis, si carnem amiseris? sed illud
time, ne animae tuae defrauderis auxilio. quam enim dabit
homo commutationem pro anima sua, in qua non exigua sui
portio, sed totius humanae uniuersitatis substantia est? haec
est, per quam ceteris ferarum auiumque
haec est ad imaginem dei, corpus autem ad speciem
bestiarum. in hac pium diuinae imitationis insigne, in illo
cum feris ac beluis uile consortium.
3, 19 17 Matth. 10, 28 C (m3 qua) lucet CGPS; 4 quae ... imaginem
om. fl, in mg. m2 B 6 sumsit CP et (corr. m2) G 9 ciuitatem
tuam CP rediges C (g 8. u.) 11 et 12 intrabit ltlSB et m2 GW
intrauit GW ml cet. 11 ea IIB (eA Gm2) qui facit CGPN faciens
V Carn. 13 ea IIB (eft G m2) frontem CP 14.bomo C ( fort. o eras.)
17 nolite inquit (te inquit in spatio min., quit in rcu.) C 18 anima CP
23 ferarum 91\' et m2 B ferarum terrarum WMJ terrarum B ml cet.
numquid ad imaginem dei est? ergo in deo terra est, quia
caro terra est, ergo corporeus deus, ergo infirmus ut caro
passionibusque subiectus? et forte caput tibi uideatur ad
dei, quia eminet, aut oculi, quia intuentur, uel
aures, quia audiunt. si altitudinem spectes, aedificiorum proceri
uidemur, quia paululum uertice eminemus a terris? sed ideo
non pudet eo nos similes dei dici, quia serpentibus ceterisque
reptantibus aut quia dammulis atque ouibus aut lupis
celsiores sumus? et quantum in ea parte cameli nobis atque
helefanti proceriores sunt! optutus est quidem praestans spectare
elementa mundi, cognoscere quae nullus adnuntiet, sed
tuus deprehendat aspectus: uerum hoc ipsum quantum est
quod uidemus, ut eo ad similitudinem dei nos esse dicamus,
qui omnia uidet, spectat omnia, latentes deprehendit affectus,
scrutatur cordis occulta? non pudet hoc dicere, cum ipse me
totum uidere non possim? quod ante pedes est uideo, quod
a tergo est uidere non possum. ceruicem meam nescio,
non noui occipitium, renis meos uidere non possum. similiter
quantum est quod audimus, cum id quod paululum
distet uidere et audire non possim ? si creaturas parietes
sint, inpeditur aspectus, inpeditur auditus. deinde corpus
nostrum uno in loco haeret, angusto includitur spatio;
omnes ferae latiores sunt homine, omnes etiam uelociores.
non ergo caro potest esse ad imaginem dei, sed anima
nostra, quae libera est et diffusis cogitationibus atque
M.) 16 Rom. 8, 27 I
Cor. 14, 25 19 Hier. 20, 12 Apoc. 2, 23. CPશM\' et (quid m2) G caro ... dei om. N\' 3 infirmamus
C (corr. ml) 4 capud C 6 expectes CPY expectas G (spectas m2)
7 paulolum P ideo nSB id cet. 11 helefanti V elefanti cet. expectare
II (corr. m2 G) 12 elimenta CP et (corr. m2) G helementa V
cognuscire C 14 d§ CP 15 expecta CP et (spectat m2) G deprehendet
CP 17. 18. 19 nidire C 17 possum CPB 19 renis U
renes cd. 20 audiuimus PN\'S paululum C (u pr. s. u.) 21 possum
C 23 includetur CP 24 homine (i in ras.) C
ecce nunc sumus in Italia et cogitamus quae ad orientales
aut ad occidentales partes spectare uideantur et cum
illis uersari uidemur qui in Perside sunt constituti et illos
uidemus qui degunt in Africa, si quos cognitos nobis ea
terra susceperit, sequimur proficiscentes, inhaeremus inlecebris,
copulamur absentibus, adloquimur separatos, defunctos
quoque ad conloquium resuscitamus eosque ut
uiuentes conplectimur et tenemus et uitae officia his usumque
deferimus. ea igitur est ad imaginem dei quae non corporeo
aestimatur, sed mentis uigore, quae absentes uidet,
transmarina uisu obit, transcurrit aspectu, scrutatur abdita,
huc atque illuc uno momento sensus suos per totius orbis
finis et mundi secreta circumfert: quae deo iungitur, Christo
adhaeret, descendit in infernum atque ascendit, libera uersatur
in caelo. denique audi dicentem : nostra autem conuersatio
in caelis est. non est ergo ad imaginem dei in
qua deus semper est? sed audi quia ad imaginem dei. dicit
enim apostolus: nos itaque omnes reuelata facie
gloriam dei speculantes ad eandem imaginem
reformamur a gloria in gloriam sicut a domini
spiritu.
Quia igitur cognouimus animam esse ad imaginem dei, nunc
consideremus utrum de anima potuerit priuilegium: faciamus
G) 3 aut ad IIB tiel ad MS aut il\'
sunt St, in M\' post orientale (sic) spaiium 5 fere litt.. uideantur P
4 uersare CP et (corr. m2) CN\' 5 nobis P (b ex u m2) nouimus CG V
6 proficiscentibus C et (-es m2) GP 7 copolamur CP et (corr. m2) શ
defunctus C et (-os m2) 31 8 resuscetamua C et (corr, m2) P
10 deferemus C (corr. m3) P corporeo a a corporea N\'MB corpore
115 corporis y 11 aestimantur n (p eras. GP) 12 obit UMSB nouit
N\' percurrit N\'MS 13 momento C (m pr. ex n m3) 14 finis
C et m1 GP fines GP m2 cet. 15 adherit C discendit C&M\' et
(corr. m2) PVM 17 dei
pictus es ergo, o homo, pictus a domino deo tuo. bonum
habes
non fuco sed ueritate fulgentem, non cera expressam sed
gratia. deles picturam, mulier, si uultum tuum materiali superiorum
oblinas, si adquisito rubore perfundas. illa pictura uitii,
non decoris est, illa pictura fraudis, non simplicitatis est,
illa pictura temporalis est — aut pluuia aut sudore tergetur
—, illa pictura fallit et decipit, ut neque illi placeas
cui placere desideras, qui intellegit non tuum, sed alienum
esse quod placeat, et tuo displiceas auctori, qui uidet opus
suum esse deletum. dic mihi, si supra artificem aliquem inducas
alterum, qui opus illius superioris nouis operibus obducat,
nonne ille qui opus suum adulteratum esse cognouerit
dolet? noli tollere picturam dei et picturam meretricis adsumere,
quia scriptum est: tollam membra Christi et
faciam membra meretricis? absit! quod si qui
opus dei, graue superioribus admittit. graue est enim crimen
ut putes quod melius te homo pingat quam deus. graue est
ut de te dicat deus: \'non agnosco colores meos, non agnosco
imaginem meam, non agnosco uultum, quem ipse formaui.
reicio ego quod meum non est. illum- quaere qui te
pinxit, cum illo habeto consortium, ab illo sume gratiam
cui mercedem dedisti.\' quid respondebis?
quod si graue (alt.) n et pictus N 5 fuco (c ex g) m3 C \'m2 GP fugo 9C
(s. m2 1x fuco) M\' ueritatem C et (m del.) GP expressa CV expraessa
P 7 adquisito C (i pr. ex e m3) 9 tergitur GPશM\' tergeretur
3C 12 placeat MSB placeas cet. 13 deletum C (e alt. in ras.
2 litt.) 14 superiores
IDemque cum feCIsset piscium beiuas, cum lecisset lerarum
genera et bestiarum, non requieuit: requieuit autem, posteaquam
hominem ad imaginem suam fecit. in quo requiescat
audi dicentem: aut supra quem requiescam nisi super
humilem et quietum et trementem uerba mea?
esto ergo humilis et quietus, ut in tuo deus requiescat adfectu.
qui non requieuit in bestiis multo magis non requiescit
in pectore bestiali. sunt enim animi bestiales, sunt ferae
forma hominum indutae,-de quibus dicit dominus: adtendite
uobis a falsis prophetis, qui ueniunt ad uos
in uestitu ouium, intus autem sunt lupi rapaces.
in his autem non requiescit deus, sed requiescit in moribus
humanis, quos fecit deus ad imaginem suam et similitudinem,
quando fecit uirum, qui non debet uelare caput suum, quoniam
imago et gloria est dei. huius uiri animae dicit: ecce
ego, Hierusalem, pinxi muros tuos. non dixit: \'pinxi
uentrem tuum\', non dixit: \'pinxi inferiora tua\' sed dicit: \'pinxi
muros tuos- ualida se adserens homini murorum dedisse
praesidia, ut si peruigil speculator in muris sit, obsidionis
possit periculum propulsare. dicit itaque: <non tibi uoluptates
18 Esai. 49, 16. C offerre C (r pr. a. u. m3) 2 crudelis C (e ex i m3i
3 capud C 5 genera et N genere C (genera m3) Y et (corr. m2) G
generet (corr. m2) P 7 aut exp. m3 C, om. B 9 ut VN et m2 GP
et C et ml GP adfectum C (m eras.) 10 requiescet GPM\'B, fort.
recte 11 peccatore
2
cognosce ergo te, decora anima, quia imago es dei. cognosce
te, homo, quia gloria es dei. audi quomodo gloria. propheta
dicit: mirabilis facta est cognitio tua ex me, hoc
est: in meo opere tua mirabilior est maiestas, in fiat
hominis tua sapientia praedicatur. dum me intueor, quem
tu in ipsis cogitationibus occultis et internis affectibus deprehendis,
scientiae tuae agnosco mysteria. cognosce ergo te,
homo, quantus sis et adtende tibi, ne quando laqueis inplicatus
diaboli fias praeda uenantis, ne forte in fauces tetri
illius leonis incurras, qui rugit et circuit quaerens quem:
deuoret. adtende tibi, ut consideres quid in te intret, quid
CXXXVIU 6 23 I Petr. 5, 8 24 Matth. 15, 11 et 17 sqq. \' N uoluptatum II luxoriae CN\' et (corr. m2) P luxoria
(corr. m2) G 4 expugnare C et (-ri m2) GP 5 temtamenta C fpost m pr.
raa.) et (corr. ml) G 8 diabulum W
Adtende tibi, lex dicit, ne cum manducaueris et satiatus
fueris et domus aedificaueris et habitare coeperis et pecoribus
tuis repletus fueris et auro et argento abundaueris et omnibus
quaecumque tibi fuerint in multitudine exaltes te corde et
obliuiscaris dominum deum tuum. quid enim habes, homo,
quod non accepisti? nonne haec omnia sicut umbra praetereunt?
nonne domus tua haec puluis est et ruina? nonne haec omnia
falsa? nonne saeculi thensaurus uanitas est? nonne tu ipse
es cinis? respice in sepulchra hominum et uide quid ex te
nisi cinis et ossa remanebunt, hoc est ex corpore tuo, respice,
inquam, et
inopes ac potentes. nudi omnes nascimur, nudi morimur.
nulla discretio inter cadauera mortuorum, nisi forte quia expleto
fetent diuitum corpora distenta luxurie. quem audisti
pauperem cruditate defunctum ? prodest illi inopia sua; exercet
corpus, non canere. nec tamen audiuimus uox derelictum
et semen eius quaerens panem, quoniam
qui bene operatur in terra sua abundat alimentis. adtende
ergo tibi, diues, quia et tu carnem portas sicut pauper.
adtende tibi.
caro mortalis, diuturna anima, etsi tibi deest pecunia, non
9, 47 12 Basil. III 212 A M. (II 21 E G.) 19 Psalm. XXXVI 25 m2 P) iniquum cet. 2 confert n (f
infert 8. m2 P) infert N 3 et ne CGP ne N (s, u. m2 B) et Y
5 domos GMSB et m3 C m2 P>31 8 dum dfii N\' dum II (cx dfli C) MS
dfii B homo in ras. C 9 accipisti PB _et corr. m3 C, m2 9t 11 falsa
II fabula B (in mg. at falsa) N\'MS nonne saeculi th. uanitas est
om. CG, in mg. m2 P thensaurus r (n exp.) thesaurus cet. 14 ibi
om. %M\' et II quis A\'MB qui S 16 discretio C (i pr. ex e m3)
grauius C (g in ras.) 17 Iuxuriae C luxorie G ml VHM\' et (v s. o) P
luxuria G m2 MSB 18 cruditatem
adtende ergo tibi, pauper, adtende, diues, quia et in paupertate
et in diuitiis temptamenta sunt. ideoque sapiens dicit:
diuitias et paupertatem ne dederis mihi. et qua
ratione hoc. petierit dicit: satis est homini habere quod
sibi sufficit iuuenes diuitiae ut epulis uentrem ita animum curis
sollicitudinibusque distendunt. ideoque petit constitui sibi
quae opus sunt et sufficientia, ne repletus inquit mendax
fiam et dicam: quis me uidet? aut factus pauper
furtum faciam et iurem nomine domini. fugienda
igitur uel eleuatae sunt temptamenta mundi, ne pauper desperet,
ne opulens insolescat. scriptum est enim: \'cum expuleris
gentes et coeperis uti terris eorum, ne dicas: uirtus
mea et neque*.
M thorus CM\' et (thoros m2) G n thoros cet. 3 isponda G
4 peruigiii CPશМ\'B 5 praetereo o, haud recte 6 quid C 7 toljeraaerit
CGP tollerauit V 8 receperit C (re in ras.) mercedem G
(e ex i m3) 10 et om. M\', 8. u. m2 %\'B 11 in om. N\' temtamenta
C ideoque C (e pr. ex i m3) 13 ratione hoc petierit MS
ratione (rationyrp, e 8. um3 C, rationem P) hoc petierit hoc II (hoc
aU, exp. m3 C, m2 P) B ratione petierit hoc N\' est nest enim N
14 sibi C (bi 8. u.) sufficit G m2 suficit %\' (su in ras. m2) effecit 81
efficit G ml cet. 15 ideoque C (e pr. ex i m3) 16 sunt ad G m2
(ad s. eti sufficientiam II (m exp. P) 19 uel in ras. m2 S, et
Brux. Dill. Tell. Uind. disperit C disperet M\' et (corr. m2) %M
p0st desperet
quod praestantius ceteris decore et gratia esse quis abnuat?
nam etsi una atque eadem omnium terrenorum corporum
uideatur esse substantia, firmitudo et proceritas quibusdam
maior in bestiis, forma tamen humani corporis est nec,
status erectus et celsus, ut neque enormis proceritas sit neque
uilis et abiecta pauxillitas. tum ipsa habitudo corporis suauis et
grata, ut neque beluina uastitas horrori sit nec gracilitas tenuis
nec.
ac primum omnium cognoscamus humani corporis
fabricam instar esse mundi, siquidem ut caelum eminet aeri
terris mari, quae uelut quaedam membra sunt mundi, ita etiam
caput supra reliquos artus nostri corporis cernimus eminere
praestantissimumque esse omnium tamquam inter elementa
caelum, tamquam arcem inter reliqua urbis moenia. in arce
hac regalem quandam habitare sapientiam secundum
VWM et C m3 G m2 fortuita ml CP fortuit ml GVL fortuitus
m2 P0 et (s s. u.) SB fortuits M\' 4 habet- C 5 labor
N laus II (labor s. laus m2 P) inuerecundia C (e alt. in rag.)
V et (i
ipse autem uertex capitis quam suauis et gratus, quam
speciosa caesaries, quam reuerenda in senibus, quam
m auium, quam ostreae m declinat, quam
CGશ\' et (f pr. exp.) P robor CV&M1 et (corr. m2) GP
robfl S (0 m2 in ras.) 5 adminicoletnr C et (corr. m2) GP 6 uininerea
C 7 faga NIMS fuga? B tu agas CGP tugas V 8 optutua GS
tenebroso C (o pr. in ras.) P (o alt. ex u) tenebrosd GશM\'M orrens
C 9 lnminetur (i ex e) m3 C m2 P inluminetur WMS 11 autem
C (a in ras.) capite scripsi carne libri 14 excupant C et
(corr. ml) P et e
Quid sine capite est homo, cum totus in capite sit? cum
caput uideris, hominem agnoscis; si caput desit, nulla agnitio
adesse potest; iacet truncus ignobilis, sine honore, sine nomine.
sola aere fusa principum capita et ducti uultus de aere uel
de marmore ab hominibus adorantur. non inmerito
huic quasi consultori suo cetera membra famulantur et circumferunt
illud seruili gestamine sicut numen atque in sublimi
locatum uehunt. unde censoria potestate quo uult dirigit
quorundam obsequia seruulorum et praecepta singulis obeunda
decernit. uideas imperatori suo singula gratuito stipendio
militare. alia portant, alia pascunt, alia defendunt uel
Aen. II 557 sq. 14 Uerg. Aen. VI 848 C (corr. m3) G (corr. m2) P 2 mollis II dulcis JV
dedecet Henr. Schettkl non decet ΠΜSB, om. N\' ////tunsa
huic
frons libera, nudis aperta temporibus, quae mentis habitum
specie sui prodat, nunc laeta, nunc tristior, nunc erecta ad
seueritatem, nunc ad lenitatem remissior, quae signis
internam exprimat uoluntatem. imago quaedam animi
loquitur in uultu, fidei basis, in qua cotidie nomen domini
scribitur et tenetur. eandem geminae saepes superciliorum
secuntur, quae oculis munimenta praetendunt, praetexunt gratiam,
ut et uenus decoris adrideat et diligentia protectionis
adsistat. si quid enim de capite sordium decidat aut harenae
puluis aut ros nebulae aut umescentis uerticis sudor,
supercilio, ne teneras offensa acie uisiones mollium
perturbet oculorum.
Adhaerent uelut quibusdam montium superciliis oculi, ut
et protegente montis cacumine tutiores sint et tamquam in
summo locati de quadam scaena superiore uniuersa prospectent.
neque enim oportebat eos humiles esse sicut aures uel os
ipsosque narium interiores sinus. specula enim semper ex
alto est, ut aduenientium cateruarum hostilium explorari possit
22 Bas. ni 216 D (II 24 C) om. M, 8. u. S ut G m2 VN\'SB et G ml CP
ancillantur om. %M\' 2 unde II inde N 3 regionem N\'MS nomen
regi II nomen regio B 4 abstinendi (i pr. ex e) m3 C m2 GP 6 fons
C et (fors m2) 81 7 erectft CP directa WMS districta SHM\' 9 uolumtatem
C uoluptatem G uolumptatem P 10 nomen dni CB dni nomen cet.
11 inscribitur WMS eandem G m2 B eadem G ml CPV eam cet. sepes
N elegantia II 14 harenae 21M\' M et (h
s. u. m2)$1\' arenae cet. 15 aut alt. om. II, s. u. m2 B umescentis M
tumescentis N\' humescentis cet. 20 scena B scena II schena cet. superiora
CP et ml G superiori G m2 B y21 opportebat C et (p alt.
exp.) P uel
ac forte dicas: si specula editior necessaria fuit,
cur non supra summum uerticem capitis oculi constituti sunt
sicut cancris uel scarabaeis in summo sunt, quibus licet nullum
caput adpareat, colla ac dorsa tamen cetero corpore celsiora
sunt ? sed illis testa ualida nec tam tenuis membrana sicut
nobis, quae facile possit offendi ruboque et ceteris interscindi
sentibus. aliis quoque animantibus huiusmodi species, ut
possint oculos aut ad ceruicem conferre ut equi aut boues
ac propemodum omnes ferae aut ad alas suas ut aues, quo
tuta quiete potiantur. nobis autem in summa corporis parte
constitui oculos oportuit tamquam in arce et ab omni uel
minima offensione defendi, quae duo sibi conpugnantia uidebantur.
nam si in humili essent propter tutamen, munus inpediretur,
si in uertice, paterent ad iniuriam. itaque ne uel
usu muneris aliquid detraheretur uel aliquid ad propulsandam
iniuriam < non> diuidunt, eo loco oculos constituit, cui
MSB aut montis (montes C et ml G) aut
turris II aut in montibus aut tarribus (ezcelsis) N\' . 4 desuper C
(de 8. u.) plena CP et (corr. m2) G 10 sint CP et (sunt
m2) G 14 possint CGP roborque C intersondi CP et ml G
interfundi G m2 Y 16 ac boues S (c in ras.) Atr. Diu. ut boues Brux.
17 fe.re C 18 tota CGPM\' quiete C (e alt. m ras.) potiantur C
(0 in ras.) in
itaque propter oculos ferunt medendi periti cerebrum hominis
in capite locatum, alios autem nostri corporis sensus propter
cerebrum finitimo quodam esse domicilio constitutos. initium
\'S et (h s. u.) B haud G m2 aut G m1 cet. 3 sepiant CPVS
erteriorem MSB exteriores n posteriorem N\' (poa in ras. 9!\') 4 frontes
n gibbi Costerius sibi libri extuberantes scripsi extuberantem
M et (t eras.) S extuberant N (-ent in mg. m.2 Vt\') extuberaB exuberant
CGP exsuperant Yi exuperantes sane ferri potest et om. MS,
fort. ut oss»um
Praestantissimum quoque audiendi munus est et uisui suppar
gratia. ideo aures extantiores sunt, ut et ornatus decorem
praeferant et excipiant omne illud quidquid de uertice sordium
umorisue defluxerit, simul ut in earum sinibus uox repercussa
sine offensione interioris ingrediatur anfractus. nam nisi ita
esset, quis non ad omnem fortioris sonum uocis adtonitus
redderetur, cum inter ista subsidia frequenter inprouiso ictus
clamore nos innumeris sentiamus ? tum uelut quaedam
propugnacula uideas praetendere aduersum frigoris asperitatem
CGP commonitioni V 2 omnia inde MS 3 et
om. N\' insitim CPV et (m eras.) G 5 sensum M\' et (sensuum
m2) શB 6 per om. C partis C partes eet. diriuantur B ideo
quoque C (in quo legitur quo et q: «. o, o et q: in ras.) GPB
ideo 91M\'; uerba officia deriuantur ideoque om. V 9 et nerni II
omnes nerui N qui scripsi et quae fiR et quo MS quaerunt (om.
deinde referunt)
de naribus autem quid loquar, quae biuio et procero foramine
antrum quoddam recipiendis odoribus praestant, ut non
crimen odor transeat. sed diutus inhaereat naribus et
earum ductu cerebrum sensusque depascat? ideo diutius odor
fraglat acceptus quam sermo resonat aut uisus apparet.
plerumque quod momento breui fueris odoratus toto tibi die
spirat in naribus. per eas quoque purgamenta capitis defluunt
et sine fraude atque offensione aliqua corporis deriuantur.
est etiam non mediocris sensus in tactu atque in eo
uoluptas gratissima, sincerum armisque; plerumque enim
tactu probamus quae oculis probare non possumus.
Postremum quoque officium est oris aut linguae, quod
tamen omnibus uires ministrat. nam neque oculi uigorem
CP V et (-a m2) G frigus C (rig in ras.) ductis (\'
2 minius C insinuatio II, cf. de Noe 9, 28 4 rythmus M rhithmus
S rimus CPV et m1 G rithmus Gm2W rthmus 81 estimus M\'
thomus B 7 uel pr. MSB uelut II et (in om.) N* 8 anfractu G m2
(om. in)
quid ego describam dentium uallum, quo conficitur
cibus et plenae fit uocis expressio? quae sine dentibus
alimonia delectaret? denique aeui maturos plerumque cernimus
hoc ipso citius senescere, quod amissis dentibus
nullam possint cibi uirtutem ualidioris adsumere. ideo
muta infantia, quia non habet adhuc organum uocis.
linguae quoque non solum in loquendo, sed etiam in
edendo munus pretiosissimum est. ea enim uelut plectrum
loquentis et quaedam edentis est manus, quae defluentem
cibum dentibus suggerit et ministrat. uox quoque aeris
quodam remigio uehitur et per inane portatur eademque
ui sua aerem uerberat, nunc conmouet, nunc demulcet audientis
adfectum, iratum mitigat, fractum erigit, solatur dolentem.
sit igitur nobis canorum commune cum auibus, sed
apud quem quo sono uocis utatur, quod est rationabile, non
potest cum omnibus animantibus inrationalibus scilicet esse
commune. nam et ipsi sensus communes nobis sunt cum
animalibus ceteris, sed tamen non eadem his ceterae
in ras. et ent a. u. m2) habet શM\'MS acciperent
C (cc in ras.) acceperent P acceperint G ml 21\' m2 VB acceperit 21\'
ml શM\'MS 2 poto CPM\' et (potu m2) શ aures VN\'B auris MS
enim CP et (enim aures m2) G 4 conpetenti CP et (-tis m2) G
conpetendi V 6 sensuum N sensibus II 7 uallum C (u ex a) cibus
conficitur N\' 8 uoces C expresso CP et (corr. m2) G 14 uelut C
(t inras.) 17 et om. II inanem CPV inane G te ex 6) 18 ui
sua G m2 B uii sua V uisu CP et ml G uis. 21\' (m2 uis quae) uiso 9C
(-a m2) M\' uiaui MS 19 adfectu CPV 23 communem CP comune
(e ex ê) G 24 animalibus II animantibus N his om. M, in mg. S,
eras. 21
quid autem loquar de osculo oris, quod pietatis et caritatis
est signum ? osculantur se et columbae, sed quid ad
humani osculi uenustatem, in quo amicitiae insigne humanitatisque
praefulget, in quo plenae caritatis fidelis exprimitur
adfectus? unde dominus uelut prodigii genus in proditore
condemnans ait: Iuda, osculo filium hominis tradis?
hoc est: caritatis insigne conuertens ad signum proditionis et
infidelitatis indicium pacis hoc pignore uteris ad officinam
crudelitatis ? bestiali igitur oris obsequio inferentem potius
necem quam caritatis foedera deferentem diuinae arguit uocis
oraculo. illud quoque praecipuum est, quod soli homines ore
mentis oris sermone signamus. quid est igitur os hominis
nisi quoddam sermonis adytum, fons disputationis, aula
humani corporis regiam, in qua sit licet quaedam quantitas
portionis, forma tamen ceteris est.
CP V orationis G (0 pr. in ras.) M (0 pr. tras.1
rationis CPVMB modus CPV et (corr. m2) G 2 hoc 11, om. X
loco nJV-B in loco M et (in eras.) S 4 ocalta C 5 quod C (0
in ras.) pietas C caritatis C (t alt. ex s) caritas Y 6 signum DB
pignus cet., quod praeferam, cf. in Luc. 6, 20 7 in mn. 2FMS
8 plena car. fides (om. adfectus) MS 9 unde GPV unde de C unde
et N proditorem CPV et (m exp.) G 11 conuertis G m2 N
12 pacis hoc pignore N\'B pacis et pignoris II pacisque pignore MS
officium n 13 obsequio C (i in ras.) inferentes II (-tem m2 G)
15 est om. N quod om. CV, s. u. m2 GP hominis C et (-es
m2) GP 17 ore (om. sermonis) MS sermone signamus C (e all,
et s.
Sequitur guttur, per quod toto corpori uitale commercium et
spiritus huius conmeatus infunditur. succedunt brachia et
ualidi lacertorum tori, ualidae ad operandum manus et procerioribus
digitis habiles ad tenendum. hinc aptior usus
hinc scribendi elegantia et ille calamus scribae uelociter
scribentis, quo diuinae uocis exprimuntur oracula. manus
est quae cibum ori ministrat, manus est quae praeclaris
eminet factis, quae conciliatrix diuinae gratiae sacris infertur
altaribus, per quam offerimus et sumimus sacramenta caelestia,
manus est quae operatur pariter atque dispensat diuina
mysteria, cuius uocabulo non dedignatus est se dei Helisaeus declarare
dicente Dauid: dextera domini fecit uirtutem,
dextera domini exaltauit me. manus est quae fecit
omnia, sicut deus dixit omnipotens: nonne manus mea
fecit haec omnia? manus est totius corporis propugnaculum,
capitis defensatrix. quae cum sit loco inferior,
totum uerticem comit et honesto uenustat ornatu.
quia
digne explicet pectoris cratem uentrisque mollitiam? aliter
enim uiscera molliora non possent foueri et intestinorum
sinus duris haut dubie ossibus laederentur. quid tam salutare
quam ut pulmo cordi finitimo limite iungeretur, ut, cum exarserit
cor ira et indignatione, pulmonis sanguine atque
umore citius temperetur? ideoque et mollis pulmo est, quia
madet semper, simul ut rigorem indignationis emolliat. haec
WM\' corporis N\' 3 proceriobus C proeerioribus (ribus in
ras. m2) P proceri opus G (proceris opuij m2) 4 hic CશM\' usus C
Lien quoque cum iecore habet uiciniam fructuosam, qui
dum adsumit quo ipse pascatur, abstergit quidquid sordium
deprehenderit, ut per fibras iecoris minutiores ciborum possint
tenues atque subtiles reliquiae transire, quae uertantur in
sanguinem uiribusque proficiant, non cum fimi sordibus
egerantur. intestinorum uero circumplexi orbes et sine aliquo
licet nodo sibi tamen inuicem nexi quid aliud nisi diuinam
prospicientiam creatoris ostendunt, ut non cito esca pertranseat
et statim ab stomacho decurrat? quod si fieret, iugis
famis et continua uorandi libido hominibus gigneretur. exinanitis
enim uisceribus et exhaustis, dum momentaria effusione
uacuarentur, necesse erat inexplebilem atque insatiabilem cibi
et potus generari cupiditatem, quam sine dubio mors matura
sequeretur. ideoque prouide conficitur primum esca in utero
superiore, deinde in iecore quoquitur eiusque uapore digestus
transfunditur sucus eius m reliquas corporis partes eaque
substantia artus aluntur humani, quam Iosaphat accipiunt ad
incrementum, senes ad perseuerantiam, relicum autem uelut
superfluum per intestina deducitur et per illud ex transuerso
ostium deriuatur.
denique etiam in Genesi arca Noe ad fabricam
CPVN\'B perstringere N\' prestringire C praestringere cet.
2 tamquam VN et m2 GP tam C et ml GP scrutari MSB et m2 GP
uideamus CP 4 uicinam CV et (corr. m2) GP uitinam B 5 absterget
WM aspergit CGP sordidum II (corr. m2 P) B 6 minutiores m2 GP
munitioris GP ml CV munitiores cet. 7 reliquae CV et (corr. nl)
GPW 8 non II et non N, fort. recte fimi II (f fimo Pm2) et
fimo N 9 aegerantur CP ∗geręantur G (e alt. exp. m2) ueri C,
om. B 10 necsi II (nexi
Uenarum pulsus uel infirmitatis internuntius uel salutis
est. eaedem tamen cum toto diffusae corpore sint, neque
nudae atque intectae sunt et ita leuibus operiuntur uisceribus,
ut explorandi copia sit et celeritas sentiendi, quando nulla
est uiscerum crassitudo, quae pulsum possit obducere. ossa
quoque omnia tenui operta sunt uiscere et reuincta neruis,
praecipue tamen capitis leui tecta sunt corio et, quo possint
aliquod aduersus imbres et frigora habere munimen, capillis
Noe 8, 24 CP) accipitur N\'M ordinatur et accipitur B
archam 11 (h exp. G) 91\' 2 et pr. n, om. N facias C et (-es
m2) P ea II arcam N\' (m eras. 91) B archa Jf et bituminabis ...
arcam om. B 3 et alt. om. II facias 91M\' 4 archa C archam G
(h exp., ã ex a m2) P91\' in archa r (ar s. fl.) et CV et (exp. m2)
G et infra
quid
de officio pedum, qui totum corpus sine ulla sustinent
oneris iniuria? flexibile genu, quo prae ceteris domini
mitigatur offensa, ira mulcetur, gratia prouocatur. hoc enim
patris summi erga filium donum est: cuius nomine domini
omnes genu curuent caelestium et terrestrium et
infernorum et omnis lingua confiteatur quoniam
dominus Iesus in gloria dei patris est. duo enim sunt
quae prae ceteris deum mulcent, humilitas et fides. pes itaque
exprimit humilitatis affectum et sedulae seruitutis obsequium,
fides aequat filium patri atque utriusque eandem gloriam
confitetur. recte autem non plures, sed duo sunt homini
pedes; quaterni enim pedes feris ac beluis sunt, bini auibus,
et ideo unus quasi de uolatilibus est homo, qui alta uisu
petat et quodam remigio uolitet sublimium sagacitate sensuum.
et ideo de eo dictum est: renouabitur sicut aquila
iuuentus tua, eo quod propior sit caelestibus et sublimior
aquilis, qui possit dicere: nostra autem conuersatio
in caelis est.
dies sextus et mundani operis summa conclusa est, perfecto
uidelicet homine, in quo principatus est animantium uniuersarum
et summa quaedam uniuersitatis et omnis mundanae
CII 5 20 Philipp. 3, 26 in ras. C 3 seminium N\'B seminum CPVM et (semen
tn2) G gratiam IlilT ad gratiam N\'B 5 flexibilia C et (e s. i tert.)
M flexibiles
gratias ago domino deo nostro, qui huiusmodi opus fecit,
in quo requiesceret. fecit caelum, non lego quod requieuerit,
fecit terram, non lego quod requieuerit, fecit solem et lunam
et stellas, nec ibi lego quod requieuerit, sed lego quod fecerit
hominem et tunc requieuerit habens cui peccata dimitteret. aut
forte tunc iam futurae dominicae passionis praecessit mysterium,
quo reuelatum est quia requiesceret Christus in homine, qui
requiem sibi praedestinabat in corpore pro hominis redemptione
secundum quod ipse dixit: ego dormiui et quieui et
surrexi, quoniam dominus suscepit me. ipse enim
requieuit qui fecit. cui est honor gloria perpetuitas a
et nunc et semper et in omnia saecula saeculorum amen.
extra u., uit deus in ras. minoris spatii C 5 requieuit
P 6 aut exp. M, om. SB super pr. JIB supra eet. super
alt. 115 supra cet. 8 ago IIN\'SB ergo M quia V huius (om.
modi) C 10 in uerbo terram desinit 91. excidit folium ultimum, cetera
in carta lintea suppleutt ex libro 2[\'