The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
Marcelline, de baptismo paruulorum et de perfectione iustitiae hominis,
quod eam nemo in hac uita uel adsecutus uel adsecuturus uideatur
excepto uno mediatore, qui humana perpessus est in similitudine
carnis peccati sine ullo omnino peccato, rescripsisti te moueri eo,
quod in posteriore duorum libro fieri posse dixi, ut sit homo sine peccato,
si uoluntas eius non desit ope diuina adiuuante, sed tamen praeter
unum, in quo omnes uiuificabuntur, neminem fuisse uel fore, in
quo hic uiuente esset ista perfectio. absurdum enim tibi uidetur
dici aliquid fieri posse, cuius desit exemplum, cum, sicut credo, non
dubites numquam esse factum, ut per foramen acus camelus transiret,
et tamen ille hoc quoque dixit deo esse possibile; legas etiam duodecim
milia legionum angelorum pro Christo, ne pateretur, pugnare
potuisse nec tamen factum; legas fieri potuisse, ut semel gentes exterminarentur
a terra, quae dabatur filiis Israhel, deum tamen id paulatim
fieri uoluisse;et alia sexcenta possunt occurrerequae fieri uel potuisse
uel posse fateamur et eorum tamen exempla quod facta sint proferre
nequeamus. unde non ideo negare debemus fieri posse, ut homo sine
peccato sit, quia nullus est hominum praeter illum, qui non tantum
homo, sed etiam natura deus est, in quo id esse perfectum demonstrare
possimus.
non esse et fieri potuisse, opera esse diuina, ut autem sit homo sine peccato
ad opus ipsius hominis pertinere idque opus esse optimum, quo
Deut. 31, 3 15 cf. Iud. 2, 3 De inscriptionibus codd. c/. Praef. 1 karissimeO 3 nemo eam zb acCwI
4 similitudine* 0 5 te moueri om.S 6 posteriore parte P (parte s.l.m2), b
libroru P (rus. o m2), b 7 uoluntati LSG ope adiuuante diuina zOb sed] et zbd
10 dicit T 12 hoc om. KCT deo dixit b etiam]
Proinde non multum molesti sunt et instandum est eis, ut, si
possunt, ostendant ita esse qui dicunt uiuere hic hominem siue uixisse
sine ullo omnino peccato. nam si testimonia scripturarum, quibus
existimo definitum nullum hominum hic uiuentem, quamuis
utatur libero arbitrio, inueniri sine peccato, sicuti est: ne intres
in iudicium cum seruo tuo, quoniam n.on iustificabitur
in conspectu tuo omnis uiuens, et cetera talia quisquam docere
potuerit aliter esse accipienda quam sonant et demonstrauerit aliquem
uel aliquos sine ullo hic uixisse peccato, qui non ei non solum minime
aduersatus, uerum etiam plurimum gratulatus fuerit, non mediocribus
inuidentiae stimulis agitatur. quin etiam si nemo est aut fuit aut erit,
quod magis credo, tali puritate perfectus et tamen esse aut fuisse
aut fore defenditur et putatur, quantum ego iudicare possum,
non multum erratur nec perniciose cum quadam quisque beniuolentia
fallitur, si tamen qui hoc putat se ipsum talem esse non putet, nisi
reuera ac liquido talem se esse perspexerit.
Sed illis acerrime ac uehementissime resistendum est, qui
putant sine adiutorio dei per se ipsam uim uoluntatis humanae uel
iustitiam posse perficere uel ad eam tendendo proficere et, cum urgueri
coeperint, quomodo id praesumant asserere fieri sine ope
1 plana Lml ex om. b 5 adeo 0 dubitaret T est om. zb
6 ut ait 0 8 sint Cm2 9 esse ita b hic uiuere b 10 scribtnrarum L passim
11 hominem zbd 12 libero (e s. I.) L sicutO 13 iudicio z serbo C
14 caetera L alia CT quisque b 15 poterit KCmlT esse om. zbd
16 eis C 17 aduersatur K 18 inuidenciae ml ex inuidenda L inuidenda SG
agitatus Cm1 20 defenditur s. ras. m20 possem b 21 ueniuolentia Cml
adiuuari ad faciendam iustitiam, ut praeter quod creatus est homo
cum libero arbitrio practerque doctrinam qua ei praecipitur
quemadmodum uiuere debeat accipiat spiritum sanctum, quo
fiat in animo eius delectatio dilectioque summi illius atque incommutabilis
boni, quod deus est, etiam nunc cum per fidem ambulatur,
nondum per speciem, ut hac sibi uelut arra data gratuiti
muneris inardescat inhaerere creatori atque inflammetur accedere
ad participationem illius ueri luminis, ut ex illo ei bene sit, a quo
habet ut sit. nam neque liberum arbitrium quicquam nisi ad peccandum
ualet, si lateat ueritatis uia; et cum id quod agendum et quo
nitendum est coeperit non latere, nisi etiam delectet et ametur, non
agitur, non suscipitur, non bene uiuitur. ut autem diligatur, caritas
dei diffunditur in coidibus nostris non per arbitrium liberum, quod
surgit ex nobis, sed per spiritum sanctum, qui datus est nobis.
recteque uiuendi, littera est occidens, nisi adsit uiuificans spiritus.
(c ex i m2)L uocem hanc b hanc] habentC audente mittereint Lm1
2 referendaS uerenda b 3 creabit C 4 damdo T praecepto Kml quo-
modo b hominis G 5 in eo] ideo b 6 quid (d s.l.m2) deuitare K quod
euitare Tb alt. quod b per om. T 7 uita demonstrata T 8 piaG
consideremus et sicut dominus adiuuerit pertractemus. uolo enim,
si potuero, demonstrare illud, quod ait apostolus: littera occidit,
spiritus autem uiuifieat, non de figuratis locutionibus
dictum, quamuis et illic congruenter accipiatur, sed potius de
lege aperte quod malum est prohibente. quod cum ostendero,
profecto manifestius apparebit bene uiuere donum esse diuinum
non tantum quia homini deus dedit liberum arbitrium, sine
quo nec male nec bene uiuitur, nec tantum quia praeceptum
dedit, quo doceat quemadmodum sit uiuendum, sed quia per
spiritum sanctum diffundit caritatem in cordibus eorum quos
praesciuit ut praedestinaret, praedestinauit ut uocaret, uocauit
ut iustificaret, iustificauit ut glorificaret. hoc autem cum
apparuerit, uidebis, ut existimo, frustra dici illa tantum esse possibilia
sine exemplo, quae dei opera sunt — sicut de cameli transitu
per foramen acus commemorauimus et quaecumque alia sunt apud
nos inpossibilia, apud deum autem facilia — et ideo non inter haec
humanam deputandam esse iustitiam, quod non ad dei, sed ad hominis
opus pertinere debeat, cuius perfectio, si est in hac uita possibilis,
nullam esse causam cur sine exemplo esse credatur. hoc ergo frustra
dici satis elucebit, cum et ipsam humanam iustitiam operationi dei
tribuendam esse claruerit, quamuis non fiat sine hominis uoluntate.
et ideo eius perfectionem etiam in hac uita esse possibilem negare non
15 cf. Rom. 8, 29. 30 1 persolbitur C 2 iucundius Sm1Td uertatur K 3 falliOmi
accidit O 5 epistule SO aepystolae K 8 loquutionibus S 9 illinc Td
12 arbitrium om. Km1 13 uiuere Kml 14 uidendum Lm1SPm1Gm1 16 prae-
Adtende igitur apostolum ad Romanos explicantem satisque
monstrantem quod scripsit ad Corinthios: littera occidit, spiritus
autem uiuificat, sic magis accipiendum quemadmodum
supra diximus, quoniam legis littera quae docet non esse peccandum,
si spiritus uiuificans desit, occidit; sciri enim facit peccatum potius
quam caueri et ideo magis augeri quam minui, quia malae concupiscentiae
etiam praeuaricatio legis accedit.
Iesum Christum omnibus gentibus uenit, ne Iudaei aduersus ceteras
gentes de accepta lege se extollerent, posteaquam dixit peccatum
et mortem per unum hominem intrasse in genus humanum et per
unum hominem iustitiam et uitam aeternam, illum Adam, hunc Christum
apertissime insinuans ait: lex autem subintrauit, ut
abundaret delictum; ubi autem abundauit delictum,
superabundauit gratia, ut quemadmodum regnauit peccatum
in mortem sic et gratia regnet per iustitiam in
Prosperi Aquitani sent. ex Augustino delib. (LI 434. 463 M) 18 cf. Rom.
5,12. 21 21 Rom. 5,20. 21 L saepius que operantibus Lml 3 quidquid SGOml
4 quide*m 0 quide Cml in om.O set L 5 possit fieri b sit s.exp.e ̄ K
Consequenter eandem medicinam in passione et resurrectione
Christi mystice demonstratam ostendit apostolus dicens:
quodS inquid Lm1SGm1C passim
3 habundet Pb 4 a om. T peruersii (u
alarum dei sperantes, ut inebrientur ab ubertate domus eius
et torrentem uoluptatis eius potent, quoniam apud ipsum est fons uitae
et in lumine eius uidebimus lumen, qui praetendit misericordiam
suam scientibus eum et iustitiam suam his qui recto sunt corde. neque
enim quia sciunt, sed etiam ut sciant eum praetendit misericordiam
L saepius 2 ihT morte lib. praet. L 3 illi sumus b
cum illo 0 morte CT 6 sumus] fuimus zOd fuerimus b similitudine C
7 quia] quoniam zb 8 crifixus K destruatur O euacuaretur zb 9 serbiamusC
11 illo] xpo O 12 ex] a zObd 13 et om.O mors illi non dom. ultra b
ultra] add. iam zb 14 est ante semel om.T 15 uos alt. om. Lml esse mortuos b
16 Iesu dno nro K satiscilicet Lml 18 demonstrataque T 19 abolitione T
igitur] ergo b 20 littera T n sed per (in mg. ł nisi)0 21 serbat OmlC
22 abuuertate C 23 torrente OKd uoluntatisC
Ideo Paulus apostolus — qui cum Saulus prius uocaretur
non ob aliud, quantum mihi uidetur, hoc nomen elegit, nisi ut se
11-13 22 cf. lac. 1, 17 24 cf. Act. 13, 9
L (ef in ras. m2), d affert Cm2 in om. b praeuidit (in mg. 1 praefidit)O 4 quo
modo tu recedis corr. ex quo mo tureceditur C reciditur W, ex creditur Sml
5 uitae om. b austu
Iudaeum arguit eumque dicit Iudaeum cognominari et nequaquam id
quod profitetur implere. s i au tem tu, inquit, ludaeus cognominaris
et requiescis in lege et gloriaris in deo et nosti uoluntatem
et probas distantia instructus ex lege, confidis
teipsum ducem esse caecorum, lumen eorum, qui in tenebrissunt, eruditorem
insipientium, magistrum infantium,
habentem formam scientiae et ueritatis in lege, qui ergo
alium doces, te ipsum non doces? qui praedicas non furandum,
furaris ? qui dicis non adulterandum, adulteras?
qui abominaris idola, sacrilegium facis? qui in lege gloriaris,
per praeuaricationem legis deum inhonoras?
C minimus zb 2 operibus] meritis b 3 dimicans d dimicare b
6 consequutus SP 7 praecipue om. zbd conferat T 8 re om. Pb 9 inuidiand\'
(om. dum)b 10 dei ex deo L 12 primum zCbd salutatio eius b
uouis Cm1 13 pater T 14 pene ex bene L poeneOK 16 ac
Sed laudamus, inquiunt, et deum nostrae iustificationis auctorem
in eo quod legem dedit, cuius intuitu nouerimus quemadmodum
uiuere debeamus, nec audiunt quod legunt: quia non iustificabitur
iustitiam et suam uolens constituere merito dixisse apostolum: quia
ex lege nemo iustificabitur; ostendit enim tantummodo lex
quid faciendum quidue cauendum sit, ut quod illa ostenderit uoluntas
impleat ac sic homo iustificetur non per legis imperium, sed per
Prou. 24, 12 16 cf. Leu. 12, 3 19 Rom. 7, 7 23 cf. Rom. 10, 3
24 Rom. 3, 20 ta ̄ ex tū Tm2 ab om.
bona est, si quis ea legitime utatur. haec duo apostolus
uelut inter se contraria conectens monet mouetque lectorem
ad perscrutandam quaestionem atque soluendam. quomodo enim bona
est lex, si quis ea legitime utatur, si etiam quod sequitur
uerum est: sciens hoc, quia iusto lex non est posita? nam
quis legitime utitur lege nisi iustus? at ei non est posita, sed iniusto. an
et iniustus, ut iustificetur, id est ut iustus fiat, legitime lege uti debet,
qua tamquam paedagogo perducatur ad gratiam, per quam solam
quod lex iubet possit implere? per ipsam quippe iustificatur gratis,
id est nullis suorum operum praecedentibus meritis — alioquin
gratia iam non est gratia -, quando quidem ideo datur, non
quia bona opera fecimus, sed ut ea facere ualeamus, id est non quia
legem impleuimus, sed ut legem implere possimus. ille enim
dixit: non ueni legem soluere, sed implere, de
quo dictum est: uidimus gloriam eius, gloriam tamquam
unigeniti a patre, plenum gratia et ueritate.
haec est gloria, de qua dictum est: omnes enim
18 cf. Gal. 3, 24 20 Rom. 11, 6 24Matth.5,17 25 Ioh. 1,14 27 Rom.3,23 1 pr. gloria*0 abent L 3 quod sequitur b 4 gratis om. b gratiaSG non-
ipsius om. K utique b per—iustificati in mg. m2O 6 nostra om. OK 8 sanata d
sub lege m2 ex per lege 0 net Lml 10 non est lex b 11 legime S postolos
Ideo dicit: ubi est ergo gloriatio tua? exclusa est.
per quam legem? factorum? non, sed per legem fidei. siue
gloriationem dixerit laudabilem, quae in domino est, eamque exclusam,
id est non ut abscederet pulsam, sed ut emineret expressam —
unde et exclusores dicuntur quidam artifices argentarii; hinc est et
illud in Psalmis: ut excludantur hi qui probati sunt argento.
hoc est ut emineant qui probati sunt eloquio domini. nam et
alibi dicitur: eloquia domini eloquia casta. argentum igne
examinatum — siue gloriationem uitiosam de superbia uenientem
67,31 26 Ps. 11, 7 b dei om. P 3 lege om. G 4 utitur Lm2 ueiculo L
5 potus Lm1 ut om. zb utatur b 6 pedagogo LSPO non est lex b 7 quo b
8 quo zd 9 sic certe b 10 ut m2 ex et O in om. Ob nolitaeOml 11 mor∗
bus L moribus SPG probitionis L 13 delectari b inanis litterae
(om.minantis)b 14seexsaL ista (i m3 add.) L pugnabant Lml
15 legitimaO 16 exalt. om. O 17eaom.& 18 factorum om. b 19 dici Lml
gloria Pb tua om. Kml 22 expuLsam K ut s.l.m2 O 23 pr. et om. 0 24 in
(n add.m2)0 hi∗O hii Kb 25 hoc est om.z eloquia Lm1SPGb 26 dicit b
uiuere, ita gloriantur, quasi non acceperint, eamque non per legem
factorum, sed per legem fidei dicit exclusam, id est eiectam et abiectam,
quia per legem fidei quisque cognoscit, si quid bene uiuit, dei
gratia se habere et, ut perficiatur in dilectione iustitiae, non se aliunde
consecuturum.
— pietatem dico quam Graeci
commendata est, cum dictum est homini, quod in libro Iob logitur:
ecce pietas est sapientia.
latine expressam interpretaretur, dei cultus dici poterat, qui in hoc
maxime constitutus est, ut anima ei non sit ingrata; unde et in ipso
uerissimo et singulari sacrificio, domino deo nostro, agere gratias admonemur.
erit autem ingrata, si quod illi ex deo est, sibi tribuerit
praecipueque iustitiam, cuius operibus uelut propriis et uelut a
semet ipsa sibimet partis non uulgariter tamquam ex diuitiis aut
membrorum forma aut eloquentia ceterisque siue externis
siue corporis siue animi bonis, quae habere etiam scelerati
solent, sed tamquam de his quae proprie sunt bona bonorum quasi
sapienter inflatur. quo uitio repulsi a diuinae stabilitate substantiae
etiam magni quidam uiri ad idololatriae dedecus defluxerunt. unde
idem apostolus in eadem epistola, in qua uehemens defensor est gratiae.
cum se dixisset esse Graecis ac barbaris, sapientibus et insipientibus
debitorem et ideo quod ad ipsum pertineret, promptum esse et his
qui Romae essent euangelizare: non enim confundor, inquit,
2 niuerct Kml eam q
quae) Km2 4 lege s.l.m2K uluerit (m2s.l. it, m3 mut. in nixerit)K 6 conseqnnturum
S 7 sapientiam K 8 grecizO THEOSEBIAM (s.l.m2 te osebiam L)z
theosebian (e alt. in ras., b ex u m2)0 thcosebian Km2 theosebiam b 10 theo-
sebiazOKb 12 ipso m2 ex puO 13in singulariOK 14 ingratum Lm1SPGb
ille K 15 proprisOm1 probriisG et om.0 1G semetipsoO siuimot Lm1SG
pparatisO 17 eloquiaS externis] add. siue internis d 18 habere solent
scel. b sceleratisA 19 iis d quasi sapienter om. b 20 diuina e ̄ Ka.c.
substantia Im1SPm1G 21 idolatriaeOA 22 aepystola∗K
cum detestatione commemorandos, qui uitio illo, quod superius memoraui,
leues et inflati ac per se ipsos uelut per inane sublati, ubi
non requiescerent, sed fracti dissilirent, in figmenta idolorum tamquam
in lapides deciderunt. quia enim commendauerat pietatem
fidei, qua deo iustificati grati esse dcbemus, uelut contrarium quod
detestaremur subinferens: reuelatur enim, inquit, ira dei de
caelo super omnem impietatem et iniustitiam hominum
eorum qui ueritatem in iniquitate detinent, quia quod
not estdei manifestum est in illis; deus enim illis manifestauit.
inuisibilia enim eius a creatura mundi per ea
quae facta sunt intellecta conspiciuntur, sempiterna
quoque uirtus eius ac diuinitas, ut sint inexcusabiles.
quia cognoscentes deum non ut deum glorificauerunt
aut gratias egerunt, sed cuanuerunt in cogitationibus
suis. et obscuratum est insipiens cor eorum; dicentes se
s. ras. m3L salute LmlSPG rredenti (t ex d)S 2 iudeo POml
greco LSPOK 4 ueteri Obd 7 in quam]
lam quae sequuntur quid opus est dicere?per hanc quippe impietatem
illi homines — illi, inquam, homines, qui per creaturam creatorem
cognoscere potuerunt — quo prolapsi, cum deus superbis resistit,
atque ubi demersi sintmelius ipsius epistolae consequentia docent,
20 Iob 28, 28 21 Rom. 1, 22 25 cf. Rom. 1, 26. 27 cf. lac. 4, 6.
I Petr. 5, 5 post gloriam exp. sua L, eras. P incorrubtibilis
L incorruptiuilis 0 4 ignoros Km1 5 detenuerint (n fin. s.l.m3) L
detinuerit SG detinerent OK et s.l.m3L,om.SPGCTbd quia uero d 8 dicit
(x s. c)P intellegentia LmlSP inuisiuilium Oml 9 sicut Km2d
ingentiaO praestiterunt Lm1SPG 10 qua LmlPGb quiaS 11 sicut] ut b
13 uanitatis P 14 superbia LmlSPmlG 15 deprecabatur b 16 cantor d
17 incommutabiles Kml 19 qL 22 tribuentis S
23 iamq: Oml 25 resistit (a s. KTa.c.b,om.LSP
exponendam suscepimus, sed eius maxime testimonio demonstrare,
quantum possumus, nitimur non in eo nos diuinitus adiuuari
ad operandam iustitiam, quod legem deus dedit plenam bonis sanctisque
praeceptis, sed quod ipsa uoluntas nostra, sine qua operari bonum
non possumus, adiuuetur et erigatur inpertito spiritu gratiae, sine
quo adiutorio doctrina illa littera est occidens, quia reos potius praeuaricationis
tenet quam iustificat impios. nam sicut illis per creaturam
cognitoribus creatoris ea ipsa cognitio nihil profuit ad salutem, quia
cognoscentes deum non sicut deum glorificauerunt aut
gratias egerunt dicentes se esse sapientes, ita eos, qui per
legem dei cognoscunt quemadmodum sit homini uiuendum, non iustificat
ipsa cognitio, quia suam iustitiam uolentes constituere
iustitiae dei non sunt subiecti.
illa gloriatio, et lex fidei, per quam excluditur, quo inter
se differant operae pretium est considerare, si tamen ualemus aduertere
atque discernere. cito enim quisque dixerit legem operum esse
in Iudaismo, legem autem fidei in Christianismo, propterea quia
circumcisio ceteraque opera talia legis sunt, quae christiana iam
disciplina non seruat. sed quantum fallat ista discretio, iam
diu quidem est ut molimur ostendere et acutis ad dinoseendum
tibique potissimum ac talibus fortasse iam ostendimus; uerum
tamen, quoniam res magna est, non incongruenter in ea
manifestanda pluribus etiam atque etiam testimoniis inmoramur.
ipsam enim dicit legem, ex qua nemo iustificatur, quam
dicit subintrasse ut abundaret delictum, quam tamen ne
quisquam ob hoc imperitus argueret et sacrilegus accusaret, defendit
1 commcmorantur zb epistulam S 2 quantum possumus demonst. b
3 non] nos Lml G in eo] ideo 0 adiunari diuinitus b 5 nostra sine qua s.l.O
6 inpertitu LmlSP impartitu G impartitod gratiae spiritu L 8 iustificet b
9 creatoris om.zb 10 cognoscemtes Lml 12 dci om.zbd 13 qui z qua b
Quid igitur interest? breuiter dicam. quod operum lex minando
imperat, hoc fidei lex credendo impetrat. illa dicit: non concupisces,
ista dicit: cum scirem quia nemo esse potest continens,
ni si deus det, et hoc ipsum erat sapientiae, scire
cuius esset hoc donum, adii dominum et deprecatus sum.
ipsa est illa sapientia, quae pietas uocatur, qua colitur pater
luminum, a quo est omne datum optimum et omne donum
perfectum. colitur autem sacrificio laudis actionisque gratiarum,
ut cultor eius non in se ipso, sed in illo glorietur. ac per hoc
lege operum dicit deus: \'fac quod iubco\', lege fidei dicitur deo:
\'da quod iubes\'. ideo enim iubet lex, ut admoneat quod faciat fides.
id est ut cui iubetur, si nondum potest, sciat quid petat; si autem
continuo potest et oboedienter facit, debet etiam scire quo donante
possit. non enim spiritum huius mundi accepimus, ait
idem ipse constantissimus gratiae praedicator, sed spiritum qui
ex deo est, ut sciamus quae a deo donata sunt
Hab. 2, 4 etc. 12 Rom. 7, 7 14 Ex. 20,17 15 Sap. 8, 21 19 cf. Iac. 1,17
21 cf. II Cor. 10,17 26 I Cor. 2, 12 om. LmlSPG 2 iudicium iustum] damnatio iusta zb
3 tam] iamO, om. zb 4 et apostolica om. zb 5 habe.t 0 7 iam om. zd
9 ideo nemo extra iustificatur b 11 nun quid S 12 ipse Om1 13 quid
ita corripere atque corrigere uideatur apostolus, ut legis nomine eandem
circumcisionem appellet ceterasque eiusmodi legis obseruationes,
quas tamquam umbras futuri iam nunc respuunt Christiani id tenentes
quod per illas umbras figurate promittebatur, tamen legem, ex
qua neminem dicit iustificari, non tantum in illis sacramentis, quae
habuerunt promissiuas figuras, uerum etiam in illis operibus
uult intellegi, quae quisquis fecerit iuste uiuit; ubi est et illud: non
concupisces. atque ut hoc quod dicimus fiat planius, ipsum Decalogum
uideamus. certe enim legem Moyses ministrandam populo
accepit in monte, scriptam in lapideis tabulis digito dei. haec decem
praeceptis constringitur, ubi nihil de circumcisione mandatum est,
2, 17-29 21 cf. Col. 2,17 25 Ex. 20, 17 27 cf. Ex. 31, 18. Deut. 9, 10
28 cf. Ex. cap. 20. Ltnl 5 iustitiam om. zb 6 magis uidetur zb 8 atribuit C
quamuis—habeat in mg. m2O 9 alt. habet zCPbd iam om. zd 10 nec K
Quamuis euidentius eo ipso loco ad Corinthios, ubi ait: littera
occidit, spiritus autem uiuificat. non aliam uelit intellegi
litteram quam ipsum Decalogum in illis duabus tabulis scriptum.
sic enim dicit: quoniam estis epistola (!Christi ministrata
per nos, scripta non atramento, sed spiritu dei uiui, non
in tabulis lapideis, scd in tabulis cordis carnalibus. confidentiam
autem talem habemus per Christum ad deum,
non quia idonei sumus cogitare aliquid quasi ex nobismet
ipsis, sed sufficientia nostra ex deo est, qui et idoneos
nos fecit ministros noui testamenti non litterae, sed spiritus;
littera enim occidit, spiritus autem uiuificat. si
autem ministratio mortis in litteris figurata lapideis
facta est in gloria, ita ut non possent intendere filii
3 a om. O sine] super b, ilem l.4.5 4 aliisque] atque (at s.l.)O pullis K
dis LmlOml deum uerum zb 6 deferendum 0 homicidii Oml 7 adultcris P
quid] qiis S8 obscruare b 9 scribta (sic fere semper)Lm1 10 abolitorum
(a exo) 0 11 sacramentorum s.l.Om2 id om.zOTbd putabimus (b ex u m2) K
imputabimus T 15 chorintios L 18 xpi cpistola zb epistulae T epistula SO
19 non atramcnto scripte 6 20 pr. in om. K 22 simus zOm2\'Tbd aliquidn
nobis Km2d23 et om.zbd 24 litteraSOKCm1Tb spu OKCmlb spm T. cf. 184,
5 . 1S9,3 25 alltem] uero
Quem totum locum adtende et uide utrum quicquam propter
circumcisionem uel sabbatum uel quid aliud umbratilis sacramenti,
ac non totum propter hoc dicat, quod littera prohibens peccatum non
uiuificat hominem, sed potius occidit augendo concupiscentiam et
iniquitatem praeuaricatione cumulando, nisi liberet gratia per legem
fidei quae est in Christo Jesu, cum diffunditur caritas in cordibus
nostris per spiritum sanctum, qui datus est nobis. cum enim dixisset:
ut seruiamus in nouitate spiritus et non in uetustate
litterae, quid ergo dicemus? inquit. lex peccatum est? absit.
sed peccatum non cognoui nisi per legem. nam concupiscentiam
nesciebam, nisi lex diceret: non concupisces.
occasione autem accepta peccatum per mandatum operatum
est in me omnem concupiscentiam: sine lege enim
peccatum mortuum est. ego autem uiuebam aliquando
sine lege, adueniente autem mandato peccatum reuixit.
ego autem mortuus sum et inuentum est mihi mandatum,
quod erat in uitam, hoc esse in mortem. peccatum enim
occasione accepta per mandatum fefellit me et per
illud occidit. itaque lex quidem sancta et mandatum
sanctum et iustum et bonum. quod ergo bonum est, mihi
factum est mors? absit. sed peccatum ut appareat peceatum,
per bonum mihi operatum est mortem,
ut fiat super modum peccans peccatum per
mandatum. scimus enim. quia lex spiritalis
est: ego autem carnalis sum uenundatus sub
peccato. quod enim operor, ignoro; non enim
quod uolo, hoc ago, sed quod odi, illud facio.
si autem quod uolo, hoc facio, consentio legi,
quoniam bona. nunc autem iam uon ego operor
1 quidquam GOTd 2 umbrat illis Kml sacramenti∗ T 5 praeuaricatione
G funditur b caritas s. ras. Sm1, om. Pb 10 eognoui (cogno
s. ras. m3) L post cognoui4 fcre litl. eras. P 12 autom om. zb 14 ost]
erat(M 17 uita LmlSPOb esse*0 morte LmlSPGb 20 factum
rst mihi Td 22 operatum est mihi b 23 fiat (a in ras. m2) L supraOb
26 peccata SG 27 ago] facio K sed—l. 28 facio in mg. Km2 28 hoc om. b
consentia SO 29 bona est-CTb non iam d
Apparet igitur litterae uetustatem, si desit nouitas spiritus,
reos facere potius cognitione peccati quam liberare a peccato. unde
et alibi scriptum est: qui apponit scientiam, apponit
dolor e m, non quia ipsa lex malum est, sed quia mandatum
bonum habet in littera demonstrante, non in adiuuante spiritu. quod
mandatum si fit timore poenae, non amore iustitiae, seruiliter fit,
non liberaliter et ideo nec fit. non enim fructus est bonus, qui de
caritatis radice non surgit. porro autem si adsit fides, quae per
dilectionem operatur, incipit condelectari legi dei secundum interiorem
hominem, quae delectatio non litterae, sed spiritus donum
sent. ex Aug. delib. (LI 463 51) 25 rf. Gal. 5, 6 26 cf. Rom. 7, 22 add. id OKC in me habitat OKC 3 enim] autem 0 4 post pr.
non s.l.m2 inuenio K 5 malum—nolo om.T 8
quae in Christi euangelio reuelata est dispensatione temporum
ordinatissima, sicut deus nouit cuncta disponere. et fortasse ad illud
ipsum eius latibulum pertinet, quod in eo Decalogo, qui datus
est in monte Sina, hoc solum praecepto figurato occultatum est.
quod ad sabbatum pertinet. sabbatum autem dies sanctificationis
est. nec uacat. quod inter omnia opera, quae fecit deus, illic primo
sanctificatio sonuit. ubi ab omnibus operibus requieuit, unde
nunc non est disserendi locus. uerum tamen, quod rei de qua agitur
satis esse arbitror, non frustra illo die populus ab omni opere seruili
abstinere praeceptus est, quo significatur peccatum, nisi quia non
peccatum sanctificationis est, hoc est muneris dei per spiritum sanctum,
quod in lege, quae duabus lapideis tabulis conscripta est, solum
inter cetera in umbra figurae positum est, in qua ludaei sabbatum
obseruant, ut hoc ipso significaretur tempus tunc fuisse occultandae
gratiae, quae nouo testamento fuerat per Christi passionem tamquam
scissione ueli reuelanda; cum enim transieris.
inquit, ad Christum, auferetur uelamen.
autem spiritus domini, ibi libertas. hic
autem spiritus dei, cuius dono iustificamur, quo fit in
nobis ut non peccare delectet, ubi libertas est, sicut praeter
hunc spiritum peccare delectat, ubi seruitus, a cuius
operibus abstinendum, id est spiritaliter sabbatizandum, est, hic
10 cf. Ex. 20,11 12 cf. Gen. 2, 3 14 cf. Ex. 20, 10 17 cf. Ex. 24, 12
20 cf. Matth. 27, 51 21 II Cor. 3, 16 23 II Cor. 3,17 om. S 2 in fin. om. O 3 mntata ex mutatur O 5 post gral ia
eras.que ̢ O ueteriO
distat, quod ibi populus accedere ad locum, ubi lex dabatur, horrendo
terrore prohibetur, hic autem in eos superuenit spiritus
sanctus, qui eum promissum expectantes in unum fuerant congregati;
ibi in tabulis lapideis digitus dei operatus est, hic in cordibus
hominum. ibi ergo lex extrinsecus posita est, qua iniusti
terrerentur, hic intrinsecus data est, qua iustificarentur. nam: non
adulterabis, non homicidium facies, non concupisces
et si quod est aliud mandatum—
quod utique in illis tabulis scriptum est — in hoc, inquit, sermone
recapitulatur, in eo quod diliges proximum
11 m 111 u m tamquam t e ipsum. dilectio proximi
malum non operatur. plenitudo autem
legis caritas. haec non in tabulis conscripta lapideis,
5 cf. Gal. 5, 6 7 cf. Ex. c. 12 10 Esai. 53, 7 12 cf. Act. 2,1—4
15 cf. Ex. c. 19 17 Act. 2,1 20 Rom. 13, 9. 10 om. 0 conscribtae (con s.l.m2) K digito (us s. o) P, LmlSG 4 pr.
dei om. Pb 5 dilcctione T 6 ibidemque
Vide nunc quemadmodum consonet ista discretio illis
apostolicis uerbis, quae paulo ante ob aliud commemorata et diligentius
pertractanda distuleram. manifestati, inquit, quoniam
estis epistola Christi ministrata per
nos, scripta non atramento, sed spiritu dei
uiui, non in tabulis lapideis, sed in tabulis
cordis carnalibus. ecce quemadmodum ostendit, quia
illud extra hominem scribitur, ut eum forinsecus terrificet, hoc in
ipso homine, ut eum intrinsecus iustificet. carnales autem tabulas
cordis dixit non carnalis prudentiae, sed tamquam uiuentes sensumque
habentes in conparatione lapidis, qui sine sensu est. et quod
paulo post dicit, quod non poterant intendere filii Israhel usque
in finem uultus Moysi et ideo eis per uelum loquebatur, hoc significat,
quia littera legis iustificat neminem, sed uelamen positum
est in lectione ueteris testamenti, donec ad Christum transeatur
et auferatur uelamen, id est transeatur ad gratiam et intellegatur
ab ipso nobis esse iustificationem, qua faciamus quod iubet. qui
propterea iubet, ut in nobis deficientes ad illum confugiamus. ideo
uigilantissime cum dixisset: confidentiam talem habemus
per Christum ad deum, ne nostris hoc uiribus
19 cf. II Cor. 3, 7. 13 22 cf. II Cor. 3,16 26 II Cor. 3, 4-6 1 est om. S 4 prudentia T carniO quū 0 7 et in spiritus T
10 manifestata Km1 11 cpistula SPmlO epistole—ministrate—scripte b
12 scripta om. K 15 hominum
gratia posita est, id est littera ista extra
hominem scripta, propterea eam et ministrationem mortis et ministrationem
damnationis appellat; hanc antem, id est nouitestamenti,
ministrationem spiritus et ministrationem iustitiae dicit, quia per
donum spiritus operamur iustitiam et a praeuaricationis damnatione
liberamur. ideo illud euacuatur, hoc manet, quoniam terrens
paedagogus auferetur, cum timori successerit caritas; ubi enim
spiritus domini li bertas. hanc autem ministrationem
non ex meritis nostris, sed ex misericordia esse sic dicit:
propter quod habentes ministrationem hanc
sicut misericordiam consecuti non infirmemur,
sed abiciamus occulta confusionis
non ambulantes in astutia neque dolo adulterantes
uerbum d e i. hanc astutiam et dolum hypocrisin
uult intellegi, qua uolunt iusti uideri superbi. unde et in illo
psalmo, quem ad huius ipsius gratiae testificationem commemorat
idem apostolus: beatus, inquit, cui non inputauit
dominus peccatum neque est in ore eius
dolus. haec est humilium sanctorum confessio, non se iactantium
esse quod non sunt. et paulo post non enim nosmetipsos.
18 II Cor. 4, 1. 2 25 Rom. 4, 8. Ps. 31,2 28 II Cor. 4,5. 6 zbd simus LSGb aliquid] add. a nobis zTbd, cf. 177. 22
3 nobis (om. met ipsis) K 5 non littera sed spu O, cf. 177, 24 6 autem] uero
KCT 8 qui C sicut lex alibi dicit CT 10 eam om. K 12 pr. ininit
ratione T 15 pedagogus Sr timore Lm1 timoris Cm1T 16 ibi om. T 17dicit
sola christiana est, neque quisquam, cum uerecundatus fuerit dicere
per nos ipsos fieri nos iustos non hoc in nobis operante gratia dei,
quia uidet hoc a fidelibus et piis ferri non posse cum dicitur, ad
hoc se conuertat, ut dicat ideo sine operatione gratiae dei nos
iustos esse non posse, quia legem dedit, quia doctrinam instituit,
quia bona praecepta mandauit. illa enim sine adiuuante spiritu
procul dubio est littera occidens; cum uero adest uiuificans spiritus,
18 II Cor. 5, 21 1 inquit om. b p ̄dicamus m2 ex indicamus L sed s.l.Om2 xpm s.l.Lm2
dum nrm Tb 2 nos autem om. T 4 et claruit 0
Inspice hoc paululum et in eo testimonio quod per prophetam
de hac re praeclarissimum editum est: eeee dies
uenient, dicit dominus, et consum mabo super
domum Israhel et super domum Iuda testamentum
nouum 11 o n secundum testamentum.
quod feci patribus eorum in die, qua adprehendi
manum eorum, ut eicerem eos de terra
Aegypti, quia ipsi non perseuerauerunt in
testamento m e o, e t ego neglexi e o s, dicit
dominus. quia hoc testamentum est quod
ordinabo domui Israhel: post dies illos, dicit
dominus, dabo leges meas in cor illorum et
in mente eorum scribam eas; et ero eis in
deum et ipsi erunt mihi i n populum. et non
docebit unusquisque ciuem suum et unusquisque
fratrem suum dicens: cognosce dominum
u m, quia omnes cognoscent me a minore
usque ad maiorem eorum, quia propitius ero
iniquitati eorum et peccata eorum non memoraborultra.
quid ad haec dicemus? nempe in ueteribus libris
aut nusquam aut difficile praeter hunc propheticum locum legitur
facta commemoratio testamenti noui, ut omnino ipso nomine
appellaretur. nam multis locis hoc significatur et praenuntiatur
futurum, sed non ita, ut etiam nomen legatur expressum. considera
igitur diligenter quam differentiam inter duo testamenta,
id est netus et nouum, deus esse testatus sit.
Cum dixisset: non secundum testamentum,
quod feci patribus eorum in die, qua
Gml 3 quo SG 4 ac T edi.tum C edictum zTbd
5 ueniunt PGTd 6 isrl LSP 7 non sec. test. om. Oml 8 feci*K 9 eicerem]
educerem zd cf. 187,1.188,10 13 isrl L illos dies d 14 meas om. Kml
15 eos Lm1T illis b 16 milii erunt zb 18 dm Lm1 22 dicemus m2 ex
illud uetus, hoc nouum, cum lex eadem inpleatur per testamentum
nouum, quae dixit in uetere: non concupisces ? quia
ipsi, inquit, non perseuerauerunt in testamento
meo, et ego neglexi eos, dicit dominus. ergo
propter ueteris hominis noxam, quae per litteram iubentem et
minantem minime sanabatur, dicitur illud testamentum uetus,
hoc autem nouum propter nouitatem spiritus, quae hominem nouum
sanat a uitio uetustatis. denique adtende quod sequitur et uide
quanta luce fiat perspicuum, quod sibi fidentes nolunt homines
intueri. quia hoc testamentum est, inquit, quod
ordinabo domui Israhel: post dies illos, dicit
dominus, dabo leges meas in cor illorum et
i n m e n t e es o r u m s c r i b a m c a s. ecce est unde apostolus
ait, quod supra commemorauimus: non in tabulis lapideis,
sed in tabulis cordis, quia non atramento,
sed spiritu dei uiui. nec ob aliud arbitror
38 (31), 33 25 II Cor. 3, 3 b 2 damnabit T in carne om. Oml post carne ra*.
9 fere litt. in L iustitiae P 8 secudum O
cordibus nisi ipsa praesentia spiritus sancti, qui est digitus dei,
quo praesente diffunditur caritas in cordibus nostris, quae plenitudo
legis est et finis praecepti? nam quia ueteris testamenti promissa
terrena sunt, licet — exceptis sacramentis, quae umbrae
erant futurorum, sicut est circumcisio et sabbatum et aliae dierum
obseruationes et quarundam escarum cerimoniae et multiplex
sacrificiorum sacrorumque ritus, quae uetustati carnali lege iugoque
seruili congruebant — talia contineat praecepta iustitiae,
qualia nunc quoque obseruare praecipimur, quae maxime duabus
illis tabulis sine figura adumbratae significationis expressa sunt,
sicuti est: non adulterabis, non homicidium
facies, non concupisces et si quod est aliud
mandatum, quod in hoc sermone reeapitulatur:
diliges proximum tuum tamquam te
ipsum, tamen, quia in eo, sicut dixi, promissa terrena et temporalia
recitantur, quae bona sunt huius corruptibilis carnis, quamuis
eis sempiterna atque caelestia ad nouum scilicet testamentum
11 ct. Rom. 5, 5 cF. Rom. 13, 10 12 cf. I Tim. I, 5 13 cf. Col. 2, 17
15 cf. Retract. 20 Rom. 13, 9 L 3 littera O spiritu GO 4 ipsa ̄ K ista T prophetia T 7 eorum om. b
deum et ipsi erunt mihi in populum. hoc est
illud, quod deo ait ille: mihi autem adhaerere deo
bonum est. ero, inquit, illis in deum et ipsi erunt
mihi p u lus. quid hoc bono melius, quid hac felicitate
felicius uiuere deo, uiuere de deo, apud quem est fons uitae et in
cuius lumine uidebimus lumen? de hac uita dicit ipse dominus:
haec est autem uita aeterna. ut cognoscant
unum uerum deum et quem misisti Iesum 15
C h ristum, id est te et quem misisti Iesum Christum unum
uerum deum. hoc enim et ipse promittit dilectoribus suis dicens:
qui diligit Ille, mandata mea custodit; et qui
diligit me, diligitur a patre meo. et ego diligam
eum et ostendam me ipsum illi, utique in
forma dei, in qua aequalis est patri, non in forma serui, in qua se
et impiis ostendebat. tunc enim fiet quod scriptum est: tollatur
impius, ut non uideat claritatem domini, quando
ibunt sinistri in ignem aeternum, iusti autem in uitam aeternum.
quae uita aeterna, sicut commemoraui, definita est ea esse, ut
cognoscant unum uerum deum. hinc dicit et Iohannes: dilectissimi,
filii dei sumus, et non dum apparuit
quod erimus. scimus, quia cum apparuerit,
similes ei erimus, quoniam uidebimus eum
12 cf. Rom.6,11 cf.Ps.35,10 14 Ioh. 17,3 18 Ioh. 14, 21 21 cf. Phil. 2,6.7
22 Esai. 26,10 24 cf. Matth. 25,46 25 cf. Ioh. 17, 3 26 I Ioh. 3, 2 def. L CTd 2 intelligentie b 3 dabo Cd 5 terrendum Oml
formidatur*os (h eras.) 0 6 dilectorus Km1 7 ad 1 addidit K atdidit G
eis] illis O 9 de deo ait Ob 10 illis inquid (t) SP in om. S 11 in populum T
14 au ̄ s. l. P 17 uerum deum]
futura est, quid hoc ant quantum est? si quidem apostolus ad illa
ineffabilia qualecumque adhibens de notis rebus exemplum paruulam
aetatem uirili conparauit aetati: cum essem, inquit,
paruulus, quasi paruulus loquebar, quasi paruulus
sapiebam, quasi paruulus cogitabam;
cum autem factus sum uiri, quae paruuli erant
deposui. cur autem hoc dixerit consequenter ostendens: ui d emus,
inquit, nunc per s peculum in enigmate,
tunc autem facie ad faciem; nunc scio ex
parle, tunc autem cognoscam sicut et cognitus
sum.
pertractamus, hoc additur, ut in eo merces, in co finis, in
eo perfectio felicitatis, in eo beatae aeternaeque uitae summa
consistat. cum enim dixisset: et ero illis in deum et
ipsi erunt mihi populus, continuo addidit: et non
docebunt unusquisque ciuem suum et unusquisque
fratrem suum dicens: cognosce dum
i num, quia omnes cognoscent me a mi nore
usque ad mai orem eorum. nunc certe iam tempus
est testamenti noui, cuius per prophetam est facta promissio per
haec uerba, quae ex illa prophetia commemorauimus. cur ergo
adhuc dicit unusquisque ciui suo et fratri suo: cognosce
38 (31), 33. 34 27 Hier. 38 (31), 34 2 imagine S i∗maginem O 5 a uoce si quidem inc. fol. 181a L 6 effabilia P
inefabilia OK rebus notis b 7 comparaui Tml 8 paruolus L bis
quasi paruulus loquebar om. T loquebar quasi paruulus om. U 9 cogitauam
Om1 10 euacuaui ea quae paruuli erant 0 euac. quae eraut paru. K eu. ea
quae p. e. CT doposui ea quae p: e. d 12 nunc iquit (iquit s. l.) L aenigmate
HGCT 18 aeternaque Om1 summę (e) Cm1T 19 pr. et om. O 20 mhi erunt z
in populo 0 21 docebitGrbd, cf. 186, 17. 192, 9 22 dm 0 23 a maioreminorem
K 24 *eorum K, om. b 25 per s. I. Om2 facta est bd 26 prophetiam
G commemorabimus Oml quur LO
eius ipsa sit praedicatio, ut hoc ubique dicatur? nam unde se
apostolus gentium dicit esse doctorem, nisi quia hoc fit quod ipse
ait: quomodo inuocabunt in quem non crediderunt
? aut quomodo credunt quem non audierunt
? quomodo autem audient sine praedicante?
cum ergo nunc ista praedicatio usquequaque crebrescat,
quomodo tempus est testamenti noni. de quo propheta dixit: e t
non docebit unusquisque ciuem suum et unusquisque
fratrem suum dicens: cognosce dominum,
quia omnes cognoscent me a minore
usque ad maiorem eorum, nisi quia eiusdem testamenti
noui aeternam mercedem, id est ipsius dei beatissimam
contemplationem, promittendo coniunxit?
Quid ergo est \'omncs a minore usque ad maiorem eorum\'
nisi omnes pertinentes spiritaliter ad domum Israhel et ad domum
Iuda, hoc est ad filios Isaac, ad semen Abrahae? ipsa est enim
promissio, qua ei dictum est: in Isaac uocabitur tibi
semen. non enim qui filii carnis, hi filii dei,
sed filii promissionis deputantur in semen.
promissionis autem uerbum hoc est: ad hoc
tempus ueniam et erit Sarrae filius. non
solum autem, sed et Rebecca ex ulto concubitu
habens Isaac patris nostri. de nondum
enim i m natis neque qui aliquid operati fuerint
boni aut mali, ut secundum electionem propositum
dei maneret, non ex operibus, sed
ex uocante dictum est e i quia maior seruiet
minori. haec est domus Israhel uel domus Iuda propter Christum,
qui uenit ex tribu Iuda, domus filiorum promissionis, hoc est non
5 credent GTbd 6 audiant O 7 usqu*equaque 0
crebescat S crescebat (exp. m2)K 8 de qua b 13 nobi C 15 est ergo b
16 Israhel—domum in mg. Km2 17 sem Oml habrahae LK
Sicut ergo lex factorum scripta in tabulis lapideis mercesque
eius terra illa promissionis, quam carnalis domus Israhel, cum
ex Aegypto liberata esset, accepit, pertinet ad testamentum uetus,
ita lex fidei scripta in cordibus mercesque eius species contemplationis,
quam spiritalis domus Israhel ab hoc mundo liberata
pertinet, pertinet ad testamentum nouum. tunc fiet quod apostolus
dicit: siue prophetiae, euacuabuntur, sine linguae,
cessabunt, siue scientia, euacua bitur,
illa scilicet paruulorum scientia, in qua hic uiuitur, quae ex parte
est per speculum in enigmate. propter hanc enim necessaria est
praeteritis, cum adhuc praeteritis futura succedunt; propter hanc
linguae, id est multiplicitas significationum, cum ex alio atque alio
aliud atque aliud admonetur, qui nondum aeternam lucem perspicuae
ueritatis mente purgatissima contemplatur. cum autem
uenerit quod perfectum est et totum hoc quod
ex parte est fuerit euaeuatum, tunc uerbum, quod adsumpta carne
carni apparuit, ostendet se ipsum dilectoribus suis; tunc erit uita
aeterna. ut cognoscamus unum uerum deum; tunc similes ei erimus,
quoniam tunc cognoscemus sicut et cogniti sumus; tunc
non docebit unusquisque ciuem suum aut
fratrem suum dicens: cognosce dominum;
omnes enim cognoscent cum a minore usque ad
maiorem eorum. quod multis modis intellegi potest: siue
quia et illic quisque sanctorum tamquam stella ab stella
differt in gloria — nec ad rem quicquam interest, utrum
cf. I Ioh. 3, 2 21 cf. I Cor. 13, 12 Hier. 38 (31), 31, cf. Hebr. 8, 11
26 cf.I Cor. 15, 41 (ionis in mg. m3) 0 7 ab] ad S 8 perciperet b dicit
apostolus d 9 prophetae Km1 prophetiae-siue om.0 10 scientiae euacuabuntur
K 11 hic om. K 12 aenigmateSG necessarie sunt b 13 prophetiae Pb
14 multipliratasG 15 atque aliud om. Oml ammoneturOC ammoneatur K
16 purgatissime Om1 18 uerbum om. zbd quod (q tn2 ex a) L qui Pm2 quid b
adsumta L 19 ostendit Lm1SG ei erit b 20 similjces S 21 pr. tunc s. I. Om2
22 ciue G 23 dicente Km1 dm 0 26 stella s. 1. Om2 ab stella in mg.
Lm2 a stella
quod tanto molimine conor ostendere, cum testamentum nouum
propheta promitteret non secundum testamentum quod prius
factum est populo Israhel ex Aegypto liberato, nihil eum de sacrificiorum
uel quorumque sacramentorum commutatione dixisse,
quamuis I\'t ipsa sine dubio fuerat secutura, sicut secutam uidemus,
quod multis aliis locis eadem prophetica scriptura testatur, sed
tantummodo istam commendasse distantiam, quod leges suas
daturus esset deus in mentem eorum, qui pertinerent ad hoc testamentum,
et eorum scripturus in cordibus — unde apostolus sumpsit
non atramento, sed spiritu dei uiui, non in
tabulis lapideis, sed in tabulis cordis carnalibus
— sempiternamque mercedem iustificationis huius non
terram de qua pulsi sunt Amorrei et Cethei et aliae gentes, quae ibi
I\'b 2 a minore-maiorem l\'b nihil inter s. 1. Om2
3 intelleximus Lml 4 lumen om. C 5 incomutauile Oml 6 maiores—priores
cum enim gentes, quae legem non habent,
naturaliter quae legis sunt faciunt, hi legem
non habentes ipsi sibi sunt lex, qui ostendunt
opus legis scriptum in cordibus suis,
ne uideatur non esse certa distantia noui testamenti, quod leges
suas dominus in cordibus populi sui se scripturum esse promisit,
9 Ioh. 15, 5 10 cf. Ioh. 15,1—5 16 cf. Phil. 2, 13 18 cf. I Cor. 3, 7
cf. Rom. 5, 5 21 Rom. 2, 14. 15 2 deus— diligunt in mg. Om2 sit om. G
3 non nisi] nisi b 4 dimittanturs cognosc**ent L cognoscet Om1 6 iniquitates
Lm1 7 peccatorū Lm2 8 ergo s. del. enimOm2 10 aiebat (i in ras.) 0 11 ergo b
apparentO apparetC distantiaę K 13 extrinsecusb ∗ibique(c eras.)S
14 delector Lm1 Km1 delecatorb uiuifantemO 15 adiubet C 18 diffundo L
An forte eas gentes commemorauit apostolus scriptam
habere in cordibus legem, quae ad nouum pertinent testamentum ?
ad hoc enim unde uenerit, intuendum est. primo euangelium commendans
ait: uirtus enim dei est salutem omni
credenti, Iudaeo primum et Graeco. iustitia
enim dei in eo reuelatur ex fide in fidem,
sicut scriptum e s t: iustus autem ex fide uiuit.
deinde loquitur de illis impiis, quibus propter superbiam nec cognitio
dei profuit, quia non sicut deum glorificauerunt aut gratias
egerunt. inde transit ad eos, qui iudicant et agunt talia, qualia
20 condemnant, nimirum propter Iudaeos, qui de lege dei gloriabantur,
quamuis adhuc eos nominatim non exprimat, et in eo dicit: ira
et indignatio, tribulatio et angustia in omnem
animam hominis operantis malum, Iudaei
primum et Graeci; gloria autem et honor et
pax omni operanti bonum, Iudaeo primum
et Graeco. non est enim personarum acceptio
(n s. I, da in mg.) P 2 dicit KC 3 aue*tere P auertere a
ueteriOCb nouo (u s. jin. o) P ueteriOb 41ege0ml nona LmlSO
6 qm m2 ex quo L 7 faciant b quasi iam] quasdā LPG quosdā Sb illa h
ueteri b scmper p*otiores 0
Neque enim contra se ipsum diceret, quod ait: factores
legis iustificabuntur, tamquam per opera, non per
gratiam iustificentur, cum dicat gratis iustifieari hominem per
fidem sine operibus legis nihilque aliud uelit intellegi in eo quod
dicit \'gratis\', nisi quia iustificationem opera non praecedunt. aperte
quippe alibi dicit: s i gratia, non ex operibus; alioquin
gratia iam non est gratia. sed sic intellegendum
est factores legis iustificabuntur, ut sciamus aliter
eos non esse factores legis, nisi iustificentur, ut non iustificatio
factoribus accedat, sed ut factores iustificatio praecedat. quid est
enim aliud \'iustificati\' quam \'iusti facti\', ab illo scilicet qui iustificat
impium, ut ex impio fiat iustus? si enim ita loqueremur, ut diceremus
\'homines liberabuntur\', hoc utique intellegeretur eis, qui iam
homines essent, accedere liberationem; si autem diceremus \'homines
creabuntur\', non utique intellegeretur eos creari qui iam homines
erant, sed ipsa creatione homines fieri. ita si dictum esset
\'factores legis honorabuntur\', recte non acciperemus nisi honorem illis
qui iam essent factores legis accedere; cum uero dictum est factores
legis iustifica buntur, quid aliud dictum est quam
\'iusti iustificabuntur\' ? factores enim legis utique iusti sunt. ac per
hoc tantundem est, ac si diceretur \'factores legis creabuntur\', non
quia erant, sed ut sint, ut sic intellegerent etiam Iudaei legis auditores
indigere se gratia iustifieatoris, ut possint esse factores. aut
certe ita dictum est \'iustifieabuntur\',ac si diceretur\'iustihabebuntur,\'
\'iusti deputabuntur\', sicut dictum est de quodam: ille autem
uolens se iustificare, id est ut iustus haberetur et
deputaretur. unde aliter dicimus \'deus sanctificat sanctos suos\',
3, 24 cf. Rom. 4, 5 25 Luc. 10, 29 1 enims. I. Km2 3 gratiaSG 4 nihil Lm1 SPGbd intellegi uelitO
uolid SG uolens d 6 ex gloria b iam ante non add. bd 8 eos aliter zbd
11 quam instificati Lm1 SGOKm1C 13 qui bisK hom. iam b 15 iam homines
Si ergo gentes commemorans naturaliter quae legis sunt .
facientes et scriptum habentes opus legis in cordibus illos intellegi
uoluit, qui credunt in Christum, quia non sicut Iudaei praemissa
sibi lege ueniunt ad fidem, non est cur eos conemur discernere ab
his quibus dominus per prophetam promittens testamentum nouum
dixit leges suas se scripturum in cordibus eorum, quia et ipsi per
insertionem, quam oleastro praestitam dicit, ad eandem oleam, hoc
est ad eundem dei populum, pertinent, potiusque concordat prophetico
etiam hoc apostolicum testimonium. ut hoc sit pertinere
ad testamentum nouum legem dei habere non in tabulis. sed in
cordibus scriptam, hoc est intimo affectu iustitiam legis amplecti,
ubi fides per dilectionem operatur, quia ex fide iustificat
gentes deus, quod scriptura praeuidens praenuntiauit Abrahae
dicens: in semine tuo benedicentur omnes
g e 11 t c s, ut per hanc promissionis gratiam oliuae insereretur
oleaster et fierent fideles gentes filii Abrahae in semine Abrahae,
quod est Christus, sectantes eius fidem, qui non accepta in
tabulis lege nondumque habens ipsam circumcisionem credidit i t
deo et deputatum est illi ad iustitiam. ac sic
tale erit hoc quod de eiusmodi gentibus dixit apostolus,
quod opus legis scriptum habeant in cordibus suis, quale
est illud ad Corinthios: non in tabulis lapideis,
sed i n tabulis cordis carnalibus. ita enim fiunt
11,24 16 cf. Gal. 5, G cf. Gal.3, 8 18 Gcn. 22,1setc. 20 cf. Gal. 3,16
22 Gen. 15, 6. Rom. 4, 3 25 cf. Rom. 2,15 26 II Cor. 3, 3 in mg. 0m2 autem om. b nam om. LSPb
2 illos ex ille G fecit
sunt facere, non spiritu dei, non fide, non gratia. hoc enim agit
spiritus gratiae, ut imaginem dei, in qua naturaliter facti sumus,
instauret in nobis. uitium quippe contra naturam est, quod utique
sanat gratia, propter quam deo dicitur: miserere mei, sana
ani mam meam, quoniam peccaui tibi. proinde
naturaliter homines quae legis sunt faciunt; qui enim hoc non
faciunt, uitio suo 11011 faciunt. quo uitio lex dei est deleta de cordibus
ac per hoc uitio sanato, cum illic scribitur, fiunt quae legis
sunt naturaliter, non quod per naturam negata sit gratia, sed potius
per gratiam reparata natura. per unum quippe hominem
peccatum intrauit in mundum e t per peccatum
mors et ita in omnes homines pertransiit,
i 11 quo omnes peccauerunt. et ideo quia non est
distinctio, egent gloria dei iustificati gratis per gratiam ipsius.
qua gratia in interiore homine renouato iustitia scribitur, quam culpa
deleuerat, et haec misericordia super genus humanum per Iesum
8 cf. Rom. 5, 5 9 cf. Rom. 13, 10 14 Ps. 40, 5 20 Rom. 5, 12
23 cf. Rom. 3, 22—24 SPG 2 *n (i eras.)L precisione (cis in ras. m2) L
pretiosioncS ptiosione P praecisione*0 5 circumcisione SPGb G uiri
PGm2 non est in mg. Sm2 7 post leges s. I. suas Lm2 mente (uirg. s. e fin.
eras.) L ipsorum] eorum
Si autem hi, qui naturaliter quae legis sunt faciunt, nondum
sunt habendi in numero eorum, quos Christi iustificat gratia, sed
in eorum potius, quorum etiam impiorum nec deum uerum ueraciter
iusteque colentium quaedam tamen facta uel legimus uel
nouimus uel audiuimus, quae secundum iustitiae regulam non solum
uituperare non possumus, uerum etiam merito recteque laudamus
— quamquam si discutiatur, quo fine fiant, uix inueniuntur quae
iustitiae debitam laudem defensionemue mereantur.
imago dei terrenorum affectuum labe detrita est, ut nulla in ea
uelut liniamenta extrema remanserint — unde merito dici possit
etiam in ipsa impietate uitae suae facere aliqua legis uel sapere, si
hoc est quod dictum est, quia gentes quae legem non habent, hoc
est legem dei, naturaliter quae legis sunt faciunt et quia huiusmodi
homines ipsi sibi sunt lex et scriptum opus legis habent in cordibus
suis, id est non omni modo deletum est, quod ibi per imaginem dei
cum crearentur inpressum est —, etiam sic illa differentia non perturbabitur,
qua distat a uetere testamentum nouum, eo quod per
nonum scribitur lex dei in corde fidelium, quae per uetus in tabulis
scripta est. hoc enim illic scribitur per renouationem, quod non
omni modo deletum est per uetustatem. nam sicut ipsa imago dei
renouatur in mente credentium per testamentum nouum, quam
non penitus impietas aboleuerat — nam remanserat utique id quod
anima hominis nisi rationalis esse non potest — ita etiam ibi lex
dei non ex omni parte deleta per iniustitiam profecto scribitur
renouata per gratiam. nec istam scriptionem, quae iustificatio est,
2pr. et s. l. Om2 4 hi∗LhiiSG hi qui] inquit C 7 iuste b colentium
(i s.l.) L 8 audimus LPGCd et regulam Km2 10 discutiantur zbd qua
(a ̄ in ras.m2) C 12 adoLmlSadeo(es.l.)P 13 affectū Lm1 affectuum (a//. 141incamentazbd
Quid ergo hinc apostolus efficere uoluit, quod iactantiam
cohibens ludaeorum, cum dixisset: non auditores legis
insti sunt apud deum, sed factores legis iustificabuntur,
continuo subiecit de his, qui legem non habentes
naturaliter quae legis sunt faciunt, si non illi sunt intellegendi, qui
pertinent ad gratiam mediatoris, sed illi potius, qui cum deum uerum
uera pietate non colant, habent tamen quaedam opera bona in uita
impia? an forte hoc ipso probandum credidit, quod supra dixerat,
quia non est personarum acceptio apud deum, et quod postea dixit,
quia nou ludaeorum deus est tantum, sed etiam gentium, quod quantulacumque
legis opera naturaliter insita non inuenirentur in eis,
qui legem non acceperunt, nisi ex reliquiis imaginis dei, quam non
contemnit, cum in eum credunt, apud quem non est acceptio personarum?
sed quodlibet horum accipiatur, constat gratiam dei
promissam esse testamento nouo etiam per prophetam eandemque
gratiam in eo definitam, ut scribantur leges dei in cordibus hominum
perueniantque ad eam cognitionem dei, ubi non docebit
unusquisque ciuem suum uel fratrem suum
dicens: cognosce deum, quia omnes cognoscent
eum a minore usque ad maiorem eorum. hoc
donum spiritus sancti est, quo diffunditur caritas in cordibus nostris,
caritas non quaelibet, sed caritas dei de corde puro et conscientia
bona et fide non ficta, ex qua iustus in hac peregrinatione uiuens
ad speciem quoque perducitur post speculum et enigma et quicquid
erat ex parte, ut facie ad faciem cognoscat, sicut et cognitus
est. unam enim petit a domino et hanc requirit, ut habitet in domo
13 cf. Col.3,25 16 cf. Hier. 38(31),33 17llier.38(31),34 21 cf. Rom. 5, 5
22 cf. 1 Tim. 1,5 24 cf. I Cor. 13,12 26 cf. Ps. 26, 4 S sed-habent in mg. Lm3 uerum deum 0 7 ante
tam eras. sed L quacdam om. b 8 ipse b 10 est deus zObd etiam]
tamquam non acceperit, aut ideo se putet accepisse, quia littera
extrinsecus uel ut legeretur apparuit uel ut audiretur insonuit.
nam siper legem iustitia, ergo Christus gratis
mortuus est. porro autem si non gratis mortuus est, ascendit
in altum. eaptiuauit captiuitatem et dedit dona
hominibus. inde habet quicumque habet: quisquis autem inde se
habere negat aut non habet aut id quod habet auferetur ab eo. unus
enim deus qui iustificat circum cisiouem ex fide
et praec put i um per fidem; quod non ad aliquam
differentiam dictum est, tamquam aliud sit \'ex fide\' et aliud \'per
fidem\'. sed ad narietatem locutionis. alio quippe loco cum de
gentibus diceret, hoc est de praeputio: praeuidens, inquit,
scriptura. quia ex fide iustificat gentes deus.
itemque cum de circumcisione loqueretur. unde erat ipse. nos.
inquit. natura Iudaeiet non ex gentibus peccatores
sci entes quia non iustificatur homo ex
operibus legis nisi per fidem Iesu Christi. et
nos in Christo Iesu cred imus. ecce et praeputium
dixit iustificari ex fide et circumcisionem per fidem. si tamen
circumcisio iustitiam fidei teneat. sic enim gentes, quae
non sectabantur iust itiam. adprehenderunt
iustitiam, iustitiam autem quae ex fide est —
(LI 463 M) 4 cf. I Cor. 4, 7 6 Gal. 2, 21 7 Eph. 4. 8. cf. Ps. 67, 19
10 cf. Luc. 8, 18. 19, 26Rom. 3, 30 15 Gal.3, 8 17 Gal. 2, 13. 16
23 Rom. 9, 30 32 3 nomoOm1 4putet se b 5 apparuit—auxdiretur om. Om1 apperuit b
uelud S 7 porro—est om.Om1 est om. K ascendens Prosper 8 captiuauitI
captiuam duxit zbd captiuitatem in mg.K et om. Prospcr 0 in hominibus
LSG habe SG quisque C 10 negat habere zb 13 sit om. Km1 et] ipse L
ipse SG 14 uariet.] ueritatem b loquutionis LS 17 ipse om. zb
18 gentib; (b ; s, ras. m2) L 19 scicntes au ̃ (aū s.l.m2)K iustificabitur LPm1
Ideo quippe proponitur iustitia legis, quod qui fecerit
eam, uiuet in illa, ut cum quisque infirmitatem suam cognouerit,
non per suas uires neque per litteram ipsius legis, quod fieri non
potest, sed per fidem concilians iustificatorem perueniat et faciat
et uiuat in ea. opus enim, quod qui fecerit uiuet in eo, non
fit nisi a iustificato. iustificatio autem ex fide inpetratur, de
qua scriptum est: ne dixeris in corde tuo: quis
ascendit i n caelum? hoc est Christum deducere,
aut: quis descendit in abyssum ? hoc est
christum a mortuis reducere. sed quid dicit?
prope te est uerbum, in ore tuo et in corde
tuo. hoc est. inquit, uerbum fidei quod praedic
a m u s, qui a si confitearis in ore tuo, quia
dominus est Iesus, et credideris in corde tuo,
quia deus illum suscitauit a mortuis, sauus
eris. in tantum iustus, in quantum saluus. per hanc enim
fidem credimus, quod etiam nos deus a mortuis excitet: interim
spiritu, ut in nouitate eius gratiae temperanter et iuste et
pie uiuamus in hoc saeculo, post etiam carne nostra a.l inmortalitatem
resurrectura, quod ei meritum spiritus facit, qui eam in
resurrectione sibi congrua, hoc est in iustifieatione, praecedit.
consepulti enim sumus Christo per baptismum
in mortem, ut quemadmodum Chri stus resurrex
it a mortu i s per gloriam patris, sic et nos
in nouitate uitae ambulemus. fide igitur Iesu Christi
inpetramus salutem et quantulum nobis inchoatur in re et
6—9 21 cf. Tit. 2, 12 25 Iiom. G, 4 (a s. e m2) L S qui om. b 9a om. b imperatur G 12aut
(a s. I. m2)L discendit 0 16 qua Km1 sic G 17 tuo om. C 18 suscitauit dej. L illum L 20 credimus fidem b 21 ut om. b uoce nonitate fin. fol. 186b L (cf.
Praef.) post gratiae eras. et O ct pie ct iuste b 22 potest Om1 carno
absit, sed magis liberum arbitrium statuimus. sicut enim lex
per fidem, sic liberum arbitrium per gratiam non euacuatur, sed
statuitur. neque enim lex inpletur nisi libero arbitrio. sed per
legem cognitio peccati, per fidem inpetratio gratiae contra
peccatum, per gratiam sanatio animae a uitio peccati, per
animae sanitatem libertas arbitrii, per liberum arbitrium iustitiae
dilectio, per iustitiae dilectionem legis operatio. ac per hoc, sicut
lex non euacuatur. sed statuitur per fidem, quia fides inpetrat
gratiam, qua lex inpleatur, ita liberum arbitrium non euacuatur
per gratiam, sed statuitur, quia gratia sanat uoluntatem, qua
iustitia libere diligatur. omnia haec, quae uelut catenatim conexui,
17 cf. Rom, 3, 31 19 cf. Rom. 3, 20 dej. L b 3 multa] magna S multitudo] magnitudo b psal-
mista Pbd 4 perfecisti—te om. b 6 dum O in cu ̄ Om1 8 non uicerit]
uel ad salutem conexionis huius, quam commemoraui, esse
uidetur exordium, in nostra constituta sit potestate. quod facilius
uidebimus, si prius quid sit potestas aliquanto diligentius perspexerimus.
cum enim duo quaedam sint uelle et posse — unde
nec qui uult continuo potest nec qui potest continuo uult, quia
sicut uolumus aliquando quod non possumus, sic etiam possumus
aliquando quod nolumus —, satis elucet et ipsis etiam uocabulis
8 Ps. 118, 85 13 II Cor. 3, 17 14 cf. Ioh. 8, 34 II Petr. 2, 19 17 cf.
1 Cor. 4, 7 18 loh. 15, 5 19 Ioh. 8, 36 de/.L om. C 4 iam s. I. Om2 deterius tibi b 5 clamaui b
8 delect.] add. tuas LSG 11 liberarentur Oml 13 igitur b 14 qui S
de lib. arb. iactant b arbitrio s.l.Km2 a om.O 19 filiusom.A 201iberi
eritis] filius liberauerit b 21 ipsa om.b 23 quid (o s. i) l\' facile b
24 uidebimus (bi s.l.) S quod Oml aliquando C 26contiuoC nec-uult
Adtende iam illud quod excutiendum posuimus, utrum
fides in potestate sit. de hac enim fide nunc loquimur, quam
adhibemus, cum aliquid credimus. non quam damus, cum aliquid
uoluntas—fecisse om.b dici∗C 5 potestate6 si s.l.Km2
quisquis b 7 aliud mallet b
uult quisque credit et. cum credit, uolens credit, deinde quaerendum
est, immo recolendum, quam fidem tanta conflictatione
commendet apostolus. non enim quodlibet credere bonum est; nam
unde est illud: fratres. nolite omni spiritui credere,
sed probate spiritum qui ex deo est? nec
in laudibus caritatis quod dictum est: omnia credit, sic accipiendum
est, ut caritati cuiuspiam derogemus, si non quod
audierit statim crediderit. quid quod eadem caritas admonet
non facile de fratre mali aliquid esse credendum et, cum tale
aliquid dicitur, hoc ad se magis iudicat pertinere ne credat ?
postremo ipsa caritas, quae omnia credit, non omni spiritui credit
ac per hoc omnia quidem credit, sed deo, quia non dictum est:
\'omnibus credit\'. nulli itaque dubium est eam fidem ab apostolo
commendari, qua creditur deo.
19 1 Cor. 13, 7 1 ponit LmlSG 2 iniqmis (n s.ras.m?) L se puniri b punire S
ignora*tO 3 perpetraui G 5 concupiscentia C faciant ex fiant /\'
6 hinoet (n s.l.m2)0 7 in me inquit KCd inquit om.O esset tibi Obd
Sed adhuc est aliquid discernendum, quoniam et illi
qui sub lege sunt et timore poenae iustitiam suam facere conantur
et ideo non faciunt dei iustitiam, quia caritas eam facit, quam
non libet nisi quod licet, non timor, qui cogitur in opere habere
quod licet. cum aliud habeat in uoluntate qua mallet, si fieri
posset, licere quod non licet. et illi ergo credunt deo; nam si
omnino non crederent, nec poenam legis utique formidarent. sed
non hanc fidem commendat apostolus, qui dicit: non enim
accepistis spiritum seruitutis iterum in
timorem, sed accepistis spiritum adoptionis
filiorum, in quo c 1 amamus: abba pater. timor
ergo ille seruilis est et ideo in illo quamuis domino credatur.
non tamen iustitia diligitur. sed damnatio timetur. filii uero
clamant: abba pater. quarum duarum uocum una est ex
circumcisione, altera ex praeputio, Iudaei primum et Graeci.
quoniam unus est deus, qui iustificat circumcisionem
ex fide et praeputium per fidem.
cum autem clamant, aliquid petunt et quid petunt nisi quod
esuriunt et sitiunt? et hoc quid est, nisi quod de illis dictum
est: beati qui esuriunt iustitiam, quoniam
ipsi saturabuntur? huc ergo transeant qui sub lege
sunt, ut ex semis filii fiant, nec sic tamen, ut serui esse desistant,
sed ut tamquam filii domino et patri liberaliter seruiant, quia
et hoc acceperunt; dedit enim potestatem ille unicus
filios dei fieri credentibus in nom i ne eius
eosque admonuit petere, quaerere, pulsare, ut accipiant et inueniant
et aperiatur eis, addens increpationem et dicens: si u o s,
cum sitis mali, nostis bona data dare filiis
nostis, quanto magis pater uester, qui est in
24 Ioh. 1, 12 26 cf. Matth. 7, 7 27 Matth. 7, 11 1 aliquid discernendu ̄ est zbd 3 eam non facit b 4 libet S non licet K
uoluntas illa qua credimus etiam ipsa dei donum sit an ex illo
naturaliter insito libero adhibeatur arbitrio. si enim dixerimus
eam non esse donum dei, metuendum est ne existimemus inuenisse
nos aliquid, quod apostolo increpanti et dicenti: quid
enim habes quod non accepisti? si autem et
accepisti, quid gloriaris quasi non eccepe
r i s? respondere possimus: ecce habemus uoluntatem credendi.
quam non accepimus, ecce ubi gloriamur, quod non acceperimus.
si autem dixerimus etiam huiusmodi uoluntatem non esse
nisi donum dei, rursus metuendum est, ne infideles atque impii
non inmerito se ueluti iuste excusare uideantur ideo non
cf. Oal. 2, 16 20 I Cor. 4, 7 bis K 7 fidem (s s. m ml) L ipsa petrauit Kml
10 non om. Oml ipse nos b 11 dilectures G di iustitia S 12 dns
Prius igitur illud dicamus et uideamus utrum huic satisfaciat
quaestioni, quod liberum arbitrium naturaliter adtributum
a creatore animae rationali illa media uis est, quae uel intendi
ad fidem uel inclinari ad infidelitatem potest et ideo nec istam
uoluntatem, qua credit deo, dici potest homo habere quam non
acceperit, quando quidem uocante deo surgit de libero arbitrio,
quod naturaliter cum crearetur accepit. uult autem deus omnes
homines saluos fieri et in agnitionem ueritatis uenire, non sic
tamen, ut eis adimat liberum arbitrium, quo uel bene uel male
utentes iustissime iudicentur. quod cum fit, infideles quidem
contra uoluntatem dei faciunt, cum eius euangelio non credunt,
nec ideo tamen eam uincunt, uerum se ipsos fraudant magno
et summo bono malisque poenalibus implicant experturi in
suppliciis potestatem eius, cuius in donis misericordiam contempserunt.
ita uoluntas dei semper inuicta est; uinceretur autem,
si non inueniret quid de contemptoribus faceret aut ullo modo
possent euadere quod de talibus ille constituit. qui enim dicit
18 cf. I Tim. 2, 4 LO boluntate C 4 quam] quod zb imperat LSO
impetra Kml possent Om2 6 sed] si d 8 nobis om.b omnibus] oms LSGO
om Km1 10 non om∗nibus O coguitionemO 12 ergo b dica**mus 0
Hunc ordinem tenuit psalmus, ubi dicitur: benedic.
anima mea, dominum e t noli obliuisci omnes
retributiones eius, qui propitius fit omnibus
iniquitatibus tuis, qui sanat omnes
languores tuos, qui redimit de corruptione
uitam tuam, qui coronat te in miseratione
et misericordia, qui satiat in bonis desiderium
tuum. et ne forte haec tanta bona huius uetustatis,
LS uineaLm1SP 2 aepulentur L 3 p*istrinoL pristrino
(r s.l.)S 4 condempserit Km15 prLstrinum (r s.l)S contempnes Oml
condempuens Km1 7 est pr.om.O 8 subiugens K
sufficiat. si autem respondetur canendum esse, ne quisquam deo
tribuendum putet peccatum, quod admittitur per liberum arbitrium,
si in eo, quod dicitur: quid habes quod non accepisti?
propterea etiam uoluntas, qua credimus, dono dei tribuitur, quia
de libero existit arbitrio, quod cum crearemur accepimus, adteudat
et uideat non ideo tantum istam uoluntatem diuino muneri tribuendam,
quia ex libero arbitrio est, quod nobis naturaliter
concreatum est, uerum etiam quod uisorum suasionibus agit
deus, ut uelimus et ut credamus, siue extrinsecus per euangelicas
exhortationes, ubi et mandata legis aliquid agunt, si ad hoc
admonent hominem infirmitatis suae, ut ad gratiam iustificantcm
credendo confugiat, siue intrinsecus, ubi nemo habet in potestate
quid ei ueniat in mentem, sed consentire uel dissentire propriae
uolnntatis est. his ergo modis quando deus agit cum anima
rationali, ut ci credat — neque enim credere potest quodlibet
libero arbitrio, si nulla sit suasio uel uocatio cui credat —, profecto
et ipsum uelle credere deus operatur in homine et in
omnibus misericordia eius praeuenit nos, consentire autem uocationi
dei uel ab ea dissentire, sicut dixi, propriae uoluntatis est. quae
res non solum non infirmat quod dictum est: quid enim
habes quod non accepisti? uerum etiam confirmat
accipere quippe et habere anima non potest dona, de quibus
hoc audit, nisi consentiendo ac per hoc quid habeat et quid
accipiat dei est, accipere autem et habere utique accipientis et
habentis est. iam si ad illam profunditatem scrutandam quisquam
nos coartet, cur illi ita suadeatur ut persuadeatur. illi autem non
m2) K soluenda KC suf*ficit C 2 responde*tur 0
quaqua Km2 3 putet] esse KC ammittitur 1\'0 amittitur LmlSGKml
5 quia-tribuendam om. b 6 exsistit K 7 et uideat om. G nideo Km2
9 concre*tum P uerum] sed
tanta prolixitate utrum aliquid egerimus nescio; non apud te,
cuius fidem scio. sed apud animos eorum. propter quos me
scribere noluisti, qui non contra nostram, sed — ut mitius loquar
et non dicam illius qui in suis apostolis est locutus — certe
contra tanti apostoli Pauli non unam sententiam, sed tam
uehementem, tam intentam uigilemque conflictationem malunt
suam defensitare sententiam quam eum audire obsecrantem per
miserationem dei et dicentem per gratiam dei quae data est illi:
non plus sapere praeter quam oportet sapere,
sed sapere ad temperantiam, unicuique sicut
deus partitus est mensuram fidei.
Tu autem quid mihi proposueris et quid tam longo
disputationis huius opere effecerimus aduerte. mouit te certe.
quemadmodum dictum fuerit fieri posse, ut sit homo sine peccato.
si uoluntas eius non desit ope adiuuante dinina, quamuis nemo
tam perfectae iustitiae in hac uita fuerit uel sit uel futurus sit.
sic enim hoc ipsum in illis prius ad te conscriptis libris proposui:
\'si a me quaeratur\', inquam, \'utrum homo sine peccato possit
esse in hac uita. confitebor posse per dei gratiam et liberum
eius arbitrium, ipsum quoque liberum arbitrium ad dei gratiam,
hoc est ad dei dona, pertinere non ambigens. nec tantum ut
23 si a me—ostenderit] cf. De poce. mcr. II 6. 7, pag. 77, 17-23 (a pr. s. ras. m\'2) L
inueuiatupraesumptiores Pb 5 cludamusOml ergo b 7 animaszh
scribere meO 8 loqueK 9 et om.Kb 10 tanti
(i ex ii) G tanta ̄, b post Pauli pon. 11 uehementerC conflictione K
Sed quia dici potest illa opera esse diuina, iuste autem
uiuere ad nostra opera pertinere, suscepi ostendere etiam hoc
opus esse diuinum et hoc egi libro isto loquacius forte quam sat
est. sed contra inimicos gratia? dei etiam parum mihi dixisse
uideor nihilque me tam multum dicere delectat quam ubi mihi
ut scriptura eius plurimum suffragatur et id agitur, ut qui
13 cf. Sap. 16, 24 15 cf. Marc. 11, 23 26 cf. II Cor. 10, 17 1 ucrum etiam bd et codd. pag. 77, 20 ut bonum om. h 2 osteutatS
extendatOmi 3 luuet Pb fieri possit zbd 5 ad nos om. PGb 6 hinc
om. S 7 quaeda ̄ in mg. P quidam P po∗suimus0
deesse ad cognitionem iustitiae, quod dominus uerbum consummans
et breuians super terram dixit in duobus praeceptis
totam legem prophetasque pendere nec ea tacuit, sed uerbis
10, 23. Rom. 9, 28 1 agimus PGb 4 quaOm/ cogitur T in illo PGb 5 monstrans
feratur G transferetur Km1 6 fide (om. per) P 8 synapis L sinaphis S
dicetis (e ex i mI)L dicitis SP 9 huic montib 10 pr.uobis inmg. Kmi
dixcrit /\' 11 et non b 12 et] aut b 13 inpossiuili Om1 14 tantae] tanta Km1
15 si om.O 16 ea∗O eam Km2
Sed si dici potest quaedam iustitia minor huic uitae conpetens,
qua iustus ex fide uiuit, quamuis peregrinus a domino
et ideo per fidem ambulans, nondum per speciem, non absurde
dicitur etiam ad istam pertinere ne peccet. neque enim si esse
nondum potest tanta dilectio dei. quanta illi cognitioni plenae
perfectaeque debetur, iam culpae deputandum est. aliud est enim
totam nondum adsequi caritatem, aliud nullam sequi cupiditatem.
quamobrem debet homo, quamuis longe minus amet deum quam
eum potest amare conspectum, nihil tamen appetere inlicitum.
13,12 12 cf. Phil. 3, 13 17 cf. Rom. 1, 17. Gal. 3,11 cf. II Cor. 5, 6. 7 Om1 3 quam om. C idoOm1 4 corde et ex toto animo
et cx tota mcnteO 5 addidiG 6 restauit Om1 T 7 eius institiae K
quodOrnJ dum LSPGb 8 pr. et om. KO ex tota anima et om. Gb anima-tota
om. LSP et om.O meutaG 9 impleuimus Lm1Om1 cum] uel b
10 uideuimus Om1 hic ex hac m2L hac SPG 11 a ̄moueremur Km1 admo-
Sed inueniant isti, si possunt, aliquem sub onere corruptionis
huius uiuentem, cui iam non habeat quod ignoscat:
nisi tamen eum fateantur non doctrina legis data, sed etiam
infuso spiritu gratiae, ut talis esset, adiutum, non cuiuscemodi
peccati crimen, sed ipsius impietatis incurrent. sane quamquam
talem, si testimonia illa diuina conpetenter accipiant, prorsus
inuenire non possunt, nullo modo tamen dicendum est deo deesse
possibilitatem, qua uoluntas sic adiuuetur humana, ut non solum
iustitia ista, quae ex fide est, omni ex parte modo perficiatur
in homine, uerum etiam illa, secundum quam postea in aeternum
in ipsa eius contemplatione uiuendum est. quando quidem si nunc
uelit in quoquam etiam hoc corruptibile induere incorruptionem
atque hic inter homines morituros eum iubere uiuere minime
moriturum, ut tota penitus uetustate consumpta nulla lex in
membris eius repugnet legi mentis deumque ubique praesentem
ita cognoscat, sicut sancti postea cognituri sunt, quis demens
audeat adfirmare non posse? sed quare non faciat, quaerunt
homines nec qui quaerunt se adtendunt esse homines. scio quod
sicut inpossibilitas ita et iniquitas non est apud deum; et scio
quod superbis resistit, humilibus autem dat gratiam; et scio
quod illi, cui ne extolleretur datus erat stimulus carnis, angelus
Rom. 9, 14 22 cf. Iac. 4, 6 23 cf. II Cor. 12, 7 pr. et om.b alt. et m2 add.O quod om. PCb 3 sed ex si m2L honore LSC
honere (e pr. ex 0 P) onore G ∗onere O 4 qui Km2 habeat] add. deus zTbd
5 post legis 7—8 lilt. eras. 0 datum POmlb datae 0m2CTbd G ut dej. G m2 ex utilis ee 0 huiuscemodi b 8 uoce testimonia fin. G dinina illa h
accipiat 6 9 possint (i ex u) 0, Lm2S tamen modo b est om.zTbd
11 ista(i s.l.m2)0 quae
Ad quem scripseram tres libros, quorum titulus est De
peccatorum meritis et remissione, ubi diligenter disputatur etiam
de baptismo paruulorum, rescripsit mihi se fuisse permotum, quod
dixerim fieri posse, ut sit homo sine peccato, si uoluntas eius non desit
ope adiuuante diuina, quamuis nemo tam perfectae iustitiae in hac
uita uel fuerit uel sit uel futurus sit. quaesiuit enim, quomodo dixerim
posse fieri, cuius rei desit exemplum. propter hanc eius
inquisitionem scripsi librum, cuius est titulus De spiritu et littera.
pertractans apostolicam sententiam, ubi ait: littera occidit, spiritus
autem uiuificat.
In quo libro, quantum deus adiuuit, atrociter disputaui contra
inimicos gratiae dei, qua iustificatur inpius. cum autem agerem de
obseruationibus Iudaeorum a quibusdam escis secundum ueterem
legem abstinentium, dixi: quarundam escarum cerem
moniae. quod nomen non est in usu sanctarum litterarum. ideo
Hic liber sic incipit: Lectis opusculis, quae ad te nuper
elaboraui, fili carissime Marcelline.