The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
I. De Academicis libri III.
II. De beata uita liber I.
III. De ordine libri II.
IIII. Soliloquia, libri II.
V. De inmortalitate animae liber I.
VI. De moribus ecclesiae catholicae et de moribus Manicheorum
libri II.
VII. De animae quantitate liber I.
VIII. De libero arbitrio libri III.
VIIII. De Genesi aduersus Manicheos libri II.
X. De musica libri VI.
XI. De magistro liber I.
XII. De uera religione liber I.
XIII. De utilitate credendi liber I.
XIIII. De duabus animabus liber I.
Discrepantes scripturas capitulorum tantummodo e libris CDGHM
adnotaui. 1 INCIPIT RETRACTATIONUM LIBER PRIMUS
XV. Contra Fortunatum Manicheum liber I.
XVI. De fide uel symbolo liber I.
XVII. De Genesi ad litteram liber I.
XVIII. De sermone domini in monte libri II.
XVIIII. Psalmus contra partem Donati, liber I.
XX. Contra epistulam Donati haeretici liber I.
XXI. Contra Adimantum Manichei discipulum liber I.
XXII. Expositio quarundam propositionum ex epistula apostoli
ad Romanos, liber I.
XXIII. Expositio epistulae ad Galatas, liber I.
XXIIII. Epistulae ad Romanos incoata expositio, liber I.
XXV. De diuersis quaestionibus octoginta tribus liber I.
XXVI. De mendacio liber I.
XXVII. Ad Simplicianum libri II.
XXVIII. Contra epistulam Manichei liber I.
XXVIIII. De agone liber I.
XXX. De doctrina Christiana libri IIII.
XXXI. Contra partem Donati -- libri II.
XXXII. Confessionum libri XIII.
GHM 2 simbolum Cl, simbulo CzH, symbulo M
liber I om. H 3 post litteram add. imperfectus C2, liber unus inperfectus
DzGH 4 dei G lib. I M 5 Psalmus GHM, de psalmo cet.
don CD liber I om. GlH, lib. II M 6 epistolam CDGM heretici mss.
7 adimatum M 8 exposicio C1D proposicionum C1, propositio H
ex add. 02 s. l. epistola CDG apuš C, apostol Dl 9 ad Romanus
om. CDX liber I om. GH 10 exposicio 01, expositio (positio
m. 2 in ras.) G epistolae C*D2 s. I. galathas C2 11 de epistola
ad romanos (-us D1) CD1 inchoate H, inchoante M expositio inchoata
add. D1 12 diuersis om. CD quaescionibus D 13 mendatio
CIGHlJtI 14 incipit-secundus om. M, INCIPIUNT CAPITULA
LIBRI SECUNDI H, ITEM DE LIBRO SECUNDO G 15 Simplicianum]
epm add. C m. post., ecle mediolanensis add. H 16 epistolam CDGH
quam (que ex qui M) uocant (dicunt D2G) fundamenti add. DsGHM
17 agone] a. christiano C2D2G HMI, a. christianorum M1 18 xpi CWl
19 parte Dx 20 XIII] IIII M
XXXIII. Contra Faustum Manicheum libri XXXIII.
XXXIIII. Contra Felicem Manicheum libri II.
XXXV. De natura boni liber I.
XXXVI. Contra Secundinum Manicheum liber I.
XXXVII. Contra Hilarum liber I.
XXXVIII. Quaestiones euangeliorum, libri II.
XXXVIIII. Adnotationes in Iob, liber I.
XL. De catechizandis rudibus liber I.
XLI. De trinitate libri XV.
XLII. De consensu euangelistarum libri IITI.
XLIII. Contra epistulam Parmeniani libri III.
XLIIII. De baptismo libri VII.
XLV. Contra quod adtulit Centurius a Donatistis
liber I.
XLVI. Ad inquisitiones Ianuari libri II.
XLVII. De opere monachorum liber I.
XLVIII. De bono coniugali liber I.
XLVIIII. De sancta uirginitate liber I.
L. De Genesi ad litteram libri XII.
LI. Contra litteras Petiliani libri III.
LII. Ad Cresconium grammaticum libri IIII.
01D1 manicheium C1, manich*eum M 2 manich.eum M,
*maniche
CD1; in mg. adscripsit posterior m. M: iste 3 lib. I add. H2
4 inseruit m. post. C secundum
LIII. Probationum et testimoniorum contra Donatistas
liber I.
LIIII. Contra Donatistam nescio quem liber I.
LV. Admonitio Donatistarum de Maximianistis, liber I.
LVI. De diuinatione daemonum liber I.
LVII. Quaestiones expositae contra paganos num. VI.
LVIII. Expositio epistulae Iacobi ad duodecim tribus.
LVIIII. De peccatorum meritis et remissione et de baptismo
paruulorum libri III.
LX. De unico baptismo liber I.
LXI. De Maximianistis liber I.
LXII. De gratia testamenti noui liber I.
LXIII. De spiritu et littera liber I.
LXIIII. De fide et operibus liber I.
LXV. Breuiculus conlationis, liber I.
LXVI. Post conlationem contra Donatistas liber I.
LXVII. De uidendo deo liber I.
LXVIII. De natura et gratia liber I.
LXVIIII. De ciuitate dei libri XXII.
02 donastistas M 3 donati sta OlD, donati stas 02 nescio quem
D2, nescio quem donatistis (quem don. m. 2) C, nescio quem donatistam
d
HM, quem nescio donatistam G 4 ammotio M, de aipmonitione* (m
ras.) C (donati) staru de maximianistis add. C2 contra maximianistas D2
5 demonum H 6 add. D2 in ras. de quaesti expositi VI C1, de
quaestiones expositg contra paganos num. VI C2 num.] libri D2
7 exposicio Cl epistolae CDGH Iacobi apostoli H ad-tribus
om. ClDl 8 meritis et om. CDl remisione H 9 paruolorum C1,
ad marcellinum add. C2D2GHM libri VI H 10 baptismo] b. contra
petilianum (detellianum M) ad (om. H) constantinum D2GHM 11 contra
donatistas add. D2GHM 12 testimonii noni C, noui testamenti D2G
ad honoratum add. D2GHM 13 litera GH ad marcellinum add.
D2GHM 15 De brebiculus
LXX. Ad Orosium presbyterum liber I.
LXXI. Ad Hieronymum presbyterum libri II.
LXXII. Ad Emeritum episcopum Donatistarum liber I.
LXXIII. De gestis Pelagi liber I.
LXXIIII. De correctione Donatistarum liber I.
LXXV. De praesentia dei liber I.
LXXVI. Contra Pelagium et Caelestium libri II.,
LXXVII. Gesta cum Emerito, liber I.
LXXVIII. Contra sermonem Arrianorum liber I.
LXXVIIII. De nuptiis et concupiscentia ad Valerium libri II.
LXXX. Locutionum libri VII.
LXXXI. Quaestionum libri VII.
LXXXII. De anima et eius origine libri IIII.
LXXXIII. Ad Pollentium libri II.
LXXXIIII. Contra aduersarium legis libri II.
. LXXXV. Contra Gaudentium Donatistarum episcopum libri II.
LXXXVI. Contra mendacium liber I.
LXXXVII. Contra duas epistulas Pelagianorum libri IIII.
C1, horosium G, rosium H prbm add. D2, pro Cl, presb C2
contra priscilianiatas (priscillianistas DzGlln add. D2GHM 2 hieronimum
C-DGHM, hieronimi C1 post II add. D2GHM: unus de origine (orine H)
animae et alius (alter D2) de sententia iacobi (lib unus add. D2) 3 epsni C
donatistarum C-D2, donati Ct, om. Dl post conlationem (collationem D2,
consolationem Hl) add. D2GHM 4 palagi C1, palagii D, pelagii
C2GHM 5 correctio Cl, correct D1, corrept D2, correptione G donati
Cl 6 praescientia C2 post dei add. D2GHM: ad dardanum
7 celesium G, ci... C1 post caelestium add. D2GH11:l: de gratia xpi
et de (de om. D2) peccato originali (orinali H) ad albinam (albinu M)
pinianum et melaniam (melanin D2). 8 de gesta 6n, de gestis C2
emerit Cl, merito M post emerito add. donatista C2GHM, donatistarQ
epo D2 9 sermoni C1 arrian C 10 et concupiscentia add. C2D2
ad ualerium comite D2 in ras. lib. I M 11 loquutionum H VIIJ
IIII H 12 questionum CIDLHM VII] IIII H 13 origini C1
14 pulentium G de adulterinis coniugiis add. DzGHlli 15 aduersarios
CD et prophetarum add. D2GHM 16 gaudent donat Ct,
gaudenti D1 eps Cl, presb C2, episcoporum M lib I C 17 mendatium
CDGHM 18 due ClDl epist C, epistut D1 IIII C in ras.
LXXXVIII. Contra Iulianum libri VI..
LXXXVIIII. De fide, spe et caritate liber I.
XC. De cura pro mortuis gerenda ad Paulinum liber I.
XCI. De VIII Dulciti quaestionibus liber I.
XCII. Ad Valentinum de gratia et libero arbitrio liber I.
XCIII. Ad quos supra de correptione et gratia liber I.
C m. post. in ras. 2 de fide] ad laurentium de f. GHM karipro
e a endft
tate (om. et) G 3 add. D2 in ras. De. mortui. cur. ger. ad paulifi
(correcturae a m. 2) C paulinum epm HM, paulum epm G 4 dulcitii
C2D2H2M2, dulcetii M1, dulcicii G. dulcistii Hl questionibus CDM
5 balefi 01 post ualentinum add. D2GHM: et cum illo monachos
(-is M) gratia et om. C 6 XCIII add. C m. post. D2 H post
liber I add.: XCV retractationQ hi sunt libri II., ac deinde litteris un-
u
cislibus: item libri qui post istorH emdatione a sco epo agustino conscripti
et editi sunt. liber qui appellatur speculQ de testimoniis scripturaro.
ad prosperQ ad (sic) hilariQ ad (sic) scrum praedistione (sic) lib II.
ad quoduuldeQ (sic) diac de heresibus liber. contra gestu (sic) habita cfl
maximino arrianorum epm quo dies quo praesentes conferebant disputatione
eius prolixa absumptus e libri I (sic) contra iulianQ pelagianis
(sic) libri VI\' septimu uero inperfecta reliquid octauQ aute nec attigit.
sunt enl ipsius heretici libri VIII. quibus respondit eius uerba proponens
eisq. subiungens responsiones suas. EXPLIUNT CAPITULA; EXPLI-
CIUNT CAPITULA G
Iam diu est, ut facere cogito atque dispono quod nunc
adiuuante domino adgredior, quia differendum esse non arbitror,
ut opuscula mea siue in libris siue in epistulis siue in
tractatibus cum quadam iudiciaria seueritate recenseam et,
quod me offendit, uelut censorio stilo denotem. neque enim
quisquam nisi inprudens ideo, quia mea errata reprehendo,
me reprehendere audebit. sed si dicit non ea debuisse a me
dici, quae postea mihi etiam displicerent, uerum dicit et mecum
facit. eorum quippe reprehensor est, quorum et ego sum.
neque enim ea reprehendere deberem, si dicere debuissem.
ep. 226, 10 add. N2 in mg., om. cet. 2 Iam-ut f(acere) om H *iam R
est ut] istud MQH, eat quod EFQ1; cf. Aug. ep. 40, 2, 2: liber tuus
non diu est ut uenit; ep. 71, 2; c. Cresc. gramm. III, 34, 38; enarr.
psalm. XLI, 1. (cog)ito—nunc
Sed, ut uolet, quisque accipiat hoc quod facio; me tamen
apostolicam illam sententiam et in hac re oportuit intueri,
ubi ait: si nos ipsos iudicaremus, a domino non
iudicaremur. illud etiam, quod scriptum est: ex multiloquio
non effugies peccatum, terret me plurimum, non
quia multa scripsi uel quia multa etiam, quae dictata non
sunt, tamen a me dicta conscripta sunt — absit enim, ut
multiloquium deputetur, quando necessaria dicuntur, quantalibet
sermonum multitudine ac prolixitate dicantur — sed
istam sententiam scripturae sanctae propterea timeo, quia et
de tam multis disputationibus meis sine dubio multa colligi
possunt, quae si non falsa, at certe uideantur siue etiam
conuincantur non necessaria. quem uero Christus fidelium
suorum non terruit, ubi ait: omne uerbum otiosum,
quodcumque dixerit homo, reddet pro illo rationem
in die iudicii? unde et eius apostolus Iacobus: sit omnis
homo, inquit, uelox ad audiendum, tardus autem ad
loquendum; et alio loco: nolite, inquit, plures magistri
Cresc. I, 1, 2 14 Matth. 12, 36 16 Iac. 1, 19 18 Iac. 3, 1 sq. BI G1 accipiat quisque B hoc om. Q quod E tamenn**
(illa ras.) H 2 sententiam illam E pr. sen*tentiam C et
om. Q hac] ac C pr. re Hl in ras. intueri oportuit B 3 nosmet
BP 4 diiudicaremur BR post etiam ras. 10 litt. M (illud etiam
ras.) 5 terret] esset R 6 pr. multa (a in ras.) C, multum F 7 conscripta
(c pr. in ras.) G 8 depotetur V, deputem BC2DEFG2 (in
. mg.) QS2 (in mg.) m 9 multitudinem
Scribere autem mihi ista placuit. ut haec emittam in manus
hominum, a quibus ea, quae iam edidi, reuocare et emendare
D\' quia B 2 sumit*»»* (om. in) H mulinnnnmni H
omnes om. F1, omnis V 3 quis] quia autem C2E hic perfectus
perforata membrana exciderunt H profectus Dl 4 uir add. Ml in ing.
ergo B michi BFS1, sic semper profectionem Dl nunc (unc
in ras. m. 2) C adrogo H, arogo Fl cum] cum iam HMNOPVv
e
5 quanto* Q coepisse C, copiu D, coepi cet. v; cf. p. 17, 14 apnt ClF
6 populus D1 7 me 82 8. I. me praesente Q1 s. I., me praesente R
Th
ad Q2 s. I. rarissime Q 8 adque ClPlBl audire alios P et M1 in ras.
essem P 9 me] mej P, me (Jim1 Q ipsum B 10 offensionibus
(oni m. 2 s. 1.) M, fen ... (sionibus—cupio perforata membr. exciderunt) H
r
meis (is m. 2 in ras.) C iuditium D 11 euade cupiu* D1 plues Q
fieri-atque exciderunt H exisn:o 01 12 adque &M1 se B2 in
ras. cum-omnes
huius mundi uel quae adipisci uolebam et me ad
Christianae uitae otium contulissem, nondum baptizatus contra
Academicos uel de Academicis primum scripsi, ut argumenta
eorum, quae multis ingerunt ueri inueniendi desperationem et
prohibent cuiquam rei adsentiri et omnino aliquid, tamquam
manifestum certumque sit, adprobare sapientem, cum omnia
eis uideantur obscura et incerta, ab animo meo, quia me
mouebant, quantis possem rationibus amouerem. quod miserante
atque adiuuante domino factum est.
9 Cic. Acad. II, 59. 67. cf. Gell. Noct. Att. XI, 5, 6 C2 in mg., om. BEFPQRW 3 de] contra am, om. CQR
achademicis BD1EFGMSV, academicos am, om. CQR libri tres
om. CEQR 5 mundi] scJi P uel H2 s. l. adhipisci V, adipisce
Pl et me perforata membr. exciderunt H 6 otium1 i ini-
tium E2 s. l. baptidiatus M ***tra H 7 achademicos BEFGMRSV,
achademichos Q, acadeinicus ClD1 de om. H achademicis
de
BEFGRSV, achamicis Qx scribai P 8 post eorum ras. 4 litt. V
uiri D1 disperationem PV 9 proibent Cl assentiri B2C2EFMl
PQRS2V, assentire
Sed in eisdem tribus libris meis non mihi placet totiens me
nomine intellegi, sed fortuitum rerum euentum uel in corporis
nostri uel in externis bonis aut malis. unde et illa uerba sunt,
quae nulla religio dicere prohibet: forte, forsan, forsitan, for-tasse, fortuito, quod tamen totum ad diuinam reuocandum est
prouidentiam. hoc etiam ibi non tacui dicens: etenim fortasse,
quae uulgo fortuna nominatur, occulto quodam ordine regitur,
nihilque aliud in rebus casum uocamus, nisi cuius ratio et
causa secreta est. dixi quidem hoc, uerum tamen paenitet me sic illic nominasse fortunam, cum uideam homines habere in
quod autem quodam loco dixi: ita conparatum
est siue pro meritis nostris siue pro necessitate naturae,
ut diuinum animum mortalibus inhaerentem nequaquam philosoph\'ae
portus accipiat et cetera, aut nihil horum duorum dicendum
itemque illic quod dixi: nihil omnino
colendum esse totumque abiciendum quidquid mortalibus oculis
cernitur, quidquid ullus sensus adtingit, addenda erant uerba,
quid censes aliud esse beate uiuere nisi secundum
id, quod in homine optimum est, uiuere? et quid dixerim
item respondens ei, cum
quo disputabatur: hic plane, inquam, non erras; quod ut tibi
omen sit ad reliqua, libenter optauerim. hoc licet non serio,
In secundo autem libro prorsus inepta est et insulsa illa
sunt germanae et eodem parente procreatae. aut enim philocalia quae dicitur
non nisi in nugis est et ob hoc philosophiae nulla ratione
11 cf. III Regn. 20, 33 uulg. 12 cf. Ex. 8, 26. Deut. 7, 25 saepissime
15 De Acad. II, 3, 7 C 2 attinet BD2EFGHPQSW est] r D2 in mg.
a
in eo est W quęm C 3 debit. (a ras.) 01 qui* M beatae D,
beat»e M 5 sit euanuit H 6 consequendam] consuetudinem Ql
ipso M1 debit C1 contempta V 7 deo] ideo W nostras obdenda
Hl, subdenda nostra Q 8 disputatur W eras Ql quod
ut] quo∗∗∗ut (t ex s corr. m. 2) C, quominus DVG2 (in mg.) RS2 (in mg )
9 ∗omen (n ras.) CH obtauerim 22, optemperauerim W 10 sed
ioco] sed iocoip C, sed iocu D1, aJ sed ideo G2S2 in mg. sit] est R
eo om. El *omen C, om∗∗ Q, oma El 11 me∗ M, om. H legisse
om. Bl reccolo Y, reculo Cl literis BFGH 12 cu«iusquam
(i ras.) D ecclesiastici] et e. R, ecclesiastice W, ecc. sermonis a
disputationis W abhominatio ElFHlQ, abominacio D 13 adsiduae
ClDl repperitur EFGHMRSVW 14 prorsus] pr. ę F in.epta
(a ras.) M insulsa (sa m. 2 in ras.) M 15 filocalia EHM1, filologia Ms.
l. et] et de
alio loco, de animo
cum agerem, dixi: securior rediturus in caelum. iturus autem
quam rediturus dixissem securius propter eos, qui putant
animos humanos pro meritis peccatorum suorum de caelo
. lapsos seu deiectos in corpora ista detrudi. sed ego propterea
non dubitaui dicere, quia ita dixi in caelum, tamquam dicerem
ad deum, qui eius est auctor et conditor, sicut beatus Cyprianus
non cunctatus est dicere: nam cum corpus e terra,
spiritum possideamus e caelo, ipsi terra et caelum
sumus. et in libro Ecclesiastae scriptum. est:_ spiritus
reuertatur ad deum, qui dedit illum quod utique sic
,..
Doiogr. p. 199. 568, 19. 588, 21. 651, 2. Porphyr. sec. Aug. de ciu. dei
Xir, 27 12 Cypr. de dom. orat. 16 (I, 278 ed. Hart.). Aug. de praed.
sanct. 8, 15 14 Eccle. 12, 7 MP interpraetatum HMP, interpretatu∗ C pulcritudinis
CGHQ pulcritudinis (pulchr. D) significat CD, significat pulchritudinis
cet. v 3 pulcritudo DGHQ 4 incorporalibus∗∗∗ S adque C1D1
fere semper phylocalia E, filocalia H quae] atque H2, quae et a
*
philosofia Y, filosofia H, phylosophya E 5 nequ*e (a ras.) D sunt
lio
om. B soronres (so ras., e ex i corr.) C, soiroris D a E cum
agerem de animo a 6 re«diturus (d ras.) M in caelum Dx in ras.
7 putant animos Dl in ras. 8 animos (ni in ras.) C meriti Dl
9 lapsus C1D1H1 seu CDER, siue cet. v deiectus GIDt,
dectos B ista om. Q sed ego (eras. hoc) C, /./.hoc ego sed HI,
sed hoc ego cet. v propterea om. E1 non dubitaui dicere propterea
Bl 10 ita (i in ras.) M caelo ClDl tamquam] quasi B
11 ad deum-cyprianus add. P2 in mg. deum] eum a cyprianus
(p m. 2) D, ciprianus FHQV 12 e] de R 13 possedeainus C1D1V
de R 51 terra E et om. Hl 14 eclesiastes C, ecclesiastis Dl,
ecclesiaste Pm, ecclesiastes cet. scribtum HPl 15 reuelatur Ql
dominum BE dedit (dit in ras.) F sic om. Pa
natos nihil egisse boni aut mali. sine controuersia ergo
quaedam originalis regio beatitudinis animi deus ipse est,
qui eum non quidem de se ipso genuit, sed de nulla re alia
condidit, sicut condidit corpus e terra. nam quod adtinet ad
eius originem, qua fit, ut sit in corpore, utrum de illo uno
sit, qui primum creatus est, quando factus est homo in
animam uiuam, an similiter fiant singulis singuli, nec tunc
sciebam nec adhuc scio.
In libro tertio: si quid mihi uideatur quaeris, inquam, in
mente arbitror esse summum hominis bonum. uerius dixissem:
in deo; ipso enim mens fruitur, ut beata sit, tamquam bono
summo suo.
nec illud mihi placet, quod dixi: liquet dcierare
per omne diuinum.
item quod dixi de Academicis, quia nouerant
uerum, cuius simile appellabant uerisimile, idque ipsum ueri- 15
simile appellaui falsum, quod adprobabant, duas ob causas
arb. III, 21, 59. 62. ep. 166, 7. op. inperf. c. Iul. lIII, 104 10 De
Acad. III, 12, 27 13 De Acad. III, 16, 35 14 De Acad. III, 18, 40
Cic. Acad. II, 67 sq. et 73 BQBV est om. El non om. 01 apostulo V
2 natus (u in ras.) DHl mali Ml in ras. contruuersia C1D1,
contrauersia Ml 3 religio R beatudinis C ipse deus Q 4 sed—
condidit add. B2 in mg. re D 5 bis condedit ClDlV sicut condidit
om. R corpus e terra condidit Wl »e (a ras.) Q, e* (t ras.) H
post terra
laus quoque ipsa, qua Platonem uel Platonicos seu Academicos
philosophos tantum extuli. quantum inpios homines non oportuit,
non inmerito mihi displicuit. praesertim contra quorum
errores magnos defendenda est Christiana doctrina.
illud etiam,
quod in conparatione argumentorum Ciceronis, quibus in libris
suis Academicis usus est, meas nugas esse dixi, quibus illa
argumenta certissima ratione refutaui, quamuis iocando dictum
sit et magis ironia dicebatur, non debuit tamen dici.
11 De Acad. III, 20, 45 ras.) F ee ex 6 corr. H esset] fi e. Q quod]
uel o 2 cuius C quia] q. et R in genere suo om. W
3 uer∗um D adprobant CD1, approbant ERa 4
Hoc opus sic incipit: 0 utinam, Romaniane, hominem sibi
aptum.
Librum de beata uita non post libros de Academicis, sed
inter illos ut scriberem contigit.. ex occasione quippe ortus
est diei natalis mei et tridui disputatione conpletus, sicut
satis ipse indicat. in quo libro constitit inter nos, qui simul
quaerebamus, non esse beatam uitam nisi perfectam cognitionem
dei.
Displicet autem illic, quod Mallio Theodoro, ad quem librum
ipsum scripsi, quamuis docto et Christiano uiro, plus tribui
quam deberem, et quod fortunam etiam illic saepe nominaui,
et quod tempore uitae huius in solo animo sapientis dixi
habitare beatam uitam, quomodolibet se habeat corpus eius,
cum perfectam cognitionem dei, hoc est, qua homini maior
esse non possit, in futura uita speret apostolus, quae sola
beata uita dicenda est, ubi et corpus incorruptibile atque
13 De b. uit. 1, 2. 5. 14 De b. uit. 2, 14 17 I Cor. 13, 12 1 incepit F roma*niane Q, romania G 4 titulus deest Q libri
duo B2 s. l. 5 post] p. multos G achademicis BC1DEFGQRSW
6 contegit D\' occassione Cl, ocasione H 7 est om. EPQ1 diei
om. EHMWOPQWV, dies BvGxa nalis R1 tridua R com-
pletus (tu add. s. I.) H sicutJ sum Ql 8 ipse satis a constat R2
9 perfectam om. W, profectam D 11 displicit ClDl autem] tamen
a quod manlio theodoro D2 in ras. mallio* (0 ras.) theodoro M,
O
mali othe odero Cl, malli theodoro E, manlio theodoro D2-HQV ν, de forma
nominis Mallii
Hic liber sic incipit: Si ad philosophiae portum.
scripti sunt, duos etiam libros de ordine scripsi, in quibus
quaestio magna uersatur, utrum omnia bona et mala diuinae
prouidentiae ordo contineat. sed cum rem uiderem ad intellegendum
difficilem satis aegre ad eorum perceptionem, cum
quibus agebam, disputando posse perduci, de ordine studendi
loqui malui, cum a corporalibus ad incorporalia potest profici.
uocabulum; et quod non addebam:
corporis, quando sensus
corporis nominaui;
et quod multum tribui liberalibus disciplinis,
cf. Retract. I, 1, 4 18 De ord. I, 5, 15. 8, 24. II, 14, 39 sq. C2EGPS2 suo] sancto ElFQl subditur C1, sudetar
Dl 2 nostro in m codice (co in ras.) C, cudice V reperi BE\'
3 et om. a a.fratribus (f ras.) D 4 discriptus HM, disscriptus C1,
desscribtus D apud aliquem adhuc E aliquae Bx inuene»ram H
5 ex quo] ut V 6 si om. EMPQlV, si. (c ras.) D ad] a W
philosofiae V, filosofiae H, phylosophyae E, fere semper portili W
7 numerum et titulum om. Q 8 ordine rerum R liberi C duo]
in D2 9 *er Q, P R quidem om. MSV achademicis BClDEF
GQRSW 10 (s)cripti sunt
et quod Musas quasi aliquas deas quamuis
iocando commemoraui; et quod admirationem uitium nuncupaui;
et quod philosophos non uera pietate praeditos dixi uiitutis
luce fulsisse;
et quod duos mundos, unum sensibilem, alterum
intellegibilem, non ex Platonis uel ex Platonicorum persona,
sed ex mea sic commendaui, tamquam hoc etiam dominus
significare uoluerit, quia non ait: regnum meum non est de
mundo, sed: regnum meum non est de hoc mundo,
cum possit et aliqua locutione dictum inueniri et, si alius a
domino Christo significatus est mundus, ille congruentius
possit intellegi, in quo erit caelum nouum et terra noua,
quando conplebitur quod oramus dicentes: adueniat regnum
tuum. nec Plato quidem in hoc errauit, quia esse mundum
intellegibilem dixit, si non uocabulum, quod ecclesiasticae
consuetudini in re illa inusitatum est, sed ipsam rem uelimus
ord. I, 11, 31 5 De ord. I, 11, 32 6 Plato Resp. p. 507. Tim. p.
27 sq. Diels Doxogr. p. 305 b, 3. p. 331 \\ 1. cf. Aug. de Acad. III, 17. 37
9 Io. 18, 36 12 Ea. 65, 17. 66, 22. II Petro 3, 13. Apoc. 21, 1
13 Matth. 6, 10 D2 in ras. etiam] autem a sciunt C, qui
sciunt cet. v er. C, eas cet. v 2 quam uisio cando Dl 3 quod
animirationem BEFlHMPW, quodatp miserationem (am del. m. 2) C,
q. ammirationem (ammi m. 2 in ras.) D noncupaui C1 4 piaetate D
5 fulisse H mundus C1 unu (u m. 2 in ras.) CD alter. C,
alteru (rtl m. 2 in ras.) D 6 p\'a∗∗tonis C ex om. Q 7 cummendaui
Cl 8 significari R quia—ait D2 add. meum del. m. 1 H
9 mundO 01 regnum meum add. V s. l. hoc del. 01 10 et D2
in ras., ex R aliqua] alia
summa opera
danda est optimis moribus, mox addidi:
nec illud placet, quod Pythagorae philosopho
tantum laudis dedi, ut, qui hanc audit uel legit, possit putare
ord. II, 20, 53 sq. mss. praet. C\'lHSl V ille om. MXR, illuin H noncupauit C\'D
2 incommotabilem D1 3 ut dicat add. V s. l. 4 dum F fecesse D1
faceret] face-*ret uelant M uel-quid faceret om. R 5 pr. face- \'
rit V quid ex quod corr. B facere» (t euanuit) H, facerit F
si om. P1, qui H aput CXF eum] dili H faciendi ratio El
7 intelh gibilem (lem m. 2 s. I.) D mundu (dū in ras.) F 8 uteretur
J51 iam (i in ras.) C essemus eccl. literis satis B literis
BGH 9 dixisse (e m. 2 in ras.) D 10 est] esse H2R,
sunt E1 optimis om. 0 addedi V noster aliter nos] naturaliter
nos W, aliter nos Bl 11 autem om. W 12 exandiet (di add. in
mg. m. 2) C alt. exaudiet
Hoc opus sic incipit: Dc ordine rerum, Zenobi.
Inter haec scripsi etiam duo uolumina secundum studium
meum et amorem ratione indagandae ueritatis de his rebus, quas
maxime scire cupiebam, me interrogans mihique respondens,
tamquam duo essemus ratio et ego, cum solus essem. unde
hoc opus Soliloquia nominaui; sed inperfectum remansit, ita tamen, ut in primo libro quaereretur et utcumque appareret,
qualis esse debeat, qui uult percipere sapientiam, quae
utique non sensu corporis, sed mente percipitur, et quadam
ratiocinatione in libri fine colligitur ea, quae uere sunt, esse
inmortalia; in secundo autem de inmortalitate animae diu res agitur et non peragitur.
In his sane libris non approbo, quod in oratione dixi: deus,
qui nisi mundos uerum scire noluisti. responderi enim potest
CVD1 nullus Cl (error)es in pytagorica D2 in ras.
a
pytagoric (a m. 2) C, pytagorica FGRW, phytagorica EN, phythagorica
B, pytagorice H 2 itemque V, iidemque v idemque capitales D2
in ras. 3 de ordine] ordinem
illud, quod ibi positum est: detis,
cuius regnum est totus mundus, quem sensus ignorat, si deus
qui gignit et quem gignit.
unum est, dicendum fuit: unum sunt, sicut aperte ipsa ueritas
loquitur dicens: ego et pater unum sumus.
nec illud
mihi placet, quod in ista uita deo intellecto iam beatam esse,
animam dixi, nisi forte spe.
item quod dixi: ad sapientiae
coniunctionem non una uia perueniri non bene sonat; quasi
in eo, quod ibi dictum est, pmitus
ista sensibilia fugienda, cauendum fuit, ne putaremur illam
Item quodam loco dixi, quod disciplinis liberalibus crudili
sine dubio in se illas obliuione obrutas eruunt discendo et
quodam modo refodiunt. sed hoc quoque inprobo. crelibilius
Hoc opus sic incipit: Volucnii mild multa ac uaria mecum.
Post libros Soliloquiorum iam de agro Mediolanium reuersus
scripsi librum de inmortalitate animae. quod mihi quasi
commonitorium esse uolueram propter Soliloquia terminanda,
quae inperfecta remanserant, sed nescio quo modo me inuito
exiit in manus hominum et inter mea opuscula nominatur.
qui primo ratiocinationum contortione atque breuitate sic obscurus
est, ut fatiget, cum legitur, etiam intentionem meam
uixque intellegatur a me ipso.
Conf. VIllI, G, 14 a conspiciunt (ciu in ras.) M, conspitiunt D 2 ea D2
in ras., ea.
Quid sit etiam, quod dixi: anima si caret corpore, in hoc
mundo non est, non potui recordari. numquid enim animae
ium. an. 1, 1 11 De ium. an. 6, 11 14 Es. 59, 2 18 De ium. an. 13, 22 N qui CDXEG2 (in mg.) OPRS2
(in mg.), quo
illud quoque temere dictum est: a summa essentia
speciem corporis per animam tribui, qua est, in quantumcumque
est. per animam ergo corpus subsistit et eo ipso est, quo
animatur, siue uniuersaliter, ut mundus, siue particulariter, ut
unum quodque animal intra mundum; hoc totum prorsus temere
Hic liber sic incipit: Si alicubi est disciplina.
i
etiam disciplinarum libros conatus sum scribere interrogans
eos, qui mecum erant atque ab huius modi studiis non abhorrebant,
per corporalia cupiens ad incorporalia quibusdam quasi
passibus certis uel peruenire uel ducere. sed earum solum de
grammatica librum absoluere potui, quem postea de armario
nostro perdidi, et de musica sex uolumina, quantum adtinet
I, 10, 1 HPQlVWa quia] qui H 3 corpore carere Bl potest
sum-
CDIR, non posui BFM2, posui cet. v nomina H 4 insolenter
(sum m. 2) C, insolenti W 5 sum om. C dicttl (tl m. 2 in ras.) H
a M2 8. l. 6 spetiem C1 corporis CDIHP, corpori cet. v qua]
quia JB1 7 pr. est add. D2 8. l. eubsistet V ipso est eras. H
est B2 s. l. 9 inter W temere prorsus (t m. 2) H 12 Ab Per
nouum (VI) caput incipit CiOPVv hac imcriptione praemissa: SEPTEM
DISCIPLINARVM LIBRI C m. post., DE DISCIPLINARVM LIBRIS H,
DE LIBRIS DISCIPLINARVM LIBER (UNUS F, ALTER E) BEF; cum
sequenti capite coniungunt inscriptione quoque eius adiecta OP id
lam baptizatus autem cum Romae essem nec tacitus ferre
possem Manicheorum iactantiam de falsa et fallaci continentia
uel abstinentia, qua se ad inperitos decipiendos ueris Christianis,
quibus conparandi non sunt, insuper praeferunt, scripsi
duos libros, unum de moribus ecclesiae catholicae et alterum de moribus Manicheorum.
BCDEFGNJV. eam cet. v parte (rt in ras. m. 2) C
rithmus BC2DGHMNO2PQRS1V, rethmus Ol, ritmus C1, rihtmus E,
arithmus FS2 (mg.) W 2 cx*ita*lia (i et a ras.) C, exiit alia Dl
recressus C1, reggressus F, regresus H affricarn BCEFGNQR,
africa HVa 3 incoaueram CIDFI, inquoaueram V, inchoaueram eet.
istum Hl apud istam Ql mediolanum C2EFG1PQRSVW ν 4 discipli*»nis
posui testimonium, in quo legitur, quoniam propter te
adficimur tota die, aestimati sumus ut oues, mendositas
codicem nostrum, in quo scriptum erat: sobrietatem
enim sapientia docet et iustitiam et uirtutem, et
item quod posui de libro Salomonis: uanitas nanitantium,
dixit Ecclesiastes, in multis quidem codicibus
eum ipsum, quem cognoscere uolumus,
hoc est deum, prius plena caritate diligamus, melius diceretur:
sincera quam plena, nisi forte putatur caritatem dei non
futuram esse maiorem, quando uidebimus facie ad faciem.
sic itaque hoc accipiatur, tamquam plena dicta sit, qua maior
esse non possit, quamdiu ambulamus per fidem; erit enim
plenior, immo plenissima, sed per speciem.
item quod dixi
de his, qui subueniunt indigentibus, quia misericordes uocantur,
etiam si sapientes usque adeo sint, ut iam nullo animi dolore
turbentur, non sic accipiendum est, tamquam definierim in hac
iam uero, cum haec humana dilectio
inhaerentem uberibus suis nutrierit et roborauerit animum, sequendo
deo factus est idoneus; ubi eius maiestas ex tanta parte,
quod dixi: dei bonitas omnia deficientia sic ordinat, ut ibi sint,
ubi congruentissime possint esse, donec ordinatis motibus ad id
recurrant, unde defecerunt, non sic accipiendum est, tamquam
alio loco: nemo fere, inquam, de scarabeis dubitat,
quin de limo in pilam rotundato ab his atque obruto existant,
Hoc opus sic incipit: In aliis libris satis opinor egisse nos.
In eadem urbe scripsi dialogum, in quo de anima multa
quaeruntur ac disseruntur, id est unde sit, qualis sit, quanta
sit, cur corpori fuerit data, cum ad corpus uenerit qualis
efficiatur, qualis cum abscesserit. sed quoniam quanta sit
diligentissime ac subtilissime disputatum est, ut eam, si possemus,
ostenderemus corporalis quantitatis non esse et tamen
magnum aliquid esse, ex hac una inquisitione totus liber
nomen accepit, ut appellaretur de animae quantitate.
P1 congruentiasimo Ml, congruentis.sime H 2 possent
CD1 et om. M recarrent F congruentissimae D 3 ∗∗in (in
ras.) C uere H inquam fere Bx de scarabets B2CDEHM1PQV,
de scarrabeis B, dispar ab eis BXGM7NS dubitant BF1R, cogitat H
4 quin] qui in B\', qui FiHN limo OD\'NBS2 (in mg.), fumo Ol,
fimo eet. v rutundato C1, retundato B oruto 01 5 cum] quam H
exemplum utrum scrijosi, exemplo C\'D\', exempli an C2, exemplum BS2
(tn mg.), utrum
omnes artes animam secum
adtulisse mihi uideri nec aliud quicquam esse id, quod dicitur
discere, quam reminisci et recordari, non sic accipiendum est,
Alio loco: uellem, inquam, hine plura dicere ac me ipsum
constringere, dum quasi tibi praecipio, ut nihil aliud agerem,
quam redderer mihi, cui me maxime debeo. ubi uideor dicere
Hic liber sic incipit: Quoniam uideo te abundare otio.
Cum adhuc Romae demoraremur, noluimus disputando quaerere,
unde sit malum, et eo modo disputauimus, ut, si possemus,
id quod de hac re diuinae auctoritati subditi credebamus
etiam ad intellegentiam nostram, quantum disserendo opitulante
cf. Hor. sat. II, 7, 2 a CDl ac me E in ras. ipso C 2 tibi (ti
ex tu) M, mihi B aliud om. M 3 redderer] reddere Dl, reddere
me E maxime me B\' ubi-debeo om. 0 ubi] sed quo ubi H
\'4 me om. H1 sed om. H compluribus litt. erasis 5 prius D in ras.
sibi prius B reddendll Dl illic] hic B2GM2S1, illi H1 α 6 factus
quaestiones, quas uel enodare non poteram uel longam sermocinationem
in praesenti requirebant, ita differrentur, ut ex
utraque parte uel ex omnibus earundem quaestionum partibus,
in quibus non apparebat, quid potius congrueret ueritati, ad
hoc tamen ratiocinatio nostra concluderetur, ut, quodlibet
eorum uerum esset, laudandus crederetur uel etiam ostenderetur
deus. propter eos quippe disputatio illa suscepta est, qui negant
ex libero uoluntatis arbitrio mali originem duci et deum, si
ita est, creatorem omnium naturarum culpandum esse contendunt,
eo modo uolentes secundum suae inpietatis errorem —
Manichei enim sunt — inmutabilem quandam et deo coaeternam
In his Zibris-p. 38, 1 naturam mali] Aug.
de don. perseu. 11, 27 17 Aug. de haeres. c. 46. Confess. V, 5, 8. 7, 12 C2 in ras. ag*ere (a ras.) M possimus DIHNPS1, possumus
a tractata HMPRVv, tracta O 2 consistit C, constit D1,
constet D2 3 libero (li s. l.) C 4 eadem] ad eadem M libero
(ero in ras. m. 2) M 5 tercium Dl affrica BFGSV, affricam R
iam CDlEGNS, etiam R, iam etiam cet. v ippone FGHMNQ2SV,
ipponie E, yppone BOP, inppone D 6 presbiter CDEGHMP 7 di*serta
C, diserta BlFNB incedentes CXP nonnullas 0 8 questionis 01
longuam Q sermonationem Dx 9 ∗∗∗∗∗ in (in pre ras.) C requerebant
ClD ante ita ras. complurium litt. H differentur B1C1D1E1
FHMlQ, differuntur
Quapropter noui heretici Pelagiani, qui liberum sic asserunt
uoluntatis arbitrium, ut gratiae dei non relinquant locum,
quandoquidem eam secundum merita nostra dari adserunt,
non se extollant, quasi eorum egerim causam, quia multa in
his libris dixi pro libero arbitrio, quae illius disputationis
causa poscebat. dixi quippe in primo libro male facta iustitia
dei uindicari et addidi:
commemorata non est, de qua tunc non agebatur, putant
Pelagiani uel putare possunt suam nos tenuisse sententiam.
sed frustra hoc putant. uoluntas quippe, qua et peccatur et
recte uiuitur, quod hic uerbis egimus, uoluntas ergo ista nisi
dei gratia liberetur a seruitute, qua facta est serua peccati,
et grato 1, 1. 7, 7. 67, 80 17 Rom. 6, 17. 20 ras.) G cogi CDl cogit natura sua a iterum]
rerum R quae tandem] quid euitandum N tandem om. B 2 et
om. NQ, erat. D ipso D1 3 uoluptas B ista] ipsa M. illa B
4 et] ut BM2 8. l. habit C1, habeat B 5 primum CD1ENR, prima
cet. v causa-prima M2 s. l. et in mg. aut nullum-peccandi G2
in mg., om. B 6 peccanti
meis opusculis usum fuisse commemoraui: quis enim peccat
in eo, quod nullo modo cauere potest? peccatur autem: caueri
igitur potest, continuo secutus adiunxi:
disputauimus, uelut iam contra illos disputaremus. cum enim
EOP et om. R minatur H 2 est
poena EQa quoniam] cura GS, cura iustam B poena D1 esse
om. Bt 3 dominan.te (n ex m) M homine Bl imposuit H
4 iustia Hl *«iusta (pe ras.) M haec p. est B2 in mg.. 5 impenditur
F1 6 dominatur B2DlExFGHORSa surripere F bomini
V uelud CIH, uel B1 ignorante Bla aut B1 8. l. 7 extorqueri
GS tamquam om. H intalidiori H terreno Bx
conturbando CDENOPQBS2 (mg.), confligendo cet. v 8 ut] aut C
homine ClDl . cruciare relinquitur. Ergo CDl 9 aprobare EXM
10 beris P1 ueris, ut erret] uersu terret CDI, uerisu terret R, uerisu
terreret H inuit B resistente (nte m. 2 8. I.) CM, resistet C
pr. 11 atque∗∗∗∗∗∗ H, ac B torrente QI colore HI, calore a
in mg. uincoli
Hoc opus sic incipit: Dic mihi, quaeso te, utrum deus non
sit auctor mali.
Iam uero in Africa constitutus scripsi duos libros de Genesi
contra Manicheos. quamuis enim superioribus libris quidquid
disputaui, unde ostenderem deum summe bonum et inmutabilem
creatorem esse omnium mutabilium naturarum nec ullam esse
naturam malum siue substantiam, in quantum natura est atque
substantia, aduersus Manicheos nostra uigilaret intentio, isti
tamen duo libri apertissime aduersus eos editi sunt in defensionem
ueteris legis, quam uehementi studio uaesani erroris
oppugnant, in primo ab eo, quod scriptum est: in principio
fecit deus caelum et terram, donec septem peraguntur dies.
18 Gen. 1, 1 ClNOV, quicquid cet. jnde om. P in om. HM
2 destabili 81 inp.udentia (r rcu.) D 3 fuerint OIDl apostolo N
5 scriptura∗∗∗∗ (tura; ras.) D aceipere* (i ex e, t ras.) C, acciperit D1
profitentur (fi tn. 2 in ras.) C, propbitentur D1 8 Xv 9 genesis ,CD1
aduersum FGBOY, contra E raanicheus D1 libri duo om. CD
10 affirica BFGQR conscripsi a duos libros om. Q 11 manicbeus
D1 superioribus CD1, in soperioribus cet. v quidquid C1V,
quicquid cet. 12 summum B1F1V et om. N , immotabilem H1
13 ulla D1 esse B* 8. L 14 malam BD*EFGM2QRSVv aiue
subst. malam esse nat. Qnat s. subet. m. e. Q2 15 aduersum H
manicheus C1D1, manich*aeos (i rms.) M uigiJaret BaIDFGNQ, uigilarit
B, inuigilarit HM inuigilaret eet. v ista El 16 apertissimae 01
aduersum V aduersus. eos B2 s. I., adu. eus D1 editi (d raa.) C, *editi
(8 raa.) D defensione EO-P 17 wehimenti H1 18 oppuQgnant (nt
m. 2) G 19 peragactur BEFGHOPSVa
ab eo, quod scriptum est: hic liber creaturae caeli et
terrae, donec Adam et mulier eius dimissi sunt de paradiso
et custodia posita est ligno uitae. deinde in fine libri errori
Manicheorum fidem catholicae ueritatis opposui, quid illi dicant
et quid dicamus, breuiter aperteque conplectens.
Quod uero dixi: illud autem lumen non inrationabilium auium
oculos pascit, sed pura corda eorum, qui deo credunt et ab amore
uisibilium rerum et temporalium se ad eius praecepta inplenda
conuertunt; quod omnes homines possunt, si uelint, non putent noui heretici Pelagiani secundum eos esse dictum. uerum est enim
quod uero ibi legitur, benedictionem
domini, de qua dictum est: crescite et multiplica
mini, in carnalem fecunditatem post peccatum conuersam
Man. I, 3, 6 12 Prou. 8, 35 sec. LXX 15 De Gen. adu. Man. I,
19, 30 16 Gen. 1, 28 BFG pr. in om. Q 2 hic] hic est B 3 mulier] uxor B
dimisi EH paradyso BCEFG 4 ligno] in 1. B errorum Hl,
erroris 01 5 fide D1 catolicae B ueritas CDl 6 et quid
CD1NR, et quid nos Ea, et nos quid cet. m breuiter om. E
- aperte∗∗∗ (que add. m. 2) D, et aperte (om. que) F conplectes Dl
7 inrationabilium CDEQ, inrationalium cet. animalium a 9 im-
.-plernla F7 in mg., af seruanda a in mg. 10 omnia Y homines
.om. 0 possunt (po m. 2 in ras.) D uellint Dl non-12 si uel
add. F2 in mg. inf. putent C2D2ENQR, potent ClDl, eihistiment
V, existiment cet. v 11 pelagiani B2 8. l., giani D2 in ras., p.elagiani
Ca ras.) C esse (pr. e ex s) M dictum esse B dictum.. (ee ras.) M
12 omnis Y si] se C1H1. uellint Dl praeparatur] pepatur Cl, .
praepattir D1 -13 uolun C1, uolon D1 augitur C1D1 munere
(re s. I. m. 2) H 14 ut] et H1, non est dictum H, non dictum
est B, dictam est F1 15 benedictionem] de benedictione EOPa
16 dfii CD1, dei cet. v de qua CDEFGNQR, qua cet. v; an scribendum:
domini dei, qua? fecunditatem] eam f. E2 s. l.
ut putentur illi homines non habituri fuisse filios homines,
nisi peccassent, omnino non adprobo.
illud etiam non est consequens,
ut ideo intellegatur in allegoria tantummodo esse
accipiendum, quod herbae uirides et ligna fructifera omni generi
bestiarum et omnibus auibus et omnibus serpentibus in libris
Geneseos dantur ad cibum, quia sunt et quadrupedia et uolatilia,
quae solis carnibus uiuere uideantur. fieri enim posset,
ut alerentur ab hominibus etiam de fructibus terrae, si propter
oboedientiam, qua ipsi homines deo sine ulla iniquitate seruirent,
mererentur omnes bestias et aues omni modo habere
seruientes.
item mouere potest, quomodo dixerim de populo
Israhel: adhuc corporali circumcisione et sacrificiis tamquam
in mari gentium populus ille legi seruiebat, quandoquidem
Gen. adn. Man. I, 23, 40 16 Aug. c. litt. Petil. II, 37, 87. Hieron.
ep. 52, 10 (ad Nepotianum). cf. Dent. 16, 6 sq. 18 De Gen. adu.
Man. II, 3, 4 credendum B2EFHP uidere C1D1, inueniri a 2 potentur Ql fuisse
F2 in ras. filius C1D1 3 adprobo∗∗ (o in ras.) H 4 alligoria MP
tantummodil E1 5 erbae (a ras.) P uirides] uideret Hl, uidelicet
H1 s. Z. et om. HN genera U1, genere Bl 6 libris CDlR, libro
cet. v; cf. CSEL XXVIII, 229, 22 7 geneseus ClDl quadrapedia
Fl 8 posset enim M1 possit GS, posse a 9 *alerentur (h
ras.) E ominibus D si* F 10 hobedientiam Q sine (n ex u) H
seruire CIDi 11 mererentur (ren m. 2) C, merentur D1, mererent 81
omnis V 12 seruituti B2 s. I. 13 corporali] de c. BE1FGM2OPSV
de corp. adhuc B circumcisioni C3 14 mari] manu E2, magi Dl
populos Hx ille om. a legis C 15 poterat BICD1, poterant cet. v
sic B eos] in eos Hl uidimus D\' 16 quod] apud q. Ql, quosdam
Q2 in mg. pasca B1R, pascha* (m ras.) E 17 ****ouem H sacrifitio
D, sacrificiis a deputentur N 18 pabuli (p in ras.) M, pa*buli D
significari posse uitam — melioris interpretationis codices non
habent pabulum, sed faenum — non satis apte dictum
uidetur. non enim congruit faeni nomen significationi uitae
quomodo pabuli. item non uideor recte appellasse uerba prophetica,
quibus scriptum est: quid superbit terra et cinis? quia non in eo libro legitur, quem certi simus appellandum
esse prophetam.
nec illud apostoli, ubi adhibet testimonium
de Genesi dicens: factus est primus homo Adam in
animam uiuentem, sicut ille uoluit exponi, intellexi, cum
exponerem, quod scriptum est: insufflauit deus in faciem
eius flatum uitae, et factus est homo in animam
uiuam uel in animam uiuentem. apostolus enim ad hoc
adhibuit illud testimonium, ut probaret esse corpus animale;
ego autem hinc putaui esse monstrandum animalem factum
prius hominem, non corpus hominis solum.
quod autem dixi
nulli naturae nocere peccata nisi sua, ideo dixi, quoniam iusto
qui nocet, non ei uere nocet, quandoquidem mercedem eius
8 I Cor. 15, 45 10 Gen. 2, 7 16 De Gen. adu. Man. II, 29, 43
17 Matth. 5, 12. Luc. 6, 23 F uitam CtDR, uitam quin OPlV, uitam cum cet. v
meliores Cl interpraetationia DMP cudices V, codicis C1D1
2 habent CDQ\'R, habeat Sl, habeant cet. v sed] et 0 apte B
• 3 uideretur 0 enim] sic Q2 s. I. nom∗∗∗ (ine ras.) Dx, nomine EOPVa
significatio EOPVa 4 pabuli (p m. 2 in ras.) M, pa*buli D idem
CD1, itё. E, itemque 01 uideor non v uideo CER recta QI
uerba om. 0 profetica H 5 dictum F 6 in om. Ql eo CDtB,
eius cet. v legit 8\' certi simus C2, certissimus ClD, certi sumus cet.
appellasse a 7 profetam H nec] hec 0 adhibet CDtEOPB,
adhibuit cet. 8 gesi H1 9 ille om. a exponi, intellexi scripsi,
exponi CD1, poni FHS2 (mg.), intelligi NQ2, intellexi posui Ql, uel intellexi
sic non est ibi posui Q3 mg., intellexi (om. exponi) cet. v 10 facie Dl
11 uitae Cl in ras. factum M, factis Ql est om. G homo
om. B\' amam Dl 12 ad hoc om. P, adhuc 01 13 istud F
ut M2 s. l. corpus esse Ba, corpus (om. esse) N 14 autem om. V
putaui hinc B esse] hoc e. a animale a 15 solum corp. hominis
B hominem QI 17 uere nocet ei B nocit ClDl mercedem
BlClD, etiam mercedem cet. v
propter ipsam uoluntatem nocendi recipiet id, quod nocuit.
possunt sane Pelagiani ad suum dogma trahere istam sententiam
et ideo dicere paruulis aliena non nocuisse peccata, quia.
dixi nulli naturae nocere peccata nisi sua, non intuentes ideo
paruulos, qui utique pertinent ad humanam naturam, trahere
originale peccatum, quia in primis hominibus natura humana
peccauit, ac per hoc naturae humanae nulla nocuerunt peccata
nisi sua. per unum quippe hominem, in quo omnes peccauerunt,
item in
eo, quod paulo post dixi, nullum esse malum naturale, possunt
» quaerere similem latebram, nisi hoc dictum ad naturam talem
referatur, qualis sine uitio primitus condita est. ipsa enim uere
ac proprie natura hominis dicitur, translato autem uerbo utimur,
ut naturam dicamus etiam, qualis nascitur homo, secundum
quam locutionem dixit apostolus: fuimus enim et nos aliquando
natura filii irae sicut et ceteri.
Hoc opus sic incipit: Si eligerent Manichei, quos
deciperent..
Deinde, ut supra commemoraui, sex libros de musica scripsi.
quorum ipse sextus maxime innotuit, quoniam res in eo cognitione
digna uersatur, quomodo a corporalibus et spiritalibus,
sed mutabilibus numeris perueniatur ad inmutabiles numeros,
qui iam in ipsa sunt inmutabili ueritate, ac sic inuisibilia
dei per ea, quae facta sunt, intellecta conspiciantur.
quod qui non possunt et tamen ex fide Christi uiuunt, ad
illa certius atque felicius conspicienda post hanc uitam ueniunt;
qui autem possunt, si desit eis fides Christi, qui unus mediator
est dei et hominum, cum tota sapientia sua pereunt.
In hoc libro illud, quod dixi: corpora enim tanto meliora,
quanto numerosiora talibus numeris; anima uero istis, quae per
corpus accipit, carendo fit melior, cum sese auertit a carnalibus sensibus et diuinis sapientiae numeris reformatur, non sic accipiendum
haec autem sanitas tunc firmissima erit atque
certissima, cum pristinae stabilitati certo suo tempore atque ordine
hoc corpus fuerit restitutum, non ita dictum putetur, quasi non
Alio loco: laboriosior est, inquam, huius mundi amor. quod
enim W illo anima quaerit, constantiam scilicet aeternitatemque,
non inuenit, quoniam rerum transitu conpletur infima pulchritudo
et, quod in illo imitatur constantiam, a summo deo per animam
traicitur, quoniam prior est species tantummodo tempore commutabilis
quam ea, quae et tempore et locis. haec uerba si eo
Hic liber sic incipit: Satis diu paene.
Per idem tempus scripsi librum, cuius est titulus de magistro.
in quo disputatur et quaeritur et inuenitur magistrum
non esse, qui docet hominem scientiam, nisi deum secundum
Matth. 10, 30 11 Retract. I, 15, 2 17 Aug. Confess. VIIII, 6, 14 H2, sacrum Hl aanctam] at. factam a mg. 2 in
om. M deo P occultoque (om. atque) B 3 nunc G* in ras.
appellauerunt 01 4 scriptura om. CDl significare om. CDlB
solet] s. appellare B proinde∗∗∗∗ C, p. uero a 5 huius libri BOVa
rationabiles F1 intellectuale Dx 6 numeros B beatorum &D1
legem ipsam] af. ea ipsa lege a mg. 7 nurati Hx 8 interpossita Ql
usque] atque B1C2D2EFNRS2 mg., adque C1D1 ad-uideo quem D2
in ras. 9 iure H transmittant Ha uocabulo CD1 10 sanctas
scripturas N forsitan om. OPVa, del. D1, positum Qtm 11 hic
P2 8. Z., om. a uoluit G 12 numquam ClD, nusquam. cet. v canonicis
(oni in ras.) M 14 pene CD 15 XII v, om. Q 17 id R
est om. H 18 quo] illo Bl mg. quaeretur ClD* alt. et om. H
inuenitur (nne m. 2 in ras.) C, t in ras. D2 magistra (tl m. 2) H
19 docit V conscientiam Bl
uester Christus.
i\' Hic liber sic incipit: Quid tibi uidemur efficere uelle, cum
\'loquimur?
Tunc etiam de uera religione librum scripsi, in quo multipliciter
et copiosissime disputatur unum uerum deum, id
est trinitatem, patrem et filium et spiritum sanctum, religione
uera colendum, et quanta misericordia eius per temporalem
dispensationem concessa sit hominibus Christiana religio, quae
uera religio est, et ad eundem cultum dei quemadmodum sit
homo quadam suauitate coaptandus. maxime tamen contra
duas naturas Manicheorum liber hic loquitur.
sit, inquam, tibi manifestum
atque perceptum nullum errorem in religione esse potuisse,
si anima pro deo suo non coleret animam aut corpus aut fantasmata
sua. hic animam pro uniuersa creatura incorporali
Item quod dixi: ea est nostris temporibus Christiana religio,
quam cognoscere ac sequi securissima et certissima salus est, secundum hoc nomen dictum est, non secundum ipsam rem,
cuius hoc nomen est. nam res ipsa, quae nunc Christiana religio
nuncupatur, erat et apud antiquos nec defuit ab initio
generis humani, quousque Christus ueniret in carne, unde
uera religio, quae iam erat, coepit appellari Christiana. cum
enim eum post resurrectionem ascensionemque in caelum coepissent
apostoli praedicare et plurimi crederent, primum apud
Antiochiam, sicut scriptum est, appellati sunt discipuli
uer. rel. 10, 19 fin. 14 I Io. 4, 2. II Io. 7 17 Act. 11, 26 om. JRl et om. BaF sunt om. 0 2 autem B2 s. l.
3 sub E breuiterque C1E2NOPQ1RS2 mg., rebiterque El, breuiusque
cet. v 4 euanescamus] uanesc m. 2 C, euaniscamus Mt, uane
sciamus D1 5 nostris et G2 in ras. est religio N 6 utramquae
Cl, utrumque D1 spiritali Hx corporalem H in mg. significari R
7 diiit Pl 8 euaniscamus Cl, eua»nescamus (s ras.) M, ena nescamus
D 9 christiana (ana in mg.) H 10 cognuscere 01 hac P1
et certissima om. N est salus F 11 rem ipsam N 12 hoc
om. B est hoc nomen H ipsa res BFGS religio xpiana 0
13 noncnpatnr Cl et om. Hm antiquus D1, antiquos. quos N
inicio C 14 humani generis B, generis humanis C\'D, g. humana Bx
christus C1D1, ipse christus cet. v uenerit 01 ueniret\' christus B
carne] cruce Bl 15 uera] et u. Bx iam] etiam H errat H
cepit C\' 16 eum om. Bl in] ad M 17 plurimum E, multi B
apud 62 in ras., ad B1 18 anthiochiam C2DEHMNPR, athiociam Cl
scribtum D scriptum-discipuli M2 in ras. discipoli V
haec est nostris temporibus Christiana
religio, non quia prioribus temporibus non fuit, sed quia posterioribus
intende igitur, inquam, in haec, quae secuntur,
diligenter et pie, quantum potes; tales enim adiuuat deus. quod
itemque
alibi: deinde, inquam, iam erit consequens, ut post mortem corporalem,
quam debemus primo peccato, tempore suo atque ordine
suo hoc corpus restituatur pristinae stabilitati. quod sic accipiendum
Et alibi: usque adeo, inquam, peccatum uoluntarium malum
est, ut nullo modo sit peccatum, si non sit uoluntarium. potest
uideri falsa haec definitio, sed, si diligenter discutiatur, inuenietur
esse uerissima. peccatum quippe illud cogitandum
est, quod tantummodo peccatum est, non quod est etiam poena
peccati, sicut superius ostendi, cum quaedam commemorarem
ex libro tertio de libero arbitrio, quamuis et illa, quae non
inmerito non uoluntaria peccata dicuntur, quia uel a nescientibus
uel a coactis perpetrantur, non omni modo possunt sine
uoluntate committi, quoniam et ille, qui peccat ignorans, uoluntate
utique peccat, quod, cum faciendum non sit, putat esse
faciendum, et ille, qui concupiscente aduersus spiritum
carne non ea quae uult facit, concupiscit quidem
nolens et ideo non facit quod uult, sed, si uincitur, concupiscentiae
consentit uolens, et ideo non facit nisi quod uult,
liber scilicet iustitiae seruusque peccati. et illud,
quod in paruulis dicitur originale peccatum, cum adhuc non
utantur arbitrio uoluntatis, non absurde uocatur etiam uolun- .
16 Rom. 6, 20. 17 F (2) uolontarium V 2 nullo D1 peccatum
om. F 3 haec falsa F haec d. falsa B difinitio CQ2,
diffinitio BE2GHOR, id e finitio El si om. El inueniatur H
4 esse] hec 0 intelligendum Oa 6 cum V s. l. cummemorarem
ClDl 7 ex] et E1 non om. a 8 non om. H a om. H
9 a om. GrH c∗∗oactis Q perpetrantur om. F possunt B1 s. l.
10 quoniam—uoluntate om. E ignorans (n alt. in ras.) M 11 itaque
Bl peccat C in ras., facit HMQ2V (in ras.) m quod, cum]
quodcumq: H 12 concupiscente] non c. C, aoncupiscente (5 ras.) D
spiritum—quidem F2 s. l. 13 carnem Y 14 uolens FlMl ideo
CDl, in _eo cet. v si] cum D2 s. 1. 15 consensit NQl ideo
CDl, in eo quod BEFNS, in eo cet. v non B2 8. l. nisi om. a
liber uult H _16 liber] 1. est BM2 scilicet del. W iusticiae C,
institiae ee (ee m. 2) H seruus H1 17 parnoHB C1D1V, parabolis E*
cum M1 s. 1. 18 arbitrio] libero a. a arbitrio-uocatur add. 02
in mg. absorde D1 uoca*tur (n
Alio loco quod dixi de domino Iesu Christo:
nihil egit ui,
sed omnia suadendo et monendo, non mihi occurrerat, quod uendentes et ementes flagellando eiecit de templo. sed
prius, inquam, isti sequendi sunt; qui unum
summum et solum colendum esse dicunt; si apud hos ueritas
non eluxerit, tunc demum migrandum. quod ita potest uideri
Item quod dixi: nec miracula illa m nostra tempora durare
permissa sunt, ne anima semper uisibilia quaereret et eorum
consuetudine frigesceret genus humanum, quorum nouitate flagrauit,
uerum est quidem; non enim nunc usque, cum manus
sicut ait apostolus: omnis
ordo a deo est, non eisdem uerbis hoc dixit apostolus,
et alibi: prorsus,
inquam, nemo nos fallat: quidquid recte uituperatur, in melioris
conparatione respuitur. hoc de substantiis atque naturis dictum
itemque alibi: sed nec sic quidem, inquam, ab homine
homo diligendus est, ut diliguntur carnales fratres uel filii uel
coniuges uel quique cognati aut adfines aut ciues; nam et ista
dilectio temporalis est. non enim ullas tales necessitudines haberemus,
quae nascendo et moriendo contingunt, si natura nostra
in praeceptis et imagine dei manens in istam corruptionem
non relegaretur. hunc sensum prorsus inprobo, quem iam et
Item alio loco: ad unum deum tendentes, inquam, et ei uni
religantes animas nostras, unde religio dicta creditur, omni
superstitione careamus. in his uerbis meis ratio, quae reddita
Hic liber sic incipit: Cum omnis uitae bonae ac beatae uia.
lam uero apud Hipponem Regium presbyter scripsi libmm
de utilitate credendi ad amicum meum, quem deceptum a
Manicheis adhuc eo errore noueram detineri et inridere in
catholicae fidei disciplina, quod iuberentur homines credere,
non autem, quid esset uerum, certissima ratione docerentur.
In hoc libro dixi: in quibus tamen legis praeceptis atque
mandatis, quibus nunc Christianos uti fas non est, quale uel
sabbatum est uel circumcisio uel sacrificia et si quid huius modi
est, tanta mysteria continentur, ut omnis pius intellegat nihil
esse perniciosius, quam quidquid ibi est accipi ad litteram, id
est ad uerbum, nihil autem salubrius quam spiritu reuelari.
inde est: littera occidit, spiritus autem uiuificat.
Item dixi: duae sunt enim personae in religione laudabiles,
una eorum, qui iam inuenerunt, quos etiam beatissimos iudicari
necesse est, alia eorum, qui studiosissime et rectissime inquirunt.
primi ergo sunt iam in ipsa possessione, alteri in uia, qua
tamen certissime peruenitur. in his uerbis meis, si illi, qui iam
item quod dixi: nam scire magna et honesta uel etiam diuina .
beatissimum est, ad eandem beatitudinem referre debemus. in
Et quod dixi: muUum interesse, utrum aliquid mentis certa
ratione teneatur, quod scire dicimus, an fama uel litteris credendum
posteris utiliter commendetur, et paulo post:
nemini dubium est omnes homines aut
stultos esse aut sapientes, potest uideri esse contrarium illi,
Alio loco, cum miracula commemorassem, quae dominus lesus
fecit, cum hic esset in carne, adiunxi dicens: cur, inquies, ista
modo non fiunt? atque respondi:
In fine autem libri: sed quoniam sermo iste noster, inquam,
multo processit longius, quam putabam, hic finem libro faciamus.
in quo memineris uolo nondum me Manicheos coepisse refellere
et illas nugas nondum inuasisse -neque de ipsa catholica magnum
aliquid aperuisse, sed uoluisse tantummodo eruere tibi, si possem,
etiam opinionem de ueris Christianis malitiose aut inperite
nobis insinuatam et erigere ad magna quaedam et diuina discenda.
quare hoc uolumen ita sese habeat. placatiore autem 15
Hic liber sic incipit: Si mihi, Honorate, unum atque idem
uideretur esse.
Post hunc librum scripsi adhuc presbyter contra Manicheos
de duabus animabus, quarum dicunt unam partem dei esse,
alteram de gente tenebrarum. quam non condiderit deus et
quae sit deo coaeterna, et has ambas animas, unam bonam,
P fortaase D2HMR V, fortaris D1 promtior BH,
om. P, promcior C\\ prumptior
In hoc libro illud, quod dixi, nullam esse qualemcumque
uitam, quae non eo ipso, quo uita est et in quantum omnino
uita est, ad summum uitae fontem principiumque pertineat,
Item quod dixi: nusquam scilicet nisi in uoluntate. esse
peccatum, possunt Pelagiani pro se dictum putare propter paruulos,
quos ideo negant habere originale peccatum, quod eis in
baptismo remittatur, quia nondum arbitrio uoluntatis utuntur.
quasi uero peccatum, quod eos ex Adam dicimus originaliter
trahere, id est reatu eius inplicatos, et ab hoc poenae obnoxios
detineri, umquam esse potuit nisi ex uoluntate, qua uoluntate
BDZFGQS in-malam om. H uno homine v
delerant C1D1 scilicit V 2 post malam ras. 4 litt. M quem Et
3 gentes EH1N aduenticia 2?2 in ras., aduintitia Cx, aduentia P
4 conflinxerunt H utramque m 5 misceri ClDlB, miscerit H, miscuerit
cet. v homines C ille Bt 7 hoc (h m. 2 8. I.) C qualemque Cl
fort. recte, qualemquae Dl, qualecumque E1 8 quantum] q. est Bl
9 summam E1 fon∗∗∗tem Q, bonum Bl 10 ita om. Y ut tamquam]
uitam quam ClDl creatorem] creaturam H 11 esse om. B existim.etur
(a ras.) H, exstimetur E 12 nusquam (us in ras.) M, nosquam
Cl in M2 a. l. uoluntatem N 13 pellagiani S, etiam
pelagiani Hl 14 *negant D originale CDl, om. cet. v 15 baptismo]
bap**tismo baptizatur Hl, baptismate v remittatur (ttat in ras.) M
qua Q1, quod B 16 eos om. Y, eo Ml 17 reatui F2, reati F1,
reatus Dl eius] eos D2 implicitos 0 ab C1, ab** D1, ob cet, v
penae Cl obnoxius E, obnoxio Dl, noxios F 18 deteneri Ml, detineri.
(s ras.) E umquam C1D1R, nusquam BC2FGM2a, quam
EQl, usquam cet. m potui 01Dl, potuerit G2H2, posuit E, possit Q
potuit esse B ex BC1D1EFG1NRS, in cet. v nisi in M2 in ras.
qua uoluntate om. R x
potest etiam putari falsa esse ista sententia, qua diximus
nusquam nisi in uoluntate esse peccatum, quia dixit apostolus:
si autem, quod nolo, hoc facio, iam non ego operor
illud, sed quod in me habitat peccatum. hoc enim
peccatum usque adeo non est in uoluntate, ut dicat: quod
nolo, hoc facio. quomodo ergo nusquam est nisi in uoluntate
peccatum? sed hoc peccatum, de quo sic est.locutus apostolus,
ideo peccatum uocatur, quia peccato factum est et poena
peccati est, quandoquidem hoc de concupiscentia carnis dicitur,
quod aperit in consequentibus dicens: scio, quia non
habitat in me, hoc est in carne mea, bonum; uelle
enim adiacet mihi, perficere autem bonum non. perfectio
quippe boni est, ut nec ipsa concupiscentia peccati sit
in homine, cui quidem, quando bene uiuitur, non consentit
uoluntas; uerum tamen non perficit bonum, quia inest adhuc in
concupiscentia, cui repugnat uoluntas; cuius concupiscentiae
reatus in baptismate soluitur, sed infirmitas manet, cui, donec
sanetur, omnis fidelis, qui bene proficit, studiosissime reluctatur.
peccatum autem, quod nusquam est nisi in uoluntate, illud.
LVII, 18 11 Rom. 7, 18. (est ras.) M, facta est B, esse f. V 2 potes Hl,
po*test (s ras.) Q etiam om. R qua] quia H 3 ∗∗∗nisi (nisi
ras.) D 4 e.go (r ras.) CD illud operor F 5 quod] id quod HM
habitat in me Bv 6 in uoluntate non est F 7 nunquam R
est D2 8. l. 8 sed-peccatum om. CtDIR sed M2 in ras. hoc
peccatum om. NQ1, peccatum hoc M loquutus EHP1 locutus
est Ba 9 uocatQ peccatum H quia] q. quod pro Q peccatum
CDxHa factum om. CDl et om. ENQR poena-est om. R
10 est om. N 11 aperit in ras. F2, apperit H 13 non] del. D2, adiecit
D3, n. est
Itemque alio loco ipsam uoluntatem definiui dicens: uobmtas
est animi motus cogente nullo ad aliquid uel non amittendum
uel adipiscendum. quod propterea dictum est, ut hac definitione
peccatum est uoluntas
retinendi uel consequendi, quod iustitia uetat et unde liberum
est abstinere, propterea uerum est, quia id definitum est, quod
Rursus in eo, quod dixi: iam quaerere coeperam, utrum illud
malum genus animarum, antequam bono misceretur, habuisset
aliquam uoluntatem. si enim non habebat, sine peccato atque
innocens erit et ideo nullo modo malum, \'cur ergo\', inquiunt, peccatum dicitis paruulorum, quorum uoluntatem non tenetis
natura esse malae tmimae nullo
modo queunt, si quaeritur, quomodo accipiamus, quod ait
et iterum quod
dictum est: peccati reum tenere quemquam, quia non fecit
quod facere non potuit, summae iniquitatis est et insaniae, cur
quod autem dixi: illae animae quidquia
faciunt, si natura, non uoluntate faciunt, id est si Libero
Illud autem quaeri potest quomodo dixerim: etiamsi sunt
animae, quod interim incertum est, corporeis officiis non peccato,
sed natura deditae nosque, quamquam sint inferiores, aliqua
tamen interiore uicinitate contingunt, non iUas ideo malas haberi
oportere, quia nos, cum eas sequimur et corporea diligimus,
mali sumus, quandoquidem de illis hoc dixi, de quibus apertius
Alio loco: propterea, inquam, corporea diligendo peccamus;
quia spiritalia diligere et iustitia iubemur et natura possumus,
et tunc in nostro genere optimi et. beati sumus. ubi -quaeri
Hic liber sic incipit: OpitularUe dei misericordia.
Hier. 4, 28 ras. C, om. B1, nunc (n pr. ex h) E,
hic N pro] ut pro B familiarissimis (fa 8. I. m. 2) CD 2 meis
om. Q1 mortifera D1 3 dixi∗∗ deus (deus m. 2) D summe M
∗∗∗∗∗∗∗∗∗∗
4 et incorruptibilem (atque incommutabilęm ras.) C, atque incommutabilem
B2GHM1, et incommutabilem SV, et (om. B) incorruptibilem atque
incommutabilem B1FM2OP, incorr. atque immutabilem a 5 trinaj
et tr. R ecclesia catholica FP colit ecclesia B colet ClDlV
snplex BC1D expertis 01 6 ne] ut JB1 cum] nni HI, uani H*
7 a H1 8. l. puericia (p m. 2, in om.) E hominum] homine C1,
omni D2Qlm uicta BF, fictu H1, conuictu Qm in om. E tua H1
culto D1 8 a H2 in mg. dissenti«re HM, dissentare B1 sicut
quę H, secuti quae Dl 9 conuersus C1D1GH1RS dfli (m in ras.) M
gratiae (om. eius) P adiubari 01 profitiant D 10 atque F
proficiantur MIN, perficientur 0 11 istorum B etiam] tamen D2
8. I. 12 gratia D1 quem D\'ER, q;** C. quandoquidem cet. v
13 erat CxDl nimis ex minus Q aduersi C1M1O ad C1D1ER,
illum ut (ut 8. I.) CaD2, ut ad cet. v 14 conuerterentur] conuerterent
sep H1 15 misericordia] gratia D2
Eodem tempore presbyterii mei contra Fortunatum quendam,
Manicheorum presbyterum, disputaui, qui plurimum temporis
apud Hipponem uixerat seduxeratque tam multos, ut per eos
ibi eum delectaret habitare. quae disputatio nobis altercantibus
excepta est a notariis, ueluti gesta conficerentur; nam et diem
habent et consulem. hanc in librum memoriae mandandum
conferre curaui. uersatur ibi quaestio, unde sit malum, me
asserente exortum fuisse hominis malum ex libero uoluntatis
arbitrio, illo autem naturam mali deo coaeternam suadere moliente.
sed consequenti die tandem confessus est nihil se aduersus
nos inuenire, quod diceret, nec sane catholicus factus,
sed tamen ab Hippone discessit.
In hoc libro illud, quod dixi: animam dico esse factam a
deo, ut cetera omnia, quae a deo facta sunt, et inter illa, quae
deus omnipotens fecit, principalem locum datum esse animae,
item alio loco: ego dico, inquam, peccatum
non esse, si non propria uoluntate peccatur. ubi peccatum
itemque dixi: ut postea eadem ipsa caro, quae nos poenis
torsit in peccato manentes, subiciatur nobis in resurrectione et
nulla aduersitate nos quatiat, quominus legem et diuina praecepta
seruemus. quod non est ita accipiendum, tamquam et
Hoc opus sic incipit: V. KAL. SEPTEMBRIS ARCADIO
AVGVSTO BIS ET BVFINO VV. CC. CONSS.
Per idem tempus coram episcopis hoc mihi iubentibus, qui
plenarium totius Africae concilium Hippone Regio habebant,
de fide ac symbolo disputaui. quam disputationem nonnullis
eorum, qui nos familiarius diligebant, studiosissime instantibus
in librum contuli. in quo de rebus ipsis ita disseritur, ut
tamen non fiat uerborum illa contextio, quae tenenda memoriter
conpetentibus traditur.
In hoc libro cum de resurrectione carnis ageretur: resurget,
inquam, corpus secundum Christianam fidem, quae falli non
potest. quod cui uidetur incredibile, qualis sit nunc caro adtendit,
qualis autem futura sit non considerat, quia illo tempore
inmutationis angelicae non iam caro erit et sanguis, sed tantum
corpus et cetera, quae ibi de corporum terrestrium in corpora
Hic liber sic incipit: Quoniam scriptum est.
XXII, 5. 21 CD, corjrigendus M, corrigendus cet. v communitus
Hx de-domini S s. l. 3 in eiadem om. B memoria R
conspiciendis F1 4 tractandus ODlNRSV, tangento tractandus Q,
tangendus cet. a 5 sermone om. a firmauit E2 in ras., ostendit a .
in mg. 6 carnem et ossa
Cura de Genesi duos libros contra Manicheos condidissem,
quoniam secundum allegoricam significationem scripturae uerba
tractaueram non ausus naturalium rerum tanta secreta ad
litteram exponere, hoc est quemadmodum possent secundum
historicam proprietatem, quae ibi dicta sunt, accipi, uolui experiri
in hoc quoque negotiosissimo ac difficillimo opere, quid
ualerem. sed in scripturis exponendis tirocinium meum sub
tantae sarcinae mole succubuit, et nondum perfecto uno libro
ab eo, quem sustinere non poteram, labore conquieui. sed in
hoc opere cum mea opuscula retractarem, iste ipse, ut erat
inperfectus, uenit in manus, quem neque edideram et abolere
decreueram, quoniam scripsi postea duodecim libros, quorum
titulus est: de Genesi ad litteram. in quibus quamuis multa
quaesita potius quam inuenta uideantur, tamen eis iste nullo
modo est conparandus. uerum et hunc posteaquam retractaui,
manere uolui, ut esset index, quantum existimo, non inutilis
R, XVIII v, om. Q 2 genesia CD1, gcsi Gl inperfectua
liber unus (u. om. F) EOPVv 3 gesi C\' libros duos OR manicheus
Dl 4 alligoriam M1, allegoriam C\'D\' significationem] al.
expositionem a in mg. 5 ausus M\'x in ras. rerum∗∗∗∗∗ B tam Dl
6 quemammodum M - possint BFGSV 7 hystoricam BFOR, istoricam
HP, historiam D\'SI, istoriae E propriaetatem D qua C1
accepi ClDl experire D1 8 negociosissimo Cl dificilimo Cl,
difficilimo Dl, difficilissimo R . 9 exponendi D\' tirocinium D,
tyrociniuni BFO, tyronium R sub tantae] substantiae CD1, sub
tanta BFGHMOPSVv 10 mole 01 subcubuit EHQPV 11 conquieuit
OP 12 hoc] eo B mea] ea CF opuscola V retractare
D\' aste (del. m. 2) E ut] qui Q2 a. 1. 13 iperfectus ClDl
edideram] \'i\' manifestaueram aliis Q2 8. l. 14 scripsi] scribseram alibi
scribsi H libro 0 15 ёe 0 de om. El genesis ClDl 16 inuente
E1 . nulla Dl 17 comparandus est B retractauit El
18 manere om. F index] in ClDlR, iudex BH2 tantum E inutiles
Dl, utilis FQ1, indocilia a
eloquiis, eiusque titulum esse uolui: de Genesi ad litteram
inperfectus. inueni quippe eum usque ad haec uerba dictatum:
pater tamen pater est, nec filius aliud est quam filius, quia et
cum dicitur similitudo patris, quamquam ostendat nullam interuenire
dissimilitudinem, non tamen solus est pater, si habet
similitudinem. post haec repetiui uerba scripturae rursus consideranda
Hic ergo sic incipit: De obscuris naturalium rerum, quae
omnipotente deo artifice facta sentimus, non adfirmando, sed
quaerendo tractandum est.
Per idem tempus de sermone domini in monte secundum
Matheum duo uolumina scripsi.
In quorum primo propter id, quod scriptum est: beati
pacifici, quoniam ipsi filii dei uocabuntur: sapientia,
inquam, congruit pacificis, in quibus iam ordinata sunt
omnia nullusque motus aduersus rationem rebellis est, sed
cuncta obtemperant spiritui hominis, cum et ipse obtemperat
deo. quod merito mouet, quomodo dixerim. non enim cuiquam
Proinde quod alio loco, cum eandem sententiam euangelicam
repetens dixissem: beati pacifici, quoniam ipsi filii dei 20
Io. 2, 16 20 Matth. 5, 9 HR, XIX v, om. Q 2 dei EG monte] m. habito B1
3 sec. math. in monte F 4 matheum BODFGHMNOPQR, mattheum
ESV 5 corum C1 primum OPl est om. H 6 ipsi om. BNS
sapientiam ClDiEl 7 inquit H iam (i in ras.) C 8 metus Dl
9 cun∗cta∗∗ B optemperant MPQ ipsi 01 optemperat MQ,
optemperant pi, obtemperet Eb 10 mouit CD1 cuiquam (c
in ras.) C 11 repugnas Hl 12 mentes El 13 ei sic] eis Qt resistent
V, resterit ClDx, resistere GS post hominis add. 8. l. S2
posset in om. E nullo BFGS, nullum in E* eius laberetur om. B
haberetur 01 14 assensu BFGNS tamen C1D1M, tamen ille EQ,
tamen illa cet. v non om. B 15 motu∗ (s ras.) H 16 recta Et
accepi ClDl nunc] non OP pacifici Dl 17 concupiscentiam
DaEFNPQ pacem om. B 19 scientiam P1 20 reppetens H,
repente R pacificis 01 ipsi om. BNS1
uocabuntur, adiunxi dicens: et ista quidem in hac uita conpleri
possunt, sicut conpleta esse in apostolis credimus, sic accipiendum
non enim ad mensuram
dat deus spiritum, nondum intellexeram ae Christo
item quod scriptum est: iota unum et unus apex
I, 6, 17 Io. 3, 34 17 IIII Regn. 2, 9 18 Matth. 5, 18 ras.) D hac] ac E1 . 2 credimus om. EIQl, i in
ras. m. 2 D sic-apostolis
Sane quod ait dominus: quicumque enim soluerit unum
de mandatis istis minimis et docuerit sic et cetera
usque ad eum locum, ubi ait: nisi abundauerit iustitia
uestra plus quam scribarum et Farisaeorum, non in- trabitiš in regnum caelorum, multo melius et conuenientius
qui irascitur fratri suo. codices enim graeci non habent:
sine causa, sicut hic positum est, quamuis idem ipse sit
sensus. illud enim diximus intuendum, quid sit irasci fratri
suo, quoniam non fratri irascitur, qui peccato fratris irascitur.
qui ergo fratri, non peccato irascitur, sine causa irascitur.
hoc et de patre et de matre et de ceteris
uinculis sanguinis intellegendum est, ut in eis oderimus, quod
genus humanum nascendo et moriendo sortitum est, ita sonat,
Item de praecepto, quo prohibetur uxor dimitti nisi propter
fornicationem, hic quidem scrupulosissime disputaui, sed quam
uelit dominus intellegi fornicationem, propter quam liceat dimittere uxorem, utrum eam, quae damnatur in stupris, an
illam, de qua dicitur: perdidisti omnem, qui fornicatur
abs te, in qua utique et ista est — neque enim non fornicatur
a domino, qui tollens membra Christi facit ea membra
meretricis — etiam atque etiam cogitandum est atque requirendum,
nec uolo in re tanta tamque ad digerendum difficili
putare lectorem istam sibi nostram disputationem debere
sufficere, sed legat et ea siue nostra, quae postea scripta sunt,
siue aliorum melius considerata atque tractata, uel ipse, si
potest, ea, quae hic merito mouere possunt, uigilantiore atque intellegentiore mente discutiat, non quia omne peccatum
9 I Cor. 6, 15 18 Aug. Quaest. in Heptat. II, 71. Serm. 162 D lugrandos D1V1, lucrando P, lucrantes E 2 etpropinquis
C in ras. propinquis] iniquis D1R regno C1D1, a regno
cet. v deo 01 3 quod BC1D1EF1GHN proibetur C1E1, pro-
****
hiberetur GSl non dimitti a nisi C 4 (5) furnicacionem D1
quidem om. B scrupulosissimae D, acripulosissime El disputaui
om. P, diBputauit H1 5 uellit Dl licet H 6 demittere 01 quae
(uae s. l. m. 2) C sturpis Pl 7 perdedisti N, perdidistis 01
*
omnes (s m. 2) E fornicantur (n alt. m. 2) E 8 utiquae et nequae D
9 ea (a in ras.) M, om. P membra C 10 etiam R2 s. l. cogitandum
est atque om. R 11 tanta om. E tamque] tamquam D20,
*****
tam- (nta ras.) E, que H digerendum D1ENRS2, digerenda (gere
ua cat
in ras.) C, dinuscendum V, dinoscendum gerendum Q, dinoscendum cet. v
difficile B, difficilis H1 12 sibi- C, sibi (b ex u) D nostram
****
sibi R disputatione H 13 ea DER, ea C, alia cet. v 14 considera∗∗ta
(a alt. m. 2) C, conaiderauit Dl ipse] ille P si potest]
sibi postea D2 s. l. 15 quae (uae m. 2 8; l.) CE merito om. F
atque intellegentiore om. R 16 intellegentiori N mente JP 8. l.,
mentis R quia non S omnem CWQ1
cotidie sanctos suos exaudit dicentes: dimitte nobis debita
nostra, quum perdat omnem, qui fornicatur ab eo — sed
quatenus intellegenda atque limitanda est haec fornicatio et
utrum etiam propter hanc liceat dimittere uxorem, latebrosissima .
quaestio est. licere tamen propter istam, quae in stupris committitur,
nulla quaestio est. et ubi dixi hoc permissum esse,
non iussum, non adtendi aliam scripturam dicentem: qui
tenet adulteram, stultus et inpius est. nec sane dixerim
adulteram fuisse deputandam illam mulierem, etiam posteaquam
audiuit a domino: nec ego te damnabo; uade, deinc-eps
iam noli peccare, si hoc oboedienter audiuit.
apostolus: non pro illo dico ut roget, ita definiui, ut
dicerem: peccatum fratris ad mortem puto esse, cum post
agnitionem dei per gratiam domini nostri Iesu Christi quisque
obpugnat fraternitatem et aduersus ipsam gratiam, qua reconciliatus
est deo, inuidentiae facibus agitatur. quod quidem non
In secundo item libro: nulli, inquam, licebit ignorare dei
regnum, quum eius unigenitus non solum intellegibiliter sed
etiam uisibiliter in homine dominico de caelo uenerit iudicaturus
uiuos et mortuos. sed non uideo, utrum recte dicatur homo
item quod dixi: nullius enim 15
12 Epiphan. Ancor. c. 93 (p. 188 A. B. M.) c. 95. Athan. Expos.
Ps. 40, 6 (Patrol. gr. XXVII, p. 197 B). disp. c. Arium 20 (Patrol. gr.
XXVIII, p. 461 C) Expos. fid. §. 1 s. f. §. 4. Cassian. colI. XI, 13
14 Aug. de serm. dom. II, 6, 22. enarr. Ps. 1, 1. 8, 13 15 De serm.
dom. II, 14, 48 om. C1D1GS hac C2 in mg., ac Dl scelerata (s et rata
m. 2 in ras.) C, excelerata D finiit E1 V, finit HM hanc om. N
2 quocumquae D constitado ClDl 3 disperandum V inpacienter
D, imprudenter BFGHMQ2Slm, impudenter V oratur om. N, oreratur
(re m. 2 in ras.) E 4 disperatur ClP 5 ignore C1D1 6 quum
C1, cum cet. non solum-uisibiliter E1 in mg., nondum intelligibiliter
E1 sed-uisibiliter 02 in mg. 7 **uisibiliter (in ras.) E2 hominem
C1 D1 de caelo om. N uenit Hx iudicaturos V, indicare
B 8 uiuus &D1, et uiuos a mortuus C1D1 nondum M
rete Dl dicatur∗∗∗∗ H, dicitur BF 9 dominicos Dl mediatur Dl
10 iesus xps F, xps (om. iesus) R cum] c. diis R cum-dominus
inclusi, om. CD1 compluribus litt. in mg. erasis 11 quis in eius] qui sine
eius D2, q. in eis E1, sine S1, qui sine eius iure N, vt nisi qui est iure
ex N in mg. sancta Y 8. I., sancta D non om. HlOa, recte QI
12 ut dicerem] non dicerem nisi quia F tractores C\'D 13 ubicumquae
D dixissf e E 14 nolle B uidij dixi H quam N
15 quod om. Fx nullus QI enim om. OP
fere conscientia deum potest odisse, non uideo fuisse dicendum.
multi enim sunt, de quibus dictum est: superbia eorum,
qui oderunt te.
ob hoc dixisse dominum: sufficit
diei malitia sua, quia cibos sumere urgebat ipsa necessitas,
quam propterea malitiam nominatam arbitror, quia poenalis
est nobis; pertinet enim ad hanc fragilitatem, quam peccando
meruimus, non adtendi etiam primis hominibus data fuisse in
item quod dixi: quam
sibi elegit deus gloriosam ecclesiam non habentem maculam
neque rugam, non ideo dixi, quia nunc ex omni parte
item quod dominus ait: petite
12 De serm. dom. II, 19, 66 13 Eph. 5, 27 16 Coloas. 3, 4
18 Matth. 7, 7 1. eonBtientia C1, conscientiam 0 dm (d m. 2
∗∗∗
in ras.) C posse 0 2 sunt enim F dictam D1, dictum C,
scriptum cet. v superuia D1 3 te oderuut a 4 ab H dixÎsse* (m
ras.) D deum BFGOPSV 5 militia H quia om. V urguebit
R2SV, urgebit BFGHOPv 6 militiam H 7 nobis est v pertinet
enim] cum pertineat D2NQ, et pertinet E fragilitatem (fr in ras.) D
8 meruimus (m pr. ex s corr.) CD adtendi om. B 9 paradyso FGR
corpQralia Oa alimenta (i ex a corr.) C 10 inmortalis DlHl in
om. V 11 spirituali NS2, spiritales C, spiritali* (s ras.) DM animales
C7 in om. H huius modi CD1ER. eius modi cet. v 12 corporalibus
alimentis v qua (a m. 2) C 13 deus elegit v gloriosissimam
P aecclesiam D macolam V 14 neque] aut N parte
iam (te m. 2 8. l.) C, par quam D1 15 iam om. B dubitetur (e
ex i corr.) C, dubitaretur m 16 aparuerit S, apparuit Ql 17 illa JB1
gloriam V 18 dictum DI0P, dicata E aecclesia. gloriosa∗ (m ras.) D
et accipietis, quaerite et inuenietis, pulsate et aperietur
uobis, operose quidem, tria ista quid inter se differant, exponendum
_Hoc opus sic incipit: Sermonem, quem locutus est dominus.
. Volens etiam causam Donatistarum ad ipsius humillimi
uulgi et omnino inperitorum atque idiotarum notitiam peruenire
et eorum, quantum fieri per nos posset, inhaerere memoriae,
psalmum, qui eis cantaretur, per latinas litteras feci, sed
usque ad V litteram, quales abecedarias appellant. tres uero
ultimas omisi, sed pro eis nouissimum quasi epilogum adiunxi,
tamquam eos mater adloqueretur ecclesia. ypopsalma etiam,
Ps. LVI, 2 (Patrol. gr. XXVII p. 256 B M.) l. m. 2) C 2 opere 01, operosa Mxa quidem
(dem in ras.) M ista tria a dif*ferant (dif in ras. m. 2) M
etponendum El 3 potaui Hl melius in ras. M ad (a m. 2) C
stantissimam R poetitionem D1. 4 omnia om. F referentur CW1,
referrentur C2, referuntur cet. v 6 dauit El, dedit E2 quaerentibus
et petentibus S 7 quaerentibus CD1, et quaerentibus cet. v 8 sermone
D1 dominus locutus est R dominus M in ras. 9 XIIII R,
XX v, om. Q 10 PS C, de psalmo B conta Dl liber I om.
EFHOPVm, 1. primus Sl 11 causa
Iste psalmus sio incipit: Omnes, gui gauaetis de pace, modo
uerum iudicate, quod eius ypopsalma est.
Librum etiam contra epistulam Donati, qui partis Donati
secundus post Maiorinum episcopus apud Carthaginem fuit,
eodem presbyterii mei tempore scripsi; in qua epistula ille
agit, ut non nisi in eius communione baptisma Christi esse
credatur. cui nos contradicimus in hoc libro.
In quo dixi quodam loco de apostolo Petro, quod in illo tam-
C1D1, respondeatur V, responderetur BCPEFGQSm
proymium C1D1H1M1R, prohymium OV, prohyniemium Q, prohemium
GP, proemium BC2FM2NS2, premium E uoluimus ut CD\', uolumus
NR, nihilominus uolumus E, nihilhominus QS1 V, nihilominus cet. v
2 cantaretur (retur in ras. m. 2j C, contar Dl, 1 quanta D3, cantTatur-
cet. nonJ no add. C2 in mg. sint H in om. H litterum
CLDX ordo quippe M1 3 post proymium ClD2MlB, post prohymium
HOV, post proemium BC2FM2N, post prohemium GPS, post premium
E, prohyemium (om. post) Q, postromium D1 alico ClDl generi R
4 mi D1 meutrica Q 5 compellerent 0 6 histe P1 omnis
S1 V 7 uero 81 ypapsalma Ml, ypopsalmo HR, ypopsalme E
hypopsalma OP sit E 8 XXI v, om. Q 9 epistolam CSV,
epistula Dl unus] primus 81 10 qui partis.. D2 in ras.
qui] donatus Q- s. 1. donati* (s ras.) D 11 marinum Q
episcopum H fuit apud carthaginem P cartaginem CGS, karthaginem
N, kartaginem 0 12 presbiterii ODEGMRV, prespiterii BF,
presbiteri HI Ql tempore presb. mei BFGS mei om. El scribsi M
epistola C ill.e (a ras.) H 13 ait HIPa ut om. H in exp. D2
in eius] mens E communionae Dl, communionem BFGS 14 in hoc
libro om. m 15 quodam] in q. m pr. in om. 0
quam in petra fundata sit ecclesia. qui sensus etiam cantatur
ore multorum in uersibus beatissimi Ambrosi, ubi de gallo
gallinacio ait:
sed scio me postea saepissime sic exposuisse, quod a domino
dictum est: tu es Petrus, et super hanc petram aedificabo
ecclesiam meam, ut super hunc intellegeretur, quem confessus
est Petrus dicens: tu es Christus, filius dei uiui,
ac sic Petrus ab hac petra appellatus personam ecclesiae figuraret,
quae super hanc petram aedificatur et accepit claues
regni caelorum. non enim dictum illi est: tu es petra,
sed: tu es Petrus. petra autem erat Christus, quem
confessus Simon, sicut et tota ecclesia confitetur, dictus est
Petrus. harum duarum autem sententiarum quae sit probabilior,
eligat lector.
Alio loco dixi: nullius mortem deus quaerit. quod sic acci-
piendum est, quia homo sibi adquisiuit mortem deserens deum
et adquirit, qui non redit ad deum, secundum quod scriptum
88 (I p. 201,12 sqq. ed. Schenkl) 6 Aug. Serm. LXXVI, 1,1 7 Mattb.
16, 18. Io. 1, 42 9 Mattb. 16, 16. Io. 6, 70 11 Matth. 16, 19
13 I Cor. 10, 4 D 2 beati BE ambrosi M1, ambrosius H, ambrosii
cet. v ubi] bi H 3 gallinatio CEFGHNOQRSV 4 oc El
ipse∗∗ E, ipsa BC2OPQ2RSVv, ipso DJ petre ClDl, p H aecclesiae
ClD, ecclesia a 5 culpam∗∗ (pa ras.) E2 deluit CzNQ
x
8 aecclesiam CXD ut (e ras.) C hanc Fa intellegatur
D2 8. l. 10 *ac sic (h ras.) E, ac ait Ot, ac si Ra apellatus
C persona C1 D1 aecclesiae CXD flguraret Q 11 supra
OP aedifica∗∗tur D accipit ER 12 dictum est illi BEFGNQRSv,
illi dictum est P, dictum illi V petra] petrus B1 14 symon
BEFNOR et CDN, ei EQR, eum cet. v confitetur ecclesia B
i
15 duarum autem C1, autem duarum cet. v sunt B probabilis. (q
ras.) E 17 accipiendum D2 s. l. 18 est om. PSVm, sibi homo P
adq:siuit Cl, atquesiuit D1 19 qui] qd H2 redit CD1ERS2 mg.,
recurret Ql, requirit P, recurrit cet. v.
uerum est: uita et mors a domino deo est, uita scilicet
a donante, mors a uindicante.
Donatum, cuius epistulam refellebam, rogasse,
ut imperator inter ipsum et Caecilianum transmarinos
episcopos iudices daret, non ipsum, sed alium Donatum, eiusdem
nec sane Donatus Carthaginiensis, ut
Christiani rebaptizarentur, instituit — quod ego eum instituisse
Abs te ipso praesente audieram.
Eodem tempore uenerunt ad manus meas quaedam disputationes
Adimanti, qui fuerit discipulus Manichei, quas conscripsit
aduersus legem et prophetas, uelut contraria eis euangelica
et apostolica scripta demonstrare conatus. huic ego
respondi uerba eius ponens eisque reddens responsionem meam.
quod hic uno uolumine inclusi et in eo quibusdam quaestionibus
non semel, sed iterum respondi, quoniam quod pro me
responderam perierat et tunc inuentum est, cum iam iterum
respondissem. aliquas sane earundem quaestionum popularibus
ecclesiasticis sermonibus solui; adhuc etiam quibusdam non
1 eius om. a 2 donatis G cudices V affros BFV 3 ut] ita ut FH
illum om. a post addidicimus ClDl, postea dedicimus V, postea didicimus
eet. v 4 iam] tunc a (mg.) m scissem a (mg.) m pr. in
om. BS1 5 diuinii F tanta] tandem t. iSF dixisse F 6 praesente
E 7 XXII v, om. BFQ 8 adimantum (n in ras.) D, adamantium
E manichaei M 10 eo 0 ad D, ad** C, in cet. v
disputationis Q1 11 adimati ClDl, adunantii E fuerit C1D1MP1,
fuerat cet. v discipolus V manichei discipulus Ov 12 aduersum V
*
contrario OP1 eis R2 in ras. euangelica Cl 13 ego C, ego B,
ergo cet. v 14 eius** D apponens a eisque]
certis enim quibusdam umbris ct figuris rerum
ante domini aduentum secundum mirabilem atque ordinatissimam
distributionem temporum populus ille tenebatur, qui
testamentum uetus accepit; tamen in eo tanta praedicatio et
praenuntiatio noui testamenti est, ut nulla in euangelio atque
apostolica doctrina reperiantur quamuis ardua et diuina praecepta
et promissa, quae illis etiam libris ueteribus desint. sed
Item quod dixi: tribus modis in scripturis filiorum nomen
accipitur, minus considerate dictum est. et alios enim quosdam
modos sine dubio praetermisimus, sicut dicitur filius gehennae
uel filius adoptiuus, quae utique nec secundum
naturam nec secundum doctrinam nec secundum imitationem
19. 22, 37. 39 13 c. Adim. 5, 1 (p. 124, 13) 15 Matth. 23, 15
16 Rom. 8, 15. Gal. 4, 5 D, syna FGHOQR, propriae DH dicitur uetus Oa
2 (3) sarae BD2E2FGM2P2QRS2v 3 pr. et om. MOPV ipsam
om. E, ipsa Dl 4 si om. H fugurae BIGI, figura H2, figurate D2NQ
ubi H2 propheta HlSl, prophete N, prophetica Q1, prophetie E2
5 repperiuntur CDEFGHMPB praesentata] praesentia N 7 pr. in
om. El uetere] ueteri BD2E2FGM2QRS, uetere (i a) testamento
NOPv sed] et BGN in nouo] non H 8 caucius 01 moderatius
HMOPQVv digeretur ClDl poenae Dl, pena El nulla quam
(del. m. 2) M quam nulla om. QI 9 sunt GXQX pr. illic E2
in ras. alt. illic] et illic
quod autem dixi: cum
induerit incorruptionem et inmortalitatem, iam non
caro et sanguis erit, secundum corruptionem carnalem dictum
nisi quisque, inquam, uoluntatem mutaucrit, bonum
operari non potest. quod in nostra potestate esse positum alio
loco docet, uli ait: aut facite arborem bonam et fructum
eius bonum, aut facite arborem malam et fructum
eius malum. quod non est contra gratiam dei, quam praedicamus.
sic intellegendum est et quod dixi postea: in nostra potestate
esse, ut uel inseri bonitate dei uel excidi eius seueritate mereamur,
quia in potestate nostra non est, nisi quod nostra
Hic liber sic incipit: De eo, quod scriptum: in principio
deus fecit caelum et terram.
Cum presbyter adhuc essem, contigit, ut Carthagine inter
nos, qui simul eramus, ad Romanos apostoli epistula legeretur,
10 Gen. 1, 1 0 (2) potestate ClDl uoluimus Q 2 ipse HI
praeparamur Ql 3 ergo modo P 4 et om. OP postea dixi G
5 ut om. CD inferi F bonitati D2Pa, bonitatem El 6 pr. nra∗∗∗
(est ras.) N non] nos Mpr. nostra CE, nostram cet. v 7 assequimur
CD1, sequimur E2, sequitur cet. v sequitur nostram F uoluntate D,
a
uolantate E, uoluntatem cet. v q: C 8 sit FG opus] 0 H piaetatis
D, potestatis V atque] aq: ClDl 10 hic-terram D2 in ras.
de eo] deo Q scriptum C, s. est cet. v in om. C 11 deus fecit CE,
fecit deus eet. v et terram om. F 12 XXIII v, om. BFPQ 13 expositio-propositionum
DJ in ras. propositio Hl 14 epistula C1D1M,
epistola pauli F, epistola cet. apostoli om. 0 romanus D1, romanos k
I. R 15 presbiter BCDGHMQS, prespiter F conti.git (n ras.) CD
i
carthagine (i alt. m. 2) C, carthaginem Dl, apud cartaginem GS,
apud chartaginem P, ap. karthaginem EN, ap. kartaginem 0, apud carthaginem
cet. v 16 romanus 01D1 epistula ElM, epistola cet. v
epistola apostoli a legeretur epistola N
poteram responderem, uoluerunt scribi potius, quae dicebam,
quam sine litteris fundi. ubi cum eis obtemperarem, liber
unus accessit superioribus opusculis meis.
In quo libro: quod autem ait, inquam, scimus, quia lex
spiritalis est; ego autem carnalis sum, satis ostendit
non posse inpleri legem nisi ab spiritalibus, quales facit gratia
dei. quod utique non ex persona apostoli accipi uolui, qui iam
cui dixit seruiturum esse maiorem, et quid in eodem maiore
similiter nondum nato reprobauerit, de quibus propter hoc
commemoratur quamuis longe postea prolatum propheticum
testimonium: Iacob dilexi, Esau autem odio habui, ad
hoc perduxi ratiocinationem, ut dicerem: non ergo elegit deus
opera cuiusquam in praescientia, quae ipse daturus est, sed
fidem elegit in praescientia, ut, quem sibi crediturum praesciuit,
dicit enim idem apostolus: idem
deus, qui operatur omnia in omnibus; nusquam autem
dictum est: deus credit omnia in omnibus, ac deinde subiunxi:
nostrum est enim credere et uelle,
illius autem dare credentibus et uolentibus facultatem bene
operandi per spiritum sanctum, per quem caritas diffunditur
in cordibus nostris, uerum est quidem, sed ea regula
ac per
hoc, quod etiam postea dixi: quia neque uelle possumus, nisi
uocemur, et cum post uocationem uoluerimus, non sufficit uoluntas
nostra et cursus noster, nisi deus et uires currentibus praebeat
et perducat, quo uocat, ac deinde subiunxi:
itaque quod paulo post dixi: sicut enim in his,
quos elegit deus, [non opera, sed] fides incoat meritum, ut
per munus dei bene operentur, sic in his, quos damnat, infidelitas
et inpietas incoat poenae meritum, ut per ipsam poenam
Et alio loco: cuius enim miseretur, inquam, facit eum
bene operari, et quem obdurat, relinquit eum, ut male operetur.
sed et illa misericordia praecedenti merito fidei tribuitur et
ista obduratio praecedenti inpietati. quod quidem uerum est,
rectissime itaque alio loco in eodem libro dixi: quoniam si
non cx operibus, sed misericordia dei et uocamur, ut credamus, et credentibus praestatur, ut bene operemur, non est gentibus
ista inuidenda misericordia, quamuis minus ibi diligenter de
Hic liber sic incipit: Sensus hi sunt in epistula - Pauli ad
Romanos. 20
Post hunc librum exposui eiusdem apostoli epistulam ad
Galatas non carptim, id est aliqua praetermittens, sed continuanter
et totam; hanc autem expositionem uno uolumine
conprehendi.
In quo illud, quod dictum est: priores ergo apostoli ueraces,
qui non ab hominibus, sed a deo per hominem missi sunt, per
Iesum Christum scilicet adhuc mortalem; uerax etiam nouissimus
apostolus,. qui per Iesum Christum totum iam deum post
resurrectionem eius missus est, propter inmortalitatem dictum
Item quod dixi: gratia dei est, qua nobis donantur peccata,
ut reconciliemur deo; pax autem, qua reconciliamur deo, sic accipiendum est, ut tamen sciamus etiam utrumque ad generalem
dei gratiam pertinere, quomodo in populo dei aliud specialiter
Israhel, aliud ludas, et tamen utrumque generaliter Israhel.
item cum exponerem: quid ergo? lex transgressionis
gratia proposita est, ita distinguendum putaui, ut inter- rogatio esset:
quod autem dixi: ordinatissime itaque
subiungit: quod si spiritu ducimini, non adhuc estis
sub lege, ut intellegamus eos esse sub lege, quorum spiritus
ita concupiscit aduersus carnem, ut non ea, quae uolunt, faciant,
id est, non se teneant inuictos in caritate iustitiae, sed a concupiscente
aduersus se carne uincantur, hoc ex illo sensu est,
Hic liber sic incipit: Causa, propter quam scribit apostolus
a l Galatas, haec est.
Epistulae quoque ad Romanos sicut ad Galatas expositionem
susceperam. sed huius operis, si perficeretur, plures libri erant
futuri, quorum unum in sola disputatione ipsius salutationis
absolui, ab initio scilicet usque ad illud, ubi ait: gratia uobis
et pax a deo patre nostro et domino Iesu Christo.
factum est quippe, ut immoraremur, cum uellemus soluere
incurrentem sermoni nostro difficillimam quaestionem de peccato
in spiritum sanctum, quod non remittitur neque in hoc
saeculo neque in futuro. sed deinde cessaui alia uolumina adiungere
exponendo epistulam totam, ipsius autem operis
magnitudine ac labore deterritus et in alia faciliora delapsus
sum. ita factum est, ut librum, quem feceram primum, relinquerem
solum, cuius esse titulum uolui: epistulae ad Romanos
incoata expositio.
14 sqq. Matth. 12, 32 v., om. BFPQR 2 epistolae C2, epistola EP romanus
ClDl incoata Cl, inchoatae HOa, incoat D1, inchoata cet. exposicio 01
liber (e m. 2) C 3 unus om. V 4 epistulae DlEM, epistolae cet.
quoque om. 0 romanus Cl galathas BFNORS2 expos*itionem
(s ras.) M, exposicioni C1, expositione D1 5 susceperam] inchoaueram
BEGtNS2 (mg.), incoaueram F, inquoaueram Q2 perficerentur M2,
perciperetur E2 plures M in ras. libri (ri in ras.) M 6 sala ClV,
lusa D1 disputatio El solutationis G, solutionis FN 7 inicio 01
scilicit ClV 8 pr. et] ex D nostro C, om. MO domino**** nostro a
9 quippe est BDGNQS immoraretur El com C1, con D1 10 in-
****
currftntem C, incorrentemD\', incidentem HM02QSv, incedentemBGNO1 V,
incedenti P sermone P 11 spiritu sancto S, spu scm D remittitur
D\'a, remitti*tur C, remittatur cet. m 12 alia uolumina cessaui v
13 epistulam EM, epistolam cet. autem om. C2HM1OPVv 14 magnitudine*
(m ras.) S delapsus DlRS2, delapsus C, alibi defluxus delapsus
E, deflexus cet. v 15 lebrum 01 quam Gl, que 0 feceram 01
relinquaerem D 16 romanus 01 17 incoata C1D1E2, inchoatae 6\'Fa,
incoato El, inchoata cet. exposicio 01
Vbi quod dixi, gratiam esse in dimissione peccatorum, pacem
uero in reconciliatione dei, ubicumque hoc dixi, non sic accipiendum
Hic liber sic incipit: In epistula, quam apostolus Paulus
scripsit a Romanos.
Est etiam inter illa, quae scripsimus, quoddam prolixum
opus, qui tamen unus deputatur liber, cuius est titulus: de
diuersis quaestionibus octoginta tribus. cum autem dispersae
fuissent per cartulas multas, quoniam ab ipso primo tempore
conuersionis meae, posteaquam in Africam uenimus, sicut
7 Rom. 6, 14 sq. I Cor. 9, 21. Gal. 4, 5 B esse] eius D2 dimisione H, remissione a 2 reconciliationem
ClDlGHR, reconchiliatioue El ubicumquae D 3 *reconciliatio
(r in ras. m. 2) C, reconchiliatio El pertinead C1, perteneat
V, pertineant Q2R, pertinent Ql 4 sed CIDF, sed quod cet. v
nomine gratiae v 5 et legem et N, et legem a 6 quod dictum
om. 0 et gpneraliter-prophetae om. R 7 et om. V 8 epistolam
C1R, aepistulam Dl quam om. F apostolus paulus BCD1ER,
paulus 0, paulus apostolus cet. v 9 scribit EMOPV romanus ClDl
10 XXVI v, om. BFPQ 11 de diuersis] dcuersis ClDx questionibus
C octuaginta CIDl 12 liber unus om. F 13 aetiam D,
enim H prolix*um (i ras.) D 14 qui] qua Mx tamen unus]
tanienus C1, tamen D est titulus CDER, titulus est cet. a 15 quaestuonibus
(i ras.) D octuaginta CiDx, octoaginta 02 octoginta tribus
quaestionibus B 16 chartulas GHM, kartulas EO quoniam] quas
* * *
CDlR; an scribendum quae? ab om. E tempore primo B 17 meae
C, nostrae HMOPVv postea (quam) C in ras. affricam BFGQR,
*
africa H, africa D uenimus om. H
seruata ordinatione dictatae sunt, iussi eas iam episcopus
colligi et unum ex eis librum fieri adhibitis numeris, ut quod
quisque legere uoluerit facile inueniat.
Harum quaestionum prima est: utrum anima a se ipsa sit;
secunda de libero arbitrio;
tertia: utrum deo auctore sit homo
deterior;
quarta: quae sit causa, ut sit homo deterior;
quinta:
utrum animal inrationale beatum esse possit;
sexta de malo;
septima: quae proprie in animante anima dicatur;
octaua:
utrum per se ipsam moueatur;
nona: utrum corporis sensibus percipi ueritas possit. in qua illud, quod dixi: omne, quod
corporeus sensus adtingit, quod et sensibile dicitur, sine ulla
intermissione temporis commutatur, sine dubio uerum quidem
decima est: utrum corpus a deo sit; undecima:
quare Christus de femina natus sit.
duodecima loco,
ubi titulus est:
sententia cuiusdam sapientis, non est mea,
OPm 2 obseruata a eas (a
m. 2) E iam om. H epu*s C, episcopos Sl 3 collegi C1D1E1
adhibetis El 4 quisquae D 5 est prima v 6 liuero E1, libro H,
lib B tercia 6n, et tertia E deo C, e add. D2 7 quarta-
ZA
deterior Q2 s. 1. IIII (ta m. 2) C pr. sit] est V ut D2 s. 1. deterior
om. 0 8 inrationabile (in in ras. C2) G2 V esse* CD, esset P ■
posset OV, om. P 9 propriae ClDGMP dicitur MOP, esse dicatur a
10 per seipsa, CD, p. se ipsa anima R, anima per se OP, p. se anima cet. v
moueantur B, uoueatur Q corporeis OPv 11 posset V alt. quo C
12 corporeos 0 etj est Dx ulla om. B 13 teniporis] t. alibi
BFG2 (in mg.) M2 (s. I.) 82 (mg.) commoueatur CD1EG2RS2 (mg.),
committatur Hl uerum C in ras., utrum Q1 quidem om. F
8
14 incorruptibilis E nunc] cunctis E lo ea. (s m. 2) C nullos
CXD nostri. M 16 reue*letnr (1 ras.) CD est om. v deo sit]
dusite E 17 quasi B femana Ml, femi ElH sit natus N, n.
est D2 duodecimo Mx, XII D2 locu Cl, locus 020PVa 18 pro es VIDl
ista diligentissime consulebant, et placuit eis, inter nostra
eam scribere uoluerunt. est autem cuiusdam Fontei Carthaginiensis:
de mente mundanda ad uidendum deum, quod paganus
quidem scripsit, sed Christianus baptizatus est mortuus.
tertia
decima est: quo documento constet homines bestiis excellere;
quarta decima: non fuisse corpus domini nostri Iesu Christi
phantasma;
quinta decima de intellectu;
sexta decima de filio;
septima decima de scientia dei;
octaua decima de trinitate;
nona decima de deo et creatura;
uicensima de loco dei;
uicensima prima: utrum deus mali auctor non sit. ubi uidendum
est, ne male intellegatur, quod dixi: mali auctor non. est, quia
omnium, quae sunt, auctor est, quia in quantum sunt, in tantum
bona sunt, et ne hinc putetur non ab illo esse poena malorum,
uicensima
secunda est: deum non pati necessitatem.
uicensima tertia
est: de patre et filio. ubi dixi, quod cum ipse genuerit, de qua
sapiens dicitur, sapientiam; sed melius istam quaestionem in
uicensima quarta est: utrum
et peccatum et recte factum in libero sit uoluntatis arbitrio.
uicensima quinta
de cruce Christi;
uicensima sexta de differentia peccatorum;
uicensima septima de prouidentia;
uicensima octaua: quare
deus mundum facere uoluerit;
uicensima nona: utrum aliquid
sit sursum aut deorsum uniuerso;
tricensima: utrum omnia
in utilitatem hominis creata sint.
tricensima prima nec ipsa
mea est, sed Ciceronis, uerum quia et haec per me innotuit
fratribus, inter ista, quae colligebant, scripserunt eam uolentes
de inuent. II, 53, 159 sqq. H operibus dei B iustumiustum D alt. estj
est quidem V poniantur C1, poniatur D1 2 omne om. B uicesima
BQS2 num. om. H 3 est orn. PVv necessitatem]
sed necessitate R 4 est om. HSVv, del. D2 dixi∗ D eum CD1,
eam eet. v de qua ODR, om. E, qui H, qua cet. v 5 sapientia
BFGN2RS 6 tractaui CDlEQ2B, tractabimus P1, tractauimus cet. v
est om. BPVv 7 pr. et om. a li*bero C, libro HINS1, liuore E arbitrio
uoluntatis B 8 rectae D 9 liuerum et liueratur El sid C
gratia dei a 10 pr. de CIDER, est de cet. Christi] domini B
. v
sexta] s. est BFGNPQS 11 septima est S XXIII (v add. m 2) C
13 scit D1 aud Cl uniuerso mss., in uniuerso v 14 utilitate
CD\'EHR creata (ea ex ec corr.) C, crata X)1 tricesima FGQS
(semper) post sint
tricensima secunda est: utrum rem illam alius
alio magis intellegat atque ita eiusdem rei per infinitum eat
intellegentia.
tricensima tertia est de metu;
tricensima quarta:
utrum non aliud amandum sit quam metu carere;
tricensima
quinta: quid amandum sit. in qua illud, quod dixi: id esse
amandum, quod nihil est aliud habere quam nosse, non satis
tricensima
sexta de nutrienda caritate. ubi dixi: deus igitur et
animus cum amantur, ita proprie dicitur, purgatissima et
consummata, si nihil aliud amatur. quod si uerum est, quomodo
tricensima septima
de semper nato;
tricensima octaua de conformatione animue;
tricensima nona de alimentis;
quadragensima: cum animarum
natura una sit, unde hominum diuersae uoluntates;
quadragensima
prima: cum omnia deus fecerit, quare non aequaliter
fecit;
quadragensima secunda: quemadmodum dei sapientia,
dominus Iesus Christus, et in utero matris fuerit et in caelis;
quadragensima tertia: quare filius dei in homine apparuit et
spiritus sanctus in columba;
quadragensima quarta: quare tanto
post uenerit dominus Iesus Christus. ubi, cum generis humani
quadragensima
quinta est. aduersus mathematicos.
quadragensima sexta est
de ideis.
quadragensima septima: utrum aliquando cogitationes
nostras uidere possumus. ubi quod dixi:
quadragensima
octaua de credibilibus;
quadragensima nona: quare
filii Israhel sacrificabant uisibiliter pecorum uictimas;
quinquagensima
de aequalitate filii;
quinquagensima prima de homine
facto ad imaginem et similitudinem dei. ubi quid est,
quinquagensima
secunda est de eo, quod dictum est: paenitet me
quaest. 51, 4. de trin. VII, 6, 12 12 I Cor. 11, 7 16 Gen. 6, 6 sq. E nostris om. E 2 octaua] septima Ql de CDRV.
est de cet. v credebilibus D1 3 filiis H israhel CDMP, israel
uel isrt eet. peccorum BH2R, peccatorum EHlQl uictimis HMOP
quinquagesima ∗∗∗∗(nona ras.) Q 4 qualitate ClDlF fili M
LI 02D2 s. l. 5 similitudine Dl ubi quid est quod C1D1GHP1RS,
ubi quidem quod BC2D2EFQ2, ubi quidam quod Ql, ubi quod Va, et
ibi quidem quod 0, ubi (om. rell.) M 6 scilicet D\'R, ****scilicet C, sine
cet. v apellatur C dicitur E 7 cataber C1D1 \' ego BF
saltim B1C1D1GHPV uolui BFGNS 8 propriae D recte t§ H
∗∗∗∗dixi (quod ras.) M, quod dixi ORa 9 dislinguitor E, disguitur
ClDl pr. aliud—dei om. FHQX et similitudo om. M dei] d.
qui etiam filius dicitur a 10 dei om. N, del. D2alt. ad imaginem
O\'D\'R (cf. Aug. Quaestt. in Heptat. I, 22, ubi codd. CPSlN hominem
omittunt), hominum Gt, hominem cet. v; cf. Aug. Conf. III, 7, 12.
XIII, 22, 32 11 accepimus
quinquagensima tertia de auro et argento,
quod ab Aegyptiis Israhelitae acceperunt;
quinquagensima quarta
de eo, quod scriptum est: mihi adhaerere deo bonum est.
ubi quod dixi: quod autem est omni anima melius, id deum
dicimus, magis dici debuit:
quinquagensima
quinta de eo, quod scriptum est: sexaginta sunt reginae
et octoginta concubinae et adulescentulae, quarum
non est numerus;
quinquagensima sexta de annis
quadraginta sex aedificati templi;
quinquagensima septima de
centum quinquaginta tribus piscibus;
quinquagensima octaua
de Iohanne baptista;
quinquagensima nona de decem uirginibus;
sexagensima: de die autem et hora nemo scit, neque
angeli caelorum neque filius hominis, nisi pater solus;
sexagensima prima de eo, quod scriptum est in euangelio,
turbas dominum in monte pauisse de panibus quinque. ubi
sexagensima
secunda est ad id, quod scriptum est in euangelio, quod
baptizabat Iesus plures quam Iohannes, quamuis ipse
non baptizaret, sed discipuli eius. ubi quod dixi:
sexagensima tertia est de uerbo;
sexagensima quarta de muliere Samaritana;
sexagensima
quinta de resurrectione Lazari;
sexagensima sexta de eo, quod
scriptum est: an ignoratis, fratres —
sexagensima septima est de
eo, quod scriptum est: existimo enim, quod indignae sint
passiones huius temporis ad futuram gloriam, quae
reuelabitur in nobis, usque ad id, quod dictum est:
sexagensima
octaua est de eo, quod scriptum est: o homo, tu quis es,
qui respondeas deo? ubi dixi:
sexagensima nona de co, quod scriptum cst: tunc et ipse
filius subiectus erit ci, qui illi subiecit omnia;
septuagensima de eo, quod apostolus dicit: absorta est
mors in uictoriam. ubi est, mors, contentio tua?
ubi est, mors, aculeus tuus? aculeus autem mortis
peccatum, uirtus uero peccati lex;
septuagensima prima
de eo, quod scriptum est: inuicem onera uestra portate,
et sic inplebitis legem Christi;
septuagensima secunda
de temporibus aeternis;
septuagensima tertia de eo, quod
scriptum est: et habitu inuentus ut homo;
septuagensima
quarta de eo, quod scriptum est in epistula Pauli ad Colosenses:
10 I Cor. 15, 54 sqq. 14 Gal. 6, 2 17 Philipp. 2, 7 V atque (tq in ras. m. 2) C humano* (0 in ras.) C,
homono Rt, humanum D1 2 opportunitates NOPS, oportunitatis
C1R alta H post profundae add. Q2 in mg.: domini operacui
tionis est et, El adiungit: alifcj operationis est, S* in mg. ah operationis
3 erit CDlER, om. Q1, est cet. v quo] qd H pertinit ClV
illut Cl, ad illud H2 4 patres H uide te D2E1H1 et iacobuidi
te om. H et iacob-cetera exp. D2 5 abui 01 7 uide te El
occurret C1, occurre D1, occurreret 02 8 de BOIDIEFBV, est de
cet. v de eo] deo G 9 ei erit a illis C1D1, ille El 10 absorpta
FG2y est om. E, e (- m. 2) C 11 uictoria BD2E2FGNOQRSa
alt. mors
septuagensima
quinta de hereditate dei;
septuagensima sexta de eo, quod
Iacobus apostolus dicit: uis autem scire o homo inanis,
quia fides sine operibus otiosa est?
septuagensima
septima de timore, utrum peccatum sit;
septuagensima octaua
de pulchritudine simulacrorum;
septuagensima nona: quare
magi Pharaonis fecerunt miracula sicut Moyses, famulus dei;
octogensima aduersus Apollinaristas;
octogensima prima de
quadragensima et quinquagensima;
octogensima secunda de eo,
quod scriptum est: quem enim diligit dominus, corripit,
flagellat autem omnem filium, quem recipit;
octogensima
tertia de coniugio.
Hoc opus sic incipit: Vtrum anima a se ipsa sit.
Item de mendacio scripsi librum, qui etsi cum aliquo labore
intellegitur, habet tamen non inutilem ingenii et mentis
M in remissionem ODI, in remissione R, remissionemq;
B, remisionem H, remissionem cet., et remissionem v 2 inuisire
biles Dl septuage*sima M 3 hereditate P 4 apostolus iacobus v
uis.. C 5 ociusa 01 septuage«sima M 6 timore] t. inimicorum Ql
peccatorum 01 octaba Ml 7 pnlchritudine (tu in ras.) C, pulcri-
tudine OQ, multitudine H simulachrorum BFG2NQ septuage#sima M
quare] de quare C1D1 8 magi. D pharahonis G1, faraonis EHV
miracula BC1D1EGNRS, miracula quaedam Fm, quaedam miracula cet.
moyses∗∗(et ras.) CD famolus V 9 aduersum V apolinaristas
R, opollinaristas H octoge»sima M 10 quadrage.sima C, quadragessima
E quinquegessima E, quinquagisima D 11 dominus ODMR,
deus cet. 12 recepit 01 octo*gesima M 13 de coniugio om. B
post coniugio
Hic liber sic incipit: Magna quaestio est de mendacio.
CDlR, exercitationem cet. v magisquae D
uiriloquium V, ueraloquium El 2 de om. N oposcolis P1 3 pr.
et om. F, er. D2 obscuris ElPl anfructuosus D\\ infructuosus R
melestus C], melestos Dl 4 propter om. H eam Bl nec] non F
postefi H 5 titulus om. H, titultl 01 contra] con H mendatium
BEGMPQ magis otn. H istum] ipsum BSl, istum ipsum G
6 decreueram (eu in ras.) M, decreberam El et] sed et BGNS et
iusseram om. FH sed] et B est om. OP in ista om. H
7 retractione BlEl eum om. OP, eo C\'D\' incolomem BClDlFGS
8 reperissem BPRS, reppererem H retractum E manere] mare H
praecipi V maximae D 9 in eo nonnulla CDER, nonnulli nec H,
nonnulla in eo cet. altero S2 8. l., alibi alio altero E 10 inscriptio
(o ex us corr.) C, scriptio OP mendatium BC1D1EGM1PQ
11 istius om. H quia B per illum totum om. H 12 aperte Ml
aperta-istius om. H mendacio E in om. BC1D1E1FGHNR
inquisitionis om. H 13 ad eundem om. H uterquae D, uteque El
. diri H 14 hic om. H, i in ras. C quescio C1, quaes H est
om. E2FH de om. H mendatio B1C1DEFGM1PQ EXPLICIT
LB PRIMUS INGREJINCRE D) COGNITIONU INCP (add. C2) LI-
BER SECUNDUS DO GRATIAS (ING dėl. CCD, EXPLICIT LIBER
PRIMUS INCIPIT LIBER (om. FR) SECUNDUS BFGMNRSV, EXPLI-
CIT LIBER PRIMUS RETRACTATIONUM INCIPIT AURELII AUGU-
STINI EPI CATHOLICI RETRACTATIONUM LIBER SECUNDUS H,
EXPLICIT LIBER PRIMOS RETRACTATIONUM INCIPIT LIBER SE-
CUNDUS OP, EXPLICIT LIB I Q, M INCIPIT LIBER SCDS E
Librorum, quos episcopus elaboraui, primi duo sunt ad
Simplicianum, ecclesiae Mediolanensis antestitem, qui beatissimo
successit Ambrosio, de diuersis quaestionibus, quarum duas
ex epistula Pauli apostoli ad Romanos in primum librum
contuli.
Harum prior est de eo, quod scriptum est: quid ergo
dicemus? lex peccatum est? absit, usque ad illud, ubi
posterior in hoc libro quaestio est
ab eo loco, ubi ait: non solum autem, sed et Rebecca
ex uno concubitu habens Isaac patris nostri, usque
In secundo libro tractantur ceterae quaestiones et pro
nostra quantulacumque facultate soluuntur, quae sunt omnes
de scriptura, quae Regnorum appellatur. harum prima est de
co, quod scriptum est: et insiliuit spiritus domini in
Saul, cum alibi dicatur: et spiritus domini malus in
Saul. quam cum exponerem, dixi:
secunda quaestio est: quomodo
dictum sit: paenitet me, quod constituerim regem
Saul; tertia:
utrum spiritus inmundus, qui erat in pythonissa,
potuerit agere, ut Samuhel a Saule uideretur et loqueretur
cum eo;
quarta de eo, quod scriptum est: intrauit rex
Dauid et sedit ante dominum;
quinta de eo, quod dixit
Helias: o domine, testis huius uiduae, cum qua ego
inhabito apud ipsam, tu male fecisti occidere filium
eius.
Hoc opus sic incipit: Gratissimam sane atque suauissimam.
8, 20 (p. 187, 16 ed. mai.) 8 Prou. 8, 35 sec. LXX 10 I Regn. 15, 11
11 I Regn. 28, 7-20 13 II Regn. 7, 18 15 III Regn. 17, 20 om. Q et om. B 2 cum quam Ql exponirem (ir
iti ras.) M cuiusque-tamen in om. E cuiusque] cuius C1D1, cuiusquam
C2HS2 mg. 3 pr. quid-potestate om. H uellit D1 4 posset V
esse (alt. e in ras. m. 2) C in om. Dt 5 quod cum F2 s. l.
fit-7 uolumus om. H 6 maximae D1 est] et 0, e. in spu BFM2
(s. l.) interuallo] i. est Fr 7 est om. E ipsa uoluntas B
a
haec V quoquae D ad] ac H 8 accipimus desuper BFGNQS
accepimus CIDI potestate Dt 10 penitet CMV 11 tercia Ci
phytonissa GPQRS, phitonissa BCDEFN, pytonissa HOV 12 samuel
BFGOQRSV saul V uideretur (e pr. in ras.) M, (ret
in ras.) H et loqueretur C in ras., et loquaeretur D 13 cum eo
om. B est 01 s. l., sit F 14 dum (fim in ras. m. 2) G dominum
quinta in ras. D2 15 helia** C, helyas FO, helia. (m ras.) D testis
G S. l. 16 maleiii C 18 hoc opus-suauissimam om. N opus
sic G1 in ras. gratissima H sane CDRS1 (mg.), plant M, plane
cet. v atque (t ex q) M, adquae D suauissima R.
Liber contra epistulam Manichei, quam uocant fundamenti,
principia eius sola redarguit, sed in ceteris illius partibus
adnotationes, ubi uidebatur, adfixae sunt, quibus tota subuertitur
et quibus admonerer, si quando contra totam scribere
uacuisset.
Hic liber. sic incipit: Vnum uerum deum omnipotentem.
Liber de agone Christiano fratribus in eloquio latino ineru-.
ditis humili sermone conscriptus est fidei regulam continens
et praecepta uiuendi.
In quo illud, quod positum est: nec eos audiamus, qui
carnis resurrectionem futuram negant et commemorant, quod
Hic liber sic incipit: Corona uictoriae.
Libros de doctrina Christiana cum inperfectos conperissem,
perficere malui quam eis sic relictis ad alia retractanda transire.
conpleui ergo tertium, qui scriptus fuerat usque ad eum.
locum, ubi commemoratum est ex euangelio testimonium de
de ciu. dei XXII, 5. 21 10 De doctr. Chr. III, 25, 36 El paulus apostolus CDlR, apostolus paulus cet. v
non poBsidebunt regnum dei B 2 possedebunt CXDXMV dixit D2
3 oportit C1 corruptebile V hoc om. Bl hoc induere-mortale
per dittogr. repet. H incorruptionem—induere om. P 4 inmortalitate
H enim] autem E 5 hoc enim (om. factum fuerit) B
fuerit D2 in ras. sed-corpus per dittogr. repet. H 7 sanguis B1C1D1
8 intellegendum B noncupasse Cl 9 incorruptebilis V 10 posset V
ut] in N 11 ∗opera M accipiam D2Ql apostol*»um (or ras.) D
12 regnum dei C2N2Qv non om. ll, no D possessurus C1D1
ista om. B dilexerunt BD2EMQ 13 uitoriae E 14 num. om.
BFPQ, IV
In secundo sane libro de auctore libri, quem plures uocant
Sapientiam Salomonis, quod etiam ipsum sicut Ecclesiasticum
Iesus Sirach scripserit, non ita constare, ut a me dictum est,
postea didici et omnino probabilius conperi non esse hunc
eius auctorem.
ubi autem dixi: his quadraginta quattuor libris
testamenti ueteris terminatur auctoritas, ex consuetudine, qua
et in eo, quod dixi: de temporum
historia sanctum Ambrosium soluisse quaestionem, tamquam
Hoc opus sic incipit: Sunt praecepta quaedam.
Sunt duo libri mei, quorum titulus est: contra partem
Donati.
Quorum in libro primo dixi non mihi placere ullius. saecularis
potestatis inpetu scismaticos ad communionem uehementer
artari. et uere mihi tunc non placebat, quoniam nondum
Hoc opus sic incipit: Quoniam Donatistae nobis.
Confessionum mearum libri tredecim et de malis et de
bonis meis deum laudant iustum et bonum atque in eum
excitant humanum intellectum et affectum; interim, quod ad
4. de Noe et area 8, 24 2 Ambros. de sacram. regen. s. de philos. (cf.
Ballerini IIII, 905 sq. Ihm Neue Jahrb. suppl. XVII, 76). Aug. c. Iul. II,
5, 14. 7, 20 5 non extant 8 Aug. ep. 93, 5, 17 G, senserit a eius libro GNQ 2 philosofia V, filosofla H,
philophia Q 4 XXXI om. BFPQV, V v 6 mei om. BD2FGNQS
8 in quorum primo libro v mihi non OPVa placeret C1D1G1SV
illius P 9 inpetus BEFGHMNPV scismaticos BD1FGNOS,
chismaticos M, schysmaticos V, cismaticos EH, schismaticos cet. uehementer
C1D1Q2R, uiolenter cet. v 10 et] quod a tunc mihi v nonD2
inras. quia a 11 quantum] q. eis E auderit Dl, audiretif impuni-
tatis Ql, impuritas BFGN 12 confferre D possit BD2FGHlMNQSV
diligentiae H, et diligentia R, diligentius 01 13 disciplina H 14 donatise
Dl 15 num. om. BFHPQR, VI v 17 bonis et de malis H
18 laudans OlD adquae D, ad que E
cum leguntur. quid de illis alii sentiant, ipsi uiderint; multis
tamen fratribus eos multum placuisse et placere scio. a primo
usque ad decimum. de me scripti sunt, in tribus ceteris de
scripturis sanctis ab eo, quod scriptum est: in principio
fecit deus caelum et terram, usque ad sabbati requiem..
In quarto libro, cum de amici morte animi mei miseriam
confiterer dicens, quod anima nostra una quodam modo facta
fuerat ex duabus: et ideo, inquam, forte mori metuebam, ne
totus ille moreretur, quem multum amaueram; quae mihi quasi
et in libro tertio decimo quod dixi: firmamentum
factum inter spiritales aquas superiores et corporales inferiores,
non satis considerate dictum est; res autem in abdito est ualde.
Hoc opus sic incipit: Magnus es, domine.
Contra Faustum Manicheum blasphemantem legem et prophetas
et eorum dominum et incarnationem Christi,
13 Confess. XIII, 32, 47 (p. 384, 1) E 2 qui 01 3 eos om. N 4 decimum] V B
de me om. 0 5 sanctis om. N, sanctas Ex e∗∗∗ D 6 et terram
om. H1 8 nostra] mea a una om. 8 facta fuerant C1D1, f.
fuerit H, fuerit facta B 9 forte inquam D2 ne et totus D2
10 moriretur GS quae] queiji C 11 quam-quamuis om. H uideretur
EGOP quamuis utcumque] quantumcumque S2 mg. 12 temperata
(ta ex tū corr.) M auditum P 13 et] et illud BEFGNQa
tertia demo Dl quod] illud quod D2 s. I. 14 spitalis Cl
aquas om. C1D1R, at auras S2 mg. superiores G2 in ras. 15 res
-ualde om. 0 es* (t ras.) E 17 num. om. BFPQR, VII v 18 manichaeum
M libelli BEGR 19 blasfemantem H 20 dum C1, dni G
deum cet. v incarnae Cl, in carne Dl, in carnem HR
dicentem, scripsi grande opus uerbis eius propositis reddens
responsiones meas. triginta et tres disputationes sunt, quos
etiam libros cur non dixerim? nam etsi sunt in eis aliqui
breues, tamen libri sunt. unus uero eorum, ubi a nobis
aduersus eius criminationes patriarcharum uita defenditur,
tantae prolixitatis est, quantae nullus fere librorum meorum.
potuerit duos patres habere Ioseph, dixi quidem, quod ex alio
natus, ab alio fuerit adoptatus, sed genus quoque adoptionis
In duodecimo et in tertio decimo de filio Noe secundo,
qui est appellatus Cham, ita disputatum est, tamquam non
in filio suo Canaan, sicut scriptura demonstrat, sed in se ipso
fuerit a patre maledictus.
in quarto decimo de sole et luna
talia dicta sunt, tamquam sentiant et ideo tolerent uanos
adoratores suos, quamuis uerba ibi accipi possint ab animali
ad inanimale translata modo locutionis, qui uocatur graece
X p. 52 sq. M) cf. Aug. Quaest. in Heptat. V, 46 12 c. Faust. XII,
23. XIII, 10 14 Gen. 9, 25 15 c. Faust. XIIII, 12 m. 2 in ras.) CM 2 sed ex—inuentum est add. C1 in
mg. ex
in undetricensimo: absit, inquam, ut sit in membris
sanctorum etiam genitalibus aliqua turpitudo. dicuntur quidem
inhonesta, quia non habent eam speciem decoris quam membra, .
quae in promptu locata sunt, sed probabilior in aliis postea
Hoc opus sic incipit: Faustus quidam fuit.
Contra Manicheum quendam nomine Felicem praesente populo
in ecclesia biduo disputaui. Hipponem quippe uenerat
eundem seminaturus errorem; unus enim erat ex doctoribus
eorum, quamuis ineruditus liberalibus litteris, sed tamen
de ciu. dei XXII, 19 sqq. 8 I Cor. 12, 23 Rom. 7, 23 17 cf. Aug.
Confess. V, 6, 11 (p. 97, 17) CDHB V, etaforas E1 metaphora cet. sit DlB quo V
2 cum] eum E1 3 uoluntate Dl undetricensimo] undeuicensimo
C1D1HM1, XXL Y, undeuigesimo C2, undeuicesimo cet. ut sit-5
*
quam om. OP membris] m. meis Cl 4 scorofh H 5 inhonesta]
in homine (-em B) ista BEFGNBS eam] eam etiam Ql, etiam eam
N speciaem D 6 im Q prompto Cl, prumpto Dl, promtu M,
O
prompta S1, proptu E locyta G, uocata H aliis (a s. l. add.) C,
his DlB postea C (in ras.) D1, om. BD2FGNQS 7 scripturis BFMZa
reddita. (P ras.) M quur ClDEH ea] & a H 8 propter] pro H
lege H repugnantem in membris BFGNQ, repugnantem legi mentis 0
repugnante H 9 qui 01 accedit ClDlV 10 prima* (e ras.) M
nostra BCFGNS institutionae D 12 num. om. BFPQ, VIII v
14 nomine G2 s. l., noml C fecilem El praesent*e (a ras.) C
15 aecclesia ClD ipponem GHMNQSV, hypponem R, yponem BE,
ippone OP quippe* (m ras., ippe m. 2 in ras.) M 16 euadem Q
sompniaturus 0 ∗| unus (u pr. m. 2) M 17 inheruditus D1-
conputantur. duo ergo libri sunt, in quorum secundo disputatum
est de libero arbitrio uoluntatis siue ad male operandum siue
ad bonum. sed de gratia, qua uere liberi fiunt, de quibus
scriptum est: si uos filius liberauerit, tunc uere
liberi eritis, diligentius disputare, quoniam talis erat, cum
quo agebamus, nulla sumus necessitate conpulsi.
Hoc opus sic incipit: HONORIO AVGVSTO SEXTVM
CONS. SEPTIMO IDVS DECEMBRIS.
Liber de natura boni aduersus Manicheos est. ubi ostenditur
naturam incommutabilem deum esse ac summum bonum,
atque ab illo esse ceteras naturas siue spiritales siue corporales
atque omnes, in quantum naturae sunt, bonas esse, et quid
uel unde sit malum et quanta mala Manichei ponant in natura
boni et quanta bona in natura mali, quas naturas finxit error
ipsorum.
D, fortinatu H aecclesiastica ClD libros (os in ras.) C
2 computabantur B, deputantur Oa mg. 3 libro Q1, liber H uoluntatis
arbitrio v malum D2HMOPQEVv 4 qua (a e corr.) C
libere H fiunt] fuerint B, sunt Q2a de-liberi add. Q2
in mg. 5 filios
Hic liber sic incipit: Summum bonum, quo superius non
est, deus est.
Secundinus quidam, non ex eis, quos Manichei electos, sed
ex eis, quos auditores uocant, quem ne facie quidem noueram,
scripsit ad me uelut amicus honorifice obiurgans, quod oppugnarem
litteris illam heresem, et admonens, ne facerem,
atque ad eam sectandam potius exhortans cum eius defensione
et fidei reprehensione catholicae. huic respondi; sed
quia in eiusdem opusculi capite non posui, quis cui scriberet,
non in epistulis meis, sed in libris habeatur. illic ab exordio
conscripta est etiam eius epistula. huius autem mei uoluminis
titulus est: contra Secundinum Manicheum. quod mea sententia
omnibus, quae aduersus illam pestem scribere potui,
praepono.
Hic liber sic incipit: Beniuolentia in me, quae apparet
litteris tuis.
Inter haec Hilarus quidam, uir tribunicius, laicus catbolicus,
nescio unde aduersus dei ministros, ut fieri assolet, irritatus
morem, qui tunc esse apud Carthaginem coeperat, ut hymni
ad altare dicerentur de Psalmorum libro siue ante oblationem,
siue cum distribueretur populo, quod fuisset oblatum,
maledica reprehensione, ubicumque poterat, lacerabat asserens
fieri non oportere. huic respondi iubentibus fratribus, et uocatur
liber: contra Hilarum.
Hic liber sic incipit: Qui dicunt mentionem ueteris testamenti.
Sunt quaedam expositiones quorundam locorum ex euangelio
secundum Matheum et aliae similiter secundum Lucam; in
unum librum illae, in alterum istae redactae sunt. titulus
operis huius est: quaestiones euangeliorum. sed quare illa sola
de supra dictis euangelistis exposita fuerint, quae his libris
num. om. BFPQ, XI v 2 hillarum Cl, hilarium RS\'a, hylarum
FH, hylaraum 0 3 hilarias MIRa, hylarus OQ, ilarus E1, ilarius E*
uir tribunicius om. H tribunitius EFQRV, trinicius Cl 4 undae C
aduersum HV in ministros Q assollet Cl, adsolet GHPS1 V
irritans C1D1, inrigatua H 5 morem om. P tunc esse] cum esse R
cartaginem BC, charthaginem GS, karthaginem EN ymni BEFHMRV
7 detribueretur ClDl, distribuerentur F 8 repraehensione DM, reprehinsione
V, responsione F ubicumquae D afferens ElQl 9 iubentibus
(bus in ras.) C, uiuentibus H, uidentibus F 10 liber C1D1R,
liber ipse cet. v illarum C1, hylarum HOQ1, hilarium E2R, hylarium
Q2 11 ∗mentionem C 12 num. om. BFPQ, XII v 13 euangelii 0
14 expositionis Hl corundam C1D1 15 mattheum EMNOPV
similiter et aliae H 16 iste CD, ista El titalus] t. autem a
17 operes Dl huius operis BFOa sola (la m. 2 8. I.) C, om. Dt
18 euangelistis D1EQ2R, «euangelistis (a ras.) 01, euangelistis libris FGNS,
euangelistarum libris B, euangelicia libris cet. v expositae CD1 fuerunt S
atque adnumeratis eisdem quaestionibus ita, ut quisque legere
quod uoluerit numeros secutus inueniat, satis indicat.
In primo ergo libro in eo, quod positum est, dominum
seorsum duobus discipulis suam rettulisse passionem,
in secundo nolens exponere, quomodo duos
patres potuerit habere Ioseph, cuius coniux dicta est uirgo
Maria, illud, quod perhibetur fratrem duxisse defuncti fratris
uxorem, ut ei semen secundum legem suscitaret, ideo dixi
esse infirmum, quoniam qui nasceretur nomen defuncti lex
eum iubebat accipere. non est uerum; nomen enim defuncti,
Hoc opus sic incipit: Hoc opus non ita scriptum est.
Liber, cuius est titulus: adnotationes in Iob, utrum meus
habendus sit an potius eorum, qui eas, sicut potuerunt uel
18, 31 7 Quaest. euang. II, 5 10 Deut. 25, 5 sqq. Matth. 22, 24.
Marc. 12, 19. Luc. 20, 28 11 Retract. II, 33, 2. Aug. Quaest. in
Heptat. V, 46 (p. 404, 7 sqq.). enarr. in Ps. XXXXIIIJ, 23
e m. 2) C sunt B1E adiunctis] & adiuncti H 2 adnuratis
D1, numeratis E, enumeratis a eiusdem B 3 qd 01 s. l.
sequutus EHV 4 ergo] enim H in eo] meo Q seorsum dominum
B 5 duobus om. Qx rettulisse DV, retulisse. (t ras.) C, retulisse
cet. passione D1 6 cudicis V fefelit 01 7 secundo
C1D1ER, secundo libro cet. v exponere H 8 poterit 010 coniunx
C2D2GNR, coniunxu (it ras.) Q 9 quod 01 s. l. perhibitur D1
duxisse R2 in ras., dixisse DxHl fratris om. NQt, exp. D2 10 ei]
eius N suscitaret (s pr. ex n) CD dixi esse] dixisse BFGNS
11 quod ante nomen add. E1 s. l. 12 eum lex F eum] enim ClDx
iuberet E2 8. I., iubeat Q2 enim om. S 13 ualere lex FO praecipit
OPS eis Dl, es El 14 non] n. ad hoc a 16 num. om. BFPQ,
XIII v 17 annotationes BFMOQS2 18 titulus est F titulus om. B
mens (u in ras. m. 2) C 19 habendus (nd s. l.) V eas sicut (s in ras.) M
codicis, non facile dixerim. suaues enim paucissimis intellegentibus
sunt, qui tamen necesse est offendantur multa non
intellegentes, quia nec ipsa uerba, quae exponuntur, ita sunt
descripta in multis locis, ut appareat, quid exponatur; deinde
breuitatem sententiarum tanta secuta est obscuritas, ut eam
lector ferre uix possit, quem necesse est plurima non intellecta
transire; postremo etiam mendosum conperi opus ipsum in
codicibus nostris, ut emendare non possem nec editum a me
dici uellem, nisi quia scio fratres id habere, quod studio
non potuit denegari.
Hic liber sic incipit: Et opera magna erant ei super terram.
Est etiam liber unus de catechizandis rudibus hoc ipso
titulo praenotatus. in quo libro, ubi dixi: nec angelus, qui
cum spiritibus aliis satellitibus suis superbiendo deseruit oboedientiam
dei et diabolus factus est, aliquid nocuit deo, sed sibi;
Hic liber sic incipit: Petisti me, frater Deogratias.
Libros de trinitate, quae deus est, quindecim scripsi per
aliquot annos. sed cum eorum duodecim non perfecissem
et eos diutius tenerem, quam possent sustinere, qui uehementer
eos habere cupiebant, subtracti sunt mihi minus emendati, quam
deberent ac possent, quando eos edere uoluissem. quod
posteaquam conperi, quia et alia eorum apud nos exemplaria
remanserant, statueram eos iam ipse non edere, sed sic
habere, ut alio aliquo opusculo meo, quid mihi de his euenerit,
dicerem. urguentibus tamen fratribus — quia resistere non eis
ualui — emendaui eos, quantum emendandos putaui, et
1 deum Ml deserentes se] desserent ee H animas-diceretur
.om. Sl se animas-agebatur G3 in ras. et in mg. 2 deserentes se
om. S, deserentes ee R 3 petisti 02 in ras., petis E me] a me
EQa 4 XL.I C, XL H, om. BFPQ, XV v 5 liber F quindecem
C1, unus F 6 trinitatae C quindecim om. 0 scripsi (si m. 2
s. l.) C 7 aliquod
In quorum libro undecimo, cum de corpore uisibili agerem,
dixi: quocirca id amare alienari est. quod secundum eum
amorem dictum est, quo aliquid sic amatur, ut eo fruendo
existimet beatum se esse, qui hoc amat; nam non est alienari
in laudem creatoris amare speciem corporalem, ut ipso creatore
fruens quisque uere beatus sit.
itemque in eodem ubi
dixi: nec auem quadrupedem memini, quia non uidi, sed
phantasiam tamen facillime intueor, dum alicui formae uolatili,
qualem uidi, adiungo alios duos pedes, quales itidem uidi,
In duodecimo uelut expositio uerborum apostoli, ubi ait:
omne peccatum, quodcumque fecerit homo, extra
corpus est, non mihi satisfacit, nec sic puto intellegendum,
Hoc opus excepta epistula, quae postmodum ad eius caput
15 adiuncta est, sic incipit: Lecturus haec, quae de trinitate
disserimus.
Per eosdem annos, quibus paulatim libros de trinitate
20 dictabam, scripsi et alios labore continuo interponens eos
Serm. 162 Ml locustae saliunt] locuta es aliud R edicit GSl
mundus El 2 immodis Hl uolatibus C 3 sunt om. H scarabaei
C modi P2 s. l., mundi Fl 4 in om. F 5 uelut (ut s. I.) V,
uelud 01, i uero 0 8. I. 6 omnem 01Dl quoquumque Cl, quocumquae
D1, quodque HI post homo add. M1 s. I.: peccatum 7 satisfacit
(a alt. in ras.) M, satisfecit R 8 quod] qutt ex quur corr. H
fornicantur C1D1 proprium corpus BR, corpus suum 0 9 peccati
F ille om. Dl 10 adhipiscenda N sentiuntur (pr. nt m. 2
in ras.) D, sensiuntur
In quo libro ex Abraham coepisse gentem Hebreorum est
quidem et hoc credibile, ut Hebrei uelut Abrahei dicti esse
uideantur, sed ex illo uerius intelleguntur appellati, qui
uocabatur Heber, tamquam Heberei, de qua re in libro sexto
decimo de ciuitate dei satis disserui.
in secundo, cum agerem
de duobus patribus Ioseph, ab altero dixi genitum, ab altero
adoptatum; sed dicendum fuit: alteri adoptatum. defuncto
enim, quod magis credendum est, secundum legem fuerat
13 Aug. de ciu. dei XVI, 11 (II p. 146 sqq.) 14 De cons. euang. II,
3, 5 15 Retract. II, 33, 2. 38, 3 16 Deut. 25, 5 sq. Matth. 22,
24. Marc. 12, 19. Luc. 20, 28 , ClS2 de consensu G2 8. l. 2 qui om. B numquam H
dissidentibus V, discenti∗∗∗∗bus E, dissentiunt H, dissentientes a calomniantur
CXV 3 primis E libe D1 illos C2 in ras., illus H,
eos a . 4 maximae D sapientaem C Christum] spm H honorant]
honorat 01, honorarent B 5 se om. V 6 illo CDlER, eo Q,
ipso cet. v sede Q discipolis V quos] quod CD 7 ei] eam P
diuitatem Ql quam C, quia G1 tribusse 01 9 libro C1D1R, libro
quod dixi cet. v abraam G, habraham R cepisse Cl hebraeorum
EMNO, ebreorum H, aebreorum P 10 quidem (qui in
ras.) M credebile
item ubi dixi: Lucas uero ad
ipsum Dauid per Nathan ascendit, per quem prophetam deus
peccatum ipsius expiauit, per cuius nominis prophetam dicere
Hoc opus sic incipit: Inter omnes diuinas auctoritates.
In quibusdam libris contra epistulam Parmeniani, Donatistarum
Carthaginiensis episcopi successorisque Donati, quaestio noua
uersatur et soluitur, utrum in unitate eorundem communione
sacramentorum mali contaminent bonos et quemadmodum non
contaminent disputatur propter ecclesiam toto orbe diffusam,
cui calumniando scisma fecerunt.
In quorum libro tertio, cum dissereretur, quomodo sit accipiendum,
quod ait apostolus: auferte malum ex uobis
10 Optat. Mil. I, 10 (p. 12, 22 ed. Ziwsa) 16 c. ep. Parmen. III, 1, 2
17 I Cor. 5, 13 M 2 defuncti? S 3 natham EM (4) profetam H
4 ipsius eDtER, illius cet. v 5 alter. CD 6 post hoc add. E2 (s. l.)
N: nomine 7 omnis
Hoc opus sic incipit: Multa quidem alias aduersus Donatistas
.
Contra Donatistas auctoritate beatissimi episcopi et martyris.
Cypriani se defendere molientes septem libros de baptismo
scripsi, in quibus docui nihil sic ualere ad refellendos Donatistas
et ad eorum prorsus ora claudenda, ne aduersus catholicam
suum scisma defendant, quomodo litteras factumque
Cypriani.
Vbicumque autem in his libris commemoraui ecclesiam
5, 27 ClD, quisquis V 2 potius sic F 3 omnibus E pro
ecclesiastica disciplina a aecclesiasticam ClD, ecclesiasticam (asticam
**
s. l. m. 2) S 4 sicut DIRS2 mg., sicut. C, sicut satis B, et hoc satis
N, satis cet. v grega 01 indicat (in in ras. m. 2) C sine C2
****
in ras. et s. l., se D1 5 hominem DIR, hominem C, hunc hominem B,
hic (malus) a, hunc cet. m 6 et om. B, et in Dl responderem E
8 multi B alias] et alia D2EOPQa aduersum V, aduerso 81
10 XLJIII ex LXIIII C, om. BFPQ, XVIII v 11 septem] VI F \'
12 donatista CxDl auctorita Dl martiris Gl, martires Dl 13 cipriani
BG, cibriani S molientis C1, mulientes Dl 14 ducui Ml
donastas 01, do*natistas (s ras.) D 15 prorsus om. a ora-aduersus
om. H cludenda GNOQ1RV catholicam] c. ecclesiam NOQ2a
16 suam H scisma (scis m. 2 in ras.) C, ∗∗scisma D, cisma Ql
defendant] d. ecclesiam V 17 cipriani BNQ, cybriani S 18 his
om. BFGNS gcclesiam 01, aecclesiam D
non habentem. maculam aut rugam, non sic accipiendum.
est, quasi iam sit, sed quae praeparatur, ut sit, quando
apparebit etiam gloriosa. nunc enim propter quasdam ignorantias
et infirmitates membrorum suorum habet, unde cottidie
tota dicat: dimitte nobis debita nostra.
in quarto libro,
cum dicerem uicem baptismi posse habere passionem, non satis
idoneum posui illius latronis exemplum, quia utrum non fuerit
baptizatus incertum est.
in libro septimo de uasis aureis et
argenteis in domo magna constitutis sensum Cypriani secutus
sum, qui haec accepit in bonis, in malis autem lignea et
fictilia, ad illa referens quod dictum est: alia quidem in
honorem, ad haec autem quod dictum est: alia uero in
contumeliam. sed magis approbo, quod apud Tyconium
postea repperi uel aduerti, in utrisque intellegendum quaedam
in honore, non sola scilicet aurea et argentea, et rursus in
utrisque quaedam in contumelia, non utique lignea et
fictilia.
Colos. 3, 4 5 Matth. 6, 12 6 De bapt. IIII, 22, 29 7 Retract. I,
25, 63 8 De bapt. VII, 51, 99 9 Cyprian. ep. 54, 3 (II p. 622,
15 sqq.) 11 II Tim. 2, 20 12 Aug. op. inperf. c. Iul. I, 126
sqq. c. Cresc. II, 43, 48. c. Gaud. II, 3, 14. ep. 108, 3, 11 13 Tycon.
de sept. reg. r. VII. (Patrol. lat. XVIII p. 63 M.). cf. Aug. ep. 41, 2.
Quaest. in Heptat. II, 102 B 2 quasi] q. accipiendum BFGN sed quae]
atque H 3 appareuit ClD1 nunc] non ClDl enim] autem B
propter (alt. p in ras.) C quosdam Hl 4 cotidie C2D2EHMNOPQ
5 demitte 01 6 *uicem (d ras., ui in ras.) G 7 latronis illius M
quia] qui v non om. a 8 VII mo(mo m. 2) CD 9 constitutis C.
constitutus B cipriani B sequutus EH 10 quia CD1 accipit
EOPa bobis GS 11 fictilea D1 illud P2 alia-dictum est
om. CDQ1 12 honore JEMOPQR praedictum Q2 in mg. ueru 01
13 contumelia* (s ras.) M, contumelia OP aprobo M tyconium
ODIEH, thichonium F, tychonium cet. v 14 auerti Gl utriusque
va cat
ClDl quaedam] q. in contumeliarrt Q 15 honorem 02RVv soltl Hl
scilicit V 16 utrique ClDl contumeliam CHNVv utiquae ClD
lignea C1D1R, sola lignea cet. v fictilea D1
Hoc opus sic incipit: In eis libris, quos aduersus epistulam
Parmeniani.
Cum aduersus partem Donati multa crebris disputationibus
ageremus, adtulit ad ecclesiam quidam laicus tunc eorum
nonnulla contra nos dicta uel scripta in paucis uelut testimoniis,
quae suae causae suffragari putant. breuissime respondi. huius
libelli titulus est: contra quod adtulit Centurius a Donatistis,
et incipit sic: Dicis eo, quod scriptum est in Salomone: ab
aqua aliena abstinere.
Libri duo, quorum est titulus: ad inquisitiones Ianuari,
multa de sacramentis continent disputata, siue quae uniuersaliter
siue partiliter, id est non peraeque in omnibus locis,
Ql quos] qd H epistulam CID1EHMV, epistolam cet.,
2 parmeniam G 3 XLV ex LXV corr. C2, - om. BFPQR, XIX v
4 (10) quid a centurio V donatistas Sl 5 lb .1.
02 in ras. unus om. GH 6 patrem ClDl donati (on in ras.) C
multi E crepris V 8 dicta DIE, dicta *(ta ras.) C, dictata cet. v
pacis B uelut** (lut in ras. m. 2) C 9 sufragari E breuissime
C1D1ER, his breuissime cet. v 10 centurio V 11 sic incipit B
dicis] de H eo (0 euan.) C sit R in] in* D, a OPB Vv salemone
R, salmone Dl 12 ali$ena C abstinere 01, om. V, abstine
te cet. v (cf. Aug. ep. 108, 1. 6.) 13 XLVI ex LXVI corr. C2, om.
BFPQ, XX
In primo ergo, quod de manna dixi: quia unicuique secundum
propriam uoluntatem in ore sapiebat, non mihi occurrit, unde
Hoc opus sic incipit: Ad ea, quae me interrogasti.
Vt de opere monachorum librum scriberem, illa necessitas
conpulit, quod cum apud Carthaginem monasteria esse coepissent,
alii se suis manibus transigebant optemperantes
apostolo, alii uero ita ex oblationibus religiosorum uiuere
Thess. 4, 11 er.) Cl, saruat Dl, obseruat cet. v aecclesia CD omnia
commemorari a 2 inquesita 01 priora H 3 epistula C\'D\'H
MSlV, epistola
Hic liber sic incipit: lussioni tuae, sancte frater Aureli.
Iouiniani heresis sacrarum uirginum meritum aequando
pudicitiae coniugali tantum ualuit in urbe Romana, ut
I, 3 (Patrol. lat. XXIII p. 214) Ambros. ep. 42 (Patrol. lat. XIII
p. 1168) s. l. add.) V aberent ClDl 2 se] sed D2GNQ1SVa
implere (im s. I. m. 2) E apostolicum CD*R, euangelium 0, euangelicum
cum P, euangelicum cet. v 3 atque-ait Q2 in mg. 4 iam
ODIR, om. cet. v laicos] aliquos BD2FGNQ*S, aliquot a inferiorum
Cl 5 studiose BEFGNQS exsistere M 6 aecclesia D turbentur
F alt. aliis om. B1, aliis aliis V alind aliis 0 7 illud B
huc] hoc 01 accidebat M 9 rixantium D1RS2,****** rixantium C, repraehindentium
V, reprehendentium cet. v purgantium D2HMOPQVm,
repugnantium B studia ClDl 10 hoc D2Ma aurilius Dl
11 ipsius om. 0 ciuitatis (ui m. 2 in ras., is ex es) C screberem
Cl, creberem Dl 12 et om. Dl fecit CDl 13 hic-Aureli om. R
liber sic om. B scae ClDHM aurelius pi, aurili***» (anus ras.) D
14 XLVIII ex LXVIII corr. C, om. BFPQ, XXII v 15 tit. om. FQ
16 iouiniana Oa hereses NS1 17 pudiciciae BCIFQ uoluit R
orbe DlV, orbem P1 romana CDl (c/. Confess. IIII, 14, 21), roma
cet. m nonnullus C1, non ullas Ql
nulla praecesserat, deiecisse in nuptias diceretur hoc maxime
argumento, cum eas urgeret dicens: (tu ergo melior quam
Sarra, melior quam Susanna siue Anna?\' et ceteras commemorando
testimonio sanctae scripturae commendatissimas feminas,
quibus se illae meliores uel etiam pares cogitare non
possent. hoc modo etiam uirorum sanctorum sanctum caelibatum.
commemoratione patrum coniugatorum et conparatione frangebat.
huic monstro sancta ecclesia, quae ibi est, fidelissime
ac fortissime restitit. remanserant autem istae disputationes
eius in quorundam sermunculis ac susurris, quas palam
suadere nullus audebat. sed etiam occulte uenenis repentibus
facultate, quam donabat dominus, occurrendum fuit, maxime
quoniam iactabatur Iouiniano responderi non potuisse
cum laude, sed cum uituperatione nuptiarum. propter hoc
librum edidi, cuius inscriptio est: de bono coniugali. ubi
de propagine filiorum, priusquam homines mortem peccando
mererentur, quoniam concubitus mortalium corporum
D sanctimonialis 01, sancte monialis G inpudititia Dt
pudicitia BEOPVv sus+spicio G, suscipio P, sui ClDlR 2 processerat
BD2FGNOPQ1a maximae D 3 ea surgeret CDXH, eas argueret
BD2EFGNQ1S1a in mg. melior...... H, melior es D2Q 4 sara
D2EFGOPQ, siue sara B susanna om. B, sussanna H commorando
E1 6 se (e m. 2) D illae meliores se V 7 possunt Mlr
possint M2 uirorum etiam Gl \' 8 commemoratione* C patrum]
pari B2 s. J. et conparatione om. R conparatione BDEFN, *****conparatione
(prędicatione ras.) C, comparatione et praedicatione (et m. 2) S,
praedicatione cet. frangebant BlM 9 sancta* ecclesia. C fidelissime
ac] e ult. add. m. 2 C, me ac D2 in ras. 10 fortissimae D
istae D2 m ras. 11 sermonculis Cl, sermuncolis V susurriis C2Q
quos B 12 suadere] audire H nullis BFGNS aetiam D, eius
iam E2 occulte om. V, occultae M uenenis occulte BD2 (in ras.}
FGNQS repetibus
Dixi etiam quodam loco: quod enim est cibus ad salutem
corporis, hoc est concubitus ad salutem generis, et utrumque
non est sine delectatione carnali, quae tamen modificata et temperantia refrenante in usum naturalem redacta libido esse
non potest. quod ideo dictum est, quoniam libido non est
ex hac oboedientia pater ille Abraham,
qui sine uxore non fuit, esse sine unico filio et a se occiso
paratus fuit, non satis approbo. magis enim filius si esset
Hic liber sic incipit: Quoniam unusquisque homo humani
generis pars est.
Posteaquam scripsi de bono coniugali, expectabatur, ut
scriberem de sancta uirginitate, nec distuli atque id dei
munus et quam magnum et quanta humilitate custodiendum
esset uno, sicut potui, uolumine ostendi.
Hic liber sic incipit: Librum de bono coniugali nuper
edidimus.
Per idem tempus de Genesi libros duodecim scripsi ab
exordio, donec de paradiso dimissus est Adam et flammea
rumphea posita est custodire uiam ligni uitae.
cum autem ad hoc usque undecim libri peracti essent, duodecimum
addidi, in quo diligentius de paradiso disputatum
est. titulus horum librorum inscribitur: de Genesi ad litteram, id
est non secundum allegoricas significationes, sed secundum
rerum gestarum proprietatem. in quo opere multa quaesita
ex LXVIIII C, om. BFPQ, XXIII v 2 sancta om. B
3 coniuli C1D1, iugali F 4 de C atque] utique 0 id] ut BI,
*
in FIN 5 minus 81 magna Ql et quanta om. Ql 6 potuit C1
7 sic incipit S* s, l. 8 ededimus V 9 L ex XL R, om. BFPQ,
XXIV v 11 de C2 8. l. 12 exortio H paradyso FPR para-
*♦
diso-15 diligentius de Q1 in mg. missus H est (se ras.) C flamma
ClDl 13 rumphea CD2EQ, rumfea V, om. B1, romfea HPR, lomphea
cet. uiam C2 s. l. 14 autem om. F ad hoc] adhuc F, ab
hoc C2, hoc D2HMOV usque] u. ad CDl undecimum (um add.
m. 2) C essent (e
In quinto libro et ubicumque in eis libris posui de semine,
cui repromissum est, quod dispositum sit per angelos in
manu mediatoris, non sic habet apostolus, sicut ueriores
in sexto libro quod dixi:
Adam imaginem dei, secundum quam factus est, perdidit peccato,
non sic accipiendum est, tamquam in eo nulla remanserit,
in
duodecimo de inferis magis mihi uideor docere debuisse, quod
sub terris sunt, quam rationem reddere, cur sub terra, terra
cum esse credantur siue dicantur, quasi non ita sit.
Hoc opus sic incipit: Omnis diuina scriptura bipcrtita
est.
Antequam finirem libros de trinitate et libros de Genesi
ad litteram, inruit causa respondendi litteris Petiliani Donatistae,
quas aduersus catholicam scripsit, quam differre non potui,
et scripsi in hanc rem tria uolumina, quorum primo primae
parti epistulae ipsius, quam scripsit ad suos, quia non tota
in nostras manus uenerat, sed prior parua pars eius, quanta
potui celeritate et ueritate respondi. etiam ipsa epistula est
ad nostros, sed ideo inter libros habetur, quia ceteri duo in
eadem causa libri sunt. postea quippe inuenimus totam eique
tanta diligentia respondi, quanta Fausto Manicheo, uerba
scilicet eius sub eius nomine prius ponens particulatim et
sub meo per singula responsionem meam. sed prius, quod
scripseram, antequam totam reperiremus, peruenit ad Petilianum,
et iratus respondere conatus est in me potius dicens.
quidquid eum libuit, in causa uero omnino deficiens. quod
cum possit conlatis utriusque nostrum scriptis facillime aduerti,
tamen propter tardiores hoc ipse respondendo demonstrare
curaui. sic est additus eidem operi nostro liber tertius.
num. om. BFPQ, XXV v 2 petaliani P2, peciliani R 3 finerem
P1 trinitatae C 5 scripsit] s. ecclesiam Va, ecclesiam scripsit O,
fidem scripsit Q2 quam om. Ql differe Cl 6 scribsi HM, scripsit
FSl 7 #epistulae (a ras.) C quam] que H quia] qua CP-D1
toto 81 8 manus nostras B pars eius parua a 9 caeleritate D,
caeritatae C1 et ueritate om. P ueritatae C ipsa E 10 libro Ql
11 eiquae D\'Ml 12 tanta ex et ante corr. 02 quanto C1G1M1
fausta E manicheo M 13 scilicit Cl, cilicet El pro eius om. B
alt. eius
Hoc opus in primo libro sic incipit: Nostis nos saepe uoluisse;
in secundo autem sic: Primis partibus epistulae Petiliani; in
tertio autem sic: Legi, Petiliane, litteras tuas.
Grammaticus etiam quidam Donatista Cresconius cum inuenisset
epistulam meam, qua primas partes, quae in manus
nostras tunc uenerant, epistulae Petiliani redargui, putauit mihi
esse respondendum et hoc ipsum scripsit ad me. cui operi
eius libris quattuor respondi, ita sane, ut tribus peragerem,
quod uniuersa responsio flagitabat. sed cum uiderem de sola
Maximianensium causa, quos suos scismaticos damnauerunt et
eorum aliquos rursus in suis honoribus receperunt baptismumque
ab eis extra suam communionem datum non repetiuerunt,
responderi posse ad cuncta, quae scripsit, etiam quartum
librum addidi, in quo id ipsum, quantum potui, diligenter
GNQS nostis mss., nosti v nos sepe ualuisse Gi
(in ras.) Sl, nosse praeualuisse
Hoc opus sic incipit: Quando ad te, Cresconi, mea scripta
peruenire possent, ignorans.
Post haec, ut ad Donatistas peruenirent, contra eorum
errorem et pro catholica ueritate necessaria documenta curaui
siue de ecclesiasticis siue de publicis gestis siue de scripturis
canonicis et primo ad illos eadem promissa direxi, ut ipsi,
si fieri posset, exposcerent. quae cum uenissent in eorum
quorundam manus, nescio quis extitit, qui suo nomine tacito
contra haec scriberet, ita se confitens Donatistam, tamquam
hoc uocaretur. cui ego respondens alium librum scripsi. illa
uero documenta, quae promiseram, eidem libello, quo eadem
promiseram, iunxi et ex utroque unum esse uolui eumque
5, 38-43. 52. 54 6 non extat Cl, quos (os m. 2 in ras.) D 2 scribsi HM, descripsi Dl
donatistaa (tis in ras.) M dederat leges (es ex is) CD, leges dederat
cet. v honori.us (b ras.) CD imperatur ClDl 3 hoc-ad te M2
in ras. crisconi
In quo libro absolutionem Felicis Abtugnensis, ordinatoris
Caeciliani, non ordine posuimus, quo postea nobis claruit
consulibus diligenter inspectis, sed tamquam post Caecilianum
fuerit absolutus, cum ante sit factum.
illud etiam, quod
commemorato Iudae apostoli testimonio, ubi ait: hi sunt,
qui segregant semet ipsos, animales, spiritum non
habentes, adiunxi etiam dicens:
Hic liber sic incipit: Qui timetis consentire ecclesiae catholicae.
Alterius libri, quem superius commemoraui, titulum esse
uolui: contra nescio quem Donatistam.
ubi similiter de absolutione
ordinatoris Caeciliani uerus ordo temporis non est.
illud
etiam, quod dixi: ad multitudinem zizaniorum, ubi intelleguntur
omnes hereses, minus habet unam necessariam coniunctionem;
Hic liber sic incipit: Probationes rerum necessariarum quodam
breuiculo collectas promisimus.
Cum uiderem multos legendi labore inpediri a discendo,
quam nihil rationis atque ueritatis habeat pars Donati, libellum
breuissimum feci, quo eos de solis Maximianistis admonendos
putaui, ut posset facilitate describendi in manus plurium peruenire
et ipsa sui breuitate facilius commendari memoriae,
cui titulum inposui: admonitio Donatistarum de Maximianistis.
post conl. c. Don. 6, 9. 20, 28 5 Aug. breuic. conI. III, 10, 19 sq.
9 non extat V, zizaniam C, zezann Fl non tamen om. R debat D1
2 fideles Ql alt. aut D2 s. l. uestra a ut] et 0 quoniam]
quod E zezania V 3 esse in est* corr. m. 2, esse restituit post.
m. M cernimus-ecclesia
Hic liber sic incipit: Quicumque calumniis hominum et
criminationibus mouemini.
Per idem tempus accidit mihi in quadam disputatione
necessitas, ut de diuinatione daemonum libellum scriberem,
cuius titulus iste ipse est.
In eius autem quodam loco, ubi dixi: daemones aliquando
et hominum dispositiones non solum uoce prolatas uerum etiam
cogitatione conceptas, cum signa quaedam ex animo exprimuntur
in corpore, tota facilitate perdiscere, rem dixi occultissimam
Hic liber sic incipit: Quodam die in diebus sanctis octauarum
.
Inter haec missae sunt mihi Carthagine quaestiones sex,
quas proposuit amicus quidam, quem cupiebam fieri Christianum,
ut contra paganos soluerentur, praesertim quia nonnullas
earum a Porfyrio philosopho propositas dixit. sed non esse
arbitror Porfyrium Siculum, cuius celeberrima est fama. harum
quaestionum disputationes in unum librum contuli non prolixum,
cuius est titulus: sex quaestiones contra paganos expositae.
earum autem prima est de resurrectione, secunda de tempore
Christianae religionis, tertia
In quarum secunda quod dixi: salus religionis huius, per
24 ed. Goldb.) num. om. BFPQ, XXXI v 2 quaestiones expositae] q. sex e. B,
de quaes expositis D1 post paganos add. M: LIB numero sex om.
B, libri VI D1 sex] VI liber I
Hic liber post epistulam, quae postmodum a capite addita
est, sic incipit: Mouet quosdam, et requirunt.
Inter opuscula mea repperi expositionem epistulae Iacobi,
quam retractans aduerti annotationes potius expositorum quorundam
eius locorum in librum redactas fratrum diligentia.
Thess. 1, 11 16 non extat BD2MQS1 uera] om. BElGNQ, del. D2, uera»*** C
ueraciterque (uera in ras.) V, ueraciter qui H nullius E 2 defui
CD1 3 ita non B ex] et El quisque] queque H, quisquam v
4 fuerit (e in ras. m. 2) M, fuit H quemammodum ClDM 5 eh*se
(se ras.) C seruiat GS 6 ad] a ClD 8 propositum suum a
gratiam eius M unde CDlEMB, et undem Q, et unde cet. idem F
9 quia] quoniam HOPVa 10 iis m secundum om. H sunt] sunt
sancti BEFQh) 11 uocatione* (m ras.) CD dignus CDl 13 hic
(c ex 1) M epistulam DXHMV, epistolam cet. 14 mouit CDl requirunt
ex quierunt E2 15 num. om. BFPQ, XXXII v 16 exposicio
01 aepistulae DlH Iacobi] i. apostoli HV ad-tribus om. B V
tribubus 01 post tribus add. EORV: liber I\' 17 tepistolae (a
ras.) CD 18 adnotationes BEHPBV corundam 01 19 loco*rum Y,
loquorum P libro R sedactus R diligentia. (m ras.) S
aliquid, nisi quod ipsam epistulam, quam legebamus, quando
ista dictaui, non diligenter ex graeco habebamus interpretatam.
Hic liber sic incipit: Duodecim tribubus, quae sunt
in dispersione, salutem.
Venit etiam necessitas, quae me cogeret aduersus Pelagianam
heresem scribere, contra quam, cum opus erat, non scriptis,
sed sermonibus et conlocutionibus agebamus, ut quisque
nostrum poterat aut debebat. missis ergo mihi a Carthagine
quaestionibus eorum, quas rescribendo dissoluerem, scripsi
primum tres libros, quorum titulus est: de peccatorum meritis
et remissione.
165. 169. 174. 176. 181 V, codices Ml adiubant Cx, adiuuat EOPa
2 quam] quod V 3 grego C1, greco cet. interpraetatam D, interpretatum
R 4 duodecem 01 tribus BlFG2HRS, om. Gl 5 dispersionem
FR, dispersiones (om. salutem) H salus B, salute D1
6 num. om. BFPQ, XXXIII v 7 meretis Cl pr. et add. C2D2M2
* i
8. 1., per Ml, et de F, ac a re**missione M, remissione et meretisC,
or
remissione et meritis Dl alt. de om. R 8 marcellianum R IIII R
9 eciam 01 necessita D1 cogerit ClD1 aduersus ClDlB, ut
aduersus nouam GOS, aduersus nouam cet. v pelagianum El, pela- .
gianam nouam D2 10 heresim BC2D2FH3POPBSV2 scriberem
GOS quam ODIR, quam prius cet. v cum in ras. V, quam R
11 sed om. CD1HM1R et] sed add. 02 s. 1. conloquutionibus H,
locutionibus BN, locationibua F ut] et CxDl, corr. m. 2 8. 1. 8& D2
. 12 nostrum om. a debeat Hl misis H karthagine EN, kartagine
0, cartagine BGS, chartagine Q 13 scribendo R dissolueram
MlOa, resoluerem D2 14 libros tres v titolos B1 meretis
01Dl 15 remisione H
Vbi maxime disputatur de baptismate paruulorum propter
originale peccatum, et de gratia, qua iustificamur, hoc est
iusti efficimur, quamuis in hac uita nemo ita seruat mandata
iustitiae, ut non sit ei necessarium pro suis peccatis orando
dicere: dimitte nobis debita nostra. contra quae omnia
sentientes illi nouam heresem condiderunt. in his autem
• libris tangenda adhuc arbitratus sum nomina eorum sic eos
facilius posse corrigi sperans, immo etiam in tertio libro,
quae est epistula, sed in libris habita propter duos, quibus
eam conectendam putaui, Pelagi ipsius nomen non sine aliqua
laude posui, quia uita eius a multis praedicabatur, et eius
illa redargui, quae in suis scriptis non ex persona sua posuit,
sed quid ab aliis diceretur exposuit, quae tamen postea iam
hereticus pertinacissima animositate defendit. Caelestius uero
discipulus eius iam propter tales assertiones apud Carthaginem
in episcopali iudicio, ubi ego non interfui, excommunicationem
meruerat.
de gest. Pel. 23, 47 10 De pecc. mer. et rem. III, 3, 5 11 Aug. de
gest. Pel. 22, 46 14 Aug. de haeres. 88 E 2 uriginale Cl de om. a gratia
C1D1R, gratia dei cet. v qua] que Cl, quae Dl, quia H hocefficimur
om. BF 3 efficimur (ef in ras. m. 2) D hac] ac 01 ser-
*
uat ODt, seruet V, seruet cet. v 4 iusticiae C 5 demitte ClD
deuita C1, debitta Q quae (ae in ras.) V, quam Oa 6 heresim
BC2D2FHM2OBV conderunt 0 7 libri G1 tangenda ClDl,
tacenda cet. v facilius eos B 8 separans Ql in om. B 9 aepistula
H **duos (bu ras.) C 10 eam] etiam (ti m. 2) S conectandam
BF pelagi C1D1l, pelagii cet. v laude aliqua B 11 illa eius V
12 redarguit GSa 13 quid] quod B, quid et ElOa ab om. V
exposui H 14 hereticos ClDl pertinacissima (a alt. m. 2 in ras.) C,
pertinatissima F celestios H, celestis B, celestinus N 15 discipolus
V adsertiones EHV, assertione CD, assertiones eius B cartaginem
BGS, karthaginem E, carthagine ClDl 16 episcopale C1
iudio ClDl ubi om. B non om. a excommunicatione M
17 merat ClD
In secundo libro quodam loco: hoc quibusdam, inquam, etiam
in fine largietur, ut mortem repentina commutatione non sentiant, .
Hoc opus sic incipit: Quamuis in mediis et magnis curarum
aestibus.
Eo tempore librum de unico baptismo amicus quidam meus
a nescio quo Donatista presbytero accepit indicante, quod
Petilianus episcopus eorum Constantiniensis eum scripserit.
hunc ad me ille adtulit ac uehementer, ut ei responderem,
rogauit. librum autem etiam meum, in quo respondi, eundem
titulum habere uolui, hoc est de unico baptismo.
m. 2 in ras.) C quodam] que iam H, in q. a hoc
(in ras.) C inquam etiam BFNQS, etiam C1D1R, inquam cet. v,
om. G 2 finem
In quo libro illud, quod dixi: Constantinum imperatorem
.Donatistis criminantibus ordinatorem Caeciliani Felicem Aptugnensem
non negasse accusationis locum, quamuis eos in
Caecilianum fictis criminibus calumniosos fuisset expertus, in
Hic liber sic incipit: Respondere aduersa sentientibus.
Scripsi etiam librum inter cetera contra Donatistas non
breuissimum, sicut antea, sed grandem multo diligentius; in
ep. 43, 2, 5 12 Retract. II, 53, 2 15 non extat CD1 aptugensem PS, aptungensem HVm, aptugenensem
FGN, abtugenesem B 3 accusationibus E eos] eum C, eum
D1GNR, eum sint S 4 caecilianum BC1D1GNQRS, caeciliano F, caeciliani
cet. v calomniosos F, calomniosus OlD), calumniosum C2, calumniosus
FGHNS fuisse 020PV, fuisse et GNS expertos ClDl
5 inuentus EP 6 memoratur H imperatur H audire P 7 proconsole
C1, proconsulae G1 ipsae S, ipse ipge E cecilianum CD
8 acusatoribus 01, accussatoribus H aditum H comperet ClD,
comperi a 9 eos expertus] eo sextus H in] et in R eis R
calomniosus 01Dl, calomniosos V, calumniosus G qui] quia BD2FG
NQlS ordo
Hic liber sic incipit: Multa iam diximus, multa iam
scripsimus.
Eo ipso tempore, quo contra Donatistas uehementer exercebamur
et contra Pelagianos exerceri iam coeperamus, amicus
quidam misit mihi quinque a Carthagine quaestiones et rogauit,
ut eas illi scribendo exponerem. quae sunt: quid sibi
uelit uox illa: deus, deus meus, ut quid me dereliquisti?
Hic liber sic incipit: Quinque mihi proposuisti tractandas
quaestiones.
Ad quem scripseram tres libros, quomm titulus est: de
peccatorum meritis et remissione, ubi diligenter disputatur
etiam de baptismo paruulorum, rescripsit mihi se fuisse permotum,
quod dixerim fieri posse, ut sit homo sine peccato,
si uoluntas eius non desit ope adiuuante diuina. quamuis
nemo tam perfectae iustitiae in hac uita uel fuerit uel sit
uel futurus sit. quaesiuit enim, quomodo dixerim posse fieri,
01Dl, quae H exteriores (o in ras.) D comodo
01 2 sit om. H ego autem om. H 3 dicto ClDx heresem
CxDlM, heresim cet. v 4 sextam in ras. M posui P 5 interposito
01, interpositione (om. expositione) B exposicione 01 uice*simi
D, uigesimi 02 V 6 in cuius om. H clamauit F 8 ille H
quinque] quippe Ql solui F hoc] in hoc BFGNS erat C1D1G1
9 gratiam ClD1 10 congruentur C1D1 11 post proposuisti nutn. seq.
capitis (LXIIII)
In quo libro, quantum deus adiuuit, atrociter disputaui
contra inimicos gratiae dei, qua iustificatur inpius. cum autem
agerem de obseruationibus Iudaeorum a quibusdam escis secundum
ueterem legem abstinentium, dixi: quarundam escarum
ceremoniae. quod nomen non est in usu sanctarum litterarum,
Hic liber sic incipit: Lectis opusculis, quae ad te nuper
elaboraui, fili carissime Marcelline.
Interea missa sunt mihi a quibusdam fratribus laicis quidem,
sed diuinorum eloquiorum studiosis scripta nonnulla, quae ita
distinguerent a bonis operibus Christianam fidem, ut sine
hac non posse, sine illis autem posse perueniri suaderetur
ad aeternam uitam. quibus respondens librum scripsi, cuius
nomen est: de fide et operibus. in quo disputaui. non solum
quemadmodum uiuere debeant gratia Christi regenerati uerum
etiam quales ad lauacrum regenerationis admitti.
Hic liber sic incipit: Quibusdam uidetur.
Posteaquam facta est cum Donatistis nostra conlatio,
breuiter commemoraui, quae gesta sint, litterisque conprehendi
secundum tres dies, quibus cum eis contulimus, idque opus
utile existimaui, quo quisque commonitus uel sciat sine
labore, quid actum sit, uel consultis numeris, quos rebus
num. om. BFPQ, XXXVIII v 2 et om. CDl operatione E1
3 missi P1 fratribus om. B aicis El 4 studiosa a scribta
ClHM 6 hac] ac C1, hic H alt. possit H peruenire C1EM1
;
7 scribsi HM cui Q1 8 quo C solum] s. autem B 9 quem-
08 08
ammodum DM debeant q 01(nt q 08m. 2 in raa.) E gracia 01
generati B, regenerauit E 10 lauacrum (uacrum m. 2 in ras.) C
ammitti C\'DM 12 num. om. BEFPQ, XXXIX v 13 breuiculus
om. Dl, brebiculus 01 cumlationis Cl, comlationes P1, lationis Dl
or
14 liberi C1 IIII F 15 posteacum H cum] contra BD2FGNQS
donatis ClDl, donatistas BD2FGNQS nostra om. H 16 breuiter
del. D2, ∗∗∗∗∗∗∗brebiter C commemoraui] cum c. C sunt EGOPSla
litterisquae DlGl, litteris P 17 contu*limus (1 ras.) C idquae P1
18 ut ille R exhistimaui V, existimabam OPa quisquae D conmonitis
El, communi H 19 quid (d m. 2 in ras.) C, om. 0 nimeris
P1
uoluerit, quoniam fatigant illa nimia prolixitate
lectorem. huius autem operis titulus est: breuiculus conlationis.
Hoc opus sic incipit: Cum catholici episcopi et partis Donati.
Librum etiam scripsi grandem satis, quantum existimo,
diligenter ad ipsos Donatistas post conlationem, quam cum
episcopis eorum habuimus, ne ab eis seducerentur ulterius.
ubi respondi etiam quibusdam uanitatibus eorum, quae ad
nos peruenire potuerunt, quas uicti, ubi poterant et quomodo
poterant, iactabant, praeter illa, quae dixi de gestis conlationis,
unde, quid actum sit, breuiter nosceretur. multo autem
breuius id egi in quadam ad eosdem rursus epistula, sed
quia in concilio Numidiae omnibus, qui ibi eramus, hoc fieri
placuit, non est in epistulis meis. sic quippe incipit: Siluanus
in ras. m. 2) H annutaui OlD, adnotaui EGHPRV,
annotauit F quocumque V 2 uolaerit om. F illa] i. sua
BD2EFNQ, sua illa S prolixitate F 3 lectorum P1 titulus (s
ex m m. 2) C brebiculus C1D1 collationis D2, collationum a
4 et partis C2 in raa., et partis (rtis m. 2) D 5 LXV 01, om. BFPQ,
XL v 6 pos D1 con*»lationem (so ras.) C, consolationem D1H
8 scribai HM, om. B quantum (a ex i) \'C 9 istos G conlationes
(s ex m) M quas M 10 episcopis eorum] eorum episc. B, eis D2Q1
seducerentur (c ex r) S, succederentur D1 11 respondit ClDl uunitatibus
M pr. ad (d m. 2 s. l.) CD 12 pr. potuerant OP, poterant a
alt. potuerant
Hic liber sic incipit: Quid adhuc, Donatistae, seducimini?
De uidendo deo librum scripsi, ubi de spiritali corpore,
quod erit in resurrectione sanctorum, inquisitionem diligentiorem
distuli, utrum uel quomodo deus, qui spiritus
est, per corpus tale uideatur; sed eam postea quaestionem
sane difficillimam in nouissimo, id est in uicensimo et secundo
libro de ciuitate dei, satis, quantum arbitror, explicaui. inueni
etiam in quodam nostro codice, in quo et iste liber est,
quoddam commonitorium a me factum de hac re ad episcopum
Siccensem Fortunatianum, quod in opusculorum meorum indiculo
nec inter libros nec inter epistulas est notatum.
Hic liber sic incipit: Memor debiti, illud autem: Sicut
praesens rogaui et nunc commoneo.
Venit etiam tunc in manus meas quidam liber Pelagi, ubi
hominis naturam contra dei gratiam, qua iustificatur inpius
et qua Christiani sumus, quanta potuit argumentatione defendit.
librum ergo, quo huic respondi defendens gratiam non contra
naturam, sed per quam natura liberatur et regitur, de natura
et gratia nuncupaui.
in quo uerba quaedam, quae uelut Xysti
Romani episcopi et martyris Pelagius posuit, ita defendi,
tamquam re uera eiusdem Xysti essent; id enim putaueram.
sed postea legi Sexti philosophi esse, non Xysti Christiani.
Hic liber sic incipit: Librum, quem misistis.
Interea Roma Gotthorum inruptione agentium sub rege
Allaricho atque impetu magnae cladis euersa est. cuius euer-.
(ad Ctesiph.) in Hierem. c. 22. in Ezech. c. 18 1 num. om. BFNPQ, XLII v 2 naturae (om. et) V gracia C1D1
3 ueQinit 0 nunc Ml meas] nostras E liber om. E pelagi C1D1,
pelagii cet. v pelagii liber m 4 homines C1D1 gratia C1D1
quam Ql 5 qua] quia GMIPl potui EtOP argumentatione 0
defendi E1OP 6 quod El 7 quam] quem BFGNS alt. naturam H
legitur H 8 gracia 01 nuncupauit 01, noncupaui pI, nuncupatur Q
quae om. B uelud C1D1HP1, uel a xisti H, ∗xisti (e ras.) E, ex
xysti Nl, sixti BOa, ex sixti F, syxti R 9 epi* 0 et om. B
martiris D 10 tanquem El rera El xisti H, syxti .OR, Bixti
BFa 11 sextii H, sixti BC2M2a, syxti R, sexqui Q1 filosophi 8,
< filosofi H, phylosophi GR ∗∗xysti (sy ras.) H, xisti E, smi BCD1F,
syxti OR, om. a 13 LXVIII 01, om. BFPQ, XLIII v 14 ciuitate
(ci in ras. m. 2) 0 libri (ri m. 2 in ras.) C 15 intereaJ i. cum
BFGNSa romo H gotthorum 01, gothorum cet. v agencium 01
16 allaricho C1D1, halarico ERY, alarico cet. v impetum 0 magnae
(m m. 2 s. l.) C cladis] elatis El, cladea H cuius (c m. 2 in ras.)
C, at eius a in mg. eiuersionem H
nomine paganos uocamus, in Christianam religionem referre
conantes solito acerbius et amarius deum uerum blasphemare
coeperunt. unde ego exardescens zelo domus dei aduersus
eorum blasphemias uel errores libros de ciuitate dei scribere
institui. quod opus per aliquot annos me tenuit eo, quod
alia multa intercurrebant, quae differri non oporteret et me
prius ad soluendum occupabant. {hoc autem de ciuitate dei
grande opus tandem uiginti duobus libris determinatum. quorum
quinque primi eos refellunt, qui res humanas ita prosperari
uolunt, ut ad hoc multorum deorum cultum, quos
pagani colere consuerunt, necessarium esse arbitrentur et, quia
prohibentur, mala ista exoriri atque abundare contendunt. sequentes
autem quinque aduersus eos loquuntur, qui fatentur
haec mala nec defuisse umquam nec defutura mortalibus et
ea, nunc magna nunc parua, locis, temporibus personisque
uariari, sed deorum multorum cultum, quo eis sacrificatur,
propter uitam post mortem futuram esse utilem disputant.
D, multolum (om. que) Y, at mutorumque
a in mg. usitatu Dt, sustato El 2 paganus C1D1 uocamus]
nos u. E relegionem C1D1 refferre B, referre. Q 8 solitu
H, silito C1, om. 0 aceruius C1D1S1V uerum deum B 4 cepernnt
01 ego B2 s. l., ergo EQl exarlescens ot, exardiscens Y,
exadescens Dl aduersum V 5 eorum] deum ipsorum E blasphemas
El, blasphemare F de ex di 02 ciuitate (te s. l. m. 2) C
6 aliquod E, quot Ht eo] ee E 7 intercorrebant Dl differri CDt,
differre cet. v oporterit OIDt, t poteram Q2 s. l. 8 prius] ak plus
a in mg. occulpabant E 9 XX duobus C, duobus G2 in ras.
libros Rl determinatum CD (cf. Oonfess. YI, 3, 4), determinatur
E1R, est terminatum cet. v 10 quinquae D 11 cultuum (or ras.) D
cos C1D1 12 consueuerunt RSV * necessarium (ñ ras.) B arbitraentur
H 13 prohibe.tur (n ras.) C, prohibetur Vm isti E1
ri ri
post exori ( add. in ras.) rasura maior V habundare B1C1DEH
MOS1 14 quinquae
Sed ne quisquam nos aliena tantum redarguisse, non autem
nostra asseruisse reprehenderet, id agit pars altera operis
huius, quae libris duodecim continetur, quamquam, ubi opus
est, et in prioribus decem, quae nostra sunt, asseramus et
in duodecim posterioribus redarguamus aduersa. duodecim
ergo librorum sequentium primi quattuor continent exortum
duarum ciuitatum, quarum est una dei, altera huius mundi,
secundi quattuor excursum earum siue procursum, tertii uero,
qui et postremi, debitos fines. ita omnes uiginti duo libri
cum sint de utraque ciuitate conscripti, titulum tamen a
meliore acceperunt, ut de ciuitate dei potius uocarentur.
In quorum decimo libro non debuit pro miraculo poni in
A.brahae sacrificio flammam caelitus factam inter diuisas uictimas
cucurrisse, quoniam hoc illi in uisione monstratum est.
in septimo decimo, quod dictum est de Samuhel: non erat
de filiis Aaron, dicendum potius fuit: non erat filius
Hoc opus sic incipit: Gloriosissimam ciuitatem dei..
Inter haec Orosi cuiusdam Hispani presbyteri consultationi
de Priscilianistis et de quibusdam Origenis sensibus, quos
catholica fides inprobat, quanta potui breuitate ac perspicuitate
respondi. cuius opusculi titulus est: ad Orosium contra
Priscilianistas et Origenistas. et ipsa enim consultatio responsioni
meae a capite adiuncta est.
Hic liber sic incipit: Respondere tibi quaerenti, dilectissime
fili Orosi.
Scripsi etiam duos libros ad presbyterum Hieronymum
sedentem in Bethlem, unum de origine animae hominis,
alterum de sententia apostoli Iacobi, ubi ait: quicumque
totam legem seruauerit, offendat autem in uno,
factus est omnium reus, de utroque consulens eum. sed
Hoc opus sic incipit: Deum nostrum, qui nos uocauit.
Ad Emeritum, Donatistarum episcopum, qui in conlatione
nostra, quam cum illis habuimus, eorum causam maxime agere
uidebatur, aliquanto post eandem conlationem scripsi
librum satis utilem, quoniam res, quibus uincantur uel uicti
esse monstrantur, commoda breuitate conplectitur.
Hic liber sic incipit: Si uel nunc, frater Emerite.
Per idem tempus in oriente, hoc est in Syria Palaestina,
Pelagius a quibusdam catholicis fratribus ad episcopalia gesta
1, 2. 11, 24. 35, 60 in ras.) M eaml mè ad M, mea OS, etiam B 2 solutione
G N ammittere MP1, amittere C1D1 contra H non sit
bis script. H 3 quamuis BDFGNRS, qua∗∗∗s (mui ras.) C, quas cet. v
4 paruolis C1D1 regenerentur] in r. N, regenerentur a xpm V
5 damnatis D1R, damnatis C, damnandis eet. v posteriore Dl uiro
OIDl ut om. H 6 nuscatur C1D1V, nascatur G 7 dum DZE
8 num. om. BFPQ, XLVI v 9 donatistarum episcopum EFOv post
conlationem om. a 10 conlacionem 01 11 episcopum om. N 12 illis]
in i. H eorum] et eorum EF causa CD1ERS1 13 aliquando
BFOlPRSa scribsi HPl 14 quoniam ex quod S quibus] qm Ql
uincantur CD1, uincuntnr eet. v 15 demonstrantur D2, uidentur B
commoda om. R ueritate P 16 si uel ex siue E2 emeritae OlD
17 num. om. BFPQ, XLVII v 18 pelagi Dt, pelagii cet. 19 siria
BODE palastina C1D1, palestine 02, palestina eet.
quoniam ad diem synodi non potuerunt occurrere, ab episcopis
quattuordecim auditus est, ubi eum dogmata ipsa damnantem,
quae inimica gratiae Christi aduersus eum de libello legebantur,
catholicum pronuntiarunt. sed cum in manus nostras eadem
gesta uenissent, scripsi de his librum, ne illo uelut absoluto
eadem quoque dogmata putarentur iudices adprobasse, quae
ille nisi damnasset, nullo modo ab eis nisi damnatus exisset.
Hic liber sic incipit: Posteaquam in manu.s nostras.
Eodem tempore scripsi etiam librum de correctione Donatistarum
propter eos, qui nolebant illos legibus imperialibus
corrigi. Hic liber sic incipit: Laudo et gratulor et admiror.
De praesentia dei scripsi librum, ubi nostra intentio contra
heresem Pelagianam maxime uigilat non expresse nominatam.
inperf. c. lulian. II, 66. ep. 186, 31 12 ep. 185.
1 perductus C, perductus est Oa eiaquae D 2 quoniam] quem B
ainodi DG, sinhodi pI, sydoni ER 3 auditus est om. CIDl docmata
C 4 gratia Dl Christi] dei a aduersus (- ras.) C eam
EOa 5 catholicam P1 pronunciarunt C1, pronunciauerunt Ba
nostras om. BF 6 scribsi EH ne] de C1D1, ne ab B uelud E
HPQ, uel a absoluta F 7 docmata CD1 8 nulla DI nisi damnatus]
indemnis a 10 num. om. BFPQ. XLVIII v 11 correctione
(rectione m. 2) D, conrectione V, correptione NR 12 eo HMSl
scribsi H etiam om. B correccionem C1D1, conrectione F, correptione
NR 13 illos] eos B imperi∗∗alibus D 14 conrigi V, corrigi* (t
ras.) D et admiror om. F, etiammiror CDl 15 num. om. BFPQ,
XLIX v 16 bardanum Dł 17 presentia 01 scripsi] descripsi E,
ad dardanum scripsi V intentione E 18 heresim BC2FHRa
pelagianum C1D1 euigilat H non] nam El expressim B
et uerum dicimus, et de templo eius operose ac subtiliter
disputatur.
Hic liber sic incipit: Fateor, frater dilectissime Dardane.
Posteaquam Pelagiana heresis cum suis auctoribus ab
episcopis ecclesiae Romanae, prius Innocentio, deinde Zosimo,
cooperantibus conciliorum Africanorum litteris conuicta atque
damnata est, scripsi duos libros aduersus eos, unum de gratia
Christi, alterum de peccato originali.
Hoc opus sic incipit: Quantum, de uestra corporali et
maxime spiritali salute gaudemus.
Aliquanto post conlationem, quam cum hereticis Donatistis
habuimus, orta est nobis necessitas pergendi in Mauritaniam
chron. 1261 ad ann. 416 (p. 468 ed. Momms.) C2Q2RV et summum CD1, summum cet. v uerum et
summum a alt. et] ei Dl 4 fateor G2 in ras. frater om. E
dilectissimae D\' 5 *XXVI (L desectum) M, om. BFPQ, L v 6 celestium
C, celestinum BFGNS1 7 et om. H de om. BF, del. D2
originali peccato EO albinum BFGNS, albiniam E 8 pinianum
om. 8 melanium Gl, melinam 0 9 hereses GNQ1S1
10 aecclesiae D romanae] ille r. H innoncentio B 11 affricanorum
BGH 12 scribsi HPi aduersus (- ras.) 0 14 corporali
CEPR, et corporali cet. 15 maximae D, om. B gaudemus ODI,
gaudeamus cet. v 16 num. om. BFPQ, LI v 17 F hunc titulum
habet: contra sermone
Hic liber uel haec gesta sic incipiunt: GLORIOSISSIMO
HONORIO AVGVSTO XII ET CONSTLVTIO ITERVM
VV. CC. CONSVLIBVS XI KALENDAS OCTOBRIS
CAESAREA IN ECCLESIA MAIORE.
Inter haec uenit in manus meas quidam sermo Arrianorum
sine nomine auctoris sui. huic petente atque instante, qui
l. m. 2) C, cessariem si
ibi Dl, cesariensi ubi R ipsa B caesariam C2HQ, cessariam Dl
2 uidemus C1D1 septem] de septem H 4 maximae Dl illo
om. H, ille C1D1 egerimus (e pro 8. l. m. 2) 0, egerim D2HMOPSV
5 prouinciae (ae in ras.) D cesariensis 0 6 aecclesiae
D memoratum Ql 7 aecclesiastica D testantur gesta B
8 opuacolis OIDl respondere C1D1 9 quae DI maximianiseis
EI 10 explicui H 11 sic] ita HM gloriosissimo
mss., gloriosissimis imperatoribus v 12 honorio om. EI agusto S1, .
om. E\'v XlI om. EIOPV, duodecies (es in ras. F) E2FHMN et
om. H constantio] constantino E2F1R, theodosio u iterum om. E1,
VIII v 13 uDsOPQV, 11. č. ODIGMS, om. p, -IIII- ce. R, no El,
u. cS. H, uiro consule N, quinquies centies F consule E2 XI OENB,
dici XI 0, die XI cet. v octobres Q, octof> EMV, octobrium OP
14 caesarea C1DEFHNSV, caesaria 02GQ, caesareae cet. aecclesiae D
maioras 01, maioris EHMOR, maiori C2, maiori. (s ras.) D, om. P
15 num. om. BFPQ) LII v 16 sermoneeras. M 17 in
om. CIDl nostras a 18 petenti BC2 instanti B02
respondi adiuncto eodem sermone a capite responsionis meae
et adhibitis ad singula numeris, quibus inspectis quid cui
loco responderimus facile possit aduerti.
Hic liber post eorum sermonem, qui a capite adiunctus
est, sic incipit: Eorum praecedenti disputationi hac disputatione
respondeo.
Scripsi duos libros ad inlustrem uirum, comitem Valerium,
cum audissem Pelagianos ei nescio quid scripsisse de nobis,
quod scilicet nuptias damnaremus asserendo originale peccatum.
quorum librorum titulus est: de nuptiis et concupiscentia.
bonitatem quippe defendimus nuptiarum, ne putaretur earum
esse uitium concupiscentia carnis et lex in membris
repugnans legi mentis, quo malo libidinis bene utitur
ad filios procreandos pudicitia coniugalis. ut autem duo libri
essent, primus uenit in Iuliani Pelagiani manus, et scripsit
7, 23 18 Aug. c. Iulian. IIII, 1, 1. op. inperf. c. Iulian. II, 31 om. OSa, ac m celeritate om. Oa, e alt. in ras. m. 2 M
2 sermonem C1D1 responsioniş Q 3 adhibetis Dl quid ex
quod M cui] cuique N 4 locorum a responderimus 02ER,
responderemus C1D 1, responderim cet. v 5 post eorum] posterum El
6 eorum om. ER praecidenti Dl disputationi] om. PQa, hac disputatione
V hac] hanc 02, hec El disputatione 02, disputationi 0
8 LXXVIII OJ, om. BFGPQ, LIII v 9 titulum om. G concupiscentia.
(s ras.) F, concupiscentiis R2 ualerinum pi, ualerianum O1,
ualerium comitem m 10 liber 01 11 scribsi EHM libruB 01
u.lerium D, ualerianum F 12 pelagianus 01 ei om. BQl scribsisse
BMpl 13 damnare
om. QI putetur B, putarent Q2 16 uicium 01
et lex] edex Et 17 libidinis om. N, libidine S2 utitur bene Q
18 pudititia DEG 19 prior V in om. H
descripsit et comiti Valerio misit, ille uero ad nos. quae
cum accepissem, alio libro ad eadem ipsa respondi.
Huius operis primus liber sic incipit: Heretici noui, dilectissime
fili Valeri, secundus autem sic:
Septem libros de septem libris diuinarum scripturarum,
id est Moysi quinque et uno Iesu Naue et altero Iudicum,
feci notatis locutionibus singulorum, quae minus usitatae
sunt linguae nostrae, quas parum aduertendo sensum quaerunt,
qui legunt, diuinorum eloquiorum, cum sit locutionis
genus, et nonnumquam exculpunt aliquid, quod a ueritate
quidem non abhorreat, non tamen id sensisse auctor, a quo
id scriptum est, inuenitur, sed genere locutionis hoc dixisse
credibilius apparet. multa autem in scripturis sanctis obscura
ras.) C eos C1D1Q1 librum Ql quibus om. V
quidam (qui a. l.) D, quedam El, quidem Ba 2 descripsit ODIEt, decerpsit
cet. 11 (cf. Op. inperf. c. Iul. praef et II, 22. 25.) 3 accepi
sse H ad M in ras. eadem] eodem H, ea BD2EFGNQ1S1
4 prior V liber om. B heretici-sic om. Ql dilectissimi
01, dilectissimae D 5 ualerii R, ualere Dl sic (c s. l. m. 2) E,
sic incip N milicia C1, militia DI tuae (t add. tn. 2) 0, auae
Dl 6 curas om. Q 7 *XXX (L desect.) M, om. BFGPQ, LIV v
8 titulum om. G loquutionum HO liberi 01 libri VII locutionum
B 9 librus 01 alt. septem (tem in ras.) M scribturarum H
10 moyse C1DQ1 biesu S, ihesn N iudico R 11 loquutionibus
EHP 12 quaerant Q2 s. l., quaerut Dl 13 eloquiorum] e. scripta 82
s. l. loquutionis EHP1 14 nonnunque C1 exculpant BEFGNRS1 Va,exculpent
D 15 aborreat 01DEV, horreat pi, abhorreat (eat m. 2
in ras.) G id D1ERS2, id C, hoc
Quod autem in primo libro posui scriptum esse: et fecit
Noe omnia uerba, quae praecepit illi dominus, sic
fecit, eamque locutionem dixi esse similem ei, quod in condicione
Hoc opus sic incipit: Locutiones scripturarum.
Eodem tempore scripsi etiam libros quaestionum de libris
eisdem diuinis septem, quos ideo appellare sic uolui, quia,
quae ibi disputantur, magis quaerenda proposui quam
BHQlSV, dilucescent P quod] quę ut
(nt del. m. 2) C cognuBcenda 01 2 loquutionum EHP1, locutionis Q
locutionum genera B 3 eas quae D 4 praesentes scripsi, presentis C1D1R,
leges B, legentia cet. v apperiat EGPR loquutiones EHpl, locutionis
C1D1Ra gesi HI 6 libro om. N posui om. BGl scribtum HM
esse] e B 7 quae C1D1 (cf. script. optt:mi cod. 0 Quaest. in Heptat.
II, 100), quaecumque
In primo autem libro, ubi agitur de uirgis uariatis, quas
ponebat Iacob in aqua, ut in conceptu positae oues eas
uiderent, cum biberent, et uarios fetus parerent, non bene a
nobis exposita est causa, cur iterum concipientibus non ponebat,
id est cum alios fetus conciperent, sed in priore conceptu.
nam quaestionis alterius expositio, ubi quaeritur, cur dixerit
socero suo Iacob: decepisti mercedem em meam decem
agnabus, satis ueraciter enodata demonstrat istam, sicut
In tertio quoque libro, ubi de summo agitur sacerdote,
quomodo creabat filios, cum haberet necessitatem bis dies
ingredi in sancta sanctorum, ubi erat altare incensi, ad
in Heptat. I, 95 12 Gen. 31, 41 15 Quaest. in Heptat. III, 82.
cf. 85 add. D2 8. l.
3 quoquae D modo om. Q, (mo) do iam con(siderare) G2 s. l. et in
ras. 4 ceperam; 01 multo OPa 5 urgebant FHMOQ, arguebant
B 6 ubi om. C de uirgis uariatis ubi agitur Rl 7 iacob
(c ex i) E aquam CR 8 bibent C1D1 uaries G1S1 foetus GN,
fetos C1DIH pararent El, ponerent V 9 posita M (11) quur
C1D1EH 10 alio Dl foetus M, fetos C1D1P1, foetos G conceperent
OlD in priore in H conceptu* 0 11 exposicio 01,
exposito El 12 decepisti ODER. et decepisti cet. v meam om. B,
sua
enodatam V demonstrat. (t m. 2 in ras.) 0, demonstratur BF demonstrat
istam (t istam m. 2 in ras.) D sicut om. BFl 14 solui
om. B soluta Y, satuteDl sacerdotem C1D1
16 comodo C1D1 pcreabat (p add. m. 2, b ex u) C, procreabat B
habere C1D1 necessitat: C die] om. El, diei BC1G1S1, in die
E2G2S2Vv 17 erant El
lex dicit, inmundus intrare, et eadem lex dicat inmundum
fieri hominem etiam ex concubitu coniugali, quem iubet quidem
lauari aqua, sed et lotum dicit inmundum esse usque
ad uesperam - unde dixi consequens fuisse, ut aut continens
esset, aut diebus aliquibus intermitteretur incensum - non uidi
itemque ubi quaesitum est, quomodo prohibitus esset super
funus patris summus sacerdos intrare, cum eum fieri sacerdotem,
quando unus erat, nisi post mortem sacerdotis patris non
oporteret, dixi propter hoc necesse fuisse nondum sepulto
patre statim post eius mortem filium eius constitui, qui succederet
patri, propter etiam continuationis incensum, quod bis in die
necesse erat offerri, qui sacerdos super mortem nondum sepulti
De latrone etiam, cui dictum est: hodie mecum eris
in paradiso, quod non fuerit uisibiliter baptizatus, quasi
certum posui, cum sit incertum magisque illum baptizatum fuisse credendum sit, sicut ego quoque alibi postea disputaui.
item quod in quinto libro dixi, ubi commemorantur matres in
generationibus euangelicis, non eas positas nisi. cum patribus,
uerum est quidem, sed ad rem, de qua agebatur, non pertinet.
agebatur autem de his, qui ducebant fratrum uel propinquorum
coniuges eorum, qui sine filiis defuncti essent, propter
duos patres Ioseph, quorum alterum Matheus commemorat,
alterum Lucas. de qua quaestione diligenter in hoc opere
8 Luc. 23, 43 10 Quaest. in Heptat. III, 84 (p. 305, 24) 11 Retract.
I, 25, 63 13 Quaest. in Heptat. V, 46 (p. 406, 24) C1DM, praecipe H futuri futuri CD fuerant (n
in ras.) M, erant BGtH 2 summis] summi GNS succedentes (s
in ras. m. 2) C, succedentibus BF 3 Aaron] eorum a in mg. 4 sacerdus
C1D1 aut-succedere om. SI aut om. El reprobus C1D1E1
5 succederet H samuel BFQRV summu 01 sacerdoti summo
E 6 successerit V filius] illius B 7 ex filiis om. R filiis]
f. ipse non Q hoc-posteris om. Ql 8 latronem (e ex u corr.) C,
latrone. D odie Sl 9 paradyso FGPB baptizatus (a alt. in
ras.) G 10
Hoc opus sic incipit: Cum scripturas sanctas, quae appellantur
canonicae.
Eodem tempore quidam Vincentius Victor in Mauritania
Caesariensi inuenit apud Hispanum quendam presbyterum
Petrum nonnullum opusculum meum, ubi quodam loco de
origine animae hominum singulorum, utrum ex illa primi
hominis ac deinde ex parentibus propagentur an sicut illi
uni sine ulla propagatione singulae singulis dentur, me nescire
confessus sum, uerum tamen scire animam non corpus esse,
sed spiritum, et contra ista mea ad eundem Petrum scripsit
ille duos libros, quos mihi de Caesarea Renatus monachus
misit. quibus ego lectis responsione mea quattuor reddidi,
unum ad Renatum monachum, alterum ad presbyterum Petrum
et duos ad eundem Victorem. sed ad Petrum quamuis habeat
libri prolixitatem, tamen epistula est, quam nolui a tribus
ceteris separare. in his autem omnibus, in quibus multa
H retractarem∗∗ D 2 manichaeum M
3 appellatur Sl 4 canonica 81 5 num. om. BFPQ, LVI v 6 libros
GN quatuor G, septem F 7 incentius uictur H mauri∗tania. C,
mauretania D1P1Q, mauritanea R 8 cesariensi 01DFGS, caessariensi P
apud om. BE1 yspanum F, ispanum D, spanum BC1E1GRS pre-
*
sbiterum C1DE, praesbiterum 02H 10 origine E animae om.
BFGNQ18, animarum D2 homonum G illa C1DQ1R, illa una
eet. V prima HM 11 ac M a. l., ∗ac (h ras.) CD an C 14 istud
meum V post mea add. p2 dicta eondem 01 15 caesaria 02GQ
16 ergo E quattuor] quattuor libros MQ2 reddidit (t ras.) 0
17 pro ad] a Et alium
Huius operis liber ad Renatum sic incipit: Sinceritatem
tuam erga nos; ad Petrum autem sic:
Scripsi duos libros de coniugiis adulterinis, quantum potui,
secundum scripturas cupiens soluere difficillimam quaestionem.
quod utrum enodatissime fecerim, nescio; immo uero non me
peruenisse ad huius rei perfectionem sentio, quamuis multos
sinus eius aperuerim, quod iudicare poterit, quisquis intellegenter
legit.
om. H, de*fendi (f ras.) S 2 cunctationem
ex contractionem 0, contacionem Dl, at cogitationem a in mg.
3 praesumptionis (pt in ras. m. 2) C 4 iuuene Dl detestandum
(st in ras. m. 2) C, detestande
5 quantum B scripta CD\', rescribta HPl, rescripta eet. v correctionem
H, correptionis GNa in mg. 6 huius H 8 domno BF
9 patri CD\', om. BF, fatri M, fratri eet. v et om. OPV conpresbitero
DEMS, conşpresbitero C, conpresbitero meo BF nouis-
.
simum Ql 10 prior 02V incipit om. a 11 scri∗bendum 0
12 LXXXIII add. 82, om. BFPQ, LVII v 13 pulentium GNSV1,
pullentium V2 libri (ri in ras. m. 2) 0, libros 0, liber P duos GS
14 scribsi EHpl duos om. P potui] p. demonstraui R 15 scripturam
Dl dissoluere a quaestionem difficillimam B 16 enodatissimae
D 17 rei om. NQ, del. D2 perfeccionem D sentio]
nescio B multus H 18 eius sinus R apperuerim E poterim
Dl 19 leget 8
Huius operis primus liber sic incipit: Prima quaestio est,
frater dilectissime Pollenti, secundus autem sic:
Interea liber quidam cuiusdam heretici siue Marcionistae
siue cuiuslibet eorum, quorum error opinatur, quod istum
mundum non deus fecerit nec deus legis, quae data est per
Moysen, et prophetarum ad eandem legem pertinentium uerus
sit deus, sed pessimus daemon, cum apud Carthaginem multis
confluentibus et attentissime audientibus in platea maritima
legeretur, peruenerunt ad eum fratres studiosissime Christiani
eumque mihi redarguendum sine ulla dilatione miserunt multum
rogantes, ut nec ego respondere differrem. refelli eum libris
duobus, quos ideo praenotaui: contra aduersarium legis et
prophetarum, quia codex ipse, qui missus est, nomen non
habebat auctoris.
Hoc opus sic incipit: Libro, quem misistis, fratres dilectissimi.
in ras. m. 2) C primus] prior V quaescio D 2 dilectissimae
D pullenti EGNV, pulenti B secund 01, secundum Dt,
secundos E 3 scribseras EPI, scripsit eras S 4 num. om. BFPQ,
LVIII v 5 (17) profetarum H 7 librum M marciaoniste
01Dl, martionistae 02 8 eorum] corum 01 9 mundum om. C1D1
deus non BFa legi H, legit El datata H 10 profetarum et
ad H 11 pessimus om. F, pessimis 01, pessim\'u D post cum add.
p2 s. l. ergo cartaginem
Per idem tempus Dulcitius tribunus et notarius hic erat
in Africa executor imperialium iussionum contra Donatistas
datarum. qui cum dedisset litteras ad Gaudentium Tamugadensem,
Donatistarum episcopum, unum illorum septem, quos
in nostram conlationem auctores suae defensionis elegerant,
exhortans eum ad unitatem catholicam et dissuadens incendium,
quo se ac suos cum ipsa in qua erat ecclesia consumere
minabatur, addens etiam, ut, si se iustos putarent, fugerent
potius secundum praeceptum domini Christi quam nefandis
se ignibus concremarent, rescripsit epistulas duas, unam breuem.
festinante, ut asseruit, perlatore, aliam prolixam quasi
plenius diligentiusque respondens. has mihi supra memoratus
tribunus existimauit esse mittendas, ut eas potius ipse refellerem.
quas ambas uno libro redargui. qui cum in eiusdem
Gaudenti peruenisset manus, rescripsit, quod- ei uisum est,
om. BFPQS1, LIX V 2 episcopum donatistarum BF
4 dultitius jU\'.E\', dulcius HI, dulcitus P1 et notarius] adnotarine GS1,
ac notarius 82 5 in om. H affrica BFGR, frica 01 executor
B01DFQ, exsequutor E2HP1, exsequutur El, exsecutor cet. imperalium
ex imperium 02D2 iussionem H, uisionum 81 6 didisset E1
tamucadcnsem M, thamugadensem E, tamugaudensem DsGQ, tamuadensem
H, gaudensium S in ras. 8 nostram CD1, nostra cet. v conlatione
C, conlatione cet. v auctorem P eligerant G281 9 exortans
OIDHS desuadena FGQ 10 in qua erat] inquirat C1D1
aecclesia D consumere mi (nab.) M2 in ras. 11 inabatur EI se (e
in ras.) C potarent V fugirent F, fugere H 12 dei B Christi]
nri G 13 rescripsit CD\'R, rescripsit ille D2m, ille rescripsit (rescribsit
EHP) cet. duas (u ex a) M brebem 01 14 festinanter E2 ut
festinante B asserunt OR perlatorem EF alia C1, alteram V
prolixa H 15 diligentius quae Dl mihi supra om. M memoratos
Dl 16 esse om. PSVv ut] et El 17 aCD
reargui C1D1 in om. Dl 18 gaudenti C\'.DUV, gaudentii eet. v
rescribsit HPl
respondere nec tacuisse declarans. quod cum satis possit
intellegenter legentibus et nostra atque ipsius dicta co conferentibus
apparere, nolui tamen sine rescripto relinquere,
quidquid illud fuit. hinc factum est, ut hi nostri ad illum
duo libri essent.,
Hoc opus sic incipit: Gaudentius, Donatistarum Tamugadensis
episcopus.
Tunc et contra mendacium scripsi librum. cuius operis ea
causa extitit, quod ad Priscilianistas hereticos uestigandos,
qui heresem suam non solum negando uerum etiam mentiendo
existimant occultandam, uisum est quibusdam catholicis Priscilianistas
se debere simulare, ut eorum latebras penetrarent.
quod ego fieri prohibens hunc librum condidi.
Hic liber sic incipit: Multa mihi legenda misisti.
mend. 7, 18 (p. 491, 14) CDl se add. W 2 tacuisse C1D1E1R, tacere
potuisse cet. v possit ODHR, possent F, posset cet. v 3 legentibus
(i in ras. m. 2) C atque] et B 4 nolui. (t ras.) D, noli Y
rescribto HP, scripto B 5 fui N hic R hii ENV nostra 01
6 duo E2 in mg. 7 tamugazensis CD1, tamagudensis V, tamugaudensis
D2GQS, tbamugadensis E2, tamguadensis P, ta uel gaudensis H 9 num.
om. BFPQ, LX
Secuntur libri quattuor, quos contra duas epistulas Pelagianorum
ad episcopum Romanae ecclesiae Bonifatium scripsi,
quia, cum in manus eius uenissent, ipse mihi eas miserat
inueniens in illis calumniose interpositum nomen meum.
Hoc opus sic incipit: Noueram te quidem fama celeberrima
praedicante.
Interea libri quattuor Iuliani Pelagiani, quos supra commemoraui,
. uenerunt etiam in manus nostras, in quibus comperi
illa, quae ex eis decerpserat, qui ea comiti Valerio miserat,
non omnia eo modo, quo a Iuliano dicta sunt, ad eundem
comitem scripta, sed nonnulla eorum aliquantum inmutata.
scripsi ergo sex libros aduersus illos quattuor, sed meorum
duo primi testimoniis sanctorum, qui fidem catholicam post
num. om. BFPQ, LXI v 2 (4) epistulas HMP, aepistulas D,
epistolas cet. epistulas duas H Iibęri 0 4 secuntur C1GNOPRS;
sequntur D, sequuntur cet. v 5 ad] et C1D1 aecclesiae D boni-
. facium BC2DFGNQSV, bonefacium P1 scribsi EH 6 qui E2H
eas om. a 7 eis F calomniose 01 V, calumniosae D interpositum]
tunc positum a nomen] nrm H 8 quidem te B quidem (dem
m,. 2 s. l.) E ceberrima D1 9 praedicantem CD1 10 LXXXVIII S2,
om. BFPQ, LXII v 12 liberi (i alt. add. M. 2) 0 memoraui
BD2FGNQS 13 meas a 14 quae] qua Gl his BEFN descripserat
Dl qui ea] quaea 01Dt, quia R, quia ea BFNQl committi Q
ua.lerio (1 ras.) C, ualeriano Rl 15 omnia om. a eodem a
16 scribta HPl aliquantulum Q immutata R, inçQmmutata C1D1,
incet. v 17 scribsi HPI ego RI sex]
VII B aduersus (- ras.) 0 meorum CD1EHPRV, eorum eel.
18 duobua primis D2MQ2
tamquam Manicheorum dogma nobis obiciendum putauit, quia
ex Adam trahi dicimus originale peccatum, quod per lauacrum
regenerationis non solum in maioribus uerum etiam
in paruulis soluitur. quantum autem ipse Iulianus quibusdam
sententiis suis adiuuet Manicheos, in primi libri mei parte
posteriore monstraui. ceteri autem nostri quattuor redduntur
illis singulis singuli.
uerum in huius tanti tamque elaborati
operis quinto uolumine, ubi commemoraui deformem maritum
coniugi suae, ne deformes pareret, proponere in concubitu
formonsam solere picturam, nomen hominis, qui hoc facere
solebat, quasi certum posui, cum sit incertum, quia memoria
me fefellit. hoc autem Soranus, auctor medicinae, scripsit
regem Cyprium facere solere, sed nomen eius proprium non
posuit.
Hoc opus sic incipit: Contumelias tuas et uerba maledica,
Iuliane.
14, 51 13 de Sorano cf. Diels Doxogr. p. 207 C1H1, apostulos D1 defederunt El inpudentiam
BCD1S, imprudentiam E2, inpudelltia cet. a redarguunt 01E2, redara
guuntur S, redarguitur eet. a 2 ma*nicheorum C, montchorum EI
docma C1D1 ubiciendum C1D1 quia] qui NS 3 trai S dicimus
dpro ex ci) E
4 in om. C1D1 manibus QI 5 paruulis G2 in ras., paruolis C1D1.
quintum OlD quibusdam] in q. D2Q, quidam El 6 adiubet C1D1
manicheus 01DI, manichaeus eet. 7 posterior*e (a ras.) M ceteri
ex ceri p2 quattuor nostri a 8 illis] libris illis BD2EF2GNQ,
libris Fl singolis singoli V tamquae D laborati H 10 coniuge
Ml deformis BC1FGHMN, defurmis D parere P1, appareret F
concubito C1D1S, concubitus H 11 formonsam 0IDS, formosam
eet. v solere (re m. 2 8. l.) C pictoram V, ficturam 0
qui-facere bis scripta F 12 posuit B 13 me] non Ql fellit E1F1P1
auctor medicinae] medicinae artis magister a scribait HP1 14 ciprirum
F pro*prium (F ras.) E 15 posuit DIER, *****posuit C, expraessit
H, expressit eet. v 16 maledicta CR
Scripsi etiam librum de fide, spe, caritate, cum a me, ad
quem scriptus est, postulasset, ut aliquod opusculum haberet
meum de suis manibus non recessurum, quod genus Graeci
quomodo sit colendus deus, quam sapientiam esse
hominis utique ueram diuina scriptura definit.
Hic liber sic incipit: Dici non potest, dilectissime fili
Laurenti, quantum tua eruditione delecter.
Librum de cura pro mortuis gerenda scripsi, cum interrogatus
litteris fuissem, utrum prosit cuique post mortem,
quod corpus eius apud sancti alicuius memoriam sepelitur.
Hic liber sic incipit: Sanctitati tuae, coepiscope uenerande
Pauline..
Liber, quem praenotaui de octo Dulciti quaestionibus, non
esset in hoc opere commemorandus inter libros meos, cum sit
confectus ex his, quae a me in aliis antea conscripta sunt.
nisi et disputationis aliquid a nobis interpositum reperiretur
in eo, et uni earum quaestionum non ex opusculo aliquo
meo responsionem, sed tunc quae potuit occurrere reddidi.
Hic liber sic incipit: Quantum mihi uideatur, dilectissime
fili Dulciti.
Propter eos, qui, cum defenditur dei gratia, putantes negari
liberum arbitrium sic ipsi defendunt liberum arbitrium.
ut negent dei gratiam asserentes eam secundum merita nostra
dari, scripsi librum, cuius est titulus: de gratia et libero
10 sqq. 1 num. om. BFNPQ, LXV v 2 octe 01, septem H dnlciti C1D1,
dulcidii El, dulcitii cet. v 3 praenuntiaui C1D1 dulciti EI, duciti.
C1D1, dultici B, dulcitii cet. v 4 oc E1 commemoratus El inter
iam
ex in S 5 conspectus El iis m antea OEI, ąn P, quoque antea
E2, ante cet. 6 repperiretur DE2FHMPQRV, repperetur E1 7 uni
earum] unicarum M, uni eorum El aliquo] aliquo alio HMOPSVv
8 sed-incipit F2 in ras. et in mg. potuerunt R occurre Q
reddidi BC1D1FGNRS, reddidissem cet. v 9 hic liber] hoc opus B
uideatur C1D1ER, uidetur cet. v dilectissimae D 10 filii 0 dulceti
C1M, dulcicii R 11 num. om. BFPQ, LXVI v 12 ualentinum]
u. abbatem R cum illo] cum eo E, quosdam B, ad eos cum illo
sunt (ad eos et sunt s. l. m. 2) S monachos] ad m. F, monachis MP
15 liuerum El sic-arbitrium om. EIHPQl ipse G1S1 16 negent
(t add. m. 2) CD asseren.tes (t ras., t m. 2) 0, efferentes El 17 titulus
est BFGNQSVv
quorum monasterio de hac re coeperat esse contentio, ita ut
me consulere eorum aliqui cogerentur.
Hic liber sic incipit: Propter eos, qui hominis liberum
arbitrium
Rursus ad eosdem scripsi alterum librum, quem de correptione
et gratia praenotaui, cum mihi nuntiatum esset dixisse
ibi quendam neminem corripiendum, si dei praecepta non
facit, sed pro illo, ut faciat, tantummodo orandum.
Hic liber sic incipit: Lectis litteris uestris, Valentine frater
dilectissime.
Haec opera nonaginta et tria in libris ducentis triginta et
duobus me dictasse recolui, quando haec retractaui. utrum
adhuc essem aliquos dictaturus ignorans, atque ipsam eorum
retractationem in libris duobus edidi urgentibus fratribus,
antequam epistulas et sermones in populum, alias dictatas
alios a me dictos, retractare coepissem.
M, ad rum et in eos El, adrum H 2 mona-sterio
hac de F hac] ac 01 ut om. Fl 3 me (e in ras. m. 2) M
consumere B aliqui eorum a 4 homines E 6 CXLIII 01, XCLII
V, om. BEFPQ, LXVII v 7 quos] q. scripsi E2 in mg. correctione
BV 9 librum om. BF quem ex q: corr. 02 correctione
BEV 10 gracia 01 nunciatum D esse P1 12 tantummodo
om. B 13 hic-Iectis D2 in ras. uestris] tuis B dilectissime
frater G, frater (om. dilectissime) B 14 post dilectisaime add. F litt.
rubris: Summa libroram meorum usque ad id temporis hec esse dinoscitur
15 nonagenta C1, noginta Dl pro et om. OPv tria] quattuor a
docentis Dt trigenta 01 et om. OPo 17 adhuc essem aliquos
ODER, aliquos adhuc essem eet. ipsa C1D1 18 ededi V urguentibus
EFGR 19 aepistulas H et DEB, et C, atque eet., ac m
in C1D1ER, ad eet. v populo Dt alias] et
dictatas C, alios dictatos B2 in mg., alios dictatus Dt, alios dictatos cet. v
20 *retractare (& ras.) E cepissem C1D1 do gratias. AURELII
(I alt. m. 2) NIAUGUSTI (NI m. 2) EPCPI *XPLICIT LIBER RETRACTA-
CIONU SECUłDUS:. C, dõ gracias amen D, finit (m. 2) AMEN FINIT
(m. 1) LIB RETRACTATIONU (m. 2) M, EXPLICIT RETRACTATIO-
NUM. LIBER. II. AURELII AUGUSTINI EPI HIPPONIENSIS REGIAE
H, EXPLICIUNT RETRACTATIONU SCI AUGUSTINI EPI LIBRI
DUO V, AMEN S, AMEN (om. NQ) EXPLICIUNT AURELII AUGU-
STINI EPISCOPI RETRACTATIONU LIBRI DUO FGNQ, Expł. ł *ret
B, EXPLICIT RETRACTATIONU DOMPNI AUGUSTINI (om. P) LIBER
SECUNDUS OP, EXPLICIUNT LIBRI DUO RETRACTATIONU AU-
RELII AUGUSTINI EPISCOPI E EFH praeterea addunt: Libri
qui post istorum editionem (emendationem EF) a sco epo augustino
(augustino episcopo E) scripti (conscripti EF) et (om. E) editi sunt;
retractationum ipsi (isti E) libri duo. liber qui appellatur speculum de
testimoniis scripturarum (scribturaru Н). ad prosperum et hilarium (hylarium
FH) de sanctorum praedestinatione (praedistinatione H) libri
duo. ad quoduuldeum (sic!) diaconum de heresibus (om. F) libri (liber
Н) duo. contra gesta habita cum maximino arrianorum episcopo (epm Н)
quoniam dies quo praesentes conferebant disputatione eius proltxa absumptus
(assumptus E) est libri duo. contra iulianum pelagianum libri
sex. septimum uero inperfectum reliquit (reliquit inperfectum F) octauum
autem nec attigit, sunt enim ipsius heretici (hereticis H) libri octo
quibus respondit eius uerba ponens (proponens F) cisque subiungens responsiones
suas. H adiungit: DO GRATIAS: ∼ LEGE FELIX FELI-
CITER ET MEMENTO MEI: ∼ HEK