Carmen Apologeticum

COMMODIANI CARMEN APOLOGETICVM. Quis poterit unum proprie Deum nosse caelorum, Nisi quem is tulerit * * ab errore nefando? Errabam ignarus spatians, spe captus inani, Dum furor aetatis primae me portabat in auras. Plus eram quam palea levior; quasi centum inessent In umeris capita, sic praeceps quocumque ferebar. Non satis; his rebus criminosus denique Marsus B Psal. 1, 4? COMMODIANVS I EPISOOPVS APRICANVS. I CARMEX APOLOGETICVM AD- VERSVS ITDAEOB Et GENTES. Pitra; Commodiani Carmen apologeticum I adnersus Iudaeos et Paganos. Roenasch; COMMODIANI EPISCOPI AFRICANI I CARNEN APOLOGETICVM I ADVERSVS IVDAEOS ET GENTES. Ludwig; in cod. Mediomontano nulla inuenitur inscriptio 1 proprię M celorum M 2 Nisi MP1R; (Quis) nisi Ld is tulerit P\'; add. longe uel procul Ps; his tulerit M; is 〈abB〉tulerit Hilgenfeld (Zeitschr. f. wissensch. Theol. XX p. 565); is (ipse abs)tulerit R (coll. Instr. I 1, 6); is (ipae) tulerit Hanssen; is tulerit (prius) uel (primo) Lb; 〈sus〉tulerit Ld; (qu)is (ex)tulerit Huemer (Zeitschr. f. d. oesterr. Gymn. 1878 p. 31) 3 sqq. inani. I Dum .. auras, I Plus v; ego ex lege Meyeriana de paribus uersuum iungendis (Abh. p. 304 sqq.) Pitrae uerborum distinctionem reuocaui 4 portat Mart. Herte (indic. leet. Vratisl. anni 1880 p. 7) 5 lebior M inessent scripsi; adessent P1υ; idessent M 6 in umeris scripsi; in numeris Mj in humeris P1υ preceps M quocumque P1υ; quecumque M 7 criminof* (= sus) M; criminose P1 (sine uaria lectione) v marsus M (cf. Por-ph. in Horat. epod. 5, 75: Marsi autem periti incantationum sunt; August. enarr. in psalm. LVII 5: Aspis cum coeperit pati incantatorem suum Marsum .. audite quid faciat; S. 107 p. 796); mersus P1 (s. u. l.) v 8* Paene fni factus herbas incantando malignas. Sed gratias Domino — nec sufficit uox mea tantum Reddere — qui misero uacillanti tandem adluxit! Adgressusque fui tradito in codice legis, Quid ibi rescirem; statim mihi lampada fulsit. Tunc uero agnoui Deum (unum) summum in altis, Et ideo tales hortor ab errore recedant. Quis melior medicus nisi passus uulneris aestus? Multi quidem bruti et ignoti, corde sopiti, Nil sibi proponunt cognoscere; more ferino Quaerunt, quod rapiant aut quorum sanguine uiuant. Dummodo laetentur saginati uiuere porci, 13 Esai. 57, 15 (LXX) .< 8 pęne fni I Factus erbas M 7 sq. merane, I Paene .. malignus B t domino M; Deo Pl; idem (P2) conicit Domino, quod in ipso codice reperire potuit suffic̃ M 10 reddere I Qui M uaccillanti M 11 tradito .. legis scripsi (loeum obiecti ex uerbo adgressus fui pendentis tenet enuntiatum interrogatiuum quid ibi reacirem; cf. u.89); traditor .. legis M P1 P3; traditorupj .. legis Duebner; traditorem .. legis Lb; traditores .. legis R; tradito .. leges HUgenfeld (Zeitechr. f. w. Th. XV p. 604); tradita .. legis (uel traditas .. leges) Ld; traditos .. legis Huemer; fort. traditûs (= traditiones) .. legis; cf. u. 15 13 uero agneui deum M (cf. u. 636); uero Dominum agnoui Wilh. Meyer; uere cognoui P1 (a. u. I.) Ld; uere Dorainum cognoui JR; F* perplexe indicat nescio quem (Duebnerum ?) legere agnoai, quod est in codice; idem ibi caelis ante Deum inserendum censet; unum, quod recepimus add. Ld 15 melior M2 P1υ; melius M1 nulneris aestus scripsi (cf. sil. Ital. 6, 98 uulneris aestusl Expertis medicare modis; b. Gbl. 17 p. 451; in cod. M syllabus or et us haud raro confundi Pitra (Ps) in uersum 164 (163) recte adnotauit); uulneris auctor MPl; uulneris ictus Duebner, Pitra in praefat. p. XVIII, R; uulnera uictor Ld 17 Nil sibi proponunt P1 (s. u. I.) v; Nihil sibi p̃ponunt M 18 Querunt M sanguine uiuant P3 (coniectura) With. Meyer, Abh. p. 291 (ct. u. 176 Yiuere rapinis in gaudio sanguine fuso); sanguine bibant M; sanguinem bibant P1υ (cf. Cic. Philipp. XI 5, 10 cuius sanguinem non bibere censetis? Saluian. gubern. 7, 39p. 164, 22 Paul.) 19 letentur M; tnr m. 2. in ras. (?) saginati uiuere P1υ (cf. Propert. IV 1, 23 Parua saginati lustrabant compita porei); sanguinati bibere (sic !) M Ingerunt ut tumulum ferculum, dum diuitiis plaudent. f Mutabuntur paupera ueste fastidiis. Sufficeret illis utique, quod promptius edunt. Si pinguis est opibus, sibi sit; si Caesari dignus, Quid sua praeponit fragilis nec respicit ullum? Communicet immo talis bonitatem in omnes, Cui Summus diuitias, honores addidit altos. Nec enim uitupero diuitias datas a Summo, Sed culpandus erit, qui superextollitur illis. Suadeo nunc ergo altos sic et\'humiles omnes, V t legant assidue uel ista uel cetera legis. 20 Ingerunt ut tumulum ferculum, dum diuitiis plaudent scripsi (plaudent = gloriantur ? cf. u. 480; de rebus cf. Plaut. Menaechm. 101 sqq.; Petron. 35 sq.; ceterum totus locus desperatissimus est); Ingerunt ut tumulum sepulchrum dũ plaudent diuitir M (P1 falso: dumjplaudens diuiti); Ingerunt ut tumulum se pulchros: dum diuiti plaudent, P1; Inferuntur tumulo sepulchri, dum gaudent diuitiis: R; Ingerant ad tumulum sepulchri, tum diuiti plaudent Ld 21 Mutabunt̃ paupera uoete fastidiis M (P\' falso: paupere ueste et fastidiis); Mutabuntur fastidiis et paupere ueste P1; Mutabuntur et fastidiis et paupere ueste R; Mutabuntque pauperes uestes et fastidientur Ld haec addens: \' Commodianus inuehitur in parasitos, qui exsequias funeris alicuius prosecuti post ad uestitum suum redeunt. 23 Si pinguis est opibus, sibi sit (= sibi habeat diuitias); si Caesari dignus M (post opibus et sit ego interpunxi; de adiectiuo dignus cum datiuo coniuncto cf. Georg. HWp. 2019 s. u. dignus 11, y; Woelfftin. in Bhein. Mus. XXXVII p. 115; quamquam locutio Caesare dignus inuenitur in anthol. Lat. 780, 29 B.); Si pinguia est opibus, cibus sit si Caesari dignus. P1; idem tamen postea (PS) ueram codicis lectionem Caesari \'typorum sphalma\'(!) et Caesare scribendum esse putat; Si pinguis est opibus, siue sit is Caesare dignus, Lb; Si pinguis est opibus, cibus si Caesare dignus, R; Siquis est opibus sibi uisus Caesare dignus Ld; idem in Instruetionum editionis praefatione p. IX Huemerum secutus haec proponit: Si pinguis opibus sibi sit, si Caesare dignus 24 praeponit P\'v; preponunt M fragili (= inopi) P Lb nec in M primo omiss. m. 1. s. 1. scripsit ullum MP1 Ld; illum Lb (idem sic quoque legi posse arbitrabatur: praeponunt, fragilis nec respicit ullum); urnam R 26 Summus Ριυ; summa M; summam Lb diuitias MP1υ; dedit iam Lb Altus Lb 29 ergo altos sic M; ego altos sic P1 (s. u. I.) v; ego sic altos Lb Aspic(it)e, quoniam breuis est nobis credita uita; Discite, quapropter moriamur nati, prudentes! Quid hebetes morimur, quid profuit lucem uidisse? Si nihil inquiras, hoc est beluarum adesse. Certe Deus summus hominem praeposuit aruis, Non feram nec pecudem. Cur nos similemus ad illas? . Omnipotens uoluit hominem sibi praebere laudes; Idcirco futura docuit nos ipse diuinos. Quae ut crederemus, non tantum uerbo sonauit, Sed et demonstrauit fortia Pharaone decepto. Non solum hoc fecit: et Noe sub tempora quoque Ostendit, quae poterat, quoniam Deum nemo quaerebat. Mitior exinde paulatim coepit adesse Diluuio facto, quo posset terra repleri. Iam paene medietas annorum sex milibus ibat, Et nemo scibat Dominum, passimque uiuentes. Sed Deus, ut uidit hominum nimis [ut] pectora clausa, 13 Iob. 3, 16 40 Eiod. 9, 16; Rom. 9, 17 42 Gen. 6, 12 sqq.; Psal. 13, 2; 52, 8 s Gen. 8, 21 sq. 44 Gen. 9, 1 31 Aspicite P1υ; Aspice M qm (sic!) M 32 sq. uulgatam uerborum distinctionem moriamor. Nati prudentes, Qui mutaui; cf. lenaer Literaturseit. 1877 p. 797 33 Quid hebetes scripsi; Qui debetes M; Qai hebetes P1 (s. u. I.) v 34 beluarum (belluarum P1υ) adesse M P1υ; belluarum instar adesse P2 3S preposoit M aruis scripsi (8. 107 p. 797); arbis M; orbi P* (s. u. I.) υ 36 nos M; om. P (s. u. Z.); add. coniccturâ P* illas Lbv; illos MP1 37 prebere M 38 diuinos Mv; dininus P1 19 Quae scripsi; Quem MP1 υ nerbo sonauit scripsi (cf. u. 449 personans ait); uerbo sanauit MP1; uerba sonauit R; uerba tonauit Ld (coll. u. 598 tonant ore) 40 monetrauit Ps faraone M; Pbaraoni R 41 fecit et noe in cod. primo omissum altera manus add. et] sed P* 42 que M qm̃ M buerebat M 43 cepit M 44 replere M 45 poene M; bene Lb annum Ps Lb 41 scibat M (cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 292); sciebat P1 (s. u. I.) v uiuentes MP1 (cf. u. 676); uiuebant Lb υ 47 ut uidit hominum nimis ut pectora M (non: Vt pectora uidithominum, quod P* adnotat); ut uidit hominum nimis pectora P B; ut pectora uidit bominum nimis Ld * Adloquitur Abraham, quem Moyses enuntiat ipsum. Ipse dedit legem populo Pharaone necato, Et quis esset, Dominus ipse se praedixit ab illo. Nec una contentus prophetica uoce se promit, Sed multos adhibuit testes, qui de illo clamant. Hunc ergo, cum legitis multorum praeconia uatum, Inuenietis eum carnem inuenisse pro nobis. Vnde nunc erratur, ordinasse talia Summum, Et quasi subsannant, nec sciunt, quod ab ipso ridentur ! Interdum subicio, qualiter praelegi prophetas, Et rudes edoceo, ubi sit spes uitae ponenda. Quid Deus in primis uel qualiter singula fecit, Iam Moyses edocuit; nos autem de Christo docemus. Non sum ego uates nec doctor iussus ut essem, Sed pando praedicta uatum oberrantibus austris. Ergo mei similes, quos raptim aura deportat, 48 Exod. 3, 14 56 Psal. 2, 4 48 sq. Abraham. Qaem .. ipsam, Ipse υ Moses P3LB 49 faraone M necato P3υ; negato MP1Lb(?) 10 se om. S predixit M Si se promit P1 R; se promittit M; promittit L 52 de illo clamant MP1 cf. u. 66; de illo clam(ab)ant Hanssen; de illo (pro)clamant R; illud declamant Ld S3 Hunc ergo cam legitis multorum (multûm P3 R) praeconia (uatum) P3υ; Hunc ergo cam legitis mnltoram praeconia M; Haec e. quum legeritis praeconia multa P1 54 carnem inuenisse MP1Ps (inuenire eodem sensu quo sibi parare, adipisci Plauto et Terentio usitatum; de annominatione Inuenietis .. innenisse cf. indicis exempla et Hilgenfeldi notam XV p. 604 sq.); càrnem adsumpsisse P2; carnem induisse B; in carnem uenisse Ld M errator] probatur B 56 Et quasi M (S. 107 p. 797); Et quare P1; M quare R; Quare Ld (eo deceptus, quod P\' faiso adnotat: eQuare subsannant t nerunt\' mendosus cod.) nec sciunt M1 corr.; nesciunt M1 ab initio; meminerint P; nec erunt P\'; norunt P9; norint B; merent Lb; merunt Ld 17 prelegi M 60 moyses MP1υ; Moses (Mose) P3; Mose Lb edocuit MP1Lb; docuit v docemur P3Lb 82 pando PlR (cf. Georg. HW7 p. 1294); quando M; canto Ld predicta M oberrantibus nautis uel oblatrantibus (obloquentibus, obstrepentibus, obturbantibus) austrit R in comment. \'Hic deesse nonnulla uidebantur\' P3 Quaerite iam portum, ubi sunt pericula nulla. Agricola doctus tempestiva longe dinoscit Et, priusquam ueniant, recolligit se sub antra. Estote prudentes, quod imminet ante uidete Et, priusquam ueniant clades, prouidete saluti. Ignauia pueris opus est, non certe robustis: Si decet hoc rudibus, non conuenit aeuo maturis. Quae quidem pars hominum non sit moderata, uetusta Sic erit ut perna minime salfacta: putrescat. Nemo petram subicit, nisi solus ignis ad escam: Saxei sic homines mollescunt sero gehenna. Clamamus. in uacuum surdis referenda procellis Et lumen offerimus caecis sine causa praebentes. Stat miles ad missam: unus audit, et excutit alter i 73 Matth. 7, 9? 74 Ezech. 11, 19? 64 qterite M snnt] ft M. 65 ante doctus duae litterae (in?) erasae . tempestates B M se MP1 (de clausula — u̲ \'̲ u̲ cf. u. 52; 193; 423; 567; 890; Instr. 18, 3); sese Psυ antra M; antro Wilh. Meyer (cf. Instr. I 33, 7); antrum P1 (8. u. l.) υ 68 clades] post a una littera (n?) erasa 69 Ignauia] Ignoeci Lb pueri .. robusti B; cf. Ienaer Literaturzeit. 1877 p. 796 extr. 76 decet M (post t rasura unius litterae — f? —) P1 (cf. Boensch. It. et Vulg. p. 439 sq.); licet υ euo M 71 Quae (Quum P1 Lb) quidem pars hominum non sit moderata, uetusta P1 Lb Ld; Qui quidem pars hominum non sit moderata uetustas Mj Quam quidem partem h. n. s. moderata (moderat R, errore typogr., ut uidetur) uetustas P3 (Duebner?) B; Quam quidem partem hominum non si moderat uetustas, HHgenfeld 72 Sic erit ut perna minimę salfacta pntrescat M (non puerascit, ut P2 falso adnotat); Sic erit ut perna minime salfacta (sal facta Pi): putrescet (putrescit Lb) P1 P3 LbR; Sic erit ut perna nimis salfacta; petrascit Zd 73 Nemo petram subicit nisi solus ignis ad escam (adescat Ld) MP1 Ld; N. p. s., nisi solius ignis, ad escam LbR; N. pernam s. n. solidus ignis ad escam Hilgenf. 74 saxeis M . gehennę M 75 processis Hilgenf. 76 prebentes M 77 missam υ; missa MP1; iussa P3 Lb (iussa) unus, audit Lb Nec accipit corde monita, sed perditus errat. Quis modo delinquit (iudices estote de istis!), Qui monet aut ille, qui non uult dicto parere ? Spero, reus non est, qui Caesaris dictus obaudit, Contrarius autem perdit suam uitam superbus. Interdum quod meum est, qui prius erraui, demonstro Rectum iter uobis, qui adhuc erratis inanes. Vos tamen eligite, arbitrio uestro placentes, Quis uelit uenenum aut suauia pocula uitae! Bonum et malum est in ista natura creatum, Vt homo post -fata probetur quis Deo dignus. Adgredere iam nunc, quisquis es, perennia nosse: Disce, Deus qui sit uel cuius nomine adsit! Est Deus omnipotens, unus, a semetipso creatus, Quem infra reperies magnum et humilem ipsum. Is erat in uerbo positus, sibi solo notatus, 78 accipit MR (coniecturâ); accepit P1P2 (cod.!) LbLd corde monita scripsi (cf. u. 16 corde sopiti; Instr. 119, 15 si corde uiges; 27, 19 si corde retractes; Ouid. Met. 3, 689 Excute .. corde metum); eosde (tres priores litteras etiam cor legi posse testatur Knο̇ell; cf. u. 584) munita M; eosdem monitus R; easdem monitas Ld; eos monitas P3; eadem monita P1 Hanssen; eadem minus Lb 79 modum P1 delinquit R; relinquid M; relinquet Pl (s. u. Z.); delinquet Lb Ld; deliquit P* 80 monet MP1; monetur Ld; paret Lb; mouet B dictus P2R (cf. u. 15); dictos M Ld; dicto sabaudit Lb; dictis ob. Guil. Hartel 82 contrarius M P1 R (= contumax; cf. u. 721); contrarios P3Ld suam uitam LbB (cf. u. 784; Matth. 10, 39; interpr. palat. past. Herm. sim. IX. 26, 3 sibi soli uiuentes uitam suam perdunt); sua uita MP1Ld superbos P3Ld 83 erraui M (PJ falso: es sciui; cf. S. 107 p. 798); et sciui PlB; resciui LbLd 86 qui B 88 post fata scripsi (cf. S. l. c.); post facta M (P* falso: facit); prout facit P1; post factam P3υ probetur M (post facta probetur iam Lb et Huemer suspicati erant); approbetur Pl (s. u. I.) v 89 post es littera t erasa 90 qui M (cf. u. 117; 381; Kuehner ausf. Gramm. p. 481 sq.); quis P1υ nomine Mv; nominis P1 92 repperies M 93 his M solo Mv; soli P1 Qui pater et filius dicitur et spiritus sanctus. \' Sed ex quo decreuit mundum conponere signis, : Ignem interposuit metuendum angelis ipsis. Quos tamen distribuit minoris potentiae factos, Vt regerent caelos et terram et subdita terrae. Hunc ergo nec ipsi nuntii dinoscere possunt, Qualis sit aut quantus, nisi quod praecepta sequuntur. Est honor absconsus nobis et angelis ipsis, Quod Dei maiestas, quid sit, sibi conscia sola est. Relucet inmensa super caelos et sine fine; Aureum est totum, quod est quasi flammea uirtus. Illic Dei uas est, tantum sine cognita forma, Illa sunt secreta solo Deo nota caelorum. Haec gloria Dei est unica super angelos omnes, Hoc Deus est lucis aeternae, hoc spiritus aeui. In primitiua sua qualis sit, a nullo uidetur, 94 ſpι̃τ M 15 conponere M 15 sq. componere signis, | Ignem P1; componere, signis I Ignem RLd; componere, dignis I Ignem Hilgenfeld (P2: \'Excidisse uidetur unus ucrsiculus ex Apostolo, ni follor, excipiendus, I Timoth. VI, 6: Qui solus habet immortalitatem et lacem inhabitat inaccessibilem, ignem nempe interpositum, metuendum engelis ipsis) M interposuit P2υ; interpositum MP1 17 minoris potentiae factos Hanssen; minori potentiq factus M (P1 falso: miaoris potentiae, omisso factuI; itemque Pi); minoribus 〈esse〉 potentes P3 (Duebner ?); minoris potentiae deos Lb; minoris potentiae (minores potentias in commentario) a se B; minoris potentiae ipso Ld 18 celos M 100 precepta M 102 quid] d primo omissum m. 1. 8. I. scripsit cooscia sola (solo B) Duebner υ, sola conscia MP1 103 inmensa M celos M 104 Aureil 8 (P* falso: aureue) totum Jf; Ant aeuo. Totum P1; Aut requie totum Duebner Lb R; Aoreaque totum Ld (omnes interpunctionem post fine omittunt) quod est quusi M P1 Ld; torquet quasi Duebner Lb B 103 Illis Lb nas scripsi (cf. Sirac. 43, 2 Sol .. uas admirabile opus Excelsi; 60, 7; 10 quasi sol refulgens .. quasi uas auri solidum); UD7 (sic!) Mj uita P1υ; uia Lb; \'uia forsan in codice caractere euanido\' P* 101 Illa sed Duebner B solo Lbv (cf. u. 93); sola M; soli P1 107 Hec M unici? Wilh. Meyer, Abh. p. 299 108 Hoc .. hoc MPl; Hinc .. hinc B; Hic .. hic Ld eterne M Detransfiguratur, sicut uult ostendere sese. Praebet se uisibilem angelis iuxta formam eorum Et homini fit homo, ceterum Deus uerbo probatur. Idcirco nec poterit tanti Dei forma dinosci; Quidquid est, unum est, inmenso lumine solus; Vbi facies, oculi aut os aut membra notantur, Inde pugillo suo concludere circulum orbis. At tamen cum uoluit sciri de se ipso qui esset, Numine de tanto fecit se uideri capacem. Sunt quibus in ignem apparuit uoce locutus; Sumptus est in carnem, quem regio nulla capebat. Hic Deus omnipotens, Dominus suae conditionis, . Cum sit inuisibilis, facit se uideri quibusdam. Qui formatur modo, (modo) se diffundit in auras, Cuius nec initium nec finem quaerere fas est. Hic sine initio semper est Deus et sine fine, 116 Esai. 40, 12 119 Ezod. 3, 2 aqq. 110 Detransfiguratur M (P1 falso: detransfiguratas); Sed transfigaratur P1; Sed transfiguratus P3R; Deus transfiguratus Lb uultustendere M 111 prebet M angelis MDuebner v; angelus P* 112 probatur Pv; probat M 114 unum MPlLb; unus v inmenso lumine solas Mpa; in immenso lumine (namine?) solas P*; in immenselumine solas B; in imm. 1. potens Lb; in immenso lumine; solet (Inde pugillo eto.) Ld (ceterae editiones ante solas nullam, post solas maiorem interpunctionem habent) 115 Vbi MP1 R; om. Ld; P* ab Vbi, cuius loco Coi substituere conatur, interrogationem orditur ocali P3 Lb S aut oculi MLd 117 ad tamen M qui M (cf. u. 90); quid P. («. u. Z.} υ 118 Numine P3υ; Nomine MPl uersus 115 sqq. L udwig ita scribit, ut 115 post 118 (uel 120; cf. praefat. eius p. X-V) inseratur, quam inuersionem improbat Wilh. Meyer, Abh. p. 805 120 capjebat Huemer 121 Hic MP1R (cf. u. 289); Sic Ld 122 facit scripsi; fecit Lbv; faciet MP1 123 formatnr M; formatus P1 (s, u. I.) Lb Ld; formam induerat R modo (modo) Lb Hanssen; modo Mv se MP1R; Bese PsLb Ld diffandit M; difiadit P1 (I. u. I.) υ -124 finem quaerere Plv; quirere finem M 124 sq. est. Hic P1; est, Hic Lbv Qui, prius quam faceret caelum, ferebatur in aeuum; Quicquid tenet caelum, prospicit ubique de caelo Et penetrat totum oculis et auribus audit. Huic ergo placuit carnalem mundi tenorem, Vt exaltaretur sola sempiterna maiestas. Nam, quod erat ante, referre nunc ardua res est; Sit licet descriptum, non sit nobis cura de illis. Cum haec, quae uidemus, non possumus tangere tota, Quis poterit scire, quid sit trans Oceani finem? Et caelum uidemus, sed illic quid intus agatur, Nullo datur scire, donec fiat exitus aeui. Sufficiat tantum de futuro nosse promissa; Ad illa tendamus cupidi, tota mente deuoti. Sicut auis Phoenix meditatur a morte renasci, Dat nobis exemplum, post funera surgere posse; Hoc Deus omnipotens uel maxime credere suadet, Quod ueniet tempus defunctorum uiuere rursum; Sit licet nunc puluis, iaceant licet ossa nudata, Integratur homo, [ut] fuerat qui mortuus, olim, Et gratia maior tunc erit (quam) istius aeui, 127 Psal. 13, 2; 52, 3 al. 145 I Cor. 15, 43; Phil. 3, 21 12% celum M 127 Quicquid P1; Quitqaid M; Quique υ oelum M 129 mundi tenorg M (= carnalem esse mundi tenorem; de omissa copula esse uideu. 792 et indicem, quem Petschenig editioni Victoria Vit. adiunxit, p. 156; cf. deinde Instr. II 39, 9 tenore mutato; Verg. Georg. 2, 336 sq.); mundo teneri Plv 131 Nam M P1R; Iam Ld sine nota 132 describtom M 132 sq. de illis. Cum Ld; de illis, Cum P1R 133 qae M 133 sq. tota, Quis Ld; tota. Quis PIB 134 fiDe M 135 celum M 136 naUo M (cf. u. 93; 106; Instr. II22,13); nulli P1 (8. u. I.) υ uersus 138—140 in Munci- olibus litteris scripti 139 APIS FENIX M 142 defanctoram M Pl Ld; defancttm Ub; defuncto (defuDctos) P3; defancto R 143 Sit licet MLb (coniectura) R; Scilicet P1 (8. u. Z.); Sint licet Ld 143 sq. nudata. Integratur Ld 144 ut fuerat MPlB; ut del. Ld; ut erat Lb 145 tunc M; hinc P1 (8. u. I.) B; dehinc P3; huic Ld erit MP1; gratia erit R; aderit Ld quam addidi; om. M editt. M; cf. Wattenb. lat. Palaeogr. p. 50 sq. 143 sq. aeui. Non v Non dolor nec lacrimae tunc erunt in corpore nostro, Non caro recipiet ferrum, non pustula surget. Hoc Deus instituet, ut sit illi gloria maior. , Hic fecerat primum hominem, ut esset aeternus, Sed ruit in mortem neglectis ille praeceptis. Propter quae storias tantas Deus esse parauit, Vt inuentiones diabuli detergeret omnes. I Rectorem in terra dederat Deus angelum istum: Qui, dum inuidetur homini, perit ipse priorque. Interea iustos per ipsos cernit ad actus, Et facinerosum Cain in gehenna reservat. In scelere coepit uersari gens omnis humana, Nec respicientes, quis esset creator eorum. Quod Deus excelsus indigne pertulit illud, 148 Apoc. 21, 4 152 Eph. 6, 11; 16; I Ioh. 3, 8 154 Sap. 2, 24 (Cypr. de zel. et liu. C. 4) 146 nec M; aut P1 (s. u. I.) v lacrime M 147 postula M 148 institnet M Lb Ld; instituit P1 R 150 necglectis M 151 propter quae storias scripsi (cf. Woelfflin. Arch. III p. 146); propter questorias M; pr. quaestorias P1; pr. quae scorias Duebner (coll. Verge Gir. 249); propterea scrupeas R; propter quae curas (postmodo pr. grassationes) Lb (ut Ld adnotat); pr. quae quaestorias Ld (ex recentiore Boenschii coniectura) esse] sibi (postea ipse) Lb. 152 inuentiones diabuli M; inu. diaboli P* (s. u. I.); adinuentiones zaboli R detegeret R om̃f M 153 Actorem R 154 inuidetur MLd (idem haec affert exempla: fhuic inuisae (sunt) Parcae solemnem celebrare diem* C. Inscr. Rh. Bramb. 1052 et Becker. Inscr. Mogunt. 247); inuidet Lb; insidiatur R; sed cf. u. 361 155 ipsos M (P falso: ipsas; cernit per ipsos = secernit; cf. Instr. 126, 33 sqq.; S. 107 p. 757; Alexandret excurs. ad Sibyll. p. 522 sqq.); ipsum Plv ad actus scripsi (= adiudicium extremum; cf. Instr. I 27, 1; II 21, 12; S. p. 784); adactos MP1; abactos Psυ 155 sq. abactos. Et R 158 facinerosum P3υ; facinerosa M; facinora P1 in m. 1. s. I. scripsit 157 cepit M x x gens omnis Lbv; omnis gens M (signis s. I. additis iustus uerborum ordo restituitur); omnis gens P1 (s. u. I.) 159 pertulit illud. M; pertulit illud; P1; pertulit; illam v Delere proponit uniuersa paene creata. * Dicitur et legitur Noe liberatus ab aqua, Ceteri diluuio perierunt in caelesti. Hinc, sicat initio, paulatim terra repletur. Cessit. prios facinus, sed alter(a) clades adhaesit. Adgressi sunt stulti torrem fabricare sub astris, Vt quasi per illam possent ascendere caelos. Quod Deus ut uidit fieri sub nna loquella, Descendit et fecit., loquerentur lingua diuersa. Quos inde disparsit per insulas terrae semotos, Vt fierent gentes nario sermone loquentes. Tunc genus indocile uitam feritatis agebat; Nemo Deum sciebat, disputabat nemo de uita. Inrepserat quoniam rudibus temerarius ille Per latices animae, deprauauit mentes acerbas Persuasitque dolo coitus infandos amare, Viuere rapinis in gaudio sanguine fuso. Hanc gloriam stulti prosequuntur tempore parvo; Quo nulla uenia liberat, se dicendo seductos. Si suadet adulter, culpa est tua prosequi talem; Non ille te damnat, sed tu tua sponte te damnas. 163 Gen. 9, 1 165 sqq. Gen. 11, 4 sqq. 160 Delere P1; Dicere M; Demere R; Icere (= tollere, perdere?) Ld; perdere Huemer uniuersa pene creata MP1; aniuersam paene creatam v 163 sid M 164 prius Psυ (cf. quae adnotauimus in u. 15); prior MPl altera P1 Ld; alter M (P\' falso: aliter); aliter Lb R adhaesit P1 R; adhesit M; accessit Ld 165 turrem M; turrim P\' (s. u. I.) 8 astris P1υ; anstris M 166 possent asoendere caelos (coeloa) P1υ; c. a. p, Lb; asc. celos poss. M 117 loquella M 169 disparsit M; dispersit P\' (B. u. I.) v semotas B 171 Tnc (= Tunc) M; Tum P1 (8. u. I.) v agebat M; agebant P\' (s. u. I) v 172 scibat Hanssen, Wilh. Meyer, Abh. p. 292 coH. u. 46 173 Inrepserat M qA M 174 depianabit M 175 dolo coitus scripsi (cf. b. Gbl. 17 p. 451 sqq.); dolo citins M; dolos citius P1 R; doloa illis Ld 178 gaudia P3 177 p̃sequuntur M1, quod (prima manu?) correctum, ut sit pseqnnntnr 178 Qno M P1 <= itaque ?); Quos P3υ; Quod Lb Errabant indocti ueteris fallacia hostis, Obliti Dominum, opera maligna sequentes. Quod diu ne fieret grassatio tanta latronis, Tempore partito miseratus est tandem ablato. Conplacuit illi conloqui cum uno de multis, Vt faceret populum ad se transeundo dilectum. Ex eo coeperunt unum Deum nosse profani Et fieri populus secundum Dei decreta. Duos enim populos distinxerat ex se Rebecca: Hic prior est factus, alter ut succederet illi. In Aegypto primum Israhel concrevit alumnus; Inde Deus illos eiecit duce Moyse, Per quem dedit illis legem in monte Sina, Vt nostra posteritas Dominum cognosceret. unum. Deinde prophetas ex ipsis dicere iussit, Quod Deus in hominem depretiatur ab illis. Induxerat eos Dominus in terra promissa, Vt ibi sub lege uiuerent, donec ipse ueniret. Gens ingrata bonis noluit iugum ferre praeceptis, Sed magis in scelere prisco reuoluta florebat; 181 indocti MP1 (cf. u. 458); inducti v; ducti P3 ueteris Pl (s. u. I.) v; ueteres M, quod ambigas an retinendum et cum indocti sit coniungebdum; sed cf. u. 207 seductor antiquut; 317 ueteri latroni; Cypr. ad Donat. 4 uetus .. hostis obrepat; ad Forltm. e. 2 aduersarius uetus est et hostis antiquus 183 Quod, diu ne Ld; sed cf. Kiihner ausf. Gr. p. 872 sq. 185 conplacnit Jf 187 ceperunt M Deum nosse profani P2 (coniectura; cf. u. 13; 194; 636). R; Deum esse profani M (non in Deum e. p., ut Pitra in adnotatione affinnat); in Deum esse profani P1 Lb Ld; nobis in mentem uenit: (unum) Deum esse profari 188 populus M Lb (coniecturâ) Ld; populum P1. (s. u. l.) ; in populum E 180 distinczerat M ex se v; esse MP1 (esse) Rebeccae (uel in Rebecca) Lb 191 egypto M primum Israel P1 υ; primum in ifKl M alumnus Mv; alumnis P1 102 Moyse Lb υ; Moysi MP1 193 Sina scripsi (haec enim uetustior apud Latinos huius nominis forma; cf. Cypr. test. II, 25; p. 92, 10 H.; Tertull. Marc. V 4 med.; de clausula uersus cf. u. 66); syna M; Sinai P2υ. 196 depretiatur MLd; depreciatur P1; depreciaretur Lb R 199 preceptis M 200 farebat P*, quod postea ipsi (Ps) displicuit Nec umquam. desinuit: hodie quoque talis habetur; Praetermisso Deo luxurias saeculi mauult. Quod maxime Dominus cogit euitare dilectos; 7 Abscisos in totum a saeculo praemonet esse. Si filios dixit, in illius sancta moremur; Quid foris egredimur adulteri pompa(m) sequentes? Seductor antiquus per talia decipit omnes: Inmittit luxurias, per quas perdat filios Alti; . Agonia inmittit, spectaculis ire cruentis Aut nimis obscenis, inpudica nosse pudicis. Si fuerat castus, incestus proficit inde Et placent adrident, quae tunc mala gaudia temptant. In istis luxuriis populus primitiuus agebat Et a lege Dei semper recedebat inormis. Ad quos emundandos saepe Deus misit alumnos, Vt illos corrigerent deprauatos denuo Summo. 201 Nec umquam (unquam v) Μυ; Nunquam P\' 202 luxurias P1υ; luiuria M seculi M 203 dilectos M2 P1υ; delectos Ml 204 seculo premonet M 205 Si filios dir M (idem Roensch suspicatus erat) v; Si filii, dixit, P2 (s. u. I.) 201 Quidni foras egredimur P* coll. Genes. 4, 8 Egrediamur foras; sed cf. Instr. I 24, 13 Ezis inde foris pompam P1υ; pompa M WiZh. Meyer, Abh. p. 293 208 Immittit R (ingeniose, cum ueram libri ms. lectionem ignoraret) Ld; Inmutit M; Immutat P1 (s. u.l.) quas .. filios P1υ; quos .. filius M deperdat P3 209 Agonia immittit Ld (— certamina ? cf. Instr. II 12, 10); idem Agoniam praefert in adnotatione in Instr. II 12, 10; Agonia mit tis M; Agoniam mittit Hanssen, Wilh. Meyer, Abh. p. 292; Agoniae immittit P1; Agonia mittit R spectaculis P1 (s. u. f.) v; Rpeculis M cruentes M 210 mimis R inpudica M 211 incestus M (P2 falso: incertus) P1υ, 212 placent adrident scripsi (cf. I. N. Ott in Jahrb. f. cl. Philol. 109 p. 840 extr.); placens adridens M; placens arridet Pl (s. u. I.) v quae Plv; qnę M tunc M; hinc P1 (s. u. I.) v temptant M 213 istis MP3υ; his P1 primitibus M 214 inormis scripsi (= enormis, erectus; cf. u. 221; Woelfflin. Arch. III p. 148); inermis MPIB; aeterni Ld 215 emendandos R 216 corrigerent P\' (s. u. I.) v; corrigent M Summo M; Summi P1υ 216 sq. deprauatos denuo Summo. Excipere Wilh. Meyer, Abh. p. 305; deprauatos. Denuo Summi Excipere P1υ Excipere numquam uoluerunt dicta diuina, Sed uoluntate sua saeuierunt semper inepti. Mactabant iustos redarguentes illos inique, Dum nollent accipere frenum disciplinae caelestis. Esaiam serrant, lapidant Hieremiam erecti, Iohannem decollant, iugulant Zachariam ad aras. Et uenit et ipse, fuerat qui praedictus ab illis, Et patitur, quomodo uoluit, sub imagine nostra. Cuius in exitio omnis prophetia repleta est, Dixerat hunc Daniel nouissimum esse prophetis. Is erat, quem propter uates (de tuba canebant, In sua uenturum propria, quem sui negarent. Inprouidi semper et dura ceruice recalces,- Dum respuunt formam, sacramenta legis amittunt. Non illos iustitia humilis caro nata refregit, Nec bonitas tanta aut aegrorum cura de uerbo. O pia religio, o tam ueneranda maiestas, 7 211 sqq. Matth. 23, 34 sq.; Lnc. 11, 49 sqq.; Matth. 14, 10; Marc. 6, 27 (cf. Tertall. Scorp. 8) 226 Dan. 9, 24? cf. 242 228 Ioh. 1, 11 221 cf. Instr. I 38, 1 230 PhiL 2, 7? 231 Phil. 2, 8; Matth. 11, 29; Ioh. I, 14 217 nomquam uoluerunt MP3; nunquam noluerunt P1 (s. u. I.) v 218 uoluntate sua MP1 Ld; uoluntati suae R saenierunt scripsi (cf. u. 838); sernierr M; seruierunt P1υ inepti MP1R; ineptis Ld 219 iniquę M 220 discipline M coelestis disciplinae accipere frenum P1, quod tamen idem in excursu retractat 221 Hieremiam P\'; hieremiã M; Jeremiam υ 223 Et uenit et P1; Et uenit P3; & ueniet et M; Aduenit en JB; Atque uenit Ld 224 quomodo] quoniam Hanssen 226 prophetes Lb 227 Es M canebat Ml; n eadem manus e. I. add. 228 quęm M 229 Improuidi P* (cf. Instr. II 16, 24); Inprouidis M; Improbi P\' (coll. Instr. I 38, 1) 230 formam P3υ; forma MPX; formas Lb 231 iustitia, humilis caro nata R (cf. u. 367 humilis in carne; interpunctionem. ante humilis sustuli, quia iustitia ablatiuus mihi uidetur); iustitia humiles non oaro nata M; iustitia humiles, non caro nota P\' (idem in excursu caro nata praefert); iustitia humiles, oaro nata LbLd 233 relligio P1 R o tam] o primo omissum m. 1. s. Z. add. XV. 9 Cuius medicina taliter in terra profecit! Non ullum de ferro secuit, non enplastro curauit, Sed sine tormento statim suo dicto sanauit. Talia uidentes turbabantur mente Iudaei, Qui magis inuidia ducti sunt in zelo liuoris, Non respicientes prophetarum dicta sepulti, Quod ueniret homo talis, qui dispergeret illos. Quousque ueniret Dominus, prophetae canebant: Ex eo, quo uenit, tacuit prophetia Iudaeis. Post quem in exilium deuenerunt corde durato Nec modo dinoscunt, quapropter sint talia passi. Praedictum fuerat illis ab Esaia propheta Et (a) Danihelo similiter perdere terram; Quae non ante tamen, nisi dux ciuitatis in ipsa Penderet in ligno, fieret deserta deinde. Desubito qualis obfulsit gloria genti, Vt fieret populus, populus qui non erat ante! 240 sqq. Hierem. 15, 7 ? Matth. 3, 11 sq.; Luc. 3, 16 sq. (Iustin. Tiyph. p. 268, C; 272, B) 245 Esai. 1, 7 sq. (Matth. 23, 38); Dan. 9, 26 250 Hos. 2, 24 234 profecit P1υ; proficit M 235 Non ullum scripsi (cf. Instr. I 32, 6); Non illa M (P* falso: Non illius); Non ille P1υ enplastro M 236 sanaQ M 237 turbabantur P1υ; turbabuntur M 238 magis inuidia Lb R: magis inuidiae MP1; malis inuidiae Ld ducti sunt MPlLd; sunt ducti LbR liboris M 238 sq. ducti sunt (sunt ducti), in zelo liuoris Non Lb υ 239 sepulti MP* (= sopit*; cf. Verg. Aen. 6, 424 custode sepulto); sepnlta LbBj sedncti Ld (cf. Inatr. 1 11, 5) 240 disperderet B in commentario coil. Instr. I 2, 4 241 canebat M 242 iudeis M 245 Predictum M ab Esaia propheta P1; ab Esaiam (esaii M) prophetam MLbLd; sed uide quod sequitur, Danielo 246 a scripsi; om. MP1υ Danihelo M (cf. Cypr. uit. c. 11 p. CII, 12 H: ut Heliae vel nt Danielo; Pseudocypr. de pascha comput. p. 262, 1 H.; Lucif. Calar. 164, 24 H.; Sulp. Seuer. p. 58, 2; 63, 10; 21 Halm.; Prudent. Cathem. 4, 70 Dani- elus); Daniele P1; Danieli R; Danielem Ld similiter, perdere P\' (cf. u. 393); similiter pendere M; similiter, illos perdere R; simul iter, quo perderent Ld 247 quae υ, quam MPl ligno; fieret P1 240 gta M Non fuit adtonitus Esau, dilectus a patre, Iunior quod frater primitiua tolleret ille? Sic nec synagoga potuit cognoscere tempus, Quando et quo duce caderet de suo priuato; Sicut erat scriptum, quod auis sua tempora norunt, Nam populus iste non me intellexit adesse. Ventum est, ut ipse dominator caeli ueniret: Secundum scripturas non est conputatus ab ipsis. Praescius hoc fuerat Dominus, quasi cuncta qui nouit; Idcirco per ora prophetarum ista praedixit. Gens ceruicosa nimis semperque rebellans Dum sibi primatum uindicaret, causa resecta est. In quorum stadia gentiles esse praefecit; Dixerat hoc ante: Gentes sperabunt in ipsum. Nam lapis inmissus ipse est in fundamina Sion, 251 Gen; 27, 34 255 sq. Hierem. 8, 7 258 Esai. 53, 3 261 cf. 229 264 Esai. 11, 10 (Cypr. p. 56, 6 H.) 265 EsaÎ. 28, 16 251 adtonitusM 252 ff M tollet Mille? scripsi; ille. P1 Ld; illi. R 253 sinagoga M 254 priuato M; primatu P1 R; priuata Ld (colI. Instr. I 5, 2 patrem de regno priuauit) 255 Sieute- ////rallllt (ante t erasum n) M scribtum M auis Mt aues P1υ 256 me non S 257 Ventum MP1 R (Instr. I 18, 6\'); Inuentum Ld (idem tamen in Instr. praefat. p. IX. uentum est praefert) 257 sq. ueniret, Secundum scripturas; non P1 258 Secund M scribturas M conputatus M 258 quasi MPlB; quippe Ld (cum codicis lectio .. Dei summam potentiam impugner; sed cf. Peischenigi et Mommsenii indices editionibus Victoria Vitensis et Iordanis subiunctos s. u. quasi; Tertull. adu. Hermog. c. 19 utimur uocabulo principii quasi originis, non quasi ordinis nomine; Ennod. p. 39, 18 H. Abraham .. filium morti quasi pius pater .. laetus exhibuit; Lucif. Calar. 76, 23 H. quasi quis, inquam, tibi usurpasti hanc auctoritatem ?); ipse Huemer 260 hora .. predixit M 260 sq. praedixit: Gens .. rebellans; Dum P1; praedixit. Gens .. rebellans, Dum B; praedixit. Gens .. rebellans! Dum Ld 262 e casa reiecta est R 283 stadio P1; sed cf. Instr. I 27, 19 prefecit M 264 ante: Gentes P1υ; anlegentes M sperabunt gentes Hanssen 265 inmissus M fundamina P3υ ; fundamenta MP1 (Cypr. p. 82, 6 H.: inmitto in fundamenta Sion) Sionis P1 9* Crederet in quo qui, is haberet uitam aeternam. Hunc sanctum sanctorum Daniel perungui designat Et exterminari post illum chrisma regale. Dauid illum dixit clauis configi silentem: Effoderunt, inquit, manus meas et pedes ipsi. Salomon quoque tam aperte de illo prophetat, Occidamus iustum! dicturos esse Iudaeos. Hieremias totidem crucem figurate demonstrat: Venite, mittamus lignum in pane! dicentes. Dux autem ipsorum Moyses praeconiat illis: Ante tuos oculos pendebit uita necata. Hic pater in filio uenit, Deus unus ubique: Nec pater est dictus, nisi factus filius esset. Nec enim relinquit caelum, ut in terra pareret, Sed, sicut disposuit, uisa est in terra maiestas; 266 loh. 3, 15 217 Dan. 9, 24 269 Psal. 118, 120 (Cypr. p. 88, 7) 270 Peal. 21, 17 271 sq. Sap. 2, 12; 20 273 sq. Hierem. 11, 19 275 sq. Deater. 28, 66 (Cypr. p. 87, 19 H.) 266 Crederet in quo qui, is Ld (Cypr. p. 88, 18 H.: et qui crediderit in eum); Crederet in quo quis MP1; In quo quisquis crederet R 267 sanctorum P1υ; sanctor M; del. P; sanctûm Lb pungni M; perungui r; perungi Pl 261 illum Wilh. Meyer; illud MPlv 270 inquid M 271 te Ld (errore typogr.) iudeos M 273 Hieremias P\'; byeremias M; Ieremias o demonstrat M; demonetrans P* (B. u. l.) v post uersum 273 in medio uerborum contextu positum est signum ; eadem manu sub signo imo margine scriptus inuenitur uersus 274 (Venite etc.) 275 Dux autẽ ipsor moyses preconiat illis M, quae inde ab editione principe omittebantur; cf. S. 107 p. 794 276 necata P3υ, negata M P1 278 est dictus M P1 (cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 292); esset dictus υ; d. e. Lb 270 relinquit] n initio omissum in M m. 1. add. 280 post maiestas M haec habet, quorum Pitra nullum fecit mentionem: De uirtute sua carnasse licet facere fimbriam unam. Inter nouimmam horum uerborum partem et locum quendam commentarii evangelici. qui TheophiU nomine circumfertur (Thtod. Zahn, Forschungen zur Gesch. d. neutest. Kanons, 1883, tom. H p. 51, 5 sqq.) necessitudinem quandam intercedere alio. De uirtute sua carna(liter na)sci (se fecit) * * * * * * * * licet facere fimbriam unam. Iam caro Deus erat, in qua Dei uirtus agebat. Quid, quod prophetae canunt, inuisibilem esse uidendum, Vt claritas tanta fieret homo quoque pro nobis. 285 Esai. 25, 9; 40, 9; 52, 10; 53, 1 aqq. (?) 288 Esai. 40, 5 (Cypr. p. 69, 4 H.); cf. Ioh. 1, 14.. loco iam monui (S. 107 p. 794); ad prioris autem partis caliginem aliqua ex parte illustrandam haud inutilis mihi uidetur locus Tertullianeus (de praescr. haeret. c. 13): postremo delatum (uerbum = filium Dei) ex spiritu patris Dei et uirtute in uirginem Mariam (Euang. Luc. 1, 35), carnem factum in utero eius et ex ea Datum exisse Jesum Christum. Primo igitur, nisi faUor, Commodianus de Christo ex uirtute Dei nato uel potius, ut erat tlle Monarchianus, de Deo sua ipsius .uirlute in Christo nasci te faciente egit, deinde ex miraculis a -Christo editis unum attulit (Mattia. 14, 36), ut, quantum in iilo ualuisset uirtus diuina, exemplo comprobaretur. Prioris sententiae nouissima, posterioris prima pars cum periisse uideatur, maioris lacunae interposui signa. Ceterum primum uersum utcumque poteram composui; reliquis manum admouere non ausus sum. — De locutione carnaliter nasci cf. u. 403 Praedictus est Deus carnaliter nasci; de facere se cum infmitiuo cf. u. 122. - Eoensch (Berliner Wochenschrift V (1885) p. 401) ita locum scribendum censet: De uirtute curasse sua legis fimbriam unam, eamque opinionem litteris ad me datis ita rationibus firmat: In diese wenigen Worte ist, wie ich glaube, die ganze Erzählung Luc. 8, 43 - 48 kurz zusammengedrängt, vgl. namentlich daselbst V. 44: tetigit fimbriam, 46: noui uirtutem de me exiisse, 47: quemadmodum confestim sanata sit.\' Quae argumentatio uiri doctissimi quamquam haud mediocriter me mouet, dubitaui tamen quae proposuit recipere, praesertim cum uersus: De uirtute curasse sua legis fimbriam unam legitima apud Commodianum caesura semiquinaria careat; cf. Hanssen, de arte metrica Commod. § 2 p. 7; WHh. Meyer, Abh. p. 289 .284 Deus erat Pl (cf. u. 342); deserat M, deseratur (\'uunmehr wird das FleiBch erschlossen .., d. h. der Leib der Maria flberscbattet ..\') uel sed erat Lb; uerbus erat (in quo) uel desierat (idem PS) uel desnerat (= desueuerat) R; descenderat Ld age bat (sic!) M 284 sqq. agebat, (Quid .. uidendum?) Yt v 286 claritas tants R ; cbaritas (caritas Ld) tanta P2 P3 Ld; alacritas tanto MP1 Nec populus noster prosilisset in noua lege, Si non Omnipotens ordinasset ante de nobis. Hic erat Omnipotens, cuius <in> nomine gentes Crederent omnino, quod propheta dixit Esaias: Exurget in Israel homo de radice Iesse, In illum sperabunt gentes, cuius signo tuentur. Et alter dixit testem illum esse per orbem, Manifestari eum principem nationibus ipsum. In psalmis canitur: Dominus regnauit a ligno; Exultet terra, iocundentur insulae multae. Sic et patriarchae Iacob benedictio uera Paruit in gentes: Hic erit spes gentium, inquit. Sub caelo non aliud nomen est nisi Christi praelatum In cuius nomine crediderunt gentes ubique. 291 sq. Esai. 11, 10 293 Esai. 55, 4 (Cypr. p. 56, 2 H.) 295 sqq. Pial. 96, 1; 96, 10 sq. (cf. Cypr. p. 98, 7 H.; Tertull. Marc. 3 c. 21; Iuatin. Tryph. c. 73; Roensch. comment. ad hanc locum) 297 sq. Gen. 49, 10 299 sq. Act. 4, 12 287 noater] nr M psilis////set (erasae litterae es) M nouam legem P* 289 in P1υ (cf. u. 300); om. M gentes initio omissum in M m. 1. add. 290 Crederent JP* in nota ad u. 295 (300) per- tinente; Credere M (P* falso: credidere); Credidere υ, Crediderunt P\' omnino MP1R; omnes Ld Credidere; omnino R; credidere omnes. Ld quod MLbR; Quid Ld; om. P1 Esaias? Ld 291 Exurget M; Eisurget P1υ 1f M 292 signo M (cf. Cyprtest. II 22 inscript. : Quod in hoc signo crucis salus sit omnibus, qui in frontibus notentur. De passiuo tuentur cf. Georg. HW s. u. tueo); signa P1 (s. u. I.) υ 213 alter $ (= dixit) M (alter retinui, quamquam Roensch in commentario p. 244 recte monuit insequentem quoque locum eiusdem Esaiae prophetae esse; Commodianus ipse uidetur errasse); alter (cecinii) P1; aliter (uel alibi) cecinit R; ait terrarum Ld - Exultet terra M; Exultent terrae P* (s. u. I.) v; cf. 8.107 p. 799 297 et patriarchae v; et patriarcha M; patriarcha P\' 297 sq. Iacob: cBenedictio uera .. gentes, hic .. gentium-, inquit P1 inquid M 200 celo M praelatum Hilgenfeld Ld; prelator M; praelator Ps (quasi praeferatur aut proferatur\') Lb (omisso est); prae- . statum R 300 crederent P1 > Non ita suademur credere pro tempore clauso, , Sed propter futurum tempus, in aeterno uiuentes. Haec speranda nobis spes est, sempiterno frunisci, Non ista, quae fragilis cito mutat gaudia nostra. Sint licet diuitiae prae oculis laute fruendae, Excluderis illis substituta morte caduca; Aut si persenera[ne]ris, horrescis ipse uiuendo, Aut si ualetudo fuerit mala, quo tibi uita? Tormentum est totum, quo(d) uiuimus isto sub aeuo; Hinc adeo nobis est spes in futuro quaerenda: Hoc Deus hortatur, hoc. lex, hoc passio Christi, Vt resurrecturos nos credamus in nouo saeclo. Sic Dei lex clamat: fieret cum humilis Altus, Cederet infernus, ut Adam leuaretur a morte, Descendit in tumulum Dominus suae plasmae misertus Et sic per occulta inaniuit fortia mortis. Obrepsit Dominus ueteri latroni celatus Et pati se uoluit, quo magis prosterneret ipsum. 311 Hebr. 2, 14 301 clauso scripsi. (cf. u. 411 historia clausa; Horat. carm. II 4, 24 claudere luatrum); quasso MP1; casso v; fortasse scribendum passo, ut u. 62 pando cum P1R posuimus pro quando; cf. Lucret. 6, 359 tempora se neris .. pandunt; adde quod Diez, Etymol. Woerterb.* p. 238, passare a pandere originem ducere putat 303 Hec M speranda MPILd; quaerenda LbR sempiterno frunisci M (P1 falso: franisci) Ld; sempiterna frunisci R; (sempiterno) fruenda P*; idem tamen in excursu (Ps) frunisci ueram lectionem esse putat 304 fragilis P1v, fragili M nostra P3; ni M; uita P1 305 laute M; lautae Ld, nescio an recte 306 caduca M (cf. Horat. carm. II 13, 11; III 4, 44); caduco R; caducus Ld 307 WT si (= Aut si) MR; Vt si P1; Si Ld perseueraueris M; perseueraris RHanssen; persenueris Wilh. Meyer, Abh. p. 292 torpescis R 308 quo MPLd; quid R 308 sq. uita I Tormentum P1 301 quod v; quo M; qua P1 310 nobist Hanssen querenda M 312 resur recturos M III 0 ho∈ M1; nou M2 sclo M 314 Cęderet M 315 Descendit Plv; Discendit M plasme M misertus P1v; miserius M 317 celatos M Ille quidem audax et semper saeuus ut hostis, Dum sperat in hominem saeuire, uictus a Summo est. Per quod prius hominem prostrauerat morti malignus, Ex ipso deuictus; unde nobis uita prouenit. Adam degustato pomo mori iussus obi<u>it; Cuius de peccato morimur sic et omnis itemque. Sed iterum dixit Dominus: De ligno uitali Si sumpserit ille, in aeternum uiuat honestus. Mors in ligne fuit et ligno uita latebat, Quo Deus pependit Dominus, uitae nostrae repertor. Hoc lignum uitae Dominus praedixerat esse, Vt, qui credit ei, sic sit quasi sumat abinde. 323 sq. Bom. 5, 12 325 sq. Gen. 3, 22 330 Ioh. 3, 15 311 seuus M 320 seoire M 320 sq. est. Per quod P1; est, Per quod v 321 morti M (cf. Yerg. Aen. 12, 464 sternere tnorti); morte P1 (s. u. Z.) 323 pomo P\'v; homo M obi(u)it P\'R; obiit P1; abiit M; abiuit Ld (coU. u. 1056 in umbra mortis abibunt) extremo huiw uersus uocabulo in M additum est signum , quo per- tinet imo margine: :, sub quo signo uersum 824 initio omissum m. 1. (?) add. 324 morimur sic et omnis itemque scripsi (ef. Instr. I 35, 4; de item et idem inter se confusis cf. u. 583; de aduerbio cum adiectiuo particula copulatiua coniuncto cf. Verge Aen. 11, 673 praeoipites pariterque ruunt; de et .. que compositis cf. u. 623; ceterum ambigo, an et = auch, que = und zwar sit; cf. u. 154 perit ipse priorque); morimur sic & omnis Idemque M; morimnr; sic uiuuset omnis. I Idem P1; \'Sic eius(!) omnis ib. ̓ (= in cod.) P\'; moritur filius eius omnis. j Idem JR; morimur: sic est iussus omnis; I Idem Lb; morimur . stirpis eius omnes. I Idem Ld; morimur similiter omnes Hanssen 325 Sed iterum $ (= dixit) diIs M; (Idem) sed iterum Dominus P1; (Idem) sed iterum Domini v; (Idem) sed iterum donum Lb; idem in adnotatione haec temptat: sic est iussus omnis (sc. mori); sed idem iterum, si sumpserit ille donum (cf. Rom. 5, 15) de ligno uitali, (iussus est, ut) in aeternum uiuat honestus (i. e. iustificatus; cf. Rom. 5, 21) ante de ligno interpunctio uulgo omittitur 326 ille M Ld; illum P1; inde B (uulgo ante ille uel inde interpungitur) uiuat MP1; uiuet P2v 327 et ligno MP1; et in ligno v 328 uite .. reppertor M 321 predixerat M esse M (cf. u. 335; P* falso: iste); ipse P1v 330 credet ei Wilh. Meyer (cf. u. 669); credet (ipsi) Hanssen; credft et M; credit et P1 (8. u. I.) Ld; creditet Ebert (Abh. d. h. saechs. Gesellsch. d. Wissensch. phil.-hist. Cl. V p. 391); crediderit PSR (cf. u. 664) sic sit MP3R Hanssen Ebert; sitit P1; scit, is Ld Et sumit et gustat suauiter Dei summi praecepta Et discedit, quoniam potior resurgit, a morte. Qui credit in Christo, de ligno uitae degustat, Quo fuit suspensus Dominus, (a) Moyse praedicto. Hunc ipsum Esaias humilem denuntiat esse Et nimis deiectum, fuerit quasi serui figura: Et uidimus illum, nec erat praeclarae figurae, In plaga depositus homo, sciens omnia ferre. Hic dolet pro nobis et peccata nostra reportat, Et pro facinore nostro Deus tradidit illum. Qui, cum uexaretur, tacuit sicut, agnus ad aras. Hic homo iam non erat, sed erat Deus caro pro nobis; Quo palam apparet hoc [erat] Dei nomen oriri, Quod modo praeclarum nomen apud gentes habetur. Hoc Malachiel canit propheta, qui et angelus ipse, . Cum et ludaeorum reprobet sacrificia dicens: 331 Hebr. 6, 5 334 Uenter. 28, 66; cf. u. 518 sq. 335 sqq. Esai. 53, 2 sqq. 344 sqq. MaL 1, 10 sq. 331 suauiter MP1;suauia v 332 resurgit, a morte v; resurgit a morte P1 334 suspensas] \' fortasse appenaus\' R Ld (praefat.) (a) Moyse (Mose Lb) praedicto Lb Ld Hanssen; Moyse predicto M; a Moyse praedictus R; Moyse praedictus P1 337 illam M; eum P1 (s. u. I.) v praeclarae figurae P1 v; praeclare fulgurae M 338 In plaga P1v; impleta M depositas MPsLd; positas P1; sed positas B 339 nobis MB (coniecturâ); nostris P1 (s u. I.) Ld 340 propter facinora nostra B, quod Ld recte auersatur colI. Cypr. test. II, 13 p. 78, 1 H.: Et Deus tradidit illum pro peccatis noetris 341 aras M; aram P1 (s. u. I.) v 342 non del. B sed Deus erat B caro P1 R Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 293 (qf. u. 284) ; cura Mi curans Ld 343 Quo MLd (coniectura); Quod P1 (s. u. L); Quae B apparet hoc erat Dei nomen M (erat ex antecedente uersu perperam huc irrepsisse recte monuit Ld); apparet, hoc erat, Dei nomen P1; (nobis, I Quae palam) apparebat, factus. Dei numen B 344 preclarum M 344 sq. babetur. I Hoc Ld) habetur, I Hoc P1 R 345 Malachia Hanssen p. 62 et del. P3 Angelos M 346 iudeorum M Non erit acceptam mihi sacrificium uestrum, Sed in omni loco offerunt meo nomini gentes, Apud quos eximium nomen meum magnificatur, Qui sine cruore offerant meo nomini munde. Nam fuit is ipse humilis, latens nomine magno, Qui de semet ipso per ora prophetica clamat: Contumax non sum, ait, neque contradico nocenti, Dorsum quoque meum posui ad flagella caedendum Maxillasque meas palmis feriendas iniquis Praebui nec faciem auerti sputis eorum. Stultitia subiit multis!, Deum talia passum, Vt enuntietur crucifixus conditor orbis. Sic illi conplacuit consilium neminis uso — Nec alius poterat - taliter uenire pro nobis. Mortem adinuenit, cum esset inuidus, hostis, Quam ebibit Dominus passus, ex inferno resurgens. Idcirco nec uoluit se manifestare, quid esset, Sed filium dixit se missum fuisse a patre. Sic ipse tradiderat semet ipsum dici prophetis, Vt Deus in terris Altissimi filins esset. 313 sqq. Eaai. 60, 5 sq. (Cypr. p. 78, 3 H.) 351 Bom. 11, 34 311 Sap. 2, 24 382 I Cor. 15, 54; Hos. 13, 14; Esai. 25, 8 366 Lnc. I, 32 348 et 310 nomini P1v (idem Cypr. test. I 16 p. 50,11 H.; TertuJL adu. Iud. 5; Marc. 3, 22); nomine M, sed priore loco altera mansis e in i mutauit 349 quas R, quod refutat Ld coll. u. 686 al. 350 Quae B mundę M 351 his M 352 p hora pphetica M 356 prebui M; deinde una littera erasa spntamentis B 359 sqq. conplacuit (M) consilium .. uso I — Nec .. poterat — taliter uenire pro nobis. I Mortem Wiih. Meyer (qui alias genetiuum esse existimat; pro nobis cum uenire esse coniungendum apparet, si comparaueris u. 286); complacuit: Consilium .. usus (M), I — Nec .. uenire — pro nobis I Mortem v; Sic .. complacuit, consilium .. usus, I Nec .. poterat taliter uenire pro nobis. ( Mortem P* 361 esset] postremas duas litteras in M m. 1. in rasura scripsit post inuidus comma posui; cf. u. 152; 164 364 patrę M 366 post altissimi littera f in M erasa Hoc et ipse fremit, humilis in carne cum esset, Testaturque patrem, ut ora prophetica firmet. Ex Israel legimus hominem resurgere talem; Et homo est, inquit, et quis eum nouit in ipsis ? Hieremias ait. Hic Deus est noster aequalis, Post haec et in terris uisus est conuersatus humanis. Esaias autem: Tu es Deus, et nesciebamus: Et Deus in te est, et praeter te non alter habetur. Et quis in occasum prophetarum lege ueniret? Cantate Domino, nomen est Deus illi, qui uenit! Et psalmus de ipso quartus quadragesimus inquit: Exaltabor ego in gentibus nomine magno. Et alibi legimus: Hodie te genui, fili; Pete, et dabo tibi, et habebis gentes heredes. Certe iam apparet, qui sit Deus et quis in ipso, Et cuius in nomine crederemus gentes ubique: . Dictum est Christo meo, teneo cuius dexteram, illud: Exaudiant gentes, et imperet gentibus ipse. Quid plurimis opus est, cum res tam aperte probatur, 319 cf. 291; NumBr. 24, 17 370 Hierem. 17, 9 (Cypr. p. 74, 17 H.) 371 sq. Bar. 3, 36; 38 373 Esai. 45, 14 sq. 371 sq. Psal. 67, 5 377 sq. Paal. 45, 11 379 sq. Psal. 2, 7 sq. 383 sq. Esai. 45, 1 384 Psal. 21, 29 367 fremit MP1R (in textu); premit R(in comment.) Ld 388 profetica. M 369 lfl M 371 Hyeremias M 374 preter M 375 quis MP1Ld; qui B occansum M (cf. Schuch. Vokal. I p. 112) legi M ueniret? Ld; ueniret: P1; ueniret, B, ut qui (v. 375) ad Domino (u. 376) pertineat; idem in commentario profitetur magis sibi placere uehiret secundum Graecum τ ἐπιβεβηϰότι; sed cf. u. 241 376 ille M 377 quartus quadragesimus Mv, qui numerus quamquam discrepat a uulgari psalmorum diuisione, nihil tamen mutandum; cf. quae disserui in Zeitschrift f wissenschaftl. Theol. XXII p. 380 sqq. inquid M 378 Exaltabar M gentibt M 379 hod M 381 apparet M qui sit M (cf. u. 90); quia sit P1 (s. u. l.) v 382 ubiquQ M 384 imperet Plv; imperent M 385 plurimis MP\' R; pluribus Ld; cf. Ienaer Literaturzeit. ann. 1877 p. 797; Wölfflin., lat. u. rom. Comparat. p. 69 sq.; p. 70; ceterum Ld ipse genuinam lectionem restituit in praefat. Instr. p. VIII Cum is, qui taxatur, populus iam in illo laetatur? Illi autem miseri, qui fabulas uanas adornant • Et magum infamant, canentibus rostra elusissent. Quales eos dicam? antequam dispersi fuissent, Quos nec exulatus fregit nec seruus ipsa. Si magus adfuerat, cur ergo prophetae canebant Venturum e caelo, ut esset spes gentium ipse? Si false de ipsis pronuntiant perdere terram, Quod prouenit de eis, sic erint et falsa de illo. Sed quia sunt semper spreti, quod cruenti fuerunt, Contra suum Dominum rebellant dicere magum. Nec uolunt audire, quae dixerunt uates in illos, Quod non intellegerent in totum fine sub ipsa. Ipse Deus illos descripsit: Pectore clauso Nec uideant oculis nec intellegant corde durato; Incrassauit enim cor populi huius iniqui, 392 Gen. 49, 10 311 cf. 245 sq. 38 sqq. Esai. 6, 9 sq. 381 his M letator M1; probatur M1 388 magam P1v; magnum M 381 dispersi] postremae dttae litterae in MJ sic scriptae V, quod altera manus correxit ut sit fi post faisaent inuenitur in cod. signum , cui respondet imo margine , quo signo praemisso altera manu u. 390. subiungitur 390 nec eisulatus P2v; nec exolatas M (P\' faUo: ezolatos); nec ezsnlatos Pl fregit nec sernitns ipsa Wilh. Meyer; fregit In senectas ipsas M (Pl falso: ipsos); fregit nee ipsa Benectns Zd; fregit, ense (ensis B) necat ipsos P1R; fregit, sed incitat ipsos P3 391 adfuerant M1; n del. M2 propbete M canebant? P1v post canebant M haec praebet a Pitra omissa: Ventur. ecelo ut esset fpes gentium ipsę; cf. w. 744; 8. 107 p. 795 394 erint et falsa scripsi (cf. Instr. II 3, 4; 23, 12; I 27, 18); erit et falsa M; erunt et falsa P\' Wilh. Meyer, Abh. p. 293; erit et falsum v 395 semp spreti M; spreti semper Pl (8. u. I.) v 396 dicere magum P1R; dicere magnum M (P2: \'Magnus in cod.\'); magum dicentes Là; Ps: \'Aliis placuit retinere magnum ». e.: Si prae sua in Deum proteruia illi magni nomen detrectant\' 318 in Mm. 1. s. l.. ipso P1 399 describsit M descripsit: Pectore clauso scripsi; descripsit, pectore clauso P1; descripsit pectore clauso (clnso B), e 400 Nec M; Ne P1 (s. u. l.) v Vt nihil agnoscant, donec meo uerbo sanescant. Praedictus est Deus carnaliter nasci pro nobis, Vt fieret illis merito cruciatio maior: Ecce dabit Deus ipse uobis signum ab alto: Concipiet uirgo et pariet terra caelestem; Emmanuel autem uocetur, iusserat illos; Quod lingua Latina \'Dens nobiscum\' euoluit. Audite, quod ipse nutriretur melle, butyro, Et Samariam caperet, uerbum priusquam loqueretur. Sed haec est historia clausa, de qua docti reuoluunt, Vt paruulus lactans sine pugna praedas iniret; Passio cuius praedicta est taliter ante, Vt Deus passibilis fieret profuso cruore. Esaias ait: Tamquam ouis ductus ad aram, Nec uoce clamauit, patienter omnia gessit. 4Q5 sqq. Esai. 7,14 eq. 408 Matth. 1, 23 410 Eiai. 8,4 415 sq. Esai. 53, 7 403 meo uerbo sauescant P2v, mea uerba senescant MP1; Ps dicit noluisse se coniecturam suam in textum recipere, quod ironice Commodianus dicere potuerit: \'Nae, tantum audient, quum Dei deficientibus annis ipsius uerba senio tabuerint\' 403 predictus M . Dominus r Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 290 404 cruciatio M; r m. 2. addidit . 405 Dominus Hanssen 406 celestem M 407 illis B s buturo M .410 Et (om. B) Samariam caperet, uerbum Pl (s. u. I.) v (ad quam lectionem probandam B affert Esai. 8, 4 διότι πρὶν ἢ γνω̃ναι τὸ παιδἱονϰαλει̃ν πατἑρα ἢ μητέρα, λή ψεται .. τά σϰυ̃λα Σαμαρείας Et uerbum Samaria caperet et M (apparet igitur, quae codicis lectio uidebatur, eam ingeniosam Pitrae esse conieeturam) priusquS M (P* falso: priusque) 410 loqeretur M 411 hec M hystoria M eluea B qa M 412 predas M iniret P1 R Wilh. Meyer, AM. p. 293; inTre M (extremo margine acriptum, ut una littera potuerit glutinatoris opera intercidere); teneret Ld (quia \'dictio praedaa inire latina est nulla neque cum uerbis Graecis (lea. 8, 4) conuenit\'); haberet Hanssen 413 predicta M 416 post gessit P1v exhibenti Tu Deus et Dominus uere meus! cpntra quem ille, quae uerba in M non hoc loco, sed post uersum 567 inueniuntur; cf. S. 107 p. 793 sq. Suffigitur clauis, quod Dauid praedixerat olim; Quem et potauerunt secundum scripturas acetum. Et in uestimentis meis, dixit, sortem[que] miserunt, Quod factum, et legimus in illo omnia gesta. Fuerunt et tenebrae factae tribus horis a sexta Festinauitque dies inducers sidera noctis. Praedictum hoc fuerat fieri per prophetam Amos, Vt tegeret subito sese per sollemnia sancta. O mala progenies, * * subdola fronte! Generaui suboles, dixit Deus, qui me negarent. 417 Psal. 118, 120 (Cypr. p. 88, 7 H.) 418 Paal. 68, 22 419 Psal. 21, 19 421 Matth. 27, 45 423 sq. Amos 8, 9 425 Esai. 1, 4 426 Esai. 1, 2 417 predizerat 4!8 scribturas M acetum MPfJ ut psalm. cod. Sangerman. (Sabat. II p. 137) et cod. Fuld. deperd. in libro TerluU. adu. Iud. c. 13; aceto Lb 419 Et M{?) B (coniecturâ) Ld; Vt P1 (s. u. I.) sortem Lbv; sortemqae MP1 Wilh. Meyer, Abh. p. 293 (\'que steM bei Commodian dfter, wo es kaum zu erkldren ist\') 420 sq. factum, et legimus in .. gesta. I Fuerunt scripsi; factum et legimus in .. gesta fuerunt. I P; factum et legimul. In .. gesta fuerant. I R; factum et legimus. In .. gesta I Fuerunt Ld 421 fuert M tenebrae factae tribus horis a sexta Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 293; tenebre facte tribs horis a* sextam M (d m. 1. s. I. scripsit); tenebrae factae ad sextam (in P3) tribus horis P1; t. f. tr. (sunt) h. ad sextam Lb; t. f. tr. in h. a sextam R; t. f. tr. h. ad sextam Ld 422 inducere Mj obducere P1 (8. u. I.) v 423 Amos MPl (cf. u. 66; 193); Amosum P3v post Amos in M additur , quod est signum uersus exeuntis 422 sqq. noctis. I Praedictum .. Amos, I Vt scripsi; noctis. I Praedictum .. Amos I Vt P1; noctis, I — Praedictum .. Amosum — I Vt v 424 Vt tegeret subito sese (sc. dies) Ld; Vt legeret subitos esse м.; Vt legeret sublatos esse P1; Vt lugeret subito terra Lb; idem suspicatur hic uersum excidisse et locum sic esse scribendum: cVt lugeret subito terra per (solem occasum, I Mutaretque Deus in luctum) solemnia sancta ; ut lugeretur sublato die 22 coll. Cypr. test. II,\'23 p. 91, 3 sqq. H.: occidet 1 meridie et obtenebrabitur dies lucis; et conuertam dies festos uestros in luctum sollemnia M 425 0 mala progenies subdola fronte M; 0 mala progenies, (inquit,) o subdola fronte! P; 0 mala progenies, (audi,) o subdola fronte! R; 0 m. progenies! 0 s. fronte I (Generaui) Ld; 0 m. pr., (ingrata,) a. fronte! Hanssen; fort. addendum: ceruicosa; cf. 261 429 suboles M; soboles P1 (s. u. I.) v Et dixit: Audite uocem tubae. — Nolumus, aiunt. Hoc dicit Ezechiel: Audient ergo gentes a longe. Vno uolo titulo tangere librum Deuteronomium: In caput eritis, gentes ; nam increduli retro. Si respuunt certe omnia supra dicta rebelles, S(c)ite quid opponunt, cum res tam aperte dicatur? Videte iam ergo, dubii qui nunc usque natatis, Quod gentes in Domini fuerint scriptura priores. Nunc ergo fas est credere, quem libri designant, Non idolis uanis, qui frustra pro uita coluntur,. Nec istis adiungi uoluptuosis et sine freno, Qui magis luxurias diligunt quam Summi praecepta. Non est culpa satis una, qui credere nolunt, 427 Hierem. 6, 17 sqq. 421 sq. Deuter. 28, 44 427 dii M 428 Ezechiel] quamquam locus citatus apud Hiere-. miam inuenitur, nihil tamen mutandum est, cum Cyprianus eodem modo errauerit; de qua re qf. Roenseh. comment. et Zeitschr. f. wissengch. Theol. XXII p. 378 429 Hoc uolo P* titulo P1v; titulS M. deutheronomiS M; Deuteronomii P1 (s. u. I.) Ld; Deuteronomi R; Denteronomum(?) Wilh. Meyer, Abh. p. 299; 305 430 In caput eritis, gentes; nam increduli retro. Wilh. Meyer; In (Id Lb) caput: Eritis gentes; nam increduli retro (Respiciunt,) I P1 Lb; In caput eritis, gentes, nam increduli retro j (Bespiciunt.) v, B in comment. totum locum illustrauit colI. Cypr. test. I, 21 p. 55, 10 H: Eritis gentes in caput, incredulus autem populus in caudam 431 Si respuunt M (P1 falso: Sic respiciunt); Respiciunt, P1; Respiciunt. v certe] contra P3Lb; malim corde; cf. Instr. I 27, 13 si corde retractes reuelles M; rebelles, Wilh. Meyer, Abh. p. 305; rebelles. P1v 432 Scite quid P1v; Scite, quid Wilh. Meyer; Site quid M (Pl falso: quia) dicatur. P1; dicatur? v 433 natatis M (cf. quae Heindorf adnotat in Horat. serm. 117, 7); nutatis P\'® 434 Domini v; dSo M; Domino P1 scribtura M 431 Nunc ergo fas est MP1 (cf. u. 439); N. e. 1 est ei R; N. e. f. ei Ld (idem in praefat. Instr. p. VIII praefert est); Huic ergo fas est Wilh. Meyer 436 qui MPl (cf. u. 348 sqq. gentes, Apud quos .. Qui; 467 sqq. ipsa maiestas .. profitetur, ipse quis esset); quae v 438 precepta M 430 satis una qui MP (cf. u. 435); satis una quia R; satis (iis) una qui Ld; eidem postea (praefat. Instr. p. VIII) magis placebat codicis lectio Sed magis infamant: In puteum misimus illum. Quapropter et Dominus indignatus inrigat illos: Propter uos nomen meum blasphematur in gentibus, inquit Si missus in puteum, sed resurgere quare clamatur ? Ab inferis, Domine, animam meam inposuisti: Ego dormiui, ait, et somnum cepi securus; Auxilio . Domini surrexi, nihil mali passus. Et iterum dicit: In infernum non derelinques Nec dabis sanctum tuum interitum quoque uidere. Hic personans ait: Fili prophetae, ascendo, Vt Dominum dicam passum per miseriam summum. Et [in] libro psalmorum de Domini morte clamatur, 442 Elai. 52, 5 443 Paal. 40, 9 444 Psal. 29, 4 44S eq. Paal. 3, 6 447 sq. Psal. 15, 10 441 inrigat Schmitz (Beitr. z. lat. Spr. p. 167 sq.), ad cuius senten- tentiam accedunt Ld (praef. Instr. p. IX) et R (Berl. philol. Wochenschr. ann. 1885 p. 400); iurgiat MP1v 442 in initio omissum in M rn. 1. s. I. scripsit; om. P1 (s. u. I.); add. B coU. les. 52, 5 βλασ- ϕημει̃ταs ἐν τοι̃ς ἔθνsσιι inquid M 443 Si missus in puteum scripsi; Si missum (Simissum M) in puteum MP1; Sic missum in puteum P1 Lb R; Dimissum in puteum Ld sed resurgere scripsi (de litteris u et d commutatis cf. u. 492, ubi M1 uiuentes, M* uidentes habet); seuresurgere M; se resurgere P1 (s. u. I.); posse bnrgere Lb; non re-. surgeae R; uere snrgere Ld 444 Ab inferis M (cf. Psal. 29, 3; Cypr. test. II, 24 p. 91, 15 H. Domine, eduxisti ab inferis animam meam); Inferis Pl (s. u. I.) v inposuisti M (= ἀνήγαες!) 446 Auxiliũ M nihil M; nil P1 (s. u. I) v 447 dio M 448 uideri M 440 personatns Hanssen propheti M ascendo, scripsi; ascendo: P1; ascendo. v; ascende R cnnctanter proponit in commtmt. alleg. Psal. 3, 8 (7); Apoc. 4, 1 4S0 Dominum] in M litteras mi primo omisaas m. 1. s. l. scripsit dicam Mv; dicat P1 per miseriam scripsi; p (P1 falso: pro) miseria M; pro miseris P1v; pro miseria Hanssen iSnmmum. P1; Summum, v 451 Et libro Hanssen Wiih. Meyer, Abh. p. 292 psalmûm LbR de Domini morte Psv; Domini de morte P1; de dfio morte M 45l sqq. clamatur, j Non .. referre. ( Aut scripsi; olamatur; I Non .. referre: | Aut P*; clamatur. j Non .. referre, I Aut v Non ut illi putant Dauid de ipso referre. Aut si putant illud, congruunt uniuersa; quae dixit? Non est flagellatus Dauid nec cruce leuatus. Quid? Vaticinantur Iudaei more Saturni? . In fabulas coeunt, cum iam declinetur in illos? Non quasi maleficum alapantur cruce leuatum. Insciis, indoctis, ignorantibus talia fingunt. Quis Deus est ille, quem nos cruce fiximus? aiunt Nolentes respicere scripturas, corde caecati. Ecce canit alius repetens iterumque propheta, Cuius uoce tamen titulatur talis edictus: Nunc exurgam, ait Dominus, nunc clarificabor, Nunc exaltabor, humilem quem ante uidistis; Nunc intellegitis, nunc erit confusio uestra: . Vana cogitatis, ideo uos ignis habebit. 454 Psal. 34,15; 72,14; 21, 17; 118, 120 (Cypr. p. 88, 7 H.) 456 Psal; 20, 12? 40, 7 sq.? 413 sqq. Esai. 33, 10 sq. (Cypr. p. 92, 23 H.) 452 ut MP1 (ut putant cum infinitiuo anacoluthum est Graecis usitatum; ex Ciceronis rep. I 37, 58 exemplum affert Kuehner, ausf Gr. § 243, 3 o); id Lbυ ipso MP1; so ipso Psυ 453 congruunt uniuersa Ld; cum graui uniuersa MP1; cum qua ui uniuersa P\'; migrant (= neglegunt, subuertunt) uniuersa P* (Duebner?); tum praue conuwsant Lb; tum grauant uniuersa B post dixit Ld primus interrogationis signum posuit 455 iudei M 456 illos MP1; illo (i. e. Dauid) Ld; illum P2 Lb R 455 sqq. Quid uaticinantur Iudaei, more Saturni? I In fabulas eoeunt, cum iam declinetur in illos, j Non P1; Quid .. Iudaei? More Saturni I In .. coeunt, cum .. illume Lb; Quod uaticinatur (Iudaei more Saturni I In fabulas coeunt) quum iam declinetur in illum, I Non R; nos Ludwigi interpunctionem retinuimus; ceterum quae sit hoc loco poetae sententia fatemur nos ignorare 457 maleficum P1υ; maleficium M croci. (cf. 454) post leuatum B primus interrogationis signum posuit 459 cruce MP1 (cf. u. 1048); cruci v (cf. u. 358) 460 scribturas M cecati M 411 repe tens M 462 talis edictus M(?)P3υ, tali se dictus P1 463 exurgam M 465 intellegitis M (ut Cypr. test. II, 26 p. 93, 1 H., codd. optimi A L); inteilegetis Ld; intelligetis P1 R confusio v (Gypr. ibid.: confundemini); confessio MP1, cf. Instr. n 8, 4 XV. 10 Haec Esaias ait. Tunc sic et ipsa maiestas, Cum esset in carne, profitetur ipse quis esset: Nemo meam animam poterit auferre conatus, Sed ego sponte a me pono eam meo decreto. Ipse potestatem habeo de illa ponendi Et sumendi iterum habeo potestatem in illam. Apertius autem de iusti morte clamatur, Vt pareat magis induratos esse Iudaeos: Ecce perit iustus, nec quidem intellegit ullus; Sed erit in pacem huius sepultura dilecti. Quid illi infamant in puteum esse demissum, Cum legimus illum sepulturae traditum esse? Ignominiosi, crudeles, caeci, superbi, Qui magis de facto deberent lugere, plaudent! Inspiratus enim Salomon de ipso prophetat Et magis insequitur plenius ostendere iustom: 4M sqq. Ioh. 10, 18 471 sq. Esai. 57, 1 sq. 481 sqq. Sap. 2, 12 sqq. 467 Hec M Esaias Μυ; Iulas P1 (s. u. I.) 4M poterit R (coil. Cypr. test. II, 24 p. 92, 1, ubi codd. WMB: auferet, ceteri amen exhibent; eodem euangelii loco cod. Rehdig.: tollet) Ld; potuit M P* 470 a me pono eam Oypr. I. c. p. 92, 2; eam pono ei M; eam pono, eam P*; eam pono ex P3υ; mea pono eam Wiih. Meyer 471 illam deponendi R 474 pareat M (cf. u. 279; 298 et indic. uerborum); pateat P1 (s.u. I.) υ magis P1υ, maius M (cf. u. 527); clarios Hanssen indeos M 471 qidem intelleg nllt M pacè Μυ, pace P1 477 demissum P3; dimissum MP1υ 479 snperai M 480 lngere M (de paenultima correpta cf. u. 949; Instr. H 32, 10); gemere P1 (8. u. I.) v plandent M (cf. u. 20; Lucif. Calar. 42, 14; 49, 6 H.); Plaudunt P\' (a. u. I.) v 482 insequit M ostendere iustum: R ( ut plenius quam antecedentibus locis — uelut u. 475 — ostendatur, iustum esse, qui periturus sit*); similiter Cyprianus test. II, 14 hos aliosque quos coUegit locos ita inscripsit: Quod ipse sit instus, quem Iadaei occisnri essent); ostendere iustum. P1; ostendere: Instum Ld *) Hoc ipsum autem ostendi nequiret, nisi in eo quoque qw sequitur loco (Circumneniamus etc.) illud instam retineretur. Circumueniamus iustum, si qui [nobis] grauis esse uidetur, Qui nostris operibus contrarius ualde resistit; Exprobrat in totum nihil nostra lege teneri, Adhuc et adfirmat filium Altissimi esse. Omnimodo reprobat et nugaces aestimat esse, Abstinet et sese a nobis et in altera uadit; Nos inmundos ait et innouat altera iusta, Et sibi laetatur Dominum patrem esse caelorum. Ergo, si sermones illius sunt ueri, probemus; Temptemus hunc Deum uidentes, quid fit in illum; Interrogemus eum omni cum tormento quietum, Condemnemus eum turpissima morte\' dicentes, 491 sqq. Sap. 2, 17 sqq. 483 Circamueniamus iustum P3 R; Circamneniamus iusto MP1; (Iustum |) Circumueniamus Ld Wilh. Meyer, Abh. p. 293 si qui (si qua Ps) nobis grauis esse uidetur M P1; si quidem nobis grauis uidetur B; si qui nobis grauis (in praefat. p. XXV esse addidit) uidetur Ld; nobis (omisso si qui) grauis esse uidetur Wilh. Meyer; ego nobis uncis seclusi; Leimbach coU. Sap. 2, 12 (Cypr. test. II, 14 p. 79, 11 Bqq. H.) totum locum sic scripsit: Circumueniamus iusto si qui inutilis nobis, I Dissimilis et iam nobis grauis est ad uidendum 485 nostrae legis Lb teneri P1 (s. u. l.) v (cf. Verg. Aen. 2, 160 teneor patriae nec legibus ullis; 12, 819 nulla .. lege tenetur); tenere M 486 et] se B; sed cf. u. 618 esse] sese Hanssen 487 nugaces aestimat Lb (coll. Sap. 2, 16); nutacesaęstimat M; muta caesa aest. Pl; muta, caeca aest. P*; ruta caesa aest. Duebner; nugaces nos aest. υ essę M 489 inmundos M innouat altera iusta MP1 (praegnanter dictum pro altera inducendo iusta res innouat; cf. Cypr. p. 79, 18 praefert nouissima iustorum); inouat ultima iusti B (satis ingeniose, cum Graeca uerba sint: μαϰαριξει έσχαταδιϰαίων;sed constat hac in parte carminis Cypriani potissimum uestigia poetam premere); nouissima altari iusti Ld 490 laetatur (letatur M) dominum M P1 Ld; gloriatur Deum R 402 Temptemus M hunc deum MPlLd; hunc Dominum Lb Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 290; hinc Dominum R uidentes M2 P1υ; uiuentes M1 quid fit in illum scripsi (ct. Cypr. p. 79, 20 temptemus quae euentura sunt illi); quid (quis R) sit in illum M P1 Lb R Ld; quid sit in illo P3 404 Condempnemus M morte dicentes M; morte, dicentes. P1; morte dicentem P3; morte. — Dicebant, R; morte. Mouebant, Lb Ld; sed cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 305 10* Haec cum fecissent, capita suspensa monebant: Saluum illum faciat pater, aut descendat abinde! Vt eos caecos Salomon ostendat aperte, Sic, quasi nunc referat, et fecisse talia culpat: Dum ista cogitant, ducti sunt in errore nefando; Excaecauit illos malitia sua saeuire. Ecce quia caeci ipsi sunt et alteros aiunt, Dixit illis Salomon: Nescierunt Dei secreta. Quaecumque dixerunt testes uniuersi priores, In Christo fuerunt facta. Aut in altero dicant? Quod ipsum si cupiunt facere frustrantes in ore, Ipsi se subsannent, uideant cam (im)pletum in illo. Quis fuit is iustus, de quo prophetae canebant, Cum nemo sit iustus in terris, nisi [e] caelo uenisset? Dauid enim princeps peccauit amando puellam, Peccauit et Salomon; et tamen paenituit illos. 405 sq. Matth. 27, 39 eq.; Psal. 21, 8 sq.; 108, 25 499 sq. Sap. 2, 21 502Sap. 2, 22 501 II Beg. (Sam.) 11; ni Beg. 11 415 Hec M monebant M P1; mouentes B; dicentes LbLd 496 illum faciat pater M(?) Lb (coniecturâ) Ld; f. i. p. P1; p. f. i. S descendat P1υ; discendat M 498 referat P1r; repperat M et del. M feciss etalia M 499 cogitant ista Hanssen cogitant, ducti sunt in errore MP1 Ld (in om. PI); cogitant, sunt ducti errore Lb; recogitant, sunt inducti errore R 500 excecauit M ssenire P1 P3 R (de infinit. cf. u. 396); seuirę M; seu irae uel seu irajx; seu irae Ld; idem in praefat. Instr. p. VIII praefert sacuire 101 ceci M 102 aiunt] agunt malit R 103 Quecumque M 504 facta- Aut in altero (use facta) dicant? scripsi; facta, aut in altero dicant! P; facta? aut in altero? Dicant. v 105 cupiant P* frustrantem S 501 subsannent, uideant cum (qui Lb) impletum in illo P3 Lb B (cf. Tertull. adu. Iud. 7 retro omnes prophetae de eo praedicauerunt... quod ipsum adimpletum uidemus); subsannent(,) uideant cum plebem in illo M P1; subsannent: uideant completum in illo Ld (cf u. 532) 508 caelo Hanssen; ę celo M; e caelo P1 υ 510 Peccauit et M; Peccauit P1 (s. u. I.) v et tamen M P1 (= ceterum; cf.quae in editione mea Minucii Felicis, append. p. 127, adnotaui); et tandem v penituit M Cum isti tam clari et insigni reges eorum Non fuerunt iusti, sed ipsi de iusto canebant, Nec quidem Esaias uates de se talia dixit, Qui fuit ab rege Manasse de serra secatus. Alter lapidatus, alter est mactatus ad aras, Alterum Herodes iussit decollari reclusum. Omnes isti uates alia sunt morte perempti, Quod Dominus ligno pependit, uoce Moysi : \'Non quasi homo Deus suspenditur\', intimat ante; \'Aut non ceu filius hominis minas patitur\', inquit. Sic Dominus ipse cum uenisset, ista secutus: Oportet me, inquit, reprobari uoce Moysi. At ego non tota, sed summa fastigia carpo, Quo possint facilius ignorantes discere uera. Hi autem iniqui, (qui) subdole uiuere quaerunt, Iam semel cruenti perseuerant fingere uana. Infatuant stultos magis euanescere dictis, Quod crucifixus 〈sit〉, cum sic oporteret eundem. 513 cf. 475 511 sq. Nomer. 23, 19 (Cypr. p. 88, 15 H.) 122 Ioh. 3, 14 511 isti .. eorum MP1; isti .. peccarunt (peccarint) LbJR; iustam .. bearunt Ld insigni Μυ, insignes P1 512 sed ipsi MP1, ipsi, sed v 512 sq. canebant. I Nec P1υ 513 esaias Μυ:Isaias P1 (s. u. I.) 514 ab scripsi; ad M; a P1 (s. u. l.) v 517 isti scripsi (quoniam u. 508 docetur, neminem iustum esse in terris, nisi qui c caelo uenerit); insti MP1υ; missi uel prisci B in commentario 518 uoce Moysi scripsi; uoce moyse M, uoce Moysis P1 (s. u. J.); uoce Moyses Ld, hac uoce Moyses B 521 secutus M; sequutus Plv 522 me P1υ; ne M inquid M moysi Mj Moysis P1υ 523 At Lbv; Ast P1; Ad M, ut P1 affirmat; KnoeU illud At, quod est in exemplari typis impressa, quo in collatione utebatur, non mutauit 524 possint] n in M m. 1. s. l. scripsit 525 qui Ld ; quia P3 R; om. MPl 526 finiere M 527 Infatuan M stultos magis Psv; stnltos maius (cf. u. 474) M (P* falso: magus); stultis magis P1; stultos magum Lb; stultus malis Wilh. Meyer dictis] post c in M littera i erasa 528 Quod M; Quum P1 (s. u. I.) v sit scripsii erat Wilh. Meyer, Abh. p. 305; om. M P1 υ cum M; enim Pl (s. u. l.) v 526 sqq. uana; I Infatuaut.. dictis. I Quum (Cum) .. oporteret(,) - eundem I Sic .. ruinam — (,) I Non P1 v. Sic enim disposuit propter primitiui ruinam; Non solum pro illo, et pro nobis uenit e caelo. Constituit populum nonum suo nomine firmum, Iuxta prophetias conpleuit omnia Christus. Ecce noua facio, Esaias clamat in ipso, Et nemo priora reputet nec antiqua sequatur. Haec noua sunt hodie sub nostra lege profecta, Quod gentes in Christo credi(di)mus dicto Moysi. Ille duos populos praedixerat esse futuros, Et quidem minorem populum praecellere dixit. Sed isti nequitiae pleni iam desperato furore: Lex nobis est data, dicunt, uos unde uenistis? Si nobis obsistunt, putant et resistere Summo, 533 sq. Esai. 43, 18 sq. (Apoe. 21, 5; II Cor. 5, 17) 536 Gen. 49, 10? 537 sq. Gen. 25, 23 529 ppt M 130 illo et M (cf. u. 41); illo sed P1; illis sed c; ceterum Ld praefat. Instr. p. VIII restituit genuinam lectionem uenire R celo M 531 populum .. firmum P1υ; populus .. firmns M (non firmum ut P1 8. u. l. Bcribit) nomine] litteras ne in M m. \'1. 8. I. scripsit 532 luna P* (8. u. l.) v; Iuztaque B; Iusta M; ct. Instr. II 26, 5 prophetias MP1 υ; idem KnoeUio M habere uidebatur, P2: \'propbeticas ib.\' (= in cod.) conpleuit M 533 noua facio omnia P1 (s. u. l.); omnia, quod deesae apud Cyprianum, test. 1,12 p. 47, 10 H. (excepto uno cod. B) iam Roensch monuerat, Ld delcuit; idem ne in M quidem Knoell repperisse uidetur 535 hec M profecta P1υ; propheta M 536 credidimus scripsi (cf. u. 300); credimus MP1υ dicto MP1 (cf. u. 518; 522); ex dicto v Moysi M; Moysis P1 (s. u. I.) v 537 predixerat M 538 precellere M 539 nequitie M 140 Lex scripsi; (h)ex M (prima littera h in rasura); Haec P1υ data ΜΡυ; data lex P3 Lb υ; Haec lex nobis date est Hansaen nobis M2 P1 υ; nonis M1 541 putant et resistere summo M ( post summo inuenitur signum Q, quo indicatur uersum finiri; cf. u. 423) P1; reputent se resistere Summo B; putant et resistere posse Lb; patet et resistere istos Ld; sed cf. Ienaer Literaturzeit. ann. 1877 p. 797. Iidem (Lb et Ld) a Summo nouum uersum ordiuntur Qui uoluit nobis bonus esse * * ?,, Nec illud respiciunt ceruicosi, setis (e)rectis,. Quod semper innocuos cruciarunt lege uitata. Sic Deo fecerunt, quod erant consueti, crudeles, Et filios sese audent adhuc dicere Summi. Iam qualiter (iterum) resurrexit, supra notaui, Non de uoce mea, sed diota prophetica dixi. Praedixerat autem discipulis cuncta de sese, Qualiter a populo pateretur Petro negante; Et quia de tumulis resurgeret tertio die, Dixerat et ipsud, et conpleuit omnia dicta. At ubi surrexit, uenit ad apostolos ipse Et stetit illis in medio: Pax uobis, inquit. Inter quos discipulos non adfuit unus orantes; Cui cum referrent, discredere coepit et addit: Si prius non digitum misero, ubi claui fuerunt Aut ubi percussus de lancea, non ego credo. 542 Matth. 20,15 543 ef. 229; 261 553 lob. 20,19 sqq. 542 Qui uoluit nobis bonus (omnibus) esse! Nec illud R; (Summo,) qui uoluit nobis bonus esse. Nec illud Ld Lb; Wilh. Meyer (AM. p. 305) post esse posuit lacunae signa et nec illud, quo uulgo u. 542 (538) finitur, ad insequentem uersurn transfert, neque hiat in M, ut Knoell testatur, inter illud et respiciunt litterarum series 543 Nec illud respiciunt ceruicosi setis erectis scripsi; Nec illud respiciunt ceruicosisetis rectis M; Respiciunt (ipsi) (Lb; om. reliqui) ceruicosi, caeci et erecti. (erecti; R) P1 Lb R; Respiciunt (serui) ceruicosi setis erectis Ld 544 Quod Wilh. Meyer; Quid M; Qui P1υ innocuos P1υ; innouos M lege uitata M Lb (cf. Instr. 135,1 ut Dei praecepta uitaret); lege uetati P1υ; P2 in u. 543 sq. obscurius haec adnotat: Tu, si lubet, aliter haec codicis legito: Ceruicosis et is rectis quid semper in nouo. cruciarunt lege uitata 547 qualiter (iterum) Ld coll. u. 569 rursus remeauit; 829 redit iterum, aliis similibus; iterum om. M; qualiter Dominus LbR; qualiter ille Ps resurrexerit Lb 549 Predixerat M 551 sq. die, Dixerat et scripsi; die. Dixerat, et P1υ 552 ipsud & M (cf. Instr. II 25, 9; P3: \'Haud immerito taeduit insuisi (!) codicis: ipsu det\'); ipse dein P1 R; ipse Deus Ld conpleuit M 153 Ad M surrei M 554 inquid M 555 quos M; om. P1 (s. u. I.) v 556 cepit M 558 ego Mx om.; add. M1 Tunc die Dominica rursus remeauit ad illos Et stetit illis in medio: Pax uobis, inquit. Et statim adgreditur Thomam incredulum illam: Accede propius et contange corpus ut ante. Non ego sum umbra, mortuorum qualis habetur: Vestigium umbra non facit; considera uulnus. Extendit palmas; at ille tangere coepit Et manum in latere, fuerat quo lancea fixa, . Misit et exinde prostrauit se precando: Tu Deus et Dominus uere meus! Contra quem ille: Haec quia uidisti, cresdidisti, sed illi felices Posteri, qui credunt audito nomine tantum. Quadraginta dies cum illis ex ordine fecit, Edocuit illis multa, quae saeclo uenirent. Post cuius ascensum miracula multa fecerunt, De uerbo curabant infirmos in nomine Christi. Qui si talis erat, qualem isti perfidi dicunt, Fortia non fierent testium de uerbo per illum. Ascendit in caelos, sicut et scriptura canebat: Excipite regem, principes, caelorum in altis! 570 Ioh. 20, 29; 81 578 Psal. 23, 7 sqq. 560 inquid M 562 proprias M 515 Eitendit palmas ad M; Extendit palmae. Ast P\'; (uulnus,) | Eztende palmas! At B; Kxtendit palmas et Ld; sed cf. Ienaer Literaturseit. ann. 1877 p. 797 566 quo seripsi; quod M P1υ fixa M (cf. Instr. I 23, 5; S. 107 p. 761 extr.); fixum P1υ 567 se MP1 (cf. u. 66); sese P2υ 118 Tn df & dSf uere meou contra qaem ille M; om. P1υ; cf. quae adnotaui in u. 416 569 credidisti P1υ, credidis M 172 Edoovit M; Et docuit Pl (a. u. I.) v eaeclo P3 c; sęculo MP1 573 fecerunt M; faerant P1 (s. u. I.) υ 574 nom M quale llll (f erasum) M 577 celoe M sic M scribtura M 178 principes, caelorum in P* (cf. Cypr. test. II, 29 p. 97, 11; 13 H.); principes caelorum, in P3 υ Quid amplius opus est recitare cuncta de lege? Sufficiunt ista rudibus, bono corde tuenda. Quod si nec ipsi uolunt scire Deum ista legendo, Ipsi sibi reputent, quo uenerint, illo quo nolunt. Vergilius legitur, Cicero aut Terentius item; Nil nisi cor faciunt, ceterum de uita siletur. Quid iuuat in uano saecularia prosequi terris, Et scire de uitiis regum, de bellis eorum? Insanumque forum cognoscere iure peritum, Quod iura uacillant, praemio ni forte regantur? Sit licet defensor, sit licet diuinus orator, Nil morte proficiet, si uiuus in Christo negauit. Immo prius quaerat, ubi sit sua uita redacta! Sic fuerit sapiens, si ceterum uituperatur. Illi legunt iura et discunt proloquia mira, Sed superant miseros, pro quibus loquuntur, agendo. 582 quo M; quod P1 (s. u. I) v uenerint, illo quo nolunt scripsi; nenerint illo (illo, Ld) quo nolunt P1 Ld; uenient illo quo nolunt R; idem postea uenerint praeferebat 583 Vergilius Mv; Virgilius P1 (8. u. .) Terrentius M item P1υ (cf. u. 324); idem M 684 cor (= mentem, ingenium ?) Mj eos P1 (8. u. l.) B; os P3 (haud illepide mihi suggestum est - a Duebnero ? — esse legendum: Nil nisi os facinnt, id est fingunt tantum eloquium, sed de uita recte instituenda stlentf); hoc Lb; hos Ld 585 iubat M in uano P1R (ct. u. 693, 781 etc.); inbano M; insanoB Ld secularia M terrae R 586 Et scire de uitiis Wilh. Meyer (idem ego iam scripseram; cf. Horat. epist. 1 2, 6 sqq; 13 sqq.); sed scire diuitiis M; Et scire de diuitiis P1 (s. u. l.); Scire de diuitiis Lbv; Mart. Hertz in indice lectionum Vratislau. ann. 1880 p, 6 ailegat Horat. epist. I 12, 6; serm. II 2, 101 587 peritum, P1; periti P1; peritum? v 188 Quod MP1 Ld (causa affertwr, cur insanum dicatur forum); Quo (= In quo) Wilh. Meyer\\ Quot R iura uacillant, scripsi; iure uacillant, P1; iure uacellant M; iura uacillant! R; iura uacillant? Ld ni P3 ; ne MP1 υ rogantur P1; eidem in commentario (Pl) codicis lectio probatur 581 Sit licet defensor, sit licet Ld; Sic licet defensor sit licet M; Sic, licet defensor sit, licet P1 R uersus 590—593 in M litteris uncialibus scripti 82 Sic Wilh. Meyer (cf. u. 614); SI MPlv VITVPERATVR M; uituperatns P1 (s. u. I.) v 594 locuntar M Infelix est ille, qui uenerit illis in ore; Illi ferunt laudes et ille uictoria(m) damnis. Stat miser in medio mutus, cui plus dolet intus; Illi tonant Ore et ille silentio nummis. Obstrepit interea uox adornata diurnum, Et saepe fit causa melior mala pluscula dando. Hinc pretium quaerit sapiens, hinc uincere gaudet, Etsi praue gerat, dum sit modo uictor, aegrotat. Nil sua de causa tractat, cum lucra conatur; Spem subit alterius et sua(m) posterga remittit. Multi de successu rapiuntur saeculi silua; Dum gaudent in breuia, remanent a gratia Christi; Dum cupiunt multa oculo, dum augere quaerunt, Nec Deus est illis aliquid nisi saeculi uita. Pro uentre satagitur, agon est pro ipso diurnum, Et uerum agonem spernunt pro aeterna salute. 596 Illi M2 P1υ; Ille M1 ille MR (coniecturâ) Wilh. Meyer, Abh. p. 294 (cf. u. 598)\'; illi P1 (s. u. 1.) LbLd uictoriam Lbυ; uictoria MP1 Wilh. Meyer ("durch den Sieg") damnis MP1υ; damna Wilh. Meyer 597 cui MP1; qui υ; cf. Ienaer Literaturzeit. 1877 p. 797 598 et ille et ille (sic!) M 100 sepe M ploscula P3 (Duebner) Lb υ; plnacol? M (ultima littera margine interiore glutinatoris opera euanuit); plus alii P1 (ex plus cali, quod in codice tn- ueniri falso a/lirmat) 101 pretium quaerit (quaesit) sapiens F (Duebner) Lbv (uidetur hic sapiens per ironiam usurpari de adulterina huius saeculi sapientia, cui u. 614 uera sapientia opponitvr); pretium quęsapiens M; pretiumque sapiens Pl; pretium quaerit cupiens Wilh. Meyer 602 egrotat M 102 sq. uulgatam uerborum distinctionem uictor; aegrotat, J Nil mutaui; aegrotare ut ϰάμνειν c. inf. (Hom. 8 448 sq.) uidetur significare \'sichs sauer werden lassen 604 suam LbB; sua MPl Ld posterga MLdj post terga P1 R remittet M (PJ falso: remittiet) 605 seculi M; saeculi P Ld; in saeculi B 106 breuia P1 Ld; brebia M; breui Ebert (p. 418) B (idem postea breuia praeferebat) 107 augero] tangere Wilh. Meyer 609 Pro uentre satagitur scripsi (Paul. ad Philipp. 3, 19; Instr. 1 23, 1; 7; 12 etc.); Prouenire satagitur MP1 (P2: \'ac si gallice diceres paruenir\'); Prouenire satagit Lb; Prouenire satagunt Hanssen ; Prouenire satagit nir v 810 spernunl Hanssln; spernit MP1υ Quisque quasi uigilat sacculo, laudatur acutus; Nam qui Deum sequitur, copria iudicatur ab ipsis. 0 nimium felix, saecularia si quis euitet! Sit stultus aliis, sapiens dum sit Deo summo. Ipsa spes tota, Deo credere, qui ligno pependit; Foeda licet res est, sed utilis uitae futurae. Nam populus ille primitiuus illo deceptus, Quod filium dixit, cum sit Deus pristinus ipse. Hic praeibat eos in columna nubis et ignis, Quando de Aegypto liberauit illos ad unum. Hic crudele nefas inperat de unico nato, Vt probaret Abraham, cui dixit: Parce! (d)e caelo Angelus. Et Deus est, hominem totidemque se fecit, Et quidquid uoluerit, faciet: ut muta loquantur. 119 Exod. 13, 21 622 Gen. 22, 11 611 quasi MP1; casso JK; si Ld sacculo M (cf. Instr. 19, 5) ; saeculo P1υ C12 qui Deum P1υ quid cum M 113 eecularia M 614 summo] o glutinatoris opera ablatum 615 Ipsa spes MdL (com.); Ipsa spes est P\' (s. u. l.); P3: Ipse apes est uel Spes est (sine ipse), quod receperunt Lb R deo MPl Ld; Domino Lb B 616 Foeda] o in M initio omiswm m. 1. add. uite future M 617 totus uersus a Pitra omissus erat; cf. S. 107 p. 795 illo scripsi; ille M 618 filium dix cum M (P2 falso: dixit eum, cuius loco P3 suspicatur: \'dixit quum\'); filium se dixit P1R; filius dicitur Ld sit Deus] erat Deus Ebert (p. 392) Lb; Deus sit 12 119 preibat M eos MPl Iudaeos R; Deus Ld 120 egypto M 621 inperat M 622 de caelo scripsi (cr. Cypr. p. 67, 8 H.); ę celo M; e caelo (coelo) P1υ 623 totidSque se fecit Mj totidem qui refecit P1 (s. u. l.) v; totidem qui se fecit Lb 622 sq. uulgatam uerborutn distinctionem \'e caelo Angelus. Et\' mutauit Wilh. Meyer, Abh, p. 306; sed cf. Cypr. I. c.: Et uocauit eum angelus Domini de caelo et dixit illi etc. 623 post fecit in M additum signum: :, quo pertinet signum: bp : imo margine scriptum, quo praemisso uersus 624 et 625 primo omissi altera manu supplentur 624 quidquid P1υ; quitquit M uoluerit P1 (8. u. l.) v; ualuerit M muta M (ut Knoellio uidebatur) P1υ; at P\' dicit: \'diserte habet codex: multa\'; ibidem proponuntur lectiones: muti, muli_. Balaam sedenti asinam suam conloqui fecit . Et canem, ut Simoni diceret: Clamaris a Petro! Paulo praedicanti dicerent ut multi de illo, Leonem populo fecit loqui uoce dioina. Deinde, quod ipsa non patitur nostra natura, Infantem fecit quinto mense proloqui uulgo. Hic erat uenturus conmixtus sanguine nostro, Vt uideretur homo, sed Deus in carne latebat. Non senior ueniet nec angelus, dixit Esaias, Sed Dominus ipse ueniet se ostendere nobis. Hunc mare pertimuit, hunc uenti, hunc tartarus ipse; Agnouit Dominum omnis creatura latentem. Solus nequam populus centriam erexit ad illum: \'Absit, ut sic Dominus uenerit in tali figura Hic, sicut in terra, super fluctus maris inibat Et uentis inperat, placidum ut redderet aequor. 625 Numer. 22, 27 sq. 133 sq. Esai. 63, 9 (Cypr. 72, 1 H.) 625 huius uersus extremo margine positi priora uocabula a biblto- pego ita desecta sunt, ut de lectionibus Balaam et asinã nulla moueatur dubitatio; inter Balaam et asinã, Pitrae si fides habenda est, caedenti scriptum erat; at Knoell qua est diligentia ex uestigiis relictis coMgit sedenti potius scriptum fuisse, quod uerum esse apparet ex Sedul. carm. paech. I 161: afiktar asella sessorem per uerba suum. Praeterea Knoelli collatione confirmatur, quod tam Ludwig suspicatus erat, ante Balaam Pitram falso posuisse Et, cuius ioco Boenseh scrip- serat: Sic conloqui M 121 clamaria a Petro M; idem iam Roensch coniecturâ inuenerat, Zeitschr. f. d. hist. Theol. ann. 1873, II p. 303 squisi quod ibi sub finem uitiose clamatis pro ckmaris typis expressum est (ibidem haec temptantur: elamatur a Petro; clamat tibi uel ibi Petrus); clamauit a Petro P1 (e. u. J.); damnaint te Petrus Jacobi R (in textu); clamatas a Petro Hilgenf.; clamaoi de Petro Ld 827 predicanti M multi MP1R; muti Pitra (in praefat. p. XXII) Hilgenf. Ld 128 populi M, quod m. 1. correxit, ut sit populo 631 commixtus R (coll. Verg. Aen- 6, 762); conmizto Jff; commixto P1Ld 637 neqaa M centrim MP1υ (as spiculum aeorpionis; aUudere uidetur poeta ad Apoc. 9, 10; cf. Ludwigi et Roenschi commentartos); \'forsan legendum graece ϰέντρον\' P3; malim centrium uel centria a Graeco ϰεντρίον propagatum 640 inperat M Hic legem tartaream derupit uerbo praesenti Et leuat de tumulis Lazarum die quarta fetentem. Nam qui ferebatur, cum fuisset obuius illi: Surge, inquit, iuuenis! Et [re]surrexit ille de ferclo. Archisynagogi filiam deprecatus a patre Iam exanimatam plangentibus suscitat illam. Mutum loqui fecit et surdum audire praesertim. Et caecum ex utero natum, ut uideret in auras. Post XXXVIII annis paralyticum surgere iussit, Quem admirarentur grabatum in collo ferentem. Cuius uestimento tacto profluuio sanata est. Quinque panes fregit hominum in milia quinque Et quattuor milia iterum de septem refecit. Plenius ut sese Dominus demonstraret adesse, 642 Ioh. 11, 39 644 Luc. 7,14 sq. 645 sq. Marc. 5, 22 sqq. 647 Marc. 7, 32 sqq.; 37 648 Ioh. 9, 1 649 aq. Ioh. 5, 5 sqq. 652 Marc. 5, 25 sqq. 653 Matth. 14, 15 sqq.; 15, 32 sqq.; Mare. 8,. 1 sqq. 641 legem tartaream P1υ; lege tartareS H; uectem tartareom R swpicatur in commentario coli. Psal. 106 (107), 16; Ies. 45, 2; Thren. 2, 9; Amos 1, 5 disrapit R, quod recte refutat Ld 642 Et leuat de MP1υ; Eleuat e P3 fetentem M; foetentem P1 (8. u. l.) v 644 inquid M et resurrezit MP1; Et surrezit Ld; Resurrexit R; (inuenis;) surrexit P3 Lb; fort. resedit ille de ferclo scripsi; ille de ferculo Mi ille de feretro P1 (s. u. I.) R; ille feretro Ld 645 Archisynagogi υ; archisinagoge M; Archisynagogae P1 646 ezanimatam. P1 (s. u. I.) υ, examinata M 647 presertim M uulgatam interpunctionem ante praesertim deleui; praesertim cum uerbis audiendi et loquendi coniungendum uidetur esse atque idem ualere, quod alias disertim; cf.Jnstr. I 41, 17 648 cecum M 649 triginta octo P1υ; XXXVIII M; ut syllabarum abundantia coerceatur, trinta pro. triginta legendum esse exemplis allatis probat Hanssen, de arte metr.. Commod. p. 40 150 admirarentQr M grauatum M post ferentem unum uersum excidisse et Wilh. Meyer docuit (Abh. p. 304) et ipse suspicatus sum 652 tacto M; tacta P1 (s. u. I.) υ 653 Quinquel V. M freg M quinque] V. M 654 septem] VII. M 655—660 uersuum ordo nescio an turbatus sit Commutauit aquas, fierent ut optima uina. In nuptias fuerat inuitatus matre cum ipsa; Quod fuit rogatus, subueniret uino defecto, Tunc iussit implere hydrias uelocius aqua, Quod prius gustauit et sic ministrari praecepit. Nec sic potuerunt Dominum cognoscere factis, Sed insanierunt, quasi nequam perdere morti. Quod ipsum concedit, quoniam sic pati decreuit; Si tamen crediderint, ueniam tunc demum habebunt. Hic est primogenitus per prophetas ante praedictus, Vt uocitaretur in terris Altissimi proles. Felices, hominum spem suam in isto qui ponunt, Nam insipientes tamquam maledictum euitant. Aeternitas illi praeparatur, Christo qui credit, Vt socius Dei sit homo post funera uiuens. Lex et prophetae docent, qui sunt Dei digni caelorum Et quibus absconsa reuelantur aurea saecla. Per tot uates numero de filio Dei clamatur, Et cluserunt oculos fili Dei primi uocati; Qui scelere facto non sunt recordati legendo, Sed perseueranter: Nos sumus electi! dicentes. 656 Ioh. 2, 1 sqq. 656 commutaũ M 858. Quod MLd; Quando P1; Quum PSB -Quod — uino in M litteris uncialibus scripta SS9 Tunc M; Tam P1 (8. u. I.) v ydrias (sic!) in M m. 1. in rasura scripsit 660 cum neque Quod habeat quo referatur, neque gustauit conueniat cumnarratione euangelica (cf. quae Boensch in commentario p. 279 in hunc locum adnotat), hic excidisse quaedam uidentur precepit M 882 insanierunt M; insani erant P1 (8. u. I.); insanierant P3υ perdere MP1 Ld; pendere P3R morti MPlB (cf. u. 321; fort. prodere morti; cf. Verg. Aen. 12, 41 sq.); morte Ld 883 qm̃ M decreQ M 671 prophete M docent M; dicent P1 (8. u. I.) v malim Deo; cf. u. 88; Instr. 11 19,15 celorum M 872 scfa M 874 fili M (cf. u. 732; 735); filii P1 (8. u. I.) v 676 perseueranter Wilh. Meyer, ut ipse iam scripseram; perseuerantes MP ; perseuerant LbB; perseuerant: En Ld dicentes] de participio praes. pro uerbo finito usurpato cf. u. 46 et locum simillimum Instt. 134,17: Non requiris eam, sed sic quasi besteus errans Adhuc infatuant profanos balneis ire, Quos faciunt mundos ipsi Deo summo placere. Aqua lauat sordes, non intima cordis iniqua, Nec sacra sacrilega potuerunt lauare curata. Non ita praecepit Dominus, sacra ferre malignis; Et locu(tu)s iterum, ab idolis mundos haberi: Nemo sibi faciat simulacrum daemonis, inquit; Nam dixit et illis: Idolis seruire nolite. Si Deus praecepit ab idolis ualde caueri, Quid illi decipiunt gentes puros esse lauacris? Immo cum recipiunt tales, docere deberent Seruire non aliis, nisi tantum Summo placere. Dum facinus quaerunt obumbrare Christi de morte, 879 Matth. 15, 18 sq. 681 Exod. 22, 20 682 sq. Exod. 20, 3 sq. 684 neuter. 6, 13 sqq. 677 ire M (ut Knoellio uidebatur) P1υ; ira incodP* 678 Qos M faciunt (= fingunt, simulant; cf. u. 686 decipiunt gentes puros esse lauacris) M (P5 falad: facient); faciant P1υ 179 Aqa M labat M iniqa M 180 sagra M potert M curata] peccata R 680 sq. uulgatam uerborum distinctionem curata, Nec ita mutauiy 881 Ñ (= Non) Jf; Nec P1 (8. u. I.) v pcep M 882 Et locu(tu)s iterum Wilh. Meyer (cf. u. 325 Sed iterum dixit Dominus*); Et loc iter, M; Et locas iterum P1; (malignis.) Est locus Ieremiae Zd; Et lei sanctorum PS (Duebner ?); Sed lex ipsorum R munds M 683 demonis inqid M 684 Nã (= dixit) M (nam = autem, ui copulatiua magis quam aduersatiua ut u. 649; 898), Nam P1 (s. u. I.) JR; Nunquam Ld illis idolis MPlLd; illis idolis umquam P3; illis idolis numquam R 185 Si Mv; Sic P1 686 qd M puros esse lauacris P* (DuebneT); puro sese lauacris M; puros (paro P3) sese lanari P1 687 recipiunt M; recipient P1 (s. u. l.) Ld; receperint R 689 quęr̃t M. *) De et iterum nihil esse mutandum ]apparet etiam Cypriani locis quibusdam comparatis, quos Commodianus uidetur secutus esse: de lapsis c. 7 (p. 242, 3 H.): Et iterum Deus loquitur dicens: sacrificans diis eradicabitur nisi Domino soli et test. III, 59 (p. 161, 7): ubi Dei praeceptoi non facies tibi idolum nec cuiusquam similitudinem haec praemittuntur : Et rursum (Et iterum cod. M). Aperiunt ualuas passim, ut intretur ad illos. Hinc ergo depereunt, qui se putant puros ab aqua Posse Dei fieri, conscientes ante latroni. Nunc colit in uano quodlibet, nunc sancta requirit,. Nescit ubi primum occurrat inscius ille, Ac idolis seruit, iterum tricesima quaerit; Nunc azyma sequitur, qui castum sederat ante. Hoc Deo non placuit participes daemonum esse, Qui legem instituit, fieret quo transitus inde. Sunt tibi propositae duae uiae: elige, quam uis, Nec enim te findes, ut possis ire per ambas; Sed tamen ex ipsis opportunam quaerere debes; Ne cadas in fauces latronum, cautior esto. Vnum quaere Deum, qui quaerit hostia nulla,. Vt possis abolitus resurgere saeclo nouato. Quid malos attendis et iudicas sanctos iniquos, 690 balbas passim H; passim ualuas P\' 691 qi M 692 ẽscit entes M latrone M1; latroni M2 693 colit in fano B; sed cf. Instr. 112, 10: Religio cnius in uacno falsa curatu r 695 serait, iterum P3υ; seruit iterum; P1 tricerima (sabbata ?) quaerit MP1 Wilh. Meyer, Abh. p. 294; tricesimam quaerit Ld ; tricesimas quaerit R 696 azjmase quitur M castum (castO M) sederat MP1; castus sed erat uel castum caederat P2; caseos ederat Ebert (p. 393); Castori caederat R; castus aderat uel castus ederat Ld; porcum caederat Huemer; ego ceniecturarum numerum nolo augere; satis habeo locum Arnobianum attulisse, quem ad rem expediendam aliqua ex parte ualere censeo: adu. nat. 5, 16: quid temperatus ab alimonio panis, cui rei dedistis nomen castus? nonne illius temporis imitatio est, quo se numen (Mater Magna) ab Cereris fruge uiolentia maeroris abstinuit? Vt azyma et castus ita sequi et sedere contrarie inter se referuntur 699 propositae duae niae P1υ; ppositas (P* falso: propositus) duas uias M (ef. S: 107 p. 755) qǎm M 701 querere M 702 Nec M 103 quaere Deum, qui quaerit hostiam nullam v; qęre ñm qui qerit ostia nulla M (cf. Lucif. p. 288,12, H.); quaere Deum. Qni quaeris hostiam ullam P1 Lb; Si quaeris ostia nulla P* 703 sq. P1 sic uerba distin- guit: Deum. Qui .. ullam, Vt .. nouato? 704 abolitus resurgere Lb v; abolitus surgere MP1; coelitus assurgere P3 seclo M 705 Quid malos M (ut Knoellio uidebatur) P1 υ; \'Quod malo. ib.\' (= in codice) P* Qui tibi nullum uerbum de lege demonstrant? De uirtute Dei refertur, quam fecit in illos; Nam de sua facta scelerata dicere nolunt, Semper homicidae semper manibusque cruentis, Quos Dominus numquam potuit domare monendo. Suffecerat illis per ignauiam tanta fecisse Et dicere: Scriptum sic erat, modo credere fas est. Sed Dominus ipse obscurauit sensus eorum, Indurauit eos sicut Pharaonem in ipsis; Nec preces eorum dixit exaudire se uelle Et de terra sua proiecit illos iratus. Cum filios illos utique iam dixerat ante, Necesse uoluerat bono corde uiuere natos; Quando pater gaudet, cum sit bonus filius illi; Quod si malus fuerit, execretur odio natum. Contrarium nullus patitur sibi filium esse,\' Excluditur omnis caritas crudele de nato, Nec facit heredem illum ex asse suorum,.-. Quae si prius poterit consumere, gaudet in illum. . 714 Exod. 7, 3; 13 al. 715 Mich. 3, 4; Prouerb. 1, 28 717 n Beg. (Sam.) 7, 14 (II Cor. 6, 18) 706 demonstrat M 707 refert M 708 de sua MR (cf. Instr. Z 27,19); de se sua P1; de suo P3Ld nolt M 701 homicide M semper (sgp) manibusque MP1 Hanssen (similis inuersio uerborum u. 729; Instr. I 35, 4; II 26, 3); manibusque semper υ cruentis P1υ; Tuentis M 711 Sufficerat M; sed prius f erasum tantA M 712 scribtum M credere M1 om.; M* s. l. add. 713 obscuraif M 714 InduraS M siõ M 715 £ (= dixit) M; om. P1 (a u. I.); ait P3 (\'uenit(?) addenda uocula: eorum [ait] exaudirè) υ 716 proieο̃ M iratas] in M primas duas litteras ir m. 2. in rasura scripsit, pro quibus m. 1. scripserat fc 719 bon M 720 mal M execretur M 722 Excludit omnis M; Excluditur omnis R (coniecturâ) Hanssen; Excludit omnis P1 (s. u. 1.) Ld; can legendum omne?\' P; Excludit omnia Lb caritaa MB; charitas P1 Lb; se caritas Ld 723 fac M 724 Quae P3 R; Qu6 M1; Quf M\'; Quem P1 Ld illum MLbLd; illam P1 (s. u. I); illis R XV. 11 Impium et saeuum sobolem, rei suae tyrannum, Nec obuium patitur genitor commotus ab illo. Quid isti praesumunt, cum sint adoptati, dicentes: Ex omni populo nos sumus carissimi Summo? Parricida patris semper et superbus in illo. Carus esse potest ant heres iure uocari? Si patres carnales tales detestantur alumnos, Quanto magis Dominus, superant cui fili legendi! Mansuetis, humilibus, obsequio plenis alumnis 721 seuumM Impiam et saeaam P* subolem M; sobolem P1υ rei suae tyrannum P1 (= dorninium rei familiaris usurpantem ?); reisao tyrannum M ab initio, sed o in suo m. 1. correxit, ut sit sae; reisue tyrannam P2Ld, (\' Wenn er aein Verмögen wird friiher aufbrauchen kdnnen, 80 ist es ihm dem Sohne gegmaber, der selbst hart und gegen Schuldner ein Tyrann ist, eine Genugthuung\' Ld praef. p. XXXI); rei suae tyrannus Lb Boesser (Jahrb. f. class. Philol. 115 p. 92: \'so lange er noch Herr seines Vermögens ist\') 721 obuiam P1 patit M ab illa P1 721 sqq. ab aliis aliter inter punguntur: Contrarium .. esse: I Excludit .. nato, I Nec .. suorum.| Quem (suorum, Qaae Ps) .. consumere, gaadet in illam I Impiam .. sobolem, rei suae tyrannum, I Nec .. genitor, commotus ab illa? P1; Contrarium .. esse I (Excluditur .. nato) I Nec .. Illorum, I Quae .. conlumere, gaudet in illis. I Impium .. sobolem, rei suae tyrannum I Nec .. genitor, commotus ab illo? R; Contrariam .. esse. I Excludit .. nato I Nec .. suorum. I Quem .. consumere, gandet in illum I Impium .. sobolem reisue tyrannum; I Nec .. genitor commotus ab illo. Ld; ego Wilh. Meyerum potissimum (Abh. p. 306) secutus sum 727 adoptati scripsi (cl. u. 735); adortati M; adhortati P1 (s. u. I.) Ld, qyi adnotat: \'adhortati formae notio passiua inest, cf. exhortauit Petron. 76 etcu. Neue II, p. 290 sq.; It. (Roensch) p..297\'); indurati B 129 Parricida] d in M m. 2. add. et M (cf. u. 709); est P* (s. «. I.) v superuus M in illo: Caras P1υ 732 et 735 fili MB (coniecturâ) Hanssen (qui §. 33 p. 66 docte de eius modi formis disputat; cf. u. 674; 907); filii P1 (a. u. I.) Ld 732 legendi MP1 (cf. u. 676; Auson. Tetrast. (Caesar.) XIII, 3 sq. Imitatur adoptio prolem, Quam legisse iuuet, quam genuisse uelit; XIV, 3 sq. Hic quoque prole carens sociat sibi sorte legendi, Quem fateare bonum); legandi Lbυ 733 obseqo M Diuidunturque bona, non impiis neque tyrannis. Adoptati fuerant manifeste fili Iudaei, Sed in testamento consecuti sunt impii nomen. Ipsi sibi reputent: Scelere commisso cruenti Qui poterant utique participes esse bonorum? Quid nobis strident, quid nos aemulantur heredes ? Fecissentque bonum, et erant in parte legati. Nec hodie tacent et Christo credere nolunt, Qui fuerat illis salutaris lege praedictus; De quo iam audistis qualiter prophetae. canebant: Venturum in terras Dominum, quem gentes adora[bu]ut. Hunc certe nos ipsum admonent cognoscere Summum, : Qui renouat hominem, peccata pristina donat. Nam et comminatur deorum cultoribus ipse : Sacrificans idolis periet in morte secunda. 744 Psal. 21, 28; Sophon. 2, 11; 3, 9 al. \' 741 sq. Esai. 43 18 sq.? 748 Apoc. 21, 8 \' 734 Diuiduntiirque bona MP1 (de que particula tam longp ab initio sententiae posita cf. u. 884; Ouid. Trist. IV, 1; 74; Forbig. in Verg. Georg. d, 22); diaiduntur bona R; dIuiduntur, quae bona, Ld (cf. Ienaer Literaturzeit. ann. 1877 p. 797)\' 731 sunt] ft M • 739 yd nob M; Qui nobis P1 (8. u. I.) v od nos M; qui nos P1 .(s. u. I.) v aemulant M 787 sqq. cruenti, I Qui .. bonorum, I Qui .. strident, qui .. heredes? v 740 Fecissent si Ld; sed cf. Kuehner, ausf. Gr. §. 47, 7; Schoem. in Cic. flat. deor. I, 32 (89); de que .. et particulis cf. similem locum Instr. II 8, 6 sq. medicumque require, Et tamen in poenis poteris tua damna lenire 74i Nec M (ut Knoellio uidebatur) V; Nunc P1 (s. u. I.); sed Ps : \'Neque suspicio deest esse legendum: nec hodie hod M 742 pdictt M 743 prophetae M2 P1v; propheta Mx 744 dñm MP1 ; Deum v adorant scripsi (cf. u. 836; ibi quoque adorant = adorabunt); adorabunt MP1v ; orabunt Wilh. Meyer, Abh. p. 291 745 certe M (certe cum cognoscere uidetur coniungendum ; cf. u. 381 sq. Certe iam apparet etc.); ante P1 (s. u. I.) v 146 peccata .. donat MP\'; peccataque .. donat B; peccata .. donans Ld 747 comminator M 748 idolis periet P1 (8. u. I.) v ; periet idolis M 11* Quisque deos ergo sequitur fabricatos in auro, Argento uel lapide, ligno uel aeramine fusos, Cum ipsis infelix mittetur in igne refectus, Nec ibi permoritur, sed dat cruciatus iniquus. Sunt homines pecorum similes in ista natura, Qui nolunt accipere frenum Dei summi uagantes; Cum ipsi non durant seruorum talia ferre, In quorum saepe descendunt sanguine diri. Dicentes adiciunt: \'Nihil est post funera nostra; Dum uiuimus, hoc est\', et incumbunt more suillo; ̒Νulla sit luxuria, quae nos pertranseat aeuo; Dum tempus est uitae, perfruamur omnia saecli.\' Indisciplinati clementiam Dei refutant Strenia(m) sectantes, quasi sola uita sit ipsa. 749 aqq. Apoc. 9, 20; 14, 9 aqq. 717 sq. Sap. 2, 2 sqq. 741 d̃ſ .. fabricatus M 710 ęramine M 751 refect M (= saeculo renouato, post resurrectionem ; cf. Instr. I 26, 35 sq.); CPraefectns ib. (= in cod.) P\'; reiectus P1; proiectus P2v 712 iniquus ▼ R Hanseen; iniqos MP1; ignitos Ld 753 pecor MP1 R Hanssen (cf. Instr. 1 34, 5 pecus .. ferinam; Boesser, Jahrb. f. class. Philol. 115 p. 792); equorum Ld 714 nolt M 754 sqq. uagantes. Cum .. diri, Dicentes v, quam uerborum distinctionem cum Wilh. Meyero (Abh. p. 306) mutaui 755 ducant Hilgenf. 756 sepę M discendnnt (descendunt Lb) sanguine MP1 Lbv, descendunt sanguinem P\'; Deum incendunt sanguine P* 757 (= post) M 758 uiuim+ M; malim: bibimus; cf. Instr, II 36, 4: \'Dum mortuus, non bibo\' dicis et quos iUic aliunde attuli locos et incumbt M; incumbant P1 (8. u. I.) v 710 perfruam̃ M secli M 757 sqq. uulgatam interpunctionem: nostra. I Dum uiuimuB, — hoc eet, incumbunt .. suillo — I Nulla mutaui; cf. Wilh. Meyer, Abh. p. 306 761 mutant B Wilh. Meyer p. 291; refugant MP1 Ld; refusant Lb 712 Streniam scripsi (= corporis salutem atque felicitatem ?); Strenia MP1; Strenuam R ; Strenam Lb; Strenui Ld; Terrena (uel Terrenia) Huemer WiIh. Meyer, Abh. p. 291 ipsa MPl; ista B; (sit,) istam Ld Sic redeunt a Deo, qui promittit uiuere semper: Contra bonum pugnant, cum sit repugnandum iniquo. Errauimus omnes manifesto, saeculo suasi, Sed gratia Domini prouocamur credere legi. Propterea uenit et fecit trophaea latenter Et fuit homo Deus, ut nos in futuro haberet. Sed plurimi pereunt, qui putant utrisque placere, Idolis atque Deo, placeat cum nemo duobus. Ynus est in caelo Deus caeli, terrae marisque, Quem Moyses docuit ligno pependisse pro nobis. Ynde quidam errant jgnaui talia passum, Non satis intenti mysterio Dei secreto. Inuidia Diaboli mors introiuit in orbem, Quam Deus occulte destruxit uirgine natus. Qua natiuitate excordantur caeci Iudaei, Stulto<S> infatuant scelere commisso cruenti. Nemo potest ullum excusamen dicere postquam, Cum modo sit nobis facultas data credendi. Non uenit in uano Dominus in terris e caelo, 713 cf. 788 715 Esai. 53, 6 771 Psal. 145, 6; Act. 4, 24 772 Deuter. 28, 66. cf. u. 518 774 Sap. 2, 22 775 Sap. 2,24\' 783 Sic redeunt a Deo Ld; Sicredunt adeo M; Si credunt Deo P1; Sic credunt Domino Lb; Discredunt Domino B; Sic recedunt a Deo Wilh. Meyer promittit uiuere P1 v (cf. u. 788); promιτ . τ̃τ . (sic!) uiuere M 764 pagnant M sit P1 v; sint M 165 scio M omnes manifesto, saeculo v; omnes, manifesto saeculo P1 766 pronocam ̃ M 767 ueñ .. fec̃ M trophea M; t m. 2. add. 771 celo .. celi terre M 772 pependisse scripsi (c/. u. 518 ; 615; Instr. I 40, 10 pependit ipse pro nobis); gpendiare M; ante p duae litterae (pe?) erasae; pendere P1 v p noti M 773 quidam P1 (8. u. I.) v; quidem M ignaui M; ignari P1 (s. u. I.) v. 774 secreto P1 (s. u. I.) v, secretum M 775 Zaboli B introiũ M orbem P\' (s. u. I) v; urbS M 776 destrui M 777 iudei M 778 Stultos P1 (s. u. I.) v; Stulto M 779 p}quam M 780 Cũmodo M; Commoda LbB; Commodo P1 (s. u. I.) Ld 781 Dominus P1 (8. u. 1.) v; df M (cf. u. 744) ę celo M Sed uenit, ut faceret populum suo nomine dictum. Quem si quis confessus non erit in ista natura,. Perdit et quod uixit, et in poena sero declamat; Aut certe, dum sperat exspectans credere canus, Excluditur diu(t)ius ab aeterna uita defunctus. Ergo iam ad illum citius recordari debemus. Qui nobis post obitum pollicetur reddere uitam. Insuper hoc addit, inmortales esse futuros Et frui, quod oculus non uiderat ante, uidendo. Sex milibus annis prouenient ista repletis, Quo tempore nos ipsos spero iam in litore portus. Tunc homo resurget solis in agone reductus Et gaudet in Deo reminiscens, quid fuit ante; Qui, sicut audiuit fragilis in pristina carne, Cum sit incorruptus, recognoscit ante promissa. Quam gloriam mirans homini prouenisse sic inquit: 783 Matth. 10, 32; Luc. 12, 8 788 loh. 10, 28; 11, 35 710 I Cor. 2, 9 793 Matth. 24, 29 aqq.? 7M I Cor. 15, 52 782 ueñ M Raceret M nom̃ M 784 Perdit et quod uiiit et ia poena sero declamat Lb (cf. u. 82; perdit et = etperdit; declamat = pZangit; cf. Instr. II 32, 13 extinctos clamatis); pdit et qd uii & n penas ero declamat M; Perdit et quod u. e. i. poenas Herodis se idamnat P1; Perdit et quo u. e. i. poena sero reclamat B; Perit et, quod uizit, in poena sero se damnat Ld (\'er geht unter und zu spat, wenn er schon die Strafe leidet, verwirft er aein — friiheres — Leben\'); idem iri gehenna pro in poena suspicatur scribendum esse 785 eipectans P3 v ; spectans MP1 credere MP1 ; crescere P3 v oanus scripsi (cf. Instr. I 29, 3: Viuere post ista dicis non spero defunctus); canos MPlv 781 diutius P1 (8. u. l.) Ld; diuius M; diu B; dirus? (cr. Instr. I 36, 4) eterna M 787 recursare Wilh. Meyer 7S9 inmortales M 790 oculos M 791 puenient M (cf. u. 39t; 197); peruenient P1 (s. u. I.) v 791 sqq. in distinguendis uerbis Ludwigiutn secuti sumus; repletis; I Quo tempore (nos portus) | Tunc PB 792 Quod M noa om. Hanssen portus Plv (cf. «. 6i; Verg, Aen. 7, 598 omnisque in limine portus sc. sum); portans M 793 agone reductus P1 v ; augonere ductus M (P* falso: in augonere eductus) 794 Domino Hanssen 795 siõ audiQ M, 797 gloria M inquidM Qualiter audiui prius, sic singula cerno., Haec pariter omnes clamant ab inferno leuati: Quemadmodum ante audiuimus, ecce uidemus! Cedet dolor omnis a corpore, cedet et ulcus, Nec erit anxietas ulla nisi gaudia semper. Quisque tribus credit et sentit unum adesse,. Hic erit perpetuus in aeterna saecla renatus. Sed quidam hoc aiunt: Quando haec uentura putamus ? Accipite paucis, quibus actis illa sequantur. Multa quidem signa fient tantae termini pesti, Sed erit initium septima persecutio nostra. Ecce iam ianua(m) pulsat et cingitur ense, 801 Apoc. 21, 4; Esai. 25, 8 799 et 805 Hec M om̃ſ M 800 QuSadmodo M uidemus P2 v ; uidimus MPl 801 ulcus P1 R Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 294 (cf. Instr. II 1, 25 sq. neque dolores .. sentiuat aut ulcera nata); uulgus M; uulnuB Ld 803 credidit B sentit M; sensit P1 (6. u. I.) v 805 hoc M; haec P1 (s. u. I.) v quidam: Haec, aiunt, quando v 806 sequantur M; sequentur P1 (s. u. I.) v 807 fient M (ut Knoellio uidebatur) P1v ; \'fieri ib.\' (= in codice) P2 tantae termini pesti P1 (8. u. I.) Ebert (p. 395) P; tante termini peste M; teterrimae pestis Bunsen (Hippolyt. II extr.); tantae termini pestis Ld 808 Sed (S unciale!) MP1 R (signa antecedentia et ipsum persecutionis initium inter 6e opponuntur); Et Ld 801 Ecce iam ianuam pulsat Ebert (cf. Lb p. 19 sq.) Ld ; Ecce ianua pulsat M; Ecce ianua pulaatur P1 Lb; En ianuam pulsat P*R ; Ecceianuam pulsat Bunsen Lipsius (Lit. Centralbl. ann. 1869 p. 82) et cingitur ense scripsi (cf. Verg. Aen. 7, 640 fidoque accingitur ense; Psal. 44, 4 apud Tertull. adu. Iud. c. 14 et Oypr. p. 98; 1 H. in codd. WLM accingere ensem) ; et cogitur esse MPl; et cogitatnr adesse P2 Lipsius ; et iam cognoscitur esse Bunsen ; et cogitur ipsa (ianua) Lb; ecce cogitatur adesse B; idem poetea (Zeitschr. f. d. hist. Theol. ann. 1873 p. 302) praefert: En ianuam pulsat et (ecce) recognoscitur eese; et cognoscitur esse HUgenf.; et cogitur ense Ld *) *) \'Explicat poeta haec : persecutio, uel Gothi irrumpentes pulsant ianuam, ipsi autem aliis gentibus a tergo instantibus premuntur et uexantur, ut amnem — Danubium — traiciant\' Ld praef. p. XXXIV. — At persecutio septima non Gothorum est, sed Decii, qui Gothorum inruptione opprimitur. Iidem infra dicuntur Christianos pascere et ut fratres requirere!.. 10 Qui cito traiciet Gothis inrumpentibus amne. Rei Apollyon erit cum ipsis, nomine dirus, Qui persecutionem dissipet sanctorum in armis. Pergit ad Romam cum multa milia gentis Decretoque Dei captiuat ei parte subactos. Multi senatorum tunc enim captiui deflebunt Et Deum caelorum blasphemant a barbaro uicti. Hi tamen gentiles pascunt Christianos ubique, Quos magis ut fratres requirunt gaudio pleni. Nam luxuriosos et idola uana colentes Persecuntur enim et senatum sub iugo mittunt. Haec mala percipiunt, qui sunt persecuti dilectos : Mensibus in quinque trucidantur isto sub hoste. Exurgit interea sub ipso tempore Cyrus, Qui terreat hostes et liberet inde senatum. 811 Apoc. 9, 11 810 Qui Bunsen Lipsius Hilgenf. (Qui refertur ad eum, qui deinde Apollyon appellatur); Que M; Quae P1 (8. u. l.) v traiciet MP2 (quae ibi coniectura uidetur esse, ea codieis est lectio !) v; traieci. Et P (j. u. I.); (Qnae cito) traicitur Lb gotis M ãne M (cf. Liu. XXII 31, 7 freto in Italiam traiecit); amnem i* (B. u. I.) v 811 Apolion MPlv 813 cum] tum (= tum, forma Merowingica scriptum? cf. Wattenb. Palaeogr * p. 51) de locutione cum multa milia cf. u. 895; Instr. I 27, 19 gentis P1; gentes MP3v a uersu 812 extremo dextro margine folii recti haec inueniuntur manu prima (?) scripta, sed a bibliopego ex parte resecta :

816 celorum M uicti M2 P1v ; dicti Ml 817 Hii M 818 frs M 819 Nam (= autem) MP1 R; Quam Ld, qui totum hunc locum sic distinguit: pleni, I Quam .. colentes. I Persequuntur lnxoriosos M uana M (ut Knoellio uidebatur) P1v ; \'uaria cod.\' P* 820 persecuntur M enim] illi Lb 821 Haec P* (8. u. I.) v; Hac M 822 isto scripsi; ista M; isti P1v 823 Ezurgit M Ex infero redit, qui fuerat regno praeceptus Et diu seruatus cum pristino corpore notus. Dicimus hunc autem Neronem esse uetustum, Qui Petrum et Paulum prius puniuit in urbe. Ipse redit iterum sub ipso saeculi fine Ex locis apocryphis, qui fuit reseruatus in ista. Hunc ipse 〈se〉natus inuisum esse mirantur; Qui cum apparuerit, quasi deum esse putabunt. Sed priusquam ille ueniat, prophetabit Helias Tempore partito, medio hebdomadis axe. Conpleto spatio succedit ille nefandus, Quem et Iudaei simul tunc cum Romanis adorant. Quamquam erit alius, quem expectant ab oriente,, In nostra caede tamen saeuient cum rege Nerone. Ergo cum Helias in Iudaea terra prophetat, Et 〈signo〉 signat populum in nomine Christi; . De quibus quam multi quoniam illi credere nolunt, Supplicat iratus Altissimum, ne pluat inde: 833 Malach. 4, 5 . 834 Apocal. 11, 3; 11 842 sq. Apoc. 11,6, 825 preceptus (= praematura morte abreptus ?) M; praereptus P1 R; praefectus Ld 827 Dicimus MP1; Discimus P3 (aut diIimus) Lb v 828 urbem M 829 scii M finem M 830 apocryfis M ipse senatus Lb Ld (cf. u. 851 sq.; hunc .. inuisum esse idem uidetur ualere quod: Cquamquam non conspiciebatur, tamen uiuere\'); ipsis notis P1; ipsis natis P3 (cunctanter); ipsi senatui R adesse Lb 832 apparuerit M quisi M 833 pphetaS M 834 ebdomadis axem M 835 Conpleto M 838 iudei M simul tunc M; tunc simul P1 (s. u. I.) v 837 qtiem exspectant P1 (s. u. I.) v; quS (e m. S. in rasura scripsit) expectent M; malim: quam expectant uel expectent 838 sqq. adorant, I Quamquam .. oriente; | In nostra v 838 caede P1 v ; crede M; clade Ebert p. 396 seuient M cum rege Norone Ebert; cum nece Nerone MFL; cum nece Neronis P3 (sensu actiuo); nece cum Nerone P2 840 (signo) signat populum scripsi (cf. Cypr. p. 366, 24 H. qui .. signo Christi signati fuerint); signat (signo) populum R ; signat (proprium) populum Ld (idem in praefat \'forte dilectum\'); signat populum MP1 ; signat populum (uenturum) P3 841 De quibus] haec uerba P\' antecedenti uersui adiungit, quod ipse in excursu (P3) improbat qm̃ M 842 ne pluat inde. Wilh. Meyer, Abh. p. 306 (= exinde; cf. u. 892); ne pluat; inde Plv Clausum erit caelum ex eo nec rore madescet, (Et) flumina quoque iratus in sanguine uertit. Fit sterilis terra nec sudat fontibus aquae, Vt famis inuadat; erit tunc et lues in orbe. Ista quia faciat, cruciati nempe Iudaei Multa aduersus eum conflant in crimina falsa, Incenduntque prius senatum consurgere in ira Et dicunt Heliam inimicum egere Romanis. Tunc inde confertim motus senatus ab illis Exorant Neronem precibus et donis iniquis: Tolle inimicos populi de rebus humanis, Per quos et di nostri conculcantur neque coluntur. At ille suppletus furia precibusque senatus Vehiculo publico rapit ab oriente prophetas. Qui satis ut faciat illis uel certe Iudaeis, Immolat hos primum et sic ad ecclesias exit. Sub quorum martyrio decima pars conruit urbis Et pereunt ibi homines septem milia plena. Illos autem Dominus quarto die tollit in auras, Quos illi uetuerant sepultura condi iacentes; 859 sq. Apoc. 11, 13 861 Apoc. 11, 11 862 Apoc. 11, 8 sq. .843 Clusam B rora madescet M; m primo omissum m. 1. add. Et flumina quoque Ld; Flamina quoque MP1; Flumina quoque ille P3R 845 sterilis terra P\' (s. u. I.) v; steriilis terra Bterelis M sudat M (cr. Enn. Beet. lutr. XII, L. Muell. terra sudat sanguine; Verge Aen. 2, 682 Budarit sanguine Jitus); sudant P1 (s. u. l.) v 846 famis MP1 v 847 faciat M; faciet P* (8. u. I.) v 849 in om. Hanssen 850 Heliam Mv ; Helyam P1 (8. u. l.) 851 confertim MP1; confestim Lbv 852 precibus Neronem P3 Lb 854 di S Hanssen; dii MP1 Ld 855 At ille scripsi ; Ad illo M; Est ille P\' («. u. I.) B; Et ille P3 Ld; Ad illa (= πϱὸς ταυ̃τα) Wtih. Meyer oppletas B pcibusque M 857 iadeis M 858 ecclesiam Eberi p. 396 859 quarum B cruit M 860 (in)ibi Hanssen VII. M 862 aetaerant M; uetuerunt P\' («. u. I.) v sepultura Ld; sepulture M; sepulturae P1 B, Suscitanturque solo inmortales facti de morte, Quos inimici sui suspiciunt ire per auras. Territi nec sic sunt, sed magis intra crudescunt Ad populum Christi execrantes odio toto. Indurauit enim Altissimus corda nefanda, Sicut Pharaoni prius indurauerat aures. Hic ergo rex durus et iniquus, Nero fugatus, Pelli iubet populum Christianum ipsa de urbe, Participes autem duo sibi Caesares addit, Cum quibus hunc populum persequatur diro furore. Mittunt et edicta per iudices omnes ubique, Vt genus hoc hominum faciant sine nomine Christi. Praecipiunt quoque simulacris tura ponenda Et, ne quis lateat, omnes coronati procedant. In ista historia si fidelis ire negauit,. Feliciter erit: sin uero, de turba fit unus. 863 sq. Apoc. 11, 12 868 cf. 714 869 ct Sibyll. 4, 135 863 Suscitantarque scripsi; Ss (= Sus)citatqe M; Suscitatque P1 (s. u. Z.) v inmortales M facti MP1 ; factos Lbv 864 inimici uix P1 865 ft M 866 execrantes M totos R 867 Indurau M corda nefanda scripsi; corde Qefanda M; corde nefandos Pl (s. u. l.) v 868 Sic faraoni prh M 869 rex in M initio omissum m. 1. (?) 8. I. add. 870 poput christiafi M .871 aut M Caesares addit P1 v ; cesaris audit M 872 popuJ persequat M 873 oms M 874 nom M 875 Precipiunt .. simnlachris M tura M; thura P1v 876 om̃s M 877 In ista hystoria (historia Pl) MP1 (cf. Woelfflin. Arch. III p. 233); In ista histori(c)a Banssen §. 21, p. 44, qui suspicatur Commodianum dixisse historicus pro histrionicus uel hiatricus, colI. Instr. II16, 22; In looa histnca Lb; In ista scoria Ps (Duebner?); In ista histricosa B (idem postea scribendum putabat: In ista histronica coll. stronicis = histrionicis in Gl. Maii VI p. 546 et Gl. Paris. ed. Hildebr. p. 276, adn. 283); In histrionica (sc. corona) Ld, qui in praefat. Instructionum p. LXIl Boenschi coniecturam in ista histronica praefert 878 Felicit M un+ M Nulla dies pacis tunc erit nec oblatio Christo, Sed crnor ubique manat, quem describere uincor; Vincunt enim lacrimae, deficit manus, corda tremescunt, Quamquam sit martyribus aptam tot funera ferre; Per mare, per terras, per insulas atque latebras Scrutanturque diu, exsecratos uictima(m) ducunt. Haec Nero tunc faciet, triennii tempore toto Et anno dimidio statuta tempora conplet Pro cuius facinore ueniet uindicta letalis, Vt urbs et populus ille cum ipso tradatur, Tollatur imperium, quod fuit inique repletum, Quod per tributa mala diu macerabat omnes. Exurget iterum in istius clade Neronis 879 Dan. 9, 27 (de pascha comput. Cypr. append. p. 261, 17 sq. 262, 7 H.) 885 Apoc. 11, 11 (Cypr. append. p. 262, 5 H) 879 tunc erit in M initio omissa m. 1. 8. I. scripsit ; in uocabulo tunc litteras un m. 2. add. 881 defic M treniescant M; tremiscant P1 (8. u. I.) v 881 sq. tremiscnnt, Quamquam Ebert p. 397; tremiscunt. — Quamquam P1; tremiscunt: Quamquam v 883 per insoias f ante atque M* 8. I. add.; atque p sin go las latebras Mi; uocabula p singolae, si Knoelli notam recte intellego, erasa sunt 884 Sorutatque M; de que postposito cf. u. 900; 977 et quae adnotauimus in u. 734 exsecratos nictimam scripsi (= Christianos, qui immolationem*l exsecrantur, ad mortem ducunt); \'exsecratos nictima M Wilh. Meyer, Abh. p. 294; execratas uictimas Pl (s. u. I.) v 885 Hec M tunc M; tum P1 (8. u. I.) Ld; cum Ebert (p. 397) Lb; dum R post faciet cum JEberto comma posui v. omissum 881 statutaque Wilh. Meyer, Abh. p. 298 conplet M . 881 sq. dimidio — statuta .. complet — Pro Ld 887 lethalis P1 R 888 Vrbs P1 (s. u. I.) v; urbis M poptf M 889 iniquo jR 890 Qd M macerabat MP1 (cf. quae adnotauimus in u. 66); macerauerat P3 v 811 Exurget M in ifti (= istius) M (P\' falso: \'in histis cod.\'); hostis in P1 ; istis in JR; ista in Ld cla≣de M (u post a erasum) *) Victimam interdum immolationem significare docet Roensch It. et Vulg. p. 327 (cf. Petschenigi indic. ad Vict. Vito p. 173), qua cum re conuenit, quod apud Cypr. p. 133, 11 et 560, 18 H. in codd. LH oues uictimae scriptum est pro oues occisionis. Rex ad oriente(m) cum quattuor gentibus inde, Inuitatque sibi quam multas gentes ad urbem, Qui ferant auxilium, licet sit fortissimus ipse, Inplebitque mare nauibus cum milia multa, Et si quis occurrerit illi, mactabitur ense; Captiuatque prius Tyrum et Sidona subactas, Nam inde finitimae gentes terrore fatiscunt. Hinc lues, hinc bella, hinc fames, hinc nuntia dura Miscenturque simul, quo fiat turbatio mentis. Interea fremitum dat tuba de caelo repente, (895) Cuius omni loco sonitus praecordia turbat. Videbitur et tunc ignea quadriga per astra Et facula currens, nuntiet ut gentibus ignem. Siccatur fluuius Euphrates denique totus, Vt uia paretur regi cum gentibus illis. Persae, Medi, simul Chaldaei, Babyloni uenibunt, Inmites et agiles, qui nesciant ulli dolere. 812 cf. 907 895 cf. Hippolyt. de Christo et Antichr. c. 15 817 Eadr. IV 1, 11 905 Apoc. 16, 12. 892 ad oriente M; ad Orientem P1 (s. v. I); ab oriente Huemer; ab orientem v 894 qi M; Qui P1 (cf. u. 349 sq.; 686); Quae RLd iuterque sine nota) ferant] n in M m. 2. add. fortissim M 895 Implebitque Ebert (p. 398) v; Inpleuqe M; Impleuitque P1- naues Lb 896 qf M occurret Hanssen lnse M 897 Tyrum et Sidona Ebert (p. 398) v; cyrum et sydona M; Cyrum et Sidona P1 subactas MLb (coniecturâ) R; subactos P1 (8. u. I.) Ld 898 finitimas M; cf. u. 699 902 praecordia] in M ab initio ut uidetur pcordia, quod m. 1. correxit ut sit pcordia 903 ignea Lbv; igne M; igneus P1; ignis P3 904 nuntiet ut Wilh. Meyer; nuntiet M; nuntiet P1 (s. u. I.); quae nuntiet Ebert (p. 398) R; nuntiabit Lb Ld 905 enfrates M 906 paret M 907 Persae v; pfi MP1 906 sq. regi cum .. illis. I Persae Ebert v; regi. Cum .. illis I Persi P1 caldei M babyloni M Hanssen (cf. u. 732; 735); Babylonii P1v uenibt M 908 Inmites M ulli dolere scripsi (ulli aut dat. est; cf. indo Hartelii ad Lucif. Caral. p. 360; aut genet.; cf. Instr. II20, 2 doleo uestri; Neue II p. 253 sq.); ulli dolore M; uelli dolore Wilh, Meyer, Abh. p. 294; ulli dolorem R; ullum dolorem Ld Hic ergo exoriens cum coeperit inde uenire, Turbaturque Nero et senatus proxime uisum. Et ibunt illi tres Caesares resistere contra: Quos ille mactatos uolucribus donat in escam. Exercitus quorum necesse est uictorem adorent, Cum quo redeuntes in urbe mente mutata Spoliant templa et, quidquid est intus in urbe, Diripiunt mactantque uiros ingenti cruore; Nonissime nudam adigunt incendio facto, Vt neque uestigium eius appareat ultra. Cuius in exitio tabescunt corda potentium Nec se adinueniunt, in quo sint tempore, bruti. Haec quidem gaudebat, sed tota terra gemebat; Vix tamen aduenit illi retributio digna. 911 Dan. 7, 24 112 Apoc. 19, 17 sq. 921 sqq. Apoc. 18, 7 sqq. 909 coeperit P1v; ceperint M 010 pxime uisũ MP1 (= ἐϰϰλήττεαι ἐγγύτατα δϱώμενον?; proxime niso B; proximo oisa Ld 911 & ibt illi (= et ibunt tlli) M; Exibit ille P1 (s. u. l.); Exibunt illi Ebert (p. 398) v trea] III. M cesares M ctra M 913 post tdorent comma pro puncto posui 914 Cum qao Wilh. Meyer, Abh. p. 298; Cumqe M; Quamque (Cumque) P1v urbem P* Wilh. Meyer, Abh. p. 298 915 Spolian M qdqd M 916 mactant queuiros M; de eaesura cf. Hanssen §. 3 p.18 917 Nonissime nudam adigunt Duebner Ld; Nouissima enudã adigunt M; Noaissima inundant, adigunt P\'; Nouissima nudae abigunt R incendio facto R (cf. u. 984 proelio facto; Liu. XXVI 27, 5; 7); incendio facta M; incendio fracta Px incendio factam P3 (Duebmr ?) Ld appareat M 919 potentiam M (cf. Verg. Aen. 7, 237 et quae Forbiger huc adnotat); potentum P1 (s. u. I.) v 120 se adinueniunt] sed intereunt Lb in quo sint tempore Ldj in quos in tempore M; iniquos in tempore P1; iniquo in tempore P3 R; iniquorum tempore Lb 020 brnti MP1R (‛und sie kSnnen sich nicht darein finden in die nnheilTolle Zeit des Thieres\'; mihi bruti nominat. pZural. uidetur me); ruti Ld ; eidem postea codicis lectio probabatur; cf. Instr. praef. p. VIII 121 Hęc .. gaudebgat M (ante at littera erasa) ; Hi .. gaudebant Lb 922 aduenit scripsi; adueniet Wilh. Meyer, Abh. p. 292; adinueoit M; adinnenitar P1 (B. u. I.) R; inuenitur Ld Luget in aeternum, quae se iactabat aeterna, Cuius et tyranni iam tunc iudicantur a Summo. Stat tempus in finem fumante Roma maturum, Et merces adueniet meritis partita locorum. Inde tamen pergit uictor in terra Iudaea, Quem ipsi Iudaei specta〈ra〉ut uincere Romam. Multa signa facit, ut illi credere possint, Ad seducendos eos quoniam est missus iniquus; Quem tamen e caelo increpat uox reddita Summi. De Persida homo inmortalem esse se decit. Nobis Nero factus Antichristus, ille Iudaeis; Isti duo semper prophetae sunt in ultima fine. Vrbis perditio Nero est, hic terrae totius; De quo pauca tamen suggero, quae legi secreta. Displicet interea iam sero Iudaeis et ipsi?, Susurrantque simul, quoniam sint fraude decepti. Exclamant pariter ad caelum uoce deflentes, Vt Deus illis subueniat uerus ab alto. 129 sq. Apoc. 13, 13 sq. 931 Apoc. 14, 9 sqq.? 923 eternum M ęterna MP1R (cf. Verg. Aen. 2, 388; 9, 696); aeternam Ld 924 tunc] c in M m. 2. in ras. scripsit 921 Roma maturum RLd; romã////matur, M (ante mat littera a erasa); Roma maturus P1 (s. u. I.) 926 Sed Ld adueniet P1R WiZh. Meyer, Abh. p. 292 (cf. Lactant. Inst. V 23, 4 Veniet, ueniet rabiosis et uoracibus lupis merces sua); aduenient MLd; idem dicit (praef. p. XXXVII): ‛merces pluralis n. forma est\' eamque rem exemplis probare conatur 928 Quum P3 iudei M spectarant Ld; spectant M P; spectabant LbB roma M 930 qm̃ M 931 ę celo M uox reddita scripsi (cfVerg. Aen. 3, 40 uox reddita fertur ad auris; 7, 95 ex alto uox reddita lucoest); uoi credita MPlv 932 inmortalem M dic M ordo uersuum 931 et 932 fortasse inuertendus est 933 factus Antichristus, ille Ebert (p. 399) v; factus, Antichristus ille P1 iudeis M 934 prophete M ultima M (cf. Instr. II 4, 3); ultimo P1 (s. u. I.) v 935 terra M 931 que M legiſcrera Ml; legiferera M2 937 ferao M1; ſero//// M2 iudeis M 938 qm̃ M sint M; sunt P1 (I. u. I.) v 939 Exclamant M; Et clamant P1 (s. u. I.) v celum M 940 df M; Deus P1 Ld; Deus tandem P\'; Dominus Lb R Tunc Deus omnipotens, terminet ut cuncta, quae dixi, Producet populum celatum tempore multe. Sunt autem Iudaei, trans Persida flumine clausi, Quos usque in finem uoluit Deus ibi morari. Captiuitas illos ibidem redegit ut essent; Ex duodena tribu noue(m) semis ibi morantur. Mendacium ibi non est, [sed] neque odium ullum; Idcirco nec moritur filius suus ante parentes; Nec mortuos plangunt nec lugunt more de nostro, Expeotant quoniam resurrectionem[que] futuram. Non animam ullam uescuntur additis escis, Sed olera tantum, quod sit sine sanguine fuso. Iustitia pleni inlibato corpore uiuunt, In illis nec genesis exercet impia uires. Non febres accedunt in illis, non frigora saeua, 941 sqq. Esdr. IV 13, 40 sqq. 941 Tunc M; Tum P\' (s. u. I.) v omnipotens] opf M terminet ut M; ut terminet Pl (s. u. I.) v que M dixit R, quod cunc- tanter reieci 943 aut iudei M 94S illos] litterae e in M dimidia pars euanuit ibidem om. M1; ibidê in marg. add. M\' redigit M 946 nonem semis Ebert (p. 400) Lb R; nouef emif M; none semis Ld (ef. praef. eius p. XXXXIII: \'noue Roemchio suasore restitui cf. Rom Inscr. Christ. V. R. I, 108 et 530’); nouissimi P1 945 sq. redegit ut essent, I Ex dnodena tribu nouem semis ibi morantur. Ebert v; redegit, ut essent I Ex duodena tribu nonissimi: ibi morantnr P1 947 sed uncis inclusi; et Huemer neque Ld; nec P1R; neme M; nemesis (neue) P\'; nemini P3 (Duebner ?) Lb Huemer 948 suus MP1 (cf. u. 864); suos Ebert (p. 400) v 949 lugent P1 150 Exspectant quoniam B Hanssen; Eipectanf qm̃ M; Exspectant uitam P1; Exspectantque uitam Lb Ld resurrectionem futuram B Hanssen; resurrectionemque futuri MLd Wilh. Meyer; resurrectionem quae futura prius temptaui, Ienaer Literaturzeit. 1877 p. 797 951 animam nllam B (coH. Deuter. 12, 23 non debes animam comedere; uide etiam Gen. 9, 4; Leuit. 17, 10; 11); animi ullQ M; animal ullum P1 Ld additis (additifg M) eseis MPl (= ubi cibi apponuntur?); additam escis v 952 sit MPl; sint v; fort. fit 953 mliuato M 954 exercit M 955 Non M; Nec P1 (s.u. I.) v 953 sqq. uuigatam uerborum distinctionem uiuunt: I In illis .. uires I Nec mutaui Obtemperant quoniam uniuersa candide legis; Quae nos et ipsi sequemur pure uiuentes; Mors tantum aderat et labor, nam cetera surda. Hic ergo populus, qui nunc est extra repostus, Siccato fluuio repetet in terra Iudaea; Cum ipsis et Deus ueniet implere promissa, Qui per totum iter exultant Deo praesente. Omnia uirescunt ante illos, omnia gaudent, Excipere sanctos ipsa creatura laetatur: Omni loco fontes exurgunt esse parati, Qua graditur populus Summi cum terrore caelesti. Vmbraculum [illis] faciunt nubes, ne uexentur a sole, Et ne fatigentur, substernunt se montes et ipsi; Praemittetur enim ante illos angelus Alti, Qui ducatum eis pacificum praestet eundo. Hi sine labore leuiter gradiuntur euntes Et quasi leones, qua transeunt, omnia uastant. Neque gens ulla quidem poterit resistere contra, Si bellum intulerit, cum sit Deus ipse cum illis. 956 Obtemperant quoniam Ld; Obseraant quoniam B (coniecturâ); Obtemperant qm̃ M; Obtemperantque P1 (8. u. I.); Obtemperantque (Dei) Lb candidae M 157 ipsiaequemnr M 958 aderit P1 snrda] = ignota? 959 ergo scripsi; erat M; erit Plv; aderit Wilh. Meyer popJf M est extra repostus; P1Ld; est extra repositus X; (qui, nunc) repositus extra, LbB - indea M 961 df M; Deus P1 (962; 974); Dominus JB Ld (sine nota) Wilh. Meyer, Abh. p. 290; cf. Instr. II1, 31 962 Qni P1v, 4 M . ezsnltant v; exultat M; eisultat P1 964 letatnr M 965 exurgunt esse parati M (cf. Instr. II17, 8 surrezerunt ludere fili); exsurgunt, escae parati P1 (s. u. l.); (exsurgunt,) escae paratae P3R; exsurgunt e se parati Ld; et eacae parantur Huemer - poplf M celesti M 967 Vmbracnlum illis MP1R; Vmbram illis Ld ; illis tmcinis inclusi 969 Pmittetur M; Praemittitur P1 (s. u. I.) v ante illos in M initio omissum m. 2. 8. l. add. al////ti M (uidetur i erasum) 970 prestet M 171 Hii M 172 qua M (cf. u. 966 ; Liu. XXVI 26, 10 uastatos agros.., qua .. isset Hannibal; XXXIII 29, 9); qui P1 (s. u. l.) v 171 Neque gens Ld; Nec gens P1R; Nec legis M (e in ral.); Nec legio? IV. 12 Expugnant gentes, ciuitates quoque deponunt, Permissione Dei uiduant colonias omnes, Auro uel argento locupletanturque praedando Et sic honestati hymnos pariterque decantant. Mox autem properant sanctae ciuitati paternae, Expauescet enim terribilis ille tyrannus, Et fugit ad reges Boreae cum concitu magno, Vnde rapit populum, ut stet quasi contra (re)pugnans. Cum properant autem exercitu Dei rebelles, Sternunturque solo ab angelis proelio facto 175 ciuitates qoqe M; ciuitatesque Pl (s. u. I.) v 976 colonias colonias M (attero loco uocabulum m. t expunxit) 976 sqq. uiduant ..... (M) colonias omnes; I Auro uel argento locupletanturque (quq M) praedando. I Et sic P1; uiduant (uiduantque Lb) colonias omnes, I Auro uel argento locupletantur (Lb) praedando I Et sic B; uiduant coL pmnes I Auro uel argento, locnpletanturque praedando. I Et sic Ld; ego interpunctionem hinc inde mutuatus sum hoc maxime spectans, ut ea legi Meyerianae de paribus uersuum coniungendis conueniat 178 Et in M m. 2. in ras. pariterque decantant MP1 B (qui in commentario lectionem codicis argumentis tuetur; cf. u. 154; 824); per iter Deo cantant LbLd, quod defendi uidetur uersu 962: per totum iter exultant Deo praesente; sed cf. u. 799; 939; Instr. I 41, 20; II 2, 6; \'forte parodiasque decantant\' Ld in praefat. 979 aut M properant MPl ; malim hoc loco et u. 983: propiant; adproperant v sancte .. paterne M 980 Ezpanescet P1; Expauescegt M (n ante t eras.); Expanescit P3v 181 Et fug ad reges boreę cQ c̃citũagno M (cf. Instr. II 1,37 sq. Rex .. iniquus .. in partem boreae refugit); Et fug(iet in rub)ore, ac u(eniet cum exer〉citu magno Px; Et fugit in Bore, ae uenit cum exercitu magno P1; Et fug(it in B)orea(m), u(ictus ab exer)citu magno B; Et fug(it in B)oreae (partem ab exer〉citu magno Ld 982 rap M. popfm M quasi contra (re)pngnans Wilh. Meyer (cf. Instr. II 20, 11); quasi otra pugnas (inter contra et pugnas duarum fere litterarum spatium est) M; quasi (uir unus) pognans P1; quasi (fortiter) pugnans Bi quasi (pro suis) pugnanB Ld 183 aut M exercitu M (est datiuus; cf. Instr. II 1, 39 sq. Sed cum se inlidet exercitu Dei tyrannus, I Terrore caelesti prosternuntur milites eius; de properant cf. u. 979); exerc(itaB) P1v rebelles P1v; rebellos M 984 Sternu...qe M (post Sternn tres fere litteras — nt? — euanuisse monet Knoell); Sternunt(ur)que P1; Sternuntur B (eidem in mentem uenit prosternuntur) ; Sternunt 〈ubi〉que Ld (Et prensus ad〉ulter, ipsius et pseudopropheta Mittunt<ur in stagnum sub i)gnea p〈o〉ena uiuentes. Quorum qui pn〈m〉ores, praepositi siue legati, In looo seruorum rediguntur sancti (s) iniqui. Interea sancti intrant in colonia sancta, 985 sq. Apoo. 19, 20 .183 sq. interpunctio huius loci uaria est: Quum .. autem exercitus Dei, rebelles I Sternuntur(que) P1R; Cum .. autem, exercitus Dei rebelles I Sternunt ubique Ld 185 (Et prensus ad)ulter, ipeias et pseudopropheta scripsi (cf. Instr. II 1, 41 Ipse cum infando conprehenditur pseudopropbeta; de adnlter uocabulo diabolum significante cf. u. 179; 206); * * * ulter ipsius & pseudoprophete M (ante ulter duodecim fere litterae euanucrunt); (Vnus et) alter ipsius et (ambo) prophetae mittunt〈ur〉 P1; \'Eo usque uetustate extinctae sunt apicum frustula, ut alius forte legat: Pseudoprophetae\' P2; (Rex ille (antem Lb Ld) iniqu)us et (pseudo)propheta mittunt(ur) Lbv, de singulari pseudopropheta agit Ebert p. 402 986 Mittunt(ur in stagnum sub i)gnea p(o)ena uiuentes scripsi (cf. Apocai. 19, 20 Viui missi sunt hi duo in stagnumignis ardentis in sulphure; Instr. II33,14 Sub nigrore(?) cupis niuere); Mittunt.......... .. gae apena uiuentes M (uerbo) Mittunt, unde codicis M librarium nouum uersum ordiri KnoeU testatur, duae uel tres Utterae subiunctae fuerunt, quae cum insequentibus uetustate extinctae sunt; lineola tertio loco ante gae posita ab witio t uel f fuisse uidetur); (Qui mercede bonos moneant, male) poena uiuentes P1; (Comprehensi simul in gehennae) poena uiuentes Lbv 187 Quorum qui scripsi (cf. u. 345; Verg. Aen. 1, 157); Quor qe M; Quorumque P1; Quorum v primores Ebert (p. 402) v (cf. II 1, 43 Ex eo primores et duces swuire iubentur); priores MP1; cf. uera. Palat. Berm. past. uis. II2, 6; 4, 2; III10, 7 priores ecclesiae = oi πϱεσβύτεϱοι; Etlnod. uit. Epiph. p. 333, 17 Hart. prioribus obsecundana praeposi〈ti〉 P1v; praeposit M (euanuit post t 0 una littera) 188 In loco] I primo omissum M1 addante loco una ? 0 littera (a) erasa rediguntur fcl iniqui M; sancti rediguntur iniqui P1 (s. u. I.) B; sanctflm r. i. Lb; statim r. i. Ld 989 sancti Lbv (cf. Instr. II 1, 44 Intrabunt tunc sancti); tana M; (sed et hi) P* (8. u. I) 12* Qui Dei promissa capiant sine fine laetantes. Exorant Deum pro mortuis uti resurgant, Quod ipse promisit olim de anastasi prima. Incipiet Deus iam tunc inimicis irasci, Status (us)que dies quoniam aduenit iniquis. Cum coeperit autem mundum iudicare per ignem, Deuitatque pios et cadet super impios ignis. Vix remanent pauci, qui referant talia facta, Et qui reservantur, ut seruiant iustis, euadunt. Post persecutionem sanctorum et funera tanta Imminet ut ueniat dies detestabilis, ardens. Ecce canit caelo rauca, sed ubique resultans, Quae pauidat totum orbem in ruina cadentem. Sol fugit incaute, subito fit noctis imago, \'992 Apoc. 20, 5 990 Qni Dei promissa scripsi; Quo Dei pr. Wilh. Meyer; Quid ei promissa Ml; Quod et promissa Jtf*; Quod ex promisso P1 (B. u. L); Quod ea promissa P3; Quam ex promisso B; Quam ex promissa Ld (h. e. ex promissione’ praefat. p. XXXXIII) capiant MP3; capiunt P1v; Ld in praefat. p. XXXIX praefert lectionem: Vt eam promissam capiant letantes M 110 sq. capiunt. Sine fine laetantes, B 991 deum MPLd; Domiuum LbB Hanssen Wilh. Meyer, Abh. p. 290 nti MLb (coni.) B; ut P1 (8. u. I.) Ld 992 ipse Lbv; ipsi MPl ,993 df MP1Ld; dominus B 994 Statas 〈us〉que (= semper) dies quoniam scripsi; Statuaque̗̗̗̗ dies qm̃ M; Statatnsque dies quoniam P1 (s. u. I.); Statutas quoniam dies B; Statutusque dies quondam Ld 993 ceperit M 999 paecntione M 1001 canit cęlo rauca sed M (canit ita dictum uidetur, ut tuba suppleatur; cf. Liu. XXVI 44, 4 nisi receptui cecinisset; III 22, 6; Senec. controu. 7 praef. 1 declamante illo ter bucinanit; rauca accusatiuus neutri generis est, de qua re cf. Ennod. p. 272, 16 H. iam raucum bucina (bucinae Sirm.) concinebant; pronom. rdat. Quae inscqu. uersus ad omissum uocabulum tuba durius referri haudquaquam me fugit); canit caelo rauca tuba (omisso sed) P1v; (cf. u. 901; Instr. II 2, 1; Liu. XXVII 15, 14 canere inde tubae; Verge Aen. 5, 113 tuba .. canit; 11, 474 dat signum rauea cruentum bucina); canit caelo ranca et Hanssen §. 4 p.19 1002 pauidat I. N. Ott (Jahrb. f. class. Philol. 109 p. 836) Ld (inpraefat. p. XXXXIII); pauida M; pauitat PlB 1003 fug M Et Deus exclamat: Quamdiu me ferre putasti? Cuius signo dato pestis ruet aethere toto, Cum strepitu tonitrui descendit impetus ignis. Tunc aliud atque aliud fulmen iactatur ab astris, Ignea tempestas furit reseruata tot annis.;- Rugit pestifera clades, tremit excita tellus, Nec, quo se auertat, prouidet gens omnis humana. Stellae cadunt caeli, iudicantur astra nobiscum: Turbantur caelicolae, agitur dum saecli ruina. Suppetium nullum tunc erit et clamor inanis; Non nauis accipiet hominem, non ulla latebra; Nec illi subueniunt, quos ante pro magno colebant: Quisque sibi satagit, sed nil profic<i>et illi; His tantum proficiet, qui fuerint Christo notati;. Ros ad illos erit, nam ceteris poena letalis. Pars incredulorum seruatur molliter usta, 1004 putastis B coU. Instr. II 2, 4 sq. 1006 tonitrui P\' (cf. u. 1025); tonarni M; tonitrus Lbv descendit P1 (s. u. I.) v; discendit M 1007 abque M 1008 tempesta M furit P v; fug M 1009 Bag M tremit] nouissimae duae litterae in M liturd extmctae 10]0 quo acripsi (cf. u. 1021 quocumque se uertunt); qua P1v; in M hoc uocabulum tinearum morsu ut uidetur ita exesum, ut primae tantum litterae (q) uestigia satis parua compareant auertat Mv; nertat P1; Ld in praefat.: \'forte q. se auferat\' 1011 Stelle .. celi M iudicantur M (dilucide scriptum, quamquam primarum litterarum pars superior a tvneis erosa est); (iudi)cantur P1v; \'mutantur Roenschio in mentem uenit coll. Instr. II4, 9 et astra uel ipsa mutantur Ld praefat. p. XXXX 1012 celicolę M du secli M 1013 nullum tunc M (cf. Instr. II 2, 15); tunc nullum P1 (s. u. I.) v 1014 homi//////nem M; litterae mi m. 1. ut uidetur bis scripserat ñ (= non) M; nec P1 (B. u. I) v illi .. quos M; illis .. quos P* (s. u. l.) Ld; illi .. quem B 1010 Quisque] i M* s. I. add. nil M; nihil P1 (s. M. I.) v proficiet P1 (s. u. l.) v; proficet M 1017 fuerint qui B 1018 Eos ad illos erit M (cf.\' Zachar. 8, 12 et caeli dabunt rore m suqm et possidere faciam reliquias populi buius uniuersa haec); Quos ad illos P1; idem in commentario (PI) adnotat: \'Sic (Quos) cod.; forsan Pax\'; Quorum salus P3v 1020 gen+ M-. Vt genus ipsorum iterum se in ultimo plangat. Quocumque se uertunt homines, uis ignea feruet; Aer ipse mundi, qui placebat ante, crematur. Quot strepitus caeli ingruentis fulmine dicam, Cum ira tot annis collecta funditur omnis? Hinc ignis, hinc tonitrua, hinc turbines, tot mala, feruunt, Bapieturque polus subi<ta> ui mortis in umbram. Partim terra tremens laxat fu(ndamina tota), (Par)tim tonitrua disrumpunt moenia firma; 1022 Aer ipse mundi qui placebat JfP (idem in Spicil. IV p. 222 Aes ipse mundi, cui placebat in textum (P) recepit; in commentario (Pi) ibi haec addidit: \'Vix non(?) reluctante codice, sed urgente grammatica, primum Aer edideram; iam ex meo apographo Aes emicat sensuque planiori(?) fluit\'; in eiusdem Spicilegii eodem uolumine p. 142 sic uersum alkgat: Aer ipse mundi qui plac-ebat (praeerat?) ante crematur; Aes ipse mundi, qui (cui R) placebat LbR; E se ipse mundus, qui placebat Ld 1023 Quot strepitus Ld (in textu); Quot crepitus idem in praefat. coll. u. 1033; Quod strępitus M; Quos strepitus 2* R ingruentis acripsi (cf. Liu. XL 58, 6 caelumque in se ruere aiebant; Verge Aen. 1, 129 caeli .. ruina); incruentes M; ingruente P1v; ingruentes P1 fulmine] litterae e suprema tantum particula, in M comparet 1024 annis] primae tres litterae in M parum con- ipicuae 1025 hinc tonitrua MP1 P4R; tonitrua (om. hinc) Lb; hinc tonitrus Ld turbines MP; turbinis P1v tot mala MP* (errore typogr. mal) v; tota mala P\'; tot mala interpunctione seclusi fement Pl 1028 Rapieturque v; Rapiturque P1; Rapiaturque P4; ̃ v Rapiatqe M subita ui scripsi; su////b//.. I TUI M (ut Knoell indicat); Pitrae (PhUlippsio ?) idem codex eubtus praebere uidebatur; subitae P P4; subitaneae Ps (Duebner?) Ld; subeuntis P; subiturae R umbrã//// M; umbra P1 P1v 1027 terf M fu(ndamina tota) scripsi; fu.......... (decem fere litterae euanuerunt) M; fu(nebria clanstra) P1; (funebria claustra) P1v 1028 (Par)tim P1v; (Partim) P*; - tim (Utterae antecedentes cum marginis laeui parte interciderunt) \' o thonitrua disrupunt menia ]1]ma M (primarum ultimi uocabuli litterarum pars superior dextro margine laeso abscissa; Knoell legendum putabat firma; Pitra et Phillipps ... yma in codice legere sibi uidebantur); tonitrua disrumpunt moenia (mundi) P1; t. d. m. prima (ima Ld) P4v (Atque disturbantur m)uri sicut puluis in auras; Saxa uolant, uen(tis nudantur) tecta domorum. Vastantur patriae, prosternitur ciuitas omnis * t * * osculum uestigio tradat. Tot crepitus, tantos fragores t<antasque) ruinas Quis po(te)rit ferre aut na<u>f<ra>gia tanta <uitare)? Quid misera mater faciet tunc paruolo dulci ? Aut si pater natum piet, quid profic <i> et illi? 1029 Psal. 1, 4? 102f (Atque disturbantur m)uri sicut puluis in auras scripsi; - uri sicut puluis in auras. M (ut Sedlmayer et KnoeTl testantur; pro uri Pitra ituri, Phillipps ri legebant; de ceteris consensus est; priora huius uersus uocabula partim in dextro, partim in sinistro margine abscissa); (Et fundamenta mundi) ituri sicut puluis in auras P1 v; (Et rumpunt montes ru)turi s. p. i. a. Lb- 1030 Saxa uolant uer ///////////////| t..ta domor M (post uolant litteras ue et lineolam insequentem primus indagauit Knoell; idem illic uentis scriptum fuisse ingeniose suspicatus est; nos addidimus nudantur); Saxa nolant (scissis rupibus et) tecta domorum P*v 1031 Vastant M p(f)τernιτ̍̎ M; contremet P2; prosternitur P1v; prostemit Phillipps (Ps) omnis] s in M prope ewmuit 1030 sq. domorum, I Vastantur patriae, prosternitur scripsi (patriae = ciuitates uel terrae; cf. Mommsenii indicem editioni Iordanis subiunctum et Phil. Thielmanni commentat. \'Ueber Sprache und Kritik des lat. Apolloniusromans\' p. 32); domorum: I Vastantur patriae, prost. ? P4; domorum I Vastantur, patriae prost. v 1032 ///////τ//////////| osculũ uestigio tradat* M; (Vt uix, ubi sit puluis)culum uestigio tradat P4; (Vt uix, ubi fuerat frust)ulum uestigio tradat R; (Vt uix, ubi fuerit, pl)ueculum u. tr. Ld 1633 Tot crepitus tantos fragores (tantasque) ruinas v; Tot crepits tantus fragor est /////////////\'//| ruinas M; Tot crepitus, tantum fragorem (totque) ruinas P* 1034 poterit Pv; po..rit M; potuit P\' naufragia P1v; na////f/////gia M tanta ////////////////////| M; post tanta P4 suppleuit: deftere; Lb: telluris; R: durare; Ld: tueri; ego malim: uitare 1036 A7t si pat natQ I pia quid pfica illi M (extremam partem uocabuli natum, quam Pitra coniectura suppleuerat, Knoell ex ipso codice eruit; idem, nisi notas eius perperam intellego, perspexit inter natum et piet nihil excidisse; de piandi uerbo cf. Instr. II 24, 14 Nec non et de lucro mercis su(m)is te piare); Aut si pater nat(um ra)piet, qui (quid v) proficiet illi? P*v; Aut si pater na iet, quid proficiet illi P5 (cod.); Etsipater ...piet quid proficet illi Phillipps (PS). Vae refugis Domini, uae et sine Christo n<e>fa<n>dis, Quorum et laeta(n)tes iudicantur <et> pie flentes! Pla(nget prae)terea mugitibus tota natura, Donec cesset furia (tandem conp)leta caelestis. Tunc mensibus septem remundabitur terra per ignem 1037 Vae refuges dfli uaε& eine xpo n.(f)a. I dis M (Sedimayer nota- uerat uate//// et nll/lllla I dis; ueriora perspexit KnoeU; idem nefandis ultimo loco scriptum fuisse ingeniose coniecit); ........ refugia Domini ...... sine Christo ... P* (cod.) ; Quid (Vae LbLd) refugee (refugis Ld) Domini (Domino Lb), uates sine Christo, (discordee?) P1 Lb Ld; \'Idem (= Phillipps): uae refuges\' P5; VM refugis Domini! Vates sine Christo (docentes) B 1038 Qaor & leτ̂a.ęęſ iudicantur pie flentes* M (tertio loco letantes genuinam codicis lectionem esse primus uidit Knoell; de ligatura te (= te) ct. Wattenb., lat. Pcalaeogr.3 p. 61; sedlmayer notauerat leτa////orſ; ante pie, quamquam eius rei in cod. nutium est indicium, excidisse aliquid suspicor; interposui et); Quorum et laeta sors iudicantur pie flentes P1 (cod.) Phillipps (P5); Quorum et laeta sors iudica(ba)tur (iudicabitur LbLd) (nunc) pro se flentes P\' LbLd; Quorum iudica(ba)tur et laeta sors (nunc) pro se flentes JR 103t Pla(nget f prae)terea mugitibuB tota natura scripsi; Plax//////////////|ter ea mugitib.. .τ̂a..τ̂.ra M (ter legi ita codice Knodl affirmat; Sedlmayer tes scripserat; de a in ea dubitauit Knoell; idem ex uestigiis sub finem cognoscere sibi uidebatur scripturam: mugitib; totanatura); ......... mngitibus ......... P* (cod.)\'; \'apographum meum: pla ... ter ... mugitibus, mediomontanus edxtor (=n Phill.) prolixius: pla[agen?]tes ex mugitibus\' P5; Plang(unt) ex mogitibus, (prostratique ter)ra P*; Plang(unt) ex mugitibus <seseque prostemunt in ter)ra v 1040 Donec cesset furia (tandem conp)leta caelestis scripsi (cf Ezech. 7, 8 com- plebo furorem meum; Apocai. 16, 1); Donec cesset fnria . ar//ll... | leta celestis· M (uerba Donec cesset furia testantur Sedlmayer et Knoell; post furia sex fere litterae euanuerunt, quarum altera KnoeUio a fuisse, tertia ad similitudinem n litterae accessisse uidebatur); ....... laeta coelestia ...... P5 (cod.); Donet c... et f... ri... laeta coelestis Phiilipps (P5); Dum <illuces>cet (frat)ri(bus aula) laeta coelestis P1v 1041 Tunc mensibus septem remundabitur terra per ignem scripsi (de ? remundare cf. Georg. HW\'; Ital. rimondare); (Tu)nc men(f)bt VII (fe) mundabιτ̍̎ ter. a///̰/.. I ns M (cum pleraque iam Sedlmayer rectius cognouisset, Knoell fe (re?) ante mundabit(ur) et sub finem p ig ante nẽnd partim oculorum partim ingenii acumine indagauit); Tum ......... mundabit ....... P* (cod.); Tunc <lux uitae) uirum mundabit aet(er)na (super)uae P4v; \'Alia coniectabat cl. censor (?) : Tunc (mentes) uiram mandabit aet(er)na .... ne\' P5 Et qui f(uit> humilis ueniens de caelo uidetur. Cum illo descendent angeli claritatis aeternae, Rumpen<tur) et tumuli, exurgent corpora iusta; Quae rapiunt nubes et portant <obui)a(m Ch)risto In a(e)ra; Dominum <ex>cipiunt sancti uiuentes. Suscitat e(t) illos), ut uideant gloriam eius, 1042 sqq. I Thess. 4, 15 sq.; Matth. 25, 31 1047 sq. loh. 19, 37; Zach. 12, 10 (a?) 1042 k qui f.. humilis ueni.ns de celo uidetur M ( post f litterae uit excidere potuerunt, ut KnoeUio uidebatur; idem primus post humilis litteras ne fuisse uidit; guae sequwntur ni.ns a Sedlmayero primo eruta); ............ de coelo uidetur P\' (cod.); Et qui (fuit) humilis, (Deus) nunc de coelo uidetur P4v; \'apographum nostrum dumtaxat haec : humiliter ... de coelo uidetur; idem (PhtllippB) supplebat: Et quis(quis) humilis ... de c. u.\' P* 1043 CQ illo escend.n. angeli claritatis ęterne M; Quum illo descendunt angeli ......... P* (cod.); Cum illo descendent angeli (cl)aritatis aeternae P1v; \'idem (Phill.) forte minus bene: Descend(an)t angeli (c)aritatis aet(er)nae\' P* 1044 Rũp... I & tumuli exurgent corpora iu(f)ra M (post RSp KnoeUio & uel en et deinde unam litteram codex ab initio habuisse uidebatur; ultimum uocabulum iusta fuisse et Sedlmayer et KnoeU testantur); Rumpuntur et tumuli exsurgent corpora P* (cod.); Rumpentur et tumuli exsurgent corpora lu<te>a; (lu(to), v) P1v; Rumpe(n)t et tumuli exsurge(n)t corp(or)a lu..a Phillipps (P5) 1045 Quae rapiunt nubes et portant obuiam Christo scripsi (cf. S. 107 p. 800); que rapiunt (m). I bes & porranx f ...a.po M (priore uersus parte Sedlmayer, sub finem KnoeU genuinae lectionis religuias eruerunt); ........ et portant ....... P1 (cod.); Quae (maculant (maculat v) ta)bes, et portant (in tartara saeui) Pv; Quos ....bes et portant Phillipps (P) 1046 In aera; Dominum excif piunt (cf. u. 578; 964) sancti uiuentes scripsi (cf. S. l. c.); In a.ra dSm c. cipiunt scι̃ | uiuentes M (media uersus parte ueram lectionem Sedlmayer primus uidit, nisi quod lineolam (c) ante cipiunt ex codice addidit Knoell); ..... Viuentes P (cod.); In(ferni custodes. Hic eruntludaei) uiuentes: P4v; \'Vix capitis et caudae frustula superant in codice(!) et in editis, unde magnus ariolandi campus; nec enim nisi dubitando uoculam legit Philippus: In\' P6 1047 Suicitate illoll ut uideant giam eius ) Jf; suscitati .....I...... uidebunt gloriam eius P1 (cod.); Suacitab(it) illos, ut uideant gloriam eius P4v Quem cruce fixerunt; sed denuo reddet in imis. Vae miser<is> illis ! Testis est necatus ab illis. Quod poenis ipsorum prouidi dolo t * * * * nius sistic * * i Haec non de inuidia canimus, sed fixa uidemus. Cum iusti laetantur, <illi> in inferno cremantur; Dau<id) illis dixit: Domine, redde ill〈is〉 iniqua! 1054 Psal. 27, 4 (a?) I 1048 quẽ crucefixerτ̃ seddenuo r.dda ≡̍nimiſ M (extremo uersu de uera lectione Sedlmayer et KnoeU consentiunt) ; Quem erucifixerunt, sed denuo mundus P2 (cod.); Quem cruce (cruci v) fixerunt. Sed denuo (surgit ab) imis P4v; \'Sed denuo .... humis mediom. edit.; Denuo mundus apogr. Medium ego inter haec tenut P* 1049 Vae emiser//////| illis testis 5 negaτ ab illis M (Vae Sedlmayer restituit; cf. u. 1037; Instr. 1 23, 3; II 28, 9); .... miser...... I Illis testis est .... negatus ab illis P* (cod.); Vt e(zs)tet miseris illis testis, necatus ab illis. P1v; CNegatus. Id ex fide codicis et meae et mediomontanae editionis subsistit. Sed nihil haesitans lege mecum : necatus, perinde ac monui in t. I appendicibus p. 538 omnino scribendum esse in Carm. Apolog. u. 49 ... Pharaone necato, ubi primum negato: P* 1010 sq. qd panis (Knoell; penis Sedlmayer) ipfor (Knoell; ////p//l/o/////////| Bedlm.) puidi dolo τ/////| fjj/jr* nius (KnoeU; mus Sedlm.) fiftie llllllll/llllllh (ante i septem fere litteras euanuisse indicat Knoell) M (haec unius uersus mensuram utique excedunt); (negatus ab illis) I Primus........... sisti....... P2 (cod.); unius ergo uersus reliquias Pitra primo omisit; Quot pen〈detis nummos, qui stulto (impio R)〉 prouidi doto, I Promisisti〈s〉 c(ustodibus) lucra silentibus? De te P*v 10S2 bιc 0 (has ineuntis uersus reliquias primus KnoeU accuratius enotauit; Sedlmayer ita locum dederat: llllln) ff de inuidia canimus sed fixa uide////lmus M (Sedlmayer inter sed et a laturum modo indicauerat, cuius loco KnoeU fiz interposuit, quarum litterarum primam alteramque dubias, tertiam certam esse monet); ........ inuidia canimus ....... P\' (cod.); (De te,) I Inuidia, canimus; (de te, Iudaea, ui)ncimus ((u)incemus v) P4v 1083 Cũ iusti letantur .... in inferno cremantur- M (post letantur uel letamur quattuor fere litteras extinctas esse Knoell monet; supplendum censeo illi); ...... cum lust...... I In inferno cremantur P1 (cod.); Quum iusti laetantur, (et) in inferno cremantur P4v 1054 datllll illis (Sedlmayer; post da primam litteram u fuisse KnoeU uidit) d//e redde ill/// iniqua* M (quae quomodo supplenda essent KnoeU recte diuinauit; cf. S. 107 p. 801); P9 hoc loco de codicis lectione nihil notauit; Da(mnati): illis D(eus) di(cet); (B)eced(ite) ill(uc)! P4v Et si non crediderint, in umbra mortis abibunt. — (H)ic utique poterat plebi suae laeta precari; Cur (magis op)tauit: Descendant uiu(i) deorsum? Ceteri qui fuer<int) in aduentum Christi de sanctis, 1055 Psal. 81, 5; Ioh. 8, 24 (Peal. 22, 4; 106, 10; Matth. 4, 16 al.) 1057 Psal. 54, 16 10SS I Thess. 2, 19 1055 Et si non credidelrint in umbra mortis habibuτ M; .... .... in umbra mortis abibit P1 (cod.); Et qui non crediderint, in umbra mortis abibunt P4v*) 1056 sq. ////////////;//////////////////////| ////|CUTIqUЄ pOTERaT p////////S U€ aЄTa preca//////////////////|/////τ̃auit d////ſcendant //////u////deorsũ////// ita fere Sedlmayer lectiones et lituras codicis in- dicauit; KnoeU inter pL et SU€ litteras EUI eruit, post preca primas. litteras fuisse ri cur opinabatur; idem discendant uiullll legebat; eorum, quae ante (H)ic utique perierunt (erant autem, si spatium computaueris, sedecim fere litterae), nec uola nec uestigium exstat; Hic utique poterat ............ I ...... ducenda ...... P1 (cod.); Sicuti qui poterant pl(us) uell(e) et mort(alia) tant(um) I (Elegerunt, proni) descendent illi deorsum P4v; \'Hic utique poterat apogr. (Pitrae); Sicutique poteratpl. uela Mediom. ed.\' P5; descendant Phillipps (P) 1058 Ceteri qui fuerlllll In aduer/////////////////// xfl de ſcι̃ſ M, ut Sedltnayer testatur; KnoeUio uidebatur post fuer littera a periisse; idem ante χρι̃ ita notat lectionem aduentum, ut eius uocabuii litteras t et m ex parte euanuisse appareat; Caeteri qui ......... in aduersis ... P\' (cod.); Caeteri qui fueri(nt) in aduersis Christi. De sanctis, P4v; \'Pene totum dedit primus Phillippus\' P5 *) Versu 1054 psalmi XXVII uersum quartum (Redde eis retributionem eorum) paucis mutatis exprimi neminem fugiet. Minus diiucidum primo aspectu est, unde uersus 1055 sumtus sit; uerum autem inueniemus, ubi Cypriani uestigia aequemur. Eius in testimoniis, l. I e. 3 (p. 41, 19 sq. H.) et l. II c. 6 (p. 70, 5 sq.) psalmi XXVII uersum quartum protinus excipit psaimi LXXXI uersus quintus, quem locum testimoniorum codex A sic praebet: Non cognouerunt neque intellexerunt, in tenebris ambulant. His eandemfere sententiam repraesentari atque Commodiani uersu 1055: Et si non crediderint, in umbra mortis abibunt, quicumque hos locos inter se comparauerit, cognoscet; accedet autem uerborum quoque similitudo, ubi cum testimoniorum codicibus LMB(W) locum Cypriani sic conformaueris: Non cognouerunt neque intellexerunt, in umbra deambulabunt. Videmus ergo hoc quoque exemplo confirmari, id quod olim demonstrare conatus sum (cf. Zeitschr. f. wissensch. Theol. XXII p. 374 sqq.; inprimis p. 383; 389), cum inter Commodianum et Cyprianum tum inter Commodiani uerba et codicum Cypriani L MB W lectiones manifestam intercedere necessitudinem. De duobus populis * fugit <ad ues〉tigia S〈ummi〉 1060 * haec maius f * * mutentur ei amem. 1059 Esai. 60, 14? (?) 1959 sq. de duobus populis ... fug ... I . igias ..... hec maius f.....m mutentur ei(am) | em ita fere hoc loco Sedlmayeri apographum a KnoeUio nonnumquam correctum reliquias codicis repraesentat, quas doctioribus relinquo supplendas; .... de duobus ..... populis I ....... ........1....... et maius eat ....... P2 (cod.); De duobus populis (erit una pleba) agia (semper). I Heic maior (finis; ne) mutetur enim, (ipse iurauit〉. | (Amen.) f; itemque BLd, nisi quod B si pro ne scribit et iUud Amen ab utroque omittitur; ‛Tantum olim ego : De duobus populis .. gias.... Et Phillippus: De duobus populis .... igias. Porro agius quasi latine non semel occurrit in hymnis Ambrosianis’ P4 EXPLIC ≣RaCTaT≣ SC̃Ι epSc . δ∈ ‛A/////////////CO Hanc esse subscriptionem in codice Sedlmayer testatur neque Knoellius ab eo dissentit; P1 subscriptionem ita repraesentat: .....EXPLICIT TRACTATVS SANCTI EPISC....; P6: ...PLIC•TBACTAT•SCI•EPISC• | .....C..O....