The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
Ante hoc ferme biennium, consulatu scilicet Inportuni,
epistola cuiusdam laici nobilis ad quondam directa presbyterum
nobis oblata est ad legendum, continens uitam Bassi
monachi, qui quondam in monasterio montis, cui uocabulum
est Titas, super Ariminum commoratus, post in Lucaniae
regione defunctus est, uir et multis et mihi notissimus. quam
epistolam cum a quibusdam describi cognoscerem, coepi mecum
ipse tractare nec non et uiris religiosis edicere, tanta per
beatum Seuerinum diuinis effectibus celebrata non oportere
celari miracula.
Quae cum auctor epistolae praefatae rescisset, animo prompto
remandauit, ut aliqua sibi per me eiusdem sancti Seuerini
mitterentur indicia, quibus instructus libellum uitae eius scriberet
posterorum memoriae profuturum. hac ego protinus
oblatione compulsus commemoratorium nonnullis refertum
indiciis ex notissima nobis et cotidiana maiorum relatione
composui, non sine magno maerore animi, iniustum scilicet
reputans, ut te superstite laicus la nobis hoc opus efficere
rogaretur, cui et modus et color operis non sine praesumptione
quadam possit iniungi, ne forsitan saeculari tantum litteratura
politus tali uitam sermone conscriberet, in quo multorum
plurimum laboraret inscitia et res mirabiles, quae diu quadam
silentii nocte latuerant, quantum ad nos attinet ignaros liberalium
litterarum, obscura disertitudine non lucerent.
sed non
ultra lucernae illius igniculum te uelut sole splendente perquiram:
tantum ne mihi peritiae tuae radios nube quadam
excusationis obducas, imperitiam propriam uidelicet accusando.
noli, obsecro, tam duris me uerberare sermonibus, dum dicis:
quid tibi aquas expectare de silice? iam utique non expecto
de silice plateae saecularis, sed a te, qui spiritalibus spiritalia
om. LM prompto remandauit] promptiore mandauit
CGL 2 sci et 3 quibus] bis, a m. 1 et 2, scriptum exhib. T
3 inditia M uite V scriberet] scriberet M ederet L 4 memoria
(e add. P) TV hac] huic L ego] ergo L 6 oblacione
V commemoratorum V com moratorium M 6 inditiis M
cottidiana TV quotidiana L relacione V 7 merore CGLMNT
timore V 8 superstite N1 rogaretur efficere CGL; ere in ras.
G 9 calor
quisquis enim ad construendam
domum architectum requirit, necessariam sollicitus materiem
praeparat: quod si moles instar parietum impolitis componatur
artifice tardante lapidibus, numquid aedificasse dicendus est, ubi
nulla magistri structura prorsus interuenit, nulla rite subicitur
fundamenti munitio? sic ego quoque pretiosam materiem ingenio
uestro uilissima compositione uix praeparans num putari
debeo conscripsisse quod cupio, ubi disciplinae liberalis nulla
constructio, nullus grammatici culminis decor extitit?
habet
plane certum fundamentum solius fidei, quo sanctum uirum
mirandis constat claruisse uirtutibus, quod per manus linguae
tuae nunc offero collocandum, de tui operis fastigio laudes
Christo debitas redditurus.
IIIa. quoque, precor, uirtutum beneficia sanitatumque remedia,
quae uel in itinere uel hic apud eiusdem beatissimi patris
memoriam diuina sunt peracta uirtute, digneris adnectere:
quae quoniam fidelis portitor, filius uester Deogratias, optime
nouit, uerbo commendauimus intimanda, sperantes nos baiuli
nomen etiam de tui operis perfectione iugiter esse ducturos,
N ilico profluis M illo pro quo fluis TV
orationibus M 2 nectaris V 3 commemorium V inditia
M 4 sepe GM dicta V 5 tue TV 6 quisquis] siquis
CG 7 materiam OL 8 molses M instar CGMNTV: ad
instar L componat CGL 9 nunquid GOT 10 magistrinulla]
om. G magistri] magis L post interuenit ras. 10 fere
tl
litt. V 11 preciosam V materiam MN 12 composione V
comparatione M praeparaus] comparans M 14 constructio] instructio
suspicatur Hartelius cl. ep. Pascas. §. 5 gramatici T extitit
LMNTV: existit CG 15 quo] quod L 16 constat M lingue
T 17 offero] confero CGL 19 uirtutum] om. M bnfitia M
20 itinere] itire V apud] ad CGL 21 uirtute* T annectere
CGLN 24 nomine CG perfectione pfectione V ducturos
Sauppe: dicturos CGLMNTV
ad sanctorum gloriam suis per Christi gratiam meritis uehitur,
sic ad humanam memoriam tuis litteris consecretur.
Sane patria, de qua fuerit oriundus, fortasse necessario a
nobis inquiritur, ut inde, sicut moris est, texendae cuiuspiam
uitae sumatur exordium, de qua licet me fatear nullum euidens
habere documentum, tamen quid hinc ab ineunte aetate cognouerim
non tacebo.
cum multi igitur sacerdotes et spiritales
uiri nec non et laici nobiles atque religiosi, uel indigenae uel
de longinquis ad eum regionibus confluentes, saepius haesitarent
inter se quaerentes, cuius nationis esset uir, quem tantis cernerent
fulgere uirtutibus, nec ullus ab eo penitus auderet
inquirere, tandem Primenius quidam, presbyter Italiae, nobilis
et totius auctoritatis uir, qui ad eum confugerat tempore, quo
patricius Orestes inique peremptus est, interfectores eius metuens,
eo quod interfecti uelut pater fuisse diceretur, — post
multos itaque familiaritatis adeptae dies erupit quasi pro omnibus
et ita sciscitatus est dicens: \'domine sancte, de qua prouincia
deus his regionibus tale lumen donare dignatus est?\'
cui uir dei faceta primum hilaritate respondit:
csi fugitiuum
putas, para tibi pretium, quod pro me possis, cum fuero
requisitus, offerre\\ his talia serio mox subiciens: \'quid prodest\'
M pr. opulentus] opimus L 2 per] p (= pro)
N uebeitur M euehitur CGL 5 ut inde MNTV: unde CGL
texende GV texendo N 6 qua] om. L; ea Sauppe licet] om. C
GL fateor
tali memoratus presbyter responsione conticuit nee quisquam
ante uel postea beatum uirum super hac parte percontari praesumpsit.
loquela tamen ipsius manifestabat hominem omnino
latinum, quem constat ad quandam orientis solitudinem feruore
perfectioris uitae fuisse profectum atque inde post ad Norici
Ripensis oppida, Pannoniae superiori uicina, quae barbarorum
crebris premebantur incursibus, diuina compulsum reuelatione
uenisse, sicut ipse clauso sermone tamquam de alio aliquo referre
solitus erat, nonnullas orientis urbes nominans et itineris inmensi
pericula se mirabiliter transisse significans. haec igitur
sola quae retuli, quotiens de beati Seuerini patria sermo ortus
est, etiam ipso superstite semper audiui.
indicia uero mirabilis
uitae eius huic epistolae coniuncto praelatis capitulis
CGL possit MNTV: potius CGL CGL euitare CGL iactandam MN-,
eorr. m. 2 M 8 omne] om. N op\' (= opus) add. M1 in
mg. 4 sotius
I. Quomodo primum beatus Seuerinus in oppido, quod Asturis
uocabatur, et saluberrima exhortatione bonorum operum et
ueracissima futurorum praedicatione claruerit.
II. De oppido, cui erat uocabulum Comagenis, per eum
mirabiliter ab hostibus liberato.
III. Quod habitatoribus ciuitatulae Fauianis diu fame laborantibus
miro modo deus eius oratione subuenerit.
IIII. De praedonibus barbaris, qui etiam omnia arma sua
cum praeda, quam extra muros Fauianensium ceperant, amiserunt,
uel de instituto eius atque humilitate praecipua.
V. In quanta reuerentia eum Rugorum rex Flaccitheus
habuerit, uel qualiter ab insidiis inimicorum ipsius sit liberatus
oraculo.
VI. De unico filio uiduae gentis praedictae Rugorum, quem
per annos XII dolor excruciauerat, uiri dei oratione sanato.
VII. Qualiter Odoacar adulescentulus, uilissimis pellibus
opertus, ab eo praenuntiatus sit regnaturus.
VIII. Quod Feletheus, qui et Feba, Rugorum rex, ante lati
Capitula exhibent CONT, om. MV; in L singulis capitibm prae- posita sunt 2 opido L 3 uocatar CGL exortatione N
4 uericissima L ueracissimas N craruerit C 5 opido L
6 liberatos N 7 Titulus capitis III plane differt in L: De ciuitate
oppressa fame & muliere occaltante frumenta & de adaenta nauium
fabianis CGNT 8 oracionem G 10 preda CT fabianeiiBium
L fabinensium G coeperant T 11 uel de LNT: ualde CG
12 rex] ree Llj corr. m. 2 flaccitheus (q a m. 2) L flacitheus NT
16 sanata G 17 odoagar N odouacer CGL 18 coopertus CG
prenuntiatus T pnuntiat\' (add. m. 2) L regnaturos L1 (corr. m. 2)
regnaturQ N 19 feletheus am. 2) L pheba T feua CGL
metu sancti Seuerini uetuerit, uel quale periculum illa de
paruulo filio suo Frederico quadam die, dum pro quibusdam
intercessionem eius contempsisset, incurrit.
VIIII. De portitore reliquiarum sancti Geruasii et Protasii
martyrum mira uiro dei reuelatione monstrato, uel qua responsione,
dam rogaretur, episcopatus declinauerit honorem.
X. De quodam ostiario uspiam egredi quadam die prohibito,
mox a barbaris capto ab isdemque suppliciter restituto.
XI. De miraculo, quod in castello Cucullis factum est, ubi
cereis diuinitus accensis sacrilegi, qui se primitus occuluerant,
declarati sunt atque correcti.
XII. Quemadmodum de finibus praefati castelli locustae
ieiunio, oratione atque elemosynis deo propitiato depulsae sunt,
abrasa mirabiliter segete cuiusdam pauperis increduli contemptoris.
XIII. Quomodo cereus in manu serui dei orantis accensus
sit, dum uespertinae laudis officio ignis de more necessarius
minime fuisset inuentus.
XIIII. De mirabili sanatione mulieris desperatae, quae post
inmanem diutinumque langorem ita uiri dei oratione conualuit,
ut ad opus agrale die tertio fortis accesserit.
XV. Quemadmodum in baiulos postes a parte fluminis ecclesiam
sustentantes, quos aqua saepe superfluens transcendebat,
orans dei seruus crucis signaculum securi sculpserit, quod
signum numquam deinceps aqua penitus excedebat.
XVI. De Siluino presbytero defuncto, cuius cadauer feretro
impositum celebratis nocte uigiliis mox ad uocem uocantis
aperuit oculos, rogans dei famulum, quo uocante reuixerat, ne
ulterius experta requie priuaretur.
XVII. Quam sollicita pauperibus cura ministrauerit, uel
quod distributioni eius etiam Norici decimas dirigebant, quibus
de more perlatis periculum his, qui dirigere distulerant, imminere
praedixit.
XVIII. Quemadmodum rubigo, quae messibus nocitura paruerat,
per uirum dei ieiuniis et oratione depulsa sit.
XVIIII. Quod Gibuldus, Alamannorum rex, coram seruo dei
magno sit tremore concussus et reddiderit multitudinem captiuorum.
XX. Quomodo ei militum fuerit interfectio reuelata, propter
quorum corpora sepelienda suos ignorantes direxit ad fluuium.
XXI. Paulinum presbyterum, qui de longinquo ad eum
uenerat, reuertentem ad patriam praedixit mox episcopum ordinandum.
XXII. Quod, dum basilicae nonae sanctuaria quaererentur,
ultro sibi sancti Iohannis Baptistae benedictionem praenuntiauerit
deferendam et illi oppido cladem se absente futuram, qua
in baptisterio presbyter uaniloquax interfectus est.
XXIII. Qualiter sanctuaria praedicta susceperit.
XXIIII. De mansoribus alterius oppidi, qui spreto mandantis
1 cclam T 2 trascedebat L 3 orat G sculpserit T:
scalpserit CGLN 4 numquam] om. CGL penitus] penitus non
CGL 6 imposito OG noctq G 8 requi G 10 quod]
quo N dirigebant decimas L 15 giuuldus L gebuldus NT
alammanorum G 16 ccussus L, sed cussus in ras. 18 interfeccio
G 19 fluuim N 21 reuertente (reuert in ras.) C mox NT:
norici CGL ordinandi G 23 quererentur CGN 25 opido
L qua] q (= quod) L 28 opidi L mandantis CNT: man-
datis GL
relinquere noluerunt.
XXV. Quemadmodum scriptis ad Noricum destinatis castella
ieiuniis, orationibus atque elemosynis praemunierit, quibus
praenuntiata hostis irruptio nocere non potuit.
XXVI. De leproso mundato, qui reuerti ad propria, ne
lepram peccati magis incurreret, euitauit.
XXVII. De uictoria, quam apud Batauis de Alamannis
oratione sancti Seuerini sumpsere Romani, et quod post triumphum,
qui praedicentem sequi spreuerant, sint perempti.
XXVIII. Quemadmodum ministrante famulo dei pauperibus
oleum creuisse contigerit.
XXVIIII. De his, quibus collo uestes egenis erogandas
Norico deferentibus ursus media hieme ducatum per niues
heremi usque ad humana habitacula praebuit, quos tali duce
uenire solita uir dei reuelatione cognouit.
XXX. Qualiter ad ciuitatem Lauriacum hostes futura nocte
uenturos praesenserit et male securis ciuibus uigilare uix suaserit,
quod mane probantes infidelitati ueniam cum gratiarum
actione poscebant.
XXXI. Quomodo Febae, regi Rugorum, ad Lauriacum cum
exercitu uenienti occurrerit et in sua fide populos susceperit,
ut eos ad inferiora oppida, id est Rugis uiciniora, deduceret.
XXXII. Quemadmodum Odoacar rex aliqua a se sperari
poscens Ambrosium quendam de exilio ad serui dei litteras
reuocauerit et, quot annis regnaturus foret, laudatoribus regis
eiusdem dei seruus praedixerit.
XXXIII. De filio cuiusdam ex optimatibus regis Rugorum
in oppido Comagenis uiri dei oratione sanato.
XXXIIII. Qualiter elefantiosus quidam, nomine Teio, curatus
est.
XXXV. De Bonoso monacho, qui, dum oculorum imbecillitatem
quereretur, audiuit ab eo: ora magis, ut corde plus
uideas\': mox mirabiliter affectum iugiter orandi promeruit.
XXXVI. De tribus superbientibus monachis, quos mox
tradidit satanae, ut eorum spiritus saluaretur, de qua re prolatis
duorum patrum exemplis uerissimam suo loco reddidi
rationem.
XXXVII. Quemadmodum horam tribulationis Marciani et
Renati monachorum suorum, quam in alia prouincia positi
pertulerunt, oratione praesentibus ceteris fratribus indicta
signauerit.
XXXVIII. De periculo letalis papulae, quod ante quadraginta
dies Vrso monacho futurum et reuelatione praedixit et oratione
curauit.
XXXVIIII. De habitaculo eiusdem beati uiri, stratu quoque
uel cibo pauca tenuiter indicantur.
XL. Qualiter, cum propinquare transitum suum deo sibi
reuelante sensisset, regem Febam noxiamque reginam fuerit
adlocutus nec suos ex illo praemonere destiterit, generalem
populi migrationem propinquare praenuntians suumque corpusculum
pariter portari praecipiens.
XLI. Quomodo etiam diem transitus sui sancto Lucillo presbytero
manifestius indicauit.
XLIL Quemadmodum Fredericum, fratrem praedicti regis,
contestatus sit suosque monuerit.
XLIII. De obitu eius uel qualibus monitis ultima suos et
prolixa pius exhortatione fuerit prosecutus.
XLIIII. Qualia post discessum eius monasterio Fredericus
intulerit qualiterue punitus sit, uel quatenus eius oraculum
prospera populi fuerit migratione completum uel corpusculum
eiusdem leuatum carpentoque deuectum.
XLV. De multorum tunc sanatione debilium, qua de singulis
omissa unius tantum muti loquela refertur orando sub carro,
quo adhuc erat corpusculum, reddita.
XLVI. De fide inlustris feminae Barbariae susceptricis et
occursu Neapolitani populi, ubi cum nihilominus multi tunc
a diuersis fuerint sanati langoribus, unius tantum sacrae
uirginis sanatio memoratur.
Tempore, quo Attila, rex Hunnorum, defunctus est, utraque
Pannonia ceteraque confinia Danuuii rebus turbabantur
ambiguis ac primum inter filios eius de optinendo regno
magna sunt exorta certamina, qui morbo dominationis inflati
materiam sui sceleris aestimarunt patris interitum. tunc itaque
sanctissimus dei famulus Seuerinus de partibus orientis
adueniens in uicina Norici Ripensis et Pannoniorum paruo,
quod Asturis dicitur, oppido morabatur, ubi uiuens iuxta euangelicam
apostolicamque doctrinam, omni pietate et castitate
praeditus, in confessione catholicae fidei uenerabile propositum
sanctis operibus adimplebat.
dum ergo talibus exercitiis roboratus
palmam supernae uocationis innocue sequeretur, quodam
die ad ecclesiam processit ex more. tunc presbyteris, clero
uel ciuibus requisitis coepit tota mentis humilitate praedicere,
ut hostium insidias imminentes orationibus et ieiuniis ac
misericordiae fructibus inhiberent. sed animi contumaces ac
desideriis carnalibus inclinati praedicentis oracula infidelitatis
V In tempore L (cf. p. 4, 14) unnorum L hu- norum M 3 ceteraque CLV ceteraa (que ras.) G danubii codd.
Casin. 144. 146 4 ac primum-interitum
famulus autem dei reuersus ad
hospitium, quo ab ecclesiae fuerat custode susceptus, diem et
horam imminentis excidii prodens: de contumaci\' ait oppido
et citius perituro festinus abscedo\'. inde ad proximum, quod
Comagenis appellabatur, oppidum declinauit hoc barbarorum
intrinsecus consistentium, qui cum Romanis foedus inierant,
custodia seruabatur artissima nullique ingrediendi aut egrediendi
facilis licentia praestabatur. a quibus tamen famulus dei,
cum esset ignotus, nec interrogatus est nec repulsus. itaque
mox ingressus ecclesiam cunctos de salute propria desperantes
ieiunio et orationibus atque elemosynis hortabatur armari,
proponens antiquae salutis exempla, quibus diuina protectio
populum suum contra opinionem omnium mirabiliter liberasset.
cumque salutem omnium in ipso discriminis articulo promittenti
credere dubitarent, senex, qui dudum in Asturis tanti hospitis
susceptor exstiterat, uenit atque a portarum custodibus sollicita
interrogatione discussus interitum sui oppidi habitu uerboque
monstrauit, adiciens eadem die, qua quidam homo dei
praedixerat, barbarorum uastatione deletum. quo audito solliciti
responderunt: putas non ipse est, qui desperatis rebus dei
nobis subsidia pollicetur?\' mox igitur in ecclesia recognito dei
famulo senex pedibus eius prostratus aiebat ipsius se meritis
liberatum, ne cum ceteris oppidaneis subiret excidium.
His auditis habitatores oppidi memorati incredulitati
ueniam postulantes monitis uiri dei sanctis operibus paruerunt
ieiuniisque dediti et in ecclesia per triduum congregati errata
praeterita castigabant gemitibus et lamentis. die autem tertio,
cum sacrificii uespertini sollemnitas impleretur, facto subito
terrae motu ita sunt barbari intrinsecus habitantes exterriti,
ut portas sibi Romanos cogerent aperire uelociter.
exeuntes
igitur conciti diffugerunt, aestimantes se uicinorum hostium
obsidione uallatos, auctoque terrore diuinitus, noctis errore
confusi, mutuis se gladiis conciderunt. tali ergo aduersariis
internecione consumptis diuino plebs seruata praesidio per
sanctum uirum armis didicit pugnare caelestibus.
Eodem tempore ciuitatem nomine FauianiB saeua fames
oppresserat, cuius habitatores unicum sibi remedium affore
crediderunt, si ex supra dicto oppido Comagenis hominem dei
religiosis precibus inuitarent. quos ille ad se uenire praenoscens
a domino ut cum eis pergeret commonetur. quo cum uenisset,
coepit ciuibus suadere dicens:
\'paenitentiae fructibus poteritis
a tanta famis pernicie liberari. qui cum talibus proficerent
institutis, beatissimus Seuerinus diuina reuelatione cognouit
quandam uiduam nomine Proculam fruges plurimas occultasse.
quam productam in medium arguit uehementer. \'cur\' inquit
\'nobilissimis orta natalibus cupiditatis te praebes ancillam et
Nohabitores (ta add. m. 2) M habitatoribus V memorate N
pr. incredulitatis
igitur non multo post rates plurimae de partibus Raetiarum
mercibus onustae quam plurimis insperatae uidentur in litore
Danuuii, quae multis diebus crassa Heni fluminis glacie fuerant
colligatae: qua dei imperio mox soluta ciborum copias fame
laborantibus detulerunt. tunc coeperunt omnes deum insperati
remedii largitorem continuata deuotione laudare, qui se tabe
diuturnae famis interire crediderant, fatentes euidentius rates
extra tempus glaciali solutas frigore serui dei precibus aduenisse.
Per id tempus inopinata subreptione praedones barbari,
quaecumque extra muros hominum pecudumque reppererant,
duxere captiua. tunc plures e ciuibus ad uirum dei cum
lacrimis confluentes inlatae calamitatis exitium retulerunt,
simul ostendentes indicia recentium rapinarum.
ille uero
M 2 idolorum] doto in ras. G ydolorum L idolorum
seruitus M mia (= misericordia) MNTV: misericorditer CGL
3 quid] qui N malis N paratis] partis CGl fatias M
4 dure NTV: diu CGLM denegata CG 5 subuenit M
6 estimas CLMN 7 seruare CGL 8 cqpit CGMV cepit
L 9 retiarum CGLN reciarum MTV 10 on\'te V hunusta M
qua N insperate GLV litore T 11 danubii L crassa
Heni] crassani (q in ras. a m. 1) L crassa rheni CG glatie TV
glaciQ N 12 qua] quQ L solute L cyborum L copias
fame] copiissime N 13 cperunt CGLMV insperate L pr.;
corr. m. 1 14 continua
dei famulus ait: \'etiam si inermes sunt tlli,
milites, nunc ex hostibus armabuntur: nec enim numerus aut
fortitudo humana requiritur, ubi propugnator deus per omnia
comprobatur. tantum in nomine domini perge uelociter, perge
fidenter: nam deo misericorditer praeeunte debilis quisque fortissimus
apparebit: dominus pro uobis pugnabit et uos tacebitis.
uade ergo festinus, hoc unum ante omnia seruaturus, ut ad me,
quos ex barbaris ceperis, perducas incolumes\'.
exeuntes igitur
in secundo miliario super riuum, qui uocatur Ticuntia, praedictos
latrones inueniunt: quibus in fugam repente conuersis
arma omnium sustulerunt, ceteros uinctos ad dei famulum, ut
praeceperat, adduxerunt captiuos. quos absolutos uinculis,
cibo potuque refectos paucis alloquitur: ite et uestris renuntiate
complicibus, ne auiditate praedandi ultra huc audeant propinquare:
nam et statim caelestis uindictae iudicio punientur,
deo pro suis famulis dimicante, quos ita consueuit superna
uirtute protegere, ut tela hostium non eis inferant uulnera,
sed arma potius subministrent*.
dimissis itaque barbaris ipse
de Christi miraculis gratulatur, de cuius et miseratione
M 4 sed] et CO 5 prqcepit V 7 uictores]
auctores N dei] et dei COL iruermes (h rasa) L inhermes M
10 perge fidenter CGMNTV: om. L 11 nam CGMNTV: ia L
praheunte G 13 ad] a F 14 coeperis T cqperis MV incolomes
NTV 15 ticuntia NTV: ticuncia M tyguntia CO tigantia
L predictos L1 16 inueniunt] inuenerunt CGL 17 ceteros
LMN uinctos] uero uinctos CGL 18 praeceperat] pdixerat
L adduxere CGL 19 denuntiate CGL 20 predandi Ll
hue] hunc OxN 21 et MTV: om. CGLN uindicte V iuditio
M 22 deo] ds V 24 subministrent LMNT1: sumministrent CO
T\'V 25 gratubatur
Deinde beatus Seuerinus in locum remotiorem secedens, qui
ad Vineas uocabatur, cellula parua contentus, ad praedictum
oppidum remeare diuina reuelatione compellitur, ita ut, quamuis
eum quies cellulae delectaret, dei tamen iussis obtemperans
monasterium haud procul a ciuitate construeret, ubi plurimos
sancto coepit informare proposito, factis magis quam uerbis
instituens animas auditorum.
ipse uero ad secretum habifcaculum,
quod Burcum appellabatur ab accolis, uno a Fauianis
distans miliario, saepius secedebat, ut hominum declinata
frequentia, quae ad eum uenire consueuerat, oratione continua
deo proprius inhaereret. sed quanto solitudinem abditam incolere
cupiebat, tanto crebris reuelationibus monebatur, ne
praesentiam suam populis negaret afflictis.
proficiebat itaque
per singulos dies eius meritum crescebatque fama uirtutum,
quae longe lateque discurrens caelestis in eo gratiae signa
pandebat. nesciunt enim latere quae bona sunt, cum iuxta
sententiam saluatoris nec lucerna sub modio contegi nec in
monte posita ciuitas possit abscondi.
inter cetera enim
L illo V experturum] x et um in ras. a m. 1
T 4 in remotiore loco
calciamento nullo penitus utebatur:
ita media hieme, quae in illis regionibus saeuiore gelu torpescit,
nudis pedibus ambulare contentus singulare patientiae
dabat indicium, ad cuius immanitatem frigoris comprobandam
testem constat esse Danuuium, ita saepe glaciali nimietate
concretum, ut etiam plaustris solidum transitum subministret.
qui tamen talibus per dei gratiam uirtutibus sublimatus intima
humilitate fatebatur dicens: ne putetis mei meriti esse quod
cernitis: uestrae est potius salutis exemplum. cesset humana
temeritas, elationis supercilium comprimatur. ut aliquid boni
possimus, eligimur, dicente apostolo: qui elegit nos ante
mundi constitutionem, ut essemus sancti etimmaculati
in conspectu eius. orate immo pro me, ut non
ad condemnationis cumulum, sed ad iustificationis augmentum
saluatoris dona proficiant.
haec et his similia solebat proferre
eum fletibus, miro erudiens homines humilitatis exemplo, cuius
uirtutis fundamento munitus tanta diuini muneris claritate
fulgebat, ut ipsi quoque ecclesiae hostes haeretici reuerentissimis
eum officiis honorarent.
Rugorum siquidem rex, nomine Flaccitheus, in ipsis
regni sui coepit nutare primordiis, habens Gothos ex inferiori
Pannonia uehementer infensos, quorum innumera multitudine
terrebatur. is ergo beatissimum Seuerinum in suis periculis
tamquam caeleste consulebat oraculum. ad quem, dum uehementius
turbaretur, adueniens deflebat se a Gothorum principibus
ad Italiam transitum postulasse, a quibus se non dubitabat,
quia hoc ei denegatum fuerat, occidendum.
tunc ergo a uiro
dei hoc responsum praedictus accepit: si nos una catholica
fides annecteret, magis me de uitae perpetuitate debuisti
consulere: sed quia de praesenti tantum salute sollicitus, quae
nobis est communis, interrogas, instruendus ausculta. Gothorum
nec copia. nec aduersitate turbaberis, quia cito securus eis
discedentibus tu desiderata prosperitate regnabis: tantum ne
humilitatis meae monita praetermittas. non te itaque pigeat
pacem appetere etiam minimorum, numquam propriis uirtutibus
innitaris. maledictus, inquit scriptura, qui confidit
in homine et ponit carnem brachium suum et a
domino recedit cor eius. disce igitur insidias cauere,
non ponere: in lectulo quippe tuo pacifico fine transibis\'.
qui
dum tali animatus oraculo laetus abscederet, perlato sibi,
quod turba latronum aliquos captiuasset ex Rugis, uirum dei
misit protinus consulendum. qui sanctis eum mandatis, ne
Krcenrugorum cod. Vind. 1064 flaccitheus L flacetheus N
2 cpit CGL1 TV cepit N inferiore CGL 3 infensos] infestos
L 4 is] His N 5 celeste L cqlestq N 6 pricipibus G
7 postulasse] ptulisse N 8 denegatum] delegatum L 9 accipit
N 10 annecteret (n prior sup. uers. a m. 2) L adnecteret M me]
ime V; om. CG uite V perpetuitate libri: perpetuae (= aeternae)
salute uel prosperitate Hartel 11 sollicitus quae nobis est] om. V
13 turbaberis CGNTV: turbaris L turberis M 14 desiderata prosperitate
L 15 pretermittas L 21 dum MNTV (cf. Paucker Spicileg.
add. lexic. lat. p. 67): cum CGL slsibi V 22 latronum MNTV:
latrocinantium barbarorum CGL uirum CGLMNTV (er. Lucif. p. 7,
15 ed. Hartel): ad uirum
tunc duo captiuorum ab ipsis
hostium sedibus fugientes ea per ordinem retulerunt, quae
beatissimus uir Christo sibi reuelante praedixerat. igitur frustratis
insidiis aduersantum Flaccitheus incrementis auctus
prosperioribus uitam rebus tranquillissimis terminauit.
Post haec autem quidam Rugus genere per annos duodecim
incredibili ossuum dolore contritus omni caruerat
incolumitate membrorum, cuius cruciatus intolerabilis circumquaque
uicinis factus erat ipsa diuturnitate notissimus. itaque
nihil proficiente diuersitate remedii tandem uidua mater ad
sanctum uirum uehiculo filium deduxit impositum et ante
ianuam monasterii proiciens desperatum continuatis fletibus
reddi sibi unicum filium precabatur incolumem.
sed uir dei
sentiens a se magna deposci fletu commotus aiebat: \'quid
opprimor opinione fallaci? cur aestimor posse quod nequeo?
non est uirtutis meae praestare tam grandia: consilium tamen
do tamquam misericordiam consecutus a deo. tunc mandat
mulieri, ut pauperibus aliquid pro suis uiribus largiretur. illa
nihil morata uestem, quam induta fuerat, se uelociter exuens
egentibus diuidere properabat.
quo audito uir dei feruorem
eius admirans iterum mandat, ut suis operiretur amictibus,
1 domino] om. V dicens] didicens G; om. M 2 insidiis] I
insidias G* supr. uers. 4 nuncius V tq M 5 effitiat M
7 sibi] om. M 8 aduersantium CGLN flaccitheus (q a m. 2)
L auctis V 9 uita V tranquillissimis* L 11 ossnum
NTV (cf. Boenseh Itala u. Vulg. * p. 265): ossium CGLM 12 incolomitate
LMNTV menbroram MN crutiatus TV 14 nichil
CGLM; sic semper - profitiente M 15 filium] add. M2
supr. uers. dedaxit] dedexit
qui cum postea nundinis frequentibus interesset, stupendum
miraculum cunctis uidentibus exhibebat. nonnulli enim dicebant:
\'ecce ille, qui fuerat totius corporis putredine tabefactus\': aliis
autem, quod ipse esset, omnino negantibus grata contentio
nascebatur.
ex illo igitur tempore, quo est reddita sanitas
desperato, uniuersa Rugorum gens ad dei famulum frequentans
coepit gratulationis obsequium reddere et opem suis postulare
langoribus. de aliis etiam gentibus, ad quas tanti miraculi
fama peruenerat, multi Christi militem uidere cupiebant.
qua
deuotione etiam ante hoc factum quidam barbari, cum ad
Italiam pergerent, promerendae benedictionis ad eum intuitu
deuerterunt.
Inter quos et Odoacar, qui postea regnauit Italiae,
uilissimo tunc habitu iuuenis statura procerus aduenerat. qui
dum se, ne humillimae tectum cellulae suo uertice contingeret,
inclinasset, a uiro dei gloriosum se fore cognouit. cui
exhibet Anonymus Valesii §. 46 p. 291 ed. Gardth. tuus T tecum] in mg. add. Mx 3 sanabit G1 4 incolomem
LNV incolumen CGM remisit] ire iussit N 6 exibebat
C 9 quo] quod (d ras.) G SlN sanitas reddita N 10 desperata
L uniuersa rugorum] uniuersarum gothorum (a del., 0 \'add. m. 2)
M 11 cpit
Feletheus quoque rex, qui et Feba, memorati filius
Flaccithei, paternam secutus industriam sanctum uirum coepit
pro regni sui frequentare primordiis. hunc coniux feralis et
noxia, nomine Giso, semper a clementiae remediis reuocabat.
haec ergo inter cetera iniquitatis suae contagia etiam rebaptizare
quondam est conata catholicos, sed, ob sancti reuerentiam
Seuerini non consentiente uiro, a sacrilega quantocius intentione
defecit.
Romanos tamen duris condicionibus aggrauans quosdam
etiam Danuuio iubebat abduci. nam cum quadam die in
proximo a Fauianis uico ueniens aliquos ad se transferri
Danuuio praecepisset, uilissimi scilicet ministerii seruitute
damnandos, dirigens ad eam uir dei ut eos dimitteret postulab
at. uerum illa facibus feminei furoris exaestuans mandata
reportari iussit asperrima. \'ora\' inquit \'tibi, serue dei, in tua
cellula delitescens: liceat nobis de seruis nostris ordinare
quod uolumus\'.
haec igitur audiens homo dei: \'conifdo* inquit,
in domino meo Iesu Christo, quia necessitate compelletur explere
quod praua uoluntate despexit*. uelox itaque secuta
correptio prostrauit animos arrogantis. quosdam enim aurifices
barbaros pro fabricandis regalibus ornamentis clauserat arta
custodia. ad hos filius memorati regis admodum paruulus,
L pr. (corr. m. 1 in mg.) uadedicenti G1 Anon. cod.
Meerm. inquid
his auditis regina crudelis et impia, uestibus dolore
conscissis, talia clamitabat: \'o serue domini, Seuerine, sic,
sic a deo tuo inlatae uindicantur iniuriae! hanc mei contemptus
ultionem effusis precibus postulasti, ut in mea uiscera
uindicares\'! itaque multiplici contritione ac miserabili lamentatione
discurrens fatebatur se pro scelere contemptus, quod
in seruum dei commiserat, plagae praesentis ultione percelli
confestimque directis equitibus ueniam poscens et Romanos,
quos eodem die tulerat, pro quibus et rogantem contempserat,
retransmisit et aurifices accipientes protinus sacramentum ac
dimittentes infantulum pariter et ipsi dimissi sunt.
his auditis
reuerentissimus Christi seruus gratias creatori referebat inmensas,
qui ob hoc interdum differt uota poscentium, ut fide,
spe et caritate crescente, dum minora petitur, maiora concedat.
id namque egit omnipotentia saluatoris, ut, dum liberos saeua
mulier subicit seruituti, seruientes cogeretur reddere libertati.
quibus mirabiliter impetratis regina statim ad seruum dei
properans cum marito monstrat filium, quem fatebatur illius
T 3 pectore LN1 imposuere Sauppe ex cod. Tegerns.:
posuere CGLMNTV 4 regi*um T 6 cum sibi] cum nichil sibi
(nichil del. m. 1) M uitae] om. CGL promiterent V 8 seuerine
L sic sic MNTV: sic CG sicut L 9 tuo] om. N illa CGL
M uindicabuntur
Magna quoque famulo dei prophetiae gratia praedito
in redimendis erat captiuis industria. studiosus etenim insistebat
barbarorum dicione uexatos genuinae restituere libertati.
interea cuidam cam coniuge liberisque redempto praecepit
transuadare Danuuium, ut hominem ignotum in nundinis
quaereret barbarorum, quem in tantum diuina reuelatione
didicerat, ut etiam signa staturae capillorumque colorem,
uultus eius ac uestis habitum indicaret et in qua parte nundinarum
reperturus eum foret ostenderet, addens, ut, quicquid
ei reperta diceret persona, reuersus sibi maturius intimaret.
profectus itaque cuncta, sicut uir dei praedixerat, miratus
inuenit. is igitur ab eodem homine, quem repperisse se
mirabatur, interrogatus audiuit dicentem: \'putasne possum
inuenire hominem, qui me ad uirum dei, cuius ubique fama
diffunditur, qua uoluerit mercede perducat? diu est enim,
quod ipsos sanctos martyres, quorum reliquias fero, suppliciter
interpello, ut a tali ministerio tandem aliquando soluar indignus,
quod huc usque non temeraria praesumptione, sed religiosa
necessitate sustinui\'.
tunc nuntius hominis dei eius se aspectibus
praesentauit reliquiasque sanctorum ab eo suscipiens uiro
dei detulit. qui debito sanctorum Geruasii et Protasii martyrum
reliquias honore suscipiens in basilica, quam in monasterio
MNTV: promittens CGL 3 Magna] *agna
dl
V 4 remendis M industria] ex industria L studiosus.
Etenim GMNTV Studiosius etenim CL 5 ditione MNTV
genuine V 6 coniuge] coniunge L 7 transuadare CGMNTV
(cf. Bonsch Ital. et Vulg.7
Episcopatus quoque honorem ut susciperet postulatus praefinita
responsione conclusit, sufficere sibi dicens, quod solitudine
desiderata priuatus ad illam diuinitus uenisset prouinciam, ut
turbis tribulantium frequentibus interesset. daturus nihilominus
monachis formam sollicitius admonebat beatorum patrum
uestigiis inhaerere, quibus sanctae conuersationis adquireretur
instructio, adhibendamque operam, ne is, qui parentes reliquit
et saeculum, pompae saecularis inleoebras retrorsum
aspiciendo cuperet, quas uitauerat, et ad hoc uxoris Loth
exemplum terribile proponebat.
memorabat etiam timore
domini mortificanda esse incentiua libidinum nec aliter superanda
corporeae delectationis asserebat incendia, nisi fuissent
per dei gratiam lacrimarum fonte restincta.
Quidam uero, nomine Maurus, basilicae monasterii fuit
aedituus, quem beatus Seuerinus redemerat de manibus
barbarorum. huic quadam die praecepit dicens: caue, ne
hodie digrediaris alicubi: alioquin ab imminenti periculo non
cauebis. hic ergo contra praeceptum tanti patris saecularis
libri: collocauit et sacrauit Sauppe martirum
2 plurimarum (corr. m. 1) M preunte L 3 subripere
MV 2 plurimarum (corr. m.1) M preaunteL3Bubripere
(forma uulg. pro subrepere; cf. Eugipp. Excerpt. p.-51, 3, Ennod. ed.
Hartel Ind. p. 651) LlNTV: surripere
in illa hora uir
dei, dum in cellula legeret, clauso repente codice: *Maurum*
ait \'cito requirite\'. quo nusquam reperto ipse quantocius Histri
fluenta praetermeans latrones properanter insequitur, quos
uulgus scamaras appellabat. cuius uenerandam praesentiam non
ferentes supplices quos ceperant reddidere captiuos.
Dum adhuc Norici Ripensis oppida superiora constarent
et paene nullum castellum barbarorum uitaret incursus, tam
celeberrima sancti Seuerini flagrabat opinio, ut certatim eum
ad se castella singula pro suis munitionibus inuitarent, credentes
quod eius praesentia nihil eis eueniret aduersi. quod
non sine nutu diuini muneris agebatur, ut omnes eius monitis
quasi caelestibus terrerentur oraculis exemploque illius bonis
operibus armarentur.
in castellum quoque, cui erat Cucullis
uocabulum, deuotionibus accolarum uir sanctus aduenerat
euocatus, ubi factum grande miraculum nequeo reticere: quod
tamen Marciani, post presbyteri nostri, cinis eiusdem loci,
stupenda relatione cognouimus. pars plebis in quodam loco
nefandis sacrificiis inhaerebat. quo sacrilegio comperto uir dei
multis plebem sermonibus adlocutus ieiunium triduanum per
presbyteros loci persuasit indici ac per singulas domos cereos
afferre praecepit, quos propria manu unusquisque parietibus
N 2 fabianis G danubio L 4 in
cellula CGNT: cellula (om. in) L in cella MV 5 nusquam] nSqua
N quantotius T quatotius LNV hystri CGM 6 pretermeans
L properantes L 7 scamaras N (cf. Ind.): se amaras MTV
scameras CGL appellat CG 8 coeperant T ceperant V
reddére G 9 Dum LMT: Cum CGN oum V 10 pene GM
NT 11 fragrabat
tunc psalterio ex more decurso ad horam
sacrificii presbyteros et diaconos uir dei hortatus est tota
cordis alacritate secum communem dominum deprecari, quatenus
ad sacrilegos discernendos lumen suae cognitionis ostenderet.
itaque cum multa largissimis fletibus cum eis fixis genibus
precaretur, pars maxima cereorum, quos fideles attulerant,
subito est accensa diuinitus, reliqua uero eorum, qui praedictis
sacrilegiis infecti fuerant uolentesque latere negauerant,
inaccensa permansit.
tunc ergo qui eos posuerant diuino
declarati examine, protinus exclamantes secreta pectoris satactionibus
prodiderunt et suorum testimonio cereorum manifesta
confessione conuicti propria sacrilegia testabantur.
o
clemens potentia creatoris cereos animosque flammantis! accensus
est ignis in cereis et refulsit in sensibus: uisibilis lux
naturam cerae liquauit in flammas, at inuisibilis corda
fatentum soluebat in lacrimas. quis credat amplius eos quos
sacrilegus error inuoluerat postea claruisse bonis operibus,
quam eos, quorum cerei fuerant accensi diuinitus?
Alio rursus tempore in finibus eiusdem castelli locustae,
frugum consumptrices, insederant copiosae, noxiis morsibus
cuncta uastantes. tali ergo peste perculsi mox presbyteri ceterique
mansores sanctum Seuerinum summis precibus adierunt
dicentes: ut tantae plagae auferatur atrocitas, orationum
tuarum experta suffragia postulamus, quae magno dudum
GLIMY urdecurso V 2 presbiteros T diacones
LMN ortatus LlV ortatus L1 exhortatus M 3 alacritate C
GMNTV: claritate\'L comunem
quos ipse religiosius allocutus: cnon
legistis\' ait \'quid auctoritas diuina peccanti populo praeceperit
per prophetam: conuertimini ad me in toto corde
uestro, in ieiunio et in fletu, et post pauca: sanctificate,
inquit, ieiunium, uocate coetum, congregate
ecclesiam et cetera, quae secuntur? explete itaque dignis
operibus quae docetis, ut malitiam facile praesentis temporis
euadatis: nullus sane ad agrum exeat, quasi humana locustas
sollicitudine uetiturus, ne diuina amplius indignatio prouocetur\'.
nee mora, omnibus in ecclesia congregatis unusquisque in
ordine suo psallebat ex more. omnis aetas et sexus, qui etiam
uoce non poterat, precem deo fletibus offerebat, elemosynae
fieri non cessabant, quicquid bonorum operum praesens necessitas
exigebat, sicut famulus dei praeceperat, implebatur.
omnibus
igitur huiusce modi studiis occupatis quidam pauperrimus opus
dei coeptum deserens ad agrum propriae segetis inuisendae
causa, quae perparua inter aliorum sata iacebat, egressus est
totoque anxius die locustarum nubem impendentem qua potuit
exturbauit industria moxque ecclesiam communicaturus intrauit,
sed segetem eius exiguam, multis uicinorum circumdatam
N caelitus] diuinitus M cereis CGL aput
V dominum] deum N 2 religiosus M 4 prophetam] prophetam
dicens M 5 in fletu TV: fletu CGLMN 6 ctum C
LV cetum
mane quippe sancti operis temerator atque
contemptor rursus ad agrum suum male securus egrediens eum
locustarum pernicie funditus inuenit abrosum et omnium circumquaque
sationes integras: uehementer admirans ad castellum
luctuosa uociferatione reuertitur, cumque id quod acciderat indicasset,
ad huiusce modi uidendum cuncti exiere miraculum: ubi
quasi ad lineam regularem contumacis hominis segetem locustarum
morsus ostenderant.
tunc omnium uestigiis prouolutus intercessionibus
eorum delicti sui ueniam fusa lamentatione poscebat.
ob quam rem monendi occasionem homo dei reperiens
docebat uniuersos, ut omnipotenti domino discerent oboedire,
cuius imperiis obtemperant et locustae. pauper uero praedictus
flebiliter allegabat posse se mandatis oboedire de cetero, si
ulla spes sibi, qua uiueret, remansisset.
tunc ergo uir dei
ceteros allocutus: \'iustum est\' inquit ut qui proprio supplicio
humilitatis uobis et oboedientiae dedit exemplum liberalitate
uestra anni praesentis alimenta percipiat\'. collatione itaque
fidelium et correptus homo pauperrimus et ditatus didicit,
quantum dispendii incredulitas inferat, quantum beneficii suis
cultoribus conferat diuina largitio.
Item iuxta oppidum, quod Iuuao appellatur, cum
quadam die intrantes basilicam aestatis tempore sollemnitatem
uespere reddituri ad accendenda luminaria ignem minime
repperissent, flammam concussis ex more lapidibus elicere nequiuerunt,
in tantum alterutra hac petrae. conlisione tardantes,
ut tempus uespertinae sollemnitatis efflueret. at uir dei genibus
humi fixis orabat attentius.
mox igitur in conspectu trium
spiritalium qui aderant tunc uirorum cereus, quem manu
idem sanctus Seuerinus tenebat, accensus est. quo lucente
sacrificio uespertini temporis ex more suppleto gratiae deo
referuntur in omnibus, quod factum licet memoratos, qui
huic interfuere miraculo, celare uoluerit sicut et multa magnalia,
quae per illum diuinis sunt effectibus celebrata, claritas tamen
tantae uirtutis occultari non potuit, sed ad magnam fidem
ceteros excellenter accendit.
Accidit etiam eiusdem loci quandam mulierem
diutino langore uexatam iacere seminecem, exequiis iam paratis,
cuius proximi maesto silentio uoces funereas quodam fidei
clamore presserunt et ante ostium cellulae sancti uiri corpus
iam paene exanime deposuere languentis.
uidens itaque homo
dei clausum aditum oppositione lectuli ait ad eos: \'quidnam
V Iuuao] falciburciuuauo cod. Vind. 1064 appellatur
MNTV: appellabatur CG apellabatur L 2 sollempnitatem LM
NV 3 uesperq
tunc sanctus
Seuerinus fusis ilico lacrimis in oratione prostratus est et
muliere protinus assurgente allocutus est eos: nolite quicquam
horum meis operibus applicare: hanc enim gratiam fidei uestrae
feruor emeruit, et hoc fit in multis locis et gentibus, ut
cognoscatur, quod unus sit deus, faciens in caelo et in terra
prodigia, excitans perditos in salutem et mortuos uitae restituens.
mulier uero sanitate recepta opus agrale die tertio
iuxta morem prouinciae propriis coepit manibus exercere.
Quintanis appellabatur secundarum municipium Raetiarum,
super ripam Danuuii situm: huic ex alia parte paruus
fluuius, cui Businca nomen est, propinquabat. is crebra inundatione
Danuuii superfluentis excrescens nonnulla castelli
spatia, quia in planum fundatum fuerat, occupabat. ecclesiam
etiam loci eius mansores extra muros ex lignis habuere constructam,
quae pendula extensione porrecta defixis in altum
stipitibus sustentabatur et furculis, cui ad uicem soli tabularum
am. 2 in ras.) L 2 quid inquit CGL (cf. praef.): quid M
NTV 3 agnoscite
Quintanensium itaque fide sanctus
Seuerinus illuc fuerat inuitatus. ubi, cam tempore siccitatis
uenisset, interrogat, cur tabulata nudatis obstaculorum tegminibus
apparerent. accolae responderunt, quod frequenti
fluminis alluuione quicquid fuisset , superstratum continue
laberetur. at ipse:. \'sternatur\' inquit super. tabulata nunc in
Christi nomine pauimentum: iam uidebitis amodo inuium.
caelesti iussione prohibitum\'.
pauimento itaque perfecto ipqe
subter naui descendens accepta securi postes facta oratione
percussit atque ad aquam fluminis uenerandae. crucis expresso
signaculo dixit: (non te sinit dominus meus Iesus Christus
hoc signum crucis excedere\'.
ex illo itaque tempore, cum ex
more fluuius creuisset in cumulos ambissetque uiciniam, quam
solebat, ita spatiis ecclesiae erat inferius, ut numquam saneti
patibuli signaculum, quod impresserat homo dei, prorsus
excederet.
Accidit autem, ut castelli presbyter memorati admodum
uenerabilis, Siluinus nomine, moreretur, et cum in ecclesia
feretro posito noctem psallentes duxissent ex more peruigilem,
iam claresceute diluculo regauit uir dei fessos presbyteros et
diacones uniuersos parumper abscedere, ut post laborem uigiliarum
somno se aliquantulum recrearent.
quibus egressis homo
dei ostiarium, Maternum nomine, interrogat, utrum omnes, ut
M sicciMtatis L 4 tabulate L pr. 6 apparent
M accole MV .\'6 illuuione MN \'■ fuisset CGLMN: fuisse
TV .7 ÏDd V strper tabulate OGMNTV: tabulatis L\'
8 flauium ammodo M 10 naui CGLNi nanim MTV postes
(es ita ras. a m. 2) L\' pWilli hqc (ante hqc ecriptttnt fume uidetur
acta) M oratione] oiru M II ad] om. N tienerande
&MNV -14 conttilos V cumolos M, corr. m. 1K uicina M I
1&$cclesi$GLMV ed§ T inferius GOLMNTV: inferior Sauppe
ex cod. D Monacensi; inferior fluuOns Rartel 16 quod - exoederet]
om. L1, add. m. 2 homo dei impresserat M 18 ammodum LlMN
TV 19 moreretur (ore in
hanc ergo memoratus sic increpauit aedituus: cur istic famulo
dei posito tuam credideras posse latere praesentiam\'? at illa:
\'pietatis\' inquit \'amor talia me facere persuasit: uidens enim
cunctos foras expelli cogitaui mecum, quod senilis Christi
inuocata diuina maiestate praesentem . mortuum suscitaret*.
exeunte igitur memorata uirgine homo dei cum presbytero et
diacono ianitoribusque duobus in oratione curuatus orauit fletu
largissimo, ut opus solitae maiestatis superna uirtus ostenderet.
tuno orationem complente presbytero ita cadauer uir beatus
alloquitur: \'in nomine domini nostri Iesu Christi, sancte
presbyter Siluine, loquere cum fratribus tuis\'.
at ubi oculos
defunctus aperuit, uix praesentibus homo dei tacere prae gaudio
persuasit. et denuo ad eum: uis) inquit (rogemus dominum,
ut te adhuc seruis suis in hac uita condonare dignetur\'? at
ille ait: \'per dominum te coniure., ne hic diutius tenear et
frauder quiete perpetua, in qua me esse cernebam\'.
statimque
reddita oratione quieuit exanimis. hoc autem factum ita
sancti Seuerini adiuratione celatum est, ut ante mortem eius
non potuisset agnosci: ego tamen haec quae retuli Marci
Qf/MNTY: dixefant L illo] 0 ex e corr. L1
2 Qcclesiq GLI V: 3 septa libri 4 piles CGLSfNT: mijites V
sibi CGMNTV: OIß. L - \' -7 ergo] igitur G edituus GMN
TV istic CGMNTV: iBtius, L 1 ,8 credideras
Talibus igitur beatus Seuerinus per Christi gratiam
muneribus opulentus captiuorum etiam egenorumque tantam
curam ingenita sibi pietate susceperat, ut paene omnes per
uniuersa oppida uel castella pauperes ipsius industria pascerentur:
quibus tam laeta sollicitudine ministrabat, ut tunc se
crederet tantummodo saturari uel abundare bonis omnibus,
quando uidebat egentum corpora sustentari.
et cum hebdomadarum
continuatis ieiuniis minime frangeretur, tamen
esurie miserorum se credebat afflictum. cuius largitionem \'tam
piam in pauperes plurimi contemplantes, quamuis ex duro
barbarorum imperio famis angustias sustinerent, deuotissime
frugum suarum decimas pauperibus impendebant. quod mandatum
licet cunctis ex lege notissimum, tamen quasi ex ore
angeli praesentis audirent, grata deuotione seruabant
Frigus quoque uir dei tantam in nuditate pauperum sentiebat,
siquidem specialiter a deo perceperat, ut in frigidissima regione,
mirabili abstinentia castigatus, fortis et alacer maneret.
pro
decimis autem, ut diximus, dandis, quibus pauperes alerentur,
Norici quoque populos missis exhortabatur epistolis. ex qua
consuetudine cum ad eum nonnullam erogandarum uestium
copiam direxissent, interrogauit eos qui uenerant, si ex oppido
CGL: diaconi MNTV materni CGL: martini
MNTV ianitoris] genitoris N 2 sanctum uirum M 4 beatisBimus
M 6 ingenita V poene TV pene GLXMN 9 saturari]
salaari M habondare TV habundari M omib; V
10 egentum OOLNTV: egencium M snbstentari N cum L
MNTV: cum ipse
Qiues quoque ex oppido Lauriaco crebra quondam
sancti Seuerini exhortatione commoniti frugum decimas pauperibus
offerre distulerant. quibus fame constrictis iam maturitate
messium flanescente uicina subsidia monstrabantur. at ubi
frugibus inprouisae corruptio frugibus nocitura comparuit,
mox ad ipsum conuenere prostrati, poenas suae contumaciae
confitentes.
miles uero Christi fesads uerbis spiritalibus alleabat
dicens: \'si decimas obtulissetis pauperibus, non solum
aeterna mercede frueremini, uerum etiam commodis possetis
abundare praesentibus. sed quia culpam confessione propria
castigatis, de domini pietate polliceor, quod rubigo praesens
tam ualida penitus non nocebit: tantum fides uestra ulterius
DQV uacillet, uerum ciues ad persoluendas ex illo decimas
(ef 4) tigurniq NT: tiguraie V tugurniQ M tiburniq CO tiburtinie
(ti expunxit m. 2) L collatio] collocatio N 4 offerandam L
multum MNTV: multo COL (inras. am. 1 L) uario-celtamine]
om. L 5 obsidentibus Gothis CONTV: hostibus M initi L
MNTV: inita
Batauis appellatur oppidum inter utraque flumiJia,
Henum uidelicet atque Danuuium, constitutum, ubi beatus
Seuerinus cellulam paucis monachis solito more fundauerat,
eo quod ipse illuc saepius rogatus a ciuibus adueniret, maxime
propter Alamannorum incursus assiduos, quorum rex Gibuldus
summa eum reuerentia diligebat.
qui etiam quodam tempore
ad eum uidendum desideranter occurrit. cui sanctus obuiam,
ne aduentu suo eandem ciuitatem praegrauaret, egressus est,
tantaque constantia regem est allocutus, ut tremere coram eo
uehementius coeperit, secedensque suis exercitibus indicauit
numquam se nee in re bellica nec aliqua formidine tanto
fuisse tremore concussum.
cumque dei famulo daret optionem
imperandi quae uellet, rogauit doctor piissimus, ut sibi potius
praestaturus gentem suam a Romana uastatione cohiberet et
captiuos, quos sui tenuerant, gratanter absolueret. tunc rex
constituit, ut ex suis aliquem dirigeret ad id opus maturius
exsequendum, statimque missus Amantius diaconus e uestigio
regem subsequitur eiusque prae foribus excubans multis diebus
non potuit nuntiari.
cui re, pro qua directus fuerat, non
V, om. L redidit M prompciores G pmtiores V
ymciores M hortatus N 2 ymber MN desperate V 3 incomoda
M 4 atauis V Beatanis N BaMiowaPatauis cod. Vind. 1064 -5 henum
NTV: hquutn M renum L rhenum GO danubium L 7 sepius M
V a] ad
dimissus igitur
reuexit fere septuaginta captiuos, insuper promissionem regis
gratam deferens, qua se spopondit, cum diligenter prouinciam
peragrauerit, remissurum quantos in eadem reperturus fuisset
numeros captiuorum. pro qua re sanctus Lucillus presbyter
postmodum destinatus magnam miserorum copiam ex captiuitate
reuocauit.
Per id temporis, quo Romanum constabat imperium,
multorum milites oppidorum pro custodia limitis publicis
stipendiis alebantur. qua consuetudine desinente simul militares
turmae sunt deletae, cum limite Batauino utcumque
numero perdurante: ex quo perrexerant quidam ad Italiam
extremum stipendium commilitonibus allaturi, quos in itinere
peremptos a barbaris nullus agnouerat.
quadam ergo die, dum
in sua cellula sanctus Seuerinus legeret, subito clauso codice
cum magno coepit lacrimare suspirio, astantes iubens ad fluuium
T conciti* (= concitius) V 4 statimque] statlq;
M 5 mirantib; L diaconum MNT: diacon\' (= diaoonus) V
diaconem CGL 6 uel] et N 7 regi] regis IMP TV receptisque]
pceptisque N 9 gram (= gratiam) N se spopondit MNT
V: spopondit se
Paulinus quidam presbyter ad. sanctum Seuerinum
fama eius latius excurrente peruenerat. hic in consortio beati
uiri diebus aliquot remoratus, cum redire uellet, audiuit ab
eo: \'festina, uenerabilis presbyter, quia cito dilectionem tuam,
populorum desideriis, ut credimus, obluctantem, dignitas episcopatus
ornabit.
moxque, remqante ad patriae, sermo in eo
praedicentis impletus est. nam ciues Tigurniae, quae est metropolis
Norici, elegerunt praedictum uirum summi sacerdotii
suscipere principatum.
Basilicae extra muros oppidi Batauini in loco nomine
Boiotro trans Henum fluuium constitutae, ubi cellulam paucis
monachis ipse construxerat, martyrum reliquiae quaerebantur.
ingerentibus ergo se presbyteris, ut mitterentur ad sanctuaria
deferenda, haec beatus Seuerinus monita proferebat: \'quamuis
cuncta mortalium opere constructa praetereant, (haec tamen
aedificia prae ceteris celerrime relinquenda sunt\': et ideo pro
reliquiis sanctorum nullum laborem debere suscipere, quia et
ultro eis sancti Iohannis benedictio deferretur.
interea beatum
(sed q tantum est a m. 1) L humano COLtMNT
V: humanum
prouidere, ubi ultra non poterit apparere mreator p) respondentibus
illis non se debere contemni, -sed. consueto subleuari
regimine quidam presbyter haec : diabolico spiritu - repletus
adiecit: \'perge, quaeso, sancte, perge uelociter, ut tuo discessu
parumper a ieiuniis et uigiliis I quiescamus)., quo dicto uir dei
lacrimis urguebatur\' ingentibus, quod in ridiculam uanitatem
cunctis audientibus sacerdos eruperit. aperta namque scurrilitas
latentium est testificatio delictorum. sanctus itaque uir cur
ita fleret interrogatus a fratribus: uideo inquit plagam
grauissimam nobis absentibus huic loco protinus euenturam,
et Christi sacraria, quod non sine gemitu cogor exprimere,
humano sanguine redundabunt in tantum, at etiam locus iste
uiolandus sit\'.
nam in baptisterio loquebatar. ad antiquum
itaque , et omnibus maius monasterium suum iuxta muros
oppidi Fauianis, quod centum et ultra milibus aberat, Danuuii
nauigatione descendit. mox igitur eo descendente Hunumundus
paucis barbaris comitatus oppidum, ut sanctus praedixerat,
1 »
MTV (cf. Ind.): ftbanum CGL\'N fabianum Ll 3 iDqa
V propinquauit Iibri (cf. Lve. 1, 8; Rom. 13, 28): propinquabit
suspicatur Hartel 4 cOm L 5 destifota MNTVi daetituto ca
L loci
presbyterum quoque illum, qui tam sacrilega; contra
famulum Christi in baptisterio fuerat elocutus, ad eundem
locum confugientem insequentes barbari peremerunt frustra
enim illuc offenso deo ueritatis inimicus accessit, ubi tam
imprudenter excesserat.
Igitur sanctissimtis Seuerinus, dam in moiiasterio
Fauianis euangelium legeret, oratione suppleta consurgens
scafam sibi iubet ilico praeparari et mirantibus ait: \'sit nomen:
domini benedictum : \'sanctuariis beatorum martyrum BOS oportet
occurrere\'. nec mora : transmeato Danuuio inueniunt hominem
considentem in ripa ulteriore fluminis ac multis eos precibus
postulantem, ut ad seruum dei, ad quem fama uulgante olim
uenire cuperet, duceretur.
mox itaque ei Christi famulo demonstrato
suppliciter sancti Iohannis Baptistae reliquias optulit
multis apud se seruatas temporibus. quas dei seruus debita
ueneratione suscipiens in basilicam sancti Iohannis, sicut praedixerat,
ultronea benedictione collatas sacrauit officio sacerdotum.
Ad habitatores praeterea oppidi, quod Iobiaco
uocabatur, uiginti et amplius a Batauis milibus disparatum,
GLN poene V 3 presbiterum CGV sacrilegam Cl
N contra] add. T1 8. 1. 4 xpi famulum M locutus N\'
5 confugientes G pr. 6 offenso deo] offendo V 7 imprudenter
LMTV: impudenter OON, 8 sanctiBsimtts CGNT: sanctisimus M
Sanctus LV : ---im moBMterio N 9 fabiuis G 10 scafam, CG
MNT;V: scâphā
aliis ergo de tanto
nuntio dubitantibus, aliis prorsus non credentibus iterum misit
Quintasium quendam, cui et inlacrimans ait: perge uelocius,
denuntians eis, si hac ibidem nocte manserint, sine dubitatione
capientur\'. sanctum quoque Maximinum, spiritalis uitae presbyterum,
instantius imperat admonere, ut saltem ipse contemptoribus
derelictis properaret caelesti misericordia liberari: de quo
sibi dei famulus magnam dicebat inesse maestitiam, ne forte
salutiferam differendo mandatum imminenti. subiaceret exitio.
praedictus itaque pergens imperata suppleuit, sed presbytero
et reliquis incredulitate nutantibus nuntius uiri dei presbytero
retinenti se atque hospitalitatis gratiam praebere cupienti
nullatenus adquieuit. qua nocte Heruli insperate protinus
irruentes oppidumque uexantes plurimos duxere captiuos, presbyterum
memoratum patibulo suspendentes. quo audito seruus
dei grauiter doluit praemonitos non curasse.
Deinde quidam de Norico, Maximus nomine, ad senium
dei frequentare solitus cum uenisset et pro familiaritate, quam
GMV destinabit L 3 enim] om. M 4 forent
N contempnerent GLXMV tento (corr. m. 1) V 5 nuntio
NTV: nuncio M praesagio CGL 6 inlacrimans MNTV: illacrimans
CG #»lacrimans L (il, ut uidetur, eraswn) 7 denuncians
GMV denuntians ait (ait dd. m. I) L dubitatione NT: dubitacione
V dubio M dilatione CL dilacione G 8 maximinum NTV: maximianum
CGL maximum M \'spiritualis CGLM uite GV
9 instancius GMV ammonere MN ammonfiri L1 admoneri CG
L2 saltim
igitur memoratua antistes
litterarum tenore perstructus uniuersa diocesis suae castella
scriptis propriis uehementer admonuit, ut triduano ieiunio,
quod litterae uiri dei signauerant, exitio uenturae cladis occurrerent.
quibus iussa complentibus -terminato ieiunio ecce
Alamannorum copiosissima multitudo feraliter cuncta uastauit.
castella uero nullum sensere periculum, quae lorica fidelis
ieiunii et laudanda cordis humilitas per uirum propheticum
aduersus hostium ferociam fidenter armauerat.
Post haec leprosus quidam Mediolanensis territorii
ad sanctum Seuerinum fama eius inuitante perrexerat: hunc
sanitatis remedia suppliciter implorantem monachis suis indicto
ieiunio commendauit: qui continuo dei gratia operante
mundatus est. cumque recepta sanitate redire suaderetur ad
patriam, prostrauit se pedibus sancti uiri, petens, ne ulterius
ad sua redire cogeretur, cupiens scilicet, ut lepram quoque
peccatorum sicut carnis effugeret uitamque in eodem loco fine
laudabili, terminaret.
cuius animum religiosum uir dei uehementer
admirans paucis monachis paterna iussione praecepit,
ut frequentatis cum eo ieiuniis in oratione continua permanerent,
om. V aliquit (corr. m. 2) L 2 informatur] in
forma G grauem] graae* (m rasa) T, om. V exitium CNTVi
exicium GM excidium L 3 episcopum destinatis CGMNTV: episcopum*********
ordinatis********* L2 Isup. ras* 5 perstructus MNTV: praestructus CG
prestructus L diocesis CGLMTV: a diocesis N 6 ammonuit
IM&NT* 7 signauerat N uenture MV 8 complentebus
(corr. m. 1) V 10 periculis N fidelis] in tng. add. M1\'
11 cordis CGLMNT: carnis V 12 forociam G ferocium N
13 leprosus T mediolensis L 14 eius] el T *perrexerat
CGLNTVt peruenerat M 15 implorante N 16 qui libri: itaque
Hartel dei gratia CGNTV: dei gram L deo M 17 cunque
T 18 sa uiri pedibus M 19 lepram T 20 effugeret
OOMNTV: effugaret L eadem G1 22 ammirans LIMN
23 ut MTV: om. CGLN permanerent MNTV: permanere CGL
remediis praemunitus intra duorum mensuum spatium
uitae mortalis est compedibus absolutus.
Eodem tempore mansores oppidi Quintanensia, creberrimid
Alamannorum incursionibus iam defessi, sedes proprias
relinquentes in Batauis oppidum migrauerant. sed non latuit
eosdem barbaros confugium praedictorum: qua causa plus
inflammati sunt credentes, quod duorum populos oppidorum
uno impetu praedarentur. sed beatus Seuerinus orationi fortius
incubans Romanos exemplis salutaribus multipliciter hortabatur,
praenuntians hostes quidem praesentis dei auxilio superandos,
sed post uictoriam eos qui contemnerent eius monita
perituros.
igitur Romani sancti uiri pfaedictione firmati spe
promissae uictoriae aduersus Alamannos instruxerunt aciem,
non tam materialibus armis, quam sancti uiri orationibus
praemuniti. qua congressione uictis ac fugientibus Alamannis
uir dei ita uictores alloquitur: \'filii, ne uestris uiribus palmam
praesentis certaminis imputetis, scientes idcirco uos dei nunc
praesidio liberatos, ut hinc paruo interuallo temporis, quasi
quibusdam concessis indutiis, discedatis. mecum itaque ad
oppidum Lauriacum congregati descendite. haec homo dei
plenus pietate commonuit.
sed Batauinis genitale solum
relinquere dubitantibus sic adiecit: \'quamuis et illud oppidum,
quo pergimus, ingruente barbarie sit quantocius relinquendum,
N prqmooitus
CGLT2V mensaam NTV (cf. Ronsch Itala d Vulg. p. 265):
mensium CGLM spacium GMV 3 uite V 4 Eodem] odena
V 5 iam] otn. N 6 babtauis V obpidum Lpr. sed non—
9 praedarentur] om. M latuit] latos V 8 imflammati G inflamati
V 9 pda predarentur G 10 ortabatur L 11 praesentee
CGL 12 contempnerent GLV contepnerint M 13 Romani]
romani omnes CGLJf praedictione] praedicatione CG spe
CGL: \'om. MNTV 14 promisse NV uictorie V instruxerunt
CGL: construxerunt MNTV 16 fugentibus N 17 ita
dei G 18 presents L impntetis] computetis L iccirco
GGM nunc CGMNTV: om. L 19 presidio L hinc] huic
e
G 20 indutiis L: induciis GM indiciis NTV meum T
24 barbariq GLMN quantotius LTV quitotius N
secuti sunt plurimi, quidam nero reperti sunt contumaces, nec
defuit contemptoribus gladius inimici. quicumque enim ibidem
contra hominis dei interdicta manserant, Thoringis irruentibus
in eadem . hebdomade alii quidem trucidati, alii in captiuitatem
deducti poenas dedere contemptui.,.,..
Igitur post excidium oppidorumin superiore parte
Danuuii omnem populum in Lauriacum oppidum transmigrantem,
qui sancti Seuerini monitis paruerat, assiduis hortatibus
praestruebat, ne in sua uirtute confiderent, sed orationibus
et ieiuniis atque elemosynis insistentes armis potius spiritalibus
munirentur.
praeterea quadam die uir dei cunctos pauperes
in una basilica statuit congregari, oleum prout poscebat ratio
largiturus: quam speciem in illis locis difficillimam negotiatorum
tantum deferebat euectio. igitur tamquam benedictionis
accipiendae gratia maior egenorum turba confluxit: pretiosius
quippe ibidem huius liquoris alimentum auxit turbam numerum.
que poscentium.
tunc uir beatus oratione Gompleta, signo
crucis expresso solitum sibi scripturae sanctae sermonem
cunctis audientibus exprimens ait: \'sit nomen domini benedictum\'.
tunc coepit oleum propria manu ministris implere
portantibus, imitatus fidelis seruus dominum suum, qui non
N descendamus NTV: discedamus CGLM commonente
~LlMN 3 quicunque T \' 4 thoringis CGMTV: thorigis N turlngis
L 5 ebdotaade CNT ebdomadae GV ebddmada LM- 6 pftuas CGL
penas MN 7 superiors parte L 8. dantbii L \'j9 hortatibua
CGL* TV: ortatib; L1 hortationibus N oraciooibus M 10 praestruebat
MNTV: perstruebat CGL ne] WD N. sed] sedttt
G 11 atque] an V elemosinis GGLTV helemosinia MN
spiritualibus CGLM 12 quadam die uir dei COLIMNTV: uir dei
quadam die signis supra scriptis transposuit L2 13 utT 14 apptiem
V difficillima L dificillima N 16 accipiende MV preciosins
M preiiosum OL precioatrm \'G 17 ibidem] ids L huius
CGMNTV: om. L alimentum CGMNTV: elementum (ele a m. 2
in rets.) L tnrba
tantum igitur dei
beneficium dum circumstantes tacite mirarentur, unus eorum,
cui nomen erat. Pientissimus, nimio timore perterritus exclamauit:
domine n* crescit hic caccauus olei et in modum
fontis exundat*. sic liquor ille gratissimus prodita uirtute
subtr actus est.
statim Chriati famulus exclamans ait: \'quid
fecisti, frater ? obstruxisti commoda plurimorum: ignoscat tibi
dominus Iesus\'. sic aliquando mulier uidua debitis onerata
Helisei prophetae iussis instruitur ex olei stilla, quam habebat,
uasa replere quam plurima. quod cum fecisset et adhuc a
filiis uasa deposceret, ubi audiuit defecisse numerum, mox
stetit et oleum.
Per idem tempus Maximus Noricensis, adus
fecimus in superioribus mentionem, fidei calore succensus
media hieme, qua regionis illius itinera gelu torpente clauduntur,
ad beatum Seuerinum audaci temeritate, uel magis,
ut post claruit, intrepida deuotione uenire contendit, conductis
plurimis comitibus, qui collo suo uestes captiuis et pauperibus
N, corr. m. 1 2 offitio V dextrae
CGL 3 Desciente sinistra M quippe] itaq;ł qppe M
4 in manibus] immanibus N ministrantum NTV: ministrantaum
CL ministrancium GM 6 Pientissimus] sapientisaimos G timore
TV: stupore GaLIN uclamauit] exclamaait dicens CG
7 eaccatras LtTV: eacanos MN caeeabus CGL* in modum COM:
immodum NTV in nodum L, eorr. m. 1 8 sk tibri: sed ud
et cum de uita sua penitus desperarent, nullo
scilicet subueniente remedio, uidit ductor comitum per soporem
quendam in effigie uiri dei stantem ae dicentem sibi: \'nolite
timere, pergite quo coepistis. hac ergo reuelatione protinus
animati cum coepissent fide magis quam. gressibus proficisci,
subito diuino nutu ingentis formae ursus e latere ueniens uiam
monstraturus apparuit, qui se tempore hiemis speluncis abdere
consueuit. mox cupitum reserat iter et per t ducenta ferme
milia non ad sinistram deuians, non ad dexteram uiam demonstrauit
optabilem.
tanta enim eos intercapedine praecedebat,
quanta recenti uestigio semitam praepararet. itaque progrediens
bestia per heremi uastitatem uiros, qui egenis deferebant
solacia, non reliquit, sed usque ad habitacula hominum qua
potuit humanitate perduxit et mox in unam partem officio
diuertit expleto, ostendens tanto ducatus officio, quid homines
hominibus praestare debeant, quantum caritatis impendere,
cum desperantibus iter bestia saeua monstrauerit.
igitur cum
seruo dei nuntiarentur qui uenerant, ait: \'sit nomen domini
suitpicatur Hartelius \' 4 magne GLV : ð excluderet
(se. itinera) MNTV: includeret CGL 7 quendam MNTY:
om. CGL in effigie
Ciues item oppidi Lauriaci et superioram transfugae
castellorum ad suspects loca exploratoribus destinatis hostes
quantum bumana poterant sollicitudine praecauebant. quos
seruus dei diuinitatis instinctu commonitus praesaga mente
praestruxit, ut omnem paupertatis suae sufficientiam intra
muros concluderent, quatenus inimicorum feralis excursio nihil
humanitatis inueniens statim fame compulsa immania crudelitatis
coepta desereret.
haec per quadriduum contestatas
aduesperascente iam die Valentem nomine monachum mittens
ad sanctum Constantium, eiusdem loci pontificem, et ad ceteros
commanentes: hac inquit \'nocte dispositis per muros ex more
uigiliis districtius excubate, superuenientis hostis canentes
insidias'. at illi nihil aduersi per exploratores sentire se
penitus affirmabant.
sed Christi famulus, praemonere non
desinens dubitantibus uoce magna clamabat, eadem nocte eos
asserens capiendos, nisi imperiis fideliter oboedirent, saepius
repetens: me inquit \'me, si mentitus fuero, lapidate. itaque
tandem aliquando muris inuigilare compulsi, expleta consueti
OGLMN: uia TV 2 aperuit ureus M 3 absenti
GIsMNTV: absentia C codd. recc. 4 item GGLi idem JlNTV
lorabclauriaci cod. Vivid. 1064 N trânsfug (fug a m. 2 in .fas.) L\'
k poterant humana sollicitudine CGL humana sollicitudine potertat
M , 7 capionotus V, corr. m. 1 8 praestruxit MNTV: peretruxit
CGL snffitieiitiam V - 9. quatinus 00, excursus
OG 10 compulsa OL: eompulsus GMNTV I 11 coepta (Q. del.
tn. 1) L\' cQpta CV oepta GM desererent1 C L IquAdridnna
CGNi quatriduum MTV quadrubifl L 13 constantium CL (sic) N
TV: constancium
qua occasione uoeiferantibus cunctis hostes siluarum
occultati nemoribus, subito splendore clamoreque perterriti,
putantes se praecognitos quieuerunt ac mane facto circumdantes
ciuitatem et ubique discurrentes, cum nihil uictualium repperis.
sent, direpto animalium grege cuiusdam hominis, qui seruo dei
praedicente contumax sua tutare contempserat, recesserunt»
illis autem abeuntibus ciues portas egressi haud procul a muris:
scalas iacentes inuenerunt, quas ad urbis excidium praeparantes
barbari uigilantium clamore turbati nocte iactauerant.
quapropter
memorati ciues ueniam a Christi famulo precabantur
humiliter, confitentes corda sua lapidibus esse duriora, qui
rebus praesentibus agnouerant in sancto uiro gratiam uiguisse
propheticam: esset nempe tunc plebs inoboediens uniuersa
captiua, nisi eam liberam uiri dei consueta seruasset oratio,,
Iacobo apostolo protestante: multum, inquit, ualet oratio
iusti assidua\'.
Feletheus, Bugorum rex, qui et Feba, audiens cunctorem
reliquias oppidorum, quae barbaricos euaserant gladios,
Lauriacum se per dei famulum contulisse, assumpto ueniebat
exercitu, cogitans repente detentos abducere et in oppidis sibi
M cQpissent OLV cepissent GM 2 acermJT
(*= aceruus) V côminus L et facula MNTV: facula GQ-L
3 reddit N 4 qua] quasi (si del. m. 1) L 5 nemorib;
(in expunxit m. 1) L 6 circundantes M 7 reperissent LM
8 grege animalium M animalium gregem G 10 haud] aut M
11 inuenerunt MNTV: inueniunt CGL 15 agnouerant MNTJÌ\':
aguouerunt CGL 16 propheticum G pr. esset MNTV: isset
CGL inobdiens CMV inobediens GL 17 consueta seruasset
(sueta deZ. m. 1) L 18 iacobo (iaco am. 2) L attastante M
Rvcan
20 Rugorum cod. Vind. 1064 feba MNTV: fena GL fqua G
21 barbaricos] barbirico se L euaserant (inUNerant N) gladios laujiaco
CGMNTV: om. L 22 assumpta G pr. 23 exercitui G
a Rugis tantummodo dirimebantur Danuuio, collocare.
quam
ob rem grauiter uniuersi turbati sanctum Seuerinum adiere
suppliciter, ut in occursum regis -egrediens eius animum
mitigaret. cui tota nocte festinans in uicesimo ab urbe miliario
matutinus occurrit. rex ergo aduentum eius protinus
expauescens testabatur se illius fatigatione plurimum praegrauatum:
causas itaque repentinae occursionis inquirit. cui
seruus dei: \'pax\' inquit \'tibi, rex optime.
Christi legatus
aduenio, subditis misericordiam precaturus. recole gratiam,
diuina beneficia recordare, quibus pater frequenter se sensit
adiutum. nam cunctis regni sui temporibus nihil me inconsulto
gerere praesumebat. qui monitis salutaribus non resistens
crebris prosperitatibus recognouit, quanti ualeret oboedientis
animus quantumque triumphatoribus prosit suis non tumere
uictoriis\'.
et rex: \'hunc\' inquit cpopulum, pro quo beniuolus
precator accedis, non patiar Alamannorum ac Thoringorum
saeua depraedatione uastari uel gladio trucidari aut in seruitutem
redigi, cum sint nobis uicina ae tributaria oppida, in
quibus debent ordinari\'.
cui seruus Christi constanter ita
respondit: \'numquid arcu tuo uel gladio homines isti a praedonum
uastatione creberrima sunt erepti et non potius dei
munere, ut tibi paulisper obsequi ualeant, reseruati? nunc
ergo, rex optime, consilium meum ne respuas, fidei meae hos
committe subiectos, ne tanti exercitus conpulsione uastentur
GGLN: 0tII. AlTV fabianis GLN
2 daudbio L 3 adire N 5 in CGMNTVt om. L 6 matutinus
CG (ita ras.) NTY: matuoinuB M matnri«ns (uri a m. 2 in ras.
4 litt.) L occurit
his auditis rex modestis
allegationibus mitigatus cum suo protinus remeauit exercitu.
igitur Romani, quos in sua sanctus Seuerinus fide susceperat,
de Lauriaco discedentes pacificis dispositionibus in oppidis
ordinati beniuola cum Rugis societate uixerunt. ipse uero
Fauianis degens in antiquo suo monasterio nec admonere
populos nec praedicere futura cessabat, asserens uniuersos in(de)
Romanos ad suas prouincias absque ullo libertatis migraturos
incommodo.
Isdem temporibus Odoacar rex sancto Seuerino
familiares litteras dirigens, quae speranda duceret, dabat
suppliciter optionem, memor illius praesagii, quo eum quondam
expresserat regnaturum. tantis itaque sanctus eius alloquiis
inuitatus Ambrosium quendam exulantem rogat absolui. cuius
Odoacar gratulabundus paruit imperatis.
quo etiam tempore,
dum memoratum regem multi nobiles coram sancto uiro
humana, ut fieri solet, adulatione laudarent, interrogat quem
regem tantis praeconiis praetulissent. respondentibus Odoacarem\':
\'Odoacar\' inquit \'integer tredecim et quattuordecim
V enim] om. N 2 me] in me N 3 ydoneum
L faciat M modestis COL1 MNTV: mOlflestis L ras.;
cIeD
in marg. additum: si destis 4 exercitu* L (s rasa) , 6 disceten
T 7 Rugis] regis N 8 fabianis G ammonere LIMNII
9 inde scripsi: in OGLNTV, om. M 10 romanos ad suas M:
romanis ad suas NTV romani soli CG roma soli L regni Romani (*. e.
nniuersos Romanos) ad suas suspicatur Hartelius prouincias MNV:
prouintias T prouinciam L prouincia CG 12 Hiisdem T hisdem CL
MNV (et 17) odoacar
Ab oppidaneis Comagensibus, apud quos prim am
quondam innotuerat, beatus Seuerinus suppliciter rogatus
aduenit. cuius comperta praesentia unus ex optimatibus
Felethei regis filium. suum adolescentem diuturno langore
uexatum, cui iam parabat exequia, traiecto Danuuio pedibus eius
proiecit et lacrimans: credo\' inquit homo dei, te filio.
meo uelocem impetrare diuinitus sanitatem. tunc data oratione
qui semiuiuus allatus fuerat statim incolumis patre mirante
surrexit et perfecta protinus reuertitur sospitate.
Elefantiosus etiam quidam, Teio nomine, de toagmquis
regionibus sancti Seuerini inuitatus uirtutibus uenit,
rogans eius se oratione mundari. accepto itaque ex more
praecepto iubetur deum, totius gratiae largitorem, sine cessatione
lacrimabiliter exorare.
quid pIura? precibus beati uiri
idem leprosus diuina opitulatione mundatus, dum commutat
mores in melius, mutare meruit et colorem, regis aeterni
magnalia tam suis quam plurimorum uocibus longe lateque
denuntians.
Bonosus quoque, monachus beati Seuerini, barbarus
genere, qui responsis eius inhaerebat, oculorum imbecillitatem
ecripsi (cf. SiUb. XGV p. 491 sqq.): uidelicet
Iikt integri eius regni NTV Anonym. Meerm.: integrum eius regvum.
Pal. Anon. interl eius regnum M integritatem eius regni CGL
2 probaiurus L 3 Ab] b V oppidaneis NTV: oppidanis CG
Ljl commagensibiis NTV comraagenensibus CG aput M
primum] plurimum M 5 adnenerat M 6 felethqi ( a m. »3)
L langore LMT1. - langwre CGNTIV 7 exequia JtfNTV (cf.
Hoensch It. et Vulg.1 p. 271): exequiM
cui senilis dei: on tibi* inquit \'expedit, o fili,
corporeis luminibus aciem habere perspicuam et exterioris
oculi clarum praeferre conspectum: ora magis, ut optutus
uegetetur interior\', talibus igitur monitis informatus dedit
operam corde magis uidendi quam corpore meruitque absque
ullo fastidio mirabiliter in orationis effici iugitate continuus
et quadraginta fere annis in monasterii excubiis perseuerans
eodem quo conuersus est fidei calore transiuit.
In loco Boiotro superius memorato quosdam tres
monachos sui monasterii doctor humilis superbiae foeditate
respersos dum pro suis singulos excessibus increpatos durare
in pernicie comprobasset, orauit, ut eos dominus in adoptionem
recipiens filiorum paterno dignaretur flagello corripere. prius
ergo quam orationem effusis lacrimis terminaret, uno momento
idem monachi daemone corripiente uexati contumaciam sui
pectoris uocibus fatebantur.
absit, ut cuiquam hoc crudele
uideatur aut noxium, quia traditi sunt huiusmodi homines satanae
in interitum carnis, sicut beatus dicit apostolus, ut
CGL patiebatur medelamque MNTV: praegrauatus
medelam CGL sibi praestari sibi (sic) V sibi prare M 2 egre GNT
V egros
ex relatione Postumiani uirum quendam magnis uirtutibus
signisque mirabilem ad expellendam de corde suo iactantiae
uanitatem, quam incurrerat, exorasse, \'ut permissa in se mensibus
quinque diabolo potestate similis his fieret, quos ipse
curauerat\'. idemque post pauca: itaque correptus a daemone,
tentus in uinculis, omnia. illa quae energumeni solent ferre
perpessus quinto demum mense curatus est, non tantum daemone,
sed, quod illi erat utilius atque optatius, uanitate*.
praedictos itaque monachos uir dei delegatos fratribus per
dies quadraginta arduis abstinentiae remediis mancipauit.
quibus expletis data super eos oratione a potestate daemonis
eruit nec solum sanitatem corporis, sed et mentis inpertiit.
quo facto et sancto uiro reuerentiae terror adcreuit et ceteros
maior disciplinae metus optinuit.
Maroianum monachum, qui postea presbyter ante
nos monasterio praefuit, ad Noricum cum Renato fratre
direxerat. et cum dies tertius laberetur, ait fratribus: \'orate,
carissimi, quia grauis hac hora tribulatio Marcianum comprimit
et Renatum, de qua tamen Christi liberabuntur auxilio.
tunc monachi quae ab eo dicta sunt protinus adnotantes, illis
post menses plurimos redeuntibus diem horamque periculi,
qua barbaros euaserant, indicantibus, sicut signauerant,
approbarunt.
Item uir beatissimus Seuerinus uni ex fratribus,
nomine Vrso, repente praecepit quadraginta dierum districtiore
ieiunio uenturae calamitati, abstinentia ciborum et lamentis,
occurrere, dicens: imminet tibi corporale periculum, quod dei
praesidio parui panis et aquae remediis expiabis\'. quadragesimo
itaque die mortifera papula in brachio ieiunantis apparuit,
quam mox ad ipsum ingressus suppliciter demonstrauit.
cui
sanctus dei famulus: \'noli\' inquit \'metuere praenuntiatum tibi
ante dies quadraginta discrimen\', statimque propria manu
signo crucis obducto mirantibus, qui aderant, papula letalis
euanuit. hoc unum de domesticis sanitatibus narrasse sufficiat,
prolixi operis fastidia declinando. nam saepius suorum aegritudines
monachorum Christo sibi reuelante praenuntians isdem
quibus praeuidebat muneribus et sanabat.,
A discipulorum quoque suorum oellula spiritalis
doctor non longius habitabat, in orationibus uel abstinentia
V 2 renoto V 3 ai*t T 4 martianum TV
6 annotantes CGLMN 7 plurimos] pluribus N 8 qua] qui M
indicantibus sicut signauerant] om. M 9 approbauerunt N
10 uir MNTV: om. CGL seuerinu\' V 11 reprente L
districtiore] districcione G 12 cyborum M 13 occurre N
15 pabula M 17 tibi] om. M 19 obducto] om. M loetalis
TV letalis OGLIN 20 euanuit M narrasse OOMNTV: narrare
L Buffitiat V 21 nam] om. CG saepius ** T egritudines
GLMNTV 22 isdem L: hisdem CGMNTV 24 A]
om. V spiritualis CGL 25 orationibb; (prior b rasa) V
abstinentia] in abstinentia OG
et propriam noctis principio psalmodiam sollemniter adimplebat,
reliqua uero orationum tempora in paruo complebat oratorio,
quo manebat. in quibus saepe caelestibus firmatus oraculis
multa futura per dei gratiam praedicebat, multorum etiam
occulta cognoscens, ut opus erat, proferebat in medium et
singulis remedia, prout poscebat modus aegritudinis, prouidebat.
stratus eius unum erat in oratorii pauimento cilicium, omni
tempore ipso quo uestiebatur amictu, etiam dum quiesceret,
utebatur. numquam ante solis occasum nisi certa soluit festiuitate
ieiunium. quadragesimae uero temporibus una per
hebdomadem refectione contentus aequali uultus hilaritate
fulgebat. aliena quasi propria errata deflens quibus poterat
praesidiis temperabat.
Deinde post multoB agones et diuturna certamina, cum
se idem beatus Seuerinus de hoc saeculo transiturum deo
reuelante sensisset, memoratum Rugorum regem Febam cum
uxore eius crudelissima, nomine Giso, ad se uenire commonuit.
quem cum salutaribus exhortatus esset affatibus, ut ita cum
sibi subiectis ageret, quo se iugiter cogitaret pro statu regni
sui rationem domino redditurum, aliisque uerbis intrepide
monuisset, protenta manu regis pectus ostendens reginam his
interrogationibus arguebat: hanc) inquit animam, Giso, an
anrum argentumque plus diligis?) cumque illa maritum se
diceret cunctis opibus anteferre, uir dei sapienter adiecit:
L, corr. m. 2 sollempniter LlM sollenniter G
8 complebat] implebat M 4 toraculis L 6 in medium proferebat
cl
M 7 egritudinis GLMTV 8 cilium (ci add. m. 2) T 11 quadragesime
GV 12 ebdomadem OGTV ebdomada (ã a m. 2 in ras.
L) LMN contentus] contSntus
at illa: \'cur\' inquit \'nos sic accipis,
serue dei?\' cui ipse: contestor ait tuos ego humillimus iam
profecturas ad deum, ut ab iniquis actibus temperantes piis
insistatis operibus. huc usque regnum uestrum auctore domino
prosperatum est: iam ex hoc uos uideritis\'. his monitis rex
cum coniuge sufficienter instructi ualedicentes ei profecti sunt.
Tunc sanctus non desinebat de suae migrationis uicinia suos
alloqui dulcedine caritatis, quod quidem facere nec ante cessauerat.
\'scitote\' inquit \'fratres, sicut filios Israel constat ereptos
esse de terra Aegypti, ita cunctos populos terrae huius oportet
ab iniusta barbarorum dominatione liberari. etenim omnes
cum suis facultatibus de his oppidis emigrantes ad Romanam
prouiaciam absque ulla sui captiuitate peruenient.
sed mementote
praecepti sancti Ioseph patriarchae, cuius ego indignus
et infimus uos attestatione conuenio: uisitatione uisitabit
uos deus: tollite ossa mea hinc uobiscum. quod non
mihi, sed uobis est profuturum. haec quippe loca nunc
frequentata cultoribus in tam nastissimam solitudinem redigentur,
ut hostes aestimantes auri se quippiam reperturos
etiam mortuorum sepulturas effodiant'.
cuius uaticinii ueritafcem
euentus rerum praesentium comprobauit. leuari uero
suum corpusculum pater sanctissimus, pietatis prouidus,
L pr.\' 5 deum] dominum G M 6 operibus insistatis
M auctore L domino] deo L 7 uos CGMNTVi om. L
8 coniuBge L 10 karitatis N 11 sitote V filii M israhel
C ilil G ereptos esse CGLNV: ereptos essa T esse ereptos
if 12 egypti CGLMN qgipti V cunctos] contos V ferre
III
MV 13 iusta V 15 prouintiam V mementote] mtote M
16 precepti L patriarch M ego indignus et inflmus uos NTV:
II
uos ego indignus et infimus CGL ego indignus nos M 17 uitatione
T uisitauit (eorr. m. 2) L 18 tollite OGMNTV: et tolletis L
ni
21 ostes L estiin antes GGLM se auri M 22 uaticii (corr.
m. 2) L 23 comprobanit] demonstrauit
Diem etiam, quo transiturus esset idem beatissimus
Seuerinus e corpore, ante duos seu amplius annos hac significatione
monstrauit. Epiphaniorum die, cum sanctus se Lucillus
presbyter abbatis sui sancti Valentini, Raetiarum quondam
episcopi, diem depositionis annua sollemnitate in crastinum
celebraturum sollicitus intimasset, idem famulus dei ita
respondit: si beatus Valentinus haec tibi celebranda sollemnia
delegauit, ego quoque tibi in eodem die uigiliarum mearum
studia obseruanda migraturus e corpore derelinquo.
ille his
sermonibus tremefactus cum se magis, utpote homo decrepitus,
enixius commendaret quasi primitus transiturus, adiecit: (hoc
erit, sancte presbyter, quod audisti, nec domini constitutum
humana uoluntate praeteriet).
Praeterea Fredericus a fratre suo, Rugorum rege
Feba, ex paucis, quae super ripam Danuuii remanserant,
oppidis unum acceperat, Fauianis, iuxta quod sanctus Seuerinus,
ut retuli, commanebat. ad quem cum idem Fredericus
ex more salutaturus accederet, coepit ei Christi miles iter
suum enixius indicare, sub contestatione haec proloquens:
GM 2 prouenisset] prouenit se N acquisierat Ll
MN 3 obtentu
sed Fredericus insperata
commonitione perculsus: \'cur\' inquit hac contestatione confundimur,
cum non optemus tantis orbari praesidiis et sanctae
largitioni tuae, quae omnibus nota est, conferre aliquid deceat,
non auferre, quatenus solita, sicut et pater noster Flaccitheus,
tua merear oratione muniri, qui experimento didicit sanctitatis
tuae meritis se fuisse semper adiutum?\' et ille: qualibet
inquit \'occasione cellulam meam uolueris laedere, et hie
statim probabis et in futuro solues quam non opto uindictam).
tunc Fredericus promittens se Christi famuli monita seruaturum
remeauit ad propria. doctor uero dulcissimus non cessabat
suos alloqui per monita discipulos dicens: \'confido de gratia
domini mei Iesu Christi, quia uobis in opere suo durantibus
et meae memoriae pacata societate coniunctis, aeternae uitae
bona tribuet nec praesentium solacia denegabit\'.
Nonis itaque ianuariis coepit tenuiter lateris dolore
pulsari. quo durante per triduum medio noctis tempore fratres
adesse praecepit, quos de corpore suo commonens et paterna
LTV quStotius N 2 iccirco CGM monitis
M praecaueo N 3 pertemtes C 4 indignacione M
5 temeritate] seueritate M ferddruchus CGL inspirata L
DI
6 commotione (corr. m. 2) T commotione N 7 sancte GNV
8 conferri M aliquid] nos aliquid CGL deceat] doceat L*
9 auferri M quatinus CG flaccustheus (us del. m. 2) N
11 se] om. M 12 occacione G uoluerit M ledere CGL
MN 14 ferderuchus
\'filii in Christo carissimi, scitis, quod beatus
Iacob de saeculo recessurus condicione mortis instante fitios
suos adesse praecipiens et prepheticae benedictionis affatibus
singulos quosque rem unerans mysteriorum arcana prodidit
futurorum. nos uero infirmi ac tepidi tantaeque impares pietati
hanc praerogatiuam nostris usurpare uiribus non audemus,
unum tamen, quod humilitati congruit, non tacebo, mittens
ues ad exempla maiorum, quorum intuentes exitum conuersationis
imitamini fidem. Abraham namque uocatus a domino
fide oboediuit, at exiret in locum, quem accepturus erat in
possessionem, et exiit nesciens, quo «enturos esset.
huiua
igitur beati patriarchae imitamini fidem, imitamini sanctitatem,
terrena despicite, patriam caelestem semper inquirite. confido
autem in domino, quod mihi de uobis aeterna lucra prouenient.
uideo enim 1109 gaudium meum feruore spiritus ampliasse,
amare iustitiam, fraternae caritatis uincula diligere, castitati
operam dare, humilitatis regulam custodire: haec, quantum
ad hominis spectat intuitum, laudo confidenter et approbo.
sed orate, at quae humanis aspectibus digna sunt aeternae
discretionis examine firmentur, quia non, sisut homo uidet,
uidet deus. ille siquidem, sicut diuinus sermo denuntiat,
omnium corda scrutatur et omnes mentium cogitationes
anteuenit. assiduis ergo precibus hoc sperate,
ut oculos cordis uestri deus inluminet eosque, sicut optauit
TV 8 conditione LTV 4 et propheticae
CGMNTV: prophetica L 5 singulos CGL: singulorum MNTV
misteriorum GM ministeriorum L, corr. m. 2 archana libri
6 infimi (fi in ras. L) CGL pietate N pro 7 prarogatiuan
V 10 abraham TV: habraham LN1 abraam CGM nanque
C 11 obdiuit CL obediuit GMN 12 uentu| turus T
13 patriarch M fidem imitamini] C1 in ras. 15 autem] om.
M eterna
non
desit militantibus deo iugis oratio: non pigeat agere paenitentiam,
quem. non puduit facinus perpetrare: non dubitetis,
luge.e peccantes, si quo modo offensa diuinitas uestrarum
lacrimarum inundatione placetur, quia spiritum contribulatum
suum dignatus eat uocare sacrificium. simus igitur corde,
humiles, mente tranquilli, delicta omnia praecauentes ac
diuinorum semper memores mandatorum, scientes non prodesse
nobis humilitatem uestis, nomen monachi, uocabulum religion»,
speciem pietatis, si circa obseruantiam mandatorum degeneres
inueniamur et reprobi.
mores igitur, fiJLii mm canssimi,,
proposito suscepto consentiant: grande nefas est peccata
sectari etiam hominem saecularem, quanto magis monachos,
qui blandimenta saeculi quasi atrocem bestiam fugientes
Christum cunctis affectibus praetulerunt, quorum incessus et
habitus uirtutis creditur esse documentum? sed quid uos ultra
demoror, filii carissimi, longi sermonis affatu?
superest, ut
beati apostoli ultima oratione uos prosequar ita dicentis: et
nunc commendo uos deo et uerbo gratiae eius,
qui potens est conseruare uos et dare hereditatem
in omnibus sanctificatis. ipsi gloria in saecula saeculorum.
amen.\'
Post huiusmodi igitur aedificationis alloquium cunctos per
ordinem ad osculum suum iussit accedere et sacramento
communionis accepto fieri se penitus prohibet totumque corpus
signo crucis extenta manu consignans, ut psallerent imperauit.
quibus maeroris suffusione cunctantibus ipse psalmum protulit
ad canendum: Laudate dominum in sanctis eius,
omnis spiritus laudet dominum.
sexto itaque iduum
ianuariarum die in hoc uersiculo nostris uix respondentibus
quieuit in domino, quo sepulto credentes omni modo seniores
nostri, quae de transmigratione praedixerat, sicut et multa
alia praeteriri non posse locellum ligneum parauerunt, ut, cum
praenuntiata populi transmigratio prouenisset, praedictoris
imperata complerent.
Fredericus uero beati Seuerini morte comperta,
pauper et impius, barbara cupiditate semper immanior, uestes
pauperibus deputatas et alia nonnulla credidit auferenda. cui
sceleri sacrilegium copulans calicem argenteum ceteraque
altaris ministeria praecepit auferri.
quae cum imposita essent
sacris altaribus nec auderet directus uilicus ad tale facinus
suas manus extendere, quendam militem, Auitianum nomine,
compulit diripere memorata. qui quamuis inuitus praecepta
perficiens, mox tamen incessabiliter uexatus omnium tremore
membrorum daemonio quoque corripitur. is ergo uelociter
consilio meliore correxit errata, suscepto namque professionis
sanctae proposito in insulae solitudine armis caelestibus
M penitus] protinus M 4 externa] tenta
N 5 meroris libri cunctatibus V 8 ianuarii M nostris
MNTV: nobis CGL 9 «quieuit L 10 nostri] om. M
11 praeterire CGLN 12 populi prenunciata M predictoris
te
MV prqdictores Lx, corr. m. 2 13 impera (ta fere euanuit) M
14 ferdfiruchus CGL 17 ceteraque GLM 18 com V 19 di-
2ectus T uilicus NTV: uillicus CGLM 20 extendere manus M
auicianum GM 21 deripere Ll precepta L 22 uexatus «omnium
(s ras.) L tremore OGLIMNTV: tumore Li1 23 menbrorom
LN his LM 24 Cscilio M melire L pr. nanque C
Frederious autem
immemor contestationis et praesagii sancti uiri abrasis omnibus
monasterii rebus parietes tantum, quos Danuuio non potuit
transferre, dimisit. sed mox in eum ultio denuntiata peruenit:
nam intra mensis spatium a Frederico, fratris filio, interfectus
praedam pariter amisit et uitam.
quapropter rex Odoacar,
Rngis intulit bellum. quibus etiam deuictis et Frederico
fugato, patre quoque Feba capto et ad Italiam cum noxia
coniuge transmigrato, post audiens idem Odoacar Fredericum
ad propria reuertisse statim fratrem suum misit cum multis
exercitibus Onoulfum, ante quem denuo fugiens Fredericus ad
Theudericum regem, qui tunc apud Nouas, ciuitatem prouinciae
Moesiae, morabatur, profectus est.
Onoulfus uero praecepto
fratris admonitus uniuersos iussit ad Italiam migrare Romanos.
tunc omnes incolae tamquam de domo seruitutis Aegyptiae, ita
de cotidiana barbarie frequentissimae depraedationis educti
sancti Seuerini oracula cognouerunt. cuius praecepti non
immemor uenerabilis noster presbyter tunc Lucillus, dum
uniuersi per comitem Pierium compellerentur exire, praemissa
cum monachis uespere psalmodia sepulturae locum imperat
aperiri.
quo patefacto tantae suauitatis fragrantia omnes nos
circumstantes accepit, ut prae nimio gaudio atque admiratione
CGLM: mancipatum NTV ferderuchus COL
autem] uero M 3 danubio L 4 tranferre M 6 quapropter]
quia propter (i expunxit m. 2) L (et. 9) odouacar CO odoacer
L 8 feba MNTV: feua CL fqua G et MNTV: atque C
GL 10 multis]
linteaminibus igitur
immutatis in loculo multo ante iam tempore praeparato funus
includitur, carpente trahentibus equis inpositum mox euehitur
cunctis nobiscum prouincialibus idem iter agentibus, qui oppidis
super ripam Danuuii derelictis per diuersas Italiae regiones
uarias suae peregrinationis sortiti sunt sedes. sancti itaque
corpusculum ad castellum, nomine Felethem, † Mulsemensis
regionis apportatum est.
Per idem tempus multi uariis occupati langoribua et
nonnulli ab spiritibus inmundis oppressi medellam diuinae
gratiae sine ulla mora senserunt tunc et mutus quidam ad
id castellum suorum miseratione perductus eat. qui dum in
oratorio, quo sancti uiri corpusculum super carrum adhuc
positum permanebat, alacer peruenisset ac sub eo clauso oris
sui ostio in cordis cubiculo supplicaret, ilico lingua eius in
L humaniter OOMNTY: unanimiter L estimantea
CGLMN 2 inuenire CO 3 effluxeraet V repfirimus L
4 immensas CMN 5 quo] qua N 7 mansisset MNTV: permaosisset
CGL inlesum MV illteum Lx illesum GGHSN
8 fumus N 9 qquis OLl impositum COLMN uehitar M
10 canctis nobieoum] rasa M M prouintialibus V idem CLMi
idem idem G eundem NTV 11 danubii L diuersa M
12 peregrinationes L corr. m. 2 sortiti-regionis] om. M
13 felethem NTV: montem feletem CL montem felentem G mulse
mensis regionis (sub mulse mensis nomen regionis Italiae latere uide-
tvr) NTV: multis emensis (sis in ras. G) regionibus CGL 15 multi
CMNTV: multis OL langoribus occupati M languoribus C
ON 16 ab OGMNTV: a L immundis COLUMN medellam
TV pr. i medelam COMN medgelam (e la a m. 2) L 17 semserunt
V ad id] adit N 19 oratorio LMNTV (cf. Bdnsch It. et
Vulg*p. 406): oratorium CG 21 hostio NTV
eumque renersus ad
hospitium, quo suscipi consuerat, intarrogatus fuisset; ex more,
nutu signoque pulsatus, et orasse et laudem se deo obtulisse
clara uoce respondit. quo loquente pauefacti qui eum nouerant,
ad oratorium cum clamore currentes sancto Lucillo
presbytero simulque nobis, qui cum illo eramus, ignorantibus
quod euenerat, indicarunt. tunc omnes exultantes in gaudio
diuinae clementiae gratiarum retulimus actionem.
Igitur illustris femina Barbaria beatum Seuerinum,
quem fama uel litteris cum suo quondam iugali optime nouerat,
religiosa deuotione uenerata est. quae post obitum eius audiens
corpusculum sancti in Italiam cum multo labore perductum
et usque ad illud tempus terrae nullatenus commendatum
uenerabilem presbyterum nostrum Marcianum, sed et cunctam
congregationem litteris frequentibus inuitauit.
tunc sancti
Gelasii, sedis Romanae pontificis, auctoritate et Neapolitano
populo exequiis reuerentibus occurrente in castello Lucullano
per manus sancti Victoris episcopi in mausuleo, quod praedicta
femina condidit, collocatum est.
Qua celebritate multi langoribus diuersis afflicti, quos
recensere longum est, receperunt protinus sanitatem. inter
MNTV: resoluta CGL cunque TV 2 *ospitium
(h ras.) L coosuerat TV: consueuerat CGLMN interrogatus
M: interrogantis CGLNTV 3 nutu] nitu N signoque
CGMNT: signoque V signoue L et orasse et CGL: et orasset
NTV an orasset M optulisse LM 4 lonquente G 7 indicauerunt
M 8 clementiae] gra clemeatiq (sed grq del. m. 1) N
10 quondam] quodam M 11 religiosa deuotionel deuotiosa L; religiosa
in ras. G 12 italia L cum MNTV: om. GGL
labore CGMNTV: honore L 14 UBrabilem V martianum
TV 15 frequentibus litteris G turn M 16 neapolitane
Ll neapolitanq L1 17 ezsequiis L exequis V reuerentibus CG
NTY: Jreuertentibus
[Tunc et Laudicius quidam caecus, inopinato psallentis
populi clamore perculsus, sollicite suos quid esset interrogat.
respondentibus, quod cuiusdam sancti Seuerini corpus transiret,
compunctus ad fenestram se duci rogat, de qua poterat a
sanis eminus multitudo psallentium atque uehiculum sancti
corporis contemplari. cumque fenestrae nixus incumberet et
oraret, protinus uidit, singillatim nominatimque demonstrans
omnes notos atque uicinos. quo facto cuncti, qui audierant,
gratias deo lacrimantibus gaudiis retulerunt.
Marinus quoque, primicerius cantorum sanctae ecclesiae
Neapolitanae, cum sanitatem post immanissimum langorem
recipere pro incessabili capitis dolore non posset, caput uehiculo
credens apposuit et mox a dolore liberum subleuauit
memorque beneficii semper in die depositionis eius occurrens
uoti sacrificium deo cum gratiarum actione reddebat.
Verum multis plura scientibus sufficiat tria de innumeris,
quae in ingressu eius gesta sunt, beneficiorum uirtutumque
retulisse miracula.] Monasterium igitur eodem loco constructum
ad memoriam beati hactenus perseuerat, cuius meritis multi
L cinis CGMNTV*: cuius LVI 2 neapolitane Lx neapolitana L7 egritudinis GLMTV 3 in]
OWl. L itinere] initinere V properanter] ppe (= prope) M
4 occurrit-qllo] om. M uehiculum G post corpus ras. i litt.
in V uenerabile corpus M 5 omnium] omni M languore
CGMNV1 menbrorum LN 6 Tunc et Laudicius-23 retulisse miracula]
exhibent CGL, om. MNTV inoppinata L 11 nixus C
L: nixius
Habes, egregie Christi minister, commemoratorium, de quo
opus efficias tuo magisterio fructuosum.
Frater in Christo carissime, dum nos peritiae tuae facundia
et otii felicitate perpendens amaritudines occupationesque
multiplices peccatorum retractare contemnis, pudoris iacturam
dilectionis contemplatione sustineo.
direxisti commemoratorium,
cui nihil possit adicere facundia peritorum, et opus, quod
ecclesiae possit uniuersitas recensere, breui reserasti compendio,
dum beati Seuerini finitimas Pannoniorum prouincias incolentis
uitam moresque uerius explicasti et quae per illum diuina
uirtus est operata miracula diuturnis mansura temporibus
tradidisti memoriae posterorum — nesciunt facta piorum
praeterire cum saeculo — ut omnes praesentem habeant et
secum quodam modo sentiant commorari, quibus eum relatio
peruexerit lectionis. et ideo, quia tu haec quae a me narranda
poscebus elocutus es simplicius, explicasti facilius, nihil adiciendum
labori uestro studio nostro credimus: siquidem aliter
Epistolam Pascasii om. MV 3 sancto] om. CO semperque]
semper G eugepio libri 4 pascasius T: paskasius L paschasius
CGN 6 perpendens NT: perpendis CGL 7 contempnis
L 8 cotgplatione L 10 acclesia GL 11 prouintias
T 14 tradidistis (corr. m. 1) L nesciunt CGNT: nesciunt
enim L piorum Bollandus: priorum CGLNT 15 perire N
16 relatio] relaxacio G i7 a] om. C 19 credimus NT: credidi-
I
mus OGL alter (corr. m. 2) T
magistrorum a discipulis exponuntur, quae suggeruntur crebrius
conuersatione docentium.
Diuinis charismatibus inspiratus scis, bonorum mentibus
excolendis quantum gesta sanctorum utilitatis impertiant,
quantum feruoris attribuant, quantum puritatis infundant.
de qua re apostolicae uocis auctoritas latius innotescens: forma,
inquit, estote gregi, et beatus Paulus Timotheo praecipit:
forma esto fidelibus. unde idem apostolus iustorum
catalogum summa breuitate contexens ab Abel incipiens
insignium uirorum pergit narrare uirtutes.
sic et ille fidelissimus
Matathias morti gloriosissimae iam propinquans filiis
suis hereditario iure sanctorum exempla distribuit, quorum
certaminibus admirandis celebrius excitati animas suas pro
legibus sempiternis Sanctitatis feruore contemnerent. nec
paterna liberos fefellit instructio: tantum enim profuerunt
memoratis facta maiorum, ut aperta fide armatos principes
deterrerent, castra sacrilega superarent, cultus arasque daemonicas
longe lateque diruerent ciuicamque coronam gestis
decorati perennibus splendenti patriae prouiderent.
unde et
nos ornamentis sponsae Christi quiddam fraterno ministerio
prouideri gaudemus, non quo ullis, ut credo, temporibus
defuerit clarior uita maiorum, sed quod domum magni regis
plurimorum uexilla trophaeorum habere conueniat. non enim
14 I Mace. 2, 51 sqq. CGL carismatibus NT inspiratis G scis]
scis (= sanctis) GN 6 quantum feruoris attribuant CGNT: ovn.
L 7 de qua re]