The following text is encoded in accordance with EpiDoc standards and with the CTS/CITE Architecture.
[Quondam ueteres ob studium sapientiae enucleare atque
sciscitari assidue minime desistebant, quae forte uel qualia
prospere uel secus prouinciis, locis aut regionibus euenissent,
de quibus uel in quibus exacuerent stilum ingenii sui atque
redolentes magisterii flores ignaris historiae calathorum offerrent
gratuito munere propinatos, dabantque operam ut nequaquam
lateret in totum, quod in parte forte fuerat gestum.
Sed illi
fastu mundialis amoris inflati gloriam elationis suae longe
lateque gestiebant laudabiliter diffamari. At uero uenerabilitas
studii tui historiam texere cupiens, inquiris simili quidem
feruore, dispari tamen amore; et illi ut laudarentur in saeculo,
ipse ut praeclarus appareas in futuro et dicas: in domino
laudabitur anima mea: audiant mansueti et laetentur.
Poteris ut uoluisti, quia omne datum optimum
et omne donum perfectum caelitus accepisti, eruditus a
B VW Incipit prologus uictoria episcopi patriae
oitensi C Incipit prologus in historiam persecutionis africane prouincie
a Incipit prologus sancti Victoria episcopi s Incipit historia persecutionis
africae (africanae b) prouintiae (prouinciae b) temporum geiserici
et honorici regis uuandalorum scribente ea (eam b) sancto uictore episcopo
patriae uitensis (patrii vincnsis sic b, vn quo titudus a m. rec.
. additus est, cum prior euanuerit) P M hic inscriptione caret
Alium uideo Timotheum ab incunabulis infantiae sacris
litteris eruditum, necnon inter alios sublimem atque expeditum
magisterii gentium Lucam, arte medicum, apostoli Pauli discipulum. Ego namque iubentis imperio oboedientiae
ceruicem submittens, quae obuenerunt in partibus Africanis
debaccantibus Arrianis, sensim breuiterque indicare temptabo,
et quasi rusticanus operarius defatigatis ulnis aurum colligam
de antris occultis, speciem uero adhuc sordentem atque confusam
non cunctabor artifici iudicio ignis examinandam contradere,
qui monetarios possit solidos MPR 2 lucnlentia W docmmtis
W 8 monimenta ϕa nti P equipperes M 4 quia] qui
(I, 1) Sexagensimus nunc, ut clarum. est, agitur annus ex eo,
quo populus ille crudelis ac saeuus Uuandalicae gentis Africae
miserabilis attigit fines, transuadans facili transitu per angustias
maris, quod inter Hispaniam Africamque aequor hoc magnum
et spatiosum bissenis milibus angusto se limite coartauit.
Transiens igitur quantitas uniuersa calliditate Geiserici ducis,
ut famam suae terribilem faceret genti, ilico statuit omnem
multitudinem numerari, usque ad illam diem quem huic luci
uterus profuderat uentris. Qui reperti sunt, senes, iuuenes,
paruuli, serui uel domini, LXXX milia numerati. Quae opinio
diuulgata, usque in hodiernum a nescientibus armatorum tantus
numerus aestimatur, cum sit nunc exiguus et infirmus.
Inuementes
igitur pacatam quietamque prouinciam, speciositatem
totius terrae florentis, quaquauersum impietatis agminibus impendebant,
deuastando depopulabantur, incendio atque homicidiis
totum exterminantes. Sed nec arbustis fructiferis omnino
parcebant, ne forte quos antra montium aut praerupta terrarum
uel seclusa quaeque occultauerant, post eorum transitum illis
pabulis nutrirentur; et sic eadem atque iterum tali crudelitate
mss praeter Bl 3 quo om. BVC ex eo quod W
ex quo Msl L 4 miaerabilee a PR attingit P1 angusti
W 6 quod] qua a 7 uniuersitatis W (ubique)
geBerici a 8 gentis cf. Indic. III \'constructio ad
sensum\' 10 profanderat
Praesertim in ecclesiis basilicisque sanctorum, cymiteriis uel
monasteriis sceleratius saeuiebant, ut maioribus incendiis domos
orationis magis quam urbes cunctaque oppida concremarent.
Ubi forte uenerabilis aula.e clausas reppererant portas, certatim
ictibus dextralium aditum
quasi in silua lignorum securibus consciderunt
ianuas eius in id ipsum, in securi et ascia deiecerunt
eam. incenderunt igni sanctuarium tuum; in
terra polluerunt tabernaculum nominis tui.
(I, 2) Quanti tunc ab eis praeolari pontifices et nobiles sacerdotes
diuersis poenarum generibus extincti sunt, ut traderent
si quid auri uel argenti proprium uel ecclesiasticum haberent!
Et dum, quae erant, urguentibus poenis facilius ederentur,
iterum crudelibus tormentis oblatores urguebant, autumantes
quandam partem, non totum oblatum; et quanto plus dabatur,
tanto amplius quempiam habere credebant.
Aliis palorum
uectibus ora reserantes fetidum caenum ob confessionem pecuniae
faucibus ingerebant, nonnullos in frontibus et tibiis
neruis remugientibus torquendo cruciabant; plerumque aquam
marinam, aliis acetum, amurcam liquamenque et alia multa
atque crudelia, tamquam utribus inbutis, ore adpositis sine
misericordia porrigebant. Non infirmior sexus, non consideratio
nobilitatis, non reuerentia sacerdotalis crudeles animos mitigabat
; sed quin immo ibi exaggerabatur ira furoris, ubi
honorem conspexerant dignitatis.
yuantis sacerdotibus quantisque
inlustribus onera ingentia ut camelis uel aliis generibus
C cimiteriis MsL 3 domus PR 7 corrcidernnt
W exciderunt <p 8 asscia PR 9 ea aW: recte ? 11 ab
eis om. Ms\' 14 quae erant] querunt <p pe(ę)nis ut facilius
proderetur aPR esse oblatum tpL esse oblatam
a 17 alii PR palorum] i. e. cuspidibus s. Z. additum in
18 fatidum Ws confusionem aPR 20 plerisque qp 22 atquej
quae P 28 infirma P 25 exagerabatur BW1 exaggerebatur
qp 27 inlustribus uiris W honera a
ad ambulandum urguebant, quorum nonnulli sub fascibus
miserabiliter animas emisere. Senilis maturitas atque ueneranda
canities, quae caesariem capitis ut lanam candidam
Sed etiam paruulos ab uberibus maternis rapiens barbarus
furor insontem infantiam elidebat ad terram: aliis e regione
pedes tenentes a meatu prorsus naturali usque ad arcem capitis
dissipabant; quando tunc forte Sion captiua cantabat: dixit
inimicus incendere fines meos, interficere infantes
meos, et paruulos meos elisurum ad terram.
(I, 3) In aedificiis nonnullis magnarum aedium uel domorum,
ubi ministerium ignis minus ualuerit, tectis admodum despicatis
pulcritudinem parietum solo aequabant, ut nunc antiqua
illa speciositas ciuitatum nec quia fuerit prorsus appareat.
Sed et urbes quam plurimae ant raris aut nullis habitatoribus
incoluntur. Nam et hodie si qua supersunt, subinde
sicut ibi Carthagine odium, theatrum, aedem Memoriae et uiam,
quam Caelestis uocitabant, funditus deleuerunt.
Et ut de
necessariis loquar, basilicam maiorem, ubi corpora sanctarum
martyrum Perpetuae atque Felicitatis sepulta sunt, Celerinae
uel Scilitanorum et alias quas non destruxerunt, suae religioni
PR narrare PR 3 amisere qp 4 lana
candida Wa 5 sibi om. W hostibus a ospitibus PR 6 ab
maternis uberibus a barbaricus Ms
7 elidabat VC aliis] hic incipit b alii pedibus parnulum tenentes
qp 9 ayon ϕ Wa canebat cp 10 incendere se
Quanti et quam numerosi tunc ab
eis cruciati sunt sacerdotes, explicare quis poterit? Tunc enim
et nostrae ciuitatis uenerabilis Panpinianus antistes candentis
ferri lamminis toto adustus est corpore. Similiter et Mansuetus
Uricitanus in porta incensus est Fornitana. Qua tempestate
Hipporegiorum obsessa est ciuitas, quam omni laude dignus
beatus Augustinus, librorum multorum confector, pontifex
gubernabat.
Tunc illud eloquentiae, quod ubertim per omnes
campos ecclesiae decurrebat, ipso metu siccatum est flumen,
atque dulcedo suauitatis dulcius propinata in amaritudine absinthii
uersa est, ut Dauiticum praeconium conueniret: dum
consisteret peccator aduersum me, obmutui et humiliatus
sum, et silui a bonis. Usque ad illud tempus
ducentos iam triginta et duo confecerat libros, exceptis innumerabilibus
epistulis uel expositione totius psalterii et euangeliorum
atque tractatibus popularibus, quas Graeci omelias
uocant, quorum numerum conprehendere satis inpossibile est.
(1,4) Quid multa? Post has truces impietates insaniae ipsam
C 3 usi bis turmis W 5 liquentium
enecarent fetore corporum in V corporum m. 2 8. 1. addit. 6 necarentur
a faetore W Ms foetore a 8 panpinianns
B; cf. III, 65 panpineu et Schuchardt. I, 106; III, 58: panpianns
W pampinianas ϕaLb2 pampinias
Disponens quoque singulas quasque
prouincias sibi Bizacenam, Abaritanam atque Getuliam
et partem Numidiae reseruauit, exercitui uero Zeugitanam uel
imperatore reliquas licet iam exterminatas prouincias defendente;
post cuius mortem
nec non et insulas maximas Sardiniam, Siciliam, Corsicam,
Ebusum, Maioricam, Minoricam uel alias multas superbia sibi
consueta defendit.
Quarum unam illarum id eat Siciliam Oduacro
Italiae regi postmodum tributario iure concessit; ex qua
eis Oduacar singulis quibusque temporibus ut dominis tributa
dependit, aliquam tamen sibi
praecipere nequaquam cunctatus est Uuandalis, ut episcopos
atque laicos nobiles de suis ecclesiis uel sedibus nudos penitus
aufugarent: quodsi optione proposita exire tardarent,
remanerent. Quod etiam in plurimis factum est. Multos
Pb* 3 redigit B 4 propoposuit VCl propo-
Buit CMs anri et B abitas Bb* habitaa
ϕ WPR 7 industria]
(I, 5) Tunc uero memoratae urbis episcopum id est actaginis,
deo et hominibus manifestum, nomine Quoduultdeus,
et maximam turbam clericorum nauibus fractis inpositam
nudos atque expoliatos expelli praecepit. Quos dominus miseratione
bonitatis suae prospera nauigatione Neapolim Campaniae
perducere dignatus est ciuitatem. Senatorum atque honoratorum
multitudinem primo exilio crudeli contriuit. postea transmarina
in parte proiecit. Pulso namque episcopo, ut praefati
sumus, cum clero uenerabili, ilico ecclesiam nomine
in qua semper episcopi commanebant, suae religioni mancipauit,
atque uniuersas, quae intra muros fuerant ciuitatis, cum
suis diuitiis abstulit.
Sed etiam foris muro quascumque uoluit
occupauit, et praecipue duas egregias et amplas sancti martyris
Cypriani, unam ubi sanguinem fudit, aliam ubi eius sepultum
est corpus, qui locus Mappalia uocitatur. Quis uero sustineat
atque possit sine lacrimis recordari, dum praeciperet nostrorum
corpora defunctorum sine sollemnitate hymnorum cum silentio
ad sepulturam perduci? Addidit adhuc, ut et pars clericorum
quae remanserat poenali exilio traderetur.
Et dum ista geruntur,
qui supererant magni sacerdotes atque insignes uiri memoratarum
prouinciarum, quas diuiserat Uuandalis, cogitauerunt
supplicandi gratia regem adire. Qui dum, ut moris est, ad
Maxulitanum litus exisset, quod Ligula uulgi consuetudine
uocitatur, amissis iam ecclesiis et rebus occurrere uisi sunt
supplicantes, ut ad consolandum populum dei saltem habitandi
V oleros W 2 nouimus esse tpa 4 quodnuldeum.
W 6 deus 0 9 primũ W in tnnsmarinam partem
<p transmarinã in partẽ W 11 ecclesia. B restitnta CL
13 ciuitatis faeraat tp 14 foris maro B (I, 40; III, 15, 16): f.
maros W β f. murum
Quibus iUe
per internuntium rabido respondisse ore probatur: decreui ego
de nomine et genere uestro nullum dimittere, et nos audetis
talia postulare? Quos etiam uicino mari uoluit eadem hora
demergere, nisi a suis diu ne hoc faceret rogaretur.
illi tristitia et maerore confecti, coeperunt qualiter poterant
et ubi poterant ablatis ecclesiis diuina mysteria celebrare.
Subinde autem crescente opibus regno maior coepit et superbia
propagari.
(I, 6) Referam factum, quod ipso geskum est tempore. Fuit
comes quidam Sebastianus, famosi illius gener comitis Bonifatii,
acer consilio et strenuus in bello; cuius Geisericus sicut
consilia necessaria habebat, ita et praesentiam formidabat.
Cupiens autem illum extinguere, occasionem mortis de religione
quaesiuit. Cogitauit rex ut praesentibus episcopis atque domesticis
suis Sebastianum taliter conueniret. \'
cscio quia fideliter nobis adhaesisse iurasti, cuius ueritatem
sacramenti labores tui uigilantiaque demonstrant. Sed ut nobis
conexa semper iugisque maneat amicitia tua, hoc placuit praesentibus
sacerdotibus nostris, ut eius efficiaris cultor religionis,
quam et nos et noster populus ueneratur.
Cui Sebastianus,
rem inueniens miram multisque necessariam, pro tempore acute
respondit: \'quaeso, domine rex, ut nunc unus panis mundissimus
ac simulacius adferatur\'. Qui cum ignorasset Geisericus Sebastiani
uictoriam, ilico iussit adferri. Adprehendens itaque
Sebastianus mundissimum panem ita effatus est: (Hic enim
PblR 2 comprobatur
a ergo VCl Wb* ego ||||||| ex genere P 5 recedentee igitur
illi a 7 ministeria a 8 creBoentibus M et om. a superba
P 10 referam autem a . fructum P 11 boneffctii a bonifacii
CMsL β 13 et] eius
Ita
et ego mola catholicae matris
ut simula munda purgatus, rigatus sum aqua baptismatis
et igne sancti spiritus coctus. Et ut hic panis de furno, ita
et ego per officia sacramentorum diuinorum artifice deo de
fonte mundus ascendi. Sed fiat, si uelis, ut ipse propono. Iste
panis
mittatur in furnum: si melior exierit, faciam quae
hortaris/ Quam propositionem Geisericus cum omnibus qui
aderant cum audisset, ita ligatus est, ut se soluere omnino non
posset. Quem alius generis argumento postea bellicosum uirum
occidit.
(I, 7) Et ut ad id redeamus, unde digressi sumus, terret
praeceptis feralibus, ut in medio Uuandalorum nostri nullatenus
respirarent neque usquam orandi ant immolandi concederetur
gementibus locus, ut manifeste tunc prophetiae uaticinium
conpleretur: non est in hoc tempore princeps
uel
nomini tuo. Nam et diuersae calumniae non deerant cotidie
etiam illis sacerdotibus, qui in his regionibus uersabantur,
quae regiones palatio tributa pendebant. Ut si forsitan quispiam,
ut moris est, dum dei populum ammoneret, Pharaonem,
seripsi : spuria msset
uulgo 8 simulaginis] sic BVL conpersus W conspers P
5 mala W crebro P 6 simula] sic BVCL 7 forno
P 9 ut] quod § 10 frustra BVa medidetur C eonspargatur
0 11 et mittatur b fomum 0 faciamque Bl faciam
quod a 13 se om. W 14 quemquem P alius Lorichius:
alio ms8 genere argumenti Ms2 postea om. P 18 neque]
ne W nec a 19 locus gementibus a uaticium P 00 prineeps
om. P 24 ieligiones B V1Cs ut si BtpaW (nt = uelut,
exempli gratia): et si 0 25 populum dei a ammoneret] sic
Btpa (TI, 28, 82, 35, 41; III, 5) pharahonem b
obiciebatur illi, quod in persona regis ista dixisset, et statim
exilio trudebatur. Hoc enim persecutionis genus agebatur hic
aperte, alibi occulte, ut piorum nomen talibus insidiis interiret.
Qua de re plurimos sacerdotum tunc nouimus relegatos:
sicut
Urbanum Girbensem, Crescentem metropolitanum Aquitanae
ciuitatis, qui cxx praeerat episcopis, Habetdeum Teudalensem,
Eustratium Sufetanum, et Tripolitanos duos Uicis Sabratenum
et Cresconium Oeensem, et Adrumetinae ciuitatis Felicem
episcopum, ob hoc quod suscepisset quendam lohannem monachum
transmarinum; sed et alios multos, quos longum est
enarrare. Quibus tamen in exilio positis dum obitus obuenisset,
non licebat alios eorum ciuitatibus ordinari. Inter haec tamen
dei populus in fide consistens, ut examina apum cereas aedificans
mansiones, crescendo melleis fidei calculis firmabatur,
ut impleretur illa sententia: quanto eos affligebant,
tanto magis multiplicabantur et inualescebant
nimis.
(I, 8) Post haec factum est supplicante Ualentiniano Augusto,
Carthaginiensi ecclesiae post longum silentium desolationis
episcopum ordinari nomine Deogratias; cuius si nitatur
quisquam quae per illum dominus fecerit paulatim excurrere,
ante incipient uerba deficere, quam ille aliquid ualeat explicare.
b
Lv diiisset om. C 8 enim om. a genus] tempore
genus PbtB agebatu B m fin. uers. 5 religatos WP\'b
7 XX C abetdeum BVCWsa thendalensem Ms teaudalen.
sem b 8 enstraoium sa tripoletanos M sabrathenum
Ms 9 eensem B Vs eęnsem C
vel meenoon censem W censem ML meeneem
Pb1 R aticensem ab\' adrametine a admmentine
otn. a quandam b 11 et om. W 12 aenisset
13 alios om. PblR 14 populos P1 examen Lv 15 milleis
b caliculis W β (calculis = lapidibus
Quae dum multitudo captiuitatis Africanum attingeret litus,
diuidentes Uuandali et Mauri ingentem populi quantitatem,
ut moris est barbaris, mariti ab uxoribus, liberi a parentibus
separabantur. Statim sategit uir deo plenus et carus uniuersa
uasa ministerii aurea uel argentea distrahere et libertatem de
seruitute barbarica liberare, ut et coniugia foederata manerent
et pignera genitoribus redderentur; Et quia loca nulla sufficiebant
ad capessendam multitudinem tantam, basilicas duas
nominatas et amplas Fausti et Nouarum cum lectulis atque
straminibus deputauit, decernens per singulos dies, quantum
quis pro merito acciperet.
Et quia plerosque insuetudo nauigii
et crudelitas captiuitatis afflixerat, non paruus inter eos numerus
fuerat aegrotorum, quos ille beatus antistes ut nutrix
pia per momenta singula cum medicis circuibat sequentibus
cibis, ut inspecta uena, quid cui opus esset, illo praesente
daretur. Sed nec nocturnis horis ab hoc opere misericordiae
feriabatur, sed pergebat excurrens per singulos lectus, sciscitans
qualiter quisquam haberet. Ita se tradiderat omnino labori, ut
nec defessis membris nec cariosae iam senectuti parceret.
Quo
liuore Arriani succensi dolis eum quam plurimis uoluerunt
saepius enecare. Quod credo peruidens dominus cito passerem
suum de manibus accipitrum uoluit liberare. Cuius
om. BVCMS1a . condam W ut quinto a 5 captiaitatiB
om. a 6 diuidentibua uuandalis et mauris L β 7 et
(I, 9) Et quia tacendum semper non est de impietatibus
hereticorum, nec uerecundum poterit esse quod ad laudem
proficit patientis, ordinator quondam memorati sacerdotis nomine
Thoma dum uariis ab eis insidiis saepius artaretur,
quodam tempore uenerabilem senem in publica facie catomos
ceciderunt. Quod ille non ad obprobrium, sed ad mercedem
conputans gloriae suae, in domino laetabatur.
Unde factum est,
ut post obitum episcopi Carthaginis Zeugitanae et proconsulari
prouinciae episcopos interdiceret ordinandos; quorum erat numerus
centum sexaginta quattuor. Qui paulatim deficiens, nunc,
si uel ipsi supersunt, tres tantum esse uidentur: Uincentius
Gigitanus, Paulus Sinnaritanus, uere merito et nomine Paulus,
et alius Quintianus, qui nunc persecutionem fugiens apud
Edessam Macedoniae ciuitatem commanet peregrinus.
(I, 10) Sed etiam martyria quam plurima esse probantur,
confessorum autem ingens et plurima multitudo; ex quibus
aliqua narrare temptabo. Erant tunc serui cuiusdam Uuandali
— fuit hic Uuandalus de illis quos millenarios uocant — Martinianus,
Saturianus et eorum duo germani. Erat et conserua
VC 3 est om. PR 5 euocatur
W dum more uacatur a β 7 non est semper
Martinianus adulescentulorum saecnlarium
more coniugium affectabat, Maxima namque iam deo
sacrata. humanas nuptias refutabat. At ubi uentum est, ut
cubiculi adirentur secreta silentia, et Martinianus, nesciens
quid de illo decreuerat deus, maritali fiducia quasi cum coniuge
cuperet cubitare, uiua ei uoce memorata famula Christi respondit:
\'Christo ego, o Martiniane frater, membra mei corporis
dedicaui, nec possum humanum sortire coniugium, habens
iam caelestem et uerum sponsum. Sed dabo consilium: si uelis,
poteris et ipse tibi praestare, cum licet, ut cui ego concupiui
nubere, delecteris et ipse seruire.
Ita factum est domino procurante,
ut oboediens uirgini etiam adulescens suam animam
lucra-retur. Nesciente igitur Uuandalo spiritalis secreti commercium,
conpunctus atque mutatus Martinianus etiam suis fratribus
persuasit, ut thesaurum, quod inuenerat, haberent utpote
germani communem. Conuersus itaque cum tribus fratribus
suis, dei quoque puella comitante, nocte clam egredientes Tabraceno
monasterio, cui praeerat tunc nobilis pastor Andreas,
sociantur. Illa uero haut procul monasterium incoluit puellarum.
Sciscitante igitur barbaro inquisitionibus et muneribus
crebris, quod gestum erat celari non potuit. Inueniens itaque
iam non sua sed Christi mancipia, conicit uinculis et uariis
W 2 marturianu
W armisfactor b armificator rp 3 acceptusuidebatur o aeceptua...
dominabatur om. W 5 famulos si...sociaret 1Ws2ab
marturianum W 6 sociat Msl adulescentularum
7 Maxima namque] maximaque PblR maxima uero M 8 ad BY
(III, 47) 10 cd iuge B, con s. I. addit. a m. 2 ut uid. 11 nubitare
PblB 12 ergo V\'C 13 sortiri WstaLp 16 dum a
18 commertio PR conmertia b 20 quod] quem WC2Ms2aL
haberent post communem habet a 21 fratribua tribus W
22 noctS W tabracęno VC 24 haut] sic BVMsa 27 uiculis
W uanis a
ut pariter miscerentur, sed quod grauius est, per rebaptizationis
caenum fidei suae ornamenta
ipsum usque ad notitiam Geiserici: decernit rex, ut tamdiu
inplacabilis ferus seruos affligeret, quamdiu illius succumberent
uoluntati. Iubet in modum serrarum fustes robustos ueluti
palmatos cum stirpibus fieri, qui quatientibus tergis non solum
ossa confringerent, sed etiam terebrantes aculei intrinsecus
remanerent.
Qui, dum sanguis efflueret et dissipatis carnibus
uiscera nudarentur, sequenti die Christo medente semper incolomes
reddebantur. Hoc saepius ac multo factum est tempore
et nulla plagarum uestigia uidebantur, sancto spiritu subinde
curante. Post hoc artatur Maxima durae custodiae cuspidique
crudeli extenditur: cui cum dei seruorum uisitantium non
deesset frequentia, uidentibus cunctis ingentium lignorum
putrescens soluta est fortitudo. Miraculum hoc et uoce omnium
celebratur, et nobis, ad quem custodia pertinebat, cum sacramento
testatus est ita fuisse.
(I, 11) At ubi Uuandalus uirtutem neglexit cognoscere diuinam,
coepit in domo eius uindictrix ira grassari. Moritur ipse
simul et filii; familiae atque animalium quaecumque optima
erant pariter intereunt, remansitque domina uidua, marito,
filiis et substantia destituta. Seruos Christi cognato regis Sesaoni
gratia muneris offert; qui cum eos utpote oblatos cum gratulatione
nimia suscepisset, filios uel domesticos sanctorum
VC2MS1insectatoe C* 3 cenum B coeno bt
coenum b\': pro r. caeno PB 4 decernit rex] regis qui praecepit
5 eras W\' herus W2 82 v :in V addit. a. Z. scilicet homo heros C1
inpL et homo feras M seruos] serus VlC* eos C* aeruo Wx sernoe
dei b* adfligeret 0 6 ferarum M\'a 9 et om. WPR
10 incolomes] sic BWMsL (II, 11) 12 spiritu saucto MP
13 artantur PR dure BVOP ducere W dura ab custodia
aPb turpidinique W 14 extenduntur PR cui WMab\'L:
qui BV1Pb1R quae V2C 17 nobis ille sb\' 20 uindictrix B
VCM recte : nindicans B corr. uindicatrix
Uidentes
igitur Christi discipuli multa apud gentiles et inlicita sacrificiorum
sacrilegia, coeperunt praedicatione et conuersatione sua
ad cognitionem domini dei nostri barbaros inuitare; et tali
modo ingentem multitudinem gentilium barbarorum Christo
domino lucrauerunt, ubi ante a nullo fama. Christiani nominis
fuerat diuulgata. Tunc deinde cogitatur quid fieret, ut ager
iam cultus et egraminatus uomere praedicationis euangelicum
susciperet semen et imbre sacri baptismatis
Mittnnt
legatos per itinera distenta deserti; peruenitur tandem ad
ciuitatem Romanam, rogatur episcopus, ut presbyterum et
ministros credenti populo destinaret. Explet cum gaudio quod
petebatur pontifex dei: construitur ecclesia, baptizatur multitudo
maxima barbarorum, et de lupis grex fecundus multiplicatur
agnorum. Hoc Geiserico relatione sua nuntiat Capsur. De qua
re surgens in inuidia iubet famulos dei ligatis pedibus post
terga . currentium quadrigarum inter spinosa loca siluarum
VC1 Ex] quod ei ab2 8 regi post gentili deest
in Pb erat
Qui cum e uicino currentibus indomitis
equis, plangentibus Mauris sese mutuo conspicerent, uale
sibi in angusto fugae unusquisque ita dicebant: \'frater, ora
pro me; impleuit deus desiderium nostrum: taliter peruenitur
ad regnum caelorum. Itaque orando atque psallendo gaudentibus
angelis pias animas emisere: ubi usque in hodiernum
non desinit ingentia mirabilia Iesus Christus noster dominus
operari. Nam nobis beatus quondam Faustus
attestatus est caecam quandam mulierem inluminatam
fuisse, ubi ipse aderat praesens.
(I, 12) Accenditur hinc aduersus dei ecclesiam Geisericus.
Mittit Proculum quendam in prouinciam Zeugitanam, qui coartaret
ad tradendum ministeria diuina uel libros cunctos domini
sacerdotes, ut primo armis nudaret et ita facilius inermes
hostis callidus captiuasset. Qui, se non posse tradere clamantibus,
ipsi rapaci manu cuncta depopulabantur atque de palliis
altaris, pro nefas! camisias sibi et femoralia faciebant. Qui
tamen Proculus, huius rei exsecutor, frustatim sibi comedens
linguam in breui turpissima consumptus est morte.
Tunc enim
sanctus Ualerianus Abensae ciuitatis episcopus, dum uiriliter
sacramenta diuina ne traderet dimicasset, foris ciuitate singularis
iussus est pelli; et ita praeceptum est, ut nullus eum
a disligans PB 3 praeuiderent
L β e uicino] nicino
(I, 13) Quodam tempore paschalis sollemnitas agebatur; et
dum in quodam loco, quae Regia uocitatur, ob diem paschalis
honoris nostri sibimet clausam ecclesiam reserarent, conpererunt
Arriani. Statim quidam presbyter eorum, Anduit
nomine, congregata secum armatorum manu ad expugnandam
turbam accenditur innocentum. Introeunt euaginatis spatis,
arma corripiunt; alii quoque tecta conscendunt et per fenestras
ecclesiae sagittas spargunt. Et tunc forte audiente et canente
populo dei lector unus pulpito sistens alleluiaticum melos
canebat; quo tempore sagitta in gutture iaculatus cadente de
manibus codice mortuus post cecidit ipse.
Nam et alii quam
plurimi sagittis et iaculis in medio crepidinis altaris probantur
occisi; nam qui gladiis tunc interempti non sunt, postea poenis
adtriti regio iussu omnes paene necati sunt, praesertim maturioris
aetatis. Alibi namque, sicut Tunuzuda contigit, Galibus,
Uicu Ammoniae uel aliis in locis, tempore quo sacramenta
dei populo porrigebantur, introeuntes maximo cum furore corpus
Christi et sanguinem pauimentis sparserunt et illud pollutis
pedibus calcauerunt.
(I, 14) Ipso enim Geisericus praeceperat tempore suadentibus
episcopis suis, ut intra aulam suam filiorumque suorum
3 LXX a in om. 5 quondam L
paschali BVC pascalis MP 6 quae] qui VCMsaL diei bI
7 honorem Ma conpereant W conperinnt
b compereunt PB 8 andnit a andiot L addnit 0
9 congregatam et manum om. β 10 accenditNu P accendit
Quem cum
Theodericus. regis filius, qui eius dominus erat, poenis non
ualentibus capite truncari iussisset, a suo prohibetur Iucundo
presbytero dicenti sibi: (poteris eum diuersis afflictionibus interficere;
nam si gladio peremeris, incipient eum Romani martyrem
praedicare\'. Tunc Theodericus in Bizacenam prouinciam
ad fodiendas eum condemnat scrobes. Postea quasi ad maiorem .
obprobrium haut procul Carthagine, ubi ab omnibus uideretur,
pastorem eum praecepit esse uaccarum.
Inter haec dum domino
reuelante dormitionis suae proximum cerneret diem, aduocat
quendam Felicem uenerabilem Christianum, procuratorem domus
filii regis, qui Armogastem ut apostolum uenerabatur, dicitque
illi: \'tempus meae resolutionis aduenit; obsecro te
per. fidem quam utrique tenemus, ut sub hac siliquae arbore
a 3 tinientibus Wl timentibus BVC tumentibus
MaL humentibus 82 chordis Ms et sic infra 4 ragam
§ 5 descendentes BVCWaLa1 discedentes M ostenderunt
PR oetenderant b distenderent M 6 caelo 0 respicientes b
7 torres VCs1 tortores torres M disruptas WMs β (III, 31)
Respondit Felix et dicit: \'absit a nobis, confessor
uenerabilis, sed sepeliam te in una basilicarum cum
sed quod dixi facturus es\'. Ille timens dei hominem contristare,
ueraciter quod iusserat promisit esse facturum. Statim intra
paucissimos dies comes bonae confessionis de hac uita migrauit.
Festinauit Felix sibi delegatum sub arbore fodere sepulchrum.
Qui, cum intexti radices et soliditas aridae telluris moram
faceret et laborem, angebatur, quod tardius sancti membra
corporis humarentur. Tandem abscisis radicibus multo altius
terram cauantes conspiciunt sarcofagum splendidissimi marmoris
praeparatum, qualem forte nullus omnino habuit regum.
(I, 15) Sed nec quendam afchimimum, nomine Masculan,
debeo praeterire. Qui cum multis insidiis premeretur, ut catholicam
amitteret fidem, ipse eum rex postea blandiendo affatibus
saecularibus inuitabat, promittens multis eum diuitiis
cumulandum, si uoluntati eius auditum facilem commodasset.
Qui cum fortis atque inuictus maneret, iubet eum subire sententiam
capitalem, ita tamen callidus occulte praecipiens, ut
si in illa hora uibrantis gladii pertimesceret ictum, magis eum
occideret, ne martyrem gloriosum fecisset; si autem fortem in
confessione conspiceret, a gladio temperaret. Sed ille ut
W dixit Mab 5 sepiliam b
6 quam aLp cui] cuius b armogast\' (sed \' man. rec. add.) C
armogastes Msa 7 constristare Bl contristari a 8 se esse
11 Qui] cui CaLb intextae WsaL solidatas Pb1R
12 facerent aL et om. a labore WaL§ augeretur L
14 cauentes VCPR sartofagum BV (Schuch. I, 161; III, 83)
spendidissimi C 15 quale M 16 ne b quandam p
archiaminia W archiminium ML archinimum
8 18 comitteret B comittet Y cõmutet C commntaret Ms
omitteret aL 19 promittit Msb 20 anditam
b fatile W 21 inuictus in fide 0 sibi snbire W
sententia b 22 callidns om. a M martyre b 25 a om. W
reuertitur gloriosus. Et si martyrem inuidus hostis noluit facere,
confessorem tamen nostrum non potuit uiolare.
(I, 16) Nouimus et alium ea tempestate, nomine Saturum.
Qui cum lucidum esset membrum ecclesiae Christi et prauitatem
Arrianorum libertate catholica frequenter argueret —
fuit hic procurator domus Hunirici — conuenitur accusante
Mariuado quodam diacono, quem Huniricus infaustus singulariter
honorabat, ut fieret Saturus Arrianus. Promittuntur
honores et diuitiae multae si faceret, praeparantur supplicia
dira si nollet, hac obtione proposita, ut si regalibus iussis non
oboediret, primo discussione metante amissa domo uel substantia,
distractis omnibus mancipiis ac filiis, uxor eius ipso
praesente camelario in coniugium traderetur.
Quod ille plenus
deo magis ut uelociter prouenisset, impios prouocabat. Ob quam
causam uxor eius indutias uisa est ab his qui exsequebantur
nesciente marito petisse. Accedit ad maritum alia Eua consilio
magistrata serpentis. Sed ille Adam non fuit, qui inlecebrosa
uetitae arboris poma contingeret, quia non Indigens, sed Saturus
uocabatur, saturatus ab ubertate domus dei et torrentem
deliciarum eius potatus. Aduenit mulier ad
locum, ubi maritus singularis orabat, conscissis uestibus crineque
soluto, secum comitantibus filiis unamque infantulam, quae
uulgo; cf. II, 35, PasB. 6 8 no P 7 hic] namque
Ms unirici W honerici reU. 8 mauriuado, B ante rasuram
condi W\' quonda W\' huniricus W: hunuricus B hunericus
rell. 10 si om. PlR 11 obtione] sic BVlC 12 primo diecussione
metante acripsi coli. II, 50, 51, III, 46: primo discussionem et
ante BVC1WMsa prima discussione (discurs- PR) et ante C1
facta duscussione et a. Lx domu PlB 13 fiis W\' 14 in]
ad
nisset Pb prouaoabat V 16 indutias ita BW (III, 28) indicias
P 18 magistrae V2 Ms magiatra C illecebra M
19 nitae mss praeter B V ( τόv χει-
Cui ille Iob sancti uoce respondit:
\'tamquam una ex insipientibus mulieribus loqueris
Formidarem, mulier, si sola esset huius uitae amara dulcedo.
Artificio, coniux, diaboli ministraris. Si diligeres maritum,
numquam ad secundam mortem adtraheres proprium uirum.
Distrahant filios, separent uxorem, auferant substantiam: mei
domini ego securus de promissis uerba tenebo: si quis non
dimiserit uxorem, filios, agros aut domum, meus
non poterit esse discipulus\'. Quid ultra? Discedens mulier
cum filiis refutata; confortatur Saturus ad coronam, discutitur,
expoliatur, poenis conteritur, mendicus dimittitur, interdicitur
ei prodeundi accessus. Totum ei tulerunt, stolam tamen baptismatis
auferre non potuerunt.
(I, 17) Post haec Geisericus ecclesiam Carthaginis claudi
praecepit, dissipatis atque dispersis per diuersa exiliorum loca,
quia episcopus non fuerat, presbyteris et ministris. Quae uix
reserata est Zenone principe supplicante per patricium Seuerum;
et sic uniuersi ab exilio redierunt. Quae uero in Hispania,
Italia, Dalmatia, Campania, Calabria, Apulia, Sicilia, Sardinia,
WL nescienti Cs Halmius proicitur
BVWL proiecit M proiciens βυ 5 conditione
succedit. Qui in primordia regni, ut habet subtilitas barbarorum,
coepit mitius et moderatius agere, et maxime circa religionem
nostram; ut etiam ubi antea sub rege Geiserico praeiudicatum
fuerat, ne spiritales fierent conuentus, conuenticula concurrerent
populorum. Et ut se religiosum ostenderet, statuit sollicitius
requirendos hereticos Manicheos; ex quibus multos incendit,
plurimos autem distraxit nauibus transmarinis. Quos
paene omnes Manicheos suae religionis inuenit et praecipue
presbyteros et diaconos Arrianae hereseos; unde magis erubescens
amplius in illis exarsit.
De quibus repertus est unus, nomine
Clementianus, monachus illorum, scriptum habens in femore:
Manicheus discipulus Christi Iesu. Propter quod magis laudabilior
memoratus tyrannus uidebatur, in uno displicens, quia
cupiditati insatiabili uehementius inhiabat et prouincias regni
sui uariis calumniis atque indictionibus onerabat, ut de illo
praecipue diceretur: crex egens reditibus magnus est
Dedit autem licentiam Zenone imperatore atque Placidia
relicta Olibri rogantibus, ut Carthaginiensis ecclesia sibi quem
uellet episcopum ordinasset, quae iam per XXIIII annos tali
ornamento fuerat destituta.
VMs honoricus P hundricus b patris W
8 primordio W\'MsL 5 ut om. W p//dicatum b 7 Bollicitus
C 8 e W 9 destruxit
V herescs C heresis Ms 12 reppertus BVC 13 foemore b
14 discipulos F1 popter W laudabilior om. p 15 qua cupiditate
P 17 indicciouibuB P et sic plerumque cc ante io honerabat
W ut de] unde W\' 18 magnos (magno b) est calumniatus
WM libri
B VCP1 charthaginiensis P2R cartaginensis WMb ecclesiam P
(II, 2) Mittit ergo nunc ad eocleeiam Alexandrum inlastrem,
huiusmodi legationem ferentem, ut praesentia eius catholicus
populus dignum sibi peteret sacerdotem, destinans quoque per
notarium suum, nomine Uitarit, edictum quod publice legeretur,
in hunc continens modum:
\'Iussit nobis domnus dici: qaia
imperator Zenon et nobilissima Placidia per Alexandrum uirum
inlustrem scripserunt, petentes ut ecclesia Carthaginis religionis
uestrae proprium episcopum habeat, hoc fieri praecepit atque
eis rescripsit uel legatis ab eis directis dici iussit, ut, sicut
petierunt, nobis episcopum quem uolueritis ordinetis, sub eo
ut nostrae religionis episcopi, qui in Constantinopolim sunt et
per alias prouincias Orientis, ex eius praecepto episcopi nostri
liberum arbitrium habeant, in ecclesiis suis quibus uoluerint
linguis populo tractare et legem Christianam colere, quemadmodum
uos hic uel in aliis ecclesiis, quae in prouinciis
Africanis constitutae sunt, liberum arbitrium habetis in ecclesiis
uestris missas agere uel tractare, et quae legis uestrae sunt
quemadmodum uultis facere. Nam si hoc circa eos non fuerit
obseruatum, tam episcopus qui ordinatus fuerit uel clerici,
sed et alii episcopi cum clericis suis, qui in Africanis prouinciis
sunt, iubentur inter Mauros mitti.
Qui, dum edictum
nobis praesentibus quarto decimo Kalendarum Iuliarum uniuersae
ecclesiae legeretur, gemere coepimus musitantes, eo
quod meditantibus dolis malorum esset futura persecutio praeparata;
et ita legato dixisse probamur: (si ita est, interpositis
his condicionibus periculosis haec ecclesia episcopum non delectatur
habere. Gubernat eam Christus, qui semper dignatur
1 tunc β 2 ligationem b in praesentia 82 5 in
(II, 3) Ordinato itaque episcopo Eugenio, uiro sancto deoque
accepto, sublimis nata est laetitia et gaudium cumulatum est
ecclesiae dei. Exultans multitudo catholica sub barbara dominatione
de ordinatione pontificis reparati: nam maximus iuuenum
numerus atque adulescentularum sibimet in commune congaudens
attestabatur, quod numquam uidisset episcopum in
throno sedentem. Porro ille uir dei sacerdos Eugenius coepit
per conuersationem operum bonorum uenerabilis et reuerendus
haberi etiam ab eis, qui foris sunt, et ita esse ab omnibus
gratus, ut, si fas esset, animam suam pro eodem uniuersos
ponere delectaret.
Elemosynas quoque tales per eum dommus
dignatus est facere, ut incredibile uideatur tanta eum inpendere,
ubi ecclesia totum barbaris tenentibus ne unius nummi habere
cognoscitur facultatem. Humilitatem in illo, caritatem, pietatem
diuinitus condonatam, si quisquam incipiat, non poterit explicare.
Pecunia apud eum numquam mansisse probatur, nisi
forte tali hora offerretur, quando iam sol diei explicans cursum
nocturnis tenebris ordinem daret et locum. Tantum reseruabat,
quantum diei sufficeret, non quantum cupiditas expetisset, deo
nostro subinde cotidie ingentia et maiora donante.
Sed cum
fama eius esset celebris atque manifesta, coeperunt exinde
Arrianorum episcopi inuidia graui torqueri, cotidianis et praecipue
eum Cyrila calumniis insectantes. Quid plurimum?
W 3 intollerabilis VCb 4 ordinatur B1V1 ordinator
C\' ordinata B1 5 commulatum BV1W1 6 dominatio
P 7 numerus iuuenum s 8 gaudens a
12 aberi W\' esset BVCXW ab ow. 0 13 eisdem uniuersis
b 14 elemosinas cpW helemosinas (J 17 agnoscitur 0
18 si quisquam] *** nisquam B, sed stq euanuisse manifestum si quis
inspiciat ax 19 pecuniam BVCWla numquam om. a non mansisse
M mansisse non s2aL 20 offerreretur B offeretur C eiplicat
BVCWMs1 explicaret cursum et a: num ezplicato cursn ? 21 seruabat
a 22 quantn (poat non) W 28 maiora et ingentia a
24 aius] ei M celebris] ubique celebris 0 26 eum Cynla] cum
cirilla M cyrileas eum 0 cotidianis eum et p. cirilla a qui W
dei populo uerbum faceret consuetum; deinde quoscumque
mares uel I feminas in habitu barbaro incedentes in ecclesia
conspiceret, prohiberet. Ille respondit ut decuit: (domus dei
omnibus patet, intrantes nullus poterit repellere\'; maxime
quia ingens fuerat multitudo nostrorum catholicorum in habitu
illorum incedentium, ob hoc quod domui regiae seruiebant.
(II, 4) At ubi ab homine dei tale responsum accepit, statuit
in portis ecclesiae collocari tortores. Qui uidentes feminam uel
masculum in specie suae gentis ambulantes, ilico palis minoribus
dentatis iectis in capite crinibusque in eisdem conligatis
ac uehementius stringentes simul cum capillis omnem pelliculam
capitis auferebant. Nonnulli dum fieret statim oculos
amiserunt, alii ipso dolore defuncti. Mulieres uero post hanc
poenam capitibus pelle nudatis praecone praeeunte per plateas
ad ostensionem totius ciuitatis ducebantur. Quod sibi magis
quae patiebantur lucrum maximum conputabant. Quorum nos
plurimos nouimus, nec scimus eorum aliquem tunc etiam poenis
urguentibus ■ a recto itinere destitisse.
At ubi isto modo fidei
infringere non ualuit murum, cogitat ut nostrae religionis
homines in aula. eius constituti neque annonas neque stipendia
solita potirentur. Addidit quoque et laboribus eos conterere
rusticanis; Dirigit uiros ingenuos et admodum delicatos ad
campum Uticensem, ut sub ardentis solis incendio cespites
messium desecarent; ubi omnes cum gaudio pergentes in
domino laetabantur.
In quorum contubernio quidam fuit aridam
habens manum, quae per annos quam plurimos nullum ei
praestiterat obsequium. Qui cum ueraciter excusaret se operari
1 Buggerunt] snggernnt regi αβ 2 dei populo] ad dei populum
(II, 5) Ipse autem, qui sese iamdudum omnibus lenem osten- derat, desiderans post obitum suum filiis, quod non contigit,
regnum statuere, Theodericum fratrem filiosque eius Gentunisque
fratris nihilominus filios crudeliter coepit insequi. Quorum
nullum dimitteret, nisi ei mors desiderii sui
auferret. Primo sciens uxorem Theoderici fratris astutam,
credo ne forte maritum aut maiorem filium, qui prudens et
sapiens uidebatur, consiliis acrioribus aduersus tyrannum armasset,
crimine adposito gladio eam intercipi iubet.
Post
occiditur et ille filius magnis litteris institutus, cui secundum
constitutionem Geiserici, eo quod maior omnibus esset, regnum
inter nepotes potissimum debebatur. Accenditur adhuc crudelius
aliquid perpetrare. Adstante uulgo in media ciuitate pro
gradibus plateae nonae episcopum suae religionis, nomine Iucundum,
quem patriarcham uocitabant, praecepit incendio
concremari, ob hoc quod in domo Theoderici germani regis
acceptissimus habebatur; cuius forte suffragio memorata domus
regnum poterat optinere. In quo impietatis scelere futurum
nobis adesse prospeximus malum, aientes inuicem singuli
nobis: *qui in suo ita crudelis effectus est sacerdote, quando 25
a§ 4 hunurici Bs hunuri VC uniri.. WP hunerici
Ma honorici b 6 ipso 0 lenem] bene
PR 8 theodericum MsP: teudericum W teudoricum BVCa theodoricum
bRL eius] fratris eius a 9 nihil hominus WPb
10 ei] et a 11 auferret Cb theoderici P: teoderici W teudorici
BVCa theodorici MsbRL 12 fortS arida W maioremj
marem P quia Msa iussit
C 15 magnus Μβ 16 Meet omnibus
\' Tunc et Gentunis
maiorem filium, nomine Godagis, cum uxore absque
solacio seruuli ant ancillae crudeli exilio delegauit, fratrem
uero Theodericum post occisionem uxoris et filii nudum atque
destitutum similiter exulauit; post cuius mortem filium qui
supererat infantulum duasque filias eius adultas inpositas asinis
longius affligendo proiecit. Sed et comites quam plurimos et
nobiles gentis suae obiectionibus falsis insectans, ob hoc quod
germano fauerent, alios incendit, alios iugulauit, imitator existens
in Ansaga fluuium Cirtensem famosum iactando demersit, et
post necem matris etiam filios interfecit.
Sed et multos ei
Geisericus pater moriens sacramento interposito commendauerat,
quos ille inmemor fidei et sacra-menti uiolator diuersis poenis
et incendiis trucidauit. Nam Heldicam quondam, quem pater
eius praepositum fecerat regni, iam annosum atque ueteranum,
cum dedecore capite detruncauit, eiusque uxorem cum alia,
nomine Teucharia, in medio ciuitatis incendit. Quarum corpora
per uicus et plateas trahi mandauit, quae tota die iacentia
rogatus a suis episcopis uix uespere sepeliri concessit. Gamuth
namque Heldicae fratrem, quia ad ecclesiam eorum confugerat,
occidere non potuit; quem tamen in loco latrinarum obsceno
conclusit temporeque multo eum ibi degere statuit. Postea.
cum
caprario quodam et rustico ad faciendas scrobes uineis profuturas
condemnauit; quos etiam duodecies per annum, id
VC theodoricum PRL filium PR
7 adfligendo Pb 9 feberent BV1C1 iugnlauit] gtadio iugulauit
BVC uxorem rell. et uulgo; cf. In-
ctic. III \'abl. abs. mire positus\' 11 amsaga hR ansatam W
cirtense b) tilosum a 12 ei om. b
14 niolatar P 15 inoendii PR incendio b eldicam b
quendam W2C2Msa 16 eine om. WI 17 trancauit
β 18 tenchariam
(II, 6) Amputatis igitur in breui omnibus quos timebat et
solidans sibi, ut putabat, regnum, quod breue fuerat et caducum,
omni ex parte otiosus atque securus uniuersa tela furoris
in persecutione ecclesiae catholicae rugiens sicut leo conuertit.
Ante persecutionis tamen tempestatem multis praeeuntibus
uisionibus et signis inminens demonstratum fuerat
malum.
Nam ferme ante biennium quam fieret, uidit quidam
Fausti ecclesiam solito in ornatu fulgentem, cereis quoque
fulgentibus palleisque uelaminum ac lampadibus rutilantem:
et dum laetaretur tanti fulgoris candore, subito, ait ; luminis
illius concupiscibilis extinctus est fulgor ac tenebris succedentibus
aduersarius naribus natus est fetor; omnisque illa
beatorum turba expellentibus quibusdam Aethiopibus minata est
foras, ob hoc iugiter lamentantum, quod eam in claritate
pristina nequaquam uiderit iterum restitutam. Nam uisionem
WsaL: modicum reU. aqua § panis 0
3 passi a haec] ex P suplicia P sufficere Pb 5 nequimus
ϕ 6 impietates
Item alius uidit aream triticeam
uentilationi paratam, granis adbuc uentilatoris iudicio necdum
a palea separatis. Et dum ingentis massae, licet confusae,
magnitudinem miraretur, subito ecce turbo ueniens tempestatis
soniuago flatu coepit aduentum suum surgente puluere demonstrare;
cuius impetu palea illa omnis omnino uolauit
granis. Post haec uenit quidam procerus splendido uultu
habituque nitido fulgens, et coepit grana uacua macilenta
atque simulagini reproba purgando proicere. Quae diu examinans
uix magnitudinem illius massae, licet probatae, ad aceruum
tamen perduxit exiguum.
Item alius ait: Stabat quidam praecelsus
super montem, qui Ziquensis dicitur, et clamabat dextra
laeuaque: migrate, migrate. Alius conspicit rugiente caelo
atque turbato sulphureas nubes, quae ingentes coeperunt
qui lapides dum cecidissent in terram, plus accendebantur
et maioribus flammis ardebant, atque intrantes in
domorum quos inuenerant incendebant. Qui autem uidit,
ait, cum se in quodam cubiculo abscondisset, miseratione diuina
ad eum flamma non potuit peruenire; reor ut illud propheticum
conpleretur: claude ostium tuum et absconde te pusillum
aliquantulum, donec transeat ira dei.
Uidit et
uenerabilis Paulus episcopus arborem usque ad caelos ramis
VG retulit WMsaP2b 4 multitudinem
BV1 multitudine por (par- B) corum 0 5 uel toris uentilationis
W 7 magnitudine BVCP magnitudo a subito om. a 8 flato
b\' monstrare b 9 impetn] impulsu a 11 abituqae 0
et] qui av: om. 0 12 simulagini W: similagini rell. 13 magnitndine
b dextera Mab\' 16 alterum migrate
deest in P conspexit av 17 atque turbato] ac turbatas
sulphur//as V coperunt VC1. 18 ascendebantur P 19 peuetralio]
sic BV: penetralia rell. 23 hostium WR absconde
te pusillum aliquantulum a recte ( ἀποϰϱύβηϑι μιϰϱὸν ὃσον oaov): absconde
Sed et Quintianus honorabilis episcopus uidit
se super quendam montem stare, de quo conspiciebat gregem
innumerabilium ouium suarum, et in medio gregis duae erant
ollae nimium bullientes. Aderant autem ouium occisores, quarum
carnes ollis bullientibus demergebant; et cum ita fieret,
omnis illa magnitudo consumpta est gregis. Reor ergo illas
duas ollas Sicca Ueneria et Laribus duas esse ciuitates, in
quibus multitudo prima fuerat congregata, e quibus incendium
initium sumpsit, aut Huniricum regem et Cyrilam episcopum
eius. Sed de multis uisionibus, quia breuitati consulendum
fuit, haec dixisse sufficiat.
(II, 7) Quid ultra ? Censet primo tyrannus iussione terribili,
ut nemo in eius palatio militaret neque publicas ageret actiones,
nisi sese Arrianum fecisset. Quorum ingens numerus, uigore
inuicti, ne fidem perderet, militiam temporalem abiecit; quos
postea domibus proiectos omnique substantia expoliatos in insulis
Sicilia et Sardinia relegauit. Quodam tempore statuere
per totam Africam festinauit, ut nostrorum episcoporum defunctorum
fiscus sibi substantiam uindicasset; qui autem
a dilatatione P2 : delatione b dilatione rell.
pone VC: om. β 2 occupabat
Sed hoc aedificium ubi construere
nisus est diabolus, statim illud destruere dignatus est Christus.
Suggerunt ei domestici sui dicentes:
uestra, nostri episcopi in partibus Traciae et aliis regionibus
constituti peiora incipient pati\'. Praecepit deinde sacras
uirgines congregari, dirigens Uuandalos cum suae gentis obstetricibus
ad inspicienda et contrectanda contra iura uerecundiae
uerecunda pudoris, ubi nec matres aderant nec aliqua
matronarum. Cremantes graui suspendio atque ingentia pondera
pedibus conligantes, lamminasque ferri ignitas dorso, uentri,
mamillis et lateribus adponebant.
Quibus inter supplicia dicebatur:
dicite quoniam episcopi uobiscum concumbunt et clerici
uestri\'. Quarum acerbitate poenarum plurimas tunc scimus
extinctas; aliae, quae remanserunt, cutibus arescentibus factae
sunt curuae. Nitebatur enim semitam inuenire, per cuius
aditum publicam, sicut fecit, faceret persecutionem. Et ita
faciens nullo modo inuestigare potuit, quomodo Christi ecclesiam
macularet.
(II, 8) Quibus autem prosequar fluminibus lamimarum, quando
episcopos, presbyteros, diacones et alia ecclesiae membra, id
est quattuor milia DCCCCLXVI, ad exilium heremi destinauit?
in quibus erant podagri quam plurimi, alii per aetatum annos
a lumine temporali priuati. In quorum erat numero beatus
P potuit cp 2 optolisset WaP 4 sugerunt
a firmauerat V 6 precipit P deinde] de W 7 genti
PxbR 8 inspienda V contractanda VC iura WMsa L:
iure BV ius C β; cf. III, 21 contra iura naturae uerecundiae}
De quo nos maxime cogitantes, quod
non posset iumento portari, suggessimus ut a suis rex peteretur,
ut saltem eum propere moriturum Carthagini esse iussisset,
quod ad exilium nulla posset ratione perduci. Qui ita fertur
tyrannus cum furore dixisse: csi animali sedere non potest,
iungantur boues indomiti, qui eam conligatis funibus trahendo
perducant ubi ego praecepi\'. Quem ex trauerso super burdonem
uinctum quasi quoddam ligni truncum toto itinere portabamus.
(II, 9) Congregantur uniuersi in Siccensem et Larensem
ciuitates, ut illuc occurrentes Mauri sibi traditos ad heremum
perduxissent. Superuenientes igitur comites duo subtilitate
damnabili blandis sermonibus cum dei confessoribus agere
coeperunt. cQuid uobis\', inquiunt, (uidetur, ut ita pertinaces
sitis et domni nostri praeceptis minime obtemperetis, qui esse
poteratis in conspectu regis honorabiles, si eius festinetis facere
uoluntatem? Statim illis clamantibus et dicentibus ingenti uociferatione:
Christiani sumus, catholici sumus, trinitatem unum
deum inuiolabilem confitemur\', includuntur grauiori quidem sed
adhuc latiori custodia, ubi nobis copia dabatur et introire et
uerbum ammonitionis fratribus facere et diuina mysteria
Ibiet infantuli fuere quam plurimi, quos genetrices materne
sequebantur affectu, aliae gaudentes, aliae retrahentes; aliae
gaudebant se martyres peperisse, aliae moriendos diluuio
M albiritanus W abiritanus M episcopatuW
2 paralisiD P sentiebant BVC1 3 poenitnr W 4 non om.
Pb 5 saltim VCMsL salutem b iusisset C iussiset W
6 Qui] quibus OMs\'a 7 post W 8 colligatum Pb2R
9 tranuerso W transuerso 82 a W quodam PR
quendam 82 et W a. l. tota V itenere C 12 ciuitatem
Pb occurentes W 18 perducerent Ma 16 domni] sic Bb
ueetri W 17 poteritis W β festinaretis
Dum iter ageremus cum dei
exercitu comitantes et forte magis noctibus promoneremus
propter solis ardorem, conspicimus mulierculam sacculum et
alia uestimenta portantem, manu infantulum unum tenentem
atque in his sermonibus consolantem : (curre, domne meus;
uides uniuersos sanctos quomodo pergunt et festinant hilares
ad coronas\'. Quam nos cum increparemus, quod inportuna
uideretur aut uiris pro sexu iungi aut exercitui Christi sociari,
respondit: \'benedicite, benedicite, et orate pro me et pro isto
nepote paruulo meo, quia, etsi peccatrix, filia sum quondam
Zuritanae ciuitatis episcopi\'. Cui nos: cet quare ita abiecte
ambulas, uel qua ratione de tam longo itinere hac pergere
ad exilium pergo, ne inueniat eum solum inimicus et a uia
ueritatis reuocet ad mortem). Ad haec uerba repleti lacrimis
nihil dicere ualuimus nisi ut uoluntas fieret dei.
(II, 10) Sed ubi aduersarius, qui iam forte dicebat: Cpartibo
spolia, replebo animam meam, interficiam gladio
meo, dominabitur manus mea\', nullum potuit aucupari,
inquirit angusta et teterrima loca, in quorum conclauibus dei
exercitum coartaret. Tunc eis etiam uisitationis humanae
W 2 nec post tunc om. W 3 aliquid
quid (quod W) tunc] tunc quae W referri
V 5 promouemue Βϕ promoueremur
In qua
constipatione secedendi ad naturalem officium nulla ratio sinebat
loci; sed stercora et urinam urguente necessitate ibidem faciebant,
ut ille tunc fetor et horror uniuersa poenarum genera
superaret. Ad quos aliquando, data ingentia munera Mauris,
dormientibus Uuandalis uix clam ammissi sumus intrare. Qui
introeuntes ueluti in gurgite luti usque ad genua coepimus
mergi, illud tunc Hieremiae uidentes fuisse conpletum: qui
nutriti sunt in croceis, amplexati sunt stercora
sua. Quid multa? praecepti sunt undique perstrepentibus
Mauris ad iter, ubi destinati fuerant, praeparari.
(II, 11) Exeuntes itaque
uestimenta, facies simul et capita, a Mauris tamen crudeliter
minabantur, hymnum cum exultatione domino decantantes:
haec est gloria omnibus sanctis eius. Aderat enim
ibi tunc beatus pontifex Cyprianus Unizibirensis episcopus,
consolator egregius, qui singulos pio et paterno fouebat affectu
non sine fluminibus currentium lacrimarum, paratus pro
fratribus animam ponere et se ultroneum, si dimitteretur,
talibus passionibus dare, qui totum quod habuit egentibus
fratribus in illa tunc necessitate expendit; quaerebat enim
CPMs ponuntur C7: puniuntur rell. postibos
scripsi : fustibus mss et ante grauiter om. M 2 adfiiguntur
Pb iactatur W 3 acmina W locustarum mss praeter
B 5 naturalem
Quantae tunc mnltitndines de diuersis regionibus et ciuitatibus
ad uisendos dei martyres occurrerint populorum, testantur uiae
uel semitae; quae agmina uenientium nequaquam capientes,
per uertices montium et callium concurrens turba fidelium
inaestimabilis descendebat, cereos manibus gestantes, suosque
infantulos uestigiis martyrum proicientes ista uoce clamabant:
\'quibus nos miseros relinquitis, dum pergitis ad coronas? qui
hos baptizaturi sunt paruulos fontis aqua perennis? qui nobis
paenitentiae munus collaturi sunt et reconciliationis indulgentia
obstrictos peccatorum uinculis soluturi? quia nobis dictum est:
quaecumque solueritis super terram, erunt soluta
et in caelis. qui nos sollemnibus orationibus sepulturi sunt
monentes P a quibus diuini sacrificii ritus exhibendae est consuetus?
uobiscum et nos libebat pergere, si liceret, ut tali
modo filios a patribus nulla necessitas separaret\'.
In his uocibus
et lacrimis nullus iam pergere ammissus est consolator,
sed artabatur multitudo ad currendum, ut ubi cannaba erat
praeparata, laboriosam caperent mansionem. Qui, cum senes
deficerent et alii forte, et si iuuenes delicati, coeperunt hastilium
cuspidibus ad currendum et lapidibus tundi; unde magis deficientes
amplius lassabantur.
M scalores a 4 multitudenes W ciuitibus VO\'
5 uisendum b 6 uinentium
VClMs capiebant W 7 uertioee enim W callium
secripsi : uallium mss ualliam concaua C*; an collium ? cf. III, 58 montee
et colles 9 clammabant a clamabat b 10 coronam
11 paruuolos W fonti C* fonte WP2a aqua acripri: aquae mss
perhennis aPR manu M conlaturi
indulgentiq BVCa indulgentiam Mb2 13 soluitori W 17 libebat
Ws\'bB: licebat BVC1Ms1a liceat C2L libeat Pv si lioeret) scilicet
C ex corr. 18 separet C1 ppararet W 19 lacrimis] laudibus
ammissus] sic BY, item consolatur 90 caanaba] tunc sauia
W 21 praeparati BVC praeparatum a 22 etsi uulgo coeperunt]
coep. primo W β astilium
(II, 12) Post uere imperatum est Mantis, ut eos, qui
ambulare non poterant, ligatis pedibus ut cadauera animalis
mortui traherent per dura et aspera lapidum loca, ubi primo
uestimenta, postea membra
gladios acutos petrarum hic caput
findebantur, et ita inter manus trahentium spiritum
Quorum numerum colligere nequaquam ualuimus multitudine
sepultura sanctorum loquentibus tumulis.
Beliqui habilioree
ad solitudinis loca perueniunt, in quibus collocati hordeum
ad uescendum ut iumenta accipiunt. Ubi etiam uenenatorum
animalium atque scorpionum tanta esse dicitur multitudo, at
ignorantibus incredibilis uideatur, quae solo flatu etiam in
procul positos ueneni uirus infundat; ab scorpii autem percussu
nullum dicunt aliquando euasisse. Quorum feritas uirulenta
seruorum eius nocuisse docetur. Sed cam illic aluntur
granis, postea et hoc ablatum est; quasi non poterat deus, qu
pluerat patribus manna, pascere et nunc tali exilio mancipatos.
(II, 13) Cogitat acriora aduersus ecclesiam dei, nt qui
membra aliqua absciderat, totum laniando perderet corpus.
Nam die ascensionis domini legato Zenonis imperatoris
praesente legendum media ecclesia episcopo Eugenio dirigit
praeceptum tali tenore conscriptum, quod etiam uniuersae
Africae ueredis currentibus destinauit.
W 2 legatis PlB ut cadauen] uelut oadauer
8 traherentur W β lapidum
CRex Hunirix Unandalorum et Alanorum uninersis episcopis
omousianis. Non semel sed saepius constat esse prohibitum,
ut in sortibus Uuandalorum sacerdotes uestri
celebrarent, ne sua seductione animas subuerterent Christianas.
Quam rem spernentes plurimi reperti sunt contra interdictum
missas in sortibus Uuandalorum egisse, asserentes se integram
regulam Christianae fidei tenere. Et quia in prouinciis a deo
nobis concessis. scandalum esse nolumus, ideoque dei prouidentia
cum consensu sanctorum
nos statuisse cognoscite, ut ad diem Kalendarum Februariarum
proxime futurarum amissa omni excusatione formidinis omnes
Carthagine ueniatis, ut de ratione fidei cum nostris uenerabilibus
episcopis possitis inire conflictum, et de fide
quam defenditis, de diuinis scripturis proprie adprobetis, quo
possit agnosci, si integram fidem teneatis. Huius autem
tenorem uniuersis coepiscopis tuis per uniuersam Africam
constitutis direximus. Data sub die XIII Kal. Iunias anno
septimo
(II, 14) Cognoscentes igitur qui aderamus simulque legeirtes,
contritum est extemplo cor nostrum et contenebrati
sunt oculi nostri, et uere tunc dies festi nostri conuersi
sunt in luctum et cantica in lamentationem, dum edicti tenor
indicaret futurae persecutionis furorem, et praesertim ubi dixit
\'in prouinciis nostris a deo nobis concessis scandalum esse
Ms hunericns a nniricns WP honoricns b 2 omnsianis
BVCMla homougianis Pb 4 nee PS aedutione W
seditione P plurimi] plnr. nunc p 6 egisse] feeere
a 7 regula cristianae W 8 noluimus Pb ideo Cbs1
proaidentia] pronineia W 9 cam consensu] cum sensu V et C* vt
uid. consensa C2Ms 10 ianuariarum Pb 11 omissa a omoe
BV (III, 90) 12 cartaginem M carthaginem Waab 18 inhire
b confrictum V umousianorum BVa omusianorum C homousianorum
Pb 14 de om. W dininis] diuersis fJ 16 posset
Mb 16 episcopis aW tuis om. W 17 Iunii Ms
18 hanurici BF unirici W hnnerici Msa hunorici b 19 adoramus
F 30 exemplo VC1 eztimplo CIMs 22 lamentatione PR
24 nostris om. W β nobis a deo
Quotiens animae uel uitae aeternae ac fidei Christianae
causa tractatur, intrepide, sicut regalis prouidentia conpromisit,
necesse est quod conpetit suggeratur. Nuper potestas regia per
Uitarit notarium paruitatem meam ammonere dignata est,
qui nobis merito religionis ac fidei praeceptum eius in ecclesia
praesente clero et plebe recensuit. Ex cuius tenore cognouimus
ad omnes
ut die constituta pro disputatione fidei ueniatur; quod
nos uenerabiliter accepisse suggessimus. Cui praefato notario
humilitas mea suggessit, debere etiam transmarinarum omnium
partium, qui nobiscum sunt in una religione uel communione
consortes, agnoscere, quia ubique regno eius obtemperant
uniuersi; maxime quod totius mundi sit causa, non specialis
prouinciarum Africanarum tantummodo.
Et quia secundo responso
suggerendam me promisi oblaturum, merito suppliciter
peto magnificentiam tuam, ut ad domni et clementissimi regis
aures memoratam suggestionem meam perferre digneris, quo
eius clementia dignanter agnoscat, nos disputationem legis
cum adiutorio dei nullatenus declinare uel fugere, sed sine
uniuersitatis adsensu nos non debere asserendae fidei nostrae
causas adsumere. Quod petimus ut benignitate quantus est et
om. W§ 2 quod P 3 nisi ut
W 4 daretur] daretnr epla M texta epla scripta W
in a post daretur spatium 9-10 litt. uac. relict. calamitas. Tnnc
sancti (sancto P2b) engenio rationabilis causa aisa est ei cor barbarum
molliretar auggerendo ai legenda daretar tali teitu epistola conscripta
sic § mendosissime 5 uitae caosa tractatur aeternae a 8 unitarith
W paritatem b admonere WaPb 9 merito ac
religionia fidei fide C) ΒϕWa 11 simile
(II, 15) Sed cum haec suggestio a beato Eugenio offerretur,
ille iam qui conceperat dolorem, urguebatur ini quitatem
grauius parturire, et ita sancto uiro Eugenio episcopo per
Obadum praepositum regni sui mandasse uidetur: csubde mihi
uniuersum orbem terrarum, ut sub potestate mea totus mundus
redigatur, et facio, o Eugeni, quod dicis\'. Ad quod beatus
Eugenius respondit ut potuit: cquod rationem\', inquit, cnon
habet, dici non debuit: sic est hoc quomodo si dicatur homini,
ut per aera feratur et uolitet, quod moris non est humanae
naturae. Dixi enim: si nostram fidem, quae una et uera est,
potestas regis cognoscere desiderat, mittat ad amicos suos:
scribam et ego fratribus meis, ut ueniant coepiscopi mei, qui
uobis nobiscum communem fidem nostram ualeant demonstrare,
et praecipue ecclesia Romana, quae caput est omnium ecclesiarum\'.
Ad haec Obadus: cergo tu et domnus meus rex similes
estis\'? Eugenius episcopus dixit: cego non sum similis regis,
sed dixi: si ueram cognoscere desiderat fidem, scribat amicis
suis, ut dirigant nostros catholicos episcopos, et ego scribo
coepiscopis meis, quia catholicae uniuersae una est causa\'.
Hoc agebat Eugenius, non quia deessent in Africam, qui aduersariorum
obiecta refellerent, sed ut illi uenissent, qui alieni
ab eorum dominatu maiorem fiduciam libertatis haberent
VC offereretur W 4 ille om. b dolum M
5 in grauiuB a uiro om. Ms 6 cubadum P
7 suppoteetate W totus om. W 8 o om. W β 9 inquid
(II, 16) Ille autem, qui nectabat dolos, audire noluit rationem,
agens argumentationibus crebris, ut quoscumque episcoporum
audierat eruditos, uariis insectationibus agitaret. Iam ad
exilium Uibianensem Secundianum inpositis CL fustibus miserat
episcopum, nec non et Sufetulensem Praesidium, uirum satis
acutum. Tunc et uenerabiles Mansuetum, Germanum, Fusculum
et multos alios fustigauit.
Dum haec geruntur, imperat ut
cum nostrae religionis illorum mensam nullus communem
haberet neque cum catholicis omnino uescerentur. Quae res
non ipsis aliquod praestitit beneficium, sed nobis maximum
contulit lucrum. Nam si sermo eorum, dicente apostolo.
sicut cancer consueuit serpere, quanto magis communis
mensa ciborum poterit inquinare, cum dicat idem apostolus
cum nefariis nec cibum habere communem.
(II, 17) Sed cum ignis iam persecutionis accenderetur et
flamma infestantis ubique regis arderet, ostendit deus noster
quoddam miraculum per seruum suum fidelem Eugenium.
quod praeterire non debeo. Fuit in eadem ciuitate id est Carthagine
quidam caecus ciuis ciuitatique notissimus, nomine
Felix. Hic uisitatur a domino diciturque ei nocte per uisum,
dies enim Epifaniorum inlucescebat: \'surge, uade ad seruum
meum Eugenium episcopum, et dices ei, quia ego te ad illum
direxi. Et illa hora, qua benedicit fontem, ut baptizentur
VC nectebat WMsaP2 fort.
recte 5 insectionibus
Qui tali uisitstaone eommonitus, putans se,
quomodo adsolet, deludi per somnium, surgere noluit caecus;
sed cum iterum nergeretur in somnos, similiter ut ad Eugenium perderet
compellitur. Rursus neglegit tertioque festinanter et
porrigere, pergit ueloci agilitate ad Fausti basilicam, orat ueniens
cum ingentibus lacrimis, suggerit cuidam diacono, nomine
Peregrino, ut eum episcopo nuntiaret, indicans se habere aliquod
secreti genus intimandum.
Audiens episcopus iussit nominem
introire; iam enim ob celebritatem
nocturni per totam ecclesiam canente populo concrepabant.
Indicat caecus antistiti ordinem uisitationis
oculos meos\'. Cui Eugenius sanctus: \'recede a me, frater;
peccator sum et indignus et super omnes homines delinquens,
utpote qui et in haec tempora seruatus sum.
Ille autem
tenens genua eius aliud non dicebat nisi illud quod iam
dixerat: \'sicut iussum est, redde mihi oculos meos\'. Adtendens
tempus urguebat, pergit cum eo metante officio clericorum
ad fontem. Ubi fixis genibus cum ingenti gemitu, pulsans
singultibus caelum, crispantem benedixit alueum fontis; et
cum conpleta surrexisset oratione, ita caeco respondit: \'iam
25 tibi dixi, frater Felix, peccator ego homo sum; sed qui te
uisitare dignatus est, praestet tibi secundum fidem tuam et
aperiat oculos tuos\'. Simulque uexillo crucis consignans oculos
BVC1 ut aperiantur C* et aperientur Madb 2 qui
cum tali n. c. est putat se β 8 noluit
Fit postea manifestum ecclesiae uniuersae. Procedit
ad altare cum Eugenio, sicut moris
suae salutis oblationem domino redditurus; quam episcopus
accipiens altari imposuit. Fit strepitus gaudio metante inreuocabilis
populorum. Statim nuntius pergit ad tyrannum; I
rapitur Felix, inquiritur ab eo quid factum sit qualiterque I
receperit lumen. Dicit illi ex ordine totum dicuntque
episcopi:
oppressi confusione lumen non poterant nubilare, eo quod
Felix uniuersae ciuitati manifestus esset et notus, tamen
bant eum, si fas esset, necare, quomodo Iudaei
Lazarum cupiebant occidere.
(II, 18) Adpropinquabat iam futurus dies ille calumniosus
solum uniuersae Africae, uerum etiam insularum multarum
episcopi, afflictione et maerore confecti. Fit silentium diebus i
multis, quousque peritos quosque et doctissimos uiros exinde.
separaret calumniis adpositis enecandos. Nam unum ex ipso
choro doctorum, nomine Laetum, strenuum atque doctissimum
uirum, post diuturnos carceris squalores inoendio concremauit,!
aestimans tali exemplo timorem incutiens reliquos elisurum.
Tandem uenitur ad disputationis conflictum, ad locum scilicet
quem delegerant aduersarii. Uitantes igitur nostri uociferationis
tumultus, ne forte postmodum Arriani dicerent, quod eos
coeperunt BV 7 stari W inposnit CP
metante] comitante Ms faciente a 9 rapitus V quit Wj\'
10 reperit W ille fi 12 oppreasione confuBi - potuerunt 0
14 necere P1 17 kalandarum W 18 insnlara W 19 rI
flictione VC affecti a 20 qui usque P 21 necaados
22 letum Mb 23 diutunoa VC1 diutinos C* ecalores b
24 timore BV aestimans quod tali e. t. excuteret reliquiis elesurum
(reliquisse lesurum b) 0 25 silicet P 26 nostrae fi 27 tamultua]
stimulis a
pro omnibus responderent, decem. Conlocat sibi Cyrila cum suis
satellibus in loco excelso superbissimum thronum adstantibus
nostris, dixeruntque nostri episcopi: cilla est semper grata
collatio, ubi superba non dominatur elatio, sed ex consensu
communi uenitur, ut cognitoribus discernentibus, partibus
agentibus, quod uerum est agnoscatur: nunc qui erit cognitor,
qui examinator, ut libra iustitiae aut bene prolata confirmet
aut praue adsumpta
Et cum talia et alia dicerentur,
notarius regis respondit:
Superbe et illicite sibi nomen usurpatum nostri detestantes
dixerunt: legatur nobis quo concedente istud sibi nomen
Cyrila adsumpsit\'. Et exinde strepitum concitantes calumniari
aduersarii coeperunt. Et quia hoc nostri petierant, ut saltem,
si examinare non licebat prudenti multitudini, uel exspectare
liceret, iubentur uniuersi filii catholicae ecclesiae qui aderant
centenis fustibus tundi. Tunc clamare coepit beatus Eugenius:
\'uideat deus uim quam patimur, cognoscat afflictionem persecutionum,
quam a persecutoribus sustinemus\'.
Conuersique
nostri Cyrilae dixerunt: \'propone quod disponis). Cyrila dixit:
\'nescio Latine*. Nostri episcopi dixerunt: \'semper te Latine
P1R 2 colocat V cyrilla C\'a cirilla M cirila b 3 satellibus
BVC (Commodian. Inetr. II, 12,14): satellitibus rell. colo
W aaatantibus C 4 ille b1 illo Pb\'R est om. W
grata collatio] tracta collocutio p 5 elatio] potestatis elatio
7 nunc] nunc autem VC\' qui C2 libram
prolatam L: prauam Btpa praua W probra 0
adsumptam BVC assumptam Msa assumpta L β 10 cirila
(III, 1) Regali imperio fidei catholicae, quam tenemus, praecipimur
reddere rationem; ideoque adgredimur pro nostrarum
uirium mediocritate, diuino fulti adiutorio, quod credimus uel
praedicamus, breuiter intimare. Primum igitur de unitate
substantiae patris et filii, quod Graeci omousion dicunt, exponendum
nobis esse cognoscimus. Patrem ergo et filium et
spiritum sanctum ita in unitate deitatis profitemur, ut et
patrem in sua proprietatis persona subsistere et filium nihilominus
in propria extare persona atque spiritum sanctum personae
suae proprietatem retinere fideli confessione fateamur,
non eundem asserentes patrem quem filium neque filium confitentes
qui pater sit aut spiritus sanctus, neque ita spiritum 20
sanctum accipimus ut aut pater sit aut filius: sed ingenitum
WMS β excusari
Et quia
contra hanc catholicam uel apostolicam fidem exorta heresis
nouitatem quandam induxerat, adserens filium non de patris
substantia genitum, sed ex nullis extantibus id est ex nihilo
substitisse, ad hanc impietatis professionem, quae contra fidem
emerserat, refellendam et penitus abolendam omousion sermo
Graecus positus est, quod interpretatur unius substantiae uel
essentiae, significans filium non ex nullis extantibus nec ex
alia substantia, sed de patre natum esse. Qui ergo putat
omousion auferendum, ex nihilo uult adserere filium extitisse.
Sed si ex nihilo non est, ex patre sine dubio est et recte
omousion, id est unius cum patre substantiae, filius est.
(III, 2) Ex patre autem esse, id est unius cum patre substantiae,
his testimoniis adprobatur, apostolo dicente: qui
cum sit splendor gloriae et figura substantiae eius,
gerens quoque omnia uerbo uirtutis suae. Et iterum
ipse deus pater incredulorum perfidiam obiurgans, qui praedicantis
per prophetas fili uocem in sua substantia manentem
audire noluerunt, dixit: non audierunt uocem substantiae.
Quam uocem substantiae contemptam terribili contestatione
increpans ad eundem prophetam loquitur dicens:
super montes accipe planctum et super semitas
W et de P) filio procedentem Wę 2 sanctum
spiritum P 5 exhorta. BVC1W 7 substatia W genitum]
natum A 8 hanc ergo W 9 obolendam PR 11 exsentiae
B 12 ex patre P natus B VI 13 aufferendum P
14 si om. a 15 id est om. b 17 abprobatur A 18 eius
om. A 19 generans W gerensque a uerba VC* 21 filii
muss praeter B VlL 22 substantiae] substantiae meae A; at Graece
ὑπἀρξεως 23 uoce
Patris ergo substantiam filium esse
propheticis iam olim designatum est oraculis dicente Salomone:
substantiam enim et dulcedinem tuam, quam in
filios habes, ostendebas, quam in figura et imagine panis
caelestis populo Israhel caelitus apparet profluxisse. Quod ipse
dominus in euangelio exposuit dicens: non Moyses dedit uobis
panem de caelo, sed pater meus dat uobis panem
de caelo, se utique panem esse designans, cum dicit: ego sum
panis uiuus, qui de caelo descendi; de quo etiam propheta
Dauid dicit: panem angelorum manducauit homo
(III, 3) Namque ut adhuc euidentius patris et filii substantiae
unitas et diuinitatis aequalitas ostendatur, ipse in
16 Ioh. 6, 32. 18 Ioh. 6, 41. 20 Ps. 77, 25. om. PR nec andiernnt b snbstantiae meae A a] e
W 3 caeli om. P pecora (x τηvω̃v) CWaP2bR: pecore
Item in
euangelio scriptum est: quaecumque pater facit, eadem
et filius facit similiter. Et:
mortuos et uiuificat, ita et filius quos uult
Item: ut omnes honorificent filium, sicut honorificant
patrem; aequalis enim honor nonnisi aequalibus
exhibetur. Item ibi filius ad patrem dicit: omnia mea tua
sunt et tua mea. Item: Philippe, qui me uidit, uidit
et patrem, quomodo tu dicis: ostende nobis patrem?
Hoc non dixisset, nisi patri per omnia fuisset aequalis. Item
ipse dominus dicit: credite in deum, et in me credite.
Et adhuc, ut unitatem aequalitatis demonstraret, ait:
nemo
nouit filium nisi pater, neque patrem quis nouit
nisi filius et cui uoluerit filius reuelare. Et sicut
13 Ioh. 5, 21. 1B Ioh. 5, 23. 17 Ioh. 17, 10. 18 Ioh.
14, 9. 21 Ioh. 14, 1. 22 Mt. 11, 27. om. a et ego] ego MaL eet. ego
enim A est. Et: ego v 3 uolii//tatis B, n eras. 4 sed] quod
A 7 proptereaergo QA 8 sabatum W 10 est pęnitus
est BV. penitus est V2CWa neratiter W 11 aequale B
deo se faciebat 0 in] in eodem A 13 facit. Similiter et B
tpa 14 uul
(III, 4) Uerum quia duas in filio profitemur esse naturas,
id est deum uerum et hominem uerum, corpus et animam
habentem: quicquid ergo excellenti sublimitatis potentia de
eo referunt scripturae, admirandae eius diuinitati tribuendum
sentimus; et quicquid infra honorem caelestis potentiae de
eodem humilius enarratur, non uerbo deo, sed homini reputamus
adsumpto. Secundum diuinitatem ergo est hoc, quod superius
diximus, ubi ait: ego et pater unum sumus, et:
qui me uidit, uidit et patrem, et: omnia quaecumque
pater facit, eadem et filius facit similiter,
uel cetera.
quae superius continentur. Illa uero, quae de eo
secundum hominem referuntur, ista sunt: pater maior me
14, 7. 22 Ioh. 14, 28. B et V1 ut uid. 2 niui] nini esse W A 3 inquid
C simon BWPA: symon rell. 5 est om. a est in
caelis W 7 eum] ad eum BV. aequalitas WA 8 fili] sic
BV1 ad se] cum ad se
Filius I
ergo dei nullis condicionum necessitatibus obstrictus, sed libera
diuinitatis potentia ita quae nostra sunt mirabili pietate adsumpsit,
ut a suis quae diuina sunt omnino non destiterit,
quia-diuinitas nec augmentum admittit nec patitur detrimentum.
Unde gratias agimus domino nostro Iesu Christo, qui propter
nos et propter nostram salutem de caelo descendit, sua passione
nos redemit, sua morte uiuificauit, sua ascensione glorificauit;
qui sedens ad dexteram patris uenturus est iudicare
uiuos et mortuos, iustis aeternae uitae praemium largiturus,
impiis atque incredulis merita supplicia redditurus.
(III, 5) Profitemur itaque patrem de se ipso, hoe est de id
quod ipse est, sempiterne atque ineffabiliter filium genuisse:
non extrinsecus, non ex nihilo, non ex alia genuisse materia,
sed ex deo natum esse. Et qui de deo natus est, non aliud
est quam id quod pater est, et idcirco unius substantiae est,
quia ueritas natiuitatis diuersitatem non admittit generis. Nam
si alterius a patre substantiae est, ant uerus filius non est aut,
21, 11. 6 cf. Ps. 8, 6. 2 uoluntatem post sed om. a me misit Pb 3 po>t W
cum om. a 4 dens meus ea tu qaare a 5 fili] sic BV1A1
matris om. P 6 iudicatur
7 brebitatis B V1 9 itaque PB pietatis b\' 10 non om.
V1 11 nec] non P aucmentum B V augumentum Cl aumentum
ammittit Å 12 domino] eidem domino A 13 de caelo om.
deeeendit et sua A 15 dextram VMs 18 de ante id om.
W id] eo V2CMsa. et Å ex corr. 19 eet] eW 20 alia]
aliqua Å genuisse] subiacente β subiacenti
ut simus in uero filio eius Non
est etiam degener, quia deus uerus de deo natus est uero, sicut
idem Iohannes euangelista sequitur dicens: hic est uerus
deus et uita aeterna; et ipse. dominus in euangelio: ego
habet, de patre habet; si de patre habet,
cum patre est Sed si unius substantiae non est, ergo non de
patre, sed aliunde est; quoniam unde est, inde substantiam
habeat necesse eat. Omnia enim ex nihilo, filius uero de patre;
de duobus eligat quia quod uelit, aut det ei substantiam de
patre, aut fateatur ex nihilo substitisse.
(III, 6) Sed propheticum forsitan obicitur testimonium:
generationem autem eius quis enarrauit ? Cum ergo
non dixerim: enarra mihi modum uel qualitatem
generationis et tanti secreti arcanum humanis uerbis enuntia,
quoniam unde natus sit requisiui — diuina enim generatio
inenarrabilis est, non ignorabilis —: nam usque adeo non est
ignorabilis, id est non ignoratur unde sit, ut et pater de se
ipso genuisse et filius de patre se natum saepissime protestetur,
quod nullus omnino ambigit Christianus,
demonstratur ipso filio dicente: qui autem non credit,
iam iudicatus est, quia non credidit
fili dei.
22 Ioh. 3, 18. 24 Ioh. I, 14. a 3 etiam] alinnde etiam a
uerus] ueras est W 4 iohanais BV1 exsequitur V2CMS
6 nia et neritu b 7 de patre habet ante si om.
ergo non est Å 10 nt habeat W 11 de ante duobus om. b
quis] quisque msspraeter BVW 16 et in tanti
BVGs archanum WMsa β archaao
Si uere
de patre natus est, unius substantiae est et
sed si unius substantiae non est, nec uerus deus est. Aut si
uerus deus est et tamen de patris substantia non est, ingenitus
ergo et ipse
est. Sed absit hoc ita credere. Nos enim unius substantiae
cum patre filium profitemur, detestantes Sabellianam heresem,
quae ita trinitatem confundit, ut eundem
quem filium eundemque credat esse spiritum sanctum, non
seruantes tres in unitate personas.
(III, 7) Sed forsitan obicitur: Cum ingenitus pater sit,
genitus filius, non fieri posse unam eandemque esse substantiam
geniti atque ingeniti - cum utique, si ut ingenitus pater est,
ingenitus esset et filius, tunc magis diuersa posset esse substantia,
quia unusquisque a
cum altero non haberet –: cum uero ingenitus pater
se ipso, id est de id quod ipse est (si, quid illud est, aut
dici potest, immo quia, ut est, dici omnino non potest) filium
generauit, apparet una esse gignentis genitique substantia,
quia deum de deo, lumen de lumine filium esse ueraciter pro-
Nam lucem esse patrem Iohannes apostolus testis est
A 3 snbstantiQ et uere filius b 4 sed si u. s.
non est om. A, qui pro his praebet: et si ueras filius non est
nec uerus deus non est V1 6 deus om. b est arite et tamen
om. A substantie b onigenitus M bis T putetur C S A2
putatur rell. 9 beresim V2CWMsaP2bA2 10 sanctam trinitatom
Et hoc
est quod nos fideliter profitemur, filium de patris substantia
natum, sicut ipse pater deus apertissimum perhibet testimonium.
Qui ut de sua
filium genuisse monstraret, ad instruendam fragilitatis nostrae
imperitiam, ut nos
natiuitatis uocabulum ad diuinae generationis traxit exemplum
dicens: ex utero ante luciferum genui te. Quid clarius, 25
: 1, 3, 36 Ps. 109, 3. \'
1 quia om. W 8 silicet W
sciliet qui de se gignente A 9 existi W 10 iDtrodncit
V1 12 et uidentius W quoaeternus WP 13 a om. BV1
14 lucis BVC1MstA1. 15 lucis a , natura substantise WS1L:
nat. substantiam BV1 n. sabetantia V2CMs1 nature substantia a n. a
(ae b) substantia Å \' 16 esse poteat W esse om.
- BV; in C 8. 1. addit. m. 1 - 1 18 inseparabilis C1 19 substantiā
P \' 20 apertissime W 21 suse M inefabilis W 22 filium]
se filium b 23 imperitiQ BV*
erieret W 24 natinitas W exempum W
quibus
potuit intimare, quam ut per uteri appellationem proprietatem
generationis ostenderet? non quia corporeis conpositus est
membris aut aliquibus artuum liniamentis distinctus; sed quia
nos aliter ueritatem diuinae generationis auditu mentis percipere
non possemus, nisi humani uteri prouocaremur uocabulo,
ut ambigi ultra non possit,
quem constat de patris utero extitisse.
(III, 8) Credentes ergo deum patrem de sua substantia inpassibiliter
filium generasse, non dicimus ipsam substantiam
aut diuisam esse in filio aut diminutionem pertulisse in patre
et per hoc passionis potuisse uitio subiacere. Absit enim a :
nobis ut
perfectum patrem perfectum filium sine sui diminutione, sine
aliqua deriuatione, sine. omni omnino passionis infirmitate
genuisse fideliter profitemur. Nam qui obicit deo, quia, si de
se ipso genuit, diuisionis uitium pertulit, : potest dicere quia
et laborem sensit quando uniuersa condidit, et ob hoc die
septima ab omni suo opere requieuit. Sed nec in generando
de se ipso passionem uel diminutionem aliquam sensit nec in :
condendo uniuersa fatigationem aliquam pertulit.
Namque at
et euidentius nobis diuinae generationis inpassibilitas
deum ex deo, lumen ex lumine filium profitendum
A affari
existentium om. P 4 non qua B Vl 5 lineamentis a
distictus Wb 6 neritem W 7 humanis Cl 9 quem]
quod M ei patris o 10 impossibiliter P inpassibiliter...
ipsam snbstantiam om. A 12 diniaa W ; - 13 mtio passionia
potnisee A potoiss Y\' a om. PR 14 opinemns P
15 perfecctum C* sui bm.\' a\' dimnnntione a 16 dirinatione
W βΑ omni
(III, 9) Superest ut de spiritu sancto, quem patri ac filio
consubstantiuum credimus, coaequalem et coaeternum, dicamus
et testimoniis adprobemus. Licet enim haec ueneranda trinitas
personis ac nominibus distincta sit, non tamen ob hoc a se
atque a sua aeternitate discrepare credenda est; sed manens
ante saecula diuinitas in patre et filio et spiritu sancto uere ac
proprie creditur nec diuidi nostris: interpretationibus potest
nec rursus uersa in unam personam trinitas ipsa confundi.
Haec, fides plena, haec nostra credulitas est. Idcirco deos nec
aestimari patimur nec uocari, sed unum deum in praedictis
personis ac nominibus confitemur. Inenarrabilis enim diuinitas,
non ut concludi aut adprehendi uel uocabulis posset, intra
nomina personasque se praestitit; sed ut id quod erat esse
V2CMSA efficientiā A 2 non om. C2 β
(III, 10) Primum igitur de ueteris testamenti libris, post
etiam noui, patrem et filium et spiritum sanctum unius docebimus
esse substantiae, libro Genesis sic inchoante :. in principio
fecit deus caelum et terram; terra antem erat
inuisibilis et inconposita,
abyssum, et spiritus dei superferebatur super
aquas. Ille principium, qui Iudaeis quis esset interrogantibus
dixit; principium quod et loquor uobis. Superferebatur
autem dei spiritus super aquas utpote creator, uirtute potentiae
suae continens creaturam, ut ex his uiua omnia producturus
ipse rudibus elementis ignis proprii fomenta praestaret, et
CLA intellegetis W2 β in-
Uide quam plena sit breuitas et quam
clare in sacramentum unitatis recurrit: patrem in domino,
uerbi significatione filium ponens, sanctum spiritum ex ore
altissimi nuncupauit. Et ne
uerbo, caelos per eum adserit esse firmatos; ne autem flatus
in spiritu reputetur, caelestis in eo uirtutis plenitudinem
demonstrauit. Nam ubi uirtus, ibi necesse est persona subsistens;
ubi omnis, non ablata a patre et filio, sed consummata
significatur in spiritu sancto, non ut solus habeat quod
in patre et filio est, sed ut totum habeat cum utroque.
(III, 11) Et iterum oum de uooatioue gentium dominus loqueretur,
intra unum diuinitatis nomen spiritum sanctum
praedicans ait: euntes docete omnes gentes, baptizantes
eos in nomine patris et filii et spiritus
sancti. Et iterum caelestia Corinthiis precatus apostolus haec
subdidit: gratia domini nostri Iesu Christi et caritas
dei et communicatio spiritus sancti cam omnibus
uobis. Et ut apertius in hac trinitate unitatem substantiae
20 II Cor. 13, 13. A uirtate P 2 perciperent W primaque]
prima quae BV-Ms1A primanque et 8 prodaoerent
W deo om. α . proinde codem spu aspirante MS . 4 spiritus
Quam fidei rationem antiqua denique per Moysep
benedictio pandit et conprobat, qua benedicere populum sacramento
trinae inuocationis iubetur. Ait enim deus ad Moysen:
sic benedices populum meum et ego benedicam illos:
benedicat te dominus et custodiat te; inluminet
dominus faciem suam super te et misereatur tui;
adtollat dominus faciem suam super te et det tibi
pacem. Quod hoc ipsud propheta Dauid adfirmat dicens:
benedicat nos deus, deus noster, benedicat nos deus
et metuant eum omnes fines terrae. Quam trinitatis
unitatem supernae angelorum uirtutes hymno uenerantur, et
ter numero \'
sabaoth\' indesinenti canentes ore in unius fastigium dominationis
gloriam eius exaltant.
Quod ut adhuc apertius fidelium
22 Esai. 6, 3. W 2 scramentum W 8 ostendwit W βΑ oetendit
Unde nullus ambiguitatis relinquitur locus, quin
auctorem, qui cuncta operari et secundum propriae uoluntatis
arbitrium diuinae dispensationis dona largiri apertissime demonstratur;
quia ubi uoluntaria gratiarum distributio praedicatur,
non potest uideri condicio seruitutis: in creatura enim
seruitus intellegenda est, in trinitate uero dominatio ac libertas.
Et ut adhuc luce clarius unius diuinitatis esse cum patre et
filio spiritum sanctum doceamus, Iohannis euangelistae testimonio
conprobatur. Ait namque: tres sunt qui testimonium
perhibent
sanctus, et hi tres unum sunt. Numquid ait:
gradibus longo separationis interuallo diuisi?\' sed tres,
inquit, unum sunt.
b 2 autem on. Ms dominationum W
snnt donationum W , ministrationum Βϕ Wa minitterionun
(III, 12) Ut autem adhuc magis magisque sanctus spiritus
cum patre et filio una diuinitas in creandis rebus omnibus
demonstretur, habes creatorem spiritum sanctum in libro Iob:
spiritus, inquit, diuinus eat qui fecit me, et spiritus
omnipotentis
spiritum tuum et creabuntur, et renouabis faciem
terrae. Si renouatio et recreatio per spiritum erit, sine dubio
et principium creationis sine spiritu non fuit. Post creationem
igitur ostendamus, quia uiuificat etiam spiritus sanctus, sicut
pater et filius. Equidem de persona patris refert apostolus:
testor in conspectu dei, qui uiuificat omnia. Uitam
uero dat Christus: oues, inquit, meae uocem meam audiunt,
et ego uitam aeternam do illis. Uiuificamur
uero ab spiritu sancto ipso dicente domino: spiritus est
qui uiuificat. Ecce una uiuificatio patris et filii et spiritus
sancti aperte monstrata est.
(III, 13) Praescientiam rerum omnium in domino esse et
occultorum cognitionem, licet nemo Christianus ignoret, tamen
ex Danihelis libro monstrandum est: deus, inquit, qui
occultorum cognitor es, qui praescius es omnium
antequam nascantur. Haec eadem praescientia in Christo
est, sicut refert euangelista: ab initio autem sciebat
Iesus quis esset eum traditurus uel qui essent non
credentes in eum. Quod sit autem occultorum cognitor,
10, 27-28. 14 Ioh. 6, 64. 19 Dan. 13,42. 22 Ioh. 6, 65.
I B1 ϕ: sancti
Similiter praescire omnia spiritum sanctum ipse
manifestauit dicens ad apostolos: cum uenerit spiritus
ueritatis, docebit uos omnia et uentura adnuntiabit
uobis. Qui uentura nuntiare perhibetur, praescire omnia
non dubitatur, quia ipse scrutatur altitudines dei et nouit
omnia quae in deo sunt, sicut memorat Paulus dicens: spiritus
enim omnia scrutatur, etiam altitudines dei
Item in eodem loco: sicut nemo scit hominum quae
sunt hominis, nisi spiritus qui in ipso est, ita
nemo scit quae sunt dei, nisi spiritus dei.
(III, 14) Ad intellegendam nero potentiam spiritus sancti
pauca de terribilibus proferamus. Uendiderat possessionem, ut
scriptum est in actis apostolorum, suppressa parte pecuniae
dolosus discipulus, reliquum pro toto ante pedes posuit apostolorum:
offendit spiritum sanctum, quem putabat latere.
Sed quid ad eum dixit continuo beatus Petrus?
quare satanas repleuit cor tuum, ut mentires spiritui
sancto? Et infra: non es mentitus hominibus
sed deo. Atque ita percussus uirtute eius, cui mentiri uoluerat,
expirauit. Quid hic uult beatus Petrus intellegi spiritum
18 Act. 5, 3. 20 1. c. 4. C m. 2 uel 3 s. 1. adieet. id est diffamans uel confnndens
2 quod V1 3 Similiter] similiter spiritus
omnia ... perhibetur om. p 4 apostolos] populos Y (per
comp. plof) 5 doceuit
Tale aliquid, immo fortius
quiddam dominus in euangelio ostendit: omne peccatum
et blasphemia. remittitur hominibus; qui autem
blasphemat in spiritum sanctum, non remittetur ei
neque in hoc saeculo neque in futuro. Ecce terribili
sententia inremissibile dicit esse peccatum ei, qui in spiritum
sanctum blasphemauerit Compara
scriptum. est in libro Regnorum: si peccando peccauerit
uir in uirum, orabunt pro eo; si autem in deum
peccauerit, quis orabit pro eo? Si ergo blasphemare in
spiritum sanctum et peccare in deum simile id est inexpiabile
crimen est, iam quantus sit spiritus sanctus unusquisque
cognoscit..
(III, 15). Deus quod ubique sit praesens et impleat omnia,
ore discimus Esaiae: ego, inquit, deus adproximans et
non de longinquo.
et terram ego impleo? Quid autem de
praesentia saluator in euangelio P ubicumque, ait, fuerint
22 Mt. 18, 20. vulgo cum] quod V bis
4 dfim W in deum (deo S) credit a .5 qui///dam P
ostendit] ostendit dicens β A 6 plasphemia
(III, 16) Habitat deus in sanctis suis secundum promissaonem
qua dixerat: habitabo in illis. Quod uero dominus Iesus
dicit in euangelio: manete in me et ego in nobis, probat
hoc Paulus dicens: an nescitis quia Iesus Christus est
in uobis? Hoc autem totum in spiritus habitatione adimpletur,
sicut memorat Iohannes: ex hoc, inquit, scimus
quia in nobis est, quia de spiritu suo dedit nobis.
Similiter et Paulus: nescitis quia templum dei estis
et spiritus dei habitat in uobis ? Et iterum dicit:
glorificate et portate deum in corpore uestro. Quem
deum? utique spiritum sanctum, cuius templum esse uidemur.
(III, 17) Nam quod arguat pater, arguat filius, arguat
Cor. 6, 16. 14 Ioh. 15, 4. 15 II Cor. 13, 5. 17 I Ioh.
4,13. 19 I Cor. 3, 16. 21 1. c. 6, 20. V in medio eorum eam a aeque (-ae) Msab adsit]
Bit A 3 propheta dioit p 5 replebit RA rebit P hoc]
ob b 6 scientia B sientiam V uoces B et V ut wid. notis
W 7 ibo ab] ibo a CMsaLb ibo ad PB 8 ee et si PbA
discendero B 9 ad infernum MLb si anmpsero] si recipiam
A peanes V pinnas A direotim ego: directam BVGs in directum
W βΑ dilaonlo (
(III, 18) Nam et quod bonus pater, bonus filius, bonus
spiritus sanctus, sic probatur. Dicit propheta: bonus es tu,
domine, et in bonitate tua
tuas. De se autem ipse unigenitus: ego sum pastor bonus.
De spiritu aeque sancto Dauid in psalmo dicit: spiritus
tuus bonus deducet me in terram rectam.
(III, 19) Quis autem illam dignitatem spiritus sancti pessit
" tacere? Antiqui enim prophetae clamabant: haec dicit
dominus. Hanc uocem Christus adueniens in suam personam
reuocauit dicens: ego autem dico uobis. Noui autem prophetae
quid clamabant ? sicut Agabus propheta in actis apostolorum:
haec dicit spiritus sanctus, et Paulus ad
Timotheum: spiritus, inquit, manifeste dicit: quae uox
9 Pa. 138, 7. 12 Ps. 118, 68. 14 Ioh. 10, 11. 15 Ps. 142,
10. 20 Mt. 5, 22. 22 Act. 21, 11. 23 I Tim. 4, 1. C 2 dixit Mab 3 statuam te PB contra]
ante A diuid P 4 in om. a 6 sancto spiritu P
euangelio] euangelio dicit BC paraclytua BCM
βΑ paraclituu
(III, 20) Ne ouis autem spiritum sanctum, quia paracletns
dictus est, contemptibile aliquid aestimet. Paracletus enim
aduocatus est uel potius consolator secundum Latinam linguam:
quae appellatio etiam filio dei communis est, sicut dicit Iohannes:
haec, inquit, scribo uobis, ne peccetis; sed si
quis peccauerit, paracletum habemus apud patrem
Iesum Christum. Nam et ipse dominus cum dicit ad
apostolos: alterum paracletum mittet uobis pater,
sine dubio, cum dicit alterum paracletum, se quoque
paracletum manifestat. Sed neque a patre hoc nomen
16 I Ioh. 2, 1. 19 Ioh. 14, 16. A 2 ex christo
P fuisset W 3 inquid BVCs1 4 Iesum om. a et]
ad A: om. a deum] dominum BaL -5 actis BVCWMs1
actibna reU. autem om. P apostolorum legitur quod A
a MaL 6 enim om. a 7 segrega a barnabam a
paulum A 8 quo// B quod Aa inquid BC 9 seleutiam
WМ βΑ 10 libro] loco
Denique
ad Corinthios Paulus ita scribit: benedictus deus
et pater domini nostri Iesu Christi, pater misericordiarum
et deus omnis consolationis, qui nos
consolatur. Et cum consolator dicitur pater, consolator dicitur
filius, consolator etiam spiritus sanctus, una tamen nobis
consolatio a trinitate praestatur, sicut et una remissio pecca,..
torum, apostolo adfirmante: abluti, inquit, estis et iustificati,
et sanctificati estis in nomine domini nostri
Iesu Christi et spiritu dei nostri.
de diuinis scripturis proferre testimonia, quae iuxta baptismi
sacramentum trinitatem unius gloriae, operationis ac potentiae
manifestant; sed quia ei his plenus est sapientibus intellectus,
multa praeteriuimus studio breuitatis.
(III, 21) Faciamus ergo recapitulationem dictorum nostrorum.
Si de patre procedit spiritus sanctus, si liberat, si dominus
est et sanctificat, si creat cum patre et filio et si uiuificat, si
praescientiam habet cum patre et filio, si ubique est et implet
omnia, si habitat in electis, si arguit mundum, si iudicat, si
bonus et rectus est, si de eo clamatur Chaec dicit spiritus
sanctus\', si prophetas constituit, si apostolos mittit, si episcopos
praeficit, si consolator est, si cuncta dispensat prout
uult, si abluit et iustificat, si temptatores suos interficit, si
is, qui eum blasphemauerit, non habet remissionem neque in
hoc saeculo neque in futuro, quod utique deo proprium est:
haec cum ita sint, quur de eo dubitatur quod deus sit, cum
operum magnitudine, quod est, ipse manifestet: non utique
a beneficientiae BVC2WМsPb 2 chorinthioa
BVCM corintios P 3 et om. a 4 omnis] totius MsL
consolatur nos b 8 inquid BC 9 et sanctificati om. W
10 lesu Christi om. P spiritu] in spiritu 87A adhuc] ad hoc
M 11 iuxta] secundum A 13 sed qui A 17 est om. VCMa1
et si] si Waà uiuicat W 18 praesentiam s§ 22 praefecit
a.A 24 is] his BVXWPA plasphemaaerit M 26 quur]
sic BVC cum] eum BVlW cum eum a0 27 magnituding B
Vs1A1 magnitudo 0
Frustra ilti nomen diuinitatis negatur, cuius
potestas non potest abnegari; frustra prohibeor eum cum patre
et filio uenerari, quem exigor cum patre et filio confiteri. Si
ille mihi cum patre et filio confert remissionem peccatorum, confert
sanctificationem et uitam. perpetuam, ingratus sum nimis
et impius, si ei cum patre et filio non refero gloriam. Aut
si non est cum patre et filio colendus, ergo nec confitendus
in baptismo est: si autem omnimodo confitendus secundum
dictum domini et traditionem apostolorum, ne semiplena sit
fides, quis me poterit ab eius cultu prohibere ? in quem enim
credere iubeor, ei etiam debite supplicabo. Adorabo ergo
patrem, adorabo et filium, adorabo et spiritum sanctum una
eademque ueneratione.
Quod Si quis dnrum hoc putat, audiat
quomodo Dauid ad culturam dei fideles hortatur: adorate,
inquit, scabellum pedum eius. Si religionis est adorare
scabellum pedum eius, quanto magis religiosum, si eius spiritus
adoretur! ille utique spiritus, quem beatus Petrus in
tanta sublimitate praedicauit
de caelis, in quem concupiscunt angeli prospicere.
Si angeli eum cupiunt aspicere, quanto magis nos homines
mortales despicere non debemus, ne forte et nobis dicatur,
BV1 ab om. W operam nirtate
M 2 diuinitatis bis scriptum in BV 8 prohibere BVl perhibeor
W prohibeo Ms prohibeo re//am A 4 si ille om. A
7 impiisaimum (-us b) β ei non cum p. e.
(III, 21) Quodsi haec tanta et talis non inclinant animam
ad uenerandum spiritum sanctum, accipe hac aliquid fortius.
Sic enim Paulus instruit prophetas ecclesiae, in quibus utique
et per quos spiritus sanctus loquebatur: si, inquit, omnes
prophetauerint, intret autem aliquis
idiota, conuincitur ab omnibus, examinatur ab
omnibus, occulta quoque cordis eius manifesta
sunt; et tunc cadens in faciem adorabit deum, pronuntians
quia uere deus in uobis est. Et utique in
eis spiritus sanctus est, qui prophetant. Si ergo infideles cadunt
in faciem et adorant spiritum sanctum
inuiti, quanto magis fidelibus expedit, ut uoluntarie et ex
adfectu adorent spiritum sanctum Adoratur autem spiritus
sanctus non quasi separatim more gentilium. sicut nec filius
separatim adoratur, quia in dextera patris est: sed cum adoramus
patrem, credimus nos et filium et spiritum sanctum
adorare, quia et cum filium inuocamus, patrem nos credimus
inuocare, et cum patrem rogamus, a filio nos exaudiri confidimus,
sicut
in nomine meo, ego faciam, ut honorificetur
pater in filio; et si spiritus sanctus adoratur, ille utique
VC1s1 4 hnc BV (cf. adde huc): huic C adhuc W
MsPb; om. a fotius
Illud autem nallns ignorat, quia
diuinae maiestati nec addi quicquam nec minui humanis supplicationibus
potest, sed unusquisque secundum propositum
uoluntatis suae ant gloriam sibi adquirit fideliter uenerando,.
aut confusionem perpetuam pertinaciter resistendo: certum est
enim, quia contentio et superbia damnat, honorificentia uero
fructum deuotionis expectat. Quare autem fideles non honorificent
integre trinitatem, ad quam se pertinere confidunt, cuius
nomine se renatos, cuius seruos se nominari gloriantur? Nam
sicut ad nomen dei patris homines dei appellantur, ut Elias
homo dei dictus est, ut Moyses homo dei appellatus eat, sic a
Christo Christiani nuncupamur, sic etiam ab spiritu spiritales
appellamur. Si igitur uocetur quis homo dei et non sit Christianus,
nihil est; qui si Christianus uocetur et non fuerit
spiritalis, nec sibi satis de salute confidat.
(III, 23) Sit ergo nobis secundum salutaris baptismi confessionem
fides integra trinitatis, sit una deuotio pietatis, nec
more gentilium potestatum diuersitates opinemur, aut creaturam
quantum ad deitatem in trinitate suspicemur. Sed nec
Iudaeorum scandalo moneamur, qui filium dei negant, qui
spiritum non adorant, sed potius perfectam trinitatem adorantes
et magnificantes, sicut in mysteriis ore nostro dicimus,
ita conscientia teneamus: sanctus sanctus sanctus dominus
deus sabaoth. Ter dicentes sanctus unam
desunt ita a, uno
folio deperdito ignoret A 4 gloria W acquirit M&L
fedeliter M 5 confessionem MIPB 6 contentio et superbia]
saperbia et cdntemptio a 7 honorificant W 8 integre trinitatem]
integritatem M at A 10 omines W apellantur W elias
BP helyaa M helias reU. 11 apellatns Wa 12 nnncnpantnr et
appellantur Ms sic etiam... appellamur om. Pb1R ab] a
ML 13 non om. W 15 nec] ne A sibi] sic Ms2 de
salute bis P 17 pietatee V1 18 aut creaturam om. A 19 in
trinitatem M sascepimur Pb* sed om. Ms 20 scandolo
BV1 (Schuch. I, 171) moaemur A1 21 spiritum BVCWMs
spiritam sanctam reU. 23 consientia V ctf siljentia sic C partim
ex eorr. conscientie tenemus
Haec est fides nostra, euangelicis et apostolicis traditionibus
et omnium, quae in hoc mundo sunt, catholicarum ecclesiarum
societate fundata, in qua nos per gratiam dei omnipotentis
permanere usque ad finem uitae huius confidimus et speramus.
Directa duodecimo Kal. Maiarum per Ianuarium
Uillaticum a
Foratianensem et Bonifatium Gatianensem episcopos Bizacenos.
BVCWw β apoBtolum M ab apostolo
(IV, 1) Qui cum noster libellus legeretur oblatus, ueritatia
lumen nequaquam sufferre caecis oculis potuerunt, insanientes
catholicos dixerimus. Statimque mentientes
nobis, eo quod strepitum fecerimus audientiam fugientes; qui
eadem hora accensus et credens mendacio festinauit facere
quod uolebat.
Et iam conscriptum decretum habens et occulte
episcopis Carthagine positis una die uniuersae Africae
ecclesias clausit, uniuersamque substantiam episcoporum et
ecclesiarum suis episcopis munere condonauit. Nesciens
quoque quid loqueretur neque de quibus adfirmabat,
legem, quam dudum Christiani imperatores nostri contra eos
et contra alios
dederant, aduersum nos illi proponere non erubuerunt, addentes
multa de suis, sicut placuit tyrannicae potestati. Haec
enim series datae et propositae legis.
(IV, 2) cBex Hnnirix Uuandalorum et Alanorum uniuersis
populis nostro regno subiectis. Triumphalis et maiestatis regiм
probatur esse uirtutis, mala in auctores consilia retorquere :
1 oblatum Ws2 2 caeci ocnli W 3 nefandis W inferentes
4 direximus BLb2 5 strepidum BV fecermus V
6 ora BVC et credens om. M 7 Et iam] etiam BVWMLB
decertum C1 11 mnnere in B s. l. additum : monera b1 14 ereticos
P 15 dederant om. BVC1s1 : tulerant C1 propoenerant haac
WI\' promulgauerant L 17 praepositae BWPB 18 unira P
nniricos W hnserich M 19 maiestatis et ,\'v: cf. Indic. III
1genetiuus qualitat.\' 20 protnrbatnr P
sumimus. Auctoritatibus enim cunctis populis fecimas innotesci,
ut m sortibus
adsumerent, nec aliquid mysteriorum, quae magis
et plurimos esse repertos dicentes se integram regulam
fidei retinere, postmodum uniuersos constat fuisse commonitos
spatia temporis praerogata mensuum nouem [quae] contentioni,
si quid ab eorum proposito posset aptari, ut ad Kl. Februarias
anni octaui regni nostri sine metu aliquo conuenirent.
Qui
dum huc ad Carthaginiensem confluerent ciuitatem, post moram
temporis praestituti aliam quoque dilationem aliquantorum
dierum dedisse
primo die a uenerabilibus episcopis nostris eis uidetur
esse propositum, ut omousion, sicut ammoniti erant, ex diuinis
scripturis proprie adprobarent, aut certe quod a mille et quod
W imputet Ms : ef. Indic. III \'praesens=futur.\' quid
Vs1 2 rem P indicia V1 8 quiboa neque PB merniwint
V 4 exspendi VC* ezpendit W0 etiam timul tp
6 nostri patris masuetudinis W 7 crediderunt M temnendam
BML: tempneadam VCs. tenendam W reteneadam PB re//nitendum
b securitatis bl 8 ignotesci PB 9 nullus PB
homousiani W omousion PblB U sibimet uindicarent om. W
neclectum BVs1 : neglectum rell. 14 spacio et praerogato ML
mensium MLb mensum PB noue BV* . quae deleui nouem
ut contentionis gr
ste M contentioni siquidem C contentionis si quid rtll. 15 pposito
b poesit 0 possent optari C* frebruarias B febroarias
P\'b 16 anno octauo M aliquod BVC1s1 17 oartaginensem
Βϕ W ciuitate
Quod neququam
facere uoluerunt, Uniuersa ad seditionem per se concitati
populi reuocantes. Quin immo et secunda die, dam eis
mandaremus ut de eadem fide, sicuti propositum fuerat, responderent,
hoc
et clamoribus omnia
minime perueniri\'.
\'Quibus hoc pronocantibus statuimus, nt eorum ecclesiae
clauderentur, hac illis condicione praescripta, ut tamdiu essent
quamdiu mallent ad conflictum propositum peruenire: quod
ea obstinatione facere noluerunt, quam prauis
consiliis. Adeo in his est necessarium ac iustissimum
retorquere, quod ipsarum legum continentia demonstratur,
quas inductis secum in errore imperatoribus temporum
tunc contigit promulgari.
Quarum illud nidetnr tenere
conceptio, ut nulla exceptis superstitionis suae antistitibus
ecclesia patuisset, nullibi liceret aliis aut
exercere conuentus, nec ecclesias aut in urbibus aut in quibusdam
praesumpta fisci uiribus iungerentur; sed etiam et eorum
scripsi : excurrunt mss ariminensi b2s2 arimensi BY
WCL arminensi
In populos quoque praefati imperatores
similiter saeuientes, quod eis nec donandi nec testandi
aut capiendi uel ab aliis derelictum penitus subiaceret, non
fideicommissi nomine, non legati, non donationibus aut relictione,
quae mortis causa appellatur, uel quolibet codicillo
aliisue forsitan scripturis, ita ut etiam, qui suis palatiis militarent,
condemnationi grauissimae pro dignitatis merito facerent
MslPb antestitibus B antistibus WC1MsP
peruenissent b* 2 commorari Mab*: commemoras BV commemorans
WPbxR commemore C1 commeare C commorandi s2
atqnę cumque BVC 8 set b 5 religioni BV (Schuch. 1, 461
sqq.) 6 seu... sen
Deinde
codices uniuersos sacerdotum, quos persequebantur, praeceperant
ignibus tradi; quod de libris huiusmodi, quibus sibi
nominis illius errorem persuasit iniquitas, praecipimus faciendum.
Hoc. enim,, ut dictum est, pro singulis quibusque personis illi
quinquagena darent, spectabiles auri pondo quadragena, senatores
auri pondo tricena, principales auri pondo uicena, sacerdotales
auri pondo tricena, decuriones auri pondo quina, negotiatores
auri pondo quina, plebei auri pondo quina, circumcelliones
argenti pondo, dena; et si. qui forte in hac pernicie permanerent,
confiscatis omnibus rebus suis exilio multarentur.
Ordines autem ciuitatum, sed et procuratores et conductores
possessionum tali poena uidebantur affligere, ut si forte tales
celare diligerent et minime publicassent et retentos iudicio
non facerent praesentari, ipsi tenerentur ad poenam; conductoribus
etiam regalium praediorum hac multa proposita,
WPb 2 crimine
Wa β arganteoru
\'Quare his necesse est constitutionibus obligari omousianos:
omnes, quos huiusmodi malae persuasionis constat tenuisse et
tenere materiam; quos ab omnibus supradictis abstinere decernimus,
in persecutione uenturis per ordines cunctarum
urbium: sed etiam iudices, qui super his neglecte dira supplicia
diuersis intulisse monstrantur. Omnes supradictae fidei
concilio tantorum numero sacerdotum, uniuersis rebus praedictis
et contractibus praecipimus abstineri, quod nihil sibi
nouerint esse permissum, sed uniuersos similis poena maneat
et astringat, si ad ueram religionem, quam ueneramur et colimus,
intra diem Kalendarum Iuniarum anni octaui regni
nostri conuersi non fuerint. Diem autem praestitutum adeo
pietas nostra constituit, ut praedamnantibus errorem indulgentia
non negetur, et obstinatos animos supplicia digna coherceant.
C\' id aLv 3 Buperstitutione BVs1 5 non om.
Pb 6 supplicium om. β punirentur 0 offlciarum
Qui autem in eodem errore permanserint, seu domus nostrae
occupati militia, seu forsitan diuersis titulis necessitatibusque
praepositi, pro gradibus suis decursas superius multarum inlationes
cogantur excipere, nihil ualituris quae forsitan per
subreptionem quemquam talium contigit promereri. In priuatos
etiam uel cuiuscumque gradus et loci personas hoc nostra
promulgatio praecipit obseruandum um, quod circa tales supradictis
legibus uidebatur expressum, ut poenae congruae subderentur.
Iudices autem prouinciarum, quod statutum est neglegentes
exsequi, superiori poena, quae talibus praescripta, constituimus
obligandos.
Ueris autem maiestatis diuinae cultoribus, id est
sacerdotibus nostris, ecclesias uniuersas uel totius
supradicti quibuscumque terris et regionibus constitutas, quae
propitia diuinitate imperii nostri regimine possidentur, una
cum rebus quae ad easdem pertinent, hoc decreto statuimus
debere proficere, non dubitantes quod plus alimoniae inopum
proficere, quod sacrosanctis pontificibus iuste conlatum est.
Hanc ergo legem fonte iustitiae profluentem cunctis praecipimus
innotescere, quatenus nullus sibi ignotum esse, quod
praeceptum est, possit obtendere. Optamus uos bene ualere
Data sub die vi. Kl. Mart. Carthagine.\'
(IV, 3) Post haec edicta feralia ueneno toxicato transuersa
iubet cunctos episcopos, qui Carthagine fuerant congregati,
a errorem BV\'a erre W domos BVM (Schuch.
II, 189 sq., III, 226, Roensch p. 520) 2 aucupet militiS 0
Sapienter tunc
etiam proiecti episcopi fecerunt, ut licet mendicantes exinde
non abirent; quia si recederent, non tantum uiolenter omnino
reuocarentur, et mentirentur eos, sicut mentiti sunt, fugisse
conflictum; maxime quia, ubi reuerterentur, iam nequaquam
fuerat, ecclesiis, substantia uel domibus occupatis. Dum ergo
gementes in circuitu murorum nudo sub aere iacerent, factum
est ut rex impius ad piscinas exisset. Cui uniuersi occurrere
maluerunt dicentes: (ut quid taliter adfligimur? pro quibus
malis forte commissis ista perpetimur? si ad disputationem
congregati sumus, quare expoliati? quare traducimur, quare
differimur, et sine ecclesiis et domibus nostris foris ciuitate
fame et nuditate laborantes mediis stercoribus uolutamus?\'
Quos ille toruis oculis aspiciens, priusquam suggestionem eorum
audisset, iussit super eos cum sessoribus equos dimitti, ut tali
uiolentia possent non solum conteri, uerum etiam necari.
Quorum tunc multi contriti sunt et praecipue senes et infirmi.
(IV, 4) Tum deinde iubentur ad quendam locum, qui dicitur
Aedes Memoriae, illi uiri dei occurrere, fraudem sibi nescientes
aptatam. Ubi cum uenissent, carta eis ostenditur inuoluta diciturque
illis ista subtilitate serpentis: \'dominus noster rex
a coeperat WP,b 2 furis P muros aL§
5 quepia V cum ras. sup. e et a praestitissent BVCWsa: praeetitisset
ML β; cf. \' Indic. III \' constructio ad sensurn 8 proiecti]
Factoque post confessionem fidei silentio modico iUi, qui a
rege fuerant destinati, festinabant extorquere episcopis sacramentum.
Tunc beati uiri Hortulanus et Florentianus episcopi
pro omnibus et cum omnibus dixerunt: \'numquid animalia nos
inrationabilia sumus, ut nescientes, quid carta contineat, facile
aut temere iuremus?\' Adcelerauerunt quoque illi ab rege destinati
scripturae eis propalare tenorem, qui huiusmodi sermonibus
fuerat coloratus.
Sic enim calumniosa series continebat:
\'iurate si post obitum domni nostri regis eius filium Hildirit
desideratis esse regem, uel si nullus uestrum ad regiones transmarinas
epistulas diriget; quia si sacramentum huius rei dederitis,
restituet uos ecclesiis uestris\'. Cogitauit tunc multorum
pia simplicitas etiam contra prohibitionem diuinam sacramentum
dare, ne dei populus in posterum diceret, quod uitio
sacerdotum, qui iurare noluerunt, non fuerint ecclesiae restitutae.
Alii quoque astutiores episcopi sentientes dolum fraudis
b huniricus W hunericas MaL et adhuc
Ws2aL: at adhuc reU. 2 non tardetis C2Ws1a : et
rell. efficiami V efficiamini eius a 3 de nobis bonum 0
4 charta P cartha b dimittet Wa β 7 et unam
(IV, 5) Poet uero frans quae eelabatur apparuit. Inrantfbns
dictum est: \'quare contra praeceptum euangelii iurare uoluistis,
iussit rex ut ciuitates atque ecclesias uestras numquam uideatis,
sed relegati
ita tamen ut non psallatis neque oretis aut ad legendum codicem
in manibus gestetis, non
aliquem reconciliare praesumatis). Similiter non iurantibus
ait: (quis regnum fili domni nostri non optatis, idcirco iurare
noluistis; ob quam causam iussi estis in Corsicanam insulam
relegari, ut ligna
(V, 1) Addidit itaque bestia illa, sanguinem sitiens innocentum,
episcopis necdum adhuc in exilium directis per uniuersas
Africanae terrae prouincias uno tempore tortores crudelissimos
destinare, ut nulla remansisset domus et locus, ubi
non fuisset eiulatus et luctus, ut nulli aetati, nullo parceretur
sexui, nisi illis, qui eorum succumberent uoluntati. Hos
Vs* 3 partS C1s 4 notarius BVM 5 quis
quid] quid quid C1 quia qui C\' quis M diceret uel ego: diceretur
BVCMs diceretur et W diceret a diceret et L β 6 ut de
Ex quibus unam nostram Dionisiam
cursim ac breuiter nominabo. Cum uiderent eam non solum
audacem, sed etiam matronis ceteris pulcriorem, ipsam primo
nisi sunt fustibus expoliatam aptare. Quae cum peteret diceretque
de domino suo secura: \'qualiter libet cruciate, uerecunda
tamen membra nolite nudare\', amplius illi magis furentes
celsiori loco uestimentis exutam consistunt, spectaculum eam
omnibus facientes. Quae inter ictus uirgarum, dum riuuli sanguinis
toto iam corpore fluitarent, libera uoce dicebat: ministri
diaboli, quod ad obprobrium meum facere conputatis,
ipsa laus mea est\'. Et quia est scripturarum diuinarum scientia
plena, artata poenis et ipsa iam martyr alios ad martyrium
confortabat ; quae suo sancto exemplo paene uniuersam suam
patriam liberauit.
Quae oum suum unicum filium, admodum
adhuc tenerae aetatis et delicatum, timore poenarum formidolosum
conspiceret, uerberans eum nutibus oculorum et increpans
auctoritate materna ita confortauit, ut matre multo fortior
redderetur. Cui inter crudelia uerbera constituto ita dicebat:
\'memento, fili mi, quia in. nomine trinitatis in matre catholica
baptizati sumus. Non perdamus indumentum nostrae salutis,
ne ueniens inuitator uestem non inueniat nuptialem et dicat
a 2 naturae iura
3 dyonisiam a§ 4 hac W 5 matrimoniis PB pulchriorem
mss praeter BV 6 apatre BV appetere W mactare Ms cruclare
a peteret] pateretur inepte; nondum enim patiebatur 7 sao]
sum § ^8 magisque Wst 9 ezuta BVlb eam om. a i
10 facienteaque BV1 riuulis BVC1MS1. 11 fluitaret Y (es corr.)
M 12 obrobrium W probrium P 13 est ipsa laus mea W
ipsa est laua mea MsL est post mea om. BVG quia eat] qui erat
W quia esset 0 quia erat aL sientia V1 14 artatu BV1 areatu
C artatur W arctatur a aptatis artata p martyrum Vb1
15 corfortabat B paene om. a: recte ? 16 fium W addomum
Pb 18 eum om. W 19 materna scripsi cum 82 Lv; cf. §. 50 auctoritate
uxoria increpatua: eterna Ba iterna C ex corr. aeterna rell.
21 mi flli a catholica] ecclesia catholica a 23 inueniet P
fletus oculorum et stridor dentium. Illa poena timenda
eat quae numquam finitur, illa desideranda uita quae semper
habetur: Talibus itaque filium solidans uerbis uelociter martyrem
fecit.
Uenerabilis uero adulescens, Maioricus nomine,
in certamine confessionis spiritum reddens cursum. palmiferum
consummauit: amplexansque illa hostiam suam; quantis potuit
uocibus domino gratias agens, ad gaudium spei futurae in
sua domo maluit sepelire, ut quotiens super sepulchrum eius
trinitati preces effundit, alienam se a filio numquam esse confidat.
Quanti igitur per eam in illa ciuitate, ut fati sumus,
adquisiti sunt deo, longum est enarrare. Nam et eius germana
nomine Datiua, atque Leontia filia sancti Germani episcopi,
cognatusque Datiuae uenerabilis Emilius medicus, religiosus
quoque Tertius trinitatis confessione praeclarus, uel Sibidensis
Bonifatius quanta pertulerint qualibusque cruciatibus euisceratae
uel euiscerati sint, qui ualet ex ordine dicat.
(V, 2) Serui quoque Tuburbitanae ciuitatis maioris, generosi
et nobilis uiri, pro Christo quas pertulit quis explicet poenas ?
Qui post caedes innumerabilium fustium trocleis frequentibus
eleuatus dum totam per urbem penderet, nunc in sublime
B ibi WsaP et Vulgata 2 oculorum om. a
3 desideranda est uita W 4 filium om. a 5 adulescens V
adulisoens B adolescens rell. maiorius a 7 coneumauit WP
illam PB 8 uotibus W deo P spqis b 9 suo domo
B malluit BV1C1 (cf. Cassiodor. de orthogr. c. 1) quocienscumque
a sepnlcrum aP 10 prsece W effundat V2Ms,
effudit BV1a esse om. a 11 in om. b fa//ti
B ex facti 15 confessio a uel Sibidensis] uesnbensis a uel
sibiddensis 0 16 bonifacius CWMsaP crnatibus B euisceratae
uel om. M 17 uiscerati W eunt MP ei om. a
18 seruii Wa seruius C2 sernus PB suruus b tnrburbitanae W
maiorus C\'L 19 nobiles ClM uir CL
explicit BVs1 20 festium V1 flequentibus PB 21 totam
per urbem CWb: tota (toto V) per urbe BV1 tota p. urbem (ulbe V)
die V2Ms p. totam urbem a tota p. urbem PB nunc eam C*
sublimes BV- sublimi a
platearum pondere corporis ueniens ut lapis super lapides conruebat;
sed et saepius tractus et lapidibus acutissimis defricatus,
ut cutibus separatis pelles corporis lateribus dorsoque
uideres et uentri pendere. Iste iam temporibus Geiserici non
ualde dissimilia pertulerat, ne amici cuiusdam sui secreta
nudaret; quanto magis nunc, ut suae fidei sacramenta muniret!
Et si homini gratis fideliter exhibuit fidem, quantum. debet
illi, qui redditurus est pro fide mercedem!
(V, 3) In ciuitate nero Culusitana non naleo quae gesta
sunt nuntiare, quia et ipsam quantitatem martyrum uel etiam
confessorum inpossibile est homini supputare. Ubi quaedam
matrona auctrix sui nominis Uictoria, dum in conspectu uulgi
continuato suspendio cremaretur, a marito iam perdito filiis
praesentibus taliter rogabatur: \'quid pateris coniux? si me
despicis, uel horum quos genuisti miserere, impia, paruulorum
quare obliuisceris uteri tui et pro nihilo ducis, quos cam gemitu
peperisti? ubi sunt foedera coniugalis amoris? ubi societatis
uincula, quae inter nos dudum honestatis iure tabulae
conscriptae fecerunt? respice quaeso filios ac maritum et regiae
iussionis implere festina praeceptum, ut et inminentia adhuc
tormenta lucreris, simul et mihi doneris et liberis nostris\'.
Sed illa nec filiorum fletus nec serpentis audiens blandimenta,
adfectum multo altius eleuans ab terra, mundum cum suis
desideriis contemnebat. Quam cum iam continuatione suspendii
C1 demissis PS 2 pondore BV1CW pendere b
3 tractus et defricatus V2OMS: tractum et defricatum rdl. 4 cautibus
V2M cute separata Ws\' lateribus dorsoque] lateribusque
§ 5 nentre a\'L iam] autem a 7 sua a 8 homi P
hominis grati B ϕ Wa ezibuit
(V, 4) Qualiter autem Adrumetinae eiuitatis ciuem Uictdrianum
tunc proconsulem Carthaginis praedicem, nescio deficientibus
uerbis. Quo in Africae partibus nullus ditior fuit,
qui etiam apud impium regem pro rebus semper sibi commissis
fidelissimus habebatur. Mandatur ei a rege familiariter
praeceptum facilem commodasset adsensum. Sed ille uir dei
missis ad se talem dedit cum fiducia magna responsum:
\'securus de deo et Christo domino meo dico quae regi dicatis:
subrigat ignibus, adigat bestiis, excruciet generibus omnium
tormentorum: si consensero, frustra sum in ecclesia catholica
baptizatus. Nam si haec praesens uita sola fuisset et aliam,
quae uere est, non speraremus aeternam, nec ita fecissem ad
modicum atque temporaliter gloriari et ingratus existere, qui
suam fidem mihi contulit, creditori\'. Ad quod tyrannus excitatus
quantorum temporum et quantis eum adflixerit poenis,
humanus sermo non poterit explicare. Qui tripudians in domino
feliciterque consummans martyrialem coronam accepit.
W exanimem V2C2MsL examinatam
Pb tulit W 3 quendam V1 tetigesse F1
4 saluatam Pb 7 Qoo] quod BV2M1s1L
8 apnt P regem impium a aibi semper b 9 ei ot b
10 eu W si ad praeoeptum Ms: si et praeceptum BV (et eras. in V)
sed praeoepto C1 si praecepto C9 si et praecepto a si eius praeoepto
(praeceptu Wl) WLfl 11 facile W 12 tale CWML: in BY
talem bis script. est 13 de chriato domino deo raeo dico quod a
de cbristo deo et domino meo quae (dioo quae W haec b) W β
(V, 5) Apud Tambaiensem quoque ciuitatem gesta quis queat
certamina martyrum explicare? Ubi duo germani Aquisregiensis
ciuitatis sibi securi de domino inuicem iurauerunt, ut rogarent
tortores, ut una poena parique supplicio torquerentur. Et dum
primo suspendio molibus lapidum pedibus alligatis tota die
penderent, unus illorum petiuit sese deponi et sibi indutias
dari. Cui frater alius metuens ne fidem negaret, et de suspendio
clamabat: noli, noli, frater; non ita iurauimus Christo: accusabo
te, cum ante thronum eius terribilem uenerimus, quia
super corpus et sanguinem eius iurauimus, ut pro eo inuicem
patiamur/ Ista dicens et alia multa confortauit germanum ad
praelium passionis, qui clamans ingenti uoce dicebat:
suppliciis quibus uultis et poenis Christianos artate crudelibus;
quod frater meus facturus est, hoc etiam ego\'. Quantis iam
lamminis ignitis adusti sunt, qualibus ungulis exarati, quibus
cruciatibus torti, ipsa res docet, quod eos ipsi tortores a sua
facie proiecerunt dicentes: \'istos imitatur uniuersus populus,
ut nullus ad nostram religionem penitus conuertatur\';
et praecipue quia nulli liuores, nulla poenarum uestigia in
eis penitus uidebantur.
(V, 6) In Tipasensi uero quod gestum est Mauretaneaf
maioris ciuitate, ad laudem dei insinuare festinem. Dum suae
ciuitati Arrianum episcopum ex notario Cyrilae ad perdendas
W tabayensem M tabaiensem a tambadensem (S
quisq: ad BV2 queq; ad certamina martynim quis potest explicare
MS 3 secure W ut rogarent BWafi ut roganerant V1C1 et
roganerunt V2C2MSL 4 ut] et BVCWaPH sapplicia BV
C1. 6 petiit
Quae
cum regi innotuisset, comitem quendam cum iracundia dirigens
linguas eis et manus dextras radicitus abscidisset. Quod cum
factum fuisset, spiritu sancto praestante ita loquuti sunt et
loquuntur, quomodo antea loquebantur. Sed si quis incredulus
esse uoluerit, pergat nunc Constantinopolim, et ibi reperiet
unum de illis, subdiaconem Reparatum, sermones politos sine
ulla offensione loquentem; ob quam causam uenerabilis nimium
in palatio Zenonis imperatoris habetur, et praecipue regina
mira eum reuerentia ueneratur.
(V, 7) Sed quis congruo sermone possit exsequi aut coaceluare
diuersitates poenarum, quas ex iussu regis sui etiam
ipsi Uuandali in suos homines exercuerunt ? In ipsa quoque
quae gesta sunt Carthagine si nitatur scriptor singillatim
astruere etiam sine ornatu sermonis, nec ipsa nomina tormentorum
poterit edicere. Quae res hodieque posita in promptu
demonstrat. Alios sine manibus, alios sine oculis, alios absque
a ispaniam W ad Hispaniam
om. BVCMs1L confugiunt CMs confugit aLb 3 quia
dictum VlClP quia ductum C* 6 miniateria a 7 celebrare
congregati VC1Ms 8 carthagini V2C28 αβ
Sed qui hoc fabulosum
putat, Uranium Zenonis legatum interroget, cuius praesentia
praecipue gesta sunt, illa scilicet causa, quia ueniens
Carthaginem sese pro defensione ecclesiarum catholicarum
uenisse iactabat. Et ut illi ostenderet tyrannus neminem formidare,
in illis plateis uel uicis pluriores tortores et crudeliores
statuit, in quibus legatis moris est ascendendo ad palatium
et descendendo transire: ad obprobrium uidelicet ipsius rei
publicae et in nostri iam deficientis temporis faecem.
(V, 8) Tunc igitur et quaedam uxor cuiusdam cellaritae
regis, nomine Dagila, quae temporibus Geiserici multotiens
iam confessor extiterat, matrona nobilis ae delicata, flagellis
et fustibus omnino debilitata exilio arido et inuio relegatur,
ubi nullus hominum forte consolationis gratia ueniendi haberet
accessum, relinquens cum gaudio domum, maritum simul et
filios. Cui postea oblatum esse dicitur, ut in
translata frueretur, si uellet, solacio sociorum, Illa uero
W spatulis a C 3 dimeroum
WL 4 iopalsione WPb manum W 5 pendentes Wt*
6 disruptis WaPb1R 7 celebri P 8 confraotib: BV1C1
rediderant b 9 palulu V1 10 anium BVl
12 carthagini p 18 et ut] ut et £ tyrrannus W 14: in
illis] illis V1C1) et de.
scendendo (descendo V1C1) ϕ 16 denscendendo P descendo bR
(V, 9) Tunc etiam Eugenio pastore iam in exilio constituto
et uniuersus clerus ecclesiae Carthaginis, caede mediaque maceratus,
fere quingenti uel amplius, inter quos quam plurimi
erant lectores infantuli. gaudentes in domino procul exilio
crudeli traduntur. Sed libertatem tunc, dum media urbe caederentur,
Fuit quidam Elpidoforus nomine nimium crudelis et ferus, cui
fuerat delegatum membra confessorum Christi suppliciis grassantibus
laniare. Hic enim dudum fuerat aput nos in ecclesia
Fausti baptizatus, quem uenerabilis Muritta diaconus de alueo
fontis susceperat generatum. Post uero dum apostataret, tantae
extitit feritatis aduersus ecclesiam dei, ut superior omnibus
exsecutor persecutionis fuisset inuentus. Quid multa?
Dum
primo presbyteri suppliciis macerandi ordine citarentur, post
archidiaconum Salutarem artatur poenis memoratus Muritta;
fuit enim secundus in officio ministrorum. Qui cum Elpidoforo
sedente et fremente honorabilis senior coepisset extendi, priusquam
exueretur, clam forte nescientibus cunctis illa, quibus
eum suscipiens de fonte dudum texerat, sabana baiulabat.
\' Quibus uentilatis simulque in ostensione cunctorum extentis
in his uerbis totam ad fletum et lacrimas commouisse dicitur
ciuitatem:
Chaec sunt linteamina, Elpidofore minister erroris,
CaL humane C2 hamanus aL 2 esset C2aL
affectus C2L accessusa effectum P 4 et om. aL maceratur
Lb 7 traduntur α W (cf.II, 37 tali exilio mancipatis = traditis)
Ligate eum pedibus et manibus funiculis suis, quia se ipse
uoluntarie separare uoluit a catholicis dudum fratribus suis.
Ipse funes extendit continuatos in laqueum, quibus et
semet ipsum uinxit, et alios, ne ad istud uenirent conuiuium,
WPR et ad mergendum M abyssum s2
Wa 4 cinxerunt bR cincxerant P persequentg BV
5 flamantem b gehenam W qui P 6 te om. Ms maledictione
et uestimenta b scindens ... sacramentam om. W
7 admittens P 9 congregari PR 10 stoIa C28 α conspiciet
(V, 10) Parantes itaque uniuersi dorsa sua uerberibus alacres
ad exilium pergunt. Quibus adhuc in itinere longioris uiae
constitutis destinantur, episcopis Arrianorum suggerentibus,
homines inmisericordes ac uiolentes, ut illud, quod eis forte
miseratio Christiana uictui contulerat profuturum, crudeliter
auferretur. Quando unusquisque eorum libentius forte cantabat:
\'nudus exiui de utero matris meae; nudum me oportet
ad exilium pergere, quia dominus nouit esurientibus cibum
porrigere et in deserto uestire\'. Nam et Uuandali duo, sub
Geiserico saepius confessores, comitante matre, contemptis
omnibus diuitiis suis, cum eisdem clericis ad exilium perrexerunt.
De multitudine autem pergentium confessorum, id est
ecclesiae Carthaginis clericorum, suggerente quodam ei lectore
Teuchario perdito, quos ille nouerat uocales strenuos atque
aptos modulis cantilenae, designatione sua debere dicit duodecim
infantulos separari, quos ipse, dum catholicus esset,
tunc discipulos habuit. Statim illo suggerente sub festinatione
ueredi mittuntur, et ui barbarici furoris bissenus numerus
puerorum de itinere reuocatur. Segregantur corpore, non spiritu
BVl decore P 3 marita b malta a consieotiae
V 4 obmutiscens ab corriebatur C 6 parentes
BVMS1 α1P utique
Sed dum oun eis, quasi cum
tali aetate, non blanditiis ageretur, superiores suis inuenti
sunt annis, et ne obdormirent in mortem, lucernam sibi
euangelici luminis accenderunt. Indignantur ob hoc grauiter
Arriani et se superatos a pueris erubescunt; unde accensi
subdi iugiter fustibus iubent, quos iam ante paucissimos dies
uariis uerberibus dissipauerant. Inprimuntur uulneribus uulnera
et rursum poena restaurata crudescit. Factum est domino
ut nec aetas minor deficeret in dolore et magis animus
cresceret roboratus in fide. Quos nunc Carthago miro colit
adfectu et quasi duodecim apostolorum chorum conspicit puerorum.
Una degunt, simul uescuntur, pariter psallunt, simul
in domino gloriantur.
Illis diebus et duo negotiatores, Frumentius et alius
Frumentius ipsiusdem urbis, egregio martyrio coronati sunt.
Tunc et septem fratres non natura, sed gratia, simul in monasterio
commanentes, confessionis certamine expleto inmarcescibilem
peruenerunt ad coronam [id est Liberatus abba, Bonifatius
diaconus, Rusticus subdiaconus, Rogatus monachus.
Septimus monachus et Maximus monachus].
W constriugebaa b 3 minatibus W 4 gla-
. dii BV1C1 dum om. BVGMS1L 5 tale P1 blanditus B
blanditer C blanditiis sed uerberibus Ws2 8 a pueros albl
9 iugiter ego: igitur BVCs\' iterum WS2 αβ; om. CML 10 dissiparant
(V, 11) Nam illo tempore crudeling Arrianorum episcopi,
presbyteri et clerici cum rege et Uuandalis saeuiebant. Nam
ad persequendum ipsi cum suis clericis ubique gladiis accincti
currebant; sicut quidam episcopus inter illos, ceteris crudelior,
Antonius nomine, qui tam nefaria et incredibilia in nostris
exercuit, ut narrari non queant. Fuit iste in quadam ciuitate
proxima heremo, quae Tripolitanae prouinciae uicinatur: qui
ut bestia insatiabilis, catholicorum sitiens sanguinem, huc
illucque ad rapiendum rugiens excurrebat.
Nam impius Huniricus
sciens Antoni ferocitatem in ipsis heremi partibus uoluit
sanctum Eugenium relegare. Quem dum custodiendum Antonius
accepisset, ita eum artiori custodia cinxit, ut nullum ad eum
introire permitteret, insuper uariis insidiarum atque poenarum
suppliciis extinguere cogitaret. Sed Eugenius [sanctus, dum
nostrae persecutionis
senilem adtereret corpus, nudamque super humum cubitans
stratum sacci sui rigaret imbribus lacrimarum, aliquando sensit
infestum paralysis morbum.
Quo nuntio in gaudio conuersus
Arrianus pergit festinus ad
uideret urguente passione uerum pontificem balbuttientia uerba
producere, cogitauit simul extinguere, quem superesse nolebat.
Praecepit ut acetum asperum nimisque acerrimum quaereretur;
qui, cum fuisset allatum, uenerabilis senis recusantibus et
nolentibus faucibus ingerebat. Nam si communis dominus, qui
B et ante clerici om. b . cum ego: quam mss
rege et BVlW reges et L rex et V2CMs β; om. a uuradalis
(V, 12) Alio autem nostro episcopo Habetdeum similiter
relegato Tamallumensis ciuitatis, in qua Antonius fuerat,
quantum potuerat infestari, res ipsa demonstrat. Nam cum
diuersis eum persecutionibus adfligeret nec posset facere Arrianum,
uideretque Christi militem semper in confessione constantem
— promiserat enim suis dicens: cnisi eum nostrae
fecero religionis, non
minor inuentus est, suggerente sibi diabolo cogitat aliud.
Pedibus manibusque ligatis uinculis ingentibus artat episcopum,
oreque obturato, ne lingua clamaret, aquam corpori at putabat
rebaptizationis spargit: quasi ualeret conscientiam ligare cum
corpore, aut non aderat qui audit gemitus compeditorum
et cordis secreta rimatur, uel superare posset aqua
mendax tantae uoluntatis propositum, quem iam homo dei
metantibus lacrimis miserat legatum in caelum. Exuit statim
uirum uinculis et tali quasi gaudens prosequitur uoce: ecce
iam, frater Habetdeum, noster Christianus effectus es; quid
ultra facere poteris, nisi ut uoluntati consentias regis\'? Cui
Habetdeum: \'illa est, impie Antoni, mortis damnatio, ubi
C* portaretur M\'s\' potaretor М282 2 omino
W 3 neritas V1 ingeaisset C ingessiset W 4 obnoxio o\'
accipit PB ancmentum W argnmentum P cnijcum a
6 epm W habetdens a 7 religato WPB tam alumensis
M tamullumensis a 8 potuerit αβ 9 posse
(Y, 13) Erat quidem generalis ista uiolentia tyrannorum.
Nam Uuandali pro hac re ubique fuerant destinati, ut transeuntes
itinera sacerdotibus suis adducerent iugulandos. At ubi
eos fallacis aquae gladio peremissent, indicium eis perditionis
scriptura teste tradebant, ne alibi simili uiolentia traherentur,
quia non licebat siue priuatis siue negotiatoribus alicubi transire,
nisi descriptam caracteris indicio suam miseri ostenderent
mortem; quam per reuelationem seruo suo Iohanni olim iam
ostenderat Christus, ubi dicit: nulli licebit aliquid emere
uel uendere, nisi qui habuerit caracterem bestiae
in fronte sua et in manu sua.
Nam et episcopi atque
presbyteri illorum cum armatorum manu nocturnis temporibus
uicus uel oppida circuibant, et sic despicatis postibus ianuarum
aquam gladiumque gestantes animarum praedones intrabant;
et quos domi reppererant, alios forte in lectulis soporatos,
imbre igneo atque fulmineo respergentes daemonica uociferatione
Christianos suos ipsi pariter uocitabant, ut ludum prorsus suae
a ergo M meae om. W 2 confite W
credi BV1C1 et credidi et α 3 cathenis Wβ uincxieti b ianua
(V, 14) Tali uiolentia nobis uidentibus ibi GLrthagine filius
cuiusdam nobilis annorum circiter septem iussu Cyrilae a
parentibus separatus est, matre sine uerecundia matronali
solutis crinibus post raptores tota urbe currente, infantulo clamante
ut poterat: \'Christianus sum, Christianus sum per
sanctum Stephanum Christianus sum\'. Cui et os opturantes
insontem infantiam in suum gurgitem demerserunt.
Ita de
filiis medici uenerabilis Liberati factum esse probatur. Nam
cum iussu regis cum uxore et liberis ad exilium mitti iuberetur,
cogitauit impietas Arriana a parentibus paruulos filios
separare, ne posset per pietatis affectum
genitorum. Disconiunguntur tenera pignera filiorum
Qui cum uellet lacrimas emittere, auctoritate uxoria
in ipso meatu exitus sui ilico lacrimae siccauerunt. Ait enim
b qua mali qui V1C1 tam malis quam irreligione
C2 3 sibi] si P nollentibus Wl uolentibus PR 5 horam
BYIW suis capitibus 0 6 texuerunt BVCWS1 αL ceDO
Sed haec mulier quid in eonspectu
indicum egerit, tacendum non est. Nam cum ipsa uel maritus,
licet seorsum, carceris tamen custodia tenerentur, ita ut se
penitus non uiderent, mandatur mulieri diciturque illi:
iam duritiam tuam; ecce uir tuus paruit imperio regis et
noster factus est Christianus\'. Aitque illa: cuideam illum et
faciam et ego quod uoluerit deus\'. Educta igitur de carcere
inuenit uirum suum stantem cum ingenti multitudine pro
tribunalibus conexum, et uerum aestimans quod finxerant inimici,
iniecta manu adprehendens ora uestimentorum eius
gutturi proxima, uidentibus omnibus suffocabat eum dicens:
\'perdite et reprobe, gratiae dei et
quare uoluisti ad modicum gloriare et in aeternum perire?
quid tibi proderit aurum, quid argentum? numquid liberabunt
te de camino gehennae\'? dixit et alia multa. Cui maritus
respondit: cquid pateris, mulier? quid tibi uidetur aut quid
forte de me audire potuisti? ego in nomine Christi catholicus .
permaneo, nec amittere potero aliquando quod teneo\'. Ubi
heretici mendacii sui conscii et detecti fallaciam suam colorare
minime potuerunt.
(V, 15) Et quia superius de uiolentia inmanitatis eorum
breuiter diximus, hanc plurimi metuentes alii se in speluncis,
alii in desertis locis uiri uel feminae nullo sibi conscio sese
claudebant, et ibidem nulla succurrente sustentatione ciborum
fame uel frigore uicti contritum et contribulatum spiritum
CWaLb et] en aLb; in C & eras. est 3 esset BY
C1817 mandaturque W mulier P 8 iam om. W impio
P 9 ait V2 atque C2 10 et ego] ego ϕ Wab2 et ducta
(V, 16) Et quia de sancto Habetdeum praefati iam sumus,
pergit tunc ad Carthaginem, adire censuit nefarium regem,
conscientiam suam, quam semper familiarem trinitas habuit
et amicam, etiam hominibus faceret manifestam; nec eum
retinere potuit Antonius propter uerecundiam suam. Offert
impiissimo regi libellum in hac similitudine uerborum: \'Quid
quaeso iam cum proiectis habetis? quid cum eis, quos exilio
relegastis, cotidie dimicatis ? Abstulistis substantiam, ecclesiis,
patria domibusque priuastis; sola anima remansit, quam captiuare
contenditis.s o tempora, o mores! uniuersus haec mundus
intellegit et ipse qui persequitur uidet. Si fides dicitur quam
tenetis, quid uerae fidei membra tantis persecutionibus agitatis?
quid uobis cum exilio nostro, quid uobis cum egenis in saeculo,
quorum est uita semper in Christo P Liceat saltem gaudere
consortio bestiarum eis, quos abiecistis a facie omnium
Dum haec et his similia pontifex dei dixisset, sceleratus
tyrannus hoc ei mandasse perhibetur: cuade ad episcopos
nostros, et quod tibi dixerint sequere, quia ipsi huius rei habere
noscuntur per omnia potestatem\'. Sed neque Antonium haec
res ab insania potuit reuocare, sciens se magis impio regi ob
W 2 secnritate BPF sucuritatem Cl I
creaconus β 3 mizetanae
(V, 17) Ea tempestate facta \'est incredibilis fames et coepit
Africam totam una depopulatione uastare. Nullus tunc adfuit
imber, nulla prorsus gutta de caelo profluxit: nec frustra, sed
uero et iusto iudicio dei, ut ubi persequentibus Arrianis caenosi
gurgitis aqua ignis et sulphuris bulliebat, indulgentiae caelestis,
quae semper adfluenter aderat, pluuia negaretur. Lurida remanserat
terrae facies omnis. Non uitis tegebatur aestate panpineis
opacata uirgultis, non sata respersa uultus cespitum uiridabant,
non olea semper uiridis foliisque repleta iucundis decoris sui
consuetum tegmen habebat, non pomorum uirgulta maritante
tellure gemmas produxerant florum, postea fructus, ut adsolent,
editurae.
Tristia mere tetraque omnia, et par pestilentiae
germinantis herbae ediderat tellus omnino uirorem. Aruerant
dudum currentium impetu praecipiti aluei fluminum, fontiumque
crispantes perennitate subtracta pariter siccauerant uenae. Oues
et boues uniuersi, insuper et pecora campi simulque
bestiae siluarum inedia consumente nusquam penitus uisebantur.
om. b placare P aere epm BVCWMsL gaadentem
C12WS2L 2 bone C meare W 8 incredibiles BVl
4 affuit mss praeter BVb 5 fostra C1 6 insto et nero
caenosi Wbl: coenosi BVC cenosi MSPb2F 7 aquam abF snlphoris
BW sulphur ab ibi indalgentiae Ws* 8 adherat
9 panpineis BVCbWs pampineis reU. 10 opocata a opagata Pb1
RF resperss. non nnltas C niridebant ϕ niridabat
Nullum gestum est
tempore illo conmercium; nullum cespitem terrae iuuencis
trahentibus scindens uertit aratrum, quia nec boues suberant
nec castra omnino remanserant. Sed et rusticorum manus alia
interierat, et subinde quae forte supererat, iam sepulturam
quaerebat. Et quia urguente famis incommodo neque conmercia
ut fati sumus, consuetudini, neque cultura reddebatur debita
terris, iuuenum, senum, adulescentium atque adulescentularum,
puerorum uel etiam puellarum agmina simul et funera, ubi
potuerant, quomodo poterant, passim diffundebantur, circum.
euntes oppida, uicos uel singulas urbes. Conuersi enim in
arcum peruersum atque inritantes deum ad aquam
contradictionis famem patiebantur ut canes, non
ut comederent panem, sed ut infensam sentirent quam nega.
uerant trinitatem. Alii diffusi per campos, alii siluarum secreta
petebant, antiquas radices herbarum uel quisquilia alia requirentes.
Nonnulli, cum domo niterentur egredi, in ipso limine
conruentes cateruatim fame debellante cadebant; stratae uero
uel semitae. cadaueribus repletae exalantium fetore mortuorum
BV* cespes W αLb 2 nascenti
Uuandali autem ipsi, quos et postea frequens
multarum
rant diuites, maiore magis inopia torquebantur: et quanto
sibi uidebantur seruorum adgestione superbi, tanto amplius
deficiebant fame torquente defecti. Nullus filium, nullus coniugem,
nullus proprium tenuit seruum; sed exiens unusquisque
non ubi noluit, sed ubi ualuit, aut statim defecit aut numquam
omnino rediuit.
Urguebatur infelix multitudo ad ipsam se urbem
Carthaginem congregare: et dum illuc cateruatim
cadauera confluerent, ubi rex inferendarum mortium
uidit strages, pelli urbe omnes ilico iubet, ne contagio deficientium
communem pararet etiam exercitui eius quoque sepulchrum.
Suis ergo prouinciis et domibus singulos imperat
reuocari; sed nec erant qui reuerterentur, dum uterque sepulturam
suam in uultu portarent. Et idcirco forte maior rebaptizatorum
perditio potuit prouenire, quia dum promittitur ab
Arrianis praesentis transactio uitae, nec illud obuenit et mors
in os V*M omni] morti P, sed eras. 3 expirantom
W non om. W 4 mortni P 9 frequentia W solus
ex meie (in B ens in ras. script.; sed litteris entia locusomnino non
trat) 10 recentio W primos fecerat BF 11 torqebantur
B 19 uidebanturj seruantur P adiectione a 18 deflebant
W 14 aeruorum b 15 defioit BV (Schuch. I, 811
sqq.) 16 se om.
(V, 18) Sed quid ego iam iam inmoror in hoc, quod explicare
non queo? Nam si nunc superessent u.et eis fari de talibus
rebus licuisset, et Tullianae eloquentiae fluuius siccaretur et
Sallustius elinguis omnimodis remaneret. Et ut alienos indignos II
rei tantae praeteream, si Caesariensis surgeret Eusebius ad I
hoc opus idoneus, aut eius translator Graecae facundiae Latinisque
floribus Rufinus ornatus — et quid multa? — non
Ambrosius, non Hieronimus, nec ipse noster sufficeret Augustinus.
Audite haec omnes, auribus percipite omnes
qui habitatis orbem, quique terrigenae et filii
hominum, simul in unum diues et pauper.
Nonnulli
qui barbaros diligitis et eos in condemnationem uestram aliquando
laudatis, discutite nomen et intellegite mores. Numquid
alio proprio nomine uocitari poterant, nisi ut barbari
dicerentur, ferocitatis utique, crudelitatis et terroris uocabulum,
possidentes? Quos quantiscumque muneribus foueris,
CW secondam α W prouenit
Si
disputare nitebatur de fide nobiscum barbara ferocitas et heresis
Arriana rationabiliter disputaret — sed quando tenuit
rationem, quae a patre deo deum filium separat saluatorem?
— quare dolis et calumniis egerunt, et uelut spiritus tempestatis
procella sui furoris totum subuertere uoluerunt P Si disputatio
necessaria fuerat episcopalis, quare suspendia, quare ignes,
quare ungulae simul et cruces? quare Arrianorum serpentina
proles contra innocentes genera talia tormentorum inuenit, qualia
nec ipse Mezentius exquisiuit? Dimicauit contra innocentiam
cupiditas furoris et auaritia crudelitatis, ut et animas perderet
et substantiam arpagaret. Si conlatio desiderabatur, quare
rapinae rerum alienarum non tantum sacerdotum, uerum etiam
omnium laicorum? Sed illi expoliati laetati sunt, et rapinam
rerum suarum cum gaudio susceperunt.
(V, 19) Adsit iam quaeso omnis aetas, omnis sexus omnisque I
condicio; adsit obsecro omnis turba. catholici nominis, quae
gremio
commodare nouit adfectum, quae didicit a Paulo magistro et
gaudentibus conlaetari et cum lugentibus
a 5 parcere subiectis] cf. Verge Aen. VI,
853 6 parcunt
Nullum nolo ad condolendum
mecum
super dolorem uulnerum meorum et gratulatur
malis meis. Nolo, nolo ego extraneum, sed fraternum
quaero adfectum; nolo filiorum alienorum, quorum os
locutum est uanitatem et dextera eorum dextera
iniquitatis, quia filii alieni semper mentiti sunt
mihi, qui inueterauerunt et claudicauerunt a semitis
suis. Isti dicunt mihi cotidie: cubi est deus
tuus\'? dum adfligitur populus pretioso agni sanguine conparatus.
Inter quorum obprobria ego ad flagella paratus
cantare non desisto domino
tua, quia de feci non a fortitudine manus tuae
sed a persecutione heresis Arrianae.
Adueniant omnes, qui mecum
angustae uiae carpiunt iter et propter uerba labiorum
dei uias custodiunt duras, et uideant si est dolor
sicut dolor meus, quoniam uindemiata sum in die
furoris domini. Aperuerunt super me os suum omnes
inimici mei, sibilauerunt et fremuerunt dentibus,
dixerunt: deuorauimus eam: enim ista est
17, 46. 11 Ps. 41, 4 et 11. 13 Ps. 37,18. 14 Ps. 38,11.
15 Ps. 38,12. 17 Pa. 16, 4. 18 Thren. 1,12. 20 Thren. 2,16. Bl 3 mecum ad condolendum 0 condolandam
VC1 colendum W 6 nolo ego nolo ego W ego non
7 nolo aliquem filiorum aL 8 dextra eorum V 9 ecquitatis
F* semper] super PR 11 Isti] et 0 12 affligitor cotidie
a Bangnini ex sanguinis B (Schuch. I, 451 sqq.) sanguine
agni a 13 paratus sum W 14 plagas tnas Ms 16 ad
persecutione B ad persecntionem 9 mihi omnes Wa 17 an-
(au-C)gastiae BV1C181P1. carpunt V2C2MsaP2 capiont 6* nerba
om. b 19 sicut meus VC1Ms uindemiatus
αΡb2R diei furoris b1 20 apperueruntt BV1CW 21 siuilauerunt
B 22 deuorabimue
Adeete, angeli dei mei, qui numquam deestis constituti in
ministerio uestro propter eos, qui hereditatem
aeternae salutis, et uidete Africam totam, dudum tantarum
ecclesiarum cuneis fultam, nunc ab omnibus desolatam, tantis
ordinibus sacerdotum ornatam, modo sedentem uiduam et
abiectam. Sacerdotes eius et seniores in desertis locis
et insulis defecerunt, quaerendo sibi escas ad manducandum,
et non inueniunt. Considerate et uidete,
loquia Sion ciuitas dei nostri facta est uilis, facta
quasi polluta menstruis inter inimicos suos. Manum
suam misit hostis ad omnia desiderabilia
eius, quia uidit gentes inuadere et ingredi atria
sua, de quibus praeceperas ne introirent ecclesiam
tuam. Uiae eius lugent, eo quod nemo conueniat
in die festo.
Egressus est a facie eius omnis deoori
et deliciae. Didicerunt uias asperas ambulare uirgines et
iuuenes eius, in aulis educati monasteriorum; abierunt
in captiuitate Maurorum, dum lapides sancti eius
disperguntur, non tantum in capitibus omnium platearum,
sed etiam in locis squalidis metallorum. Dicite deo
nostro susceptori eius, habentes fiduciam supplicandi,
quoniam tribulatur et uenter illius turbatus est
1,17. 11 Thren. 1,10. 15 Thren. 1,4. 16 Thren. 1, 6.
17 Thren. 1, 18. 19 Thren. 4, 1. 21 Fs. 41, 10. 23 Thren.
1, 20. BVlCb et uidimus b 2 adeste BVC: adestote
rell. 3 oapieuri b 4 totam ... ecclesiarum om. W 5 ab
hominibus ab tanti BVl 6 sedendem F1 7 eius om. a
8 et in insulis § 9 inuenerunt bl 10 syon mei practer B syon
illa Ms facta est quasi polluta β 12 ad] et P 13 in
(V, 20) Deprecamini patriarchae, de quorum stirpe generis
nata est quae nunc laborat in terris; orate sancti prophetae,
cognoscentes adflictam, quam antea uaticinante praeconio
cecinistis; estote apostoli suffragatores eius, quam ut congregaretis,
uniuersum orbem ascendente in uobis domino ut equi
uelocissimi cursitastis. Praecipue tu, Petre beate, quare siles
pro ouibus et agnis a communi domino magna tibi cautela et
sollicitudine conmendatis? Tu, sancte Paule, gentium magister,
qui ab Hierusalem usque ad Illyricum praedicasti
euangelium dei, cognosce quid Uuandali faciunt Arriani, et
filii tui gemunt lugendo captiui; uniuersique ingemescite sancti
simul pro nobis apostoli.
Sed scimus quia indignum est uobis
pro nobis orare, quia ista, quae uenerunt nobis ad probationem,
non quomodo sanctis, sed malis meritis supplicia debebantur.
Sed et pro malis orate iam filiis, quia et Christus orauit etiam
pro inimicis Iudaeis. Sufficiant castigationi quae iuste inlata
16 Rom. 15, 19. W quia] qui a 2 consuletur b partibus
W: patri bua rell. 3 orientes P orientibus b1 4 consolantem
se a 5 potaretnr] potauerunt me P 6 passionSs (sic) W paasionS
b 8 patriarce P 10 quem b1 ante b uaticinando
β 12 per uniuersaih
- (V, 21) [Tenuit sceleratissimus Huniricus dominationem regni
annis septem, mensibus decem, meritorum suorum mortem
consummans. Nam putrefactus et ebulliens uermibus non
corpus, sed partes corporis eius uidentur esse sepultae. Sed
ille legis datae transuersor ex Donatianorum heresim ad eos
ueniens quondam Nicasius in breui simili morte periit.]
W peBtuletur V 2 dicaturque Ms peronenti
P 6 misereros W per eum om. a 7 humiles pecca-.
tores β ,8 Tenuit