चैतन्य लहरी 1990 खंड 2 , अंक ।। व ।2. मराठी आवृत्ति ৫ १ प "हृष्षारी हा तुमवा बौध्दिक दृष्टीकोन आहे आ अबोधिता ही तुमवी अंतर्गत गुणवत्ता आहे जी य सर्व सुष्टी व्यापी चैतन्याशी निगडीत आहे. " श्री. माताजी निर्मलादेवी.

 1.. श्री गणेश पुजा ऑस्ट्रीया दि 26 ऑगट ।990 जर्स ब्रीगणेशाच्या आहे. त्याप्रमाणेच तुमच्या वेह-पावर एक सुरेख तेज आहे. तुम्ही लहान, मोठे असा, वरयोवृष्ध असा, कांडी फ़रक पडत नाही. श्री गणेशाच्या औधामधून सर्व साँदर्य आपल्याकडे पैतं. जर ते समाधानांत असतील, तर दुस-या इतर देवताबाबत काळजी करण्याचं कारण नाही, कारण सर्व देवताची शक्ति श्री गणेश हैव आहेत. उपकुलगुरूप्रमाणे ते प्रत्येक चक्ावर वसने आहेत. त्याच्या सहीप्रिवाय कुंडालिनी पलिकडे जाऊ शकत नाही कारण कुंडालिनी गौरी आहे. अरी गणेशावी कुमारी माता. पाश्चात्य समाजामध्ये এ-याचा चका झाल्या आहेत कारण श्री गणेशांकडे लक्षा देण्याची आपण काळजी फैतली नाही. खाइस्ट आले आणि त्याचा संदेश सर्व जगभार पसरला. ते त्या गोष्टींबाबत बौलले ल्या गौष्टी खि्चन लोक आधारणात मम जणत नाहीत कारण लोकानी जै काही सुरू केलं ते सत्यावर आधारलेल नाही. सत्य है आहे की, श्री गणेशीनी खाइ्ट म्हणून जन्म छौतला. है जर सत्य आहे तर प्री गणोशाच्या प्रकाशांत है खाइस्टवं मान अवतरण समजावून घेतलं पाहिजे. म्हणजे संताला" व्याभिचारी डोळे " म्हणजे काय ते ठाऊक नसतं. कस त्यानी लोकाना तागितलं, "तुमचे डोळे यमिचारी असती नयेत. " खरं कारण तो फक्त पहातो. ज्े ज्ञानेश्वरीनी अत्यंत सुरेखपणे सागितले आहे की, " निरंजन भाही " परतिकिया न येता पटाणे, नुसतं पहाणं, पावित्र्याची ही गुणवत्ता खाइस्टने प्रकाशाति आणली होती. पण त्यापैकी कोणतेी गुण आपण आत्मसात कैले नाहीत. समजा, आज तुम्ही श्री गणेशाची पूजा करीत आहीत. तर तुम्ही त्याची पूजा की करीत आहात ? तम्ही त्याची भक्ति करती कारण तुमचा गणेश जागृत झाला आहे, अजशतीठी की तुमच्या डोळयामध्ये तुम्हाला पावित्रपाची जाणीव झाली पाहिजे नाहीतर तुम्ही दाभिक आहत जर तुम्ही इधे बसला आहात, श्री गणेशाची भक्ति करीत आहात आणि श्री गणेशाप्रमाणे तुमच्या उन्नतीकडे तुमचं लक्ष दैण्याचा तुम्ही पूरयत्न करीत नसाल, तर ते निरर्धक आहे. तो शाश्वत बालक आहे. त्याला कोणत्याही प्रकारच्या रितीभातीरुद्धी त्याला अहंकार नाही. आर्दीचे बंधन नाही. आपल्याला आपल्या आईवे शाश्वत बालक व्हायला हवे. त्या स्थितीला पोहोचण्यांसाठी तिला स्थित करायची. ८यान करायचे, आपल्याला जे कैले पाहिजे तै है की आपली कुंडालिनी वर करायची. आपले चित्त जात्त करून आंत ठेवायचे. आणि परतिक्रिया ठेवायची नाही. परतिकिरिया नाही, याचा अर्ध नुसते पहाणं. जैक्हा विवार न करता तुम्ही एखादी गोध्ट पहाता, त्यावेळी सत्य जे खरं तर काव्य असतं ते बाहेर यैतं. त्यामळेच ताधारण व्यक्तिपेक्षा कवी खूप जास्त बघातो. अंतर्यामीचं साँदर्य तुमची दृष्टी पार कर्तू लागतं तुम्ही ते बघू लागता. मुलाना तुम्ही बघता, त्याचे भूळ काहीही असूं दै, कोणताही देश अतू दे, सर्वसाधारणपणे ती बुप सुरैख असतात. एकदा जपानमध्ये मी एका पवित्र स्थानी गैले होते. तिथे काही पाश्चात्य स्त्रीयाना तिथो जाऊ नका असे मला सागितले, "तिथे भयंकर आहे, जपानी मुलं तम्हाला चैटकीण म्हणतील ". जैव्हा मी तिथे गेले तेंवहा ती सगळी तिथो धांवत आली आणि मला जाऊ देइनात, माइया साडीचे, माझया हातांवे मुके घेत बसली . मला आश्चर्य वाटलं की, कर्स

 ..2.. कारय, माइयाशी, माइया मुलींशी, ती इतकी गौड वागत होती आणि त्याना त्यांनी "वैटकीणी" म्हटलं. त्यांच्या जायांनादेखील आश्चुर्य वाटलं कारण सामान्यतः सर्व परदेशी स्त्रीयाना ते वेटकीणी आणि पुरुषांना क राक्षस म्हणत. नंतर माइया लक्षात आलं की, त्पाच्यामध्ये त्याचा गणेश जागृत झाला . तुम्ही जैकहा जन्मता त्यावेळी प्रत्येकाचा गणेश जागृत होतो. सर्व प्राण्यीचा गणेश जशाच तसा असतो. सैवेरिया ते औस्ट्रेनिया पक्षी उड्ं शकतात. येते. ते] त्याच्यामधील मॅग्नेट लोडयुंबक आहे. है लोहुंबक जे आपल्यामध्ये असतं, ते निषपाप लौकाना आकर्णित करते आणि लबाड, भयंकर चैटकीर्णी राक्षास यातार्या लोकोचे अपकर्षण करते. त्याना दूर लोटतं. या लोहचुंबकामध्ये दोन्ही मुख्यत्वेकरून पक्ष्याचा ही दिशवी जाणीव श्री गणेशाकडून यैते . - गुणघर्म असतात. जै बरोबर नततात त्याना ते दुर लोटतं आणि निष्पाप लोकाना आकডিति करते म्हणून सहजयोगामध्ये आपण बघतो की काही लोकाना आपण कितीही प्रयत्न केला तरी सहन क शकत नाही. कारण आहे गणेजा ! पाशवात्य देशांमध्ये प्री गणोशाबाबत विकृतिंबद्दुत पुष्कळ जात्त बोलणं झाली आहे. तै टि. व्ही.वर बोलतात. इथे, तिथे, प्रत्येक ठिकाणी खूप लहान मुलं श्री गणेशाच्या प्रश्नामुळे आरामत भोगीत असतात, आतमंत या प्रश्नीनी भरून गैला असल्याने त्याना हा त्रासत भोगावा लागतो. सहजयो्गीत देखील काही लोके अशी आहेत जी फाजील चिकित्सा करीत असतात, त्यांना गणेशाचे प्रश्न आहेत आणि काही आहेत, जै या लौकाना पाठिंबा देतात. या प्रकारची तहानुभूती भयावट आहे कारण ती जी व्यक्ति या प्रश्नापनिकडे जाऊ शकत नाही, त्या व्यक्तिचा नाा करते आणि हृळूहळू तुम्हीसध्दा या त्याच्या बाधा उचलून घेता. मातेवर बसा दुमचे प्रशन दूर होतील. गयेशावं ध्यान करा. पुथ्वी श्री गणेश अथर्वशी्ष म्हणा. अशा प्रश्नींबाबत सहानुभूती दाववणे म्हणजेच निंपरथी. सिम म्टणजे वादून घेणे पथी स्टणज़े पेथोस करूणा उत्पन्न करणारी गोष्ट. तम्ही स्वतः त्याव्यक्तिवे सर्व प्रश्न वाटून घेता. चुकीच्या गोष्टीला कधीटी पारठिबा देऊ नका. तुम्हीला त्या यक्तिविषयी बरोखर प्रेम असेल. त्याची कदर करीत असाल तर त्याची काय चुक आहे है त्याला तुम्ही तागितले पाहिजे. । काही झालें मी पाहिलं, सत्तर वाची लोकें ज्याना लग्न करायचे आहे शिवाय सहजयोगामध्ये तरी सहजयोगामध्ये एकाकीपण वाक्य नाही. इतके सहजयोगी तुमच्याकड़े आहेत. मी कधीही एकटी नसते. तुम्ही माइयाबरोबर नलाल तर माइ कुटुंब माइयाबरीबर असते. खरं तर, मी एकटी असते तेव्हा मी सकटी कारण अजूनपर्यंत कार्य नसते . जैं्हा मी एकती असते त्यावेळी मी त्वतः अत्पत आनंदात रममाण होते. साध्य केले ते मला बघायला वेळ मिळतो. है सर्व लोक जे ल्याच्या मूलाधाराच्या बाधा तमजावून सागत आहेत त्यीाना कळले पाहिणे की नरकात जाण्याताठी अचूक प्रमाणपत्न आहे. कारण मुलाधारामधूनचे सर्व प्रकारचे रोग उद्भवतात जे डॉक्टरांच्या मल्टीपल स्कलैरॉसिस पासून स्नायूच्पया अपंगता पर्यंतवै सारे रोग. म्हणण्याप्रमाणे असाध्य असतात. कॉन्सरसुध्दी मुलाधाराच्या बाधांपालून सरसे होऊ शकतो. आहे ? सिथफिनिया डा रोग मुलाधाराच्या बाधांपातून होऊ शकतो. पाश्चात्य देशात इतर देशांपिक्षा जात्त केन्सर का एडस् सुध्दा द्वुतरं काहीं नाही पण

 -3.. मुलाधाराची बाधा आहे. तरी तुध्दा तुम्हाला जर होतात्म्य दाखवायवं अलैल की आम्ही आमच्या मूल्यूकडे चालणारे एडसूचे शिपाई आहोत तर अशा मूर्व लोकांचें आपण काय करू शकणार ? मूर्वपणाहम्यी मुलाधाराममपूनव पैतो. कारण श्री गणेश हवा सुझतेचा दाता आहे. मिळते ? गणेशाची जागृती करूनच. लोक अनेक पूकारच्या, विश्वास न बसणा-या মूरपणाच्या गोध्टी करतात. तुम्हीला सुक्ञता की फक्त श्री उदा: अलिकडेच ारत मयेमी मौठा हात असणा-या बायकीसीठी मौठया बागडपांबाबत विचारणा केली. त्यानी सागितलं हल्ली तगळया मौठया बीगडया अमेरिकेला जातात. कारण अमेरिकन पुरूषांनी बीगडया वापरण्यावं भारतीमध्ये तुम्ही पुरुआाला बीगडया दिल्या तर तो पुरुष नाही, असा अर्ध होता. हा सर्व मूर्खपणा उद्भवतो कारण त्पाचे मुलाधार व्यवस्थित नाही. उदा: भारतामध्ये आम्ही सगळया ताइया नैसतो. त्याचें पहिले कारण म्टणजे साडया तपार करण्याच्या गामोयोगाला पारठিथा मिळतो. द्वसरें तर आमची शारीरं ठरवलं आहे. जाम्टी अशा प्रकारे झाू शाकतो की उघडी पडत नाहीत. तिसरी गोष्ट म्हणजे मुलाना दुध पाजण्याच्यावेळी ते सोर्प पडतं. तर त्याची अशी अनेक अंग आहेत. पण तर्कशध्दरित्या कोणी विचार करीत नाही. त्याना वाटतं ते फार व्यवहारी आहे आणि परंपरागत वालत आलेलं आहे. तोडून समजा, तुम्ही साइया वापरण्यां दिले, द्ुसरं काही वाप लागला तर कोणीही त्याचा त्वीकार करणार नाही. कारण ताइया जास्त मोहक दिततात. तुम्हाला जास्त तरी सारखं अभिव्यक्त करतात. खेड़ेगावामध्ये तर तै कधीच बदलणार नाहीत. फेशन म्हणून काही तिथे काही चालणार नाही कारण परंपरागत रित्या त्यांना योग्य अशा सूजञतेच्या त्थिातीला ते पोढोचले आहेत जी त्यांना पार्चात्य लोकांनी त्याची सूज्ञता हरवली आहे, त्पामुळ तिथून भारतामध्ये पैणारं काहीडी अर्थपूर्ण नाही त्यांच्यामध्ये जे काहीं अर्थपूर्ण आहे ते सुष्दा जात चाललं आहे. एका पूरकारच्या गोंगाट योग्य प्रकारे शौभते. करणा-या पॉप-रॉक संगीताच्या, जे कानीमध्ये धुतून तुम्हाला बहिरे करते- अशा ठिकाणी हजारी जमतील. या सर्व गोष्टीमध्ये काही शहाणपण नाही. त्पाना पुर्ण वैळ काहीतरी संवेदना हव्या असतात. लोक इंधे स्कीईंगसाठी पैतात असं मला सागण्यपात आलं आणि काही लोकाना पेराशट घेऊन उडया मारतीना मी पाहिलं. भारतीयाला समज आहे की, इतर कोणत्याही गोष्टींपिक्षा माझे शारीर जात्त महत्वावे आहे. संवेदना कशासाठी हवी ? किती तरी लोकानी त्याचे हातपाय, आयुष्य गमाव्ल आहे. ज्या लोकीना सुज्ता नाटी त्पाना या संवैदनेवं मोठे आकर्डण असतं. सूज्ञतेला याचं आकरण वाटत नाही. सुज्ञ लोक अशा मुर्खपणाच्पा तूझ गोष्टी करायला जत नाहीत. श्री गणेश बालक आहेत पण सुज त्यामळे आपण म्हणू शकतो की, आपली मुले तपणावे दाते आहेत. सूज्ञता देणारी आहेत, जर आपण त्पांना प्राहाणपणाच्या धान्यावर ठेव तर. किती शहाणपणाच्या गोष्टी बोलतात ती! काही जणं मला सगळे सीागतात, तुमच्याबददल, तुम्ही कारय करण्याच्या मागे आदांत, त्याबद्दन ती मला पूर्णापणे विश्वासात घोतात गणेशानी तुम्हाला निर्माण केलं आहे, त्याच्यामुळे तुम्ही जन्मला तुम्ही तुमच्या आई च्या गर्भाशियामध्ये होती त्यावैळी तुमची काळजी घणारे तैव होति . यौग्य वेळेला तुमचा जन्म व्हावा याविषयी त्यांनीव काळजी घोतली. मुलाशिवाय जग म्हणजे फुलाविना वाळवंटासारबे भातिल. प्री तुमरचं पोषण अभकावस्थेतील दाद, त्याचा मैंदु सा-यावर लक्षा ठैवणारे तैच होते. एक साधा खैड़ूत. अत्यंत यवटारी आणि सूज्ञ असतो. एकदा एक साधा खेड़त काही भपकेबाज मुलाबरोबर ज्यांना वाटत होतं की तै प्रवास करीत होता. या खेडूताला, चिड़विण्याचा ते प्रयत्न करीत होते. म्हणून एका फार हुशार आहेत ..4

 .५.. मुलाने त्याला पृरश्न विचारला, " पाव पाडाला जर लोणी विकल जात आहे तर पुदच्या त्टेशनवर अंडयावी किंमत काय असैल, जर तुला अंडयाची किंमत सागता येत नसेल तर कमीत कमी माझे वय तुम्ही तांगू शकता " तूं बावीस वषाचा असशील " तुम्हाला क्म कळलं ? " %3 तो खेडत म्टणाला, मुलाने विचारले खेडूताने उत्तर दिलं, मला सक भाऊ आहे अकरा वधाचा तो अरधवट आहे पण तूं तर पूर्ण वैडा आहेस !" ही संगळी हुशारी आणि वलाखी अबोधितेकडे आलें की संपते. ब-याय लोकाना वाटतं की आपली तुमवी अबীधिता कधी हरवत अदोधिता हरवली आहे. ती तुमच्याकडे असणारी चिरंतन गुणवत्ता आहे. कदावित जसे ढग पूर्ण आकाश झांकाळून टाकतात. त्यापमाणे तुमचा अहंकर, रूटी, चुका तिला झांकाळतात पण ती सदैव तिथे असेल . फंक्त गौध्ट ही की, तुम्ही तिचा आदर केला पाहिजे आणि अशा त-हेने नाही. वागेल पाहिजे. ज्यामुळे तुमच्या अबोधितेचा तुम्ही मान राखाल. तुमची अबोधिता हीच शाक्ति आहे. चम्हाला नक्कीय ती सुज्ञता देइल ज्यायोगे काहीही अडचण न येंता तुम्ही सर्व प्रश्न सोडवू प्ाकाल. ती गहनतेमध्ये जर तुम्ही बचाल, तर तै आदिशाक्तियै यालक आहेत. तिने त्यांना आँकारापासून बनविले. ऑकार हा एक लोगो सा आहे. हा पहिला प्वनी आहे जिधे तदारशिव आणि आदिशक्ति निर्मितीसाठी वेगळे झाले. हा धवनी ऑंकार म्हणून वापरला जातो जी व्हापब्रेशन्स आहेत. ज्यामध्ये प्रकाश आहे. फेक्त उजव्या बाजूना सर्व पंचमहाभूताना कारणीमूत होणारे सर्व आहेत. डाव्या बाजूला भावनाची शक्ति आहे. मध्यभागी तुमच्या उन्नतिवी शाक्ति आहे. ते फार शक्तिमान देवत आहे आणि फार खेळकर आहे. मुलं त्याच्यामध्ये क्ववितच कूर असतात. ते कूर नाहीत पण त्याच्या आईविर्यथ्द काही केलें तर ते बैफाम होतात आणि शिक्षा अशा प्रकारे दैवी न्यायनिवाडा लोकाप्रत आणला जातो. करतात. जर आपणे भी गणेशाना शरणागत झालों तर ते आपले रक्षण करतात. आपल्याला सुज्ञता देतात, त योग्य समजणूक आणि आईवरोबरच्या वागणूकीचे नियम दाखवितात. त्यांना त्याच्या आईशिवाय दुमरे देवत माहीत नसते.. ती सर्वात शाक्तिमान देवत आहे है त्यांना माहित आहे, ती त्याची सूज्ञता आटे. जैंव्हा तुम्ही त्याची पूजा करता तैव्हा तुम्ही ती आत्मसात केली पाहिजे. पाश्चात्य देशांतील काही लोक, इतर लोकीच्या वागणूकीची री ओदून, चुकीच्या कल्पनामध्ये गुंतून, मागे पडण्यात, ज्यीमुळे त्यांना खरोखर तत्त्पापासून दूर ठेवले गैले आहे. त्यासाठी अगदी आतूर आहेत. परमेश्वराच्या कृपेने तुम्ही त्पाच्यातून बाहेर आलांत. खरं म्हणजे पाश्चात्प समाज कुठल्या नरकीत पडला आहे ते तुम्ही पहा. तमजून घेण्याचा प्रयत्न करा आणि तुम्ही पूर्णपणे दुत-या स्थितीमध्ये आहात त्याचा जानंद लुटण्याचा प्रयत्न करा. पण तरीही हुमच्यामध्ये तुध्दा काही असतील ते अजूनही टीगलेले असतील. त्यांना वर ओदण्याचा परयत्न करा. त्याना सहानुभूती दाखवून त्यांना आत टकलें नका. तुम्ही जर त्याना सहानुभूती दाखवलीत तर त्याच्याबरोबर तुम्ही तुध्दा खाली जाल. तम्ही त्याना त्याच्या बाधा सागणं , पण हरकत नाही. ते वाचवले जातील. तुम्ही इथे रक्षणकर्ते म्हणून आला आहात त्यांना दु खदायक असेल आणि तुमच्याकडे श्री गणेशाची शक्त आहे जी वापरली पाहिजे.

 आजची पूजा मुख्यत्वेकरून दयाळ, क्षामात्ील होऊन आमच्यामध्यै आपला अविष्कार करा. (रीतीभाती आदी ) तर्व चुकीच्या कल्पना आम्टी कंठलेलं तर्व चुकीचें आयुष्य तुरखक हवेप्रमाणे विरून जाऊ दें. हुदयामध्ये प्रार्थना करून केली पाहिजे की श्री गणेशा, आपण कूपावंत, सर्व दाभीक गोष्टी, सर्व कंडीगानिंग्ज वंद्रप्रकाशातारख्या तुंदर अशा अबोधितेच्या शीतल गुणांचे प्रकटीकरण आमच्यामधून होऊ दे, या गुणांना आम्ही अविष्कृत करावं आज आपण औत्ट्रियामध्ये आहोत, ज्याला मी दैवी शतास्ांचा देश म्हणते. हा कारण इथे मूलगामीपणा नाही. आपल्या सर्वाता उघडया डोळयानी ईश्वरीकृपा कार यीगला देश आहे . पाऊस नव्हता पण नुतते आशिवाद दिसत होते. पडत अतताना दिसत होती. अबोधित लोक बनवण्याचा प्रपत्न करा आपण हुशार लोक असण्याची गरज नाटी. हधारी ड तुमवा बौध्दीक दृष्टीकोन आहे आणि अबोधिता ही तुमची अंतर्गत गुणवत्ता आाहे जी या सर्व सृष्टीव्यापी वैतन्याशी निगडीत आहे. ईज्रदर तुम्हाला आशिवदीत करो.

 .6.. इंपेविच युनायटेड किंगडम. श्रीकृष्ण पूजा ८- 1१ ऑगस्ट ।9१०. ही पूजा आम्ही मुद्दाम इंग्लंडमध्ये ठेवली म्हणजे जात्त लोकाना येऊन ्रीकृष्णाची जागृति कार्यान्वित करता येईल. अनैक वष्षापूर्वी गीता लिहिली गेली होती ती वेगवैगळया भाषांमध्ये सूपांतरीत झाली आहे. त्यावर अनेक भाष्ये व टिका आहेत. हया गीतेच्या हेळसीडीमुळे अनेक लोक दसातळाला गेले आहेत आजसुध्दा खूप लोक ती विकत आहेत आणि " जोहोबाज विटनेस " नै बायबलला ज्याप्रमाणे कैलं तर्स पुस्तकी ज्ञान बनवीत अशा प्रकारे श्रीकृष्णाच्या गीतेची ती मार्केटिंगची कंपनी करीत आहेत. ख-या उन्नतीच्या धारमाविस्पद अनेक भयानक गोष्टी आल्या आहेत. आणि श्रीकृष्णाने म्हटलं आहे, की जै्हा धर्माची अधोगती होइल, हे आहेत . त्थावैळी मी तंताचे रक्षण करायला आणि सर्व आज पुरेपूर सत्य आहे, आणि जैं्हा संतोवा छळ होइल, निगेटिव्ह फोर्तस आणि राक्षत यांना नष्ट करायला या पुथ्वीवर येइन आपल्यामघील श्रीकृष्णावी जागृति ही फार महत्वाची आहे, आपण उठूत आपल्यामधील त्याच्या गुणाचे परकटीकरण करणे महात्वाचे जाहे. मगच शकत्या काम करतील. दाल्यावस्थैत कृष्णाने खूप राक्षताना मारले. त्यानंतर गोपी, गोप यावरोबर ते खेळले फक्त त्याच्या कुंडालिनीला उपडण्यासाठी श्री राधेवी शक्ति त्याच्यामधून वहावी याताठी त्पानी रात खेळली. त्पावे मामा राजा कंस, जो मुख्य राक्षास होता. त्याला त्यानी मारले. त्याचा अर्थ तुमचे नातेवाईक राक्षत किंवा तैतान ते तुमचे नातेवाईक आहेत म्हणून त्याना वाचविण्याचा प्रयत्न करता नये आणि पुर्ण जगात अशी कोणतीही चळवळ नाही. जी लोकाना नुतती कारण सहजयोग दैवी शक्तिने असतील त्यांना तर त्याचं दुष्ट त्व सहजयोगाधद्दल करता नये. सहजयोगातून बाहेर जायला देते. इतकेच नव्हे तर त्याना बाहेर दकलते . श्रीकृष्णाची पध्द्त अशी होती की "त्यांना बीधला गैला आहे. आणि या नियमंनुसार त्याला वागले पाहिजे. बाहेर टाकण्याची काय गरज आहे. नुसर्त मारून टाका. म्हणून त्याने स्वत:च्या मामाला मारलं. पण सहजयोगांमध्ये आम्ही अशा तैतानी पध्दतीच्या लोकांनासुध्दा तंधी देतो, जे आमच्या वादीला घातक असतात किंचा अध्यात्त्म आणि देव याच्या विरोधात असतात. त्यांना स्वतःला टीगण्यासाठी मोठा दोर देतो, ती या अवतारावी आईची बाजू आहे. पण श्रीकृष्णावी बाजू जलद गतीची आहे. श्रीकृष्ण जात्त वेळाताठी आला पांडवांच्या बाजूने ते लद्वले, कौरवाना त्यांनी नाही. त्या थोडक्या वैळामध्ये त्याने अनेक राक्षसाना मारले. मारलें नाही असे त्यांनी म्हटलं पण त्यानीव मारलं म अंगाला मधातारखी गोड़ आहे. त्यामुळे ज्या लोकांना त्याचे आशिवदि हवै श्रीकृष्णाची पध्दत स्का तै त्यांना माधव म्हणून संबोधतात. অक्तित्व आहे. अरधथाति शिवसुष्दा तैच करतात. पणा दुष्ट लोकासाठी ते एक सरवात जास्त धोकादायक असतात. ম্िव आणि देवीनेतुध्दा अनेक राक्षताना ठार केले आहे. पण कुष्णाने कधीव वादविवाद कैला नाही. त्यांची तीने च्या, वादविवाद, लढाया यात भाग घेतला. कशी एकामागून एक वाट लावायवी तै त्यंाना माहित होतं. सक दुष्ट राक्षस होता जो लोकीचा छळ करीत होता. आणि श्रीकृष्ण त्याच्याबरोबर लढाईत गुंतला होता म्हणून श्री कृष्णांनी एक क्जुप्ती केली. श्रीकृष्णाने एका गुहैत पूर्वेश केला जिधे एक तपस्वी झोपला होता. या तपस्याने शिवाकडून एक वर मिळवला होता की जो कोणी त्याची झोपमोड करी ल तो राख होऊन जाइल . श्रीकृष्णांनी स्वत:वी शाल काढून घेतली, हळूवारपणे

 7.. त्या तपस्यावर आच्छादून टाकली आणि स्वतः नपून बतले, हाक्षताने गुमध्ये प्रवेश केला आणि झोपलैल्या तपस्याला श्रीकृष्ण समजून लाथ मारली. तपस्वी उठला आणि आपला तिसरा डोळा उपन त्याने त्याच्याकडे माहिल, राक्षत जळून भास्म दाला. ही कप्ती होती. एकदा कंताने एक स्त्री जी राक्षासीण हीती ती बाळकुष्णाला ठार मास्ण्यासाठी पाविली होती. तीने तिच्या स्तनामध्ये वीध पातलं होर्त. आणि श्रीकृष्णांना ती तानपान देऊ नागली. पॅव्हा ते यो लागले त्यावेळी तिये स्तन जास्त वाढू लागले आणि ती मैली. दुस-यावेळी त्याना माटित होतं दोन राक्षत दोन मोठ्या दृक्षाचे रूप चेऊन आले होते. एपानी लोणी चोरल्यामुळे त्याची आई त्याच्यावर तागदली होती. आणि त्यांता मुतळाला बीमाल होते. ती गेल्यावर शीकृष्ण त्यीच्या छोटया पावलानी मुतकातकद यालत गेले आणि त्याने दोन्ही बुक्षाता मारले वृक्ष बाली पडले आणि राक्षत मरण पावले . प्रवीकृष्णांना इतकी माहिती आहे आणि त्याचे सारं प्रेम, करूणा, आणि साँदर्य है त्याच्या गोप आणि गोपीताठी होतं. राजा म्हणून त्याचे जीवन समजण्यासाठी अनाकलनीय होतं. पण सहजयोगी ते समज शाकतील. जच्हा ते राजा झाले तैंच्ह त्याना बायका ते हुशार आहैत. कारण तै मैदु हेत. ते विराट आहेत. कारण ती पाच मुणत होतं म्हणून त्यानी पाच बायकीशी सम्न कैलं. पाव असण पाप्त पांच महाभूताची कारणं होती. त्याच्या आसपात कोणी बाई ठेवायवी असेल तर तो वाईट मनुष्य आहे जते ते म्हणतील. भारतामध्ये माणूस त्याच्या थइम्ीत उड़ी घैत असेल पण रका बाईन त्याला मदत कैली. तर ते म्हणतील त्याचे तिच्याशी] त्यांना ।6, 000 बाकत्पा होत्या. माणूत नव्वद वषाचा जमिल याला वाईट तंबंध होते. इतक्या वाईट परिस्थितीमप्ये त्याना नाव खराब करायें नव्हतं. त्यानी विचार केला शकल्पीचे कारय करायचं ? त्याना स््रीया म्हणून अवतार घ्याया लागेल म्हणूत त्यानी काय केलं. या त्त्रीया |6, 000 राजकन्या झाल्या आणि एका राजाने त्या सर्वांना पकडलं मैंहा हा माणूत त्यीवा द्ुरूपयोग करणार होता. श्री कृष्णांनी त्याच्या राज्यावर चाल केली आणि सर्व 6. 000 राजक न्यीना सोडविले. प्रीकृष्णांनी त्याना स्वतः बरोबर आणले आणि त्यीच्याशी लग्न केलं. पण तग्न करण्यावा प्रधन येतो कुठे. कारण त्या लयाच्याचे शकत्या होत्या. प्रीकृष्षणांनी पांच्या शकत्पा अनेक गोष्टींची निर्मिती करण्याताठी वापरल्या ते आले नसते तर अध्यात्मिक जीवनावं महत्व आपल्याला कवर्लं नसतं. तेंत आणि ट्रध्टे यीच्याकडून अध्याक्मिक जीवनाविषायी जरी लोकाना माहिती होती तरी कोणत्याही अवतरण याबाबतीत बोललं नव्हते. जसै श्रीकृष्ण है सुध्दा कक्त अर्जुनाशी, वामन परघुराम वरगैरे पहिले होते, मे अध्यात्मिक जीवनाबद्दन बोलले आणि ते आपल्याकडे होते. पण त्यापैकी कोणी अध्यात्मिक जीवनाबद्दत बोललं नाही. त्यावैनची त्थिती अशी होती की लोक तयार नव्हते. जाल्त सहजयोगी नाहीत स्वणून विंचा फार अडथाळे आहेत, अडवणी आहेत म्हणून ज्या सजयो ग्यीना हृताश वाटतं, त्यांना 3ऊक असलं पाहिजे की तीकृष्णाच्या वेळी अध्यात्मिकतेथद्दन ते फक्त एकाच शञाक्तिशी बोलायला धा शकत होते. अ्रीकृष्णानंतर खाइस्टने पुदाकार चेतला. आणि अध्यात्मिकतेवद्दल बोलू लागले. मोझेसतध्दा घावाबतीत बौलले नाहीत. खाडस्ट पेडपर्यंत तम्हाता यरत जन्म घ्यावा लागतो. याचाबत कार्णींच अबाहम आणि ट डि

 ৪ फक्त श्रीकृष्णाने घावावतीत सागितलं प्रीरामाना त्यांच्या गुरूने कुंडानिनीबद्दल शिकवलं होते पण ते गुप्त जास्त् होते, जे फार थोड़ी लोके, ज्यांना ताक्षात्कार मिळाला होता, ते आचारणात आणित होते. आपल्यापैकी किंवा जणांना अध्यात्मिकतेवबद्दल माहिती आहे. बोलले नाही. त्याच्याशी तुलना करता, कलपना करा, आपल्याला अध्यात्मिकतेची नुसती जाणीव होत नाही तर आपण अध्यात्मिक झालो आहोत. जर संधीचा नियम लागू केला, तर मला नाही वाटत, खिस्तानंतरसुष्दा इतके लोक आले असते. कुष्णाच्या वैळेपासून खाइस्टच्या वैळेपर्यत तहा हजार वर्ष झाली आणि सहा हजार वमधे कुणाला फक्त एक विष्य मिळाলা. खाइस्टरे TEM होते आपल्याला समजलं घाडिजे की आता हानवा स्फोट आहे म्हणून मी त्याला बराचा काल स्हणते, बारा आपण खात्रीपूर्वक अध्यात्मिक लोक आहोत. आहे ज्यायोगे कलीधुग संपत आलं आहे आणि आता कृतयुग आहे. आपल्याला अध्यात्मिकता आहे. देवी शञाक्ति कार्यान्वित झाली आपल्याला इतके सहजयोगी देण्याला कूृतयुगावं कार्य जबाबदार आहे. कृतः युग म्हणजे तो काल जैंव्हा है द्रम्हवैतन्य कार्यान्वित झालं. याजाधी कोणालाही शीतल व्हाय्रेशन्सची जाणवी झाली नव्हती. त्याना তांडपणा जाणवला पण व्हायेशन्स जाणवली नव्हती. मुख्य म्हणजे शारिरीक शात्ा बरोवर त्याचा संत्ंध मी म्हटलं पाहिचे सहजयोगाचं कर्तृत्व दिलक्षण जाहे. कथीव जोडला गेला नव्हता. याशिवाय युगापासून कार्यान्वित असलेल्या उत्कातिये आभार मानले पाहिजेत की, ब्रम्ह्यैतन्य लोखंडातारखे या पूथ्वीवर कार्यान्वित झाले ती वेळ नहती. आता सुध्दा पण कोणी म्हणू श्केल की आई तुम्ही आधी को आाला नाही ? आहे. आपल्याकडे है विनाश यालू आहेत. हरकत पाश्चचात्य देशात समंजस नोकाची टक्केवारी बरची कमी दिसते. त्याला बहर बेइल, आणि लोकानी काटी सागितलं तरी तुम्ही काळजी करता नये. कारण सकदा का त्यांना आनंद, सुख, सल्य मिळाले का जर तै पामाणिक असले तर ते सहजयोग सौडणार नाहीत. समजा पनी पत्नी आहेत आणि पत्नी ही भयंकर स्त्री आहे, किंवा उलट, आणि ती नव-याला सहजयोगात येण्याला अडधळा घालीत अतेल, तर पती म्हणेल, तू सोडुून जा पण मला अमृत, नाही. आता तहजयोगाची भरभराट होइल, सॉदर्य आणि आनंद मिळाला आहे. कन्पना करा, श्रीकृष्ण त्याच्या विराट स्वरूपामध्ये रणांगणावर] अवतीर्ण झाले. पण त्यांनी द्ुत-या कोणालाडी दाखविले नाही. पणा आता तुमच्याकडे पहायला फोटो आहेत. जरी तुम्हाला तुमच्या डोळयानी दिसलं नाही, तरी काही जणांना काही गोष्ट दिसतात त्याना त्या जाणवत आहेत. श्रीकृष्णांनी यावद्दल नाथर्पथीयाचा अध्यात्मिकतेम्ये विश्वास होता, पण ज्ञानेश्वरांच्या वैळेपर्यंत ते म्ही विकार पावत आहात, तुमची त्यामध्ये वाद होते आहे. है नवं राज्य आहे. र बोलणं ह्ुरू कै होतं. त्याबद्दते बोलले नाहीत. ल्या आधी है गुपीत होतं, त्यानंतर महंमदसाहेब नानक शिरडी साईनाथ आणि काटी हुफींनी अध्यात्मिकतेबद्दल बोलणं चालू केल्ल . आपल्याला श्रीकृष्णांचे खूप आभार मानले पाहिजेत. कारण ते आहेत, ज्यानी पहिली त्यामुळे तिला विष्णुगंधी असे म्हटने आहे. श्री ऐतिहासिकरि्या कृषणांना वाटत होतं. ल्याम गी तेमये सरळ सरळ नाही पण चातुयनि संगळे दाखवितं. गीतेशी पहिला होत धालणारे विष्णूंधीचे है ज्ञान हलूदलू कळावं उसे गांठ सोडली. ज्ञानदेव होते. त्यानी सहाव्या जध्यायामध्ये कुंडालिनीविषायी सागितले पण ते त्यानी बंद केलं. कारण त्यांना ते सागता येइना. लोकाना कुंडालिनीबद्दल माहित होतं पण त्यादिधायी वाचायचं नाही. कारण ते फार जरी खाइस्ट ख़िश्चनिटीमध्ये तुम्ही काहीही गुन्हा कैला तरीही तुम्ही चुकीचें आहे वगरे सागण्यात आले. त्यामुळे पात्र्चात्य जगात अध्यात्म अगदी अज्ञात राहितं. आले तरी त्यांना फक्त त ते कॉसवर चदवीत राहिने.

 9.. खिचन असता. तुम्ही कोण आहात ?" तो म्हणाला, " मी खिश्वन आहे. सक जुनी व्यक्ति मला माहित आाहे. त्याला जॅव्टा कोटमिध्ये नेलं तेव्टा तिथे विचारलं, " मग त्यानी त्याला बायबल दिलेः. बायबलवर हात ठेवून तो खिचन आहे, है स्हणायला सागितले तो म्हणाला मी खि्चन आहे . त्यांनी की नाही विचारलं की, " मंग की ठार केलंस ? " दवाऊ, शैल नॉट किल. नियम, अटी, वगैरें नव्हत्या की, कोणत्याही व्यक्तिने जर अरसं काही केलं तर तो चर्चमधून बाहेर टाकला है धर्ममुष्दा ज्यांची स्थापना झाली. त्यावे काही जाईल किंवा तो खिशचन असणं धांबिल. याउलट, हुम्हाला आश्चर्य वाटेल, जेंव्हा माझा वडिलानी ब्रिटीशाशी लटण्यासाठी भारतामध्ये केग्िसमध्ये प्रवेश केला त्यावेळी त्यांनी त्यांना चर्चमधुन बाहेर काढण्यात आलं. कारण मिशानरींच्या मते खाइस्ट इंग्लंडमध्ये जन्मला होता । तो इंग्लीशमन असायला हवा. या सर्व देव धर्म, अध्यात्मविषयक कल्पना ज्या फार मूर्खपणाच्या होत्पा त्या, या संघटित धर्माला, प्रवलित, उपयोगी आणि सोईस्कर झाल्या. हिंदू घर्माविषययी रक चागली गोध्ट आहे ती म्हणजे त्यात संघटना अशी काही नाही. ते बुध्द, जैन एथेइस्ट, ड्िश्चन असू शकतात पण ते हिंदू स्ुध्दा जतू शकतात. कारण ते संघाटीत नाहीत. त्याच्यावर काही निर्वधा नाहीत. तर्त असूनसंधदा हिंदु है फार सहनशीन लोक आहेत कारण जबाबदारी त्याच्यावर आहे, संघटनेवर नाही. तुम्ही जर कोणाचा खून कैलात तर त्याबद्दल तुम्हाला पुजायला कबूली पायला नको, पाहिजे. कितीतरी घाणेरडया गोष्टी धर्मामध्ये सरपटत आल्या. पण स्वतःला धायला पाडिले. आणि पूर्ण वैळ त्वत: ला ताँड दिले त. जম্যা जाती भाती ज्या प्रीकृष्णाच्या अरगदी विरोधात आहेत. त्याना श्रीकृष्णांचे नीव यायचा अधिकार नाही आणि या सर्व निरर्थक गोष्टी करायच्या कारण श्रीकृष्णांनी स्वतःच म्हटलं आहे की प्रत्येकामध्ये जन्मावरून ठरवली जाते अतं म्हणून ते धोड़तं बदललं. क त्पांनी म्हटलं तुम्हीं पूर्णात्वाचा सार-साराश आहात, जातीबाहेर टाकली जाते का ? त्यांनी कृष्णाला किती चुकीची गाष्ट केली त्यामुळेच त्यांना वंशदवेषाचा त्रात पण त्यानी तुमची जात ही तुमच्या आत्मा बसत असतो. pरणांवा संदेश लोकापर्यत कधीच पोड्ोचला नाही. हातांमधाली पेशी ही मैंदूत नाही आहे म्हणून जातीपवादाने हुम्ही हरीजन आणि मागासजातीचा उळ केलात त्यामुळे आता हा सहने करावा लागतो आहे. वशदवेष् बूमरैगतारखा उदभवला आहे. श्रीकृष्णांच्या इतर कोणासाठी नष्हे कारण तै उचलला कारण ते कुष्णाच्या भूमीत जन्मले होते, त्याशिवाय सर्व काही लीला आहे. (नाटक) तर तुम्डाला आयुष्यातील साँदर्य म्हणजे त्यानी इतके शक्तिमान आहेत. म्हटलं जीवन ही एक लीला आहे. त्याच्याताठी, हा लिलेचा भाग अमैरिकनीनी फार चागल्या त-हेने काय आवडतं ? काय उुकतय ? आवडेल तितदयाशी लग्न करा, हुमची मुलं वा-यावर सोडा, जनावरातारखे सगळी पप्दत कुष्णाच्या विरोधांत आहे. "कूषणा कॉन्वासनेस" ची मूर्खपणाची चळवळ, मु्ख लोक आहेत जे गीता विकत आहेत, पुस्तकीज्ञान । पण आता अथात मग तुम्ही है कपड़े का घालता ? संन्याती का होता ? है अन्न खायचं नाही ते खायवं नाही असं का म्हणता ? नंतर ते अंमली पदार्थ घेतात, वागा. मग काय होणार आहे तुम्ही ताप की विडे ? ती बूमरैंगतारखी त्याच्पावर पालटली आहे. त्यानी तिला लीला म्हटलं, काी विकतात. जै सत्यावर आधारभूत नाही ते काहीतरी विनाशाप्रत जाइल. सत्य हीच एक विधायक गोष्ट आहै. या तर्व गोष्टी कधीकी आपल्याला संभृमाल टाकतात. देवाच्या नावाखाली, श्रीकृष्ण खाइस्ट, महंमद ताहेब श्री माताजीनी असं या सर्व गोष्टी होतात. काही लोक माइया नावाखाली करतात. " याच्या नावाखाली म्हट्ल आहे. तहजयोगीना असं म्हणण्याला मनाई आहे. मला है खूप झालं आता कोणीही म्हणणार नाही. श्री माताजी अर्स म्हणाल्या, # मी म्हणतो, म्हणायला तैवटा आत्मवित्रवास आणि जवाबदारी असली पाहिजे मी सहजयोगी आहे. तुम्ही सहजयोगी आहात तुम्ही म्हणत को नाही ?

 .. 10.. त्याची माधुपाची आणि आजच्या पुजेनंतर आपण आपल्यामधील श्रीकृष्णाला जागृत केलं आहे. संहाराची शक्ति कार्यान्वित होइल. तुम्हाला काळजी नको तुमचे पूर्णापण रक्षण केलं गैलं आहे. श्रीकृष्णांनी मी तुम्हाला योग आणि नंतर हित देतो. आपल्याकडे लक्ष पुरविणार ते म्हटलं आहे "योग क्षेम वहाम्यदमु" ते कायान्वित होइल. मग कोणी तुम्हाला श्रासत देऊ शकणार नाही. कार्यान्वित होइल. तै तर्व बूमरँगपमाणे त्याच्यावर उनटेल दैवी िक्षेप्रमाणे अधाति आई म्हणून मी कोणाला शिक्षा करूं इच्छित नाही पण त्यांना विक्षा मिळते. मी का्य करू ? ही जागूति कार भयावह असू शकते . स्वीकारलं पाहिजे की आपल्याला अत्यंत गोड, चांगलं, सामुहिक बनर्ं पाहिजे. तुम्ही जर सामूहिक नसला तर कृष्ण जीव घेऊन मागे लागेल. तुम्ही जर तामुडिकता नष्ट करायला पहाल तर तो जीव पेऊन मागे लागेल. तो विलक्षण व्यक्ति आहे. तो चतुर, सामुहिक अताल तर तो तुम्हाला शक्तमान करेल पोषण करेल, तुम्हाला लोणी खायला देइल. तर तुम्हाला सामुहिक बनले पाडिजे. ) बा स्वतःमध्येव आपल्याला हुशार आणि कुदीमान आहे. त्यामुळे काळजीपूर्वक रहा हुम्ही जर है लोक जे नुसते पागॅमच्या वैळी पैतात आतिण नंतर अदृश्य हो मुख्य भाग झाला. होतात. त्यांना माहित पाहिजे की अरतं चालणार नाही. तुम्हाला सामुहिक बनल पाहिजे. जर त्यांना सामुहिक हायचे ननेल तर आपल्याला त्यांच्यावर दबाव आणायची इच्छा नाही. पण ते जर तामुहिक नसतील तर ते सहजयोग्याचे अतामुहिक लोकांशी आणि सहजयोगी नाहीत आणि कोणीही कोणाकडेच त्याची शिफारस करू नये. जसहणयोगीयाशी काहीदी देणे घेणे असती नये. . सगळे काही इतके चीगलं आहे इतकी लोकं जी एकमैकीवर इतर लोकाच्या जंजाळामध्ये आपण गुतन पडती नये. ते अर्स आपल्याला किती सुरेख मुले, कुटुंब आहेत प्रेम करतात आणि एकमेकाचा आनंद जुटतात. THIE जिथे सर्व उजैडामध्ये बतले आहेत. आणि अचानक आहे. जी आपल्याकडे छान संयोंजित केलेली जागा आहे. द्रम्हाला वाटावं जिधे अनेक साप प्रत्येकाला चावत आहेत तिथे जा्व. मग तुम्ही असं म्हणता नये माताजींनी विक्षा दिली. तुम्हाला सापाच्या नरकात जावंस वाटत होतं तर तुम्ही जा जाणि ते घ्या. कधीच विक्षा करीत नाही. पण कदावित श्रीकृष्ण तुम्हाला तिकडे मोहवून नेत असेल. मी ती त्याची पध्दत आहे, धोडर्स सापाकडून यावून प्यायचं. श्री कृष्णाच्या मनापमाणे आपण खूप खेळकर असलं पाहिजे. लोक आहात खूप आनंदी, खेळकर, खुष आणि किती कर्तबगार दुस-यांना आत्मताक्षात्कार देऊ शकता . रम्त्यामध्ये पण लोक आत्मताक्षात्काराताठी विचारतात. काही लोक इस्टर्न ब्लॉक्सकडे गेले आणि पाच हजार लोकांना साक्षात्कारदिला. लोक मिळाले . है सगळे माझे हात पतरत आहेत आणि कार्य होत आहे. प्रत्येकाने ते केलं पाहिजे. शोधा, मी तिथे जाजुन ते कार्यान्वित करेन. तुम्ही सर्व ते कर शकता कारण आता तुमच्याकडे शक्त्या आहेत. आता तुम्ही तगळे आत्मसाक्षात्कारी तुमच्यामध्यै अध्यात्मिकता आहे. तुम्ही कोणीतरी अर्जेटिनाला गैलं आणि किती तरी जागा तुम्ही शक्त्या वापरल्या नाही तर तुम्ही बोथट व्हाल. तर तुमच्या शाक्त्या वापरा. तम्हाला शक्त्या आहेत हा विश्वास ठेवा. पण तुम्हाला सहजयोगाच्या मर्यदित असलं पाहिचे. नितीमान, चांगलं जीवन व्यतित करा. आणि तब्येत वागली ठेवा, वै सोप आहे. जर या वर्षात मी अर्स रात्रंदिवस काम करू शकते तर तुम्ही सुध्दा करू शकता . तुम्ही सर्व माइयाहून खूप लहान आहात. कि

 11.. एक गौष्ट तुमच्या संध्याकाळच्या प्राधनिम्ये तुम्ही विवारली पाहिजे "मी सहजयोगीताठी काय केलं?" फक्त एक प्रश्न माइयातारवी व्यक्ति किंदा श्रीकृष्ण किंवा कोणीही, आम्ही काही करतो असं आम्हाला वाटतमुप्दा नाही. तर आम्ही काय विचारणार ? जर मना स्वत:ये विश्लेघण करायचे किंवा विचार करायचा माइया पलीकडे आहे तै. तम्हाला स्वत:ला समजलैलं वागलं. माइयाविघायी झाला तर मी हरवून जाते. फकत वाटतं, जोपर्यंती मी जगते आहे, मला माहित नाही, कदावित बोलायवं झालं तर मला मी सतत जगत राहिन. कदावित मी संतत जगतैव आहे. पण जोपर्यंत मी या पूथ्वीतलाचर आहे, तहजयोग पूर्णपणे पूत्थापित झालेला मी माहीन, है माझ तुम्डाला वचन आहे. "संत्थापनाधायि" तो परत येतो, धमवी स्थापना , जो मानवाच्या साध्या धरमपिक्षा फार उत्तंग असा धर्म कारण्यासाठी. नुतता धार्म नाही तर विश्वनिर्मलाधार्म आहे. विश्वनिर्मताधर्म फार धोडया वेळीत या पुथ्वीवर पत्थापित होइल. ईश्वर तुम्हाता आशिर्वाद देवो. इपेविच यू-के श्रीकृष्ण पूजा संध्याकाळचे भाषाण (साराशि) |१ ऑगस्ट १0. श्री विष्णूंच्या हवं. श्री विष्णूंचे दहा अवतार] होते. ची विष्णू उत्कृतीच्या पकियेमध्ये तर्व गोष्टी कशा दिकसित झाल्या है आपल्याला ठाऊक असायला ते आहेत, जे विराट म्हणून विकसित होतात. है विराट ब्रम्हाण्ड अर्नंत विश्व, है विष्णूतत्व आपल्यामध्ये फार सुरेखरित्या परस्थापित झालं आहे. त्याच्या परिणामामुळे म्हणजे आपण पैसा, तत्ता, प्रेम, मल आणि सर्व पकारच्या गौध्टींचा शोध घेत असतो. आपण शोध घोतो. श्री विष्णूतत्वाची सर्वात मोठी गौष आपण सामाजिक राजकीय अर्थशात् ट ही की, ते आपल्याला उत्कींती देतं, ज्यायोग आपला विातहोतो. फार फार वर्षापूर्वी भारतमुध्दा ब्ट या बाबीत देखील उत्कांत पावतो. स्वतंत्र होता. त्यानंतर तो गुलामीतला देश झाला. [नंतर] तो लोकसत्त्ता म्हणून उत्कात झाला . इंग्लिश लोकाना भारत दवातातून घालवावा লागला कारण, जर त्यानी बडुमताया नियम केला जसता तर इंग्नि लोकाडून जात्त भारतीय होते हैं त्याध्या लक्षात आले, तुज्ञपणा त्याच्याकडे आला आणि ते गेले. आपण जैवहा प्रश्नाला तॉड देतों ता आपण त्वतःच निर्माण केला आहे है आपल्या लक्षात येतं. जव्हा आपण प्रज्न पाहू लागतो त्यावेळी आपल्यामध्ये सून्ञता येते. ही आपल्या मध्यमज्जातंस्थैवर आपण मिळवलेली जनावराकडे सर्व काही त्याच्या आतमध्ये सर्वात मोठी देणगी आहे. उत्कृातिवी प्रक्िया तूनता निर्माण करते बीधालेलं असलं तरी ते पशु आहेत म्हणजे देवाच्या ताव्याबाली आहेत. त्याची स्वतःची वैगळी ओळख, अधावा सूज्ञपणा आणि मुर्खपणा समजण्याचं व्यक्तित्त्व त्यांच्याकडे नाही. मानव डा आहे ज्याच्याकडे ही महान देणगी आहे, की त्याच्यामध्ये सूजञता विकसीत होते. आत्मशोधामुके किंवा चुका करून सुधारण्यामुळे. देश जे ढूंप

 12- या मूर्ख माणाताशी जुने आहेत त्याच्यामध्ये ही सूज्ञता जास्त विकसित झाली आहे. आता आपण पहातो, सद्दाम हुतेनशी भौडण्यासाठी, कितीतरी देश, मुललीम देशतुष्दा र्कत झाले आहे. हिटनरच्या वेळी काही त्यामुळे आपल्याकडे दोन प्रकारचे लोक झाले त्याला मैऊन मिळाले. काहीनी दुस-या बाजूवी साथ दिली आणि ते दोन भागात बाटलं गेले. आपल्या स्वतःच्या चुकानी आणि निर्मितीमुळे परत्थिती निर्माण होते आणि परमवैतन्यामुळे सुष्दा. जैव्हा तुम्हाला स्वत: च्या चूका दिसतात आणि त्याबद्दल तुम्हाला शिक्षा होते तैंव्हा म्ही बदलता आणि दुसरा दष्टीकौन घऊन लागता सूज्ञपणा स्हणजे तुमच्या तमजणकीत वैणारा एव परकारचा जतै प्री विष्णू वामन . नंतर कासव. मग ते: परशुराम स्हणूत आले ज्याना ग्रीक पुराणामध्ये "इीयत" म्हणले आहे. नंतर ते श्रीराम म्हणून आले, ते एक होते जे अत्यंत सुज्ञ, तावध, दक्षा औपचारिक आणि संदर व्यक्ति होते. त्याचे त्वत:वं विधणूचं अवतरण आहे. हे] त्यांना वितरायला लावलं होतं जरी त्वतःच्या शक्त्या बद्दल त्याना माहित होते. त्याना मयादा पुरुषोत्तम व्हायचं होतं. म्हणजे त्पाना ध्माच्या सर्व चौकींकडे बघून मानवी आदर्श व्हायचं होतं. है विसंगत आहे कारण आज जगात यशास्वी असलेली व्यक्ति ती असते जिला कोणत्याही] प्रकारच्या मर्यादा नाहीत ती खूप अतिदुष्ट आणि विचित्र प्रकारे वागते. कोणालाही आश्चर्य वाटतं की है लौक असे इतके महात्वाचे, कामकाजाच्या अगरस्थानी करते असू असे लोक आहेत ज्याना प्रकाश. जसा मानव विकसित झाला तमे दैवतानी तुध्दा स्वत:ला उत्कृंत केने. अवताराच्या त्थितीला वैईपर्यत मासा होते बकतात ? है सुध्दा मानवी चुकामुळे होते कारण माणताना अते लोक आवडतात लैंगिक विकृती असतात. आणि काही जे मॅशोइस्ट असतात. मॅशाइस्ट लोकाना दहशत वाटते आणि अशा लोकाचा ते आदर काू लागतात. त्पाच्या शारिरीक शक्तिने त्याच्यावर छाप पडते, जे राष्ट्र अनियंत्रित जुलभी सत्तेवाली अततं तै गुलाम बनतें. मग काहीतरी धडतं आणि लोकाना कळतं की हे चूक आहे. जसं आता जर्मन लोकांना कळले की हिटलरने दुका कैल्या या शञक्तिमुळें होत्या. जतल राजकीप प्रशन इतके नाहीत जितके मूलगामी प्रश्न आहेत. हा मूलगामीपणा राजकारणात उत्तरला जाहे. लोक हा मूलगामीपणा नक्कीच धांबविणार आहेत. इत्तंबूलच्या सर्व लोकानी मला सागितले " कारण त्याबद्दल इतकी भिती आहे. अल्जिरिया , श्रीमाताजी, कृपा करून हा मुलगामीपणा यांबवा. तो सगळीकडेच आहे. प्रत्येक धर्मात मूलगामी प्रवृत्तिचे लोक असतात, धार्च हा प्रश्न कक्त मुसलमानीमध्ये आहे अर्स नाही. कारण काय ? त्याचं कारण अस्स आहे की ते सत्यावर आधारीत नाही, त्यामुळे ते उजव्या किंवा डाव्या बाजूला पड़तं. जैंव्हा ते उजवीकड़े जावं तेंव्हा मूलगामी होतं जैव्हा डावीकडे जातं तैव्हा] ते आत्महत्या वगैरे कर লागतात. मूलत: हा मूलगामीवाद आहे, कारण इतर धर्म सत्यावर आधारित नाहीत. सत्य है विचार करण्यासाठी पुढे ठेवलं आहे. जर्स दुस-या दिवशी टोरोटोला मुलाखतीत, सत्री वार्ताहाराने मला विचारलं, भारतामधील जातीच्या पध्दतीबद्दल म तो शाप आहे. ती म्हणाली, "मग त्यांना जाती का असतात ? मी म्हणाले, सुरवातीला जात जन्माप्रमाणे नव्हती. कामाप्रमाणे होती. रामाचं जीवन तिला म्हटलं तै भयानक आहे. हुम्हाला काय ाटतं ? वाल्मिकीने लिहिलें होतं, जो संत होण्याआथी] लुटारू होता. तो कोळी होता. द्ाम्हण नव्हता . पण कोळी आत्मसाक्षात्कार मिळाल्यावर द्ाम्हण झाला. गीता लिहिणारी व्यक्ति, यासत है कोळीणीचे अनैतिक मूल होते, সधरी व्यक्तिति गीता लिहिण्याइतकी तमर्थ कशी होऊ शकेल ? गीतेमध्ये चुकीच्या गोष्टी त्यानी घातल्या आहेत. की जात ही जुमच्या जन्मानंतरच्या व्यक्तित्वावरून ठरवली जाते, जन्मा नंतर, ते अर्स कर्स म्हणू

 .13.. ? ते सगळे स्वतः च्या धमाविस्प्द काहीतरी शकतील कारण ज्याने गीता लिहीली ती व्यक्ति तशी नव्हती का खिचन धरमामध्ये खिस्ताने सागितलें आहे. तुमये डोळे भिरभिरणारे नततील" करयाचा परयत्न करतात. मी तिला विचारलं, "तूं मला ज्या लोकीचे डोळे भिरभित नाहीत असे खिश्चन्स पाश्चात्यामध्ये दाखवशील का ? सर्व शिक्षण है अजनुभवातून असतं. सहजयोगामप्ये नंतर आप्याला देवाा अनुभव आला. आपल्याला आरनंदाचा अनुभव आला. त्पानंतर आपल्याला तुरेख तामुहिक जीवन जगण्याचा अनुभव आला. आणि आपल्याला खरोखर जाणीव होते की आपण एका आईपासून जन्मलेलं एक कुटुंब आहोत. आपल्याলা माहित आहे. आणि आपल्याला त्याबद्दल खूप आत्मविश्वास आहे. दुस--या कोणत्याही अवतरणाला करता त्पापैकी एक गोध्ट स्हणजे त्या सर्वापिक्षा आपण जास्त दिकून आल नाही, ते आपल्याला मिळालं आहे. आहोत. है सारं त्यांना खूप झालं । त्यामुळे ज्ञानेश्वरातारख्या व्यक्तिनेतुध्दा तेविसाव्या वर्षी समाधी घेतली. पंचेचाळीस वर्षाचि होते, तैंव्हा महमद साहेबाना वीष मिळालं. झालें. त्याना वाटलं, ते सारे फार लवकर अदुश्य मेच्हा ते खाइस्टर्वं दु्तीफिकेशन झालं. ही जर अवतरणाची परिस्थिती आणि अवस्था असली की, त्याने जग पाहिलं न पाटिलं की त्याने स्वतःला गुंडाळावं आणि जाण्याची तयारी करावी. मग मला त्यांना दाटतं, मी पीट आहे. मी अजून टिकले आहे । जबाबदारी सुध्दा वैगळ्या प्रकारची आहे. खूप नुसतं भाषण यायचं, आणि या जगातून निमून जायचं, है घर तोर्प आहे. मला असं आदळनं, आपला कॅन्डवास फार मोठा आहे. । नुसतं कोणाला आत्मताक्षात्कार यायचा नव्हता. फक्त भाषण प्यायचं होतं , तेवच प्रथमत: आपल्याला अनेक देश आदळतात, जे तहजयोगामध्ये गुंतले आहेत आणि त्याच्यासाठी ते, तो का्यन्वित करीत आहेत. पहिला कॅनव्हास आपल्याकडे आहे, तो म्हणजे आपल्याकडे वैगवेगळ्या प्रकारये, स्वभाव धरमचि, पातळीचे, सर्व प्रकारच्या चालीरीती, अहंकार वगैरेंचे लोक आहेत. दर वैळेला मला नवी विविधता दिसते. पण आपण चागलं केलं आहे. बाकी गुरू किंवा अवतराणाच्याही हे साधंच होतं. जे बरोखर चागले लोक होते तै तगळे काही, जे सल्य आणि चागलं होतं, ते करीत होते. त्यांच्याकडे सहजयोगीयाची जबाबदारी त्यांना त्याची कुटुंब, मुलं सर्व काही मागे घेवून काम करावे खाइस्टच्या शिकष्याशीतष्दा तेव हावं लागलं. त्याना त्यांच्या कुटुंबाचं, न्हती. कोणी कोही आात घेतला नाही. शंकरावायनीसृदा महावीरस्तुष्दा, कोणीही, লागर्ल. लागले त्यांच्या गिष्ष्याना संन्यास ध्यायला सागितला . झालं. बुध्द, त्या स्वांना तंन्याशी दायकामुलं नोकराचं ओझं त्यांच्या डोक्यावर नको होतं. की मानवाला या जगात रहात असताना सुध्दा आत्मताक्षात्कार मिळू शकतो . याउलट सहजयोगामध्ये आपल्याला दाखवायचं आहे, आपल्याला कोही सोइन यायचं नाही किंवा आपला ताक्षात्कार मिळविण्यासाठी हिमालयात जयं नाही. आपल्याला या जगातव रहायचं आहे. नंतर एके दिवशी तिथेच संपुन जायचें या जगात काम करायचे आहे. आणि इथेच तहजयोग प्रत्थापित करायचा आहे. है फार कठीण जहे पण आपण सीभाळलं आहे. आपण एका साध्या गौष्ट्रीमुके साध्য় कलें आहे. ती म्हणजे अनुकंपा. अनुकंपेशिवाय है कार्यान्वित झालं नमतं. तुम्डी कितीडी प्रयल्न केला. रीत लावली, कसलीडी विभागीकता हुम्ही केली, ते सर्व फोल ठरने असत. ही तूज्ञतेने प्रकाারित झालेली अनुकंपा कसलीही आहे.

 आज आपण आहोत, त्या उत्कृांतीच्या पूरक्ियेमध्ये आपल्यामध्ये किती अनुकंपा आहे, हे आपल्याला मोजलं पाहिजे. जुसती आपलं कुटुंब, नातेवाईक देश यांच्याविषायी नाही, तर पूर्ण जगाविष्ययी, दुसरी गोष्ट आपत्याला माहित पाहिजे. ती ही की इतर सर्व लोक जे या पूथ्वीतलावर आले.त्यानी त्याच्या देवल्वाविषयी पण हुमच्याकडे माझ्या दैवत्वाचा तुमच्या दैवत्वाया आणि या सर्व ब्रम्हचैतन्याचा भाक्कम पुरावा आहे. तुम्ही फोटो पाहिले आहेत, आणि या अच्यक्त जगात गोष्टी काप्रकारे ते फोटोग्राफ्स आणि कॅमरे पकडीत आहेत. ज्या तुमच्या डोळपांनी दिसत नाहीत. पाशिवाय सुध्दा उत्तंतीच्या प्रकियेला सुध्दा आपल्यामध्ये कार्यान्वित होजुन, आपल्या विश्वासाचा तारतारांश फुर्ल माहाता आणि तरीही तुम्ही विश्वास ठेवता फुलं नाहीत असा, तर आपण म्हटलं पाहिजे की, तुम्ही वेडे आहात असा तुम्ही नुसता देखावा काडीडी भक्कम पुरावा दिला नाही. कति कारयान्वित होतात. हाव अधा विश्वास नाही. विशवास आहे व ज्े तुम्ही हापचं आहे. करता, पण हुम्ही नाही. मुख्य प्रश्न आपल्याला आहे तो, आ पल्या व्यक्तित्वामध्ये आपण है कशाप्रकारे शोधून घ्यायचं, की आपण या प्रकाराच्या अवतरणासमोर उभे आहोत, पण अशा युगामध्ये जन्मलो आहोत. जै फार महत्वाचं आहे. हा आपल्या उत्कृंतीच्या प्रकियेमध्ये , फार महत्वाचा काल आहे. जीला कुंडालिनीच्या जागृतीने गतीमान केले आपण वेळ पाप यापलिकडे अवकाशात राहात आहोत. अजूनही आपण आपल्या त्थितीचा अंगीकार करत नाही. आपण आपल्या स्थितीचा त्विकार केला पाहिजे. आणि जरी मी इतकी साथी वाटले, खूप ताधेपणाने बोलते तरी माइयाबद्दल भितीयक्त आदर नको. तुम्हाला आहे. खूप उच्च स्तराला पोहोचलो आहोत. जाणीव पाहिजे, तै तुमच्यामध्ये आहे. तुमच्यामप्ये तै खात व्यक्तिमत्व आहे, ज्याला देवाने पा सर्व देणग्या बहाल केल्या आहेत. अर्धात पैशाने दैवी देणग्या दैता यैत नाहीत. ही देवाची अनुकंपा आहे, ज्याने तुम्हाला ही देणगी दिली आहे, विचार करून, तुमची पारख करून की तृम्ही काहीतरी महान करण्याच्या मE। लायकीचे आहात. देवी आराखडा तुम्ही कार्यान्वित कराल, म्हणून ही शक्ति तुम्हीला दिली आहे. उत्कांतीच्या प्रकरियेमध्ये जैंव्हा श्रीरामानी मानव होऊन कार्य कैल स्पानी त्पाच्या जीवनकालामध्ये त्या तगळया गोध्टी कार्यान्वित केल्या. पण तरी सुध्दा आणखी एका उत्फातीची गरज होती. आणि तै श्रीविष्णूवं पूर्ण अवतरण होतें जे श्रीकृष्ण म्हणून आलं. श्रीकृष्णावं पूर्ण रूप काय आहे ? तै असं आहे ते म्हणाले पूर्ण जग है एक नाटक आहे. की तृम्हाला गोध्टी गंभीरपणाने घेता नयेत. माहित पाहिजे की, पूथाम तुम्हाला भ्रीरामासारखं झालं पाहिजे. प्री विष्णुला सुध्दा आपल्याताठी अजूनही ती श्रीरामाची पायरी आहे. त्यांना खूप त्याग करावा लागला, खूम आस, अपमान पण सहजयोग्याना है म . पृथम श्रीराम व्हावं लागलं सोसावा लागला, या पातळीपर्यंत की त्यांच्या पत्नीचा त्याना ल्या करावा लागला. त्यानंतर ते कीटी भेटले नाहीत कारण ती तु्दा अट्टृश्य झाला . त्याना इतक्या तपश्चर्येमधून जावं लागलं . की, सहजयोगाना तमश्चर्या करावी लागते. कारण तुम्हाला सहस्त्ारावर जन्म दिला आहे. मी स्हणत नाही खित्ताला ज्या गोष्टींमधून जावं लागलं, त्याबद्दनि तुम्हाला काळजी नको . त्याना ते करावं लागलं. त्याना तपस्या करावी लागली. तशाप्रकारे त्याचं उत्धान झालं. न तम्हाला सर्व प्रकारे आशिवादीत केलं गेलं आहे, कुटुंब, सौई, पैसे वगैरे, पण हो मोहतुध्दा असू

 15.. जंवहा है मोह यैतात. ल्पावेळी तुम्डी सापळ्यात सापडू शकता भाकतो. . आपल्याला समजलं पाहिजे की, तुम्हाला प्रीकृष्णातारखं व्हायचें अतेल तर ती नुतती मौजमजा नाही.म्हणायचं की, श्रीकृष्णाने लीला प्रस्थापित कैली मण आधी त्याचे आयुष्य फार कठीण होते. त्याच्या मातापितरांना बंदीखान्यात घातलं दोतं. त्यांना कस गोकुळात नेण्यात आलें होतं, कितीतरी राक्षत त्यांना मारण्याताठी आले होते त्याना त्यानी करत ठार जे केलं, नंतर ते कैंसाला मारण्यासाठी परत गेले. आणि त्यानंतरव ही लीला आहे अरसे त्यांनी म्हटं. त्याप्रमाणीव आपल्यामध्ये तुध्दा आपल्याबाबत हा प्रश्न आहे. प्रथम आयल्यामधील कैंस आपण मारला पाहिजे आपल्यामध्ये दुसरे राक्षत आपण मारते पाहिजेत. नंतरच ही लीला आहे अर्स आपण म्हणू शकती. त्याचें जीवन दुढरी होतं. एका बाजूला गोप जाणि गौपी याच्या बरोबर लीला खैळत. एके दिवी इंद्राला त्याची फार इषा वाटली आणि पावसाने त्याना सर्वाचा नाश करावा असंे वाटल. तै सर्व शैतीमध्ये त्याच्या गायी राखीत होते. জणि जौराचा पाऊत मई लागलা. त्याना वाटलं आता ते नष्ट होणार. अचानक त्रीकृष्णानी पर्वत उचलला आणि सर्व गोप आणि गोपी ल्याखाली जाऊन उमे राहिले ही लीला आडे हैं दाखविण्यासाठी अशाप्रकारे तै कैलं गैलं. श्रीकृष्णांना पूर्णापणे माहित होतं की, ते श्रीविष्णवे पूर्ण अवतरण होते की, ते उच्चतम बिंदूला पोडोचले होते, की त्यांना लीलेवी कल्पना प्रस्थापित करायवी होती. अशाय प्रकारे तहजयोग्याना ही लीला होते आहे. दुत-पा बाजूला आपल्याला तमजलं पाहिजे की, सहजयोग कार्यान्वित करण्याची जबाबदारी आपल्यावर प्रधाम तहजयोँग तुमच्यावर कार्यान्वित झाला पाहिजे. हसू शकत नसाल, तर तिथे काहीतरी चुक आहे, जे अतति आहे. जर तुम्हाला आनंदी वाटत असेल. तुम्टी सुधारलें पाहिजे. सहजयोग्याची पहिली खुण स्हणणे त्याच्या वैह-यावर तैज अत्त. तो नैहमी आनंदात, खुधा असतो. त्याचवेळी तो जबाबदारही अततो . उदाहरणार्थ, मी अर्स ऐैकले की, फक्त पीच टक्ते सहजयोगी जयाबदा-या उचलतात. तुम्ही सवानी जबाबदा-या घेतल्या पाहिजेत कारण त्याच प्रकारे तुमची उत्तकीती होऊ शकते. नुसतं मजा करून किंवा तीला म्हणून नीट जापलं काय चुक्त आहे है जञाशून काढा. आत्म्याचा शोध घेतना पाहिजे. बरेच लोक त्यावर जसता मोठा पडदा टाकतात आणि त्याना ते बघाय्व नसतं. तुम्टी त्वतः बघा. ॥ मी अर्स का करतो आहे ? मी असं करण्याची काय गरज होती ? " छोटपा गोष्टीमध्ये आपण क्षुद्धता दर्शवतो. जरस मी ऐकलं की, कोणाला तरी पेझेंट मिळालं नाही. इथे किती लोक आहेत आणि कोणाला पैडौंट मिळाले नाही असं होऊ शक्त. जर सवाना प्रझोट मिळालं, तर मी म्हणेन तो वमत्कारच झाला । दैवपण त्यावद्दन ववन दऊ भाकत नाही. मग तकार करायधी, मला वक्षीस मिळालं नाही म्हणून. मी अर्त करणार नाही. बक्षित है फक्त वहापदेशन्तनी दिलेलं प्रतिक आहे. हहम्हाला ते मिळालं नाही तर, तुम्हाला टाकलं गेलं किंवा वाईट वागणूक मिळाली अता त्याचा अर्थ होत नाही किंवा कोणाला तुमचा अपमान करायचा आहे, असा अर्थ होत नाही. तो मुददा नाही. या तळाच्यां पातळीवरून तुम्हाला वर यायचं आहे. अशा पातळीवरची लोक खूप कमी पातळीच्या गोष्टी करतात. चागले होण्यापेक्षा वाईट होण सौ्प आहे. आपल्याहून उच्च पातळीवरच्या व्यक्तिचं अनुकरण करण्यारवजी आपल्याहून खालच्या पातळीवर असलेल्या कोणाला तरी आपण पहात आणि त्यावं अनुकरण करू लागतो. तम्ही जर माझे अनुयायी असाल तर हुम्हाला वर पाहिल पाहिजें. तुम्ही खालच्या क्षद्र गोष्टीकडे कसे जाऊ शकता ? सहजयोगाचा विस्तार तुम्ही समजून घेतला पाहिजे. पूर्ण दशान सहजयोगाची दूरद्ष्टी ते क्षितिजापलीकडे आहे. ते इतके महान आहे, आणि तुम्ही ते कार्यान्वित करीत आहात, त्यासाठी तुमच्याकडे शकत्पा आहेत त्याताठी तम्हाला विशेष करून निवडले गैले आहे. हुमच्या दृष्टीपुटे चित्र उभे करून तुम्ही

 .16.. कोण आटात. सकदा तुम्डाला समजलं तुम्टी कौण आदात, त्या महान दृध्याशी तुमया तंबंध दासा तर मग मला काहीच सागायला नको कारण नुसतं तुम्हीच म्हणती, " भी माताजी, हुम्ही तर्व काही कराता आम्ही काडीव करत नाहीं. ते तर्व केलं जात आहे." हुमच्या हृदपामध्ये तुम्डाला ती जाणीव होते. दरवेळी तुम्हाला जर असा विचार आला तुम्ही नुसतं तुम्ही काही करता त्यावेळी तम्ही आनंद उपभोगीत जाता. " मी आनंद उपभोगितो आहे. मी करत नाही श्री माताजी करीत आहेत. " करीत आदात तर सूज्ञता आली जहे, है तुमच्या लक्षात पेतं. है तै ज्ञान आहे जै तुम्हाला पूकाश देणार आहे, या सुज्ञतैेमध्ये लीला काय आहे ते तुम्ही जाणाल आणि आपण त्वतः आनंद लुटायचा आहे. है दैवाचं कार्य आहे ज्यासाठी आपल्याला निवडण्यात जानं आहे आणि आपण ते तडीस नैलं पाहिजे. त चिलामधूत आपल्याला कमळासारखे लोक निर्माण करायचे आहत, आपल्याला कमळ बनायवै आहे, सुवासिक, मुंदर उदार. तुमच्यामध्ये श्रीकृष्णाची ती शक्ति येते तव्हा ती लीला होते. जैंव्हा तुमच्यामध्ये या शक्त्या वैतात तेव्हा आपल्याला है देवाकडून देणगी स्हणून मिळालं आहे है तमजनं पाहिजे. जैँच्हा तुमचे तदगुण तुम्ही उपभोगिता आणि ते इतरांना देता. लोक तुम्हाला पहातात आणि ते म्टणतात की अवती भवती सगळीकडे तुमच्याकडून तमजून पोण्पासारखं काही आहे. मुर्षपणा पसरलेला दिततो तैव्ही आपल्याला वर उठले पाहिजे आणि आपल्या आत्म्याची सूज्ञता वापरली দिकण्यासारखं काही आहे. जैव्हा पाहिले. ईश्वर तुम्हाला आशिर्वाद देवो.

 17.. फुकफर्ट 31 ऑगस्ट ।990. श्री हनुमान पूजा श्री हनुमान है आपल्या शरीरामधील महान चरित्र आहे. तै त्वाधिष्ठानापातून ते धेट आयल्या मॅदूपर्यंत असतात आणि आपल्या भविष्याच्या नियोजनासाठी लागणारे तर्व जरूरीचे मार्गदर्शन किंवा बोध्दीक कियांचा ते पुरवठा करतात. ते आपल्याला मार्गदर्शन देतात आणि रक्षण करतात. जर्मनी ही अशी जागा भूप उजव्या बाजूकडे असतात, त्याच्या शरीराचा जात्त वायर करतात ही फार आश्वर्षाची गोष्ट आहे की, श्री हनुमानातारखे देवत जे वितंतन बालक आहे, माकडासारखें आहे, त्याने मानवाच्या उजच्या बाजूला असावं त्याना सागितलं गेले होतं की आहे जिधे लोक खूप कार्यक्षम असतात. आणि यंत्राकडे खूप कल जसलैले असतात. मानवामध्ये त्यानी सुर्याला काबूत ठेवारव, त्याला जास्त शीतल, तौम्य बनवावं. जैव्हा ते जन्मले त्यायेळी त्याना सागितले गेल होतें की ्यानी सूर्यायी काळजी घ्यावी ँब्हा बालक अतल्याने त्यानी विचार कैला की, त्याला खाऊन की टाकू नये. ते विराटाच्या अंगावर धावत गेले आणि सूपला गिळले कारण त्याना वाटलं त्यांच्या पौटातच अतल्यावर सुर्याची नीट काळजी घेता येईल त्यांची ही बालकासारखी वर्तणूक, हे त्यांच्या चरित्रामधतं . ते उजव्या बाजू बाहेर असतात आणि उजवी बाजू ताव्यात ठेवण्यासाठी केलेली साँदर्य आहे. सर्वताधारणपणे उजवीकडील लोकाना मुले होत नाहीत जर त्याना मुलं झाली तर मुतीना ते आवडत नाहीत कारण त्याना त्याच्या मुलासाठी वेल नसतो. खूप कडक विस्तीचे अत्ततात आणि त्याच्यावर ओरडतात. आणि त्यांना मूलाना कर्त हाताळायचें ते कळत नाी. किंचा मग ते जात्त लाड करणारे असतात कारण त्याना वाटते की, म ते ते नैहमी मला है कीटी मिळालं नाही तर तर या अत्यंत उजवीकडे झुकलेल्या लोकाना हुनुमान मिळाले आहेत, जे बालक मला माइया मुलीना देऊ दे." जाहेत. तै रामाचं सर्व कार्य करण्याताठी अति आतूर आहेत घ्री राम हे संतुलनाने परिपूर्ण अर्त वरित्र आहे. साकेटिसने वर्णन केलेला "हितकारी राजा" ते आहोत. त्यांना सविव म्हणून त्याच्या बरोबर कोणीतरी हवं होतं. श्री हनुमान है ते होत ज्याची या कामालाठी निर्मिती केली गैली. ते अशाप्कारचे श्रीरामाचे सेवक आणि सहाप्यक होते, आपल्या धन्याबद्दल सेवकासुध्धा इतके स्वतःला अर्पण करीत नसतील. श्रीरामांप्रत त्यांचे समर्पण अरसं होतं की मौठ होइपर्थत त्पाना नऊ लिथ्दी मिळाल्या होत्या. या सिध्दी अशा की तै मोठे होऊ होऊ शाकत होते. की कोणीही लयंाना उचलू शकत नव्हतं, ते अदुश्य होऊ াकत होते, तै इतके वजनदार शकत होते वगैरे एखादी व्यक्ति जी खूप उजवीकडे आहे तिला श्री हनुमान या तिप्दनी काबूत ठेऊ शकतात. आता एखादा मनुष्य जो ल्याच्या जीवनात फार जोरात पळतो आहे त्याला तम्ही कसै ताब्यात घेऊ शकता ? श्री हनुमान त्याला आशाप्रकारै करतात की त्याला त्याची गति कमी करावी लागते. तै त्याची पावलं खुम जड़ करतात. किंवा ते त्याचे हात इतके जड़ करतात की ती व्यक्ति त्याच्या हातानी जास्त काम कर जाकत नाही. फार उजवीकडच्या व्यक्तिला ते विलक्षण आळसावलेल जडत्व ते देऊ शकतात. मा तिने लोकाना हाताळू तिध्दी ही की ते ल्याची शेपटी कितीडी लांब करूं शकतात आणि दुसरी शकतात. त्यीच्याकडे हया सा-या हम्ही म्हणता तशी माकडचैटा आहित. नंतर ते हवेत उड़ शकतात. ते

 ।৪.. इतके मोठे होऊ शकतात की त्यानी बाजूला सारलेल्या हवेला त्याच्या स्वत: च्या वजनाहून जात्त वजन असते . ते आर्किमिडीजच्पा तत्यासारखें आहे., ते इतके मोठे होतात की त्याचे श्ारीर हवेमध्ये होडीतारखं तरंग शकर्त. हवेत उडून ते एकीकडून दुसरीकडे संदेश पाठवू शकतात. आकाशतत्वाचं सूक्ष्मतर प्री हनुमानीच्या हुकूमतीतं आहे. ते आकाशतत्वाच्या सुक्ष्मतराचे अधिपती आहेत आणि त्यामधून ते संपर्क साधातात. असणा - या आपल्या गृुंधी ज्या प्री हनुमानीच्या गतीमुळे पिटयूटरी वापरते.त्याचं कारण तै निराकार स्थितीमधये आपल्यामध्ये असणा-या सर्व संपर्क साधाणा-या वाहिनीविरहीत जाऊं शकतात. ततंच हा माइकचा तंपर्कतधदा लाऊडस्पीकर प्या. आपल्याकडे टी. व्ही. आहेत. रेडिओ आहेत ज्यावर आपण आकाशतत्वामधालं काहीडी पकडतो ते श्री इनुमानाचे आशिरवादि आहेत. आणि उजव्या बाजूकडील लोकाना ते मिळू शकतात. फक्त उजवीकडील व्यक्ति कॉर्डनिस फोन, तारा, वायरलेस अजा अवकाशातील गौष्टींचा शोध लावू शाकतात. कनैक्टर - तंपर्क साधण्याच्या साधनाशिवाय ते हैं साध शकतात. तर अशी तर्व अवका्ातील जोडणी या महान इंजिनियर श्री हनुमान यानी केलैली आहेत. ते इतके अचूक आहेत की तुम्ही त्ीच्यात दोष काढू शाकत नाही किंवा आच्हान देऊ शकत नाही. कदावित तुमचे साधान बरोबर नतेल, पण जोपर्यंत त्याची अवकाशातील कार्य पाहिले तर तै अगदी बरोबर अतेल. त्याचा शोध স্থ घोतात आणि विचार करतात की ते निलगति आहे. पण ते कर्त अतैल याचा ते विचार करीत नाहीत. ते आहे असंच ते गृडित धरतात. है तारं प्री हुनुमानावं काम आहे. ज्यीनी है सारं सुरेख जाळ तपार केलं आहे आणि या जाळयामुळे या सर्व गोष्टी कार्यान्वित होतात. सल्परडाय ऑक्साईड मध्ये ऑक्सिजन असतो जो कंपन पावतो. आपल्या अणूवर मिळणारे व्हायड्रेशन्सतुध्दा ज्याप्रमाणे आणि आयतोमेट्रिक आणि तिमिद्रिक प्रकारची हायरेशन्स असतात. ती सारी हनुमानानी निर्माण केली असतात. त्याच्याकडे आणखी एक महान सिध्दी अणिमा ही आहे. त्याचा अर्थ ते अणू, रैणूंमध्ये प्रवेश करे शकतात. ब-याच शास्त्रज्ञांना दाटतं की त्यानी अणूरेणचा शोध नव्या पुगामध्ये लावला आहे पण अणूरेणंचें वर्णन आपल्या जुन्या गृंथामध्ये आदळतात. जिथा जिथो तुम्ही इलेक्ट्रोमॅगनटीक पवाह कार्य करताना पहाता तो नैहमी हनुमानाच्या आशिवादामुळे कार्यान्वित होत असतो. आहेत. इलैक्ट्रोमॅग्नेटीक पवाहावी भतिक बाजू म्हणजे तो श्री हनुमानाची शक्ति आहे. पण जड़ वस्तुंकडून तै मैंदुकडे जातात श्री गणेशामध्यै मैग्नेटवा प्रवाह आहे. ते लोहचुंबक . स्वाधिष्ठानामधून ते मेंदुकडे जातात. मैदूतही ते आपल्या मंदूच्या वेगवेगळ्या भागांचे संधान সडवून आणतात. देतात. जर गणेतानी आपल्याला सूज्ञता दिली तर हनुमान आयल्याला विचार करण्याची शक्ति तै आपलं रक्षण करतात याकरीता की आपण वाईट गोष्टींचा विचार क नये. जर गणेशानी आपल्याला सूज्ञता दिली तर प्री हनुमान आपल्याला सद्सद् विवेकबुध्दी देतात. बुध्दीची गरज पडत नाही ती सूज्ञता. कारण तुमच्या सूज्ञतेमुळे काय चागलं काय वाईट है तुम्हाला कळतं . पण व्यक्तिमत्त्वात सद्सदविवेकबलुध्दीची गरज आहे, जिये त्याला काबूत ठेवायचं असतं. आणि श्री हनुमानाकडून है संयमन येतं. ते मानवामघील सद्सदविवैक दुध्दी आहेत. हा प्रामाणिकपणा हीच सुक्ष्मतर शाक्ति आहे. जी जिये तुम्हाला सद्तदविवेक असत विवेक झुधदी" देते ज्याचा अर्थ सत्य आणि अतत्य यीमधील भेद पौर्पपरकार आपल्याला । सत जाणणारी द्ुध्दी.

 .|१.. 19. सहजयोगाच्या पध्दतीमध्ये आपण भरी गणेशाना अभ्यक्ष म्हगतो. वियापीठाचे कुलगुरू, ते आपल्याला पदवी बहाल करतात आणि आपण कोणत्या त्थितीमध्ये आहोत ते जाणण्याला मदत करतात. ते आपल्याला निर्विचार समाधी, निर्विकल्प समाधी आणि आनंद देतात. प्रण बौध्दीक जाणीव की " है चीगले आईं. है आपल्याला टितकारक ही श्री हनुमानीच्याकडून येतं आणि पाश्चात्यासाठी ती औौध्दीक असणं फार आहे" महत्वा आहे. नाहीतर त्याना कळणार नाही. जर ते बौधदीक नसेल तर ते निराकरांत येऊ शकणार त्पाच्याशिवाय जरी तुम्ही साधू झालात तरी तुम्ही साधूत्वाचा आनंद उपभोगाल पण है साथूत्व नाहीत. तुम्ही जर हिमालयात रहात असाल तर ठीक आहे किंवा तुम्डी लोकांना आत्मताक्षात्कार देण्याताठी गेलात तर बरोबर आहे, हे तगळ तारतम्य मार्र्गदर्शन आणि रक्षण भी हनुमान आपल्याला देतात. जर्मनी हा असा देवा आहे जो जास्त करून उजव्या बाजूये मूलतत्व आTहे ल्यामुळे ल्याची पूजा करून उजव्या बाजूचे तंरक्षण मिळण फार महत्वाचं आहे. पण या सर्व विवेक बुध्दीमध्ये ए्याना एक गोष्ट माहित आहे की श्रीरामाचे ते पूर्णापणे समाधान न देण्यावी इच्छा असणारे सैवक आहेत. श्रीराम कौण आडेत ? ते हितकारी राजा आहेत. ते हितासाठी कार्य करतात आणि औपचारिक व्यक्ति आहेत. स्वतःला पुढै दकालीत नाहीत. खूप संतुलित आणि तमतोल व्यक्ति आहेत. श्री हनुमान है श्रीरामार्च काम करण्यासाठी फार आतूर काही श्रीराम सांगतात की जै आहेत. तारतम्य है। ते गुरु शिष्या सारखें नातं आहे. त्याहूनी जात्त विष्य हा दुस-याला पूर्ण समाधान देण्याची उत्कट इच्छा असणारा तेवक आहे. देवाला उजव्या बाजूकडील लोक सर्वसाधारणपणे त्यांच्या वरिष्ठ अधिका-पाप्रत त्याच्या नोकरीप्रत, वधीकथी त्यांच्या पत्नीशी देखील अतिशय शारणागत असताल ते ते करतात. पूर्णपणे शरणागत असलेला. त्याची मुख्य गोध्ट आहे शरणागति. पणे चुकीच्या लोकाना तमाधान देण्याची त्यांची इच्छा असते. हनुमानीची मदत घैतली तर ते तुम्हाला सांगतील की तुम्हाला सर्व शक्तिमान देवाला शारण गैलं पाहिजे. दुस या कोणाता नाही किंवा श्रीरामासारख्या असणा-या तुमच्या गुरूला . मग हुम्ही स्वतंत्र पाखरं असता आणि सर्व नऊ शकत्या तुमच्यामध्ये अततात त्याना तारतम्प नसते. जर तुम्ही भरी अतिशय विचार करणें आणि तुमचा अहंकार यावर श्री हनुमान हा उतारा आहे. लोकाचा अहंकार ते कसा नष्ट करतात है त्यानी जैंव्हा पूर्ण लंका जाळली आणि रावणाची कशी वेष्ट्ा केली त्यात फार गौड रितीने द्शविलं आहे. कारण जो कोणी अहंकारी असेल त्याची चैष्ट्रा कैली पाहिजे मग हो ठीक होतो. जैंव्हा रावणाने विवारलं " तू कोण आहेस ? नुसतं माकड. त्पाच्या नाकाला गुदगुल्या केल्या. जे्हा कोणी अहंकारी तुम्हाला आात देण्याचा प्रयत्न करतो. हनुमान एक " हनुमानाने त्यावी शेपटी त्याच्याकडे दकलली आणि तिने आहे. जो त्याची चेष्टा करेल अशी की, तुम्हाला आश्चर्य वाटेल की ही व्यक्ति "हम्प्टी डम्प्टी" सारख्या उड़या मारेल. खाली कोसळेल, त्याचें डोकं फुटेल. अहंकारी लोकापासून तुमचे रक्षण करणं है हनुमानाचं काम आहे आणि अहंकारी लोकाचही त्यांचा पाणउतारा करून तो रक्षण करतो. सददाम हुतैन सारख्या तागितले, या सद्दामला त्याने कशा कठीण परस्थितीमध्ये त्याच्या बाबतीत हनुमानाला नुसतं काम कहायला टाकलें, त्याला कार्य करायचं है कळत नाही. . मी लदाई करेन तर पूर्ण इराक नष्ट होइल. तो नष्ट होइल. कुवैत नष्ट आणि तगळे अडचणीत पडतील. सद्वामचं काय ? तो असणार नाही कारण कारण समजा तो म्हणाला, होइल सगळे पैट्रोल नष्ट होइल,

 20.. जर अमेरिकन लोकाना लद्वाई करायची असली तर ते त्याच्या देशात जाऊन लदतील. ते काही अमेरिकेत ज लटाई करणार नाही. तर आता इनुमान तद्दामच्या मैंदूवर काम करतो आहे. [त्याला सागतों आहे. "आता पहा, तू अतं केलंस तर असं होइल. तो तर्व राजकारणी मुत्सयांच्या, अहंकारी लोकींच्या मैंदवर काम करतो आणि मग कीकी ते त्यावी धाोरणे बदलतात. ते वळतात आणि तशा प्रकारे ते काम घडतं. श्री हनुमानाची दुसरी गुणवत्ता म्हणजे ते लोकांना लहरी बनवितात. ते दोन अहंकारी लोकांची भेट पइवितात. आणि अशा प्रकारची परिस्थिती निर्माण करतात की ते दोघे मित्र बनतात, सौम्य होतात. आपल्यामधील ज्याची पूर्ण कृति आपल्या अहंकाराकडे लक्षा देण्याताठी कार्यान्वित होते. ते तारतम्य राखण्यासाठी की हा माझा अईकार आहे, तो कार्य करतो आहे, आणि नंतर बालकातारखं गोड आणि आनंदी. ते नैहमी नाचण्याच्या मूडमध्ये अततात श्रीरामासमोर ते नैहमी खाली मान घालून असतात आणि नेहभी श्रीरामीवी जी जी इच्छा असेल ते ते करायला त्याना हर्वं असतं. जर गणेश माइयामागे उभे असतील तर कत हनुमान माइया पायाशी असतात जर जर्मनी हनुमानापूमाणे दुस-याला प र्ण समाधान देण्याची उत्कट इच्छा असणारा झाला तर काय प्रभावी शक्ति आपल्याकडे आहे । श्री हनुमानींचा रामाना पूर्ण तमाधान देण्याची, इच्छा असणारा स्वभाव इधपर्यंत दिसतो की जैंव्हो तीतेने त्यांना माळ दिली तैंव्हा तिच्या आत राम नसल्यामुळे ते ती घालत नव्हते. सीतेला वाटलं की ते सारखें अवंती भवंती असतात आणि तिच्या एकातावर अतिकृमण हौतं. म्हणून तीने सागितले की फक्त एका कामासाठी त्यानी पार्वं, प्रत्येक काम करण्याची गरज नाही. तिने त्याना आवडतं काम निवडण्यासाठी सागितलं. तै स्हणाले, मला फक्त श्रीरामाबरोबर रहायला आवडेल त्यांना शिंक येइल तैँं्हा मी चुटकी सीताजीना वाटलं की है फार छोटं काम आहे वाजवेन, किंवा त्यांना आळत आला तर मी चुटकी वाजवेन. आणि तो दुष्टीआड डोईल म्हणून त्यांनी अनुमती दिली. तर ते उभे राहिले ्या म्हणाल्या तू कत्ाला उभा आहेत तर तै म्हणाले, " मी त्यासाठी उभा आहे, जाणार कसा ?" सहजयोगामध्ये तुमची गुरु म्हणून आणि तुमवी आई म्हणून तंबंध आहे. गुरु म्हणून माझी मुख्य काळजी ही आहे की, सहजयोगाचं सर्व काही तुम्ही शिकावं. तुम्ही सहजयोगामध्ये निष्णात व्हावं. आणि तुम्ही इस्लाम म्हणजे शरणागति, जर तुम्ही माइी गुरु व्हावं. शारणानत असाल तरच तुम्हाला कळेल, सहजयोग कसा हाताळायचा. ही शरणागतीसुध्दा श्री हनुमान घड़वून त्यासाठी] पूर्णापणे शारणागति हवी. त्वत: पण आणतात. तच आहेत की जै तुम्हाला शरणागत करत व्हायचं तै शिकवतात किंवा तुम्हाला शरणागत करतात. कारण अहंकारी लोक रण जात नाहीत. मग ते काहीतरी अडचण किंवा चमत्कार किंवा अशी चैष्टा ज्यायोगै सभ प জি्य गुरूला शरण जाईल अनी करतात. शरण येण्यासाठी] कार्यान्वित होणारी व्यक्तिमुध्दा श्री हनुमानांची असते ते नुसते स्वतः फक्त अहंकारामुळे तुम्ही शरण येत नाही. ते तुमच्या गुरूला शारणागत नाहीत. दुस-पानाही शरण आणवतात. त्याला खाली पाडतात. आणि तृम्हाला शरण आणतात. जहंकाराी लढाई करतात त्यांच्या त्वत: च्या अभिव्यक्तित मी म्हणेन, की त्यानी दाखविलं आहे की, अतिशाय सुंदर भाग उजव्या बाजूला आहे. जर ल्याला पूर्णपणे उपभोगायचा अलेल तर तुमच्या गुरुला तुम्ही पूर्णपणे शरण गेलं पाहिजे जते काडी तुम्ही त्या गुरुये

 .21.. तैवक आहात्त. गुरुसाठी जे काही करावें लागेल ते न लाजता तुम्ही केलें पाहिजे. अधाति गुरूनै तुम्हाला कमीत कमी आ्मताक्षात्कार दिला पाडिजै नाहीतर तो गुरू नाही. तुम्ही गुरूला कने खुधा करणार आणि त्या गुरूच्या कसे जवळ जाणार .. रारिरीक जवळीक म्हणत नाही मी पण, एक प्रकारची एकतानता, एक प्रकारची समजणूक. . जै माझयापासून खूप दूर असतात स्याना त्याच्या हृदयात माझी जाणीव असते. ही शक्ति भी हनुमानाकडून आपल्याला चेतली पाहिजे. तेघ आहेत जे श्री गणेश शक्ति देतात पण रक्षण বमच्याप्रमाणे सर्व देवतीचे रक्षण करतात. जैव्हा श्रीकृष्ण अर्जुनाचे सारथी होते तैव्हा रथाच्यावर करतात ते श्री हनुमान, श्री इनुमान बसले होते भरी श्िवाय एका त-डेने श्रीराम त्वत: च श्री] विधण होतात तर त्याना त्यांच्याकडे लक्ष दिले गणेश नव्हते. पाहिजे. तुम्हाला माहित अतल्याप्रमाणे तै देवदूत गेंद्रीएल, आहेत - गुबीएत है ती व्यक्ति जै तंदेशबाहक होते आणि मारीयाला त्याना] तंदेश आणला त्यानी " इमेंक्पुलेट सालदे" हैं शब्द वापरले तै माझे नाव आहे. निर्मला म्हणजे इमेक्युलेट आणि आइनांव ताळवे आहे. मारीयाला तिबं पूर्ण आयुष्य हनुमानावरोबर बरचें काही करावं लागलं. मारिया ही महालक्ष्मी आहे. जी सीता आहे. हनुमानाला तिथे तिवी सेवा " श्रीमाताजी, मग टाधा. करण्याताठी रहावं लागतं. म्हणून कॉही वेळा लोक म्हणतात श्री माताजी तुम्हाला कर्स कळते. श्री े ? ही त व्म्ही निरोप कता पाठवला ? गळी श्री इनुमानाची माताजी है तुम्ही कर्त कार्यान्वित कैले माझ्या मनातून काही गेलं की तै तैकादून घेतात आणि ते होतं कारण सगळी संघटना इतकी मवत्थितपणे जाखलेली आहे. है सर्व निरोप. ते कुठून येतात ? बरेच लोक तागतात, " आई, मी फक्त डोकेदुखी आहे. तुमची प्रा्थना केली. एक गुहत्था होते ज्यावी आई कॉन्सरने मरायला टेकली होती. ते तिला वचायला गैले. काय करायचं है त्पाना माहित नव्हतं त्पामुळे त्यांनी फवत प्रार्थना केली, श्री माताजी, कृपा करून माझया आईला वाचवा " सहजयोगी म्हणून या অक्तिवा ग्रामाणिकपणा आणि गहनता हनुमानीना माहित आहे. या व्यक्तिचं वजन त्याना माहित आहे. आणि ताबडतोब तीन दिवसामध्ये ती जगली आणि तिला मुंबईला आणण्यांत आलं आणि डॉक्टरानी सागितलं की कॅन्सर ठीक झाला आहे. अनेक गोष्टी ज्याना तुम्ही चमत्कार म्हणता त्पा श्री हनुमानीनी केल्या असतात. ते आहेत जे : चमत्कार करतात. ते वमत्कार यासाठी मुध्दा करतात की, तुम्ही किती देडे आहेत, िती मूर्ख आहात ते दाखवावे. कारण ते उजवीकडे असतात. ते अहकाराच्या बाजूला जातात. अहंकाराने माणूस नेहमी मूर्ख बनतो ते अपरिडार्य आहे. प्री हनुमानीना ते आवडत नाही. मग ते परत गुंडाळलं जातं. मग ल्याना कळातं की त्यानी किती मौठी चूक केली आहे. किंवा वेडेपणा. पण काही बैळा परत मागे जाणं अतिशाय कठीण जतत जर्स "घिपीज डिसीझ" मध्ये. कारण श्री हुनुमानीनी इलेक्ट्रोमेंग्नेटिकम फोर्स पा लोकीकडून मागे धतला अततो जाणि तुमच्या चैंतनावस्थेतील मनाशी संबंध रहात नाही.. त्यामुळे शु्दीवरतुतर्त मन काम करू शकत नाही. नुसतं दूर फक्त जर या लोकांनी सरी हनुमानांची त्याच भव्तिभावाने जर पूजा कैली तर कदावित ते वाचतील. उदाहरणार्थ शिवाला गैरूने आचकादिलं असतं. ( [लाल] दगड जो खूप गरम असतो) सर्दीबरोबर तुम्हाला पुरळ जातं. पुरळ बरे होतं. बाधेमुळे होणारे त्ववेचे रोग गैरने बरे होऊ राकतात. या उलट श्री गणेशाती लेड ऑक्साईडने आच्छादिलं असत. जे अत्यंत] थंड असतं. त्याच्यामध्ये असलेल्या उष्णतेचं संतुलन करण्यासाठी, किंवा त्याच्या परिणामाचे संतुलन करण्यासाठी तें असतं. त्यामुळें उठत तर जर तुम्ही गैरू लावलात तर है आपण त्याला सिंदूर म्टणतो. লड जक्ताईडमुळे कैन्सर होतो ज़े म्हणतात पण ते ुमहाला इतके धंड करु त

 22.. शकतं की तुम्ही डावीकडे जाऊ शकतां. शकतो की त्याने कन्सर होऊ शकतो कारण तो इतका धांड अततो की तृम्ही डावीकडे जाता तिथे कहायरमत केन्सर हा सायकोसोनटिक रोग आहे आणि दूरवरून आपण म्हणू तुम्हांता पकडू शकतात ज्याच्यामुळे कॅन्सर होऊ शकतो. पण तैव ऑक्साईड जे लोक खूप डाव कडेच असतात त्यांच्याताठी बरोबर असतं. तै त्यांच्या आ्ञेवर लावलं की तै धंड होतात. त्यावा राग कमी होतो. आ्ीपली गति, आपली आकृमकता श्री . हि ठनरची त्यांनी एक खोडी काटली. हिदलर भरी गणेशाला पूतिक स्हणून वापरीत होता. त्यामुळे स्वस्तिक छडयाळाच्या हनुमान आपला टाग बरा करतात जआपली घाई, श्री हनुमानानी स्वस्तिक बनवण्यासाठी वापरण्याचें स्टैन्सिल उलट कैलं. ही हनुमान दोघानी मिळून हिटनरता जिंकण्यापातून धाबवनं. म्टणून या एकदा मला आठवतं, जमिनीमध्ये माझी पूजा ठैवली होती. जर्मनी पध्दतीन वायरायला हवं होतं. गोष्ट केल्याबरोबर श्रीगणेश आणि श्री छोटया छोटया खोडया काढल्या जातात. ही जागा अशी आहे, जिये या खोडपा इनुमान जास्त करतात कारण त्पीना त्याची जात्त गरज आहे. पुजा सर्वसाधारणपणे मी नैहमी लक्षा ठैवते पण त्या दिवी कर्स होती आणि बुकून त्यानी उत्टें त्वस्तिक कादलं. तरी मी पाहिलं नाही. जैंव्हा मी पाहिलं तैवहा म्हटं, अरे देवा, आता है कुठे लागणार आहे आता है कुठे कार्यान्वित होणार ? कुठल्या देशाला आता ते माह देणार ? प्रचंड जलोघातारखे किंवा जोराच्या वादळासारखे जातात आणि गोष्टींचा या तर्व गोष्टी त्याच्या इलेक्ट्रोमेंग्नेटीक शक्तिमुळे ते करतात. सर्व मौतिक वस्तू त्यांच्या समारंभ नीट होण्यासाठी, पूजा व्यवस्थित श्री हजुमान ते आहेत, जे नाश करतात. अँमलात आहेत ते हुमच्यासाठी पाऊत, वारा तयार करतात. होण्यासाठी ते या सर्व गोष्टी करतात. सर्व काही आपल्याला थाग पत्ता लागू न देता इतक्या सुरेखरित्या कयान्वित करतात. सतत आपण श्री हनुमानांचे आभार मानले पाहिजेत. श्री हनुमान है ऐश्वर्यशाली देवदूत आहेत. ते संन्याती त-हैची व्यक्ति नाहीत किंवा सर्वतंग परित्यागीपण नाहीत. तर्वताधारण्यणे उजवीकडचे लोक सर्वसंगपरित्याग करणारे असतात. त्यीना साँदर्य श्री हनुमानांची भक्ति बायकानी श्री हुनुमानाचें दर्शते कधीच घोऊ नये कारण ते ब्रम्हवारी आहेत आणि स्वतः फार कमी कपड़े घालतात त्यामुळे बायकानी त्यांना बघू नये अर्स त्यांना वाटतं. पण जर स्त्रियाना वाटले की, ते फक्त मूल आहेत तर तेय ते आहेत. ही कल्पना लोकांकडे नाही की, ते फक्त मूल आवडतं, तुशोभितता आवडते आणि लोकाना ते सर्वसंगपरित्यागाच्या उलट करतात करणारे खूप लोक म्हणतात. आहेत. मुलाला काय, किती कपड़े घातले तरी ? आणि परत ते फक्त माकड. माकडांनी कपड़े घालायचे ा नसतात. त्याची तुम्ही किती गोड़ आकृती पाहाता, किती अफाट, किती मोठे, मोठी नखं अतलेले पण जैंव्हा माइया पायांवरून हळूवार हात फिरवतात तैंव्हा त्याची नखे मागे सारतातः किती हळूदार असतात आणि सगळं काही किती हळूवारपणे साभाळतात. आता मला वाटत आहे. जर्मन लोक गोष्टी आणि लोक फार हळूवारपणे . है परिवर्तन पेत आहे आणि मला वाटतं हा श्री हनुमानांवा आशिर्वाद आहे. हाताढू लागले आहेत. देव तुम्हाला आशिर्वाद देवो,

 .23.. श्री महावीर पूजा (साराश ) बा्सलोना, त्पेन 16 जून ।990 आज पहिल्यांदाच महावीर पूजा केली जात आहे, " ज्यावेळी ब्राम्हण्याने फार नीतीभृष्ट, महावीरीचा सर्व तंग परित्याग फार कडक प्रकारची होता. स्वैर, सर्व भोगीना परवाना देणारं रूप छेतलं होतं त्यावेळी त्पाचा जन्म झाला श्री राम जे मय्ादापुर्षोत्तम होते, त्यांच्या कालानंतर लोक अल्यंत गंभीर फार अंतर्मुख औपयारिक असे झाले. त्यांना त्याचा साक्षात्कार মিळালা नसल्याने अवतरणाला अनुसरताना नेहमी ते टोकाला जात. कं डिानीग्ज दूर करण्यासाठी परी रामांनी परत श्रीकृष्ण म्हणून अवतार चतला त्पांच्या उदाहरणाने जीवन है फक्त एक नाटक आहे; लीला आहे, हे श्रीकृष्णींनी दाबदिण्याचा प्रयत्न केला. जर व्यक्तिने पवित्र हृदपाने हा खैळ खैठाला तर काटीडी दुकत नाटी. या फ्री कृष्णानंतर लोक खूप व्यामिचारी आणि स्वैर झाले. प्रकारच्या तीमेलगतच्या कडक वागणूकीमधून, कंडीशानिंग्ज मधूत लोकानी मुक्तता करण्याताठी शुध्ददेव आणि अनितीमध्ये डुडून गेले. त्या वैळी या महावीर पावा जन्म झाला. श्री महावीर है राजा होते ज्यांनी पूर्ण संन्यात घेतला. स्वत:चे कुटुंब, राजसिंडासन, मालमत्ता तारं काही सोडले. त्यांच्या विष्याना तसंच करण्यासाठी तीगितलं गेलं. चालणं, त्याना वपन,अनवाणी बदलण्यासाठी फक्त तीन कपडे, सु्यास्ताभधी जैक्ण फक्त पाच तासाची इोप, आणि उन्नतीसाठी पूणवेळ Eयान करत बता लागे. त्यीना पश मारणे व खाणे या गोष्टींना मनाई होती काण त्या कालीत लोक त्यातच गुंतून बूप आकृमक इाले होते. श्री महावीर है, इडा नाडीवर जै असतात, आणि मूलाधार ते सहास्त्रारपर्यंत तीवा संभाळ करतात त्या मैंट मायकेलचं अवतरण होतं. ते डाव्या बाजूकडील असल्यामुळे लोकानी चुकीच्या गोष्टी करू नयेत म्हणून खूप त्पष्टपणे त्यानी नरकार्च वर्णन केलं. स्वरूपावद्दल ते खूप बोलले. इतक्या कड़क नियमामुळे एका उमेदवारालाहध्दा आत्मताक्षा त्कार मिळण कठीण त्यांनी धार्मिकविधी करू नयेत म्हणून देवाच्या निराकर होतं. प्री महावीरांच्या अनुयायानी जैनीझम सुरू केला. जैन हा स्हणजे माहित असणे- "ज्ञ" मधूत पैतो. त्याचे नियम मोडोत इतकेच कड़क होते. नंतर नेहमीप्रमाणे त्याची पध्दत एका टोकाला नेण्यात आली. हल्ली भारतात अता रिवाज आहे की, ब्ाम्हणाला एका झोपडीत ठैवापचं. झोपडीत देकूण ठेवापवे आणि पोट फुटे पर्यंत त्यांना त्या माणता ला खाऊ पायचं. मग त्या ब्ाम्हणाला जैन बरैचते पैसे देतात. ते शाकाहार आणि दारूपासून अनिप्तता याबद्दल अतिरेकी असतात. नाहीत पण थोडया रूपयांकरीता माणसाला मरेपर्यंत एळतील. दरवेळी लोकाना एक टोकाकडून मध्याकडे आपाण्यासाठी अवतरण आलं की, लोक द्वस-या टोकाला जातात. सर्व घर्म किती विचित्र दिततात, कारण लोक पण फार पजशाकडे ओदलेले असतात. डासीला मारणार प

 24- मध्यभागी राहू शकत नाहीत. महावीरीच्या संन्यास्यातारखा सहजयोग चालू झाला असता तर किती जणानी तो घेतला असता ? सन्यात्याला त्याची बायको, मुले मालमत्ता यांच्याशी काही कर्तव्य नने अनुसरण्याताठी कडक नियम दिले जात. . त्याला थोई अन्न आणि त्याची कुंडलिनी चदविली जाते. आधीच्या सहजयोग्याला पृथम आत्मताक्षात्तकार दिला जातो. মप्दीकरणाशिवाय, किंदा र्ीडाशिवाय (जसा आहे तसा) त्याचें त्वागत केलं जाते. त्याला नरकाविधायी काही पण अजूनही सडजयोगीयामध्ये ते एकमैकाना विकटून बसतात सागितलं नसतं . फक्त आत्मसाक्षात्काराने ते अलिप्त आणि सुज्ञ बनू शकतो. सहजयोगीत लग्न केल्याने लोक हरवून जातात जात्त अलिप्तता नाही. किंवा पाश्चात्य देशालील साध्या लग्नाप्रमाणे तै भाडत किंवा घटल्फोटाच्या गोष्टी बोलत बसतात सहजयोग्याना है कळत नाही की त्यानी सहजयोगासाठी लग्न केलं आहे. ज्या तमुद्रामधून ते बोटीतून आले त्या समुद्रातव ते परत पड़त आहेत. उदाः आत्मताक्षात्काराजधी एकापाला सिनैमा बघण्याची, फुटबॉलची, सहलीची आवड असल. साक्षात्कारानंतर ते त्या गोष्टीने वेडे होतात. जर कोणी त्या गोष्टींना अजून विकटून असेल तर त्याला अजून त्याच्या आनंदाच्या गहनतैचा स्पर्श झालेला नाही " एकदा तुम्ही त्याला त्पर्श केला की खरोखर तुम्हाला कशाबद्दनही काही दाटत नाही. कोणत्याही गोष्टीच्या भानगडीत तुम्ही पडत नाही, तुम्ही इतके आत्मकैद्रित सता तुम्ही स्वतः चाच आनंद अनुभवता". पण मी तुच्याशी नरकाबद्दल बोलावं का मला कळत नाटी. मी तुम्हांला घावरवेन पण ही एक महावीर पूजा मी इतके दिवस टाळत होते" त्याच्या अनुयायाना मुध्दा फक्त रक पादरी साडी नैसून, अनवाणी चालत जावं लागतं आणि चार वाजती उठावं लागतं. " आता सहजयौगामध्ये या उलट आहे. तुम्ही एकमैकांचा सहवास उपभोगता, संगीताची मौज लुटता. तुम्हाला सर्व आनंदव आहे. पण तुमच्या अंतयामीच्या आनंदालা त्पर्श केल्याशिवाय तुमवी उन्नती होणार नाही. तुमच्या अंत्यामीच्या आनंदाला तुम्ही स्प्श केला पाहिजे आणि मग बाकी संगळ्याची मजा लुटली पाहिजे " महावीराबाबत एक गोष्ट आहे. एकदा तो धयान करीत होता आणि नैसलेलं धोतर झडूपांमध्ये अडकल्ं. त्यामुळे त्याला ते जर्घ काढून टाकावं लागलं. भिका-याचा वैषा घेऊन श्रीकृष्ण ल्याला विडविण्यासाठी तिथे आले महावीराला त्या भिका-याची दया आली. त्याला त्याने धोतर दिले आणि घोडया पानानी अनुयायी आचादून बदलण्यासाठी घरी परत गैला, काही अ चालण्यासाठी वापरतात. तुम्ही अशा टोकापर्यंत जाणार नाही अी माइी खात्री आहे. हो प्रतंग भारताच्या खेडयामध्ये आता नागवे पण तुम्ही स्वत:ची

 25.. शिस्त राखायला शिकले माहिजे. त्पाशिवाय तुम्ही त्या गहनतेमध्ये उड़ी घेऊ शत नाही जियो पुर्ण ज्ञान, पूर्ण प्रेम आणि पूर्ण आनंद आहे ," "अधात तुम्हाला महावीराच्या सीमेपर्यंत जायला नको कारण नकशिबाने मी तुम्हाला साक्षात्कार दिला पण तरीही तुम्ही ज्या गोष्टी सोडल्या त्याकडे परत वढे नका आहे. माझया प्रयोगाबद्दल माझी आत्री होती की सोकांता आत्मसाक्षात्तार मिळाल्यावर इळूटळू ते अलिप्त होतील ". सर्वानी ती मिळवण्यास सहकार्य दिलं पाहिे. या मायेच्या सागराबाहेर जाण्याची आवश्यकता नाही. महणजे सहजयोग इतर पमसारखा होणार नाही. कोणालाही काय करायचे तै सागण्याची आवश्यकता नाही पण त्पा गहनतेला त्पश करा ज्या योगे व्यक्ति अंतयामी सर्वसंगपरित्पाजय बनैल सहजयोग म्णजे या सर्व महान संत आणि अचतरणे यांचे एकत्रिािकरण करून पूर्णाता देणारे अर्खंडत्व जगाला परिणाम दाखविण्यांसाठी सहजयोगींनी खरेखुरे लोक बनले पाहिजे आणि स्वत:चं काय करायें ते समजून घोतलं पाहिजे. सर्व योगीनी ही टेप रेकली पाहिजे मग इतकी वर्ष महावीर पुजा का झाली नाही है आहे ॥ त्यांना कळेत ", ईश्वर हुम्हाला आधिवद देवो " श्री आदिकुंडालिनी पूजा (सारंश) ऑत्ट्रीया आदिकुंडालिनी स्टणजे पाचीन काळापासून अस्तित्वात अस्तित्वात असलेल्या आईची एक शक्ति आहे. आणि मानवामध्ये कुंडालिनी म्हणून परतिबिंबित झाली आहे. हा असलेली कुंडालिनी. ती] प्राचीन कालापातून अवतार होण्यासाठी अतिशय कार्य झालं. मुख्य काम करावं लागतं ते मौठा शक्तिशाली पाठीच्या मणक्याचा खाद तयार करायला, ज्यामुळे तो अदिकंडालिनीला आधार देऊ शकैल. है सर्व परिवर्तन घडवून आणणं ही तिथी जबाबदारी आहे. आदी कुंडालिनीकडे उप्दाराच्या सर्व शक्त्या होल्या. पण तिला है तध्दी समजायला हवं होतं की, मानवाला कशी मदत करायची त्पाचे प्रश्न कारय आहेत. त्यांना सहजपोगाची जाण कशी करून पापची. तसंच त्याच्या उन्नतीवी गरज कशी समजावून पायची. श्ावत्तीची अनेक सताते ततंच ज्ञान वापरावं লागलं, कारण ज्या जगामध्ये आदिकुण्डालिनीला काम करावें लागते ते फार गुतागुंतीचे आहे. आपल्यामध्ये सर्व प्रकारच्या कंडीशनीग्ज रितीभाती, रदी वगैरे आहेत, जे लोक बुप शरणागतझाले आहेत त्या हिमालयाकडे

 26.. येणा- पा लोकाडून खूपच वेगळ्या! आदिकुंडालिनीशी संपर्क साधाता येइल. तसैच तिला महामाया म्हणून यैण्याचीटी गरज होती, म्ह तिची भिती वाटली नतती किंवा तिच्यापासून दूर वाटलं नसतं. तिला मानवाला सर्व अंगानी जाणून घ्यायचं होते. ज्यायोगै णाणे आ पल्याला ती दोन भागीमध्ये विभाजित केली गैली आहे. एक म्टणजे कुंडालिनी, दुसरा म्हणजे सहस्त्रार. तहस्ाराला तर्व तामान, सर्व माहटिती, कुंडालिनीला पोहोचवण्याचे काम करावे लागते आणि कुंडालिनीला ते कार्यान्वित करावं लागतं. देवता, ज्या सहस्त्रारामध्ये ततैच सर्व शरीरामध्ये त्थित आहेत, त्या गरज असेल ते, त्यावेळी संपर्क साधून कळवितात. आदिकुंडालिनी एकाच वैळी तामुहिकतेमध्ये ततच व्यक्तिगत सुध्दा कार्य करते. वित्त, जी मैंदूची शक्ति आहे. तमेच तहस्त्राराची शक्ति आहे. त्याला देखील खूप गहनतैत आणि दक्ष रहावं लागतं. हा आदिकुंडानिनीचा अवतार आणि सहस्त्रार तयार करण्यासाठी है सर्व कार्य करावे लागलं. प्रत्येक देशाची प्रत्येक व्यक्तिची कंडीशनिंग्ज वैगवैगळी होती. अक्षय सागराची तिला गरज होती. सहजयोगासाठी व्यासपिठ तयार करण फार मुंतागुंतीचं होतं कारण है कार्य हे फार कठीण काम आहे. त्यासाठी सहनशक्तिच्या किती प्रभावी, किती सुक्ष्मतर आणि त्याच वेळी इतकं परेमळ आणि मायाळू आहे. है अवतरण तयार करण्यासाठी सर्व दैवी बुध्दीमत्ता वापरली गैली. मानवी शरीरामध्ये येणं आणि तामुहिक आत्मताक्षात्कार कसा यायघा है शिकणं फार कठीण होते. सहस्त्राराच्या योगे ते करायवं होतं. ते साध्य झालं आहे. सर्व दैवी महान योजना खरोखर लोकविलक्षण आहेत. श्री माताज्जीना स्वतःलाच आशचर्य वाटतं की इतके लोक सहजयोगामध्ये आले. आपल्यामध्ये परतिबिंबित झालेल्या कुंडालिनीला खरोखर जाणून घोण्यासाठी आदिकुंडालिनी कशी वागते आणि कशी कार्यान्वित होते है आपण पाहिले पाहिजे . माताजींच्या कुंडालिनीचा विचार कैला तर ताबडतोब आपण शात आपण जर श्री होतो. आपण जर श्री माताजींच्या कोणत्याही रका चकाचा विचार केला तर आपली वक़े बरोबर होतात. पण आपल्यामध्ये ती गहनता आली माहिजे, आपल्यामध्ये ते वागणूकीचे नियम अलले पाहिजेत आपल्यामध्ये ते हक्क असले पाहिजेत. अजून काही सहजयोग्यामध्ये त्याना स्वत:ला बदलण्याचं ते धैर्य नाही. आणि ते अनेक गोष्टींना विकटून बसतात. जोपर्यंत आपल्यामध्ये पुर्ण पैर्य येणार नाही. तोपर्यंत सहजयोग लवकर पत्थापित करणं आपल्याकडून होणार नाही. आपली स्वत: ची कुंडालिनी अनेक प्रसंगातून गेली आहे. ती जखमी झाली आहे. नाजूक झाली आहे, ल्यामुळे आपण आदिकुंडालिनीला शरण गेल पाहिजे. पहिली इच्छा अत्ी पाहिजे की आपण सत्यामध्ये विरघळून जावं. मग आपली कुंडालिनी ताबडतोब शक्तिमान होइल. आपली जै्हा आपण सत्यामध्ये विरघळून जातो ल्यावेळी साक्षीभाव अधवा आपल्यपा कौणत्याही सदगुणांबात आपण विंता करता नये. ते आपोआप येतात कारण आपण दैवी बनतो. एकदी आपण दैवी बनलो की आपली कुंडालिनी पूर्णपणे, सुरेख रित्या अमर्यादतेत आदिकुंडालिनीला प्रतिबिंबित करते.

 27.. आपल्या पैकी कोणीही कार्डी तप केली नाहीत. तरी सुध्दा पटिल्या दिवसापातून आपण आशिर्वादीत आहोत. आपण आठवण ठेवली पाहिजे की द्वा मोह आहे. आधिवदित हरबून जाऊ नका अমी तीने ला कोही न संगता आपल्याला सूचना दिली आहे. पल्याला पुढे पुदे जायचं आहे. आपल्य , काही न स्वच्छ न करता साक्षात्कार दिला गैलা आहे. आता साक्षात्कारानंतर आपण कुंडालिनीने बीधले गैलो मागाता, आहोत. तिवा कसा वापर करायचा, आपल्या प्रश्नाना कर्त ताड यायचं है आपल्याला तमजलं पाहिजे. आपल्याला है तंत्र पूर्णापणे अवगत असलं पाहिजे. जर आपल्याला जगाचे परिवर्तन करायचे असेल तर आपण जादशश लोक झालें पाहिजे. आपण ज्या लोकविलक्षण कार्यामध्ये मगन आहोत त्यावी आपल्याला पूर्ण समजणूक पाडिजे आणि आपला पूर्ण निश्चय पाहिजे. जर आपण स्वतःःची तिध्द केली, पूर्ण तयारीत असलो, पूर्ण प्रामाणिकपश इच्छा कैली तर रके दिवशी आपण महायोगी बने. | B. १0 पुणे. सर सी. पी. श्रीवात्तव हरयाच्या गौरवलमारंभाच्या प्रतंगी, प्री माताजींनी केलेले भाমण. कोणी की अतेना कार्याला वाढून घेतलेला मनुष्य रवदा मौठा महान आहे, त्पाची त्पाना एवदी औळख आहे ती आपल्यामध्ये यायला पाहिजे आणि तो मवदाता विमुकला देश, पण ल्पाने स्वट कार्य केलेलं ईग्लंडला कांटी झालं की आहे. ते जगात पसरतं. मी विचार करत असते की या इंगल্लड देशाति, इतका विमुकाला देश, कार्याला वाहून घेतो आणि जो कार्यनिष्ठ असतो आणि इनामदारपणे, इतके करमी लौक आणि याचं काय महात्व आहे ? वाटतं की जो मनुष्य एकच महत्व मला मेहनतीने काम करतो त्पाचें ते इतके माठिपणा करतात. मग लो कौणताही अलेना का, कोणत्याही देशाचा कोणत्याही कुळावा तर ल्यानी जी स्तुति सुरू केली तर मला समजैना काय बोलताटेत. आणि ते तेकेटरी औफ स्टेट. ते कोणाची काय, राणीची सुध्दा थाट्टा उडवायला सोडत नाहीत. ते साहेबाविष्ायी एवढपा आदराने बोलत होते. त्यानी सागितलं साहेबीना, पार्च तगळे त्यानी पाठ केलं होतं. मलामुध्दा माहित नाहीत एवदया गोष्टी जैवार्डड् दिने कैली, त्यात खोरट काही नाहीं. त्यानी सागितलं एकतीस देशांनी साहेबाना म्हणजे मैजर . है मला माहित होते. जगात आतापर्यंत कोणाला मिळाले नाहीत अजून . . इतकी स्तृति साहेबाची पण माइया आतापर्यंत लक्षात आलं नाही की, ही गोष्ट एवटी मोठी आहे, आणि हयाच्यात काहीतरी अर्स विलक्षण आहे है माइयासुध्दा लक्षात नाही आलं, आणि ते मग या लोकानी मानून घ्यायचं, मी सुष्दा गेले होते इतर देशांच्या अंवा्डव्ला, त्यांनी फार मान केला . सगळयांनी मान्य केला. आता आपल्याला माहित आहे. घुनायटेड नेशन्समध्ये व-पाच रजन्सीज आहेत आणि साहेबीचे जेव्हा इलेक्शन झालं तेंच्हा कमी देश होते. पण आता एकशे चौतीत देश आहेत. अआणि प्रत्येक वेळा इलेक्शनच्या वेळेला म्हणायवं नाही, उभं राहिलंच पाहिजे" शोवटी गेल्या देळेला मी म्हटलं, बन झाल, फार झालं जाता. जाऊ या." तर माइयावर प्रशर आणलं त्यानी. म्हटलं मी काय म्हणते का, म्हणजे इथे रशिया आणि अमेरिका एका शब्दाने म्हणाले, डिंदुस्धान आणि पाकिस्तान सगळयानी, पाकिस्तानने एवदया आगृहाने विनंती केली की, कसंही करून तुम्ही रहा. म्हणून. माझपावरती आणि प्रेशर कारण त्याना वाटलं की मी म्टणतेय, हुम्ही हिंदुस्थानात चला

 -28. . तंलडि बुरूवातीला जैव्हा सीगत होते. आप ए. एस. तैव्हा सुरूवातीलाच माइया रक्तातब जरा देशभक्ति असल्याने मी त्यांना म्हटलं तै मला काही इंडियानी फॉरिनर्च जमायचं नाही. मी दारू पीत नाही, तुम्ही दवारू पीत नाही. तिथाल वातावरण आपल्याला जमायचं नाही मला क्लबला जाता येत नाही, तुम्हाला जाता पैत नाही. आम्ही आपले जुनाट पध्दतीये लोक, बाळबोध घराण्यातले । तर ते आपल्याला जमायचं नाही. आणि दुतर अ्त की आपला देश सवद्ा त्वर्ंत्र झाला, केवद्या मेहनतीने, तर त्याला बनवायचं सोडून वाशाला फॉरीनला जायवं. पगारही कमी झालं सर्व झालं पण मान्य कैली. मी त्याना म्हटरलं ली सर्व गोष्ट मान्य कैली. "नाहीतरी तुला तर कोही नकोच अलत, आणि अधा पगार झाला तरी हरकाल नाही." त्याच्यानंतर मी दोनय गौष्टी त्पाना लर्ताच्या आधी सांगिल्या होत्या फक्त दोनच गोष्टी. म्टटरलं मग मला काीटी नको . फक्त एक, तुम्टी दारू प्यायची नाही. मला जमायचं नाही ते. आणि दुसरी गोष्ट, असातमा पैसा घरी आणू नका. मला जमणारच नाही ते. त्या देशामध्ये एवदा पानी मान कमावला रशियामध्ये, चायनामध्ये सगळीकडेच पण ब्रिटीश लोकाचे पाहन मला फार जाश्य वाटले त्याची जी गुणगाकता आहे. ती गुणग्राहकता आपल्या देशात आली तर तोनं होइल. त्याचे पण गुणगाहकता आपल्या देशात, आली तर सौन होइल त्याचे. पण नातलग द, मग हैं ब, मग ते बूं, त्त काही नाही त्याचं. मुज्य काम आहे की, कोण मनुष्य कार्य करतो. त्स आता मी एक घरगुती बाई आहे, त्यात्ं एक सागते की समजा, मला आता घरात मनुष्य पाठिजे कामाला, तर मी काय नातंगौतं बघत बसणार की ? समजा, ड्रायव्हर पाहिजे तर निष्णात पाहिजे ना ? त्या निष्णातपणाला इतकी त्यच्याकडे चालना आहे. आता साहेबाचे फोटो काय काढले, ते फोटो काय टीगतील. काय करतील, आणि है संगळ बधून मला असं वाटल, आपल्याकडे जर हा गुण आला तर फार होऊ शकतं आणि है झालं पाहिजे. स त्स मी म्हणणार नाही कारण इधल्या गव्हमंटने सुध्दा साहेबीना पदवी वगैरे दिली आहे. पण गुणग्राहकता आपल्या आतून आली पाहिजे, की बघा कार्य कर्स होतं कुठल्याही माणताने कुठल्पाटी पोझिशनच्या माणसाने कुठेही असलं तरी. त्सच आमच्या सहजयोगाततुध्दा, तो माझा नातलग, लो माझा बाप, तो माझा भाऊ है तोडून गुणग्राडता पाहिजे की चैतन्य कोणामध्ये जास्त आहे, रशियाचं उदाहरण जाहे. रशियामध्ये, मला आवचर्य वाटलं दोनशे सायन्टिस्ट आले. दोनशे त्यांच्याशी मी तैव्हा ते कार्य होइल. पण या बावतीत बोलले त्याच्या सायन्सच्या भाषैमध्ये तर ते म्हणाले, माताजी सायन्स आम्हाला माहित आहे. तुम्ही रिपलायझेशन या. आती आम्हाला तुम्ही आत्मसाक्षात्कार आम्हाला या. म्हटलं बसा. देते साक्षात्कार. सगळयाना साक्षात्कार आला आणि इतके खुध झाले. त्याचें कारण मला दाटत की, त्यांच्या दैशात एक द्ुसरी गोष्ट जाहे. विशेध गोष्ट आहे, जी आपल्या देशात नाही. तरी आपल्या देशात इतके साधूसंत इतके मोठाले लोक झाले, इतंक इाले "सोल सिकींग" म्हणतात, ते नाही. काम करून गेले. पणा ज्याला त्याची पुस्तकं वाचा, कोणाचंटी आजय मी एका दुस-पा रशियन ऑधारचं वाचते आहे. प्रत्येकाचे लक्षा कुठे आहे की माझ "सोल" कुठे आहे ? नी मी करतो आहे काय ? इंद्रोत्पैक्शान ज्याला म्हणतात. की तै स्वतः -चं निरीक्षण करतात, तै त्याच्या लिटरेचरमध्पे संबंधा त्याच्यात दितत यायचं आणि माइया इंटर व्हयूला जैव्हा बेग्त" आदोत स्पिरीच्युंलिटीमध्ये, अरे म्हटलं, अर्स कर्म म्हणता. नाही खरं आहे, तुमच्या मानाने आम्हाला काय ज्ञान आहे ? म्हटलं, आम्हाला पुस्तकी झञान आहे. पुस्तकें ा यापचें त्यावेळी म्हणायचे आस्टी " तर

 ..29.. वाचायची, पुस्तकें विकायवी . पुत्तकावरनं समजायचं आस्टी मोठे विद्वान झालो, पण जे गम्य आहे ते तेव्हांच पैइल जेव्हा मनुष्य असं तमजेल की माह्या आम्पाचा मी ठाव घेतला की नाही आणि ते आपल्या महाराष्ट्रात असलंच पाहिजे. आणि महादाध्ट्र म्हणजे जर्स नावं आहे, ततेच कार मोठे राष्ट्र ही योगभूमी आहे. आणि मराठी भाषेबददन मी साहेबाना सीगितले की तम्ही किती चूक बोलला तरी बोलत जा. कारण मराठी भाषा फक्त महाराष्ट्रीपनव ती बोलू शकतात. कारण इतक प्रितीजन आहे या भाषेला, इतक की तै तुम्हाला जमायचंच नाही तर तुम्ही बोलत जा. वुक बॉलले तरी हरकत नाही. सगळयानी असा विचार करायचा की जर कोणी मराठी बोललं तर त्यात फार आनंद मानला पाहिजे. कारण ही फारच कठीण भाषा आहे. आणि आता साहेबानी तांगितले आहे की मी इथे आता मराठी भाधा शिकणार आहे आणि मुलीपण মिकणार आहेत तरी ही अशी जाता सर्वानी गिकली पाहिजे. आपल्याला आश्यर्ष वाटेल चाळीत देशातनं आता लोक मराठीत गाणी स्टणत आहे शिकत आहेत बोलत आहेत. शिवाजी महाराजीचे पुरतळेपण घेऊन गेलेत सगळेजण. पण तरी सुध्दा तवानी राष्ट्रभाधा ही राष्ट्रभाषा ही शिकली पाहिजे. राष्ट्रभाष्षा ही आपल्या राध्ट्राची भाषा आहे जो पर्यंत आपण सष्ट्रभाषा शिकणार नाही, मराठी कोणाला समजणार नाही. परवाच मी रक द्वान्तलेशन झालेल पुस्तक वायाले होतं. मराठीतलं. आणि महाठी पुस्तकाचं कुठे द्वान्तेशन दितत नाही तै, कुखुमागृजीच्या कविता वगैरे कुठुमागृजाचे माहित नाही, कारण हिंदीम्ये सध्दा त्याचं द्रान्तलेशान नाही. एवदे मोठे कवी जाहेत आपले, पण त्यावे नांवुष्दा लोकाना माहित नाही. नांवपण कोणाला आता मला व्यासंगाची सवय असल्यामुळे मी बघत असते की लोकानी जर कर्सतरी करून कुठैतरी, टिंदी भाषेचं ज्ञान घेतलं तर फार चागले. वाचार्व, दोनचार ओळी. जैवायला नसर्ल तरी चालेल, कोणी भेटायला आलें नाही तरी चालेल, अगदी फार सुंदार आहे, पण द्वस-याना तागेन कोणाला म्हटलं तर शाक्यच नाही काही कोणत्याच भाषत त्याचं ट्रान्सलेशन नाही. अगदी हिंदीतसुध्दा त्याचं ट्रान्सलेशन नाही. तैव्हा राष्ट्रभाधा ही फार जलूरी आहे. साहेबाची भाषा ही पैते वीगली. आता "अमृतानुभव" सारखं पुस्तक रोज मला ती राष्ट्रभाषाच आहे. तैं्हा आम्डाला कधीच तसा प्रश्न नाही पडला. हपाच्या स्वभावाबद्दल तीगायवं साहेबांच्या म्हणजे अर्तं की कर्तव्यनिष्ठता फार जात्त आणि शिस्तबध्द. अत्यंत शिस्तवध्द. स्वत:बददल इतकी शि्त. त्याला कसलीही कस लागली तरी शिल्त ही पहिली पण डोग्रेमना यायचें तर यायचं वैळेवर. स्वत:ला शिक्त लावून घ्यायची. द्वस-याला अतो वा नसो आणि तिसरं म्हणजे नमृपणा नमपणाने त्यानी इतक्या देशांना जिंकून घेतलं पुष्कळ लोक म्हणतील मुत्तसद्दी आहेत ते, पण मुत्सददीपणामध्ये त्याचा जो नमपणा आहे, ज्याला आ्टिक्युलेशन म्हणतात. ते याना बरोबर जमतें मला पण सवर्द्ध कधी कधी जमणार नाही. पण अगदी इतक सहन करतात, चुप राहून, टाइसशीर पोचायचं कोणाकडे जायचे असलर्ल तर, आज त्यांना एकोचारपर्यंत ताप हटोता अत्यंत नम आहेत ते. एवदं सगळ अतून सगळे व्यवस्थित करून, त्या लोकाना, रिटायर वहायचा प्रधान केला, तै्हा ते सगळेच बिधाडले. तम्ही जायचं नाडी आणि माइ्यावर आणि रोख की, . त्याचे उदाहरण हैव की, जैंव्हा समळयांना इतकं मिळवून घेतलेलं आहे

 30.. त्रम्ही म्हणता म्हणून ते जातात. आता मी काय म्हणतेय । म्हणजे आतापर्यत असं कुठे झा्ल नाही. प्रल्येक देशातनं जे जे लोक आले ्याना रिटायर व्हावं लागलं. साहेबानी त्वत:इून रिटायरमट गेतली. अर्स म्हणजे एक लोकप्रियता, लोकीच्याबद्दल सहिष्णुता ही गोध्ट आहे, ज्याला आम्ही कलैक्टीष्ह आमच्या तहजयोगात. कलैक्टीव्ह बीईंग, सामुहिकता मनुष्याला असली पाहिजे. आता याच्यामध्ये इतके गुण आहेत ते बघून, जाता अथातच इतक्या वधति आम्टी दोघं मिळून बीईंग्, सामुहिकतेचे रक उदाहरण म्टणते. फिरायला गैलो नाही, की तिनैमाला गेलो नाही. कुठैच नाही. कधी मी याना एक साडीतुष्दा मागितली नाही. त्पाला कारण अर्स, यीच्या कार्याचिच मेला इतर्क समाधान होत. याच्या कार्याचच समाधान आणि एवदा गर्व वाटायवा, की किती काम करतात, किती मेहनतीने, किती कळकळीने. केली. त्यानंतर सा-या विश्वाताठी, वित्रवसुष्दा आपलं सक घरच आहे. कीही त्पाबद्दल, कधीडी तुम्ही देशासताठी किती कळकळ कैली. मेहनत रागवलं नाही. विचारलं नाही, उशीर की झाला विचारून बघा. ? कारण कार्याला मनुष्य लागलेला आहे तो फार मोठा ! असे सगळयानी कार्यरत जतावं ही एक दुतरी गोष्ट लक्षात जैतलं पाहिजे की मजुष्याने कार्थरत असल पाहिजे आणि घरातल्यानी, फॅमिलनस्दा त्याला सपोर्ट केल पाहिजे तेव्हाच मनुष्य वर उठतो, पण एक मनुष्य उठून होत नाही, ल्याच्याबरोबर स्बध देशच्या देश उठातो. त्याच्याबरोबर सबंध देशां भले होऊ शकतं इतकंच नाही तर स्ंध जगाचं भलं करतो तर आता किती बोलावं ते करमीव आहे ताहेबाच्याबद्दल आणखी सांगावं तेवदं धोडवं आहे. तसे पाहिलं तर माइया का्याला साहैबानी इतका हातभार लावला, सुरूवातीपासून पैशाने सुध्दा. त्यानंतर आतातुष्दा सारखी] मी भटकत असते. पण कधी म्हटलं नाही, करू नकौस . त्याबद्दल सर्वसहजयोग्यानी आभारी असलं पांहिजे. तरी जैवल्यामिवाय जाऊ शकत नाही. किती ठिकाणी पैशाची मदत लागली आम्ही दिली, कारण आम्डी काय तू जाऊ नकोस. है करू नकौस. ते कारण किती सहजयोगी आमच्या घरी आले पैस घोत नाही. प्रवासाचे पैते, याचे पैसे, ल्याचे पैसे मागितले.त्यानी वदिले कारण सहजयोग हा इतका मोठी आहे ते, ते जाणतात आणि त्याच्यात राहायला पाहिजे सगळ्यीना सागतात. पण ते असं आहे कीं जोपर्यत रशियासारखी जागुती होणार नाही तोपर्यंत कोणालाही इच्छा व्हावी. ततं त्यानी कार्यरत कहावं, म्हणजे आपल्या इथे सहजयोग बसला जाईल आणि सर्व विश्वावें सहजयोगाचा लाभ होणार नाही, तैंवहा तशी त्यांना भले होणार आहे. आहेस अचलिया . तुला काय अवलिया आहेत म्हणजे अवशूत मला नैहमी म्हणायचै तु , तू । पण तू इतरांना तुइपासारखं कर माकतेस है मला कधी पटत नाही. आता तर्स म्हणत नाहीत, आता म्हणतात

 .31.. म्हणजे सिध्द झालें आता । एवटी सिंप्दता होऊन सुध्दा महाराष्द्रात काही काही टूम लोक काढतात . कोटी प्रकार आहेत. खर म्हणजे अर्त आहे की याची प्रचिती ध्यावी आणि है कार्य करावें. तर आता म्हणत जहेतमी आता तहजपोगाचें कार्य करीन, तैँव्हा एका अर्थानि रीटायरमॅंट म्हणजे यावं कर्त होणार काही आहे, ते काय रिटायर होऊ शकत नाहीत असें दिसतंय ! तुम्ही तवांनी याना बोलावलं, इधे है केलं, खरोबर मला डोळयांतून पाणी आलं. खरोखर यांचा गौरव करावा तितका थोड़ा आहे. आणी तिथे सुध्दा पार्किन्सन साहेब जैंव्हा बोलत होते तैवा नुतती माइया डोळाना धार लागली होती. तो सुध्दा इतक्या प्रेमाने , इतक्या आदराने बोलत होता, आश्वर्य वाटलं मला आपण सुध्दा लोकानी इतके बोलावलें, इतका मान केला. बौलावतो, इतका मान करतो. त् थोड़तं होण्याचा आपण पूरथल्न केला पाहिजे. तैंव्हा जतकंच समजापचं ज्या मा गताला आमण इतर्क अशा प्रकारच्या माणताची आज आपल्या देशाला फार गरज आहे. इतकंच नाही की इनामदारी आहे. इतकंच नाही. कर्तव्याची फार जाणीव आहे. इत्कच न्हे पण जते शिवाजी महाराज आहेत कारय जर कार्य धेतलं तर मागे हृटत नाही. ते स कसंही करून नैटाने पुरें करून घेणार ते दमल्यातारखे वाटतात पण दमतच नाहीत त्याना जे बरोबर वाटतं ते बरोबर पुरं करून सोडणार. अशा यीच्या जीवनावा जर कोणी कित्ता गिरविला तर ! तसंच आपल्याइये पुण्याला फार मोठे मोठे लोक झालेले आहेत. आमचे वडिलही फार मोठे होते अणि आम्हीआमच्या आयुष्यात फार मोठमोठे लोह पाहिले आहेत. लालबहादूर शास्त्री पाठिते जाहेत जवळून. महात्मा गाधींच्या आम्ही जवळ होतो आणि फार मोठी मोठी माणर्त पाहिली आहेत. नशीव आमचं चीगलं आहे आणि आता आपल्यात अशी माणसं यावी. मोठी मोठी माणतं व्हावी, अशीटी] बेळ आता आलेली आहे. आणि त्याची आता परतिक्षा आहे. तगळयांना माझा अनंत प्रेमाचा आशि्वाद्र.



----------------------

1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-0.txt 
 चैतन्य लहरी
1990
खंड 2 ,
अंक ।। व ।2.
मराठी आवृत्ति
৫
१
प
"हृष्षारी हा तुमवा बौध्दिक दृष्टीकोन आहे आ अबोधिता ही तुमवी अंतर्गत गुणवत्ता
आहे जी य सर्व सुष्टी व्यापी चैतन्याशी निगडीत आहे. "
श्री. माताजी निर्मलादेवी.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-1.txt 
 1..
श्री गणेश पुजा
ऑस्ट्रीया
दि 26 ऑगट ।990
जर्स ब्रीगणेशाच्या आहे. त्याप्रमाणेच तुमच्या वेह-पावर एक सुरेख तेज आहे. तुम्ही लहान, मोठे
असा, वरयोवृष्ध असा, कांडी फ़रक पडत नाही. श्री गणेशाच्या औधामधून सर्व साँदर्य आपल्याकडे पैतं. जर
ते समाधानांत असतील, तर दुस-या इतर देवताबाबत काळजी करण्याचं कारण नाही, कारण सर्व देवताची
शक्ति श्री गणेश हैव आहेत. उपकुलगुरूप्रमाणे ते प्रत्येक चक्ावर वसने आहेत. त्याच्या सहीप्रिवाय कुंडालिनी
पलिकडे जाऊ शकत नाही कारण कुंडालिनी गौरी आहे. अरी गणेशावी कुमारी माता.
पाश्चात्य समाजामध्ये
এ-याचा चका झाल्या आहेत कारण श्री गणेशांकडे लक्षा देण्याची आपण काळजी फैतली नाही. खाइस्ट आले
आणि त्याचा संदेश सर्व जगभार पसरला. ते त्या गोष्टींबाबत बौलले ल्या गौष्टी खि्चन लोक आधारणात
मम
जणत नाहीत कारण लोकानी जै काही सुरू केलं ते सत्यावर आधारलेल नाही.
सत्य है आहे की, श्री
गणेशीनी खाइ्ट म्हणून जन्म छौतला. है जर सत्य आहे तर प्री गणोशाच्या प्रकाशांत है खाइस्टवं मान
अवतरण समजावून घेतलं पाहिजे.
म्हणजे संताला" व्याभिचारी डोळे " म्हणजे काय ते ठाऊक नसतं.
कस
त्यानी लोकाना तागितलं, "तुमचे डोळे यमिचारी असती नयेत. " खरं
कारण तो फक्त पहातो.
ज्े
ज्ञानेश्वरीनी अत्यंत सुरेखपणे सागितले आहे की, " निरंजन भाही
" परतिकिया न येता पटाणे, नुसतं पहाणं,
पावित्र्याची ही गुणवत्ता खाइस्टने प्रकाशाति आणली होती. पण त्यापैकी कोणतेी गुण आपण आत्मसात
कैले नाहीत.
समजा, आज तुम्ही श्री गणेशाची पूजा करीत आहीत. तर तुम्ही त्याची पूजा की करीत
आहात ?
तम्ही त्याची भक्ति करती कारण तुमचा गणेश जागृत झाला आहे, अजशतीठी की तुमच्या डोळयामध्ये तुम्हाला
पावित्रपाची जाणीव झाली पाहिजे नाहीतर तुम्ही दाभिक आहत जर तुम्ही इधे बसला आहात, श्री गणेशाची
भक्ति करीत आहात आणि श्री गणेशाप्रमाणे तुमच्या उन्नतीकडे तुमचं लक्ष दैण्याचा तुम्ही पूरयत्न करीत नसाल,
तर ते निरर्धक आहे.
तो शाश्वत बालक आहे.
त्याला कोणत्याही प्रकारच्या रितीभातीरुद्धी
त्याला अहंकार नाही.
आर्दीचे बंधन नाही. आपल्याला आपल्या आईवे शाश्वत बालक व्हायला हवे.
त्या स्थितीला पोहोचण्यांसाठी
तिला स्थित करायची. ८यान करायचे,
आपल्याला जे कैले पाहिजे तै है की आपली कुंडालिनी वर करायची.
आपले चित्त जात्त करून आंत ठेवायचे. आणि परतिक्रिया ठेवायची नाही.
परतिकिरिया नाही, याचा अर्ध नुसते पहाणं.
जैक्हा विवार न करता तुम्ही एखादी गोध्ट पहाता,
त्यावेळी सत्य जे खरं तर काव्य असतं ते बाहेर यैतं. त्यामळेच ताधारण व्यक्तिपेक्षा कवी खूप जास्त बघातो.
अंतर्यामीचं साँदर्य तुमची दृष्टी पार कर्तू लागतं तुम्ही ते बघू लागता. मुलाना तुम्ही बघता, त्याचे भूळ
काहीही असूं दै, कोणताही देश अतू दे, सर्वसाधारणपणे ती बुप सुरैख असतात. एकदा जपानमध्ये मी एका
पवित्र स्थानी गैले होते. तिथे काही पाश्चात्य स्त्रीयाना तिथो जाऊ नका असे मला सागितले, "तिथे भयंकर
आहे, जपानी मुलं तम्हाला चैटकीण म्हणतील ".
जैव्हा मी तिथे गेले तेंवहा ती सगळी तिथो धांवत आली
आणि मला जाऊ देइनात, माइया साडीचे, माझया हातांवे मुके घेत बसली . मला आश्चर्य वाटलं की, कर्स
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-2.txt 
 ..2..
कारय, माइयाशी, माइया मुलींशी, ती इतकी गौड वागत होती आणि त्याना त्यांनी "वैटकीणी" म्हटलं.
त्यांच्या जायांनादेखील आश्चुर्य वाटलं कारण सामान्यतः
सर्व परदेशी स्त्रीयाना ते वेटकीणी आणि पुरुषांना
क
राक्षस म्हणत. नंतर माइया लक्षात आलं की, त्पाच्यामध्ये त्याचा गणेश जागृत झाला .
तुम्ही जैकहा जन्मता
त्यावेळी प्रत्येकाचा गणेश जागृत होतो. सर्व प्राण्यीचा गणेश जशाच तसा असतो.
सैवेरिया ते औस्ट्रेनिया पक्षी उड्ं शकतात. येते. ते] त्याच्यामधील मॅग्नेट
लोडयुंबक आहे. है लोहुंबक जे आपल्यामध्ये असतं, ते निषपाप लौकाना आकर्णित करते आणि लबाड,
भयंकर चैटकीर्णी राक्षास यातार्या लोकोचे अपकर्षण करते. त्याना दूर लोटतं. या लोहचुंबकामध्ये दोन्ही
मुख्यत्वेकरून पक्ष्याचा
ही दिशवी जाणीव श्री गणेशाकडून
यैते .
-
गुणघर्म असतात.
जै बरोबर नततात त्याना ते दुर लोटतं आणि निष्पाप लोकाना आकডিति करते म्हणून
सहजयोगामध्ये आपण बघतो की काही
लोकाना आपण कितीही प्रयत्न केला तरी सहन क शकत नाही.
कारण आहे गणेजा !
पाशवात्य देशांमध्ये प्री गणोशाबाबत विकृतिंबद्दुत पुष्कळ जात्त बोलणं झाली आहे. तै टि. व्ही.वर
बोलतात. इथे, तिथे, प्रत्येक ठिकाणी खूप लहान मुलं श्री गणेशाच्या प्रश्नामुळे आरामत भोगीत असतात, आतमंत
या प्रश्नीनी भरून गैला असल्याने त्याना हा त्रासत भोगावा लागतो. सहजयो्गीत देखील काही लोके अशी आहेत
जी फाजील चिकित्सा करीत असतात, त्यांना गणेशाचे प्रश्न आहेत आणि काही आहेत, जै या लौकाना पाठिंबा
देतात. या प्रकारची तहानुभूती भयावट आहे कारण ती जी व्यक्ति या प्रश्नापनिकडे जाऊ शकत नाही, त्या
व्यक्तिचा नाा करते आणि हृळूहळू तुम्हीसध्दा या त्याच्या बाधा उचलून घेता.
मातेवर बसा दुमचे प्रशन दूर होतील.
गयेशावं ध्यान करा. पुथ्वी
श्री
गणेश अथर्वशी्ष म्हणा.
अशा प्रश्नींबाबत सहानुभूती दाववणे
म्हणजेच निंपरथी. सिम
म्टणजे वादून घेणे पथी स्टणज़े पेथोस
करूणा उत्पन्न करणारी गोष्ट. तम्ही
स्वतः त्याव्यक्तिवे सर्व प्रश्न वाटून घेता.
चुकीच्या गोष्टीला कधीटी पारठिबा देऊ नका. तुम्हीला त्या
यक्तिविषयी बरोखर प्रेम असेल.
त्याची कदर करीत असाल तर त्याची काय चुक आहे है त्याला तुम्ही
तागितले पाहिजे.
। काही झालें
मी पाहिलं, सत्तर वाची लोकें ज्याना लग्न करायचे आहे
शिवाय सहजयोगामध्ये
तरी सहजयोगामध्ये एकाकीपण वाक्य नाही. इतके सहजयोगी तुमच्याकड़े आहेत. मी कधीही एकटी नसते.
तुम्ही माइयाबरोबर नलाल तर माइ कुटुंब माइयाबरीबर असते. खरं तर, मी एकटी असते तेव्हा मी सकटी
कारण अजूनपर्यंत कार्य
नसते .
जैं्हा मी एकती असते त्यावेळी मी त्वतः अत्पत आनंदात रममाण होते.
साध्य केले ते मला बघायला वेळ मिळतो.
है सर्व लोक जे ल्याच्या मूलाधाराच्या बाधा तमजावून सागत आहेत त्यीाना कळले पाहिणे की नरकात
जाण्याताठी अचूक प्रमाणपत्न आहे.
कारण मुलाधारामधूनचे सर्व प्रकारचे रोग उद्भवतात जे डॉक्टरांच्या
मल्टीपल स्कलैरॉसिस पासून स्नायूच्पया अपंगता पर्यंतवै सारे रोग.
म्हणण्याप्रमाणे असाध्य असतात.
कॉन्सरसुध्दी मुलाधाराच्या बाधांपालून सरसे होऊ शकतो.
आहे ? सिथफिनिया डा रोग मुलाधाराच्या बाधांपातून होऊ शकतो.
पाश्चात्य देशात इतर देशांपिक्षा जात्त केन्सर का
एडस् सुध्दा द्वुतरं काहीं नाही पण
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-3.txt 
 -3..
मुलाधाराची बाधा आहे. तरी तुध्दा तुम्हाला जर होतात्म्य दाखवायवं अलैल की आम्ही आमच्या मूल्यूकडे
चालणारे एडसूचे शिपाई आहोत तर अशा मूर्व लोकांचें आपण काय करू शकणार ?
मूर्वपणाहम्यी
मुलाधाराममपूनव पैतो. कारण श्री गणेश हवा सुझतेचा दाता आहे. मिळते ?
गणेशाची जागृती करूनच. लोक अनेक पूकारच्या, विश्वास न बसणा-या মूरपणाच्या गोध्टी करतात.
तुम्हीला सुक्ञता की
फक्त श्री
उदा:
अलिकडेच ारत मयेमी मौठा हात असणा-या बायकीसीठी मौठया बागडपांबाबत विचारणा केली. त्यानी
सागितलं हल्ली तगळया मौठया बीगडया अमेरिकेला जातात.
कारण अमेरिकन पुरूषांनी बीगडया वापरण्यावं
भारतीमध्ये तुम्ही पुरुआाला बीगडया दिल्या तर तो पुरुष नाही, असा अर्ध होता. हा सर्व
मूर्खपणा उद्भवतो कारण त्पाचे मुलाधार व्यवस्थित नाही. उदा: भारतामध्ये आम्ही सगळया ताइया नैसतो.
त्याचें पहिले कारण म्टणजे साडया तपार करण्याच्या गामोयोगाला पारठিथा मिळतो. द्वसरें तर आमची शारीरं
ठरवलं आहे.
जाम्टी अशा प्रकारे झाू शाकतो की उघडी पडत नाहीत. तिसरी गोष्ट म्हणजे मुलाना दुध पाजण्याच्यावेळी
ते सोर्प पडतं. तर त्याची अशी अनेक अंग आहेत.
पण तर्कशध्दरित्या कोणी विचार करीत नाही. त्याना
वाटतं ते फार व्यवहारी आहे आणि परंपरागत वालत आलेलं आहे. तोडून
समजा, तुम्ही साइया वापरण्यां
दिले, द्ुसरं काही वाप लागला तर
कोणीही त्याचा त्वीकार करणार नाही.
कारण ताइया जास्त
मोहक दिततात. तुम्हाला
जास्त तरी सारखं अभिव्यक्त करतात.
खेड़ेगावामध्ये तर तै कधीच बदलणार नाहीत.
फेशन म्हणून काही तिथे काही
चालणार नाही कारण परंपरागत
रित्या त्यांना योग्य अशा सूजञतेच्या त्थिातीला ते पोढोचले आहेत जी त्यांना
पार्चात्य लोकांनी त्याची सूज्ञता हरवली आहे, त्पामुळ तिथून भारतामध्ये पैणारं
काहीडी अर्थपूर्ण नाही त्यांच्यामध्ये जे काहीं अर्थपूर्ण आहे ते सुष्दा जात चाललं आहे. एका पूरकारच्या गोंगाट
योग्य प्रकारे शौभते.
करणा-या पॉप-रॉक संगीताच्या, जे कानीमध्ये धुतून तुम्हाला बहिरे करते- अशा ठिकाणी हजारी जमतील.
या सर्व गोष्टीमध्ये काही शहाणपण नाही.
त्पाना पुर्ण वैळ काहीतरी संवेदना हव्या असतात. लोक इंधे
स्कीईंगसाठी पैतात असं मला सागण्यपात आलं आणि काही लोकाना पेराशट घेऊन उडया मारतीना मी पाहिलं.
भारतीयाला समज आहे की, इतर कोणत्याही गोष्टींपिक्षा माझे शारीर जात्त महत्वावे आहे.
संवेदना
कशासाठी हवी ? किती तरी लोकानी त्याचे हातपाय, आयुष्य गमाव्ल आहे. ज्या लोकीना सुज्ता नाटी
त्पाना या संवैदनेवं मोठे आकर्डण असतं. सूज्ञतेला याचं आकरण वाटत नाही. सुज्ञ लोक अशा मुर्खपणाच्पा
तूझ
गोष्टी करायला जत नाहीत.
श्री गणेश बालक आहेत पण सुज
त्यामळे आपण म्हणू शकतो की, आपली मुले
तपणावे दाते आहेत.
सूज्ञता देणारी आहेत, जर आपण त्पांना प्राहाणपणाच्या धान्यावर ठेव तर. किती शहाणपणाच्या गोष्टी
बोलतात ती! काही जणं मला सगळे सीागतात, तुमच्याबददल, तुम्ही कारय करण्याच्या मागे आदांत, त्याबद्दन
ती मला पूर्णापणे विश्वासात घोतात
गणेशानी तुम्हाला निर्माण केलं आहे, त्याच्यामुळे तुम्ही जन्मला तुम्ही तुमच्या आई च्या गर्भाशियामध्ये होती
त्यावैळी तुमची काळजी घणारे तैव होति . यौग्य वेळेला तुमचा जन्म व्हावा याविषयी त्यांनीव काळजी घोतली.
मुलाशिवाय जग म्हणजे फुलाविना वाळवंटासारबे भातिल.
प्री
तुमरचं पोषण अभकावस्थेतील दाद, त्याचा मैंदु सा-यावर लक्षा ठैवणारे तैच होते.
एक साधा खैड़ूत. अत्यंत
यवटारी आणि सूज्ञ असतो. एकदा एक साधा खेड़त काही भपकेबाज मुलाबरोबर ज्यांना वाटत होतं की तै
प्रवास करीत होता. या खेडूताला, चिड़विण्याचा ते प्रयत्न करीत होते. म्हणून एका
फार हुशार आहेत
..4
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-4.txt 
 .५..
मुलाने त्याला पृरश्न विचारला, "
पाव पाडाला जर लोणी विकल जात आहे तर पुदच्या त्टेशनवर अंडयावी
किंमत काय असैल, जर तुला अंडयाची किंमत सागता येत नसेल तर कमीत कमी माझे वय तुम्ही तांगू शकता "
तूं बावीस वषाचा असशील " तुम्हाला क्म कळलं ? "
%3
तो खेडत म्टणाला,
मुलाने विचारले खेडूताने उत्तर
दिलं,
मला सक भाऊ आहे अकरा वधाचा तो अरधवट आहे पण तूं
तर पूर्ण वैडा आहेस
!"
ही संगळी हुशारी आणि वलाखी अबोधितेकडे आलें की संपते. ब-याय लोकाना वाटतं की आपली
तुमवी अबীधिता कधी हरवत
अदोधिता हरवली आहे.
ती तुमच्याकडे असणारी चिरंतन गुणवत्ता आहे.
कदावित जसे ढग पूर्ण आकाश झांकाळून टाकतात. त्यापमाणे तुमचा अहंकर, रूटी, चुका तिला
झांकाळतात पण ती सदैव तिथे असेल . फंक्त गौध्ट ही की, तुम्ही तिचा आदर केला पाहिजे आणि अशा त-हेने
नाही.
वागेल पाहिजे. ज्यामुळे तुमच्या अबोधितेचा तुम्ही मान राखाल. तुमची अबोधिता हीच शाक्ति आहे.
चम्हाला नक्कीय ती सुज्ञता देइल ज्यायोगे काहीही अडचण न येंता तुम्ही सर्व प्रश्न सोडवू प्ाकाल.
ती
गहनतेमध्ये जर तुम्ही बचाल, तर तै आदिशाक्तियै यालक आहेत. तिने त्यांना आँकारापासून बनविले.
ऑकार हा एक लोगो सा आहे.
हा पहिला प्वनी आहे
जिधे तदारशिव आणि आदिशक्ति निर्मितीसाठी वेगळे
झाले.
हा धवनी ऑंकार म्हणून वापरला जातो जी व्हापब्रेशन्स आहेत. ज्यामध्ये प्रकाश आहे.
फेक्त उजव्या बाजूना सर्व पंचमहाभूताना कारणीमूत होणारे सर्व आहेत. डाव्या बाजूला भावनाची शक्ति आहे.
मध्यभागी तुमच्या उन्नतिवी शाक्ति आहे. ते फार शक्तिमान देवत आहे आणि फार खेळकर आहे. मुलं
त्याच्यामध्ये
क्ववितच कूर असतात.
ते कूर नाहीत पण त्याच्या आईविर्यथ्द काही केलें तर ते बैफाम होतात आणि शिक्षा
अशा प्रकारे दैवी न्यायनिवाडा लोकाप्रत आणला जातो.
करतात.
जर आपणे भी गणेशाना शरणागत झालों तर ते आपले रक्षण करतात.
आपल्याला सुज्ञता देतात,
त
योग्य समजणूक आणि आईवरोबरच्या वागणूकीचे नियम दाखवितात. त्यांना त्याच्या आईशिवाय दुमरे देवत
माहीत नसते.. ती सर्वात शाक्तिमान देवत आहे है त्यांना माहित आहे, ती त्याची सूज्ञता आटे.
जैंव्हा
तुम्ही त्याची पूजा करता तैव्हा तुम्ही ती आत्मसात केली पाहिजे.
पाश्चात्य देशांतील काही लोक, इतर लोकीच्या वागणूकीची री ओदून, चुकीच्या कल्पनामध्ये गुंतून,
मागे पडण्यात, ज्यीमुळे त्यांना खरोखर तत्त्पापासून दूर ठेवले गैले आहे.
त्यासाठी अगदी आतूर आहेत.
परमेश्वराच्या कृपेने तुम्ही त्पाच्यातून बाहेर आलांत. खरं म्हणजे पाश्चात्प समाज कुठल्या नरकीत पडला
आहे ते तुम्ही पहा. तमजून घेण्याचा प्रयत्न करा आणि तुम्ही पूर्णपणे दुत-या स्थितीमध्ये आहात त्याचा
जानंद लुटण्याचा प्रयत्न करा. पण तरीही हुमच्यामध्ये तुध्दा काही असतील ते अजूनही टीगलेले असतील.
त्यांना वर ओदण्याचा परयत्न करा.
त्याना सहानुभूती दाखवून त्यांना आत टकलें नका. तुम्ही जर त्याना
सहानुभूती दाखवलीत तर त्याच्याबरोबर तुम्ही तुध्दा खाली जाल.
तम्ही त्याना त्याच्या बाधा सागणं
, पण हरकत नाही. ते वाचवले जातील. तुम्ही इथे रक्षणकर्ते म्हणून आला आहात
त्यांना
दु खदायक असेल
आणि तुमच्याकडे श्री गणेशाची शक्त आहे जी वापरली पाहिजे.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-5.txt 
 आजची पूजा मुख्यत्वेकरून
दयाळ, क्षामात्ील होऊन आमच्यामध्यै आपला अविष्कार करा.
(रीतीभाती आदी ) तर्व चुकीच्या कल्पना आम्टी कंठलेलं तर्व चुकीचें आयुष्य तुरखक हवेप्रमाणे विरून जाऊ दें.
हुदयामध्ये प्रार्थना करून केली पाहिजे की श्री गणेशा, आपण कूपावंत,
सर्व दाभीक गोष्टी,
सर्व कंडीगानिंग्ज
वंद्रप्रकाशातारख्या तुंदर अशा अबोधितेच्या शीतल गुणांचे प्रकटीकरण आमच्यामधून होऊ दे, या गुणांना
आम्ही अविष्कृत करावं आज आपण औत्ट्रियामध्ये आहोत, ज्याला मी दैवी शतास्ांचा देश म्हणते. हा
कारण इथे मूलगामीपणा नाही. आपल्या सर्वाता उघडया डोळयानी ईश्वरीकृपा
कार यीगला देश आहे .
पाऊस नव्हता पण नुतते आशिवाद दिसत होते.
पडत अतताना दिसत होती.
अबोधित लोक बनवण्याचा प्रपत्न करा आपण हुशार लोक असण्याची गरज नाटी. हधारी ड तुमवा
बौध्दीक दृष्टीकोन आहे आणि अबोधिता ही तुमची अंतर्गत गुणवत्ता आाहे जी या सर्व सृष्टीव्यापी वैतन्याशी
निगडीत आहे.
ईज्रदर तुम्हाला आशिवदीत करो.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-6.txt 
 .6..
इंपेविच युनायटेड किंगडम.
श्रीकृष्ण पूजा
८-
1१ ऑगस्ट ।9१०.
ही पूजा आम्ही मुद्दाम इंग्लंडमध्ये ठेवली म्हणजे जात्त लोकाना येऊन ्रीकृष्णाची जागृति कार्यान्वित
करता येईल. अनैक वष्षापूर्वी गीता लिहिली गेली होती ती वेगवैगळया भाषांमध्ये सूपांतरीत झाली आहे.
त्यावर अनेक भाष्ये व टिका आहेत. हया गीतेच्या हेळसीडीमुळे अनेक लोक दसातळाला गेले आहेत आजसुध्दा
खूप लोक ती विकत आहेत आणि " जोहोबाज विटनेस " नै बायबलला ज्याप्रमाणे कैलं तर्स पुस्तकी ज्ञान बनवीत
अशा प्रकारे श्रीकृष्णाच्या गीतेची ती मार्केटिंगची कंपनी करीत आहेत. ख-या उन्नतीच्या धारमाविस्पद
अनेक भयानक गोष्टी आल्या आहेत. आणि श्रीकृष्णाने म्हटलं आहे, की जै्हा धर्माची अधोगती होइल, हे
आहेत .
त्थावैळी मी तंताचे रक्षण करायला आणि सर्व
आज पुरेपूर सत्य आहे, आणि जैं्हा संतोवा छळ होइल,
निगेटिव्ह फोर्तस आणि राक्षत यांना नष्ट करायला या पुथ्वीवर येइन
आपल्यामघील श्रीकृष्णावी जागृति ही
फार महत्वाची आहे, आपण उठूत आपल्यामधील त्याच्या गुणाचे परकटीकरण करणे महात्वाचे जाहे. मगच
शकत्या काम करतील.
दाल्यावस्थैत कृष्णाने खूप राक्षताना मारले. त्यानंतर गोपी, गोप यावरोबर ते खेळले फक्त त्याच्या
कुंडालिनीला उपडण्यासाठी श्री राधेवी शक्ति त्याच्यामधून वहावी याताठी त्पानी रात खेळली. त्पावे मामा
राजा कंस, जो मुख्य राक्षास होता. त्याला त्यानी मारले. त्याचा अर्थ तुमचे नातेवाईक राक्षत किंवा तैतान
ते तुमचे नातेवाईक आहेत म्हणून त्याना वाचविण्याचा प्रयत्न करता नये आणि
पुर्ण जगात अशी कोणतीही चळवळ नाही. जी लोकाना नुतती
कारण सहजयोग दैवी शक्तिने
असतील
त्यांना
तर
त्याचं दुष्ट त्व सहजयोगाधद्दल करता नये.
सहजयोगातून बाहेर जायला देते.
इतकेच नव्हे तर त्याना बाहेर दकलते .
श्रीकृष्णाची पध्द्त अशी होती की "त्यांना
बीधला गैला आहे. आणि या नियमंनुसार त्याला वागले पाहिजे.
बाहेर टाकण्याची काय गरज आहे.
नुसर्त मारून टाका. म्हणून त्याने स्वत:च्या मामाला मारलं. पण
सहजयोगांमध्ये आम्ही अशा तैतानी पध्दतीच्या लोकांनासुध्दा तंधी देतो, जे आमच्या वादीला घातक असतात
किंचा अध्यात्त्म आणि देव याच्या विरोधात असतात. त्यांना स्वतःला टीगण्यासाठी मोठा दोर देतो, ती या
अवतारावी आईची बाजू आहे.
पण श्रीकृष्णावी बाजू जलद गतीची आहे. श्रीकृष्ण जात्त वेळाताठी आला
पांडवांच्या बाजूने ते लद्वले,
कौरवाना त्यांनी
नाही. त्या थोडक्या वैळामध्ये त्याने अनेक राक्षसाना मारले.
मारलें नाही असे त्यांनी म्हटलं पण त्यानीव मारलं
म
अंगाला मधातारखी गोड़ आहे. त्यामुळे ज्या लोकांना त्याचे आशिवदि हवै
श्रीकृष्णाची पध्दत स्का
तै त्यांना माधव म्हणून संबोधतात.
অक्तित्व आहे. अरधथाति शिवसुष्दा तैच करतात.
पणा दुष्ट लोकासाठी ते एक सरवात जास्त धोकादायक
असतात.
ম্िव आणि देवीनेतुध्दा अनेक राक्षताना ठार केले आहे.
पण कुष्णाने कधीव वादविवाद कैला नाही. त्यांची
तीने च्या, वादविवाद, लढाया यात भाग घेतला.
कशी
एकामागून एक वाट लावायवी तै त्यंाना माहित होतं. सक दुष्ट राक्षस होता जो लोकीचा छळ करीत होता.
आणि श्रीकृष्ण त्याच्याबरोबर लढाईत गुंतला होता म्हणून श्री कृष्णांनी एक क्जुप्ती केली. श्रीकृष्णाने एका
गुहैत पूर्वेश केला जिधे एक तपस्वी झोपला होता. या तपस्याने शिवाकडून एक वर मिळवला होता की जो
कोणी त्याची झोपमोड करी ल तो राख होऊन जाइल
. श्रीकृष्णांनी स्वत:वी शाल काढून घेतली, हळूवारपणे
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-7.txt 
 7..
त्या तपस्यावर आच्छादून टाकली आणि स्वतः नपून बतले, हाक्षताने गुमध्ये प्रवेश केला आणि झोपलैल्या
तपस्याला श्रीकृष्ण समजून लाथ मारली. तपस्वी उठला आणि आपला तिसरा डोळा उपन त्याने त्याच्याकडे
माहिल, राक्षत जळून भास्म दाला. ही कप्ती होती.
एकदा कंताने एक स्त्री जी राक्षासीण हीती ती बाळकुष्णाला ठार मास्ण्यासाठी पाविली होती. तीने
तिच्या स्तनामध्ये वीध पातलं होर्त. आणि श्रीकृष्णांना ती तानपान देऊ नागली. पॅव्हा ते यो लागले
त्यावेळी तिये स्तन जास्त वाढू लागले आणि ती मैली. दुस-यावेळी त्याना माटित होतं दोन राक्षत दोन
मोठ्या दृक्षाचे रूप चेऊन आले होते. एपानी लोणी चोरल्यामुळे त्याची आई त्याच्यावर तागदली होती.
आणि त्यांता मुतळाला बीमाल होते. ती गेल्यावर शीकृष्ण त्यीच्या छोटया पावलानी मुतकातकद यालत गेले
आणि त्याने दोन्ही बुक्षाता मारले वृक्ष बाली पडले आणि राक्षत मरण पावले .
प्रवीकृष्णांना इतकी माहिती आहे आणि
त्याचे सारं प्रेम, करूणा, आणि साँदर्य है त्याच्या गोप आणि गोपीताठी होतं. राजा म्हणून त्याचे जीवन
समजण्यासाठी अनाकलनीय होतं. पण सहजयोगी ते समज शाकतील. जच्हा ते राजा झाले तैंच्ह त्याना बायका
ते हुशार आहैत. कारण तै मैदु
हेत. ते विराट आहेत.
कारण ती पाच मुणत
होतं म्हणून त्यानी पाच बायकीशी सम्न कैलं. पाव
असण पाप्त
पांच महाभूताची कारणं होती.
त्याच्या आसपात कोणी बाई ठेवायवी असेल तर तो वाईट मनुष्य आहे जते ते म्हणतील. भारतामध्ये माणूस
त्याच्या थइम्ीत उड़ी घैत असेल पण रका बाईन त्याला मदत कैली. तर ते म्हणतील त्याचे तिच्याशी]
त्यांना ।6, 000 बाकत्पा होत्या.
माणूत नव्वद वषाचा जमिल याला
वाईट तंबंध होते. इतक्या वाईट परिस्थितीमप्ये त्याना नाव खराब करायें नव्हतं. त्यानी विचार केला
शकल्पीचे कारय करायचं ? त्याना स््रीया म्हणून अवतार घ्याया लागेल म्हणूत त्यानी काय केलं. या त्त्रीया
|6, 000 राजकन्या झाल्या आणि एका राजाने त्या सर्वांना पकडलं मैंहा हा माणूत त्यीवा द्ुरूपयोग करणार
होता. श्री कृष्णांनी त्याच्या राज्यावर चाल केली आणि सर्व 6. 000 राजक न्यीना सोडविले. प्रीकृष्णांनी
त्याना स्वतः बरोबर आणले आणि त्यीच्याशी लग्न केलं. पण तग्न करण्यावा प्रधन येतो कुठे. कारण त्या
लयाच्याचे शकत्या होत्या. प्रीकृष्षणांनी पांच्या शकत्पा अनेक गोष्टींची निर्मिती करण्याताठी वापरल्या
ते आले नसते तर अध्यात्मिक जीवनावं महत्व आपल्याला कवर्लं नसतं. तेंत आणि ट्रध्टे यीच्याकडून अध्याक्मिक
जीवनाविषायी जरी लोकाना माहिती होती तरी कोणत्याही अवतरण याबाबतीत बोललं नव्हते.
जसै
श्रीकृष्ण है
सुध्दा कक्त अर्जुनाशी, वामन परघुराम वरगैरे
पहिले होते, मे
अध्यात्मिक जीवनाबद्दन बोलले आणि
ते
आपल्याकडे होते. पण त्यापैकी कोणी अध्यात्मिक जीवनाबद्दत बोललं नाही. त्यावैनची त्थिती अशी होती की
लोक तयार नव्हते. जाल्त सहजयोगी नाहीत स्वणून विंचा फार अडथाळे आहेत, अडवणी आहेत म्हणून ज्या
सजयो ग्यीना हृताश वाटतं, त्यांना 3ऊक असलं पाहिजे की तीकृष्णाच्या वेळी अध्यात्मिकतेथद्दन ते फक्त एकाच
शञाक्तिशी बोलायला धा शकत होते.
अ्रीकृष्णानंतर खाइस्टने
पुदाकार चेतला. आणि अध्यात्मिकतेवद्दल बोलू लागले.
मोझेसतध्दा घावाबतीत बौलले नाहीत. खाडस्ट पेडपर्यंत तम्हाता यरत जन्म घ्यावा लागतो. याचाबत कार्णींच
अबाहम आणि
ट डि
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-8.txt 
 ৪
फक्त श्रीकृष्णाने घावावतीत सागितलं प्रीरामाना त्यांच्या गुरूने कुंडानिनीबद्दल शिकवलं होते पण
ते गुप्त जास्त् होते, जे फार थोड़ी लोके, ज्यांना ताक्षात्कार मिळाला होता, ते आचारणात आणित होते.
आपल्यापैकी किंवा जणांना अध्यात्मिकतेवबद्दल माहिती आहे.
बोलले नाही.
त्याच्याशी तुलना करता, कलपना करा,
आपल्याला अध्यात्मिकतेची नुसती जाणीव होत नाही तर आपण अध्यात्मिक झालो आहोत.
जर संधीचा नियम
लागू केला, तर मला नाही वाटत, खिस्तानंतरसुष्दा इतके लोक आले असते. कुष्णाच्या वैळेपासून खाइस्टच्या
वैळेपर्यत तहा हजार वर्ष झाली आणि सहा हजार वमधे कुणाला फक्त एक विष्य मिळाলা.
खाइस्टरे
TEM
होते आपल्याला समजलं घाडिजे की आता हानवा स्फोट आहे म्हणून मी त्याला बराचा
काल स्हणते,
बारा
आपण खात्रीपूर्वक अध्यात्मिक लोक आहोत.
आहे ज्यायोगे कलीधुग संपत आलं आहे आणि आता कृतयुग आहे.
आपल्याला अध्यात्मिकता आहे. देवी शञाक्ति कार्यान्वित झाली
आपल्याला इतके सहजयोगी देण्याला कूृतयुगावं कार्य जबाबदार आहे. कृतः युग म्हणजे तो काल जैंव्हा
है द्रम्हवैतन्य कार्यान्वित झालं. याजाधी कोणालाही शीतल व्हाय्रेशन्सची जाणवी झाली नव्हती.
त्याना
তांडपणा जाणवला पण व्हायेशन्स जाणवली नव्हती. मुख्य म्हणजे शारिरीक शात्ा बरोवर त्याचा संत्ंध
मी म्हटलं पाहिचे सहजयोगाचं कर्तृत्व दिलक्षण जाहे.
कथीव जोडला गेला नव्हता.
याशिवाय युगापासून
कार्यान्वित असलेल्या उत्कातिये आभार मानले पाहिजेत की, ब्रम्ह्यैतन्य लोखंडातारखे या पूथ्वीवर कार्यान्वित झाले
ती वेळ नहती. आता सुध्दा
पण कोणी म्हणू श्केल की आई तुम्ही आधी को आाला नाही ?
आहे.
आपल्याकडे है विनाश यालू आहेत. हरकत
पाश्चचात्य देशात समंजस नोकाची टक्केवारी बरची कमी दिसते.
त्याला बहर बेइल, आणि लोकानी काटी सागितलं तरी तुम्ही
काळजी करता नये. कारण सकदा का त्यांना आनंद, सुख, सल्य मिळाले का जर तै पामाणिक असले तर ते
सहजयोग सौडणार नाहीत. समजा पनी पत्नी आहेत आणि पत्नी ही भयंकर स्त्री आहे, किंवा उलट, आणि
ती नव-याला सहजयोगात येण्याला अडधळा घालीत अतेल, तर पती म्हणेल, तू सोडुून जा पण मला अमृत,
नाही. आता तहजयोगाची भरभराट होइल,
सॉदर्य आणि आनंद मिळाला आहे. कन्पना करा, श्रीकृष्ण त्याच्या विराट स्वरूपामध्ये
रणांगणावर] अवतीर्ण
झाले. पण त्यांनी द्ुत-या कोणालाडी दाखविले नाही. पणा आता तुमच्याकडे पहायला फोटो आहेत. जरी
तुम्हाला तुमच्या डोळयानी दिसलं नाही, तरी काही जणांना काही गोष्ट दिसतात त्याना त्या जाणवत आहेत.
श्रीकृष्णांनी यावद्दल
नाथर्पथीयाचा अध्यात्मिकतेम्ये विश्वास होता, पण ज्ञानेश्वरांच्या वैळेपर्यंत ते
म्ही विकार पावत आहात, तुमची त्यामध्ये वाद होते आहे. है नवं राज्य आहे.
र
बोलणं ह्ुरू कै होतं.
त्याबद्दते बोलले नाहीत. ल्या आधी है गुपीत होतं, त्यानंतर महंमदसाहेब नानक शिरडी साईनाथ आणि
काटी हुफींनी अध्यात्मिकतेबद्दल बोलणं चालू केल्ल .
आपल्याला श्रीकृष्णांचे खूप आभार मानले पाहिजेत. कारण ते आहेत, ज्यानी पहिली
त्यामुळे तिला विष्णुगंधी असे म्हटने आहे. श्री
ऐतिहासिकरि्या
कृषणांना
वाटत होतं. ल्याम गी तेमये सरळ सरळ नाही पण चातुयनि संगळे दाखवितं. गीतेशी पहिला होत धालणारे
विष्णूंधीचे है ज्ञान हलूदलू कळावं उसे
गांठ सोडली.
ज्ञानदेव होते. त्यानी सहाव्या जध्यायामध्ये कुंडालिनीविषायी सागितले पण ते त्यानी बंद केलं. कारण त्यांना
ते सागता येइना. लोकाना कुंडालिनीबद्दल माहित होतं पण त्यादिधायी वाचायचं नाही. कारण ते फार
जरी खाइस्ट
ख़िश्चनिटीमध्ये तुम्ही काहीही गुन्हा कैला तरीही तुम्ही
चुकीचें आहे वगरे सागण्यात आले. त्यामुळे पात्र्चात्य जगात अध्यात्म अगदी अज्ञात राहितं.
आले तरी त्यांना फक्त
त ते कॉसवर चदवीत राहिने.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-9.txt 
 9..
खिचन असता.
तुम्ही कोण आहात ?" तो म्हणाला, " मी खिश्वन आहे.
सक जुनी व्यक्ति मला माहित आाहे. त्याला जॅव्टा कोटमिध्ये नेलं तेव्टा तिथे विचारलं, "
मग त्यानी त्याला बायबल दिलेः. बायबलवर
हात ठेवून तो खिचन आहे, है स्हणायला सागितले तो म्हणाला मी खि्चन आहे
.
त्यांनी की नाही विचारलं
की, " मंग
की ठार केलंस ? "
दवाऊ, शैल नॉट किल.
नियम, अटी, वगैरें नव्हत्या की, कोणत्याही व्यक्तिने जर अरसं काही केलं तर तो चर्चमधून बाहेर टाकला
है धर्ममुष्दा ज्यांची स्थापना झाली. त्यावे काही
जाईल किंवा तो खिशचन असणं धांबिल. याउलट, हुम्हाला आश्चर्य वाटेल, जेंव्हा माझा वडिलानी
ब्रिटीशाशी
लटण्यासाठी भारतामध्ये केग्िसमध्ये प्रवेश केला त्यावेळी त्यांनी त्यांना चर्चमधुन बाहेर काढण्यात आलं. कारण
मिशानरींच्या मते खाइस्ट इंग्लंडमध्ये जन्मला होता । तो इंग्लीशमन असायला हवा.
या सर्व देव धर्म, अध्यात्मविषयक कल्पना
ज्या फार मूर्खपणाच्या होत्पा त्या, या संघटित
धर्माला, प्रवलित, उपयोगी आणि सोईस्कर झाल्या. हिंदू घर्माविषययी रक चागली गोध्ट आहे ती म्हणजे त्यात
संघटना अशी काही नाही. ते बुध्द, जैन एथेइस्ट, ड्िश्चन असू शकतात पण ते हिंदू स्ुध्दा जतू शकतात.
कारण ते संघाटीत नाहीत. त्याच्यावर काही निर्वधा नाहीत. तर्त असूनसंधदा हिंदु है फार सहनशीन लोक
आहेत कारण जबाबदारी त्याच्यावर आहे, संघटनेवर नाही. तुम्ही जर कोणाचा खून कैलात तर त्याबद्दल
तुम्हाला पुजायला कबूली पायला नको,
पाहिजे. कितीतरी घाणेरडया गोष्टी धर्मामध्ये सरपटत आल्या.
पण स्वतःला धायला पाडिले. आणि पूर्ण वैळ त्वत: ला ताँड दिले
त.
जম্যা जाती भाती ज्या प्रीकृष्णाच्या अरगदी
विरोधात आहेत. त्याना श्रीकृष्णांचे नीव यायचा अधिकार नाही आणि या सर्व निरर्थक गोष्टी करायच्या कारण
श्रीकृष्णांनी स्वतःच म्हटलं आहे की प्रत्येकामध्ये
जन्मावरून ठरवली जाते अतं म्हणून ते धोड़तं बदललं. क
त्पांनी म्हटलं तुम्हीं पूर्णात्वाचा सार-साराश आहात,
जातीबाहेर टाकली जाते का ? त्यांनी कृष्णाला किती चुकीची गाष्ट केली त्यामुळेच त्यांना वंशदवेषाचा त्रात
पण त्यानी तुमची जात ही तुमच्या
आत्मा बसत असतो.
pरणांवा संदेश लोकापर्यत कधीच पोड्ोचला नाही.
हातांमधाली पेशी ही मैंदूत नाही आहे म्हणून
जातीपवादाने हुम्ही हरीजन आणि मागासजातीचा उळ केलात त्यामुळे आता हा
सहने करावा लागतो आहे.
वशदवेष् बूमरैगतारखा उदभवला आहे.
श्रीकृष्णांच्या
इतर कोणासाठी नष्हे कारण तै
उचलला कारण ते कुष्णाच्या भूमीत जन्मले होते, त्याशिवाय सर्व काही लीला आहे. (नाटक) तर तुम्डाला
आयुष्यातील साँदर्य म्हणजे त्यानी
इतके शक्तिमान आहेत.
म्हटलं जीवन ही एक लीला आहे.
त्याच्याताठी,
हा लिलेचा भाग अमैरिकनीनी फार चागल्या त-हेने
काय आवडतं ? काय उुकतय
? आवडेल तितदयाशी लग्न करा, हुमची मुलं वा-यावर सोडा, जनावरातारखे
सगळी पप्दत कुष्णाच्या विरोधांत आहे. "कूषणा
कॉन्वासनेस" ची मूर्खपणाची चळवळ, मु्ख लोक आहेत जे गीता विकत आहेत, पुस्तकीज्ञान । पण आता अथात
मग तुम्ही है कपड़े का घालता ?
संन्याती का होता ? है अन्न खायचं नाही ते खायवं नाही असं का म्हणता ? नंतर ते अंमली पदार्थ घेतात,
वागा. मग काय होणार आहे तुम्ही ताप की विडे ?
ती बूमरैंगतारखी त्याच्पावर पालटली आहे. त्यानी तिला लीला म्हटलं,
काी
विकतात. जै सत्यावर आधारभूत नाही ते काहीतरी विनाशाप्रत जाइल. सत्य हीच एक विधायक गोष्ट आहै.
या तर्व गोष्टी कधीकी आपल्याला संभृमाल टाकतात.
देवाच्या नावाखाली, श्रीकृष्ण खाइस्ट, महंमद ताहेब
श्री माताजीनी असं
या सर्व गोष्टी होतात. काही लोक माइया नावाखाली करतात. "
याच्या नावाखाली
म्हट्ल आहे. तहजयोगीना असं म्हणण्याला मनाई आहे. मला है खूप झालं आता कोणीही म्हणणार नाही.
श्री माताजी अर्स म्हणाल्या,
# मी म्हणतो, म्हणायला तैवटा आत्मवित्रवास आणि जवाबदारी असली पाहिजे
मी सहजयोगी आहे. तुम्ही सहजयोगी आहात तुम्ही म्हणत को नाही ?
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-10.txt 
 .. 10..
त्याची माधुपाची आणि
आजच्या पुजेनंतर आपण आपल्यामधील श्रीकृष्णाला जागृत केलं आहे.
संहाराची शक्ति कार्यान्वित होइल. तुम्हाला काळजी नको तुमचे पूर्णापण रक्षण केलं गैलं आहे. श्रीकृष्णांनी
मी तुम्हाला योग आणि नंतर हित देतो. आपल्याकडे लक्ष पुरविणार ते
म्हटलं आहे "योग क्षेम वहाम्यदमु"
ते कायान्वित होइल. मग कोणी तुम्हाला श्रासत देऊ शकणार नाही.
कार्यान्वित होइल.
तै तर्व
बूमरँगपमाणे त्याच्यावर उनटेल दैवी िक्षेप्रमाणे अधाति आई म्हणून मी कोणाला शिक्षा करूं इच्छित नाही
पण त्यांना विक्षा मिळते. मी का्य करू ? ही जागूति कार भयावह असू शकते .
स्वीकारलं पाहिजे की आपल्याला अत्यंत गोड, चांगलं, सामुहिक बनर्ं पाहिजे. तुम्ही जर सामूहिक नसला तर
कृष्ण जीव घेऊन मागे लागेल. तुम्ही जर तामुडिकता नष्ट करायला पहाल तर तो जीव पेऊन मागे लागेल.
तो विलक्षण व्यक्ति आहे. तो चतुर,
सामुहिक अताल तर तो तुम्हाला शक्तमान करेल पोषण करेल, तुम्हाला लोणी खायला देइल. तर तुम्हाला
सामुहिक बनले पाडिजे. )
बा
स्वतःमध्येव आपल्याला
हुशार आणि कुदीमान आहे. त्यामुळे काळजीपूर्वक रहा हुम्ही जर
है लोक जे नुसते पागॅमच्या वैळी पैतात आतिण नंतर अदृश्य
हो मुख्य भाग झाला.
होतात. त्यांना माहित पाहिजे की अरतं चालणार नाही. तुम्हाला सामुहिक बनल पाहिजे. जर त्यांना सामुहिक
हायचे ननेल तर आपल्याला त्यांच्यावर दबाव आणायची इच्छा नाही. पण ते जर तामुहिक नसतील तर ते
सहजयोग्याचे अतामुहिक लोकांशी आणि
सहजयोगी नाहीत आणि कोणीही कोणाकडेच त्याची शिफारस करू नये.
जसहणयोगीयाशी काहीदी देणे घेणे असती नये.
. सगळे काही इतके चीगलं आहे इतकी लोकं जी एकमैकीवर
इतर लोकाच्या जंजाळामध्ये आपण गुतन पडती नये. ते अर्स
आपल्याला किती सुरेख मुले, कुटुंब आहेत
प्रेम करतात आणि एकमेकाचा आनंद जुटतात.
THIE
जिथे सर्व उजैडामध्ये बतले आहेत. आणि अचानक
आहे. जी आपल्याकडे छान संयोंजित केलेली जागा आहे.
द्रम्हाला वाटावं जिधे अनेक साप प्रत्येकाला चावत आहेत तिथे जा्व. मग तुम्ही असं म्हणता नये
माताजींनी विक्षा दिली. तुम्हाला सापाच्या नरकात जावंस वाटत होतं तर तुम्ही जा जाणि ते घ्या.
कधीच विक्षा करीत नाही. पण कदावित श्रीकृष्ण तुम्हाला तिकडे मोहवून नेत असेल.
मी
ती त्याची पध्दत
आहे, धोडर्स सापाकडून यावून प्यायचं.
श्री कृष्णाच्या मनापमाणे आपण खूप खेळकर असलं पाहिजे.
लोक आहात खूप आनंदी, खेळकर, खुष आणि किती कर्तबगार
दुस-यांना आत्मताक्षात्कार देऊ शकता . रम्त्यामध्ये पण लोक आत्मताक्षात्काराताठी विचारतात. काही लोक
इस्टर्न ब्लॉक्सकडे गेले आणि पाच हजार लोकांना साक्षात्कारदिला.
लोक मिळाले . है सगळे माझे हात पतरत आहेत आणि कार्य होत आहे. प्रत्येकाने ते केलं पाहिजे.
शोधा, मी तिथे जाजुन ते कार्यान्वित करेन. तुम्ही सर्व ते कर शकता कारण आता तुमच्याकडे शक्त्या आहेत.
आता तुम्ही तगळे आत्मसाक्षात्कारी
तुमच्यामध्यै अध्यात्मिकता आहे. तुम्ही
कोणीतरी अर्जेटिनाला गैलं आणि किती तरी
जागा
तुम्ही शक्त्या वापरल्या नाही तर तुम्ही बोथट व्हाल.
तर तुमच्या शाक्त्या वापरा.
तम्हाला शक्त्या
आहेत हा विश्वास ठेवा.
पण तुम्हाला सहजयोगाच्या मर्यदित असलं पाहिचे. नितीमान, चांगलं जीवन व्यतित
करा. आणि तब्येत वागली ठेवा, वै सोप आहे. जर या वर्षात मी अर्स रात्रंदिवस काम करू शकते तर तुम्ही
सुध्दा करू शकता .
तुम्ही सर्व माइयाहून खूप लहान आहात.
कि
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-11.txt 
 11..
एक गौष्ट तुमच्या संध्याकाळच्या प्राधनिम्ये तुम्ही विवारली पाहिजे "मी सहजयोगीताठी काय केलं?"
फक्त एक प्रश्न माइयातारवी व्यक्ति किंदा श्रीकृष्ण किंवा कोणीही, आम्ही काही करतो असं आम्हाला
वाटतमुप्दा नाही. तर आम्ही काय विचारणार ? जर मना स्वत:ये विश्लेघण करायचे किंवा विचार करायचा
माइया पलीकडे आहे तै. तम्हाला स्वत:ला समजलैलं वागलं. माइयाविघायी
झाला तर मी हरवून जाते.
फकत वाटतं, जोपर्यंती मी जगते आहे, मला माहित नाही, कदावित
बोलायवं झालं तर मला
मी सतत जगत
राहिन. कदावित मी संतत जगतैव आहे. पण जोपर्यंत मी या पूथ्वीतलाचर आहे, तहजयोग पूर्णपणे पूत्थापित
झालेला मी माहीन, है माझ तुम्डाला वचन आहे. "संत्थापनाधायि" तो परत येतो, धमवी स्थापना
, जो मानवाच्या साध्या धरमपिक्षा फार उत्तंग असा धर्म
कारण्यासाठी. नुतता धार्म नाही तर विश्वनिर्मलाधार्म
आहे. विश्वनिर्मताधर्म फार धोडया वेळीत या पुथ्वीवर पत्थापित होइल.
ईश्वर तुम्हाता आशिर्वाद देवो.
इपेविच यू-के
श्रीकृष्ण पूजा
संध्याकाळचे भाषाण (साराशि)
|१ ऑगस्ट १0.
श्री विष्णूंच्या
हवं. श्री विष्णूंचे दहा अवतार] होते. ची विष्णू
उत्कृतीच्या पकियेमध्ये तर्व गोष्टी कशा दिकसित झाल्या है आपल्याला ठाऊक असायला
ते आहेत, जे विराट म्हणून विकसित होतात.
है
विराट
ब्रम्हाण्ड अर्नंत विश्व, है विष्णूतत्व आपल्यामध्ये फार सुरेखरित्या परस्थापित झालं आहे. त्याच्या परिणामामुळे
म्हणजे आपण पैसा, तत्ता, प्रेम, मल आणि सर्व पकारच्या गौध्टींचा शोध घेत असतो.
आपण शोध घोतो.
श्री विष्णूतत्वाची सर्वात मोठी गौष
आपण सामाजिक राजकीय अर्थशात्
ट ही की, ते आपल्याला उत्कींती देतं, ज्यायोग आपला विातहोतो.
फार फार वर्षापूर्वी भारतमुध्दा
ब्ट
या बाबीत देखील उत्कांत पावतो.
स्वतंत्र होता. त्यानंतर तो गुलामीतला देश झाला. [नंतर] तो लोकसत्त्ता म्हणून उत्कात झाला .
इंग्लिश
लोकाना भारत दवातातून घालवावा লागला कारण, जर त्यानी बडुमताया नियम केला जसता तर इंग्नि
लोकाडून जात्त भारतीय होते हैं त्याध्या लक्षात आले, तुज्ञपणा त्याच्याकडे आला आणि ते गेले.
आपण जैवहा प्रश्नाला तॉड देतों ता आपण त्वतःच निर्माण केला आहे है आपल्या लक्षात येतं. जव्हा
आपण प्रज्न पाहू लागतो त्यावेळी आपल्यामध्ये सून्ञता येते. ही आपल्या मध्यमज्जातंस्थैवर आपण मिळवलेली
जनावराकडे सर्व काही त्याच्या आतमध्ये
सर्वात मोठी देणगी आहे. उत्कृातिवी प्रक्िया तूनता निर्माण करते
बीधालेलं असलं तरी ते पशु आहेत म्हणजे देवाच्या ताव्याबाली आहेत. त्याची स्वतःची वैगळी ओळख, अधावा
सूज्ञपणा आणि मुर्खपणा समजण्याचं व्यक्तित्त्व त्यांच्याकडे नाही. मानव डा आहे ज्याच्याकडे ही महान देणगी
आहे, की त्याच्यामध्ये सूजञता विकसीत होते. आत्मशोधामुके किंवा चुका करून सुधारण्यामुळे. देश जे ढूंप
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-12.txt 
 12-
या मूर्ख माणाताशी
जुने आहेत त्याच्यामध्ये ही सूज्ञता जास्त विकसित झाली आहे.
आता आपण पहातो,
सद्दाम हुतेनशी भौडण्यासाठी, कितीतरी देश, मुललीम देशतुष्दा र्कत झाले आहे. हिटनरच्या वेळी काही
त्यामुळे आपल्याकडे दोन प्रकारचे लोक झाले
त्याला मैऊन मिळाले. काहीनी दुस-या बाजूवी साथ दिली
आणि ते दोन भागात बाटलं गेले. आपल्या स्वतःच्या चुकानी आणि निर्मितीमुळे परत्थिती निर्माण होते आणि
परमवैतन्यामुळे सुष्दा. जैव्हा तुम्हाला स्वत: च्या चूका दिसतात आणि त्याबद्दल तुम्हाला शिक्षा होते तैंव्हा
म्ही बदलता आणि दुसरा दष्टीकौन घऊन लागता सूज्ञपणा स्हणजे तुमच्या तमजणकीत वैणारा एव परकारचा
जतै प्री
विष्णू वामन
. नंतर कासव. मग ते: परशुराम स्हणूत आले ज्याना ग्रीक
पुराणामध्ये "इीयत" म्हणले आहे. नंतर ते श्रीराम म्हणून आले, ते एक होते जे अत्यंत सुज्ञ, तावध,
दक्षा औपचारिक आणि संदर व्यक्ति होते. त्याचे त्वत:वं विधणूचं अवतरण आहे. हे] त्यांना वितरायला
लावलं होतं जरी त्वतःच्या शक्त्या बद्दल त्याना माहित होते. त्याना मयादा पुरुषोत्तम व्हायचं होतं.
म्हणजे त्पाना ध्माच्या सर्व चौकींकडे बघून मानवी आदर्श व्हायचं होतं. है विसंगत आहे कारण आज जगात
यशास्वी असलेली व्यक्ति ती असते जिला कोणत्याही] प्रकारच्या मर्यादा नाहीत ती खूप अतिदुष्ट आणि विचित्र
प्रकारे वागते. कोणालाही आश्चर्य वाटतं की है लौक असे इतके महात्वाचे, कामकाजाच्या अगरस्थानी करते असू
असे लोक आहेत ज्याना
प्रकाश. जसा मानव विकसित झाला तमे दैवतानी तुध्दा स्वत:ला उत्कृंत केने.
अवताराच्या त्थितीला वैईपर्यत मासा होते
बकतात ? है सुध्दा मानवी चुकामुळे होते कारण माणताना अते लोक आवडतात
लैंगिक विकृती असतात. आणि काही जे मॅशोइस्ट असतात.
मॅशाइस्ट लोकाना दहशत वाटते आणि अशा लोकाचा ते आदर काू लागतात.
त्पाच्या शारिरीक
शक्तिने त्याच्यावर छाप पडते, जे राष्ट्र अनियंत्रित जुलभी सत्तेवाली अततं तै गुलाम बनतें. मग
काहीतरी धडतं आणि लोकाना कळतं की हे चूक आहे. जसं आता जर्मन लोकांना कळले की हिटलरने दुका कैल्या
या शञक्तिमुळें
होत्या.
जतल
राजकीप प्रशन इतके नाहीत जितके मूलगामी प्रश्न आहेत. हा मूलगामीपणा राजकारणात उत्तरला
जाहे. लोक हा मूलगामीपणा नक्कीच धांबविणार आहेत.
इत्तंबूलच्या सर्व लोकानी मला सागितले "
कारण त्याबद्दल इतकी भिती आहे. अल्जिरिया ,
श्रीमाताजी, कृपा करून हा मुलगामीपणा यांबवा.
तो सगळीकडेच आहे. प्रत्येक धर्मात मूलगामी प्रवृत्तिचे लोक असतात, धार्च
हा प्रश्न कक्त
मुसलमानीमध्ये आहे अर्स नाही.
कारण काय ? त्याचं कारण अस्स आहे की ते सत्यावर आधारीत नाही, त्यामुळे ते उजव्या किंवा डाव्या
बाजूला पड़तं. जैंव्हा ते उजवीकड़े जावं तेंव्हा मूलगामी होतं जैव्हा डावीकडे जातं तैव्हा] ते आत्महत्या वगैरे कर
লागतात. मूलत: हा मूलगामीवाद आहे, कारण इतर धर्म सत्यावर आधारित नाहीत.
सत्य है विचार
करण्यासाठी पुढे ठेवलं आहे. जर्स दुस-या दिवशी टोरोटोला मुलाखतीत,
सत्री वार्ताहाराने मला विचारलं,
भारतामधील जातीच्या पध्दतीबद्दल
म तो शाप आहे. ती म्हणाली, "मग त्यांना
जाती का असतात ? मी म्हणाले, सुरवातीला जात जन्माप्रमाणे नव्हती. कामाप्रमाणे होती. रामाचं जीवन
तिला म्हटलं तै भयानक आहे.
हुम्हाला काय ाटतं ?
वाल्मिकीने लिहिलें होतं, जो संत होण्याआथी] लुटारू होता. तो कोळी होता.
द्ाम्हण नव्हता . पण कोळी
आत्मसाक्षात्कार मिळाल्यावर द्ाम्हण झाला. गीता लिहिणारी व्यक्ति, यासत है कोळीणीचे अनैतिक मूल होते,
সधरी व्यक्तिति गीता लिहिण्याइतकी तमर्थ कशी होऊ शकेल ?
गीतेमध्ये चुकीच्या गोष्टी त्यानी घातल्या
आहेत. की जात ही जुमच्या जन्मानंतरच्या व्यक्तित्वावरून ठरवली जाते, जन्मा नंतर, ते अर्स कर्स म्हणू
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-13.txt 
 .13..
? ते सगळे स्वतः च्या धमाविस्प्द काहीतरी
शकतील कारण ज्याने गीता लिहीली ती व्यक्ति तशी नव्हती का
खिचन धरमामध्ये खिस्ताने सागितलें आहे. तुमये डोळे भिरभिरणारे नततील"
करयाचा परयत्न करतात.
मी तिला विचारलं, "तूं मला ज्या लोकीचे डोळे भिरभित नाहीत असे खिश्चन्स पाश्चात्यामध्ये दाखवशील का ?
सर्व शिक्षण है अजनुभवातून असतं. सहजयोगामप्ये
नंतर
आप्याला देवाा अनुभव आला.
आपल्याला आरनंदाचा अनुभव आला.
त्पानंतर आपल्याला तुरेख तामुहिक जीवन जगण्याचा अनुभव आला.
आणि आपल्याला खरोखर जाणीव होते की आपण एका आईपासून जन्मलेलं एक कुटुंब आहोत. आपल्याলা
माहित आहे. आणि आपल्याला त्याबद्दल खूप आत्मविश्वास आहे. दुस--या कोणत्याही अवतरणाला करता
त्पापैकी एक गोध्ट स्हणजे त्या सर्वापिक्षा आपण जास्त दिकून
आल नाही, ते आपल्याला मिळालं आहे.
आहोत. है सारं त्यांना खूप झालं । त्यामुळे
ज्ञानेश्वरातारख्या व्यक्तिनेतुध्दा तेविसाव्या वर्षी समाधी घेतली.
पंचेचाळीस वर्षाचि होते, तैंव्हा महमद साहेबाना वीष मिळालं.
झालें.
त्याना वाटलं,
ते सारे फार लवकर अदुश्य
मेच्हा ते
खाइस्टर्वं दु्तीफिकेशन झालं.
ही जर अवतरणाची परिस्थिती आणि अवस्था
असली की, त्याने जग पाहिलं न पाटिलं की त्याने स्वतःला गुंडाळावं आणि जाण्याची तयारी करावी. मग मला
त्यांना
दाटतं, मी
पीट आहे. मी अजून टिकले आहे
। जबाबदारी सुध्दा वैगळ्या प्रकारची आहे.
खूप
नुसतं भाषण यायचं,
आणि या जगातून निमून जायचं, है घर तोर्प आहे. मला असं आदळनं, आपला कॅन्डवास फार मोठा आहे.
। नुसतं
कोणाला आत्मताक्षात्कार यायचा नव्हता.
फक्त भाषण प्यायचं होतं , तेवच
प्रथमत: आपल्याला अनेक देश आदळतात, जे तहजयोगामध्ये गुंतले आहेत आणि त्याच्यासाठी ते, तो का्यन्वित
करीत आहेत.
पहिला कॅनव्हास आपल्याकडे आहे, तो म्हणजे आपल्याकडे वैगवेगळ्या प्रकारये, स्वभाव धरमचि,
पातळीचे, सर्व प्रकारच्या चालीरीती, अहंकार वगैरेंचे लोक आहेत.
दर वैळेला मला नवी विविधता दिसते.
पण आपण चागलं केलं आहे. बाकी गुरू किंवा अवतराणाच्याही हे साधंच होतं.
जे बरोखर चागले लोक
होते तै तगळे काही, जे सल्य आणि चागलं होतं, ते करीत होते. त्यांच्याकडे सहजयोगीयाची जबाबदारी
त्यांना त्याची कुटुंब, मुलं सर्व काही मागे घेवून काम करावे
खाइस्टच्या शिकष्याशीतष्दा तेव
हावं लागलं. त्याना त्यांच्या कुटुंबाचं,
न्हती. कोणी कोही आात घेतला नाही.
शंकरावायनीसृदा
महावीरस्तुष्दा, कोणीही,
লागर्ल.
लागले
त्यांच्या गिष्ष्याना संन्यास ध्यायला सागितला
.
झालं. बुध्द, त्या स्वांना तंन्याशी
दायकामुलं नोकराचं ओझं त्यांच्या डोक्यावर नको होतं.
की मानवाला या जगात रहात असताना सुध्दा आत्मताक्षात्कार मिळू शकतो .
याउलट सहजयोगामध्ये आपल्याला दाखवायचं आहे,
आपल्याला कोही सोइन यायचं
नाही किंवा आपला ताक्षात्कार मिळविण्यासाठी हिमालयात जयं नाही.
आपल्याला या जगातव रहायचं आहे.
नंतर एके दिवशी तिथेच संपुन जायचें
या जगात काम करायचे आहे. आणि इथेच तहजयोग प्रत्थापित
करायचा आहे.
है फार कठीण जहे पण आपण सीभाळलं आहे.
आपण एका साध्या गौष्ट्रीमुके साध्য় कलें
आहे. ती म्हणजे अनुकंपा. अनुकंपेशिवाय है कार्यान्वित झालं नमतं. तुम्डी कितीडी प्रयल्न केला.
रीत लावली, कसलीडी विभागीकता हुम्ही केली, ते सर्व फोल ठरने असत. ही तूज्ञतेने प्रकाারित झालेली अनुकंपा
कसलीही
आहे.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-14.txt 
 आज आपण आहोत, त्या उत्कृांतीच्या पूरक्ियेमध्ये आपल्यामध्ये किती अनुकंपा आहे, हे आपल्याला
मोजलं पाहिजे. जुसती आपलं कुटुंब, नातेवाईक देश यांच्याविषायी नाही, तर पूर्ण जगाविष्ययी, दुसरी गोष्ट
आपत्याला माहित पाहिजे. ती ही की इतर सर्व लोक जे या पूथ्वीतलावर आले.त्यानी त्याच्या देवल्वाविषयी
पण हुमच्याकडे माझ्या दैवत्वाचा तुमच्या दैवत्वाया आणि या सर्व
ब्रम्हचैतन्याचा भाक्कम पुरावा आहे. तुम्ही फोटो पाहिले आहेत, आणि या अच्यक्त जगात गोष्टी काप्रकारे
ते फोटोग्राफ्स आणि कॅमरे पकडीत आहेत. ज्या तुमच्या डोळपांनी दिसत नाहीत.
पाशिवाय सुध्दा उत्तंतीच्या प्रकियेला सुध्दा आपल्यामध्ये कार्यान्वित होजुन, आपल्या विश्वासाचा तारतारांश
फुर्ल माहाता आणि तरीही तुम्ही
विश्वास ठेवता फुलं नाहीत असा, तर आपण म्हटलं पाहिजे की, तुम्ही वेडे आहात असा तुम्ही नुसता देखावा
काडीडी भक्कम पुरावा दिला नाही.
कति
कारयान्वित होतात.
हाव अधा विश्वास नाही. विशवास आहे व ज्े तुम्ही
हापचं आहे.
करता, पण हुम्ही नाही.
मुख्य प्रश्न आपल्याला आहे तो, आ पल्या व्यक्तित्वामध्ये आपण है कशाप्रकारे शोधून घ्यायचं, की आपण या
प्रकाराच्या अवतरणासमोर उभे आहोत,
पण अशा युगामध्ये जन्मलो आहोत. जै फार महत्वाचं आहे. हा
आपल्या उत्कृंतीच्या प्रकियेमध्ये ,
फार महत्वाचा काल आहे.
जीला कुंडालिनीच्या जागृतीने गतीमान केले
आपण वेळ पाप यापलिकडे अवकाशात राहात आहोत.
अजूनही आपण आपल्या त्थितीचा अंगीकार करत नाही. आपण आपल्या स्थितीचा त्विकार केला पाहिजे.
आणि जरी मी इतकी साथी वाटले, खूप ताधेपणाने बोलते तरी माइयाबद्दल भितीयक्त आदर नको. तुम्हाला
आहे. खूप उच्च स्तराला पोहोचलो आहोत.
जाणीव पाहिजे, तै तुमच्यामध्ये आहे.
तुमच्यामप्ये तै खात व्यक्तिमत्व आहे,
ज्याला देवाने पा सर्व
देणग्या बहाल केल्या आहेत. अर्धात पैशाने दैवी देणग्या दैता यैत नाहीत.
ही देवाची अनुकंपा आहे,
ज्याने तुम्हाला ही देणगी दिली आहे, विचार करून, तुमची पारख करून की तृम्ही काहीतरी महान करण्याच्या
मE।
लायकीचे आहात. देवी आराखडा तुम्ही कार्यान्वित कराल, म्हणून ही शक्ति तुम्हीला दिली आहे.
उत्कांतीच्या प्रकरियेमध्ये जैंव्हा श्रीरामानी मानव होऊन कार्य कैल स्पानी त्पाच्या जीवनकालामध्ये
त्या तगळया गोध्टी कार्यान्वित केल्या.
पण तरी सुध्दा आणखी एका उत्फातीची गरज होती.
आणि तै
श्रीविष्णूवं पूर्ण अवतरण होतें जे श्रीकृष्ण म्हणून आलं. श्रीकृष्णावं पूर्ण रूप काय आहे ? तै असं आहे ते
म्हणाले पूर्ण जग है एक नाटक आहे. की तृम्हाला गोध्टी गंभीरपणाने घेता नयेत.
माहित पाहिजे की, पूथाम तुम्हाला भ्रीरामासारखं झालं पाहिजे. प्री विष्णुला सुध्दा
आपल्याताठी अजूनही ती श्रीरामाची पायरी आहे. त्यांना खूप त्याग करावा लागला, खूम आस, अपमान
पण सहजयोग्याना है
म
.
पृथम श्रीराम व्हावं लागलं
सोसावा लागला, या पातळीपर्यंत की त्यांच्या पत्नीचा त्याना ल्या करावा लागला. त्यानंतर ते कीटी
भेटले नाहीत कारण ती तु्दा अट्टृश्य झाला
.
त्याना इतक्या तपश्चर्येमधून जावं लागलं .
की, सहजयोगाना तमश्चर्या करावी लागते. कारण तुम्हाला सहस्त्ारावर जन्म दिला आहे.
मी स्हणत नाही
खित्ताला ज्या
गोष्टींमधून जावं लागलं, त्याबद्दनि तुम्हाला काळजी नको . त्याना ते करावं लागलं. त्याना तपस्या करावी
लागली. तशाप्रकारे त्याचं उत्धान झालं.
न
तम्हाला सर्व प्रकारे आशिवादीत केलं गेलं आहे, कुटुंब, सौई, पैसे वगैरे, पण हो मोहतुध्दा असू
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-15.txt 
 15..
जंवहा है मोह यैतात. ल्पावेळी तुम्डी सापळ्यात सापडू शकता
भाकतो.
. आपल्याला समजलं
पाहिजे की,
तुम्हाला प्रीकृष्णातारखं व्हायचें अतेल तर ती नुतती मौजमजा नाही.म्हणायचं की, श्रीकृष्णाने लीला प्रस्थापित
कैली मण आधी त्याचे आयुष्य फार कठीण होते. त्याच्या मातापितरांना बंदीखान्यात घातलं दोतं.
त्यांना
कस गोकुळात नेण्यात आलें होतं, कितीतरी राक्षत
त्यांना मारण्याताठी आले होते त्याना त्यानी करत ठार
जे
केलं, नंतर ते कैंसाला मारण्यासाठी परत गेले.
आणि त्यानंतरव ही लीला आहे अरसे त्यांनी म्हटं.
त्याप्रमाणीव आपल्यामध्ये तुध्दा आपल्याबाबत हा प्रश्न आहे. प्रथम आयल्यामधील कैंस आपण मारला पाहिजे
आपल्यामध्ये दुसरे राक्षत आपण मारते पाहिजेत. नंतरच ही लीला आहे अर्स आपण म्हणू शकती. त्याचें
जीवन दुढरी होतं. एका बाजूला गोप जाणि गौपी याच्या बरोबर लीला खैळत. एके दिवी इंद्राला त्याची
फार इषा वाटली आणि पावसाने त्याना सर्वाचा नाश करावा असंे वाटल. तै सर्व शैतीमध्ये त्याच्या गायी
राखीत होते.
জणि जौराचा पाऊत मई लागलা.
त्याना वाटलं आता
ते नष्ट होणार.
अचानक
त्रीकृष्णानी पर्वत उचलला आणि सर्व गोप आणि गोपी ल्याखाली जाऊन उमे राहिले ही लीला आडे हैं
दाखविण्यासाठी
अशाप्रकारे तै कैलं गैलं.
श्रीकृष्णांना पूर्णापणे माहित होतं की, ते श्रीविष्णवे पूर्ण अवतरण
होते की, ते उच्चतम बिंदूला पोडोचले होते, की त्यांना लीलेवी कल्पना प्रस्थापित करायवी होती. अशाय
प्रकारे तहजयोग्याना ही लीला होते आहे.
दुत-पा बाजूला आपल्याला तमजलं पाहिजे की, सहजयोग कार्यान्वित करण्याची जबाबदारी आपल्यावर
प्रधाम तहजयोँग तुमच्यावर कार्यान्वित झाला पाहिजे.
हसू शकत नसाल, तर तिथे काहीतरी चुक आहे, जे
अतति
आहे.
जर तुम्हाला आनंदी वाटत असेल. तुम्टी
सुधारलें पाहिजे. सहजयोग्याची पहिली खुण स्हणणे
त्याच्या वैह-यावर तैज अत्त. तो नैहमी आनंदात, खुधा असतो.
त्याचवेळी तो जबाबदारही अततो .
उदाहरणार्थ, मी अर्स ऐैकले की, फक्त पीच टक्ते सहजयोगी
जयाबदा-या उचलतात. तुम्ही सवानी
जबाबदा-या घेतल्या पाहिजेत कारण त्याच प्रकारे तुमची उत्तकीती होऊ शकते. नुसतं मजा करून किंवा तीला
म्हणून नीट जापलं काय चुक्त आहे है जञाशून काढा. आत्म्याचा शोध घेतना पाहिजे. बरेच लोक त्यावर
जसता मोठा पडदा टाकतात आणि त्याना ते बघाय्व नसतं. तुम्टी त्वतः बघा.
॥ मी अर्स का करतो
आहे ? मी असं करण्याची काय गरज होती ? " छोटपा गोष्टीमध्ये आपण क्षुद्धता दर्शवतो. जरस मी ऐकलं
की, कोणाला तरी पेझेंट मिळालं नाही. इथे किती लोक आहेत आणि कोणाला पैडौंट मिळाले नाही असं होऊ
शक्त. जर सवाना प्रझोट मिळालं, तर मी म्हणेन तो वमत्कारच झाला । दैवपण त्यावद्दन ववन दऊ भाकत
नाही. मग तकार करायधी, मला वक्षीस मिळालं नाही म्हणून. मी अर्त करणार नाही. बक्षित है फक्त
वहापदेशन्तनी दिलेलं प्रतिक आहे. हहम्हाला ते मिळालं नाही तर, तुम्हाला टाकलं गेलं किंवा वाईट वागणूक
मिळाली अता त्याचा अर्थ होत नाही किंवा कोणाला तुमचा अपमान करायचा आहे, असा अर्थ होत नाही. तो
मुददा नाही. या
तळाच्यां पातळीवरून तुम्हाला वर यायचं आहे.
अशा पातळीवरची लोक खूप कमी
पातळीच्या गोष्टी करतात. चागले होण्यापेक्षा वाईट होण सौ्प आहे. आपल्याहून उच्च पातळीवरच्या
व्यक्तिचं अनुकरण करण्यारवजी आपल्याहून खालच्या पातळीवर असलेल्या कोणाला तरी आपण पहात आणि
त्यावं अनुकरण करू लागतो.
तम्ही जर माझे अनुयायी असाल तर हुम्हाला वर पाहिल पाहिजें. तुम्ही खालच्या क्षद्र गोष्टीकडे
कसे जाऊ शकता ? सहजयोगाचा विस्तार तुम्ही समजून घेतला पाहिजे. पूर्ण दशान सहजयोगाची दूरद्ष्टी ते
क्षितिजापलीकडे आहे. ते इतके महान आहे, आणि तुम्ही ते कार्यान्वित करीत आहात, त्यासाठी तुमच्याकडे
शकत्पा आहेत त्याताठी तम्हाला विशेष करून निवडले गैले आहे. हुमच्या दृष्टीपुटे चित्र उभे करून तुम्ही
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-16.txt 
 .16..
कोण आटात. सकदा तुम्डाला समजलं तुम्टी कौण आदात, त्या महान दृध्याशी तुमया तंबंध दासा तर मग
मला काहीच सागायला नको
कारण नुसतं तुम्हीच म्हणती, " भी माताजी, हुम्ही तर्व काही कराता
आम्ही काडीव करत नाहीं.
ते तर्व केलं जात आहे."
हुमच्या हृदपामध्ये तुम्डाला ती जाणीव होते. दरवेळी
तुम्हाला जर असा विचार आला तुम्ही नुसतं
तुम्ही
काही करता त्यावेळी तम्ही आनंद उपभोगीत जाता.
" मी आनंद उपभोगितो आहे. मी करत नाही श्री माताजी करीत आहेत. "
करीत आदात
तर सूज्ञता आली
जहे, है तुमच्या लक्षात पेतं. है तै ज्ञान आहे जै तुम्हाला पूकाश देणार आहे, या सुज्ञतैेमध्ये लीला काय आहे
ते तुम्ही जाणाल
आणि आपण त्वतः आनंद लुटायचा आहे. है
दैवाचं कार्य आहे ज्यासाठी आपल्याला
निवडण्यात जानं आहे आणि आपण ते तडीस नैलं पाहिजे.
त
चिलामधूत आपल्याला कमळासारखे लोक निर्माण करायचे आहत, आपल्याला कमळ बनायवै आहे,
सुवासिक, मुंदर उदार.
तुमच्यामध्ये श्रीकृष्णाची ती शक्ति येते तव्हा ती लीला होते. जैंव्हा तुमच्यामध्ये या शक्त्या वैतात तेव्हा
आपल्याला है देवाकडून देणगी स्हणून मिळालं आहे है तमजनं पाहिजे.
जैँच्हा
तुमचे तदगुण तुम्ही उपभोगिता आणि ते इतरांना देता.
लोक तुम्हाला पहातात आणि ते म्टणतात की
अवती भवती सगळीकडे
तुमच्याकडून तमजून पोण्पासारखं काही आहे.
मुर्षपणा पसरलेला दिततो तैव्ही आपल्याला वर उठले पाहिजे आणि आपल्या आत्म्याची सूज्ञता वापरली
দिकण्यासारखं काही आहे. जैव्हा
पाहिले.
ईश्वर तुम्हाला आशिर्वाद देवो.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-17.txt 
 17..
फुकफर्ट
31 ऑगस्ट ।990.
श्री हनुमान पूजा
श्री हनुमान है आपल्या शरीरामधील महान चरित्र आहे. तै त्वाधिष्ठानापातून ते धेट आयल्या
मॅदूपर्यंत असतात आणि आपल्या भविष्याच्या नियोजनासाठी लागणारे तर्व जरूरीचे मार्गदर्शन किंवा बोध्दीक
कियांचा ते पुरवठा करतात.
ते आपल्याला मार्गदर्शन देतात आणि रक्षण करतात. जर्मनी ही अशी जागा
भूप उजव्या बाजूकडे असतात, त्याच्या शरीराचा जात्त वायर करतात
ही फार आश्वर्षाची गोष्ट आहे की, श्री हनुमानातारखे देवत जे
वितंतन बालक आहे, माकडासारखें आहे, त्याने मानवाच्या उजच्या बाजूला असावं त्याना सागितलं गेले होतं की
आहे जिधे लोक खूप कार्यक्षम असतात.
आणि यंत्राकडे खूप कल जसलैले असतात.
मानवामध्ये त्यानी सुर्याला काबूत ठेवारव, त्याला जास्त शीतल, तौम्य बनवावं. जैव्हा ते जन्मले त्यायेळी
त्याना सागितले गेल होतें की ्यानी सूर्यायी काळजी घ्यावी ँब्हा
बालक अतल्याने त्यानी विचार कैला
की, त्याला खाऊन की टाकू नये. ते विराटाच्या अंगावर धावत गेले आणि सूपला गिळले कारण त्याना वाटलं
त्यांच्या पौटातच अतल्यावर सुर्याची नीट काळजी घेता येईल
त्यांची ही बालकासारखी वर्तणूक, हे त्यांच्या चरित्रामधतं
. ते उजव्या बाजू बाहेर असतात आणि
उजवी बाजू ताव्यात ठेवण्यासाठी केलेली
साँदर्य आहे. सर्वताधारणपणे उजवीकडील लोकाना मुले होत नाहीत
जर त्याना मुलं झाली तर मुतीना ते आवडत नाहीत कारण त्याना त्याच्या मुलासाठी वेल नसतो.
खूप कडक विस्तीचे अत्ततात आणि त्याच्यावर ओरडतात. आणि त्यांना मूलाना कर्त हाताळायचें ते कळत नाी.
किंचा मग ते जात्त लाड करणारे असतात कारण त्याना वाटते की, म ते
ते नैहमी
मला है कीटी मिळालं नाही तर
तर या अत्यंत उजवीकडे झुकलेल्या लोकाना हुनुमान मिळाले आहेत, जे बालक
मला माइया मुलीना देऊ दे."
जाहेत.
तै रामाचं सर्व कार्य करण्याताठी अति आतूर आहेत घ्री राम हे संतुलनाने परिपूर्ण अर्त वरित्र आहे.
साकेटिसने वर्णन केलेला "हितकारी राजा" ते आहोत. त्यांना सविव म्हणून त्याच्या बरोबर कोणीतरी हवं
होतं. श्री हनुमान है ते होत ज्याची या कामालाठी निर्मिती केली गैली. ते अशाप्कारचे श्रीरामाचे सेवक आणि
सहाप्यक होते, आपल्या धन्याबद्दल सेवकासुध्धा इतके स्वतःला अर्पण करीत नसतील. श्रीरामांप्रत त्यांचे
समर्पण अरसं होतं की मौठ होइपर्थत त्पाना नऊ लिथ्दी मिळाल्या होत्या. या सिध्दी अशा की तै मोठे होऊ
होऊ शाकत होते. की कोणीही लयंाना उचलू शकत नव्हतं, ते अदुश्य होऊ
াकत होते, तै इतके वजनदार
शकत होते वगैरे एखादी व्यक्ति जी खूप उजवीकडे आहे तिला श्री हनुमान या तिप्दनी काबूत ठेऊ शकतात.
आता एखादा मनुष्य जो ल्याच्या जीवनात फार जोरात पळतो आहे त्याला तम्ही कसै ताब्यात घेऊ शकता ?
श्री हनुमान त्याला आशाप्रकारै करतात की त्याला त्याची गति कमी करावी लागते. तै त्याची पावलं खुम जड़
करतात. किंवा ते त्याचे हात इतके जड़ करतात की ती व्यक्ति त्याच्या हातानी जास्त काम कर जाकत नाही.
फार उजवीकडच्या व्यक्तिला ते विलक्षण आळसावलेल जडत्व ते देऊ शकतात.
मा
तिने लोकाना हाताळू
तिध्दी ही की ते ल्याची शेपटी
कितीडी लांब करूं शकतात आणि
दुसरी
शकतात. त्यीच्याकडे हया सा-या हम्ही म्हणता तशी माकडचैटा आहित. नंतर ते हवेत उड़ शकतात. ते
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-18.txt 
 ।৪..
इतके मोठे होऊ शकतात की त्यानी बाजूला सारलेल्या हवेला त्याच्या स्वत: च्या वजनाहून जात्त वजन असते .
ते आर्किमिडीजच्पा तत्यासारखें आहे., ते इतके मोठे होतात की त्याचे श्ारीर हवेमध्ये होडीतारखं तरंग शकर्त.
हवेत उडून ते एकीकडून दुसरीकडे संदेश पाठवू शकतात.
आकाशतत्वाचं सूक्ष्मतर प्री हनुमानीच्या
हुकूमतीतं आहे.
ते आकाशतत्वाच्या सुक्ष्मतराचे अधिपती
आहेत आणि त्यामधून ते संपर्क साधातात.
असणा - या आपल्या गृुंधी ज्या प्री हनुमानीच्या गतीमुळे पिटयूटरी वापरते.त्याचं कारण तै निराकार स्थितीमधये
आपल्यामध्ये असणा-या सर्व संपर्क साधाणा-या वाहिनीविरहीत
जाऊं शकतात. ततंच हा माइकचा तंपर्कतधदा लाऊडस्पीकर प्या.
आपल्याकडे टी. व्ही. आहेत. रेडिओ आहेत
ज्यावर आपण आकाशतत्वामधालं काहीडी पकडतो ते श्री इनुमानाचे आशिरवादि आहेत.
आणि उजव्या
बाजूकडील लोकाना ते मिळू शकतात.
फक्त उजवीकडील व्यक्ति कॉर्डनिस फोन, तारा, वायरलेस अजा
अवकाशातील गौष्टींचा शोध लावू शाकतात. कनैक्टर
- तंपर्क साधण्याच्या साधनाशिवाय ते हैं साध शकतात.
तर अशी तर्व अवका्ातील जोडणी या महान इंजिनियर श्री हनुमान यानी केलैली आहेत. ते इतके अचूक आहेत
की तुम्ही त्ीच्यात दोष काढू शाकत नाही किंवा आच्हान देऊ शकत नाही. कदावित तुमचे साधान बरोबर
नतेल, पण जोपर्यंत त्याची अवकाशातील कार्य पाहिले तर
तै अगदी बरोबर अतेल.
त्याचा शोध
স্থ
घोतात आणि विचार करतात की ते निलगति आहे. पण ते कर्त अतैल याचा ते विचार करीत नाहीत. ते आहे
असंच ते गृडित धरतात. है तारं प्री हुनुमानावं काम आहे. ज्यीनी है सारं सुरेख जाळ तपार केलं आहे आणि
या जाळयामुळे या सर्व गोष्टी कार्यान्वित होतात.
सल्परडाय ऑक्साईड मध्ये ऑक्सिजन असतो जो कंपन पावतो.
आपल्या अणूवर मिळणारे व्हायड्रेशन्सतुध्दा ज्याप्रमाणे
आणि आयतोमेट्रिक आणि तिमिद्रिक प्रकारची
हायरेशन्स असतात. ती सारी हनुमानानी निर्माण केली असतात.
त्याच्याकडे आणखी एक महान सिध्दी अणिमा ही आहे.
त्याचा अर्थ ते अणू,
रैणूंमध्ये प्रवेश करे
शकतात. ब-याच शास्त्रज्ञांना दाटतं की त्यानी अणूरेणचा शोध नव्या पुगामध्ये लावला आहे पण अणूरेणंचें
वर्णन आपल्या जुन्या गृंथामध्ये आदळतात. जिथा जिथो तुम्ही इलेक्ट्रोमॅगनटीक पवाह कार्य करताना पहाता तो
नैहमी हनुमानाच्या आशिवादामुळे कार्यान्वित होत असतो.
आहेत. इलैक्ट्रोमॅग्नेटीक पवाहावी भतिक बाजू म्हणजे तो श्री हनुमानाची शक्ति आहे. पण जड़ वस्तुंकडून
तै मैंदुकडे जातात
श्री गणेशामध्यै मैग्नेटवा प्रवाह आहे. ते लोहचुंबक
. स्वाधिष्ठानामधून ते मेंदुकडे जातात. मैदूतही ते आपल्या मंदूच्या वेगवेगळ्या भागांचे संधान
সडवून आणतात.
देतात.
जर गणेतानी आपल्याला सूज्ञता दिली तर हनुमान आयल्याला
विचार करण्याची शक्ति
तै आपलं रक्षण करतात याकरीता की आपण वाईट गोष्टींचा विचार क नये.
जर गणेशानी
आपल्याला सूज्ञता दिली तर प्री हनुमान आपल्याला सद्सद् विवेकबुध्दी देतात.
बुध्दीची गरज पडत नाही ती सूज्ञता. कारण तुमच्या सूज्ञतेमुळे काय चागलं काय वाईट है तुम्हाला कळतं .
पण व्यक्तिमत्त्वात सद्सदविवेकबलुध्दीची गरज आहे, जिये त्याला काबूत ठेवायचं असतं. आणि श्री हनुमानाकडून
है संयमन येतं. ते मानवामघील सद्सदविवैक दुध्दी आहेत. हा प्रामाणिकपणा हीच सुक्ष्मतर शाक्ति आहे. जी
जिये तुम्हाला सद्तदविवेक
असत विवेक झुधदी"
देते ज्याचा अर्थ सत्य आणि अतत्य यीमधील भेद पौर्पपरकार
आपल्याला । सत
जाणणारी द्ुध्दी.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-19.txt 
 .|१..
19.
सहजयोगाच्या पध्दतीमध्ये आपण भरी गणेशाना अभ्यक्ष म्हगतो. वियापीठाचे कुलगुरू, ते आपल्याला
पदवी बहाल करतात आणि आपण कोणत्या त्थितीमध्ये आहोत ते जाणण्याला मदत करतात. ते आपल्याला
निर्विचार समाधी, निर्विकल्प समाधी आणि आनंद देतात. प्रण बौध्दीक जाणीव की " है चीगले आईं.
है
आपल्याला टितकारक
ही श्री हनुमानीच्याकडून येतं आणि पाश्चात्यासाठी ती औौध्दीक असणं फार
आहे"
महत्वा आहे. नाहीतर त्याना कळणार नाही.
जर ते बौधदीक नसेल तर ते निराकरांत येऊ शकणार
त्पाच्याशिवाय जरी तुम्ही साधू झालात तरी तुम्ही साधूत्वाचा आनंद उपभोगाल पण है साथूत्व
नाहीत.
तुम्ही जर हिमालयात रहात असाल तर ठीक आहे किंवा तुम्डी लोकांना आत्मताक्षात्कार देण्याताठी गेलात तर
बरोबर आहे, हे तगळ तारतम्य मार्र्गदर्शन आणि रक्षण भी हनुमान आपल्याला देतात.
जर्मनी हा असा देवा आहे जो जास्त करून उजव्या
बाजूये मूलतत्व आTहे ल्यामुळे ल्याची पूजा करून
उजव्या बाजूचे तंरक्षण मिळण फार महत्वाचं आहे.
पण या सर्व विवेक बुध्दीमध्ये ए्याना एक गोष्ट माहित
आहे की श्रीरामाचे ते पूर्णापणे समाधान न देण्यावी इच्छा असणारे सैवक आहेत. श्रीराम कौण आडेत ? ते
हितकारी राजा आहेत. ते हितासाठी कार्य करतात आणि औपचारिक व्यक्ति आहेत. स्वतःला पुढै दकालीत
नाहीत. खूप संतुलित आणि तमतोल व्यक्ति आहेत. श्री हनुमान है श्रीरामार्च काम करण्यासाठी फार आतूर
काही श्रीराम सांगतात
की जै
आहेत. तारतम्य है।
ते गुरु शिष्या सारखें नातं आहे.
त्याहूनी जात्त विष्य हा दुस-याला पूर्ण समाधान देण्याची उत्कट इच्छा असणारा तेवक आहे. देवाला
उजव्या बाजूकडील लोक सर्वसाधारणपणे
त्यांच्या वरिष्ठ अधिका-पाप्रत त्याच्या नोकरीप्रत, वधीकथी त्यांच्या पत्नीशी देखील अतिशय शारणागत असताल
ते ते करतात.
पूर्णपणे शरणागत असलेला. त्याची मुख्य गोध्ट आहे शरणागति.
पणे चुकीच्या लोकाना तमाधान देण्याची त्यांची इच्छा असते.
हनुमानीची मदत घैतली तर ते तुम्हाला सांगतील की तुम्हाला सर्व शक्तिमान देवाला शारण गैलं पाहिजे.
दुस या कोणाता नाही किंवा श्रीरामासारख्या असणा-या तुमच्या गुरूला . मग हुम्ही स्वतंत्र पाखरं असता आणि
सर्व नऊ शकत्या तुमच्यामध्ये अततात
त्याना तारतम्प नसते.
जर तुम्ही भरी
अतिशय विचार करणें आणि तुमचा अहंकार यावर श्री हनुमान हा उतारा आहे. लोकाचा अहंकार ते
कसा नष्ट करतात है त्यानी जैंव्हा पूर्ण लंका जाळली आणि रावणाची कशी वेष्ट्ा केली त्यात फार गौड
रितीने द्शविलं आहे. कारण जो कोणी अहंकारी असेल त्याची चैष्ट्रा कैली पाहिजे मग हो ठीक होतो. जैंव्हा
रावणाने विवारलं " तू कोण आहेस ? नुसतं माकड.
त्पाच्या नाकाला गुदगुल्या केल्या. जे्हा कोणी अहंकारी तुम्हाला आात देण्याचा प्रयत्न करतो. हनुमान एक
" हनुमानाने त्यावी शेपटी त्याच्याकडे दकलली आणि तिने
आहे. जो त्याची चेष्टा करेल अशी की, तुम्हाला आश्चर्य वाटेल की ही व्यक्ति "हम्प्टी डम्प्टी" सारख्या
उड़या मारेल. खाली कोसळेल, त्याचें डोकं फुटेल.
अहंकारी लोकापासून तुमचे रक्षण करणं है हनुमानाचं काम आहे आणि अहंकारी लोकाचही त्यांचा
पाणउतारा करून तो रक्षण करतो.
सददाम हुतैन सारख्या
तागितले, या सद्दामला त्याने कशा कठीण परस्थितीमध्ये
त्याच्या बाबतीत हनुमानाला नुसतं काम कहायला
टाकलें, त्याला कार्य करायचं है कळत नाही.
.
मी लदाई करेन तर पूर्ण इराक नष्ट होइल. तो नष्ट होइल. कुवैत नष्ट
आणि तगळे अडचणीत पडतील. सद्वामचं काय ? तो असणार नाही कारण
कारण समजा तो म्हणाला,
होइल सगळे पैट्रोल नष्ट होइल,
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-20.txt 
 20..
जर अमेरिकन लोकाना लद्वाई करायची असली तर ते त्याच्या देशात जाऊन लदतील. ते काही अमेरिकेत
ज
लटाई करणार नाही. तर आता इनुमान तद्दामच्या मैंदूवर काम करतो आहे. [त्याला सागतों आहे. "आता
पहा, तू अतं केलंस तर असं होइल. तो तर्व राजकारणी मुत्सयांच्या, अहंकारी लोकींच्या मैंदवर काम करतो
आणि मग कीकी ते त्यावी धाोरणे बदलतात. ते वळतात आणि तशा प्रकारे ते काम घडतं.
श्री हनुमानाची दुसरी गुणवत्ता म्हणजे ते लोकांना लहरी बनवितात. ते दोन अहंकारी लोकांची भेट
पइवितात. आणि अशा प्रकारची परिस्थिती निर्माण करतात की ते दोघे मित्र बनतात, सौम्य होतात.
आपल्यामधील ज्याची पूर्ण कृति आपल्या अहंकाराकडे लक्षा देण्याताठी कार्यान्वित होते. ते तारतम्य
राखण्यासाठी की हा माझा अईकार आहे, तो कार्य करतो आहे, आणि नंतर बालकातारखं गोड आणि आनंदी.
ते नैहमी नाचण्याच्या मूडमध्ये अततात श्रीरामासमोर ते नैहमी खाली मान घालून असतात आणि नेहभी
श्रीरामीवी जी जी इच्छा असेल ते ते करायला त्याना हर्वं असतं. जर गणेश माइयामागे उभे असतील तर
कत
हनुमान माइया पायाशी असतात जर जर्मनी हनुमानापूमाणे दुस-याला प
र्ण समाधान देण्याची उत्कट इच्छा
असणारा झाला तर काय प्रभावी शक्ति आपल्याकडे आहे ।
श्री हनुमानींचा रामाना पूर्ण तमाधान देण्याची, इच्छा असणारा स्वभाव इधपर्यंत दिसतो की जैंव्हो
तीतेने त्यांना माळ दिली तैंव्हा तिच्या आत राम नसल्यामुळे ते ती घालत नव्हते. सीतेला वाटलं की ते
सारखें अवंती भवंती असतात आणि तिच्या एकातावर अतिकृमण हौतं. म्हणून तीने सागितले की फक्त एका
कामासाठी त्यानी पार्वं, प्रत्येक काम करण्याची गरज नाही. तिने त्याना आवडतं काम निवडण्यासाठी
सागितलं. तै स्हणाले, मला फक्त श्रीरामाबरोबर रहायला आवडेल त्यांना शिंक येइल तैँं्हा मी
चुटकी
सीताजीना वाटलं की है फार छोटं काम आहे
वाजवेन, किंवा त्यांना आळत आला तर मी चुटकी वाजवेन.
आणि तो दुष्टीआड डोईल म्हणून त्यांनी अनुमती दिली. तर ते उभे राहिले ्या म्हणाल्या तू कत्ाला उभा
आहेत तर तै म्हणाले, " मी त्यासाठी उभा आहे, जाणार कसा ?"
सहजयोगामध्ये तुमची गुरु म्हणून आणि तुमवी आई म्हणून तंबंध आहे. गुरु म्हणून माझी मुख्य
काळजी ही आहे की, सहजयोगाचं सर्व काही तुम्ही शिकावं. तुम्ही सहजयोगामध्ये निष्णात व्हावं. आणि तुम्ही
इस्लाम म्हणजे शरणागति, जर तुम्ही
माइी
गुरु व्हावं.
शारणानत असाल तरच तुम्हाला कळेल, सहजयोग कसा हाताळायचा. ही शरणागतीसुध्दा श्री हनुमान घड़वून
त्यासाठी] पूर्णापणे शारणागति हवी.
त्वत:
पण
आणतात. तच आहेत की जै तुम्हाला शरणागत करत व्हायचं तै शिकवतात किंवा तुम्हाला शरणागत करतात.
कारण अहंकारी लोक रण जात नाहीत. मग ते काहीतरी अडचण किंवा चमत्कार किंवा अशी चैष्टा ज्यायोगै
सभ प
জি्य गुरूला शरण जाईल अनी करतात.
शरण येण्यासाठी] कार्यान्वित होणारी व्यक्तिमुध्दा श्री हनुमानांची
असते ते नुसते स्वतः
फक्त अहंकारामुळे तुम्ही शरण येत नाही. ते तुमच्या
गुरूला
शारणागत नाहीत. दुस-पानाही शरण आणवतात.
त्याला खाली पाडतात. आणि तृम्हाला शरण आणतात.
जहंकाराी लढाई करतात
त्यांच्या त्वत: च्या
अभिव्यक्तित मी म्हणेन, की त्यानी दाखविलं आहे की, अतिशाय सुंदर भाग उजव्या बाजूला आहे. जर ल्याला
पूर्णपणे उपभोगायचा अलेल तर तुमच्या गुरुला तुम्ही पूर्णपणे शरण गेलं पाहिजे जते काडी तुम्ही त्या गुरुये
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-21.txt 
 .21..
तैवक आहात्त. गुरुसाठी जे काही करावें लागेल ते न लाजता तुम्ही केलें पाहिजे. अधाति गुरूनै तुम्हाला कमीत
कमी आ्मताक्षात्कार दिला पाडिजै नाहीतर तो गुरू नाही.
तुम्ही गुरूला कने खुधा
करणार आणि त्या
गुरूच्या कसे जवळ जाणार .. रारिरीक जवळीक म्हणत नाही मी पण, एक प्रकारची एकतानता, एक प्रकारची
समजणूक. . जै माझयापासून खूप दूर असतात स्याना त्याच्या हृदयात माझी जाणीव असते. ही शक्ति भी
हनुमानाकडून आपल्याला चेतली पाहिजे.
तेघ आहेत जे
श्री गणेश शक्ति देतात पण रक्षण
বमच्याप्रमाणे सर्व देवतीचे रक्षण करतात.
जैव्हा श्रीकृष्ण अर्जुनाचे सारथी होते तैव्हा रथाच्यावर
करतात ते श्री हनुमान,
श्री इनुमान बसले होते भरी
श्िवाय एका त-डेने श्रीराम त्वत: च श्री] विधण होतात तर त्याना त्यांच्याकडे लक्ष दिले
गणेश नव्हते.
पाहिजे. तुम्हाला माहित अतल्याप्रमाणे तै देवदूत गेंद्रीएल, आहेत - गुबीएत है ती व्यक्ति जै तंदेशबाहक होते
आणि मारीयाला त्याना] तंदेश आणला त्यानी " इमेंक्पुलेट सालदे" हैं शब्द वापरले तै माझे नाव आहे.
निर्मला म्हणजे इमेक्युलेट आणि आइनांव ताळवे आहे. मारीयाला तिबं पूर्ण आयुष्य हनुमानावरोबर बरचें काही
करावं लागलं. मारिया ही महालक्ष्मी आहे. जी सीता आहे.
हनुमानाला तिथे तिवी सेवा
" श्रीमाताजी,
मग टाधा.
करण्याताठी रहावं लागतं. म्हणून
कॉही वेळा लोक म्हणतात श्री माताजी तुम्हाला कर्स कळते.
श्री े ? ही त
व्म्ही निरोप कता पाठवला ?
गळी श्री इनुमानाची
माताजी है तुम्ही कर्त कार्यान्वित कैले
माझ्या मनातून काही गेलं की तै तैकादून घेतात आणि ते होतं कारण सगळी संघटना इतकी
मवत्थितपणे जाखलेली आहे. है सर्व निरोप. ते कुठून येतात ? बरेच लोक तागतात, " आई, मी फक्त
डोकेदुखी आहे.
तुमची प्रा्थना केली. एक गुहत्था होते ज्यावी आई कॉन्सरने मरायला टेकली होती. ते तिला वचायला गैले.
काय करायचं है त्पाना माहित नव्हतं त्पामुळे त्यांनी फवत प्रार्थना केली,
श्री माताजी, कृपा करून माझया
आईला वाचवा " सहजयोगी म्हणून या অक्तिवा ग्रामाणिकपणा आणि गहनता हनुमानीना माहित आहे. या
व्यक्तिचं वजन त्याना माहित आहे. आणि ताबडतोब तीन दिवसामध्ये ती जगली आणि तिला मुंबईला आणण्यांत
आलं आणि डॉक्टरानी सागितलं की कॅन्सर ठीक झाला आहे.
अनेक गोष्टी ज्याना तुम्ही चमत्कार म्हणता त्पा श्री हनुमानीनी केल्या असतात. ते आहेत जे
:
चमत्कार करतात. ते वमत्कार यासाठी मुध्दा करतात की, तुम्ही किती देडे आहेत, िती मूर्ख आहात
ते
दाखवावे. कारण ते उजवीकडे असतात.
ते अहकाराच्या बाजूला जातात. अहंकाराने माणूस नेहमी मूर्ख बनतो
ते अपरिडार्य आहे. प्री हनुमानीना ते आवडत नाही. मग ते परत गुंडाळलं जातं. मग ल्याना कळातं की त्यानी
किती मौठी चूक केली आहे. किंवा वेडेपणा. पण काही बैळा परत मागे जाणं अतिशाय कठीण जतत जर्स "घिपीज
डिसीझ" मध्ये. कारण श्री हुनुमानीनी इलेक्ट्रोमेंग्नेटिकम फोर्स पा लोकीकडून मागे धतला अततो जाणि तुमच्या
चैंतनावस्थेतील मनाशी संबंध रहात नाही.. त्यामुळे शु्दीवरतुतर्त मन काम करू शकत नाही. नुसतं दूर
फक्त जर या लोकांनी सरी हनुमानांची त्याच भव्तिभावाने जर पूजा कैली तर कदावित ते वाचतील.
उदाहरणार्थ शिवाला गैरूने आचकादिलं असतं. ( [लाल] दगड जो खूप गरम असतो) सर्दीबरोबर तुम्हाला पुरळ
जातं.
पुरळ बरे होतं. बाधेमुळे होणारे त्ववेचे रोग गैरने बरे होऊ
राकतात. या उलट श्री गणेशाती लेड ऑक्साईडने आच्छादिलं असत. जे अत्यंत] थंड असतं. त्याच्यामध्ये
असलेल्या उष्णतेचं संतुलन करण्यासाठी, किंवा त्याच्या परिणामाचे संतुलन करण्यासाठी तें असतं. त्यामुळें
उठत तर जर तुम्ही गैरू लावलात तर
है
आपण त्याला सिंदूर म्टणतो.
লड जक्ताईडमुळे कैन्सर होतो ज़े म्हणतात पण ते
ुमहाला इतके धंड करु
त
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-22.txt 
 22..
शकतं की तुम्ही डावीकडे जाऊ शकतां.
शकतो की त्याने कन्सर होऊ शकतो कारण तो इतका धांड अततो की तृम्ही डावीकडे जाता तिथे कहायरमत
केन्सर हा सायकोसोनटिक रोग आहे आणि दूरवरून आपण म्हणू
तुम्हांता पकडू शकतात ज्याच्यामुळे कॅन्सर होऊ शकतो. पण तैव ऑक्साईड जे लोक खूप डाव
कडेच असतात
त्यांच्याताठी बरोबर असतं.
तै त्यांच्या आ्ञेवर लावलं की तै धंड होतात. त्यावा राग कमी होतो.
आ्ीपली गति, आपली आकृमकता
श्री . हि ठनरची
त्यांनी एक खोडी काटली. हिदलर भरी गणेशाला पूतिक स्हणून वापरीत होता. त्यामुळे स्वस्तिक छडयाळाच्या
हनुमान आपला टाग बरा करतात जआपली घाई,
श्री हनुमानानी स्वस्तिक बनवण्यासाठी वापरण्याचें स्टैन्सिल उलट कैलं. ही
हनुमान दोघानी मिळून हिटनरता जिंकण्यापातून धाबवनं. म्टणून या
एकदा मला आठवतं, जमिनीमध्ये माझी पूजा ठैवली होती. जर्मनी
पध्दतीन वायरायला हवं होतं.
गोष्ट केल्याबरोबर श्रीगणेश आणि श्री
छोटया छोटया खोडया काढल्या जातात.
ही जागा अशी आहे, जिये या खोडपा इनुमान जास्त करतात कारण त्पीना त्याची जात्त गरज आहे.
पुजा
सर्वसाधारणपणे मी नैहमी लक्षा ठैवते पण त्या दिवी कर्स
होती आणि बुकून त्यानी उत्टें त्वस्तिक कादलं.
तरी मी पाहिलं नाही. जैंव्हा मी पाहिलं तैवहा म्हटं,
अरे देवा, आता है कुठे लागणार आहे आता है
कुठे कार्यान्वित होणार
? कुठल्या देशाला आता ते माह देणार ?
प्रचंड जलोघातारखे किंवा जोराच्या वादळासारखे जातात आणि गोष्टींचा
या तर्व गोष्टी त्याच्या इलेक्ट्रोमेंग्नेटीक शक्तिमुळे ते करतात. सर्व मौतिक वस्तू त्यांच्या
समारंभ नीट होण्यासाठी, पूजा व्यवस्थित
श्री हजुमान ते आहेत, जे
नाश करतात.
अँमलात आहेत
ते हुमच्यासाठी पाऊत, वारा तयार करतात.
होण्यासाठी ते या सर्व गोष्टी करतात. सर्व काही आपल्याला थाग पत्ता लागू न देता इतक्या सुरेखरित्या
कयान्वित करतात. सतत आपण श्री हनुमानांचे आभार मानले पाहिजेत.
श्री हनुमान है ऐश्वर्यशाली देवदूत आहेत.
ते संन्याती त-हैची व्यक्ति नाहीत किंवा सर्वतंग
परित्यागीपण नाहीत.
तर्वताधारण्यणे उजवीकडचे लोक सर्वसंगपरित्याग करणारे असतात. त्यीना साँदर्य
श्री हनुमानांची भक्ति
बायकानी श्री हुनुमानाचें दर्शते कधीच घोऊ नये कारण ते ब्रम्हवारी आहेत
आणि स्वतः फार कमी कपड़े घालतात त्यामुळे बायकानी त्यांना बघू नये अर्स त्यांना वाटतं. पण जर
स्त्रियाना वाटले की, ते फक्त मूल आहेत तर तेय ते आहेत. ही कल्पना लोकांकडे नाही की, ते फक्त मूल
आवडतं, तुशोभितता आवडते आणि लोकाना ते सर्वसंगपरित्यागाच्या उलट करतात
करणारे खूप लोक म्हणतात.
आहेत. मुलाला काय, किती कपड़े घातले तरी ? आणि परत ते फक्त माकड. माकडांनी कपड़े घालायचे
ा
नसतात. त्याची तुम्ही किती गोड़ आकृती पाहाता, किती अफाट, किती मोठे, मोठी नखं अतलेले पण जैंव्हा
माइया पायांवरून हळूवार हात फिरवतात तैंव्हा त्याची नखे मागे सारतातः किती हळूदार असतात आणि सगळं
काही किती हळूवारपणे साभाळतात.
आता मला वाटत आहे. जर्मन लोक गोष्टी आणि लोक फार हळूवारपणे
. है परिवर्तन पेत आहे आणि मला वाटतं हा श्री हनुमानांवा आशिर्वाद आहे.
हाताढू लागले आहेत.
देव तुम्हाला आशिर्वाद देवो,
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-23.txt 
 .23..
श्री महावीर पूजा (साराश )
बा्सलोना, त्पेन
16 जून ।990
आज पहिल्यांदाच महावीर पूजा केली जात आहे, "
ज्यावेळी ब्राम्हण्याने फार नीतीभृष्ट,
महावीरीचा सर्व तंग परित्याग फार कडक प्रकारची होता.
स्वैर, सर्व भोगीना परवाना देणारं रूप छेतलं होतं त्यावेळी त्पाचा जन्म झाला
श्री राम जे मय्ादापुर्षोत्तम होते, त्यांच्या कालानंतर लोक अल्यंत गंभीर फार अंतर्मुख औपयारिक
असे झाले. त्यांना त्याचा साक्षात्कार মিळালা नसल्याने अवतरणाला अनुसरताना नेहमी ते टोकाला जात.
कं डिानीग्ज दूर करण्यासाठी परी रामांनी परत श्रीकृष्ण म्हणून अवतार चतला त्पांच्या उदाहरणाने जीवन है
फक्त एक नाटक आहे; लीला आहे, हे श्रीकृष्णींनी दाबदिण्याचा प्रयत्न केला. जर व्यक्तिने पवित्र हृदपाने
हा खैळ खैठाला तर काटीडी दुकत नाटी.
या
फ्री कृष्णानंतर लोक खूप व्यामिचारी आणि स्वैर झाले.
प्रकारच्या तीमेलगतच्या कडक वागणूकीमधून, कंडीशानिंग्ज मधूत लोकानी मुक्तता करण्याताठी शुध्ददेव आणि
अनितीमध्ये डुडून गेले.
त्या वैळी या
महावीर पावा जन्म झाला.
श्री महावीर है राजा होते ज्यांनी पूर्ण संन्यात घेतला.
स्वत:चे कुटुंब, राजसिंडासन, मालमत्ता तारं
काही सोडले.
त्यांच्या
विष्याना तसंच करण्यासाठी तीगितलं गेलं.
चालणं,
त्याना वपन,अनवाणी
बदलण्यासाठी फक्त तीन कपडे, सु्यास्ताभधी जैक्ण फक्त पाच तासाची इोप, आणि उन्नतीसाठी पूणवेळ
Eयान करत बता लागे. त्यीना पश मारणे व खाणे या गोष्टींना मनाई होती काण त्या कालीत लोक
त्यातच गुंतून बूप आकृमक इाले होते.
श्री महावीर है, इडा नाडीवर जै असतात, आणि मूलाधार ते सहास्त्रारपर्यंत तीवा संभाळ करतात
त्या मैंट मायकेलचं अवतरण होतं. ते डाव्या बाजूकडील असल्यामुळे लोकानी चुकीच्या गोष्टी करू नयेत म्हणून
खूप त्पष्टपणे त्यानी नरकार्च वर्णन केलं.
स्वरूपावद्दल ते खूप बोलले. इतक्या कड़क नियमामुळे एका उमेदवारालाहध्दा आत्मताक्षा त्कार मिळण कठीण
त्यांनी धार्मिकविधी करू नयेत म्हणून देवाच्या निराकर
होतं.
प्री महावीरांच्या अनुयायानी जैनीझम सुरू केला. जैन हा
स्हणजे माहित असणे-
"ज्ञ" मधूत पैतो.
त्याचे नियम मोडोत इतकेच कड़क होते. नंतर नेहमीप्रमाणे त्याची पध्दत एका टोकाला नेण्यात आली. हल्ली
भारतात अता रिवाज आहे की, ब्ाम्हणाला एका झोपडीत ठैवापचं. झोपडीत देकूण ठेवापवे आणि पोट
फुटे
पर्यंत त्यांना त्या माणता ला खाऊ पायचं.
मग त्या ब्ाम्हणाला जैन बरैचते पैसे देतात. ते शाकाहार
आणि दारूपासून अनिप्तता याबद्दल अतिरेकी असतात.
नाहीत पण थोडया रूपयांकरीता माणसाला मरेपर्यंत एळतील. दरवेळी लोकाना एक टोकाकडून मध्याकडे
आपाण्यासाठी अवतरण आलं की, लोक द्वस-या टोकाला जातात. सर्व घर्म किती विचित्र दिततात, कारण लोक
पण फार पजशाकडे ओदलेले असतात. डासीला मारणार
प
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-24.txt 
 24-
मध्यभागी राहू शकत नाहीत.
महावीरीच्या संन्यास्यातारखा सहजयोग चालू झाला असता तर किती जणानी तो घेतला असता ?
सन्यात्याला त्याची बायको, मुले मालमत्ता यांच्याशी काही कर्तव्य नने
अनुसरण्याताठी कडक नियम दिले जात.
.
त्याला थोई अन्न आणि
त्याची कुंडलिनी चदविली जाते. आधीच्या
सहजयोग्याला पृथम आत्मताक्षात्तकार दिला जातो.
মप्दीकरणाशिवाय, किंदा र्ीडाशिवाय (जसा आहे तसा) त्याचें त्वागत केलं जाते. त्याला नरकाविधायी काही
पण अजूनही सडजयोगीयामध्ये
ते एकमैकाना विकटून बसतात
सागितलं नसतं . फक्त आत्मसाक्षात्काराने ते अलिप्त आणि सुज्ञ बनू शकतो.
सहजयोगीत लग्न केल्याने लोक हरवून जातात
जात्त अलिप्तता नाही.
किंवा पाश्चात्य देशालील साध्या लग्नाप्रमाणे तै भाडत किंवा घटल्फोटाच्या गोष्टी बोलत बसतात
सहजयोग्याना है कळत नाही की त्यानी सहजयोगासाठी लग्न केलं आहे.
ज्या तमुद्रामधून ते बोटीतून
आले त्या समुद्रातव ते परत पड़त आहेत.
उदाः आत्मताक्षात्काराजधी एकापाला सिनैमा बघण्याची,
फुटबॉलची, सहलीची आवड असल. साक्षात्कारानंतर ते त्या गोष्टीने वेडे होतात.
जर कोणी त्या गोष्टींना
अजून विकटून असेल तर त्याला अजून त्याच्या आनंदाच्या गहनतैचा स्पर्श झालेला नाही " एकदा तुम्ही त्याला
त्पर्श केला की खरोखर तुम्हाला कशाबद्दनही काही दाटत नाही. कोणत्याही गोष्टीच्या भानगडीत तुम्ही
पडत नाही, तुम्ही इतके आत्मकैद्रित सता तुम्ही स्वतः चाच आनंद अनुभवता".
पण मी तुच्याशी नरकाबद्दल बोलावं का मला कळत नाटी. मी तुम्हांला घावरवेन पण ही एक
महावीर पूजा मी इतके दिवस टाळत होते" त्याच्या अनुयायाना मुध्दा फक्त रक पादरी साडी नैसून, अनवाणी
चालत जावं लागतं आणि चार वाजती उठावं लागतं. " आता सहजयौगामध्ये या उलट आहे. तुम्ही एकमैकांचा
सहवास उपभोगता, संगीताची मौज लुटता. तुम्हाला सर्व आनंदव आहे. पण तुमच्या अंतयामीच्या आनंदालা
त्पर्श केल्याशिवाय तुमवी उन्नती होणार नाही. तुमच्या अंत्यामीच्या आनंदाला तुम्ही स्प्श केला पाहिजे
आणि मग बाकी संगळ्याची मजा लुटली पाहिजे "
महावीराबाबत एक गोष्ट आहे.
एकदा तो धयान करीत होता आणि नैसलेलं धोतर झडूपांमध्ये
अडकल्ं. त्यामुळे त्याला ते जर्घ काढून टाकावं लागलं. भिका-याचा वैषा घेऊन श्रीकृष्ण ल्याला विडविण्यासाठी
तिथे आले महावीराला त्या भिका-याची दया आली.
त्याला त्याने धोतर दिले आणि घोडया पानानी
अनुयायी
आचादून बदलण्यासाठी घरी परत गैला, काही अ
चालण्यासाठी वापरतात. तुम्ही अशा टोकापर्यंत जाणार नाही अी माइी खात्री आहे.
हो प्रतंग भारताच्या खेडयामध्ये आता नागवे
पण तुम्ही स्वत:ची
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-25.txt 
 25..
शिस्त राखायला शिकले माहिजे. त्पाशिवाय तुम्ही त्या गहनतेमध्ये उड़ी घेऊ शत नाही जियो पुर्ण
ज्ञान, पूर्ण प्रेम आणि पूर्ण आनंद आहे ,"
"अधात तुम्हाला महावीराच्या सीमेपर्यंत जायला नको कारण नकशिबाने मी तुम्हाला साक्षात्कार दिला
पण तरीही तुम्ही ज्या गोष्टी सोडल्या त्याकडे परत वढे नका
आहे.
माझया प्रयोगाबद्दल माझी आत्री होती
की सोकांता आत्मसाक्षात्तार मिळाल्यावर इळूटळू
ते
अलिप्त होतील ".
सर्वानी ती मिळवण्यास सहकार्य दिलं पाहिे.
या मायेच्या सागराबाहेर जाण्याची
आवश्यकता नाही. महणजे सहजयोग इतर पमसारखा होणार नाही. कोणालाही काय करायचे तै सागण्याची
आवश्यकता नाही पण त्पा गहनतेला त्पश करा ज्या योगे व्यक्ति अंतयामी सर्वसंगपरित्पाजय बनैल
सहजयोग म्णजे या सर्व महान संत आणि अचतरणे यांचे एकत्रिािकरण करून पूर्णाता देणारे अर्खंडत्व
जगाला परिणाम दाखविण्यांसाठी सहजयोगींनी खरेखुरे लोक बनले पाहिजे आणि स्वत:चं काय करायें
ते समजून घोतलं पाहिजे. सर्व योगीनी ही टेप रेकली पाहिजे मग इतकी वर्ष महावीर पुजा का झाली नाही है
आहे ॥
त्यांना कळेत ",
ईश्वर हुम्हाला आधिवद देवो "
श्री आदिकुंडालिनी पूजा (सारंश)
ऑत्ट्रीया
आदिकुंडालिनी स्टणजे पाचीन काळापासून अस्तित्वात
अस्तित्वात असलेल्या आईची एक शक्ति आहे. आणि मानवामध्ये कुंडालिनी म्हणून परतिबिंबित झाली आहे. हा
असलेली कुंडालिनी. ती] प्राचीन कालापातून
अवतार होण्यासाठी अतिशय कार्य झालं. मुख्य काम करावं लागतं ते मौठा शक्तिशाली पाठीच्या मणक्याचा
खाद तयार करायला, ज्यामुळे तो अदिकंडालिनीला आधार देऊ शकैल. है सर्व परिवर्तन घडवून आणणं ही
तिथी जबाबदारी आहे. आदी कुंडालिनीकडे उप्दाराच्या सर्व शक्त्या होल्या.
पण तिला है तध्दी समजायला
हवं होतं की, मानवाला कशी मदत करायची त्पाचे प्रश्न कारय आहेत. त्यांना सहजपोगाची जाण कशी करून
पापची. तसंच त्याच्या उन्नतीवी गरज कशी समजावून पायची. श्ावत्तीची अनेक सताते ततंच ज्ञान वापरावं
লागलं, कारण ज्या जगामध्ये आदिकुण्डालिनीला काम करावें लागते ते फार गुतागुंतीचे आहे. आपल्यामध्ये सर्व
प्रकारच्या कंडीशनीग्ज रितीभाती, रदी वगैरे आहेत, जे लोक बुप शरणागतझाले आहेत त्या हिमालयाकडे
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-26.txt 
 26..
येणा- पा लोकाडून खूपच वेगळ्या!
आदिकुंडालिनीशी संपर्क साधाता येइल. तसैच तिला महामाया म्हणून यैण्याचीटी गरज होती, म्ह
तिची भिती वाटली नतती किंवा तिच्यापासून दूर वाटलं नसतं.
तिला मानवाला सर्व अंगानी जाणून घ्यायचं होते.
ज्यायोगै
णाणे आ पल्याला
ती दोन भागीमध्ये विभाजित केली गैली आहे.
एक म्टणजे कुंडालिनी, दुसरा म्हणजे सहस्त्रार.
तहस्ाराला तर्व तामान, सर्व माहटिती, कुंडालिनीला पोहोचवण्याचे काम करावे लागते आणि कुंडालिनीला ते
कार्यान्वित करावं लागतं. देवता, ज्या सहस्त्रारामध्ये ततैच सर्व शरीरामध्ये त्थित आहेत, त्या गरज असेल ते,
त्यावेळी संपर्क साधून कळवितात. आदिकुंडालिनी एकाच वैळी तामुहिकतेमध्ये ततच व्यक्तिगत सुध्दा कार्य करते.
वित्त, जी मैंदूची शक्ति आहे. तमेच तहस्त्राराची शक्ति आहे.
त्याला देखील खूप गहनतैत आणि दक्ष
रहावं लागतं.
हा आदिकुंडानिनीचा अवतार आणि सहस्त्रार तयार करण्यासाठी है सर्व कार्य करावे लागलं. प्रत्येक
देशाची प्रत्येक व्यक्तिची कंडीशनिंग्ज वैगवैगळी होती.
अक्षय सागराची तिला गरज होती. सहजयोगासाठी व्यासपिठ तयार करण फार मुंतागुंतीचं होतं कारण है कार्य
हे फार कठीण काम आहे. त्यासाठी सहनशक्तिच्या
किती प्रभावी, किती सुक्ष्मतर आणि त्याच वेळी इतकं परेमळ आणि मायाळू आहे.
है अवतरण तयार करण्यासाठी सर्व दैवी बुध्दीमत्ता वापरली गैली. मानवी शरीरामध्ये येणं आणि
तामुहिक आत्मताक्षात्कार कसा यायघा है शिकणं फार कठीण होते. सहस्त्राराच्या योगे ते करायवं होतं. ते
साध्य झालं आहे.
सर्व दैवी महान योजना खरोखर लोकविलक्षण आहेत.
श्री माताज्जीना स्वतःलाच आशचर्य
वाटतं की इतके लोक सहजयोगामध्ये आले.
आपल्यामध्ये परतिबिंबित झालेल्या कुंडालिनीला खरोखर जाणून
घोण्यासाठी आदिकुंडालिनी कशी वागते आणि कशी कार्यान्वित होते है आपण पाहिले पाहिजे .
माताजींच्या कुंडालिनीचा विचार कैला तर ताबडतोब आपण शात
आपण जर श्री
होतो.
आपण जर श्री माताजींच्या
कोणत्याही रका चकाचा विचार केला तर आपली वक़े बरोबर होतात. पण आपल्यामध्ये ती गहनता आली
माहिजे, आपल्यामध्ये ते वागणूकीचे नियम अलले पाहिजेत आपल्यामध्ये ते हक्क असले पाहिजेत. अजून काही
सहजयोग्यामध्ये त्याना स्वत:ला बदलण्याचं ते धैर्य नाही. आणि ते अनेक गोष्टींना विकटून बसतात.
जोपर्यंत
आपल्यामध्ये पुर्ण पैर्य येणार नाही. तोपर्यंत सहजयोग लवकर पत्थापित करणं आपल्याकडून होणार नाही.
आपली स्वत: ची कुंडालिनी अनेक प्रसंगातून गेली आहे. ती जखमी झाली आहे. नाजूक झाली आहे,
ल्यामुळे
आपण आदिकुंडालिनीला शरण गेल पाहिजे.
पहिली इच्छा अत्ी पाहिजे की आपण सत्यामध्ये विरघळून जावं.
मग आपली कुंडालिनी ताबडतोब शक्तिमान होइल.
आपली
जै्हा आपण सत्यामध्ये विरघळून जातो
ल्यावेळी साक्षीभाव अधवा आपल्यपा कौणत्याही सदगुणांबात आपण विंता करता नये.
ते आपोआप येतात
कारण आपण दैवी बनतो. एकदी आपण दैवी बनलो की आपली कुंडालिनी पूर्णपणे, सुरेख रित्या अमर्यादतेत
आदिकुंडालिनीला प्रतिबिंबित करते.
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-27.txt 
 27..
आपल्या पैकी कोणीही कार्डी तप केली नाहीत. तरी सुध्दा पटिल्या दिवसापातून आपण आशिर्वादीत
आहोत.
आपण आठवण ठेवली पाहिजे की द्वा मोह आहे.
आधिवदित हरबून जाऊ नका अমी तीने
ला कोही न संगता
आपल्याला सूचना दिली आहे.
पल्याला पुढे पुदे जायचं आहे.
आपल्य , काही न
स्वच्छ न करता साक्षात्कार दिला गैलা आहे. आता साक्षात्कारानंतर आपण कुंडालिनीने बीधले गैलो
मागाता,
आहोत. तिवा कसा वापर करायचा, आपल्या प्रश्नाना कर्त ताड यायचं है आपल्याला तमजलं पाहिजे. आपल्याला
है तंत्र पूर्णापणे अवगत असलं पाहिजे. जर आपल्याला जगाचे परिवर्तन करायचे असेल तर आपण जादशश लोक
झालें पाहिजे. आपण ज्या लोकविलक्षण कार्यामध्ये मगन आहोत त्यावी आपल्याला पूर्ण समजणूक पाडिजे आणि
आपला पूर्ण निश्चय पाहिजे. जर आपण स्वतःःची तिध्द केली, पूर्ण तयारीत असलो, पूर्ण प्रामाणिकपश इच्छा
कैली तर रके दिवशी आपण महायोगी बने.
| B. १0
पुणे.
सर सी. पी. श्रीवात्तव हरयाच्या गौरवलमारंभाच्या प्रतंगी, प्री माताजींनी केलेले भाমण.
कोणी की अतेना कार्याला वाढून घेतलेला मनुष्य रवदा मौठा महान आहे, त्पाची त्पाना एवदी
औळख आहे ती आपल्यामध्ये यायला पाहिजे आणि तो मवदाता विमुकला देश,
पण ल्पाने स्वट कार्य केलेलं
ईग्लंडला कांटी झालं की
आहे.
ते जगात पसरतं.
मी विचार करत असते की या इंगल্लड देशाति, इतका
विमुकाला देश,
कार्याला वाहून घेतो आणि जो कार्यनिष्ठ असतो आणि इनामदारपणे,
इतके करमी लौक आणि याचं काय महात्व आहे ?
वाटतं की
जो मनुष्य
एकच महत्व मला
मेहनतीने काम करतो त्पाचें
ते इतके
माठिपणा करतात. मग लो कौणताही अलेना का,
कोणत्याही देशाचा कोणत्याही कुळावा तर ल्यानी जी स्तुति
सुरू केली तर मला समजैना काय बोलताटेत.
आणि ते तेकेटरी औफ स्टेट. ते
कोणाची काय, राणीची सुध्दा थाट्टा उडवायला सोडत
नाहीत. ते साहेबाविष्ायी एवढपा आदराने बोलत होते. त्यानी सागितलं साहेबीना, पार्च तगळे त्यानी पाठ
केलं होतं. मलामुध्दा माहित नाहीत एवदया गोष्टी
जैवार्डड् दिने
कैली, त्यात खोरट काही नाहीं.
त्यानी सागितलं एकतीस देशांनी साहेबाना म्हणजे मैजर
.
है मला माहित होते. जगात आतापर्यंत कोणाला मिळाले नाहीत अजून
.
. इतकी स्तृति साहेबाची
पण माइया आतापर्यंत लक्षात आलं नाही की, ही गोष्ट एवटी मोठी आहे,
आणि हयाच्यात काहीतरी अर्स विलक्षण आहे है माइयासुध्दा लक्षात नाही आलं, आणि ते मग या लोकानी
मानून घ्यायचं,
मी सुष्दा गेले होते इतर देशांच्या अंवा्डव्ला, त्यांनी फार मान केला . सगळयांनी मान्य केला.
आता आपल्याला माहित आहे.
घुनायटेड नेशन्समध्ये व-पाच रजन्सीज आहेत आणि साहेबीचे जेव्हा इलेक्शन
झालं तेंच्हा कमी देश होते.
पण आता एकशे चौतीत देश आहेत. अआणि प्रत्येक वेळा इलेक्शनच्या वेळेला म्हणायवं नाही, उभं
राहिलंच पाहिजे" शोवटी गेल्या देळेला मी म्हटलं,
बन झाल, फार झालं जाता. जाऊ या."
तर
माइयावर प्रशर आणलं त्यानी. म्हटलं मी काय म्हणते का, म्हणजे इथे रशिया आणि अमेरिका एका शब्दाने
म्हणाले, डिंदुस्धान आणि पाकिस्तान सगळयानी, पाकिस्तानने एवदया आगृहाने विनंती केली की, कसंही करून
तुम्ही रहा.
म्हणून.
माझपावरती आणि प्रेशर कारण त्याना वाटलं की मी म्टणतेय, हुम्ही हिंदुस्थानात चला
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-28.txt 
 -28. .
तंलडि
बुरूवातीला जैव्हा सीगत होते. आप ए. एस. तैव्हा सुरूवातीलाच माइया रक्तातब जरा देशभक्ति
असल्याने मी त्यांना म्हटलं तै मला काही इंडियानी फॉरिनर्च जमायचं नाही. मी दारू पीत नाही, तुम्ही
दवारू पीत नाही. तिथाल वातावरण आपल्याला जमायचं नाही मला क्लबला जाता येत नाही, तुम्हाला जाता
पैत नाही. आम्ही आपले जुनाट पध्दतीये लोक, बाळबोध घराण्यातले ।
तर ते आपल्याला जमायचं नाही.
आणि दुतर अ्त की आपला देश सवद्ा त्वर्ंत्र झाला, केवद्या मेहनतीने, तर त्याला बनवायचं सोडून वाशाला
फॉरीनला जायवं.
पगारही कमी झालं सर्व झालं पण मान्य कैली. मी त्याना
म्हटरलं ली सर्व गोष्ट मान्य
कैली. "नाहीतरी तुला तर कोही नकोच अलत,
आणि अधा पगार झाला तरी हरकाल नाही." त्याच्यानंतर
मी दोनय गौष्टी त्पाना लर्ताच्या आधी सांगिल्या होत्या फक्त दोनच गोष्टी. म्टटरलं मग मला काीटी
नको .
फक्त एक, तुम्टी दारू प्यायची नाही.
मला जमायचं नाही ते. आणि दुसरी गोष्ट, असातमा पैसा
घरी आणू नका.
मला जमणारच नाही ते.
त्या देशामध्ये एवदा पानी मान कमावला रशियामध्ये, चायनामध्ये सगळीकडेच पण ब्रिटीश लोकाचे
पाहन मला फार जाश्य वाटले त्याची जी गुणगाकता आहे. ती गुणग्राहकता आपल्या देशात आली तर तोनं
होइल. त्याचे पण गुणगाहकता आपल्या देशात, आली तर सौन होइल त्याचे. पण नातलग द, मग हैं
ब, मग ते बूं, त्त काही नाही त्याचं. मुज्य काम आहे की, कोण मनुष्य कार्य करतो. त्स आता मी
एक घरगुती बाई आहे, त्यात्ं एक सागते की समजा, मला आता घरात मनुष्य पाठिजे कामाला, तर मी काय
नातंगौतं बघत बसणार की ? समजा, ड्रायव्हर पाहिजे तर निष्णात पाहिजे ना ? त्या निष्णातपणाला इतकी
त्यच्याकडे चालना आहे. आता साहेबाचे फोटो काय काढले, ते फोटो काय टीगतील. काय करतील, आणि है
संगळ बधून मला असं वाटल, आपल्याकडे जर हा गुण आला तर फार होऊ शकतं आणि है झालं पाहिजे.
स
त्स मी म्हणणार नाही कारण इधल्या गव्हमंटने सुध्दा साहेबीना पदवी वगैरे दिली आहे. पण
गुणग्राहकता आपल्या आतून आली पाहिजे, की बघा कार्य कर्स होतं कुठल्याही माणताने कुठल्पाटी पोझिशनच्या
माणसाने कुठेही असलं तरी. त्सच आमच्या सहजयोगाततुध्दा, तो माझा नातलग, लो माझा बाप, तो माझा
भाऊ है तोडून गुणग्राडता पाहिजे की चैतन्य कोणामध्ये जास्त आहे,
रशियाचं उदाहरण जाहे. रशियामध्ये, मला आवचर्य वाटलं दोनशे सायन्टिस्ट आले. दोनशे त्यांच्याशी मी
तैव्हा ते कार्य होइल. पण या बावतीत
बोलले त्याच्या सायन्सच्या भाषैमध्ये तर ते म्हणाले, माताजी सायन्स आम्हाला माहित आहे.
तुम्ही
रिपलायझेशन या.
आती आम्हाला तुम्ही आत्मसाक्षात्कार
आम्हाला
या. म्हटलं बसा. देते साक्षात्कार.
सगळयाना साक्षात्कार आला आणि इतके खुध झाले. त्याचें कारण मला दाटत की, त्यांच्या दैशात एक
द्ुसरी गोष्ट जाहे.
विशेध गोष्ट आहे, जी आपल्या देशात नाही. तरी आपल्या देशात इतके साधूसंत
इतके मोठाले लोक झाले, इतंक
इाले
"सोल सिकींग" म्हणतात, ते नाही.
काम करून गेले. पणा ज्याला
त्याची पुस्तकं वाचा, कोणाचंटी आजय मी एका दुस-पा रशियन ऑधारचं वाचते आहे. प्रत्येकाचे लक्षा कुठे
आहे की माझ "सोल" कुठे आहे ? नी मी करतो आहे काय ? इंद्रोत्पैक्शान ज्याला म्हणतात. की तै स्वतः
-चं निरीक्षण करतात, तै त्याच्या लिटरेचरमध्पे संबंधा त्याच्यात दितत यायचं आणि माइया
इंटर व्हयूला जैव्हा
बेग्त" आदोत स्पिरीच्युंलिटीमध्ये, अरे म्हटलं, अर्स कर्म म्हणता.
नाही खरं आहे, तुमच्या मानाने आम्हाला काय ज्ञान आहे ? म्हटलं, आम्हाला पुस्तकी झञान आहे. पुस्तकें
ा
यापचें त्यावेळी म्हणायचे आस्टी "
तर
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-29.txt 
 ..29..
वाचायची, पुस्तकें विकायवी . पुत्तकावरनं समजायचं आस्टी मोठे विद्वान झालो, पण जे गम्य आहे ते तेव्हांच
पैइल जेव्हा मनुष्य असं तमजेल की माह्या आम्पाचा मी ठाव घेतला की नाही आणि ते आपल्या महाराष्ट्रात
असलंच पाहिजे. आणि महादाध्ट्र म्हणजे जर्स नावं आहे, ततेच कार मोठे राष्ट्र ही योगभूमी आहे.
आणि मराठी भाषेबददन
मी साहेबाना सीगितले की तम्ही किती चूक बोलला तरी बोलत जा.
कारण मराठी भाषा फक्त महाराष्ट्रीपनव ती बोलू शकतात. कारण इतक प्रितीजन आहे या भाषेला, इतक
की तै तुम्हाला जमायचंच नाही तर तुम्ही बोलत जा. वुक बॉलले तरी हरकत नाही. सगळयानी असा विचार
करायचा की जर कोणी मराठी बोललं तर त्यात फार आनंद मानला पाहिजे. कारण ही फारच कठीण भाषा
आहे. आणि आता साहेबानी तांगितले आहे की मी इथे आता मराठी भाधा शिकणार आहे आणि मुलीपण
মिकणार आहेत तरी ही अशी जाता सर्वानी गिकली पाहिजे.
आपल्याला आश्यर्ष वाटेल चाळीत देशातनं आता लोक मराठीत गाणी स्टणत आहे शिकत आहेत
बोलत आहेत. शिवाजी महाराजीचे पुरतळेपण घेऊन गेलेत सगळेजण.
पण तरी सुध्दा तवानी राष्ट्रभाधा ही
राष्ट्रभाषा ही
शिकली पाहिजे. राष्ट्रभाष्षा ही आपल्या राध्ट्राची भाषा आहे जो पर्यंत आपण सष्ट्रभाषा शिकणार नाही,
मराठी कोणाला समजणार नाही. परवाच मी रक द्वान्तलेशन झालेल पुस्तक वायाले होतं. मराठीतलं. आणि
महाठी पुस्तकाचं कुठे द्वान्तेशन दितत नाही तै, कुखुमागृजीच्या कविता वगैरे कुठुमागृजाचे
माहित नाही, कारण हिंदीम्ये सध्दा त्याचं द्रान्तलेशान नाही. एवदे मोठे कवी जाहेत आपले, पण त्यावे
नांवुष्दा लोकाना माहित नाही.
नांवपण कोणाला
आता मला व्यासंगाची सवय असल्यामुळे मी बघत असते की लोकानी जर
कर्सतरी करून कुठैतरी, टिंदी भाषेचं ज्ञान घेतलं तर फार चागले.
वाचार्व, दोनचार ओळी. जैवायला नसर्ल तरी चालेल, कोणी भेटायला आलें नाही तरी चालेल, अगदी फार
सुंदार आहे, पण द्वस-याना तागेन कोणाला म्हटलं तर शाक्यच नाही काही कोणत्याच भाषत त्याचं
ट्रान्सलेशन नाही. अगदी हिंदीतसुध्दा त्याचं ट्रान्सलेशन नाही. तैव्हा राष्ट्रभाधा ही फार जलूरी आहे.
साहेबाची भाषा ही पैते वीगली.
आता "अमृतानुभव" सारखं पुस्तक रोज
मला
ती राष्ट्रभाषाच आहे. तैं्हा आम्डाला कधीच तसा प्रश्न नाही पडला.
हपाच्या स्वभावाबद्दल तीगायवं साहेबांच्या म्हणजे अर्तं की कर्तव्यनिष्ठता फार जात्त आणि
शिस्तबध्द. अत्यंत शिस्तवध्द. स्वत:बददल इतकी शि्त. त्याला कसलीही कस लागली तरी शिल्त ही पहिली
पण डोग्रेमना यायचें तर
यायचं वैळेवर. स्वत:ला शिक्त लावून घ्यायची. द्वस-याला अतो वा नसो आणि तिसरं म्हणजे नमृपणा
नमपणाने त्यानी इतक्या देशांना जिंकून घेतलं पुष्कळ लोक म्हणतील
मुत्तसद्दी आहेत ते, पण मुत्सददीपणामध्ये त्याचा जो नमपणा आहे, ज्याला आ्टिक्युलेशन म्हणतात. ते
याना बरोबर जमतें मला पण सवर्द्ध कधी कधी जमणार नाही. पण अगदी इतक सहन करतात, चुप राहून,
टाइसशीर पोचायचं कोणाकडे जायचे असलर्ल तर, आज त्यांना एकोचारपर्यंत ताप हटोता
अत्यंत नम आहेत ते. एवदं सगळ अतून
सगळे व्यवस्थित करून, त्या लोकाना,
रिटायर वहायचा प्रधान केला, तै्हा ते सगळेच बिधाडले. तम्ही जायचं नाडी आणि माइ्यावर आणि रोख की,
. त्याचे उदाहरण हैव की, जैंव्हा
समळयांना इतकं मिळवून घेतलेलं आहे
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-30.txt 
 30..
त्रम्ही म्हणता म्हणून ते जातात.
आता मी काय म्हणतेय । म्हणजे आतापर्यत असं कुठे झा्ल नाही. प्रल्येक
देशातनं जे जे लोक आले ्याना रिटायर व्हावं लागलं. साहेबानी त्वत:इून रिटायरमट गेतली.
अर्स म्हणजे एक लोकप्रियता, लोकीच्याबद्दल सहिष्णुता ही गोध्ट आहे, ज्याला आम्ही कलैक्टीष्ह
आमच्या तहजयोगात. कलैक्टीव्ह बीईंग, सामुहिकता मनुष्याला
असली पाहिजे. आता याच्यामध्ये इतके गुण आहेत ते बघून, जाता अथातच इतक्या वधति आम्टी दोघं मिळून
बीईंग्, सामुहिकतेचे रक उदाहरण म्टणते.
फिरायला गैलो नाही, की तिनैमाला गेलो नाही.
कुठैच नाही. कधी मी याना एक साडीतुष्दा मागितली नाही.
त्पाला कारण अर्स, यीच्या कार्याचिच मेला इतर्क समाधान होत. याच्या कार्याचच समाधान आणि एवदा गर्व
वाटायवा, की किती काम करतात, किती मेहनतीने, किती कळकळीने.
केली. त्यानंतर सा-या विश्वाताठी, वित्रवसुष्दा आपलं सक घरच आहे. कीही त्पाबद्दल, कधीडी तुम्ही
देशासताठी किती कळकळ कैली. मेहनत
रागवलं नाही. विचारलं नाही, उशीर की झाला
विचारून बघा.
? कारण कार्याला मनुष्य लागलेला आहे तो
फार मोठा !
असे सगळयानी कार्यरत जतावं ही एक दुतरी गोष्ट लक्षात जैतलं पाहिजे की मजुष्याने कार्थरत असल
पाहिजे आणि घरातल्यानी, फॅमिलनस्दा त्याला सपोर्ट केल पाहिजे तेव्हाच मनुष्य वर उठतो, पण एक
मनुष्य उठून होत नाही, ल्याच्याबरोबर स्बध देशच्या देश उठातो. त्याच्याबरोबर सबंध देशां भले होऊ
शकतं इतकंच नाही तर स्ंध जगाचं भलं करतो
तर आता किती बोलावं ते करमीव आहे ताहेबाच्याबद्दल
आणखी सांगावं तेवदं धोडवं आहे.
तसे पाहिलं तर माइया का्याला साहैबानी इतका हातभार लावला, सुरूवातीपासून पैशाने सुध्दा.
त्यानंतर आतातुष्दा सारखी] मी भटकत असते. पण कधी म्हटलं नाही,
करू नकौस . त्याबद्दल सर्वसहजयोग्यानी आभारी असलं पांहिजे.
तरी जैवल्यामिवाय जाऊ शकत नाही. किती ठिकाणी पैशाची मदत लागली आम्ही दिली, कारण आम्डी काय
तू जाऊ नकोस. है करू नकौस. ते
कारण किती सहजयोगी आमच्या घरी आले
पैस घोत नाही. प्रवासाचे पैते, याचे पैसे, ल्याचे पैसे मागितले.त्यानी वदिले कारण सहजयोग हा इतका मोठी
आहे ते, ते जाणतात आणि त्याच्यात राहायला पाहिजे सगळ्यीना सागतात. पण ते असं आहे कीं जोपर्यत
रशियासारखी जागुती होणार नाही तोपर्यंत कोणालाही
इच्छा व्हावी. ततं त्यानी कार्यरत कहावं, म्हणजे आपल्या इथे सहजयोग बसला जाईल आणि सर्व विश्वावें
सहजयोगाचा लाभ होणार नाही, तैंवहा तशी त्यांना
भले होणार आहे.
आहेस अचलिया . तुला काय
अवलिया आहेत म्हणजे अवशूत
मला नैहमी म्हणायचै
तु , तू ।
पण तू
इतरांना तुइपासारखं कर माकतेस है मला कधी पटत नाही. आता तर्स म्हणत नाहीत, आता म्हणतात
 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_11,12.pdf-page-31.txt 
 .31..
म्हणजे सिध्द झालें आता ।
एवटी सिंप्दता होऊन सुध्दा महाराष्द्रात काही काही टूम लोक काढतात
. कोटी
प्रकार आहेत. खर म्हणजे अर्त आहे की याची प्रचिती ध्यावी आणि है कार्य करावें. तर आता
म्हणत जहेतमी आता तहजपोगाचें कार्य करीन, तैँव्हा एका अर्थानि रीटायरमॅंट म्हणजे यावं कर्त होणार
काही
आहे, ते काय रिटायर होऊ शकत नाहीत असें दिसतंय !
तुम्ही तवांनी याना बोलावलं, इधे है केलं, खरोबर मला डोळयांतून पाणी आलं. खरोखर यांचा गौरव
करावा तितका थोड़ा आहे. आणी तिथे सुध्दा पार्किन्सन साहेब जैंव्हा बोलत होते तैवा नुतती माइया
डोळाना धार लागली होती. तो सुध्दा इतक्या प्रेमाने , इतक्या आदराने बोलत होता, आश्वर्य वाटलं मला
आपण सुध्दा लोकानी इतके बोलावलें, इतका मान केला.
बौलावतो, इतका मान करतो. त् थोड़तं होण्याचा आपण पूरथल्न केला पाहिजे.
तैंव्हा जतकंच समजापचं ज्या मा
गताला आमण इतर्क
अशा प्रकारच्या माणताची
आज आपल्या देशाला फार गरज आहे. इतकंच नाही की इनामदारी आहे. इतकंच नाही. कर्तव्याची फार
जाणीव आहे. इत्कच न्हे पण जते शिवाजी महाराज आहेत कारय जर कार्य धेतलं तर मागे हृटत नाही. ते
स
कसंही करून नैटाने पुरें करून घेणार ते दमल्यातारखे वाटतात पण दमतच नाहीत त्याना जे बरोबर वाटतं
ते बरोबर पुरं करून सोडणार. अशा यीच्या जीवनावा जर कोणी कित्ता गिरविला तर !
तसंच आपल्याइये पुण्याला फार मोठे मोठे लोक झालेले आहेत.
आमचे वडिलही फार मोठे होते अणि
आम्हीआमच्या आयुष्यात फार मोठमोठे लोह पाहिले आहेत. लालबहादूर शास्त्री पाठिते जाहेत जवळून.
महात्मा गाधींच्या आम्ही जवळ होतो आणि फार मोठी मोठी माणर्त पाहिली आहेत. नशीव आमचं चीगलं
आहे आणि आता आपल्यात अशी माणसं यावी. मोठी मोठी माणतं व्हावी, अशीटी] बेळ आता आलेली आहे.
आणि त्याची आता परतिक्षा आहे.
तगळयांना माझा अनंत प्रेमाचा आशि्वाद्र.