चैतन्य लहरी 1990 खंड 2 अंक १ व 10 गराठी आवृत्ति ओी] शिरदी सांघनाथ जनक उॐ मला धर्म न्मলা निः विश्व भी नानक শी इबराहिम ह ০-- সी প मुम्मद श्री मोजेस विश्व निर्मला オし धर्म विश्व निर्मत। धर्म सौकरटीस भी ১ी जाराधष्ठा श्री कनफ्पुरस भ्ी लाओ से "तुम्ही जेव्हा तुमच्या गुरूची पूजा करता त्यावेळी हुमच्यामधील या गुरूची सुप्दा पूजा होते. तुम्ही त्याचा आदर करता, गौरव करता, जागृत करता, त्यावा अविध्कार करता. " श्री माताची निर्मलादेवी गुरुपूजा, फ्रान्स 1990. ्म विरव निर्मला वित निर्मला न নি्मल्ा ध गुरूपूजा फान्स ৪.7. ।9.90. श्री माताजवि भाषण इतर अन्य गुरूपूजापेक्षा सहजयोगामध्ये गुरूपूजेला फार वैगळा महत्व [अर्थ) आहे. तुम्ही जैच्हा तुमच्या गुरुची पूजा करता त्यायेळी तुमच्या मधील गुरूसुध्दा तुम्ही पूजत असता, अतै इतर अन्य गुरु शिष्य परंपरेत नलते गुरूची पूजा करता त्यावेळी तुम्ही त्याचा मानतत्मान करता, गौरव करता, जागृत करता, त्यामुळे जेव्हा तुम्टी हुमच्या कारण तुमच्यामध्ये गुरू, स्वामी जागृत केला गैला आहे. तमच्यामधील हा स्वामीसृष्दा पुजिला जातो. प्रकटीकरण करता. त्याचा जर्थ म्हणजे, कुंडलिनीचे गुरुचा आय आणि प्रथम गुण म्हणजे तो तुमची ईश्वराशी भेट करवतो. उत्थापन करतो, आणि बम्हवैतन्याशी संधान प्रस्थापित करतो. तुमवा गुरु आदिशक्ति असल्यामुळे आपण त्या व्यक्तिची आदिशाक्तिशीपण भेट करवून देतो. नंतर द्ुसरा फायदा असा की, तुम्ही जैक्हा त्याना आत्मसाक्षात्कार दैता तेव्हा तुम्ही त्याचे दैवीशक्तीशी संधान करून देता इतकेच न्हे तर तुम्ही त्याची परत्यक्ष देवत्त्वाशी जै दैवी शक्तीचे स्त्रोत आहे भेट करूत देता. सहजयोगी म्हणून हुमची जबाबदारी फार महान आहे. का रण तुमच्यामध्ये गुरू आहे. आपल्या मंत्रामध्ये आपण म्हणतो, "श्री माताजी, मी माझा स्वतः चा गुरू आहे". पण या "मी" आणि "माझा गुरु" यामध्ये आपण काय मिळवलं आहे? मी कुठै आहे ? मी स्वत:ला मार्गदर्शन करू बाकतो का ? मी मला स्वत:ला आणि नंतर इतराना मार्गदर्शन करू शाकेन इतका, माइया चित्तामध्ये, आत्म्याचा प्काश व्यवस्थित प्रत्थापित आणि भी प्रकटीत झाला आहे का ? गुरूतत्वामध्ये तुम्ही स्वत:ला निरखून पाहणे महत्त्वाचै आहे, आत्मनिरिक्षण ! माझा स्वत: चा गुरू झालो आहे का ? तुमच्या बाबतीत तुमचा गुरू आई आहे.एक स्त्री . त्यामुळे स्त्रियांमध्ये गुरूतत्वाच्या सर्व गुणांचे विकसन त्या अजुनही आई किंवा पल्नी किंवा कारण तुमची कारण ती स्त्री आहे, तुम्हाला सुष्दा त्या दर्जाचें व्हापला पाहिजे की, लोकानी म्हटलं पाहिजे, "या स्त्रीकडे पहा, कशा उत्तम प्रकारची गुरु आहे ती ! " लीडर लोकांकडून मी ऐकते की स्त्रिया अजून खूम अजूनही जर तुम्ही त्त्रीत्वाबद्दलच्या या सर्व झालेले व्यवस्थितपणे प्रकट झाले पाहिजे. पण स्त्रियामध्ये तसे झालेले नाही. सहजयोगिनी आहेत. पण हुम्हाला अजून याचं आकलन झा लें नाही की, हुम्ही सुध्दा गुरू आहात, आई गुरु आहे. दूर आहेत आणि- फार धोडयांना ख-या सहजयोगीनी म्हणता येईल. गोष्टी राखत राहिला, कारण त्याना नेहमीच नीच वरचदपणामुळे निर्माण केले गैलेले स्त्रीत्वाचे हे सगळे दोष दर्शकिल गैलं आहे.- खित्तिधर्मात त्याना कधीच पवित्र मानलं गेलं नव्हतं. त्यांच्यामध्ये या आत्मविश्यासाचा अभाव आहे की, धर्म हा बाहेरून प्रस्थापित करण्यापेक्षा आतून प्रत्थापित होऊ शकतो. या सर्व गुरुंनी काही पण घर्म प्रत्थापित करण्याआधी आपण आपल्याला निरखून पाडिलं पाहिजे. संबंधामिध्ये, कुटुंबामध्ये, समाजामध्ये, धर्म प्रस्थापित करणं है गुरूचे काम आहे. कैलं नाही पण धर्म पस्थापित केला. आपल्यामध्ये धर्म आहे किंवा नाही. धर्म असलेल्या व्यक्तिवा सर्व प्रधाम गुण म्हणजे तो इतराचे ऐकतो . तो आज्ञापालन करतो. पाश्चिमात्य स्त्रियांच्या बाबतीत चुकले आहे ते है की, इतराचे कर्ं मेकायचं ते त्या वितरल्या आहेत. आज्ञापालन क्त करायचं. त्यामुळे त्याची मुले सुध्दा ऐकत नाडीत. तमच्यामध्ये आज्ञाधारकता नसैल तर तुमवे कोणी ऐकणार नाही. पुृथम तम्ही आज्ञाधारकपणा शिकला पाहिजे. कबीरातारखी व्यक्ति अज्ञात जातीमध्ये सरळ कोणाकडे ते जाऊ शकत नव्हते. रामदास रोज सकाळी गंगा नदीवर स्नानाताठी जात. जन्मली होती. एके दिवशी कबीर त्पाच्या पाय-पावर पडून राहिले आणि अंधारात गुरूना दिसले नाही आणि त्याच्या पावलानी त्यांना स्पर्श केला. त्यानी विचारले "तुम्ही कोण आटात ?" कबीरीनी उत्तर दिलं, " मी हुमवा शिष्य आहे. त्याची पाऊले धरली. त्यानंतर ते रामदवाताचे शिष्य आणि महान संत झाले. त्योच्या गुरूपेक्षा त्याची अधिक आणि नमृतेमध्येव तुम्हाला आशिर्वाद मिळू शकतात. माहिती लोकांना आहे. मूलभूत गोष्ट म्हणजे नमृता . हुमच्या गुरूचा जो दर्जा आहे तो तुम्हाला मिळू ज्ाकती . गुरूना माइया स्वत:च्या प्रतिबिंबामध्ये आलं पाहिजे. प्रथमतः तुमचं आयुष्य पूर्णापणे पारदर्शक पाहिजे. पारदर्शकता है सहजयोगाचं मूलतत्व आहे तुम्ही काय करता, कुठे जाता, कशा प्रकारे राहता, कशा त-हेने ज्याना लोक लीडर म्हणतात. ते खूप स्तोम सर्वाना माडित असलं पाहिजे. जै लोक गुरू आहेत. वागता, है माजवणारे लोक आहेत असे दितून येतं . नैहमी स्वतःच्या शारीराविषयी विचार करतात. कोणी ताची काळजी घौतली नाही, अशी त्याची कुरकुर असते. जर्स कीरही स्याना असावी. नाहीतर एक दिवस ते जैवले नाहीत अशी त्याची तकार असते. सारखा] [कोणी] छळ करत आहे अज्ञी मानतिक तकार काही हरकत नाही तीन वार दिवस उपास केलेला गुरूताठी चांगला म्हणजे या भुकैच्या कल्पनेच्या पलिकडे तुम्हीं जाता. पोटामध्ये असते आणि व्हायड्रेशन्स मिळतं, कर्त खायला मिळतं, असा निरथकपणा लिडर्तच्या डोक्यांत अतेल, तर सहजयोगीत असून टररिस्ट असल्यासारखे हा काही गुरूतत्वाचा अविष्कार नव्हे. हुम्ही तुमची गुरु जशी आहे तशी पाहिली आहे, मी काय खाते, ते मला काय देतात. मला कार्य हवै आहे ते मला माहित नाही. मला काय आवडतं असं त्यांना वाटतं ते, तै मला गुरुला ा भूक नसते कारण ती इतके असतात की, तुम्डाला काही खाऊ नये अतं वाटतं, तुम्हाला कार्य खायला आहे. पसंतीवर स्वतःचं वित्त फुकट दवडू नका. तुमची लर्व पसंत वहायड्ेशान्स निवड असता कामा नये. दैत राहतात. एखाद्या खात पदार्थाची तुम्हाला गोडी असता नये. वर आधारीत पाहिजे भौतिक गोष्टीवर नाही. चवदार खाणं ही लोकांची मौठी परिक्षाव खाणं है सुष्दा एक प्रकारचं व्यसन आहे. झेनने चहाच्या समारंभाची पृथा पाडली. या परथमध्ये ते खूप कडवट चहा दैतात. तो एक मौठा धार्मिक विधीच असतो. विचार न करता कपाकडे आहे. एकदा तुम्ही तो चहा त्याची भरपाई करण्यांसाठी तै तुम्हाला कपामधून निर्विचारपूर्वक जाणीव साधण्याचा ते प्रयत्न करतात. লक्षा दायला ते तागतात. घेतला की तुमची जीभ कोणत्याही गोष्ीसाठी चागलीच होऊ शकते. ते इतर्कं गोड असतं की, तै कडू होतं है फक्त काहीतरी गोड देतात. जीभ काबुत ठेवण्यासाठी. हा समारंभ तुमच्या जीभेला इतकै आधात देतो की, त्यानंतर तुम्हाला जे मिळेल ते तम्ही खाऊ शकता. अन्नाविषयी स्तोम माजवणारे लोक म्डणजे भारतीय. त्याचं कारण त्याच्या त्त्रियांनी त्यांना खराब केले आहे. उत्तम स्वयंपाक करून नव-यांना कर्त हाताळायचं ते ल्याना माहित आहे. त्यांना त्याच्या जीभेपलिकडे जाता येत नाही कारण तै सक मोठे कंडीशर्निंग ( रूद्ाचार) आहे. गाधीजी अंतय उकडलैलं अन्ना वर मोहरीचें जै कोणी खाऊं शकत नसे. लोकीनी अन्नाच्या वरवीपलिकडे जावं पासाठी त्यांनी पुषत्न त्यासाठी ते लोकाना त्याची शौचकुपे वगैरे साफ करण्यात लावीत म्हणजे वासा- विधायी संवेदनशीलता घालवली जाईल. ते काय खाणार आहेत है फक्त ठरविण्यासाठी लोक आहारगुहामध्ये पंचेवाळीस मिनीटे घालवितात. तेल घातलेले देत असत. कैला. सहजयोगामध्ये ही कलपना सौडन देणं महत्वाचं आहे. सर्व प्रधम तुम्ही काय घेणार असं कोणी विचारता नये. मला सुध्दो मी काय घेणार असे विचारू नका कारण मला त्यावाबत विचार करावा लागतो. आणि मला निर्विवार पंजा है आपण समजून छेतलं पाहिजे. ते आपल्या पोटात व्हायच आहे. आपण अन्नाला किती बीपले गेले आहोत. जातं आणि यापरमाणे आपले गुरूतत्वं खराब करते आणि आपली शारिरीक संस्था देखील खराब करते. आपण अन्नाकडे न बघण्याचा पूयत्न केला पाहिजे. म्हणून ज्या लोकीना त्याचे गुरूतत्व विकसित करावयाचं होतं ्याना उपोधण सांगण्यात आलं होतं. उपोषण म्हणजे तम्ही निर्विवारतेत जाता आणि उपोषण किंवा अन्न याचा विचार करत नाही. पण ते पूर्णविळ अन्तावाव विचार करत असतात. त्यामुके काही अर्थ नसतो. तुम्ही खा किंवा नका तुम्ही की उपोष्षण तंपवता आणि परत खाऊ शकता खाऊ ततैच असता. तुमचं मन अन्न प्राशन करीत असतं.. पाचा विवार करण्यात्त तम्ही मग्न असता. रूढाचार पाळण्याच्या आपल्या सवधी आपण कादून टाकल्या पाहिजत. मुलानाही या बाबतीत योग्य शिक्षण दिलं पाहिजे. कयी मीठ नमतं कधी साखर नमते, काही हरकत नाही. सहजपोगी, जे अन्नाशिवाय कितीही दिवस राहू शकतात त्याना काही महत्वाचं नाही. सहजयोग्पाच्या फक्त सकच तुषणा आहे, पवित्र होण्याची, स्वच्छ होण्याची. बाबतीत अन्नाची चव किंवा भूक अरसं काहीच नाही. पूर्ण वेळ आपण अन्नाचा विवार करतो, ही एकच गोष्ट आपल्या मनाला कलंफ़ित करते. बवीच्या पलिकडे जायवे, हा एक प्रयोग तुम्ही केला पाहिजे. जो पर्यंत आपण अंतर्भुख होऊन पात नाही, प्रयोग करीत नाही तो पर्यत आपण यावर मात करू शकत नाही कारण कुंडालिनीने कितीडी पूयत्नांती शर्थ केली तरी कंडिशरनींग इतक्या दुंद आहेत की, तुम्हाला गुरू बनवूं शकत नाही. जर तुम्ही सर्व गुरुचै जीवन पाहिले तर त्यांचे लग्न झाले होते, पूर्णपणे त्याना मुलै होती, सर्वसाधारण जीवन ते जगत होते. पण त्याच्या स्वत: च्या व्यक्तिगत आयुष्यांत ते पहिली अलिप्तता अन्नापासून यायला हवी. काहीडी अलिप्त होते. तुम्हाला आवडणारं असू दे, खाऊ नका. आईत्कीमची आवड आहे त्याचे लिव्र आधीच खराब झालेलं अतणार ज्याला . तुम्हाला पात्ता आवडतो तर तो सोडून या. तुम्हाला आवडणारी गोष्ट सोडून देणं মिका . म्हणजे तुमचं मन त्यापातून अलिप्त राहिल. अर्थपूर्ण त-हेने तुम्ही जर गुरू असाल तर तुमचे वारीर आाणि तुम्ही ही गौष्ट कार्यान्वित कैली तर अलिपतता फार सहज आहे. कंडीशनिग्ज यांचा तुम्ही ताबा घेतला पाहिजे. स्वतःला कशाही प्रकारच्या अन्नाची तडजोड शिकवा. या छोटया गोष्टी तुम्ही काढून टाकल्या नाही तर हुम्ही सहजयोगी म्हणवूं शाकत नाही. गुरुचा सक अविष्कार म्हणजे तो तृप्त आत्मा असतो आणि स्वयंपूर्त असतो. शरीरीतीठी लागणारा दुतरा भाग म्हणजे सोयी समाधान, पाश्चात्य सहजयोगी जीवनाच्या कोणत्याही येत असतील तरी सुध्दा की भारतीयाना त्यांच्याकडून प्रिकलं पाहिजे. ते मी तांगितलं पाहिजे. मागाविरून कोणत्याही हुददयाचे, प्रतिष्ठेवे असतील पण ते भारत दो-यावर पेतातः तैव्ही आत्म्याच्या समाधानात दंग असतात. खुर्ची किंदा बिष्ठाना ते मागत नाहीत. या प्रकारे, तुम्हाला समजेल, शरीराच्या सोरयींना काही महत्व नाही. शरीर हे कसंही झोपणार. तिसरा भाग म्हणजे भौतिक दुष्टीकोन आणि डोळ्या मधील लालता- भिरभिरणारे डोळे. सहजयोगी मंडळींचे डोळे स्वच्छ पाहिजेत. मग आहे लालता आणि हावरेपणा. सहजयोगामध्ये कदाचित लालतेचा भाग संपला असेल आणि यक्ति त्यातं हरवून जाते. भारतीयामप्ये लालतेचा प्रज्न नाही पण अजून पण हावरेपणा अजून आहे. त्याच्यामध्ये अधाशीपणा आहे पाशिचमात्यीमध्ये, त्याच्यावर कोणी बसु शकले नाही तरी ल्याच्या पणजीच्या 4.. केवळ दिखाच्यासाठी ती व्यक्ति ते ठेकेल. वेळचं फर्निवर त्याना आवडणार नाही कारण तै किती जुर्न असतं. मूल्यांकनापमाणे ते निूपयोगी असेल. भारतीय भौतिक वस्तुंविषायी एक फार सूक्ष्मातील भौतिक दृष्टीकोन आहे, असा की त्याची पूर्नविकीचे मूल्य. अशी निरूपयोगी वस्तु म्हणजे घरात धडगं ठेवण्यासारखंच आहे. कारण कोणात ठाऊक किती लोकानी ते वापरलं आहे. . फाटक्या तुटक्या, मळखाऊ, घाणेरडया वस्तुंमागै लोक वेडे होतात पुराणवस्तू म्हणजे पारिचमतात्याचं व्यसनच आहे भारतात एक लेखक आहेत ज्यानी दोन इंग्रजी व्यक्तिंबददल गोष्ट लिहिली. पायाशी पडलं यामुळे है भारतीयाच्या आकलनापलिकडे आहे. बनारमय्या रकस्त्याने ते जात असताना त्यंाना रका पितळेच्या भांडयाचा मार लागून ते त्याच्या ते फार विडले. म्हणून त्या भारतीपाने त्याना सागितले हा लोटा फार मौल्यवान आहे कारण महान अकबर राजाने तो वापरला होता. त्या इंग्रजी लोकावर त्याचा एकदम प्रभाव पडला आणि त्यानी म्हटलं, आम्ही तुला माफ करतो पण हा पुरातन लोटा तू आम्हाला एक हजार रूपयाना दे. त्या भारतीयाने शिक्षा चुकवण्यासाठी ही पुराण वस्तु मागे धावण्यापेक्षा थाम मारली होती. पुरातन व्तुविषयीचा वैडेपणा आपल्या मनातून गैला पाहिजे. आपली निर्मिती आणि आयुष्याची गुणवत्ता त्यामुळे पुरातन कलाचे संवरधन करण्याला आपण पारठिंबा दिला पाहिजे. धूळीला मिळाली आहे. पुरातन आह म्हणून एखाया वस्तूचा गौरव करता नये, पण त्याचें अंतर्गत मूल्य किंवा कला सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे तिची व्हायब्रेशन्स बघणे. त्विकारली पाहिजे. कारण आपल्याकडे व्हाय्रेशन्सची भाषा आहे आणि आपण ती वापरली पाहिजे. व्हाय्रेशन्स चागली असली तर ती पावा केला पाहिजे. एकदा तुम्ही हे कैलं की काय करायचं तै तुमच्या লक्षात येईल. सहज पोगीमध्यै सवात वाईट गोष्ट म्हणजे तो आजारी आहे असे त्यानं समजणे. त्यामुळे सहजयोगाचे नांव खराब होते. बरे व्हा नाहीतर तुम्ही सहजयोगी नाही. तुम्ही जर सहजयोगी असाल तर तुम्ही कसे बरे होती है तुम्ही आजारी आहातर्स तुम्हाला अजूनही वाटतं तर तहजयोगाच्या बाहेर जा. एकतर तुम्डी त्रम्हाला काही अडचणी असतात. पाहिलं पाहिजे. हरकत नाही. उदा: मला आई म्हणून,आदिशक्ती म्हणून काही तुमचे शरीर जसं आहे. नावं असतात. काही शारिरीक गोष्टींना मला ताँड यावं लागतं. पण मी त्यान निघते. तसं तुम्ही स्विकारलं पाहिजे. कथीडी विवार करता नये. तुमच्या आईकडे पटा. मला बरें नाही असं म्हणून तकार करते बसता नये. तुम्ही म्हातारे इझाला असा मला ता परकारचे कधीटी वाटत नाही. तर, तुम्हीला गुरू आहे, ती मूर्ति तुमच्या आत पाहिजे. आमच्या श्री माताजीकडे पहा, त्याचें वय कारय त्या किती पृरवास करतात ! किती कार्य करतात । ठिक आहे. तम्ही म्हणाल, त्या आदिशक्ती आहेत. पण धोडीशी शक्ति तुमच्यामध्ये ती शक्ती दाखविली पाहिजे. जर तुमच्पामध्ये नतैल, तुम्हाला अजूनही हतबल वाटत असेल तर त्याचा अर्थ तुम्ही सहजयोगी नाही. कितीही विचारा आणि ते पण तारुण्याच्या मूर्खपणाने नव्हे तर तुमच्या प्रभावी कर्तृत्वाने व्यक्तिमत्वाने सुध्दा आहे. तुमच्याकडे येऊ शकतं. तुम्ही सर्व जा्तच जास्त तरूण होत आहात. चपाच्या गांभीयनि । जै माननीय नाही तै काही करणार जन्मत: आत्मसाक्षात्कारी जी मुलं आहेत ती खूप महान आहेत. नाहीत. ती उगाचच काी बौलणार नाहीत. नुसते साड़ी नेसून आणि कुंकू लावून तुम्ही सहजयोगी होत नाही. सर्वपरथाम गाभीर्य कुठे आहे. जैव्हा जरूर आहे तेंवहा फक्त बोललं पाहिजे. जन्मत: आत्मसाक्षात्कारी मंडळी धोडेच त्यांचे गुरूतत्व जशा प्रकारे कार्यान्वित होते. आपणही तसं वागतो का ? का आपल्या उन्नतीताठी योम्प नाही असं काही आपण करतो आहे ? पण इतके सरेख शब्द ते बोलतात. ते] अत्यंत आज्ञाधारी असतात. जब्द बोलतात. 5 0. सहजयोगामध्ये पैऊततुष्दा स्वतः व्या अंतर्यामामध्ये झोकून पाहण्याचा प्रयत्न तुम्हटी केला नाही तर तुमय्या गुरू निक्-बिंदू सर्वधा चुकला आहे. बरोबर तुमची तुलना करण्याचा तुमचा सर्व काही योग्य प्रमाणबध्दतेत समजून घेतलं पाटिले की, आपण सहजयोगी आहोत. सहजयोग्यासाठी आय प्रथम गोष्ट म्हणजे इतराविषयी त्याला प्रेम पाहिजे. नेहमीच जर हृम्ही स्वतः विध्यीं काळजीत असला तर तुम्ही इतरावर प्रेम करीत नाही. दुस-याची तोय पाहता का? इतर तहजयोगींबद्दल तुम्हाला सहानुभूती वाटते का ? तुम्ही सहजयोगीना काळीमा लावण्याचा पूरयत्न करतात. तम्ही पलिकडे जाऊन त्यांना मदत करता को ? बरेच सहयोगी, सहजयोगी नतलेल्या मंडळींची बाजू घेऊन या नव्या जातीने आहात. जे या नव्या जातीचे नाहीत तै कोणावरही हृत्ला करतात. सहजयोग्याला मदत करणे है तुमचे कर्तृत्व आहे. कारण तो तुमचेच डात, इके आहे. चूक असेल हरकत नाही. सहजयोग्याला तुम्ही भरघोत पारठिबा दिला पाहिजे. नंतर तुम्ही त्याला त्याचे वाहीतरी सूपारू शकती. है आकलन आणिही माननीयता फक्त शाततेमधून येते. तुम्ही जर सर्व वैळ बोलत असाल तत ते तुम्हाला गहन व्यक्तिमत्व देणार नाही. बायकानी मौनदवत घेणं उत्तम म्हणजे गप्प बसणे. सर्व लीडर्सनी मला सागितले आहे, बायकांचा हा मोठा प्रश्न आहे. त्या बोलत, गोष्टी पसरवित असतात. जर तुम्ही त्यांना व्यातपिठावर पैऊन बोलायला सागितलं तर त्या धरधरू लागतील. कित्ती जणी भाषण देऊ शकतात. समजून घ्या की, तुम्ही हुम्हाला भाषण देता आलें पाहिजे कारण तुमची आई स्त्री आहे आणि ती भाषण देते. तुमची गुरू म्हणून मला तुम्हाला तागितरलं पाहिजे की, तुम्हाला वर जायचं आहे भाषण देऊ शकत नताल तर तुम्टी न बोलणे बरे. आणि कुजबूज न करणे तुमच्यासाठी चागले आहे. बोलत अतेल तर नुसतं गप्य दसा. "मौनस् तवार्थ साधनम्" नुसतं गप्प बसा. कोणी जास्त ही शांतला परस्थापित केली जी कुत्रिम जागा जर कोणी हल्ला कर पाहत असेल, शांत बसा. पाहिजे. आणि जात्त न बोलण्याने ती पस्थापित होते. वर्ष मध्ये लोक अशी शित्त पाळतात. आहे. ते आतवाहेर करीत नाहीत. आता तुम्ही ज्या जागेमध्ये आहात, तिथे त्या पूकारवी शांतता त्या परकारची समजणूक, त्या पूकारचा अचंबा पाळला पाहिजे. पंण अजून आपण त्या प्रकार गुरूतात्व विकसित न हुम्ही जर ते विकसित केलं तर ते लगेच कायान्वित होईल. तुमचे गाभिर्य हुमच्या कोणा विषयी चर्चा करतांना, इतरांविषयी चर्चा करणं, एका कैल्याने ते राहिलं आहे. वागणूकीत प्रतित होईल. हाताचं चारित्र्य हुम्हीं दुस-या हाताशी चर्विता का ? सहजयोगामध्ये विवाह ही काही इतकी महत्वाची गोष्ट नाही, काही लोक विवाहावर फार जास्त लक्षा हुम्ही मग विवाह ही डोकुद्ुखी होऊन बसते. पूर्ण चित्त तुम्ही कसे विवाह करणार याकडे जाते. सहजयोगात आला आहात. तुम्ही संन्याती आहात. तुम्ही फकत सहजयोगाशी विवाह केला आहे. देतात. म्टणायला पतिप्नी असे आहेत पण ते सहजयोगी नसतील तर तुम्ही संपलात. सहजयोगाआधी विवाह ही फक्त द्वास्यास्पद THE नंतर जेव्हा सहजयोगांत त्यांनी विवाह केला तेज्हा गौष्ट होती. दर तित-या दिवताला घटस्फोट होत होता. ते त्वात जात्त रोमेटिक होते. भारतामध्यै खेडयातमुध्दा लोकानी तकारी केल्या कशाप्रकारचे लोक आहेत हैं नमरता नाही. आपल्या वैवाहिक जीवनात ते साधुत्व तो संन्यात, तो सर्वसंग परित्पाग अविध्कृत पतिशी तुमचे संबंध असू नये असे नाही मी म्हणत, पण खाजगीरित्या अशा प्रकारे तुम्ही त्यांना अजिवात झाला पाहिजे. तुभच्या হगनी त तर पूर्ण सहजयोग तम्ही घुळीला मिळवाल. पाश्चात्य देशात अशी कल्पना आहे की, तुम्ही प्रेमात ही नव-याची काळजी परेम वगैरे निरर्धक आहे. तुम्हाला पडता, मग तुम्ही वर चढ़णार नाही. फक्त ताली जाल. साक्षीस्वरूपात असलं पाहिजे. अलिप्ततेने राहून पतीची स्थिती आणि पत्नीची स्थिती पाहिली पाहिजे. लग्न झाल्यावर लगेच लोकाना हनीमून वगैरे करायचा असतो. जुन्या कंडिशनीग्जमुके या कल्पना आलेल्या आहेत आणि हनीमूननंतर ते यैतात आणि म्हणतात, "श्री माताजी, हा विवाह चालू शकणार नाही" तावकाश, हळू जाऊन ठरविलेलं बरं. भारतीयकडून लज्जेची संवेदना तुम्ही शिकलीपाहिजे. खाजगीमध्येच असतं. समाजामध्ये पुरूष पुरूषांजवळ बसतात. स्त्रियानी स्त्रियांजवळ रहावं. सत्ता काबीज करण्याचे दृष्टिकोन असतात आणि ते लीडरविप बद्दल चर्चा करतात. तागितलें तर त्यांना धक्का बसतो. लीडरशिप है काहीतरी खूप काकीट-स्थायी आहे जर्त त्यांना वाटतं. ही दंतकथा पती पत्नी तमाजामध्ये कधीही जवळ बसत नाही. ते फक्त पुरूषांमध्ये इष्ा असूया- तुम्ही लीडर होणार नाही असं आहे. सहजयोगामध्ये "लीडर" असं काही नाहीच नुसता एक चुटका आहे आणि गंभीर चुटके सागण्यात हुमची जाई मी हुमची त्या पातळीवर परिक्षा घोते आणि लगेच माणूस अहंकाराच्या घोडयावर चढला की मला कळतं. तैव्हा मानसिक द्ृष्टिकोन वेगळा असला पाहिजे. हा फार यागली आहे. तेवहा काळजीपूर्वक रहा. ह फक्त परिक्षेचा बिंदू आहे. आमले पाधान्य बदललंच पाहिजे. पहिलं प्राधान्य आपला उत्कर्षा. तुमच्या उत्कष्षासािठी तुमच्या सर्व शरीराला शिक्षा पावी लागत असेल किंवा तुम्हाला किंवा एखादं कंडीशनिंग अतेल तर त्यापासून मुक्त व्हा. नुसतं स्वत:ला अंतर्मुख होऊन पहा. आत्मसाक्षात्कार म्हणजे स्वत: ला जाणणे. जै्हा तुम्ही स्वतःला समजून ध्याल, आणि त्याला काय विकटले आहे ते जाणान तेंव्हा नुसतं शरीर मन आणि सगळे काही तुमचे गुलाम असणं ते पूर्णपणे काढून -टाका. तुम्हाला हव्या त्या मा्गनि ते करा. महत्वावं आहे. कशानेही तुमच्यावर अधिकार गाजवता नये. तुमचं वारीर काही विचारण्यासाठी कर्स काय धजतं ? तुम्ही आत्मताक्षात्कारी आहात है सिष्द करण्यासाठी तुमच्यावडे ती तरी परिक्षणे आहेत. माइया सान्निघ्यात जर तुम्ही प्रकाश बनता तर तुम्ही तो प्रकाशा बरोबर नैला पाहिजे. श्री माताजी" कशा बद्दलटी बोलतात त्यावेळी आई माइया बद्दल बोलते आहे, अंतरंगात पूर्वेश करण्याचा सकच मार्ग म्हणजे ज्यावेळी मला सीगते मला सुधारते आहे, आहे है जाणून घेणे. तरच ते आत निरून आकलन होईल आण कार्य करेैल द्वसरं म्हणजे, है ब्रम्हचैतन्य आपली काळजी घेत आहे असा विश्वास. मॉस्को ते मिलान ट्रेनने जावं असं वाय- सांगण्यात आलं होतं. हंगेरीच्या सीमैवर त्याच्याकडे हंगेरीचा व्हीता नसल्पामुळे त्याना आगगाडीतून उतरवून बृंदाला घेण्यात आले. काय करावे है न कळल्याने स्टैशनच्या पलॅटफॉर्मवर ते बसले होते. त्याच्याकडे व्हिसा नव्हता, भाषा पैत नव्हती, जात्त पेसे नव्हते. कोणालाही असं वाटलं नाही की ते अडचणीत आहेत. निराधार अवस्थौत ते तिथे होते. पण ते सर्व हसत आणि आनंदात होते. मग कस्टमचे लोक त्योना प्रश्न | विचारू लागले. संभाषणाच्या ओधात त्यांनी कस्टम ऑफिसरना आत्मसाक्षात्कार दिला. प्रेमाच्या शाक्तिवर तृम्ही इतकी शरणागती होती. विश्वास ठेवता का ? सीमा पार करण्यासाठी कस्टम ऑफिसर्तनी त्याना स्वतःच्या गाडया दिल्या. नंतर दोन पुगोत्लाव्ह असलेली सक रिकामी बस आली. आणि बस ड्रायव्ह रने त्याना त्याची अडचण विचारली आणि त्याला सुध्दा त्या ड्रायव्हरने त्यांना धेट मिलान आश्रमपर्यंत नेऊन सोडले. आणि ती शक्ति, तिने तुम्हाला पूर्णपणे वेटले आहे तीवर पूर्ण विश्वास पाहिजे. एकदा तुमचा विश्वास बसला की, आत्मताक्षात्कार मिळाला. स्हणून तुमचा स्वत:वर हुम्हाला समजेल की, जरी ती तुम्हाला इतकी मदत करणारी आणि दयाळू असली तरी त्याच पातळीवर जर तुम्ही तिचा अनादर केला तर ती खूप अपायकारक होऊ शकते. तैव्हा गुरूनिंदा कधी सेकूं नका. जर कौणी तुमच्या गुरूविधायी लोक जे भौतिकवादी आहेत, आणि वाईट बोलने तर जुसते तमच्या कानावर हात ठेवा जाणि ऐकणी नाकारा, दोलतात, त्याना हृम्ही सागितले पाहिजे की, कॅन्सरच्या रोग्याकडून आणि इतर रोग्यीना बरे करन त्यीच्याकडून पैसे कमविणं त्री माताजीना तहज सोप होतं. पण त्यानी कषीच काही घेतलं नाही. जर त्या मोठया सहजयोगी यामध्ये अजूनही तो ्वतः पैशोबददल घरात राहत असल्या तर तिथे त्या राहत नाही तर सहजयोगी राहतात. बद्दलचा पुर्ण विश्वास आणि पूर्ण निश्चय, जिधे तृम्ही ठासून सोगितले पाहिजे त्याचा अभाव आहे. जर कौणी] त्मच्या गुरूविषायी चुकीचे तागत असैल तर तुम्हाला ठासून सागितले माडिजे. अध्यात्मकतेवददल आपण किती संवेदनाक्षम आहोत ते आपण पाहिले पाहिजे. तर तिला कांही सहजयोगी इतका आधार देतात. तुमचा कॅम्प्युटर जर चूकीचा असेल तर कारय उपयोग आहे. एखादी व्यक्ति सहजयोगामध्ये चीगली असेल, त्या व्यक्तिला व्हाय्रेशन्त असतील. तो साधा, काही गुहित न धरणारा अलैल तो श्रीमंत किंवा सुशिक्षित एखादी व्यक्ति निगेदिव्ह असेल नसेल, पण त्या व्यक्तिचे व्हायद्रेशन्स तुम्ही माहिले पाहिजेत. मग तुम्ही परिक्षण करू शकता . तो चागले बोलतो, विद्वान आहे यावरून तुम्ही व्यक्तिंची परिक्षा कू शकता की ? जो व्यक्तिी व्हायड्रेशन्स बघतो आाणि पारख करतो तो तहजयोगी. मी पाहिलं आहे की, कधी कधी, नीडर्तसुष्दा सखादया पुर्णपणे निगेटिव्ह व्यक्तिचे समर्थन करतात. तै मला सांगतील, किती चीगला आहे तो माणूस कारण त्याने इतक्या पेशांची देणगी दिली, तर मंग कार्य ? बहुताशी गुरूना स्वत:लाच बाधा असतात. त्याना महत्वाकाक्षा असतात आणि त्यांचा अहंकार वर येतो ते खूम तापट डोक्याचे असतात, गुरूला प्रथमतः स्वतःला खूप शांत हळूवार आणि यागली व्यक्ति असलं याहिजे. त्याने बळजबरी कता नये, आणि कांही मागता नये. आदर हा मिळवायचा असतो, बळकाনून ध्यायचा नसतो. एकदा का हुमचा उत्कर्ष होऊ तागला, तुमची सूज्ञता, तुमची आकलनाक्ति, आत्मा मग सर्व कौही व्यवस्थित कार्यान्वित होतं. तुम्हांला कांटी मागावं लागत नाही. कशावी याचना करावी लागत नाही. तम्हांला कशाची तकार करावी लागत नाही. सर्वकाही कार्यान्वित होतं. सर्व गण आणि देवदूत तुमची काळजी घेतात. जर तुम्ही अर्धवट असला तर ते ते तुम्हाला अडखळवतील. तुम्ही इकडे तिकडे जाल. तै विदूषक देखील आहेत. आणि तुमच्या खोडया काढतात. तुमच्याशी जोक्सु करतील. तुमच्यामध्ये अडचणी करतील. आपण इथे आहोत. तुम्ही तुमची जबाबदारी समजाल अशी मला आशा आहे. गुरु म्हणून आपण कर्त असर्ल पाहिजे है आपल्याला समजलं पाहिजे की, जगाच्या उध्दारासाठी पा का काप्रकारें वागलं पाहिजे है कस कार्यान्वित होणार आहे. प्रत्येकाला समजलं पाहिजे. गुरू होण्यासाठी तुम्हाला खूप परिपक्वता पाहिजे. आणि मी महामाया आहे. माइयाबरोबर स्वतंत्रता तुम्ही पेऊ शकत नाही. माझयाबरोबर खुप सवलती घेतल्यात त्याचा अर्थ अता होतो की, तुम्ही माझे शिष्य नाही. दर देळेला तुम्ही माइया खौलीत नुसतं वालत आत येऊ शकत नाही. माझ्याबरोबर काळजीपूर्वक रहा. मी फार साधी आहे शिष्याला गुरूमातून अंतर राखून रहादं लागतं. माझयाशी गध्या गौष्टी तासन् तास तिथे बसायचं. फकत मी तुम्हाला बौलावलं किंवा तुमच्याताठी विचारलं तर तुम्ही आलं पाहिजे. करायच्या, तुम्हाला अधिकार नाही. गुरूवर तुम्ही गोष्टी लादता नये. "कृपा करून या, है ऐका, ते करा " ते असता नये. सर्वकांडी पारदर्शक पाहिजे. प्रत्येकाला रक द्ुस-पांची माहिती पाहिजे. गुसंना सकमेकाविषायी असूया असता इतरापेक्षा मुष्दा एकमेकांचे गुण ग्ृहण केर्ल पाहिषे. मग ल्यांना आकलन झालं पाहिजेकी, ते गुरू झाले आहेत. सगळे गुरू कथीच एकमेकाशी भाँडले नाहीत. त्यानी एकमेकाना उचलून एकमैकाचा तहवास पूर्णपणे उपभोगला पाहिजे. नये. घरलं. खरंतर, ते एक तत्व पतरत परत जन्मलेलं होतं. फक्त मैतानी लोकच आत्मसाक्षात्यारी किवा अवतार यांच्या विरोधांत बोलतात. आपण सर्व रका विमानात बसले आहोत. आणि आपल्या सवाना एका तुंदर जागेमध्ये उतरायचं आहे. पंण पृथम आपल्याला पूर्ण विनयशीलता आणि गारणागति आत्मसात केली पाहिजे. विनयशीलता आणि शारणागती यैत नाही, गुरूतत्व जागृत होऊ शकत नाही. प्रथम तुम्हांना शिष्य झालं पार्टजे. जो पर्यंत तुमच्या हृदयामध्ये ती मंग गुसु. जर तुम्ही माइयावर परेम करत असाल, माझा आदर करत असाल तर ती नमृता खूप तहज येते. ईश्वर तुम्डाला आशिर्वाद देवो. सॅन डिओंगों उत्तर अमेरिकेची राष्ट्रीय पूजा (सारंश) 2B में ।१90. अध्यात्माच्या क्षेत्रामध्ये अमेरिका हा फार महत्वाया देश आहे. कारण विराटाच्या योजनेमध्ये ते विशुध्दीचे स्थान आहे. विशुष्दीयें एक फार महत्वाचं उप चकम आहे. ते स्हणजे हंसा चकृ. जर्मनीमध्ये हँता चकु पूजा झाली आणि तीनै कार्य केले भाहे. जर्मन लोकीचा विवेक सुधारला आणि जुन्या चूका ते उमजले . रशियाला आत्मसाक्षात्कार देण्यासाठी जाणारे तैच पहिले होते आणि बर्लिनची भिंत तोइ़न पूर्व जर्मनीच्या লोकांचे त्यानी स्वागत कैले. हाल अपेष्ट्ा, भिती आणि वलिदान यामुळे ईस्टर्न ब्लॉकचे लोक सुज्ञ झाले आहेत. त्याचा विवेक विकसित झाला आहे. पण अमेरीकन लोकांकडे दैवी विवेक नाही. त्यौच्या आशिर्वादांनी त्यांना बिधडविले आहे. धर्म काय आणि अधर्म कार्य है त्यांना दिसत नाही. फार आश्चर्याची गोष्ट आहे की, त्या धाकाने, त्या भितीने सर्व लोकामध्ये है शहाणपण कसं वाढलें आहे. ते सुध्दा सर्वात जास्त समृध्दी असलेल्या देशापेक्षा इतरन ! केली कारण तै धार्मिक होते. तरी सुध्दा अमेरिका नेहमी चुकीच्या गोष्टींना आधार देत आहे. जे इतर देशांमधीन हुकूमशाही. खोटे गुरू इये स्थापिक झाले कारण त्याना समजलं इथे लोकांना देवी विवेकब्ध्दी किती कमी आहे ती. श्रीकृष्णांनी पांडवाना मदत अब्ाहम लिंकनची लोकशाही, जी लोकासाठी असावयास पाहिजे ती लुप्त झाली आहे. सरकार त्याच्या स्वतः च्या फायद्याकडे बधातं त्याच प्रमाणे लोक समुदाय देखील. जै शकले. निवडणूका जिंकू शकले आणि ही पध्दती जगभर पतरली. प्रत्येक देशावें पुदारी पैशाकडे झुकणारे झाले. लोकशाही फक्त या आकलनाने कार्य करू शकते की, "जर तुम्ही तामुहिक व्यक्ति झाला नाही तर तुरेख गुण असलेलं चोर होते, ज्यानी इतरांना फतविले, तै यशस्त्वी होऊ औदार्य तुम्ही उपभोगू शकणार नाही. जमेरिकेमध्ये तहजयोग पसरण्याताठी इधल्या सहजयोगीना खूप गहनतैमध्ये उतरणं फार महत्वाची आहे, म्हणजे तै त्यावी सुरूवात करू शकतात. जर त्याना यात अपयशा आलं तर त्यानाच जबाबदार ठरलं जाईल. हंगेरीमध्ये एक सहजयोगी मंडळींना समजलं घाहिजे की, ते पाथा आहेत सहजयोगी त्या देशाच स्वातंत्र्य मिळवायला पुरेपूर होता. त्यामुळे त्यांना गहत, समंजस आणि खुल्या दिलाचे असले पाहिजे. अजून ते भूतकाळाला आणि अतिकामक रूढ्ींना चिकटून पैम करणं, त्याच्याशी दयेने वागणं हे किती नैतर्गिक असलं पाहिजे कारण तुमचा आत्मा तता कोणावरटी आहेत. तो प्रेम करतो. तो प्रेमाचा आनंद उपभोगतो. प्रेम देण्याचा आनंद उपभोगतों. असतो. आपल्या आत्म्याचा अविष्कार होण्यासाठी आपल्याला त्याचें नैसर्गिक स्वसूप जाणले पाहिजे. आणि अंतर्मुख होऊन प्रामाणिकपणे त्याच्या नैसर्गिक पर्माविरुष्द जै आहे ते तार कादून टाकले पाहिजे. ज्या देळी गहनता वादते त्यादेळी ते लोकविलक्षण अतरत, कारण दैवी शक्ति वाहते. देवी शक्तिला वाहण्यासाठी माध्यम लागतं जे पूर्णपणे स्वच्छ, अहंकार विरहित असेल. अमेरिकेच्या पृरश्नापैकी अनेक प्रश्न जगात द्वसरीकडे कुठेच अस्तित्वात नाहीत. सहजयोग हे आपले एकच काम समजून लढयाची तयारी करणे. सहजयोगी मंडळींची गुणवत्ता उंचावली पाहिजे. आणि त्याताठी पहिली गरज म्हणजे सामूडिकता फक्त एकच उत्तर म्हणजे अमेरिका विशुष्दी चकाचे प्रतिक आहे आणि ते सामुहिकतेचा अविष्कार आहे . . दैवी विवैक शक्तीयं पावित्र्य मिळवण्यासाठी, जी दुसरी खूप महत्वाची गुणवत्ता आहे, जी अमेरिकेत अकिकृत झाली पाहिजे. जी सर्व काडी स्वच्छपणे पाहू शकते. आमण सामूटिकतैमध्ये राहिलं पाहिजे आणि प्रामाणिकपणे प्यानांत उतरलं पाहिजे. ध्यान म्हणजे फोटोसमोर बसणे नव्हे. तर ते असं पाहिजे जे कार्यान्वित होतं. त्याने परमवैतन्याला कुर्तीमध्ये उतरविले पाहिजे. ज्या पोगे सारे काही चमत्कारिक रित्या कार्य करू लागेल. हे होत नसेल तर काहीतरी चुकले आहे. अमेरिकेन लोकीना एका खूप सोईनी युक्त बिना अडचणीच्या जीवनाची, जिथे तर्व काही तपार असतं. संवय झाली आहे. या प्रकारवं आयुष्य कंटाळवाणं असतं. आव्हानकारक परित्थिती, तोच तो पणा एका घटनेत उदाणार्थ: अनेक लोक मिळून एक ্ौटी खोली वापरीत असले तर स्नान करणं किंवा खोली ओोलाडून जाणं है सुध्दा एक बदलते . साहस बनत. सोई अत्यंत प्रिय असणा-या लोकांना दूरदृष्टी नसते. ही वागणूक धोकादायक आहे. त्यांच्या कंटाळवाणेपणामध्ये अमेरिकन लोक घातक गोष्टी करतात. मी पती-पत्नीमध्ये भांडणे आणि छटस्फोट असण्याचे मुलभूत कारण म्हणजे ते सतत तुलना करीत असतात. इत्क काम केलं, त्याने इतके काम केले. यारेवजी एकमैकाना आनंद देण्याच्या हेतुने जर त्यानी काम केलं, तर केवळ एका व्यक्तिला तुखी करण्याच्या आनंदाने सर्व गैरतोयी आणि धकवा दूर होईल. काहीही मिळवण्याचा उत्तम उपाय म्हणजे, त्याबददल विचार न करणे, पण सारे काही भ्री माताजींच्या चरणकमलंावर अर्पण करणे, कारण जैव्ही आपण शरण जातो तैव्हा दैवी शाक्ती आपल्यामधून वाहू लागते. हा महमताहेब आणि श्रीकृष्णांचाही संदेश होता. ज्यांनी सगळे पर्म विसरा. फक्त मला বण जो. स्पष्ट सांगितलं, आणि एकदा का अमेरीकेमील सहजयोग्यामध्ये ती সारग्रागति विकसित इाली की दैवीशक्ति सगळयाची काळजी घेईल, पण त्यासाठी आपण ते तिच्यावर सौपविले माहिजे. .. 10 पण अजून आपण महतवाकांक्षी जाहोत आणि चूकीच्या गोष्टींना प्राथान्य देतो. महत्वाकांक्षा असण्याची काही गरज नाही. महत्वाकाक्षा ही कल्पनात्मक गोष्ट आहे पण सहजपोग है सत्य आहे. देवी शक्तिला हवं त्याप्रमाणे सगळे काही विनाअडचणीचं व्हावं, आपाल्याला हवं तसे वहावं हा सहजयोगाचा मार्ग नव्हे. गोष्टी कार्यान्वित होतीन. जे कांही आपल्याला मिळेल त्याध्यै ईश्वरी शक्तिवा हात आपण पहिला पाहिजे. अमेरीकेमध्यै सहजयोगाची हुरूवात करण्यासाठी फक्त धाडे, खूप गहन दर्जचि महजयोगी पाहिजेत. अमेरिकन लोक इतक्या सहजपणे मुर्ख ठरले गेले नसते तर निगेटिव्हीटी अगरू याना आपली मुके त्थापित करता आली नसती. जर आपल्याला एक गोष्ट समजली की, आपण ज्या परतीवर राहतो, ज्या देशाची धारती कृष्णाने आर्थिवादीत केली आहे गोष्टींचा नाश केला. तो योगेश्वर होता. योगासाठी दैवी शाक्तिशी संधान बीधण्यासाठी असलेली ईशवरी शक्ति , ज्याला योगेश्वर म्हटलं आहे. तैव्हा पटिला भाग हा होता की, जैव्हा त्यान या तर्व होता. तो ईश्वर होता. तो दैवत आहे. जर तो दैवत होता, या क्षेत्रावर राज्य करीत होता, तर तुम्टी काय अतलं पाहिजे ? योगावे आपण पनी जललं पाहिजे. मनाने नाही, पण उच्चतर स्थितीमधील, त्या त्थितीला जर ते साध्य झालं तर तुम्ही लोक उच्चातमामघील उच्चतम योगी बनलं पाहिजे. कारण तुमच्याकडे ती शाक्ति या जागेमध्ये आता तुम्ही अमेरिकेबद्दल पण मला माहित आहे, इतकी प्रवंड शक्ति योगेश्वराच्या या देशामध्ये अत्तित्वात आहे आणि जर तुम्ही योगेश्वरावी शक्ति वापरली, तर पूर्ण मानवतेसाठी या अस्तित्वात आहे कितीतरी जणांनी मला सागितले आहे, श्री माताजी ती इंधे आहे. विसरून जा. तिथे कार्य कार्यान्वित होणार नाही. काळजी करू नका, परिस्थितीत, जेव्हा इतिहास नवं रूप पोत आहे तेहा, खूप चांगलं कार्य करू शकता. " मू 'पत्येक जण अध्यात्मवादाविषयी बोलत आहे. आणि तुम्ही ते लोक आहीत-ज्याच्यामध्ये ते आहे! तम्ही ते आहात ज्याच्यामध्ये सर्व शक्ति आहेत. तुम्ही ते आहात, जे ती पसरू शकतात. तुम्हाला आश्चर्य वाटेल की, प्रत्येक क्षेत्रामध्ये प्रचंड उत्तुंगता तुम्हाला ताध्य होईल. योगेश्वर जो या देशाचे आराध्य दैवत आहे त्याची शक्ति तुम्ही वापरली पाहिजे. मी तुम्हा सर्वाना आिवाद देते की, तुम्ही स्वाना ती सूुज्ञता, ती एकदा तुम्ही ती पतरवू लागला की, त्या गहनतेला तुम्ही त्पश करावा. ते होण्यासाठी परयत्न करा गहनता यावी. निरर्थक भाडणे आणि गोष्टी धांबवा. सामूहिकतेमधघ्यै या. सकमेकाना समजून घेण्याचा प्रयत्न करा. तुमची हूदये उघडा. तुम्हाला इतकी गहनता आहे. तुम्ही या देशामध्ये जन्मला कारण योगेश्वराला तुम्ही इथे जन्म घेणं हृवं होतं. आणि त्याच्या प्रेमाचं सारं औदार्य औतून त्याने हुम्हाला आशिर्वादीत केलं आहे. " "माधुयाची मूर्ती, गोडवा ते माधुर्य तृम्हाला आत्मसात] केलं पाहिजे आणि तै माधुर्प तुम्हांला पसरविलं पाहिजे. एकमैकीचा आनंद लुटण्याचे संबंधा, एकमकाना समजून घेण्याचे संबंध, मधातारख्या गोडव्याने भरलेले सावेत. मला खत्री आहे, ते कार्यान्वित होईल. सर्वोसाठी ते कार्यान्वित झालं पाहिजे स्टणजे जे सामूहिकतैपासून दूर पळतात, त्यांनी खूप काळजीपूर्वक असलं घाहिजे". 11-- ब्री माताजी सोव्हिए्ट युनियनला भेट देतात 27 जून तै 2 जुलै ।990 मैत्को, लेनिनगाड आणि किवह मध्ये प्रचंड स्पोर्ट त्टेडिपरममध्ये प्री माताजींच्या जाहीर] तभा घेतल्या गेल्या ् प्रत्येक सझेला मॉल्को आणि लेनिनगाडमध्यै दहा हजाराहून अधिक ताधाक . লोकाची प्रतिकीया कल्पने- पलिकडे होती. प्रत्येक सभेला आले. अ्री. माताजींनी आत्मसाक्षात्कार दिल्यानंतर, आम्ही अत्युच्च आनंदाच्या उन्मादा होतो. जवळ जवळ सर्व साधकांनी त्याचे हात वर केले, Tमच्या सर्व बंध न्याना आत्मताक्षात्कार मिळाल्याची ती गवाही होती. भगिनींना त्याचे वकाकणारे डोळे, चमकणारे चैहरे, उत्तरोत्तर चढत जाणारा व्हायरेशन्तवा वावि यावं रोमाचकारी दुश्य पहायला मिळालेल आम्हीला खप आवडलं असतं. मुंदर फुलं घेऊन ते येत होते. जेव्हां फोटोग्राफ देण्याची वेळ पौलिसीना जमावाला काबूत आणावं लागे. सोव्हिरट युनियनमध्ये पंचवीस हजारावर फोटोग्राफ्त वाटले गले आणि ते तुप्दा पुरेसे नव्हते ! श्री माताजीचे भाषण ते एकाग् वित्ताने रेकत होते आणि सुंदर यैई, त्यावेळी इतकी चैंगराचेंगरी होत असे की, X-x- सहजयोगाला तुमची गरज नाही, तुम्हाला सहजयोगाची गरज आहे. --श्री माताची निर्मलादेवी" *सहजयोग प्रदर्शन भरेल. सूचना : बालगंधार्व रंगमंच, पुणे येथे पंचवीस आणि सव्ीस सप्टेंबर एकोणीसशे नव्दला 12 .. मा्को 25-6.1990. श्री माताजींव भाषण पणम आपल्याला पूर्ण सल्य कार्य ते कळले पाहिजे. मानसिक कल्पना तयार करण्याचं स्वातंत्र्य सुध्दो आपल्याला आहे. आपल्याला मानवी जाणीव आहे. जापल्या स्वत: च्या पण मानवी जाणीवितून सत्य समजू ज्ाकत नाहीं. आपल्याला वेगळ व्यक्तिमत्त्व बनावं लागते. सर्व माहिती जी बाहेर आहे, माहित आहे, त्याने संस्कृती, बनवली आहे. जी मोठया वृक्षाप्रमाणे आहे. पण तुम्हाला मुळीविष्ययी माहिती करून पेतली पाहिजे, जी या संस्कृतीचे पोषाण करणार आहेत. तुम्ाला पूर्ण सत्य माहित नसेल, तर तुम्हाला वाचविले जाणे शक्य नाही. कोणत्याही] प्रकारे मानसिक प्क्षैपण किंवा कल्पकता शेवटी परत स्प्रिंग मागे येते, तशी मागे यैणर. कारण वाह्तवतेनै तिला सिध्द केले पाहिजे. वात्तवता काय आहे ? तुम्ही है शरीर मन, अर्ंकार, बुध्दी किंदा सदाचार नाही पण तुम्ही पवित्र आत्मा आहीत. दुसरी गोष्ट म्हणजे सर्व मानवी कार्य आपण गुदहित परतो. ही सर्व फुले आपण गृहित धरतो, ती बीयापासून कशी तपार झाली, आणि ते मुध्दीा वेगवेगळया] वेळी] यावा शो न घोता. आपल्या नैसर्गिक शारीरामध्येसुष्दा अशा अनेक गौष्टी आहेत. ज्या समजावून सीगणे शक्य नाही. या पैकी एक म्हणजे मानवी शरीर जी परकी वस्तु असेल ती नेहमीच बाहेर काढून टाकते. जैव्हा मुळाचे रोपण होते, ते साभाळলे जाते, त्याचे पोधण केले जाते, काळजी घेतली जाते आणि योग्य वैळी ते बाहेर फेकले जाते. अंतव्यावें झाड सका विशिष्ठ पातळीपर्यंत वादते. मपादा ओलांडून ते जात नाही. प्रत्येक प्राण्यालादेखील त्याची मर्यादा असते. ती कोणती शक्ती हे जी है काम करते ? ही शक्ति मुध्वीमातेमध्ये दसते, सूर्यामध्ये असते, जी आपले पोषण करते, आपली काळजी घेते. आपल्याला है संतुलन देते. सगळीकडे अस्तित्वात असते. ती नक्कीच अस्तित्वांत आहे. पण आधी आपल्याला ती जाणवली नव्हती. तुम्ं मन उघाई ठेवा आणि जर ती सिध्द कैली तर तिचा स्विकार करा. प्रत्येक मानवामध्ये अत्यंत अच्यक्त तामध्य आहे, आणि अत्यंत प्रभावी जीवन तो निर्माण करू शकतो. जर या यंत्राशी संघान जुळलं नाही तर ते निरर्थक आहे. त्याच प्रकारे ईश्वरी प्रेमशक्तिशी आपण जोडले गेलो नाही, तर आपण अजूनही परिपूर्ण होत नाही. आपला अविष्कार पूर्ण होत नाही. आपलं सर्व हाँदर्य, आपली प्रखरता, आपली करूणा मर्यादित आहे. जपण सहज निराश होतो. वैफल्यात जातो. है आयुष्य म्हणजे खरोखर दुः खद, कष्टप्रद आहे असे आपल्याला वाटते. मानवी जीवन एकदा प्रकाशित झाले की, सर्व विश्वामघील उच्चतम जीवन होते. तुम्ही तुमचा साक्षात्कार घेतला पाहिजे. या दैवी शाक्तिला जाणलं पाहिजे. नंतर तुम्हांला स्वतः जाणून घेतनं पाहिजे की, ही यंत्रणा कार्य आहे आणि त्याची पध्दती कार्य आहे. जशी कुंडालिनी अत्धान पावते, ती तात चकामणून जाते, বुमच्या वित्तामध्ये अततो तो या चित्ताला जागृत करतो. ते इतकें शाक्तिशाली असतं की तुमचं वित्त जैव्हा तुम्ही कोणत्याही ठिकाणी ठेवता तेव्हा ते तुमच्या हितासाठी, पूर्ण जगाच्या हितासाठी कार्य करते ते अशा प्रका रे वागतं की, ते सर्व काही जाणून घेतं. सर्व काही त्याला समजतं, आणि कशा ती मानसिक, भावनिक बाजूचे पौष्ण करते. मग आत्मा जो हुमच्या निकटवर्तियांच्या हितासाठी, आणि पकारे है कायान्वित करावं ही पध्दत त्याला माहित असते. आपल्यामधील सामूदहिक अत्तित्व आहे. आत्मा हा ज्याप्रमाणे सूर्य सर्व वस्तूंमध्ये प्रतिबिंबीत होतो. अगदी तुम्होला आत्म्याचं आकलन झालं की, आत्म्याचे गुण पण जर आरसा दगडासारखा अतेल तर ते काहीही प्रतिबिंब दाखदू शाकणार नाही. तुमच्यामधून प्रकट होऊ लागतात. नীu । ३ तिला दुसरी आत्म्माचा पटिला गुण म्हणजे तुम्ही सामूहिक जाणियेंत जाता. तुमची जाणीव वित्तारित होते. पातळी मिळते ज्या योगे तुमच्या बोटीच्या अग्रावर तुमची चक़े तसेच इतराची चके तुम्हाला कळतात. कळले ही चढ़े कशी सुधारावपाची तर तुम्ही स्वतःना ही मदत करू शकता आणि इतरांना सुष्दा. आत्मा है शांतीयें ्त्रोत जा है. जैच्हा तुम्ही शाततैविषायी बोलती तेव्हा देखील, लोकानी पीस- फाऊंडेशन्स" त्पीच्यामध्ये शांतता नाही. आत्म्याने प्रकाशित फक्त जर तुम्हाला कैली आहेत पण झालेली व्यक्ति शांतता उत्त्सर्जित करते. आत्मा है शक्तिचं त्त्रोत आहे. तुम्टी इतके शक्तिशाली बनता की कोणतीटी सवय तुमच्यावर सत्ता गाजवू बाकत नाही, लोकाना ड्रग्ज, दार एका रा्रीमध्ये सोडून देताना मी पाहिलं आहे. आल्मा हा शहाणपणाचा उगम आहे. लहान मुले सुध्दा, जी तरसदायक अततात. अभ्यासामध्ये कच्ची असतात, एकदा ती प्रकातित झाली की अत्यंत आत्म्याची संवेदना ल्याच्यामध्ये येते, आणि स्वतः चा आदर राखायला ती शिकतात. इशार मुलं होतात. आत्मा हो ज्ञानाचे उगम स्थान आहे. कशा बददलही आपल्याला अतलेली माहिती ही फार वरवरची आहे. आत्मसाक्षाकार है जो पर्यंत तुमचे डोळे उघडत नाहीत, आणि तुम्हाला ज्ञान दिसत नाही तो पर्यत हुम्ही कधावरही विश्वास ठेवता. तो अंधाविश्वास असतो. ते व्यसन तुम्टाला लागतं पुर्ण आणि खरं ज्ञान आहे. ন্न ता च अंपविश्वास हुम्हाला विनाशाकडे नैतो. जणि व्यक्ति त्वतः चा विनाश करीत तैथ पर्यंत जाते. जो पर्यंत तुमच्यामध्ये खरेपणाची संवेदना नसते. तुम्ही आधाळयासारखे पाठलाग करीत जाता. तुम्ही तर्व खूप ज्ञानी होऊ शकती. तुमच्या जिथो सर्व समाजाची विनाश होतो. स्वत: बद्दलची आणि इतराबद्दलवी जाणून घेऊ शकती आणि ते कशा त-हैने सोडवायचे है तुम्ही प्रत्येक गोष्ट हुम्ही जाणू शकता आपल्या समाजाचे प्रश्न अभ्यास करून तुम्ही तम्ही त्वतःची योग्य प्रकारे पारख करू , समजू ज্ाकता . ज्ञाकता, तुम्ही स्वतःला जाणू शकता. तुमची चके तुम्हाला कळतात. तुम्ही जैव्हा है " आहे. "मी" असे जै्हा दैवी शक्ति तुमच्यामध्ये जागृत होते. तुम्ही जे असता माझो" म्हणती त्यावेळी हा "मी" कोण ? हा आत्मा आहे. ते त्वम्ही होतां. आपल्याला फक्त म्हणायचं असतं की, आम्हाला आत्मा व्हायचे आहे. कारण ही कुंड लिनी ही आज तुम्हाला गाडी हवी असते, मग तुम्डाला घर शुध्द इच्छेची शाक्ति आहे. बाकीच्या सर्व इच्छा शुध्द नसतात. हवं असतं आणि असंच चालू राहतं. तुम्ही कथीच समाधानी होत नाही. व्हावं ही असते. तुम्ही जैव्हा आत्मा हौता तैव्हा ते शक्य होतं. शुप्द इच्छा ही त्या ईश्वरी ाक्तिशी एक सहजयोग कार्यान्वित होणार आहे. आणि तो सर्व जगाला बदलून टाकणार आहे. तुम्ही जैव्हा चद्ाला लागता त्यावेळी तुम्हाला जास्त काळजीपूर्वक राहवं लागतं कारण जैवदा तुमचा उत्कर्ष होतो. तेवदीच अधोगती होऊ शक्तै. वैपकिय परिषद मॉरको 29-6-1990. श्री मातार्ीचि भाष्ण वैद्यकीय शिक्षणांत अजून पर्यंत आपण जे काय शोधलं ते आधीच मिळालेलं आहे. मानवी जाणीवेवाबत जे काय आपण शोध शकतो त्याला त्याच्या स्वतःच्या मर्यादा आहेत. समजा, अर्स म्हटले गेले आहे की, मानवी शारीर परक्या गोष्टी स्वत: च्या शरीरामध्ये स्विकारत नाडी. पण जैव्हा गर्भ होतो त्यावेळी तो बाहेर फेकला आणि योग्य वेळी ते मूल बाहेर येतं. त्पाचप्रमाणे आपल्या जात नाही, तर त्याची योग्य काळर्जी घेतली जाते. शरीरातील अंड्ेनालिन आणि अॅतिटीलको लिन. त्याची कार्य करण्याची पध्दत समजाविता बैत नाही. कारण काही देळा तै जोतात कार्य करतात तर काही वेळा संध होतात. वैधकीयरित्या संपादन कैलेल्या अनेक गौष्टीविं आपण त्पष्टीकरण देऊ शकत नाही. बरंचतं समजून घ्यायर्ं आहे आणि बरंचतं शोधायचं आहे. अजूनपर्यंत कोणाला माहित नसलेलं, पलीकडचं कोडी तुम्हाता सर्वाना समजावं अ्ं मला वाटतं. त्यामुळे पर्यंत ते एका सिष्दान्तापरमाणेच ज्ञास्त्रञांच्या खुल्या मनाने स्वतःच पहा, ते खरं आहे की नाही.तो आहे. संपूर्णतिचं समग चित्र सहजयोग तुम्हाला देतो. तहजयोगात तुम्ही जने उच्च स्तरावर वादता तते जाणीवेच्या तुम्हाला त्वत:लाच तमजते आणि ही महान पध्दत हुम्ही कार्यान्वित करू शाकता. प्रथम आपल्याला है स्विकारल पाहिजे की, आपण है फक्त मानवी शरीर नाही. आपण पवित्र आत्मा आहेत. ही सर्वतर पतरलेली प्रेमशक्ति आहे जी है सगळ काही जिवंत कार्य करते, फुले फळे निर्माण करते, आपल्यासारख्या मानवाना निर्माण करते. सायन्समध्ये ते प्रेमाची भाषा करत नाही. पण डॉक्टर्सनी भावना नाही, अहंकारही नाही किंवा रूदाचारही नाही. पण सुध्दा त्याच्या रोग्याविधायी परेम अततं नाही तर ते तमर्पण करू शकले नसते. प्रथाम डीक्टरला आत्मा बनले पाहिजे. त्याच्या डोक्यावर त्याला शीतल व्हायट्रेशन्स समजली पाहिजेत, जी या सर्व विश्वांत पतरलेल्या प्रेमशाक्तिची फळं आहेत. है यंत्र तुम्हाला वापरलं पाहिजे. पहिल्यादा स्वतःला स्वच्छ करायला नंतर द्ुस-याना स्वच्छ करायला. वैद्यकीय वास्त्रात आपण म्हणू शकतो की, पॅरास्पिथेटिक सहजेपोगा परमाणे सिस्टीमची मध्य मार्ग काळजी घेतं आणि उजवी आणि डावी सिंपधेटिक दुसरे दोन मार्ग पहातात. डाची आणि उजवी या दोन वैगवेगळपा शकत्या आहेत डावी जी आहे, ती आपल्याला मार्गदर्शन करते, आणि मधाली आपल्याला पापमुक्त करते. हैं सर्व साक्षात्कार मिळाल्यावर होतं कारण तुमचा संबंध उजवी ससाधान देते. म। असावा लागतो. मानवांमध्ये चके ही मज्जरजूमध्ये असतात आणि मैंदूमध्ये सुध्दा असतात . ती डावी आणि उजवीकडून तयार ए त्रिकोणाकार अस्थी ज्वामध्ये कुंडलिनीा वात असती तीला तेकुम असे म्हणतात. तैकम म्हणजे पवित्र, ग्रीक लोकाना या विषयी माहित होतं. आणि वैद्यकीय होतात आणि दोन्ही एकश करून मध्यमज्जातंस्था तयार होते. चना ्द त्यानी घातला . डावीकडे किंवा उजवीकडे जाती . डावी बाजू ही आपली इच्छा आहे. बाब्दकोशात तो शाब् सहजयोगानुसार मूलत: आपण तीन प्रकारचे लोक आहोत. प्रथमतः आपण आणि जे कार्यान्वित होत नाही ते आपल्या पत कलेक्टिक सबकॉन्वात आपल्या मनाची ते काळजी घोते. त्याची सुरुवात अगदी सामुहिक सुप्तचेतनामध्ये जाते. खालून पहिल्या चकामयून होते, वर येते, ऑप्टीक चाईसमाच्या इथे कास करते आणि मानमशा्त्राच्या शब्दात प्रतिअहंकार तयार करते. जे रूढदाचार किंवा कंडिपानीग्ज असतात. खालवे चकृ पैल्वीक प्नैक्लसचे सुप्दा पोषण त्यामुळे लेंगिकते चकातून या नाड़ीची सुरूवात होते. जैव्हा फ्राईडने मानवी करते. आपले उत्सर्जन आणि लैंगिकता याताठी ते जबाबदार असते. विषायीच्या कलल्पना शहाणापणाच्या अमाव्यास हव्यात कारण शोवटच्या 15 -.. मनाविष्ययी बोलायला तूवात केली त्यावेळी त्याने सर्व गोष्टीचा विपपसि कैला. है बकु, जे अबोधिकतेचं केंद्र आहे, ऐवजी त्याने उलट सागितले, सबाचा त्याचे व्यवस्थित रक्षण करण्याताठी लेैगिक सवयी कशा असाव्या है सीगण्या ा संबंध सेक्सशी जोडला, जतै काही मानव म्हणजे काम बिंद् आहेत. त्वत: च्या मतावर आधारीत कल्पना त्याने माडल्या की, प्रत्येक माणसाला त्याच्या आईविषायी कामभावना असतात आणि त्याच्या शुध्दीला या क्षेपणावर अवलंबून तर्व सिध्दीत ल्याने माडले आणि लोकाना वाटलं की, त्याना हवी तशी कामेच्छा पुरी कराण्यास त्याना स्वातंत्र्य मिळाले आहे. त्याला कोणी आच्हान तुधदा दिले नाही. पा्चात्य देशात त्याला तर स्वলাईस्ट पेक्ष सुप्दा जास्त मानू लागले, त्याचा परिणाम म्हणून आता आपल्याकडे एडस्, गोनो-हआ, सिफिलीस वगैरे सर्व सेक्स र्गन्सशी संबंधित रोग आले आहेत. त्पाना नैहमी खाजगी भाग म्हटल जाई. पण त्थावा अर्थ काय है कधी समजावून घेतलं गैलं नव्हते ही सगळे मनाचे ( सायकिक) डावी बाजू पृश्न असतात आणि उजवी मन आणि शारीर दोन्हींचि (सायकोसोमटिक ) जैव्हां तुम्ही खूप काम करता, खूप विचार करता त्यावैळी सायकोसोमेटिक प्रश्न होतात्त. दुस-मा चकामधील सर्व शक्ति मेंदूमाध्ये जाते , जो खूप विचार करतो आणि भाविष्यवादी असतो. उजव्या वाजूचे पश्न लि्हर जविआसची काळजी न छेतली गेल्यामुळे डायबिटीस होतो. हाय बनडप्रेश रचा रक्तदाब वादण्याचा विकार किडनीची - मूत्रपिंडावी योग्य काळजी न घेण्याने होतो. जेव्हा लिव्हरची उष्णता वर चढते तेव्हा फार गतिमान झाल्यामुळे उद्भवतात किंदा ्यकृत स्पनीनची पलीहेची काळजी घेतली नाही तर ल्युकेमिया ी रक्ताचा कैन्सर होतो. अत्थमा- दमा होतो. मैंदू हा त्पंज सारखा असतो आणि तो सांकळतो. त्यामुळे उष्णताही मूत्रपिंडाकडे- किडनीला व मग ती शरीरात व रक्तात अभिसरण होते. त्याव पमाणे त्यामुळे ती. लघवी बाहेर सोड़ू शाकत नाही जाते. कॉल्न्टिपेशन होते. बध्टकोष्ठता उष्णाता है रोगाचे लक्षण आाहे आणि शितलता ते आरोग्याचे लक्षण आहे. हैलियम वायूचा परयोग दाखवितो की, उष्णता दिली असता सर्व अणु रकमैकाशी झगू लागतात आणि उष्णता दूर कैली की तै सर्व एकत्रित होतात. মारिरीक आणि मानलिक जै सायकोसोमेटिक असतात त्यांना तिस-या प्रकारचे रोग सायको-तोमेटिक असतात. সारीरापेक्षा मनाचे प्रज्न जात्त असतात. कॉन्सर ही सायको सोमेटिक आहे. तर्व व्हायरस है मैलेल्पा वनरूपती किंवा लीिी मैलेले प्राणी आहेत. कदावित मयत्कोपिक जै उत्कातिच्या चलनामधून बाहेर डॉक्टर एका या पातळीपर्यंत सम्ज़ शाकले आहेत की तै गेलेले आहेत. सामुहिक सुप्त सूक्ष्म (कलैक्टिवह तबकीन्ास) मध्ये ते राहतात. चैतना म्हणतात, परथिन श्रोपन्न आणि प्रिन अठुठावन्न आहेत है कॅन्सरची सुरूवात करतात. जैव्हा एखादी व्यक्ति शॉक मध्ये जाते त्यावेळी कॅन्सर होतो. आणि त्यावा आघात डाव्या बाजूने होतो. आपल्या निर्मितीपासून डावीकड़े जी जागा बीधली गेली आहे. इतर्क ते डॉक्टर सागू शकले. ही तीच जागा आहे जी म्हणजे सामुदिक सुम्तचेतन आहे. तिथे मैलेले मानवही भटकत जसतात. फिजिकल सायन्समध्ये -पदार्थ विज्ञान शास्त्रामध्ये- काही गोष्टी तृम्ही पकल्या सर्व देखील नततील. पंचमहाभूताच्या मूलतत्त्वाची लीला करणारा एक आत्मा असतो. आपल्या शरीराच्या मागच्या बाजूला तो लूपमध्ये जखाडलेला असतो . सर्व सात वकात ततैच सैकृम बोनमध्ये तो अततो तो सात लूपसू (वळसे) करतो. आत्मताक्षात्कारानंतर तुम्हाला खुप लूपद गोल गोल चक्ाप्रमाणे जात असलेले सकमेकात जाणारे दिसतात. काही वेळा बरेचते एकत ज्ाले असतात्त. काही देळा स्वल्पविरामासारख्या छोटपा ठिणग्पा दिसतात त्या काही वेळा फक्त स्क . 16 म्टणजे व्हाय्रेशनस -बैतन्य असतं. है मृत आत्मे असतात. हा आत्मा रिसेप्टर भागीत आपल्यावर त्या प्रतिबिंबीत होतो. आत्मसाक्षा त्कारानंतर तम्हाला जने दिसते अगदी तसेच ते आहेत. पण जैव्हां द्वुसरा आत्मा व्यक्तिवर बसला असतो तेव्हां त्याचें प्रतिबिंब पैशीवर पडतं. अलिकडेच अमेरिकेमध्ये पेशीसघील रिसेप्टर भागाचे त्यांनी फोटो घेतने आहेत. त्याचा प्रभाव रितेप्टरवरपण पडतो. हा नवा आत्मा कोणत्पाही एका चकाला किंवा सर्व चकाना जाऊन चिकटू शकतो. त्याचा पैशवर सुध्दा परिणाम होतो. आणि ते, ही सर्व डोपामिनची मालिका देतात. ज्या योगे सपिलेप्ती, मानतिक रोग, कॅन्र दगरे होतात. जर ते व्हायरतेल अततील तर ते इतके वाईट नसते. फक्त एखादाच औत जातो जाणि प्रभाव पाइतो पण तो एकाकडून दुसरीकडे प्रवास करू पण ती जर मानवी पकड़ असेल तर तै फार कठिण होतं. शकतो. ), हार्टवे रोग एपिलेप्सी (फेफरे) हे डाव्या बाजूने दोन्ही बाजूनी असू शकते. हापपरटेऩ्ान ( रक्त दाबाचा विकार (दृट्रोग), . ( अर्थशिशी ) ही किंवा डोकेदुखी टयूमर्त (गाठी) पनायड्रोसिल सायकोरसमेटिक असतो. मायगरेन यैतात सर्व अस्थिरोग सायको्सोमेटिक ल्यूकेमिया (ब्लड कॉन्सर ], मनापॉज हा टोग असतात. नाही. ती] एक साधारण गोष्ट आहे. पॅनक़िआस्च सुजण सुध्दा सायकोसौमेटिक असू शकतं. साधाटिका शारिरीक किंदा सायकोसोमेटिक असू शकते. सर्व मानमिक रोग डावीकडून उद्भवतात सिझोफेनिया डावीकडून येतो . दारूचे . व्यतन उजवीकडून येते आणि डावीकडे प्रश्न तयार करते. आधाइटीस सायकोसोमें टिक आहे. तिगरेटचे व्यसन, होमोसैक्सच्यलिटी भिरभिरणारे डोळे विकृत लैगिक व्यसने, मैंगिक बाबतीत जात्त लक्ष असणे सर्व काही ड्रग्जवे व्यसन, डाव्या बाजूचे आणि सायकोसोमेंटिक आहे. सिगरेट ओोदण्याने डाव्या बाजूने परश्न निर्माण होतात कारण त्या व्यक्तिला दोषी असल्याची भावना वाटते. |क विकृत लैगिक सवयी, डोळयाचे भिरमिरणे एडत्, विषायासक्त असणे किंवा डाव्या बाजूमुळे असते. ही एका प्रकारची पकड आहे. मल्टीपल स्क्लैरोतिस ही मधाली बाधा आहे. न्यूरोसिस दोन्ही बाउंनी असू शकते. पार्किन्सत डिसीझ डावीकडवा आहे. होमेटिझम नाभीमधून येतो. तुम्ही खूप मेडनतीने काम करता, पुष्कळ भविष्यवादी असता आणि तुमचे जागृत मन खूपच वापरती, खूप अभ्यास करता तेव्हा जागृत मन पूर्णपणे विस्कळीत होते. तुम्ही व्यवस्थित चालत असती आणि अचानक तुम्हाला जाणीव होते तुम्ही चालत आहात तर तुम्ही अचानक खाली पडता, आठ वषापूर्वी मी हा रोग वैणार आहे, हे अमेरिकेत च मेस्क्यूलर डिस्ट्रोफी डावीकडून येते. 'यपीपीज डिसीज हा जेव्ही सांगितले होतं. एडस् विधयी जवळ जवळ चौदा वषपूर्वी सांगितलं होतं पण कोणीच ऐकालं नाही, आता तो खूप गंभीर झाला आहे. डायबिटीत (मधुमेह) बहुतीशी उजक्या बाजूचा आहे. उजवी बाजू जैव्हा तुम्ही खूपच वापरती तैव्हा जूप यकवा येतो. त्यामुळे तुमच्यावर त्याचा सहज परिणाम होऊ शकतो Tणि अचानक पूर्णत्वाशी डाव्या बाजूचं असलेलं सं्यान सुटतं, ही प्रोटीन्स-प्रधिने, जशाी श्रेपन्न, अठ्ठावन्न फार अडंकारयुक्त असतात. आणि लहरी असतात ज्या पेशीला त्यानी स्प्श केला ती मॅलिग्नंट बनते. अशा त-हेने कॅन्सरचा प्रादू्भाव होतो. मग बायकीना वक्षास्थाळाचा कॅन्सर होतो. हृदयाचे चढ़ है आईचं चकृ असतं. जैव्हा आईच्या आईपणाला आव्हान दिलं जातं. उदा: नवरा स्वैराचारी असला तिला असरक्षित ठेवत असेल विंवा तिला अमुरक्षित बाटत असेल तर या चकाला बाधा होतात. वयाच्या बारा वधापर्यंत है बक रोगोांचा पूतिकार करण्यासाठी "स्टर्नम " अस्थिंमध्ये अॅन्टीबाडीज तयार करीत असते. मग त्या सगळीकडे वाटल्या जातात. जेव्डा त्यावेळी स्टर्नम बोन हादरते. जैव्हा मिती वाटते. रिमोट 17.. केंट्रोलप्रमाणे सर्व औटिबॉडजना ते लदा करण्यासाठी तंदेश पाठविते. अशा स्त्रीवी सुरक्षितता कुंडलिनीचे जागरण करून तुम्ही प्रत्थापित केली तर तीचा केन्सर बरा होऊ शकतो. जैंव्हा ते खूप पुढे गेलेल्या स्थितीमध्ये जसतात त्यावेळी त्याच्यामध्ये ती इच्जाव्ति उरली नसते . त्याचेळी वक्षाचा भाग काहून घेऊन तिची सरक्षितता परस्थापित कदणे बरे असते. आकसावलेल्या अवयवामुळे होणारे कोही रोग आहेत. जेव्हा हूदय आळसावलेलं असतं तैव्हा अन्जायना होते. जैव्हा डाव्या दिशुष्दीला यकड असते त्यावेळी तुम्हाला खूप दोष्ी वाटते. आणि तिथे अडयळा पेतो. डोळयाकडे वाहू शकत नाही आणि त्यपाला हृदयाकडे जावे लागते. रक्त । आणि ततै हूदय दमते आणि आळसावते. सहजयोगामध्ये दोन प्रकारचे अवयव जाहेत. एक आळसावलेले, दुसरे जा्त कार्य करणारे. डॉक्टर्सनी प्रथम स्वत:ला व्यवत्थित प्रस्थापित करावे स्वत: चे रक्षण करावे नंतर ते सुध्दा दुस-पाना बरे करायला शिकतील. ज्यामध्ये वहापदेशन्स आहेत ते फोटो वापरा. सायकोसोमेटिकस्ना पहिल्यादा फक्त काही मुलांना जास्त किंयाशीलतेचा श्रास होतो. ड्वायबटिससुध्दा त्याच कारणामुळे होऊ शकतो. जेव्ही आई गरोदर असते त्यावेळी तीने खूप मैहनतीने काम करू नये. तीने जास्त डाव्या बाजूला उपाय केला पाहिजे. विश्राती धोतली पाहिजे. तीने जात्त विचार करता नये. पण काहीतरी वांगलं शांतीदायक वाचल पाहिजे. ध्यान त्पावेळी जर आई अत्यंत कियाशील असेल, भविष्याचा विचार करीत असेल, तर मुलै करणे सर्वात चागलं. रोगीसकट जन्म धौतात. ती फार धडपड करीत असैल, तर मुलाला ल्युकेमिया होऊ शकतो. सर्व तातडीच्या सेवेसाठी रुप्लीन असते. कारण ती लाल रक्तपेशी तयार करते. पण जर तुम्ही फार धइपड करीत असाल, सारखे] भितीने धासका छेणारे असाल, धावपळ करीत असाल. तर बिवारी स्पलीन तै समजू जकत नाही. ती सुध्दां अनिश्चित आणि वैडयातारखी होते. है मुले किंवा मोठी माणसे कोणाच्या बाबतीत होऊ शकते. जैव्हो डादीकडून कसली तरी सुरूवात होते त्यावेळी अचानक शॉक होतो. कदावित दुः ख असेल, अपघात असेल ल्युकेमियाची सुरूवात होते. सर्वात वाईट गोष्ट जी कोणालाही समजण्यास कठीण असते. ती ही की, निगेटिव्ह शक्त्या काम करीत असतात. त्या निगेटिष्हीटीमधून काम करतात. त्पा अगुरू, पॅरासायकॉलजी किंवा मैस्मी रिजञामयीमधून काम करत असतात. तुमच्या आतम्यावर कोणत्याही प्रकारचा मृतात्मा लादून या गोष्टी करविल्या जातात. आपल्याला फार स्पष्ट असलें पाहिजे. पीसाठी तुम्ही पैते आकारू शकत नाही. ही जिवंत किया आहे. पृथ्वी तत्त्वाच्या मध्ये सामावलेलं आहे. उदा: हृम्ही बी रोपता, पूथ्वीमातेला तुम्ही पैसे देत नाही. ती ते करते. पण है तर्व भयंकर लोक पैशांची हाव असणारे आहेत. हे त्या बीच्या आणि त्यांना हृदयाची , पुरूषा सर्व प्रकारच्या धाणैरडया गौष्टींमध्ये स्वारस्य आहे. ते, ते करतात है, ते सीगू शाकत नाहीत. वैद्यकीय शास्त्र किंवा इतर कोणतंही शा्त्र पांच्याशी ते संबंध त्वच्छता किंदा डोक्याची स्वच्छता नाही. त्यांना स्त्रिया जोड़े शाकत नाहीत. तहजयोगामध्ये गरज असेल तैव्हा द् योगाचे काही व्यायाम आम्ही करतो.. जै्डी काही शारिरीक समस्यामुळे यकामध्ये बियाइ झाला असेल त्यावेळी तो विशिष्ठ हठयोगामधील व्यायाम दण्याचा आम्ही प्रयत्न करतो. पण लोक जशा त-हैने हठयोग करतात. जसै ते सर्व औषयो एकाच वैळी छेत आहेत. "हठ" मध्ये "ह" जाणि "ठ दोन्ही नाडया दापराव्मा लागतात. पण हल्ली फकत "ह" पामुळे तुमच्यामध्ये पापरतात. मोठ असंतुलन येऊ शकतं जे लोक है करतात ते खूप गुष्क संतापी स्वभावाचै होऊ शाकतात. बायकोशी , घटस्फोट घेऊ ज्ाकतात आणि त्वत: च्या मुलाना टाकून दैऊं शकतालत. आपण नैहमी मध्यावर जसलं पाडिजै आणि कुंडा निरनी नेहमी त्या ब्रम्हचैतन्याशी जोडली पाहिजे. आणि पूर्ण पण शारिसीक, मानसिक, भावनिक जीवनाशिवाय अध्यात्मिक जीवन वैळ तुमच्यामधून वहात असली पाहिजे. तुमच्याकडे आहे. जे फार चमत्कारिक आहे. काळजी पेते है जैव्हा तुम्हाला समजतं त्यावेळी तुम्ही अचंब्यात पडता. जें सच्चिदानंदद्वायी आहे. ही प्रैमशक्ती सर्व गोष्टींची कशी मुलाच्या संगोपनाविध्यी श्री माताजींचा उपदेश :- मायामीमध्ये श्रीं माताजी अमेरिका आणि भारत यामधील मुलाच्या सैगोपनाविधायी बोलल्या. जेंव्हा सहजयोगी नसलेल्या मंडळीना त्याच्या मुलाच्या शाळेत आणि पाळणाधारात यैणा-या समस्याबद्दत विचारलं असताना श्री माताजींनी ताबडतोब उत्तर दिले की, सर्व मुलानी भारतामध्ये शाळेत गने पाहिजे. सहजयोगी आणि असहजयोगी दोन्ही मुलानी. नंतर भारतीय सहजयोग शाळेविषयी त्या बोलल्या. आ ल्मतन्मा न परसत्थापित होईल. शिक्षक विविध कार्यकृमाचे नेतृत्व करतील. तिथो मुलामध्ये तुरक्षितता आणि औपचारिक व अनौपवारिक दोन्ही प्रकारचे कार्यकृम तिथे असतील. वेगवेगळे काळजी घेणा-याच्या वैयक्तित गुणवत्तेनुसार मुरक्षा प्रस्थापित होते. एक सलत काळजी घेणारा असण्याची गरज नमते. श्री माताजीनी सागितलं की, भारतामध्ये मुलांचे संगोपन है सर्वांता माहित असलेलंच, संस्कृतीमध्ये प्रस्थापित जसलेलं आहे. अनेक गोष्टी ज्या सामान्य ज्ञान म्हणूत भारतामध्ये माहित आहेत त्या इथे पाशिचमात्यांना अजिबात माहित नाहीत. उदा: तळकट फेँच फ़ाईज बरोबर (जै पचायला कठीण) मोठे, धांडगार कोकाकोले पिणे. अतिशय धंड पाण्यात पोहणे. (आपल्या शरीराला शॉक देणे) अत्यंत उन्हातून येऊन धंड पैये पिणे, पाश्चात्य देशांत लोक आपण आजारी पड़ू शकूं अते जै काही करतात त्याची ही छोटी छोटी उदाहरणे आहेत. भारतामध्ये आया मुलांाी सतत बोलत जसतात. कशासाठी आणि कशाप्रकारे गौष्टी कराव्या ते समजावून सांगत असतात. प्री माताजीनी यावर अनेकदा जोर दिला आणि मुलाशी बोलण्याचे महत्वपटवून दिलं. त्या मुर्ल समजूतदार असु शकतात आणि त्याचं रैकून घोतलं पाटिजे. त्याच्या वयोमानाप्रमाणे त्यांना म्हणाल्या, ज्या गोष्टीवि आकलन होईल त्या त्यांना तमजावून देणे, त्याच्याशी बोलणे महत्वाचे आहे. अमेरिकेमध्ये आपण मुलीना खेळणी दैतो आणि त्यानी गप्प बसावं अरतं आपल्याला दाटतं. " नाही" म्हणणा-या मुलीना कर्स ि काय हाताळायचं असा प्रश्न विचारला गेला, नाही, मला माझे जैवण जेैवायचं नाही." तेव्हा श्री उदा: माताजींनी अशी सूचना केली त्याना ते जेवण जेवण्याताठी माग लागायचं नाही. तुसतं यांबायचं जैवणापर्थंत. त्यांना समजेल की ते जर जैवण जैवले नाही तर त्याना भूक लागते. दुस-या श्री माताजीनी म्हटले, अमेरिकेत पालक पूर्णविळ गोष्टी समजावण्या सेवजी नकारय देत असतात. मुलांना त्यामुळे मुलांचा आत्मसन्मान विकसित होण्यामध्ये अइ़वणी निर्माण होतात. 19 . मुलं काही खुकीची गोष्ट करीत असतील तैव्हा त्याच्याकडे दुर्नक्ष केने पाहिजे. त्यानी काही तोडलं तर जैच्हा तै बरोबर गोष्टी करतात तेव्हा त्यांच्याकडे जास्त लक्षा पा. मुलाशी बॉलण्याने, तिकडे लक्षा देऊ नका. त्यांना समजावून सीगण्याने त्याना मार्गदर्शन मिळते. पाळणाधरातील लहान मुलाना वारंवार होणा-या आजाराबददन विचारले असताना त्या म्हणाल्या, "हो, अमेरिकेतील लोक खूप रोगट आहेत." त्या म्हणाल्या, " ही आईच्या मध्य टूदयाबाबतची समस्या आहे त्या म्हणा ल्या" मी इधे तुमच्या हूदयाच्या मध्ये बसने आहे. भक्कम मध्य हदय पस्थापित करण है आयासाठी फार आहे. महत्वाचं भारतामधील देवाबद्दलवी संवेदना शक्ति कशी औळतात, मानतात आणि तीला भिऊन असतात. है सांगणा-पा अनैक गोष्टी त्पांनी सांगितल्या यावर श्री माताजी खुप वेळ बोलल्या. भारतामधील लोक ईश्वरी मा अमेरिकेत खिश्यानिटीवर असणारा अंधविश्वास फार भयानक आहे. देवाच्या नांवावर वर्च, लिडर्स लोकांकडून पैते घेत असतात. पाश्चात्य लोकाना खिश्चानिटीया खोटैपणा कसा दिसत नाही, है श्री माताजींना धक्कादाय वाटतं. आई आणि वडील यांचे लग्न संबंध आणि पालक म्हणून संबंध या विषायी श्री माताजी बराच वैळ बोलत भारतात आई आणि वडिल यांची भूमिका खूप वैगळी आणि मर्यादा स्पष्ट केलेली असते. पत्नीवर अवलंबून असतो. भारतीय नव-यांना घरामध्ये काही करण्याविषययी माहिती नसते. त्याना काही तयार पती पूर्णतः होत्या करता येत नाही. एका मारतीय सहजयोग्याने सागितलं. त्याचं जैव्हा भारतीत लग्न झालं तेव्हा त्याला उपदेश राजकारण आणि अर्थशास्त्र यांतील महत्वाच्या गोष्टीचि निर्णय तूं घे. घर साभाळणे मुलांचे आम्ही सर्व हसलो. मातृत्वाची शक्ती करण्यात आला संगोपन अत्ञा बिन- महत्वाच्या गोष्टीचि निर्णय तुझी बायको घेईल, का मान्य केली आहे. मुलाच्यासमोर आई वड़िलानी भाडू नये, तै भोडत असर्तील तर त्यांच्या विषायी मुलांच्या मनात आदर आई-वडिल एकमेकांचा आदर करताना पाहून मुले त्याचा आदर उत्पन्न होत नाही असे प्री माताजी म्हणाल्या. करतात. अमेरिकेत पालकीसाठी शाळा काढली पाहिजे अते त्या म्हणाल्या रशियाच्या या वेळच्या दो-यामप्ये त्या बालसंगोपनाविषयी बरंचतं सागतील. बालतंगोपनाचं ज्ञान अमेरिकेमघ्ये आणण्याविषायी त्यानी काही सूचना केन्या त्याची अंमलबजावणी होत आहे. -X-x- 20. पुरवणी बातम्या श्री. सी.पी. श्रीवास्तव पाना *नाईटहड ची पदवी. श्री.एल. के. शर्मा लंडन द्वारा : (टाईम्स ऑफ इंडिया न्यूज सविस) 9. जलै ।११0. श्री. सी. , "इंटरनॅशनल मारिटाईम ऑर्गनायझोशत" या संस्थेचे भूतपूर्व सेकेटरी जनरल, याना जै्हा राणीने तन्मान्य श्रीवा्तव नाईटडूड ची पदवी बहाल केली, त्यावेळी त्यांना पूर्ण जगाच्या मिर्षिंगमागील त्यांच्या हातभाराबददल ब्रिटनकडून मान्यता मिळाली. श्री श्रीवास्तव है भारताला स्वातंत्रय मिळाल्यानंतरचे कदाचित पटिले भारतीय आहेत ज्याना नाईट कमीडर ऑफ मोत्ट डिस्टिंगविश्ड ऑर्डर ऑफ सेंट मायकेल अॅण्ड सेन्ट जॉर्ज " ही पदवी बहाल केली गैली. त्या पित्पर्थ दिल्या गैलेल्या सरकारी मैजवानीच्या पुरतंगी या मानविन्हाचा त्यानी त्विकार केला. ट्रान्सपोर्ट सेेटरी प्री. सेमिल पार्किन्तन यांनी आय.सम. ओ (इंटरनेशनल मरिटाईम सा मुद्धिक संत्था) सेकेटरी जनरल म्हणून त्यानी बजावलेल्या त्याच्या कामगिरीया गौरव केला. नाईटहूडच्या व्हायोलीन वादक पहुदी मैनुहीन होत. या समारंभावेळी ऑर्गनायझेशन जागतिक माननीय पदवीचा अलिकडच्या काळीत ्विकार करणारे दुसरे दोघे स्हणजे श्री. रोनाल्ड रेगन व श्री प्रीवास्तद यांना प्रथाम ।9.74 साली आय. एम. औ. मध्ये निवडणूकीत निवडलं गैलं. आय.एम.औ. ही युनायटेड नैशान्तचे परतिनिधीत्व करणारी लंडनमध्ये न्थित शाखा आहे. चार वेळी ठराविक मुद्तीवी सेवा त्यानी केली. मरिदाईम युनिव्सिटी माल्टा यैधील "इंटरनॅशनल लॉ इंन्स्टिटयूट মूमिकैचा गौरव केला. गेल्या वर्षीच्या डिसेंबरपर्यंत लागोपाठ च्या कायदे मंडळाने स्विडन येथील "वल्ल्ड जिच्या अनेक देशात शाखा आहेत. इटलीची "इंटरनॅशनल मरिटाईम अॅकॅडमी" आणि आय. एम.ओ. प्रस्थापित करण्यामध्ये असलेल्या त्याच्या अग्रेतर या सर्व श्री. श्रीवात्तव याँचे परराष्ट्रसंबंध विषायक कौशाल्य अर्ं होते की, संस्थेला कोणत्याही वादविवादामय्ये पडूं पा वात्ताहराला त्यानी संगितले की, त्यांचा सवात तमाधानकारक अनुभव असा होता की, दोन्ही द्यायचे नाही. विकसित आणि विकासनशील राष्ट्रीवा त्यांच्यावर असणारा समान विश्वात. जहाज - वहातुक (शिपग)हा होय टैक्तॉलॉजी उद्योग. (उच्च औधोगिक शास्त्र) असल्याने जगातील शिपीगमधील त्याचा हिसता मिळवण्यात खुप त्रास ह हिस्सा इतक्या वरषामिध्ये सहा टक्क्यांहून पंचवीस टक्क्यांपर्यंत गेला अर्ं ते म्हणाले. दयावा लागला. त आाय. स्म ओ चै तैकटरी जनरल म्ह णून व्यत्ति केलेल्या कालखंडाने त्यावा विस्तार पाहिला . ततेच महासागर आणि सुखरूप सागरी वाहतुक यामध्ये दध्दी करणारे रितीरिवाज आणि परंपरा याचा अखिल जगाने केलेला स्विकारही पाहिला . विकसनशील राष्ट्रांना सामूद्रिक विभागात स्वावलंबी करण्याताठी राबविण्यांत आलेल्या तंत्रज्ञानाच्या सहकायाच्या अनेक योजना अंमलात आणण्यासाठी ते जबाबदार होते. सध्या श्री. प्रीवास्तव है तागरी वि्यापीठाचे कुलगुरू आहेत. ..21.. पदव्या आणि तन्मान है औ्री. भ्रीवास्तव पाना नुवीन नाहीत. भरून गेले आहे. सर्वोच्च मुलकी मरितोषिके बक्षिते, वैगवेगळया राष्ट्रांतील सरकारानी दिलेली ज्यामध्ये फिर्ती व मानविन्हे यानी त्यांचे दालन वैट जर्मनी, इजिप्त, स्विडन, नॉर्वे, फ्रान्स, पोलंड इल्यादींवा समावेश होतो. सरकारी शासकीय अधिकारी आणि वाणिज्य मंत्रीभंडळातील उपसविच (अंडर सैकेटरी) या हुददयावर त्यानी आपली कारकिर्द हरू कैली . मीरत आणि लखनौ यैथीन जिल्हा प्रशासनीत आणि डायरेक्टोरेट जनरल ऑफ शि्पीगमध्ये काही काल गम यतित केल्यावर शिपींग कापोरेशन ऑफ इंडिया (एस. सी. आय. चै ते मुख्य परशासक बनले. आणि या संस्थेच्या जडणीचा कालात तिला मार्गशनि केले. एकोणीसशे बहात्तरमध्ये सर्वोत्कृष्ठ यशात्वी पव्तिक सेक्टर अण्डरटेकिंगची स्थापना करण्यामधील त्याच्या कामगिरीबद्दल त्याना पदमभूषण ही पदवी बहाल करण्यात आली. एस. सी.एल. मधील त्याच्या दोन अल्प मुदतीच्या सेवेमध्ये नविन आलेल्या पंतप्रधानाच्या तैकेटरीए्ट मध्ये श्री. लालबहादूर शास्त्रचि संयुक्त सचिव म्हणून त्यानी काम पाहिले. श्री. गात्त्रवे निधान झाले त्यावेळी तै। मास्कोमध्ये होते. सर ती. पी. श्रीवास्तव लवकरच त्यांच्या "फार्महाऊस" पुण्याजवळ राहण्यास येणार अतून ते श्री भूतपूर्व पंतप्रधान लालबहादूर शास्त्रींच्या वर लिट्टित असलेल्या पुस्तकांचे काम पूर्ण करणार आहेत. मुलींबरोबर, व नातींबराबर वैळ घालवण्याची आतुरतेने ववाट बघात आहेत. ते त्पाच्या दोन त्याच्या पहनी परमपूज्य श्री माताजी निर्भला देवी या नावाने जगाला परिवित आहेत. त्याच्या विविधा अनुभवानी रंगलेल्या कारकिर्दीत त्याच्या पत्नी शाक्ति आणि स्फूर्ती यावे उगम स्थानच होत्या. विश्वशांती प्रेम आणि सुसंगता यासाठी श्री माताजींनी जगाला "सहजयोग" या नावावी रक नवी पष्दत दिली आहे. नुकल्याच त्या तोव्हिएट युनियन पोलंड, रुमानिया, ईस्ट जिथे सहजयोग मोठया परमाण ति आचरणात जर्मनी, टर्की येथील यशस्वी दौ-यावरून त्या परतल्या आहेत. महाराष्ट्रातील दूरवरच्या गावापातून लंडन लोकवस्ती असणा-या शहरामधून श्री माताजी सहजयोगाचा प्रचार करीत प्रवास करतात. आणला जातो. , न्यूयॉर्क, रोम, पेरिस, सिंडनीसारख्या सर्व प्रकारची श्री माताजी सकोणीसशे सत्तर सालापासून तहजयोग पसरवीत आहेत. आधिच महात्मा गाधनी खूप त्याची ही खास गुणवत्ता ओळखली होती. अनेक वर्षे त्याच्या बरोबर त्यानी काम केलं प्रेम आणि नमृता हा त्याचा संदेश तवाना शिकवत. अध्यात्माचं गन ज्ञान आणि महान शक्ल्या असूनही श्री माताजी असामान्य नमृता, व्यवहार ज्ञान आणि सूज्ञता याचा झरा असून त्यायोगे त्यांचे खाजगी आणि सामाजिक जीवन हात्य, प्रेम व आनंद यांनी भरून। टाकतात. सहजयोगाच्या कार्यक्रमाचे संयोजन करण्यासाठी श्री माताज्ींनी दिलेला सल्ला तहजयोगी जैव्हा व्यासपीठावर सहजयोगाची ओळख देण्यासाठी उभा राहतो तेव्हा तो तामुहिक सहजयोगाचे प्रतिनिधव करीत असतो. नवख्या ओतेवूंदाचे प्राथमिक लोकमत है वक्त्याने जी छाप निर्माण केली त्यावर अवलंबून असतं. ते नुसतं त्याचं भाषाण ऐैकत नाहीत, तर त्याच्या वालीरिती, वेश संयम आणि त्थाचं भाषणा त्याच्या , मतावरचा त्याचा दुढ विश्वास पूतित करते का ते पहात असतात. .22.. आलंकारीक किंवा भपकेबाज भाषणे, चैतन्याचा अभाव असलेली ओत्याच्या आत्म्पाला जागे करू शकत नाहीत. हृदयापाून बोललं पाडिजे. आत्म्याच्या उत्ततिसाठी खरीबुरी कळकळ पाहिजे. त्याची आपल्याला जाणीव पाहिजें. आपण काय म्टणत आहोत, ह्ात तर्व दिानी न फेकता वैहरा ती कळकळ दखतू शर्केल. मोठी भाषणे देण्यापासून आपण परावूत्त झालं पाहिजे. अनेकदा वक्ता स्वतः च्या वकृत्वाम्ये वाहवून बुध्दीवादी मार्ग फक्त जातो . . अकार जागृत वकत्याने करतो. मुशला धरून वोलले माडिजे है लक्षात ठेवा जागृत जास्त गंभीर न होता आनंदाचं पाठबळ मिळविलं पाहिजे. आकर्षकिता, संयम आणि आनंद पाझरवला पाडिजे. ATTES चागविलं पाहिजे. सन्मानाने त्याने स्वतःला शिष्टाचाराला अनुसरून त्याने पौशाख केला पाहिजे. केस ्यवस्थित विंचरले पाहिजेत. सामुहिक सभैमध्ये सेंटर लिडर्सनी सहजयोग्याना मोठमोठी भाषणं देणे टाळावं. त्यानी भाषण देण कमीत केमी करून त्या ऐवजी प्री माताजीच्या टेप्स लावात्या. श्रीं मातार्जीच्या ऑडिओ आणि व्हिडिओ टेम्सुना त्याच्या चैतन्य लहरी असतात ज्या सर्व निगेटिव्हीटी ताबडतोब स्वच्छ करतात. ज्यामुळे सर्व सहजयोग्याना ल्याच्या स्वत: च्या आत्म्याचा आनंद अनुभावायला मिळतो है आपण विसरता नये. आश्च्यची गोष्ट म्हणजे ब-याच सैंटर्सनी अजूनपर्यंत टेप्स् चोतलेल्या नाहीत आणि श्रीमाताजीवि व्हिडिओों ते दाखवित नाहीत. श्री माताजींनी कोणा व्यक्तिला अथावा सैंटरला कोणत्याही व्हिडीओं, ऑडिओच्या प्रति ( कॅपीज) करण्यासाठी अधवा कोणतेही पुस्तक अथवा पत्रके छापण्यास सक्त मनाई केली आहे. ---------------------- 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-0.txt चैतन्य लहरी 1990 खंड 2 अंक १ व 10 गराठी आवृत्ति ओी] शिरदी सांघनाथ जनक उॐ मला धर्म न्मলা निः विश्व भी नानक শी इबराहिम ह ০-- সी প मुम्मद श्री मोजेस विश्व निर्मला オし धर्म विश्व निर्मत। धर्म सौकरटीस भी ১ी जाराधष्ठा श्री कनफ्पुरस भ्ी लाओ से "तुम्ही जेव्हा तुमच्या गुरूची पूजा करता त्यावेळी हुमच्यामधील या गुरूची सुप्दा पूजा होते. तुम्ही त्याचा आदर करता, गौरव करता, जागृत करता, त्यावा अविध्कार करता. " श्री माताची निर्मलादेवी गुरुपूजा, फ्रान्स 1990. ्म विरव निर्मला वित निर्मला न নি्मल्ा ध 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-1.txt गुरूपूजा फान्स ৪.7. ।9.90. श्री माताजवि भाषण इतर अन्य गुरूपूजापेक्षा सहजयोगामध्ये गुरूपूजेला फार वैगळा महत्व [अर्थ) आहे. तुम्ही जैच्हा तुमच्या गुरुची पूजा करता त्यायेळी तुमच्या मधील गुरूसुध्दा तुम्ही पूजत असता, अतै इतर अन्य गुरु शिष्य परंपरेत नलते गुरूची पूजा करता त्यावेळी तुम्ही त्याचा मानतत्मान करता, गौरव करता, जागृत करता, त्यामुळे जेव्हा तुम्टी हुमच्या कारण तुमच्यामध्ये गुरू, स्वामी जागृत केला गैला आहे. तमच्यामधील हा स्वामीसृष्दा पुजिला जातो. प्रकटीकरण करता. त्याचा जर्थ म्हणजे, कुंडलिनीचे गुरुचा आय आणि प्रथम गुण म्हणजे तो तुमची ईश्वराशी भेट करवतो. उत्थापन करतो, आणि बम्हवैतन्याशी संधान प्रस्थापित करतो. तुमवा गुरु आदिशक्ति असल्यामुळे आपण त्या व्यक्तिची आदिशाक्तिशीपण भेट करवून देतो. नंतर द्ुसरा फायदा असा की, तुम्ही जैक्हा त्याना आत्मसाक्षात्कार दैता तेव्हा तुम्ही त्याचे दैवीशक्तीशी संधान करून देता इतकेच न्हे तर तुम्ही त्याची परत्यक्ष देवत्त्वाशी जै दैवी शक्तीचे स्त्रोत आहे भेट करूत देता. सहजयोगी म्हणून हुमची जबाबदारी फार महान आहे. का रण तुमच्यामध्ये गुरू आहे. आपल्या मंत्रामध्ये आपण म्हणतो, "श्री माताजी, मी माझा स्वतः चा गुरू आहे". पण या "मी" आणि "माझा गुरु" यामध्ये आपण काय मिळवलं आहे? मी कुठै आहे ? मी स्वत:ला मार्गदर्शन करू बाकतो का ? मी मला स्वत:ला आणि नंतर इतराना मार्गदर्शन करू शाकेन इतका, माइया चित्तामध्ये, आत्म्याचा प्काश व्यवस्थित प्रत्थापित आणि भी प्रकटीत झाला आहे का ? गुरूतत्वामध्ये तुम्ही स्वत:ला निरखून पाहणे महत्त्वाचै आहे, आत्मनिरिक्षण ! माझा स्वत: चा गुरू झालो आहे का ? तुमच्या बाबतीत तुमचा गुरू आई आहे.एक स्त्री . त्यामुळे स्त्रियांमध्ये गुरूतत्वाच्या सर्व गुणांचे विकसन त्या अजुनही आई किंवा पल्नी किंवा कारण तुमची कारण ती स्त्री आहे, तुम्हाला सुष्दा त्या दर्जाचें व्हापला पाहिजे की, लोकानी म्हटलं पाहिजे, "या स्त्रीकडे पहा, कशा उत्तम प्रकारची गुरु आहे ती ! " लीडर लोकांकडून मी ऐकते की स्त्रिया अजून खूम अजूनही जर तुम्ही त्त्रीत्वाबद्दलच्या या सर्व झालेले व्यवस्थितपणे प्रकट झाले पाहिजे. पण स्त्रियामध्ये तसे झालेले नाही. सहजयोगिनी आहेत. पण हुम्हाला अजून याचं आकलन झा लें नाही की, हुम्ही सुध्दा गुरू आहात, आई गुरु आहे. दूर आहेत आणि- फार धोडयांना ख-या सहजयोगीनी म्हणता येईल. गोष्टी राखत राहिला, कारण त्याना नेहमीच नीच वरचदपणामुळे निर्माण केले गैलेले स्त्रीत्वाचे हे सगळे दोष दर्शकिल गैलं आहे.- खित्तिधर्मात त्याना कधीच पवित्र मानलं गेलं नव्हतं. त्यांच्यामध्ये या आत्मविश्यासाचा अभाव आहे की, धर्म हा बाहेरून प्रस्थापित करण्यापेक्षा आतून प्रत्थापित होऊ शकतो. या सर्व गुरुंनी काही पण घर्म प्रत्थापित करण्याआधी आपण आपल्याला निरखून पाडिलं पाहिजे. संबंधामिध्ये, कुटुंबामध्ये, समाजामध्ये, धर्म प्रस्थापित करणं है गुरूचे काम आहे. कैलं नाही पण धर्म पस्थापित केला. आपल्यामध्ये धर्म आहे किंवा नाही. धर्म असलेल्या व्यक्तिवा सर्व प्रधाम गुण म्हणजे तो इतराचे ऐकतो . तो आज्ञापालन करतो. पाश्चिमात्य स्त्रियांच्या बाबतीत चुकले आहे ते है की, इतराचे कर्ं मेकायचं ते त्या वितरल्या आहेत. आज्ञापालन क्त करायचं. त्यामुळे त्याची मुले सुध्दा ऐकत नाडीत. तमच्यामध्ये आज्ञाधारकता नसैल तर 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-2.txt तुमवे कोणी ऐकणार नाही. पुृथम तम्ही आज्ञाधारकपणा शिकला पाहिजे. कबीरातारखी व्यक्ति अज्ञात जातीमध्ये सरळ कोणाकडे ते जाऊ शकत नव्हते. रामदास रोज सकाळी गंगा नदीवर स्नानाताठी जात. जन्मली होती. एके दिवशी कबीर त्पाच्या पाय-पावर पडून राहिले आणि अंधारात गुरूना दिसले नाही आणि त्याच्या पावलानी त्यांना स्पर्श केला. त्यानी विचारले "तुम्ही कोण आटात ?" कबीरीनी उत्तर दिलं, " मी हुमवा शिष्य आहे. त्याची पाऊले धरली. त्यानंतर ते रामदवाताचे शिष्य आणि महान संत झाले. त्योच्या गुरूपेक्षा त्याची अधिक आणि नमृतेमध्येव तुम्हाला आशिर्वाद मिळू शकतात. माहिती लोकांना आहे. मूलभूत गोष्ट म्हणजे नमृता . हुमच्या गुरूचा जो दर्जा आहे तो तुम्हाला मिळू ज्ाकती . गुरूना माइया स्वत:च्या प्रतिबिंबामध्ये आलं पाहिजे. प्रथमतः तुमचं आयुष्य पूर्णापणे पारदर्शक पाहिजे. पारदर्शकता है सहजयोगाचं मूलतत्व आहे तुम्ही काय करता, कुठे जाता, कशा प्रकारे राहता, कशा त-हेने ज्याना लोक लीडर म्हणतात. ते खूप स्तोम सर्वाना माडित असलं पाहिजे. जै लोक गुरू आहेत. वागता, है माजवणारे लोक आहेत असे दितून येतं . नैहमी स्वतःच्या शारीराविषयी विचार करतात. कोणी ताची काळजी घौतली नाही, अशी त्याची कुरकुर असते. जर्स कीरही स्याना असावी. नाहीतर एक दिवस ते जैवले नाहीत अशी त्याची तकार असते. सारखा] [कोणी] छळ करत आहे अज्ञी मानतिक तकार काही हरकत नाही तीन वार दिवस उपास केलेला गुरूताठी चांगला म्हणजे या भुकैच्या कल्पनेच्या पलिकडे तुम्हीं जाता. पोटामध्ये असते आणि व्हायड्रेशन्स मिळतं, कर्त खायला मिळतं, असा निरथकपणा लिडर्तच्या डोक्यांत अतेल, तर सहजयोगीत असून टररिस्ट असल्यासारखे हा काही गुरूतत्वाचा अविष्कार नव्हे. हुम्ही तुमची गुरु जशी आहे तशी पाहिली आहे, मी काय खाते, ते मला काय देतात. मला कार्य हवै आहे ते मला माहित नाही. मला काय आवडतं असं त्यांना वाटतं ते, तै मला गुरुला ा भूक नसते कारण ती इतके असतात की, तुम्डाला काही खाऊ नये अतं वाटतं, तुम्हाला कार्य खायला आहे. पसंतीवर स्वतःचं वित्त फुकट दवडू नका. तुमची लर्व पसंत वहायड्ेशान्स निवड असता कामा नये. दैत राहतात. एखाद्या खात पदार्थाची तुम्हाला गोडी असता नये. वर आधारीत पाहिजे भौतिक गोष्टीवर नाही. चवदार खाणं ही लोकांची मौठी परिक्षाव खाणं है सुष्दा एक प्रकारचं व्यसन आहे. झेनने चहाच्या समारंभाची पृथा पाडली. या परथमध्ये ते खूप कडवट चहा दैतात. तो एक मौठा धार्मिक विधीच असतो. विचार न करता कपाकडे आहे. एकदा तुम्ही तो चहा त्याची भरपाई करण्यांसाठी तै तुम्हाला कपामधून निर्विचारपूर्वक जाणीव साधण्याचा ते प्रयत्न करतात. লक्षा दायला ते तागतात. घेतला की तुमची जीभ कोणत्याही गोष्ीसाठी चागलीच होऊ शकते. ते इतर्कं गोड असतं की, तै कडू होतं है फक्त काहीतरी गोड देतात. जीभ काबुत ठेवण्यासाठी. हा समारंभ तुमच्या जीभेला इतकै आधात देतो की, त्यानंतर तुम्हाला जे मिळेल ते तम्ही खाऊ शकता. अन्नाविषयी स्तोम माजवणारे लोक म्डणजे भारतीय. त्याचं कारण त्याच्या त्त्रियांनी त्यांना खराब केले आहे. उत्तम स्वयंपाक करून नव-यांना कर्त हाताळायचं ते ल्याना माहित आहे. त्यांना त्याच्या जीभेपलिकडे जाता येत नाही कारण तै सक मोठे कंडीशर्निंग ( रूद्ाचार) आहे. गाधीजी अंतय उकडलैलं अन्ना वर मोहरीचें जै कोणी खाऊं शकत नसे. लोकीनी अन्नाच्या वरवीपलिकडे जावं पासाठी त्यांनी पुषत्न त्यासाठी ते लोकाना त्याची शौचकुपे वगैरे साफ करण्यात लावीत म्हणजे वासा- विधायी संवेदनशीलता घालवली जाईल. ते काय खाणार आहेत है फक्त ठरविण्यासाठी लोक आहारगुहामध्ये पंचेवाळीस मिनीटे घालवितात. तेल घातलेले देत असत. कैला. सहजयोगामध्ये ही कलपना सौडन देणं महत्वाचं आहे. सर्व प्रधम तुम्ही काय घेणार असं कोणी विचारता नये. मला सुध्दो मी काय घेणार असे विचारू नका कारण मला त्यावाबत विचार करावा लागतो. आणि मला निर्विवार पंजा 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-3.txt है आपण समजून छेतलं पाहिजे. ते आपल्या पोटात व्हायच आहे. आपण अन्नाला किती बीपले गेले आहोत. जातं आणि यापरमाणे आपले गुरूतत्वं खराब करते आणि आपली शारिरीक संस्था देखील खराब करते. आपण अन्नाकडे न बघण्याचा पूयत्न केला पाहिजे. म्हणून ज्या लोकीना त्याचे गुरूतत्व विकसित करावयाचं होतं ्याना उपोधण सांगण्यात आलं होतं. उपोषण म्हणजे तम्ही निर्विवारतेत जाता आणि उपोषण किंवा अन्न याचा विचार करत नाही. पण ते पूर्णविळ अन्तावाव विचार करत असतात. त्यामुके काही अर्थ नसतो. तुम्ही खा किंवा नका तुम्ही की उपोष्षण तंपवता आणि परत खाऊ शकता खाऊ ततैच असता. तुमचं मन अन्न प्राशन करीत असतं.. पाचा विवार करण्यात्त तम्ही मग्न असता. रूढाचार पाळण्याच्या आपल्या सवधी आपण कादून टाकल्या पाहिजत. मुलानाही या बाबतीत योग्य शिक्षण दिलं पाहिजे. कयी मीठ नमतं कधी साखर नमते, काही हरकत नाही. सहजपोगी, जे अन्नाशिवाय कितीही दिवस राहू शकतात त्याना काही महत्वाचं नाही. सहजयोग्पाच्या फक्त सकच तुषणा आहे, पवित्र होण्याची, स्वच्छ होण्याची. बाबतीत अन्नाची चव किंवा भूक अरसं काहीच नाही. पूर्ण वेळ आपण अन्नाचा विवार करतो, ही एकच गोष्ट आपल्या मनाला कलंफ़ित करते. बवीच्या पलिकडे जायवे, हा एक प्रयोग तुम्ही केला पाहिजे. जो पर्यंत आपण अंतर्भुख होऊन पात नाही, प्रयोग करीत नाही तो पर्यत आपण यावर मात करू शकत नाही कारण कुंडालिनीने कितीडी पूयत्नांती शर्थ केली तरी कंडिशरनींग इतक्या दुंद आहेत की, तुम्हाला गुरू बनवूं शकत नाही. जर तुम्ही सर्व गुरुचै जीवन पाहिले तर त्यांचे लग्न झाले होते, पूर्णपणे त्याना मुलै होती, सर्वसाधारण जीवन ते जगत होते. पण त्याच्या स्वत: च्या व्यक्तिगत आयुष्यांत ते पहिली अलिप्तता अन्नापासून यायला हवी. काहीडी अलिप्त होते. तुम्हाला आवडणारं असू दे, खाऊ नका. आईत्कीमची आवड आहे त्याचे लिव्र आधीच खराब झालेलं अतणार ज्याला . तुम्हाला पात्ता आवडतो तर तो सोडून या. तुम्हाला आवडणारी गोष्ट सोडून देणं মिका . म्हणजे तुमचं मन त्यापातून अलिप्त राहिल. अर्थपूर्ण त-हेने तुम्ही जर गुरू असाल तर तुमचे वारीर आाणि तुम्ही ही गौष्ट कार्यान्वित कैली तर अलिपतता फार सहज आहे. कंडीशनिग्ज यांचा तुम्ही ताबा घेतला पाहिजे. स्वतःला कशाही प्रकारच्या अन्नाची तडजोड शिकवा. या छोटया गोष्टी तुम्ही काढून टाकल्या नाही तर हुम्ही सहजयोगी म्हणवूं शाकत नाही. गुरुचा सक अविष्कार म्हणजे तो तृप्त आत्मा असतो आणि स्वयंपूर्त असतो. शरीरीतीठी लागणारा दुतरा भाग म्हणजे सोयी समाधान, पाश्चात्य सहजयोगी जीवनाच्या कोणत्याही येत असतील तरी सुध्दा की भारतीयाना त्यांच्याकडून प्रिकलं पाहिजे. ते मी तांगितलं पाहिजे. मागाविरून कोणत्याही हुददयाचे, प्रतिष्ठेवे असतील पण ते भारत दो-यावर पेतातः तैव्ही आत्म्याच्या समाधानात दंग असतात. खुर्ची किंदा बिष्ठाना ते मागत नाहीत. या प्रकारे, तुम्हाला समजेल, शरीराच्या सोरयींना काही महत्व नाही. शरीर हे कसंही झोपणार. तिसरा भाग म्हणजे भौतिक दुष्टीकोन आणि डोळ्या मधील लालता- भिरभिरणारे डोळे. सहजयोगी मंडळींचे डोळे स्वच्छ पाहिजेत. मग आहे लालता आणि हावरेपणा. सहजयोगामध्ये कदाचित लालतेचा भाग संपला असेल आणि यक्ति त्यातं हरवून जाते. भारतीयामप्ये लालतेचा प्रज्न नाही पण अजून पण हावरेपणा अजून आहे. त्याच्यामध्ये अधाशीपणा आहे पाशिचमात्यीमध्ये, त्याच्यावर कोणी बसु शकले नाही तरी ल्याच्या पणजीच्या 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-4.txt 4.. केवळ दिखाच्यासाठी ती व्यक्ति ते ठेकेल. वेळचं फर्निवर त्याना आवडणार नाही कारण तै किती जुर्न असतं. मूल्यांकनापमाणे ते निूपयोगी असेल. भारतीय भौतिक वस्तुंविषायी एक फार सूक्ष्मातील भौतिक दृष्टीकोन आहे, असा की त्याची पूर्नविकीचे मूल्य. अशी निरूपयोगी वस्तु म्हणजे घरात धडगं ठेवण्यासारखंच आहे. कारण कोणात ठाऊक किती लोकानी ते वापरलं आहे. . फाटक्या तुटक्या, मळखाऊ, घाणेरडया वस्तुंमागै लोक वेडे होतात पुराणवस्तू म्हणजे पारिचमतात्याचं व्यसनच आहे भारतात एक लेखक आहेत ज्यानी दोन इंग्रजी व्यक्तिंबददल गोष्ट लिहिली. पायाशी पडलं यामुळे है भारतीयाच्या आकलनापलिकडे आहे. बनारमय्या रकस्त्याने ते जात असताना त्यंाना रका पितळेच्या भांडयाचा मार लागून ते त्याच्या ते फार विडले. म्हणून त्या भारतीपाने त्याना सागितले हा लोटा फार मौल्यवान आहे कारण महान अकबर राजाने तो वापरला होता. त्या इंग्रजी लोकावर त्याचा एकदम प्रभाव पडला आणि त्यानी म्हटलं, आम्ही तुला माफ करतो पण हा पुरातन लोटा तू आम्हाला एक हजार रूपयाना दे. त्या भारतीयाने शिक्षा चुकवण्यासाठी ही पुराण वस्तु मागे धावण्यापेक्षा थाम मारली होती. पुरातन व्तुविषयीचा वैडेपणा आपल्या मनातून गैला पाहिजे. आपली निर्मिती आणि आयुष्याची गुणवत्ता त्यामुळे पुरातन कलाचे संवरधन करण्याला आपण पारठिंबा दिला पाहिजे. धूळीला मिळाली आहे. पुरातन आह म्हणून एखाया वस्तूचा गौरव करता नये, पण त्याचें अंतर्गत मूल्य किंवा कला सर्वात महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे तिची व्हायब्रेशन्स बघणे. त्विकारली पाहिजे. कारण आपल्याकडे व्हाय्रेशन्सची भाषा आहे आणि आपण ती वापरली पाहिजे. व्हाय्रेशन्स चागली असली तर ती पावा केला पाहिजे. एकदा तुम्ही हे कैलं की काय करायचं तै तुमच्या লक्षात येईल. सहज पोगीमध्यै सवात वाईट गोष्ट म्हणजे तो आजारी आहे असे त्यानं समजणे. त्यामुळे सहजयोगाचे नांव खराब होते. बरे व्हा नाहीतर तुम्ही सहजयोगी नाही. तुम्ही जर सहजयोगी असाल तर तुम्ही कसे बरे होती है तुम्ही आजारी आहातर्स तुम्हाला अजूनही वाटतं तर तहजयोगाच्या बाहेर जा. एकतर तुम्डी त्रम्हाला काही अडचणी असतात. पाहिलं पाहिजे. हरकत नाही. उदा: मला आई म्हणून,आदिशक्ती म्हणून काही तुमचे शरीर जसं आहे. नावं असतात. काही शारिरीक गोष्टींना मला ताँड यावं लागतं. पण मी त्यान निघते. तसं तुम्ही स्विकारलं पाहिजे. कथीडी विवार करता नये. तुमच्या आईकडे पटा. मला बरें नाही असं म्हणून तकार करते बसता नये. तुम्ही म्हातारे इझाला असा मला ता परकारचे कधीटी वाटत नाही. तर, तुम्हीला गुरू आहे, ती मूर्ति तुमच्या आत पाहिजे. आमच्या श्री माताजीकडे पहा, त्याचें वय कारय त्या किती पृरवास करतात ! किती कार्य करतात । ठिक आहे. तम्ही म्हणाल, त्या आदिशक्ती आहेत. पण धोडीशी शक्ति तुमच्यामध्ये ती शक्ती दाखविली पाहिजे. जर तुमच्पामध्ये नतैल, तुम्हाला अजूनही हतबल वाटत असेल तर त्याचा अर्थ तुम्ही सहजयोगी नाही. कितीही विचारा आणि ते पण तारुण्याच्या मूर्खपणाने नव्हे तर तुमच्या प्रभावी कर्तृत्वाने व्यक्तिमत्वाने सुध्दा आहे. तुमच्याकडे येऊ शकतं. तुम्ही सर्व जा्तच जास्त तरूण होत आहात. चपाच्या गांभीयनि । जै माननीय नाही तै काही करणार जन्मत: आत्मसाक्षात्कारी जी मुलं आहेत ती खूप महान आहेत. नाहीत. ती उगाचच काी बौलणार नाहीत. नुसते साड़ी नेसून आणि कुंकू लावून तुम्ही सहजयोगी होत नाही. सर्वपरथाम गाभीर्य कुठे आहे. जैव्हा जरूर आहे तेंवहा फक्त बोललं पाहिजे. जन्मत: आत्मसाक्षात्कारी मंडळी धोडेच त्यांचे गुरूतत्व जशा प्रकारे कार्यान्वित होते. आपणही तसं वागतो का ? का आपल्या उन्नतीताठी योम्प नाही असं काही आपण करतो आहे ? पण इतके सरेख शब्द ते बोलतात. ते] अत्यंत आज्ञाधारी असतात. जब्द बोलतात. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-5.txt 5 0. सहजयोगामध्ये पैऊततुष्दा स्वतः व्या अंतर्यामामध्ये झोकून पाहण्याचा प्रयत्न तुम्हटी केला नाही तर तुमय्या गुरू निक्-बिंदू सर्वधा चुकला आहे. बरोबर तुमची तुलना करण्याचा तुमचा सर्व काही योग्य प्रमाणबध्दतेत समजून घेतलं पाटिले की, आपण सहजयोगी आहोत. सहजयोग्यासाठी आय प्रथम गोष्ट म्हणजे इतराविषयी त्याला प्रेम पाहिजे. नेहमीच जर हृम्ही स्वतः विध्यीं काळजीत असला तर तुम्ही इतरावर प्रेम करीत नाही. दुस-याची तोय पाहता का? इतर तहजयोगींबद्दल तुम्हाला सहानुभूती वाटते का ? तुम्ही सहजयोगीना काळीमा लावण्याचा पूरयत्न करतात. तम्ही पलिकडे जाऊन त्यांना मदत करता को ? बरेच सहयोगी, सहजयोगी नतलेल्या मंडळींची बाजू घेऊन या नव्या जातीने आहात. जे या नव्या जातीचे नाहीत तै कोणावरही हृत्ला करतात. सहजयोग्याला मदत करणे है तुमचे कर्तृत्व आहे. कारण तो तुमचेच डात, इके आहे. चूक असेल हरकत नाही. सहजयोग्याला तुम्ही भरघोत पारठिबा दिला पाहिजे. नंतर तुम्ही त्याला त्याचे वाहीतरी सूपारू शकती. है आकलन आणिही माननीयता फक्त शाततेमधून येते. तुम्ही जर सर्व वैळ बोलत असाल तत ते तुम्हाला गहन व्यक्तिमत्व देणार नाही. बायकानी मौनदवत घेणं उत्तम म्हणजे गप्प बसणे. सर्व लीडर्सनी मला सागितले आहे, बायकांचा हा मोठा प्रश्न आहे. त्या बोलत, गोष्टी पसरवित असतात. जर तुम्ही त्यांना व्यातपिठावर पैऊन बोलायला सागितलं तर त्या धरधरू लागतील. कित्ती जणी भाषण देऊ शकतात. समजून घ्या की, तुम्ही हुम्हाला भाषण देता आलें पाहिजे कारण तुमची आई स्त्री आहे आणि ती भाषण देते. तुमची गुरू म्हणून मला तुम्हाला तागितरलं पाहिजे की, तुम्हाला वर जायचं आहे भाषण देऊ शकत नताल तर तुम्टी न बोलणे बरे. आणि कुजबूज न करणे तुमच्यासाठी चागले आहे. बोलत अतेल तर नुसतं गप्य दसा. "मौनस् तवार्थ साधनम्" नुसतं गप्प बसा. कोणी जास्त ही शांतला परस्थापित केली जी कुत्रिम जागा जर कोणी हल्ला कर पाहत असेल, शांत बसा. पाहिजे. आणि जात्त न बोलण्याने ती पस्थापित होते. वर्ष मध्ये लोक अशी शित्त पाळतात. आहे. ते आतवाहेर करीत नाहीत. आता तुम्ही ज्या जागेमध्ये आहात, तिथे त्या पूकारवी शांतता त्या परकारची समजणूक, त्या पूकारचा अचंबा पाळला पाहिजे. पंण अजून आपण त्या प्रकार गुरूतात्व विकसित न हुम्ही जर ते विकसित केलं तर ते लगेच कायान्वित होईल. तुमचे गाभिर्य हुमच्या कोणा विषयी चर्चा करतांना, इतरांविषयी चर्चा करणं, एका कैल्याने ते राहिलं आहे. वागणूकीत प्रतित होईल. हाताचं चारित्र्य हुम्हीं दुस-या हाताशी चर्विता का ? सहजयोगामध्ये विवाह ही काही इतकी महत्वाची गोष्ट नाही, काही लोक विवाहावर फार जास्त लक्षा हुम्ही मग विवाह ही डोकुद्ुखी होऊन बसते. पूर्ण चित्त तुम्ही कसे विवाह करणार याकडे जाते. सहजयोगात आला आहात. तुम्ही संन्याती आहात. तुम्ही फकत सहजयोगाशी विवाह केला आहे. देतात. म्टणायला पतिप्नी असे आहेत पण ते सहजयोगी नसतील तर तुम्ही संपलात. सहजयोगाआधी विवाह ही फक्त द्वास्यास्पद THE नंतर जेव्हा सहजयोगांत त्यांनी विवाह केला तेज्हा गौष्ट होती. दर तित-या दिवताला घटस्फोट होत होता. ते त्वात जात्त रोमेटिक होते. भारतामध्यै खेडयातमुध्दा लोकानी तकारी केल्या कशाप्रकारचे लोक आहेत हैं नमरता नाही. आपल्या वैवाहिक जीवनात ते साधुत्व तो संन्यात, तो सर्वसंग परित्पाग अविध्कृत पतिशी तुमचे संबंध असू नये असे नाही मी म्हणत, पण खाजगीरित्या अशा प्रकारे तुम्ही त्यांना अजिवात झाला पाहिजे. तुभच्या 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-6.txt হगनी त तर पूर्ण सहजयोग तम्ही घुळीला मिळवाल. पाश्चात्य देशात अशी कल्पना आहे की, तुम्ही प्रेमात ही नव-याची काळजी परेम वगैरे निरर्धक आहे. तुम्हाला पडता, मग तुम्ही वर चढ़णार नाही. फक्त ताली जाल. साक्षीस्वरूपात असलं पाहिजे. अलिप्ततेने राहून पतीची स्थिती आणि पत्नीची स्थिती पाहिली पाहिजे. लग्न झाल्यावर लगेच लोकाना हनीमून वगैरे करायचा असतो. जुन्या कंडिशनीग्जमुके या कल्पना आलेल्या आहेत आणि हनीमूननंतर ते यैतात आणि म्हणतात, "श्री माताजी, हा विवाह चालू शकणार नाही" तावकाश, हळू जाऊन ठरविलेलं बरं. भारतीयकडून लज्जेची संवेदना तुम्ही शिकलीपाहिजे. खाजगीमध्येच असतं. समाजामध्ये पुरूष पुरूषांजवळ बसतात. स्त्रियानी स्त्रियांजवळ रहावं. सत्ता काबीज करण्याचे दृष्टिकोन असतात आणि ते लीडरविप बद्दल चर्चा करतात. तागितलें तर त्यांना धक्का बसतो. लीडरशिप है काहीतरी खूप काकीट-स्थायी आहे जर्त त्यांना वाटतं. ही दंतकथा पती पत्नी तमाजामध्ये कधीही जवळ बसत नाही. ते फक्त पुरूषांमध्ये इष्ा असूया- तुम्ही लीडर होणार नाही असं आहे. सहजयोगामध्ये "लीडर" असं काही नाहीच नुसता एक चुटका आहे आणि गंभीर चुटके सागण्यात हुमची जाई मी हुमची त्या पातळीवर परिक्षा घोते आणि लगेच माणूस अहंकाराच्या घोडयावर चढला की मला कळतं. तैव्हा मानसिक द्ृष्टिकोन वेगळा असला पाहिजे. हा फार यागली आहे. तेवहा काळजीपूर्वक रहा. ह फक्त परिक्षेचा बिंदू आहे. आमले पाधान्य बदललंच पाहिजे. पहिलं प्राधान्य आपला उत्कर्षा. तुमच्या उत्कष्षासािठी तुमच्या सर्व शरीराला शिक्षा पावी लागत असेल किंवा तुम्हाला किंवा एखादं कंडीशनिंग अतेल तर त्यापासून मुक्त व्हा. नुसतं स्वत:ला अंतर्मुख होऊन पहा. आत्मसाक्षात्कार म्हणजे स्वत: ला जाणणे. जै्हा तुम्ही स्वतःला समजून ध्याल, आणि त्याला काय विकटले आहे ते जाणान तेंव्हा नुसतं शरीर मन आणि सगळे काही तुमचे गुलाम असणं ते पूर्णपणे काढून -टाका. तुम्हाला हव्या त्या मा्गनि ते करा. महत्वावं आहे. कशानेही तुमच्यावर अधिकार गाजवता नये. तुमचं वारीर काही विचारण्यासाठी कर्स काय धजतं ? तुम्ही आत्मताक्षात्कारी आहात है सिष्द करण्यासाठी तुमच्यावडे ती तरी परिक्षणे आहेत. माइया सान्निघ्यात जर तुम्ही प्रकाश बनता तर तुम्ही तो प्रकाशा बरोबर नैला पाहिजे. श्री माताजी" कशा बद्दलटी बोलतात त्यावेळी आई माइया बद्दल बोलते आहे, अंतरंगात पूर्वेश करण्याचा सकच मार्ग म्हणजे ज्यावेळी मला सीगते मला सुधारते आहे, आहे है जाणून घेणे. तरच ते आत निरून आकलन होईल आण कार्य करेैल द्वसरं म्हणजे, है ब्रम्हचैतन्य आपली काळजी घेत आहे असा विश्वास. मॉस्को ते मिलान ट्रेनने जावं असं वाय- सांगण्यात आलं होतं. हंगेरीच्या सीमैवर त्याच्याकडे हंगेरीचा व्हीता नसल्पामुळे त्याना आगगाडीतून उतरवून बृंदाला घेण्यात आले. काय करावे है न कळल्याने स्टैशनच्या पलॅटफॉर्मवर ते बसले होते. त्याच्याकडे व्हिसा नव्हता, भाषा पैत नव्हती, जात्त पेसे नव्हते. कोणालाही असं वाटलं नाही की ते अडचणीत आहेत. निराधार अवस्थौत ते तिथे होते. पण ते सर्व हसत आणि आनंदात होते. मग कस्टमचे लोक त्योना प्रश्न | विचारू लागले. संभाषणाच्या ओधात त्यांनी कस्टम ऑफिसरना आत्मसाक्षात्कार दिला. प्रेमाच्या शाक्तिवर तृम्ही इतकी शरणागती होती. विश्वास ठेवता का ? सीमा पार करण्यासाठी कस्टम ऑफिसर्तनी त्याना स्वतःच्या गाडया दिल्या. नंतर दोन पुगोत्लाव्ह असलेली सक रिकामी बस आली. आणि बस ड्रायव्ह रने त्याना त्याची अडचण विचारली आणि त्याला सुध्दा त्या ड्रायव्हरने त्यांना धेट मिलान आश्रमपर्यंत नेऊन सोडले. आणि ती शक्ति, तिने तुम्हाला पूर्णपणे वेटले आहे तीवर पूर्ण विश्वास पाहिजे. एकदा तुमचा विश्वास बसला की, आत्मताक्षात्कार मिळाला. स्हणून तुमचा स्वत:वर हुम्हाला समजेल की, जरी ती तुम्हाला इतकी मदत करणारी आणि दयाळू असली तरी त्याच पातळीवर जर तुम्ही तिचा अनादर केला तर ती खूप अपायकारक होऊ शकते. तैव्हा गुरूनिंदा कधी सेकूं नका. जर कौणी तुमच्या गुरूविधायी 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-7.txt लोक जे भौतिकवादी आहेत, आणि वाईट बोलने तर जुसते तमच्या कानावर हात ठेवा जाणि ऐकणी नाकारा, दोलतात, त्याना हृम्ही सागितले पाहिजे की, कॅन्सरच्या रोग्याकडून आणि इतर रोग्यीना बरे करन त्यीच्याकडून पैसे कमविणं त्री माताजीना तहज सोप होतं. पण त्यानी कषीच काही घेतलं नाही. जर त्या मोठया सहजयोगी यामध्ये अजूनही तो ्वतः पैशोबददल घरात राहत असल्या तर तिथे त्या राहत नाही तर सहजयोगी राहतात. बद्दलचा पुर्ण विश्वास आणि पूर्ण निश्चय, जिधे तृम्ही ठासून सोगितले पाहिजे त्याचा अभाव आहे. जर कौणी] त्मच्या गुरूविषायी चुकीचे तागत असैल तर तुम्हाला ठासून सागितले माडिजे. अध्यात्मकतेवददल आपण किती संवेदनाक्षम आहोत ते आपण पाहिले पाहिजे. तर तिला कांही सहजयोगी इतका आधार देतात. तुमचा कॅम्प्युटर जर चूकीचा असेल तर कारय उपयोग आहे. एखादी व्यक्ति सहजयोगामध्ये चीगली असेल, त्या व्यक्तिला व्हाय्रेशन्त असतील. तो साधा, काही गुहित न धरणारा अलैल तो श्रीमंत किंवा सुशिक्षित एखादी व्यक्ति निगेदिव्ह असेल नसेल, पण त्या व्यक्तिचे व्हायद्रेशन्स तुम्ही माहिले पाहिजेत. मग तुम्ही परिक्षण करू शकता . तो चागले बोलतो, विद्वान आहे यावरून तुम्ही व्यक्तिंची परिक्षा कू शकता की ? जो व्यक्तिी व्हायड्रेशन्स बघतो आाणि पारख करतो तो तहजयोगी. मी पाहिलं आहे की, कधी कधी, नीडर्तसुष्दा सखादया पुर्णपणे निगेटिव्ह व्यक्तिचे समर्थन करतात. तै मला सांगतील, किती चीगला आहे तो माणूस कारण त्याने इतक्या पेशांची देणगी दिली, तर मंग कार्य ? बहुताशी गुरूना स्वत:लाच बाधा असतात. त्याना महत्वाकाक्षा असतात आणि त्यांचा अहंकार वर येतो ते खूम तापट डोक्याचे असतात, गुरूला प्रथमतः स्वतःला खूप शांत हळूवार आणि यागली व्यक्ति असलं याहिजे. त्याने बळजबरी कता नये, आणि कांही मागता नये. आदर हा मिळवायचा असतो, बळकाনून ध्यायचा नसतो. एकदा का हुमचा उत्कर्ष होऊ तागला, तुमची सूज्ञता, तुमची आकलनाक्ति, आत्मा मग सर्व कौही व्यवस्थित कार्यान्वित होतं. तुम्हांला कांटी मागावं लागत नाही. कशावी याचना करावी लागत नाही. तम्हांला कशाची तकार करावी लागत नाही. सर्वकाही कार्यान्वित होतं. सर्व गण आणि देवदूत तुमची काळजी घेतात. जर तुम्ही अर्धवट असला तर ते ते तुम्हाला अडखळवतील. तुम्ही इकडे तिकडे जाल. तै विदूषक देखील आहेत. आणि तुमच्या खोडया काढतात. तुमच्याशी जोक्सु करतील. तुमच्यामध्ये अडचणी करतील. आपण इथे आहोत. तुम्ही तुमची जबाबदारी समजाल अशी मला आशा आहे. गुरु म्हणून आपण कर्त असर्ल पाहिजे है आपल्याला समजलं पाहिजे की, जगाच्या उध्दारासाठी पा का काप्रकारें वागलं पाहिजे है कस कार्यान्वित होणार आहे. प्रत्येकाला समजलं पाहिजे. गुरू होण्यासाठी तुम्हाला खूप परिपक्वता पाहिजे. आणि मी महामाया आहे. माइयाबरोबर स्वतंत्रता तुम्ही पेऊ शकत नाही. माझयाबरोबर खुप सवलती घेतल्यात त्याचा अर्थ अता होतो की, तुम्ही माझे शिष्य नाही. दर देळेला तुम्ही माइया खौलीत नुसतं वालत आत येऊ शकत नाही. माझ्याबरोबर काळजीपूर्वक रहा. मी फार साधी आहे शिष्याला गुरूमातून अंतर राखून रहादं लागतं. माझयाशी गध्या गौष्टी तासन् तास तिथे बसायचं. फकत मी तुम्हाला बौलावलं किंवा तुमच्याताठी विचारलं तर तुम्ही आलं पाहिजे. करायच्या, तुम्हाला अधिकार नाही. गुरूवर तुम्ही गोष्टी लादता नये. "कृपा करून या, है ऐका, ते करा " ते असता नये. सर्वकांडी पारदर्शक पाहिजे. प्रत्येकाला रक द्ुस-पांची माहिती पाहिजे. गुसंना सकमेकाविषायी असूया असता इतरापेक्षा मुष्दा एकमेकांचे गुण ग्ृहण केर्ल पाहिषे. मग ल्यांना आकलन झालं पाहिजेकी, ते गुरू झाले आहेत. सगळे गुरू कथीच एकमेकाशी भाँडले नाहीत. त्यानी एकमेकाना उचलून एकमैकाचा तहवास पूर्णपणे उपभोगला पाहिजे. नये. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-8.txt घरलं. खरंतर, ते एक तत्व पतरत परत जन्मलेलं होतं. फक्त मैतानी लोकच आत्मसाक्षात्यारी किवा अवतार यांच्या विरोधांत बोलतात. आपण सर्व रका विमानात बसले आहोत. आणि आपल्या सवाना एका तुंदर जागेमध्ये उतरायचं आहे. पंण पृथम आपल्याला पूर्ण विनयशीलता आणि गारणागति आत्मसात केली पाहिजे. विनयशीलता आणि शारणागती यैत नाही, गुरूतत्व जागृत होऊ शकत नाही. प्रथम तुम्हांना शिष्य झालं पार्टजे. जो पर्यंत तुमच्या हृदयामध्ये ती मंग गुसु. जर तुम्ही माइयावर परेम करत असाल, माझा आदर करत असाल तर ती नमृता खूप तहज येते. ईश्वर तुम्डाला आशिर्वाद देवो. सॅन डिओंगों उत्तर अमेरिकेची राष्ट्रीय पूजा (सारंश) 2B में ।१90. अध्यात्माच्या क्षेत्रामध्ये अमेरिका हा फार महत्वाया देश आहे. कारण विराटाच्या योजनेमध्ये ते विशुध्दीचे स्थान आहे. विशुष्दीयें एक फार महत्वाचं उप चकम आहे. ते स्हणजे हंसा चकृ. जर्मनीमध्ये हँता चकु पूजा झाली आणि तीनै कार्य केले भाहे. जर्मन लोकीचा विवेक सुधारला आणि जुन्या चूका ते उमजले . रशियाला आत्मसाक्षात्कार देण्यासाठी जाणारे तैच पहिले होते आणि बर्लिनची भिंत तोइ़न पूर्व जर्मनीच्या লोकांचे त्यानी स्वागत कैले. हाल अपेष्ट्ा, भिती आणि वलिदान यामुळे ईस्टर्न ब्लॉकचे लोक सुज्ञ झाले आहेत. त्याचा विवेक विकसित झाला आहे. पण अमेरीकन लोकांकडे दैवी विवेक नाही. त्यौच्या आशिर्वादांनी त्यांना बिधडविले आहे. धर्म काय आणि अधर्म कार्य है त्यांना दिसत नाही. फार आश्चर्याची गोष्ट आहे की, त्या धाकाने, त्या भितीने सर्व लोकामध्ये है शहाणपण कसं वाढलें आहे. ते सुध्दा सर्वात जास्त समृध्दी असलेल्या देशापेक्षा इतरन ! केली कारण तै धार्मिक होते. तरी सुध्दा अमेरिका नेहमी चुकीच्या गोष्टींना आधार देत आहे. जे इतर देशांमधीन हुकूमशाही. खोटे गुरू इये स्थापिक झाले कारण त्याना समजलं इथे लोकांना देवी विवेकब्ध्दी किती कमी आहे ती. श्रीकृष्णांनी पांडवाना मदत अब्ाहम लिंकनची लोकशाही, जी लोकासाठी असावयास पाहिजे ती लुप्त झाली आहे. सरकार त्याच्या स्वतः च्या फायद्याकडे बधातं त्याच प्रमाणे लोक समुदाय देखील. जै शकले. निवडणूका जिंकू शकले आणि ही पध्दती जगभर पतरली. प्रत्येक देशावें पुदारी पैशाकडे झुकणारे झाले. लोकशाही फक्त या आकलनाने कार्य करू शकते की, "जर तुम्ही तामुहिक व्यक्ति झाला नाही तर तुरेख गुण असलेलं चोर होते, ज्यानी इतरांना फतविले, तै यशस्त्वी होऊ 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-9.txt औदार्य तुम्ही उपभोगू शकणार नाही. जमेरिकेमध्ये तहजयोग पसरण्याताठी इधल्या सहजयोगीना खूप गहनतैमध्ये उतरणं फार महत्वाची आहे, म्हणजे तै त्यावी सुरूवात करू शकतात. जर त्याना यात अपयशा आलं तर त्यानाच जबाबदार ठरलं जाईल. हंगेरीमध्ये एक सहजयोगी मंडळींना समजलं घाहिजे की, ते पाथा आहेत सहजयोगी त्या देशाच स्वातंत्र्य मिळवायला पुरेपूर होता. त्यामुळे त्यांना गहत, समंजस आणि खुल्या दिलाचे असले पाहिजे. अजून ते भूतकाळाला आणि अतिकामक रूढ्ींना चिकटून पैम करणं, त्याच्याशी दयेने वागणं हे किती नैतर्गिक असलं पाहिजे कारण तुमचा आत्मा तता कोणावरटी आहेत. तो प्रेम करतो. तो प्रेमाचा आनंद उपभोगतो. प्रेम देण्याचा आनंद उपभोगतों. असतो. आपल्या आत्म्याचा अविष्कार होण्यासाठी आपल्याला त्याचें नैसर्गिक स्वसूप जाणले पाहिजे. आणि अंतर्मुख होऊन प्रामाणिकपणे त्याच्या नैसर्गिक पर्माविरुष्द जै आहे ते तार कादून टाकले पाहिजे. ज्या देळी गहनता वादते त्यादेळी ते लोकविलक्षण अतरत, कारण दैवी शक्ति वाहते. देवी शक्तिला वाहण्यासाठी माध्यम लागतं जे पूर्णपणे स्वच्छ, अहंकार विरहित असेल. अमेरिकेच्या पृरश्नापैकी अनेक प्रश्न जगात द्वसरीकडे कुठेच अस्तित्वात नाहीत. सहजयोग हे आपले एकच काम समजून लढयाची तयारी करणे. सहजयोगी मंडळींची गुणवत्ता उंचावली पाहिजे. आणि त्याताठी पहिली गरज म्हणजे सामूडिकता फक्त एकच उत्तर म्हणजे अमेरिका विशुष्दी चकाचे प्रतिक आहे आणि ते सामुहिकतेचा अविष्कार आहे . . दैवी विवैक शक्तीयं पावित्र्य मिळवण्यासाठी, जी दुसरी खूप महत्वाची गुणवत्ता आहे, जी अमेरिकेत अकिकृत झाली पाहिजे. जी सर्व काडी स्वच्छपणे पाहू शकते. आमण सामूटिकतैमध्ये राहिलं पाहिजे आणि प्रामाणिकपणे प्यानांत उतरलं पाहिजे. ध्यान म्हणजे फोटोसमोर बसणे नव्हे. तर ते असं पाहिजे जे कार्यान्वित होतं. त्याने परमवैतन्याला कुर्तीमध्ये उतरविले पाहिजे. ज्या पोगे सारे काही चमत्कारिक रित्या कार्य करू लागेल. हे होत नसेल तर काहीतरी चुकले आहे. अमेरिकेन लोकीना एका खूप सोईनी युक्त बिना अडचणीच्या जीवनाची, जिथे तर्व काही तपार असतं. संवय झाली आहे. या प्रकारवं आयुष्य कंटाळवाणं असतं. आव्हानकारक परित्थिती, तोच तो पणा एका घटनेत उदाणार्थ: अनेक लोक मिळून एक ্ौटी खोली वापरीत असले तर स्नान करणं किंवा खोली ओोलाडून जाणं है सुध्दा एक बदलते . साहस बनत. सोई अत्यंत प्रिय असणा-या लोकांना दूरदृष्टी नसते. ही वागणूक धोकादायक आहे. त्यांच्या कंटाळवाणेपणामध्ये अमेरिकन लोक घातक गोष्टी करतात. मी पती-पत्नीमध्ये भांडणे आणि छटस्फोट असण्याचे मुलभूत कारण म्हणजे ते सतत तुलना करीत असतात. इत्क काम केलं, त्याने इतके काम केले. यारेवजी एकमैकाना आनंद देण्याच्या हेतुने जर त्यानी काम केलं, तर केवळ एका व्यक्तिला तुखी करण्याच्या आनंदाने सर्व गैरतोयी आणि धकवा दूर होईल. काहीही मिळवण्याचा उत्तम उपाय म्हणजे, त्याबददल विचार न करणे, पण सारे काही भ्री माताजींच्या चरणकमलंावर अर्पण करणे, कारण जैव्ही आपण शरण जातो तैव्हा दैवी शाक्ती आपल्यामधून वाहू लागते. हा महमताहेब आणि श्रीकृष्णांचाही संदेश होता. ज्यांनी सगळे पर्म विसरा. फक्त मला বण जो. स्पष्ट सांगितलं, आणि एकदा का अमेरीकेमील सहजयोग्यामध्ये ती সारग्रागति विकसित इाली की दैवीशक्ति सगळयाची काळजी घेईल, पण त्यासाठी आपण ते तिच्यावर सौपविले माहिजे. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-10.txt .. 10 पण अजून आपण महतवाकांक्षी जाहोत आणि चूकीच्या गोष्टींना प्राथान्य देतो. महत्वाकांक्षा असण्याची काही गरज नाही. महत्वाकाक्षा ही कल्पनात्मक गोष्ट आहे पण सहजपोग है सत्य आहे. देवी शक्तिला हवं त्याप्रमाणे सगळे काही विनाअडचणीचं व्हावं, आपाल्याला हवं तसे वहावं हा सहजयोगाचा मार्ग नव्हे. गोष्टी कार्यान्वित होतीन. जे कांही आपल्याला मिळेल त्याध्यै ईश्वरी शक्तिवा हात आपण पहिला पाहिजे. अमेरीकेमध्यै सहजयोगाची हुरूवात करण्यासाठी फक्त धाडे, खूप गहन दर्जचि महजयोगी पाहिजेत. अमेरिकन लोक इतक्या सहजपणे मुर्ख ठरले गेले नसते तर निगेटिव्हीटी अगरू याना आपली मुके त्थापित करता आली नसती. जर आपल्याला एक गोष्ट समजली की, आपण ज्या परतीवर राहतो, ज्या देशाची धारती कृष्णाने आर्थिवादीत केली आहे गोष्टींचा नाश केला. तो योगेश्वर होता. योगासाठी दैवी शाक्तिशी संधान बीधण्यासाठी असलेली ईशवरी शक्ति , ज्याला योगेश्वर म्हटलं आहे. तैव्हा पटिला भाग हा होता की, जैव्हा त्यान या तर्व होता. तो ईश्वर होता. तो दैवत आहे. जर तो दैवत होता, या क्षेत्रावर राज्य करीत होता, तर तुम्टी काय अतलं पाहिजे ? योगावे आपण पनी जललं पाहिजे. मनाने नाही, पण उच्चतर स्थितीमधील, त्या त्थितीला जर ते साध्य झालं तर तुम्ही लोक उच्चातमामघील उच्चतम योगी बनलं पाहिजे. कारण तुमच्याकडे ती शाक्ति या जागेमध्ये आता तुम्ही अमेरिकेबद्दल पण मला माहित आहे, इतकी प्रवंड शक्ति योगेश्वराच्या या देशामध्ये अत्तित्वात आहे आणि जर तुम्ही योगेश्वरावी शक्ति वापरली, तर पूर्ण मानवतेसाठी या अस्तित्वात आहे कितीतरी जणांनी मला सागितले आहे, श्री माताजी ती इंधे आहे. विसरून जा. तिथे कार्य कार्यान्वित होणार नाही. काळजी करू नका, परिस्थितीत, जेव्हा इतिहास नवं रूप पोत आहे तेहा, खूप चांगलं कार्य करू शकता. " मू 'पत्येक जण अध्यात्मवादाविषयी बोलत आहे. आणि तुम्ही ते लोक आहीत-ज्याच्यामध्ये ते आहे! तम्ही ते आहात ज्याच्यामध्ये सर्व शक्ति आहेत. तुम्ही ते आहात, जे ती पसरू शकतात. तुम्हाला आश्चर्य वाटेल की, प्रत्येक क्षेत्रामध्ये प्रचंड उत्तुंगता तुम्हाला ताध्य होईल. योगेश्वर जो या देशाचे आराध्य दैवत आहे त्याची शक्ति तुम्ही वापरली पाहिजे. मी तुम्हा सर्वाना आिवाद देते की, तुम्ही स्वाना ती सूुज्ञता, ती एकदा तुम्ही ती पतरवू लागला की, त्या गहनतेला तुम्ही त्पश करावा. ते होण्यासाठी परयत्न करा गहनता यावी. निरर्थक भाडणे आणि गोष्टी धांबवा. सामूहिकतेमधघ्यै या. सकमेकाना समजून घेण्याचा प्रयत्न करा. तुमची हूदये उघडा. तुम्हाला इतकी गहनता आहे. तुम्ही या देशामध्ये जन्मला कारण योगेश्वराला तुम्ही इथे जन्म घेणं हृवं होतं. आणि त्याच्या प्रेमाचं सारं औदार्य औतून त्याने हुम्हाला आशिर्वादीत केलं आहे. " "माधुयाची मूर्ती, गोडवा ते माधुर्य तृम्हाला आत्मसात] केलं पाहिजे आणि तै माधुर्प तुम्हांला पसरविलं पाहिजे. एकमैकीचा आनंद लुटण्याचे संबंधा, एकमकाना समजून घेण्याचे संबंध, मधातारख्या गोडव्याने भरलेले सावेत. मला खत्री आहे, ते कार्यान्वित होईल. सर्वोसाठी ते कार्यान्वित झालं पाहिजे स्टणजे जे सामूहिकतैपासून दूर पळतात, त्यांनी खूप काळजीपूर्वक असलं घाहिजे". 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-11.txt 11-- ब्री माताजी सोव्हिए्ट युनियनला भेट देतात 27 जून तै 2 जुलै ।990 मैत्को, लेनिनगाड आणि किवह मध्ये प्रचंड स्पोर्ट त्टेडिपरममध्ये प्री माताजींच्या जाहीर] तभा घेतल्या गेल्या ् प्रत्येक सझेला मॉल्को आणि लेनिनगाडमध्यै दहा हजाराहून अधिक ताधाक . লोकाची प्रतिकीया कल्पने- पलिकडे होती. प्रत्येक सभेला आले. अ्री. माताजींनी आत्मसाक्षात्कार दिल्यानंतर, आम्ही अत्युच्च आनंदाच्या उन्मादा होतो. जवळ जवळ सर्व साधकांनी त्याचे हात वर केले, Tमच्या सर्व बंध न्याना आत्मताक्षात्कार मिळाल्याची ती गवाही होती. भगिनींना त्याचे वकाकणारे डोळे, चमकणारे चैहरे, उत्तरोत्तर चढत जाणारा व्हायरेशन्तवा वावि यावं रोमाचकारी दुश्य पहायला मिळालेल आम्हीला खप आवडलं असतं. मुंदर फुलं घेऊन ते येत होते. जेव्हां फोटोग्राफ देण्याची वेळ पौलिसीना जमावाला काबूत आणावं लागे. सोव्हिरट युनियनमध्ये पंचवीस हजारावर फोटोग्राफ्त वाटले गले आणि ते तुप्दा पुरेसे नव्हते ! श्री माताजीचे भाषण ते एकाग् वित्ताने रेकत होते आणि सुंदर यैई, त्यावेळी इतकी चैंगराचेंगरी होत असे की, X-x- सहजयोगाला तुमची गरज नाही, तुम्हाला सहजयोगाची गरज आहे. --श्री माताची निर्मलादेवी" *सहजयोग प्रदर्शन भरेल. सूचना : बालगंधार्व रंगमंच, पुणे येथे पंचवीस आणि सव्ीस सप्टेंबर एकोणीसशे नव्दला 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-12.txt 12 .. मा्को 25-6.1990. श्री माताजींव भाषण पणम आपल्याला पूर्ण सल्य कार्य ते कळले पाहिजे. मानसिक कल्पना तयार करण्याचं स्वातंत्र्य सुध्दो आपल्याला आहे. आपल्याला मानवी जाणीव आहे. जापल्या स्वत: च्या पण मानवी जाणीवितून सत्य समजू ज्ाकत नाहीं. आपल्याला वेगळ व्यक्तिमत्त्व बनावं लागते. सर्व माहिती जी बाहेर आहे, माहित आहे, त्याने संस्कृती, बनवली आहे. जी मोठया वृक्षाप्रमाणे आहे. पण तुम्हाला मुळीविष्ययी माहिती करून पेतली पाहिजे, जी या संस्कृतीचे पोषाण करणार आहेत. तुम्ाला पूर्ण सत्य माहित नसेल, तर तुम्हाला वाचविले जाणे शक्य नाही. कोणत्याही] प्रकारे मानसिक प्क्षैपण किंवा कल्पकता शेवटी परत स्प्रिंग मागे येते, तशी मागे यैणर. कारण वाह्तवतेनै तिला सिध्द केले पाहिजे. वात्तवता काय आहे ? तुम्ही है शरीर मन, अर्ंकार, बुध्दी किंदा सदाचार नाही पण तुम्ही पवित्र आत्मा आहीत. दुसरी गोष्ट म्हणजे सर्व मानवी कार्य आपण गुदहित परतो. ही सर्व फुले आपण गृहित धरतो, ती बीयापासून कशी तपार झाली, आणि ते मुध्दीा वेगवेगळया] वेळी] यावा शो न घोता. आपल्या नैसर्गिक शारीरामध्येसुष्दा अशा अनेक गौष्टी आहेत. ज्या समजावून सीगणे शक्य नाही. या पैकी एक म्हणजे मानवी शरीर जी परकी वस्तु असेल ती नेहमीच बाहेर काढून टाकते. जैव्हा मुळाचे रोपण होते, ते साभाळলे जाते, त्याचे पोधण केले जाते, काळजी घेतली जाते आणि योग्य वैळी ते बाहेर फेकले जाते. अंतव्यावें झाड सका विशिष्ठ पातळीपर्यंत वादते. मपादा ओलांडून ते जात नाही. प्रत्येक प्राण्यालादेखील त्याची मर्यादा असते. ती कोणती शक्ती हे जी है काम करते ? ही शक्ति मुध्वीमातेमध्ये दसते, सूर्यामध्ये असते, जी आपले पोषण करते, आपली काळजी घेते. आपल्याला है संतुलन देते. सगळीकडे अस्तित्वात असते. ती नक्कीच अस्तित्वांत आहे. पण आधी आपल्याला ती जाणवली नव्हती. तुम्ं मन उघाई ठेवा आणि जर ती सिध्द कैली तर तिचा स्विकार करा. प्रत्येक मानवामध्ये अत्यंत अच्यक्त तामध्य आहे, आणि अत्यंत प्रभावी जीवन तो निर्माण करू शकतो. जर या यंत्राशी संघान जुळलं नाही तर ते निरर्थक आहे. त्याच प्रकारे ईश्वरी प्रेमशक्तिशी आपण जोडले गेलो नाही, तर आपण अजूनही परिपूर्ण होत नाही. आपला अविष्कार पूर्ण होत नाही. आपलं सर्व हाँदर्य, आपली प्रखरता, आपली करूणा मर्यादित आहे. जपण सहज निराश होतो. वैफल्यात जातो. है आयुष्य म्हणजे खरोखर दुः खद, कष्टप्रद आहे असे आपल्याला वाटते. मानवी जीवन एकदा प्रकाशित झाले की, सर्व विश्वामघील उच्चतम जीवन होते. तुम्ही तुमचा साक्षात्कार घेतला पाहिजे. या दैवी शाक्तिला जाणलं पाहिजे. नंतर तुम्हांला स्वतः जाणून घेतनं पाहिजे की, ही यंत्रणा कार्य आहे आणि त्याची पध्दती कार्य आहे. जशी कुंडालिनी अत्धान पावते, ती तात चकामणून जाते, বुमच्या वित्तामध्ये अततो तो या चित्ताला जागृत करतो. ते इतकें शाक्तिशाली असतं की तुमचं वित्त जैव्हा तुम्ही कोणत्याही ठिकाणी ठेवता तेव्हा ते तुमच्या हितासाठी, पूर्ण जगाच्या हितासाठी कार्य करते ते अशा प्रका रे वागतं की, ते सर्व काही जाणून घेतं. सर्व काही त्याला समजतं, आणि कशा ती मानसिक, भावनिक बाजूचे पौष्ण करते. मग आत्मा जो हुमच्या निकटवर्तियांच्या हितासाठी, आणि पकारे है कायान्वित करावं ही पध्दत त्याला माहित असते. आपल्यामधील सामूदहिक अत्तित्व आहे. आत्मा हा ज्याप्रमाणे सूर्य सर्व वस्तूंमध्ये प्रतिबिंबीत होतो. अगदी तुम्होला आत्म्याचं आकलन झालं की, आत्म्याचे गुण पण जर आरसा दगडासारखा अतेल तर ते काहीही प्रतिबिंब दाखदू शाकणार नाही. तुमच्यामधून प्रकट होऊ लागतात. नীu 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-13.txt । ३ तिला दुसरी आत्म्माचा पटिला गुण म्हणजे तुम्ही सामूहिक जाणियेंत जाता. तुमची जाणीव वित्तारित होते. पातळी मिळते ज्या योगे तुमच्या बोटीच्या अग्रावर तुमची चक़े तसेच इतराची चके तुम्हाला कळतात. कळले ही चढ़े कशी सुधारावपाची तर तुम्ही स्वतःना ही मदत करू शकता आणि इतरांना सुष्दा. आत्मा है शांतीयें ्त्रोत जा है. जैच्हा तुम्ही शाततैविषायी बोलती तेव्हा देखील, लोकानी पीस- फाऊंडेशन्स" त्पीच्यामध्ये शांतता नाही. आत्म्याने प्रकाशित फक्त जर तुम्हाला कैली आहेत पण झालेली व्यक्ति शांतता उत्त्सर्जित करते. आत्मा है शक्तिचं त्त्रोत आहे. तुम्टी इतके शक्तिशाली बनता की कोणतीटी सवय तुमच्यावर सत्ता गाजवू बाकत नाही, लोकाना ड्रग्ज, दार एका रा्रीमध्ये सोडून देताना मी पाहिलं आहे. आल्मा हा शहाणपणाचा उगम आहे. लहान मुले सुध्दा, जी तरसदायक अततात. अभ्यासामध्ये कच्ची असतात, एकदा ती प्रकातित झाली की अत्यंत आत्म्याची संवेदना ल्याच्यामध्ये येते, आणि स्वतः चा आदर राखायला ती शिकतात. इशार मुलं होतात. आत्मा हो ज्ञानाचे उगम स्थान आहे. कशा बददलही आपल्याला अतलेली माहिती ही फार वरवरची आहे. आत्मसाक्षाकार है जो पर्यंत तुमचे डोळे उघडत नाहीत, आणि तुम्हाला ज्ञान दिसत नाही तो पर्यत हुम्ही कधावरही विश्वास ठेवता. तो अंधाविश्वास असतो. ते व्यसन तुम्टाला लागतं पुर्ण आणि खरं ज्ञान आहे. ন্न ता च अंपविश्वास हुम्हाला विनाशाकडे नैतो. जणि व्यक्ति त्वतः चा विनाश करीत तैथ पर्यंत जाते. जो पर्यंत तुमच्यामध्ये खरेपणाची संवेदना नसते. तुम्ही आधाळयासारखे पाठलाग करीत जाता. तुम्ही तर्व खूप ज्ञानी होऊ शकती. तुमच्या जिथो सर्व समाजाची विनाश होतो. स्वत: बद्दलची आणि इतराबद्दलवी जाणून घेऊ शकती आणि ते कशा त-हैने सोडवायचे है तुम्ही प्रत्येक गोष्ट हुम्ही जाणू शकता आपल्या समाजाचे प्रश्न अभ्यास करून तुम्ही तम्ही त्वतःची योग्य प्रकारे पारख करू , समजू ज্ाकता . ज्ञाकता, तुम्ही स्वतःला जाणू शकता. तुमची चके तुम्हाला कळतात. तुम्ही जैव्हा है " आहे. "मी" असे जै्हा दैवी शक्ति तुमच्यामध्ये जागृत होते. तुम्ही जे असता माझो" म्हणती त्यावेळी हा "मी" कोण ? हा आत्मा आहे. ते त्वम्ही होतां. आपल्याला फक्त म्हणायचं असतं की, आम्हाला आत्मा व्हायचे आहे. कारण ही कुंड लिनी ही आज तुम्हाला गाडी हवी असते, मग तुम्डाला घर शुध्द इच्छेची शाक्ति आहे. बाकीच्या सर्व इच्छा शुध्द नसतात. हवं असतं आणि असंच चालू राहतं. तुम्ही कथीच समाधानी होत नाही. व्हावं ही असते. तुम्ही जैव्हा आत्मा हौता तैव्हा ते शक्य होतं. शुप्द इच्छा ही त्या ईश्वरी ाक्तिशी एक सहजयोग कार्यान्वित होणार आहे. आणि तो सर्व जगाला बदलून टाकणार आहे. तुम्ही जैव्हा चद्ाला लागता त्यावेळी तुम्हाला जास्त काळजीपूर्वक राहवं लागतं कारण जैवदा तुमचा उत्कर्ष होतो. तेवदीच अधोगती होऊ शक्तै. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-14.txt वैपकिय परिषद मॉरको 29-6-1990. श्री मातार्ीचि भाष्ण वैद्यकीय शिक्षणांत अजून पर्यंत आपण जे काय शोधलं ते आधीच मिळालेलं आहे. मानवी जाणीवेवाबत जे काय आपण शोध शकतो त्याला त्याच्या स्वतःच्या मर्यादा आहेत. समजा, अर्स म्हटले गेले आहे की, मानवी शारीर परक्या गोष्टी स्वत: च्या शरीरामध्ये स्विकारत नाडी. पण जैव्हा गर्भ होतो त्यावेळी तो बाहेर फेकला आणि योग्य वेळी ते मूल बाहेर येतं. त्पाचप्रमाणे आपल्या जात नाही, तर त्याची योग्य काळर्जी घेतली जाते. शरीरातील अंड्ेनालिन आणि अॅतिटीलको लिन. त्याची कार्य करण्याची पध्दत समजाविता बैत नाही. कारण काही देळा तै जोतात कार्य करतात तर काही वेळा संध होतात. वैधकीयरित्या संपादन कैलेल्या अनेक गौष्टीविं आपण त्पष्टीकरण देऊ शकत नाही. बरंचतं समजून घ्यायर्ं आहे आणि बरंचतं शोधायचं आहे. अजूनपर्यंत कोणाला माहित नसलेलं, पलीकडचं कोडी तुम्हाता सर्वाना समजावं अ्ं मला वाटतं. त्यामुळे पर्यंत ते एका सिष्दान्तापरमाणेच ज्ञास्त्रञांच्या खुल्या मनाने स्वतःच पहा, ते खरं आहे की नाही.तो आहे. संपूर्णतिचं समग चित्र सहजयोग तुम्हाला देतो. तहजयोगात तुम्ही जने उच्च स्तरावर वादता तते जाणीवेच्या तुम्हाला त्वत:लाच तमजते आणि ही महान पध्दत हुम्ही कार्यान्वित करू शाकता. प्रथम आपल्याला है स्विकारल पाहिजे की, आपण है फक्त मानवी शरीर नाही. आपण पवित्र आत्मा आहेत. ही सर्वतर पतरलेली प्रेमशक्ति आहे जी है सगळ काही जिवंत कार्य करते, फुले फळे निर्माण करते, आपल्यासारख्या मानवाना निर्माण करते. सायन्समध्ये ते प्रेमाची भाषा करत नाही. पण डॉक्टर्सनी भावना नाही, अहंकारही नाही किंवा रूदाचारही नाही. पण सुध्दा त्याच्या रोग्याविधायी परेम अततं नाही तर ते तमर्पण करू शकले नसते. प्रथाम डीक्टरला आत्मा बनले पाहिजे. त्याच्या डोक्यावर त्याला शीतल व्हायट्रेशन्स समजली पाहिजेत, जी या सर्व विश्वांत पतरलेल्या प्रेमशाक्तिची फळं आहेत. है यंत्र तुम्हाला वापरलं पाहिजे. पहिल्यादा स्वतःला स्वच्छ करायला नंतर द्ुस-याना स्वच्छ करायला. वैद्यकीय वास्त्रात आपण म्हणू शकतो की, पॅरास्पिथेटिक सहजेपोगा परमाणे सिस्टीमची मध्य मार्ग काळजी घेतं आणि उजवी आणि डावी सिंपधेटिक दुसरे दोन मार्ग पहातात. डाची आणि उजवी या दोन वैगवेगळपा शकत्या आहेत डावी जी आहे, ती आपल्याला मार्गदर्शन करते, आणि मधाली आपल्याला पापमुक्त करते. हैं सर्व साक्षात्कार मिळाल्यावर होतं कारण तुमचा संबंध उजवी ससाधान देते. म। असावा लागतो. मानवांमध्ये चके ही मज्जरजूमध्ये असतात आणि मैंदूमध्ये सुध्दा असतात . ती डावी आणि उजवीकडून तयार ए त्रिकोणाकार अस्थी ज्वामध्ये कुंडलिनीा वात असती तीला तेकुम असे म्हणतात. तैकम म्हणजे पवित्र, ग्रीक लोकाना या विषयी माहित होतं. आणि वैद्यकीय होतात आणि दोन्ही एकश करून मध्यमज्जातंस्था तयार होते. चना ्द त्यानी घातला . डावीकडे किंवा उजवीकडे जाती . डावी बाजू ही आपली इच्छा आहे. बाब्दकोशात तो शाब् सहजयोगानुसार मूलत: आपण तीन प्रकारचे लोक आहोत. प्रथमतः आपण आणि जे कार्यान्वित होत नाही ते आपल्या पत कलेक्टिक सबकॉन्वात आपल्या मनाची ते काळजी घोते. त्याची सुरुवात अगदी सामुहिक सुप्तचेतनामध्ये जाते. खालून पहिल्या चकामयून होते, वर येते, ऑप्टीक चाईसमाच्या इथे कास करते आणि मानमशा्त्राच्या शब्दात प्रतिअहंकार तयार करते. जे रूढदाचार किंवा कंडिपानीग्ज असतात. खालवे चकृ पैल्वीक प्नैक्लसचे सुप्दा पोषण त्यामुळे लेंगिकते चकातून या नाड़ीची सुरूवात होते. जैव्हा फ्राईडने मानवी करते. आपले उत्सर्जन आणि लैंगिकता याताठी ते जबाबदार असते. विषायीच्या कलल्पना शहाणापणाच्या अमाव्यास हव्यात कारण शोवटच्या 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-15.txt 15 -.. मनाविष्ययी बोलायला तूवात केली त्यावेळी त्याने सर्व गोष्टीचा विपपसि कैला. है बकु, जे अबोधिकतेचं केंद्र आहे, ऐवजी त्याने उलट सागितले, सबाचा त्याचे व्यवस्थित रक्षण करण्याताठी लेैगिक सवयी कशा असाव्या है सीगण्या ा संबंध सेक्सशी जोडला, जतै काही मानव म्हणजे काम बिंद् आहेत. त्वत: च्या मतावर आधारीत कल्पना त्याने माडल्या की, प्रत्येक माणसाला त्याच्या आईविषायी कामभावना असतात आणि त्याच्या शुध्दीला या क्षेपणावर अवलंबून तर्व सिध्दीत ल्याने माडले आणि लोकाना वाटलं की, त्याना हवी तशी कामेच्छा पुरी कराण्यास त्याना स्वातंत्र्य मिळाले आहे. त्याला कोणी आच्हान तुधदा दिले नाही. पा्चात्य देशात त्याला तर स्वলাईस्ट पेक्ष सुप्दा जास्त मानू लागले, त्याचा परिणाम म्हणून आता आपल्याकडे एडस्, गोनो-हआ, सिफिलीस वगैरे सर्व सेक्स र्गन्सशी संबंधित रोग आले आहेत. त्पाना नैहमी खाजगी भाग म्हटल जाई. पण त्थावा अर्थ काय है कधी समजावून घेतलं गैलं नव्हते ही सगळे मनाचे ( सायकिक) डावी बाजू पृश्न असतात आणि उजवी मन आणि शारीर दोन्हींचि (सायकोसोमटिक ) जैव्हां तुम्ही खूप काम करता, खूप विचार करता त्यावैळी सायकोसोमेटिक प्रश्न होतात्त. दुस-मा चकामधील सर्व शक्ति मेंदूमाध्ये जाते , जो खूप विचार करतो आणि भाविष्यवादी असतो. उजव्या वाजूचे पश्न लि्हर जविआसची काळजी न छेतली गेल्यामुळे डायबिटीस होतो. हाय बनडप्रेश रचा रक्तदाब वादण्याचा विकार किडनीची - मूत्रपिंडावी योग्य काळजी न घेण्याने होतो. जेव्हा लिव्हरची उष्णता वर चढते तेव्हा फार गतिमान झाल्यामुळे उद्भवतात किंदा ्यकृत स्पनीनची पलीहेची काळजी घेतली नाही तर ल्युकेमिया ी रक्ताचा कैन्सर होतो. अत्थमा- दमा होतो. मैंदू हा त्पंज सारखा असतो आणि तो सांकळतो. त्यामुळे उष्णताही मूत्रपिंडाकडे- किडनीला व मग ती शरीरात व रक्तात अभिसरण होते. त्याव पमाणे त्यामुळे ती. लघवी बाहेर सोड़ू शाकत नाही जाते. कॉल्न्टिपेशन होते. बध्टकोष्ठता उष्णाता है रोगाचे लक्षण आाहे आणि शितलता ते आरोग्याचे लक्षण आहे. हैलियम वायूचा परयोग दाखवितो की, उष्णता दिली असता सर्व अणु रकमैकाशी झगू लागतात आणि उष्णता दूर कैली की तै सर्व एकत्रित होतात. মारिरीक आणि मानलिक जै सायकोसोमेटिक असतात त्यांना तिस-या प्रकारचे रोग सायको-तोमेटिक असतात. সारीरापेक्षा मनाचे प्रज्न जात्त असतात. कॉन्सर ही सायको सोमेटिक आहे. तर्व व्हायरस है मैलेल्पा वनरूपती किंवा लीिी मैलेले प्राणी आहेत. कदावित मयत्कोपिक जै उत्कातिच्या चलनामधून बाहेर डॉक्टर एका या पातळीपर्यंत सम्ज़ शाकले आहेत की तै गेलेले आहेत. सामुहिक सुप्त सूक्ष्म (कलैक्टिवह तबकीन्ास) मध्ये ते राहतात. चैतना म्हणतात, परथिन श्रोपन्न आणि प्रिन अठुठावन्न आहेत है कॅन्सरची सुरूवात करतात. जैव्हा एखादी व्यक्ति शॉक मध्ये जाते त्यावेळी कॅन्सर होतो. आणि त्यावा आघात डाव्या बाजूने होतो. आपल्या निर्मितीपासून डावीकड़े जी जागा बीधली गेली आहे. इतर्क ते डॉक्टर सागू शकले. ही तीच जागा आहे जी म्हणजे सामुदिक सुम्तचेतन आहे. तिथे मैलेले मानवही भटकत जसतात. फिजिकल सायन्समध्ये -पदार्थ विज्ञान शास्त्रामध्ये- काही गोष्टी तृम्ही पकल्या सर्व देखील नततील. पंचमहाभूताच्या मूलतत्त्वाची लीला करणारा एक आत्मा असतो. आपल्या शरीराच्या मागच्या बाजूला तो लूपमध्ये जखाडलेला असतो . सर्व सात वकात ततैच सैकृम बोनमध्ये तो अततो तो सात लूपसू (वळसे) करतो. आत्मताक्षात्कारानंतर तुम्हाला खुप लूपद गोल गोल चक्ाप्रमाणे जात असलेले सकमेकात जाणारे दिसतात. काही वेळा बरेचते एकत ज्ाले असतात्त. काही देळा स्वल्पविरामासारख्या छोटपा ठिणग्पा दिसतात त्या काही वेळा फक्त स्क . 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-16.txt 16 म्टणजे व्हाय्रेशनस -बैतन्य असतं. है मृत आत्मे असतात. हा आत्मा रिसेप्टर भागीत आपल्यावर त्या प्रतिबिंबीत होतो. आत्मसाक्षा त्कारानंतर तम्हाला जने दिसते अगदी तसेच ते आहेत. पण जैव्हां द्वुसरा आत्मा व्यक्तिवर बसला असतो तेव्हां त्याचें प्रतिबिंब पैशीवर पडतं. अलिकडेच अमेरिकेमध्ये पेशीसघील रिसेप्टर भागाचे त्यांनी फोटो घेतने आहेत. त्याचा प्रभाव रितेप्टरवरपण पडतो. हा नवा आत्मा कोणत्पाही एका चकाला किंवा सर्व चकाना जाऊन चिकटू शकतो. त्याचा पैशवर सुध्दा परिणाम होतो. आणि ते, ही सर्व डोपामिनची मालिका देतात. ज्या योगे सपिलेप्ती, मानतिक रोग, कॅन्र दगरे होतात. जर ते व्हायरतेल अततील तर ते इतके वाईट नसते. फक्त एखादाच औत जातो जाणि प्रभाव पाइतो पण तो एकाकडून दुसरीकडे प्रवास करू पण ती जर मानवी पकड़ असेल तर तै फार कठिण होतं. शकतो. ), हार्टवे रोग एपिलेप्सी (फेफरे) हे डाव्या बाजूने दोन्ही बाजूनी असू शकते. हापपरटेऩ्ान ( रक्त दाबाचा विकार (दृट्रोग), . ( अर्थशिशी ) ही किंवा डोकेदुखी टयूमर्त (गाठी) पनायड्रोसिल सायकोरसमेटिक असतो. मायगरेन यैतात सर्व अस्थिरोग सायको्सोमेटिक ल्यूकेमिया (ब्लड कॉन्सर ], मनापॉज हा टोग असतात. नाही. ती] एक साधारण गोष्ट आहे. पॅनक़िआस्च सुजण सुध्दा सायकोसौमेटिक असू शकतं. साधाटिका शारिरीक किंदा सायकोसोमेटिक असू शकते. सर्व मानमिक रोग डावीकडून उद्भवतात सिझोफेनिया डावीकडून येतो . दारूचे . व्यतन उजवीकडून येते आणि डावीकडे प्रश्न तयार करते. आधाइटीस सायकोसोमें टिक आहे. तिगरेटचे व्यसन, होमोसैक्सच्यलिटी भिरभिरणारे डोळे विकृत लैगिक व्यसने, मैंगिक बाबतीत जात्त लक्ष असणे सर्व काही ड्रग्जवे व्यसन, डाव्या बाजूचे आणि सायकोसोमेंटिक आहे. सिगरेट ओोदण्याने डाव्या बाजूने परश्न निर्माण होतात कारण त्या व्यक्तिला दोषी असल्याची भावना वाटते. |क विकृत लैगिक सवयी, डोळयाचे भिरमिरणे एडत्, विषायासक्त असणे किंवा डाव्या बाजूमुळे असते. ही एका प्रकारची पकड आहे. मल्टीपल स्क्लैरोतिस ही मधाली बाधा आहे. न्यूरोसिस दोन्ही बाउंनी असू शकते. पार्किन्सत डिसीझ डावीकडवा आहे. होमेटिझम नाभीमधून येतो. तुम्ही खूप मेडनतीने काम करता, पुष्कळ भविष्यवादी असता आणि तुमचे जागृत मन खूपच वापरती, खूप अभ्यास करता तेव्हा जागृत मन पूर्णपणे विस्कळीत होते. तुम्ही व्यवस्थित चालत असती आणि अचानक तुम्हाला जाणीव होते तुम्ही चालत आहात तर तुम्ही अचानक खाली पडता, आठ वषापूर्वी मी हा रोग वैणार आहे, हे अमेरिकेत च मेस्क्यूलर डिस्ट्रोफी डावीकडून येते. 'यपीपीज डिसीज हा जेव्ही सांगितले होतं. एडस् विधयी जवळ जवळ चौदा वषपूर्वी सांगितलं होतं पण कोणीच ऐकालं नाही, आता तो खूप गंभीर झाला आहे. डायबिटीत (मधुमेह) बहुतीशी उजक्या बाजूचा आहे. उजवी बाजू जैव्हा तुम्ही खूपच वापरती तैव्हा जूप यकवा येतो. त्यामुळे तुमच्यावर त्याचा सहज परिणाम होऊ शकतो Tणि अचानक पूर्णत्वाशी डाव्या बाजूचं असलेलं सं्यान सुटतं, ही प्रोटीन्स-प्रधिने, जशाी श्रेपन्न, अठ्ठावन्न फार अडंकारयुक्त असतात. आणि लहरी असतात ज्या पेशीला त्यानी स्प्श केला ती मॅलिग्नंट बनते. अशा त-हेने कॅन्सरचा प्रादू्भाव होतो. मग बायकीना वक्षास्थाळाचा कॅन्सर होतो. हृदयाचे चढ़ है आईचं चकृ असतं. जैव्हा आईच्या आईपणाला आव्हान दिलं जातं. उदा: नवरा स्वैराचारी असला तिला असरक्षित ठेवत असेल विंवा तिला अमुरक्षित बाटत असेल तर या चकाला बाधा होतात. वयाच्या बारा वधापर्यंत है बक रोगोांचा पूतिकार करण्यासाठी "स्टर्नम " अस्थिंमध्ये अॅन्टीबाडीज तयार करीत असते. मग त्या सगळीकडे वाटल्या जातात. जेव्डा त्यावेळी स्टर्नम बोन हादरते. जैव्हा मिती वाटते. रिमोट 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-17.txt 17.. केंट्रोलप्रमाणे सर्व औटिबॉडजना ते लदा करण्यासाठी तंदेश पाठविते. अशा स्त्रीवी सुरक्षितता कुंडलिनीचे जागरण करून तुम्ही प्रत्थापित केली तर तीचा केन्सर बरा होऊ शकतो. जैंव्हा ते खूप पुढे गेलेल्या स्थितीमध्ये जसतात त्यावेळी त्याच्यामध्ये ती इच्जाव्ति उरली नसते . त्याचेळी वक्षाचा भाग काहून घेऊन तिची सरक्षितता परस्थापित कदणे बरे असते. आकसावलेल्या अवयवामुळे होणारे कोही रोग आहेत. जेव्हा हूदय आळसावलेलं असतं तैव्हा अन्जायना होते. जैव्हा डाव्या दिशुष्दीला यकड असते त्यावेळी तुम्हाला खूप दोष्ी वाटते. आणि तिथे अडयळा पेतो. डोळयाकडे वाहू शकत नाही आणि त्यपाला हृदयाकडे जावे लागते. रक्त । आणि ततै हूदय दमते आणि आळसावते. सहजयोगामध्ये दोन प्रकारचे अवयव जाहेत. एक आळसावलेले, दुसरे जा्त कार्य करणारे. डॉक्टर्सनी प्रथम स्वत:ला व्यवत्थित प्रस्थापित करावे स्वत: चे रक्षण करावे नंतर ते सुध्दा दुस-पाना बरे करायला शिकतील. ज्यामध्ये वहापदेशन्स आहेत ते फोटो वापरा. सायकोसोमेटिकस्ना पहिल्यादा फक्त काही मुलांना जास्त किंयाशीलतेचा श्रास होतो. ड्वायबटिससुध्दा त्याच कारणामुळे होऊ शकतो. जेव्ही आई गरोदर असते त्यावेळी तीने खूप मैहनतीने काम करू नये. तीने जास्त डाव्या बाजूला उपाय केला पाहिजे. विश्राती धोतली पाहिजे. तीने जात्त विचार करता नये. पण काहीतरी वांगलं शांतीदायक वाचल पाहिजे. ध्यान त्पावेळी जर आई अत्यंत कियाशील असेल, भविष्याचा विचार करीत असेल, तर मुलै करणे सर्वात चागलं. रोगीसकट जन्म धौतात. ती फार धडपड करीत असैल, तर मुलाला ल्युकेमिया होऊ शकतो. सर्व तातडीच्या सेवेसाठी रुप्लीन असते. कारण ती लाल रक्तपेशी तयार करते. पण जर तुम्ही फार धइपड करीत असाल, सारखे] भितीने धासका छेणारे असाल, धावपळ करीत असाल. तर बिवारी स्पलीन तै समजू जकत नाही. ती सुध्दां अनिश्चित आणि वैडयातारखी होते. है मुले किंवा मोठी माणसे कोणाच्या बाबतीत होऊ शकते. जैव्हो डादीकडून कसली तरी सुरूवात होते त्यावेळी अचानक शॉक होतो. कदावित दुः ख असेल, अपघात असेल ल्युकेमियाची सुरूवात होते. सर्वात वाईट गोष्ट जी कोणालाही समजण्यास कठीण असते. ती ही की, निगेटिव्ह शक्त्या काम करीत असतात. त्या निगेटिष्हीटीमधून काम करतात. त्पा अगुरू, पॅरासायकॉलजी किंवा मैस्मी रिजञामयीमधून काम करत असतात. तुमच्या आतम्यावर कोणत्याही प्रकारचा मृतात्मा लादून या गोष्टी करविल्या जातात. आपल्याला फार स्पष्ट असलें पाहिजे. पीसाठी तुम्ही पैते आकारू शकत नाही. ही जिवंत किया आहे. पृथ्वी तत्त्वाच्या मध्ये सामावलेलं आहे. उदा: हृम्ही बी रोपता, पूथ्वीमातेला तुम्ही पैसे देत नाही. ती ते करते. पण है तर्व भयंकर लोक पैशांची हाव असणारे आहेत. हे त्या बीच्या आणि त्यांना हृदयाची , पुरूषा सर्व प्रकारच्या धाणैरडया गौष्टींमध्ये स्वारस्य आहे. ते, ते करतात है, ते सीगू शाकत नाहीत. वैद्यकीय शास्त्र किंवा इतर कोणतंही शा्त्र पांच्याशी ते संबंध त्वच्छता किंदा डोक्याची स्वच्छता नाही. त्यांना स्त्रिया जोड़े शाकत नाहीत. तहजयोगामध्ये गरज असेल तैव्हा द् योगाचे काही व्यायाम आम्ही करतो.. जै्डी काही शारिरीक समस्यामुळे यकामध्ये बियाइ झाला असेल त्यावेळी तो विशिष्ठ हठयोगामधील व्यायाम दण्याचा आम्ही प्रयत्न करतो. पण लोक जशा त-हैने हठयोग करतात. जसै ते सर्व औषयो एकाच वैळी छेत आहेत. "हठ" मध्ये "ह" जाणि "ठ दोन्ही नाडया दापराव्मा लागतात. पण हल्ली फकत "ह" पामुळे तुमच्यामध्ये पापरतात. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-18.txt मोठ असंतुलन येऊ शकतं जे लोक है करतात ते खूप गुष्क संतापी स्वभावाचै होऊ शाकतात. बायकोशी , घटस्फोट घेऊ ज्ाकतात आणि त्वत: च्या मुलाना टाकून दैऊं शकतालत. आपण नैहमी मध्यावर जसलं पाडिजै आणि कुंडा निरनी नेहमी त्या ब्रम्हचैतन्याशी जोडली पाहिजे. आणि पूर्ण पण शारिसीक, मानसिक, भावनिक जीवनाशिवाय अध्यात्मिक जीवन वैळ तुमच्यामधून वहात असली पाहिजे. तुमच्याकडे आहे. जे फार चमत्कारिक आहे. काळजी पेते है जैव्हा तुम्हाला समजतं त्यावेळी तुम्ही अचंब्यात पडता. जें सच्चिदानंदद्वायी आहे. ही प्रैमशक्ती सर्व गोष्टींची कशी मुलाच्या संगोपनाविध्यी श्री माताजींचा उपदेश :- मायामीमध्ये श्रीं माताजी अमेरिका आणि भारत यामधील मुलाच्या सैगोपनाविधायी बोलल्या. जेंव्हा सहजयोगी नसलेल्या मंडळीना त्याच्या मुलाच्या शाळेत आणि पाळणाधारात यैणा-या समस्याबद्दत विचारलं असताना श्री माताजींनी ताबडतोब उत्तर दिले की, सर्व मुलानी भारतामध्ये शाळेत गने पाहिजे. सहजयोगी आणि असहजयोगी दोन्ही मुलानी. नंतर भारतीय सहजयोग शाळेविषयी त्या बोलल्या. आ ल्मतन्मा न परसत्थापित होईल. शिक्षक विविध कार्यकृमाचे नेतृत्व करतील. तिथो मुलामध्ये तुरक्षितता आणि औपचारिक व अनौपवारिक दोन्ही प्रकारचे कार्यकृम तिथे असतील. वेगवेगळे काळजी घेणा-याच्या वैयक्तित गुणवत्तेनुसार मुरक्षा प्रस्थापित होते. एक सलत काळजी घेणारा असण्याची गरज नमते. श्री माताजीनी सागितलं की, भारतामध्ये मुलांचे संगोपन है सर्वांता माहित असलेलंच, संस्कृतीमध्ये प्रस्थापित जसलेलं आहे. अनेक गोष्टी ज्या सामान्य ज्ञान म्हणूत भारतामध्ये माहित आहेत त्या इथे पाशिचमात्यांना अजिबात माहित नाहीत. उदा: तळकट फेँच फ़ाईज बरोबर (जै पचायला कठीण) मोठे, धांडगार कोकाकोले पिणे. अतिशय धंड पाण्यात पोहणे. (आपल्या शरीराला शॉक देणे) अत्यंत उन्हातून येऊन धंड पैये पिणे, पाश्चात्य देशांत लोक आपण आजारी पड़ू शकूं अते जै काही करतात त्याची ही छोटी छोटी उदाहरणे आहेत. भारतामध्ये आया मुलांाी सतत बोलत जसतात. कशासाठी आणि कशाप्रकारे गौष्टी कराव्या ते समजावून सांगत असतात. प्री माताजीनी यावर अनेकदा जोर दिला आणि मुलाशी बोलण्याचे महत्वपटवून दिलं. त्या मुर्ल समजूतदार असु शकतात आणि त्याचं रैकून घोतलं पाटिजे. त्याच्या वयोमानाप्रमाणे त्यांना म्हणाल्या, ज्या गोष्टीवि आकलन होईल त्या त्यांना तमजावून देणे, त्याच्याशी बोलणे महत्वाचे आहे. अमेरिकेमध्ये आपण मुलीना खेळणी दैतो आणि त्यानी गप्प बसावं अरतं आपल्याला दाटतं. " नाही" म्हणणा-या मुलीना कर्स ि काय हाताळायचं असा प्रश्न विचारला गेला, नाही, मला माझे जैवण जेैवायचं नाही." तेव्हा श्री उदा: माताजींनी अशी सूचना केली त्याना ते जेवण जेवण्याताठी माग लागायचं नाही. तुसतं यांबायचं जैवणापर्थंत. त्यांना समजेल की ते जर जैवण जैवले नाही तर त्याना भूक लागते. दुस-या श्री माताजीनी म्हटले, अमेरिकेत पालक पूर्णविळ गोष्टी समजावण्या सेवजी नकारय देत असतात. मुलांना त्यामुळे मुलांचा आत्मसन्मान विकसित होण्यामध्ये अइ़वणी निर्माण होतात. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-19.txt 19 . मुलं काही खुकीची गोष्ट करीत असतील तैव्हा त्याच्याकडे दुर्नक्ष केने पाहिजे. त्यानी काही तोडलं तर जैच्हा तै बरोबर गोष्टी करतात तेव्हा त्यांच्याकडे जास्त लक्षा पा. मुलाशी बॉलण्याने, तिकडे लक्षा देऊ नका. त्यांना समजावून सीगण्याने त्याना मार्गदर्शन मिळते. पाळणाधरातील लहान मुलाना वारंवार होणा-या आजाराबददन विचारले असताना त्या म्हणाल्या, "हो, अमेरिकेतील लोक खूप रोगट आहेत." त्या म्हणाल्या, " ही आईच्या मध्य टूदयाबाबतची समस्या आहे त्या म्हणा ल्या" मी इधे तुमच्या हूदयाच्या मध्ये बसने आहे. भक्कम मध्य हदय पस्थापित करण है आयासाठी फार आहे. महत्वाचं भारतामधील देवाबद्दलवी संवेदना शक्ति कशी औळतात, मानतात आणि तीला भिऊन असतात. है सांगणा-पा अनैक गोष्टी त्पांनी सांगितल्या यावर श्री माताजी खुप वेळ बोलल्या. भारतामधील लोक ईश्वरी मा अमेरिकेत खिश्यानिटीवर असणारा अंधविश्वास फार भयानक आहे. देवाच्या नांवावर वर्च, लिडर्स लोकांकडून पैते घेत असतात. पाश्चात्य लोकाना खिश्चानिटीया खोटैपणा कसा दिसत नाही, है श्री माताजींना धक्कादाय वाटतं. आई आणि वडील यांचे लग्न संबंध आणि पालक म्हणून संबंध या विषायी श्री माताजी बराच वैळ बोलत भारतात आई आणि वडिल यांची भूमिका खूप वैगळी आणि मर्यादा स्पष्ट केलेली असते. पत्नीवर अवलंबून असतो. भारतीय नव-यांना घरामध्ये काही करण्याविषययी माहिती नसते. त्याना काही तयार पती पूर्णतः होत्या करता येत नाही. एका मारतीय सहजयोग्याने सागितलं. त्याचं जैव्हा भारतीत लग्न झालं तेव्हा त्याला उपदेश राजकारण आणि अर्थशास्त्र यांतील महत्वाच्या गोष्टीचि निर्णय तूं घे. घर साभाळणे मुलांचे आम्ही सर्व हसलो. मातृत्वाची शक्ती करण्यात आला संगोपन अत्ञा बिन- महत्वाच्या गोष्टीचि निर्णय तुझी बायको घेईल, का मान्य केली आहे. मुलाच्यासमोर आई वड़िलानी भाडू नये, तै भोडत असर्तील तर त्यांच्या विषायी मुलांच्या मनात आदर आई-वडिल एकमेकांचा आदर करताना पाहून मुले त्याचा आदर उत्पन्न होत नाही असे प्री माताजी म्हणाल्या. करतात. अमेरिकेत पालकीसाठी शाळा काढली पाहिजे अते त्या म्हणाल्या रशियाच्या या वेळच्या दो-यामप्ये त्या बालसंगोपनाविषयी बरंचतं सागतील. बालतंगोपनाचं ज्ञान अमेरिकेमघ्ये आणण्याविषायी त्यानी काही सूचना केन्या त्याची अंमलबजावणी होत आहे. -X-x- 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-20.txt 20. पुरवणी बातम्या श्री. सी.पी. श्रीवास्तव पाना *नाईटहड ची पदवी. श्री.एल. के. शर्मा लंडन द्वारा : (टाईम्स ऑफ इंडिया न्यूज सविस) 9. जलै ।११0. श्री. सी. , "इंटरनॅशनल मारिटाईम ऑर्गनायझोशत" या संस्थेचे भूतपूर्व सेकेटरी जनरल, याना जै्हा राणीने तन्मान्य श्रीवा्तव नाईटडूड ची पदवी बहाल केली, त्यावेळी त्यांना पूर्ण जगाच्या मिर्षिंगमागील त्यांच्या हातभाराबददल ब्रिटनकडून मान्यता मिळाली. श्री श्रीवास्तव है भारताला स्वातंत्रय मिळाल्यानंतरचे कदाचित पटिले भारतीय आहेत ज्याना नाईट कमीडर ऑफ मोत्ट डिस्टिंगविश्ड ऑर्डर ऑफ सेंट मायकेल अॅण्ड सेन्ट जॉर्ज " ही पदवी बहाल केली गैली. त्या पित्पर्थ दिल्या गैलेल्या सरकारी मैजवानीच्या पुरतंगी या मानविन्हाचा त्यानी त्विकार केला. ट्रान्सपोर्ट सेेटरी प्री. सेमिल पार्किन्तन यांनी आय.सम. ओ (इंटरनेशनल मरिटाईम सा मुद्धिक संत्था) सेकेटरी जनरल म्हणून त्यानी बजावलेल्या त्याच्या कामगिरीया गौरव केला. नाईटहूडच्या व्हायोलीन वादक पहुदी मैनुहीन होत. या समारंभावेळी ऑर्गनायझेशन जागतिक माननीय पदवीचा अलिकडच्या काळीत ्विकार करणारे दुसरे दोघे स्हणजे श्री. रोनाल्ड रेगन व श्री प्रीवास्तद यांना प्रथाम ।9.74 साली आय. एम. औ. मध्ये निवडणूकीत निवडलं गैलं. आय.एम.औ. ही युनायटेड नैशान्तचे परतिनिधीत्व करणारी लंडनमध्ये न्थित शाखा आहे. चार वेळी ठराविक मुद्तीवी सेवा त्यानी केली. मरिदाईम युनिव्सिटी माल्टा यैधील "इंटरनॅशनल लॉ इंन्स्टिटयूट মूमिकैचा गौरव केला. गेल्या वर्षीच्या डिसेंबरपर्यंत लागोपाठ च्या कायदे मंडळाने स्विडन येथील "वल्ल्ड जिच्या अनेक देशात शाखा आहेत. इटलीची "इंटरनॅशनल मरिटाईम अॅकॅडमी" आणि आय. एम.ओ. प्रस्थापित करण्यामध्ये असलेल्या त्याच्या अग्रेतर या सर्व श्री. श्रीवात्तव याँचे परराष्ट्रसंबंध विषायक कौशाल्य अर्ं होते की, संस्थेला कोणत्याही वादविवादामय्ये पडूं पा वात्ताहराला त्यानी संगितले की, त्यांचा सवात तमाधानकारक अनुभव असा होता की, दोन्ही द्यायचे नाही. विकसित आणि विकासनशील राष्ट्रीवा त्यांच्यावर असणारा समान विश्वात. जहाज - वहातुक (शिपग)हा होय टैक्तॉलॉजी उद्योग. (उच्च औधोगिक शास्त्र) असल्याने जगातील शिपीगमधील त्याचा हिसता मिळवण्यात खुप त्रास ह हिस्सा इतक्या वरषामिध्ये सहा टक्क्यांहून पंचवीस टक्क्यांपर्यंत गेला अर्ं ते म्हणाले. दयावा लागला. त आाय. स्म ओ चै तैकटरी जनरल म्ह णून व्यत्ति केलेल्या कालखंडाने त्यावा विस्तार पाहिला . ततेच महासागर आणि सुखरूप सागरी वाहतुक यामध्ये दध्दी करणारे रितीरिवाज आणि परंपरा याचा अखिल जगाने केलेला स्विकारही पाहिला . विकसनशील राष्ट्रांना सामूद्रिक विभागात स्वावलंबी करण्याताठी राबविण्यांत आलेल्या तंत्रज्ञानाच्या सहकायाच्या अनेक योजना अंमलात आणण्यासाठी ते जबाबदार होते. सध्या श्री. प्रीवास्तव है तागरी वि्यापीठाचे कुलगुरू आहेत. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-21.txt ..21.. पदव्या आणि तन्मान है औ्री. भ्रीवास्तव पाना नुवीन नाहीत. भरून गेले आहे. सर्वोच्च मुलकी मरितोषिके बक्षिते, वैगवेगळया राष्ट्रांतील सरकारानी दिलेली ज्यामध्ये फिर्ती व मानविन्हे यानी त्यांचे दालन वैट जर्मनी, इजिप्त, स्विडन, नॉर्वे, फ्रान्स, पोलंड इल्यादींवा समावेश होतो. सरकारी शासकीय अधिकारी आणि वाणिज्य मंत्रीभंडळातील उपसविच (अंडर सैकेटरी) या हुददयावर त्यानी आपली कारकिर्द हरू कैली . मीरत आणि लखनौ यैथीन जिल्हा प्रशासनीत आणि डायरेक्टोरेट जनरल ऑफ शि्पीगमध्ये काही काल गम यतित केल्यावर शिपींग कापोरेशन ऑफ इंडिया (एस. सी. आय. चै ते मुख्य परशासक बनले. आणि या संस्थेच्या जडणीचा कालात तिला मार्गशनि केले. एकोणीसशे बहात्तरमध्ये सर्वोत्कृष्ठ यशात्वी पव्तिक सेक्टर अण्डरटेकिंगची स्थापना करण्यामधील त्याच्या कामगिरीबद्दल त्याना पदमभूषण ही पदवी बहाल करण्यात आली. एस. सी.एल. मधील त्याच्या दोन अल्प मुदतीच्या सेवेमध्ये नविन आलेल्या पंतप्रधानाच्या तैकेटरीए्ट मध्ये श्री. लालबहादूर शास्त्रचि संयुक्त सचिव म्हणून त्यानी काम पाहिले. श्री. गात्त्रवे निधान झाले त्यावेळी तै। मास्कोमध्ये होते. सर ती. पी. श्रीवास्तव लवकरच त्यांच्या "फार्महाऊस" पुण्याजवळ राहण्यास येणार अतून ते श्री भूतपूर्व पंतप्रधान लालबहादूर शास्त्रींच्या वर लिट्टित असलेल्या पुस्तकांचे काम पूर्ण करणार आहेत. मुलींबरोबर, व नातींबराबर वैळ घालवण्याची आतुरतेने ववाट बघात आहेत. ते त्पाच्या दोन त्याच्या पहनी परमपूज्य श्री माताजी निर्भला देवी या नावाने जगाला परिवित आहेत. त्याच्या विविधा अनुभवानी रंगलेल्या कारकिर्दीत त्याच्या पत्नी शाक्ति आणि स्फूर्ती यावे उगम स्थानच होत्या. विश्वशांती प्रेम आणि सुसंगता यासाठी श्री माताजींनी जगाला "सहजयोग" या नावावी रक नवी पष्दत दिली आहे. नुकल्याच त्या तोव्हिएट युनियन पोलंड, रुमानिया, ईस्ट जिथे सहजयोग मोठया परमाण ति आचरणात जर्मनी, टर्की येथील यशस्वी दौ-यावरून त्या परतल्या आहेत. महाराष्ट्रातील दूरवरच्या गावापातून लंडन लोकवस्ती असणा-या शहरामधून श्री माताजी सहजयोगाचा प्रचार करीत प्रवास करतात. आणला जातो. , न्यूयॉर्क, रोम, पेरिस, सिंडनीसारख्या सर्व प्रकारची श्री माताजी सकोणीसशे सत्तर सालापासून तहजयोग पसरवीत आहेत. आधिच महात्मा गाधनी खूप त्याची ही खास गुणवत्ता ओळखली होती. अनेक वर्षे त्याच्या बरोबर त्यानी काम केलं प्रेम आणि नमृता हा त्याचा संदेश तवाना शिकवत. अध्यात्माचं गन ज्ञान आणि महान शक्ल्या असूनही श्री माताजी असामान्य नमृता, व्यवहार ज्ञान आणि सूज्ञता याचा झरा असून त्यायोगे त्यांचे खाजगी आणि सामाजिक जीवन हात्य, प्रेम व आनंद यांनी भरून। टाकतात. सहजयोगाच्या कार्यक्रमाचे संयोजन करण्यासाठी श्री माताज्ींनी दिलेला सल्ला तहजयोगी जैव्हा व्यासपीठावर सहजयोगाची ओळख देण्यासाठी उभा राहतो तेव्हा तो तामुहिक सहजयोगाचे प्रतिनिधव करीत असतो. नवख्या ओतेवूंदाचे प्राथमिक लोकमत है वक्त्याने जी छाप निर्माण केली त्यावर अवलंबून असतं. ते नुसतं त्याचं भाषाण ऐैकत नाहीत, तर त्याच्या वालीरिती, वेश संयम आणि त्थाचं भाषणा त्याच्या , मतावरचा त्याचा दुढ विश्वास पूतित करते का ते पहात असतात. 1990_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_9,10.pdf-page-22.txt .22.. आलंकारीक किंवा भपकेबाज भाषणे, चैतन्याचा अभाव असलेली ओत्याच्या आत्म्पाला जागे करू शकत नाहीत. हृदयापाून बोललं पाडिजे. आत्म्याच्या उत्ततिसाठी खरीबुरी कळकळ पाहिजे. त्याची आपल्याला जाणीव पाहिजें. आपण काय म्टणत आहोत, ह्ात तर्व दिानी न फेकता वैहरा ती कळकळ दखतू शर्केल. मोठी भाषणे देण्यापासून आपण परावूत्त झालं पाहिजे. अनेकदा वक्ता स्वतः च्या वकृत्वाम्ये वाहवून बुध्दीवादी मार्ग फक्त जातो . . अकार जागृत वकत्याने करतो. मुशला धरून वोलले माडिजे है लक्षात ठेवा जागृत जास्त गंभीर न होता आनंदाचं पाठबळ मिळविलं पाहिजे. आकर्षकिता, संयम आणि आनंद पाझरवला पाडिजे. ATTES चागविलं पाहिजे. सन्मानाने त्याने स्वतःला शिष्टाचाराला अनुसरून त्याने पौशाख केला पाहिजे. केस ्यवस्थित विंचरले पाहिजेत. सामुहिक सभैमध्ये सेंटर लिडर्सनी सहजयोग्याना मोठमोठी भाषणं देणे टाळावं. त्यानी भाषण देण कमीत केमी करून त्या ऐवजी प्री माताजीच्या टेप्स लावात्या. श्रीं मातार्जीच्या ऑडिओ आणि व्हिडिओ टेम्सुना त्याच्या चैतन्य लहरी असतात ज्या सर्व निगेटिव्हीटी ताबडतोब स्वच्छ करतात. ज्यामुळे सर्व सहजयोग्याना ल्याच्या स्वत: च्या आत्म्याचा आनंद अनुभावायला मिळतो है आपण विसरता नये. आश्च्यची गोष्ट म्हणजे ब-याच सैंटर्सनी अजूनपर्यंत टेप्स् चोतलेल्या नाहीत आणि श्रीमाताजीवि व्हिडिओों ते दाखवित नाहीत. श्री माताजींनी कोणा व्यक्तिला अथावा सैंटरला कोणत्याही व्हिडीओं, ऑडिओच्या प्रति ( कॅपीज) करण्यासाठी अधवा कोणतेही पुस्तक अथवा पत्रके छापण्यास सक्त मनाई केली आहे.