चैतन्य लहरी 66 99 88 प. पू. श्री माताजी निर्मलादेवी मराठी आवृती खंड ५ वा अंक ३ त 8 या अधोगतीला जाणे अत्यंत सोपे आहे पण आपली स्थिती त्याहूनही कठीण असते. श्री माताजी सोम ळणे कठी असते आणि प्रगती करणे हे 8888號號0的模易的院愛 ॐ भगवान श्री शिव ते पति आणि पिता आहेत, विश्वाचे गुरु अ हेत ते नटराज व संगीताचे यूरु जाहेत ते महायोगी, आणि शुद्ध व पबित्रि बाहेत. ते क्षमाशील व कृपाळू आहित. स्थांच्या अंतिम, बो्च स्हणजेच सदाशिवान्या रूपात- ते मूर्ताच्या व संकल्पनेच्या पलिकडे आहेित. ते मायेच्या व वित्ताच्या पलिवडे आहेत. ते निर्मण झाहेत व अंतिम सर्य आहेत. ते निरावाधित असूत सबैश्वर आाहेत ते श्रीमाताजी निर्मला देवीच्या हृदयात वास करतात. श्ी शिव; देवाधीदेव आहेत. परम पिता जाहेत आणि ते परेम- प श्रोमाताजी निर्मला देवी यांच्या हृदयात वास करतात. श्रीमाताजी ' श्री जिव नि्प शुद्ध व निषकस्ल्र के आहेत. " प्रार्थना - है परमेश्वरा, आम्हाला शवित द्या व ज्याच्यामुळे, सुख, अहुँकार व इसर सर्वं ज्ञान आनंदाचस्या लोभातून आम्ही मृक्त होकन विशूद्ध आनंद है ज्याचे रूप आहे अशी निरावाधित शिवतत्वा मधे आम्ही स्वतंःस झोवान देऊ, अशी आम्हाळा सतत प्ररणा या. तुम्ही परमेश्वरावर तन-मन व हृदयापासून जीवापाड प्रेम करावे अपी प्रथम व श्रेष्ठ परमेश्वरी आज्ञा आहे ्ो पेश कििस्त घाक्तिमान, श्रीकृष्ण -: जे अविनताशी, अनंत, अब्ययत, सर्वशक्तिमान, दिचारांच्या पलिकडे असलेन्या पवित्र च न बदलणान्या एकमेव अशा चिरंतनाची उपासना करतात आाणि ज्यच्या आत्म्याच्या सर्व शक्ति मानवी जोवनाचे अंतिम ध्येय, बात्मसाक्षात्क र व परमेश्वरी साक्षारकार मिळविणे आहे ते श्रीमाताजीच्या चरणकमळाी शरणा- गत झाल्याशिवाय प्राप्त होणे अगक्य आहे श्रीमाताजी श्रीविषचे म्हणजे जे अतिम आहेत, त्यांचे ज्ञान देतात. त्या रुपिणी शिवशकतक्य रूपिणी आहेत म्हणजे च स्यांच्या रूपात श्रीशषिय व धशवती यांचे एकरुपत्व जाहे. पुराणात म्हटले आहे की, शक्तिशिवाय शिव नाही व शिवासेरीज णक्ति नाही. त्यांच्यात वेगळे पण नाही. चंद्रः व स्याचे चांदणे जसे एक असतात, तसे त्या व श्रीशिव एक आहेत. सुसंवादित आहेत आणि सर्वाच्या बहल त्पांच्या हृदयात सारखेच प्रेम आहे, आणि इतरांच्या कल्याणात ज्यांना आनंद मिळतो, ते खरो- खरोच मजप्रत येतात. मानवाला सर्व कश्रेष्ठस्वाचा मार्ग मिळविणे कठीण आहे. तरीही श्रेष्ठत्त्वावर दूष्टी टेऊन त्पाच्यासाठी जे परिश्रम घेतात ते धन्य होते. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या मस्तकात व बुदढधीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा म्ही माझ्या नेत्रात आणि दष्टीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या मूखात आणि वाणीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या हृदयात व प्रमशक्तित वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या जीवनात व भक्तित वास्तव्य करा. परमपूज्य श्री माताजीच्या प्रवचनातील काही भाग- आपल्यामध्ये आत्मा ही सर्वाति मोल्यदान वस्तू आहे. त्याचे मोजमाप करता येत ताही. म्हणूनच त्याला चिरंतन मुल्य बसलला असे म्हणतात. तो अनंत असल्याने आपण स्थाचे मोजमाप करू शकत नाही. सर्वशक्रितमान परमेएवर, सत्तु-चित्तुआानंद] आहे, असे आपण श्रीशिव श्रीशिव म्हणजे कस्याणकारक व बास्मा आणि परमात्मा आहेत. ते वरदायी व तपः साधनेवे गुनरस्वनात्मक आहेत. ने संहारक व रक्षक आहेत म्हणतो. सत् म्हण जे सस्य, मानवो संसय सापेक्ष असते, पण मी जे सत्य तुम्हस सांगत अहे ते केधवर सुरु होतात. निरावाधित असून स्याच्यापासून सर्ं ( २) सत् हो पुरुष आहे, म्हणजेच परमेश्वर आहे. तो निमितीत सहमागो होत नाही. परंतु तो नि्मितीला आधारमुत असतो, उदा. मोझ्या हातात दिवा आहे व मी सर्व प्रकारचे काम करीत आहे. दिव्याशिवाय मी काहीच करू बकणार नाही. दिवा हा मला माझ्या आनंद निर्मितीबरोबर प्रवाहीत होतो, त्यावेळी मिमिती विरुद्ध दिशेने पहिल्या स्थितोपासून म्हणजे सत्पासून असत् कडे म्हणजेच मायेकडे प्रवाहीत होते. हा प्रवाहाचा एक भाग साला. परवेळी परमेश्वर प्राप्तीवाडे तुम्ही बळता त्यावेळी प्रवाहाच दुसरा भाग सुरू होतो. ता क्रिया हुळू हळू उचच, उसनतम सूक्षम सूकषम्रतम होत जाते. मानबो आनंद हा प्राध्यांच्या आनंदापेक्षा अधीक संदर बसती. तेव्हा आनंद सुद्धा स्पाची अभिव्यक्ती बदलू लागतो. कामात सहाय्यभत लाहे परंतु माझ्यা कामात तो प्रत्यक्ष भाग घत नाही. त्याच प्रमाण परभे्वर प्रकाशासारखा फक्त साक्षीरूप असत परमेश्वराचा दुसरा गुण म्हणजे चित् चित् म्हण जे च वित चि्र जेव्हा स्पंदित होते, (संस्कृतमध्ये स्पंदन हा फार चंगला शब्द आहे) अथवा स्पंदन पावतों त्यावेळी त्यच्या चित्तादवारे निर्मितोस सुरुवात होते. स्याचा तिसरा गूण स्हणजे आनंद. त्थाला त्याच्या आकरना- म्हणजे व निर्मितीतून मिळणारा आनंद ! सत्-चित् आनंद अब्हा परमेश्वर प्राप्तिध्या मागवर तुम्ही चाल कागल्यावर अधीक आनंदाचा अधिक विस्तृत आनंदाचा लाभ होतो. कुशआाला सौंदर्य व्यवस्थितपण। इत्यादी समजत नाही तेव्हा मानव ज्ञाल्यावर ज्या स्थितीमधे तुम्ही असता, तेवह घा प्रमाणत तुमच्यातील सत् म्हणजे तुमची जाणीव विकसीत होते, तेवडद्या प्रमाणात तुमचा आनंद, तेवढया प्रमाणात तुमची सूजनशीलताही विकसीत होते. आता तुम्हाला ररमेश्वरी सूजनशीलता माणसाच्या हातात. तो जे्हा पर] मेश्वराकडे वळतो तेव्हा क्णी जाते, ईश्वररी आनंद माणसाच्या हाती कसा देती. परमात्म्याचा प्रकाश माणसाच्या हुदयात आत्म्याच्या सपाने कसा येतो ते समजेल. ते फार संदर आहे. तुन शून्य स्थितोमध्ये येतात आणि जेव्हा एकरप होतात तेव्हा वह्यतस्व होते. है तिन्ही गुण कणा बोही निमिती होत नाही वा अभिव्यक्ति होत ताही. आतंद व चित् एकरुप होतात, कारण चित् आनदात विलीन होते. आनंद सत्शी एकरुप होतो. एकाल्म असलेले सत्- चित्-आनंद वेगळे होतात, तेव्हा तोन प्रकारच्या तस्वांची नि्मिती करतात. एक असतात तेव्हा संपूर्ण शांतता अमते- ु ॐ श्री महालक्ष्मी पूजा महालक्ष्मीच्या विधिध मद्रा आहेत. स्यांच्यापकी एक अथी डा हे की, आणिर्वोद देणयाया मुद्रेम्ये ती बापला उजवा हात घरते हा उजवा हात नायसच्या सेबेत अबवा संरक्षणासाठी असलेल्यांना संरक्षण देतो भारतान श्रीमंत लक तिशय वाईट जाहेत असे दर्श- विठे जाते परंतु प्रक्मक्षात तसे सव=ा बावतीत नसते एखादा अतिशय गरोय भाणसमुद्धा फार भयंकर बकत थामत व गरीब योच्यात योग्य तो सगतल व समतयारण असावा. काही काळा- तंतर, तुमच्या उात सेईल की लोके आर्थिक गरीबी बा श्रोमंती यता विर्मेध महत्त देवार नाहीत तरआत्माची श्रोमती व ईंश्व- राी एकरूपत्व हेक सूर्वोत मोहे आणि्बाद प्रत्येकासाठी असतील. नी आपया परिश्रम करोसचे आहोत. काड़ी कोक भौतिवतेच्या मिज। सात मरन असतोल नर काही विडयारखी काळी करीत वसती प्रनतिचा हो रथ आपण जसाच भौतिक व अधयात्मिक प्रगतीच्या मध्यमागवि ठेबरला तर एक नवीन जग जय्यात पूर्ण ( परम पूज्य श्रीमाताजीस्वा भाषणाचा साराण) आज आण या मेंगल दिवी एकগ आली आहोत, या विशेष पू जेसाठी पा पूजेला महालक्ष्मी पूजा असे हूणया इवे कारण या पूजेचा लाभ मा देशातील व जगातील कारखानदारीला होणार आहे जोपयंत मानवी उद्योग परमेश्वराजी निगडीत होत नाहीत, तोपणंत स्या प्रस्नास पूर्णत्व व विशेष स्थान प्राप्त होऊ गकत नाही. पामुळ अतिजय हुणार लीक म्हणून त असलेल्या पश्चिमेकड सूद्धा अनेक अहषरणी बरहत कारण स्पांता संतुसन नाहो. स्याना है ज्ञान नाही की परमेवराची शवितच गवकाी कारते व तो क्ति नाकारल्यात, स्वाचे परिणाम कार्य होतात ! बणा प्रकारव्या विविध कामांच्या- साठी] आपण या पुष्वोवरीस अनेक वस्तू बापरत असती परंतु स्या बस्तू हैतुसाठो रचनान्मक कार्यासाठी, इुस-्यना मदत करण्यासाठी घेतल्या तर स्पासर्ये सं तुलत राहील पुच्वीमाता से गहाके आहेत यरमेश्व- रागी सखम् आहेत. स्पाच्यासाठी अधीफ साधने निर्माण यर कते परतु ने लोक केवळ स्वतःसाठी अथवा स्वत:चा हैतु साधप करण्यासाठी ्प ्रातत करतात. त्याचेसाठी पुवी काहीच करोत नाही. आgला নিৰार सर्वसभावेशक असावा हे स्वं करून काय साधते याचा विचार उवा. जगात इतकी कारखानदारो वोडलो आहे पण परमा्थ वाढा नाही. त्यामुळे ते लोक सुखो नाहीत. त्यांना मनःशति नाही. स्याच्या मुलंता कुटबाना वास होतो. हाूत संतुलत्त असावे. आपस्या देश त फार वेगाने कारखानदारो वाडलो नाही. याचेसाठी आपण पुरमेक्वराचे श्र्भमारी असावे. . सुस वाद, ाती, आनद, प्रम आहित असे आपण निरयाण करू शक. व हयाचेसाठी प्रय्न ुम्होच सर्व करणार आहात. घोडे द रथ याच्या प्रयाणे ते आहे. घोडे हाकावे लागतात. सारथी स्वतः रव औडत नाही. स्याप्रमाजे तुम्ही आपली जवाबदारी लक्षात ध्यावी. तुम्ही लक्षात यावे को है महान कार्य तुम्ही री आहात. संपूर्णस्वाशी नंतुलन हवे स्हणून संपुर्ण मुदह तेचा विचार कयल हेवा मग विचार करावा की, ही मुद्इता दिकसीत करण्याची क्ष मता आपल्यान बाहे फक्त आपण तो जाणून घेऊन त्याचा विास करा- या हुवा आपण भीतिकातन अडकून त्याचा) क रंता कामा नये. कारखानदारीबरोवर हस्तकलाही विकसोत वहायला हवी. नाहीतर का रामिराच्याकडे कोण रक्ष दे? ऋिया किया कला आणि उद्योग यांকয়ান सतुळन असायला हवे. कष्ट करणाऱ्यांना कला अतिशय सुखदायी ्सते कला आणि संगीत याच्यामुळे स्थांना समाधान मंतःशांती व आराम मिळेल. सर्व उद्यो- गानी काहोतरी प्रकलप हातो ध्यावेत वा काहीतरी कलात्मक बस्तू बनवास्यात. आपल्या देशात का रखानदारीस कमी लेखले जाते. जण काहो उद्योजक नफेलोर आहेत व राजकारणो माथ तेबडे संत आहेत! जयाजक साक्षात्यारो झाले तर स्वतःच्या देशासाठी व स्पांच्ावर अबलबन असलेल्यांच्यास(ठी वरेच काही करू शकतोल. है सपूर्ण त्व काय आहे ? या संपूर्णडात को णालाहो सोणती भिती नाही असे जग तयार करायचे आहे, चा निरर्थक दाळजीया मागे भितो जाहे, श्री महालक्ष्मोच्या संरक्षणात तुम्ही निलोक्या पली- कडे जाहात. यण तुम्हाला विश्वास ठेवापचा नसेल तर कोणीच मशिल व मानवी मिश्या आहे. पमे मदत करू शकत नाही. कारण हे, तुमहाला शवर तुमच्याबरोबर असल्याने प्र्येक कार्य] सुशहो निर्भयतेने हाती धयाया हदे. सुम्ही फवत प्रयत्न करा अहुवारातून प्रय्न करता त्यावेळी भितीच्या सापळयात तुम्हो बड़कता. धहकारी को स्वात अीक आवरट असतात. इतरना ते घावर वितात म्हणून स्पना (४) व बाईट वागत असेल आणि तुमचे लक्ष तिकरडे मेले, तर तुम्हाला ते समजेल पण तुमच्यात दोष आहे तर स्वतःला सुधारण्याचा तुम्हाला पुर्णे हक्क आहे व तुमच्याजवळ नियंत्रण आहे. दुस-्पाच दोष पहाणे हा भारतीयांचा विशेष नण आहे. आपल्यात कार्य चूक आईे ते कधीही पहाणार नाहीत. इतरांचे दोष प्रहाष्यातव जर ततत चित गंतले असेल तर आपण कसे सूधारणार? याउलेट तुम्हा दोषच वाटते की एक दिवस स्यांताही कोणीत री भिती दाखवेल. इंग्रेज भारतात होते त्याकाळात भारतीय लोक त्यांना कमालो घावरायचे पण आता प्रस्येक इंग्रज कुटं ब दुसन्यास घायरते, असे मला दिसते जब्हा एक अहणारी व्यक्ति दुसर्यावर प्रम त्व गाजविते तेहा स्वतः- लान आरशात पाहिल्याप्रमाणे स्या माण साला वाटते की दुसरी व्यविति व्याप्यावर अधिकार गाजवेल अशाप्रकारे आपल्या मनात भिती येते व आपण वेडधाप्रमाणे आारडा श्रडा कुरु लागतो आीपला अहंकारव भिती निर्माण करतो. निरहपारो माणसाला भिती नसते. कारण त्याने इतरना काहीन थास दिला नसतो. अशा स्त्रीची अयवा सूरुपाची परमेशवर काळजी घेतो. मी तुमया हिताचे विषयो वोलत আहे. तुमचा सर्व शव्तिमान परमेए्वरावर विश्वास असेळ तर तुमच्या मतातून भिती पूर्ण पणे जायला हवी. पहाति बसाल तर तुम्याज अधीक दोय येतोल. कोणों कोहो करोत असताता ते पहातात, मग म्हणतौल श्रोमाताजी तो व्यव्त सहज योगी आहे व अशी करते ? पण कोण ्हणते ती व्यक्ति सहज योगी आहे? है स्वत:वे स्वात तुम्ही मिळविले आहे. कोणीहो म्हणू घकत, मौ सहज योगी आहे. आणि कोणीं स्याला यांतरय शकत नाही मी पाहिले आहे. काही वेे लोक किसीक वयष ते बेडे आहेत पण ते सहजयोगी महणवून घेतात प्रस्ये वाने मी सहजयोगी आहे की नाही ते स्वतःचे स्वतःमधे पङ्ञावे. जे्हा आपण म्हणतो मिती नसावी तेव्हा दुस्या वाजूस अतिरेक होतो. मग आपल्याला हवे ते आपण करलू शतो. काी पण तार करा कोणााही सांगण्याची आवश्यकता नाही. तुम्हाडा परमेफ्वरानी परवानगी ध्यायला हरवी. त्यांच्या दरवारति जाऊत कजवावे लागते. पण तुम्हाला बाटते तुम्हीच परमेश्वर आहात पण तुम्ही नहेत लणा प्रकारची लहरो वागपुक सहज मोगासाठी, तुमच्या स्वतःसाठी आणि प्रस्पेकासाठी फार धीकादायक आहे. मी एखादी मोष्ट सांगते स्थावेळी ९९ ८के लोकांना से समयते की ती र्यांच्या हिताची आहे. पण एक टबका लोक हव ता फार फार अहुंकार असे- र्याने व स्वतःपा हिताची ते काळी करत नसल्यामूळे, प्रतिक्रिया क्यक्त करतात. त्यांना है समजत गाहो की स्यता मो जर काही सांगते आहे, तर ते त्यांता संपूर्णव देण्या साठी आहे. पण याच्याउ चुकी ची असते हो दुसरा मुखपणा. तेव्हा अशा प्र- रचो जनावश्यकवणे विनाणाच्या दुसन्या टोकापर्यत जाणान्या लोकांच्या संबंधी एक प्रकारला तटस्यपणा ठेवायडा हृवा तुमच्यात काय बृकीचे आहे, तुम्ही कोठे चुकीचे चागला ते भीच तुम्हाला सांगू शकते. दुसरे कोण सांगणार ? त्यानंतरच तुम्ही बदलू शकता ! ही प्रतिक्रियेचो दुसरी पदत. अहंकारी लोकांना स्वतःचे त्यांच्या मुलचि, देशाचे अथवा संपूर्ण जगाचे हित साधण्याची इच्छा नसते स्वतःका विचारा की तुम्ही सहज योगात का आलात ? स्वतःच्या उन्न तिसाठी पण उन्नती कणा करोता? समजा आपण टेघव खराव बाणली. स्या टूववा उजद पड़त नसेल तर ट्यून कशाला आणायची ? तसेच तुम्ही प्राण होज शकत नसाल तर सहज योगात येण्पाचा उपयोग काय ? बुमच्यातील प्रत्येक जण काही लहान व्य वित नाही. पण तुम्ही काय आहात ते तुम्ही सक्षात पेत नाही. तुमच्यावरील पूर्व दृषोत संस्कारच्यामूळे आपण निरुपयोगों आहोत असे तुम्हाला वाटते होत तुम्ही साधल्यास, स्याचा प्रश्यय तुम्हो सहज संस्कृतिवे आचरण करायपस्ता हवे. सहज वोगा- सोळ सर्वीत महान सख्कृती म्हणजे एकनेकांक्यावर प्रम करणे एक सहज पोगो दुस-्या सडज योग्पाजर प्रेम कछ शेकत नसेल तर आपण सहज योगो असूच शक्त नाही, खोलकर जाण्याचा प्रयत्न पारा व विचार कारा कपण कोठे जन्माला आलो आहोत जिये प्रचंड कार्यं होत घाहे अथा यूगत आपण जन्म पेत आहे. आणि या खूगाच्या विषयी किहुन ठेवले आहे. आपण या मुगात जन्मलो आहोत, है महान कार्य करणार आहोत, हे आल्याजन अटोत होत आहे, तर मग आपण कय करायका हवे ? चार जण एक देवल उलत आहेत व स्पांच्पातील एकाने सोडन दिले, तर टेबल पडेल अथवा एका प्रवंड जहाजाला इंछहान छिद्र पडले, तर संपुर्ण जहाज बुडल. कारण प्रत्येक गोष्टि एकत्र जोइली आाहे. आनण सगळे एक आहोत हो भावना वाढेल तेव्हा मग अंगी नता येईल. लिस्त म्हणाले होते की, हृदयापासून जे न म आहेत, त्यांना पूष्वीची मालको मिळेल. स्यातरो प्रबुत्ति नितांत प्रेम, हा सर्वात महान सहज घर्म बाहे. जिथे आपण सर्व एक आहोत अशा पायरोवर आपण पोहचलो आहोत. एखाद्या सहज योग्पाच्या वा सहज घोग्यांच्या गरुपच्या आठवणीने तुम्ही आनं- दाने भरून जायला हुवे. आनंदाड्या सतत लहरी यायला ह्यात. कारण ते आनंद व शोतिष्पा रुपात आहेत. हे मानले तरच आपण सहज योगी गाहोत, तुमचे माईयावर प्ेम बाहे हे मला माहितो हि परण सुम्ही एक-दुसच्याच्यायर प्रे म केस्पाशिवाय मला कसे बरे बाटणार ? तुमच्यामध्ये लक्ष्मी तत्वासधून महालक्ष्मी तस्व जागृत होते व तुम्हाला थोडे स्वारपथी वा आत्म्केंद्रित बन विते पण जेव्हा तुम्ही संर्वाच्या पलिकडे असलेस्या सर्व मर्यादाच्याही वाहेरच्या उच्च मूल्यांचया कदषत्रात जाता तेव्हा] तुम्ही वैश्िक प्रमाच्या शोधात असता. स्याचे मर्म असे असते की, तुम्ही प्रेम करता कारण ते आपलेच अविभाज्य घटक आहेत. आपण त्यांच्याशी एकरूप आहोत. महा- सक्ष्मी चे तुमच्या अंतरयामी संपर्ण तुम्हाला ताबडतोय बाहघात जाणवेल. गाती तेव्हा स्वतःचे संपूर्ण हित साधण्याकडे चित्त य्यावे. लीक हा विसरतात व स्वतःमधील दोष शोधण्याचे ऐवजी दुसन्यांच्या मुद्दा मधील दोष पाहू लागतात. तुम्ही दुसर्यांकडे पाहिलेत, तरी परिणामो तुम्हाला स्याच्यातून कारय मिळणार? ए ादा माणूस चूकत असेल पुजन करणाच्यांना वाटले पाहिजे की कितोजण महालक्ष्मीची (५) पुजा करतात तो इतकी महान भावन जाहे. महाराष्ट्रात एक सहज योगी दुस-्या जिल्हषात प्रवारासाठी जातों तेव्हा स्पाचे आदरतिष्य करण्याच्या वजी तिशला लीडर स्थाच्यानी भडितो! हे कसे होते? जो क्हा नामदेव पंचाबात गेले स्पावेळी गरुन नकानी त्यांचा आदर केला लाणि पंजाबी साषत सुद्धा लिहासला सांगितले. त्यानी महा- राष्ट्रीतोल मर्व महान संतच्या रचनाचा गरुगथसाहेबाम समावेश केवा आहे. कारण ते सालात्कारी, त्याना नात हते. तुमही एकमे काच्यावर प्रेम कराये याला मी फार कीठहो असा, तुम्ही सहज योग्यांच्यावरोवर आहात तर मग काळजी कशाला करायती ! एकरीक मला विचारतात, श्रो माताजी तुम्ही ा प्रवास करता, तम्ही थकत नाही ? विचार असा पाहिये. "मी स्वतःव्र करतो तसे प्रत्येकावर का प्रेम करू शकत नाही.' बेश्विक प्रेम तुहाला तो आत्मविश्वास व उच सिथती देईल. संतनी वुमच्यासायठी वाम सहन केळा. थी ज्ञाने इ्वरनी मानेश्वरी का लिंहिली ? त्यांना काय मिळाले ? स्यावे व शिवक प्रेम व्यक्त केल्पाचे समाधान मग तुम्हाला का मिळू नब ? महालक्ष्मी तर्व सतत प्र्लोत रहाण्यासाठी, तुम्ही प्रत्येक सहज योग्याबर प्रेम करता आदर करता. उस्च स्थितीला मेलेसे जीव होते है महर्व देते. त्यासूळ मला सझ्या जीवनाचे साथक प्रापत केल्याचा महान आनंद मिळेल. एखादा मास फारच चकीचे बागत असेल तर मला लिहून कळवा. व्हापब्रेणम्स मधुन मला सर्व काही समजे मला कोणीही फसबू शकत नाही. कोणाचे विमास बुकले तर काही बियइले नाही तुम्ही इमे इतर सहज योग्याच्यावरोवर रहा, तुम्ही ममुद्रात असा बा विमानात परमेश्वराचे तुम्हाला अनंत अशिर्वाद वाहेत. श मातद ॐ महाशिवरात्री जेत आणि जेव्हा हा सागर मेंदमर्पंत पोहोचतो तेव्हा में दूा हा कप फुटला पाहीजे आणि स्थाच्यातील प्रस्येक अंण आकरषित झाला पाहोजे सब बातावरण ज्याकड तुम्ही तुमचे चित्त नेता ते सर्वचेतनामय रम- णीम होते. आरम्याचा रंग हन स्याचा प्रकाश होय, हाच प्रकाश कति , कार्य करती विचार करतो समन्वय स। धतो सवाही करती तुमचे पिता कोण ? तुमच्या माता कोण ? सुमचे पति कोण आहेत किवा तुभची कोण पत्नी आहे ? पण श्रीशिवाना याबावत काहोच माहित नाही स्यांच्याकरीता ते आाणि स्वाची शक्ती या अलग असूच शकत नाहीत. स्ुणन ते स्वत; हुण जे एक मेव व्यक्तिस्व आाहे. तेथे द्वंस असूच शकत नाही. जचे इत बसते ते तुम्हो म्हणता साझी पत्नी ! माझे नाक माझे कान ! माे हत माही साझे माझे असे म्हण तुम्ही अगदी खोात जाता जोप्त तुम्ही ' माझे म्हणता तेव्हा तेथे हत असने पण जेब्हा तुम्ही मी म्हणजे नाक असे समजता ते थे इत संपते' शिव होच शक्ति जकित होच शिव, द्वैत नाहीच. पण जायण सतत तंतात राहती व त्या कारणाने तुम्ही लिप्त होता. पण जेथे भित्रता नाही तेवे लिए राहण्याचे कारणच कार्य ? जर तुम्हीच प्रकाश आहुत, तुम्हीच दीप आहात तर मग भिन्नता कुछ ? तुम्हीच चकद्र आहात, तुम्हीच चंद्र- प्रकाण आत तर दवेत कोठे ? तुम्हीच सूर्प तुम्हीच सुर्य प्रकाश तुम्ही च शब्द, तुम्होच अपं तर द्वेत कोठे ? म्हणून जेथे भिन्नता आहे, तेथे दत आले च आणि या अलगते मुळे तुम्ही पाश निर्माण करता. पण जेव्हा तुम्हीच ते आहात. तर तुम्ही स्याचपार्थी बद्ध कसे ? हे मूद्द तुम्हो क्षात थेता का ? कारण तुम्ही आणि तुमचे यात अंतर व भितन्नता आहे. स्यामूळे स्याच्याज्ी तुम्ही बढ होता. परंतु ते मी आहे तर दूसरे कोण ? सर्व विज्व म्हणजेच मी, मग हुसरे कोण ? सर्व काही मीं तर दुसरा कोण ? कोणी नाही. हे तेव्हच शक्य आहे जेव्हा तुमचे आत्मत स्व तुमच्या मेंदूपर्वंत पोहोचते. आणि तुम्ही त्या विराटाकेच अंग प्रत्यग होता. विराट हाचे तुमचा मेदू आहे है मी तुम्हाला सागितले बाहे समजा घोडासा रंग, अगदी वीडासा रंग समुद्रात सोडला तर तो पूर्ण विरून जाता. ्याचप्रमाणें आत्मा हा सागराप्रमाणे आहे व्यात प्रकाश आहे आगि मेंदू रुपी पेल्यात हा सागर उत रला तर पेल्माचे मौ पण रहात नाही व सर्व काही ईश्वर स्वुप होते. सर्व काही, ज्याला तुम्ही स्पर्श करता त्यात ईश्व रीतत्व उतरते. वाळ सर्च तन होते प्रदेश चेंतनामय होतो, वातावरण चेतनामय होते, आकाणाती ल जीवही चंतम्परूप होतात. सर्व काही दिव्य घडते. व्हणून जो सागर न्हणता तो आपला आत्मा आहे तर आपला मेदू अत्यंत सिभीत आहे. तर अशा सिमंत में दुया करतो आणि पात्र कारणासाठी आज तम च बत्मतत्व तुमच्या मद्वयत तुमचे उन्त करण्याचे पोजले आहे. मी तुमच्याबरोबर आहे म्हणूत तसे पा हिले तर तुम्हाला पूजन कार्याची जरूरी नाही. तुम्हाला स्था स्थितंी ला जायचे आहे. आणि ्यास ठी पूजनाची जरूरी आहे. माझ्या कारकिर्दीत च अने क लाक शिवच्वरूप होतील, अशी मला आमा आहे त्यासाठी तुम्ही कष्ट कर! असे मला म्हणायचे नाही. या प्रकारच्या उस्यानाम्ये काहीच त्रास नाहो. होन आनं- दाबी स्थिती आहे; हे ममजन घ्या.या समयी तुम्ही (निरानंद होता. याचर आनंदाला सहस्त्रावर नव आहे.निरानतंद ' तुम्हास ठाऊक आहे. तुमच्या आईचे नाव ' निरा आहे म्हणून तुम्ही निरानंद होता, म्हणून आजच्पा विव पूजला विशेष अर्थ आहे. आज एकंदरीत जें बाहचातून होते, स्थूलातून होते ते सुक्ष्मातही घटीत होईल. मी तुमच्या बाह्म्वाला तुमच्या मेंदमध्य (सहरूत्रारासवमध्ये इकलण्याचा प्रपत्न करते, पण ते कधी कधी कठोण बाटते कारण चित्त अजून अडकलेले आहे ते अलग करायचा प्रयत्न करा. राग. मोह, इष्षा सर्व न काही कमी करा, त्यावर काबू करा. मला माहीत आहे काही लोक कराही करणार नाहीत. हरकत नाही. मी ते तुम्हाला नोंगिन मदत करेन. तुम्ही सुद्धा प्रथत्न केला पाहिजे. आज पासून सहजयोगाला विषेश गहनता वंणार आहे. तुम्ही लोक स्या गहततेपमंत पोहोचला पाहिने प्रत्येक जण त्याकरीता कुठल्या हआची किया उच्च शिक्षणाचो आवश्यकता नाही. मूळीच नाही. काही लोक ड्यान करतात सम्पित होतात. गहनतेत उतरसात जमो काही झाडाची नवित मूळे खोलवर पसरतात. स्यामुळे दुसरे स्यना अनुसरतात. शिवतत्व हे निर्मल, शुद्ध निष्कलंक आहे. झाले माहिजे मेदूच्या या सीमा तोडल्या पाहि- श्री माताजी पाशातून आपण मुक्त श्री कुंडलिनी पूजा (सारांश) बडवून आणीत लोकाना गाप देत या श मी स्था तुम्हाला दिल्पा नाहीत. कारण प्रेम, कणा दया हा आपला पराया आहे ते लोक कोणीध्ठ होते व सामान्य लोकविद्दल् ते कठोरपणी बोलत, जरी काहीनी समाजाचा तिरसकार केला नाही रीते आत्म- सतुष्ट बमत बा स्वतःच्या शक्ति विषयीच लिहित. शवित तुमच्यात ताहीत दिनां २१ जून १९९२ रोजी कवेला येथे केलेलेभा पण- आपण सर्वांनती जाणिवेच्या उकच क्षत्रात प्रवेश केला आहे. स्यामूळे तुम्हाला काही शक्तिही प्रत साल्या आहेत. जाणि अध्या- हमाच्पा इतिहासति पूर्वी कोणालाहो कुंडलिनी जागुतीची पूर्ण क्षमता नव्हती. जयनि जागृती मिळाली ते फार उजवीकडे पोहंचले किवा डाबीकडे गेले आणि ज्या काही शक्ति प्रात केल्या त्थांची दुसन्याच्या कल्याणाकरीता काहीच उपयोग नव्हुता. श्री बुद्धानो सागितले की बुद्धचा भविष्यातील बवतार म्हणजे च मात्रय" किंदा तीन मताची एकत्र शक्ति ज्यावेळो होई स्ावेळी ते सर्व लोकांना हित-का्क होईल ही खूण सहज योग्याचीच नाहीतर लोकाची असे विपयो सर्व लोक ' बुद्ध' किया आत्मसाक्षातकारी होतीलज्पांना कुंडलिनी ज्ञान तुम्ही आता नव्या केत्रात आहात. तुमच्या शक्ति तुम्ही लोकाच उद्धाराकरिता वापरायच्या. तुमची कुडलीनी सहज जागूत इसाडी केवळ तुमच्या जाईच्या प्रेमामूळे करूणे म ळे हिंच करूणा हेच प्रेम, तुमच्या कुंडलीन शक्तिचे पोषण कुरणार अहे. पहिला शब्द प्रेम आहे. तुमच्यामध्य निरागससा आली पाहिजे. तो नसेळ, तुम्ही आमकत असाल, वा तुमचे प्रम एकाच व्यवतीशी निगडीत रहील. कुंडलीनीचे तसे नाही. तोचे उस्यान होते पण एकाच चक्राशी] तो] अडकन रहात नाही कारण तिला तिच्या उत्थानाचा विचार आहे. अणा प्रकारे सहजयोंग्यानी कोठल्याही नात्या-गात्यात अडकता कासा नये व है शवय आहे. तुम्हाला बूद्धांच्या अनुयायान सारख होणे जरूर नाही. क बुद्ध आहे. त्यानी तिचा गरवापर करून उपांना तिच्पाविषयो अर्घवट ज्ञान होते ते ' मांत्रिक ' झालेत. तंत्र म्हण जे कुंडलोनीच कार्य आणि यंत्र ्हणजे बुंडलीनी स्वतः मशित) बुंडलीनीचे पोषण कसे होते है आपण शोधले पाहिजे. पहिल्या प्रथम तुम्ही (सहजयोग) लोक व इतर साक्षास्कारी लोक यात फरक आहे. प्रथम फरक म्हणजे है तुम्हाला सहजतत मिळाले, इतराना त्यासाठी हिमालयात जावे लागेल यंडीत उभे रहावे लागेल वरेच निवरतले, हथाना गहेत राहुन फळे किवा काहीही न खाता रहावे लागेल. वेळेसही त्या लोकांना गृहेत राहुन फळे खाऊन उदा. झाडातोल रस वरबर जातो झाडाच्या निरनिराळया शाखना पोहुचती, आटून जातो किंवा परत येतो. हा मार्ग मोकळा असला पाहिजे स्यामुळे कुंडलीनीचे उत्थान विनासायास होते. जेव्हा तुम्ही एकाच गौष्टीला चिकटून वसता तेव्हा हा मार्ग वंद होतो. काही लोक बपल्या माता पिल्याच्या व कुटुंबाच्या समस्येत अडक- तात. ही कृीम बंधने आहेत. जेव्हा तुमच्यावर एखादी आपत्ती ओड- बते तेव्हा या लोकांचा काय उपयोग घेतात, सुम्ही तुमच्या कुटबात धर्मात वा देशात अडकू नका. तुम्ही आता विश्वात्मक व्यक्ति (आहात) तुम्ही कुठल्याही कृत्रीम नात्यात संबंधीत नसुन आर्म्पाने युक्त अशा नात्यात आाहात. आणि हे अंतर्गामी पिले पाहिजे. म्हणजेच आपल्या पतोचा स्यथाग करणे वा पत्नी व मुलाना इयाग करणे असे तव्हे तर आपले भ्रम सूटले पाहिजेत. बृद्धाच्या किवा काही न खाता, अंग झाकण्याकरीता एकच कपडा घालून गावा- तून भिक्षा मानन रहावे लागेल. कुठलाच आराम नाही एवढेच नाहो तर स्या सर्व सुखांचा स्याने व्याग करायला शिकविले, पण कोणालाही ( आत्मसाक्षात्कार) देता येत नव्हृता. गुरू एकाव शिष्याचे कुंडलिनी जागृत करीत होता. फक्त एकालाच कुंडलीनीचे जागरण करता यंत होते. उट ते त्याचा फायदा फरक एवंढा आहे को तुम्ही तुमच्या शक्ति चा प्रत्यय देऊ शकता, दुस-्याला पार करू शकता, ठक करू सकता दुस-्याचे चंतन्य समजू शकता. काही सहजयोग्याचा सूर्य, बंद्र, ाऊस या प्रमाणात काही ताबा आहे. काही नुसस्या प्रार्थनेतून काहीातरी प्रप्त करू शकतात. असे मनोग्रह अनेक आहेत काही प्रम चागले वाटतीलही पण तेही सुदले पाहिजेत कारण ते अम आाहेत, आपणा त्याबर तावा मिळ- वीी पाहिजे. उदा. भारतीयांच्या बाबत, एक गरह असा आहे की, स्यानी रोज सकाळी स्नान केले पाहिजे. ण असे नक्हे की आज जर मी अधोळ केळ नाही तर मी अस्वरूध आहे असा मनोगरह जरी चांगला असला तरी ती एक प्रकारे गुलामी आहे. तर चांगला किया केवळ प्रार्थना करून स्यनी अनेक स के ल्चि प्राण वाचवीसे हथा भा श क्ति पूर्वीच्या ऋषी मु्गोना अवगत होस्या पण स्थात कहूणा किवार दयेचा लवलेण नसे. पण तुमचे हे क्षेत्र विशष अआहे. त्यात लोकांच्या कल्याणाचा मार्ग आहे. पूर्वाच लोक स्वतःचा वचाव करत वा विनाश ( ८ ) वाटि, मनोग्ह तो मनोग्रहच, हे जाणले पाहिजे तसेच ते विषुद्ध दिशेलाही जाळ नये महणजन मी कधी अंगोळय करणार नाही. नीचा मार्ग मरेकळा होतो. स्याच्या बहल तम्ही कोठलाही डरेप किया कितू त बाळरता त्याच्या मुपणाा तूम्हीो फक्त हैसा सहजयोगां- तील ही गंमत तुमही ओळखा. मग है ोक असे विदषासा रखे का बागताव न ममजेल तम्ही कोणा विष रो भिती कधोी ठेव नका. म्हण जेच यांचा अर्प असा की सला सत्ाळी स्तान साही जमले तर संध्याकाळी करन पार तरएखादे दिवस होणार नही ुमच्यावर ान ा जमू नये तेव्हा च कुंड ली नीचे बलन होते कारण लुम्ही पूर्ण पणे स्वतं असा. तुमच्यातः जे ग्रह निर्माण होतात ते तुभच्या बुटुंबापासून विाी निगडीत होता. तुम्ही हिंदू असाल तर गीतेशी विवा वेदा. शिच सलम्न राहता यामुळे असंतुलन येते आपखी सर्व पधर्मा- बाबत बा ग्रंथाबात समानते चे दृष्टी असावी आहे. सुम्ही ाारी जीव असूत स्य पाडिले आहे व तुम्ही प्रकाबमान अ हात तर त्ोक तुहाला विरोध करणार सर्व संतोना आास ालेा आहेच पण आधे तुम्हाला जगा पास होणार नाही पण अशा गमती जी जू्हो मजा छूटा. बा दूष्टीको पासुळे तुमची भीती वा झव्या वाबूचे दोप होते होतोछ सग या तांत्रिकाची वायांची व भतची कमली चिता? तुम्ही शक्ितिमाন बाहात भिक्रे हाल तर तुमची कुंडलिी वर जाणार नाही कार जे लोक भि्े लाहेत ांची कुंडलिनोकर ढत नाही लीकांना आधाराची भीती वाटते व १याक्यावर कोणों हुछा करोल असे बादते पण वरा सहजयोगी कमालाच मित नाही. र त्याला ठाऊफ आहे की गण व देवदूत त्याचेवरोवर आहेत. त्पाला कोणी हात ाब शकणार नाही. ही भीता हूर गेली की तुमच्यातील कपट, कार्वेबाज बुत्ती व द्वेयबुद्धी निधुन जाईल. या स्वामूळे कुडलिनीचे उस्पपन व्यवस्थित होईल. दुसरे महत्वाचे, कुंटलिनीजा अडथळा येण्याचे कारण तुमचा अहुकार ' हा मरयंकर आहे. तुम्ही जर निचे अनुकरण करता तर तुमच्यात अहंकार कसा यंती है क्षमा वृत्ताही सहजच यावी. रागाचा व ते श ही नमाया कारण तुम्ही शव्त मान आहात. आज्ञेवरील पकड म्हणजच तुम्ही स्वतःलाच इजा ओडकविता यकतातून उगम पावणारा क्रोध तुमच्या आजञत प्रवेणती व अहकता, याकडे लक्ष दिले पाहिजे. सर्व पाश्चात्य संस्कृत च्या दोन समस्या आहेत. पहिलौ संग्रह ब हावरी बत्तो. हाव वाढली यतरे फिर स्वागली प्लस्टिकचे उद्योग धंदे वाढले आणि मग पर्यावरणावर चर्चा सत्रे पूर्व कालात याच देणानी कला वाढविली. कलाकार निर्माण केले व व्यांन। आश्रय दिखा. तूम्ही खिश्चन म्हणून जन्मस् असाल तर तुस्ही हेच संतांचे लक्षण बात्मसाक्षात्कारानंतर तुम्ही इतर भोवतालच्या समाजापेक्षा एक उचच स्थरबर बाता है तुम्हो जाणता तुम्ही स्वतःला काठल्याही एक्ा देवाचे स्वणू शकत नाही. तुम्ही विश्वात्मक व्यक्ति आहात आणि तसे वागू सागता. वर्ण कसाहो असेना वा जगात त्यामूळे काही फरक पड़त नाही है तुम्ही जाणता. आपस्या पेक्षा कोणी अधोक सावळा किंवा गोरा असेल तर तुम्ही ह्वेष करू ागता. एखझ। घरम- वेठपाला] दूस-्या अर्मावद्ल विचारले तर तो घर्म एकदम टाकाव बहे व माझाच खरा धर्म आाहे असे म्हणे तुम्ही जर विश्वास्मक লाात तर आतून करूणा निर्माण ा ली पाहिजे की ईश्वराच्या कुपेने खन्या ऋर्वने मी एका उच्च पातळीदर अहे तुम्ही साक्षा- कारी आहात तुम्ही सर्व बदलले पाहिजे. तुम्ही ज्पा गोष्टी सोढल्या र्याणी निगडीत राहण्याचा काही उपयोग नाही. तुम्ही अंडपा पासून ी चिक्टन राहू नका द्वेयबुद्धो पक्षी झालात तर अ अशा प्रकारे तूभ्ही तूमची जागा स्विनकारा व स्वतः विषयी आदर ठेयन आपण पूर्ण पणे आता आात्मसाक्षात्वारी असन जाणले पाहिजे की आपल्या बदललेल्या जीवनाचा हैतू काय आहे ? जे आता पूर्णपणे बदलले आहे. तुम्हाला (आत्मसाक्षासकार) मिळाला आहे तो जगाला देण्याकरिता आणि जगाला मु ब्त करण्यारिता बाहे. हे एकदा क्षात आले की तुम्ही आपोआपच जबाबदारी उचता आणि लीनी ही वर जाईल. अश्षी माणसे होती की ती भाषण देण्यात घव- रत वा त्यांना स्टेजवर बोलण्याची भीती वाटे, ती सुधदा उत्तम भापण देऊ कागली काही गाऊ लागले तर काही काव्य कर लागले बशा सुंदर गोष्टी तूमच्यात प्रतित होक लागल्या, तूस्हाला लाभल्या है तम्ही सत्रारके पारहिजे. तर तुम्ही आता भीतीचे नाव सुध्दा पेऊ भारतीत सुद्धा पूर्वीक्या कलाकारांता राजाश्रय मिळे मोझा- टला राणीसमोर कला सादर करण्याचे आमंत्रण मिळे सरकारे नूसती कर यसूलीच करत नसत तर ते कलाकारांची, संगितकारांची, चित्र- काराची व सर्व कलाकारांची कदर करीत. जें वाडवावयाचे ते कलेच्या व्ापनासाठी. पण त्यात 'ेस्टिकची कृत्रोमता नको हाताने बन- विलेल्या वस्तू विकत वेतल्या पाहिजेत. संगीतातही जेसखोल, शास्त्रीय जे ईश्व राची स्तूली गाते ह्याची आवड ठेवा. जें उथळ आहे. ज तुला वेडेपीसे वनविते उत्तानतेपढे नेते अरे संगीत ऐकू नका. जे लोक नथेत (डूरग्ज धेणारे) गुंततात ते अगुरुकड़े गेलेले नका. जे डाथ्या वाजूचे आहेत त्यांनी आता आपण प्रकाशमान आरमा आहोत आणि आपल्याला कोणी आास देऊ शकत नाही किया हास करणार नाही है क्षात ध्यावे. जे घड़त जाईल स्याचा तूम्ही आनद उपभोगाल. विनाश काले विपरीत वुध्धी 'या सस्कृत रहाथी प्रमाणे स्वत:चा इसर ोक ना ओढयुन पेतील. ते बापल्या कुबध्दीमुळे नाश पावतील. स्याकरिता तम्हाला विनादा शक्ति वापरेण्याची जरूरी नाही. सर्व सर्वध्यापी ईश्वरी पांकित यइविते. तम्ही फवत स्या माण- साला क्षमा करा. तूमची जवाबदारी त्यामूळे संपते व मग कुंटलो असतात योग्य किया अरयोग्य याचे स्पाना तारतम्य नसते. पश्चिमेत ही हकार टायाटयाने वाइत जाऊन वारईट स्थितीत गला. हा संगळा पाहिजे पाहिजे चा' परिणाम. एखाद्याओो प्त्नी संदर असेल तर प्रहयेकाला तिच्यांकडे पाहयाचा. अधिकार व एलादीचा पती देखणा असेल तर इतर बायकाना त्याच्याकडे पाहण्याचा जो तुमचा नवरा नाहो स्यांच्या डे बघून तुम्हाला काय मिळेल ? सगळी नौतोमत्ता विधटन गेली आपल्या वयाचा विचार कर्याची कुखत नाही, कले- च्राही विपयस झाला. सर्व काही मयादेख्या पली वाडे मेले अशी स । ( ९ ) ईश्व राचीन आहेत. परमेश्वराला जे वाटते ते त्याला कह या तर या क्षूल्लक गोष्टीभ्या पलीकडे जा मी स हजयोगीना पाहते. ते आपल्या कुटंबाशीन संलान राहतात. प्रत्येकजण तुमचाच आहे सहज पोग्याची कुडे लिनी ही प्रेमामूळे निर्माण झाली आहे शुद्ध होते. सर्वावर सारखें प्रेम कराये. जेव्हा तुम्हाला है कडीण वाटते म्हण जेच तुम्ही श्या कषत्रात अजून पोहोचला नाही तुमचे हृदय मोठ करा तुम्हाला कध ही चकल्यासारखे बाटणार नाही. सबबी सांगू मका किबा वाद करू नका किवा द्धी बालव नका (काही वाचन) तर तुमचे हृदय औता म्हणजे एखायाला (निव्ाज) प्रेम देगो या शिवाय दुसरे काही महत्वाचे असूच मकत नाही. सर्वावर सातरखे प्रेम फरणे हो एक उच्च पातळी आहे. जे काही कोणाला सांगायने ते प्रेमाच्या भाषेत. क लिनी हो नि्धन आहे तो कसली भरपाई मागत नाहो. पाञच्यात समाजाची स्थिती झाली. कुंड लिनो स्वतःच्या मरयादेतच वर चढ़ते उलट तुम्हाला तुमच्या मरयादेत उै वते. तुम्हीं मानव आहात. तुम्ही प्राण्याप्रसाणे वागू नका. ईश्वराने तुम्हाला निर्माण केले ते निम्मस्तरावर जाण्पासाठी नाही तर तुम्ही उच्च भानवह्थितोला प्रा्त व्हाव म्हणन. श्रेमाला शुद्ध प्रेम करयाचोच शुद्ध इच्छा हुक्पासाचा दुसरा भाग म्हणजे एकाते दुयावर आकरमण करण जणू है। त्याची हुक्कच आहे. उपनेआम्या देशावर ३०० व्े वचंस्व होते. त्यांनी भोतिक गोष्टीसाठी श्रमच्यावर अमण केले. आमच्याकडील आयात्मिक एकहो सो्ट पेतली ताही. अपानी लोकॉंनी स्याचेय जनुकरण केले ही आकमक बत्तो सर्व समाचाला विनाश किलि कडे बळविते उदा. मारामान्या ग. तिल्या जगालाही युत्तीला नष्टः कलन तुम्हाखा आतंद देते. तुम्ही सगळपातून आনর पेता. आमयुख शोधत तुम्हाला वानद प्राप्त होता पा जनदात तुम्हाका हुसरे काहोच जरूर रागत नाही. लहान गोष्टीत सुद्धा तुम्हाला आनंद दिसला पाहिजे. रयता वादते आपण आकमक होव मकत। वा कोणच्याही एनीा प्रमच या आकरमणाने भेद्न दाकले. पण कुंडलिनी या सा आपल्या निर्मिलेल्या या प्रेमाचा सरा र.ण सिमे दिलेला कলাमय, मुलामन अ ( बाडश्िनी चा) हो आपली शक्ती तशोच वाह ्ा हा साक्षात्कार हा स्वतःज्या वद्दारा्वरोवर सर्व जमाच्या करता आहे प्रत्येकाने दसन्याला साक्षात्यार दिला पाहिज ताहोतर त्याची कुंड- लिनी तेथेच राहणार ( निद्रोस्त) सहजयोग हा काही वेळा पुरता नाही. तो सतत तुमच्यावसोचर बसुन जे्हा संो मिळेत तेव्हा तुम्ही सहजकोगवर सांगितले पाहिजे. तुम्हो लोकाনা जमवले पाहिजे. आपमाक्षालार दिला पाहिजे. परमेश्वरावे तुम्हाला आशिर्वाद, का वा मूलाला पळव पाफतो या बुत्तीम्ळे स्याच्याती करुणा संपते यामुळे है माझेचर अथी वृती वाळते है माकेमूळ माझा देश. माझा देश असे कसे म्हण शकता ? तुम्हो साध फुल सुद्धा निर्माण करू शकत नही तै ईश्वरंचे आहे. स्वाते निर्माण केले. काहो सहज- योगपातही हा 'माझेपया" आहे. ्याचे हृदय विभाल हे सर्व विश्व हेत्याचे आहे असे वाटते असा अनुभव तुम्ही हृदयात घेता तेहा कुंड लिली एकदम सहस्त्रावर गझें पावते (हृदयस्थान नहस्त्ावर आहे) सहल्रावर पकड पण्याचा प्रश्नस नाी. सहस्त्रानर उ्े राहण्यासाठी माके कोणी नाहो ही बृत्ती, हा महाण पणा बाळगणे जरूर अाहे. सर्व की ॐ श्री विष्णू माया पूजा (पारांश) जरी ते उध्दट व दिखावटीपणा करणारे असले तरी त्पांना वाटते दाती पेनिमित्वहीया अमेरिका १९ सप्टेंबर ९२ आपले रास्ट्र है लहीन आहे, त्याला ही परंपरा नाहीत हपाना इग्लोण च फज ोनत कृत्रीमता दिसंते तर (अशियाई) मारासलेले बाटतात. पण त्यामुळ आपला रस्ताच कलेसगळ ाोफिस्थट आणि स्यासळे डावी वा दिशुध्दा भवंकर वादली या चकवर पकड तेवहा येते जे त।ही तुमच्या चूकांना सामारे जाऊ मकत नाही जर मी चुक केल्ली सेल तर ठीक आहे की ब गर आणि याय ती होणार नाही तीला नामोरे जा. है स्पाना नको आहे. त्यांना स्वलःा दोषी बादते ती तिकडेन जमा होणार (बास विशुष्दीत) अणा प्रज्रे दोपांचे काळे ढग जमा करतात णि नग की विष्णमाया बीज न्हणून आहे ती या हगाच्या संचषातून बाहेर पते. त्यामुळे पाऊस पडदा या लोकांवर तो कार्य- स्वित होते त्याना एका धव्मा उसती, ते संवेदनाक्षम होतात मग ते নिरा हुकन विारतत. "आ्ो नि रा का आहति ? काय समस्या आटे ? होतात विणु सायेचा उगम तसा लक्षणीय आहे. विष्णू माया हो श्री कुणाची बहीण अेसून तिचा जन्म श्रीकुषणाच्या जम्मानंतर शञाला. प्रत्यक्ञ तो [स्वाची स्वतःजी व्रहाण नव्हती पण ती नंद य यंपोदा यांची कन्पा होती. पण कृष्णाला पर्यायं न्हणून ति राठेवफ्यात आले कंसाला सांगव्यात आले ते आठवे अपस्य आहे पण ती सूलगी असल्यासूळे ती आज आपया वि्ण माया पूजा करण्याचे ठरविले आहे. तर ही विष्ण माया कोण (संपत्ती, आहेत तसेच थम (मुत्यू) आहेत. ते कुबेर जाहेत म्हणून इतर कोठल्पाहो देवापेकषा तिथे लोक श्रीमंत आहेत. पण तुम्हाला संतुलन असले पाहिजे कारण महालक्ष्मो हो कृष्णाची गक्ति आहे. तेये म मुक्ष वृत्तोीला महत्व आहे. महालक्षमी तत्त्व अनेरिषोत का्य- न्वित झाले पण लोकृना कोठल्या माग नि जावे याचे तारतम्य राहिले नाही. आणि बूप छीक खोटया आश्यासनान व जाहिरातानी महन गले. जब्हा मूमक बत्तो दिमू रागली अशा बेळी थी माताजी अमेरि- कसना इारा देासाठी आल्या होत्या कारण स्पा्या क्षात यावे की जगतील बुवाना जगातीख इनर हिकामचे बावा अमेरिकेफ घाव बतीकहै पकके पण कोणी ऐस्याच्या स्थितीत नव्हते. या गूरनी अमेरिकन लोकांची भाम- जोरी ओळ वली, स्पांच्या अहुंकाराचे फारजील गणगान गात साध्या उथळ गोष्टी सागितल्या उदा. तीन फुटादरून उड़्याची क्षमता मिळेल. या कल्मगेने सगळे भारावन गले. हे त्यनता काहीतरी विशेष बेगळे वाटले. जरी वाही जोक एशाच्या मागे होते व 'सर्याच्या शोधात असले तरो स्यागाठी पेशाची आवश्यकर्ता नसते है जाणण्या इतपत स्पीचे महालक्ष्मी वत्व नव्हते व या सर्व अगुरूच्या भीवन्या- मध्ये ते होते. आता या वर्षी पहिल्यादा सर्व काही सुखात होणार असे वाटते, भारतीय ते भरतीकडच वहावत जाऊन त्यांची অशियाई। अमेरिका हा श्रीकृष्णाचा देश आहे ते क्रुबेर ह बमेरिका ही एक उत्तम बाजारपेठ आहे म्हणून । अगदी आणि या बिश्णमारयेच्या पत्तिमे त्यंचे दोप उपड स्पा। ै।नून आकाणान फलो गेली आणि विने जाहिर केले की श्रीकृष्णाते अवतार घेतला आहे आणि तो तुझा वध कर णार. तर ती वतरण जाहार करते आणि गुभवटना सुबतिते. एवडेव नाही तर तो बाईट गोष्टीना अस्मसात करते. पण विशडोचे एक महत्वाचे चक्रा आहे ते डावी विशी आणि है चक्र पकडले तर तुम्हाला अन्जायना, स्पाडिलायटीस व शियोल इंद्रिये है रोग जहनात डावी विशूद्धो पाश्चात्पांच्या बावतोत एक फॅशन जाली कारण हिस्ती घर्मात आपण कदल करते को मी पाषी आहे. नव्हे जन्म:च पापी आहे. म्हणजेच तुम्हावर पापाचा ठसा यंता तुम्ही स्वतंःका दी्ो हणवन पऊ लागता आणि या दोपांच्या माव. नेने तुमची डावी डिशुद्धो धरते. अमेरिकेच्या लाकना आज सुध्दा आपण जास्त दोषी आहोत अ शी भावना आहे. इा त्याचा एक मोठी दोप आहे. साध्या गोध्टीत दोषी समजतात कारण स्यांना विलकूल आत्मविश्वास नाही. महाभारतीच्या पर्वकाळात तो द्वीपर्दी म्हणून ज्मी तिचे दसहरग करण्याचा दुर्योघनाने प्रयत्न केला तेन्हा श्रीकृष्णाचा तिने घावा केला व तो स्व तथारी मिशी द्वारষ্हन तिच्या रक्षणार्थं धावरूा साडा फेडत। फेडता दुर्षोधन पार थकलटा] व शायटी मूस्छित होऊन पडल्ला म्हणत विष्णा माया ही कुमारो अमून ती सब पचमहाभूतात व्ाप्त आहे हे पाच पाडवांच्या वरोवर तिच्या विवाहाच्या केळेस दिसून आाले. या तिच्या कौमा्य गषतीने कौरवाची पापे तिने उपडी करा सुध्दा (११) पासून दूर नेते, उदा. ते एखाद्या जूलमी देशाची बाजू धेतील पण कोणी येवून असे ग्हणणार ताही की ही आमची चूकी आहे आणि ते बांबले पाहिजे. पाडली, जे राज्य मिळवू इन्छित होते आणि धर्मीचा नाण करू पहात होते. तो आग्रह धरून सांगते की तम्ही युधद करा काही झाले तरो घर्म प्रस्थापप्यासाठी एधद करा. भाऊ म्हणून श्रीकृष्णाने तिचा संभाळ केला म्हणन भारतात भाऊ बहीणीच्या नात्याला फार महस्व आहे. आणि सहजयोगात सुडदा त्यासाठी रक्षाबंधन व भाऊवीज करतात म्हणून रक्ष बंधनात आम्ही भावांना राखी वांधतो. हो राखी म्हणजे विष्णूमाया शक्तीने भाव्राचे रक्षण करणे. आता 'हे फारच आहे; माझ्याकरीता जास्तचे आहे." या बूत्तीने ते काही करतात व ते पूर्ण उजबीकडे निराळया यंत्रे व शस्त्रांची निर्मिती करतात. गण शास्त्र तिष्क्णा मूकतात त्यातून निर- प्रस जात नाही आणि ते तम्हाला पूर्णत्वाकडे वा सत्याकडे नेऊ शकत नाही. म्हणून विष्णूमाया आपली गक्ती प्रकट करते ती अशा गोष्टी प्रगट करते की छोक पावून जातात. ती कोठल्पाहो तत्वात प्रवेश कुरू कते. तीने जर जल तत्त्वात प्रवेश केल। तर माठे वादळ निर्माण करोल तो ोहो घडडू णकते. ती जे्हा कोठल्याहो ततवात प्रवे- शते तेव्हा ती संप्रेरक (केंटलिस्ट) होते आज ही विष्णूमायेची पूजा तुम्ही केवली त्वावद्दल मला आनंद होतो जा णि ती अशी शुत्रतो आहे की सहजयोग्यांनी तिथ्यावर स्वार झाले पाहिजे. तुम्ही तिवथे स्वप्त करु शाकता कारण ती तुम्हाला तेये पाहते तुमची काळजी घेते व जिवन सुरचित करते. पसा सबवकाही नाही हे अमेरीकन लोकंता पटवश देणे कठीण आहे, अडचण कशी आहे की लोक इतके पैशाच्या व्यसनाधीन झाले आहेत की संपुर्ण जीवन-मूल्यांचा वहास होऊ रागला आहे त्यामळे जया कशने पैसा शकतो, स्पाच्यातच ते गुरफटन जातात. म्हणूत मानवाच्यासाठी मूलमत असलेले आध्ारमूत असलेले पाविश्रय ताहोसे झाले. जेव्शा तुम्ही विष्णु-मारयेच्या कोमा्याचा अपमान करता तेव्हा परिणामी स्यांच्या मायेचा, अर्थात खेळाचा प्रादुर्भाव म्हणजे एडस् होतो, इसर सबं प्रकार ज्याला गुण्त रोग म्हणता वेईर अणा प्रकारवे दुरधर रोग होतात. विष्णा माया कुमारी आहे ती पाविज्याचा आदर करते. हे पाविष्य स्थ्रियांपुरतेव नाही पण जे पुरुष पाविश्पाचा नितीमत्तेचा अनादर करतात त्यांबी सुद्धा हो समाचार घते. सिनेमा व इतर दूपोत गोष्टीमूळे लास एंजिलीस घोक्यात आले याबद्दल मला बिलकुल आश्चर्य बाटत नाही. पण येथे सहजयोग रुजू ल गोष्टी कदाचित टळतील. पण क्जून धोका आहेच कारण विषणूमाया ही गवती तुम्हाळा भ्रमात वा मारयेत ओछ माकते. तो माया दूर कं शकते किंवा काहीही भस्मसात कलू शकते. विष्णूमाया ही तुम्हाला मार्गावर णते जर अपराधधीपणाच्या नावाखाली दोपविर व चुकावर तुम्ही पाघरून घातले तर त्या वैय- वित क, सामूहीक राष्ट्रीय वा आंतरराष्ट्रीय पातळीवर असो, चुका उपडया होतात. कारण कोणक्ाही गोष्टीत तो प्रवेण करू शकते. नैसरगिक आपतीही विष्णुमाया निर्माण करु शकते आणि है हादरे बसून सुद्धा त्यांचा संबंध आपल्या चूकांशी लावतात. व त्यांना सामोरे न जाता व दूर न करता त्या आपल्या डाव्या विशुद्धीत जतन करून ठेवतात. म्हणून जेव्हा डावी विशुद्धी विषडते र्यावेळी हंस चक्रावर परिणाम होकन तुमचे तारतंम्य गमावीले जाते. आणि मग कोठली गोष्ट विधायक आहे की मारक आहे. हेच समजत नाही. आणि मग तर भाक बहिणीचे है नाते म्हणजे जाणीवेते समवयस्कते चे प्रेमाचेच द्योतक आहे. हेब विष्णूमायेंचे का प आहे. रक्षणात्मक, झुद्ध बोडेसे बलोलात जाऊन विचार केला त र विशुष्टदी म्हणजे पाश्चात्यांत सतत दोप लावुन बे्यची व कुती अगदी कूल्क गाष्टोत सुडदा. कारण पाश्चा्य संस्कृतीत शिस्त काटेकोरपणा उदा. चमचा टंबलावर विरुध्द वाजूला ठेवला किवा चुकन योडी कॉफी सांडली तरी तुम्ही अपर |धी समजता ही दोषी वत्ती एवडी वाढली की स्वतःल ठोक न करता' मी अपराधी अप- राधी ही जाणीव वाडून जीवनातील सूक्ष्मता निधुन जाते. सहज- योगात स्वतःला दोष लावणे स्हणजे तुमची डाबी बाजू सेंट्रल नच्हंस सिस्टिमशी (नस) संबंध असलेमूळ ज्याच्यावर हा दोष पकडला स्यामूळे तुम्हाला हातावर चतन्य जाणवत नाहो. त्या नसेला तो चेपतो स्पामूळे डादीकडे काहीच जाणवत नाही.. डाबोकडोल ही पकड तेव्हाच गाणवू होते. अगदी खोलात पाहिले तर विष्णूमाया जी आहे तो फवत सत्य जाणते. जेव्हा ती चमक कागते तेव्हा सर्वं काही स्व्छ दिसते. जब्हा तो तुमच्यावर कार्यास्वित होते तेव्हा सत्य उपडे करते. तु मची वायी विशूषदी अरधीक वाढला तर ती निमून जाते. सग ती तूम्हाला ठोक करण्याकरता वा सहाय्य करण्यासाठी वा उपडे पाडण्यासाठी नाही. मग तूम्हाला डावीकडे काहीत्र जाणवत नाही. बाजू बर्धीर होते, आणि सर्व व्याधीना मूवत वाट मिळते. आणि याव प्रमुख कारणामुळे पाश्चिमात्य देशात भारतापेक्षा डावीकडील व्याधो अस- यापासून दूर जाण्या नी पकड़ते. तिचा एागते क्यावेळी तिचे एका व्याधोत रूपातर त्थामूळे या ागला लेलदे जान्त लोक सापतात. म्हणून च दोष लाून घेणे चुक तर आहे च पण ते भ्रामक आहे तुम्ही एखाद्या गोष्टीचा दोष लाबून बेता तर त्याचा काय उपयोग आहे ? ते निरषंक अहे. एखादी रिकामी गोष्ट बाहूत नेणे आहे म्हणन एखादी चूक घडली असे तुम्हाला बाटले तर तिला सामोरे जा व पुन्हा करणार नाही असे म्हणा. जर तुम्ही स्वतः दोषो सम- जला तर तीच चूक पुन्हः पुन्हा करता. पुढे ती इतका अंगी बाणत की झाल्याची जाणीवच होत नाही. आणि पुढे लक्षात न येता चूक चुका घडत राहतात. मंग तूम्हो ठासून म्हणता मग त्थात काय चुकले ? कारण त्यांना वर्तीत होते. पण उष्दटपणाच्या बुडाशी असतो दोपीपणा अमेरिकन लोक सामूहिक आाहेत, म्हणजे जगात जे घडते त्याची चिता त्यांना झसते पण दोषीपणाची बुक्ती त्यांना संवेदना विरहित करते व सत्था- करायचे नसते व ते उध्वटपात परि- कबूल (१२) तुम्ही बाघक बाबीना स्विकार करता कारण तुमची डाबी विशद्धो विषडलेली असने. मग हात वर करता व मंग त्यात काय विधइले ? त्यामुळे हिसाचार, लाच खोरी, फसवणूक या कृत्ती बळावल्या अशा बेळी जेहा आपले काही चुक नाही असे वाटते आणि अशा कठीण परिस्थितीतूत बाहेर पडायचे असेल तर तुम्ही पूर्ण धद्धने सहज- योगांचा मार्ग दिविकारा डाव्या विशुद्धीचा त्रास कमी करण्यासाठी हाच एक पर्याय आहे. पण मी जर तुम्हाला काही सांगितले तर तुम्हाला त्यात दोपी बाटायला लागते. तुम्ही जे काही केले ते तर संपले. आणि तुम्हाला क्षमा करण्यात आली आहे. नाहीतर तुम्ही विध्णूमायेच्या तावडीत जाल दोष चेणार नाहीत, तुम्ही चका करणार नाहीत आणि जे काही होईल त्य चा दोष तमच्याकडे येणार नाही, जर तुम्ही चुक केली तर ती तमच्या डोक्यावर असेल. सी तूमव्या डाव्या विशुद्धीवर नसणार आणि जर तेथे (सहस्त्रारावर) घोडी जागा असेल तर तेथें चकीच्या कत्याचा दोष ठेवला तर र्याची तम्हाला काळजी कर्याचे कारण नाही. तूमच्या या अमेरिकेच्या भेटरीमूळे मला खूपच आनंद वाटतो, आणि या वेळी निश्चितच मर्व ठिकाणी कार्यसिद्धी झाली. पाश्चात्य लोकनो हे निसर्गदेवा माझा काहीच दोष नाही.' बसा मंत्र म्हटला पाहिझे. तम्ही निसगाविरुद्ध जाऊन चुका करणार नाहीत स्यामुळे निसम्ाविषयीच्या समस्या सुटतील मुधारतील. आपल्या बच्याच समस्या सूटतील जर तम्ही प घोटपणे सामोरे जाऊन रया दुरुस्त कराल, स्यतःचा धिःकार करण्याची, मानभंग कर- व्याची बा कमी लेखण्पाची जरूरी नाही, स्वतःपासून स्वतःला बलग पहा जसे आरशात पाहून दोलता तुम्ही नयोकडे जा, समुद्राकड जा आणि म्हणा पहा हो चक मी केली आणि परत ती करणार नाही. तम्ही या तत्वांना अश्वासन द्या. कार वाया या तत्त्वांना छेटू शकते तिच्यापरयेत करणार नाही व तुम्हाला त्रस देणार नाही. उजव्या बाजचे लोक जे रागीट, बचंस्व गाजवताते व इतरांना ताब्यात ठेवतात. त्याचे वैशिष्टय असे की ते डावी विशुद्धो स्वच्छ कैरण्याएव जी आपले दोष डाय्या विशुद्धीवर साठवितात. मी नेहमी सांगते की हो अहंकाराचीच अवातर तिर्मिती आहे. अपराधीपणा या प्रकारे तुम्ही स्वतः्लाच नाहीतर दुसर्पाला इजा पोहोचवता, विध्णू- माया दोन सोड्टीमुळे बाधीत होते, एक धम्रपान व दुसरे लोकांना ठाऊक नाहो, ते म्हणजे मंत्र. विषणा मायेकहन मंत्राता प्राक्ती प्राप्त होते आणि ईश्वरो वतीशी तुमचा स्वध जोडला न जाता तुम्ही मंतर उच्चारले तर शाँट सकॉट होऊन तम्हाला घशाने त्रास, इतर अनेक प्रास होतात. कारण श्रोकृष्ण व विष्णू हे एकच आहेत. तुम्ही विराटाच्या स्थानाच्या समस्येतही अडकता. काही लोक आपली चूक झाकण्यासाठी उदारपणा दाखवितात अपा तहेने चूका कण्पाचा राजमार्ग तुम्हाला चुकीच्या ठिकाणी नेईल. है विश्णू मायेा चालत नाही. कारण ती तुम्हाला पूर्णपण जाणते आणि तुम्ही अनेक कृष्ट्या लढ वबिस्पा तर ती बपली शब्ती সकट करेलव. हा संदेश पोहोवेल, मग ती या तस्वांत प्रवेश तम्ही समुद्रावर जा आणि सांगा. अमें रिका दोपी नाही स्याने में काही कैले स्याकरिता है जर सहजयोग्य ली केले तर विष्णू मारयेला पटेल कारण सहजयोग्यांचे जेनेटिष्रस बदलले आहे: कलीयग आणि सत्ययगाच्यामध्ये येणान्या या विश्रेष वोता युगात आपण ज्या चूका केल्या हुषाची भरपाई दिली पाहिजे. केवळ इोप पशकरून कार्य होणार नाही. तर यासाठी आ्मसाक्षात्कार घेतला पाहिजे त्यातुन जेनेटिक्स बदलेल आणि निसर्गाकडे जाऊन सांगू शकता. आम्ही निर्दोष आहत म्हाला आमता निसर्ग मिळाला. आम्हाला आस्म साक्षा- तकार लाभला आणि मग सर्व ठीक होईल. मला खात्री आहे की या देशावरील संकटें टळतोल. तम्हा सर्व सहजयोग्यां करबो. तर डावोकडच्या समस्या विष्णू मायेशी संबंधोत असतात, तो तुम्हाला गिक्षा करेल, उपहे पाडेल तणोीच ती तू म्हाला देईल व मार्गावर आणेल. या सर्व शक्तो क्षात पेऊन अआाज बापण विष्णू मायेचे पूजन करणार आहोत. अमेरिकन्स जे स्वतःला दोपी समजतात. त्पांनी हृदयापासून मपय घेतली पाहिजे.माताजी मी निर्दोष आहे." एवढपा उच्चारणाने सुद्धा ईश्व राचे तम्हाला आनिरवाद. स्वतःक्रहे तिला प्रसन्नता वाटेल. तुम्ही ॐ ॐ श्री एकादशरूद्र पुजा, इटाली साता, 'रीगिक; स्यांचा कोध थ विनामाणवित आपल्याला गरमणूज्य श्रीमाताजोच्या भाषणाचा सारश सद्र ही शि्वाची, आरम्पाची संहारक शक्ितः होप, आवा क्षमा शौलता ही त्यांची एक शक्ित आहे. स्पचा स्वभाव जाहे.ते आपल्याला আম देण्याचा प्रयत्न करणाच्यांचा नाम करण्यानाठी बापरतात. साक्षारिकारी जीवच प्रस्येक ठिकाणी प्रस्पेक मार्गने संरक्षण करतात सज योग्यायर दिरोधी मक्ति आाक्रमण करतात, पण श्रोशियची प्रचंड संरक्षक णकित ते आामण निषन करते. ते आपल्याला चेतस्य कमा करतात कारण आपण मानय आहोत, आपण शूका करती, জपण चुकोच्या गोष्टी करतो. आपल्यालाা मोह पदती, आपले चिस विचलोत होते, म्हणन ते जपल्याला क्षमा करतात. आपण आपले पावित्यम विषडवितो. अनेतिक गोप्टी करतो चोऱ्या करते ईश्व- राज्या विरोधात वागतो ईमवराच्या विरोधात बोलतो, तरी ते आप ल्याला क्षमा करतात. आपले म्सर, बासना, श्रोध पांचीहो आप- स्याला ते क्षमा करतात. आपले समस्व. क्षूल्लक, मरसरी वागणे, गविष्ठपणा, इब्यास, अहुंकारी स्वभाव, व चुकीच्या गोष्टीच्याधुडे आपले-मान तुकविणे, यांचीही ते आपन्याला क्षमा करतात. परंतु प्रत्येक: ्ियो ची प्रतििया असते. आणि ते कमा करतात रयायेळी त्पाना वादते की त्पांनी तूम्हाला फार मोठी सबलत दिली आहे. आणि व्याची अ्रतिक्रिया, जे कोणी दामा केल्यावर छीक मोठया चुका करतात, स्पाचयावरील क्रोधाच्या कपात बाढत जाते, विशगतः बामसाक्षात्कारानतर, आाल्मसाक्षात्काराचे एवद आशिर्वाद मिळाल्याने, तुम्हाा एवढा मोठा परका मिळनही, स्या प्रकाशांत तुम्ही खुमच्या याळीलाच धरून बसाख, तर स्यांचा कोध वाढती. कारण सुम्ही फिती मुखं बाहवात, ते त्याना दिससे- मला है म्हुणापचे अहे की व्यक्तिरा आस्मसाक्ास्कार मिळा. ानंतर रगिव जागृत होतात, कारण लोकनी क्षमा कनही, रेयाता आर्मसाक्षात्कारासारी एवंढी मोठी गोष्ट दऊनही ते बुकीच्या गोष्टो करतात, वर धोविय फारच कोशायेमान होतात, मग त्या लहरीची जाणीय देखात स्याच्या द्व रे ते जपल्याला सम्मार्गीवर रहा क्यास मदत फरतात. स्थांच्या सर्व सुंदर आणिबादाओे वर्णत ' साम- बेदात परमे्वर माझा गूराखी' या कवितेत केल आहे की गराया सरखे ते नुमचा किती काळजीपुर्वक संभाळ करतात. पुण से या दुष्ट लोकांबी काळनी घेत नाहोत. स्वाना नष्ट करतात. सहज योगात आल्यावरही अच्याप ज्याची दुण्ट प्रबी तशोच बाहे, त्पंचा नाम होतो. जे सहज गोगात येऊनही ध्यान करीत नाहीत ते सहज योगाच्या बाहेर फेकले जातात. जे विरोधात कुरबर करतात आणि सहज योग्याली अगीभनीय असे আनतात, स्यांना ते काढून टाकातात. तेव्हा एका शतितने ते संरक्षण करतीत, तर दुरन्या पक्तिने ते दूर फेकन देतात परंतु स्पची संहार মकिति फारच साठन जाते. ते्हा आपण म्हणतो. 'आता एकादश रुद्र नारयोत्वित झाले सहेत. ' श्री करदकी कार्य मरू स्वागतील स्पावेळी एकादक रुद्र प्रतित होतीख. म्हण जे जी काही विसेधो शक्ति या पूध्वीवर आहे, विचा हो संहार वमित्त विनान करेल व जे चगले बाहे, स्याला बाचवेल. तेवहा सहन योग्नी गची उन्न ति लबकर साध्य करणो आयश्यक आाहे. सामाजिक जीवत कोर्बिक जीवन अपवा परमेश्व- राने स्पाना ने जे जजिवाद दिले आहेत. स्यांच्यातच २ममाण प्रापीक मुखात्े होऊन बसू आपण नेहमीव पहातो आपल्यासाठी त्यांनी किती आबवारक गोष्टो केल्या ते पाहतो. पण आपण नाचल्या स्वतःसाठी काय के आहे, आपल्या उस्थानासाठी, परमेय्वराच्या प ম तिव =मु संतुलनातीछ देमाणीखता करमी होत जाऊन कोध वादत जातो. परतु ते जे्हा क्षमा करतात आणि स्पा दामचा परिणाम म्हणून तुम्ही ऋूयों होता, तेव्हा स्यचे बाशिवाद तुम्याकडे प्रवा. हित होतात. दितात. तुमचा राग ते शति बारतात. तुमची बासना ते करमी करतात तुमचा न्यास ते कमी करतात. सुदर अधा दव बिदुच्या प्रमाण स्याचे आशिर्वाद आपल्या देहावर पेतात आणि आपण खरोखर सदर फुलाचयानारख होतो. त्यच्ा आशिर्वादाच्या सूर्यप्रकाशात बापुण ये. परमेश्वराने वापल्पाला कार्य दिसे आहे है ते दुस्यांना क्षमा करण्ाची फार मोठा जमता तुम्हाला प्रगतीसाठी काम करीत आहीत व पहीयला हवे. फवत महंजयोगी यच्या बेयविततिक मार्गद ह (सा्वजनिया विकराकरिवा साही.) ा मती काम ---------------------- 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-0.txt चैतन्य लहरी 66 99 88 प. पू. श्री माताजी निर्मलादेवी मराठी आवृती खंड ५ वा अंक ३ त 8 या अधोगतीला जाणे अत्यंत सोपे आहे पण आपली स्थिती त्याहूनही कठीण असते. श्री माताजी सोम ळणे कठी असते आणि प्रगती करणे हे 8888號號0的模易的院愛 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-1.txt ॐ भगवान श्री शिव ते पति आणि पिता आहेत, विश्वाचे गुरु अ हेत ते नटराज व संगीताचे यूरु जाहेत ते महायोगी, आणि शुद्ध व पबित्रि बाहेत. ते क्षमाशील व कृपाळू आहित. स्थांच्या अंतिम, बो्च स्हणजेच सदाशिवान्या रूपात- ते मूर्ताच्या व संकल्पनेच्या पलिकडे आहेित. ते मायेच्या व वित्ताच्या पलिवडे आहेत. ते निर्मण झाहेत व अंतिम सर्य आहेत. ते निरावाधित असूत सबैश्वर आाहेत ते श्रीमाताजी निर्मला देवीच्या हृदयात वास करतात. श्ी शिव; देवाधीदेव आहेत. परम पिता जाहेत आणि ते परेम- प श्रोमाताजी निर्मला देवी यांच्या हृदयात वास करतात. श्रीमाताजी ' श्री जिव नि्प शुद्ध व निषकस्ल्र के आहेत. " प्रार्थना - है परमेश्वरा, आम्हाला शवित द्या व ज्याच्यामुळे, सुख, अहुँकार व इसर सर्वं ज्ञान आनंदाचस्या लोभातून आम्ही मृक्त होकन विशूद्ध आनंद है ज्याचे रूप आहे अशी निरावाधित शिवतत्वा मधे आम्ही स्वतंःस झोवान देऊ, अशी आम्हाळा सतत प्ररणा या. तुम्ही परमेश्वरावर तन-मन व हृदयापासून जीवापाड प्रेम करावे अपी प्रथम व श्रेष्ठ परमेश्वरी आज्ञा आहे ्ो पेश कििस्त घाक्तिमान, श्रीकृष्ण -: जे अविनताशी, अनंत, अब्ययत, सर्वशक्तिमान, दिचारांच्या पलिकडे असलेन्या पवित्र च न बदलणान्या एकमेव अशा चिरंतनाची उपासना करतात आाणि ज्यच्या आत्म्याच्या सर्व शक्ति मानवी जोवनाचे अंतिम ध्येय, बात्मसाक्षात्क र व परमेश्वरी साक्षारकार मिळविणे आहे ते श्रीमाताजीच्या चरणकमळाी शरणा- गत झाल्याशिवाय प्राप्त होणे अगक्य आहे श्रीमाताजी श्रीविषचे म्हणजे जे अतिम आहेत, त्यांचे ज्ञान देतात. त्या रुपिणी शिवशकतक्य रूपिणी आहेत म्हणजे च स्यांच्या रूपात श्रीशषिय व धशवती यांचे एकरुपत्व जाहे. पुराणात म्हटले आहे की, शक्तिशिवाय शिव नाही व शिवासेरीज णक्ति नाही. त्यांच्यात वेगळे पण नाही. चंद्रः व स्याचे चांदणे जसे एक असतात, तसे त्या व श्रीशिव एक आहेत. सुसंवादित आहेत आणि सर्वाच्या बहल त्पांच्या हृदयात सारखेच प्रेम आहे, आणि इतरांच्या कल्याणात ज्यांना आनंद मिळतो, ते खरो- खरोच मजप्रत येतात. मानवाला सर्व कश्रेष्ठस्वाचा मार्ग मिळविणे कठीण आहे. तरीही श्रेष्ठत्त्वावर दूष्टी टेऊन त्पाच्यासाठी जे परिश्रम घेतात ते धन्य होते. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या मस्तकात व बुदढधीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा म्ही माझ्या नेत्रात आणि दष्टीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या मूखात आणि वाणीत वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या हृदयात व प्रमशक्तित वास्तव्य करा. परमेश्वरा तुम्ही माझ्या जीवनात व भक्तित वास्तव्य करा. परमपूज्य श्री माताजीच्या प्रवचनातील काही भाग- आपल्यामध्ये आत्मा ही सर्वाति मोल्यदान वस्तू आहे. त्याचे मोजमाप करता येत ताही. म्हणूनच त्याला चिरंतन मुल्य बसलला असे म्हणतात. तो अनंत असल्याने आपण स्थाचे मोजमाप करू शकत नाही. सर्वशक्रितमान परमेएवर, सत्तु-चित्तुआानंद] आहे, असे आपण श्रीशिव श्रीशिव म्हणजे कस्याणकारक व बास्मा आणि परमात्मा आहेत. ते वरदायी व तपः साधनेवे गुनरस्वनात्मक आहेत. ने संहारक व रक्षक आहेत म्हणतो. सत् म्हण जे सस्य, मानवो संसय सापेक्ष असते, पण मी जे सत्य तुम्हस सांगत अहे ते केधवर सुरु होतात. निरावाधित असून स्याच्यापासून सर्ं 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-2.txt ( २) सत् हो पुरुष आहे, म्हणजेच परमेश्वर आहे. तो निमितीत सहमागो होत नाही. परंतु तो नि्मितीला आधारमुत असतो, उदा. मोझ्या हातात दिवा आहे व मी सर्व प्रकारचे काम करीत आहे. दिव्याशिवाय मी काहीच करू बकणार नाही. दिवा हा मला माझ्या आनंद निर्मितीबरोबर प्रवाहीत होतो, त्यावेळी मिमिती विरुद्ध दिशेने पहिल्या स्थितोपासून म्हणजे सत्पासून असत् कडे म्हणजेच मायेकडे प्रवाहीत होते. हा प्रवाहाचा एक भाग साला. परवेळी परमेश्वर प्राप्तीवाडे तुम्ही बळता त्यावेळी प्रवाहाच दुसरा भाग सुरू होतो. ता क्रिया हुळू हळू उचच, उसनतम सूक्षम सूकषम्रतम होत जाते. मानबो आनंद हा प्राध्यांच्या आनंदापेक्षा अधीक संदर बसती. तेव्हा आनंद सुद्धा स्पाची अभिव्यक्ती बदलू लागतो. कामात सहाय्यभत लाहे परंतु माझ्यা कामात तो प्रत्यक्ष भाग घत नाही. त्याच प्रमाण परभे्वर प्रकाशासारखा फक्त साक्षीरूप असत परमेश्वराचा दुसरा गुण म्हणजे चित् चित् म्हण जे च वित चि्र जेव्हा स्पंदित होते, (संस्कृतमध्ये स्पंदन हा फार चंगला शब्द आहे) अथवा स्पंदन पावतों त्यावेळी त्यच्या चित्तादवारे निर्मितोस सुरुवात होते. स्याचा तिसरा गूण स्हणजे आनंद. त्थाला त्याच्या आकरना- म्हणजे व निर्मितीतून मिळणारा आनंद ! सत्-चित् आनंद अब्हा परमेश्वर प्राप्तिध्या मागवर तुम्ही चाल कागल्यावर अधीक आनंदाचा अधिक विस्तृत आनंदाचा लाभ होतो. कुशआाला सौंदर्य व्यवस्थितपण। इत्यादी समजत नाही तेव्हा मानव ज्ञाल्यावर ज्या स्थितीमधे तुम्ही असता, तेवह घा प्रमाणत तुमच्यातील सत् म्हणजे तुमची जाणीव विकसीत होते, तेवडद्या प्रमाणात तुमचा आनंद, तेवढया प्रमाणात तुमची सूजनशीलताही विकसीत होते. आता तुम्हाला ररमेश्वरी सूजनशीलता माणसाच्या हातात. तो जे्हा पर] मेश्वराकडे वळतो तेव्हा क्णी जाते, ईश्वररी आनंद माणसाच्या हाती कसा देती. परमात्म्याचा प्रकाश माणसाच्या हुदयात आत्म्याच्या सपाने कसा येतो ते समजेल. ते फार संदर आहे. तुन शून्य स्थितोमध्ये येतात आणि जेव्हा एकरप होतात तेव्हा वह्यतस्व होते. है तिन्ही गुण कणा बोही निमिती होत नाही वा अभिव्यक्ति होत ताही. आतंद व चित् एकरुप होतात, कारण चित् आनदात विलीन होते. आनंद सत्शी एकरुप होतो. एकाल्म असलेले सत्- चित्-आनंद वेगळे होतात, तेव्हा तोन प्रकारच्या तस्वांची नि्मिती करतात. एक असतात तेव्हा संपूर्ण शांतता अमते- ु 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-3.txt ॐ श्री महालक्ष्मी पूजा महालक्ष्मीच्या विधिध मद्रा आहेत. स्यांच्यापकी एक अथी डा हे की, आणिर्वोद देणयाया मुद्रेम्ये ती बापला उजवा हात घरते हा उजवा हात नायसच्या सेबेत अबवा संरक्षणासाठी असलेल्यांना संरक्षण देतो भारतान श्रीमंत लक तिशय वाईट जाहेत असे दर्श- विठे जाते परंतु प्रक्मक्षात तसे सव=ा बावतीत नसते एखादा अतिशय गरोय भाणसमुद्धा फार भयंकर बकत थामत व गरीब योच्यात योग्य तो सगतल व समतयारण असावा. काही काळा- तंतर, तुमच्या उात सेईल की लोके आर्थिक गरीबी बा श्रोमंती यता विर्मेध महत्त देवार नाहीत तरआत्माची श्रोमती व ईंश्व- राी एकरूपत्व हेक सूर्वोत मोहे आणि्बाद प्रत्येकासाठी असतील. नी आपया परिश्रम करोसचे आहोत. काड़ी कोक भौतिवतेच्या मिज। सात मरन असतोल नर काही विडयारखी काळी करीत वसती प्रनतिचा हो रथ आपण जसाच भौतिक व अधयात्मिक प्रगतीच्या मध्यमागवि ठेबरला तर एक नवीन जग जय्यात पूर्ण ( परम पूज्य श्रीमाताजीस्वा भाषणाचा साराण) आज आण या मेंगल दिवी एकগ आली आहोत, या विशेष पू जेसाठी पा पूजेला महालक्ष्मी पूजा असे हूणया इवे कारण या पूजेचा लाभ मा देशातील व जगातील कारखानदारीला होणार आहे जोपयंत मानवी उद्योग परमेश्वराजी निगडीत होत नाहीत, तोपणंत स्या प्रस्नास पूर्णत्व व विशेष स्थान प्राप्त होऊ गकत नाही. पामुळ अतिजय हुणार लीक म्हणून त असलेल्या पश्चिमेकड सूद्धा अनेक अहषरणी बरहत कारण स्पांता संतुसन नाहो. स्याना है ज्ञान नाही की परमेवराची शवितच गवकाी कारते व तो क्ति नाकारल्यात, स्वाचे परिणाम कार्य होतात ! बणा प्रकारव्या विविध कामांच्या- साठी] आपण या पुष्वोवरीस अनेक वस्तू बापरत असती परंतु स्या बस्तू हैतुसाठो रचनान्मक कार्यासाठी, इुस-्यना मदत करण्यासाठी घेतल्या तर स्पासर्ये सं तुलत राहील पुच्वीमाता से गहाके आहेत यरमेश्व- रागी सखम् आहेत. स्पाच्यासाठी अधीफ साधने निर्माण यर कते परतु ने लोक केवळ स्वतःसाठी अथवा स्वत:चा हैतु साधप करण्यासाठी ्प ्रातत करतात. त्याचेसाठी पुवी काहीच करोत नाही. आgला নিৰार सर्वसभावेशक असावा हे स्वं करून काय साधते याचा विचार उवा. जगात इतकी कारखानदारो वोडलो आहे पण परमा्थ वाढा नाही. त्यामुळे ते लोक सुखो नाहीत. त्यांना मनःशति नाही. स्याच्या मुलंता कुटबाना वास होतो. हाूत संतुलत्त असावे. आपस्या देश त फार वेगाने कारखानदारो वाडलो नाही. याचेसाठी आपण पुरमेक्वराचे श्र्भमारी असावे. . सुस वाद, ाती, आनद, प्रम आहित असे आपण निरयाण करू शक. व हयाचेसाठी प्रय्न ुम्होच सर्व करणार आहात. घोडे द रथ याच्या प्रयाणे ते आहे. घोडे हाकावे लागतात. सारथी स्वतः रव औडत नाही. स्याप्रमाजे तुम्ही आपली जवाबदारी लक्षात ध्यावी. तुम्ही लक्षात यावे को है महान कार्य तुम्ही री आहात. संपूर्णस्वाशी नंतुलन हवे स्हणून संपुर्ण मुदह तेचा विचार कयल हेवा मग विचार करावा की, ही मुद्इता दिकसीत करण्याची क्ष मता आपल्यान बाहे फक्त आपण तो जाणून घेऊन त्याचा विास करा- या हुवा आपण भीतिकातन अडकून त्याचा) क रंता कामा नये. कारखानदारीबरोवर हस्तकलाही विकसोत वहायला हवी. नाहीतर का रामिराच्याकडे कोण रक्ष दे? ऋिया किया कला आणि उद्योग यांকয়ান सतुळन असायला हवे. कष्ट करणाऱ्यांना कला अतिशय सुखदायी ्सते कला आणि संगीत याच्यामुळे स्थांना समाधान मंतःशांती व आराम मिळेल. सर्व उद्यो- गानी काहोतरी प्रकलप हातो ध्यावेत वा काहीतरी कलात्मक बस्तू बनवास्यात. आपल्या देशात का रखानदारीस कमी लेखले जाते. जण काहो उद्योजक नफेलोर आहेत व राजकारणो माथ तेबडे संत आहेत! जयाजक साक्षात्यारो झाले तर स्वतःच्या देशासाठी व स्पांच्ावर अबलबन असलेल्यांच्यास(ठी वरेच काही करू शकतोल. है सपूर्ण त्व काय आहे ? या संपूर्णडात को णालाहो सोणती भिती नाही असे जग तयार करायचे आहे, चा निरर्थक दाळजीया मागे भितो जाहे, श्री महालक्ष्मोच्या संरक्षणात तुम्ही निलोक्या पली- कडे जाहात. यण तुम्हाला विश्वास ठेवापचा नसेल तर कोणीच मशिल व मानवी मिश्या आहे. पमे मदत करू शकत नाही. कारण हे, तुमहाला शवर तुमच्याबरोबर असल्याने प्र्येक कार्य] सुशहो निर्भयतेने हाती धयाया हदे. सुम्ही फवत प्रयत्न करा अहुवारातून प्रय्न करता त्यावेळी भितीच्या सापळयात तुम्हो बड़कता. धहकारी को स्वात अीक आवरट असतात. इतरना ते घावर वितात म्हणून स्पना 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-4.txt (४) व बाईट वागत असेल आणि तुमचे लक्ष तिकरडे मेले, तर तुम्हाला ते समजेल पण तुमच्यात दोष आहे तर स्वतःला सुधारण्याचा तुम्हाला पुर्णे हक्क आहे व तुमच्याजवळ नियंत्रण आहे. दुस-्पाच दोष पहाणे हा भारतीयांचा विशेष नण आहे. आपल्यात कार्य चूक आईे ते कधीही पहाणार नाहीत. इतरांचे दोष प्रहाष्यातव जर ततत चित गंतले असेल तर आपण कसे सूधारणार? याउलेट तुम्हा दोषच वाटते की एक दिवस स्यांताही कोणीत री भिती दाखवेल. इंग्रेज भारतात होते त्याकाळात भारतीय लोक त्यांना कमालो घावरायचे पण आता प्रस्येक इंग्रज कुटं ब दुसन्यास घायरते, असे मला दिसते जब्हा एक अहणारी व्यक्ति दुसर्यावर प्रम त्व गाजविते तेहा स्वतः- लान आरशात पाहिल्याप्रमाणे स्या माण साला वाटते की दुसरी व्यविति व्याप्यावर अधिकार गाजवेल अशाप्रकारे आपल्या मनात भिती येते व आपण वेडधाप्रमाणे आारडा श्रडा कुरु लागतो आीपला अहंकारव भिती निर्माण करतो. निरहपारो माणसाला भिती नसते. कारण त्याने इतरना काहीन थास दिला नसतो. अशा स्त्रीची अयवा सूरुपाची परमेशवर काळजी घेतो. मी तुमया हिताचे विषयो वोलत আहे. तुमचा सर्व शव्तिमान परमेए्वरावर विश्वास असेळ तर तुमच्या मतातून भिती पूर्ण पणे जायला हवी. पहाति बसाल तर तुम्याज अधीक दोय येतोल. कोणों कोहो करोत असताता ते पहातात, मग म्हणतौल श्रोमाताजी तो व्यव्त सहज योगी आहे व अशी करते ? पण कोण ्हणते ती व्यक्ति सहज योगी आहे? है स्वत:वे स्वात तुम्ही मिळविले आहे. कोणीहो म्हणू घकत, मौ सहज योगी आहे. आणि कोणीं स्याला यांतरय शकत नाही मी पाहिले आहे. काही वेे लोक किसीक वयष ते बेडे आहेत पण ते सहजयोगी महणवून घेतात प्रस्ये वाने मी सहजयोगी आहे की नाही ते स्वतःचे स्वतःमधे पङ्ञावे. जे्हा आपण म्हणतो मिती नसावी तेव्हा दुस्या वाजूस अतिरेक होतो. मग आपल्याला हवे ते आपण करलू शतो. काी पण तार करा कोणााही सांगण्याची आवश्यकता नाही. तुम्हाडा परमेफ्वरानी परवानगी ध्यायला हरवी. त्यांच्या दरवारति जाऊत कजवावे लागते. पण तुम्हाला बाटते तुम्हीच परमेश्वर आहात पण तुम्ही नहेत लणा प्रकारची लहरो वागपुक सहज मोगासाठी, तुमच्या स्वतःसाठी आणि प्रस्पेकासाठी फार धीकादायक आहे. मी एखादी मोष्ट सांगते स्थावेळी ९९ ८के लोकांना से समयते की ती र्यांच्या हिताची आहे. पण एक टबका लोक हव ता फार फार अहुंकार असे- र्याने व स्वतःपा हिताची ते काळी करत नसल्यामूळे, प्रतिक्रिया क्यक्त करतात. त्यांना है समजत गाहो की स्यता मो जर काही सांगते आहे, तर ते त्यांता संपूर्णव देण्या साठी आहे. पण याच्याउ चुकी ची असते हो दुसरा मुखपणा. तेव्हा अशा प्र- रचो जनावश्यकवणे विनाणाच्या दुसन्या टोकापर्यत जाणान्या लोकांच्या संबंधी एक प्रकारला तटस्यपणा ठेवायडा हृवा तुमच्यात काय बृकीचे आहे, तुम्ही कोठे चुकीचे चागला ते भीच तुम्हाला सांगू शकते. दुसरे कोण सांगणार ? त्यानंतरच तुम्ही बदलू शकता ! ही प्रतिक्रियेचो दुसरी पदत. अहंकारी लोकांना स्वतःचे त्यांच्या मुलचि, देशाचे अथवा संपूर्ण जगाचे हित साधण्याची इच्छा नसते स्वतःका विचारा की तुम्ही सहज योगात का आलात ? स्वतःच्या उन्न तिसाठी पण उन्नती कणा करोता? समजा आपण टेघव खराव बाणली. स्या टूववा उजद पड़त नसेल तर ट्यून कशाला आणायची ? तसेच तुम्ही प्राण होज शकत नसाल तर सहज योगात येण्पाचा उपयोग काय ? बुमच्यातील प्रत्येक जण काही लहान व्य वित नाही. पण तुम्ही काय आहात ते तुम्ही सक्षात पेत नाही. तुमच्यावरील पूर्व दृषोत संस्कारच्यामूळे आपण निरुपयोगों आहोत असे तुम्हाला वाटते होत तुम्ही साधल्यास, स्याचा प्रश्यय तुम्हो सहज संस्कृतिवे आचरण करायपस्ता हवे. सहज वोगा- सोळ सर्वीत महान सख्कृती म्हणजे एकनेकांक्यावर प्रम करणे एक सहज पोगो दुस-्या सडज योग्पाजर प्रेम कछ शेकत नसेल तर आपण सहज योगो असूच शक्त नाही, खोलकर जाण्याचा प्रयत्न पारा व विचार कारा कपण कोठे जन्माला आलो आहोत जिये प्रचंड कार्यं होत घाहे अथा यूगत आपण जन्म पेत आहे. आणि या खूगाच्या विषयी किहुन ठेवले आहे. आपण या मुगात जन्मलो आहोत, है महान कार्य करणार आहोत, हे आल्याजन अटोत होत आहे, तर मग आपण कय करायका हवे ? चार जण एक देवल उलत आहेत व स्पांच्पातील एकाने सोडन दिले, तर टेबल पडेल अथवा एका प्रवंड जहाजाला इंछहान छिद्र पडले, तर संपुर्ण जहाज बुडल. कारण प्रत्येक गोष्टि एकत्र जोइली आाहे. आनण सगळे एक आहोत हो भावना वाढेल तेव्हा मग अंगी नता येईल. लिस्त म्हणाले होते की, हृदयापासून जे न म आहेत, त्यांना पूष्वीची मालको मिळेल. स्यातरो प्रबुत्ति नितांत प्रेम, हा सर्वात महान सहज घर्म बाहे. जिथे आपण सर्व एक आहोत अशा पायरोवर आपण पोहचलो आहोत. एखाद्या सहज योग्पाच्या वा सहज घोग्यांच्या गरुपच्या आठवणीने तुम्ही आनं- दाने भरून जायला हुवे. आनंदाड्या सतत लहरी यायला ह्यात. कारण ते आनंद व शोतिष्पा रुपात आहेत. हे मानले तरच आपण सहज योगी गाहोत, तुमचे माईयावर प्ेम बाहे हे मला माहितो हि परण सुम्ही एक-दुसच्याच्यायर प्रे म केस्पाशिवाय मला कसे बरे बाटणार ? तुमच्यामध्ये लक्ष्मी तत्वासधून महालक्ष्मी तस्व जागृत होते व तुम्हाला थोडे स्वारपथी वा आत्म्केंद्रित बन विते पण जेव्हा तुम्ही संर्वाच्या पलिकडे असलेस्या सर्व मर्यादाच्याही वाहेरच्या उच्च मूल्यांचया कदषत्रात जाता तेव्हा] तुम्ही वैश्िक प्रमाच्या शोधात असता. स्याचे मर्म असे असते की, तुम्ही प्रेम करता कारण ते आपलेच अविभाज्य घटक आहेत. आपण त्यांच्याशी एकरूप आहोत. महा- सक्ष्मी चे तुमच्या अंतरयामी संपर्ण तुम्हाला ताबडतोय बाहघात जाणवेल. गाती तेव्हा स्वतःचे संपूर्ण हित साधण्याकडे चित्त य्यावे. लीक हा विसरतात व स्वतःमधील दोष शोधण्याचे ऐवजी दुसन्यांच्या मुद्दा मधील दोष पाहू लागतात. तुम्ही दुसर्यांकडे पाहिलेत, तरी परिणामो तुम्हाला स्याच्यातून कारय मिळणार? ए ादा माणूस चूकत असेल पुजन करणाच्यांना वाटले पाहिजे की कितोजण महालक्ष्मीची 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-5.txt (५) पुजा करतात तो इतकी महान भावन जाहे. महाराष्ट्रात एक सहज योगी दुस-्या जिल्हषात प्रवारासाठी जातों तेव्हा स्पाचे आदरतिष्य करण्याच्या वजी तिशला लीडर स्थाच्यानी भडितो! हे कसे होते? जो क्हा नामदेव पंचाबात गेले स्पावेळी गरुन नकानी त्यांचा आदर केला लाणि पंजाबी साषत सुद्धा लिहासला सांगितले. त्यानी महा- राष्ट्रीतोल मर्व महान संतच्या रचनाचा गरुगथसाहेबाम समावेश केवा आहे. कारण ते सालात्कारी, त्याना नात हते. तुमही एकमे काच्यावर प्रेम कराये याला मी फार कीठहो असा, तुम्ही सहज योग्यांच्यावरोवर आहात तर मग काळजी कशाला करायती ! एकरीक मला विचारतात, श्रो माताजी तुम्ही ा प्रवास करता, तम्ही थकत नाही ? विचार असा पाहिये. "मी स्वतःव्र करतो तसे प्रत्येकावर का प्रेम करू शकत नाही.' बेश्विक प्रेम तुहाला तो आत्मविश्वास व उच सिथती देईल. संतनी वुमच्यासायठी वाम सहन केळा. थी ज्ञाने इ्वरनी मानेश्वरी का लिंहिली ? त्यांना काय मिळाले ? स्यावे व शिवक प्रेम व्यक्त केल्पाचे समाधान मग तुम्हाला का मिळू नब ? महालक्ष्मी तर्व सतत प्र्लोत रहाण्यासाठी, तुम्ही प्रत्येक सहज योग्याबर प्रेम करता आदर करता. उस्च स्थितीला मेलेसे जीव होते है महर्व देते. त्यासूळ मला सझ्या जीवनाचे साथक प्रापत केल्याचा महान आनंद मिळेल. एखादा मास फारच चकीचे बागत असेल तर मला लिहून कळवा. व्हापब्रेणम्स मधुन मला सर्व काही समजे मला कोणीही फसबू शकत नाही. कोणाचे विमास बुकले तर काही बियइले नाही तुम्ही इमे इतर सहज योग्याच्यावरोवर रहा, तुम्ही ममुद्रात असा बा विमानात परमेश्वराचे तुम्हाला अनंत अशिर्वाद वाहेत. श मातद 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-6.txt ॐ महाशिवरात्री जेत आणि जेव्हा हा सागर मेंदमर्पंत पोहोचतो तेव्हा में दूा हा कप फुटला पाहीजे आणि स्थाच्यातील प्रस्येक अंण आकरषित झाला पाहोजे सब बातावरण ज्याकड तुम्ही तुमचे चित्त नेता ते सर्वचेतनामय रम- णीम होते. आरम्याचा रंग हन स्याचा प्रकाश होय, हाच प्रकाश कति , कार्य करती विचार करतो समन्वय स। धतो सवाही करती तुमचे पिता कोण ? तुमच्या माता कोण ? सुमचे पति कोण आहेत किवा तुभची कोण पत्नी आहे ? पण श्रीशिवाना याबावत काहोच माहित नाही स्यांच्याकरीता ते आाणि स्वाची शक्ती या अलग असूच शकत नाहीत. स्ुणन ते स्वत; हुण जे एक मेव व्यक्तिस्व आाहे. तेथे द्वंस असूच शकत नाही. जचे इत बसते ते तुम्हो म्हणता साझी पत्नी ! माझे नाक माझे कान ! माे हत माही साझे माझे असे म्हण तुम्ही अगदी खोात जाता जोप्त तुम्ही ' माझे म्हणता तेव्हा तेथे हत असने पण जेब्हा तुम्ही मी म्हणजे नाक असे समजता ते थे इत संपते' शिव होच शक्ति जकित होच शिव, द्वैत नाहीच. पण जायण सतत तंतात राहती व त्या कारणाने तुम्ही लिप्त होता. पण जेथे भित्रता नाही तेवे लिए राहण्याचे कारणच कार्य ? जर तुम्हीच प्रकाश आहुत, तुम्हीच दीप आहात तर मग भिन्नता कुछ ? तुम्हीच चकद्र आहात, तुम्हीच चंद्र- प्रकाण आत तर दवेत कोठे ? तुम्हीच सूर्प तुम्हीच सुर्य प्रकाश तुम्ही च शब्द, तुम्होच अपं तर द्वेत कोठे ? म्हणून जेथे भिन्नता आहे, तेथे दत आले च आणि या अलगते मुळे तुम्ही पाश निर्माण करता. पण जेव्हा तुम्हीच ते आहात. तर तुम्ही स्याचपार्थी बद्ध कसे ? हे मूद्द तुम्हो क्षात थेता का ? कारण तुम्ही आणि तुमचे यात अंतर व भितन्नता आहे. स्यामूळे स्याच्याज्ी तुम्ही बढ होता. परंतु ते मी आहे तर दूसरे कोण ? सर्व विज्व म्हणजेच मी, मग हुसरे कोण ? सर्व काही मीं तर दुसरा कोण ? कोणी नाही. हे तेव्हच शक्य आहे जेव्हा तुमचे आत्मत स्व तुमच्या मेंदूपर्वंत पोहोचते. आणि तुम्ही त्या विराटाकेच अंग प्रत्यग होता. विराट हाचे तुमचा मेदू आहे है मी तुम्हाला सागितले बाहे समजा घोडासा रंग, अगदी वीडासा रंग समुद्रात सोडला तर तो पूर्ण विरून जाता. ्याचप्रमाणें आत्मा हा सागराप्रमाणे आहे व्यात प्रकाश आहे आगि मेंदू रुपी पेल्यात हा सागर उत रला तर पेल्माचे मौ पण रहात नाही व सर्व काही ईश्वर स्वुप होते. सर्व काही, ज्याला तुम्ही स्पर्श करता त्यात ईश्व रीतत्व उतरते. वाळ सर्च तन होते प्रदेश चेंतनामय होतो, वातावरण चेतनामय होते, आकाणाती ल जीवही चंतम्परूप होतात. सर्व काही दिव्य घडते. व्हणून जो सागर न्हणता तो आपला आत्मा आहे तर आपला मेदू अत्यंत सिभीत आहे. तर अशा सिमंत में दुया करतो आणि पात्र कारणासाठी आज तम च बत्मतत्व तुमच्या मद्वयत तुमचे उन्त करण्याचे पोजले आहे. मी तुमच्याबरोबर आहे म्हणूत तसे पा हिले तर तुम्हाला पूजन कार्याची जरूरी नाही. तुम्हाला स्था स्थितंी ला जायचे आहे. आणि ्यास ठी पूजनाची जरूरी आहे. माझ्या कारकिर्दीत च अने क लाक शिवच्वरूप होतील, अशी मला आमा आहे त्यासाठी तुम्ही कष्ट कर! असे मला म्हणायचे नाही. या प्रकारच्या उस्यानाम्ये काहीच त्रास नाहो. होन आनं- दाबी स्थिती आहे; हे ममजन घ्या.या समयी तुम्ही (निरानंद होता. याचर आनंदाला सहस्त्रावर नव आहे.निरानतंद ' तुम्हास ठाऊक आहे. तुमच्या आईचे नाव ' निरा आहे म्हणून तुम्ही निरानंद होता, म्हणून आजच्पा विव पूजला विशेष अर्थ आहे. आज एकंदरीत जें बाहचातून होते, स्थूलातून होते ते सुक्ष्मातही घटीत होईल. मी तुमच्या बाह्म्वाला तुमच्या मेंदमध्य (सहरूत्रारासवमध्ये इकलण्याचा प्रपत्न करते, पण ते कधी कधी कठोण बाटते कारण चित्त अजून अडकलेले आहे ते अलग करायचा प्रयत्न करा. राग. मोह, इष्षा सर्व न काही कमी करा, त्यावर काबू करा. मला माहीत आहे काही लोक कराही करणार नाहीत. हरकत नाही. मी ते तुम्हाला नोंगिन मदत करेन. तुम्ही सुद्धा प्रथत्न केला पाहिजे. आज पासून सहजयोगाला विषेश गहनता वंणार आहे. तुम्ही लोक स्या गहततेपमंत पोहोचला पाहिने प्रत्येक जण त्याकरीता कुठल्या हआची किया उच्च शिक्षणाचो आवश्यकता नाही. मूळीच नाही. काही लोक ड्यान करतात सम्पित होतात. गहनतेत उतरसात जमो काही झाडाची नवित मूळे खोलवर पसरतात. स्यामुळे दुसरे स्यना अनुसरतात. शिवतत्व हे निर्मल, शुद्ध निष्कलंक आहे. झाले माहिजे मेदूच्या या सीमा तोडल्या पाहि- श्री माताजी पाशातून आपण मुक्त 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-7.txt श्री कुंडलिनी पूजा (सारांश) बडवून आणीत लोकाना गाप देत या श मी स्था तुम्हाला दिल्पा नाहीत. कारण प्रेम, कणा दया हा आपला पराया आहे ते लोक कोणीध्ठ होते व सामान्य लोकविद्दल् ते कठोरपणी बोलत, जरी काहीनी समाजाचा तिरसकार केला नाही रीते आत्म- सतुष्ट बमत बा स्वतःच्या शक्ति विषयीच लिहित. शवित तुमच्यात ताहीत दिनां २१ जून १९९२ रोजी कवेला येथे केलेलेभा पण- आपण सर्वांनती जाणिवेच्या उकच क्षत्रात प्रवेश केला आहे. स्यामूळे तुम्हाला काही शक्तिही प्रत साल्या आहेत. जाणि अध्या- हमाच्पा इतिहासति पूर्वी कोणालाहो कुंडलिनी जागुतीची पूर्ण क्षमता नव्हती. जयनि जागृती मिळाली ते फार उजवीकडे पोहंचले किवा डाबीकडे गेले आणि ज्या काही शक्ति प्रात केल्या त्थांची दुसन्याच्या कल्याणाकरीता काहीच उपयोग नव्हुता. श्री बुद्धानो सागितले की बुद्धचा भविष्यातील बवतार म्हणजे च मात्रय" किंदा तीन मताची एकत्र शक्ति ज्यावेळो होई स्ावेळी ते सर्व लोकांना हित-का्क होईल ही खूण सहज योग्याचीच नाहीतर लोकाची असे विपयो सर्व लोक ' बुद्ध' किया आत्मसाक्षातकारी होतीलज्पांना कुंडलिनी ज्ञान तुम्ही आता नव्या केत्रात आहात. तुमच्या शक्ति तुम्ही लोकाच उद्धाराकरिता वापरायच्या. तुमची कुडलीनी सहज जागूत इसाडी केवळ तुमच्या जाईच्या प्रेमामूळे करूणे म ळे हिंच करूणा हेच प्रेम, तुमच्या कुंडलीन शक्तिचे पोषण कुरणार अहे. पहिला शब्द प्रेम आहे. तुमच्यामध्य निरागससा आली पाहिजे. तो नसेळ, तुम्ही आमकत असाल, वा तुमचे प्रम एकाच व्यवतीशी निगडीत रहील. कुंडलीनीचे तसे नाही. तोचे उस्यान होते पण एकाच चक्राशी] तो] अडकन रहात नाही कारण तिला तिच्या उत्थानाचा विचार आहे. अणा प्रकारे सहजयोंग्यानी कोठल्याही नात्या-गात्यात अडकता कासा नये व है शवय आहे. तुम्हाला बूद्धांच्या अनुयायान सारख होणे जरूर नाही. क बुद्ध आहे. त्यानी तिचा गरवापर करून उपांना तिच्पाविषयो अर्घवट ज्ञान होते ते ' मांत्रिक ' झालेत. तंत्र म्हण जे कुंडलोनीच कार्य आणि यंत्र ्हणजे बुंडलीनी स्वतः मशित) बुंडलीनीचे पोषण कसे होते है आपण शोधले पाहिजे. पहिल्या प्रथम तुम्ही (सहजयोग) लोक व इतर साक्षास्कारी लोक यात फरक आहे. प्रथम फरक म्हणजे है तुम्हाला सहजतत मिळाले, इतराना त्यासाठी हिमालयात जावे लागेल यंडीत उभे रहावे लागेल वरेच निवरतले, हथाना गहेत राहुन फळे किवा काहीही न खाता रहावे लागेल. वेळेसही त्या लोकांना गृहेत राहुन फळे खाऊन उदा. झाडातोल रस वरबर जातो झाडाच्या निरनिराळया शाखना पोहुचती, आटून जातो किंवा परत येतो. हा मार्ग मोकळा असला पाहिजे स्यामुळे कुंडलीनीचे उत्थान विनासायास होते. जेव्हा तुम्ही एकाच गौष्टीला चिकटून वसता तेव्हा हा मार्ग वंद होतो. काही लोक बपल्या माता पिल्याच्या व कुटुंबाच्या समस्येत अडक- तात. ही कृीम बंधने आहेत. जेव्हा तुमच्यावर एखादी आपत्ती ओड- बते तेव्हा या लोकांचा काय उपयोग घेतात, सुम्ही तुमच्या कुटबात धर्मात वा देशात अडकू नका. तुम्ही आता विश्वात्मक व्यक्ति (आहात) तुम्ही कुठल्याही कृत्रीम नात्यात संबंधीत नसुन आर्म्पाने युक्त अशा नात्यात आाहात. आणि हे अंतर्गामी पिले पाहिजे. म्हणजेच आपल्या पतोचा स्यथाग करणे वा पत्नी व मुलाना इयाग करणे असे तव्हे तर आपले भ्रम सूटले पाहिजेत. बृद्धाच्या किवा काही न खाता, अंग झाकण्याकरीता एकच कपडा घालून गावा- तून भिक्षा मानन रहावे लागेल. कुठलाच आराम नाही एवढेच नाहो तर स्या सर्व सुखांचा स्याने व्याग करायला शिकविले, पण कोणालाही ( आत्मसाक्षात्कार) देता येत नव्हृता. गुरू एकाव शिष्याचे कुंडलिनी जागृत करीत होता. फक्त एकालाच कुंडलीनीचे जागरण करता यंत होते. उट ते त्याचा फायदा फरक एवंढा आहे को तुम्ही तुमच्या शक्ति चा प्रत्यय देऊ शकता, दुस-्याला पार करू शकता, ठक करू सकता दुस-्याचे चंतन्य समजू शकता. काही सहजयोग्याचा सूर्य, बंद्र, ाऊस या प्रमाणात काही ताबा आहे. काही नुसस्या प्रार्थनेतून काहीातरी प्रप्त करू शकतात. असे मनोग्रह अनेक आहेत काही प्रम चागले वाटतीलही पण तेही सुदले पाहिजेत कारण ते अम आाहेत, आपणा त्याबर तावा मिळ- वीी पाहिजे. उदा. भारतीयांच्या बाबत, एक गरह असा आहे की, स्यानी रोज सकाळी स्नान केले पाहिजे. ण असे नक्हे की आज जर मी अधोळ केळ नाही तर मी अस्वरूध आहे असा मनोगरह जरी चांगला असला तरी ती एक प्रकारे गुलामी आहे. तर चांगला किया केवळ प्रार्थना करून स्यनी अनेक स के ल्चि प्राण वाचवीसे हथा भा श क्ति पूर्वीच्या ऋषी मु्गोना अवगत होस्या पण स्थात कहूणा किवार दयेचा लवलेण नसे. पण तुमचे हे क्षेत्र विशष अआहे. त्यात लोकांच्या कल्याणाचा मार्ग आहे. पूर्वाच लोक स्वतःचा वचाव करत वा विनाश 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-8.txt ( ८ ) वाटि, मनोग्ह तो मनोग्रहच, हे जाणले पाहिजे तसेच ते विषुद्ध दिशेलाही जाळ नये महणजन मी कधी अंगोळय करणार नाही. नीचा मार्ग मरेकळा होतो. स्याच्या बहल तम्ही कोठलाही डरेप किया कितू त बाळरता त्याच्या मुपणाा तूम्हीो फक्त हैसा सहजयोगां- तील ही गंमत तुमही ओळखा. मग है ोक असे विदषासा रखे का बागताव न ममजेल तम्ही कोणा विष रो भिती कधोी ठेव नका. म्हण जेच यांचा अर्प असा की सला सत्ाळी स्तान साही जमले तर संध्याकाळी करन पार तरएखादे दिवस होणार नही ुमच्यावर ान ा जमू नये तेव्हा च कुंड ली नीचे बलन होते कारण लुम्ही पूर्ण पणे स्वतं असा. तुमच्यातः जे ग्रह निर्माण होतात ते तुभच्या बुटुंबापासून विाी निगडीत होता. तुम्ही हिंदू असाल तर गीतेशी विवा वेदा. शिच सलम्न राहता यामुळे असंतुलन येते आपखी सर्व पधर्मा- बाबत बा ग्रंथाबात समानते चे दृष्टी असावी आहे. सुम्ही ाारी जीव असूत स्य पाडिले आहे व तुम्ही प्रकाबमान अ हात तर त्ोक तुहाला विरोध करणार सर्व संतोना आास ालेा आहेच पण आधे तुम्हाला जगा पास होणार नाही पण अशा गमती जी जू्हो मजा छूटा. बा दूष्टीको पासुळे तुमची भीती वा झव्या वाबूचे दोप होते होतोछ सग या तांत्रिकाची वायांची व भतची कमली चिता? तुम्ही शक्ितिमाন बाहात भिक्रे हाल तर तुमची कुंडलिी वर जाणार नाही कार जे लोक भि्े लाहेत ांची कुंडलिनोकर ढत नाही लीकांना आधाराची भीती वाटते व १याक्यावर कोणों हुछा करोल असे बादते पण वरा सहजयोगी कमालाच मित नाही. र त्याला ठाऊफ आहे की गण व देवदूत त्याचेवरोवर आहेत. त्पाला कोणी हात ाब शकणार नाही. ही भीता हूर गेली की तुमच्यातील कपट, कार्वेबाज बुत्ती व द्वेयबुद्धी निधुन जाईल. या स्वामूळे कुडलिनीचे उस्पपन व्यवस्थित होईल. दुसरे महत्वाचे, कुंटलिनीजा अडथळा येण्याचे कारण तुमचा अहुकार ' हा मरयंकर आहे. तुम्ही जर निचे अनुकरण करता तर तुमच्यात अहंकार कसा यंती है क्षमा वृत्ताही सहजच यावी. रागाचा व ते श ही नमाया कारण तुम्ही शव्त मान आहात. आज्ञेवरील पकड म्हणजच तुम्ही स्वतःलाच इजा ओडकविता यकतातून उगम पावणारा क्रोध तुमच्या आजञत प्रवेणती व अहकता, याकडे लक्ष दिले पाहिजे. सर्व पाश्चात्य संस्कृत च्या दोन समस्या आहेत. पहिलौ संग्रह ब हावरी बत्तो. हाव वाढली यतरे फिर स्वागली प्लस्टिकचे उद्योग धंदे वाढले आणि मग पर्यावरणावर चर्चा सत्रे पूर्व कालात याच देणानी कला वाढविली. कलाकार निर्माण केले व व्यांन। आश्रय दिखा. तूम्ही खिश्चन म्हणून जन्मस् असाल तर तुस्ही हेच संतांचे लक्षण बात्मसाक्षात्कारानंतर तुम्ही इतर भोवतालच्या समाजापेक्षा एक उचच स्थरबर बाता है तुम्हो जाणता तुम्ही स्वतःला काठल्याही एक्ा देवाचे स्वणू शकत नाही. तुम्ही विश्वात्मक व्यक्ति आहात आणि तसे वागू सागता. वर्ण कसाहो असेना वा जगात त्यामूळे काही फरक पड़त नाही है तुम्ही जाणता. आपस्या पेक्षा कोणी अधोक सावळा किंवा गोरा असेल तर तुम्ही ह्वेष करू ागता. एखझ। घरम- वेठपाला] दूस-्या अर्मावद्ल विचारले तर तो घर्म एकदम टाकाव बहे व माझाच खरा धर्म आाहे असे म्हणे तुम्ही जर विश्वास्मक লाात तर आतून करूणा निर्माण ा ली पाहिजे की ईश्वराच्या कुपेने खन्या ऋर्वने मी एका उच्च पातळीदर अहे तुम्ही साक्षा- कारी आहात तुम्ही सर्व बदलले पाहिजे. तुम्ही ज्पा गोष्टी सोढल्या र्याणी निगडीत राहण्याचा काही उपयोग नाही. तुम्ही अंडपा पासून ी चिक्टन राहू नका द्वेयबुद्धो पक्षी झालात तर अ अशा प्रकारे तूभ्ही तूमची जागा स्विनकारा व स्वतः विषयी आदर ठेयन आपण पूर्ण पणे आता आात्मसाक्षात्वारी असन जाणले पाहिजे की आपल्या बदललेल्या जीवनाचा हैतू काय आहे ? जे आता पूर्णपणे बदलले आहे. तुम्हाला (आत्मसाक्षासकार) मिळाला आहे तो जगाला देण्याकरिता आणि जगाला मु ब्त करण्यारिता बाहे. हे एकदा क्षात आले की तुम्ही आपोआपच जबाबदारी उचता आणि लीनी ही वर जाईल. अश्षी माणसे होती की ती भाषण देण्यात घव- रत वा त्यांना स्टेजवर बोलण्याची भीती वाटे, ती सुधदा उत्तम भापण देऊ कागली काही गाऊ लागले तर काही काव्य कर लागले बशा सुंदर गोष्टी तूमच्यात प्रतित होक लागल्या, तूस्हाला लाभल्या है तम्ही सत्रारके पारहिजे. तर तुम्ही आता भीतीचे नाव सुध्दा पेऊ भारतीत सुद्धा पूर्वीक्या कलाकारांता राजाश्रय मिळे मोझा- टला राणीसमोर कला सादर करण्याचे आमंत्रण मिळे सरकारे नूसती कर यसूलीच करत नसत तर ते कलाकारांची, संगितकारांची, चित्र- काराची व सर्व कलाकारांची कदर करीत. जें वाडवावयाचे ते कलेच्या व्ापनासाठी. पण त्यात 'ेस्टिकची कृत्रोमता नको हाताने बन- विलेल्या वस्तू विकत वेतल्या पाहिजेत. संगीतातही जेसखोल, शास्त्रीय जे ईश्व राची स्तूली गाते ह्याची आवड ठेवा. जें उथळ आहे. ज तुला वेडेपीसे वनविते उत्तानतेपढे नेते अरे संगीत ऐकू नका. जे लोक नथेत (डूरग्ज धेणारे) गुंततात ते अगुरुकड़े गेलेले नका. जे डाथ्या वाजूचे आहेत त्यांनी आता आपण प्रकाशमान आरमा आहोत आणि आपल्याला कोणी आास देऊ शकत नाही किया हास करणार नाही है क्षात ध्यावे. जे घड़त जाईल स्याचा तूम्ही आनद उपभोगाल. विनाश काले विपरीत वुध्धी 'या सस्कृत रहाथी प्रमाणे स्वत:चा इसर ोक ना ओढयुन पेतील. ते बापल्या कुबध्दीमुळे नाश पावतील. स्याकरिता तम्हाला विनादा शक्ति वापरेण्याची जरूरी नाही. सर्व सर्वध्यापी ईश्वरी पांकित यइविते. तम्ही फवत स्या माण- साला क्षमा करा. तूमची जवाबदारी त्यामूळे संपते व मग कुंटलो असतात योग्य किया अरयोग्य याचे स्पाना तारतम्य नसते. पश्चिमेत ही हकार टायाटयाने वाइत जाऊन वारईट स्थितीत गला. हा संगळा पाहिजे पाहिजे चा' परिणाम. एखाद्याओो प्त्नी संदर असेल तर प्रहयेकाला तिच्यांकडे पाहयाचा. अधिकार व एलादीचा पती देखणा असेल तर इतर बायकाना त्याच्याकडे पाहण्याचा जो तुमचा नवरा नाहो स्यांच्या डे बघून तुम्हाला काय मिळेल ? सगळी नौतोमत्ता विधटन गेली आपल्या वयाचा विचार कर्याची कुखत नाही, कले- च्राही विपयस झाला. सर्व काही मयादेख्या पली वाडे मेले अशी स । 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-9.txt ( ९ ) ईश्व राचीन आहेत. परमेश्वराला जे वाटते ते त्याला कह या तर या क्षूल्लक गोष्टीभ्या पलीकडे जा मी स हजयोगीना पाहते. ते आपल्या कुटंबाशीन संलान राहतात. प्रत्येकजण तुमचाच आहे सहज पोग्याची कुडे लिनी ही प्रेमामूळे निर्माण झाली आहे शुद्ध होते. सर्वावर सारखें प्रेम कराये. जेव्हा तुम्हाला है कडीण वाटते म्हण जेच तुम्ही श्या कषत्रात अजून पोहोचला नाही तुमचे हृदय मोठ करा तुम्हाला कध ही चकल्यासारखे बाटणार नाही. सबबी सांगू मका किबा वाद करू नका किवा द्धी बालव नका (काही वाचन) तर तुमचे हृदय औता म्हणजे एखायाला (निव्ाज) प्रेम देगो या शिवाय दुसरे काही महत्वाचे असूच मकत नाही. सर्वावर सातरखे प्रेम फरणे हो एक उच्च पातळी आहे. जे काही कोणाला सांगायने ते प्रेमाच्या भाषेत. क लिनी हो नि्धन आहे तो कसली भरपाई मागत नाहो. पाञच्यात समाजाची स्थिती झाली. कुंड लिनो स्वतःच्या मरयादेतच वर चढ़ते उलट तुम्हाला तुमच्या मरयादेत उै वते. तुम्हीं मानव आहात. तुम्ही प्राण्याप्रसाणे वागू नका. ईश्वराने तुम्हाला निर्माण केले ते निम्मस्तरावर जाण्पासाठी नाही तर तुम्ही उच्च भानवह्थितोला प्रा्त व्हाव म्हणन. श्रेमाला शुद्ध प्रेम करयाचोच शुद्ध इच्छा हुक्पासाचा दुसरा भाग म्हणजे एकाते दुयावर आकरमण करण जणू है। त्याची हुक्कच आहे. उपनेआम्या देशावर ३०० व्े वचंस्व होते. त्यांनी भोतिक गोष्टीसाठी श्रमच्यावर अमण केले. आमच्याकडील आयात्मिक एकहो सो्ट पेतली ताही. अपानी लोकॉंनी स्याचेय जनुकरण केले ही आकमक बत्तो सर्व समाचाला विनाश किलि कडे बळविते उदा. मारामान्या ग. तिल्या जगालाही युत्तीला नष्टः कलन तुम्हाखा आतंद देते. तुम्ही सगळपातून आনর पेता. आमयुख शोधत तुम्हाला वानद प्राप्त होता पा जनदात तुम्हाका हुसरे काहोच जरूर रागत नाही. लहान गोष्टीत सुद्धा तुम्हाला आनंद दिसला पाहिजे. रयता वादते आपण आकमक होव मकत। वा कोणच्याही एनीा प्रमच या आकरमणाने भेद्न दाकले. पण कुंडलिनी या सा आपल्या निर्मिलेल्या या प्रेमाचा सरा र.ण सिमे दिलेला कলাमय, मुलामन अ ( बाडश्िनी चा) हो आपली शक्ती तशोच वाह ्ा हा साक्षात्कार हा स्वतःज्या वद्दारा्वरोवर सर्व जमाच्या करता आहे प्रत्येकाने दसन्याला साक्षात्यार दिला पाहिज ताहोतर त्याची कुंड- लिनी तेथेच राहणार ( निद्रोस्त) सहजयोग हा काही वेळा पुरता नाही. तो सतत तुमच्यावसोचर बसुन जे्हा संो मिळेत तेव्हा तुम्ही सहजकोगवर सांगितले पाहिजे. तुम्हो लोकाনা जमवले पाहिजे. आपमाक्षालार दिला पाहिजे. परमेश्वरावे तुम्हाला आशिर्वाद, का वा मूलाला पळव पाफतो या बुत्तीम्ळे स्याच्याती करुणा संपते यामुळे है माझेचर अथी वृती वाळते है माकेमूळ माझा देश. माझा देश असे कसे म्हण शकता ? तुम्हो साध फुल सुद्धा निर्माण करू शकत नही तै ईश्वरंचे आहे. स्वाते निर्माण केले. काहो सहज- योगपातही हा 'माझेपया" आहे. ्याचे हृदय विभाल हे सर्व विश्व हेत्याचे आहे असे वाटते असा अनुभव तुम्ही हृदयात घेता तेहा कुंड लिली एकदम सहस्त्रावर गझें पावते (हृदयस्थान नहस्त्ावर आहे) सहल्रावर पकड पण्याचा प्रश्नस नाी. सहस्त्रानर उ्े राहण्यासाठी माके कोणी नाहो ही बृत्ती, हा महाण पणा बाळगणे जरूर अाहे. सर्व की 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-10.txt ॐ श्री विष्णू माया पूजा (पारांश) जरी ते उध्दट व दिखावटीपणा करणारे असले तरी त्पांना वाटते दाती पेनिमित्वहीया अमेरिका १९ सप्टेंबर ९२ आपले रास्ट्र है लहीन आहे, त्याला ही परंपरा नाहीत हपाना इग्लोण च फज ोनत कृत्रीमता दिसंते तर (अशियाई) मारासलेले बाटतात. पण त्यामुळ आपला रस्ताच कलेसगळ ाोफिस्थट आणि स्यासळे डावी वा दिशुध्दा भवंकर वादली या चकवर पकड तेवहा येते जे त।ही तुमच्या चूकांना सामारे जाऊ मकत नाही जर मी चुक केल्ली सेल तर ठीक आहे की ब गर आणि याय ती होणार नाही तीला नामोरे जा. है स्पाना नको आहे. त्यांना स्वलःा दोषी बादते ती तिकडेन जमा होणार (बास विशुष्दीत) अणा प्रज्रे दोपांचे काळे ढग जमा करतात णि नग की विष्णमाया बीज न्हणून आहे ती या हगाच्या संचषातून बाहेर पते. त्यामुळे पाऊस पडदा या लोकांवर तो कार्य- स्वित होते त्याना एका धव्मा उसती, ते संवेदनाक्षम होतात मग ते নिरा हुकन विारतत. "आ्ो नि रा का आहति ? काय समस्या आटे ? होतात विणु सायेचा उगम तसा लक्षणीय आहे. विष्णू माया हो श्री कुणाची बहीण अेसून तिचा जन्म श्रीकुषणाच्या जम्मानंतर शञाला. प्रत्यक्ञ तो [स्वाची स्वतःजी व्रहाण नव्हती पण ती नंद य यंपोदा यांची कन्पा होती. पण कृष्णाला पर्यायं न्हणून ति राठेवफ्यात आले कंसाला सांगव्यात आले ते आठवे अपस्य आहे पण ती सूलगी असल्यासूळे ती आज आपया वि्ण माया पूजा करण्याचे ठरविले आहे. तर ही विष्ण माया कोण (संपत्ती, आहेत तसेच थम (मुत्यू) आहेत. ते कुबेर जाहेत म्हणून इतर कोठल्पाहो देवापेकषा तिथे लोक श्रीमंत आहेत. पण तुम्हाला संतुलन असले पाहिजे कारण महालक्ष्मो हो कृष्णाची गक्ति आहे. तेये म मुक्ष वृत्तोीला महत्व आहे. महालक्षमी तत्त्व अनेरिषोत का्य- न्वित झाले पण लोकृना कोठल्या माग नि जावे याचे तारतम्य राहिले नाही. आणि बूप छीक खोटया आश्यासनान व जाहिरातानी महन गले. जब्हा मूमक बत्तो दिमू रागली अशा बेळी थी माताजी अमेरि- कसना इारा देासाठी आल्या होत्या कारण स्पा्या क्षात यावे की जगतील बुवाना जगातीख इनर हिकामचे बावा अमेरिकेफ घाव बतीकहै पकके पण कोणी ऐस्याच्या स्थितीत नव्हते. या गूरनी अमेरिकन लोकांची भाम- जोरी ओळ वली, स्पांच्या अहुंकाराचे फारजील गणगान गात साध्या उथळ गोष्टी सागितल्या उदा. तीन फुटादरून उड़्याची क्षमता मिळेल. या कल्मगेने सगळे भारावन गले. हे त्यनता काहीतरी विशेष बेगळे वाटले. जरी वाही जोक एशाच्या मागे होते व 'सर्याच्या शोधात असले तरो स्यागाठी पेशाची आवश्यकर्ता नसते है जाणण्या इतपत स्पीचे महालक्ष्मी वत्व नव्हते व या सर्व अगुरूच्या भीवन्या- मध्ये ते होते. आता या वर्षी पहिल्यादा सर्व काही सुखात होणार असे वाटते, भारतीय ते भरतीकडच वहावत जाऊन त्यांची অशियाई। अमेरिका हा श्रीकृष्णाचा देश आहे ते क्रुबेर ह बमेरिका ही एक उत्तम बाजारपेठ आहे म्हणून । अगदी आणि या बिश्णमारयेच्या पत्तिमे त्यंचे दोप उपड स्पा। ै।नून आकाणान फलो गेली आणि विने जाहिर केले की श्रीकृष्णाते अवतार घेतला आहे आणि तो तुझा वध कर णार. तर ती वतरण जाहार करते आणि गुभवटना सुबतिते. एवडेव नाही तर तो बाईट गोष्टीना अस्मसात करते. पण विशडोचे एक महत्वाचे चक्रा आहे ते डावी विशी आणि है चक्र पकडले तर तुम्हाला अन्जायना, स्पाडिलायटीस व शियोल इंद्रिये है रोग जहनात डावी विशूद्धो पाश्चात्पांच्या बावतोत एक फॅशन जाली कारण हिस्ती घर्मात आपण कदल करते को मी पाषी आहे. नव्हे जन्म:च पापी आहे. म्हणजेच तुम्हावर पापाचा ठसा यंता तुम्ही स्वतंःका दी्ो हणवन पऊ लागता आणि या दोपांच्या माव. नेने तुमची डावी डिशुद्धो धरते. अमेरिकेच्या लाकना आज सुध्दा आपण जास्त दोषी आहोत अ शी भावना आहे. इा त्याचा एक मोठी दोप आहे. साध्या गोध्टीत दोषी समजतात कारण स्यांना विलकूल आत्मविश्वास नाही. महाभारतीच्या पर्वकाळात तो द्वीपर्दी म्हणून ज्मी तिचे दसहरग करण्याचा दुर्योघनाने प्रयत्न केला तेन्हा श्रीकृष्णाचा तिने घावा केला व तो स्व तथारी मिशी द्वारষ্हन तिच्या रक्षणार्थं धावरूा साडा फेडत। फेडता दुर्षोधन पार थकलटा] व शायटी मूस्छित होऊन पडल्ला म्हणत विष्णा माया ही कुमारो अमून ती सब पचमहाभूतात व्ाप्त आहे हे पाच पाडवांच्या वरोवर तिच्या विवाहाच्या केळेस दिसून आाले. या तिच्या कौमा्य गषतीने कौरवाची पापे तिने उपडी करा सुध्दा 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-11.txt (११) पासून दूर नेते, उदा. ते एखाद्या जूलमी देशाची बाजू धेतील पण कोणी येवून असे ग्हणणार ताही की ही आमची चूकी आहे आणि ते बांबले पाहिजे. पाडली, जे राज्य मिळवू इन्छित होते आणि धर्मीचा नाण करू पहात होते. तो आग्रह धरून सांगते की तम्ही युधद करा काही झाले तरो घर्म प्रस्थापप्यासाठी एधद करा. भाऊ म्हणून श्रीकृष्णाने तिचा संभाळ केला म्हणन भारतात भाऊ बहीणीच्या नात्याला फार महस्व आहे. आणि सहजयोगात सुडदा त्यासाठी रक्षाबंधन व भाऊवीज करतात म्हणून रक्ष बंधनात आम्ही भावांना राखी वांधतो. हो राखी म्हणजे विष्णूमाया शक्तीने भाव्राचे रक्षण करणे. आता 'हे फारच आहे; माझ्याकरीता जास्तचे आहे." या बूत्तीने ते काही करतात व ते पूर्ण उजबीकडे निराळया यंत्रे व शस्त्रांची निर्मिती करतात. गण शास्त्र तिष्क्णा मूकतात त्यातून निर- प्रस जात नाही आणि ते तम्हाला पूर्णत्वाकडे वा सत्याकडे नेऊ शकत नाही. म्हणून विष्णूमाया आपली गक्ती प्रकट करते ती अशा गोष्टी प्रगट करते की छोक पावून जातात. ती कोठल्पाहो तत्वात प्रवेश कुरू कते. तीने जर जल तत्त्वात प्रवेश केल। तर माठे वादळ निर्माण करोल तो ोहो घडडू णकते. ती जे्हा कोठल्याहो ततवात प्रवे- शते तेव्हा ती संप्रेरक (केंटलिस्ट) होते आज ही विष्णूमायेची पूजा तुम्ही केवली त्वावद्दल मला आनंद होतो जा णि ती अशी शुत्रतो आहे की सहजयोग्यांनी तिथ्यावर स्वार झाले पाहिजे. तुम्ही तिवथे स्वप्त करु शाकता कारण ती तुम्हाला तेये पाहते तुमची काळजी घेते व जिवन सुरचित करते. पसा सबवकाही नाही हे अमेरीकन लोकंता पटवश देणे कठीण आहे, अडचण कशी आहे की लोक इतके पैशाच्या व्यसनाधीन झाले आहेत की संपुर्ण जीवन-मूल्यांचा वहास होऊ रागला आहे त्यामळे जया कशने पैसा शकतो, स्पाच्यातच ते गुरफटन जातात. म्हणूत मानवाच्यासाठी मूलमत असलेले आध्ारमूत असलेले पाविश्रय ताहोसे झाले. जेव्शा तुम्ही विष्णु-मारयेच्या कोमा्याचा अपमान करता तेव्हा परिणामी स्यांच्या मायेचा, अर्थात खेळाचा प्रादुर्भाव म्हणजे एडस् होतो, इसर सबं प्रकार ज्याला गुण्त रोग म्हणता वेईर अणा प्रकारवे दुरधर रोग होतात. विष्णा माया कुमारी आहे ती पाविज्याचा आदर करते. हे पाविष्य स्थ्रियांपुरतेव नाही पण जे पुरुष पाविश्पाचा नितीमत्तेचा अनादर करतात त्यांबी सुद्धा हो समाचार घते. सिनेमा व इतर दूपोत गोष्टीमूळे लास एंजिलीस घोक्यात आले याबद्दल मला बिलकुल आश्चर्य बाटत नाही. पण येथे सहजयोग रुजू ल गोष्टी कदाचित टळतील. पण क्जून धोका आहेच कारण विषणूमाया ही गवती तुम्हाळा भ्रमात वा मारयेत ओछ माकते. तो माया दूर कं शकते किंवा काहीही भस्मसात कलू शकते. विष्णूमाया ही तुम्हाला मार्गावर णते जर अपराधधीपणाच्या नावाखाली दोपविर व चुकावर तुम्ही पाघरून घातले तर त्या वैय- वित क, सामूहीक राष्ट्रीय वा आंतरराष्ट्रीय पातळीवर असो, चुका उपडया होतात. कारण कोणक्ाही गोष्टीत तो प्रवेण करू शकते. नैसरगिक आपतीही विष्णुमाया निर्माण करु शकते आणि है हादरे बसून सुद्धा त्यांचा संबंध आपल्या चूकांशी लावतात. व त्यांना सामोरे न जाता व दूर न करता त्या आपल्या डाव्या विशुद्धीत जतन करून ठेवतात. म्हणून जेव्हा डावी विशुद्धी विषडते र्यावेळी हंस चक्रावर परिणाम होकन तुमचे तारतंम्य गमावीले जाते. आणि मग कोठली गोष्ट विधायक आहे की मारक आहे. हेच समजत नाही. आणि मग तर भाक बहिणीचे है नाते म्हणजे जाणीवेते समवयस्कते चे प्रेमाचेच द्योतक आहे. हेब विष्णूमायेंचे का प आहे. रक्षणात्मक, झुद्ध बोडेसे बलोलात जाऊन विचार केला त र विशुष्टदी म्हणजे पाश्चात्यांत सतत दोप लावुन बे्यची व कुती अगदी कूल्क गाष्टोत सुडदा. कारण पाश्चा्य संस्कृतीत शिस्त काटेकोरपणा उदा. चमचा टंबलावर विरुध्द वाजूला ठेवला किवा चुकन योडी कॉफी सांडली तरी तुम्ही अपर |धी समजता ही दोषी वत्ती एवडी वाढली की स्वतःल ठोक न करता' मी अपराधी अप- राधी ही जाणीव वाडून जीवनातील सूक्ष्मता निधुन जाते. सहज- योगात स्वतःला दोष लावणे स्हणजे तुमची डाबी बाजू सेंट्रल नच्हंस सिस्टिमशी (नस) संबंध असलेमूळ ज्याच्यावर हा दोष पकडला स्यामूळे तुम्हाला हातावर चतन्य जाणवत नाहो. त्या नसेला तो चेपतो स्पामूळे डादीकडे काहीच जाणवत नाही.. डाबोकडोल ही पकड तेव्हाच गाणवू होते. अगदी खोलात पाहिले तर विष्णूमाया जी आहे तो फवत सत्य जाणते. जेव्हा ती चमक कागते तेव्हा सर्वं काही स्व्छ दिसते. जब्हा तो तुमच्यावर कार्यास्वित होते तेव्हा सत्य उपडे करते. तु मची वायी विशूषदी अरधीक वाढला तर ती निमून जाते. सग ती तूम्हाला ठोक करण्याकरता वा सहाय्य करण्यासाठी वा उपडे पाडण्यासाठी नाही. मग तूम्हाला डावीकडे काहीत्र जाणवत नाही. बाजू बर्धीर होते, आणि सर्व व्याधीना मूवत वाट मिळते. आणि याव प्रमुख कारणामुळे पाश्चिमात्य देशात भारतापेक्षा डावीकडील व्याधो अस- यापासून दूर जाण्या नी पकड़ते. तिचा एागते क्यावेळी तिचे एका व्याधोत रूपातर त्थामूळे या ागला लेलदे जान्त लोक सापतात. म्हणून च दोष लाून घेणे चुक तर आहे च पण ते भ्रामक आहे तुम्ही एखाद्या गोष्टीचा दोष लाबून बेता तर त्याचा काय उपयोग आहे ? ते निरषंक अहे. एखादी रिकामी गोष्ट बाहूत नेणे आहे म्हणन एखादी चूक घडली असे तुम्हाला बाटले तर तिला सामोरे जा व पुन्हा करणार नाही असे म्हणा. जर तुम्ही स्वतः दोषो सम- जला तर तीच चूक पुन्हः पुन्हा करता. पुढे ती इतका अंगी बाणत की झाल्याची जाणीवच होत नाही. आणि पुढे लक्षात न येता चूक चुका घडत राहतात. मंग तूम्हो ठासून म्हणता मग त्थात काय चुकले ? कारण त्यांना वर्तीत होते. पण उष्दटपणाच्या बुडाशी असतो दोपीपणा अमेरिकन लोक सामूहिक आाहेत, म्हणजे जगात जे घडते त्याची चिता त्यांना झसते पण दोषीपणाची बुक्ती त्यांना संवेदना विरहित करते व सत्था- करायचे नसते व ते उध्वटपात परि- कबूल 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-12.txt (१२) तुम्ही बाघक बाबीना स्विकार करता कारण तुमची डाबी विशद्धो विषडलेली असने. मग हात वर करता व मंग त्यात काय विधइले ? त्यामुळे हिसाचार, लाच खोरी, फसवणूक या कृत्ती बळावल्या अशा बेळी जेहा आपले काही चुक नाही असे वाटते आणि अशा कठीण परिस्थितीतूत बाहेर पडायचे असेल तर तुम्ही पूर्ण धद्धने सहज- योगांचा मार्ग दिविकारा डाव्या विशुद्धीचा त्रास कमी करण्यासाठी हाच एक पर्याय आहे. पण मी जर तुम्हाला काही सांगितले तर तुम्हाला त्यात दोपी बाटायला लागते. तुम्ही जे काही केले ते तर संपले. आणि तुम्हाला क्षमा करण्यात आली आहे. नाहीतर तुम्ही विध्णूमायेच्या तावडीत जाल दोष चेणार नाहीत, तुम्ही चका करणार नाहीत आणि जे काही होईल त्य चा दोष तमच्याकडे येणार नाही, जर तुम्ही चुक केली तर ती तमच्या डोक्यावर असेल. सी तूमव्या डाव्या विशुद्धीवर नसणार आणि जर तेथे (सहस्त्रारावर) घोडी जागा असेल तर तेथें चकीच्या कत्याचा दोष ठेवला तर र्याची तम्हाला काळजी कर्याचे कारण नाही. तूमच्या या अमेरिकेच्या भेटरीमूळे मला खूपच आनंद वाटतो, आणि या वेळी निश्चितच मर्व ठिकाणी कार्यसिद्धी झाली. पाश्चात्य लोकनो हे निसर्गदेवा माझा काहीच दोष नाही.' बसा मंत्र म्हटला पाहिझे. तम्ही निसगाविरुद्ध जाऊन चुका करणार नाहीत स्यामुळे निसम्ाविषयीच्या समस्या सुटतील मुधारतील. आपल्या बच्याच समस्या सूटतील जर तम्ही प घोटपणे सामोरे जाऊन रया दुरुस्त कराल, स्यतःचा धिःकार करण्याची, मानभंग कर- व्याची बा कमी लेखण्पाची जरूरी नाही, स्वतःपासून स्वतःला बलग पहा जसे आरशात पाहून दोलता तुम्ही नयोकडे जा, समुद्राकड जा आणि म्हणा पहा हो चक मी केली आणि परत ती करणार नाही. तम्ही या तत्वांना अश्वासन द्या. कार वाया या तत्त्वांना छेटू शकते तिच्यापरयेत करणार नाही व तुम्हाला त्रस देणार नाही. उजव्या बाजचे लोक जे रागीट, बचंस्व गाजवताते व इतरांना ताब्यात ठेवतात. त्याचे वैशिष्टय असे की ते डावी विशुद्धो स्वच्छ कैरण्याएव जी आपले दोष डाय्या विशुद्धीवर साठवितात. मी नेहमी सांगते की हो अहंकाराचीच अवातर तिर्मिती आहे. अपराधीपणा या प्रकारे तुम्ही स्वतः्लाच नाहीतर दुसर्पाला इजा पोहोचवता, विध्णू- माया दोन सोड्टीमुळे बाधीत होते, एक धम्रपान व दुसरे लोकांना ठाऊक नाहो, ते म्हणजे मंत्र. विषणा मायेकहन मंत्राता प्राक्ती प्राप्त होते आणि ईश्वरो वतीशी तुमचा स्वध जोडला न जाता तुम्ही मंतर उच्चारले तर शाँट सकॉट होऊन तम्हाला घशाने त्रास, इतर अनेक प्रास होतात. कारण श्रोकृष्ण व विष्णू हे एकच आहेत. तुम्ही विराटाच्या स्थानाच्या समस्येतही अडकता. काही लोक आपली चूक झाकण्यासाठी उदारपणा दाखवितात अपा तहेने चूका कण्पाचा राजमार्ग तुम्हाला चुकीच्या ठिकाणी नेईल. है विश्णू मायेा चालत नाही. कारण ती तुम्हाला पूर्णपण जाणते आणि तुम्ही अनेक कृष्ट्या लढ वबिस्पा तर ती बपली शब्ती সकट करेलव. हा संदेश पोहोवेल, मग ती या तस्वांत प्रवेश तम्ही समुद्रावर जा आणि सांगा. अमें रिका दोपी नाही स्याने में काही कैले स्याकरिता है जर सहजयोग्य ली केले तर विष्णू मारयेला पटेल कारण सहजयोग्यांचे जेनेटिष्रस बदलले आहे: कलीयग आणि सत्ययगाच्यामध्ये येणान्या या विश्रेष वोता युगात आपण ज्या चूका केल्या हुषाची भरपाई दिली पाहिजे. केवळ इोप पशकरून कार्य होणार नाही. तर यासाठी आ्मसाक्षात्कार घेतला पाहिजे त्यातुन जेनेटिक्स बदलेल आणि निसर्गाकडे जाऊन सांगू शकता. आम्ही निर्दोष आहत म्हाला आमता निसर्ग मिळाला. आम्हाला आस्म साक्षा- तकार लाभला आणि मग सर्व ठीक होईल. मला खात्री आहे की या देशावरील संकटें टळतोल. तम्हा सर्व सहजयोग्यां करबो. तर डावोकडच्या समस्या विष्णू मायेशी संबंधोत असतात, तो तुम्हाला गिक्षा करेल, उपहे पाडेल तणोीच ती तू म्हाला देईल व मार्गावर आणेल. या सर्व शक्तो क्षात पेऊन अआाज बापण विष्णू मायेचे पूजन करणार आहोत. अमेरिकन्स जे स्वतःला दोपी समजतात. त्पांनी हृदयापासून मपय घेतली पाहिजे.माताजी मी निर्दोष आहे." एवढपा उच्चारणाने सुद्धा ईश्व राचे तम्हाला आनिरवाद. स्वतःक्रहे तिला प्रसन्नता वाटेल. तुम्ही 1993-94_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3,4.pdf-page-13.txt ॐ ॐ श्री एकादशरूद्र पुजा, इटाली साता, 'रीगिक; स्यांचा कोध थ विनामाणवित आपल्याला गरमणूज्य श्रीमाताजोच्या भाषणाचा सारश सद्र ही शि्वाची, आरम्पाची संहारक शक्ितः होप, आवा क्षमा शौलता ही त्यांची एक शक्ित आहे. स्पचा स्वभाव जाहे.ते आपल्याला আম देण्याचा प्रयत्न करणाच्यांचा नाम करण्यानाठी बापरतात. साक्षारिकारी जीवच प्रस्येक ठिकाणी प्रस्पेक मार्गने संरक्षण करतात सज योग्यायर दिरोधी मक्ति आाक्रमण करतात, पण श्रोशियची प्रचंड संरक्षक णकित ते आामण निषन करते. ते आपल्याला चेतस्य कमा करतात कारण आपण मानय आहोत, आपण शूका करती, জपण चुकोच्या गोष्टी करतो. आपल्यालाা मोह पदती, आपले चिस विचलोत होते, म्हणन ते जपल्याला क्षमा करतात. आपण आपले पावित्यम विषडवितो. अनेतिक गोप्टी करतो चोऱ्या करते ईश्व- राज्या विरोधात वागतो ईमवराच्या विरोधात बोलतो, तरी ते आप ल्याला क्षमा करतात. आपले म्सर, बासना, श्रोध पांचीहो आप- स्याला ते क्षमा करतात. आपले समस्व. क्षूल्लक, मरसरी वागणे, गविष्ठपणा, इब्यास, अहुंकारी स्वभाव, व चुकीच्या गोष्टीच्याधुडे आपले-मान तुकविणे, यांचीही ते आपन्याला क्षमा करतात. परंतु प्रत्येक: ्ियो ची प्रतििया असते. आणि ते कमा करतात रयायेळी त्पाना वादते की त्पांनी तूम्हाला फार मोठी सबलत दिली आहे. आणि व्याची अ्रतिक्रिया, जे कोणी दामा केल्यावर छीक मोठया चुका करतात, स्पाचयावरील क्रोधाच्या कपात बाढत जाते, विशगतः बामसाक्षात्कारानतर, आाल्मसाक्षात्काराचे एवद आशिर्वाद मिळाल्याने, तुम्हाा एवढा मोठा परका मिळनही, स्या प्रकाशांत तुम्ही खुमच्या याळीलाच धरून बसाख, तर स्यांचा कोध वाढती. कारण सुम्ही फिती मुखं बाहवात, ते त्याना दिससे- मला है म्हुणापचे अहे की व्यक्तिरा आस्मसाक्ास्कार मिळा. ानंतर रगिव जागृत होतात, कारण लोकनी क्षमा कनही, रेयाता आर्मसाक्षात्कारासारी एवंढी मोठी गोष्ट दऊनही ते बुकीच्या गोष्टो करतात, वर धोविय फारच कोशायेमान होतात, मग त्या लहरीची जाणीय देखात स्याच्या द्व रे ते जपल्याला सम्मार्गीवर रहा क्यास मदत फरतात. स्थांच्या सर्व सुंदर आणिबादाओे वर्णत ' साम- बेदात परमे्वर माझा गूराखी' या कवितेत केल आहे की गराया सरखे ते नुमचा किती काळजीपुर्वक संभाळ करतात. पुण से या दुष्ट लोकांबी काळनी घेत नाहोत. स्वाना नष्ट करतात. सहज योगात आल्यावरही अच्याप ज्याची दुण्ट प्रबी तशोच बाहे, त्पंचा नाम होतो. जे सहज गोगात येऊनही ध्यान करीत नाहीत ते सहज योगाच्या बाहेर फेकले जातात. जे विरोधात कुरबर करतात आणि सहज योग्याली अगीभनीय असे আनतात, स्यांना ते काढून टाकातात. तेव्हा एका शतितने ते संरक्षण करतीत, तर दुरन्या पक्तिने ते दूर फेकन देतात परंतु स्पची संहार মकिति फारच साठन जाते. ते्हा आपण म्हणतो. 'आता एकादश रुद्र नारयोत्वित झाले सहेत. ' श्री करदकी कार्य मरू स्वागतील स्पावेळी एकादक रुद्र प्रतित होतीख. म्हण जे जी काही विसेधो शक्ति या पूध्वीवर आहे, विचा हो संहार वमित्त विनान करेल व जे चगले बाहे, स्याला बाचवेल. तेवहा सहन योग्नी गची उन्न ति लबकर साध्य करणो आयश्यक आाहे. सामाजिक जीवत कोर्बिक जीवन अपवा परमेश्व- राने स्पाना ने जे जजिवाद दिले आहेत. स्यांच्यातच २ममाण प्रापीक मुखात्े होऊन बसू आपण नेहमीव पहातो आपल्यासाठी त्यांनी किती आबवारक गोष्टो केल्या ते पाहतो. पण आपण नाचल्या स्वतःसाठी काय के आहे, आपल्या उस्थानासाठी, परमेय्वराच्या प ম तिव =मु संतुलनातीछ देमाणीखता करमी होत जाऊन कोध वादत जातो. परतु ते जे्हा क्षमा करतात आणि स्पा दामचा परिणाम म्हणून तुम्ही ऋूयों होता, तेव्हा स्यचे बाशिवाद तुम्याकडे प्रवा. हित होतात. दितात. तुमचा राग ते शति बारतात. तुमची बासना ते करमी करतात तुमचा न्यास ते कमी करतात. सुदर अधा दव बिदुच्या प्रमाण स्याचे आशिर्वाद आपल्या देहावर पेतात आणि आपण खरोखर सदर फुलाचयानारख होतो. त्यच्ा आशिर्वादाच्या सूर्यप्रकाशात बापुण ये. परमेश्वराने वापल्पाला कार्य दिसे आहे है ते दुस्यांना क्षमा करण्ाची फार मोठा जमता तुम्हाला प्रगतीसाठी काम करीत आहीत व पहीयला हवे. फवत महंजयोगी यच्या बेयविततिक मार्गद ह (सा्वजनिया विकराकरिवा साही.) ा मती काम