*ॅप ॥ चैतन्य लहरी॥ ां सन १९९४-९५, ऑगस्ट, अंक क्र. १ KYKYKYKYKYKYKYRKYKYKYKYKYKYKYRSKYKSKYKYKYAYSYKYSYSYKYKYKYSYSYSYSYKYKYKYSYKYAYAYKYSYAYKYS ुলুে श्री श्रीकृष्ण पूजा हथनीकुंड ११ डिसेंबर १९९३ प्रOI मैलोनूमैल ते अनवाणी हिंडले, आणि ही सर्व भूमि त्यांनी चैतन्यानें भारून ठेवली ही भूमि मोठमोट्या संताच्या आणि अवतारी पूररुषांच्या चैतन्यानें आज आपण श्रीकृष्णांची पूजा करणार आहोत, श्रीकृष्णांच्या जीवनामधे यमुना नदीला खुप स्थान आहे.यमुना नदी खूप खोल आहे भरलेली आहे. श्रीकृष्ण एका अंगाने बालकासारखा होता व त्याला आणि तिच्या पाण्याचा रंग निळा आहे.श्रीकृष्णाचा रंगही निळाच आहे. सगळीकडें आनंदाव वातावरण निर्माण करायवं होतं कारण श्रीरामानंतर त्यामानाने गंगा नदी उथळ आहे पण तिच्या पाण्याला जास्त वेग आहे. फ़ धर्माचे स्वरुप पूर्णपणें बदलून एक कडक शिस्तवद्ध वातावरण बनले होतं. पुढच्या वर्षी जमल तर आपण अलाहावादला जाऊ आणि या दोन नंतरचा अवतार श्रीकृष्ण म्हणून झाला आणि त्याला दाखवून द्यायचं होत महानद्यांचा संगम बघू, हरियाना राज्य हे खुूप ऐतिहासिक पा्श्वभूमि की परमात्म्याचं स्वरुप गंभीर नसून ही एक लीला असते ज्यांत प्रत्येकानें आपला खेळ खेळायचा असतो.लोक श्रीकृष्णाला खर म्हणजे नीट समजून असलेलं राज्य आहे.त्याचे संदर्भ पुराणांत सापडतात. इथेच कुरुक्षेत्रावर कौरव- पाडवांचं महाभारत घडलं फार पूर्वीपासून या भूमीवर तपस्वी घेत नाहीत.थ्रीरामांच्या अवतार कार्यातून पूढं विकसित झालेल श्रीकृष्णाचे संतांनी ध्यान केलं. मार्कडेयांनी इथेच ध्यानधारणा केल्याचे तुम्हाला अधतारकार्य सामान्य माणसाच्या ग्रहणशक्तीचया पलीकडवं आहें आणि माहीतच आहे, त्याचं नावंही तुम्ही बरेच वेळा ऐकलं आहे. प्रधम ते महाराष्ट्रांत तुम्ही पाहिलेल्या सप्तश्रृंगी इथें होते व नंतर ते ध्यानासाठी इथे आले व त्यांची ग्रंथनिर्मिती इथंच झाली. या प्रदेशांत तुम्हाला टिकटिकाणी पीर व साक्षात्कारी आत्मे आदळतील . त्यांचा आदरही माझ्या मते ते जास्त उच्च आहे, कारण त्यांना दाखयून द्यायचं होतं की जग ही एक माया आहे. भास आहे आणि त्याच्या पलीकड सारा आनंदच H आहे. त्याची पद्धतही फार मजेदार होती. त्या काळी असे भव्य मंडप, शिष्यसमुदाय वगैरे कांही नव्हतं.त्यामुळे त्याने स्वतःचीच नवी पद्धत शोधून काढली. त्याच्या लहानपणी दूध देणार्या वन्याच गोपी यमुना नदीवर टेवला जातो.श्रीकृष्ण इथें राहिले म्हणून ही पुण्यभूमि झाली.त्याकाळी गाडया व इतर वाहतुकीची साधनं नव्हती म्हणून ही भूमि त्यांच्या स्नानाला येत असत.श्रीकृष्ण त्यांच्या डोक्यावरचे घड़े दगडमारुन फोडायचा चैतन्वानं बहरुन गेली.यमुना नदीकाठी ते खुप खेळायचे - वागडायचे आणि त्यातलं पाणी त्यांच्या पाठीवरुन खाली पड़त असे.वमुनेचे है पाणी तरी पण बाल्यावस्थेंत ते इथ नव्हते.पक्ष राज्यपद मिळाल्याबर ते इथें राधेने "चैतन्ययुक्त केलं होतं." रा" म्हणजे शक्ति आणि"धा" म्हणजे वरेच वेळां आले. श्रीकृष्णाचं व्यक्तिभत्व आपण एका वेगळ्याच धारण करणारी,त्या गोपीना " कुंडलिनी " चद्दल कसं सांगायचं हे त्याला दृष्टिकोनांतून समजून घेऊ शकतो. प्रथम श्रीरामांचा अवतार झाला. कळेना , म्हाणान तो त्यांच्या डोक्यावरच्या घडयावर खड़े मारायचा आणि श्रीविण्णुने हा अवतार घेतला असला तरी त्यामधे ते आपले देबत्व ते पाणी त्यांच्या पाठीवरुन खाली पडतांना त्यांना कुंडलिनीचा प्रसाद विसरुन आले किंवा त्यामागें तशीच योजना होती, ते साध्या मिळायचा त्याची पद्धत साधी , खेळकर व मजेदार असायची पण तो असे माणसासारखंच राहिले आणि एक परोपकारी राजा साँक्रेटीसने म्हटल्यासारखे बनले,त्यांना आपल्या पत्नीचा पण त्याग करावा लागला. का करायचा हे लोकांना समजत नसे तो जेव्हा अगदी लहान चयाचा होता तेव्हां नदीच्या पाण्यांत स्नान करणाऱ्या गोपींची कुंडलिनी उचलायचा प्रयत्न करीत असे तो त्यांचे कपडे चोरुन लपवीत असे व त्याना चैतन्य देत असे SF अर्थात त्यामाग्गे एक सुत्र होत,उत्तर भारतामधें ते जिथें जिथें हिंडले तेथील वातावरण चैतन्यानं भरुन आलं, पाग नंतर महाराष्ट्रांत आल्यावर चैतन्य लहरी KSYSYSYKYKYRSYSYSYKYSYKYR:S ৭ 11149554ी फ़ पुष्कळ लोकांना तो खरा कोण होता है माहित नव्हतं.एक तर तो अगदी परतल्या, लहान होता.. निष्पाप होता. आणि गंमती-जमती करून त्याला दाखबायचं आतां लक्षांत घ्यायची गोष्ट म्हणजे हे लोक अशा उच्च स्तरावर होतं की जीवन है आनंदमय आहे.मग तो त्यांचे कपड़े परत करीत असे. पोचलेले की ते खात असले तरी खात नसतात . लग्न झालेले असले वतुमच्या LF पुढे मोठा झाल्यावर तो द्वारकेचा राजा झाला. आतां आपल्याकडे कांही पाशचिमात्य विद्वान आहेत आणि त्यांनी शोध ( !) लाकला आहे की दान त्यापासन ते सर्वस्वी व पूर्णपणे अलिप्त राहतात.ही अलिप्तता कशी यते आमच्या सारखं काम करत असले च जीवनाचे व्यवहार करत असले तरी श्रीकृष्ण होते, त्यांची पद्धत म्हणजे सगळ्याचं विघटन करायचे, त्याच्या रोजच्या मला सांगता येणार नाही पण कुंडलिनीचं जागरण झाल्यावर. मुळांतलं परमेश्वरी तत्व समजुन घ्यायचं नाहीं . त्या मारगील सूक्ष्म घटना व्यानाने कुंडलिनीकडे पूर्ण लक्ष ठेवल्यास हे नक्कीच शक्य आहे. आणि त्यानंतर सर्व गोष्टीवद्दल अलिप्तता कशी येते , कांही विशेष प्रयत्न न पण समजून घ्यायची नाहीते म्हणतात त्याला सोळा हजार वायका होत्या. # खरं तर त्या त्याच्या शक्त्या होत्या.आता एक आई म्हणून मला हजारों करता आफ्ली कामं सहज कशी पार पडतात . कितीही काम केलं तरी मुलं, मुलगे मुली, पुरुष, स्त्रिया असूं शकतील पण माझ्या थकवा कसा येत नाहीं याचं तुमचं तुम्हालाच आश्चर्य वाटेल या स्थितीपर्यंत हे. चारित्र्याबद्दल कोणी अवाक्षर काढू शकणार नाही. पुरुषांना है फार तुम्हाला यायचं आहे आणि ती स्थिती प्राप्त झाल्याचं ओळखण्याची साधी कठीण आहे.म्हणून त्याच्या सर्व शक्ति स्त्री-रुपांत जन्मल्या आणि त्यांचा "," हा खूण म्हणजे "मी ", "माझे" ("है मी केलं" "ते मी केलें राजाबरोबर विवाह झाला.खरं तर त्या विवाहित नक्हत्या,राजाने त्यांना माझा मुलगा", " हे माझे घर" बगैरे) हे शब्दप्रयोग तुम्ही किती वेळा पळवून तुरुंगात टाकलं कृष्णाने वाचवलं व नंतर वाहेर काढून त्यांच्याशी विवाह केला.या सगळ्यामध्यें भर विवाहावर होता है पहा. ह्याच त्याच्या करता ते लक्ष ठेऊन बघा," मी " या शब्दाचा तुम्ही जास्त प्रयोग करत असाल तर तुम्ही अलिप्त नाहीं असं समजा, म्हणून प्रयत्न करा आणि सोळा हजार शक्ती,त्याच्या सोळ्या पाकळ्या आणि सहस्त्रारच्या हजार स्वपरीक्षा करत चला हे शब्द खरं म्हणजे एक भ्रम असतो. अलिप्त म्हणजेच या सोळा हजार शक्ती शिवाय त्याच्या पांच पत्नी होत्या, झाल्यावर ती एक अवस्था असते आणि त्या अवस्थेमधूनच तुम्हाला पुढची प्रगति साधायची असते खाली डोकंबर पाय असं कितीबेळ केलत तरी याबद्दलही लोकांचा आक्षेप पण या पाच पत्नी म्हणजे पंचमहाभूत तत्वच, याच्यातील मूलभूत तत्वं त्याच्याकडे पत्नीरुपांत आली आणि त्यांच्याशी त्याचा बिवाह संपन्न झाला,पण इतकंसारं असूनही तो अलिप्त त्यांतून हे साध्य होणार नाही. श्रीकृष्णाच्या जीवनातून हाच अलिप्ततेचा संदेश मिळतो अर्जुनावरोंबर होता,त्याच्या या अलिप्तपणाच्या खूप कथा आहेत. यमुनेच्या पलीकडच्या तो युद्धाला जायला तयार झाला तेव्हा म्हणाला "मी सारथी म्हणून काठावर एक फार मोठा ऋषी रहात होता.त्यावेळी यमुना नव्हती तर नर्मदा व तापी नद्या होत्या,त्याच्या राण्यांना त्या ऋषीचं दर्शन घ्यायचं तुझ्यावरवर येईन पण हातांत शस्त्र धारण करणार नाहीं, युद्ध करणार होते.त्या नदीजवळ आल्या त्यावेळेस नदीला खुप पूर आला होता म्हणून नाहा. अजुनाला तो म्हणाला की केवळ याच अटीवर मान्य असेल तर तो येईल.अर्जुन जेव्हां आपल्याच नातेवाईक, गुरु. मित्रयांना युद्धांत ठार फ़ त्या परतश्रीकृष्णाकडे आल्या,त्याने सांगितले की परत जा नद्यांना सत्य सांगा म्हणजे त्याच पाणी ओसरेल,तसंच झालं आणि त्यांना आश्चर्य वाटलं मारण्याच्या कल्पनेने गर्भगळित झाला तेव्हा श्रीकृष्णाने सांगितें की ते मगत्या राण्या त्या कषीकडे गेल्या,त्याची त्यांनी पूजा केली आणि परत 7 सर्व आधीच मृत झाले आहेत.जन्माला येणारी प्रत्येक वस्तु नाशवंतच असते म्हणून त्यांना युद्धांत ठार मारणं है तुझे कर्तव्य आहे." आतां लोक म्हणतील की श्रीकृष्ण हिंसा करायला सांगत होते.पण तसं नाहीं,त्यांच्या म्हणण्याचा यावला निघाल्या तर नदांना पुन्हा पूर आला होता,त्या परत कषीकडे आल्या आणि पूर आल्याचं सांगितलंतो म्हणाला की परतजाऊन नदीला अर्थ हा होता की " अघर्मी" पुरुषांना, जे क्रूर आहेत व धर्मांच्या परंपरा सांगा की कपीमहाराज उपाशी आहेत आणि त्याला काहीच खायला पाळत नाहीत , ठार मारलंच पाहिजे,तुम्ही त्यांना मारलत किंवा नाही तरी मिळत नाही.राण्यांना करषी पोटभर जेवल्याचं माहित होतं म्हणून त्याच्या सांगण्याचे त्यांना आश्चर्य वाटलंतरीही त्या परत नदीजवळ आल्या आणि भी ं मेलेले असल्यामुळे तुम्ही त्यांना मारत आहात असं समजणं चुक आहे. कारण त्याचं मरण परमेश्वराने आधींच ठरवलेल असतं. नंतर युद्ध झालं. ते आधींच मेलेले असतात कारण त्यांनी खूप पाप केलेल असत. ते आधीच कपीच्या उपदेशांप्रमाणें नदीला सांगितलं आणि तावडतोब पाणी पुन्हां ओसरलं, त्यांना परत एकदां आश्चर्य वाटलं पण नदी पार करुन त्या गीतेमवूनही त्यांना काय सागायचं आहे ते लोकांना नीटसमजत नाही. प्रत्यक्ष श्रीकृष्ण पुजा नपपीपाीजी[जा ज़] द़][दार [जारसा]फरजर त्रमारम २ पपाजा[ज[4]5]59547475747452 S555S55SS5S44SYRSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSYRSSSSS SYAYSYKYKYKYALSYKYKYKYKYKYSYSYAYAYKYSYKYA:54545Y5:YSYAYAYSYAYKYKYKYKYAYRSSAYSYKYAYAYRSSS 5F रणागणावर त्यांनी गीता सांगितली यावरुन त्यांच्या अलिप्त वृत्तीची करतो"असं वाटत नाही तो म्हणतो" हे चक्र विधडलयू" या चक्रावर पकड़ आहे "वगैरे, अशा प्रकारे त्याचं कर्म (काम करणें) अकर्म ( काम # कल्पना येते.त्यंनी अर्जुनाला प्रथम " बोध" (ज्ञान) घ्यायला सांगितल, न करणे) होऊन जातं जरी तुम्ही सर्व काही करत असला तरी तुम्हाला आणि खरा बोध प्रकाशित झाल्यावरच होतो. पण लॉकांना है समजत नाही त्यांना बाटतं की प्रंथ वाचून गीतापारायण करुन, भाषण ऐकून काही करत असल्यासारखं वाटत नाही, ्रीकृष्णाला वाटले की कृणीही मिळेल या देशांतही कृष्णावर भापणं देणारी खूप मंडळी आहेत साक्षात्कार स्वत:ला करुन घ्यायला तयार हाणार नाही.म्हणून त्याने अट ज्ञान घातली की सर्व कांही देवाच्या चरणांवर अर्पण करा. मग अर्जुनानें भवंकर असतात. पण त्यांच्या स्वतःच्या जीवनांत ते अगदी उलट भक्ती" बद्दल विचारले आणि श्रीकृष्णाने चलाखपणे सांगितलं आतां मी आतां श्रीकृण्ण कोणी व्यापारी नव्हता जो हळूहळ सांगतो त्याने श्रीकृष्णासारखी चलाख नाहीये, मी सरळ सरळ बोलते बीकृष्णाला माहित होतं की सगळी माणास फार शहाणी असतात व त्यांना पटवायचं असेल अर्जुनाला अगदी सरळ-सरळ सांगितल की तुला स्तितप्रज्ञ- सहजयोगी - व्हायला पाहिजे. तर सरळ सांगुन भागणार नाही.म्हणून तो म्हणाला की फूल, फळ, पाणी श्रीकृष्ण युद्ध करायला आणि आपलं कर्म करायला कां सांगतो आहे हा अर्जुनाचा प्रश्न होता है पण लोकांना नीट समजलेल नाही.एकदा वगैरे काहीही त्याला अर्पण केलं तरी तो त्याचा स्वीकार करेल. पण पुढची पु पही ज्याली भक्ती करायची असेल तिथे तिसरं कोणी नको म्हणजे अनन्य भक्ति, अनन्य म्हणजे" तुझ्या व माझ्या" शिवाय आणखी कोणी साक्षात्कार झाला की मगच तुम्हांला ते कळेल आणि तम्ही तमवं कर्म करु शकाल त्यांनी स्पष्ट सांगितलं की तुझे कर्तव्य तुं कर आणि ते कर्म माझ्या चरणी अपण कर." जोपर्यंत मी अमुक अमुके काम करती नाही. म्हणजेच तुझा माझ्याशी संपर्क (संघान) झाला पाहिजे तरच तुला अक्ति जमेल पण है कणाला समजत नाही किंवा अनन्य" याचा अथे आहे ही भावना तुमच्या आंतमधे असते, जोपर्यंत तुमच्यांत हा अहंकार किंवा"मी" पणा शिल्लक असतो तोपर्यंत तुम्ही खूप म्हणाल की " मी है कर्म तझ्या चरणी अर्पित आहे" तरी तुम्ही तस काही करते नाही. नीटलक्षांत येत नाही,त्याचा अर्थ म्हणजे तुम्ही स्वतःलाचसाक्षात्कार करुत घेतला आहे. श्रीकृष्णाला फक्त हीच भक्ती मान्य असते. म्हणून कनेक्शन डीधा फार महत्वाचं आहे. नाही तर बरेच प्रश्न निर्माण होतात.आता हो मनुष्यप्राण्याचा स्वभाव इतका सरळ नसती असं जेव्हां अर्जुन म्हणाला मायक्रोफोन मुख्य प्रवाहाशी जोडलेला नसेल तर काम करणार नाही,तसंच ं हे आहे.त्याचप्रमाणें श्रीकृष्ण है अवतार आहेत म्हणून त्यांच्या बाबतीत तेव्हां श्रीकृष्णाला त्याची अडचण समजली आणि म्हणूनच ्ूर्तपणानें त्यान सगळी कर्म आपल्या कमल-चरणी अर्पण करायला सांगितलं जे कांही नियम संकेत पाळणं आवश्यक आहे. तुम्हाला मुख्यमंत्र्याला भेटाववं सामान्य माणूस करु शकत नाही. आजपर्यंत शतकानुशतकेमाणूस हा आहे म्हणून मोट्यानें हाक मारायला लागलात तर तुम्हाला पकड़तील प्रय्न करत आहे पण त्याला अजून ते जमले नाही,कारण आपण जे श्रीकृष्ण तर प्रत्यक्ष परमात्मा आहे, म्हणून त्यांच्या नावांचा कसाही कांही करतो त्याला आपणच जवाबदार आहोत है आपण विसरु शकत एकसारखा जप करुन भागणार नाही.अशाचमुळे लोकांनी आपली कुंडलिनी क्षीण केली आहे व त्यांना विशुद्धीचे आस होऊ लागले, श्रीकृष्णाचे भक्त नाही.आणि म्हणून भगवंताच्या चरणीं आपण कांही अर्पण करु शकत नाहीं. खून करुनही ते कर्म देवाच्या चरणी आअर्पण केलं असं म्हणणारे असूनही त्यांना हातावर कांही जाणवत नाहीं कारण त्यांची भक्ती चुकीची लोकसुद्धी असतात. अशा फसवणुकीमुळे लोक आतां देवीच्या नावांखाली प्रवाशांचे खून व तसलेच धाणेरडे प्रकार करु लागले आहेत पण असते.म्हणून श्रीकृष्ण समजण्याकरतां तुम्हाला सुक्ष्मांत जायला हर्ब आणि त्याच्या म्हणण्याचा भावार्थ समजून घ्यायला हवा. त्याच्या खोड्या , श्रीकृष्णाने जो उपदेश केला तो आचरणांत आपण साक्षात्कारानंतरच लबाडया , बालिश चाळे हे सर्व इतके मनोहर व सुंदर आहे की अबोधिता व आदर आपल्यामधें निर्माण होतो.एखादा भारतीय जेव्हां कुणी लहान मुलाला पाहतो तेव्हां त्याच्या मनांत वात्सल्याची भावना येते, त्याच्यावद्दल त्याला प्रेम व आपुलकी व त्याच्या काळजीची भावना येते, पण पाश्चात्य देशांत मी पाहिले आहे की ते मुलांबर सारखे आधात करत असतात. ते शक्य आहे.तुम्हाला प्रामाणिकपणें जेव्हां वाटतं की तुम्ही कांहीही करत नाहीं तेव्हांच ते कार्यान्वित होतं,आपण एकाद्या सहजयोग्याला जागृति देण्यास सांगतो तेव्हां तो म्हणतो " हे चाल होत नाही.," हे काम करत नाही" बगैरे म्हणजे "तृतीय पुरुष" वचनांत तो बोलतो,तोच तृतीय बनतो आणि स्वतः काहि करत आहे असं समजत नाही. तो पुरुष स्वतःच्या हातांनी कुंडलिनी चढ़वत असती पुण त्याला स्वतःला " मी असं का बागतात मला समजत नाही , त्यांच्या हृदयात वात्सल्य हा प्रकारच नसतो फक्त कठोरता असावी.त्यांच्या मनावर कांही भूतवाधा तर झाली RSYSYSYKYSYSK5YSYSYKYSYSY5 श्रीकृष्ण पुजा ० पीपीपीपपंनीर]क]माजजििज]ाज]] ३ 55ीपी5ी55555554795974777777575777477 57547454597775957979797 FFFFF फफ455454545474745475 कजपाजाना S45YKYKYKYSYS:5Y4 कपाजापा][सास]ा]ा]3]]जीी स्थितीपर्यंत उन्नत व्हायला हवं जेव्हां तुम्हाला कळेल की श्रीकृष्णाने नाहीं ना का हेत्यांच्या पूर्वजन्माचे संस्कार आहेत ? समजत नाहीं पण एवरढ्ं खरं की अशानें त्या लहान मूलांच्या अवोधितेवर किती प्रहार होत सांगितल्याप्रमाणें जग ही एक लीला आहे आणि ती पाहणारे तुम्ही फक्त साक्षी" आहात. असतील ! मनुष्याप्राणी असं कस करु शकतो याचा उलगडा कधीच होणार नाही.म्हणून श्रीकृष्णाच्या या बालिश बागण्याने तमच्यातील बात्सल्याची . प्रेमाची व संगोपनाची भावना जागृत होते. आज या यमुना नदीच्या निमित्तानें श्रीकृष्णान केलेल्या अनेक सुंदर गोष्टीची मला पुन्हां आठवण झाली आणि म्हणून मी त्याच्याबद्दल तुम्हाला सांगिललं शिवाय काल तुम्हाला नाच-गाण्यांत तलीन झालेल पाहून मला आतां श्रीकृष्णाचं आणखी एक वैशिष्ट्य आहे.पांडवत्याचे नातलग होते.द्ौपदी ही त्याची वहिण श्रीविष्णुमायाने ट्रौपदीचा जन्म घेतला,त्याची आई यशोचा, रावानेजी महालक्ष्मी होती. मेरीमाता होती श्रीगणेशांना जन्म दिला जे येशू ख्रिस्त झाले. भारतांत अशा अद्वितीय गर्भधारणेवद्दल फार समाधान झालं.त्यात विशेष गोष्ट म्हणजे पूर्वी हा आनंद घेणारे लोक संत नव्हते तर सामान्य माणसं होती आणि त्यांच्यावरोबर हात धरुन श्रीकृष्ण "रास" करायचे, -"रा" म्हणजे शक्ति व " स" म्हणजे बरोबर, आणि राधाजीच्या शक्तीमुळे ते सर्व जण 'जागृत होत असत. कुणाला शंका येत नाही पण इतरांना याच्याबर विश्वास ठेवणं अवघड वाटतं, तेत्याबद्दल वादविवाद करत असतात.भारतीयांचा त्यावर सहज विश्वास बसतो कारण श्रीगणेश अशाच तहेंने जन्माला आले. आता आजकाल सर्व धर्मातील मूळ अर्थ व शिकवण बाजूला पडली आहे आणि धर्माच्या नावांखाली भ्रष्टाचार चालला आहे.कारण ती आता फक्त " रा"-"धा" ही मेरीमाता होती, आश्चर्य म्हणजे " देवीमहात्म्य" मर्थे येशु ख्रिस्त हे मूलाधार आहेत असं सांगितलं आहे.त्यांचा उल्लेख एक मानसिक वृत्ति समजली जाते.जिला साहजिकच मर्यादा आहेत. आणि कालान्तरोने ती क्षीण होत जाते कारण तिच्या पाठीमा्गे सत्याची शक्ती नसते.याच प्रकारे कला , संगीत वगैरे क्षेत्रातही तसंच चाललं आहे, आतां तुम्हा सर्वांना सत्य समजलं आहे म्हणून यापुढें कृपा करुन हेहि लक्षांत महाविष्णु असा आहे.ते साय्या विश्वाचा आधार आहेत.हे सर्व एकत्र तत्वापासून निर्माण झालेले संबंध आहेत राघाला त्याचं यशोदेचं नाव ध्या की सत्य हे अखंड असतं व सत्य हेच प्रेम सत्य हे परमात्म्याची द्यायवं होतं म्हणून त्याचे नांवजेसू" पडल हे् भाषेत त्याला" येशु" प्रेमशक्ति आहे.जिच्यामधन वेगळं असं काही पुढे होणं नाही.तिला कशाची जरुर नसते.ती कांही मागत नाही,व तिला प्रेम करणं एबढचं माहीत असतं म्हणतात.उत्तर भारतात" यशोदा "चा उच्चार " जशोदा" असा होतो त्यापासून "जीझसू" नांव झालं. मी का् म्हणते त्याचं तुमच्या चैतन्यलहरींमधून परीक्षण करा. म्हणून ते सारे एकमेकांशी जोडलेलेच आहेत आणि सर्वांत मुख्य म्हणजे ते सारे परमेश्वरी अवतार आहेत. आणि जेव्हां या सर्वव्यापी परमचैतन्याची कृपा होते तेव्हां कसे चमत्कार घटित होतात याचा तुमच्यापैकी प्रत्येकाला अनुभव आला आहे.तुमचा विश्वास हृढ करण्याकरती परमचैतन्याची सर्वव्यापी प्रेमशक्ती या संदर गोष्टी घडवून आणते.जसे माझे वेगवेगळे फोटो, याचं सगळ्यांत उत्तम म्हणून त्यांच्याबद्दल अनुमान काढणं. चर्चा करणं किंवा मतप्रदर्शन करणं योग्य नाही. असं करणं म्हणजे अहंकाराच प्रदर्शन करणं आहे कारण उदाहरण या नवरात्रीमधे दिसून आलं जेव्हां मी माझ्या फोटोच्या मागें तुटपुंज्या ज्ञानाच्या जोरावर परमात्म्याबद्दल भाषणं करणं चुकीचं आहे. पड्यावर एक सुंदर पार्श्वभुमि दिसली,त्या पडद्याच्या मागून गोल आकाराचें ते माणसाच्या बुद्धीच्या व मेंदूच्या आवाक्याबाहेर आहे. म्हणून एकच सूर्यासारखें कांहीतरी डोकावत असल्याचं दिसत होतं. नंतर मी जेव्हा गोष्ट आपण करुं शकतो ती म्हणजे नम्र होऊन शरण जाणे."इस्लाम रशियांत गेले तेव्हा तसाच पड़दा माझ्यामागें दिसला म्हणजे या पडद्याची शब्द असाच आला.त्याचा अर्थही "शरण जाणे" आहे. पण ते कुठे कल्पना ब कृती साकार होण्याच्याही आधी इथे तो प्रकार दिसला. हे त्याच चैतन्यलहरीचं काम सगळ्यांनी मॉस्कोमव्ये हे पाहिले ही चैतन्यलहरीची किमया या सर्वव्यापी ग्रेमशक्तीतूनच, मी तिथे नसतांनाही, शरण जात आहेत त्याचं त्यांनाच माहीत.सत्रिश्चन लोक ख़रिसाचे खरं पालन करतात का ? तसंच हिंदू लोकही सर्वांच्या हदयांत एकाच परमात्म्याचा अश आहे या वचनाचे पालन करतात का? सर्वामध्धें एकच आत्मा असेल तर जाती-पाती कुठून आल्या ? जगांत आतां इतके सहजयोगी झाले आहेत ही परमेश्वराची मोठीच कृपा आहे.परमचैतन्याच्या अनुभवामुळें प्रत्ययाला येते.मी नसले तरी मी आहे असा आभास होतो.असे कितीतरी प्रकार घटित होतात. या सर्वामधून ध्यानांत घ्यायची गोष्ट ही की ज्याला आपण चमत्कार म्हणतो तो खरं म्हणजे या सर्वव्यापी परमेश्वरी आपण हे सारे कृत्रिम अडथळे पार केले आहेत. चैतन्य लहरीमधें हा छोटा, हा मोठा हे द्वैत शिकल्लकच राहणार नाहीं, तुम्हांला फक्त त्या प्रेमशक्तीची सुंदर लीला आहे. श्रीकृष्ण पुजा Fपप-ी[4[नी4 5ी4][ब] [राजाम मेमा]ाजममेरत]] 54ी4डीडी [5][]5] पी]ते] ब्राजे]जिन्ज5 ४ 5माज़ीप़र प़र [गर] परातरा]त़र]जाजजापरजजज5559557474747455557457555747575747474754755474747 5 फ़ब4545.455954595945454747554555454 597979547555474545475554547479979 9 4S9A45YKYKYAYAYSYSYKYSYSYSYSYRSSYSYSYKYKYRSYKYKYKYKYKYAYSY5YSYSYAYAYAS4SYAYAYKYKYKYRSYS শন नवरात्री पूजा २४ ऑक्टोबर १९९३ চल ৫ इ.आणि ते जर सत्याचा शोध घेत नाहीत तर त्या प्रकारात मोडत नाहीत. देवीचे अनेक अवतार आहेत. तिच्यात शक्ती समाविष्ट आहे. आदिशक्ती ही सर्व या अवतारांना शक्ती प्रदान करते महणून अनेक देवता आहेत. निरनिराळ्या त्या पृथ्वीवर अवतरल्या व जे साधक आहेत त्यांच्या उद्धारासाठी त्यांनी जे जरुर होते ते केले.विशेषतः जगदंवा ज्यातून ईश्वरी अवतार होतात. म्हणून सोधकाची किंमत त्यांचे महत्व जाणाण्याचा प्रयत्न करा, याचांच तुम्हीही शोध घेता, साथकांची प्रतिशत आकड़ेवारी पाहिली तर ती फारच मामुली. पण हेच महत्वाचे आहे. जसे लोखंडापेक्षा थोडे सोने किंमतीचे वाटते. याचप्रकारे साधक हा म्हणू शकतो. अनेक दुर्गा विषयी माहिती आहे. सत्य शोधणार्या साधकांना तिने सरक्षण देण्याची शिकस्त केली तसेच दुष्ट शक्तीचा नाश केला मानव उच्च अवस्थेला गेल्याशिवाय सत्य जाणूं शकत नाही. म्हणूनच हे त्यांचे प्रयत्न म्हणजे निव्वळ मानसिक पातळीवरचे,या मानसिक क्रियेला जर सत्याची आणि धर्माची जोड मिळाली नाही तर त्याचा जोर कमी होतो संस्कृतमव्ये अत्यंत आपण मण अध्यात्मिक उन्नतीसाठी अधिक महत्वाचा बाटतो. विश्वाची निर्मिती. वातावरण निर्माण झाले, उत्क्रांती घडली कशाकरितां तर मानवाला सत्य समजले पाहिमे,प्ण आधुनिक वातावरण म्हणजे एक शापच शुंभ निशुंभ वाच्यापेक्षाही घातक त्यातल्या त्यात अगदी वाईट म्हणजे त्याला ग्लानि म्हणतात.ज्यावेळी अशी ग्लानी येते त्यावेळी अवतार ा आजचा जडबाद, हो जड़वाद तुम्हाला उथळ बनाबितो. ज्यावेळी साधक अधिक गहनतेत उतरत असतो मवेच हा जडवाद तुमच्या आड येतो.लोक जे सहजयोग आचरतात ते गहनतेत उत्तरतात व अंतर्ज्ञान म्हणजेच "आत्मज्ञान" जाणणे त्यांना जरूर बाटते आत्मज्ञान म्हणजे दोन भाग- एक आत्म्याचे ज्ञान व दुसरे स्वतः विषयीचे ज्ञान. समस्या दूर करण्यासाठी जन्म घेतात. या देवतेच्या अवतारांचेवेळी अनेक दृष्ट शक्ती अस्तित्वात होत्या त्यामुळे तिला त्यांचेशी झगडावे लागते व त्यांना संपवावे लागते हा विनाश केवळ विनाशासाठी नव्हता केवळ हृष्ट शक्ती संपविण्यासाठी. तर ह्या हष्ट शक्ती संतांचे व साधकांचे हनन करण्याचा व त्रास देण्याचा प्रयत्न केला म्हणून, या सर्व शक्ती एकाच बेळी उदयास येतात असे नाही. निरनिराळ्या वेळी आल्या त्यामुळे त्यांना हाताळणे सोपे झाले. अध्यात्मिक दृष्ट्या जे महत्वाचे लोक आहेत त्यांचे रक्षण करणे त्यांना वाचविणे हे अवतारांचे स्वरुप आहे.तर जे लोक सत्याचा शोध घेत नाही तर ईश्वरी दृष्टीकोनातून ते आले काय गेले काय अशा जीवांचा काय उपयोग,त्यांना काही किंमत नाही ना गौरव ते कांहीच समजू शकत ही स्थिती जी मिळविण्यासाठी लोकांनी अनेक परिश्रम घेतले. हिमालयात जाणे. अंगावर माफक वस्त्र ठेवून थंडीत ध्यान करणे फळे खाबून गुहेत राहणे, मुमुक्षतेची खोल आर्तंता असलेमुळे ते सर्व प्रकारच्या तपस्या करत. या ठाव घेण्याच्या ओढीमुळे ते त्याच्यायाहेर कधी पडले नाही. अशा तीव्र इप्पा व समर्पणामध्ये आजच्या आधुनिक काळातील भौतिकता आड येते. जेव्हा ते साधकावस्थेत असतात तेंव्हा ते एकच वेड असते मी पाहिले की सहजयोगांत येण्याआधी लोकांनी बराच पैसा खर्च केलेला असतो अनेक ठिकाणी हिंडतात हिमालयात जातात नेपाळ, जपान इ.टिकाणी नाही. ईश्वरी प्रेमाच्या निर्णयद्वारे दोन प्रकारचे लोक आहेत. एक जे सत्याचा शोध घेतात व राहिलेले दुसरे, ते चांगलेही असतील. उत्तम असतील जे चांगले कार्य करतात सामाजिक व मिशनरी कार्य गेलेले असतात, जेव्हा ते आपल्यातील जाणीवेमध्ये वृद्धी होण्यासाठी आत्मप्रवृत्त होतात पण नंतर त्यांची प्रगति कुठित होते आणि प्रत्येकाने जाणले पाहिजे की एवढ्या धावाधाबीनंतर तुम्हाला काहीतरी मोलाचे प्राप्त लहरी चैतन्य FYKYYKYRYRYKYKYKYKYKYKYR की ५. ा 155म545.ज][ज5]515]45]5]5]5]45554574747474757474597474747474795574597474747979797979797479755747 54फ554579795474747474747455955557479747474757 597474757479974595555799 54 SYKYKYKYKYSLS 5F झाले आहे,तुम्हाला त्यावद्दल समाधान वाटते हे टीक, नंतर तुमची प्रगति करावे विचारले तर ते अलाहीदा,त्यांची ट्रेन चुकली तर ते फोन करतील, माताजी आमची ट्रेन चुकली आता काय करावचे ? तर मला त्यांना सांगावे लागते की वंधने द्या.नाहीतर कृणीतरी फोन करतील श्री माताजी माझे वड़ीलांना हृदय विकार आहे पण ते सहजयोगी नाहीत. आपण काहीतरी करा, मग श्री माताजींनी आपले चित्त त्यांच्या वडीलांवर जे सहजयोगी नाहीत, त्यांच्याबर ठेवावयाचे. अगदी किरकोळ बाबीवावत मला लिहतील तुम्हीं समजू शकत नाही या अगदी किरकोळ गोप्टी, ते समजू शकत नाही मी येथे कशाकरिता आहे. पण मला बजावून सांगायचे की स्वतःची आत्मसाक्षात्कारी म्हणून किंमत जाणली नाहीतर तरी मी कधी फ4445 5454994545-9-474745754754797475757975597547974795454405985454 ठप्पव्हायला नकोती थांवण्यामागे भौतिकता ही महत्वाच्या कारणापैकी एक आहे. ही भौतिकताच स्वतःवरील श्रद्धा कमी करते. तुम्हांला माहित आहे की सर्व देव देवीकडे प्रार्थना करतात. ती अवतरते सर्व दृष्ट शक्तींचा नाश करते. कारण देवतांची तीव्र इच्छा ज्यामुळे तिला अवतार घ्यावा लागला एवढी प्रामाणिकु इच्छा की त्यापुढे त्यांनी भूक तहान पाहिली नाही,आणि अपार कष्ट घेऊन आपली उन्नती साधते . त्यात दुष्ट शक्ती वाचा निर्माण करत त्यांची आतं हाक एवढी अस्सल व प्रामाणिक होती की त्यांना बाचविण्यासाठी त्यांचे रक्षण कुणाला असल्या भपक गोष्टी विचारु नका असे म्हणत नाही, तुम्ही माझा करण्यासाठी त्यांचा सांभाळ करण्यासाठी देवीला या पृथ्वीवर जन्म घेणे वेळ वाया घालवता , कधीही नाही.तर माझ्या वेळेचे मोल तुम्हांस समजणार भाग पडले पण असे आपल्याला वाटते की आपण आपले अंतिम स्थान नाही किंवा मी कोण आहे? गाठले आणि आता येथेच स्थिर व्हावे.पण स्थिर व्हावे म्हणजे तुम्ही अशी जडतेवाबत असलेल्या कलांमुळे हे अवतरण वाया जाते की काय ? या आधुनिक युगात मानवांत काय विघडले आहे ते कळत नाही काय समजता ? साक्षात्कार मिळाल्यानंतर तुम्ही पूर्णत्वाकडे जाता समग्रतेत उतरता सत्याशी एकरुप होता . पुढे काही करणे जरुर नसते तेव्हा तुम्ही संत होता.संताना कुठल्या जाहिरातीची जरुर नसते. कसलीही जरुरी नसते त्यांचा संदेश पसरतो,लोक त्यांना पाहतात व जाणतात की ते मोठे संत आहेत.काही संत आपल्या घराबाहेर कधी पडले नाही,.भारतात एक म्हण आहे की, तुम्ही ज्या गादीवर स्थिर आहार ती कधी सोडू नये. हे गुरुंना लागू आहे ज्यांना शोधघ्यायचा त्यांनी गुरुकडे जावे.सहासात मैल वर कारण तुमच्या जीवनात उत्नते होणे व त्यात वाढणे हेच महत्वाचे आहे. या सर्वांचा एक व्यापक दृष्टीकोन ठेवा,हे जग का निर्मिले गेले, तुम्हाला मानवाचा जन्म का लाभला, हे सर्व करण्यामागे हेतु काय कशाकरिता हे सर्व केले गेले ? हे सर्व चित्र डोळ्यासमोर ठेवा व तुमची जागा कोठे ी आहे हे शोधा. मी कोठे आहे ? आणि नंतर परमेश्वराने माझी नियड का केली. की आता सहजयोगी झालो , तर माझ्यावर काय जवावदारी आहे हे प्रत्येकाने पाहिले पाहिजे. पण उलटपक्षी मी असे लोक पहाते की मला (श्री माताजींना) विचारले पाहिजे.ते फोन उचलतात व सरळ फोन करतात भेटण्यास तयार नसतात,ते तुम्हांला फटकारतील चढावे पण गुरु कोणाला चोप देतील, अनेक प्रकारे तुमची परीक्षा घेतील.अततः आत्मसाक्षात्कार व विचारतील श्री माताजी , मी ही खुर्ची स्विकारु का? यावरुन हे दिसते देण्यासाठी एकाद्याचीच निवड करतील.तरीपणा ही ऊत्कटता व उर्मी त्यावेळी दिसुन येई, की त्यांना स्वतःवहदल किंमत नाही ना माझ्याबावत.दोन्ही वाजूंनी असल्या क्षुल्धक व थिल्लर गोष्टी विचारतात तेव्हां समजू शकत नाही की सहजयोरगी असले प्रश्न का विचारतात. आता आपण या आधुनिक युगांत सहजयोग स्विकारला आहे.तुम्ही जाणता की तुम्हाला साक्षात्कार मिळाला आहे, तुम्ही इतरांपेक्षां उत्तम स्थितीस आहांत , तुमच्या अनेक समस्या सुटल्या आहेत आणि तुम्ही स्वतःचेच गुरु झालात,त्यामुळे तुमची स्वतःवाबत व तुमच्या जबळच्या लोकांबावत असलेली जबावदारी कमी होते कारण तुम्ही स्वतःबावत या पार्श्भूमीतून तुम्ही देवीकडे पहा, ती निरनिराळ्या वैळी निरनिराळ्या स्वरुपात पृथ्वीवर येते , सत्य शोधकांना वाचविण्यासाठी व त्यांची साधना पूर्ण व्हावी म्हणून,कल्पना करुं शकता ? एक मोठा फरक 5 आहे.देवीचा कलियुगाच्या आधी झालेला अवतार, पण आता एक निराळी घटना आहे तुम्ही सहजयोगी होण्यासाठी या पृथ्वीवर आलात.तुमचे मन शरीर भावना या सर्व अध्यात्मानें भरित आहेत. गेली किल्येक वर्षे तुम्ही समाधानी आहात. एके दिवशी एका सहजयोगिनीने मला फोन केला की मी डॉक्टरकडे जाऊन आले व त्यांनी परीक्षा करुन मी गर्भवती आहे असे ईश्वराचा शोध घेत होता आणि तुम्ही यथे आलात हा काय योगायोग आहे? । सांगितले तर मी काय करु? अशा किरकोळ गोष्टीवावत मला मग हा कार्य प्रकार आहे ? तुमच्या साधनेतून तुम्ही सहजयोगात आलात ही तुमचा मोटा फायदा आहे आणि त्याद्वारे तुम्हांला मिळालेले समाधान विचारतात.तिच्या मुलाचे नांव काय ठेवावे ? हे काय ते काय ? एखाद्या ब्राह्मणापेक्षांही मला त्यात जास्त कार्य करावे लागते. अगदी छोट्या छोदया गोष्टीबाबत ते चिंता करतात. एखाद्या विवक्षीत मुद्यावाबत कार्य =ा मग तुमच्यावर कोणती जबाबदारी आहे नवरात्री पूजा LALAYKYKYAYAYA Fपजमाााा फ़44447!7979 म5पजा 5नकीापा[जाजाज]ज][4][5][4]4] 5555554乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐 乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐 LF454545ी4न4ामामाम4ीीारजजी]ज]55 FFFF हा पृथ्वीवर साक्षात उतरलेला अवतार तुमचे सरंक्षण व पोषण तर करता पण दुष्टांचा नायनाट ही करतो. नाही, ती तुम्हांला तुमच्या आत जे गहन आहे त्याविपरयी सांगण्यास ती पूव्वीवर उतरली तसेच तुमचे संबंध आतील (तत्वांशी) व वाहेर कसे असाबेत तुम्ही सत्याशी कधीही जोडले गेले नव्हते,तसेच सर्व व्याप्त चैतन्याशी तुमचा कधीही संपर्क नव्हता तसेच ईश्वरी शक्तीशीही प्रत्येकाने समजले पाहिजे की काहीतरी महत्वाचे घडले आहे.माझ्यातील कुंडलिनी शक्तीवाहेर आली व तिचा वरील सर्व चक्रांशी स्पर्श झाला कसा असे कुणीही केले नव्हते. जे अवतार झाले त्यातील फरक पहा. एक अवतार लोकांना वाचविण्यासाठी होतो.मायेतून वाहेर काढण्यासाठी, पण हा दुसरा झालेला त ाम अवतार केवळ यावावत वोलत नाही तर तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षात्कार देतो आणि तुमच्या बारीक सारीक गोष्टींची खबरदारी घेतो, जेव्हा एक स्त्री मला फोन करुन विचारते , मी काय करु? माताजी कृपाकरुन मला बरे करा. आतांच्या भक्तात व तेव्हांच्या भक्ताबाबत असलेला दृष्टीकोन यात बराच फरक आहे. मी विचारते तुम्हीं जे कांही केले त्याबाबत मला कधीच विचारले नाही काही हरकत नाही.आता तुम्ही जे काही केले असेल की. फक्त त्यांचे रक्षण करण्यात आले होते. पूर्ण लक्ष टेवले गेले असे कुठेही लिहिले नाही की देवीने लोकांना आत्मसाक्षात्कार दिला , कुठेच नाही.ती मी तुमच्या मुलाला पाहते.त्याची काळजी घेते त्या बालकाला ठीक करते पण तुम्ही वरोबर या. पण मला कळते की त्या मुलाच्या बंधनातच अडकलेली आहे. आणि मी त्यांच्या लीडरला फोन केला तेव्हां त्याला ते भयंकर वाटले आणि म्हणाला की मी पाहिले ती त्या मुलाच्या भयंकर पाशात अडकलेली आहे.म्हणजे एका मुर्खपणाच्या टोकाकडून दूसरीकडे कारणीभूत आहे, ती देऊ शकते तिच्या एका नांमात असलेप्रमाणे एक नाही दहा आहेत ज्यात ती निर्वाणपद देणारी आहे , ती तुम्हांला तुमची स्वतंत्रता देते ती तुम्हांला पुनर्जन्म देते है सर्व लिहिलेले आहे. पण आता या आधुनिक युगांत असे दिसते की लोकांना स्वतःच्या जीवनाची किंमत किती याचे आकलन होत नाही. तर या अवताराला अनेक तजहेची कार्य करायची आहेत.सर्व ६४ कला श्री गणेशाच्या ६४ क्लूप्त्याही याची सोडवणूक करणार नाही. हे सर्व एवढे गुंतागूंतीचे का ? तुमच्या मिळालेल्या साक्षात्कारानंतर तुमची चाल आता वधा लोकांनी विचारलेले प्रश्न कशाप्रकारे लोक चौकशी करतात. ते कशाप्रकारे चिंतीत होतात.आता आमचा मुलगा मोठा झाला मी काय करावे? तुम्ही काय करावे.मुलगा मोठा झालाय ना घाला शाळेत तुमच्या स्वतःच्या ध्येयाकडे व वृद्धीकडे असायला पाहिजे. आणि हा सर्व मुर्खपणाचा घोळ तुम्हाला कां सतावतो? तुम्हांला काय हबे ? आपण कारय विचारता? तुम्हाला कार्य मूल पाहिजे ? खरे तर सहजयोग प्राप्तीनंतर तुम्हाला कशाचीच गरज नाही,तुम्हाला मूल कशाला हवे ? दुसरी खूप मुले आहेत त्यांची तुम्ही काळजी ध्या.मला पाहिजे ? तुमच्या मनातून सर्व संपले पाहिजे" मला हे हवे ते हवे." ही निकड आता संपली. तुम्हांला तुमचा तुम्हाला जे बाटते ते करा,माताजी कृपया सांगा मुलाला कोठे ठेवावे? मगच तुम्ही मुलाला ठेवता,तुम्ही शाळा बधितली का माताजी? नाही मी नाही.मग तुम्ही जा आणि तपासा,कल्पना करा की कालीमाता करत आहे हे सर्व बारीक सारीक आई म्हणून करणे आवश्यक आहे.स्वतःच्या अपत्याकरिता सुद्धा एवढे कोणी करणार नाही, की सांगते. पण त्या आत्मसाक्षात्कार पाहिजे त्यानंतर ते घड़ून मला पाहिजे' (श्री माताजींना) मुलांकडे पाहिले की ते कारय करत असतात? ते भीतिकतेतच असतात. ते महत्वाचे आहे. आजचा दसरा हा एक महत्वाचा दिवस आहे,या दिवशी रावणाचे दहन करण्यात आले. वच्याच ठिकाणी रावणाच्या प्रतिकृती जाळल्या जातात.पण हा रामाचा विजय होता.त्यांनी सहजयोगी नाही निर्माण केले तुम्ही या भौबतीकतेच्या बाहेर पडला पाहिजे याचा अर्थ नाही की तुम्ही हरे राम हरे कृष्ण ' सारखे व्हावे कारण ते मुक्त नाहीत, ते पूर्ण अडकलेले लोक आहेत. मुक्तता ही अशी स्थिती आहे की तुम्ही कशानेही वद्ध रहात नाही. कशाचेच महत्व नसते फक्त अध्यात्मिक उंची 'हेच महत्वाचे, यापेक्षा दुसरे कशाचे आकर्षण असावे, हे सहजयोग्यांनी समजून ना कोणाला आत्मसाक्षात्कार दिला तर त्यांनी रावणास मारुन विजय प्राप्त केला, पण हे सर्व आजच्या तयारीसाठी, आजच्या घटनेसाठी केले गेले. आजचे दिवस असे यावे म्हणून हे पूर्वी केले गेले. जेव्हा रामाच्या घ्यावे .सहजयोग्यांशी तुलना करता इतर लोंकांना कशाकशातून पार व्हावे लागले. हे मी जेव्हां वाचते तेव्हां भयंकर वाटते. इथे (सहजयोगात) सर्व सोयीस्कर आहे येथे येतात.खाण्याची मजा घेतात. चांगली संगत असते. विजयाचे महत्व आज लोकांना समजते पण हे घडत नाही.कारण श्री माताजीचे हे अवतरण हे खुप वेगळे आहे , ते मोहक आहे. महामायेच. तुम्हाला जे करायचे आहे . ती मोकळीक दिली आहे क्षुल्लक गोष्टींकरितां ते माताजीशी संपर्क साधतात पण महत्वाच्या गोप्टीकरिता नाही.एक गंमत म्हणून याचा उपयोग केला जातो , जे महत्तम आहे , महत्वाचे आहे ते अत्यंत मूर्खपणाच्या गोष्टींसाठी वापरले जाते. एक प्रकारचा उत्सव चालतो.आणि जर कांही कमतरता राहिली , तर मी एक आहे जी संयोजकांना सांगेन , काय हे ? म्ही है केले पाहिजे होते ते करायला हवे होते. आता कशा टोकाशी आपण पोहोचतो आणि आपल्याला जाणले नवरात्री पूजा कपाप़फाडा][्रपेरतेराताजज]तेराते]तेतत] ७ YK5YAYKYKYKYKYSYRYAYSYAYKYAY5Y फ़काजीब515]45.455574 45474747#554474747474795454547#597474545477545555554745 5फ़5544745979479747454775774557475954597454747474755554547547479794754555 कडडडडसाा]म]]]]]की]]55 2 545454 । 555ी45की श्रद्धां एखा्या गोष्टीबर आपली किती श्रद्धा आहे.तुमचा पूर्ण विश्वास आहे म किंवा नाही.तुमचा विश्वास नाही तर त्यावावत काय केले ? या स्थितीत तुम्हीं आत्मनिरीक्षण करा आपण काय करत आहोत.काय करायचे आहे आपल्याला कोठे पोहोचयाचे आहे? पाहिजे का आता आपल्याला काय हवे ? शुंभ आणि निशुंभांना ठार मारण्याचा काय उपयोग ! कारण तुम्ही थांबला आहमत, तुम्ही एका ठिकाणी चिकटला आहात काही प्रगती नाही, हे सर्व सतत करण्याचा काय उपयोग आणि विरोधी शक्तींचा विनाश करायवा कशासाठी ? याचा हेतू काय? प्रत्येकजण म्हणतो श्री माताजी तुम्ही त्यांना परवानगी दिली , परवाना दिला त्यामुळे ते आहेत ते अशाप्रकारे आहेत.एके दिवशी एक मूलगी माझ्याकडे आली तिचे मूल आजारी होते.मी बिचारते , तू तमची का चिंता करावी? ल्याने तुम्हांला नवीन कल्पना का द्याव्यात? मग ध्यान करतोस का ? ती गप्पच.मी तिला म्हणाले तू ध्यान वारत नाही तुमच्याबाबतीत त्याने का रस घ्यावा, अशा प्रकारच्या व्यक्तीमव्ये. ही वेळ फार महत्वाची आहे.तुम्ही अती महत्वाचे आत्मे आहांत तुम्ही स्वत:बहल व स्वतःच्या पद्धतीवद्दल किंमत ठेवत नसाल, तर परमेश्वराने हे मला समजते कारण काय आहे ते मला कळते तर आजच्या दस-्याच्या आपल्या आंत पहा परीक्षण करा सहजयोगासाठी आपण काय कैले? महत्वाच्या दिवशी लोक गावाचे सिमोल्लंघन करतात व आपल्या वडील जनांसाठी सोने लुटून आणतात,तर तुम्ही या जड़तेच्या, तुमच्यात कार्यरत असणाच्या कमीपणा आणणार्या या शक्तींच्या सीमा पार करुन निर्लेप माझ्या लहान मुलांना सांभाळणे. नवर्याकरिता जेवण तयार करणें याशिवाय काय एवढेच.पुरुषांनीसूद्धा या रितीने विचार केला पाहिजे आपण काय केले ? सहजयोगासाठी कार्य केले ? मला या पुढाच्याला भेटायचे, या व्यक्तीला भेटायचे आहे ? पण कशाकरिता? ते स्वतः होऊन तुमच्याकडे आले पाहिजे,पण तुमचा स्वतःवरच स्वतःचा विश्वास कमकुवत आहे.या पतनासाठी मला वाटते हेच कारण आहे. स्वतःवरील विधास, असणारे 'सोने' सहज़योगाच्या कक्षेतून घेऊन या. तुमच्यापैकी कितीजण कार्याच्या क्षेत्रात आहात ? तुम्ही कितीज़ण इतर लोकांना यावद्दल सांगता? त्यावद्दल तुम्ही काय करता? सर्मपणाच्या स्थितीला तुम्ही या. उदा.तुम्हाला समस्या, समजा तुम्हाला रजा मिळत नाही.तुम्हांला तर पूजेला यावेसे वाटते तुम्हांला पूजेसाठी माझे फोटो पाहिलेत त्यावरुन तुमची खात्रीही झाली आहे.आणखी खात्री यायचे तर सरळ या. तुम्हांला नोकरी तर मिळेल बरोबर पदोन्नतीही. करायची जरुरी नाही.पण ही श्रद्धा तुमच्या हृदयांशी निगडीत आहे का ? विश्वास ही खास चीज आहे.ती तशी आहे तुम्हांस टाऊक आहे.तुम्ही पण तुम्हांला स्वत:च्या उन्नतीवर श्द्धा नाही.तुम्हांला मूद्दाम निवडण्यात आले आहे हा विश्वास नाही, तुमच्या आंत ती तुमच्याबरोबर आहे का ? ती वाहयत: आहे. ठीक आहे, माताजी हे करतील. श्री माताजी (ग्रश्न) सोडवतील, माताजी हे करतील. आता आपण कोठे आहोत ? आम्ही ते लोक आहोत., सर्व शक्तीसह आम्ही आशिर्वादित आहोत.आमच्यावर कृपा झाली , पण ती सराबात पण आता एकंदरीत चित्र असे दिसते की तुमच्याकडून बळजवरीने काही तपस्या करुन घेतली पाहिजे,एखाद्याला बिचारा तुम्ही ध्यान करता का ? नाही माताजी, मग येथे काय करता? माझे गुडघे दुखतायत म्हणून येत नाही आम्हांला ज्या शक्ती प्राप्त झाल्या त्याचा आम्ही कधी अंदाज घेऊ इचिछत नाही,आम्हाला आमच्या मुलांची चिंता वाटते, आज कुठली तुमच्याकडे आलोय, मी ध्यान करत नाही ? पण मी प्रामाणिक आहे मग यात नुकसान कोणाचे.माझे नाही मला सहजयोगाची गरज नाही. तुमच्या सहजयोगासाठी मी परिश्रम घेते. तुम्ही काय करता कशाकरितां तुम्ही साड़ी नेसायची याविषयी चिंतेत असतात बा आपल्या प्रमुखाविषयी चिंता करतात किंवा नेतेपदाविषयी काय करावे ? या सर्व निरुपयोगी गोष्टी आहेत. याकरितां तुम्ही येथे आला नाही.तुम्ही जाणून घ्या की येथे आलो परिश्रम घेतले ? ते आत्मस्वरुप होण्यासाठी आणि त्या आत्म्याचा प्रकाश प्रसारित तुम्हाला तुमचा साक्षात्कार मिळाला, तुम्ही तुमच्या आकलनाच्या विशाल अवस्थेत पोहोचला ., तुमच्या अंर्तज्ञानाविषयी तुमचा आत्म्याशी व वाटत नाही आणि आपलीच श्रद्धा कशी कार्यान्वित होते याचेच तुम्हांला ईश्वराशी असलेल्या संपर्काविषयी. हे तुम्हाला माहित आहे. तरीसुद्धा ते करण्यासाठी एकदा तुम्ही हैं करायला लागला की कशाचीच हरकत नवल बाटेल ही श्रद्धा खोटी नाही.त्याविषरयी तुम्ही मला काही सांगण्याची जरूरी नाही,सर्व कार्य आपोआपच घडते.ही काही दिवसांची वाब आहे व्हावे स्वत:शीच फसवणूक करुन कोणावाच फायदा नाही. मी काही है पाहिजे तसे नाही , जे तुमच्या हृदयापासून तुमच्या आर्त आकांक्षातून प्रतीत ज़्या तुमच्या तीव्र इच्छा होत्या, त्याचे परिणाम तुम्हांला दिसतील. भौतिक उगीचच व्यक्तीकरितां बोलत नाही. मी तुम्हां सर्वांकरितां सांगत आहे. उथळ गोष्टी प्राप्त होतील तरीही प्रश्न उरतो. उदा.एखाद्यास आपले जीवन सहजयोगासाठी समर्पित करावे असे वाटते.तेव्हां तुम्हीं काय करता ? स्वतःशी प्रतारणा करु नका.तुमचे उद्देश मोठे आहेत म्हणून येथे आहात. हा उद्देश म्हणजे स्वतःला वरोबर करणे व स्वत:च्या मनाला मूर्खपणाच्या तुम्हांस समर्पण करायचे तर तुम्ही काय करता ? प्रथम म्हणजे तुमची Fी4 -ीजरा पवी वीयरीयीर पेमा]जमाज्माज्र्डूरातूररा नवरात्री पूजा कपाप़पानासा5पाऔाी353 ी ८ 55जाज55575979797975747955577755577795757477577 545 97 Hफ54554 44 5474545454547945454479755454795747474 विनाशकारी शक्तीपासून मुक्त ठेवणे त्याचा प्रसार करणे व त्याबर भाष्य करणे, माझी अशी खात्री झाली की सहजयोग्यांचा बाबतीत काहीतरी असे घडावे की आपल्या आंत जे घटित झाले. जे शक्तीमान असतील (हि पूजा) तुमच्या उजव्या वाजूसाठी असतील कारण तुम्ही श्रीरामाची आणि त्यांच्या बनुष्याची पूजा करता आणि प्रत्येक गोष्टीची. परंतु ह्या अवतरणाचा विचार करा, चौदा वर्षे ते ठराविक कारणासाठी आहेत्याचा फक्त उद्रेक बाकी आहे. याची त्यांना जाणीव होणे महत्वाचे आहे.हीच ती जवावदारी., मग तुम्ही ज्यू किंवा खरिशचन किंवा आणखी कोणी त्यामुळे काही फरक पडत नाही, ते सर्व बाह्यातून आहे कशाकरितां है तुम्हांला घडवायचे ! तुम्ही जाणीवेच्या नव्या आयामात बनवासाला गेले एखाद्याला एक वर्ष लांब ठेवले तीं सुद्धा डोके दुःखी आहे. है तुरंग नाही तर ज्याला आपण म्हणू की ज्या वनात ते गेले ते त्यांना भा तुरुंगासारखेच होते.ते राजपुत्र होते.त्यांना राहायला जागा नव्हती.ते जेथे जेथे गेले तेथे त्यांना रहायला स्वतःला झोपडी वांघायला लागली. त्यांना ते 4 करावे लागले.श्रीरामांनी ते का केले ? कारण त्यांना स्वतःवर पूर्ण विश्वास आला आहात.आपल्या आतल्या स्वविषयी तुम्ही ज्ञान असून उच्च अशा जीवदशेत आला आहात.सर्वकांही , हेजाणून सुद्धा तुम्ही वृद्धीगत जर झाला नाही तर तो दोप कुणाला लावणार? होता. ते श्रीराम होते. त्यांना असे करण्यात आनंद वाटत होता. त्यांना स्वत:वर तसेच देवावरही विश्वास होता की ते जे काही करत आहे ते आता आपण अशा टोकावर आलो की कलियुगाचे महत्व जाणले पाहिजे ज्यावेळी तुमची आई तुम्हांला मदत करण्यास तत्पर आहे, तुमची हळुवारपणे जपणूक करीत आहे, सर्वकांही गोडपणे सांगत आहे. खरे म्हणजे देवाचीच इच्छा आहे,आणि त्यांनी ते केले पूर्ण केले, वस , त्यांनी कधी चिंता केली नाही की त्यांना रावणाला सामोरे जावे लागेल किंवा अमक्या तमक्या गोष्टीशी सामना कराबा लागेल. तर एक मिनिटापेक्षा जास्त मी कोणांवर राग धरु शकत नाही.सर्वकाही मी सहजयोगी आहे, मी कसली चिंता करत नाही. माझे काम गोड भाषेत समजावते , तुम्ही काय करायला हवे होते ,काय तुम्ही करु सहजयोगाचा प्रसार करायचे आहे, माझे काम स्वतःला स्वच्छ करण्याचे आणि मला स्वतःला जाणण्याचे आहे. हे माझे काम आहे. माझी नोकरी शकता आणि काय करायचे आहे.हे सर्व सतत तुम्हांला सांगत आले आहे, तुम्हांला अगदी गोडीत एकत्र केले आहे आणि अगदी समजाबून आहे मला ते केले पाहिजे मला त्यावद्दल चिंता करायची नाही की मला शाळेत प्रवेश मिळेल किंवा नाही.मला त्याची चिंता नाही. जर कोणी विमानाने सांगत आली की ही तुमचीच स्वत:ची आतील शक्ती आहे.तिची तुम्ही जपणूक करा, स्तुती करा. हे तुम्ही अनेक त्हेने समजू शकता, पुस्तकांतही सापडेल हे आंतरिक ज्ञान याबाबत की असे म्हणते., मला जाणार असेल तर त्याला तिरकीट मिळेल उअथवा नाही.तुम्ही विश्वास करणार नाही.पण जर तुम्ही तुमचावर विश्वास ठेवला तर तुम्हाला शाळेत प्रवेश मिळेल.विमानाची तिकीटे मिळतील,जे तुम्हाला पाहिजे ते मिळेल.हे सगळे यावद्दल आंतरीक ज्ञान आहे. तेव्हा म्हणू की ह्या गोष्टी जमवायच्या किंवा बांधायच्या कशा पण मी ते करणार नाही. हे अगदी त्यासारखे सोपे आहे.मी ते करत नाही. मला अंतर्ञान आहे टिक आहे मी पी.एच. डी. आहे.पण मी मूर्ख आहे.हे असे झाले की बरेच लोक मानसिक दृष्ट्या आहे.ह्याच्यासाठी तुम्हाला झगडा करावा लागणार नाही.तुम्हाला त्याची चिंता नको, माझ्या जीवनात है सगळे घडलेले आहे. हो माझा विश्वास का जिब्राल्टर च्या खडकाप्रमाणे दृढ़ यावावत प्रश्नच नाही कारण मला माहित सहजयोगामधे पूर्णपणे तयार झालेले आहे. हे मला माहीत आहे परंत आहे.मी कोण आहे ते आणि मला माहित आहे मला काय करायचे आहे. मला काहीच प्रश्न नाही. फक्त माझा विश्वास मला माहीत आहे प्रत्येकाला मी ओळखते आणि मी पक्ष्यानांही उडवू शकेन,पण मी ते दाखविणार नाही. जेथे सहजयोगाचे आचरण करायचा प्रश्न येतो ते तेथे नाहीत म्हणून मी आता तुम्हाला इशारा देत आहे है असेच झाले की जसे ख्रिस्तांनी म्हटले.", काहि वीया टाकल्या ज्या रस्त्यावर पडल्या. सुकल्या आणि काही वेळेला मी म्हणेन, टिक आहे हे छान आहे.पण मला है पक्के माहीत नष्ट झाल्या,त्यांचा अंकुर फुटला नाही." तेव्हा आता सातत्याने तमची परीक्षा घेतली जात आहे. आहे.मी काय आहे आणि मला काय करायचे आहे. त्याचप्रमाणे तुम्ही स्वतःला जाणले पाहिजे कारण तुम्ही एका वेगळ्या रोज रात्री तुम्ही ध्यान केले पाहिजे आणि नंतर तुम्ही याबद्दल वि्ार केला पाहिजे की मी आज संपूर्ण दिवस काय केले? काय मिळविले ? येथे प्रत्येक गोष्ट वेळेच्या वंधनात होते. ती पण फालतू प्रतीचे लोक आहात.तुम्ही ते नाही की ज्यांना देवाचे संरक्षण हवे ज्यांना तुम्ही त्यांना प्रकाश दिला पाहिजे.तुम्ही त्यांना रस्ता दाखविला पाहिजे, तेव्हा आईचे संरक्षण हवे, नाही.तुम्ही दुसर्यांना संरक्षण दिले पाहिजे गोष्टींना महत्व देऊन, पण काय करायचे आहे तर तुमचा विश्वास, मी तुम्ही येथे ह्यासाठी आहात.तुम्ही येथे घरासाठी, Income TaX च्या ज्या कांही गोष्टी करणार आहे त्या सत्य असतील, ज्या अर्थपूर्ण नवरात्री पूजा YS4KYKYKYKYKYKYRSYYKYRYKYKYKY फ ९ 555 乐乐乐乐乐乐乐乐乐与乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐毕555乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐 455555乐华乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐乎乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐 乐乐 नमीं445545415747458787557474747474747554777 555747475 F F5 फ़ वघण्यासाठी म्हटले असेल. मी महामाया आहे किंबा मी त्याच्या अहंकाराला धक्का देण्यासाठी सुद्धा म्हणाले असेल जेणेकरुन तो सहजयोगात यावा. श्रीमाताजी म्हणाल्या, तुम्ही खूप मोटे सहजयोगी आहात अशा गोष्टी सहजयोगामधे तसेच खुप बढ़ाईचे शब्द , भाषा तो वापरेल, सहजयोग्याचे शहाणपण त्याच्यात नसावे जो ते बोलतो तर त्याने सहजयोगात काय मिळविले मी असे अनेक सहज़योगी बघितले आहेत की अतिशय गर्विष्ट आहेत आणि स्वतःला खूप मोठे समजतात.मी अशा प्रकारचे खूप सहजयोगी वधितले आहे की जे खूप गर्विष्ठ आहेत आहे आणि त्यांचा मोठेपणा दाखविण्याचा प्रयत्न करतात की ते किती मोठे सबलती साठी नाही आहात. ह्या सर्व फालतू गोष्टी विसरल्या पाहिजेत. मजा लुटा की ते सर्व तुम्हाला सवलती देतील. हे अगदी असे आहे जेव्हा मी प्रवास करते, तेव्हा मी विचारसुद्धा करत नाही की मी प्रवास करत आहे. मी फक्त विचार करते मी तेथे आहे वस्स, तुम्हाला तुमची बोलण्याची पद्धत, शैली , आणि आपली समज अशी पाहिजे की तुम्ही कडक आहात जोपर्ं तुम्ही स्वतःशी संबंधित आहात.पण दुस्यांशी तुम्ही, ट्याळू, गोड व प्रेमळ असले पाहिजे. एकदा आमची वदली झाली आणि आम्ही एका घरात गेलो परंतु तेथे झोपायला सहपयोगी आहेत.हम्टी, डम्टी असे ते ज्याला म्हणतात. काही नाही , तेथे फक्त एक पंलग होता ज्याच्यावर माझे पती झोपले होते. मी म्हटले ठिक आहे., चलग एक आव्हान स्विकारु आणि मी फरशीबर झोपले दुसर्या दिवशी माझ्या अंगात दुखले नाही. मी माझ्या शरीराला सांगितले की तुला दगडाबर सुद्धा झोपता आले पाहिने आणि मी एक महिना जमिनीवर झोपले. तुम्हाला तुमच्या शरीरावद्दल आणि मनावद्दल कठोर असले पाहिजे जे तुम्हाला भौतिकतेकडे आणि आत्म्याच्या अंधोगती कड़े नेते.नवीन दिशा शोधते,आणि शेवटी तुम्ही अशा स्थितीला येता की जैथे तुम्ही भौतिक जीवनाचा आणि मानसिक सहजयोग्याला पाहते.पहिली गौष्ट मी माझ्या अंतरात जाते आणि त्या जीवनाचा विचार करत नाही किंवा ज्याला पवित्र जीवन म्हणा किंवा काहीही परंतु तुम्ही विचार केला पाहिजे ठिक आहे.तुम्ही त्यांच्यापासून टिक आहे.पण जेसहजयोगी ह्यांच्यासारखे नाही त्यांचे काय ? त्यांची पद्धत अशी ते फक्त बघतील आणि ते या सर्व गोष्टीना साक्षी राहतील मजा लुटतील आणि हसतील.काय चाललंय ते वघुन हा माणूस असे काय म्हणतोय त्याचा असा बोलण्याचा विचार काय ? जो माणूस सहजयोगी आहे तो हिरा आहे , कोठेही गेला , कोठेही नेला लोक म्हणतील हा हिरा आहे.माझी स्वतःची अशी पद्धत आहे की जेव्हा मी एका माणसाला किंवा माणसाला एका वेगळ्या विचारातून आणि मानसिक दृष्ट्या वघते,कारण या सर्व शक्ती तुमच्यामवे सुद्धा असतात ही फक्त माझी शक्ती नाही, फक्त तुमच्यात आणि माझ्यात एवढाच फरक आहे की मला माझ्या बर पुर्ण विश्वास आहे आणि तुमचा तुमच्यावर नाही. मुक्त आहात आणि तुम्ही स्वतंत्र आहात तुम्ही काहीही करु शकता जे तुम्हाला आवडेल,समजा तुम्ही त्या स्थितीला पोहोचलात, तुम्ही फक्त वसा आणि त्या स्थितीला पोहोचा, वस्स, आपण एका आडव्या रस्त्यावर आहोत वेथे आपल्याला समजले पाहिजे की कोण वर जाईल आणि कोण खाली येईल तुम्ही शोबले पाहिजे पण आपण हे कसे दाखवणार पुरावा कार् की आपण त्या की कोण ते थोडेतरी मिळविणार आहे मी त्या माणसांशी कसा बेगळा आहे असे म्हटले पाहिजे की मी भोगले आहे. की मला ते केले पाहिजे स्थितीला पोचलो आहोत. हे दाखविले पाहिजे.सहजयोग्याला सुद्धा हा विचार करण्यासारखी गोष्ट आहे की तो एक जुना सहजयोगी आहे. देवाच्या इच्छे सारखे नाही आता है काय आहे . सहजयोग्याचे काय होईल मी ते समजत नाही ते काय आहे ? सहजयोगात मोठेपणा कसा असेल? तुम्ही कसे ओळखाल सहजयोगी कोण आहे.तुम्ही कसे ओळखणार तो ओट हालवतोय, फक्त एकच गोष्ट की तुम्ही त्यात उतरा, आरश्यासारखे हा मोठेपणा नाही प्रश्नच नाही आता आपण असे समजू कोणीतरी समुद्रात प्रवेश केला. तेथे काही जण आहेत की ते बराच काळ त्या टोकावर क्हा आणि तुम्हाला वधा की तो कसा माणूस आहे आणि तुम्हाला बघा तुम्हीं काय आहात ? आजच्या भाषणांत आपणे एक समजले की आपल्या पृथ्वीला धरुन थांवलेले आहेत कारण ते त्यात पोहायला घावरतात आणि काही जण की जे कालच आलेले आणि त्यांनी समुद्रात उड़ी मारली पोहले जीवनाप्रती आपले काय महत्व आहे. आपण समजले पाहिजे की आपण आणि पुढे गेले तर हे कसे.! तेव मोठे, सहजयोगात आपल्याकडे असा मोठेपणाचा प्रकार नाही. या पृथ्वीवर कशासाठी आहोत, आपले काम कार्य, आपल्याला काय मिळवायचे आहे ह्याच वरोबर मी हदयापासून आशिर्वाद देते,मला वाटते आणि दुसरी गोष्ट की ज्यापासून आपण खुप सहन करतो. हे तुम्ही ते देव ईश्वराच्या इच्छेचे किरण म्हणून स्वीकारा, तुम्ही है नेहमीचे आहे की " श्रीमाताजी असं म्हणतात." कोणीही म्हणेल श्रीमाताजी मला म्हणाल्या, त्यांना मला बोलविले , सांगितले त्या का्य म्हणाल्या ? अरे तुम्ही तर खुप मोठे सहजयोगी आहात.तुम्ही है आहात तुम्ही ते आहात,आता जेथे दोन शक्यता आहेत. एक स्त्री त्याची परीक्षा समजण्याचा प्रयत्न करा की तुम्ही कोणत्या महत्वाच्या युगात जन्माला आलात आणि तुम्ही एक सुंदर व्यक्तीमत्व वनलेले आहात, तुम्हांला अनंत आर्शिवाद. नवरात्री पूजा कपपापाणामांमाररातरतारतारते] बर]त] १० फ़ 454459797447 SS555555YSSSSS4SRSSS5SSSSSSSSSSSSSS5YRSSSSS! Hमजींपारीपापापाताताजजीजजरजी545474747477 54454545 ে महाकाली पूजा पॅरिस, ११ जुलै १९९३ ৩ आज आपण देवीची पूजा करायचें टरवलं आहे आज यावेळी आपण श्री आदिशक्ती कुंडलिनी, सरस्वती किंवा महालक्ष्मी यांच्यावद्दल न योलतां 'महाकाली 'बहल बोलणार आहोत. याव देवतेनें सर्वात प्रथम श्रीगणेशांना गौरीस्वरुपांत प्रस्थापित केले तीच श्रीमहालक्ष्मी आणि श्रीसरस्वती या देवताचं पूर्ण स्वरूप आहे.तिच्यामधूनच या सर्व शक्तींचा आविष्कार होत असतो,तीच आपल्यामधिल परमेश्वर-प्राप्तीच्या इच्छेमागें असते, तिच्यामधुनच सर्व इच्छा निर्माण होतात त्या सर्व इच्छांचा आपल्यामधून आविष्कार होत असतो व त्यानंतर आपल्यामध्ये त्या इच्छांबद्दल प्रतिक्रिया निर्माण होते. मानवाची सर्वप्रथम मूलभूत इच्छा म्हणजे स्वतःवे उदरभरण. ती आपल्याला हीव देवता देते आतां आपल्याला या जगामध्ये जगण्याकरितां किमान भूक भागवणं आवश्यकच आहे , तुम्ही हहि पाहिले आहे की ही भूक जेव्हां एका मर्यादेपलीकडे जाते तेव्हा आपण त्या भुकचेच गुलाम वनतो आणि मग कितीही खालं तरी त्यातून समाधान मिळत नाहीं, पण ही इच्छा तुमच्या अहंकारामधून कार्य करायला लागल्यावरच ती पुरी झाल्याचं तुम्हाला समजतं. हैखाद्य- पदार्थ तयार करुन तुम्हाला देणारे हॉटेलवाले लोकही त्याचाच विचार करत असतात , मग ते सर्व तुम्हांला पसंत पड़ावे म्हणून आकर्षक पद्धतीनें मांडून तुमच्या मनासारखे आणून दुमच्यासमोर ठेवतील. तुम्हाला कसं खूप ठेवायचेंहे ते चांगलं ओळखतान आणि त्यामुळें तुम्ही पण भाळून जाता.अशा हवं"आज हेच बनवले आहे , हे चांगलंच आहे आणि तेच तं खा." आई-वडिलाचर्च हे कर्तव्य आहे की मुलांना ऊठसूठ काय हवं असेल ते पुरवून त्यांचा अहंकार वाढू देऊ नये त्यांनी काय घ्यायचं हे तुम्हांला समजलं पाहिजे. या देवीची कृपा ही आहे की दुसर्याकरता कॉही करण्याची शुद्ध इव्छा ती तुमच्यामध्यें निर्माण करते त्यातूनच मग भुकेलेन्या उपाशी माणसांवइ्ल तुमच्यामधे अनुकंपा वेते ते उपाशी का राहिले याचा तुम्ही विचार करु लागता. आतां याच्या अगदी उलट प्रकारचे लोकही असतात ज्यांना आपण इतकं खाणं चांगलं नाही असंव सारखं वाटतं म्हणजे उपाशी राहन त्याग करण्याची नसती खटपट करणारे जेवढ जरुरी आहे तेवढ अन्न-सेवन प्रत्येकांने केलंच पाहिजे. असल्या उपास-तापासाच्या कष्टांमध्ये काहीही शहाणपण नाही. आणि लोक जेव्हां या नसत्या उपाधीच्या मागे लागतात तेव्हां त्यांना दुःख बत्रासव भोगावा लागतो आणि कालान्तरांने ते कमालीचे दैववादी व रागीट स्वभावाये वनतात.म्हणजे भुकेलेला आणि अती खादाड माणूस दोघेही सारखेच,त्यांतही भुकेलेला जास्तव बाईट, दुसरी एक इच्छा (वासना) तुमच्या मनांत येते ती ही की सर्वानी तुमच्यावरच प्रेम करावे असे वाटणं,त्यामुळे तुम्ही एक चांगली व्यक्ती बनत असता म्हणून,चांगुलपणा प्रत्येकाला आवडतोच हे तुम्ही जाणता म्हणून प्रत्येक माणूस दुसर्याशी चांगुलपणानें, गोडपणाने वागतो दुसऱ्याला खुष ठेवलें की ते आपल्यावद्दल चांगलं वोलतील, आपण त्यांना आवड्ड असं त्यांना बाटतं.पण मग याचाच अतिरेक होऊ लागतो आणि मग तुम्ही त्या सवयीचे गुलाम होता,त्यांतून तुमच्या बागण्यांत एक तहेथी कृत्रीमता येते , इतकी की मग लोकांना समजतं की हा माणूस खोट बोलण्याचे नाटक करतोय आणि आपल्याला नुसतं खुप करण्याचा आब आणतोय.कुठलीही अपेक्षा न ठेवता, स्वतःचा फायदा करुन घेण्याची भावना न वाळगून तुम्हीं जेव्हा अलिप्तपणे एकाद्याला खप करता तेव्हां ती शुद्ध भावना असते.ते चांगलंच आहे. पण एकाद्या व्यक्तीकडून आपल्याला कांही फायदा मिळणार आहे म्हणून जर त्याला खूप करायच्या मागे लागलात तर तुम्ही कमालीचे ढोंगी ठराल, आणि मग तुम्हाला कोणी विचारणार नाही, लोक तुम्हाला हसतील, तुम्हाला वेडयात काढतील.आणि खुष तर मुळीच होणार नाहीत.कारण तुमचे ढोंग त्यांना माहीत असतं, कुठल्यातरी स्वार्थाकरतां किंवा काहीतरी उकळण्याकरतां तुम्ही अस बागतां है त्यांना माहीत असतं. तुम्ही खन्या चांगुलपणाच्या भावनेंतून हे करत नसता.जो माणूस खरोखरच चांगला आहे तो लोकांना आवडणारच, त्याच्यासाठी त्याला वेगळं असं काही मुद्दाम करायची जरुरच नसते त्याचा मुळांतला स्वभावच असा असतो.त्याची धारणाच अरशी असते कीं सहजच तो लोकांना आवड़तो. आतां ही देवी काय करते बघा. ती सत्य न तन्हेने ही इच्छा तुमच्या अहंकाराच्या प्रभावात येते आणि हीच इच्छा सामुदायिक झाली ब सामुदायिक अहंकारातून प्रगट होऊ लागली की तुम्ही जणु एक आवुनिक भुर्ख बनता.म्हणजे अहंकार जर याजूला पडला तर लोक दुसर्यांना खूप करण्यासाठी त्यांना जेवूं घालतील, या इच्छेतून प्रतिक्रिया होऊन श्रीमहाकालीच्या आशिर्वादानें एक नविन इव्छा निर्माण होते ती अशी की दुसर्याला जैवण घालून तृप्त झालेले वघणं तुम्हाला आवडं लागत,तुम्ही स्वतः जेवण बनवून दुसर्याला प्रेमाने पोटभर जेबण दिल्यानें तुम्हाला आनंद होतो. हैं नुसतं बघूनही तुम्हाला समाधान मिळतं,आतां नुसतं खायचंच म्हटलं तरी कितीही प्रकारचे जिन्नस खाऊनही पुरे असं कधीच बाटणार नाही, आतां पाश्चात्य लोकाचं वघा, त्यांच्याकडे मुलांनाही 'तुला काय पाहिजे आहे असं विधारायची पद्धत आहे.पूर्वी आपल्याकडे जेवण घरातल्या सर्वांसाठी वनवीत असतपण आतां तसं नाहीं, आता मुलालाही " तुला काय हवंयू" असवं तुम्ही विचारतां,मग तो म्हणाला "मला अमुक हवयू" आणि ते नसेल तर विचारायलाच नको त्या मुलाला एखादा विशिष्ठ पदार्थच हवा असेल तर त्याला, त्याच्यातील अहंकाराला, तुम्ही कसं समजवणार? अशामुळे आपणच मुलांमधील अहंकार बळाबतो.तर अशा वेळी तुम्ही त्याला सांगायला तुमच्या फ्रीजमध्यें चैतन्य लहरी म4454479574547474747474 ११ क5प4रज][जी]जी[जी] मासा[पापामजी] 5म5ड5454547954747474595559555474795459747559757955555574747479555554557974745599 ासा मा][म][][3]3][3]31355 त्यांच्यारमोर आणते, स्वार्थापोटी तुम्ही करत असलेली बडपड कळणार नाही है दाखवून देते.काही एका मरयदिपर्यंत चालेल पण मग ती त्यांचं खरं स्वरुप उपडे करते,असं झालं की मग आश्चर्यचकित होऊन ते विचार करु लागतात 5 की मी कसा फसलो ? कर्स माझे बिंग बाहेर पडले ? लोकांना हे कसं कळलं? " हैच महाशक्तीच कार्य आहे. बुकीची गोष्ट ढोंग असत्य असेल ते सर्व ती उधडकीस आणते आता तिसरी गोष्ट आजकाल लोक भौतिक बस्तूंच्या मारगे लागतात ज्यामुळे हा भौतिकवाद सुरु झाला आहे.पण याला अंत नाहीं, हवी असलेली एकादी वस्तु मिळाली तरी त्यांतून तुम्हाला समाधान मिळणार नाहीं-आणि खरम्हणजे वस्तु मिळाल्यावर त्याच्यांतुून आनंद कधीव होत नाहीं-हा मनुष्य -धर्म आहे आणि माणसांच्या या अपुरेपणांतूनच अर्थशास्त्र जन्माला आलं- अर्थशास्त्र असे म्हाणतं की माणसाच्या साधारण गरजा कधीच संपत नाहीत. म्हणून आपण एका पाठोपाठदुसर्या वस्तुंच्या मागं लागतो आणि उद्योजकांचे गुलाम बनन जातो-हेंइतकं बाढतं की लत्यांत आपण स्वतःचं व्यक्तिमत्व पूर्णपणे हरबून बसतो.लौकांना डोके नसतं म्हणून ते असं करतात.पण सहजयोग्यांना महाकाली शक्ती मिळतें आणि ती त्यांना शिकवते - उदा." हा ड्रेस तुला शोभून दिसेल, टीक आहे, हाच सगळ्यांत चांगला आहे.हाच घे." तुमचा प्रश्नव मिटला डरेस, केशरचना इ.तहेवाईक बाहेरील वस्तुमधून दुसऱ्यावर छाप पाडण्याची H इच्छा तुमच्या अहंकार वापरण्यामधून येते.हे चुकीचं आहे. अहंकारामवून फक्त मुर्खपणाचं प्रदर्शन होते.लोकांना चांगल्या गौष्टी सांगणं खरं तर अवधडव, वाईट गोष्टी लोक पटकन् उचलतात. उदा मी सगळ्यांना सांगते की डोक्याला रोज - नाहीं तर मधूनमधून आंधोळीच्या आधी तेल लावत जा.इथें टक्कल पडलेले खुप लोक मी पाहते.मग आतां मी काय करणार ? एवढी साधी गोष्ट जी तुमच्या संवर्धनासाठीच आहे.त्यांना पटत नाही,पण दुसऱ्या संवयी, ज्या तुम्हांला 47745747474775 फ़ नसेल तर तुमची खन्या अर्थाने सुधारणा होणार नाही.जर म्हणाले" हें करु नका तर तुम्हांला ते आवडणार नाही. हो , बहुतेक वेळी तुम्हांला जावडतंच म्हणा पण कधी तरी आवडणार नाही.अश्ाच वेळी या भ्रान्तिमघून तुम्हाला समजून येतं "मी कुठं होतो आणि आतां कुठे आहे? मी असे करायला नको होतं.कशामुळे मला हा त्रास व्हायला लागला? मला ही दुर्ब्धी कशी झाली ? " हे सर्व हया देवीचंच कार्य आहे. तिचं आणखी एक कार्य म्हणजे ती तुम्हाला निवान्त बनवते.तुम्ही वैतागलेले असता, थकलेले असता , काय करावं है तुम्हाला कळेनास होतं तेव्हा ती तुम्हाला निद्राधीन करते दिबसभर तुम्ही काम करत राहता. मग शेवटी ही महाकाली शक्ति तुमच्यावर काम करते आणि तुम्हाला, एकाशा उहान बाख्कासारखं झोपवते. त्याक्षणी आपण स्वतःवर आणि दुसर्यावर केलेल्या सर्व चुका अपराधांची तुम्हाला क्षमाकेली जाते तिच्या मांडीवर तुम्ही छानपैकी, निवान्तपणानझोपुनजाता आणि तुमचे सगळे प्रश्न संपून जातात.त्या गाढ निद्रेमध्येंच तुमच्या प्रश्नांची उत्तरं तुम्हाला मिळतात.पुष्कळजण मला सांगतात " माताजी, तुम्ही माझ्या स्वप्नांत आलात आणि कुठलं औपध घ्यायचं ते मला सांगितलत तुम्ही माझ्या स्वप्नांत आलात आणि या -या प्रकारच्या जीवनामध्येव माझे कल्याण आहे असं म्हणलात," हे ोक मला येतांना वघतातही, पण त्यावेळी मी माझ्या पूर्ण रुपात नसते- ही महाकाली शक्तीच तुम्ही गाढ़ निद्रेमध्यें असताना तुमच्यावर काम करते, ती तुमच्या स्वप्नांमधे येते , तुम्हाला सांगते आणि समजावते. पण या देवीची सगळ्यात मोठी कृपा म्हणजे ती तुम्हाला पावित्र्य व अभय देते.लहान मुलांना जन्मत:व पाबित्र्य, छाज, चांगुलपणा, नीतिमान बागणुक इ. गुण मिळाेले असतात पण नंतर हळुहळ आजूबाजूच्या लोकांची वाईट बागणूक बघून ती पण तसच वांगू लागतात.नीतिमत्ता है त्यांना बंधन वाटू लागत,अर्थात ती (देवी) त्यांना उपदेश करायला- हे योग्य नाही, असं करु नवे , हे चूक आहे ब असतेच.पण जसजसें वय वाढून तुम्ही प्रगल्भ होत जाता तसे तुम्ही या गुणांचा आदर करेनासे होता आणि त्यामुळे अपरिपक् व मुर्ख बनता हे सर्व ध्यानांत वसून समजून घेतलंत तर ही महाकाली तुम्हाला खुप मदत करते कारण तिच्याचमुळे कुंडलिनीचा बर येण्याचा मार्ग खुला होतो. महाकाली आणि कुंडलिनी एकव आहेत कारण कुंडलिनी ही महाशक्तीचीच शेष शक्ति आहे. पूर्ण विद्याच.फक्त तिच कार्य वेगळं आहे. महाकाली तुमचे सरंक्षण करते तुम्हाला उपदेश करते आणि ज्ञान देते. तर कुडलिनी तुम्हाला स्वच्छ करते.वाधा दूर करते, तुम्होला गोधळात न विचित्र, अर्थशून्य गोष्टी ते पटकन् उचलतील.इयेंच मारकव असतात, महाकालीचं कार्य चालतं.ती कायकरते तर तुम्हाला शिक्षा देते तुमच्या शरीराला त्रास देते.खुप घट्ट कपड़े घातल्यानें पायांनात्रास होतो.फाटक्या पॅन्टस् वापरल्यानें सांधे दुखायला लागतात. कुठलीही नियमबाह्य गोष्ट केली तर त्याचा त्रास भोगावाय लागतो. प्रयम या चुकीची शिक्षा होते मग त्या चुकीच्या परिणाम भोगावा लागतो. अशा तन्हेने सरळ साध्या जीवनपद्धतीमुळे पुष्कळ त्रास कमी होतात. आपल्यातील महाकाली शक्तीमुळे आपण उत्तरोत्तर उन्नत होत असतो. इतकं असूनही कधी कधी आपण खाली खेचले जातो.मग महाकाली पुन्हा एकदा जागृत होऊन आपल्याला आपली चुक दाखवते,कसे चुकलो आणि काय लक्षांत ठेवले नाही ते दाखवते आणखी एक फार सुंदर काम पण ती करते महणजे तुमच्या अकलेची तुमच्या बुद्धीची परीक्षा घेण्यासाठी मास निर्माण करते. भ्रान्तिरुपेण संस्थितः' - तुमच्या डोक्यांत भ्रम-भ्रांति पैदा करते. मग तुम्ही इतर लोक आजूबाजूची परिस्थिती बगैरे सर्व गोंधळात पडून जाता मग तुम्हांखा कांही समजेनासं होत आणि शेवटी' मी ही चूक केली है तुम्हालाच समजून येतें. अशी भ्रान्ति निर्माण करुन ती तुमच्या अहंकाराला ठिकाणावर आणते. या भ्रान्तिमुळेंच आपण मृगजळामागें धावल्यासारखे त्यांत गुरफटत जातो.एकदां का आपण आफ्ल्यामधेंच समाधान मिळवर्ल की मग अशा मुगजळाच्या मारगं लागणार नाही.अशी भ्रान्ति निर्माण केली नाहीं तर लोकांचा अहंकार इतका बळावेलकी सर्व जगाचाच सत्यानाश होईल.आपल्यामधील महाकाली शक्तीची ही अशी किमया आहे पुष्कळजण माया समजतात हीच आईची माया ही माया, ती माया - पण हे सर्व महाकालीचचं काम आहे.ती तुमची परीक्षा घेत असते. पण सहजयोग्यांना हे अवघड नाहीं सहजयोम्यांची परीक्षा घ्यायला पण ही महाकालीच मदत करते. अशा तन्हेनें भ्रान्तिमचून तुमची सुधारणा होते.प्रान्ति टाकतां उलट तुम्हाला क्षमा करुन तुमची उन्नति होईल ही काळजी घेते. आता सहजयोगी झाला आहांत तर तुमच्या जीवनांत ही महाकाली पदोपदी मदत करते है तुम्हालाच स्पष्ट होईल व कळेल तिचं काम करसे चालतं है बघण फार आल्हाददायक असतं - सर्व प्रकारचं समाघान तिच्याकडून तुम्हाला मिळतं. हांव, लोभ, राग सर्व मावळतात. सगळ्यांत चांगले म्हणजे तुमट्या सर्व वाईट संवयष ती काढून टाकते- अगदी मुळापासून,या शक्तीध्या प्रभावामुळे अपायकारक अशा सर्व सबयी आपोआप सुटतात.तुम्हाला अशी कांही वाईट सवय असेल तर ती टाकण्याचा प्रयत्न करा-तुमच्यातील महाकाली शक्तिच जागृत झाल्यावर हे सर्व सहजच होणार आहे.तिच्या कृपेमुळेंच तुम्ही आतां सुंदर , गंधवासारखे झाला आहात.तिच्या कौशल्यामुळेंच तुम्ही इतके सुधारलत, आतां पैसा , मोह लोभ यांच्यापासून दूर रहा,त्याचीच देवाणघेवाण करा.सगळं कांही एकमेकांत वाटून घ्या आणि ही डच्छा ही सामुहिकता आणि त्यातून मिळणारा आनंद ही महाकालीचीच कृपा झाल्यावर मिळतो.म्हणून आपण आज महाकालीची पूजा करणार आहोत. परमेश्वरांवे तुम्हांला अनंत आर्शिवाद. महोकाली पूजा माममामामामामा]म ] Fजपी4ी45ी545 77475 १२ सा फजाजीपर]5] [5] 5ी] [5] 5ी5 5]5ी] 5ी] जी554747479577779577777977757FF55777 फ़54 फ़प5455745574747474745474754547457474747479755 555ी 5545Y6:YKYKYRAS ু ल५३ २२६२ ऋतंभरा प्रज्ञा लॉजहिल सेमिनार, २३ जुलै १९८३ की जगाच्या निरनिराळ्या भागातून तुम्ही सर्वजण ह्या ठिकाणी आलेले बधून मला अतिशय आनंद होत आहे. तेव्हा प्रेमाने हृदय इतके भरुन येते की, शब्द त्याची तीव्रता व्यक्त करण्यास अपुरे पडतात.तुमच्या हदयात याची तीव्रता समजावयास पाहिजे.ह्या अशा सुंदर नैसर्गिक वातावरणांत आपण एकत्र भेटलो आहोत , यात मला वाटतं अशी परमेश्वराची व्यवस्था आहे की यावेळी काही तरी वेगळे मोठे घडावयाचे आहे., ह्या वेळी आपण कांहीतरी फार मोठ मिळवलं पाहिजे, आता वेळ थोडा आहे.तेव्हा मी तुम्हाला घ्याना बद्दल काही गोष्टी सांगते व त्यानंतर मला वाटतं आणखी दोन भाषणे होतील. मेडिटेशन " हा एक सर्वसाधारण शब्द आहे ध्यानामध्ये ज्या तीन पायऱ्या आहेत त्या शब्दातून स्पष्ट होत नाहीत.परंतु संस्कृत भाषेत तुम्ही ध्यानात करसे जायचे ह्या संबंधी स्पष्टपणे सांगितले आहे. प्रथम ध्यान म्हटले आहे, दुसरी धारणा सांगितली आहे व तिसरी समाधी. सुदेवाने सहजयोग असा आहे की तुम्हाला या सर्व गोष्टी एकत्र एका बंडल मध्ये मिळतात. तुम्ही बाकी सर्व वगळून समाधीत जाता आणि हेच त्यातील सौदर्य आहे. प्रथम ध्यान घ्या. प्रथमतः तुम्ही जेव्हा साधक असता तेव्हा तुम्ही ज्याची पूजा करता त्यावर तुमचं चित्त ठेवता, त्याला ध्यान म्हणतात. आणि धारणा म्हणजे तुम्ही केलेले सतत प्रयत्न.तुमचे सर्व प्रयम चित्त त्यावरच केंद्रित करणे. परंतु जे लोक जागृत नाहीत त्यांच्या करिता हे केवळ नाटक ठरतं. ते केवळ फक्त अभिनय करत असतात. परंतु जागृत व्यक्तीसाठी ते सत्य आहे. तेव्हा प्रथम तुम्हांला ध्यान केलं पाहिजे कुणी मुर्तिचें ध्यान करतात तर कुणी अमूर्तीचे करतात. परंतु तुम्ही इतके नशिबवान आहात की अमूर्त सुद्धा तुमच्या समोर प्रत्यक्षात मूर्त स्वरुपात आले आहे.तुम्ही मूर्ताकडून अमूर्ताकडे किंवा अमूर्ताकडून मूर्तता हे सर्वच येथे आहे. एका बंडल मध्ये ,तेव्हा तुम्ही कांही देवतेवर एकाग्रता करता किंवा त्या संबंधी विचार करता किंवा काही ठिकाणी निराकार की जो अमूर्त स्वरुपात करतात किंवा सर्वस्वी निराकारावर चित्त एकाग्र करतात.जो पर्यंत तुम्ही जागृत नाहीत तो पर्यंत सर्व बुद्धिचा खेळ आहे. परंतु एकदा का तुम्ही जागृत झालात की तुम्ही ज्याचे ध्यान करणार आहात त्याचा फक्त विचार करता. पण जेव्हा तुम्ही एखाद्या व्यक्तीवर ध्यान करता तेव्हा तुमचं चित्त विचलीत होत असतं. ते जागृती नंतर ही शक्य आहे, ते एका बंडल मध्ये आहे.तरी सुद्धा काही लोक ते काहीं थोडे थोडे करीत घेतात, तेव्हा जरी तुम्ही ध्यान करता तरी तुमचे चित्त घटके घटकेला विचलीत होत असतं. तुम्ही किती एकाग्रचित्त होऊ शकता त्याच्यावर ते अवलंबून असतं.तेव्हा मी काही असे सहजयोगी पाहिलेत की कांही स्वयंपाक करतात तर काही ध्यान करतात तेव्हा ध्यान करणारा म्हणतो की काहीतरी जळय्याचा मला वास येतो आहे. तेव्हा अशा टिकाणी घारणा नसते.धार याचा अर्थ प्रवाह प्रवाह थांबल्यास त्या ठिकाणी धारणा नाही ध्यान आहे पण धारणा नाही, ह्यातील दुसरा भाग फार महत्वाचा आहे.तुम्हाला तुमचं चित्त सतत तुमच्या देवतेवर ठेवावयास पाहिज़े तेव्हा तुम्ही एक स्थिती मिळविता कि ज्याला घारणा चैतन्य लहरी RKYSYKYSYKYSYSSYSYKYSYKYS:YKY LF5पीपफी पीरी[जीसासास्रातसारसाततातताततततत] पुढील मजकूर मागील कव्हर पानावर - 5फ़डीड5ड5[45515557555597955577479747454597479779554747979779797474755797955545 नानरीम् ननत मागिल कव्हर पानावरून पुढे - 548पT95[5[4 541 4ज54रबेर]ज]त] जेर][ज्रामफा]ामे]कता FFFR F 7F5 म्हणतात.की ज्यात तुमचे चित्त त्या देवतेशी एक होतं आणि जेव्हा हे परिपक्व होतं तेव्हा तुम्हांला समारधी अवस्था प्राप्त होते. आत ज्या लोकांना असं वाटतं की जागृती शिवाय ते हे कसं करु शकतात तर ते पूर्णतया चूक आहे.परंतु जागृति नंतर जेव्हा तुमची धारणा प्रस्थापित होते तेव्हा तुम्हांला अशा अवस्थेत जावे लागते की ज्यामध्ये तुमची समाधी लागेल आता ही अवस्था कारय आहे ? जेव्हा तुम्ही या अवस्थेत असता तेव्हा तुम्ही जे काही करता, तुम्ही ज्या देवतेला पूजता ते देवत तुम्ही तुमच्या कामांत बचता तुम्ही असं म्हणू शकता की जे काही तुम्ही बघता तुम्हाला तुमचे दैवतच ते करत आहे असं दिसतं, तुम्ही जे काही ऐकता, तुम्हाला तुमचे दैवतच ते सत्य सांगत आहे असं वाटतं. जो काही तुम्ही वाचतां त्यात तुम्हांला दिसेल कि तुमच्या दैवतेनेच तुम्हाला सांगितलं तेव्हा तुम्ही तुमच्या डोळ्यांनी नाकांनी आणि इतर सर्व अवयवांनी जे काही कराल ते सर्व काही तुम्ही ज्या दैवताची पुजा करता त्याच दैवताचे दर्शन तुम्हाला आपोआप घडत तुम्हाला आता , मला एकाग्रता करावयाची आहे असा विवार करावयास नको , आता मला हा विचार नको मला आता हा विचार करायला पाहिजे, हे सर्व काही आपो आप घडतं तुम्ही एखादं पुस्तक बाचाल आणि तुम्हाला त्यात सहजयोगासाठी काय चांगलं ते सापडलं आहे.जर परमेश्वरा विरुध्द लिखाण केलेलं पुस्तक असेल तर ते तुम्ही टाकून द्याल ,जर तुम्हांला काही अडचणी आल्या असतील ते असे समजा की त्या तुम्हाला काही घड़ा शिकविण्याकरिता घडलेल्या आहेत. "मला काही अनुभव शिकविण्या करीता" हा सर्व त्या देवताच्या अनुभूतीची प्रचिती आहे.आता उदाहरणार्थ एखाद्या स्त्रीला गर्भपातना होत आहे असे वाटते. तेव्हा एक व्यक्ति की जी समाधी अवस्थेला गेलेली नाही, किंवा सबयींचा गुलाम आहे. तो म्हणेल "मी माताजी साठी एवढं केलं मी इतक्या लांब गेलो, आणि असं असून सुद्धा ही अडचण मला आली. " पण दुसरा म्हणेल की, "ठीक आहे मला प्रयत्न करुन वधू दे, मी जाऊन 5 माताजीच्या फोटो समोर सांगेन किंवा टेलिफोन करेन." आणि त्याला असे आश्चर्य दिसेल की ते सर्व कांही झालेले आहे आणि एकदम योग्य असंच तुम्ही जर जागृत असलात तरच ह्या गोष्टी शक्य आहेत. अन्यथा नाही.तेव्हा ही जी अवस्या तुमच्यात जागृत झाली आहे.ही एक नवीन स्थिती आहे.संस्कृतमध्ये तिला सुंदर नांव आहे. फार कठिण नांवि आहे. "ऋरतंभरा प्रज्ञा". ऋतंभरा हे निसर्गाचं नांव आहे, आणि एखाद्याला तो निसर्ग प्रकाशित झालेला जाणवतो. मी तुम्हांला एक उदाहरण देते , ज्यावेळी मुल जन्माला येत असतं.त्यावेळी त्याच्या आईला आपोआप दूध येते.निसर्ग मुलांच्या जन्माकरिता आपोआप कार्यान्वित होत असतो. त्याचप्रमाणे फक्त सहज योग्याच्या ठिकाणी ही ऋतंभरा प्रज्ञा जेव्हा कार्यरत होते तेव्हा काम कसे चटकन घडतं हे बधितलं तर तुम्हांला आश्चर्य वाटेल आता वेळ थोडा आहे.पण मी तुम्हाला एक उदाहरण देते, मी ब्रायटनला आले आणि जॉन्सन म्हणाला "माताजी ब्रायटन मध्ये गुरुपूजा करु या." मी म्हटलं "ठिक आहे करा. परंतु जागा शोधून काढा," तेव्हा तो युनिव्हर्सिटीत गेला , म्हणाला, की युनिव्हर्सिटचीचे लोक मदत करतील परंतु जागा लहान आहे आणि मी म्हणाले " परंतु त्यांना विचारुन तर वधा. मग तो म्हणाला "नाही ती जागा गुरुपूजेच्या दिवशी रिकामी नाही." मग मी म्हणाले की तुम्ही काय करु शकता? तो म्हणाला की "माताजी काय करायचं ?" मी म्हणाले "दुसरे कुठे तरी आत्ताच्या आत्ता प्रयत्न करा." फोनवर कुणाला तरी विचारा," नंतर त्यांनी जाऊन त्यांना फोन केला . आणि त्यांनी सांगितलं की आमच्याकडे जागा आहे, फारच चांगली जागा आहे, आणि तुम्ही ताबडतोब या, जेवायलाच या तो लगेच तेथे गेला, त्याने तेथे उत्कृष्ट जेवण केलं, ते सर्वजण खुप खुप होते.ते सर्वांनाच जागा देणार होते.ते फारच चांगले लोक होते.आणि ह्या सर्व गोष्टी इतक्या चांगल्या रितीने कशा घडल्या याचे त्याला आश्र्य बाटले. तेव्हा कतंभरा प्रज्ञा ही तुमच्या मदतीसाठी कार्यान्वित होत असते तुम्ही सर्व मला सांगता की माताजी हे आक्चर्य घडले ते घडतं आणि आम्हांला समजलं नाही की ते कसं घडलं, मी एक तुम्हाला उदाहरण देते. काल आम्ही काही तरी सिमेंटचे काम करीत होतो.तेव्हा इटालियन मुलगा म्हणाला की आपल्याला दोन पिशव्या सिमेंट लागेल. मी म्हणाले "तू काम चालू ठेव ते संपणार नाही." मी जाण्याच्या आगोदर सुद्धा ते काम चालू होतं आणि सिमेंट संपलं नव्हतं, आता बघा एवढी सिमेंट सारखी गोष्ट, तेव्हा ही एक विशेष गोष्ट आहे की निसर्ग तुमच्याशी एकरुप झाला व तुम्ही निसर्गाशी एकरुप झालांत तेव्हा या दैवी शक्तिचे प्रेम, सरंक्षण आणि तुमच्या प्रति चित्त ह्या काही घटना घडतात.जी काही परिस्थिती निर्माण होते त्यांतून प्रदर्शित होतं, आणि ह्याला अंत नाही, जे फक्त घडत असतं.पण लोकांना ते कसं घडतं ते समजत नाही.पण तीच समाधीची स्थिती आहे.परंतु असे काही लोक असतील की " मी जर त्यांना विचारलं की तुम्ही हे कराल का ? " ते म्हणतील "माताज़ी आता दुकानं बंद झाली असतील, ते काही बरोबर नाही, ते करणार नाही अशा तन्हेने ते सांगत न पपतंस फफपी45फ]ड][ा][][][ज]1]1ा] ऋतंभरा प्रज्ञा FSYKYSYKYSYKYRSYS:YSYKYKYKYKYS +5फ55][5][]5]5]1545555579574754797474797474747745559455545474747474745455545 55555乐乐5乐乐乐乐乐乐55乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐与5乐乐乐乐乐与5乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐 乐乐 फ़444-47474747454545474574747474 5475747477FF4T फ़फ़ 55डपीपजज]प][4][4][]1] 5F राहतील आणि काही असेही लोक आहेत की ते म्हणतील "नाही मला बघू द्या., जर माताज़ी म्हणत आहेत तर ते होईलच. 46YAYKYKYKYKYSSYSYSYKYKYKYK:S45YSYSYSYKYASS मी आता अगदी साधे उदाहरण देते , फारच बाह्यातले आहे.पण ते सत्य आहे. श्री श्रीवास्तव हे काही विशिष्टठ प्रकारे चहा घेतात. फारच इंग्लिश आणि त्यांना द्वसरा चहा आवडत नाही. तेव्हा ते मला म्हणाले, "अरे बापरे आपला चहा संपला आणि उद्या सकाळी काय करायचे ?" तेव्हा म्हणाले, "ठीक आहे. चला आपण चहाच्या दुकानात जाऊ," तेव्हा ते म्हणाले, "आता रात्रीचे आठ बाजले आहेत.ते सर्व आपल्याला हसतील व आता राती आठ बाजता कुठलेही टी सेंटरचे दुकान उघडे नसेल." मी म्हणाले, "बघू तर जाऊन त्यात अडचण काय आहे? मी म्हणते चला जाऊ वा" परंतु ते म्हणाले, "कार्य बिचित्र गोष्ट तुम्ही सांगत आहात." मी म्हणाले, "टीक आहे. बिचित्र किंवा काहीहीं असो, चला तर खरे." परंतु ते ऐकेनात तेव्हा मी ड्रायव्हरला सांगितले. चला आपण तिकडे गाडीने जाऊ या आम्ही तेथे गेलो. आणि सर्व दिये लागलेले होते. आम्ही म्हणालो हे सर्व दिवे कसे लागलेले आहेत ? तेव्हा आम्ही आंत गेलो फारच ओशाळलेले ते सर्वजण तेथे उभे होते." आम्ही सर्वजण आपल्यासाठी केव्हाची वाट पहात आहोत आणि तुम्ही सर्वात शेवटी आलात," पहा कल्पना करा,तेव्हा मी माझ्या पतिला बिचारले, ते म्हणाले. मी विसरलो आपल्याला आज येथे स्वागत समारंभ होता, आणि ते म्हणाले, "तुम्ही सर्वात शेवटी आलात" आणि म्हणाले, "काही हरकत नाही, तुम्ही नुमचे प्रेझेन्टस् घ्या" तेव्हा त्यांनी प्रत्येकी दोन चहाचे डबे प्रेझेंट दिले. माझा म्हणण्याचा अर्थ असा की अशी हजारो उदाहरणे देता येतील आजच कुणीतरी पलंग सरकविण्याचा प्रयत्न करीत होते तिघेजण प्रयत्न करीत होते. मी म्हणाले "ठीक आहे. मी सरकवते." मी फक्त माझी नाभी तेथे लावली, मी काही ढकलले नाही. ते असंच पुढे सरकलें ते केवळ ऋतंभरा प्रज्ञेमुळे,. परंतु हा काही चमत्कार नाही, हे ईश्वराचे तुमच्या वरील प्रेम प्रदर्शित करणे तुम्हांला, तुम्ही कोणी खास निवडलेले आहात, हे दाखविण्यासाठी आहे.परंतु ही परिस्थिती तुम्ही मान्य केली पाहिजे. पण तुम्ही जर सर्वसाधारण लोकांसारखे बागलात की, "अरे देवा, दुकाने बंद असतील. तो माणूस किती विचित्र आहे, मला वाटत नाही की ते काम होईल." तेव्हा ते कधीच होणार नाही. पण तुम्हाला है समजलं पाहिजे की निराकार व साकार मी अशा तुम्हाला जन्म दिलेला आहे. तुम्ही निवडलेले साधू संत आहांत तेव्हा ही प्रज्ञा प्रदर्शित होत असते प्रत्येक क्षणाला प्रदर्शित होत असते.तुम्ही तयारीत रहा, आनंदी रहा आणि . तिवं स्वागत करा. आणि विश्वास ठेवा की तुम्ही जिथं आहात त्याची पातळी वेगळी आहे. आता वेळ झालेली आहे की सहजयोग्याने आपली पातळी बदलली पाहिजे.आपण बदललं पाहिजे. आपण आपली उन्तती केली पाहिजे.पातळी उंचावली पाहिजे. परंतु सहजयोग असं काही मिश्रीत आहे की एकाच प्लेटवर आपल्याकडे अत्यंत खराब अशा भूतापासून अगदी वरच्या दर्जाचे लोक आहेत.आता काही जण गेले आहेत. फार अहंकारी आहेत.ते सारखे गड़गडत असतात, आपल्याला समजत नाही की ही प्लेट उंचावयाची कशी ? जर तुम्ही ती प्लेट उंचावली तर ते गडगडत खाली येतील. तेव्हा तुम्ही घाबरलेले आहांत तुम्हाला त्यांना धरुन ठेवलं पाहिजे. आणि काही असे आहेत की ते चौरस आहेत व दुसऱ्याच्या समस्या भूताप्रमाणे आपल्या डोक्यावर घेतात. जर तुम्ही त्यांची उन्नती करण्याचा प्रयत्न कराल तर ते खाली घसरत येतील किंवा भूते पड़तील.परमेश्वराला माहित? पण तिसन्या प्रकारचे लोक आहेत की जे लोकच आहेत मनोच्यासारखे की जे अगदी चांगल्या रितीने स्थिर झालेले आहेत.तुम्हीं ज्या उंचीवर त्यांना न्याल तेथेच ते टिकून राहतील. तेव्हा जे लोक अजून काठावर आहेत ते मला नक्कीच ब्रासदायक आहेत,कारण माझ्या प्रेमामुळे मी त्यांना बाहेर फेकू शकत नाही. आणि आपल्याला त्यांना मदत करावयास पाहिजे.त्यांना उन्नती करावयास पाहिजे,खरे पहातां त्यांना त्यातून बाहेर याबयास पाहिजे, आपण त्यांच्यासाठी किती वाट पहायची प्रत्येकांनी बंधितलं पाहिजे की जे काठावर आहेत.त्यांना नींटपणे आत आणलं पाहिजे.म्हणजे ते सहजयोगातून बाहेर जाणार नाहीत. जिव्हाळा ठीक आहे.पण आपली सहजयोगाची पातळी खाली करुन चालणार नाही.कधीच नाही. जे लोक सहजयोगात चागले प्रस्थापित झाले आहेत त्यांची पातळी उंचावयास पाहिजे. तेव्हा प्रत्येकाने किमान पातळी पर्यंत येण्यांचे व स्थिर करण्याचे प्रयत्न करावे. नाहीतर मला सांगण्यास खेद वाटतो की ते चाळणीतून गळले जातील. धन्यवाद, बिन्यवाद माताजी - शिष्य म्हणाले. ऋतंभरा प्रज्ञा म5447554745747574747474774F सहजयोगी सभासदांसाठी विनामुल्य 4S5YSYKYKYKYKYKSKYKYKYKYAY ---------------------- 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-0.txt *ॅप ॥ चैतन्य लहरी॥ ां सन १९९४-९५, ऑगस्ट, अंक क्र. १ 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-1.txt KYKYKYKYKYKYKYRKYKYKYKYKYKYKYRSKYKSKYKYKYAYSYKYSYSYKYKYKYSYSYSYSYKYKYKYSYKYAYAYKYSYAYKYS ुলুে श्री श्रीकृष्ण पूजा हथनीकुंड ११ डिसेंबर १९९३ प्रOI मैलोनूमैल ते अनवाणी हिंडले, आणि ही सर्व भूमि त्यांनी चैतन्यानें भारून ठेवली ही भूमि मोठमोट्या संताच्या आणि अवतारी पूररुषांच्या चैतन्यानें आज आपण श्रीकृष्णांची पूजा करणार आहोत, श्रीकृष्णांच्या जीवनामधे यमुना नदीला खुप स्थान आहे.यमुना नदी खूप खोल आहे भरलेली आहे. श्रीकृष्ण एका अंगाने बालकासारखा होता व त्याला आणि तिच्या पाण्याचा रंग निळा आहे.श्रीकृष्णाचा रंगही निळाच आहे. सगळीकडें आनंदाव वातावरण निर्माण करायवं होतं कारण श्रीरामानंतर त्यामानाने गंगा नदी उथळ आहे पण तिच्या पाण्याला जास्त वेग आहे. फ़ धर्माचे स्वरुप पूर्णपणें बदलून एक कडक शिस्तवद्ध वातावरण बनले होतं. पुढच्या वर्षी जमल तर आपण अलाहावादला जाऊ आणि या दोन नंतरचा अवतार श्रीकृष्ण म्हणून झाला आणि त्याला दाखवून द्यायचं होत महानद्यांचा संगम बघू, हरियाना राज्य हे खुूप ऐतिहासिक पा्श्वभूमि की परमात्म्याचं स्वरुप गंभीर नसून ही एक लीला असते ज्यांत प्रत्येकानें आपला खेळ खेळायचा असतो.लोक श्रीकृष्णाला खर म्हणजे नीट समजून असलेलं राज्य आहे.त्याचे संदर्भ पुराणांत सापडतात. इथेच कुरुक्षेत्रावर कौरव- पाडवांचं महाभारत घडलं फार पूर्वीपासून या भूमीवर तपस्वी घेत नाहीत.थ्रीरामांच्या अवतार कार्यातून पूढं विकसित झालेल श्रीकृष्णाचे संतांनी ध्यान केलं. मार्कडेयांनी इथेच ध्यानधारणा केल्याचे तुम्हाला अधतारकार्य सामान्य माणसाच्या ग्रहणशक्तीचया पलीकडवं आहें आणि माहीतच आहे, त्याचं नावंही तुम्ही बरेच वेळा ऐकलं आहे. प्रधम ते महाराष्ट्रांत तुम्ही पाहिलेल्या सप्तश्रृंगी इथें होते व नंतर ते ध्यानासाठी इथे आले व त्यांची ग्रंथनिर्मिती इथंच झाली. या प्रदेशांत तुम्हाला टिकटिकाणी पीर व साक्षात्कारी आत्मे आदळतील . त्यांचा आदरही माझ्या मते ते जास्त उच्च आहे, कारण त्यांना दाखयून द्यायचं होतं की जग ही एक माया आहे. भास आहे आणि त्याच्या पलीकड सारा आनंदच H आहे. त्याची पद्धतही फार मजेदार होती. त्या काळी असे भव्य मंडप, शिष्यसमुदाय वगैरे कांही नव्हतं.त्यामुळे त्याने स्वतःचीच नवी पद्धत शोधून काढली. त्याच्या लहानपणी दूध देणार्या वन्याच गोपी यमुना नदीवर टेवला जातो.श्रीकृष्ण इथें राहिले म्हणून ही पुण्यभूमि झाली.त्याकाळी गाडया व इतर वाहतुकीची साधनं नव्हती म्हणून ही भूमि त्यांच्या स्नानाला येत असत.श्रीकृष्ण त्यांच्या डोक्यावरचे घड़े दगडमारुन फोडायचा चैतन्वानं बहरुन गेली.यमुना नदीकाठी ते खुप खेळायचे - वागडायचे आणि त्यातलं पाणी त्यांच्या पाठीवरुन खाली पड़त असे.वमुनेचे है पाणी तरी पण बाल्यावस्थेंत ते इथ नव्हते.पक्ष राज्यपद मिळाल्याबर ते इथें राधेने "चैतन्ययुक्त केलं होतं." रा" म्हणजे शक्ति आणि"धा" म्हणजे वरेच वेळां आले. श्रीकृष्णाचं व्यक्तिभत्व आपण एका वेगळ्याच धारण करणारी,त्या गोपीना " कुंडलिनी " चद्दल कसं सांगायचं हे त्याला दृष्टिकोनांतून समजून घेऊ शकतो. प्रथम श्रीरामांचा अवतार झाला. कळेना , म्हाणान तो त्यांच्या डोक्यावरच्या घडयावर खड़े मारायचा आणि श्रीविण्णुने हा अवतार घेतला असला तरी त्यामधे ते आपले देबत्व ते पाणी त्यांच्या पाठीवरुन खाली पडतांना त्यांना कुंडलिनीचा प्रसाद विसरुन आले किंवा त्यामागें तशीच योजना होती, ते साध्या मिळायचा त्याची पद्धत साधी , खेळकर व मजेदार असायची पण तो असे माणसासारखंच राहिले आणि एक परोपकारी राजा साँक्रेटीसने म्हटल्यासारखे बनले,त्यांना आपल्या पत्नीचा पण त्याग करावा लागला. का करायचा हे लोकांना समजत नसे तो जेव्हा अगदी लहान चयाचा होता तेव्हां नदीच्या पाण्यांत स्नान करणाऱ्या गोपींची कुंडलिनी उचलायचा प्रयत्न करीत असे तो त्यांचे कपडे चोरुन लपवीत असे व त्याना चैतन्य देत असे SF अर्थात त्यामाग्गे एक सुत्र होत,उत्तर भारतामधें ते जिथें जिथें हिंडले तेथील वातावरण चैतन्यानं भरुन आलं, पाग नंतर महाराष्ट्रांत आल्यावर चैतन्य लहरी KSYSYSYKYKYRSYSYSYKYSYKYR:S ৭ 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-2.txt 11149554ी फ़ पुष्कळ लोकांना तो खरा कोण होता है माहित नव्हतं.एक तर तो अगदी परतल्या, लहान होता.. निष्पाप होता. आणि गंमती-जमती करून त्याला दाखबायचं आतां लक्षांत घ्यायची गोष्ट म्हणजे हे लोक अशा उच्च स्तरावर होतं की जीवन है आनंदमय आहे.मग तो त्यांचे कपड़े परत करीत असे. पोचलेले की ते खात असले तरी खात नसतात . लग्न झालेले असले वतुमच्या LF पुढे मोठा झाल्यावर तो द्वारकेचा राजा झाला. आतां आपल्याकडे कांही पाशचिमात्य विद्वान आहेत आणि त्यांनी शोध ( !) लाकला आहे की दान त्यापासन ते सर्वस्वी व पूर्णपणे अलिप्त राहतात.ही अलिप्तता कशी यते आमच्या सारखं काम करत असले च जीवनाचे व्यवहार करत असले तरी श्रीकृष्ण होते, त्यांची पद्धत म्हणजे सगळ्याचं विघटन करायचे, त्याच्या रोजच्या मला सांगता येणार नाही पण कुंडलिनीचं जागरण झाल्यावर. मुळांतलं परमेश्वरी तत्व समजुन घ्यायचं नाहीं . त्या मारगील सूक्ष्म घटना व्यानाने कुंडलिनीकडे पूर्ण लक्ष ठेवल्यास हे नक्कीच शक्य आहे. आणि त्यानंतर सर्व गोष्टीवद्दल अलिप्तता कशी येते , कांही विशेष प्रयत्न न पण समजून घ्यायची नाहीते म्हणतात त्याला सोळा हजार वायका होत्या. # खरं तर त्या त्याच्या शक्त्या होत्या.आता एक आई म्हणून मला हजारों करता आफ्ली कामं सहज कशी पार पडतात . कितीही काम केलं तरी मुलं, मुलगे मुली, पुरुष, स्त्रिया असूं शकतील पण माझ्या थकवा कसा येत नाहीं याचं तुमचं तुम्हालाच आश्चर्य वाटेल या स्थितीपर्यंत हे. चारित्र्याबद्दल कोणी अवाक्षर काढू शकणार नाही. पुरुषांना है फार तुम्हाला यायचं आहे आणि ती स्थिती प्राप्त झाल्याचं ओळखण्याची साधी कठीण आहे.म्हणून त्याच्या सर्व शक्ति स्त्री-रुपांत जन्मल्या आणि त्यांचा "," हा खूण म्हणजे "मी ", "माझे" ("है मी केलं" "ते मी केलें राजाबरोबर विवाह झाला.खरं तर त्या विवाहित नक्हत्या,राजाने त्यांना माझा मुलगा", " हे माझे घर" बगैरे) हे शब्दप्रयोग तुम्ही किती वेळा पळवून तुरुंगात टाकलं कृष्णाने वाचवलं व नंतर वाहेर काढून त्यांच्याशी विवाह केला.या सगळ्यामध्यें भर विवाहावर होता है पहा. ह्याच त्याच्या करता ते लक्ष ठेऊन बघा," मी " या शब्दाचा तुम्ही जास्त प्रयोग करत असाल तर तुम्ही अलिप्त नाहीं असं समजा, म्हणून प्रयत्न करा आणि सोळा हजार शक्ती,त्याच्या सोळ्या पाकळ्या आणि सहस्त्रारच्या हजार स्वपरीक्षा करत चला हे शब्द खरं म्हणजे एक भ्रम असतो. अलिप्त म्हणजेच या सोळा हजार शक्ती शिवाय त्याच्या पांच पत्नी होत्या, झाल्यावर ती एक अवस्था असते आणि त्या अवस्थेमधूनच तुम्हाला पुढची प्रगति साधायची असते खाली डोकंबर पाय असं कितीबेळ केलत तरी याबद्दलही लोकांचा आक्षेप पण या पाच पत्नी म्हणजे पंचमहाभूत तत्वच, याच्यातील मूलभूत तत्वं त्याच्याकडे पत्नीरुपांत आली आणि त्यांच्याशी त्याचा बिवाह संपन्न झाला,पण इतकंसारं असूनही तो अलिप्त त्यांतून हे साध्य होणार नाही. श्रीकृष्णाच्या जीवनातून हाच अलिप्ततेचा संदेश मिळतो अर्जुनावरोंबर होता,त्याच्या या अलिप्तपणाच्या खूप कथा आहेत. यमुनेच्या पलीकडच्या तो युद्धाला जायला तयार झाला तेव्हा म्हणाला "मी सारथी म्हणून काठावर एक फार मोठा ऋषी रहात होता.त्यावेळी यमुना नव्हती तर नर्मदा व तापी नद्या होत्या,त्याच्या राण्यांना त्या ऋषीचं दर्शन घ्यायचं तुझ्यावरवर येईन पण हातांत शस्त्र धारण करणार नाहीं, युद्ध करणार होते.त्या नदीजवळ आल्या त्यावेळेस नदीला खुप पूर आला होता म्हणून नाहा. अजुनाला तो म्हणाला की केवळ याच अटीवर मान्य असेल तर तो येईल.अर्जुन जेव्हां आपल्याच नातेवाईक, गुरु. मित्रयांना युद्धांत ठार फ़ त्या परतश्रीकृष्णाकडे आल्या,त्याने सांगितले की परत जा नद्यांना सत्य सांगा म्हणजे त्याच पाणी ओसरेल,तसंच झालं आणि त्यांना आश्चर्य वाटलं मारण्याच्या कल्पनेने गर्भगळित झाला तेव्हा श्रीकृष्णाने सांगितें की ते मगत्या राण्या त्या कषीकडे गेल्या,त्याची त्यांनी पूजा केली आणि परत 7 सर्व आधीच मृत झाले आहेत.जन्माला येणारी प्रत्येक वस्तु नाशवंतच असते म्हणून त्यांना युद्धांत ठार मारणं है तुझे कर्तव्य आहे." आतां लोक म्हणतील की श्रीकृष्ण हिंसा करायला सांगत होते.पण तसं नाहीं,त्यांच्या म्हणण्याचा यावला निघाल्या तर नदांना पुन्हा पूर आला होता,त्या परत कषीकडे आल्या आणि पूर आल्याचं सांगितलंतो म्हणाला की परतजाऊन नदीला अर्थ हा होता की " अघर्मी" पुरुषांना, जे क्रूर आहेत व धर्मांच्या परंपरा सांगा की कपीमहाराज उपाशी आहेत आणि त्याला काहीच खायला पाळत नाहीत , ठार मारलंच पाहिजे,तुम्ही त्यांना मारलत किंवा नाही तरी मिळत नाही.राण्यांना करषी पोटभर जेवल्याचं माहित होतं म्हणून त्याच्या सांगण्याचे त्यांना आश्चर्य वाटलंतरीही त्या परत नदीजवळ आल्या आणि भी ं मेलेले असल्यामुळे तुम्ही त्यांना मारत आहात असं समजणं चुक आहे. कारण त्याचं मरण परमेश्वराने आधींच ठरवलेल असतं. नंतर युद्ध झालं. ते आधींच मेलेले असतात कारण त्यांनी खूप पाप केलेल असत. ते आधीच कपीच्या उपदेशांप्रमाणें नदीला सांगितलं आणि तावडतोब पाणी पुन्हां ओसरलं, त्यांना परत एकदां आश्चर्य वाटलं पण नदी पार करुन त्या गीतेमवूनही त्यांना काय सागायचं आहे ते लोकांना नीटसमजत नाही. प्रत्यक्ष श्रीकृष्ण पुजा नपपीपाीजी[जा ज़] द़][दार [जारसा]फरजर त्रमारम २ पपाजा[ज[4]5]59547475747452 S555S55SS5S44SYRSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSYRSSSSS 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-3.txt SYAYSYKYKYKYALSYKYKYKYKYKYSYSYAYAYKYSYKYA:54545Y5:YSYAYAYSYAYKYKYKYKYAYRSSAYSYKYAYAYRSSS 5F रणागणावर त्यांनी गीता सांगितली यावरुन त्यांच्या अलिप्त वृत्तीची करतो"असं वाटत नाही तो म्हणतो" हे चक्र विधडलयू" या चक्रावर पकड़ आहे "वगैरे, अशा प्रकारे त्याचं कर्म (काम करणें) अकर्म ( काम # कल्पना येते.त्यंनी अर्जुनाला प्रथम " बोध" (ज्ञान) घ्यायला सांगितल, न करणे) होऊन जातं जरी तुम्ही सर्व काही करत असला तरी तुम्हाला आणि खरा बोध प्रकाशित झाल्यावरच होतो. पण लॉकांना है समजत नाही त्यांना बाटतं की प्रंथ वाचून गीतापारायण करुन, भाषण ऐकून काही करत असल्यासारखं वाटत नाही, ्रीकृष्णाला वाटले की कृणीही मिळेल या देशांतही कृष्णावर भापणं देणारी खूप मंडळी आहेत साक्षात्कार स्वत:ला करुन घ्यायला तयार हाणार नाही.म्हणून त्याने अट ज्ञान घातली की सर्व कांही देवाच्या चरणांवर अर्पण करा. मग अर्जुनानें भवंकर असतात. पण त्यांच्या स्वतःच्या जीवनांत ते अगदी उलट भक्ती" बद्दल विचारले आणि श्रीकृष्णाने चलाखपणे सांगितलं आतां मी आतां श्रीकृण्ण कोणी व्यापारी नव्हता जो हळूहळ सांगतो त्याने श्रीकृष्णासारखी चलाख नाहीये, मी सरळ सरळ बोलते बीकृष्णाला माहित होतं की सगळी माणास फार शहाणी असतात व त्यांना पटवायचं असेल अर्जुनाला अगदी सरळ-सरळ सांगितल की तुला स्तितप्रज्ञ- सहजयोगी - व्हायला पाहिजे. तर सरळ सांगुन भागणार नाही.म्हणून तो म्हणाला की फूल, फळ, पाणी श्रीकृष्ण युद्ध करायला आणि आपलं कर्म करायला कां सांगतो आहे हा अर्जुनाचा प्रश्न होता है पण लोकांना नीट समजलेल नाही.एकदा वगैरे काहीही त्याला अर्पण केलं तरी तो त्याचा स्वीकार करेल. पण पुढची पु पही ज्याली भक्ती करायची असेल तिथे तिसरं कोणी नको म्हणजे अनन्य भक्ति, अनन्य म्हणजे" तुझ्या व माझ्या" शिवाय आणखी कोणी साक्षात्कार झाला की मगच तुम्हांला ते कळेल आणि तम्ही तमवं कर्म करु शकाल त्यांनी स्पष्ट सांगितलं की तुझे कर्तव्य तुं कर आणि ते कर्म माझ्या चरणी अपण कर." जोपर्यंत मी अमुक अमुके काम करती नाही. म्हणजेच तुझा माझ्याशी संपर्क (संघान) झाला पाहिजे तरच तुला अक्ति जमेल पण है कणाला समजत नाही किंवा अनन्य" याचा अथे आहे ही भावना तुमच्या आंतमधे असते, जोपर्यंत तुमच्यांत हा अहंकार किंवा"मी" पणा शिल्लक असतो तोपर्यंत तुम्ही खूप म्हणाल की " मी है कर्म तझ्या चरणी अर्पित आहे" तरी तुम्ही तस काही करते नाही. नीटलक्षांत येत नाही,त्याचा अर्थ म्हणजे तुम्ही स्वतःलाचसाक्षात्कार करुत घेतला आहे. श्रीकृष्णाला फक्त हीच भक्ती मान्य असते. म्हणून कनेक्शन डीधा फार महत्वाचं आहे. नाही तर बरेच प्रश्न निर्माण होतात.आता हो मनुष्यप्राण्याचा स्वभाव इतका सरळ नसती असं जेव्हां अर्जुन म्हणाला मायक्रोफोन मुख्य प्रवाहाशी जोडलेला नसेल तर काम करणार नाही,तसंच ं हे आहे.त्याचप्रमाणें श्रीकृष्ण है अवतार आहेत म्हणून त्यांच्या बाबतीत तेव्हां श्रीकृष्णाला त्याची अडचण समजली आणि म्हणूनच ्ूर्तपणानें त्यान सगळी कर्म आपल्या कमल-चरणी अर्पण करायला सांगितलं जे कांही नियम संकेत पाळणं आवश्यक आहे. तुम्हाला मुख्यमंत्र्याला भेटाववं सामान्य माणूस करु शकत नाही. आजपर्यंत शतकानुशतकेमाणूस हा आहे म्हणून मोट्यानें हाक मारायला लागलात तर तुम्हाला पकड़तील प्रय्न करत आहे पण त्याला अजून ते जमले नाही,कारण आपण जे श्रीकृष्ण तर प्रत्यक्ष परमात्मा आहे, म्हणून त्यांच्या नावांचा कसाही कांही करतो त्याला आपणच जवाबदार आहोत है आपण विसरु शकत एकसारखा जप करुन भागणार नाही.अशाचमुळे लोकांनी आपली कुंडलिनी क्षीण केली आहे व त्यांना विशुद्धीचे आस होऊ लागले, श्रीकृष्णाचे भक्त नाही.आणि म्हणून भगवंताच्या चरणीं आपण कांही अर्पण करु शकत नाहीं. खून करुनही ते कर्म देवाच्या चरणी आअर्पण केलं असं म्हणणारे असूनही त्यांना हातावर कांही जाणवत नाहीं कारण त्यांची भक्ती चुकीची लोकसुद्धी असतात. अशा फसवणुकीमुळे लोक आतां देवीच्या नावांखाली प्रवाशांचे खून व तसलेच धाणेरडे प्रकार करु लागले आहेत पण असते.म्हणून श्रीकृष्ण समजण्याकरतां तुम्हाला सुक्ष्मांत जायला हर्ब आणि त्याच्या म्हणण्याचा भावार्थ समजून घ्यायला हवा. त्याच्या खोड्या , श्रीकृष्णाने जो उपदेश केला तो आचरणांत आपण साक्षात्कारानंतरच लबाडया , बालिश चाळे हे सर्व इतके मनोहर व सुंदर आहे की अबोधिता व आदर आपल्यामधें निर्माण होतो.एखादा भारतीय जेव्हां कुणी लहान मुलाला पाहतो तेव्हां त्याच्या मनांत वात्सल्याची भावना येते, त्याच्यावद्दल त्याला प्रेम व आपुलकी व त्याच्या काळजीची भावना येते, पण पाश्चात्य देशांत मी पाहिले आहे की ते मुलांबर सारखे आधात करत असतात. ते शक्य आहे.तुम्हाला प्रामाणिकपणें जेव्हां वाटतं की तुम्ही कांहीही करत नाहीं तेव्हांच ते कार्यान्वित होतं,आपण एकाद्या सहजयोग्याला जागृति देण्यास सांगतो तेव्हां तो म्हणतो " हे चाल होत नाही.," हे काम करत नाही" बगैरे म्हणजे "तृतीय पुरुष" वचनांत तो बोलतो,तोच तृतीय बनतो आणि स्वतः काहि करत आहे असं समजत नाही. तो पुरुष स्वतःच्या हातांनी कुंडलिनी चढ़वत असती पुण त्याला स्वतःला " मी असं का बागतात मला समजत नाही , त्यांच्या हृदयात वात्सल्य हा प्रकारच नसतो फक्त कठोरता असावी.त्यांच्या मनावर कांही भूतवाधा तर झाली RSYSYSYKYSYSK5YSYSYKYSYSY5 श्रीकृष्ण पुजा ० पीपीपीपपंनीर]क]माजजििज]ाज]] ३ 55ीपी5ी55555554795974777777575777477 57547454597775957979797 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-4.txt FFFFF फफ455454545474745475 कजपाजाना S45YKYKYKYSYS:5Y4 कपाजापा][सास]ा]ा]3]]जीी स्थितीपर्यंत उन्नत व्हायला हवं जेव्हां तुम्हाला कळेल की श्रीकृष्णाने नाहीं ना का हेत्यांच्या पूर्वजन्माचे संस्कार आहेत ? समजत नाहीं पण एवरढ्ं खरं की अशानें त्या लहान मूलांच्या अवोधितेवर किती प्रहार होत सांगितल्याप्रमाणें जग ही एक लीला आहे आणि ती पाहणारे तुम्ही फक्त साक्षी" आहात. असतील ! मनुष्याप्राणी असं कस करु शकतो याचा उलगडा कधीच होणार नाही.म्हणून श्रीकृष्णाच्या या बालिश बागण्याने तमच्यातील बात्सल्याची . प्रेमाची व संगोपनाची भावना जागृत होते. आज या यमुना नदीच्या निमित्तानें श्रीकृष्णान केलेल्या अनेक सुंदर गोष्टीची मला पुन्हां आठवण झाली आणि म्हणून मी त्याच्याबद्दल तुम्हाला सांगिललं शिवाय काल तुम्हाला नाच-गाण्यांत तलीन झालेल पाहून मला आतां श्रीकृष्णाचं आणखी एक वैशिष्ट्य आहे.पांडवत्याचे नातलग होते.द्ौपदी ही त्याची वहिण श्रीविष्णुमायाने ट्रौपदीचा जन्म घेतला,त्याची आई यशोचा, रावानेजी महालक्ष्मी होती. मेरीमाता होती श्रीगणेशांना जन्म दिला जे येशू ख्रिस्त झाले. भारतांत अशा अद्वितीय गर्भधारणेवद्दल फार समाधान झालं.त्यात विशेष गोष्ट म्हणजे पूर्वी हा आनंद घेणारे लोक संत नव्हते तर सामान्य माणसं होती आणि त्यांच्यावरोबर हात धरुन श्रीकृष्ण "रास" करायचे, -"रा" म्हणजे शक्ति व " स" म्हणजे बरोबर, आणि राधाजीच्या शक्तीमुळे ते सर्व जण 'जागृत होत असत. कुणाला शंका येत नाही पण इतरांना याच्याबर विश्वास ठेवणं अवघड वाटतं, तेत्याबद्दल वादविवाद करत असतात.भारतीयांचा त्यावर सहज विश्वास बसतो कारण श्रीगणेश अशाच तहेंने जन्माला आले. आता आजकाल सर्व धर्मातील मूळ अर्थ व शिकवण बाजूला पडली आहे आणि धर्माच्या नावांखाली भ्रष्टाचार चालला आहे.कारण ती आता फक्त " रा"-"धा" ही मेरीमाता होती, आश्चर्य म्हणजे " देवीमहात्म्य" मर्थे येशु ख्रिस्त हे मूलाधार आहेत असं सांगितलं आहे.त्यांचा उल्लेख एक मानसिक वृत्ति समजली जाते.जिला साहजिकच मर्यादा आहेत. आणि कालान्तरोने ती क्षीण होत जाते कारण तिच्या पाठीमा्गे सत्याची शक्ती नसते.याच प्रकारे कला , संगीत वगैरे क्षेत्रातही तसंच चाललं आहे, आतां तुम्हा सर्वांना सत्य समजलं आहे म्हणून यापुढें कृपा करुन हेहि लक्षांत महाविष्णु असा आहे.ते साय्या विश्वाचा आधार आहेत.हे सर्व एकत्र तत्वापासून निर्माण झालेले संबंध आहेत राघाला त्याचं यशोदेचं नाव ध्या की सत्य हे अखंड असतं व सत्य हेच प्रेम सत्य हे परमात्म्याची द्यायवं होतं म्हणून त्याचे नांवजेसू" पडल हे् भाषेत त्याला" येशु" प्रेमशक्ति आहे.जिच्यामधन वेगळं असं काही पुढे होणं नाही.तिला कशाची जरुर नसते.ती कांही मागत नाही,व तिला प्रेम करणं एबढचं माहीत असतं म्हणतात.उत्तर भारतात" यशोदा "चा उच्चार " जशोदा" असा होतो त्यापासून "जीझसू" नांव झालं. मी का् म्हणते त्याचं तुमच्या चैतन्यलहरींमधून परीक्षण करा. म्हणून ते सारे एकमेकांशी जोडलेलेच आहेत आणि सर्वांत मुख्य म्हणजे ते सारे परमेश्वरी अवतार आहेत. आणि जेव्हां या सर्वव्यापी परमचैतन्याची कृपा होते तेव्हां कसे चमत्कार घटित होतात याचा तुमच्यापैकी प्रत्येकाला अनुभव आला आहे.तुमचा विश्वास हृढ करण्याकरती परमचैतन्याची सर्वव्यापी प्रेमशक्ती या संदर गोष्टी घडवून आणते.जसे माझे वेगवेगळे फोटो, याचं सगळ्यांत उत्तम म्हणून त्यांच्याबद्दल अनुमान काढणं. चर्चा करणं किंवा मतप्रदर्शन करणं योग्य नाही. असं करणं म्हणजे अहंकाराच प्रदर्शन करणं आहे कारण उदाहरण या नवरात्रीमधे दिसून आलं जेव्हां मी माझ्या फोटोच्या मागें तुटपुंज्या ज्ञानाच्या जोरावर परमात्म्याबद्दल भाषणं करणं चुकीचं आहे. पड्यावर एक सुंदर पार्श्वभुमि दिसली,त्या पडद्याच्या मागून गोल आकाराचें ते माणसाच्या बुद्धीच्या व मेंदूच्या आवाक्याबाहेर आहे. म्हणून एकच सूर्यासारखें कांहीतरी डोकावत असल्याचं दिसत होतं. नंतर मी जेव्हा गोष्ट आपण करुं शकतो ती म्हणजे नम्र होऊन शरण जाणे."इस्लाम रशियांत गेले तेव्हा तसाच पड़दा माझ्यामागें दिसला म्हणजे या पडद्याची शब्द असाच आला.त्याचा अर्थही "शरण जाणे" आहे. पण ते कुठे कल्पना ब कृती साकार होण्याच्याही आधी इथे तो प्रकार दिसला. हे त्याच चैतन्यलहरीचं काम सगळ्यांनी मॉस्कोमव्ये हे पाहिले ही चैतन्यलहरीची किमया या सर्वव्यापी ग्रेमशक्तीतूनच, मी तिथे नसतांनाही, शरण जात आहेत त्याचं त्यांनाच माहीत.सत्रिश्चन लोक ख़रिसाचे खरं पालन करतात का ? तसंच हिंदू लोकही सर्वांच्या हदयांत एकाच परमात्म्याचा अश आहे या वचनाचे पालन करतात का? सर्वामध्धें एकच आत्मा असेल तर जाती-पाती कुठून आल्या ? जगांत आतां इतके सहजयोगी झाले आहेत ही परमेश्वराची मोठीच कृपा आहे.परमचैतन्याच्या अनुभवामुळें प्रत्ययाला येते.मी नसले तरी मी आहे असा आभास होतो.असे कितीतरी प्रकार घटित होतात. या सर्वामधून ध्यानांत घ्यायची गोष्ट ही की ज्याला आपण चमत्कार म्हणतो तो खरं म्हणजे या सर्वव्यापी परमेश्वरी आपण हे सारे कृत्रिम अडथळे पार केले आहेत. चैतन्य लहरीमधें हा छोटा, हा मोठा हे द्वैत शिकल्लकच राहणार नाहीं, तुम्हांला फक्त त्या प्रेमशक्तीची सुंदर लीला आहे. श्रीकृष्ण पुजा Fपप-ी[4[नी4 5ी4][ब] [राजाम मेमा]ाजममेरत]] 54ी4डीडी [5][]5] पी]ते] ब्राजे]जिन्ज5 ४ 5माज़ीप़र प़र [गर] परातरा]त़र]जाजजापरजजज5559557474747455557457555747575747474754755474747 5 फ़ब4545.455954595945454747554555454 597979547555474545475554547479979 9 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-5.txt 4S9A45YKYKYAYAYSYSYKYSYSYSYSYRSSYSYSYKYKYRSYKYKYKYKYKYAYSY5YSYSYAYAYAS4SYAYAYKYKYKYRSYS শন नवरात्री पूजा २४ ऑक्टोबर १९९३ চल ৫ इ.आणि ते जर सत्याचा शोध घेत नाहीत तर त्या प्रकारात मोडत नाहीत. देवीचे अनेक अवतार आहेत. तिच्यात शक्ती समाविष्ट आहे. आदिशक्ती ही सर्व या अवतारांना शक्ती प्रदान करते महणून अनेक देवता आहेत. निरनिराळ्या त्या पृथ्वीवर अवतरल्या व जे साधक आहेत त्यांच्या उद्धारासाठी त्यांनी जे जरुर होते ते केले.विशेषतः जगदंवा ज्यातून ईश्वरी अवतार होतात. म्हणून सोधकाची किंमत त्यांचे महत्व जाणाण्याचा प्रयत्न करा, याचांच तुम्हीही शोध घेता, साथकांची प्रतिशत आकड़ेवारी पाहिली तर ती फारच मामुली. पण हेच महत्वाचे आहे. जसे लोखंडापेक्षा थोडे सोने किंमतीचे वाटते. याचप्रकारे साधक हा म्हणू शकतो. अनेक दुर्गा विषयी माहिती आहे. सत्य शोधणार्या साधकांना तिने सरक्षण देण्याची शिकस्त केली तसेच दुष्ट शक्तीचा नाश केला मानव उच्च अवस्थेला गेल्याशिवाय सत्य जाणूं शकत नाही. म्हणूनच हे त्यांचे प्रयत्न म्हणजे निव्वळ मानसिक पातळीवरचे,या मानसिक क्रियेला जर सत्याची आणि धर्माची जोड मिळाली नाही तर त्याचा जोर कमी होतो संस्कृतमव्ये अत्यंत आपण मण अध्यात्मिक उन्नतीसाठी अधिक महत्वाचा बाटतो. विश्वाची निर्मिती. वातावरण निर्माण झाले, उत्क्रांती घडली कशाकरितां तर मानवाला सत्य समजले पाहिमे,प्ण आधुनिक वातावरण म्हणजे एक शापच शुंभ निशुंभ वाच्यापेक्षाही घातक त्यातल्या त्यात अगदी वाईट म्हणजे त्याला ग्लानि म्हणतात.ज्यावेळी अशी ग्लानी येते त्यावेळी अवतार ा आजचा जडबाद, हो जड़वाद तुम्हाला उथळ बनाबितो. ज्यावेळी साधक अधिक गहनतेत उतरत असतो मवेच हा जडवाद तुमच्या आड येतो.लोक जे सहजयोग आचरतात ते गहनतेत उत्तरतात व अंतर्ज्ञान म्हणजेच "आत्मज्ञान" जाणणे त्यांना जरूर बाटते आत्मज्ञान म्हणजे दोन भाग- एक आत्म्याचे ज्ञान व दुसरे स्वतः विषयीचे ज्ञान. समस्या दूर करण्यासाठी जन्म घेतात. या देवतेच्या अवतारांचेवेळी अनेक दृष्ट शक्ती अस्तित्वात होत्या त्यामुळे तिला त्यांचेशी झगडावे लागते व त्यांना संपवावे लागते हा विनाश केवळ विनाशासाठी नव्हता केवळ हृष्ट शक्ती संपविण्यासाठी. तर ह्या हष्ट शक्ती संतांचे व साधकांचे हनन करण्याचा व त्रास देण्याचा प्रयत्न केला म्हणून, या सर्व शक्ती एकाच बेळी उदयास येतात असे नाही. निरनिराळ्या वेळी आल्या त्यामुळे त्यांना हाताळणे सोपे झाले. अध्यात्मिक दृष्ट्या जे महत्वाचे लोक आहेत त्यांचे रक्षण करणे त्यांना वाचविणे हे अवतारांचे स्वरुप आहे.तर जे लोक सत्याचा शोध घेत नाही तर ईश्वरी दृष्टीकोनातून ते आले काय गेले काय अशा जीवांचा काय उपयोग,त्यांना काही किंमत नाही ना गौरव ते कांहीच समजू शकत ही स्थिती जी मिळविण्यासाठी लोकांनी अनेक परिश्रम घेतले. हिमालयात जाणे. अंगावर माफक वस्त्र ठेवून थंडीत ध्यान करणे फळे खाबून गुहेत राहणे, मुमुक्षतेची खोल आर्तंता असलेमुळे ते सर्व प्रकारच्या तपस्या करत. या ठाव घेण्याच्या ओढीमुळे ते त्याच्यायाहेर कधी पडले नाही. अशा तीव्र इप्पा व समर्पणामध्ये आजच्या आधुनिक काळातील भौतिकता आड येते. जेव्हा ते साधकावस्थेत असतात तेंव्हा ते एकच वेड असते मी पाहिले की सहजयोगांत येण्याआधी लोकांनी बराच पैसा खर्च केलेला असतो अनेक ठिकाणी हिंडतात हिमालयात जातात नेपाळ, जपान इ.टिकाणी नाही. ईश्वरी प्रेमाच्या निर्णयद्वारे दोन प्रकारचे लोक आहेत. एक जे सत्याचा शोध घेतात व राहिलेले दुसरे, ते चांगलेही असतील. उत्तम असतील जे चांगले कार्य करतात सामाजिक व मिशनरी कार्य गेलेले असतात, जेव्हा ते आपल्यातील जाणीवेमध्ये वृद्धी होण्यासाठी आत्मप्रवृत्त होतात पण नंतर त्यांची प्रगति कुठित होते आणि प्रत्येकाने जाणले पाहिजे की एवढ्या धावाधाबीनंतर तुम्हाला काहीतरी मोलाचे प्राप्त लहरी चैतन्य FYKYYKYRYRYKYKYKYKYKYKYR की ५. ा 155म545.ज][ज5]515]45]5]5]5]45554574747474757474597474747474795574597474747979797979797479755747 54फ554579795474747474747455955557479747474757 597474757479974595555799 54 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-6.txt SYKYKYKYKYSLS 5F झाले आहे,तुम्हाला त्यावद्दल समाधान वाटते हे टीक, नंतर तुमची प्रगति करावे विचारले तर ते अलाहीदा,त्यांची ट्रेन चुकली तर ते फोन करतील, माताजी आमची ट्रेन चुकली आता काय करावचे ? तर मला त्यांना सांगावे लागते की वंधने द्या.नाहीतर कृणीतरी फोन करतील श्री माताजी माझे वड़ीलांना हृदय विकार आहे पण ते सहजयोगी नाहीत. आपण काहीतरी करा, मग श्री माताजींनी आपले चित्त त्यांच्या वडीलांवर जे सहजयोगी नाहीत, त्यांच्याबर ठेवावयाचे. अगदी किरकोळ बाबीवावत मला लिहतील तुम्हीं समजू शकत नाही या अगदी किरकोळ गोप्टी, ते समजू शकत नाही मी येथे कशाकरिता आहे. पण मला बजावून सांगायचे की स्वतःची आत्मसाक्षात्कारी म्हणून किंमत जाणली नाहीतर तरी मी कधी फ4445 5454994545-9-474745754754797475757975597547974795454405985454 ठप्पव्हायला नकोती थांवण्यामागे भौतिकता ही महत्वाच्या कारणापैकी एक आहे. ही भौतिकताच स्वतःवरील श्रद्धा कमी करते. तुम्हांला माहित आहे की सर्व देव देवीकडे प्रार्थना करतात. ती अवतरते सर्व दृष्ट शक्तींचा नाश करते. कारण देवतांची तीव्र इच्छा ज्यामुळे तिला अवतार घ्यावा लागला एवढी प्रामाणिकु इच्छा की त्यापुढे त्यांनी भूक तहान पाहिली नाही,आणि अपार कष्ट घेऊन आपली उन्नती साधते . त्यात दुष्ट शक्ती वाचा निर्माण करत त्यांची आतं हाक एवढी अस्सल व प्रामाणिक होती की त्यांना बाचविण्यासाठी त्यांचे रक्षण कुणाला असल्या भपक गोष्टी विचारु नका असे म्हणत नाही, तुम्ही माझा करण्यासाठी त्यांचा सांभाळ करण्यासाठी देवीला या पृथ्वीवर जन्म घेणे वेळ वाया घालवता , कधीही नाही.तर माझ्या वेळेचे मोल तुम्हांस समजणार भाग पडले पण असे आपल्याला वाटते की आपण आपले अंतिम स्थान नाही किंवा मी कोण आहे? गाठले आणि आता येथेच स्थिर व्हावे.पण स्थिर व्हावे म्हणजे तुम्ही अशी जडतेवाबत असलेल्या कलांमुळे हे अवतरण वाया जाते की काय ? या आधुनिक युगात मानवांत काय विघडले आहे ते कळत नाही काय समजता ? साक्षात्कार मिळाल्यानंतर तुम्ही पूर्णत्वाकडे जाता समग्रतेत उतरता सत्याशी एकरुप होता . पुढे काही करणे जरुर नसते तेव्हा तुम्ही संत होता.संताना कुठल्या जाहिरातीची जरुर नसते. कसलीही जरुरी नसते त्यांचा संदेश पसरतो,लोक त्यांना पाहतात व जाणतात की ते मोठे संत आहेत.काही संत आपल्या घराबाहेर कधी पडले नाही,.भारतात एक म्हण आहे की, तुम्ही ज्या गादीवर स्थिर आहार ती कधी सोडू नये. हे गुरुंना लागू आहे ज्यांना शोधघ्यायचा त्यांनी गुरुकडे जावे.सहासात मैल वर कारण तुमच्या जीवनात उत्नते होणे व त्यात वाढणे हेच महत्वाचे आहे. या सर्वांचा एक व्यापक दृष्टीकोन ठेवा,हे जग का निर्मिले गेले, तुम्हाला मानवाचा जन्म का लाभला, हे सर्व करण्यामागे हेतु काय कशाकरिता हे सर्व केले गेले ? हे सर्व चित्र डोळ्यासमोर ठेवा व तुमची जागा कोठे ी आहे हे शोधा. मी कोठे आहे ? आणि नंतर परमेश्वराने माझी नियड का केली. की आता सहजयोगी झालो , तर माझ्यावर काय जवावदारी आहे हे प्रत्येकाने पाहिले पाहिजे. पण उलटपक्षी मी असे लोक पहाते की मला (श्री माताजींना) विचारले पाहिजे.ते फोन उचलतात व सरळ फोन करतात भेटण्यास तयार नसतात,ते तुम्हांला फटकारतील चढावे पण गुरु कोणाला चोप देतील, अनेक प्रकारे तुमची परीक्षा घेतील.अततः आत्मसाक्षात्कार व विचारतील श्री माताजी , मी ही खुर्ची स्विकारु का? यावरुन हे दिसते देण्यासाठी एकाद्याचीच निवड करतील.तरीपणा ही ऊत्कटता व उर्मी त्यावेळी दिसुन येई, की त्यांना स्वतःवहदल किंमत नाही ना माझ्याबावत.दोन्ही वाजूंनी असल्या क्षुल्धक व थिल्लर गोष्टी विचारतात तेव्हां समजू शकत नाही की सहजयोरगी असले प्रश्न का विचारतात. आता आपण या आधुनिक युगांत सहजयोग स्विकारला आहे.तुम्ही जाणता की तुम्हाला साक्षात्कार मिळाला आहे, तुम्ही इतरांपेक्षां उत्तम स्थितीस आहांत , तुमच्या अनेक समस्या सुटल्या आहेत आणि तुम्ही स्वतःचेच गुरु झालात,त्यामुळे तुमची स्वतःवाबत व तुमच्या जबळच्या लोकांबावत असलेली जबावदारी कमी होते कारण तुम्ही स्वतःबावत या पार्श्भूमीतून तुम्ही देवीकडे पहा, ती निरनिराळ्या वैळी निरनिराळ्या स्वरुपात पृथ्वीवर येते , सत्य शोधकांना वाचविण्यासाठी व त्यांची साधना पूर्ण व्हावी म्हणून,कल्पना करुं शकता ? एक मोठा फरक 5 आहे.देवीचा कलियुगाच्या आधी झालेला अवतार, पण आता एक निराळी घटना आहे तुम्ही सहजयोगी होण्यासाठी या पृथ्वीवर आलात.तुमचे मन शरीर भावना या सर्व अध्यात्मानें भरित आहेत. गेली किल्येक वर्षे तुम्ही समाधानी आहात. एके दिवशी एका सहजयोगिनीने मला फोन केला की मी डॉक्टरकडे जाऊन आले व त्यांनी परीक्षा करुन मी गर्भवती आहे असे ईश्वराचा शोध घेत होता आणि तुम्ही यथे आलात हा काय योगायोग आहे? । सांगितले तर मी काय करु? अशा किरकोळ गोष्टीवावत मला मग हा कार्य प्रकार आहे ? तुमच्या साधनेतून तुम्ही सहजयोगात आलात ही तुमचा मोटा फायदा आहे आणि त्याद्वारे तुम्हांला मिळालेले समाधान विचारतात.तिच्या मुलाचे नांव काय ठेवावे ? हे काय ते काय ? एखाद्या ब्राह्मणापेक्षांही मला त्यात जास्त कार्य करावे लागते. अगदी छोट्या छोदया गोष्टीबाबत ते चिंता करतात. एखाद्या विवक्षीत मुद्यावाबत कार्य =ा मग तुमच्यावर कोणती जबाबदारी आहे नवरात्री पूजा LALAYKYKYAYAYA Fपजमाााा फ़44447!7979 म5पजा 5नकीापा[जाजाज]ज][4][5][4]4] 5555554乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐 乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-7.txt LF454545ी4न4ामामाम4ीीारजजी]ज]55 FFFF हा पृथ्वीवर साक्षात उतरलेला अवतार तुमचे सरंक्षण व पोषण तर करता पण दुष्टांचा नायनाट ही करतो. नाही, ती तुम्हांला तुमच्या आत जे गहन आहे त्याविपरयी सांगण्यास ती पूव्वीवर उतरली तसेच तुमचे संबंध आतील (तत्वांशी) व वाहेर कसे असाबेत तुम्ही सत्याशी कधीही जोडले गेले नव्हते,तसेच सर्व व्याप्त चैतन्याशी तुमचा कधीही संपर्क नव्हता तसेच ईश्वरी शक्तीशीही प्रत्येकाने समजले पाहिजे की काहीतरी महत्वाचे घडले आहे.माझ्यातील कुंडलिनी शक्तीवाहेर आली व तिचा वरील सर्व चक्रांशी स्पर्श झाला कसा असे कुणीही केले नव्हते. जे अवतार झाले त्यातील फरक पहा. एक अवतार लोकांना वाचविण्यासाठी होतो.मायेतून वाहेर काढण्यासाठी, पण हा दुसरा झालेला त ाम अवतार केवळ यावावत वोलत नाही तर तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षात्कार देतो आणि तुमच्या बारीक सारीक गोष्टींची खबरदारी घेतो, जेव्हा एक स्त्री मला फोन करुन विचारते , मी काय करु? माताजी कृपाकरुन मला बरे करा. आतांच्या भक्तात व तेव्हांच्या भक्ताबाबत असलेला दृष्टीकोन यात बराच फरक आहे. मी विचारते तुम्हीं जे कांही केले त्याबाबत मला कधीच विचारले नाही काही हरकत नाही.आता तुम्ही जे काही केले असेल की. फक्त त्यांचे रक्षण करण्यात आले होते. पूर्ण लक्ष टेवले गेले असे कुठेही लिहिले नाही की देवीने लोकांना आत्मसाक्षात्कार दिला , कुठेच नाही.ती मी तुमच्या मुलाला पाहते.त्याची काळजी घेते त्या बालकाला ठीक करते पण तुम्ही वरोबर या. पण मला कळते की त्या मुलाच्या बंधनातच अडकलेली आहे. आणि मी त्यांच्या लीडरला फोन केला तेव्हां त्याला ते भयंकर वाटले आणि म्हणाला की मी पाहिले ती त्या मुलाच्या भयंकर पाशात अडकलेली आहे.म्हणजे एका मुर्खपणाच्या टोकाकडून दूसरीकडे कारणीभूत आहे, ती देऊ शकते तिच्या एका नांमात असलेप्रमाणे एक नाही दहा आहेत ज्यात ती निर्वाणपद देणारी आहे , ती तुम्हांला तुमची स्वतंत्रता देते ती तुम्हांला पुनर्जन्म देते है सर्व लिहिलेले आहे. पण आता या आधुनिक युगांत असे दिसते की लोकांना स्वतःच्या जीवनाची किंमत किती याचे आकलन होत नाही. तर या अवताराला अनेक तजहेची कार्य करायची आहेत.सर्व ६४ कला श्री गणेशाच्या ६४ क्लूप्त्याही याची सोडवणूक करणार नाही. हे सर्व एवढे गुंतागूंतीचे का ? तुमच्या मिळालेल्या साक्षात्कारानंतर तुमची चाल आता वधा लोकांनी विचारलेले प्रश्न कशाप्रकारे लोक चौकशी करतात. ते कशाप्रकारे चिंतीत होतात.आता आमचा मुलगा मोठा झाला मी काय करावे? तुम्ही काय करावे.मुलगा मोठा झालाय ना घाला शाळेत तुमच्या स्वतःच्या ध्येयाकडे व वृद्धीकडे असायला पाहिजे. आणि हा सर्व मुर्खपणाचा घोळ तुम्हाला कां सतावतो? तुम्हांला काय हबे ? आपण कारय विचारता? तुम्हाला कार्य मूल पाहिजे ? खरे तर सहजयोग प्राप्तीनंतर तुम्हाला कशाचीच गरज नाही,तुम्हाला मूल कशाला हवे ? दुसरी खूप मुले आहेत त्यांची तुम्ही काळजी ध्या.मला पाहिजे ? तुमच्या मनातून सर्व संपले पाहिजे" मला हे हवे ते हवे." ही निकड आता संपली. तुम्हांला तुमचा तुम्हाला जे बाटते ते करा,माताजी कृपया सांगा मुलाला कोठे ठेवावे? मगच तुम्ही मुलाला ठेवता,तुम्ही शाळा बधितली का माताजी? नाही मी नाही.मग तुम्ही जा आणि तपासा,कल्पना करा की कालीमाता करत आहे हे सर्व बारीक सारीक आई म्हणून करणे आवश्यक आहे.स्वतःच्या अपत्याकरिता सुद्धा एवढे कोणी करणार नाही, की सांगते. पण त्या आत्मसाक्षात्कार पाहिजे त्यानंतर ते घड़ून मला पाहिजे' (श्री माताजींना) मुलांकडे पाहिले की ते कारय करत असतात? ते भीतिकतेतच असतात. ते महत्वाचे आहे. आजचा दसरा हा एक महत्वाचा दिवस आहे,या दिवशी रावणाचे दहन करण्यात आले. वच्याच ठिकाणी रावणाच्या प्रतिकृती जाळल्या जातात.पण हा रामाचा विजय होता.त्यांनी सहजयोगी नाही निर्माण केले तुम्ही या भौबतीकतेच्या बाहेर पडला पाहिजे याचा अर्थ नाही की तुम्ही हरे राम हरे कृष्ण ' सारखे व्हावे कारण ते मुक्त नाहीत, ते पूर्ण अडकलेले लोक आहेत. मुक्तता ही अशी स्थिती आहे की तुम्ही कशानेही वद्ध रहात नाही. कशाचेच महत्व नसते फक्त अध्यात्मिक उंची 'हेच महत्वाचे, यापेक्षा दुसरे कशाचे आकर्षण असावे, हे सहजयोग्यांनी समजून ना कोणाला आत्मसाक्षात्कार दिला तर त्यांनी रावणास मारुन विजय प्राप्त केला, पण हे सर्व आजच्या तयारीसाठी, आजच्या घटनेसाठी केले गेले. आजचे दिवस असे यावे म्हणून हे पूर्वी केले गेले. जेव्हा रामाच्या घ्यावे .सहजयोग्यांशी तुलना करता इतर लोंकांना कशाकशातून पार व्हावे लागले. हे मी जेव्हां वाचते तेव्हां भयंकर वाटते. इथे (सहजयोगात) सर्व सोयीस्कर आहे येथे येतात.खाण्याची मजा घेतात. चांगली संगत असते. विजयाचे महत्व आज लोकांना समजते पण हे घडत नाही.कारण श्री माताजीचे हे अवतरण हे खुप वेगळे आहे , ते मोहक आहे. महामायेच. तुम्हाला जे करायचे आहे . ती मोकळीक दिली आहे क्षुल्लक गोष्टींकरितां ते माताजीशी संपर्क साधतात पण महत्वाच्या गोप्टीकरिता नाही.एक गंमत म्हणून याचा उपयोग केला जातो , जे महत्तम आहे , महत्वाचे आहे ते अत्यंत मूर्खपणाच्या गोष्टींसाठी वापरले जाते. एक प्रकारचा उत्सव चालतो.आणि जर कांही कमतरता राहिली , तर मी एक आहे जी संयोजकांना सांगेन , काय हे ? म्ही है केले पाहिजे होते ते करायला हवे होते. आता कशा टोकाशी आपण पोहोचतो आणि आपल्याला जाणले नवरात्री पूजा कपाप़फाडा][्रपेरतेराताजज]तेराते]तेतत] ७ YK5YAYKYKYKYKYSYRYAYSYAYKYAY5Y फ़काजीब515]45.455574 45474747#554474747474795454547#597474545477545555554745 5फ़5544745979479747454775774557475954597454747474755554547547479794754555 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-8.txt कडडडडसाा]म]]]]]की]]55 2 545454 । 555ी45की श्रद्धां एखा्या गोष्टीबर आपली किती श्रद्धा आहे.तुमचा पूर्ण विश्वास आहे म किंवा नाही.तुमचा विश्वास नाही तर त्यावावत काय केले ? या स्थितीत तुम्हीं आत्मनिरीक्षण करा आपण काय करत आहोत.काय करायचे आहे आपल्याला कोठे पोहोचयाचे आहे? पाहिजे का आता आपल्याला काय हवे ? शुंभ आणि निशुंभांना ठार मारण्याचा काय उपयोग ! कारण तुम्ही थांबला आहमत, तुम्ही एका ठिकाणी चिकटला आहात काही प्रगती नाही, हे सर्व सतत करण्याचा काय उपयोग आणि विरोधी शक्तींचा विनाश करायवा कशासाठी ? याचा हेतू काय? प्रत्येकजण म्हणतो श्री माताजी तुम्ही त्यांना परवानगी दिली , परवाना दिला त्यामुळे ते आहेत ते अशाप्रकारे आहेत.एके दिवशी एक मूलगी माझ्याकडे आली तिचे मूल आजारी होते.मी बिचारते , तू तमची का चिंता करावी? ल्याने तुम्हांला नवीन कल्पना का द्याव्यात? मग ध्यान करतोस का ? ती गप्पच.मी तिला म्हणाले तू ध्यान वारत नाही तुमच्याबाबतीत त्याने का रस घ्यावा, अशा प्रकारच्या व्यक्तीमव्ये. ही वेळ फार महत्वाची आहे.तुम्ही अती महत्वाचे आत्मे आहांत तुम्ही स्वत:बहल व स्वतःच्या पद्धतीवद्दल किंमत ठेवत नसाल, तर परमेश्वराने हे मला समजते कारण काय आहे ते मला कळते तर आजच्या दस-्याच्या आपल्या आंत पहा परीक्षण करा सहजयोगासाठी आपण काय कैले? महत्वाच्या दिवशी लोक गावाचे सिमोल्लंघन करतात व आपल्या वडील जनांसाठी सोने लुटून आणतात,तर तुम्ही या जड़तेच्या, तुमच्यात कार्यरत असणाच्या कमीपणा आणणार्या या शक्तींच्या सीमा पार करुन निर्लेप माझ्या लहान मुलांना सांभाळणे. नवर्याकरिता जेवण तयार करणें याशिवाय काय एवढेच.पुरुषांनीसूद्धा या रितीने विचार केला पाहिजे आपण काय केले ? सहजयोगासाठी कार्य केले ? मला या पुढाच्याला भेटायचे, या व्यक्तीला भेटायचे आहे ? पण कशाकरिता? ते स्वतः होऊन तुमच्याकडे आले पाहिजे,पण तुमचा स्वतःवरच स्वतःचा विश्वास कमकुवत आहे.या पतनासाठी मला वाटते हेच कारण आहे. स्वतःवरील विधास, असणारे 'सोने' सहज़योगाच्या कक्षेतून घेऊन या. तुमच्यापैकी कितीजण कार्याच्या क्षेत्रात आहात ? तुम्ही कितीज़ण इतर लोकांना यावद्दल सांगता? त्यावद्दल तुम्ही काय करता? सर्मपणाच्या स्थितीला तुम्ही या. उदा.तुम्हाला समस्या, समजा तुम्हाला रजा मिळत नाही.तुम्हांला तर पूजेला यावेसे वाटते तुम्हांला पूजेसाठी माझे फोटो पाहिलेत त्यावरुन तुमची खात्रीही झाली आहे.आणखी खात्री यायचे तर सरळ या. तुम्हांला नोकरी तर मिळेल बरोबर पदोन्नतीही. करायची जरुरी नाही.पण ही श्रद्धा तुमच्या हृदयांशी निगडीत आहे का ? विश्वास ही खास चीज आहे.ती तशी आहे तुम्हांस टाऊक आहे.तुम्ही पण तुम्हांला स्वत:च्या उन्नतीवर श्द्धा नाही.तुम्हांला मूद्दाम निवडण्यात आले आहे हा विश्वास नाही, तुमच्या आंत ती तुमच्याबरोबर आहे का ? ती वाहयत: आहे. ठीक आहे, माताजी हे करतील. श्री माताजी (ग्रश्न) सोडवतील, माताजी हे करतील. आता आपण कोठे आहोत ? आम्ही ते लोक आहोत., सर्व शक्तीसह आम्ही आशिर्वादित आहोत.आमच्यावर कृपा झाली , पण ती सराबात पण आता एकंदरीत चित्र असे दिसते की तुमच्याकडून बळजवरीने काही तपस्या करुन घेतली पाहिजे,एखाद्याला बिचारा तुम्ही ध्यान करता का ? नाही माताजी, मग येथे काय करता? माझे गुडघे दुखतायत म्हणून येत नाही आम्हांला ज्या शक्ती प्राप्त झाल्या त्याचा आम्ही कधी अंदाज घेऊ इचिछत नाही,आम्हाला आमच्या मुलांची चिंता वाटते, आज कुठली तुमच्याकडे आलोय, मी ध्यान करत नाही ? पण मी प्रामाणिक आहे मग यात नुकसान कोणाचे.माझे नाही मला सहजयोगाची गरज नाही. तुमच्या सहजयोगासाठी मी परिश्रम घेते. तुम्ही काय करता कशाकरितां तुम्ही साड़ी नेसायची याविषयी चिंतेत असतात बा आपल्या प्रमुखाविषयी चिंता करतात किंवा नेतेपदाविषयी काय करावे ? या सर्व निरुपयोगी गोष्टी आहेत. याकरितां तुम्ही येथे आला नाही.तुम्ही जाणून घ्या की येथे आलो परिश्रम घेतले ? ते आत्मस्वरुप होण्यासाठी आणि त्या आत्म्याचा प्रकाश प्रसारित तुम्हाला तुमचा साक्षात्कार मिळाला, तुम्ही तुमच्या आकलनाच्या विशाल अवस्थेत पोहोचला ., तुमच्या अंर्तज्ञानाविषयी तुमचा आत्म्याशी व वाटत नाही आणि आपलीच श्रद्धा कशी कार्यान्वित होते याचेच तुम्हांला ईश्वराशी असलेल्या संपर्काविषयी. हे तुम्हाला माहित आहे. तरीसुद्धा ते करण्यासाठी एकदा तुम्ही हैं करायला लागला की कशाचीच हरकत नवल बाटेल ही श्रद्धा खोटी नाही.त्याविषरयी तुम्ही मला काही सांगण्याची जरूरी नाही,सर्व कार्य आपोआपच घडते.ही काही दिवसांची वाब आहे व्हावे स्वत:शीच फसवणूक करुन कोणावाच फायदा नाही. मी काही है पाहिजे तसे नाही , जे तुमच्या हृदयापासून तुमच्या आर्त आकांक्षातून प्रतीत ज़्या तुमच्या तीव्र इच्छा होत्या, त्याचे परिणाम तुम्हांला दिसतील. भौतिक उगीचच व्यक्तीकरितां बोलत नाही. मी तुम्हां सर्वांकरितां सांगत आहे. उथळ गोष्टी प्राप्त होतील तरीही प्रश्न उरतो. उदा.एखाद्यास आपले जीवन सहजयोगासाठी समर्पित करावे असे वाटते.तेव्हां तुम्हीं काय करता ? स्वतःशी प्रतारणा करु नका.तुमचे उद्देश मोठे आहेत म्हणून येथे आहात. हा उद्देश म्हणजे स्वतःला वरोबर करणे व स्वत:च्या मनाला मूर्खपणाच्या तुम्हांस समर्पण करायचे तर तुम्ही काय करता ? प्रथम म्हणजे तुमची Fी4 -ीजरा पवी वीयरीयीर पेमा]जमाज्माज्र्डूरातूररा नवरात्री पूजा कपाप़पानासा5पाऔाी353 ी ८ 55जाज55575979797975747955577755577795757477577 545 97 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-9.txt Hफ54554 44 5474545454547945454479755454795747474 विनाशकारी शक्तीपासून मुक्त ठेवणे त्याचा प्रसार करणे व त्याबर भाष्य करणे, माझी अशी खात्री झाली की सहजयोग्यांचा बाबतीत काहीतरी असे घडावे की आपल्या आंत जे घटित झाले. जे शक्तीमान असतील (हि पूजा) तुमच्या उजव्या वाजूसाठी असतील कारण तुम्ही श्रीरामाची आणि त्यांच्या बनुष्याची पूजा करता आणि प्रत्येक गोष्टीची. परंतु ह्या अवतरणाचा विचार करा, चौदा वर्षे ते ठराविक कारणासाठी आहेत्याचा फक्त उद्रेक बाकी आहे. याची त्यांना जाणीव होणे महत्वाचे आहे.हीच ती जवावदारी., मग तुम्ही ज्यू किंवा खरिशचन किंवा आणखी कोणी त्यामुळे काही फरक पडत नाही, ते सर्व बाह्यातून आहे कशाकरितां है तुम्हांला घडवायचे ! तुम्ही जाणीवेच्या नव्या आयामात बनवासाला गेले एखाद्याला एक वर्ष लांब ठेवले तीं सुद्धा डोके दुःखी आहे. है तुरंग नाही तर ज्याला आपण म्हणू की ज्या वनात ते गेले ते त्यांना भा तुरुंगासारखेच होते.ते राजपुत्र होते.त्यांना राहायला जागा नव्हती.ते जेथे जेथे गेले तेथे त्यांना रहायला स्वतःला झोपडी वांघायला लागली. त्यांना ते 4 करावे लागले.श्रीरामांनी ते का केले ? कारण त्यांना स्वतःवर पूर्ण विश्वास आला आहात.आपल्या आतल्या स्वविषयी तुम्ही ज्ञान असून उच्च अशा जीवदशेत आला आहात.सर्वकांही , हेजाणून सुद्धा तुम्ही वृद्धीगत जर झाला नाही तर तो दोप कुणाला लावणार? होता. ते श्रीराम होते. त्यांना असे करण्यात आनंद वाटत होता. त्यांना स्वत:वर तसेच देवावरही विश्वास होता की ते जे काही करत आहे ते आता आपण अशा टोकावर आलो की कलियुगाचे महत्व जाणले पाहिजे ज्यावेळी तुमची आई तुम्हांला मदत करण्यास तत्पर आहे, तुमची हळुवारपणे जपणूक करीत आहे, सर्वकांही गोडपणे सांगत आहे. खरे म्हणजे देवाचीच इच्छा आहे,आणि त्यांनी ते केले पूर्ण केले, वस , त्यांनी कधी चिंता केली नाही की त्यांना रावणाला सामोरे जावे लागेल किंवा अमक्या तमक्या गोष्टीशी सामना कराबा लागेल. तर एक मिनिटापेक्षा जास्त मी कोणांवर राग धरु शकत नाही.सर्वकाही मी सहजयोगी आहे, मी कसली चिंता करत नाही. माझे काम गोड भाषेत समजावते , तुम्ही काय करायला हवे होते ,काय तुम्ही करु सहजयोगाचा प्रसार करायचे आहे, माझे काम स्वतःला स्वच्छ करण्याचे आणि मला स्वतःला जाणण्याचे आहे. हे माझे काम आहे. माझी नोकरी शकता आणि काय करायचे आहे.हे सर्व सतत तुम्हांला सांगत आले आहे, तुम्हांला अगदी गोडीत एकत्र केले आहे आणि अगदी समजाबून आहे मला ते केले पाहिजे मला त्यावद्दल चिंता करायची नाही की मला शाळेत प्रवेश मिळेल किंवा नाही.मला त्याची चिंता नाही. जर कोणी विमानाने सांगत आली की ही तुमचीच स्वत:ची आतील शक्ती आहे.तिची तुम्ही जपणूक करा, स्तुती करा. हे तुम्ही अनेक त्हेने समजू शकता, पुस्तकांतही सापडेल हे आंतरिक ज्ञान याबाबत की असे म्हणते., मला जाणार असेल तर त्याला तिरकीट मिळेल उअथवा नाही.तुम्ही विश्वास करणार नाही.पण जर तुम्ही तुमचावर विश्वास ठेवला तर तुम्हाला शाळेत प्रवेश मिळेल.विमानाची तिकीटे मिळतील,जे तुम्हाला पाहिजे ते मिळेल.हे सगळे यावद्दल आंतरीक ज्ञान आहे. तेव्हा म्हणू की ह्या गोष्टी जमवायच्या किंवा बांधायच्या कशा पण मी ते करणार नाही. हे अगदी त्यासारखे सोपे आहे.मी ते करत नाही. मला अंतर्ञान आहे टिक आहे मी पी.एच. डी. आहे.पण मी मूर्ख आहे.हे असे झाले की बरेच लोक मानसिक दृष्ट्या आहे.ह्याच्यासाठी तुम्हाला झगडा करावा लागणार नाही.तुम्हाला त्याची चिंता नको, माझ्या जीवनात है सगळे घडलेले आहे. हो माझा विश्वास का जिब्राल्टर च्या खडकाप्रमाणे दृढ़ यावावत प्रश्नच नाही कारण मला माहित सहजयोगामधे पूर्णपणे तयार झालेले आहे. हे मला माहीत आहे परंत आहे.मी कोण आहे ते आणि मला माहित आहे मला काय करायचे आहे. मला काहीच प्रश्न नाही. फक्त माझा विश्वास मला माहीत आहे प्रत्येकाला मी ओळखते आणि मी पक्ष्यानांही उडवू शकेन,पण मी ते दाखविणार नाही. जेथे सहजयोगाचे आचरण करायचा प्रश्न येतो ते तेथे नाहीत म्हणून मी आता तुम्हाला इशारा देत आहे है असेच झाले की जसे ख्रिस्तांनी म्हटले.", काहि वीया टाकल्या ज्या रस्त्यावर पडल्या. सुकल्या आणि काही वेळेला मी म्हणेन, टिक आहे हे छान आहे.पण मला है पक्के माहीत नष्ट झाल्या,त्यांचा अंकुर फुटला नाही." तेव्हा आता सातत्याने तमची परीक्षा घेतली जात आहे. आहे.मी काय आहे आणि मला काय करायचे आहे. त्याचप्रमाणे तुम्ही स्वतःला जाणले पाहिजे कारण तुम्ही एका वेगळ्या रोज रात्री तुम्ही ध्यान केले पाहिजे आणि नंतर तुम्ही याबद्दल वि्ार केला पाहिजे की मी आज संपूर्ण दिवस काय केले? काय मिळविले ? येथे प्रत्येक गोष्ट वेळेच्या वंधनात होते. ती पण फालतू प्रतीचे लोक आहात.तुम्ही ते नाही की ज्यांना देवाचे संरक्षण हवे ज्यांना तुम्ही त्यांना प्रकाश दिला पाहिजे.तुम्ही त्यांना रस्ता दाखविला पाहिजे, तेव्हा आईचे संरक्षण हवे, नाही.तुम्ही दुसर्यांना संरक्षण दिले पाहिजे गोष्टींना महत्व देऊन, पण काय करायचे आहे तर तुमचा विश्वास, मी तुम्ही येथे ह्यासाठी आहात.तुम्ही येथे घरासाठी, Income TaX च्या ज्या कांही गोष्टी करणार आहे त्या सत्य असतील, ज्या अर्थपूर्ण नवरात्री पूजा YS4KYKYKYKYKYKYRSYYKYRYKYKYKY फ ९ 555 乐乐乐乐乐乐乐乐乐与乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐毕555乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐 455555乐华乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐乐乐乐乎乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐5乐乐乐 乐乐 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-10.txt नमीं445545415747458787557474747474747554777 555747475 F F5 फ़ वघण्यासाठी म्हटले असेल. मी महामाया आहे किंबा मी त्याच्या अहंकाराला धक्का देण्यासाठी सुद्धा म्हणाले असेल जेणेकरुन तो सहजयोगात यावा. श्रीमाताजी म्हणाल्या, तुम्ही खूप मोटे सहजयोगी आहात अशा गोष्टी सहजयोगामधे तसेच खुप बढ़ाईचे शब्द , भाषा तो वापरेल, सहजयोग्याचे शहाणपण त्याच्यात नसावे जो ते बोलतो तर त्याने सहजयोगात काय मिळविले मी असे अनेक सहज़योगी बघितले आहेत की अतिशय गर्विष्ट आहेत आणि स्वतःला खूप मोठे समजतात.मी अशा प्रकारचे खूप सहजयोगी वधितले आहे की जे खूप गर्विष्ठ आहेत आहे आणि त्यांचा मोठेपणा दाखविण्याचा प्रयत्न करतात की ते किती मोठे सबलती साठी नाही आहात. ह्या सर्व फालतू गोष्टी विसरल्या पाहिजेत. मजा लुटा की ते सर्व तुम्हाला सवलती देतील. हे अगदी असे आहे जेव्हा मी प्रवास करते, तेव्हा मी विचारसुद्धा करत नाही की मी प्रवास करत आहे. मी फक्त विचार करते मी तेथे आहे वस्स, तुम्हाला तुमची बोलण्याची पद्धत, शैली , आणि आपली समज अशी पाहिजे की तुम्ही कडक आहात जोपर्ं तुम्ही स्वतःशी संबंधित आहात.पण दुस्यांशी तुम्ही, ट्याळू, गोड व प्रेमळ असले पाहिजे. एकदा आमची वदली झाली आणि आम्ही एका घरात गेलो परंतु तेथे झोपायला सहपयोगी आहेत.हम्टी, डम्टी असे ते ज्याला म्हणतात. काही नाही , तेथे फक्त एक पंलग होता ज्याच्यावर माझे पती झोपले होते. मी म्हटले ठिक आहे., चलग एक आव्हान स्विकारु आणि मी फरशीबर झोपले दुसर्या दिवशी माझ्या अंगात दुखले नाही. मी माझ्या शरीराला सांगितले की तुला दगडाबर सुद्धा झोपता आले पाहिने आणि मी एक महिना जमिनीवर झोपले. तुम्हाला तुमच्या शरीरावद्दल आणि मनावद्दल कठोर असले पाहिजे जे तुम्हाला भौतिकतेकडे आणि आत्म्याच्या अंधोगती कड़े नेते.नवीन दिशा शोधते,आणि शेवटी तुम्ही अशा स्थितीला येता की जैथे तुम्ही भौतिक जीवनाचा आणि मानसिक सहजयोग्याला पाहते.पहिली गौष्ट मी माझ्या अंतरात जाते आणि त्या जीवनाचा विचार करत नाही किंवा ज्याला पवित्र जीवन म्हणा किंवा काहीही परंतु तुम्ही विचार केला पाहिजे ठिक आहे.तुम्ही त्यांच्यापासून टिक आहे.पण जेसहजयोगी ह्यांच्यासारखे नाही त्यांचे काय ? त्यांची पद्धत अशी ते फक्त बघतील आणि ते या सर्व गोष्टीना साक्षी राहतील मजा लुटतील आणि हसतील.काय चाललंय ते वघुन हा माणूस असे काय म्हणतोय त्याचा असा बोलण्याचा विचार काय ? जो माणूस सहजयोगी आहे तो हिरा आहे , कोठेही गेला , कोठेही नेला लोक म्हणतील हा हिरा आहे.माझी स्वतःची अशी पद्धत आहे की जेव्हा मी एका माणसाला किंवा माणसाला एका वेगळ्या विचारातून आणि मानसिक दृष्ट्या वघते,कारण या सर्व शक्ती तुमच्यामवे सुद्धा असतात ही फक्त माझी शक्ती नाही, फक्त तुमच्यात आणि माझ्यात एवढाच फरक आहे की मला माझ्या बर पुर्ण विश्वास आहे आणि तुमचा तुमच्यावर नाही. मुक्त आहात आणि तुम्ही स्वतंत्र आहात तुम्ही काहीही करु शकता जे तुम्हाला आवडेल,समजा तुम्ही त्या स्थितीला पोहोचलात, तुम्ही फक्त वसा आणि त्या स्थितीला पोहोचा, वस्स, आपण एका आडव्या रस्त्यावर आहोत वेथे आपल्याला समजले पाहिजे की कोण वर जाईल आणि कोण खाली येईल तुम्ही शोबले पाहिजे पण आपण हे कसे दाखवणार पुरावा कार् की आपण त्या की कोण ते थोडेतरी मिळविणार आहे मी त्या माणसांशी कसा बेगळा आहे असे म्हटले पाहिजे की मी भोगले आहे. की मला ते केले पाहिजे स्थितीला पोचलो आहोत. हे दाखविले पाहिजे.सहजयोग्याला सुद्धा हा विचार करण्यासारखी गोष्ट आहे की तो एक जुना सहजयोगी आहे. देवाच्या इच्छे सारखे नाही आता है काय आहे . सहजयोग्याचे काय होईल मी ते समजत नाही ते काय आहे ? सहजयोगात मोठेपणा कसा असेल? तुम्ही कसे ओळखाल सहजयोगी कोण आहे.तुम्ही कसे ओळखणार तो ओट हालवतोय, फक्त एकच गोष्ट की तुम्ही त्यात उतरा, आरश्यासारखे हा मोठेपणा नाही प्रश्नच नाही आता आपण असे समजू कोणीतरी समुद्रात प्रवेश केला. तेथे काही जण आहेत की ते बराच काळ त्या टोकावर क्हा आणि तुम्हाला वधा की तो कसा माणूस आहे आणि तुम्हाला बघा तुम्हीं काय आहात ? आजच्या भाषणांत आपणे एक समजले की आपल्या पृथ्वीला धरुन थांवलेले आहेत कारण ते त्यात पोहायला घावरतात आणि काही जण की जे कालच आलेले आणि त्यांनी समुद्रात उड़ी मारली पोहले जीवनाप्रती आपले काय महत्व आहे. आपण समजले पाहिजे की आपण आणि पुढे गेले तर हे कसे.! तेव मोठे, सहजयोगात आपल्याकडे असा मोठेपणाचा प्रकार नाही. या पृथ्वीवर कशासाठी आहोत, आपले काम कार्य, आपल्याला काय मिळवायचे आहे ह्याच वरोबर मी हदयापासून आशिर्वाद देते,मला वाटते आणि दुसरी गोष्ट की ज्यापासून आपण खुप सहन करतो. हे तुम्ही ते देव ईश्वराच्या इच्छेचे किरण म्हणून स्वीकारा, तुम्ही है नेहमीचे आहे की " श्रीमाताजी असं म्हणतात." कोणीही म्हणेल श्रीमाताजी मला म्हणाल्या, त्यांना मला बोलविले , सांगितले त्या का्य म्हणाल्या ? अरे तुम्ही तर खुप मोठे सहजयोगी आहात.तुम्ही है आहात तुम्ही ते आहात,आता जेथे दोन शक्यता आहेत. एक स्त्री त्याची परीक्षा समजण्याचा प्रयत्न करा की तुम्ही कोणत्या महत्वाच्या युगात जन्माला आलात आणि तुम्ही एक सुंदर व्यक्तीमत्व वनलेले आहात, तुम्हांला अनंत आर्शिवाद. नवरात्री पूजा कपपापाणामांमाररातरतारतारते] बर]त] १० फ़ 454459797447 SS555555YSSSSS4SRSSS5SSSSSSSSSSSSSS5YRSSSSS! 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-11.txt Hमजींपारीपापापाताताजजीजजरजी545474747477 54454545 ে महाकाली पूजा पॅरिस, ११ जुलै १९९३ ৩ आज आपण देवीची पूजा करायचें टरवलं आहे आज यावेळी आपण श्री आदिशक्ती कुंडलिनी, सरस्वती किंवा महालक्ष्मी यांच्यावद्दल न योलतां 'महाकाली 'बहल बोलणार आहोत. याव देवतेनें सर्वात प्रथम श्रीगणेशांना गौरीस्वरुपांत प्रस्थापित केले तीच श्रीमहालक्ष्मी आणि श्रीसरस्वती या देवताचं पूर्ण स्वरूप आहे.तिच्यामधूनच या सर्व शक्तींचा आविष्कार होत असतो,तीच आपल्यामधिल परमेश्वर-प्राप्तीच्या इच्छेमागें असते, तिच्यामधुनच सर्व इच्छा निर्माण होतात त्या सर्व इच्छांचा आपल्यामधून आविष्कार होत असतो व त्यानंतर आपल्यामध्ये त्या इच्छांबद्दल प्रतिक्रिया निर्माण होते. मानवाची सर्वप्रथम मूलभूत इच्छा म्हणजे स्वतःवे उदरभरण. ती आपल्याला हीव देवता देते आतां आपल्याला या जगामध्ये जगण्याकरितां किमान भूक भागवणं आवश्यकच आहे , तुम्ही हहि पाहिले आहे की ही भूक जेव्हां एका मर्यादेपलीकडे जाते तेव्हा आपण त्या भुकचेच गुलाम वनतो आणि मग कितीही खालं तरी त्यातून समाधान मिळत नाहीं, पण ही इच्छा तुमच्या अहंकारामधून कार्य करायला लागल्यावरच ती पुरी झाल्याचं तुम्हाला समजतं. हैखाद्य- पदार्थ तयार करुन तुम्हाला देणारे हॉटेलवाले लोकही त्याचाच विचार करत असतात , मग ते सर्व तुम्हांला पसंत पड़ावे म्हणून आकर्षक पद्धतीनें मांडून तुमच्या मनासारखे आणून दुमच्यासमोर ठेवतील. तुम्हाला कसं खूप ठेवायचेंहे ते चांगलं ओळखतान आणि त्यामुळें तुम्ही पण भाळून जाता.अशा हवं"आज हेच बनवले आहे , हे चांगलंच आहे आणि तेच तं खा." आई-वडिलाचर्च हे कर्तव्य आहे की मुलांना ऊठसूठ काय हवं असेल ते पुरवून त्यांचा अहंकार वाढू देऊ नये त्यांनी काय घ्यायचं हे तुम्हांला समजलं पाहिजे. या देवीची कृपा ही आहे की दुसर्याकरता कॉही करण्याची शुद्ध इव्छा ती तुमच्यामध्यें निर्माण करते त्यातूनच मग भुकेलेन्या उपाशी माणसांवइ्ल तुमच्यामधे अनुकंपा वेते ते उपाशी का राहिले याचा तुम्ही विचार करु लागता. आतां याच्या अगदी उलट प्रकारचे लोकही असतात ज्यांना आपण इतकं खाणं चांगलं नाही असंव सारखं वाटतं म्हणजे उपाशी राहन त्याग करण्याची नसती खटपट करणारे जेवढ जरुरी आहे तेवढ अन्न-सेवन प्रत्येकांने केलंच पाहिजे. असल्या उपास-तापासाच्या कष्टांमध्ये काहीही शहाणपण नाही. आणि लोक जेव्हां या नसत्या उपाधीच्या मागे लागतात तेव्हां त्यांना दुःख बत्रासव भोगावा लागतो आणि कालान्तरांने ते कमालीचे दैववादी व रागीट स्वभावाये वनतात.म्हणजे भुकेलेला आणि अती खादाड माणूस दोघेही सारखेच,त्यांतही भुकेलेला जास्तव बाईट, दुसरी एक इच्छा (वासना) तुमच्या मनांत येते ती ही की सर्वानी तुमच्यावरच प्रेम करावे असे वाटणं,त्यामुळे तुम्ही एक चांगली व्यक्ती बनत असता म्हणून,चांगुलपणा प्रत्येकाला आवडतोच हे तुम्ही जाणता म्हणून प्रत्येक माणूस दुसर्याशी चांगुलपणानें, गोडपणाने वागतो दुसऱ्याला खुष ठेवलें की ते आपल्यावद्दल चांगलं वोलतील, आपण त्यांना आवड्ड असं त्यांना बाटतं.पण मग याचाच अतिरेक होऊ लागतो आणि मग तुम्ही त्या सवयीचे गुलाम होता,त्यांतून तुमच्या बागण्यांत एक तहेथी कृत्रीमता येते , इतकी की मग लोकांना समजतं की हा माणूस खोट बोलण्याचे नाटक करतोय आणि आपल्याला नुसतं खुप करण्याचा आब आणतोय.कुठलीही अपेक्षा न ठेवता, स्वतःचा फायदा करुन घेण्याची भावना न वाळगून तुम्हीं जेव्हा अलिप्तपणे एकाद्याला खप करता तेव्हां ती शुद्ध भावना असते.ते चांगलंच आहे. पण एकाद्या व्यक्तीकडून आपल्याला कांही फायदा मिळणार आहे म्हणून जर त्याला खूप करायच्या मागे लागलात तर तुम्ही कमालीचे ढोंगी ठराल, आणि मग तुम्हाला कोणी विचारणार नाही, लोक तुम्हाला हसतील, तुम्हाला वेडयात काढतील.आणि खुष तर मुळीच होणार नाहीत.कारण तुमचे ढोंग त्यांना माहीत असतं, कुठल्यातरी स्वार्थाकरतां किंवा काहीतरी उकळण्याकरतां तुम्ही अस बागतां है त्यांना माहीत असतं. तुम्ही खन्या चांगुलपणाच्या भावनेंतून हे करत नसता.जो माणूस खरोखरच चांगला आहे तो लोकांना आवडणारच, त्याच्यासाठी त्याला वेगळं असं काही मुद्दाम करायची जरुरच नसते त्याचा मुळांतला स्वभावच असा असतो.त्याची धारणाच अरशी असते कीं सहजच तो लोकांना आवड़तो. आतां ही देवी काय करते बघा. ती सत्य न तन्हेने ही इच्छा तुमच्या अहंकाराच्या प्रभावात येते आणि हीच इच्छा सामुदायिक झाली ब सामुदायिक अहंकारातून प्रगट होऊ लागली की तुम्ही जणु एक आवुनिक भुर्ख बनता.म्हणजे अहंकार जर याजूला पडला तर लोक दुसर्यांना खूप करण्यासाठी त्यांना जेवूं घालतील, या इच्छेतून प्रतिक्रिया होऊन श्रीमहाकालीच्या आशिर्वादानें एक नविन इव्छा निर्माण होते ती अशी की दुसर्याला जैवण घालून तृप्त झालेले वघणं तुम्हाला आवडं लागत,तुम्ही स्वतः जेवण बनवून दुसर्याला प्रेमाने पोटभर जेबण दिल्यानें तुम्हाला आनंद होतो. हैं नुसतं बघूनही तुम्हाला समाधान मिळतं,आतां नुसतं खायचंच म्हटलं तरी कितीही प्रकारचे जिन्नस खाऊनही पुरे असं कधीच बाटणार नाही, आतां पाश्चात्य लोकाचं वघा, त्यांच्याकडे मुलांनाही 'तुला काय पाहिजे आहे असं विधारायची पद्धत आहे.पूर्वी आपल्याकडे जेवण घरातल्या सर्वांसाठी वनवीत असतपण आतां तसं नाहीं, आता मुलालाही " तुला काय हवंयू" असवं तुम्ही विचारतां,मग तो म्हणाला "मला अमुक हवयू" आणि ते नसेल तर विचारायलाच नको त्या मुलाला एखादा विशिष्ठ पदार्थच हवा असेल तर त्याला, त्याच्यातील अहंकाराला, तुम्ही कसं समजवणार? अशामुळे आपणच मुलांमधील अहंकार बळाबतो.तर अशा वेळी तुम्ही त्याला सांगायला तुमच्या फ्रीजमध्यें चैतन्य लहरी म4454479574547474747474 ११ क5प4रज][जी]जी[जी] मासा[पापामजी] 5म5ड5454547954747474595559555474795459747559757955555574747479555554557974745599 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-12.txt ासा मा][म][][3]3][3]31355 त्यांच्यारमोर आणते, स्वार्थापोटी तुम्ही करत असलेली बडपड कळणार नाही है दाखवून देते.काही एका मरयदिपर्यंत चालेल पण मग ती त्यांचं खरं स्वरुप उपडे करते,असं झालं की मग आश्चर्यचकित होऊन ते विचार करु लागतात 5 की मी कसा फसलो ? कर्स माझे बिंग बाहेर पडले ? लोकांना हे कसं कळलं? " हैच महाशक्तीच कार्य आहे. बुकीची गोष्ट ढोंग असत्य असेल ते सर्व ती उधडकीस आणते आता तिसरी गोष्ट आजकाल लोक भौतिक बस्तूंच्या मारगे लागतात ज्यामुळे हा भौतिकवाद सुरु झाला आहे.पण याला अंत नाहीं, हवी असलेली एकादी वस्तु मिळाली तरी त्यांतून तुम्हाला समाधान मिळणार नाहीं-आणि खरम्हणजे वस्तु मिळाल्यावर त्याच्यांतुून आनंद कधीव होत नाहीं-हा मनुष्य -धर्म आहे आणि माणसांच्या या अपुरेपणांतूनच अर्थशास्त्र जन्माला आलं- अर्थशास्त्र असे म्हाणतं की माणसाच्या साधारण गरजा कधीच संपत नाहीत. म्हणून आपण एका पाठोपाठदुसर्या वस्तुंच्या मागं लागतो आणि उद्योजकांचे गुलाम बनन जातो-हेंइतकं बाढतं की लत्यांत आपण स्वतःचं व्यक्तिमत्व पूर्णपणे हरबून बसतो.लौकांना डोके नसतं म्हणून ते असं करतात.पण सहजयोग्यांना महाकाली शक्ती मिळतें आणि ती त्यांना शिकवते - उदा." हा ड्रेस तुला शोभून दिसेल, टीक आहे, हाच सगळ्यांत चांगला आहे.हाच घे." तुमचा प्रश्नव मिटला डरेस, केशरचना इ.तहेवाईक बाहेरील वस्तुमधून दुसऱ्यावर छाप पाडण्याची H इच्छा तुमच्या अहंकार वापरण्यामधून येते.हे चुकीचं आहे. अहंकारामवून फक्त मुर्खपणाचं प्रदर्शन होते.लोकांना चांगल्या गौष्टी सांगणं खरं तर अवधडव, वाईट गोष्टी लोक पटकन् उचलतात. उदा मी सगळ्यांना सांगते की डोक्याला रोज - नाहीं तर मधूनमधून आंधोळीच्या आधी तेल लावत जा.इथें टक्कल पडलेले खुप लोक मी पाहते.मग आतां मी काय करणार ? एवढी साधी गोष्ट जी तुमच्या संवर्धनासाठीच आहे.त्यांना पटत नाही,पण दुसऱ्या संवयी, ज्या तुम्हांला 47745747474775 फ़ नसेल तर तुमची खन्या अर्थाने सुधारणा होणार नाही.जर म्हणाले" हें करु नका तर तुम्हांला ते आवडणार नाही. हो , बहुतेक वेळी तुम्हांला जावडतंच म्हणा पण कधी तरी आवडणार नाही.अश्ाच वेळी या भ्रान्तिमघून तुम्हाला समजून येतं "मी कुठं होतो आणि आतां कुठे आहे? मी असे करायला नको होतं.कशामुळे मला हा त्रास व्हायला लागला? मला ही दुर्ब्धी कशी झाली ? " हे सर्व हया देवीचंच कार्य आहे. तिचं आणखी एक कार्य म्हणजे ती तुम्हाला निवान्त बनवते.तुम्ही वैतागलेले असता, थकलेले असता , काय करावं है तुम्हाला कळेनास होतं तेव्हा ती तुम्हाला निद्राधीन करते दिबसभर तुम्ही काम करत राहता. मग शेवटी ही महाकाली शक्ति तुमच्यावर काम करते आणि तुम्हाला, एकाशा उहान बाख्कासारखं झोपवते. त्याक्षणी आपण स्वतःवर आणि दुसर्यावर केलेल्या सर्व चुका अपराधांची तुम्हाला क्षमाकेली जाते तिच्या मांडीवर तुम्ही छानपैकी, निवान्तपणानझोपुनजाता आणि तुमचे सगळे प्रश्न संपून जातात.त्या गाढ निद्रेमध्येंच तुमच्या प्रश्नांची उत्तरं तुम्हाला मिळतात.पुष्कळजण मला सांगतात " माताजी, तुम्ही माझ्या स्वप्नांत आलात आणि कुठलं औपध घ्यायचं ते मला सांगितलत तुम्ही माझ्या स्वप्नांत आलात आणि या -या प्रकारच्या जीवनामध्येव माझे कल्याण आहे असं म्हणलात," हे ोक मला येतांना वघतातही, पण त्यावेळी मी माझ्या पूर्ण रुपात नसते- ही महाकाली शक्तीच तुम्ही गाढ़ निद्रेमध्यें असताना तुमच्यावर काम करते, ती तुमच्या स्वप्नांमधे येते , तुम्हाला सांगते आणि समजावते. पण या देवीची सगळ्यात मोठी कृपा म्हणजे ती तुम्हाला पावित्र्य व अभय देते.लहान मुलांना जन्मत:व पाबित्र्य, छाज, चांगुलपणा, नीतिमान बागणुक इ. गुण मिळाेले असतात पण नंतर हळुहळ आजूबाजूच्या लोकांची वाईट बागणूक बघून ती पण तसच वांगू लागतात.नीतिमत्ता है त्यांना बंधन वाटू लागत,अर्थात ती (देवी) त्यांना उपदेश करायला- हे योग्य नाही, असं करु नवे , हे चूक आहे ब असतेच.पण जसजसें वय वाढून तुम्ही प्रगल्भ होत जाता तसे तुम्ही या गुणांचा आदर करेनासे होता आणि त्यामुळे अपरिपक् व मुर्ख बनता हे सर्व ध्यानांत वसून समजून घेतलंत तर ही महाकाली तुम्हाला खुप मदत करते कारण तिच्याचमुळे कुंडलिनीचा बर येण्याचा मार्ग खुला होतो. महाकाली आणि कुंडलिनी एकव आहेत कारण कुंडलिनी ही महाशक्तीचीच शेष शक्ति आहे. पूर्ण विद्याच.फक्त तिच कार्य वेगळं आहे. महाकाली तुमचे सरंक्षण करते तुम्हाला उपदेश करते आणि ज्ञान देते. तर कुडलिनी तुम्हाला स्वच्छ करते.वाधा दूर करते, तुम्होला गोधळात न विचित्र, अर्थशून्य गोष्टी ते पटकन् उचलतील.इयेंच मारकव असतात, महाकालीचं कार्य चालतं.ती कायकरते तर तुम्हाला शिक्षा देते तुमच्या शरीराला त्रास देते.खुप घट्ट कपड़े घातल्यानें पायांनात्रास होतो.फाटक्या पॅन्टस् वापरल्यानें सांधे दुखायला लागतात. कुठलीही नियमबाह्य गोष्ट केली तर त्याचा त्रास भोगावाय लागतो. प्रयम या चुकीची शिक्षा होते मग त्या चुकीच्या परिणाम भोगावा लागतो. अशा तन्हेने सरळ साध्या जीवनपद्धतीमुळे पुष्कळ त्रास कमी होतात. आपल्यातील महाकाली शक्तीमुळे आपण उत्तरोत्तर उन्नत होत असतो. इतकं असूनही कधी कधी आपण खाली खेचले जातो.मग महाकाली पुन्हा एकदा जागृत होऊन आपल्याला आपली चुक दाखवते,कसे चुकलो आणि काय लक्षांत ठेवले नाही ते दाखवते आणखी एक फार सुंदर काम पण ती करते महणजे तुमच्या अकलेची तुमच्या बुद्धीची परीक्षा घेण्यासाठी मास निर्माण करते. भ्रान्तिरुपेण संस्थितः' - तुमच्या डोक्यांत भ्रम-भ्रांति पैदा करते. मग तुम्ही इतर लोक आजूबाजूची परिस्थिती बगैरे सर्व गोंधळात पडून जाता मग तुम्हांखा कांही समजेनासं होत आणि शेवटी' मी ही चूक केली है तुम्हालाच समजून येतें. अशी भ्रान्ति निर्माण करुन ती तुमच्या अहंकाराला ठिकाणावर आणते. या भ्रान्तिमुळेंच आपण मृगजळामागें धावल्यासारखे त्यांत गुरफटत जातो.एकदां का आपण आफ्ल्यामधेंच समाधान मिळवर्ल की मग अशा मुगजळाच्या मारगं लागणार नाही.अशी भ्रान्ति निर्माण केली नाहीं तर लोकांचा अहंकार इतका बळावेलकी सर्व जगाचाच सत्यानाश होईल.आपल्यामधील महाकाली शक्तीची ही अशी किमया आहे पुष्कळजण माया समजतात हीच आईची माया ही माया, ती माया - पण हे सर्व महाकालीचचं काम आहे.ती तुमची परीक्षा घेत असते. पण सहजयोग्यांना हे अवघड नाहीं सहजयोम्यांची परीक्षा घ्यायला पण ही महाकालीच मदत करते. अशा तन्हेनें भ्रान्तिमचून तुमची सुधारणा होते.प्रान्ति टाकतां उलट तुम्हाला क्षमा करुन तुमची उन्नति होईल ही काळजी घेते. आता सहजयोगी झाला आहांत तर तुमच्या जीवनांत ही महाकाली पदोपदी मदत करते है तुम्हालाच स्पष्ट होईल व कळेल तिचं काम करसे चालतं है बघण फार आल्हाददायक असतं - सर्व प्रकारचं समाघान तिच्याकडून तुम्हाला मिळतं. हांव, लोभ, राग सर्व मावळतात. सगळ्यांत चांगले म्हणजे तुमट्या सर्व वाईट संवयष ती काढून टाकते- अगदी मुळापासून,या शक्तीध्या प्रभावामुळे अपायकारक अशा सर्व सबयी आपोआप सुटतात.तुम्हाला अशी कांही वाईट सवय असेल तर ती टाकण्याचा प्रयत्न करा-तुमच्यातील महाकाली शक्तिच जागृत झाल्यावर हे सर्व सहजच होणार आहे.तिच्या कृपेमुळेंच तुम्ही आतां सुंदर , गंधवासारखे झाला आहात.तिच्या कौशल्यामुळेंच तुम्ही इतके सुधारलत, आतां पैसा , मोह लोभ यांच्यापासून दूर रहा,त्याचीच देवाणघेवाण करा.सगळं कांही एकमेकांत वाटून घ्या आणि ही डच्छा ही सामुहिकता आणि त्यातून मिळणारा आनंद ही महाकालीचीच कृपा झाल्यावर मिळतो.म्हणून आपण आज महाकालीची पूजा करणार आहोत. परमेश्वरांवे तुम्हांला अनंत आर्शिवाद. महोकाली पूजा माममामामामामा]म ] Fजपी4ी45ी545 77475 १२ सा फजाजीपर]5] [5] 5ी] [5] 5ी5 5]5ी] 5ी] जी554747479577779577777977757FF55777 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-13.txt फ़54 फ़प5455745574747474745474754547457474747479755 555ी 5545Y6:YKYKYRAS ু ल५३ २२६२ ऋतंभरा प्रज्ञा लॉजहिल सेमिनार, २३ जुलै १९८३ की जगाच्या निरनिराळ्या भागातून तुम्ही सर्वजण ह्या ठिकाणी आलेले बधून मला अतिशय आनंद होत आहे. तेव्हा प्रेमाने हृदय इतके भरुन येते की, शब्द त्याची तीव्रता व्यक्त करण्यास अपुरे पडतात.तुमच्या हदयात याची तीव्रता समजावयास पाहिजे.ह्या अशा सुंदर नैसर्गिक वातावरणांत आपण एकत्र भेटलो आहोत , यात मला वाटतं अशी परमेश्वराची व्यवस्था आहे की यावेळी काही तरी वेगळे मोठे घडावयाचे आहे., ह्या वेळी आपण कांहीतरी फार मोठ मिळवलं पाहिजे, आता वेळ थोडा आहे.तेव्हा मी तुम्हाला घ्याना बद्दल काही गोष्टी सांगते व त्यानंतर मला वाटतं आणखी दोन भाषणे होतील. मेडिटेशन " हा एक सर्वसाधारण शब्द आहे ध्यानामध्ये ज्या तीन पायऱ्या आहेत त्या शब्दातून स्पष्ट होत नाहीत.परंतु संस्कृत भाषेत तुम्ही ध्यानात करसे जायचे ह्या संबंधी स्पष्टपणे सांगितले आहे. प्रथम ध्यान म्हटले आहे, दुसरी धारणा सांगितली आहे व तिसरी समाधी. सुदेवाने सहजयोग असा आहे की तुम्हाला या सर्व गोष्टी एकत्र एका बंडल मध्ये मिळतात. तुम्ही बाकी सर्व वगळून समाधीत जाता आणि हेच त्यातील सौदर्य आहे. प्रथम ध्यान घ्या. प्रथमतः तुम्ही जेव्हा साधक असता तेव्हा तुम्ही ज्याची पूजा करता त्यावर तुमचं चित्त ठेवता, त्याला ध्यान म्हणतात. आणि धारणा म्हणजे तुम्ही केलेले सतत प्रयत्न.तुमचे सर्व प्रयम चित्त त्यावरच केंद्रित करणे. परंतु जे लोक जागृत नाहीत त्यांच्या करिता हे केवळ नाटक ठरतं. ते केवळ फक्त अभिनय करत असतात. परंतु जागृत व्यक्तीसाठी ते सत्य आहे. तेव्हा प्रथम तुम्हांला ध्यान केलं पाहिजे कुणी मुर्तिचें ध्यान करतात तर कुणी अमूर्तीचे करतात. परंतु तुम्ही इतके नशिबवान आहात की अमूर्त सुद्धा तुमच्या समोर प्रत्यक्षात मूर्त स्वरुपात आले आहे.तुम्ही मूर्ताकडून अमूर्ताकडे किंवा अमूर्ताकडून मूर्तता हे सर्वच येथे आहे. एका बंडल मध्ये ,तेव्हा तुम्ही कांही देवतेवर एकाग्रता करता किंवा त्या संबंधी विचार करता किंवा काही ठिकाणी निराकार की जो अमूर्त स्वरुपात करतात किंवा सर्वस्वी निराकारावर चित्त एकाग्र करतात.जो पर्यंत तुम्ही जागृत नाहीत तो पर्यंत सर्व बुद्धिचा खेळ आहे. परंतु एकदा का तुम्ही जागृत झालात की तुम्ही ज्याचे ध्यान करणार आहात त्याचा फक्त विचार करता. पण जेव्हा तुम्ही एखाद्या व्यक्तीवर ध्यान करता तेव्हा तुमचं चित्त विचलीत होत असतं. ते जागृती नंतर ही शक्य आहे, ते एका बंडल मध्ये आहे.तरी सुद्धा काही लोक ते काहीं थोडे थोडे करीत घेतात, तेव्हा जरी तुम्ही ध्यान करता तरी तुमचे चित्त घटके घटकेला विचलीत होत असतं. तुम्ही किती एकाग्रचित्त होऊ शकता त्याच्यावर ते अवलंबून असतं.तेव्हा मी काही असे सहजयोगी पाहिलेत की कांही स्वयंपाक करतात तर काही ध्यान करतात तेव्हा ध्यान करणारा म्हणतो की काहीतरी जळय्याचा मला वास येतो आहे. तेव्हा अशा टिकाणी घारणा नसते.धार याचा अर्थ प्रवाह प्रवाह थांबल्यास त्या ठिकाणी धारणा नाही ध्यान आहे पण धारणा नाही, ह्यातील दुसरा भाग फार महत्वाचा आहे.तुम्हाला तुमचं चित्त सतत तुमच्या देवतेवर ठेवावयास पाहिज़े तेव्हा तुम्ही एक स्थिती मिळविता कि ज्याला घारणा चैतन्य लहरी RKYSYKYSYKYSYSSYSYKYSYKYS:YKY LF5पीपफी पीरी[जीसासास्रातसारसाततातताततततत] पुढील मजकूर मागील कव्हर पानावर - 5फ़डीड5ड5[45515557555597955577479747454597479779554747979779797474755797955545 नानरीम् ननत 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-14.txt मागिल कव्हर पानावरून पुढे - 548पT95[5[4 541 4ज54रबेर]ज]त] जेर][ज्रामफा]ामे]कता FFFR F 7F5 म्हणतात.की ज्यात तुमचे चित्त त्या देवतेशी एक होतं आणि जेव्हा हे परिपक्व होतं तेव्हा तुम्हांला समारधी अवस्था प्राप्त होते. आत ज्या लोकांना असं वाटतं की जागृती शिवाय ते हे कसं करु शकतात तर ते पूर्णतया चूक आहे.परंतु जागृति नंतर जेव्हा तुमची धारणा प्रस्थापित होते तेव्हा तुम्हांला अशा अवस्थेत जावे लागते की ज्यामध्ये तुमची समाधी लागेल आता ही अवस्था कारय आहे ? जेव्हा तुम्ही या अवस्थेत असता तेव्हा तुम्ही जे काही करता, तुम्ही ज्या देवतेला पूजता ते देवत तुम्ही तुमच्या कामांत बचता तुम्ही असं म्हणू शकता की जे काही तुम्ही बघता तुम्हाला तुमचे दैवतच ते करत आहे असं दिसतं, तुम्ही जे काही ऐकता, तुम्हाला तुमचे दैवतच ते सत्य सांगत आहे असं वाटतं. जो काही तुम्ही वाचतां त्यात तुम्हांला दिसेल कि तुमच्या दैवतेनेच तुम्हाला सांगितलं तेव्हा तुम्ही तुमच्या डोळ्यांनी नाकांनी आणि इतर सर्व अवयवांनी जे काही कराल ते सर्व काही तुम्ही ज्या दैवताची पुजा करता त्याच दैवताचे दर्शन तुम्हाला आपोआप घडत तुम्हाला आता , मला एकाग्रता करावयाची आहे असा विवार करावयास नको , आता मला हा विचार नको मला आता हा विचार करायला पाहिजे, हे सर्व काही आपो आप घडतं तुम्ही एखादं पुस्तक बाचाल आणि तुम्हाला त्यात सहजयोगासाठी काय चांगलं ते सापडलं आहे.जर परमेश्वरा विरुध्द लिखाण केलेलं पुस्तक असेल तर ते तुम्ही टाकून द्याल ,जर तुम्हांला काही अडचणी आल्या असतील ते असे समजा की त्या तुम्हाला काही घड़ा शिकविण्याकरिता घडलेल्या आहेत. "मला काही अनुभव शिकविण्या करीता" हा सर्व त्या देवताच्या अनुभूतीची प्रचिती आहे.आता उदाहरणार्थ एखाद्या स्त्रीला गर्भपातना होत आहे असे वाटते. तेव्हा एक व्यक्ति की जी समाधी अवस्थेला गेलेली नाही, किंवा सबयींचा गुलाम आहे. तो म्हणेल "मी माताजी साठी एवढं केलं मी इतक्या लांब गेलो, आणि असं असून सुद्धा ही अडचण मला आली. " पण दुसरा म्हणेल की, "ठीक आहे मला प्रयत्न करुन वधू दे, मी जाऊन 5 माताजीच्या फोटो समोर सांगेन किंवा टेलिफोन करेन." आणि त्याला असे आश्चर्य दिसेल की ते सर्व कांही झालेले आहे आणि एकदम योग्य असंच तुम्ही जर जागृत असलात तरच ह्या गोष्टी शक्य आहेत. अन्यथा नाही.तेव्हा ही जी अवस्या तुमच्यात जागृत झाली आहे.ही एक नवीन स्थिती आहे.संस्कृतमध्ये तिला सुंदर नांव आहे. फार कठिण नांवि आहे. "ऋरतंभरा प्रज्ञा". ऋतंभरा हे निसर्गाचं नांव आहे, आणि एखाद्याला तो निसर्ग प्रकाशित झालेला जाणवतो. मी तुम्हांला एक उदाहरण देते , ज्यावेळी मुल जन्माला येत असतं.त्यावेळी त्याच्या आईला आपोआप दूध येते.निसर्ग मुलांच्या जन्माकरिता आपोआप कार्यान्वित होत असतो. त्याचप्रमाणे फक्त सहज योग्याच्या ठिकाणी ही ऋतंभरा प्रज्ञा जेव्हा कार्यरत होते तेव्हा काम कसे चटकन घडतं हे बधितलं तर तुम्हांला आश्चर्य वाटेल आता वेळ थोडा आहे.पण मी तुम्हाला एक उदाहरण देते, मी ब्रायटनला आले आणि जॉन्सन म्हणाला "माताजी ब्रायटन मध्ये गुरुपूजा करु या." मी म्हटलं "ठिक आहे करा. परंतु जागा शोधून काढा," तेव्हा तो युनिव्हर्सिटीत गेला , म्हणाला, की युनिव्हर्सिटचीचे लोक मदत करतील परंतु जागा लहान आहे आणि मी म्हणाले " परंतु त्यांना विचारुन तर वधा. मग तो म्हणाला "नाही ती जागा गुरुपूजेच्या दिवशी रिकामी नाही." मग मी म्हणाले की तुम्ही काय करु शकता? तो म्हणाला की "माताजी काय करायचं ?" मी म्हणाले "दुसरे कुठे तरी आत्ताच्या आत्ता प्रयत्न करा." फोनवर कुणाला तरी विचारा," नंतर त्यांनी जाऊन त्यांना फोन केला . आणि त्यांनी सांगितलं की आमच्याकडे जागा आहे, फारच चांगली जागा आहे, आणि तुम्ही ताबडतोब या, जेवायलाच या तो लगेच तेथे गेला, त्याने तेथे उत्कृष्ट जेवण केलं, ते सर्वजण खुप खुप होते.ते सर्वांनाच जागा देणार होते.ते फारच चांगले लोक होते.आणि ह्या सर्व गोष्टी इतक्या चांगल्या रितीने कशा घडल्या याचे त्याला आश्र्य बाटले. तेव्हा कतंभरा प्रज्ञा ही तुमच्या मदतीसाठी कार्यान्वित होत असते तुम्ही सर्व मला सांगता की माताजी हे आक्चर्य घडले ते घडतं आणि आम्हांला समजलं नाही की ते कसं घडलं, मी एक तुम्हाला उदाहरण देते. काल आम्ही काही तरी सिमेंटचे काम करीत होतो.तेव्हा इटालियन मुलगा म्हणाला की आपल्याला दोन पिशव्या सिमेंट लागेल. मी म्हणाले "तू काम चालू ठेव ते संपणार नाही." मी जाण्याच्या आगोदर सुद्धा ते काम चालू होतं आणि सिमेंट संपलं नव्हतं, आता बघा एवढी सिमेंट सारखी गोष्ट, तेव्हा ही एक विशेष गोष्ट आहे की निसर्ग तुमच्याशी एकरुप झाला व तुम्ही निसर्गाशी एकरुप झालांत तेव्हा या दैवी शक्तिचे प्रेम, सरंक्षण आणि तुमच्या प्रति चित्त ह्या काही घटना घडतात.जी काही परिस्थिती निर्माण होते त्यांतून प्रदर्शित होतं, आणि ह्याला अंत नाही, जे फक्त घडत असतं.पण लोकांना ते कसं घडतं ते समजत नाही.पण तीच समाधीची स्थिती आहे.परंतु असे काही लोक असतील की " मी जर त्यांना विचारलं की तुम्ही हे कराल का ? " ते म्हणतील "माताज़ी आता दुकानं बंद झाली असतील, ते काही बरोबर नाही, ते करणार नाही अशा तन्हेने ते सांगत न पपतंस फफपी45फ]ड][ा][][][ज]1]1ा] ऋतंभरा प्रज्ञा FSYKYSYKYSYKYRSYS:YSYKYKYKYKYS +5फ55][5][]5]5]1545555579574754797474797474747745559455545474747474745455545 55555乐乐5乐乐乐乐乐乐55乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐与5乐乐乐乐乐与5乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐乐 乐乐 1994-95_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1.pdf-page-15.txt फ़444-47474747454545474574747474 5475747477FF4T फ़फ़ 55डपीपजज]प][4][4][]1] 5F राहतील आणि काही असेही लोक आहेत की ते म्हणतील "नाही मला बघू द्या., जर माताज़ी म्हणत आहेत तर ते होईलच. 46YAYKYKYKYKYSSYSYSYKYKYKYK:S45YSYSYSYKYASS मी आता अगदी साधे उदाहरण देते , फारच बाह्यातले आहे.पण ते सत्य आहे. श्री श्रीवास्तव हे काही विशिष्टठ प्रकारे चहा घेतात. फारच इंग्लिश आणि त्यांना द्वसरा चहा आवडत नाही. तेव्हा ते मला म्हणाले, "अरे बापरे आपला चहा संपला आणि उद्या सकाळी काय करायचे ?" तेव्हा म्हणाले, "ठीक आहे. चला आपण चहाच्या दुकानात जाऊ," तेव्हा ते म्हणाले, "आता रात्रीचे आठ बाजले आहेत.ते सर्व आपल्याला हसतील व आता राती आठ बाजता कुठलेही टी सेंटरचे दुकान उघडे नसेल." मी म्हणाले, "बघू तर जाऊन त्यात अडचण काय आहे? मी म्हणते चला जाऊ वा" परंतु ते म्हणाले, "कार्य बिचित्र गोष्ट तुम्ही सांगत आहात." मी म्हणाले, "टीक आहे. बिचित्र किंवा काहीहीं असो, चला तर खरे." परंतु ते ऐकेनात तेव्हा मी ड्रायव्हरला सांगितले. चला आपण तिकडे गाडीने जाऊ या आम्ही तेथे गेलो. आणि सर्व दिये लागलेले होते. आम्ही म्हणालो हे सर्व दिवे कसे लागलेले आहेत ? तेव्हा आम्ही आंत गेलो फारच ओशाळलेले ते सर्वजण तेथे उभे होते." आम्ही सर्वजण आपल्यासाठी केव्हाची वाट पहात आहोत आणि तुम्ही सर्वात शेवटी आलात," पहा कल्पना करा,तेव्हा मी माझ्या पतिला बिचारले, ते म्हणाले. मी विसरलो आपल्याला आज येथे स्वागत समारंभ होता, आणि ते म्हणाले, "तुम्ही सर्वात शेवटी आलात" आणि म्हणाले, "काही हरकत नाही, तुम्ही नुमचे प्रेझेन्टस् घ्या" तेव्हा त्यांनी प्रत्येकी दोन चहाचे डबे प्रेझेंट दिले. माझा म्हणण्याचा अर्थ असा की अशी हजारो उदाहरणे देता येतील आजच कुणीतरी पलंग सरकविण्याचा प्रयत्न करीत होते तिघेजण प्रयत्न करीत होते. मी म्हणाले "ठीक आहे. मी सरकवते." मी फक्त माझी नाभी तेथे लावली, मी काही ढकलले नाही. ते असंच पुढे सरकलें ते केवळ ऋतंभरा प्रज्ञेमुळे,. परंतु हा काही चमत्कार नाही, हे ईश्वराचे तुमच्या वरील प्रेम प्रदर्शित करणे तुम्हांला, तुम्ही कोणी खास निवडलेले आहात, हे दाखविण्यासाठी आहे.परंतु ही परिस्थिती तुम्ही मान्य केली पाहिजे. पण तुम्ही जर सर्वसाधारण लोकांसारखे बागलात की, "अरे देवा, दुकाने बंद असतील. तो माणूस किती विचित्र आहे, मला वाटत नाही की ते काम होईल." तेव्हा ते कधीच होणार नाही. पण तुम्हाला है समजलं पाहिजे की निराकार व साकार मी अशा तुम्हाला जन्म दिलेला आहे. तुम्ही निवडलेले साधू संत आहांत तेव्हा ही प्रज्ञा प्रदर्शित होत असते प्रत्येक क्षणाला प्रदर्शित होत असते.तुम्ही तयारीत रहा, आनंदी रहा आणि . तिवं स्वागत करा. आणि विश्वास ठेवा की तुम्ही जिथं आहात त्याची पातळी वेगळी आहे. आता वेळ झालेली आहे की सहजयोग्याने आपली पातळी बदलली पाहिजे.आपण बदललं पाहिजे. आपण आपली उन्तती केली पाहिजे.पातळी उंचावली पाहिजे. परंतु सहजयोग असं काही मिश्रीत आहे की एकाच प्लेटवर आपल्याकडे अत्यंत खराब अशा भूतापासून अगदी वरच्या दर्जाचे लोक आहेत.आता काही जण गेले आहेत. फार अहंकारी आहेत.ते सारखे गड़गडत असतात, आपल्याला समजत नाही की ही प्लेट उंचावयाची कशी ? जर तुम्ही ती प्लेट उंचावली तर ते गडगडत खाली येतील. तेव्हा तुम्ही घाबरलेले आहांत तुम्हाला त्यांना धरुन ठेवलं पाहिजे. आणि काही असे आहेत की ते चौरस आहेत व दुसऱ्याच्या समस्या भूताप्रमाणे आपल्या डोक्यावर घेतात. जर तुम्ही त्यांची उन्नती करण्याचा प्रयत्न कराल तर ते खाली घसरत येतील किंवा भूते पड़तील.परमेश्वराला माहित? पण तिसन्या प्रकारचे लोक आहेत की जे लोकच आहेत मनोच्यासारखे की जे अगदी चांगल्या रितीने स्थिर झालेले आहेत.तुम्हीं ज्या उंचीवर त्यांना न्याल तेथेच ते टिकून राहतील. तेव्हा जे लोक अजून काठावर आहेत ते मला नक्कीच ब्रासदायक आहेत,कारण माझ्या प्रेमामुळे मी त्यांना बाहेर फेकू शकत नाही. आणि आपल्याला त्यांना मदत करावयास पाहिजे.त्यांना उन्नती करावयास पाहिजे,खरे पहातां त्यांना त्यातून बाहेर याबयास पाहिजे, आपण त्यांच्यासाठी किती वाट पहायची प्रत्येकांनी बंधितलं पाहिजे की जे काठावर आहेत.त्यांना नींटपणे आत आणलं पाहिजे.म्हणजे ते सहजयोगातून बाहेर जाणार नाहीत. जिव्हाळा ठीक आहे.पण आपली सहजयोगाची पातळी खाली करुन चालणार नाही.कधीच नाही. जे लोक सहजयोगात चागले प्रस्थापित झाले आहेत त्यांची पातळी उंचावयास पाहिजे. तेव्हा प्रत्येकाने किमान पातळी पर्यंत येण्यांचे व स्थिर करण्याचे प्रयत्न करावे. नाहीतर मला सांगण्यास खेद वाटतो की ते चाळणीतून गळले जातील. धन्यवाद, बिन्यवाद माताजी - शिष्य म्हणाले. ऋतंभरा प्रज्ञा म5447554745747574747474774F सहजयोगी सभासदांसाठी विनामुल्य 4S5YSYKYKYKYKYKSKYKYKYKYAY