४४४४४४४४५५५ ५५५४५४ १४४४४ ४४४५) চी ॥ चैतन्य लहरी ॥ ট सन १९९७ क्र. १ व १ p<া b4 pব pব सर्व ब्रम्हचैतन्य हे शांत तत्व आहे हे सर्व काही करते. तुम्हाला सर्व काही स्वीकारण्यासाठी, तसेच तुमच्या प्रगतीत कैलासाची उंची गाठण्यासाठी शांत राहीले पाहीजे. श्री माताजी निर्मला देवी दिवाळी पुजा D4 X४४ १५४) ४४X४४१४४४४४४५५५५५४१४ म ा

 ान कष क्म करि कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा हि ही (हे भाषण श्री माताजींनी अमर हिंद मंडळ, दादर येथे दिनांक २२ सप्टेंबर १९७९ रोजी प्रचंड जनसमुदायासमोर दिले.) (ु (श्री गणेशाची साधना ही अनादी असून, प्रत्येक लहर परमेश्वराला येते तेव्हा त्याच्यामध्ये ही परमेश्वरी योंगाकरिता सुरुवातीची मुख्य साधना ठरली. त्याचे कारण, श्री इच्छा समावते. ती इब्छा अशी की, आता काहीतरी आदिशकतीनी ग्रह्मांडाच्या निर्मितीपूर्वी, सर्वप्रथम श्री गणेशाना संसारामध्ये सृजन केले पाहिजे. ही त्यांना इच्छा का होते ! ही बनविले. या विशेष तत्वाचा आत्मा, ज्या महाराष्ट्रभूमीमध्ये श्री त्यांची इच्छा परमेश्वराला इच्छा का होते हे समजणे गणेशाची पूजा विशेष रुपाने होते, तिथले साधक कधीतरी माणसाच्या बुद्धिच्या आवाक्याबाहेरच्या गोष्टी आहेत. अशा मानवाच्या सर्वसाधारण बुद्धीच्या श्री माताजी निर्मलादेवीजीचे खालील माषण वाचून आकलनाबाहेरच्या आहेत. पण जशा आपण त्या सर्व मानून सहजयोग आत्मसात केल्याशिवाय हदुसरा कोणताही पर्याय घेतो, तसेच हेही मानले पाहिजे की, परमेश्वरावी इच्छा हा त्याचा आपला स्वतःचा शोक आहे. त्यांची इच्छा. त्यांना जे जाणतील का ? ह्याचे उत्तर होकारार्थी असल्यास, आपणास गोष्टी पुष्कळशा परमपूज्य नाही.) आजच्या ह्या नवरात्री, प्रथमदिन शुभ प्रसंगी अशा ह्या सुंदर काही करायचे आहे ते करत असतात. ही इच्छा त्यांच्यामध्ये वातावरणामध्ये इतका सुंदर विषय म्हणजे बरेच योगायोग विलीन होते. आणि ती परत जागृत होते. जसा एखादा मनुष्य जुळलेले दिसतात. आजपर्यंत कधी पूजनाचा विषय कुणीच झोपावा आणि परत जागृत व्हावा. झोपल्यावर त्यांच्या इच्छा मला सांगितला नव्हत, पण तो किती महत्त्वपूर्ण आहे ! झोपल्या असल्या, तरी त्या तिथेच या योगमूमीत, या आपल्या त्यातल्यात्यात असतात. आणि जागृत झाल्या की कार्यान्वित होतात. तसेच महाराष्ट्रातल्या या पुण्यभूमीत, जेथे अष्टविनायकांची रचना परमेश्वराचे आहे. जेव्हा त्यांना इच्छा झाली, की, आम्ही आता सृष्टीदेवीने केलेली आहे तेथे श्री गणेशाचे महात्म्य काय आहे, एका सृष्टीची रघना करायची. तेव्हा या सर्व सृष्टीच्या रचनेची किंवा या श्री अष्टविनायकांचे महत्त्व काय आहे वगैरे गोष्टी जी इच्छा, जी आपण म्हणू, तरंग आहेत किवा त्याव्या ज्या फारशा लोकांना माहीत नाहीत. याचे मला फार आश्वर्य वाटते. लहरी आहेत त्या एकत्र होतात आणि त्या एकत्र झाल्यावर त्या कदाचित् ज्यांना सर्वकाही समजत होते, किंवा ज्यांना सगळे घटात भरल्या जातात. तो हा घट म्हणजे परमेश्वर व काही माहिती आहे असे जे मोठमोठे साधुसंत ह्या आपल्या परमेश्वरानी इच्छाशक्ती जर वेगळी केली व आपण तसे विशेषतः जरी त्यांच्याबरोबर भारतभूमीत, समजू ल. आपलेहि तसेच असते, पण थोड़ा फरक असतो. आपण आणि आपली इच्छाशवती यात फरक सांगावे तितके थोडे आहे आणि एकाच्या ऐवजी सात भाषणे आहे. ती प्रथम जन्माला येते. जोपर्यंत तुम्हाला कोणत्या जरी ठेवली असली, तरी सुद्धा श्री गणेशाबद्दल बोलताना मला गोष्टीची इच्छा होत नाही तोपर्यंत ती गोष्ट व त्याचे रुपांतर होत नाही. म्हणजे आता है जे एक आपले मोठे सुंदर जग आजचा सुमुहूर्त म्हणजे घटपूजनेचा घटस्थापना ही बनवलेले आहे हे सुद्धा कोणाच्या तरी इच्छेचेच फळ आहे. अनादि आहे म्हणजे जेव्हा या सृष्टीची रचना झाली; (सृष्टीची प्रत्येक मोष्ट इच्छा झाल्यावरच कार्यान्वित होते. आणि रयना एकाच वेळी झालेली नाही. तर ती अनेकदा झालेली परमेश्वराची इच्छा ही कार्यान्वित होण्यासाठी त्याच्यापासून आहे.) तेव्हा आधी घटस्थापना करावी लागली. आता घट वेगळी करावी लागते लती परमेश्वरामध्ये सामावून राहिली तर म्हणजे काय ? हे अत्यंत सूक्ष्मात समजले पाहिजे, पहिल्यांदा ती सुप्तावस्थेत असते. तेव्हा ती त्यापासून वेगळी होऊन ब्रह्मतत्त्व म्हणून जी एक स्थिती असते, तेथे परमेश्वराचे आपल्या कार्याला लागते, तिला आपण आदिशक्ती ' असे आपण इंग्लिशमध्ये एन्ट्रॉपी म्हणतो. ही प्रथम स्थिती जेव्हा आली तेव्हा घटस्थापना झाली. (Entrophy) দ्हणू, हया स्थितीत काहीहि हालचाल नसते. ही अनादिकालापासून अनेक वैळा झाली आहे. आणि आजही परंतु ह्या स्थितीमध्ये जेव्हा इच्छेचा उद्भव होतो किवा इच्छेची आपण जेव्हा घटस्थापना करतो, तेव्हा त्या अनादि अनंत संतभूमीत झालेले आहेत, त्यांना कोणी बोलायची मुभा दिली शुकलो तर, ते नसणार किंवा त्यांचे कोणी एकून घेतले नसेल. पण याबदल कळे ती पुरणार नाहीत. असते. त्याला वास्तव्य चैतन्य लहरी

 ा क क्रियेला आठवतो. म्हणजे ह्ा वेळेला ( नवरात्र प्रथमदिनी) आपल्याला समजत नाही. जे लहान मुलांमध्ये वास्तव्य करते, आपण ती घटस्थापना करती, म्हणजे किती मोठी गोष्ट आहे ज्याचा सगळीकडे आपण आविर्भाव पाहतो व त्याचा सुगच ही ! लक्षात ठेवा. त्या चैळेला परमेश्वराने जी इच्छा केली, ती पसरलेला असतो. त्यामुळेच लहान मुले झतकी प्रिय वाटतात, कार्यान्वित करण्याच्या अगोदर ती एकत्रिल केली. ती एका असे हे अबोधिताचे तत्व आहे. ते हया श्री गणेशामध्ये सामावलेले घटात घातली, तीच इच्छा आज आपण पूजीत आहोत. त्याचे आहे. आता मानवाला है समजणे जसा कठीण जाते की असे आज आपण पूजन केले. ती इच्छा परमेश्वराला झाली. त्यानी कसे एका देवतामध्ये हे संगळे सामाविलेले आहे ? पण जर आज आपल्याला मनुष्यत्वाला आणले स्थितीला पोहचवले. तेव्हा आपले परम कर्तव्य आहे की, शक्ती आहे. तशीच ती श्री गणेशामध्ये ही अगोधिता ' तर ही त्याच्या ह्या इच्छेला आधी वंदन केले पाहिजे. त्या इच्छेला, आमच्या सहजयोगाच्या भाषेत श्री आहे, ह्या अबोधितेच्या शक्तीला आपण पूजतो, म्हणजे आम्ही महाकालीची इच्छा म्हणलो किंवा महाकाली ची शवती ग्हणतो. सुद्धा असे अबोध झाले पाहिजे. अबोधितेचा अर्थ पुष्कাना ही महाकालीची शक्ती आहे आणि हे जे नवरात्राचे नऊ दिवसाचे (महाराष्ट्रात विशेषकरून) सगारंभ होतात, ते हा शब्दामध्ये अर्थ असा आहे की, जो एक मोळेपणा एखाद्या महाकालीची जी काही अनेक अवतरण झाली त्यांच्याबद्दल लहान मुलात असतो किंदा निरागसता अते, तो भोळेपणा आहेत. आता महाकाली शक्तीच्या म्हणजे इच्छाशक्तीच्या पूर्वी किवा निरागसता आपल्यामध्ये आली पाहिजे. हे किती काहीही घडू शकत नाही. म्हणून इच्छाशक्ती आदि आहे आणि मोठेतत्त्व आईे ते आपल्या लक्षात येत नाही. एक लहान मुलगा संतही तिच्यातव होतो. पहिल्यांदा इच्छेतून सगळे निधते आणि समजा खेळायला लागला. आजकालची मुले म्हणजे त्याा इच्छेतच विलीन होऊन जाते. तर ही श्री सदाशिवावी शक्ती भोळेपणा विशेष राहिलेला नाही. त्याला कारण आपणच आहोत. किंवा आदिशक्ती आहे व महाकाली शकती म्हणून आपल्यामध्ये आपण दुसन्याना तरी सांगून कार्य सांगायचे, आम्हीच आमचे ली वावरत असते. जर आपले शरीर विराटाचे अंशस्वरुप धर्म कसे पाळतो आहोत ? आम्हीप आमच्या धर्मात कितपत मानले तर त्याच्यामध्ये डावीकड़े जी सकती आहे ती आपल्या आहोत ? तेक्हा आम्हीच आमच्या मुलाना किती धार्मिक करतो इडानाडीतून प्रवाहित असते व त्या शक्तीला महाकालीची आहोत ? त्याच्यावर है सर्व अवलंयुन आहे आणि ते त्याचेच शकती म्हणतात. हिवा माणसामध्ये सगळयात जास्त प्रादुर्माव फळ असे समजले पाहिजे. झालेला आहे. प्राणीमात्रामध्ये तितका नाही, आपल्यामध्ये ती आपल्या उजव्या बाजूने डोक्यातून येते. नंतर डावीकडे शकता. ज्या माणसात ' अबोधिता असते, तो कितीही मोठा जाऊन व्रिकोणाकार अस्थच्या खाली श्री गणेशाचे जे स्थान आहे तिथे जाऊन संपते. म्हणजे गहाकालीच्याशक्तीने फवत खेळत असला तर खेळेल. तो अगदी शिवाजी बनेल किल्ला सगळयात पहिल्यादा श्री गणेशाला जन्म दिला तेव्हा श्री बतवैल, संगळे काही करेल, मग ते सगळे रड़ून तो निघून गणेशाची स्थापना झाली. गणेश हे सर्वात पहिल्यादा स्थापन जाईल. म्हणजे सगळे करून सोडून द्यायचे. सगळे केले ते केलेले दैवत आहे. आणि त्यावप्रमाणे जसे महाकालीचे आहे, तसेच श्री गणेशाचे आहे. हे वीज़ आहे. आणि बीजातूनच सर्व आपले मन मुंतवायचे नाही. विश्व निघाल्यावर परत थीजातच सामाविले जाते श्री गणेश हा सर्व जे काही आहे, त्याचे बीज आहे. जे आपल्याला समोर मुलाला काहीतरी दिले, तर ते तो जपून ठेवील, फार वेळ ते दिसते, कृतीत दिसते, इच्छेत दिसते स्याचे हे बीज आहे ठेवील. आाणखी नतर मग थोडया वेळानी त्याला त्याचे म्हणून श्री गणेश हा सगळयात मुख्य देव मानला जाती. इतकेच काहीच वाटायचे नाही. जर तुम्ही त्याला भूलबून ते काढून नाही तर श्री गणेशाचे पूजन केल्याशिवाय, आपण कोणतेही घेतले, तर त्याला त्याचे काहीच वाटायचे नाही. पण त्यातल्या कार्य करू शकत नाही. मग ते शैव असोत, वैष्णव असोत, त्यात काहीकाही गोष्टी लहान मुलगा मुळीच सोडत नाही. की, अगर ते ब्रह्मदेवाला मानणारे असोत किंवा आणखी कोणी जे त्याला फारच महत्त्वाचे असते. पैकी एक ल्याधी आई. असोत. सगळे आधी श्री गणेशाचे पूजन करतात. त्याला कारण त्याची आई तो सोडत नाही. बाकी सगळे काही तुम्ही काढून असे आहे की, श्री गणेश तत्त्व परमेश्वराने सर्वात पहिल्यांदा या सृष्टीत बसविले. श्री गणेशतत्व म्हणजे ज्याला आपण अबोधिता (Innocence) म्हणतो. आता हे तत्व अगदी सूक्ष्म आहे. ते ही माझी जन्मदात्री आहे. हीच माझे सगळे काही आहे. तो एवढया नोतया आपण सूर्याला बधितले, तर सूर्यामध्ये जशी प्रकाश देण्याची . जी अबोधितेवी शवती परमेश्वरानी आपल्यामध्ये भरलेली असा वाटतो की, आपण अज्ञानी झाले पाहिजे. अबोध आता है जे माणसामध्ये अयोचितेचे लक्षण आहे, ते एखाद्य लहान मुलाला बधून तुम्ही ओळखू झाला तरी ती त्याच्यात असते. जसे एखादा लहान मुलगा जर सोडून त्याच्याबद्दल तटस्थता ठेवायची, त्याच्यामध्ये काही हे एक मुलांचे साधारण वागणे असते. तुम्ही कोणत्याही जपून घेतले तरी चालेल त्याला ऐस्वर्य समजत नाही, त्याला मैसे समजत नाहीत. त्याला शिक्षण समजत नाही, काही समजत म्हणतो, किंया इंग्लिशमध्ये इनोसन्स् नाही. फक्त समजते त्याला त्याची आई ही माझी आई आहे. कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा

 र का आईपेक्षा कोणत्याही गोष्टीला महत्त्व देत नाही. म्हणजे आपल्या सर्वामध्ये लहानपणापासून हे बीजतत्व आहे. म्हणून आहे ते श्री गौरीला सागंते की, हा मनुष्य ठीक आहे किंवा नाही. मणजे आपण आपल्या आईला सोडत नाही, आपल्याला माहिती त्याच्यामध्ये व्यवस्था किती सुंदर केलेली आहे ती वधा. असते तिने आपल्याला जन्म दिला आहे. पण त्याशिवाय एक दुसरी आई. परमेश्वरानी आपल्यामध्ये आपल्याला दिली आहे. एक महाकाली आणि एक महासरस्वती. ह्या दोन नाड्या आहेत ह्या आणि तीच आई म्हणजे स्वतःमरधील ही कुंडलिनी आहे महाकालीतूनच महासरस्वती निधालेली आहे. म्हणजे ती क्रियाशक्ती कुंडलिनी माता, जी आपल्या त्रिकोणाकार अस्थीमध्ये वेटोळे धालून परमेश्वराने बसवली आहे, ती आपली आई आहे. आणि दोन्ही शक्तीतून जे काही आपण हचा जन्मात केलेले आहे, पूर्व जन्मात आपण तिला सारखे शोधत असतो. आपल्या सर्व शोधामध्ये मग केलेले आहे, जे काय आपले सुकृत आहे आणि जे आपले दृष्कृत आहे, ते राजकीय असोत सामाजिक असोत वा शैक्षणिक असोत. या सगळ्यांचा पाढा तिकडे बसून लहानसे एक हे जे श्री गणेश देव कोणत्याही गोष्टीचे तुम्हाला वेड असो, त्या सर्व वेडांच्या मागे आहेत. ते घेत असतात. ते बधत असताता हथा माणसांनी किती पुण्य तुम्ही ह्या कुंडलीनी आईला शोधत असता. ही कुडलीनी आई, तुम्हाला परमपदाला पोचविते की जिथे सर्वतन्हेचे समाधान तुम्हाला मिळते. ह्या आईचा शोध म्हणजेच ह्या आईप्रती ओढ, लोकांना असे वाटते की, कचाला काय अर्थ आहे ? पुण्य किती आहे? जी आपल्यामध्ये अदृश्यानध्ये असते, ती आपल्यात श्री गणेश काय आहे? जर ती पापुण्याची भावनाच नाही. तर पाप आणि त्याचे तत्वामुळे जागृत राहते. ज्या माणसाचे श्री गणेशतत्व अगदी नष्ट पावलेले आहे पाप आणि पुण्य हा असा भाव आलेला असतो. जावराला तो नसतो. त्याच्यामध्ये अबोधितामध्ये, अनेक गुण माणसामध्ये उत्स्फूर्त जनावराला अनेक भाव नसतात. आता समजा एखाद्या जनावराला होतात. म्हणजे आई, बहीण, भाऊ किती झाले तरी त्याची तुम्ही शेणातून घेऊन गेलात किंवा याणीतून घेऊन गेलात तर त्याला आहे. हे आपण लक्षात घेतले पाहिजे. आपल्यामध्ये जे श्री गणेश तत्व इडा आणि पिगला हवा दोन नाइ्या आपल्यामध्ये आहेत. पैकी आहे. पहिली इच्छाशक्ती आहे आणि दुसरी क्रियाशक्ती आहे. या केलेले आहे. आता पुण्य कशाशी खातात है आज कालच्या मॉडर्न लोकांना काही माहीत नाही आणि त्यावदहदल त्यांचा विचारही नाही क्षालन वरगैरे हथा गोप्टी कळण्यात काही अर्थच राहत नाही. मानवाला पवित्रता ठेवणे. व्यवहारात वागताना समाजात वावरताना, वास वेत नाही. त्याला सौंदर्य कशाशी खातात ते माहीत नाही. तुम्ही संसारात रहाताना, परमेश्वरानी एक आपली पत्नी आणि बाकी मानव शाल्यावरोबर तुम्हाला पाप-पुण्याचा विचार येतो. तुम्हाला सर्व जगाचे लोक जे कोणी आहेत. त्यांचे आपले पवित्र नाते समजते की, हे चुकलेले आहे. हे पाप आहे, हे करू नये, हे पुण्य आहे हे आहे असे परमेश्वरानी सांगिलले आहे आणि जर असे तुमच्या व्यवहारात दिसायला लागले तर मात्र मानले पाहिजे की, हा पापुण्याचा संवंध रोखटोक हिशेव श्री गणेश आपल्यात बसून करत मनुष्यामध्ये खरी अबोधिता आहे. ते त्याचे खरे लक्षण आहे. अबोधितेचे लक्षण हे आहे की, माणसाला सगळ्यांच्यामध्ये ग्लैन्ड (Prostate Gland) च्या जवळ असून त्याला आम्ही पावित्र्य दिसते. कारण स्वतःमध्ये पावित्र्य आल्यामुळे, तो मूलाधार चक्र असे म्हणती. त्रिकोणाकार अस्थीला मूलाधार म्हटले अपवित्र नजरेनी कोणाकडे बघत नाही. आता आपल्याकडे पवित्रता समजाऊन सांगायला नको. आपल्याकडे माणसाला खाली श्री गणेश आरामात जाऊन तिथे तिची रक्षा म्हणयापेक्षा. तिच्या पवित्रता काय आहे हे माहीत आहे. इंग्लंडमध्ये अमेरिकेत लज्जेचे रक्षण करीत असतात. आता आपल्याला असे माहीतच आहे समजवायला पाहिजे. कारण त्याची डोकी फिरलेली आहेत. की थी गणेशाची स्थापना श्री गौरीनी कशी केली. तिचे लग्न झाले होते. पण तुम्ही अजून सूज्ञ आहात. विशेषतः हया। भारतात तरी देवकृपेने, अष्टविनायककृपेने म्हणा किंवा आपल्या पूर्वपू्याईने आणि आपल्या अंगातला मळ काढ़ून तिने श्री गणेश बनविला. आत म्हणा आपल्या गुरुसंतानी केलेल्या सेवेगुळे म्हणा पृथ्वीवर बया हातामध्ये सवंध जर कायब्रेशन्स (Vibrations) म्हणजे महाराष्ट्र ही एक अशी भूमी आहे की, इथून ही पवित्रता मात्र अजून हललेली नाही. आणि हा पवित्रतेचे तुम्ही आज पूजन आल्या असत्या आणि है चैतन्य जर वाहत असेल आणि ते जर श्री काढलेले आहे. म्हणजे पूजन करताना तुमच्यामध्ये ती पवित्रता आहे गौरीमातेने मळात घेतले, तर त्या मळालाही ते चैतन्य येते त्या मळाचा किंवा नाही इकडे लक्ष दिले पाहिजे. आता आमच्या सहजयोगात तिने गणपती केला. आणि तो आपल्या नहाणीच्या वाहेरच्या वाजूला गणेशतत्व ज्यांच्यात नाही, त्यांच्यामध्ये हे पावित्र्य नाही. तो मुळी ठेवला. समोरच्या बाजूला नाही ठेवला कारण नहाणीतून सगळी घाण कामाचा नाही. कारण हा जो गणपती वसवलेला आहे. तिथे तो म्हणजे वाहत असते. आपल्याकडे पुष्कळाना माहीत असेल की, नहाणीतले श्री गौरीचा आहे आणि श्री गौरी महणजेच आपल्यामध्ये स्थित जी पाणी जेव्हा वाते तेव्हा त्याच्यावर पुष्कळदा अूची पाने किंवा कुंडलिनी शक्ती आहे. ती ही गौरीशक्ती आहे. आज श्री गौरीपूजन कमळाची फुलेमुद्धा लोक लावतात अणि तिथे ती चांगली लागतात. आहे आणि आज थी गणेशपूजन आहे. म्हणजे केवढा मोठा] दिवस आश्चर्याची गोष्ट आहे. की जिये फार घाण पाणी असेल तिथेव केले पाहिजे आणि पाप पुष्याचा निवाडा आपण करण्यापेक्षा, असतात. प्रत्येक मानवामध्ये श्री गणेशाचे स्थान आहे आणि ते प्रोटेस्ट आहे. तिये कुंडलिनी आई बसलेली आहे, त्या त्रिकोणाकार अस्थीच्या पण अजून पतीशी भेट झालेली नव्हती. त्यावेळी ती आंधोळीला गेली रज चैतन्य लहरी आहेत, तर त्या सगळ्या शरीराला सुन्डा चेतन्य लहरी पुत्र कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा

 ा का कमळाची फुले लागतात त्याचेच उदाहरण श्री गणेशाचे आहे. म्हणजे वाईट असेल तितकाच तो दुर्गधी असतो. आमच्या सहजयोगाच्या सर्वात घाणीचा जो प्रदेश आहे, त्या घाणीवरती है कमळ लागलेले आहे दृष्टीने असा मनुश्य दुर्गधी होय. वरून जरी त्याने मुगंध लावला असला आणि तो आपल्या सुगंधाने त्या सर्व घाणीला सुगंधीत करत असतो. ही तरी तो मनुष्य काही सुगंधी नाही. सुगंध असा असला पाहिजे की, जी त्याची शक्ती आहे, ती शक्ती आपल्या आयुष्यात सुद्धा फार मदत मनुष्याला आकर्षक वाटले पाहिजे. एखाद्या माणसाजवळ जाऊन करते आपल्यामध्ये आजकाल जी काय घाण दिसते ती ह्या श्री आपण उभे राहिलो आणि जर आपल्याला त्या माणसाबद्दल सुप्रसन्न गणेशतत्वामुळे सुरक्षितपणे दूर होते. आता हवा श्री गणेशतत्वाने वाटले आणि पावित्र्य वाटले तर तो मनुष्य खरा सुगंधित आहे नाहीतर कुंडलिनीचे म्हणजे श्री गौरीचे आधी पूजन करावे लागते. म्हणजे दुसरा असा मनुष्य असेल की, ज्याच्यातून संपूर्ण लालसा आणि तुमच्या श्री गणेश तत्त्वाने आधी तुम्हाला स्वतःमधील कुंडलिनीचे पूजन घाणेरड्या प्रवृत्या बाहेर वहात आहत, अक्ा माणसाजवळ जाऊन जर करावे लागते. म्हणजे आपल्यामध्ये अवोधिता असायला हवी. आपण उभे राहिलो, तर वरे वाटणार नाही. परंतु अशा माणसाला बघून आपल्याला आश्चर्य वाटेल की, ज्यावेळी आपले कुंडलिनीचे जागरण काही काही लोकांना बरेही वाटल असेल, तर हे त्यांच्या दुष्ट प्रवृत्तीवर होते त्यावेळेला श्री गणेशतत्वाचा सुगंध संबंध शरीरात पसरतो. पुष्कळांना विशेषतः सहजयोग्यांना ज्या वेळेला कुंडलिनीचे जागरण होते. तेव्हा सुगंध येतो. कारण श्री गणेशतत्व हे पृथ्वीत्त्वाचे माणसामध्ये एकतहेचे विशेषक आकर्षण असते. त्या आकर्षणात बनविले आहे. ह्या श्री महागणेशातून पृथ्वी बनवलेली आहे. तर एवदे पावित्र्य असते की, ते आकर्षणच माणसाला सुखी टेवते. आता आपल्यामध्ये जे श्री गणेश आहेत, ते सुद्धा पृध्वी तत्त्वातून बनविले आकर्षणाच्या कल्पनासुद्धा फार विक्षिप्त झाल्या आहेत. त्याला कारण आहेत. आता आपल्याला माहिती आहे की, सगळे मुरंध पृथ्वीतून असे की माणसांमध्ये श्री गणेशतत्त्व राहिले नाही, जर माणसात येतात. सगळ्या फुलांचे सुरगंध पृथ्वीतूत येतात. त्यामुळे कुंडलिनी श्रीगणेशतल्व असले तर, आकर्षण सुद्धा आपल्या श्रीगणेशतत्त्वावर जागरण होताना पुष्कळांना अनेक तहेचे मुगंध येतात. इतकेच नाही असते. सहजच आहे. जिथे आपले आर्कषण आहे. ते तत्त्व आपल्यात तर सहजयोगी मला सांगतात की, श्री माताजी तुमची आटवण आली असल्याशिवाय तिथे आपले आकर्षण कसे होणार. की, अत्यंत सुगंध येतात व तुमच्या शरीरातून पण असे सुगंच बेत असतात. पुष्कळाचा कधी कधी गैर समजूत होते की, श्री मातानी गाष्टी केल्या, तर आपले जे मोटमोटाले दुर्ीजीवी लोक आहेत त्यांना काहीतरी अत्तर लाचतात, पण तसे नाही. गर तुमच्यामच्ये श्री गणेश मुळीच पटत नाही. त्यांना वाटते हथा काही तरी जुन्या कल्पना अहेत तत्त्व जागृत असले तर सुगंध येत असतो. तन्हेतनहेचे सुगंध माणसाच्या आणि ह्या जुन्या कल्पनावरून है नका करू, ते नका करू, असे नाही अंगातू येत असतात. पण काही आपल्याला माहीत असतील की. केल पाहिजे, तसे नाही केले पाहिजे अशा रितीने तुम्ही लोकांना असेही जगामध्ये लोक आहेत व जे स्वतःला साधूसंत न्हणवतात आणि कंडेशनिंग (Conditioning) करता आणि तसे करून मग त्यांना मुरगंध चालत नाही. स्वतःला परमेश्वर म्हणवतात व त्यांना सुगंध मनुष्य वाईट मार्गला लागतो. आता सांगायचे कणजे असे की चालत नाही. आपल्याकडे कोणतेही देवाचे वर्णन वाचलेत, विशेषतः माणसामध्ये पावित्र्य आईवडिलांच्या संमतीने येते. गहिल्या प्रथम ती श्री गणेशाचे तर तो सुगंध प्रिय आहे. इतकेच नाही तर तो कुसमप्रिय आईच जर पवित्र नसली, तर मुलाचे पवित्र असणे फार कटीण आहे. आहे व तो कमलप्रिय आहे तसेच श्री विष्णूच्या वर्णनात लिहिलेले आहे पण एखादा असा जीव असती की, अत्यंत वाईट मार्गला लागलेल्या श्री देवीच्या वर्णनात लिहिलेले आहे. त्याचा अर्थ असा आहे की, ज्या वाईच्या पोरटीसुद्धा तो जन्माला येतो. आणि तो एव्यासाठीच येतो लोकांना सुगंध फ्रिय नाही व ज्यांना सुगंध चालत नाही, त्यांच्यात की, त्या बाईचा उद्धार करावा आणि स्वतः तो फार मोठा जीव असतो. काहीतरी भयानक दोष आहे ते परमेश्वराच्या विरोधात आहेत. मोठा पिंड असतो आणि विशेष पुष्यवान आत्मा त्या ठिकाणी जन्माला त्यांच्यात परमेश्वर शक्ती नाही है अगदी हमखात. ज्या माणसाला येतो. म्हणजे असेच की, जसे घाणीत कमळ फुलाव तसा तो मनुष्य सुगंध मुळीच परमेश्वराव्याविरोधातील त्त्वे वसलेली आहेत, हे नक्की कारण सुगंध एखादी अपवादात्मक गोष्ट आहे. स्वभावतः जर आई पवित्र असली, पृथ्वीतत्त्वातले महान तत्त्व आहे. योगभाषेमध्ये त्याला अनेक नावे तर मुलगा किंवा भुलगी हे पवित्रपणाला फार सोप्या सितीने पोहोचतात. आहेत. पण सांगायचे म्हणजे असे की, जी कार्य पंचमहातत्व आहेत किवा फार सहजपणे त्यांना पवित्रपणा लाभतो. आणि त्यांच्या आधी त्याची जी काय प्राणतत्वे आहेत, त्या प्राणतत्वातला आध किंवा प्रयम म्हणजे सुगंध. त्या तत्त्वानीच आपली पतीसाठी पहिली निष्ठा असावला पाहिजे जर श्री पार्वतीला श्री पृथ्वीही झालेली आहे. त्या प्राणत्त्वानेव घडवलेला हा श्री गणेश आहे. शंकराची निष्ठा नसती तर तिला काही अर्थ आहे का ? श्री पार्वतीला तेव्हा श्री गणेशाचे पूजन करताना, पहिल्यांदा आपण स्वतःला सुगंधीत श्री शंकराशिवाय काहीच अर्थ नाही. ती श्री शंकराहून जरी केले पाहिजे म्हणजे कार्य की आपआपले जीवन हे अति सूक्ष्यातून शक्तिशालीनी वाटली तरी ती शक्ति शंकराची आहे. श्री सदाशिवाजी सुगंधित झाले पाहिजे. बाह्यतः वरून जितका मनुश्य दुष्ट असेल, ती शक्ती जरी असली , तरी सुद्धा ती पहिल्यांदा शंकराला शरण गेली अवलंबून आहे. पण ते लोक काही श्री गणेशतत्वातले नाहीत श्रीगणेशत्त्वाचा मनुष्य हा अत्यंत सात्विक असतो. त्या गकि पण आजकालच्या आधुनिक काळात जर तुम्ही पावित्र्याच्या नाही. काहीतरी जन्माला चेतो. असे मी पाहिलेले आहे. असे नरी असले तरी ही म्हणजे त्यांच्यात चालत पावित्र्यामध्ये आईचे जे मूल्य असेत, ते म्हणजे तिला आपल्या कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा

 आहे. तेव्हाच ती शक्ती शालिनी मानली गेलेली आहे. पण ती त्याची आपण मानत नाही पण श्री गणेशाचे सहजयोगात हमखास मानावे शक्ती आहे. परमेश्वराचे किंवा देवतांचे वेगळे असते. आणि माणसांचे लागते. त्याला कारण असे आहे की, जो काही त्रास तुम्हाला जर स्था अगदी वेगळे असते माणसांना हे समजायचेच नाही. त्यांना हे समजतच श्री गणेश तत्त्ामुळे झालेला असेल तर मात्र तुम्हाला श्री गणेशालाच नाही की, नव्याचे आणि बायकोचे इतके पटलेले की, त्यांच्यात दोन आळवावे लागते. म्हणजे असे आहे की, तुमच्यामधले श्री गणेश रूसले भागच नाही. जसा काही चंद्र आणि चंद्रिका किंचा सूर्य आणि सूर्याचे की, तुमच्यातले श्री गणेशतत्व विघडते व तुम्हाला प्रोस्टेट ग्लॅन्डची आास किरण तसा एकपणा माणसाला समजतच नाही. माणसाला असे वाटते व युटरसचा केन्सर वगैरे होतो. श्रीगणेशतत्वाला जर तुम्ही नीट की, बायको आणि नवरा यांच्यात भांडणे ही झालीच पाहिजेत. नर वाढवले नाही, तर न्हणजे तुमच्या मुलाला नीट वागवले नाही तर, जर भांडणे नाही झाली. तर काहीतरी अनैसिर्गक गोष्ट आहे. एकंदरीत एक तुमच्यामध्ये मातृत्व नसले तर, ह सर्व गोष्टीमुळे युटरसूचा कॅन्सर अत्यंत पवित्र बंधन नवन्यात आणि बायकोत किंवा आपण म्हणून श्री होतो. तर श्रीगणेशतत्वाचे काही काही फार अगदी पवित्र नियम सदाशिवात आणि श्री पार्वतीत होते व त्यांचा युत्र हा थी गणेश श्री आहेत. ते जर तुम्ही पाळले नाही तर तुम्हाला असे त्रास होतात. पण हा पार्वतीने नुसत्या आपल्या पावित्र्यानी जन्माला घातला. म्हणजे त्रास एक डॉक्टर श्रीगणेशतत्त्वाशी लावू शकत नाही, परंतु त्याचा त्यांच्यात तिने वापाचाही भाग घेतलेला नाही म्हणजे नुसत्या आपल्या संबंध श्रीगणेशाशीच आहे. ते तो लावू शकत नाहीत. तो इथपर्यंत पावित्र्याने व आपल्या संकल्पाने तिने श्री गणेशाला जन्म दिलेला आहे. येतो की, प्रोटेस्ट ग्लॅन्ड खराव झाली आहे. किंवा फार तर पेल्किक केवढ़ी मोठी गोष्ट आहे, तिच्या पावित्र्यात ! ते संकल्पाने तिने हे सिद्ध फ्लेक्सिस (Pelvic Phlexes) खराब झाले आहे. पुण ह्याच्या करून दिलेले आहे. सहजयोगातसुदधा आमचे जे काही पुण्य असेल, ते आम्ही परोक्षज्ञानाने जे जाणले जातात किंवा ज्याला म्हटले पाहिजे की वाह्य पणाला लावलेले आहे. त्या पुण्यांनी, ज्या लोकांना व जितक्या लोकांना ज्ञानापासून अलग आहे. जे तुम्हाला दिसत नाही. त्यासाठी जन्मा देता येईल तितक्यांना द्यायचा असा आमचा आपल्या जीवनाचा. तुमच्याजवळ अजून डोळे नाहीत त्यासाठी अणून संवेदना आलेली आम्ही हाच एक अर्थ काढलेला आहे. पण तरीसुद्ा कुणी श्री माताजी नाही, अजून तुमची परिपूर्ती झालेली नाही. तेव्हा तुम्ही कसे लक्षात देवी आहेत वगैरे वरगैरे म्हणणे म्हणजे झाले. तसे म्हणायचे नाही. तसे घेणार की, हा त्रास श्री गणेशतत्वाच्या बिधडल्यामुळे झाला आणि का म्हणाचचे? ते कशाला हवे ? असे म्हटलेले लोकांना अगदी आवडत श्रीमणेश आमच्यात रागावलेला आहे. तेव्हा त्या दैवताला प्रसन्न नाही. तुम्ही जर म्हणालात तर त्याचा त्यांना रागच येतो. आणि केलयाशिवाय आन्ही सहजयोग करू शकत नाही. असे म्हटल्याबरोबर आपल्यापेक्षा कुणी उच्च आहे असे म्हटले की, राग येणे अगदी ते डॉक्टर एकदम घसरले. श्रीगणेशाचे नाव घेतल्याबरोबर डॉक्टर माणसाच्या भनाला नैसर्गिक असते. देवी म्हटले की लोकांना राग एकदम घसरातात की, आम्ही श्रीगणेशला मानायला तयार नाही. येणारच. पण लबाड लोकांनी आपणा स्वतःला देवता किंवा भगवान आम्ही फक्त विज्ञानच मानतो. मग बघा. तुमचा कॅन्सर बगैरे त्रास म्हटले तर मात्र लोक त्यांच्यापुढे आगदी डोके टेकतात. त्यांना मग ते श्रीगणेशत्त्वाला मानल्याशिवाय ठीक होणार नाही. श्रीगणेशतत्व अगदी भगवान वाटतात. कारण त्यांना भुलवायचे कसे, ती प्रेतविद्या, दिषडल्यामुळे कॅन्सर होतो. श्रीगणेशतत्त्व जर आपल्यामध्ये विधडले, भूतविद्या व स्मशानविद्या अशा सर्व संमोहनविद्या ते वापरतात. तेव्हा कारण ते श्री गणेशतत्व हरएक ठिकाणी प्रत्येक अणूरेणूत सगळीकडे माणसांचे डोके चालत नाही. ते कामातून जाते. त्यांना अगदी नागवे संतुलन बघत असते. आता आम्ही कॅन्सर ठीक करतो. केला आहे करून जरी नाचवले किंवा त्यांना अगदीच पैशांनी वगैरे जरी नागवे केले आणि करणार, पण आमचा काही हा धंदा नाही. तेव्हा श्रीगणेश तत्व तरी चालेल. पण त्यांना भगवान म्हणतील पण जे खरे आहे ते मिळवावे किती महत्त्वाचं आहे. त्याला किती महात्म्य द्यांवे तेवढे योडे आहे लागते आणि जर ते आपल्याला मिळाले, तर समजेल की, त्याला काय अर्थ आहे. आणि का असे म्हणावे लागते ? व का असे मानावे लागते ? आपल्यामध्ये असते. आणि हया चार पाकळ्यांच्या श्री गणेशतत्त्वामच्ये ते मी आज सांगणार आहे. म्हणजे श्री गणेशाला जर तुम्ही देवच नाही बसलेला मधोमध श्रीगणेश जे आहेत ते आपल्यामध्ये असतात म्हणजे मानले तर तुमचे काहीही चालू शकत नाही. पण ते प्रत्यक्षात दिसत आपल्या शरीरात त्याच्यातले एक एक अंग आहे त्याला चार अंगे नाही म्हणून लोकाना कळत नाही. न्हणजे एक डॉक्टरसुद्धा घरी श्री आहेत. त्यापैकी पहिले अंग म्हणजे मानसिक अंग. मानसिक अंगाचे जे गणेशाचाच फोटो टेवेल. त्याला कुंकु लावेल अथवा त्याला टिळा बीज आहे ते श्रीगणेशत्त्वाचे. इच्छाशक्ती म्हणजे जी डावीकडची लावेल. आणखीन जर त्याला मी सांगितले की श्री गणेशतत्त्व हे तुमच्या शक्ती आहे ब जी आपल्याला संगळ्या भावना देते, त्या भावनेच्या शरीरामध्ये स्थित असते. तुम्हाला त्यांनी शारीरिक फायदा होता, तर मुळातच श्रीगणेश वसले आहेत न्हणजे ज्या माणसाला बेड लागले कधीही तो मानायला तबार णार नाही. पण त्याला मी सांगितले की, असेल, त्याचे श्रीगणेशतत्त्वच खराब असले पाहिजे. त्याचा अर्थ असा तुम्ही श्री गणेशाचे फोटो काढून ठेवा तर तेही मानायला तयार होणार नाही की, तो मनुश्य अपवित्र आहे. पण त्याच्या पवित्रतेला धक्का नाहीत. पण जर मी म्हटले श्री गणेश तत्तवाशिवाय तुम्ही चालू हलू लागला असावा. पवित्रतेला कुणी ठेच मारली, तरच तसे त्याला होऊ शकेत नाही तर ते ही गोष्ट मानायला तयार नाहीत. आता देवत्त्व शकते. एखाद्या माणसाला जर दुसर्या माणसानी खुप छळले, तरी त्यांचे मागे जे परमेश्वराचे कार्य आहे किंवा हयाच्या अंतरज्ञानाचे किंवा हे अत्यंत सुंदर असे चार पाकळ्यांचे श्रीगणेशत्त्व कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा

 श्रीगणेशत्व विघडू शकते. कारण त्याला असे वाटते परमेश्वर आहे जेवहा उठेल, तेव्हा तुमच्या डोळयांनी तुम्ही तिचे स्पंदन अथवा धप्वप् जर श्रीगणेश आहेत तर मग हया माणसाचा ते बध का नाही करत ? वघू शकाल. ती त्याठिकाणी एखाद्या माणसाला जर समजा भूत बाधा असे प्रश्न त्या माणसाला उभे झाले की, हळूहळू त्याची डावी बाजू असेल, तर सबंध पाटीवरती ती अशी धपधप् करेल. तुम्हाला आश्चर्य खराब झाली म्हणजे मग त्याला वेड लागायची पाळी येते. आता वघा वाटेल. आम्ही त्याच्यावरती फिल्म घेतलेली आहे. तुम्हाला ती धड़पड की श्री गणेशतत्त्वाचे किती संतुलन असते. जर तुम्ही कितीही परिश्रम तिथे स्पष्ट दिस केले आणि कितीही तरास घेतला आणि जर बुद्धीने पुष्कळ मेहनत केली हथाच्याबद्दल काही शंका नाही. कुंडलिनी उठते, पण जर श्री आणि पुढचा विचार केला, प्लैनिंग (Planning) केले, गणेशतत्व खराब असले, तर ते श्री गणेश परत तिला खाली ओढून (आजकालच्या लोकांना हा एक आजार लागलेला आहे जरा दु्धीने घेतात. ती बरपयंत आली तर परत धपकन खाली जाणार म्हणजे प्रथम विचार करण्याचा) म्हणजे फार विचार सुरू झाला आणि त्या श्रीगणेशतत्व तुम्हाला सुधारले पाहिजे. विचारामध्ये जर संतुलन राहिले नाही, तर तुमची डावी वाजू एकदम कामातून जाते ह्हणजे थिजून जाते. आणि उजवीबाजू जास्त वाळू काही लोकांच्या अंगात कमालीची गरमी असते. ती श्री गणेशतत्त्व लागते, त्यामुळे डावी वाजूचे जेवढे रोग आहेत, ते श्रींगणेशतत्व विधडल्यामुळे होते. दिल्ली जवळच्या एका माणसानी मला तार केली विघडल्यामुळे होतात. पैकी मधुमेह हा रोग श्रीगणेशतत्त्व विघडले की कोणत्यातरी विकृतीमुळे सो इयून तिथे असा धावत असायचा., जसे म्हणजे होतो. श्रीगणेशाची जी संतुलन व्यवस्था आहे तो रोग ठीक काही त्याला हजार बिंचू चावून राहिले आहेत. ते म्हणाले, श्री माताजी करण्यासाठी आपले लक्ष मधुमेहाकडे श्री गणेश घालतात. असा मनुश्य महिन्यापासून मी असा छळाला गेलोय, मला विंचू चावून राहिल आहेत. लगेच कमी काम करू लागतो. त्याचप्रमाणे हदयविकारसुद्धा. जर तुम्ही तेवा मी म्हटले वसा दोन मिनिटे तरी त्यांना अगदी धीर धरब्रेना तेव्हा अत्यंत डोक्याचे काम केले तर. हृदयविकार होतो. कारण श्री गणेशचे मी त्यांच्याजवळ गेलो के पाच मिनिटांत त्यांना शांत केले कारण ही स्वस्तिक आपल्या शरीरात बनविलेले असते ते असे. म्हणजे दोन पृथ्वीमाता जमिनीवर उभे होते. ते तुम्ही आज जमिनीवर व्सलात. मला वातीसारख्या दिसणार्या शक्ती ह्या एकात एक अशा मिळतात. पैकी फार आनंद झाला. आज अगदी बरोबर सबंध योग जुळलेला आहे त्या डावीकडून जी अशी शक्ती येते, ही म्हणजे महाकालीची शक्ती प्थ्वीमातेने त्यांची संवंध उष्णता ओढून घेतली. आता तुम्ही कसे उजवीकडून येते. ती महासरस्वतीची, मधोमध जिये त्यांची मीलनविंदू पृथ्वीमातेला सांगणार की, हे पृथ्वीमाते, तु माझी संबंध गरमी ओढून आहे, तो मीलनबिंदू मात्र महालक्ष्मी शक्तीच्या मधल्या उभ्या रेषेत धे. ओढूनच नाही घेणार ती पण सहजयोग्यातील ती ओढन घेते. त्याला आहे. डावीकडची सिंपथेटीक नव्हस सिस्टीम (Sympathetic कारण असे आहे की, एकदा ते श्री गणेशतत्त्व तुमच्यात जागृत झाले Nervous System) जी आहे ती महाकालीच्या शक्तीने तर तेच तत्त्व या पृथ्वीत असल्यामुळे, त्याच तत्त्वावर ही पृथ्वी चालत चालते म्हणजे इच्छाशक्तीने चालते. आता एखाद्या माणसाच्या असल्यामुळे ती अगदी ओढून घेते. व म्हणूनच आपल्यामध्ये ते तत्व इच्छेविरुद्ध फार कार्य झाले आणि त्याला फार त्रास झाला,त्याच्या जागृत ठेवले पाहिजे. व ते पवित्र ठेवले पाहिजे. माणसांनी इतकेच कोणत्याही इच्छा पूर्ण झाल्या नाहीत, तर त्याला येड लागते. नाहीतर नाही तर सहजयोगमध्ये मग तो सहजयोगी जो पाठित्र्याचा पुतळा व त्याला हृदयविकाराचा झटका येतो. म्हणजे वर सांगितलेले सगळे रोग माणसाच्या अतिवचारामुळे होतात. आणि त्याचे संतुलन श्री गणेश आणून देतात. हे श्री गणेशाचे नमस्कार करून आणि त्याचे श्री गणेशासारखे आपल्यामध्ये पावित्र्य कार्य आहे. म्हणून तुम्ही पाहिले असेल की, लोक जरी घाईत असले तरी आणण्याचा आपण प्रयत्न केला पाहिजे. श्री गणेशाचे देऊळ दिसले तर नमस्कार करून घेतात तेवक्यातल्या तेवदयात सिद्धिविनायकाला सुद्धा किती रांग लागते. पण त्याला काही त्याबद्दले पुष्कळ वाव्यता झाली आहे आणि अशा रीतीनी पुष्कळ अर्थ आहे का ? ते करून तेव्हाव फायदा होईल, जेव्हा तुमच्यामध्टे तात्रिकांनी सुद्धा आपल्या देशामध्ये आक्रमण केले आहे. त्यांचे आत्म-साक्षात्कार आलेला आहे. जर तुमच्यांत आत्मसाक्षात्कार आल नाही. तर तुमचे परमेश्वरांशी कनेक्शन जुळणार नाही. कोणचा खोटा की, त्यांचे आपण आज भोग, उचलून राहिलो आहोत. या तांत्रिकांनी गुरु आहे, कोणचा खरा गुरू आहे हेही तुमव्या लक्षात चेणार नाही, संगळा घाणेरडेपणा सहाव्या शतकांत अतिशय केला. त्याला कारणे म्हणजे हे बीज तुमच्यामध्ये जे श्री गणेशाचे आहे ते कुंडलिनी अशी की, त्या वैळचे राजे म्हणजे फार खुशाल चेंड़ू अशा लोकांच्या उठल्यावर, कुंडलिनीला सगळ्यात प्रथम श्री गणेश समजून सांगतात व पैशावरती तांत्रिकांनी चैन केली. जास्त पैसा झाला म्हणजे मात्र हेच ही कुंडलिनी दाखवते की या गृहस्थाला कसले त्रास आहेत ? एखाद्याला समजा लिव्हरचा त्रास आहे, तर ती तिथे जाऊन धपू म्हणजे तो श्री गणेशतत्त्वाच्या पाठी लागतो. तरुण मूलींच्या मागे धपु करेल. तुमच्या डोळयांनी दिसते. जर नाभिचक्र धरलेले असेल लागणे, लहान अबोध मुलींच्या मागे लागणे, ते त्यांच्यात श्री गणेशतत्व किंवा नाभिचक्रावरती पकड़ असली तर नाभिचक्राच्या जवळ कुंडलिनी झोपल्याचे द्योतक आहे. हे तांत्रिकसुद्धा लोक काय करतात, ू शकते. कुंडलिनी आमच्यामुळे जागृत होते. कुंडलिनी जागूत झाली म्हणजे हातात थंड यारा यायला पाहिजे. त्याला चालवणारा जो राजा श्री गणेश आहे. त्वा देशामच्ये (शरीरामध्ये) जो राज्यकर्ता आहे. अशा श्री गणेशाला 'तिरिवार' आता ज्या गोष्टी सांगू नयेत आणि जे लोक सांगत आडेत आक्रमण राजकीय नसले तरी इतके अनैतिक आणि इतके घातक आहे होते. आधी पाहिले श्री गणेशतत्व खराब करा. पैसा जर अति झाला कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा

 त्यांच्यातही तेच आहे की कोणतीही अवोकिषिता दिसली की त्याला ववातीत काही बोलू शकत नाही. ही भूमिका मानावला मनुष्य मुळी हाणायचे. कुणीही अबोध मनुष्य दिसला की त्याला मारायचे. तयार होऊ शकत नाही. त्याला एवढा अर्हकार झालेला आहे. त्याला आपलीच अबोधिता खतम करून घ्यायची यावरून असे दिसते की है वाटते होक्यावर जोपरयंत मी दहा दिवस उभा राहू शकत नाही. तोपर्यंत विलासी लोक परमेश्वरापासून दूर राहिले. तसेच अनेक कर्मट लोक मला काही मिळणारच नाही. आधी हे लक्षात घेतले पाहिजे की, ज्या ज्यांनी परमेश्वराकडे जाण्याचा आटोकाट प्रयत्न करून परमेश्वर परमेश्वरांनी अशा अनंत गोष्टी ठेवलेल्या आहेत. त्या आपण काहीही मिळविलेला नाही. आपल्यामध्ये विलासीप्रमाणेच कर्मठ लोक फार आहेत. कर्मदता आपल्यात कमी नाही. महाराष्ट्रात तर फारच कर्मटता. म्हणजे सकाळी सत्रादा हात घुतले पाहिजे. कुणी सांगितले करणार. पण एवदेच होते की, पार झाल्यावर फक्त मनुष्ययोनीतच माहीत नाही. तर त्या बाईनी जर सोळादा धुतले अन् सतरा बेळा धुतले मनुष्याला समजते की, आपण पार झालो ही पहिली गोष्टी. दुसरी नाही तर अजिवात तिला इयेप येणार नाही. काहीतरी अमुक इतक्या त्याच्यात ती शक्ती येते की, ज्यामुळे तो दुसर्यांना पार करू शकतो. वाती वळल्याच पाहिजे. अमुक लाख जप केलाच पाहिजे. पण जे केले त्याच्यातून ती शक्त याहते. तो एक एक असा अनेक होऊ शकतो. पाहिजे ते मात्रहोत नाही. म्हणजे वाती वळायच्या आणि त्यावेळेला म्हणजे त्याला देवत्व प्राप्त होते. तो स्वः त देवत्वात येतो. आता असे आपल्या सुनेच्या किंवा मुलीच्या काहीतरी वाईट गोष्टी सांगत वसायचे पुष्कळसे लोक आहेत. ज्यांनी चांगले चांगले गुरू वगैरे केलेले आहेत. असे आपल्याकडे प्रकार आहेत. त्यामुळे सांगायचे म्हणजे असे की, गुरू मोठमोठाले आहेत. पण त्यांच्या शिष्यांमध्ये देवत्व आलेले मी सहजयोग हा अशा लोकांत रुजणार नाही. येयागबाळयाचे काम नोहे. पाहिलेले नाही. ्यांच्यात परिवर्तन झालेले नाही ते जिथे आहेत तिथेच श्री रामदासांनी सगळी आमच्या कार्याची पूर्वपिठीका सांगितली आहे. आहेत. कारण शिष्य जरी झाले तरी, शिष्य भयामुळे किंवा श्रद्धांनी पूर्ण जर तुम्ही दासबोध वाचला तर आम्हाला मुळीच तुम्हाला काही अजून ते घटीत झालेले नाहीत. ती घटना घडलेली नाही. ते परिवर्तन सांगायला नको. त्यांनी हे सगळे सांगून ठेवलेले आहे. आणि तेच खरे आतून झालेले नाही. म्हणजे यांचा जर गाभाच टीक करायचा असला आहे ज्या माणसामध्ये ती कुवत असते आणि जो खरोखर त्या पट्टीचा किंवा फूलाचे फळ करायचे म्हटले, म्हणजे संवंचव वदलते. अशी असेल, त्याच माणसाला खरोखर सहजयोग साधेल. सगळ्यांना साधत स्थिती मात्र कोणाला आलेली नाही, तेज्हा सांगायचे असे आहे की, नाही. म्हणजे चैतन्यलहरी वेतील. पार ्हाल. पण त्यांत रूजणारे थोडे, त्यासाठी आपल श्री गणेशतत्व जागृत व्हायला पाहिजे. त्याला आपण अशा आम्ही हजारों लोकांना जागृती दिली. कारण लोकांची दृष्टीच आधी सांभाळले पाहिजे. मुळी उलटीकडे जाते. तर आपण आता जागे झाले पाहिजे. वेळ आली आहे. तशी जर आता सहजयोग झाला नाही तर हा परमेश्वराच्या घरचा वघतो. त्यांच्या जाहिराती पाहतो व बाचतो आणि काही काही निवाडा आहे. हे तुम्ही जाणून घेतले पाहिजे. आता चालायचे नाही जाहिराती म्हणजे संबंध अश्लिलपणा आणि संबंध अपवित्रपणा त्यात असे. आताच तुम्ही पार होऊन घेतले पाहिजे. पुदढे जे काही होणार आहे भरलेला व हे जे आता शहरामध्ये झाले आहे. ते खेडयात पण गेले तिथे पुन्हा संधी मिळणार नाही. पुढे काय होणार आहे ? त्यावेळी आहे. आता त्या अपवित्रतेने त्यांचा सर्वनाश झालेला आहे. त्यामुळे "एकादशरुद्र येणार आहेत. एकादशरूद्ध म्हणजे अकरा रूद. एकच काही इतक्या दुःखात पडलेत की, आता रात्रंदिवस ह्याच योजना करत रूद्र हया संबंध विश्वाला संपविण्यासाटी समर्थ आहेत. पण जेव्हा वसलेत की, आता आम्ही आत्महत्या कोणत्या प्रकारची करावी. ही अकरा रूद्र येतील तेव्हा तुम्ही त्याची कल्पना करू शकत नाहीत. ते त्यांची सियती झालेली आहे. तेव्हा तुम्ही त्या मा्गाला जाताना एकटेच अगदी संबंध संपवून टाकतील त्याच्या आधी ज्या लोकांचा निवाडा विचार करून वघितला पाहिजे. तसेच रूढीप्रिय लोक प्रतयेक गोष्ट व्हायचा आहे तो निवाडा आताच सहजयोगानी झाला पाहिजे. आणि आपण का है सगळे करत आहोत. आपण मानव स्थितीला आलो लोकांनी घेतला पाहिजे. पण बहुतेक लोकांचे असे असते की लहान आहोत, तर याचा अर्थ लावला पाहिजे- आयुष्यभर तेच तेच करण्यात लहानशा गोष्टीत लोक विधरतात आणि लहान लहानशा गोष्टीवरून काही अर्थ नाही. जसजशी मंडळी परमेश्वराला तत्त्वतः सोडून निघाली निषून जातात. पैकी जर आम्ही एखादे पैसेबिसै घेत असतो आणि तसतशी ही मंडळी परमेश्वराच्या नावाला नुसती चिकटून आहेत. एखादी भोंदूगिरी वरगैरे केली, तर लोकांना जसत आवडेल. म्हणजे मनुष्याच्या अहंकाराला पुस्टी दिली तर मनुष्य यायला वागणारे किंवा जे मी काहीच्या कर्मटपणावद्दल सांगितले, अशा तन्हेची तयार असतो. पण सहजयोगामध्ये हे सांगायचे झाले तर हे सगळे काही जी कर्मठ मंडळी आहेत. त्यांनी समजन घेतले पाहिजे की अशा तन्हेच्या परमेश्वराचे कार्य आहे. हे सहज घडते त्याला पैसा लागत नाही. एका फुकाच्या गाण्टीनी परमेश्वर कदापि मिळणार नाही. परमेश्वर फुलातून जसे फळ निघते तसेच तुमचे सुद्धा होणार आहे. आणि जसे आपल्यामध्ये आहे. तो जागृत केला पाहिजे. जर कुंडलिनी ही आई तुम्हाला नाक, डोळे, तोंड आणि ही मानवस्थिती आलेली आहे, तसेच आणि श्री गणेश ही त्यांची कृति आहे आणि श्री गणेश हे तिचे मूळ अतिमानव स्थिती परमेश्वरावरच तुम्हाला ही एक सिथती म्हणन देत आहे. आपल्यामध्ये असलेली कुंडलिनी श्री गणेशच्या नुसत्या हातावर आहे. हे दान आहे परमेश्वराचे. परमेश्वर तुम्हाला देणार अहे. तुम्ही या फिरत असते. श्री गणेशाच्या हातात काय असते ते तुम्ही पाहिले करू शकत नाही. कोणतेही जिवंत कार्य आपण करू शकत नाही. तिथे आपण करू शकत नाही. तिथ आपण अतिमानव तरी कसे होऊ? तोच नी आजकालच्या काळामध्ये नानातन्हेचे आपण सिनेमा नाटके सकाळपासून देवाला दिवा दाखवला, घंटी मारली की झाले. त्या रितीनी कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा का

 असेल. तसेच त्यांच्या पोटावर सर्प बांधलेला असतो किंवा पुष्कळवेळा प्रतिशब्दच नाही. लहान मुलांना वघतात तरी का ते धावताना ! त्याच्या एका हातामध्ये सर्प असतो. म्हणजे गणेशाला तसे म्हटले तर आपल्याकडे दूडदूड़ धावणे हा वात्सल्य रस. आपल्याकडे श्रीकृष्णाचे चारच हात आहेत पण खरे म्हणजे त्यांना अनंत हात आहेत. जो अथवा श्रीरामाचे लहानपणाचे वर्णन वाचताना अगदी कौतुक वाटते. हातामध्ये सर्प दाखवतात. तीच ही कुंडलिनी. तसेच आमच्या परंतु तुम्हाला त्यांच्या भाषेमध्ये श्री येसुखिस्ताचे लहानपणचे वर्णन सहजयोग्यांचे आश्चर्याची गोष्टी की, सहजयोगी है जर पार होत मिळणार नाही आहेत. त्यांच्या नुसत्या हातावर कुंडलिनी चढते हयांनी हात असा वर केला म्हणजे दुसऱ्यांची कुंडलिनी बर जाते. म्हणजे आता लहानसा म्हणजे काय ? मीच ्हणजे सर्व काही आहे असे समजतो व त्याच्यातले सहजयोगी मुलगासुद्धा कुंडलिनी वर उचलतो. दोन दोन वर्षाची मुले, हे श्री गणेशत्त्व नष्ट पावते. पण ल्यातले एक सुंदर उदाहरण म्हणजे पाच-सहा वर्षाची मुले मुद्धा तुम्हाला सांगतील, तुमची कुंडलिनी सध्या संन्यास घ्यायचा आणि लग्न करायचे नाही. घराच्या वाहेर रहायचे कुठे अडली आहे ते. तिची काय स्थिती आहे. माझी नात सात आट जणखी कुणशी संबंध ठेवायचा नाही. ते सुद्धा है दुसरे लोक आहेत. महिन्याची होती तेव्हा हे श्री मोदी माझ्या कड़े आले होते आणि त्यांचे श्रीगणेशतत्त्व जर आपल्या जागृत असले, तर संसारात राहूनच आज्ञाचक्र धरलेले होते. तर बोलता बोलता तिला काही समजेना. ती युरमेश्वर मिळवंता येतो आणि जर देवत्व मिळवायचे असेल, तर अशी रांगत होती तरी हतेवढ्यात ती हातामध्ये माझा कुंकवाचा करंडा संसारात राहिले पाहिजे. व्रह्मर्षिषद मिळू शकेल. जर तुम्ही अगदी घेऊन आली आणि त्यांच्या कपाळाला कुंकु लावले आणि त्यांचे फारच कडक अगदी तीव्र वैराम्य आचरले तर. पण मला असे आता आज्ञाचक तिने सोडवून टाकले. सारखी तिला हीच आवड असते. तेच वाटायला लागले आहे की, ब्रह्मर्षी सुद्धा एवढे मोठे पोहचलेले आहेत मी माइया इतर सहजयोग्यांच्या लहान लहान मुलांमध्ये पण पाहिलेले आहे. कित्वेक जन्मजात पार आहेत. जन्मजात, म्हणजे केवी मोटी ही तयार नाहीत - मी त्यांना एवदी आंतरिकता नाही आणि इतकी ते गोष्ट. म्हणजे साक्षात जन्मजात पार मंडळी आज संसारामध्ये जन्माला मेहनत करायला तयार नाहीत. मला कधी कधी वाईट वाटते आणि येत आहेत. त्याच्यासाठी संन्यास ध्यायला नको. संन्यास वर्गैरे घ्यायची ज्याला गरज वाटते त्याला मांत्र अजून पार होता आले नाही. पार तयारी नाही. जर मेहनत केली तर आपण तयारी करू शकतो आणि झाल्यावरती तुम्ही आतून आपोआप सुटत जाता. असे सुटत गेल्यामुळे संन्यास वाहेरचा काही ध्यायला नको. संन्यास घेतला म्हणजे आतून जर आता माझ्या मदतीला आले तर बरे होईल. मला फार मानतीत. घेतला असला, तर त्याचे प्रदर्शन व जाहिराती लावायची काय गरज आहे ? जर तुम्ही पुरुष असला, तर चेह्यावर वधूनच लोक सांगतील हा पुरुष आहे की बाई. त्याच्या काय जाहिराती लावून फिरता की काय आम्ही आहोत. आम्ही बायका आहोत. तशातलाच हा प्रकार श्री गणेश तरी काय किंवा श्री गणेशतत्त्व तर काय ? पवित्रता मी यांना ओळखते, पुष्कळसे लोक आहेत पण ते आता काही करायला त्याचे असे मत आहे की, जे हे त्यांचे मक्त आहेत, त्या भक्तांची अजून त्याला पुढे आणू शकतो. पुष्कळदा मला असे वाटते की, हे सगळेजण असे एक गृहस्थ आहेत कलकत्त्याजवळ त्यांचे नाव श्री व्रह्मचारी म्हणून आहे. आणखी ते फार पोहोचलेले आहेत. आणि त्यांनी माझ्यावद्दल एका अमेरिकन माणसाला सांगितले की, श्री माताजी पुरुष आहे- की संन्याशी तुम्ही मनानी झालात रखुप काहीतरी असले. तरी सात् आल्यावर आम्ही आता बघत बसलो आहोत त्यांचे काम. आतून हया देहात ऐहिक पारमार्थिक सुख, समाधानही वगैरे सहजयोगामध्ये सहज गाठता येते. त्याला संन्यास वरगैरे घेण्याची काहीही गरज नाही. श्री शंकराची जी स्थिती आहे किंवा श्री शंकरांनी जी स्थिती प्राप्त करून घेतली आहे त्याला सुद्धा जसे श्रीगणेश निर्माण अमेरिकेला गैले, परंतु तेयून पाच दिवसातच पळाले आणि मला करावे लागले. तसे तुम्हालासुद्धा ते श्रीगणेश निर्माण करायला पाहिजे. पूर्व म्हटल्याप्रमाणे पाश्चात्य देशामध्ये मूर्खपणाच्या नवीन आहेत. म्हणजे हया श्री ब्रह्माचारीसारखे लोक स्वतः माणसात न नवीन कल्पना काढून त्यांनी त्यांच्या जीवनातील अबोधिता कशी काढली आहे ते पहा. ते म्हणतात, मुलांनी मुळी सडपातळच राहिले तुम्ही फार तर फार त्यांच्या चरणावर जाल त्यांच्यावर श्रद्धा ठेवाल, पाहिजे. धष्टपुष्ट होता कामा नये. कारण स्यांचे आदर्श म्हणजे त्यामुळे तुमची स्थिती सुधारेल यात शंका नाही. पण मग तुम्हाला सिनेमातले नट व नटी होय. तसेच तिर्थ सर्व प्रकारची सुबत्ता असून आत्मसाक्षात्कार कसा होणार ? कारण त्यासाठी हात घालावा लागतो. सुद्धा तिथले लोक लहान मुलांना प्रेम सर्वार्थने देत नाहीत. लहान मुल मुळी. मुलाला ठोक करायचे, मुलाला सांभाळायचे आहे तर आईला जन्माला आल्यावर मला, आश्चर्य, वाटते. ते हे की, त्याची आई धाणीतच हात घालावा लागतो. जर ती घाण घाण करत असेल, तर भारतीय आईप्रमाणे त्याचे प्रेमाने संगोपन न करता त्याला दुसऱ्या मुलाला स्वच्छ कोण करणार आहे ? आणि म्हणूनच हे आईचे खोलीत टाकून देते. म्हणून बालपणात तेथील मुलांना आईचे वाल्सल्य कार्यआहे. आणि आईचेच कार्य सहजयोगासाठी आम्ही करतो आहोत व प्रेमल मिळत नाही. गम्मत बघा. तिथल्या भाषेमध्ये दूडदूड घावणे ह्या क्रियेला हीच एक आईची इच्छा आहे. आईची एकच इच्छा असते की, आम्हाला हेच कार्य करायचे आहे व बाकीचे काही राकषताचा नाश वगैरे आम्ही मनन शक्तीने करतो आहो असे ते सांगत. पण ते गृहस्थ इथे आल्यावर मी ल्यांना म्हटले की, तुम्ही अमेरिकेला का नाही जात? ते म्हणाले, मला अशा लोकांना भेटायचे नाही. ते अगदी घाणेरडे लोक राहिल्यामुळे अगदी माणूसघाणे झाले आहेत असे म्हटले तरी सुद्धा ती आपण सर्वांनी त्यामध्ये न्हावून घ्यावे, त्याच्यामधील आनंद उचलावा. कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा का

 आपल्यात असलेली शक्ती मुलात यायला पाहिजे. जोपर्यंत ते श्री खिस्त स्वरूपात केलेले आहे. म्हणून है लोक जे आपल्याला जनसाधारणाना ज्याचा फायदा होत नाही, जोपर्यंत जनसाधारण मानव खिश्चन म्हणून म्हणवतात, त्यांना है आधी माहीत नाही की, हे श्री त्याच्यातून काही मिळवू शकत नाही, जोपर्यंत त्याच्या मुलाला त्यांच्या येश्खिस्त आधी शथरी गणेशच होते आणि श्री गणेशत्वाया हा प्रादुर्भाव शक्त्या मिळत नाहीत, अशा आईचा उपयोग काय ? अशा आई आहे आणि तोच आता श्री एकादशरूद्रामध्ये कसा येणार आहे. पण असल्यापेक्षा नसलेल्या बऱ्या. तेव्हा ज्या व्यक्तीला आई किंवा गुरू सांगायचे असे आहे की, 'आज्ञा चक्रावर' श्री गणेश गेल्यावर, जे परशू मानतात, आपल्यापेक्षा मोठे मानतात, स्यांनी जर स्वतःचा अर्थ हातात ठेवून जे मूळाधार चक्रावर श्री गणेश सुगळयांना थाइ थाड लावलेला नाही तर त्यांच्या जीवनाचा तुम्हाला तरी काय आदर्श मारत होते, ते हया ठिकाणी दामेचे एक साधन झालेले आहेत. दमा मिळणार आहे ? सहजवोगामध्ये 'स्व 'चा अर्य लागतो. 'स्व' चा अर्थ करणे हे मानवाला सगळ्यात मोठे साधन आहे. क्षमा करणे हे सावन असल्यामुळे त्याला हातात तलवार नको, काही नको. नुसती जर त्यांनी দ्हणजे तुमच्या आत्म्याचा अर्थ लागतो मूलाधार चक्राधार श्री गणेशाचे स्थान कसे आहे, त्याच्यात लोकांना क्षमा केली, तर त्यांना काहीही त्रास होणार नाही आणि कुंडलिनीचे आवाज कसे होतात आणि कुंडलिनी कशी फिरते. नंतर म्हणूनच आजच्या ल्या काळामध्ये, आ्ही सहजयोगामध्ये आपले जे प्रत्येक पाकळ्यामध्ये कसे त्हेतहेचे रंग आहेत आणि ते कशा रीतीने आज्ञाचक्र धरते, तेव्हा सांगतो की, सगळ्यांना क्षमा करा आणि त्यांनी पाकळयामध्ये राहतात आणि ते कसे शोषण करून घेतात वगैरे बरेच किती फायदा होतो, ते अनेक लोकांना माहीत आहे. आणि आहे. त्वाच्यामध्ये आणि ते ज्ञान सगळे तुम्हाला मिळाले पाहिजे आणि सहजयोगातल्या लोकांनी ते मान्य केलेले आहे आणि स्यांनी पाहिले ते मिळणार. आणि काहीही आम्ही त्याच्यातले लपवून ठेवणार नाही. आहे, कारण सगळे काही सहजयोगात प्रत्यकात आहे जर तुम्ही क्षमा प्रत्येक गोष्ट आम्ही तुम्हाला सांगायला तयार आहोत. पण तुम्हाला नाही केली, तर तुमचे आज्ञाचक सुटणार नाही. तुमची सुद्धा पार होऊन पुरुषार्थ करायला पाहिजे. जर तुम्ही तुरुपार्थ केला जाणार नाही. व तुमचा ट्युमर खाली येणार नाही. न्हणून क्षमा ही नाही, तर तुम्हाला काहीही फायदा होणार नाही. आता पूजेमध्ये काय करावे हा प्रश्न लोकांना असतो. श्री माताजी, श्री गणेशाच्या पूजेला काय करावे ? कारण आम्ही परोक्ष असे मला वाटायला लागले आहे. कारण जोपर्यंत माणसाला अगदी विद्या जाणतो. जे तुम्हाला दिसत नाही, त्याला नानकानी 'अलख कितीही समजावून सांगिलते तरी तो एकावर एक आपली शक्कल म्हटले आहे. त्या डोळ्यांनी आम्ही बघतो. तेव्हा आम्हाला सांगावचे काढत असतो. याला काहीतरी दुसरा अर्थ आहे. तर तुमचा अर्थ अजून आहे. पहिल्यांदा पावित्र्य तुमच्यात आहे का ते वघा. आंघोळ वरगैरे लागलेला नाही. तुमचे अजून नेमके तारायंत्रण लागलेले नाही, तेव्हा ते करणे हे तर झालेच. त्याचे काही नाही. ते नाही केले तरी चालेल पण लावून घ्या. आधी आत्मसाक्षात्कार करून घ्या. हेच आमचे सांगणे एक मुसलमान सुद्धा श्रीगणेशपूजा फार छान करतो. आपल्याला आहे. त्यात काहीतरी शक्कल काढू नका. जे काही विचारांनी, आश्चर्य वाटेल अल्निरियाचे, जवळ जवळ पाचशे मुसलमान निदानानी किंवा पुस्तक वाचन होत नाही. ते आतून आले पाहिजे. ते सहजयोगी आहेत तरूण मुले-मुली पार झालेले आहेत. पण त्यातला जो झाले पाहिजे. ही घटना झाली पाहिजे. काहीवेळेस इतके महामूर्ख लोक मुख्य आहे, त्याचे नाव आहे श्री. जमेल आणि तो श्रीगणेशपूजा इतकी असतात. विशेषतः शहरात, खेडेगावात नाही. ते म्हणतात, अहो सुंदर करतो. ते अगदी वचण्यासारखे आहे आणि श्रीगणेशाला ठेवून आमचे कुंडलिनी जाग्रण झालेच नाही ! बघा आम्ही कसे ? म्हणजे स्वतः त्यांची छान पूजा करतो. न्हणजे सहजयोगामध्ये हिंदू, मुसलमान, फारच उत्तम तुम्ही अगदी ! काय विचारता ? अहो तुमचे कुंडलिनी खिश्चन सगळेच येतात आणि त्यापेक्षा त्यांच्या अनेक देवता कशा सहजयोग्यता आहेत ते दाखवले आहे. आता है श्रीगणेशतत्त्व आहे. ते शारीरिक असेल, मानसिक असेल, बौद्धिक असेल तो काढून घ्या. ते आज्ञाचक्रावर आल्यावर श्री येसुखिस्त या स्वरूपात या संसारात काही चांगले नाही. स्वच्छ झाले पाहिजे. स्वच्छ झाल्यावरच आनंद आलेले आहेत देवी महात्य म्हणजेच देवी भागवत जे श्री मार्कडे यांनी येणार आहे. असे मनामध्ये समजून घेतले. म्हणजे सगळे ठीक होईल. लिहिले आहे ते तुम्ही वाचा. त्यातील श्री महाविष्णुवरील वर्णन वाचा त्यांनी सांगितले आहे की, राधेने स्वतःचा पुत्र तथार केला होता. म्हणजे चरणी आज अर्पण करावा. श्री गणेशाला प्रार्थना करावी की, आमचा जसा पार्वतीने केला होता. पण श्री गणेशतत्त्व हे त्यांच्यात मुख्य अहंकार घे. असे तुम्ही जर त्यांना आज म्हटलेत तर माझ्यासाठी फारच तत्त्वापैकी आहे. आणि त्या श्री गणेशतत्त्वावर आधारीत, त्यांनी जो आनंदाची गोष्ट होईल. कारण श्रीगणेशासारखा पुत्र सर्वांना असावा पुत्र तयार केला होता, तो हया संसारात श्री येशु खिस्त म्हणून आला. असे आम्ही सांगतो आणि त्याच्या नुसत्या नावानी आमचे संबंध शरीर आता खिस्त ! कारण राधेने तयार केला, म्हणून कृष्णाच्या नावाने तो अगदी चैतन्यलहरींनी वाहू लागते अशा सुंदर गणेशाला नमन करून श्री खिस्त आहे. आणि यशोदा आहे तिथे म्हणून येश् आणि अशा रितीने त्यांनी है जे श्री गणेशतत्त्व आहे त्याचे जे पूर्णपणे उद्घाटन केले, डोकेदुखी केलीच पाहिजे. कारण जोपर्यंत नाक धरले नाही, तोपर्यंत मनुष्य गोष्टीला तयार होत नाही. म्हणूनच है सगळे आजार आलेले आहेत जाग्रण झाले नाही, म्हणजे काहीतरी मोठा दोष आहे तुमच्यात. ना आता या पैकी जो अहंकाराचा भाग आहे, तो मात्रा श्री गणेशाच्या . आजचे भाषण संपवते. कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा ा

 र श्री भैरवनाथपूजा क श्री माताजी निर्मला देवी यांचे भाषण कालट इटली ता. 6.8.89 ी आज श्री भैरवनाथांची पुजा करण्यासाठी आपण येथे तेये दुर्लह कसे असेल? पण समजा या शकितच्या डीमध्य तुही जमलों आहोत इड़ानाहीवर खालीवर जाणात्या मैर्वनाथांचे महत्व आपल्याला समजलेले नाही असे मला वाटते. इडानाडी ही चंद्राची न्हणाल जसै, तुन्ही स्वतःका गुहेत लपविले, ती घट्ट बंद केी नाही आहे. म्हणून आपल्याला यंड करण्याचा हा मैरचनायांचे महत्व आपल्याला यड करण्यात आहे उदा तापट स्वभाव हा अहंकार व गरम जिव्हर यांच्यामुळे असतो जर व्यक्ती उजव्या वाजूकडील असतात. वहुतांशी डवीकडील, यंधुत्वाने तापट स्वभावाची असेल तर भैरवनाव त्याला खाठी पाइण्यासाठी वागणाच्चा युजती करतात दाखविण्यासाठी श्री हनुमानांच्या मदतीने सर्व काही योजून होणयात असतो तर उजवीकडील लोकांचा अंत ते मूर् होण्यांस आणतात, डाव्या बाजूचे लोक, किंवा खिन्न झालेले लोक यांना श्री असतो निःसंगय पला आणि पू लागला तर तिये निरोटिकीटी आहे. असे तुम्ही मार्ग आहे. आणि म्हणाल, सूर्यच नाही जे लोक सामूहिक होऊ शकत नाहील ते डाव्या किवा संघटनामाणे डावीकडचे रागावण्याचा फोलपणा बांगला नव्हे है निगेटिव्हीटीमध्ये सामूहिक होऊ शकतात. याचा अंत ते दहे लौक दारुङ्याच्या जर सहजयोगी सामूहिकतेत येऊ शकत नसेल तर तो सहजयोगी नाही असे समजाये, अंधारात भैरवनाथ आपल्यादा। उजेड देतात याचा व हनुमान त्यातून बाहेर पडण्यास मदते करतात. पण थी भैरवनाय सु्ा ल्यांना बाहेर निधण्यास मदत करताते. आता जी व्यक्ति डावीकडे असते ती सामुहिक बनु शकत साडी, अशी व्यक्ति जी खूप दुःखी, काळजी त. खिन्न असते, जी भुताटकीच्या कल्यना यांचा ते नामा करतात, श्री भैर्वनायांचा थ्री सामूहिकतेमधील आनंद अनुभवू जकत नाही त्या व्यक्ति फार गयोजांशी कटीण जाते, तर तापट, उजव्या बाजूडची व्यक्ति कोणालाही सामूहिकतेचा आनंद उपभोग देत नाही पण स्वतःव्या पगतिसाठी प्रकारव्या कंहीशनीग्ज संस्कार सवयीवर श्री भैरवाच्या मदतीने सामूहिकतेत राहाण्याचा प्रयल करते. अशी व्यक्ति स्वतः वे वर्चस्व कर शकतो. दारवविण्याचा प्रयत्न करते. त्यामूळे सासूहिकतेचा आनंद उपभोग शकत नाही. त्याऊतट जी व्यक्ति नेहमी खिन्न असते, कोणी लोक जास्त डावीकड़े आहेत यामुळे शरी भेरवांना घादरून आहेत. माझ्याचर प्रेम करते नाही, कोणाला माझी काळजी नाही असा विचार करीत दुसरयांकडून काही अपेक्षा करीत असते, तीसुद्धा भैरवांपुढे दिवा ठेवून आणि त्यांच्याबरोबर गुन्हा कबूळ कलून से सामूहीकरतेचा आनंद उपभोग शकत नाही. अज्ञा प्रकारवी डाव्या त्यांची मदत घेतात. उवाडी बुकीच्या गोष्टी करण्यापासून सुद्धा ्री चाजूवी व्यक्ति सर्व गोशीत दुःखव शोधते सर्वात उणेपणा भैरव रक्षण करतात. आपल्याछा जे ठाटते तें आपण गुपयूप करतो शोधणान्या उणेपणाच्या दृशीकोनामुले आपण डायी याजू रखराच आणि उपवू शकतो पण शी भैरवायासून हतुम्ही क़ाही सूपवू शकत अर्थ आपल्यामधील सर्व [भूतांचा पण संबंध असतो. श्रीगणेश मूळा धा राचर आहेत आणि औी भैरव डावीकडे जाऊन मग उजवीकडे जातात त्यामुळे सर्व नेपाकमध्ये औरी भेरवांचा एक मोठा स्वयंभ पुतळा आहे जर एवाद्याला बोरी करण्यसाची वाईट सबय असेल तर शरी नाही तुम्ही बदतत नाही तर तुम्हाला ते पूर्णपणे उचडकीस कैरून घेतों. श्री भरवनाथांच्या हातांत नेहमी प्रकाश असतो आणि आणतात. ट्याप्रकारेय ्यांनी त्या भयंकर खोटया गुरूना उपडकी स इडानाडीमध्ये वरखाळी तिथे काहीही निगेटीवहीटी नाही ह आणले पाहाण्यासाठी ते धावत असतात. निगेटीव्हीटी आपल्याकडे अनेक मार्गाने येत असते एक प्रकार स्हणने ह माझे आहे. जसे, माझे घेतला लोकांना नरकांत पहण्यापासून यांबविपयासाठी ते नरकाव्या मूल, माझा नवरा, माझी प्रॉपर्टी एकदा तुम्ही अशाप्रकारे चिकटला दारावर उभे असतात. पण तुम्हांला जर नकांत जायचे असेल तर की तुमची मुलेसुद्धा निगेटीव्ह झालेली तुम्हाला आदकून येईल पण तुम्हाला पॉझिटिव्ह व्हायचे असेल तर ते सोपे आहे. त्यांसाठी तुमचे दुसरयांवर प्रेम करणारे, ज्यंचा आनंद कुटणारे, व आनंदात रमणारे चित कुठे आहे ते तुम्हाला पाहीले पाहीजे त्यात तुम्हाला काही लोक होणे चांगले लोक तुम्हांला काय करीत आहेत त्याची काळजी प्रजन आदळतो आहे की कांही मजा आटळते आहे? प्रत्येक न करता तुम्ही दुसर्यांसाठी काय भले करू शकता त्याचा विचार निगेटीव्हीटीमधील पॉझिटिव्हीटी उपभोगण्या ची सहजयोग्यांची करणे ांगले মमता आहे. निगेटिवीटी अस्तित्वांत नसते ते दुर्लक्ष असते. आम्हाला हसण्याची आनंदात रममाण होण्याची संवेदना द्या दुर्लक्षही अस्तित्वात नसते. जर सर्व काही ब्रह्मचैतन्य आहे, तर श्री भैरवांना नंतर भ्ी महावीर ्हणून पृथ्वीवर अवतार म्हणतात ठीक आहे जा आपल्या निगेटी्हीटीशी झगडन, श्री मैरवमा थांची आपण प्रार्थना करू या की चैतन्य लहरी न १०

 তে ह जना २्य समजून ध्या प्रथम स्वत:ला कर पोर्चेस्टर हॉल लंडन 1. 8.89 क ते त्याच्या वाटते सर्वप्रथम आपण हे समजून घेतले पाहीजे की सत्य त्यांना म्हणजे जे काही आहे ते आपल्याला कल्पनेत मांडता येत वाजुने बोलू शकतात. त्याच्या विरूद्ध वोलू शकतात, स्यांना नाही. जुवाजुळव करता येत नही. अथवा स्वतः वाटेल ते करू शकतात देवांच्या आणि सर्व प्रेषितांच्या उपयोगासाठी वापरता येत नाही. शिवाय धोडयांप्रमाणे विरुद्ध बोळून ते पैसाही करू शकतात दोन्ही वाजूला झांपडे लावली असल्यामुळे आपल्या सर्व कंडिशर्निंग्जमुळे (संस्कारामुळे ) सत्य आपल्याला सापडत पाहीजे. स्वतंत्र छा यला हे ककायला की तुम्हाला आत्मा नाही आपल्याला स्वतंत्र लोक बनले पाहीजे शास्त्रज्ञांप्रमाणे समजला पाहीजे- स्तःला समजले प्राहीजे आणि ते आपल्याला खुल्या मनाची माणसे झाले-पाहिजे सत्य काय स्वतःच्या स्वयंचलित मध्य मज्जासंस्येयर समजले पाहीजे. आहे ते पाहण्यासाठी, कोणीतरी काही प्रतिपादन केले जसे हे गरम आहे, हे यंड आहे असे कळते, तसेच व्याख्यान दिले उघडपणे सांगितले तर डोळे झाकून सगळीकडे पसरलेली दैवी शक्ति तुम्हाला समजळी पाहीजे स्वींका रू नये शाइयताला शोधणों हे सर्व धर्माचे मूलतत्व हीच सत्य आहे, ही च सत्याचे प्रकटीकरण करते, कारण ते आहे आणि अशाइवत क्षणभंगूर गोष्टींना त्यांच्या मर्यादित ईश्वराचे प्रेम आहे. ती तुम्हाला तुमच्या मध्य स्वयंचलित त्यांना समजून घेऊन उपयोगात आणावे. त्यामुळेच आपले मज्जासंस्थेवर क्ळली पाहीजे. तोब वोध आहे संतुलन ढळले आहे. आपण खरोखर असे लोक असू की ज्यांना सत्य कारय आहे ते जाणून ध्यायवे आहे. तर प्रगती केली आहे. किंवा प्रत्येक गोष्टीच्या यावतीत खूप आपल्याला हे समजळे पाहीजे की मानवी जाणीवेमध्ये पुढे गेलो आहोत, पण तुम्ही पहातच आहात, शास्त्रावसेवर आपल्याला है समजू शकत नाही. ती एक कल्पना होते. आपल्याला अध्यालिमिक स्तरावर संवेदना प्राप्त केली पाहीजे अणुर्योग्यआणि सर्व प्रकारचे आपल्या डोक्यावर बसलेले अध्यात्मिक पायरी म्हणजे आल्याची जाणीय ही एक अवस्था आहे ज्यांत तुम्ही आत्मा अतिरेकापर्यंत जातो. संतुळन काहीच नसते मनाची झेप बनता. हे कृत्रिमतेने कोणा ला सर्टिफिकेट देणी नव्हे की सरक रैखेत असते. ती एकाच रेषेमध्ये पुढे जाते व येते तुम्ही हिंदु, ख्रिइ्चन, मुसलमान किंदवा दुसरे काही झालात, आणि तुम्हाला गुदमखून टाकते. (गळचेपी करत) आता यातील काहीही तुम्हाला थांबवू शकत नाही, तेवहा या सर्व तुम्हाला "अं सिड रेन" मिळाला आहे. तुम्ही यंत्रे तयार काही गोष्टी इतक्या वरवरच्या झाल्या आहेत की आता केलीत. यंत्रे तुमच्यासाठी आहेत. तुम्ही यंत्रासाठी नाही. असे लोक झाले आहेत की त्यांनी देव अस्तित्वात नाही असे याप्रकारे तुम्ही आणि यंत्रे यात काही संतुलन उरले नाही म्हणावयास सुरूवात केली आहे. धर्म वगैरे काही नाही, हे तु्ही आणि शास्त्र यात काही संतुळन उरले नाही. हातात सल्य नाही. प्रथम तुम्ही म्हणता तेव्हा हे संतुलन त्यासाठी शोधण्याचा प्रयत्न केला आहे का? की आपल्या तुम्हाला मिळते है सुरेखप्रकारे तयार केलेले झुंबर तुन्ही अहंकाराच्या आहारी जाऊन देव नाही असे आपण न्हणत पहा आहोत? देव आहे किंवा नाही हे बघण्याचा प्रयत्न आपण ल्याचप्रकारे तुमच्या चित्ताचर आल्याच्या प्रकाश प्रज्वलित केला आहे का? देवाविषयी बोलणाच्या लोकांना पारखून झाला नसेतल तर तुम्हाला तुमचा अ्थ कळणार नाही. हा तुम्ही देवाळा पारखू शकत नाही. कोणी ही देवाबद्दुल बोळू मायक्रोफोन मुख्य विद्युतवाहिनीला जोडला नसेल तर হकते कारण त्यांना पकडणारा कुटला ही कायदा नाही असे निूपयोगी आहे. आपण मुख्य परम तत्वाला जोडले गेली आपल्याला योडे स्वावलंधी क्हायक्ला म्हणून प्रताम आपण असे न्हणू शकतो की पशिचमेकडे आम्ही फार तुन्ही सुरूवात केली आणि तयार कोले ? हायडोजन वॉम्म- आत्याची जाणीव होय राक्षस. कोणताही उद्योग आपण घेलला तर आपण त्याच्या जे मिेल ते घेऊन वेडयासारखे धावत सुटणे यासारखेच हे देव नाही. तुम्ही पाहा की तुम्ही आहे आणि जेव्हा तुम्ही आत्मा होता - पण त्यात प्रकाश नसेल तर स्याला काही अर्थ नाही चैतन्य लहरी ltor ११

 घेतात. नाही तर आपल्याला परमात्मा कळणार नाही. आणि म्हणून हे सर्व प्रश्न आहेत. आपल्यामध्ये असलेल्या यंत्राबद्दल आपल्या स्थातंत्र्यात आपण सर्व प्रकारच्या गोष्टी ज्या जेव्हा मी बोलते तेव्हा हे मूळाबहदलचे गहनतेचे आपल्याला हितकारक नसतील अशा करतो. काही हरकत ज्ञान आहे हे समजळे पाहीजे. त्यासाठी तुम्ही अल्यंत गहन नाही. कुंडलिनीचा नाश करता येत नाही, तो मूळ स्तोत्र व्यक्ति झाली पाहीजे पाहू शकत नाही. गहन व्यक्ति व्हायला तुम्हाला मुळे जाणून म्हणते, ती तुमची चैयक्तित आई आहे. आणि ही आई घेतली पाहिजेत. मानवाच्या प्रत्येक उद्योगांत काहीतरी प्रेमळ आई आहे. आणि तिला तुमच्या पूर्वायुष्यांची प्रत्येक कुठेतरी चुकले आहे. धर्मामध्येसुद्धा त्यामुळे हल्ली या प्रकारचा फार्स चालत असलेला आपल्याला दिसतो आणि तीची जागृती होईल आणि तुम्हाला ती दुसरा जन्म देईल आपल्याला शाशवत शोधावयाचे आ है कदाचित है थोडेसे ती दैवीमाता आहे. ती तुम्हाला त्रास देणार नाही पण ज्या वेगळे दिसेल उदा. युद्ध आणि महावीर देवावद्दल काहीच लोकांना अधिकार नाही, शिक्षण नाही, कुंडलिनी काय आहे बोलले नाहीत. मी सुद्धा चार वर्षे देवाबद्दल काही बोलले है माहीत नाही. त्या लोकांकडून हे त्रास उद्भवीत आहेत नाही. तुम्ही जेव्हा देवाबद्दल योळता तेव्हा छोक उडया मारु लागतात की आश्ही केव्हा देव होणार? तेव्हा तुम्ही प्रथम जेव्हा वर येते ते्हा तुम्हाला तुमची जागृति मिळते. त्यावेळी " स्व" (आत्मा) व्हा. ही पहिली पायरी पहिल्यांदा तुम्ही स्व व्हा. जोपर्यंत तुम्हाला तुमचे नाहीत तोपर्यंत तुम्ही रंग कसे पहाणार? जे मिळण्याची विलंबात दोन विचारांच्या मध्ये तुम्हाला वर्तमानातं थांबविते तुमची पात्रता आहे, जे तुमचे स्वतःचे आहे, मानव म्हणून] व वर्तमानात वाढू देते. तुम्हाला जर विचार करायवा असेल तुमचा जो जन्मसिद्ध हक्क आहे, ते तुम्ही मिळवावेत तर तुम्ही करू शकता. तुम्हाला विचार करायचा नसेल तर तुमच्या हितावे आहे आणि ते म्हणजे आत्मा आणि ते करू नका कुंडलिनी जेव्हा आज्ञाचक्र भेदन करून वर जाते म्हणजेव सहजयोग, सह म्हणजे बरोधर ज म्हणजे त्यावेळी हे घटीत होते. जन्मलेला, हा योग मिळविण्याचा हक्क तुमच्या बरोबर जन्मलेला आहे. (योग देवाशी ऐक्य) माणूस म्हणून हा होते तेव्हा तुम्ही प्रभावी बनत जन्मसिद्ध हक्क आहे. उक्रांतिचे शिखर तुम्ही सौंदर्यभिरूचि व निर्नितीचे आहे. माझा भाऊ जो चार्टर ढोबळ मनाने तुम्ही ते आहे जो तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षातकार देणार असतो, मी गोष्ट माहीत असते. तीफक्त संधीची वाट पाहाते आहे की केथी च त्रास देणार नाही. उलट ती कुडलिनी तुम्हाला ते म्हणाळे पहिली गोष्ट प्रस्थापित होते ती म्हणजे निर्विचार समाधी. डोळे कारण विचार येतो आणि लय पावते आणि कुडंलिनी तर दुसरया चक्रामध्ये काय होते तिचे जेव्हा आगमन कारण दुसरे चक्र हे तुमचा आहात आणि हे घडले पाहीजे. पण कृपा करून तुमची अकाउंटंट आहे सर्व भाषांमध्ये तो खूप मागे होता. आता हृदये उघडा, तुमची मने उघडी करा आणि स्वहितासाठीच तो संस्कृत आणि उर्दूत कविता करतो. मराठीत सुद्धा जी पहा मला माहत आहे, हे घड़णार आहे. पण त्याचद्दल कूप कठीण भाषा आहे. जेव्हा कुंडलिनी वर चढते तेव्हा ती विचार करून तुम्ही त्याची कल्पना करू शकत नाही. त्या चक्रा चे पोषण करते. एखाद्या सुरेख आईप्रमाणे ती आपल्या शोध घेण्यामध्ये हा सर्वात मोठा प्रज्न आहे की त्याचे पोषण करते आत्मसाक्षात्कारानंतर अमजादअली मोठे कोणत्या तरी एका कल्पनेच्यामागे आम्ही धावत सुटतो. आत तुम्ही यंत्र पाहीले आहे. उक्कांतीच्या व्रियेत इतकी प्रभावी, विलक्षण, कार्यक्षम बनते आणि त्याचवेळी आपल्यामध्ये तयार केलेले हे सर्वात सुरेख यंत्र आहे पहिले व्यक्ति खूप गोड, दयाळू सौम्य होते एक चक्र सर्वात सुंदर आहे. कारण ते अबोधितेचे प्रतिक आहे. ही अबोधिता हीच एक आपल्याला खरा आशार, तुमची कृती नाही. ही तुमच्या लिव्हरवी कृती आहे. जेव्हा खरी ताकद देते ती छायेत झाकली असेल ढगाळलेली असा संतापी स्वभाव असतो तेव्हा काय करावे है तुम्हाला असेल, कदाचित तुम्ही एक निराशाजनक स्थितीमध्ये कळत नाही. दारूडया व्यक्तिप्रमाणे तुमचे व्यक्तिमत्व असला, काही लोक म्हणतील की आ मची अथोधितता असते. आपल्याला आवडेल से करायचे. पण हा सर्व आम्ही नष्ट केली आहे. तुम्ही काहीही केले असेल. पण हे स्वभाव इतका यंड व सुरेख बनतो. असा चैतन्यमय माणूस एक असे चक्र आहे ज्याया कधीही नाश होऊ शकत नाही त्या केंद्राबाबतीत तुम्हाला दोष असतील. पण त्याचा नाश ते असे सुद्धा म्हणतात की ठराविक देशांच्या विशेष होऊ शकत नाही. हे इतके आइ्चर्यमय चक्र आहे ज्याला चार पाकळया आहेत. त्या पेल्वीक प्लेक्ससची काळजी जाते. कारण हे चक इतके सुजनशील आहे आणि ते शुद्ध कलाकार झाले. कारण कुंडलिनी वर येते आणि निर्मिती ही तेव्हा ही हिंसक वृत्ती, हा राग, हा संतापी स्वभाव ही इतका दयाळू असतो ही खूप आइचर्याची गोष्ट आहे. आता प्रकारच्या स्वभावाच्या छटा असतात. सर्व काही विरघकून प्रथन स्वतःला समूा घ्या १२

 आपण भौतिकवादी आहोत. पण वस्तूची सौंदर्याभिरुची विद्येचे प्रकटीकरण देते. त्यामुळे तुम्हाला तुमच्या मध्य मज्जासंस्थेवर कळू छागते. तुम्हाला बोटांच्या टोकांवर कळू तुम्ही दुसऱ्यांना देऊ शकता. ज्यांत तुमचे प्रेम सूचित होते. लागते जसे कोणीतरी माझ्याकडे आले व मला माझी आज्ञा पकडली आहे, त्याचा अर्थ माझा हे प्रेम तुम्ही व्यक्त करू शकता. त्या व्यक्तिला आवडतील फक्त हीच गोष्ट जह वस्तू करू शकते. आणि अशा प्रकारे म्हणाले अहंकार बाढला आहे कोणी असे म्हणेल का? जर तुम्ही अशा भायना तुम्ही व्यक्त केल्या आहेत. अशा प्रेमळ सुरेख कोणाला सांगितले तुला अहंकार झाळा आहे तर त्यांना समाजावरोबर या तन्हेवी गहनता तुमच्या मध्ये तयार होते अहंकार झाला आहे हे तुमच्यावर दाखवून देतील ते तुम्ही गहनते मध्ये गेल्यावर तुम्हाला आणखी काही लारात तुम्हाला अहंकार झाला आहे हे कोणाला सांगणे धोकादायक नाही. कारण प्रत्येकजण तुमच्या गरजांकडे लक्ष पुरवित आहे. पण आत्मसाक्षात्कारामुळे तुम्हाला कळते की इथे असतो. आणि मी ते ओळांडू शकत नाही कारण तिये बाधा आहे ती मला काटून टाकली पाहीजे. हे तुम्ही जो दुसऱ्यांना आनंद देता ते या चंक्रांतूनच. काय खायचे याची चिंता तुम्हाला नसते. तुमच्यासाठी हे इतके अंतर्यामात आहे आणि एकदा संबंध चांगले आहे, हितकारक आहे ते तुम्ही खाता तुम्ही इतके जुळला की तुम्हाला तुमच्याबद्दल कळते, आणि या हुषार होता, शिवाय इतरांनाही खुष ठेवता हे अन्न वाईट चक्रायद्दलसुद्धा वेगवेगळया विचित्र आणि धाणेरडया आहे. मला दुसरे हवे असे न्हणून दुसन्यांना नाखुख करीत विचारांना निर्माण करणारे हें चक्र इतके हितकारक, नाही. "मला पाहीजे" निधुन जाते. न पेटवलेली मेणाबती सुखदायी, सुरेख बनते, त्याशिवाय हे लोक ज्यांना एक प्रकाशित होण्याची इच्छा करत असते त्याप्रमाणे. "मला शब्द हिंदी वेत नव्हते त्यांनी संस्कृतात गायला सुरुवात प्रकाशित करा." पण एकदा तिला प्रकाशित केल्यावर केली आहे. म्हणजे सहजयोगामध्ये आल्यावर आजचा इतरांना ती आपोआप प्रकाश देते. याप्रमाणे तुम्ही सुद्धा झगडणारा कलाकार उद्या महान कलाकार बनू शंकतो. तुमचा प्रकाश, तुमचे प्रेम, तुमचा आनंद आपोआप तरीपण मी न्हणे व तिये मोह आहेत. तुम्ही एक महान दुसन्याला देता. कोणालाही कुठाही "टेन कमांडमेण्टस् कलाकार व्हाल, तुम्ही आणखी पैसे मिळवाल वगैरे पण मधून आता जायला नको ते दिवस गेले आहेत. आता तुम्ही ज्याच्यासाठी समाधानी व्हावे ते होे नाही. तुम्ही कथीच तुम्ही आपोआप तसे होता. खूप सुरेख, मायाळू आणि तुमच्या समाधानी होणार नाही. तर आता आपण तिसर्या बक्रावर जाऊ ज्याला आपण "नाभी चक्र म्हणतो. हे चक्र बाजूला अग्नी यांनी तेज़स्वी लोक सहजयोगी मंडळींच्या वेहन्यावरचे तेज पहा. चेहरा एका बाजूला जल, किती प्रफुल्लित दिसतो. खूप लोकांच्या वयामथील दहा ते तयार झाले आहे. वीस वर्षे गळून पडतात आणि ते इतके उत्साही असतात. त्याच्याभोवती दहा व्हॅलन्सीज् आहेत. आपल्या स्वतःच्या ते कथी दमत नाहीत. तुम्ही का दमता? कारण आपण खूप गेली दुसऱ्या अंतर्यामी असलेला आपला धर्म हे नाभी चक्र किंवा सोलर विचार करतो सगळी शक्ती विचार करण्यात फुकट प्लेक्सस, कुंडलिनी वर आली वग तिचा प्रकाश या चक्रावर त्यामुळे काहीही उपभोगप्यासाठी शक्ती उरली नाही, उदा पडला की आपल्याला धार्मिकता देते. एका रात्रीत लोकांनी तुम्ही छेकांना रात्री जेवायला बोलावळे तुम्ही विचार करता - काय प्यायचे, जेवण कसे गरम ठेवायचे, काय करायचे सोडले आहेत. सर्व काही आणि उत्तम भाग म्हणजे त्यांच्या वगैरे वगैरे सर्व गोष्टीबद्दल इतके क्षोभित आणि बेचैन सद्गुणांच्या आनंदात ते आहेत. काही लोक विचार झाले असता की जेव्हा पाहुणे येतात तेव्हा त्यांना पळून करतात, "मग काय मजा आहे", हे काय आहे की तुम्ही जावेसे वाटते. कारण विचारांचे आणि योजनेचे इतके होतो. तर दुसरे चक्र खूप चमत्कारिक गोष्ट्ी करते. आपण आणि दिवशी तुम्ही खूप बरे (चैतन्यमय ) होता ते विचार करताना वापरतो त्या गे पेशी ते मेंदूला पुरवीस कधी कमी होत नाही त्याची कधी प्रसिक्रिया होत नाही. ते असते. शिवाय ते आपले लिव्हर, यकृत, पॅनीक्रोस, कृत्रिम नाही त्याची नशा चढत नाही. ते तुमच्यातच असते स्वादुरपिंड, स्जीन, प्छीहा मुत्रीपंड, किडनी आणि पोटाचा क़ाही भाग याकडे ठक्ष पुरविते, पण याऐवजी तुमच्या इथे आपल्या मध्ये आपले औदार्य उपभोगण्याची मेंदूकडे ग्रे पेकी पाठविण्याच्या धांदलीत असते, कारण तुम्ही क्षमता असते, आता सर्व जड बस्तू काहीही असली तर विचार वेड्यासारखा करीत असता. त्यामुळे तुमच्यामध्ये दारू सोडली आहे. एका रात्रीत लोकांनी अंमली पदार्थ दुस्यादिवशी त्वाचा टेनान झालेले असते. शेवटी सर्व आनंद अदृश्य ह गुत्त्यामध्ये काहीतरी घेता आणि हँगओव्हर (विषण्ण अवस्था) इथे तुम्ही काहीतरी घेता दुसऱ्या वे त्याचे तरंग बाहेर येत असतात. प्रक स्तःला समूा ्या १३

 असा विचार करते "कारण कधी काम करायचे, कधी बाकी चे रोग तयार होतात. लिव्हरचे आस आणि मग मधुमेह (डायविटीस), आता मधुमेह डायबेटी स खूप सारवर नाही हे मला कळतच नाही." ल्यामुळे आपण सहज खाल्ल्याने होत नाही. भारतामध्ये तुम्ही गावात जाऊन पहा ते इतकी साखर घेतात की बमचा कपामध्ये उभा रहातो. कॅन्स होतो. तुम्ही एक महिन्यानंतर मरणार असे सर्टिफिकेट पण त्याला काही डाययेटीस होत नाही, कारण तो उद्याचा डॉक्टर देऊन टाकतात. पण सहजयोगाने बन्याच लोकांचे विचार करत नाही. तो फक्त खूप काम करतो, जेवतो रक्ताचे कॅ्सर बरे केले आहेत आणि झोपतो तो झोपेच्या गोळ्यासुद्धा घेत नाही तेव्हा जागरणाने या किंया त्या चाजूला फार जास्त होणारी जास्त विचारामुळे हा डायबेटीस होतो आणि तुम्ही हालचाल जी पूर्ण वेळ वालू -असते ती थांबते कुंडालिनी सहजयोगात आला की तो सहज बर होतो. परिणाम होइल असे होतो आणि धक्का बसला की रक्ताचा पण कुंडालिनीच्या ल्यातून वर जाते तिला परत आणते तिवे पोषण करते नंतर तिसरा जास्त भितीदायक रोग म्हणजे एक्ताचा सर्व कंन्सर व इतर असाध्य रोगांमध्ये ही बक्रे जागेपासून कॅन्सर जे लोक जास्त विचार करतात त्यांना ब्लड कॅन्सर दूर गेल्याने सहज परिणाम होईल अकी स्थिती आली होतो. आई यारीक सारीक तपशीला विषयी जास्त दक्ष असेल तर मुलांना तो होऊ शकतो. तिचा गाठिया, तिचे घर सर्वाबद्दल ती इतकी दक्ष असते की उंदरानेही आत दोन्ही बाजू संभाळते, स्टर्नम हे हाउ अटिबॉडीज तयार येऊ नये. पूर्णवेळ ती विचार करीत, योजना करीत असते. करते व त्या रोगाशी सानना करतात है तुम्हाला माहीत या सर्वाचा मुलावर परिणाम होतो. मुलालाही रक्ताचा कॅन्सर होऊ शकतो. तुमची सलीन ही स्पीडोमीटर असते. मातुत्वाला आव्हान दिले जाते तेव्हा तुम्हाला बेस्ट कॅन्सर यामुळे रक्ताचा कॅन्सर होतो. ती तुमच्या आयुष्याचा ताल होतो. ( असते. जेव्हा आपण पूर्णविळ शॉकमध्ये असणारी घाईगर्दीत असणारे लोक असतो त्यादेळी ही विधडते. उदा. वर्तमानपत्रे, कधीही चांगली बातमी देत नाहीत. किती आणि सुरक्षिततेच्या भाचनेला तड़ा गेला असतो. तसेच लोकांना आत्मसाक्षात्कार मिळाला किंवा काहीतरी व्यवस्थित चालते आहे वरगैरे काही नाही पण तुमच्या डोक्याला मेंदूला असता जे जे लोक खूप योजना आखतात ते दहा वर्षे धक्का बसेल असे काहीतरी नाहीतर तुम्ही हे गंभीरपणे घेणार नाही तुमची संस्था फार नाजुक आहे तिला पटकन धक्का भवितव्याची योजना करणे शरी रामध्ये इतकी ओमिशन-१ बसतो. त्यामुळे तुम्ही नाइता न घेता तुमच्या गाडीत बसता किंवा कदाचित उशीर झाल्यामुळे नाइ्ता तुमच्या हातात किव्हर त्याचे हया चक्राचे दुर्जक्ष होते, त्यामुळेही उद्णता वर असतो. रस्त्यात ट्रॅफिक जाम असतो. तुम्ही आरडाओरइ जाते व तुम्हाला दम्याचा विकार (अस्थमा) करता किंचाकता, कसेवसे तुम्ही ऑफी समध्ये पोहोचता आणि तिथे बॉस भुंकत: असतो. अशाप्रकारे आपण पूर्ण पती किंवा पित्याचे स्थान आहे. तुम्ही वाईट पती असाठ, टेवशनमध्ये राहातो. आपण स्वतंत्र लोक आहोत असे मानले तुमचे पली जहांबाज असेल तुम्ही चांगले पिता नसाळ, जाते. रात्री तुम्ही जोरात गाऊ लारला तर शेजा री येऊन किंवा तुमचे वडील तुमच्याया बतीत दयाळू नसतील तर तुम्हाला पोलीस स्टेशनमध्ये ठेऊन देतो. तुम्ही काही करू तुम्हाला दमा होऊ शकतो किया तुम्ही तुमच्या वाडिलाना शकत नाही. तिये काही स्वातंत्र्य नसे घड्याळाने तुम्ही क्षमा केली नसेल तरी तुम्हाला दमा होऊ शकतो. या वांधलेले असता या ठराचीक वेळेला तुम्हाला तिथे पाहोचले पूथ्वीवर येताना आपण निवडलेल्या आपल्या मातापित्याशी पाहीजे. या सर्व गोष्टी आपल्यावर परिणाम करतात आणि आपले माते मला माहीत आहे कदाचित ते चूक असतील आपण घाईत असलो आणि इर्मजन्सीसाठीडी स्लीन हट्टी असतील, जिद्दी असतील. दाखूडेसुद्धा असतील तुम्ही रक्ताच्या लाला पेशी पाठवत असते. घाईत असता तेव्हा स्लीन सुद्धा वेडीच होते. काय कराये हे तुमच्यावरोवर तुम्ही हे प्रश्न वाळगीत राहाता तिला कळतन 1ही. ती जास्त आणि जास्तव पेशी तयार असते आता आपल्याकडे हृदयचक्र आहे, ते डावी उजवी आईचे चक्र आहे. जेव्हा तुमच्या आहे. हे आपल्या (चक्षस्थलाचा) जर पुरुष वाहेरख्याली असेल तर त्याची बायको चिंतामरन असते, तिला ब्रस्ट कॅन्सर होऊ शकतो कारण तिच्या मातृशक्तीला आव्हान मिळाले असते तुम्ही रखूच विचार करता, खूप उजव्या बाजूचे भविष्यवादी पुढचे योजून टेवतात ्यांचा मृत्यूसुद्धा त्यावेळी कसळा पोशाव घाळणार त्यांना कोठे पुरण्यात येईल वगैरे हे सर्व उणला निर्माण करते, कारण सर्व उष्णता शोषून घेणारे होतो. अस्यमा हा सहज बरा होणारा आहै उजये हृदय हे पण तु्ही नेहभी च त्यांना सोडले तरी विसरा आणि क्षमा करा. नाहीतरी करते आणि एका वेड्या माणसाला मी यांधले मेले आहे प्रथम स्वतःला समग्त ध्या १४

 कु क ह कृष्णपूजा श्री बट ुए श्री माताजी निर्मलादेवी यांचे भाषण सारांश १४-८-८९ ভज़ आपण श्रीकृष्ण अवताराची पुजा करणरासाठी लोक उचलतात वैराग्याप्रमाणे . श्री राम तपस्व्यासारखें राहीते म्हणून लोक जमळो आहोत. श्रीकृष्ण स्हणजे श्री नारायणांचा म्हणजे श्री राहू लागले. लोक करारी झाले हसणे नाही, स्मित विष्णुंचा अवतार होय प्रत्येक अवतारात ते आपले सर्व गुण, नाही, सर्व काही खूप गंभीर झाले, लग्न न केल्यामुळे त्यांचे जकती आणि स्वभाच वरोबर घेऊन अवत (तात त्यामुळे श्रीराम संतूठन संपले छुग्न तुम्हाला संतूलित करते त्याचेळी सर्व वे नारायण यांचे सर्व गुण त्यांच्या अवतारात होते प्रत्येक निर्मिती ही एक ठीला आहे. मजा आहे है दाखविप्या सा ठी श्री अवतारण ल्यांच्या पूर्वीच्या अवतारामच्ये जे काही चुकी चे समज कृष्णांनी जन्म घेतला तिथे गंभीर, त्वक्ष वैराग्याने राहाण्याचे झाळे अथवा जे अतिरेकास गेले ते सुधारण्याचा प्रयत्न करते. काहीच कारण नाही. खरे तर, श्री रामांच्या आधी सर्व संत त्यामुळेच ते वारंवार परत येतात. श्रीधिष्णु हे धर्म व सूजनता विवाह करत होते नंतर एक विवित्र प्रकारया ब्राह्मणवाद चाल ू यांचे संरक्षक आहेत. त्यामुळे त्यांनी जेव्हा अवतार घेतला झाला त्यामुळे जाती व्यवस्था दुवळी झाली. कर्माएवजी जन्मावर न्याचेी ठोक धर्माचरणाने रहात आहेत हे त्यांना पहायचे होते जात ठरवली जाऊ ठागली द्वाह्मण दुस्यांदर क्चस्व गाजवू वयवस्थित राहुन थी महालक्ष्मीच्या मध्य मागति रहायचे असेल लागले. त्यामुके श्री कृष्णांनी गवळयाच्या घरी जन्म घेतला रदोड्या श्रीकृष्ण फक्त पाच वर्षाचे होते तेव्हा त्यांनी खूप खोड्या अवतारा मध्ये त्यांनी श्री रामासारखा हितकारक राजा निर्माण केल्या आणि सर्व प्रकारच्या लीछा केल्या जसे एक मोटा नाग त्यांनी मारला आणि त्यांच्या शक्तीने खूप राक्षस ल्यांनी त्यांच्या श्री राम हे पुलूषोत्तम होते, सर्य मानवात उत्तम एक पूर्ण क्रीडेनेच मारले श्री रामांना ते अवतार होते; हे त्यांनी मानव [म्हणून मानवांच्या सर्व गुणांसकट ल्यांनी अवतार घेतला. जाणायला नको होते आणि जरी त्यांना वेगवेगळ्या प्रकरांनी ते त्यांनी क्ष्मी तत्वाशी न्हणजे श्री सीतार्जीवरोबर विवाह केला, अवतार होते है दाविठे गेले तरी ते ती गोष्ट स्वी कारत नव्हते कारण त्यांना ते कळायता नको होते काहीतरी महामायेप्रमाणे क़ेला आणि तपस्वी लोकांप्रमाणे जीवन व्यतीत केले आपल्या याप्रका रेव सर्व कमेरे तुम्हाला खनया महामायेविषयी पुरावा देत आयुष्यांतून त्यांनी हे दाखविले की पतीची पत्नीचरोदर वागणूक आहेत. ती कशी आहे. इसादी व्यक्ती असे दाखविते, की कशी असली पाहिजे. नंतर त्यांना दुसरी भूमिका राजाची तयांना आठवत नाही, तुम्हाला त्याची आठवणसुद्धा नाही कारण करायची होती. जेव्हा ते राजा झाले, तेव्हा त्यांना समजले की तुम्ही ते आठयले तर तुमच्या क्रिया सानवी नसतील, त्या दैवी श्री सीतेंला त्यंनी रावणाकडून परत आणल्यामुळे लोक ठीला होती आणि त्या कदाचित मानवयांना योग्य नसतील त्यांच्याचर टीका करीत होते म्हणून श्री रामांनी तिला दूर त्यांना ते सहन होणार नाही. ते चावरतील ते इतके पाटविले किती सत्ताधारी लोकांना ही संवेदना असेल की आइचर्यचकित होतील. त्यामुळे श्रीकृष्ण खूप साथारण तर तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षातार मिळवला पाहीजे, प्रथम क्रण्याया प्रयन्न केला. सर्वसाधारण वैवाहिक जीवन जगले. मग त्यांनी तिवा त्याग त्यांच्या वर्तणुकीने त्यांनी असे उदाहरण त्यांच्या हाताखालच्या व्यक्तीसारखे सर्वसाधारण (नॉर्मल) वागत होते, सर्व लोकांना दिले पाहिजे की ते आदार्श ठरतीट श्री सीाजी वालपणी त्यांना छोणी खूप आयडत असे लोणी विशुद्धी महालक्ष्मी होत्या त्यांना समजलेही सर्व लिला आहे आणि ता वक्रांसाठी अत्यंत चांगले आहे. चहामध्ये धोडे लोणी टाकून घ्या म्हगजे कोरडा झालेला वसा मोकळा होतो. आपल्या मित्रांच्या राजा म्हणून श्री रामांनी छोकांना कसे राज्य करावे है मदतीने तो सर्व भांडी फोडून सर्व लोणी ख़ाऊन परत फस्त बिकवले राजासाठी आवश्यक आदर्श त्यांनी प्रस्थापित केले करीत असे आणि मग उगाच चोडे योडे खोटे सांगत असे य "रामराज्य' होते असे म्हणतात. त्यांच्या त्याच्या सर्व खोड्या, गोड गोड प्रेमभावाचे वातावरया निर्माण लहान मुला च्या रवूष होता कारण न्याय, धर्म, आनंद, शांती ते पसरवित होते. खट्याळपणाचे सर्वांना कौतुक असते. मुलांबरोबर असणारा पण प्रल्येक अवतरणांच्या बाबतीत जे काही नैसर्गिक नाही तेब कडकपणा यहुतांशी आपल्या अपत्यावर प्रेम नसल्याने असतो. दूर गेल्या. सर्वांत आदर्श राज्य शासनात शांती होती बढ़ाओढ़ नव्हती. प्रत्येकजण आनंदी, करण्यासाठी पौर्वात्य देशात असत चैतन्य लहरी १५

 गाठिचे आणि इतर जड वस्तूंवर प्रेम असते कारण ते ्या वि्ू पण वस्तुस्थितीसाठी त्यांना पाच पली होत्या आणि शिवाय शकतात. त्यांची मुले ते विकू शकत नाहीत, मुले व पालक सोळा हजार स्त्रीया सुद्धा होत्या ज्या त्यांच्या पत्ी बनल्या, त्या यामध्ये जड वस्तूचिधयक कल्पनांमुळे दुरावा असतो. जड वस्तू दुसरे काही नसून ्यांच्या सोळा हजार शक्तीचे होत्या. विशुद्धी चक्राच्या सोळा पाकळ्या गुणिले विराटाच्या १००० पाकळ्या जास्त महत्त्वाच्या वाट लागतात. आता बोरी करणे हे खूप वाईट समजठे जाते. पण मिळून १६.००० शक्ती होतातत. या सोळा हजार शक्ल्यांनी श्रीकृष्ण, गौळणी न्या मयुरेत एका राक्ष साकडे लोणी घेऊन स्त्रीया क्हणून अवतार घेतला आणि मर्यकर राजाने त्यांना जायच्या त्यांचे सर्व लोणी चोरत होते. हे छोणी सर्व राक्षस पकविले. खाऊन खूप बळवान होत होते. त्यामुळे व्यांनी विचार केला सोडविले आणि लग्न करून त्यांना संरक्षण दिले संगळे लोणी खाऊन टाकलेले बरे म्हणजे या वायका ते तिथे श्रीकृष्णांनी राजाचा पराभय केला, त्या स्त्रियांना जेव्हा आपल्याला विशुद्धीच्या बाधा असतात त्यावेळी आपल्या दोन्ही याजूंना कोणल्या शक्ती आहेत आणि कोणत्या विकू शकणार नाही. आणि तुम्ही याचे महत्त्व पहाल तर - फक्त थोडे पैसे असावे म्हणून आपण आपल्या मुलांना उपाशी गुणांचा आपल्या मध्ये अभाव आहे ज्यांमुळे आपल्याला त्रास टेवतो. प्रत्येक गोष्ट परत विकायची असते या कल्पनेने होत आहे हे आपल्याला समजले पाहिजे. आपण पाहू या, पैशांकडे लक्ष असते. त्यामुळे मुळे ही कायमची जदाबदारी होते. उजव्या बाजूची विशुद्धी आपल्याला लागते ते काय- नुसते ओझे असल्याप्रमाणे मुळांना वागवले जाते. जर सर्व श्रीकृष्णांचे मूळ तत् गोडवा. त्यांची शक्ती राधा रा उज्जा धा - मूल्यमापन पैशांतच होणार असेल तर मुलांना कुटुंबात स्यानच जी उर्जा घारण करते ती. आणि त्यांची शक्ती म्हणजे आल्हाद नाही. सहजयोगानुसार जगाच्या सर्व संपत्तीपेक्षा मुळे जास्त आनंद देणारा गुण. श्रीकृष्णाचे गुण म्हणजे ते योगेश्वर होते, महत्त्वाची आहेत. त्याप्रकारेच त्यांच्याकडे छक्ष पुरवले पाहिजे. अक्षय, साक्षी आता ओठांडणारी, किंचाळणारी व्यक्ती, जोराने अर्यात स्वाभीमान म्हणजे काय आणि कसे वागावे हे त्यांना बोलणारी, स्वतःचे भान सोडन वागणारी व्यक्तीछा उजव्या कळळे पाहिजे. पण त्यांच्या छोटया छोट्या खोड्या समजून विशुद्धीचा त्रास होतो. हे समजून घेतले पाहिजे की आपल्याया वेतल्या पाहिजेत आणि उपभोगील्या पाहिजेत. मुळे म्हणूनच ती खोडधया करू शकतात. मोठी माणसे गोडव्याने म्हटले पाहीजे. सर्वात उत्तम न्हणजे शांतता राखून म्हणून नाही. त्यांना गख़ोड्या करता याव्या क्लूप्या करता मौनाने - उजव्या विशुद्धीला आराम देणे. याव्यात इतके स्वातंत्र पाहिजे. नाहीतर ते फार रुक्ष लोक होतील आणि वैरागीपण होतीउ. त्यांच्या मुळांबद्दल जे पाठक सुलवात होते. ती वर येते, प्रथम ती उजव्या ह्ृदयाकडे जाते. केडक शिस्त बाळगतात ते कधीही नॉर्मल नसतात. एकतर ते त्यामुळे तुम्ही खूप रागीट पती किंवा पिता बनता, नंतर ती खूप विकृत असतात किंवा ते शांत होऊन आयुष्याला तोंड उजव्या विशुद्धीकडे जाते. तुम्ही खूप चिडचिड़णारे रागीट देऊ शकत नाहीत. दोन्ही एकाच प्रकारचे असतात. एक व्यक्ती बनता. कधी कधी ठोकांवर ओरडणारे तुम्ही तुमया राग आयुष्या तोंड देऊ शकत नाहीत. आणि दुसरे जीवन त्यांना त्या तन्हेने काटला तर ती व्यक्ती तुम्हाला घावरू लागेल. त्याला तोंड देऊ शकत नाहीत. तुमच्या मुलांना तुम्ही अत्यंत प्रेमाने, समजुतदारपणाने कोणीतरी पूर्ण वेळ ओरडत असेल तर त्याचे काय होईल ते वाटविळे पाहिजे, पण त्यांना है सुद्धा समजळे पाहिजे की त्यांनी देवच जाणे. वाईट प्रकारे वागल्यास हे प्रेम संपुष्टात येईल. मुले फक्त प्रेमाला प्रतिसाद देतात. त्यांना पैसा किंवा दुसरे काही समजत कसे बासरी वाजवत व पूर्ण आसमंतात काही खकळ्रवळ न उठता नाही. तुमच्या मुळांमध्ये तुम्ही प्रस्थापित केठेले प्रेम ही फार पूर्ण शांतता नांदे, पण हल्लीच्या काळात ते उलट झाळे आहे, मौल्यवान गोष्ट होते. सहजयोग हा ईइवरी प्रेमाच्या पायावर जिये उजवी विशुद्धी तुटण्याच्या किंवा फुटण्याच्या वेतात आहे. उभारला आहे आणि लोक प्रेमळ असतीउ तरच तो कार्यान्वित जिये संगीत तुम्हाला आनंद देत नाही. पण जास्त आणि होईल. जर त्यांनी त्यांची स्वतःची मुळे किंवा कुटुंबे यांवर प्रेम जास्तव चेतावते. अशा संगीतामुळे श्रीकृष्णाच्या विराटाच्या न करता पैसा, सत्ता, त्यांचे नाव यांवर प्रेम कैठे तर ते त्यांच्या अंगाची मेंदूमधील स्थान व्ीर होऊन जाते. उजव्या समजातील फक्त फार मोठा भाग हरवून बसणार आहेत. राजा म्हणून श्रीकृष्णांना लोकांना धर्माप्रमाणे ठेवायचे घेता कारण तुमचा मेंदू दधीर झाला असतो. मग तुम्हाला वाटते होते. त्यांना पंचमहाभूतांची गरज होती. म्हणून त्यांनी त्यांना हे पुरेसे नाही म्हणून तुम्ही जास्त तीव्र अंमली पदार्थ घेता पाच स्त्रियांशी विवाही केला पण त्याच्या अवताराचे सार अशाप्रकारे तुमचे वालू रहाते. शेवटी तुम्ही अशा स्थितीला येता आहेत की ते योगेश्वर होते. त्यांच्या योगामध्ये पूर्णपणे अलिप्त की तुम्ही कुठेच नसता जिथे हे सर्व स्वतःचा नाज् करते. रा कोणाला रागवायचे असेठ तर तू" हे काय करतो आहेस' हे उजव्या बाजूला (लिव्हर) यकृतापासून उष्णता यायला न्यूनगंड होईल. कदाचित ती डावीकड़े जाईल. एखाद्यावर श्री कृष्णांच्या जीवनावलून आपल्याला हे कळते की ते विशुद्धीकडून ते सहस्त्राराकडे जाते. मग तुम्ही अंमली पदार्थ श्री कृष्णपूजा १६

 ते आहे," मोट्याने म्हणायें হशामध्ये उजव्या बाजूला श्री कृष्णांची शक्ती व्होकल श्रीकृष्ण ते ईशवरी मुल्सद्दी होते. ईश्वरी मुत्सद्दीपणा काय आहे? तुम्हाला ओरडायला निर्णयाप्रत आणावयाचे असेल तर उत्तम गोष्ट म्हणजे विषय कार्डसवर असते. गोडव्याची शक्ती तीच गोष्ट विष्ुमायेची वदलणे. ती फार कौशल्याची गोष्ट आहे त्या व्यक्तिवसेवर सुद्धा आहे. विष्णुमा्या ही अव्यक्त शक्ती आहे पण ती शक्ती एकतानता साधणे म्हणजे त्या व्यक्तीला क्रीडेमध्ये गुंतविणे हे ओरडायला किंचाळायळा, ती तिथे आहे हे तिचे अस्तित्व समजले पाहीजे की या सर्व मुद्झद्दीपणाचा मूलतत्व म्हणजे दाखवायला वापरते. आता ही जी चमबकारांची छायाचि्रे "हित" हाच आहे. तुम्हाळा सर्व मानवजाती चे हित साधायचे तुम्हाला दिसतात ते विष्णुमायेमुळे. ती चीजेप्रमाणे कार्य करते व आहे. जर ते तुम्ही साधत असाल तुमच्या स्वतःच्या हे सर्व संभाकते. जरी श्री कृष्णांची बहीण असली तरी ती खूप फायद्यासाठी किंवा एका विवक्षित व्यक्तीसाठी तुम्ही ते करीत. सूक्ष्मांत आहे. आणि सूहुमतेमध्ये ती तुम्हाला मदत करते. आता नाही. त्यामुळे ओरडण्याची गरज नाही. स्याच्याशी खेळ करत या मायक्रोफोनमध्ये वीज आहे आणि तुम्हाळा आ्चर्य वाटेत जे हित आहे त्या बिंूपर्यंत या. श्रीकृष्णांनी सांगितले तुम्हाला त्यामधून कायत्रेशन्स जात आहेत इयून ते तुम्हाला हवे तिथे सत्य सांगितले पाहिजे पण ते आवडणा रे पण पाहीजे आणि जाऊ शकतात, दुसर्या बाजूला तुम्ही कॉस्प्यूटर ठेवून त्यांना हितकारकही हवे समजा तुम्ही कोणाला सत्य सांगितले त्या कोम्प्यूटरमध्ये घालू शकता. ही किती लक्षात घेण्यासारखी गोष्ट क्णाला त्याला कदाचित ते आवडणार नाही, पण ते त्याच्या नको तुम्हाला कोणाला आहे की जी ओरडणारी, किंचाळणा री, गर्जना करणारी आहे हितासाठी असेल तर कालांतराने तुम्ही त्या ला मदत केठी म्हणून ती डव्या बाजूला आहे. ज्यामुळे ती अव्यक्त स्वरूपात जे लोक तो तुमचे अनेक उपकार आहे असे मानत राहील. हितासाठी स्वतःला दोघी मानतात, न्यूनगंडाने पछाइलेडे असतात. थोडे खोटे तरी हरकत नाही कारण श्रीकृष्ण ही त्याची देवता उयाड आहेत ते कुवकामी आहेत असे त्यांना वाटते, त्याला माहीत आहे छोकांचे काय चुकते ते सांगण्यापासून तुम्ही दूर राहू माणसाला आत्मविइवास नाही त्यामध्ये तिची शक्ती प्रकटते शकत नाही. मुख्यत्वे ते लोक जे तुमच्या ताब्यात आहेत जसे आणि तिवी शक्ती निश्चयपूर्वक सिद्ध करते त्यामुळे लोकांना तुमचे कुटुंब, नातेवाईक वमैरे जे योग्य आहे ते सरक सांगणे आत्मविश्वास मिळतो. योग्य, ते तुमचे कर्तव्य आहे. लोक ते सुद्धा चुकवितात. ज्या लोकांना आपल्या मुलंना तोंड द्यावयाचे नसेल ते त्यांना समजणे नहत्त्वाचे आहे. सर्वप्रयम आपल्याकडे सुरेख व स्वच्छ एकामागून एक खेळणी देत राहतात. शिस्त म्हणजे दबाव नव्हे हृदय पाहीजे ज्यांत्त श्रीकृष्णाच्या मधूर संगीताचा सुगंध आहे पण त्याचा अर्थ आपण जे करतो ते तुमच्या आल्याच्या तुमची विशुद्धी वाट्वा. ठीक करा. विराटाकडे पहा, तुमचे का य हितासाठी तसेच इतरांच्या आल्याच्या हीतासाठी असते. ती चुकते आहे ते शोधा आणि ती ठीक करा. कारण दुसरे कोणी सहज शिस्त आहे. डावी विशुद्धी ही चीजेसारखी असते. औरडणाच्या, प किंचाकणान्या व्यक्तीप्रमाणे, चिष्णुमायेप्रमाणे जे दुसन्यांना नाहीतर तुम्हीं स्वतःला पाहू शकणार नाही कारण फक्त उघडकीळा आणतात. बहुतांशी ज्या लोकांना दोघी चाटते त्यांचा विशुद्धीच्या बिदुवरच तुम्ही साक्षी होऊ शकता. जर तुम्हाला आत्मविज्ञवास संपुष्टात आला असती आणि त्यांच्या अहंकाराने साक्षीस्वरूपाची स्थिती ला भली असेल तर तुमचे काय चुकते है इव्या बाजूला प्रवेश केला असतो. ती फार गुंता गुंतीची स्थिती तुमच्या विशुदधीत तुम्ही पाहू शकाल तुमच्या अडचणीत काय आहे आपल्याला दोषी याटत नाही. यावर आपण लक्ष ठेवले चूक आहे. तुमव्या परिसरात कार्य चूक आहे आणि सगळे पाहीजे. दोषी ही फक्त दंतकथा आहे आपल्याला वास्तवतेतून काही तेका आज जेव्हा आपण श्री कृष्णाची पूजा करीत आहोत सुटून जायचे असते हणून आपण म्हणतो. आपण दोषी त्यावेळी आपल्याला हे कळले पाहीजे की शेवटी तेच मेंदू आहोत. वास्तवतेला आपण तोंड दिले पाहीजे. स्वतः आणि दुसरे यांच्यात काय चुकले आहे ते शोधण्याचा प्रयत्न करा. मेंदूमध्ये शिरतात आणि विराट बनतात - अकबर, जेव्हा ते कारण विष्णुमाया दुसरे काही नाही. पण वीजेसारखी आहे बीज लोकांना उधडकीला आणते. ती लोकांवर ओरडते, लोक जेव्हा श्रीकृष्णा ची पूजा करतात तेवहा ते अहंकारविरहित किंचाळते, गर्जना करते. तुम्हाला डावी विशुद्धी ठागत असेल बुद्धीमान ठोक बनतात त्यांचा मेंदू प्रगत होत जातो आणि तर तुम्हाळा या गोष्टी उपयोगात आणल्या पाहीजेत. ज्या व्यक्तीा डावी विशुद्धी असेल त्याने समुद्रावर जावे आणि न्यागा मी शुद्ध युद्धिमत्ता म्हणते ती प्रकट होऊ शकते. समुद्राला म्हणाचे, "मी सागराचा स्वामी आहे, मी हे आहे, मी जे स्यांच्यामध्ये अस्तित्वात असते . विरोधा भास पहा . जचा आपली विशुद्धी स्वच्छ ठेवली पाहीजे हे आपल्याला ते करू शकणार नाही तुम्हाळा स्वत: बद्द पूर्ण कल्पना आहे हे पहा. तुमची विशुद्धी चांगली असेल तरच ते होऊ शकेल बनतात पोटातील चरबीं मेंद्मध्ये जाते त्यामुळे श्री नारायण अकबर बनतात तेव्हा ते जड़ सृष्टीतील मेंदू बनतात. त्यामुळे त्याखद्दल त्यांना अहंकार नसतो. अहंकारविरडित दु्ीमत्ता ईश्वराचे तुम्हाला आशिर्वाद देवो. श्री कृष्णपूजा

 मॉस्को विद्यापीठामधील श्री माताजींच्या भाषणाचा सारांश की ा आमची योग पद्धती व त्यांची उत्तुंगता यावद्दल पॅरासिम्पयॅटिक नव्हस सिस्टीमवर असतात. सांगण्यासाठी मी आज इथे आले आहे. आमच्याकडे तीन प्रकारच्या चळवळी चालू होत्या. पहिली म्हणजे विज्ञवाला कळळे पाहीजे की सत्य म्हणजे जे आहे ते जे तुम्ही पाहू ताब्यात ठेवणाच्या नियमांचे संशोधन करणे फार पूर्वीपासून शंकत नाही. तुम्ही प्रकाश असाल तर तुम्हाला प्रकाश दिसत वेदांतही ते आहेत. वेद म्हणजे जाणणे. पण सल्य जर नाही. आपल्या आपण जर सत्य शोथत असलो तर आपल्याला मध्य मन्जासंस्थेवर ब्रन्हचैतन्य समजले पाहीजे, ते कसे काम करते आणि आपण त्याला कसे माहीत नसेल तर सर्व अभ्यास निल्पयोगी आहेत. दुसरी पद्धती म्हणजे भक्ति नावाचे सत्य शोधण्याचा कार्यान्वित करायचे ते समजले पाहिजे. मानवी जाणीवेच्या ध्यास. आणखी एक महत्वाची पण गुप्त अशी व्यक्तिवा स्तरावर आपल्याला सत्य समजू शकत नाही. आपल्याला मिळावा यासाठी चालूणारी पद्धती आत्मा व्हावे लागते होक्यामध्ये (फॉन्टनेल वोन) ताळूच्या ज्याने आठ भागात सुत्रे लिहीली आहेत. जागी आल्याचे स्थान आहे. प्रश्न आहे तो कुंडलिनी वर नियम यासारस्या चटविणे आणि ताळूच्या जागेवरून बाहेर पड़न तिचे आत्मसाक्षात्कार पातंजली त्यानेसुद्धा सुरवातीला त्यातील यम शारिरीक अंगाबद्दल भाष्य केले आहे. पण तो तिथे थांबला ब्रम्हचैतन्यशी संधान साधप्रयाचा कुंडलिनी वर बढते तेव्हा नाही. शेवटी ज्याला मी ऋतंभर प्रज्ञा म्हणते त्या सूक्ष्म सहा बक्रांतून जाते आणि ताळूच्या ठिकाणी छेदन करते प्रेमशक्तिकडे तुम्हाला पोचावे लागते. गोरखनाथ आदिनाय, आणि आपल्या शारिरीक, मानसिक मच्छिद्रनाथसारखे मानवाचे मध्यमार्गात उल्थान होण्यासाठी अध्यास्मिक व्यकव्तिमत्वाचे पोषण करते. हे सहज होते ही काम करणारे अनेक योगी होऊन गेले त्यांनी मानवाच्या जिवंत क्रिया आहे. आपल्या उक्कांतीमधला हा शेवटवा प्रशञनांवर काम केले उल्यान कसे साधता येईल त्यावर काम केले. माणसामधील सुप्त शक्ति तसेव त्रिकोणाकृतिक स्वरूपात तुम्ही ल्या ला जाणू शकता. अस्थिचे त्यांनी संजोधन केले एक हजार वर्षापूर्वी मार्कडेय या बाबतीत बोलले होते. त्या आणि नवव्या शतकात वसु नसतो म्हणून अद्यावत सहजयोग अशञा तन्हेने प्रगत झाला गुप्ताने त्याबाबत लिहीके होते. तर त्याचा उच्चांक किंवा आहे की সयम तुम्हाला आत्मसाक्षात्कार मिळतो मग तुम्ही परिणिती आत्याने नव्या जाणिवेत पोहचण्यात आहे. भावनिक आणि टप्पा आहे तुमच्या बोटांच्या टोकांबर यंड वार्याच्या अद्ययावत युगामध्ये आपल्याला कशासाठीसुद्धा वेळ जो काही योड़ा प्रकाश मिळतो ्यांत स्वतःव तुम्हाळा तुम्हाला शाश्वत (अक्षय) शोधले पाहीजे असे सर्व स्वतःमध्ये काय दोष आहेत ते पहावेत. ज्ञानाला अंत नाही धर्मात म्हटले आहे. क्षणभंगूर गोष्टी त्यांच्या एक मर्यादेतव तुम्ही जेव्हा या खोलीत येता तुम्हाळा दिवा लावायचा असतो वापरल्या पाहीजेत पण सर्व धर्म पूर्णपणे रसातळाला गेले आणि प्रकाशाची पूर्ण व्यवस्था जणू चमकते. विजेचा उगम आहेत. त्यांनी भयंकर बंधने, अटीतटी चालून दिल्या आणि इतिहास शोधप्यापेक्षा वटण दायून दिवा लावणे आहेत. धर्माच्या नावाखाली लोकांनी लदायला सुरवात बरे, - सहजयोग याप्रमाणे कार्य करतो. केली. तर ही शक्ति प्रत्येक मानवाच्या त्रिकोणाकार अस्थिमध्ये राहाते. उक्कांतीच्या क्रियेमध्ये अमीबाच्या स्थितीमधून आपण जेव्हा मानवाच्या अवस्थेप्रत येतो त्यावेळी मध्य मज्जासंस्थेवर सूहम चक्रांची निर्मिती होते. ती चैतन्य लहरी १८ ा

 =ा ॐी श्रीगणेश पूजा दि हु १० ऑनस्ट स्विक्झ्लंड श्री माताजींचे भाषण सारांश ो दिसते. मानव प्राप्यामध्येसुद्धा त्यांचे श्री गणेशाबद्दल अस्तित्व चालू राहतेच स्वत:च्या अवोधितेला झाकून अतोनात आदर आहे कारण ते अबोथितेचे प्रतीक आणि श्री गणेशांचा सूज्ञपणा बंद ठेवून त्यांचे अस्तितव आहेत. आपल्यामध्ये त्यांची जागृती झाली नाही तर नाकारण्याचे स्वातंत्र्य मानवाला आहे. त्यामुळेच मनुष्य आपण ईश्वरी साम्राज्यात प्रवेश करू शकत नाही आणि कितीतरी भयानक गोष्टी करताना आपल्याला सापडतो. श्री गणेशांचे आशिर्वाद आपण उपभोगिले पाहीजेत. पण ते कार्य करीत असतात. अशाप्रकारे की आपल्या म्हणून चुकीच्या कर्माचा नैसर्गिक परिणाम झालेला आपल्याला आपण त्यांचे स्तवन करतो आणि ते सहजगत्या संतोष दिसतो. श्री गणेशांना न आवडणार्या गोष्टी जेव्हा पाचतात. सहजधोगमध्ये येण्याआधी ज्या काही चुका तुमही करता त्यावेळी एका टोकापर्यत ते तुम्हाला क्षफ्मा आपण केल्या असतील त्या सर्वांना ते क्षमा करतात करतात. आणि त्यानंतर शारिरीक रोगांच्या स्वरूपात क़ारण ते अक्षय यालक आहेत. तुन्ही मुलांना पाहीले आणि स्त्रीयांमध्ये मानसिक रोगांच्या स्वरूपात ते प्रकट आहे. तुम्ही त्यांना चापट मारा, कधीतरी रागवा ती होऊ शकतात. निसर्गातहीप्रश्न उद्भवू शकतात सर्व विसरून जातात. अगदी आधीपासून आईला मूल नैसर्गिक महासंकटेसुद्धा फक्त श्री गणेशांचेच शाप जन्माला येते, तेव्हापासून त्याळा कशाकशातून जावे आहेत, जेव्हा लोक चुकीच्या गोष्टी करतात. लागले हे त्याला माहीत नसते. नंतर हळूहळू स्मृति सामुहिकतेमच्ये चुकीच्या तऱ्हेने वागतात, तेव्हा त्यांना कार्यान्वित होते आणि स्वतःमध्ये गोष्टी साठवून टेवणे शिकवण देण्यासाठी नैसर्गिक महासंकटे येतात. त्यामुळे चालू होते. बालवयामध्ये मुलांना फक्त त्यांच्यावर प्रेम त्यांचे सार, ते सर्वत्र अस्तित्वात असले तरी, त्यांची . पण जेव्हा ते मोठे इच्छा बजावण्याची सुद्धा सर्व चिश्वाचा विनाश प्रत्येक पुजेआधी आपण श्री गणेशांचे स्तचन त्यांचे अस्तित्व करीत असतो. आणि आपल्याला आपली अबोधिता पुर्णपणे . उमलली पाहीजे करणाऱ्या व्यक्ति आठवतात होतात, त्यावेळी त्यांना ज्यांनी त्रास दिला आहे, फक्त करण्याची त्यांची क्षमता आहे. तेवढयाच व्यक्ति आठवतात आणि तशाप्रकारे ते आपली श्री गणेशांबद्दलची कल्पान छोटेखानी आपल्याला वाटते, छोट्याशा पण गणेशतत्व खूप सुक्ष्म आहे. सर्व गोव्टीत उंदिरावरून जाऊ शकतात तेव्हा ते खूप छोटे असले त्याचे अस्तित्व असते. जह वस्तुंमध्ये ते व्हायब्रेशन्सच्या पाहिजेत. ते जेदढे महान आहेत तितकेच लहान आहेत. रूपात असते. व्हायब्रेशन्स नाहीत अशी कोणतीच वस्तू सूज्ञपणा मुळे सर्व देवतांहून वरचढ आहेत. ते सूज्ञता नाही. अस्तित्वात असलेल्या सर्व जड वस्तुंना असलेली देतात. आपल्याला शिकायला लावतात ते आपले गुरू व्हायब्रेशन्स त्यांच्या अॅटम आणि मॉलिक्यूलमध्येसुद्धा आहेत. त्या संदर्भात महागुरु कारण आपण कसे वागावे दिसतात. म्हणजे श्री गणेश हे पहिले होते ज्यांना जड ते आपल्याला शिशकवतात. तुम्ही जर त्यांच्याहुन वस्तूंमध्ये प्रस्थापित केले. आणि त्याच परिणाम म्हणून चरचढ होण्याचा प्रयल केला चुकीचे वर्तने केले, तर आपल्याला सूर्य, चंद्र या निर्मितीमधील पूर्ण चिश्वांत, आईसुद्धा आधार देणार नाही. जे लोक श्री गणेशांहून असल्याची आहे. स्वतःला दुःरखी बनवितात चैतन्य लहरी १९

 वरचढ होतात ते आईचा कथीही आदर न करणारे लोक होतो. अशा प्रकारचे संगोपन सहजयोगामध्ये फार असतात. त्यांना दुसरे कोणीही देव माहीत नाहीत. त्यामुळे आईला पूर्णपणे शरण जाण्याची शक्ति ते आहेत आत्मसाक्षात्कारी मुळे झाली आहेत. त्यामुळे मुलांना सूज्ञ, त्यामुळे सर्व देवतांमध्ये सर्वांत शक्तिमान देव ते आहेत नितीमान, सदाचरणी बनविण्यासाठी कोठपर्यंत जावे है आणि त्यांच्या शक्तिमध्ये कोणीही त्यांना मागे याकू तुम्हाला कळले पाहीजे. प्रथम त्यांचा सूज्ञपणा जतन महत्वाचे आहे कारण ईश्वराच्या कृपेने तुम्हाला करा. त्यांनी काही सुरेख म्हटले तर कौतुक करा पण হकत नाही. आपल्याला समजले पाहीजे की जशी मुले चाढतात त्यांनी ते अयोग्य ठिकाणी, आकर्षक वाटणार नाही त्याप्रमाणे श्री गणेश त्यांच्याबरोबर वाढू लागतात, पण असे म्हणता नये. अयोग्य वागणे सहन होणार नाही या ती मानवच असल्यामुळे ती श्रीगणेशांना काबूत संदर्भात की जे काही चातुर्य अंतर्यामी असेल ते बाहेर ठेवण्याचा प्रयल्न करतात. त्यामुळे पालकांचे हे कर्तव्य प्रकाशाच्या स्वरूपात प्रकट केले गेले पाहीजे, आहे की त्यांनी अलिप्त राहून मुलांची काळजी ध्यावी, म्हणजे त्यांच्यामध्ये श्रीगणेश स्थिती श्रीगणेश स्तित ते पाहायला आणरवी खोल जाऊ या. उदाहरणार्थ होतील. मुलांमधील श्रीगणेशांचे पहिले लक्षण म्हणजे व्हायब्रेट केलेले पाणी म्हणजे त्या पाण्यात गणेश तत्व सूज्ञपणा, जर मूल सूज्ञ नसेल, त्रासदायक असेल, कसे जागृत केले आहे. हे पाणी तुमच्या पोटात, तुमच्या वागावे हे त्याला कळत नसेल तर श्रीगणेशांवर ते हल्ला डोळयात जिथे जिये जाते तिथे ते अशा प्रकारे काम करते आहे हे दिसते. आणि हल्लीच्या दिवसात या करते की त्यामधील गणेश तत्व ते जागृत करते. आधुनिक युगांत मुलांवर अनेक हल्ले होत असतात. शेतीच्या बाबतीतले चमत्रार तुम्ही पाहीले आहेत अबोधितेवर हल्ला चालू असतो आणि मुलांबरोबर कसे तीमथले गणेशत्व तुम्ही जागृत केले की ते दहा किंवा वागायचे आणि कसे वागायचे नाही या मधील नाजुक शंभर होते पृथ्वीमाता सुद्धा आपल्याला वाटते नि्जीव रेघ कशी आखाची हे लोकांना कळत नाही, ते सुज्ञता देतात. तेव्हा पालकांना कळले पाहीजे, जमीनीवर अनवाणी चालत गेले तर पृथ्वी माता "जर ते सूज्ञता देतात तर माझ्यामध्ये सूज्ञता असली व्हायब्रेट होते आणि ते झाडे, गवत, फुले सर्वावर कार्य पाहीजे आणि जर माझ्यामध्ये सूज्ञता असली तर करते. माझ्यामध्ये संतुलनही आहे. मुलांबरोबर वागताना मी भान सोडणार नाही. पण त्यांना अशा तन्हेने सुधारेन ते संघटीत करते व कार्य करते. जेव्हा एखाद्या बीच्या की ते ठिक होतील याउलट तुम्ही जर मुलांबरोवर खूप टोकाला दुसरी थी उगवते तेव्हा तिथे एक छोटी पेशी कठोर वागण्याचे ठरवले तर ती प्रतिक्रिया क्हणून असते ज्यांत गणेशतत्व असते ते जागृत होते, कसे चुकीच्या मार्गने जातील किंवा तुम्ही फार जास्त त्यांना खाली जायचे, कसे दगडाभोवती वळायचे, मर्यादित ठरवले तरीसुद्धा ती त्याच पद्धतीने वागतील म्हणून एक गोष्ट तुमच्या मुलांना शिकविली पाहीजे ती टिकवण्यासाठी किती लांब जायचे, भौतिकतेच्या म्हणजे तुमच्या आईचा आदर करणे, तुमची आई, जी स्तरावर स्वतःचे कसे पोषण करायचे, झाडाला कसे वाढू पवित्र माता आहे आणि तुमची स्वतःबी आई आहे. द्यायचे इतकेच ल्या ला ठाऊक असते. वडिलांनी जर मुलांना आईला सन्मान द्यायला शिकविले चक्राच्या बिंदूवर हे गणेशतत्व खूप रखूप सूक्ष्मांत जाते, नाही तर मूल कधीच नि:शंकतः अधिकार हे वडिलांकडे असतात पण आईला अध्यात्मिक पातळी आली आहे. जे गणेशतत्व मुळाच्या सन्मान दिला पाहिजे आणि त्यासाठी आईन वडिलांचा टोकाशी काम करीत होते तेच आता अध्यात्मिक सन्मान राखला पाहिजे हे महत्वाचे आहे. तेव्हा मुलांच्या गोष्टीसाठी काम करू लागते. लोक ध्यान सान्निध्यात तुम्ही एकामेकांशी भांडणे अयोग्य प्रकारे करतेवेळी डोळे बंक करून घेतात त्यांना दूसरे काही वागणे याचा मुलाच्या गणेशतत्वावर रवूप वाईट परिणाम बघायचे नसते, त्यांच्या कुंडलिनीच्या ध्यनासाठी श्री आता आपण श्री गणेश कुठेपर्यंत कार्य करतात आहे ती व्हायत्रेट करू शकते. समजा सहजयोगी जागृत केल्यावर गणेशतत्वाला गोष्टी समजतात. कसे बा पाण्याकडे जायचे हे त्याला माहीत असते. पण अस्तित्व पण आज्ञा नीट होणार नाही, कारण आज्ञाचक्राचर त्याला समजते की त्याला आता त्या मुळे श्रीगणेश पूजा २० 19

 गणेशांनी कार्यान्वित व्ावे एवदेच त्यांना हवे असते . जेव्हा आपण डोळे बंद करतो तेव्हा हे ध्यान कार्यान्वित ती आई आहे. अशी गोष्ट सांगितली जाते की या होते. झोपण्याच्या वेळी डोळे फिरत असतात. हे गणेशतत्व आता तुमच्या चित्ताने कार्यान्वित रडत नव्हती. मग एक छोटे मूल तिच्याकडे आणले गेले होत आहे. जर तुमचे चित्त भरकटणारे असेल तर तिने ते मूल पाही ले आणि मूलाविषयीच्या तिच्या त्यावर परिणाम होईल. जेव्हा आपण स्त्रीयांकडे किंवा प्रेमामुळे जे स्मितहास्य तिच्या चेहन्यावर उमटले ते या पुरूषांकडे पूर्ण वेळ बघत राहातो त्याचेळी हे गणेशतल्व महान कलाकाराने चित्रांकित केले आहे, अंडी फोडून नाश होते. अशा लोकांची प्रगति जा स्त अवघड असते मुळे बाहेर कादत असताना मगरीचेसुद्धा होळे इतके मृदु कारण आज्ञाचक्रच वाधित झाळे असते. तुम्ही जेव्हा आणि प्रेमळ बनतात पण जेव्हा तुम्ही आधुनिक बनता फारच भौतिकवादी असता, नेहमी तुमच्या गोष्टीबद्दल त्यावेळी का ळजी करत किंवा तुमच्या भौतिक वस्तूंच्याबद्दल मुलांविषयीचे तुमचे प्रेम ख्ूप जास्त महत्वाचे आहे. पण काळजी करता त्यवेळी सुद्धा गणेशतत्व गमावता. जसे सहजयोरगी म्हणून फक्त तुमच्या मुलांविषयी तुमचा आपण दुकानांत जातो आणि प्रत्येक गोष्ट बघत राहातो जिव्हाळा असता नये. काय चिकत घ्यायचे न्हणून, पण सौंदर्यासाठी तुम्ही काही चिकत घेत असला, दुसन्यांना खूष करण्यासाठी तुम्हाला समजले पाहीजे. अंतर म्हणजे हित. "हे माझ्या घेत असाल तर ते उलट दिशेने कार्यानिवित होते. तुमची मुलाच्या हिताचे आहे का ? मी त्याला खराब करतो प्रगती वेगाने होते. पण दुस्या लोकांना मल्सर आहे? मी माझ्या मुलाला फाजील प्रातसाहन देत आहे वाटण्यासाठी तुम्ही काही विकत घेत असाल तर का? मी माझ्या मुलाच्या हातात खेळतो आहे का? का गणेशतत्व नाश पावते. का होते? कारण म्हणजे गणेशतल्व त्तिच्यामध्ये आहे बाईचे मूल हरविले होते. ती कधीच हसत नव्हती किंवा तुमच्या क्रिया फार चिचित्र होतात. म्हणून तुमच्या प्रेसामध्ये पूर्ण अंतर कसे टेवायचे हे मी मुलाला व्यवस्थितपणे संभाळतो आहे? कारण ही खयूप मातृत्यासारखी गोष्ट आहे. जसे आईला बाल्यात मुलांना आईवडिलांनी संभाळायचे असते. मुलांना खूष ठेवायचे असते. असते त्यांना जेवण ्ायचे मुलांनी आज्ञा घारक असले पाहीजे कारण आईवडिलच एखाद्या एकमेकांशी आज्ञा धारक वागत नाहीत आणि तुम्हाला महान असे समाज आढळतात जिये मुले आईवडिलांना त्रास कलाकार देत राहातात, त्यामुळे ते सुद्धा तसेच होतात. पण असते. तशाप्रकारचे वात्सल्य कलाका राची तुम्ही नोंद घेता तेवा तुम्ही गणेशतत्वाचे कारण करता समाधान स्वाधिष्ठानामधून जड़ वस्तूंतून सर्व सुरेख गोष्टी तथार हरकत नाही. तुम्ही सहजयोगी आहात तुमची मुळे करीत असतात, थी गणेशांनी स्वाधिष्ठन नियंत्रित आज्ञाथारक, सूज्ञ समंजस होतील अशाप्रकारे केल्याशिवाय ते सुरेख होत नाही. हल्ली कलाकारांचा वादविली पाहीजेत. मगरीचे जसे तिच्या लहान बाळांचर जोदा विचित्र आणि अनैतिक गोष्टींकडे आहे आणि या प्रेम असते त्याचप्रकारे तुम्ही गोष्ट्ना चिरंतन मुल्ये नाहीत, आज लोक व्या विकत घेतील आणि उद्या टाकूर देतील. फक्त ज्या गोष्टींमध्ये महत्वाच्या आहेत. आपल्याहून जे लहान आहे, विशेष गणेशतत्व सूक्ष्मांतून कार्यान्वित होत आहे, जे तुम्हाला चांगल्या परिस्थितीत नाहीत. जे इतके कुशल नाहीत, शांती देते, जे तुम्हाला आनंद देते ते फकत कौतुक होते. ज्यांना सहजयोगाचे इतके ज्ञान नाही. जे सहजयोगात म्हणजे गणेश तुमच्यामध्ये उच्चतर "स्व" ची जास्त सिनीअर नाहीत. त्यांच्याकडे तुम्ही वडिलांप्रमाणे प्रस्थापना करतात. मूलभूत "स्व" जो आयुष्यातल्या लक्ष दिले पाहिजे. आपण म्हणू शकतो आईप्रमाणे सर्व मुलभूत गोष्टी उपभागतो तो पूर्णपणे छाटला जातो आपल्याकडे गणेतत्व आहे. गणेशतल्वाला जागृत करा. किंवा त्याचा नाश होतो. तुम्ही मोनालिसाला पाहीलेत तर उच्चतर स्थितीतले गहनांतले मिळवण्यसाठी त्यांना ती कोणी नवी नाही किंवा एखादी सौंदर्यस्पर्धा आपल्यावर अवलंबित असल्याचे समजले पाहीजे कारण जिंकणारी नाही. पण तिचा चेहर प्रसन्न, मातृत्वाचा गुरूतत्व पुर्णपणे गणेशतत्वाशी साधले गेले आहे. त्यामुळे निर्देशक आणि पवित्र आहे. तिचे इतके कौतुक अक्षय ज्याला गणेशतत्व नाही तो भयंकर बनतो. आपल्यामध्ये चांगले संबंध ठेवण्यासाठी या गोष्टी श्रीगणेश पूजा R9

 जीवन ही निरंतर ( सारखी वालू असणारी) क्रिया बनले आहोत. पूर्णवेळ त्याने वेदलेले असतो फक्त काही आहे आणि पूर्ण वेळ पूर्णतत्वाशी जोडले असावे लागते. वेळा त्याच्या लाटांमध्ये हरवून बसतो आणि आपण का तुम्ही जोपर्यंत पुर्णपणे जोडले जात नाही तपर्यंत हरवतो ? आपल्या स्वतःच्या अजाणतेमुळे. अबोधितेची सामूहिकता तुम्ही समजू शकत नाही. जरे मूल येत आणि दुसर्याच्या मांडीवर बसते. जसे कोण येते. ही पूर्ण गोष्ट विदविलास, दैवी चित्ताच्या लिलांचा आई, कोण वडिल त्याला समजत नाही. आपण सगळे उपभोग घेणे - या नावाने ओळखली जाते. आता तुम्ही आपण ब्रम्हचैतन्याचे सारसर्वस्व आहेत ही जाणीव आहोत, यंत्र आहोत, माध्यम आहोत न्हणाल, "असे कसे होइल ?" उद्या आम्ही सूर्य बघतो, एक्च सांधन ज्यायोगे गणेशतत्वाचे आपण सगळीकडे प्रगटीकरण नंतर तळयामध्ये पाणी चघतो, सूर्यामुळे आन्हाला पाणी करतो. तर ही व्हायब्रेशन्स म्हणजे दुसरे काही नाही पण दिसते. मग समजा आम्हाला मृगजळ दिसले आणि हे गणेशतल्व आहे. तो ओंकार आहे आणि जेव्हा तो पाणी असे समजून आम्ही या पाण्यामागे पळू लागलो असतो तेव्हा ते वात्सल्याचे संवेदन, आई आणि मूल तर, पण ही सर्व गोष्ट तर सूर्याची लिला आहे. यामधील प्रेमाचे संवेदन असते. हे संवेदन म्हणजेच याचप्रकारे परमचैतन्य काम करते आणि आपण व्हायब्रेशन, दोघांमधील अंतर म्हणजे कारयत्रेशन आणि परमचैतन्य आहोत या जाणीवेत आपण हरवून जातो। ते आपल्याला समज़ले पाहीजे. हे समजले पाहीजे की त्यामुळे लिला चालू होते. ती व्यक्ति अजून बालक आहे आणि आई बालकाला सर्व शक्ति देत आहे. त्याला वाहवित आहे. प्रेम देते क्रियेत आणता. प्रत्येक क्रियेत, जे तुम्ही करता लात, तुम्ही जेव्हा बंधन देता त्यावेळी है चैतन्य तुम्ही ड आहे मुलाच्या मर्यादा समजून घेत आहे. सर्व माधुरी, सर्व सूज्ञतेचे कौतुक करीत आहे ती व्हायब्रेशन्स आहेत. एक गोष्ट न्हणजे तुम्हाला तुमची स्वतःची जाणिव परमवैतन्य काम करते हे तुम्ही जाणले पाहीजे. फक्त ऐकलेल्या ब्रम्हचेतन्याचिषयी पाहीजे आणि ते कार्यान्वित होते. क्रितीतरी लोकांना ते आपण आज काहीतरी महत्त्वाचे मला सांगायचे आहे. ते दुसरे काही मेंदूमध्यो समजते पण हृदयात समजत नाही. आणि नसून फक्त व्हायब्रेशन्स आहेत. परमवैतन्य दुसरे काही नाही फकत व्हायब्रेशन्स जिथे सर्व एकत्व कार्य करीत नाहीत. तेव्हा या तीन गोष्टी नाश पावते, जिटों आई नाश पावते, वडिल नाश सुथारल्या पाहीजेत, एक म्हणजे तुमचे डोके, दुसरे पावतात. काही राहात नाही तिथे फक्त सुक्ष्म वात्सल्य म्हणजे तुमचे हृदय आणि तिसरे म्हणजे तुमचे लिच्हर असते तेवढेच आणि हीच एक गष्ट आहे ज्यामधून (यकृत) या तीन अवयवांना जर तुम्ही सुधाराल तर सर्च काही येते आणि त्यामध्येच राहाते. उदा सूर्याचे परमवैतन्य कार्यान्वित होईल. पण हे सगळे पेशाकडे किरण बाहेर येतात क्लोरोफिल निर्माण करतात किंवा असलेले लक्ष-तिथे काही नाही. परमचैतन्य तुमच्यासाठी समुद्रातून ढग येतात आणि पृथ्वीमातेचे पोषण करतात. सगळे काही तयार करून शकते. ते पैसे निर्माण करू सर्व काही आत आहे. परमचैतन्या कडे सर्व काही शकत नसेल कारण त्याला मन नाही. ते त्याच्या त्याच्या आत आहे. आपण म्हणू शकतो सर्व काही दूसरे शक्यता निर्माण कल शकते आणि हे नीट लक्षात ठेवळे काही नाही पण ज्ञान आहे. काही नाही पण सत्य, काही पाहीजे आणि हे किती आनंदमय आहे की आता नाही पण प्रकाश, पण जेव्हा याच्या लाटा बाहेर येतात तुम्हाला परगचैतन्याची जाणीव झाली आहे आणि तुम्ही तेव्हा या चैतन्याच्या लाटांच्यामध्ये आपण जातो आणि त्यात प्राविण्य मिळवू बाकता, वर्चस्व नाही पण आपण दुर्लक्षी बनतो दुर्क्ष अस्तित्वात नसते. जसे दासाप्रमाणे "हे कर आणि ते कर" असे आदराने, ते अंधःकार आहे कारण तेथे प्रकाश नाही. प्रकाश आला सर्व करेल. तुम्ही की अंधःकार अस्तित्वात नसतो. असे होते कीलोक आणि त्यामुळेच तुम्ही खूप मथुर, प्रेमळ, मायाळू आणि सागराच्या लाटांमध्ये जातात आणि हरवून बसतात. सूज् बनू शकता याप्रकारे आपण एक गोष्ट काळजीपूर्वक लक्षात घेतली पाहीजे की आपण परमचैतन्यात ্তहोत. परमचैतन्याने म्हणजे कितीतरी लोकांना ज्यांना ते हूदयात समजते ते चित्तात तुम्ही परमचैतन्यामध्ये आहात हे समजणे ईइवर तुम्हाला आशिर्वाद देवो. हा श्रीगणेश पूजा २२

 ा के दिवाळी पूजा नाम (श्री माताजींचे भाषण सारांश १९/१०/८९ माटेकाटिनी) शाी दिवाळी पूजेचे कारण म्हणजे देवांचा आनंद हितदायी आहे ते आपण स्वीकारले पाहीजे जाणून धेणे दिवाळी 1000 श्री रामांचा राज्याभिषेक्र त्या दिवशी झाला तेव्हा साजरी] [ह केली मेटी म्हणजे मानवतेच्या हिताचे त्या दिवशी राज्यारोहण झाले. सॉकेटीसने वर्णन केल्याप्रमाणे तो उपभोगणाच्या आपल्यामधी ल दुष्ट प्रवृत्तिचा नाश हितका री राजा होता हितकारी राजाचे राज्या रोहण केला पाहीजे झाले ही आनंदाची गोष्ट होती. जेव्हा लोक प्रजेच्या पाहिजेत जेव्हा तुम्ही स्वतः पाहात तेव्हा हृदय उघडे दुसर्या दिवशी नरकासूर हा राक्षस देवाने मारला होता. आता दुष्ट लोक बक्षिसे घेत आहेत हा विपयास कशासाठी ? वर्षापूर्वी जेव्हा आनंद दुष्ट कृत्यात . आपल्याला आपले प्रइ्न ओळरखले हिताशिवाय दुसर्या कशाचाही त्याला विचार नाही होते. तुमचे हदय उघडल्याशिवाय तुम्ही स्वतःचा असी राजा शोथून काढतात तेव्हाच फकत ही गोष्ट आनंद उपभोगू शकत नाही. तुम्ही तुमचे हृदय उघडा. शक्य होते. तेव्हा आपण या वंधने अटी निघून जातील. प्रत्येक लहान माणसाला सहजयोगी बनले पाहीजे आपल्याकडे दोन प्रकारचे सिद्धात आहेत. एक देश सर्व काही विसरा, तुम्ही जर सामूहिकतेमध्ये म्हणजे (कंपिटॉलिझम) भांडवलशाही च कम्युनिझम साम्यवादी पहिली पैशाचर आधारित व दुसरी चुकते आहे आज्ञाथार कतेवर, जी सहज योगासाठी चांगली आहे. आज्ञाधारकपण इतका महान आहे की त्यांच्या हितासाठी त्यांना काही सांगा ते लगेच तसे करतात. ते इतके सूज्ञ आणि गहन झाले आहेत. उलट ते घोडयांवरून जातात. ती पाण्यामधून बाहेर येते. दुसरीकडे आपण व्यक्तिगत स्वातंत्रयात हरवलो कमळावर विश्रांती घेते आणि स्वतःचे वजन शोषून आहोत. भांडवलशाहीच्या देशात हित संपुष्टात आले घेते. आपल्याला आपली स्थिती, वैसा, शिक्षण वगैरे आहे. जेव्हा तुम्हाला वेडयासारखे धावत सुट याचे सर्वांचे वजन शोधून घेतले पाहीजे. हया सर्व निरर्थक स्वातंत्र्य असते. त्यावेळी तुम्ही स्वतःचा विनाश करून गोष्टी तुम्हाला जड व्यक्ति करून खाली ओढत घेता, उदा लोक कुठल्याही प्रकारच्या विचित्र असतात. फॅशनविषयी वेडे झाले आहेत. निर्णयाप्रत वेतो की सर्व गोष्टीमध्ये आनंदावा तरंग आहे. तुमची जातपात, एकत्र होऊ शकला नाही तर तुमच्यामध्ये काहीतरी या दिवशी लक्ष्मी देवतेवी पुजा केली नाते तिला गर्व नसतो ती इतरांवर दबाव घालत नाही. मानव प्राणी याउलट असतो. ज्यांच्याकडे पैसे असेल ती संतुलनात उभी असते. तिच्या कल्पना गुरूत्वाकर्षणाचा मध्ये इतक्या व्यवस्थित संतुलनात या उद्योजकांपासून येतात. ज्यांना तुमचा पुरा फायदा असतो, त्याप्रकारे तुम्हालाही संतुलनात राहीले पाहीजे. ध्यायचा असतो. हित हे सर्वोच्च आहे. आपण तुम्हाला पृथ्वी मातेवर उभारले पाहीजे म्हणजे लहानशी खरोखर स्वतंत्र लोक असलो तर आपल्या साठी जे गोष्ट झाली तरी तुम्ही संतुलनामध्ये येऊ शकता. चैतन्य लहरी २३

 तिच्या दोन हातात गुलाबी कमळे असतात.. गुलाची आहे कारण मी निग्रही आहे. रंग तिच्या ऊब, आगत्य, प्रेमळपणाचा स्वभाव दाखविते. ऊब म्हणजे हॉस्पीटल नव्हे किंवा धाणेरडे सहजयोग्यांना घर नव्हे तर आगत्यपूर्वक, उबदार सोयीचे श्रीमंत सहजयोग्यांसाठी उभी राहीन कारण तिथे आत्मा हजर माणसाकडे 10 कुत्रे बोहर असतात, आत कोणी येऊ आहे. सर्व कलावंत, कला, काव्य, साहित्य, प्रासाणिक शकत नाही. उंदीरसुद्धा, दिमारख नको, चढ़ाई नको पण इतरांना आनंद व सोय ज्यांना रक्षणाची जरूर आहे त्या सर्वाचे रक्षण करीन. देईल असे एखाद्या गोष्टीचे कौतुक व्हावे आणि पण जे खराव आहे त्याला आधार येता नये यजमानाने म्हणावे इतक्या योडक्यात त्याने केले, ही दुसऱ्यांच्या चांगुलपणाचे रक्षण केले पाहीजे ते अतिथीला आनंद द्यावा असे वाटणाऱ्या व्यक्तिची सहजयोगी नसले तरी हरकत नाही. आहे. हे किती महाग असे सांगणे म्हणजे वढन गुणांचे रक्षण केले पाहीजे जाणे आहे. तुम्ही सर्वांचा आनंद उपभोगीला पाहीजे नाही सासू सूनेचे भांडण पहातो तेव्हा आपण म्हणतो किती तर तुम्ही सहजयोगी नाही. कलावंतांना उत्तेजन दिले भांडकुदळ आहे. तरी पुण आपण तेव करतो. आपण पाहीजे. कोणीतरी म्हणेल हा प्रामाणिकपणा नाही. तलवारी नाही, कमळे आहोत. कोणाला मारायचे कमळ चिखलाच्या तळयात उगवते, पण तुम्हाला असेल तर कमळ वापरा. कमकाने कसे मारायचे हे चिरवल दिसला नाही. पूर्ण तळे कमळ सुवास व सौंदर्याने भरते. तिथे प्रामाणिकपणा नसतो. सहजयोगी पाहीजे दुसऱ्या हाताने उक्ष्मी रक्षण करते. हा हात सर्व रक्षणकर्ता आहे. नेहमी मी काहीही जास्त नको, राजकारणी लोक, सरळमार्गी सरकारी नोकर आणि े त्यांच्या वांगल्या जगाचे संरक्ष क आहात. तुम्ही करूर होतात नये. जेव्हा समजायला सहजयोगामध्ये खूप गहनतेत उतरले म्हणून तुमचे काम काय आहे हे प्रामाणिकपणे समजण्यात प्रामाणिकपणा आहे. तुमच्या प्रेमाने तुम्ही महालक्ष्मीमध्ये वाढता. मग तुम्ही जगाच्या हिताचा प्रत्येकाला उत्तेजन देत असता. तुमच्या प्रमाने विचार करता. त्यांना आत्मसाक्षात्कार कसा द्यायचा. प्रत्येकात विश्वास निर्माण करीत सर्वात महत्वावी तुमचा गोष्ट म्हणजे स्वतःश प्रामाणिक रहा. प्रथम तुमच्या सोडविण्यासाठी इथे आहोत. जग हा आपला प्रश्न मनाने अजमाऊन ध्या, एकदा लक्ष्मीने तुम्हाला आश्रय दिला की तुम्ही दृष्टिकोन बदलतो. आपण प्रइ्न दुसन्याला लागले असे आहे. आपल्याला जवाबदान्या घेतल्या पाहीजेत. तुम्ही बोलणार असाल तर थांबणे बरे. दुसर्यांना खुष आर्किटेक्ट असाल तर काहीतरी महान निर्माण करा. करणा-्या गोष्टी तुम्ही म्हणाल तर तुम्हाला खुष संगीततज्ञ असाल तर चांगले संगीत तयार करा. करणार्या गोष्टी तुमच्याकडे येतात. काही लोक असे सरकारी नोकर असाल तर वांगले करा. मी तुम्हाला असतात जे कधीच हसत नाहीत. त्यांना गुदगुल्या मदत करेन. प्रत्येकाचे व्यक्तिमत्व वाढते आहे. जर करणे तुम्हाला माफ आहे. तुम्हाला मुलांसा रखे बनले सुषुम्नेच्या पाहीजे उक्ष्मीतत्वाचे एक तत्व आनंदी रहाणे हे आहे. दुसर्या हाताने लक्ष्मी येते. पैसेवाल्या लोकांनी काढायच्या नाहीत. मग तुम्ही सहजयोगी नाही. ज्यांना गरज आहे त्यांना पैसे द्यावे पण अशा तन्हेने लिडरनी सुद्धा तावव्यात ठेवण्याचा प्रयत्न करू नये की कोणाला कळू नये. गुपचुप, एका हाताला दुसऱ्या सर्व ब्रम्हचैतन्य हे शांत तत्व आहे हे सर्व काही करते. हाताने दिले आहे हे समजता नये. व्यक्तिची गरज तुम्हाला सर्व काही स्वीकारण्यासाठी, तसेच तुमच्या काय आहे हे पाहायला पाहीजे. योग्य जागी आणि प्रगतीत कैलासाची उंची गाठण्यासाठी शांत राही ले योग्य वेळी देण्याची गरज आहे. ते खळवळजनक पाहीजे. ईश्वर तुम्हाला आशिर्वाद देवो. नको. त्याने हृदय भरून आले पाही जे. अध्यात्मिक वाढीसाठी तुम्ही जे द्याल ते उत्तम. उदा मला फूलपुरे मध्य मार्गावर रहाल तर कोणीही तुम्हाला हात लावू शकणार नाही. दुसरयातल्या चुका तुम्हाला दिवाळी पूजा २४



----------------------

1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-0.txt 
 ४४४४४४४४५५५ ५५५४५४
१४४४४ ४४४५)
চी
॥ चैतन्य लहरी ॥
ট
सन १९९७
क्र. १ व १
p<া
b4
pব
pব
सर्व ब्रम्हचैतन्य हे शांत तत्व आहे हे सर्व काही करते. तुम्हाला
सर्व काही स्वीकारण्यासाठी, तसेच तुमच्या प्रगतीत कैलासाची
उंची गाठण्यासाठी शांत राहीले पाहीजे.
श्री माताजी निर्मला देवी
दिवाळी पुजा
D4
X४४
१५४)
४४X४४१४४४४४४५५५५५४१४
म
ा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-1.txt 
 ान
कष
क्म
करि
कुंडलिनी आणि श्री गणेशपूजा
हि
ही
(हे भाषण श्री माताजींनी अमर हिंद मंडळ, दादर येथे
दिनांक २२ सप्टेंबर १९७९ रोजी प्रचंड जनसमुदायासमोर दिले.)
(ु
(श्री गणेशाची साधना ही अनादी असून, प्रत्येक लहर परमेश्वराला येते तेव्हा त्याच्यामध्ये ही परमेश्वरी
योंगाकरिता सुरुवातीची मुख्य साधना ठरली. त्याचे कारण, श्री इच्छा समावते. ती इब्छा अशी की, आता काहीतरी
आदिशकतीनी ग्रह्मांडाच्या निर्मितीपूर्वी, सर्वप्रथम श्री गणेशाना संसारामध्ये सृजन केले पाहिजे. ही त्यांना इच्छा का होते ! ही
बनविले. या विशेष तत्वाचा आत्मा, ज्या महाराष्ट्रभूमीमध्ये श्री त्यांची इच्छा परमेश्वराला इच्छा का होते हे समजणे
गणेशाची पूजा विशेष रुपाने होते, तिथले साधक कधीतरी माणसाच्या बुद्धिच्या आवाक्याबाहेरच्या गोष्टी आहेत. अशा
मानवाच्या सर्वसाधारण बुद्धीच्या
श्री माताजी निर्मलादेवीजीचे खालील माषण वाचून आकलनाबाहेरच्या आहेत. पण जशा आपण त्या सर्व मानून
सहजयोग आत्मसात केल्याशिवाय हदुसरा कोणताही पर्याय घेतो, तसेच हेही मानले पाहिजे की, परमेश्वरावी इच्छा हा
त्याचा आपला स्वतःचा शोक आहे. त्यांची इच्छा. त्यांना जे
जाणतील का ? ह्याचे उत्तर होकारार्थी असल्यास, आपणास
गोष्टी
पुष्कळशा
परमपूज्य
नाही.)
आजच्या ह्या नवरात्री, प्रथमदिन शुभ प्रसंगी अशा ह्या सुंदर काही करायचे आहे ते करत असतात. ही इच्छा त्यांच्यामध्ये
वातावरणामध्ये इतका सुंदर विषय म्हणजे बरेच योगायोग विलीन होते. आणि ती परत जागृत होते. जसा एखादा मनुष्य
जुळलेले दिसतात. आजपर्यंत कधी पूजनाचा विषय कुणीच झोपावा आणि परत जागृत व्हावा. झोपल्यावर त्यांच्या इच्छा
मला सांगितला नव्हत, पण तो किती महत्त्वपूर्ण आहे ! झोपल्या असल्या, तरी त्या तिथेच
या योगमूमीत, या आपल्या त्यातल्यात्यात असतात. आणि जागृत झाल्या की कार्यान्वित होतात. तसेच
महाराष्ट्रातल्या या पुण्यभूमीत, जेथे अष्टविनायकांची रचना परमेश्वराचे आहे. जेव्हा त्यांना इच्छा झाली, की, आम्ही आता
सृष्टीदेवीने केलेली आहे तेथे श्री गणेशाचे महात्म्य काय आहे, एका सृष्टीची रघना करायची. तेव्हा या सर्व सृष्टीच्या रचनेची
किंवा या श्री अष्टविनायकांचे महत्त्व काय आहे वगैरे गोष्टी जी इच्छा, जी आपण म्हणू, तरंग आहेत किवा त्याव्या ज्या
फारशा लोकांना माहीत नाहीत. याचे मला फार आश्वर्य वाटते. लहरी आहेत त्या एकत्र होतात आणि त्या एकत्र झाल्यावर त्या
कदाचित् ज्यांना सर्वकाही समजत होते, किंवा ज्यांना सगळे घटात भरल्या जातात. तो हा घट म्हणजे परमेश्वर व
काही माहिती आहे असे जे मोठमोठे साधुसंत ह्या आपल्या परमेश्वरानी इच्छाशक्ती जर वेगळी केली व आपण तसे
विशेषतः जरी त्यांच्याबरोबर
भारतभूमीत,
समजू
ल. आपलेहि तसेच असते, पण थोड़ा
फरक असतो. आपण आणि आपली इच्छाशवती यात फरक
सांगावे तितके थोडे आहे आणि एकाच्या ऐवजी सात भाषणे आहे. ती प्रथम जन्माला येते. जोपर्यंत तुम्हाला कोणत्या
जरी ठेवली असली, तरी सुद्धा श्री गणेशाबद्दल बोलताना मला गोष्टीची इच्छा होत नाही तोपर्यंत ती गोष्ट व त्याचे रुपांतर
होत नाही. म्हणजे आता है जे एक आपले मोठे सुंदर जग
आजचा सुमुहूर्त म्हणजे घटपूजनेचा घटस्थापना ही बनवलेले आहे हे सुद्धा कोणाच्या तरी इच्छेचेच फळ आहे.
अनादि आहे म्हणजे जेव्हा या सृष्टीची रचना झाली; (सृष्टीची प्रत्येक मोष्ट इच्छा झाल्यावरच कार्यान्वित होते. आणि
रयना एकाच वेळी झालेली नाही. तर ती अनेकदा झालेली परमेश्वराची इच्छा ही कार्यान्वित होण्यासाठी त्याच्यापासून
आहे.) तेव्हा आधी घटस्थापना करावी लागली. आता घट वेगळी करावी लागते लती परमेश्वरामध्ये सामावून राहिली तर
म्हणजे काय ? हे अत्यंत सूक्ष्मात समजले पाहिजे, पहिल्यांदा ती सुप्तावस्थेत असते. तेव्हा ती त्यापासून वेगळी होऊन
ब्रह्मतत्त्व म्हणून जी एक स्थिती असते, तेथे परमेश्वराचे आपल्या कार्याला लागते, तिला आपण आदिशक्ती ' असे
आपण इंग्लिशमध्ये एन्ट्रॉपी म्हणतो. ही प्रथम स्थिती जेव्हा आली तेव्हा घटस्थापना झाली.
(Entrophy) দ्हणू, हया स्थितीत काहीहि हालचाल नसते. ही अनादिकालापासून अनेक वैळा झाली आहे. आणि आजही
परंतु ह्या स्थितीमध्ये जेव्हा इच्छेचा उद्भव होतो किवा इच्छेची आपण जेव्हा घटस्थापना करतो, तेव्हा त्या अनादि अनंत
संतभूमीत झालेले आहेत, त्यांना कोणी बोलायची मुभा दिली शुकलो तर, ते
नसणार किंवा त्यांचे कोणी एकून घेतले नसेल. पण याबदल
कळे
ती पुरणार नाहीत.
असते. त्याला
वास्तव्य
चैतन्य लहरी
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-2.txt 
 ा
क
क्रियेला आठवतो. म्हणजे ह्ा वेळेला ( नवरात्र प्रथमदिनी) आपल्याला समजत नाही. जे लहान मुलांमध्ये वास्तव्य करते,
आपण ती घटस्थापना करती, म्हणजे किती मोठी गोष्ट आहे ज्याचा सगळीकडे आपण आविर्भाव पाहतो व त्याचा सुगच
ही ! लक्षात ठेवा. त्या चैळेला परमेश्वराने जी इच्छा केली, ती पसरलेला असतो. त्यामुळेच लहान मुले झतकी प्रिय वाटतात,
कार्यान्वित करण्याच्या अगोदर ती एकत्रिल केली. ती एका असे हे अबोधिताचे तत्व आहे. ते हया श्री गणेशामध्ये सामावलेले
घटात घातली, तीच इच्छा आज आपण पूजीत आहोत. त्याचे आहे. आता मानवाला है समजणे जसा कठीण जाते की असे
आज आपण पूजन केले. ती इच्छा परमेश्वराला झाली. त्यानी कसे एका देवतामध्ये हे संगळे सामाविलेले आहे ? पण जर
आज आपल्याला मनुष्यत्वाला आणले
स्थितीला पोहचवले. तेव्हा आपले परम कर्तव्य आहे की, शक्ती आहे. तशीच ती श्री गणेशामध्ये ही अगोधिता ' तर ही
त्याच्या ह्या इच्छेला आधी वंदन केले पाहिजे.
त्या इच्छेला, आमच्या सहजयोगाच्या भाषेत श्री आहे, ह्या अबोधितेच्या शक्तीला आपण पूजतो, म्हणजे आम्ही
महाकालीची इच्छा म्हणलो किंवा महाकाली ची शवती ग्हणतो. सुद्धा असे अबोध झाले पाहिजे. अबोधितेचा अर्थ पुष्कাना
ही महाकालीची शक्ती आहे आणि हे जे नवरात्राचे नऊ
दिवसाचे (महाराष्ट्रात विशेषकरून) सगारंभ होतात, ते हा शब्दामध्ये अर्थ असा आहे की, जो एक मोळेपणा एखाद्या
महाकालीची जी काही अनेक अवतरण झाली त्यांच्याबद्दल लहान मुलात असतो किंदा निरागसता अते, तो भोळेपणा
आहेत. आता महाकाली शक्तीच्या म्हणजे इच्छाशक्तीच्या पूर्वी किवा निरागसता आपल्यामध्ये आली पाहिजे. हे किती
काहीही घडू शकत नाही. म्हणून इच्छाशक्ती आदि आहे आणि मोठेतत्त्व आईे ते आपल्या लक्षात येत नाही. एक लहान मुलगा
संतही तिच्यातव होतो. पहिल्यांदा इच्छेतून सगळे निधते आणि समजा खेळायला लागला. आजकालची मुले म्हणजे त्याा
इच्छेतच विलीन होऊन जाते. तर ही श्री सदाशिवावी शक्ती भोळेपणा विशेष राहिलेला नाही. त्याला कारण आपणच आहोत.
किंवा आदिशक्ती आहे व महाकाली शकती म्हणून आपल्यामध्ये आपण दुसन्याना तरी सांगून कार्य सांगायचे, आम्हीच आमचे
ली वावरत असते. जर आपले शरीर विराटाचे अंशस्वरुप धर्म कसे पाळतो आहोत ? आम्हीप आमच्या धर्मात कितपत
मानले तर त्याच्यामध्ये डावीकड़े जी सकती आहे ती आपल्या आहोत ? तेक्हा आम्हीच आमच्या मुलाना किती धार्मिक करतो
इडानाडीतून प्रवाहित असते व त्या शक्तीला महाकालीची आहोत ? त्याच्यावर है सर्व अवलंयुन आहे आणि ते त्याचेच
शकती म्हणतात. हिवा माणसामध्ये सगळयात जास्त प्रादुर्माव फळ असे समजले पाहिजे.
झालेला आहे. प्राणीमात्रामध्ये तितका नाही, आपल्यामध्ये ती
आपल्या उजव्या बाजूने डोक्यातून येते. नंतर डावीकडे शकता. ज्या माणसात ' अबोधिता असते, तो कितीही मोठा
जाऊन व्रिकोणाकार अस्थच्या खाली श्री गणेशाचे जे स्थान
आहे तिथे जाऊन संपते. म्हणजे गहाकालीच्याशक्तीने फवत खेळत असला तर खेळेल. तो अगदी शिवाजी बनेल किल्ला
सगळयात पहिल्यादा श्री गणेशाला जन्म दिला तेव्हा श्री बतवैल, संगळे काही करेल, मग ते सगळे रड़ून तो निघून
गणेशाची स्थापना झाली. गणेश हे सर्वात पहिल्यादा स्थापन जाईल. म्हणजे सगळे करून सोडून द्यायचे. सगळे केले ते
केलेले दैवत आहे. आणि त्यावप्रमाणे जसे महाकालीचे आहे,
तसेच श्री गणेशाचे आहे. हे वीज़ आहे. आणि बीजातूनच सर्व आपले मन मुंतवायचे नाही.
विश्व निघाल्यावर परत थीजातच सामाविले जाते श्री गणेश हा
सर्व जे काही आहे, त्याचे बीज आहे. जे आपल्याला समोर मुलाला काहीतरी दिले, तर ते तो जपून ठेवील, फार वेळ ते
दिसते, कृतीत दिसते, इच्छेत दिसते स्याचे हे बीज आहे ठेवील. आाणखी नतर मग थोडया वेळानी त्याला त्याचे
म्हणून श्री गणेश हा सगळयात मुख्य देव मानला जाती. इतकेच काहीच वाटायचे नाही. जर तुम्ही त्याला भूलबून ते काढून
नाही तर श्री गणेशाचे पूजन केल्याशिवाय, आपण कोणतेही घेतले, तर त्याला त्याचे काहीच वाटायचे नाही. पण त्यातल्या
कार्य करू शकत नाही. मग ते शैव असोत, वैष्णव असोत, त्यात काहीकाही गोष्टी लहान मुलगा मुळीच सोडत नाही. की,
अगर ते ब्रह्मदेवाला मानणारे असोत किंवा आणखी कोणी जे त्याला फारच महत्त्वाचे असते. पैकी एक ल्याधी आई.
असोत. सगळे आधी श्री गणेशाचे पूजन करतात. त्याला कारण त्याची आई तो सोडत नाही. बाकी सगळे काही तुम्ही काढून
असे आहे की, श्री गणेश तत्त्व परमेश्वराने सर्वात पहिल्यांदा या
सृष्टीत बसविले. श्री गणेशतत्व म्हणजे ज्याला आपण
अबोधिता
(Innocence) म्हणतो. आता हे तत्व अगदी सूक्ष्म आहे. ते ही माझी जन्मदात्री आहे. हीच माझे सगळे काही आहे. तो
एवढया नोतया आपण सूर्याला बधितले, तर सूर्यामध्ये जशी प्रकाश देण्याची
.
जी अबोधितेवी शवती परमेश्वरानी आपल्यामध्ये भरलेली
असा वाटतो की, आपण अज्ञानी झाले पाहिजे. अबोध
आता है जे माणसामध्ये अयोचितेचे
लक्षण आहे, ते एखाद्य लहान मुलाला बधून तुम्ही ओळखू
झाला तरी ती त्याच्यात असते. जसे एखादा लहान मुलगा जर
सोडून त्याच्याबद्दल तटस्थता ठेवायची, त्याच्यामध्ये काही
हे एक मुलांचे साधारण वागणे असते. तुम्ही कोणत्याही
जपून
घेतले तरी चालेल त्याला ऐस्वर्य समजत नाही, त्याला मैसे
समजत नाहीत. त्याला शिक्षण समजत नाही, काही समजत
म्हणतो, किंया इंग्लिशमध्ये इनोसन्स् नाही. फक्त समजते त्याला त्याची आई ही माझी आई आहे.
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-3.txt 
 र
का
आईपेक्षा कोणत्याही गोष्टीला महत्त्व देत नाही. म्हणजे
आपल्या सर्वामध्ये लहानपणापासून हे बीजतत्व आहे. म्हणून आहे ते श्री गौरीला सागंते की, हा मनुष्य ठीक आहे किंवा नाही. मणजे
आपण आपल्या आईला सोडत नाही, आपल्याला माहिती त्याच्यामध्ये व्यवस्था किती सुंदर केलेली आहे ती वधा.
असते तिने आपल्याला जन्म दिला आहे. पण त्याशिवाय एक
दुसरी आई. परमेश्वरानी आपल्यामध्ये आपल्याला दिली आहे. एक महाकाली आणि एक महासरस्वती. ह्या दोन नाड्या आहेत ह्या
आणि तीच आई म्हणजे स्वतःमरधील ही कुंडलिनी आहे महाकालीतूनच महासरस्वती निधालेली आहे. म्हणजे ती क्रियाशक्ती
कुंडलिनी माता, जी आपल्या त्रिकोणाकार अस्थीमध्ये वेटोळे
धालून परमेश्वराने बसवली आहे, ती आपली आई आहे. आणि दोन्ही शक्तीतून जे काही आपण हचा जन्मात केलेले आहे, पूर्व जन्मात
आपण तिला सारखे शोधत असतो. आपल्या सर्व शोधामध्ये मग केलेले आहे, जे काय आपले सुकृत आहे आणि जे आपले दृष्कृत आहे,
ते राजकीय असोत सामाजिक असोत वा शैक्षणिक असोत. या सगळ्यांचा पाढा तिकडे बसून लहानसे एक हे जे श्री गणेश देव
कोणत्याही गोष्टीचे तुम्हाला वेड असो, त्या सर्व वेडांच्या मागे आहेत. ते घेत असतात. ते बधत असताता हथा माणसांनी किती पुण्य
तुम्ही ह्या कुंडलीनी आईला शोधत असता. ही कुडलीनी आई,
तुम्हाला परमपदाला पोचविते की जिथे सर्वतन्हेचे समाधान
तुम्हाला मिळते. ह्या आईचा शोध म्हणजेच ह्या आईप्रती ओढ, लोकांना असे वाटते की, कचाला काय अर्थ आहे ? पुण्य किती आहे?
जी आपल्यामध्ये अदृश्यानध्ये असते, ती आपल्यात श्री गणेश काय आहे? जर ती पापुण्याची भावनाच नाही. तर पाप आणि त्याचे
तत्वामुळे जागृत राहते.
ज्या माणसाचे श्री गणेशतत्व अगदी नष्ट पावलेले आहे पाप आणि पुण्य हा असा भाव आलेला असतो. जावराला तो नसतो.
त्याच्यामध्ये अबोधितामध्ये, अनेक गुण माणसामध्ये उत्स्फूर्त जनावराला अनेक भाव नसतात. आता समजा एखाद्या जनावराला
होतात. म्हणजे आई, बहीण, भाऊ किती झाले तरी त्याची तुम्ही शेणातून घेऊन गेलात किंवा याणीतून घेऊन गेलात तर त्याला
आहे. हे आपण लक्षात घेतले पाहिजे. आपल्यामध्ये जे श्री गणेश तत्व
इडा आणि पिगला हवा दोन नाइ्या आपल्यामध्ये आहेत. पैकी
आहे. पहिली इच्छाशक्ती आहे आणि दुसरी क्रियाशक्ती आहे. या
केलेले आहे. आता पुण्य कशाशी खातात है आज कालच्या मॉडर्न
लोकांना काही माहीत नाही आणि त्यावदहदल त्यांचा विचारही नाही
क्षालन वरगैरे हथा गोप्टी कळण्यात काही अर्थच राहत नाही. मानवाला
पवित्रता ठेवणे. व्यवहारात वागताना समाजात वावरताना, वास वेत नाही. त्याला सौंदर्य कशाशी खातात ते माहीत नाही. तुम्ही
संसारात रहाताना, परमेश्वरानी एक आपली पत्नी आणि बाकी मानव शाल्यावरोबर तुम्हाला पाप-पुण्याचा विचार येतो. तुम्हाला
सर्व जगाचे लोक जे कोणी आहेत. त्यांचे आपले पवित्र नाते समजते की, हे चुकलेले आहे. हे पाप आहे, हे करू नये, हे पुण्य आहे हे
आहे असे परमेश्वरानी सांगिलले आहे आणि जर असे तुमच्या
व्यवहारात दिसायला लागले तर मात्र मानले पाहिजे की, हा पापुण्याचा संवंध रोखटोक हिशेव श्री गणेश आपल्यात बसून करत
मनुष्यामध्ये खरी अबोधिता आहे. ते त्याचे खरे लक्षण आहे.
अबोधितेचे लक्षण हे आहे की, माणसाला सगळ्यांच्यामध्ये ग्लैन्ड (Prostate Gland) च्या जवळ असून त्याला आम्ही
पावित्र्य दिसते. कारण स्वतःमध्ये पावित्र्य आल्यामुळे, तो मूलाधार चक्र असे म्हणती. त्रिकोणाकार अस्थीला मूलाधार म्हटले
अपवित्र नजरेनी कोणाकडे बघत नाही. आता आपल्याकडे
पवित्रता समजाऊन सांगायला नको. आपल्याकडे माणसाला खाली श्री गणेश आरामात जाऊन तिथे तिची रक्षा म्हणयापेक्षा. तिच्या
पवित्रता काय आहे हे माहीत आहे. इंग्लंडमध्ये अमेरिकेत लज्जेचे रक्षण करीत असतात. आता आपल्याला असे माहीतच आहे
समजवायला पाहिजे. कारण त्याची डोकी फिरलेली आहेत. की थी गणेशाची स्थापना श्री गौरीनी कशी केली. तिचे लग्न झाले होते.
पण तुम्ही अजून सूज्ञ आहात. विशेषतः हया। भारतात तरी
देवकृपेने, अष्टविनायककृपेने म्हणा किंवा आपल्या पूर्वपू्याईने आणि आपल्या अंगातला मळ काढ़ून तिने श्री गणेश बनविला. आत
म्हणा आपल्या गुरुसंतानी केलेल्या सेवेगुळे म्हणा पृथ्वीवर बया हातामध्ये सवंध जर कायब्रेशन्स (Vibrations) म्हणजे
महाराष्ट्र ही एक अशी भूमी आहे की, इथून ही पवित्रता मात्र
अजून हललेली नाही. आणि हा पवित्रतेचे तुम्ही आज पूजन आल्या असत्या आणि है चैतन्य जर वाहत असेल आणि ते जर श्री
काढलेले आहे. म्हणजे पूजन करताना तुमच्यामध्ये ती पवित्रता आहे गौरीमातेने मळात घेतले, तर त्या मळालाही ते चैतन्य येते त्या मळाचा
किंवा नाही इकडे लक्ष दिले पाहिजे. आता आमच्या सहजयोगात तिने गणपती केला. आणि तो आपल्या नहाणीच्या वाहेरच्या वाजूला
गणेशतत्व ज्यांच्यात नाही, त्यांच्यामध्ये हे पावित्र्य नाही. तो मुळी ठेवला. समोरच्या बाजूला नाही ठेवला कारण नहाणीतून सगळी घाण
कामाचा नाही. कारण हा जो गणपती वसवलेला आहे. तिथे तो म्हणजे वाहत असते. आपल्याकडे पुष्कळाना माहीत असेल की, नहाणीतले
श्री गौरीचा आहे आणि श्री गौरी महणजेच आपल्यामध्ये स्थित जी पाणी जेव्हा वाते तेव्हा त्याच्यावर पुष्कळदा अूची पाने किंवा
कुंडलिनी शक्ती आहे. ती ही गौरीशक्ती आहे. आज श्री गौरीपूजन कमळाची फुलेमुद्धा लोक लावतात अणि तिथे ती चांगली लागतात.
आहे आणि आज थी गणेशपूजन आहे. म्हणजे केवढा मोठा] दिवस आश्चर्याची गोष्ट आहे. की जिये फार घाण पाणी असेल तिथेव
केले पाहिजे आणि पाप पुष्याचा निवाडा आपण करण्यापेक्षा,
असतात. प्रत्येक मानवामध्ये श्री गणेशाचे स्थान आहे आणि ते प्रोटेस्ट
आहे. तिये कुंडलिनी आई बसलेली आहे, त्या त्रिकोणाकार अस्थीच्या
पण अजून पतीशी भेट झालेली नव्हती. त्यावेळी ती आंधोळीला गेली
रज
चैतन्य लहरी आहेत, तर त्या सगळ्या शरीराला सुन्डा चेतन्य लहरी
पुत्र
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-4.txt 
 ा
का
कमळाची फुले लागतात त्याचेच उदाहरण श्री गणेशाचे आहे. म्हणजे वाईट असेल तितकाच तो दुर्गधी असतो. आमच्या सहजयोगाच्या
सर्वात घाणीचा जो प्रदेश आहे, त्या घाणीवरती है कमळ लागलेले आहे दृष्टीने असा मनुश्य दुर्गधी होय. वरून जरी त्याने मुगंध लावला असला
आणि तो आपल्या सुगंधाने त्या सर्व घाणीला सुगंधीत करत असतो. ही तरी तो मनुष्य काही सुगंधी नाही. सुगंध असा असला पाहिजे की,
जी त्याची शक्ती आहे, ती शक्ती आपल्या आयुष्यात सुद्धा फार मदत मनुष्याला आकर्षक वाटले पाहिजे. एखाद्या माणसाजवळ जाऊन
करते आपल्यामध्ये आजकाल जी काय घाण दिसते ती ह्या श्री आपण उभे राहिलो आणि जर आपल्याला त्या माणसाबद्दल सुप्रसन्न
गणेशतत्वामुळे सुरक्षितपणे दूर होते. आता हवा श्री गणेशतत्वाने वाटले आणि पावित्र्य वाटले तर तो मनुष्य खरा सुगंधित आहे नाहीतर
कुंडलिनीचे म्हणजे श्री गौरीचे आधी पूजन करावे लागते. म्हणजे दुसरा असा मनुष्य असेल की, ज्याच्यातून संपूर्ण लालसा आणि
तुमच्या श्री गणेश तत्त्वाने आधी तुम्हाला स्वतःमधील कुंडलिनीचे पूजन घाणेरड्या प्रवृत्या बाहेर वहात आहत, अक्ा माणसाजवळ जाऊन जर
करावे लागते. म्हणजे आपल्यामध्ये अवोधिता असायला हवी. आपण उभे राहिलो, तर वरे वाटणार नाही. परंतु अशा माणसाला बघून
आपल्याला आश्चर्य वाटेल की, ज्यावेळी आपले कुंडलिनीचे जागरण काही काही लोकांना बरेही वाटल असेल, तर हे त्यांच्या दुष्ट प्रवृत्तीवर
होते त्यावेळेला श्री गणेशतत्वाचा सुगंध संबंध शरीरात पसरतो.
पुष्कळांना विशेषतः सहजयोग्यांना ज्या वेळेला कुंडलिनीचे
जागरण होते. तेव्हा सुगंध येतो. कारण श्री गणेशतत्व हे पृथ्वीत्त्वाचे माणसामध्ये एकतहेचे विशेषक आकर्षण असते. त्या आकर्षणात
बनविले आहे. ह्या श्री महागणेशातून पृथ्वी बनवलेली आहे. तर एवदे पावित्र्य असते की, ते आकर्षणच माणसाला सुखी टेवते. आता
आपल्यामध्ये जे श्री गणेश आहेत, ते सुद्धा पृध्वी तत्त्वातून बनविले आकर्षणाच्या कल्पनासुद्धा फार विक्षिप्त झाल्या आहेत. त्याला कारण
आहेत. आता आपल्याला माहिती आहे की, सगळे मुरंध पृथ्वीतून असे की माणसांमध्ये श्री गणेशतत्त्व राहिले नाही, जर माणसात
येतात. सगळ्या फुलांचे सुरगंध पृथ्वीतूत येतात. त्यामुळे कुंडलिनी श्रीगणेशतल्व असले तर, आकर्षण सुद्धा आपल्या श्रीगणेशतत्त्वावर
जागरण होताना पुष्कळांना अनेक तहेचे मुगंध येतात. इतकेच नाही असते. सहजच आहे. जिथे आपले आर्कषण आहे. ते तत्त्व आपल्यात
तर सहजयोगी मला सांगतात की, श्री माताजी तुमची आटवण आली असल्याशिवाय तिथे आपले आकर्षण कसे होणार.
की, अत्यंत सुगंध येतात व तुमच्या शरीरातून पण असे सुगंच बेत
असतात. पुष्कळाचा कधी कधी गैर समजूत होते की, श्री मातानी गाष्टी केल्या, तर आपले जे मोटमोटाले दुर्ीजीवी लोक आहेत त्यांना
काहीतरी अत्तर लाचतात, पण तसे नाही. गर तुमच्यामच्ये श्री गणेश मुळीच पटत नाही. त्यांना वाटते हथा काही तरी जुन्या कल्पना अहेत
तत्त्व जागृत असले तर सुगंध येत असतो. तन्हेतनहेचे सुगंध माणसाच्या आणि ह्या जुन्या कल्पनावरून है नका करू, ते नका करू, असे नाही
अंगातू येत असतात. पण काही आपल्याला माहीत असतील की. केल पाहिजे, तसे नाही केले पाहिजे अशा रितीने तुम्ही लोकांना
असेही जगामध्ये लोक आहेत व जे स्वतःला साधूसंत न्हणवतात आणि कंडेशनिंग (Conditioning) करता आणि तसे करून मग
त्यांना मुरगंध चालत नाही. स्वतःला परमेश्वर म्हणवतात व त्यांना सुगंध मनुष्य वाईट मार्गला लागतो. आता सांगायचे कणजे असे की
चालत नाही. आपल्याकडे कोणतेही देवाचे वर्णन वाचलेत, विशेषतः माणसामध्ये पावित्र्य आईवडिलांच्या संमतीने येते. गहिल्या प्रथम ती
श्री गणेशाचे तर तो सुगंध प्रिय आहे. इतकेच नाही तर तो कुसमप्रिय आईच जर पवित्र नसली, तर मुलाचे पवित्र असणे फार कटीण आहे.
आहे व तो कमलप्रिय आहे तसेच श्री विष्णूच्या वर्णनात लिहिलेले आहे पण एखादा असा जीव असती की, अत्यंत वाईट मार्गला लागलेल्या
श्री देवीच्या वर्णनात लिहिलेले आहे. त्याचा अर्थ असा आहे की, ज्या वाईच्या पोरटीसुद्धा तो जन्माला येतो. आणि तो एव्यासाठीच येतो
लोकांना सुगंध फ्रिय नाही व ज्यांना सुगंध चालत नाही, त्यांच्यात की, त्या बाईचा उद्धार करावा आणि स्वतः तो फार मोठा जीव असतो.
काहीतरी भयानक दोष आहे ते परमेश्वराच्या विरोधात आहेत. मोठा पिंड असतो आणि विशेष पुष्यवान आत्मा त्या ठिकाणी जन्माला
त्यांच्यात परमेश्वर शक्ती नाही है अगदी हमखात. ज्या माणसाला येतो. म्हणजे असेच की, जसे घाणीत कमळ फुलाव तसा तो मनुष्य
सुगंध मुळीच
परमेश्वराव्याविरोधातील त्त्वे वसलेली आहेत, हे नक्की कारण सुगंध एखादी अपवादात्मक गोष्ट आहे. स्वभावतः जर आई पवित्र असली,
पृथ्वीतत्त्वातले महान तत्त्व आहे. योगभाषेमध्ये त्याला अनेक नावे तर मुलगा किंवा भुलगी हे पवित्रपणाला फार सोप्या सितीने पोहोचतात.
आहेत. पण सांगायचे म्हणजे असे की, जी कार्य पंचमहातत्व आहेत किवा फार सहजपणे त्यांना पवित्रपणा लाभतो.
आणि त्यांच्या आधी त्याची जी काय प्राणतत्वे आहेत, त्या
प्राणतत्वातला आध किंवा प्रयम म्हणजे सुगंध. त्या तत्त्वानीच आपली पतीसाठी पहिली निष्ठा असावला पाहिजे जर श्री पार्वतीला श्री
पृथ्वीही झालेली आहे. त्या प्राणत्त्वानेव घडवलेला हा श्री गणेश आहे. शंकराची निष्ठा नसती तर तिला काही अर्थ आहे का ? श्री पार्वतीला
तेव्हा श्री गणेशाचे पूजन करताना, पहिल्यांदा आपण स्वतःला सुगंधीत श्री शंकराशिवाय काहीच अर्थ नाही. ती श्री शंकराहून जरी
केले पाहिजे म्हणजे कार्य की आपआपले जीवन हे अति सूक्ष्यातून शक्तिशालीनी वाटली तरी ती शक्ति शंकराची आहे. श्री सदाशिवाजी
सुगंधित झाले पाहिजे. बाह्यतः वरून जितका मनुश्य दुष्ट असेल, ती शक्ती जरी असली , तरी सुद्धा ती पहिल्यांदा शंकराला शरण गेली
अवलंबून आहे. पण ते लोक काही श्री गणेशतत्वातले नाहीत
श्रीगणेशत्त्वाचा मनुष्य हा अत्यंत सात्विक असतो. त्या
गकि
पण आजकालच्या आधुनिक काळात जर तुम्ही पावित्र्याच्या
नाही.
काहीतरी
जन्माला चेतो. असे मी पाहिलेले आहे. असे नरी असले तरी ही म्हणजे
त्यांच्यात
चालत
पावित्र्यामध्ये आईचे जे मूल्य असेत, ते म्हणजे तिला आपल्या
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-5.txt 
 आहे. तेव्हाच ती शक्ती शालिनी मानली गेलेली आहे. पण ती त्याची आपण मानत नाही पण श्री गणेशाचे सहजयोगात हमखास मानावे
शक्ती आहे. परमेश्वराचे किंवा देवतांचे वेगळे असते. आणि माणसांचे लागते. त्याला कारण असे आहे की, जो काही त्रास तुम्हाला जर स्था
अगदी वेगळे असते माणसांना हे समजायचेच नाही. त्यांना हे समजतच श्री गणेश तत्त्ामुळे झालेला असेल तर मात्र तुम्हाला श्री गणेशालाच
नाही की, नव्याचे आणि बायकोचे इतके पटलेले की, त्यांच्यात दोन आळवावे लागते. म्हणजे असे आहे की, तुमच्यामधले श्री गणेश रूसले
भागच नाही. जसा काही चंद्र आणि चंद्रिका किंचा सूर्य आणि सूर्याचे की, तुमच्यातले श्री गणेशतत्व विघडते व तुम्हाला प्रोस्टेट ग्लॅन्डची आास
किरण तसा एकपणा माणसाला समजतच नाही. माणसाला असे वाटते व युटरसचा केन्सर वगैरे होतो. श्रीगणेशतत्वाला जर तुम्ही नीट
की, बायको आणि नवरा यांच्यात भांडणे ही झालीच पाहिजेत. नर वाढवले नाही, तर न्हणजे तुमच्या मुलाला नीट वागवले नाही तर, जर
भांडणे नाही झाली. तर काहीतरी अनैसिर्गक गोष्ट आहे. एकंदरीत एक तुमच्यामध्ये मातृत्व नसले तर, ह सर्व गोष्टीमुळे युटरसूचा कॅन्सर
अत्यंत पवित्र बंधन नवन्यात आणि बायकोत किंवा आपण म्हणून श्री होतो. तर श्रीगणेशतत्वाचे काही काही फार अगदी पवित्र नियम
सदाशिवात आणि श्री पार्वतीत होते व त्यांचा युत्र हा थी गणेश श्री आहेत. ते जर तुम्ही पाळले नाही तर तुम्हाला असे त्रास होतात. पण हा
पार्वतीने नुसत्या आपल्या पावित्र्यानी जन्माला घातला. म्हणजे त्रास एक डॉक्टर श्रीगणेशतत्त्वाशी लावू शकत नाही, परंतु त्याचा
त्यांच्यात तिने वापाचाही भाग घेतलेला नाही म्हणजे नुसत्या आपल्या संबंध श्रीगणेशाशीच आहे. ते तो लावू शकत नाहीत. तो इथपर्यंत
पावित्र्याने व आपल्या संकल्पाने तिने श्री गणेशाला जन्म दिलेला आहे. येतो की, प्रोटेस्ट ग्लॅन्ड खराव झाली आहे. किंवा फार तर पेल्किक
केवढ़ी मोठी गोष्ट आहे, तिच्या पावित्र्यात ! ते संकल्पाने तिने हे सिद्ध फ्लेक्सिस (Pelvic Phlexes) खराब झाले आहे. पुण ह्याच्या
करून दिलेले आहे.
सहजयोगातसुदधा आमचे जे काही पुण्य असेल, ते आम्ही परोक्षज्ञानाने जे जाणले जातात किंवा ज्याला म्हटले पाहिजे की वाह्य
पणाला लावलेले आहे. त्या पुण्यांनी, ज्या लोकांना व जितक्या लोकांना ज्ञानापासून अलग आहे. जे तुम्हाला दिसत नाही. त्यासाठी
जन्मा देता येईल तितक्यांना द्यायचा असा आमचा आपल्या जीवनाचा. तुमच्याजवळ अजून डोळे नाहीत त्यासाठी अणून संवेदना आलेली
आम्ही हाच एक अर्थ काढलेला आहे. पण तरीसुद्ा कुणी श्री माताजी नाही, अजून तुमची परिपूर्ती झालेली नाही. तेव्हा तुम्ही कसे लक्षात
देवी आहेत वगैरे वरगैरे म्हणणे म्हणजे झाले. तसे म्हणायचे नाही. तसे घेणार की, हा त्रास श्री गणेशतत्वाच्या बिधडल्यामुळे झाला आणि
का म्हणाचचे? ते कशाला हवे ? असे म्हटलेले लोकांना अगदी आवडत श्रीमणेश आमच्यात रागावलेला आहे. तेव्हा त्या दैवताला प्रसन्न
नाही. तुम्ही जर म्हणालात तर त्याचा त्यांना रागच येतो. आणि केलयाशिवाय आन्ही सहजयोग करू शकत नाही. असे म्हटल्याबरोबर
आपल्यापेक्षा कुणी उच्च आहे असे म्हटले की, राग येणे अगदी ते डॉक्टर एकदम घसरले. श्रीगणेशाचे नाव घेतल्याबरोबर डॉक्टर
माणसाच्या भनाला नैसर्गिक असते. देवी म्हटले की लोकांना राग एकदम घसरातात की, आम्ही श्रीगणेशला मानायला तयार नाही.
येणारच. पण लबाड लोकांनी आपणा स्वतःला देवता किंवा भगवान आम्ही फक्त विज्ञानच मानतो. मग बघा. तुमचा कॅन्सर बगैरे त्रास
म्हटले तर मात्र लोक त्यांच्यापुढे आगदी डोके टेकतात. त्यांना मग ते श्रीगणेशत्त्वाला मानल्याशिवाय ठीक होणार नाही. श्रीगणेशतत्व
अगदी भगवान वाटतात. कारण त्यांना भुलवायचे कसे, ती प्रेतविद्या, दिषडल्यामुळे कॅन्सर होतो. श्रीगणेशतत्त्व जर आपल्यामध्ये विधडले,
भूतविद्या व स्मशानविद्या अशा सर्व संमोहनविद्या ते वापरतात. तेव्हा कारण ते श्री गणेशतत्व हरएक ठिकाणी प्रत्येक अणूरेणूत सगळीकडे
माणसांचे डोके चालत नाही. ते कामातून जाते. त्यांना अगदी नागवे संतुलन बघत असते. आता आम्ही कॅन्सर ठीक करतो. केला आहे
करून जरी नाचवले किंवा त्यांना अगदीच पैशांनी वगैरे जरी नागवे केले आणि करणार, पण आमचा काही हा धंदा नाही. तेव्हा श्रीगणेश तत्व
तरी चालेल. पण त्यांना भगवान म्हणतील पण जे खरे आहे ते मिळवावे किती महत्त्वाचं आहे. त्याला किती महात्म्य द्यांवे तेवढे योडे आहे
लागते आणि जर ते आपल्याला मिळाले, तर समजेल की, त्याला काय
अर्थ आहे. आणि का असे म्हणावे लागते ? व का असे मानावे लागते ? आपल्यामध्ये असते. आणि हया चार पाकळ्यांच्या श्री गणेशतत्त्वामच्ये
ते मी आज सांगणार आहे. म्हणजे श्री गणेशाला जर तुम्ही देवच नाही बसलेला मधोमध श्रीगणेश जे आहेत ते आपल्यामध्ये असतात म्हणजे
मानले तर तुमचे काहीही चालू शकत नाही. पण ते प्रत्यक्षात दिसत आपल्या शरीरात त्याच्यातले एक एक अंग आहे त्याला चार अंगे
नाही म्हणून लोकाना कळत नाही. न्हणजे एक डॉक्टरसुद्धा घरी श्री आहेत. त्यापैकी पहिले अंग म्हणजे मानसिक अंग. मानसिक अंगाचे जे
गणेशाचाच फोटो टेवेल. त्याला कुंकु लावेल अथवा त्याला टिळा बीज आहे ते श्रीगणेशत्त्वाचे. इच्छाशक्ती म्हणजे जी डावीकडची
लावेल. आणखीन जर त्याला मी सांगितले की श्री गणेशतत्त्व हे तुमच्या शक्ती आहे ब जी आपल्याला संगळ्या भावना देते, त्या भावनेच्या
शरीरामध्ये स्थित असते. तुम्हाला त्यांनी शारीरिक फायदा होता, तर मुळातच श्रीगणेश वसले आहेत न्हणजे ज्या माणसाला बेड लागले
कधीही तो मानायला तबार णार नाही. पण त्याला मी सांगितले की, असेल, त्याचे श्रीगणेशतत्त्वच खराब असले पाहिजे. त्याचा अर्थ असा
तुम्ही श्री गणेशाचे फोटो काढून ठेवा तर तेही मानायला तयार होणार नाही की, तो मनुश्य अपवित्र आहे. पण त्याच्या पवित्रतेला धक्का
नाहीत. पण जर मी म्हटले श्री गणेश तत्तवाशिवाय तुम्ही चालू हलू लागला असावा. पवित्रतेला कुणी ठेच मारली, तरच तसे त्याला होऊ
शकेत नाही तर ते ही गोष्ट मानायला तयार नाहीत. आता देवत्त्व शकते. एखाद्या माणसाला जर दुसर्या माणसानी खुप छळले, तरी त्यांचे
मागे जे परमेश्वराचे कार्य आहे किंवा हयाच्या अंतरज्ञानाचे किंवा
हे अत्यंत सुंदर असे चार पाकळ्यांचे श्रीगणेशत्त्व
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-6.txt 
 श्रीगणेशत्व विघडू शकते. कारण त्याला असे वाटते परमेश्वर आहे जेवहा उठेल, तेव्हा तुमच्या डोळयांनी तुम्ही तिचे स्पंदन अथवा धप्वप्
जर श्रीगणेश आहेत तर मग हया माणसाचा ते बध का नाही करत ? वघू शकाल. ती त्याठिकाणी एखाद्या माणसाला जर समजा भूत बाधा
असे प्रश्न त्या माणसाला उभे झाले की, हळूहळू त्याची डावी बाजू असेल, तर सबंध पाटीवरती ती अशी धपधप् करेल. तुम्हाला आश्चर्य
खराब झाली म्हणजे मग त्याला वेड लागायची पाळी येते. आता वघा वाटेल. आम्ही त्याच्यावरती फिल्म घेतलेली आहे. तुम्हाला ती धड़पड
की श्री गणेशतत्त्वाचे किती संतुलन असते. जर तुम्ही कितीही परिश्रम तिथे स्पष्ट दिस
केले आणि कितीही तरास घेतला आणि जर बुद्धीने पुष्कळ मेहनत केली हथाच्याबद्दल काही शंका नाही. कुंडलिनी उठते, पण जर श्री
आणि पुढचा विचार केला, प्लैनिंग (Planning) केले, गणेशतत्व खराब असले, तर ते श्री गणेश परत तिला खाली ओढून
(आजकालच्या लोकांना हा एक आजार लागलेला आहे जरा दु्धीने घेतात. ती बरपयंत आली तर परत धपकन खाली जाणार म्हणजे प्रथम
विचार करण्याचा) म्हणजे फार विचार सुरू झाला आणि त्या श्रीगणेशतत्व तुम्हाला सुधारले पाहिजे.
विचारामध्ये जर संतुलन राहिले नाही, तर तुमची डावी वाजू एकदम
कामातून जाते ह्हणजे थिजून जाते. आणि उजवीबाजू जास्त वाळू काही लोकांच्या अंगात कमालीची गरमी असते. ती श्री गणेशतत्त्व
लागते, त्यामुळे डावी वाजूचे जेवढे रोग आहेत, ते श्रींगणेशतत्व विधडल्यामुळे होते. दिल्ली जवळच्या एका माणसानी मला तार केली
विघडल्यामुळे होतात. पैकी मधुमेह हा रोग श्रीगणेशतत्त्व विघडले की कोणत्यातरी विकृतीमुळे सो इयून तिथे असा धावत असायचा., जसे
म्हणजे होतो. श्रीगणेशाची जी संतुलन व्यवस्था आहे तो रोग ठीक काही त्याला हजार बिंचू चावून राहिले आहेत. ते म्हणाले, श्री माताजी
करण्यासाठी आपले लक्ष मधुमेहाकडे श्री गणेश घालतात. असा मनुश्य महिन्यापासून मी असा छळाला गेलोय, मला विंचू चावून राहिल आहेत.
लगेच कमी काम करू लागतो. त्याचप्रमाणे हदयविकारसुद्धा. जर तुम्ही तेवा मी म्हटले वसा दोन मिनिटे तरी त्यांना अगदी धीर धरब्रेना तेव्हा
अत्यंत डोक्याचे काम केले तर. हृदयविकार होतो. कारण श्री गणेशचे मी त्यांच्याजवळ गेलो के पाच मिनिटांत त्यांना शांत केले कारण ही
स्वस्तिक आपल्या शरीरात बनविलेले असते ते असे. म्हणजे दोन पृथ्वीमाता जमिनीवर उभे होते. ते तुम्ही आज जमिनीवर व्सलात. मला
वातीसारख्या दिसणार्या शक्ती ह्या एकात एक अशा मिळतात. पैकी फार आनंद झाला. आज अगदी बरोबर सबंध योग जुळलेला आहे त्या
डावीकडून जी अशी शक्ती येते, ही म्हणजे महाकालीची शक्ती प्थ्वीमातेने त्यांची संवंध उष्णता ओढून घेतली. आता तुम्ही कसे
उजवीकडून येते. ती महासरस्वतीची, मधोमध जिये त्यांची मीलनविंदू पृथ्वीमातेला सांगणार की, हे पृथ्वीमाते, तु माझी संबंध गरमी ओढून
आहे, तो मीलनबिंदू मात्र महालक्ष्मी शक्तीच्या मधल्या उभ्या रेषेत धे. ओढूनच नाही घेणार ती पण सहजयोग्यातील ती ओढन घेते. त्याला
आहे. डावीकडची सिंपथेटीक नव्हस सिस्टीम (Sympathetic कारण असे आहे की, एकदा ते श्री गणेशतत्त्व तुमच्यात जागृत झाले
Nervous System) जी आहे ती महाकालीच्या शक्तीने तर तेच तत्त्व या पृथ्वीत असल्यामुळे, त्याच तत्त्वावर ही पृथ्वी चालत
चालते म्हणजे इच्छाशक्तीने चालते. आता एखाद्या माणसाच्या असल्यामुळे ती अगदी ओढून घेते. व म्हणूनच आपल्यामध्ये ते तत्व
इच्छेविरुद्ध फार कार्य झाले आणि त्याला फार त्रास झाला,त्याच्या जागृत ठेवले पाहिजे. व ते पवित्र ठेवले पाहिजे. माणसांनी इतकेच
कोणत्याही इच्छा पूर्ण झाल्या नाहीत, तर त्याला येड लागते. नाहीतर नाही तर सहजयोगमध्ये मग तो सहजयोगी जो पाठित्र्याचा पुतळा व
त्याला हृदयविकाराचा झटका येतो.
म्हणजे वर सांगितलेले सगळे रोग माणसाच्या अतिवचारामुळे
होतात. आणि त्याचे संतुलन श्री गणेश आणून देतात. हे श्री गणेशाचे नमस्कार करून आणि त्याचे श्री गणेशासारखे आपल्यामध्ये पावित्र्य
कार्य आहे. म्हणून तुम्ही पाहिले असेल की, लोक जरी घाईत असले तरी आणण्याचा आपण प्रयत्न केला पाहिजे.
श्री गणेशाचे देऊळ दिसले तर नमस्कार करून घेतात तेवक्यातल्या
तेवदयात सिद्धिविनायकाला सुद्धा किती रांग लागते. पण त्याला काही त्याबद्दले पुष्कळ वाव्यता झाली आहे आणि अशा रीतीनी पुष्कळ
अर्थ आहे का ? ते करून तेव्हाव फायदा होईल, जेव्हा तुमच्यामध्टे तात्रिकांनी सुद्धा आपल्या देशामध्ये आक्रमण केले आहे. त्यांचे
आत्म-साक्षात्कार आलेला आहे. जर तुमच्यांत आत्मसाक्षात्कार आल
नाही. तर तुमचे परमेश्वरांशी कनेक्शन जुळणार नाही. कोणचा खोटा की, त्यांचे आपण आज भोग, उचलून राहिलो आहोत. या तांत्रिकांनी
गुरु आहे, कोणचा खरा गुरू आहे हेही तुमव्या लक्षात चेणार नाही, संगळा घाणेरडेपणा सहाव्या शतकांत अतिशय केला. त्याला कारणे
म्हणजे हे बीज तुमच्यामध्ये जे श्री गणेशाचे आहे ते कुंडलिनी अशी की, त्या वैळचे राजे म्हणजे फार खुशाल चेंड़ू अशा लोकांच्या
उठल्यावर, कुंडलिनीला सगळ्यात प्रथम श्री गणेश समजून सांगतात व पैशावरती तांत्रिकांनी चैन केली. जास्त पैसा झाला म्हणजे मात्र हेच
ही कुंडलिनी दाखवते की या गृहस्थाला कसले त्रास आहेत ?
एखाद्याला समजा लिव्हरचा त्रास आहे, तर ती तिथे जाऊन धपू म्हणजे तो श्री गणेशतत्त्वाच्या पाठी लागतो. तरुण मूलींच्या मागे
धपु करेल. तुमच्या डोळयांनी दिसते. जर नाभिचक्र धरलेले असेल लागणे, लहान अबोध मुलींच्या मागे लागणे, ते त्यांच्यात श्री गणेशतत्व
किंवा नाभिचक्रावरती पकड़ असली तर नाभिचक्राच्या जवळ कुंडलिनी झोपल्याचे द्योतक आहे. हे तांत्रिकसुद्धा लोक काय करतात,
ू शकते. कुंडलिनी आमच्यामुळे जागृत होते.
कुंडलिनी जागूत झाली म्हणजे हातात थंड यारा यायला पाहिजे.
त्याला चालवणारा जो राजा श्री गणेश आहे. त्वा देशामच्ये
(शरीरामध्ये) जो राज्यकर्ता आहे. अशा श्री गणेशाला 'तिरिवार'
आता ज्या गोष्टी सांगू नयेत आणि जे लोक सांगत आडेत
आक्रमण राजकीय नसले तरी इतके अनैतिक आणि इतके घातक आहे
होते. आधी पाहिले श्री गणेशतत्व खराब करा. पैसा जर अति झाला
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-7.txt 
 त्यांच्यातही तेच आहे की कोणतीही अवोकिषिता दिसली की त्याला ववातीत काही बोलू शकत नाही. ही भूमिका मानावला मनुष्य मुळी
हाणायचे. कुणीही अबोध मनुष्य दिसला की त्याला मारायचे. तयार होऊ शकत नाही. त्याला एवढा अर्हकार झालेला आहे. त्याला
आपलीच अबोधिता खतम करून घ्यायची यावरून असे दिसते की है वाटते होक्यावर जोपरयंत मी दहा दिवस उभा राहू शकत नाही. तोपर्यंत
विलासी लोक परमेश्वरापासून दूर राहिले. तसेच अनेक कर्मट लोक मला काही मिळणारच नाही. आधी हे लक्षात घेतले पाहिजे की, ज्या
ज्यांनी परमेश्वराकडे जाण्याचा आटोकाट प्रयत्न करून परमेश्वर परमेश्वरांनी अशा अनंत गोष्टी ठेवलेल्या आहेत. त्या आपण काहीही
मिळविलेला नाही. आपल्यामध्ये विलासीप्रमाणेच कर्मठ लोक फार
आहेत. कर्मदता आपल्यात कमी नाही. महाराष्ट्रात तर फारच
कर्मटता. म्हणजे सकाळी सत्रादा हात घुतले पाहिजे. कुणी सांगितले करणार. पण एवदेच होते की, पार झाल्यावर फक्त मनुष्ययोनीतच
माहीत नाही. तर त्या बाईनी जर सोळादा धुतले अन् सतरा बेळा धुतले मनुष्याला समजते की, आपण पार झालो ही पहिली गोष्टी. दुसरी
नाही तर अजिवात तिला इयेप येणार नाही. काहीतरी अमुक इतक्या त्याच्यात ती शक्ती येते की, ज्यामुळे तो दुसर्यांना पार करू शकतो.
वाती वळल्याच पाहिजे. अमुक लाख जप केलाच पाहिजे. पण जे केले त्याच्यातून ती शक्त याहते. तो एक एक असा अनेक होऊ शकतो.
पाहिजे ते मात्रहोत नाही. म्हणजे वाती वळायच्या आणि त्यावेळेला म्हणजे त्याला देवत्व प्राप्त होते. तो स्वः त देवत्वात येतो. आता असे
आपल्या सुनेच्या किंवा मुलीच्या काहीतरी वाईट गोष्टी सांगत वसायचे पुष्कळसे लोक आहेत. ज्यांनी चांगले चांगले गुरू वगैरे केलेले आहेत.
असे आपल्याकडे प्रकार आहेत. त्यामुळे सांगायचे म्हणजे असे की, गुरू मोठमोठाले आहेत. पण त्यांच्या शिष्यांमध्ये देवत्व आलेले मी
सहजयोग हा अशा लोकांत रुजणार नाही. येयागबाळयाचे काम नोहे. पाहिलेले नाही. ्यांच्यात परिवर्तन झालेले नाही ते जिथे आहेत तिथेच
श्री रामदासांनी सगळी आमच्या कार्याची पूर्वपिठीका सांगितली आहे. आहेत. कारण शिष्य जरी झाले तरी, शिष्य भयामुळे किंवा श्रद्धांनी पूर्ण
जर तुम्ही दासबोध वाचला तर आम्हाला मुळीच तुम्हाला काही अजून ते घटीत झालेले नाहीत. ती घटना घडलेली नाही. ते परिवर्तन
सांगायला नको. त्यांनी हे सगळे सांगून ठेवलेले आहे. आणि तेच खरे आतून झालेले नाही. म्हणजे यांचा जर गाभाच टीक करायचा असला
आहे ज्या माणसामध्ये ती कुवत असते आणि जो खरोखर त्या पट्टीचा किंवा फूलाचे फळ करायचे म्हटले, म्हणजे संवंचव वदलते. अशी
असेल, त्याच माणसाला खरोखर सहजयोग साधेल. सगळ्यांना साधत स्थिती मात्र कोणाला आलेली नाही, तेज्हा सांगायचे असे आहे की,
नाही. म्हणजे चैतन्यलहरी वेतील. पार ्हाल. पण त्यांत रूजणारे थोडे, त्यासाठी आपल श्री गणेशतत्व जागृत व्हायला पाहिजे. त्याला आपण
अशा आम्ही हजारों लोकांना जागृती दिली. कारण लोकांची दृष्टीच आधी सांभाळले पाहिजे.
मुळी उलटीकडे जाते. तर आपण आता जागे झाले पाहिजे. वेळ आली
आहे. तशी जर आता सहजयोग झाला नाही तर हा परमेश्वराच्या घरचा वघतो. त्यांच्या जाहिराती पाहतो व बाचतो आणि काही काही
निवाडा आहे. हे तुम्ही जाणून घेतले पाहिजे. आता चालायचे नाही जाहिराती म्हणजे संबंध अश्लिलपणा आणि संबंध अपवित्रपणा त्यात
असे. आताच तुम्ही पार होऊन घेतले पाहिजे. पुदढे जे काही होणार आहे भरलेला व हे जे आता शहरामध्ये झाले आहे. ते खेडयात पण गेले
तिथे पुन्हा संधी मिळणार नाही. पुढे काय होणार आहे ? त्यावेळी आहे. आता त्या अपवित्रतेने त्यांचा सर्वनाश झालेला आहे. त्यामुळे
"एकादशरुद्र येणार आहेत. एकादशरूद्ध म्हणजे अकरा रूद. एकच काही इतक्या दुःखात पडलेत की, आता रात्रंदिवस ह्याच योजना करत
रूद्र हया संबंध विश्वाला संपविण्यासाटी समर्थ आहेत. पण जेव्हा वसलेत की, आता आम्ही आत्महत्या कोणत्या प्रकारची करावी. ही
अकरा रूद्र येतील तेव्हा तुम्ही त्याची कल्पना करू शकत नाहीत. ते त्यांची सियती झालेली आहे. तेव्हा तुम्ही त्या मा्गाला जाताना एकटेच
अगदी संबंध संपवून टाकतील त्याच्या आधी ज्या लोकांचा निवाडा विचार करून वघितला पाहिजे. तसेच रूढीप्रिय लोक प्रतयेक गोष्ट
व्हायचा आहे तो निवाडा आताच सहजयोगानी झाला पाहिजे. आणि आपण का है सगळे करत आहोत. आपण मानव स्थितीला आलो
लोकांनी घेतला पाहिजे. पण बहुतेक लोकांचे असे असते की लहान आहोत, तर याचा अर्थ लावला पाहिजे- आयुष्यभर तेच तेच करण्यात
लहानशा गोष्टीत लोक विधरतात आणि लहान लहानशा गोष्टीवरून काही अर्थ नाही. जसजशी मंडळी परमेश्वराला तत्त्वतः सोडून निघाली
निषून जातात. पैकी जर आम्ही एखादे पैसेबिसै घेत असतो आणि तसतशी ही मंडळी परमेश्वराच्या नावाला नुसती चिकटून आहेत.
एखादी भोंदूगिरी वरगैरे केली, तर लोकांना जसत आवडेल.
म्हणजे मनुष्याच्या अहंकाराला पुस्टी दिली तर मनुष्य यायला वागणारे किंवा जे मी काहीच्या कर्मटपणावद्दल सांगितले, अशा तन्हेची
तयार असतो. पण सहजयोगामध्ये हे सांगायचे झाले तर हे सगळे काही जी कर्मठ मंडळी आहेत. त्यांनी समजन घेतले पाहिजे की अशा तन्हेच्या
परमेश्वराचे कार्य आहे. हे सहज घडते त्याला पैसा लागत नाही. एका फुकाच्या गाण्टीनी परमेश्वर कदापि मिळणार नाही. परमेश्वर
फुलातून जसे फळ निघते तसेच तुमचे सुद्धा होणार आहे. आणि जसे आपल्यामध्ये आहे. तो जागृत केला पाहिजे. जर कुंडलिनी ही आई
तुम्हाला नाक, डोळे, तोंड आणि ही मानवस्थिती आलेली आहे, तसेच आणि श्री गणेश ही त्यांची कृति आहे आणि श्री गणेश हे तिचे मूळ
अतिमानव स्थिती परमेश्वरावरच तुम्हाला ही एक सिथती म्हणन देत आहे. आपल्यामध्ये असलेली कुंडलिनी श्री गणेशच्या नुसत्या हातावर
आहे. हे दान आहे परमेश्वराचे. परमेश्वर तुम्हाला देणार अहे. तुम्ही या फिरत असते. श्री गणेशाच्या हातात काय असते ते तुम्ही पाहिले
करू शकत नाही. कोणतेही जिवंत कार्य आपण करू शकत नाही. तिथे
आपण करू शकत नाही. तिथ आपण अतिमानव तरी कसे होऊ? तोच
नी
आजकालच्या काळामध्ये नानातन्हेचे आपण सिनेमा नाटके
सकाळपासून देवाला दिवा दाखवला, घंटी मारली की झाले. त्या रितीनी
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
का
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-8.txt 
 असेल. तसेच त्यांच्या पोटावर सर्प बांधलेला असतो किंवा पुष्कळवेळा प्रतिशब्दच नाही. लहान मुलांना वघतात तरी का ते धावताना !
त्याच्या एका हातामध्ये सर्प असतो. म्हणजे गणेशाला तसे म्हटले तर आपल्याकडे दूडदूड़ धावणे हा वात्सल्य रस. आपल्याकडे श्रीकृष्णाचे
चारच हात आहेत पण खरे म्हणजे त्यांना अनंत हात आहेत. जो अथवा श्रीरामाचे लहानपणाचे वर्णन वाचताना अगदी कौतुक वाटते.
हातामध्ये सर्प दाखवतात. तीच ही कुंडलिनी. तसेच आमच्या परंतु तुम्हाला त्यांच्या भाषेमध्ये श्री येसुखिस्ताचे लहानपणचे वर्णन
सहजयोग्यांचे आश्चर्याची गोष्टी की, सहजयोगी है जर पार होत मिळणार नाही
आहेत. त्यांच्या नुसत्या हातावर कुंडलिनी चढते हयांनी हात असा वर
केला म्हणजे दुसऱ्यांची कुंडलिनी बर जाते. म्हणजे आता लहानसा म्हणजे काय ? मीच ्हणजे सर्व काही आहे असे समजतो व त्याच्यातले
सहजयोगी मुलगासुद्धा कुंडलिनी वर उचलतो. दोन दोन वर्षाची मुले, हे श्री गणेशत्त्व नष्ट पावते. पण ल्यातले एक सुंदर उदाहरण म्हणजे
पाच-सहा वर्षाची मुले मुद्धा तुम्हाला सांगतील, तुमची कुंडलिनी सध्या संन्यास घ्यायचा आणि लग्न करायचे नाही. घराच्या वाहेर रहायचे
कुठे अडली आहे ते. तिची काय स्थिती आहे. माझी नात सात आट जणखी कुणशी संबंध ठेवायचा नाही. ते सुद्धा है दुसरे लोक आहेत.
महिन्याची होती तेव्हा हे श्री मोदी माझ्या कड़े आले होते आणि त्यांचे श्रीगणेशतत्त्व जर आपल्या जागृत असले, तर संसारात राहूनच
आज्ञाचक्र धरलेले होते. तर बोलता बोलता तिला काही समजेना. ती युरमेश्वर मिळवंता येतो आणि जर देवत्व मिळवायचे असेल, तर
अशी रांगत होती तरी हतेवढ्यात ती हातामध्ये माझा कुंकवाचा करंडा संसारात राहिले पाहिजे. व्रह्मर्षिषद मिळू शकेल. जर तुम्ही अगदी
घेऊन आली आणि त्यांच्या कपाळाला कुंकु लावले आणि त्यांचे फारच कडक अगदी तीव्र वैराम्य आचरले तर. पण मला असे आता
आज्ञाचक तिने सोडवून टाकले. सारखी तिला हीच आवड असते. तेच वाटायला लागले आहे की, ब्रह्मर्षी सुद्धा एवढे मोठे पोहचलेले आहेत
मी माइया इतर सहजयोग्यांच्या लहान लहान मुलांमध्ये पण पाहिलेले
आहे. कित्वेक जन्मजात पार आहेत. जन्मजात, म्हणजे केवी मोटी ही तयार नाहीत - मी त्यांना एवदी आंतरिकता नाही आणि इतकी ते
गोष्ट. म्हणजे साक्षात जन्मजात पार मंडळी आज संसारामध्ये जन्माला मेहनत करायला तयार नाहीत. मला कधी कधी वाईट वाटते आणि
येत आहेत. त्याच्यासाठी संन्यास ध्यायला नको. संन्यास वर्गैरे घ्यायची
ज्याला गरज वाटते त्याला मांत्र अजून पार होता आले नाही. पार तयारी नाही. जर मेहनत केली तर आपण तयारी करू शकतो आणि
झाल्यावरती तुम्ही आतून आपोआप सुटत जाता. असे सुटत गेल्यामुळे
संन्यास वाहेरचा काही ध्यायला नको. संन्यास घेतला म्हणजे आतून जर आता माझ्या मदतीला आले तर बरे होईल. मला फार मानतीत.
घेतला असला, तर त्याचे प्रदर्शन व जाहिराती लावायची काय गरज
आहे ? जर तुम्ही पुरुष असला, तर चेह्यावर वधूनच लोक सांगतील
हा पुरुष आहे की बाई. त्याच्या काय जाहिराती लावून फिरता की काय
आम्ही आहोत. आम्ही बायका आहोत. तशातलाच हा प्रकार
श्री गणेश तरी काय किंवा श्री गणेशतत्त्व तर काय ? पवित्रता
मी यांना ओळखते, पुष्कळसे लोक आहेत पण ते आता काही करायला
त्याचे असे मत आहे की, जे हे त्यांचे मक्त आहेत, त्या भक्तांची अजून
त्याला पुढे आणू शकतो. पुष्कळदा मला असे वाटते की, हे सगळेजण
असे एक गृहस्थ आहेत कलकत्त्याजवळ त्यांचे नाव श्री व्रह्मचारी
म्हणून आहे. आणखी ते फार पोहोचलेले आहेत. आणि त्यांनी
माझ्यावद्दल एका अमेरिकन माणसाला सांगितले की, श्री माताजी
पुरुष
आहे- की संन्याशी तुम्ही मनानी झालात रखुप काहीतरी असले. तरी सात् आल्यावर आम्ही आता बघत बसलो आहोत त्यांचे काम.
आतून हया देहात ऐहिक पारमार्थिक सुख, समाधानही वगैरे
सहजयोगामध्ये सहज गाठता येते. त्याला संन्यास वरगैरे घेण्याची
काहीही गरज नाही. श्री शंकराची जी स्थिती आहे किंवा श्री शंकरांनी
जी स्थिती प्राप्त करून घेतली आहे त्याला सुद्धा जसे श्रीगणेश निर्माण अमेरिकेला गैले, परंतु तेयून पाच दिवसातच पळाले आणि मला
करावे लागले. तसे तुम्हालासुद्धा ते श्रीगणेश निर्माण करायला पाहिजे.
पूर्व म्हटल्याप्रमाणे पाश्चात्य देशामध्ये मूर्खपणाच्या नवीन आहेत. म्हणजे हया श्री ब्रह्माचारीसारखे लोक स्वतः माणसात न
नवीन कल्पना काढून त्यांनी त्यांच्या जीवनातील अबोधिता कशी
काढली आहे ते पहा. ते म्हणतात, मुलांनी मुळी सडपातळच राहिले तुम्ही फार तर फार त्यांच्या चरणावर जाल त्यांच्यावर श्रद्धा ठेवाल,
पाहिजे. धष्टपुष्ट होता कामा नये. कारण स्यांचे आदर्श म्हणजे त्यामुळे तुमची स्थिती सुधारेल यात शंका नाही. पण मग तुम्हाला
सिनेमातले नट व नटी होय. तसेच तिर्थ सर्व प्रकारची सुबत्ता असून आत्मसाक्षात्कार कसा होणार ? कारण त्यासाठी हात घालावा लागतो.
सुद्धा तिथले लोक लहान मुलांना प्रेम सर्वार्थने देत नाहीत. लहान मुल मुळी. मुलाला ठोक करायचे, मुलाला सांभाळायचे आहे तर आईला
जन्माला आल्यावर मला, आश्चर्य, वाटते. ते हे की, त्याची आई धाणीतच हात घालावा लागतो. जर ती घाण घाण करत असेल, तर
भारतीय आईप्रमाणे त्याचे प्रेमाने संगोपन न करता त्याला दुसऱ्या मुलाला स्वच्छ कोण करणार आहे ? आणि म्हणूनच हे आईचे
खोलीत टाकून देते. म्हणून बालपणात तेथील मुलांना आईचे वाल्सल्य कार्यआहे. आणि आईचेच कार्य सहजयोगासाठी आम्ही करतो आहोत
व प्रेमल मिळत नाही.
गम्मत बघा. तिथल्या भाषेमध्ये दूडदूड घावणे ह्या क्रियेला हीच एक आईची इच्छा आहे. आईची एकच इच्छा असते की,
आम्हाला हेच कार्य करायचे आहे व बाकीचे काही राकषताचा नाश वगैरे
आम्ही मनन शक्तीने करतो आहो असे ते सांगत. पण ते गृहस्थ इथे
आल्यावर मी ल्यांना म्हटले की, तुम्ही अमेरिकेला का नाही जात? ते
म्हणाले, मला अशा लोकांना भेटायचे नाही. ते अगदी घाणेरडे लोक
राहिल्यामुळे अगदी माणूसघाणे झाले आहेत असे म्हटले तरी सुद्धा
ती
आपण सर्वांनी त्यामध्ये न्हावून घ्यावे, त्याच्यामधील आनंद उचलावा.
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
का
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-9.txt 
 आपल्यात असलेली शक्ती मुलात यायला पाहिजे. जोपर्यंत ते श्री खिस्त स्वरूपात केलेले आहे. म्हणून है लोक जे आपल्याला
जनसाधारणाना ज्याचा फायदा होत नाही, जोपर्यंत जनसाधारण मानव खिश्चन म्हणून म्हणवतात, त्यांना है आधी माहीत नाही की, हे श्री
त्याच्यातून काही मिळवू शकत नाही, जोपर्यंत त्याच्या मुलाला त्यांच्या येश्खिस्त आधी शथरी गणेशच होते आणि श्री गणेशत्वाया हा प्रादुर्भाव
शक्त्या मिळत नाहीत, अशा आईचा उपयोग काय ? अशा आई आहे आणि तोच आता श्री एकादशरूद्रामध्ये कसा येणार आहे. पण
असल्यापेक्षा नसलेल्या बऱ्या. तेव्हा ज्या व्यक्तीला आई किंवा गुरू सांगायचे असे आहे की, 'आज्ञा चक्रावर' श्री गणेश गेल्यावर, जे परशू
मानतात, आपल्यापेक्षा मोठे मानतात, स्यांनी जर स्वतःचा अर्थ हातात ठेवून जे मूळाधार चक्रावर श्री गणेश सुगळयांना थाइ थाड
लावलेला नाही तर त्यांच्या जीवनाचा तुम्हाला तरी काय आदर्श मारत होते, ते हया ठिकाणी दामेचे एक साधन झालेले आहेत. दमा
मिळणार आहे ? सहजवोगामध्ये 'स्व 'चा अर्य लागतो. 'स्व' चा अर्थ करणे हे मानवाला सगळ्यात मोठे साधन आहे. क्षमा करणे हे सावन
असल्यामुळे त्याला हातात तलवार नको, काही नको. नुसती जर त्यांनी
দ्हणजे तुमच्या आत्म्याचा अर्थ लागतो
मूलाधार चक्राधार श्री गणेशाचे स्थान कसे आहे, त्याच्यात लोकांना क्षमा केली, तर त्यांना काहीही त्रास होणार नाही आणि
कुंडलिनीचे आवाज कसे होतात आणि कुंडलिनी कशी फिरते. नंतर म्हणूनच आजच्या ल्या काळामध्ये, आ्ही सहजयोगामध्ये आपले जे
प्रत्येक पाकळ्यामध्ये कसे त्हेतहेचे रंग आहेत आणि ते कशा रीतीने आज्ञाचक्र धरते, तेव्हा सांगतो की, सगळ्यांना क्षमा करा आणि त्यांनी
पाकळयामध्ये राहतात आणि ते कसे शोषण करून घेतात वगैरे बरेच किती फायदा होतो, ते अनेक लोकांना माहीत आहे. आणि
आहे. त्वाच्यामध्ये आणि ते ज्ञान सगळे तुम्हाला मिळाले पाहिजे आणि सहजयोगातल्या लोकांनी ते मान्य केलेले आहे आणि स्यांनी पाहिले
ते मिळणार. आणि काहीही आम्ही त्याच्यातले लपवून ठेवणार नाही. आहे, कारण सगळे काही सहजयोगात प्रत्यकात आहे जर तुम्ही क्षमा
प्रत्येक गोष्ट आम्ही तुम्हाला सांगायला तयार आहोत. पण तुम्हाला नाही केली, तर तुमचे आज्ञाचक सुटणार नाही. तुमची
सुद्धा पार होऊन पुरुषार्थ करायला पाहिजे. जर तुम्ही तुरुपार्थ केला जाणार नाही. व तुमचा ट्युमर खाली येणार नाही. न्हणून क्षमा ही
नाही, तर तुम्हाला काहीही फायदा होणार नाही.
आता पूजेमध्ये काय करावे हा प्रश्न लोकांना असतो. श्री
माताजी, श्री गणेशाच्या पूजेला काय करावे ? कारण आम्ही परोक्ष असे मला वाटायला लागले आहे. कारण जोपर्यंत माणसाला अगदी
विद्या जाणतो. जे तुम्हाला दिसत नाही, त्याला नानकानी 'अलख कितीही समजावून सांगिलते तरी तो एकावर एक आपली शक्कल
म्हटले आहे. त्या डोळ्यांनी आम्ही बघतो. तेव्हा आम्हाला सांगावचे काढत असतो. याला काहीतरी दुसरा अर्थ आहे. तर तुमचा अर्थ अजून
आहे. पहिल्यांदा पावित्र्य तुमच्यात आहे का ते वघा. आंघोळ वरगैरे लागलेला नाही. तुमचे अजून नेमके तारायंत्रण लागलेले नाही, तेव्हा ते
करणे हे तर झालेच. त्याचे काही नाही. ते नाही केले तरी चालेल पण लावून घ्या. आधी आत्मसाक्षात्कार करून घ्या. हेच आमचे सांगणे
एक मुसलमान सुद्धा श्रीगणेशपूजा फार छान करतो. आपल्याला आहे. त्यात काहीतरी शक्कल काढू नका. जे काही विचारांनी,
आश्चर्य वाटेल अल्निरियाचे, जवळ जवळ पाचशे मुसलमान निदानानी किंवा पुस्तक वाचन होत नाही. ते आतून आले पाहिजे. ते
सहजयोगी आहेत तरूण मुले-मुली पार झालेले आहेत. पण त्यातला जो झाले पाहिजे. ही घटना झाली पाहिजे. काहीवेळेस इतके महामूर्ख लोक
मुख्य आहे, त्याचे नाव आहे श्री. जमेल आणि तो श्रीगणेशपूजा इतकी असतात. विशेषतः शहरात, खेडेगावात नाही. ते म्हणतात, अहो
सुंदर करतो. ते अगदी वचण्यासारखे आहे आणि श्रीगणेशाला ठेवून आमचे कुंडलिनी जाग्रण झालेच नाही ! बघा आम्ही कसे ? म्हणजे
स्वतः त्यांची छान पूजा करतो. न्हणजे सहजयोगामध्ये हिंदू, मुसलमान, फारच उत्तम तुम्ही अगदी ! काय विचारता ? अहो तुमचे कुंडलिनी
खिश्चन सगळेच येतात आणि त्यापेक्षा त्यांच्या अनेक देवता कशा
सहजयोग्यता आहेत ते दाखवले आहे. आता है श्रीगणेशतत्त्व आहे. ते शारीरिक असेल, मानसिक असेल, बौद्धिक असेल तो काढून घ्या. ते
आज्ञाचक्रावर आल्यावर श्री येसुखिस्त या स्वरूपात या संसारात काही चांगले नाही. स्वच्छ झाले पाहिजे. स्वच्छ झाल्यावरच आनंद
आलेले आहेत देवी महात्य म्हणजेच देवी भागवत जे श्री मार्कडे यांनी येणार आहे. असे मनामध्ये समजून घेतले. म्हणजे सगळे ठीक होईल.
लिहिले आहे ते तुम्ही वाचा. त्यातील श्री महाविष्णुवरील वर्णन वाचा
त्यांनी सांगितले आहे की, राधेने स्वतःचा पुत्र तथार केला होता. म्हणजे चरणी आज अर्पण करावा. श्री गणेशाला प्रार्थना करावी की, आमचा
जसा पार्वतीने केला होता. पण श्री गणेशतत्त्व हे त्यांच्यात मुख्य अहंकार घे. असे तुम्ही जर त्यांना आज म्हटलेत तर माझ्यासाठी फारच
तत्त्वापैकी आहे. आणि त्या श्री गणेशतत्त्वावर आधारीत, त्यांनी जो आनंदाची गोष्ट होईल. कारण श्रीगणेशासारखा पुत्र सर्वांना असावा
पुत्र तयार केला होता, तो हया संसारात श्री येशु खिस्त म्हणून आला. असे आम्ही सांगतो आणि त्याच्या नुसत्या नावानी आमचे संबंध शरीर
आता खिस्त ! कारण राधेने तयार केला, म्हणून कृष्णाच्या नावाने तो अगदी चैतन्यलहरींनी वाहू लागते अशा सुंदर गणेशाला नमन करून
श्री खिस्त आहे. आणि यशोदा आहे तिथे म्हणून येश् आणि अशा
रितीने त्यांनी है जे श्री गणेशतत्त्व आहे त्याचे जे पूर्णपणे उद्घाटन केले,
डोकेदुखी
केलीच पाहिजे. कारण जोपर्यंत नाक धरले नाही, तोपर्यंत मनुष्य
गोष्टीला तयार होत नाही. म्हणूनच है सगळे आजार आलेले आहेत
जाग्रण झाले नाही, म्हणजे काहीतरी मोठा दोष आहे तुमच्यात.
ना
आता या पैकी जो अहंकाराचा भाग आहे, तो मात्रा श्री गणेशाच्या
.
आजचे भाषण संपवते.
कुंडलिनी आणि
श्री गणेशपूजा
ा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-10.txt 
 र
श्री भैरवनाथपूजा
क
श्री माताजी निर्मला देवी यांचे भाषण कालट इटली ता. 6.8.89
ी
आज श्री भैरवनाथांची पुजा करण्यासाठी आपण येथे तेये दुर्लह कसे असेल? पण समजा या शकितच्या डीमध्य तुही
जमलों आहोत इड़ानाहीवर खालीवर जाणात्या मैर्वनाथांचे महत्व
आपल्याला समजलेले नाही असे मला वाटते. इडानाडी ही चंद्राची न्हणाल जसै, तुन्ही स्वतःका गुहेत लपविले, ती घट्ट बंद केी
नाही आहे. म्हणून आपल्याला यंड करण्याचा हा
मैरचनायांचे महत्व आपल्याला यड करण्यात आहे उदा तापट
स्वभाव हा अहंकार व गरम जिव्हर यांच्यामुळे असतो जर व्यक्ती उजव्या वाजूकडील असतात. वहुतांशी डवीकडील, यंधुत्वाने
तापट स्वभावाची असेल तर भैरवनाव त्याला खाठी पाइण्यासाठी वागणाच्चा
युजती करतात
दाखविण्यासाठी श्री हनुमानांच्या मदतीने सर्व काही योजून होणयात असतो तर उजवीकडील लोकांचा अंत ते मूर् होण्यांस
आणतात, डाव्या बाजूचे लोक, किंवा खिन्न झालेले लोक यांना श्री असतो
निःसंगय
पला आणि पू लागला तर तिये निरोटिकीटी आहे. असे तुम्ही
मार्ग आहे.
आणि म्हणाल, सूर्यच नाही
जे लोक सामूहिक होऊ शकत नाहील ते डाव्या किवा
संघटनामाणे डावीकडचे
रागावण्याचा फोलपणा बांगला नव्हे है निगेटिव्हीटीमध्ये सामूहिक होऊ शकतात. याचा अंत ते दहे
लौक
दारुङ्याच्या
जर सहजयोगी सामूहिकतेत येऊ शकत नसेल तर तो
सहजयोगी नाही असे समजाये, अंधारात भैरवनाथ आपल्यादा।
उजेड देतात याचा व
हनुमान त्यातून बाहेर पडण्यास मदते करतात. पण थी
भैरवनाय सु्ा ल्यांना बाहेर निधण्यास मदत करताते.
आता जी व्यक्ति डावीकडे असते ती सामुहिक बनु शकत
साडी, अशी व्यक्ति जी खूप दुःखी, काळजी त. खिन्न असते, जी भुताटकीच्या कल्यना यांचा ते नामा करतात, श्री भैर्वनायांचा थ्री
सामूहिकतेमधील आनंद अनुभवू जकत नाही त्या व्यक्ति फार गयोजांशी
कटीण जाते, तर तापट, उजव्या बाजूडची व्यक्ति कोणालाही
सामूहिकतेचा आनंद उपभोग देत नाही पण स्वतःव्या पगतिसाठी प्रकारव्या कंहीशनीग्ज संस्कार सवयीवर श्री भैरवाच्या मदतीने
सामूहिकतेत राहाण्याचा प्रयल करते. अशी व्यक्ति स्वतः वे वर्चस्व कर शकतो.
दारवविण्याचा प्रयत्न करते. त्यामूळे सासूहिकतेचा आनंद उपभोग
शकत नाही. त्याऊतट जी व्यक्ति नेहमी खिन्न असते, कोणी लोक जास्त डावीकड़े आहेत यामुळे शरी भेरवांना घादरून आहेत.
माझ्याचर प्रेम करते नाही, कोणाला माझी काळजी नाही असा
विचार करीत दुसरयांकडून काही अपेक्षा करीत असते, तीसुद्धा भैरवांपुढे दिवा ठेवून आणि त्यांच्याबरोबर गुन्हा कबूळ कलून से
सामूहीकरतेचा आनंद उपभोग शकत नाही. अज्ञा प्रकारवी डाव्या त्यांची मदत घेतात. उवाडी बुकीच्या गोष्टी करण्यापासून सुद्धा ्री
चाजूवी व्यक्ति सर्व गोशीत दुःखव शोधते सर्वात उणेपणा भैरव रक्षण करतात. आपल्याछा जे ठाटते तें आपण गुपयूप करतो
शोधणान्या उणेपणाच्या दृशीकोनामुले आपण डायी याजू रखराच आणि उपवू शकतो पण शी भैरवायासून हतुम्ही क़ाही सूपवू शकत
अर्थ आपल्यामधील सर्व [भूतांचा
पण संबंध असतो. श्रीगणेश मूळा धा राचर आहेत आणि
औी भैरव डावीकडे जाऊन मग उजवीकडे जातात त्यामुळे सर्व
नेपाकमध्ये औरी भेरवांचा एक मोठा स्वयंभ पुतळा आहे
जर एवाद्याला बोरी करण्यसाची वाईट सबय असेल तर शरी
नाही तुम्ही बदतत नाही तर तुम्हाला ते पूर्णपणे उचडकीस
कैरून घेतों.
श्री भरवनाथांच्या हातांत नेहमी प्रकाश असतो आणि आणतात. ट्याप्रकारेय ्यांनी त्या भयंकर खोटया गुरूना उपडकी स
इडानाडीमध्ये वरखाळी तिथे काहीही निगेटीवहीटी नाही ह आणले
पाहाण्यासाठी ते धावत असतात. निगेटीव्हीटी आपल्याकडे अनेक
मार्गाने येत असते एक प्रकार स्हणने ह माझे आहे. जसे, माझे घेतला लोकांना नरकांत पहण्यापासून यांबविपयासाठी ते नरकाव्या
मूल, माझा नवरा, माझी प्रॉपर्टी एकदा तुम्ही अशाप्रकारे चिकटला दारावर उभे असतात. पण तुम्हांला जर नकांत जायचे असेल तर
की तुमची मुलेसुद्धा निगेटीव्ह झालेली तुम्हाला आदकून येईल पण
तुम्हाला पॉझिटिव्ह व्हायचे असेल तर ते सोपे आहे. त्यांसाठी तुमचे दुसरयांवर प्रेम करणारे, ज्यंचा आनंद कुटणारे, व आनंदात रमणारे
चित कुठे आहे ते तुम्हाला पाहीले पाहीजे त्यात तुम्हाला काही लोक होणे चांगले लोक तुम्हांला काय करीत आहेत त्याची काळजी
प्रजन आदळतो आहे की कांही मजा आटळते आहे? प्रत्येक न करता तुम्ही दुसर्यांसाठी काय भले करू शकता त्याचा विचार
निगेटीव्हीटीमधील पॉझिटिव्हीटी उपभोगण्या ची सहजयोग्यांची करणे ांगले
মमता आहे. निगेटिवीटी अस्तित्वांत नसते ते दुर्लक्ष असते. आम्हाला हसण्याची आनंदात रममाण होण्याची संवेदना द्या
दुर्लक्षही अस्तित्वात नसते. जर सर्व काही ब्रह्मचैतन्य आहे, तर
श्री भैरवांना नंतर भ्ी महावीर ्हणून पृथ्वीवर अवतार
म्हणतात ठीक आहे जा आपल्या निगेटी्हीटीशी झगडन,
श्री मैरवमा थांची आपण प्रार्थना करू या की
चैतन्य लहरी
न
१०
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-11.txt 
 তে
ह
जना
२्य
समजून ध्या
प्रथम
स्वत:ला
कर
पोर्चेस्टर हॉल लंडन 1. 8.89
क
ते त्याच्या
वाटते
सर्वप्रथम आपण हे समजून घेतले पाहीजे की सत्य त्यांना
म्हणजे जे काही आहे ते आपल्याला कल्पनेत मांडता येत वाजुने बोलू शकतात. त्याच्या विरूद्ध वोलू शकतात, स्यांना
नाही. जुवाजुळव करता येत नही. अथवा स्वतः वाटेल ते करू शकतात देवांच्या आणि सर्व प्रेषितांच्या
उपयोगासाठी वापरता येत नाही. शिवाय धोडयांप्रमाणे विरुद्ध बोळून ते पैसाही करू शकतात
दोन्ही वाजूला झांपडे लावली असल्यामुळे आपल्या सर्व
कंडिशर्निंग्जमुळे (संस्कारामुळे ) सत्य आपल्याला सापडत पाहीजे. स्वतंत्र छा यला हे ककायला की तुम्हाला आत्मा
नाही आपल्याला स्वतंत्र लोक बनले पाहीजे शास्त्रज्ञांप्रमाणे समजला पाहीजे- स्तःला समजले प्राहीजे आणि ते
आपल्याला खुल्या मनाची माणसे झाले-पाहिजे सत्य काय स्वतःच्या स्वयंचलित मध्य मज्जासंस्येयर समजले पाहीजे.
आहे ते पाहण्यासाठी, कोणीतरी काही प्रतिपादन केले जसे हे गरम आहे, हे यंड आहे असे कळते, तसेच
व्याख्यान दिले उघडपणे सांगितले तर डोळे झाकून सगळीकडे पसरलेली दैवी शक्ति तुम्हाला समजळी पाहीजे
स्वींका रू नये शाइयताला शोधणों हे सर्व धर्माचे मूलतत्व हीच सत्य आहे, ही च सत्याचे प्रकटीकरण करते, कारण ते
आहे आणि अशाइवत क्षणभंगूर गोष्टींना त्यांच्या मर्यादित ईश्वराचे प्रेम आहे. ती तुम्हाला तुमच्या मध्य स्वयंचलित
त्यांना समजून घेऊन उपयोगात आणावे. त्यामुळेच आपले मज्जासंस्थेवर क्ळली पाहीजे. तोब वोध आहे
संतुलन ढळले आहे. आपण खरोखर असे लोक असू की
ज्यांना सत्य कारय आहे ते जाणून ध्यायवे आहे. तर प्रगती केली आहे. किंवा प्रत्येक गोष्टीच्या यावतीत खूप
आपल्याला हे समजळे पाहीजे की मानवी जाणीवेमध्ये पुढे गेलो आहोत, पण तुम्ही पहातच आहात, शास्त्रावसेवर
आपल्याला है समजू शकत नाही. ती एक कल्पना होते.
आपल्याला अध्यालिमिक स्तरावर संवेदना प्राप्त केली पाहीजे अणुर्योग्यआणि सर्व प्रकारचे आपल्या डोक्यावर बसलेले
अध्यात्मिक पायरी म्हणजे
आल्याची जाणीय ही एक अवस्था आहे ज्यांत तुम्ही आत्मा अतिरेकापर्यंत जातो. संतुळन काहीच नसते मनाची झेप
बनता. हे कृत्रिमतेने कोणा ला सर्टिफिकेट देणी नव्हे की सरक रैखेत असते. ती एकाच रेषेमध्ये पुढे जाते व येते
तुम्ही हिंदु, ख्रिइ्चन, मुसलमान किंदवा दुसरे काही झालात, आणि तुम्हाला गुदमखून टाकते. (गळचेपी करत) आता
यातील काहीही तुम्हाला थांबवू शकत नाही, तेवहा या सर्व तुम्हाला "अं सिड रेन" मिळाला आहे. तुम्ही यंत्रे तयार
काही गोष्टी इतक्या वरवरच्या झाल्या आहेत की आता केलीत. यंत्रे तुमच्यासाठी आहेत. तुम्ही यंत्रासाठी नाही.
असे लोक झाले आहेत की त्यांनी देव अस्तित्वात नाही असे याप्रकारे तुम्ही आणि यंत्रे यात काही संतुलन उरले नाही
म्हणावयास सुरूवात केली आहे. धर्म वगैरे काही नाही, हे तु्ही आणि शास्त्र यात काही संतुळन उरले नाही. हातात
सल्य नाही.
प्रथम तुम्ही म्हणता तेव्हा हे संतुलन
त्यासाठी शोधण्याचा प्रयत्न केला आहे का? की आपल्या तुम्हाला मिळते है सुरेखप्रकारे तयार केलेले झुंबर तुन्ही
अहंकाराच्या आहारी जाऊन देव नाही असे आपण न्हणत पहा
आहोत? देव आहे किंवा नाही हे बघण्याचा प्रयत्न आपण ल्याचप्रकारे तुमच्या चित्ताचर आल्याच्या प्रकाश प्रज्वलित
केला आहे का? देवाविषयी बोलणाच्या लोकांना पारखून झाला नसेतल तर तुम्हाला तुमचा अ्थ कळणार नाही. हा
तुम्ही देवाळा पारखू शकत नाही. कोणी ही देवाबद्दुल बोळू मायक्रोफोन मुख्य विद्युतवाहिनीला जोडला नसेल तर
হकते कारण त्यांना पकडणारा कुटला ही कायदा नाही असे निूपयोगी आहे. आपण मुख्य परम तत्वाला जोडले गेली
आपल्याला योडे स्वावलंधी क्हायक्ला
म्हणून प्रताम
आपण असे न्हणू शकतो की पशिचमेकडे आम्ही फार
तुन्ही सुरूवात केली आणि तयार कोले ? हायडोजन वॉम्म-
आत्याची जाणीव होय राक्षस. कोणताही उद्योग आपण घेलला तर आपण त्याच्या
जे मिेल ते घेऊन वेडयासारखे धावत सुटणे यासारखेच हे
देव नाही. तुम्ही पाहा की तुम्ही आहे आणि जेव्हा तुम्ही आत्मा होता
- पण त्यात प्रकाश नसेल तर स्याला काही अर्थ नाही
चैतन्य लहरी
ltor
११
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-12.txt 
 घेतात.
नाही तर आपल्याला परमात्मा कळणार नाही. आणि म्हणून
हे सर्व प्रश्न आहेत.
आपल्यामध्ये असलेल्या यंत्राबद्दल
आपल्या स्थातंत्र्यात आपण सर्व प्रकारच्या गोष्टी ज्या
जेव्हा मी बोलते तेव्हा हे मूळाबहदलचे गहनतेचे आपल्याला हितकारक नसतील अशा करतो. काही हरकत
ज्ञान आहे हे समजळे पाहीजे. त्यासाठी तुम्ही अल्यंत गहन नाही. कुंडलिनीचा नाश करता येत नाही, तो मूळ स्तोत्र
व्यक्ति झाली पाहीजे
पाहू शकत नाही. गहन व्यक्ति व्हायला तुम्हाला मुळे जाणून म्हणते, ती तुमची चैयक्तित आई आहे. आणि ही आई
घेतली पाहिजेत. मानवाच्या प्रत्येक उद्योगांत काहीतरी प्रेमळ आई आहे. आणि तिला तुमच्या पूर्वायुष्यांची प्रत्येक
कुठेतरी चुकले आहे. धर्मामध्येसुद्धा त्यामुळे हल्ली या
प्रकारचा फार्स चालत असलेला आपल्याला दिसतो आणि तीची जागृती होईल आणि तुम्हाला ती दुसरा जन्म देईल
आपल्याला शाशवत शोधावयाचे आ है कदाचित है थोडेसे ती दैवीमाता आहे. ती तुम्हाला त्रास देणार नाही पण ज्या
वेगळे दिसेल उदा. युद्ध आणि महावीर देवावद्दल काहीच लोकांना अधिकार नाही, शिक्षण नाही, कुंडलिनी काय आहे
बोलले नाहीत. मी सुद्धा चार वर्षे देवाबद्दल काही बोलले है माहीत नाही. त्या लोकांकडून हे त्रास उद्भवीत आहेत
नाही. तुम्ही जेव्हा देवाबद्दल योळता तेव्हा छोक उडया मारु
लागतात की आश्ही केव्हा देव होणार? तेव्हा तुम्ही प्रथम जेव्हा वर येते ते्हा तुम्हाला तुमची जागृति मिळते. त्यावेळी
" स्व" (आत्मा) व्हा. ही पहिली पायरी
पहिल्यांदा तुम्ही स्व व्हा. जोपर्यंत तुम्हाला तुमचे
नाहीत तोपर्यंत तुम्ही रंग कसे पहाणार? जे मिळण्याची विलंबात दोन विचारांच्या मध्ये तुम्हाला वर्तमानातं थांबविते
तुमची पात्रता आहे, जे तुमचे स्वतःचे आहे, मानव म्हणून] व वर्तमानात वाढू देते. तुम्हाला जर विचार करायवा असेल
तुमचा जो जन्मसिद्ध हक्क आहे, ते तुम्ही मिळवावेत तर तुम्ही करू शकता. तुम्हाला विचार करायचा नसेल तर
तुमच्या हितावे आहे आणि ते म्हणजे आत्मा आणि ते करू नका कुंडलिनी जेव्हा आज्ञाचक्र भेदन करून वर जाते
म्हणजेव सहजयोग, सह म्हणजे बरोधर ज म्हणजे त्यावेळी हे घटीत होते.
जन्मलेला, हा योग मिळविण्याचा हक्क तुमच्या बरोबर
जन्मलेला आहे. (योग देवाशी ऐक्य) माणूस म्हणून हा होते तेव्हा तुम्ही प्रभावी बनत
जन्मसिद्ध हक्क आहे. उक्रांतिचे शिखर तुम्ही सौंदर्यभिरूचि व निर्नितीचे आहे. माझा भाऊ जो चार्टर
ढोबळ मनाने तुम्ही ते आहे जो तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षातकार देणार असतो, मी
गोष्ट माहीत असते. तीफक्त संधीची वाट पाहाते आहे की
केथी च त्रास देणार नाही. उलट ती
कुडलिनी तुम्हाला
ते म्हणाळे पहिली गोष्ट प्रस्थापित होते ती म्हणजे निर्विचार समाधी.
डोळे कारण विचार येतो आणि लय पावते आणि कुडंलिनी
तर दुसरया चक्रामध्ये काय होते तिचे जेव्हा आगमन
कारण दुसरे चक्र हे
तुमचा
आहात आणि हे घडले पाहीजे. पण कृपा करून तुमची अकाउंटंट आहे सर्व भाषांमध्ये तो खूप मागे होता. आता
हृदये उघडा, तुमची मने उघडी करा आणि स्वहितासाठीच तो संस्कृत आणि उर्दूत कविता करतो. मराठीत सुद्धा जी
पहा मला माहत आहे, हे घड़णार आहे. पण त्याचद्दल कूप कठीण भाषा आहे. जेव्हा कुंडलिनी वर चढते तेव्हा ती
विचार करून तुम्ही त्याची कल्पना करू शकत नाही. त्या चक्रा चे पोषण करते. एखाद्या सुरेख आईप्रमाणे ती
आपल्या शोध घेण्यामध्ये हा सर्वात मोठा प्रज्न आहे की त्याचे पोषण करते आत्मसाक्षात्कारानंतर अमजादअली मोठे
कोणत्या तरी एका कल्पनेच्यामागे आम्ही धावत सुटतो.
आत तुम्ही यंत्र पाहीले आहे. उक्कांतीच्या व्रियेत इतकी प्रभावी, विलक्षण, कार्यक्षम बनते आणि त्याचवेळी
आपल्यामध्ये तयार केलेले हे सर्वात सुरेख यंत्र आहे पहिले व्यक्ति खूप गोड, दयाळू सौम्य होते
एक चक्र सर्वात सुंदर आहे. कारण ते अबोधितेचे प्रतिक
आहे. ही अबोधिता हीच एक आपल्याला खरा आशार, तुमची कृती नाही. ही तुमच्या लिव्हरवी कृती आहे. जेव्हा
खरी ताकद देते ती छायेत झाकली असेल ढगाळलेली असा संतापी स्वभाव असतो तेव्हा काय करावे है तुम्हाला
असेल, कदाचित तुम्ही एक निराशाजनक स्थितीमध्ये कळत नाही. दारूडया व्यक्तिप्रमाणे तुमचे व्यक्तिमत्व
असला, काही लोक म्हणतील की आ मची अथोधितता असते. आपल्याला आवडेल से करायचे. पण हा सर्व
आम्ही नष्ट केली आहे. तुम्ही काहीही केले असेल. पण हे स्वभाव इतका यंड व सुरेख बनतो. असा चैतन्यमय माणूस
एक असे चक्र आहे ज्याया कधीही नाश होऊ शकत नाही
त्या केंद्राबाबतीत तुम्हाला दोष असतील. पण त्याचा नाश ते असे सुद्धा म्हणतात की ठराविक देशांच्या विशेष
होऊ शकत नाही. हे इतके आइ्चर्यमय चक्र आहे ज्याला
चार पाकळया आहेत. त्या पेल्वीक प्लेक्ससची काळजी जाते. कारण हे चक इतके सुजनशील आहे आणि ते शुद्ध
कलाकार झाले. कारण कुंडलिनी वर येते आणि निर्मिती ही
तेव्हा ही हिंसक वृत्ती, हा राग, हा संतापी स्वभाव ही
इतका दयाळू असतो ही खूप आइचर्याची गोष्ट आहे. आता
प्रकारच्या स्वभावाच्या छटा असतात. सर्व काही विरघकून
प्रथन स्वतःला समूा घ्या
१२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-13.txt 
 आपण भौतिकवादी आहोत. पण वस्तूची सौंदर्याभिरुची
विद्येचे प्रकटीकरण देते. त्यामुळे तुम्हाला तुमच्या मध्य
मज्जासंस्थेवर कळू छागते. तुम्हाला बोटांच्या टोकांवर कळू तुम्ही दुसऱ्यांना देऊ शकता. ज्यांत तुमचे प्रेम सूचित होते.
लागते
जसे कोणीतरी माझ्याकडे आले व मला
माझी आज्ञा पकडली आहे, त्याचा अर्थ माझा हे प्रेम तुम्ही व्यक्त करू शकता. त्या व्यक्तिला आवडतील
फक्त हीच गोष्ट जह वस्तू करू शकते. आणि अशा प्रकारे
म्हणाले
अहंकार बाढला आहे कोणी असे म्हणेल का? जर तुम्ही अशा भायना तुम्ही व्यक्त केल्या आहेत. अशा प्रेमळ सुरेख
कोणाला सांगितले तुला अहंकार झाळा आहे तर त्यांना समाजावरोबर या तन्हेवी गहनता तुमच्या मध्ये तयार होते
अहंकार झाला आहे हे तुमच्यावर दाखवून देतील ते तुम्ही गहनते मध्ये गेल्यावर तुम्हाला आणखी काही लारात
तुम्हाला अहंकार झाला आहे हे कोणाला सांगणे धोकादायक नाही. कारण प्रत्येकजण तुमच्या गरजांकडे लक्ष पुरवित
आहे. पण आत्मसाक्षात्कारामुळे तुम्हाला कळते की इथे असतो.
आणि मी ते ओळांडू शकत नाही कारण तिये बाधा आहे
ती मला काटून टाकली पाहीजे.
हे
तुम्ही जो दुसऱ्यांना आनंद देता ते या चंक्रांतूनच.
काय खायचे याची चिंता तुम्हाला नसते. तुमच्यासाठी हे
इतके अंतर्यामात आहे आणि एकदा संबंध चांगले आहे, हितकारक आहे ते तुम्ही खाता तुम्ही इतके
जुळला की तुम्हाला तुमच्याबद्दल कळते, आणि या हुषार होता, शिवाय इतरांनाही खुष ठेवता हे अन्न वाईट
चक्रायद्दलसुद्धा वेगवेगळया विचित्र आणि धाणेरडया आहे. मला दुसरे हवे असे न्हणून दुसन्यांना नाखुख करीत
विचारांना निर्माण करणारे हें चक्र इतके हितकारक, नाही. "मला पाहीजे" निधुन जाते. न पेटवलेली मेणाबती
सुखदायी, सुरेख बनते, त्याशिवाय हे लोक ज्यांना एक प्रकाशित होण्याची इच्छा करत असते त्याप्रमाणे. "मला
शब्द हिंदी वेत नव्हते त्यांनी संस्कृतात गायला सुरुवात प्रकाशित करा." पण एकदा तिला प्रकाशित केल्यावर
केली आहे. म्हणजे सहजयोगामध्ये आल्यावर आजचा इतरांना ती आपोआप प्रकाश देते. याप्रमाणे तुम्ही सुद्धा
झगडणारा कलाकार उद्या महान कलाकार बनू शंकतो. तुमचा प्रकाश, तुमचे प्रेम, तुमचा आनंद आपोआप
तरीपण मी न्हणे व तिये मोह आहेत. तुम्ही एक महान दुसन्याला देता. कोणालाही कुठाही "टेन कमांडमेण्टस्
कलाकार व्हाल, तुम्ही आणखी पैसे मिळवाल वगैरे पण मधून आता जायला नको ते दिवस गेले आहेत. आता
तुम्ही ज्याच्यासाठी समाधानी व्हावे ते होे नाही. तुम्ही कथीच तुम्ही आपोआप तसे होता. खूप सुरेख, मायाळू आणि
तुमच्या
समाधानी होणार नाही.
तर आता आपण तिसर्या बक्रावर जाऊ ज्याला
आपण "नाभी चक्र म्हणतो. हे चक्र
बाजूला अग्नी यांनी
तेज़स्वी लोक
सहजयोगी मंडळींच्या वेहन्यावरचे तेज पहा. चेहरा
एका बाजूला जल, किती प्रफुल्लित दिसतो. खूप लोकांच्या वयामथील दहा ते
तयार झाले आहे. वीस वर्षे गळून पडतात आणि ते इतके उत्साही असतात.
त्याच्याभोवती दहा व्हॅलन्सीज् आहेत. आपल्या स्वतःच्या ते कथी दमत नाहीत. तुम्ही का दमता? कारण आपण खूप
गेली
दुसऱ्या
अंतर्यामी असलेला आपला धर्म हे नाभी चक्र किंवा सोलर विचार करतो सगळी शक्ती विचार करण्यात फुकट
प्लेक्सस, कुंडलिनी वर आली वग तिचा प्रकाश या चक्रावर त्यामुळे काहीही उपभोगप्यासाठी शक्ती उरली नाही, उदा
पडला की आपल्याला धार्मिकता देते. एका रात्रीत लोकांनी तुम्ही छेकांना रात्री जेवायला बोलावळे तुम्ही विचार करता
- काय प्यायचे, जेवण कसे गरम ठेवायचे, काय करायचे
सोडले आहेत. सर्व काही आणि उत्तम भाग म्हणजे त्यांच्या वगैरे वगैरे सर्व गोष्टीबद्दल इतके क्षोभित आणि बेचैन
सद्गुणांच्या आनंदात ते आहेत. काही लोक विचार झाले असता की जेव्हा पाहुणे येतात तेव्हा त्यांना पळून
करतात, "मग काय मजा आहे", हे काय आहे की तुम्ही जावेसे वाटते. कारण विचारांचे आणि योजनेचे इतके
होतो.
तर दुसरे चक्र खूप चमत्कारिक गोष्ट्ी करते. आपण
आणि दिवशी तुम्ही खूप बरे (चैतन्यमय ) होता ते विचार करताना वापरतो त्या गे पेशी ते मेंदूला पुरवीस
कधी कमी होत नाही त्याची कधी प्रसिक्रिया होत नाही. ते असते. शिवाय ते आपले लिव्हर, यकृत, पॅनीक्रोस,
कृत्रिम नाही त्याची नशा चढत नाही. ते तुमच्यातच असते स्वादुरपिंड, स्जीन, प्छीहा मुत्रीपंड, किडनी आणि पोटाचा
क़ाही भाग याकडे ठक्ष पुरविते, पण याऐवजी तुमच्या
इथे आपल्या मध्ये आपले औदार्य उपभोगण्याची मेंदूकडे ग्रे पेकी पाठविण्याच्या धांदलीत असते, कारण तुम्ही
क्षमता असते, आता सर्व जड बस्तू काहीही असली तर विचार वेड्यासारखा करीत असता. त्यामुळे तुमच्यामध्ये
दारू सोडली आहे. एका रात्रीत लोकांनी अंमली पदार्थ
दुस्यादिवशी त्वाचा टेनान झालेले असते. शेवटी सर्व आनंद अदृश्य ह
गुत्त्यामध्ये काहीतरी घेता आणि
हँगओव्हर (विषण्ण अवस्था) इथे तुम्ही काहीतरी घेता
दुसऱ्या
वे त्याचे तरंग बाहेर येत असतात.
प्रक
स्तःला समूा ्या
१३
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-14.txt 
 असा विचार करते "कारण कधी काम करायचे, कधी
बाकी चे रोग तयार होतात. लिव्हरचे आस आणि मग
मधुमेह (डायविटीस), आता मधुमेह डायबेटी स खूप सारवर नाही हे मला कळतच नाही." ल्यामुळे आपण सहज
खाल्ल्याने होत नाही. भारतामध्ये तुम्ही गावात जाऊन पहा
ते इतकी साखर घेतात की बमचा कपामध्ये उभा रहातो. कॅन्स होतो. तुम्ही एक महिन्यानंतर मरणार असे सर्टिफिकेट
पण त्याला काही डाययेटीस होत नाही, कारण तो उद्याचा डॉक्टर देऊन टाकतात. पण सहजयोगाने बन्याच लोकांचे
विचार करत नाही. तो फक्त खूप काम करतो, जेवतो रक्ताचे कॅ्सर बरे केले आहेत
आणि झोपतो तो झोपेच्या गोळ्यासुद्धा घेत नाही तेव्हा जागरणाने या किंया त्या चाजूला फार जास्त होणारी
जास्त विचारामुळे हा डायबेटीस होतो आणि तुम्ही हालचाल जी पूर्ण वेळ वालू -असते ती थांबते कुंडालिनी
सहजयोगात आला की तो सहज बर होतो.
परिणाम होइल असे होतो आणि धक्का बसला की रक्ताचा
पण कुंडालिनीच्या
ल्यातून वर जाते तिला परत आणते तिवे पोषण करते
नंतर तिसरा जास्त भितीदायक रोग म्हणजे एक्ताचा सर्व कंन्सर व इतर असाध्य रोगांमध्ये ही बक्रे जागेपासून
कॅन्सर जे लोक जास्त विचार करतात त्यांना ब्लड कॅन्सर दूर गेल्याने सहज परिणाम होईल अकी स्थिती आली
होतो. आई यारीक सारीक तपशीला विषयी जास्त दक्ष
असेल तर मुलांना तो होऊ शकतो. तिचा गाठिया, तिचे
घर सर्वाबद्दल ती इतकी दक्ष असते की उंदरानेही आत दोन्ही बाजू संभाळते, स्टर्नम हे हाउ अटिबॉडीज तयार
येऊ नये. पूर्णवेळ ती विचार करीत, योजना करीत असते. करते व त्या रोगाशी सानना करतात है तुम्हाला माहीत
या सर्वाचा मुलावर परिणाम होतो. मुलालाही रक्ताचा
कॅन्सर होऊ शकतो. तुमची सलीन ही स्पीडोमीटर असते. मातुत्वाला आव्हान दिले जाते तेव्हा तुम्हाला बेस्ट कॅन्सर
यामुळे रक्ताचा कॅन्सर होतो. ती तुमच्या आयुष्याचा ताल होतो. (
असते. जेव्हा आपण पूर्णविळ शॉकमध्ये असणारी घाईगर्दीत
असणारे लोक असतो त्यादेळी ही विधडते. उदा.
वर्तमानपत्रे, कधीही चांगली बातमी देत नाहीत. किती आणि सुरक्षिततेच्या भाचनेला तड़ा गेला असतो. तसेच
लोकांना आत्मसाक्षात्कार मिळाला किंवा काहीतरी व्यवस्थित
चालते आहे वरगैरे काही नाही पण तुमच्या डोक्याला मेंदूला असता जे जे लोक खूप योजना आखतात ते दहा वर्षे
धक्का बसेल असे काहीतरी नाहीतर तुम्ही हे गंभीरपणे
घेणार नाही
तुमची संस्था फार नाजुक आहे तिला पटकन धक्का भवितव्याची योजना करणे शरी रामध्ये इतकी ओमिशन-१
बसतो. त्यामुळे तुम्ही नाइता न घेता तुमच्या गाडीत बसता
किंवा कदाचित उशीर झाल्यामुळे नाइ्ता तुमच्या हातात किव्हर त्याचे हया चक्राचे दुर्जक्ष होते, त्यामुळेही उद्णता वर
असतो. रस्त्यात ट्रॅफिक जाम असतो. तुम्ही आरडाओरइ जाते व तुम्हाला दम्याचा विकार (अस्थमा)
करता किंचाकता, कसेवसे तुम्ही ऑफी समध्ये पोहोचता
आणि तिथे बॉस भुंकत: असतो. अशाप्रकारे आपण पूर्ण पती किंवा पित्याचे स्थान आहे. तुम्ही वाईट पती असाठ,
टेवशनमध्ये राहातो. आपण स्वतंत्र लोक आहोत असे मानले तुमचे पली जहांबाज असेल तुम्ही चांगले पिता नसाळ,
जाते. रात्री तुम्ही जोरात गाऊ लारला तर शेजा री येऊन किंवा तुमचे वडील तुमच्याया बतीत दयाळू नसतील तर
तुम्हाला पोलीस स्टेशनमध्ये ठेऊन देतो. तुम्ही काही करू तुम्हाला दमा होऊ शकतो किया तुम्ही तुमच्या वाडिलाना
शकत नाही. तिये काही स्वातंत्र्य नसे घड्याळाने तुम्ही क्षमा केली नसेल तरी तुम्हाला दमा होऊ शकतो. या
वांधलेले असता या ठराचीक वेळेला तुम्हाला तिथे पाहोचले पूथ्वीवर येताना आपण निवडलेल्या आपल्या मातापित्याशी
पाहीजे. या सर्व गोष्टी आपल्यावर परिणाम करतात आणि आपले माते मला माहीत आहे कदाचित ते चूक असतील
आपण घाईत असलो आणि इर्मजन्सीसाठीडी स्लीन हट्टी असतील, जिद्दी असतील. दाखूडेसुद्धा असतील तुम्ही
रक्ताच्या लाला पेशी पाठवत असते.
घाईत असता तेव्हा स्लीन सुद्धा वेडीच होते. काय कराये हे तुमच्यावरोवर तुम्ही हे प्रश्न वाळगीत राहाता
तिला कळतन 1ही. ती जास्त आणि जास्तव पेशी तयार
असते
आता आपल्याकडे हृदयचक्र आहे, ते डावी उजवी
आईचे चक्र आहे. जेव्हा तुमच्या
आहे. हे आपल्या
(चक्षस्थलाचा) जर पुरुष वाहेरख्याली असेल तर
त्याची बायको चिंतामरन असते, तिला ब्रस्ट कॅन्सर होऊ
शकतो कारण तिच्या मातृशक्तीला आव्हान मिळाले असते
तुम्ही रखूच विचार करता, खूप उजव्या बाजूचे भविष्यवादी
पुढचे योजून टेवतात ्यांचा मृत्यूसुद्धा त्यावेळी कसळा
पोशाव घाळणार त्यांना कोठे पुरण्यात येईल वगैरे हे सर्व
उणला निर्माण करते, कारण सर्व उष्णता शोषून घेणारे
होतो.
अस्यमा हा सहज बरा होणारा आहै उजये हृदय हे
पण तु्ही नेहभी च त्यांना सोडले तरी विसरा आणि क्षमा करा. नाहीतरी
करते आणि एका वेड्या माणसाला मी यांधले मेले आहे
प्रथम स्वतःला समग्त ध्या
१४
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-15.txt 
 कु
क
ह
कृष्णपूजा
श्री
बट
ुए
श्री माताजी निर्मलादेवी यांचे भाषण सारांश १४-८-८९
ভज़ आपण श्रीकृष्ण अवताराची पुजा करणरासाठी लोक उचलतात
वैराग्याप्रमाणे
. श्री राम तपस्व्यासारखें राहीते म्हणून लोक
जमळो आहोत. श्रीकृष्ण स्हणजे श्री नारायणांचा म्हणजे श्री राहू लागले. लोक करारी झाले हसणे नाही, स्मित
विष्णुंचा अवतार होय प्रत्येक अवतारात ते आपले सर्व गुण, नाही, सर्व काही खूप गंभीर झाले, लग्न न केल्यामुळे त्यांचे
जकती आणि स्वभाच वरोबर घेऊन अवत (तात त्यामुळे श्रीराम संतूठन संपले छुग्न तुम्हाला संतूलित करते त्याचेळी सर्व
वे नारायण यांचे सर्व गुण त्यांच्या अवतारात होते प्रत्येक निर्मिती ही एक ठीला आहे. मजा आहे है दाखविप्या सा ठी श्री
अवतारण ल्यांच्या पूर्वीच्या अवतारामच्ये जे काही चुकी चे समज कृष्णांनी जन्म घेतला तिथे गंभीर, त्वक्ष वैराग्याने राहाण्याचे
झाळे अथवा जे अतिरेकास गेले ते सुधारण्याचा प्रयत्न करते. काहीच कारण नाही. खरे तर, श्री रामांच्या आधी सर्व संत
त्यामुळेच ते वारंवार परत येतात. श्रीधिष्णु हे धर्म व सूजनता विवाह करत होते नंतर एक विवित्र प्रकारया ब्राह्मणवाद चाल
ू
यांचे संरक्षक आहेत. त्यामुळे त्यांनी जेव्हा अवतार घेतला झाला त्यामुळे जाती व्यवस्था दुवळी झाली. कर्माएवजी जन्मावर
न्याचेी ठोक धर्माचरणाने रहात आहेत हे त्यांना पहायचे होते जात ठरवली जाऊ ठागली द्वाह्मण दुस्यांदर क्चस्व गाजवू
वयवस्थित राहुन थी महालक्ष्मीच्या मध्य मागति रहायचे असेल लागले. त्यामुके श्री कृष्णांनी गवळयाच्या घरी जन्म घेतला
रदोड्या
श्रीकृष्ण फक्त पाच वर्षाचे होते तेव्हा त्यांनी खूप खोड्या
अवतारा मध्ये त्यांनी श्री रामासारखा हितकारक राजा निर्माण केल्या आणि सर्व प्रकारच्या लीछा केल्या जसे एक मोटा नाग
त्यांनी मारला आणि त्यांच्या शक्तीने खूप राक्षस ल्यांनी त्यांच्या
श्री राम हे पुलूषोत्तम होते, सर्य मानवात उत्तम एक पूर्ण क्रीडेनेच मारले श्री रामांना ते अवतार होते; हे त्यांनी
मानव [म्हणून मानवांच्या सर्व गुणांसकट ल्यांनी अवतार घेतला. जाणायला नको होते आणि जरी त्यांना वेगवेगळ्या प्रकरांनी ते
त्यांनी क्ष्मी तत्वाशी न्हणजे श्री सीतार्जीवरोबर विवाह केला, अवतार होते है दाविठे गेले तरी ते ती गोष्ट स्वी कारत नव्हते
कारण त्यांना ते कळायता नको होते काहीतरी महामायेप्रमाणे
क़ेला आणि तपस्वी लोकांप्रमाणे जीवन व्यतीत केले आपल्या याप्रका रेव सर्व कमेरे तुम्हाला खनया महामायेविषयी पुरावा देत
आयुष्यांतून त्यांनी हे दाखविले की पतीची पत्नीचरोदर वागणूक आहेत. ती कशी आहे. इसादी व्यक्ती असे दाखविते, की
कशी असली पाहिजे. नंतर त्यांना दुसरी भूमिका राजाची तयांना आठवत नाही, तुम्हाला त्याची आठवणसुद्धा नाही कारण
करायची होती. जेव्हा ते राजा झाले, तेव्हा त्यांना समजले की तुम्ही ते आठयले तर तुमच्या क्रिया सानवी नसतील, त्या दैवी
श्री सीतेंला त्यंनी रावणाकडून परत आणल्यामुळे लोक ठीला होती आणि त्या कदाचित मानवयांना योग्य नसतील
त्यांच्याचर टीका करीत होते म्हणून श्री रामांनी तिला दूर त्यांना ते सहन होणार नाही. ते चावरतील ते इतके
पाटविले किती सत्ताधारी लोकांना ही संवेदना असेल की आइचर्यचकित होतील. त्यामुळे श्रीकृष्ण खूप साथारण
तर तुम्हाला तुमचा आत्मसाक्षातार मिळवला पाहीजे, प्रथम
क्रण्याया प्रयन्न केला.
सर्वसाधारण वैवाहिक जीवन जगले. मग त्यांनी तिवा त्याग
त्यांच्या वर्तणुकीने त्यांनी असे उदाहरण त्यांच्या हाताखालच्या व्यक्तीसारखे सर्वसाधारण (नॉर्मल) वागत होते,
सर्व लोकांना दिले पाहिजे की ते आदार्श ठरतीट श्री सीाजी
वालपणी त्यांना छोणी खूप आयडत असे लोणी विशुद्धी
महालक्ष्मी होत्या त्यांना समजलेही सर्व लिला आहे आणि ता वक्रांसाठी अत्यंत चांगले आहे. चहामध्ये धोडे लोणी टाकून घ्या
म्हगजे कोरडा झालेला वसा मोकळा होतो. आपल्या मित्रांच्या
राजा म्हणून श्री रामांनी छोकांना कसे राज्य करावे है मदतीने तो सर्व भांडी फोडून सर्व लोणी ख़ाऊन परत फस्त
बिकवले राजासाठी आवश्यक आदर्श त्यांनी प्रस्थापित केले करीत असे आणि मग उगाच चोडे योडे खोटे सांगत असे
य "रामराज्य' होते असे म्हणतात. त्यांच्या त्याच्या सर्व खोड्या, गोड गोड प्रेमभावाचे वातावरया निर्माण
लहान मुला च्या
रवूष होता कारण न्याय, धर्म, आनंद, शांती ते पसरवित होते. खट्याळपणाचे सर्वांना कौतुक असते. मुलांबरोबर असणारा
पण प्रल्येक अवतरणांच्या बाबतीत जे काही नैसर्गिक नाही तेब कडकपणा यहुतांशी आपल्या अपत्यावर प्रेम नसल्याने असतो.
दूर गेल्या.
सर्वांत आदर्श राज्य
शासनात शांती होती बढ़ाओढ़ नव्हती. प्रत्येकजण आनंदी, करण्यासाठी
पौर्वात्य देशात
असत
चैतन्य लहरी
१५
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-16.txt 
 गाठिचे आणि इतर जड वस्तूंवर प्रेम असते कारण ते ्या वि्ू पण वस्तुस्थितीसाठी त्यांना पाच पली होत्या आणि शिवाय
शकतात. त्यांची मुले ते विकू शकत नाहीत, मुले व पालक सोळा हजार स्त्रीया सुद्धा होत्या ज्या त्यांच्या पत्ी बनल्या, त्या
यामध्ये जड वस्तूचिधयक कल्पनांमुळे दुरावा असतो. जड वस्तू दुसरे काही नसून ्यांच्या सोळा हजार शक्तीचे होत्या. विशुद्धी
चक्राच्या सोळा पाकळ्या गुणिले विराटाच्या १००० पाकळ्या
जास्त महत्त्वाच्या वाट लागतात.
आता बोरी करणे हे खूप वाईट समजठे जाते. पण मिळून १६.००० शक्ती होतातत. या सोळा हजार शक्ल्यांनी
श्रीकृष्ण, गौळणी न्या मयुरेत एका राक्ष साकडे लोणी घेऊन स्त्रीया क्हणून अवतार घेतला आणि मर्यकर राजाने त्यांना
जायच्या त्यांचे सर्व लोणी चोरत होते. हे छोणी सर्व राक्षस पकविले.
खाऊन खूप बळवान होत होते. त्यामुळे व्यांनी विचार केला सोडविले आणि लग्न करून त्यांना संरक्षण दिले
संगळे लोणी खाऊन टाकलेले बरे म्हणजे या वायका ते तिथे
श्रीकृष्णांनी राजाचा पराभय केला, त्या स्त्रियांना
जेव्हा आपल्याला विशुद्धीच्या बाधा असतात त्यावेळी
आपल्या दोन्ही याजूंना कोणल्या शक्ती आहेत आणि कोणत्या
विकू शकणार नाही. आणि तुम्ही याचे महत्त्व पहाल तर -
फक्त थोडे पैसे असावे म्हणून आपण आपल्या मुलांना उपाशी गुणांचा आपल्या मध्ये अभाव आहे ज्यांमुळे आपल्याला त्रास
टेवतो. प्रत्येक गोष्ट परत विकायची असते या कल्पनेने होत आहे हे आपल्याला समजले पाहिजे. आपण पाहू या,
पैशांकडे लक्ष असते. त्यामुळे मुळे ही कायमची जदाबदारी होते. उजव्या बाजूची विशुद्धी आपल्याला लागते ते काय-
नुसते ओझे असल्याप्रमाणे मुळांना वागवले जाते. जर सर्व श्रीकृष्णांचे मूळ तत् गोडवा. त्यांची शक्ती राधा रा उज्जा धा -
मूल्यमापन पैशांतच होणार असेल तर मुलांना कुटुंबात स्यानच जी उर्जा घारण करते ती. आणि त्यांची शक्ती म्हणजे आल्हाद
नाही. सहजयोगानुसार जगाच्या सर्व संपत्तीपेक्षा मुळे जास्त आनंद देणारा गुण. श्रीकृष्णाचे गुण म्हणजे ते योगेश्वर होते,
महत्त्वाची आहेत. त्याप्रकारेच त्यांच्याकडे छक्ष पुरवले पाहिजे. अक्षय, साक्षी आता ओठांडणारी, किंचाळणारी व्यक्ती, जोराने
अर्यात स्वाभीमान म्हणजे काय आणि कसे वागावे हे त्यांना बोलणारी, स्वतःचे भान सोडन वागणारी व्यक्तीछा उजव्या
कळळे पाहिजे. पण त्यांच्या छोटया छोट्या खोड्या समजून विशुद्धीचा त्रास होतो. हे समजून घेतले पाहिजे की आपल्याया
वेतल्या पाहिजेत आणि उपभोगील्या पाहिजेत.
मुळे म्हणूनच ती खोडधया करू शकतात. मोठी माणसे गोडव्याने म्हटले पाहीजे. सर्वात उत्तम न्हणजे शांतता राखून
म्हणून नाही. त्यांना गख़ोड्या करता याव्या क्लूप्या करता मौनाने - उजव्या विशुद्धीला आराम देणे.
याव्यात इतके स्वातंत्र पाहिजे. नाहीतर ते फार रुक्ष लोक
होतील आणि वैरागीपण होतीउ. त्यांच्या मुळांबद्दल जे पाठक सुलवात होते. ती वर येते, प्रथम ती उजव्या ह्ृदयाकडे जाते.
केडक शिस्त बाळगतात ते कधीही नॉर्मल नसतात. एकतर ते त्यामुळे तुम्ही खूप रागीट पती किंवा पिता बनता, नंतर ती
खूप विकृत असतात किंवा ते शांत होऊन आयुष्याला तोंड उजव्या विशुद्धीकडे जाते. तुम्ही खूप चिडचिड़णारे रागीट
देऊ शकत नाहीत. दोन्ही एकाच प्रकारचे असतात. एक व्यक्ती बनता. कधी कधी ठोकांवर ओरडणारे तुम्ही तुमया राग
आयुष्या तोंड देऊ शकत नाहीत. आणि दुसरे जीवन त्यांना त्या तन्हेने काटला तर ती व्यक्ती तुम्हाला घावरू लागेल. त्याला
तोंड देऊ शकत नाहीत.
तुमच्या मुलांना तुम्ही अत्यंत प्रेमाने, समजुतदारपणाने कोणीतरी पूर्ण वेळ ओरडत असेल तर त्याचे काय होईल ते
वाटविळे पाहिजे, पण त्यांना है सुद्धा समजळे पाहिजे की त्यांनी देवच जाणे.
वाईट प्रकारे वागल्यास हे प्रेम संपुष्टात येईल. मुले फक्त
प्रेमाला प्रतिसाद देतात. त्यांना पैसा किंवा दुसरे काही समजत कसे बासरी वाजवत व पूर्ण आसमंतात काही खकळ्रवळ न उठता
नाही. तुमच्या मुळांमध्ये तुम्ही प्रस्थापित केठेले प्रेम ही फार पूर्ण शांतता नांदे, पण हल्लीच्या काळात ते उलट झाळे आहे,
मौल्यवान गोष्ट होते. सहजयोग हा ईइवरी प्रेमाच्या पायावर जिये उजवी विशुद्धी तुटण्याच्या किंवा फुटण्याच्या वेतात आहे.
उभारला आहे आणि लोक प्रेमळ असतीउ तरच तो कार्यान्वित जिये संगीत तुम्हाला आनंद देत नाही. पण जास्त आणि
होईल. जर त्यांनी त्यांची स्वतःची मुळे किंवा कुटुंबे यांवर प्रेम जास्तव चेतावते. अशा संगीतामुळे श्रीकृष्णाच्या विराटाच्या
न करता पैसा, सत्ता, त्यांचे नाव यांवर प्रेम कैठे तर ते त्यांच्या अंगाची मेंदूमधील स्थान व्ीर होऊन जाते. उजव्या
समजातील फक्त फार मोठा भाग हरवून बसणार आहेत.
राजा म्हणून श्रीकृष्णांना लोकांना धर्माप्रमाणे ठेवायचे घेता कारण तुमचा मेंदू दधीर झाला असतो. मग तुम्हाला वाटते
होते. त्यांना पंचमहाभूतांची गरज होती. म्हणून त्यांनी त्यांना हे पुरेसे नाही म्हणून तुम्ही जास्त तीव्र अंमली पदार्थ घेता
पाच स्त्रियांशी विवाही केला पण त्याच्या अवताराचे सार अशाप्रकारे तुमचे वालू रहाते. शेवटी तुम्ही अशा स्थितीला येता
आहेत की ते योगेश्वर होते. त्यांच्या योगामध्ये पूर्णपणे अलिप्त की तुम्ही कुठेच नसता जिथे हे सर्व स्वतःचा नाज् करते.
रा
कोणाला रागवायचे असेठ तर तू" हे काय करतो आहेस' हे
उजव्या बाजूला (लिव्हर) यकृतापासून उष्णता यायला
न्यूनगंड होईल. कदाचित ती डावीकड़े जाईल. एखाद्यावर
श्री कृष्णांच्या जीवनावलून आपल्याला हे कळते की ते
विशुद्धीकडून ते सहस्त्राराकडे जाते. मग तुम्ही अंमली पदार्थ
श्री कृष्णपूजा
१६
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-17.txt 
 ते आहे," मोट्याने म्हणायें
হशामध्ये उजव्या बाजूला श्री कृष्णांची शक्ती व्होकल
श्रीकृष्ण ते ईशवरी मुल्सद्दी होते. ईश्वरी मुत्सद्दीपणा
काय आहे? तुम्हाला ओरडायला
निर्णयाप्रत आणावयाचे असेल तर उत्तम गोष्ट म्हणजे विषय कार्डसवर असते. गोडव्याची शक्ती तीच गोष्ट विष्ुमायेची
वदलणे. ती फार कौशल्याची गोष्ट आहे त्या व्यक्तिवसेवर सुद्धा आहे. विष्णुमा्या ही अव्यक्त शक्ती आहे पण ती शक्ती
एकतानता साधणे म्हणजे त्या व्यक्तीला क्रीडेमध्ये गुंतविणे हे ओरडायला किंचाळायळा, ती तिथे आहे हे तिचे अस्तित्व
समजले पाहीजे की या सर्व मुद्झद्दीपणाचा मूलतत्व म्हणजे दाखवायला वापरते. आता ही जी चमबकारांची छायाचि्रे
"हित" हाच आहे. तुम्हाळा सर्व मानवजाती चे हित साधायचे तुम्हाला दिसतात ते विष्णुमायेमुळे. ती चीजेप्रमाणे कार्य करते व
आहे. जर ते तुम्ही साधत असाल तुमच्या स्वतःच्या हे सर्व संभाकते. जरी श्री कृष्णांची बहीण असली तरी ती खूप
फायद्यासाठी किंवा एका विवक्षित व्यक्तीसाठी तुम्ही ते करीत. सूक्ष्मांत आहे. आणि सूहुमतेमध्ये ती तुम्हाला मदत करते. आता
नाही. त्यामुळे ओरडण्याची गरज नाही. स्याच्याशी खेळ करत या मायक्रोफोनमध्ये वीज आहे आणि तुम्हाळा आ्चर्य वाटेत
जे हित आहे त्या बिंूपर्यंत या. श्रीकृष्णांनी सांगितले तुम्हाला त्यामधून कायत्रेशन्स जात आहेत इयून ते तुम्हाला हवे तिथे
सत्य सांगितले पाहिजे पण ते आवडणा रे पण पाहीजे आणि जाऊ शकतात, दुसर्या बाजूला तुम्ही कॉस्प्यूटर ठेवून त्यांना
हितकारकही हवे समजा तुम्ही कोणाला सत्य सांगितले त्या कोम्प्यूटरमध्ये घालू शकता. ही किती लक्षात घेण्यासारखी गोष्ट
क्णाला त्याला कदाचित ते आवडणार नाही, पण ते त्याच्या
नको तुम्हाला कोणाला
आहे की जी ओरडणारी, किंचाळणा री, गर्जना करणारी आहे
हितासाठी असेल तर कालांतराने तुम्ही त्या ला मदत केठी म्हणून ती डव्या बाजूला आहे. ज्यामुळे ती अव्यक्त स्वरूपात जे लोक
तो तुमचे अनेक उपकार आहे असे मानत राहील. हितासाठी स्वतःला दोघी मानतात, न्यूनगंडाने पछाइलेडे असतात.
थोडे खोटे तरी हरकत नाही कारण श्रीकृष्ण ही त्याची देवता उयाड आहेत ते कुवकामी आहेत असे त्यांना वाटते,
त्याला माहीत आहे
छोकांचे काय चुकते ते सांगण्यापासून तुम्ही दूर राहू माणसाला आत्मविइवास नाही त्यामध्ये तिची शक्ती प्रकटते
शकत नाही. मुख्यत्वे ते लोक जे तुमच्या ताब्यात आहेत जसे आणि तिवी शक्ती निश्चयपूर्वक सिद्ध करते त्यामुळे लोकांना
तुमचे कुटुंब, नातेवाईक वमैरे जे योग्य आहे ते सरक सांगणे आत्मविश्वास मिळतो.
योग्य, ते तुमचे कर्तव्य आहे. लोक ते सुद्धा चुकवितात. ज्या
लोकांना आपल्या मुलंना तोंड द्यावयाचे नसेल ते त्यांना समजणे नहत्त्वाचे आहे. सर्वप्रयम आपल्याकडे सुरेख व स्वच्छ
एकामागून एक खेळणी देत राहतात. शिस्त म्हणजे दबाव नव्हे हृदय पाहीजे ज्यांत्त श्रीकृष्णाच्या मधूर संगीताचा सुगंध आहे
पण त्याचा अर्थ आपण जे करतो ते तुमच्या आल्याच्या तुमची विशुद्धी वाट्वा. ठीक करा. विराटाकडे पहा, तुमचे का य
हितासाठी तसेच इतरांच्या आल्याच्या हीतासाठी असते. ती चुकते आहे ते शोधा आणि ती ठीक करा. कारण दुसरे कोणी
सहज शिस्त आहे.
डावी विशुद्धी ही चीजेसारखी असते. औरडणाच्या, प
किंचाकणान्या व्यक्तीप्रमाणे, चिष्णुमायेप्रमाणे जे दुसन्यांना नाहीतर तुम्हीं स्वतःला पाहू शकणार नाही कारण फक्त
उघडकीळा आणतात. बहुतांशी ज्या लोकांना दोघी चाटते त्यांचा विशुद्धीच्या बिदुवरच तुम्ही साक्षी होऊ शकता. जर तुम्हाला
आत्मविज्ञवास संपुष्टात आला असती आणि त्यांच्या अहंकाराने साक्षीस्वरूपाची स्थिती ला भली असेल तर तुमचे काय चुकते है
इव्या बाजूला प्रवेश केला असतो. ती फार गुंता गुंतीची स्थिती तुमच्या विशुदधीत तुम्ही पाहू शकाल तुमच्या अडचणीत काय
आहे आपल्याला दोषी याटत नाही. यावर आपण लक्ष ठेवले चूक आहे. तुमव्या परिसरात कार्य चूक आहे आणि सगळे
पाहीजे. दोषी ही फक्त दंतकथा आहे आपल्याला वास्तवतेतून काही तेका आज जेव्हा आपण श्री कृष्णाची पूजा करीत आहोत
सुटून जायचे असते हणून आपण म्हणतो. आपण दोषी त्यावेळी आपल्याला हे कळले पाहीजे की शेवटी तेच मेंदू
आहोत. वास्तवतेला आपण तोंड दिले पाहीजे. स्वतः आणि
दुसरे यांच्यात काय चुकले आहे ते शोधण्याचा प्रयत्न करा. मेंदूमध्ये शिरतात आणि विराट बनतात - अकबर, जेव्हा ते
कारण विष्णुमाया दुसरे काही नाही. पण वीजेसारखी आहे
बीज लोकांना उधडकीला आणते. ती लोकांवर ओरडते, लोक जेव्हा श्रीकृष्णा ची पूजा करतात तेवहा ते अहंकारविरहित
किंचाळते, गर्जना करते. तुम्हाला डावी विशुद्धी ठागत असेल बुद्धीमान ठोक बनतात त्यांचा मेंदू प्रगत होत जातो आणि
तर तुम्हाळा या गोष्टी उपयोगात आणल्या पाहीजेत. ज्या
व्यक्तीा डावी विशुद्धी असेल त्याने समुद्रावर जावे आणि न्यागा मी शुद्ध युद्धिमत्ता म्हणते ती प्रकट होऊ शकते.
समुद्राला म्हणाचे, "मी सागराचा स्वामी आहे, मी हे आहे, मी
जे
स्यांच्यामध्ये अस्तित्वात असते
. विरोधा भास पहा
.
जचा
आपली विशुद्धी स्वच्छ ठेवली पाहीजे हे आपल्याला
ते करू शकणार नाही तुम्हाळा स्वत: बद्द पूर्ण कल्पना आहे हे
पहा. तुमची विशुद्धी चांगली असेल तरच ते होऊ शकेल
बनतात पोटातील चरबीं मेंद्मध्ये जाते त्यामुळे श्री नारायण
अकबर बनतात तेव्हा ते जड़ सृष्टीतील मेंदू बनतात. त्यामुळे
त्याखद्दल त्यांना अहंकार नसतो. अहंकारविरडित दु्ीमत्ता
ईश्वराचे तुम्हाला आशिर्वाद देवो.
श्री कृष्णपूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-18.txt 
 मॉस्को विद्यापीठामधील
श्री माताजींच्या भाषणाचा सारांश
की
ा
आमची योग पद्धती व त्यांची उत्तुंगता यावद्दल पॅरासिम्पयॅटिक नव्हस सिस्टीमवर असतात.
सांगण्यासाठी मी आज इथे आले आहे. आमच्याकडे तीन
प्रकारच्या चळवळी चालू होत्या. पहिली म्हणजे विज्ञवाला कळळे पाहीजे की सत्य म्हणजे जे आहे ते जे तुम्ही पाहू
ताब्यात ठेवणाच्या नियमांचे संशोधन करणे फार पूर्वीपासून शंकत नाही. तुम्ही प्रकाश असाल तर तुम्हाला प्रकाश दिसत
वेदांतही ते आहेत. वेद म्हणजे जाणणे. पण सल्य जर नाही. आपल्या
आपण जर सत्य शोथत असलो तर आपल्याला
मध्य मन्जासंस्थेवर ब्रन्हचैतन्य समजले
पाहीजे, ते कसे काम करते आणि आपण त्याला कसे
माहीत नसेल तर सर्व अभ्यास निल्पयोगी आहेत.
दुसरी पद्धती म्हणजे भक्ति नावाचे सत्य शोधण्याचा कार्यान्वित करायचे ते समजले पाहिजे. मानवी जाणीवेच्या
ध्यास. आणखी एक महत्वाची पण गुप्त अशी व्यक्तिवा स्तरावर आपल्याला सत्य समजू शकत नाही. आपल्याला
मिळावा यासाठी चालूणारी पद्धती आत्मा व्हावे लागते होक्यामध्ये (फॉन्टनेल वोन) ताळूच्या
ज्याने आठ भागात सुत्रे लिहीली आहेत. जागी आल्याचे स्थान आहे. प्रश्न आहे तो कुंडलिनी वर
नियम यासारस्या चटविणे आणि ताळूच्या जागेवरून बाहेर पड़न तिचे
आत्मसाक्षात्कार
पातंजली
त्यानेसुद्धा सुरवातीला त्यातील यम
शारिरीक अंगाबद्दल भाष्य केले आहे. पण तो तिथे थांबला ब्रम्हचैतन्यशी संधान साधप्रयाचा कुंडलिनी वर बढते तेव्हा
नाही. शेवटी ज्याला मी ऋतंभर प्रज्ञा म्हणते त्या सूक्ष्म सहा बक्रांतून जाते आणि ताळूच्या ठिकाणी छेदन करते
प्रेमशक्तिकडे तुम्हाला पोचावे लागते. गोरखनाथ आदिनाय, आणि आपल्या शारिरीक, मानसिक
मच्छिद्रनाथसारखे मानवाचे मध्यमार्गात उल्थान होण्यासाठी अध्यास्मिक व्यकव्तिमत्वाचे पोषण करते. हे सहज होते ही
काम करणारे अनेक योगी होऊन गेले त्यांनी मानवाच्या जिवंत क्रिया आहे. आपल्या उक्कांतीमधला हा शेवटवा
प्रशञनांवर काम केले उल्यान कसे साधता येईल त्यावर काम
केले. माणसामधील सुप्त शक्ति तसेव त्रिकोणाकृतिक स्वरूपात तुम्ही ल्या ला जाणू शकता.
अस्थिचे त्यांनी संजोधन केले एक हजार वर्षापूर्वी मार्कडेय
या बाबतीत बोलले होते. त्या आणि नवव्या शतकात वसु नसतो म्हणून अद्यावत सहजयोग अशञा तन्हेने प्रगत झाला
गुप्ताने त्याबाबत लिहीके होते. तर त्याचा उच्चांक किंवा आहे की সयम तुम्हाला आत्मसाक्षात्कार मिळतो मग तुम्ही
परिणिती आत्याने नव्या जाणिवेत पोहचण्यात आहे.
भावनिक आणि
टप्पा आहे तुमच्या बोटांच्या टोकांबर यंड वार्याच्या
अद्ययावत युगामध्ये आपल्याला कशासाठीसुद्धा वेळ
जो काही योड़ा प्रकाश मिळतो ्यांत
स्वतःव तुम्हाळा
तुम्हाला शाश्वत (अक्षय) शोधले पाहीजे असे सर्व स्वतःमध्ये काय दोष आहेत ते पहावेत. ज्ञानाला अंत नाही
धर्मात म्हटले आहे. क्षणभंगूर गोष्टी त्यांच्या एक मर्यादेतव तुम्ही जेव्हा या खोलीत येता तुम्हाळा दिवा लावायचा असतो
वापरल्या पाहीजेत पण सर्व धर्म पूर्णपणे रसातळाला गेले आणि प्रकाशाची पूर्ण व्यवस्था जणू चमकते. विजेचा उगम
आहेत. त्यांनी भयंकर बंधने, अटीतटी चालून दिल्या आणि इतिहास शोधप्यापेक्षा वटण दायून दिवा लावणे
आहेत. धर्माच्या नावाखाली लोकांनी लदायला सुरवात बरे,
- सहजयोग याप्रमाणे कार्य करतो.
केली.
तर ही शक्ति प्रत्येक मानवाच्या त्रिकोणाकार
अस्थिमध्ये राहाते. उक्कांतीच्या क्रियेमध्ये अमीबाच्या
स्थितीमधून आपण जेव्हा मानवाच्या अवस्थेप्रत येतो
त्यावेळी मध्य मज्जासंस्थेवर सूहम चक्रांची निर्मिती होते. ती
चैतन्य लहरी
१८
ा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-19.txt 
 =ा
ॐी
श्रीगणेश पूजा
दि
हु
१० ऑनस्ट स्विक्झ्लंड श्री माताजींचे भाषण सारांश
ो
दिसते. मानव प्राप्यामध्येसुद्धा त्यांचे
श्री गणेशाबद्दल अस्तित्व चालू राहतेच स्वत:च्या अवोधितेला झाकून
अतोनात आदर आहे कारण ते अबोथितेचे प्रतीक आणि श्री गणेशांचा सूज्ञपणा बंद ठेवून त्यांचे अस्तितव
आहेत. आपल्यामध्ये त्यांची जागृती झाली नाही तर नाकारण्याचे स्वातंत्र्य मानवाला आहे. त्यामुळेच मनुष्य
आपण ईश्वरी साम्राज्यात प्रवेश करू शकत नाही आणि कितीतरी भयानक गोष्टी करताना आपल्याला सापडतो.
श्री गणेशांचे आशिर्वाद आपण उपभोगिले पाहीजेत. पण ते कार्य करीत असतात. अशाप्रकारे की आपल्या
म्हणून चुकीच्या कर्माचा नैसर्गिक परिणाम झालेला आपल्याला
आपण त्यांचे स्तवन करतो आणि ते सहजगत्या संतोष दिसतो. श्री गणेशांना न आवडणार्या गोष्टी जेव्हा
पाचतात. सहजधोगमध्ये येण्याआधी ज्या काही चुका तुमही करता त्यावेळी एका टोकापर्यत ते तुम्हाला क्षफ्मा
आपण केल्या असतील त्या सर्वांना ते क्षमा करतात करतात. आणि त्यानंतर शारिरीक रोगांच्या स्वरूपात
क़ारण ते अक्षय यालक आहेत. तुन्ही मुलांना पाहीले आणि स्त्रीयांमध्ये मानसिक रोगांच्या स्वरूपात ते प्रकट
आहे. तुम्ही त्यांना चापट मारा, कधीतरी रागवा ती होऊ शकतात. निसर्गातहीप्रश्न उद्भवू शकतात
सर्व विसरून जातात. अगदी आधीपासून आईला मूल नैसर्गिक महासंकटेसुद्धा फक्त श्री गणेशांचेच शाप
जन्माला येते, तेव्हापासून त्याळा कशाकशातून जावे आहेत, जेव्हा लोक चुकीच्या गोष्टी करतात.
लागले हे त्याला माहीत नसते. नंतर हळूहळू स्मृति सामुहिकतेमच्ये चुकीच्या तऱ्हेने वागतात, तेव्हा त्यांना
कार्यान्वित होते आणि स्वतःमध्ये गोष्टी साठवून टेवणे शिकवण देण्यासाठी नैसर्गिक महासंकटे येतात. त्यामुळे
चालू होते. बालवयामध्ये मुलांना फक्त त्यांच्यावर प्रेम त्यांचे सार, ते सर्वत्र अस्तित्वात असले तरी, त्यांची
. पण जेव्हा ते मोठे इच्छा बजावण्याची सुद्धा सर्व चिश्वाचा विनाश
प्रत्येक पुजेआधी आपण श्री गणेशांचे स्तचन त्यांचे अस्तित्व
करीत असतो. आणि आपल्याला
आपली अबोधिता पुर्णपणे
.
उमलली पाहीजे
करणाऱ्या व्यक्ति आठवतात
होतात, त्यावेळी त्यांना ज्यांनी त्रास दिला आहे, फक्त करण्याची त्यांची क्षमता आहे.
तेवढयाच व्यक्ति आठवतात आणि तशाप्रकारे ते
आपली श्री गणेशांबद्दलची कल्पान छोटेखानी
आपल्याला वाटते, छोट्याशा
पण गणेशतत्व खूप सुक्ष्म आहे. सर्व गोव्टीत उंदिरावरून जाऊ शकतात तेव्हा ते खूप छोटे असले
त्याचे अस्तित्व असते. जह वस्तुंमध्ये ते व्हायब्रेशन्सच्या पाहिजेत. ते जेदढे महान आहेत तितकेच लहान आहेत.
रूपात असते. व्हायब्रेशन्स नाहीत अशी कोणतीच वस्तू सूज्ञपणा मुळे सर्व देवतांहून वरचढ आहेत. ते सूज्ञता
नाही. अस्तित्वात असलेल्या सर्व जड वस्तुंना असलेली देतात. आपल्याला शिकायला लावतात ते आपले गुरू
व्हायब्रेशन्स त्यांच्या अॅटम आणि मॉलिक्यूलमध्येसुद्धा आहेत. त्या संदर्भात महागुरु कारण आपण कसे वागावे
दिसतात. म्हणजे श्री गणेश हे पहिले होते ज्यांना जड ते आपल्याला शिशकवतात. तुम्ही जर त्यांच्याहुन
वस्तूंमध्ये प्रस्थापित केले. आणि त्याच परिणाम म्हणून चरचढ होण्याचा प्रयल केला चुकीचे वर्तने केले, तर
आपल्याला सूर्य, चंद्र या निर्मितीमधील पूर्ण चिश्वांत, आईसुद्धा आधार देणार नाही. जे लोक श्री गणेशांहून
असल्याची आहे.
स्वतःला दुःरखी बनवितात
चैतन्य लहरी
१९
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-20.txt 
 वरचढ होतात ते आईचा कथीही आदर न करणारे लोक होतो. अशा प्रकारचे संगोपन सहजयोगामध्ये फार
असतात. त्यांना दुसरे कोणीही देव माहीत नाहीत.
त्यामुळे आईला पूर्णपणे शरण जाण्याची शक्ति ते आहेत आत्मसाक्षात्कारी मुळे झाली आहेत. त्यामुळे मुलांना सूज्ञ,
त्यामुळे सर्व देवतांमध्ये सर्वांत शक्तिमान देव ते आहेत नितीमान, सदाचरणी बनविण्यासाठी कोठपर्यंत जावे है
आणि त्यांच्या शक्तिमध्ये कोणीही त्यांना मागे याकू तुम्हाला कळले पाहीजे. प्रथम त्यांचा सूज्ञपणा जतन
महत्वाचे आहे कारण ईश्वराच्या कृपेने तुम्हाला
करा. त्यांनी काही सुरेख म्हटले तर कौतुक करा पण
হकत नाही.
आपल्याला समजले पाहीजे की जशी मुले चाढतात त्यांनी ते अयोग्य ठिकाणी, आकर्षक वाटणार नाही
त्याप्रमाणे श्री गणेश त्यांच्याबरोबर वाढू लागतात, पण असे म्हणता नये. अयोग्य वागणे सहन होणार नाही या
ती मानवच असल्यामुळे ती श्रीगणेशांना काबूत संदर्भात की जे काही चातुर्य अंतर्यामी असेल ते बाहेर
ठेवण्याचा प्रयल्न करतात. त्यामुळे पालकांचे हे कर्तव्य प्रकाशाच्या स्वरूपात प्रकट केले गेले पाहीजे,
आहे की त्यांनी अलिप्त राहून मुलांची काळजी ध्यावी,
म्हणजे त्यांच्यामध्ये श्रीगणेश स्थिती श्रीगणेश स्तित ते पाहायला आणरवी खोल जाऊ या. उदाहरणार्थ
होतील. मुलांमधील श्रीगणेशांचे पहिले लक्षण म्हणजे व्हायब्रेट केलेले पाणी म्हणजे त्या पाण्यात गणेश तत्व
सूज्ञपणा, जर मूल सूज्ञ नसेल, त्रासदायक असेल, कसे जागृत केले आहे. हे पाणी तुमच्या पोटात, तुमच्या
वागावे हे त्याला कळत नसेल तर श्रीगणेशांवर ते हल्ला डोळयात जिथे जिये जाते तिथे ते अशा प्रकारे काम
करते आहे हे दिसते. आणि हल्लीच्या दिवसात या करते की त्यामधील गणेश तत्व ते जागृत करते.
आधुनिक युगांत मुलांवर अनेक हल्ले होत असतात. शेतीच्या बाबतीतले चमत्रार तुम्ही पाहीले आहेत
अबोधितेवर हल्ला चालू असतो आणि मुलांबरोबर कसे तीमथले गणेशत्व तुम्ही जागृत केले की ते दहा किंवा
वागायचे आणि कसे वागायचे नाही या मधील नाजुक शंभर होते पृथ्वीमाता सुद्धा आपल्याला वाटते नि्जीव
रेघ कशी आखाची हे लोकांना कळत नाही,
ते सुज्ञता देतात. तेव्हा पालकांना कळले पाहीजे, जमीनीवर अनवाणी चालत गेले तर पृथ्वी माता
"जर ते सूज्ञता देतात तर माझ्यामध्ये सूज्ञता असली व्हायब्रेट होते आणि ते झाडे, गवत, फुले सर्वावर कार्य
पाहीजे आणि जर माझ्यामध्ये सूज्ञता असली तर करते.
माझ्यामध्ये संतुलनही आहे. मुलांबरोबर वागताना मी
भान सोडणार नाही. पण त्यांना अशा तन्हेने सुधारेन ते संघटीत करते व कार्य करते. जेव्हा एखाद्या बीच्या
की ते ठिक होतील याउलट तुम्ही जर मुलांबरोवर खूप टोकाला दुसरी थी उगवते तेव्हा तिथे एक छोटी पेशी
कठोर वागण्याचे ठरवले तर ती प्रतिक्रिया क्हणून असते ज्यांत गणेशतत्व असते ते जागृत होते, कसे
चुकीच्या मार्गने जातील किंवा तुम्ही फार जास्त त्यांना खाली जायचे, कसे दगडाभोवती वळायचे,
मर्यादित ठरवले तरीसुद्धा ती त्याच पद्धतीने वागतील
म्हणून एक गोष्ट तुमच्या मुलांना शिकविली पाहीजे ती टिकवण्यासाठी किती लांब जायचे, भौतिकतेच्या
म्हणजे तुमच्या आईचा आदर करणे, तुमची आई, जी स्तरावर स्वतःचे कसे पोषण करायचे, झाडाला कसे वाढू
पवित्र माता आहे आणि तुमची स्वतःबी आई आहे. द्यायचे इतकेच ल्या ला ठाऊक असते.
वडिलांनी जर मुलांना आईला सन्मान द्यायला शिकविले चक्राच्या बिंदूवर हे गणेशतत्व खूप रखूप सूक्ष्मांत जाते,
नाही तर मूल कधीच
नि:शंकतः अधिकार हे वडिलांकडे असतात पण आईला अध्यात्मिक पातळी आली आहे. जे गणेशतत्व मुळाच्या
सन्मान दिला पाहिजे आणि त्यासाठी आईन वडिलांचा टोकाशी काम करीत होते तेच आता अध्यात्मिक
सन्मान राखला पाहिजे हे महत्वाचे आहे. तेव्हा मुलांच्या गोष्टीसाठी काम करू लागते. लोक ध्यान
सान्निध्यात तुम्ही एकामेकांशी भांडणे अयोग्य प्रकारे करतेवेळी डोळे बंक करून घेतात त्यांना दूसरे काही
वागणे याचा मुलाच्या गणेशतत्वावर रवूप वाईट परिणाम बघायचे नसते, त्यांच्या कुंडलिनीच्या ध्यनासाठी श्री
आता आपण श्री गणेश कुठेपर्यंत कार्य करतात
आहे ती व्हायत्रेट करू शकते. समजा सहजयोगी
जागृत केल्यावर गणेशतत्वाला गोष्टी समजतात.
कसे
बा
पाण्याकडे जायचे हे त्याला माहीत असते. पण अस्तित्व
पण आज्ञा
नीट होणार नाही, कारण आज्ञाचक्राचर
त्याला समजते की
त्याला
आता
त्या मुळे
श्रीगणेश पूजा
२०
19
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-21.txt 
 गणेशांनी कार्यान्वित व्ावे एवदेच त्यांना हवे असते .
जेव्हा आपण डोळे बंद करतो तेव्हा हे ध्यान कार्यान्वित ती आई आहे. अशी गोष्ट सांगितली जाते की या
होते. झोपण्याच्या वेळी डोळे फिरत असतात.
हे गणेशतत्व आता तुमच्या चित्ताने कार्यान्वित रडत नव्हती. मग एक छोटे मूल तिच्याकडे आणले गेले
होत आहे. जर तुमचे चित्त भरकटणारे असेल तर तिने ते मूल पाही ले आणि मूलाविषयीच्या तिच्या
त्यावर परिणाम होईल. जेव्हा आपण स्त्रीयांकडे किंवा प्रेमामुळे जे स्मितहास्य तिच्या चेहन्यावर उमटले ते या
पुरूषांकडे पूर्ण वेळ बघत राहातो त्याचेळी हे गणेशतल्व महान कलाकाराने चित्रांकित केले आहे, अंडी फोडून
नाश होते. अशा लोकांची प्रगति जा स्त अवघड असते मुळे बाहेर कादत असताना मगरीचेसुद्धा होळे इतके मृदु
कारण आज्ञाचक्रच वाधित झाळे असते. तुम्ही जेव्हा आणि प्रेमळ बनतात पण जेव्हा तुम्ही आधुनिक बनता
फारच भौतिकवादी असता, नेहमी तुमच्या गोष्टीबद्दल त्यावेळी
का ळजी करत किंवा तुमच्या भौतिक वस्तूंच्याबद्दल मुलांविषयीचे तुमचे प्रेम ख्ूप जास्त महत्वाचे आहे. पण
काळजी करता त्यवेळी सुद्धा गणेशतत्व गमावता. जसे सहजयोरगी म्हणून फक्त तुमच्या मुलांविषयी तुमचा
आपण दुकानांत जातो आणि प्रत्येक गोष्ट बघत राहातो जिव्हाळा असता नये.
काय चिकत घ्यायचे न्हणून, पण सौंदर्यासाठी तुम्ही
काही चिकत घेत असला, दुसन्यांना खूष करण्यासाठी तुम्हाला समजले पाहीजे. अंतर म्हणजे हित. "हे माझ्या
घेत असाल तर ते उलट दिशेने कार्यानिवित होते. तुमची मुलाच्या हिताचे आहे का ? मी त्याला खराब करतो
प्रगती वेगाने होते. पण दुस्या लोकांना मल्सर आहे? मी माझ्या मुलाला फाजील प्रातसाहन देत आहे
वाटण्यासाठी तुम्ही काही विकत घेत असाल तर का? मी माझ्या मुलाच्या हातात खेळतो आहे का? का
गणेशतत्व नाश पावते.
का होते? कारण म्हणजे गणेशतल्व त्तिच्यामध्ये आहे
बाईचे मूल हरविले होते. ती कधीच हसत नव्हती किंवा
तुमच्या क्रिया फार चिचित्र होतात. म्हणून
तुमच्या प्रेसामध्ये पूर्ण अंतर कसे टेवायचे हे
मी मुलाला व्यवस्थितपणे संभाळतो आहे? कारण
ही खयूप मातृत्यासारखी गोष्ट आहे. जसे आईला बाल्यात मुलांना आईवडिलांनी संभाळायचे असते.
मुलांना खूष ठेवायचे असते.
असते
त्यांना जेवण ्ायचे मुलांनी आज्ञा घारक असले पाहीजे कारण आईवडिलच
एखाद्या एकमेकांशी आज्ञा धारक वागत नाहीत आणि तुम्हाला
महान असे समाज आढळतात जिये मुले आईवडिलांना त्रास
कलाकार देत राहातात, त्यामुळे ते सुद्धा तसेच होतात. पण
असते.
तशाप्रकारचे
वात्सल्य
कलाका राची तुम्ही नोंद घेता तेवा तुम्ही
गणेशतत्वाचे
कारण
करता
समाधान
स्वाधिष्ठानामधून जड़ वस्तूंतून सर्व सुरेख गोष्टी तथार हरकत नाही. तुम्ही सहजयोगी आहात तुमची मुळे
करीत असतात, थी गणेशांनी स्वाधिष्ठन नियंत्रित आज्ञाथारक, सूज्ञ समंजस होतील अशाप्रकारे
केल्याशिवाय ते सुरेख होत नाही. हल्ली कलाकारांचा वादविली पाहीजेत. मगरीचे जसे तिच्या लहान बाळांचर
जोदा विचित्र आणि अनैतिक गोष्टींकडे आहे आणि या प्रेम असते त्याचप्रकारे
तुम्ही
गोष्ट्ना चिरंतन मुल्ये नाहीत, आज लोक व्या विकत
घेतील आणि उद्या टाकूर देतील. फक्त ज्या गोष्टींमध्ये महत्वाच्या आहेत. आपल्याहून जे लहान आहे, विशेष
गणेशतत्व सूक्ष्मांतून कार्यान्वित होत आहे, जे तुम्हाला चांगल्या परिस्थितीत नाहीत. जे इतके कुशल नाहीत,
शांती देते, जे तुम्हाला आनंद देते ते फकत कौतुक होते. ज्यांना सहजयोगाचे इतके ज्ञान नाही. जे सहजयोगात
म्हणजे गणेश तुमच्यामध्ये उच्चतर "स्व" ची जास्त सिनीअर नाहीत. त्यांच्याकडे तुम्ही वडिलांप्रमाणे
प्रस्थापना करतात. मूलभूत "स्व" जो आयुष्यातल्या लक्ष दिले पाहिजे. आपण म्हणू शकतो आईप्रमाणे
सर्व मुलभूत गोष्टी उपभागतो तो पूर्णपणे छाटला जातो आपल्याकडे गणेतत्व आहे. गणेशतल्वाला जागृत करा.
किंवा त्याचा नाश होतो. तुम्ही मोनालिसाला पाहीलेत तर उच्चतर स्थितीतले गहनांतले मिळवण्यसाठी त्यांना
ती कोणी नवी नाही किंवा एखादी सौंदर्यस्पर्धा आपल्यावर अवलंबित असल्याचे समजले पाहीजे कारण
जिंकणारी नाही. पण तिचा चेहर प्रसन्न, मातृत्वाचा गुरूतत्व पुर्णपणे गणेशतत्वाशी साधले गेले आहे. त्यामुळे
निर्देशक आणि पवित्र आहे. तिचे इतके कौतुक अक्षय ज्याला गणेशतत्व नाही तो भयंकर बनतो.
आपल्यामध्ये चांगले संबंध ठेवण्यासाठी या गोष्टी
श्रीगणेश पूजा
R9
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-22.txt 
 जीवन ही निरंतर ( सारखी वालू असणारी) क्रिया बनले आहोत. पूर्णवेळ त्याने वेदलेले असतो फक्त काही
आहे आणि पूर्ण वेळ पूर्णतत्वाशी जोडले असावे लागते. वेळा त्याच्या लाटांमध्ये हरवून बसतो आणि आपण का
तुम्ही जोपर्यंत पुर्णपणे जोडले जात नाही तपर्यंत हरवतो ? आपल्या स्वतःच्या अजाणतेमुळे.
अबोधितेची सामूहिकता तुम्ही समजू शकत नाही. जरे
मूल येत आणि दुसर्याच्या मांडीवर बसते. जसे कोण येते. ही पूर्ण गोष्ट विदविलास, दैवी चित्ताच्या लिलांचा
आई, कोण वडिल त्याला समजत नाही. आपण सगळे उपभोग घेणे - या नावाने ओळखली जाते. आता तुम्ही
आपण ब्रम्हचैतन्याचे सारसर्वस्व आहेत ही जाणीव
आहोत, यंत्र आहोत, माध्यम आहोत न्हणाल, "असे कसे होइल ?" उद्या आम्ही सूर्य बघतो,
एक्च सांधन
ज्यायोगे गणेशतत्वाचे आपण सगळीकडे प्रगटीकरण नंतर तळयामध्ये पाणी चघतो, सूर्यामुळे आन्हाला पाणी
करतो. तर ही व्हायब्रेशन्स म्हणजे दुसरे काही नाही पण दिसते. मग समजा आम्हाला मृगजळ दिसले आणि हे
गणेशतल्व आहे. तो ओंकार आहे आणि जेव्हा तो पाणी असे समजून आम्ही या पाण्यामागे पळू लागलो
असतो तेव्हा ते वात्सल्याचे संवेदन, आई आणि मूल तर, पण ही सर्व गोष्ट तर सूर्याची लिला आहे.
यामधील प्रेमाचे संवेदन असते. हे संवेदन म्हणजेच याचप्रकारे परमचैतन्य काम करते आणि आपण
व्हायब्रेशन, दोघांमधील अंतर म्हणजे कारयत्रेशन आणि परमचैतन्य आहोत या जाणीवेत आपण हरवून जातो।
ते आपल्याला समज़ले पाहीजे. हे समजले पाहीजे की त्यामुळे लिला चालू होते.
ती व्यक्ति अजून बालक आहे आणि आई बालकाला
सर्व शक्ति देत आहे. त्याला वाहवित आहे. प्रेम देते क्रियेत आणता. प्रत्येक क्रियेत, जे तुम्ही करता लात,
तुम्ही जेव्हा बंधन देता त्यावेळी है चैतन्य तुम्ही
ड
आहे मुलाच्या मर्यादा समजून घेत आहे. सर्व माधुरी,
सर्व सूज्ञतेचे कौतुक करीत आहे ती व्हायब्रेशन्स आहेत. एक गोष्ट न्हणजे तुम्हाला तुमची स्वतःची जाणिव
परमवैतन्य काम करते हे तुम्ही जाणले पाहीजे. फक्त
ऐकलेल्या
ब्रम्हचेतन्याचिषयी पाहीजे आणि ते कार्यान्वित होते. क्रितीतरी लोकांना ते
आपण
आज
काहीतरी महत्त्वाचे मला सांगायचे आहे. ते दुसरे काही मेंदूमध्यो समजते पण हृदयात समजत नाही. आणि
नसून फक्त व्हायब्रेशन्स आहेत. परमवैतन्य
दुसरे काही नाही फकत व्हायब्रेशन्स जिथे सर्व एकत्व कार्य करीत नाहीत. तेव्हा या तीन गोष्टी
नाश पावते, जिटों आई नाश पावते, वडिल नाश सुथारल्या पाहीजेत, एक म्हणजे तुमचे डोके, दुसरे
पावतात. काही राहात नाही तिथे फक्त सुक्ष्म वात्सल्य म्हणजे तुमचे हृदय आणि तिसरे म्हणजे तुमचे लिच्हर
असते तेवढेच आणि हीच एक गष्ट आहे ज्यामधून (यकृत) या तीन अवयवांना जर तुम्ही सुधाराल तर
सर्च काही येते आणि त्यामध्येच राहाते. उदा सूर्याचे परमवैतन्य कार्यान्वित होईल. पण हे सगळे पेशाकडे
किरण बाहेर येतात क्लोरोफिल निर्माण करतात किंवा असलेले लक्ष-तिथे काही नाही. परमचैतन्य तुमच्यासाठी
समुद्रातून ढग येतात आणि पृथ्वीमातेचे पोषण करतात. सगळे काही तयार करून शकते. ते पैसे निर्माण करू
सर्व काही आत आहे. परमचैतन्या कडे सर्व काही शकत नसेल कारण त्याला मन नाही. ते त्याच्या
त्याच्या आत आहे. आपण म्हणू शकतो सर्व काही दूसरे शक्यता निर्माण कल शकते आणि हे नीट लक्षात ठेवळे
काही नाही पण ज्ञान आहे. काही नाही पण सत्य, काही पाहीजे आणि हे किती आनंदमय आहे की आता
नाही पण प्रकाश, पण जेव्हा याच्या लाटा बाहेर येतात तुम्हाला परगचैतन्याची जाणीव झाली आहे आणि तुम्ही
तेव्हा या चैतन्याच्या लाटांच्यामध्ये आपण जातो आणि त्यात प्राविण्य मिळवू बाकता, वर्चस्व नाही पण
आपण दुर्लक्षी बनतो दुर्क्ष अस्तित्वात नसते. जसे दासाप्रमाणे "हे कर आणि ते कर" असे आदराने, ते
अंधःकार आहे कारण तेथे प्रकाश नाही. प्रकाश आला सर्व करेल. तुम्ही
की अंधःकार अस्तित्वात नसतो. असे होते कीलोक आणि त्यामुळेच तुम्ही खूप मथुर, प्रेमळ, मायाळू आणि
सागराच्या लाटांमध्ये जातात आणि हरवून बसतात. सूज् बनू शकता
याप्रकारे आपण एक गोष्ट काळजीपूर्वक लक्षात घेतली
पाहीजे की आपण परमचैतन्यात ্তहोत. परमचैतन्याने
म्हणजे कितीतरी लोकांना ज्यांना ते हूदयात समजते ते चित्तात
तुम्ही
परमचैतन्यामध्ये आहात हे समजणे
ईइवर तुम्हाला आशिर्वाद देवो.
हा श्रीगणेश पूजा
२२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-23.txt 
 ा
के
दिवाळी पूजा
नाम
(श्री माताजींचे भाषण सारांश १९/१०/८९ माटेकाटिनी)
शाी
दिवाळी पूजेचे कारण म्हणजे देवांचा आनंद हितदायी आहे ते आपण स्वीकारले पाहीजे
जाणून धेणे दिवाळी 1000 श्री
रामांचा राज्याभिषेक्र त्या दिवशी झाला तेव्हा साजरी] [ह
केली मेटी म्हणजे मानवतेच्या हिताचे त्या दिवशी
राज्यारोहण झाले. सॉकेटीसने वर्णन केल्याप्रमाणे तो उपभोगणाच्या आपल्यामधी ल दुष्ट प्रवृत्तिचा नाश
हितका री राजा होता हितकारी राजाचे राज्या रोहण केला पाहीजे
झाले ही आनंदाची गोष्ट होती. जेव्हा लोक प्रजेच्या पाहिजेत जेव्हा तुम्ही स्वतः पाहात तेव्हा हृदय उघडे
दुसर्या दिवशी नरकासूर हा राक्षस देवाने मारला
होता. आता दुष्ट लोक बक्षिसे घेत आहेत हा
विपयास कशासाठी ?
वर्षापूर्वी जेव्हा
आनंद
दुष्ट
कृत्यात
. आपल्याला आपले प्रइ्न ओळरखले
हिताशिवाय दुसर्या कशाचाही त्याला विचार नाही होते. तुमचे हदय उघडल्याशिवाय तुम्ही स्वतःचा
असी राजा शोथून काढतात तेव्हाच फकत ही गोष्ट आनंद उपभोगू शकत नाही. तुम्ही तुमचे हृदय उघडा.
शक्य होते. तेव्हा आपण या वंधने अटी निघून जातील. प्रत्येक लहान
माणसाला सहजयोगी बनले पाहीजे
आपल्याकडे दोन प्रकारचे सिद्धात आहेत. एक देश सर्व काही विसरा, तुम्ही जर सामूहिकतेमध्ये
म्हणजे (कंपिटॉलिझम) भांडवलशाही च कम्युनिझम
साम्यवादी पहिली पैशाचर आधारित व दुसरी चुकते आहे
आज्ञाथार कतेवर, जी सहज योगासाठी चांगली आहे.
आज्ञाधारकपण इतका महान आहे की त्यांच्या
हितासाठी त्यांना काही सांगा ते लगेच तसे करतात.
ते इतके सूज्ञ आणि गहन झाले आहेत. उलट ते घोडयांवरून जातात. ती पाण्यामधून बाहेर येते.
दुसरीकडे आपण व्यक्तिगत स्वातंत्रयात हरवलो कमळावर विश्रांती घेते आणि स्वतःचे वजन शोषून
आहोत. भांडवलशाहीच्या देशात हित संपुष्टात आले घेते. आपल्याला आपली स्थिती, वैसा, शिक्षण वगैरे
आहे. जेव्हा तुम्हाला वेडयासारखे धावत सुट याचे सर्वांचे वजन शोधून घेतले पाहीजे. हया सर्व निरर्थक
स्वातंत्र्य असते. त्यावेळी तुम्ही स्वतःचा विनाश करून गोष्टी तुम्हाला जड व्यक्ति करून खाली ओढत
घेता, उदा लोक कुठल्याही प्रकारच्या विचित्र असतात.
फॅशनविषयी वेडे झाले आहेत.
निर्णयाप्रत वेतो की सर्व
गोष्टीमध्ये आनंदावा तरंग आहे.
तुमची जातपात,
एकत्र होऊ शकला नाही तर तुमच्यामध्ये काहीतरी
या दिवशी लक्ष्मी देवतेवी पुजा केली नाते
तिला गर्व नसतो ती इतरांवर दबाव घालत नाही.
मानव प्राणी याउलट असतो. ज्यांच्याकडे पैसे असेल
ती संतुलनात उभी असते. तिच्या
कल्पना गुरूत्वाकर्षणाचा मध्ये इतक्या व्यवस्थित संतुलनात
या
उद्योजकांपासून येतात. ज्यांना तुमचा पुरा फायदा असतो, त्याप्रकारे तुम्हालाही संतुलनात राहीले पाहीजे.
ध्यायचा असतो. हित हे सर्वोच्च आहे. आपण तुम्हाला पृथ्वी मातेवर उभारले पाहीजे म्हणजे लहानशी
खरोखर स्वतंत्र लोक असलो तर आपल्या साठी जे गोष्ट झाली तरी तुम्ही संतुलनामध्ये येऊ शकता.
चैतन्य लहरी
२३
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_1,2.pdf-page-24.txt 
 तिच्या दोन हातात गुलाबी कमळे असतात.. गुलाची आहे कारण मी निग्रही आहे.
रंग तिच्या ऊब, आगत्य, प्रेमळपणाचा स्वभाव
दाखविते. ऊब म्हणजे हॉस्पीटल नव्हे किंवा धाणेरडे सहजयोग्यांना
घर नव्हे तर आगत्यपूर्वक, उबदार सोयीचे श्रीमंत सहजयोग्यांसाठी उभी राहीन कारण तिथे आत्मा हजर
माणसाकडे 10 कुत्रे बोहर असतात, आत कोणी येऊ आहे. सर्व कलावंत, कला, काव्य, साहित्य, प्रासाणिक
शकत नाही. उंदीरसुद्धा,
दिमारख नको, चढ़ाई नको पण इतरांना आनंद व सोय ज्यांना रक्षणाची जरूर आहे त्या सर्वाचे रक्षण करीन.
देईल असे एखाद्या गोष्टीचे कौतुक व्हावे आणि पण जे खराव आहे त्याला आधार येता नये
यजमानाने म्हणावे इतक्या योडक्यात त्याने केले, ही दुसऱ्यांच्या चांगुलपणाचे रक्षण केले पाहीजे ते
अतिथीला आनंद द्यावा असे वाटणाऱ्या व्यक्तिची सहजयोगी नसले तरी हरकत नाही.
आहे. हे किती महाग असे सांगणे म्हणजे वढन गुणांचे रक्षण केले पाहीजे
जाणे आहे.
तुम्ही सर्वांचा आनंद उपभोगीला पाहीजे नाही सासू सूनेचे भांडण पहातो तेव्हा आपण म्हणतो किती
तर तुम्ही सहजयोगी नाही. कलावंतांना उत्तेजन दिले भांडकुदळ आहे. तरी पुण आपण तेव करतो. आपण
पाहीजे. कोणीतरी म्हणेल हा प्रामाणिकपणा नाही. तलवारी नाही, कमळे आहोत. कोणाला मारायचे
कमळ चिखलाच्या तळयात उगवते, पण तुम्हाला असेल तर कमळ वापरा. कमकाने कसे मारायचे हे
चिरवल दिसला नाही. पूर्ण तळे कमळ सुवास व
सौंदर्याने भरते. तिथे प्रामाणिकपणा नसतो. सहजयोगी पाहीजे
दुसऱ्या हाताने उक्ष्मी रक्षण करते. हा हात सर्व
रक्षणकर्ता आहे.
नेहमी
मी
काहीही जास्त नको, राजकारणी लोक, सरळमार्गी सरकारी नोकर आणि
े
त्यांच्या वांगल्या
जगाचे संरक्ष क आहात. तुम्ही करूर होतात नये. जेव्हा
समजायला सहजयोगामध्ये खूप गहनतेत उतरले
म्हणून तुमचे काम काय आहे हे प्रामाणिकपणे
समजण्यात प्रामाणिकपणा आहे. तुमच्या प्रेमाने तुम्ही महालक्ष्मीमध्ये वाढता. मग तुम्ही जगाच्या हिताचा
प्रत्येकाला उत्तेजन देत असता. तुमच्या प्रमाने विचार करता. त्यांना आत्मसाक्षात्कार कसा द्यायचा.
प्रत्येकात विश्वास निर्माण करीत सर्वात महत्वावी तुमचा
गोष्ट म्हणजे स्वतःश प्रामाणिक रहा. प्रथम तुमच्या सोडविण्यासाठी इथे आहोत. जग हा आपला प्रश्न
मनाने अजमाऊन ध्या,
एकदा लक्ष्मीने तुम्हाला आश्रय दिला की तुम्ही
दृष्टिकोन
बदलतो.
आपण
प्रइ्न
दुसन्याला लागले असे आहे. आपल्याला जवाबदान्या घेतल्या पाहीजेत. तुम्ही
बोलणार असाल तर थांबणे बरे. दुसर्यांना खुष आर्किटेक्ट असाल तर काहीतरी महान निर्माण करा.
करणा-्या गोष्टी तुम्ही म्हणाल तर तुम्हाला खुष संगीततज्ञ असाल तर चांगले संगीत तयार करा.
करणार्या गोष्टी तुमच्याकडे येतात. काही लोक असे सरकारी नोकर असाल तर वांगले करा. मी तुम्हाला
असतात जे कधीच हसत नाहीत. त्यांना गुदगुल्या मदत करेन. प्रत्येकाचे व्यक्तिमत्व वाढते आहे. जर
करणे तुम्हाला माफ आहे. तुम्हाला मुलांसा रखे बनले सुषुम्नेच्या
पाहीजे उक्ष्मीतत्वाचे एक तत्व आनंदी रहाणे हे आहे.
दुसर्या हाताने लक्ष्मी येते. पैसेवाल्या लोकांनी काढायच्या नाहीत. मग तुम्ही सहजयोगी नाही.
ज्यांना गरज आहे त्यांना पैसे द्यावे पण अशा तन्हेने लिडरनी सुद्धा तावव्यात ठेवण्याचा प्रयत्न करू नये
की कोणाला कळू नये. गुपचुप, एका हाताला दुसऱ्या सर्व ब्रम्हचैतन्य हे शांत तत्व आहे हे सर्व काही करते.
हाताने दिले आहे हे समजता नये. व्यक्तिची गरज तुम्हाला सर्व काही स्वीकारण्यासाठी, तसेच तुमच्या
काय आहे हे पाहायला पाहीजे. योग्य जागी आणि प्रगतीत कैलासाची उंची गाठण्यासाठी शांत राही ले
योग्य वेळी देण्याची गरज आहे. ते खळवळजनक पाहीजे. ईश्वर तुम्हाला आशिर्वाद देवो.
नको. त्याने हृदय भरून आले पाही जे. अध्यात्मिक
वाढीसाठी तुम्ही जे द्याल ते उत्तम. उदा मला फूलपुरे
मध्य मार्गावर रहाल तर कोणीही तुम्हाला
हात लावू शकणार नाही. दुसरयातल्या चुका तुम्हाला
दिवाळी पूजा
२४