॥ चैतन्य लहरी ॥ %3D %3D ऑक्टोबर-नोव्हेंबर ्र १0. ११ सन १९९७ ০ ০ ০ ০ ০ ০ ০ ০ ০ ০ ৫ট ট ০ । तुम्ही अशी नमता मिळचली पाहिले स्वतःही इतके नम बनले पाहिजे की तुम्ही ने काही कराल ते सर्व जगाच्या कल्याणासाठी आहे हे तुम्हालाच समनेल आणि हे घटित होणारद्य आहे कारण त्यासाठीच तुम्ही या परमचैतन्याचे बाहक बनले आहांत.. श्री माताजी निर्मलादेवी शिवाी पूजा पाम गर

 रा िम शिवरात्री पूजा ன काम प.पू. श्री माताजी निर्मला देवींचे भाषण (दिल्ली १६-३-९७) शिव है सदाशिवांचे प्रतिबिंब आहेत. शिव आत्मस्वरूपांत आपल्या हृदयात सदैव प्रस्थापित आहेत: तिथे त्यांचा वास आहे. त्या स्थानी ते प्रकाशित आहेत असे मी म्हणणार नाही. कुण्डलिनीचे जेव्हा जागरण होते तेव्हा श्री शिव जागृत होतात आणि ते चैतन्य आपल्या नसांमधून वाहू लागते. चैतन्यालाच "मेधास्थिति" असे नाव आहे. सर्वप्रथम आपले हृदय व मेंदू जोडले जातात. कसा काय?" पण पार्वतीला माहीत होते की तेच तिचा पति होण्यास लायक आहेत. ते सदा-सर्वकाळ खूष प्रवृत्तीचे आहेत. त्यांना कसलीही पर्वा नाही. एकदा कोणी सर्व गोष्टींच्या पार गेला की त्याला सर्व गोष्टी सारख्याच वाटतात. त्यांच्याकडे त्याचे चित्तच जात नाही. या स्वरूपामध्ये आपण शिवांना जेव्हा जाणतो तेव्हा ते लोभस वाटते. सामान्यतः माणसाचा मेंदू आणि त्याचे मन विरुद्ध दिशेने कार्थ करत असतात. हा योग घटित झाल्यावर आपल्या जीवनही बदलते. सहजयोगात येणारे लोक, आल्याचा प्रकाश चैतन्यस्वरूपात आपल्या मस्तकामध्ये व सहजयोग्यांमधे शिवतत्त्व जागृत झाल्यावर त्यांचे पुरुष महिला, दोघेजण आधी कपड्यालत्यांच्या वावतीत हीशी असतात. त्यांचे लक्ष सदैव पेहरावाकडे, आज व्यूटि- हा प्रकाश आपल्याला मिळाल्यावर आपल्या जीवनात खूप स्त्रिया जातात. त्याशिवाय चालत नाही. पण आत्मप्रकाश मिळाल्यावर जेव्हा तुम्ही आतून सुंदर बनता वाईट सवयी कमी व्हायला लागतात, हळुहळु हे दोष तेव्हा या सर्व वरवरच्या गोष्टी फालतू वाटायला लागतात पूर्णपणे गळून जातात आणि आपल्यामध्ये श्रद्धा प्रस्थापित आणि आत्याच्या सुखाकडेच तुमचें लक्ष लागते. शारीरिक आरामवद्दल तुम्ही उदासीन होता. आता है परदेशातील सहजयोगी पहा.तिकडे त्याची घरे फार माठी असतात, गाड़ी वगैरे त्यांच्याजवळ असते. पण ते कशाचीही पर्वा नसते. त्यांच्या केसांच्या जटा झालेल्या आपल्याकडे आले की असेल त्यात समाधानी असतात. असतात. कपड्यांची त्यांना फिकीर नसते तसेच काय करावे भारतीयांचे असे नाही; कुठेही प्रवासाला गेले की अटॅच्ड- हे भान नसते. हे सर्व काम त्यांनी विष्णूवर सोपवले आहे. बाथरुमपासून त्यांना सर्वकाही पाहिजे असते. अजूनही ते या गोष्टीपासून वर आलेले नाहीत. मला आश्चर्य वाटते की भारतासारख्या गरीब देशातील लोकांनाही भीतिक हाव अजून आहे. ते लोक म्हणतात "माताजी, आश्रमासाठी आपले भारतीय लॉक आश्रमात च ि टाळूमध्ये पसरु लागतो. त्यानंतर समजून घ्यायला हवे की पार्लरकडे परिवर्तन घडून आल्याचे आपण पाहतो. आपला राग आणि होते. त्यातूनच अनासक्तपणाची भावना जागृत होते; इतर गोष्टींचे महत्त्व वाटेनासे होते. शिवतत्त्व हे फार उन्नत झालेले रुप आहे. त्यांना सुख आणि स्वतः त्यापासून पूर्णपणे अलिप्त झाले आहेत. त्यांचे वाहन नंदी आहे ज्यांना कुणीही माणसाळावत नाही. तो जिथे नेईल तिकडे शिव जातात. आपल्या स्वतःमध्ये ते इतके पूर्णपणे स्थिरावले असल्याने लोक काय म्हणतील मोठी जागा घेऊ या." याची ते पर्वा करत नाहीत. ते जेव्हा विवाह करण्यासाठी आले तेव्हा विष्णूंना वाटले "हा पुरुष माझ्या बहिणीवा पति रहायलाच तयार नसतात. आपण हो आश्रम खूप कष्ट करून व पैसे खर्च करून बांधला पण इथे कुणाला रहावला चैतन्य लहरी

 नाही. माताजींच्या जवळ सर्व तन्हेचे भक्त आहेत, त्यात काही विशेष नाही. तुम्ही काहीही केले तरी माताजी आई म्हणून क्षमाच करणार. पण क्षमा केली गेल्यावरही ती स्थिति तुम्हाला येत नाही. क्षमबद्दलची सर्वांत महत्त्वाची गांप्ट म्हणजे प्रत्येकाने शिवांकडे क्षमायाचना करायला हवी कारण जे करायला नको तीच चूक आपण युन्हा पुन्हा करत असतो. म्हणून आपण शिवांची (शिव-शंभू) क्षमा मागितली पाहिजे. आपण चुका करत राहतो, आपल्या भागवण्याचा प्रयतलन करतो - आपल्या गरजा जोपर्यंत संपत नाहीत तोपर्यंत आपण शिवांकडे क्षमायचना करावी. हे हवे, नको. आम्ही म्हटले की तुम्हाला खर्चाला सर्व पैसा पगार म्हणून देऊ तरी कुणी तयार नाही. आमच्या जन्मगावी. छिंदवाड्याला आम्ही खूप खर्च केला आणि वयस्कर निवृत्त सहजयोग्यांना रहायला सांगितले, तिथली हवा छान आहे. डोंगरावरचे स्थान आहे पण कुणीही जायला तयार नाही. सगळ्यांना आपल्या आरामाची काळजी-माझे घर, माझी जागा. माझे कुटुंब, माझे खाणं-पिणं- एवढच! खाण्यापिण्याच्या बाबतीतही फार चोखंदळ, आपल्या सवयीमुळे भारतीय लोक फार कन्डिशन्ड असतात. परकीयांचे तसे नसते. ध्यानामधून आपण या सर्वांपासून मुक्त झाल्याशिवाय आपली वाढ होत नाही. त्याग करण्याच्या बावतीत आपण मागे पड़तो. एनु. ते हवे अशा गरजा- माझे घर, माझी पत्नी- जोपर्यंत संपत जी. ओ. प्रकल्पासाठी जमीन खरेदी करण्यासाठी नाहीत तोपर्यंत आपण शिव-भक्त होत नाही. या बावतीत सहजयोग्यांना पूजा-वर्गणी वाढवायला सांगितले. लगेच परदेशीय लोक ज्यांनी शिवांचे नावही कधी ऐकले नव्हते त्यावर खूप प्रतिक्रिया, आरडाओरड झाली. तुमच्याकडून काहीही पैसे न मागता मी कार्य करत आले. पण एखाद्या चांगल्या कार्यासाठी तुमच्याकडून पैसे मागितले तर काय बिघडले ? सर्व त्याग करणारे अनेक लोक मी आयुष्यभर निगेटिव्हिटी आपण दूर केल्या पाहिजेत. पण सहजयोगात पहात आले पण आजकाल ती भावनाच नाहीशी झाली येऊनसुद्धा लोक स्वतःकडे पाहू शकत नाहीत. एक महिला आहे. तसं कुठे पहायलाच मिळत नाही. माझी आई, सहा सा्यांच्यावर एकही ठेवत नसे. एक जरी जास्त आली तर देऊन टाकणार, कबेलामधे जे लोक येतात त्यांना स्वतंत्र खोली हवी असते, सगळ्यांच्या बरोबर रहायची इच्छाच नाही याचे मला आश्चर्य वाटले. जो सामूहिकतेत राहू शकत नाही तो सहजयोगी नाहीच. पण "मी मोठी विशेष व्यक्ति माझी खास व्यवस्था हवी." असा माणूस नुसता नावाचा गरजा फार पुढे गेले आहेत. आपण अजून लहान-सहान गोष्टींनाच महत्त्व देत आहोत आणि त्यातच अडकून बसलो आहोत. शिवभक्त व्हायचे तर आपल्यामधील मत्सर आणि आपल्या सुनेला अजूनही छळत असल्याचे मला समजले, मी तिला विचारले तर म्हणाली "मी कधीच कुणाला वाईट वागणूक दिली नाही." आणि सुनेला सासुकडून छळ झाल्याचे पाहून रडायला लागतील पण घरी यऊन पुन्हा सारा ताच प्रकार सुरू! तीच गोष्ट सुनेची; ती पण म्हणणार "मी कधीच कुणाला त्रास दिला नाही." स्वतःशी आतमधून प्रामाणिक राहिल्याशिवाय सहजयोगात तुम्हाला गहनता येणार नाही सहजयोग तुमच्यामधे परिवर्तन घडवतो. तुम्ही आता सोन्यासारखे शुद्ध झाला आहात, सोन्याला कधी डाग पडत महणजे बघा. त्या सिनेमा बधतील सहजयोगी. शिवाची पूजा करणार्यांनी शिवासारखे झाले पाहिजे. त्याला कुठेही झोपायला जागा द्या, काहीही जेवायला द्या, जो काळाच्या पलीकडे गेला त्याला कसलीही बांधिलकी नाही. असा माणूसच खरा सहजयोगी. नाही. आता तुम्ही त्या स्थितीला आला आहात. मग तुम्ही तुमच्यामध्ये शिवांचा प्रादुर्भाव आला आहे. पण ही स्थिती गुलाम जगातील क्षुल्लक गोष्टींचे अजूनही कसे राहू मिळवण्यासाठी लोकांनी किती तपस्या केली देव जाणे. शकता? हीच कुण्डलिनीची विशेषतः आहे, ती तुर्हाला पूर्णपणे स्वच्छ करते. आता सेवा कार्य, आता तुम्ही सेवा केली पाहिजे. मला तुमच्या सेवेची तर मुळीच जरुर नाही. मी स्वतःशी समाधानी आहे. मग माइ्याकरता तुम्ही काय इतरत्र कुठेही जा, तुमच्याजवळचे सारे पैसे लुबाडतील काय काय तन्हा करतील, पण सहजयोगात तसं नाही. पण ही आपली प्रवृत्ति जायला हवी. आपण काय काय त्याग करू शकतो हेच पहात चला. ही 'मस्ति' जोपंत तुम्हाला जाणवत नाही तोपर्यंत तुम्ही शिवांचे पुजारी गणले जाणार करणार? एवढंच करा की तुम्ही पण ते समाधान मिळवा आणि त्याचा आनंद उपभोगा त्या आनन्दाच्या स्थितीमधे शिवरात्री पूजा २

 काय केले असतील कुणाला ठाऊक! कारण ही स्थिति मिळाल्यावर तुम्ही सिद्ध - पुरुष बनता जसे शिरडीचे साईनाथ; ते कुठेहीं प्रकट व्हायचे, प्रत्येकाला अडचणीत मदत करायचे. काही लोक सांगतात "माताजी, आम्ही त्यांना पाहिले" आणि मी म्हणायचे "असे होऊ शकते.' तुम्हाला कळेल की या सर्व गोष्टी तुम्हाला आनंद देण्यासाठीच आहेत. सहजयोगात आल्यावर ती स्थिति प्राप्त केल्यानंतर इतर गोष्टींची तुम्हाला गरज कशाला वाटेल? खूप विचार केल्यावर माझे मत आता असे झाले आहे. सहजयांग अगदी सोपा आहे आणि म्हणूनच फार अवघड आहे. नाही तर ५णी तरी काठी उगारून तुमच्या असे संत-लोक अमर असतात. आणि ती असर-अवस्था मागे लागून "आता डोक्यावरचे केस काढा, भगवी वस्त्रे मिळवणे हीच शिवांची खरी पूजा. नेसा, चौदा दिवस खाणेपिणे नाही" असे म्हणू लागला तर ठीक होणार ! पण हृदयापासून, मनापासून व बुद्धि वापरून सहजयोग पत्करल्यावर आपले दोष व चुका सुधारून स्थिती काय बनते त्याबह्दल सांगणार आहे. तुम्हाला स्वतःला सुधारले पाहिजे. मी असं का केले. अर्स करायलाच हवे होते का असा सतत विचार करत करत पुष्कळ वाईट ते शिवांच्या शक्तीचे अंश असतात आणि ते सर्व गोष्टी तुम्ही टाकून द्याल आणि आपण 'समर्थ' असल्याचे आपल्यामधे जीवनाबद्दलच्या ठाण मांडून बसलेल्या चुकीच्या तुम्हालाच कळेल. तुम्हाला कशाची गरज नाही; कशाची कल्पना काढून टाकण्याचे प्रयत्न करतात. बुद्ध व महावीर इच्छा नाही आणि आरामात बसला आहात आणि तुम्हाला हे यापैकीच आहेत. कुण्डलिनीच्या उत्थानानंतर ते रुदर काहीच नको असल्याचे कळल्यावर हे परमचैतन्य पुढील भाषण इंग्रजीतून झाले. आज मी तुम्हाला सहजयोगानंतर आपली आतली आत्मसाक्षात्कार मिळतो तेव्हा एकादश-रुद्र आलेले असतात. जागृत होतात. ते सर्व जण आपल्याला नको त्या गोष्टींच्या प्रभावातून बाहेर खेचत राहतात. उदा. आपल्यामधे अहंकार तुमच्यासमोर भरभरुन ताट ठेवेल. कदाचित पाडण्यासाठीसुद्धा तसे होईल. तुम्हाला गरज वाटेल आणि असती त्याच्याकडे बुद्ध लक्ष ठेवतात. ते असं काम करतात ती त्याच्याकडून पुरी होणार नाही असे होणारच नाही. आज आपण शिवांना खूप आवाहन केले आणि त्यांना असेच लोक आवडतात. माझ्या आणि त्यांच्यामधे फरक त्यामुळे अपमानित व क्षुद्र वाटून घेतो. पण जेव्हा हा रुदर असा आहे की मला सगळ्या प्रकारचे लोक आवडतात तर शिवांना ज्यांनी आपले दोष, सवयी, संस्कार सर्वांचा त्याग केला आहे असेच लोक आवडतात. आपल्या कण्डिशन्स तुम्हाला मोहात का आपणच आपला अहंकार जाणून भयचकित होतो; हे समजल्यावर आपल्याला आश्चर्याचा धक्का बसती आणि जागृत नसतो, जेव्हा त्याच्यामध्ये प्रकाश आलेला नसतो तेव्हा काय होते? तर तुम्ही स्वतःचेच समर्थन करू लागता- आपण जे काय करतो. केले आहे, बोलून दाखवले आहे का अनेक आहेत. उदा. आपल्याला अमक्याच तहेचे कपड़े किंवा मिळवले आहे ते सर्व बरोबरच आहे असं समजू हवे ते नाही तर काय झाले? पण सहजयोगामधे 'संन्यास" वाहयातून नसतो तर आपल्या आतंमधून असतो. आतून 'संन्यस्त झाल्यावर तुमच्या इच्छाच संपतात. कुठेही असलात तरी आनंदी असता. पूर्वी 'नाथ-पंथी' होते आणि अहंकारीपणा गाजवू लागलात की तुम्ही पूर्णपणे उजव्या ते दूर-दूरवर हिंडून लॉकांना उपदेश देत असत. ते कुठे-कुठे बाजूची व्यक्ति बनता आणि एकदा तसे झाले की तुमचे गेले याचे मला आश्चर्य वाटायचे. मी कोलंबियाला गेले होते व्यक्तिमत्व कसे होते हे तुम्ही जाणताच अशा वेळी तुम्ही तिथे मला समजले की नाथपंथी बोलिव्हियालाही गेले होते शांतपणे स्वतःला बघून आत्मपरीक्षण केले आणि अहंकाराने कोलंबियाचा विमान-प्रवास करताना तिथे विमान इतक्या उंचीवरून जाते की चक्कर यायला लागते आणि त्याकाळी चुकीच्या कल्पना आपल्या डोक्यात भरवल्या आहेत है है लोक पायी तिथे गेले ! ते तिथे कसे पोचले असतील मला कळत नाही. ते रशिया आणि इतर देशांमधेही गेले होते: त्यांनी एवढा प्रवास कसा केला असेल, त्यांनी कपडे लागतो, आपले काहीच चुकले नाही असे समजतो. म्हणून या बुद्ध रुद्राचे जागरण व्हावे लागते. याच्या उलट तुम्ही अहंकारालाच गोंजारत राहिलात. आपले काय नुकसान केले आहे, स्वतःबद्दलच्या काय काय जाणून ध्या. त्यासाठीच मोहम्मदसाहेबांनी सांगितले की स्वतःवरच जोडेपट्टी करा. आणखी दुसरे ते काय सांगणार ? कारण हा अहंकार तुमच्या डोक्यामधे स्फोट घडवून काय शिवरात्री पूजा

 काय समस्या समोर आणील याचा भरवसा नसतो आणि घाबरवण्यासाठी काय काय वर्णने करतील मलाच सांगता शेवटी त्या माणसाला असा विचित्र रोग (Yuppies) येणार नाही. पण त्याचाही काही उपयोग होत नाही आणि कोतो ज्या मुळे तुमचे मन आणीव अजिवात काम करेनासे लोक जास्तच डावीकडे झूकायला लागतात आणि या होऊन निकामी बनते. जाणतेपणाने माणूस हालचाल करू शकत नाही, अजाणता हालचाल होईल पण जाणीवपूर्वक नाहीत तेव्हा मात्र प्रचंड नैराश्य येते. अरे देवा काय हे नाही होणार. हा रोग इतका भयानक आहे की माणूस नैराश्य, मला सरपटणार्या प्राण्यासारखा होतो. त्यांना अंगावर घेऊन जावे त्यातूनच तुम्ही दुसर्याना घावरावून टाकता आणि लागते कारण त्यांना चालणे शक्य नसते, स्वतःहून ते चालू त्यांच्या भावनिकतेला बदनाम करता; वेडेवाकडे चाळे करुं शकते नाही किंवा खाली बसू शकत नाही, हा रोग तरुण वयातही होऊ शकतो. रुद्राजवळ जातात. हे रुद्रही जेव्हा काही करु शकत काहीतरी झालंयू असं म्हणूं लागतात. लागता आणि स्वतःचेच डोके बडबायला लागता. है अहंकारातून किंवा डावीकडच्या समस्यांमुळे होते. हें दोन्ही रुद्र आपल्या डाव्या व उजव्या सिंपथेटिक नव्हसनसिस्टिम बरोबर पूर्णपणे संबंधित असल्यामुळे फार म्हणून स्वतःच्या अहंकाराकडे लक्ष ठेवा, त्यावर नियंत्रण ठेवा आणि त्या दोषावद्दल क्षमाशील व्हा. सहजयोगामधे आपल्याला पश्चात्ताप वाटत नाही हा प्रकार महत्वाचे आहेत. म्हणून तुम्ही या रुद्रांच्या तावडीत पडणार नाही कारण आपला विश्वास असतो की आपल्याला नाही याबद्दल सतर्क राहिले पाहिजे; त्यांना प्रसन्न ठेवणे आत्मसाक्षात्कार झाला आहे आणि आपण चुकीच्या जरुरीचे आहे. म्हणून अहंकार आणि स्वतःचीच कीव गोष्टीपासून दूर आहोत. पण हे खरं नाही. आपल्याला पश्चाताप झाला पाहिजे. आता इंग्रजी भाषेमधे "सांरी" हा प्रकार आहे, प्रत्येक गोष्टीबद्दल 'सारी' टेलिफोन नाही: तसेच 'मला हे जमणार नाही, ते नको' इ. तक्र री उचलल्यावरसुद्धा ते म्हणणार "सॉरी. मी म्हणते साँरी कशावद्दल? हा नुसता आणि त्यात खोली (प्रामाणिकपणाची) पण नाही. तुम्ही सॉरी पकडले गेले तर दोन्ही बाजूंना सूज येते. त्याला 'मेधा' करण्याची भावना यांच्यावर नियंत्रण करणाच्या या दोन्ही रुद्रांना तुम्ही सांभाळले पाहिजे म्हणजे तुम्हाला त्रास होणार व नैराश्य दूर होतील. कारण त्याच्यांमुळे पुढे फार गंभीर प्रश्न कॅन्सरसारखे आजार होण्याची शक्यता असते. रुद्र पोकल शब्द आहे. त्याला अर्थ नाही म्हणतात. कॅन्सरचा माणूस पाहिलात तर त्याला सगळीकडे म्हणता तैव्हा काय चूक झाली म्हणून ते म्हणता आणि ती कशी सुधारणार इकडे बघा. आजकालच्या आधुनिक सूज आल्याचे दिसते; कपाळाच्या डाव्या किंवा उजव्या पिढीमध्ये हा मोठा प्रश्नच आहे कारण आपल्याकडील वाजूकडे तरी सूज आढळते. रुद्रांचा हा त्रास डावीकडून आर्थिक भरभराटीमुळे, औद्योगिक प्रगतीमुळे, मोठमोठ्या उजवीकडे किंवा उजवीकडून डावीकडे इतक्या नकळत संस्थांमुळे आपला अहंकार वाढायला उत्तजनच मिळत आहे. झुकतो आणि त्या व्यक्तीच्या स्वभावात न समजण्यासारखे तसं नाही केले तर आपला तरणोपाय नाही. आपल्याला कुठेच किनत राहणार नाही.म्हणूनच आपण अहंकाराचा सहजासहजी लक्षात येत नाही. मनोविकाराचे सर्व आजार बडेजाव मानती आणि हे उजव्या बाजूचे प्रश्न चालू होतात. हे दोन रुद्र काम करेनासे झाल्यामुळे होतात. सतत नैराश्य प्रतिक्रिया म्हणून मस्तकाच्या डाव्या बाजूवर त्याचा दबाव येतो. उजव्या वाजूला अहंकार बळावतो. डावीकडचे रुद्र महावीर आहेत. म्हणून लोक चुकीच्या, अनैतिक गोष्टी करू लागतात जे श्री गणेशांच्या विरोधात असते. महावीरांजवळ नियंत्रण करणार्या शक्ति असतात. ते त्यांना नुसती क्षमा मागितली की लगेच क्षमा करतात. पण तुम्हाला नरकात जायला सांगतील. आणखी काहीतरी तुम्हाला जर असंे वाटत असेल की तुम्ही जे काही करता ते होईल, अनेक नरकयातनांचे वर्णन करतील, तुम्ही नरकात योग्वच आहे. तुम्ही कधीच कुणाचा छळ केला नाहीत. जाणार व जिवंत गाडले जाणार, असे तुम्हाला कधीच कुणाला दुःख दिले नाही तर मात्र त्यांना सर्व काही बदल फटकन्न दिसतात की कुठल्या रुद्राचा त्रास आहे है किंवा आक्र मकपणा या दोन्ही प्रवृत्तीमुळे असे त्रास होतात. त्याची आणखी काही कारणेही असू शकतात पण ते सर्व सदाशिवांच्या शक्तीचेच भाग असतात. त्यांचा स्वभाव करुणेने ओतप्रोत भरलेला आहे. करुणेचे ते सागरच आहेत. शिवरात्री पूजा ४

 साध्य करु शकलो तर मला वाटते खुप मोठे कार्य होईइलः सर्व मानवजातीच्या कल्याणाचे होईल आणि त्याचसाठी आत्मसाक्षात्कार मिळाला आहे. तुमच्या तुमच्या कुटुंबाकरतां, शहरापुरता किंवा आधीच समजलेले असते. आणि ते जाणतात म्हणून ते त्याची त्याग करु पाहतात. त्या स्थितीत येण्याची तुमची प्रबळ इच्छा व शिवाचे आशीर्वाद एकमेकांना पूरक असतात. शिवाचे आशीर्वाद स्वतःकरतां, मिळाले की तुमची इच्छा अधिकाधिक प्रखर होत जाते. पण देशापुरता नव्हे तर सर्व जगासाठी सहजयोग हे घहवून आपले व्यक्तिमत्व एका अत्युच्य स्तरावर नेणे आपल्या हिताचे आहे हे जाणण्यासाठी तुमची इच्छाशक्ति पूर्णावस्थेला यायला हवी, ते स्वतः फालतू सामान्य माणसासारखे नाहीत. समजा शिवांना तुम्ही एखाद्या पार्टीला जाऊ असे प्हटले तर ते कसे दिसतील? तिथले लोक किंवा आपण कोणी विशेष आहात असे दाखून आपण त्यांच्याकडे पाहून हसणारच. मला काही हिप्पी लोक भेटले तेव्हा मी त्यांना विचारले तुम्ही तुमचे केस असे का ठेवता?" तर ते म्हणाले "आम्हांला आदिवासी बनायचे आहे." मग मी म्हणाले आदिवासींसारखे केस ठेऊन काय उपयोग होणार आहे ?" हैं करुं शकत असते तर मी केले असते पण तसे ते होणार आणणार आहे. तुमच्यामधें स्पर्धा असेल तर ती दुसऱ्या कशासाठी नसून आपल्या उन्नतीसाठी स्पर्धा हवी. पण लांक इतके उथळ आहेत की त्यांना वाटते की वरवरचा देखावा करुन कांही विशेष असे मिळवू शकूं. तुम्ही अशी नम्रता मिळवली पाहिजे स्वतःही इतके नम्र बनले पाहिजे की तुम्ही जे कांही कराल ते सर्व जगाच्या कल्याणासाठी आहे हे तुम्हालाच समजेल. आणि हे घटित होणारच आहे कारण त्यासाठीच तुम्ही या परमचैतन्याचे वाहक बनले आहांत. मी जर एकटी तुमचा मेंदू आता प्रगत झाला आहे तर मग म्हणजे स्वतःची अशी फसवणूक करण्यात काही अर्थ नाही. नाही. म्हणूनच मी तुम्हाला एकत्र आणून सांगत असते की सर्वांत चांगले म्हणजे आत्मपरीक्षण करुन स्वतःचे कार्य तुम्ही लोकच परमशक्तीचे वाहक बनायला हवे. पण तसे चुकत आहे हे जाणावे. असे जर घडून आले, इथे बसलेल्या होतांनाही तुम्ही आनन्द मिळवीत आहात. जीवनांतील प्रत्येक सर्व सहजयोग्यांनी तसे करुन स्वतःला सुधारले तर राजकीय, आर्थिक आणि इतर सर्व प्रश्न सुटतील अशी जे कांही घडत आहे,क्षणाक्षणाला जे महान कौतुकास्पद माझी खात्री आहे. पण आजकाल या कलियुगामुळे असा प्रकार झाला आहे की अगदी खराब लोकांचीही चलती आहे. क्षण नन्दाचा होत आहे आणि ही शिवांचीच कृपा आहे. व वाखाणण्यासारखे होतं आहे ते सर्व शिवांकडूनच होत आहे. आणि स्वतःचा घिक्कार न करता किंवा अहंकागचा बडेजाव न करता स्वतःला नीटपणे ओळखण्याची स्थिति जगाला वाचवण्याची जवाबदारी आपल्यावर आहे. तुम्हाला मिळवायची आहे. हीच फक्त महत्वाची गोप्ट आहे. जवाबदारी अरशी की आपल्याला एक महान आदरणीय तुम्हाला आता काय कर्मी आहे? तुम्हाला व्यक्ति वनायचे ज्यामधे वरवरच्या गोष्टी, नसता दिखाऊपणा याला थारा नाही तर आतून अशी उन्नतावस्था मिळवायची की आपल्या आत्याचा प्रकाश आजूबाजूला जाणण्याची खरी क्षमता मिळवू शकाल तर तुम्ही सा्या पसरेल आणि या जगाला प्रकाशित करेल. हे समजून घेणे फार महत्वाचे आहे. आपले सर्व प्रश्न, मनोविकाराचे धडवून आणाल अरशी मला खात्री आहे. एरवी हे खोलवर आजार, एवढेच नव्हे पण या कलियुगातील मानवाच्या सामूहिक जीवनामधील राजकीय व आर्थिक प्रश्न ही सारी परिस्थिती माणसांनीच बनवली आहे. ते काही देवाने निर्माण केले नाहीत: उलट परमेश्वरी शक्ति या सर्वाचे परिणाम काय प्रश्न -अडचणी आहेत? अडचण हीच आहे की तुम्हीच तुमच्यामधे अडचणी निर्माण करत आहाँत. तुम्ही जर है जगाला तोच आदर्श दाखवू शकाल आणि जगामधें परिवर्तन रुजलेले प्रश्न वरवरच्या उपयांनी सुटणार नाहीत. कुण्डलिनी तुमच्यावर प्रसन्न झाली आहे आणि तुम्ही दीपस्तंभासारखा सत्याचा, प्रेमाचा आणि आनंदाचा प्रकाश सर्वांना देऊ शकाल. सुसह्य करण्याच्या प्रयत्नांत असते. सहज़योग खन्या अर्थाने जगणारे पुष्कळ सहजयोगी जर तयार झाले, असे आपण परमेश्वराचे तुम्हांला अनंत आशीर्वाट. ও ও ০ शिवरात्री पूजा

 वाढदिवस - पूजा प.पू. श्री माताजी निर्मला देवींचे भाषण नवी दिल्ली २१ मार्च ९७) े आपणा सगळ्यांना अनंत आशीर्वाद. डॉक्टरसाहेबांनी कुणी वर्णन करून सांगू शकणार नाही. एकाला मी विचारले एक झोपेची गोळी दिली आणि मी झोपून गेले पण इकडे की, "सहयोगात येऊन तुला काय मिळाले? " तर म्हणतो, तुम्ही सर्व जण भजन-गाणी गात होता; मला वाटले की "माताजी, काही एक असं सांगता येणार नाही पण सारं ज्यांना गाण्याचा प्रसंग मिळाला नव्हता त्यांना पण गाणी काही मिळाले." मी पण आजच्या या दिवशी म्हणेन की म्हणण्याचा अवसर मिळेल. सर्व काही ठीक चालले आहे. सहजयोगांत मला सर्व काही मिळाले. मी जेव्हा लहान होते पण जगांतील सारी माणसे जेव्हा झोपलेली असतात तेव्हा तेव्हा माझ्या वडिलांना म्हणायची की आकाशात जसे तारें सहजयोगी जागा असतो; आणि जेव्हा सारी माणसे जागी असतात तेव्हा सहजयोगी झोपलेला असतो. याचा अर्थ बनावेत आणि परमात्याचा प्रकाश सगळीकडे पसरावा. माझे एवढाच की सहजयोग्याचे चित्त जिथे लागलेले असते तिथे इतर माणसांचे लक्ष नसते; त्यांचे मन दुस्याच गोशींमध्ये सामूहिक चेतना जागृत होण्याची तू व्यवस्था कर. काही अडकलेले असते. कुठल्या ना कुठल्या कारणामुळे ती माणसे भाषणे नको करूस, ग्रंथ लिहिण्याच्या फंदांत पडू नकोस; सत्यापासून दूर (विमुख) असतात. म्हणजे पहा की कुणाला त्यांतून आणखी एखादे बायबल वा कुराण बनेल आणि पैशाची काळजी. कुणाला सत्तेची फिकीर; माणूस या सान्या भानगडीमधें माणूस कसा गुंतून भरकटत असतो समजत सामूहिक चेतना तयार कर." आणि आता ती सामूहिक नाही: आणि या साऱ्यामुळे त्याची नजर सत्याकडे वळतच नाही. आता कुणी याचे विश्लेषण करत बसेल, याला कारण अमुक आहे, तमुक आहे असे सांगत बसेल. पण मी तर याच्या मुळाशी अज्ञान आहे असेच म्हणेन. अज्ञानामधे मनुष्य काय काय करत राहील सांगता येणार नाही. जणू तो देशांमधून, अनेक लोकांना सत्य समजले ही फार आनंदाची एक प्रकारच्या अंधारामध्ये चाचपडत असतो. समजा इथे आत्ता एकदम दिवें जाऊन अंधार-अधार झाला तर कारय म्हणजे या सामूहिकतेत आपण निवड करू शकलो नाही; गडबड होईल; कुणी इकडे-तिकडे पळायला लागतील, धावपळीमधे काही लोक पड़तील, त्यांच्या अंगावर इतरांचे येतांना बरोबर आपल्या वाईट गोशी पण घेऊन आले. आणि पाय पडतील, कुणाला दुखापत होईल वगैरे काहीही होऊ असे खराब लोक थीड्याशा संख्येने आले तरी फार नुकसान शकेल. आपण लोकह अशाच अंधः कारात आहोत. अशा अवस्थेत आपण असतो तेव्हा झोपी गेल्यासारखे असतो. पण चमकत आहेत तसे या जगामध्ये अनेक तेजः पुंज लोक वडील म्हणायचे की, "हे सर्व होऊ शक्केल. त्यासाठी पुन्हा त्यांतूनच झगडे, वादविद होतील. म्हणून प्रथम तूं चेतना कार्य करू लागली आहे, हे अगदी सहज घटित होऊन गेले. पण त्याच्यामध्ये जे प्रश्न येत आहेत. त्यासंबंधी आज मला तुम्हाला सांगायचे आहे. सामूहिक चेतना जागृत झाली आणि जगभर, अनेक घटना आहे. पण असाही एक विचार येऊन खेद होतो काल दरवाजा उघडला म्हणनू अनेक लोक आत आले आणि होते. नामदेव एवढे मोठे संत होते तरी ते पण म्हणायचें की जे लोक खराब आहेत ते सुधारू शकणारच नाहीत; त्यांची आत्मिक उन्नति होऊंच शकणार नाही. त्यांनी माशीचे जेव्हा या झोपेतून 'जागृत' होतो. कुण्डलिनीचे जागरण होऊन जेव्हा तुम्ही सत्याला सामोरे होता त्या सत्याची महती उदाहरण देऊन सांगितले की माशी आपण खात असलेल्या चैतन्य लहरी

 घराण्यांतही कधी कधी असे होते की काहींना वाटू लागते की आपण वेगळं घर आपल्यासाठी बनवले पाहिजे व वेगळे अन्नावर बसली तर आपल्यास वातना होणार आणि मेलेली माशी जर का आपल्या पोटात गेली तर आपणही मरणार. ही माशी कधी ठीक होणार नाही. सहजमध्ये आपल्यामधील राहिले पाहिजे. मी आणि माझे कुटुंब स्वतंत्र वेगळे राहूं या अशा सर्व वाईट अवृत्ति गळून गेल्या पाहिजेत; जोपर्यंत ते म्हणजे आपला इतरांशी संबंध राहणार नाही. मानव होत नाही तोपर्यंत आपण वरच्या स्थितीला येणार नाही. प्राण्यांतच हे विभाजन करण्याची प्रवृत्ति असते. अशा पंखामध्ये काही जखम झाली तर पक्षालाही उडता येणार तहेनेच बांगला देश हा एक स्वतंत्र देश झाला. त्यावेळेस मी नाही. म्हणनू या आनंदाच्या आकाशामध्ये, ज्याला का मी ' 'आईचा पदर असे म्हटले. तुम्ही एखाद्या स्वातंत्र्य मागत होते कारण त्यामुळे आपल्याला आपलं राज्य पक्ष्याप्रमाणे भरारी मारू शकणार नाही. कारण तुमच्या चालवतां येईल असं त्यंना वाटायचे. म्हणजे इस्लामच्या पंखांमध्ये काही ना काही तरी अडकून बसलेले असते. नावाखाली म्हणा किंवा वर्णाच्या नावाखाली म्हणा. कुठल्या आजचा दिवस एक शुभदिन आहे, पुष्कळ लोकांना वाटते तरी सबबीवर विभाजन करायचे. आता तर बांगलादेशमध्ये की हा एक फार मोठा दिवस आहे कारण या दिवशीच काही अशी परिस्थिती आहे की मी तिथे जायचे म्हटले तर लोक विशेष कार्य घडून आले. असे लोकांनी पण सांगितले आहे मला सांगतात "माताजी, तिकडे जाऊँ नका, गेलात तर परंतु आजच्या या दिवशी तुम्हां लोकांना एक विशेष कार्य तुमच्या डोळ्यांतून अविरतपणे अश्रृंच वाहूं लागतील. इतकी करायचे आहे. तुम्ही फुग्यांची इतकी सुंदर आरास केली आहे दुर्दशा तिथे आहे." पाकिस्तान काय, सिलोन (श्रीलंका) की पाहूनच मन आनंदित होते; वाटते की साध्या रबराच्या वस्तूमध्येही आपल्याला आनंद व सुख देण्याची शक्ती आहे; वेगवेगळे भाग बनवले गेले ते आपण आपले राज्य चालवूं आणि त्याची वस्तू पण सौंदर्यपूर्ण होऊं शकते. आपण तर माणसे आहोत एवढंच नव्हे तर सहजयोगी आहोत. तर दोन्ही स्थितीला येण्यासाठी आपण काय करायला पाहिजे. तरुण होते. काही लोक एवढ्या छोट्या बांगला देशाला रांगाँचल काय तियेही तीच परिस्थिती. हे जे तुकडे-तुकडे पाडून असे म्हणण्यामुळे. पण त्या देशांतच अधिक प्रमाणावर प्रधान-मंत्रीच मारले गेले, त्यांचे खून झाले. ईरषामुळे अशी ईर्षाच वाढत जाते. आणि असे वेगवेगळे ग्रुप्स बनत राहतात. मग आपापसात भांडणं, लढाई चालू होते. अजूनही आपल्याकडे ही विभाजन-प्रवृत्ती दिसून येते: कुठे विदर्भ, तर मला आलेला एक अनुभव कथेच्या रुपाने मी तुम्हाला सांगते. मी हिंदीमध्ये बोलत आहे कारण हा दोष जास्त करून हिंदुस्तानी लोकांमधे आहे; इंग्रज वा पार्श्चात्य कुठे झारखंड वगैरे वगैरे प्रकार चाललेच आहेत. अशा लोकांमध्ये तो कमी प्रमाणांत आढळतो; त्यांना तेवढी भांडणांतून काय निष्पन्न होणार? कुणाला विभाजन करून अक्कल पण नाही. आमच्या या आजच्या भारतवर्षामध्ये काही मिळाले का? कुठल्याही प्रकारचे विभाजन करणे पूर्वी अनेक देश सामावलेले होते; जसे सिलोन, बर्मा, पाकिस्तान, बांगला देश अशा अनेक देशांचा भारत होता. सगळ्यांना जोडायचे आहे. Synthesis करायचे आहे ही आपली भारतमाता आहे. पण लोकांनी त्याची शकले सहजयोगाचे सर्व कार्य Synthesis मधून चालते पाडली कशासाठी हे तुकडे केले? असे झाले कारण या देशामध्ये असे लोक होते की ते म्हणून लागले की अमका- याच्या सहजयोग पूर्णपणे विरोधांत आहे. आपल्याला उलट आपल्याला जर Synthesis म्हणजे काय याची समज नसेल तर आपण सहजयोग सोडून देणेंच योग्य. अलिकडेच एक वाईट गोश झाली; एक साहेब सहजयोगांत होते आणि ते दुसऱ्यांच्या डोक्यावरची भूते काढण्याच्या मागे लागले. मी अमका आपल्या देशाचा लीडर झाला, म्हणजे बड़ा झाला मग आपणही असंच काही तरी करू या की आपण ही त्यांच्याइतकेच बडे बनू; ते प्रधानमंत्री होऊ शकले तरी मी त्यांना सांगितले की असे करू नका, नाही तर तीच भुते पण तसाच प्रधानमंत्री बनू शकतो. ही ईर्षा वाढून त्यांना तुमच्या डोक्यावर स्वार होतील. पण त्यांना तो रोकच जडला वाट लागले की आपला एक तुकडा स्वतंत्र केला तर त्यावर होता. कदाचित त्यासाठी लोक त्यांना पैसे पण देत असावेत. आपल्याला आपली सत्ता चालवता येईल. काही मोठमोठ्या नंतर त्यांनी आपला एक वेगळा ग्रुप बनवला. वाढदिवस पूजा

 सहजयोगामघेही जे त्यांच्यासारखे होते ते त्यांना मिळाले, असली, महत्वाकांक्षा वाढू लागली की असे प्रकार घड़े आणि त्यांनी आपली एक वेगळी संस्था तयार केली. लागतात. त्यांत मग मूर्ख सहजयोगी पण अडकतात- कारण हा शेवटचा निवाडा आहे. लीडरबद्दल तर काय विचारयला त्याचे चारित्र्य ठीक नाही, तो पैसे कमावतो. तो ता माझ्याबद्दल मात्र त्यंना काही शंका नव्हती; पण इतरांबद्दल, विशेषतः लीड्सवद्दल त्यांच्या मनांत नाराजी होती. सारखे त्याच्यातील दोष दाखवत राहून स्वतः मात्र अगदी युद्ध असल्याचा देखावा त्यंनी निर्माण केला. वर म्हणायचे आन्ही माताजींचे भक्त आहोत. मला न विचारता माझी परवानगी न घेता त्यंनी एक मोठा ग्रुप बनवला, माझे फोटो सगळीकडे वाटत राहिले. ..... काय काय करायला लागले मला माहीतच नाही. लीड्सबद्दल हा चांगला नाही, अमका खुराब आहे. असं म्हणण्यांत काय अर्थ ? जर कुणी खराब खरोखरचे असला तर ते मलाच कुणी न सांगता समजत नाही. तिथे माझ्या प्रोग्राममधे बेऊन त्यांनी तमाशा केला असते. जर तुम्ही मला मानता तर माझ्यावरचे ते सोपवा; मला खराब चैतन्यलहरी जाणवतच होत्या. हे सहजयोगी लीडर चांगला आहे का नाही हे माझे मलाच ठरवू द्यां. पण लीडरशी वाद घालायचा. तूं हेच का केलेस. ते का नाही ठीक करण्याऐवजी ते दुसर्यांचे व्हायब्रोशन्स पहात होते. करत इ. विचारण्याचा अधिकार तुम्हाला नाही. आता कुणी म्हणून अशा लोकांनी सहजयोगातून बाहेर पडायला हवे, म्हणणे लीडर हवाच कशाला? त्याचे कारण म्हणजे मला मुर्वांशी संपर्क राखणे शक्य नाही म्हणून अशा एखाद्या म्हणून नको असाच आहे, तसाच आहे वरगैरे, म्हणजे सीबीआय च्या वरताण प्रकार, मला आश्चर्यच वाटले. मला दिचारून तरी करा. म्हणताना म्हणतात, "माताजी आम्ही तुम्हाला मानतों मग मी म्हणेन मी सांगते त्यावर तरी विश्वास ठेवा. मग ते लोक गणपतिपुळयांला पण आले, माझ्यावर दगडफेक कली कारण एकदा मनावरचा तावा सुटला की एखाद्या दारूड्याप्रमाणे आपण काय करत आहोत याचे भान उत आहेत का हीच मला शंका आली. स्वतःची व्हायब्रोशन्स त्यांचपैकी एखादा उभा राहिला तर त्याच्यामागे आपल्याला स्वर्गात जायला मिळेल अशा खुळ्या समजुतीने, अनेक लोक लीडरसारख्या माध्यमांतून मी तमच्याशी सेंबंध राखूं शकते. लागतील. पण असं होत नाही. सहजयोग ही सामुहिक है सोडून काही लोक लीडर्वरच नाराज होतात. आता लीडरमध्ये काही दोष असतील तर ते काम मी करेनच. ते पाले प्रक्रिया आहे. म्हणजे कुणाचे नुसते कान इकडे लागले. किंबा हात किंवा नाक लागले तर काहीच घटित होणार नाही कारण परमचैतन्याला तसं चात नाही. मग मी म्हणाले. "तुम्ही बंडाई माजवत आहांत" तर ते उलट म्हणाले, "तुम्ही आम्हालाच शिव्या देत आहांत;" मी पुन्हा म्हणाले. "मी तुम्हाला फक्त एवढेच सांगत आहे की चैतन्याविरुद्ध बंड माजवू नका." म्णूनच त्या प्रदेशांत भूकंप झाला होता. एक आई म्हणून मी त्यांना सांगत होते की सत्य आणि परमेश्वर तुम्हाला शिक्षा दिल्याशिवाय राहणार नाही. न्हणून एका आईचा उपदेश माना आणि हे सर्व सोडून द्यों पण अजून के तुमचे काम नाही; वाटल्यास मला तुम्ही पत्र पाठवून कळवा. नुसते लीडर पसंत नाही म्हणून ग्रुप करत असाल तर त्यापेक्षा सहजयोगच सोडून का. अशा लोकांबरोबर आणखी दहा-बारा कच्चे सहजयोगी बुडू देत. त अशाच प्रकारच्या ७०-८० त्रासदायक लोकांनी, ज्यांना मी ओळखत नाही, ज्यांना मी कधी पाहिले नाही, एक मोठा ग्रुप बनवला आणि त्यांचा तो महाशय म्हणून लागला की, "मी कलकीचा अवतार आहे"... अवतार असाल तरअसा, मला काही म्हणायचे नाही, पण तुम्ही सहजयोगांत नाही, ते अडकलेलेच आहेत. सहजयोगांत तुम्हाला काही स्थान नाही. पण लोक त्याला खरंच कलकीचा अवतार मानून त्याचे चरण पुजायला लागले, नाही तरी असे चरणछू महाराज असतातच. ते पैसे असूनही मी माझ्या कुटुंबातील माणसांनाही त्वाची बळजवरी पण घेत राहतात. लीडरच्या ज्या दोषांबद्दल ते नाराज होते तेच दोष त्यांच्यावरही प्रादुर्भाव जमवूं लागले. मग सगळे तुमची मर्जी, पण असले वेफर घंदे करू नका. नसे केलेत लोक म्हणायला लागले कीं, हे काय चालले आहे ? तर ईर्षा तर तुम्ही सहजयोगी असं स्वतःला स्हणूंच शकणार नाही. सहजयोगांत कसली बळजवरी नाही. सहजयोगापेक्षा श्रेष्ठ असे मिळवण्यासारखे दुसरे काही नाही है माहीत केली नाही. तुम्हाला यायचे असेल तर या, नको असेल तर वाढदिवस पूजा

 सहजयोगाच्या दृशिकोनांतून पाहिले तर लीडरवरोबर असें नाही. मला पैसे कसे मोजायचे हेच समजत नाही त्याला मी चागणे हे पाप आहे आणि त्यासाठी ग्रुप बनवणे हे महापाप आहे. तुम्हाला वाटले तर मला पत्र पाठवा, मी चौकशी नाही. तुम्हाला आता माहीत आहे की धर्माच्या नावाखाली करेन. खरे तर तुमचे बरोबर आहे की त्यांचे बरोबर आहे कुणी पैसे मागायला लागला तर त्याला शिक्षा होणारच . हे व्हायब्रेशन्सवरुन मला लगेच समजेल. पण पत्रांतून ते पैशाचा खेळ फार धोकादायक असतो. म्हणून यावेळी माझ्या वाट्टेल ते लिहीत सुटतात. इतके मुर्खासारखे लिहितात की मी त्याचा विचारच करत नाही. कधी लीडरच असा आहे, भीक मागणार्या, नवऱ्याने टाकलेल्या अनेक निराधार अमका असा आहे असे म्हणत सुटायचे. तुम्ही स्वतःकोण मुस्लिम महिला, मुलांच्या पोटापाण्यासाठी भीक मागणाऱ्या मोठे महान जीव आहात का? स्वतःकडे आधी पहायाला काय करणार? चेक कसा लिहायचा है सुद्धा मला माहित मनांत असा विचार आला की निर्धन महिलांसाठी- रस्त्वावर ा राजस्थान व बिहारमधून आलेल्या कंगाल स्त्रिया काहीतरी शिका: स्वतः ठीक नसाल तर पुढे काय होणार? अशा गोशी चांगले मदतकार्य करण्यासाठी एक संस्था असायला हवी. घड़ू लागल्या तर सहजयोग संपणार. आत्तापर्यंत असं कुठे त्यासाठी तुम्ही आर्थिक मदत करायची जरूर नाही. आम्ही झालेले नाही. जे लोक वुडायला लागले आहेत त्यांना तुमच्याकडून कधीच पैसे मागितले नाही; ते सर्व जमून येते. वाचवण्याचाच प्रयत्न आम्ही करत आलो; म्हणून जास्त सहजयोगी होतील तेवढे चांगलेच. पण मला असंही वाटते म्हटले की ठीक आहे, प्रत्येकाने ५०० रु. दान करा. पण की परेश्वराचे हे साम्राज्य सत्यावर अधिष्ठित आहे म्हणून त्यावरही एवढे वादंग माजले ; माताजी, है तुम्हाला कुणी इथे येण्यासाठीही काही पूर्वतयारी करावी लागते. किंवा इंथे सुचवले असे मला विचारू लागले मला कितीतरी पत्रे य जागा फार थोड़ी असल्यामुळे नालायक लोकांना वाहेर फोनवरून तक्रारी आल्या. काढण्याचे कामही परमचैतन्य करत असेल. पण तुम्हाला या भानगडीत पडण्याचे कारण नाही. तुमची चेतना जागृत असेल तर आधी स्वतःकडे लक्ष दा, दुसर्यांकडे पाहूं नका, पण मला वाटते की तुम्हालाही आशीर्वाद मिळावे म्हणून मी मला कुणीही सुचवणारा असू शकात नाही. मी माझ्या स्वतःच्या इच्छेनुरुप चालते. हे तुम्ही लक्षात घ्यावला हवे. मी भोळी दिसत असेन पण मी तितकीच हुशार आहे! म्हणून स्वतःमध्ये काय चुकत आहे तिकड़े लक्ष द्यां. काही लोक पैशात अडकलेले असतात, पैसा बनवण्यासाठी ते एवढेसुद्धां करूं शकत नाही ? इतकी वर्षे खपून मी किल्येक सहजयोगांत बेतातः पण तुम्ही त्यांनी सांगितले की सहजयोग हा पैसा कमावण्यासाठी नाही तरी त्यांच्या डोक्यांत ते एवढ्या लहानशा गोशीबद्दल इतक्या तक्रारी ? मला दुःख शिरणार नाही. मला बनवायचा प्रयत्न करूे नका. सहजयोगासाठी तुम्ही रोगी बरे केले. इतके पैसे वाटले, काय काय केले पण बा होते. आधी पण एकदा या संकुचित प्रवृत्तीचा दोष दिसून आला होता. म्हणनू विशेषतः भारतीय लोकांनी पैशावरचे लक्ष काढून टाकले पाहिजे, म्हणजेच त्यांची सहजयोगांत प्रगती होऊ शकेल; नाही तर 'जेल-भरो' आंदोलन चाललेच आहे. मी तुमच्यामधील लक्ष्मीतत्व जागृत करून दिल्यावरही आज मला हैं पण तुम्हाला सांगावेसे वाटते की पैशाच्या वाबतीत लोकांना फार थोड़ी अक्कल असते. खिस्त म्हणाले होते की जो पहिला तो शेवटचा आणि जो शेवटचा तो पहिला होणार मी तसलं काही म्हणणार नाही. सुरुवातीला जे सहजयोगी मुंबईला आले ते मला म्हणायचे पैशाबद्दलचे तुमचे लक्ष कमी कसे होत नाही? जेवढे तुम्ही की आमच्या प्रत्येकाकडून एक हजार रुपये तरी घ्या. मी त्यांना म्हणायचे "बाळांनो, मला पैसे मौजता येतनाहीत. पैसे आनंद असतो मला सांगता येणार नाही. तुम्ही मला जेव्हा कसे ठेवायचे हेही माहीत नाही. बँकेचा व्यवहार पण समजत नाही. पण तुम्हीं एखादा ट्रस्ट केलात तर तुमचे पैसे त्यामध्ये स्वीकार करते. मला कशाची जरूर नाही आणि माझ्या मी ठेवीन. " मला प्रामाणिकपणा दाखवायचा होता असं नव्हे घरांतही अशा वस्तू ठेवायला जागा नाही. तुम्ही इतक प्रेमाने तर अप्रामाणिक कसं व्हायचं ही अक्कलच माझ्याजवळ द्याल तेवढे तुम्हाला मिळणार आहे. देण्यामधे काय व किती काही भेट म्हणून देता तिचा तुम्हाला बरे वाटाचे म्हणूनच मी देता पण पुन्हा पुन्हा तेच सांगायचा- मला साडी देऊ नका. प्व वाढदिवस पूजा ९

 दागदागिने देऊ नका, मला कशाचीही जरुर नाही इ. - केटाळा येतो. मी असंही म्हणाले होते की मी सारे दागदागिने तुमची उन्नति होणार. एरवी ते घटित होणार नाही आणि विकून टाकते, म्हणजे त्या पैशातून सारी कामे करता येतील; तुम्ही मधेच कुठेतरी अडकून रहाल. उँच डोंगरावर लोक तरी ते म्हणतात की तुम्हाला काय वाटेल ते करा पण आम्ही देतच राहणार- मी हे सारे तुम्हाला आनंद मिळावा सूज्ञता, शुद्ध इच्छा असेल तरच या बिकट वाटचालीतून गाढवांवर बसून चढ़त जातात; कुणी तरी त्या जनावरांना विचारले तुम्ही गाढव कसे बनलात? तर ते म्हणाले आम्ही पण तुमच्यासारखेच होतों पण अर्धवटच राहिल्यामुळे देवाने आम्हाला गाढवाचा जन्म दिला म्हणजे तरी आम्ही बरप्यंत तुम्हाला म्हणून करत राहते. मला कसली देवाण-घेवाण. नको असते. मी काही घेतलेच नाही तर देणार तरी काय? पण आपण भारतीयांनी ही गोश समजून घ्यायला हवी. आपल्या भारतदेशाला स्वराज्य मिळवण्यासाठी प्रयत्न करणाऱ्या मोठमोठ्या लोकांना मी बघितले आहे. माझ्या वडिलांनी त्यासाठी सर्व जमीन विकली, आईने सर्व दागिने त्याच खर्या कथा. विकले, सर्वजण तुरुंगात गेले मला तर तिथे इलेक्ट्रिक शॉक्स दिले, बर्फाच्या लादीवर झोपवले. मला अर्थात काहीच मिळाले आहे. पूर्वजन्मींच्या तुमच्या पुण्याईमुळे तुम्हाला झाले नाही. ते जणूं नाटकच होते; पण कित्येक लोकांना मिळाले आहे. पण सहजयोग मिळाल्यावर आणि इतके हालअपेशा भोगून दोन-तीन वर्षे तुरुंगवास काढावा लागला. म्हणा आताही लोक तुरूंगात जातच आहेत, शंकाच नाही; तुम्ही सहजयोग सोडून द्यावा हेच बरे, म्हणजे मी पण सुटले पण ते त्यांनी पैसे खाल्ले म्हणून, वर ते आव आणतात एरवी मी फारसा विचार करत नाही, निर्विचारच असते, आम्हालाही तुरूंगवास घडला असे म्हणून! सहजयोगामधे ज्या लोकांनी गैरवर्तन केले त्यांना नक्कीच बाहेर पडावे वाटू लागते, कारण मी तुमची आई आहे आणि म्हणूनच लागणार आहे; कुणी लीडर विरूद्ध आवाज उठवला तर तुम्ही स्वतःच्या चुकांमुळे अधोगतीला जाऊ लागल्याचे मला त्याला आम्ही बाहेर काढणारच. ही गोश नीट लक्षात ठेवा कारण आपल्याला एकसंघ रंहायचे आहे (विभाजन नको). तुम्हीच स्वार्थी असाल, रिकामटेकडे असाल तर पोलिसांत किंवा सी. आय. डी. मध्ये भरती व्हाः लायकी नसतांनाही माहीत आहे, त्याचा अनुभव तुम्ही घेतला आहे आणि तुम्ही सहजयोगांत कशासाठी आलात? आजच्या आनंदाच्या दिवशी हे सर्व बोलणे बरोबर नाही हे मला जाणवते. मी काल झोपले तेव्हा आज काय लावलेत त्याबद्दल मी आभारी आहे. पण फुग्वांची शोभा बोलावे ! याचाच विचार करत होते. मी आतां ७४ वर्षांची बघतांना आपल्याला हे पण दिसत आहे की त्याच्यापैकी झाली आहे मग काय बोलाजचे? पण वयोवृद्ध माणसांचे काहींची हवा पार निघून गेली आहे. पार्श्चात्य देशांत हा एकच काम असते, ते म्हणजे आपल्या मुलांना शिकवण देणे. मानवी जीवनाचा उद्देश काय व सहजमध्ये येण्याचा उद्देश काय हे समजावणे. सहजची वाट अगदी अरूंद आहे. सहजयोगांत तुम्ही स्वतःचा नाश करुन घ्यायला आला चढ़ू शकू. या कथा तुम्ही ऐकल्या-वाचल्या आहेत अम्मल्याकडे अशा अनेक कथा आहेत; या साया आपल्या मार्गदर्शनासाठी असतात; पण ज्या कथेत नीतिमूल्य असते सहजयोगाचे सर्व ज्ञान तुम्हाला एक प्रकारे विनामूल्य ते फायदे मिळाल्यावर तुम्ही कुचकामीच राहणार असाल तर पण आजकाल या गोशीचा विचार आला की मला काळजी पाहवत नाही. त्याचे मला दुःख होते. सहज़योगात तुमच्याजवळ सर्वकाही आहे. कृपा, आशीर्वाद आनंद, शांती-, तुमचे सर्व प्रश्नही चुटकीसारखे सुटतात. तुम्हाला है। तुम्हाला हे सांगायला हवं असे मुळीच नाही. तुम्ही हा दिवस साजरा केलात, इतके सुंदर फुगें आणखी एक प्रश्नच आहे. त्यांच्या संस्कृतीप्रमाणे अहंकार असणे एक फार मोठी गोश साध्य करणे म्हणजे असे समजतात आणि अहंकाराची सवय झाली की माणूस कसा दिसतो मला चांगले माहीत आहे. असा माणूस मूर्खासारखाच दिसतो, तो बोलतो, स्वतःचे सांगत बसतो तेव्हा काय पहावे हे कळत नाही आणि त्याच्या मूर्खपणाला हसण्याचा मोह आवरत नाही. अहंकार हा मूर्खपणाचाच परिणाम आहे.. नाहीत; पण या अरुंद वाटेनेच तुम्हाला सहजचा प्रवास करायचा आहे; त्या वाटेच्या एका बाजूला मोठा डोंगर तर दुसऱ्या बाजूला दरी आहे. न्हणून तुमच्याजवळ दृढनिश्चय, वाढदिवस पूजा १०

 धरथर कापायलाच लागले. मला काहीच ठाऊक नव्हते. मला त्याला काय म्हणावे किंवा त्याला कशाची उपमा द्यावी मला समजत नाही; पण तो या फुग्यासारखा तुमच्या डोक्यात त्यांनी काही सांगितले पण नव्हते की त्याच लोकांनी त्या फुगून तुम्ही हवेत तरंगू लागता आणि फुगा फुटला की प्रोग्रामला विरोध केला होता आणि आता ते थरथर कापत जमिनीवर आपटता. सहजयोगी जसा जमिनीवर पाय घट्ट होते अरे बाप रे, हे काय झाले ? एकदम ते म्हणाले, रोवून असतो तसं नाही आणि मग तुमचा सर्वनाश होतो, तुमचा सारा अहंकार खलास होतो. डोक्यात जर अहंकार शक्ती आहात, पण हे थांबवा. आम्हाला सहन होत नाही!" बाळगून राहिलात तर तुम्हाला सहजयोगच समजणार नाही. मी स्हणाले, "तुम्ही हे काय केले ?" तर स्हणाले, " आग्ही असे अहंकारी लोक मी पाहिले आहेत. ते सहजयोगांत काही केले नाही. हा वाडा व इथे राहणारे लोक ब्राह्मण येतात पण फुशारकी मारतात की इतरांपेक्षा त्यांना ज्ञान जास्त आहे. 'स्व'ला खन्या अर्थाने समजण्यासाठी तुम्हाला आंतम व खोलवर जायला हवे आणि तसं होण्यासाठी हवेत बसलेले हे लोक बघा, असेच यरथरत आहेत. मी त्यांना तरंगत ठेवणा्या डोक्यांतल्या सर्व कल्पना टाकून द्याव्या तुम्ही ब्राह्मण आहात काय असे विचारले तर त्यांनी सांगितले माताजी, हे सर्व थांबवा, आम्हाला कळले आहे की तुम्ही आहेत म्हणून आम्हाला वाटले की तुम्ही इथे कार्यक्रम घेऊ शकत नाही." मी म्हटले बसू, एवढेच! ते म्हणाले की इकडे लागतात. कल्पना करा की तुम्हाला एखाद्या मोठ्या फुग्याला की आम्ही ब्राह्मण नाही तर ठाण्याच्या वेड्यांच्या बांधून ठेवले तर मग सागरामध्ये तुम्ही खोलपर्यंत कसे इस्पितळातले ठार (Certified) वेडे आहोत. त्यावर ते जणार? ते शक्य नाही. हवेत तरंगत रहाणे म्हणजे मूर्खाच्या म्हणाले की आमच्यासारख्याच एका वेडयाला तुम्ही बरे राज्यांत जाण्यासारखें, दुसरे कारय सांगू. इंग्लीश लोकांना केल्याचे आम्हाला समजले आहे; म्हणून आमच्या साहेबांनी Stupidity शिवाय दुसरा शब्द सांगता येणार नाही. त्या शब्दांत सर्व आल्यासारखं आहे. मग तुम्हाला कधी हे संपेल असे वाटणार नाही. मनाला येईल तसे तुम्ही वागाल; पण इतकं करून तुम्ही काय मिळवणार? त्यांतून काहीसुद्धा मिळणार नाही. आणि जरी काही मिळवलेत तर लोक तुमचा हेवा करतील. तुम्हाला खाली पाडायला टपून राहतील. तुम्हाला कोणी मित्र राहणार नाही, कुणी तुमच्याकडे ढुंकून पाहणारसुद्धा नाही; सहजयोगामध्ये असा माणूस असला तर लगेच ओळखला जातो. मी पाहिले आहे की काही लोक आम्हाला इथे आणले आहे. आम्ही खरेच वेड लागलेले लोक माझ्याकडे ते लोक बघत राहिले. मी त्यांना आहोत. म्हणाले, "बघा. तुम्ही पण कापत आहात आणि हे लोक पण कापत आहेत तर आता तुम्हीच तुलना करा आणि ठरवा. मग त्या सर्वांनी सहजयोग घेतला. वर बसलेल्या गृहस्थांना मी म्हणाले, उठा आणि खाली या; खरोखरच ते खाली येऊ शकले; नंतर मला त्या दिवसापासून समर्पित होऊन त्यांनी खूप कार्य केले. मला म्हणायचे आहे ते हे की जे सहजयोरगी सतत टीका करत असतात की सहजयोगांत हे ठीक नाही. हे करायला नको, आपल्याला खूप पैसे द्यावे लागतात, अमका लीडर चांगला नाही वगैरे बगैरे बडवडत असतात बोलायला लागले की महणतात Ahआम्ही अशा माणसाला चांगलेच ओळखतो. त्यांनी डाव्या हातांवर पातळ कागद ठेऊन फोटोसमोर बसावे आणि कापत राहणे बंद झाले समजावे की तर तुम्ही ठीक खूप पूर्वी पुण्यामख्ये मला एक अनुभव आला. एका हॉल (वाडा) मध्ये प्रोग्राम करण्याचे ठरले पण त्या वाड्याचे मालक म्हणाले इथे श्री माताजी प्रोग्राम करू शकत नाही कारण त्या ब्राह्मण नाहीत. तेव्हा सहजयोगी म्हणाले की ठीक आहे; असं असेल तर श्री माताजी ब्राह्मण नसल्यामुळे या वाड्यांत प्रोग्राम होऊ शकत नाही असे वर्तमानपत्रांत छापून देतो- मग ते लोक प्रोग्रामला आले; वाड्याचा मालक वर गच्चीवर बसला होता. त्याला कसला तरी विचित्र आजार होता आणि तो चालूंही शकत नव्हता. तिथले लोक एकदम आहात, मग उजव्या हातावर कागद ठेवा, तो कागद कापू लागला तर तुमचा अहंकार वाढला आहे असे समजा. अहंकार कसा कमी करायचा तुम्हाला माहीत आहेच. मोहम्मदसाहेबांनी फार सोपा उपाय सांगून ठेवला आहे. आता आपल्यामध्ये अहंकार आणि प्रति अहंकार (संस्कार या दोन संस्था आहेत आणि त्यामधूनच मन तयार होते आपण सतत या दोन संस्थांच्या हुकुमतीखाली वावरत वा वाढदिवस पूजा हन ११

 तितकेच गरम डोक्याचे, इतरांवर गुरगुरणारे व रामीट पण सहजयोग ध्यायला आले आणि एका निमिटांत पार! याला कारण म्हणजे मुळातच ते इतके गहन स्थितीचे असतात की असतो आणि मनाला खाद्य देत राहतो. ्हणून तुम्ही फार काळजी घ्यायला पाहिजे. स्वतःच ओळखायचे; डावा हात कापू लागला तर प्रति-अहंकार बाढला आणि उजवा हात कापू लागला तर अहंकार वाढला आणि मग त्याप्रमाणे चैतन्य सहजपणे शोषून घेतात. ट्रीटमेंट अशा तहेने दोघांवर उपचार करायचे. माझ्यासमोर प्रत्येकाला ते मिळवणे शक्य आहे पण त्यासाठी असलात की तुम्हाला चांगल्या व्हायब्रोशन्स जाणवतील मनातील अहंकार व प्रतिअहंकार या दोन संस्थांची काळजी घेतली पाहिजे. भारतात तसे अनेक प्रकारचे संस्कार असतात; तर परदेशांत तहेत-हेचा अहंकार असतो. मला आश्चर्यच वाटते. त्याला कसे तोंड द्यायचे हे कस सांगावे आई असल्यामुळे कसे सांगू समजत नाहीं, मी कधी कधी मलाच कळेना. मानवाच्या मनानेच निर्माण केलेले हे सुक्ष्म शत्रू आहेत. म्हणून आज आपल्याला हे लक्षात घ्यायचे आहे की तुम्ही सर्वजण अजून लहान मुलांसारखे आहात, पण एक बाजू व नंतर दुसरी बाजू चेक करून पहा आणि तुमचे हृदयही निर्मळ हवे म्हणजे तुमच्यातील शांतता व । शुद्धता यांचे सांदर्य तुम्ही जाणाल व आत्मसात कराल. करण्यासाठी तुम्ही आला नसून स्वतःची आत्मिक उन्नति पावित्र्याशिवाय या आनंदाचा अनुभव तुम्हाला मिळवणार करून घेण्यासाठी आला आहात. म्हणून स्वतःकडे लक्ष नाही सहजयोगांत आपल्याकडे पुष्कळ लोक असले तरी पूर्वी द्यायला शिका आणि आपल्यामध्ये काय कमी आहे ते होऊन गेलेल्या थोर संतांची शुद्धता आपण अजून मिळवलेली नाही. आपल्या देशाची लोकसंख्या अफाट आहे. उदा. काल ते अलीबद्दलचे भजन म्हणत होते; ते अवतारच होते आणि मीपण आनंदात होते. आता ते त्यांची स्तुती गात आहेत. पण त्या काळी त्यांना त्रास दिला ठार केले अशी निझामुहिन औलिया इ. दुसर्या कुठल्याही देशांत झाले नाहीत असे थोर माझे विमान चारचार-पाचपाच तास उशीरा आले तरी संत आपल्याकडे अनेक होऊन गेले हे असे का झाले। आपण चांगले लोक आहोत म्हणून हे घडले असे नाही तर कारण मी तुमची आई आहे. पण त्याचा अर्थ लगेच आपण संतुलनांत आहो असा नाहीं लावायचा; तर माझ्या फोटोसमोर ते करून बघा म्हणजे जास्त स्पशपणे कळेल. गंमत करते. फोटोसमोर दोन्ही तळहातांवर वर्तमानपत्राचा किंवा दूसरा कसला पातळ कागद ठेऊन बसा. संग एकदा ओळखा. म्हणजे असे की सहजयोगात स्वतःचाच उद्धार जाणून ध्या म्हणज तुमच्यात कोणता दोष प्रामुख्याने आहे, कशाचा त्रास आहे, कोणता दोष प्रगतीच्या आड येत आहे आणि कोणता हानिकारक आहे हे तुम्हाला कळेल. सहजयोग म्हणजे आनंदाचा महासागर आहे. मी नमताना तुम्ही तो आनंद उपभोगू शकत असाल असे मी समजते. विमानतळावरची गोश: मी स्वतः पाहिले आहे की पुष्कळ उदाहरणे आहेत. दम-दम-साहेब, इतक्या रात्रभर टातकळत राहूनसुद्धा तिथे आलेले तुम्ही लोक टवटवीत दिसता! मी काय झाले विचारले तर म्हणता आपल्यामधे सुधारणा करायची होती. हे घडवून आणण्यासाठीच त्यांचा इथे जन्म झाला. ही योगभूमीच आहे. तुम्हाला आनंद मिळाला तो त्या सामूहिकतेचा. असा कुठेही पहा, हरियानांतसुद्धा खूप संत होऊन गेल्याचे मला सांगितल्यावर मलाच आश्चर्य झाले. पण त्या सर्वांचा छळ झाला, त्यांना त्रास दिला गेला आणि त्यांना लोक समजू शकले नाहीत. काही मूर्ख, अज्ञानी व अधर्मी लोकांनी त्यांचा आनंदात तुम्ही तरंगत रहाल. काही काही लोकांजवळ छळ करावा ही गोश क्लेशकारक व दुःखदायक आहे. म्हणून आता सहजयोगी म्हणून हे शोधून काढणे तुमचे कर्तव्य आहे की कोण संतमहात्मे आहेत. सहजयोगातही काही दुसऱ्यांना नास देणारे लोक आहेत. तुम्हाला जर सत्य काय, प्रेम व आम्ही रात्रभर भजने म्हणत आनंदात गुंग झालो होतो! म्हणजे सामूहिकतेचा आनंद पूर्णपणे लुटण्यासाठी आधी तुम्ही तुमच्यामधील स्वतःच तयार केलेले अइथळे दूर करून टाकले पाहिजेत. मग तुम्हाला खरा आनंद मिळेल आणि त्या जागृतीच्या आधी कळली नाही तरी अशी काही संवेदना असते. काही लोक तर मुळातच इतके सहन असतात कीमलाच आश्चर्य वाटायचे. काही मोठ्या पदावरचे, नावाजलेले, समाजात अत्यंत प्रतिष्ठ व तत्त्वशील पण करूणा म्हणजे काय हे जाणण्याची समजण्याची क्षमता नसेल वाढदिवस पूजा १२

 समजत नाहीत. आता उल्कांतीच्या जाळ्यांत आल्यामुळे तुम्ही सहजयोगी जरुर झालात. पण किती जण त्यांन तर तुम्ही सहजयोगी नाही असेच म्हणावे लागेल. तुम्ही फार दूरवरून (वरबर) लोकांकडे पाहिले तर तुम्हाला काही समजणार नाही. एकच बाजू दिसेल. आता खोलवर पोचले. तुम्हाला ते मिळवण्यासारखे मात्र आहे. माझ वय इतके झाले आहे की मला तुम्हालाच विनंती करायची आहे की स्वतःकडे पाहायला शिका, आत्मपरीक्षण निरर्थक फालत् गप्पा मारणे आता बंद करा आणि करा. कारण तुमच्या आजूबाजूला काहीतरी बडवड करुन तुमची स्थिति विघडवणारे लोकही आहेत. अमका अप्रामाणिक आहे. तमक्याचे चारित्र्य चांगले नाही अशा तहेची निरर्थक बडवड करणे अगदी सोपी गोश आहे. आता म्हणून पुन्हा पुन्हा मला तुम्हाला हेच सांगायचे आहे की सहजयोगाचे आपल्याला किती ज्ञान आहे हे एकमकांकडून जाणून घ्या; त्यानेच तुम्ही मला प्रसन्न करून घेणार आहात तुमचे सहजयोगांचे स्वतःवद्दलचे अनुभव दुसयांना सांगनू त्या ज्ञानात भर पडेल असे करा. अर्थात तुमच्यापकी पुष्कळजण तसे करतात. मी नाही म्हणत नाही.पण एक जरी तुमच्यामध्ये खराब विघडतात- पेटीतला एक खगाब आंबा सगळे आंबे खराब एकत्रीकरण (Synthesis) करूनच सहजयोग बळकट होणार आहे है आपल्याला पक्के समजून घ्यायचे आहे; तीच आपली शक्ती आहे. तुमच्या मनांत जरी विभाजन करण्यासंबंधी विचार आला तरी तो ताबडतोब काढून टाका. आजच्या या दिवशी हीच माझी तुम्हा सर्वांना विनंति आहे की कृपा करून आम्तपरीक्षण करा, जोपर्यंत तुम्ही ते करणार नाही तोपर्यंत तुम्ही आत्मसन्मान राखूं शकणार नाही व असेल तर त्याच्यामुळे सगळच करतो तसे है आहे; तर मग तो खराव आंबा आपण काढून फेकून केतो ना ? आजूबाजूच्या सर्व वस्तु तुमच्याकडे म्हणून बधत असतीत. मलाही तसेच वाटते. मोठमोठे डोंगर पाहिले की मला वाटते ते सर्व एखाद्या थोर संतांसारखें आपल्याकडे लक्ष ठेऊन बघत आहेत; या जगात जे जे काही घड़त आहे त्याची सर्व नोंद ते करुन ठेवत आहे. त्यांना जणु सर्व काही समजते. त्यांनासुद्धा ज्ञान आहे. मला पुन्हा पुन्हा हेच सांगायचे आहे; आजच्या या शुभदिवशी स्वतःलाच नीट मूक साक्षीकार स्वतःवर प्रेम करू) शकणार नाही.स्वतःबहदल आत्मीयता असेल तर आत्मपरीक्षण करून आपले काय व कुठे चुकते है जाणूं शकाल. आता पहा की मला ही साड़ी आवडते तर ती कुठे खराब झाली नाही ना हे मी लक्ष ठेऊन पाहते व जरा जरी डाग दिसून आला तर लगेच स्वच्छ करते. त्या डागावद्दल मी लोकांजवळ बोलून प्रदर्शन करणार नाही. त्याचप्रमाणे तुमच्यामध्ये ज्या असहज सवयी आहेत त्या शोधून गर्वे ने करता काढून टाका. नुसते त्याची चर्चा करू लोकांना पहा, तुमच्या स्वतःच्या चक्रांकडे पहा अणि स्वतःमध्ये कोणते दोष आहेत ते जाणून घ्या. त्यांतूनच तुम्हाला चिरंतन आनंद मिळणार आहे, तेच वचन तुम्हाला मिळालेले आहे. त्यानेच तुम्हाला निर्विचार-समाधी मिळेल आणि त्यांतूनच (Murmuring souls) असे खिस्त म्हणायचे, तुम्ही निर्विकल्प समाधी मिळवाल. आपला अहंकार आणि आणि त्यांच्यावर लक्ष ठेवा असे सांगायचे. मी तर पूढे प्रति-अहंकार यांच्या जाळ्यांत कधीही अडकू नका. आज माझा वाढदिवस साजरा करत आहांत म्हणून माझे हेच सांगणे आहे की तुम्ही तुमचाच वाढदिवस साजरा करा; तो जीव" "पुटपुटणारे अशी नका. जाऊन असे म्हणेन की अशा लोकांना दूर काढा. तेवढा एकच मार्ग आहे. हिंदीमध्ये त्याला"बकवास असे साजरा करताना तुम्ही काय मिळवले आहे आणि काय म्हणतात- दुसर्याबद्दल नुसती सतत बडबड व टीका. स्वतः कसे आहोत है पाहणे नाही. हैं भारतात फारच चालते- मिळवायचे आहे ह्याचे भान ठेवा. माझा वाढदिवस साजरा भारतीय असूनही मला असे म्हणणे भाग आहे. नुसते मांड्या करण्यापेक्षा तुम्ही स्तःचा वाढदिवस साजरा करण्याचा समय मारून चकाट्या पिटायच्या. सहजयोगाबद्दल काही वोलणार पण नाहीत. किती लोकांना खरा सहजयोग समजला आहे ? वाढदिवस साजरा करतांना जास्त आनंद मिळणार आहे. मला जर पदवी द्यावी लागली तर तुम्हाला मी काय पदवी देणार? सांगा बरे; तुम्हाला तुमची व्हायब्रेशन्सही अजून आला आहे. मला तर माझा वाढदिवस नव्हे तर तुमचा परमेश्वराचे तुम्हाला आशिर्वाद. ॐ ০ ৪ बाढदिवस पूजा १३

 प. पु. श्री. माताजींनी विषाण ूपासून रक्षण कसे करावे यावर केलेले मार्गदर्शन. (पुणे दि. १.१२.८७) काही गोष्टी गृहीत धरून चालल्यामुळे आपल्यातच सुप्तचेतन तयार होत जाते. उदा. आपण सारखे काहीतरी त्यांचीसुद्धां वाढ होते. त्यांना अळंबे विषाणु म्हणता येईल करत रहातो. त्यामुळेच आपल्यात काही ग्रह करुन घेतो (बुरशीजन्य पदार्थ Fungas) किंवा तत्जन्य पदार्थ है सुद्धां आपण ते पुन्हा पुन्हा करत असतो म्हणजेच त्याला आपण 'सवयी' म्हणतो. काही सबयी आपल्याला सुप्तचेतनेकडून लोकांनी पाळलेले प्राणी उदा. इजप्रिशियन कुत्री आणि इतर मिळतात. समजा येथे बसल्या बसल्या, मी एखादा तीव्र मादक पदार्थ घेते ते एकदम खोल सुप्तचेतनेकडे पोहोचते व तेथून चीज खातात. तसेच इतर नासवलेले पदार्थ. त्यामुळेच ते सामुहिक सुप्तचेतनेकडे. एकदम मला सामुहिक सुप्तचेतनेकडून ईंजिप्तिशयनच्या मार्गावर गेले कारण ते सर्व डाव्या बाजूचे पकड़ येते व पुन्हा ते घेण्याची इच्छा होते. औषधी नशा अशाच येतात. एकदा का तुम्ही हा नशेचा डोस घेतला की तुम्ही त्या सुप्तचेतनेच्या क्षेत्रात पोहोचता. व तुम्हाला त्याच्याशिवाय चैनच पडत नाही. उक्रांतीच्या ओधात काह भौतिक गोशी पृथ्वीवर आल्या व त्या निरुपयोगी म्हणून नंतर सामुहिक सुप्रचेतनामध्ये काहीही नाश पावत नाही. सगळे काही निरनिराळ्या क्यांत शिरल्या. उदा. आधुनिक युगात आलेले प्लॅस्टिक अशा अनेक ठेवले जाते. आपण तेथे शिरू नये कारण ते आपले स्वतःचे गोशी बाजूला टाकल्या गेलेल्या, सामुहिक चेतनेमध्ये शिरल्या. नाही. आपल्याकडून अनेक घोडचूका होतात. या क्षेत्रात मानवी तसेच वनस्पतीबाबत म्हणता येईल. उदा. तंबाखूच्या मृताल्यांचेसुद्धां अस्तित्व आहे. काहीलोकं खूप पितात ती त्यांची वनस्पतीयाबत, असल्या वनस्पतीसुद्धां निरुपयोगी ठरून प्रवाहातून बाहंर फेकल्या जातील अशा तन्हेच्या अनेक गोशी चुकीच्या वापरामुळे निरुपयोगी ठरून तेथे सुप्तचेतनेत शिरतील. देतात. हे सर्व सुप्तचेतेनूतून घडते. परिणामी त्यांच्या मानगुटीवर वनस्पतीनंतर छोटे प्राणी सूक्ष्मप्राणी बाहेर फेकले जाऊन सामुहिक सुप्तचेतनेत स्थिरावले. या सर्वाच्या वर आहेत सुप्तचेतनेचा परिणाम, त्यामुळेच हे लोक अशी कृत्ये करू मानवप्राणी किंवा आकाराने मोठे प्राणी. जे या उक्रातीच्या चक्रांतनू बाहेर गेले ते सुद्धा तेथे आहेत. यानंतर येतात इतर प्राणी; त्यातीलही काही भ्रांत असून महत्वाकांक्षी पण अजूनही अशांना पकडणे कठीण असते. त्यांना सर्व मार्ग सुचतात. याच इच्छेने अतृ आहेत. असे है सर्व सुप्तचेतन चाललेले आहे. दृशीतून इंग्लंडमधील सहजयोग्यांच्या अवस्थेकडे पाहता येईल. अशा सर्व समस्या आपणाला निर्माण होतात उदा. पर्यावरणाच्या मोठे धूर्त लोक त्यांना सांगावे. या मार्गाने जा. असे करा या सर्व सामुहिक सुप्तचेतनकडून येतात. पॅथोस (Pathos) म्हणजे पीडा. कोठूनही येणार्या सर्व पीड़ा म्हणजे आपली डावी बाजू. म्हणून आपण हे सर्व प्रोटीन्सच आहेत असे म्हणणे हे अगदी धरून चालता येणार नाही. हे सर्व प्रोटीन्स नसतात पण प्रोटीन्स आहेत त्यानंतरही काही प्राणी आहेत उदा. इजिप्तच्या फ्रेंच लोकही त्याच प्रकारातले. ते खूप दारू घेतात, सर्व प्रकारचे आहेत. त्यामुळे त्यांनाही है आवडते है सर्व त्यांनी ईजिप्तकडून घेतले. अशा रीतीने आपल्या सुप्तचेतनेत या सर्व प्रकारच्या गोशींचा साठा केला गेला. से सर्व काही तेथे अस्तित्वात आहे. मोठी कठीण बाब आहे. मला म्हणायचे की या जगातील स्वतःची सवय नसून त्यांच्यात शिरलेले ते भूत पित असते. हे भयंकर लोक ( मृतात्मे) या लोकांतील निष्पापतेला आव्हान भूत बसते. तो गुन्हेगार हीन कृत्ये करतात जी त्यांच्या सामुहिक शकतात. असे त्रासलेले लोक डाव्या बाजूचे असतात. नेहमीच तरास भोगतात पण ते कावेबाज असतात. मोठे कावेबाज, अशक्यच मोठी कठीण अवस्था. त्यांना त्रास होतो, मग नंतर लक्षात येते, याच्याउलट दुसर्या बाजूनचे (उजव्या) लोक अगदी चैतन्य लहरी ৭४

 आक्रमक. दुसऱ्यावर आक्रमक करणारे. ते दुसर्यांना त्रास याकरितां ती व्यक्ती स्वतः पक्की असावी. त्याची इच्छाशक्ती देतात छळतात. हा सामुहिक सुप्तचेतनेतील भूतबाधेचाही प्रबल पाहिजे. जे डाव्या बाजूला जातात. त्यांची इच्छाशक्ती परिणाम असू शकेल. आणि ती व्यक्ती एकदम केव्हाही दुर्बल असते. त्यांना कितीही समजावले तरी ते पूर्वपदावर आक्रणक होईल. एखादा दारुडा पिल्यावर एकदम नम्र वाटेल मवाळ वाटेल, गोड बोलेल, आणि दुसर्या दिवशी कुणालाही कधीही समजणार नाही. पण ते सुद्धां शत्रूच्या क्षेत्रात बडवेल. बायकोला मारेल मुलांना बडवेल. हे सर्व कुठल्या (सुप्तचेतन) कळविले जाते. त्यामुळे ते अनेक समस्यांच्या प्रकारची बाधा आहे त्यावर अवलंबून आहे. है विषाणू प्रोटीन्स किंवा प्रोटिन विरहित असू शकतात आणि एवढे सूक्ष्म असतात, ते समजणे कठीण आहे. म्हणनू पुढे येते. याला पर्याय नाही आणि यातना भोगणे म्हणजे त्यांचा दुसर्या कुठल्या संयुगावरोबर जोडणे ज्याला क्लोनिंग त्यातही ईश्वरी तत्त्व आहे अशी समजूत करून घेतात. उदा. (Cloning) पद्धती म्हणतात. त्यांच वितंचक्र (एनुझाईम) ज्यू व खिश्चनांबाबत ऐकले असेल की यातना या आवश्यक, बरोबर जोडले जाते. काही एनुझाइम काही विषाणुबरोबर असे बिंबविले जाते आणि ते आपोआपच डाव्या बाजूचे होतात जोडले जातात. सर्वच एनझाईम विषाणुंना जोडता येत नाहीत. त्यामुळे ते भुरतांच्या पकडीत जातता आणि नंतर उजव्या बाजूला कोणते एनुझाईम कोणत्या विषाणुंना जोडले जाईल हे समजणे कठीण आहे. आणि याबाबतचे संशोधन जोमाने सुरु आहे. कसे आक्रमक बनलेत आणि जगातील खिश्चनांनाही त्यांच्यामुळे अॅन्टिबॉडीज (प्रतिद्रव्य) हेच कार्य करतात. अॅन्टीबॉडीज़ ह्या एक प्रकारचे एनझाईम् तयार करतात आणि त्यांचा विषाणुबरोबर संयोग होऊन त्यांना नश करतात. काहींच्या बाजूंनी त्रास करुन घेणे व दुसऱ्यालाही त्यात ओढणे. हे सर्व बाबतीत सुखातीसच अन्टीबॉडीज नश होतात, ज्यांना एड्सची मोठ्या खुबीने या धूर्त कावेबाज लोकांकडून निर्मिले जाते. दोन बाधा झालेली आहे. कारण त्यांच्यातील गणेशतत्वच नश पावते. माणसे सुखांत आहे, मजेत आहेत हे त्यांना बघवत नाही. 'गणेश' म्हणजेच सर्व गणांचा नायक 'गण' म्हणजे सर्व अॅटिबॉडीज़ तोच जर संपला तर गणही संपले मग तुम्हाला झुकता. अशा क्षेत्रात की तेथे भयंकर रोगांचे प्रकार. मूलाधार कुठली प्रतिकार शक्ती ? म्हणून जे डाव्या बाजूला झुकतात ते नकळत मूर्खतेच्या तुम्हाला कधी ताप येत नाही. डाव्या बाजूच्यांना कधीच ताप डाव्या अंगास ओढले जाऊन, तसेच वागू लागतात आणि त्रास ओढवून घेतात. या नव्या संयोगिकरण क्रियेवर जोरात संशोधन चालू वगैरे, कॅन्सरच्या माणसाला कधीही ताप येत नाही. आणि आहे. शास्त्रज्ञ उंदीरांना विषाणुशी संसर्गात आणन त्यांच्या म्हणनू जेव्हा मूलाधार खराब होते तेव्हा एडस्ची लागण होते शरीरातील अशा विवंचकांना अलग करतात. म्हणजेच ज्या उंदरांत गणेश तत्व जिवंत आहे ते ती विवंचक निर्माण करतात जे रोगांशी संघर्ष करतील. अशी तन्हेने अधिक वितंचके निर्माण होतील. फक्त संयोगतीला जरा अवघड आहे. ते कसे घडवून बसताही येत नव्हते अशा माणसाला आम्ही बरे केले पंधरा आणायचे? हे संयोग घडवून आणण्यासाठी जगातील अनेक मिनीटे तो माझ्यासमोर डाव्या हातापुढे एक मेणवत्ती ठेऊन प्रयोगशाळा संशोधन केंद्रे या एकाच विषयावर कार्यरत आहेत जणू एकाच झाडाच्या पानावर निरनिराळे औषधींचा प्रयोग करण्यासारखे आहे आणि याला दुसरा मार्ग म्हणजे सहजयोग. सहजयोगात एखाद्याची पतनी बाधिक असेल तर तिच्या संबंधामुळे पतीही तुमचे चित्त मुहिक सुप्तचेतनेतून, भूतकाळातील वर्तमानातील व आजचे सुप्ततेतून काढून, मध्यमार्गावर आणता येते. पण जातात. अगदी तुम्ही कितीह धूर्तपणे मेहनत घ्या, ते त्यांना भोवर्यात अडकतात व पीडा ओढवून धेतात, सर्व पीडाच. आणि मानवी सूज्ञतूतून आपण यातनाच भोगणे हें तत्व जातात आणि तुम्ही पहाताच ज्यूना हिटलरने छळले ते आता यातना भोगाव्या लागल्या, एका हातात बंदुक व दुसर्या हातात बायबल घेऊन फिरले. हेच केले त्यांनी. अशा तहेने दोन्ही या सर्वांचा परिपाक म्हणजे तुम्ही अधिक असुरक्षितेकडे आघात सुरु होतात. मग एडस्, - स्नायु निकामी होतात. येत नाही कधीही हृदयविकाराचा झटका येणार नाही, कधीही, जोपर्यंत एखादा धक्का बसत नाही तोपर्यंत, एखादा अपघात आणि स्नायुसंबंधिचे सर्व रोग होतात अणि स्नायु कमकुवत होत जातात इ. इ, नुकतेच लंडनमध्ये एकाला नीट चालता येत नव्हते किंवा बसला तेव्हा तो ठीक झाला. अगदी उडी मारली पण त्या नकारात्मक शक्तीच्या वेढ्यांत सापडून तो बिघडला एकंदरीत आपण मूलाधराबद्दल सतत जागृत राहिले पाहिजे. पुन्हा बाधित होतो किंवा उलट. तेथे अशा अनेक प्रकारांची भयंकर बाधा आहेत. माताजींचे मार्गदर्शन १५

 मला नुकतेच एकाकडून ऐकण्यात आले की. काही अशा प्रकारची वाटचाल चालू असताना आणखी दुसरे व्यसन आले उदा. दारु, तिचे निरनिराळें परिणाम त्या मंहिला एका मोकळ्या जागेत एकत्रितपणे झोपल्या. आजारी व्यव्तीच्या सवधीप्रमाणे दिसतात एखादी व्यव्ती शांतम्वभावाची असेल तर ती दारुमुळे क्रोधाने खवळून उठेल, किंवा एखादा मोठे धार्मिक असून ते सर्व संतपदी पोहोचल्या अेस समजले आधींच कोपिप्ठ असेल तर तो शांत राहील, असे हे मजेशीर गेले. हे काही योग्य नाही. फ्रान्समधे, प्रान्समध्येही चालते. आहे. कारण ते एका टोकाकडून दुसऱ्या टोकाकडे झोकांड्या अगदी है सरास चालते रोममध्येही हाच प्रकार ज्या तहेने घेत असतात. दारुची नशा घातक आहे, तुमचे (लिव्हर) यकृत लोकांना विचित्रपणे पिडले जाते. हा सर्व डाव्या बाजूचा विधडते, तुमची चेतना खराब करते, तुम्हाला बोजड करते. परिणाम महणजे लोकांनी यातनेत रहावे. जणू त्यातून त्यांना चित्तात गोंधळ निर्माण करते. आणि अंती ज्या नात्यागोत्याबावत हौतात्य लाभते. अशा सर्व रोगकारक शक्ती निरनिगळ्या फ्रॉईड सांगतो त्याच्या विपरीत परिणामातून हे सर्व घडते. विषाणूंच्या रुपात तेथे आहेत. आपण नको तेथे हात धालती म्हणून मदिरापानामुळे माणूस आपले सर्व धर्म विसरतो. तो आईला जाणत नाही. बहिणीला जाणत नाही, तो एकाकी आपले भान विसरतात आणि कांहीतरी बेगळे करून दाखवावें पडतो. या एकाकीपणामुळे तो आणखी निर्लज्ज बनती. मग म्हणतो 'त्वात कार्य चूक ढहकलतो. आणि समाजही अशा प्रकारे अवनतीकडे झूकतो. इच्छाशक्ती असेल तर तुम्ही सहज जाणाल की असल्या घातक हळूहळू समाजही अशाप्रकारे विनाशाकडे ओढला जातो कारण मोशींच्या कधी नादी लागू नये. तेथे सर्व अधर्म. अधर्म, ते आणखी पितच जातात. पिणाचयना आपण काय करतो हे समजत नाही. डोके निकामी होते अगदी अधोगतीं, यात शंकाच नाही. तसेच अमली पदार्थाविषयीची घेऊ नका. ते टाकून द्या. कारण मी जाणते तेथे विषाणु आहेत पडल्या. आणि नंतर परलोकवासी झाल्या हे कुत्य म्हणजे एक माँ अशा भयंकर बाबी आपण टाळल्या पाहिजत. पण माणसे म्हणनू विचित्र गोशींच्या मागे लागतात, म्हणतात काय होइल ते असल तर आणि जवरदस्त े?' असे वागतच स्वतःला विनाशाकड होईल. तुम्हाला स्वतःची न मी जर म्हणाले हे चीज (Cheese)तुम्ही खाऊ नका फार आवडते तरी मी सांगते तुम्ही ते तर म्हणतात 'मला ते ता असे तुम्ही स्वतःवरच संकट ओढून घेता. आणि अशाप्रकागे नशी. अंमली पदार्थांची नशा तुमच्या डाव्या नाभीवरच हल्ला तुम्ही वागता तर ठीक आहे, पण मंग तुम्ही स्वतःला सहजयागी करतये किया उजव्याही डाव्या नाभीवरील परिणाम अतिशय खोलवर पोहोचतात. एकदम तुम्ही आक्रमक होता. जरी तुमची इावी नाडी वांधित असली तरी. अगदी तुम्ही चक्रावून जाल. ती व्यक्ती वेडी होते अंमली पदार्थांची नशा माणसाला कुठे म्हणून तुम्ही स्वतःचाच नाश घडवून आणता हे खरे नाही. नेईल सांगता येत नाही. अगदी पूर्ण भरकटतील. जसे रजनीशचे परमेश्वराने तुम्हाला निर्माण केले, तुम्ही स्वतःला नाही. तुम्ही शिष्य, सर्व वेडे, ठार वेडपट, त्यांना स्वतःचे भानच नसते. कोण स्वतःचा नाश करुन घेणारे? हा उद्योग कशाला? आणि त्याच्यातील एकालाच आम्ही वरे करु शकलो, काही प्रमाणात सहजयोग्यांना हेच समजले पाहिजे. स्वतःचा नाश करणे अगदी शंभर टक्के नाही, तरी ७५ टक्के तो ठीक झाला. यावरून तुम्हाला समजेल की मूलाधार किती महत्वाचे आहे. इतराहून आम्ही वेगळे आहोत आणि अशा रीतीने तुम्हाला तुम्ही मूलाधाराबाबत एवढे आहारी जाता है सगळे चक्रवून टाकते. एवढे जरूर नाही. इंग्लंडमध्ये लग्नानंतर पहिले वर्ष समजुतीत जाते, दुसऱ्या वर्षी तो साकार होती. एकमेकांना सूज्ञपणे हळूहळू समजून पोहोचचून शकत नाही, क्लेश देऊ शकत नाही. थोड़ा वेळ ते घेण्यापर्यंत धीरही नसतो. मग सर्व संपते. कधी बायको पतीवर राहतील आणि निघून जातील. जरी त्यांना संसर्ग झाला तरी वर्चस्व गाजवते किंवा पति पत्नीवर वर्चस्व दाखवतो. ते कधीही येतील तसे निघून जातील ते तुमच्या शरीरात फार वेळ टिकणार समांतर चालत नाहीत कधीही एकविचाराने एकत्र येत नाहीत. नाहीत. या सर्व चुकीच्या कल्पना सामुहिक सुप्तचेतनेकडून येतात. सर्व चुकीचे घडबतात. म्हणू शंकत नाही. या सर्वात जे चुकते ते म्हणजे. म्हणणे त्यात काय चुक? अस लोकांना पूर्ण अज्ञानी म्हणता येईल, मग काय दिघडते? स्वतःला विधइवणारे आपण कोण? तुम्ही जाणले पाहिजे. समजते की आपण आता त्या "बौधा"चे अंग प्रत्यांग झालोत, एकाच नससंस्थेचे अंग प्रत्यंग आहोत, आम्ही योगी आहोत, मग कुटली विषाणूंची बाधा? कसले विपाणू ? ते तुस्हाला इजा वर्षी घटस्फोटाचा अर्ज आणि तिसऱ्या @ ৫ ০ माताजींचे मार्गदर्शन १६

 शछ० पी सहसर्ररार दिन ९० ५ मे १९८७ पउस ाम भाग आहे. ते ब्रह्मवेतन्याचा भाग होते. ते आदिक्तचा अशा लाकाना आत्म साक्षात्कार दिला की ज फार उच्च दरजांचे लाक होते. को ज्याना काहीच समस्ा नव्हत्या जणू काही त अवतार आम्ट्रेलिया आजचा दिवस सर्व सहज योग्यांसाठी फार महान आहे. फार प्ूतीपासून माझी इच्छा होती की भाग होते. ते पुथ्वीवर आले आता उपडले पाहिजे पण योग्य वेळ येई पर्यंत मी बाट पहात होते. कारण योग्य वेळी ते करणे महत्वाचे होते. आरंगाबाद मध्य एका लहान मुलाने मला प्रश्न प्रेमाच्या सहासागरातून आले व लाकांना ्या प्रमा्या महासागरात व ल्याचा आनंद होण्यासाठी घेऊन गेल जये जब मस्त हुए तो क्या बीले बन्याच लोकांनी मौन धारण केले. ने ल्या प्रमाच्या गल पण तुम्हाला तस झाले विचारला,थरी माताजी ब्रह्मचैतन्याची सव व्यापक शक्ती सर्व ज्ञानद्रियांच्या पन्किडची आहे तर ती कशी काय जाणवते? कबीराने सांगितले की. हा प्रश्न त्यान मला विचारला, तोच आज मी तुम्हाला म्हणून त ह पणे विर्धळून महासागगत पूर्ण नाही. तुमच्यात काहीतगे वशेष घडले आहे. विचारते, या पूर्वी, ज्यांना साक्षात्कार झाला होता ते, जसे तुम्ही की आम्ही ते आमच्या तर, संपूर्ण ब्रह्मचैतन्य प्रेमाचा. संपूर्ण- महासागगने एका ढगाचे रुप घेतले आहे व ते म्हणजे आदिशक्ति. तुमच्याबर चैतन्याचा वर्षव करण्यासाठी तुम्हाला जोपासण्यामाठी तुम्हाला माटे करण्यासाठी रथवावर् आता त्याबहल बालू शकता जाणीवेत अनुभवतो, तसे सांगू शकत नव्हते ते त्याचे म्पष्टीकरण देऊ शकत नव्हते, अनुभवात धालू शकत नव्हते. त्यांनी ते, जसे एखाद्याने आंब्याची चव शब्दात सांगाबी तसे शब्दांनी सांगण्याचा प्रयत्न केला आंब्याची चव तो खाल्याशिवाय समजत नाही. मग तुम्ही कितीही तुम्हाला आदिशक्तीच्या शगीरात धारण करण्यासाठी मांगा की. फार उत्तम आहे, महान आहे इत्यादी. तेव्हा गंगेच्या पाण्यात एखादा घडा असावा तमे तुम्ही आता काय झाले आहे, हा प्रश्न आह. याशिवाय पूर्वीच मंत होते. ते शेवटी कंटाळले. ज्ञानेश्वरांनी वयाच्या तुमचे व्यक्ति्व व्यक्तिमल्व यांचा सांभाळ कंला जान एकविसाव्या वर्षी समारधी घेतली. एका खोलीत जाऊन ते निथे बसले व समाधी घेतली. एका खोलीत ते तिथे बसले ब्रह्मचैतन्याची जाणीव होऊ लागली आहे व शिवाय व समाधा घेतली व देह सोडला. त्यांनी उपमा दृष्टांत देऊन दुसर्यालाही तुम्ही आत्म साक्षात्कार देऊ शकता. पण तुम्हा ने मांगण्याचा प्रयत्न केला खिस्तांनी स्वतःला करूसावर चढवून घेतले हैं कशामूळे झाले, नर, हे गूढ़ काय आहे, ते कोणी तुमच्यापैकी सांगू शकतेय का ? अवतरल आहे व तेही आपल्या प्रेमाचा आविष्कार करुन जि नुम्हा आदिशक्तीच्या शरीरात एखाद्या पेशी प्रमाण आहात े व आहे. तरीसुद्धा तुम्हाला तुमच्या ज्ञानेद्रियाच्या माध्यमामधुन तुम्ही आदिशक्तच्या शरीरत आहेत आदिशाक्तिच्या शरीगत आहेत तोपर्यंत तुम्ही है सर्वकाही जोपर्यत इतके ते निरश का झाले? कर शकता. तर अशी महान घटना घडली आहे की स्व सहस्बार त्या अंतणरत असलेल्या देवतांच्या सात पीटासकट उधडले आहे. सर्व है संघूर्ण तुमच्या उत्तर सांप आहे पण पचनी पड़ावला अवघड आहे. ने म्हणजे या पूर्वी जे अवतार पृथ्वीवर झाले ते सहस्ताराचा ्र आईच्या रूपात आले आहे. चैतन्य लहरी १७ क

 आहे व सर्व चक्रांची स्वामिनी आहे पण मी सर्व चक्रांच्याही जी अतिशय नम्र आहे, खेळकर आहे व महामाया आहे. ही घटना सर्व मानवजातीच्या दृष्टीने व संपूर्ण विश्वाच्या पलिकडे आहे. फारच पलिकडे आहे. जर अशी परिस्थिती दृष्टान अतिशय महान आहे की तुम्ही आत्म साक्षात्कार धऊ कता., दुसर्याला देऊ शकता, ब्रह्मचैतन्याची अनुभूती घेऊ शकता. तक्काने समजू शकता व दुसयाला समजावू तुमच्या सहस्त्रारात ब्रह्मरंश् पीठ आहे व जे तुम्हाला आहे तर तुमच्या सहस्त्राराची काळजी घेणें फारच महत्वाचे आहे म्हणजे माझी व तुमच्या स्वतःच्या हुृदयाची.. जे आत्मसाक्षात्कार मिळाल्यानंतर उधडले जाते. सहजयोग सगळया बाजूने पसरत आहे पण त्याची उंची वाढली पाहिजे व तुम्ही, मी कोण आहे है जर योग्य प्रकारे समजून घेतले तर सहस्त्रार सहजच स्वच्छ गहील सहस्त्रार स्वच्छ ठेवण्यासाठी मी जे काही सांगते ते तुम्ही मानले पाहिजे व मी दैवत आहे हे जाणून माझ्या सांगण्याचे शकता. हेच उदाहरण घ्या जी फुलै दिसत आहेत ती ज्या ल्लोकांनी आणली त्यांच्या उष्णतेमुळे मरुन गेली होती. मी फक्त त्यांच्यावर चैतन्य लहरी मिश्रीत पाणी शिंपडले. आता बघा ती कशी टवटवीत दिसत आहेत. ब्रह्मचैतन्याने त्यांना पुन्हा ताजेतवाने केले आहे. तुमचे तसेच आहे. तुम्ही कसे नाजे व सुंदर दिसत आहात. सहजयोरगी कोणीही ओळखू शकतो. या सर्व परिस्थितीत, आपण एक गोष्ट जाणली पाहिजे की काही मर्यादा आपल्याला पाळणे आवश्यक पालन केले पाहिजे. सहस्त्रार स्वच्छ ठेवण्यासाठी तुमचे हुदयच जर उघडले नाही तर माझ्या प्रेमाने मी ते कसे भरणार? तुमच योगी बंधू भगिनीसाठी तुम्ही हृदय उघडे केले पाहिजे. मागे ती आहे. सर्वांत प्रथम, की मी तुम्हाला माझ्या शरीरात धारण केले आहे. म्हणजे एखादी बाहेरची वस्तु शरीरात घेणे. सांभाळणे व वाढविणे. पण जर तुम्ही त्रासदायक झाला तर तुमच्या बाबतीत घडलेल्या घटनेमूळे जर तुम्ही चिंतीत असाल तर अशा घटना सहजयोगात घडणार नाहीत. ते अशा तहेने घडविले आहे. जर एक होत दुखत असेल तर त्याची काळजी घ्यायला दूसग हात आहे. तुम्ही काही एकटे नाही. तुम्ही सामूहिकतेच्या शरीरात आहात जर कोणी मुखं व बावळट लोक असतील तर अशांच्यासाठी सहजयांग नाही. संस्कृतमध्ये त्यांना मूढ म्हणतात. तसेच जे अतिशहाणे असतील व स्वतःला फसवायचा प्रयत्न करत असतील अशांसाठी सुद्धा सहजयोग नाही. मानवी बुद्धीमध्ये कसेही फिरण्याची क्षमता आहे. तसच जे लोक असहजपणे वागत असतील त्यांच्यासाठी पण सहजयाग मी ते सहन करु शकत नाही व तुम्हाला बाहेर फेंकावे लागते. काही लोक फारच रममाण होऊन राहतात. उदा. मी तुम्हाला नाकात तूप सोडायला सांगितले होते. ती अगदी साधी गोष्ट आहे. पण महत्वाची आहे. कारण तुमचे हसाचक्र फारच खराब आहे व एडमच्या गेगाचे एक लक्षण म्हणजे खराब झालेले हंसाचक्र. तुम्हाला एडमूच्या गंगाचा धीका आहे. पण ही साधी गोष्ट सुद्धा पाळली जात नाही. मी काय सांगते, ते ऐकणे हे तुमचे धार्मिक कर्तव्य आहे. तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळल्या पाहिजेत. माझे हात, माझी बोटं, माझे पाय, माझ्या आज्ञा नाही. हळूहळू त्यांच्या चैतन्य लहरी जातील. तुम्ही आजारी पड़ाल, तुमच्यापुढे समस्या येतील व तुम्ही अडचणीत याल. वार्निंग नाही तर विनंती आहे, कारण तुम्ही एकतात मग तुम्हाला मी मोटे बनविले, मान सन्मान दिला. आदिर्शाक्तच्या शरीरात धारण केले व माझ्या शरीरात तुम्ही ही तुम्हाला पशी आहात तर मग तुम्ही का नाही पाळत? सर्वात प्रथम म्हणजे अशा प्रकारचा प्रयोग करणे, बाहेरच्या वस्तृला शरीरात धारण करणे. म्हणजे फारच धाडसाचे काम आहे व कृती धीकादायक आहे. फारच स्वरुपाचा सुळावर चढ़विण्याचा प्रकार आहे. ज्यामव्ये प्रेमाने, कारूण्याने, पेशन्स ठेवून व सर्वात महत्वाचे म्हणजे अतिशय मेहनत करुन हे साध्य करावे लागते. तेव्हा मी शकतो. मला छळण्यासाठी सहजयोग्यांच्या हातात सर्व सहस्ब्ार उघडले आहे, ही सर्वात महान घटना आहे, हे कायदे आहेत. तसच त्यांची ही क्षमता आहे, शक्ती आहे. लक्षात घेतले पाहिजे. अर्थात मी सहस्त्राराची स्वामिनी की ते निरंतर माझ्या हृदयात राहू शकतात. तुमची हृदये माझ्या शरीरात आहात. जेव्हा जेव्हा कोणी माझ्या शरीगत राहून मला त्रास देतो. तेव्हा मला तो सहन करावा लागता. मला फारच होल सोसावे लागतात. हा फारच विचित्र प्रत्येक क्षणाला, ज्याला हवे असेल तसे. तो मला त्रास देऊ सहस्त्रार दिन १८

 उघडा. आता आपली हृदये कशामुळे बंद राहतात है देत नाहीत व तुम्ही टूसरे काही नाही, तर घातक पशी पाहिले पाहिजे. पहिले म्हणजे मारगे घडलेल्या गोष्टीच्या होता जिच्यामुळे कन्सरच्या प्रादुर्भाव होतो. करन्सरचे रुग्ण भितीमुळे आपले हृदय बांधलेले राहते. जर वाईट अनुभव होते. अशी व्यक्ति सहजयाग्यांमध्ये कन्सर पसरवित. काही आला असेल, तर असे लौक फारच घाबरलेले असतात. मी पाहिलंय आणि मला फार साश्चर्य वाटलं की स्त्रीया व पुरुष कसे आक्रमक होते. याच्या मी कितीतरी भवंकर गोष्टी ऐकल्या आहेत. एखादे लहान पद तुम्ही इंग्लंडमध्ये, एक दिवस स्दैवाने किंवा दूर्दैवाने, प्रथमच एखाद्या व्यक्तीला द्या, लगेच ती आक्रमक होते. समजा फार बर्फ बृष्टी होत होती आणि त्या दिवशी आम्ही दुसरीकडे हलणार होती. म्हणून मला बाहेर जायचे होते. मी बायकोला वाटायला लागते की, मी किवा तिचा नवर जण] जाताना पाहिले की एका स्त्रीच्या हातात लहान मूल होते व ती दरवाज्यात उभी गहून दुसर्या स्त्रीशी बोलत होती. दुसरी स्त्री घरात आत उभी राहून, दरवाज़ा थोडासा उघडून व चेन तशीच ठेवून तिच्याशी बोलत होती. मी पुन्हा अध्या तासाने परत आले तर, उभी होती व आतली स्त्री तशीच आतूनच बोलत होती. मला आश्चर्य वाटले हा सारखा प्रकार काय चालू आहे ? या आतल्या स्त्रीला लहान मूल घेतलेल्या स्त्रीची एवढी भिती वाटायचे कारय कारण होते? याचे कारण म्हणजे तिथे संपले पाहिजे. एखाद्या व्यक्तिला लीडर केले. लगेच तिच्चया नवऱ्याला किंवा काही पंतप्रवान किवा तशी व्यक्ति झाली आहे. हा आक्रमकपणा दुसर्याला आक्रमक बनविती. तुम्ही एक म्हणता मग दुसरा काहीतरी म्हणतो, अशी प्रतिक्रिया मुरु अगदी होते.आपल्यात स्वतःचे काहीच नाही का? की आपण ग्रतिक्रियाशील होतो? कुटल्याच गोष्टीची प्रतिक्रिया होता ती तशीच बर्फात कामा नाही, आपल्या कईे स्वतःच काहीतरी असेल तर आपल्यामध्ये दुसर्याने आपल्याला काही सांगितले किंवा कैले तरी त्याची प्रतिक्रिया होता कामा नये. ते सर्व तिथल्या न तुमची हृदये उघडा, म्हणूनच तुम्ही भ्प्रतात आल्यावर दुसर्याला छळले व या सर्वांमुळे तुमच्या मनात भिती निर्माण पाहिले असेल की विशेषतः इंग्रज लोकांबद्दल किंवा पोतुगिज लोकांबस्ल त्यांच्या हृदयात कोणाताही राग नाही. उलट त्यांना किती प्रेम आदर वाटतो. कारण ते. तुम्ही त्यांच्यासाठी चांगलं काय केलं, हे पाहतात, एकदा काही ब्रिटिश लोकांनी हायको्टाला भैट दिली. लगेच त्यांची मट साजरी करण्यासाठी हायकोर्टाला सुटी देण्यात आली. पण समजा मी अरशी असते, तर सहजयोगाची व तुम्ही जर इंग्लंडला गेलात तर ते तुम्हाला मारतीलच व हाकलून देतील. तर हा आक्रमक स्वभाव तुमच्या हृदयातून गेला पाहिजे. अगदी गेला पाहिजे. माझ्या शरीरात आक्रमक नुमच्या मधला अहंकार! तुम्ही दुसऱ्यावर प्रभुत्व गाजविले, झाली की, दुसरे ही तुम्हाला कोणीतरी छळले असेल व म्हणून तुमचे हृदय बंद झाले आहे. त्यामुळे दुसऱ्यासाठी तुम्ही तुमचे हृदय उघडू शकत नाही, दुसर्याला त्रास दिल्यामुळे तुम्ही गण्प बसता? एखाद्या प्रेतासारखे नुसतेच पहायचे. महस्त्राराची ही गुपितं तुम्हाला कोणी सांगितले असती? असा स्वभाव, ज्या लोकांना मागे कोणीतरी घाबरविले असेल, त्यांचा, अथवा ज्यांनी आपल्या खराब विशुद्धी लोकांसाठी बिलकुल जागा नाही. मी कधाही तुमच्या बरोबर आक्रमकपणाने वागले नाही व तुम्ही ही माझ्याशी आक्रमकपणाने वागू नये. जर तुम्ही एखाद्या सहज योग्यांशी आक्रमकतेने वागलात तर तुम्ही माझ्याशी आक्रमक झालात. पण असे लोक इतरांशी आक्रमक नसतात. जस वाईट नवरा बायकोशी आक्रमक असती. इतरांशी नाही. जे सहजयोगी नाहीत त्यांच्याशी ते आक्रमक नसतात. चक्रामुळे इतरांना घाबरविले असेल, अशांचा होतो. आक्रमकता हा पश्चिमेकडे आणखी एक स्वभावधर्म आहे. तो तुम्ही लोकांनी सुद्धा उचलला आहे कोणतीही जबाबदारी तुमच्यावर सोपविली की लगेच तुम्ही आक्रमक बनता. माझ्या आत मला है सहन होत नाही. समजा मी एखादे औषध घेतले व त्याच्यामुळे माझ्यातला काही पेशी फार आक्रमक झाल्या तर काय होईल ? शेवटी मी कन्सरची रूग्ण होते. आक्रमक पेशीनाच घातक पेशी म्हणतात. अशा हा सहस्त्राराचा फार मोठा भाग आहे. कारण अहंकार सहस्त्राराचा फार मोटा भाग व्यापतेो. तुमचे सहस्त्रार जर या अहंकारामुळे व्यापले गेले तर मी तुम्हाला किंवा मला पेशी तुमच्याकडे व्यवस्थित लक्ष देत नाहीत, उत्तम आरोग्य सहस्त्रार दिन १९

 इतके लोक नुम्ही चतमानकाळातले आहे आणि या भूतना स्वतःला सुद्धा कार्य मढन करु शकणार ? माझ्या शरीगत फास्ट सक्युलट होत असता व बहुतक म्हणते. ही "भांतिकता" अतिशय भैयंकर आहे. ही अतिय राजीरवाणी माझ्या हुदैयात गहणयासाठी धडपड़त असता, पण ते र गोष्ट माइ्या इंगोमध्य जञाऊन बसतात. परंतु मी निरहकारी आहे. कारण माझ्यात (ग्रतिक्रिया) नाही. जर प्रतिक्रिया नमल ज नर अहकार वाढणार नाही. मी माझ्या शांती व वैभवात गहून सहजयाग घडवत असते.मी प्रतिक्रिया व्यक्त करीत बेऊन पाहोचला आहे. ही भौतिकता माणसाला अन्वत नाही. वे आह हाय्यास्पद जी मानवाला शोभून दिसत नाही. कुत्रामुद्धा हवा भीतिकतया निरम्कार करल मानव कोणत्या पातळीला निर्लज बनवित. एखाद्या स्त्रीला तुमच्याकडे माझा चमचा पण तुमच्या प्रतिक्रियेचा मला वास होता. कारण तुम्ही आहे का?असे विचारताना लाज़ सूद्धा वाटन नाही भागतात, आम्ही लहान असताना सांगायचे, म्हणजे नी माझ्यात आहात दुसग भाग लहानपणाघासून असलेल्या मितीमुळे आमची संस्कृती आहे. जर एखाद्याची बस्तु आपल्याकडे बनती. अमेग्किन लोकांचे मन्ला माहित नाही, पण पुष्कळ अमेरिकन लोक माझ्याकडे आले होते. ते अगदी बेडे होते. न्यांच्यात काहीच नव्हते ते एकतर बोलणारच नाहीत किंवा असंबद्ध बालती व काहीच ममजणार नाही. फ्रेंच लोकांचे ही तसच आहे. मला बाटत. जगात दुसर्या काणाला वेड मंत्री व दूसर्यांच्या भावनांची कदर तुम्ही असं कस विचार लागण्या आधी फ्रेंच लोक वेडे झाले असावेत. अगदी बडे शकता? जर त्यांना हिरा सापडला असता तर न्यांनी ता नलाक, त्यांची एकही गांष्ट सरळ नसते. प्रत्येक गोष्ट उलटी असते. जेव्हा आपण भारतीय टेलिफोनला नावे ठेवतो. तव्हा ते फ्रेंच लोकांनीच बनविले आहेत है जाणले पाहिजे. मी नेहमी म्हणते की पुण्यातील टेलिफोन पाहण्यासाठी असेल तर आपण ती सांभाळली पाहिजे., व परत कंली पाहिजे आणि जर आपला हिरा जरी दूसयाकडे असल नग हा चांगला शिष्टाचार नाही. हिगा तो मागायचा नाही. हा महत्वाचा नसून, काय महत्वाच आहे तर चांगले संबध परत कला असता. त्यांनी जर काही विचारलेच नाही, बाचा अर्थ हिग नाही आणि तो जरी असता नग हिग म्हणज का्य ? तुम्ही घातला काय किवा त्यानी धातला कार्य. का फर्क पडणार आहे? माझ्या बडिलांच्या घराची दारे सतत उघड़ी असायची, दिवसगात्र उचडी असायची, ज्या अर्थी घराची द्वारे उधड़ी असतात. कारण त्याला पुण्यपटणम् म्हणतात. म्हणजे पुण्याचे शहर, आणि त्या टेलिफोन मधून फक्त परमेश्वरच कू शकता. पण परमेश्वर सुद्धा एकू शकत नाही. तेव्हा अशा प्रकारचा अंधवटपणा किंवा वेडेपणा अथा आक्रमक आहेत. त्याअर्थी घगत काहीच मौल्यवान वस्तु नसतील. असा विचार करुन कधीच चोर बेत नस. आमच्याकडे फक्त एकदाच चोरी झाली. चोराने फक्त ग्रामाफान व काही रेकार्डसू पळवून नेल्या. माझे वडील म्हणालं की व्याला नेली .तेव्हा आता म्वरुपाचा बेडेपणा, हा अहंकार - प्रति पातळीवर गेल्याने येतो. आणि प्रथम त्यांच्यात "ह्यात कार्य अहंकाराच्या चुकले?" अशी प्रवृत्ती निर्माण होते, व नंतर जेव्हा संगीत आवडन असावं म्हणून त्याने वस्तु पोलिसांना कळचिण्यात कार्य अर्थ आहे? बोलतात तेव्हा ते भांडत असतात आणि काही काळानंतर म्हणून ही भीतिकता कुत्र्यासारखी आहे आाण हा रांग सगळ्यात वाइंट रोगापेक्षाही भवंकर अहे. लोक किती त्याच्या आहारी पिसाळलेल्या न्यांच्यातील आक्रमकता अगदी दिसून येते. आणि मग असे होते की त्यांची डोकी फिरली आहेत. अमेरिकन लोकांमध्ये हे सगळीकडे आहे. ते बोलत असतात तेव्हा एकही चांगला अमेस्किन सापडणार नाही की ज्याच्या चेहयाचा किंवा एखाद्या जातात! तुम्हाला असे डॉक्टर माहित असतीळ की जे एखाद्या क्षुल्लक रोगांसाठी तुमचे दात, डोळे. नाक पैसे सर्वकाही काढून घेतात. उदा. मलेरियासारखा राग किया कुठलाही रोग तुमच्यातील सर्व सुंदरता. चांगलपणा नष्ट करतो. काढून घेती. शरीराचा एखादा भाग विचित्रपणे हालत नाही. प्रत्येक गोष्ट टर्गवण्याच्या अतिम अवस्थेपर्यंत जातात. हयाची पाश्श्वभूमी अर्शी आहे की, एक मन, आणि है भूत. भूतकाळातले अथवा भविष्यकाळातलें नाही, तर ते सहररार दिन २०

 कर उदा. या भीतिकतेमुळे अनेक फॅशन्स सुरु झाल्या आहेत. स्त्रियांवर याचा लौकर परिणाम होतो. लांब बाहया घालण्याची फैशन निघाली होती, भारतात सुद्धा सुरु झाली करावा लागतो. पेपरमध्ये शोधावे लागते की आता कोणनी फॅशन चालू बनवा बनवी चालू आहे. जेव्हा तुम्ही सहजयोगात येता तेव्हा काळजी घ्या की भौतिकता तुमच्यात प्रवेश करणार नाही. ते महत्वाचे नाही. जेव्हा एखादी व्यक्ति मरण पावते तेव्हा मला नक्की माहित नाही, तुम्हाला काळे किवा पांढरे कपडे घालावे लागतात. इंग्लंडमध्ये माझ्या यज्ञमानांचे जवळचे मित्र मरण पावले आणि माझ्याकड़े पूर्णपणे काळी साड़ी नक्हती. आपल्याकडे अशी साडी नसते. मला समजत नव्हते काव आहे. हे भूत तुमच्यात शिरल्यामुळे ही सवं आहे. नंतर त्या लहान देल्या, अध्यां केल्या, नंतर त्या अजिबात गहिल्या नाहीत. मी म्हणते की मी धावणार नाही." माझ्या नेहमीच एकाच प्रकारच्या हया शर्यतीत बाह्या असतात त्यामुळे मी त्याचा वचार करत नाही. मला हेवं तसं माझा शिपी शिवू शकतो कारण त्याला माहित आहे की मी एकाच प्रकारे शिवते" फंशनच्यामागे धावण्याची काय गरज आहे ? आता एखादी नवीन शर्यंत झाली सुरु त्याच्या बराबर पळायला लागेल, दुसरी शर्यत सुरु झाली, न्याच्या मागे धावायला लागले, तिसरी श्यंत सुरु झाली करावे? मी माझ्या यजमानांना सांगितले की माझ्याकडे काळी साडी, नाही" आणि ते कहणाे"मग ते म्हणाले तू विचार करा मी जर त्यांच्या प्नीकडईे गले त्याच्यामाग पळाला लागले. आणि ह्या फैशन निरर्थक येऊ नकोस," शयंती मागे सदा सर्वकाळ धावत असता. आता डोक्याला नाही तर तिला काय वाटेल? त्याचे काही नाही आणि नेल न लावण्याची एक झाली आहे त्यामुळे तुम्हाला टक्कल पडते आणि तुम्ही टोप खरेदी करता हे सर्व धंदेवाईक लोक घडवून आणतात, हा धैंदा आहे. आधी तुम्ही टकले व्हा व मग त्यांच्याकडून टोप विकत घ्या. आता टोप स्वच्छ ठेवण्याकरिता वेगळे पैसे, दुसरीकडून वेडयासारखे चालू असते. आता दुसरा एक प्रकार, लेडनमध्ये आता एक नविन फंशन सुरु झाली आहे. कारण त्यांना पैसा मिळवायचा असतो, लोकांमध्ये समजण्याची किंवा तर्कबृद्धी गहिली नाही की जे पूर्वी काही ते शिकवत होते आज त्याच्या अगदी विरुद्ध ते वागत आहेत तुम्ही तुमचे केस व्यवस्थित ठेवत असत, त्यानंतर आले, त्यानंतर घटटू कपड़े आलें की ज्यामुळे काहींच्या रकतवाहिन्यासुद्धा अरुंद होतात. आता तर अगदी सैल कपडे वापरण्याची नविन फशन सुरु महत्वाचे काय तर काळी साडी. ही भातिकता जीवनाच्या प्रत्येक क्षेत्रात तुम्हाला फसवते. तुम्ही यात कसे अडकलात हेच मला प्रथम समजत नाही. आणि तेच लोक तुम्हाला फर्सावतात. "बरं, हे काही बरोबर नाही. आता है फार झालं. तेव्हा असंस्कृती काढा असंस्कृती हा आणखी एक भौतिकतेचा प्रकार आहे. आणखी एक वेडेपणा आहे. लंडनमध्ये सध्या असंम्कृरती एवढेसुद्धा चळवळ चालू आहे. ज्यांना पंक्स म्हणतात, म्हणजे असंस्कृतीची चळवळ म्हणतात. कदाचित आता है कालबाह्य झाले असेल, मला वाटते. पण सध्या तरी पंकस दिसतात. जुन्या फोटोत पहात असाल वापरत असत तसे केस करायला त्यांना ४० पाऊंड भरावे लागतात. असे केल्याने तुम्ही पैसे वाचवता? तेव्हा या सर्वं गोष्टी तुमचे चित्त सत्यापासून उच्च मृल्यांपासून, मूर्खपणाकडे वळविण्यासाठी केल्या जातात. सहजयोगामध्ये सुद्धा लोकांनी सामूहिकतेतच रहायला शिकले पाहिजे. आपण सामूहिकतेत असणं फार महत्वाचे आहे. हे माझंे आहे. हे माझे आहे. हे माझ्या मालकीचे आहे, असे आपण कधीच फशन सुरु झाली आहे. एकदा तर मी पाहिले की एक स्त्री एका ब्लकेट पासून तिचा पोषाख तयार करत होती, मला वाटले ती एखादी किरा दुसरी कोणी तरी असावी. इतको हो मूर्खपणा सुरु झाला आहे. कल्पनी करा, सहस्त्रागचा विचार करा. परमेश्वराचा विचार करा. म्हणू नये. अगरदी मुलांच्या बाबतीतसुद्धा तुम्ही असे करु नये, हा माझा मुलगा आहे. हा माझा भाऊ आहे, ही माझी बहीण आहे. हे माझं, माझं. निघून गेले पाहिजे. परंतु हे आपण कोणत्या जगात चाललो आहोत, ते जग अगदी मूर्ख आहे. तेथे लोक मूर्खपणाच्या गोष्टीमागे धावत असतात. ते बदलते जग एक डोकेद्खी आहे. कारण आता कोणती फशन आहे,याचा आपल्याला सतत विचार शक्य नाही. हे विसरणे सोपे नाही. कारण यासाठी आपली सहर्त्रार दिन २१ म he

 ड्रावी नाभी व्यवस्थित असण आवश्यक आहे. यासाठी तुमच्या जीवनात तुमच्या जीवनात तुमच्या ग्वतःम्य जा आई हे सर्व कारही तुझेच आहे." असे हा मार्ग आहे. हे असे म्हणण्यात काही धोकाक नाही कारण जे तुमचे आहे ते मी कधीच घेणार नाही. हे फक्त सुरु करण्यासाठी असे महणा की"आई है सर्व काही तुझेच आहे. हे सर्व काही तुझेच आहे. मी तुझाच आहे. म तुझाच आहे, माझे हृदय तुझेच आहे, माझे सर्वकाही तुझेच आहे माझे जीवनही दृष्टीकोन असला प्रहिजे. कार्य करायचं? त्यांना कशी तुझच आहे खगंखरच साधी आहे. आणि ती छोटयाश्या कार्यामुळे त्यांना मदत करायची. दूसऱ्यांसाठी आपण स्वतःखाली लगेच प्रसन्न होते. थोइंस इकड़े तिकडे करण्याने तिला ओढले जायचे नाही, एका मर्यादेपर्यंतच आपण व्यांना मदत प्रमन्न करता येते तिला प्रसन्न करण्यासाठी काहीच विशेष केली पाहिजे. ही आनंदाची गोष्ट आहे की सहजयोग हा प्रयत्न करावे लागत नाहीत. ती अत्यंत साधी आहे. व लहान लहान गाष्टीसुद्धा तिला आनंदित करतान. काल तुम्ही माझ्यासाठी फुले आणलीत व मी ती घेतली नाहीत. इतक्या वळे अपण फुले घेऊन बसली आहत पण श्री बरोबर तेथे हेतुचा प्रामाणिकपणा हवा आणि अतिःशय माताजीना का देऊ शकत नाही? असा विचार तुम्ही समजूतदारपणा हवा. एकमेकांसाठी हृदय उघडा म्हणजे नक्कीच केला असेल. मला हा चमत्कार तुम्हाला दाखवायचा होता, म्हणूनच मी ती बेतली नाहीत. आणि अगरदी शेवर्टी पेशीला माहित हवी नाहीतर है घडणार नाही. नी बेतली. आणि आता पहा स्व फुलांमध्ये ती किती सुंदर दिसताहेत. फक्त तुम्हाला है दाखविण्यासाठी म्हणाले मी आता दमले आहे." मी खाली बसले व तृमच्याकडे तरी संताना ते मिळाले नाहीत. कितीतरी महान व्यक्ती ह्या पाहिले तेव्हा तुम्ही सर्वजण हातात फुले घेऊन बसला होता. तव्हा ती लीला विनोदिनी आहे आणि तुम्हाला एखादी गोष्ट करायला सांगने तेव्हा तुम्ही ती करीत नाही. परंतु जरा आड मागान जाऊन मी तुम्हाला दाखवित मी तुम्हाला पात्रतेचे, क्षमतेचे, समाधान व बैभव प्राप्त करुन व्या. इतर दाखविते की ही गोष्ट चुकीची आहे, हे तुम्ही करु नये. यामध्ये वाईट वाटण्यासारखें काहीच नाही. मला सर्व फले घडू द्या, की जे कशाचीही प्रतिक्रिय करणार नाही. घंता आली असती. परंतु कुणीतरी नक्कीच विचार केला अमेल की श्री माताजींनी फुले का घेतली नाहीत ? तुमच्या मनांत असा विचार आला किंवा नाही हे मला माहित नाही. बदल घडती त्यामध्ये दिसतात, तुमच्या कुटुंबामध्ये नुमच्या प्रत्येकामध्ये दिसतात. तुम्ही ब्रह्मचैतन्यामध्ये असल्यामुळे हे सर्व काही मिळत आहे. कारण ब्रह्मचैतन्यानीं तुम्हाला आशिर्वाद दिले आहेत दुसऱ्यांना नाही, कारण ते एका . असाच तुमचा त्यांच्या बहुलचा वेगळ्याच जगात आहेत मदत करायची? शक्य झाले तर एका मर्यदिपर्यंतच आपण . ." या सहस्त्रारारची देवता अगदी साधी आहे खुपच पसरत नाही. परंतु त्याची उंची वाढविण्यासाठी आपल्याला आपला दर्जा वाढवायला हवा. जर काही व्यक्ति उच्च स्थितीला गेल्या, तर इतरही जाऊ लागतील. त्यांच ी माझ्यासाठी तुमचे हृदय उघडाल, प्रत्येक पेशी दुस्या तुम्ही ही अतिशय महान घटना आहे की तृम्ही ह्या प्रथ्वीवर असताना है महान आशिर्वाद तुम्हाला मिळन आहेत. किती पृथ्वीवर हाऊन गेल्या, त्यांनासुद्धा ते मिळाले. नाही. जे अवतार ह्या पृथ्वीवर होऊन गेले, त्यांनासुद्धा तुम्ही जे करत आहेत. ते करता आले नाही. तेव्हा. स्बतःच्या आ्थाच्या लोक तुमच्या पातळीचे नाहीत. तर. तुमचे व्यक्तिमत्व असे आपल्या जवळ आपल्या म्वतःचे ॐ . आपण प्रतिक्रियावादी नाही. ज्या गोष्टी त्रासदायक आहेत कहीतरी आहे. न्या नष्ट होतील. सरबकाही उत्तम. व्यवस्थित होइल. कारण आपण स्वतःच्या पूर्णत्वात व वैभवात उभि आहेत. आता तण मला म्वतःला माहित होत की हा चमत्कार त्यांना प दाखवायला मला ही फुले ध्यायची आहे. आणि ती फूले आपल्याला कशाची गरज आहे? कशाचीही नाही. फक्त जास्त वेळ टिकतील कारण ती आता स्वतःच्या आत्म्याचा आनंद घ्या. आता सर्वात परमेश्वरच तुम्हा सर्वांना आशिर्वाद, ब्रह्मचेतन्याने झाली आहेत मी गरम पाण्याचा नळ ... उघडूनसुद्धा नळाला धंड पाणी आले. अशा प्रकारे अनेक चमत्कार या ब्रह्मचैतन्याचे तुम्ही बघितले आहेत की ने तुम्ही काढलेल्या फोटोमध्ये दिसतात, सहस्त्रार दिन २२

 भवसागर अंक क्रमांक ६ व ७ वरून पुढे जुन्या गुरुचा त्रास व ताण असेल तर माताजी आपणच माझे गुरु आहात असे (मध्ये डावे व उजवे चक्र) भंत्र : म्हणा. १) आदिगुरु दत्तात्रयाचा मंत्र म्हणा. १२) आज्ञा चक्र व भवसागर यांचा संयुक्त संबंध २) आव्हान : श्री माताजी मलाच गुरु बनवा. ३) चैतन्य लहरी- नाभीच्या मागच्या बाजूस घ्या. ४) भोंदू वा बिन आत्मसाक्षात्कारी गुरु असेल तर असू शकतो. त्यामुळे डोळे फिरणे, मिच मचि होणे (डोळे झाकल्यावर) डोळे उघडा माताजींच्या आज्ञा चक्राकडे लक्ष द्या. त्याला सोडा वा त्याचा विचार करु नका. (पायाखाली पाणी घेतांना) ५) भोंदू गुरुनी दिलेला प्रसाद, ताईत, पुस्तके, फोटो, भस्म, कपडे, माळ वगैरे वस्तू दिल्या असतील त्यांचा नाश वा नदीत नेऊन बुडवा. ६) भोंदू गुरुचे उपवास करणे मंत्र म्हणणे वा ध्यामाचे विशेष प्रकार बंद करणे. १३) मिठाच्या पाण्याचा उपचार जरुरीचा आहे. (गरम पाणी -डावी बाजू; थंड पाणी-उजवी वाजू) १४) पूर्वीच्या माताजींच्यातच जन्म घेतला आहे याकरीता गुरुनी आत्मसाक्षात्कारी ७) भोंदू गुरु नां जोडेपट्टी करणे, त्यांच्या त्यांना माताजींच्या रुपांत भजा व पूजा करा . नकरात्मक विचार सरणी सोडून द्या (जशा तपस्वी स्थिती, बिघडलेली मनःस्थिती, समाज विरुद्ध वागणूकी) एकच शक्ति आहे. त्यांना (माताजींच्या रुपांत) पूजल्याने त्यांना आनंद मिळेल. (सत् गुरुचे स्थान मातीजींच्या रुपांत पहा, नाही तर त्यांना त्रास होईल.) ८) मटक्याचा उपचार काही आठवडे बाधा बऱ्या होई पर्यंत घ्या. गाठ बांधून बात वा दोरी जाळणे. ০ ০ जाळणे वगैरे गोष्टी करीत कागद चला. शांतता मिळेपर्यंत. ९) पोटाचा विकार असल्यास चैतन्य लहरीयुक्त मिठाचे पाणी प्या. १०) भांदू गुरुच्या बाधा घालवावयाच्या असल्यास हवन करा. ११) आपण आपल्या स्वतःचे गुरु आहोत ही विचारसरणी बाढवा- त्यामुळे भवसागराची डावी बाजू स्वच्छ होईल. उजव्या बाजू करता चैतन्य लहरी २३

 अनाहत चक्र शिवाचे नांव घेऊन कार्य करतात) मंत्रः ९) आपणाकडून भार्या, आई, बहीण व मुलगी म्हणून चुकीचे नाते असले तर ते सुधारा. नवऱ्यांन बायकोचे संरक्षण करावयास हवे. १) मध्य : जगदंबा व दुर्गामातांचा मंत्र म्हणा. २) आव्हान : श्री माताजी मला निर्भय बनवा. ३) हृदयाला मध्यावर चैतन्य द्या. छातीच्या मध्यावर व मागील दोन फन्यामध्ये. १०) आईची सुरक्षितता वाढवा. माताजींच्या आईच्या प्रेमांत आपण बुडून जा. उजवे अनाहत चक्र : ४) श्वास ओढून रोखून धरा. ५) मृत नातलगांना पुनर्जन्म घेऊन , घ्यावयास सांगणे. ६) कुटुंबावरबाधा असेल तर जोडेपट्टी करणे. ७) मेणबत्तीचा उपचार जेथे डावे स्वाधीष्ठान व मध्य यांचा संयुक्त विघाड आहे. आमसाक्षात्कार मंत्र : १) सीतारामाचा मंत्र म्हणा. : श्री माताजी आपणच माझ्यातील २) आव्हान जबाबदारी आहात. श्री माताजी आपणच माझ्यातील अनाहत चक्र चागल्या गुणाची मर्यादा व चांगल्या वडलाची ८) देवीची पूजा व १०८ नावे घ्या. ९) देवी महात्म वाचा. १०) बायबल मधील २३ वा धडा वाचा. उपयुक्तता आहात. ३) उजव्या अनाहत चक्राला चैतन्य लहरी द्या. ४) अति जादा जबाबदान्या घेऊ नका. ( परंतु योग्य ती जबाबदारी आवश्य घ्या.) ११) हृदयादा मध्य व मांगच्या भागावर मालीश करा. १२) मनांत निर्भयता आणा व म्हणा, की 'जनण्माता माझ्याकडे बघते आहे मला कोणते भय डावे अनाहत चक्र : ५ ) गुणवत्तेची बळकटी व वडलांच्या व नव्याच्या संरक्षणाची निर्भयता मनांत वृद्धिगंत ठेवत चला. तुमच्याकडून एखादे चुकीचे बाप, पती, मुलगा भाऊ यांची मर्यादा ओलांडली तर सुधारा. पत्नीने पतीच्या असंरक्षणाचे कारण होऊ नये. मंत्र : १) शिव-पार्वतीचा मंत्र म्हणा. २) आव्हान : - श्री माताजी मी आत्मा आहे. ३) डाव्या अनाहत चक्राला चैतन्य लहरी द्या. ४) प. पू. माताजींना हृदयात बसवा - त्यांचा प्रेमाचा व ६) आपल्या कुटुंबाची योग्य काळजी व जबाबदारी घ्या आणि सहजयोग व सामुदायिकता यांना युक्त व पुश असे वातावरण वाढवा. आनदाचा आस्वाद घ्या. ७) संसारातील मर्यादा व चांगली बर्तणुक वृद्धींगत करा. त्यामुळे समाजात त्याचा प्रतिसाद होईल. ८) उजवी बाजू भावनेमुळे बाधील झाली असेल, तर उजवी बाजू १०८ वेळा उचलून डावीकडे टाका म्हणजे उजवी बाजू ची पकड कमी होईल. डावा हात फोटोकडे व उजवा हात जमिनीवर ठेवा. ५) आपले चित्त आत्यावर ठेवा. ६) जेव्हा डावी वाजू उजव्या बाजूच्या अति उपयोगामुळे विघाड पावते. डावी बाजू उचलून उजव्याबाजूवर १०८ वेळा टाका. त्यामुळे बाधा पळेल. फोटोकडे उजवा हात ठेवा व डावा हात बांधलेला व तळहात मागे ठेवा. त्यामुळे डावीकडच्या बाधा कमी होतील व उजवे हृदय चक्राची पकड़ सुटेल. ७) आपण एखादी चूक केली असल्यास आल्याची क्षमा मागा. मनांत दोषीपणा ठेवू नका. ८) भवसागरातील कृती चालू ठेवा भोंदू गुरु मुळे हे क्रमशः) हृदय चक्र पकडले असेल तर (जे चैतन्य लहरी २४ सर्व सभासदांसाठी विनामूल्य



----------------------

1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-0.txt 
 ॥ चैतन्य लहरी ॥
%3D
%3D
ऑक्टोबर-नोव्हेंबर
्र १0. ११
सन १९९७
০ ০ ০ ০ ০ ০
০ ০ ০
০ ৫ট ট ০ ।
तुम्ही अशी नमता मिळचली पाहिले स्वतःही इतके नम
बनले पाहिजे की तुम्ही ने काही कराल ते सर्व जगाच्या
कल्याणासाठी आहे हे तुम्हालाच समनेल आणि हे घटित
होणारद्य आहे कारण त्यासाठीच तुम्ही या परमचैतन्याचे
बाहक बनले आहांत..
श्री माताजी निर्मलादेवी
शिवाी पूजा
पाम
गर
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-1.txt 
 रा
िम
शिवरात्री पूजा
ன
काम
प.पू. श्री माताजी निर्मला देवींचे भाषण
(दिल्ली १६-३-९७)
शिव है सदाशिवांचे प्रतिबिंब आहेत. शिव
आत्मस्वरूपांत आपल्या हृदयात सदैव प्रस्थापित आहेत:
तिथे त्यांचा वास आहे. त्या स्थानी ते प्रकाशित आहेत असे
मी म्हणणार नाही. कुण्डलिनीचे जेव्हा जागरण होते तेव्हा
श्री शिव जागृत होतात आणि ते चैतन्य आपल्या नसांमधून
वाहू लागते. चैतन्यालाच "मेधास्थिति" असे नाव आहे.
सर्वप्रथम आपले हृदय व मेंदू जोडले जातात.
कसा काय?" पण पार्वतीला माहीत होते की तेच तिचा
पति होण्यास लायक आहेत.
ते सदा-सर्वकाळ खूष प्रवृत्तीचे आहेत. त्यांना
कसलीही पर्वा नाही. एकदा कोणी सर्व गोष्टींच्या पार गेला
की त्याला सर्व गोष्टी सारख्याच वाटतात. त्यांच्याकडे त्याचे
चित्तच जात नाही. या स्वरूपामध्ये आपण शिवांना जेव्हा
जाणतो तेव्हा ते लोभस वाटते.
सामान्यतः माणसाचा मेंदू आणि त्याचे मन विरुद्ध दिशेने
कार्थ करत असतात. हा योग घटित झाल्यावर आपल्या जीवनही बदलते. सहजयोगात येणारे लोक,
आल्याचा प्रकाश चैतन्यस्वरूपात आपल्या मस्तकामध्ये व
सहजयोग्यांमधे शिवतत्त्व जागृत झाल्यावर त्यांचे
पुरुष
महिला, दोघेजण आधी कपड्यालत्यांच्या वावतीत हीशी
असतात. त्यांचे लक्ष सदैव पेहरावाकडे, आज व्यूटि-
हा प्रकाश आपल्याला मिळाल्यावर आपल्या जीवनात खूप स्त्रिया जातात. त्याशिवाय चालत नाही. पण
आत्मप्रकाश मिळाल्यावर जेव्हा तुम्ही आतून सुंदर बनता
वाईट सवयी कमी व्हायला लागतात, हळुहळु हे दोष तेव्हा या सर्व वरवरच्या गोष्टी फालतू वाटायला लागतात
पूर्णपणे गळून जातात आणि आपल्यामध्ये श्रद्धा प्रस्थापित आणि आत्याच्या सुखाकडेच तुमचें लक्ष लागते. शारीरिक
आरामवद्दल तुम्ही उदासीन होता. आता है
परदेशातील सहजयोगी पहा.तिकडे त्याची घरे फार माठी
असतात, गाड़ी वगैरे त्यांच्याजवळ असते. पण ते
कशाचीही पर्वा नसते. त्यांच्या केसांच्या जटा झालेल्या आपल्याकडे आले की असेल त्यात समाधानी असतात.
असतात. कपड्यांची त्यांना फिकीर नसते तसेच काय करावे भारतीयांचे असे नाही; कुठेही प्रवासाला गेले की अटॅच्ड-
हे भान नसते. हे सर्व काम त्यांनी विष्णूवर सोपवले आहे. बाथरुमपासून त्यांना सर्वकाही पाहिजे असते. अजूनही ते
या गोष्टीपासून वर आलेले नाहीत. मला आश्चर्य वाटते की
भारतासारख्या गरीब देशातील लोकांनाही भीतिक हाव
अजून आहे. ते लोक म्हणतात "माताजी, आश्रमासाठी
आपले भारतीय लॉक आश्रमात
च
ि
टाळूमध्ये पसरु लागतो. त्यानंतर समजून घ्यायला हवे की
पार्लरकडे
परिवर्तन घडून आल्याचे आपण पाहतो. आपला राग आणि
होते. त्यातूनच अनासक्तपणाची भावना जागृत होते; इतर
गोष्टींचे महत्त्व वाटेनासे होते.
शिवतत्त्व हे फार उन्नत झालेले रुप आहे. त्यांना
सुख
आणि स्वतः त्यापासून पूर्णपणे अलिप्त झाले आहेत. त्यांचे
वाहन नंदी आहे ज्यांना कुणीही माणसाळावत नाही. तो
जिथे नेईल तिकडे शिव जातात. आपल्या स्वतःमध्ये ते
इतके पूर्णपणे स्थिरावले असल्याने लोक काय म्हणतील मोठी जागा घेऊ या."
याची ते पर्वा करत नाहीत. ते जेव्हा विवाह करण्यासाठी
आले तेव्हा विष्णूंना वाटले "हा पुरुष माझ्या बहिणीवा पति
रहायलाच तयार नसतात. आपण हो आश्रम खूप कष्ट
करून व पैसे खर्च करून बांधला पण इथे कुणाला रहावला
चैतन्य लहरी
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-2.txt 
 नाही.
माताजींच्या जवळ सर्व तन्हेचे भक्त आहेत, त्यात
काही विशेष नाही. तुम्ही काहीही केले तरी माताजी आई
म्हणून क्षमाच करणार. पण क्षमा केली गेल्यावरही ती स्थिति
तुम्हाला येत नाही. क्षमबद्दलची सर्वांत महत्त्वाची गांप्ट
म्हणजे प्रत्येकाने शिवांकडे क्षमायाचना करायला हवी कारण
जे करायला नको तीच चूक आपण युन्हा पुन्हा करत
असतो. म्हणून आपण शिवांची (शिव-शंभू) क्षमा मागितली
पाहिजे. आपण चुका करत राहतो, आपल्या
भागवण्याचा प्रयतलन करतो - आपल्या गरजा जोपर्यंत संपत
नाहीत तोपर्यंत आपण शिवांकडे क्षमायचना करावी. हे हवे,
नको. आम्ही म्हटले की तुम्हाला खर्चाला सर्व पैसा पगार
म्हणून देऊ तरी कुणी तयार नाही. आमच्या जन्मगावी.
छिंदवाड्याला आम्ही खूप खर्च केला आणि वयस्कर निवृत्त
सहजयोग्यांना रहायला सांगितले, तिथली हवा छान आहे.
डोंगरावरचे स्थान आहे पण कुणीही जायला तयार नाही.
सगळ्यांना आपल्या आरामाची काळजी-माझे घर, माझी
जागा. माझे कुटुंब, माझे खाणं-पिणं- एवढच!
खाण्यापिण्याच्या बाबतीतही फार चोखंदळ, आपल्या
सवयीमुळे भारतीय लोक फार कन्डिशन्ड असतात.
परकीयांचे तसे नसते. ध्यानामधून आपण या सर्वांपासून
मुक्त झाल्याशिवाय आपली वाढ होत नाही.
त्याग करण्याच्या बावतीत आपण मागे पड़तो. एनु. ते हवे अशा गरजा- माझे घर, माझी पत्नी- जोपर्यंत संपत
जी. ओ. प्रकल्पासाठी जमीन खरेदी करण्यासाठी नाहीत तोपर्यंत आपण शिव-भक्त होत नाही. या बावतीत
सहजयोग्यांना पूजा-वर्गणी वाढवायला सांगितले. लगेच परदेशीय लोक ज्यांनी शिवांचे नावही कधी ऐकले नव्हते
त्यावर खूप प्रतिक्रिया, आरडाओरड झाली. तुमच्याकडून
काहीही पैसे न मागता मी कार्य करत आले. पण एखाद्या
चांगल्या कार्यासाठी तुमच्याकडून पैसे मागितले तर काय
बिघडले ? सर्व त्याग करणारे अनेक लोक मी आयुष्यभर निगेटिव्हिटी आपण दूर केल्या पाहिजेत. पण सहजयोगात
पहात आले पण आजकाल ती भावनाच नाहीशी झाली येऊनसुद्धा लोक स्वतःकडे पाहू शकत नाहीत. एक महिला
आहे. तसं कुठे पहायलाच मिळत नाही. माझी आई, सहा
सा्यांच्यावर एकही ठेवत नसे. एक जरी जास्त आली तर
देऊन टाकणार, कबेलामधे जे लोक येतात त्यांना स्वतंत्र
खोली हवी असते, सगळ्यांच्या बरोबर रहायची इच्छाच
नाही याचे मला आश्चर्य वाटले. जो सामूहिकतेत राहू शकत
नाही तो सहजयोगी नाहीच. पण "मी मोठी विशेष व्यक्ति
माझी खास व्यवस्था हवी." असा माणूस नुसता नावाचा
गरजा
फार पुढे गेले आहेत. आपण अजून लहान-सहान गोष्टींनाच
महत्त्व देत आहोत आणि त्यातच अडकून बसलो आहोत.
शिवभक्त व्हायचे तर आपल्यामधील मत्सर आणि
आपल्या सुनेला अजूनही छळत असल्याचे मला समजले, मी
तिला विचारले तर म्हणाली "मी कधीच कुणाला वाईट
वागणूक दिली नाही."
आणि सुनेला सासुकडून छळ झाल्याचे पाहून रडायला
लागतील पण घरी यऊन पुन्हा सारा ताच प्रकार सुरू! तीच
गोष्ट सुनेची; ती पण म्हणणार "मी कधीच कुणाला त्रास
दिला नाही." स्वतःशी आतमधून प्रामाणिक राहिल्याशिवाय
सहजयोगात तुम्हाला गहनता येणार नाही
सहजयोग तुमच्यामधे परिवर्तन घडवतो. तुम्ही आता
सोन्यासारखे शुद्ध झाला आहात, सोन्याला कधी डाग पडत
महणजे बघा. त्या सिनेमा बधतील
सहजयोगी. शिवाची पूजा करणार्यांनी शिवासारखे झाले
पाहिजे. त्याला कुठेही झोपायला जागा द्या, काहीही
जेवायला द्या, जो काळाच्या पलीकडे गेला त्याला कसलीही
बांधिलकी नाही.
असा माणूसच खरा सहजयोगी. नाही. आता तुम्ही त्या स्थितीला आला आहात. मग तुम्ही
तुमच्यामध्ये शिवांचा प्रादुर्भाव आला आहे. पण ही स्थिती गुलाम जगातील क्षुल्लक गोष्टींचे अजूनही कसे राहू
मिळवण्यासाठी लोकांनी किती तपस्या केली देव जाणे.
शकता? हीच कुण्डलिनीची विशेषतः आहे, ती तुर्हाला
पूर्णपणे स्वच्छ करते. आता सेवा कार्य, आता तुम्ही सेवा
केली पाहिजे. मला तुमच्या सेवेची तर मुळीच जरुर नाही.
मी स्वतःशी समाधानी आहे. मग माइ्याकरता तुम्ही काय
इतरत्र कुठेही जा, तुमच्याजवळचे सारे पैसे लुबाडतील काय
काय तन्हा करतील, पण सहजयोगात तसं नाही. पण ही
आपली प्रवृत्ति जायला हवी. आपण काय काय त्याग करू
शकतो हेच पहात चला. ही 'मस्ति' जोपंत तुम्हाला
जाणवत नाही तोपर्यंत तुम्ही शिवांचे पुजारी गणले जाणार
करणार? एवढंच करा की तुम्ही पण ते समाधान मिळवा
आणि त्याचा आनंद उपभोगा त्या आनन्दाच्या स्थितीमधे
शिवरात्री पूजा
२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-3.txt 
 काय केले असतील कुणाला ठाऊक! कारण ही स्थिति
मिळाल्यावर तुम्ही सिद्ध - पुरुष बनता जसे शिरडीचे
साईनाथ; ते कुठेहीं प्रकट व्हायचे, प्रत्येकाला अडचणीत
मदत करायचे. काही लोक सांगतात "माताजी, आम्ही
त्यांना पाहिले" आणि मी म्हणायचे "असे होऊ शकते.'
तुम्हाला कळेल की या सर्व गोष्टी तुम्हाला आनंद
देण्यासाठीच आहेत. सहजयोगात आल्यावर ती स्थिति प्राप्त
केल्यानंतर इतर गोष्टींची तुम्हाला गरज कशाला वाटेल?
खूप विचार केल्यावर माझे मत आता असे झाले
आहे. सहजयांग अगदी सोपा आहे आणि म्हणूनच फार
अवघड आहे. नाही तर ५णी तरी काठी उगारून तुमच्या असे संत-लोक अमर असतात. आणि ती असर-अवस्था
मागे लागून "आता डोक्यावरचे केस काढा, भगवी वस्त्रे मिळवणे हीच शिवांची खरी पूजा.
नेसा, चौदा दिवस खाणेपिणे नाही" असे म्हणू लागला तर
ठीक होणार ! पण हृदयापासून, मनापासून व बुद्धि वापरून
सहजयोग पत्करल्यावर आपले दोष व चुका सुधारून स्थिती काय बनते त्याबह्दल सांगणार आहे. तुम्हाला
स्वतःला सुधारले पाहिजे. मी असं का केले. अर्स करायलाच
हवे होते का असा सतत विचार करत करत पुष्कळ वाईट ते शिवांच्या शक्तीचे अंश असतात आणि ते सर्व
गोष्टी तुम्ही टाकून द्याल आणि आपण 'समर्थ' असल्याचे आपल्यामधे जीवनाबद्दलच्या ठाण मांडून बसलेल्या चुकीच्या
तुम्हालाच कळेल. तुम्हाला कशाची गरज नाही; कशाची कल्पना काढून टाकण्याचे प्रयत्न करतात. बुद्ध व महावीर
इच्छा नाही आणि आरामात बसला आहात आणि तुम्हाला हे यापैकीच आहेत. कुण्डलिनीच्या उत्थानानंतर ते रुदर
काहीच नको असल्याचे कळल्यावर हे परमचैतन्य
पुढील भाषण इंग्रजीतून झाले.
आज मी तुम्हाला सहजयोगानंतर आपली आतली
आत्मसाक्षात्कार मिळतो तेव्हा एकादश-रुद्र आलेले असतात.
जागृत होतात. ते सर्व जण आपल्याला नको त्या गोष्टींच्या
प्रभावातून बाहेर खेचत राहतात. उदा. आपल्यामधे अहंकार
तुमच्यासमोर भरभरुन ताट ठेवेल. कदाचित
पाडण्यासाठीसुद्धा तसे होईल. तुम्हाला गरज वाटेल आणि असती त्याच्याकडे बुद्ध लक्ष ठेवतात. ते असं काम करतात
ती त्याच्याकडून पुरी होणार नाही असे होणारच नाही.
आज आपण शिवांना खूप आवाहन केले आणि त्यांना
असेच लोक आवडतात. माझ्या आणि त्यांच्यामधे फरक त्यामुळे अपमानित व क्षुद्र वाटून घेतो. पण जेव्हा हा रुदर
असा आहे की मला सगळ्या प्रकारचे लोक आवडतात तर
शिवांना ज्यांनी आपले दोष, सवयी, संस्कार सर्वांचा त्याग
केला आहे असेच लोक आवडतात. आपल्या कण्डिशन्स
तुम्हाला मोहात
का आपणच आपला अहंकार जाणून भयचकित होतो; हे
समजल्यावर आपल्याला आश्चर्याचा धक्का बसती आणि
जागृत नसतो, जेव्हा त्याच्यामध्ये प्रकाश आलेला नसतो
तेव्हा काय होते? तर तुम्ही स्वतःचेच समर्थन करू लागता-
आपण जे काय करतो. केले आहे, बोलून दाखवले आहे
का
अनेक आहेत. उदा. आपल्याला अमक्याच तहेचे कपड़े किंवा मिळवले आहे ते सर्व बरोबरच आहे असं समजू
हवे ते नाही तर काय झाले? पण सहजयोगामधे 'संन्यास"
वाहयातून नसतो तर आपल्या आतंमधून असतो. आतून
'संन्यस्त झाल्यावर तुमच्या इच्छाच संपतात. कुठेही
असलात तरी आनंदी असता. पूर्वी 'नाथ-पंथी' होते आणि अहंकारीपणा गाजवू लागलात की तुम्ही पूर्णपणे उजव्या
ते दूर-दूरवर हिंडून लॉकांना उपदेश देत असत. ते कुठे-कुठे बाजूची व्यक्ति बनता आणि एकदा तसे झाले की तुमचे
गेले याचे मला आश्चर्य वाटायचे. मी कोलंबियाला गेले होते व्यक्तिमत्व कसे होते हे तुम्ही जाणताच अशा वेळी तुम्ही
तिथे मला समजले की नाथपंथी बोलिव्हियालाही गेले होते शांतपणे स्वतःला बघून आत्मपरीक्षण केले आणि अहंकाराने
कोलंबियाचा विमान-प्रवास करताना तिथे विमान इतक्या
उंचीवरून जाते की चक्कर यायला लागते आणि त्याकाळी चुकीच्या कल्पना आपल्या डोक्यात भरवल्या आहेत है
है लोक पायी तिथे गेले ! ते तिथे कसे पोचले असतील
मला कळत नाही. ते रशिया आणि इतर देशांमधेही गेले
होते: त्यांनी एवढा प्रवास कसा केला असेल, त्यांनी कपडे
लागतो, आपले काहीच चुकले नाही असे समजतो. म्हणून
या बुद्ध रुद्राचे जागरण व्हावे लागते.
याच्या उलट तुम्ही अहंकारालाच गोंजारत राहिलात.
आपले काय नुकसान केले आहे, स्वतःबद्दलच्या काय काय
जाणून ध्या. त्यासाठीच मोहम्मदसाहेबांनी सांगितले की
स्वतःवरच जोडेपट्टी करा. आणखी दुसरे ते काय सांगणार ?
कारण हा अहंकार तुमच्या डोक्यामधे स्फोट घडवून काय
शिवरात्री पूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-4.txt 
 काय समस्या समोर आणील याचा भरवसा नसतो आणि घाबरवण्यासाठी काय काय वर्णने करतील मलाच सांगता
शेवटी त्या माणसाला असा विचित्र रोग (Yuppies) येणार नाही. पण त्याचाही काही उपयोग होत नाही आणि
कोतो ज्या मुळे तुमचे मन आणीव अजिवात काम करेनासे लोक जास्तच डावीकडे झूकायला लागतात आणि या
होऊन निकामी बनते. जाणतेपणाने माणूस हालचाल करू
शकत नाही, अजाणता हालचाल होईल पण जाणीवपूर्वक नाहीत तेव्हा मात्र प्रचंड नैराश्य येते. अरे देवा काय हे
नाही होणार. हा रोग इतका भयानक आहे की माणूस नैराश्य, मला
सरपटणार्या प्राण्यासारखा होतो. त्यांना अंगावर घेऊन जावे त्यातूनच तुम्ही दुसर्याना घावरावून टाकता आणि
लागते कारण त्यांना चालणे शक्य नसते, स्वतःहून ते चालू त्यांच्या भावनिकतेला बदनाम करता; वेडेवाकडे चाळे करुं
शकते नाही किंवा खाली बसू शकत नाही, हा रोग तरुण
वयातही होऊ शकतो.
रुद्राजवळ जातात. हे रुद्रही जेव्हा काही करु शकत
काहीतरी झालंयू असं म्हणूं लागतात.
लागता आणि स्वतःचेच डोके बडबायला लागता. है
अहंकारातून किंवा डावीकडच्या समस्यांमुळे होते.
हें दोन्ही रुद्र आपल्या डाव्या व उजव्या सिंपथेटिक
नव्हसनसिस्टिम बरोबर पूर्णपणे संबंधित असल्यामुळे फार
म्हणून स्वतःच्या अहंकाराकडे लक्ष ठेवा, त्यावर
नियंत्रण ठेवा आणि त्या दोषावद्दल क्षमाशील व्हा.
सहजयोगामधे आपल्याला पश्चात्ताप वाटत नाही हा प्रकार महत्वाचे आहेत. म्हणून तुम्ही या रुद्रांच्या तावडीत पडणार
नाही कारण आपला विश्वास
असतो की आपल्याला नाही याबद्दल सतर्क राहिले पाहिजे; त्यांना प्रसन्न ठेवणे
आत्मसाक्षात्कार झाला आहे आणि आपण चुकीच्या जरुरीचे आहे. म्हणून अहंकार आणि स्वतःचीच कीव
गोष्टीपासून दूर आहोत. पण हे खरं नाही. आपल्याला
पश्चाताप झाला पाहिजे. आता इंग्रजी भाषेमधे "सांरी" हा
प्रकार आहे, प्रत्येक गोष्टीबद्दल 'सारी' टेलिफोन नाही: तसेच 'मला हे जमणार नाही, ते नको' इ. तक्र री
उचलल्यावरसुद्धा ते म्हणणार "सॉरी. मी म्हणते साँरी
कशावद्दल? हा नुसता
आणि त्यात खोली (प्रामाणिकपणाची) पण नाही. तुम्ही सॉरी पकडले गेले तर दोन्ही बाजूंना सूज येते. त्याला 'मेधा'
करण्याची भावना यांच्यावर नियंत्रण करणाच्या या दोन्ही
रुद्रांना तुम्ही सांभाळले पाहिजे म्हणजे तुम्हाला त्रास होणार
व नैराश्य दूर होतील. कारण त्याच्यांमुळे पुढे फार गंभीर
प्रश्न कॅन्सरसारखे आजार होण्याची शक्यता असते. रुद्र
पोकल
शब्द आहे. त्याला अर्थ नाही
म्हणतात. कॅन्सरचा माणूस पाहिलात तर त्याला सगळीकडे
म्हणता तैव्हा काय चूक झाली म्हणून ते म्हणता आणि ती
कशी सुधारणार इकडे बघा. आजकालच्या आधुनिक सूज आल्याचे दिसते; कपाळाच्या डाव्या किंवा उजव्या
पिढीमध्ये हा मोठा प्रश्नच आहे कारण आपल्याकडील वाजूकडे तरी सूज आढळते. रुद्रांचा हा त्रास डावीकडून
आर्थिक भरभराटीमुळे, औद्योगिक प्रगतीमुळे, मोठमोठ्या उजवीकडे किंवा उजवीकडून डावीकडे इतक्या नकळत
संस्थांमुळे आपला अहंकार वाढायला उत्तजनच मिळत आहे. झुकतो आणि त्या व्यक्तीच्या स्वभावात न समजण्यासारखे
तसं नाही केले तर आपला तरणोपाय नाही. आपल्याला
कुठेच किनत राहणार नाही.म्हणूनच आपण अहंकाराचा सहजासहजी लक्षात येत नाही. मनोविकाराचे सर्व आजार
बडेजाव मानती आणि हे उजव्या बाजूचे प्रश्न चालू होतात. हे दोन रुद्र काम करेनासे झाल्यामुळे होतात. सतत नैराश्य
प्रतिक्रिया म्हणून मस्तकाच्या डाव्या बाजूवर त्याचा दबाव
येतो. उजव्या वाजूला अहंकार बळावतो. डावीकडचे रुद्र
महावीर आहेत. म्हणून लोक चुकीच्या, अनैतिक गोष्टी करू
लागतात जे श्री गणेशांच्या विरोधात असते.
महावीरांजवळ नियंत्रण करणार्या शक्ति असतात. ते त्यांना नुसती क्षमा मागितली की लगेच क्षमा करतात. पण
तुम्हाला नरकात जायला सांगतील. आणखी काहीतरी तुम्हाला जर असंे वाटत असेल की तुम्ही जे काही करता ते
होईल, अनेक नरकयातनांचे वर्णन करतील, तुम्ही नरकात योग्वच आहे. तुम्ही कधीच कुणाचा छळ केला नाहीत.
जाणार व जिवंत गाडले जाणार, असे तुम्हाला कधीच कुणाला दुःख दिले नाही तर मात्र त्यांना सर्व काही
बदल फटकन्न दिसतात की कुठल्या रुद्राचा त्रास आहे है
किंवा आक्र मकपणा या दोन्ही प्रवृत्तीमुळे असे त्रास होतात.
त्याची आणखी काही कारणेही असू शकतात पण ते सर्व
सदाशिवांच्या शक्तीचेच भाग असतात. त्यांचा स्वभाव
करुणेने ओतप्रोत भरलेला आहे. करुणेचे ते सागरच आहेत.
शिवरात्री पूजा
४
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-5.txt 
 साध्य करु शकलो तर मला वाटते खुप मोठे कार्य होईइलः
सर्व मानवजातीच्या कल्याणाचे होईल आणि त्याचसाठी
आत्मसाक्षात्कार मिळाला आहे. तुमच्या
तुमच्या कुटुंबाकरतां, शहरापुरता किंवा
आधीच समजलेले असते. आणि ते जाणतात म्हणून ते
त्याची त्याग करु पाहतात.
त्या स्थितीत येण्याची तुमची प्रबळ इच्छा व शिवाचे
आशीर्वाद एकमेकांना पूरक असतात. शिवाचे आशीर्वाद स्वतःकरतां,
मिळाले की तुमची इच्छा अधिकाधिक प्रखर होत जाते. पण देशापुरता नव्हे तर सर्व जगासाठी सहजयोग हे घहवून
आपले व्यक्तिमत्व एका अत्युच्य स्तरावर नेणे आपल्या
हिताचे आहे हे जाणण्यासाठी तुमची इच्छाशक्ति
पूर्णावस्थेला यायला हवी, ते स्वतः फालतू सामान्य
माणसासारखे नाहीत. समजा शिवांना तुम्ही एखाद्या पार्टीला
जाऊ असे प्हटले तर ते कसे दिसतील? तिथले लोक किंवा आपण कोणी विशेष आहात असे दाखून आपण
त्यांच्याकडे पाहून हसणारच.
मला काही हिप्पी लोक भेटले तेव्हा मी त्यांना
विचारले तुम्ही तुमचे केस असे का ठेवता?" तर ते
म्हणाले "आम्हांला आदिवासी बनायचे आहे." मग मी
म्हणाले
आदिवासींसारखे केस ठेऊन काय उपयोग होणार आहे ?" हैं करुं शकत असते तर मी केले असते पण तसे ते होणार
आणणार आहे.
तुमच्यामधें स्पर्धा असेल तर ती दुसऱ्या कशासाठी
नसून आपल्या उन्नतीसाठी स्पर्धा हवी. पण लांक इतके
उथळ आहेत की त्यांना वाटते की वरवरचा देखावा करुन
कांही विशेष असे मिळवू शकूं. तुम्ही अशी नम्रता मिळवली
पाहिजे स्वतःही इतके नम्र बनले पाहिजे की तुम्ही जे कांही
कराल ते सर्व जगाच्या कल्याणासाठी आहे हे तुम्हालाच
समजेल. आणि हे घटित होणारच आहे कारण त्यासाठीच
तुम्ही या परमचैतन्याचे वाहक बनले आहांत. मी जर एकटी
तुमचा मेंदू आता प्रगत झाला आहे तर मग
म्हणजे स्वतःची अशी फसवणूक करण्यात काही अर्थ नाही. नाही. म्हणूनच मी तुम्हाला एकत्र आणून सांगत असते की
सर्वांत चांगले म्हणजे आत्मपरीक्षण करुन स्वतःचे कार्य तुम्ही लोकच परमशक्तीचे वाहक बनायला हवे. पण तसे
चुकत आहे हे जाणावे. असे जर घडून आले, इथे बसलेल्या होतांनाही तुम्ही आनन्द मिळवीत आहात. जीवनांतील प्रत्येक
सर्व सहजयोग्यांनी तसे करुन स्वतःला सुधारले तर
राजकीय, आर्थिक आणि इतर सर्व प्रश्न सुटतील अशी जे कांही घडत आहे,क्षणाक्षणाला जे महान कौतुकास्पद
माझी खात्री आहे. पण आजकाल या कलियुगामुळे असा
प्रकार झाला आहे की अगदी खराब लोकांचीही चलती
आहे.
क्षण नन्दाचा होत आहे आणि ही शिवांचीच कृपा आहे.
व वाखाणण्यासारखे होतं आहे ते सर्व शिवांकडूनच होत
आहे. आणि स्वतःचा घिक्कार न करता किंवा अहंकागचा
बडेजाव न करता स्वतःला नीटपणे ओळखण्याची स्थिति
जगाला वाचवण्याची जवाबदारी आपल्यावर आहे. तुम्हाला मिळवायची आहे. हीच फक्त महत्वाची गोप्ट आहे.
जवाबदारी अरशी की आपल्याला एक महान आदरणीय तुम्हाला आता काय कर्मी आहे? तुम्हाला
व्यक्ति वनायचे ज्यामधे वरवरच्या गोष्टी, नसता
दिखाऊपणा याला थारा नाही तर आतून अशी उन्नतावस्था
मिळवायची की आपल्या आत्याचा प्रकाश आजूबाजूला जाणण्याची खरी क्षमता मिळवू शकाल तर तुम्ही सा्या
पसरेल आणि या जगाला प्रकाशित करेल. हे समजून घेणे
फार महत्वाचे आहे. आपले सर्व प्रश्न, मनोविकाराचे धडवून आणाल अरशी मला खात्री आहे. एरवी हे खोलवर
आजार, एवढेच नव्हे पण या कलियुगातील मानवाच्या
सामूहिक जीवनामधील राजकीय व आर्थिक प्रश्न ही सारी
परिस्थिती माणसांनीच बनवली आहे. ते काही देवाने निर्माण
केले नाहीत: उलट परमेश्वरी शक्ति या सर्वाचे परिणाम
काय
प्रश्न -अडचणी आहेत? अडचण हीच आहे की तुम्हीच
तुमच्यामधे अडचणी निर्माण करत आहाँत. तुम्ही जर है
जगाला तोच आदर्श दाखवू शकाल आणि जगामधें परिवर्तन
रुजलेले प्रश्न वरवरच्या उपयांनी सुटणार नाहीत. कुण्डलिनी
तुमच्यावर प्रसन्न झाली आहे आणि तुम्ही दीपस्तंभासारखा
सत्याचा, प्रेमाचा आणि आनंदाचा प्रकाश सर्वांना देऊ
शकाल.
सुसह्य करण्याच्या प्रयत्नांत असते. सहज़योग खन्या अर्थाने
जगणारे पुष्कळ सहजयोगी जर तयार झाले, असे आपण
परमेश्वराचे तुम्हांला अनंत आशीर्वाट.
ও ও ০
शिवरात्री पूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-6.txt 
 वाढदिवस - पूजा
प.पू. श्री माताजी निर्मला देवींचे भाषण
नवी दिल्ली २१ मार्च ९७)
े
आपणा सगळ्यांना अनंत आशीर्वाद. डॉक्टरसाहेबांनी कुणी वर्णन करून सांगू शकणार नाही. एकाला मी विचारले
एक झोपेची गोळी दिली आणि मी झोपून गेले पण इकडे की, "सहयोगात येऊन तुला काय मिळाले? " तर म्हणतो,
तुम्ही सर्व जण भजन-गाणी गात होता; मला वाटले की "माताजी, काही एक असं सांगता येणार नाही पण सारं
ज्यांना गाण्याचा प्रसंग मिळाला नव्हता त्यांना पण गाणी काही मिळाले." मी पण आजच्या या दिवशी म्हणेन की
म्हणण्याचा अवसर मिळेल. सर्व काही ठीक चालले आहे. सहजयोगांत मला सर्व काही मिळाले. मी जेव्हा लहान होते
पण जगांतील सारी माणसे जेव्हा झोपलेली असतात तेव्हा तेव्हा माझ्या वडिलांना म्हणायची की आकाशात जसे तारें
सहजयोगी जागा असतो; आणि जेव्हा सारी माणसे जागी
असतात तेव्हा सहजयोगी झोपलेला असतो. याचा अर्थ बनावेत आणि परमात्याचा प्रकाश सगळीकडे पसरावा. माझे
एवढाच की सहजयोग्याचे चित्त जिथे लागलेले असते तिथे
इतर माणसांचे लक्ष नसते; त्यांचे मन दुस्याच गोशींमध्ये सामूहिक चेतना जागृत होण्याची तू व्यवस्था कर. काही
अडकलेले असते. कुठल्या ना कुठल्या कारणामुळे ती माणसे भाषणे नको करूस, ग्रंथ लिहिण्याच्या फंदांत पडू नकोस;
सत्यापासून दूर (विमुख) असतात. म्हणजे पहा की कुणाला त्यांतून आणखी एखादे बायबल वा कुराण बनेल आणि
पैशाची काळजी. कुणाला सत्तेची फिकीर; माणूस या सान्या
भानगडीमधें माणूस कसा गुंतून भरकटत असतो समजत सामूहिक चेतना तयार कर." आणि आता ती सामूहिक
नाही: आणि या साऱ्यामुळे त्याची नजर सत्याकडे वळतच
नाही. आता कुणी याचे विश्लेषण करत बसेल, याला कारण
अमुक आहे, तमुक आहे असे सांगत बसेल. पण मी तर
याच्या मुळाशी अज्ञान आहे असेच म्हणेन. अज्ञानामधे
मनुष्य काय काय करत राहील सांगता येणार नाही. जणू तो देशांमधून, अनेक लोकांना सत्य समजले ही फार आनंदाची
एक प्रकारच्या अंधारामध्ये चाचपडत असतो. समजा इथे
आत्ता एकदम दिवें जाऊन अंधार-अधार झाला तर कारय म्हणजे या सामूहिकतेत आपण निवड करू शकलो नाही;
गडबड होईल; कुणी इकडे-तिकडे पळायला लागतील,
धावपळीमधे काही लोक पड़तील, त्यांच्या अंगावर इतरांचे येतांना बरोबर आपल्या वाईट गोशी पण घेऊन आले. आणि
पाय पडतील, कुणाला दुखापत होईल वगैरे काहीही होऊ असे खराब लोक थीड्याशा संख्येने आले तरी फार नुकसान
शकेल. आपण लोकह अशाच अंधः कारात आहोत. अशा
अवस्थेत आपण असतो तेव्हा झोपी गेल्यासारखे असतो. पण
चमकत आहेत तसे या जगामध्ये अनेक तेजः पुंज लोक
वडील म्हणायचे की, "हे सर्व होऊ शक्केल. त्यासाठी
पुन्हा त्यांतूनच झगडे, वादविद होतील. म्हणून प्रथम तूं
चेतना कार्य करू लागली आहे, हे अगदी सहज घटित
होऊन गेले. पण त्याच्यामध्ये जे प्रश्न येत आहेत. त्यासंबंधी
आज मला तुम्हाला सांगायचे आहे.
सामूहिक चेतना जागृत झाली आणि जगभर, अनेक
घटना आहे. पण असाही एक विचार येऊन खेद होतो
काल
दरवाजा उघडला म्हणनू अनेक लोक आत आले आणि
होते. नामदेव एवढे मोठे संत होते तरी ते पण म्हणायचें की
जे लोक खराब आहेत ते सुधारू शकणारच नाहीत; त्यांची
आत्मिक उन्नति होऊंच शकणार नाही. त्यांनी माशीचे
जेव्हा या झोपेतून 'जागृत' होतो. कुण्डलिनीचे जागरण
होऊन जेव्हा तुम्ही सत्याला सामोरे होता त्या सत्याची महती
उदाहरण देऊन सांगितले की माशी आपण खात असलेल्या
चैतन्य लहरी
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-7.txt 
 घराण्यांतही कधी कधी असे होते की काहींना वाटू लागते
की आपण वेगळं घर आपल्यासाठी बनवले पाहिजे व वेगळे
अन्नावर बसली तर आपल्यास वातना होणार आणि मेलेली
माशी जर का आपल्या पोटात गेली तर आपणही मरणार.
ही माशी कधी ठीक होणार नाही. सहजमध्ये आपल्यामधील राहिले पाहिजे. मी आणि माझे कुटुंब स्वतंत्र वेगळे राहूं या
अशा सर्व वाईट अवृत्ति गळून गेल्या पाहिजेत; जोपर्यंत ते म्हणजे आपला इतरांशी संबंध राहणार नाही. मानव
होत नाही तोपर्यंत आपण वरच्या स्थितीला येणार नाही. प्राण्यांतच हे विभाजन करण्याची प्रवृत्ति असते. अशा
पंखामध्ये काही जखम झाली तर पक्षालाही उडता येणार तहेनेच बांगला देश हा एक स्वतंत्र देश झाला. त्यावेळेस मी
नाही. म्हणनू या आनंदाच्या आकाशामध्ये, ज्याला का मी
' 'आईचा पदर असे म्हटले. तुम्ही एखाद्या स्वातंत्र्य मागत होते कारण त्यामुळे आपल्याला आपलं राज्य
पक्ष्याप्रमाणे भरारी मारू शकणार नाही. कारण तुमच्या चालवतां येईल असं त्यंना वाटायचे. म्हणजे इस्लामच्या
पंखांमध्ये काही ना काही तरी अडकून बसलेले असते. नावाखाली म्हणा किंवा वर्णाच्या नावाखाली म्हणा. कुठल्या
आजचा दिवस एक शुभदिन आहे, पुष्कळ लोकांना वाटते तरी सबबीवर विभाजन करायचे. आता तर बांगलादेशमध्ये
की हा एक फार मोठा दिवस आहे कारण या दिवशीच काही अशी परिस्थिती आहे की मी तिथे जायचे म्हटले तर लोक
विशेष कार्य घडून आले. असे लोकांनी पण सांगितले आहे मला सांगतात "माताजी, तिकडे जाऊँ नका, गेलात तर
परंतु आजच्या या दिवशी तुम्हां लोकांना एक विशेष कार्य तुमच्या डोळ्यांतून अविरतपणे अश्रृंच वाहूं लागतील. इतकी
करायचे आहे. तुम्ही फुग्यांची इतकी सुंदर आरास केली आहे दुर्दशा तिथे आहे." पाकिस्तान काय, सिलोन (श्रीलंका)
की पाहूनच मन आनंदित होते; वाटते की साध्या रबराच्या
वस्तूमध्येही आपल्याला आनंद व सुख देण्याची शक्ती आहे; वेगवेगळे भाग बनवले गेले ते आपण आपले राज्य चालवूं
आणि त्याची वस्तू पण सौंदर्यपूर्ण होऊं शकते. आपण तर
माणसे आहोत एवढंच नव्हे तर सहजयोगी आहोत. तर
दोन्ही स्थितीला येण्यासाठी आपण काय करायला पाहिजे.
तरुण होते. काही लोक एवढ्या छोट्या बांगला देशाला
रांगाँचल
काय तियेही तीच परिस्थिती. हे जे तुकडे-तुकडे पाडून
असे म्हणण्यामुळे. पण त्या देशांतच अधिक प्रमाणावर
प्रधान-मंत्रीच मारले गेले, त्यांचे खून झाले. ईरषामुळे अशी
ईर्षाच वाढत जाते. आणि असे वेगवेगळे ग्रुप्स बनत
राहतात. मग आपापसात भांडणं, लढाई चालू होते. अजूनही
आपल्याकडे ही विभाजन-प्रवृत्ती दिसून येते: कुठे विदर्भ,
तर
मला आलेला एक अनुभव कथेच्या रुपाने मी तुम्हाला
सांगते. मी हिंदीमध्ये बोलत आहे कारण हा दोष जास्त
करून हिंदुस्तानी लोकांमधे आहे; इंग्रज वा पार्श्चात्य कुठे झारखंड वगैरे वगैरे प्रकार चाललेच आहेत. अशा
लोकांमध्ये तो कमी प्रमाणांत आढळतो; त्यांना तेवढी भांडणांतून काय निष्पन्न होणार? कुणाला विभाजन करून
अक्कल पण नाही. आमच्या या आजच्या भारतवर्षामध्ये काही मिळाले का? कुठल्याही प्रकारचे विभाजन करणे
पूर्वी अनेक देश सामावलेले होते; जसे सिलोन, बर्मा,
पाकिस्तान, बांगला देश अशा अनेक देशांचा भारत होता. सगळ्यांना जोडायचे आहे. Synthesis करायचे आहे
ही आपली भारतमाता आहे. पण लोकांनी त्याची शकले सहजयोगाचे सर्व कार्य Synthesis मधून चालते
पाडली कशासाठी हे तुकडे केले? असे झाले कारण या
देशामध्ये असे लोक होते की ते म्हणून लागले की अमका-
याच्या सहजयोग पूर्णपणे विरोधांत आहे. आपल्याला उलट
आपल्याला जर Synthesis म्हणजे काय याची समज
नसेल तर आपण सहजयोग सोडून देणेंच योग्य. अलिकडेच
एक वाईट गोश झाली; एक साहेब सहजयोगांत होते आणि
ते दुसऱ्यांच्या डोक्यावरची भूते काढण्याच्या मागे लागले. मी
अमका आपल्या देशाचा लीडर झाला, म्हणजे बड़ा झाला
मग आपणही असंच काही तरी करू या की आपण ही
त्यांच्याइतकेच बडे बनू; ते प्रधानमंत्री होऊ शकले तरी मी त्यांना सांगितले की असे करू नका, नाही तर तीच भुते
पण तसाच प्रधानमंत्री बनू शकतो. ही ईर्षा वाढून त्यांना तुमच्या डोक्यावर स्वार होतील. पण त्यांना तो रोकच जडला
वाट लागले की आपला एक तुकडा स्वतंत्र केला तर त्यावर होता. कदाचित त्यासाठी लोक त्यांना पैसे पण देत असावेत.
आपल्याला आपली सत्ता चालवता येईल. काही मोठमोठ्या नंतर त्यांनी आपला एक वेगळा ग्रुप बनवला.
वाढदिवस पूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-8.txt 
 सहजयोगामघेही जे त्यांच्यासारखे होते ते त्यांना मिळाले, असली, महत्वाकांक्षा वाढू लागली की असे प्रकार घड़े
आणि त्यांनी आपली एक वेगळी संस्था तयार केली. लागतात. त्यांत मग मूर्ख सहजयोगी पण अडकतात- कारण
हा शेवटचा निवाडा आहे. लीडरबद्दल तर काय विचारयला
त्याचे चारित्र्य ठीक नाही, तो पैसे कमावतो. तो
ता
माझ्याबद्दल मात्र त्यंना काही शंका नव्हती; पण इतरांबद्दल,
विशेषतः लीड्सवद्दल त्यांच्या मनांत नाराजी होती.
सारखे त्याच्यातील दोष दाखवत राहून स्वतः मात्र अगदी
युद्ध असल्याचा देखावा त्यंनी निर्माण केला. वर म्हणायचे
आन्ही माताजींचे भक्त आहोत. मला न विचारता माझी
परवानगी न घेता त्यंनी एक मोठा ग्रुप बनवला, माझे फोटो
सगळीकडे वाटत राहिले. ..... काय काय करायला लागले
मला माहीतच नाही. लीड्सबद्दल हा चांगला नाही, अमका
खुराब आहे. असं म्हणण्यांत काय अर्थ ? जर कुणी खराब
खरोखरचे असला तर ते मलाच कुणी न सांगता समजत नाही. तिथे माझ्या प्रोग्राममधे बेऊन त्यांनी तमाशा केला
असते. जर तुम्ही मला मानता तर माझ्यावरचे ते सोपवा; मला खराब चैतन्यलहरी जाणवतच होत्या. हे सहजयोगी
लीडर चांगला आहे का नाही हे माझे मलाच ठरवू द्यां. पण
लीडरशी वाद घालायचा. तूं हेच का केलेस. ते का नाही ठीक करण्याऐवजी ते दुसर्यांचे व्हायब्रोशन्स पहात होते.
करत इ. विचारण्याचा अधिकार तुम्हाला नाही. आता कुणी म्हणून अशा लोकांनी सहजयोगातून बाहेर पडायला हवे,
म्हणणे लीडर हवाच कशाला? त्याचे कारण म्हणजे मला
मुर्वांशी संपर्क राखणे शक्य नाही म्हणून अशा एखाद्या
म्हणून नको
असाच आहे, तसाच आहे वरगैरे, म्हणजे सीबीआय च्या
वरताण प्रकार, मला आश्चर्यच वाटले. मला दिचारून तरी
करा. म्हणताना म्हणतात, "माताजी आम्ही तुम्हाला मानतों
मग मी म्हणेन मी सांगते त्यावर तरी विश्वास ठेवा. मग ते
लोक गणपतिपुळयांला पण आले, माझ्यावर दगडफेक कली
कारण एकदा मनावरचा तावा सुटला की एखाद्या
दारूड्याप्रमाणे आपण काय करत आहोत याचे भान उत
आहेत का हीच मला शंका आली. स्वतःची व्हायब्रोशन्स
त्यांचपैकी एखादा उभा राहिला तर त्याच्यामागे आपल्याला
स्वर्गात जायला मिळेल अशा खुळ्या समजुतीने, अनेक लोक
लीडरसारख्या माध्यमांतून मी तमच्याशी सेंबंध राखूं शकते. लागतील. पण असं होत नाही. सहजयोग ही सामुहिक
है सोडून काही लोक लीडर्वरच नाराज होतात. आता
लीडरमध्ये काही दोष असतील तर ते काम मी करेनच. ते
पाले
प्रक्रिया आहे. म्हणजे कुणाचे नुसते कान इकडे लागले. किंबा
हात किंवा नाक लागले तर काहीच घटित होणार नाही
कारण परमचैतन्याला तसं चात नाही. मग मी म्हणाले.
"तुम्ही बंडाई माजवत आहांत" तर ते उलट म्हणाले, "तुम्ही
आम्हालाच शिव्या देत आहांत;" मी पुन्हा म्हणाले. "मी
तुम्हाला फक्त एवढेच सांगत आहे की चैतन्याविरुद्ध बंड
माजवू नका." म्णूनच त्या प्रदेशांत भूकंप झाला होता. एक
आई म्हणून मी त्यांना सांगत होते की सत्य आणि परमेश्वर
तुम्हाला शिक्षा दिल्याशिवाय राहणार नाही. न्हणून एका
आईचा उपदेश माना आणि हे सर्व सोडून द्यों पण अजून
के
तुमचे काम नाही; वाटल्यास मला तुम्ही पत्र पाठवून कळवा.
नुसते लीडर पसंत नाही म्हणून ग्रुप करत असाल तर त्यापेक्षा
सहजयोगच सोडून का. अशा लोकांबरोबर आणखी दहा-बारा
कच्चे सहजयोगी बुडू देत.
त
अशाच प्रकारच्या ७०-८० त्रासदायक लोकांनी, ज्यांना
मी ओळखत नाही, ज्यांना मी कधी पाहिले नाही, एक मोठा
ग्रुप बनवला आणि त्यांचा तो महाशय म्हणून लागला की,
"मी कलकीचा अवतार आहे"... अवतार असाल तरअसा,
मला काही म्हणायचे नाही, पण तुम्ही सहजयोगांत नाही, ते अडकलेलेच आहेत.
सहजयोगांत तुम्हाला काही स्थान नाही. पण लोक त्याला
खरंच कलकीचा अवतार मानून त्याचे चरण पुजायला
लागले, नाही तरी असे चरणछू महाराज असतातच. ते पैसे असूनही मी माझ्या कुटुंबातील माणसांनाही त्वाची बळजवरी
पण घेत राहतात. लीडरच्या ज्या दोषांबद्दल ते नाराज होते
तेच दोष त्यांच्यावरही प्रादुर्भाव जमवूं लागले. मग सगळे तुमची मर्जी, पण असले वेफर घंदे करू नका. नसे केलेत
लोक म्हणायला लागले कीं, हे काय चालले आहे ? तर ईर्षा तर तुम्ही सहजयोगी असं स्वतःला स्हणूंच शकणार नाही.
सहजयोगांत कसली बळजवरी नाही. सहजयोगापेक्षा
श्रेष्ठ असे मिळवण्यासारखे दुसरे काही नाही है माहीत
केली नाही. तुम्हाला यायचे असेल तर या, नको असेल तर
वाढदिवस पूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-9.txt 
 सहजयोगाच्या दृशिकोनांतून पाहिले तर लीडरवरोबर असें नाही. मला पैसे कसे मोजायचे हेच समजत नाही त्याला मी
चागणे हे पाप आहे आणि त्यासाठी ग्रुप बनवणे हे महापाप
आहे. तुम्हाला वाटले तर मला पत्र पाठवा, मी चौकशी नाही. तुम्हाला आता माहीत आहे की धर्माच्या नावाखाली
करेन. खरे तर तुमचे बरोबर आहे की त्यांचे बरोबर आहे कुणी पैसे मागायला लागला तर त्याला शिक्षा होणारच .
हे व्हायब्रेशन्सवरुन मला लगेच समजेल. पण पत्रांतून ते पैशाचा खेळ फार धोकादायक असतो. म्हणून यावेळी माझ्या
वाट्टेल ते लिहीत सुटतात. इतके मुर्खासारखे लिहितात की
मी त्याचा विचारच करत नाही. कधी लीडरच असा आहे, भीक मागणार्या, नवऱ्याने टाकलेल्या अनेक निराधार
अमका असा आहे असे म्हणत सुटायचे. तुम्ही स्वतःकोण मुस्लिम महिला, मुलांच्या पोटापाण्यासाठी भीक मागणाऱ्या
मोठे महान जीव आहात का? स्वतःकडे आधी पहायाला
काय करणार? चेक कसा लिहायचा है सुद्धा मला माहित
मनांत असा विचार आला की निर्धन महिलांसाठी- रस्त्वावर
ा
राजस्थान व बिहारमधून आलेल्या कंगाल स्त्रिया काहीतरी
शिका: स्वतः ठीक नसाल तर पुढे काय होणार? अशा गोशी चांगले मदतकार्य करण्यासाठी एक संस्था असायला हवी.
घड़ू लागल्या तर सहजयोग संपणार. आत्तापर्यंत असं कुठे त्यासाठी तुम्ही आर्थिक मदत करायची जरूर नाही. आम्ही
झालेले नाही. जे लोक वुडायला लागले आहेत त्यांना तुमच्याकडून कधीच पैसे मागितले नाही; ते सर्व जमून येते.
वाचवण्याचाच प्रयत्न आम्ही करत आलो; म्हणून जास्त
सहजयोगी होतील तेवढे चांगलेच. पण मला असंही वाटते म्हटले की ठीक आहे, प्रत्येकाने ५०० रु. दान करा. पण
की परेश्वराचे हे साम्राज्य सत्यावर अधिष्ठित आहे म्हणून त्यावरही एवढे वादंग माजले ; माताजी, है तुम्हाला कुणी
इथे येण्यासाठीही काही पूर्वतयारी करावी लागते. किंवा इंथे सुचवले असे मला विचारू लागले मला कितीतरी पत्रे य
जागा फार थोड़ी असल्यामुळे नालायक लोकांना वाहेर फोनवरून तक्रारी आल्या.
काढण्याचे कामही परमचैतन्य करत असेल. पण तुम्हाला या
भानगडीत पडण्याचे कारण नाही. तुमची चेतना जागृत
असेल तर आधी स्वतःकडे लक्ष दा, दुसर्यांकडे पाहूं नका,
पण मला वाटते की तुम्हालाही आशीर्वाद मिळावे म्हणून मी
मला कुणीही सुचवणारा असू शकात नाही. मी माझ्या
स्वतःच्या इच्छेनुरुप चालते. हे तुम्ही लक्षात घ्यावला हवे. मी
भोळी दिसत असेन पण मी तितकीच हुशार आहे! म्हणून
स्वतःमध्ये काय चुकत आहे तिकड़े लक्ष द्यां. काही लोक
पैशात अडकलेले असतात, पैसा बनवण्यासाठी ते एवढेसुद्धां करूं शकत नाही ? इतकी वर्षे खपून मी किल्येक
सहजयोगांत बेतातः पण तुम्ही त्यांनी सांगितले की सहजयोग
हा पैसा कमावण्यासाठी नाही तरी त्यांच्या डोक्यांत ते एवढ्या लहानशा गोशीबद्दल इतक्या तक्रारी ? मला दुःख
शिरणार नाही.
मला बनवायचा प्रयत्न करूे नका. सहजयोगासाठी तुम्ही
रोगी बरे केले. इतके पैसे वाटले, काय काय केले पण
बा
होते. आधी पण एकदा या संकुचित प्रवृत्तीचा दोष दिसून
आला होता. म्हणनू विशेषतः भारतीय लोकांनी पैशावरचे
लक्ष काढून टाकले पाहिजे, म्हणजेच त्यांची सहजयोगांत
प्रगती होऊ शकेल; नाही तर 'जेल-भरो' आंदोलन चाललेच
आहे. मी तुमच्यामधील लक्ष्मीतत्व जागृत करून दिल्यावरही
आज मला हैं पण तुम्हाला सांगावेसे वाटते की
पैशाच्या वाबतीत लोकांना फार थोड़ी अक्कल असते. खिस्त
म्हणाले होते की जो पहिला तो शेवटचा आणि जो शेवटचा
तो पहिला होणार मी तसलं काही म्हणणार नाही.
सुरुवातीला जे सहजयोगी मुंबईला आले ते मला म्हणायचे पैशाबद्दलचे तुमचे लक्ष कमी कसे होत नाही? जेवढे तुम्ही
की आमच्या प्रत्येकाकडून एक हजार रुपये तरी घ्या. मी
त्यांना म्हणायचे "बाळांनो, मला पैसे मौजता येतनाहीत. पैसे आनंद असतो मला सांगता येणार नाही. तुम्ही मला जेव्हा
कसे ठेवायचे हेही माहीत नाही. बँकेचा व्यवहार पण समजत
नाही. पण तुम्हीं एखादा ट्रस्ट केलात तर तुमचे पैसे त्यामध्ये स्वीकार करते. मला कशाची जरूर नाही आणि माझ्या
मी ठेवीन. " मला प्रामाणिकपणा दाखवायचा होता असं नव्हे घरांतही अशा वस्तू ठेवायला जागा नाही. तुम्ही इतक प्रेमाने
तर अप्रामाणिक कसं व्हायचं ही अक्कलच माझ्याजवळ
द्याल तेवढे तुम्हाला मिळणार आहे. देण्यामधे काय व किती
काही भेट म्हणून देता तिचा तुम्हाला बरे वाटाचे म्हणूनच मी
देता पण पुन्हा पुन्हा तेच सांगायचा- मला साडी देऊ नका.
प्व
वाढदिवस पूजा
९
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-10.txt 
 दागदागिने देऊ नका, मला कशाचीही जरुर नाही इ. -
केटाळा येतो. मी असंही म्हणाले होते की मी सारे दागदागिने तुमची उन्नति होणार. एरवी ते घटित होणार नाही आणि
विकून टाकते, म्हणजे त्या पैशातून सारी कामे करता येतील; तुम्ही मधेच कुठेतरी अडकून रहाल. उँच डोंगरावर लोक
तरी ते म्हणतात की तुम्हाला काय वाटेल ते करा पण आम्ही
देतच राहणार- मी हे सारे तुम्हाला आनंद मिळावा
सूज्ञता, शुद्ध इच्छा असेल तरच या बिकट वाटचालीतून
गाढवांवर बसून चढ़त जातात; कुणी तरी त्या जनावरांना
विचारले तुम्ही गाढव कसे बनलात? तर ते म्हणाले आम्ही
पण तुमच्यासारखेच होतों पण अर्धवटच राहिल्यामुळे देवाने
आम्हाला गाढवाचा जन्म दिला म्हणजे तरी आम्ही बरप्यंत
तुम्हाला
म्हणून करत राहते. मला कसली देवाण-घेवाण. नको असते.
मी काही घेतलेच नाही तर देणार तरी काय? पण आपण
भारतीयांनी ही गोश समजून घ्यायला हवी.
आपल्या भारतदेशाला स्वराज्य मिळवण्यासाठी प्रयत्न
करणाऱ्या मोठमोठ्या लोकांना मी बघितले आहे. माझ्या
वडिलांनी त्यासाठी सर्व जमीन विकली, आईने सर्व दागिने त्याच खर्या कथा.
विकले, सर्वजण तुरुंगात गेले मला तर तिथे इलेक्ट्रिक
शॉक्स दिले, बर्फाच्या लादीवर झोपवले. मला अर्थात काहीच मिळाले आहे. पूर्वजन्मींच्या तुमच्या पुण्याईमुळे तुम्हाला
झाले नाही. ते जणूं नाटकच होते; पण कित्येक लोकांना मिळाले आहे. पण सहजयोग मिळाल्यावर आणि इतके
हालअपेशा भोगून दोन-तीन वर्षे तुरुंगवास काढावा लागला.
म्हणा आताही लोक तुरूंगात जातच आहेत, शंकाच नाही; तुम्ही सहजयोग सोडून द्यावा हेच बरे, म्हणजे मी पण सुटले
पण ते त्यांनी पैसे खाल्ले म्हणून, वर ते आव आणतात एरवी मी फारसा विचार करत नाही, निर्विचारच असते,
आम्हालाही तुरूंगवास घडला असे म्हणून! सहजयोगामधे
ज्या लोकांनी गैरवर्तन केले त्यांना नक्कीच बाहेर पडावे वाटू लागते, कारण मी तुमची आई आहे आणि म्हणूनच
लागणार आहे; कुणी लीडर विरूद्ध आवाज उठवला तर तुम्ही स्वतःच्या चुकांमुळे अधोगतीला जाऊ लागल्याचे मला
त्याला आम्ही बाहेर काढणारच. ही गोश नीट लक्षात ठेवा
कारण आपल्याला एकसंघ रंहायचे आहे (विभाजन नको).
तुम्हीच स्वार्थी असाल, रिकामटेकडे असाल तर पोलिसांत
किंवा सी. आय. डी. मध्ये भरती व्हाः लायकी नसतांनाही माहीत आहे, त्याचा अनुभव तुम्ही घेतला आहे आणि
तुम्ही सहजयोगांत कशासाठी आलात?
आजच्या आनंदाच्या दिवशी हे सर्व बोलणे बरोबर
नाही हे मला जाणवते. मी काल झोपले तेव्हा आज काय लावलेत त्याबद्दल मी आभारी आहे. पण फुग्वांची शोभा
बोलावे ! याचाच विचार करत होते. मी आतां ७४ वर्षांची बघतांना आपल्याला हे पण दिसत आहे की त्याच्यापैकी
झाली आहे मग काय बोलाजचे? पण वयोवृद्ध माणसांचे काहींची हवा पार निघून गेली आहे. पार्श्चात्य देशांत हा
एकच काम असते, ते म्हणजे आपल्या मुलांना शिकवण
देणे. मानवी जीवनाचा उद्देश काय व सहजमध्ये येण्याचा
उद्देश काय हे समजावणे. सहजची वाट अगदी अरूंद आहे.
सहजयोगांत तुम्ही स्वतःचा नाश करुन घ्यायला आला
चढ़ू शकू. या कथा तुम्ही ऐकल्या-वाचल्या आहेत
अम्मल्याकडे अशा अनेक कथा आहेत; या साया आपल्या
मार्गदर्शनासाठी असतात; पण ज्या कथेत नीतिमूल्य असते
सहजयोगाचे सर्व ज्ञान तुम्हाला एक प्रकारे विनामूल्य
ते
फायदे मिळाल्यावर तुम्ही कुचकामीच राहणार असाल तर
पण आजकाल या गोशीचा विचार आला की मला काळजी
पाहवत नाही. त्याचे मला दुःख होते. सहज़योगात
तुमच्याजवळ सर्वकाही आहे. कृपा, आशीर्वाद आनंद,
शांती-, तुमचे सर्व प्रश्नही चुटकीसारखे सुटतात. तुम्हाला है।
तुम्हाला हे सांगायला हवं असे मुळीच नाही.
तुम्ही हा दिवस साजरा केलात, इतके सुंदर फुगें
आणखी एक प्रश्नच आहे. त्यांच्या संस्कृतीप्रमाणे अहंकार
असणे एक फार मोठी गोश साध्य करणे म्हणजे असे
समजतात आणि अहंकाराची सवय झाली की माणूस कसा
दिसतो मला चांगले माहीत आहे. असा माणूस मूर्खासारखाच
दिसतो, तो बोलतो, स्वतःचे सांगत बसतो तेव्हा काय पहावे
हे कळत नाही आणि त्याच्या मूर्खपणाला हसण्याचा मोह
आवरत नाही. अहंकार हा मूर्खपणाचाच परिणाम आहे..
नाहीत; पण या अरुंद वाटेनेच तुम्हाला सहजचा प्रवास
करायचा आहे; त्या वाटेच्या एका बाजूला मोठा डोंगर तर
दुसऱ्या बाजूला दरी आहे. न्हणून तुमच्याजवळ दृढनिश्चय,
वाढदिवस पूजा
१०
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-11.txt 
 धरथर कापायलाच लागले. मला काहीच ठाऊक नव्हते. मला
त्याला काय म्हणावे किंवा त्याला कशाची उपमा द्यावी मला
समजत नाही; पण तो या फुग्यासारखा तुमच्या डोक्यात त्यांनी काही सांगितले पण नव्हते की त्याच लोकांनी त्या
फुगून तुम्ही हवेत तरंगू लागता आणि फुगा फुटला की प्रोग्रामला विरोध केला होता आणि आता ते थरथर कापत
जमिनीवर आपटता. सहजयोगी जसा जमिनीवर पाय घट्ट होते अरे बाप रे, हे काय झाले ? एकदम ते म्हणाले,
रोवून असतो तसं नाही आणि मग तुमचा सर्वनाश होतो,
तुमचा सारा अहंकार खलास होतो. डोक्यात जर अहंकार शक्ती आहात, पण हे थांबवा. आम्हाला सहन होत नाही!"
बाळगून राहिलात तर तुम्हाला सहजयोगच समजणार नाही. मी स्हणाले, "तुम्ही हे काय केले ?" तर स्हणाले, " आग्ही
असे अहंकारी लोक मी पाहिले आहेत. ते सहजयोगांत काही केले नाही. हा वाडा व इथे राहणारे लोक ब्राह्मण
येतात पण फुशारकी मारतात की इतरांपेक्षा त्यांना ज्ञान
जास्त आहे. 'स्व'ला खन्या अर्थाने समजण्यासाठी तुम्हाला
आंतम व खोलवर जायला हवे आणि तसं होण्यासाठी हवेत बसलेले हे लोक बघा, असेच यरथरत आहेत. मी त्यांना
तरंगत ठेवणा्या डोक्यांतल्या सर्व कल्पना टाकून द्याव्या तुम्ही ब्राह्मण आहात काय असे विचारले तर त्यांनी सांगितले
माताजी, हे सर्व थांबवा, आम्हाला कळले आहे की तुम्ही
आहेत म्हणून आम्हाला वाटले की तुम्ही इथे कार्यक्रम घेऊ
शकत नाही." मी म्हटले बसू, एवढेच! ते म्हणाले की इकडे
लागतात. कल्पना करा की तुम्हाला एखाद्या मोठ्या फुग्याला की आम्ही ब्राह्मण नाही तर ठाण्याच्या वेड्यांच्या
बांधून ठेवले तर मग सागरामध्ये तुम्ही खोलपर्यंत कसे इस्पितळातले ठार (Certified) वेडे आहोत. त्यावर ते
जणार? ते शक्य नाही. हवेत तरंगत रहाणे म्हणजे मूर्खाच्या म्हणाले की आमच्यासारख्याच एका वेडयाला तुम्ही बरे
राज्यांत जाण्यासारखें, दुसरे कारय सांगू. इंग्लीश लोकांना केल्याचे आम्हाला समजले आहे; म्हणून आमच्या साहेबांनी
Stupidity शिवाय दुसरा शब्द सांगता येणार नाही.
त्या शब्दांत सर्व आल्यासारखं आहे. मग तुम्हाला कधी हे
संपेल असे वाटणार नाही. मनाला येईल तसे तुम्ही वागाल;
पण इतकं करून तुम्ही काय मिळवणार? त्यांतून काहीसुद्धा
मिळणार नाही. आणि जरी काही मिळवलेत तर लोक तुमचा
हेवा करतील. तुम्हाला खाली पाडायला टपून राहतील.
तुम्हाला कोणी मित्र राहणार नाही, कुणी तुमच्याकडे ढुंकून
पाहणारसुद्धा नाही; सहजयोगामध्ये असा माणूस असला तर
लगेच ओळखला जातो. मी पाहिले आहे की काही लोक
आम्हाला इथे आणले आहे. आम्ही खरेच वेड लागलेले लोक
माझ्याकडे ते लोक बघत राहिले. मी त्यांना
आहोत.
म्हणाले, "बघा. तुम्ही पण कापत आहात आणि हे लोक पण
कापत आहेत तर आता तुम्हीच तुलना करा आणि ठरवा.
मग त्या सर्वांनी सहजयोग घेतला. वर बसलेल्या गृहस्थांना
मी म्हणाले, उठा आणि खाली या; खरोखरच ते खाली येऊ
शकले; नंतर मला त्या दिवसापासून समर्पित होऊन त्यांनी
खूप कार्य केले. मला म्हणायचे आहे ते हे की जे सहजयोरगी
सतत टीका करत असतात की सहजयोगांत हे ठीक नाही.
हे करायला नको, आपल्याला खूप पैसे द्यावे लागतात,
अमका लीडर चांगला नाही वगैरे बगैरे बडवडत असतात
बोलायला लागले की महणतात Ahआम्ही अशा माणसाला
चांगलेच ओळखतो.
त्यांनी डाव्या हातांवर पातळ कागद ठेऊन फोटोसमोर बसावे
आणि कापत राहणे बंद झाले समजावे की तर तुम्ही ठीक
खूप पूर्वी पुण्यामख्ये मला एक अनुभव आला. एका
हॉल (वाडा) मध्ये प्रोग्राम करण्याचे ठरले पण त्या वाड्याचे
मालक म्हणाले इथे श्री माताजी प्रोग्राम करू शकत नाही
कारण त्या ब्राह्मण नाहीत. तेव्हा सहजयोगी म्हणाले की ठीक
आहे; असं असेल तर श्री माताजी ब्राह्मण नसल्यामुळे या
वाड्यांत प्रोग्राम होऊ शकत नाही असे वर्तमानपत्रांत छापून
देतो- मग ते लोक प्रोग्रामला आले; वाड्याचा मालक वर
गच्चीवर बसला होता. त्याला कसला तरी विचित्र आजार
होता आणि तो चालूंही शकत नव्हता. तिथले लोक एकदम
आहात, मग उजव्या हातावर कागद ठेवा, तो कागद कापू
लागला तर तुमचा अहंकार वाढला आहे असे समजा.
अहंकार कसा कमी करायचा तुम्हाला माहीत आहेच.
मोहम्मदसाहेबांनी फार सोपा उपाय सांगून ठेवला आहे.
आता आपल्यामध्ये अहंकार आणि प्रति अहंकार (संस्कार
या दोन संस्था आहेत आणि त्यामधूनच मन तयार होते
आपण सतत या दोन संस्थांच्या हुकुमतीखाली वावरत
वा
वाढदिवस पूजा
हन
११
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-12.txt 
 तितकेच गरम डोक्याचे, इतरांवर गुरगुरणारे व रामीट पण
सहजयोग ध्यायला आले आणि एका निमिटांत पार! याला
कारण म्हणजे मुळातच ते इतके गहन स्थितीचे असतात की
असतो आणि मनाला खाद्य देत राहतो. ्हणून तुम्ही फार
काळजी घ्यायला पाहिजे. स्वतःच ओळखायचे; डावा हात
कापू लागला तर प्रति-अहंकार बाढला आणि उजवा हात
कापू लागला तर अहंकार वाढला आणि मग त्याप्रमाणे चैतन्य सहजपणे शोषून घेतात.
ट्रीटमेंट अशा तहेने दोघांवर उपचार करायचे. माझ्यासमोर
प्रत्येकाला ते मिळवणे शक्य आहे पण त्यासाठी
असलात की तुम्हाला चांगल्या व्हायब्रोशन्स जाणवतील मनातील अहंकार व प्रतिअहंकार या दोन संस्थांची काळजी
घेतली पाहिजे. भारतात तसे अनेक प्रकारचे संस्कार
असतात; तर परदेशांत तहेत-हेचा अहंकार असतो. मला
आश्चर्यच वाटते. त्याला कसे तोंड द्यायचे हे कस सांगावे
आई असल्यामुळे कसे सांगू समजत नाहीं, मी कधी कधी मलाच कळेना. मानवाच्या मनानेच निर्माण केलेले हे सुक्ष्म
शत्रू आहेत. म्हणून आज आपल्याला हे लक्षात घ्यायचे आहे
की तुम्ही सर्वजण अजून लहान मुलांसारखे आहात, पण
एक बाजू व नंतर दुसरी बाजू चेक करून पहा आणि तुमचे हृदयही निर्मळ हवे म्हणजे तुमच्यातील शांतता व ।
शुद्धता यांचे सांदर्य तुम्ही जाणाल व आत्मसात कराल.
करण्यासाठी तुम्ही आला नसून स्वतःची आत्मिक उन्नति पावित्र्याशिवाय या आनंदाचा अनुभव तुम्हाला मिळवणार
करून घेण्यासाठी आला आहात. म्हणून स्वतःकडे लक्ष नाही सहजयोगांत आपल्याकडे पुष्कळ लोक असले तरी पूर्वी
द्यायला शिका आणि आपल्यामध्ये काय कमी आहे ते होऊन गेलेल्या थोर संतांची शुद्धता आपण अजून
मिळवलेली नाही. आपल्या देशाची लोकसंख्या अफाट आहे.
उदा. काल ते अलीबद्दलचे भजन म्हणत होते; ते अवतारच
होते आणि मीपण आनंदात होते. आता ते त्यांची स्तुती गात
आहेत. पण त्या काळी त्यांना त्रास दिला ठार केले अशी
निझामुहिन
औलिया इ. दुसर्या कुठल्याही देशांत झाले नाहीत असे थोर
माझे विमान चारचार-पाचपाच तास उशीरा आले तरी संत आपल्याकडे अनेक होऊन गेले हे असे का झाले।
आपण चांगले लोक आहोत म्हणून हे घडले असे नाही तर
कारण मी तुमची आई आहे. पण त्याचा अर्थ लगेच आपण
संतुलनांत आहो असा नाहीं लावायचा; तर माझ्या
फोटोसमोर ते करून बघा म्हणजे जास्त स्पशपणे कळेल.
गंमत करते. फोटोसमोर दोन्ही तळहातांवर वर्तमानपत्राचा
किंवा दूसरा कसला पातळ कागद ठेऊन बसा. संग एकदा
ओळखा. म्हणजे असे की सहजयोगात स्वतःचाच उद्धार
जाणून ध्या म्हणज तुमच्यात कोणता दोष प्रामुख्याने आहे,
कशाचा त्रास आहे, कोणता दोष प्रगतीच्या आड येत आहे
आणि कोणता हानिकारक आहे हे तुम्हाला कळेल.
सहजयोग म्हणजे आनंदाचा महासागर आहे. मी
नमताना तुम्ही तो आनंद उपभोगू शकत असाल असे मी
समजते. विमानतळावरची गोश: मी स्वतः पाहिले आहे की
पुष्कळ उदाहरणे आहेत. दम-दम-साहेब,
इतक्या रात्रभर टातकळत राहूनसुद्धा तिथे आलेले तुम्ही
लोक टवटवीत दिसता! मी काय झाले विचारले तर म्हणता
आपल्यामधे सुधारणा करायची होती. हे
घडवून
आणण्यासाठीच त्यांचा इथे जन्म झाला. ही योगभूमीच आहे.
तुम्हाला आनंद मिळाला तो त्या सामूहिकतेचा. असा कुठेही पहा, हरियानांतसुद्धा खूप संत होऊन गेल्याचे मला
सांगितल्यावर मलाच आश्चर्य झाले. पण त्या सर्वांचा छळ
झाला, त्यांना त्रास दिला गेला आणि त्यांना लोक समजू
शकले नाहीत. काही मूर्ख, अज्ञानी व अधर्मी लोकांनी त्यांचा
आनंदात तुम्ही तरंगत रहाल. काही काही लोकांजवळ छळ करावा ही गोश क्लेशकारक व दुःखदायक आहे. म्हणून
आता सहजयोगी म्हणून हे शोधून काढणे तुमचे कर्तव्य आहे
की कोण संतमहात्मे आहेत. सहजयोगातही काही दुसऱ्यांना
नास देणारे लोक आहेत. तुम्हाला जर सत्य काय, प्रेम व
आम्ही रात्रभर भजने म्हणत आनंदात गुंग झालो होतो!
म्हणजे
सामूहिकतेचा आनंद पूर्णपणे लुटण्यासाठी आधी तुम्ही
तुमच्यामधील स्वतःच तयार केलेले अइथळे दूर करून
टाकले पाहिजेत. मग तुम्हाला खरा आनंद मिळेल आणि त्या
जागृतीच्या आधी कळली नाही तरी अशी काही संवेदना
असते. काही लोक तर मुळातच इतके सहन असतात
कीमलाच आश्चर्य वाटायचे. काही मोठ्या पदावरचे,
नावाजलेले, समाजात अत्यंत प्रतिष्ठ व तत्त्वशील पण
करूणा म्हणजे काय हे जाणण्याची समजण्याची क्षमता नसेल
वाढदिवस पूजा
१२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-13.txt 
 समजत नाहीत. आता उल्कांतीच्या जाळ्यांत आल्यामुळे
तुम्ही सहजयोगी जरुर झालात. पण किती जण त्यांन
तर तुम्ही सहजयोगी नाही असेच म्हणावे लागेल.
तुम्ही फार दूरवरून (वरबर) लोकांकडे पाहिले तर
तुम्हाला काही समजणार नाही. एकच बाजू दिसेल. आता खोलवर पोचले. तुम्हाला ते मिळवण्यासारखे मात्र आहे.
माझ वय इतके झाले आहे की मला तुम्हालाच विनंती
करायची आहे की स्वतःकडे पाहायला शिका, आत्मपरीक्षण निरर्थक फालत् गप्पा मारणे आता बंद करा आणि
करा. कारण तुमच्या आजूबाजूला काहीतरी बडवड करुन
तुमची स्थिति विघडवणारे लोकही आहेत. अमका
अप्रामाणिक आहे. तमक्याचे चारित्र्य चांगले नाही अशा
तहेची निरर्थक बडवड करणे अगदी सोपी गोश आहे. आता
म्हणून पुन्हा पुन्हा मला तुम्हाला हेच सांगायचे आहे की
सहजयोगाचे आपल्याला किती ज्ञान आहे हे एकमकांकडून
जाणून घ्या; त्यानेच तुम्ही मला प्रसन्न करून घेणार आहात
तुमचे सहजयोगांचे स्वतःवद्दलचे अनुभव दुसयांना सांगनू
त्या ज्ञानात भर पडेल असे करा. अर्थात तुमच्यापकी
पुष्कळजण तसे करतात. मी नाही म्हणत नाही.पण एक जरी
तुमच्यामध्ये खराब
विघडतात- पेटीतला एक खगाब आंबा सगळे आंबे खराब
एकत्रीकरण (Synthesis) करूनच सहजयोग बळकट
होणार आहे है आपल्याला पक्के समजून घ्यायचे आहे; तीच
आपली शक्ती आहे. तुमच्या मनांत जरी विभाजन
करण्यासंबंधी विचार आला तरी तो ताबडतोब काढून टाका.
आजच्या या दिवशी हीच माझी तुम्हा सर्वांना विनंति आहे
की कृपा करून आम्तपरीक्षण करा, जोपर्यंत तुम्ही ते करणार
नाही तोपर्यंत तुम्ही आत्मसन्मान राखूं शकणार नाही व
असेल तर त्याच्यामुळे सगळच
करतो तसे है आहे; तर मग तो खराव आंबा आपण काढून
फेकून केतो ना ?
आजूबाजूच्या सर्व वस्तु तुमच्याकडे
म्हणून बधत असतीत. मलाही तसेच वाटते. मोठमोठे डोंगर
पाहिले की मला वाटते ते सर्व एखाद्या थोर संतांसारखें
आपल्याकडे लक्ष ठेऊन बघत आहेत; या जगात जे जे काही
घड़त आहे त्याची सर्व नोंद ते करुन ठेवत आहे. त्यांना जणु
सर्व काही समजते. त्यांनासुद्धा ज्ञान आहे. मला पुन्हा पुन्हा
हेच सांगायचे आहे; आजच्या या शुभदिवशी स्वतःलाच नीट
मूक साक्षीकार
स्वतःवर प्रेम करू) शकणार नाही.स्वतःबहदल आत्मीयता
असेल तर आत्मपरीक्षण करून आपले काय व कुठे चुकते
है जाणूं शकाल. आता पहा की मला ही साड़ी आवडते तर
ती कुठे खराब झाली नाही ना हे मी लक्ष ठेऊन पाहते व
जरा जरी डाग दिसून आला तर लगेच स्वच्छ करते. त्या
डागावद्दल मी लोकांजवळ बोलून प्रदर्शन करणार नाही.
त्याचप्रमाणे तुमच्यामध्ये ज्या असहज सवयी आहेत त्या
शोधून गर्वे ने करता काढून टाका. नुसते त्याची चर्चा करू
लोकांना
पहा, तुमच्या स्वतःच्या चक्रांकडे पहा अणि स्वतःमध्ये
कोणते दोष आहेत ते जाणून घ्या. त्यांतूनच तुम्हाला चिरंतन
आनंद मिळणार आहे, तेच वचन तुम्हाला मिळालेले आहे.
त्यानेच तुम्हाला निर्विचार-समाधी मिळेल आणि त्यांतूनच
(Murmuring souls) असे खिस्त म्हणायचे, तुम्ही निर्विकल्प समाधी मिळवाल. आपला अहंकार आणि
आणि त्यांच्यावर लक्ष ठेवा असे सांगायचे. मी तर पूढे प्रति-अहंकार यांच्या जाळ्यांत कधीही अडकू नका. आज
माझा वाढदिवस साजरा करत आहांत म्हणून माझे हेच
सांगणे आहे की तुम्ही तुमचाच वाढदिवस साजरा करा; तो
जीव"
"पुटपुटणारे
अशी
नका.
जाऊन असे म्हणेन की अशा लोकांना दूर काढा. तेवढा
एकच मार्ग आहे. हिंदीमध्ये त्याला"बकवास असे
साजरा करताना तुम्ही काय मिळवले आहे आणि काय
म्हणतात- दुसर्याबद्दल नुसती सतत बडबड व टीका. स्वतः
कसे आहोत है पाहणे नाही. हैं भारतात फारच चालते- मिळवायचे आहे ह्याचे भान ठेवा. माझा वाढदिवस साजरा
भारतीय असूनही मला असे म्हणणे भाग आहे. नुसते मांड्या करण्यापेक्षा तुम्ही स्तःचा वाढदिवस साजरा करण्याचा समय
मारून चकाट्या पिटायच्या. सहजयोगाबद्दल काही वोलणार
पण नाहीत. किती लोकांना खरा सहजयोग समजला आहे ? वाढदिवस साजरा करतांना जास्त आनंद मिळणार आहे.
मला जर पदवी द्यावी लागली तर तुम्हाला मी काय पदवी
देणार? सांगा बरे; तुम्हाला तुमची व्हायब्रेशन्सही अजून
आला आहे. मला तर माझा वाढदिवस नव्हे तर तुमचा
परमेश्वराचे तुम्हाला आशिर्वाद.
ॐ ০ ৪
बाढदिवस पूजा
१३
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-14.txt 
 प. पु.
श्री. माताजींनी विषाण
ूपासून रक्षण
कसे करावे यावर केलेले मार्गदर्शन.
(पुणे दि. १.१२.८७)
काही गोष्टी गृहीत धरून चालल्यामुळे आपल्यातच
सुप्तचेतन तयार होत जाते. उदा. आपण सारखे काहीतरी त्यांचीसुद्धां वाढ होते. त्यांना अळंबे विषाणु म्हणता येईल
करत रहातो. त्यामुळेच आपल्यात काही ग्रह करुन घेतो (बुरशीजन्य पदार्थ Fungas) किंवा तत्जन्य पदार्थ है सुद्धां
आपण ते पुन्हा पुन्हा करत असतो म्हणजेच त्याला आपण
'सवयी' म्हणतो. काही सबयी आपल्याला सुप्तचेतनेकडून लोकांनी पाळलेले प्राणी उदा. इजप्रिशियन कुत्री आणि इतर
मिळतात. समजा येथे बसल्या बसल्या, मी एखादा तीव्र मादक
पदार्थ घेते ते एकदम खोल सुप्तचेतनेकडे पोहोचते व तेथून चीज खातात. तसेच इतर नासवलेले पदार्थ. त्यामुळेच ते
सामुहिक सुप्तचेतनेकडे. एकदम मला सामुहिक सुप्तचेतनेकडून ईंजिप्तिशयनच्या मार्गावर गेले कारण ते सर्व डाव्या बाजूचे
पकड़ येते व पुन्हा ते घेण्याची इच्छा होते. औषधी नशा अशाच
येतात. एकदा का तुम्ही हा नशेचा डोस घेतला की तुम्ही त्या
सुप्तचेतनेच्या क्षेत्रात पोहोचता. व तुम्हाला त्याच्याशिवाय चैनच
पडत नाही.
उक्रांतीच्या ओधात काह भौतिक गोशी पृथ्वीवर आल्या
व त्या निरुपयोगी म्हणून नंतर सामुहिक सुप्रचेतनामध्ये काहीही नाश पावत नाही. सगळे काही निरनिराळ्या क्यांत
शिरल्या. उदा. आधुनिक युगात आलेले प्लॅस्टिक अशा अनेक ठेवले जाते. आपण तेथे शिरू नये कारण ते आपले स्वतःचे
गोशी बाजूला टाकल्या गेलेल्या, सामुहिक चेतनेमध्ये शिरल्या. नाही. आपल्याकडून अनेक घोडचूका होतात. या क्षेत्रात मानवी
तसेच वनस्पतीबाबत म्हणता येईल. उदा. तंबाखूच्या मृताल्यांचेसुद्धां अस्तित्व आहे. काहीलोकं खूप पितात ती त्यांची
वनस्पतीयाबत, असल्या वनस्पतीसुद्धां निरुपयोगी ठरून
प्रवाहातून बाहंर फेकल्या जातील अशा तन्हेच्या अनेक गोशी
चुकीच्या वापरामुळे निरुपयोगी ठरून तेथे सुप्तचेतनेत शिरतील. देतात. हे सर्व सुप्तचेतेनूतून घडते. परिणामी त्यांच्या मानगुटीवर
वनस्पतीनंतर छोटे प्राणी सूक्ष्मप्राणी बाहेर फेकले जाऊन
सामुहिक सुप्तचेतनेत स्थिरावले. या सर्वाच्या वर आहेत सुप्तचेतनेचा परिणाम, त्यामुळेच हे लोक अशी कृत्ये करू
मानवप्राणी किंवा आकाराने मोठे प्राणी. जे या उक्रातीच्या
चक्रांतनू बाहेर गेले ते सुद्धा तेथे आहेत. यानंतर येतात इतर
प्राणी; त्यातीलही काही भ्रांत असून महत्वाकांक्षी पण अजूनही अशांना पकडणे कठीण असते. त्यांना सर्व मार्ग सुचतात. याच
इच्छेने अतृ आहेत. असे है सर्व सुप्तचेतन चाललेले आहे. दृशीतून इंग्लंडमधील सहजयोग्यांच्या अवस्थेकडे पाहता येईल.
अशा सर्व समस्या आपणाला निर्माण होतात उदा. पर्यावरणाच्या मोठे धूर्त लोक त्यांना सांगावे. या मार्गाने जा. असे करा
या सर्व सामुहिक सुप्तचेतनकडून येतात. पॅथोस (Pathos)
म्हणजे पीडा. कोठूनही येणार्या सर्व पीड़ा म्हणजे आपली डावी
बाजू. म्हणून आपण हे सर्व प्रोटीन्सच आहेत असे म्हणणे हे
अगदी धरून चालता येणार नाही. हे सर्व प्रोटीन्स नसतात पण
प्रोटीन्स आहेत त्यानंतरही काही प्राणी आहेत उदा. इजिप्तच्या
फ्रेंच लोकही त्याच प्रकारातले. ते खूप दारू घेतात, सर्व प्रकारचे
आहेत. त्यामुळे त्यांनाही है आवडते है सर्व त्यांनी ईजिप्तकडून
घेतले.
अशा रीतीने आपल्या सुप्तचेतनेत या सर्व प्रकारच्या
गोशींचा साठा केला गेला. से सर्व काही तेथे अस्तित्वात आहे.
मोठी कठीण बाब आहे. मला म्हणायचे की या जगातील
स्वतःची सवय नसून त्यांच्यात शिरलेले ते भूत पित असते. हे
भयंकर लोक ( मृतात्मे) या लोकांतील निष्पापतेला आव्हान
भूत बसते. तो गुन्हेगार हीन कृत्ये करतात जी त्यांच्या सामुहिक
शकतात. असे त्रासलेले लोक डाव्या बाजूचे असतात. नेहमीच
तरास भोगतात पण ते कावेबाज असतात. मोठे कावेबाज,
अशक्यच मोठी कठीण अवस्था. त्यांना त्रास होतो, मग नंतर
लक्षात येते,
याच्याउलट दुसर्या बाजूनचे (उजव्या) लोक अगदी
चैतन्य लहरी
৭४
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-15.txt 
 आक्रमक. दुसऱ्यावर आक्रमक करणारे. ते दुसर्यांना त्रास याकरितां ती व्यक्ती स्वतः पक्की असावी. त्याची इच्छाशक्ती
देतात छळतात. हा सामुहिक सुप्तचेतनेतील भूतबाधेचाही प्रबल पाहिजे. जे डाव्या बाजूला जातात. त्यांची इच्छाशक्ती
परिणाम असू शकेल. आणि ती व्यक्ती एकदम केव्हाही दुर्बल असते. त्यांना कितीही समजावले तरी ते पूर्वपदावर
आक्रणक होईल. एखादा दारुडा पिल्यावर एकदम नम्र वाटेल
मवाळ वाटेल, गोड बोलेल, आणि दुसर्या दिवशी कुणालाही कधीही समजणार नाही. पण ते सुद्धां शत्रूच्या क्षेत्रात
बडवेल. बायकोला मारेल मुलांना बडवेल. हे सर्व कुठल्या (सुप्तचेतन) कळविले जाते. त्यामुळे ते अनेक समस्यांच्या
प्रकारची बाधा आहे त्यावर अवलंबून आहे.
है विषाणू प्रोटीन्स किंवा प्रोटिन विरहित असू शकतात
आणि एवढे सूक्ष्म असतात, ते समजणे कठीण आहे. म्हणनू पुढे येते. याला पर्याय नाही आणि यातना भोगणे म्हणजे
त्यांचा दुसर्या कुठल्या संयुगावरोबर जोडणे ज्याला क्लोनिंग त्यातही ईश्वरी तत्त्व आहे अशी समजूत करून घेतात. उदा.
(Cloning) पद्धती म्हणतात. त्यांच वितंचक्र (एनुझाईम) ज्यू व खिश्चनांबाबत ऐकले असेल की यातना या आवश्यक,
बरोबर जोडले जाते. काही एनुझाइम काही विषाणुबरोबर असे बिंबविले जाते आणि ते आपोआपच डाव्या बाजूचे होतात
जोडले जातात. सर्वच एनझाईम विषाणुंना जोडता येत नाहीत. त्यामुळे ते भुरतांच्या पकडीत जातता आणि नंतर उजव्या बाजूला
कोणते एनुझाईम कोणत्या विषाणुंना जोडले जाईल हे समजणे
कठीण आहे. आणि याबाबतचे संशोधन जोमाने सुरु आहे. कसे आक्रमक बनलेत आणि जगातील खिश्चनांनाही त्यांच्यामुळे
अॅन्टिबॉडीज (प्रतिद्रव्य) हेच कार्य करतात. अॅन्टीबॉडीज़ ह्या
एक प्रकारचे एनझाईम् तयार करतात आणि त्यांचा
विषाणुबरोबर संयोग होऊन त्यांना नश करतात. काहींच्या बाजूंनी त्रास करुन घेणे व दुसऱ्यालाही त्यात ओढणे. हे सर्व
बाबतीत सुखातीसच अन्टीबॉडीज नश होतात, ज्यांना एड्सची मोठ्या खुबीने या धूर्त कावेबाज लोकांकडून निर्मिले जाते. दोन
बाधा झालेली आहे. कारण त्यांच्यातील गणेशतत्वच नश पावते. माणसे सुखांत आहे, मजेत आहेत हे त्यांना बघवत नाही.
'गणेश' म्हणजेच सर्व गणांचा नायक 'गण' म्हणजे सर्व
अॅटिबॉडीज़ तोच जर संपला तर गणही संपले मग तुम्हाला झुकता. अशा क्षेत्रात की तेथे भयंकर रोगांचे प्रकार. मूलाधार
कुठली प्रतिकार शक्ती ?
म्हणून जे डाव्या बाजूला झुकतात ते नकळत मूर्खतेच्या तुम्हाला कधी ताप येत नाही. डाव्या बाजूच्यांना कधीच ताप
डाव्या अंगास ओढले जाऊन, तसेच वागू लागतात आणि त्रास
ओढवून घेतात.
या नव्या संयोगिकरण क्रियेवर जोरात संशोधन चालू वगैरे, कॅन्सरच्या माणसाला कधीही ताप येत नाही. आणि
आहे. शास्त्रज्ञ उंदीरांना विषाणुशी संसर्गात आणन त्यांच्या म्हणनू जेव्हा मूलाधार खराब होते तेव्हा एडस्ची लागण होते
शरीरातील अशा विवंचकांना अलग करतात. म्हणजेच ज्या
उंदरांत गणेश तत्व जिवंत आहे ते ती विवंचक निर्माण करतात
जे रोगांशी संघर्ष करतील. अशी तन्हेने अधिक वितंचके निर्माण
होतील. फक्त संयोगतीला जरा अवघड आहे. ते कसे घडवून बसताही येत नव्हते अशा माणसाला आम्ही बरे केले पंधरा
आणायचे? हे संयोग घडवून आणण्यासाठी जगातील अनेक मिनीटे तो माझ्यासमोर डाव्या हातापुढे एक मेणवत्ती ठेऊन
प्रयोगशाळा संशोधन केंद्रे या एकाच विषयावर कार्यरत आहेत
जणू एकाच झाडाच्या पानावर निरनिराळे औषधींचा प्रयोग
करण्यासारखे आहे
आणि याला दुसरा मार्ग म्हणजे सहजयोग. सहजयोगात एखाद्याची पतनी बाधिक असेल तर तिच्या संबंधामुळे पतीही
तुमचे चित्त मुहिक सुप्तचेतनेतून, भूतकाळातील वर्तमानातील व
आजचे सुप्ततेतून काढून, मध्यमार्गावर आणता येते. पण
जातात. अगदी तुम्ही कितीह धूर्तपणे मेहनत घ्या, ते त्यांना
भोवर्यात अडकतात व पीडा ओढवून धेतात, सर्व पीडाच.
आणि मानवी सूज्ञतूतून आपण यातनाच भोगणे हें तत्व
जातात आणि तुम्ही पहाताच ज्यूना हिटलरने छळले ते आता
यातना भोगाव्या लागल्या, एका हातात बंदुक व दुसर्या हातात
बायबल घेऊन फिरले. हेच केले त्यांनी. अशा तहेने दोन्ही
या सर्वांचा परिपाक म्हणजे तुम्ही अधिक असुरक्षितेकडे
आघात सुरु होतात. मग एडस्, - स्नायु निकामी होतात.
येत नाही कधीही हृदयविकाराचा झटका येणार नाही, कधीही,
जोपर्यंत एखादा धक्का बसत नाही तोपर्यंत, एखादा अपघात
आणि स्नायुसंबंधिचे सर्व रोग होतात अणि स्नायु कमकुवत होत
जातात इ. इ,
नुकतेच लंडनमध्ये एकाला नीट चालता येत नव्हते किंवा
बसला तेव्हा तो ठीक झाला. अगदी उडी मारली पण त्या
नकारात्मक शक्तीच्या वेढ्यांत सापडून तो बिघडला
एकंदरीत आपण मूलाधराबद्दल सतत जागृत राहिले पाहिजे.
पुन्हा
बाधित होतो किंवा उलट. तेथे अशा अनेक प्रकारांची भयंकर
बाधा आहेत.
माताजींचे मार्गदर्शन
१५
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-16.txt 
 मला नुकतेच एकाकडून ऐकण्यात आले की. काही
अशा प्रकारची वाटचाल चालू असताना आणखी दुसरे
व्यसन आले उदा. दारु, तिचे निरनिराळें परिणाम त्या मंहिला एका मोकळ्या जागेत एकत्रितपणे झोपल्या. आजारी
व्यव्तीच्या सवधीप्रमाणे दिसतात एखादी व्यव्ती शांतम्वभावाची
असेल तर ती दारुमुळे क्रोधाने खवळून उठेल, किंवा एखादा मोठे धार्मिक असून ते सर्व संतपदी पोहोचल्या अेस समजले
आधींच कोपिप्ठ असेल तर तो शांत राहील, असे हे मजेशीर गेले. हे काही योग्य नाही. फ्रान्समधे, प्रान्समध्येही चालते.
आहे. कारण ते एका टोकाकडून दुसऱ्या टोकाकडे झोकांड्या अगदी है सरास चालते रोममध्येही हाच प्रकार ज्या तहेने
घेत असतात. दारुची नशा घातक आहे, तुमचे (लिव्हर) यकृत लोकांना विचित्रपणे पिडले जाते. हा सर्व डाव्या बाजूचा
विधडते, तुमची चेतना खराब करते, तुम्हाला बोजड करते. परिणाम महणजे लोकांनी यातनेत रहावे. जणू त्यातून त्यांना
चित्तात गोंधळ निर्माण करते. आणि अंती ज्या नात्यागोत्याबावत हौतात्य लाभते. अशा सर्व रोगकारक शक्ती निरनिगळ्या
फ्रॉईड सांगतो त्याच्या विपरीत परिणामातून हे सर्व घडते. विषाणूंच्या रुपात तेथे आहेत. आपण नको तेथे हात धालती
म्हणून मदिरापानामुळे माणूस आपले सर्व धर्म विसरतो. तो
आईला जाणत नाही. बहिणीला जाणत नाही, तो एकाकी आपले भान विसरतात आणि कांहीतरी बेगळे करून दाखवावें
पडतो. या एकाकीपणामुळे तो आणखी निर्लज्ज बनती. मग
म्हणतो 'त्वात कार्य चूक
ढहकलतो. आणि समाजही अशा प्रकारे अवनतीकडे झूकतो. इच्छाशक्ती असेल तर तुम्ही सहज जाणाल की असल्या घातक
हळूहळू समाजही अशाप्रकारे विनाशाकडे ओढला जातो कारण मोशींच्या कधी नादी लागू नये.
तेथे सर्व अधर्म. अधर्म, ते आणखी पितच जातात. पिणाचयना
आपण काय करतो हे समजत नाही. डोके निकामी होते अगदी
अधोगतीं, यात शंकाच नाही. तसेच अमली पदार्थाविषयीची घेऊ नका. ते टाकून द्या. कारण मी जाणते तेथे विषाणु आहेत
पडल्या. आणि नंतर परलोकवासी झाल्या हे कुत्य म्हणजे एक
माँ
अशा भयंकर बाबी आपण टाळल्या पाहिजत. पण माणसे
म्हणनू विचित्र गोशींच्या मागे लागतात, म्हणतात काय होइल ते
असल तर आणि जवरदस्त
े?' असे वागतच स्वतःला विनाशाकड होईल. तुम्हाला स्वतःची न
मी जर म्हणाले हे चीज (Cheese)तुम्ही खाऊ नका
फार आवडते तरी मी सांगते तुम्ही ते
तर म्हणतात 'मला ते
ता
असे तुम्ही स्वतःवरच संकट ओढून घेता. आणि अशाप्रकागे
नशी.
अंमली पदार्थांची नशा तुमच्या डाव्या नाभीवरच हल्ला तुम्ही वागता तर ठीक आहे, पण मंग तुम्ही स्वतःला सहजयागी
करतये किया उजव्याही डाव्या नाभीवरील परिणाम अतिशय
खोलवर पोहोचतात. एकदम तुम्ही आक्रमक होता. जरी तुमची
इावी नाडी वांधित असली तरी. अगदी तुम्ही चक्रावून जाल.
ती व्यक्ती वेडी होते अंमली पदार्थांची नशा माणसाला कुठे म्हणून तुम्ही स्वतःचाच नाश घडवून आणता हे खरे नाही.
नेईल सांगता येत नाही. अगदी पूर्ण भरकटतील. जसे रजनीशचे परमेश्वराने तुम्हाला निर्माण केले, तुम्ही स्वतःला नाही. तुम्ही
शिष्य, सर्व वेडे, ठार वेडपट, त्यांना स्वतःचे भानच नसते. कोण स्वतःचा नाश करुन घेणारे? हा उद्योग कशाला? आणि
त्याच्यातील एकालाच आम्ही वरे करु शकलो, काही प्रमाणात सहजयोग्यांना हेच समजले पाहिजे. स्वतःचा नाश करणे
अगदी शंभर टक्के नाही, तरी ७५ टक्के तो ठीक झाला.
यावरून तुम्हाला समजेल की मूलाधार किती महत्वाचे आहे. इतराहून आम्ही वेगळे आहोत आणि अशा रीतीने तुम्हाला
तुम्ही मूलाधाराबाबत एवढे आहारी जाता है सगळे चक्रवून
टाकते. एवढे जरूर नाही. इंग्लंडमध्ये लग्नानंतर पहिले वर्ष
समजुतीत जाते, दुसऱ्या
वर्षी तो साकार होती. एकमेकांना सूज्ञपणे हळूहळू समजून पोहोचचून शकत नाही, क्लेश देऊ शकत नाही. थोड़ा वेळ ते
घेण्यापर्यंत धीरही नसतो. मग सर्व संपते. कधी बायको पतीवर राहतील आणि निघून जातील. जरी त्यांना संसर्ग झाला तरी
वर्चस्व गाजवते किंवा पति पत्नीवर वर्चस्व दाखवतो. ते कधीही येतील तसे निघून जातील ते तुमच्या शरीरात फार वेळ टिकणार
समांतर चालत नाहीत कधीही एकविचाराने एकत्र येत नाहीत. नाहीत.
या सर्व चुकीच्या कल्पना सामुहिक सुप्तचेतनेकडून येतात. सर्व
चुकीचे घडबतात.
म्हणू शंकत नाही.
या सर्वात जे चुकते ते म्हणजे. म्हणणे त्यात काय चुक?
अस लोकांना पूर्ण अज्ञानी म्हणता येईल, मग काय दिघडते?
स्वतःला विधइवणारे आपण कोण? तुम्ही जाणले पाहिजे.
समजते की आपण आता त्या "बौधा"चे अंग प्रत्यांग झालोत,
एकाच नससंस्थेचे अंग प्रत्यंग आहोत, आम्ही योगी आहोत,
मग कुटली विषाणूंची बाधा? कसले विपाणू ? ते तुस्हाला इजा
वर्षी घटस्फोटाचा अर्ज आणि तिसऱ्या
@ ৫ ০
माताजींचे मार्गदर्शन
१६
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-17.txt 
 शछ०
पी
सहसर्ररार दिन
९०
५ मे १९८७
पउस
ाम
भाग आहे. ते ब्रह्मवेतन्याचा भाग होते. ते आदिक्तचा
अशा लाकाना आत्म
साक्षात्कार दिला की ज फार उच्च दरजांचे लाक होते. को
ज्याना काहीच समस्ा नव्हत्या जणू काही त अवतार
आम्ट्रेलिया आजचा दिवस सर्व सहज योग्यांसाठी
फार महान आहे. फार प्ूतीपासून माझी इच्छा होती की भाग होते. ते पुथ्वीवर आले
आता उपडले पाहिजे पण योग्य वेळ येई पर्यंत मी बाट
पहात होते. कारण योग्य वेळी ते करणे महत्वाचे होते.
आरंगाबाद मध्य एका लहान मुलाने मला प्रश्न प्रेमाच्या सहासागरातून आले व लाकांना ्या प्रमा्या
महासागरात व ल्याचा आनंद होण्यासाठी घेऊन गेल जये
जब मस्त हुए तो क्या बीले
बन्याच लोकांनी मौन धारण केले. ने ल्या प्रमाच्या
गल पण तुम्हाला तस झाले
विचारला,थरी माताजी ब्रह्मचैतन्याची सव व्यापक शक्ती सर्व
ज्ञानद्रियांच्या पन्किडची आहे तर ती कशी काय जाणवते? कबीराने सांगितले की.
हा प्रश्न त्यान मला विचारला, तोच आज मी तुम्हाला म्हणून
त
ह
पणे विर्धळून
महासागगत पूर्ण
नाही. तुमच्यात काहीतगे वशेष घडले आहे.
विचारते,
या पूर्वी, ज्यांना साक्षात्कार झाला होता ते, जसे तुम्ही
की आम्ही ते आमच्या
तर, संपूर्ण ब्रह्मचैतन्य प्रेमाचा. संपूर्ण- महासागगने
एका ढगाचे रुप घेतले आहे व ते म्हणजे आदिशक्ति.
तुमच्याबर चैतन्याचा वर्षव करण्यासाठी तुम्हाला
जोपासण्यामाठी तुम्हाला माटे करण्यासाठी रथवावर्
आता त्याबहल बालू शकता
जाणीवेत अनुभवतो, तसे सांगू शकत नव्हते ते त्याचे
म्पष्टीकरण देऊ शकत नव्हते, अनुभवात धालू शकत
नव्हते. त्यांनी ते, जसे एखाद्याने आंब्याची चव शब्दात
सांगाबी तसे शब्दांनी सांगण्याचा प्रयत्न केला आंब्याची
चव तो खाल्याशिवाय समजत नाही. मग तुम्ही कितीही तुम्हाला आदिशक्तीच्या शगीरात धारण करण्यासाठी
मांगा की. फार उत्तम आहे, महान आहे इत्यादी. तेव्हा गंगेच्या पाण्यात एखादा घडा असावा तमे तुम्ही
आता काय झाले आहे, हा प्रश्न आह. याशिवाय पूर्वीच
मंत होते. ते शेवटी कंटाळले. ज्ञानेश्वरांनी वयाच्या तुमचे व्यक्ति्व व्यक्तिमल्व यांचा सांभाळ कंला जान
एकविसाव्या वर्षी समारधी घेतली. एका खोलीत जाऊन ते
निथे बसले व समाधी घेतली. एका खोलीत ते तिथे बसले ब्रह्मचैतन्याची जाणीव होऊ लागली आहे व शिवाय
व समाधा घेतली व देह सोडला. त्यांनी उपमा दृष्टांत देऊन दुसर्यालाही तुम्ही आत्म साक्षात्कार देऊ शकता. पण तुम्हा
ने मांगण्याचा प्रयत्न केला खिस्तांनी स्वतःला करूसावर
चढवून घेतले हैं कशामूळे झाले,
नर, हे गूढ़ काय आहे, ते कोणी तुमच्यापैकी सांगू शकतेय
का ?
अवतरल आहे व तेही आपल्या प्रेमाचा आविष्कार करुन
जि
नुम्हा
आदिशक्तीच्या शरीरात एखाद्या पेशी प्रमाण आहात
े
व
आहे. तरीसुद्धा तुम्हाला तुमच्या ज्ञानेद्रियाच्या माध्यमामधुन
तुम्ही
आदिशक्तच्या शरीरत आहेत
आदिशाक्तिच्या शरीगत आहेत तोपर्यंत तुम्ही है सर्वकाही
जोपर्यत
इतके ते निरश का झाले?
कर शकता.
तर अशी महान घटना घडली आहे की स्व सहस्बार
त्या अंतणरत असलेल्या देवतांच्या सात पीटासकट उधडले
आहे. सर्व है संघूर्ण तुमच्या
उत्तर सांप आहे पण पचनी पड़ावला अवघड आहे.
ने म्हणजे या पूर्वी जे अवतार पृथ्वीवर झाले ते सहस्ताराचा
्र
आईच्या रूपात आले आहे.
चैतन्य लहरी
१७
क
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-18.txt 
 आहे व सर्व चक्रांची स्वामिनी आहे पण मी सर्व चक्रांच्याही
जी अतिशय नम्र आहे, खेळकर आहे व महामाया आहे.
ही घटना सर्व मानवजातीच्या दृष्टीने व संपूर्ण विश्वाच्या पलिकडे आहे. फारच पलिकडे आहे. जर अशी परिस्थिती
दृष्टान अतिशय महान आहे की तुम्ही आत्म साक्षात्कार
धऊ कता., दुसर्याला देऊ शकता, ब्रह्मचैतन्याची अनुभूती
घेऊ शकता. तक्काने समजू शकता व दुसयाला समजावू तुमच्या सहस्त्रारात ब्रह्मरंश् पीठ आहे व जे तुम्हाला
आहे तर तुमच्या सहस्त्राराची काळजी घेणें फारच महत्वाचे
आहे म्हणजे माझी व तुमच्या स्वतःच्या हुृदयाची.. जे
आत्मसाक्षात्कार मिळाल्यानंतर उधडले जाते.
सहजयोग सगळया बाजूने पसरत आहे पण त्याची
उंची वाढली पाहिजे व तुम्ही, मी कोण आहे है जर योग्य
प्रकारे समजून घेतले तर सहस्त्रार सहजच स्वच्छ गहील
सहस्त्रार स्वच्छ ठेवण्यासाठी मी जे काही सांगते ते तुम्ही
मानले पाहिजे व मी दैवत आहे हे जाणून माझ्या सांगण्याचे
शकता.
हेच उदाहरण घ्या जी फुलै दिसत आहेत ती ज्या
ल्लोकांनी आणली त्यांच्या उष्णतेमुळे मरुन गेली होती. मी
फक्त त्यांच्यावर चैतन्य लहरी मिश्रीत पाणी शिंपडले. आता
बघा ती कशी टवटवीत दिसत आहेत. ब्रह्मचैतन्याने त्यांना
पुन्हा ताजेतवाने केले आहे. तुमचे तसेच आहे. तुम्ही कसे
नाजे व सुंदर दिसत आहात. सहजयोरगी कोणीही ओळखू
शकतो. या सर्व परिस्थितीत, आपण एक गोष्ट जाणली
पाहिजे की काही मर्यादा आपल्याला पाळणे आवश्यक
पालन केले पाहिजे.
सहस्त्रार स्वच्छ ठेवण्यासाठी तुमचे हुदयच जर
उघडले नाही तर माझ्या प्रेमाने मी ते कसे भरणार? तुमच
योगी बंधू भगिनीसाठी तुम्ही हृदय उघडे केले पाहिजे. मागे
ती
आहे. सर्वांत प्रथम, की मी तुम्हाला माझ्या शरीरात धारण
केले आहे. म्हणजे एखादी बाहेरची वस्तु शरीरात घेणे.
सांभाळणे व वाढविणे. पण जर तुम्ही त्रासदायक झाला तर
तुमच्या बाबतीत घडलेल्या घटनेमूळे जर तुम्ही चिंतीत
असाल तर अशा घटना सहजयोगात घडणार नाहीत. ते
अशा तहेने घडविले आहे. जर एक होत दुखत असेल तर
त्याची काळजी घ्यायला दूसग हात आहे. तुम्ही काही एकटे
नाही. तुम्ही सामूहिकतेच्या शरीरात आहात जर कोणी मुखं
व बावळट लोक असतील तर अशांच्यासाठी सहजयांग
नाही. संस्कृतमध्ये त्यांना मूढ म्हणतात. तसेच जे
अतिशहाणे असतील व स्वतःला फसवायचा प्रयत्न करत
असतील अशांसाठी सुद्धा सहजयोग नाही. मानवी
बुद्धीमध्ये कसेही फिरण्याची क्षमता आहे. तसच जे लोक
असहजपणे वागत असतील त्यांच्यासाठी पण सहजयाग
मी ते सहन करु शकत नाही व तुम्हाला बाहेर फेंकावे
लागते. काही लोक फारच रममाण होऊन राहतात.
उदा. मी तुम्हाला नाकात तूप सोडायला सांगितले
होते. ती अगदी साधी गोष्ट आहे. पण महत्वाची आहे.
कारण तुमचे हसाचक्र फारच खराब आहे व एडमच्या
गेगाचे एक लक्षण म्हणजे खराब झालेले हंसाचक्र. तुम्हाला
एडमूच्या गंगाचा धीका आहे. पण ही साधी गोष्ट सुद्धा
पाळली जात नाही. मी काय सांगते, ते ऐकणे हे तुमचे
धार्मिक कर्तव्य आहे. तुम्ही माझ्या आज्ञा पाळल्या
पाहिजेत. माझे हात, माझी बोटं, माझे पाय, माझ्या आज्ञा
नाही. हळूहळू त्यांच्या चैतन्य लहरी जातील. तुम्ही आजारी
पड़ाल, तुमच्यापुढे समस्या येतील व तुम्ही अडचणीत याल.
वार्निंग नाही तर विनंती आहे, कारण तुम्ही
एकतात मग तुम्हाला मी मोटे बनविले, मान सन्मान दिला.
आदिर्शाक्तच्या शरीरात धारण केले व माझ्या शरीरात तुम्ही ही तुम्हाला
पशी आहात तर मग तुम्ही का नाही पाळत?
सर्वात प्रथम म्हणजे अशा प्रकारचा प्रयोग करणे,
बाहेरच्या वस्तृला शरीरात धारण करणे. म्हणजे फारच
धाडसाचे काम आहे व कृती धीकादायक आहे. फारच स्वरुपाचा सुळावर चढ़विण्याचा प्रकार आहे. ज्यामव्ये
प्रेमाने, कारूण्याने, पेशन्स ठेवून व सर्वात महत्वाचे म्हणजे
अतिशय मेहनत करुन हे साध्य करावे लागते. तेव्हा मी शकतो. मला छळण्यासाठी सहजयोग्यांच्या हातात सर्व
सहस्ब्ार उघडले आहे, ही सर्वात महान घटना आहे, हे कायदे आहेत. तसच त्यांची ही क्षमता आहे, शक्ती आहे.
लक्षात घेतले पाहिजे. अर्थात मी सहस्त्राराची स्वामिनी की ते निरंतर माझ्या हृदयात राहू शकतात. तुमची हृदये
माझ्या शरीरात आहात. जेव्हा जेव्हा कोणी माझ्या शरीगत
राहून मला त्रास देतो. तेव्हा मला तो सहन करावा लागता.
मला फारच होल सोसावे लागतात. हा फारच विचित्र
प्रत्येक क्षणाला, ज्याला हवे असेल तसे. तो मला त्रास देऊ
सहस्त्रार दिन
१८
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-19.txt 
 उघडा. आता आपली हृदये कशामुळे बंद राहतात है देत नाहीत व तुम्ही टूसरे काही नाही, तर घातक पशी
पाहिले पाहिजे. पहिले म्हणजे मारगे घडलेल्या गोष्टीच्या होता जिच्यामुळे कन्सरच्या प्रादुर्भाव होतो. करन्सरचे रुग्ण
भितीमुळे आपले हृदय बांधलेले राहते. जर वाईट अनुभव होते. अशी व्यक्ति सहजयाग्यांमध्ये कन्सर पसरवित. काही
आला असेल, तर असे लौक फारच घाबरलेले असतात.
मी पाहिलंय आणि मला फार साश्चर्य वाटलं की
स्त्रीया व पुरुष कसे आक्रमक होते. याच्या मी कितीतरी
भवंकर गोष्टी ऐकल्या आहेत. एखादे लहान पद तुम्ही
इंग्लंडमध्ये, एक दिवस स्दैवाने किंवा दूर्दैवाने, प्रथमच एखाद्या व्यक्तीला द्या, लगेच ती आक्रमक होते. समजा
फार बर्फ बृष्टी होत होती आणि त्या दिवशी आम्ही
दुसरीकडे हलणार होती. म्हणून मला बाहेर जायचे होते. मी बायकोला वाटायला लागते की, मी किवा तिचा नवर जण]
जाताना पाहिले की एका स्त्रीच्या हातात लहान मूल होते
व ती दरवाज्यात उभी गहून दुसर्या स्त्रीशी बोलत होती.
दुसरी स्त्री घरात आत उभी राहून, दरवाज़ा
थोडासा उघडून व चेन तशीच ठेवून तिच्याशी बोलत होती.
मी पुन्हा अध्या तासाने परत आले तर,
उभी होती व आतली स्त्री तशीच आतूनच बोलत होती.
मला आश्चर्य वाटले हा सारखा प्रकार काय चालू आहे ?
या आतल्या स्त्रीला लहान मूल घेतलेल्या स्त्रीची एवढी
भिती वाटायचे कारय कारण होते? याचे कारण म्हणजे तिथे संपले पाहिजे.
एखाद्या व्यक्तिला लीडर केले. लगेच तिच्चया नवऱ्याला किंवा
काही पंतप्रवान
किवा तशी व्यक्ति झाली आहे. हा
आक्रमकपणा दुसर्याला आक्रमक बनविती. तुम्ही एक
म्हणता मग दुसरा काहीतरी म्हणतो, अशी प्रतिक्रिया मुरु
अगदी
होते.आपल्यात स्वतःचे काहीच नाही का? की आपण
ग्रतिक्रियाशील होतो? कुटल्याच गोष्टीची प्रतिक्रिया होता
ती तशीच बर्फात
कामा नाही, आपल्या कईे स्वतःच काहीतरी असेल तर
आपल्यामध्ये दुसर्याने आपल्याला काही सांगितले किंवा
कैले तरी त्याची प्रतिक्रिया होता कामा नये. ते सर्व तिथल्या
न
तुमची हृदये उघडा, म्हणूनच तुम्ही भ्प्रतात आल्यावर
दुसर्याला छळले व या सर्वांमुळे तुमच्या मनात भिती निर्माण पाहिले असेल की विशेषतः इंग्रज लोकांबद्दल किंवा
पोतुगिज लोकांबस्ल त्यांच्या हृदयात कोणाताही राग नाही.
उलट त्यांना किती प्रेम आदर वाटतो. कारण ते. तुम्ही
त्यांच्यासाठी चांगलं काय केलं, हे पाहतात, एकदा काही
ब्रिटिश लोकांनी हायको्टाला भैट दिली. लगेच त्यांची मट
साजरी करण्यासाठी हायकोर्टाला सुटी देण्यात आली. पण
समजा मी अरशी असते, तर सहजयोगाची व तुम्ही जर इंग्लंडला गेलात तर ते तुम्हाला मारतीलच व
हाकलून देतील. तर हा आक्रमक स्वभाव तुमच्या हृदयातून
गेला पाहिजे. अगदी गेला पाहिजे. माझ्या शरीरात आक्रमक
नुमच्या मधला अहंकार! तुम्ही दुसऱ्यावर प्रभुत्व गाजविले,
झाली की, दुसरे ही तुम्हाला कोणीतरी छळले असेल व
म्हणून तुमचे हृदय बंद झाले आहे. त्यामुळे दुसऱ्यासाठी
तुम्ही तुमचे हृदय उघडू शकत नाही, दुसर्याला त्रास
दिल्यामुळे तुम्ही गण्प बसता? एखाद्या प्रेतासारखे नुसतेच
पहायचे.
महस्त्राराची ही गुपितं तुम्हाला कोणी सांगितले असती?
असा स्वभाव, ज्या लोकांना मागे कोणीतरी घाबरविले
असेल, त्यांचा, अथवा ज्यांनी आपल्या खराब विशुद्धी लोकांसाठी बिलकुल जागा नाही. मी कधाही तुमच्या बरोबर
आक्रमकपणाने वागले नाही व तुम्ही ही माझ्याशी
आक्रमकपणाने वागू नये. जर तुम्ही एखाद्या सहज योग्यांशी
आक्रमकतेने वागलात तर तुम्ही माझ्याशी आक्रमक
झालात. पण असे लोक इतरांशी आक्रमक नसतात. जस
वाईट नवरा बायकोशी आक्रमक असती. इतरांशी नाही. जे
सहजयोगी नाहीत त्यांच्याशी ते आक्रमक नसतात.
चक्रामुळे इतरांना घाबरविले असेल, अशांचा होतो.
आक्रमकता हा पश्चिमेकडे आणखी एक स्वभावधर्म
आहे. तो तुम्ही लोकांनी सुद्धा उचलला आहे कोणतीही
जबाबदारी तुमच्यावर सोपविली की लगेच तुम्ही आक्रमक
बनता. माझ्या आत मला है सहन होत नाही. समजा मी
एखादे औषध घेतले व त्याच्यामुळे माझ्यातला काही पेशी
फार आक्रमक झाल्या तर काय होईल ? शेवटी मी कन्सरची
रूग्ण होते. आक्रमक पेशीनाच घातक पेशी म्हणतात. अशा
हा सहस्त्राराचा फार मोठा भाग आहे. कारण अहंकार
सहस्त्राराचा फार मोटा भाग व्यापतेो. तुमचे सहस्त्रार जर
या अहंकारामुळे व्यापले गेले तर मी तुम्हाला किंवा मला
पेशी तुमच्याकडे व्यवस्थित लक्ष देत नाहीत, उत्तम आरोग्य
सहस्त्रार दिन
१९
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-20.txt 
 इतके लोक नुम्ही चतमानकाळातले आहे आणि या भूतना
स्वतःला सुद्धा कार्य मढन करु शकणार ?
माझ्या शरीगत फास्ट सक्युलट होत असता व बहुतक
म्हणते.
ही "भांतिकता" अतिशय भैयंकर आहे. ही अतिय
राजीरवाणी
माझ्या हुदैयात गहणयासाठी धडपड़त असता, पण ते
र
गोष्ट
माइ्या इंगोमध्य जञाऊन बसतात. परंतु मी निरहकारी आहे.
कारण माझ्यात (ग्रतिक्रिया) नाही. जर प्रतिक्रिया नमल ज
नर अहकार वाढणार नाही. मी माझ्या शांती व वैभवात
गहून सहजयाग घडवत असते.मी प्रतिक्रिया व्यक्त करीत बेऊन पाहोचला आहे. ही भौतिकता माणसाला अन्वत
नाही.
वे
आह
हाय्यास्पद
जी मानवाला शोभून दिसत नाही. कुत्रामुद्धा हवा
भीतिकतया निरम्कार करल मानव कोणत्या पातळीला
निर्लज बनवित. एखाद्या स्त्रीला तुमच्याकडे माझा चमचा
पण तुमच्या प्रतिक्रियेचा मला वास होता. कारण तुम्ही आहे का?असे विचारताना लाज़ सूद्धा वाटन नाही
भागतात, आम्ही लहान असताना सांगायचे, म्हणजे नी
माझ्यात आहात
दुसग भाग लहानपणाघासून असलेल्या मितीमुळे आमची संस्कृती आहे. जर एखाद्याची बस्तु आपल्याकडे
बनती. अमेग्किन लोकांचे मन्ला माहित नाही, पण पुष्कळ
अमेरिकन लोक माझ्याकडे आले होते. ते अगदी बेडे होते.
न्यांच्यात काहीच नव्हते ते एकतर बोलणारच नाहीत किंवा
असंबद्ध बालती व काहीच ममजणार नाही. फ्रेंच लोकांचे
ही तसच आहे. मला बाटत. जगात दुसर्या काणाला वेड मंत्री व दूसर्यांच्या भावनांची कदर तुम्ही असं कस विचार
लागण्या आधी फ्रेंच लोक वेडे झाले असावेत. अगदी बडे शकता? जर त्यांना हिरा सापडला असता तर न्यांनी ता
नलाक, त्यांची एकही गांष्ट सरळ नसते. प्रत्येक गोष्ट उलटी
असते. जेव्हा आपण भारतीय टेलिफोनला नावे ठेवतो.
तव्हा ते फ्रेंच लोकांनीच बनविले आहेत है जाणले पाहिजे.
मी नेहमी म्हणते की पुण्यातील टेलिफोन पाहण्यासाठी
असेल तर आपण ती सांभाळली पाहिजे., व परत कंली
पाहिजे आणि जर आपला हिरा जरी दूसयाकडे असल नग
हा चांगला शिष्टाचार नाही. हिगा
तो मागायचा नाही.
हा महत्वाचा नसून, काय महत्वाच आहे तर चांगले संबध
परत कला असता. त्यांनी जर काही विचारलेच नाही, बाचा
अर्थ हिग नाही आणि तो जरी असता नग हिग म्हणज
का्य ? तुम्ही घातला काय किवा त्यानी धातला कार्य. का
फर्क पडणार आहे?
माझ्या बडिलांच्या घराची दारे सतत उघड़ी असायची,
दिवसगात्र उचडी असायची, ज्या अर्थी घराची द्वारे उधड़ी
असतात. कारण त्याला पुण्यपटणम् म्हणतात. म्हणजे
पुण्याचे शहर, आणि त्या टेलिफोन मधून फक्त परमेश्वरच
कू शकता. पण परमेश्वर सुद्धा एकू शकत नाही. तेव्हा
अशा प्रकारचा अंधवटपणा किंवा वेडेपणा अथा आक्रमक
आहेत. त्याअर्थी घगत काहीच मौल्यवान वस्तु नसतील.
असा विचार करुन कधीच चोर बेत नस. आमच्याकडे
फक्त एकदाच चोरी झाली. चोराने फक्त ग्रामाफान व
काही रेकार्डसू पळवून नेल्या. माझे वडील म्हणालं की व्याला
नेली .तेव्हा आता
म्वरुपाचा बेडेपणा, हा अहंकार - प्रति
पातळीवर गेल्याने येतो. आणि प्रथम त्यांच्यात "ह्यात कार्य
अहंकाराच्या
चुकले?" अशी प्रवृत्ती निर्माण होते, व नंतर जेव्हा संगीत आवडन असावं म्हणून त्याने
वस्तु
पोलिसांना कळचिण्यात कार्य अर्थ आहे?
बोलतात तेव्हा ते भांडत असतात आणि काही काळानंतर
म्हणून ही भीतिकता
कुत्र्यासारखी आहे आाण हा रांग सगळ्यात वाइंट
रोगापेक्षाही भवंकर अहे. लोक किती त्याच्या आहारी
पिसाळलेल्या
न्यांच्यातील आक्रमकता अगदी दिसून येते. आणि मग असे
होते की त्यांची डोकी फिरली आहेत. अमेरिकन लोकांमध्ये
हे सगळीकडे आहे. ते बोलत असतात तेव्हा एकही चांगला
अमेस्किन सापडणार नाही की ज्याच्या चेहयाचा किंवा
एखाद्या
जातात! तुम्हाला असे डॉक्टर माहित असतीळ की जे
एखाद्या क्षुल्लक रोगांसाठी तुमचे दात, डोळे. नाक पैसे
सर्वकाही काढून घेतात. उदा. मलेरियासारखा राग किया
कुठलाही रोग तुमच्यातील सर्व सुंदरता. चांगलपणा नष्ट
करतो. काढून घेती.
शरीराचा एखादा भाग विचित्रपणे हालत नाही. प्रत्येक गोष्ट
टर्गवण्याच्या अतिम अवस्थेपर्यंत जातात. हयाची
पाश्श्वभूमी अर्शी आहे की, एक मन, आणि है भूत.
भूतकाळातले अथवा भविष्यकाळातलें नाही, तर ते
सहररार दिन
२०
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-21.txt 
 कर
उदा. या भीतिकतेमुळे अनेक फॅशन्स सुरु झाल्या
आहेत. स्त्रियांवर याचा लौकर परिणाम होतो. लांब बाहया
घालण्याची फैशन निघाली होती, भारतात सुद्धा सुरु झाली
करावा लागतो. पेपरमध्ये शोधावे लागते की आता कोणनी
फॅशन चालू
बनवा बनवी चालू आहे.
जेव्हा तुम्ही सहजयोगात येता तेव्हा काळजी घ्या की
भौतिकता तुमच्यात प्रवेश करणार नाही. ते महत्वाचे नाही.
जेव्हा एखादी व्यक्ति मरण पावते तेव्हा मला नक्की
माहित नाही, तुम्हाला काळे किवा पांढरे कपडे घालावे
लागतात. इंग्लंडमध्ये माझ्या यज्ञमानांचे जवळचे मित्र मरण
पावले आणि माझ्याकड़े पूर्णपणे काळी साड़ी नक्हती.
आपल्याकडे अशी साडी नसते. मला समजत नव्हते काव
आहे. हे भूत तुमच्यात शिरल्यामुळे ही सवं
आहे. नंतर त्या लहान देल्या, अध्यां केल्या, नंतर त्या
अजिबात गहिल्या नाहीत. मी म्हणते की
मी धावणार नाही." माझ्या नेहमीच एकाच प्रकारच्या
हया शर्यतीत
बाह्या असतात त्यामुळे मी त्याचा वचार करत नाही. मला
हेवं तसं माझा शिपी शिवू शकतो कारण त्याला माहित आहे
की मी एकाच प्रकारे शिवते" फंशनच्यामागे धावण्याची
काय गरज आहे ? आता एखादी नवीन शर्यंत झाली
सुरु
त्याच्या बराबर पळायला लागेल, दुसरी शर्यत सुरु झाली,
न्याच्या मागे धावायला लागले, तिसरी श्यंत सुरु झाली
करावे? मी माझ्या यजमानांना सांगितले की माझ्याकडे
काळी साडी, नाही" आणि ते कहणाे"मग ते म्हणाले तू
विचार करा मी जर त्यांच्या प्नीकडईे गले
त्याच्यामाग पळाला लागले. आणि ह्या फैशन निरर्थक येऊ नकोस,"
शयंती मागे सदा सर्वकाळ धावत असता. आता डोक्याला नाही तर तिला काय वाटेल? त्याचे काही नाही आणि
नेल न लावण्याची एक झाली आहे
त्यामुळे तुम्हाला टक्कल पडते आणि तुम्ही टोप खरेदी
करता हे सर्व धंदेवाईक लोक घडवून आणतात, हा धैंदा
आहे. आधी तुम्ही टकले व्हा व मग त्यांच्याकडून टोप
विकत घ्या. आता टोप स्वच्छ ठेवण्याकरिता वेगळे पैसे, दुसरीकडून
वेडयासारखे चालू असते. आता दुसरा एक प्रकार,
लेडनमध्ये आता एक नविन फंशन सुरु झाली आहे. कारण
त्यांना पैसा मिळवायचा असतो, लोकांमध्ये
समजण्याची किंवा तर्कबृद्धी गहिली नाही की जे पूर्वी काही
ते शिकवत होते आज त्याच्या अगदी विरुद्ध ते वागत
आहेत तुम्ही
तुमचे केस व्यवस्थित ठेवत असत, त्यानंतर आले, त्यानंतर
घटटू कपड़े आलें की ज्यामुळे काहींच्या रकतवाहिन्यासुद्धा
अरुंद होतात. आता तर अगदी सैल कपडे वापरण्याची
नविन फशन सुरु
महत्वाचे काय तर काळी साडी.
ही भातिकता जीवनाच्या प्रत्येक क्षेत्रात तुम्हाला
फसवते. तुम्ही
यात कसे अडकलात हेच मला प्रथम समजत नाही. आणि
तेच लोक तुम्हाला फर्सावतात. "बरं, हे काही
बरोबर नाही. आता है फार झालं. तेव्हा असंस्कृती काढा
असंस्कृती हा आणखी एक भौतिकतेचा प्रकार आहे.
आणखी एक वेडेपणा आहे. लंडनमध्ये सध्या असंम्कृरती
एवढेसुद्धा
चळवळ चालू आहे. ज्यांना पंक्स म्हणतात, म्हणजे
असंस्कृतीची चळवळ म्हणतात. कदाचित आता है
कालबाह्य झाले असेल, मला वाटते. पण सध्या तरी पंकस
दिसतात.
जुन्या फोटोत पहात असाल वापरत असत
तसे केस करायला त्यांना ४० पाऊंड भरावे लागतात.
असे केल्याने तुम्ही पैसे वाचवता? तेव्हा या सर्वं गोष्टी
तुमचे चित्त सत्यापासून उच्च मृल्यांपासून, मूर्खपणाकडे
वळविण्यासाठी केल्या जातात. सहजयोगामध्ये सुद्धा
लोकांनी सामूहिकतेतच रहायला शिकले पाहिजे. आपण
सामूहिकतेत असणं फार महत्वाचे आहे. हे माझंे आहे. हे
माझे आहे. हे माझ्या मालकीचे आहे, असे आपण कधीच
फशन सुरु झाली आहे. एकदा तर मी पाहिले की एक
स्त्री एका ब्लकेट पासून तिचा पोषाख तयार करत होती,
मला वाटले ती एखादी किरा दुसरी कोणी तरी असावी.
इतको हो मूर्खपणा सुरु झाला आहे.
कल्पनी करा, सहस्त्रागचा विचार करा. परमेश्वराचा
विचार करा.
म्हणू नये. अगरदी मुलांच्या बाबतीतसुद्धा तुम्ही असे करु
नये, हा माझा मुलगा आहे. हा माझा भाऊ आहे, ही माझी
बहीण आहे. हे माझं, माझं. निघून गेले पाहिजे. परंतु हे
आपण कोणत्या जगात चाललो आहोत, ते
जग अगदी मूर्ख आहे. तेथे लोक मूर्खपणाच्या गोष्टीमागे
धावत असतात. ते बदलते जग एक डोकेद्खी आहे. कारण
आता कोणती फशन आहे,याचा आपल्याला सतत विचार
शक्य नाही. हे विसरणे सोपे नाही. कारण यासाठी आपली
सहर्त्रार दिन
२१
म he
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-22.txt 
 ड्रावी नाभी व्यवस्थित असण आवश्यक आहे. यासाठी तुमच्या जीवनात तुमच्या जीवनात तुमच्या ग्वतःम्य जा
आई हे सर्व कारही तुझेच आहे." असे हा मार्ग आहे. हे
असे म्हणण्यात काही धोकाक नाही कारण जे तुमचे आहे
ते मी कधीच घेणार नाही. हे फक्त सुरु करण्यासाठी असे
महणा की"आई है सर्व काही तुझेच आहे. हे सर्व काही
तुझेच आहे. मी तुझाच आहे. म तुझाच आहे, माझे हृदय
तुझेच आहे, माझे सर्वकाही तुझेच आहे माझे जीवनही दृष्टीकोन असला प्रहिजे. कार्य करायचं? त्यांना कशी
तुझच आहे
खगंखरच साधी आहे. आणि ती छोटयाश्या कार्यामुळे त्यांना मदत करायची. दूसऱ्यांसाठी आपण स्वतःखाली
लगेच प्रसन्न होते. थोइंस इकड़े तिकडे करण्याने तिला ओढले जायचे नाही, एका मर्यादेपर्यंतच आपण व्यांना मदत
प्रमन्न करता येते तिला प्रसन्न करण्यासाठी काहीच विशेष केली पाहिजे. ही आनंदाची गोष्ट आहे की सहजयोग हा
प्रयत्न करावे लागत नाहीत. ती अत्यंत साधी आहे. व
लहान लहान गाष्टीसुद्धा तिला आनंदित करतान. काल
तुम्ही माझ्यासाठी फुले आणलीत व मी ती घेतली नाहीत.
इतक्या वळे अपण फुले घेऊन बसली आहत पण श्री बरोबर तेथे हेतुचा प्रामाणिकपणा हवा आणि अतिःशय
माताजीना का देऊ शकत नाही? असा विचार तुम्ही समजूतदारपणा हवा. एकमेकांसाठी हृदय उघडा म्हणजे
नक्कीच केला असेल. मला हा चमत्कार तुम्हाला दाखवायचा
होता, म्हणूनच मी ती बेतली नाहीत. आणि अगरदी शेवर्टी पेशीला माहित हवी नाहीतर है घडणार नाही.
नी बेतली. आणि आता पहा स्व फुलांमध्ये ती किती सुंदर
दिसताहेत. फक्त तुम्हाला है दाखविण्यासाठी म्हणाले
मी आता दमले आहे." मी खाली बसले व तृमच्याकडे तरी संताना ते मिळाले नाहीत. कितीतरी महान व्यक्ती ह्या
पाहिले तेव्हा तुम्ही सर्वजण हातात फुले घेऊन बसला होता.
तव्हा ती लीला विनोदिनी आहे आणि तुम्हाला एखादी गोष्ट
करायला सांगने तेव्हा तुम्ही ती करीत नाही. परंतु जरा
आड मागान जाऊन मी तुम्हाला दाखवित मी तुम्हाला पात्रतेचे, क्षमतेचे, समाधान व बैभव प्राप्त करुन व्या. इतर
दाखविते की ही गोष्ट चुकीची आहे, हे तुम्ही करु नये.
यामध्ये वाईट वाटण्यासारखें काहीच नाही. मला सर्व फले घडू द्या, की जे कशाचीही प्रतिक्रिय करणार नाही.
घंता आली असती. परंतु कुणीतरी नक्कीच विचार केला
अमेल की श्री माताजींनी फुले का घेतली नाहीत ? तुमच्या
मनांत असा विचार आला किंवा नाही हे मला माहित नाही.
बदल घडती त्यामध्ये दिसतात, तुमच्या कुटुंबामध्ये नुमच्या
प्रत्येकामध्ये दिसतात. तुम्ही ब्रह्मचैतन्यामध्ये असल्यामुळे हे
सर्व काही मिळत आहे. कारण ब्रह्मचैतन्यानीं तुम्हाला
आशिर्वाद दिले आहेत दुसऱ्यांना नाही, कारण ते एका
. असाच तुमचा त्यांच्या बहुलचा
वेगळ्याच जगात आहेत
मदत करायची? शक्य झाले तर एका मर्यदिपर्यंतच आपण
.
."
या सहस्त्रारारची देवता अगदी साधी आहे
खुपच पसरत नाही. परंतु त्याची उंची वाढविण्यासाठी
आपल्याला आपला दर्जा वाढवायला हवा. जर काही व्यक्ति
उच्च स्थितीला गेल्या, तर इतरही जाऊ लागतील. त्यांच
ी माझ्यासाठी तुमचे हृदय उघडाल, प्रत्येक पेशी दुस्या
तुम्ही
ही अतिशय महान घटना आहे की तृम्ही ह्या प्रथ्वीवर
असताना है महान आशिर्वाद तुम्हाला मिळन आहेत. किती
पृथ्वीवर हाऊन गेल्या, त्यांनासुद्धा ते मिळाले. नाही. जे
अवतार ह्या पृथ्वीवर होऊन गेले, त्यांनासुद्धा तुम्ही जे करत
आहेत. ते करता आले नाही. तेव्हा. स्बतःच्या आ्थाच्या
लोक तुमच्या पातळीचे नाहीत. तर. तुमचे व्यक्तिमत्व असे
आपल्या जवळ आपल्या म्वतःचे ॐ .
आपण प्रतिक्रियावादी नाही. ज्या गोष्टी त्रासदायक आहेत
कहीतरी आहे.
न्या नष्ट होतील. सरबकाही उत्तम. व्यवस्थित होइल. कारण
आपण स्वतःच्या पूर्णत्वात व वैभवात उभि आहेत. आता
तण मला म्वतःला माहित होत की हा चमत्कार त्यांना
प
दाखवायला मला ही फुले ध्यायची आहे. आणि ती फूले आपल्याला कशाची गरज आहे? कशाचीही नाही. फक्त
जास्त वेळ टिकतील कारण ती आता
स्वतःच्या आत्म्याचा आनंद घ्या.
आता सर्वात
परमेश्वरच तुम्हा
सर्वांना आशिर्वाद,
ब्रह्मचेतन्याने झाली
आहेत मी
गरम पाण्याचा नळ
...
उघडूनसुद्धा नळाला धंड पाणी आले.
अशा प्रकारे अनेक चमत्कार या ब्रह्मचैतन्याचे तुम्ही
बघितले आहेत की ने तुम्ही काढलेल्या फोटोमध्ये दिसतात,
सहस्त्रार दिन
२२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-23.txt 
 भवसागर
अंक क्रमांक ६ व ७ वरून पुढे
जुन्या गुरुचा त्रास व ताण असेल तर
माताजी आपणच माझे गुरु आहात असे
(मध्ये डावे व उजवे चक्र)
भंत्र :
म्हणा.
१) आदिगुरु दत्तात्रयाचा मंत्र म्हणा.
१२) आज्ञा चक्र व भवसागर यांचा संयुक्त संबंध
२) आव्हान : श्री माताजी मलाच गुरु बनवा.
३) चैतन्य लहरी- नाभीच्या मागच्या बाजूस घ्या.
४) भोंदू वा बिन आत्मसाक्षात्कारी गुरु असेल तर
असू शकतो. त्यामुळे डोळे फिरणे, मिच मचि
होणे (डोळे झाकल्यावर) डोळे उघडा
माताजींच्या आज्ञा चक्राकडे लक्ष
द्या.
त्याला सोडा वा त्याचा विचार करु नका.
(पायाखाली पाणी घेतांना)
५) भोंदू गुरुनी दिलेला प्रसाद, ताईत, पुस्तके,
फोटो, भस्म, कपडे, माळ वगैरे वस्तू दिल्या
असतील त्यांचा नाश वा नदीत नेऊन बुडवा.
६) भोंदू गुरुचे उपवास करणे मंत्र म्हणणे वा
ध्यामाचे विशेष प्रकार बंद करणे.
१३) मिठाच्या पाण्याचा उपचार जरुरीचा आहे.
(गरम पाणी -डावी बाजू; थंड पाणी-उजवी
वाजू)
१४) पूर्वीच्या
माताजींच्यातच जन्म घेतला आहे याकरीता
गुरुनी
आत्मसाक्षात्कारी
७) भोंदू गुरु नां जोडेपट्टी करणे, त्यांच्या
त्यांना माताजींच्या रुपांत भजा व पूजा करा .
नकरात्मक विचार सरणी सोडून द्या (जशा
तपस्वी स्थिती, बिघडलेली मनःस्थिती, समाज
विरुद्ध वागणूकी)
एकच शक्ति आहे. त्यांना (माताजींच्या
रुपांत) पूजल्याने त्यांना आनंद मिळेल.
(सत् गुरुचे स्थान मातीजींच्या रुपांत पहा,
नाही तर त्यांना त्रास होईल.)
८) मटक्याचा उपचार काही आठवडे बाधा बऱ्या
होई पर्यंत घ्या. गाठ बांधून बात वा दोरी
जाळणे.
০ ০
जाळणे वगैरे गोष्टी करीत
कागद
चला. शांतता मिळेपर्यंत.
९) पोटाचा विकार असल्यास चैतन्य लहरीयुक्त
मिठाचे पाणी प्या.
१०) भांदू गुरुच्या बाधा घालवावयाच्या असल्यास
हवन करा.
११) आपण आपल्या स्वतःचे गुरु आहोत ही
विचारसरणी बाढवा- त्यामुळे भवसागराची
डावी बाजू स्वच्छ होईल. उजव्या बाजू करता
चैतन्य लहरी
२३
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_10,11.pdf-page-24.txt 
 अनाहत चक्र
शिवाचे नांव घेऊन कार्य करतात)
मंत्रः
९) आपणाकडून भार्या, आई, बहीण व मुलगी म्हणून
चुकीचे नाते असले तर ते सुधारा. नवऱ्यांन बायकोचे
संरक्षण करावयास हवे.
१) मध्य : जगदंबा व दुर्गामातांचा मंत्र म्हणा.
२) आव्हान : श्री माताजी मला निर्भय बनवा.
३) हृदयाला मध्यावर चैतन्य द्या. छातीच्या मध्यावर व
मागील दोन फन्यामध्ये.
१०) आईची सुरक्षितता वाढवा. माताजींच्या आईच्या
प्रेमांत आपण बुडून जा.
उजवे अनाहत चक्र :
४) श्वास ओढून रोखून धरा.
५) मृत नातलगांना पुनर्जन्म घेऊन ,
घ्यावयास सांगणे.
६) कुटुंबावरबाधा असेल तर जोडेपट्टी करणे.
७) मेणबत्तीचा उपचार जेथे डावे स्वाधीष्ठान व मध्य
यांचा संयुक्त विघाड आहे.
आमसाक्षात्कार
मंत्र :
१) सीतारामाचा मंत्र म्हणा.
: श्री माताजी आपणच माझ्यातील
२) आव्हान
जबाबदारी आहात. श्री माताजी आपणच माझ्यातील
अनाहत चक्र
चागल्या गुणाची मर्यादा व चांगल्या वडलाची
८) देवीची पूजा व १०८ नावे घ्या.
९) देवी महात्म वाचा.
१०) बायबल मधील २३ वा धडा वाचा.
उपयुक्तता आहात.
३) उजव्या अनाहत चक्राला चैतन्य लहरी द्या.
४) अति जादा जबाबदान्या घेऊ नका. ( परंतु योग्य ती
जबाबदारी आवश्य घ्या.)
११) हृदयादा मध्य व मांगच्या भागावर मालीश करा.
१२) मनांत निर्भयता आणा व म्हणा, की 'जनण्माता
माझ्याकडे बघते आहे मला कोणते भय
डावे अनाहत चक्र :
५ ) गुणवत्तेची बळकटी व वडलांच्या व नव्याच्या
संरक्षणाची निर्भयता मनांत वृद्धिगंत ठेवत चला.
तुमच्याकडून एखादे चुकीचे बाप, पती, मुलगा भाऊ
यांची मर्यादा ओलांडली तर सुधारा. पत्नीने पतीच्या
असंरक्षणाचे कारण होऊ नये.
मंत्र :
१) शिव-पार्वतीचा मंत्र म्हणा.
२) आव्हान : - श्री माताजी मी आत्मा आहे.
३) डाव्या अनाहत चक्राला चैतन्य लहरी द्या.
४) प. पू. माताजींना हृदयात बसवा - त्यांचा प्रेमाचा व
६) आपल्या कुटुंबाची योग्य काळजी व जबाबदारी घ्या
आणि सहजयोग व सामुदायिकता यांना युक्त व पुश
असे वातावरण वाढवा.
आनदाचा आस्वाद घ्या.
७) संसारातील मर्यादा व चांगली बर्तणुक वृद्धींगत करा.
त्यामुळे समाजात त्याचा प्रतिसाद होईल.
८) उजवी बाजू भावनेमुळे बाधील झाली असेल, तर
उजवी बाजू १०८ वेळा उचलून डावीकडे टाका
म्हणजे उजवी बाजू ची पकड कमी होईल.
डावा हात फोटोकडे व उजवा हात जमिनीवर ठेवा.
५) आपले चित्त आत्यावर ठेवा.
६) जेव्हा डावी वाजू उजव्या बाजूच्या अति उपयोगामुळे
विघाड पावते. डावी बाजू उचलून उजव्याबाजूवर
१०८ वेळा टाका. त्यामुळे बाधा पळेल. फोटोकडे
उजवा हात ठेवा व डावा हात बांधलेला व तळहात
मागे ठेवा.
त्यामुळे डावीकडच्या बाधा कमी होतील व उजवे
हृदय चक्राची पकड़ सुटेल.
७) आपण एखादी चूक केली असल्यास आल्याची क्षमा
मागा. मनांत दोषीपणा ठेवू नका.
८) भवसागरातील कृती चालू ठेवा भोंदू गुरु मुळे हे
क्रमशः)
हृदय चक्र पकडले असेल तर (जे
चैतन्य लहरी
२४
सर्व सभासदांसाठी विनामूल्य