XXXXXXX XX स ॥ चैतन्य लहरी ॥ क्र. ३ सन 1९९0 तुमये आपापरातील संपंध, देवाण घेवाण, भाषा भजने इ. मधून सर्वानी एकमेकांच्या [संप्क वि या आणि शांती सय, प्रेम, करुणा आणि सर्वात महापाये म्हणजे सहजयोग सगळीकडे पसरवा. श्री भाताजी निर्मला देवी श्रीकृष्ण पूजा এए XXXXXXX XXXXX XXXXXXXXXXX XX

 का कसर २१ घु श्रीकृष्ण पूजा ू े पू. श्री माताजी निर्मला देवी यांच्या भाषणचा सारांश प य श्रीराम मर्यादापुरुपोतम होते: प्रत्येक वावतीत फार काटेकोर श्रीकृष्णांनी एकदा इंद्राची जो वरुणदेव हगून होते. ते गाजा होते आणि राजपन्नीवहदल कोणालाही संशय अमावला -नको प्हणून त्यांनी सीतचा त्यान केला. वडिकनी त्याना बनवाभात जायला सांगितले त्याचाही त्यांनी स्वीकार केला आ ज आपण श्रीकृष्णांची पूजा करणार आहोत. ओळखला जातो, खोड काढूली. इन्द्राला फार गग आला. देवासारखे असले तरी इंद्रासारखे देव फार संवेदनाशील कारण त्यांचे वडिलांवर फार प्रेम होते. असनात. अगटी लहानशा निरमित्ताने ते भइकतात आणि तो ते मर्यादापुरुषोत्तम होते म्हणून वडिलांनी जे त्यांना मांगितले ते त्यांनी मानले आणि आईने ने सांगितले त्यालापण गग दाखवण्यासाठी आपली शक्ति वापरु लागतात. मग त्यानं सर्व गोपी मंडळीवर पावसाचा वरपाव सुरु केला. पाऊस इतका मान्यता दिली, म्हणून त्यांनी चीदा वर्षे वनवासात काढली ती यांडलांची आज्ञा शिरसावंद म्हणून वडिलांची आज्ञा मानायवं होता की लोकांना वाटले की सारी धरती आता जलमय तुफान होणार. श्रीकृष्णाचा खेळ विघडल्याचे पाहून इंद्राला फार मजा तस त्यांना कारण नव्हते, ते ग्वतः अवतार असले तरी वड़ील वाटली आणि त्याला वाटले की आपला वेत सिद्धीस आला. पण ने - श्रीकृष्णाने आपल्या वोटाखाली सर्वध पर्वत उचलून घरला आणि सारे लोक त्याच्या खाली आश्रयाला आले. श्रीकृ्णाची तसे नव्हने. पण तो काळ असा होता की मानापित्यांचा नुमता आदरच ठेवायचा नाही तर त्यांची आज्ञा पालन करायवी है य नलोकांना समजवणे जरूर होते. तो काळच तसा होता. त्याकाळी पुष्कळ ऋपी -मुनी, संत व हटयोगी होते आणि त्यांची छोकांना नाही, आजपर्यंत मी तुझे काहीच नुकसान केलेले नाही किंवा फार कड़क शकवण असायची ने लोक व्यांची शिम्त पाळू शकले नाहीत त्यांना फार शिक्षा सहन करावी लागली. अशा या कटोर आणि कडक शिस्तीच्या साधनमार्गामुळे बरेच साधक अशी तनहा असते. माझी पद्धत वेगळी आहे. मी इंद्राला मांगितलें की तू माझ्या बाटेला जाऊ नकोस तुला ते जमणार तुला चिडवलेले नाही थींकृष्णाची पूजा होणारच आहे पण त्याचा अर्थ असा नाही की माझ्यासमोर तू तुझ्या शक्तीचे यांच्या अ्यात्मिक ध्ययापासून दूर राहिले. ग्रदर्शन करू शकशीलः ति नुकतेच मी एका अमेरिकन शांतताप्रिय यीद्धया वहलचे छोट्या गोष्टीवरुन का रागावतात लोक अशा छोट्या - एक पुस्तक बाचले, तो सल्याच्या शीधांत होता. त्याच्या गुरुने त्याला फारच कषटप्रद मार्गावर नेले, पण ्याला आपणच अमर- याचं मला नवल वाटते. काही असले तरी समजूतदार पणाने र. वागायला हये. आता वधा गरम वाहू लागले आहे अस्तित्व असल्याचे ज्ञान झाले. श्रीगामानंतर डी पद्धत सुरु सहजयोगामधे आता तुम्ही कितीतरी गोष्टी करु शकाल. पण झाली. माणसाने वावका-मुले सोडून हिमालवात जाऊन तप-चर्या करवी अशी समजूत झाली. नितीमान समाज असल्यामुळे त्याचे पालन कठोरपणे लोक करू लागले. पण त्या आपण काय करु शकतो याचे तुम्हाळा भान असले पाहिजे. श्रीकृष्ण हे स्वतःच याचे उत्तम उदाहरण आहे. त्याने 'सहज' संस्कृति सुरु केली. त्याने कुणाला 'जागृति' दिली नाही पण 'सहज' ची भूमिका समजाऊन सांगितली. ल्याच्या आधी आलेले पाठीमाग्गं एक भीतीची भावना होती. तसंच सारे नीतीशासाठी चैतन्य लहरी १

 अशा भयातून विकसित केले गेले इतर धर्मातही असंच घडून आले आहे. मी तर म्हणेन इस्लाम धर्माने पुण त्याचेच अनुसरण कधी प्रगट केले नाही. कधी आपल्याजवळ कारय शक्ति आहे केले. ते लोक स्वैच्छेने नीतीचे पालन करत नाही तर हे दाखवलें नाही कधीपण वेगळा पोशाख केला नाही. आणि त्यापाठीमागे एक भीतीच असते. खिस्ती लोकांचही तेच हिंदू विशेष म्हणजे त्याचं यशोदेवरोवरचे नाते ती त्यांची खरी आई वधितले तर ते अर्धे इकडचे तर अर्धे तिकडचे शीख लोकांतही शिस्त फार कडक असते. दुस्यांचे वृट स्वच्छ करायचे अशा सुंदर-सुंदर कविता आहेत की त्यामधून तो सान्या विश्वाचा त्यांच्याकडे शिक्षा दिल्या जातात. एखाद्या सामान्य मुलासारखे खेळत. त्यांनी आपले वेगळेपण नसूनही अगरदी सुंदर होते. त्यांच्या वाल लीलांवहल इतक्या सम्राट असल्यासारखे दिसते. लहानपर्णी आपलेच बोट तोंडात घालाववे. वाटतं की विराट असं कसं करु शकतो! हिंदू धर्मामधील आजकालची कर्मकांडे पहा, आठवडयातले सहा दिवस कसला ना कसला तरी उपास एक मुलांसारखेच विचार असल्यामुळे त्यांच्या सात्या हालचाली दिवस तरी जेवायला मिळते, मग ठिकठिकाणी यात्रेला जायचे. मुलांसारख्याच होत्या. अंध असलेल्या सूरदास नावाच्या एका नुकतेच अमरनाथच्या यात्रेला गेलेल्या लोकांपैकी वरेच जण प्राणाला मुकले वर ते ्हणतात त्यांचे निर्वाण झाले यात्रेमधे मरण आले म्हणजे निर्वाणला पोचले. अशा तकेच्या खुळचट महान कवीने या सर्व वालकीडांची वर्णने करणाऱ्या कविता लिहिल्या आहेत. लहानपणच्या त्यांच्या यशोदेयरोबरच्या नात्याचे तर फार -सुंदर आणि बहारदार वर्णन या कवितात आहे. आजच्या सारखें नाही. म्हणजे तू हा गालिचा खराव केलास कल्पना होत्या. निर्वाण झाले म्हणजे आम्ही ज्याच्याकरता म्हणून मी तुला वेदम मार देणार!- म्हणजे आजकाल मातांना मुलांपक्षा आपल्या वस्तूंची जास्त काळजी! संस्कृतिमचे मुलाने एखादी वस्तु मोडली तर टीक आहे. चांगलच धडपडत होतो ते प्राप्त झाले. आम्हाला आणि इतरांनाही मरण आले आणि जे जिरवंत राहिले ते म्हणतात की आम्हालाही तसं --आमच्या मरण कां मिळाले नाही. सध्याच्या या कलियुगातही या कल्पना प्रचलित आहेत झालं. एखादी वाधा दूर झाली म्हणा असे सांगतात. निर्भळ भारतांतही लोक कर्मठ आहेत. विशेपतः दक्षिण भारतातील, आनंद देणार्या अशा सुंदर अवस्थेला त्यांचे विवार कसे म्पर्श काहीतरी मिळावे म्हणून वा कांही प्रायश्चित्त म्हणून वेडीवाकडी कर्मकांडे करत असतात. या सगळ्या मूर्खपणाला श्रीकृष्ण वैतागले होते. त्यांना समजेनासे झाले की अशा फालतू करु शकले है मला कळत नाही. आपल्या मुलाबाळावगवर आपणही असे गोड, प्रेमाचे आणि सुंदर नातं ठेवले पाहिजे. काही मुले मात्र खगेखरच त्रासदायक असतात श्रीकृष्ण अध्ययनासाठी ज्या गुरुकडे गहिले ते फार कड़क होते, पण त्यांची पत्नी फार प्रेमळ होती. रानांत जाऊन आराधनेत लोक आयुप्य फुकट धालवू लागले तर त्यांच्यापैकी सहजयोग कोण करणार? म्हणून त्यांनी सहज संस्कृति सुरु केली. ते सांगू लागले की चला, आपण मजा करुन आनंद लाकडे गोळा कमून आणल्यावर ती त्चांना कांहीतरी खायला द्यायची. हे फार सूक्ष्म आहे. श्रीकृष्ण झाडतोडायचे आणि त्याचे मित्र लाकडे आणि त्यांचे मित्र न्याहारी पोचवावचे. श्रीकृष्ण आईसाठी झाडे तोड़त आहेत. ही कल्पना करुन पहा ते अवतार तुमच्या आया-वहिणी झाल्या. त्यांनी एकमेकांवर रंग उधळून होते पण आईसाठी कसलेली काम त्यांनी हलके वा कमीदर्जाचे होळी खेळण्याची प्रथा चालू वर्णभेद मानले नाही. पण त्याच्या मित्राला खूप भूक लागलेली कर्मी व्हावा म्हणून अमेरिकेमधे रंग खेळण्याची कल्पना चांगली असल्यामुळे त्यांनी सगळी न्याहारी संपवली आणि कांहीच उरले टरेल, गोर्यांवर काळा आणि काळ्यांवर पांढरा रंग! त्या मधून नाही. खाली उतरल्यावर त्यांना काळजी वाटू लागली. त्या मित्राने गुरुकडे येऊन सर्व न्याहारी संपवल्याचे व कृष्णाला काहीच न मिळाल्याचे सांगितले. गुरुला फार संताप मिळवू या, सर्वांना आनंद निर्मळ आनंद, शुद्ध आनंद मिळूं दे. हा आनंद आपण कसा मिळवणार? तुम्ही सर्वांनी गरखी वांधून घेतली. ज्याच्यामुळे स्वतःची पत्नी सोडून सर्व महिला केली. कदाचित् त्यामघून वर्णा-वर्णावरुन भेदभाव करुन भांडणे काय मूर्खपणा आहे हे त्यांना समजेल. ते गुरांना संभाळणाऱ्या पोरासोरावरोवरही श्रीकृष्ण पूजा २

 ते पाश्वात्य संस्कृतीची गोष्ट वैगळी आहे एका परपुरुपांच्या शेजारी दसवतील पुढे आणखी एक पुरुष आणि पुन्हा शेजारी कुणाचीतरी पत्नी, ही अशी जवळीक करशी चालेल ? सहज नसलेल्या अशा प्रकारांचे परयवसान नीतिमत्ता घसरण्यात होते पुरुष व महिनलाना असे एकमेकांशेजारी वसण्याची मुळीच जरुर नाही. कशाला या तहा? माझ्या पतीवरोबर त्यांच्या आफिसच्या कामांमुळे मला वरंच वेळा अवघड व्हायचे या पुरुषांवरोवर काय वोलायचे? मला वैंक व्यवहारातील काही कळत नाही. आला. "आतां तू जन्मभर दरिद्री राहशील"" असा त्यांनी शाप दिला. पण आई न्हणाली "जन्मभर नळे तर फक्त श्रीकृष्णा जवरदस्तीने एका महिलेला गप्पा मारणार?" परत भेटेपर्यत." ती असं करावची याला उ:शाष म्हणतात. ल्यामुळे पहिल्या शापाचा त्रास बोडासा कमी होतो हा मित्र महणजेध सुदामा तो फार गरीब होता. आतां श्रीकृष्णाची सहज करणी पहां. त्यांना सुदामाची फार आठवण यायची. पनीला ते म्हणाले मला खरंच माहित नाही. त्याला शाप मिळाला आहे स्याची काय परिम्थिती आहे मला ठाऊक नाही. तो कुटे बरे असेल? राजा असूनही मित्रावहल किती कळकळ! ते मी व्याच्यावरीवर जात असे आणि लाकडे गोळा शेअर्स सट्टा - वाजार काय असते ते माहित नाही. लोक म्हणायवे हैहि समजात नाही, अशा वेळी भी फायदा-नफा काय चोलतात करते असे" या लहान- लहान गोष्टीच त्यांना इतक महत्व कस कधी काही बोललेच तर लोक अवाक होतात. एकदा एका पार्टीमध्ये डिक्स देत होते आणि मी सांप्ट हिक्स मागितल मग एका वेटरने मला ते आणून पेट, पढिरा शर्ट च काळा बो-टाय असा होता. सगळया लोकांचा वाटीयचं वाची मला आता कल्पनाच करवत नाही. म्हणजे एयांना साथया विश्वाचीच काळजी होती असं नाही तर दिले त्या वेटरवा पोशाख काळी सुदाम्बाची ही तशीच काळजी होती. "मी उयाला परत कधी म भटणार कची त्याला पाहणार तो कुठ रहात असेल? कसा रहात असेल" मित्रादहल अशी त्यांची हळुवारपणाची भाक्ना होती. एखाधा सहजयोग्यासारख है आहे. सहजमधे आपणही सर्य जगाची काळजी करतो, स्वतःवहलची काळजी घेतो. राजदूतीपासून वेटरपर्यंत-तोच वेप, समोरचा माणपुस कोण आहे हेहि मला समनेना मग भी पेय संघल्यावर ज्यास्या सातात ग्लास दिला तो चक्क राजदूत निधाला! मला स्वतःला त्यातनला फरक मुळीच नव्हता, कारण ते सर्वजण सारखेच दिभत होते. सारखेच एुखाद़ा सहनयोगी आजारी आहे. एखाद्याला कसला तरी चास आहे काहीनरी कठीण प्रसंग आहे तर सारे सहजयोगी त्याचाच विचार करतील. ल्याचीच काळाजी करतील सारं काही त्यांचे ठीक वालले असले तरी ते सर्व त्याचीच काळजी करणार खावरत होते. सारखेच बोलत होते सार काही सहज, आजकाल सगळीकडे दूताचास का असतात ऊक नाही ात पण त्यांच्याकईे नेहमी पाट्यां ड्रिक्स आणि शेकहेड़ चालते. हे अमका तमका माणूस दिसत नाही असे म्हणणार. आपल्याला विती जगांची नावे माहित आहेत. आपण स्यांना कार्य मदते शेकहँड करुन करूने होत दुखायला लागतात शैकहड हा अंगदी अ सहज प्रकार नमस्कार की करत नाहीत? त जाम्त वरे, मल तर कधी कधी गरम वाटू लागायचे. वहुतैक ाक गरम, भी तर बहुतेक वाजूलाच उभी रहायची योडीशी सान वाटायची आणि काय करवं हे कळेनासे होई, शेकहँंड करण्याची ही पद्धत करु शकतो. ल्यांचा कसा आदर ठेक्तो. त्यांच्याबर किती प्रेम क करती. आपले एकमेकांतले संबंध शुद्ध (पवित्र) कसे होतील इ. आज रक्षावधनाचा दिवस आहे, आपले आपाआपलें सहज मधे मुळीच वसत नाही. पण त्याच्याहूनही खगव म्हणजे असले पाहिजेत याला फार महत्त्व आहे. मुंबंध पवित्र महाराष्ट्रात मी पाहिले आहे की पुरुष स्त्रियांचरोवर किंवा चुंबन व्यायची फ्रेंच पद्धत, किंवा मिठी मारायची स्त्रिया पुरुपांवरोबर फार वोलत नाहीत. कुर्णीतरी एकदा एकीला म्हणाला तुम्ही वायका वायकांवरोबरच गण्पा मारत का असता ?" तर मी म्हणाले "आम्ही तुमच्यावरोवर काय दोलणार? तुम्ही सारखें तुमच्या ऑफिसवदृदल वोलत असता. आम्ही आमच्या घरांवद्दल वोलतो. मग तुमच्याशी आम्ही कारय तुर्हाला आबड़े वा न आवडी. मी प्रथम एका इंग्रज माणसाला जागति दिली तेव्हां त्याने चक्क मला धरुन वर उचलले, मनात म्हणाले. ठीक आहे. आनंदाच्या भरात त्यानं असं केले असेल पण हृदयातून हा मोकळेपण नाही. पार्टीला जायचे तर एक विशिष्ट पोशाखच हवा. अंत्यविधीला जायचे असले तरी एक श्रीकृष्ण पूजा

 वागण्यासारखी. श्रीकृण्णानी ही जी शुद्ध निर्मळ आनंदाची काल्पना लोकांना करुन दिली. त्यामुळे रामाच्या काळखंडानंतर, लोकांना आल्दाददायक वसुमारपणा चाढ लागा. लावली नर स्वाचं इम्त्री केलेल्या कपडइयांसारखे न आालता टराविक पोशाखच हवा. एकदा एका ओळखीच्या सञ्जन गृहम्थाच्या अन्यविधीस जायची बेळ आली, मला काळी साड़ी काळा वलाऊजच घालायला हवे असे सांगितळे. भी स्हणाले की कांठ नसलेली काली साड़ी माझ्याजवल नाही तर म्हणाल आला नाहीत तरी चालेल! मी म्हटले ठीक आहे नाही तरी तिथ जाऊन वाटू लागली पय मग म्हापाजे लोकांना कडक शिस्त येणाया कपडयांसारखे वननात. त्यांना पूर्ण माकळीक डिलली तर वादल तसे वागू लागतात. ारतामथे आनंदाच्या नावाखाली व्याच वाट गाष्टी रडललं चालत नाहीच. अगदी गए्प रहावे लागते. शिवाय तिथ्ला प्रकार म्हणजे मृताला तिथे टेवलेले असते. प्रार्थना म्हुटली जाते आणि मग शैंपेन श्यायची. मला ही कल्पनाच करवत नाही. त्या सणार नाही., विद्यापारशी चालतात. - भी तुम्हाला ते सांगत मृत शरीरासमोर त्याच्या वदहल काही करुणा दूरच पण बर नावाच्या माणसासारख्या मूखं कानी कप्णावहल भुलते असले अकार ? है झाले की सगळे मिळारे. एवढच नाही तर एकादा दुःखी दिसला तर लगेच कुणीतरी विचारणर "का्य सकते लिहून ठेवले, ती कवि होता आणि राधा-कृ्णाचे वर्णन झाल? ठीक आह्ात ना ?" एक जिवलग गेल्याचीही जाण रोमिओ-न्यूलिअेट सारखें करावचा राबा कुाच्या पवित्र संदंधाचा हा फार मोठा अपमान आहे. कांग्रा शेचीमवे ही तसली वरीच चित्रे पाहिली असतील व्या नाल्यांतील खगसंदर्भ नाही! आपण सर्वांनी 'सहज' बनले पाहिजे. ्हणजे, काय कराल ते उत्स्फृर्तपणे. त्याच्यात कृत्रिमता नसावी. भागतातही ते दाखव शकते नवते म्हणून त्याला अं विदप स्वरुप त्यांनी पाश्चिमात्य सं्कृति स्वीकारलेले लोक आहेत. एकदा एका घरांतील माल्कीणीचे निवन झाले. सर्वजण प्रेतयात्रा कधी न्यायची याची चर्चा करत होत. एक महिला श्रीकृष्णाचा फायदा वेत असले माहिजेत णून तडेतनहेच्या म्हणाली ती "भारतांमधील प्रसिद्ध महिला होती. की दोन रोमांचक कल्यना ्यांना सुचत. मला तर कधी करधी याटते की वाजायच्या आधी प्रेतयात्रा करायची नाही. मी "का" असं लोकांना श्रीकृष्ण खया अर्थानि समजलेय नाहीस. विचारल तर ती म्हणाली, मला पांढरे स्वच्छ कपडे घालायचे दिले. मला वाटतं की ्वाकाळचे कंवि आणि कालाकार महळी आनल्या आत दवलेल्या विकार भावनाना उघड करण्यासाठी - कसं करायचे पण त्यांच्यावद्दल एक मजेदार कहाणी सांगते. त्यांना च वाकका (पतली) होत्या. हाहि एक वादग्रस्त मुट्टा आहे. आहेत आणि त्याला मंच होणारे दागिने बैकेतूच आणावचे खरं तर या यायका म्हणजे त्यांच्या ३६००० शक्त्या होत्या. त्यांना जन्म मिळाळला आणि एका राजान त्यांना प न तुरुंगात टाकले. श्रीकृष्णांना त्यांची गुटका करावी लगली त्यांची सुद्का झाली पण आता चा श्रीकृष्णाजवळ कसे राहू शकतील ? ते तर आहेत. काय हा भौतिकतेचा अतिरेक! हे फारच झालें. भावनेला किमतच नाही. तुमच्यापक्षा आमच्या मावना निमळ असतात, त्या संदेव प्रामाणिक असतात. त्या व्यक्त करावला विचार करावा लागत नाही. तुमच्यासारखें आता मी रडू का नको, हमू की नकी असा विचार मनात येत नाही. सर्व तरुण होते. म्हणन त्यांनी ्याः सर्वारशी विवाह केला. ना तर उत्स्फूर्तपणे होते. तुम्हाला आनन्द मिळाला की तो उत्स्फृतपण बा १६००० स्वियांना एक जवान माणूस - कसे संभाळणार? लोक त्यांच्यावद्दल काय वोळतील? म्हणून त्यांनी त्या सर्वांवरोवर अगदी सहज व्यक्त होतो तुमचा आनंद प्रगट होता तोहि अगदी सुसंस्कृत पदधतीने. आता सहज संस्कृति कशी असते ते पाहू ते असं आहे की तुमच्यामधे ते रुजून जाते. तुमची प्रभावि वाढ ही अगदी नैसर्गिक व साध्या त्हेने होत असल्यामुळे तुमच्यामधे ती जायचे होते. पण वाटेवरची नदी पुराने दुथडी भरुन वहात संस्कृति विकसत होत जाते. एकाद्या लहान मुलाच्या निण्पाप लरन केले. त्यांना पांच पत्नी होत्या आणि बाच त्या पंचमहाभूत तत्व. एकदा या पांच बायकांना एका महान ऋषीला भटावला होती. मग त्या श्रीकृष्णाकडे येऊन म्हणाल्या नदीला पूर आला श्रीकृष्ण पूजा ४ वास

 आहेत. भारतीय मनोधारणेमधे ते कधीच बसणार नाहीा. खें तेर अमेरिकन लोकांनाही सहन न होण्याइतके ते घाणेरडे आहे. आहे, आम्ही कर यार जाणार? श्रीकृप्ण म्हणाले की तुम्ही जाऊन नरदीला प्रार्थना करा की श्रीकृष्ण जर खरोख च पूर्ण व शुद्ध व्रह्मचारी असतील तर पुर ओसरु दे. आणि खरोखरच पूर ही सगळी धाण जगभर पसरत चालली आहे. माँस्कोमधेही ते विकले जात अहे. विकसनशील देशात खपत आहे. त्यांच्याकडे औसरका आणि त्या पार झाल्या. मग त्या ऋपीकडे जाऊन एडुस आहे हे कळेप्यंत लोक निकृष्ट दर्जाच्या गोष्टीही पर्यटकांकडून विकत घ्यायचे. आता ते एइस आणि चरससारखे पदार्थ पोचवीत आहेत. ही एक विनाशकारी सतानी शक्ति आहे. जी या कलियुगात यैमान घालत आहे आणि तिच्याशी केली. ते परत वायला निघाले तर वाटेवरव्या त्यांनी व्यांची पृजा त्या नदीला पुन्हा पूर आळा होता. त्यानी माघारी येऊन आम्ही कसे पार होणार असे त्या ऋीला विचारले ऋषीने त्याना विचारलं की तुम्ही आधी कसे नदीपार झालात. त्यांनी श्रीकृष्णांनी सांगितलेली प्रार्थना केल्याचे सांगितल्यावर तो ऋपी म्हणाला, "नर मग तुम्हीं पुन्हा त्या नदील्া ग्रार्थना करा की या ऋपीने काही म्हणजे काहीच भोजन केलेले नाही पण आम्ही सामना करायला आपल्याला माठ्या प्रमाणावर सहजयोगी हवेत विनाशाचे है कार्य उधड उधड चालले आहे. त्यांना वाटने की हा चांगला गुण आहे. फसवेगिरी करणाच्या लोकांपासून तुम्ही थोइया मौणसांचे तरी गक्षण करु शकता पण है तर अगदी त्याला ताट भरभरुन खाताना पाहिले ते जर खरं असेल तर राजरोस उघडपणे चालू आहे म्हणून प्रत्येकजण त्याच्याच मागे लागला आहे. अशा वेळी श्रीकृष्णांचा काळ कसा सुंदर होता. जीवन किरती स्वच्छ ब सुरळीत वालले होते राक्षसांचा त्यांनी कसा संहार केला असे विचार आले की त्यामबूनही एक पाणी उतरु दे." त्यानी पुन्हा नदीकडे येऊन प्रार्थना केल्यावर पूर परते उतरला. त्या आश्वर्यचकित झाल्या की त्यांनी त्या ऋपीला पोट भर जेवताना पाहूनही नदीला काय तो जेवला नसल्याचे सांगितलेके खरे वाटले, यावरुन स्थिती "अभोगी नाहीत. ते होती है लक्षात व्या. म्हणजे ते कशात अटकून जात समाधान, आधार मिळती. पण आजकालच्या जगात असे कता त्वाची सैतान कितीतरी आहेत. एकाला संपर्ल तर टुसरा हज़र त्यासाठी अमेरिका फार सुपीक देश आहे म्हणून तुम्ही अमेरिकेच्या या सम्राटाकडे लक्ष लाऊन पहायला हवे. भोजन करीत असले पण त्याना त्याचें भान नसते, फिकीर नसते, खाण्याचा आनंद भोगण्याची वृत्ति नसते, पाचि आणि सोळा हजार वायका असलेले श्रीकृष्ण व्रह्मचारी होते म्हण जे ते न्यांच्यात गुंतलेले नव्हते. हीच सहज स्थिती. श्रीकृष्णांनी आता खरोखर सुदर्शनचक्र चालवायची वेळ आली आहे. तसं झाले तर छान होईल. तीच वेळ आता आली आहे अमग्किमधे मला बाटते की स्वातंत्र्यावद्दल त्यांच्या शंख दिला आहे. त्याच्या आवाज करुन कल्पना अतिरेकीकडे चालल्या आहेत. श्रीकृष्णांचे आशार्वाद असलेले सर्व नियम - वंधानातून सुटले तसे ते मोकाट व्हायला म्हणूनच मी तुम्हाला जाहार करा की अमेरिकेला धुवून काढण्याची स्वच्छ करण्याची लागले. अमेरिकेत तर है फारच खराव झाले आहे. त्यांनी वेळ आली आहे. हेच आता आपले कार्य आहे. निर्माण केलेले चित्रपटही भवानक आहेत आणि साय्या जगाचे आज श्रीकृष्णांची पूजा करताना अशी धारणा धरा की श्रीकृष्ण आता आपल्या सर्वांमधे आहेत आणि त्यांचे कार्य मामूहिक असते तसे तुमचे संवंध, देवाण घेवाण. भापा, भजने इ. मधून सर्वांनी एकमेकांच्या संपर्कात या आणि शांती. सत्य, सर्वात महत्त्वाचे त्याच्यामुळे नुकसान होत आहे. आपण त्यामधून कारय पाप करत आहोत है त्यांना समजत नाही. जगातील हजारो लाखो लोक अशा तहतहेच्या घाणेरडया आणि विनाशकारी त कल्पनांच्या मागे लागले आहेत. फ्राईड संपला, खतम झाला. त्याने आधाच फार खरावी करुन ठेवली आहे. पण या म्हणजे सहजयोग प्रेम, करुणा आणि सगळीकडे प्रेसरवी. सर्वांना अनंत आशार्वाद, परमेश्वराचे तुम्हा सर्वांना अनंत आरशीर्बाद, चित्रपटांचे काय? त्याचा प्रभाव आता भारतीय दिग्दर्शकांवरही पड लागला आहे. मला वाटते की त्यांना हे अमेरिकन जगाकडे धेऊन चालले आहेत. हे सर्व प्रकारच अगदी घाणरडे व चूकीचे रा श्रीकृष्ण पूजा ५ दए

 अि कु धारणा ध्यान र क िरि (श्री माताजी यांच्या ध्यान धारणेवरील निर्मला योग ि जानेवारी फेब्रुवारी १९८४ मध्ये प्रसिद्ध झालेल्या भाषणाचा अनुवाद) काँ ।म ी तु उन्नतीला सुरुवात होते. जाणिवेतल्या निर्विचार स्थितीमध्ये आल्यानंतर त्याचे आधी नाही. पाहिजे की, बुद्धीच्या पातळीवर तुम्ही सहजयोगामध्ये प्रगती करु शकत नाही. म्हणून पहिल्यांदा जाणिवेतल्या निर्विचारम्थितीमध्ये तुम्ही स्थिर व्हा. तरी सुद्धा एखाद्या चक्रावरत पकड आहे असे वाटेल. परंतु तिकडे दुर्लक्ष करा. अगरदी दुर्लक्ष करा. आता तुम्ही शरण जावयास सुरुवात करा. जर एखादे चक्र पकडले असेल तर म्हणा श्री माताजी म्ही सकाळी उठा. स्नान करा. वसा, चहा घ्या परंतु बोलू नका. सकाळी बोलू नका. वसून व्यान करा कारण त्यावेळी ईश्वरी शक्तिचे किरण बेत असतात. सूर्य त्याचेनंतर उगवतो. त्यामूळे पक्षी जागे होतात त्यामुळे फुले उमलतात. ते सर्व त्यांच्यामुळेच जागे होतात आणि जर तुम्ही संवेदनशील असाल तर तुम्हाला असे वाटेल की, सकाळी उठल्यामुळे तुम्ही कमीतकमी दहा वर्षानी तरी लहान दिसाल, तुम्हाला है समजायला काे आ खरोखर सकाळी उठणे इतके चांगले आहे आणि त्यामुळे तुम्ही आपोआपच लवकर झोपता. हे झाले मी हे आपल्यावर सोपविले. उठण्यावद्दल झोपण्यावद्दल तुम्हाला काही सांगायला नको कारण ते तुमचे तुम्ही कराल. नंतर सकाळच्या वेळी फक्त इतर काही करण्यापेक्षा तुम्ही फक्त एवढेच म्हणा परंतु शरण जाणे वौद्धिक स्वरुपाचे नको. तुम्ही जर अजूनही तर्क वितर्क करीत असाल आणि विचार करीत असाल की. असं का म्हणायचं. तर त्यामुळे काहीही होणार नाही. जर तुमच्या हृदयात शुद्ध प्रेम आणि पावित्र्य असल तर फारच उत्तम आणि शरणागती हा त्याचा मार्ग, सर्व चिंता काळज्या ध्यान करा. ध्यानामध्ये विचार यांवविण्याचा प्रयल करा. डोळे उघडे ठेवून, माझे फोटोकडे वघत रहा. आपले विचार धांवताहेत इकड़े लक्ष घ्या. प्रथम तुम्ही विचार थांववा व मग ध्यानात जा. विचार थांवणिणयासाठी सर्वात सोपा तुमच्या आई वर साडून द्या. अगदी प्रत्येक गोष्ट परंतु शरण उपाय म्हणजे ईश्वराची प्रार्थना, कारण विचार हा आज्ञा चक्राची स्थिती आहे. म्हणून सकाळी ईश्वराची प्रार्थना किंवा आहे. त्याचेसंबंधी नुसते बोलतांना सुद्धा मला थोडी काळजी श्री गणेशाचा मंत्र म्हणा. दोन्ही एकच किंवा असही म्हणा बाटते. पण जर विचार आलेच किंवा चक्रावर पकड़ आलीच की, मी सर्वांना क्षमा केली आहे. तेव्हा सुरुवातीला तर शरण जा आणि लगेचे चक्रे मोकळी झाली आहेत असे गणेशाचा मंत्र म्हणा. ईश्वराची प्रार्थना म्हणा आणि मग म्हणा मी सर्वांना क्षमा केली आहे. ह्याचा उपयोग होईल. वर्गैरे काही करु नका. सकाळी फार हात हलवू नका. मग तुम्ही जाणिवतेल्या निर्विधार स्थितीमध्ये जाता आता जाणे ही एकच गोष्ट अहंकार प्रधान समाजात अवधड झाली तुम्हाला कळून येईल. सकाळच्या वेळी इकडची वाजू तिकडे ध्यानात तुमची सर्व चक्रे सुटल्याचे तुम्हाला जाणवेल हृदयात स्वतःचे प्रेम ठेवायचा प्रयत्न करा. तुमच्या ध्यान करा. त्याचे आधी ध्यान होऊच शकत नाही. जेव्हा विचार येत असातात किंवा असे बाटत असते मला चहा हृदयात प्रयत्न करुन वघा आणि त्यांच्या अगरदी मध्ये गुरूना प्योयचाय, मी काय करावे. आता मला काय करायचे ओ. स्थापित करायचा प्रयत्न करी. आपल्या हृदयात प्रस्थापित है काय, ते काय है सर्व त्यावेळी असते तेव्हा प्रथम तुम्ही केल्यानंतर अत्यंत भक्तिने आणि समर्पणाने त्यांना नमस्कार जाणिवेतल्या. निर्विचार्गस्थितीमध्ये जा. मग अध्यात्मिक करा. साक्षात्कारानंतर जे काही तुम्ही तुमच्या मनात कराल चैतन्य लहरी ६

 त्यांचे प्रसारण कराल की, तुम्हाला ल्यांचेवर पूर्ण नियंत्रण आले आहे असे बाटेल आणि त्या भावनांवर नियंत्रण ते काही काल्यनिक असणार नाही., कारण तुमचे मन, तुमची कल्पना है प्रकाशित झाले आहेत. म्हणून अशा तहने पुढे जा की, तुमच्या गुरूच्या तुमच्या आईच्या चरणांशी आणल्यामुळे तुमच्या भावना फारच विरतृत, प्रकाशित अगदी नम्र व्हा. आता व्यानासाठी आवश्यक असणारे आणि शक्तिमान झाल्या आहेत असे समजून येईल. आता तुम्ही काय करा तुमच्या श्वासोचछवासाकडे लक्ष द्या. तुमचा श्वासोच्छवास कमी करण्याचा प्रयत्न करा. ह्याचा अर्थ, तुम्ही श्वास वाहेर सोडा थोड़ा वैळ थांवा. मग वातावरण किवा आवश्यक असणारों स्वभाव यांच्यासाठी प्रार्थना करा. जेव्हा तुम्ही ईश्वराशी एकरुप होता ते ध्यान होय. आता जर विचार येत असतील तर अवांतच पहिला मंत्र म्हणा आणि मग आता लक्ष द्या. शिवाय तुम्ही गणेशाचा मंत्र जरूर म्हटला पाहिजे. काही लोकांना तयाचा फायदा होईल आणि नंतर आत लक्ष दिले पाहिजे आणि स्वतःच सर्वात मोठा अडथळा कोणाचा? ते वधितले पाहिजे. पहिली अडचण म्हणजे विचार, त्यासाठी निर्विचारतेचा मंत्र म्हटला शवास आत ध्या. थोडा जाग्त वेळ श्वास तसाच ठेवा. मग श्वास सोडा म्हणजे एका मिनिटामध्ये तुमचे इ्वसन नेहमीपेक्षा कमी होईल. ठीक प्रबत्न करून वघा. लक्ष भावनांवर . ाक क असू द्या. म्हणजे संवंध प्रस्थापित होतील आता वरे आहे. वर्घा कुंडलिनी चढ़ते आहे. आता तुमचा श्बासोच्छास चालू असेल तेव्हा तुमच्या लक्षात येईल पाहिजे. ॐ त्वमेव साक्षात् श्री निर्विचारता साक्षात श्री की. काही काळ असा जाईल की. त्यामध्ये जाणिवेसकट निर्विचारता असेल, श्वास घ्या तो तसाच टेवा. आता श्वास आता आपल्या अहंकाराचा अडथळा वघा. तुमच्या वाहेर सोडा आणि सोडत रहा, परत श्वास ब्या. आता अशातहेने श्वास ध्या की, खरोखर तुमचे श्वासोठछवास अजून थोडासा दवाव आहेच, म्हणून जर अहंकार असेल कर्मी कराल. तुमचे चित्त तुमच्या हृदयावर असावे किंवा तुमच्या भावनावरही असू शकेल. काही वेळ श्वास आत ठेवणे चांगले. रोखून ठेवा, मग बाहेर काढा आणि बाहेरच ठेवा. मग थाड़ा वेळ वाहेगच ठेवा मग परत ध्या. नंतर आदिशक्ती माताजी श्री निर्मला देवी नमो नमः । " लक्षात येईल की विचार निःसंशय थांवलेत, परंतु डोक्यावर ा ET तर हा मंत्र म्हणा "ॐ त्वमेव साक्षात श्री महत अहंकार TME साक्षात् श्री आदिशक्ती माताज़ी श्री निर्मला देवी नमो नमः महत्" म्हणजे मोटा, हा मंत्र तीन वेळा म्हणा. अजून सुद्धा अहंकार आहे असे तुम्हाला आढळून आले तर डावी वाजू उचलून उजवी खाली दावा. एक हात फोटोकडे नाही. छान! बघा आता तुम्ही स्थिर झालात. तुमचा प्राण कन दूसन्या हाताने डावी वाजू वर उचला आणि उजवी आणि तुमचे मन यांच्यात लय आला आहे. दोन शक्ती एक खाली करा म्हणजे अहंकार आणि मन (Ego & Super Ego) याचे संतुलन होईल. हे सात वेळा करा आणि आता कसे वाटने ते वघा. तेव्हा एकदा स्वतःला संतुलनांत आणल्यानंतर आपल्या भावनांकडे म्हणजे मनः शक्तीकडे लक्ष देणे सर्वांत ग्वामिनी मोक्ष प्रदायिनी माताज़ी श्री निर्मला देवी नमो योग्य. तिकडे लक्ष द्या. तुम्ही तुमच्या भावना तुमच्या आईचा विचार करून प्रकाशित करू शकता ठीक. असे त्यांना तुम्हाला कळून बेईल की, थोडा वेळ तुम्ही श्वास घेणारच होतात. आता तुम्ही कुंडलिनी चढ़वून वर आणा बांधा, पुनः एकदा कुंडलिनी चढ़वा आणि तीन वेळा वांधा. आता सहस्त्राराचा मंत्र तीन वेळा म्हणाः "ॐ त्वमेवा साक्षात् श्री कलकी साक्षात् श्री सहम्त्रार नमः आता तुमचे सहस्वार उघडेल. अशा तहेने तुम्ही सहस्त्रार पुनः उरघडू शकाल आणि तिथेच स्थिर व्हाल असे वधा एकदा हे झालं की, ध्यानात जा. श्वासोच्छवास कमी करा. है उत्तम, तुम्ही श्वास इतका कमी करा की, प्रकाशित करा. ह्यांच्या वरोबर तुमच्या मनाचे जे प्रश्न आहेत ते संपूर्ण जातील. तेव्हा तुम्ही ध्यानामध्ये त्यांचेकडे वघता तेव्हां तुम्ही असे बघाल की ह्या भावना तुभच्या अंतरंगात निर्माण होतात आणि जर तुम्ही त्या तुमच्या आईच्या चरण कमळी अर्पण केल्या तर त्या भावना विश्षळून जातील आणि विशाल होतील. तुम्ही अशा तहेने जणू वंदच केला आहे मात्र त्यामध्ये कोणताही त्रास नसावा. ध्यात धारणा ७

 सहज योगी बेचलेले आहेत. ते असे लोक आहेत ते असे सहजयोगामध्ये त्यांच्यावर कशी मात करायची ते तुम्ही शिकला आहांतच. ध्यानाशिवाय दूसर्याही अनेक पद्धती आहेत. त्या तुम्हाला नीट माहीत आहेत. वक्र कुठे आहेत. कुंडलिनी कुठे आहे ते तुम्हाला नीट माहिती सोसत आहोत. पण सहजयोगामध्ये खूप खूप थोडे लोक पाहिजे. आता जर एखादे चक्र काम करत नसेल म्हणून जर कुंडलिनी थांवली असेल तर आपण त्यावाबतीत निराश होता कामा नये. समजा, जर तुमचंे यंत्र, तुमची गाड़ी वाटेत थांवली तर त्यावावतीत निराश होण्याचा काय उपयोग आहे, तुम्हाला त्यांची कार्य करण्याची पद्धत, यंत्रणा शिकली पाहिजे. तुम्हाला चांगले तंत्रज्ञ झालं घाहिजे. आणि मग तुम्ही सगळे व्यवस्थित करू शकता. तेव्हा सहजयोगांच्या सर्व कार्यपद्धती शिकल्या अस्तित्वाची शक्ती पाहिजेत. त्यांच्यावर प्रभुत्व मिळवलं पाहिजे. दुस्यांना देऊन, त्यांना वरोबर करतेवेी शिकून, तुम्हाला स्वतःला लोक आहेत ज्यांना देवाने निवडलं आहे. या दिल्ली शहरांत हजारो लोक आहेत. पूर्ण जगभर इतके लोक आहेत की. आपण लोकसंख्यावाढीमुळे त्रास आहेत आणि जर तुम्हाला आधी निवडण्यात आलं आहे तर तुमच्या है लक्षात आले पाहिजे की, तुम्ही पाया आहात. तुम्ही ते दगड आहांत जे खाली धातले जातात. जे शक्तिमान असतात, मनावर संयम ठेवणारे असतात आणि म्हणून तुम्ही, जे आता थोडे आहात, पहिले दिवे आहात, जे जगातील इंतर दिव्यांना प्रकाशित करणार आहात. तुम्हाला अनंताची शक्ति, दैवी प्रेमाची शक्ति, तुम्हीं असलेल्या विश्वव्यापी उपभोगणं जरूरीचं आहे. हे म्हणजेच ध्यान आहे. सुधारतांना, तुम्ही ते शिकू शकता त्यात निराश होण्यासारखं काही नाही. ती फार तर जेव्हा सहजयोगी मला विचारतात., ध्यानासाठी काय करायचं? तुम्ही निर्विचारितत रहा. झालं! त्यावेळी काही करू नका. तुम्ही तुमच्या उद्दिष्टांकडे जात आहात किंवा सुप्तमन तुमचा तावा घेत आहे असं नाही, एवढंच नव्हे तर पहिल्यांदाच दैवी शक्ति तुम्ही प्रकृतीमध्ये उत्सर्जित करीत वाईट गोष्ट आहे. जर तुम्ही निराश, स्वतंः विषयी दुःखी झाला तर प्रश्न निर्माण होतील. तुम्ही स्वतःलाच हसलं पाहिजे आणि स्वतःवी यंत्रणा कामातून गेली आहे म्हणून हसलें पाहिजे . जेव्हा तुम्ही स्वतःरची ओळख साधन म्हणून तुमच्या करता, त्यावेळी तिथे तुम्ही नसता तुम्ही चक्र नसता. आजूवाजूच्या वातावरणांत आणि इतर लोकांमध्ये जी वेगवेगळ्या बाहिन्या नसता. तुम्ही असता फक्त जाणीव! तुम्ही असता शक्ति! तुम्हीच कुंडलिनी असता! त्यामुळे ज्या सर्व गोष्टी योग्य स्थितीमध्ये नाहीत, त्यावद्दल तुम्हाला काळजी करायला नको त्या नाहीत, त्यामुळेच आपण काहीतरी करू लागतो. ध्यान ही सर्वात तुम्ही त्या सोडवू शकता. दिवे कसे गेले विद्युतशक्तिच्या विधाडामुळे दिवे गेले. तर ती मग आपल्याकडे प्रार्थना आहेत. आपल्याकड़े चिंताजनक गोष्ट आहे. पण जर दिवे फ्यूजमुळे गेले तर पुजासुद्धा आहे. प्रार्थनासुद्धा पूर्ण समर्पणाच्या भावनेने तुम्ही ते बदलू शकता. ते सगळं काही तुम्ही करू शकता. हृदयामध्ये म्हटली, शाश्वत मागण्यांसाठी म्हटल्यास ती त्यामुळे तुमची चक्र खराब असतील तर काळजी करण्वाचे कारण नाही. काळजी करणं स्वतःची निराशा करून घेणं हाच सहजयोगावावत चुकीचा दूष्टीकोन भूतकालामुळे आणि त्यांच्या भविष्यामधील आकांक्षामुळे. आहे. सहज म्हणजे सहज होणारं सहज व्हायचं म्हणजे. निसंग्गामध्ये आहात, विश्वात्मिक रूपे तुमच्याशी निगडीत आहेत, फक्त एका संवय झाली आहे, ती म्हणजे गोष्टीची आपल्याला आपण त्यासाठी काहीतरी करायला पाहिजे आणि ड सोपी पद्धत आहे. दिली जाईल. ती मागा आणि बाकीचे होईल. सर्व सहजयोगीयांना अडचणी आहेत, त्यांच्या जेव्हा मला ठेव कोणी म्हटलं आहे, तशा तुला जसं हवं तसं तू प्रश्न असतात. तुम्हाला आता ध्यानाविषयी १०

 प्रकारचा दृष्टीकोन तुमचं चित्त आंत ओढून घेतो कारण वाहेरचं सोडून द्या. वाह्याच्या वावतीत आपल्याला काळजी नाही. होते. त्या वेळेस आपण त्यांचे मंत्र म्हणतो वा त्यांना आवाहान करतो. आपण मंत्रे वा लहरींचा वापर करावयास हवा. तू मला ठेवशील त्याप्रकारे मी राहीन." आणि तुम्हाला आश्चर्य वाटेल. सगळे काही व्यवस्थित -जुळून येतं. कधीकधी तुम्हाला वाटतं, मी अमुक जागी गेलं पाहिजे. हे भजन झाले पाहिजे, या गोष्टी मी करून कुंडलिनी अगदी जोमाने वर येईल / उद्युक्त होईल व २. आपली चक्रे शुद्ध ठेवण्याची वा चक्रावरील अडथळा वा नकारात्मक भूमिका दूर करण्याची एखादी पद्धत हवी. त्यामुळे त्यांच्यावर चांगला प्रकाश पडेल व सर्व चक्रे स्वच्छ होतील. घेतल्या पाहिजेत आणि कधी कधी त्या होत नाहीत. हे करण्याकरिता काही तंत्र वा पद्धती वापराव्या कधी कधी, चुकीने तुम्हाला जे हवं असतं ते होत नाही. देवाची इच्छा म्हणून तुम्ही त्याचा स्विकार केला पाहिजे. ही त्याची इच्छा आहे. ठीक आहे. ती देवाची इच्छा लागतील. का तरीपण आपणास हे कळावयास हवे, की ही तंत्रे आहेत व त्याचा मर्यादित उपयोग असतो. पूर्ण आहे. आणि आता त्याच्या इच्छेशी तुम्ही एकरूप झाला आहांत. देवाच्या पूर्ण जगाशी संपर्क आत्मसाक्षात्कारी माणूस जो मातारजीना पूर्ण समर्पण साधण्यासाठी तुम्ही इथे आहांत आणि आता या स्थितीमध्ये तुम्हाला स्वतःच्या इच्छा स्वतःविषयी कल्पना इच्छचा झालेला आहे व जो सहजतेने परमेश्वराचे प्रेम वा करूणा यांचा लिलया प्रसार करतो तो आपल्यांत ते परमेश्वरी गुण देईल. ते तो आपोआप आत्मसांत करेल व साधकावर कुंडलिनी उद्युक्त करतांना काही बाधा आल्या तर तो सहज दूर करू शकेल. स्फुरू लागल्या तर तुम्ही देवाची इच्छा कधी होणार. हा 'मी' पणा जायला पाहिजे. ध्यान म्हणजे काय ते तेच आहे. जिथे तुम्ही मी पहात नाही. पण ते 'तू' अशा प्रकारे पूर्ण आत्मसाक्षात्कारी माणूस आहे. श्री निर्मला देवै नमो नमः । सहजगत्या कार्य करु शकतो. पण आपणास तशी स्थिती प्राप्त करावयाची आहे. चक्रांची स्वच्छता कशी ठेवायची ? म प. पू. मातार्जींनी जे तंत्र वा जी पद्धत शिकविली आहे त्या वापरुन, समतोल आचरण ठेवून आपणास आपल्या प. पू. माताजी श्री. निर्मला देवीच्या कृपेत आपणास आत्थाची जाणीव / आत्मसाक्षात्कार झालेला आत्याची त्या प्रकारे स्थिती आणावयाची आहे. खाली जी तंत्र वा पद्धत दिलेली आहे. त्या काही आहे. आता आपणाला आपल्या नाड्या व चक्रे (जे अति सूक्ष्म आहेत) ते स्वच्छ ठेवायचे आहेत. आपली कुंडलिनी ही उर्ध्व-मुखी झालेली आहे. आपणास माहीत आहे, की आपला संबंध / योग परमेश्वराशी लागलेला एवढ्याच पद्धती नव्हेत. पण त्या आपणास मार्गदर्शक ठरतील. चक्रे, अनुक्रमाणिका, मध्य, डावी व उजवी वाजू दिलेली आहे. (कदाचित चक्रांची संयुक्तता, एकसूत्रता साधावी लागेल) पण ते एकदा मुद्दा कळाल्यानंतर आपोआप साधता येईल. आहे. पण ही अंतीम वाब नव्हे. हे नाते आपणास वळकट व स्थिर करावयाचे आहे. त्याकरीता दोन गोष्टींची आवश्यकता आहे. १. आपल्या चक्रांवरच्या देवताना नियमीत उद्युवत्त करणे, त्यामुळे आपण अप्रत्यक्षपणे परमेश्स्वराचे गुण आपल्या चक्रांत आणतो. हे आपण त्याची कृपा व्रह्म शक्ति वा चैतन्य लहरी वळवून त्या चक्रावर सोडल्याने ध्यानाविषयी ११

 प्रन मुलाधार चक्र (मूलाधार C२ C० २० द र · १र मध्य निरगसता आहे. ४) गणेशाची निरागसता गौरीची शुद्धता यामध्ये आपल्या अशुद्ध इच्छा नाश होवोत. १) चक्राला चैतन्य लहरी द्या - डावा हात माताजींच्या ५ ) जर स्वाधिप्ठानशी संबंध असेल वाहेरील वाधा फोटोकडे उजवा हात - माकड हाइ व दोन्ही पायामध्ये असेल तर 'मटका' उपचार उपयोगात आणा. मंत्र : ६) दुसया तंत्राप्रमाणे चालू नको. वरील उपचार करा. २) गणेश व गौरी मातेचा मंत्र म्हणा उजवी बाजू: आव्हान : १) मध्य चक्रा सारखे प. पू. माताजी मला वालकाची निरागसता द्या. ण माम २) संभोगावद्दलच्या अमानवी प्रकार बंद करा. कड़क व ४) जमिनीवर वसा व मग चैतन्य लहरी घ्या. मूलाधार ताटर वृत्तींचा लय होवो. चक्र हे पृथ्वीपासून उद्भवलेले आहे. पृथ्वी चक्रावरील नकारात्मकता शोपून घेते. ३) मलावरोध असेल तर करव्वयुक्त अन्न ग्रहण करावे काही काळ का होईना. ५ ) मिठटाच्या पाण्याचा उपचार घ्या व मिटाचे पाणी ती न ४) राक्षसी वा जात पातीची विचार धारणा दूर नकारात्मकता शोपून घेईल. करण्याकरिता श्री. कार्तिकेयाची माताजींच्या रुपांत टेवा. ६) आपल्या डोळ्यांची व विचारांची शुद्धता पूजा करा. ७) ओव्याची धुरी घ्या. मंत्र: ८) समस्येवर जोडेपट्टी करा. ५ ) कार्तीकेयाचा मंत्र म्हणा. डाबी बाजू : आव्हान : १) वरील प्रमाणे सर्व राक्षसांचा आपणव संहार करा मंत्र : २) गणेशाचा मंत्र म्हणा. अपूर्ण आव्हान : (क्रमशः पुढील अंकी) माताजी आपल्या कृपेत मी शक्तिशाली वालकाची चैतन्य लहरी १२



----------------------

1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-0.txt 
 XXXXXXX
XX
स
॥ चैतन्य लहरी ॥
क्र. ३
सन 1९९0
तुमये आपापरातील संपंध, देवाण घेवाण, भाषा भजने इ. मधून
सर्वानी एकमेकांच्या [संप्क वि या आणि शांती सय, प्रेम, करुणा
आणि सर्वात महापाये म्हणजे सहजयोग सगळीकडे पसरवा.
श्री भाताजी निर्मला देवी
श्रीकृष्ण पूजा
এए
XXXXXXX
XXXXX
XXXXXXXXXXX
XX
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-1.txt 
 का
कसर
२१
घु
श्रीकृष्ण
पूजा
ू
े
पू. श्री माताजी निर्मला देवी यांच्या भाषणचा सारांश
प
य
श्रीराम मर्यादापुरुपोतम होते: प्रत्येक वावतीत फार काटेकोर
श्रीकृष्णांनी एकदा इंद्राची जो वरुणदेव हगून होते. ते गाजा होते आणि राजपन्नीवहदल कोणालाही संशय
अमावला -नको प्हणून त्यांनी सीतचा त्यान केला. वडिकनी
त्याना बनवाभात जायला सांगितले त्याचाही त्यांनी स्वीकार केला
आ
ज आपण श्रीकृष्णांची पूजा करणार आहोत.
ओळखला जातो, खोड काढूली. इन्द्राला फार गग
आला. देवासारखे असले तरी इंद्रासारखे देव फार संवेदनाशील
कारण त्यांचे वडिलांवर फार प्रेम होते.
असनात. अगटी लहानशा निरमित्ताने ते भइकतात आणि तो
ते मर्यादापुरुषोत्तम होते म्हणून वडिलांनी जे त्यांना
मांगितले ते त्यांनी मानले आणि आईने ने सांगितले त्यालापण
गग दाखवण्यासाठी आपली शक्ति वापरु लागतात. मग त्यानं
सर्व गोपी मंडळीवर पावसाचा वरपाव सुरु केला. पाऊस इतका
मान्यता दिली, म्हणून त्यांनी चीदा वर्षे वनवासात काढली ती
यांडलांची आज्ञा शिरसावंद म्हणून वडिलांची आज्ञा मानायवं
होता की लोकांना वाटले की सारी धरती आता जलमय
तुफान
होणार. श्रीकृष्णाचा खेळ विघडल्याचे पाहून इंद्राला फार मजा
तस त्यांना कारण नव्हते, ते ग्वतः अवतार असले तरी वड़ील
वाटली आणि त्याला वाटले की आपला वेत सिद्धीस आला. पण
ने -
श्रीकृष्णाने आपल्या वोटाखाली सर्वध पर्वत उचलून घरला
आणि सारे लोक त्याच्या खाली आश्रयाला आले. श्रीकृ्णाची
तसे नव्हने. पण तो काळ असा होता की मानापित्यांचा नुमता
आदरच ठेवायचा नाही तर त्यांची आज्ञा पालन करायवी है
य
नलोकांना समजवणे जरूर होते. तो काळच तसा होता. त्याकाळी
पुष्कळ ऋपी -मुनी, संत व हटयोगी होते आणि त्यांची छोकांना
नाही, आजपर्यंत मी तुझे काहीच नुकसान केलेले नाही किंवा फार कड़क शकवण असायची ने लोक व्यांची शिम्त पाळू
शकले नाहीत त्यांना फार शिक्षा सहन करावी लागली. अशा या
कटोर आणि कडक शिस्तीच्या साधनमार्गामुळे बरेच साधक
अशी तनहा असते. माझी पद्धत वेगळी आहे. मी इंद्राला
मांगितलें की तू माझ्या बाटेला जाऊ नकोस तुला ते जमणार
तुला चिडवलेले नाही थींकृष्णाची पूजा होणारच आहे पण
त्याचा अर्थ असा नाही की माझ्यासमोर तू तुझ्या शक्तीचे
यांच्या अ्यात्मिक ध्ययापासून दूर राहिले.
ग्रदर्शन करू शकशीलः
ति
नुकतेच मी एका अमेरिकन शांतताप्रिय यीद्धया वहलचे
छोट्या गोष्टीवरुन का रागावतात
लोक अशा छोट्या -
एक पुस्तक बाचले, तो सल्याच्या शीधांत होता. त्याच्या गुरुने
त्याला फारच कषटप्रद मार्गावर नेले, पण ्याला आपणच अमर-
याचं मला नवल वाटते. काही असले तरी समजूतदार पणाने
र.
वागायला हये. आता वधा गरम वाहू लागले आहे
अस्तित्व असल्याचे ज्ञान झाले. श्रीगामानंतर डी पद्धत सुरु
सहजयोगामधे आता तुम्ही कितीतरी गोष्टी करु शकाल. पण
झाली. माणसाने वावका-मुले सोडून हिमालवात जाऊन
तप-चर्या करवी अशी समजूत झाली. नितीमान समाज
असल्यामुळे त्याचे पालन कठोरपणे लोक करू लागले. पण त्या
आपण काय करु शकतो याचे तुम्हाळा भान असले पाहिजे.
श्रीकृष्ण हे स्वतःच याचे उत्तम उदाहरण आहे. त्याने 'सहज'
संस्कृति सुरु केली. त्याने कुणाला 'जागृति' दिली नाही पण
'सहज' ची भूमिका समजाऊन सांगितली. ल्याच्या आधी आलेले
पाठीमाग्गं एक भीतीची भावना होती. तसंच सारे नीतीशासाठी
चैतन्य लहरी
१
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-2.txt 
 अशा भयातून विकसित केले गेले इतर धर्मातही असंच घडून
आले आहे. मी तर म्हणेन इस्लाम धर्माने पुण त्याचेच अनुसरण कधी प्रगट केले नाही. कधी आपल्याजवळ कारय शक्ति आहे
केले. ते लोक स्वैच्छेने नीतीचे पालन करत नाही तर हे दाखवलें नाही कधीपण वेगळा पोशाख केला नाही. आणि
त्यापाठीमागे एक भीतीच असते. खिस्ती लोकांचही तेच हिंदू विशेष म्हणजे त्याचं यशोदेवरोवरचे नाते ती त्यांची खरी आई
वधितले तर ते अर्धे इकडचे तर अर्धे तिकडचे शीख लोकांतही
शिस्त फार कडक असते. दुस्यांचे वृट स्वच्छ करायचे अशा सुंदर-सुंदर कविता आहेत की त्यामधून तो सान्या विश्वाचा
त्यांच्याकडे शिक्षा दिल्या जातात.
एखाद्या सामान्य मुलासारखे खेळत. त्यांनी आपले वेगळेपण
नसूनही अगरदी सुंदर होते. त्यांच्या वाल लीलांवहल इतक्या
सम्राट असल्यासारखे दिसते. लहानपर्णी आपलेच बोट तोंडात
घालाववे. वाटतं की विराट असं कसं करु शकतो!
हिंदू धर्मामधील आजकालची कर्मकांडे पहा,
आठवडयातले सहा दिवस कसला ना कसला तरी उपास एक मुलांसारखेच विचार असल्यामुळे त्यांच्या सात्या हालचाली
दिवस तरी जेवायला मिळते, मग ठिकठिकाणी यात्रेला जायचे. मुलांसारख्याच होत्या. अंध असलेल्या सूरदास नावाच्या एका
नुकतेच अमरनाथच्या यात्रेला गेलेल्या लोकांपैकी वरेच जण
प्राणाला मुकले वर ते ्हणतात त्यांचे निर्वाण झाले यात्रेमधे
मरण आले म्हणजे निर्वाणला पोचले. अशा तकेच्या खुळचट
महान कवीने या सर्व वालकीडांची वर्णने करणाऱ्या कविता
लिहिल्या आहेत. लहानपणच्या त्यांच्या यशोदेयरोबरच्या नात्याचे
तर फार -सुंदर आणि बहारदार वर्णन या कवितात आहे.
आजच्या सारखें नाही. म्हणजे तू हा गालिचा खराव केलास
कल्पना होत्या. निर्वाण झाले म्हणजे आम्ही ज्याच्याकरता
म्हणून मी तुला वेदम मार देणार!- म्हणजे आजकाल मातांना
मुलांपक्षा आपल्या वस्तूंची जास्त काळजी!
संस्कृतिमचे मुलाने एखादी वस्तु मोडली तर टीक आहे. चांगलच
धडपडत होतो ते प्राप्त झाले. आम्हाला आणि इतरांनाही मरण
आले आणि जे जिरवंत राहिले ते म्हणतात की आम्हालाही तसं
--आमच्या
मरण कां मिळाले नाही.
सध्याच्या या कलियुगातही या कल्पना प्रचलित आहेत झालं. एखादी वाधा दूर झाली म्हणा असे सांगतात. निर्भळ
भारतांतही लोक कर्मठ आहेत. विशेपतः दक्षिण भारतातील,
आनंद देणार्या अशा सुंदर अवस्थेला त्यांचे विवार कसे म्पर्श
काहीतरी मिळावे म्हणून वा कांही प्रायश्चित्त म्हणून वेडीवाकडी
कर्मकांडे करत असतात. या सगळ्या मूर्खपणाला श्रीकृष्ण
वैतागले होते. त्यांना समजेनासे झाले की अशा फालतू
करु शकले है
मला कळत नाही. आपल्या मुलाबाळावगवर
आपणही असे गोड, प्रेमाचे आणि सुंदर नातं ठेवले पाहिजे.
काही मुले मात्र खगेखरच त्रासदायक असतात
श्रीकृष्ण अध्ययनासाठी ज्या गुरुकडे गहिले ते फार
कड़क होते, पण त्यांची पत्नी फार प्रेमळ होती. रानांत जाऊन
आराधनेत लोक आयुप्य फुकट धालवू लागले तर त्यांच्यापैकी
सहजयोग कोण करणार? म्हणून त्यांनी सहज संस्कृति सुरु
केली. ते सांगू लागले की चला, आपण मजा करुन आनंद
लाकडे गोळा कमून आणल्यावर ती त्चांना कांहीतरी खायला
द्यायची. हे फार सूक्ष्म आहे. श्रीकृष्ण झाडतोडायचे आणि त्याचे
मित्र लाकडे आणि त्यांचे मित्र न्याहारी पोचवावचे. श्रीकृष्ण
आईसाठी झाडे तोड़त आहेत. ही कल्पना करुन पहा ते अवतार
तुमच्या आया-वहिणी झाल्या. त्यांनी एकमेकांवर रंग उधळून होते पण आईसाठी कसलेली काम त्यांनी हलके वा कमीदर्जाचे
होळी खेळण्याची प्रथा चालू वर्णभेद मानले नाही. पण त्याच्या मित्राला खूप भूक लागलेली
कर्मी व्हावा म्हणून अमेरिकेमधे रंग खेळण्याची कल्पना चांगली असल्यामुळे त्यांनी सगळी न्याहारी संपवली आणि कांहीच उरले
टरेल, गोर्यांवर काळा आणि काळ्यांवर पांढरा रंग! त्या मधून नाही. खाली उतरल्यावर त्यांना काळजी वाटू लागली.
त्या मित्राने गुरुकडे येऊन सर्व न्याहारी संपवल्याचे व
कृष्णाला काहीच न मिळाल्याचे सांगितले. गुरुला फार संताप
मिळवू या, सर्वांना आनंद निर्मळ आनंद, शुद्ध आनंद मिळूं दे.
हा आनंद आपण कसा मिळवणार? तुम्ही सर्वांनी गरखी
वांधून घेतली. ज्याच्यामुळे स्वतःची पत्नी सोडून सर्व महिला
केली. कदाचित्
त्यामघून
वर्णा-वर्णावरुन भेदभाव करुन भांडणे काय मूर्खपणा आहे हे
त्यांना समजेल. ते गुरांना संभाळणाऱ्या पोरासोरावरोवरही
श्रीकृष्ण पूजा
२
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-3.txt 
 ते
पाश्वात्य संस्कृतीची गोष्ट वैगळी आहे
एका परपुरुपांच्या शेजारी
दसवतील पुढे आणखी एक पुरुष आणि पुन्हा शेजारी
कुणाचीतरी पत्नी, ही अशी जवळीक करशी चालेल ? सहज
नसलेल्या अशा प्रकारांचे परयवसान नीतिमत्ता घसरण्यात होते
पुरुष व महिनलाना असे एकमेकांशेजारी वसण्याची मुळीच जरुर
नाही. कशाला या तहा? माझ्या पतीवरोबर त्यांच्या आफिसच्या
कामांमुळे मला वरंच वेळा अवघड व्हायचे या पुरुषांवरोवर
काय वोलायचे? मला वैंक व्यवहारातील काही कळत नाही.
आला. "आतां तू जन्मभर दरिद्री राहशील"" असा त्यांनी शाप
दिला. पण आई न्हणाली "जन्मभर नळे तर फक्त श्रीकृष्णा जवरदस्तीने एका महिलेला
गप्पा मारणार?"
परत भेटेपर्यत." ती असं करावची याला उ:शाष म्हणतात.
ल्यामुळे पहिल्या शापाचा त्रास बोडासा कमी होतो हा मित्र
महणजेध सुदामा तो फार गरीब होता. आतां श्रीकृष्णाची सहज
करणी पहां. त्यांना सुदामाची फार आठवण यायची. पनीला ते
म्हणाले मला खरंच माहित नाही. त्याला शाप मिळाला आहे
स्याची काय परिम्थिती आहे मला ठाऊक नाही. तो कुटे बरे
असेल? राजा असूनही मित्रावहल किती कळकळ! ते
मी व्याच्यावरीवर जात असे आणि लाकडे गोळा शेअर्स सट्टा
- वाजार काय असते ते माहित नाही. लोक
म्हणायवे
हैहि समजात नाही, अशा वेळी भी
फायदा-नफा काय चोलतात
करते असे" या लहान- लहान गोष्टीच त्यांना इतक महत्व कस
कधी काही बोललेच तर लोक अवाक होतात. एकदा एका
पार्टीमध्ये डिक्स देत होते आणि मी सांप्ट हिक्स मागितल मग
एका वेटरने मला ते आणून
पेट, पढिरा शर्ट च काळा बो-टाय असा होता. सगळया लोकांचा
वाटीयचं वाची मला आता कल्पनाच करवत नाही. म्हणजे
एयांना साथया विश्वाचीच काळजी होती असं नाही तर
दिले त्या वेटरवा पोशाख काळी
सुदाम्बाची ही तशीच काळजी होती. "मी उयाला परत कधी
म
भटणार कची त्याला पाहणार तो कुठ रहात असेल? कसा
रहात असेल" मित्रादहल अशी त्यांची हळुवारपणाची भाक्ना
होती. एखाधा सहजयोग्यासारख है आहे. सहजमधे आपणही
सर्य जगाची काळजी करतो, स्वतःवहलची काळजी घेतो.
राजदूतीपासून वेटरपर्यंत-तोच वेप, समोरचा माणपुस कोण आहे
हेहि मला समनेना मग भी पेय संघल्यावर ज्यास्या सातात ग्लास
दिला तो चक्क राजदूत निधाला! मला स्वतःला त्यातनला फरक
मुळीच नव्हता, कारण ते सर्वजण सारखेच दिभत होते. सारखेच
एुखाद़ा सहनयोगी आजारी आहे. एखाद्याला कसला तरी चास
आहे काहीनरी कठीण प्रसंग आहे तर सारे सहजयोगी त्याचाच
विचार करतील. ल्याचीच काळाजी करतील सारं काही त्यांचे
ठीक वालले असले तरी ते सर्व त्याचीच काळजी करणार
खावरत होते. सारखेच बोलत होते सार काही सहज,
आजकाल सगळीकडे दूताचास का असतात ऊक नाही
ात
पण त्यांच्याकईे नेहमी पाट्यां ड्रिक्स आणि शेकहेड़ चालते. हे
अमका तमका माणूस दिसत नाही असे म्हणणार. आपल्याला
विती जगांची नावे माहित आहेत. आपण स्यांना कार्य मदते
शेकहँड करुन करूने होत दुखायला लागतात शैकहड हा अंगदी
अ सहज प्रकार नमस्कार की करत नाहीत? त जाम्त वरे, मल
तर कधी कधी गरम वाटू लागायचे. वहुतैक ाक गरम, भी
तर बहुतेक वाजूलाच उभी रहायची योडीशी सान वाटायची
आणि काय करवं हे कळेनासे होई, शेकहँंड करण्याची ही पद्धत
करु शकतो. ल्यांचा कसा आदर ठेक्तो. त्यांच्याबर किती प्रेम
क
करती. आपले एकमेकांतले संबंध शुद्ध (पवित्र) कसे होतील इ.
आज रक्षावधनाचा दिवस आहे, आपले आपाआपलें
सहज मधे मुळीच वसत नाही. पण त्याच्याहूनही खगव म्हणजे
असले पाहिजेत याला फार महत्त्व आहे.
मुंबंध पवित्र
महाराष्ट्रात मी पाहिले आहे की पुरुष स्त्रियांचरोवर किंवा चुंबन व्यायची फ्रेंच पद्धत, किंवा मिठी मारायची
स्त्रिया पुरुपांवरोबर फार वोलत नाहीत. कुर्णीतरी एकदा
एकीला म्हणाला तुम्ही वायका वायकांवरोबरच गण्पा मारत
का असता ?" तर मी म्हणाले "आम्ही तुमच्यावरोवर काय
दोलणार? तुम्ही सारखें तुमच्या ऑफिसवदृदल वोलत असता.
आम्ही आमच्या घरांवद्दल वोलतो. मग तुमच्याशी आम्ही कारय
तुर्हाला
आबड़े वा न आवडी. मी प्रथम एका इंग्रज माणसाला जागति
दिली तेव्हां त्याने चक्क मला धरुन वर उचलले, मनात
म्हणाले. ठीक आहे. आनंदाच्या भरात त्यानं असं केले असेल
पण हृदयातून हा मोकळेपण नाही. पार्टीला जायचे तर एक
विशिष्ट पोशाखच हवा. अंत्यविधीला जायचे असले तरी एक
श्रीकृष्ण पूजा
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-4.txt 
 वागण्यासारखी. श्रीकृण्णानी ही जी शुद्ध निर्मळ आनंदाची
काल्पना लोकांना करुन दिली. त्यामुळे रामाच्या
काळखंडानंतर, लोकांना आल्दाददायक
वसुमारपणा चाढ लागा.
लावली नर स्वाचं इम्त्री केलेल्या कपडइयांसारखे न आालता
टराविक पोशाखच हवा. एकदा एका ओळखीच्या सञ्जन
गृहम्थाच्या अन्यविधीस जायची बेळ आली, मला काळी साड़ी
काळा वलाऊजच घालायला हवे असे सांगितळे. भी स्हणाले की
कांठ नसलेली काली साड़ी माझ्याजवल नाही तर म्हणाल आला
नाहीत तरी चालेल! मी म्हटले ठीक आहे नाही तरी तिथ जाऊन
वाटू लागली पय मग
म्हापाजे लोकांना कडक शिस्त
येणाया कपडयांसारखे वननात. त्यांना पूर्ण माकळीक डिलली तर
वादल तसे वागू लागतात.
ारतामथे आनंदाच्या नावाखाली व्याच वाट गाष्टी
रडललं चालत नाहीच. अगदी गए्प रहावे लागते. शिवाय तिथ्ला
प्रकार म्हणजे मृताला तिथे टेवलेले असते. प्रार्थना म्हुटली जाते
आणि मग शैंपेन श्यायची. मला ही कल्पनाच करवत नाही. त्या
सणार नाही., विद्यापारशी
चालतात. - भी तुम्हाला ते सांगत
मृत शरीरासमोर त्याच्या वदहल काही करुणा दूरच पण बर
नावाच्या माणसासारख्या मूखं कानी कप्णावहल भुलते
असले अकार ? है झाले की सगळे मिळारे. एवढच नाही तर
एकादा दुःखी दिसला तर लगेच कुणीतरी विचारणर "का्य सकते लिहून ठेवले, ती कवि होता आणि राधा-कृ्णाचे वर्णन
झाल? ठीक आह्ात ना ?" एक जिवलग गेल्याचीही जाण रोमिओ-न्यूलिअेट सारखें करावचा राबा कुाच्या पवित्र
संदंधाचा हा फार मोठा अपमान आहे. कांग्रा शेचीमवे ही
तसली वरीच चित्रे पाहिली असतील व्या नाल्यांतील खगसंदर्भ
नाही!
आपण सर्वांनी 'सहज' बनले पाहिजे. ्हणजे, काय
कराल ते उत्स्फृर्तपणे. त्याच्यात कृत्रिमता नसावी. भागतातही ते दाखव शकते नवते म्हणून त्याला अं विदप स्वरुप त्यांनी
पाश्चिमात्य सं्कृति स्वीकारलेले लोक आहेत. एकदा एका
घरांतील माल्कीणीचे निवन झाले. सर्वजण
प्रेतयात्रा कधी न्यायची याची चर्चा करत होत. एक महिला श्रीकृष्णाचा फायदा वेत असले माहिजेत णून तडेतनहेच्या
म्हणाली ती "भारतांमधील प्रसिद्ध महिला होती. की दोन रोमांचक कल्यना ्यांना सुचत. मला तर कधी करधी याटते की
वाजायच्या आधी प्रेतयात्रा करायची नाही. मी "का" असं लोकांना श्रीकृष्ण खया अर्थानि समजलेय नाहीस.
विचारल तर ती म्हणाली, मला पांढरे स्वच्छ कपडे घालायचे
दिले. मला वाटतं की ्वाकाळचे कंवि आणि कालाकार महळी
आनल्या आत दवलेल्या विकार भावनाना उघड करण्यासाठी
- कसं करायचे
पण त्यांच्यावद्दल एक मजेदार कहाणी सांगते. त्यांना
च वाकका (पतली) होत्या. हाहि एक वादग्रस्त मुट्टा आहे.
आहेत आणि त्याला मंच होणारे दागिने बैकेतूच आणावचे
खरं तर या यायका म्हणजे त्यांच्या ३६००० शक्त्या होत्या.
त्यांना जन्म मिळाळला आणि एका राजान त्यांना प न तुरुंगात
टाकले. श्रीकृष्णांना त्यांची गुटका करावी लगली त्यांची सुद्का
झाली पण आता चा श्रीकृष्णाजवळ कसे राहू शकतील ? ते तर
आहेत. काय हा भौतिकतेचा अतिरेक! हे फारच झालें.
भावनेला किमतच नाही. तुमच्यापक्षा आमच्या मावना निमळ
असतात, त्या संदेव प्रामाणिक असतात. त्या व्यक्त करावला
विचार करावा लागत नाही. तुमच्यासारखें आता मी रडू का
नको, हमू की नकी असा विचार मनात येत नाही. सर्व तरुण होते. म्हणन त्यांनी ्याः सर्वारशी विवाह केला. ना तर
उत्स्फूर्तपणे होते. तुम्हाला आनन्द मिळाला की तो उत्स्फृतपण बा १६००० स्वियांना एक जवान माणूस - कसे संभाळणार?
लोक त्यांच्यावद्दल काय वोळतील? म्हणून त्यांनी त्या सर्वांवरोवर
अगदी सहज व्यक्त होतो तुमचा आनंद प्रगट होता तोहि अगदी
सुसंस्कृत पदधतीने.
आता सहज संस्कृति कशी असते ते पाहू ते असं आहे
की तुमच्यामधे ते रुजून जाते. तुमची प्रभावि वाढ ही अगदी
नैसर्गिक व साध्या त्हेने होत असल्यामुळे तुमच्यामधे ती जायचे होते. पण वाटेवरची नदी पुराने दुथडी भरुन वहात
संस्कृति विकसत होत जाते. एकाद्या लहान मुलाच्या निण्पाप
लरन केले. त्यांना पांच पत्नी होत्या आणि बाच त्या पंचमहाभूत
तत्व.
एकदा या पांच बायकांना एका महान ऋषीला भटावला
होती. मग त्या श्रीकृष्णाकडे येऊन म्हणाल्या नदीला पूर आला
श्रीकृष्ण पूजा
४
वास
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-5.txt 
 आहेत. भारतीय मनोधारणेमधे ते कधीच बसणार नाहीा. खें
तेर अमेरिकन लोकांनाही सहन न होण्याइतके ते घाणेरडे आहे.
आहे, आम्ही कर यार जाणार? श्रीकृप्ण म्हणाले की तुम्ही
जाऊन नरदीला प्रार्थना करा की श्रीकृष्ण जर खरोख च पूर्ण व
शुद्ध व्रह्मचारी असतील तर पुर ओसरु दे. आणि खरोखरच पूर
ही सगळी धाण जगभर पसरत चालली आहे. माँस्कोमधेही ते
विकले जात अहे. विकसनशील देशात खपत आहे. त्यांच्याकडे
औसरका आणि त्या पार झाल्या. मग त्या ऋपीकडे जाऊन
एडुस आहे हे कळेप्यंत लोक निकृष्ट दर्जाच्या गोष्टीही
पर्यटकांकडून विकत घ्यायचे. आता ते एइस आणि चरससारखे
पदार्थ पोचवीत आहेत. ही एक विनाशकारी सतानी शक्ति
आहे. जी या कलियुगात यैमान घालत आहे आणि तिच्याशी
केली. ते परत वायला निघाले तर वाटेवरव्या
त्यांनी व्यांची
पृजा
त्या नदीला पुन्हा पूर आळा होता. त्यानी माघारी येऊन आम्ही
कसे पार होणार असे त्या ऋीला विचारले ऋषीने त्याना
विचारलं की तुम्ही आधी कसे नदीपार झालात. त्यांनी
श्रीकृष्णांनी सांगितलेली प्रार्थना केल्याचे सांगितल्यावर तो ऋपी
म्हणाला, "नर मग तुम्हीं पुन्हा त्या नदील्া ग्रार्थना करा की या
ऋपीने काही म्हणजे काहीच भोजन केलेले नाही पण आम्ही
सामना करायला आपल्याला माठ्या प्रमाणावर सहजयोगी हवेत
विनाशाचे है कार्य उधड उधड चालले आहे. त्यांना वाटने की
हा चांगला गुण आहे. फसवेगिरी करणाच्या लोकांपासून तुम्ही
थोइया मौणसांचे तरी गक्षण करु शकता पण है तर अगदी
त्याला ताट भरभरुन खाताना पाहिले ते जर खरं असेल तर
राजरोस उघडपणे चालू आहे म्हणून प्रत्येकजण त्याच्याच मागे
लागला आहे. अशा वेळी श्रीकृष्णांचा काळ कसा सुंदर होता.
जीवन किरती स्वच्छ ब सुरळीत वालले होते राक्षसांचा त्यांनी
कसा संहार केला असे विचार आले की त्यामबूनही एक
पाणी उतरु दे." त्यानी पुन्हा नदीकडे येऊन प्रार्थना केल्यावर
पूर परते उतरला. त्या आश्वर्यचकित झाल्या की त्यांनी त्या
ऋपीला पोट भर जेवताना पाहूनही नदीला काय तो जेवला
नसल्याचे सांगितलेके खरे वाटले, यावरुन स्थिती "अभोगी
नाहीत. ते
होती है लक्षात व्या. म्हणजे ते कशात अटकून जात
समाधान, आधार मिळती. पण आजकालच्या जगात असे
कता
त्वाची सैतान कितीतरी आहेत. एकाला संपर्ल तर टुसरा हज़र
त्यासाठी अमेरिका फार सुपीक देश आहे म्हणून तुम्ही
अमेरिकेच्या या सम्राटाकडे लक्ष लाऊन पहायला हवे.
भोजन करीत असले पण त्याना त्याचें भान नसते,
फिकीर नसते, खाण्याचा आनंद भोगण्याची वृत्ति नसते, पाचि
आणि सोळा हजार वायका असलेले श्रीकृष्ण व्रह्मचारी होते
म्हण जे ते न्यांच्यात गुंतलेले नव्हते. हीच सहज स्थिती.
श्रीकृष्णांनी आता खरोखर सुदर्शनचक्र चालवायची वेळ आली
आहे. तसं झाले तर छान होईल. तीच वेळ आता आली आहे
अमग्किमधे मला बाटते की स्वातंत्र्यावद्दल त्यांच्या
शंख दिला आहे. त्याच्या आवाज करुन
कल्पना अतिरेकीकडे चालल्या आहेत. श्रीकृष्णांचे आशार्वाद
असलेले सर्व नियम - वंधानातून सुटले तसे ते मोकाट व्हायला
म्हणूनच मी तुम्हाला
जाहार करा की अमेरिकेला धुवून काढण्याची स्वच्छ करण्याची
लागले. अमेरिकेत तर है फारच खराव झाले आहे. त्यांनी वेळ आली आहे. हेच आता आपले कार्य आहे.
निर्माण केलेले चित्रपटही भवानक आहेत आणि साय्या जगाचे
आज श्रीकृष्णांची पूजा करताना अशी धारणा धरा की
श्रीकृष्ण आता आपल्या सर्वांमधे आहेत आणि त्यांचे कार्य
मामूहिक असते तसे तुमचे संवंध, देवाण घेवाण. भापा, भजने
इ. मधून सर्वांनी एकमेकांच्या संपर्कात या आणि शांती. सत्य,
सर्वात महत्त्वाचे
त्याच्यामुळे नुकसान होत आहे. आपण त्यामधून कारय पाप
करत आहोत है त्यांना समजत नाही. जगातील हजारो लाखो
लोक अशा तहतहेच्या घाणेरडया आणि विनाशकारी
त
कल्पनांच्या मागे लागले आहेत. फ्राईड संपला, खतम झाला.
त्याने आधाच फार खरावी करुन ठेवली आहे. पण या
म्हणजे सहजयोग
प्रेम, करुणा आणि
सगळीकडे प्रेसरवी.
सर्वांना अनंत आशार्वाद,
परमेश्वराचे तुम्हा सर्वांना अनंत आरशीर्बाद,
चित्रपटांचे काय? त्याचा प्रभाव आता भारतीय दिग्दर्शकांवरही
पड लागला आहे. मला वाटते की त्यांना हे अमेरिकन जगाकडे
धेऊन चालले आहेत. हे सर्व प्रकारच अगदी घाणरडे व चूकीचे
रा
श्रीकृष्ण पूजा
५
दए
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-6.txt 
 अि
कु
धारणा
ध्यान
र
क
िरि
(श्री माताजी यांच्या ध्यान धारणेवरील निर्मला योग
ि
जानेवारी फेब्रुवारी १९८४ मध्ये प्रसिद्ध झालेल्या भाषणाचा अनुवाद)
काँ
।म
ी
तु
उन्नतीला सुरुवात होते. जाणिवेतल्या निर्विचार स्थितीमध्ये
आल्यानंतर त्याचे आधी नाही.
पाहिजे की, बुद्धीच्या पातळीवर तुम्ही सहजयोगामध्ये प्रगती
करु शकत नाही. म्हणून पहिल्यांदा जाणिवेतल्या
निर्विचारम्थितीमध्ये तुम्ही स्थिर व्हा. तरी सुद्धा एखाद्या
चक्रावरत पकड आहे असे वाटेल. परंतु तिकडे दुर्लक्ष करा.
अगरदी दुर्लक्ष करा. आता तुम्ही शरण जावयास सुरुवात
करा. जर एखादे चक्र पकडले असेल तर म्हणा श्री माताजी
म्ही सकाळी उठा. स्नान करा. वसा, चहा घ्या परंतु
बोलू नका. सकाळी बोलू नका. वसून व्यान करा
कारण त्यावेळी ईश्वरी शक्तिचे किरण बेत
असतात. सूर्य त्याचेनंतर उगवतो. त्यामूळे पक्षी जागे होतात
त्यामुळे फुले उमलतात. ते सर्व त्यांच्यामुळेच जागे होतात
आणि जर तुम्ही संवेदनशील असाल तर तुम्हाला असे वाटेल
की, सकाळी उठल्यामुळे तुम्ही कमीतकमी दहा वर्षानी तरी
लहान दिसाल,
तुम्हाला है समजायला
काे
आ
खरोखर सकाळी उठणे इतके चांगले आहे
आणि त्यामुळे तुम्ही आपोआपच लवकर झोपता. हे झाले मी हे आपल्यावर सोपविले.
उठण्यावद्दल झोपण्यावद्दल तुम्हाला काही सांगायला नको
कारण ते तुमचे तुम्ही कराल. नंतर सकाळच्या वेळी फक्त
इतर काही करण्यापेक्षा तुम्ही फक्त एवढेच म्हणा परंतु
शरण जाणे वौद्धिक स्वरुपाचे नको. तुम्ही जर अजूनही तर्क
वितर्क करीत असाल आणि विचार करीत असाल की. असं
का म्हणायचं. तर त्यामुळे काहीही होणार नाही. जर तुमच्या
हृदयात शुद्ध प्रेम आणि पावित्र्य असल तर फारच उत्तम
आणि शरणागती हा त्याचा मार्ग, सर्व चिंता काळज्या
ध्यान करा.
ध्यानामध्ये विचार यांवविण्याचा प्रयल करा. डोळे
उघडे ठेवून, माझे फोटोकडे वघत रहा. आपले विचार
धांवताहेत इकड़े लक्ष घ्या. प्रथम तुम्ही विचार थांववा व
मग ध्यानात जा. विचार थांवणिणयासाठी सर्वात सोपा तुमच्या आई वर साडून द्या. अगदी प्रत्येक गोष्ट परंतु शरण
उपाय म्हणजे ईश्वराची प्रार्थना, कारण विचार हा आज्ञा
चक्राची स्थिती आहे. म्हणून सकाळी ईश्वराची प्रार्थना किंवा आहे. त्याचेसंबंधी नुसते बोलतांना सुद्धा मला थोडी काळजी
श्री गणेशाचा मंत्र म्हणा. दोन्ही एकच किंवा असही म्हणा बाटते. पण जर विचार आलेच किंवा चक्रावर पकड़ आलीच
की, मी सर्वांना क्षमा केली आहे. तेव्हा सुरुवातीला तर शरण जा आणि लगेचे चक्रे मोकळी झाली आहेत असे
गणेशाचा मंत्र म्हणा. ईश्वराची प्रार्थना म्हणा आणि मग
म्हणा मी सर्वांना क्षमा केली आहे. ह्याचा उपयोग होईल. वर्गैरे काही करु नका. सकाळी फार हात हलवू नका.
मग तुम्ही जाणिवतेल्या निर्विधार स्थितीमध्ये जाता आता
जाणे ही एकच गोष्ट अहंकार प्रधान समाजात अवधड झाली
तुम्हाला कळून येईल. सकाळच्या वेळी इकडची वाजू तिकडे
ध्यानात तुमची सर्व चक्रे सुटल्याचे तुम्हाला जाणवेल
हृदयात स्वतःचे प्रेम ठेवायचा प्रयत्न करा. तुमच्या
ध्यान करा. त्याचे आधी ध्यान होऊच शकत नाही. जेव्हा
विचार येत असातात किंवा असे बाटत असते मला चहा
हृदयात प्रयत्न करुन वघा आणि त्यांच्या अगरदी मध्ये
गुरूना
प्योयचाय, मी काय करावे. आता मला काय करायचे ओ.
स्थापित करायचा प्रयत्न करी. आपल्या हृदयात प्रस्थापित
है काय, ते काय है सर्व त्यावेळी असते तेव्हा प्रथम तुम्ही केल्यानंतर अत्यंत भक्तिने आणि समर्पणाने त्यांना नमस्कार
जाणिवेतल्या. निर्विचार्गस्थितीमध्ये जा. मग अध्यात्मिक
करा. साक्षात्कारानंतर जे काही तुम्ही तुमच्या मनात कराल
चैतन्य लहरी
६
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-7.txt 
 त्यांचे प्रसारण कराल की, तुम्हाला ल्यांचेवर पूर्ण नियंत्रण
आले आहे असे बाटेल आणि त्या भावनांवर नियंत्रण
ते काही काल्यनिक असणार नाही., कारण तुमचे मन,
तुमची कल्पना है प्रकाशित झाले आहेत. म्हणून अशा तहने
पुढे जा की, तुमच्या गुरूच्या तुमच्या आईच्या चरणांशी आणल्यामुळे तुमच्या भावना फारच विरतृत, प्रकाशित
अगदी नम्र व्हा. आता व्यानासाठी आवश्यक असणारे आणि शक्तिमान झाल्या आहेत असे समजून येईल.
आता तुम्ही काय करा तुमच्या श्वासोचछवासाकडे लक्ष
द्या. तुमचा श्वासोच्छवास कमी करण्याचा प्रयत्न करा.
ह्याचा अर्थ, तुम्ही श्वास वाहेर सोडा थोड़ा वैळ थांवा. मग
वातावरण किवा आवश्यक असणारों स्वभाव यांच्यासाठी
प्रार्थना करा. जेव्हा तुम्ही ईश्वराशी एकरुप होता ते ध्यान
होय.
आता जर विचार येत असतील तर अवांतच पहिला
मंत्र म्हणा आणि मग आता लक्ष द्या. शिवाय तुम्ही गणेशाचा
मंत्र जरूर म्हटला पाहिजे. काही लोकांना तयाचा फायदा
होईल आणि नंतर आत लक्ष दिले पाहिजे आणि स्वतःच
सर्वात मोठा अडथळा कोणाचा? ते वधितले पाहिजे. पहिली
अडचण म्हणजे विचार, त्यासाठी निर्विचारतेचा मंत्र म्हटला
शवास आत ध्या. थोडा जाग्त वेळ श्वास तसाच ठेवा. मग
श्वास सोडा म्हणजे एका मिनिटामध्ये तुमचे इ्वसन
नेहमीपेक्षा कमी होईल. ठीक प्रबत्न करून वघा. लक्ष
भावनांवर .
ाक
क
असू द्या. म्हणजे संवंध प्रस्थापित होतील
आता वरे आहे. वर्घा कुंडलिनी चढ़ते आहे. आता
तुमचा श्बासोच्छास चालू असेल तेव्हा तुमच्या लक्षात येईल
पाहिजे. ॐ त्वमेव साक्षात् श्री निर्विचारता साक्षात श्री की. काही काळ असा जाईल की. त्यामध्ये जाणिवेसकट
निर्विचारता असेल, श्वास घ्या तो तसाच टेवा. आता श्वास
आता आपल्या अहंकाराचा अडथळा वघा. तुमच्या वाहेर सोडा आणि सोडत रहा, परत श्वास ब्या. आता
अशातहेने श्वास ध्या की, खरोखर तुमचे श्वासोठछवास
अजून थोडासा दवाव आहेच, म्हणून जर अहंकार असेल कर्मी कराल. तुमचे चित्त तुमच्या हृदयावर असावे किंवा
तुमच्या भावनावरही असू शकेल. काही वेळ श्वास आत
ठेवणे चांगले. रोखून ठेवा, मग बाहेर काढा आणि बाहेरच
ठेवा. मग थाड़ा वेळ वाहेगच ठेवा मग परत ध्या. नंतर
आदिशक्ती माताजी श्री निर्मला देवी नमो नमः । "
लक्षात येईल की विचार निःसंशय थांवलेत, परंतु डोक्यावर
ा ET
तर हा मंत्र म्हणा "ॐ त्वमेव साक्षात श्री महत अहंकार
TME
साक्षात् श्री आदिशक्ती माताज़ी श्री निर्मला देवी नमो नमः
महत्" म्हणजे मोटा, हा मंत्र तीन वेळा म्हणा.
अजून सुद्धा अहंकार आहे असे तुम्हाला आढळून आले तर
डावी वाजू उचलून उजवी खाली दावा. एक हात फोटोकडे नाही. छान! बघा आता तुम्ही स्थिर झालात. तुमचा प्राण
कन दूसन्या हाताने डावी वाजू वर उचला आणि उजवी आणि तुमचे मन यांच्यात लय आला आहे. दोन शक्ती एक
खाली करा म्हणजे अहंकार आणि मन
(Ego & Super Ego) याचे संतुलन होईल. हे
सात वेळा करा आणि आता कसे वाटने ते वघा.
तेव्हा एकदा स्वतःला संतुलनांत आणल्यानंतर
आपल्या भावनांकडे म्हणजे मनः शक्तीकडे लक्ष देणे सर्वांत ग्वामिनी मोक्ष प्रदायिनी माताज़ी श्री निर्मला देवी नमो
योग्य. तिकडे लक्ष द्या. तुम्ही तुमच्या भावना तुमच्या आईचा
विचार करून प्रकाशित करू शकता ठीक. असे त्यांना
तुम्हाला कळून बेईल की, थोडा वेळ तुम्ही श्वास घेणारच
होतात. आता तुम्ही कुंडलिनी चढ़वून वर आणा बांधा, पुनः
एकदा कुंडलिनी चढ़वा आणि तीन वेळा वांधा. आता
सहस्त्राराचा मंत्र तीन वेळा म्हणाः
"ॐ त्वमेवा साक्षात् श्री कलकी साक्षात् श्री सहम्त्रार
नमः
आता तुमचे सहस्वार उघडेल. अशा तहेने तुम्ही
सहस्त्रार पुनः उरघडू शकाल आणि तिथेच स्थिर व्हाल असे
वधा एकदा हे झालं की, ध्यानात जा. श्वासोच्छवास कमी
करा. है उत्तम, तुम्ही श्वास इतका कमी करा की,
प्रकाशित करा. ह्यांच्या वरोबर तुमच्या मनाचे जे प्रश्न
आहेत ते संपूर्ण जातील. तेव्हा तुम्ही ध्यानामध्ये त्यांचेकडे
वघता तेव्हां तुम्ही असे बघाल की ह्या भावना तुभच्या
अंतरंगात निर्माण होतात आणि जर तुम्ही त्या तुमच्या
आईच्या चरण कमळी अर्पण केल्या तर त्या भावना
विश्षळून जातील आणि विशाल होतील. तुम्ही अशा तहेने
जणू
वंदच केला आहे मात्र त्यामध्ये कोणताही त्रास नसावा.
ध्यात धारणा
७
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-8.txt 
 सहज योगी बेचलेले आहेत. ते असे लोक आहेत ते असे सहजयोगामध्ये त्यांच्यावर कशी मात करायची ते तुम्ही
शिकला आहांतच. ध्यानाशिवाय दूसर्याही अनेक पद्धती
आहेत. त्या तुम्हाला नीट माहीत आहेत. वक्र कुठे
आहेत. कुंडलिनी कुठे आहे ते तुम्हाला नीट माहिती
सोसत आहोत. पण सहजयोगामध्ये खूप खूप थोडे लोक पाहिजे. आता जर एखादे चक्र काम करत नसेल म्हणून
जर कुंडलिनी थांवली असेल तर आपण त्यावाबतीत
निराश होता कामा नये. समजा, जर तुमचंे यंत्र, तुमची
गाड़ी वाटेत थांवली तर त्यावावतीत निराश होण्याचा
काय उपयोग आहे, तुम्हाला त्यांची कार्य करण्याची
पद्धत, यंत्रणा शिकली पाहिजे. तुम्हाला चांगले तंत्रज्ञ
झालं घाहिजे. आणि मग तुम्ही सगळे व्यवस्थित करू
शकता. तेव्हा सहजयोगांच्या सर्व कार्यपद्धती शिकल्या
अस्तित्वाची शक्ती पाहिजेत. त्यांच्यावर प्रभुत्व मिळवलं पाहिजे. दुस्यांना
देऊन, त्यांना वरोबर करतेवेी शिकून, तुम्हाला स्वतःला
लोक आहेत ज्यांना देवाने निवडलं आहे.
या दिल्ली शहरांत हजारो लोक आहेत. पूर्ण जगभर
इतके लोक आहेत की. आपण लोकसंख्यावाढीमुळे त्रास
आहेत आणि जर तुम्हाला आधी निवडण्यात आलं आहे
तर तुमच्या है लक्षात आले पाहिजे की, तुम्ही पाया
आहात. तुम्ही ते दगड आहांत जे खाली धातले जातात.
जे शक्तिमान असतात, मनावर संयम ठेवणारे असतात
आणि म्हणून तुम्ही, जे आता थोडे आहात, पहिले दिवे
आहात, जे जगातील इंतर दिव्यांना प्रकाशित करणार
आहात. तुम्हाला अनंताची शक्ति, दैवी प्रेमाची शक्ति,
तुम्हीं असलेल्या विश्वव्यापी
उपभोगणं जरूरीचं आहे.
हे म्हणजेच ध्यान आहे.
सुधारतांना, तुम्ही ते शिकू शकता
त्यात निराश होण्यासारखं काही नाही. ती फार
तर जेव्हा सहजयोगी मला विचारतात., ध्यानासाठी
काय करायचं? तुम्ही निर्विचारितत रहा. झालं! त्यावेळी
काही करू नका. तुम्ही तुमच्या उद्दिष्टांकडे जात आहात
किंवा सुप्तमन तुमचा तावा घेत आहे असं नाही, एवढंच
नव्हे तर पहिल्यांदाच दैवी शक्ति तुम्ही प्रकृतीमध्ये
उत्सर्जित करीत
वाईट गोष्ट आहे. जर तुम्ही निराश, स्वतंः विषयी दुःखी
झाला तर प्रश्न निर्माण होतील. तुम्ही स्वतःलाच हसलं
पाहिजे आणि स्वतःवी यंत्रणा कामातून गेली आहे म्हणून
हसलें पाहिजे . जेव्हा तुम्ही स्वतःरची ओळख साधन म्हणून
तुमच्या करता, त्यावेळी तिथे तुम्ही नसता तुम्ही चक्र नसता.
आजूवाजूच्या वातावरणांत आणि इतर लोकांमध्ये जी वेगवेगळ्या बाहिन्या नसता. तुम्ही असता फक्त जाणीव!
तुम्ही असता शक्ति! तुम्हीच कुंडलिनी असता!
त्यामुळे ज्या सर्व गोष्टी योग्य स्थितीमध्ये नाहीत,
त्यावद्दल तुम्हाला काळजी करायला नको त्या नाहीत,
त्यामुळेच आपण काहीतरी करू लागतो. ध्यान ही सर्वात तुम्ही त्या सोडवू शकता. दिवे कसे गेले
विद्युतशक्तिच्या विधाडामुळे दिवे गेले. तर ती
मग आपल्याकडे प्रार्थना आहेत. आपल्याकड़े चिंताजनक गोष्ट आहे. पण जर दिवे फ्यूजमुळे गेले तर
पुजासुद्धा आहे. प्रार्थनासुद्धा पूर्ण समर्पणाच्या भावनेने तुम्ही ते बदलू शकता. ते सगळं काही तुम्ही करू शकता.
हृदयामध्ये म्हटली, शाश्वत मागण्यांसाठी म्हटल्यास ती त्यामुळे तुमची चक्र खराब असतील तर काळजी
करण्वाचे कारण नाही. काळजी करणं स्वतःची निराशा
करून घेणं हाच सहजयोगावावत चुकीचा दूष्टीकोन
भूतकालामुळे आणि त्यांच्या भविष्यामधील आकांक्षामुळे. आहे. सहज म्हणजे सहज होणारं सहज व्हायचं म्हणजे.
निसंग्गामध्ये
आहात,
विश्वात्मिक रूपे तुमच्याशी निगडीत आहेत, फक्त एका
संवय झाली आहे, ती म्हणजे
गोष्टीची आपल्याला
आपण त्यासाठी काहीतरी करायला पाहिजे आणि
ड
सोपी पद्धत आहे.
दिली जाईल. ती मागा आणि बाकीचे होईल.
सर्व सहजयोगीयांना अडचणी आहेत, त्यांच्या
जेव्हा
मला ठेव कोणी म्हटलं आहे, तशा
तुला जसं हवं तसं तू
प्रश्न
असतात.
तुम्हाला
आता
ध्यानाविषयी
१०
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-9.txt 
 प्रकारचा दृष्टीकोन तुमचं चित्त आंत ओढून घेतो कारण
वाहेरचं सोडून द्या. वाह्याच्या वावतीत आपल्याला
काळजी नाही.
होते. त्या वेळेस आपण त्यांचे मंत्र म्हणतो वा त्यांना
आवाहान करतो.
आपण मंत्रे वा लहरींचा वापर करावयास हवा.
तू मला ठेवशील त्याप्रकारे मी राहीन." आणि
तुम्हाला आश्चर्य वाटेल. सगळे काही व्यवस्थित -जुळून
येतं. कधीकधी तुम्हाला वाटतं, मी अमुक जागी गेलं
पाहिजे. हे भजन झाले पाहिजे, या गोष्टी मी करून कुंडलिनी अगदी जोमाने वर येईल / उद्युक्त होईल व
२. आपली चक्रे शुद्ध ठेवण्याची वा चक्रावरील
अडथळा वा नकारात्मक भूमिका दूर करण्याची एखादी
पद्धत हवी. त्यामुळे त्यांच्यावर चांगला प्रकाश पडेल व
सर्व चक्रे स्वच्छ होतील.
घेतल्या पाहिजेत आणि कधी कधी त्या होत नाहीत.
हे करण्याकरिता काही तंत्र वा पद्धती वापराव्या
कधी कधी, चुकीने तुम्हाला जे हवं असतं ते होत नाही.
देवाची इच्छा म्हणून तुम्ही त्याचा स्विकार केला पाहिजे.
ही त्याची इच्छा आहे. ठीक आहे. ती देवाची इच्छा
लागतील.
का
तरीपण आपणास हे कळावयास हवे, की ही तंत्रे
आहेत व त्याचा मर्यादित उपयोग असतो. पूर्ण
आहे. आणि आता त्याच्या इच्छेशी तुम्ही एकरूप झाला
आहांत. देवाच्या पूर्ण जगाशी संपर्क आत्मसाक्षात्कारी माणूस जो मातारजीना पूर्ण समर्पण
साधण्यासाठी तुम्ही इथे आहांत आणि आता या
स्थितीमध्ये तुम्हाला स्वतःच्या इच्छा स्वतःविषयी कल्पना
इच्छचा
झालेला आहे व जो सहजतेने परमेश्वराचे प्रेम वा करूणा
यांचा लिलया प्रसार करतो तो आपल्यांत ते परमेश्वरी
गुण देईल. ते तो आपोआप आत्मसांत करेल व
साधकावर कुंडलिनी उद्युक्त करतांना काही बाधा आल्या
तर तो सहज दूर करू शकेल.
स्फुरू लागल्या तर तुम्ही देवाची इच्छा कधी होणार.
हा 'मी' पणा जायला पाहिजे. ध्यान म्हणजे काय
ते तेच आहे. जिथे तुम्ही मी पहात नाही. पण ते 'तू'
अशा प्रकारे
पूर्ण आत्मसाक्षात्कारी माणूस
आहे.
श्री निर्मला देवै नमो नमः ।
सहजगत्या कार्य करु शकतो.
पण आपणास तशी स्थिती प्राप्त करावयाची आहे.
चक्रांची स्वच्छता कशी ठेवायची ?
म
प. पू. मातार्जींनी जे तंत्र वा जी पद्धत शिकविली आहे
त्या वापरुन, समतोल आचरण ठेवून आपणास आपल्या
प. पू. माताजी श्री. निर्मला देवीच्या कृपेत
आपणास आत्थाची जाणीव / आत्मसाक्षात्कार झालेला
आत्याची त्या प्रकारे स्थिती आणावयाची आहे.
खाली जी तंत्र वा पद्धत दिलेली आहे. त्या काही
आहे. आता आपणाला आपल्या नाड्या व चक्रे (जे
अति सूक्ष्म आहेत) ते स्वच्छ ठेवायचे आहेत. आपली
कुंडलिनी ही उर्ध्व-मुखी झालेली आहे. आपणास माहीत
आहे, की आपला संबंध / योग परमेश्वराशी लागलेला
एवढ्याच पद्धती नव्हेत. पण त्या आपणास मार्गदर्शक
ठरतील.
चक्रे, अनुक्रमाणिका, मध्य, डावी व उजवी वाजू
दिलेली आहे. (कदाचित चक्रांची संयुक्तता, एकसूत्रता
साधावी लागेल) पण ते एकदा मुद्दा कळाल्यानंतर
आपोआप साधता येईल.
आहे. पण ही अंतीम वाब नव्हे. हे नाते आपणास
वळकट व स्थिर करावयाचे आहे. त्याकरीता दोन
गोष्टींची आवश्यकता आहे.
१. आपल्या चक्रांवरच्या देवताना नियमीत उद्युवत्त
करणे, त्यामुळे आपण अप्रत्यक्षपणे परमेश्स्वराचे गुण
आपल्या चक्रांत आणतो. हे आपण त्याची कृपा व्रह्म
शक्ति वा चैतन्य लहरी वळवून त्या चक्रावर सोडल्याने
ध्यानाविषयी
११
 1997_Chaitanya_Lehari_M_(Scan)_3.pdf-page-10.txt 
 प्रन
मुलाधार चक्र (मूलाधार
C२
C०
२०
द
र ·
१र
मध्य
निरगसता आहे.
४) गणेशाची निरागसता गौरीची शुद्धता
यामध्ये
आपल्या अशुद्ध इच्छा नाश होवोत.
१) चक्राला चैतन्य लहरी द्या - डावा हात माताजींच्या
५ ) जर स्वाधिप्ठानशी संबंध असेल वाहेरील वाधा
फोटोकडे उजवा हात - माकड हाइ व दोन्ही पायामध्ये
असेल तर 'मटका' उपचार उपयोगात आणा.
मंत्र :
६) दुसया तंत्राप्रमाणे चालू नको. वरील उपचार करा.
२) गणेश व गौरी मातेचा मंत्र म्हणा
उजवी बाजू:
आव्हान :
१) मध्य चक्रा सारखे
प. पू. माताजी मला वालकाची निरागसता द्या.
ण
माम
२) संभोगावद्दलच्या अमानवी प्रकार बंद करा. कड़क व
४) जमिनीवर वसा व मग चैतन्य लहरी घ्या. मूलाधार
ताटर वृत्तींचा लय होवो.
चक्र हे पृथ्वीपासून उद्भवलेले आहे. पृथ्वी चक्रावरील
नकारात्मकता शोपून घेते.
३) मलावरोध असेल तर करव्वयुक्त अन्न ग्रहण करावे
काही काळ का होईना.
५ ) मिठटाच्या पाण्याचा उपचार घ्या व मिटाचे पाणी ती
न
४) राक्षसी वा जात पातीची विचार धारणा दूर
नकारात्मकता शोपून घेईल.
करण्याकरिता श्री. कार्तिकेयाची माताजींच्या रुपांत
टेवा.
६) आपल्या डोळ्यांची व विचारांची
शुद्धता
पूजा करा.
७) ओव्याची धुरी घ्या.
मंत्र:
८) समस्येवर जोडेपट्टी करा.
५ ) कार्तीकेयाचा मंत्र म्हणा.
डाबी बाजू :
आव्हान :
१) वरील प्रमाणे
सर्व राक्षसांचा आपणव संहार करा
मंत्र :
२) गणेशाचा मंत्र म्हणा.
अपूर्ण
आव्हान :
(क्रमशः पुढील अंकी)
माताजी आपल्या कृपेत मी शक्तिशाली वालकाची
चैतन्य लहरी
१२