Dit es daut Buak fonn daut Jeschlajcht fonn Jesus Christus, Doft sien Saen, Obraum sien Saen. Obraum zeijd Iesak, Iesak zeijd Joakopp, en Joakopp zeijd Juda en siene Breeda, En Juda zeijd Peres en Sera fonn dee Tamar, en Peres zeijd Hesroon, en Hesroon zeijd Ram, En Ram zeijd Aminadab, en Aminadab zeijd Haheesoon, en Naheesoon zeijd Salma, En Salma zeijd Boohas fonn dee Rahab, en Boas zeijd Oobed fonn Rut, en Oobed zeijd Jese, En Jese zeijd daen Kjeenich Doft. En Doft zeijd Salomo fonn daem Uria siene Fru, En Salomo zeijd Rehabiam, en Rehabiam zeijd Abia, en Abia zeijd Asa, En Asa zeijd Joosafat, en Joosafat zeijd Jooram, en Jooram zeijd Usia, En Usia zeijd Jootam, en Jootam zeijd Ahas, en Ahas zeijd Hiskia, En Hiskia zeijd Manase, en Manase zeijd Amon, en Amon zeijd Joosia, En Joosia zeijd Jekoonja en siene Breeda to dee Tiet aus see no Babieloon wajch jefeat worde. No daem daut see no Babieloon wajch jefeat weare zeijd Jekoonja Sealtiel, en Sealtiel zeijd Serubabel, En Serubabel zeijd Abijud, en Abijud zeijd Eliakim, en Eliakim zeijd Asor, En Asor zeijd Sadok, en Sadok zeijd Achim, en Achim zeijd Elijud, En Elijud zeijd Eleasor, en Eleasor zeijd Matan, en Matan zeijd Joakopp, En Joakopp zeijd Joosef, Marie aea Maun, fonn waem Jesus jebuare wort, dee Christus heet. Dee Jeschlajchta fonn Obraum bott Doft sent featean, en fonn Doft bott see no Babieloon wajch jefeat worde sent featean Jeschlajchte, en fonn donn aus see wajch jefeat worde no Babieloon bott Christus sent featean Jeschlajchte. Nu Jesus Christus sien Jeburt fehilt sikj soo: Aus siene Mutta Marie aun Joosef aunfetrut wea, eeha see toop kjeeme, wea see schwanga derch daem Heilje Jeist. Nu Joosef, aea Maun, wea from en wull aea nich to en Biespel moake, en neem sikj faea daut hee wudd aea em jeheeme gone lote. Oba aus hee doaraun docht, kjeem daem Herr sien Enjel enn en Droom no am, en saed: "Joosef, Doft sien Saen, ha nich Angst Marie to naeme aus diene Fru, dan daut Kjint enn aea es fonn daem Heilje Jeist. En see woat en Kjint to Welt brinje, en du saust am daem Nome Jesus jaewe, dan hee woat sien Follkj fonn aeare Sind rade." Aul dit pasead daut waut de Herr derch daen Profeet saed mucht erfelt woare soo aus hee saed: "Kjikj! ne Junkfru woat met Kjint senne en woat en Saen to Welt brinje, en see woare am daen Nome Emanuel jaewe, aewesat meent daut Gott met onns". En Joosaf, aus hee fom Schlop oppwuak, deed soo aus daem Herr sien Enjel am befoole haud, en neem Marie aus siene Fru; oba hee haud kjeen Jeschlajchtsfekjea meet aea bott see aea easchta Saen to Welt jebrocht haud; en hee jeef am daen Nome Jesus. Nu aus Jesus enn Betlehem enn Judaea jebuare wea enn daem Kjeenich Heroodes siene Tiet, kjeeme doa Stearnforscha no Jerusalem fomm Ooste en saede: "Wua es dee, dee aus Jude Kjeenich jebuare es? dan wie ha sien Stearn jeseene em Ooste, en sent jekome am auntobaede." Aus Kjeenich Heroodes daut head, trubbeld am daut, uk gauns Jerusalem. Donn fesaumeld hee aul dee huage Priesta en Schreftjeleade mankem Follkj enn Jerusalem, en forscht an ut wua dee Christus sull jebuare woare. En see saede to am: "Enn Betlehem enn Judaea, dan soo es jeschraewe derch daen Profeet: 'En du Betlehem, enn daut Judaeaesche Launt, du best nich daut kjlannste mank aul dee Harscha enn Judaea. Dan fonn die woat en Harscha kome, dee fa mien Follkj Iesrael woat en Hoad senne." Donn roopt Heroodes heemlich dee Stearnforscha, en forscht jeneiw ut jrod waneeha dee Stearn wea to seene jewast. Hee schekjt an no Betlehem, en saed: "Got en forscht jeneiw no daut Kjint; en wan jie am jefunge ha, dan komt en sajcht mie, daut ekj uk han doo am auntobaede." Aus see daem Kjeenich jeheat haude, feleete see, en Kjikj! dee Stearn daen see em Ooste jeseene haude, trok fer an bottet aewa dee Staed kjeem wua daut Kjint wea. Aus see daem Stearn sage, freide see sikj met ne groote Freid. En see kjeeme enn daut Hus enenn, en sage daut Kjint met siene Mutta Marie, en see folle fer am han, en baede am aun, en see muake aea Schats op, en jeewe am Jeschenke, Golt, en Weiruak, en Mir! En aus Gott an jewoarnt haud enn en Droom nich trig no Heroodes to gone, feleete see en reisde en aundre Wajch nohus. Aus see wajch jereist weare, kjeem en Enjel no Joosaf em Droom, en saed: "Sto opp, nem daut Kjint en siene Mutta en ran wajch no Iejipte, en bliew doa bott ekj die saje woa, dan Heroodes woat feseakje daut Kjint omtobringe." Hee stunnt enne Nacht opp en neem daut Kjint en reisd wajch no Iejipte, en bleef doa bott Heroodes jestorwe wea, daut waut derch derch daen Profeet jeschraewe wea, mucht erfelt woare: "Ut Iejipte ha ekj mien Saen jeroopt". Aus Heroodes daut enn wort daut dee Stearnforscha am to Spott jemoakt haude, wea hee bute mote doll, en schekjt no Betlehem en dee gaunse Ommjaeajent, en leet aule Junges twee Yoa en jinja doot moake, no dee Tiet no daut hee fonn dee Stearnforscha jeneiw utjeforscht haud. Donn wea erfelt waut de Herr derch daen Profeet Jeremia jesajcht haud: "Enn Rama wea en Jelud to heare: fael hiele en kloage; Raheel hielt fa aeare Kjinje, en leet sikj nich treeste, dan dee sent aula wajch." Oba aus Heroodes jestorwe wea, kjeem en Enjel no Joosef enn Iejipte em Droom, en saed to am: "Sto opp, en nem daut Kjint en siene Mutta, en trakj trig no daut Launt Iesrael, dan dee daut Kjint doot moake wulle sent jestorwe." Aulsoo stunnt hee opp, neem daut Kjint en siene Mutta, en kjeem no daut Launt Iesrael. Aus hee oba head daut Archelaus rejead en sien Foda Heroodes siene Staed, wea am angst doa han to trakje. En aus am jewoarnt wort enn en Droom, feleet hee doa en kjeem no dee Galilaeaesche ommjaeajent. En hee kjeem no ne Staut dee Natsaret heet en wond doa; so daut waut dee Profeet jesajcht haud mucht erfelt woare; "Hee saul Natsareene jenant woare". Enn dee Doag kjeem Jehaun dee Taufa enn praedjd enne Wiltnes enn Judaea, en saed: "Doot buesse, dan daut Himelsrikj es dicht bie jekome". Dan dit es dee fonn daem dee Profeet Jesaja raed, en saed: "Ne Stem fonn eenem dee enne Wiltnes schricht: "Moakt daem Herr sien Wajch reed, moakt sien Stich jlikj." Nu Jehaun siene Kjleeda weare fonn Kameelhoa jemoakt, en hee haud ne ladane Gort omme Lint, en sien Aete wea Heischrakje en wila Honnich. Donn kjeeme Jerusalen en aul dee fonn Judaea en dee Jaeajent romm daen Jordan, no am, en bekjande aeare sind en leete sikj fonn am taufe em Fluss Jordan. Oba aus hee sach fael fonn dee Farisaea en Sadutsaea no dee Taufe kome, saed hee to an: "Jie jeftje Schlangebrood, waea haft junt jewoarnt fonn daut komende Jerecht wajch to ranne? Doaromm bewiest Frucht daut de Buesse bedeenstfoll es; en raeakjent nich mank junt selfst to saje, 'Wie ha Obraum aus onns Foda,' dan ekj saj junt daut Gott ut dise Steena kaun Kjinje faeabrinje fa Obraum. Dee Akjs es nu aul bie dee Beem aune Wartel jelajcht; doaromm en jeeda Boom dee nich goodet Frucht brinjt woat dol jeschnaede woare, en em Fia jeschmaete. Ekj doo junt enn Wota taufe to de Buesse, oba doa es eena dee no mie kjemt, dee stoakja es aus ekj, en ekj sie nich weat siene Schoo to droage. Dee woat junt em Heilje Jeist, en Fia taufe. Siene Worfscheffel es enn siene Haunt, en hee woat siene Draschflua fonn Grunnt rein moake, en woat daen Weit enn sien Spikje enenn brinje, oba daut sprie woat hee met Fia febrenne daut nich utolasche jeit. Donn kjeem Jesus fonn Galilaea nom Jordan no Jehaun omm sikj fonn am taufe to lote. Oba Jehaun wull daut nich, en saed: "Ekj sull mie fonn die taufe lote, en du kjemst no mie?" Oba Jesus auntwuad am en saed: "Lot senne, dan daut es soo pausent fa onns aule Jerachtichkjeit to erfelle." Donn leet hee daut too. Aus Jesus jetauft wea, kjeem hee fuats utem Wota rut, en kjikj! de Himel muak sikj op, en hee sach Gott sien Jeist rauf kome soo aus ne Duw, dee sikj opp am sad; En see, ne Stem kjeem utem Himel, dee saed: "Dit es mien leefsta Saen, met daem ekj seeha tofraed sie". Donn wort Jesus fomm Jeist enne Wiltnes enenn jeleit, omm daut dee Diewel am doa feseakje sull. Aus hee nu featich Doag en featich Nacht nich je-aete haud, hungad am. En dee Diewel kjeem en fesocht am en saed: "Wan du Gott sien Saen best, dan saj doch daut dise Steene sele Broot woare". Oba hee auntwuad en saed: "Daut steit jeschraewe, 'En Mensch laeft nich bloos fonn Broot auleen, oba derch en jiedat Wuat daut Gott jeraet haft'". Donn neem dee Diewel am no dee heilje Staut en stald am opp en huage Spets fomm Tempel, en saed to am: "Wan du Gott sien Saen best, dan hups fonn hia rauf, dan daut steit jeschraewe: 'Hee woat siene Enjel befael jaewe waeajen die, en dee woare die opp aeare Henj droage, daut du diene Feet nich aun en Steen steete woascht'." Jesus saed to am : "Wada steitet jeschraewe: 'Du saust Gott dien Herr nich oppe Proow stale'." Donn neem dee Diewel am no en seeha huage Boajch, en wees am aul dee Kjeenichrikje enne Welt met aeare Harlichkjeit, en saed: "Aul dit woa ekj die jaewe, wan du woascht hia fer mie dol faule, en mie aunbaede". Donn saed Jesus to am "Go, Soton! dan daut steit jeschraewe: 'Du saust Gott dien Herr aunbaede, en am auleen saust du deene'." Donn feleet dee Diewel am, en kjikj! Enjel kjeeme en deende am. Aus hee nu head daut Jehaun faustjenome wea, jinkj hee wajch no Galilaea. Hee feleet Natsaret en kjeem no Kapernaum daut aum See licht, enn dee Ommjaeajent bie Sebulon en Naftalie, en wond doa, dautet erfelt mucht woare waut dee Profeet Jesaja saed: "Daut Launt Sebulon, en daut Launt Naftalie, biem See, aune aundre Sied fom Jordan, daut heidnesche Galilaea; de Mensche dee em Diestre sette ha en dachet Licht jeseene, en dee, dee enn en Launt en Schaute fom Doot sette, es en Licht oppjekome". Fonn donn aun funk Jesus aun to praedje, en to saje: "Doot Busse, dan daut Himelsrikj es jekome". Aus hee besied daen galilaeashe See jinkj, sach hee twee Breeda, Siemoon dee uk Peeta heet, en Aundrees sien Brooda en Nat em See ennen schmiete, dan see weare Fescha. En hee saed to an: "Komt met mie met, en ekj woa junt to Menschefescha moake". See feleete platslich aea Nat en jinje met am met. Aus see fonn doa wieda jinje, sach hee twee aundre Breeda: Joakopp, daen Tsebadaeus sien Saen, en sien Brooda Jehaun, dee met aea Foda enn daut Boot weare, en muake aeare Nats reed, en hee roopt an. En see feleete platslich daut Boot en aea Foda, en jinje met am met. En hee jink derch gauns Galilaea, en lead enn aeare Sienagooge, en praedjd daut Evanjeelium fonn daut Rikj, en heeld aul aeare Krankeite. En dee Berecht fonn am kjeem bott gauns Sierean, en see brochte am aul dee, dee nich Jesunt weare, en feschiedenste Krankheite haude, en soone daen jekwaelt wort, en soone dee met beese Jeiste besaete weare, en soone dee erseenich weare, en soone dee jelaemt weare, en hee heeld an. En fael Follkj fonn Galilaea, en Dekapolis, en Jerusalem, en hinja daem Jordan, foljde am no. Aus hee daut Follkj sach, jinkj hee opp en Boajch, en aus hee sikj dol jesat haud, kjeeme siene Jinje no am; en hee muak sien Mul op en lead an en saed: "Seelich sent dee, dee Oam sent enn Jeist, dan soone jeheat daut Himelsrikj. Seelich sent dee, dee traure, dan dee woare jetreest woare. Seelich sent dee Saunftmootje, dan dee woare de Welt oawe. Seelich sent dee, daen no Jerachtichkjeit hungat en darscht, dan dee woare saut woare. Seelich sent, dee sikj aewa aundre erboarme, dan dee woare daut Erboarme kjriehe. Seelich sent dee, dee en reinet Hoat habe, dan dee woare Gott seene. Seelich sent dee, dee Fraed moake, dan see woare Gott siene Kjinja jenant woare. Seelich sent dee, dee omm Jerachtichkjeits haulwe fefolcht woare, dan soone jeheat daut Himelsrikj. Seelich se jie, wan Mensche junt aulahaunt faeaschmiete en fefolje, en aulahaunt beeset fonn junt noraede waut nich soo es, omm mienet haulwe. Freit junt, en siet froo, wiel jun Loon em Himel es seeha Groot; dan soo deede see dee Profeete fefolje dee fer ju weare. Jie sent daut Sollt oppe Ead, oba wan daut Sollt Jeschmak feloare haft, met waut saulet jesollte woare? dan daut es to nusscht meeha to brucke aus rut to schmiete en fonn Mensche unja de Feet to klunge. Jie sent daut Licht fa de Welt. Ne Staut dee oppem Boajch jebut es, kaun nich festoake woare. Ne Laump woat nich aunjestekjt en dan unja en Jefaes jestalt, oba opp en Laumpahoola, soo dautet Licht jeft fa aul daen dee em Hus sent. Soo lot jun Licht fer Mensche schiene daut see june goode Woakje seene, en jun himlischa Foda doaderch feharliche. Denkt nich daut ekj jekome sie daut Jesats oda dee Profeete to fenichte; ekj sie nich jekome to fenichte, leewa to erfele. Dan ekj saj junt enn Woarheit, doa woat opp kjeen Wajch en Punkt oda en Straeakj fonn daut Jesats feschwinje bottet aules erfelt es. Doaromm, waeaemma eent fonn dise jerinjste fonn daut Jesats brakjt, en leat Mensche soo, woatet jerinjste senne enn daut Himelsrikj; oba waeaemma daut helt en soo leat, woat huach je-acht woare enn daut Himelsrikj. Dan ekj saj junt, daut wan june Jerachtichkjeit nich fael baeta es aus dee Schreftjeleade en Farisaea aeare, woa jie opp kjeen wajch enn daut Himelsrikj enenn kome. Jie ha jeheat daut to daen enn oole Tiede jesajcht wort: 'Du saust nich doot moake, en waea deit, woat fer daut Jerecht kome'. Oba ekj saj junt, daut waeaemma aewa sien Brooda doll es, es schulldich fer daut Jerecht to kome; en waeaemma to sien Brooda sajcht: 'Do Dommkopp' es schulldich em Halfia to kome. Doaromm, wan du diene Gow no daem Aultoa brinjst, en doa behelst daut dien Brooda waut jaeajen die haft, dan lot diene Gow doa fer daem Aultoa, en go eascht en moak aewareen met dien Brooda, en dan komm en brinj diene Gow. See daut du met dien Jaeajna schwind aewareen kjemst oppem Wajch, daut hee die nich nom Rechta nemt, en dee Rechta die daem Wachtmeista aewajeft, en dee die em Jefenknes enenn stoppt; ekj saj die enn Woarheit, du woascht doa opp kjeen Wajch rut kome bott du daut latste Tsent betolt hast. Jie ha jeheat dautet jesajcht es: 'Du saust nich de Eehe braeakje'. Ekj saj oba daut waeaemma ne Fru aunkjikjt met en Janka em Hoat aea to ha, haft enn sien Hoat aul dee Eehe met aea jebroake. Aulsoo wan dien rajchtet Uag die stolpre moakt, dan riet daut ut en schmiet daut fonn die; dan daut es baeta eent fonn diene Jlieda to feleare, dan daut dien gaunse Lief sull enne Hal jeschmaete woare. En wan diene rajchte Haunt die stolpre moakt, schnied daut auf en schmiet daut fonn die; dan daut es baeta eent fonn diene Jlieda to feleare dan daut dee gaunse Lief sull enne Hal jeschmaete woare. Daut es jesajcht worde: 'Waeaemma siene Fru wel gone lote, saul aea en Scheidebreef jaewe'. Oba ekj saj junt daut waeaemma siene Fru gone lat fa irjent sest waut aus Eehebruch, drift aea to Eehebruch; en waeaemma ne Fru friet dee wajch jeschekjt es, brakjt de Eeehe. Wada, jie ha jeheat dautet to dee fonn oole Tiet es jesajcht worde: 'Du saust nich faulsch schweare, oba saust daem Herr dien Fespraeakje betole'. Oba ekj saj junt: doot aewahaupt nich schweare, nich biem Himel, dan daut es Gott sien Troon; uk nich bie de Ead, dan daut es ne Footbenkj fa siene Feet; uk nich bie Jerusalem, dan daut es daem groote Kjeenich siene Staut. Schwea uk nich bit dien Kopp, dan du kaunst nich een Hoa Wit oda Schwoat moake. Oba lot dien Wuat Yo, Yo, en Na, Na senne, waut meeha es aus daut kjemt fonn beeset. Jie ha jeheat dautet es jesajcht worde: 'En Uag fa en Uag, en ne Taen fa ne Taen'; oba ekj saj junt, doot nich Rach eewe; waea die aune rajchte Back schleit, drei am daen aundra uk han; en waea die ferem Jerecht wel daen Wanikj wajch naeme, dan lot am daen Rok uk ha. En waea die felangt ne Miel met am to gone, dan go twee met am. Waea die no waut frajcht, jef am; en waea waut fonn die liehe wel, saj am nich auf. Jie ha jeheat dautet es jesajcht worde: 'du Saust dien Noba leef ha, en dien Fient saust du hause'. Oba ekj saj junt: Hat june Fiend leef, en doot fa daen baede dee junt fefloje; daut jie jun himlische Foda siene Kjinje kjenne senne, dan hee moakt de Sonn opp goode uk beese Mensche opp gone, en schekjt Raeajen opp Jerajchte uk Onnjerajchte. Dan wan jie bloos daen leef ha dee junt leef ha, waut fonn Loon ha jie doafaea? Doone nich sogoa dee Takskollakjta daut selwje? En wan jie bloos june Breede bejreese, waut doo jie meeha aus aundre? Doone dee Heide nich soogoa daut selwje? Doaromm siet follkome soo aus jun himlische Foda follkome es." "Seet junt faea daut jie june Jerajchtichkjeit nich fer Mensche eewe met daen Senn daut jie wele jeseene sene; wiel dan ha jie kjeen Loon fonn jun Foda em Himel. Doaromm, wan du diene Gow brinjst, doo nich ne Trompeet feropp blose lote, soo aus dee Heichla doone enne Sienagooge en enne Gause, omm fonn Mensche je-eat to woare. Ekj saj junt enn Woarheit, see ha aea Loon wajch. Oba wan du diene Gow jefst, dan lot diene linkje Haunt nich weete waut diene rajchte deit, soo daut diene Gow em Jeheeme es; en dien Foda dee enn daut Jeheeme seene kaun, woat die beloone. En wan jie baede, siet nich soo aus dee Heichla; dan dee stone jearen enne Sienagooge, en opp dee Gausakje en baede, soo daut Mensche an seene sele. Ekj saj junt, dee ha aul aea Loon. Oba wan du baede deist, dan go enn diene priwaute Stow, en moak dee Daea too en baed to dien Foda em Jeheeme, en dien Foda, dee em Jeheeme seene kaun, woat die beloone. En wan jie baede, doot nich ladje Wead plaupre soo aus dee Heide, dan dee jleewe daut an woat jeheat woare wan see fael wead brucke. Jie sele nich soo senne aus dee, dan Gott, jun Foda, weet waut junt faelt eeha jie am doano froage. Soo aus dit sel jie baede: 'Onns Foda em Himel, lot dien Nome jeheilicht woare; lot dien Rikjdom kome; lot dien Wele jedone woare, uk hia oppe Ead soo aus em Himel; jef onns Dach fa Dach daut Brot daut onns faelt; en fejef onns onnse Schullt, soo aus wie daen fejaewe dee sikj jaeajen onns feschulldicht ha; en brinj onns nich enn Feseakjunk enenn, oba rad onns fonn Beeset. Wan jie Mensche fejaewe wan see sikj jaejen junt feschuldje, dan woat jun himlischa Foda junt uk fejaewe; oba wan jie Mensche nich fejaewe, woat junt dee Foda jun aewatraede uk nich fejaewe. En wan jie fauste, got nich met en langet Jesecht romm soo aus dee Heichle, dan see festalle aeare Jesechte soo daut Mensche seene sele daut see fauste; enn Woarheit saj ekj junt, dee ha aul aea Loon. Oba wan du fauste deist, dan kjam die de Hoa en wausch dien Jesecht, soo dautet nich soo sit aus wan du fer Mensche fauste deist, oba to dien Foda dee em jeheeme seene kaun; en dien Foda dee em Jeheeme seen kaun, woat die beloone. Saumelt junt nich Schats oppe Ead, wua Motte en Rost daut fenichte kjenne, en wua Deew daut no growe kjenne en staele. Oba saumelt junt Schats toop em Himel wua Motte en Rost daut nich fenichte kjenne, en wua Deew daut nich kjenne no Growe en staele; Dan wua dien Schats es, doa woat dien Hoat uk senne. Daut Laump fa daen Kjarpa es daut Uag. Wan dien Uag kloa es, dan kaun dien gaunse Kjarpa kloa schiene. Oba wan dien Uag Bees es, dan woat dee gaunse Kjarpa Dunkel senne. Aulsoo wan daut Licht enn die Dunkel es, woo groot woat dan dee Diestaness senne! Kjeena kaun twee Harre deene. Hee woat daem eenen hause, en daem aundra leef ha, oda hee woat sikj aun eenem hoole, en daem aundre fe-achte, Jie kjenne nich Gott uk daen Mamoon deene. Doaromm saj ekj junt: Doot nich duare aewa jun laewe, waut jie aete sele oda waut jie drinkje sele; uk nich fa jun Kjrapa, aewa wuat jie auntrakje sele. Es daut Laewe nich meeha aus Aete, en dee Kjarpa meeha aus Kjleeda? Kjikjt no dee Faeajel unjarem Himel, dee seihe nich, arnte uk nich, en saumle uk nich enn Spikjasch, en doch foodat dee himlische Foda an; se jie nich baeta aus dee? Oba waea fonn junt kaun derch sorje siene Hejcht en kjleen baet jrata moake? En wuaromm se jie besorcht aewa Kjleeda? kjikjt no dee Lelje oppe Stap, woo dee wause; dee oabeide nich, spenne uk nich; doch saj ekj junt daut sogoa Salamo enn aul siene Harlichkjeit wea nich aunjekjleet soo aus eene fonn dee. Oba wan Gott daut Graus, daut fonndoag oppe Stap es, en morje em Owe jeschmaete woat, soo kjleede deit, woat hee junt nich fael meeha, O jie, dee jie soon kjleene Gloowe ha? Doaromm sel jie nich besorcht senne en saje: Waut woa wie aete? ooda, waut woa wie drinkje? oda, waut sel wie onns auntrakje? Daut es no waut dee Heide seakje. Oba jun himlischa Foda weet daut junt daut aules faelt. Oba seakjt daut easchte no Gott sien Rikj en siene Jerajchtichkjeit, dan woat junt daut aundret aules toojelajcht woare. Aulsoo doot nich aewa Morje sorje, dan Morje woat fa sikj selfst sorje. Jieda Dach haft jenuach Beeset." "Doot nich rechte, soo daut junt nich jerecht woat. Dan met waut fonn Jerecht jie rechte, woat junt uk jerecht woare, en met waut fonn Mot jie utmaete, woat junt utjemaete woare. En wuaromm sitst du daen kjleena Schpletta enn dien Brooda sien Uag, oba nemst nich daen Baulkje enn Betracht dee enn dien Uag es? Oda woo west du to dien Brooda saje: 'Lot mie daen Schpletta ut dien Uag naeme', en kjikj, doa es en Baulkje enn dien Uag! Du Heichla! Trakj eascht daen Baulkje ut dien Uag erut, dan woascht kloare seene kjenne daen Schpletta ut dien Brooda sien Uag to naeme. Jaeft daut waut heilich as nich no de Hunj, en schmiet uk nich de Parle no de Schwien, daut see dee nich unjare Feet traumple, en sikj ommdreihe en junt feriete. Froacht, dan woa jie kjriehe; seakjt, dan woa jie finje; kloppt aun, dan woat junt daut opjemoakt woare. Dan waea frajcht woat kjriehe, en waea seakjt woat finje, en waea aunkloppt, daem woatet opjemoakt woare. Oda waea fonn junt wudd sien Saen en Steen jaewe wan dee am no Broot fruach? Oda wan hee no Fesch fruach, wudd am ne Schlang jaewe? Wan jie dan, dee jie Bees sent, doch weete june Kjinja goode Gowe to jaewe, woo fael meeha wudd jun Foda em Himel junt goode Gow jaewe, wan jie am doano froage? Doaromm, aules waut jie wele daut Mensche ju doone sele, daut doot jie an uk; dan dit es daut Jesats en dee Profeete. Got derch dee enje Puat enenn. Dan dee Puat dee no Fedaumnes leit es breet, en dee Wajch es groot, en seeha fael gone doa delengd. Dan dee Puat es Schmaul, en dee Wajch es enj dee nom Laewe feat, en doa sent mau weinich dee daen finje. Seet junt faea fe dee faulsche Profeete, dee no ju kome enn Schopskjleeda, oba ennalich sent see rietende Wilw. Aun aea Frucht woa jie an kjanne; Wiendruwe woare doch nich fonn Schtachle jelpoke, oda Fieje fonn Distle. Jrod soo woat en gooda Boom goode Frucht droage, oba en schlajchta Boom woat beeset Frucht droage. En gooda Boom kaun nich beeset Frucht droage, oda en schlajchta Boom goodet Frucht. En jieda Boom dee nich goodet Frucht drajcht woat dol jeschnaede en em Fia jeschmaete. Doaromm aun aea Frucht woare dee to kjanne senne. Nich aula dee mie Herr! Herr! nane woare enn daut Himelsrickj enenn kome, bloos dee, dee mien himlischa Foda sien Wele doone. Fael woare to mie saje aun jan Dach: 'Herr! Herr! Ha wie nich enn dien Nome profitseit, en enn dien Nome beese Jeista erut jedraewe, en enn dien Nome fael besondasch groote Woakje jedone?' Dan woa ekj to an saje: 'Ekj ha junt noch nie jekjant, wajch met junt, jie Beesewichta!' Doaromm, waea emma dise miene Raed heat, en daut deit, woat soo aus en kluaka Maun senne dee sien Hus opp gooda Steengrunnt bud. Dee Raeajen kjeem, en daut Wota kjeem, en dee Wint blosd, en toobd romm dut Hus, oba daut foll nich, dan daut wea opp Steen jebut. En waea emma dise miene Raed heat, en deit dee oba nich, woat soo senne aus en Noa, dee sien Hus oppem Saunt bud. Dee Raeajen kjeem, en daut Wota kjeem, en dee Wint blosd, en toobd romm daut Hus, en daut foll, en daut faule wea met Jewault!" Nu pasead daut, aus Jesus utjeraet haud, daut daut Folkj sikj erstaund aewa siene Lea; dan hee lead soo aus eena dee Follmacht haud, en nich soo aus aeare Schreftjeleade. Aus hee fonn daen Boajch rauf kjeem, jinje am en groot deel mensche hinjaraun. En kjikj! en Utsautsja kjeem no am, baed am aun en saed: "Herr, wan du west, dan kaunst du mie rein moake". Jesus strakjt siene Haunt ut, read am aun, en saed: "Ekj sie welich; sie rein!" En platslich wea hee fonn sien Utsauts rein. En Jesus saed to am: "See doafaea daut du kjeenem sajchst, oba go en lot daen Priesta die seene, en opfa dee Gow soo aus Mooses befool, fa en Ziechnes fa an." Aus Jesus enn Kapernaum enenn kjeem, kjeem en Hauptsoldot am entjaeajen en prachad am en saed: "Mien Jung licht tus em Hus jelaemt, en enn groote Weedoag." Hee saed to am: "Ekj woa kome en am heele." Dee Hauptsoldot auntwuad am en saed: "Ekj sie daut nich weat daut du sust unja mien Dack kome, oba saj bloos daut Wuat, en mien Jung woat jeheelt senne. Dan ekj sie uk en Maun unja Follmacht, en ha Soldota unja mie, en ekj saj to disem; Go! en hee jeit; en to noch eenem: Komm! en hee kjemt; en to mien Sklow: Doo dit! en hee deit daut." Aus Jesus daut head, wunndad hee sikj, en saed to daen dee am nofoljde: "Enn Woarheit saj ekj junt, ekj ha enn gauns Iesrael nich soon Gloowe jefunge! En ekj saj junt daut fael fom Ooste en fom Waste woare kome en sikj met Obraum en Iesak en Joakopp enn daut himlischet Rikj dol sate; oba dee Kjinja fom Rikj woare enn daut butaschte Diestaness jeschmaete woare, doa woat hiele en Taene kjnirsche senne." En Jesus saed to daen Hauptsoldot: "Go! daut woat soo paseare aus du jejleeft hast." En dee Jung wea fonn dee Stunnd aun jeheelt. Aus Jesus enn Peeta sien Hus enenn kjeem, sach hee daut Peeta siene Schweamutta to bad wea met en Feeba.; en hee foot aea aune Haunt, en daut Feeba feleet aea, en see stunnt opp en bedeend am. Auset nu Owent wea, brochte see fael dee met beese Jeiste besaete weare, en hee dreef dee Jeista rut met en Wuat, en aul dee Kranke worde jeheelt; daut waut derch daen Profeet Jesaja jesajcht wea mucht erfelt woare wua hee saed: "Hee haft onnse Schwakheit opp sikj jenome, en druach onnse Krankheite". Oba aus Jesus sach daut fael Mensche romm am weare, jeef hee befael daut see sulle aewa foare no dee aundre Sied. En eena fonn dee Schreftjeleada kjeem no am en saed: "Leara, ekj woa die no folje wuaemma du han deist." Jesus saed to am: "Dee Fas ha Lajcha, en dee Faeajel em Himel ha aeare Nasta, oba dee Menschesaen haft nich en Plauts wua hee sien Kopp kaun hanlaje." En aundra fonn siene Jinja saed to am: "Herr, Lot mie eascht trig gone en mien Foda begrowe". Oba Jesus saed to am: "Folj mie no, en lot dee Doodes aeare eajne Doodes begrowe." Aus he enn en Schepp enenn steach, kjeeme sien Jinje am hinjaraun. En kjikj! doa kjeem en groota Storm oppem See, soo daut dee Wale aewa daut schepp schluage, oba hee schleep. See kjeeme en wakjte am opp en saede: "Herr, rad onns! wie kome omm!" En hee saed to an: "Wuaromm ha jie soo angst, jie met soon kjleene Gloowe?" Hee stunnt opp, en beschwijcht daen Wint en daen See, en daut wort gauns stel. En dee Mana fewunndade sikj, en saede: "Waut es dit fa en Maun, daem sogoa de Wint en de See jehuarsaum sent?" Aus hee no dee aundre Sied kjeem, enn dee Gadareenesche Ommjaeajent, kjeeme am twee Mana entjaeajen dee met beese Jeista besaete weare, en sikj enn dee ladje Jraewa opphilde. Dee weare seeha jefaearlich, soo daut kjeena opp daen Wajch gone kunn. En dee schreaje lud, en saede: "Waut ha wie met die to doone, du Gottes Saen? Best du jekome onns ferhaea to kjwaele?" Nu wea doa ne groote haead Schwien en nat Enj auf, dee grosde doa. Donn prachada dee beese Jeiste am, en saede: "Wan du onns rut driewe deist, dan schekj onns enn dee Haead Schwien enenn". Hee saed to an: "Got!" Donn kjeeme see erut, en fuare enn dee Schwien enenn; en kjikj! dee gaunse Haead moracht aewa daen Aufgrunnt em See enenn, en fesoope enn daut Wota. Oba dee Schwienshoad rande wajch enne Staut enenn, en fetalda aules waut daen paseat wea dee met dee beese Jeiste besaete weare. Dee gaunse Staut kjeem rut Jesus to trafe, en prachada am daut hee dee ommjaeajent felote sull. Hee steach wada enn en Schepp enenn en fua no dee aundre Sied, en kjeem enn siene eajne Staut enenn. En see brochte en jelaemda no am, dee opp en Bad lach. Aus Jesus aea Gloowe sach, saed hee to daen Jelaemda: "Sie mootich, mien Saen. Diene Sind sent die fejaeft." Walkje fonn dee Schreftjeleade saede to sikj selfst: "Disa deit lastre!" En Jesus wist waut see dochte, en saed: "Wuaromm ha jie soone beese Jedanke em Hoat? Woont es leichte: To saje: 'Diene Sind sent die fejaeft'; oda: 'Sto opp en go!'? Oba soo daut jie festone kjenne daut de Menschesaen opp dise Ead Follmacht haft de Sind to fejaewe," saed hee to daem jelaemda: "Sto opp! Nem dien Bad en go no dien Hus!" En hee stunnt opp en jinkj no sien Hus. Aus dee Mensche daut sage, fewunndade see sikj, en feharlichte Gott, dee Mensche soone Krauft jejaeft haud. Aus hee fonn doa wieda jinkj, sach hee en Maun, dee Mattaeus heet, bie siene Taksbood sette, en saed to am: "Komm met mie met". En hee stunnt opp en jinkj met am met. Nu pasead daut aus hee enn daem sine Hus biem Desch saut, daut fael Takskollakjta en Sinda uk kjeeme, en sikj met am biem Desch dol sade met siene Jinja. Aus dee Farisaea daut sage, saede see to siene Jinja: "Wuaromm deit jun Leara met Takskollakjta en Sinda toop aete?" Oba hee head daut, en saed: "Dee Jesunnde en Stoakje brucke daen Dokta nich, bloos soone dee krank sent. Oba got en leat wautet meent: 'Eroboarme es waut ekj wel ha, nich Opfa. Ekj sie nich jekome dee Jerajchte enntolode, oba dee Sinda.'" Donn kjeeme Jehaun siene Jinje no am en saede: "Wuaromm doo wie en dee Farisaea fauste, oba diene Jinja fauste nich?" En Jesus saed to an: "Kjenne dee, dee met daem Briegaum sent fauste soo lang aus dee Briegaum bie an es? Oba dee Tiet woat kome wan die Briegaum fonn an woat wajchjenome, dan woare see fauste. Kjeene deit en niehet biet Tseich opp en oolet Kjleet flekje; dan daut woat fonn daut Kjleet loosriete, en daut feraetnet woat oaja. En niehe Wien woat uk nich enn oole Wienladasch jegote, dan dee Wienladasch wudde tweiriete, en dee Wien wudd rut ranne, en dee Wienladasch wudde februkt senne. See doone leewa nieha Wien enn niehe Wienladasch ennen, dan bliewe beid goot. Aus hee soo to an raed, kjeem en Faeastone en baed am aun en saed: "Miene Dochta es nu jrod jestorwe; oba komm en laj diene Haunt opp aea, dan woat see wada laewe." En Jesus stunnt opp en jinkj am hinjaraun, siene Jinja uk. Oba kjikj! ne Fru dee aul fa twalf Yoa unja bleede jelaede haud, kjeem fonn hinje en foot daen Soom fonn sien Rok aun, dan see saed to sikj selfst: "Wan ekj bloos kunn sien Rok aunfoote, dan wudd ekj jeheelt woare." Oba Jesus dreid sikj omm en sach aea, en saed: "Sie mootich, Dochta, dien Gloowe haft die jeheelt." En dee Fru wea Jesunnt fonn daen Dach aun. Aus Jesus enn daen Faeastone sien Hus enenn kjeem en sach dee Fleetaspaela, en daut Jelued fonn dee Mensche, saed hee: "Got aula rut! daut Maeakje es nich doot, see schlapt." En see lachte am ut. Oba aus dee Mensche eascht aula bute weare, jinkj hee enenn en neem aeare Haunt, en see stunnt opp. Dis Berecht fonn am jinkj enn dee gaunse Jaeajent eromm. Aus Jesus fonn doa wieda jinkj, kjeeme twee blinje Mana am hinjaraun, en schreaje en saede: "Erboarm die aewa onns, du Doft sien Saen!" Aus hee em Hus enenn jinkj, kjeeme dee blinje Mana no am, en Jesus saed to an: "Jleew jie daut ekj daut fa junt doone kaun?" See saede to am: "Yo, Herr!" Donn read hee aeare Uage aun, en saed: "Lot daut doano paseare aus jun Gloowe es!" En aeare Uage weare opjemoakt. Jesus raed an strenj aun en saed: "Seet doano daut jie kjeenem dit saje!" Oba see jinje rut en raede fonn am enn dee gaunse Ommjaeajent. Aus see rut jinje, brochte see en stomme Maun no am dee fonn en beesa Jeist besaete wea. En aus dee Jeist erut jedraewe wea, kunn dee stomme Maun raede. En dee Mensche fawunndada sikj, en saede: "Soowaut aus dit es noch nie enn Israel jeseene." Oba dee Farisaea saede: "Hee drift beese Jeista rut derch daen Harscha aewa beese Jeista." En Jesus reisd romm enn aul dee Staeda en Darpa, en deed an enn aeare Sienagooge unjarechte, en praedjd daut Evanjeelium fonn daut Rikj, en heeld aul aeare feschiedenste Krankheite. En aus hee daut Follkj sach, jaumad am daut seeha aewa an, dan dee weare enn Not, en festreit soo aus Schop dee kjeen Hoad ha. Donn saed hee to siene Jinja: "Dee Arnt es werklich seeha groot, oba doa sent mau weinich Oabeida. Doaromm prachat daem Herr aewa dee Arnte, daut hee Oabeide enn siene Arnt enenn schekje wudd. En aus hee siene twalf Jinja no sikj jeroopt haud, jeef hee an Follmacht aewa onnriene Jeista, soo daut see daen rut driewe kunne, uk aule krankheite en Jebraeakje to heele. Nu dit sent dee twalf Apostel aeare Nomes: daut easchta: Siemoon dee uk Peeta jenant wort, en Aundrees sien Brooda; Jakoobas, daen Tsebadaeaus sien Saen, en sien Brooda Jehaun; Filip en Bartolamaeus; Toomas, en Mataeus dee Takskollajkta; Jakoobas, daen Alfaeus sien Saen; en Tadaeus, Siemoon fonn Kananaea, en Judas Iescharijot, dee am uk ferode deed. Dise Twlaw schekjt Jesus rut, en saed to an: "Got nich opp daen Wajch mank dee Natsjoone, uk nich enn irjent eena fonn dee Samarietesche Staede; Got leewa no dee felorne Schop fonn daen Staum Iesrael. En wan jie gone, dan praedicht en sajcht: 'Daut Himelsrikj es dicht bie.' Doot dee Kranke heele, woakt dee Doodes opp, moakt dee Utsautsje rein, en drieft beese Jeista rut. Jie ha emmsonst jekjraeaje, jaeft emmsonst. Naemt nich Golt oda Selwa oda Messinkj enn jun Gort, uk nich Tausche, uk nich twee Wanikjs, oda Schoo, oda en Gonstok, dan dee Oabeida es siene Noarinj weat. En wan jie enn ne Staut oda Darp enennkome, dan forscht waea doabenne Weat es, en blieft doa bott jie wieda gone. En wan jie enn en Hus enenn kome, dan jreest daut. En wan daut Hus Weat es, dan lot june Fraed doaraewa kome; oba wanet nich Weat es, dan lot june Fraed trig no junt kome. En waea junt nich oppnemt, en june Wead nich aun nemt, dan got ut daut Hus oda dee Staut erut, en scheddat daen Stoff fonn june Feet. Enn Woarheit saj ekj junt, daut woat fa Soodom en Gomora leichta senne aum Jerechstdach aus fa dee Staut. Kjikjt! ekj schekj ju rut aus Schop mank Wilw. Doaromm siet kluak aus Schlange, en onnschuldich aus Duwe. En seet junt faea fa Mensche, dan dee woare junt fer daut Jerecht brinje, en woare junt enn aeare Sienagoge faheiwe; en jie woare fer Harscha en Kjeenije jebrocht woare omm mienet haulwe, aus en Zeichnes fa an, en fa dee Natsjoone. Oba wan see junt aufleewre, siet nich besorcht omm woo oda waut jie saje sele; dan waut jie saje sele woat junt enn dee Stunnd jejaeft woare; dan jie sent nicht dee, dee raede, oba daem Foda sien Jeist woat derch junt raede. En Brooda woat sien Brooda aufleewre tom Doot, en de Foda sien Kjint, en Kjinja jaeajen Elre, en daen bottem Doot brinje. Jie woare fonn aule Mensche jehaust woare omm mien Nome haulwe; oba waea uthelt bottem Enj woat jerat woare. Oba wan see junt enn dise Staut fefolje, dan rant wajch no ne aundre; enn woarheit saj ekj junt, jie woare nich enn aul dee Staede enn Iesrael jewast senne bott dee Menschesaen kjemt. En Jinja es nich aewa sien Leara, en en Sklow es uk nich aewa sien Meista. Daut es jenuach daut dee Jinja soo es aus sien Leara, en dee Sklow soo aus sien Meista. Wan see daem Husherr ha Belsebub jenant, woo fael meeha daen, dee to sien Hus jeheare. Doaromm aengst junt nich fa an; dan doa es nusscht daut bedakjt es daut nich woat opjedakjt woare, en nusscht daut festoake es daut nich woat bekaunt jemoakt woare. Waut ekj junt em Diestre saj, doot em Licht raede; en waut jie met june Uare em stele heare, daut doot fom Husdak wiet en breet bekaunt moake. Aengst junt nich fa daen dee daen Kjarpa doot moake kjenne, oba nich de Seel doot moake kjenne; aengst junt leewa fa daem dee beides Seel en Kjarpa enne Hal fenichte kaun. Woare nich twee Spoalinje fa een Tsent fekofft? doch nich eent fonn dee felt oppe Ead oona jun Foda. Oba soogoa dee Hoa opp jun Kopp sent jetalt. Doaromm aengst junt nich; jie sent fael meeha weat aus fael Spoalinja. Doaromm, waea mie fer Mensche bekjant, daem woa ekj uk fer mien Foda em Himel bekjane. Oba waea mie fer Mensche feleaje woat, daem woa ekj uk fer mien Foda em Himel aufsaje. Denkjt nich daut ekj jekome sie Fraed oppe Ead to brinje; ekj sie nich jekome Fraed to brinje, leewa daut Schweat. Dan ekj sie jekome en Maun jaeajen sien Foda to stale, en dee Dochta jaeajen aeare Mutta, en ne Brut jaeajen aeare Schweamutta; en en Maun siene Fiend woare siene eajne Famieljejlieda senne. Waea Foda oda Mutta meeha leef haft aus mie, es mient nich weat; en waea sien Saen oda Dochta meeha leef haft aus mie, es mient nich weat. En waea sien Kjriets nich opp sikj nemt, en mie nofolcht, es mient nich weat. Waea sien Laewe finjt, woatet feleare, en waea sien Laewe felist omm mienet haulwe, woat daut finje. Waea junt oppnemt, nemt mie opp, en waea mie oppnemt, nemt daem opp dee mie jeschekjt haft. Waea en Profeet oppnemt enn en Profeet sien Nome, woat en Profeet sien Loon kjriehe, en waea en jerajchte Mensch oppnemt enn en jerajchte Mensch sien Nome, woat en jerajchte Mensch sien Loon kjriehe. En waea eent fonn dise Jerinjste en Kuffel koldet Wota jeft, bloos enn en Jinja sien Nome, woat opp kjeen Wajch sien Loon feleare." Nu aus Jesus derch wea met daen Befael aun siene twalf Jinja, feleet hee doa omm en aeare Staede to unjarechte en praedje. Oba aus Jehaun em Jefenknes head fonn Christus siene Woakje, schekjt hee siene Jinja, en saed to am: "Best du dee, dee doa kome sull? oda sel wie no en aundrem luare?" Jesus auntwuad en saed to an: "Got en brinjt Jehaun Berecht fonn daut waut jie seene en heare: Blinje kjenne wada seene, dee Lome gone, dee Utsautsje sent rein jemoakt, en dee Doowe kjenne wada heare, en Doodes stone opp, en dee Oame woat daut Evanjeelium jepraedicht.; En jesaeajent es dee, dee nich aunstoos nemt aun mie." Aus see delengd jinje, funk Jesus aun to daut Follkj to raede fonn Jehaun, en saed: "Waut jinj jie rut enne Wiltnes to seene? en Schelprua daut metem Wint jescheddat woat? Oda waut jinj jie rut to seene? en Maun enn saunfte Kjleeda aunjetroke? Kjikjt! dee enn saunfte Kjleede aunjetroke sent, wone enn kjeenichs Hiesa. Oba no waut jinj jie? en Profeet to seene? Yo, ekj saj ju, en meeha aus en Profeet. Dit es dee fonn waemet jeschraewe steit: 'Kjikjt! ekj schekj mien Bootschofta feropp, dee woat dien Wajch reed moake fer die'. Enn Woarheit saj ekj junt: mank daen dee fonn ne Fru jebuere sent, es kjeena aewadael jekome dee jrata es aus Jehaun dee Taufa; oba dee Jerinjsta enn daut Himelsrikj es jrate aus hee. Oba fonn daem Jehaun dee Taufa siene Tiet bott nu woat daut Himlesrikj Jewault aunjedone, en dee Jewaultje riete daut no sikj. Dan aul dee Profeete en daut Jesats profetseide bott Jehaun; En wan jie daut aunaeme wele, hee es Elia dee doa kome sull. Waea Uare haft tom heare, lot am heare. Oba met waut saul ekj dit Jeschlajcht fekjlike? Daut es soo aus Kjinje dee em Moakjtplauts sette en aundre aunroope, en saje: 'Wie ha junt jepiept, en jie ha nich jedaunst; wie sunge junt Kloageleeda, en jie deede nich truare.' Dan Jehaun kjeem en deed nich aete oda drinje, en jie saede: 'Hee haft en beesa Jeist!' Dee Menschesaen kjeem en deed aete en drinje, en jie saede: 'Kjikjt! en Fraeta en en Supa, en Frint aun dee Takskollakjta en Sinda.' Oba de Weisheit woat jerajchtfoadicht derch aeare Woakje. Donn funk hee aun dee Staeda wua hee de measchte fonn siene kjraftje Woakje jedone haud, daut faea to schmiete daut see nich haude Buesse jedone; "Wee die, Koratsin! Wee die, Betseeda! dan wan enn Tierus en Siedoon dee majchtje Woakje paseat weare dee enn die paseade, wudde see lang trig enn Saktseich en Ausch ha Buesse jedone. Doch saj ekj junt, dautet leichta woat senne fa Tierus en Siedoon aum Jerechtsdach aus fa junt. En du, Kapernaum! best du bott aum Himel nehecht jehowe? Du woascht bott enne Hal rauf jestat woare; dan wan enn Soodom dee majchtje Woakje weare jedone worde dee enn die paseade, wea dee jeblaewe bott disen Dach. Doch saj ekj junt, daut waut fa dat Launt Soodom leichta senne aum Jerechtsdach aus fa die." Donn auntwuad Jesus en saed: "Ekj dank die, Herr aewa Himel en Ead, daut du dit fonn dee Kluake en Festendje festoake hast, en hast kjleene Kjina daut jeoppenboat; Yo, Foda, dan soo wea daut bie die Goot. Mien Foda haft mie aules aewajaeft, en kjeena kjant em gaunse daen Saen buta de Foda, en kjeena kjant em gaunse daem Foda, buta dee Saen, en waememma de Saen am bekaunt moake wel. Komt no mie, aula dee jie schwoa oabeide en belode sent, ekj woa junt Ru jaewe. Naemt mien Joch opp junt, en leat fonn mie, dan ekj sie Saunftmootich en fonn Hoate Deemuetich, dan woa jie Ru finje fa june Seele Dan mien Joch es Saunft, en miene Luast es Leicht." To dee Tiet jinjk Jesus aum Saubat derch en Kornflekj, en siene Jinja hungad, en funje aun dee Oare to plekje, en aete. Oba aus dee Farisaea daut sage, saede see to am: 'Kjikj! diene Jinja doone waut aun Saubat nich erlaupt es." Hee saed oba to an: "Ha jie nich jelaest waut Doft en dee met am, deede aus an hungad? Woo see em Gotteshus enenn jinje en aute daut Broot daut Gott jeweit wea, daut am nich erlaubt wea to aete, uk nich daen met am, oba wea bloos fa dee Priesta? Oda ha jie nich enn daut Jesats jelaest daut dee Priesta em Tempel aum Saubat daen Saubat feonnreinje, en doch nich Schuldich sent? Ekj saj junt, en jratre aus dee Tempel es hia. Wan jie oba jekjant haude waut daut meent: 'Ekj wel leewa Erboarme ha aus Opfa', dan wudd jie dee Onnschuldje nich fedaumt ha. Dan dee Menschesaen es uk Herr aewa daen Saubat." Aus hee fonn doa wajch deed, kjeem hee enn ne Sienagoog enenn. En kjikj! doa wea en Maun met ne fedreajde Haunt, en see frauge am: "Esset erlaubt aum Saubat to heele?" omm daut see ne Uasoak haude am to beschuldje. Hee saed to an: "Waut fonn Mensch es doa mank junt, dee mau een schop haft, en daut aum Saubat em Growe felt, dee daut nich wudd tohoole kjriehe en rut haewe? Woo fael meeha es en Mensch dan weat aus en Schop. Aulsoo esset erlaubt aum Saubat Goodet to doone." Donn saed hee to daen Maun: "Strakj diene Haunt ut!" en hee strakjt daen ut, en dee wea doajestalt, jesunt soo aus dee aundre. Dee Farisaea jinje rut, en hilde Rot jaeajen am, woo see am ommbrinje kunne. Oba Jesus wist daut, en reisd fonn doa wajch. En fael foljde am hinjaraun, en hee heeld an aule, en hee woarnd an aula daut see am nich sulle oppenboa moake, dautet mucht erfelt woare waut derch daen Profeet Jesaja jesajcht wea: "Kjikjt! Mien Deena daem ekj jewaelt ha, mien Leefsta, met daem ekj seeha tofraed sie; ekj woa mien Jeist opp am laje, en hee woat dee Natsjoone daut Jerecht bekaunt moake. Hee woat nich striede oda schriehe, en kjeena woat siene Stem oppe Gause heare. En enjekjnekjtet Rua woat hee nich tweibraeakje, en Flaus daut reakjet woat hee nich utlasche, bott Jerajchtichkjeit woat jewonne ha. En dee Natsjoone woare aeare Hopninj enn sien Nome sate." Donn brochte see am eenem dee met en beesa Jeist besaete wea, dee Blint uk Stomm wea, en hee heeld am, soo daut dee seene en raede kunn. En daut gaunse Follkj wea erstaunt, en saed: "Es dit nich Doft sien Saen?" Oba dee Farisaea heade daut, en saede: "Hee drift dee Beese Jeista bloos rut derch daen Belsebub, dee Harscha aewa dee beese Jeista." Oba Jesus wist waut see dochte, en saed to an: "Jiedet Rikj daut ennalich jespoolt es, woat to Grunnt gone, en jieda Staut oda Hus daut ennalich jespoolt es, kaun nich bestone. En wan Soton daen Soton rutdrift, dan es hee ennalich jespoolt; woo kaun sien Rikj dan bestone? En wan ekj derch Belsebub dee beese Jeista rut driew, derch waem driewe june Saens daen dan rut? doaromm woare see june Rechta senne. Oba wan ekj derch Gott sien Jeist dee beese Jeista rut driew, dan es Gott sien Rikj aewa junt jekome. Oda woo kaun irjentwaea enn en stoakja sien Hus enenn gone en siene Woa naeme, wan hee nich eascht daem stoakja Maun faust binjt? Dan eascht kaun hee sien Hus plindre. Waea mie nich biesteit, es jaeajen mie, en waea nich toop saumelt, deit festreihe. Doaromm saj ekj junt, aule Sind en Lastre woat Mensche fejaeft woare, oba daut Lastre jaeajen daen Heilje Jeist woat nich fejaeft woare. En waeaemma waut jaeajen daen Menschesaen raet, daut woat am fejaeft woare; oba waeaemma jaeajen daen Heilje Jeist raet, daut woat am nich fejaeft woare, nich enn dise Tiet, uk nich enn dee, dee noch kjemt. Moakt daen Boom entwaeda Goot en siene Frucht Goot, oda moakt daen Boom schlajcht en siene Frucht schlajcht; dan aun siene Frucht es en Boom to kjane. Jie Schlangebroodsel! woo kje jie Goodet raede wan jie doch Bees sent? dan daut Mul raet daut fonn waut daut Hoat foll es. En gooda Maun brinjt goodet rut fonn gooda Schats, en beesa Maun brinjt Beeset rut fonn beeset Schats. Oba ekj saj junt daut Mensche woare fa jiedet nutslooset Wuat daut see raede, raeakjenschauft jaewe. Dan derch diene Wead woascht du jerajchtfoadicht woare, en derch diene Wead woascht du fedaumt woare. Donn auntwuade walkje fonn dee Schreftjeleade en Farisaea en saede to am: "Leara, wie wudde jearen en Teakjen fonn die seene." Oba Jesus auntwuad en saed to an: "En beeset en eehebraeakjarischet Jeschlajcht seakjt en Teakjen, oba an woat kjeen Teakjen jejaeft woare buta daut fonn daem Profeet Joona. Dan soo aus Joona dree Doag en dree Nacht enn daem groota Fesch sien Buk wea, soo woat dee Menschesaen dree Doag en dree Nacht enn daut Hoat fonne Ead senne. Dee Mana fonn Nienawie woare opp stone em Jerecht met dit Jeschlajcht en woare daut fedaume; dan see deede Buesse aus Joona to an praedjd; en kjikjt! hia es eena dee jrata es aus Joona wea. Dee Kjeenijin utem Siede woat opp stone em Jerecht met dit Jeschlajcht en woatet fedaume, dan see kjeem fom Enj fonne Welt Salomo siene Weisheit to heare, en kjikjt! hia es eena dee jrata es aus Salomo. Nu wan dee onnreina Jeist ut en Mensch rut foat, waundat hee derch dreaje Staede en seakjt Ru, oba finjt dee nich. Dan sajcht hee: 'Ekj woa trig no mien Hus gone fonn wua ekj rut jinkj.' En hee kjemt en finjt daut ladich, rein utjefaeacht, en utjestraumt. Dan jeit hee en nemt saewen aundre Jeista met sikj, dee oaja sent aus hee selfst, en dee gone en wone doa; en dan es daut latste met daem Mensch schlema aus daut easchte. Soo woat daut uk senne met dit beeset Jeschlajcht." Aus hee noch met daut Follkj raed, stunnde siene Mutta en siene Breeda bute, en wulle met am raede. Donn saed waea to am: "Kjikj! diene Mutta en diene Breeda stone bute, en wele met die raede." En hee auntwuad en saed to daem dee am daut saed: "Waea es miene Mutta? en waea sent miene Breeda?" En hee strakjt siene Haunt ut no siene Jinja, en saed: "Kjikjt! miene Mutta en miene Breeda. Dan waeaemma mien himlischa Foda sien Wele deit, es mien Brooda, en Sesta, en Mutta." Daen selwje Dach jinkj Jesus utem Hus rut en sad sikj dol biem See. En groot deel Follkj saumeld sikj rom am, soo daut hee enn en Schepp enenn jinkj en sad sikj dol, en aul dee Mensche stunnde romm aum Eewa. En hee raed fael Dinje to an enn Jlikjnese, en saed: "Kjikj! eena jinkj rut Sot to seihe. En aus hee seid, foll walkjet besiedem Wajch, en dee Faeajel kjeeme en fraute daut opp. Aundret oba foll mank steenajet Launt wua nich fael Ead wea, en jinkj fuats opp wielet nich deepe Ead haud. Oba aus dee Sonn oppjinkj, febrennd daut; en wielet nich Wartle haud, fedreajd daut. Walkjet foll mank Distle, en dee Distle kjeeme opp en stekjte daut. En walkjet foll opp goodet Launt en brocht Frucht, eent hunndatmol, aundret tsastich, en aundret dartich. Waea Uare haft tom heare, lot am heare." Siene Jinja kjeeme no am en saede: "Wuaromm raetst du to an en Jlikjnese?" Hee auntwuad an en saed: "Wiel junt es daut jejaeft dee Jeheemnese fonn daut Himelsrikj to festone, jana oba es daut nich jejaeft. Dan waea haft, daem woat jejaeft woare, en hee woat meeha aus jenuach ha; en waea nich haft, sogoa waut hee haft woat am wajch jenome woare. Doaromm raed ekj to an enn Jlikjnese, dan see kjikje oba seene nich, en horche, oba heare nich en festone uk nich. Enn an es erfelt waut Jesaja profitseid aus hee saed: 'Em heare woa jie heare en doch nich festone; en em seene woa jie seene en doch nich ennwoare. Dan dit Follkj aea Hoat es dikj jeworde, en met aeare Uare heare see kaum, en aeare Uage ha see toojemoakt; daut see nich meteemol seene met aeare Uage, en heare met aeare Uare, en met aea Hoat festone, en sikj ommkjeare, en ekj an heele wudd'. Oba jesaeajent sent june Uage, dan dee seene, en june Uare, dan dee heare. Enn Woarheit saj ekj junt, daut fael Profeete en jerachte Mana wudde jearen jeseene ha waut jie seene, oba sage daut nich; en heare waut jie heare, oba heade daut nich. Aulsoo heat waut dit Jlikjnes es fonn daem dee seihe jinkj. Wan waea daut Wuat fonn daut Rikj heat, oba nich festeit, dan kjemt dee Beesa en rit daut wajch waut enn sien Hoat jeseit wea; dit es dee, wua daut biesiedem Wajch jeseit es. En daut Wuat daut bie steenajet Launt jeseit wea, es soona wua daut Wuat fuats met Freid oppjenome woat; oba haft kjeene Wartel enn sikjselfst, en helt mau ne korte Tiet faea, oba wan Triebsaul oda Fefoljunk kjemt waeajen daut Wuat, dan es hee beleidicht. En dee, wua daut mank Distle jeseit wea, es soona dee daut Wuat heat, en dee Sorj fonn dise Welt, en daut Sorj aewa Rikjdom stekjt daut Wuat, en brinjt kjeen Frucht. En daut Wuat daut enn goode Ead jeseit es, es soona dee daut Wuat heat en festeit, dee dan werkjlich Frucht brinjt, eena sogoa hunndat mol, noch eena tsastich mol, en noch eena dartich mol. Hee stald an noch een Jlikjnes faea, en saed: "Daut Himelsrikj es soo aus en Maun dee goodet Sot enn sien Flekj seid. Oba waearent Mensche schleepe, kjeem sien Fient en seid Onnkrut mank daen Weit en jinkj wajch. Aus daut Sot oppjinkj en Frucht kjreach, kjeem daut Onnkrut uk faea. Donn kjeeme daen Husmeista siene Sklowe en saede to am: 'Herr, deetst du nich goodet Sot seihe enn dien Flekj? Wua kjemt daut Onnkrut dan haea?' En hee saed to an: ' En Fient haft dit jedone.' Donn saede siene Sklowe to am: 'West du ha daut wie daut rut saumle sele?' Oba hee saed: 'Nae, daut jie nich bie daem toop saumle daen goode Weit uk utrotte. Lot daut beides toop wause bottem Eifst; en dan wan wie eifste, woa ekj dee Draschasch saje: 'Saumelt eascht daut Onnkrut, binjt daut toop enn Goawe en febrennt daut, oba saumelt daen Weit enn mien Spikja enenn.'" Hee stald an noch een Jlikjnes faea, en saed: "Daut Himelsrikj es soo aus en Sampkuarn daut en Maun enn sien Flekj seid. Daut es daut kjlanste Sotkuarn, oba wan daut waust, woat daut jrata aus Krut, en woat en Boom, soo daut de Faeajel unjem Himel kome en moakje sikj Tus enn dee Asta." Hee jeef an noch een Jlikjnes: "Daut Himelsrikj es soo aus Haew, daut ne Fru nemt en kjnaet daut derch dree Mot Mael, bott daut gaunset met Haew jemenjt es." Jesus raed aul dit to daut Follkj en Jlikjnese, en oone Jlikjnese raed hee nusscht to an; Soo dautet erfelt wort waut derch daen Profeet jesajcht wea: "Ekj woa mien Mul op moake enn Jlikjnese, ekj woa Dinje raede dee fonn Weltgrunnt sent festoakje wast." Donn schekjt Jesus daut Follkj wajch en jinkj em Hus enenn. En siene Jinja kjeeme no am en saede: "Doo onns daut Jlikjnes fonn daut Onnkrut erkjlaeare". Hee auntwuad en saed to an: "Dee daut goode Sot seid es dee Menschesaen; en daut Flekj Launt es de Welt; en daut goodet Sot, daut sent dee Saens dee to daut Himelsrikj jeheare, en daut Onnkrut sent dee, dee tom Beesa jeheare. De Fient dee daen jeseit haft es de Diewel, en de Eifst es de Enj fonn dise Tiet, en dee Draschasch sent dee Enjel. Soo aus daut Onnkrut toop jesaumetl woat en febrennt, soo woatet sene wan dise Tiet to Enj es. De Menschesaen woat siene Enjel schekje, en dee woare aules toop saumle daut to de Sind feat, uk daen, dee jesatsloos sent. En hee woat daen enn en Fiaowe enenn schmiete, doa woat weegauljet jekloag en Tanekjnirsche sene. Dan woare dee Jeracjhte enn aea Foda sien Rikj schiene soo aus de Sonn. Waea Uare haft tom heare, lot am heare!" "Daut Himelsrikj es soo aus en Maun dee en Schats funk daut enn en Flekj festoake wea, en festuak daut, en enn siene Freid jinkj hee en fekofft aules waut hee haud, en kofft daut Flekj. Wada, daut Himelsrikj es soo aus en Haundelsmaun dee no straume Parle socht, en aus hee ne seeha weatfolle funk, jinkj hee en fekofft aules waut hee haud, en kofft daen. Wada, daut Himelsrikj es soo aus en Nat daut em See jeschamaete woat, en saumelt feschiedenste sort Fesch; en wan daut foll es, dan brinje see daut nom Eewa, en sate sikj dol en saumle dee goode Fesch enn Jefaese, oba dee schlajchte woare rut jeschmaete. Soo woatet uk senne wan dise Tiet to Enj es: dee Enjel woare kome en naeme dee beese Mensche fonn mank dee Jerajchte, en woare daen enn en Fiaowe enenn schmiete; doa woat weegauljet jekloag en Taenekjnirsche senne. Ha jie dit aules festone?" See saede to am: "Yo!" Donn saed he to an: "Doaromm es en jieda Schreftjeleada, dee fom Himelsrikj es unjarecht worde, soo aus en Husmeista, dee ut sien Schats, Oolet uk Niehet faeabrinjt." Jesus jinkj wajch fonn doa aus hee foadich wea met siene Jlikjnese. En aus hee no siene Fodaschstaut kjeem, deed hee enn aeare Sienagoog unjarechte, soo daut see erstaunde, en saede: "Fonn wua haft dis Mensch soone Weisheit, en soone majchtje Woakje? Es dit nich daen Holltoabeida sien Saen? es Marie nich siene Mutta, en sent nich siene Breeda Joakopp en Joosef en Siemoon, en Judas? en siene Sestre, sent dee nich aula hia mank onns? Fonn wua haft hee dit aules?" En see oajada sikj aewa am. Oba Jesus saed to an: "En Profeet es nich oone Ea, bute enn siene Fodaschstaut, en enn sien eajnet Hus." En hee deed doa nich fael majchtje Woakje waeajen aea Onngloowe. To dee Tiet head Heroodes dee Kjeenich daen Berecht fonn Jesus, en saed to siene Deena: "Daut es Jehaun dee Taufa; dee es fomm Doot oppjestone; doaromm sent doa soo fael kjraftje Woakje enn am." Dan Heroodes haud Jehaun jefange jenome, en haud am em Jefenknes enenn jestoppt waeajen sien Brooda Filip siene Fru; dan Jehaun haud to am jesajcht: "Daut es die nich erlaubt daea to ha". Hee wull am dootmoake, oba hee aengst sikj fa daut Follkj, dan dee hilde am fa en Profeet. Oba aus Heroodes sien Jeburtsdach wea, daunst Heroodias aeare Dochta mank an aula, en daut jefoll Heroodes seeha, en hee fespruak aea met en Schwua daut hee wudd aea irjentwaut jaewe no waut see froage wudd. Aeare Mutta wees aea aun, en see saed: "Jeff mie, hia opp ne Plot, Jehaun dee Taufa sien Kopp." Daem Kjeenich jinkj daut schlajcht, oba waeajen daen Schwua, en daen dee bie am aum Desch weare, befool hee daut aea daem sull jejaeft woare. Hee schekjt en leet Jehaun em Jefenknes daen Kopp aufnaeme. En sien Kopp wort opp ne Plot jebrocht, en daut Maeakje jejaeft, en see brocht daut no aeare Mutta. Donn kjeeme Jehaun siene Jinja en neeme sien Kjarpa en begrowde daen, en kjeeme en brochte Jesus Norecht doafonn. Aus Jesus daut head, feleet hee en fua enn en Schepp no ne Wiltnes Staed auleen. Oba aus daut Follkj daut head, kjeeme see tofoot fonn dee Staede. En aus hee rut steach, sach hee fael Mensche, en wea ennalich bewaeacht aewa an, en heeld aeare Kranke. Auset nu Owent wort, kjeeme siene Jinje no am en saede: "Dise Staed es Wiltnes, en daut es aul lot; schekj daut Follkj wajch, daut see enne Darpe gone en sikj aete kjeepe." Oba Jesus saed to an: "Dee brucke nich wajch gone, jaeft jie an to aete." Oba see saede to am: "Wie ha hia nusscht bute fief Brood, en twee Fesch." En hee saed: "Brinjt dee no mie." En hee befool daut daut Follkj sikj sull oppem Graus dolsate, en hee neem dee fief Brood en dee twee Fesch, kjikjt nehecht nom Himel, en saeajend daut, en bruak daut Broot en jeef dee Jinja daut, en dee Jinja jeewe daut to daut Follkj. En dee aute aula, en worde aula saut, en dee saumelde waut aewa jeblaewe wea, twalf Kjarw foll. Doa weare unjafaea bie fief dusent Mana, oone Fruehes en Kjinje dee je-aete haude. En fuats befool hee de Jijna daut see em Schepp enenn sulle, en am feropp foare no de aundre sied, wiel hee daut Follkj wajch schekjt. Aus hee daut Follkj entlote haud, jinkj hee apoat opp en Boajch doa to baede. Auset nu Owent wea, wea hee doa auleen. Oba daut Schepp wea nu aul wiet auf fomm Launt, en leet Not waeajen dee Wale, dan dee wint wea jaeajenaun. Enn dee feade Nachtwoak kjeem Jesus an entjaeajen, en jinkj oppem Wota. En dee Jinje sage am oppem Wota gone, en haude groote Angst, en saede: "Daut es en Jespanst!" en schreaje ut Angst! Oba Jesus saed fuats to an: "Siet Froo! Dit sie ekj, aengst junt nich!" Donn saed Peeta to am: "Herr, wan du daut best, dan kroag mie oppem Wota no die to kome!" En hee saed: "Komm!" Peeta kroop utem Schepp, en jinkj oppem Wota Jesus entjaeajen. Oba aus hee daen Wint sach, aengst hee sikj, en funk aun unja to gone, en schreach en saed: "Herr, rad Mie!" Platslich reakjd Jesus siene Haunt rut en kjreach am to hoole, en saed to am: "Du Kleenjleefscha, wuaromm twiewelds du?" En aus see em schepp enenn steaje, wort dee Wint gauns stel. En aul dee em Schepp baede am aun en saede: "Du best werklich Gott sien Saen!" See fuare aewa en kjeeme no daut Launt Jenetsaret. Dee Mana enn dee Staed kjande am, en schekjte enn dee gaunse Ommjaeajen eromm, en brochte am aul daen dee krank weare, en prachada am daut see uk bloos daen Soom fonn sien Kjleet aunfote muchte, en aul dee, dee aunfoote, worde gauns Jesunt. Donn kjeeme Schreftjeleade en Farisaea dee fonn Jerusalem weare, no am, en saede: "Wuaromm aewatraede diene Jinja dee Elteste aeare Faeaschrefte? dan see wausche aeare Henj nich ferem aete." Hee auntwuad en saed to an: "En werkjlich, wuaromm aewatraed jie Gott sien Jeboot waeajen june Faeaschrefte? Dan Gott saed: "Doo dien Foda en diene Muuta eare,' en 'waea bees raet fonn sien Foda oda siene Mutta, saul doot jemoakt woare.' Oba jie saje: 'Waea to sien Foda oda siene Mutta sajcht: Daut es ne Gow, waut du fonn mie aundasch wusscht kjriehe, dee bruckt sien Foda oda siene Mutta nich eare, en jie ha doaderch Gott sien Wuat to nusscht jemoakt waeajen june Faeaschrefte. Jie Heichla! Jesaja haft gauns rajcht aewa junt jeprofetseit aus hee saed: 'Dit Follkj eat mie met aeare Leppe, oba aea Hoat es wiet auf fonn mie, en fejaefs baede see mie aun, en leare Mensche Faeaschrefte'." En hee roopt daut Follkj no sikj en saed to an: "Horcht, en festot!. Waut en Mensch em Mul enenn nemt deit am nich feonnreinje, oba daut waut utem Mul erut kjemt, daut moakt en Mensch Onnrein." Donn kjeeme dee Jinja no am en saede to am: "Weetst du daut dee Farisaea beleidicht weare aus dee daut heade?" Hee auntwuad en saed: "Aule Plaunte dee mien himlischa Foda nich jeplaunt haft, woare utjeraete woare. Lot an toch, dee sent blinje Blinjeleidasch; en wan een blinja en aundra blinja leit, woare see beid em Growe faule." En Peeta saed to am: "Moak onns dit Jlikjnes dietlich." Donn saed hee: "Se jie uk noch soo onnfestendich? Festo jie nich daut waut em Mul enenn jeit, jeit dan em Buk enenn, en jeit dan derch, en rut? Oba waut utem Mul erut kjemt, kjemt fom Hoat, en dit es waut en Mensch feonnreinicht. Dan fonn utem Hoat kome beese Jedanke, Mort, Eehebruch, Hurarie, Deewerie, faulschet Zeichnes, en Lastre. Dit sent dee Dinje dee en Mensch feonnreinje, oba met oonjewosschne Henj aete moakt en Mensch nich Onnrien." Donn jinkj Jesus fonn doa wajch en jinkj no dee Tierus en Siedoon Ommjaeajent. En kjikj - ne kananietesche Fru fonn dee Ommjaeajent kjeem am entjaeajen en schreach: "Herr, du Doft sien Saen! erboarm die aewa mie! miene Dochta es schlem met en beese Jeist besaete." Oba hee jeef aea kjeene auntwuat, nich een Wuat. Siene Jinje kjeeme no am en prachada am en saede: "Schekj aea wajch, dan see schricht onns lud hinjaraun!" Oba hee auntwuad en saed: "Ekj sie no kjeenem jeschekjt buta dee felorne Schop fonn daut Jeschlajcht Iesrael." Oba see kjeem en baed am aun, en saed: "Herr, halp mie!" Oba hee auntwuad en saed: "Daut es nich goot daut Broot fonn dee Kjinje to naeme, en no de Hung schmiete." En see saed: "Jo, Herr; oba sogoa dee Hung aete dee Kjreemels dee fonn aea Meista sien Desch faule." Donn auntwuad Jesus en saed to aea: "O Fru, dien Gloowe es Groot! Lotet soo sene aus du wensche deist!" En aeare Dochta wea jeheelt fonn dee Stunnd aun. Jesus feleet doa en kjeem bie daen galilaeasche See, en hee jinkj opp en Boajch enopp en sad sikj doa dol. Donn kjeem fael Follkj no am, en brochte aeare Lome, Kjraepels, Blinje, Stomme, en fael aundre, en laede am dee fere Feet; en hee heeld an; soo daut daut Follkj sikj fewunndad aus see sage daut dee stomme raede, Kjraepels Jesunt, Lome jinje, en Blinje kunne seene; en see feharlichte Iesrael aea Gott. En Jesus roopt siene Jinja en saed to an: "Mie jaumat daut seehe aewa aul dit Follkj, dan dee sent hia nu aul dree Doag enne Wiltnes, en ha nich waut to aete, en ekj wel an nich oone aete wajch schekje, daut dee nich oppem Wajch feschmachte." En siene Jinja saede to am: "Wua sel wie enn dise Wiltnes jenuach Broot finje soo fael Mensche saut to moake?" Jesus saed to an: "Wu fael Broot ha jie" See saede: "Saewen, en en poa Fesch." En aus hee Befael jejaeft haud daut dee Mensche sikj sulle dol sate, neem hee dee saewen Brood en dee Fesch en dankt doafaea, bruak dee twei en jeef dee Jinja daut, en dee jeewe daut to de Mensche. Dee aute aula, en worde saut, en see hoowe opp waut aewa jeblaewe wea, saewen Kjarw foll. En bie feeha dusent Maun haude je-ate, onne Fruehes en Kjinja. Aus hee daut Follkj haud gone lote, steach hee enn daut Schepp enenn, en kjeem no dee Ommjaeajent bie Magdala. Dee Farisaea en Sadutsaea kjeeme no am, omm am to feseakje, en fruage am no en Teakjen fomm Himel. Oba hee auntwuad en saed to an: "Wan Owent kjemt, saj jie: 'scheenet Wada! dan de Himel es root.' En tsmorjenst saj jie: 'Fonndoag woat stormjet Wada senne, dan de Himel es root en dunkel.' Jie kjene weete waut daut Wada doone woat biem nom Himel kjikje, oba kje jie nich dee Teakjens fonn dise Tiet kjane? En beeset en eehebraeakjarischet Jeschlajcht seakjt no en Teakjen, oba an woat kjeen Teakjen jejaeft woare buta daut Teakjen fonn daem Profeet Joona." En hee feleet an en jinkj wajch. Aus dee Jinja no dee aundre Sied kjeeme, haude see fejaete Broot met to naeme. En Jesus saed to an: "Pausst opp, en heet junt fonn dee Farisaea en Sadutsaea aeare Haew." See unjahilde sikj doaewa en saede: "Wie ha nich Broot met jenome" Oba Jesus wist waut see dochte, en saed: "Wuaromm unjahool jie junt wiel jie nich Broot met jenome ha, jie Kjleenjleefsche! Festo jie nich, en behoole nich dee fief Brood mank dee fief dusent, en woo fael Kjarw jie toop saumelde? Uk nich dee saewen Brood mank dee feeha dusent, en woo fael Kjarw jie doa toop saumelde? Woo kjemt daut, daut jie nich festone daut ekj nich to junt raed waeajen Broot? Oba heet junt fonn dee Farisaea en Sadutsaea aeare Haew." Donn festunnde see daut hee nich raed daut see sikj heede sulle fonn Haew em Broot, oba fonn dee Farisaea en Sadutsaea aeare Lea. Aus Jesus no dee Siseraea Filipe Ommjaeajent kjeem, fruach hee siene Jinja, en saed: "Waea saje dee Mensche daut dee Menschesaen es?" En see saede: "Walkje saje, Werkjlich Jehaun dee Taufa, aundre Elia, en aundre Jeremia, oda eena fonn dee Profeete." Hee saed to an: "Oba waea saj jie daut ekj sie?" Peeta auntwuad en saed: "Du best dee Christus, daem laewendja Gott sien Saen." En Jesus auntwuad am en saed: "Jesaeajent best du, Siemoon, Joonas Saen, dan Fleesch en Bloot ha die daut nich jeoppenboat, oba mien Foda em Himel. En ekj saj uk to die, Du best Peeta, en opp dis Steen woa ekj miene Jemeent buhe, en dee Puate fonne Hal woare nich de Aewahaunt ha doajaeajen. Ekj woa die de Schlaetels jaewe fa daut Himelsrikj, en wautemma du oppe Ead binje woascht, woat enne Himels jebunje senne, en wautemma du oppe Ead leese woascht, woat enne Himels jeleest senne." Donn woarnd hee siene Jinja daut see kjeenem saje sulle daut hee dee Christus wea. Fonn donn aun funk Jesus aun siene Jinja to wiese daut hee no Jerusalem gone musst, en doa fael liede derch dee Elteste, en Huagapriesta, en Schreftjeleade, en musst doot jemoakt woare, en dan aum dredde Dach opptostone. Donn neem Peeta am auntsied, en beschwicht am en saed: "Mucht Gott die halpe, Herr! soont saul die nich paseare!" Oba hee dreid sikj omm, en saed to Peeta: "Go hinja mie, Soton; du best mie en Aunstoos! du denkst nich soo aus Gott, oba soo aus Mensche!" Donn saed Jesus to siene Jinja: "Wan irjentewaea mie wel nofolje, dan lot am sikj selfst aufsaje, en sien Kjriets opp sikj naeme, en dan mie nofolje. Dan waeaemma sien Laewe rade wel, woat daut feleare; en waeaemma sien Laewe feleare woat omm mienet haulwe, woat daut finje. Dan waut woat en Mensch daut nutse wan hee de gaunse Welt sull jewenne, oba siene eajne Seel feleare? oda waut kaun en Mensch enn tusch jaewe fa siene Seel? Dan de Mensche saen es dicht biem kome met siene Enjel enn sien Foda siene Harlichkjeit, en dan woat hee en jieda eenem doano beloone aus sien Waundel es jewast. Enn Woarheit saj ekj junt: Doa sent soone dee hia stone, dee daen Doot nich schmakje woare, bott see daen Menschesaen woare kome seene enn sien Kjeenichrikj." Sas Doag lota neem Jesus Peeta, en Jakoobus en sien Brooda Jehaun, en leid an opp en huaga Boajch auleen. En hee wort fer an fe-endat, en sien Jesecht shiend soo aus de Sonn, en siene Kjleeda worde soo wit aus hallet Licht. En Kjikj! see sage Mooses en Elia met am raede. En Peeta saed to Jesus: "Herr, dit es goot fa onns hia to senne; wan du west, dan moak wie hia dree Tselte, eena fa die, eena fa Mooses, en eena fa Elia." Waearent hee noch raed, kjikj, ne kloare Wollkj kjeem aewa an, en kjikj, ne Stem kjeem ut dee Wollkj, dee saed: "Dit es mien Leefsta Saen, aun daem ekj grootet Jefaule ha; horcht no am!" Aus dee Jinja daut heade, folle see opp aeare Jesechta, enn groote Angst. Oba Jesus kjeem no an, read an aun, en saed: "Stot opp, en aengst junt nich." See kjikjte opp, en sage sest kjeenem aus Jesus auleen. Aus see fom Boajch rauf kjeeme, befool Jesus an en saed: "Sajcht kjeenem fonn daut waut jie jeseene ha bott de Menschesaen fom Doot oppjestone es." En dee Jinja fruage am doawaeajen, en saede: "Wuaromm saje dee Schreftjeleade dan daut Elia eascht kome mott?" He auntwuad en saed: "Elia woat werkjlich kome en stale aules trajcht; oba ekj saj junt daut Elia es aul jekome, oba see kjande am nich, en deede met am wautemma see wulle; en soo woat de Menschesaen uk em korte derch an liede." Donn festunnde dee Jinja daut hee to an raed fonn Jehaun dee Taufa. Aus see nom Follkj kjeeme, kjeem en Maun no am, en foll opp siene Kjneehe fer am han, en saed: "Herr, erboarm die aewa mien Saen, dan hee es Wonsennich, en es Krank; foaken felt hee em Fia enenn, en foaken em Wota. En ekj brocht am no diene Jinja, oba dee kunne am nich heele. Donn auntwuad Jesus en saed: "O Jeschlajcht daut nich jleeft, en fedreit es, woo lang saul ekj noch bie ju sene? woo lang saul ekj junt noch fedroage? brinjt am no mie!" En Jesus beschwicht am, en dee beese Jeist kjeem rut, en dee Jung wea jeheelt fonn dee Stunnd aun. Donn kjeeme dee Jinja no Jesus apoat, en saede: "Wuaromm ku wie daem nich rut driewe?" Hee saed to an: "Waeajen jun kjleena Gloowe; dan enn Woarheit saj ekj junt, wan jie Gloowe ha soo aus en Sampkuarn, woa jie to dis Boajch saje: Haew die fonn hia wajch doahan, dan wudd dee sikj wajch haewe, en nusscht wudd junt ommaeajlich senne. [Oba dise sort gone nich rut buta derch baede en fauste.] Aus see enn Galilaea eromm jinje, saed Jesus to an: "De Menschesaen woat boolt enn Mensche aeare Henj jejaeft woare, en dee woare am doot moake, oba aum drede Dach woat hee fomm Doot oppstone." En siene Jinja weare seeha truarich doaewa. Aus see no Kapernaum kjeeme, kjeem eena fonn daen dee daen Tempeltaks kollajkta deede no Peeta en saed: "Deit jun Leara daen Tempeltaks betole?" He saed: "Yo." Aus hee enn daut Hus enenn kjeem, kjeem Jesus am feropp, en saed: "Waut meenst du, Siemoon? Fonn waem doone dee Kjeenichs oppe Ead Taks oda Tsoll kollakjte? fonn aeare Birja oda fonn Framde?" En aus hee saed: 'Fonn Framde," saed Jesus to am: "Dan sent dee Birja frie. Oba daut wie an nich sulle en Aunstoos senne, go nom See en schmiet doa en Hoake enenn, en nem daen easchta Fesch dee enopp kjemt, moak sien Mul op, en doa woascht du en biet Jelt finje. Nem daut en jef an daut fa die en fa mie." Enn dee Tiet kjeeme dee Jinja no Jesus en saede: "Waea es daut jratste em Himelsrikj?" Hee roopt en Kjint no sikj, en stald am enne Med mank an, en saed: "Enn Woarheit saj ekj junt, Wan jie junt nich ommkjeare, en soo woare aus Kjinja, woa jie opp kjeen wajch enn daut Himelsrikj enenn kome. Doaromm, waea sikj deemueticht soo aus dit Kjint, dee woat daut jratste sene em Himelrikj. En waea een soon Kjint woat oppnaeme enn mien Nome, dee nemt mie opp. Oba waea eena fonn dise Kjleene dee enn mie jleewe, beleidje woat, daut wudd baeta sene fa soonem daut en Maelsteen romm sien Hauls jehonge wort, en hee em deepa See feseepe wudd. Wee de Welt waeajen Aunstoos, dan Aunstoos woat emma senne, oba wee daem Mensch derch daem dee Aunstoos kjemt. Nu, wan diene Haunt oda dien Foot die en Aunstoos es, dan schnied daen auf en schmiet daem wajch, daut es baeta fa die aus en Kjraepel oda lom em Laewe enenn to gone, aus beid Henj en beid Feet to ha, en em eewjet Fia jeschmaete woare. En wan dien Uag en Aunstoos es, dan riet daut rut en schmiet daut wajch; daut es baeta met een Uag em Laewe enenn to gone, aus twee Uage ha en enn daut Halfia jeschmaete woare. Seet junt faea daut jie nich eent fonn dise Kjleene fe-achte, dan ekj saj junt daut aeare Enjel em Himel daem himlischa Foda sien Jesecht emma seene. [Dan de Menschesaen es jekome daut felorne to rade.] Waut meen jie: Wan en Maun hunndat Schop haft, en eent fonn daut wajch waundat, wudd hee nich dee naeajen-en-naeajentich opp daen Boajch lote, en rut gone en saekje daut waut wajch jewaundat wea? En wan hee daut finjt, enn Woarheit saj ekj junt, hee freit sikj meeha aewa daut aus aewa dee naeajen-en-naeajentich dee nich wajch jewaundat weare. Jrod soo eset uk nich mien himlischa Foda sien Wele daut eent fonn dise Kjleene ommkome sull. Nu wan dien Brooda sikj jaeajen die feschuldicht haft, dan go en hool am daut faea tweschen die en am auleen. Wan hee no die horcht, dan hast du dien Brooda jewonne; Oba wan hee nich no die horcht, dan nem eent oda twee meeha met die, soo daut derch twee oda dree Zeij aules kaun bestaedicht woare. Oba wan hee nich no daen horcht, dan saj dee Jemeent daut, en wan hee sogoa nich no dee Jemeent horcht, dan lot am soo aus en Heid oda en Takskollakjta to die senne. Enn Woarheit saj ekj junt, wautemma jie oppe Ead binje, woat em Himel uk jebunge senne, en waut jie oppe Ead loosleese, woat em Himel uk jeleest senne. Enn Woarheit saj ekj junt wada, wan twee fonn junt opp dise Ead sikj eenich woare em Jebaed no waut to froage, daut woat an fonn mien Foda em Himel jejaeft woare. Dan wua twee oda dree sikj fesaumelt ha enn mien Nome, doa sie ekj mede mank an." Donn kjeem Peeta no am, en saed: "Herr, wan mien Brooda sikj jaeajen mie fesindicht, woo foaken saul ekj am fejaewe - bott saewen mol?" Jesus saed to am: "Ekj saj die, nich saewen mol, oba saewen mol tsaewentich mol. Doaromm es daut Himelsrikj soo aus en Kjeenich dee feraeakjne wull met siene Sklowe. Aus hee aunfunk, wort eena fer am jebrocht dee am Teandusent schuldich wea. En wiel hee nusscht haud tom betole, befool dee Herr daut am sull fekofft woare met siene Fru en Kjina, en aules waut hee haud, en dee Schult betole. Oba hee foll am fere Feet en prachad am en saed: 'Sie nich bossich aewa mie, ekj woa die aules betole!' Daem Sklow sien Herr wea ennalich bewaeacht en leet am gone, en fejeef am aul siene Schult. Oba dee Sklow jinkj rut, en funk eena fonn siene Metsklowe, dee am hunndat kjleenet Jelt schuldich wea, en kjreach am aum Hauls to hoole, en warjd am en saed: 'Betol mie waut du mie schuldich best'. Sien Metsklow foll am fere Feet, en prachad am en saed: 'Sie nich bossich aewa mie, ekj woa die boolt aules betole'. Oba hee wull nich, en stoppt am em Jefenkjnes enenn bott hee am aules betole wudd. Aus dee aundre Metsklowe sage waut paseat wea, weare dee seeha truarich, en kjeeme en fetalde aea Herr aules daut paseat wea. Donn roopt dee Herr daen Sklow, en saed to am: 'Du beesa Sklow, ekj fejeef die aul diene Schult wiel du mie prachre deetst; Sust du die nich erboarmt ha aewa dien Metsklow, soo aus ekj mie aewa die erboarmd?' En dee Herr wea seeha doll, en aewajeef am daen dee am kwaele wudde bott hee aules wudd betolt ha waut hee schuldich wea. Soo woat mien himlischa Foda uk to junt doone, wan jie nich en jieda sien Brooda fonn hoate fejaewe." Aus Jesus siene Raed foadich jemoakt haud, feleet hee Galilaea, en kjeem enn dee Ommjaeajent bie Judaea aune aundre Sied fomm Jordan. En fael Follkj foljd am hinjaraun, en hee heeld an doa. Donn kjeeme dee Farisaea, fesochte am en saede: "Esset rajcht fa en Maun siene Fru wajch to schekje fa irjent ne Uasoak?" Hee auntwuad en saed to an: "Ha jie nich jelaest daut dee, dee an jeschaufe haft, an fonn aunfank aus Maun en Fru muak?" En hee saed: "Doaromm woat en Maun sien Foda en siene Mutta felote, en woat sikj aun siene Fru hoole, en dee twee woare een Fleesch senne. Aulsoo sent see nu nich meeha twee, oba een Fleesch. Doaromm, waut Gott toop jebunge haft, lot kjeen Mensch uteneen scheide." See saede to am: "Wuaromm saed Mooses dan daut hee sull en Scheidebreef jaewe en aea gone lote?" Hee saed to an: "Mooses jeef junt daut waeajen june hoade Hoate, daut jie kunne june Fruehes gone lote; oba fonn Aunfank es daut nich soo jewast. Oba ekj saj junt, daut waeaemma siene Fru wajch schekjt, bute wanet fa Hurarie es, en friet sikj ne aundre, brakjt de Eehe." Siene Jinja saede to am: "Wanet soo es met en Maun en siene Fru, dan eset baete nich befriehe." En hee saed to an: "Nich aule Mensche kjenne dise Raed bejriepe, bloos dee, daen daut jejaeft es. Dan doa sent Beschnaedne dee soo jebuare sent, en doa sent Beschnaedne dee fonn Mensche beschnaede sent, en doa sent Beschnaedne dee sikj selfst soo jemoakt ha omm daut Himelsrikj. Waea daut bejrieepe kaun, lot am daut bejriepe." Donn brochte see Kjinje no am, daut hee siene Henj sull opp an laje en fa an baede; oba dee Jinje deede an schelle. Oba Jesus saed: "Lot dee Kjinje, en waeat daen nich, no mie to kome; dan fonn soone es daut Himelsrikj." En hee laed siene Henj opp an, en jinkj fonn doa wajch. Donn kjeem eena no am en saed:"Leara, waut fa goodet mott ekj doone daut ekj daut eewjet Laewe kaun ha?" En hee saed to am: "Wuaromm frajchst do mie waeajen goodet? Doa es bloos eena dee Goot es; oba wan du enn daut eewjet Laewe enenn west, hool dee Jeboote." Hee saed to am: "Woone?" En Jesus saed: "Du saust nich dootmoake, du saust nich de Eehe braeakje, du saust nich staele, du saust nich faulschet Zeichnes jaewe, doo dien Foda en diene Mutta eare; en, du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst." Dee junja Maun saed to am: "Ekj ha daut aules jehoole, waut faelt mie noch?" Jesus saed to am: "Wan du west follkome sene, dan go en fekjeep aul dien hab en goot, en jef dee Oame daut, dan woascht du Schats ha em Himel, en komm, folj mie no," Oba aus dee junja Maun dee Raed head, jinkj hee truarich wajch, dan hee eajend fael Habgoot. En Jesus saed to siene Jinja: "Enn woarheit saj ekj junt, daut woat schwoa sene fa en rikja Maun en daut Himelsrikj enenn to kome. Ekj saj junt wada: daut es leichta fa en Kameel derch en Noteluag to gone, dan fa en rikja Maun enn Gott sien Rikj enenn to kome." Aus dee Jinja daut heade, weare see seeha erstaunt, en saede: "Waea kaun dan seelich woare?" Jesus kjikjt an aun en saed: "Bie Mensche es daut ommaeajlich, oba bie Gott es aules maeajlich." Donn auntwuad Peeta en saed to am: "Kjikj! wie ha aules felote en sent die nojefolcht, waut woa wie doafaea ha?" En Jesus saed to an: "Enn Woarheit saj ekj junt dee mie sent nojefolcht, daut enn dee Wadajeburt, wan dee Menschesaen opp sien Troon sette woat enn siene Harlichkjeit, woa jie uk opp twalf Troone sette, en woare dee Twlaf Jeschlajchte Iesrael rechte. En waeaemma Hiesa, oda Breeda, oda Sestre, oda Foda, oda Mutta, oda Kjinja, oda Flekje Launt felote haft omm mien Nome haulwe, woat fael meeha kjriehe, en daut eewjet Laewe oawe. Oba fael dee nu daut easchte sent, woare daut latste sene, en latste woare daut easchte sene." "Dan daut himlischet Rikj es soo aus Husmeista dee tiedich tsemorjenst rut jinkj Oabeide aun to naeme enn sien Wiengoade to oabeide. En hee wort sikj eenich met dee Oabeida fa een Selwastekj fa een Dach, en schekjt an rut enn sien Wiengoada enenn. Aus hee bie klok naeajen rut jinkj sach hee aundre maesijch romm stone em Moakjtplauts, en saed to an: 'Got jie uk em Wiengoada, en wautemma rajcht es, woa ekj junt jaewe'. En see jinje. En bie klok twalw, en klok dree jinkj hee wada rut, en deed daut naemlije. En onnjefaea klok fiew jinkj he rut en funk aundre dee bloos romm stunnde, en saed to an: 'Wuaromm sto jie hia daen Dach aewa en doone nusscht?' See saede to am: 'Wiel kjeena onns aunjenome haft'. Hee saed to an: 'Got jie uk enn mien Wiengoade.' Auset nu Owent wea, saed dee Herr fomm Wiengoode to sien Fewaulta: 'Roop dee Oabeida en jeef an aea Loon, en fang aun met daen dee daut latste kjeeme, en soo bott dee easchte.' En aus dee kjeeme dee bie klok fiew aunjenome weare, kjreaje dee jieda een Selwastekj. Aus dee kjeeme dee daut easchte weare, meende see daut see meeha wudde kjriehe; en dee kjreaje uk jieda een Selwastekj. Aus see daut kjreaje, brummelde see jaeajen daem Husmeista, en saede: 'Dise latste ha bloos eene Stunnd jeoabeit, en du hast daen met onns aewareen jetrokke. dee wie de Laust en Het jedroacht ha.' Oba hee auntwuad an en saed: 'Frint, ekj doo die kjeen schode; deetst du nich ennwelje met mie fa een Selwastekj? Nem wat dient es en go; ekj wel dise latste daut naemlije jaewe aus die. Es mie daut nich erlaubt met daut mienje to doone soo aus ekj wel? oda es dien Uag bees wiel ekj goot sie?' Soo woare dee latste daut easchte sene, en dee easchte daut latste." Aus Jesus no Jerusalem opptoo jinkj, delengd daem Wajch, neem hee siene Jinja apoat, en saed to an: "Kjikjt, wie gone no Jerusalem, en de Menschesaen woat dee Huagapriesta en Schreftjeleade aewajaeft woare, en dee woare am feuadeele tom Doot, en woare am dee Natsjoone aewajaewe, en dee woare am fespotte, en feheiwe, en kjrietsje, en aum drede Dach woat hee oppstone." Donn kjeem dee Tsebedaeaus Saens aeare Mutta, met aeare Saens, foll fer am han, en prachad am no waut. En hee saed to aea: "Waut west du?" See saed to am: "Saj daut miene Saens kjenne eena aun diene rajchte Sied sete, en dee aundra aun diene linke Sied, wan du enn dien Rikj enenn kjemst." Jesus auntwuad aea en saed: "Jie weete nich no waut jie froage. Kje jie daut drinkje waut ekj bottem drinkje sie?" See saede to am: "Wie kjenne." Hee saed to an: "Jie woare daut werkjlich drinkje! oba aun miene rajchte Sied en miene linkje Sied to sette, es nich fa mie to jaewe, oba to daen fa waem daut reed jemoakt es fonn mien Foda. Aus dee aundre tean daut heade, weare dee seeha doll aewa dee twee Breeda. Donn roopt Jesus an no sikj en saed: "Jie weete daut dee Natsjoone aeare Harscha Follmacht ha aewa an, en dee Groote eewe Jewault aewa an. Oba soo saul daut nich mank junt sene; leewa, waeaemma mank junt wel groot senne, lot am en Deena senne, en waeaemma wel daut easchte sene, lot am jun Sklow senne; soo aus dee Menschesaen nich jekome es sikj bedeene to lote, oba to deene, en sien Laewe hantojaewe aus Leesjelt fa faele." Aus see fonn Jeriko wajch jinje, foljd am en groot Schoof Mensche hinjaraun. En kjikj! twee blinje Mana saute besied daem Wajch, en aus see heade daut Jesus doa febie jinkj, schreaje see en saede: "Herr, du Doft sien Saen! erboarm die aewa onns!" Daut Follkj beschwicht an, en saede see sulle stel senne; oba see schreaje bloos soo fael luda: "Herr! du Doft sien Saen! erboarm die aewa onns!" En Jesus stunnt stel, roop an en saed: "Waut wel jie ha daut ekj fa junt doone saul?" See saede to am: "Herr, daut onnse Uage muchte opjemoakt woare!" En Jesus wea ennalich bewaeajt, read aeare Uage aun, en platslich kunne see seene, en foljde am no. Aus see dicht bie Jerusalem kjeeme, bie Betfage biem Eeljboajch, schekjt Jesus twee fonn siene Jinja en saed to an: "Got enn daut Darp enenn daut fer junt es, en doa woa jie fuats en junja Aesel finje dee aunjebunge es, leest daut loos en brinjt mie daut. En wan irjentwaea waut to junt sajcht, dan sel jie saje: 'Daem Herr faelt daen', en platslich woare see daut schekje." Aul dit pasead daut waut derch daen Profeet jesajcht wea: "Saj to dee Dochta fonn Tsion: Kjikjt! jun Kjeenich kjemt saunftmootich, en set opp en Aesel, en oppen Aeseljoalinkj, daem Aesel sien Saen." En dee Jinja jinje en deede soo aus Jesus an befoole haud en brochte daen Aesel en daen Aeseljoalinkj, en schmeete aeare Kjleeda doanopp, en hee saut doabowe. En groot schoof Mensche schmeete aeare Kjeelda oppem Wajch, en aundre schneede Asta fonne Beem en schmeete dee oppem Wajch. En dee Mensche dee feropp jinje, en dee hinjaraun kjeeme, schreaje en saede: "Hoosauna to Doft sien Saen! jesaeajent es dee, dee enn daem Herr sien Nome kjemt! Hoosauna em Hechste!" Aus hee enn Jerusalem enenn kjeem, wea dee gaunse Staut bewaeacht, en see saede: "Waea es dit?" En daut Follkj saed: "Dit es Jesus, dee Profeet fonn Natsaret enn Galilaea." En Jesus jinkj em Tempel ennen, en juach aul daen rut dee doa em Tempel fekoffte en koffte, en stelpt dee Jeltwakjsla aeare Desche omm, uk de Benkje wua dee bowe saute dee Duwe fekoffte, en saed to an: "Daut steit jeschraewe: Mien Hus saul en Baedhus jenant woare, oba jie moake daut ne Reibaheel." Dee Blinje en Lome kjeeme no am em Tempel, en hee heeld an. Oba aus dee Huagapriesta en Schreftjeleade dee Wunnda sage dee hee deed, en dee Kjinja dee em Tempel schreaje en saede: "Hoosauna to Doft sien Saen!", weare see oajalich en saede to am: "Heascht du waut dise saje?" En Jesus saed to an: "Yo. Ha jie niemols jelaest: Ut Kjinjamul en soone dee aune Muttabrosst sent, hast du Riem reed jemoakt." Hee feleet doa en jinkj ut dee staut rut no Betanean, en bleef doa aewanacht. Tiedich tsemorjenst jinkj hee trig enne Staut enenn, en am hungad. Hee sach doa en Fiejeboom delengd daem Wajch, jinkj no daen, en funk nusscht bute Blaede, en saed to daen: "Niemools meeha enn Eewichkjeit saul Frucht aun die wause." En platslich fedreajd dee Fiegeboom. Aus dee Jinje daut sage, fewunndade see sikj, en saede: "Woo es dee Fiegeboom soo haustich fedreacht?" En Jesus auntwuad en saed to an: "Enn Woarheit saj ekj junt, wan jie gloowe ha, en nich twiewle, woa jie nich bloos soont doone aus met dis Fiegeboom, oba uk wan jie to dis Boajch woare saje: Haew die fonn hia opp en schmiet die em See enenn, woat daut woare. En aules, no waut jie em Gloowe em Jebaed froage, woa jie kjriehe." Aus hee em Tempel enenn kjeem en lead, kjeeme Huagaprieste en Elteste fom Follkj no am en fruage am: "Derch waut fonne Follmacht deist du dise Dinje? en waea jeef die dee Follmacht?" En Jesus auntwuad en saed to an: "Ekj woa junt uk ne Froag stale, en wan jie mie daut saje, dan woa ekj junt uk saje derch waut fonne Follmacht ekj dit doo. Daem Jehaun siene Taufe, fonn wua wea dee, fom Himel, oda fonn Mensche?" See raede unja sikj selfst en saede: "Wan wie saje, fom Himel, dan woat hee saje: 'Wuaromm jleewd jie am dan nich?' Oba wan wie saje: fonn Mensche; dan mott wie onns aengste fa daut Follkj,' dan dee hilde aule daut Jehaun en Profeet wea. See auntwuade Jesus en saede: "Wie weete nich." En hee saed to an: "Dan saj ekj junt uk nich derch waut fonne Follmacht ekj dise Dinje doo. Oba waut meen jie? En Maun haud twee Kjinja. He kjeem nom easchta en saed: 'Mien Kjint, go en oabeid fonndoag enn mien Wiengoade.' Hee auntwuad am en saed: "Ekj go, Herr.' Oba hee jinkj nich. Hee kjeem no daem tweeda en saed daut naemlije. En hee auntwuad en saed: 'Ekj wel nich,' oba lota wea am daut leet, en hee jinkj doch. Woone fonn dise beid deed sien Foda sien Wele?" See saede: "Dee latsta." Jesus saed to an: Enn WEoarheit saj ekj junt, daut dee Takskollakjta en Huare woare eeha enn Gott sien Rikj enenn gone aus jie. Dan Jehaun kjeem no junt em Jerajchtichkjeits Wajch, en jie jleewde am nich; oba dee Takskollakjte en Hure jleewde am; en aus jie daut sage, deed jie doch nich Buesse am to jleewe. Heat noch en Jlikjnes. Doa wea en Husmeista dee plaunt en Wiengoade, en bud doa en Tun eromm, en growd en Wienpras, en bud en Torm, en fepacht daen aun Wiengoadna, en reisd aewa Launt. En auset Tiet wea fa dee Frucht, schekjt hee siene Sklowe no dee Winegoadna omm dee Frucht to kjriehe. Oba dee Wiengoadna neeme siene Sklowe en feheiwde eenem, en eenem muake see doot, en steenjde noch eenem. Wada schekjt hee noch aundre Sklowe, meeha auset easchte mol, en see deede daut naemlije to daen. Tolatst schekjt hee sien Saen, en saed: 'Fa daem woare see Respakjt ha!' Oba aus dee Wiengoadna daem sage, beraede see sikj unjarenaunda en saede: 'Dit es dee Oaw! Komt. Wel wie daem dootmoake, en sien Oawgoot naeme!' En see neeme am en schmeete am ut daen Wiengoada rut, en muake am doot. Wan nu dan dee Eajendeema fonn daen Wiengoade kjemt, waut woat hee met dee Wiengoadna doone?" See saede to am: "Hee woat dee schlajchte Mana met schlajchtet ommbrinje, en daen Wiengoade aun aundre Wiengoadna fepachte dee am dee Frucht to rajchte Tiet jaewe woare." Jesus saed to an: "Ha jie nich enne Schreft jelaest: Daen Steen daen de Bulied auntsied schmeete, es dee haupt Akjsteen jeworde; dee es daut jeworde derch daem Herr, en esset en Wunnda fer onnse Uage? Doaromm saj ekj junt: Gott sien Rikj woat fonn junt wajch jenome woare, en ne Natsjoon jejaeft woare dee de Frucht brinje woat. En waeaemma opp dis Steen felt, woat to bieta jebroake woare; oba opp waem dee felt, woat to Pulwa jekjwatscht woare." Aus dee Huagapriesta en Farisaea dee Jlikjnese heade, wiste see daut hee fonn an raed; En see fesochte am faust to naeme, oba see aengste sikj fa daut Follkj, dan dee hilda am fa en Profeet. Jesus auntwuad en raed wada enn Jlikjnese to an, en saed: "Daut Himelsrikj es soo aus en Kjeenich dee ne Kjast muak fa sien Saen. En hee schekjt siene Sklowe rut daen to roope dee to de Moltiet ennjelode weare, oba dee wulle nich kome. Wada schekjt hee aundre Sklowe en saed: "Sajcht daen dee ennjelode sent, kjikjt, ekj ha daut Owentkost reed jemoakt, en dee Mastfee sent jeschlacht, en aules es reed; komt to daut Fast!" Oba dee jeewe nusscht dromm en jinje wajch, eena no sien Flekj, noch eena no sien Haundel; en dee aewrije jreepe siene Sklowe en beleidjde daen, en muake an doot. Aulsoo wea dee Kjeenich seeha doll en schekjt siene Armee en brocht dee Merda omm, en febrend aeare Staut. Donn saed hee to siene Sklowe: 'Daut Fast es reed, oba dee, dee ennjelode weare, sentet nich weat. Doaromm got no dee Krietswaeaj wua dee sikj deele, en soo fael aus jie finje, lot an enn to dit Fast. Dee Sklowe jinje enne Waeaj en saumelde waem see funje, beides Goode uk Schlajchte, en daut Kjasthus wort foll Jast. Oba aus dee Kjeenich ennen kjeem dee Jast to seene, sach hee doa en Maun dee nich en Kjastkjleet aun haud; en hee saed to am: 'Frint, woo best du hia enenn jekome oone en Kjastkjleet?' Hee kunn nusscht saje. Donn saed dee Kjeenich to siene Deena: 'Binjt am de Henj en Feet en schmiet am rut enn daut butaschte Diestanes; doa woat betalich hiele en Taene kjnirsche sene.' Dan fael sent beroope, oba weinich sent jewaelt." Donn jinje dee Farisaea en hilde Rot woo see am kunne enn siene Raed faust naeme. En see schekjte eenem fonn aeare Jinja no am met daen dee Heroodes siene Nofolja weare, dee saede: "Wie weete daut du woarhauftich best, leascht Gott sien Wajch enn Woarheit, en kjemmascht die nich omm waut aundre saje, dan du deist nich Menschepersoon aunseene; doaromm saj onns: Waut denkjst du? esset erlaubt daem Kjeisa Koptaks to tole, oda nich?" Oba hee wist aeare Gottloosichkjeit, en saed: "Jie Heichla! wuaromm feseakj jie mie? Wiest mie mol daut Taksjelt." En see brochte am en Selwstekj. En hee saed to an: "Waems Bilt en Unjeschreft es dit?" See saede: "Daem Kjeisa sient." Donn saed hee to an: "Dan jaeft daem Kjeisa waut daem Kjeisa sient es, en Gott waut Gott sient es." Aus see daut heade, fawunndade see sikj, en feleete am en jinje wajch. Daen selwje Dach kjeeme Sadutsaea, dee saje daut doa kjeen oppstone fom Doot es, no am met ne Froag, en saede: "Leara: Mooses saed daut wan en Maun storf en kjeene Kjinje haud, dan sull sien Brooda siene Fru friehe en fa sien Brooda nokome fesorje. Nu weare doa saewen Breeda mank onns; dee easchta befried sikj, en storf oone Kjinje, en aewajeef siene Fru aun sien Brooda. En soo pasead daut met daen tweeda, en daen dreda, bott daen saewenda. Tolatst storf dee Fru. Waems siene Fru fonn dee saewen woat see nu senne wan dee Doodes oppstone, dan aula haude aea?" Jesus auntwuad en saed to an: "Jie erre, en kjanne nich de Schreft en Gott siene Macht. Dan enn daut Oppstone fomm Doot befriehe see sikj nich, en jaewe sikj uk nich tom befriehe, oba sent soo aus dee Enjel em Himel. Oba waut daut oppstone fomm Doot aunbelangt, ha jie nich jelaest waut Gott to junt saed: 'Ekj sie Obraum sien Gott, en Iesak sien Gott, en Joakopp sien Gott'? Hee es nich dee Doodje aea Gott, oba dee Laewendje aeara." Aus daut Follkj dee Lea head, erstaunde see doaewa. Oba aus dee Farisaea heade daut hee dee Sadutsaea stel jemoakt haud, fesaumelde see sikj. Eena fonn an, en Jestasjeleada, fruach am ne Froag, am to feseakje: "Leara, woont es daut jratste Jeboot em Jesats?" En hee saed to am: "Du saust daem Herr dien Goot leef ha met dien gaunset Hoat, en met diene gaunse Seel, en met aul dien Festaunt. Dit es daut jratste, en daut easchte Jeboot. En daut tweede es doamet aewareen: Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst. Aun dise twee Jeboote hengt daut gaunse Jesats, uk dee Profeete." Aus dee Farisaea fesaumelt weare, fruach Jesus an, en saed: "Waut meen jie fonn daem Christus? Waems Saen es hee?" See saede to am: "Doft siena". Hee saed to an: "Woo kjemt daut dan, daut Doft am em Jeist Herr nand, aus hee saed: 'De Herr saed to mien Herr: Set hia aun miene rajchte sied bott ekj diene Fiend unja diene Feet laje woa.' Wan Doft am Herr nant, woo es hee dan sien Saen?" En kjeena kunn am en Wuat auntwuate, en fonn daen Dach aun woagd sikj kjeene meeha am waut to froage. Donn raed Jesus to daut Follkj en to siene Jinja, en saed: "Dee Schreftjeleade en Farisaea sette opp Mooses sien Leastool. Doaromm, aules waut see junt saje, horcht no an en doot waut see saje, oba doot nich soo aus see doone, dan see leare, oba doone selfst nich waut see saje. Dan see binje aundre Mensche schwoare Lauste opp, en laje daen opp aeare Schulre, oba sent selfst nich welich een Finja to brucke met to halpe. See doone aul aeare Woakje sikj fer Mensche seene to lote. See moake aeare Jebaed Reeme breet, en moake dee Tolle jrate, en wele jearn dee Hauptstaede ha enn dee Moltiede, en dee Hauptsette enne Sienagooge en jejreest woare enn dee Moakjtplautse, en daut de Mensche an 'Leara' nane. Oba jie sele junt nich 'Leara' nane lote, dan eena es jun Leara, en jie sent aula Breeda. En jie sele kjeenem oppe Ead 'Foda' nane, dan eena es jun Foda, en daut es dee himlischa. En jie sele uk nich 'Leida' jenant woare, dan eena es jun Leida, en daut es Christus. En dee daut jratste mank junt es, saul jun Deena senne. En waea sikj selfst Groot moakt, woat jedeemueticht woare, oba waea sikj selfst deemueticht, woat nehecht jehowe woare. Oba wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! dan jie schlute daut Himelsrikj too fer Mensche; dan jie gone selfst nich enenn, en dee, dee enenn gone wele, lot jie nich enenn. Wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! Jie fraete Waetfruehes aeare Hiesa opp, en fa en Schien moak jie lange Jebaede; doraomm woat jun Jerecht fael oaja senne. Wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! dan jie reise aewa See en dreajet Launt omm een Mensch tom Judegloowe to jewenne, en wan hee daut es, dan moak jie am tom Halakjint, twee mol oaja aus jie sent. Wee junt, blinje Leida, dee jie saje: 'Wan waea biem Tempel schweare deit, daut talt nusscht, oba waea biem Golt em Tempel schweare deit, es schuldich'. Jie Noare en Blinje, woont es jrata, daut Golt, oda dee Tempel dee daut Golt heilich moakt? En: 'waea biem Aultoa schweare deit, daut talt nusscht, oba waea bie de Gow daut oppem Aultoa es schweare deit, es schuldich'. Jie Blinje! Woont es jrata, dee Gow oppem Aultoa, oda dee Aultoa dee de Gow heilich moakt? Doaromm, waea biem Aultoa schweare deit, schweat doabie uk bie aules daut doabowe es; en waea biem Tempel schweare deit, schweat doabie uk bie daem dee doabenne wont; en waea biem Himel schweare deit, deit bie Gott sien Troon schweare, en bie daem dee doabowe set. Wee junt! Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! dan jie jaewe daut teande fonn Mintsplaunt, en Del, en Kumen, oba ha daut fomm Jesats aewa jelote daut fael wijchta es, soo aus Jerecht, en Erboarme, en Gloowe; dise haud jie sullt doone, en jant nich utjelote. Jie blinje Leida! jie siehe Moschtje rut, oba schluke Kameele opp! Wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! Jie moake daut butaschte fom Kuffel en Schiew rein, oba fonn benne es daut foll Reibarie en oone Mot. Du blinje Farisaea! Moak daut Kuffel eascht emol rein fonn benne, dautet butaschte uk kaun rein sene. Wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! Jie sent soo aus aunjewite Jraewa, dee fonn bute werklich shiene straum to senne, oba fonn benne sent dee foll Doodje aeare Knoakes en aulahaunt Onnreinet. Jrod soo shien jie uk fonn bute Jeracht to senne, oba fonn benne se jie foll Heichlerie en Jesatsloosichkjeit. Wee junt, Schreftjeleade en Farisaea, Heichla! dan jie buhe dee Profeete aeare Jraewa, en puttse dee Jerajchte aeare Graufsteena, en saje: 'Wan wie enn onnse Fodasch aeare Doag weare jewast, wudd wie nich Aundeel jenome ha aun dee Profeete aea Bloot.' Soo jaew jie junt selfst Zeichnes daut jie daen aeare Saens sent dee de Profeete doot muake. En jie moake june Fodasch aeare Mot foll! Jie Schlange, jie jeftje Schlangebrood, woo raeakjen jie daut Halfia Jerecht utem wajch to kome? Doaromm kjikjt! Ekj schekj junt Profeete, en weise Mana en Schreftjeleade; walkje fonn daen woa jie doot moake, en eenje woa jie kjrietsje, en aundre woa jie enne Sienagooge priejle, en fonn eene Staut no de aundre fefolje; soo daut aul dee Jerajchte aea Bloot fonn junt woat jefoddat woare, fonn daem jerajchte Abel sient bott daem Barachia sien Saen Sacharia sient, daem jie tweschen daen Tempel en Aultoa dootmuake. Enn Woarheit saj ekj junt: aul dit woat opp dit Jeschlajcht kome. Jerusalem! Jerusalem! dee du de Profeete doot moakst, en daen steenichst dee no die jeschekjt worde; woo foaken wudd ekj jearen ha diene Kjinje toop jesaumelt soo aus en Foagel aeare Junje unje aeare Flichte toop saumelt, oba jie wulle nich. Kjikjt! jun Hus woat felote senne soo aus ne Wiltnes. Dan ekj saj junt, daut jie mie opp kjeen wajch meeha seene woare bott jie saje woare: 'Jesaeajent es dee, dee enn daem Herr sien Nome kjemt!'" En Jesus jinkj fomm Tempel wajch, en siene Jinja kjeeme no am, omm am dee Jebiede fom Tempel to wiese. Hee auntwuad an en saed: "See jie aul dise Dinje? Enn Woarheit saj ekj junt, opp kjeen wajch woat hia een Steen oppem aundre bliewe, daut nich woat dol jeschamete woare". Aus hee oppem Eeljboajch saut, kjeeme siene Jinja no am enn priewaut, en saede: "Saj onns, waneeha woat aul dit paseare, en waut es dee Teakjen fonn dien Wadakome, en daut Enj fonn dise Tiet?" En Jesus auntwuad en saed to an: "Seet doano daut kjeena junt fefeare woat. Dan fael woare enn mien Nome kome en saje: 'Ekj sie dee Christus', en woare fael feleide. Jie woare fonn Kjrich en Kjrichsjeschrecht heare; lot junt nich oppraeaje doawaeajen, dan daut mott aules paseare, oba daut es noch nich daut Enj. Dan eene Natsjoon woat sikj oppstale jaeajen ne aundre Natsjoon, en een Kjeenichrikj jaeajen en aundret, en doa woare Hungaschnoot en Eadbaebe senne enn feschiedenste Staede; oba aul dit es daut Aunfank fonn grootet Liede. Dan woare see junt enn Aelend aewajaewe, en woare junt doot moake, en aule Natsjoone woare junt hause omm mien Nome haulwe. En fael woare beleidicht senne, en woare eena daem aundra ferode, en woare sikj unjarenaunda hause; en fael faulsche Profeete woare oppstone, en woare fael feleide.; en wiel Gottloosichkjeit toonaeme woat, woat faele aeare Leew kollt woare. Oba waeaemma bottem Enj uthelt, woat jerat woare. En dit Evanjeelium fomm Rikj woat jepraedicht woare aewa dee gaunse Welt fa en Zeichnes aun aule Natsjoone, en dan woat daut Enj kome. Doaromm, wan jie daut Aeakjel fonn fedoawness enn daut Heilichtum stone seene, fonn woont dee Profeeet Daneal raed - waea laest, lot am festone - dan lot daen dee enn Judaea sent no dee Boaj flichte, en waea oppem Husdack es, lot am nich rauf kome waut ut sien Hus to naeme, en waea em Fleck es, lot am nich trig gone sikj sien Auntsuch to hole. En wee dee Fruhes enn dee Doag dee met Kjint sent, en dee, dee en Kjint aune Brosst ha. Oba baet daut june Flicht nich em Winta oda aum Saubat kjemt; dan doa woat groote Triebsaul senne, soont aus noch nie es jewast fonn Aunfank Welt bott nu, en woat uk nimeols wada paseare. En wan dee Doag nich weare kjarta jemoakt, wudd kjeen Fleesch jerat woare, oba dee Doag woare kjarta jemoakt woare omm dee utjewaelde aea haulwe. Wan irjentwaea dan to junt sajcht:'Kjikjt! Hia es dee Christus!' oda: Kjikjt! Doa es dee Christus!' jleeft daut nich! Dan doa woare fael faulsche Christe, en fael faulsche Profeete oppstone, en woare groote Teakjens en Wunnda wiese, soo daut see sogoa dee Utjewaelde fefeare muchte, wan maeajlich. Kjikjt! Ekj ha junt ferhaea jesajcht. Wan see dan to junt saje: 'Kjikjt! hee es enne Wiltnes!' got doa nich han. 'Kjikjt! hee es enn ne Bennastow!' jleeft daut nich!. Dan soo aus dee Blits fom Ooste kjemt en schient bottem Waste, soo woatet senne wan dee Menschesaen kome woat. Wua daut Os es, doa saumle sikj dee Odla. Fuats no dee Doag fonn dee groote Triebsaul woat de Sonn fediestat woare, en de Mon woat nich schiene, en dee Stearns woare fomm Himel faule, en dee Kjrafte enne Himels woare jescheddat woare. En dan woat daut Teakjen fonn daem Menschesaen aewadael kome, en dan woare aul dee Jeschlajchte em Launt jaumareaare, en see woare daen Menschesaen kome seene opp dee Himelswolkje met groote Krauft en Harlichkjeit. En hee woat siene Enjel schekje met en grootet Trompeete blose, en dee woare aul siene utjewaele toop saumle fonn dee feeha Wintrechtunge, fonn een Enj Himel bottem aundre. Nu leat en Fejlikjnes fomm Fiejeboom: Wan dee Asta sauftich woare, en dee Blaeda rut kome, dan weet jie daut de Somma dichtbie es; jrod soo uk jie, wan jie aul dise Dinje seene, dan sel jie weete daut dee Tiet dichtbie es, sogoa bie de Daea. Enn Woarheit saj ekj junt: dit Jeschlajcht woat opp kjeen wajch feschwinje bott dit aules paaseare woat. Himel en Ead woare feschwinje, oba miene Wead woare opp kjeen wajch feschwinje. Oba fonn daen Dach en stunnd weet kjeena, nich dee Enjel em Himel, uk nich de Saen, bloos de Foda weet daut. Dan soo aus daut enn Nooha siene Tiet wea, soo woatet uk sene wan de Menschesaen kjemt. Dan soo auset fere groote Sindflut wea, - see aute en drunke, befriede sikj enn leete sikj befriehe, bott daen Dach aus Nooha enne Arche jinkj, en see wiste nich bott dee Aewaschwaminj kjeem en an aula wajch neem - soo woatet uk sene wan de Menschesaen kjemt. Dan woare twee Mana em Flekj sene, eena woat jenome woare, en dee aundra jelote. Twee Fruhes woare enne Mael mole, eene woat jenome woare en dee aundre jelote. Doaromm woakt, dan jie weete nich aun woon Dach jun Herr kjemt. Oba dit sel jie weete, wan dee Husmeista jewist haud to woone Tiet dee Deef kome wudd, dan wudd hee jewoakt ha, en nich ha lote enn sien Hus enenn braeakje. Doaromm siet uk reed, dan de Menschsaen woat to ne Tiet kome wan jie nich doamet raeakjne. Waea es dan dee truehe en kluaka Sklow daem de Herr aewa sien Huesshoolt jestalt haft, daut dee an to rajchte Tiet daut Aete jeft? Jesaeajent es dee Sklow daem de Herr doabie finjt wan hee kjemt. Enn Woarheit saj ekj junt, hee woat daem Sklow aewa aul sien Hab en Goot sate. Oba wan dee beesa Sklow enn sien Hoat sajcht: 'Mien Herr schluat met sien kome', en fankt aun siene Metsklowe to schlone, en aete en drnkje deit met soone dee sikj besuepe, dan woat daen Sklow sien Herr kome aun en Dach wan hee nich doamet raeakjent, en en ne stunnd fonn woone hee nich weet, en woat am to bieta schniede, en woat am sien Deel jaewe met dee Heichla, doa woat grootet Hiele en Taenekjnirsche sene." "Dan woat daut Himelsrikj fejlikjt woare met tean Junkfrulied dee aeare Laumpe neeme, en rut jinje daen Briegaum to trafe. Nu fief fonn dee weare nich kluak, oba dee aundre fief weare faeasechtich. Dee fief dee nich kluak weare, neeme aeare Laumpe, oba neeme nich Eelj met. Oba dee kluake neeme aeare Laumpa, en neeme uk Jefaese met Eelj met. Aus dee Briegaum sien kome fetrok, schleepe dee aula enn. Med enne Nacht wea doa en Jeschrecht: 'Kjikjt! de Briegaum kjemt! Got am entjaeajen!' Donn stunnde dee Junkfruhlied aule opp, en puttste aeare Laumpe. Donn saede dee, dee nich kluak weare to dee faeasechtje: 'Jaeft onns fonn june Eelj, dan onnse Laumpe gone ut!' Donn saede dee faeasechtje: 'Doa es nich jenuach fa junt uk onns. Got no daen dee Eelj fekjeepe en kjeept fa junt selfst'. En aus see wajch jinje to kjeepe, kjeem dee Briegaum, en dee, dee reed weare jinje met am enenn no dee Kjast, en de Daea wort toojemoakt. Nohaea kjeeme dee aundre Junkfrulied en saede: 'Herr, Herr, moak op!' Oba hee auntwuad en saed: 'Enn Woarheit saj ekj junt, ekj kjan junt nich'. Doaromm woakt, dan jie weete nich waut fonn Dach oda Stunnd hee kjemt. Dan daut es soo aus en Maun dee butrem Launt reisd, en roopt siene Sklowe en aewajeef an sien Hab en Goot. Eenem jeef hee fief Selwastekja, noch eenem twee, en noch eenem eent, doano aus en jieda faeijch wea, en feleet. Fuats jinkj dee, dee fief Selwastekje jekreaeje huad, en haundeld doamet, en jewonn fief meeha. En dee, dee twee jekreaeaje haud, deed jrod soo, en jewonn twee meeha. Oba dee, dee bloos eent jekraeaje haud, jinkj wajch en growd en Loch enne Ead, en festuak sien Herr sien Selwastkj. No ne lange Tiet kjeem dee Sklowe aea Herr trig en feraeakjend met siene Sklowe. Dee, dee fief Selwastkje jekraeaje haud brocht fief meeha, en saed: 'Herr, du jeefst mie fief Selwastekje; kjikj! ekj ha fief meeha jewonne.' De Herr saed to am: 'Goot! du best en gooda en trua Sklow, du best aewa en poa Dinje tru jewast, ekj woa die aewa fael sate; go enn dien Herr siene Freid enenn.' Donn kjeem dee, dee twee Selwastekje jekraeaje haud, en saed: 'Herr, du jeefst mie twee Selwastekje; kjikj! ekj ha twee meeha jewonne.' Sien Herr saed to am: 'Goot! du best en gooda en trua Sklow, du best eawa en poa Dinje tru jewast, ekj woa die aewa fael sate. Go enn dien Herr siene Freid enenn.' En dee, dee een Selwastekj jekraeaje haud kjeem uk, en saed: 'Ekj weet daut du en hoada Maun best, du deist arnte wua du nich jeseit hast, en deist toop saumle wua du nich utjestreit hast; en ekj aengst mie, en jinkj wajch en festuak dien Selwastekj enne Ead; kjikj, hia hast waut dient es.' Sien Herr auntwuad en saed to am: 'Du beesa en fula Sklow; du wist daut ekj arnte doo wua ekj nich jeseit ha, en toop saumle doo wua ekj nich utjestreit ha? Du haudst doaromm sullt mien Selwastekj enne Bank jelajcht, dan wan ekj kjeem wudd ekj daut mienje jekjraeaje ha met Entrast. Aulsoo naemt daut Selwastekj fonn am, en jaeft daem daut dee tean haft; dan waeaemma haft, daem woat meeha jejaeft woare, en hee woat aewafluss ha; oba fonn daem dee nich haft, woat sogoa daut wajchjenome woare waut hee haft. En schmiet daem nutsloosa Sklow enn daut butaschte Diestaness enenn; doa woat weegauljet Hiele en Taenekjnirsche senne.' En wan dee Menschesaen kome woat enn aul siene Harlichkjeit, en aul siene Enjel met am, dan woat hee opp siene harlichkjeits Troon sette; en aul dee Natsjoone woare fer am toop jesaumelt woare, en hee woat dee utaneen deele, eena fonn dee aundre soo aus en Hoad de Schop fonne Kose, en hee woat dee Schop to siene rajchte Sied stale, oba dee Kose aune linkje. Dan woat dee Kjeenich to daen aune rajchte Sied saje: 'Komt! dee jie fonn mien Foda jesaeajent sent, oaft daut Rikj daut fa junt reed jemoakt es fonn aunfank de Welt. Dan mie hungad en jie jeewe mie to aete; mie darscht, en jie jeewe mie to drinkje; ekj wea en Framda, en jie neeme mie opp; Ekj wea noaktich, en jie jeewe mie Kjleeda; ekj wea krank, en jie besochte mie; ekj wea em Jefenknes, en jie kjeeme no mie.' Dan woare dee aune rajchte Sied auntwuate en saje: 'Herr, waneehe sag wie die hungrich, en jeewe die aete, oda darschtich, en jeewe die to drinkje? Waneehe sag wie die aus en Framda en neeme die opp, oda noaktich en jeewe die Kjleeda? En waneehe sag wie die krank, oda enn en Jefenknes, en kjeeme no die?' En dee Kjeenich woat an auntwuate en saje: 'Enn Woarheit saj ekj junt: Waut jie fa eenem fonn dise jerinjste fonn miene Breeda jedone ha, daut ha jie fa mie jedone.' Dan woat hee to daen aune linkje Sied saje: 'Got fonn mie wajch, jie Fefluchte! enn daut eewjet Fia daut fa daem Diewel en siene Enjel reed jemoakt es. Dan mie hungad, en jie jeewe mie nich to aete; mie darscht, en jie jeewe mie nich to drinkje; Ekj wea en Framda, en jie neeme mie nich opp; noaktich, en jie jeewe mie nich Kjleeda; krank en em Jefenknes, en jie besochte mie nich.' Dan woare dee am uk auntwuate en saje: 'Herr, waneehe sag wie die hungrich, oda darschtich, oda en Framda, oda noaktich, oda krank, oda em Jefenknes, en deede die nich bedeene?' Dan woat hee an auntwuate en saje: 'Enn Woarheit saj ekj junt: Waut jie nich fa eenem fonn dise jerinjste fonn miene Breeda jedone ha, ha jie uk nich fa mie jedone.' En dee woare enn eewje Strof enenn gone, oba dee Jerajchte enn daut eewjet Laewe." En daut pasead aus Jesus met aul dise Raed to Enj wea, saed hee to siene Jinja: "Jie weete daut daut Pasafast omm twee Doag kjemt, en dee Menschesaen woat aufjeleewat woare, en see am woare kjrietsje." Donn fesaumelde dee Huagapriesta en dee Elteste fonne Mensche sikj enn daem Huagapriesta Kaifas sien Hoff, en unjahilde sikj woo see Jesus met Lest kunne faust naeme en am doot moake; oba see saede: "Nich opp daut Fast, dautet nich meteemol en Opprua manke Mensche jeft." Aus Jesus enn Betanean enn Siemoon, daen Utsautsje, sien Hus wea, kjeem ne Fru no am met en Aulabaustaglaus seeha deara Saulw, en goot daut opp sien Kopp aus hee doa biem Desch saut. Aus dee Jinja daut sage, weare see bossijch, en saede: "To waut es dit onneedjet fekwose? dan dit haud kunnt fekofft woare fa fael Jelt, en dee Oame jejaeft." Aus Jesus daut wist, saed hee to an: "Wuaromm moak jie daut Schwoa fa dee Fru? see haft ne goode Oabeit aun mie jedone. Dan dee Oame ha jie emma bie junt, oba mie ha jie nich emma. Enn daem daut see dise Saulw opp mie jegote haft, haft see mie reed jemoakt tom begrowe. Enn Woarheit saj ekj junt, wuaemma dit Evanjeelium woat jepraedicht woare enne Welt, woat hiafonn jeraet woare to aea Jedajchtnes." Donn jinkj eena fonn dee Twalw, dee Judas Iescharijot heet, no dee Huagapriesta, en saed: "Waut se jie welich mie to jaewe, wan ekj am junt aewajaew?" En see jeewe am dartich Selwastekje. Fonn donn aun socht hee Jelaeajenheit am to ferode. Nu aum easchte Dach fonn daut Seetbroot Fast, kjeeme dee Jinja no Jesus, en saede: "Wua west du ha daut wie fa die reed moake sele fa daut Pasafast?" He saed: "Got enne Staut no en jewessa Maun en sajcht to am: 'Dee Leara sajcht: Dee Tiet es dicht bie. Ekj woa daut Pasafast bie die hoole met miene Jinja'." En dee Jinja deede soo aus Jesus an befoole haud, en muake daut Pasafast reed. Auset nu Owent wea, sad Jesus sikj dol met dee Twalf Jinja. Aus see aute, saed hee: "Enn Woarheit saj ekj junt, daut eena fonn junt woat mie ferode." En see worde seeha truarich, en saede eena nom aundra to am: "Ekj sie daut doch nich, Herr?" En hee auntwuad en saed: "Dee, dee met mie enn daut Schatel enenn dukt, woat mie ferode. Dee Menschesaen jeit werklich doahan soo auset fonn am jeschraewe steit; oba wee daem derch waem de Menschesaen ferode woat; daut wea baeta fa daem wan hee nie wea jebuare worde." Donn auntwuad Judas, dee am ferode wudd, en saed: "Ekj sie daut doch secha nich, Leara?" Hee saed to am: "Du hastet jesajcht!" Aus see nu aute, neem Jesus Broot en saeajend daut, en bruak daut twei, en jeef siene Jinja daut, en saed: "Naemt, en aet; dit es mien Lief." En hee neem daut Kuffel, en dankt doafaea, en jeef an daut, en saed: "Drinkjt aula fonn dit; dan dit es mien Bundesbloot, daut fa faele fegote woat fa Sinde fejaewunk. En ekj saj junt, Ekj woa fonn nu aun nich meeha daut Frucht fom Wienstok drinkje bott daen Dach wan ekj daut met junt fom niehe drinkje woa enn mien Foda sien Rikj." Aus see en Dankleet jesunge haude, jinje see no daem Eeljboajch. Donn saed Jesus to an: "Jie woare dise Nacht aula beleidicht senne enn mie; dan daut steit jeschraewe: 'Ekj woa daen Schophoad schlone, en dee Schop enne Haead woare festreihe'; oba no daem daut ekj fom Doot sie oppjestone, woa ekj fer junt no Galilaea gone." Peeta auntwuad am en saed: "En wan see aula woare beleidicht senne enn die, ekj woa niemols beleidicht senne." Jesus saed to am: "Enn Woarheit saj ekj die daut dise Nacht, eeha dee Hon kjreihe woat, woascht du mie dree mol feleaje." Peeta saed to am: "En wan ekj met die stowae mott, niemols woa ekj die feleaje!" Dee aundre Jinje saede jrod soo. Donn kjeem Jesus met an no en Plauts dee Jetseemane heet, en saed to dee Jinja: "Blieft hia sete wiel ekj wieda go, daut ekj doa baede kaun." He neem Peeta en Tsebedaeaus siene twee Saens, en funk aun seeha to truare en betriebt to senne. Hee saed to an: "Miene Seel es seeha betriebt bott aum Doot, blieft hia en woakt met mie!" En hee jinkj en enjstje wieda, foll opp sien Jesecht, en baed: "Mien Foda, wanet maeajlich es, dan lot dit Kuffel mie febie gone; doch nich waut ekj wel, oba soo aus du west." En hee kjeem no dee Jinja en funk an deep em Schlop, en saed to Peeta: "Soo! kunn jie nich eene Stunnd met mie woake? Woakt, en baet, daut jie nich enn Feseakjunk faule. De Jeist es werklich iewrijch, oba daut Fleesch es schwak. Hee jinkj tom tweede mol, en baed: "Mien Foda, wan dit Kuffel mie nich kaun febie gone, buta ekj drinkj daut, dan lot dien Wele jedone woare." He kjeem wada no siene Jinja en funk an deep em Schlop, dan aeare Uage weare seeha schwoa. En hee feleet an en jinkj wada en baed tom drede mol, en baed dee selwje Wead. Donn kjeem hee no dee Jinja en saed to an: "Soo! schlopt nu wieda, en naemt june Rue; Kjikjt! de Tiet es jekome daut de Menschesaen enne Sinda aeare Henj ferode woat. Stot opp! nu wel wie gone; kjikjt! dee mie ferode woat es aul dicht bie! Wiel hee noch raed, kjeem Judas, eena fonn dee Twlaw, en met am ne groote Schoa met Schweate en Kjnepels, fonn dee Huagapriesta en Eltesta fonne Mensche. Nu dee am ferode deed, jeef an en Teakjen, en saed: "Waem ekj kusse woa, daut es hee. Naemt am faust." En fuats kjeem hee no Jesus en saed: "Ekj jrees die, Leara!" en kusst am. Oba Jesus saed to am: "Wuaromm best du jekome?" Donn kjeeme see en laede aeare Henj aun am en neeme am faust. En kjikj! eena fonn dee, dee bie Jesus weare, strakjt siene Haunt ut en neem sien Schweat, en schluach daem Huagapriesta sien Sklow en schneet sien Ua auf. Donn saed Jesus to am: "Staeakj dien Schweat trig wua daut hanjeheat, dan waeaemma en Schweat nemt, woat ommkome derch en Schweat. Oda denkjst du daut ekj nu nich kunn mien Foda froage, en hee mie meeha aus twlaf Lejoon Enjel schekje wudd? Oba woo sull dan dee Schreft erfelt woare, dautet soo mott sene?" Donn saed Jesus to dee Schoa: "Sent jie met Schweate en Kjnepels jekome soo aus jaeajen en Reiba mie faust to naeme? Ekj saut Dach fa Dach em Tempel en lead, en jie neeme mie nich faust. Oba dit mott aules paseare daut dee Profeete aeare Schreft kaun erfelt woare." Donn feleete aul dee Jinje am, en rande wajch. Oba dee, dee Jesus faust jenome haude, leide am wajch no Kaifas, daen Huagapriesta, wua dee Schreftjeleade en Elteste fesaumelt weare. En Peeta jinkj am hinjaraun fonn wiet auf no daem Huagapriesta sien Hoff, en jinkj enenn en sad sikj dol met dee Deena, omm daut Enj to seene. En dee Huagapriesta en dee gaunse huage Rot socht faulsche Zeij jaeajen Jesus, daut see am dootmoake kunne, oba kunne kjeene finje, wan uk fael faulsche Zeij kjeeme. Oba lota kjeeme twee, en saede: "Dis Maun saed: 'Ekj kaun Gott sien Tempel dolriete, en enn dree Doag wada oppbuhe'." Dee Huagapriesta stunnt opp en saed to am: "Jefst du kjeene auntwuat to waut dise Mana jaeajen die saje?" Oba Jesus bleef stel. En dee Huagapriesta saed to am: "Ekj schwea bie daem laewendja Gott, daut du onns sajchst auf du dee Christus, daen Gottes Saen best." Jesus saed to am: "Du hastet jesajcht! doch saj ekj to die: fonn nu aun woa jie daen Menschesaen seene to de rajchte Haunt fonn Macht sete, en enn dee Himelswolkje wadakome." Donn reet dee Huagapriesta siene Kjleeda en saed: "Hee haft jelastat! wuaromm sull wie meeha Zeij seakje? Kjikjt! jie ha sien Lastre jeheat! Waut meen jie?" See auntwuade en saede: "Hee es daen Doot schuldich" Donn speaje see am em Jesecht, en schluage am met Fuste, en aundre plinste am, en saede: "Profitsei to onns, du Christus, waea esset dee die schluach?" En Peeta saut bute oppem Hoff; en eent fonn dee Deenstmaeakjes kjeem no am en saed: "Disa wea uk met daem Jesus fonn Galilaea." Oba hee feluach daut fer aulem, en saed: "Ekj weet nich fonn waut du raetst." En aus hee enne Faealeew ennen jinkj, sach en aundre am, en saed to dee aundre dee doa weare: "Dis Maun wea uk met Jesus, daen Natsareena." Hee feluach daut wada met en Schwua: "Ekj kjan daen Maun nich!" Omm en kjleen Stoot kjeem eena fonn daen doa romm stunnde, en saed to Peeta: "Du best enn Woarheit uk eena fonn daen, dan diene Raed deit die ferode!" Donn funk hee aun to fleakje en to lastre: "Ekj kjan daem Maun nich!" En platslich kjreid dee Hon. Donn docht Peeta aun waut Jesus jesajcht haud: "Eeha dee Hon kjreihe woat, woascht du mie dreemol feleaje." En hee jinkj rut en hield bettalich. Tiedich tsemorjenst, hilde aul dee Huagapriesta en dee Elteste utem Follkj en Rot jaeajen Jesus, omm an doot to moake. Aus see am jebunje haude, leide see am wajch, en aewejeewe am aun Pielatus daen Rejeara. Donn aus Judas, dee am ferode haud, sach daut am feuadeelt wort, wea am daut leet waut hee jedone haud, en jinkj en brocht dee Selwastekja trig no dee Huagapriesta en Eltesta en saed: "Ekj ha jesindicht enn daem daut ekj onnschuldjet Bloot ferode ha." Oba see saede: " Waut jeit onns daut aun? See selfst doano". En hee schmeet dee Selwastekja em Tempel enenn, jinkj wajch en honk sikj selfst. Oba dee Huagapriesta neeme dee Selwastekja en saede: "Daut es nich erlaupt daut enne Kaus enenn to laje, dan daut es Blootjelt." See hilde en Rot, en koffte doamet daut Toppstrikja Leemflekj tom Framde begrowe. Doaromm woat daut flekj Launt bott fonndoagendach daut Blootflekj jenant. Donn wort erfelt waut derch daen Profeet Jeremia jesajcht wea: "See neeme dee dartich Selwastekje, daen Pries daen see betsemt haude fa dee Iesrael Saens, en jeewe daut fa daut Toppstrikja Leemflekj, soo aus de Herr mie befoole haud." En Jesus stunnt fer daem Rejeara; en dee fruach am: "Best du de Jude aea Kjeenich?" En Jesus saed to am: "Du hastet jesajcht." En aus dee Huagapriesta en Eltesta am beschuljde, jeef hee kjeene Auntwuat. Donn saed Pielatus to am: "Heascht du nich woo fael dise faeabrinje jaeajen die?" Oba hee auntwuad nich en Wuat, soo daut dee Rejeara sikj seehe fawunndad doaewa. Nu opp daut Fast haud dee Rejeara ne Jewanheit een Jefangna loos to lote, waememma see wulle. En see haude donn en beriemda Jefangna dee Barabas heet. Aus see nu soo fesaumelt weare, saed Pielatus to an: "Waem wel jie daut ekj loos lote saul, Barabas, oda Jesus dee Christus jenant woat?" Dan hee wist daut see am Jesus waeajen Aufgonst jebrocht haude. Aus hee nu opp sien Rechtastool saut, schekjt siene Fru no am, en saed: "Ha nusscht met daem jerajchta Maun to doone, dan ekj ha fael jelaede fonndoag enn en Droom waeajen am." Oba dee Huagapriesta en Eltesta beraede daut Follkj daut see sulle no Barabas froage, en Jesus ommbrinje. Oba dee Rejeara auntwuad en saed to an: "Woona fonn dee twee wel jie daut ekj loos lote saul?" See saede: "Barabas". Pielatus saed to an: "Waut saul ekj dan doone met Jesus, dee Christus jenant es?" See saede aula: "Lot am jekjrietsicht woare!" Oba hee saed: "Wuaromm, waut haft hee beeset jedone?" Oba see schreaje bloos dolla, en saede: "Lot am jekjrietsicht woare!" En aus Pielatus sach daut hee nusscht kunn utreede, oba dautet leewa en grootet Opprua jeef, neem hee Wota, en wossch siene Henj fer daut Follkj, en saed: "Ekj sie oone Schullt aun dis Maun sien Bloot! Seet junt selfst doafaea." En daut Follkj auntwuad en saed: "Sien Bloot sie opp onns en onnse Kjinja." Donn jeef hee an Barabas, en leet Jesus feheift woare, en aewajeef am daut am sull jekjrietsicht woare. Donn neeme daen Rejeara siene Soldote Jesus em Rechthus enenn, wua dee gaunse Schoa Soldote toop fesaumelt weare. En see trokke am siene Kjleeda auf, en neeme am en schoarlock rooda Mauntel omm. En see flochte ne Kroon fonn Dorne, en sade am daen oppem Kopp, en jeewe am en Rua enn siene rajchte Haunt, en kjneede fer am han, spotte am, en saede: "Wie jreese die, du Judekjeenich!" en speaje am em Jesecht, en neeme daut Rua en schluage am doamet aewam Kopp. Aus see am soo fespott haude, trokke see am daen Mauntel auf, en leida am wajch omm am to kjrietsje. En aus see rut jinje, funge see en Maun fonn Kjiereene, dee Siemoon heet, en bedwunge daem sien Kjriets to droage. Aus see bott dee Staed kjeeme dee Golgata heet - ne Staed dee uk Doodeskopp Plauts jenant woat - jeewe see am Wien met Gaul jemenjt to drinkje; oba aus hee daut schmakjt, drunk hee daut nich. En aus see am jekjrietsicht haude, deelde see sikj siene Kjleeda enn, en Leesde fa dee, en sade sikj dol en woakjte doa aewa am. En see stalde bowa sien Kopp dee Schreft wuamet hee beschuldicht wea: 'DIT ES JESUS, DEE JUDE KJEENICH". Donn worde twee Reiba met am jekjrietsicht, eena aune rajchte sied, en eena aune linkje. En dee, dee febie jinje, scheddeda mete Kjap en lastede am en saede: "Du, dee du daem Tempel dolbraeakje wust, en enn dree Doag wada oppbuehe, wan du Gott sien Saen best, dan komm nu fom Kjriets rauf." Dee Huagapriesta met dee Schreftjeleade en Elteste deede jrod soo, spotte am en saede: "Hee rad aundre, oba sikj selfst kaun hee nich rade! Wan hee Iesrael aea Kjeenich es, dan lot am nu fomm Kjriets rauf kome, dan woa wie aun am jleewe. Hee haud Toofetruehe enn Gott, lot daem am nu rade wan hee am habe wel, dan hee saed: 'Ekj sie Gott sien Saen'" Dee Reiba dee met am jekjrietsicht weare, deede jrod soo, en spotte am uk. Nu fonn klok twalw opp Medach bott klok dree Nomedach wea daut gauns diesta. En onnjefaea bie klok dree no Medach schreach Jesus met ne lude Stem, en saed: "Eli, Eli, lama sabachtani?" daut heet: "Mien Gott, mien Gott, wuaromm hast du mie felote?" Walkje fonn dee, dee doa romm stunnde en daut heade, saede: "Disa roopt Elia!" Platslich rannd eena fonn an, en hold en Schwam en feld daen met Aedikj, en stuak daen opp en Schelprua en jeef am to drinkje. Oba dee aundre saede: "Wacht! wel wie seene auf Elia woat kome en am rade!" Jesus schreach wada met ne lude Stem, en jeef sien Jeist opp. En kjikj! dee Gerdien em Tempel reet en twei fonn bowe bott unje, en dee Ead scheddad, en Steena reete uteneen; en Jraewa worde op jemoakt, en fael kjarpa fonn daen dee jestorwe weare, stunnde opp; en kjeeme ut dee Jraewe rut no daem daut Jesus fomm Doot oppjestone wea, en jinje enn dee heilje Staut enenn, en leete sikj fonn fael seene. Aus dee Soldote Hauptmaun en dee aundre Soldote dee doa uk weare en aewa Jesus woakte, daut Eadbaebe en dee aundre Dinje sage dee paseade, haude see groote Angst, en saede: "Disa wea enn Woarheit Gott sien Saen". Nu weare doa en deel Fruehes dee fonn en Enj auf daut aules toosage. Dee haude am nojefoljt fonn Galilaea en haude am jedeent. Mank daen wea Marie Magdaleena, en Jakoobus en Joosef aeare Mutta Marie, en daen Tsebadaeaus siene Saens aeare Mutta. Auset nu Owent wea, kjeem en rikja Maun fonn Aramatia dee Joosef heet, dee selfst uk eena fonn Jesus siene Jinja wea, en kjeem no Pielatus en fruach no Jesus sien Lief. Donn jeef Pielatus befael daut am daen sull jejaeft woare. En Joosef neem daen Lief, en wekjeld daen enn en reinet Loake, en laed daen enn sien eajnet niehet Grauf daut hee ut Steen haud uthake lote, rolld en groota Steen fere Daea, en jinkj doafonn. En Marie Magdaleena en dee aundre Marie saute jaeajenaewa fomm Grauf. De naeakjste Morje, daut es dee Dach no daen Dach wua see reed muake fa daut Fast, saumelde dee Huagapriesta en Farisaea sikj fer Pielatus, en saede: "Herr, wie ha behoole daut dee Fefeara saed aus hee noch laewd, 'No dree Doag woa ekj fomm Doot oppstone'. Doaromm jeff befael daut daut Grauf goot fesechat woat bottem drede Dach, daut nich meteemol dee Jinja kome en am wajch staele, en dan saje to dee Mensche: 'Hee es fom Doot oppjestone!' Dan wudd dee latsta Fefearunk oaja aus dee Easchta." Pielatus saed to an: "Jie ha dee Aunstaultswajchta: got en moakt daut soo secha aus jie kjenne" See jinje en fesechade daut Grauf met dee Aunstaultswajchta, en fesaeajelde daen Steen. Oba lot aum Saubat auset dicht biem easchta Dach enne Waeakj kjeem, kjeeme Marie Magdaleena en dee aundre Marie omm daut Grauf to beseene. En kjikj! doa pasead en grootet Eadbaebe; dan daem Herr sien Enjel kjeem utem Himel, en rolld daen Steen wajch en sad sikj doa enopp. Sien Aunseene wea soo aus en Blits, en siene Kjleeda weare soo wit aus Schnee. Ut Angst fa am, tsetade dee Wajchta en folle han soo aus wan see Doot weare. En dee Enjel saed to dee Fruhes: "Aengst junt nich, dan ekj weet daut jie Jesus seakje dee jekjrietsicht wea. Hee es nich hia, dan hee es oppjestone soo aus hee saed; komt, seet dee Staed wua hee jelaeaje haft. En got schwind en fetalt siene Jinja daut hee fom Doot oppjestone es, en kjikjt! hee jeit fer junt no Galilaea. Doa woa jie am seene. Kjikjt! Ekj ha junt jesajcht!" En see jinje schwind fom Grauf wajch enn Angst en groote Freid, en rande dee Jinja daut to fetale. En seet! Jesus bejaeajend an en saed: "Ekj jrees junt!" En see kjeeme no am, en hilde am aune Feet, en baede am aun. Donn saed Jesus to an: "Aengst junt nich. Got en sajcht miene Breeda daut see no Galilaea gone, doa woare see mie seene." Waearent see jinje, kjeeme walkje fonn dee Aunstaultswajchta enne Staut enenn, en fetalde dee Huagapriesta waut paseat wea. Dee fesaumelde sikj met dee Elteste, en hilde Rot, en jeewe dee Soldota jenuach Jelt, en saede: "Sajcht daut dee Jinja enne Nacht kjeeme en stoole am wajch wiel wie schleepe. En wan daut fer daem Rejeara kjemt, woa wie am aewaraede, daut jie omm nusscht sorje brucke." Dee neeme daut Jelt en deede soo aus an wea unjarecht worde. En dee Raed wort fespreet mank aul dee Jude bott fonndoagendach. Donn jinje dee alf Jinja no Galilaea, no daen Boajch soo aus Jesus bestalt haud. Aus see am sage, baede see am aun, oba eenje twiewelde. En Jesus kjeem no an, raed met an en saed: "Aule Follmacht es mie jejaeft em Himel en oppe Ead. Nu got en moakt Jinja mank aule Natsjoone, en tauft an enn daem Foda, en daem Saen, en daem Heilje Jeist sien Nome, en leat an aules beoobachte waut ekj junt befoole ha; en kjikjt! ekj sie aule Doag met junt, soo lang aus de Welt steit."

Dee Aunfank fonn daut Evanjeelium fonn Jesus Christus. Em Profeet Jesaja steitet jeschraewe: "Kijkj! ekj woa mien Enjel fer die feropp schekje, dee die daen Wajch reed moake woat; ne Stem dee enne Wiltnes schriehe woat: 'Moakt daem Herr sien Wajch reed, moakt sien Stich jlikj". Jehaun kjeem en deed enne Wiltnes taufe, en praedjd ne Taufe to Buesse fa de Sinde fejaewunk. En aul dee fonn dee Judaea Ommjaeajent, en dee fonn Jerusalem, kjeeme no am, en bekjande aeare Sind, en hee tauft an enn daem Fluss Jordan. Nu Jehaun wea jekjleet met Kameelhoa, en haud en ladane Gort omm siene Lende, en hee aut Heischrakje en wila Honnich. En hee praedjd en saed: "No mie kjemt eena dee stoakja es aus ekj sie, en ekj siehet nich weat mie fer am dol to bekje en am de Schoobenj optoleese. Ekj tauf ju enn Wota, oba hee woat junt em Heilje Jeist taufe." Nu pasead daut enn dee Doag daut Jesus no Natsaret enn Galilaea kjeem, en leet sikj fonn Jehaun em Jordan taufe. En platslich aus hee utem Wota erut kjeem, sach hee daem Himel opjeraete, en dee Jeist rauf kome no am soo aus ne Duw; en ne Stem kjeem ut dee Himels: "Dit es mien leefsta Saen, ekj sie seeha tofraed met die." En fuats dreef dee Jeist am enne Wiltnes enenn. En hee wea featich Doag enne Wiltnes wua Soton am fesocht, en hee wea mank dee wile Teare, en Enjel kjeeme en bedeende am. No daem daut Jehaun jefange jenome wea, kjeem Jesus no Galilaea en praedjd daut Evanjeelium fonn Gott en saed: "Dee Tiet es jekome, en Gott sien Rikj es dicht biem kome; doaromm doot Buesse en jleeft enn daut Evanjeelium." Aus hee nu besied daen galilaeasche See jinkj, sach hee Peeta en sien Brooda Aundrees, dee aeare Nats em Wota enenn schmeete, dan see weare Fescha. En Jesus saed to an: "Komt met mie met, en ekj woa junt to Menschefescha moake." En platslich feleete see aeare Nats en jinje met am met. En Enj wieda sach hee Jakoobus, daem Tsebedaeaus sien Saen, en Jehaun sien Brooda em Schep, dee flekjte aeare Nats. Fuats roopt hee an, en see feleete aea Foda Tsebedaeaus em Schep met dee aunjenomne Deena, en jinje met am met. En see jinje no Kapernaum, en fuats jinkj hee aum Saubat enne Sienagog enenn, en deed doa unjarechte. En see weare erstaunt aewa siene Lea, dan he lead an soo aus eena dee Follmacht haud, en nich soo aus dee Schreftjeleade. Fuats wea doa en Maun enne Sienagoog dee en onnreina Jeist haud, dee schreach en saed: "Waut ha wie met die to doone, du Jesus dee Natsareena? Best du jekome onns to fenichte? Ekj weet waea du best, dee Heilja fonn Gott!" En Jesus beschwicht am, en saed: "Sie stel en komm ut am rut!" En dee Jeist schmeet daem Maun oppe Ead, en kjeem ut am rut. En aula weare erstaunt, en fruage sikj unjerenaunda, en saede: "Waut es dit? Es dit ne niehe Lea met Follmacht? Dan hee jeft dee onnreine Jeista Befael, en dee jehorche am!" Oba dis Berecht fonn am spreed sikj haustich romm enn dee gaunse galilaeische Ommjaeajent. Fuats aus see fonn dee Sienagoog rut jinje, kjeeme see met Jakoobus en Jehaun, enn Siemoon en Aundrees aeare Woninj enenn. Nu Siemoon siene Schweamutta wea krank em Bad met en Feeba, en fuats saede see am daut. Hee jinkj no aea, recht aea opp, en hilt aeare Haunt, en daut Feeba feleet, en see deend an. Auset nu Owent wea, en dee Sonn unja jinkj, brochte see aul daen dee krank weare, en dee met beese Jeista besaete weare, no am; en dee gaunse Staut wea fesaumelt bie dee Daea. En hee heeld fael dee krank weare met feschiedenste Krankheite, en dreef fael beese Jeista rut, en leet dee Jeista nich raede, dan dee kjannde am. Hee stunnt tiedich dee naeakjste Morje opp, jinkj rut en jinkj wajch no ne wiltnes Staed, en baed doa. Oba Siemoom en dee, dee met am weare, sochte am, funge am en saede: "Aule Mensche seakje no die". En hee saed to an: "Wel wie sestwua hangone, no dee Darpa dee hia dichtbie sent, daut ekj doa uk praedje kaun, dan daut es wuaromm ekj jekome sie." En hee kjeem en praedjd enn aeare Sienagooge enn gauns Galilaea, en dreef dee beese Jeista rut. Donn kjeem en Utsautsja no am, foll opp siene Kjneehe, en prachad am en saed: "Herr, wan du welich best, dan kaunst du mie rein moake". Am jaumad daut aewa am, en hee strakjt siene Haunt ut, read am aun en saed: "Ekj sie welich, sie rein." en platslich feleet dee Utsauts, en hee wea rein. En hee saed am strenj aun, en schekjt am fuats rut, en saed to am: "See daut du kjeenem dit fetalst, oba go en lot daem Priesta die seene, en brinj en Opfa soo aus Mooses befoole haft, aus en Zeichnes fa an." Oba hee jinkj rut en raed to fael doafonn, en fespreed daut wiet en breet, soo daut Jesus nich meeha em opne kunn enn ne Staut enenn gone, oba bleef bute enn Wiltnes Staede; en dee Mensche kjeeme no am fonn aule Siede. En poa Doag lota kjeem hee wada enn Kapernaum enenn, enn daut wort romm jeraet daut hee em Hus wea. En doa weare fael toop jesaumelt, soo daut doa nich meeha Rum wea, nich mol bie dee Daea, en hee praedjd an daut Wuat. En feehe Mana kjeeme en druage en Jelaemda. Aus see am oba nich kunne no Jesus brinje waeajen daut Follkj, muake see daut Dak op jrod bowe wua hee wea, en aus see daut opjemoakt haude, leete see dee Madrauts rauf met daem Maun dee doabowe lach. Aus Jesus aea Gloowe sach, saed hee to daem Jelaemda: "Kjint! diene Sind sent die fejaeft!" Nu weare doa walkje fonn dee Schreftjeleade dee doa saute, dee enn aea Hoat saede: "Wuaromm raet dis Maun soo aus daut? Hee lastat! Waea sest kaun Sind fejaewe aus Gott?" Oba Jesus wist fuats enn sien Jeist waut see enn aea Hoat dochte, en saed to an: "Wuaromm denkj jie soont enn june Hoate? Woont es leichta, to daen Jelaemda to saje: 'Diene Sind sent die fejaeft' oda to saje: 'Sto opp, nem diene Medrauts en go?'" Oba daut jie weete sele daut de Menschesaen dee Follmacht haft de Sind to fejaewe-" saed hee to daem Jelaemda: "Ekj saj die: sto opp, nem diene Medrauts en go no dien Hus". Hee stunnt opp, neem platslich siene Medrauts en jinkj rut fer an aula, soo daut see aula erstaunt weare, en feharlichte Gott, en saede: "Soont ha wie noch nie jeseene". En hee jinkj wada rut nom See; en daut Follkj kjeem no am, en hee lead an doa. Aus hee doa delengd jinkj, sach hee Leefie, daen Alfaeaus sien Saen, bie siene Taksbood sette, en saed to am: "Komm met mie met". Hee stunnt opp, en jinkj met am met. Nu pasead daut aus hee enn sien Hus saut, daut fael Takskollakjta en Sinda met Jesus en siene Jinja saute, dan doa weare fael, en dee foljde am no. Aus dee Schreftjeleade en Farisaea sage daut hee met Takskollakjta en Sinda aut, saede see to siene Jinja: "Wuaromm at hee met Takskollakjta en Sinda?" Jesus head daut en saed to an: "Soone dee Stoakj sent brucke nich daen Dokta, oba soone dee Krank sent; ekj sie jekome dee Sinda entolode, nich dee Jerajchte". Nu Jehaun en dee Farisaea aeare Jinje deede fauste. En see kjeeme en fruage am: "Wuaromm doone Jehaun en dee Farisaea aere Jinja fauste, oba diene Jinje doone nich fauste?" Jesus saed to an: "Kjenne dee Kjast Jast fauste soo lang aus dee Briegaum bie an es? Oba dee Tiet woat kome wan dee Briegaum fonn an woat wajch jenome woare, en dan, to dee Tiet, woare see fauste. Kjeena flekjt en oolet Kjleet met en niehet biet Tseich; dan daut niehet rit loos fonn daut oolet, en daut feraetnet woat oaja. En kjeena jit nieha Wien enn oole Wienladasch ennen, dan wan hee wudd, dan wudde dee Wienladasch twei riete, en beides Wien en Wienladasch wudde februckt senne. Nu pasead daut aun en Saubat daut hee derch en Kornflekj jinkj, en siene Jinja funge aun dee Oare to plekje. En dee Farisaea saede to am: "Kjikj! wuaromm doone diene Jinja aum Saubat waut nich erlaubt es?" Hee saed to an: "Ha jie niemols jelaest waut Doft deed aus hee Mangel haud, en am hungad? woo hee enn daut Gotteshus ennen jinkj aus Abiatar Huagapriesta wea, en see daut Broot aute daut Gott jeweit wea, daut nich erlaubt wea fa irjent waem to aete buta dee Priesta, en jeef daen uk dee met am weare? " En hee saed to an: "Dee Saubat es omm dee Mensche aea haulwe, en nich Mensche omm daen Saubat haulwe; aulsoo es dee Menschesaen uk Herr aewa daen Saubat." Hee jinkj wada enn ne Sienagoog enenn. Doa wea en Maun met ne fedreajde Haunt; en see be-oobachte am, en puasste opp tom seene auf hee uk aum Saubat heele wudd, daut see am beschuljde kunne. En hee saed to daem Maun met dee fedreajde Haunt: "Sto opp, en komm hia enne Med." En hee saed to an: "Esset erlaubt aum Saubat Goodet to doone, oda Schlajchtet? Laewe rade, oda doot moake?" oba see weare gauns stel. Hee kjikjt runt omm enn Oaja, en wea seeha truarich doaewa daut see soone hoade Hoate haude, en saed to daem Maun: "Strakj diene Haunt ut!" Hee strakjt daen ut, en siene Haunt wea gauns jesunnt. Platslich jinje dee Farisaea rut en hilde Rot jaeajen am met daen Heroodes siene Deena, woo see am kunne ommbrinje Jesus en siene Jinja feleete, en jinje nom See; oba en groot schoof Mensche fonn Galilaea jinje am hinjaraun, uk fonn Judaea, en fonn Jerusalem, en fonn Idumaea, en fonn jant sied daen Jordan, uk fonn Tierus en Siedoon; fael Mensche, dee jeheat haude waut hee jedone haud, en see kjeeme no am. En hee saed to siene Jinja daut see sulle en Boot reed ha fa am wiel doa soo fael Mensche weare, daut dee am nich drenge wudde, dan he haud fael jeheelt, en dee, dee krank weare folle opp am daut hee an aunreare sull. En dee onnreine Jeista folle fer am han wan see am sage, en schreaje: "Du best Gott sien Saen!" Oba hee raed an strenj aun daut see am nich sulle bekaunt moake. En hee jinkj opp en Boajch enopp, en roopt daen no sikj daen hee habe wull, en dee kjeeme no am. En hee deed Twalw bestaedje, daut dee met am sulle senne, en daut hee an rutschekje kunn to praedje, en Follmacht ha beese Jeista rut to driewe. Hee neem dee Twalw en jeef Siemoon daen Nome Peeta; en Jakoobus daen Tsebedaeaus sien Saen, en Jakoobus sien Brooda Jehaun, daen nand hee Boanerges, daut meent 'Donnasaens'; En Aundrees, en Filip, en Bartolamaeus, en Toomas, en Jakoobus daen Alfaeus sien Saen, en Tadaeus, en Siemoon fonn Kana, en Judas Iescharijot dee am ferode deed. En hee kjeem enn en Hus enenn, en soo fael Mensche kjeeme toop daut see nich emol kunne ne Moltiet aete. En aus sien Frintschofft daofonn head, jinje see han am faust to naeme, dan see saede: "Hee es nich bie kloare Kopp". Schreftjeleade kjeeme fonn Jerusalem, en saede: "Hee haft Belsebub, en drift beese Jeista rut derch daen Rejeare aewa dee beese Jeista." Hee roopt daen no sikj, raed to an enn Jlikjnese, en saed: "Woo kaun Soton, daen Soton rut driewe? En wan en Rikj jespoolt es jaeajen sikj selfst, dan kaun daut nich bestone; en wan en Hus jespoolt es jaeajen sikj selfst, kaun daut Hus nich bestone. En wan Soton jaeajen sikj selfst oppsteit en jespoolt es, kaun hee nich bestone, oba haft en Enj. Kjeena kaun enn en stoakja Maun sien Hus ennen braeakje en sien Hab en Goot wajch staele, wan hee nich eascht daem stoakje Maun faust binjt, en dan sien Hab en Goot wajch nemt. Enn Woarheit saj ekj junt, aule Sind woat de Menschesaens fejaeft woare, uk lastre, wautemma daut Lastre es; oba waea jaeajen daem Heilje Jeist lastat, woat niemols fejaeft woare, oba es eewje Sind schuldich;" wiel see saede: "Hee haft en onnreina Jeist". Donn kjeeme siene Mutta en siene Breeda, stunnde bute, schekjte waem en leete am roope. Fael Mensche saute romm am, en dee saede to am: "Kjikj! diene Mutta, en Breeda en Sestre sent bute, en seakje die". Hee auntwuad an en saed: "Waea es miene Mutta en miene Breeda?" Hee kjikjt romm no daen dee runt omm am saute, en saed: "Kjikjt! dit sent miene Mutta, en miene Breeda. Dan waeaemma Gott sien Wele deit, es mien Brooda, en Sesta, en Mutta." En hee funk wada aun to unjarechte biem See; en seeha fael Mensche kjeeme toop, soo daut hee enn en Schep em See enenn steach, en sad sikj dol, en aul dee Mensche stunnde oppem Launt biem See. En hee lead an fael Dinje derch Jlikjnese, en saed to an enn sien Unjarechte: "Horcht! Kjikjt, en Seimaun jinkj rut Sot to seihe. Nu pasead daut, aus hee seid, daut waut fonn daut Sot besiedem Wajch foll, en dee Faeajel kjeeme en fraute daut opp. Waut doafonn foll opp steenajet Launt, wua nich fael Ead wea, en kjeem fuats opp wielet nich fael Ead haud. Oba aus dee Sonn opp kjeem, febrend daut, en wielet nich goot Wartle haud, fedreajd daut. Walkjet foll mank Stachle, en dee Stachle kjeeme opp en stekjte daut, soo dautet kjeene Frucht jeef. Aundret foll opp goode Ead, en woss en jeef Frucht, eenjet Dartich, eenjet Tsastich, en eenjet Hunndat mol." En hee saed: "Waea Uare haft tom heare, lot am Heare." En aus hee auleen wea, fruage dee, dee romm am weare met dee Twalw, waut daut Jlikjnes meend. En hee saed to an: "Junt es daut Jeheemnes fonn daut Himelsrijk jejaeft, oba to soone dee bute sent, es aules enn Jlikjnese, soo daut wan see doano kjikje, woare see daut nich erkjane, en biem horche, daut heare, oba nich festone, daut see sikj nich meteemol ommkjeare, en an sull fejaeft woare." En hee saed to an: "Kje jie dit Jlikjnes uk nich festone? woo woa jie dan aule Jlikjnese festone? Dee doa seit, seit daut Wuat. En dit sent dee wua daut biesiedem Wajch foll, wan see daut heare, fuats kjemt dee Soton en nemt daut Wuat wajch daut enn an jeseit wort. Jrod soo dee, wua daut Wuat opp Steenajet Launt felt, wan see daut heare, naeme see daut fuats met Freid opp, oba ha kjeene Wartel enn sikj, en daut Wuat laeft mau ne korte Tiet, dan wan Aelend oda Fefoljunk kjemt waeajen daut Wuat, sent see beleidicht. En dee, wua daut mank Stachle jeseit es, sent soone dee daut Wuat heare, oba dee Sorj fonn dee Tiet, en daut bedreaje fonn Rikjdom, en daut Felange no aundre Dinje kome ennen, en daut Wuat woat jestekjt, dautet kjeene Frucht brinjt. En dee, wua daut opp goode Ead jeseit woat, sent soone dee daut Wuat heare, en naeme daut met Freid opp, en brinje Frucht, dartijch en tsastijch en hunndat mol meeha." En hee saed to an: "Woat ne Laump enenn jebrocht en unja ne Bet oda unjem Bad jestalt? Woat daut nich opp en Laumpahoole jestalt? Doa es nusscht festoake daut nich woat jeoppenboat woare, en nusscht toojedakjt daut nich woat em opne jebrocht woare. Wan waea Uare haft tom heare, dan lot am heare." En hee saed to an: "Siet faeasechtich no waut jie horche! Met daen Mot daut jie brucke, woat junt utjemaete woare, en daut woat junt toojelajcht woare. Waea haft, daem woat meeha jejaeft woare; en waea nich haft, fonn daem woat sogoa daut wajch jenome woare waut hee haft." En hee saed: "Met daut Gottesrikj es daut soo aus wan en Maun Sot oppe Ead seit, hee schlapt en steit opp, Dach en Nacht, en daut Sot kjient en waust, hee weet nich woo. Dee Ead brinjt Frucht ut sikj selfst, eascht daut Grauss, dan dee Oa, dan dee folle Weit em Oa. Dan wan daut eascht Riep es, fuats schekjt hee dee Sans enn daut Flekj, dan dee Tiet tom eifste es jekome." En hee saed: "Met waut kje wie daut Gottesrikj fejlikje, oda waut fonn Jlikjnes kje wie faeastale? Daut es soo aus en Sampkuarn, daut, wan daut enne Ead jeseit woat, es kjlanda aus aundret Sot oppe Ead, oba wan daut jeseit es, kjemt daut opp en waust jrata aus aundre Plaunte en kjricht groote Asta, soo daut dee Faeajel unjarem Himel enn daem Schaute wone kjenne." En derch fael soone Jlikjnese jeef hee an daut Wuat, soo aus see daut fecdroage kunne; en oone Jlikjnese raed hee nich to an, oba siene Jinja deed hee em Jeheeme aules Kloa moake. Daen selwje Dach, auset Owent wea, saed hee to siene Jinja: "Wel wie aewa foare no dee aundre Sied." En see feleete daut Follkj en neeme am em Schepp soo aus hee wea. Doa weare uk aundre Schaep. Nu kjeem doa en seeha groota Wintstorm opp, soo daut dee Wale em Schepp enenn schluage. Oba hee wea enn daut hinjaschte Poat fomm Schepp, en schleep opp en Kjesse. En see wajkte am opp, en saede to am: "Leara, jefst du nusscht dromm daut wie hia ommkome?" Aus hee oppwuak, beschwicht hee daen Wint, en saed to daen See: "Sie stel! beruej die!" En dee Wint head fuats opp, en aules wea gauns stel en ruehich. Donn saed hee to an: "Wuaromm ha jie soo angst? Ha jie kjeen Gloowe?" En see enjste sikj seeha, en saede eena tom aundra: "Waea es dit dan, daut beides Wint en See am jehuarsaum sent!" See kjeeme no dee aundre Sied fomm See, enn dee gadareena Ommjaeajent. Platslich aus hee utem Schepp rut steach, kjeem am en Maun entjaeajen ut dee Jraewe dee met en beesa Jeist besaete wea, dee mank dee Jraewe wond, en kjeena kunn am met Kjaede binje. Foaken haude see am Henj en Feet met Kjaede jebunje, oba hee reet dee Kjaede en Spaunsel twei, en kjeena kunn am bandje. En emma, Dach en Nacht wea hee mank dee Jraewe, en schreach, en schneet sikj met Steena. Aus hee Jesus fonn wiet auf sach, rand hee am entjaeajen, en baed am aun, schreach met ne lude Stem en saed: "Waut ha ekj met die to doone, Jesus, daen hechsta Gott sien Saen? Ekj schwea fer Gott daut du mie nich kwaele woascht!" Jesus haud to am jesajcht: "Du onnreina Jeist, komm ut am rut!" Donn fruach Jesus am: "Waut es dien Nome?" En hee saed: "Mien Nome es Dusende; dan wie sent fael." En hee prachad am seeha daut hee an nich wudd ut dee Ommjaeajent rut schekje. Nu wea doa dicht bie aum Boajch ne groote Haed Schwien dee doa grosde; en dee Jeiste prachade am en saede: "Schekj onns enn dee Schwien enenn, daut wie doa enenn foare kjene." En hee erlaubd an daut. En dee beese Jeista kjeeme ut daem Maun erut, en fuare enn de Schwien enenn, enn dee gaunse Haead, bie twee Dusent, moaracht aewa dee Kaunt enn daen See enenn, en fesoope doabenne. En dee, dee de Schwien foodade, rande enne Staut enenn, en fetalde daut enne Staut uk enne Flekje, en aule kjeeme han tom seene waut paseat wea. Dee kjeeme no Jesus en sage daem Maun dee met dusende beese Jeiste besaete wea, dee saut doa, aunjetrocke, enn kloara Festaunt. En dee, dee daut jeseene haude, fetalde woo daut paseat wea met daem Maun dee besaete wea met dee beese Jeista, uk met dee Schwien. En see prachade am daut hee aeare Ommjaeajent felote wudd. Aus hee enn daut Schepp enenn steach, prachad dee Maun dee besaete wea am, daut hee met am met kunn. Oba Jesus leet daut nich, oba saed to am: "Go no dien Hus en diene Famielje, en fetal an waut de Herr fa die jedone haft, en woo hee sikj aewa die erboarmd". En hee feleet en funk aun enn dee Teanstaede to fetale waut Jesus fa am jedone haud, en aule wunndad sikj doaewa. Aus Jesus em Schepp aewa jefoare wea no dee aundre Sied, fesaumelde sikj doa fael Mensche, en hee wea biem See. Donn kjeem eena fonn dee Faeaschta em Sienagoog, dee Jairus heet, en aus dee am sach, foll hee am fere Feet, en prachad am earenstlich en saed: "Miene Dochta es bottem stoawe, komm en laj diene Henj opp aea, daut see jesunt woat, en laewe kaun." En hee jinkj met am met. En fael Mensche jinje am hinjaraun, en drenjde am. Nu wea doa ne Fru dee aul fa twalf Yoa jeblat haud, en haud fael jelaede bie fael Doktasch, en haud aules hanjejaeft waut see haud, wea oba nusscht baeta, wort leewa Oaja. See haud fonn Jesus jeheat, en kjeem fonn hinje derch daut Follkj, en schead siene Kljeeda aun; dan see saed: "Wan ekj uk bloos kunn siene Kjleeda aunscheare, dan wudd ekj jesunt woare." En platslich wea dee Blootfluss oppjedreacht, en see wist enn aea Kjarpa daut see jeheelt wea fonn dee Ploag. Jesus oba wist fuats enn sikj selfst daut Krauft ut am rut jegone wea, en dreid sikj omm mank daut Follkj, en saed: "Waea haft miene Kjleeda aunjescheat?" En siene Jinja saede to am: "Du sitst daut daut Follkj die drenjt, en du sajchst, 'Waea haft mie aunjescheat'?" Oba hee kjikjt romm tom seene waea daut jedone haud. En dee Fru haud seeha angst en tsetad, wiel see wist waut met aea paseat wea, kjeem en foll am fere Feet, en fetald am de gaunse Woarheit. Oba Jesus saed to aea: "Dochta, dien Gloowe haft die jeheelt, go enn Fraed, en sie jesunt fonn diene Ploag." Oba waearent hee noch raed, kjeeme see fomm Faeaschta fonne Sienagoog, en saede: "Diene Dochta es jestorwe, wuaromm trubbelst du daem Leara noch lenja?" Jesus oba head waut to daem Sienagoog Faeastone jesajcht wort, en saed: "Ha nich Angst, jleew bloos!" En hee leet kjeenem met am met buta Peeta, en Jakoobus en sien Brooda Jehaun. See kjeeme enn daem Sienagoog Faeastone sien Hus enenn, en hee sach doa en Opprua, Mensche aewalud hiele en jaumareare. Hee jinkj enenn en saed to an: "Wuaromm moak jie soon grootet Opprua en hiele soo? Daut Kjint es nich jestorwe, see schlapt." En see lachte am ut. Oba hee stoppt an aule rut, en neem daut Kjint aea Foda en Mutta, en daen dee met am weare, en jinkj enenn wua daut Kjint lach. Hee neem daut Kjint bie de Haunt, en saed to aea: "Talieta kum", daut meent: "Maeakjstje, ekj saj die, sto opp!" En platslich recht daut Maeakjstje sikj opp, en funk aun to gone. See wea twalf Yoa oolt. En fuats erstaunde see aula met en grootet Erstaune. En hee jeef befael daut kjeena daut weete sull, en saed to an daut see aea sulle waut to aete jaewe. Hee jinkj fonn doa wajch, en kjeem no siene Fodastaut, en siene Jinje weare met am met. Aus dee Saubat kjeem, deed hee enn aeare Sienagoog unjarechte, en fael dee daut heade, weare erstaunt, en saede: "Fonn wua haft dis Maun aul dit, en waut es dise Weisheit dee am jejaeft es? En aul dee majchtje Wunnda dee derch am paseare? Es dit nich dee Temmamaun, Marie aea Saen, en Brooda aun Jakoobus, en Jooses, en Judas, en Siemoon? en sent siene Sestre nich hia mank onns?" En see oajada sikj aewa am. Jesus saed to an: "En Profeet es nich oone Ea bute enn siene Fodastaut, en mank siene Fewaunte en Famielje." En hee kunn doa nich fael majchtje Woakje doone bute siene Henj opp en poa Kranke opplaje en daen heele. En hee wunndad sikj aewa aea Onngloowe. Hee jinkj enn dee Darpa runnt omm en lead. Hee roopt dee Twalw no sikj, en funk aun daen rut to schekje, twee bie twee, en jeef an Follmacht aewa onnreine Jeista, en befool an daut see nusscht met naeme sulle buta en Gonstok, kjeen Broot, kjeen Jelttausch, uk nich Jelt em Gort. Binjt junt de Schoo aun, trakjt oba nich twee Wanikjs aun." En hee saed to an: "En wuaemma jie enn en Hus enenn kome, blieft doa bott jie wieda reise. En enn wautfonne Staed see junt nich oppnaeme, uk nich no junt horche, got fonn doa wajch en scheddat daen Stoff fonn june Feet fa en Zeichnes jaeajen an." See jinje en praedjde daut Mensche sulle Buesse doone, en see dreewe fael beese Jeista rut, en saulwde fael Kranke met Eelj en heelde daen. Donn kjreach Kjeenich Heroodes fonn am to heare, dan sien Nome wea wiet en breet bekaunt, en see saede: "Jehaun dee Taufa es fom Doot oppjestone, doawaeajen wirkje dee kjraftkje Woakje enn am". Oba aundre saede: "Hee es Elia", en noch aundre saede: "Hee es en Profeet, soo aus eena fonn dee Profeete". Oba aus Heroodes doafonn head, saed hee: "Daut es Jehaun, daem ekj de Kopp aufneem". Dan Heroodes selfst haud Jehaun jefange jenome, en am jebunje en em Jefenknes jestoppt omm sien Brooda Filip siene Fru Heroodias, dan hee haud sikj met aea befriet. Jehaun haud to Herodes jesajcht: "Daut es nich rajcht daut du dien Brooda siene Fru hast. Nu Heroodias hilt daut jaeajen am, en wull am jearen doot moake, oba kunn nich; dan Heroodes enjst sikj fa Jehaun, wiel hee wist daut Jehaun en jerajchta en heilje Maun wea, en wan hee am head wort hee seeha Onnrueijch, oba horcht doch jearen no am. Aus nu en pausende Dach kjeem opp Heroodes sien Jeburtsdach, muak hee en Owentkost fa siene Huachbeaumte, Beriemde, en Faeastona enn Galilaea. Aus dee Heroodias aeare Dochta enenn kjeem en daunst, jefoll Heroodes daut seeha, uk daen dee bie am weare. En dee Kjeenich saed to daut Maeakje: "Froag mie no wautemma du west, ekj woa die daut jaewe." Hee fespruak aea daut met en Schwua: "Wautemma du woascht fonn mie froage woa ekj die jaewe, bott daut haulwet fonn mien Kjeenichrikj." See jinkj rut en fruach aeare Mutta: "No waut saul ekj froage?" See saed: "Jehaun dee Taufa sien Kopp." See kjeem fuats trig, en saed: "Ekj wel nu fuats Jehaun dee Taufa sien Kopp opp ne Plot." Dee Kjeenich wea seeha betriebt doaraewa, oba waeajen daut Schwua, en daen dee bie am saute, wull hee aea daut nich aufsaje. En platslich schekjt dee Kjeenich en Henkja, en jeef befael daut sien Kopp sull jebrocht woare. Dee jinje nom Jefenknes en hakjte Jehaun daen Kopp auf, en brochte daen Kopp opp ne Schiew, en hee jeef daut Maeakje daen, en daut Maeakje jeef aeare Mutta daen. Aus siene Jinja daut heade, jinje see en neeme sien Lief en laede daut enn en Grauf. Dee Apostel saumelde sikj omm Jesus, en brochte am Berecht fonn aules waut see jedone en jeleat haude. En hee saed to an: "Komt apoat no ne wiltnes Staed en doot en stoot ruhe;" dan fael Mensche kjeeme en jinje, en see haude nich emol Jelaeajenheit tom aete. See fuare auleen wajch enn en Schepp no ne wiltnes Staed. Oba fael sage an wajch foare, en kjande an, en rande tofoot fonn aul dee Staede, en kjeeme fer an doahan. Aus Jesus rut steach, sach hee fael Mensche, en am jaumad daut aewa an, dan see weare soo aus Schop oone en Hoad, en hee funk aun an fael to leare. Auset nu lot wort, kjeeme siene Jinje no am en saede: "Dit es ne wiltnes Staed, en daut es nu aul lot. Schekj dee Mensche wajch daut see kjenne no dee Flekje en Darpa runt omm gone en waut kjeepe, daut see aete kjenne." Oba hee auntwuad en saed to an: "Jaeft jie an to aete!" See saede to am: "Sull wie gone en Broot kjeepe fe twee Hundat Selwastekje, en daen to aete jaewe?" Hee saed to an: "Woo fael Brood ha jie?" See saede: "Fief, en twee Fesch." En hee befool an daut dee sikj enn Gruppe sulle dolsate oppet jreenet Graus. En see sade sikj dol en Gruppe fonn Hundat en fonn Feftich. Hee neem dee fief Brood en twee Fesch, kjikjt nom Himel, saeajend daut, bruak dee Brood twei en jeef dee Jinja daut, en dee deelde daut ut mank an aula, en dee Fesch uk aun aulem. En dee aute aula en worde saut. Donn neeme see dee bieta opp dee aewajeblaewe weare, en felde twlaf Kjarw. En doa weare bie fief Dusent Mana dee je-aete haude. Fuats doaropp bedingd hee siene Jinja daut see fer am sulle no dee aundre Sied foare no Betseeda, wiel hee daut Follkj gone leet. Aus hee fonn daen Aufscheet jenome haud, jinkj hee opp en Boajch omm doa to baede. Auset Owent wea, wea daut Schepp med oppem See, en hee wea auleen oppem Launt. En hee sach daut see en Not weare biem roodle, dan dee Wint wea jaeajenaun; en enn dee feade Nachtwoak kjeem hee no an, en jinkj oppem Wota; en wull bie an febie gone. Oba aus see am sage oppem Wota gone, dochte see dautet en Jespanst wea, en schreaje; dan aule sage am, en enjste sikj. Oba hee raed fuats met an, en saed: "Siet jetroost! dit sie ekj, enjst junt nich!" Hee steach enn daut schepp enenn, en dee Wint head fuats opp, en see fewunndade sikj seeha; dan see festunnde noch nich fonn dee Brood, en aeare Hoate weare noch Hoat. See fuare aewa en kjeeme no daut Launt Jenetsaret, en ankade doa. En platslich aus see ut daut Schepp erut steaje, kjande see am, en rande derch dee gaunse Ommjaeajent en funge aun dee Kranke opp aeare Bade to brinje, aus see heade daut hee doa wea. En wuaemma hee enn Darpa, oda Staede, oda enn dee Ommjaeajent, oda enn Moakjplautse kjeem, brochte see aeare Kranke, en prachade am daut see uk bloos daen Soom fonn siene Kjleeda kunne aunscheare; en so fael aus am aunscheade, worde jesunt. Donn fesaumelde dee Farisaea, en walkje fonn dee Schreftjeleade fonn Jerusalem sikj omm am. En aus see sage daut walkje fonn dee Jinja Broot aute met onnreine Henj, daut heet, see haude sikj nich eascht de Henj jewosche, - dan dee Farisaea en aul dee Jude aete nich wan see nich eascht aeare Henj foaken wausche, en hoole faust aun dee Ellteste aeare Faeaschrefte. En wan see fom Moakjtplauts kome, bespretse see sikj eascht ferem aete, en soo ha see fael feschiedne Dinje dee see jekraeaje ha to hoole, soo aus Kuffels, en Jefaesse, en Messinj Kjaetels utwausche; - en dee Farisaea en Schreftjeleade fruage am: "Wuaromm waundle diene Jinja nich no dee Ellteste aeare Faeaschrefte, en aete Broot oone aeare Henj to wausche?" En hee saed to an: "Enn Woarheit haft dee Profeet Jesaja aewa junt Heichla jeprofitseit, soo auset jeschraewe steit: 'Dise Mensche eare mie met aeare Leppe, oba aea Hoat es wiet auf fonn mie; fejaefs baede see mie aun, en leare bloos Menschefaeaschrefte'. Jie ha Gott siene Jeboote felote, en hoole Mensche aeare Faeaschrefte." En hee saed to an: "Seeha fein ha jie Gott sien Jeboot auntsied jesat, soo daut jie june Faeaschrefte hoole kjenne. Dan Mooses saed: 'Du saust dien Foda en diene Mutta eare', en, 'waea bees raet fonn sien Foda oda siene Mutta saul dootjemoakt woare'. Oba jie saje: 'Wan en Maun to sien Foda oda to siene Mutta sajcht: 'Korban', daut heet, daut es no Gow, woont jie aundasch wudde fonn mie kjriee', dan lot jie am wieda nusscht fa sien Foda oda siene Mutta doone, en doaderch moak jie Gott sien Wuat to nusscht derch dee Faeaschrefte dee jie jekjraeaje ha; en soo doo jie met fael aenlijet." Hee roopt daut Follkj no sikj, en saed to an: "Horcht aula no mie, en festot waut ekj saj. Doa es nusscht waut fonn bute enn en Mensch enenn kjemt daut am feonnreinje kaun; oba waut ut en Mensch erut kjemt, doaderch woat hee Onnrein." [ Waea Uare haft tom heare, lot am heare]. Aus hee fonn daut Follkj wajch enn en Hus enenn jinkj, fruage siene Jinja am waeajen daut Jlikjnes. En hee saed to an: "Se jie uk soo oone Festaunt? Festo jie nich daut waut fonn bute enn en Mensch enenn jeit, kaun am nich Onnrein moake, dan daut jeit nich enn sien Hoat enenn, oba em Buck, en dan utem Kjarpa rut, en moakt aulet Aete rein?" En hee saed: "Waut ut en Mensch rut kjemt, daut moakt am Onnrein. Dan fonn ut daut Mensche Hoat kome beese Jedanke, Hurarie, Deewerie, Mort, Eehebruch, Jiets, Onnjerajchtichkjeit, Lest, losstje Jedanke, en beeset Uag, Lastre, Stollt, Dommheit; aul dise beese Dinje kome fonn benne, en moake en Mensch Onnrien. Hee jinkj fonn doa wajch no dee Tierus Ommjaeajent. Doa jinkj hee enn en Hus enenn en wull nich ha daut irjent waea sull weete daut hee doa wea, oba hee kunn nich festoake bliewe; oba platslich head ne Fru fonn am. Aeare Dochta haud en onnreina Jeist, en see kjeem en foll am fere Feet. Dee Fru wea ne Jriechesche, en wea enn Sierean-Feniesea jebuare; en see prachad am daut hee daen beesea Jeist rut driewe wudd. Oba hee saed to aea: "Lot dee Kjinje eascht saut woare, dan daut es nich goot daut Broot fonn dee Kjinje to naeme en daut no dee Hunj schmiete." See auntwuad en saed: "Yo, Herr, en doch aete dee Hunj fonn dee Kjinje aeare Kjreemels." En hee saed to aea; "Omm dien Wuat haulwe, go! Dee beesa Jeist es ut diene Dochta rut jegone." En aus see nohus kjeem, funk see daut Kjint em Bad lige, en dee beesa Jeist wea rut jegone. En wada jinkj hee ut dee Tierus Ommjaeajent rut, en kjeem derch Siedoon nom galilaeasche See, med en dee Ommjaeajent bie Dekapolis. See brochte am en Maun dee Doof wea, en kaum raede kunn, en see prachada am daut hee siene Haunt opp am laje wudd. Hee neem am auntsied, wajch fonn daut Follkj, en laed siene Finjasch enn siene Uare enenn, speach, en read siene Tung aun, en kjikjt nehecht nom Himel, staend en saed to am: "Aefata!", daut meent, "Sie opjemoakt!" Siene Uare weare opjemoakt, en platslich, waut dee Tung jebunje haud, wea loos jemoakt, en hee kunn kloa raede. En hee befool an daut see kjeenem saje sulle. Oba eendoont woo fael he daut feboot, muake see daut bloos soo fael meeha bekaunt. En see weare bute mote erstaunt, en saede: "Hee haft aules goot jemoakt, hee moaktet, daut sogoa dee Doowe heare, en dee Stomme raede." Enn dee Doag weare doa en groot deel Mensche toop jekome, en haude nusscht to aete, en hee roopt siene Jinja no sikj en saed to an: "Mie jaumat daut aewa dit Follkj, dan dee sent hia nu aul dree Doag bie mie, en ha nusscht to aete; en wan ekj an soo oone Aete nohuess gone lot, woare see hinjawaeajes feschmachte;" en walkje weare fonn en langet Enj auf. Siene Jinja saede to am: "Fonn wua wudd irjent waea hia enne Wiltnes fa dise jenuach Broot kjriehe daut dee kunne Saut woare?" Hee fruach an: "Woo fael Brood ha jie?" En see saede: "Saewen." Hee befool daut daut Follkj sikj sull dol sate oppe Ead; en hee neem dee saewen Brood, dankt doafaea, bruak dee twei en jeef dee Jinje dee, daut see dee sulle utedeele, en see jeewe daut Follkj dee Brood. See haude uk en poa Fesch, en hee saeajend dee, en saed dee sulle de Mensche uk jejaeft woare. En aule aute, en worde saut, en see hoowe dee Broke opp dee aewajeblaewe weare, en kjreaje saewen Kjarw foll. Doa weare bie feeha Dusent Mensche. Donn leet hee daen gone. Fuats steach hee enn daut Schepp enenn met siene Jinja, en see kjeeme no dee Ommjaeajent bie Dalmanuta. Donn kjeeme Farisaea no am, en funge aun met am to striede, en sochte fonn am en Teakjen fom Himel, daut see am feseakje kunne. Hee staend enn sien Jeist, en saed: "Wuaromm seakjt dit Jeschlajcht en Teakjen? Enn Woarheit saj ekj junt, dit Jeschlajcht woat kjeen Teakjen jejaeft woare." En hee feleet an, steach enn daut Schepp enenn en fua aewa no dee aundre Sied. Nu haude see fejaete Brood met to naeme, see haude bloos een Broot bie an em Schepp. Donn befool hee an en saed: "Pausst opp fa dee Farisaea en Heroodes aeare Haew". See beraede sikj unjarenaunda daut hee daut saed wiel see nich Broot haude met jenome. Oba Jesus wist daut, en saed to an: "Wuaromm raed jie unjarenaunda wiel jie nich Broot met jenome ha? Festo jie noch nich, en denkje nich? Sent june Hoate noch soo hoat? Ha jie Uage en seene nich, en Uare oba heare nich; ha jie nich behoole? Aus ekj dee fief Brood bruak mank dee fief Dusent, woo fael kjreemels saumeld jie toop?" See saede to am: "Twalw." "Oda dee saewen mank dee feeha Dusent, en woo fael Kjarw foll saumeld jie toop?" En see saede: "Saewen." Hee saed to an: "Kje jie nich festone?" See kjeeme donn no Betseeda. See brochte am en blinje Maun, en prachada am daut hee am sull aunreare. Hee foot daem blinje Maun aune Haunt en leid am ut daut Darp rut, speach enn siene Uage, laed siene Henj opp am, en fruach am auf hee irjent waut kunn seene. Hee kjikjt opp en saed: "Ekj see Mana, en daut sit soo aus wan Beem romm gone." Donn laed hee wada siene Henj opp siene Uage, en donn kjikjt hee rajcht, en wea gauns jeheelt, en kunn aules kloa seene. Hee schekjt am no sien Hus, en saed: "Go nich enn daut Darp enenn." Jesus jinkj donn met siene Jinja no dee Darpa enn Siseraea Filipe; en hinjawaeajes forscht hee siene Jinja ut en saed to an: "Waea saje dee Mensche daut ekj sie?" En see saede to am: "Jehaun dee Taufa, en aundre Elia, noch aundre, eena fonn dee Profeete." En hee fruach an: "Oba waea saj jie daut ekj sie?" Peeta auntwuad en saed to am: "Du best dee Christus." Hee woarnd an daut see kjeenen fonn am saje sulle. Donn funk hee aun an to leare daut dee Menschesaen fael wudd liede motte, en fonn dee Ellteste en Huagapriesta en Schreftjeleade feschamete woare, en dootjemoakt woare, en omm dree Doag wada oppstone wudd. En hee raed doafonn gauns em Opne. Donn neem Peeta am auntsied en funk aun am to beschwichte. Oba hee dreid sikj omm en kjikjt siene Jinje aun en beschwicht Peeta, en saed: "Go hinja mie, Soton, dan du hast nich Gott siene Waeaj em Senn, oba Mensche aeare." En hee roopt daut Follkj en siene Jinje no sikj, en saed to an: "Wan irjentwaea mie wel nofolje, dan lot am sikj selfst aufsaje, en sien Kjriets opp sikj selfst naeme, en mie nofolje. Dan waea sien Laewe rade wel, woat daut feleare; oba waea sien Laewe feleare woat waeajen mie en daut Evanjeelium, woat daut rade. Dan waut woat en Mensch daut nutse wan hee de gaunse Welt jewennt, oba am daut wudd siene Seel koste? Oda waut kaun en Mensch enn Tusch jaewe fa siene Seel? Dan waeaemma sikj met mie en miene Wead schaeme woat enn dit eehebraeakjerischet en sintlijchet Jeschlajcht, woat dee Menschesaen sikj uk schaeme wan hee enn sien Foda siene Harlichkjeit kjemt met siene heilje Enjel." En hee saed to an: "Enn Woarheit saj ekj junt, doa stone hia soone dee daen Doot nich schmakje woare bott see ha Gott sien Rikj kome seene enn Krauft." Sas Doag lota neem Jesus Peeta en Jakoobus en Jehaun, en leid daen opp en huaga Boajch enopp, wua see auleen weare. En doa wort he gauns fewaundelt fer an, en siene Kjleeda worde seeha blenkrijch Wit, soo Wit aus kjeen Wauscha dee wit moake kunn. Donn kjeem Elia met Mooses, en dee raede met Jesus. Donn saed Peeta to Jesus: "Meista, dit es goot fa onns hia to senne, lot onns dree Tselte moake, eena fa die, eena fa Mooses, en eena fa Elia, dan hee wist nich waut to saje, - see enjste sikj seeha. Donn kjeem ne Wollkj dee aewa an en Schaute jeef, en doa kjeem ne Stem ut dee Wollkj: "Dit es mien leefsta Saen, horcht no am!" En platslich kjikjte see sikj omm, en sage kjeenem meeha bie an aus bloos Jesus. Aus see fomm Boajch rauf kjeeme befool hee an daut see kjeenem fetale sulle waut see jeseene haude bott dee Menschesaen fom Doot oppjestone wea. En see hilde daut fa sikj selfst, en fruage sikj eena daem aundra waut daut "fomm Doot oppstone" meend. En see fruage am en saede: "Wuaromm saje dee Schreftjeleade dan daut Elia eascht kome mott." En hee saed to an: "Elia mott werklich eascht kome en aules trajcht stale; en woo es daut fonn daem Menschesaen jeschraewe daut hee fael liede sull en to nusscht jemoakt woare? Oba ekj saj junt, daut Elia es werklich aul jekome, en see deede met am wautemma see wulle, soo auset fonn am jeschraewe steit." Aus see no dee aundre Jinja kjeeme, sage see fael Follkj omm an, en daut dee Schreftjeleade sikj met an streede. Fuats aus daut Follkj am sach, fewunndade see sikj, en rande am to bejreese. En hee fruach an: "Aewa waut streed jie junt met an?" En eena utem Follkj auntwuad am: "Leara, ekj brocht mien Saen no an, dee haft en stomme Jeist; en wuaemma dee am tohoole kjricht, deit dee am tooriete, en hee schumt utem Mul, en kjnirscht siene Taene, en woat stiew; en ekj fruach diene Jinje daut see daem rut driewe sulle, oba dee kunne nich." En hee auntwuad an en saed: "O jie onnjleefschet Jeschlajcht! woo lang saul ekj bie ju senne? woo lang saul ekj junt noch fedroage? Brinjt am no mie." En see brochte daen Jung no am. En aus dee Jeist am sach, schmeet dee daem Jung dol met Jewault, en dee Jung foll oppe Ead, en weeld romm, en schumd utem Mul. Hee fruach sien Foda: "Woo lang es daut met am soo jewast?" En hee saed: " Fonn Kjint aun. En foaken schmit hee am em Fia, en em Wota, en prooft am ommtobrinje; oba wan du irjentwaut doone kaunst, dan erboarm die aewa onns." En Jesus Saed to am: "Daut Wuat - 'wan du kaunst' - aules es maeajlich fa daem dee jleeft." Daut Kjint sien Foda schreach platslich en saed: "Ekj jleew! Halp mien Onngloowe!" Jesus sach daut daut Follkj toop rand, en beschwicht daen onnreine Jeist, en saed to daen: "Du doowe en stomme Jeist, komm ut am rut, en go niemols wada enn am enenn." En dee schreach, en schedded am seeha, en kjeem rut, en daut Kjint wea soo aus Doot, soo daut fael saede daut hee doot wea. Oba Jesus neem siene Haunt en recht am opp, en hee stunnt opp. Aus dee em Hus enenn kjeeme, fruage siene Jinje am enn priewaut: "Wuaromm ku wie daem nich rut driewe?" En hee saed to an: "Dise sort kome opp kjeen aundre Wajch rut aus derch Jebaed." See feleete doa en reisde derch Galilaea, en hee wull nich ha daut irjent waea daut weete sull; dan hee lead siene Jinja, en saed to an: "De Menschesaen woat enn Mensche Henj ferode woare, en dee woare am doot moake, en no daem daut see am doot jemoakt ha, woat hee wada oppstone." Oba see festunnde dee Raed nich, en enjste sikj am to froage. Donn kjeeme see no Kapernaum. Aus see eascht em Hus weare, fruach hee an: "Aewa waut streed jie ju hinjawaeajes?" Oba see weare stel, dan see haude hinjawaeajes jestraede aewa waea daut Jratste wea. Hee sad sikj dol, roopt dee Twalw, en saed to an: "Wan irjen waea daut Jratste wel senne, saul hee daut Latste senne, en aulamaun Deena." Donn neem hee en Kjint en stald daem med unja an, neem daut enn siene Oarms, en saed to an: "Waeaemma eent fonn soone Kjinje oppnemt enn mien Nome, nemt mie opp; en waeaemma mie oppnemt, nemt daem opp dee mie jeschekjt haft." Jehaun saed to am: "Leara, wie sage eenem dee enn dien Nome beese Jeista rut dreef, oba hee es nich eena fonn onns, en wie feboode am daut." Oba Jesus saed: "Doot am daut nich febeede, dan doa es kjeena dee en majchtjet Woakj kaun enn mien Nome doone, dee boolt doaropp wudd beeset fonn mie raede. Dan waea nich jaeajen onns es, es fa onns. En waeaemma junt en Kuffel Wota jeft enn mien Nome, wiel jie Christus aunjeheare, saj ekj junt enn Woarheit, dee woat opp kjeen wajch sien Loon feleare. En waeaemma eent fonn dise Kjleene, dee aun mie jleewe, beleidicht, daut wudd baete senne fa soonem daut en Maelsteen romm sien Kjnek jehonje wort, en am em See enenn jeschamete wort. En wan diene Haunt die feuasoakjt to sindje, dan schnied daen auf; dan daut es baeta fa die jelaemt enn daut Laewe enenn to gone, dan twee Henj ha, en enne Hal to kome, wua daut Fia nich utolasche jeit; [ Wua dee Warm nich doot gone, en daut Fia niemols ut jeit.] En wan dien Foot die feuasoakjt to sindje, dan schnied daen auf, dan daut es baete fa die lom enn daut Laewe enenn to gone, dan twee Feet ha, en enne Hal jeschamete woare; [ Wua dee Warm nich doot gone, en daut Fia niemols utjeit.] En wan dien Uag die to de Sind feuasoakjt, dan riet daut rut, dan daut es baeta fa die met een Uag enn Gott sien Rikj enenn to kome, dan twee Uage ha, en enne Hal jeschamete woare, wua dee Worm nich doot jeit, en daut Fia nich utolasche jeit. Dan en jieda eena saul met Fia jesollte woare. Sollt es goot; oba wan daut Sollt nich meeha solltich es, met waut wel jie dan Jeschmack doa biebrinje? Hat Sollt enn juntselfst, en hoolt Fraed unjarenaunda." Hee feleet doa en kjeem enn dee judaeasche Ommjaeajent, en aune aundre Sied fomm Jordan, en fael Follkj jinkj met am met, en soo aus siene Jewanheit wea, lead hee an. Donn kjeeme Farisaea no am en fruage am aufet rajcht wea fa en Maun sikj fonn siene Fru scheede to lote, am doamet to feseakje. Hee auntwuad en saed to an: "Waut haft Mooses junt befoole?" En see saede: "Mooses erlaubd en Scheidebreef to schriewe en aea gone lote." En Jesus saed to an: "Hee schreef junt daut Jeboot waeajen june hoade Hoate. Oba fonn Aunfank, aus aules erschaufe wort, muak hee Maun en Fru. Doaromm woat en Maun sien Foda en siene Mutta felote, en dee twee woare een Fleesch senne. Doaromm, waut Gott toop jebunge haft, lot nich Mensche uteneen riete." Aus see em Hus weare, fruage siene Jinja am omm dee Sach. En hee saed to an: "Waeaemma sikj fonn siene Fru scheede deit, en ne aundre friet, brakjt de Eehe met aea. En wan ne Fru sikj fonn aea Maun scheede deit, en sest waem friet, brakjt see de Eehe." Donn brochte see Kjinje no am daut hee an aunfote sull, oba dee Jinja waeade an. Aus Jesus daut sach, wea hee seeha onntofraed, en saed to an: "Lot dee Kjinja no mie kome, en waeat daen nich, dan fonn soone es daut Gottesrikj. Enn Woarheit saj ekj junt: waeaemma daut Gottesrikj nich soo aun nemt aus en Kjint, woat opp kjeen wajch doa enenn kome." En hee neem daen enn siene Oarms, laed siene Henj opp an, en saeajend an. Aus hee fonn doa wieda jinkj delengd daen Wajch, kjeem eene no am jerant, kjneed sikj fer am dol, en fruach: "Gooda Leara, waut mott ekj doone daut ekj daut eewjet Laewe oawe kaun?" Jesus saaed to am: "Wuaromm nanst du mie goot? Kjeena es goot buta Gott. Du weetst dee Jeboote: Du saust nich dootmoake, du saust nich de Eehe braeakje, du saust nich staele, du saust nich faulschet Zeichnes jaewe, du saust nich aundre beschumle, du saust Foda en Mutta eare." En hee saed to am: "Leara, duat ha ekj aules jehoole fonn junk opp." Jesus kjikjt am aun, haud am leef en saed to am: "Die faelt een Dinkj. Go, fekjeep waut du eajenst, en jeef dee Oama daut, dan woascht du Schats ha em Himel, en komm, folj mie no." Oba hee wea felaeaje aewa dee Raed, en jinkj truarich wajch, dan hee haud fael Habgoot. En Jesus kjikjt sikj romm en saed to siene Jinja: "Woo schwoa woat daut senne fa soone dee rikj sent, enn daut Gottesrikj enenn to kome." En siene Jinja weare erstaunt aewa siene Wead. En Jesus auntwuad en saed wada: "Kjinja, woo schwoa esset enn daut Gottesrikj enenn to kome. Daut es leichta fa en Kameel derch en Noteluag to gone, dan fa en rikja Maun enn daut Gottesrikj enenn to kome." Donn weare see buta mote erstaunt, en saede eena tom aundra: "Waea kaun dan Seelich woare?" Jesus kjikjt an aun en saed: "Bie Mensche es daut ommaeajlich, oba nich bie Gott, dan bie Gott es aules maeajlich. Peeta saed to am: "Kjikj, wie ha aules felote en sent die nojefolcht." Jesus saed: "Enn Woarheit saj ekj junt, doa es nich eena dee Hus oda Breeda oda Sestre oda Mutta oda Foda oda Kjinje oda Flekje Launt felote haft omm mienet en daut Evanjeelium haulwe, dee nich enn dise Tiet hunndat mol Hiesa en Breeda en Sestre en Kjinje en Flekje Launt kjriehe woat, met Fefolljunk, en enn dee komende Tiet, daut eewjet Laewe. En fael dee nu daut easchte sent, woare daut latste sene, en dee latste, daut easchte." Nu weare see oppem Wajch no Jerusalem oppto, en Jesus jinkj feropp; en see weare erstaunt, en dee doa nefoljde haude Angst. Donn neem hee wada dee Twalw, en funk aun an faea to laje waut boolt paseare wudd: "Kjikjt! wie gone no Jerusalem, en dee Menschesaen woat ferode woare aun dee Huagapriesta en Schreftjeleade, en dee woare am tom Doot fedaume, en woare am aune Heide aewajaewe en woare am fespotte, en am aunspiehe, en am feheiwe, en am dootmoake, en no dree Doag woat hee wada oppstone." Donn kjeeme daen Tsebedaeaus siene twee Saens, Jakoobus en Jehaun, en saede to am: "Leara, wie wele daut du waut fa onns doone saust, wautemma wie die no froage." En hee saed: "Waut wel jie ha daut ekj fa junt doone saul?" En see saede to am: "Jeff onns dit, daut wie kjenne eena aun diene rajchte Sied sette, en eena aune linkje Sied enn diene Harlichkjeit." En Jesus saed to an: "Jie weete nich no waut jie froage. Kje jie daut Kuffel drinkje daut ekj drinkje woa, oda dee Taufe met dee ekj woa jetauft woare?" En see saede: "Wie kjenne". En Jesus saed to an: "Daut Kuffel daut ekj drinkje woa, woa jie uk drinkje, en dee Taufe met woone ekj woa jetauft woare, woa jie uk jetauft woare! Oba aun miene rajchte Sied en aune linkje sied to sette, es nich mient to jaewe, oba daen fa waem daut reed jemoakt es." Aus dee aundre Tean daut heade, worde see seeha doll aewa Jakoobus en Jehaun. Donn roopt Jesus an no sikj en saed to an:: "Jie weete daut soone dee aewa Natsjoone harsche wele, Harschofft aewa an eewe, en dee Beaumte eewe Jewault aewa an. Oba soo saul daut nich mank junt senne; oba waeaemma mank ju wel groot senne, dee saul jun Deena senne, en waeaemma mank ju wel daut easchte senne, saul en Sklow senne aun aulem; dan sogao dee Menschesaen es nich jekome sikj bedeene to lote, oba to deene, en sien Laewe hantojaewe aus Leesjelt fa faele. Donn kjeeme see no Jieriko. En aus he fonn Jieriko rut jinkj met siene Jinja en fael Follkj, saut daem Timaeaus sien Saen Bartimaeaus, en Blinje Pracha, besied daem Wajch. Aus hee head dautet Jesus dee Natsareena wea, funk hee aun to schriehe en saje: "Jesus, Doft sien Saen, erboarm die aewa mie!" En fael beschwichte am daut hee stel senne sull. Oba hee schreach bloos soo fael lude: "Jesus, Doft sien Saen, erboarm die aewa mie." Jesus stunnt stel en saed: "Roopt am!". En see roopte daen blinja Maun en saede to am: "Sie mootich! sto opp, hee roopt die!" Hee schmeet sien Auntsuch auntsied, huppst opp en kjeem no Jesus. Jesus auntwuad am en saed: "Waut west du ha daut ekj fa die doone saul?" En dee Blinja saed to am: "Meista; daut ekj wada seene kaun." En Jesus saed to am: "Go, dien Gloowe haft die jeheelt!" En platslich kunn hee wada seene, en foljd am no em Wajch. Aus see dicht bie Jerusalem kjeeme bott Betfage en Betanean biem Eeljboajch, schekjt hee twee fonn siene Jinja en saed to an: "Got enn daut Darp daut jaeajenaewa fonn junt es, en fuats wan jie doa enenn kome, woa jie en Falm aunjebunge finje wua noch kjeena bowe jeraede haft; leest daut loos en brinjt mie daut. En wan irjent waea sajcht: 'Wuaromm doo jie daut?' dan sajcht: 'Daem Herr faelt daut,' en hee woat daut fuats wada trig schekje". See jinje en funge daut Falm aunjebunge bie ne Daea, bute opp dee opne Gaus, en see leesde daut loos. En walkje fonn dee, dee doaromm stunnde, saede to an: "Waut doo jie hia, daut jie daut Falm loosleese?" En see saede an waut Jesus jesajcht haud, en see leete an gone. See brochte daut Falm no Jesus, en schmeete aeare Kjleeda doa enopp, en hee sad sikj doa enopp. En fael schmeete aeare Kjleede oppem Wajch, en aundre schneede kjleene Asta ut dee Flekje. En dee, dee feropp jinje, en dee, dee hinjaraun kjeeme, schreaje: "Hoosauna! Jesaeajent es dee, dee enn daem Herr sien Nome kjemt! Jesaeajent es onns Foda Doft sien komendet Rikj! Hoosauna em Hechste!" Hee kjeem enn Jerusalem enenn, en jinkj em Tempel enenn. Hee kjikjt romm no aules, en wielet no aul Lot wea, jinkj hee no Betanean met siene Twalw. De naeakjste Tsemorjenst, aus hee fon Betanean wajch jinkj, hungad am. En aus hee en Fiejeboom sach fonn wiet auf, dee Blaede haud, kjeem hee no daem tom seene auf dee Frucht haud, oba aus hee bott doa kjeem, funk hee nusscht bute Blaede, dan daut wea noch nich Tiet fa Fieje. Donn saed hee to daen Boom: "Mucht kjeena jeemols meeha fonn die Frucht aete!" En siene Jinja heade daut. See kjeeme no Jerusalem, en hee jinkj em Tempel enenn en funk aun daen rut to joage dee em Tempel koffte en fekoffte, en schmeet dee Jeltwakjsla aeare Desche omm, uk daen aeare Benkje dee Duwe fekoffte, en erlaubd nich daut irjentwaea Jefaese derchem Tempel druach, en lead an en saed: "Steitet nich jeschraewe daut mien Hus en Baedhus saul jenant woare fa aule Natsjoone? Oba jie ha ne Reibaheel doarut jemoakt." En dee Huagapriesta en Schreftjeleade heade daut, en sochte woo see am kunne ommbrinje, dan see enjste sikj fa am, dan aul daut Follkj wea erstaunt aewa siene Lea. Auset nu Lot wort, jinje see ut dee Staut rut. En aus see de naeakjste Morje delengd daen Wajch jinje, sage see daut dee Fiejeboom fonne Wartle bott bowe fedreacht wea. En Peeta docht doaraun, en saed to Jesus: "Meista, kjikj! dee Fiejeboom daen du Jistre fedaume deetst es fedreacht." Jesus auntwuad am en saed: "Ha Gloowe enn Gott! Enn Woarheit saj ekj junt, daut waeaemma to dis Boajch woat saje: 'Haew die opp en schmiet die em See enenn,' en woat enn sien Hoat nich twiewle, oba jleewe daut waut hee sajcht paseare woat, dan woat hee daut habe. Doaromm saj ekj junt, aules, no waut jie em Jebaed froage, jleeft daut jie daut kjriehe woare, dan woa jie daut habe. En wan jie stone en baede, dan fejaeft wan jie irjent waut jaeajen irjent waem habe, daut jun Foda em Himel junt june Aewatraedunje fejaewe kaun." [ Oba wan jie nich fejaewe, dan woat jun Foda em Himel junt uk nich june Aewatraedunje fejaewe.] En see kjeeme wada no Jerusalem. En aus hee em Tempel erommjinkj, kjeeme dee Huagapriesta en Schreftjeleade en Elltesta, en saede to am: "Derch waut fonne Follmacht deist du dise Dinje, oda waea haft die dee Follmacht jejaeft dee to doone?" En Jesus saed to an: "Ekj woa junt een Wuat froage, doot mie auntwuate, en dan woa ekj junt saje derch waut fonne Follmacht ekj dise Dinje doo. Jehaun siene Taufe, wea dee fomm Himel, oda fonn Mensche? Jaeft mie Auntwuat." See aewalaede sikj daut unjarenaunda en saede: "Wan wie saje, Fomm Himel, dan woat hee saje, Wuaromm jleewd jie am dan nich. Oba wan wie saje, Fonn Mensche, - see haude Angst fa daut Follkj, dan dee hilde aula daut Jehaun werklich en Profeet wea. En see auntwuade Jesus en saede: "Wie weete nich." En Jesus saed to an: "Dan saj ekj junt uk nich derch waut fonne Follmacht ekj dise Dinje doo." Donn funk hee aun to an enn Jlikjnese to raede. "En Maun plaunt en Wiengoade, en bud en Tun doa eromm, en groof ne Wienpras, en bud en Torm, en fepacht daen aun Wiengoadna, en reisd wajch. Auset nu Tiet wea, schekjt hee en Sklow no dee Wiengoadna, daut hee fonn an Frucht kjriehe kunn fom Wiengoade. Dee jreepe daen en schluage am, en schekjte am ladich wajch. Hee schekjt noch een Sklow, daem deede see em Kopp fewunde, en beleidjde am. En hee schekjt noch eenem, daem muake see doot. Hee schekjt noch fael aundre, walkje schluage see, en aundre muake see doot. Hee haud noch en Saen, daem hee leef haud; en schekjt daem tolatst en saed: 'See woare Respakjt ha fa daem'. Oba dee Wiengoadna saede eena tom aundre: 'Dit es dee Oaw, komt, wel wie daen dootmoake, dan woat daut Oawgoot onnst senne.' See neeme am, muake am doot, en schmeete am utem Wiengoade rut. Waut woat dee Herr fomm Wiengoade nu doone? Hee woat kome en dee Wiengoadna ommbrinje, en woat aundre daen Wiengoade aewajaewe. Ha jie nich dise Schreft jelaest: Dee Steen daen dee Bulied auntsied schmeete, es dee haupt Akjsteen jeworde? Dit es fonn daem Herr, en es daut en Wunnda enn onnse Uage?" En see sochte woo see am kunne faustnaeme, oba see enjste sikj fa daut Follkj; dan see wiste daut dit Jlikjnes opp an jediet wea. See felete am en jinje wajch. En see schekjte walkje fonn dee Farisaea en Heroodiauna, daut see am enn siene Raed fange sulle. Dee kjeeme no am en saede: "Leara, wie weete daut du Tru best, en daut du die nich omm irjentwaem kjemascht, deist uk nich Mensche Persoon aunseene, oba leascht Gott sien Wajch enn Woarheit. Esset rajcht daem Kjeisa Taks to tole, oda nich? Sel wie jaewe, oda sel wie nich jaewe?" Oba hee kjand aea Heichle, en saed to an: "Wuaromm feseakj jie mie? Brinjt mie en Selwastekj daut ekj daut seene kaun. En see brochte daut, en hee saed to an: "Waems Bilt en waem siene Ennschreft es dit?" see saede to am: "Daem Kjeisa sient." Jesus saed to an: "Dan jaeft daem Kjeisa waut sient es, en Gott waut sient es!" En see fewunndade sikj aewa am. Donn kjeeme Sadutsaea no am, dee nich jleewe daut Doodes oppstone woare, en fruage am: "Leara, Mooses schreef onns daut wan en Brooda storf, en siene Fru hinjaleet oone Kjinja, dan sull sien Brooda dee Fru friehe, en fa sien Brooda Kjinje ha aus Nokome fa sien Brooda. Nu weare hia saewen Breeda, en dee easchta neem ne Fru, en storf oone Kjinje to ha. Donn neem dee tweeda dee Fru, en storf uk oone Kjinje to ha, en dee dredda jrod soo. En aul dee Saewen haude aea, en storwe oone Nokome to ha. Schlieslich storf dee Fru uk. Wan nu dee Doodes oppstone, waems Fru woat see senne? Dan aule saewen huade aea to Fru." Jesus saed to an: "Doo jie nich ere doaewa wiel jie dee Schreft nich kjane, uk nich Gott siene Krauft? Dan wan dee Doodes wada oppstone, friehe see nich, on lote sikj uk nich befriehe, oba sent soo aus dee Enjel em Himel. Oba waut dee Doodes aunbelangt, daut dee oppstone woare, ha jie nich enn Mooses sien Buak jelaest wua Gott to am saed: 'Ekj sie Obraum sien Gott, en Iesak sien Gott, en Joakopp sien Gott? Hee es nich dee Doodje aea Gott, oba dee Laewendje aeara. Jie doone seeha ere." En eena fonn dee Schreftjeleade kjeem en head woo see sikj unjahilde, en wort enn daut hee an ne goode Auntwuat jejaeft haud, en fruach am: "Waut es daut faeanaemste Jeboot fonn aule?" Jesus auntwuad: "Daut faeanaemste es: Horch, Iesrael, De Herr onns Gott, es een Herr, En du saust Gott daem Herr leef ha fonn gausem Hoate, en met diene gaunse Seel, en met dien gaunsa Senn, en met aul diene Krauft. En daut tweede es: Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst. Doa sent kjeene Jeboote jrata aus dise." En dee Schreftjeleada saed to am:: "Goot! Leara. Du raetst enn Woarheit daut doa mau eent es, en doa es kjeen aundret bute daut. En am leef ha fonn gaunsem Hoate, en met daut gaunse Festaunt, en met aule Krauft, en sien Noba leef ha soo aus sikj selfst, es meeha aus aul dee Brauntopfa en Schlachtopfa." Aus Jesus sach daut hee ne feninftje Auntwuat jeef, saed hee to am: "Du best nich wiet auf fonn Gott sien Rikj!" Kjeena woagd sikj fonn donn aun am waut to froage. Donn saed Jesus aus hee em Tempel lead: "Woo saje dee Schreftjeleade daut dee Christus Doft sien Saen es? Dan Doft saed selfst derch daem Heilje Jeist: 'De Herr saed to mien Herr, set hia to miene rajchte Haunt bott ekj diene Fiend unja dien Feet laj. Doft selfst nant am 'Herr', en woo es hee dan sien Saen?' En fael Mensche heade am met Freid. En enn siene Lea saed hee: "Pausst opp fa dee Schreftjeleade, dee jearen enn lange Kjleeda romm gone, en jearen wele jejreest senne enne Moakjtplautse, en dee faeanaemste sette enne Sienagooge, en dee faeanaemste Staede bie dee Moltiede; dee Waetfruehes aeare Hiesa oppfraete, en fa en Schien lange Jebaede moake, dise woare en jratret Fedaumnes kjriehe." En hee sad sikj dol jaeajenaewa fonn daen Gotteskausta, en sach woo dee Mensche Koppajelt enn daen Kauste enenn laede; en fael fonn dee Rikje laede fael doa enenn. Donn kjeem ne oame Waetfru dee twee Koppasch enenn laed, fonn onnjefaea een Tsent weat. Hee roopt siene Jinja en saed to an: "Enn Woarheit saj ekj junt, dise oame Waetfru haft meeha enn daen Kauste enenn jelajcht aus aul dee aundre, dan jane laede enenn ut aea Aewafluss, oba dise Fru haft ut aeare Oarmoot aules enenn jelajcht waut see tom laewe haud." Aus hee utem Tempel rut jinkj, saed eena fonn siene Jinja to am: "Kjikj, wautfonne groote Steena en Jebieda!" En Jesus saed to am: "Sitst du aul dise groote Jebieda? Opp kjeen wajch woat hia een Steen oppem aundra bliewe, daut nich woat doljeschmaete woare." Aus hee oppem Eeljboajch saut jaeajenaewa fomm Tempel, kjeeme Peeta en Jakoobus en Jehaun en Aundrees enn Priewaut no am, en fruage: "Saj onns, waneeha woat dit senne, en waut es daut Teakjen wan dit aula paseare woat?" En Jesus funk aun to an to saje: "Seet doano daut kjeena junt feleide woat. Fael woare enn mien Nome kome, en saje: 'Ekj sie dee,' en woare fael feleide. Oba wan jie fonn Kjrich en Kjrichsjeschrecht heare, siet nich oppjeraeacht, dan soont mott paseare, oba daut es noch nich daut Enj. Dan Natsjoon woat jaeajen Natsjoon oppstone, en Kjeenichrikj jaeajen Kjeenichrikj. Doa woare Eadbaebe senne opp feschiedenste Staede, en woat Hungaschnoot senne; dit es aules daut Aunfank fonn grootet Noot. Oba seet junt faea! Dee woare junt daut Jerecht aewajaewe, en enne Sienagooge woare see junt feheiwe, en jie woare fer Harscha en Kjeenije stone motta omm mienet haulwe, aus en Zeichnes fa an. Oba dit Evanjeelium mott eascht enn aule Natsjoona jepraedicht woare. En wan see junt wajch leide, en ferem Jerecht naeme, doot nich ferhaea sorje aewa waut jie saje sele, oba sajcht daut waut junt enn dee Stunnd jejaeft woat; dan jie raede nich selfst, oba dee Heilje Jeist woat. Een Brooda woat sien Brooda tom Doot ferode, en de Foda sien Kjint, en Kjinja woare jaeajen de Elre oppstone en daen doot moake; en jie woare fonn aulamaun jehaust woare omm mien Nome haulwe; oba waea uthelt bottem Enj, woat Seelich woare. Oba wan jie daut Aekjel fonn Fedoawness stone seene wua daut nich sull senne - waea last, lot am festone - dan lot dee enn Judaea no dee Boaj rane, en waea oppem Husdak es, lot am nich rauf kome en em Hus enenn gone irjentwaut rut to hole. En waea oppe Stap es, lot am nich trig gone no waut hee hinjalote haft omm siene Kjleeda to hole. En wee dee Fruehes dee met Kjint sent, en soone dee en Kjint aune Brosst ha. Oba baet dautet nich mucht em Winta senne, dan enn dee Doag woat Triebsaul senne, soo aus noch nie es jewast fonn Aunfank aus Gott aules erschaufe haft bott nu, en uk opp kjeen wajch wada kome woat. En wan de Herr dee Doag nich fekjartre wudd, wudd kjeena jerat woare. Oba waeajen dee Uterwaelde, daen hee uterwaelt haft, woare dee Doag fekjartet woare. Wan irjentwaea dan to junt sajcht: 'Kjikjt! Hia es dee Christus! Kjikjt! Doa es hee!' jleeft an nich! Dan fael faulsche Christe en faulsche Profeete woare oppstone, en woare Teakjens en Wunnda doone, wan maeajlich dee Uterwaelde to feleide. Oba seet junt faea! Ekj ha junt aules ferhaea jesajcht. Oba enn dee Doag no daut Triebsaul, woat de Sonn fediestat woare, en de Mon woat aea Licht nich jaewe, en dee Stearns woare fomm Himel faule, en dee Himelskjrafte woare jescheddat woare. Dan woare see daen Menschsaen kome seene enne Wolkje met groote Krauft en Harlichkjeit. En dan woat hee siene Enjel schekje, en de woare aul siene Uterwaelde toop saumle fonn dee feeha Rechtunje, fom Enj fonne Ead bott daut Enj fom Himel. Nu leat en Jlikjnes fom Fiejeboom: Wan nu dee Asta weak jeworde sent, en dee Blaeda rut kome, dan weet jie daut de Somma dijcht bie es. Soo uk jie, wan jie seene daut aul dit paseat, dan weet jie daut hee dicht bie de Daea es. Enn woarheit saj ekj junt, dit Jeschlajcht woat opp kjeen wajch feschwinje bott dit aules paseare woat. Himel en Ead woare fegone, oba miene Wead woare niemols fegone. Oba fonn daen Dach oda Stunnd weet kjeena, nich dee Enjel em Himel, uk nich de Saen, bloos de Foda. Siet faeasechtich! Siet Waka! Dan jie weete nich waneeha dee Tiet es. Daut es soo aus en Maun dee fonn Hus wajch deit, en jeft siene Sklowe Follmacht, to en jiedrem siene Oabeit, en jeft daen Daearewajchta befael daut hee woake saul. Doaromm woakt! dan jie weete nich waneeha dee Husherr kome woat, auf lot, oda Mednacht, oda wan dee Hon kjreit, oda tiedich; daut wan hee meteemol haustich kjemt, hee junt nich em Schlop finjt. En waut ekj junt saj, saj ekj to aulem: woakt!" Omm twee Doag wea daut Passafast, en daut Seetbroot Fast. En dee Huagapriesta en Schreftjeleade sochte, woo see am met Lest faustnaeme kunne, am doottomoake. Oba see saede: "Nich opp daut Fast, dautet nich meteemol en Opprua mank daut Follkj jeft". Aus Jesus enn Beteanean enn daen utsautsje Siemoon sien Hus saut, kjeem ne Fru met en Aulabausta Glaus foll Saulweelj fonn seeha deara Warteleelj, bruak daut twei en goot daut opp sien Kopp. Doa weare oba eenje doa dee enn sikj selfst seeha oajalich weare: "Wuaromm es dise Eelj soo onneedich fekwost? Dan dise Saulw haud kunnt fekofft woare fa dree Hunndat Selwastakje, en daut Jelt dee Oame jejaeft." En see weare seeha oajalich aewa aea. Oba Jesus saed: "Lot aea tofraed, wuaromm moak jie aea Trubbel? Sie haft en goodet Woakj aun mie jedone. Dan dee Oame ha jie emma bie junt, en wanemma jie daen wele Goots doone, kje jie daen halpe, oba mie ha jie nich emma. See haft jedone waut see kunn; see haft mie ferhaea reed jemoakt to mien begrowe. Enn Woarheit saj ekj junt, wuaemma dit Evanjeelium enne gaunse Welt woat jepraedicht woare, woat waut dise Fru jedone haft, uk jesajcht woare." En Judas Iescharijot, eena fonn dee Twalw, jinkj no dee Huagapriesta am to ferode. En see freide sikj seeha aus see daut heade, en fespruake am Selwajelt to jaewe. Fonn donn aun socht hee Jelaeajenheit am to ferode. Oppem easchte Dach fonn daut Seetbroot Fast, aus daut Passalaum jeschlacht wort, saede siene Jinja to Jesus: "Wua west du ha daut wie hangone sele daut Passafast reed to moake daut wie daut aete kjenne?" Hee schekjt twee fonn siene Jinja en saed to an: "Got enne Staut enenn, en en Maun woat junt trafe dee ne Kruk met Wota drajcht; got daem hinjaraun, en wuaemma dee enenn jiet, sajcht to daem Husmeista: "Dee Leara sajcht, wua es miene Gauststow, wua ekj met miene Jinja daut Passafast aete kaun?' En hee woat junt ne groote Bowastow wiese dee reed utjespreet es; en doa moakt reed fa onns." Dee Jinja jinje en kjeeme enne Staut enenn, en funge daut krakjt soo aus hee an jesajcht haud, en muake daut Passafast reed. Auset nu Owent wea, kjeem hee doahan met dee Twlaw. Aus see saute en aute, saed Jesus: "Enn Woarheit saj ekj junt, daut eena fonn junt woat mie ferode, eena dee met mie toop at." See worde seeha truarich, en eena nom aundra saed to am: "Doch nich ekj?" Hee saed to an: "Eena fonn ju Twalw, dee met mie enn daut Schatel enndukt. Dee Menschesaen jeit werklich doahan, soo auset fonn am jeschraewe steit, oba wee daem Maun derch waem de Menschesaen ferode woat. Fa daem wudd daut goot senne wan hee nie wea jebuare worde." En aus see aute, neem hee en Broot, saeajend daut, bruak daut, en jeef siene Jinja daut, en saed: "Naemt dit, dit es mien Lief." En hee neem en Kuffel, dankt doafaea, en jeef an daut, en see drunke aula doafonn. Hee saed to an: "Dit es mien Bloot fonn mien Bunt, daut fa faele fegote woat. Enn Woarheit saj ekj junt, opp kjeen wajch woa ekj wada fonn dise Frucht fom Wienstok drinkje bott daen Dach wan ekj daut fom Niehe enn Gott sien Rikj drinkje woa." Aus see en Dankleet jesunge haude, jinje see nom Eeljboajch. En Jesus saed to an: "Jie woare aula Aunstoos naeme aun mie, dan daut steit jeschraewe, 'Ekj woa daen Hoad schlone, en dee Schop woare festreit woare.' Oba wan ekj fomm Doot oppjestone sie, woa ekj fer junt no Galilaea gone." En Peeta saed to am: "En wan see uk aula Aunstoos naeme, ekj woa nich!" En Jesus saed to am: "Enn Woarheit saj ekj die, Fonndoag, enn dise Nacht woascht du mie dree mol feleaje eeha dee Hon tweemol kjreihe woat." Oba hee drekt daut no, en saed: "En wan ekj met die stoawe mott, opp kjeen wajch woa ekj die feleaje!" Dee aundre Jinja saede seeha daut selwje. En see kjeeme no ne Staed dee Jetseemane heet, en hee saed to siene Jinja: "Blieft hia sette waearent ekj baede go". En hee neem Peeta en Jakoobus en Jehaun met sikj, en funk aun seeha erstaunt to senne, enn wea en groote Noot en saed to an: "Miene Seel es seeha erstaunt bottem doot, blieft hia en doot met mie woake!" En hee jinkj en engste wieda en foll oppe Ead, en baed daut wanet maeajlich wea dise Stunnd am febie gone mucht, en saed: "Foda, leefsta Foda, aules es die maeajlich, nem dit Kuffel wajch fonn mie - doch nich soo aus ekj wel, oba soo aus du west." Hee kjeem en funk an em Schlop, en saed to Peeta: "Siemoon! schlapst du? Kunnst du nich eene Stunnd met mie woake? Woakt en baet! daut jie nich enn Feseakjunk enenn faule! Dee Jeist es werkjlich iewrich, oba daut Fleesch es schwak." Hee jinkj wajch en baed dee selwje Wead. Hee kjeem wada en funk an em schlop, dan aeare Uage weare seeha schwoa, en see wiste nich waut see am auntwuate sulle. Donn kjeem hee daut dredde Mol, en saed to an: "Schlopt nu, en naemt june Rue; daut es jenuach, dee Tiet es jekome. Kjikjt! De Menschesaen es ferode worde enn dee Sinda aeare Henj. Stot opp! Wel wie gone. Kjikjt! Dee mie ferode deit es aul dicht bie!" En platslich, waearent hee noch raed, kjeem Judas, eena fonn dee Twalw, en met am ne groote Schoa met Schweata en Kjneppels fonn dee Huagapriesta en Schrefjeleade en Elteste. Dee am ferode deed, haud an en Teakjen jejaeft en jesajcht: "Waem ekj kusse woa, daut es dee, naemt am faust, en doot am goot fesechre, en leit am wajch." Donn kjeem Judas fuats no Jesus, en saed: "Meista!" en kusst am drinjent; en see laede aeare Henj opp am en neeme am faust. Oba eena fonn dee, dee doa bie stunnde, neem en Schweat en heiwd daem Huagapriesta sien Sklow eent, en schneet sien rajchtet Ua auf. Jesus auntwuad en saed to an: "Sent jie no mie jekome met Schweate en Kjneppels soo aus jaeajen en Reiba mie faust to naeme? Dach fa Dach wea ekj bie junt em Tempel en deed unjarechte, en jie neeme mie nich faust, oba dee Schreft mott erfelt woare." Donn feleete see am aula, en rande wajch. En jewessa junja Maun jinkj met am met, dee bloos en Nachtkjleet aun haud aewa sien noaktja Lief, en see jreepe daem uk; oba hee leet daut Nachtkjleet hinje, en rand noakjtich wajch. Donn leide see Jesus wajch no daem Huagapriesta, wua aul dee Huagapriesta en Elteste en Schreftjeleade toop jekome weare. En Peeta kjeem fonn wiet auf hinjaraun, bott enn daem Huagapriesta sien Hoff, en sad sikj doa dol met dee Deena, en woamd sikj biem Fia. Nu dee Huagapriesta en dee gaunse Rot sochte Zeij jaeajen Jesus, soo daut see am kunne Doot moake, oba kunne kjeene finje. Fael jeewe faulschet Zeichnes jaeajen am, oba daen aeare Zeichnese stemde uk nich. En eenje stunnde opp en jeewe faulschet Zeichnes jaeajen am en saede: "Wie heade am saje: 'Ekj woa dis Tempel dee met Henj jebut es, ommsteete, en dree Doag lote woa ekj eenem buehe dee nich met Henj jebuet es." Oba aeare Zeichnese stemde uk nich. En dee Huagapriesta stunnt mank an opp en fruach Jesus: "Jefst du kjeene Auntwuat to waut dise Mana jaeajen die saje?" Oba Jesus bleef gauns stel en saed nusscht. Dee Huagapriesta befruach am wada, en saed to am: "Best du dee Christus, daem hechsta Jesaeajenda sien Saen?" Donn saed Jesus: "Ekj sie! en jie woare daen Menschsaen seene to dee rajchte Haunt fonn dee Krauft sette, en met de Himelswollkje kome." En dee Huagapriesta reet sien Wanikj twei en saed: "Wuaromm bruk wie meeha Zeij? Jie ha sien Lastre jeheat! Waut denkj jie?" En aula fedaumde am schuldich tom Doot. En eenje funge aun no am to spiehe, en bedakjte sien Jesecht en behaundelde am schlajcht, en saede to am: "Profitsei!" en dee Deena schluage am mete Henj em Jesecht. En Peeta wea unja em Hoff, en eena fonn daem Huagapriesta siene Deenstmaeakjes kjeem, en aus see sach daut Peeta sikj doa woamd, kjikjt see am aun en saed: "Du weascht uk met Jesus daen Natsareena!" Oba hee feluach daut en saed: "Ekj kjan am nich, en festo uk nich fonn waut du raetst." En hee jinkj rut no daen butaschte Hoff, [donn kjreid dee Hon]. En aus daut Deenstmaeakje am doa sach, funk see aun to daen to saje dee doaromm stunnde, "Dis Maun es uk eena fonn an!" Oba hee feluach daut wada. Omm en kjleen Stoot saede dee, dee doa romm stunnde to Peeta: "Enn Woarheit, du best eena fonn an, dan du best werklich fonn Galilaea!" Donn funk hee aun to fleakje, en schwead: "Ekj kjan dis Maun nich fonn waem jie raede!" En platslich kjreid dee Hon tom tweede Mol. Donn foll Peeta daut bie waut Jesus jesajcht haud: "Eeha dee Hon tweemol kjreie woat, woascht du dreemol feloage ha daut du mie kjannst;" en aus hee sikj daut bedocht, funk hee aun to hiele. Platslich de naeakjste Morje tiedich, fesaumelde dee Huagapriesta en Eltesta en Schreftjeleade daen gaunse Rot, en aus see Jesus jebunje haude, leide see am wajch en brochte am no Pielatus. En Pielatus fruach Jesus: "Best du dee Jude aea Kjeenich?" En Jesus auntwuad am en saed: "Du sajchst!" En dee Huagapriesta beschulljde am met fael Dinje. Oba Pielatus fruach am wada en saed: "Jefst du kjeene Auntwuat? Kjikj met woo fael dee die beschulldje!" Oba Jesus saed nusscht meeha, soo daut Pielatus sikj seeha fewunndad. Nu oppem Fast leet hee an jeweenlich een Jefangne loos, waememma see wulle. Nu haude see doa eena dee Barabas heet, dee met aundre jefange jenome wea; en haud enn en Opprua Mort begone. En daut Follkj kjeem no Pielatus, omm doano to froage daut hee soo doone wudd aus hee jewant wea. Oba Pielatus auntwuad an en saed: "Wel jie daut ekj junt daen Judekjeenich loos jaew?" Dan hee wist daut dee Huagapriesta am haude waeajen Aufgonst aewajaeft. Oba dee Huagapriesta reitste daut Follkj opp daut hee an leewa sull Barabas loos jaewe. Donn fruach Pielatus an wada, en saed: "Waut saul ekj dan met daem doone daen jie de Judekjeenich nane?" See schreaje wada: "Doo am kjrietsje!" Oba Pielatus saed to an: "Werklich! Waut haft hee beeset jedone?" Oba see schreaje bloos soo fael dolla: "Doo am kjrietsje!" En Pielatus, wiel hee daut Follkj befraedje wull, jeef an Barabas loos, en aewajeef Jesus daut am sull feheift woare, and dan jekjrietsicht woare. Dee Soldote leide am em Hoff enenn, no daut Rechthus, en roopte dee gaunse Schoa toop. See trokke am en schoarlock rooda Rok aun, en flochte ne Dornekroon en laede am daen oppem Kopp, en funje aun am to jreese: "Wie jreese die, Judekjeenich!" See schluage am oppem Kopp met en Rua, en speaje no am, en kjneede fer am han en baede am aun. Aus see am fespott haude, neeme see am daen schoarlock rooda Rok auf, trokke am siene eajne Kjleeda aun, en leide am wajch, am to kjrietsje. En see bedwunje eenem dee fomm Launt kjeem en doa febie jinkj, Siemoon fonn Kjiereene, daen Auleksaunda en Rufus aea Foda, omm Jesus sien Kjriets to droage. See brochte am no ne Staed dee Gollgata heet, fedollmatscht es daut Schaedelstaed. En see jeewe am Wien met Mire jemenjt, oba hee neem daut nich. Aus see am jekjrietsicht haude, deelde see siene Kjleeda enn, en trokke Leesa tom seene waut en jieda eena naeme wudd. Daut wea de dredde stunnd aus see am jekjrietsicht haude. En dee Aewaschreft met waut hee beschuldicht wea, wea bowe oppem Kjiets jeschraewe: 'DE JUDE AEA KJEENICH'. See deede twee Reiba met am kjrietsje, eena aune rajchte, en eena aune linkje Sied. [ En dee Schreft wea doaderch erfelt, dee saed: 'Am wort met dee Jesatsloose jetalt'.] En dee febie jinja, lastade am, scheddade aeare Kjap en saede: "Ah! Du, dee du daen Tempel dolschmiete wust, en enn dree Doag wada oppbuehe, rad die selfst en komm fomm Kjriets rauf!" Dee Huagapriesta deede jrod soo, uk dee Schreftjeleade, en spotte aewa am, en saede eena tom aundra: "Aundre haft hee jerat, oba kaun sikj selfst nich rade. Wan hee Christus es, Iesrael aea Kjeenich, dan lot am nu fomm Kjriets rauf kome, daut wie seene en jleewe kjene." En dee aundre dee met am jekjrietsicht weare, schempte am uk ut. En enn dee saste Stunnd, kjeem doa ne Diestanes aewa daut gaunse Launnt bott de naeajende Stunnd. Enn dee naeajende Stunnd schreach Jesus met ne lude Stem: "Eli! Eli! lama sabachtani!" Fedolmatscht es daut: "Mien Gott! Mien Gott! Wuaromm hast du mie felote?" Eenje dee doabie stunnde en daut heade, saede: "Kjikjt! Hee roopt Elia!" Eena rand donn en feld en Schwam met Aedikj, stuak daut opp en Rua, en jeef am daut to drinkje, en saed: "Wacht! Wel wie seene auf Elia kome woat en am rauf naeme." Oba Jesus schreach lud, en storf. En dee Gerdien em Tempel reet entwei fonn bowe bott unje. Aus dee Hauptsoldot dee am jaeajenaewa stunnt, sach woo hee storf, saed hee: "Disa wea enn Woarheit Gott sien Saen." Nu weare doa uk Fruehes dee fonn wiet auf stunnde en daut tookjikjte, en mank daen weare beides Marie Magdaleena, en Marie, daen Jinjre Jakoobus en Jooses aere Mutta, en Salome, dee am nofoljde en deende aus hee enn Galilaea wea, uk fael aundre Fruehes dee met am weare metjekome no Jerusalem. Auset nu Owent wea, wiel daut en Dach wea tom reed moake, daen Dach fer daen Saubat, kjeem Joosef fonn Aramatia, dee en aunjeseena Rotsherr wea, en dee selfst uk no Gott sien Rikj luad, neem frescha Moot en jinkj no Pielatus en fruach no Jesus sien Lief. Pielatus wunndad sikj daut hee aul jestorwe wea, en roopt daen Hauptsoldot, en fruach daem woo lang hee aul doot wea; en aus hee daut fonn daem Hauptsoldot utfunk, jeef hee Joosef daen Lief. Hee haud en niehet biet Leiwent jekofft, en neem Jesus sien Lief from Kjriets en wekjeld daen enn daut Leiwent, en laed daen enn en Grauf daut ut Steen utjehakt wea, en rolld en Steen fer dee Opninj fonn daut Grauf. En Marie Magdaleena, en daem Jooses siene Mutta Marie, kjikjte too wua am hanjelajcht wort. Aus dee saubat febie wea, koffte Marie Magdaleena en Jakoobus siene Mutta Marie en Salome, Kjriedarie, omm hantogone en am enntosaulwe. En tiedich aum easchta Dach enne Waeakj kjeeme see no daut Grauf, jrod aus dee Sonn oppjinkj. En see saede eena tom aundra: "Waea woat onns daen Steen fonn dee Opninj wajch rolle? Aus see nehecht kjikjte, sage see daut dee Steen aul wajch jerollt wea, - daut wea en seeha groota Steen. See jinje enn daut Grauf enenn, en sage aune rajchte Sied en junja Maun sette, enn wite Kjleeda, en see feschroke sikj seeha. Oba hee saed to an: "Enjst junt nich. Jesus, dee Natsareena, dee jekjrietsicht wea, es oppjestone; hee es nich hia. Kjikjt! doa es dee Staed wua see am hanlaede.. Oba got en sajcht siene Jinja, en Peeta, daut hee fer junt no Galilaea jeit; doa woa jie am seene soo aus hee junt saed." See jinje rut en rande fonn daut Grauf wajch, dan see tseddede en weare fewillat; en saede kjeenem irjent waut, dan see haude Ansgt. Nu aus Jesus teadich daen easchte Dach enne Waeakj oppjestone wea, leet hee sikj eascht seene fonn Marie Magdaleena, fonn waem hee saewen beese Jeista rut jedraewe haud. See jinkj eascht en saed daen dee met am weare jewast, dee nu hielde en truade. En aus dee heade daut Jesus laewd, en daut see am jeseene haud, jleewde see daut nich. No daut oppenboad hee sikj enn en aundra Jestault to twee aus see opp en Launtwajch jinje; en dee jinje en fetalde dee aundre daut, oba dee jleewde daen uk nich. Lota aus dee Alw romm saute, oppenboad hee sikj to an, en schullt an fa aea Onngloowe, en daut aea Hoat soo hoat wea daut see daen nich jleewde dee am jeseene haude, no daem daut hee oppjestone wea. Donn saed hee to an: "Got enn dee gaunse Welt en praedicht aule Kjreatua daut Evanjeelium. Waeaemma jleeft en sikj taufe lat woat seelich woare, oba waeaemma nich jleeft woat fedaumt woare. En dise Teakjens woare daen nofolje dee jleewe: En mien Nome woare see beese Jeista rut driewe, dee woare met niehe Tunge raede, dee woare Schlange naeme, en wan see Jeft drinkje woat an daut nusscht schode, dee woare aeare Henj opp dee Kranke opplaje en dee woare Jesunt woare." Nu no daem daut dee Herr Jesus met an jeraet haud, wort hee em Himel enenn jenome, en sad sikj dol aun Gott siene rajchte Haunt. Jane oba jinje rut en deede aulewaeaje praedje, en de Herr wirkjt met an en bestaedijd daut Wuat met Wunndateakjens dee doaropp foljde

En daem daut faele ha enn Haunt jenome dee Dinje doltoschriewe waut mank onns paseat sent, soo aus onns dee aufjeleewat weare fonn dee, dee daut selfst sage, en Deene weare fa daut Wuat: docht ekj daut fa Goot, sentamol ekj mie daut jeneiw unjasocht ha fonn dee haeakunft, so daut ekj die, mien huach je-achta Teofilus, daut kunn ordentlich schriewe, daut du muchst weete daut dise Dinj to jleewe sent, dee die je-leat worde. To dee Tiet aus Heroodes Kjeenich wea enn Judaea, wea doa en jewesa Priesta dee heet Sacharias ut Abia sien Deenstgrupp; en siene Fru wea eent fonn Aroon siene Dajchta, dee heet Eliesabet. Dee weare beid from fer Gott, en waundelde enn daem Herr siene Jeboote en Leare oone Fael. En see haude kjeene Kjinja, wiel Eliesabet kunn nich Kjinje habe; en see weare nu uk aul beid enn huaget Ella. Nu pasead daut es hee fer Gott enn sien Priesta-aumt deend, soo aus dee Jewanheit wea, jinkj hee enn daem Herr sien Tempel enenn om en seete Ruak to brenne. En daut gaunse Menj Mensche stunnt buete en baede waearent dee Reakjestunnd. Meteemol kjeem en Enjel fom Herr en stunnt aune rachte sied fom Ruak Aultoa. Aus Sacharias am sajch, fefead hee sikj en am kjeem ne groote Angst enn. Oba dee Enjel saed to am: "Engst die nich, Sacharias, dan dien Jebaed es jeheat, en diene Fru Eliesabet woat die en Saen jaewe, en du saust am daem Nome Jehaun jaewe. En du woascht die freie en jleklich senne, en faele woare sikj freie to siene Jeburt. Dan hee woat enn Gott siene Uage groot senne, en hee saul nich Wien oda stoakjet Jedrenkj drinkje, en hee woat sogoa fonn sien Muttalief met daem Heilje Jeist jefelt senne. En fael fonn dee Iesrael Saens woat hee trig dreie no Gott aea Herr, en hee woat faearwauts gone enn daem Jeist en Krauft dee Elia haud, omm dee Fodasch aeare Hoate no dee Kjinje to dreie, en dee Onnjehuarsaume no de Jerachte, daem Herr en Folkj reed to moake, dee reed sent fa daem Herr." En Sacharias saed to daem Enjel: "Wuarenn saul ekj dit weete? dan ekj sie en oola Maun, en miene Fru es uk em huajet ella?" Dee Enjel auntwuad en saed to am: "Ekj sie Gabriejel, dee enn Gott siene Jaejenwoat sto; en ekj sie jeschekjt met die to raede en die dise Norecht to brinje. Oba kjik! du woascht stomm senne, en nich raede kjenne bott daen Dach wan dit paseare woat, wiels du miene Wead nich jleewsd, dee paseare woare enn aere Tiet." En dee Lied buete luade fa Sacharias, en wunndade sikj daut hee so lang em Tempel bleef. Aus hee erut kjeem, kunn hee nich to an raede; en see moakjte daut hee en Jesecht jeseene haud em Tempel; wiel hee muak Teakjens to an, en bleef Stomm. So boolt aus sien Deenst aewa wea, feleet hee en jinkj no sien eajnet Hus. No dee Doag wort siene Fru Eliesabet met Kjint, en festuak sikj fa fief Moonat, en saed: "So haft de Herr met mie jehaundelt enn dise Doag, en haft mie aunjeseene en mien Aelend fer Mensche wajch jenome." Nu em sasta Moonat schekjt Gott daem Enjel Gabriejel no dee Staut Natsaret en Galilaea no en eentselnet Maeake dee oba aun en Maun fesproake wea - dee Maun heet Joosaf fonn Doft sien Staum, dee Junkfru aea Nome wea Marie. Aus hee ennen kjeem saed hee to aea: "Ekj jrees die, du huajch jeachte; de Herr es met die!" En see wea seeha oppjeraeacht aus see daut head, en wunndad waut daut fa en Gruss mucht senne. En dee Enjel saed to aea: "Engst die nich, Marie! dan du hast bie Gott Jnod jefunge!. en, see emol, du woascht met Kjint senne enn dien Muttalief, en woascht en Saen to Welt brinje, en du saust am daem Nome Jesus jaewe! Dee woat groot senne, en woat daem Aulahechsta sien Saen jenant woare, en Gott de Herr woat am sien Foda Doft sien Troon jaewe, en hee woat eewich aewa daut Jeschlajcht Joakop harsche, en sien Kjeenichrikj woat niemols en Enj ha." En Marie saed to daem Enjel: "Woo saul dit senne, sentamol ekj eentletsich sie?" Dee Enjel auntwuad en saed to aea: "Dee Hielje Jeist woat aewa die kome, en daem Aulahechsta siene Krauft woat aewa die kome so es en Shaute; doaromm uk daut heiljet daut fonn die woat jebuare woare, woat Gottes Saen jenant woare. en kjikj, diene Fewaunte Eliesabet, es nu uk met Kjint en aere oole Doag; en dit es aul daut saste Moonat met aea fonn daea jesajcht wort daut see nich kunn Kjinje ha. Dan met Gott es nusscht ommaeajlich." En Marie saed: "Kjikj! ekj sie daem Herr sien Sklow! mucht daut so paseare aus du jesacht hast." En dee Enjel feleet aea. Donn muak Marie sikj tiedich opp en jinkj no ne Staut enne Boaj enn Judaea, en jinkj enn Sacharias sien Hus enenn en bejreest Eliesabet. Aus Eliesabet Marie aea Gruss head, huppst daut Kjint enn aea Muttalief, en Eliesabet wea met daem Heilje Jeist jefelt; en see schreach lud en saed: "Jesaeajent best du mank Fruehes, en jesaeajent es dee Frucht fonn dien Muttalief! En woo esset daut mien Herr siene Mutta sull no mie kome? Dan kjikj! soo schwind es ekj dien Gruss head, huppst daut Kjint fa Freid enn mien Muttalief. En jesaeajent es dee, dee daut jleewd waut de Herr aea fesproake haft, dan daut woat foadich jemoakt woare". En Marie saed: "Miene Seel feharlicht daem Herr! en mien Jeist freit sikj en Gott mien Heilaunt. Dan hee haft mie, sien Deenstmaeakje enn miene Jerinjheit aunjeseene; dan fonn nu aun woare aule Jeschlajchte mie jesaeajent nanne. Dee Aulmajchtja haft groote Dinje aun mie jedone. Sien Nome es heilich. En sien Erboarme woat fa emma bliewe opp daen, dee am ferchte. Hee haft sien stoakja Oarm bewaese, hee haft dee stollte festreit dee sikj enn aea Senn huach dochte. Hee haft Harscha fonn Trone doljeraete, en haft dee deemuetje nehecht jestalt. Hee haft de Hungrije met Goodet jefelt, en de Rikje met ladje Henj wajch jeschekjt. Hee haft sien Deena Iesrael jeholpe, sien Erboarme to behoole, so aus hee jesajcht haud to onnse Fodasch, to Obraum en siene Nokome, fa emma." En Marie bleef bie aea soo bie dree Moonat, en deed donn wada nohus. Nu wea dee Tiet doa daut Eliesabet aea Kjint sull jebuare woare, en see brocht en Saen to Welt. Aeare Nobasch en Fewaunte heade woo de Herr aea haud soone groote Jnod bewaese, en freide sikj met aea. Aum achte Dach kjeeme see omm daut Kjint to beschniede, en feneemde am Sacharias, no sien Foda sien Nome. Siene Mutta auntwuad en saed: "Nae, hee saul Jehaun heete." See saede to aea: "Doa es kjeena enn dien Frintschofft dee daen Nome haft." Donn muake see Teakjens no sien Foda, woo hee am nanne wull. Hee foddad sikj ne Schriewtofel en schreef: "Sien Nome es Jehaun". En see fewunndade sikj aule. En sien Mul wea platslich opjemoakt, en siene Tung wea loos, en hee raed en lowd Gott. Donn kjeem ne Angst aewa aule dee enn dee Umjaeajent wonde, en enn aul dee Judaeasche Boajlenda wort doafonn jeraet. En aul dee, dee daut heade neeme daut to Hoat, en saede: "Waut woat dit fa en Kjint senne?" dan daem Herr siene Haunt wea secha aewa am. Oba sien Foda Sacharias wea met daem Heilje Jeist jefelt, en profetseid en saed: "Jesaejent es Iesrael aea Herr en Gott, dan hee haft sien Folkj besocht en seelichkjeit towaeaj jebrocht, en haft onns ut sien Deena Doft sien Hus ne groote Radunk towaeaj jebrocht; so aus hee derch siene Profeete fonn oole Tiet haea jeraet haud, daut wie sulle fonn onnse Fiend jerat woare, en fonn aul dee, dee onns hauste; en dee Jnod to bewiese dee hee onnse Fodasch fesproake haud, sien heilje Bunt to behoole; waut hee Obraum jeschwoare haud, onns to jaewe; daut wie fonn onnse Fiend aeare Haunt sulle jerat woare, am to deene oone Angst, enn Heilichkjeit en Jerachtichkjeit fer am onns laewe lank. En du Kjint saust daem hechsta sien Profeet jenant woare; dan du woascht daem feropp gone, am daen Wajch reed to moake; sien Folkj en Festentness to jaewe fonn Seelichkjeit doaderch daut aeare Sinde fejaeft woare, derch Gott sien leeftoljet Erboarme, derch waut daut oppgone fonn Bowe onns beseakje woat, daen Licht to jaewe dee em Diestre sette, en enn daem Doot sien Schaute, onnse Feet opp daen Fraedenswajch enopp to leide." Daut Kjint woss, en wort Stoakj em Jeist, en wea enne Wiltnes bott dee Doag wan hee sull sikj fonn Iesrael seene lote. Nu pasead daut enn dee Tiet daut de Kjeisa Augustus en Beschlus jeef daut de gaunse Welt sull ennjeschraewe woare. Dit wea daut easchte Mol daut de Mensche ennjeschraewe worde aus Kjiereenius rejiare deed enn Sierean. En aule jinje sikj ennschriewe lote, no de Staut wua see tus heade. En Joosaf kjeem uk fonn Galilaea ut dee Staut Natsaret, no Judaea, no Doft siene Staut dee Betlehem heet; wiel hee wea fonn Doft sien Staum en Famielje; omm sikj enschriewe lote met siene feleefte Fru Marie, dee met Kjint wea. No kjeem daut so erom daut waearent see doa weare dautet Tiet wea daut daut Kjint sull 0jebuure woare. En see brocht aea easchta Saen to Welt, wekjeld am enn, en laed am enn ne Kjreb enenn, wiel doa kjeen Rum wea enn daut Gausthus. Nu weare doa Schophoad enn dee Ommjaejent, bleewe doa enn woakte aewa aeare Haead enne Nacht. Meteemol kjeem doa en Enjel fom Herr, en Gott siene Harlichkjeit shiend omm an eromm, en see aengste sikj seeha. Oba dee Enjel saed to an: Engst ju nich, dan kjikjt! ekj brinj ju ne groote Freid waut fa aule Mensche es; dan Fendoag es enn Doft siene Staut fa junt en Heilant jebuure, daut es Christus de Herr. En dit es fa junt en Teakjen: jie woare daut Kjint finje enjewekjelt, en enn ne Kjreb lige". Platslich wea doa bie daem Enjel ne groote Schoa Enjel dee lowde Gott en saede: "Je-eat sie Gott em hechste, en oppe Ead Fraed mank Mensche dee goot jesonne sent." En aus dee Enjel fonn an trig nom Himel fuare, saede dee Hoad eena tom aundre: "Dan wel wie nu no Betlehem gone en dit seene waut paseat es, waut de Herr onns haft weete lote." En see spoode sikj, en funje beid Marie en Joosaf, en daut Kjint enne Kjreb lige. Aus see daut jeseene haude, muake see daut aulewaejent bekaunt waut an fonn daut Kjint wea jesajcht worde. En aula, dee daut heade, wunndade sikj aewa daut waut de Hoad an fetalde. Oba Marie leet sikj daut aules to Hoat gone, en bedocht sikj daut aules. En dee Schophoad jinje trig, en lowde en feharlichte Gott fa aules waut see jeheat en jeseene haude, so aus daut to an jesajcht wea. Aus acht Doag fabie weare daut daut Kjint sull beschnaede woare, nande see am Jesus, so aus dee Enjel am jenant haud eeha hee em Muttalief wea. En aus dee Doag fa aeare bereinjunj no Mooses sien Jesats febie weare, naume see am no Jerusalem, om am Gott hantojaewe; [so auset em Jesats fom Herr jeschraewe steit: "Jieda easchta Jung dee ne Fru to Welt bringt saul hielich jenant woare tom Herr".] uk en Opfa to jaewe no daem dautet Jesats fom Herr sajcht: "En Poa Turtelduwe, oda twee junje Duwe". En kjikj, doa wea enn Jerusalem en Maun dee heet Siemeon, en dis Maun wea From en Jeracht, en luud no Iesrael aea Treesta: en dee Heilje Jeist wea opp am; en dee Jeist haud am weete lote daut hee nich stoawe wudd eeha hee daem Herr sien Christus jeseene haud. En dee Jeist leid am nom Tempel; en aus dee Elre daut Kjint Jesus enenn brochte fa am daut to doone waut Mood wea nom Jesats, naum hee daut Kjint enn siene Oarms en lowd Gott en saed: "Herr, nu latst du dien Sklow enn Fraed stoawe no dien Fespraeakje; dan miene Uage ha dien Heil jeseene, daen du haeajestalt hast fa aulem to seene; en Licht fa aule Felkje to seene, en ne Harlichkjeit fa dien Folkj Iesrael." En Joosaf en daut Kjint siene Mutta wunndade sikj aewa daut waut fonn daut Kjint jesajcht wort. En Siemeon saejend an en saed to Marie: "Dit Kjint es jestalt doatoo daut derch am fael enn Iesrael faule woare en wada oppjerecht woare; en hee woat en Teakjen senne jaejen woont fael raede woare; [en Schweat woat uk derch diene Seel jestoake woare,] daut fael aeare Jedanke em Hoat woare jeoppenboat woare. En doa wea ne Fru, dee heet Anna, ne Profeetin, Fanuel siene Dochte, fonn daem Aser Staum: de wea seeha Oolt, en haud met aea Maun saewen Yoa jelaeft fonn donn es see befriet wea, en wea nu aul fa Achtefeatich Yoa ne Waetfru en bleef em Tempel, en deend Gott met Jebaed en Fauste Dach en Nacht. En see kjeem donn jrod enenn en dankt Gott en raed to aula dee no daut Heil luude en Jerusalem. Aus see donn aules jedone haude no daem Herr sien Jesats, jinje see trig no Galilaea no aeare Staut Natsaret. Daut Kjint woss en wort stoak, en wea met Weisheit jefelt, en Gott siene Jnod wea opp am. Siene Elre reisde jiedat Yoa no Jerusalem tom Passafast. En aus hee twalf Yoa oolt wea, jinje see no Jerusalem fa daut Fast so aus de Mood wea. Aus dee Tiet aewa wea, en see trig jinje bleef dee Jung Jesus enn Jeruslaem, oba de Elre wiste daut nich. See dochte hee wea mank aeare Jesalschofft, en opp enj Dach sochte see am mank aeare Fewaunte en Frintschooft. Aus see am oba nich funje, jinje see trig no Jerusalem en sochte am. No dree Doag funje see am em Tempel wua hee mank dee Learasch saut, en horcht no an en fruach an uk Froag. En aule dee am heade fawunndade sikj aewa sien Festaunt en siene Auntwuate. Aus see am sage, erstaunde see, en siene Mutta saed to am: "Mien Kjint, wuaromm hast du onns dit aunjedone? Kjikj, dien Foda en ekj ha die ut Angst jesocht." Hee saed to an: "Wuaromm socht jie mie? Wist jie nich daut ekj met daut mott ommgone daut mien Foda siene Sach es?" Oba see festunde nich fonn waut hee raed. Hee jinkj met an no Natsaret en wea an unjadon: oba siene Mutta naum aul dee Sacha to Hoat. En Jesus woss em Ella, enn Wiesheit, en Gott en Mensche haude en Jefaule aun am. Nu enn daut fefteande Yoa fonn Tiberius siene Rejiarung, en Pontus Pielatus enn Judaea harscht, en Herodus enn Galilaea rejead, en sien Brooda Filip aewa Ituraea en Trachonietus rejead, en Liesanias aewa Abileene rejead; enn dee Tiet aus Anas en Kaifas Huugepriestasch weare, kjeem Gott sien wuat no Jehaun, daem Sacharias sien Saen aus hee enne Wiltnes wea. En hee kjeem enn dee Jaeajende romm daen Jordan en praedjd ne Taufe fonn Buesse fa de fejaewnes fonn Sinde: so auset jeschraew steit enn daem Proofeet Jesaja sien Buuk: "Ne Stem schricht enne Wiltness: Moakt en Wajch reed fa daem Herr, moakt sien Schtich jlikj; jieda Schlucht saul oppjefelt woare, en aule Boaj saele endol jebrocht woare; daut kromme saul jlikj jemoakt, en de ruche Waej saele glaut jemoakt; en de gaunse Welt saul daem Herr sien Heil seene. Hee saed donn to daut Folkj daut jekome wea sikj fonn am taufe to lote: "Jie Kjinje fonn jeftje Schlanje, wea haft junt jewoarnt fonn daut Jerecht wajch to ranne? Brinjt Frucht daut bewiesst daut jie Buesse jedone ha, en fangt nich aun to ju selfst to saje: Wie ha Obraum es onns Foda: dan ekj saj ju, daut Gott fonn dise Steene kaun Obraum Kjinje faeabrinje. En nu es de Akjs aul bie daem Boom siene Wartel jelajcht: doaromm woat en jieda Boom endol jehakt woare dee nich goodet Frucht brinjt, en em Fia enenn jeschmaete." De Mensche fruage am en saede: "Waut sael wie dan doone?" Hee auntwuud en saed to an: "Waea twee Wanikjs haft, lot am daem eenem jaewe dee kjeenem haft; en waea Aete haft, lot am daut naemlijet doone." Donn kjeeme uk dee Takskollakjta sikj taufe to lote, en fruage am: "Leare, waut sael wie doone?" Hee saed to an: "Foddat nich meeha es waut junt aunjesajcht es". En dee Soldote fruage am uk en saede: "En waut sell wie doone?" Hee saed to an: "Haundelt kjeenem met Jewault en doot nich faulsch beschuldje, en siet tofraed met jun Loon." En soo aus dee Lied aule luade, en ennalich wunndada waeajen Jehaun, auf hee dee Christus wea oda nich; saed Jehaun to an aula: "Ekj doo junt taufe met Wota, oba doa kjemt eena dee fael kjraftje es, aus ekj sie, daem sien Shoobaunt ekj nich faeich sie loos to moake; dee woat ju met daem Heilje Jeist en met Fia taufe: en enn siene Haunt haft hee ne Worfelschefel omm dee Draschflua jrintlich rein to faeaje, en woat daen Weit enn sien Spikja enenn brinje, oba daut Sprie woat hee febrenne met Fia daut niemols utjeit." Hee femond dee Lied uk met fael aundre Wead, en praedjd daut Evanjeelium. Oba Herodas, dee Feadelharscha, aus Jehaun am jeschelt haud doawaeajen daut hee sien Brooda Filip siene Fru haud, en aul daut aundre Orracht daut hee deed, deed noch meeha doatoo en stoppt Jehaun em Jefenkjnes enenn. Nu kjeem daut so eromm daut aus aul daut Folkj jedeept wea, en Jesus uk jedeept wea, aus hee baed muak dee Himel sikj op en dee Heilje Jeist kjeem rauf en kjarpaliche Jestault so es ne Duw, en fom Himel kjeem ne Stem: "Du best mien leefsta Saen, ekj ha aun die en grootet Jefaule". En Jesus selfst wea onnjefaea dartich Yoa oolt, enn wea, soo aus jedocht wort, Jossaf sien Saen; Dee wea en Saen fonn Eelie, fonn Mata, fonn Leewie, fonn Melchie, fonn Jannaie, fonn Joosaf, fonn Matatias, fonn Amos, fonn Nahum, fonn Esli, fonn Nangei, fonn Matat, fonn Matatias, fonn Simei, fonn Joosaf, fonn Joda, fonn Johanan, fonn Resa, fonn Serubabel, fonn Sealtiel, fonn Nerie, fonn Melchie, fonn Adie, fonn Kosam, fonn Elmadam, fonn Er, fonn Jesus, fonn Elieser, fonn Joorem, fonn Matat, fonn Leewie, fonn Siemeon, fonn Juda, fonn Joosaf, fonn Joonan, fonn Eliakim, fonn Melea, fonn Menna, fonn Matatan, fonn Natan, fonn Doft, fonn Jese, fonn Oobed, fonn Boohas, fonn Salma, fonn Naheeson, fonn Aminadab, fonn Admin, fonn Ram, fonn Hesron, fonn Peres, fonn Juda, fonn Joakopp, fonn Iesak, fonn Obraum, fonn Tara, fonn Nahor, fonn Serug, fonn Peleg, fonn Eber, fonn Sala, fonn Kenan, fonn Arfaksad, fonn Sem, fonn Nooha, fonn Lamech, fonn Metusala, fonn Hennoch, fonn Jared, fonn Mahalaleel, fonn Kenan, fonn Eenos, fonn Seth, fonn Adam, fonn Gott. En Jesus, foll fom Heilje Jeist, kjeem fom Jordan trig, en dee Jeist leid am enne Wiltnes enenn, wua hee featich Doag fom Diewel fesocht wort. Hee aut nusscht dee Doag, en aus dee aewa weare, hungad am. Donn saed de Diewel to am: "Wan du Gott sien Saen best, dan saj to dis Steen dautet saul Brot senne." Jesus auntwuad am: "Daut es jeschraewe: En Mensch laeft nich bloos aun Brot." En hee leid am huach enopp en wees am aule Kjeenichrikje enne gaunse Welt enn eene Moment. En de Diewel saed to am: "Ekj woa die aul dit jaewe met dee Harlichkjet toop, wiels daut es mie aewajaeft en ekj kaun daut irjent waem jaewe, waem ekj wel; wan du mie woascht aunbaede, dan es daut aules dient." En Jesus auntwuad en saed to am: "Daut es jeschraewe: Du saust daem Herr dien Gott aunbaede, en saust am auleen deene". En hee leid am no Jerusalem en sad am oppem hechste Tempelspets, en saed to am: "Wan du Gott sien Saen best, schmiet die fonn hie rauf, dan daut es jeschraewe, 'Hee woat siene Enjel befael jaewe die to bewoare, en dee woare die opp aera Henj droage, daut du dien Foot nich aun en Steen steete woascht.'" En Jesus auntwuad en saed to am: "Daut es jesajcht: du saust daem Herr, dien Gott nich em groote feseakje." Aus dee Diewel met aul siene Feseakjunge en enj jemoakt haud, feleet hee am bott ne aundre jelaejenheit. En Jesus kjeem trig no Galilaea enn daem Jeist siene Krauft, en Raed fonn am spreed derch dee gaunse jaejent. En hee lead enn aeare Sienagooge, en wort fonn aulamaun feharlicht. En hee kjeem no Natsaret wua hee oppjewosse wea, en soo aus siene Jewanheit wea, jinkj hee aum Saubat enne Sienagoog enenn, en stunnt opp to laese. En am wort daut Buuk Jesaja jejeaft. En hee muak daut Buuk op en funk wua daut jeschraewe steit: "Daem Herr sien Jeist es opp mie, en haft mie ennjesaeajent dee Oame daut Evanjeelium to preadje; hee haft mie jeschekjt dee Jefangne to saje daut see loos jelote sent; en daut dee Blinje seene sele, dee frie to moake dee unjadrekjt sent, en bekaunt to moake daut dit Gott sien aunjenaemet Yoa es." En aus hee daut Buuk haud toojemoakt en trig jejaeft aun daen Deena, sad hee sikj dol; en aulamaun enne Sienagoog haud siene Uage opp am en kjikjt am niel aun. En hee funk aun an to saje: "Fonndoag es dise Schreft erfelt en jun jehea." En aule jeewe am Zeichnes en wunndade sikj aewa dee Jnodje Wead dee hee raed, en saede: "Es dit nich Joosaf sien Saen?" En hee saed to an: "Jie woare mie secha dit Schprechwuat faeahoole: Dokta, heel dieselfst! Waut wie jeheat ha daut du enn Kapernaum deetst, doo uk hia wua du Tus best!" En hee saed: "Enn Woarheit saj ekj ju: en Profeet es enn siene eajne Staut nich aunjenaem. Enn Woarheit saj ekj ju, doa weare fael Waetfruhes enn Iesrael enn Elia siene Tiet, aus dee Himel fa dree Yoa en sas Moonat feschlote wea en doa ne groote Hungaschnoot aewa daut gaunse Launt kjeem, en doch wort Elia no kjeene jeschekjt buta no Sarepta enn Siedoon no ne Fru dee ne Waetfru wea. En doa weare fael utsautsje in Iesrael to daem Profeet Eliesa siene Tiet, en doch nich eena fonn dee wea rein jemoakt buta Naheeman fonn Sierean." Aul dee enne Sienagoog, aus see daut heade, weare foll Oaja, en stunnde opp en schmeete am ut dee Staut erut, en leide am no en steile Aufgrunt fom Boaj opp daen dee Staut jebuet wea, omm daut see am rauf schmiete wudde. Oba hee jinkj medenderch an en jinkj wajch. En hee kjeem no Kapernaum, ne Staut enn Galilaea. Aune Saubata deed hee unjarechte. En see erstaunde sikj aewa sien leare, dan hee raed met Follmacht. Enn dee Sienagoog wea en Maun dee met en onnreina Jeist besaete wea, en schreach met ne luede Stem: "Ha! waut ha wie met die to doone, Jesus fonn Natsaret; best du jekome onns to fetilje? Ekj weet waea du best: du best Gott sien Heilja." En Jesus beschwicht am en saed: "Sie stel en komm ut am erut". Dee Deewel schmeet daen dol fer aulem en kjeem ut am rut, en deed am nich beschaedje. See erstaunde sikj aula, en saede eena tom aundre: "Waut fonn Wuat es dit? dan met Follmacht en Krauft jebit hee dee onnreine Jeiste, en dee kome rut." Dee Norecht fonn am wort enn dee gaunse ommjaeajent runt jeraet. En hee jinkj ut dee Sienagoog erut en jinkj enn Siemoon sien Hus enenn. En Siemoon siene Schweamutta haud huaget Feeba jekraeaje, en see fruage am waeajen aea. Hee stunnt aewa aea en befool daut Feeba, en daut Feeba feleet aea. Aus de Sonn unjajinkj brochte de Mesche aul dee, dee feschiedenste Krankheite haude no Jesus, en hee laed siene Henj opp an en heeld an. Uk Diewels kjeeme ut fael Mensche rut, schreaje en saede: "Du best Gott sien Saen!" Oba hee bedrood an en leet an nich raede, wiel see wiste daut hee de Christus wea. Auset nu dach wort, feleet hee en jinkj no ne wieste Staed; oba de Mensche sochte am, kjeeme no am en proowde am doa to hoole daut hee nich wudd fonn an wajch gone. En hee saed to an: "Ekj mott uk noch no aundre Staede gone en praedje fonn Gott sien Rikj: dan daut es wuatoo ekj jeschekjt sie." En hee praedjd enn dee Sienagooge enn Judaea. Nu passead daut aus daut Folkj am drengd Gott sien Wuat to heare, daut hee biem See Jenetsaret stunnt, en sach twee Boots aum Eewa stone; oba dee Fescha weare jegone en wossche area Nats. Hee steach enn eent fonn dee Boots enenn daut Siemoon sient wea, en fruach am auf hee wudd en enjkstje fomm Eewa wajch foare; en hee sad sikj dol en deed dee Mensche unjarechte fom Boot. En aus hee opphead met raede, saed hee to Siemoon: "Foa enopp wua daut deep es, en lot daut Nat erauf Fesch to jriepe" Siemoon auntwuad en saed: "Meista, wie ha de Nacht aewa jeoabeit en ha nusscht jejraepe; oba opp dien Wuat woa ekj daut Nat rauf lote." En aus see dit jedone haude, kreaje see ne groote menj Fesch, so daut aeare Nats aunfunge tweitoriete. En see wonge aeare Poatna dee enn daut aundret Boot weare daut see sulle kome en an halpe. En dee kjeeme en felde beid Boote soo daut dee aunfunje unjatogone. Aus Siemoon Peeta daut sach, foll hee dol bie Jesus siene Kjneehe en saed: "Go fonn mie wajch, Herr, dan ekj sie en sindja Mensch", dan hee en dee aundre met am weare erstaunt aewa dee mause Fesch dee see jejraepe haude: uk beid Joakopp en Jehaun, Tsebedaeus siene Saens, dee Poatna weare met Siemoon. En Jesus saed to Siemoon: "Engst die nich, fonn nu aun woascht du Mensche jriepe". En see brochte dee Boots nom Eewa, feleete aules en foljde am no. Nu pasead daut, aus hee enn ne jewesse Staut wea, daut doa en Maun wea met de Utsauts Krankheit; aus hee Jesus sajch foll hee fer am opp sien Jesecht en prachad am en saed: "Herr, wan du welich best, kaunst du mie rein moake". En hee strakjt siene Haunt rut en read am aun, en saed: "Ekj sie welich, sie rein!" En platslich feleet am dee Utsauts. En hee feboot am irjend waem doafonn to saje; 'Oba go en doo die daem Priesta wiese, en doo opfre fa diene Reinjunk soo aus Mooses befool, fa en Zeichnes fa an.' Oba daut Nies fonn am spreed so fael meeha, en fael Mensche kjeeme toop am to heare, en sikj fonn am heele lote fonn aeare Krankheite. Oba hee jinkj auleen enne Wiltnes ennen en baed. En daut pasead aun en jewessa Dach aus hee lead, daut doa Farisaea en Jesatsleare dicht bie saute dee fonn aule Darpa enn Galilaea en Judaea en uk fonn Jeruslaem weare; en Gott siene Krauft wea doa tom heele. En Kjikj! en Maun wort enenn jebrocht dee jelaemt wea; en see fesochte am enenn to brinje omm am fer Jesus hantolaje. Oba aus see enn worde daut see nich enenn kome kunne wiel doa to fael Mensche romm weare, jinje see oppem Dak enopp en leete am enn sien Bad derch daut Teajeldak rauf medemank fer Jesus. Aus hee aea Gloowe sach saed hee to am: "Maun, diene Sind sent die fejaeft!" En dee Schreftjeleade en dee Farisaea dochte bie sikj soo, en saede: "Waea es dis Maun dee soo lastat? Waea kaun Sind fejaewe buta Gott auleen?" Oba aus Jesus aera Jedanke moakjt, auntwuad hee an en saed: "Wuaromm denk jie soont enn june Hoate? Woont es leichta, to saje 'diene Sind sent die fejaeft'; oda to saje, 'Sto opp en go'? Oba daut jie weete kjenne daut dee Menschesaen dee Macht haft opp dise Ead de Sind to fejaewe" - saed hee to daem jelaemde - "Ekj saj die, nem dien Bad en go no dien Hus." En platslich stunt hee opp fer an aule, neem sien Bad en jinkj no sien Hus en feharlicht Gott. En dee Mensche weare aule erstaunt, en ferhalichte Gott en weare met Angst jefelt en saede: "Wie ha fonnndoag wunndaboare Dinj jeseene". No daem jinkj hee erut en sach Leefie, en Takskollakjta enn siene Taksbood sete; en saed to am: "Folj mie no". En hee feleet aules en foljd am no. En Leefie muak fa am en grootet Fast enn sien Hus. En doa weare fael Takskollakta, uk aundre dee sikj met am dolsade. Oba dee Farisaea en Schreftjeleade grumsaujde jeajen siene Jinja doa aewa en saede: "Wuaromm doo jie met Takskollakta en Sinda aete en drinkje?" En Jesus auntwuad en saed to an: "Dee doa Jesunt sent brucke nich daen Dokta, oba de Kranke doone. Ekj sie nich jekome dee Jerachte, oba dee Sinda to roope to Buesse." Donn saede see to am: "Jehaun siene Jinja doone foaken fauste en baede, en soo uk dee Farisaea aere, oba diene aete en drinkje." En Jesus saed to an: "Kje jie daen Briegaum siene Kjinja fausta moake soo lang aus dee Briegaum bie an es? Oba dee Doag woare kome wan dee Briegaum fonn an woat wajchjenome senne, dan woare see enn dee Doag fauste." En hee fetald an en Jlikjnes: "Kjeena nemt en niehet Flekj en neit daut opp en oolet Kjleet enopp, sest riete beid entwei, en daut niehet stemt uk nich met daut oolet. En kjeena jit nieha Wien en oole Wienladasch enenn; wiels dan rit dee niehe Wien dee oole Wienladasch twei, en dee Wien woat utjegote, en dee Wienladasch sent februkt. Oba niehe Wien mott enn niehe Wienladasch enenn jedone. Ea waea oole Wien jedrunke haft wel nich niehe habe; dan hee sajcht dee oola es Goot." Nu pasead daut aun en Saubat daut hee derch en Jetraeajdflek jinkj, en siene Jinja plocke Oare en rubbelde dee met aere Henj ut en aute. En jewesse fonn dee Farisaea saede: "Wuaromm doo jie daut waut nich aum Saubat erlaubt es?" En Jesus auntwuad en saed to an: "Ha jie daut nich jelaest waut Doft deed, aus hee en dee, dee met am weare, hungrich weare? Woo see em Gotteshus enenn jinje en aute daut Broot daut Gott jeweit wea, en jeef daen dee met am weare? daut kjeena erlaubt wea to aete buta dee Priesta?" En hee saed to an: "De Menschesaen es uk Herr aewa daen Saubat." Nu pasead daut aun en aundre Saubat daut hee enn ne Sieagoog enenn jinkj en deed unjarechte; en doa wea en Maun dee haud ne fedreajde Haunt. En de Schreftjeleade en Farisaea beoobachte am jeneiw tom seene auf hee aum Saubat wudd heele, daut see ne Uasoak wudde ha am to beschuldje. Oba hee wist aera Jedanke en saed to daem Maun met de fedreajde Haunt: "Sto opp en komm hia enne Med." En hee stunnt opp en kjeem. En Jesus saed to an: "Ekj froag ju, auf et rajcht es aum Saubat goots to doone, oda beeset? laewe to rade oda fenichte?" Hee kjikjt an aule aun en saed to daem Maun: "Strakj diene Haunt ut!" En hee deed, en siene Haunt wea jeheelt en wea soo aus dee aundre. Oba see waeare foll Oaja en beraede sikj unjarenaunda waut see Jesus kunne aundoone. Een Dach jinkj Jesus no en Boajch omm doa to baede, en bleef doa de Nacht aewa emm Jebaed to Gott. auset Tsemorjents wea roopt hee siene Jinja no sikj, en waeld Twalf, en nand daen Apostel: Siemoon daem hee uk Peeta nand; en sien Brooda Aundrees; Joakopp en Jehaun; Filip en Bartolomaeus; Mattaeus en Toomas; Joakopp, daen Alfaeus sien Saen; en Siemoon dee uk Sielotes jenant wea; en Judas daen Joakopp sien Saen; en Judas Iesharijot, dee nohaea de Feroda wort. En hee kjeem rauf met an en stunt opp ne jlikje Staed met en Schoof fonn siene Jinje, en uk en groot deel Mensche fonn gauns Judaea en Jerusalem, en uk fom Eewa Ommjaejent bie Siedoon dee jekome weare am to heare en jeheelt to woare fonn aeare Krankheite, en dee, dee met onnreine Jeista jeploagt weare, en dee worde aule jeheelt. En aulamaun fesocht am auntosheare, dan doa jinkj ne Krauft fonn am en heeld aulem. Hee kjikjt siene Jinja aun en saed: "Seelich sent jie Oame, dan junt jeheat Gott sien Rikj. Seelich sent jie, dee nu hungre, dan jie woare saut en tofraed senne. Seelich sent jie dee nu hiele, dan jie woare lache. Seelich sent jie wan de Mensche ju hause, en junt festeete, en junt schempe, en jun Nome rut schmiete aus wan et Bees wea, omm daem Menschesaen sien haulwe. Freit junt aun daen Dach en huppst fa Freid, dan kjikjt! jun Loon es Groot em Himel; dan daut es krakjt daut waut june Fodasch aun dee Profeete deede. Oba wee ju dee jie Rikj sent, wiel jie ha jun Troost! Wee ju dee jie nu foll sent! dan jie woare hungre. Wee ju dee jie nu lache! dan jie woare truere enn jaumreare. Wee ju, wan aulamaun feins fonn ju raet! dan daut es waut june Fodasch to dee Faulsche Profeete deede. Oba ekj saj to ju dee mie heare: Hat june Fiend leef, doot goodet aun dee, dee junt hause; Saeajent daen dee junt fedaume, en baet fa daen dee junt beleidje. Schleit die waea aune Bak, drei am daen aundre uk han; en wan waea dien Mauntel nemt, jeff am uk dien Wanikj. Jeff daem dee die no waut frajcht, en wan waea daut dienje nemt, fodda daut nich trig. En wautemma jie wele daut Mensche fa junt saele doone, doot an daut jrod soo. En wan jie daen leef ha dee junt leef ha, waut fonn Dank ha jie doafaea? sogoa Sinda ha daen leef dee an leef ha. En wan jie daen goots doone dee junt goots doone, waut fonn Dank ha jie doafaea? sogoa Sinda doone daut naemliche. En wan jie daen waut liehe fonn daen jie daut raeakjne trigtrokjriehe, waut fonn Dank ha jie doafaea? dan dee Sinda liehe aundre Sinda so daut see krakjt sofael trigkjriehe. Oba hat june Fiend leef, en doot Goodet, en liet, en siet nich fetwiewelt, en jun Loon woat groot senne, en jie woare daem aulahechste siene Kjnije senne, dan hee es leeftolich uk jaejen dee beese en onndankboare. Siet metliedent soo aus jun Foda metliedent es. Doot nich rechte, dan woa jie uk nich jerecht woare; doot nich fedaume, dan woa jie uk nich fedaumt woare; ejaeft, dan woa jie uk fejaeft woare; Jaeft, en junt woat jejaeft woare, goode Mot, doljedrekjt, toopjeschedat, aewaranent, woare see enn jun Schoot ennen jaewe. Dan met waut fonn Mot jie utmaete, woat junt utjemaete woare." En hee raed to an derch en Jlikjness en saed: "Kaun en Blinje aundre Blinje leide? Woare dee nich beid em Growe faule? De Jinja es nich aewa sien Leara; oba en jieda, wan hee utjeleat es woat soo senne aus sien Leara. En wuaromm sitst du daen Spleta enn dien Brooda sien Uag, oba nemst nich Betracht doafonn daut du en Baulkje enn dien Uag hast? Oda, woo kaunst du to dien Brooda saje: Brooda, lot mie daen Spleta ut dien Uag naeme, wan du daen Baulkje enn dien Uag nich sitst? Du Heichla! nem daen Baulkje eascht ut dien Uag erut, dan woascht du kloa seene kjenne daen Spleta ut dien Brooda sien Uag rut to naeme. Kjeen goode Boom drajcht schlachtet Frucht, en kjeen schlachte Boom drajcht goodet Frucht. Dan en jieda Boom es aun siene Frucht to kjane. Dan see plekje nich Fieje fonn Distle, oda Wiendruwe fonn en Stachelstruck. En gooda Maun woat ut daut goode Schats enn sien Hoat, goodet erut brinje; en en Beese Maun woat ut daut beeset enn sien Hoat, beeset erut brinje; dan fonn waut daut Hoat foll es, kjemt utem Mul erut. En wuaromm nan jie Mie: Herr! Herr! oba doone nich daut waut ekj saj? Ekj woa ju wiese met waut en Mensch to fejlikje es dee miene Waed heat en deit waut ekj saj: Dee es so aus en Maun dee en Hus but, en groft deep, en lacht en Gruntloag opp Steen. Aus donn ne Aewaschwaminj kjeem en dee Fluss jaejen daut Hus stad, kunnet daut oba nich shedre wiel daut goot jebut wea. Oba dee, dee miene Wead heat oba nich deit waut ekj saj es so aus eene dee sien Hus opp Ead bud oone ne Gruntloag, aus donn dee Fluss doa jaejen stad, foll daut fuats dol, en de Schode doafonn wea groot. Aus hee aul dee Wead jesajcht haud enn dee Mensche aea jehea, kjeem hee no Kapernaum. En doa wea en Offitsia sien Sklow daen hee fael raeakjend, dee wea Krank, bottem stoawe. Aus hee fonn Jesus head, schekjt hee dee judsche Aeltesta no am, en prachad am opp Earnst auf hee wudd kome en heele sien Sklow. Aus dee no Jesus kjeeme, prachada dee am opp Earnst, en saede: "Dee esset weat daut du daut sust doone; Dan hee haft ne Leew fa onns Folkj, en hee haft onns ne Sienagoog jebut". En Jesus jinkj met an met. En aus see nu nich wiet fonn daem sien Hus weare, schekjt dee Offitsia siene Frind am to saje: "Herr, bemeaj die nich: dan ekj sie daut nich weat daut du susst unja mien Dak kome; doaromm raeakjend ekj mie selfst uk nich weat jenuach no die to kome; oba saj en Wuat, en lot mien Deena jeheelt woare. Dan ekj sie uk en Maun dee unja Follmacht sie, ekj ha Soldote unja mie, en ekj saj to eenem, 'Go' en hee jeit; en to mien Sklow: 'Doo dit', en hee deitet." Aus Jesus daut head, wunndad hee sikj aewa daem, en dreid sikj eromm en saed to dee Mensche dee am nofoljde: "Ekj saj junt, ekj ha enn Iesrael nich soon Gloowe jeseene." En dee doa jeschekjt weare jinje trig nom Hus, en funje daem Sklow jesunt. De naeakjste Dach kjeem Jesus enn ne Staut enenn, Nain jenant; en siene Jinje weare met am, uk en groot deel Mensche. En aus see dicht bie dee Stautspuat kjeeme, wort doa en junja, doodje Maun erut jedroacht, de eenstje Saen fonn siene Mutta, en see wea ne Waetfru; en en groot deel Mensche ute Staut weare met aea. Aus de Herr aea sach, haud hee Metliet met aea en saed to aea: "Hiel nich". En jinkj no daut Soakj en laed siene Haunt doa nopp, en dee daut Soakj druage hilde stel; en hee saed: "Junja Maun, ekj saj die, sto opp!". en dee doa wea doot jewast recht sikj opp, en funk aun to raede, en hee jeef am no siene Mutta. En ne groote Angst kjeem aewa an aule; en see feharlichte Gott, en saede: "En groote Profeet es mank onns oppjestone"; en: "Gott haft sien Follkj besocht!" En dit Jehea spreed sikj en gauns Judaea en Ommjaeajent. En Jehaun siene Jinja brochte am Norecht fonn aul dise Dinje. Hee roopt twee fonn siene Jinja en schekjt daen no daem Herr, tom froage: "Best du dee, dee kome sull, oda lua wie no sest waem?" Aus dee Mana no am kjeeme, saede see: "Johaun dee Deepa haft onns no die jeschekjt tom froage: "Best du dee, dee kome sull, oda lua wie no sest waem?" To dee Tiet heeld hee fael fonn aeare Krankheite en Ploage, en beese Jeista; en seenende Uage to de Blinje. Donn auntwuud Jesus en saed to an: "Wan jie trig gone, dan sajcht Jehaun waut jie jeseene en jeheat ha: de Blinje kjenne seene; de Lome gone; dee met Utsauts woare rein jemoakt; de Doowe heare; de Doodje woare oppjewakjt; en dee Oame woat daut Evanjeelium jepraedicht; en seelich es dee, dee nich Aunstoos nemt aun mie." Aus Jehaun siene Jinje wajch jinje, funk hee aun fonn Jehaun to raede to de Mensche: "Waut jinj jie enne Wiltness enenn to seene? En Schelprua daut dee Wint sheddat? Oda waut jinj jie rut to seene? eena dee enn weakje Kleeda jekjleet wea? Kjikjt! dee enn weakje Kleede jekljleet sent, en dee rikjlich laewe sent enn kjeenichs Paulauste. Oba waut jinj jie rut to seene? en Profeet? Yo, ekj saj ju, en meeha aus en Profeet. Dan dit es dee fonn waemet jeschraewe steit: 'Kjikj, ekj woa mien Enjel feropp schekje fer dien Jesecht, dee woat dien Wajch fer die reed moake'. Ekj saj ju, fonn dee dee fonn en Frumensch jebuare sent, es noch kjeena jewast dee jrata es jewast; doch dee, dee em Gottesrikj daut jeringste es, es jrata aus hee." En aul dee Mensche, uk dee Takskollakjta, aus dee Jesus heade, jeewe Gott rajcht, see haude sikj deepe lote met Jehaun siene Taufe. Oba dee Farisaea en Schreftjeleade fe-achte Gott sien Rot fa sikj selfst, en leete sikj nich fonn am deepe. En Jesus saed: "Met waut kaun ekj dee Mensche fonn dit Jeschlajcht fejlikje? Wua likjne dee han? dee sent soo aus Kjinje dee oppem Moakjtplauts sent en roope eena daen aundre aun en saje: 'Wie ha junt jepiept en jie ha nich jedaunst - wie kloagde en jie ha nich jehielt.' Dan Jehaun dee Deepa kjeem en aut nich Broot en drunk nich Wien, en jie saede: 'Hee haft en beese Jeist.' De Menschesaen es jekome en at en drinkt, en jie saje: 'Kjikjt! en Fraeta, en en Wiensupa, de Takskollakjta en Sinda aea Frint.' Oba Weisheit woat fonn aul aeare Kjinje jerachtfoadicht." En jewessa fonn dee Farisaea kroagd am met am toop to aete, en hee jinkj enn daem Farisaea sien Hus enemm en sad sikj dol. En kjikj, doa wea enn dee Staut ne Fru dee en Sinda wea; aus see enn wort daut Jesus doa enn daem Farisaea sien Hus saut, brocht see en Aulebauste Baks met Saulweelj; en stunt hinje am bie siene Feet en hield, en muak siene Feet naut met aeare Trone, en wescht dee auf met aeare Hoa dee opp aea Kopp waea, en kusst siene Feet drinjent, en goot dee Saulweelj doanopp. Oba aus dee Farisaea dee am jekroagt haud daut sajch, saed hee to sikj selfst: "Wan disa en Profeet wea, wudd hee jewist ha waut fonne Fru dit es dee am aunscheat, dan see es en Sinda". Jesus auntwuad en saed to am: "Siemoon, ekj ha waut die to saje". En hee saed: "Leare, saj wieda". "Doa wea eena dee haud twee, dee am waut schuldich weare: eena wea am fief Hunndat shuldich, en dee aundra feftich. Oba wiel dee beid nusscht haude tom dee Schult betole, strikjt hee dee Schult ut. Woona wudd am nu daut measchte leef habe?" Siemoon auntwuad: "Ekj wudd denkje dautet dee wudd senne dee daut measchte fetseit wea". En hee dreid sikj no dee Fru en saed: "Sitst du dise Fru? Ekj kjeem enn dien Hus enenn, du jeefst mie kjeen Wota fa miene Feet; oba dise Fru haft miene Feet met aeare Trone naut jemoakt, en met aeare Hoa aufjewescht. Du jeefst mie kjeen Kuss, oba dise Fru, fonn donn aus ekj enenn kjeem haft nich oppjeheat drinjent miene Feet to kusse. Du deetst mien Kopp nich saulwe met Saulweelj, oba dise Fru haft miene Feet met Saulweelj jesaulft. Doaromm saj ekj die: aeare Sind, dee fael sent, sent fejaeft, wiel see fael jeleeft haft. Oba waem weinich fejaeft es, leeft weinich." En hee saed to aea: "Diene Sind sent fejaeft." En dee, dee met am saute funge aun enn sikj selfst to saje: "Waea es dit, daut hee sogoa Sind fejaewe deit?" En hee saed to dee Fru: "Dien Gloowe haft die jerat: go enn Fraed." Nu pasead daut no daem daut hee derch jieda Staut en Darp jinkj, en praedjd, en muak Gott sien Rikj bekaunt, en dee Twalw weare bie am. Doa weare jewesse Fruehes dee jeheelt weare fonn beese Jeiste en Krankheite: Marie dee Magdaleena jenant wort, fonn daea weare saewen beese Jeiste erut jegone; En Johana daem Heerodes sien Deena siene Fru, en fael aundre dee am met aea Hab en Goot deende. Aus sikj nu fael Follkj haud toop jesaumelt fonn aule Staede, ut jiede Grootstaut, en no am kjeeme, raed hee to an derch en Jlikjnes: "En Seia jinkj rut Sot to seihe. En aus hee seid, foll waut Sot besied dem Wajch, en wort dol jeklungt, en dee Faejel fomm Himel kjeeme en fraute daut opp. Aundret Sot foll opp en Steen, en auset woss, fedreajd daut wielet kjeene Feichtichkjet haud. En aundret foll mank Stachle, en dee Stachle stekjte daut auset opp kjeem. En aundret foll opp goode Ead, en daut woss en brocht hunndat mol sofael." Aus hee dit saed, roopt hee: "Waea Uare haft, lot am heare". En siene Jinje fruage am waut dit Jlikjnes meene mucht. En hee saed: "Junt esset jejaeft worde daut jie dee Jeheemnesse fonn Gott sien Rikj weete kjenne; oba fa dee aundre enn Jlikjnesse daut emm seene see doch nich seene, en emm heare doch nich festone. Nu dit es daut Jlikjness: Daut Sot es Gott sien Wuat. Dee besiedem Wajch sent dee, dee heare; oba dan kjemt dee Diewel en nemt daut Waut utem Hoat wajch, doamet see nich jleewe sele en jerat woare. En dee oppem Steen sent dee, wan see heare, naeme daut met Freid aun; oba ha kjeene Wartel, en fa en Stoot jleewe, oba wan Proow kjemt, trakje see trig. En dee, wua daut Sot mank Stachle felt sent dee, dee heare, en met de Tiet woat daut jestekjt derch dee Sorj em Laewe, en derch Rikjdom, en derch Plezhea em Laewe, en dee bringe kjeene folle Frucht. Oba dee opp goode Ead sent dee, dee enn en goodet en opprechtjet Hoat daut Wuat heare, en hoole daut, bringe dan enn Jedult Frucht. Kjeena, wan hee ne Laump aunjestekjt haft festakjt daut unja en Jefaes, oda sat daut unja ne Ruebenkj; oba stalt daut opp en Laumphoola, so daut dee waut enenn kjemt daut Licht seene kaun. Dan doa es nusscht daut festoakje es daut nich woat oppenboa woare, uk nusscht jeheemet daut nich woat jeoppenboat woare. Doaromm siet faeasechtich woo jie horche; dan waeaemma haft, daem woat jejaeft woare, en waeaemma nich haft, fonn daem woat sogoa daut wajchjenome woare waut hee schient to habe." Siene Mutta en siene Breeda kjeeme no am, en kunne nich bie am kome wiel doa soo fael Follkj romm wea. Donn wort am jesasjcht: "Diene Muatta en diene Breeda stone buete en wele die seene." Oba hee auntwuad en saed to an: "Miene Mutta en miene Breeda sent dise dee daut Wuat Gottes heare en doone wautet sajcht". Nu pasead daut aun eent fonn dee Doag daut hee enn en Boot enenn jinkj met siene Jinje, en saed to an: "Wel wie aewa daut Maea foare no de aundre Sied." Aulso fuare see oppem Maea enopp. Aus see fuare, schleep hee enn. En groota Winstorm kjeem oppem Maea, en daut Boot feld opp met Wota, en see weare enn Jefoa. See kjeeme no am, wakjte am opp en saede to am: "Meista, wie kome omm!" Oba hee stunt opp en beschwicht de Wint en daut roffet Wota; en dee leete no, en daut wort gauns stel. Donn saed hee to an: "Wua es jun Gloowe?" En see fewunndade sikj enn Angst en saede eena tom aundra: "Waea dan es dis Maun, daut sogoa dee Wint en daut Wota am jehuarsaum sent wan hee daen befaelt?" Donn fuare see no dee Gadareene aeare Jaejent, daut aune aundre Sied fonn Galilaea es. Aus hee oppem launt kjeem, bejaejend am eena ut dee Staut dee en beesa Jeist haud, en fa ne lange Tiet nich Kjleede haud aun jehaut, en laewd nich enn en Hus oba hilt sikj opp manke Graewe. Aus hee Jesus sach, schreach hee lud en foll oppe Ead fer am han, en saed met ne lude Stem: "Waut ha ekj met die to doone, Jesus, daem hechsta Gott sien Saen? Ekj pracha die, kjwael mie nich!" Dan hee haud daem onnreine Jeist befoole daut hee ut am erut sull kome. Foaken haud dee Jeist am jejraepe, en dee haude am met Kjaede en Spaunsel jebunge, oba hee bruak dee twei, en dee beese Jeist dreef am dan enne Wiltness enenn. Jesus fruach am: "Waut es dien Nome?" En hee saed: "Lejion", wiels fael beese Jeiste weare enn am enenn jegone. En see prachada am daut hee an nich wudd enne Aufgrunt enenn schekje. Doa wea ne groote Haead Schwien dee enne Boaj grosde, en see prachada am daut hee an wudd lote enn dee Schwien enenn foare, en hee jeef an de Frieheit. Aulso kjeeme dee beese Jeiste ut daem Maun erut, en fuare enn dee Schwien enenn, en dee gaunse Haead moracht aewa dee steile Kaunt fom Boach em Maea enenn, en fesoope aule. Aus dee, dee de Schwien besorjde daut sage, rande see wajch en fetalde daut enne Staut en enn dee Ommjaejaent. Donn kjeeme dee Mensche no Jesus tom seene waut paseat wea, en funge daem Maun fonn daem dee beese Jeista rut jekome weare, doa gauns feninftich sette en jekjleet, en an wea angst. Dee daut jeseene haude fetalde woo dee jeheelt wea worde dee met dee beese Jeista besaete wea. Donn kjeem daut gaunse follkj fonn dee gadareenische Ommjaejent en prachada am daut hee fonn an sull wajch gone wiel see weare met ne groote Angst bejraepe. En hee steach enn en Boot enenn en fua trig. En dee maun ut daem dee beese Jeista rut jegone weare prachad am daut hee bie am mucht senne, oba Jesus schekjt am wajch en saed; "Go trig no dien Hus en fetal waut fonne groote Ding Gott fa die jedone haft." En hee jinkj derch dee gaunse Staut en fetald waut Jesus fa am jedone haud. Nu aus Jesus trig kjeem, neem daut Follkj am opp, dan see luade fa am. En Kjikj, doa wea en Maun dee Jairus heet, dee en Rejiera enne Sienagoog wea; en hee foll Jesus fere Feet en prachad am daut hee no sien Hus kome wudd, dan hee haud ne eensje Dochta, onnjefaea Twalf Yoa oolt, dee lach opp stoawe. Oba aus hee jinkj, drengd am daut Follkj. Doa wea ne Fru dee aul Twlaf Yoa jebladt haud, en kunn fonn kjeenem jeheelt woare. Dee kjeem fonn hinje en foot aun Jesus sien Kjleet enaun, enn platslich wea daut bleede oppjehowe. En Jesus saed: "Waea haft mie anujescheat?" Aus see daut aula feschtreede saed Peeta: "Meista, daut Follkj drengt die en schift die romm." Oba Jesus saed: "Mie haft waea aunjescheat; dan ekj moakj daut ne Krauft fonn mie jegone es." Aus dee Fru enn wort daut see nich kunn festoake bliewe, flautad see en kjeem en foll fer Jesus han en bekjand fer aulem wuaromm see am aunjescheat haud, en woo see platslich wea jeheelt worde. Hee saed to aea: "Dochta, dien Gloowe haft die jeheelt, go en Fraed". Waearent hee noch raed, kjeem waea fonn daem Sienagoog Rejiera sien Hus en saed: "Diene Dochta es jestorwe, bauda daem Leara nich meeha." Oba aus Jesus daut head, auntwuad hee am: "Engst die nich, jleew bloos, en see woat jeheelt woare." En aus hee em Hus enenn kjeem, leet hee kjeenem met am enenn kome buta Peeta en Jehaun en Joakopp en daut Kjint aea Foda en Mutta. En dee hielde aula, en truade. Oba hee saed: "Doot nich hiele, see es nich jestorwe, see schlapt." Oba see muake am to nusscht, dan see wiste daut see jestorwe wea. Oba hee neem aeare Haunt, en roopt en saed: "Kjint! sto opp!" En aea Jeist kjeem trig, en see stunnt fuats opp, en hee befool daut see aea waut sulle to aete jaewe. En aeare Elre weare erstaunt; oba hee befool an daut see kjeenem sulle saje waut paseat wea. He roopt siene Twalw toop en jeef an Krauft en Follmacht aewa aule beese Jeista, en uk Kranke to heele. En hee schekjt an rut daut Gottesrikj to praedje en dee Kranke to heele; En saed to an: "Naemt nusscht met fa june reis, nich en Gonstock, nich ne Tausch, nich Broot oda Selwa, uk nich twee Waniks fa en jiedrem. En wuaemma jie enn en Hus enenn gone, doa blieft, en fonn doa got wieda. Waeaemma junt nich oppnemt, wan jie fonn dee Staut wajch gone, scheddat junt de Stoff fonne Fett fa en Zeichness jaejen an." En see jinje derch aul dee Darpa en praedjde, en heelde aulewaeje. Nu haud Heroodes dee Harscha jeheat fonn aules waut doa pasead, en wea em fawunndre doaewa wiels walkje saede daut Jehaun wea fom Doot oppjestone; En walkje saede daut Elias wea aewadael jekome; aundre saede daut en jewesse fonn dee oole Profeete wea oppjestone. Oba Heroodes saed: "Jehaun ha ekj daen Kop aufhake lote, oba waea es dit fonn daem ekj sowaut hea?" En hee felangd am to seene. Aus dee Apostel trig kjeeme fetalde dee am waut see jedone haude. En hee neem an en feleet em jeheeme no dee Staut Betseeda. Oba aus daut Follkj daut enn wort, jinje dee am hinjaraun; en hee neem an opp en raed to an fonn Gott sien Rikj, en waemet faeld, heeld hee. Oba daut wort jaejen Owent, en dee Twalw kjeeme no am en saede: "Schekj daut Follkj wajch daut see kjenne no dee Darpa en Foarms runt omm gone en ne Staed finje tom bliewe, en waut to aete, dan wie sent hia enne Wiltnes." Oba hee saed to an: "Jaeft jie an to aete." See saede oba: "Wie ha hia nich meeha aus fief Broot en twee Fesch, buta daut wie sulle gone en kjeepe aete fa aul dise Mensche." Dan doa weare onnjefaea fief Dusent Maun. Hee saed to siene Jinje: "Moakt an sikj dol sate en Gruppe fonn feftich." En see deede daut, en muake daen sikj aule dol sate. Hee neem dee fief Broot en dee twee Fesch en kjikjt nom Himel en saejend daut, en bruak daut twei en jeef dee Jinje daut fer dee Mensche faeatosate. En dee aute, en worde aule saut, en hoowe dee Brocke opp dee aewajeblaewe weare, en kjriege twalf Kjarw foll. Nu pasead daut aus Jesus bie sikj selfst wea en baed, en siene Jinje bie am weare, fruach hee an en saed: "Waea saje dee Mensche daut ekj sie?" See auntwuade am: "Jehaun dee Deepa; oba aundre saje Elias; en aundre daut eena fonn dee oole Profeete es fom Doot oppjestone." En hee saed to an: "Oba waea saj jie daut ekj sie?" Peeta auntwuad en saed: "Du best dee Christus fonn Gott." En hee woarned an strenj, en saed to an daut see kjeenem daut sulle saje, en saed daut dee Menschesaen musst noch fael liede en fonn dee Aelteste en Farisaea en Schreftjeleade auntsied jeschmaete woare, en dootjemoakt, en daut hee aum dredde Dach fom Doot oppstone wudd. En hee saed to an aule: "Wan waea wel met mie metkome, lot am sikj selfst aufsaje en sien Kriets Dach fa Dach oppnaeme, en lot am mie nofolje. Dan waeaemma sien eajnet Laewe rade wel, woat daut feleare; oba waeaemma sien Laewe omm mient haulwe feleare woat, dee woat daut rade. Dan waut fonn Jewenst woat en Mensch ha wan hee de gaunse Welt jewennt oba sikj selfst felist oda Schode liede deit doaderch? Dan waeaemme sikj met mie oda met miene Wead schaeme deit, met daem woat dee Menschesaen sikj schaeme wan hee kjemt enn siene, daem Foda siene, en dee Enjel aere Harlichkjeit. Oba ekj saj ju enn Woarheit, doa stone hia soone dee nich daen Doot schmakje woare bott see Gott sien Rikj seene woare." Nu pasead daut onnjefaea acht Doag no daem daut hee daut jesajcht haud, daut hee Peeta en Jehaun en Joakopp neem en jinkj opp en Boajch enopp tom baede. En waearent hee baed, fa-ended sikj sien Jesecht, en siene Kjleede worde schlokwit; en kjikj! twee Manna raede met am, daut weare Mooses en Elia, dee enn Harlichkjeit ferndach kjeeme, en raede fonn sien felote daut hee enn Jerusalem folbrinje sull. Oba Peeta en dee, dee met am weare, weare aewakome met Schlop; en aus see eascht gauns wacka weare, sage see siene Harlichkjeit uk dee twee Manna dee bie am stunde. Aus dee am feleete saed Peeta to Jesus: "Meista, daut es fa onns goot hia to senne, lot onns dree Zelte moake, eena fa die, eena fa Mooses en eena fa Elia," oba hee wist nich waut hee saed. Aus hee daut saed kjeem ne Wolkj met en Schaute aewa an; en an wort seeha angst aus dee Wolkj aewa an kjeem. Donn kjeem ne Stem ut dee Wolkj, dee saed: "Dit is mien Saen daem ekj jewaelt hab, horcht no am." Aus dee Stemm aewa wea, wea Jesus auleen; en see weare stell doaraewe en fetalde kjeenem enn dee Doag waut see jeseene haude. De naekjste Dach aus see fom Boajch erauf kjeeme bejaejende am en groot deel Mensche. En kjikj; en Maun mankem Follkj roopt lud en saed: "Leare, ekj pracha die, komm kjikj no mien Saen, dan hee es mien eensjet Kjint. En kjikj; en Jeist jript am, en schricht, en schmit am han daut hee utem Mul schumt, en behaundelt am ruchloos, en felat am faust niemols. Ekj prachad diene Jinje daut see daem Jeist erut driewe sulle, oba see kunne daut nich." En Jesus auntwuad en saed: "O jie onnjleewendet en fedreidet Jeschlacht - woo lang saul ekj noch bie ju senne en junt fedroage? Brinj dien Saen haea." En sogoa aus hee kjeem, fereet dee beese Jeist daem Jung en schmeet am jewaultich han; oba Jesus bedreiwd daen beese Jeist, heeld daem Jung en jeef am trig no sien Foda. En aule weare erstaunt aewe Gott siene groote Harlichkjeit. En waearent see aule erstaunt weare aewa aules waut hee deed, saed hee to siene Jinje: "Lajcht dit deep enn june Uare enenn; dan dee Menschesaen woat boolt enn dee Mensche aere Henj enenn jejaeft woare." Oba see festunnde nich waut hee saed, en daut wea fonn an festoake daut see daut nich bejriepe kunne; en an wea angst am doafonn to froage. Donn funge dee Jinje aun sikj unjeranaunda to striede aewa waea daut jratste mucht senne. En Jesus, wiel hee wist waut see enn aeare Hoate dochte, neem en Kjint en stald daut bie sikj, en saed to an: "Waeaemma dit Kjint aunemt, nemt mie aun; en waea mie aunemt, nemt daem aun dee mie jeschekjt haft; dan waea mank junt daut jeringste es, dee eset jratste." Jehaun auntwuad en saed: "Meista, wie sage waem dee enn dien Nome beese Jeista rut dreef, en wie feboode am wiel hee nich met onns die nofoljt." En Jesus saed to am: "Doot am daut nich febeede, dan waea nich jaeajen ju es, es met junt." Nu pasead daut aus siene Tiet erfelt wea daut hee trig nom Foda sull, daut hee sien Jesecht no Jerusalem dreid, en schekjt Boote feropp. Dee kjeeme no en Samarietischet Darp, fa am reed to moake; oba dee neeme am nich opp wiels hee oppem Wajch no Jerusalem wea. En aus siene Jinje Joakopp en Jehaun daut sage, saede see; "Herr, west du ha daut wie Fia fom Himel rauf roope, en daen fetilje?" Oba hee dreid sikj romm en bedreiwd an. Donn jinje see no en aundret Darp. En aus see delengd daem Wajch jinje saed waea to am: "Ekj woa die nofilje wuaemma du jeist." Jesus saed to am: "De Fas ha Lacha en de Faejel unjarem Himel ha Naste; oba de Menschesaen haft nich ne Staed wua hee sien Kopp kaun hanlaje." En hee saed to en aundrem: "Folj mie no." Oba dee saed: "Lot me eascht mien Foda begrowe." Oba hee saed to am: "Lot dee Doodje aeare Doodje begrowe, oba go du en praedj daut Gottesrikj." Noch en aundra saed: "Herr, ekj woa die no folje, oba lot mie eascht aufscheet naeme fonn daen dee enn mien Hus sent." En Jesus saed to am: "Kjeena dee siene Haunt aum Pluach lajcht, en dan trig kjikjt opp daut waut hinje am es, es bruckboa enn Gott sien Rikj." No dit sondad de Herr twee-entsaewentich aundre, en schekjt an twee bie twee rut fer sikj no jiede Staut en Staed wua hee selfst em korte wudd han doone. En hee saed to an: "Dee Arnt es Groot, oba doa sent weinijch Oabeide; doaromm prachat daem Herr aewa dee Arnt daut hee wudd Oabeide enn dee Arnt enenn schekje. Got! kjikjt, ekj schekj ju rut soo aus Lama mank Wilw. Droagt nich ne Hauntausch, uk nich ne Jeltausch, uk nich Schoo, en jreest kjeenem hinjawaeajes; En wuaemma jie enn en Hus enenn gone, sajcht eascht: 'Lot Fraed enn dit Hus senne.' En wan doa en Fraedenskjint es, dan woat jun Fraed opp am ruhe; wan nich, dan woat daut trig no junt kome. Blieft enn daut Hus, aet en drinkjt met an, dan dee Oabeide es sien Loon weat. Doot nich fonn een Hus nom aundre gone. En enn waut fonne Staut jie enenn kome en dee junt oppnaeme, dan aet waut junt faeajesat woat. Heelt dee Kranke dee doa sent, en sajcht to an: 'Gott sien Rikj es bottem kome.' Oba wan jie enne Staut enenn kome en dee junt nich oppnaeme, dan got enn aeare Gause en sajcht: 'Sogoa dee Stoff fonn june Staut dee onns oppe Feet aunhenjt doo wie aufschedre; doch sel jie dit weete, daut Gott sien Rikj es dicht bie jekome. Ekj saj ju dautet woat leichte gone fa Soodom aun jan Dach dan fa soone Staut. Wee die, Koratsin! wee die, Betseeda! dan wan dise groote Wunndasch paseat weare enn Tierus en Siedoon dee en ju paseat sent, wudde dee aul lang trig ha enn Saekj en Ausch jesaete en Buesse jedone. Oba daut woat fa Tierus en Siedoon leichta senne em Jerecht aus fa junt. En du, Kapernaum, weascht du bettem Himel nehecht jehowe? Du woascht bott enne Hal erauf jestat woare. Waea no junt horcht, horcht no mie; en waea junt aufsajcht, sajcht mie auf; en waea mie aufsajcht, sajcht daem auf dee mie jeschekjt haft." Dee twee-entsaewentich kjeeme trig met Freid en saede: "Herr, sogoa dee beese Jeiste weare onns unjadon enn dien Nome." Jesus saed to an: "Ekj sajch daen Soton aus en Blitz fom Himel faule. Kjikjt! ekj jaew ju dee Follmacht opp Schlange en Skorpione to klunge, en aewa aul daem Fient siene Macht, en nusscht kaun ju opp irjent en Wajch beschaedje. Doch freit junt nich doaraewe daut dee Jeista junt unjadon sent, leewa freit junt daut june Nomes em Himel jeschraewe sent." Enn dee naemlije Stund freid Jesus sikj em Heilje Jeist en saed: "Ekj low die Foda, Herr aewa Himel en Ead wiel du dise Dinje fonn dee Weise en Kluake festoake hast, en hast dee jeoppenboat to dee oonjeleade. Jo, Foda, dan soo dochst du daut goot to senne. Mien Foda haft mie aule Dinj aewejeaft, en kjeena weet waea de Saen es bute dee Foda, en waea de Foda es buta de Saen, en waem de Saen am oppenboara wel." En hee dreid sikj no siene Jinje jeheemlich en saed: "Jesaeajent sent dee Uage dee daut seene waut jie seene. Dan ekj saj ju daut fael Profeete en Kjeenije felangde daut to seene waut jie seene oba sage daut nich, en daut to heare waut jie heare, oba heade daut nich." En kjikj; en Schreftjeleade stunt opp en fesocht am en saed: "Leara, waut mott ekj doone daut ekj daut eewje Laewe kaun oawe?" Hee saed to am: "Waut steit em Jesats jeschraewe? Waut deist doa laese?" Hee auntwuad en saed: "Du saust daem Herr dien Gott leef habe met dien gaunset Hoat, en diene Seel, en met aul diene Krauft, en met dien gaunsa Senn; en dien Noba so aus die selfst." Hee saed to am: "Du hast rajcht jeauntwuat; doo daut, dan woascht laewe." Oba hee wull sikj jearen selfst rajchtfoadje en saed to Jesus: "En waea es mien Noba?" Jesus auntwuad am: "En jewessa Maun jinkj fonn Jerusalem erauf no Jieriko, en foll enn Reiba aeare Henj, dee reeta am de Kjleede fom Liew, schluage am en leete am doa haulf Doot. Bie jelaeajenheit kjeem doa en jewessa Priesta opp daen Wajch, en aus hee am sach, jinkj hee aune aundre sied fabie. Jrod soo uk en Leewiet kjeem no dee Staed, en aus hee am sach jinkj uk aune aundre Sied fabie. Oba en jewessa Samarita opp siene Reis kjeem doa fabie, en aus hee am sach, jaumad am daut aewa daem Maun, en kjeem en bebunk am siene Wund, en goot doa Eelj en Wien enenn, en laed am opp sien eajnett Beest en brocht am no en Gausthus, en besorjd am. Dee naeakjste Morje jeef hee daem Weat twee Selwastekje en saed: 'Besorj am, en wan du meeha spende deist, woa ekj die trig tole wan ekj trig kom'. Woona fonn dee Dree denkst du wea nu daem sien Noba dee mank dee Reiba jefolle wea?' Hee saed: "Dee sikj aewa am erboarmd." En Jesus saed to am: "Go en doo do daut selwje." Aus see entlengd jinje kjeeme see enn en jewesset Darp enenn, en doa wea ne jewesse Fru dee Marta heet, dee neem am opp enn aea Hus. See haud ne Sesta dee Marie heet, dee saut bie daem Herr siene Feet en horcht no waut hee saed; oba Marta wea besorcht omm fael to doone, en kjeem no am en saed: "Herr, jefst du nusscht dromm daut miene Sesta mie haft auleen jelote to deene? Saj aea dan daut see mie halpt." Oba de Herr auntwuad en saed: "Marta, Marta, du best besorcht en oppjeraeacht aewa fael Dinje, oba doa es weinch daut needich es, aentlich mau eent; en Marie haft daut goodet jewaelt, en daut woat nich fonn aea wajch jenome woare." Nu pasead daut aus hee oppne jewesse Staed wea em Jebaed, aus hee opphead, daut eent fonn siene Jinje to am saed: "Herr, lea onns baede, so aus Jehaun siene Jinje uk lead." En hee saed to an: "Wan jie baede, sajcht: Foda, lot dien nome jehielicht woare; lot dien Rikj kome; Jeff onns Dach fa Dach daut Broot daut onns traft; en fejef onns onnse Sind, dan wie selfst fejaewe daen dee sikj jaeajen onns feschuldicht ha; en leid onns nich enn Feseakjunk enenn." En hee saed to an: "Waea fonn ju dee en Frint haft en jeit no am med enne Nacht en sajcht to am: 'Frint, lie mie dree Bulkje; dan eena fonn miene Frind es fonn ne Reis no mie jekome en ekj ha nusscht am faeatosate;' en dee fonn benne mucht saje: 'Bauda mie nich, dee Daea es too jemoakt, en dee Kjinje sent aul met mie em Bad; ekj kaun nich oppstone en die dee jaewe.' Ekj saj junt: wan hee uk nich wudd oppstone en am dee jaewe wiel hee sien Frint es, wudd hee doch oppstone en jaewe am so fael aus am faele wiel hee soo aunhoolent wea. En ekj saj ju: Froagt, en junt woat jejaeft woare; seakt en jie woare finje; klopt aun, en junt woatet opjemoakt woare. Dan waeaemma frajcht, dee kjricht; waea seakjt, finjt; en waea aunklpot, fa daem woat opjemoakt. Waea fonn ju aus en Foda wudd sien Saen ne Schlang hanreakje wan hee no en Fesch fruach? Oda wan hee no en Ei fruach, wudd hee am ne Skorpion han reakje? Wan jei dan, dee jie bees sent, doch weete june Kjinje goode Gow to jaewe, woo fael meeha woat jun Himlesche Foda junt daem Heilje Jeist jaewe wan jie doano froage?" En hee dreef en beese Jeist erut, en dee wea Stomm, en aus dee beese Jeist bute wea, kunn dee Stomme raede, en daut Follkj wunndad sikj. Oba eenje saede: "Hee drift beese Jeista rut derch Belsebub daen bowaschta beese Jeist." En aundre fesochte am en fruage am no en Teakjen fom Himel. Oba hee wist aeare Jedanke en saed to an: "En jieda Rikjdom daut ennalich jespoolt es, felt utaneen. En wan Soton met sikj selfst jespoolt es, woo saul sien Rikj bestone? wiel jie saje daut ekj derch Belsebub dee beese Jeista rut driew. Oba wan ekj derch Belsebub beese Jeista rut driew, derch waem doone june Kjinje dee rut driewe? Doaromm woare dee june Rechta senne. Oba wan ekj derch Gott sien Finja dee beese Jeista rut driew, dan es Gott sien Rikj no ju jekome. Wan en stoakje Maun met goode Wajchta sien Paulaust bewoat, dan es sien Hab en Goot en Fraed, oba wan eena kjemt dee stoakja es aus hee, en nemt siene Jewaeare wajch opp dee hee sikj feleet, nemt hee am unjadon, en jeft aundre siene Jewaeare. Waea nich met mie es, es jaeajen mie; en waea nich met mie toop saumelt, festreit. Wan dee onnreine Jeist ut en Mensch rut jeit, waundat hee derch dreaje Staede en seakjt Ruh; oba wan hee daut nich finjt, sajcht hee: 'Ekj woa trig gone no mien Hus wua ekj rut jinkj.' En hee kjemt en finjt daut utjefaeajt en reed jemoakt. Dan jeit hee en nemt saewen aundre Jeista dee oaja sent aus hee, en dee kome en wone doa; dan es daut latste enn daem Maun noch oaja aus daut easchte." Aus hee daut saed, saed ne Fru utem Follkj to am: "Jesaeajent es daut Muttalief daut die jebuare haft, en dee Brosste dee du jesoage hast." Hee saed oba: "Na, leewa jesaeajent sent dee, dee Gott sien Wuat heare en hoole." Aus daut Follkj aunfunk am to prasse, funk hee aun to raede en saed: "Dit Jeschlajcht es en beeset Jeschlajcht; dee seakje en Teakjen, oba daen woat kjeen Teakjen jejaeft woare buta daut Teakjen fonn Joona. Dan soo aus Joona en Teakjen wea fa dee Nienewiete, so woat uk dee Menschesaen senne fa dit Jeschlajcht. Dee Kjeenijin utem Siede woat em Jerecht oppstone met dit Jeschlajcht en woat daut fedaume, wiel see kjeem fonn daut Enj fonne Welt Salomo siene Weisheit to heare, en kjikj! eena jrate aus Salomo es hia. Dee Mensche fonn Nienewee woare em Jerecht oppstone met dit Jeschlajcht en woare daut fedaume, wiel see deede Buesse derch Joona siene Praedicht, en kjikj! eena jrata aus Joona es hia. Kjeena stekjt ne Laump aun en stalt dee enn ne jeheeme Staed oda unja en Jefaes, oba opp en Laumpahoola so daut waeaemma enenn kjemt daut Licht seene kaun. De Laump fa de Kjarpa es dien Uag. Wan dan dien Uag eenfeltich es, dan es dien Kjarpa kloa en Dach; oba wan dien Uag bees es, dan es dien Kjarpa uk Diesta. Doaromm paus opp daut daut Licht enn die nich Diestanes es. Doaromm wan dien Kjarpa gauns Kloa en Dach es, en kjeen Poat diesta es, dan woat aules Dach senne soo aus wan daut Licht fonn ne Laump die Licht jeft." Nu aus hee so raed, fruach en Farisaea am auf hee wudd met am toop aete, en hee jinkj enenn en sad sikj dol. Oba aus dee Farisaea daut sach, wunndad hee sikj daut hee sikj nich eascht ferem aete wossch. Oba de Herr saed to am: "Nu doo jie Farisaea dee Kuffels en Schiewe fonn bute fein rein moake, oba ennalich sent jie foll beeset en Roowe. Jie Noare! haft nich dee, dee daut butaschte jemoakt haft, uk daut beneschte jemoakt? Doch jeaft Aulmoose fonn daut goodet waut ennalich es, en see, dan woat fa ju aules rein senne. Oba wee ju, Farisaea! jie jaewe daut Teande fonn Paepament en Del en kjaeakje Krut, oba gone bie Jerecht en Gott siene Leew febie; dit haud jie sullt doone en bie jant nich febie gone. Wee ju, jie Farisaea! jie ha de baste Sette enne Sienagoog leef, uk daut jie emm Moakjtplauts jejreest woare. Wee ju, wiel jie sent so aus Jraewa dee nich to seene sent, en dee, dee doa aewa gone weete daut nich." Eena fonn dee Schrefjeleade auntwuad en saed to am: "Leara, wan du soont sajchst deist du onns uk beleidje." Donn saed hee: "En jie Schreftjeleade uk, dan jie belode Mensche met ne Laust to schwoa to droage, en jie selfst haewe nich een Finja opp dee Laust auntoscheare. Wee ju, dan jie buehe dee Profeete aeare Jraewe, en june Fodasch muake dee Doot. Doamet sent jie Zeig daut jie gauns met dee Fodasch metstemme, dan aun eene Haunt muake jane dee Doot, en aune aundre Haunt doo jie aeare Jraewe buee. Doaromm saed uk dee Weisheit fonn Gott: 'Ekj woa an Profeete en Apostel schekje, en fonn daen woare see walkje fefolje en Doot moake; daut daut Bloot fonn aule Profeete fonn Aunfank dee Welt fegote es, fonn dit Jeschlacht woat felangt woare; fonn Abel sien Bloot, bott Sacharje sien Bloot, dee tweschen daen Aultoa en daen Tempel omm kjeem; jo, ekj saj ju: daut woat fonn dit Jeschlacht jefoddat woare. Wee ju, Schreftjeleade, dan jie naeme daen Schlaetel dee Erkjanntness; jie jinje selfst nich enenn, en leete dee nich enenn dee ennen gone wulle." Aus hee fonn doa wajch jinkj, funje dee Schreftjeleade en Farisaea aun am en Oaja hoat to drenje, en proowde am met feschiedenstet utofroage, en luade opp am daut see irjendwaut ut sien Mul jriepe kunne met waut see am dan beschuldje kunne. Aewa daem, aus meare duesende Mensche toop jekome weare, so daut see eena oppem aundra klungde, funk hee aun eascht to siene Jinje to saje: "Heet junt fa dee Farisaea aere Haew, daut es Heichlarie. Dan doa es nusscht daut gauns toojedakjt es daut nich woat opjedakjt woare, en nusscht daut festoake es daut nich woat to weete senne. Doaromm waut jie em Diestre saje woat emm Licht jeheat woare; en waut jie emm Ua enn Priewaut raede woat oppem Husdak wiet en breet bekaunt jemoakt woare. En ekj saj ju, miene Frind, engst ju nich fa daen, dee daem Kjarpa kjenne Doot moake, oba wiede nusscht meeha doone kjenne; Oba ekj woa ju woarne fa waem jie junt aengste selle; aengst ju fa daem, dee no daem daut hee daen Kjarpa doot juemoakt haft, dee Follmacht haft enne Hal enenn to schmiete - yo, ekj saj ju, engst ju fa daem! Woare nich fief Spoalinje fa twee Tsent fekofft? doch nich eena fonn dee es bie Gott fejaete. Oba sogoa dee Hoa opp jun Kopp sent aule jetalt; jie sent meeha weat aus fael Spoalinje. Oba ekj saj ju, waeaemma mie fer Mensche bekjant, daem woat de Menschesaen uk fer Gott siene Enjel bekjane; En waeaemma sikj fonn mie loosajcht fer Mensche, fonn daem woa ekj mie uk loosaje fer Gott siene Enjel. En waeaemma en Wuat raet jaejen daen Menschsaen, daut woat am fejaeft woare, oba waeaemma jaejen daen Heilje Jeist lastat, daem woat daut nich fejaeft woare. Wan see junt enne Sienagooge fer Harsche en Jewaultje brinje, sorcht nich aewa woo, oda waut jie auntwuate oda saje selle; Dan dee Heilje Jeist woat ju enn dee Stund leare waut jie saje selle." Donn saed eena utem Follkj to am: "Leare, saj mien Brooda daut hee daut Oawgoot met mie endeele saul." Oba hee saed to am: "Mensch, waea haft mie aunjestalt aus en Rechta oda en Enndeela aewa die?" En hee saed to an: "Pausst opp, en siet faeasechtich fa aule Jiets, dan eenem sien Laewe es nich doaenn febunje met woo fael hee eajent." En hee fetald an en Jlikjnes en saed: "En jewessa Maun sien Launt jeef ne besondasch goode Arnt. En hee docht bie sikj selfst so: 'Waut kaun ekj doone, dan ekj ha nich ne Staed wua ekj miene Arnt kaun lote?' Donn saed hee: 'Dit es waut ekj woa doone: ekj woa miene Spikjasch dol riete en buee jratre, en doa woa ekj aul mien Jetraejd en miene Sache toop enenn saumle. En ekj woa to miene Seel saje: Seel, du hast fael Hab en Goot fa fael Yoare toop jelajcht, sie ruhich, at, drinkj, en frei die.' Oba Gott saed to am: 'Do Noa! dise Nacht woat diene Seel fonn die jefoddat woare; en waem sient woat daut dan senne daut du toopjesaumelt hast?' Soo es en jieda dee fa sikj selfst en Schauts enn lajcht, oba es nich rickj Gott jaeajenaewa." En hee saed to siene Jinje: "Doaromm saj ekj ju, bekjemmat junt nich aewa jun Laewe, waut jie aete woare, uk nich fa jun Kjarpa, waut jie auntrakje selle. Dan daut Laewe es meeha aus aete, en dee Kjarpa meeha aus Kjleede. Betracht dee Krauje, dee seihe nich, arnte uk nich, en ha nich Spikjasch oda Stalinj, en doch deit Gott an foodre; woo fael meeha se jie weat aus dee? Oda waea fonn ju kaun derch sorje sikj en poa Zoll jrata moake? Doaromm wan jie nich daut weinichste kjenne doone, wuaromm bekjemma jie junt dan omm daut aundre? Betracht dee Lilje, dee spenne nich, waewe uk nich, oba ekj saj ju daut Salomo enn aul siene Harlichkjeit nichemol so straum jekjleet wea aus eena fonn dee. En wan Gott daut Graus em Flek so kjleede deit daut fonn doag wausst en Morje em Owe jeschmaete woat, woo fael meeha woat hee junt kjeede, jie Kjleenjleewje! Aulso seakjt nich no waut jie aete selle, oda waut jie drinkje selle, en siet nich emm Twiewel. Dan dit es no waut dee Weltmensche seakje; en jun Foda weet daut junt daut aules faelt. Oba tracht leewa no Gott sien Rikj, en aul dise Dinje woare junt toojelajcht woare. Engst ju nich, kjleene Haead! dan daut es jun Foda siene groote Freid junt daut Rikjdom to jaewe. Fekjeept jun Hab en Goot, en jaeft Aulmoose; fesorcht fa junt selfst Tausche dee nich oolt woare, en Schauts em Himel daut niemols feschwinjt; wua kjeen Deef bie kaun, en Motta nich fenichte kjenne. Dan wua jun Schauts es, doa woat jun Hoat uk senne. Lot june Lende omjegort senne, en lot june Laumpe brenne, en jie selfst soo aus Mana dee no aea Herr luare, wan hee trig kjemt fonne Kjast, soo daut wan hee kjemt en aunkloppt, jie fuats opmoake fa am. Jesaeajent sent dee Sklowe, dee no daem Herr laure wan hee kjemt; enn Woarheit saj ekj ju, hee woat sikj dan sien Schalduak ommbinje en woat an aum Desch dolsate moake, en woat kome en an bedeene. En wan hee kjemt bie Mednacht, oda Klock Dree tsemorjenst, jesaeajent sent dee Sklowe daen hee so finjt. Oba dit sel jie weete, daut wan dee Husweat jewist haud to wautfonne Kloketiet dee Deef kome wudd, dan wudd hee jewoakt habe, en nich lote enn sien Hus enenn braeakje. Jie sele uk reed senne, dan dee Menschesaen woat kome to ne Tiet wan jie nich doamet raeakjne." Donn saed Peeta: "Herr, sajchst du dit Jlikjnes bloos to onns oda to aulem?" De Herr saed: "Waea es dan dee Truhe en faeasechtje Weat, daem de Herr aewa aul siene Deena stale woat, an to rachte Tiet aea Aete to jaewe? Jesaeajent es dee Weat daem de Herr doabie traft wan hee kjemt. Enn Woarheit saj ekj ju, hee woat am aewa aul sien Hab en Goot stale. Oba wan dee Sklow enn sien Hoat sajcht: 'Mien Herr woat nich fuats trig kome, en fangt aun siene Deena, beides Mana uk Fruehes to schlone, en fangt aun to fraete en drinkje en sikj to besupe, dan woat daen Sklow sien Herr kome to ne Tiet wan hee nich doamet raeakjent, en enn ne Stund fonn dee hee nich weet, en woat am entwei schniede, en woat am ne Staed jaewe met dee Onnjleewende. En dee Sklow, dee daem Herr sien Wele wist, en sikj oba nich reed muak doafaea, woat met fael Schlaeaj jeschloage woare; Oba dee nich wisst, enn soont deed daut Schlaeaj fedeend, woat met weinich Schlaeaj jeschloage woare. Dan waem fael jejaeft es, fonn daem woat meeha felangt woare, en waem fael aunfetrut es, fonn daem woat meeha jefoddat woare. Ekj sie jekome opp dise Ead en Fia auntoschtekje, en waut wel ekj wan daut aul aunjeschtekjt es? Oba ekj ha ne Taufe met dee ekj mot jetauft woare, en woo seeha sie ekj bedrekjt bott daut jefoadicht es! Denk jie daut ekj jekome sie Fraed oppe Ead to brinje? Nae, ekj saj ju: leewa Spoolunge. Dan fonn nu aun woare fief enn een Hus jespoolt senne: dree jaeajen twee, en twee jaeajen dree; Foda jaeajen Saen, en Saen jaeajen Foda; Mutta jaeajen Dochta, en Dochta jaeajen Mutta; Schweamutta jaeajen aeare Schweadochta, en Schweadochta jaeajen de Schweamutta." Hee saed uk to daut Follkj: "Wan jie ne Wollkj seene utem Waste kome, dan saj jie: 'Doa kjemt en Storm' en so paseat daut dan uk. En wan en Sied Wint blost, saj jie: 'Daut woat heet senne,' en soo paseat daut uk. Jie Heichla! jie kjenne daut kjanne waut oppe Ead en aum Himel paseare woat, oba kje jie dise Tiet nich kjanne? En woo esset daut jie ut junt selfst nich rechte waut racht es? Dan soo aus du met daem dee jaeajen die es oppem Wajch nom Rechta best, dan bemeaj die daut du fonn am loos kjemst, daut hee die nich ferem Jerecht schlapt, en dee Rechta die aewajeft aum Stokmeista, en dee Stokmeista die em Jefenkjnes enenn stopt. Ekj saj die, du woascht opp kjeen Wajch doarut kome bott du daen latsta Zent betolt hast!" Doa weare to dee Tiet soone dee am fetalde fonn dee Galilaea daen aea Bloot Pielatus jemescht haud met aeare Opfa. En Jesus auntwuad en saed: "Meen jie daut dee Galilaea jratre sinda weare aus aul dee aundre Galilaea wiel see soont liede musste? Nae, ekj saj ju, wan jie nich Buese doone, woa jie aule krakjt soo ommkome. Oda dee Achtean opp daen dee Turm en Sieloa foll en an doot schluach, meen jie dee weare jratre Sinda aus aul dee aundre Mensche dee enn Jerusalem weare? Ekj saj ju, Nae: oba wan jie nich buesse doone, woa jie aule krakjt soo ommkome." En hee fetald dit Jlikjnes: "En jewessa Maun haud en Fiejeboom jeplaunt enn sien Wiengoade, en hee kjeem en socht no Frucht aun daem Boom, oba funk kjeent. Donn saed hee to daen Wiengoadna: 'Kjikj, fa dree Yoa sie ekj jekome Frucht to seakje fonn dis Fiejeboom, en finj kjeent. Schnied daen dol! wuaromm fedoaft dee sogoa de Ead.' Oba hee auntwuad en saed to am: 'Herr, lot daem noch dit Yoa stone, bott ekj eromm daen grow, en Mest rom daen brinj. En wan dee dan Frucht brinjt met de Tiet, goot. Wan nich, dan schnied daem dol.'" En hee lead enn eena fonn dee Sienagooge aum Saubat. En see, doa wea ne Fru dee aul achtien Yoa en Krankheits Jeist haud jehaut, en dee wea gauns dol jebekjt en kunn sikj nich opprechte. Aus Jesus aea sach, roopt hee aea no sikj en saed to aea: "Fru, du best fonn diene Krankheit jeleest!" En hee laed siene Henj opp aea, en platslich wea see oppjerecht en feharlicht Gott. Oba dee Sienagoog Harscha wea oajalich doa aewa daut Jesus aum Saubat jeheelt haud, en saed to daut Follkj: "Doa sent sas Doag en dee to Oabeide es, komt dan junt heele to lote, en nich aum Saubat." Oba de Herr auntwuad am en saed: "Du Heichla! deit nich en jiedra fonn junt sien Oss oda Aesel aum Saubat loos moake utem Staul en wajch leide tom drenkje? En dise Fru, dee doch Obraum siene Dochta es, en kjikjt! dee Soton haft daea achteen Yoa jebunge. Sull dee nich aum Saubat jeleest woare fonn aea jebungnet?" Aus hee aul dit jesajcht haud, musste dee sikj schaeme dee am jaeajenaun weare, en aul dee Mensche freide sikj aewa aul dee wunndafolle Dinje dee derch am paseade. Donn saed hee: "Waut es soo aus Gott sien Rkj? en met waut saul ekj daut fejlikje? Daut es soo aus en Sampkuern daut en Maun neem en enn sien Goade seid; en daut woss en wort en Boom, en dee Faejel enne Loft muake sikj tuesich doa enn dee Asta." En wada saed hee: "Met waut kaun ekj Gott sien Rikj fejlikje? Daut es soo aus Haew daut ne Fru neem en festuak daut enn dree Scheffel Mael bottet aules foll Haew wea." Hee reisd derch dee Staede en Darpa oppem Wajch no Jerusalem en deed unjarechte. Donn saed waea to am: "Herr, woare doa mau weinich seelich woare?" En hee saed to an: "Straeft doano daut jie derch dee enje Puat gone; dan fael, ekj saj ju, woare seakje enenn to kome en woare nich kjenne. Wan dee Hus Meista eascht oppjestone es en haft dee Daea toojemoakt, en jie bute stone en kloppre aun en prachre: 'Herr, moak op fa onns', dan woat hee junt auntwuate en saje: 'Ekj kjan ju nich, weet uk nich fonn wua jie sent.' Dan woa jie anufange to saje: 'Wie ha met die je-aete en jedrunke, en du deetst enn onnse Gause unjarechte.' Oba hee woat saje: 'Ekj weet nich fonn wua jie sent; wajch fonn mie aul jie Beesewichta!' Doa woat hiele en Taenekjnirsche senne wan jie woare Obraum, Iesak en Joakopp en aul dee Profeete seene enn Gott sien Rikj, oba jie woare rut jeschmaete woare. En dee woare fom Ooste en Waste, en fom Nuade en Siede kome, en woare sikj dol sate enn Gott sien Rikj. En Kjikjt! doa sent soone dee nu daut latste sent, dee woare dan daut easchte senne, en easchte dee dan woare daut latste senne." Enn dee selwje Tiet kjeeme Farisaea no am en saede: "Brinj die wajch en go sest wua han, dan Heroodes wel die Doot moake." Hee saed to an: "Got en sajcht daem Foss: 'Kjikj, ekj driew beese Jeista rut en doo heele Fonndoag en Morje, en aum dredde Dach woa ekj en Enj moake. Doch mott ekj Fonndoag en Morje, en aum naeakjste Dach reise, dan daut jeziemt sikj nich daut en Profeet buta Jerusalem ommkjemt. Jerusalem, Jerusalem; dee du de Profeete doot moakst en dee steenichst dee no die jeschekjt woare; woo foaken ha ekj jewenscht die toop to saumle so aus ne Han aeare Brood unja aeare Flichte, oba jie wulle nich. Kjikjt! jun Hus es junt jelote; ekj saj ju, jie woare mie nich meeha seene bott dee Tiet woat kome wan jie woare saje: 'Jesaeajent es dee, dee enn daem Herr sien Nome kjemt." Nu pasead daut aus hee enn eena fonn dee Faeaschte fonn dee Farisaea sien Hus enenn jinkj tom aete, daut dee am be-oobachte. en kjikj, doa wea en Maun fer an dee Wotasucht haud. Jesus saed to dee schreftjeleade en Farisaea: "Esset rajcht nom Jesats aum Saubat to heele?" Oba see weare stell. En hee neem daem Maun, heeled am en leet am gone; en saed to an: "Waea fonn ju, wan jun Saen oda en Oss em Borm enenn felt wudd daem nich fuats erut hole aum Saubat?" See kunne nusscht doato auntwuate. Hee raed enn Jlikjnesse to daen dee jekroagt weare aus hee sajch woo see de baste Sette waelde, en saed to an: "Wan irjentwaea die to ne Kjast enlode deit, sat die nich opp de baste Staed dol, dan wan eena ennjelode es dee meeha Ea haft aus du, en dee, dee ju beid enjelode haft no die kjemt en sajcht: 'Jeff dis Maun dien Plauts, dan wusscht du die schaeme motte en daen jeringste Plauts naeme. Oba, wan du enjelode best, go sat die dol em jeringste Plauts, dan, wan dee kjemt dee die enjelode haft, woat hee to die saje: 'Frint, komm no en hechra Plauts. Dan woascht du Ea habe bie daen, dee met die sette. Dan waeaemma sikj selfst erhaewe deit, woat jedeemuetijcht woare, en waea sikj selfst deemuetijcht, woat erhaeft woare." Hee saed uk to daem dee am enjelode haud: "Wan du en Medach oda en Owenkost moakst, lod nich diene Frind oda Breeda oda dien Frintschoft oda diene rikje Nobasch enn, wiel dan wudde dee die ne Belooninj senne. Oba wan du ne Moltiet utreetst, dan lod dee Oame, Jelaemde, Lome, en Blinje enn. Dan woascht du jesaeajent senne, dan dee kjenne die nich ne Belooninj trig jaewe; die woat daut oba beloont woare wan dee Jerachte woare fom Doot oppstone." Eena fonn dee, dee met am saut, aus hee daut head saed: "Jesaeajent es dee, dee enn Gott sien Rikj Broot aete woat." Hee saed to am: "En jewessa Maun muak en grootet Owenkost, en lod fael enn. Auset Owenkost Tiet wea, schekjt hee sien Sklow no daen dee enjelode weare: 'Komt, daut es nu aules reed.' Oba aule, met een Senn, entschuljde sikj. Dee easchta saed:' Ekj ha en Foarm jekofft, en ekj mott gone daen bekjikje, bitte, entschuldj mie.' En aundra saed: 'Ekj ha fief Poa Osse jekofft, en ekj sie oppem Wajch dee uttoproowe, bitte, entschuldj mie.' Noch eena saed: 'Ekj ha mie ne Fru jefriet, doaromm kaun ekj nich kome.' Dee Sklow kjeem trig en wees sien Herr aul dise Dinj. Donn wea de Husweat seeha bossich en saed to sien Sklow: 'Go schwind enne Staut Gausse en Waeaj enenn, en brinj dee Oame, en dee Blinje, en Jelaemde hia enenn.' Dee Sklow saed: 'Herr, waut du befoole hast es aul jedone, oba doa es noch meeha Rum.' Donn saed dee Herr to sien Sklow: 'Go noch rut oppe Huachwaeaj en Hakje en bedwinj an enenn to kome dat mien Hus kaun oppjefelt woare. Dan ekj saj die daut nich eena fonn dee, dee enjelode weare, woare mien Owenkosst schmakje.'" Donn kjeem fael Follkj toop no am, en hee dreid sikj eromm, en saed to an: "Wan irjentwaea no mie kjemt en haust nich sien Foda en siene Mutta en siene Fru en siene Kjinje en siene Breeda en Sestre, en uk sien eajnet Laewe, dan kaun hee nich mien Jinja senne. Waea nich sien Kriets opp sikj nemt en mie nofoljt, kaun nich mien Jinja senne. Dan waea fonn ju dee en Turm buhe wel, sat sikj nich eascht dol en raeakjent ut woo fael daut koste woat, auf hee jenuach haft daut foadich tomoake. Sest wan hee daen Grunt jelajcht haft, en dan nich foadich moake kaun, woare dee, dee daut seene, am spotte, en saje: 'Dis Maun funk aun to buhe oba kunnet nich foadich moake. Oda woon Kjeenich, wan hee wel jaeajen en aundra Kjeenich kjrieje, sat sikj nich eascht dol en aewalajcht sikj daut auf hee met tean dusent jaeajen janem kjrieje kaun dee met tweentich dusent kjemt. Aundasch, wan dee aundra noch en langet Enj auf es, schekjt hee Faeatraeda en felangt daut waut Fraed brinje wudd. Jrod so, waeaemma fonn ju nich aules aufsajcht waut hee haft, kaun nich mien Jinje senne. Doaromm, Sollt es goot, oba wan daut Sollt nutsloos es, met waut saulet dan jeschmak kjriehe? Daut es nich to brucke oppem Launt, uk nich fa daem Mesthupe, daut woat rut jeschmaete. Waea Uare haft tom heare, daem lot heare. Nu nodade dee Takskollakjta en Sinda sikj no am, omm am to heare. En dee Farisaea en Schreftjeleade murrde seeha en saede: "Dis Maun nemt de Sinda aun en at met an." Donn raed hee dit Jlikjnes en saed: "Waea fonn ju dee hunndat Schop haft, wan hee eent felist, lat nich dee naeajen-en-naeajentich enne Wiltnes en jeit daut felorne Schop to seakje bott hee daut finjt? En wan hee daut finjt lajcht hee sikj daut oppe Schulre en freit sikj; en kjemt enn sien Hus enenn en roopt siene Frind en Nobasch toop en sajcht to daen: 'Freit junt met mie met, dan ekj ha mien Schop jefunje daut felore wea.' Ekj saj ju daut jrod so es meeha Freid em Himel aewa een Sinda dee Buesse deit aus aewa naeajen-en-naeajentich Jerachte daen de Buesse nich faelt. Oda ne Fru dee dree Selwastekje haft en eent felist, wudd dee nich ne Laump aunstekje en faeaje daut Hus ut, en seakje flietich bott see daut finjt? En wan see daut finjt, roopt see aeare Frind en Nobasch topp, en sajcht: 'Freit junt met mie, dan ekj ha daut Selwastekj jefunje daut ekj felore haud.' Jrod so, saj ekj ju, es doa Freid fer Gott siene Enjel aewa een Sinda dee Buesse deit." En hee saed to an: "En jewessa Maun haud twee Saens. En dee jinjra saed to sien Foda: 'Foda, jeff mie daut Poat fonn daut Hab en Goot daut mient es.' En hee deeld an sien Hab en Goot enn. Korts no daem pakt dee jinjsta Saen aul sien Goot toop en reisd aewa Launt, wiet auf, en febrocht doa sien Goot derch wilet Laewe. Oba aus hee aules februckt haud, kjeem doa ne groote Hungaschnoot enn daut gaunse Launt, en am faeldet aun aules. Donn jinkj hee en femeed sikj bie eena fonn dee Laundesbirja, en dee schekjt am oppe Stap de Schwien to foodre. Am felangd aul seeha siene Moag met dee Schluwe to felle dee de Schwien aute, oba kjeena jeef am waut. Aus hee oba too Besennunk kjeem, saed hee to sikj selfst: 'Woo fael fonn dee Deena dee mien Foda jemeet haft, ha jenuach Broot to aete, oba ekj fekom hia enn dise Hungaschnot. Ekj woa mie oppmoake en gone no mien Foda, en woa to am saje: 'Foda, ekj ha jaeajen Himel en fer die jesindicht. Ekj sie nich meeha weat dien Saen jenant to woare; moak mie so aus eena fonn diene aunjenomne Deena.' En hee muak sikj opp en kjeem no sien Foda. Oba aus hee noch en langet Enj auf wea, sach sien Foda am, en am jaumad daut aewa am. Hee rand en foot am omm en jeef am en Kuss. Sien Saen saed to am: 'Foda, ekj ha jaeajen Himel en fer die jesindicht, en sie nich meeha weat dien Saen to heete.' Oba sien Foda saed to siene Sklowe: 'Brinjt schwind daen basta Mauntel en trakjt am daen aun, en jaeft am en Rink opp sien Finja, en Schoo fa siene Feet, en brinjt daut jemastet Kaulf haea en doot daut schlachte; wel wie aeta en onns freihe, dan disa, mien Saen wea Doot en laeft wada; hee wea felore en es jefunje.' En see funje aun sikj to freihe. Oba dee elsta Saen wea oppe Stap; en aus hee dicht biem Hus kjeem, head hee Musikj en Daunse; en roopt eena fonn dee Junjes en fruach waut daut aules to bediede haud. Dee saed to am: 'Dien Brooda es trig jekome, en dien Foda haft daut jemastet Kaulf jeschlacht wiel hee am jesunt trig jekjraeaje haft.' Oba hee wea doll en wull nich enenn gone, aulsoo kjeem dee Foda rut en prachad am. Oba hee saed to sien Foda: 'Kjikj! aul dise Yoare ha ekj die jedeent en sie niemols onnjehuarsaum jewast, en du hast mie niemols ne Kos jejaeft daut ekj kunn met miene Frind toop ne goode Tiet habe; oba nu daut disa, dien Saen, dee dien Hab en Goot met Huare fefraete haft, trig jekome es, deist du am daut jemastet Kaulf schlachte.' De Foda saed to am: 'Mien Saen, du best emma bie mie, en aules waut ekj ha es dient. Daut es gauns rajcht daut wie onns freihe en ne goode Tiet ha, dan disa, dien Brooda, wea Doot, en es tom Laewe jekome; hee wea feloare, en es jefunje.'" Hee saed donn uk to siene Jinje: "En jewessa rikja Maun haud en Husfewaulta, en am wea jesajcht daut dee sien Hab en Goot fekwose deed. Hee roopt am enenn en saed to am: 'Waut es dit daut ekj fonn die hea? Jef raeakjninj fonn diene Husfewaulterie, dan du kausst nich laenje mien Husfewaulta senne. Donn docht dee Husfewaulta so bie sikj: waut saul ekj doone? Dan mien Herr nemt mie mien Fewaulta Aumt fonn mie; growe kaun ekj nich, en ekj schaem mie to prachre. Ekj weet waut ekj doone woa, daut wan ekj fonn mien Aumt loos jemoakt sie, see mie woare enn aeare Hiesa enenn naeme.' Hee roopt donn en jieda fonn dee, dee sien Herr waut schuldich wea, en saed tom easchta: 'Woo fael best du mien Herr schuldich?' Hee saed: 'Hunndat Mot Eelj.' Hee saed to am: 'Nem dien Schultsadel en schriew schwind Feftich.' Donn saed hee to noch eenem: 'en woo fael best du Schuldich?' Hee saed: 'Hundat Mot Weit.' Hee saed to am: 'Nem dien Schultsadel en schriew Tachentich.' En dee Herr lowd daem onnjerachte Fewaulta wiel hee faeabedocht haundeld; wiel de Weltmensche sent dolle faeabedocht aus dee Lichtkjinje en aea Jeschlacht sent. En ekj saj ju: moakt fa junt selfst Frind met daem onnjerachte Mamoon daut wan dee meteemol nich doa es, woare dee junt enn eewje Woninje oppnaeme. Waea em jeringste tru es, es uk em groote tru; en dee em jeringste onnjeracht es, es uk em groote onnjeracht. Doaromm wan jie em onnjerachte Mamoon nich tru sent, waea woat ju daut aunfetruhe waut werklich tru es. En wan jie nich tru sent met daut waut en aundrem aunjeheat, waea woat ju daut jaewe waut onnst es? Kjeen Hussklow kaun twee Meista deene; dan hee woat entwaeda daem eena hause en daem aundra leef habe, oda hee woak sikj faust moake aun eenem en daem aundra fe-achte. Jie kjenne nich Gott uk daen onnjerachte Mamoon deene." Nu heade dee Farisaea, dee jeltjearich weare, dit aules, en dee spotte aewa am. En hee saed to an: "Jie sent dee, dee sikj selfst fer Mensche rajchtfoadje; oba Gott weet june Hoate; dan waut bie Mensche huach je-acht woat es bie Gott en Aeakjel. Daut Jesats en dee Profeete weare bott Jehaun; fonn donn aun woat daut Rikj Gottes jepraedicht, en aulamaun drenkjt doa enenn to kome. Oba daut es leichta fa de Himel en de Ead to fegone, aus daut een kjleenet Straeakj fom Jesats sull faule. Waeaemma sikj fonn siene Fru scheide lat, en ne aundre friet, brakjt de Eehe; en waeaemma sikj met ne Fru befriet dee fonn aea Maun jeschiede es, brakjt de Eehe. Nu wea doa en rikje Maun, dee met en purpur Rok en feine Leiwaunt jekjleet wea, en laewd huachhaea jiede Dach; en een jewessa oama Maun dee Latsarus heet, foll schwaeare, daem see bie daem rikja Maun siene Puat haude hanjelajcht; dee felangd saut to woare met dee Kjreemels dee fonn daem rikja Maun sien Desch folle; en de Hung kjeeme sogoa en lekte siene Schlemmse. Nu pasead daut, daut dee oama Maun storf, en dee Enjel druage am wajch no Obraum siene Schoot; en dee rikja Maun storf uk, en wort begroft. Oba enne Hal, wua hee enne Kwaul wea, hoof hee siene Uage opp en sach Obraum wiet auf, en Latsarus enn siene Schoot. Hee roopt en saed: 'Foda Obraum, erboarm die omm mie en schekj Latsarus daut hee sien Finje spets enn Wota ennduckt en miene Tung kjeele, dan ekj lied seeha hia enn dise Flaum.' Oba Obraum saed: 'Kjint, behool daut du enn dien Laewe diene goode Dinj jekjraeaje hast, en Latsarus jrod soo daut schlachtet; oba nu woat am jetreest, en die woat jekjwaelt. Bowenenn aul daut es tweschen onns en die ne deepe Kluft dee nich to endre jeit, so daut wan waea fonn hia doahan wull, wudd nich kjenne; uk nich fonn doa hiahan.' Don saed hee: 'Dan pracha ekj die daut du am no mien Foda sien Hus schekje woascht, dan ekj ha fief Breeda, daut hee to daen zeije mucht daut dee nich uk no dise Kwolstaed kome.' Obraum saed to am: 'See ha Mooses en dee Profeete, lot an daen heare.' En hee saed: 'Nae, Foda Obraum! oba wan waea fonn dee Doodes no an wudd gone, wudde see Buesse doone.' En hee saed to am: ' Wan see Mooses en dee Profeete nich heare, wudde see sikj uk nich beraede lote wan waea fonne Doodes oppstunt.'" Donn saed hee to siene Jinje: "Daut es onmaejlich daut beleidjunje nich kome woare; oba wee daem derch waem dee kome. Daut wudd fa soonem baeta senne daut en Maelsteen rom sien Hauls jehunge wort en am em Maea enenn jeschmaete wort, dan daut hee eenem fonn dise kjleene beleidje sull. Seet ju faea: wan dien Brooda jaeajen die sindicht, dan doo am strenj femone; en wan hee die aufprachat, dan fejef am. En wan hee saewen mol emm Dach jaejen die sindicht, en saewen mol trig kjemt en sajcht: 'Mie deit daut leet', dan saust du am fejaewe." En dee Apostel saed tom Herr: "Herr, jef onns meeha Gloowe." De Herr saed: "Wan jie Gloowe haude so aus en Sampkuarn, dan wudd jie to dis Mulbaeaboom saje: 'Riet die erut en plaunt die em Maea, en dee wudd junt jehuarsaum senne.. Oba waea fonn ju dee en Sklow haft dee pleaje deit, en Fee heede deit, wan hee fonne Stap enenn kjemt, wudd dan to am saje: 'Komm fuats en sat die dol,' en wudd nich leewe saje: 'Moak mie waut to aete, en binj die daut Schalduak omm en deen mie bott ekj je-aete en je-drunke ha, en no daem kaust du aete en drinkje? Dankt hee daen Sklow wiel hee deit waut am jebode es? Aulso uk jie, wan jie aules jedone ha waut junt befoole es, dan sajcht: 'Wie sent nutsloose Sklowe, wie ha bloos daut jedone waut wie schuldich weare to done." Nu pasead daut aus hee oppem Wajch wea no Jerusalem, daut hee med derch Samaria en Galilaea jinkj. Aus hee enn en jewesset Darp kjeem, bejaeajende am tean utsautsje Mana, dee wiet auf stunnde, en schreaje lud en saede: "Jesus, Meista, erboarm die aewa onns." Aus hee an sach, saed hee to an: "Got en lot dee Priesta junt seene." Nu pasead daut aus see jinje daut see jeheelt weare." Oba eena fonn an, aus hee sach daut hee jeheelt wea, kjeem trig en feharlicht Gott met ne lude Stem, en foll opp sien Jesecht fer Jesus siene Feet, en dankt am, en hee wea en Samarieta. Jesus auntwuad en saed: "Weare doa nich Tean dee jeheelt weare? Wua sent oba dee Naeajen? Sent doa kjeene jefunge dee trig kjeeme Gott de Ea to jaewe buta dis Framda?" En hee saed to am: "Sto opp en go, dien Gloowe haft die jeheelt." Aus dee Farisaea am fruage waneeha Gott sien Rikj kome wudd, auntwuad hee en saed: "Gott sien Rikj kjemt nich derch beobachte en seene, en dee woare nich saje: 'Kjikj hia, oda kjikj doa, dan kjikj! Gott sien Rikj es ennalich." En hee saed to siene Jinje: "Dee Doag woare kome wan jie junt saene woare eene fonn daem Menschesaen siene Doag to seene, en woare daen oba nich seene. See woare to junt saje: 'Kjikj hia, kjikj doa! got nich met soone met, en foljt daen nich no. Dan soo aus dee Blits fonn een poat unjem Himel bottet aundre Poat fom Himel schient, soo woat de Menschesaen senne enn sien Dach. Oba eascht mott hee fael liede en fonn dit Jeschlacht feschmaete woare. En soo auset enn Nooah siene Tiet wea, so woatet uk enn daem Menschesaen siene Tiet senne, see aute, see drunke, see befriede sikj, en leete sikj befriehe, bott opp daen Dach aus Nooha enne Arche ennen jinkj, en dee aewaflus fonn Wota kjeem en aules ommbrocht. Krakjt soo auset en Loot siene Tiet wea, see aute, en drunke, kofte en fekofte, deede plaunte, en buede; oba aun daen dach aus Loot ut Soodom erut jinkj, raeajend daut Fia en Schwaewel en brocht aulem omm. Jrod so woatet uk senne enn daen Dach wan de Menschesaen woat jeoppenboat woare. Waea aun daen Dach oppem Husdak es, en siene Sache em Hus sent, lot am nich erauf kome dee to hole, en uk soo waea oppe Stap es, lot am nich trig gone no irjent waut. Denkjt aun Loot siene Fru! Waeaemma sien Laewe feseakjt to bewoare woat daut feleare, en waea siene Laewe felist, woat daut bewoare. Ekj saj ju, enn dee Nacht woare twee emm Bad senne; eena woat jenome woare, en eena woat hinjalote woare. Twee Fruhes woare toop mole, eena woat jenome woare, en eene woat hinjalote woare. Twee woare oppe Stap senne, eena woat jenome woare, enn eena woat hinjalote woare." En see auntwuade am en saede: "Wua, Herr?" Hee saed to an: "Wua en doodje Kjarpa es, doa saumle sikj dee Odla." Jesus bruckt en Jlikjnes an to saje daut see emma baede sulle, en nich mootloos woare, en saed: "Enn ne jewesse Staut wea en jewesse Rechta dee Gott nich fercht en fa Mensche kjeen Respakjt haud. En enn dee Staut wea ne Waetfru, en see kjeem no am en saed: 'Rad mie fonn mien Jaeajna.' Fa ne lange Tiet wull hee nich; oba nohaea docht hee bie sikj selfst soo: 'Wan ekj Gott uk nich fercht en ha nich Respakjt fa Mensche, oba wiel dise Waetfru mie so fael Trubbel moakt, woa ekj aea rajchtfoadje, daut see mie nich aum Enj gauns februckt.'" En de Herr saed: "Horcht waut dee onnjerajchte Rechta sajcht. En woat Gott nich siene Uterwaelde rajchtfoadje dee Dach en Nacht am aunroope? en lang aewa an Jedult ha? Ekj saj ju daut hee woat an haustich rajchtfoadje. En doch, wan de Menschesaen kome woat, woat hee oppe Ead Gloowe finje?" Hee raed uk derch en Jlikjnes to daen dee sikj opp sikj selfst feleete daut see jerajcht weare, en fe-achte aundre. "Twee Mana jinje em Tempel enenn to baede; eena wea en Farisaea en dee aundra en Takskollakjta. Dee Farisaea stunnt en baed to sikj selfst: 'Gott, en dank die daut ekj nich so sie aus dee aundre: Reiba, onnjerachte, Eehebraeakja, oda sogoa aus dis Takskollakjta. Ekj faust twee mol de Waeakj, ekj jaew daut Teande fonn aules waut ekj enn naem.' Oba dee Takskollakjta stunnt wiet auf, en wudd nich mol siene Uage nehecht haewe, oba schluach sikj oppe Brossst en saed: "Gott erboarm die aewa mie, en Sinda.' Ekj saj ju, dis maun, leewa aus jana, jinkj jerajchtfoadicht no sien Hus. Dan waea sikj selfst erhaeft woat jedeemueticht woare, en waea sikj selfst deemueticht woat nehecht jehowe woare." See brochte am uk kjleene Kjinje daut hee daen mucht aunreare, oba aus dee Jinje daut sage, deede see daen schelle. Oba Jesus roopt dee Kjinje no sikj selfst en saed: "Lot dee Kjinje no mie kome, en waeat daen nich, dan daen jeheat daut Gottesrikj. Enn Woarheit saj ekj ju, waea daut Gottesrikj nich so aunemt aus en Kjint, woat opp kjeen Wajch doa enenn kome." En jewesse Rejiera fruach am: "Gooda Leara, waut mott ekj doone daut eewje Laewe to oawe?" Jesus saed to am: "Wuaromm nanst du mie 'Goot'? Kjeene es goot buta eena - Gott. Du weetst dee Jeboote: Du saust nich eehebraeakje, du saust nich doot moake, du saust nich staele, du saust nich faulschet Zeichness jaewe, du saust dien Foda en diene Mutte eare." En hee saed: "Daut ha ekj aules jehoole fonn Jugend opp." Aus Jesus daut head, saed hee to am: "Die faelt noch een Dinkj - fekjeep aules waut du hast en fedeel daut mank dee Oame; dan woascht du en Schats ha em Himel, en kom, folj mie no." Aus hee daut head, wea hee seeha betriebt, dan hee wea seeha rikj. Jesus kjikjt am aun en saed: "Woo schwoa eset fa daen, dee fael Eajendom ha, enn Gott sien Rikj enenn to kome. Daut es leichta fa en Kamel derch en Noteluag to gone, aus fa en rikja Maun en Gott sien Rikj enenn to kome." Dee daut heade, saede: "Waea kaun dan seelich woare!" Hee saed: "Waut bie Mensche ommaeajlich es, es bie Gott maeajlich." Peeta saed: "Kjikj, wie ha aules felote en sent die nojefolcht." Hee saed to an: "Enn Woarheit saj ekj ju, doa es nich eena dee Hus oda Fru oda Breeda oda Elre oda Kjinje felote haft omm Gott sien Rikj, dee nich fael meeha enn dit Laewe woat kjriehe, en enn dee komende Welt, daut eewjet Laewe." Hee neem donn dee Twlaw en saed to an: "Kjikjt, wie gone no Jerusalem, en aules waut dee Profeete fonn daem Menschesaen jeschraewe ha woat jefoadicht woare. Dan dee woare am aun dee Heide aewajaewe, en dee woare am spotte, en beleidje, en woare am bespiehe, dee woare am feheiwe, en am dootmoake, en aum dredda Dach woat hee fom Doot oppstone." Oba see festunde nusscht doafonn, en dise raed wea fonn aea Festaunt festoake, en see wiste nich fonn waut hee raed. Nu pasead daut aus hee dicht bie Jieriko kjeem daut en blinja Maun biesiedem Wajch saut en prachad. En aus dee head daut Follkj febie gone, fruach hee waut daut bedied. See leeta am weete daut Jesus fonn Natsaret doa febie jinkj. Donn schreach hee en saed: "Jesus, Doft sien Saen; erboarm die aewa mie." Dee doa feropp jinje deede am beschwichte daut hee stell sull senne, oba hee schreach bloos luda: "Doft sien Saen, erboarm die aewa mie!" Jesus stunt stell en befool daut see daem sulle no am brinje; en aus hee dicht bie wea, fruach hee am: "Waut west du daut ekj fa die saul doone?" Hee saed: "Herr, daut ekj wada seene kaun." En Jesus saed to am: "Dan see wada! Dien Gloowe haft die jeheelt." En platslich kunn hee wada seene, en foljd am no en feharlicht Gott. En aule Mensche dee daut sage jeewe Gott Ea. En Jesus kjeem bott Jieriko en jinkj doa derch. Doa wea en Maun dee Sachaeaus heet, eena fonn dee faeaschte Takskollakjta, en hee wea rikj. Hee wull Jesus seene, waea hee wea, oba kunn nich waeajen daut Follkj, dan hee wea mau kjleen jewosse. Hee rand feropp en kroop opp en Mulbaeaboom enopp, so daut hee am wudd seene kjenne, dan Jesus sull doa boolt febie gone. Aus hee bott doa kjeem, kjikjt Jesus nehecht en saed to am: "Sachaeaus, komm schwind rauf, dan fonndoag mott ekj bie die em Hus bliewe." En hee kjeem schwind rauf, en neem am met Freid opp. Oba aus dee aundre daut sage, murrde see en saede: "Hee es bie en Sinda enenn jegone aus Gaust." En Sachaeaus stunt en saed: "Herr, kjikj; de halft fonn mien Hab en Goot jaew ekj de Oame, en wan ekj irjent waem onnrajcht beschuldicht ha, daut woa ekj feeha mol so fael trig tole." Jesus saed to am: "Fonndoag es Heil no dit Hus jekome, sentamol hee uk Obraum sien Saen es. Dan de Menschesaen es jekome daut felorne to seakje en rade." Aus dee daut aules heade, jeef hee an bowenopp en Jlikjnes wiel hee dicht bie Jerusalem wea, en wiel see dochte daut Gott sien Rikj wudd soomeeha fuats kome. Doaromm saed hee: "En Odelmaun reisd no en launt wiet auf, omm en Kjeenichrikj fa sikj selfst to kjriehe en dan trigtokome. Aus hee eascht siene tean Sklowe no sikj jeroopt haud, jeef hee an tean Selwastakje en saed: 'Haundelt doamet bott ekj trig kom.' Oba siene Birja hausste am en schekjte am Faeatraede hinjaraun en leete am weete: 'Wie wele nich daut dis Maun aewa onns harsche saul.' Aus hee sien Rikj jekjraeaje haud en trig kjeem, felangd hee dee Sklowe no am to kome daen hee daut Jelt jejaeft haud, daut hee weete kunn waut en jiedre jemoakt haud derch haundle. Dee easchta kjeem en saed: 'Herr, dien Jelt haft tean meeha fedeent.' En de Herr saed to am: "Goot, gooda Sklow, wiel du met daut jeringste best tru jewast, jaew ekj die Follmacht aewa tean Staede.' Dee tweeda kjeem en saed: 'Herr, dien Jelt haft fief meeha fedeent.' Hee saed uk to am: 'En sie du aewa fief Staede.' Dee aundra kjeem en saed: 'Herr, kjikj - hia es dien Jelt daut ekj enn en Schnuppelduak wajch jelacht haud; dan ekj engst mie fa die, wiel du en hoada Maun best; du nemst opp waut du nich hanjelajcht hast, en deist arnte wua du nich jeseit hast.' Hee saed to am: 'Ut dien eajnet Mul woa ekj die rechte, du beesa Sklow. Du wist daut ekj oppnaem wau ekj nich hanjelajcht hab, en doo arnte wua ekj nich jeseit ha? Wuaromm laedst du dan nich mien Jelt enne Bank enenn? Wan ekj dan trig kjeem wudd ekj daut trig kjriehe met Entrast.' Hee saed donn to daen, dee doa romm stunde: 'Naemt daut Jelt fonn am en jaeft daem daut dee tean Biete haft.' [Dee saede to am: 'Herr, hee haft aul tean."] Ekj saj ju daut waeaemma haft, daem woat jejaeft woare, en fonn daem dee nich haft woat sogoa daut wajchjenome woare waut hee haft. Oba dee, miene Fiend, dee nich wulle ha daut ekj aewa an harsche sull, brinjt daen haea en moakt daen doot fer mie." Aus hee dit jesajcht haud, jinkj hee feropp no Jerusalem. En aus see dicht bie Betfaje en Betanien kjeeme, bie daen Eeljboajch, schekjt hee twee fonn siene Jinje en saed to daen: "Got enn daut aundret Darp, en wan jie doa enenn kome woa jie en aunjebungnet Falm finje, opp woont noch kjeen Mensch jeemols jesaete haft; leest daut loos en brinjt daut haea. En wan waea junt frajcht: 'Wuaromm lees jie daut loos?' dan sajcht: 'Wiel daem Herr faelt daut'". Dee jeschekjt weare funge daut so aus hee an jesajcht haud. Aus see daut Falm loss leesde saed dee Eajendeema to an: "Wuaromm lees jie daut Falm loss?" See saede: "Wiel daem Herr faelt daut'. Dee brochte daut no Jesus, en schmeete aeare Kjleede opp daut Falm enopp en sade Jesus doanopp. En aus hee delengd reet, laede see aeare Kjleede oppem Wajch. Aus hee nu dicht bie kjeem, fom Eeljboajch rauf, funk dee groote Jinjaschoa aun sikj to freihe en Gott to rieme met ne lude Stem fa aul dee majchtje Woakje dee see jeseene haude, en saede: "Jesaeajent es dee, dee doa kjemt, de Kjeenich em Himel enn daem Herr sien Nome; Fraed em Himel, en Harlichkjeit em hechste." Walkje fonn dee Farisaea em Follkj saede to am: "Leara, beschwicht doch diene Jinje!" Oba hee auntwuad en saed: "Ekj saj ju, wan dise sulle stel senne, dan wudde dee Steene schriehe." Aus hee dichtbie kjeem, sach hee dee Staut, en hield doa aewa, en saed: "Wan du enn dis Dach wist, - jo du! waut fa die Fraed wea; oba nu eset fonn diene Uage festoake; dan de Tiet woat opp die kome daut diene Fiend woare ne Waunt omm die romm buhe, en die runt omm aun aule Siede ommfange, en aun aule Siede prasse, en woare die en diene Kjinje oppe Ead schmiete, en woare enn die nich een Steen oppem aundre lote, wiel du nich de Tiet kjansd aus de Herr die beseakje deed." En hee jinkj em Tempel enenn en funk aun daen rut to schmiete de fekoffte, en saed to an: "Daut steit jeschraewe: Mien Hus saul en Baedhus senne; oba jie ha doarut ne Reibaheel jemoakt." En hee deed jieda Dach em Tempel unjarechte; oba dee Huagapriesta en Schreftjeleade, en dee faeaschte em Follkj proowde am ommtobrinje, oba kunne nich utfinje woo daut auntogone, dan aul dee Mensche hunje am aun en horchte waut hee to saje haud. Nu pasead daut een Dach aus hee em Tempel unjarechte deed, en daut Evanjeelium praedjd, daut dee Huagapriesta en Schreftjeleade kjeeme, met dee Aelteste toop, en saede to am: "Saj onns, derch waut fonne Follmacht deist du dise Dinje? oda waea haft die dise Follmacht jejaeft?" Hee auntwuad en saed: "Ekj woa ju uk ne Froag stalle, en sajcht mie: Jehaun siene Taufe, wea dee fom Himel, oda fonn Mensche?" See bedochte sikj daut soo bie sikj selfst: "Wan wie saje, fom Himel, dan woat hee saje: Wuaromm jleewd jie am dan nich? En wan wie saje: fonn Mensche, dan wudd daut Follkj onns steenje, dan dee weare aula aewazeicht daut Jehaun en Profeet wea." Aulsoo auntwuade see en saede: "Wie weete nich fonn wua hee wea." En Jesus saed to an: "Dan saj ekj junt uk nich wua miene Follmacht haea kjemt." Donn funk hee aun dee Mensche derch dit Jlikjnes to saje: "En jewessa Maun plaunt en Wiengoada en pakt daen ut aun Wiengoadna, en reisd wajch opp ne lange Tiet. Auset Tiet wea schekjt hee sien Sklow no dee Wiengoadna daut dee am sulle fonn dee Frucht brinje; oba dee Wiengoadna fekjielde daem en schekjte am ladich wajch. Donn schekjt hee noch een Sklow; oba daem fekjielde see uk, en beleidjde am en schekjte am ladich wajch. En wada schekjt hee en dredda, oba daem deede see uk fewunnde en schmeete am rut. Donn saed dee Herr dee daem Wiengoode eajend: 'Waut saul ekj doone? Ekj woa mien leefsta Saen schekje, feleicht woare see fa daem Respakjt jabe.' Oba aus dee Wiengoadna daem sage, schluage see Rot unja sikj en saede: 'Dit es de Oaw, wel wie daem dootmoake daut daut Oawgoot onnst kaun senne'. Aulso schmeete see am ut daem Wiengoode rut en muake am doot. Waut woat nu dan de Herr fom Wiengoade doone met daen? Hee woat kome en dee Wiengoadna ommbrinje, en woat daen Wiengoade aundre aewajaewe." Aus dee daut heade saede see: "Mucht daut nich senne!" Hee kjikjt an aun en saed: "Waut es dit dan daut jeschraewe steit: 'Dee Steen daen de Buelied auntsied jesat ha es dee Akjsteen jeworde? Waea opp daen Steen felt woat to Biete jebroake woare, oba opp waem dee felt woat to Pulwa jekjwatscht woare." Don proowde dee Huagapriesta en Schreftjeleade enn dee selwje Stund am enn aeare Henj to kjriehe, oba see aengste sikj fa daut Follkj, dan see wiste daut hee dit Jlikjnes jaeajen an jesajcht haud. See pauste jeneiw opp en schekjte Spiejoone dee sikj sulle faeastale aus seeha From, omm am faust to kjriehe met waut hee saed, daut see am dan kunne aewajaewe aun daem Rejiera siene Follmacht. Dee frauge am: "Leara, wie weete daut du rajcht leare en raede deist, en deist nich de Persoon aunseene, oba leascht enn Woarheit Gott sien Wajch. Esset rajcht fa onns daem Kjeisa Taks to tole oda nich?" Oba hee moakjt aeare Lest en saed to an: "Wiest mie en Selwastekj; waems Jesecht en Ennschreft es daut?" See saede: "Daem Kjeisa sient." Hee saed to an: "Dan jaeft daem Kjeisa waut daem Kjeisa sient es, en Gott waut Gott sient es." En dee kunne am nich fer de Mensche jriepe met siene Wead, en fewunndada sikj aewa siene Auntwuate en weare stel. Donn kjeeme walkje fonn dee Sadutsaea dee festriede daut de Doodes oppstone woare, en fruage am: "Leara, Mooses schreef onns daut wan en Maun sien Brooda storf en hee kjeene Kjinje haud, daut hee sien Brooda siene Fru dan friehe sull en doaderch Soot to Welt brinje fa sien Brooda. Nu weare doa saewen Breeda, en dee easchta neem ne Fru en storf oone Kjinje to ha, en dee tweeda, en dee dreda neeme aea, en soo bott aule saewen aea haude to Fru jehaut, oba hinjaleete kjeene Kjinje. Tolatst storf dee Fru. Wan nu dee Doodes oppstone, waems Fru woat see senne? Dan aule saewen haude aea to Fru." Jesus saed to an: "De Kjinje fonn dise Welt friehe en befriehe sikj; oba dee doa weat jefunge woare fom Doot opptostone, en enn dee aundre Welt to senne, friehe nich en befriehe sikj nich, en kjenne uk nich meeha stoawe, dan dee sent soo aus dee Enjel, en sent Gott siene Kjinje wiel see fom Doot sent opppjestone. Oba daut dee Doodes oppstone, sogoa Mooses saed aus hee bie daut brenendet Bossch wea, en nand daem Herr Obraum sien Gott, en Iesak sien Gott, en Joakopp sien Gott. Aulsoo Gott es nich de Doodje aea Gott, oba aul dee laewendje aeare; dan enn am laew wie aule." Donn auntwuade walkje fonn dee Schreftjeleade en saede: "Leara, du hast rajcht jesajcht." Fonn don aun woagd sikj kjeene am irjent waut meeha to froage. En hee saed to an: "Woo kjemt daut, daut see saje daut Christus Doft sien Saen es? Dan Doft sajcht selfst enn dee Pslame: 'De Herr saed to mien Herr; set bie mie to miene rajchte Haunt bott ekj diene Fiend die to ne Footbenk moak.' Aulsoo Doft nant am 'Herr', woo kaun hee dan sien Saen senne?" Donn saed hee to siene Jinje so daut aulet Follkj daut head: "Pausst opp fa dee Schrefjeleade dee jearen romgone met lange Rakj, en wele jejreest senne enne Moakjte, en wele jearen de baste sette ha enne Sienagooge, en de baste Ruebenkj bie de Faste, dee de Waetfruehes aeare Hiesa oppfraete, en met Heichle lange Jebaede moake; dee woare doafaea en jratret Jerecht erfoare. Aus hee oppkjikjt, sach hee woo dee Rikje aeare Gow em Tempelkaus ennen laede. En hee sach ne oame Waetfru twee Koppasch doa enenn laje. Donn saed hee: "Enn Woarheit saj ekj ju; dise oame Waetfru haft meeha enenn jelajcht aus aull dee aundre; dan aul dee aundre laede aeare Gow enenn fonn aea aewafluss, oba dise Fru ut aeare Oamoot haft aea gaunset Laewe enenn jelajcht." Aus eenje fonn daem Tempel raede, woo dee met straume Steene en Gow jetseat wea, saed hee: "Dise dinje dee jie hia seene, de Tiet woat kome daut nich een Steen oppem aundre bliewe woat, dee woare aule doljeschamete woare." See fruage am en saede: "Leara, waneeha woat daut senne, en waut woat daut Teakjen senne wan daut bottem paseare es?" En hee saed: "Pausst opp daut jie nich fefeat woare, dan fael woare en mien Nome kome en saje: 'Ekj sie Christus!' en 'De Tiet es hia!' Got daen nich hinjaraun. En wan jie fonn Kjrich en Opprua heare, aengst ju nich. Dise Dinje motte aule eascht paseare, oba daut Enj es noch nich fuats." Donn saed hee to an: "Eene Natsjoon woat jaeajen ne aundre Natsjoon oppstone; en een Kjeenichrikj jaeajen en aundret Kjeenichrikj; en doa woare jewaultje Eadbaebe senne fonn eene Staed no ne aundre Staed; en woat Pestilens en Hungaschnoot senne, en Schrakj, en fom Himel woare groote Teakjens kome. Oba eeha daut aules paseat woare see Henj opp ju laje en woare junt fefollje, en woare ju fere Sienagooge feare en enn Jefenknesse stoppe, en jie woare wajch jeleit woare fer Harscha en Kjeenije om mien Nome haulwe. Oba fa junt woat daut so eromm kome dautet en Zeichnes es. Naemt daut dan to Hoate daut jie ju nich ferhaea faeanaeme woo jie ju feauntwuate woare, dan ekj woa ju Wead en Weisheit jaewe, so daut aul dee, dee jaeajen ju sent, nich woare kjenne jaeajenaun stone oda festriede. Jie woare fonn Elre en Breeda en Frintschofft en Frind ferode woare, en walkje fonn ju woare see doot moake; en jie woare fonn aule Mensche jehaust woare omm mien Nome haulwe. Oba opp kjeen wajch woat een Hoa fonn jun Kopp ommkome. Enn jun Staunthauft woa jie june Seele behoole. Oba wan jie seene daut Jerusalem ommjeloagat es met Armee, dan sael jie weete daut daut boolt woat to Grunnt jebrocht woare. Dan lot dee, dee enn Judaea sent wajchrane no de Boaj; en dee, dee med doabenne sent erut gone, en dee doa runt omm oppem Launt sent nich trig enenn gone, dan dit sent de Doag daut Rach woat je-eeft woare, en aules daut jeschraewe steit woat jefoadicht woare. Oba wee dee Fruehes dee met Kjint sent, en fa daen, dee eent aune Brosst ha! dan doa woat to dee Tiet groote Noot senne em Launt, en grootet Oaja aewa dit Follkj. En dee woare derchet Schweat faule en woare jefange wajch jefeat woare no aule Laende, en dee Heide woare Jerusalem unjaklunge bott dee Heide aeare Tiet woat erfelt senne. Doa woare Teakjens senne enne Sonn en Mon en Stearns, en opp dise Ead woat groote Angst senne enn Mensche, met fewunndre, en daut Maea en dee Wala woare toobe; de Menschen aea Hoat woat fesaje waeajen aea Angst aewa daut waut opp dise Ead kjemt; dan dee Himelskjrafte woare sikj schedre. Dan woare see daen Menschesaen kome seene enn ne Wollkj, met groote Krauft en Harlichkjeit. Wan dise Dinje nu aunfange to paseare, dan haeft de Kopp nehecht; dan june Radunk nodat sikj." En hee fetald an en Jlikjnes: "Jie seene daen Fiejeboom en aule Beem; wan dee Blaede kjriehe, dan weet jie ut junt selfst daut dee Somma sikj nodat; Jrod so weet jie uk, wan jie seene daut dit aules paseat, daut Gott sien Rikj dichtbie es. En Woarheit saj ekj ju daut dit Jeschlacht woat nich fegone bott dit aules paseat es. Himel en Ead woare fegone, oba miene Wead woare nich fegone. En siet faeasechtich daut jie nich june Hoate belaustje met Fraete en Supe en Sorje aewe dit laewe, en dee Dach meteemol haustich aewa junt kjemt soo aus ne Schlenj, dan daut woat kome aewa aul daen, dee opp dise gaunse Ead sent. Oba siet emma waka en prachat daut jie utretse kjenne fonn aul dee Dinje dee bottem paseare sent, en fer daen Menschesaen woare stone kjenne." En hee deed aewadach unjarechte em Tempel; en tseowents jinkj hee rut en bleef em Eeljboajch to Nacht. En tsemorjenst kjeeme aule Mensche nom Tempel omm no am to horche. Nu wea dee Tiet fa daut Seetbrootfast dicht bie, daut Pasafast jenant woat. En dee Huagapriesta en Schreftjeleade sochte en Wajch woo see am kunne ommbrinje; dan see aengste sikj fa daut Follkj. Donn fua dee Soton enn Judas enenn, dee Iescharijot heet, eena fonn dee Twalw; en hee jinkj en raed met dee Huagapriesta en Tempelwajchta woo hee Jesus ferode kunn. Dee freide sikj, en weljde enn am Jelt to jaewe. En hee fespruak, en socht donn jelaeajenheit am to ferode wan doa nich fael Mensche romm weare. Donn kjeem dee Seetbrootdach wan daut Pasalaum musst jeschlacht woare. En hee schekjt Peeta en Jehaun enn saed: "Got en moakt daut Pasafast mol reed fa onns, daut wie daut aete kjenne." See saede to am: "Wua west du ha daut wie daut sele reed moake?" En hee saed to an: "Kjikjt, wan jie enne Staut enenn kome woa jie en Maun trafe dee ne Kruk met Wota drajcht. Got daem hinjaruan em Hus enenn wua hee enenn jeit; en sajcht to daem Husmeista: 'De Leara sajcht, wua es dee Gauststow wua ekj met miene Jinje kaun daut Pasafast Mol aete?' Dee woat ju ne groote Bowestow wiese, gauns utejpulstat; doa moakt reed." See jinje en funge daut soo aus hee an jesajcht haud, en muake daut Pasafast Mol reed. Aus dee Stund kjeem, sad hee sikj dol, en siene Jinje met am. Donn saed hee to an: "Ekj ha en deepet felange jehaut dit Pasafast Mol met junt to aete eeha ekj liede mott. Dan ekj saj ju daut ekj daut nich meeha aete woa bott daut enn Gott sien Rikj woat erfelt senne." Donn neem hee daut Kuffel en dankt doafaea, en saed: "Naemt dit en deelt daut mank ju enn: dan ekj saj ju, daut opp kjeen Wajch woa ekj fonn Wiendruwefrucht drinkje fonn nu aun bott Gott sien Rikj kjemt." Aus hee daut Broot jenome haud en doafaea jedankt, bruak hee daut twei en jeef an daut en saed: "Dit es mien Lief dee fa junt jejaeft woat; doot dit mie tom jedenknes." Jrod so daut Kuffel nom aete, en saed: "Dit Kuffel es daut niehet Bunnt enn mien Bloot daut fa junt fegote woat. Oba kjikjt; mien Ferode siene Haunt es met mie oppem Desch. Dan de Menschesaen woat bestemt gone so auset beschlote es, oba wee daem derch daem hee ferode woat." Donn funge see sikj unjarenaunda to froage waea daut mucht senne dee soont bottem doone wea. Dee streede sikj uk unjeranaunda woone fonn an daut jratste wudd senne. Hee saed to an: "Dee Kjeenije enne Welt harsche aewa de Mensche, en dee, dee follmacht habe woare bejnodjende Harre jenant. Oba jie sele nich soo senne, oba waea daut jratste es, lot am soo senne aus de Jingsta, en dee faeanaemsta aus en Deena. Dan waea es jrata, dee aum Desch set, oda dee bedeent? esset nich dee, dee aum Desch set? Doch ekj sie mank junt aus dee doa deent. Oba jie sent dee, dee mie bejestone ha enn miene Feseakjunje; en ekj bestemm junt en Kjeenichrikj so aus mien Foda mie daut bestemt haft; daut jie enn mien Kjeenichrikj met mie aum Desch aete en drinkje kjenne, en jie woare opp Troone sette en dee Twalf Staume Iesrael rechte. Siemoon, Siemoon, Kjikj! dee Soton haft opp earenst jeprachat daut hee die derchsaewe mucht so aus Weit; oba ekj ha fa die jebaet daut dien Gloowe nich woat oppheare; en wan du die ommjekjeat hast, dan stoakj diene Breeda." En hee saed to am: "Herr, ekj see reed met die met to gone, beides em Jefenknes uk em Doot." Oba Jesus saed: "Ekj saj die, Peeta, dee Hon woat fonndoag nich kjreihe bott du dree mol festriede woascht daut die mie jemols jekjant hast." En hee saed to an: "Aus ekj ju rut schekjt oone Jeltausch oda Sak oda Schoo, faeld ju daut aun irjentwaut?" en see saede: 'Aun nusscht." Donn saed hee to an: "Oba nu, waea en Sak haft, lot am daen naeme; uk ne Jeltausch; en waea nich haft, lot am sien Kjleet fekjeepe en kjeepe en Schweat. Dan ekj saj ju, daut waut fonn mie jeschraewe steit mott en mie foadich jemoakt woare: 'Hee wort met dee Febraeakje met jeraeakjent'; dan werklich haft daut met mie en enj." Donn saede see: "Herr kjikj; hia sent twee Schweata." En hee saed to an: "Daut es jenuach." En hee jinkj erut, en soo aus jeweenlich jinkj hee nom Eeljboajch; en siene Jinja foljde am doahan. Aus see bott doa weare, saed hee to an: "Baet, daut jie nich en Feseakjunk enenn jerode!" En hee jinkj onnjefaea sofael wiede fonn an aus eena en Steen schmiete kaun, en kneed sikj han en baed. En saed: "Foda, wan du west, dan nem dit Kuffel wajch fonn mie, doch nich waut ekj wel, oba soo aus du west." Donn kjeem en Enjel fom Himel en stoakjt am. Enn groote Angst baed hee noch earnsta; en sien Schweet wea so aus groote dreppe Bloot dee oppe Ead folle. Aus hee oppstunt fom jebaed, en bott siene Jinje kjeem, funk hee daen waeajen aea Trua em Schlop, en saed to an: "Wuaromm schlop jie? Stot opp en baet, daut jie nich enn Feseakjunk kome!" En kjikj! waearent hee to an raed, kjeeme doa en groot deel Mensche; en eena fonn dee Twalw, Judas, jinkj feropp en kjeem no Jesus oppto am en Kuss to jaewe. Oba Jesus saed to am: "Judas, ferotst du daen Menschesaen met en Kuss?" Aus dee, dee romm am weare, daut sage, saede see: "Herr, sael wie metem Schweat schlone?" En eena fonn an heiwd daen Huagapriesta sien Sklow sien rachtet Ua auf. Jesus auntwuad en saed: "Lot an doone waut see wele." En hee neem daem sien Ua en heeld daut. Donn saed Jesus to dee Huagapriesta en Tempel faeaschte en Aelteste dee no am jekome weare: "Se jie met Schweata en Kjneppels jekome so aus jaeajen en Reiba? Aus ekj jieda Dach bie ju em Tempel wea, strakjt jie june Henj nich ut jaeajen mie; oba dit es june Tiet en dee Follmacht de Diestanes." En aus see am haude faustjenome, leide see am wajch en brochte am no daem Huagapriesta sien Hus; en Peeta jinkj fonn wiet auf hinjaraun. Aus see donn haude en Fia aunjestkjt en sikj toop dol jesat haude, sad Peeta sikj doa uk dol mank an. Nu wea doa en jewesset Deenstmaeakje dee am sette sach dicht biem Licht, en dee kjikjt am jeneiw aun en saed: "Dis Maun wea uk bie am". Oba hee festreet daut en saed: "Ekj kjan am nich." En kjleen stoot lota sach noch waea am en saed: "Du best uk eena fonn an". Oba Peeta saed: "Maun, ekj sie nich!" Onnjefaea eene Stund lota kjeem en aundra en saed oppdrekjlich: "Ekj sie secha daut disa met am wea, dan hee es en Galilaea!" Oba Peeta saed: "Maun. ekj weet nich fonn waut du raetst." En platslich, wiel hee noch raed, kjreid de Hon. En dee Herr dreid sikj en kjikjt no Peeta. Donn docht Peeta aun daem Herr sien Wuat, woo hee to am jesajcht haud: "Eeha de Hon fonndoag kjreihe woat, woascht du dree mol festriede daut du mie jekjant hast." En hee jinkj rut en hield bettalich. Dee Mana dee Jesus fausthilde, spotte am en schluage am; en bunge am de Uage too en schluage am em Jesecht en fruage am: "Profetsei! waea haft die jeschloage?" en saede fael aundre lastalije Dinje jaeajen am. Auset nu Tsemorjenst wea, saumelde sikj aul dee Aelteste fonn beides de Huagapriesta en Schreftjeleade, en brochte am en aea huage rot enenn, en saede: "Wan du dee Christus best, dan saj onns." Hee saed to an: "Wan ekj junt uk noch wudd saje, wudd jie doch nich jleewe. En wan ekj froag, woa jie mie goanich auntwuate. Oba fonn nu aun woat dee Menschesaen to daut rajchte fonn Gott siene Krauft sette." Donn saede see aule: "Best du dan werklich Gott sien Saen?" En hee saed: "Jie saje daut ekj sie." En see saede: "Wuaromm bruck wie noch meeha Zeije? Wie selfst ha daut jeheat fonn sien eajnet Mul." Donn stunnde see aule opp en leide am no Pielatus. En see funge aun am to beschuldje en saede: "Wie funge disem doabie daut hee onnse Natsjoon feleide deit, en febit daut wie sele daem Kjeisa Taks tole, en jeft faea daut hee selfst Christus, en Kjeenich es. En Pielatus fruach am: "Du best de Jude aea Kjeenich?" Hee auntwuad am en saed: "Du sajchst!" En Pielatus saed to dee Huagapriesta en daut Follkj: "Ekj finj kjeene Schult aun dis Maun". Oba see stunnde doaopp faust en saede: "Oba hee raeacht daut Follkj opp, en leat enn gauns Judaea, fonn Galilaea bott hia." Aus Pielatus daut head, fruach hee auf dis Maun fonn Galilaea wea, en aus hee enn wort daut hee unja Heroodes siene Harschoft jehead, schekjt hee am no Heroodes, dan hee wea donn jrod enn Jerusalem. Aus Heroodes Jesus sajch, freid hee sikj seeha, dan hee haud aul fa ne lange Tiet am wult seene, enn hopt daut hee en Teakjen wudd seene kjenne; en fruach am fael froag; oba Jesus auntwuad am nich. En dee Huagapriesta en Schreftjeleade stunnde en fekloagde am hoat. Heroodes en siene Soldote fe-achte am en fespotte am, en trokke am straume Kjleeda aun en schekjte am trig no Pielatus. Daen selwja Dach worde Heroodes en Pielatus Frind, dan fer daem weare see sikj jaeajenaewa fientlich jewast. Don roopt Pielatus dee Huagapriesta en Aelteste fom Follkj toop en saed to an: "Jie ha dis Maun no mie jebrocht aus eena dee daut Follkj fefeat, en kjikjt! ekj ha enn june jaeajenwoat am unjasocht, en finj enn am nusscht fonn sowaut wuawaeajen jie am fekloage. Uk nich Heroodes, dan hee haft am trig no onns jeschekjt, en kjikjt; hee haft nusscht jedone daut daen Doot fedeene wudd. Doaromm woa ekj am strofe, en am looslote." (Dan hee musst oppem Fast eenem no jewanheit no, looslote.) Oba see schreaje aule tojlikj en saede: "Wajch met disem, en jef onns Barabas loos!" Dee wea waeajen Opprua enne Staut, enn waeajen Mort, em Jefenknes jestopt. Oba Pielatus roopt an wada aun wiel hee Jesus jearen looslote wull. Oba see schreaje en saede: "Doo am krietsje, doo am krietsje!" Oba hee saed daut dreddemol to an: "Wuaromm? Waut fa beeset haft dis Maun jedone? Ekj finj kjeene Uasoak toom Doot enn am. Ekj woa am strofe en lote am loos." Oba see bleewe biem lud schriehe en felangde daut hee sull jekrietsicht woare, en aea, en dee Huagapriesta aea Jeschrecht neem aeawahaunt. En Pielatus enschloot sikj daut aea felange sull jedone woare; en hee leet daem loos dee waeajen Opprua en Mort em Jefenknes wea; oba Jesus aeawajeef hee no aea Wele. Aus see am wajch leide, jreepe see Siemoon, en Maun fonn Kjiereene dee fom Launt kjeem, en laede daut Kjriets opp am en muake am daut hinje Jesus droage. En groot Schoof Mensche foljde am hinjaraun, uk Fruehes dee truahede en jaumaereade aewa am. Oba hee dreid sikj eromm no an en saed: "Jie Dajchta fonn Jerusalem; hielt nich aewa mie, hielt leewa aewa junt selfst, en fa june Kjinja, dan kjikjt! de Tiet woat kome wan see woare saje: 'Jesaeajent sent dee Onnfruchtboare, en daut Muttalief daut nie haft en Kjint to Welt jebrocht, en dee Brosste dee nie sent jesoage worde'. Dan woare see aunfange to de Boaj to saje: 'Fault opp onns enopp!' en to dee Humpels: Bedakjt onns!' Dan wan see dit doone to en Boom dee foll Sauft es, waut woat met daut paseare daut dreach es?" Doa weare uk twee aundre, dee Febraeakja weare, wajch jeleit met am dee uk sulle dootjemoakt woare. Aus see bott dee Staed kjeeme dee Schaedelstaed heet, deede see am en dee Febraeakja kjrietsje, eena aune siene rajchte sied, en dee aundre aune linke Sied. Donn saed Jesus: "Foda, fejef an; dan see weete nich waut see doone." En see leesde en fedeelde siene Kjleede. En de Mensche stunnde en kjikjte too, en dee Leida fom Follkj uk, en spotte en saede: "Hee haft aundre jerat; lot am sikj selfst rade, wan hee de Christus es, Gott sien Uterwaelda." Dee Soldote spattade uk, en kjeeme en boode am Aedikj aun, en saede: "Wan du de Jude aea Kjeenich best, dan rad dieselfst!" En aewa am wea uk ne Aewaschreft: "DIT ES DE JUDE KJEENICH!" En eena fonn dee Fabraeakja dee doa hunk lastad am en saed: "Best du nich de Christus? dan rad dieselfst en onns." Oba dee aundra stroft am en saed: "Ferchst du nich Gott? dan du best enn dautselwje Uadeel. En wie met rajcht, dan wie kjriehe daut nu waut wie fedeent ha; oba dis Maun haft nusscht Onnrajcht jedone." Donn saed hee to Jesus: "Herr, denk aun mie wan du enn dien Rikj enenn kjemst." En Jesus saed to am: "Enn Woarheit saj ekj die: Fonndoag woascht du met mie emm Paradies sene". Daut wea nu onnjefaea Klok Twalw opp Medach, en daut wea Diesta aewa daut gaunse Launt bott Klok dree nomedach aus de Sonn opphead met shiene; en dee Gerdien em Tempel reet enne Med uteneen. En Jesus schreach met ne lude Stem en saed: "Ekj befael mien Jeist enn diene Henj enenn." En aus hee daut jesajcht haud, storf hee. Aus dee Offitsia sach waut doa pasead, lowd hee Gott en saed: "Dit wea werklich en jerajchta Maun." En aul dee Mensche dee doa topp kjeeme en daut tookjikjte, schluage sikj oppe Brosst en jinje trig. En aul dee, dee am bekaunt weare, uk dee Fruehes dee met am fonn Galilaea weare jekome, stunnde wiet auf en kjikjte daut aules too. En Kjikj; doa wea en Maun dee Joosaf heet, eena fonn dee Rotschoa, dee en gooda, jerachte Maun wea, - dee haud nich metjestemt met aea Rot en aea haundle - dee wea fonn Aramitia, ne Jude Staut, - dee uk no daut Gottesrikj luad. Disa jinkj no Pielatus en fruach no Jesus sien Lief, en neem daen rauf en wekjeld daen en Kertun, en laed daen enn en niehet utjehaktet Grauf enenn, wua noch kjeene benne jelaeaje haud. Daut wea en Dach tom reed moake, dan dee Saubat wea dicht bie. En dee Fruehes dee fonn Galilaea met jekome weare, foljde hinjaruan, en sage wua sien Lief hanjelajcht wort, en jinje trig en muake Kjriederie en Saulweelj reed. Oba see rude aum Saubat soo aus daut Jesats felangd. Oba de easchte Dach enne Waeakj auset noch seeha Tiedich wea, kjeeme see nom Grauf, en brochte de Kjriedarie dee see reed jemoakt haude. En see funge daut dee Steen fom Grauf wajch jerollt wea, en jinje enenn oba funge daen Herr Jesus sien Lief nich. Aus see sikj nu seeha fawunndade doa aewa, meteemol stunnde doa twee Mana bie an dee blenkjrije Kjleede aun haude; en aus see sikj seeha enjste en sikj met aeare Jesechta bott oppe Ead buage, saede dee Mana to an: "Wuaromm seakj jie dee Laewndje mank dee Doodje? Hee es nich hia, hee es oppjestone. Denkjt aun waut hee junt saed aus hee noch enn Galilaea wea, en saed: 'De Menschesaen mott enn Sinda aeare Henj jejaeft woare, en jekjrietsicht woare, en aum dredde Dach wada oppstone.'" Donn foll an daut bie daut hee daut jesajcht haud, en jinje trig fom Grauf en fetalde dee Alw uk aul dee aundre daut. Daut wea Marie Magdaleena en Joanna en Joakopp siene Mutta Marie, en dee aundre met an dee de Apostel daut fetalde. Oba aeare Wead shiend an so aus Dommheit, en see jleewde an nich. [Donn stunnt Peeta opp en rand no daut Grauf, bekjt sikj dol en kjikjt rauf, en sach dee kertun Loakes apoat ligje, en jinkj trig en wunndad sikj waut paseat wea.] En kjikj; doa weare daen selwja Dach twee dee reisde no en jewesset Darp daut Emaus heet, onnjefaea saewen Miel fonn Jerusalem, en unjahilde sikj unjarenaunda fonn aules waut paseat wea. Nu pasead daut, aus see sikj unjahilde en doafonn raede, daut Jesus selfst sikj nodad en reisd met an; oba aeare Uage weare feschlote daut see am nich kjande. En hee saed to an: "Waut es dit fonn waut jie ju unjahoole biem hia gone?" See stunnde truarich stel. Eena fonn ann, Kleeofas, auntwuad am en fruach, "Best du en Framda enn Jerusalem en weetst nich waut doa enne latste Doag paseat es?" Hee saed to an: "Waut fonne Dinj?" En see saede to am: "Daut fonn Jesus fonn Natsaret, dee en Profeet wea, kjraftich fer Gott en Mensche enn waut hee deed en saed, en woo onnse Huagapriesta en dee Rejiera am hanjeewe tom Uadeel tom Doot, en ha am jekjrietsicht. Oba wie hopte daut hee dee wudd senne dee Iesrael rade wudd; en bowanenn es dit de dredde Dach seit dit aules paseat es. En dan uk noch sent doa walkje fonn dee Fruehes mank onns dee tiedich biem Grauf weare, en erstaunde onns, en aus see sien Lief nich funge, kjeeme see en saede daut see haude Enjel jeseene dee jesajcht haude daut hee laewd. En walkje dee bie onns weare jinje nom Grauf, en funge daut jrod so aus dee Fruehes jesajcht haude, oba am sage see nich." Donn saed hee to an: "O jie Noare, en stommp enn Hoat aules to jleewe daut dee Profeete jeraet ha. Musst Christus dit nich aules liede en dan enn siene Harlichkjeit enenn gone?" En hee funk bie Mooses aun enn aul dee Profeete muak hee an dietlich enn aul dee Schreft waut fonn am jesajcht wea. En see kjeeme dicht bott daut Darp wua see hanjinje; en hee deed soo aus wan hee wiede gone wull. Oba see beraede am en saede: "Bliew hia met onns, dan daut es soomeeha Owent, en dee Dach es meist to Enj." Hee jinkj met an enenn bie an to bliewe. En daut pasead, aus hee met an saut, daut hee daut Broot neem, en dankt doafaea, en aus hee daut jebroake haud, jeef hee an daut. Donn jinje aeare Uage op, en see kjande am, en platslich feschwunk hee fer an. Donn saede see eena tom aundra: "Brende onnse Hoate nich enn onns aus hee met onns raed delengd de Wajch, aus hee onns de Schreft utlaed?" See stunnde enn dee selwje Stund opp en jinje trigj no Jerusalem, en funje dee Alw fesaumelt, en dee aundre met an, en saede: "De Herr es werklich oppjestone en haft sikj fonn Peeta seene lote". En see fetalde waut oppen Wajch paseat wea, en woo see am jekjant haude aus hee daut Broot jebroake haud. Aus see dit aules fetalde, stunnt Jesus selfst meteemol enn aeare Med, en saed: "Fraed met ju!" Oba see fefeade sikj, en engste sikj seeha, en dochte see sage en Jeist. En hee saed to an: "Wuaromm se jie soo besorcht, en wuaromm kome soone Jedanke enn june Hoate? Seet miene Henj en miene Feet, daut ekj et selfst sie, dan en Jeist haft nich Fleesch en Knoakes so aus jie seene daut ekj ha." [Aus hee daut saed, wees hee an siene Henj en Feet.] Aus see fa Freid en Wunnda noch nich jleewde, saed hee to an: "Ha jie hia waut tom aete?" See jeewe am en biet jebrodnet Fesch, en waut Honnich. Hee neem daut en aut fer an. Donn saed hee to an: "Dit es waut ekj junt saed aus ekj noch bie ju wea; daut aules daut enn Mooses en dee Profeete en enne Psalme fonn mie jeschraewe es, musst erfelt woare." Donn muak hee an daut Festenntnes op daut see de Schreft festone kunne, en saed to an: "Soo esset jeschraewe, en soo musst dee Christus liede, en de dredde Dach fom Doot oppstone, en daut derch sien Nome Buesse en Sindefejaewunk jepraedicht sull woare unja aule Felkja - en bie Jerusalem aunfange. "Jie sent Zeig fonn aul dise Dinje. En Kjikjt! ekj schekj mien Foda sien Fespraeakje opp ju; oba blieft enn Jerusalem bott jie met Krauft fonn bowe jekjleet sent." He neem an donn erut bott Betanien opptoo, en hoof siene Henj opp aewa an en saeajend an. En daut pasead aus hee an saeajend daut hee fonn an feschwunk, en fua enopp nom Himel. En see jinje trig no Jerusalem met groote Freid, en weare emma em Tempel en saeajende Gott.

Em Aunfank wea daut Wuaat, en daut Wuat wea bie Gott, en Gott wea daut Wuat. Daut selwje wea em Aunfank bie Gott. Derch am es aules jemoakt, en oone am es nuscht jemoakt daut jemoakt es. En am wea Laewe, en daut Laewe wea daut Licht fa de Mensche. En daut Licht schient enne Diestanes, oba de Diestanes haft daut nich bejraepa. Doa wea en Maun fonn Gott jeschekjt, dee heet Jehaun. Disa kjeem fonn daut Licht Zeichnes to jaewe, daut dee Mensche derch am aula sulle tom Gloowe kome. Hee wea nich daut Licht, oba wea jeschekjt fonn daut licht to zeije. Daut wea daut woarhauftje Licht, daut fa aule Mensche schient dee enn dise Welt enenn kome. Hee wea enn dise Welt, en de Welt wea derch am jemoakt; oba de Welt kjand am nich. He kjeem no daut Sienje; oba siene eajne Mensche neeme am nich aun. Oba aul dee, dee am aunneema, jeef he daut Racht Gott siene Kjinja to heete, dee nich fonn Bloot uk nich ut fleeshlichet Felange uk nich ut en Maun sien Wele, oba fonn Gott jebuare sent. En daut Wuat wort Fleesch - en Mensch - en wond unja onns, en wie sage siene Harrlichkjeit soo aus en Foda sien eentsja Saen, foll Jnod en Woarheit. Jehaun jeef Zeichnes fonn am, en saed: "Dit es dee, fonn waem ekj saed: No mie kjemt dee, dee aul fer mie wea, dan hee wea eaha aus ekj." Ut siene folle Mot ha wie aule genome Jnod, en wada Jnod. Dan daut Jesats wea derch Mooses jejaeft, oba Jnod en Woarheit kjeeme derch Jesus Christus. Kjeen Mensch haft jemools Gott jeseene; oba sien eentsja Saen, dee biem Foda enne Schoot es, haft onns aules fonn am fetalt. Dit es Jehaun sien Zeichnes daut he jeef aus dee Jude de Priesta en Lewieta fonn Jerusalem schekjte am to froage waea hee wea. Hee bekjand en festreet daut nich, oba bekjand daut hee nich dee Christus wea. En see fruage am: "Waut dan? Best du Elia?" Hee saed: "Nae, ekj sie nich." "Best du dee Profeet?" En hee saed: "Nae." Donn saede see to am: "Waea best du? daut wie daen ne Auntwuut jaewe kjenne dee onns jeschekjt habe. Waut sachst du fonn die selfst?" He saed: "Ekj sie eenem siene Stem dee enne Wiltness schricht: Moakt daen Wajch jlik fa onns Herr! so aus dee Profeet Jesaja saed." Dee waut jschekjt weara, weara fonne Farisaea. En see fruuge am: "Wuaromm deepst du dan, wan du nich Christus, uk nich Elia, uk nich dee Profeet best? Jehaun saed to an: "Ekj deep ju met Wota: oba mank ju steit eena daen jie nich kjanne; dee waut no mie kome woat, oba aul fer mie wea, jaeajen daem ekj nich weat sie daut ekj am de schoo oplees." Dit pasead aula enn Betabara aun jantsied Jordan, wua Jehaun deepe deed. De naeakjste Dach sach Jehaun Jesus no sikj opptoo kome en saed: "Kjikjt! daut es Gott sien Laum, waut de Welt aeare Sinde wajch nemt! Dit es dee, fonn dem ekj saed: No mie kjemt en Maun waut mea Ea haft aus ekj, wiel hee aul doa wea eaha ekj gebuare wea. Ekj kjand am nich, oba ekj kjeem doaromm enn Wota to deepe daut hee to Iesrael sull oppenboa woare." Donn jeef Jehaun Zeichnes en saed: "Ekj sach daen Jeist soo aus ne Duw fomm Himel rauf kome en opp am bliewe. Kjanne deed ekj am nich, oba dee, dee mie schekjt enn Wota to deepe saed to mie: "Opp daen du daen Jeist sitst erauf kome, en opp am bliewe, es dee, dee met daem Heilje Jeist deepe woat. En ekj sach daut, en hab Zeichnes jejaeft, daut dit Gott sien Saen es." De naeakjsta Dach stunnt Jehaun doa met twee fon siene Jinja. Aus hee Jesus sach gone saed hee: "Kjikjt, daut es Gottes Laum!" Aus dee twee Jinja daut heade, jinje see Jesus hinjaraun. Jesus dreid sikj eromm en sach daut see am hinjaraun jinje, en saed to an: "Waut siek jie?" See saede to am: "Meista (daut meent, Leara) wua wonst du?" He saed to an: "Komt, dan woa jie seene". See jinja en sage wua hee bleef, en bleewe daen Dach bie am. Daut wea klok feeha Nomedach. Eena fonn dee beid waut Jehaun haud raede heat, en met am metjinge, wea Aundrees, Siemoon Peta sien Brooda. He funk eascht sien eajne Brooda Siemoon en saed to am: "Wie habe daen Mesias jefunje." Daut meent: daen Christus; En brocht am no Jesus. Aus Jesus am aunkjikjt saed hee: "Du best Siemoon, Joona sien Saen; du saust Peeta heete;" daut meent: en Steen. De naeakjste Dach wull Jesus no Gailaea gone, en funk Filip, en saed to am: "Folj mie no!" Filip wea fonn Betseeda, dee Staut wua uk Aundrees en Peeta haea kaume. Filip funk Natanael en saed to am: "Wie ha daen gefunge fonn daem Mooses em Jesats, uk de Profeete jeschraewe habe, Jesus fonn Natsaret, Joosef sien Saen." En Natanael saed to am: "Kaun doa fonn Natsaret irjent waut Goodet kome?" Filip saed to am: "Komm en see." Jesus sach Natanael no am kome, en saed fonn am: "Kjikjt! en woarhauftje Iesraeliet, enn daem kjeen Faulschet es!" Natanael saed to am: "Fonn wua kjanst du mie?" Jesus saed to am: "Eeha Filip die roopt, sach ekj die es du unja daen Fiejeboom weascht." Natanael saed to am: "Meista, du best de Gottes Saen, du best Israels Kjeenich!" Jesus auntwuud am en saed: "Du jleefst wiel ekj saed daut ekj die unja daen Fiejeboom sach? Du saust jratra Dinje aus daut seene." En hee saed to am: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die, jie woare fonn nu aun dem Himel seene op stone, en Gott siene Enjel erauf en enopp foare opp daen Menschesaen." Aum dredde Dach wea enn Kana enn Gailiaea ne Kjast, en Jesus siene Mutta wea uk doa. En Jesus en siene Jinja weare uk to de Kjast ennjeloda. En aus doa nich mea Wien wea, saed Jesus siene Mutta to am: "Dee ha nich Wien." Jesus saed to aea: "Fru, waut haft daut met die en mie to doona? Miene Tiet es noch nich hea." Siene Mutta saed to de Deena: "Doot wautema hee to ju sajcht." Doa weare sas steenane Wotakrucke dee de Jude bruckte to aeare reinjunks Tsermoonja, en hilde bie twintich ooda dartich Galoon jieda. Jesus saed to an: "Felt dee Krucke Foll Wota!" En see felda dea gauns opp bottem Raunt. "Donn saed hee to an: "Nu schapt waut erut en brinjt daem FastMeista!" En see deede daut. Aus de FastMeista daut Wota, daut nu Wien wea, jeschmakjt haud, en nich wist wua daut haea kjeem, (oba de Deena dee daut Wota jeschapt haude wiste), roopt de FastMeista daen Briegaum, En saed to am: "Aulemaun sat daem basta Wien faea emm Aunfank, en dan wan de Jast eascht goot jedrunke habe, dan daut waut bilja es; oba du hast de baste bott nu jehoole." Dit Aunfank fonn siene Wundateakjen deed Jesus enn Kana enn Galilaea, en oppenboad siene Harrlijchkjeit, en siene Jinja jleewde aun am. Nodaem jinkj hee, siene Mutta en siene Jinja no Kapernaum, en bleewa bloos en poa Doag. En dee Jude aea Pasafast wea dichtbie, en Jesus jinkj no Jerusalem. Doa funk hee emm Tempel dee, dee Osse en Shop en Duwe fekoffte, uk dee Jeltwakjsle sette. He muak sikj ne Pitsch fonn Strenj en juach daen aule utem Tempel rut, met de Osse en Schop; en sched de Jeltwakjsla aea Jelt ut, en schmeet aeare Desche omm. En saed to de Duwehaundla: "Naemt dise Dinje hia wach; moakt ut mien Foda sien Hus nich en Haundelsplauts!" Donn dochta de Jinga doaraun daut jeschraewe stunnt: "Dee Iewa omm dien Hus haft mie fetaeat!" De Jude jeewe am auntwuat en saede to am: "Waut jefst du onns fa en Teakjen daut du daut Racht hast dit to doone?" Jesus auntwuad an en saed: "Braekjt dis Temple dol, en ekj woa daen enn dree Doag wada uppbuhe." Donn saede de Jude: "Daut neem sasefeatich Joa dis Tempel to buhe, en du west daem enn dree Doag upbuhe?" He raed oba fonn sien Lief aus en Tempel. Aus hee donn nohaea fomm Doot oppjestone wea, dochte siene Jinja doaraun, daut hee dit to an jesajcht haud, en see jleewde dee Schreft, en daut Wuat waut Jesus an jesajcht haud. Aus Jesus donn enn Jerusalem oppem Pasafast wea, jleewda fael aun sien Nome aus see aul de Teakjens sage waut hee deed. Oba Jesus aewajeef sikj an nich, wiel hee kjand aulamaun, en haud daut nich needich daut am irjentwaea en Jeteakjnes fonn en Mensch jeef, wiel he wist waut enn Mensche benne wea. Doa wea en Maun dee heet Nikodeemus, en Farisaea, waut utem huage Rot wea. Disa kjeem no Jesus enne Nacht en saed: "Meista, wie weete daut du en Leara best fonn Gott, dan kjeena kaun dee Teakjens doone dee du deist, bueta Gott es met am." Jesus auntwuad en saed to am: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die: Waea nich wadajebuare es fonn Bowe, kaun Gott sien Rikj nich seene." Nikodeemus saed to am: "Woo kaun en Mensch noch eemol jebuare woara wan hee oolt es? Kaun he tom tweeda mol em Muttalief enenn gone en wada jebuare woare?" Jesus auntwuad: "En Woarheit, en Woarheit, saj ekj die: Wea nich ut Wota en Jeist jebuare es, kaun nich enn Gott sien Rikj ennen kome. Daut waut fomm Fleesch jebuare es, es Fleesch; en daut waut fomm Jeist jebuare es, es Jeist. Doo die nich wunndre daut ekj die saj: Jie motte fonn bowe wadajebuare senne. De Wint blost wua he wel, en du kaust daen heare, oba du weetst nich wua he haea kjemt, oda wua he han jeit. Soo es en jiedre dee fom Jeist jebuare es." Nikodeemus auntwuad en saed to am: "Woo kaun sowaut paseare?" Jesus auntwuad en saed to am: "Du best en Leara enn Iesrael en weetst daut nich? Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die: Wie raede daut waut wie weete, en jaeawe Zeichnes fonn daut waut wie jeseene ha, en jie naeme onns Zeichnes nich aun. Wann ekj ju fonn irdische Dinje saj, en jie nich jleewe, woo wudd jie jleewe wan ekj ju fonn himlische Dinje fetal? Noch es kjeena nom Himel gefoare bueta dee, dee fom Himel erauf kaum, - dee Menschesaen. En soo aus Moses dee Schlang enne Wiltnes nehecht hoof, jrod soo mott de Menschesaen uk nehecht jehowa woare. Daut aul dee, dee aun am jleewe, daut eewje laewe habe. Dan Gott haft dise Welt so Leef jehaut, daut hee sien eentsje Saen jeef, daut aula, dee aun am jleewe, nich feloare gone, oba daut eewje Laewe habe. Dan Gott schekjt sien Saen nich enn dise Welt enenn omm dee to rechte, oba daut dee Welt derch am kunn seelich woare. Waea aun am jleeft es nich jerecht; waea oba nich jleeft es aul jerecht, wiel hee nich aun daen eenstje Gottes Saen sien Nome jleeft. En dit es daut Rechta-uadeel: daut Licht es en dise Welt ennen gekome, oba de Mensche leewda Diestennes leewa es daut Licht, wiel aeare Woakje bees weare. Dan waea sikj enn beese Woakje eeft, haust daut Licht en kjemt nich tom Licht, daut siene Woakje nich saele ferndach kome. Oba dee waut Woarheit deit, kjemt tom Licht, daut siene Woakje ferndach kome, daut dee fonn Gott jedone sent." No dit kjeeme Jesus en siene Jinja em judaeasche Launt enenn, en bleef doa met an en deept uk. Jehaun deept doa uk bie Aenoon, dichtbie Salim, wiel doa fael Wota wea, en dee Mensche kjeeme en leete sikj deepe. Dann Jehaun wea noch nich em Jefenkjnes jestoppt. Donn unjahilde Jehaun siene Jinja sikj met en Jud aewa reinjunks Faeaschrefte, En kjeeme no Jehaun en saede to am: "Meista, dee, dee aun jantsied Jordan bie die wea, fonn daem du zeije deetst, kjikj emol: dee deept doa, en aulamaun jeit no am." Jehaun auntwuad en saed: "En Mensch kaun nuscht naeme waut am nich fom Himel jejaeft es. Jie selfst jaewe mie Zeichnes daut ekj saed, daut ekj nich dee Christus sie, oba daut ekj fer am jeschekjt sie. Dee waut de Brut haft es de Briegaum: oba daen Briegaum sien Frint, dee doa steit en am heat, freit sikj seeha daen Briegaum siene Stem to heare. Dise miene Freid es nu follkome. He mott toonaeme, ekj oba mott aufnaeme. Dee waut fonn Bowe kjemt es aewa aulem; dee waut fonne Ead kjemt es irdisch, en raet fonne Ead. Dee waut fomm Himel kjemt es aewa aules. En waut hee jeseene en jeheat haft, doa fonn jeft hee Zeichnes, oba kjeena nemt sien Zeichnes aun. Wea sien Zeichnes aun nemt, bewiest doamet daut Gott woarhauftich es. Dan dee waem Gott jeschekjt haft, raet Gott siene Wead, dan Gott deit sien Jeist nich toomaete. Gott haft sien Saen leef, en haft aules enn siene Henj gefaeft. Waea aun daen Saen jleeft, haft daut eewje Laewe, en waea daen Saen nich jehuarsaum es, saul daut Laewe nich seene, oba blift unja Gott sien Oaja." Aus donn de Herr daut eascht wist daut dee Farisaea jeheat haude daut Jesus meeha Jinga kjreajch en deept aus Jehaun, Wan Jesus selfst uk nich deept, dee Jinja deede, feleet hee Judaea en jinjk wada no Galilaea. Hee musst oba derch Samaria reise. Donn kjeem hee no ne Staut enn Samaria dee heet Siekar, dichtbie daut biet Launt waut Joakopp sien Saen Joosaf jejaeft haud. Doa wea dee Joakoppsborm. Jesus wea meed fonn de Reis, en saut doa biem Borm, wiel daut wea Medach. Donn kjeem doa ne Fru fonn Samaria Wota to hole. Jesus saed to aea: "Jeff me to drinkje." Siene Jinga oba weare no dee Staut jegone Aete to kjeepe. Dee Samarietische Fru saed donn to am: "Wu kjemt daut, daut du, en Jud, mie, ne samarietische Fru, no en Drunk Wota frajchst?" Dan de Jude habe nuscht met de Samarieta to doone. Jesus auntwuad en saed to aea: "Wan du de Gottesgow kjansd, en waea dit es dee die frajcht: 'jef mie to drinkje!' dan wusscht du am jefroagt habe, en hee wudd die laewendjet Wota jejaeft habe". Dee Fru saed to am: "Herr, du hast hea nuscht wuamet du schappe kaunst, en dee Borm es deep; fonn wua hast du daut laewendje Wota? Du best doch nich jrata, best du, aus uns Foda Joakopp de onns dis Borm jeef, ut daen he selfst, uk siene Saens en sien Fee jedrunke ha?" Jesus auntwuad en saed to aea: "Waea fonn dit Wota drinkjt, daem woat wada darschte; Oba waea fonn daut Wota drinkjt waut ekj jaewe woa, woat niemols wada darschte; oba daut Wota waut ekj jaeawe woa, woat en daem ne aewaranende Kjwal, waut nehecht kjwalt enn daut eewjet Laewe." Dee Fru saed to am: "Herr, jef mie daut Wota, daut mie nich meeha darschte woat, en ekj nich meeha bruck kome en schape!" Jesus saed to aea: "Go roop dien Maun, en komm haea." De Fru saed to am: "Ekj hab kjeen Maun." Jesus saed to aea: "Daut hast du Rajcht wan du sajchst, Ekj hab kjeen Maun. Dan du hast fief Manne jehaut, en daen du nu hast es nich dien Maun. En daem hast du de Woarheit jeraet." De Fru saed to am: "Herr, ekj woa enn daut du en Profeet best. Onnse Fodasch habe up disen Boajch aunjebaet, en jie saje daut enn Jerusalem es de Staed wua Mensche sulle aunbaede." Jesus saed to aea: "Fru, jleew mie, de Tiet woat kome wan jie nich opp disen Boajch, uk nich enn Jerusalem daem Foda woare aunbaede. Jie weete nich waut jie aunbaede; wie weete waut wie aunbaede, dan daut Heil kjemt fonne Jude. Oba doa woat ne Stund kome, en es nu aul, wan dee woarhauftje Aunbaeda daem Foda em Jeist en enne Woarheit woare aunbaede; dan de Foda seakjt no soone Aunbaeda. Gott es Jeist, en dee am aunbaede, motte aunbaede em Jeist en enne Woarhiet." De Fru saed to am: "Ekj weet daut dee Mesias kjemt, dee doa Christus heet. Wan dee kome woat, dee woat onns aules dietlich moake." Jesus saed to aea: "Ekj, dee met die raed, sie dee Mesias." En doaraewe kjeeme siene Jinja en fewunndade sikj daut he met de Fru raed, oba kjeena saed, "Waut seakjst du? oda: woaromm raetst du met aea?" Dee Fru leet aeare Wotakruck stone en jinjk aea Wajch enne Staut ennen en saed to de Maunslied: "Komt, seet en Maun dee mie aules jesajcht haft waut ekj jemols jedone hab! Kunn dit dee Christus senne?" Donn jinje see ute Staut erut en kjeeme no am. Enntwesche saede siene Jinja to am: "Meista, at doch!." Oba hee saed to an: "Ekj hab aete to aete wua jie nusscht fonn weete." Dee Jinja saede eena tom aundra: "Haft irjentwaea am waut to aete jebrocht?" Jesus saed to an: "Mien Aete es daem sien Wele to doone dee mie jeschekjt haft, en sien Woakj foadich to moake. Saj jie nich doa sent noch feeha Moonat en dann kjemt de Eifst? Oba ekj saj ju: Kjikjt emol, en seet de Arnt, dee es aul Riep en reed toom arnte. en waea doa arnte deit, kjricht Loon, en saumelt Frucht fa daut eewjet Laewe, soo daut dee waut doa seit, en dee waut doa arnte deit, sikj beid toop freie kjenne. Dan hia es dee Spruch woa: Eena seit, en sestwea arnt. Ekj schekjt ju daut to arnte wuafaea jie nich jeoabeit haude; aundre ha jeoabeit en jie sent enn aeare Oabeit ennen jekome." En fael fonn dee Samarieta en dee Staut jleewda aun am, wiel dee Fru to an jesajcht haud: "Hee saed mie aules waut ekj jedoone hab." Aus dee Samarieta donn no am kjeeme, prachade see am daut hee bie an bliewe sull; en hee bleef doa twee Doag. En fael mea jleewde aun am weajen siene Wead, en saede to de Fru: "Nu jleew wie nich meeha bloos waeajen diene raed, wie habe selfst jeheat, en weete daut dit werkjlich Christus, de Welt aea Heilaunt es." Omm twee Doag jinkj he fonn doa no Galilaea, Dann Jesus selfst saed, daut en Profeet haft enn sien eajen Launt kjeene Ea. Aus he donn no Galilaea jekome wea, neeme de Galilaea am opp, wiel see haude aules jeseene waut hee enn Jerusalem jedone haud: see jinje uk no daut Fast. Jesus kjeem donn wada no Kana enn Galilaea wua hee daut Wota to Wien jemoakt haud. En doa wea enn Rejearunks-be-aumte fonn Kapernaum, daem sien Saen wea Krank. Aus dee head daut Jesus fonn Galilaea jekome wea, jinkj hee han en prachad am tom kome en sien Saen to heele, wiel dee wea doodes krank. Donn saed Jesus to am: "Wan jie nich Teakjens en Wuunda seene, wel jie nich jleewe. De Rejearungs-be-aumta saed to am: "Herr, komm eeha mien Kjint stoaft!" Jesus saed to am: "Go dien Wajch, dien Saen laeft!" Dee Maun jleewd daut Wuat waut Jesus to am jesajcht haud, en jinkj sien Wajch. En aus he oppem Trigwajch wea, kjeeme siene Deena en saede to am: "Dien Saen laeft!" Donn fruach hee an omm woone Tiet daut met am wea baeta jeworde, en see saede: "Jistre, klok eent no Medach feleet am daut Feeba." Donn wist dee Foda daut daut krakjt dee Teit wea aus Jesus to am jesajcht haud: "Dien Saen laeft." En hee selfst en siene gaunse Famielje jleewde. Dit es nu daut tweede Teakjen daut Jesus deed aus hee fonn Judaea no Galilaea jekome wea. No daem hauda de Juda en Fast, en Jesus jinjk uk no Jerusalem. Doa es oba en Jerusalem biem Schops Puat en puddel Wota, daut enn hebraeasch Betesda jenant woat. Romm daut Wota weare fief jedakjte Faealew. Hia lage en nat deal kranke, blinje, lome en jelaemde, dee luade daut daut Wota sikj bewaeje sull, wiels en Engel kjeem to ne jewesse Tiet en bewaeajd daut Wota, en waea dan daut easchte enenn steach, wan daut Wota sikj bewaeajd, wort jesunnt fonn wautemma siene Krankheit wea. Doa wea oba en Maun, dee doa aul achtendartich Joa krank jelaeaja haud. Aus Jesus am doa ligje sach en enn wort daut hee doa aul so lang jelaeaje haud, fruach hee am: "West du jesunt woare?" Dee Kranke auntwuud am: "Herr, ekj hab kjeen Mensch waut mie enn daut Wota enenn halpt wann sikj daut bewaeacht; en waerent ekj kom, sticht en aundra fer mie enenn." Jesus saed to am: "Sto opp, nemm dien Bad en go!" Dee Maun wea platslich jesunt, neem sien Bad en jinkj. En dis Dach wea de Saubat. Donn saede dee Jude to daem dee jesunt jeworde wea: "Dit es de Saubat' daut es nich rajcht daut du dien Bad drajchst." He saed to an: "Dee waut mie jesunt muak saed to mie: Nem dien Bad en go!" Donn fruage sie am: "Waea es dee Maun dee to die saed: Nem dien Bad en go?" Oba dee waut jeheelt wea wist nich waea daut wea, wiel Jesus haud sikj wajch jebrocht, - doa wiere seeha fael Mensche en dem Plauts. Nohaea funk Jesus am em Tempel en saed to am: "Kjikj emol, du best jesunt jeworde; dann sindj nich meeha, daut die nich waut Oajret paseeat." Dee Maun feleet en saed to de Jude, dautet Jesus wea waut am jesunt jemoakt haud. En doawaejen deede de Jude Jesus fefolje, en proowde am doot to moake wiel hee dit aum Saubat jedone haud. Jesus oba saed to an: "Mien Foda deit noch emma oabeide en ekj oabeid uk." Doaromm fesochte de Jude noch sofael meeha am dootomuoke, nich bloos daut hee daen Saubat jebroake haud, oba uk wiel he saed daut Gott sien Foda wea, en sikj met Gott jlikjstald. Jesus auntwuad en saed to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, De Saen kaun ut sikj selfst nusscht doone, buete duat waut hee sit sien Foda doone. Wautemme de Foda deit, daut deit de Saen uk. Dan de Foda es daen Saen goot, en wiest am aules waut Hee deit. En hee woat am noch jratre Woakje wiese daut jie ju erstaune woare. Dan so aus de Foda dee Doodes upwakjt en daen Laewe jeft, so deit de Saen uk daut Laewe jaewe waem hee wel. Dan de Foda recht tjeenem; oba haft daut Rechte aula daem Saen aewajaeft, daut aule daen Saen eare sele, jrod so aus see daem Foda eare. Waea daen Saen nich eat, eat uk nich daen Foda dee daen Saen jeschekjt haft. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, Waea mien Wuat heat en daem jleeft dee mie jeschekjt haft, haft daut eewje Laewe en kjemt nich enn Jerecht, oba es fomm Doot tom Laewe jekome. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, dee Tiet kjemt, es nu aul hia, daut dee Doodes woare daen Gottes Saen siene Stem heare, en dee, dee heare, woare laewe. Dan soo aus dee Foda laewe en sikj selfst haft, haft hee daen Saen daut jejaeft daut hee uk Laewe en sikj selfst haft. En hee haft daen Saen Follmacht jejaeft to rechte wiel hee de Menschesaen es. Lot ju daut nich wundre. Dan dee Tiet kejmt daut aul dee waut en Jraewa ligje woare siene Stem heare, en woare oppstone, dee doa Goot jedone habe stone opp tom Laewe, en dee, waut beeset jedone habe woare oppstone tom jerecht. Ekj kaun ut mie selfst nuscht doone. Ek recht doano es ekj hea, en mien rechte es rajcht wiel ekj nich mien eajne Wele seakj, oba daem sien Wele dee mie jeschekjt haft. Wan ekj fonn mie selfst zeije doo, dan es mien zeije nich woa. Doa es een aundra dee fonn mie Zeichnes jeft, en ekj weet daut daut Zeichnes waut hee fonn mie zeijt es woa. Jie schekjte no Jehaun, en hee zeijd fonn de Woarheit. Oba ekj naem nich Zeichnes fonn Mensche; oba ekj saj dit daut jie kjenne seelich woare. Hee wea ne Laump dee brennd en schiend, en jie weare welich ne Tietlank enn sien Licht froo to sene. Ekj hab oba en jratret Zeichnes aus Jehaun haud; dan dee Woakje waut de Foda mie jejaeft haft foadich to moake, dee Woakje waut ekj uk doo, dee jaewe Zeichnes fonn mie daut de Foda mie jeschekjt haft. En dee Foda, dee mie jeschekjt haft, haft selfst Zeichnes fonn mie jejaeft. Jie habe siene Stem niemols jeheat, en siene Jestault niemols jeseene, en sien Wuat blift nich en ju; dan jie jleewe nich aun daem, daen hee jeschekt haft. Seakjt de Schreft no: dan jie meene jie ha doabenne daut eewje Laewe; en de Schreft es jrod waut fonn mie Zeichnes jeft. Jie wele oba nich no mie kome daut jie daut eewje Laewe kjenne habe. Ekj seakj nich fonn Mensche je-eat to woare. Oba ekj kjan ju, daut jie Gott siene Leew nich en ju ha. Ekj sie jekome en mien Foda sien Nome, en jie naeme mie nich opp. Wan en aundra en sien eejne Nome woat kome, daem woa jie oppnaeme. Woo kje jie jleewe wan jie de Ea eena fomm aundre naeme, en nich dee Ea seakje dee fonn daem eentsje Gott kjemt? Denkjt nich daut ekj ju biem Foda fekloage woa; doa es eena dee ju fekloagt, en daut es Mooses en daem jie hope. Dan wan jie Mooses jleewde, wudd jie mie uk jleewe; dan hee schreef fonn mie. Oba wan jie siene Schrefte nich jleewe, woo woa jie dan miene Wead jleewe?" No daem fua Jesus aewarem galilaeasche Maea no Tiberias. En groot deel Menschen kjeeme hinjaraun, wiel see dee Wuundateakjens sage waut hee deed aun dee Kranke. En Jesus jinkj opp en Boajch enopp, en sad sich doa met siene Jinja toop dol. De Jude eaea Pasafast wea dicht bie. Aus Jesus oppkjikjt sach hee fael Mensche no sikj kome, en saed to Filip: "Wua kje wie Broot kjeepe daut dise aete kjaene?" Hee saed dit omm am to proowe, dan hee selfst wist waut hee doone wudd. Filip saed to am: "Achtmoonat loon wudd nich jenuach Broot kjeepe fa jiedrem en Biet to ha." Eena fonn dee Jinja, Siemoon Peeta sien Brooda Aundrees, saed to am: "Hia es en Jung dee haft fief Joaschtebrood en twee Fesch; oba waut es daut mank so fael?" Jesus saed: "Moakt de Mensche sikj dolsate." Doa wea fael Graus opp dee Staed. Donn sade dee Mensche sikj dol, onnjefaea fief Dusent. En Jesus neemm daut Brot, en aus hee jedankt haud, deeld hee siene Jinja daut ut, en de Jinja daen, dee sikj doljesat haude, en so uk de Fesch so fael es see wulle. Aus see eascht aule saut weare, saed hee to siene Jinja; "Saumelt dee aewrije Brocke daut nusscht ommkjemt." Donn saumelde see dee opp en kjreaje twalf Kjarw foll Joaschte Brot Brocke waut dee haude aewajelote waut doa je-aete haude. Aus de Mensche daut Wunndateakjen sage, waut hee jedone haud, saede see: "Dit es enn Woarheit dee Profeet dee enne Welt kome sull!" En aus Jesus wist daut de Mensche bott doa weare daut see am met Jewault wulle tom Kjeenich moake, feleet hee en jinkj auleen no en Boajch. En auset eascht Owent wea, jinje sien Jinja nom Maea, steaje enn ne Lomm enenn, en fuare aewa no Kapernaum opptoo. Donn kjeem en groota Storm opp soo daut de Wale huechhaea rollde. Aus see onnjafaea feeha oda fief Kilomeetasch jeroodelt haude, sage see Jesus oppem Wota gone en noda no aea Lomm kome; en an wort angst. Oba hee saed to an: "Engst ju nich; dit sie ekj!" Donn neeme see am jearen enne Lomm ennen, en platslich weare see donn aum Launt, wua see hanwulle. De naeakjste Dach, aus dee Mensche aun dee aundre Sied fomm Maea sage daut doa kjeen aundret Lomm wea, buta daut waut dee Jinja jebruckt haude, en daut Jesus nich wea met siene Jinja en aera Lomm met jefoare, daut dee Jinja oone am weare jefoare; - Doa weare aundre Lomme fonn Tiberias, dee doa dichtbie weare wua see je-aete haude no daem daut de Herr doafaea haud jedankt - aus de Lied utfunge daut Jesus en siene Jinja nich doa weare, steaje see en dee Lomme enenn en fuare no Kapernaum doa Jesus to seakje. Aus see am aune aundre sied funge, saede see to am: "Meista, waneeha best du haea jekome?" Jesus auntwuad an en saed: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: jie seakje mie nich wiel jie Wunndateakjens sage, oba wiel jie fonn daut Brot aute en saut worde. Oabeit nich fa daut Aeta waut fejenklich es, oba fa daut waut bott daut eewje Laewe blift daut de Mensche Saen ju jaewe woat; wiels daem haft Gott de Foda bestaedicht." Donn saede see to am: "Waut sael wie doone omm Gott siene Woakje to wirkje?" Jesus auntwuad en saed to an: "Dit es Gott sien Woakj daut jie aun daem jleewe daem hee jeschekjt haft." Donn saede see to am: "Waut fonn Wunndateakjen deist du wiese daut wie kjenne seene en die jleewe? Waut deist du follbrinje? Onnse Fodasch aute enne Wiltnes daut Mana, soo aus jeschraewe steit: 'Hee jeef an Broot fomm Himel to aeta'". Donn saed Jesus to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Mooses jeef ju nich daut Broot fom Himel, oba mien Foda jeft ju daut woare Broot fom Himel. Dan daut Brot fonn Gott es dee waut fom Himel erauf kjemt, en de Welt daut Laewe jeft." Donn saede see to am: "Herr, jef ons emma dit Brot." En Jesus saed to an: "Ekj sie daut Laewesbrot. Waea no mie kjemt, daem woat niemols meeha hungre; en waea aun mie jleeft woat niemols meeha darschte. Oba ekj saed to ju daut jie mie jeseene habe en doch nich aun mie jleewe. Aules waut mie de Foda jeft, kjemt no mie; en waea no mie kjemt woa ekj nich erut steete. Dan ekj sie fomm Himel erauf jekome nich mien Wele to doone, oba daem sien Wele dee mie jeschekjt haft. En dit es daem Foda sien Wele dee mie jeschekjt haft, daut ekj kjeenem felea fonn dee waut hee mie jejaeft haft, oba daut ekj dee aum laste Dach sul oppwakje. En dit es daem sien Wele dee mie jeschekjt haft, daut waeaema daen Saen sit en aum am jleeft, woat daut eewje Laewe habe, en daem woa ekj aum latse Dach oppwakje. Donn murrde de Jude aewa am wiel hee jesajcht haud: "Ekj sie daut Brot daut fomm himel erauf jekome es." En see saeda: "Es dit nich Jesus, Joosaf sien Saen, daem sien Foda en Mutta wie kjanne? Woo sajcht hee nu: 'Ekj sie fomm Himel erauf jekome?'" Doawaeajen saed Jesus to an: "Doot nich mank ju murre. Kjeene kaun no mie kome buta wan de Foda dee mie jeschekjt haft am trakje deit, en ekj woa am aum latse Dach oppwakje. Enne Profeete steit jeschraewe: 'See woare aule fonn Gott jeleat woare'. Doaromm woare aul dee, dee fomm Foda jeheat en jeleat habe no mie kome. Nich daut irjentwea daem Foda jeseene haft, buta dee, dee fonn Gott es - dee haft daem Foda jeseene. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Waea aun mie jleewt haft eewjet Laewe. Ekj sie daut Laewesbroot. June Fodasch aute Mana enne Wiltnes en storwe. Dit es daut Broot waut fomm Himel erauf kjemt so daut en Mensch doafonn aete kaun en nich stoawe. Ekj sie daut laewendje Broot daut fomm Himel erauf kaum. Waea fonn dit Broot aeta woat, woat eewich laewe. En daut Broot waut ekj jaewe woa es mien Fleesch, daut ekj jaewe woa daut de Welt laewe kaun." Donn streede de Jude sikj unjarenaunda, en saede: "Woo kaun dis Mensch onns sien Fleesch to aete jaewe?" Donn saed Jesus to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ek ju: Wan jie nich daen Menschesaen sien Fleesch aete en sien Bloot nich drinkje, ha jie nich Laewe en ju. Dee waut mien Fleesch at en drinkjt mien Bloot haft daut eewje Laewe en ekj woa am aum latse Dach oppwakje. Dan mien Fleesch es woare Noarunk en mien Bloot es woare Drunk. Waea mien Fleesch at en mien Bloot drinkjt, blift enn mie en ekj enn am. So aus de laewendje Foda mie jeschekjt haft, en ekj weajen daem Foda laew, so waea mie at woat waejen mie uk laewe. Dit es daut Broot daut fomm Himel erauf kjeem, nich so aus daut Broot daut june Fodasch aute en storwe; waea dit Broot at woat eewich laewe." Dit saed hee aus hee enn Kapernaum enne Sienagoog leare deed. Donn saede fael fonn siene Jinja aus see daut heade: "Dit sent hoade Wead; waea kaun daut fedroage to heare?" Aus Jesus wist daut siene Jinja doaraewa murde, fruach hee an auf see doawejen beleidicht weare. "Waut woa jie dann doone wan jie woare daen Menschesaen seene trig doahan foare wua hee eascht wea? De Jeist es dee waut Laewe jeft; daut Fleesch halpt nuscht. Dee Wead dee ekj ju jesajcht hab, sent Jeist en sent Laewe. Oba doa sent walkje fonn ju waut nich jleewe." Jesus wist fonn Aunfank woont dee weare waut nich jleewde, en waea am ferode wudd. En hee saed: "Doaromm saed ekj to ju, daut kjeena kaun no mie kome wan am daut nich fomm Foda jejaeft es." Fonn donn aun jinje fael fonn sien Jinja trig, en jinje nich meeha met am met. Donn saed Jesus to de Twalw: "Wel jie uk wajch gone?" Siemon Peeta auntwuad am en saed: "Herr, no waem sull wie gone? Du hast de Wead waut eewjet Laewe brinje. En wie ha jejleeft en sent onns secha daut du Christus, daen laewendje Gott sien Saen best." Jesus auntwuad an: "Ha ekj nich ju Twalw jewaelt, en eena fonn ju es en Diewel?" He raed fonn Judas Iescharijot, Siemon sien Saen, dan daut wea dee, dee am ferode wudd, en wea eena fonn dee Twalw. Nohaea jinkj Jesus enn Galilaea eromm; wiel hee wul nich lenga enn Judaea eromm gone wiel de Jude sochte am ommtobringe. Nu wea de Jude aea Loofboodefast dicht bie. Siene Breedea saede donn to am: "Go no Judaea daut diene Jinja uk diene Woakje seene dee du deist. Dan kjeena deit waut emm Jeheema en wel oba doch em opne senne. Wan du soowaut deist, dan lot de Welt die seene." Oba siene Breeda jleewde uk nich aum am. Donn saed Jesus to an: "Miene Tiet es noch nich jekome, oba june Tiet es emma reed. De Welt kaun junt nich hausse, oba mie hausst de Welt wiel ekj fonn de Welt zeije doo daut aeare Woakje bees sent. Got jie nom Fast! Ekj wel noch nich nom Fast gone, dan miene Tiet es noch nich gauns erfelt." Aus hee an dit jesajt haud, bleef hee en Galilaea. Oba es siene Breeda jegone weare, jinkj hee uk nom Fast, nich em opne, oba heemlich. Donn sochte de Jude am oppem Fast, en saede: "Wua es dee Maun?" Doa wea fael murre unja daut Folkj weajen am. Eensje saede: "Hee es en gooda Maun," aundre saede: "Nae, hee schmaeat de Mensche aun!" Oba kjeena raed frie fonn am, ut Angst fa de Jude. Nu medel em Fast jinkj Jesus emm Tempel en deed unjarechte. En de Jude fawunndade sikj en saede: "Woo weet disa Latre wan hee nich jeleat haft?" Jesus auntwuad an: "Dise Lea es nich miene, oba daem siene dee mie jeschekjt haft. En waea sien Wele doone wel, woat weete auf dise Lea fonn Gott es oda auf ekj ut mie selfst raed. Waea ut sikj selfst raet, seakjt siene eajne Ea; waea oba daem siene Ea seakjt dee am jeschekjt haft, dee es woarhauftich, en es kjeene Onnjerajchtichkjeit en am. Haft Mooses ju nich daut Jesats jejaeft? Doch kjeene fonn ju helt daut Jesats. Wuaromm feseakj jie mie doot to moake?" Daut Follkj auntwuad en saed: "Du hast en beesa Jeist; waea feseakjt die doot to moake?" Jesus auntwuad en saed to an: "Ekj ha een Woakj jedone, en jie wuundre ju aule. Mooses jef ju de Beschiedunk, [nich dautet fonn Mooses wea, oba fonn de Fodasch] en jie beschniede en Mensch aum Saubat. Wann en Maun aum Saubat de Beschiedunk kjrijcht daut daut Jesats nich sull jebroake woare; sent jie doll met mie daut ekj en Mensch ha gauns jesunt jemoakt aum Saubat? Recht nich no Uagescheen, oba lot jun Uadeel en Jerajchtet senne." Donn saede eenje fonn dee fonn Jerusalem: "Es dit nich dee waem see feaseakje doot to moake? en kjikjt! hee raet gauns frie en kjeene sajcht waut to am. Weete dee Aewaschte feleicht werklich daut dit de Chrisus es? Oba wie weete wua disa haea es; oba wan dee Christus koma woat, woat kjeena weete fonn wua hee kjemt." Jesus schrieech lud em Tempel aus hee lead en saed: "Jie kjanne mie en weete uk fonn wua ekj sie; ekj sie nich ut mie selfst jekome, oba dee waut mie jeschekjt haft es woarhauftich; daem kjan jie nich. Ekj oba kjan am; wiel ekj sie fonn am, en hee haft mie jeschekjt." Donn fesochte see am faust to naeme, ob kjeena laed ne Haunt opp am, dan siene Stund wea noch nich jekome. Oba faele fomm Folkj jleewde aun am en saede: "Dee Christus, wan hee kjemt, woat hee mea Teakjens doone aus disa jedone haft?" De Farisaea heade daut Folkj soone Dinje aewa am murre. Donn schekjte de Farisaea en Huugepriesta Tempelwajchta am faust tonaeme. Donn saed Jesus to an: "Noch ne kjleene Tiet sie ekj met ju, en dann woa ekj trig gone no daem dee mie jeschekjt haft. Jie woare mie seakje en woare mie nich finje; en wua ekj sie kje jie nich hankome." Donn saede de Jude eena tom aundre: "Wua raeakjent hee han to gone, daut wie am nich finje wudde? Wel hee meteenst no dee gone dee mank dee Jrieche festreit sent, en de Jrieche leare? Waut es dit fa en Wuat waut hee sajt, "Jie woare mie seakje oba nich finje, en wua ekj sie doa kje jie nich hankome?" De latste Dach, de jratste, stunnt Jesus en schrieech: "Wan waem darscht, lot am no mie kome en drinkje! Waea aun mie jleeft so aus dee Schreft sajcht, daem woat en laewendja Wotastrom utem Hoat rane." Hee saed dit oba fomm Jeist, daem dee, dee aun am jleewde, boolt kjriehe sulle; wiel dee Jeist wea noch nich doa wiel Jesus wea noch nich feharlicht worde. Walkje em Folkj, aus see daut heade, saede: "Dis Maun es werklich dee Profeet!." Aundre saede: "Dit es dee Christ." Oba aundre saede: "De Christus woat doch nich ut Galilaea kome, woat hee? Steit et nich jeschraewe daut dee Christus ut Doft sien Some kjemt, en ut dee Staut Betlehem, wua Doft wond?" Aulso wea doa ne onneenichkjeit tweeschen de Mensche aewa am. Doa weare soone dee am wulle faustnaeme; oba kjeena laed de Henj opp am. Donn kjeeme dee Tempelwajchta no de Huagepriestas en Farisaea; dee saede to an: "Wuaromm ha jie am nich jebrocht?" Dee Tempelwajchta saede to an: "Noch nie haft en Mensch so jeraet aus dis Mensch." Donn auntwuade de Farisaea: "Se jie uk fefeat? Jleeft irjent en Faeaschta oda Farisaea aun am? Oba dit Folkj daut nuscht fom Jesats weet es feflucht!" Nikodeemus saed to an: (eena fonn an dee eara wea enne Nacht no Jesus jekome) "Deit onns Jesats en Maun fedaume oone daut am eascht utjeheat woat, omm utofinge waut hee deit?" See auntwuade am en saede: "Best du uk fonn Galilaea? Forsch, en see, ut Galilaea kjemt kjeen Profeet." Donn jinkj en Jieda nohus. Oba Jesus jinkj nom Eeljboach. Tiedich tsemorjenst kaum hee em Tempel enenn, en aulet Folkj kjeem no am; en hee sad sikj dol en deed an unjarechte. Donn brochte de Schreftjeleade en Farisaea ne Fru no am daea see biem Eehebruch betroffe haude. En aus see aea haude enne med hanjestalt, saede see to am: "Meista, dise Fru es em Eehebruch jejraepe, jrod aus see daut dreef. Nu Mooses em Jesats haft onns befoole daut soone saul jesteenicht woare, oba waut sajchst du doatoo?" Oba see saede daut am to feseakje, daut see ne Uasoak haude am to beschuldje. Oba Jesus bekjt sikj dol en schreef oppe Ead, en deed aus wan hee an nich head. Oba aus see aunhilde am to froage, recht hee sikj opp en saed to an: "Waea unja ju oone Sind es, daem lot daen easchte Steen opp aea schmiete." Donn bekjt hee sikj wada dol en schreef oppe Ead. Aus see daut heade, funje see biem elste aun, en jinje eena nom aundre rut; en leete Jesus doa auleen, en de Fru enne med. Aus Jesus sikj wada oppjerecht haud, saed hee to dee Fru: "Fru, wua sent dee? haft die kjeena fedaumt?" See saed: "Herr, nich eena." Donn saed Jesus: "En ekj fedaum die uk nich: go, en doo nich meehe sindje." Donn raed Jesus wada to an: "Ekj sie daut Licht fa de Welt: dee waut mie nofoljcht woat, woat nich em Diestra gone, oba woat daut Laeweslicht habe." Donn saede dee Farisaea to am: "Du jefst Zeichnes fonn die selfst, dien Zeichnes es nich Woa." Jesus auntwuad en saed to an: "Wan ekj uk fonn mie selfts zeije doo, es mien Zeichnes doch Woa, wiel ekj weet fonn wua ekj kom en weet uk wua ekj han go; oba jie weete nich fonn wua ekj kom, uk nich wua ekj han go. Jie rechte no Mensche Jedanke, ekj recht kjeenem. En doch, wan ekj rechte doo, es mien Uadeel rajcht; wiel ekj sie nich auleen - mien Foda dee mie jeschekjt haft en ekj sent toop. Sogoa en jun Jesats steit jeswchraewe daut wan twee Mensche Zeichnes jaewe es et Woarheit. Ekj sie eena dee fonn mie Zeichnes jeft, en de Foda dee mie jeschekjt haft, jeft uk Zeichnes fonn mie. Donn saede see to am: "Wua es dien Foda?" Jesus auntwuad: "Jie kjanne mie nich, uk nich mien Foda. Wan jie mie kjannde dan wudd jie mien Foda uk jekjannt habe." Dise wead raed hee biem Gotteskauste aus hee em Tempel leare deed; en kjeena laed Henj opp am wiel siene Stund wea noch nich jekome. Donn saed Jesus wada to an: "Ekj go nu, en jie woare no mie seakje en woare enn june Sind stoawe. Wua ekj han go, kje jie nich hankome." Donn saede de Jude: "Woat hee sikj daut Laewe nehme? wiel hee sajcht, wua ekj han go, kje jie nich hankome?" En hee saed to an: "Jie sent fonn daut waut unja es; ekj sie fonn daut waut bowe es. Jie sent fonn dise Welt; ekj sie nich fonn dise Welt. Doaromm saed ekj to ju, daut jie woare en june Sinde stoawe, dan wan jie nich jleewe daut ekj dee sie, woa jie en june Sinde stoawe." Donn saede see to am: "Waea best du?" Jesus saed to an: "Daut waut ekj ju fonn Aunfank aun jesacht hab. Ekj ha fael fonn ju to saje en to rechte; oba dee, dee mie jeschekjt haft es Woarhauftich, en waut ekj fonn am jeheat ha, saj ekj enne Welt." See wiste nich daut hee to an fomm Foda raed. Donn saed Jesus to an: "Wan jie woare daen Menschesaen nehecht haewe, dan woa jie weete daut ekj dee sie, en daut ekj nuscht ut mie selfst doo; oba daut ekj raed so es de Foda mie jeleat haft. En dee mie jeschekjt haft es met mie. Hee haft mie nich auleen jelote wiel ekj doo emma daut waut am jefelt." Aus hee dit saed, jleewde faele aun am. Donn saed Jesus to dee Jude dee aun am jleewde: "Wan jie bie mien Wuat biebliewe, dan se jie woarhauftijch miene Jinja. Dan woa jie de Woarheit weete, en de Woarheit woat ju frie moake." See auntwuade am: "Wie staume fonn Obraum, en sent niemols sklowe jewast to irjentwaem, woo sajchst du wie sele friejemoakt woare?" Jesus auntwuad an: "Enn Woarheit, enn Woarhiet saj ekj ju: Waea enn Sinde laeft es aun de Sind en Sklow. En en Sklow blift nich eewich em Hus; de Saen oba blift eewich. Doaromm wan dee Saen ju friemoakt, se jie werklich frie. Ekj weet daut jie Obraum sien Aufstaum sent: Oba jie seakje mie doot to moake, wiel mien Wuat bie ju kjeen Rum haft. Ekj raed fonn daut waut ekj bie mien Foda jeseene hab; en jie doone daut waut jie fonn jun Foda jeseene ha." See auntwuade en saede to am: "Obraum es uns Foda." Jesus saed to an: "Wan jie Obraum siene Kjinja weare dan wudd jie Obraum siene Woakje doone. Oba nu feseakj jie mie doot to moake, en Maun waut ju de Woarhiet jesajcht haft, dee ekj fonn Gott hab. Daut deed Obraum nich. Jie doone jun Foda siene Woakje." See saede to am: "Wie sent nich Huarekjinja; wie habe een Foda: Gott." Jesus saed to an: "Wan Gott jun Foda wea, wudd jie mie goot sene; dan ekj kjeem fonn Gott en sie nu hia; ekj kjeem nich ut mie selfst - hee schekjt mie. Wuaromm kje jie miene Sproak nich festone? Daut es wiel jie miene Wead nich fedroagen kjenne! Jie staume fonn jun Foda de Diewel, en jun Foda sien felange wel jie nogone. Hee wea en Merda fom Aunfank, en bleef nich enne Woarheit, wiel doa kjeene Woarheit enn am es. Wan hee leaje deit, raet hee fonn siene eajne Dinje, wiel hee en Laeajna es, en de Foda fonn Laeajes. Oba wiel ekj de Woarheit raed, jleew jie mie nich. Waea fonn ju kaun mie eene Sind feaschmeete? En wan ekj de Woarheit raed, wuaromm jleew jie mie nich? Waea fonn Gott es heat uk Gott siene Wead; doaromm hea jie nich, wiel jie nich fonn Gott sent." Donn auntwuade de Jude am en saede: "Saj wie nich Rajcht wan wie saje daut du en Samarita best en hast en Diewel?" Jesus auntwuad: "Ekj ha nich en Diewel; ekj ea mien Foda, en jie moake mie to Schaunde. Oba ekj seakj nich miene eajne Ea; doa es eena waut doa seakjt en uk Rechta deit. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Wan irjendwaea miene Wead helt, dee woat niemols daen Doot seene." De Jude saede to am: "Nu weet wie jewess daut du en beese Jeist hast. Obraum es doot, uk de Profeete; en du sajst: Waea mien Wuat helt, woat niemols daen Doot schmakje. Du best doch nich jrate aus onns Foda Obraum, dee jestorwe es? uk dee Profeete sent jestorwe; waut moakst du ut die selfst?" Jesus auntwuad: "Wan ekj mie selfst feharliche doo, es miene Harlichkjeit nuscht. De Foda es dee waut mie feharliche deit, fonn waem jie saje daut hee jun Gott es, en jie ha am nich jekjannt, oba ekj kjann am. Wan ekj wudd saeje daut ekj am nich kjannd wudd ekj en laeajna senne so aus jie. Oba ekj kjann am en hool sien Wuut. Jun Foda Obraum freid sikj daut hee mien Dach seene sull, en hee sach daen en freid sikj." Donn saede de Jude to am: "Du best noch nich feftich Yoa oolt en hast Obraum jeseene?" Jesus saed to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit sakj ekj ju: Ekj wea, eeha Obraum jebuare wort." Donn neeme dee Jude Steena, no am to schmiete. Jesus oba festuak sikj en feleet daem Tempel. Aus hee delengd jinkj sach hee en Maun dee blint jebuare wea. Siene Jinja fruage am: Meista, waea haft jesindicht, dis Maun oda siene Elre daut hee blint jebuare es? Jesus auntwuad: "Dis Maun is nich blint doawaegen daut hee oda siene Elre jesindicht habe, oba daut Gott siene Woakje enn am muchte ferndach kome. Wie motte daem siene Woakje ferechte dee mie jeschekjt haft wielet noch Dach es; Nacht kjemt wan kjeena oabeide kaun. Soo lang aus ekj en dise Welt sie, sie ekj daut Licht fa dise Welt." Aus hee dit jesajcht haud, speach hee oppe Ead en muak en Schmaeasel doarut, en laed daut opp daem Maun siene Uage, en saed to am: "Go wausch die em Puddel waut Sielooha heet:" [fedolmatscht meent daut jeschekjt]. En hee jinkj en wossch, en kaum seenent trig. Donn saede siene Nobasch en dee, dee am ferhaea haude seene prachre: "Es dit nich dee, dee hia saut en prachad?" Walkje saede: "Dit es hee!" Aundre saede: "Nae, daem sitet blos soo." Hee saed: "Ekj sie dee." Donn saede see to am: "Woo sent diene Uage opjegone?" Hee auntwuad: "Dee Maun waut Jesus heet muak en Schmaeasel en laed daut opp miene Uage en saed to mie: Go no Sielooha en wausch. Ekj jinkj en wossch en kaun seene." See saede to am: "Wua es hee?" He saed: "Ekj weet nich." Donn brochte see daem, dee eascht blint wea no de Farisaea. Nu wea daut aum Saubat daut Jesus daut Schmaeasel muak en daem Blinge de Uage op muak. Donn fruage de Farisaea am wada woo daut kjeem doat hee seene kunn. Hee saed to an: "Hee laed mie Leem oppe Uuge, ekj wossch mie, en ekj kaun seene." Eenje fonn dee Farisaea saede donn: "Dis Maun es nich fonn Gott wiel hee daen Saubat nich helt." Oba aundre saede: "Woo kaun en sindje Maun soone Wunndateakjen doone?" En doaderch wea ne Spoolinj unja an. Donn saede see noch emol to daen blinge Maun: "Waut sajchst du fonn am, wiel hee diene Uage op jemoakt haft?" Hee saed: "Daut es en Profeet." Oba dee Jude jleewde daut noch nich daut dit dee wea waut doa wea Blint jewast bott see siene Elre roopte, en fruage an: "Es dit jun Saen fonn daem jie saje daut hee blint jebuare wea? En woo kjemt daut daut hee nu seene kaun?" Dee Elre auntwuade an en saede: "Wie weete daut dit onns Saen es en daut hee blint jebuare wea; Oba woo daut kjemt daut hee nu seene kaun weet wie nich, oda waea am de Uage haft opjemoakt, weet wie nich; hee es oolt jenuach, froagt am, hee woat fe sikj selfst raede." Dit saede siene Elre wiel see sikj engste deede fa de Jude; wiel dee Jude weare sikj aul eenich jeworde daut wan irjendwaea bekjanne wudd daut Jesus dee Christus wea, dee wudd ute Sienagoog rut jestopt woare. Doaweajen saede siene Elre: "Hee is oolt jenuach, froacht am." Donn roopte see tom tweede mol daem Maun dee Blint wea jewast, en saede to am: "Jeff Gott de Ea! Wie weete daut dis Maun en Sinda es." Donn auntwuad hee: Auf hee en Sinda es oda nich, weet ekj nich: oba eent weet ekj; ekj wea Blint, nu kaun ekj seene." Donn saede see wada to am: "Waut deed hee to die? Woo muak hee diene Uage op? Hee auntwuad an: "Ekj ha ju daut aul jesajcht, en jie horchte nich! Wuaromm wel jie daut wada heare? Wel jie uk siene Jinja woare?" Donn schempte see am ut en saede: "Du best daem Maun sien Jinja; wie sent Mooses siene Jinja! Wie weete daut Gott to Mooses jeraet haft; oba disa - wie weeta nich wua hee haea kjemt." Dee Maun auntwuad en saed to an: "Na, hia es en besondret Dinkj, daut jie nich weete wua hee haea kjemt! Wie weete daut Gott nich no Sinda horcht. Hee horcht no soone dee gottesferchtich sent en sien Wele doone. Seit de Welt aunfung haft noch niemols eena jeheat daut en Blintjebuarne de Uage sent opjemoakt worde. Wan dis Maun nich fonn Gott wea, kunn hee nuscht doone." See auntwuade en saede to am: "Du best gauns enn Sinde jebuare, en west onns unjarechte?" En see schmeete am erut. Jesus head daut see am erut jeschmaete haude, en funk am en saed: "Jleewst du aun daen Gottes Saen?" Dee auntwuad en saed: "Herr, en waea es hee, daut ekj aun am jleewe kaun?" Jesus saed to am: "Du hast am jeseene, en daut es dee waut nu met die raet." Hee saed: "Ekj jleew, Herr;" en baed am aun. En Jesus saed: "Tom rechte sie ekj en dise Welt jekome, daut dee Blinje seene muchte, en dee waut seene, muchte Blint woare." Eenje fonn dee Farisaea dee bie am weare heade dee Wead, en saede to am: "Se wie uk Blint?" Jesus saed to an: "Wan jie blint weare, wudd jie nich Sind habe, oba nu saj jie, "Wie seene," doaromm blift june Sind. "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Waea nich derch dee Daea em Schopstaul enenn jeit, oba irjent aundawaeaje aewaklautat, es en Deef en en Merda. Waea derch de Daea enenn jeit es de Schophoad. Fa daem moakt de Daearewajchta op, en de Schop heare siene Stem; hee roopt siene eajne Schop biem Nome en leit daen rut. En wan hee aul siene eajne Schop eascht buta haft, jeit hee feropp en dee Schop folje am no, wiel see kjanne siene stem. Oba en Framda wudde see niemols folje, oba wudde wajch ranne wiel see daem Framda sienne Stem nich kjanne. Jesus bruckt dit Biespel; oba see festunnde nich waut hee an doamet saje wull. Donn saed Jesus wada to an: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Ekj sie de Daea fa de Schop. Aul dee waut jeemols fer mie jekome sent, sent Deew en Reiba, oba dee Schop horchte daen nich. Ekj sie de Daea; waeaemma derch mie ennen jeit, woat seelich woare, en woat ennen en rut gone, en woat Weid finje. Dee Deef kjemt bloos tom staele, doottomoake, en to fenichte. Ekj sie jekome daut dee Mensche muchte laewe habe, en daut see Aewafluss kjaene habe. Ekj sie de goode Hoad. Dee goode Hoad jeft sien laewe fa de Schop. De Kjnacht rant wach, wiel hee en Kjnacht es, en nich de Hoad, en dee Schop nich eajent; hee sit daen Wulf kome en felat de Schop en stakjt ut; en de Wulf festreit dee Schop. Dee Kjnacht rant wajch wiel hee en Kjnacht es en jeft nich waut dromm um dee Schop. Ekj sie dee goode Hoad en kjann miene Schop, en dee mienje kjanne mie. Soo aus de Foda mie kjannt, soo kjann ekj uk daem Foda, en ekj laj mien laewe dol fa de Schop. En ekj hab uk noch aundre Schop waut nich fonn dise Haead sent, dee mott ekj uk brinje, en dee woare miene Stem heare, en doa woat eene Haead senne en een Hoad. Doaromm haft mien Foda mie leef, wiel ekj mien Laewe han laj daut ekj et wada opp naem. Kjeena nemt daut fonn mie wajch, oba ekj laj daut ut mie selfst dol. Ekj ha dee Follmacht daut han to laje, en ekj ha dee Follmacht daut wada opp to naeme. Dis Befael hab ekj jekjraeaje fonn mien Foda." Doawaejen wea doa wada ne onneenichkjeit mank de Jude waeajen siene Raed. En faele fonn an saede: "Hee haft enn beese Jeist en es rosent; wuaromm horch jie no am?" Aundre saede: "Dit sent nich Wead dee soone raet dee fonn en beese Jeist besaete es. Kaun en beese Jeist enn Blinja siene Uage opmoake?" Daut wea Winta, en dee Ennweiunksfast Tiet. En Jesus jinkj en Salomo siene Fealeew. Donn fesaumelde de Jude sikj romm am en saede: Woo lang helst du onns em Twiewel? Wan du de Christus best, dan saj onns daut kloa en Dietlich." Jesus auntwuad an: "Ekj saed ju, en jie jleewe nich. Dee Woakje dee ekj en daem Foda sien Noma doo zeije fonn mie; oba jie jleewe nich wiel jie nich fonn miene Schop sent. Miene Schop heare miene Stemm, en ekj kjann an; en see folje mie no; en ekj jaew an daut eewjet Laewe, en see woare niemols ommkome, en kjeena kaun dee ut miene Haunt riete. Mien Foda, dee mie dee jejaeft haft, es jrata aus aules, en kjeena kaun dee ut mien Foda siene Haunt riete. Ekj en de Foda sent eent." Donn hoowe de Juda wada Steena opp am to steenje. Jesus auntwuad an: "Ekj hab ju fael goode Woakje jewaese fom Foda; waeajen woone fonn dee Woakje wel jie mie steenje?" De Jude saede to am: "Wie steenje die nich waeajen en goodet Woakj, oba waejen daut Lastre, wiel du, en Mensch, die to Gott moakst." Jesus auntwuad an: "Steitet enn jun Jestas nich jeschraewe: Ekj saed, jie sent Jeta? Wan hee dee Jeta nannd no daen daut Gotteswuat kjeem, en dee Schreft kaun nich jebroake woare; saj jie fonn daem, daen de Foda jeheilicht haft en enne Welt jeschekjt haft: 'Du deist lastre' wiel ekj saed daut ekj Gottes Saen sie? Wan ekj nich mien Foda siene Woakje doo, dann jleewft mie nich. Oba wan ekj doo, wan jie mie uk nich jleewe, jleeft waens dee Woakje daut jie daut seene en jleewe daut de Foda en mie es, en ekj enn am sie." Doaromm fesochte see wada am faust to naeme. Oba hee jleppt an derche Haenj. Hee jinkj donn wada wajch aewa daen Jordan no dee Staed wua Jehaun eascht jedeept haud, en bleef doa. Donn kjeeme faele no am en saede: "Jehaun deed kjeene Wunndateakjens, oba aules waut Jehaun fonn dis Maun jesajcht haft es soo." En faele jleewde doa aun am. Nu, en jewessa Maun wea Krank met nome Latsarus fonn Betanean, de Staut wua Marie en aere Sesta Marta wonde. Dit wea dee Marie dee daem Herr daen deare Perfum aeware Feet jegote haud en donn met aeare Hoa aufdreajd - aea Broda wea dee waut Krank wea. Dee Sestra schekjte am Norecht en saede: "Herr, Kjikj, dee daem du goot best, es krank." Aus Jesus daut head, saed hee: "Dise Krankheit es nich toom Doot, oba omm Gott to feharliche, daut dee Gottes Saen doaderch mucht feharlicht woare." Oba Jesus wea Marta en aere Sesta, en Latsarus goot. En doch, aus hee daut head daut hee Krank wea, bleef hee noch twee Doag enne naemelje Staed. Donn no daem saed hee to siene Jinja: "Nu wel wie wada no Judaea gone." De Jinja saede to am: "Meista, nich lang trigj fesochte de Jude die to steenje, en nu west du doa wada hangone?" Jesus auntwuad: "Sent doa nich Twalf Stund en een Dach? Wan en Mensch em Dache jeit dann stolpet hee nich wiel hee sit daut Licht fa dise Welt. Waea oba enne Nacht jeit, stolpet, wiel doa kjeen Licht en am es." Aus hee dit jesajcht haud, saed hee: "Onns Frint Latsarus es enjeschlope, oba ekj go han am upptowakje." Donn saede dee Jinja to am: "Herr, wan hee schlapt dan woat hee Jesunt woare." Oba Jesus haud jeraet fonn sien Doot; see oba dochte daut hee meend daut hee ruhe deed em Schlop. Donn saed Jesus kloa en dietlich: "Latsarus es jestorwe; En ekj frei mie um junet haulwe daut ekj nich doa wea. Oba wel wie nu han gone." Donn saed Toomas, waut uk Tweelinj jenant wort, to dee aundre Jinja: "Wel wie uk gone daut wie met am stoawe." Aus see han kjeeme funje see daut hee aul feeha Doag wea em Grauf jewast. Nu Betanean wea dicht bie Jerusalem, bie Dree Kilomeetasch. Fael fonn dee Jude weare no Marta en Marie jekome daen to treeste waeajen aea Brooda. Aus Marta donn head daut Jesus kjeem, jinkj see am entjaejen: oba Marie blef emm Hus sete. Donn saed Marta to Jesus: "Herr, wan du weascht hia jewast wea mien Brooda nich jestorwe. En nu weet ekj daut no wautemma du Gott froage woascht, daut woat Gott die jaewe." Jesus saed to aea: "Dien Broda woat oppstone." Marta saed to am: "Ekj weet daut hee woat oppstone aum Jingste Dach." Jesus saed to aea: "Ekj sie dee Oppperstoninj, en ekj sie daut Laewe; Dee waut enn mie jleeft, wan hee uk noch stoaft, woat hee doch laewe. En Jiedre waut laeft en enn mie jleeft woat niemols stoawe: jleefst du daut?" See saed to am: "Jo, Herr, ekj jleew daut du dee Christus, dee Gottes Saen best dee enne Welt kome sull." Aus see dit jesajcht haud, jinkj see en roopt heemlich aere Sesta Marie en saed: "Dee Leare es hia en lat die roope." Soboolt aus see daut head, stunnt see schwind opp en kajeem no am. Jesus wea noch nich bott enne Staut jekome, oba wea noch doa wua Marta am bejaeajent haud. En dee Jude dee bie aea em Hus weare aea to treeste, aus see sage daut Marie haustich oppstunt en erut jinkj, jinje see aea hinjaraun en saede: "See jeit nom Grauf omm doa to hiele." Aus Marie btt doa kjeem wua Jesus wea en am sach, foll see am fere Feet en saed: "Herr, wan du weascht hia jewast, wea mien Broda nich jestorwe." Aus Jesus aea donn hiele sach, en dee Jude dee met aea jekome weare uk hielde, staend hee em Jeist en wea besorcht, en saed: "Wua ha jie am hanjelacht?" See saede to am: "Herr, komm en kjikj!" Jesus hield. Donn saede de Jude: "Kjikj woo goot hee am wea!" Eenje fonn an saede: "Haud dis Maun dee daem Blinje siene Uage opmuak, daut nich erschaufe kunt daut dis Maun nich jestorwe wea?" En Jesus staend wada em Jeist, en kjeem nom Grauf. Daut wea ne Heel, en doa wea en Steen fer dee Opninj. Jesus saed: "Naemt daen Steen wajch!" Marta, daem Doodje siene Sesta saed to am: "Herr, dee stinjkt aul; dit es de feada Dag!" Jesus saed to aea: "Saed ekj die nich daut wan du jleewe wusscht, dan susst du Gott siene Harlichkjeit seene?" Donn neeme see daen Steen wajch. En Jesus kjikjt nehecht en saed: "Foda, ekj dank die daut du mie jeheat hast. En ekj weet daut du mie emma heascht; oba ekj saj dit waeajen dee Mensche waut hea romm stone, daut see jleewe kjenne daut du mie jeschekjt hast." Aus Jesus dit saed, roopt hee met ne luda Stem: "Latsarus, komm rut!" En dee waut jestorwe wea kjeem rut, Henj en Feet bewekjelt met Graufkjleeda, en daut Jesecht met en Schnoppelduak bebunge. Jesus saed to an: "Leest am loos en lot am gone!" Fael fonn dee Jude waut no Marie jekome weare, en jeseene haude waut hee jedone haud, jleewda aun am. Oba eenje jinje no de Farisaea en fetalde daen waut Jesus jedone haud. Donn saumelde de Huugeprieste en Farisaea aearen Rot en saede: "Waut wel wie doone? Dis Maun deit fael Wuundateakjens. Wan wie am so tochlote, woare aule aun am jleewe, en dan woare de Reema kome en naeme onns Launt uk onnse Natsjoon wajch." Oba Kaifas, eena fonn an, dee daut Joa Huagapriesta wea, saed to an: "Jie weete rajcht nusscht, raeakjne uk nich doamet dautet fa onns baeta wea daut een Maun fa daut Folkj stoawe sull, soo daut nich de gaunse Natsjoon ommkjemt." Hee saed dit nich ut sikj selfst, oba wiel hee daut Joa Huagapriesta wea, profetseid hee doamet daut Jesus fa dee Natsjoon stoawe wudd, en nich bloos fa dee Natsjoon, oba daut hee de Gottes kjinja dee aewa de gaunse Welt festreit weare, toopbrinje wudd, eent to sene. Fonn daem Dach aun plonde see aule toop am doot to moake. Doaromm jinkj Jesus nich meeha emm Opne mank de Jude, oba jinkj wajch no ne Jaeajent dicht aune Wiltnes, no ne Staut, Eefrem jenant, en bleef doa met siene Jinja. Daut judsche Pasafast wea dichtbie; en faele fonn dee Omjaeajent jinje no Jerusalem ferem Pasafast omm sikj to reinje. Donn sochte see no Jesus, en saede eena tom aundre aus see em Tempel rommstunde: "Waut meen jie? Woat hee aum enj nich nom Fast kome?" Nu haude dee Huagaspriesta en dee Farisaea beid daut Follkj befoole daut wan irjentwaea wist wua Jesus wea, dann sulle see an weete lota, daut see am kunne faustnaeme. Donn sas Doag fer Pasa kjeem Jesus no Betanean, wua Latsarus wea, daem hee haud fomm Doot oppjewakjt. Doa muake see am en Owentkost, en Marta bedeend; oba Latsarus wea eena fonn dee, dee bie am aum Desch saut. Donn neemm Marie een Punt seeha dearet, reinet Nardeneelj en goot daut aewa Jesus siene Feet, en dreajd am de Feet met aere Hoa; en daut gaunse Hus wea foll fonn daem Jeruech. Donn saed eena fonn sien Jinja, Judas Iescharijot, dee am nohaea ferode deed; "Wuaromm wort dise Saulweelj nich fa dartich Punnt fekofft, en daut Jelt dee Oame jejaeft?" Dit saed hee nich daut hee omm dee Oame waut drommjeef, oba wiel hee en Deef wea, en druach de Jelttausch, en neem fa sikj selfst fonn daut waut doa enenn jelajcht wort. Donn saed Jesus, "Lot aea tofraed! Dit haft see to mien Bejrafnesdach jedone. Dan dee Oame ha jie emma bie ju; oba mie woa jie nich emma habe." Doa weare fael Jude waut daut wiste daut hee doa wea, en see kjeeme nich bloos waeajen Jesus, oba uk Latsarus to seene daem hee fomm Doot oppjewakjt haud. Oba dee Huagapriesta worde sikj eenich see wudde Latsarus uk doot moake; wiel waeajen am feleete fael Jude en jleewde aun Jesus. De naeakjste Dach, es fael Follkj dee tom Fast jekome weare, heade daut Jesus no Jeruslaem kjeem, neeme see Palmasta en jinje am entjaeajen en schrieeje: "Hoosauna! Jesaeajent es dee, dee emm Herr sien Nome kjemt! Iesrael aea Kjeenich!" En Jesus funk en Aeseljoalinkj en sad sikj doa enopp; soo auset jeschraewe steit: "Fercht die nich, du Dochta Tsions! Kjikj! dien Kjeenich kjemt no die jeraede opp en Aeseljoalinkj!" Dee Jinja festunnde dit nich emm aunfank, oba aus hee eascht feharlicht wea, dochte see doaraun daut soont fonn am jeschraewe wea, en daut see daut to am jedone haude. Daut Follkj oba daut bie am wea aus hee Latsarus fomm Grauf rut roopt en am oppwakjt fom Doot jeewe am Zeichnes. Doaromm jinkj daut Folkj am to trafe, wiel see haude jeheat daut hee dit Wunndateakjen jedone haud. Donn saede de Farisaea eena tom aundre: "Jie seene daut jie nusscht jewenne; Kjikt; de Welt es am hinjaraun jegone!" Nu weare doa uk waltje Jrieche unja dee, dee nom Fast jinja doa auntobaede. Dee kjeeme no Filip, dee fonn Betseede enn Galilaea wea, en saede to am: "Herr, wie wudde jearen Jesus seene." Filip jinkj en saed Aundrees daut, en Filip en Aundrees jinja en saede Jesus daut. Jesus auntwuad an en saed: "Dee Stunnd es jekome daut de Menschesaen sull feharlicht woare. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, wan en Weitkuarn nich enne Ead felt en stoaft, bliftet auleen. Wan daut oba stoaft, dan brinjt daut fael Frucht. Waea sien Laewe leef haft woat daut feleare; waea sien Laewe en dise Welt haust, woat daut hoole tom eewjet Laewe. Wan mie waea deent, lot daem mie no folje; en wua ekj sie doa saul mien Deena uk senne. Wan waea mie deent, daem woat mien Foda eare. Nu es miene Seel bedrekjt, en waut kaun ekj saje? Foda, rad mie fonn dise Stund? Oba dit es wuaromm ekj en dise Stuund sie enenn jekome. Foda, doo dien Nome feharliche." Donn kjeem ne Stem fom Himel: "Ekj hab daen aul feharlicht en woa daen wada feharliche." De Mensche dee doaromm stuunde saede donn: "Daut rummelt;" aundre saede: "En Enjel haft met am jeraet." Jesus auntwuad en saed: "Dise stemm kjeem nich weajen mie, oba omm junet haulwe. Nu es Jerecht opp dise Welt; nu saul de Welt Harscha erut jeschmaete woare. En ekj, wan ekj fonn dise Ead woa nehecht jehowe woare, woa ekj aule Mensche no mie trakje." Dit saed hee omm auntodiede waut fa en Doot hee stoawe wudd. De Mensche saede donn to am: "Wie ha utem Jesats jeheat daut dee Christus fa emma bliewe woat; woo sajchst du dan daut de Menschesaen mott nehecht jehowe woare? Waea es dis Menschesaen?" Donn saed Jesus to an: "Noch en kjleenet Stoot es daut Licht bie ju. Waundelt wiel jie daut Licht habe, wan nich, dan woat ju de Diestanes enn hole. Dee waut en Diestanes romm jeit weet nich wua hee hanjeit. Jleeft aun daut Licht soo lang aus jie daut Licht habe, daut jie Lichtkjinja woare kjenne." Aus hee dit jesajcht haud, jinkj hee wajch en festuak sikj fonn an. Oba wan hee uk so fael Wunndateakjens fer an jedone haud, jleewde see doch nich aun am: daut daut Wuat daut Jesaja saed sull erfelt woare: "Herr, wea jleeft onns Berecht? en waem es daem Herr sien stoakje Oarm jeoppenboat?" Doaromm kunne dee nich jleewe, wiel Jesaja uk saed: "Hee haft aere Uage blint jemoakt, en aea Hoat fehoat, daut see met de Uage nich sulle seene, en nich met aea Hoat festone daut see sikj bekjeade en ekj an heele sull". Dit saed Jesaja es hee siene Harlichtkjet sach en fonn am raed. Oba sogoa faele fonn dee Faeaschte jleewde aun am: Oba omm de Farisaea aearet haulwe bekjande see am nich, daut see nich ute Sienagoog wudde erut jeschtopt woare, wiel see wulle leewa de Mensche Ea habe aus Ea fonn Gott. Jesus schriech donn lud tom Folkj: "Waea aun mie jleeft, jleewt nich aun mie, oba aun daem dee mie jeschekjt haft. En wea mie sit, sit daem dee mie jeschekjt haft. Ekj sie enn dise Welt enenn jekome en Licht to sene, daut en jieda dee aun mie jleeft, nich em Diestre blift. En weaemma mien Wuat heat en nich jleeft, daem woa ekj nich rechte, dan ekj sie nich en dise Welt jekome dee to rechte, oba dee seelich to moake. Dee waut mie aufsajt en miene wead nich aunnemt, haft daut waut am rechte woat - daut Wuat, waut ekj jeraet ha, woat am rechte aum latse Dach. Dan ekj ha nich ut mie selfst jeraet; dan de Foda dee mie jeschekjt haft, dee haft mie en Befael jejaeft, waut ekj saje sull en waut ekj bekaunt moake sull. En ekj weet daut sien Jebot es daut eewje Laewe. Doaromm, waut ekj bekaunt moak, raed ekj so aus de Foda mie daut jesajcht haft. Nu, jrod fer daut Pasafast, aus Jesus wist daut siene Stund jekome wea daut hee dise Welt felote wudd en trigj no sien Foda gone, so aus hee siene eajne haud leef jehaut, so leewd hee dee bott aum enj. Biem Owenkost aete, dee Diewel haud aul Siemoon sien Saen Judas Iescharijot daut emm Hoat enenn jelajcht daut hee am ferode sull; en Jesus, aus hee wist daut de Foda am aules enne Henj jejaeft haud, en daut hee fonn Gott jekome wea en daut hee trigj no Gott gone wud, stunnt hee fonn Owenkost opp, laed siene Kjleeda auntsied, en neem en Haunduak en bunk sikj daut omm. Donn goot hee Wota enn ne Komm, en funk aun dee Jinja aera Feet to wausche, en dreajd dee met daut Haunduak daut hee sikj ommjebunge haud. Don kjeem hee no Siemoon Peeta; en Peeta saed to am: "Herr, woascht du miene Feet wausche?" Jesus auntwuad en saed to am: "Waut ekj nu doo, weetst du nu nich, oba nohaea woascht du daut festone." Peeta saed to am: "Niemols woascht du mie de Feet wausche!' Jesus auntwuad am en saed: "Wan ekj die nich wausch, hast du kjeen deel aun mie." Siemoon Peeta saed to am: "Herr, nich bloos miene Feet, oba uk de Henj en daen Kopp!" Jesus saed to am: "Waea jebodt es, bruckt sest nusscht bute de Feet to wausche, oba es gauns rein. En jie sent rein, oba nich aule," Wiel hee wist waea am ferode wudd, doaromm saed hee, "Jie sent nich aule rein." Aus hee donn aeare Feet jewossche haud, en haud siene Kjleeda jenome, sad hee sikj dol en saed to an: "Weet jie waut ekj ju jedone ha? 1 Jie nanne mie Meista en Leare; en daut saj jie rajcht, wiel daut es waut ekj sie. Wan ekj nu, jun Leara en Meista, june Feet jewossche hab, sull jie uk junt unjarenaunde de Feet wausche. Ekj hab ju en Biespel jejaeft, daut jie uk soo doone es ekj ju jedone hab. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, en Sklow es nich jrata aus sien Herr, en dee waut jeschekjt es, es nich jrata aus dee waut am jeschekjt haft. Wan jie dit nu weete, dan sent jie seelijch wan jie daut so doone. Ekj raed nich fonn ju aula; ekj weet waem ekj jewaelt ha. Oba daut de Schreft mucht erfelt woare: 'Dee waut met mie Broot at, haft mie unja de Feet jeklunjt'. Ekj saj ju daut nu eeha daut paseat, doaromm daut wan daut paseat, jie jleewe woare daut ekjet sie. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Dee waut daem oppnemt daem ekj jeschekjt hab nemt mie opp; en dee, dee mie oppnemt, nemt daem opp dee mie jeschekjt haft." Aus Jesus dit jesajcht haud wea hee em Jeist bedrekjt, jeef Zeichnes en saed: "Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju, eena fonn ju woat mie ferode." Dee Jinja kjikjte eena daem aundre aun en wunndade fonn waem hee raed. Eena fonn dee Jinja, dee waem Jesus leef haud, saut gauns dicht bie Jesus. Siemoon Peeta nekjd am too, en saed to am daut hee sull froage fonn waem hee raed. Hee laend sikj trigj aun Jesus enaun, en fruach am: "Herr, wea es daut?" Donn auntwuad Jesus: "Daut es dee, daem ekj en ennjeducktet Biet woa jaewe." En hee duckt en Biet enn, en jeef Siemoon sien saen Judas Ieschariot daut. Aus dee daut Biet neem fua dee Soton en am enenn. Donn saed Jesus to am: "Waut du deist, doo schwind." Oba kjeena fonn dee waut biem desch saute wiste wuaromm hee daut to am saed. Eenje dochte, wiel Judas de Jelttausch haud, daut Jesus to am saed: "Kjeep dee Sache dee onns faele to daut Fast," oda daut hee dee Oame waut sull jaewe. Soboolt aus hee daut Biet jekjraeje haud, jinkj hee rut. En daut wea Nacht. Aus hee eascht rut jegone wea, saed Jesus: "Nu es de Menschesaen feharlicht, en Gott es en am feharlicht. Wan Gott en am feharlicht es, woat Gott am uk feharliche en sikj selfst, en woat am fuats feharliche. Kjinja, noch ne korte Tiet sie ekj bit ju. Jie woare mie seakje; en soo aus ekj de Jude saed, so saj ekj nu to ju: Wua ekj han go kje jie nich hankome. Ekj jaew ju en niehet Jeboot; daut jie eane daem aundre leef habe; jie sele ju unjerenaunda soo leef habe aus ekj ju ha leef jehaut. Derch dit woare aule Mensche seene daut jie miene Jinja sent, wan jie ju unjeranaunda leef habe. Donn fruach Siemoon Peeta am: "Herr, wua jeist du han?" Jesus auntwuad am: "Wua ekj hango, kaust du mie nu nich nofolje; du woascht nohaea hinjaraun kome." Peeta saed to am: "Herr, wuaromm kaun ekj die nu nich nofolje? Ekj woa mien Laewe fa die dol laje." Jesus auntwuad: "Do woascht dien Laewe fa mie dol laje? Enn Woarhaeit, enn Woarheit saj ekj die: Dee Hon woat nich kjreihe bott du dree Mol festriede woascht daut du mie kjannst." Lot ju nich daut Hoat beonruije! Jleeft aun Gott, jleeft uk aun mie. En mien Foda sien Hus sent fael Woninj. Wan daut aundasch wea wudd ekj ju daut jesajcht habe. Ekj go junt ne Staed reed to moake. En wan ekj han go ne Staed fa ju reed tomoake, woa ekj trigj kome en junt no mie selfst hole, daut jie uk kjenne doa senne wua ekj sie. En jie weete wua ekj han go, en jie weete uk daen Wajch." Toomas saed to am: "Wie weete nich wua du han deist; woo kje wie dan daen Wajch weete?" Jesus saed to am: "Ekj sie de Wajch, de Woarheit, en daut Laewe; kjeena kjemt nom Foda buta derch mie. Wan jie mie jekjant haude, wudd jie mien Foda uk jekjannt habe. Fonn nu aun kjann jie am, en ha am jeseene." Filip saed to am: "Herr, wies onns daem Foda, daut woat onns tooreakje." Jesus saed to am: "Soo lang sie ekj aul bie ju, en du kjanst mie nich, Filip? Waea mie jeseene haft, haft daem Foda jeseene! Woo sajst du dan: Wies uns daem Foda? Jleefst du nich daut ekj emm Foda sie, en daut dee Foda enn mie es? Dee Wead dee ekj raed, raed ekj nich ut mie selfst; oba dee Foda dee enn mie wont, dee deit siene Woakje enn mie. Jleew mie daut ekj emm Foda sie, en de Foda enn mie es. Wan sest nich, dan jleew omm dee Woakje haulwe. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Waea aun mie jleewft, woat dee Woakje uk doone dee ekj doo, en woat uk noch jratre aus dise doone wiel ek trigj no mien Foda go. En wautemma jie enn mien Nome baede woare, daut woa ekj doone, daut de Foda enn daem Saen feharlicht woat. Wann jie irjendwaut froage enn mien Nome, daut woa ekj doone. Ha jie mie leef, dan hoolt miene Jebote. En ekj woa daem Foda baede en hee woat ju en aundra Treesta jaewe, dee eewijch bie ju bliewe woat, daut es dee Jeist de Woarheit, daem de Welt nich kjriee kaun, wiel dee sit daem nich, en kjannt daem uk nich. Oba jie kjanne daem, wiel hee blift bie ju en woat en ju senne. Ekj woa ju nich so aus Weise-kjinja lote; ekj kom wada no ju. Noch ne kjleene Tiet en dan woat de Welt mie nich mea seene; oba jie seene mie, en wiel ekj laew, woa jie uk laewe. Wan dee Dach kjemt, woa jie weete daut ekj emm Foda sie, en daut jie enn mie sent, en ekj enn ju. Waea miene Jeboote haft en dee helt, dee eset waut mie leef haft. En waea mie leef haft, daem haft de Foda leef, en ekj woa am leef habe, en woa mie am oppenboare." Judas [nich Iescharijot] saed to am: "Herr, Waut es doa passeat daut du die to onns west oppenboare, oba nich to de Welt?" Jesus auntwuad en saed to am: "Wan irjentwaea mie leef haft, dee woat miene Wead hoole; en daem woat mien Foda leef habe, en wie woare no daem kome en moake onns bie am tus. Waea mie nich leef haft, helt miene Wead nich, en daut Wuat waut jie heare es nich mient, oba daem Foda sient dee mie jeschekjt haft. Dise dinje ha ekj junt jesajcht wiel ekj noch bie junt sie, Oba dee Treesta, de Heilje Jeist, daem de Foda woat enn mien Nome schekje, dee woat ju aules leare, en woat ju aun aules denkje halpe waut ekj junt jesacht hab. Ekj lot ju daen Fraed, miene Fraed jaew ekj ju; ekj jaew ju nich so aus de Welt jeft. Lot ju nich em Hoat beonruije, en doot ju nich engste. Jie heade mie to ju saje: Ekj go wajch en kom wada no ju. Haud jie mie leef, dan wudd jie ju freie daut ekj nom Foda go, wiel de Foda es jrata aus ekj. En ekj ha ju daut nu jesajt eeha daut paseat, daut jie jleewe woare wan daut paseat. Ekj woa nich mea fael met ju raede, dan dee Weltharscha kjemt en haft nusscht aun mie, oba daut de Welt weete mucht daut ekj daem Foda leef hab, en so aus mien Foda mie befoole haft, so doo ekj. Stot opp, wel wie weeda gone." "Ekj sie de rajchta Wienstok, en mien Foda es de Wiengoadna. Aule Ranke enn mie dee nich Frucht droage, nemt hee wach; en aule Ranke dee Frucht droage, reinicht hee soo daut dee meeha Frucht droage. Nu sent jie aul rein derch daut Wuat daut ekj to ju jeraet hab. Blieft enn mie, en ekj enn ju. So aus ne Rank nich ut sikj selfst kaun Frucht droage, buta dee blift en dee Rank; krakjt so kje jie uk nich wan jie nich enn mie bliewe. Ekj sie dee Wienstok en jie sent de Ranke. Waea enn mie blift en ekj enn am, dee brinjt fael Frucht; dan oone mie kje jie nuscht doone. Wan wae nich enn mie blift, dee woat rut jeschmaete aus ne Rank en fedreacht; dee woare dan toop jesaumelt en woare ennet Fia jeschmaete en febrent. Wan jie enn mie bliewe en miene wead enn ju bliewe, woa jie froage wautemma jie wele, en daut woat ju tookome. Mien Foda woat doaderch je-eat daut jie fael Frucht droage, en jie woare miene Jinja senne. Soo aus de Foda mie haft leef jehaut, ha ekj ju uk leef jehaut; blieft enn miene Leew. Wan jie miene Jeboote hoole, woa jie enn miene Leew bliewe; jrod so aus ekj mien Foda siene Jeboote hool, en bliew enn siene Leew. Dit ha ekj junt jesajcht daut miene Freid mucht enn ju senne, en daut june Freid mucht foll senne. Dit es mien Jeboot: daut jie eene daem aundra so Leef habe aus ekj junt ha leef jehaut. Kjeena haft ne jratre Leew aus dit, daut hee sien Laewe jeft fe siene Frind. Jie sent miene Frind, wan jie doone waut ekj ju befael. Ekj nan ju nich meeha Sklowe, wiel en Sklow weet nich waut sien Herr deit; oba ekj hab junt Frind jenant, wiel ekj hab ju aules bekaunt jemoakt waut ekj fonn mien Foda jeheat hab. Jie ha mie nich jewaelt, oba ekj ha ju jewaelt en ha junt bestemmt daut jie sulle gone en Frucht droage, Frucht dee bliewe woat; daut wautemma jie daem Foda froage enn mien Nome, woat hee junt jaewe. Ekj befael ju dit; hat ju unjarenaunda leef. Wan de Welt ju hause deit, dan weet jie daut dee mie aul eare jehaust haft. Wan jie fonn dise Welt weare dan wudd de Welt aere eajne goot sene; oba wiel jie nich fonn dise Welt sent, wiel ekj ju ut dise Welt jewaelt hab, doaromm haust junt de Welt. Denkt aun daut Wuat waut ekj junt saed: En Sklow es nich jrata aus sien Herr. Wan see mie fefoljt habe, woare see junt uk fefolje; en wan see mien Wuat jehoole habe, woare see junt uk hoole. Oba aul dise dinje woare see ju aundoone waejen mien Nome, wiel see daem nich kjanne dee mie jeschekjt haft. Wan ekj nich jekome wea en to an jeraet haud, wudde see nich Sind habe; oba nu ha see kjeen Mauntel fa aeare sind. Waea mie haust, haust uk mien Foda. Wan ekj unja an nich dee Woakje jedone haud dee kjeen aundra jedone haft, dan haude see nich Sind; nu oba habe see beides, mie jeseene, en hause doch beid, mie, uk mien Foda, Oba daut daut Wuat mucht erfelt woare waut enn aea Jesats jeschraewe es: "See hauste mie oone Uasoak". Wan dee Treesta kome woat daem ekj ju woa fomm Foda schekje, dee Jeist de Woarheit, dee woat fonn mie Zeichnes jaewe. En jie woare uk Zeichnes jaewe fonn mie, wiel jie fomm Aunfank bie mie sent jewast." "Dise Dinje hab ekj junt jesajcht daut jie nich sele beleidicht senne. Dee woare ju ut dee Sienagoog rut stoppe; en doa kjemt ne Stund wan waeaemma ju woat doot moake woat jleewe daut hee doamet Gott en Deenst deit. En daut woare see doone wiel see daem Foda uk mie nich kjanne. Oba ekj hab ju dit jesajcht daut wan dee Stunnd kjemt, jie dan doaraun denke daut ekj ju daut jesajcht hab. Em Aunfank saed ekj ju daut nich wiel ekj bie ju wea. Nu oba go ekj trigj no daem dee mie jeschekjt haft, en kjeena fonn ju fracht mie: Wua jeist du han? Oba wiel ekj ju dit jesajcht hab, es jun Hoat foll Trua. Oba ekj saj ju de Woarheit: fa ju eset baeta daut ekj wajch go; Wiel wan ekj nich wajch go, kjemt dee Treesta nich no ju. Oba wan ekj go, woa ekj daem no ju shekje. En wan hee kjemt woat hee de Welt aewafeare fonn Sind, fonn Jerajchtichkjeit, en fonn Jerecht; Fonn Sind wiel see nich aun mie jleewe; Fonn Jerajchtichkjeit, wiel ekj trigj nom Foda go, en jie mie nich meeha seene woare; Fonn Jerecht wiel de Welt Harscha es jerecht worde. Ekj ha ju noch fael to saje, oba jie kjenne daut nu nich fedroage. Oba wan dee Jeist de Woarheit kome woat, dee woat ju enne Woarheit ennen leide. Hee woat nich fonn sikj selfst raede; oba hee woat daut raede waut hee heat, en hee woat junt bekaunt moake waut noch kome woat. Hee woat mie feharliche, wiel hee woat fonn daut mienje naeme en woat ju daut bekaunt moake. Aules waut de Foda haft es uk mient. Doaromm saed ekj daut hee wudd daut mienje naeme en wudd junt daut bekaunt moake. Noch ne kjleene Tiet en dan woa jie mie nich meeha seene; en wada omm ne kjleene Tiet woa jie mie wada seene." Donn saede eenje fonn siene Jinja eene tom aundre: "Waut es dit waut hee onns sajcht: 'Noch ne kjleene Tiet en dan woa jie mie nich meeha seene,' en wada: 'omm ne kjleene Tiet woa jie mie wada seene'; uk, 'Wiel ekj trig nom Foda go'?" Doaromm saede see: "Waut es dit waut hee sajcht: 'Ne kjleene Tiet'? Wie weete nich waut hee sajcht." Jesus wist duat see am jearen froage wulle, en saed to an: "Froag jie ju unjarenaunda waeajen daut waut ekj saed: Noch ne kjleene Tiet en dan woa jie mie nich seene; en wada, omm ne kjleene Tiet dan woa jie mei seene? Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Jie woare hiele en jaumareare, en de Welt woat sikj freie; jie woare truare, oba jun Trua woat Freid woare. Wan ne Fru en Kjint to Welt brinjt haft see Trua en Weedoag, wiel aeare Tiet es jekome; oba wan daut Kjint jebuare es, fejat see aeare Not aeawe dee Freid daut en Mensch enne Welt jebuare es. Doawaeajen ha jie nu uk Trua, oba ekj woa ju wada seene, en dan woa jie fonn hoate fro seene, en kjeena woat dee Freid fonn junt wajch naeme. Aun daem Dach woa jie mie kjeene Froag froage. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj ju: Wautemma jie daem Foda baede woare, daut woat hee ju enn mien Nome jaewe. Bet nu ha jie omm nuscht enn mien Nome jebaet; froagt! en jie woare kjriehe, daut june Freid mucht foll senne. Dit hab ekj junt en Sprechwead jesacht. Doa kjemt ne Tiet wan ekj nich meeha woa enn Sprechwead to ju raede, oba woa ju kloa en dietlich fom Foda fetale. Wan dee Dach kjemt woa jie en mien Nome baede; en ekj saj nich daut ekj enn june Staed daem Foda Baede woa, dan de Foda selfst haft ju doaromm leef wiel jie mie leef habe, en ha jejleeft daut ekj fomm Foda jekome sie. Ekj kjeem fom Foda en sie enn dise Welt enenn jekome; ekj felot wada dise Welt en go trigj nom Foda." Siene Jinja saede to am: "See; nu raedst du kloa en dietlich, en nich en Sprechwead. Nu weet wie daut du aules weetst, en hast nich needich daut die wea utfracht; doaromm jleew wie daut du fonn Gott jekome best." Jesus auntwuad an: "Jleew jie nu? Kjikt! doa kjemt ne Tiet, en es aul hia daut jie woare festreit woare, en jiedra no daut sienje, en woare mie auleen lote, en doch sie ekj nich auleen, dan de Foda es bie mie. Dit ha ekj ju nu jesacht daut jie enn mie Fraed habe. Enn dise Welt woa jie Not habe: oba siet jetroost, ekj hab aewe dise Welt jewonne." Aus Jesus dit jesacht haud, kjikjt hee nom Himel en saed: "De Stund es jekome; doo dien Saen feharliche, soo daut de Saen die uk feharliche kaun. Soo aus du am Follmacht jejaeft hast aewe de gaunse Menschheit, soo daut hee daut eewje Laewe mucht aul daen jaewe dee du am jejaeft hast. En dit es daut eewje Laewe, daut see die, dee eensja, woare Gott, en Jesus Christus, daem du jeschekjt hast, muchte kjanne. Ekj hab die oppe Ead feharlicht, dee Oabeit dee du mie jejaeft hast hab ekj foadich jebrocht. En nu Foda, doo du mie met die toop feharliche met dee Harlichkjet dee ekj met die haud eeha de Welt wea. Ekj ha dien Nome bekaunt jemoakt to dee Manne dee du mie ut de Welt jeefst. Dee weare diene, en du jeefst mie dee, en see ha dien Wuat jehoole. Nu sent see bott doa jekome daut see weete daut aules fonn die kjemt, waut du mie jejaeft hast. Dan dee Wead dee du mie jejaeft hast, hab ekj an jejaeft; en see ha dee aunjenome, en wiste enn Woarheit daut ekj fonn die kjeem, en ha jejleeft daut du mie jeschekjt hast. Ekj baed fa an: ekj baed nich fa de Welt, oba fa daen, dee du mie jejaeft hast, dan daut sent diene. En aul miene sent diene, en diene sent miene, en ekj sie enn an feharlicht. En ekj sie nich meeha enn dise Welt, oba dise sent enne Welt, en ekj kom no die: Heilja Foda, hool dee secha enn dien Nome dee du mie jejaeft hast, daut see eent sent so aus wie eent sent. So lang aus ekj enne Welt wea, hilt ekj an enn dien Nome, daen du mie jejaeft hast; en ekj bewoad an; en nich eena es feloare buta dee Saen de Fedoawniss daut de Schreft mucht erfelt woare. Oba nu kom ekj no die; en ekj raed dit enne Welt daut see miene Freid kjenne gauns en foll enn sikj habe. Ekj hab an dien Wuat jejaeft, en de Welt haft an jehaust, wiel see nich fonn dise Welt sent, jrod soo aus ekj uk nich fonn dise Welt sie. Ekj baed nich daut du an ut dise Welt saust erut naeme, oba daut du an fonn daem Beese bewoare saust. See sent nich fonn dise Welt, jrod soo aus ekj uk nich fonn dise Welt sie. Heilj an enne Woarheit; dien Wuat es Woarheit. So aus du mie enne Welt enenn jeschekjt hast, so hab ekj an enne Welt enenn jeschekjt. En ekj heilj mie omm aearet haulwe, daut see uk kjenne enne Woarheit jeheilicht woare. Ekj baed nich bloos fa dise, oba uk fa dean, dee aun mie jleewe woare derch aea Wuat, daut see aule kjenne eent senne so aus du Foda, enn mie, en ekj enn die; daut see uk enn onns kjenne senne daut de Welt mucht jleewe daut du mie jeschekjt hast. En dee Harlichkjeit dee du mie jejaeft hast, hab ekj an jejaeft, daut see kjenne eent senne so aus wie eent sent, ekj enn an, en du enn mie, daut see kjenne Follkome enn eent senne, daut de Welt weete kaun daut du mie jeschekjt hast, en hast an leef jehaut, jrod so aus du mie hast leef jehaut. Foda, ekj wel daut dee, dee du mie jejaeft hast, uk doa sent wua ekj sie, daut see miene Harlichkjeit kjenne seene dee du mie jejaeft hast - du hast je mie leef jehaut eeha de Welt Grunnt jelajcht wea. O jerachte Foda! De Welt haft die werklich nich jekjant, oba ekj kjan die, en dise weete daut du mie jeschekjt hast, en ekj hab an dien Nome bekaunt jemoakt, en woa daut wieda bekaunt moake; omm daut dee Leew met dee du mie jeleeft hast uk enn an mucht senne, en ekj enn an. Aus Jesus dit jesajcht haud jinkj hee met siene Jinja aewarem Kjiedroontol; doa wea en Goade wua hee met siene Jinja ennen jinkj. En Judas, dee am ferod wist uk dee Staed, wiel Jesus fesaummeld sikj doa foaken met siene Jinja. En Judas haud ne kjleene Grupp Soldote en Tempelwajchta fonn dee Huugepriesta en Farisaea jekjraeje, en dise aule kjeeme doa han met Latoarns, en Fachel, en Jewaeare. Jesus wist je aules waut opp am kome sul, en jinkj daen entjaejen en saed to an: "Waem seakj Jie?" Sie auntwuade: "Jesus, dee Natsareena." Hee saed to an: "Ekj sie dee!" Judas, dee am ferode deed, stunt doa uk met an. Aus hee to an jesajcht haud, "Ekj sie dee!" trocke see sikj trigj en folle oppe Ead. Donn fruach hee an wada: "Waem seakj jie?" En see saede: "Jesus, dee Natsareena." Jesus auntwuad: "Ekj saed ju daut ekj dee sie. Seakj jie dan mie, dan lot dise gone!" daut daut Wuat mucht erfelt woare waut hee saed: "Fonn dee, dee du mie jejaeft hast, hab ekj kjeent felore." Siemoon Peeta haud en Schweat, trock daut rut, en heiwd opp daen Huugepriesta sien Sklow en schneet am daut rachte Ua auf. Daem Sklow sien Nome wea Malchus. Donn saed Jesus to Peeta: "Staeakj daut Schweat trigj enne Schajcht! Sul ekj dan nich daut Kuffel drinkje daut de Foda mie jejaeft haft?" Donn kjeeme de Soldote, en dee waut aewe an wea, en dee Tempelwajchta en neeme Jesus faust en bunge am, en leide am eascht no Anas, Kaifas sien Schweafoda, dee daut Joa Huagapriesta wea. Nu Kaifas wea dee waut de Juda daen Rot jejaeft haud dautet goot wea, daut een Maun fa daut Folkj stoawe sul. Siemoon Peeta en noch een Jinja foljde Jesus hinjaraun. Dee Huagapriesta kjand daen aundre Jinja, en dee jinkj met Jesus enn daem Huagpriesta siene Paulaust Faealeew enenn. Oba Peeta stunNT bute fere Daea. Donn jinkj dee aundra Jinja, daen dee Huagapriesta kjand, en raed met de Daearewajchtarin, en brocht Peeta enenn. Donn saed dee Daearawajchtarin to Peeta: "Best du nich uk eena fonn dis Maun siene Jinja?" Hee saed: "Nae, ekj sie nich." Dee Sklowe en Tempelwajchta haude sikj en Kolefia jemoakt en woamde sikj, wielet kollt wea, en Peeta stunnt doa uk bie an en woamd sikj. Dee Huagapriesta fruach Jesus donn no siene Jinja, en uk no siene Lea. Jesus auntwuad am: "Ekj hab gauns kloa en em opne en dise Welt jeraet; ekj hab enne Sienegooge en emm Tempel jeleat, wua de Jude toopkome, en enn Jeheemnes hab ekj nusscht jeraet. Wuaromm frachst du mie? Froag daen, dee mie jeheat habe waut ekj jesajcht hab; Kjikj! dee weete waut ekj jesajcht hab." Aus Jesus dit saed, schluach am eena fonn dee Offitseare dee doa biestunde en saed: "Soo auntwuatst du daem Huugepriesta?" Jesus auntwuad am: "Wan ekj waut onnrajchtet jesajcht hab, dan zeij waut daut onnrajchtet es. Oba wan ekj rajcht jeraet hab, wuaromm schleist du mie?" Donn schekjt Anas am jebunge no Kaifas daen Huugepriesta. Peeta oba stunnt en woamd sikj. Doaromm saede see to am: "Best du nich uk eena fonn siene Jinja?" Hee feluach daut en saed: "Ekj sie nich." Eena fonn daem Huugepriesta siene Sklowe, en Fewaunta aun daem, daen Peeta daut Ua haud aufjeschnaede, saed to am: "Sajch ekj die nich met am doa em Goade?" Peeta feluach daut wada; en platslich kjreid de Hon. Donn leide see Jesus fonn Kaifas nom Rechthus. Daut wea Tiedich. See selfst jinje nich en daut Rechthus enenn omm daut see sikj nich wudde feonnreinje, daut see daut Pasafast aete kunne. Donn jinkj Pielatus rut no an en saed: "Met waut doo jie dis Maun beschuldje?" See auntwuade en saede: "Wan disa nich beeset jedone haud, wudd wie daem nich no die jebrocht habe." Pielatus saed oba to an: "Naemt jie am, en doot am rechte no jun Jesats." De Jude saede to am: "Daut es jaeajen daut Jesats fa onns waem doot to moake," daut daut Wuat waut Jesus jesajcht haud wudd so rom kome, waut fonn Doot hee stoawe wudd. Pielatus jinkj donn wada em Rechthus enenn, roopt Jesus enenn en saed to am: "Best du de Jude aea Kjeenich?" Jesus auntwuad: "Sajchst du dit ut die selfst, oda ha aundre die fonn mie fetalt?" Pielatus auntwuad: "Sie ekj en Jud? Diene eajne Natsjoon en de Huagapriesta ha die no mie jebrocht. Waut hast du jedone?" Jesus auntwuad: "Mien Kjeenichrikj es nich fonn dise Welt. Wan mien Kjeenichrikj fonn dise Welt wea, dan wudde miene Deena kjampfe daut de Jude mie nich faustnaeme kunne. Oba nu eset soo, mien Kjennichrikj es nich fonn hea." Pielatus saed donn to am: "Best du dan werkjlich en Kjeenich?" Jesus auntwuad: "Du sajchts rajcht, ekj sie en Kjeenich. Doato sie ekj jebuare en enn dise Welt jekome, daut ekj fa de Woarheit zeije sull. En jieda dee fonn dee Woarheit es, heat miene Stem." Pielatus saed to am: "Waut es Woarheit?" Aus hee daut jesajcht haud, jinkj hee wada rut no de Jude, en saed to an: "Ekj finj kjeene Schullt aun am. Oba jie ha ne Mood daut ekj biem Pasafast junt eenem loos jaew. Wel jie daut ekj junt daen Jude Kjeenich loos jaew?" Donn schrieeje see wada en saede: "Nich dis Maun, oba Barabas!" Barabas oba wea en Reiba. Donn neem Pielatus Jesus en leet am feheiwe. En dee Soldote flochte ne Kroon fonn Dorne en sade am daen oppem Kopp, en neeme am en Purpurrok omm, En kjeeme fer am en saede: "Wie jreese die, du Jude Kjeenich!" en schluage am oppe Backe. Pielatus jinkj donn wada rut, en saed to an: "Kjikjt! ekj brinj am rut no ju, daut jie weete sele daut ekj kjeene Schult en am finj." Donn kjeem Jesus rut met dee Dornekroon oppem Kop en daen Purpurrok omm sikj. En Pielatus saed to an: "Kjikjt, hia es dee Maun!" Aus dee Huagapriesta en dee Deena am sage, shrieeje see en saede: "Aum Kjriets met am! Aum Kjriets met am!" Pielatus saed to an: "Naemt jie am en doot am krietsje; dan ekj finj kjeene Schult en am." De Jude auntwuade am: "Wie ha en Jesats, en no daut Jesats no sull hee stoawe, wiel hee sikj selfst to Gott sien Saen muak." Aus Pielatus daut Wuat head, engst hee sikj noch dolle, en jinkj wada em Rechthus enenn en saed to Jesus: "Fonn wua best du?" Oba Jesus jeef am kjeene auntwuut. Donn saed Pielatus to am: "Raetst du nich to mie? Weetst du nich daut ekj de Follmacht ha die loos to lote, en ekj ha uk de Follmacht die to Kjrietsje?" Jesus auntwuad: "Du hast kjeene Follmacht aewa mie, wan die dee nich fonn bowe jejaeft es. Doaromm haft dee, dee mie die aewajaeft haft, de jratre Sind." Fonn donn aun socht Pielatus am loos to lote; oba de Jude bloade en saede: "Wan du dis Maun loos latst, best du nich daem Kjeisa sien Frint; en Jiedra dee sikj toom Kjeenich moakt, raet jaejen daem Kjeisa." Aus Pielatus daut head, brocht hee Jesus rut, en sad sikj oppem Rechtstool dee aum Steenplosta stunnt, oba enn Hebraeesch Gabata jenannt woat. Nu wea daut dee Tiet reed to moake fa daut Pasafast, onnjefaea Klok Twalw opp Meddach; en hee saed to de Jude: "Kjikjt, hia es jun Kjeenich!" Oba dee bloade: "Wajch! Wajch! Kjrietsicht am!" Pielatus saed to an: "Saul ekj jun Kjeenich kjrietsje?" Dee Huagapriestasch auntwuade: "Wie ha kjeen Kjeenich buta daen Kjeisa!" Donn aewajeef Pielatus am no aea Wele daut see am kjrietsje kunne. En see neeme Jesus, en leide am wajch. En hee druach sien eajnet Kjriets, en jinkj no ne Staed daen see Schaedel nannde; enn Hebraeisch, Golgata, wua see am Kjrietsjde, en met am twee aundre, aun jiedat sied eena, en Jesus enne Med. Pielatus schreef ne Aewaschreft en stald daut oppem Kjriets. Dee Aewaschreft wea: JESUS FONN NATSARET, DE JUDE KJEENICH. Dise Aewaschreft lause fael fonn de Jude wiel dee Staed wea dicht bie de Staut wua Jesus jekrietsicht wea; en daut wea enn Hebraeisch, enn Lateenisch, en enn Jriechisch jeschraewe. Donn saede de Jude aeare Huugepriesta to Pielatus: "Schriew nich; De Jude Kjeenich; oba daut hee saed: 'Ekj sie de Jude Kjeenich.'" Pielatus auntwuad: "Waut ekj jeschraewe hab, hab ekj jeschraewe." Aus dee Soldota donn Jesus jekjrietsicht haude, neeme see Jesus siene Kjleeda en deelde dee en feeha Deel, een Deel fa enn jieda Soldot, uk daen Wanikj. Oba dee Wanikj wea one Not, fonn bowe bet unja enn eent jewaeft. Donn saede see eena tom aundre: "Wel wie daen nich tweiriete, wel wie leewa Leesa trakje, tom seene waea daen saul habe;" daut dee Schreft mucht erfelt woare: "See deelde sikj miene Kjleeda enn, en loosde aewa mien Wanikj". Doaromm deede dee Soldote daut so. Oba bie Jesus sien Kjriets stunnde siene Mutta, en aeare Sesta Marie daen Kleofas siene Fru, en Marie Magdaleena. Aus Jesus siene Mutta sach, uk daen Jinja daen hee leef haud bie aea stone, saed hee to siene Mutta: "Fru; Kjikj, daut es dien Saen." Donn saed hee to daen Jinja: "Kjikj! daut es diene Mutta!" En fonn dee Stunnd aun neem dee Jinja aea no sien Hus. No dit, aus Jesus wist daut nu aules foadich wea, omm daut dee Schreft mucht erfelt woare, saed hee: "Mie darscht!" Doa wea en Jefaes met Wienaedikj; donn neeme see en Schwam dee foll daen Aedikj jesoppt wea en spekjte daen opp en Rooha en hilde am daut nom Mul. Aus Jesus daen Wienaedikj jekraeaje haud, saed hee: "Nu es aules foadich!" en buach sien Kopp rauf en jeef sien Jeist opp. Wiel dit dee Dach wea tom reed moake tom Fast, so daut dee Doodes nich wudde oppem Kjriets bliewe aum Saubat, - wiel daut wea en groota Saubat - fruage see Pielatus daut de Been muchte jebroake woare, daut dee kunne fomm Kjriets jenome woare. Donn kjeeme dee Soldota en bruake daem easchte de Been, uk daem aundra dee met am jekjrietsicht weare; oba aus see bott Jesus kjeeme en sage daut hee aul jestorwe wea, bruake see nich siene Been; oba eena fonn dee Soldota stuak am metem Spies enne Sied, en fuats rand Bloot en Wota doa rut. En dee waut daut jeseene haft, haft Zeichnes jejaeft, en sien Zeichnes es Woa, en hee weet daut hee de Woarheit raet, daut jie uk jleewe kjenne. Dit passead so daut de Schreft mucht erfaelt woare: "Nich eent fonn siene Knoakes saul jebroake woare". Noch eene Schreft sajt: "See woare daem seene daem see derchjespekjt habe". No dit kjeem Joosaf fonn Aramatia, eena fonn Jesus siene Jinja, oba heemlich ut angst fe de Jude, en fruach Pielatus auf hee mucht Jesus sien Lief wajch naeme. Pielatus jeef am de Frieheit. Donn kjeem hee en neem sien Lief wajch. Nikodeemus uk, dee eara no Jesus jekome wea enne Nacht, kjeem en haud hunndat Punnt Mire en Aloe toopjemenjt. Dee beid neeme donn Jesus sien Lief en wekjelde daen en Loakes met de Kjriedarie soo aus de Jude aeare Mood es tom begrowe. Doa wua Jesus jekjrietsicht wort wea en Goade, en enn daen Goade wea en niehet Grauf wua noch kjeena benne jelaeaje haud. Wiel daut dee Jude aea Dach wea tom reed moake fa daut Fast, en daut Grauf dicht bie wea, laede see Jesus doa enenn. Nu de easchte Dach enne Waeakj kjeem Marie Magdaleena tiedich wiel et noch Diesta wea nom Grauf, en sach daut dee Steen fom Grauf wajch jenome wea. Donn rannd see en kjeem no Siemoon Peeta en dee aundra Jinja daem Jesus leef haud en saed to an: "See habe daem Herr ut daut Grauf jenome, en wie weeta nich wua see am han jelajcht habe. Donn jinje Peeta en dee aundra Jinja rut en jinje no daut Grauf. See rannde beid toop, oba dee aundra Jinja rannd Peta feropp, en kjeem eascht nom Grauf. Hee beckjt sikj dol en kjikjt nenn, en sach dee Leiwant Kjleeda doa lige, oba hee jinkj nich enenn. Donn kjeem Siemoon am hinjaraun, en jinkj enn daut Grauf enenn, en sach dee Leiwant Kjleeda ligje, en daut Haunduak daut romm sien Kopp wea, nich bie dee Leiwant Kjleeda ligje, oba toop jelajcht en bie sikj selfst ligje. Donn jinkj dee aundra Jinja dee eascht wea bott daut Grauf jekome, uk enenn, en sach, en jleewd. Dan see wiste de Schreft noch nich daut hee fomm Doot oppstone must. Donn jinje dee Jinja wada no hus. Oba Marie stunnt bute biem Grauf en hield. Aus see doa hield, beckjt see sikj en kjikjt em Grauf enenn, en sach twee Enjel sette enn witte Kjleeda, eena biem Koppen-enj, en eena biem Feeten Enj wua Jesus sien Lief jelaeaje haud, en dee saede to aea: "Fru, wuaromm hielst du?" See saed to an: "Dee ha mien Herr wajch jenome en ekj weet nich wua see am hanjelajcht habe. Aus see daut jesajcht haud, dreid see sikj romm, en sach Jesus doa stone, wist oba nich dautet Jesus wea. Jesus saed to aea: "Fru, wuaromm hielst du? Waem seakjst du?" See docht daut wea de Goadna en saed to am: "Herr, wan du am wajch jedroacht hast, dan saj mie wua du am hast hanjenome, dan woa ekj am hole." Jesus saed to aea: "Marie!" See dreid sikj omm en saed to am en Hebraeesch: "Rabunie!" daut meent Leara. Jesus saed to aea: "Fot mie nich aun, wiel ekj sie noch nich enopp jefoare no mien Foda; oba go no miene Breeda en saj an: Ekj go enopp no mien Foda en jun Foda, en no mien Gott and jun Gott." Marie Magdaleena kjeem en saed de Jinja: "Ekj hab daem Herr jeseene," en saed an waut hee to aea jesajcht haud. Daen selwja Dach oppenowent, daut wea de easchte Dach enne Waeakj, en de Daeare weare toojeschlote wua dee Jinja sikj fesaummelt haude ut ansgt fa de Jude, kjeem Jesus en stunnt enne med, en saed to an: "Fraed met ju!" Aus hee dit jesajcht haud, wees hee an siene Henj en siene Sied. Donn weare dee Jinja froo aus see daem Herr sage. Donn saed Jesus wada to an: "Fraed met ju! Soo aus de Foda mie jeschekjt haft, soo shekj ekj ju." Aus hee daut jesacht haud, puest hee an aun, en saed to an: "Naemt daen Heilje Jeist. Waem siene Sind jie jejaewe, dee sent fejaeft, en waem siene Sind jie hoole, dee sent jehoole." Oba Toomas, eena fonn dee Twalw, uk Tweelinkj jenannt, wea nich bie an aus Jesus kjeem. Dee aundre Jinja saede donn to am: "Wie habe daem Herr jeseene!" Oba hee saed to an: "Bott ekj dee Naeajelmoole en siene Henj see, en miene Finjasch doa enenn laj, en miene Haunt enn siene Sied enenn laj, woa ekj nich jleewe." Omm acht Doag weare siene Jinja wada toop, en Toomas wea uk doa. Donn kjeem Jesus, de Daeare weare toojeschlote, en stunnt mede mank an, en saed: "Fraed met ju!" Donn saed hee to Toomas: "Reakj emol diene Finjasch haea en kjikj no miene Henj, en reakj diene Haunt haea en laj dee en miene Sied. En sie nich onnjleefsch, oba jleew!" Toomas auntwuad en saed to am: "Mien Herr en mien Gott!" Jesus saed to am: "Jleefst du wiel du jeseene hast? Seelich sent dee, dee nich seene, en doch jleewe." Jesus deed uk noch fael aundre Teakjens fer siene Jinja dee nich en dit Buuk jeschraewe sent, oba dise sent jeschraewe daut jie jleewe kjenne daut Jesus dee Christ es, de Gottessaen, en daut jie derch daen Gloowe enn sien Nome kjenne daut Laewe habe. Nodaem leet Jesus sikj wada seene fonn siene Jinja biem tibearische Maea. Daut pasead so aus dit: Siemoon Peeta, Toomas dee Tweelinkj, Natanael fonn Kana en Galilaea, Tsebedaeus siene Saens, en noch twee aundre Jinja weare toop. Siemon Peeta saed to an: "Ekj go fesche." See saede to am: "Wie woare met die met kome." See jinje rut, steaje enne Lomm enenn, en dee Nacht jreepe see nusscht." Tiedich tsemorjenst stunnt Jesus aum Eewa, oba de Jinja wiste nich dautet Jesus wea. Donn fruach Jesus an: "Ha jie kjeene Fesch?" See auntwuade am: "Nae!" Hee saed to an: "Schmiet daut Nat aune rajchte sied fonne Lomm, dan woa jie finje." See schmeete daut, en donn haude see soo fael daut see daut Nat nich kunne enenn krieeje. Donn saed dee Jinja daem Jesus leef haud to Peeta: "Daut es de Herr!" Aus Siemoon Peeta head dautet de Herr wea, neem hee sien Wanikj eromm, wiel hee wea noaktich, en schmeet sikj em Maea enenn. Oba dee aundre Jinja kjeeme enn daut kjleene Lomm, wiel see weare nich wiet fomm Eewa, mau bie hunndat Meeta, en schlapte daut Nat foll Fesch. Aus see donn oppem Launt enopp steaje, sage see en Kolefia aul reed, en Fesch oppem Fia, en Broot. Jesus saed to an: "Brinjt fonn dee Fesch dee jie jejraepe ha." Siemoon Peeta jinkj en schlapt daut Nat foll groote Fesch oppem Launt enopp, - hunndat dree-e-feftich, en wan doa uk so fael weare, reet daut Nat doch nich twei. Jesus saed to an: "Komt Freestikj aete!" Kjeena fonn dee Jinja woagd sikj am to froage: "Waea best du?" wiel see wiste dautet dee Herr wea. Jesus kajeem en neem daut Broot en jeef an daut, uk fonn dee Fesch. Dit wea nu daut dredde Mol, daut Jesus sikj jeoppenboat haud to siene Jinja no daem daut hee fom Doot wea oppjestone. Aus see jeaete haude, saed Jesus to Siemoon Peeta: "Siemoon, Jonas Saen, hast du ne jratre Leew fa mie aus dise?" Hee saed to am: "Jo, Herr, du weetst daut ekj die goot sie." Jesus saed: "Dan fooda miene Lama!" Hee saed tom tweede mol to am: "Siemoon, Jonas Saen, hast du mie Leef?" Hee saed to am: "Jo, Herr, du weetst daut ekj die goot sie." Jesus saed to am: "Dan weid miene junge Shop." Hee saed daut dredde mol to am: "Siemoon, Jonas Saen; best du mie goot?" Peeta wea jeschloage daut hee am daut dredde mol fruach, "Best du mie goot?" en saed to am: "Herr, du weetst aules, du weetst daut ekj die goot sie." Jesus saed to am: "Fooda miene junge Shop. Enn Woarheit, enn Woarheit saj ekj die: aus du jinje weascht, holdsd du die selfst daen Gort omm en jingst wuaemma du han wust, oba wan du woascht oolt senne, woascht du diene Henj utstrakje, en sestwaea woat die daen Gort aunhole, en woat die handroage wua du nich han west." Hee saed dit omm aun to diede derch waut fonn Doot hee Gott feharliche wudd. Aus hee daut jesajcht haud, saed hee to am: "Folj mie no!" Peeta dreid sikj donn omm en sach daen Jinja daem Jesus Leef haud, dee sikj uk biem Owenkost aete aun Jesus sien Brost jelaent haud en jefroagt haud, "Waea es dee, dee die ferode woat?" - aus Peeta daem sach saed hee to Jesus: "Herr, ei waut met disem?" Jesus saed to am: "Wan ekj wel habe daut dee saul hia bliewe bott ekj trigj kom, waut jeit die daut aun? Folj du mie no!" Dise raed jinkj donn romm mank dee Breeda daut dis Jinja nich stoawe wudd, oba Jesus saed nich to am daut hee nich stoawe wudd, oba, "wan ekj wel daut hee hia bliewe saul bott ekj trigj kom, waut jeit die daut aun?" Dit es dee Jinja dee Zeichness jeft fonn dise Dinje, en haft dee dol jeschraewe, en wie weete daut sien Zeichnes woa es. Doa sent uk fael aundre dinje dee Jesus deed, en wan dee aule sulle eenselt dol jeschraewe woare, wudd ekj denke daut de Welt selfst nich wudd Ruem habe fa aul dee Beakja.

Leewa Teofilus, dee easchta Berecht daen ekj die schreef wea fonn aules daut Jesus aunfunk beides to doone en leare, bott daen Dach aus hee nom Himel jenome wort, no daem daut hee siene jewaelde Apostel haud derch daen Heilje Jeist befael jejaeft: fonn daen hee sikj uk haud seene lote no sien Liede derch fael fesechiedne wies, en leet sikj seene fa featich Doag en raed fonn dee dinje dee to Gott sien Rikj jeheade. En aus hee met an toop wea, befool hee an daut see nich sulle fonn Jerusalem wajch gone, oba sulle doa wachte bott daut waut de Foda fesproake haud, kome wudd, "wuafonn" [saed hee] "jie mie ha raede heat. Dan Jehaun deed secha met Wota taufe, oba jie woare omm en poa Doag met daem Heilje Jeist jetauft woare." Dee doa toop jekome weare, fruage am donn en saede: "Herr, woascht du nu to dise Tiet Israel wada daut Kjeenichrikj trig stale?" Hee saed to an: "Daut es nich fa ju dee Tiede oda Tietplon to weete dee de Foda enn siene eajne Macht bestemt haft, oba jie woare Krauft kjriehe wan dee Heilje Jeist opp junt kome woat, enn jie woare miene Zeij senne beides enn Jerusalem en enn Samaria en gauns Judaea en aewa dee gaunse Welt." Aus hee an dit saed, en see am aunkjikjte, wort hee oppjehowe, en ne Wolkj neem am wajch daut see am nich meehe sage. En waearent see am hinjaraun kjikjte nom Himel aus hee nehecht fua, stunnde meteemol twee manna bie an dee met wite Kjleede aunjetrokke weare, en saede to an: "Jie Manna fonn Galilaea, wuaromm sto jie hia en kjikje nom Himel? Dis Jesus, dee fonn ju wach jenome es nom Himel, woat kjrakjt so trig kome aus jie am ha seene nom Himel foare." Donn jinje see trig no Jerusalem fom Eelboajch, dee en Saubatsgank fonn Jerusalem es. En aus see enenn kjeeme, jinge see enn ne Bowastow enenn, wua see luade, beid Peeta en Jehaun, en Joakopp en Aundrees, Filip en Toomas, Bartolomaeus en Mataeus, Joakopp - Alphaeus sien Saen, - en Siemoon Selootes, en Judas - Joakopp sien Brooda. Dise weare aule toop en hilde enn een Senn aun em Jebaed met dee Frulied en Jesus siene Mutta, en met siene Breeda. En enn dee Doag stunt Peeta opp mank dee Jinja en saed: (Doa weare onnjefaea hunndat twintich Mensche toop) "Mana, Breeda, de Schreft, dee de Heilje Jeist ferhaea jeraet haud derch Doft fonn Judas, dee en Leida wea fa daen dee Jesus faust neeme, dan hee wea eena fonn onns, en haud sien Poat met dis Deenst. Disa kofft met sien onnjerachtet Loon en flek Launt, en schwoll opp so daut hee enne Med op-plautst, en siene Dorm folle rut. Dit wea mank aul dee enn Jerusalem bekaunt, so daut daut Flek Launt enn aeare Sproak jenant wort: "Hakeldama", daut meent, 'Blootaka'. Dan daut es em Psalmbuak jeschraewe: "Lot sien Femaeaje fewiest woare, en lot kjeenem doa benne wone", en: "Lot sest waea sien Aumt naeme". Doaromm mott eena fonn dise Mana dee de Tiet aewa met onns jewaese es wiel Jesus erut en enenn jegone es mank onns, fonn donn aus Jehaun aunfunk to taufe, bott Jesus fonn onns jenome wort, enn Zeig met onns senne fonn Jesus sien oppstone fom Doot." En see stalde twee faea: Joosaf, dee uk Barsabas heet, daen see met hinjanome Justus nande; en Matias. En see baede en saede: "Herr, dee du aulamaun aeare Hoate weetst, wies onns waem du fonn dise Twee jewaelt hast dis Deenst en dit Apostelaumt to aewanaeme, fonn woont Judas jefolle es omm no siene Staed hantogone." En see leesde, en daut Loos foll opp Matias; don talde see am met dee twalw Apostel. Aus dee Pinjstdach nu foadich wea, weare see aule toop. En meteemol haustich wea doa en ruzhendet Jelud fom Himel so aus en groota Wint daut daut gaunse Hus feld wua see saute, en see saje Tunje so aus Fia dee sikj deelde, dee sikj donn opp jieda eenem sad. En see weare met daem Heilje Jeist jefelt, en raede met aundre Tunje so aus dee Jeist an daut jeef. Nu weare doa Jude dee enn Jerusalem wonde, gottesferchtje Mana, fonn aule Lenda unjem Himel. Aus daut Jelud pasead, kjeem daut Follkj toop, en weare fewilat, wiel en jieda head daen enn siene eajne Sproak raede. See weare aule erstaunt en fewunndade sikj, en saede: "Sent dise dee hea raede nich aule fonn Galilaea? Woo kjemt daut dan daut en jieda eena fonn onns daen raede heat enn onnse eajne Sproak, enn dee wie jebuere sent, Parta, en Meda, en Elamieta, en dee enn Mesopotamean wone, beides enn Judaea en Kapadotsea, Pontus en Asien, Frijean, en Pamfilea, enn Ejipte, en enn dee ommjeaejent bie Libean, Kjiereen jaeajenaewa, en dee fonn Rom hia sent, beides Jude en Metjude, Kjreeta en Araba, wie heare daen enn onnse Sproak fonn Gott siene groote Woakje raede." En dee weare aule erstaunt, en em Twiewel, en saede eena tom aundra, "Waut saul dit meene?" Oba aundre haude aea Spott, en saede: "Dee ha to fael seeta Wien jedrunke". Oba Peeta stunnt opp met dee Twalw, en met ne lude Stem saed to an: "Mana ut Judaea, en aula dee jie enn Jerusalem wone, dit sel jie weete, en horcht waut ekj saj; dan dise Mana sent nich bedrunke so aus jie meene, dan daut es noch mau de dredde Stund em Dach, Oba dit es daut waut derch daem Profeet Joel jesajcht es: 'Daut saul enne latste Doag paseare, sajcht Gott, daut ekj mien Jeist woa aewa aule Mensche utjeete, en june Saens en june Dachta woare profetseihe, en june junje Mana woare Jesechte seene, en oole Mana woare Dreem dreeme; en opp miene Mana Sklowe en Fruehes Sklowe woa ekj enn dee Doag mien Jeist utjeete, en dee woare Profitseihe; en bowe em Himel woa ekj Wunndateakjen jaewe, en Teakjens unje oppe Ead: Bloot en Fia, en Daump fonn Ruak. De Sonn woat enn diestannes fewaundelt woare, en de Mon enn Bloot, eeha daem Herr sien groota en harlicha Dach kome woat. En daut woat soo senne daut waeaemma daem Herr sien Nome aunroope woat, woat jerat woare.' Jie Mana, Iesraelita, horcht waut ekj saj: Jesus fonn Natsaret, dee Maun daem Gott fer junt utstald derch majchte Woakje en Wunndateakjen, dee Gott derch am deed mank ju so aus jie selfst weete: dis Maun haud Gott derch sien ferhaea beschlotna Plon hanjejaeft, en jie ha daem nu derch jesatsloose Mana jekjrietsicht en Doot jemoakt; daem haft Gott fom Doot oppjewakjt, en haft am frie jemoakt fonn dee Doodesnoot, dan daut wea ommaeajlich daut dee Doot am kunn faust hoole. Dan Doft sajcht fonn am: 'Ekj sach daem Herr emma fer mie, wiel hee aun miene rajchte Haunt es, daut ekj nich sull festat woare. Doaromm wea mien Hoat froo, en miene Tung freit sikj seeha, en nu woat mien Fleesch enn Hopninj wone, dan du woascht miene Seel nich bie de Doodes felote, en woascht uk nich dien Heilja daut fewaese seene lote. Du hast mie diene Laeweswaeaj bekaunt jemoakt, en woascht mie met freid felle enn diene Jaeajenwoat.' Mana en Breeda, mie esset erlaubt gauns frie to junt fonn onns Faeafoda Doft to raede, daut hee storf en begroft wort, en sien Grauf es bott Fonndoagen Dach noch bie onns. Wiel hee en Profeet wea, en wist daut Gott am jeschwoare haud daut fonn siene Nokome wudd opp sien Troon sette, en sach daut em ferut, en raed fonn Christus sien oppstone fom Doot, en daut hee nich mank dee Doode felote wea, en sien Fleesch sach nich fewaesunk. Dis Jesus haft Gott fom Doot oppjewakjt, en wie sent aule Zeij doafonn; Nu daut Gott am to siene rajchte Haunt oppjehowe haft, en hee daen Heilje Jeist jekjraeaje haft dee am fesproake wea, haft hee dit utjegote daut jie nu seene en heare. Dan Doft es nich nom Himel jefoare, oba hee sajcht: 'De Herr saed to mien Herr; Set bie miene rachte Haunt, bott ekj diene Fiend to ne Footbenk moak fa die'. Doaromm saul daut gaunse Follkj Iesrael secha weete, daut Gott dis Jesus daen jie jekjrietsicht ha, beides Herr en Christus jemoakt haft." En aus dee daut heade, jinkj an daut derchem Hoat, en see saede to Peeta en dee aundre Apostel: "Mana en Breeda, waut sel wie doone?" En Peeta saed to an: "Doot Buesse, en dan lot en jieda sikj taufe en daem Herr Jesus sien Nome, daut june sinde fejaeft woare, dan woa jie daen Heilje Jeist kjriehe aus ne Gow. Dan dit es waut Gott junt en june Kjinja, en aul dee wiet auf, fesproake haft, so fael aus de Herr onns Gott roope woat." En met fael aundre Wead zeijt hee en femond an en saed: "Doot junt rade fonn dit fedreidet jeschlacht". Aulso aul dee, dee sien Wuat aunneeme, leete sikj taufe, en daen Dach worde onnjefaea dree Dusant to an toojetalt; en dee bleewe bestendich enn dee Apostel aeare Lea en Jemeenschofft, en em Broot braeakje, en emm Jebaed. Ne groote Angst kjeem aewa aule Seele; en fael Wunnda en Teakjens paseade derch dee Apostel. Aul dee, dee tom Gloowe jekome weare, haude aea Hab en Goot toop, en fekoffte daut Eajendom daut see haude, en fedeelde daut doano aus en jiedrem daut faeld. En Dach fa Dach weare see met een Senn toop emm Tempel, en fonn een Hus bottem aundre bruake see Broot, en fedeelde aea Aete met Freid en Eenfeltichkjeit, en lowde Gott, en aulet Follkj wea an toojedon. En de Herr brocht daen no de Jemeent Dach fa Dach dee sikj bekjeade. Nu klok dree no Medach jinje Peeta en Jehaun nom Tempel auset Tiet wea tom Jebaed. En doa wea en Maun dee fonn Jeburt lom wea, daem see druage, en jieda Dach bie daem Tempelpuat daen see daut 'Scheene' nande, han laede so daut hee kunn fa waut prachre fonn daen dee emm Tempel enenn jinje. Aus hee sach daut Peeta en Jehaun em Tempel wulle enenn gone, prachad hee an no Jelt. En Peete kjikjt am niel aun, Jehaun uk, en saed to am: "Kjikj onns aun!" Hee kjikjt an aun en raeakjend daut see am waut wudde jaewe. En Peeta saed: "Selwa en Gollt ha ekj nich; oba waut ekj ha, daut jaew ekj die. Enn Jesus Christus fonn Natsaret sien Nome, sto opp en go!" Hee foot am aune rachte haunt en recht am opp, en platslich kjreaje siene Feet en Jelenkj Knoakes Krauft, en hee huppst opp en stunt, en jinkj met an em Tempel enenn, jinkj en huppst en lowd Gott. En aule Mensche sage am gone en Gott lowe. En see kjande am, daut dise dee wea, dee biem scheene Tempelpuat jesaete haud en no Jelt jeprachet, en see weare erstaunt, en febleft aewa waut met am paseat wea. En aus dee Jeheelda Peeta en Jehaun faust hilt, rande dee Mensche aule toop no an enn Salamo siene Faealeew, en fewunndade sikj seeha. Aus Peeta daut sach, auntwuad hee dee Mensche: "Mana, Iesraeliete, wuaromm wunndat junt daut soo, en wuaromm kjikj jie onns so aun aus wan wie derch onnse eajne Krauft oda Frommheit disem jeholpe ha tom gone? Obraum, Iesak en Joakopp aea Gott, onnse Fodasch aea Gott, haft sien Deena Jesus feharlicht, daem jie hanjeewe en fer Pielatus aufsaede aus dee sikj eenich wea am loos tolote. Oba jie muake junt loos fonn daem Heilje en Jerachte, en fruage doano daut en Merda junt sull jejaeft woare; en daem, dee Laewa jeft, muak jie Doot, daem Gott nu fom Doot oppjewakjt haft, fonn woont wie Zieg sent. Enn daem sien Nomne, derch Gloowe enn sien Nome, es dis Maun, daem jie hia nu seene, stoakj jemoakt enn june Jaeajenwoat. En nu, Breeda, ekj weet daut jie daut deede enn Onnwissenheit, so aus uk june Harscha. Oba Gott, dee ferhaea derch siene Profeeta daut haud weete lote daut dee Christus liede musst, haft daut nu soo erfelt. Doaromm doot Buesse en bekjeat junt nu, daut junt de Sinde fejaeft woare, en daut ne befreschende Tiet kome kaun fonn daem Herr siene Jaeajenwoat, en hee Jesus Christus schekje woat, dee junt ferhaea jepraedicht wort, daem de Himel oppnaeme mott bott Gott aules tracht stalle woat, so aus Gott derch aul siene heilje Profeete jeraet haft fonn Aunfank de Welt. Mooses saed sogoa: 'De Herr Gott woat ut june Breeda en Profeet fa junt hanstalle so aus ekj; daem sel jie jehorche en doone, wautemma hee junt saje woat. En jiede Seel dee nich no am horche woat, saul gaunsentgoa fonn ut daut Follkj fetilcht woare. En aul dee Profeete fonn Samuel aun, en aul dee, dee no am kjeeme, ha uk fonn dise Tiet jeraet. Jie sent dee Profeete aeare Kjinja, en daen Bunnt daen Gott met onnse Fodasch muak, en saed to Obraum: 'Derch diene Nokome sele aule Famieljes oppe Ead jesaeajent woare.' Aus Gott sien Deena Jesus oppwuak fom Doot, schekjt hee am eascht nu junt, daen Saeajen to jaewe daut en jieda sikj fonn sien Beeset bekjeare sull." Aus see tom Follkj raede, kjeeme dee Priesta en Tempel Faeastona, en dee Sadutsaea, en weare seeha jesteat daut see daut Follkj leade, en praedjde daut Jesus fom Doot oppjestone wea. En see laede aeare Henj opp an en bewoade an bott tsemorjenst; dan daut wea aul Owent. Oba faele fonn dee, dee daut Wuat heade, jleewde, en dee Tsol femead sikj bott onnjefaea fief Dusant Maun. Nu pasead daut auset tsemorjenst wea, daut dee Leida en elteste en dee Schreftjeleade enn Jerusalem, en Hanas dee Huagapriesta, en Kaifas, en Jehaun en Auleksaunda, en aul dee, dee fonn daut huagapriesta Jeschlacht weare, sikj fesaumelde, en aus see daen enenn brochte, fruage see an: "Derch wautfonna Macht, oda enn waut fonn Nome deed jie dit?" Donn saed Peeta, jefelt met daem Heilje Jeist: "Jie leida fonn dit Follkj, en Elteste; wan onns dis Dach unjasocht woat waeajen daut goodet Woakj daut jedone es worde aun daem jelaemde Maun, en wuaderch hee nu jeheelt es; dan sel jie, en daut gaunse Follkj Iesrael weete, daut dis Maun fer junt jeheelt steit derch Jesus Christus fonn Natsaret sien Nome, daen jie jekrietsicht ha, en daem Gott fom Doot oppjewakjt haft. Dit es dee Steen daen jie Bulied fe-acht haude, dee nu tom Akjsteen jeworde es. En doa es uk enn kjeen aundrem Radunk; dan doa es kjeen aundra Nome unja daem Himel mank Mensche jejaeft, derch woont wie kjenne seelich woare." Aus see sage woo driest Peeta en Jehaun weare, en enn worde daut dee onnjeleat en jeweenlije Mensche weare, erstaunde see, en moakjte daut see weare met Jesus toop jewast. En aus see daem Maun fer an stone sage dee jeheelt wea, kunne see nusscht jeaejenaun saje. Soo schekjte see an ut daem Rot erut, en beraede sikj unjaenaunda en saede: "Waut sel wie met dise Mana doone? dan daut en besondret wunnda derch an paseat es, es oppenboa to aul daen dee enn Jerusalem wone, en wie kjenne daut nich feleaje; oba dautet nich wieda spreede deit mank dee Mensche, wel wie an opp earnst dreiwe daut see to kjeenem meeha fonn dis Nome raede sele." See roopte an enenn, en befoole an daut see nich meeha sulle daem Nome brucke, uk nich enn Jesus sien Nome unjarechte. Oba Peeta en Jehaun auntwuade an en saede: "Doot jie selfst entschiede aufet Racht es fer Gott junt to jehorche, leewa aus Gott." Dan wie kjenne nich aundasch aus doafonn to raede waut wie jeseene en jeheat ha." Aus see an noch meeha jedreift haude, leete see an gone, en funge kjeen Wach woo see an strofe kunne waeajen dee Mensche, dan aula Maun lowd Gott fa daut waut paseat wea, dan dee Maun wea aewa featich Yoa oolt, dee jeheelt wea derch daut Wunndateakjen. Aus see an haude loos jelote, jinje see no aeare eajne Lied en jeewe en Berecht fonn aules daut dee Schreft- jeleade en Elteste jesajcht haude. Aus see daut heade, hoowe see met een Senn aeare Stemme no Gott, en saede: "Herr, du best Gott, dee Himel en Ead jemoakt haft, en daut Maea en aules waut doa benne es, dee du derch daem Heilje Jeist derch onns Foda Doft jeraet hast; 'Wuaromm toobde dee Natsjoone, en dee Mensche plonde waut nusscht wea? De Kjeenije oppe Ead, en dee Harscha saumelde sikj toop jaeajen daem Herr en jaeajen sien Christus.' Dan enn woarheit saumelde sikj beid Heerodes uk Ponntius Pielatus met dee Natsjoone, uk daut Follkj Iesrael enn dise Staut toop jaeajen dien Kjnacht Jesus, daen du ennjesaeajent hast, daut to doone waut du ferhaea jeordent hautst daut paseare sull. En nu, Herr, jeff oobacht opp aea Dreiwe, en jeff diene Sklowe daut wie gauns driest dien Wuat raede muchte, en daut du diene Haunt utstrakje deist tom heele, en Teakjen en Wunnda muchte paseare derch dien heilje Knacht Jesus sien Nome." En waearent see baede, wea dee Staed jescheddat wua see fesaumelt weare, en see weare aula met daem Heilje Jeist jefelt, en praedjde brow Gott sien Wuat. Nu aul dee Mensche dee Jleewde weare toop enn een Hoat en Seel, en kjeena saed daut waut hee eajend sient wea, oba see haude aules em Jemeene, en met groote Krauft jeewe dee Apostel Zeichnes fonn daem Herr Jesus sien oppstone fom Doot; en groote Jnod wea opp an aula. En kjeena unja an faeldet aun irjend waut; dan waea Launt oda Hiesa eajend, fekoffte dee en brochte daut Jelt, en laede daut fer dee Apostel aeare Feet; en dee deelde daut ut doano aus en jiedrem daut faeld. En Joosef, daem dee Apostel uk Barnabas nande - aewasat meent daut: en Treesta Saen - en Leewiet fonn Tsiepern, haud Launt, en aus hee daut fekofft haud, brocht hee daut Jelt en laed daut fer dee Apostel aeare Feet. Oba en jewessa Maun met Nome Ananias en siene Fru Safiera, fekoffte en Aejendom, en hee hilt fa sikj selfst en Poat fom Pries, en siene Fru wea met am met doenn, en brochte en jewesset Poat, en laede daut fer dee Apostel aeare Feet. Oba Peeta saed: "Ananias, wuaromm haft Soton dien Hoat jefelt daut du daem Heilje Jeist faealeaje susst, en Poat fonn daen Pries fa daut Launt trigtohoole? Wea daut nich dient soo lang aus du daut eajensd, en hauts du nich Macht doaraewa ausset fekofft wea? Wuaromm esset enn dien Hoat enenn jekome soont to doone? Du hast nich to Mensche jeloage, oba to Gott." Aus Ananias daut head, foll hee han en storf; en aul dee, dee duat heade kjeeme unja ne groote Angst. Dee junge Mana stunde opp en wekelde sien Lief enn, en druage am rut en begrowde am. Onnjefaea dree Stunnd lota, kjeem siene Fruh enenn, wist oba nich waut paseat wea. En Peeta fruach aea: "Saj mie, fekofft jie daut Launt fa soo en soo fael?" En see saed: "Jo, fa soo fael." En Peeta saed to aea: "Wuaromm word jie junt eenich daem Herr sien Jeist to feseakje? Kjikj! de feet dee dien Maun befgroft ha sent bie de Daea, en woare die rut droage!" En see foll platslich han bie siene Feet en storf; en dee junje Mana kjeeme, funge aea Doot, en druage aea rut en begrowde aea besied aea Maun. En ne groote Angst kjeem aewa dee gaunse Jemeent, uk aul dee, dee daut heade. Derch dee Apostel aeare Henj paseade fael Teakjens en Wunnda manke Mensche; [en weare aule toop enn een Senn enn Salomo siene Faealeew. En fonn dee aundre woagd kjeene sikj an auntoschlute; oba dee Mensche hilde an huach enn Ea. En meeha en meeha jleewde en schloote sikj an aun, beides Mana en Fruehes.] Daut wea soo daut see Kranke enne Gause brochte, en laede daen opp Bade en Medrautse, so daut waens Peeta sien Schaute mucht opp walkje faule. Doa kjeeme uk fael Mensche fonn runt omm Jerusalem toop, en brochte dee Kranke, en soone dee met beese Jeiste jeploagt weare, en dee worde aula jeheelt. Donn stunt dee Huagapriesta opp, en aul dee met am, daut heet dee Sadutsaea Jesalschaft, en weare seeha aufjenstich, en laede aeare Henj opp dee Apostel en stoppte an em opne em Jefenknes enenn. Oba en Enjel fom Herr kjeem enne Nacht en muak dee Jefenknes daeare op, en leid an rut, en saed: "Got, stot em Tempel en sajcht dee Lied aul dise Wead fonn daut niehet Laewe." Aus see daut jeheat haude, jinje see tiedich tsemorjenst em Tempel ennen en leade. Dee Huagapriesta en dee met am, roopte nu daen gaunse Rot toop met aule Eltesta fonn dee Kjinja Iesrael, en schekjte no daut Jefenknes, om dee Apostel to hole. Oba aus dee Deena kjeeme, funge see daen nich em Jefenknes; en kjeeme trig en brochte Norecht, en Saede: "Daut jefenknes fung wie goot feriejelt, en dee Wajchta fere Daeare stone, oba aus daut opjemoakt wort, fung wie kjeenem doabenne." Nu aus dee huage Priesta en dee Tempel faeaschte daut heade, wunndada see sikj doa aeawa, wautet noch fonn dit wudd jaewe. Donn kjeem waea en jeef an Norecht: "Kjikjt! dee Mana, daen jie em Jefenknes enenn stoppte, sent em Tempel, stone doa en leare de Mensche." Donn jinkj dee tempelfaeaschta met dee Deena, en brochte an oone Jewault, dan see engste sikj fa dee Mensche, daut see aum enj wudde jesteenicht woare. En aus see an enenn jebrocht haude, stalde see an ferem Rot; en dee Huagepriesta fruach an, en saed: "Wie feboode junt strenj daut jie nich sulle enn daem Nome leare; en kjikjt! jie ha Jerusalem met june Lea jefelt, en proowe daem Maun sien Bloot aewa onns to brinje." Donn saede Peeta en dee aundre Apostel: "Wie motte Gott leewa jehorche aus Mensche. Onnse Fodasch aea Gott haft Jesus fom Doot oppjewakjt, daen jie doot muake oppem Kjriets. Dis Maun haft Gott nehecht jehowe to siene rachte Haunt, en haft am en Harscha en Heilaunt jemoakt, derch am Buesse en Sinde Fejaewunk to Iesrael to jaewe. En wie sent Ziej fonn aul dit, en soo uk dee Hielje Jeist daem Gott daen jeft dee am jehuarsaum sent." Aus see dit heade, schneet an daut em Hoat, en see fesochte an doot to moake. Oba eena fonn emm Rot stunnt opp, dee Gamaleal heet, en Jesatsleara, dee fonn aule Maun huach je-acht wea, en befool daut see dee Mana sulle en baet rut schekje; en saed donn to daen em Rot: "Mana, Iesraeliete, pausst opp waut jie raeakjne met dise Mana to doone. Nich lanj trig kjeem en Tejudas, en jeef faea daut hee selfst en Groota wea, en onnjefaea feeha Hunndat Maun hunje am aun; daem dootjemoakt wort, en aule, dee am aunhonnje, worde festreit, en daut kjeem aula to nusscht. No daem kjeem Judas fonn Galilaea enn dee Doag aus daut Follkj jetalt wort, en kjreach en schoof Nofolje; en dee kjeem uk omm, en aula, so fael aus am nofoljde weare festreit. En nu saj ekj junt: Blieft fonn dise Mana wajch, en lot daen tofraed! wiel wan dit Rotschlach en dit Woakj fonn Mensche es, woatet to nusscht kome: Oba wan daut fonn Gott es, dan kje jie daen nich fenichte, en kunne meteemol noch aus soone jefunge woare dee jaeajen Gott striede." Daem jehorchte see, en aus see dee Apostel trig enenn jeroopt haude, schluage see an, en befoole an daut see nich meeha enn Jesus sien Nome raede sulle, en leete an gone. Donn feleete see daen Rot, en freide sikj daut see weare weat je-acht worde fa daem Nome Schaund to liede. En Dach fa Dach, em Tempel uk fonn Hus to Hus, heade see nich opp fonn Jesus Christus to praedje en to unjarechte. Nu enn dee Doag aus dee Jinja Schoa seeha fejratat wea, murrde dee Jriechesche Jude jaeajen dee hebraeasche, wiel aeare Waetfruehes fesiemt worde enn daut waut jieda Dach toojedeelt wort. Donn roopte dee Twalw dee gaunse Jinjaschofft toop, en saede: "Onns jefelt daut nich daut wie Gott sien Wuat sulle felote omm Desche to deene. Oba, Breeda, seakjt junt saewen Mana ut dee daut Zeichnes ha daut see met daem Jeist en met Weisheit jefelt sent, daen wie dit Aumt aunfetruehe kjenne, Oba wie woare onns bie daut baede enn daut Wuat hoole." En daut Wuat jefoll aul dee Mensche, en see waelde Stefanus, foll Gloowe en daem Heilje Jeist; en Filip, en Prochorus, en Nikanor, en Tiemon, en Parmenas, en Nikolaus dee en Judejenoose fonn Antiochean wea; en daen stalde see fer dee Apostel, en baede aewa daen en laede aeare Henj opp an. En Gott sien Wuat femead sikj, en dee Jinjaschoa enn Jerusalem woss seeha, uk en groot deel fonn dee Priesta worde daem Gloowe jehuarsaum. En Stefanus, foll Jnod en Krauft, deed groote Wunnda en Teakjens mank dee Mensche. Oba walkje fonn dee fonn dee Libertiener Sienagoog, en uk fonn dee Kjiereena en Auelksaundra, en dee fonn Tsilietsean en Asean stunnde opp en streede sikj met Stefanus, oba kunne nich jaeajen dee Weisheit en Jeist stone met dee hee raed. Donn bekoffte see Mana, dee saede: "Wie ha am jeheat Lastawead raede jaeajen Mooses en jaeajen Gott". En see raeajde daut Follkj en dee Elteste en dee Schreftjeleade opp, en kjeeme en jreepe am en leide am wajch nom huage Rot; en stalde faulsche Zeij opp dee saede: "Dis maun heat nich opp jaeajen dise heilje Staed en daut Jesats to raede: Dan wie ha am heat saje daut dis Jesus fonn Natsaret woat dise Staed fenichte, en woat dee sitte endre dee Mooses onns jejaeft haft." En aul dee em Rot saute en kjikjte am aun, en sage daut sien Jesecht soo wea aus en Enjeljesecht. Don saed dee Huagapriesta: "Es daut so?" En hee saed: "Mana, Breeda en Fodasch: Horcht! Dee Harlichkjeitsgott leet sikj fonn onns Foda Obraum seene aus hee en Mesopotamea wea, eeha hee enn Haran wond, en saed to am: 'Go fonn dit Launt en dien Frintschofft wajch, en komm enn en Launt enenn daut ekj die wiese woa.' Dan trok hee fonn dee Kaldaea aea Launt wajch, en wond enn Haran. En fonn doa, aus sien Foda jestorwe wea, leid Gott am enn dit Launt enenn, wua jie nu wone, oba jeef am nich en Oawgoot doabenne, nich soo fael aus fa sien Foot, en fespruak am daut hee am en siene Kjinja daut wudd jaewe, aus hee noch kjeen Kjint haud. En Gott saed soo to am, 'Diene Kjinje woare Framde senne enn en Launt daut aundre eajne, en woare an to Sklowe moake, enn fa feeha hunddat Yoa schlacht behaundle; en dee Natsjoon daen see deene woare, woa ekj rechte, en no daem woare see doafonn kome en mie enn dise Staed aunbaede.' Soo saed Gott. En hee jeef an daen Bunt dee Beschniedunk; en soo zeijd hee Iesak en beschneet am daen achte Dach, en Iesak zeijd Joakopp en dee twalw Staumfodasch. En dee Staumfodasch worde aufjenstich aewa Joosaf en fekoffte am no Ejipte. Oba Gott wea met am, en rad am ut aul sien Aelend, en jeef am en Jefaule en Weisheit fer Farao daen Kjeenich fonn Ejipten, en dee stald am aun aus Rejiera aewa gauns Ejipten, uk aewa sien gaunset Hus. Nu kjeem doa ne groote Hungaschnoot aewa gauns Ejipten uk Kanaan, en doa wea groote Aelend; en onnse Fodasch funge nich Noarinj. Oba aus Joakopp jeheat haud daut doa Korn enn Ejipten wea, schekjt hee onnse Fodasch daut easchte han. En daut tweede mol muak Joosef sikj bekaunt to siene Breeda, en Farao lead Joosef siene Famielje kjanne. En Joosef schekjt donn en leet sien Foda Joakopp en aul sien Frintschofft kome - fiewezaewentich Seele. En Joakopp trok rauf no Ejipte, en hee en onnse Fodasch storwe doa, en worde trig no Siechem jedroagt en worde doa begroft enn Grauf daut Obraum jekofft haud met Selwajelt fonn Hamor siene Saens enn Siechem. Oba aus dee Tiet dicht bie wea fa daut waut Gott Obraum fesproake haud, woss daut Follkj en femead sikj en Ejipte, bott doa en aundra Kjeenich aewa Ejipte kjeem dee Joosef nich kjand. Disa jinkj schlajcht en hinjalestich met onns Follkj omm, daut see aeare Kjinja sulle rut sate daut dee nich sulle laewe bliewe. To dee Tiet wea Mooses jebure, en Gott haud en Jefaule aun am; en am wort fa dree Moonat enn sien Foda sien Hus oppjebrocht. En aus hee rut jesat wea, neem Farao sien Dochta am wajch en trok am opp aus aea eajna Saen. En Mooses wort jeleat enn aul dee Ejipte aeare Weisheit, en wea kjraftich enn siene Wead en Woakje. Aus hee featich Yoa oolt wea, kjeem am daut em Hoat enenn siene Breeda, dee Iesrael Saens, to beseakje. En aus hee sach daut eena Onnracht liede deed, jinkj hee daem to halpe dee Onnracht leet, en schluach daen Ejipta doot. Nu docht hee daut siene Breeda festone wudde daut Gott an rade wudd derch siene Haunt, oba dee festunnde daut nich. De naeakste Dach kjeem hee aus twee sikj streede, en proowd an toop to brinje, to Fraed to kome, en saed: "Jie sent Breeda; wuaromm doo jie eena daem aundra Schode?" Oba dee, dee sien Naeakjste haud Schode jedone, schuppst am wajch, en saed to am: 'Waea haft die aus en Harscha oda Rechta aewa onns jemoakt? West du mie uk doot schlone so aus du jistre daen Ejipta doot schluachst?' Don retst Mooses ut aus hee daut head, en wort so aus en Framda en Miedean, en haud doa twee Saens. No featich Yoa kjeem en Enjel no am enne Wiltnes aum Boajch Sienajie enn ne Fiaflaum em Dornebossch. Aus Mooses daut sach, wunndad hee sikj aewa waut hee sach; en aus hee dicht bie kjeem daut to bekjikje, wea doa ne Stem fom Herr: "Ekj sie diene Fodasch aea Gott, Obraum, en Iesak en Joakjopp aea Gott." Donn zettad Mooses en woagd sikj nich to kjikje. En de Herr saed to am: "Trakj die de Schoo fonne Feet; dan dee Staed wua du steist es heilje Ead. Ekj ha jeseene woo schlacht mien Follkj en Ejipte behaundelt woat, en aea Staene ha ekj jeheat, en ekj sie nu rauf jekome an to rade. En nu kom, ekj woa die no Ejipte schekje." Dis Mooses, daem see nich wulle ha, en saede, 'Waea haft die en Harscha en Rechta jemoakt?' daem selwja schekjt Gott aus en Harscha en Rada derch daem Enjel dee am biem Bossch bejaeajend. Hee brocht an rut aus hee eascht enn Ejipte Wunnda en Teakjens deed, en dan uk emm Roode Maea, en uk enne Wiltness fa featich Yoa. Dit es dee Mooses dee to dee Kjinja Iesrael saed: 'Gott woat junt fonn june Breeda en Proofeet jaeawe dee soo es aus ekj sie.' Dit es dee, dee enne Jemeent enne Wiltnes wea met daem Enjel dee oppem Boajch Sienajie met am raed, en uk met onnse Fodasch. Hee kjreach laewendje Wead, omm junt dee to jaewe. Oba onnse Fodasch wulle am nich jehuarsaum senne, oba stade am fonn sikj, en enn aeare Hoate dreide see trig no Ejipte, en saede to Aroon, 'Moak onns Jeta fer onns to gone; dan dis Mooses, dee onns ut daut Ejipte Launt jebrocht haft, wie weete nich waut met am jeworde es.' Donn muake see sikj en dee Doag en Kaulf en brochte aeare Opfa no daem Jetse, en freide sikj enn waut aeare Henj jemoakt haude. Donn dreid Gott sikj wajch en aewajeef an dee himmlische Schoa auntobaede, so ausset jeschraewe steit enne Profeete Schrefte: 'Jie Iesraelite, ha jie mie fa featich Yoa enne Wiltness Fee en Schlachtopfa jebrocht; en neeme daem Mooloch sien Tselt met, en daut Stearnbilt fonn daem Jetse Reemfan, dee Figuere dee jie junt jemoakt haude auntobaede - ekj woa junt wiet wajch brinje bott hinje Babieloon.' Onnse Fodasch haude daut Zeichness Zelt enne Wiltness, so aus dee, dee to Mooses jeraet huad befoole haud, daut hee daut no daem Mossta moake sull daut hee jeseene haud; daut onnse Fodasch uk auneeme en met Joosua enn daut Launt enenn neeme aus see daut fonn dee Natsjoone neeme, daen Gott fer onnse Fodasch rut dreef, bott Doft siene Tiet. dee funk jnod fer Gott, en baed doaromm daut hee mucht ne Woninj finje fa Joakopp sien Hus. Oba Salamo bud am en Hus. Oba dee Aulahechsta wont nich enn soont daut met Henj jebut es, so aus dee Proofeet sajcht: 'De Himel es mien Troon, en de Ead es fa miene Feet ne Footbenkj; Waut fonn Hus wel jie mie buhe'? sajcht de Herr, 'oda wua es dee Staed fa mie to ruhe; haft miene Haunt dit nich aules jemoakt?' Jie Steakjap, enn Hoat en Uare onnbeschnaede, jie straewe emma jaeajen daem Hielje Jeist, so aus june Fodasch deede, soo doo jie uk. Woone fonn dee Profeete ha june Fodasch nich fefoljcht? En see muake daen doot, dee ferhaea bekaunt muake fonn daem Jerachte dee kome sull, daem jie nu ferot en doot jemoakt habe, jie, dee jie daut Jesats jekraeaje ha derch Ordnung fonn Enjel, en ha daut nich jehoole." Aus see daut heade, schneet an daut derchem Hoat, en see gnorschte aeare Taene jaeajen am. Oba hee, foll fomm Heilje Jeist, kjikjt niel nom Himel en sach Gott siene Harlichkjeit, en Jesus to Gott siene rachte Haunt stone, en saed: "Kjikjt!. ekj see daen Himel opjemoakt, en de Menschesaen to Gott siene rajchte Haunt stone!" Donn schreaje see met ne lude Stem, hilde aeare Uare too, moarachte aule met een Senn no am, en schmeete am ute Staut erut, en steenjde am. En dee Ziej trokke aeare Kjleede auf en laede dee bie en junja Maun siene Feet, dee Saul heet. En see steenjde Stefanus, dee baed en saed: "Herr Jesus, nem mien Jeist enopp". Hee kneed sikj dol, en schreach met ne lude stem: "Herr, hool dise Sind nich jaeajen an!" Aus hee daut jesajcht haud, schleep hee enn. En Saul weljd doamet enn daut see am doot muake. Enn dee Doag wea doa ne groote Fefoljunk jaeajen dee Jemeent enn Jerusalem. En aule weare fesprenjt derch dee Jaeajende fonn Judaea en Samarean, buta dee Apostel. En gottesferchtje Mana kjreaje Stefanus sien Lief en stalde en grootet Trua aun. Oba Saul festead dee Jemeent seeha, en jinkj fonn Hus to Hus en schlapt beides Mana en Fruehes, en aewajeef daen nom Jefenknes. En dee, dee festreit weare jinge aulawaeaje en praedjde daut Wuat. Oba Filip jinkj rauf no dee Staut Samarean en praedjd daen Christus. En met een Senn jeef daut Follkj acht opp daut waut Filip saed, aus see heade en sage dee Teakjens dee hee deed. Dan faele fonn dee, dee onnreine Jeista haude, schreaje met ne lude Stem en kjeeme rut; en fael dee jelaemt en lom weare worde jeheelt. En doa wea ne groote Freid enn dee Staut. Doa wea en jewessa Maun dee Siemoon heet, dee fer daem enn dee Staut Tsauberie je-eeft haud, en haud daut samarieteschet Follkj erstaunt, en jeef faea waut Grootet to senne. Daem horchte see aula too, fom Jeringste bottem Jratsta, en saede: "Disa es dee groote Gotteskrauft!" See kjikjte aula opp am wiel hee an aul so lang haud met siene Tsaubarie erstaunt. Oba aus see jleewde waut Filip pradjd fonn Gott sien Rikj, en daen Nome Jesus Christus, leete see sikj taufe, beides Mana uk Fruehes. En Siemoon selfst jleewd uk, en leet sikj taufe, en hilt sikj met Filip, en fawunndad sikj aus hee dee Teakjens en kraftje Wunnda sach dee paseade. En aus dee Apostel enn Jerusalm heade daut dee enn Samarean Gott sien Wuat aunjenome haude, schekjte see Peeta en Jehaun no an. En aus see hankjeeme, baede see fa an daut see daem Heilje Jeist kjriehe muchte; dan dee wea noch nich opp irjent eene fonn an jekome, dan see weare bloos enn daem Herr Jesus sien Nome jetauft. Donn laede see aeare Henj opp an, en see kjrieje daem Heilje Jeist. Aus Siemoon sach daut dee Heilje Jeist derch dee Apostel aeare Henj oppleije jejaeft wort, boot hee an Jelt aun, en saed: "Jaeft mie uk dise Follmacht, daut, wan ekj opp waem miene Henj opplaj, dee dan uk daem heilje Jeist kjriehe." Oba Peeta saed to am: "Mucht dien Jelt met die toop enne Fedoawness enenn foare, wiel du dochst daut Gott siene Gow kunn met Jelt jekofft woare! Du hast kjeen Poat oda Aundeel enn dise Sach; dan dien Hoat es nich racht fer Gott. Doaromm lot die daut leet senne aewa dise diene Gottloosichkjeit, en pracha daem Herr daut diene Hoate Jedanke muchte fejaeft woare; dan ekj see daut du enne Gaul fonn Bettaness en Onnjerachtichkjeit best." Donn auntwuad Siemoon enn saed: "Doo fa mie baede tom Herr, daut nusscht fonn dit aewa mie kjemt fonn waut du jesajcht hast." En aus see opp earenst jezeicht haude en Gott sien Wuat to an jeraet haude, reisde see trig no Jerusalem, en praedjde daut Evanjeelium enn fael Samarietesche Darpa. Nu raed en Enjel met Filip en saed: "Sto opp en go Siede oppem Wajch dee fonn Jerusalem no Gasa jeit, daut es Wiltness." En hee stunt opp en jinkj. En Kjikj! doa wea en huachbe-aumte fonn Aetiopean, en Jewaultja met Kandatse dee Kjeenijen fonn Aetiopean, dee aea Schautsfewaulta wea. Disa wea no Jerusalem jekome auntobaede, en wea oppem Wajch trig, saut enn sien Kjrichswoage en laus daem Profeet Jesaja sien Buak. Donn saed dee Jeist to Filip, "Go en hool die dicht bie dis Woage." En Filip rand en head am ut Jesaja sien Buak laese, en saed: "Festeist du dan waut du laese deist?" En hee saed: "Woo kaun ekj wan mie kjeena leide deit?" en hee prachad am enopp to kome en met am to sette. Nu dee Staed wua hee laus wea dit: "Am wort wajch jeleit so aus en Schop tom schlachte, en soo aus en Laum daut jeschaeat woat stel es, soo muak hee sien Mul nich op. Enn sien laeaja Staunt wort sien Jerecht wajch jenome; waea woat fonn sien Jeschlacht fetale? dan sien Laewe woat fonne Ead wajch jenome." En dee Huachbe-aumte saed to Filip: "Ekj froag die, fonn waem sajcht dee Profeet dit? fonn sikj selfst, oda raet hee fonn sest waem?" En Filip muak sien Mul op en funk bie dee Schreftstaed aun, en praedjd Jesus to am. Aus see nu delengd daem Wajch fuare, kjeeme see no en jewesset Wota; en dee Huachbe-aumta saed to Filip: "Kjikj! hia es Wota, waut sull mie hinjre jetauft to woare?" En Filip saed: "Wan du fonn gaunse Hoate jleefst, dan kaunst." Hee saed: "Ekj jleew daut Jesus Christus Gott sien Saen es". En hee befool daut dee Woage stel hoole sull, en see jinje beid em Wota enenn, beid Filip en dee Huachbe-aumta, en hee tauft am. Aus see nu utem Wota rut kjeeme, neem dee Jeist Filip wajch daut dee Huachbe-aumta am nich meeha sach, oba hee fua sien Wajch wiede en freid sikj. Filip oba wort enn Asootus jefunge, en soo aus hee delengd jinkj, praedjd hee daut Evanjeelium en aule Staede bott hee no Sisearaea kjeem. Oba Saul dreiwd noch emma met Mort jaeajen daem Herr siene Apostel, en jinkj nom Huagapriesta en fruach am no Breew aun Damaskus fa dee Sienagooge, daut wan hee doa soone funk dee opp disem Wajch weare, beides Mana en Fruhes, daut hee daen dan jebunge no Jerusalem kunn bringe. Nu aus hee delengd jinkj, en dicht bie Damaskus kjeem, schiend doa met eemol platslich en Licht fom Himel, en hee foll oppe Ead, en head ne Stem fom Himel dee to am saed: "Saul, Saul, wuaromm fefollchst du mie?" En hee saed: "Waea best du, Herr?" En hee saed: "Ekj sie Jesus daem du fefollchst; oba sto opp, en go enne Staut enenn, doa woat die jesajcht woare waut du doone saust." Nu dee Mana dee met am reisde stunnde en kunne nusscht saje, see heade en Toon, oba sage kjeenem. En aus Saul sikj fonne Ead opprecht, en siene Uage opmuak, kunn hee nusscht seene. En see leide am bie de Haunt en brochte am enn Damaskus enenn. Fa dree Daog wea hee doa, en aut nusscht en drunk uk nusscht. Nu wea doa en jewessa Jinja, dee heet Ananias, en dee Herr saed to am enn en Jesecht, "Ananias!" En hee saed: " Kjikj! ekj sie hia, Herr." En de Herr saed to am: "Sto opp en go no dee Gaus dee de Jlikje heet, en seakj enn daem Judas sien Hus no Saul, dee fonn Tarsus es; dan kjikj - he baet, en haft jeseene enn en Jesecht en Maun met daem Nome Ananias kome, en siene Henj opp am laje, so daut hee wada seene kaun." Ananias auntwuad: "Ekj ha fonn faele jeheat fonn dis Maun, woo fael beeset hee dee Heilje aunjedone haft enn Jerusalem; en hia haft hee nu Follmacht jekjraeaje fonn daem Huagapriesta aul daen faust to naeme dee dien Nome aunroope." Oba de Herr saed to am: "Go du, dan dis Maun es mien erwaeldet Jefaes mien Nome fer Natsjoone, Kjeenije en dee Kjinja Iesrael to brinje; dan ekj woa am wiese woofael hee fa mien Nome liede mott." En Ananias jinkj en kjeem enn daut Hus enenn, en laed siene Henj opp am, en saed: "Brooda Saul, de Herr haft mie jeschekjt, Jesus, dee die oppem Wajch wua du kjeemst bejaeajend, daut du wada seene sust, en met daem Heilje Jeist sust jefelt senne." En platslich folle fonn siene Uage soo aus Scheepe, en hee kunn wada seene, en stunt opp en leet sikj taufe, En aus hee je-aete haud, kjreach hee wada Krauft. Nu wea hee en Poa Doag bie dee Jinja enn Damsakus, en fuats funk hee aun fonn Jesus to praedje enn dee Sienagooge, daut dee de Christus es. En aula dee am heade weare erstaunt, en saede: "Es dit nich dee, dee daen enn Jerusalem ommbrocht dee dis Nome aunroope, en es hee nich hia uk doato hanjekome, daen faust to naeme, en nom Huagapriesta to brinje?" Oba Saul wort meeha met Krauft erfelt, en erstaund dee Jude dee enn Damskus wonde, en bewees daut disa dee Christus es. No meare Doag, plonde dee Jude am doot to moake. Oba Saul wort enn waut aea faeanaeme wea. See woakte Dach en Nacht bie dee Stautspuate, daut see am ommbrinje muchte. Oba dee Jinja neeme am enne Nacht en leete am enn en Korf derch dee Waunt erauf. En aus hee no Jerusalem kjeem proowd hee sikj bie dee Jinja auntoschlute, oba see engste sikj fa am, wiel see jleewde nich daut hee werklich en Jinja wea. Oba Barnabas neem am en leid am no dee Apostel, en fetald an woo hee oppem Wajch daem Herr jeseene haud, en daut dee to am jeraet haud, en woo hee en Damaskus brow enn Jesus sien Nome jeraet huad. En hee wea met an enn Jerusalem en jinkj gauns frie met an erut en enenn, en raed brow enn daem Herr sien Nome, Hee raed en street sikj met dee jriechesche Jude, oba dee proowde am doot to moake. Oba dee Breeda worde daut enn en brochte am no Siseraea, en schekjte am no Tarsus. Donn haud dee Jemeent enn gauns Judaea en Galilaea Fraed, en worde oppjebuet, en waundelde enn Gottesforcht, en enn daem Heilje Jeist sien Troost, en femeade sikj. Nu pasead daut, enn daem daut Peeta rommreisd, daut hee uk bott dee Heilje kjeem dee enn Lida wonde. Doa funk hee en jewessa Maun dee Enaeas heet, dee aul acht Yoa oppemm Bad jelaeaje haud wiel hee jelaemt wea. Peeta saed to am: "Enaeas, Jesus Christus moakt die jesunnt; sto opp, en moak die selfst dien Bad opp". En platslich stunnt hee opp! En dee, dee enn Lida en Saron wonde sage am aule, en bekjeade sikj tom Herr. Nu enn Joppe wond enn jewessa Jinjarin dee Tabita heet, [fedolmatscht wea daut Dorkas,] dee fael goode Woakje jedone haud, en emma dee Oame metholp. Enn dee Doag wort see krank en storf; en aus see aea jewosche haude, laede see aea enn ne Bowestow han. En wiel Lida dicht bie Joppe wea, en dee Jinja jeheat haude daut Peeta doa wea, schekjte see twee Mana, en prachada am daut hee fuats sull han kome. Peeta Jinkj fuats met an met. Aus hee han kjeem, neeme see am enn dee Bowestow enenn, en doa stunnde dee Waetfruehes runt omm, hielde en weese am dee Wanikjs en Kjleeda dee Dorkas jemoakt haud aus see noch bie an wea. Peeta oba schekjt an aule rut, kjneed sikj dol en baed, en dreid sikj nom Lief en saed: "Tabita, sto opp!" Hee jeef aea siene Haunt en recht aea opp, en roopt dee Heilje en Waetfruehes, en stald aea doa laewendich han. Dit wort enn gauns Joppe bekaunt, en faele jleewde aum Herr. Hee bleef doa donn meare Doag enn Joppe bie en Siemoon, dee en Ladajoawa wea. Nu wea doa en jewessa Maun enn Sisaraea dee Korneelius heet, dee en Hauptmaun wea enn ne ietaljeenisha militaerisha Schoa. Hee wea en gottesferchta Maun met siene gaunse Famielje, en holp fael Oame met, en baed emma to Gott. Onnjefaea klok dree no Medach sach hee kloa en Jesecht, en Enjel bie am enenn kome, dee saed to am: "Korneelius!" Hee kjikjt am niel aun enn Angst en saed: "Herr! waut es?" Hee saed to am: "Diene Jebaed en diene Gowe sent fer Gott jekome tom Aunjedenk. En nu, schekj Mana no Joppe en kroag Siemoon met hinjanome Peeta; disa blift nu bie Siemoon dee Ladajoawa daem sien Hus biem Maea es". Aus dee Enjel dee to am raed eascht wajch wea, roopt hee twee fonn siene Hus Sklowe, uk en fromma Soldot dee am deend, en fetald daen aules daut paseat wea en schekjt an no Joppe. Dee reisde de naeakjste Morje, en aus see dicht bie dee Staut kjeeme, onnjefaea bie Medach jinkj Peeta oppem Dak ennop to baede. Am funk seeha aun to hungre, en wudd jearen je-aete habe; oba waerent see Aete reed muake fa am, foll hee enn groote Freid enenn en sach en Jesecht. Hee sach daem Himel opstone, en waut soo leet aus en grootet Jefaes so aus en Loake kjeem rauf, aun aule feeha Akje toop jebunge, daut bott oppe Ead erauf jelote wort. Doa weare aulahaunt feehabeensche Tiere fonn oppe Ead, krupende Kjraete, en Faeajel dee unjarem Himel fleaje. En doa kjeem ne Stem no am: "Sto opp, Peeta, schlacht en doo aete!" Oba Peeta saed: "Oba nae, Herr! wiel ekj ha niemols waut Jemeenet oda waut Onnreinet je-aete!" Dee Stem kjeem tom tweedemol no am: "Doo daut waut Gott rein jemoakt haft, nich fa onnrein achte!" Dit pasead dree mol, en platslich wort daut Jefaes em Himel enenn jenome. Nu aus Peeta wunndad waut daut Jesecht daut hee jeseene haud meene kunn, kjikj! dee Mana dee Korneelius jeschekjt haud, stunnde enne Faealeew en fruage auf dit Siemoon sien Hus wea, en roopte en fruage auf Siemoon, uk Peeta jenannt, doa bleef. Aus Peeta sikj aewa daut Jesecht nodocht, saed dee Jeist to am: "Kjikj! twee Mana seakje die; Sto opp en go rauf, en go met an met, en twiewel nich, dan ekj ha an jeschekjt." Don jinkj Peeta rauf en saed to dee Mana: "Kjikjt! ekj sie dee no daem jie seakje. Waut es dee Uasoak daut jie hia sent?" See saede to am: "Korneelius, en Hauptmaun, dee en opprechtja en Gottesferchtja Maun es, dee en goodet Zeichnes haft fonn dee gaunse jude Natsjoon, wort fonn en Enjel befole daut hee sull die no sien Hus foddre, omm to heare waut du to saje hast." Hee roopt an enenn, en see bleewe doa de Nacht. De naeakjste Morje reisd Peeta met an; en jewesse Breeda fonn Joppa reisde met am met. Deee naeakjste Morje kjeeme see no Siseraea. En Korneelius luad aul fa am, en haud aul sien Frintschofft en siene Friend toop jeroopt. Nu pasaead daut aus Peeta enenn kjeem, daut Korneelius am fere Feet foll en baed am aun. Oba Peeta recht am opp en saed: "Sto opp! ekj sie selfst uk en Maun." En aus hee so met am raed, kjeem hee enenn, en funk fael Mensche dee toop jekome weare; en saed to an: "Jie weete dautet jaeajen daut Jesats es daut en Jud sikj sull aun en Framda aunschluete, oda no soonem to kome; oba Gott wees mie daut ekj kjeen Mensch sull jemeen oda onnrein nane. Doaromm kjeem ekj oone Froag aus mie jefoddet wort. Aulso froag ekj nu, waut es dee Uasoak daut jie mie ha haea jefoddat?" En Korneelius saed: "Feeha Doag trig omm dise Tiet, Klok dree no Medach wea ekj hia enn mien Hus en deed baede, en Kjikj! en Maun stunnt fer mie enn dache Kjleeda, en saed: "Korneelius, diene Jebaed sent jeheat worde, en diene Gow sent fer Gott jekome tom Aunjedenk. Nu schekj no Joppe en fodda Siemoon dee uk Peeta heet; dee es bie Siemoon dee Ladajoawa sien Hus daut biem Maea es." Doaromm schekjt ekj fuats no die, en du hast Goot jedone daut du jekome best. Nu sent wie hia aula toop fer Gott omm aules to heare waut de Herr die befoole haft to saje." Donn muak Peeta sien Mul op en said: "Enn Woarheit fenaem ekj daut Gott nich ne Peersoon aunseene deit, oba enn aula Felkja dee, dee am ferchte en Jerachtichkjeit doone, sent am aunjenaem. Daut Wuat daut hee dee Kjinja Iesrael jeschekjt haft daut Fraed praedicht derch Jesus Christus: - disa es Herr aewa aules. Jie weete waut derch gauns Judaea pasead, daut enn Galilaea aunfunk no dee Taufe dee Jehaun praedjd, fonn Jesus fonn Natsaret, woo Gott am ennsaeajend met daem Heilje Jeist, dee rom jinkj en Goodet deed, en heeld aul daen dee fom Diewel bedrekjt weare, wiel Gott met am wea. En wie sent Zeij fonn aules daut hee deed beides enn daut judische Launt uk enn Jerusalem; daem see werklich oppem Kjriets hunge en muake am Doot. Daem deed Goot oppwakje aum dredde Dach, en leet am fonn Mensche seene, nich fonn aulem, oba fonn Zeij dee Gott ferhaea doato jewaelt haud; en to onns, dee met am je-aete en jedrunke haude no daem daut hee fom Doot oppjestone wea. En hee befool onns to dee Mensche to praedje, en earnstlich to zeije daut dit es dee Maun daem Gott bestemt haft Rechta to senne aewa Laewendje en Doodje. To disem jaewe aul dee Profeete Zeichness daut waeaemma aun am jleeft, woat derch sien Nome Sinde fejaewunk kjriehe." Waearent Peeta raed, foll dee Heilje Jeist opp aul daen dee dise Raed heade. En dee fonn dee Beschniedunk dee met Peeta met jekome weare, weare erstaunt doaraewa daut dee Heilje Jeist opp daen utjegote wea; dan see heade daen met aundre Sproake raede, en Gott feharliche. Don saed Peeta: "Kaun irjend waea Wota febeede daut dise nich sulle jetauft woare, dee daem Heilje Jeist jekraeaje ha jrod soo aus wie?" En hee befool an en Jesus Christus sien Nome jetauft to woare. Donn prachada see am en poa Doag doa to bliewe. Nu heade dee Apostel en dee Breeda enn gauns Judaea daut dee Heide Gott sien Wuat aunjenome haude. En aus Peeta no Jerusalem kjeem, streede dee fonn dee Beschniedung met am, en saede: "Du jinjst no dee onnbeschnaedne enenn en deetst met an aete". Peeta oba funk aun en erkjlaeard an daut ommstentlich, en saed: "Ekj wea enn dee Staut Joppe en baed, en sach enn en Jesecht, en jewesset Jefaes rauf kome soo aus en grootet Loake daut bie dee feeha Akje rauf jelote wort from Himel, en daut no mie kjeem. En aus ekj doa enenn kjikjt, sach ekj feehabeensche Tiere fonn oppe Ead, en wile Tiere, en krupende Kjraete, en Faeajel dee enne Lofft fleaje. En ekj head ne Stem dee to mie saed: 'Sto opp, Peeta! schlacht en doo aete!' En ekj saed: 'Opp kjeen Wajch, Herr! dan ekj ha noch niemols waut Jemeenet oda waut Onnreinet enn mien Mul enenn kome lote!' En dee Stem auntwuad mie fom Himel tom tweede mol: 'Acht daut nich aus Jemeem daut Gott jereinicht haft!' Dit pasead dree mol, en donn wort daut wada aules nehecht jehowe nom Himel. En kjikj! fuats weare doa dree Mana dee fer daut Hus stunnde wua ekj bleef. En dee Jeist saed to mie daut ekj met an sull met gone, en aewa nuscht twiewle. Sas aundre Breeda kjeeme uk met mie met, en wie kjeeme enn dis Maun sien Hus enenn. Hee fetald onns woo hee en Enjel sach enn sien Hus, dee doa stunnt en saed: 'Schekj no Joppe, en fodda Siemoon haea, dee uk Peeta jenant es, dee die Wead saje woat woaderch du en diene gaunse Famielje kjenne Seelich woare.' En aus ekj aunfunk to raede, foll dee Heilje Jeist opp an, krakjt so aus opp onns em Aunfank. Donn foll mie daem Herr sien Wuat bie, woo hee saed: 'Jehaun tauft werklich met Wota, oba jie woare met daem Heilje Jeist jetauft woare'. Aulso wan Gott an dee selwje Gow jeef aus onns, dee wie aun daem Herr Jesus Christus jejleeft ha, waea wea ekj daut ekj Gott waeare wudd?" Aus see dit heade, weare see stel, en feharlichte Gott en saede: "Dan haft Gott dee Heide uk Buesse jejaeft to daut eewjet Laewe". Aulso dee, dee festreit worde waeajen dee Fefoljunk dee kjeem waeajen Stefanus, reisde derch Feniesean en Tsiepern en Antiochean, praedjde daut Wuat to kjeenem bute dee Jude. Oba walkje fonn dee Mana weare fonn Tsiepern en Kjiereena, en aus see bott Antiochean kjeeme, raede see uk to dee Jrieche, en praedjde daem Herr Jesus. En daem Herr siene Haunt wea met an, en fael jleewde en bekjeade sikj tom Herr. Aus dise Norecht no dee Jemeent enn Jerusalem kjeem, schekjte see Barnabas no Antiochean. En aus hee han kjeem en sach Gott siene Jnod, freid hee sikj, en femond an daut see fon gaunse Hoate sikj sulle faust hoole aum Herr. Hee wea en gooda Maun, foll fonn daem Heilje Jeist en Gloowe. En en groot deel Mensche worde fa daem Herr jewonne. Donn reisd hee no Tarsus Saul to seakje. En aus hee am funk, brocht hee am no Antiochean. Nu pasead daut, daut see doa en gaunset Yoa bleewe en fesaumelde sikj met dee Jemeent, en leade en groot deel Mensche, en dee Jinja enn Antiochean weare daut easchte dee Kjriste jenant worde. Enn dee Doag kjeeme doa Profeete fonn Jerusalem no Antiochean. En eena fonn daen dee Agabus heet, stunnt opp en died aun derch daem Jeist daut doa ne groote Hungaschnoot kome wudd aewa daee gaunse Welt. Dit pasead enn daem Klaudius siene Tiet. Donn neeme dee Jinja sikj faea, en jieda doano aus hee kunn, dee Breeda enn Judaea met to halpe. En see deede daut uk, en schekjte daut no dee Alteste derch Barnabas en Saul aeare Henj. To dise Tiet laed dee Kjeenich Heroodus siene Henj opp walkje fonn dee Jemeent omm daen to tualeide. Hee muak Jehaun sien Brooda Joakopp doot metem Schweat. En aus hee sach daut dee Jude daut jefoll, neem hee Peeta uk faust. Dit weare dee seete Broot Doag. Aus hee am faust jenome haud, stoppt hee am em Jefenknes, en aewajeef am feeha Gruppe Soldote dee am bewachte sulle, wiel hee raeakjend doamet am no daut Pasafast fer dee Mensche to brinje. Peeta wort aulso em Jefenknes jehoole; oba dee Jemeent baed earnstlich to Gott fa am. Enn dee Nacht eeha Heroodus am faea brinje wull, schleep Peeta tweschen twee Soldota, en wea met twee Kjaede faust jebunje, en dee Wajchta weare fere Daea en woakte. En kjikj! en Enjel fom Herr kjeem enenn, en en Licht shiend enn daut Jebied; en hee stad Peeta aune Sied en recht am opp en saed: "Sto schwind opp!" En dee Kjaede folle am fonne Henj. Dee Enjel saed to am: "Hol die daen Gort omm en trak die de Schoo aun." Hee deed daut. "Trak dien Mauntel aun en komm met!" Hee jinkj am hinjaraun en wist nich dautet werklich soo wea waut derch daem Enjel pasead, hee docht hee sach en Jesecht. See jinje derch daut easchte Jefenknes, en derch daut tweede, en kjeeme bott daut iesane Puat daut no dee Staut leit, daut sikj fonn selfst op muak, en see jinje eene Gaus entlengd, en platslich feleet dee Enjel am. En aus Peeta too sikj kjeem, saed hee: "Nu weet ekj werklich daut de Herr sien Enjel jeschekjt haft, en haft mie fonn daem Heroodus siene haunt jerat, en fonn aules met waut dee Jude raeakjende." En aus hee sikj besonne haud, kjeem hee no Jehaun [dee uk Markus jenant woat] siene Mutta Marie aea Hus, wua fael toop jekome weare en baede. Aus hee aun dee Butadaea kloppt, kjeem Rooda, en Deensmaeakje, to horche, en aus see Peeta siene Stem kjand, muak see fa Freid dee Daea nich op, oba rand enenn en saed daut Peeta bute fere Daea stunnt. Oba see saede to aea: "Du best rosent". Oba see stunnt doabie dautet so wea. Donn saede see: "Daut es sien Enjel". Oba Peeta bleef biem aunkloppe; en aus see op muake en am sage, weare see erstaunt. Oba hee winkjt an met de Haunt daut see sulle Stel senne, en fetald an woo de Herr am ut daut Jefenknes erut jeleit haud, en saed: "Brinjt en Berecht fonn dit no Joakopp en dee Breeda". En hee jinkj erut no ne aundre Staed. Auset nu eascht Dach wort, wea doa nich en kjleenet Opprua mank dee Soldote waut met Peeta jeworde wea. En Heroodus socht fa am, en funk am oba nich, unjascocht dee Wajchta, en jeef Befael daut dee sulle dootjemoakt woare. Hee jinkj donn fonn Judaea no Sisaraea en bleef doa. Hee wea seeha bossich aewa dee enn Tierus en Siedoon; oba dee kjeeme no am met een Senn, en beraede Blastus, dee aewa daem Kjeenich siene Hus Sache wea, en fruage no Fraed, wiel aea Launt haud Noarinj fonn daut kjeenichlichet Launt. En opp en bestemde Dach, trok Heroodus sikj siene kjeenichliche Kjleede aun, en sad sikj opp sien Troon, en hilt an ne auljemeene Raed. En daut Follkj schriech: "Dit es ne Gottestem, en nich en Mensch siene!" Platslich schluach daem Herr sien Enjel am, wiel hee Gott nich dee Ea jeef, en Warm freete am opp, en hee storf. Oba daem Herr sien Wuat neem emma meeha too, en femead sikj. En Barnabas en Saul kjeeme fonn Jerusalem trig aus see aearen Deenst jedone haude, en neeme Jehaun Markus met. Nu weare doa enn dee Jemeent dee enn Antiochean wea jewesse Profeete en Leara, beides Barnabas en Siemoon, [dee uk Naeaja jenant wea], en Lusias fonn Kjiereene, en Manahen dee en Steefbrooda wea to Rejieara Heroodus, en Saul. Aus see daem Herr deende en fauste deede, saed dee Heilje Jeist: "Sonndat mie Barnabas en Saul ut fa dee oabeit wuatoo ekj an beroope ha." Aus see donn jefaust en jebaet haude, en aeare Henj opp an jelajcht haude, leete see an gone. En soo, fonn daem Heilje Jeist jeschekjt, jinje see no Selusia, en fonn doa opp en Schep no Tsiepern. En aus see en Salamis weare, praedjde see Gott sien Wuat enn dee Jude aeare Sienagooge. See haude uk Jehaun aus aea Deena. See reisde derch daut Insel en kjeeme bott Pafos, wua see en Tsaubara, en Judsche faulscha Profeet funje, daem sien Nome Bar-Jesus wea. Disa wea met Sergius Paulus, en festendja Maun, dee doa Rejeara wea. Dee roopt Barnabas en Saul, en wull jearen Gott sien Wuat heare. Oba Eelimas dee faulscha Profeet [fedolmatscht es daut sien Nome], fesocht daem Rejeara fom Gloowe wajch to steare. Oba Saul, daem see uk Paul nande, foll fom Heilje Jeist, kjikjt am niel aun en saed: "O du foll aulet Lest, en Schwindlarie, du Deewelskjint, en Fient aun aulet Jerachtichkjeit, woascht du niemols oppheare daem Herr siene rajchte Waeaj to fedreihe? En nu kjikj! daem Herr siene Haunt es aewa die, en du woascht fa ne Tiet blint senne en de Sonn nich seene kjenne." En Platslich foll en Naewel opp am, en ne Diestaness, en hee jinkj rom en socht waem am bie de Haunt to leide. Aus dee Rejeara sach waut paseat wea, jleewd hee, en wea erstaunt aewa daem Herr siene Lea. Paul en dee, dee met am weare feleete Pafos en kjeeme no Perga enn Pamfilean; en Jehaun feleet an doa en jinkj trig no Jerusalem. See reisde derch Perga en kjeeme no Antiochean enn Pisidean, en jinje doa enne Sienagoog enenn aum Saubat en sade sikj dol. En aus daut Jesats en dee Profeete eascht jelaest weare, schekjte dee Faeastone fonne Sienagoog no an, en saede: "Mana, Breeda, wan jie en Femonunkswuat ha fa daut Follkj, dan sajcht". En Paul stunnt opp en winkt met de Haunt, en saed: "Mana, Iesraeliete, dee Gott ferchte, horcht! Dit Follkj Iesrael aea Gott waeld onnse Fodasch, en femead daut Follkj aus see Framde weare enn Ejipte, en brocht an fonn doa rut met en oppjehowne Oarm, en fedruach an fa featich Yoa enne Wiltnes, en aus hee saewen Felkja enn Kanaan fetilcht haud, jeef hee an en Oawgoot en aea Launt. - daut neem onnjefaea feeha hundat feftich Yoa. No daem jeef hee Rechta bott Samuel, en Profeet. En fonn donn aun fruage see no en Kjeenich, en Gott jeef an fa featich Yoa Saul, daem Kis sien Saen, en Maun ut Benjamien sien Staum. No daem daut hee am utem Wajch neem, recht hee Doft opp, daem Jese sien Saen, Kjeenich to senne, fonn daem hee uk Zeichnes jeef, en saed: 'Ekj ha Doft, daem Jese sien Saen jefunge, dee en Maun es no mien Hoat, dee mien gaunse Wele doone woat.' Fonn dis maun haft Gott, so aus hee fesproake haud, Iesrael en Heilant jebrocht - Jesus: no daem daut Jehaun jepraedicht haud eeha hee kjeem, ne Taufe fonn Buesse to daut gaunse Follkj Iesrael. Nu aus Jehaun siene Oabeit foadich wea, saed hee: 'Waut denk jie sie ekj? Ekj sie nich Dee. Oba kjikjt! no mie kjemt eena daem siene Schooleesta ekj nich weat sie optoleese.' Mana, Breeda, Kjinja ut Obraum siene Famielje, en dee mank junt dee Gott ferchte, onns es dit Wuat de Radunk jeschekjt worde. Dan dee enn Jerusalem wone, en aeare Harscha, dee disem nich kjande, uk nich waut dee Profeete jesajcht haude dee jieda Saubat faeajelaest woare, ha daut erfelt, en wan see uk kjeene Uasoak funge tom Doot, fruage see Pielatus doch daut hee sull ommjebrocht woare. En aus see aules jedone haude waut fonn am jeschraewe wea, neeme see am fom Kjriets en laede am enn en Grauf. - oba Gott wuak am opp fom Doot; en aewa fael Doag leet hee sikj seene fonn daen dee met am kjeeme fonn Galilaea no Jerusalem, dee nu siene Zeig sent to daut Follkj. En wie praedje junt nu daut waut dee Fodasch fesproake wea, en jekome es, daut Gott dit erfelt haft aun onns, aeare Kjinja, enn daem daut hee Jesus fom Doot oppwuak, so aus uk em tweede Psalm jeschraewe steit: 'Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde.' En daut hee am fom Doot oppjewakjt haft, neimols meeha trig to Fewaesunk to gone, sajcht hee soo: 'Ekj woa junt Doft siene sechre, heilje Dinge jaewe'. Doaromm sajcht hee enn noch ne aundra Staed: 'Du woascht dien Heilje nich dee Fewaesunk seene lote'. Dan Doft, no daem daut hee sien Jeschlacht no Gott sien Wele jedeent haud, storf, en wort mank siene Fodasch jelajcht, en sach Fewaesunk; oba daem, daen Gott oppwuak fom Doot, sach nich dee Fewaesunk. Doarom sel jie weete, Mana en Breeda, daut derch dis Maun es junt dee Sinde Fejaewunk jepraedicht, en fonn aul daut jerajcht jemoakt waut Mooses sien Jesats nich kunn. Derch dis Maun es en jieda Jerajcht jemoakt dee jleeft. Doaromm seet junt faea daut daut nich opp junt kjemt waut dee Profeete jesajcht ha: 'Kjikjt! jie Spata, en fawunndat junt en komt omm, dan ekj woa ne Oabeit enn june Doag doone, ne Oabeit dee jie nich jleewe woare wan waea junt daut uk kloa utlajcht.'" En aus see rut jinje, prachada see an aum naeakjste Saubat wada daut Wuat to praedje. En aus dee Fesaumlunk uteneen jegone wea, foljde en deel fonn dee Jude en aundre Metjude Paul en Barnabas, dee to an raede en spruake an Moot too enn Gott siene Jnod to bliewe. Aum naeakjste Saubat kjeem meist dee gaunse Staut toop Gott sien Wuat to heare. Oba aus dee Jude daut grootet Follkj sage, weare see seeha aufjenstich, en raede jaeajen daut waut Paul en Barnabas saede, en lastade. En Paul en Barnabas raede brow en saede: "Daut wea nootwandich daut daut Gotteswuat eascht to junt jeraet sull woare; oba wiel jie daut fonn junt wajch steete, en achte junt selfst nich weat daut eewjet Laewe to ha, kjikjt! wie gone no dee Heide. Dan soo haft de Herr onns befole: 'Ekj ha die fa en Licht to dee Heide jestalt - ne Radunk bott de Enj fonne Welt'." Aus dee Heide daut heade weare see froo en feharlichte daem Herr sien Wuat, en soo fael aus tom eewjet Laewe bestemt weare, kjeeme tom Gloowe. En Gott sien Wuat spreed derch dee gaunse Ommjaeajent. Oba dee Jude raeajde faeanaemste en aundajchtje Fruehes en dee Hauptmana enne Staut, en stalde fefoljunk aun jaeajen Paul en Barnabas, en juage an rut fonn aeare ommjaeajent. Oba see schedade daut Stoff fonn aeare Feet en kjeeme no Iekoonean, en dee Jinja weare froo en foll Heilje Jeist. Nu paseadet daut see beid toop enn dee Jude aeare Sienagoog enenn jinje en praedjde, so daut en groot deel, beidest Jude en Jrieche toom Gloowe kjeeme. Oba dee onnjehuarsaume Jude raeajde dee Heide opp, en febettade aea Senn jaeajen dee Breeda. Oba see bleewe doa ne lange Tiet, en hilde aun brow to raede fom Herr dee Zeichnes jeef to sien Jnodenswuat, enn daem daut hee Teakjens en Wunnda paseare leet derch aeare Henj. Oba daut Follkj enne Staut wea jetrant, walkje weare met dee Jude, oba aundre weare met dee Apostel. Aus nu oba en grootet Opprua oppkjeem fonn beides dee Heide uk dee Jude met aeare Aewaschte an schlajcht to behaundle en to steenje, en see daut ennworde, retste see ut no dee Staede fonn Likaoonea, Listra en Derbe en Ommjaeajent, enn deede doa praedje. Enn Listra saut doa eena dee enn siene Feet kjraeplich wea, dee fonn Jeburt aun wea kjraeplich jewast en niemols jegone haud. Disa head Paul raede. Dee kjikjt am niel aun, en aus hee sach daut dee Gloowe haud jeheelt to woare, saed hee met ne lude Stem: "Sto opp, en sto opprecht opp diene Feet!". En hee huppst opp en jinkj! En aus daut Follkj sach waut Paul jedone haud, schreaje see lud en saede enn aeare Likaoonische Sproak: "Dee Jeta sent soo aus Mana jeworde en sent rauf jekome no onns!" En see nande Barnabas, 'Seeues'; en Paul nande see 'Heermes', wiel hee dee haupt Raedna wea. Dee Priesta ut Seeues, dee jrod fere Staut wea, brocht Osse en Bloomekrauns no dee Puat, omm met daut Follkj toop Opfa to brinje. Oba aus dee Apostel Paul en Barnabas daut heade, reete see aeare Kjleede twei en rande mank daut Follkj, en schreaje, en saede, "Mana, woaromm doo jie soont? wie sent uk Mana dee deselwje Natua ha aus jie, en praedje ju daut jie fonn dit nutslooset wajch dreihe sele, en junt bekjeare to daem laewendje Gott, dee daem Himel, en de Ead en daut Maea, en aules waut doabenne es, jemoakt haft; dee enn faeaje Jeschlajchte dee Heide haft enn aeare eajne Waeaj gone lote; en doch haft hee sikj nich oone Zeichnes jelote, enn daem daut hee Goot jedone haft, haft Raeajen fom Himel jejaeft, en fruchtboare Tiede, en haft onns met Aete, en onnse Hoate met Freid, jefelt." En met dise Wead beruejde see kaum daut Follkj daut see an nich Opfa brochte. Donn kjeeme Jude fonn Antiochean en Iekoonean en aewaraede daut Folkkj en steenjde Paul en schlappte am ut dee Staut erut wiel see jleewde hee wea Doot. Oba aus dee Jinja sikj romm am saumelde, stunnt hee opp en jinkj enne Staut enenn. De naeakjste Dach jinje hee en Barnabas no Derbe. Aus see doa jepraedicht haude en fael Jinja jemoakt haude, deede see trig no Iekoonian en Listra en Antiochean, en bestaedijde dee Jinja aea Senn en femonde an em Gloowe faust to stone, en daut wie derch fael Triebsaul motte enn Gott sien Rikj enenn kome. En aus see enn aule Jemeente Aelteste aunjestalt haude, aewajeewe see an daem Herr enn daem see jleewde. See reisde derch Pisidean en kjeeme no Pamfilean, en praedjde daut Wuat enn Perga, en kjeeme no Atallia, en fonn doa fuare see opp Schep no Antiochean, fonn wua see Gott siene Jnod weare aunbefole worde fa dee Oabeit dee see nu ferecht haude. Aus see bott doa jekome weare, fesaumelde see dee gaunse Jemeent en jeewe Berecht waut Gott met an jedone haud, en daut hee dee Heide ne Daea tom Gloowe haud opjemoakt. En see bleewe ne lange Tiet met dee Jinja. Donn kjeeme walkje fonn Judaea en leade dee Breeda: "Wan jie junt nich beschniede lote no Mooses siene Oat, kje jie nich seelich woare". Nu jeef daut nich en kleenet Striet en shoapa Wead tweschen daen en Paul en Barnabas, en soo worde see sikj eenich daut Paul en Barnabas en walkje fonn an sulle no dee Apostel en Aeltesta no Jerusalem gone waeajen dise Fraog. Dee Jemeent holp an oppem Wajch, en see reisde derch Feniesean en Samaria en fetalde ommstendich woo dee Heide sikj bekjeade, en dee Breeda freide sikj seeha doato. Aus see no Jerusalem kjeeme, neem dee Jemeent an opp, uk dee Apostel en Aelteste, en see jeewe Berecht fonn waut Gott derch an jedone haud. Oba jewesse fonn dee Farisaea dee jleewde, stunnde opp en saede: "Dee motte sikj beschniede lote en Mooses sien Jesats hoole". En dee Apostel en Aelteste weare toop jekome om dise Sach to uadeele. Aus nu fael han en haea wea jeraet worde, stunnt Peeta opp en saed to an: "Mana, Breeda! jie weete daut Gott mie en langet stoot trig waeld daut dee Heide derch mie daut Evanjeelium heare sulle en tom Gloowe kome. En Gott, dee daut Hoat kjant, jeef an Zeichnes enn daem daut hee an daen Heilje Jeist jeef jrod so aus onns, en muak kjeen unjascheet tweschen onns en an, en reinjd aeare Hoate derch daem Gloowe. Nu wuaromm proow jie Gott, en henje en Joch opp dee Jinje aea Jnek, daut onnse Fodasch en wie nich droage kunne? Oba wie jleewe daut wie derch daem Herr Jesus siene Jnod seelich woare, jrod soo aus uk jana." Donn wea dee Fesaumlunk gauns stel, en heade Barnabas en Paul fetale woo Gott derch an Teakjen en Wunnda jedone haud mank dee Heide. En aus dee eascht stel weare, auntwuad Joakopp en saed: "Mana, Breeda; horcht no mie! Siemoon haft fetalt woo Gott easchtens dee Heide besocht haft, fonn an en Follkj fa sien Nome to naeme. Dee Profeete aeare Wead steme met dit, so aus uk jeschraewe steit: 'No dise Dinje woa ekj trig kome en woa Doft sien Hus, daut fefolle es, wada oppbuhe, en daut waut ommjeschmaete es woa ekj fomm fresche oppbuhe en wada opprechte, so daut dee aewrije Mensche daem Herr seakje muchte aewa daen mien Nome es jenant worde, sajcht de Herr, dee soont deit fonn Eewichkjeit haea.' Aulsoo beschlut ekj daut wie daen fonn dee Heide nich trubble dee sikj bekjeare, oba daut wie an schriewe daut see fonn Jetse Onnrienichkjeit wajch bliewe, en fonn Hurarie, en fonn soont daut aufjewarcht es, en Bloot. Dan Mooses haft fonn lang haea enn jiede Staut soone dee enne Sienagooge daut sienje praedje, wua daut jiede Saubat jelaest woat." Donn schiend dee Apostel en Aelteste en dee gaunse Jemeent daut fa Goot to senne daut see fonn aeare eajne Mana waelde daen met Paul en Barnabas met toschekje no Antiochean, Judas dee uk Barsabas jenant wort, en Sielas, Mana dee Leida weare mank dee Breeda; en schekjte en Breef derch aeare Haunt: "Dee Apostel en Aelteste, Breeda, aun dee Breeda ut dee Heide enn Antiochean, Sierean, en Tselietsean: wie jreese junt! Wiel wie jeheat ha daut walkje fonn onnse, daen wie kjeen Befael jejaeft haude, junt jetrubbelt ha met Wead dee jun Senn jesteat ha, schiend onns daut Goot to senne no daem daut wie onns weare eenich jeworde, junt utjewaelde Mana to schekje met onnse leefste Paul en Barnabas, Mana dee fa onns Herr Jesus sien Nome aea Laewe ha hanjejaeft. Doaromm ha wie Judas en Sielas jeschekjt, dee junt met Wead daut naemlijet saje woare. Dan daut schiend daem Heilje Jeist en onns goot to senne daut wie junt nich ne jratre Laust opplaje buta daut waut needich es, daut jie junt wajch hoole fonn Jetseopfa, en fonn Bloot, en fonn aufjewarjdet, en fonn Hurarie; wan jie doafonn wajch bliewe, woa jie goot doone. Audee." Aus see nu weare gone lote, kjeeme see no Antiochean, fesaumelde dee Jemeent en jeewe an daen Breef. Aus see daem jelaest haude, freide see sikj aewa daen Troost. Judas en Sielas, dee selfst uk Profeete weare, femonde en stoakjde dee Breeda met fael Wead. En aus see doa eascht en Stoot weare jewast, leete dee Breeda an trig gone no dee Apostel enn Fraed. Sielas oba sach daut fa goot aun doa noch lenga to bliewe. Oba Paul en Sielas bleewe enn Antiochean, en met fael aundre leade en praedjde daem Herr sien Wuat. No jewesse Doag saed Paul to Barnabas: "Wel wie nu trig reise no dee Breeda enn jiede Staut wua wie daem Herr sien Wuat jepraedicht ha, tom seene woo daut met an steit." Barnabas wull Jehaun met naeme - dee uk Markus heet; Paul oba hilt daut nich fa goot aun daem met to naeme wiel hee an feleet en Pamfilean, en nich met jinkj no dee Oabeit. En doa weare shoape Jefiele, so daut see uteneen jinje eena fom aundre, en Barnabas neem Markus, en neem Schep no Tsiepern. En Paul waeld Sielas, en feleet no daem daut dee Breeda am daem Herr siene Jnod aewajaeft haude. En hee reisd derch Sierean en Tsilietsean en bestaedijd dee Jemeent. Hee kjeem donn no Derbe en Listra. En kjikj, doa wea en Jinja dee Timotaeaus heet, siene Mutta wea en Jud oba sien Foda wea en Jrieche. Dee haud en goodet Zeichnes fonn dee Breeda enn Listra en Iekoonean. Paul wull daem jearen metnaeme opp siene Reis, en beschneet am omm dee Jude aea haulwe dee enn dee Ommjaeajent weare, dan see wiste aule daut sien Foda Jriechesch wea. Aus see nu derch dee Staede reisde, deelde see an met waut dee Apostel en Aeltesta enn Jerusalem befoole haude. Aulso worde dee Jemeente jestoakjt em Gloowe, en femeade sikj aule Dach. En see jinje derch Frijean en Galatsean, en dee Heilje Jeist feboot an daut Wuat enn Asean to praedje. En aus see bott Misean kjeeme, proowde see enn Bitienean enenn to gone, oba Jesus sien Jeist erlaubt an daut nich; en soo jinje see bie Misean febie en kjeeme no Trooas. Enne Nacht sach Paul en Jesecht, en jewessa Matsedoonean Maun stunnt en prachad am en saed: "Komt aewa no Matsedoonean en halpt onns". Aus hee daut Jesecht jeseene haud, proowd wie fuats no Matsedoonean to reise, dan wie neeme daut so aun daut Gott onns haud doahan beroope daen daut Evanjeelium to praedje. Donn neem wie Schep fonn Troas en fuare jlikj no Samotratsean, en dee naeakjste Dach kjeem wie bott Niapolis, en fonn doa no Filipe, daut es dee easchte Staut enn daut Poat fonn Matsedoonean, ne Kolonie. Hia bleew wie donn en poa Doag. Aum Saubat jinj wie ut dee Staut erut nom Fluss wua doa sull ne Jebaetstaed senne, en doa sad wie onns dol en raede met dee Fruehes dee toop jekome weare. En ne jewesse Fru dee Liedia heet, fonn Tiatiera, dee met rootbleiwet Tseich haundeld, dee Gottesferchtich wea, horcht no onns, en Gott muak aea Hoat op daut see acht jeef opp waut Paul saed. Aus see en aeare gaunse Famielje jetauft weare, prachad see onns en saed: "Wan jie mie nu doafaea hoole daut ekj daem Herr Tru sie, dan komt no mien Hus en blieft doa". En see beraed onns. Nu pasead daut aus wie no dee Jebaetstaed jinje, daut en jewesset Deenstmaeakje onns entjaeajen kjeem, dee en Woasajajeist haud, dee aeare Eajendeema grootet Jewenn brocht derch aea Woasaja. Dise kjeem Paul hinjaraun en schreach: "Dise Mana sent Gott siene Sklowe, dee onns bekaunt moake woo wie kjenne Seelich woare." See deed dit fa fael Doag. Oba Paul wea seeha besorcht doa aewa, dreid sikj eromm en saed to daem Jeist: "Ekj befael die enn Jesus Christus sien Nome daut du ut aea rut kjemst!" En platslich kjeem dee rut. Aus aeare Eajendeema sage daut aeare Hopninj fa Fedeenst derch aea wajch wea, jreepe see Paul en Sielas en schlapte daen nom Moakjtplauts fer dee Harscha, en brochte an fer dee Fraedensrechta en saede: "Dise Mana, dee Jude sent, brinje onns fael Trubble no dise Staut, dan see leare onns Sitte dee nich racht sent fa onns auntonaeme, oda Aundeel aun to ha, wiel wie Reema sent." En daut Follkj raeajd sikj opp jaeajen an, en dee Rechta jeewe Befael an dee Kjleede fom Liew to riete, en an to feheiwe. Aus see an seeha feheift haude, schmeete see an em Jefenknes enenn, en befoole daem Jefenkjneswajchta an doa goot to fesechre. En wiel am daut soo befoole wea, schmeet hee an enn daut ennaschte poat fom Jefenknes enenn, en schloot aeare Feet em Klotts enn. Onnjefaea Mednacht baede Paul en Sielas Gott aun, en lowde am met Leeda, en dee aundre Jefangne horchte too. En platslich kjeem en grootet Eadbaebe, so daut daut Gruntloag fonn daut Jefenknes scheddad, en aule Daeare weare platslich opjemoakt, en aulem folle de Kjaede auf. En dee Jefenkneswajchta wuak opp, en aus hee sach daut dee Jefenknes Daeare op weare, jreep hee en Schweat en wull sikj selfst daut Laewe naeme, wiel hee docht daut dee Jefangne weare aula utjeretst. Oba Paul roopt am met ne lude Stem en saed: "Doo die kjeen schode, dan wie sent aula hia!" He foddad en Licht en rand enenn, tsetad en foll Paul en Sielas fere Feet, leid an rut en saed: "Herre, waut mott ekj doone daut ekj kaun Seelich woare?" En see saede: "Jleew aun daem Herr Jesus! Dan woascht du en diene Famielje seelich." En see jeewe am en aul daen enn siene Famielje, Gott sien Wuat. Donn neem hee dee selwje Stund enne Nacht en wosch an aeare Striepe, en leet sikj fuats taufe, hee en siene gaunse Famielje. Hee brocht an no sien Hus en jeef an to aete, en freid sikj seeha daut hee en siene Famielje tom Gloowe jekome weare. Auset nu eascht Dach wea schekjte dee Fraedensrechta dee Stautsdeena en saede: "Lot dise Mana gone." Dee Jefenkneswajchta saed to Paul: "Dee Fraedensrechta ha jeschekjt en jesajcht daut jie kjenne loos jelote woare. Aulso got enn Fraed." Oba Paul saed to an: "Dee ha onns effentlijch feheift wan wie uk onnschuldich weare, dee wie Reema sent, en ha onns em Jefenknes enenn jestoppt; en nu wele see onns heemlich loos lote? Opp kjeen Wajch! Lot an selfst kome en onns rut leide." Donn leete dee Stautsdeena dee Fraedensrechta daut weete. Dee aengste sikj aus see heade daut dise Reema weare, en kjeeme en prachada an, en brochte an rut, en prachade an daut see de Staut felote wudde. See jinje ut daut Jefenknes rut, en jinje bie Liedia em Hus enenn, en aus see dee Breeda jeseene en femont haude, feleete see. See reisde derch Amfipolis en Apolonia, en kjeeme no Tesaloonich, wua doa ne Judesienagoog wea. En Paul, soo aus siene Jewanheit wea, jinkj bie an enenn, en lead doa dree Saubatdoag ute Schreft, en laed dee Schreft ut en stald an faea daut dee Christus liede musst, en fom Doot musst oppjewakjt woare, en daut "disa dee Christus es, Jesus, daem ekj junt bekaunt moak." En walkje leete sikj aewaraede, en schloote sikj enn met Paul en Sielas, uk en grootet Schoof fonn de gottesferchtje Jrieche, en uk en deel fonn dee faeanaemste Fruehes. Oba dee Jude worde aufjenstich en holde sikj nutsloose en beese Mana fom Moakjt, en aus see fael Follkj haude toop jesaumelt, brochte see dee Staut enn en Opprua, en kjeeme no daem Jason sien Hus, en proowde daen fer daut Follkj to bringe. Aus see daen nich funge, schlapte see Jason en walkje aundre Mana no dee Stauts Follmacht, en schreaje: "Dise dee de Welt ommjedreit ha, sent nu uk hia haea jekome, en Jason haft an oppjenome; en dise aula doone daut waut jaeajen daem Kjeisa siene Jesatse sent, en saje daut doa en aundra Kjeenich es - Jesus. En daut Follkj en dee Stauts Follmacht weare oppjeraeacht doa aewa, en aus see fonn Jason en dee aewrije Birj jenome haude, leete see an gone. Dee Breeda schekjte Paul en Sielas donn fuats enne Nacht wajch no Beraea; en aus see bott doa kjeeme jinje see enne Jude aeare Sienagog enenn. Dise weare aunstendja aus dee enn Tesaloonich, en neeme welich daut Wuat aun, en sochte jieda Dach enne Schreft omm to seene auf daut uk soo wea. Nu kjeeme fael fonn an doaderch tom Gloowe, uk en deel fonn dee faeanaemste jriechesche Fruhes en Mana. Oba aus dee Jude fonn Tesaloonich wiste daut Paul Gott sien Wuat uk enn Beraea praedjd, kjeeme see doahan en raeajde daut Follkj opp. Oba donn schekjte dee Breeda Paul wajch so wiet aus daut Maea; oba Sielas en Timotaeaus bleewe doa. Dee met Paul metjinje, brochte am so wie aus Ateen; en aus see en Befael jekjraeaje haude daut Sielas en Timotaeaus soo schwind aus maeajlich sulle no am kome, reisde see auf. Aus Paul enn Ateen fa an luad, wea hee em Jeist bedrekjt aus hee sach woo dee Staut soo foll Aufjeta wea. Hee unjahilt sikj met dee Jude enne Sienagog, en jieda Dach met daen dee Gottesferchtich weare dee toop kjeeme em Moakjtplauts. En uk walkje fonn dee epikurische en stoische Fielesoofen streede sikj met am, en walkje saede: "Waut wel dis onnjeleada Blaubamauts saje?" Aundre saede: "Daut schient soo aus wan hee onns framde beese Jeista faeastalt;" wiel hee an fonn Jesus en sien oppstone fom Doot praedjd. En see neeme am nom Jerechtsplauts, en saede: "Wie wele weete waut dise niehe Lea es fonn dee du raede deist; dan du bringst waut Besondret no onnse Uare, doaromm wel wie weete waut daut meent." Nu aul dee Ateena en Framde dee enn dee Ommjaeajent weare, brochte aeare Tiet om met nusscht aundat aus waut Niehet to heare, oda waut Niehet to fetale. Donn stunnt Paul mede em Jerechtsplauts en saed: "Jie Mana fonn Ateen: Ekj see woo jie enn aules seeha relejeesesch sent. Dan aus ekj delengd jinkj en mie aul june Aundachts staede bekjikt, sach ekj uk en Aultoa opp daen jeschraewe wea: 'To daen onnbekaunda Gott'. Waem jie enn Onnwissenheit aunbaede, daem moak ekj junt nu bekaunt. Dee Gott, dee de Welt jemoakt haft en aules waut doabenne es, dee uk Herr es em Himel en oppe Ead, wont nich enn Tempels dee met Henj jebut sent, en woat uk nich met Menschehenj bedeent aus wan am irjent waut faelt, sentamol hee aulem Laewe en Odem en aulet aundre jeft; en haft fonn eenem aule Felkje jemoakt oppe Ead to wone, en haft aeare Tiet en Jrenns bestemt, wua see wone sulle, daut see am seakje sulle, en daut see jefiele sulle ha fa am, en am finje, wan hee uk nich wiet auf es fonn en jiede eenem fonn onns. Dan wie laewe, en bewaeaje onns enn am, en sent enn am, soo aus uk walkje fonn june Dichta jesajcht ha: "Wie sent uk siene Nokome'. Wan wie nu Gott siene Nokome sent, sull wie nich meene daut dee Gottesnatua met Gollt oda Selwa oda Steen, oda en Bilt met mensche Konnst jemoakt, oda mensche Utfunk to fejlikje es. Gott haft dee Tiet de Onnwissenheit aewaseene, oba nu jebit hee aule Mensche aulewaeaje daut see sele Buesse doone, wiel hee en Dach bestemt haft wan hee dee gaunse Welt rechte woat derch en Maun daem hee jewaelt haft, en haft aulem en Bewies jejaeft doaderch daut hee am fom Doot haft oppwakjt." Aus see fonn Doodes oppstone heade, deede eenje spotte, oba aundre saede: "Wie wele noch meeha fonn die heare." Soo jinkj Paul fonn an wajch. Oba walkje fonn dee Mana hunje am aun, en jleewde. Mank daen wea Dioniesius utem Jerechtsrot, uk ne Fru dee Damaris heet, en uk noch aundre met an. No dit feleet Paul Ateen, en kjeem no Korint. En funk doa en jewessa Jud dee Akwila heet, dee enn Pontus jebuare wea, en wea korts met siene Fru Prisila toop fonn Ietalean jekome, wiel Klaudius befole haud daut aule Jude Room felote sulle. Paul keem no an, en wiel dee daut selwe Hauntwoak haude aus hee, bleef hee bie an en oabeid, dan see weare Tseltmoaka. Hee lead jiede Saubat enne Sienagoog en beraed beides Jude uk Jrieche. Aus Sielas en Timotaeaus fonn Matsedoonea jekome weare, wea Paul bedrekjt em Jeist, en zeijd opp earnst to dee Jude daut Jesus dee Christus wea. Oba aus dee jaeajenaun weare en lastade, scheddad hee siene Kjleede ut en saed to an: "Lot jun Bloot opp jun eajna Kopp kome! ekj sie rein, en fonn nu aun go ekj no dee Heide. He feleet en jinkj no Titus Justus sien Hus, dee Gott aunbaed. Daem sien Hus wea daut naeakjste aune Sienagoog. Krispus, dee Sienagoog Faeastona en siene Famielje jleewde aum Herr, en fael fonn de Korinta, aus see heade, jleewde uk, en leete sikj taufe. Dee Herr saed to Paul enn en Jesecht enne Nacht: "Engst die nich, oba raed en sie nich Stel, dan ekj sie met die, en kjeena saul die aunjriepe die Schode to doone, dan ekj ha fael Mensche enn dise Staut." Hee bleef doa en Yoa en sas Moonat, en lead an Gott sien Wuat. Aus Galio Laundesfewaulta wea aewa Achaja, kjeeme dee Jude met een Senn en stalde sikj jaeajen Paul, en brochte am fer Jerecht, en saede: "Dis Maun beraet dee Mensche Gott auntobaede jaeajen daut Jesats". Oba aus Paul jrod reed wea to raede, said Galio to dee Jude: "Jie Jude, wan doa Onnracht wea, oda en beeset jehaundel, wudd ekj junt too horche; oba wan daut Froag sent waeajen en Wuat, oda Nomes, oda jun Jesats, dan weet junt doa selfst met. Ekj woa nich en Rechta senne aewa soone Sache." En hee juach an wajch fom Rechthus. Donn neeme see aula Sostenes, dee Sienagoog Faeastona, en feheiwde daem fer daen Rechtplauts. Oba Galio kjemmad sikj goanich doa omm. Pual bleef doa noch meare Doag, oba donn neem hee Aufscheet fonn dee Breeda, en reisd opp Schepp wajch no Sierean; en Prisila en Akwila reisde met am. Hee haud en Kenkraea siene Hoa auf jeschnaede wiel hee en Fespraeake jemoakt haud. See kjeeme no Efeesus, en hee leet dee aundre doa. Hee oba jinkj enne Sienagoog enenn en raed to dee Jude. See prachada am noch lenge to bliewe, oba hee weljd nich enn; oba neem Aufscheet en saed: "Ekj woa wada kome wan de Herr daut soo wel", en reisd opp Schepp wajch fonn Efeesus, en kjeem bott Siseraea, wua hee dee Jemeent jreest, en reisd no Antiochean. Hee bleef doa en stoot, en reisd donn wieda, reisd derch dee gaunse Galilaeashe Jaeajent, uk Frijean, en stoakjt aul dee Jinja. En jewessa Jud fonn Auleksaunda, dee Apollos heet, en gooda Raedna, dee kjraftich wea enne Schreft, kjeem no Efeesus. Dis Maun wea derch daut Wuat heare enn daem Herr sien Wajch jeleat, en brennent em Jeist raed hee, en lead sorjfeltich fomm Herr, oba kjand bloos Jehaun siene Taufe. Disa funk aun brow ennen Sienagoog to leare. Oba aus Prisila en Akwila am heade, neeme see am en laede am Gott sien Wajch kloare faea. En aus hee derch reise wull no Achaja, schreewe dee Breeda dee Jinja daut see am oppnaeme sulle; en aus hee hankjeem, hollp hee daen seeha dee derch Jnod tom Gloowe jekome weare; Dan kjraftich, em opne laed hee dee Jude daut faea derche Schreft daut Jesus dee Christus wea. Nu pasead daut aus Apollus enn Korint wea, daut Paul derch dee hechre Lenda reisd en kjeem no Efeesus, en funk doa Jinja, en saed to an: "Kreaj jie daem Heilje Jeist aus jie jleewde?" See saede to am: "Wie ha nich jeheat daut doa en Heilje Jeist es." He saed: "To waut word jie dan jetauft?" See saede: "To Jehaun siene Taufe." Donn saed Paul: "Jehaun tauft met ne Taufe to de Buesse, en saed to dee Mensche daut see enn daem jleewe sulle dee no am kome wudd, - daut heet, enn Jesus." Aus see dit heade, leete see sikj taufe enn daem Herr Jesus sien Nome. Donn laed Paul siene Henj opp an, en dee Heilje Jeist kjeem opp an, en see raede enn Tunge en profetseide. Doa weare twalf Mana aules toop. Hee jinkj enne Sienagoog enenn en raed brow fa dree Moonat, en unjahilt sikj met dee Mensche, en lead an fonn daut Gottesrikj. Oba aus walkje sikj fehoade, en onnjehuarsaum weare, en schlajchtet raede fonn daem Wajch fer daut Follkj, feleet Paul, en neem dee Jinja en unjahilt sikj en raed jieda Dach enn daem Tieranus siene School. Hee deed dit fa twee Yoa, soo daut aul dee, dee enn Asean wonde daem Herr sien Wuat heade, beides Jude uk Jrieche. En Gott deed butajeweenlije en kjraftje Woake derch Paul siene Henj, soo daut sogoa Schnuppeldeakje en Schaldeakje fonn siene Hut jenome worde en opp dee Kranke jelajcht, en aeare Krankheite feleete, en beese Jeista jinje rut. Oba eenje fonn dee Jude dee rommjinje beese Jeiste erut to dreewe, proowde daem Herr Jesus sien Nome ro brucke omm beese Jeiste erut to driewe fonn daen dee beese Jeiste haude, en saede: "Ekj beschwea die derch daem Jesus daen Paul praedicht". Doa weare saewen dee daem Huagapriesta siene Saens weare dee daut deede. En dee beese Jeist saed to an: " Jesus kjan ekj, en fonn Paul festo ekj; oba waea sent jie?" En dee Maun enn daem dee beese Jeist wea sprunk opp an, wea stoak en neem an unja, so daut see bloodrich en noaktich utem Hus rande. Dit wort bekaunt to aul dee Jude en Jrieche dee enn Efeesus wonde, en ne groote Forcht aewakjeem an aule, en daem Herr Jesus sien Nome wort huach jehowe. En fael fonn daen dee tom Gloowe jekome weare, kjeeme en bekjande, en muake bekaunt waut see jedone haude. En fael fonn dee, dee nieschearje Tsaubakrauft jedone haude, brochte dee toop fer an aula en febrennde dee; en see raeakjende daen priese doafonn, en funge dautet bie feftich dusant Selwa biete weat wea. En soo femead sikj daem Herr sien Wuat enn Krauft en wort seeha Stoakj. Aus dit nu jedone wea, neem Paul sikj faea enn sien Jeist, aus hee derch Matsedoonian en Achaja jereist wea, daut hee no Jerusalem reise wull, en saed: "Wan ekj eascht sie doa jewast, mott ekj uk Room seene." En hee schekjt twee fonn siene Deena, Timotaeaus en Erastus, oba hee selfst bleef noch en stoot enn Asean. Nu jeef daut to dee Tiet ne groote Opprua aewa daen Wajch. Dan en jewessa Maun dee Demeetrius heet, en Selwaschmet dee selwane Tempeltjes muak fonn Arteemus, en brocht doaderch grootet Jewenst fa dee Oabeida. Dee roopt daen toop met aundre dee aenlije Oabeit deede, en saed to an: "Mana, jie weete daut wie derch dis Haundel onns Jewenst ha; en jie seene en heare uk daut dis Paul nich bloos enn Efeesus, oba uk enn meist gauns Asean fael Mensche beraet haft, en fael fonn onnse sent aufjefolle, en hee sajcht daut soone nich Jetta sent dee met Henj jemoakt sent. Aulso es nu nich bloos onns Jeschaft enn Jefoa, oba daut dee groote Jettin Arteemes aea Tempel sull fa nusscht je-acht woare, en uk aea eajnet grootet Aunseene sull feleare, dee aulamaun enn Asean en dee gaunse Welt aunbaede deit." Aus dee daut heade, weare see foll Oajaness en schreaje: "Groot es dee Efeesa aeare Arteemes!" En dee gaunse Staut wea enn en Opprua, en see stormde met een Senn en daem Teeauta enenn, en neeme Aristarchus en Gajus ut Matsedoonean faust, dee met Paul reisde. Aus Paul mank dee Mensche gone wull, leete dee Jinja daut nich. Uk walkje fonn dee faeaschte enn Asean dee siene Frind weare, schekjte am Norecht daut hee nich sull nom Teeauta gone. Eenje fonn dee Mensche schreaje eenalei, en aundre waut aundret; dee Fesaumlunk wea enn en Wirwoa, en dee measchte wiste nich wuaromm see toop jekome weare. Oba walkje fonn daut Follkj saede Auleksaunda faea waut hee saje sull, en dee Jude stalde am faea; en Auleksaunda bewaeajd siene Haunt, en wull sikj feauntwuate fer daut Follkj. Oba aus see enn worde daut hee en Jud wea, schreaje see aula met eene Stem fa aewa twee Stund: "Groot es dee Efeesea aeare Arteemas". Aus dee Stauts Schriewa daut Follkj beruijcht haud, saed hee: "Jie Mana fonn Efeesus; waea es doa dan mank Mensche dee nich weet daut dee Staut Efeesus de Tempelwajchta es fa dee groote Arteemas, en dee Jestault dee fomm Himel foll? Wiel dit nu nich to festriede jeit, es daut needich daut jie stel sent, en nusscht onnbesonne to doone. Dan jie ha dise Mana jebrocht dee nich Tempelreiba sent, en ha uk nich jelastat jaeajen june Jettin. Wan Demeetrius en siene Metoabeide dan waut jaeajen waem ha, daut Jerecht es doa, en doa sent Rechta, lot an sikj doa unjarenaunda fekloage. Wan jie noch meeha seakje, daut woat enn en jesatslije Fesaumlunk bestemt woare. Dan wie sent enn Jefoa waeajen dis fonndoagsche Opprua fekloagt to woare, en wie woare nich kjenne Raeakjning jaewe fa dis Opprua." Aus hee dit jesajcht haud, leet hee dee Fesaumlunk gone. Aus dee Opprua aewa wea, roopt Paul dee Jinja no sikj en femond an, en feleet donn en reisd no Matsedoonean. Aus hee dee Ommjaeajent derch jereist wea en daen met fael Wead femont haud, kjeem hee no daut Jriechelaunt. Hee bleef doa dree Moonat; en aus dee Jude en Plon jaeajen am laede aus hee no Sierean reise wull, neem hee sikj faea trig derch Matsedoonean to reise. Sopater, daen Pearus sien Saen fonn Beraea, en Aristarchus en Sekunndes fonn Tesaloonich, en Gajus en Timotaeaus fonn Derbe, en Tiechikus en Trofiemus fonn Asean reisde met am. Dise Mana jinje feropp en luade fa onns enn Troohas. Oba wie saeajelde fonn Filipe no dee seete Broot Doag, en feef Doag lota kjeem wie no an enn Troohas, en bleewe doa saewen Doag. En de easchte Dach enne Waeakj, aus wie onns jesaumelt haude Broot to braeakje; en wiel hee daen naeakjste Dach wieda reise wull, raed Paul to an bott Mednacht. Doa weare en deel Laumpe enn dee Bowastow wua see sikj toop fesaumelt haude. En junga Maun dee Ejutikus heet saut em Fensta, en wiel Paul soo lang raed, schleep hee enn. En wiel hee soo faust ennjeschlope wea, foll hee fom dredde Stok rauf, en wort fa Doot oppjehowe. Oba Paul jinkj rauf, en foll opp am, en foot am faust omm, en saed: "Engst junt nich; dan siene Seel es noch enn am". En see jinje trig nopp, en bruake Broot en aute fa ne lange Teit, bottet Dach wort. Donn jinkj hee wieda. En see brochte daem junga Maun laewndich, en weare seeha jetreest. En wie jinje feropp nom schepp, en fuare auf no Asos omm Paul fonn doa met to naeme; dan soo wea daut ferhaea beraet, wiel hee tofoot gone wull. Aus wie onns en Asos toop jetroffe haude, kjeem wie bott Mitileene. Aus wie fonn doa wajch saeajelde, kjeem wie daen naeakjste Dach no Kjios, en daen naeakjste Dach fua wie aewa no Samos, en daen naeakjste Dach no Milet. Dan Paul haud sikj faea jenome bie Efeesus febie to foare, soo daut hee nich enn Asean wudd Tiet too brinje, dan hee spood sikj, daut wanet fa am maeajlich wea, to Pinjste enn Jerusalem to senne. Fonn Milet schekjt hee no Efeesus en roopt dee Elteste fonne Jemeent toop. Aus see no am jekome weare, saed hee to an: "Jie weete woo ekj fom easchte Dach daut ekj no Asean kjeem, bie junt sie jewast, en daem Herr met Trone enn aule Deemut deend, en waut mie pasead derch dee Jude aea Nostone; en hilt nusscht trig emm praedje en leare waut junt to nutze wea, enn Fesaumlunje, en fonn Hus to Hus. Ekj jeef Zeichnes to beides Jude en Jrieche, buesse Gott jaeajenaewa, en Gloowe enn onns Herr Jesus. En seet, ekj go nu emm Jeist jebunge no Jerusalem, en weet nich waut mie doa bejaeajne woat, buta daut dee Heilje Jeist opp earenst zeicht daut mie woat faust jenome woare, en daut ekj woa liede motte. Oba ekj acht mien Laewe nusscht, omm daut ekj mien Gank kaun foadich moake, en daen Deenst daen ekj fonn daem Herr Jesus jekjraeaje ha, daut Evanjeelium fonn Gott siene Jnod opp earenst to bezeige. En nu seet, ekj weet daut jie, mank daen ekj daut Gottesrikj jepraedicht ha, mien Jesecht nich meeha woare seene. Doaromm bezeij ekj fonndoag daut ekj rein sie fonn aule Mensche Bloot; dan ekj ha nusscht trigjehoole junt Gott sien Rotschluss to praedje. Pausst aewa junt selfst opp, uk aewa dee Haead aewa daen dee Heilje Jeist junt aus Oppsechta jestalt haft, Gott siene Jemeent to weide daen hee derch siene eajnet Bloot jekofft haft. Dan ekj weet daut wan ekj eascht wajch sie, woare doa rietende Wilw mank junt kome, dee de Haead nich feschoone woare. En fonn mank june eajne woare soone oppstone, dee fedreide Dinje raede woare, omm daut see Jinja fa sikj selfst wajch schlappe kjenne. Doaromm siet waka, en behoolt daut fa dree Yoa, Dach en Nacht, enn eent junt met Trone femont ha. En nu befael ekj junt aun Gott en sien Jnodenswuat, daut junt oppbuehe kaun, en junt en Oawgoot jaewe kaun mank aul daen dee jeheilicht sent. Ekj sie nich bejearich jewast aewa irjent waem sien Selwa, oda Gollt, oda Kjleeda. Jie weete selfst, daut miene eajne Henj deende fa daut wuat mie, en daen dee met mie weare, faeld. Ekj ha junt enn aulem bewaese, daut biem so oabeide, wie dee Schwake methalpe, en daem Herr Jesus sien Wead behoole, aus hee saed: "Daut jaewe es seelje aus daut naeme". Aus hee dit jesajcht haud, kjneed hee sikj dol en baed met an aule. En see hielde aule, en folle am oppem Jnek, en kusste am leeftolich, en truade daut measchte omm waut hee an saed daut see sien Jesecht nich meeha wudde seene. En see jinje met am nom Shep. Aus wie onns fonn an loosjeraete haude, fua wie jlikj aewa no Kos, en daen naeakjste Dach no Rodes, en fonn doa no Patara. Aus wie doa en Schep jefunje haude daut no Feniesean fua, steaj wie opp en fuare auf. Aus wie Tsiepern sage, feleet wie daut aun onnse linkje sied en fuare no Sierean, en kjeeme bott Tierus, dan doa sull daut Schep dee Frachtlod auflode. Wie funje doa Jinja, en bleewe saewen Doag doa; dise saede to Paul derch daem Jeist daut hee nich no Jerusalem reise sull. Oba aus dee Doag aewa weare, feleet wie en reisde wieda, en dee kjeeme aula met onns met, uk dee Fruehes en Kjinja, bott wie ute Staut weare, en wie kjneede onns dol aum Eewa en baede. En aus wie Aufscheet jenome haude eena fom aundra, steaj wie oppem Schep, en see jinje trig no aeare eajne Hiesa. Aus onnse reis fonn Tierus to Enj wea, kjeem wie no Petolemaeus, en jreeste dee Breeda en bleewe een Dach met an. Dee naeakjste Morje feleet wie en kjeeme bott Sisaraea, en jinje enn daem Eewanjelist Filip sien Hus enenn, eena fonn dee Saewen, en bleewe doa met am. Disa haud feeha oonbefriede Dajchte, dee profetseide. Aus wie doa meare Daog weare jewast, kjeem doa en jeweesa Profeet fonn Judaea dee Agabus heet. Disa neem Paul sien Gort, en bunk sikj selfst de Henj en Feet doamet, en saed: "Dee Heilje Jeist sajcht: 'Soo woare dee Jude enn Jerusalem daem binje dee dis Gort eajent, en woare am enn dee Heide aeare Henj aewajaewe'". Aus wie daut heade, prachada wie en dee aundre dee doa weare, daut hee nich sull no Jerusalem gone. Donn auntwuad Paul: "Waut doo jie hia, daut jie hiele en mien Hoat braeakje? dan ekj sie reed, nich bloos mie binje to lote, oba uk mien laewe han to laje fa daem Herr Jesus sien Nome." En aus Paul sikj nich beraede leet, wea wie stel, en saede: "Lot daem Herr sien Wele jedone woare". No dise Doag muak wie onns reed en reisde no Jerusalem; En walkje Jinja fonn Sisaraea reisde met onns, en brochte onns no en jewesse Minason sien Hus, en elra Jinja dee fonn Tsiepern wea, dan doa sull wie bliewe. En aus wie no Jerusalem jekome weare, neeme dee Breeda onns opp met Freid. De naeakjste Dach jinkj Paul met onns no Joakopp, en aul dee Elteste kjeeme uk doahan. Aus Paul an bejreest haud, fetald hee an eenselt aules waut Gott mank dee Heide derch sien Deenst jedone haud. En aus see daut heade, feharlichte see Gott, en saede to am: "Du sitst, Brooda, woo fael dusende fonn dee Jude doa sent dee tom Gloowe jekome sent, en dee sent aula iewrich fa daut Jesats; en daen es fonn die jesajcht worde daut du faulsche Lea fespreede deist mank dee Jude dee manke Heide wone, en sajchst an daut see aeare Kjinje nich saele beschniede lote, en nich no dee Moode rechte. Waut es dit dan? Emmahan woare see heare daut du jekome best. Doaromm doo waut wie die saje: Wie ha feeha Mana dee en Fespraeakje opp sikj jenome ha; Doo ne reinjunkjs Tsermoonje derch gone met daen, daut see sikj kjenne dee Hoa aufschniede lote, en dan woare aule Mensche weete daut doa nusscht aun soo es waut see jeheat ha, oba daut du uk soo laefst en daut Jesats helst. En soo wiet aus dee Heide aunbelangt dee tom Gloowe jekome sent, ha wie aulatoop jeschraewe en femont daut see nich sulle aun Jetseopfa deel naeme, en sikj heede fonn Bloot, en fonn jestekjtet, en fonn Huararie." Don neem Paul dee Mana, en dee naeakjste Dach aus hee sikj jerienicht haud, jinkj hee em Tempel enenn, en leet an weete wan dee Doag fa dee Reinjunkj to Enj wudde senne, bott en Opfa wudd jebrocht woare fa en jieda eenem fonn an. Nu aus dee saewen Doag meist aewa weare, sage Jude fonn Asean am emm Tempel, en raeajde daut Follkj opp, en laede aeare Henj opp am, en schreaje: "Jie Mana! Iesraelieta! Halpt! dit es dee Maun dee aule Mensche aulewaeaje leat jaeajen onnse Lied, enn daut Jesats, en dise Staed! en nu haft hee sogoa Jrieche enn dis Tempel enenn jebrocht, en haft dise heilje Staed feonnreinicht!" Dan see haude Trofiemus daen Efeesa met am jeseene enne Staut, en dochte nu daut dee met Paul em Tempel wea. Dee gaunse Staut wea enn en Opprua, en dee Mensche rande toop, en kjreaje Paul to hoole en schlapte am utem Tempel rut, en dee Daeare worde platslich too jemoakt. Aus see am proowde Doot to moake, kjreach dee Soldote Offitsea to heare daut gauns Jerusalem enn en Opprua wea. Disa neem fuats Soldote en Offitseare en rand doa mank, en aus see daen Offitsea en dee Soldote sage, heade see opp Paul to schlone. Don kjeem dee Offitsea noda en neem Paul en befool daut see am met twee Kjaede sulle faust moake, fruach am waea hee wea, en waut hee jedone haud. Eena utem Follkj schreach eent, noch eena schreach waut aundret; en aus hee waeajen daen Opprua nich kunn jeneiw utfinje waut doa wea, befool hee daut Paul sull no daut Loage jebrocht woare. En aus hee opp dee Trappe wea, musste dee Soldote am droage wiel daut Follkj soo rietent wea. Daut Follkj kjeem hinjaraun en schreach: "Wajch met am!" En jrod aus see Paul wulle em Loage enenn brinje, saed hee to daem Offitsea: "Es mie daut erlaubt waut to saje?" Hee saed: "Kaust du jriechesch raede? Best du dan nich dee Ejipta dee meare Doag trig en Opprua muak, en leid feeha Dusant Mana dee Merda weare, enne Wiltness enenn?" Oba Paul saed: "Ekj sie werklich en Jud fonn Tarsus enn Tsilietsean, en Birja ut nich ne jemeene Staut; en ekj pracha die, jeff mie de Frieheit to dise Mensche to raede." Aus dee am de Frieheit jeef, stunnt Paul opp dee Stoope, en winkt met de Haunt to dee Mensche. Auset nu eascht gauns stel wea, raed hee to an enne hebraeische Sproak, en saed: "Jie Mana, Breeda en Fodasch, horcht no miene Fewauntwuatunk fer junt!" (Aus see heade daut hee to an enne hebraeische Sproak raed, worde see noch stela. En hee saed:) "Ekj sie en Judsche Maun, enn Tarsus enn Tsilietsean jebuare, en sie en dise Staut oppjebrocht, en fer Gamaleal siene Feet beleat worde no daut jeneiwet fodalichet Jesats, en wea seeha iewrich fa Gott soo aus jie uk aula fonndoag sent. Ekj ha disen Wajch fefolcht bottem Doot, en beides Mana en Fruehes faust jenome, en daen nom Jefenknes aewajaeft. Doato kaun dee Huagapriesta en dee gaunse Rot mie Zeichness jaewe, fonn daen ekj uk Breew kjreach enn reisd no dee Breeda enn Damaskus omm daen uk jebunge no Jerusalem to leide, omm daut see doa sulle jestroft woare. Aus ekj delengd reisd en dicht bie Damskus kjeem jaejen Medach, schiend met eemol haustich en seeha kloaret Licht utem Himel, en ekj foll oppe Ead en head ne Stem dee to mie saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie?' Ekj auntwuad: 'Herr, waea best du?' Hee saed to mie: 'Ekj sie Jesus fonn Natsaret, daem du fefolchst!' En dee met mie weare, sage werklich daut Licht, oba heade dee Stem nich dee met mie raed. En ekj saed: 'Herr, waut saul ekj doone?' En de Herr saed to mie: 'Sto opp en go no Damaskus, doa woat die jesajcht woare aules waut fa die ennjerecht es to doone.' Nu wiel ekj nich seene kunn waeajen dee Harlichkjeit fonn daut Licht, wort ekj fonn daen dee met mie weare bie de Haunt jeleit, en kjeem soo no Damaskus. En jewesse Ananias, en fromma Maun no daut Jesats, dee fonn aul dee Jude dee doa wonde huach jeacht wea, kjeem no mie, stunt bie mie en saed: 'Brooda Saul, kjikj nehecht!' En enn dee selwje stund kunn ekj am seene. En hee saed: 'Onnse Fodasch aea Gott haft die fonn ferhaea bestemt daut du sien Wele weete sust, en daem Jerachta to seene, en siene Stem ut sien Mul to heare, dan du woascht en Zeij senne to aule Mensche fonn daut waut du jeseene en jeheat hast. En nu, no waut luascht du? Sto opp en lot die taufe en diene Sind wajch wausche, enn daem daut du sien Nome aunroopst.' En daut pasead aus ekj enn Jerusalem emm Tempel wea en baed, daut ekj enn en bejeistede Freid wea, en sajch am to mie saje: 'Go schwind ut jerusalem erut, dan dee woare dien Zeichnes fonn mie nich aun naeme.' En ekj saed: 'Herr, dee weete aula daut ekj daen faust neem dee aun die jleewde, en stoppt an em Jefenknes, en fekjield an; en aus dien Zeij Stefanus sien Bloot fegote wort, stunt ekj selfst doabie, en weljt doamet enn, en hilt daen aeare Kjleeda dee am doot muake.' En hee saed to mie: 'Go, ekj woa die wiet auf schekje no dee Natsjoone.'" En see horchte am too bott dit Wuat, donn hoowe see aeare Stem lud opp en saede: "Naemt dis Maun fonne Ead! Daut esset nich weat daut hee laewe sull!" En aus see lud schreaje, en aeare Kjleede reete, en Stoff enne Lofft scheemte, befool dee Kommendaunt daut see am emm Loaga sulle enenn brinje, en am sull utjesocht woare met priejle, daut see muchte jeneiw utfinje waut fonn Onnrajcht hee jedone haud daut see soo jaeajen am schreaje. Aus see oba dee Reemes utstrakjte aewa am, saed Paul to daem Hauptsoldot dee doa bie stunt: "Es daut jestatslich rajcht daut jie en Maun priejle dee en Reema es, en nich schuldich jesproake es?" Aus see Bowaschte daut head, jinkj hee no daem Kommendaunt en saed to am: "Weetst du waut du hea doone west? Dis Maun es en Reema!" Donn kjeem dee Kommendaunt en saed to am: "Saj mie, best du en Reema?" En hee saed: "Yo!" Dee Kommendaunt saed: "Ekj ha mien Birjerajcht jekreaeje met ne groote Somm Jelt." Paul saed: "Ekj sie soogoa doabenne jebuere." Dee am unjaseakje wulle jinje fuats wajch; dee Kommendaunt haud uk Angst wiel hee wist jeneiw daut hee en Reema wea, en see haude am oba doch jebunge. De naeakjste Morge, wiel hee jeneiw utfinge wull wuaromm dee Jude am soo fekloagde, leet hee am frie, en foddad dee Huagapriesta en daen gaunse Huagarot toop, en brocht Paul en stald am fer an. Paul kjikjt daen Huagarot earenstlich aun, en saed: "Mana, Breeda, ekj ha met en goodet Jewesse fa Gott jelaeft bott dis Dach." Dee Huagaprieta Ananias befool daen dee bie am stunde daut see am sulle oppet Mul heiwe. Donn saed Paul to am: "Gott woat die schlone, du aunjewite Waunt! Setst du doa en rechst mie no daut Jesats, en befaelst daut see mie jaeajen daut Jesats schlone selle?" En dee, dee doa bie stunde, saede: "Schempst du aewa Gott sien Huagapriesta?" Donn saed Paul: "Breeda, ekj wist nich daut hee dee Huagapriesta wea, dan daut steit jeschraewe: 'Du saust nich schlajchtet raede fonn dee Rejearunksbeaumte.'" Oba aus Paul enn wort daut en poat fonn daen Sadutsaea weare, oba daut aundre poat Farisaea, schreajch hee lud enn daut Huagarot: "Mana, Breeda, ekj sie en Farisaea, en en Farisaea sien Saen! ekj woa jerecht waeajen dee Hopninj enn daut oppstone fom Doot!" Aus hee dit jesajcht haud, wea doa ne Spoolinj tweschen dee Farisaea en Sadutsaea, en dee Fesaumlung deeld sikj. Dee Sadutsaea saje doa es kjeen Oppstone fom Doot, oda Enjel oda Jeist; oba dee Farisaea bekjane beides. En daut jeef en grootet Jeschrecht, en dee Schreftjeleade mank dee Farisaea stunde opp en streede en saede: "Wie finje aun dis Mensch kjeen Beeset; en wan en Jeist oda en Enjel to am jeraet haft ---". En auset nu en grootet Opprua jeef, fercht dee Kommendaunt sikj daut dee Paul met eenst noch uteneen riete wudde, en jeef dee Soldota befael daut see Paul sulle met Jewault fonn an riete, en enn daut Loage enenn brinje. Enn dee naeakjste Nacht kjeem de Herr no am en saed: "Fot fresch Moot; dan soo aus du opp earenst fa mie jezeicht hast enn Jerusalem, soo mottst du uk en Rom Zeichness jaewe." Auset eascht Dach jeworde wea, bunje walkje fonn dee Jude sikj toop met en Schwua daut see nich aete oda drinke wudde bott see Paul doot jemoakt haude. Doa weare meeha aus featich dee dit plonde. Dee kjeeme no dee Huagapriesta en Elteste en saede: "Wie ha onns toop jebunje met en grootet Schwua daut wie kjeen Aete schmakje woare bott wie Paul doot jemoakt ha. Doaromm nu, got jie met daen Huagarot toop no daen Kommendaunt en sajcht daut hee Paul morje no junt brinje saul daut jie am kjenne jeneiwe unjaseakje; en wie sent reed eeha hee bott junt kjemt, am doot to moake. Oba Paul siene Sesta aea Saen head fonn aea plon, en jinkj em Loage enenn en fetald Paul daut. Donn roopt Paul eena fonn dee Hauptsoldote en saed to am: "Nem dis junja Maun no daem Kommendaunt, dan hee haft am waut to saje". Aulsoo neem hee am en brocht am no daem Kommendaunt, en saed: "Paul, dee Jefangne roopt mie en fruach auf ekj wudd dis junja Maun no die brinje, dee haft die waut to saje." Dee Kommendaunt neem daem Jung siene Haunt en neem am auleen, en fruach am: "Waut esset daut du mie to fetale hast?" Hee saed: "Dee Jude sent sikj eenich jeworde die to beraede daut du Paul morje sust no aea Huagarot brinje omm am jeneiwe to unjaseakje. Lot an die nich beraede; dan doa sent meeha aus featich Mana dee sikj met en Schwua jebunje ha daut see nich aete oda drinke woare bott see Paul doot jemoakt ha; en nu sent see reed, en luare no dien Fespraeakje." Dee Kommendaunt leet daem junja Maun gone, oba befool am daut hee kjeenem sull weete lote waut hee am jesajcht haud. Donn roopt hee twee fonn siene Hauptsoldote en saed to an: "Moakt twee hunndat Soldota reed, en tsaewentich Peatsrita, en tweehunndat Spiesmana, daut see bie Klok naeajen oppenowent no Sisaraea gone kjenne, en Tiere reed stone ha, daut Paul riede kaun, en brinjt am secha no Feeliks daem Rejeara." En schreef en Breef opp dise Oat: "Klaudius Liesias, aun daen beriemta Rejiera Feeliks, en Gruss. Dis Maun haude dee Jude faustjenome, en wulle am doot moake. Ekj kjeem donn met Soldota en Rad am fonn an aus ekj lead daut hee en Reema es. Ekj wull donn emm folle weete wuaromm see am so beschuljde, en brocht am doaromm no aea Huagarot; en funk donn ut daut see am bekloagde waeajen Froag aewa aeare Jesatse, en daut doa kjeene Uasoak wea daut daen Doot schuldich wea, uk nich daut hee sull jebunje senne. Aus mie donn jesajcht wort daut doa en Plon wea jaeajen am, schekjt ekj fuats no die, en befool siene Fekjlaeaja daut see die aeare Sach faea brochte." Dee Soldota deede so aus an befoole wea, en neeme Paul, en brochte am enne Nacht no Antipitras; En de naeakjste Morje leete see dee Peatsrita met am wieda to reise, oba see deede trig no aea Loaga. Aus dee no Siseraea kjeeme, en haude daem Rejiera daem Breef jejaeft, stalde see Paul fer am han. Aus hee daem Breef jelaest haud, fruach hee am fonn waut fonne Prowins hee wea. Aus hee utfunk daut hee fonn Tsilietsean wea, saed hee: "Ekj woa die utheare wan diene Feklaeaja jekome sent." En hee befool daut see am sulle enn Heerodus sien Rechthus bewoare. Fief Doag lota kjeem dee Huagapriesta Ananias met walkje Elteste, en Tertulus, en Raedna, dee brochte dan aeare Kloag jaeajen Paul fer daen Rejiera. En aus see am jeroopt haude, funk Tertulus aun met siene Kloag, en saed: "Wie ha groote Fraed derch die enn dien Faeabedocht en Febaetrunj fa dise Natsjoon, en wie naeme daut met Dank aun, aulahechsta Feeliks. Oba daut ekj die nich lenga hinjre sull, pracha ekj die daut du mie enn diene Heeflichkjeit tooheare woascht. Wie ha dis Maun aus ne Ploag jefunje. Hee moakt eegol Opprua mank dee Jude derch daut gaunse Launt, en es en Leida fonn dee Natsareena Sakjt, en proowd uk daen Tempel to feonnreinje, daem wie faust jenome haude omm am no onns Jesats to rechte. Oba dee Kommendaunt Liesias kjeem en neem am met Jewault ut onnse Henj; en befool siene Fekjlaeaja am no die to naeme. Wan du am unjaseakje woascht, dan woascht du selfst em folle festone wuaromm wie am fekloage." En dee Jude stemde doamet enn, en saede dautet soo wea. Donn auntwuad Paul, aus dee Rejiera am toojewinkjt haud daut hee raede kunn: "Wiel ekj goot weet daut du aul fael Joahre en Rechta best jewast fa dise Natsjoon, doo ekj schaftich mie feauntwuate. Du kaust em folle weete dautet nich meeha aus Twalf Doag es seit ekj no Jerusalem jinkj omm doa auntobaede. En see funje mie nich em Tempel met irjent waem striede, muak uk nich en Opprua, nich enne Sienagooge oda enne Staut. See kjenne die uk nich bestaedje wua met see mie beschuldje. Oba daut bekjan ekj fer die, daut daem Wajch daut see en Sakjt nane baed ekj onnse Fodasch aea Gott aun, en jleew aules waut em Jesats en enne Profeete jeschraewe es; en ha Hopninj enn Gott - no waut see selfst uk luare - daut dee Doodes, beides dee Jerajchte uk dee Onnjerajchte woare oppstone fomm Doot. Doarenn eew ekj mie selfst daut ekj emma en reinet Jewesse ha fer Gott en Mensche. Nu no fael Joahre brinj ekj Aulmoose en Opfa no miene Natsjoon. Doa funje see mie, jereinicht em Tempel, nich met fael Mensche oda Opprua. Oba doa weare walkje Jude fonn Asean, dee sulle hia senne wan see irjent waut jaeajen mie ha. Oda lot daen, dee hia sent, saje wan see irjent waut Onnrajcht enn mie funje aus ekj fer aea Huagarot stunt, buta wanet doawaeajen wea daut ekj lud saed: 'Waeajen daut Oppstone fom Doot woa ekj hia fonndoag fer junt jerecht.'" Oba Feeliks schoof daut opp, wiel hee goot bekaunt wea met daem Wajch, en saed: "Wan Lieseas dee Kommendaunt kjemt, woa ekj june Sach beschlute." Hee befool donn daen Hauptsoldot daut hee am hoole sull, en jewesse Frieheit jaewe, uk daut siene eajne Frind am bedeene kunne. No meare Doag kjeem Feeliks met siene Fru Drusila, dee en Jud wea, en leet Paul hole, en horcht am ut aewa sien Gloowe enn Christus Jesus. En aus Paul fonn Jerajchtichkjeit en Seflstbeharsche, en daut komende Jerecht raed, wort Feeliks angst, en saed: "Go fa nu! Lota woa ekj Tiet naeme en die wada kome lote." Hee hopt uk eegol daut Paul am wudd Jelt jaewe; en leet am doawaeajen foakene kome, en raed met am. Oba twee Joa lota, kjeem Portius Festus enn daem Feeliks siene Staed enenn; en wiel hee dee Jude en Jefaule doone wull, leet hee Paul jebunje. Aus Festus enn dee Proowins enenn jekome wea, reisd hee omm dree Doag fonn Sisaraea no Jerusalem, En dee Huagapriesta en Faeanaemste fonn dee Jude laede aeare Kloag jaeajen Paul fer am, en prachada am, en fruage no en Jefaule jaeajen am, daut hee mucht Paul no Jerusalem foddre. En see muake en Plon am doot to moake delengd daem Wajch. Doaromm auntwuad Festus an daut Paul sull enn Sisaraea jehoole woare, en daut hee selfst em Korte doa uk wudd han reise; en saed: "Oba lot aunjeseene Mana fonn junt met mie met reise, en dan, wan doa irjent waut met daem Maun onnrajcht es, kjeene see am doa fekloage." En aus hee nich meeha aus acht oda tean Doag mank an jeblaewe wea, reised hee no Sisaraea, en de naeakjste Morje sad hee sikj opp sien Rechtastool, en befool daut Paul sull enenn jebrocht woare. Aus hee enenn jekome wea, stunde dee Jude dee fonn Jerusalem jekome weare romm am, en laede fael en schwoare Kloag jaeajen am, dee see oba nich bewiese kunne. Paul feteidijd sijk en saed: "Ekj ha mie enn nuscht fesindicht jaeajen dee Jude aea Jesats, uk nich jaeajen daen Tempel, uk nich jaeajen daem Kjeisa." Oba Festus, dee jearen wull dee Jude en Jefaule bewiese, saed to Paul: "West du no Jerusdalem gone, en doa omm dise Sache fer mie jerecht woare?" Oba Paul saed: "Ekj sto fer daem Kjeisa sien Rechtastool, wua ekj sull jerecht woare. Jaeajen dee Jude ha ekj nuscht Onnrajcht jedone, soo aus du seeha goot weetst. Wan ekj onnrajcht doo, oda irjent waut jedone ha daen Doot schuldich to senne, ekj waea mie nich to stoawe; oba wan doa nuscht es fonn daut wuaenn see mie bekloage, kaun kjeena mie an aewajaewe. Ekj beroop mie opp daen Kjeisa." Aus Festus donn met daen Huagarot jeraet haud, saed hee: "Du hast die opp daen Kjeisa beroopt - nom Kjeisa saust du gone." En poa Doag lota kjeem Kjeenich Agrippa en Bernies no Siseraea Festus to bejreese. Aus see doa meare Doag weare jewast, laed Festus daem Paul siene Sach fer daem Kjeenich, en saed: "Feeliks haft en jeweesa Jefangne hinjalote; en aus ekj enn Jerusalem wea, laede dee Huagapriesta en Jude aeare Eltesta Kloag jaeajen am fer mie, en hilde aun daut ekj sull Uadeel jaeajen am jaewe. Ekj auntwuad an dautet nich dee Reema aeare Mood es daut to doone, oone daut dee Fekloagda dee Fekjlaeage fer sikj haft, omm sikj waeajen dee Sach to feteidje. Doaromm fesiemd ekj kjeene Tiet; en aus see toop jekome weare, sad ekj mie oppem Rechtastol dol, en jeef befael daut dee Maun sull enenn jebrocht woare. Dee Fekjlaeaja stunde en brochte oba nich Kloag fonn Beeset jaeajen am soo aus ekj met jeraeakjent haud. See haude jeweese Froag waeajen aeare eajne Rilejoon, en fonn en Jesus dee jestorwe wea, oba fonn daem Paul saed daut hee laewd. En wiel ekj mie fewunndad aewa dee Froag, fruach ekj am auf hee no Jerusalem gone wul, en doa waeajen dee Sach jerecht woare. Oba aus Paul sikj beroopt opp Augustus sien Uadeel, befool ekj daut am sull jehoole woare bott ekj am kunn nom Kjeisa schekje." Donn saed Agripa to Festus: "Ekj mucht selfst emol daem Maun heare." Hee saed: "Morje saust du am heare". Donn de naeakjste Morje kjeeme Agripa en Bernies met groote Pracht enn daut Rechthus enenn met dee Kommendaunte en dee faeanaemste Mane fonne Staut, en befool daut Paul sull faea jebrocht woare. En Festus saed: "Kjeenich Agripa, en aul jie dee hia met onns toop sent, jie seene dis Maun waeajen waem daut gaunse Judefollkj mie hia uk enn Jerusalem belige deit, en schriehe daut hee nich lenge laewe saul. Oba aus ekj utfunk daut hee nuscht jedone haud daen Doot to fedeene, en hee sikj selfst oppem Kjeisa beroopt, entschloot ekj mie am doahan to schekje. Aewa am ha ekj, mien Herr, nuscht jewesset to schriewe. Aulso ha ekj am fer junt jebrocht, en besondasch fer die, Kjeenich Agripa, daut wan du am eascht feheat hast, ekj waut woa to schriewe ha. Dan mie kjemt daut onnfeninftich faea en jefangna to schekje, en nich uk utolaje met waut am beschuldicht woat. Donn saed Agripa to Paul: "Du hast Frieheit fa die selfst to raede". Don strakjt Paul siene Haunt ut, en feteidijd sikj selfst. "Kjeenich Agripa, ekj sie froo mie fonndoag fer die to feteidje waeajen dee Sache met dee de Jude mie beschuldje, besondasch wiel du goot bekaunt best met dee Jude aeare Site en aeare Froag. Doaromm pracha ekj die mie enn Jedult ut to heare. Aul dee Jude weete omm mien Waundel fonn miene Jugent, to eascht mank miene Natsjoon en uk enn Jerusalem, en kjande mie fonn Aunfank, wan see daut bezeije wele, daut ekj no dee stregnste Sakjte enn onnse Rilejoon soo aus en Farisaea jelaeft ha. En nu sto ekj hia en woa jerecht fa dee Hopninj dee Gott aun onnse Fodasch fesproake haud, daut onnse twalw Jeschlajchte hope to kjreahe, en Gott opp earenst Nacht en Dach aunbaede. Waeajen dise Hopninj, O Kjeenich, woa ekj fonn dee Jude beschuldicht. Wuaromm es daut bie junt soo onnjleeflich daut Gott Doodes oppwakjt? Ekj docht werklijch to eene Tiet to mie selfst daut ekj fael jaeajen Jesus fonn Natsaret sien Nome sull doone; waut ekj uk deed enn Jerusalem, en fael fonn dee Heilje ha ekj em Jefenknes jestoppt, en haud fonn dee Huagapriesta Follmacht jekjraeaje doatoo. En aus daen doot jemoakt wort, waeld ekj doafaea jaeajen an. En enn aul dee Sienagoge ha ekj daen jestroft, en bedwunk an to lastre, en wea rietent doll aewa an, en fefolgd an sogoa bott Staede dee wiet auf weare. Doarenn reisd ekj no Damaskus met Follmacht en Befael fonn dee Huagapriesta. Oba opp Medach delengd daem Wajch, O Kjeenich, sach ekj fom Himel en Licht, dache aus de Sonn, daut romm mie en daen dee met mie weare, schiend. Aus wie aule oppe Ead jefolle weare, head ekj ne Stem fom Himel dee to mie opp Hebraeaish saed: 'Saul, Saul, wuaromm fefolchst du mie? Daut es schwoa fa die jaeajen dee Stachle to schlone.' En ekj saed: 'Herr, waea best du?' En de Herr saed: 'Ekj sie Jesus, daem du fefolchst. Oba recht die opp en sto opp diene Feet; dan ekj sie no die jekome die aus mien Deena, en en Zeij to senne fonn daut waut du jeseene hast, uk daut met waut ekj noch fer die kome woa. Ekj woa die rade fonn daut Follkj en fonn dee Natsjoone no daen ekj die schekje woa, aeare Uage op to moake, an fonn de Diestanes no daut Licht to leide, en fonn daem Soton siene Macht no Gott, daut see Fejaewunk fe aeare Sinde kjriehe, en en Aundeel ha aun daen dee derch daen Gloowe jeheilicht sent.' Doaropp, Kjeenich Agripa, wea ekj daut himlische Jesecht nicht onnjehuarsaum, oba easchtens daen enn Damaskus, en donn enn Jerusalem, en dee gaunse Ommjaeajent fonn Judaea, praedjd ekj daut see Buesse doone sulle, en sikj to Gott bekjeare, en met aeare Woakje bewiese daut see Buesse jedone haude. Doawaeajen neeme dee Jude mie faust em Tempel en proowde mie doot to moake. En wiel Gott mie bott disen Dach jeholpe haft, sto ekj en jaew Zeichnes fer Groot en Kjleen, en saj nusscht aundret aus daut waut dee Profeete uk Mooses jesajcht ha daut paseare wudd; daut Christus liede sull, en dee Easchta senne fom Doot opptostone, en doaderch Licht bekaunt moake beides aun daut Follkj uk aun dee Natsjoone." Aus Paul sikj soo feteidigd, saed Festus met ne lude Stem: "Paul, du best rosent! Diene groote Leasaumkjeit haft die enn Ersenn jebrocht!" Oba Paul saed: "Ekj sie nich rosent, huachjeachte Festus, oba raed soont waut de Woarheit en feninftich es. Dan de Kjeenich weet fonn aul dit omm, fer waem ekj nu uk frie raed, dan ekj sie mie secha daut nusscht fonn daem Kjeenich festoake es; dan dit es nich hinjariksch en enn en Winkjel paseat. Kjeenich Agripa, jleefst du waut dee Profeete jeschraewe ha? Ekj weet daut du jleefst!" Donn saed Agripa to Paul: "Em korte aewaraedst du mie en Kjrist to woare!" En Paul saed: "Ekj baed to Gott, daut auf em Korte oda em Lange, nich bloos du, oba aul dee, dee mie fonndoag heare wudde soo woare aus ekj sie bute dise Kjaede." Aus hee daut jesajcht haud, stunt dee Kjeenich opp, uk dee Rejeara, en Bernies, en dee, dee met an toop weare, feleete doa en saede eena tom aundra: "Dis Maun haft nusscht jedoone daut daen Doot oda Kjaede fedeent haft." En Agripa saed to Festus: "Dis Maun haud kunnt loos jelote woare wan hee sikj nich opp daen Kjeisa beroopt haud." Auset nu beschlote wea daut wie no Ietalean reise sulle, aewajeewe see beides Paul uk walkje aundre Jefangne no en Kommendaunt dee Julius heet, fonn daen Augusten Reejiment. See steaje enn en adramieteschet Schepp enenn daut delengd dee asiatische Wotakaunt saeajle sull, en reisde loos; en doa wea en Aristarkus fonn Matsedoonea enn Tessaloonich met onns. De naeakjste Dach laund wie enn Siedoon aun. En Julius behaundeld Paul leeftolich, en jeef am frieheit no siene Frind to gone daut dee am flaeaje kunne. Wie feleete doa en reisde dicht bie Tsiepern wiel dee Wint jaeajenaun wea. Aus wie opp daut Maea dicht bie Tsilietsean en Pamfilean jereist weare, kjeem wie bott Mira enn Liesean. Doa, aus dee Kommendaunt en auleksaundrischet Schepp jefunge haud daut no Ietalean reisd, brocht hee onns doa enopp. Wie haude aul fael Doag jereist, oba mau seeha langsam, en weare kaum bott Knidus jekome wiel dee Wint stoak jaeajenaun wea. Wie reisde dicht bie Kjreeta, Salmoone jaeajenaewa, en kjeeme met fael Meaj bott ne Staed dee Scheenhowe heet, dicht bie dee Staut Lasea. En aus nu aul fael Tiet febie wea, en daut Reise jefaearlich wea wiel dee Faustiet febie wea, jeef Paul Rot, en saed to an: "Mana, ekj see dautet opp dise Reis fael Onnheil en Schode en Feluss jaewe woat, nich bloos daut Schepp en Woa, oba uk onns eajnet Laewe." Oba dee Kommnedaunt leet sikj beraede fonn daem Stiamaun en Scheppmeista leewa aus waut Paul saed. En wiel dee Howe nich paussent wea doa aewarem Winta to bliewe, worde de measchte sikj eenich wieda to reise, enn proowe wan maeajlich bott Feeniks to kome doa to wintre. Daut wea en Howe nom Siedwaste en Nuadwaste. Aus de Wint nu saunft fom Siede blosd, dochte see daut see aea Tsiel jekjraeaje haude, en hoowe daen Anka opp en saeajelde dicht aune Kaunt bie Kjreeta. Oba korts nodaem kjeem en groota Storm rauf, dee Uakalaun jenant wort. Aus dee Wint nu oba daut Schepp to hoole haud, en wie nusscht aunfange kunne, dreef dee Wint onns delenged. Aus wie bie en jewesse Insel, dee Klauda heet, em Schulinj fuare, ku wie kaum daut Radunjsboot secha hoole. Wie trokke daut nehecht, en bunje daut Schepp met Strenj; en haude Angst dautet kunn oppe Siertus faule, en see holde de Saeajel rauf, en leete sikj delengd driewe. Aus wie nu seeha unja daem Storm liede deede, schmeete see de naeakjste Dach dee Woa utem Schepp, en de dredde Dach schmeete see met aeare eajne Henj dee Saeajel rut. Aus nu fa fael Doag nich Sonn oda Stearns to seene weare, en seeha stormjet Wada opp onns wea, feschwunk aule Hopninj daut wie muchte jerat woare. En aus wie nu fa ne lange Tiet nich je-aete haude, stunnt Paul mede mank an opp en saed: "Mana, jie haude sullt no mie horche, en nich fonn Kjreeta wajch foare, en aul dit Schode en Feluss ha. En nu femon ekj junt, siet goodet Moots, dan kjeena woat sien Laewe feleare, bloos daut Schepp. Dan dise Nacht stunnt Gott sien Enjel bie mie, en saed: 'Fercht die nich, Paul; du mottst fer daen Kjeisa stone, en Gott haft die uk aul daen jejaeft dee met die reise. Doaromm fot frescha Moot, dan ekj jleew Gott dautet jrod so woat senne aus mie daut es jesajcht worde. Wie motte oba opp ne jewesse Insel launde." Aus oba dee featiende Nacht jekome wea, en wie noch emma han en haea jedraewe worde, moakjte dee Seemana daut wie dicht bie Launt weare. En aus see daut Senkblie rut jeschmaete haude, funje see duatet Hundat twintich Schoo deep wea. En Enj wieda leete see daut wada rauf en funje dautet naeajentich Schoo wea. Nu wort an angst daut see met eenst opp roffet jedraewe sulle woare, en see schmeete hinje fom Schepp feeha Anka rauf, en baede dautet sull Dach woare. En dee Seemana sochte daut Schepp to felote, en leete daut Boot enne See enenn aus wan see fonn faeare uk Anka rauf lote wulle. Donn saed Paul to daen Kommendaunt en dee Soldote: "Wan dise nich emm Schepp bliewe, kje wie nich jerat woare!" Donn schneede dee soldote dee Strenj auf en leete daut Boot rauf faule. Auset nu Dach wull woare, femond Paul an aule daut see aete sulle, en saed: "Fonndoag es de featiende Dach daut jie jeluat ha, en nusscht je-aete ha. Doaromm femon ekj junt daut jie nu aete; dan dit es fa june Radung; kjeene fonn ju woat en Hoa fomm Kopp feleare." Aus hee daut jesajcht haud, neem hee Broot en dankt Gott fer an aule, en bruak daut en funk aun to aete. Dee foote aule frescha Moot, en funge uk aun to aete. Wie weare auletopp twee hundat sas en tsaewentich Seele em Schepp. Aus see nu aule saut weare, schmeete see daen Weit emm See enenn soo dautet Schep leichte wea. Auset Dach wea, kjande see daut Launt nich, oba sage en Bucht met en Eewa, en dochte see wudde proowe doa daut Schepp enenn to steare. Aus see dee Anka loos jemoakt haude, en leesde dee Strenj dee daen Roodle hilde, holde see dee Saeajel nehecht nom Wint en steade auf nom Eewa. Oba see kjeeme opp ne Staed wua twee Maeasch toopkjeeme, en doa jerod daut faeaschte poat fomm Schepp opp en Sauntrige en wea faust, oba daut hinjaschte poat wort fonn dee jewault fonn dee Walle twei jebroake. Dee Soldota aea Senn wea dee Jefangne doot to moake, daut see nich met eemol rut schwamme wudde en wajch kome. Oba daen Kommendaunt sien Senn wea Paul to rade en feboot an daut, en befool daut soone dee schwamme kunne sulle eascht em Wota enenn sprinje, en to Launt seene to kome, en dee aewrije, walkje opp Bole, en aundre opp aundre Dinje fom Schepp. En soo kjeem daut romm daut aula jerat opp Launt kjeeme. Aus wie nu jerat weare, fung wie ut daut dee Insel Malita heet. Dee Ennwona beweese onns butajeweenliche Frintlichkjeit; dan see haude en Fia jemoakt, en neeme onns opp, wiel daut raeajend en seeha kollt wea. Aus Paul en deel Stakje toop jesaumelt haud en dee oppet Fia jelajcht haud, kjeem doa ne Schlang ut dee Hett, en hunkj sikj aun siene Haunt. En aus dee Ennwona daut Beest sage fonn siene Haunt henje, saede see eena tom aundra: "Disa mott secha en Merda senne, daem dee Rach nich laewe lat wan hee uk fonn daut Maea jerat es." Oba hee schlakst daut Beest em Fia enenn, en belaewd kjeen schode. Oba see luade daut hee oppschwale wudd, oda haustich dol faule wudd en stoawe. Aus see oba en langet Stoot jekjikt haude, en sage daut hee kjeen schode jelaede haud, endade see aeare Meeninj en saede hee wea en Gott. Nu haud Publius, dee Faeaschta opp dee Insel, enn dee Ommjaeajent waut Launt. Dee neem onns frintlich opp, en jeef onns Oppdach fa dree Doag. Nu pasead daut, daut Publius sien Foda to bad wea met Feeba en Derchfaul, en Paul jinkj bie am enenn, en baed, en laed siene Henj opp am, en heeld am. Aus dit paseat wea, kjeeme dee aewrije oppem Insel dee krank weare, en worde jeheelt. Dee beweese onns uk fael Ea, en aus wie bottem felote weare, jeewe see onns aules waut onns faeld. Dree Moonat lote fua wie wieda opp en auleksaundrischet Schep daut bie dee Insel jewintat haud, daut en dioskuret Teakjen haud. Wie kjeeme to Launt bie Sierakus en bleewe doa dree Doag. Fonn doa fua wie enn en Boage en kjeeme bott Rejion. Een Dach lota kjeem en sied Wint, en dee tweede Dach kjeem wie bott Putejoolie. Doa fung wie Breeda dee onns prachada bie an to bliewe fa saewen Doag; en soo reisd wie dan no Room. Doa weare Breeda dee jeheat haude daut wie kjeeme, en kjeeme onns entjaeajen bott Appie-Forum en Dree Tabeerne, en aus Paul an sach, kjreach hee frescha Moot. Aus wie no Room kjeeme, jeef dee Kommendaunt Paul Frieheit bei sikj selfst to wone met en Soldot dee sien Wajchta wea. Omm dree Doag pasead daut, daut Paul dee faeaschte fonn dee Jude toop roopt. Aus dee toop jekome weare, saed hee to an: "Mana, Breeda, ekj ha nusscht jaeajen dit Follkj oda dee Faea-elre jedone, doch wort mie faust jenome enn Jerusalem en enne Reema aeare Henj jejaeft. Aus dee mie unjasocht haude, wea aea Senn daut see mie wulle loos lote, wiel doa kjeene Uasoak wea daut daen Doot fedeent haud. Oba aus dee Jude doa jaeajen raede, wea ekj jedwunje mie aun daen Kajisa to beroope; nich daut ekj irjent waut haud mien Follkj to beschuldje. Doaromm ha ekj junt toop jeroopt, junt to seene en met junt to raede; dan waeajen Iesrael aeare Hopninj sie ekj nu enn Kjaede." See saede to am: "Wie ha kjeene Breew jekjraeaje fonn Judaea, es uk kjeene fonn dee Breeda dee jekome sent, dee irjent waut beeset fonn die jesajcht ha. Oba wie wele jearen fonn die heare waut du denkst, dan wie sent bekaunt met dise Sajkt, daut aulawaeaje doajaeajen jeraet woat." En see bestemde en Dach, en doa kjeeme meeha no siene Woninj, to waem hee fonn tsemorjents bott Owent, opp earenst zeijt fonn Gott sien Kjeenichrikj, en proowd an dietlich to moake waeajen Jesus, beides ut Mooses sien Jesats, uk dee Profeete. En eenje worde aewazeijcht fonn daut waut hee saed, oba aundre jleewde nich. En aus see sikj unjarenaunda nich eenich weare, leet Paul an gone no daem daut hee dit Wuat to an saed: "Gauns rajcht haft dee Jeist derch daen Profeet Jesaja to june Fodasch jesajcht: 'Go no dit Follkj en saj: Enn heare woa jie nich horche, en enn kjikje woa jie nich seene; dan aea Hoat es dikj jeworde, en met aeare Uare ha see kaum jeheat, en aeare Uage ha see too jemoakt, daut see nich met eemol met aeare Uage seene sulle, en met aeare Uare heare sulle, en met aea Hoat festone, en sikj bekjeare, en ekj an heele sull.' Doaromm sel jie weete daut Gott siene Radunk no dee Natsjoone es jeschekjt worde, en dee woare horche!" ( Aus hee dit jesajcht haud, feleete dee Jude, en unjahilde sikj fonn fael Dinje.) Paul oba wond twee Yoa enn sien eajnet jepachte Woninj, en neem aula opp dee no am kjeeme, en praedjd Gott sien Rikj, en deed brow en onnjehindat unjarechte fonn daem Herr Jesus Christus siene Sache

Paul, Jesus Christus sien Sklow, beroope aus en Apostel, bestemt fa Gott sien Evanjeelium; [daut hee ferhaea fesproake haud enne Heilje Schreft derch siene Profeete] Fonn sien Saen, dee fonn Doft sien Staum kjeem nom Fleesch, oba met Macht beteakjent wort aus Gott sien Saen no daem Jeist de Heilichkjeit derch sien oppstone fom Doot; derch daem wie Jnod en daut Apostelaumt jekraeaje habe tom Jehuarsaum emm Gloowe mank aule Felkje omm sien Nome haulwe. Jie sent uk mank dee, dee beroope sent enn Jesus Christus; Aun aul dee, dee enn Room sent, daen Gott leef haft, dee Heilje jenant sent. Mucht Jnod en Fraed fonn Goot onns Foda en fonn daem Herr Jesus Christus met ju senne. Tom easchte dank ekj mien Gott derch Jesus Christus fa junt aule, wiel enn aule Welt woat fonn jun Gloowe jeraet. Dan Gott, daem ekj enn mien Jeist deen em Evanjeelium fonn sien Saen, es mien Zeij, woo ekj enn eent fonn junt raed enn mien Jebaed. Emma enn miene Jebaed prache ekj auf ekj feleicht nu boolt ne goode Reis kaun habe, no Gott sien Wele, no junt to kome. Dan mie felangt daut junt to seene, daut ekj junt ne jeistlije Gow kaun met deele, daut jie muchte jejrint woare, Daut heet, daut ekj met junt toop kaun jetreest woare derch daen Gloowe daen wie toop habe. Ekj wel junt oba nich em Dunkle lote, Breeda, daut ekj foaken jeplont haud no junt to kome daut ekj mank junt uk waut Frucht kunn habe so aus mank aundre Felkja, oba ekj wort bottt nu emma jehindat. Ekj sie en Schuldna aun de Grieche uk de Utlenda, aun dee Kluake uk dee, dee nich Kluak sent; Doaromm, so wiet us mie daut aunbelangt sie ekj iewrich uk junt enn Room daut Evanjeelium to praedje. Dan ekj schaem mie nich met daut Evanjeelium, dan daut es dee Krauft Gottes aul dee seelich to moake dee doaraun jleewe, de Jude daut easchte en uk de Grieche. Dan doarenn es Gott siene Jerachtichkjeit jeoppenboat fom Gloowe tom Gloowe, so auset jeschraewe steit, "Dee Jerachte saul derch sien Gloowe laewe". Dan Gott sien Oaja es fom Himel jeoppenboat jaejen aulet Gottloose en Onnjerachtichkjeit enn Mensche, dee enn Onnjerachtichkjeit de Woarheit bedrekje. Dan waut fonn Gott to weete es, es mank an jeoppenboat worde. Dan dee Dinje dee nich to seene sent, naemlich Gott siene eewje Krauft en Gottheit, sent doch goot to festone derch daut waut hee erschaufe haft, so daut see oone enschuldjunk sent. Wiels, aus see Gott kjannde, deede see am nich feharliche aus Gott, weare am uk nich dankboa, worde stolt en aeare Jedanke, en aeara Hoate Jedanke worde enne Diestanes enenn jefeat. See jeewe faea daut see Kluak weare, oba muake sikj selfst to Noare, en enndade Gott siene onnfejenklijche Harlichkjeit enn ne aenlichkjeit fonn fejenklijche Mensche, en Faejel, en feehabeensche Tiere, en krupende Kjraeta ennen. Doaromm jeef Gott an han derch aeare Loste en aeare Hoate, daut see enn Onnreinichkjeit sikj aeare Kjarpa unjarenaunda to Schaund brochte. See habe Gott siene Woarheit je-endat to Laeajes, en ha daut waut ershaufe es aunjebaet leewa aus daem dee daut erschaufe haft, dee opp eewich jesaejent es. Amen. Doaromm jeef Gott an enn aeare schentliche Losst han, dan sogoa aeare Frulied habe daen natearliche Ommgank met Mana je-endat no daut waut jaeajen daut natearliche es; en uk dee Mana ha daen natearlichen Ommgank met de Fru felote, en brenne enn aeare Losst eena tom aundra, Mana ha Ommgank met Mana, en driewe daut waut schaunthauft es, en ha enn sikj selfst dee Strof jekraeaje fa aea Ertum, so auset sull senne. En jrod so aus see nich wulle Gott en aeare Jedanke hoole, haft Gott an hanjejaeft daut see en faulscha Senn ha, daut to doone waut nich Schekjlijch es. See sent foll Onnjerachtichkjeit, Boosheit, Jiets, Beeset, sent aufjenstich, foll Mort, Striet, sent hinjarikjsch, ha beese Raed, sent Laejna, see spotte, hause Gott, sent Frajch, Onnfeschaemt, puche sikj, finje aula haunt ut meeha beeset to driewe, sent Elre onnjehuarsaum, ha kjeen Festentnes, sent nich to fetruea, oone Leew, ha kjeen Erboarme. En wan see uk Gott siene Ordninj weete, daut dee, dee soont aungone daem Doot fedeene, daut nich bloos doch doone, oba unjastete aundre dee daut aungone. Doaromm ha jie kjeene Entschuldjunk, jie Mensche, wan jie aundre rechte, wiel jie doone de naemlije Dinje dee jie enn aundre rechte, en fedaume junt selfst doamet. Wie weeta oba daut Gott sien Uadeel enn Woarheit es aun soone dee soont aungone. En denkst du, du Mensch, daut wan du aundre rechte deist dee soont doone, oba daut naemlijet deist, daut du Gott sien Uadeel woascht febie jlepe? Oda fe-achst du Gott siene rikje Leeftolichkjeit, en daut hee so goot to die es, uk siene groote Jedult, weetst oba nich daut hee die doaderch no de Buesse leide deit? Oba doano aus dien hoadet en onnbuessfoadjet Hoat es, saumelst du fa die selfst Oaja jaejen daen Dag wan Gott sien Oaja woat jeoppenboat woare enn Gott sien jerachte Jerechtsdag, dee en jiedrem woat doano fejelte aus siene Woakje sent; daut eewjet Laewe fa dee, dee emm goodet doone aunhoole, en Harlichkjet, Ea, en daut waut nich fejenklich es, seake; oba dee, dee no aeare eajne Ea seakje en de Woarheit nich jehuarsaum sent, en leewa de Onnjerachtichkjet jehuarsaum sent, - kjeene Jnod, en sien Oaja. En jieda dee Beeset hinjaraun jeit, woat Triebsaul en Oaja habe, easchtens de Jude en uk de Grieche Oba Ea, Harlichkjet, en Fraed fa aul daen, dee goodet doone, easchtens de Jude en uk de Grieche; wiels bie Gott es kjeen aunseene de Person.; Waea oone Jesats jesindicht haft woat oone daut Jesats felore gone; waea em Jestats jesindicht haft woat derch daut Jesats jerecht woare; dan nich dee, dee daut bloos heare sent fer Gott jeracht, oba dee, dee daut Jesats jehoole habe woare Jerachtfoadicht senne. Dan dee Felkja dee daut Jesats nich ha, oba utem Jewesse daut doone waut daut Jesats sajcht, sent fa sikj selfst daut Jesats wan see daut uk nich ha, en bewiese doamet daut dee Woakje fomm Jesats en aea Hoat jeshraewe es, en aeare Jewesse jaewe an Zeichness, en aeare Jedanke doone sikj unjarenaunda entwaeda beschuldje oda entschuldje, aun daem Dach wan Gott woat Mensche aea Jeheemet rechte derch Jesus Christus sien Evanjeelium daut ekj jepraedicht hab. Oba wan du en Jud jenant best, en felatst die oppem Jesats, en puchst die doamet daut du Gott kjanst, en weetst waut sien Wele es, en wiels du em Jesats jeleat best kaunst du unjaschiede waut daut baste es, en best aewazeicht daut du de Blinje leide kaunst, uk en Licht best fa daen, dee em Diestre sent; en Unjarechta fa dee Noare, en Lear fa Kjinja, en hast en Form fonn Erkjantnes en Woarheit em Jesats; Wan du dan en aundrem leare deist, deist du die selfst nich leare? Wan du to en aundrem praedje deist daut hee nich staele saul, deist du staele? Du sajchst en Aundrem hee saul nich de Eehe braekje, brakjst du de Eehe? Du hast en Aufshue fa Jetse, oba deist du de Tempels beroowe? Du puchst die em Jestats, oba deist du Gott spatre doaderch daut du daut Jesats brakjst? Dan Gott sien Nome woat jelastat mank de Heide waeajen junt, so aus et jeshraewe steit. Dee Beschniedunk haft secha en Weat wan du daut Jesats helst, oba wan du daut Jesats aewatraede deist, es diene Beschniedunk ne Onnbeschniedunk jeworde. Doaromm, wan dee, dee nich beschnaede es, dee Jesats Bedinjunje helt, woat am sien Onnbeschnaede senne nich aunjeseene woare aus ne Beschniedunk? En saul nich daut Oonbeschnaedne bie Natua, wan daut daut Jesats helt, die rechte dee du no daut Lata en Beschnaede senne, daut Jesats aewatraede deist? Dan en Jud es nich daut waut fonn Buta to seene es, en dee Beschniedunk es nich waut fonn Bute es; oba en achta Jud es dee, dee ennalich eena es, en de Beschniedunk es daut waut em Hoat es, em Jeist, nich enn Latre, daem sien Riem fonn Gott es, nich fonn Mensche. Waut fonn Jenotte haft dan de Jud? oda waut fonn Jenuts haft de Beschniedunk? Fael enn aule Waej. Tom Easchte: an wea Gott sien Wuat aunfetrut. En waut wan doa soone weare dee nich jleewde? sull aea Onngloowe Gott sien Gloowe to nuscht moake? Muchtet nich senne! yo, lot Gott tru senne en aule Maun en Laejna, so auset jeschraewe steit: "So daut du enn diene Wead muchst jerachtfoadicht woare, en woascht jewenne wan die jerecht woascht". Oba wan Gott siene Jereachtichkjeit derch onnse Onnjerachtichkjeit nehecht jehowe woat, waut sel wie doato saje? Es Gott Onnjeracht wan hee onns strofe deit? - ekj raed so aus en Mensch; Muchtet nich senne! woo sull Gott sest de Welt rechte? Wan Gott siene Woarheit derch miene Laeajes femeat woat to siene Harlichkjet, wuaromm sull ekj dan doch aus en Sinda jerecht woare? en nich leewa - so aus eensje fonn onns lastre en saje daut wie saje: "Wel wie beeset doone so daut goodet doarut kaun kome"? Daen aea Jerecht es rajcht. Waut dan? Se wie baeta aus jana? Goanich! Wie ha ferhaea aul bewaese daut beides, de Jude uk de Grieche aula Sinda sent; so auset jeschraewe steit: "Doa es nich een jerajchte mensch, nich eena. Doa es kjeena de Festentnes haft, doa es kjeena dee no Gott seakt. Dee sent aule fonn Gott wajch jegone en sent aula toop nutsloos jeworde; doa es nich eena dee Leeftolich es, nae, nich emol eena. Aea Kjael es en opnet Grauf; met aeare Tunga sent see hinjalestich, unja aeare Lepe es Schlangejeft.; aea Mul es foll Fleakje en Betanes; aeare Feet sent platslich reed Bloot to fejeete; Trua en Fenichtung sent enn aeare Waej, en daen Fraedwajch ha see nich jekjant. Doa es kjeena Gottesforcht enn aea senn." Wie weete oba daut waut daut Jesats sajcht, sajcht daut to dee, dee unja daut Jesats sent, daut aula Muelle sulle toojestopt woare, en de gaunse Welt sull unja Gott sien Uadeel kome; dan derch de Jesatses Woakje woat kjeen Mensch fer Gott jeracht jesproake woare, dan derch daut Jesats es to erkjane waut sind es. Oba nu es ne Jerachtichkjet oone daut Jesats fonn Gott jeoppenboat worde, bezeicht derch daut Jesats en dee Profeete, ne Jerachtichkjet fonn Gott derch daen Gloowe aun Jesus Christus fa aul daen dee jleewe; dan doa es kjeen unjascheet, wiel aulamaun haft jesindicht en sent kort jekome aun Gott siene Harlichkjeit; en sent oone fedeenst jeracht jemoakt derch Gott siene Jnod derch dee Radunk dee enn Jesus Christus es; daem Gott hanjestalt haft aus en Jnodestool derch daen Gloowe enn Jesus sien Bloot, fa en Bewies fonn siene Jerachtichkjeit enn daem daut hee dee Sind fonn ferhaea haud enn siene Jedult febie gone lote; en fa en Bewies fonn siene Jerachtichkjeit enn dise Tiet, daut hee Jeracht sull senne, en uk daem Jeracht moake dee aun Jesus jleeft. Wua es nu dan daut puche? Daut es utjeschlote. Derch waut fonn Jesats? Fonn Woakje? Nae! oba derch daut Jesats fom Gloowe. Aulso raekjen wie doamet daut en Mensch Jeracht woat derchem Gloowe oone dee Jesatses Woakje. Es hee bloos de Jude aea Gott? Es hee nich uk de Heide aea Gott? Yo, hee es uk de Heide aea Gott. Sentamol doa mau een Gott es dee de Beschnaedne jeracht moakt emm Gloowe, en de Oonbeschnaedne derchem Gloowe. Doo wie dan derch daen Gloowe daut Jesats fenichte? Mucht daut nich senne! Nae, wie jrinde daut Jesats. Waut sel wie dan saje daut Obraum, onns Foda nom Fleesch, jefunge haud? Dan wan Obraum derch siene Woakje jeracht wort, wud hee waut ha to puche; oba nich fer Gott. Dan waut sajcht de Schreft? "En Obraum jleewd Gott, en am wort daut aunjeraekjent aus jerachtichkjeit. Nu fa daem dee oabeide deit es Loon nich jeraeakjent no Jnod, leewe no Schult. Oba fa daem dee nich met Woakje prooft, oba derch Gloowe enn daem jleeft dee de Gottloose Jeracht moakt, daem sien Gloowe es am toojeraeakjent aus Jerachtichkjeit. So aus Doft aul saed daut dee Mensch jesaejent es daem Gott de Jerachtichkjeit tooraekjent oone Woakje, "Seelich sent dee, daen aeare Onnjerachtichkjeite fejaeft sent, en daen aeare Sind bedakjt sent. Seelich es dee Maun daem siene Sind de Herr nich tooraeakjent." Es dise Seelichkjeit dan bloos opp de Beschniedunk, oda uk opp dee Onnbeschniedunk? Dan wie saje daut Obraum sien Gloowe wea am toojeraeakjent fa Jerachtichkjeit. Woo wea daut dan tojeraeakjent? Aus hee beschnaede wea, oda aus hee noch nich beschnaede wea? Hee kjreach de Beschniedunk aus en Teakjen, en Saeagel fa dee Jerachtichkjeit daen hee haud es hee noch nich beschnaede wea, daut hee en Foda sull senne aewa aul daen, dee Gloowe ha, wan see uk nich beschnaede sent, daut Jerachtichkjeit an kunn tojeraeakjent woare. En daut hee en Foda kunn senne fa dee Beschnaedne, dee nich fonn de Beschnaedne kome oba uk enn onns Foda Obraum sien Gloowe waundle daen hee haud eeha hee beschnaede wea. Dan daut Fespraeakje daut hee sull de Welt oawe, wea nich to Obraum en siene Nokome jejaeft derch daut Jesats, oba derch dee Jerachtichkjeit fom Gloowe. Dan wan dee, dee unja daut Jesats sent, de Oaw sent, dan es de Gloowe to nusscht jemoakt, en daut Fespraeake es to Grunnt jebrocht; dan daut Jesats wirkt Oaja, wiels wan doa kjeen Jesats es, es kjeen aewatraede. Doaromm es daut derch Gloowe, dautet mucht ut Jnod kome; so daut daut Fespraeakje kunn secha senne to aulem, nich bloos fa daen, dee unja daut Jesats sent, oba uk fa daen, dee derch Gloowe Obraum siene Famielje sent; hee es en Foda fa onns aule, [soo auset jeschraewe steit: "Ekj ha die en Foda jemoakt aewa fael Felkja";] fer Gott, daem hee jleewd, dee de Doodes oppwakjt, en roopt daut waut nich es, soo dautet es. Hee haud noch Hopninj wan uk kjeene Hopninj wea, daut hee sull en Foda fonn fael Felkja senne, no daem waut am wea jesajcht worde: "Soo saul dien Some senne". En hee twieweld nich em Gloowe, docht uk nich doaraun daut sien Kjarpa nu meist doot wea aus hee bie hundat yoa oolt wea, docht uk nich doaraun daut Sara aea Muttalief kjeen Laewe meeha haud; Hee deed sikj nich entschiede tom Onngloowe jaejen Gott sien Fespraeakje, oba wea stoakj em Gloowe, en jeef Gott de Ea, En wea sikj gauns aewaziecht daut waut Gott fesproake haud, kunn hee uk follbrinje. Doaromm wea am daut uk toojeraeakjent fa Jerachtichkjeit. Nu wea daut nich bloos weajen am jeschraewe daut am daut toojeraeakjent wea, oba uk fa onns, wiel onns daut uk woat toojeraeakjent woare wan wie aun am jleewe dee Jesus onns Herr fom Doot oppwakjt, dee fa onnse Sind hanjejaeft wort, en fom Doot oppjewakjt wort daut wie kunne jerachtfoadicht woare. Wiel wie derch daem Gloowe nu sent Jeracht jeworde, ha wie Fraed met Gott derch onns Herr Jesus Christus, derch waem wie uk Toogank habe derchem Gloowe no de Jnod enn dee wie stone, en freie onns enn dee Hopninj fa Gott siene Harlichkjeit. Nich bloos daut, wie sent uk Froh enn Triebsaul, wiels wie weete daut Triebsaul brinjt Jedult; en Jedult brinjt Erfoarunk; en Erfoarunk brinjt Hopninj; en Hopninj lat nich to Schaunde woare; wiels Gott siene Leew es enn onns Hoat utjegote derch daen Heilje Jeist dee onns jejaeft es. Dan aus wie noch Schwak weare, to rachte Tiet storf Christus fa de Gottloose. Dan kaum wudd Irjentwaea stoawe fa en jerachte Maun: wan feleicht uk fa en gooda Maun waea sikj noch mucht woage to stoowe; oba Gott bewiest siene Leew onns jaejenaewa, enn daem, daut wiel wie noch Sinda weare, storf Christus fa onns. Woofael meeha dan, nu daut wie derch sien Bloot sent Jeracht jeworde, woa wie derch am fonn Gott sien Oaje jerat woare. Wan wie derch sien Saen sien Doot met Gott feseent weare aus wie noch Fiend weare, woo fael meeha, nu daut wie feseent sent, woa wie jerat woare derch sien Laewe. Nich bloos daut, wie freie onns enn Gott derch onns Herr Jesus Christus, derch waem wie nu dee Feseenunk jekjraeaje ha. Doaromm soo aus derch een Mensch Sind enn dise Welt enenn jekome es, en dee Doot derch Sind; soo kjeem dee Doot opp aule Mensche, wiel see aule sindjde. Sind wea enne Welt eeha daut Jesats jejaeft wort, oba Sind es nich toojeraekjent soo lang aus doa kjeen Jesats es. Oba dee Doot harscht doch fonn Adam bott Mooses sogoa aewa daen dee nich krakjt soo jesindijcht haude aus Adam haud, dee en Faeabilt es fonn daem dee doa kome sull. Oba nich soo aus daut Aewatraede, es uk dee Goow dee frie es; wiels wan derch een Maun sien aewatraede faele Doot sent, derch Gott siene fael jratre Jnod en dee Gow derch dee Jnod daut derch een Maun, Jesus Christus jekome es, es fa fael rikjlich to habe; en nich so aus derch een Maun siene Sind, so es de Gow; wiels aun eena Haunt kjeem waeajen eene Sind daut Jerecht to Fedaumnes, oba aune aundre Haunt kjeem dee friee Gow derch faele Sind to Jerachtichkjeit. Dan wan derch een Maun siene Sind de Doot harscht derch daem eena Maun, woo fael meeha woare dee, dee aewafluss de Jnod en de Gow to Jerachtichkjet kjriee, harsche emm Laewe derch eenem, Jesus Christus. Doaromm soo aus derch een Maun siene Sind, Fedaumnes kjeem opp aule Mensche, jrod soo derch een Maun siene Jerachtichkjeit kjeem dee Rachtfoadjunk tom Laewe opp aule Mensche. Dan so aus derch een Maun sien Onnjerhuarsaum faele to Sinda worde, soo derch eenem sien Jehuarsaum sele fael Jeracht jemoakt woare. Oba daut Jesats kjeem daut de Sind mucht kjraftich woare; oba wua de Sind kjraftich wort, doa wea de Jnod noch fael kraftje: daut, soo aus Sind derch daen Doot harscht, jrod soo de Jnod mucht harsche derch dee Jerachtichkjeit to daut eewjet laewe derch Jesus Christus, onns Herr. Waut sel wie dan doato saje? sel wie enne Sind wieda laewe? Mucht daut nich senne! Woo sel wie, dee wie to de Sind jestorwe sent, doa noch lenje benne laewe? Weet jie nich daut waeaemma enn Jesus Christus jedeept es, es enn sien Doot jedeept? Doaromm se wie met am derchem deepe emm Doot begroft, daut soo aus Christus fom Doot oppjewakjt wea derch daem Foda siene Harlichkjeit, so sull wie uk enn en niehet Laewe waundle. Dan wan wie met am toop febunje sent enn dee Aenlichkjeit fonn sien Doot, so sel wie uk sennne enn sien oppstone fom Doot; Wiel wie weete daut onns oola Mensch met am jekrietsicht es, daut dee Kajrpa fonn Sind mucht fenicht woare, daut wie nich meeha sulle de sind deene. Dan waea de Sind jestorwe es, es fonn Sind Jeracht jemoakt. Oba wan wie met Christus jestorwe sent, jleew wie daut wie uk met am laewe woare; wiel wie weete daut Christus fomm Doot oppjestone es, niemols wada to stoawe; Doot haft kjeene macht aewa am. Wiels enn daem daut hee storf, storf hee eemol fa Sind; en enn daem daut hee laeft, laeft hee fa Gott. Jrod soo raeakjent jie junt selfst Doot to senne de Sind jaeajenaewa, oba laewendich daut goodet jaeajenaewa derch Jesus Christus. Doaromm lot de Sind nich harsche enn jun fejenkliche Kjarpa, daut jie de Sind sulle Jehuarsaum senne enn dee Sinde Losst. En aewajaeft uk nich june Jlieda aus Deena fa Onnjerachtichkjet; leewa jaeft junt selfst Gott han, so aus dee, dee fomm Doot tom Laewe sent jekome, en june Jlieda aus Deena fa Jerachtichkjeit Gott jaeajenaewa. Dan de Sind saul nich aewa junt harsche; wiel jie sent nich unja daut Jesats, oba unja de Jnod. Waut dan? sel wie sindje wiel wie nich unja daut Jesats sent, oba unja Jnod? Mucht daut nich senne! Weet jie nich daut waem jie junt aewajaewe aus Sklowe tom Jehuarsaum, daem siene Sklowe sent jie tom Jehuarsaum; auf daut nu enn Sind es tom Doot, oda Jehuarsaum to Jerachtichkjeit? Oba Gott sie Dank daut jie de Sind Sklowe weare, oba jie sent fonn Hoate jehuarsaum jewast to dee Leah dee junt jebrocht wort. En jie sent nu fonn Sind friejemoakt, en sent aun dee Jerachtichkjeit feskloft. Ekj raed menschlich waeajen june Schwakjheit aus Mensche. Soo aus jie june Jlieda hanjejaeft has aus Sklowe to Onnreinichkjeit, en enne Onnjerachtichkjeit to meeha Onnjerachtichkjeit; jrod soo jaeft june Jliede nu han aus Sklowe fa Jerachtichkjeit to de Heilichkjeit. Dan aus jie Sklowe to de Sind weare, wea jie loos fonne Jerachtichkjeit. Waut fonne Frucht haud jie donn enn dee Dinje? Aewa daut schaem jie junt nu; wiels daut Enj fonn soont es de Doot. Oba nu daut jie fonn de Sind sent frie jemoakt, en aun Gott feskloft sent, ha jie de Frucht de Heilichkjeit, en ha uk daut Enj doafonn, daut eewjet Laewe. Dan daut Loon daut de Sind tolt es de Doot, oba Gott siene Gow es daut eewjet Laewe derch Jesus Christus onns Herr. Weet jie nich, Breeda - ekj raed to dee, dee daut Jesats weete- dautet Jesats harscht aewa en Maun so lang es hee laeft? Dan ne befriede Fru es met aea Maun febunje derchet Jesats so lang aus hee laeft; oba wan aea Muan stoaft es see loos jemoakt fonn daut Jesats waut daem Maun aunbelangt. Aulso wan see sikj met en aundra Maun befriet waearent aea Maun noch laeft, woat see en Eehebraeakjarin jenant, oba wan aea Maun stoaft, dan es see frie fonn daut Jesats, so daut see nich ne Eehebraeakjarin es wan see uk met en aundra Maun befriet es. Jrod soo, miene Breeda, sent jie derch Jesus sien Lief doot jemoakt daut Jesats jaeajenaewa, daut jie sest waem aunjeheare sulle, daut heet daem, dee fom Doot oppjewakjt es, daut wie Frucht fa Gott droage sulle. So lang aus wie em Fleesch weare, oabeide dee Sindliche Losste enn onnse Jlieda derch daut Jesats, Frucht to droage dee toom Doot fead. Nu oba se wie fomm Jesats loss jelote, en sent jestorwe to daut waut onns faust hilt, daut wie deene kjenne enn en nieha Jeist, nich meeha enn daut oolet jeschraewnet Jesats. Waut sel wie dan saje? Es daut Jesats Sind? Muchtet nich senne! Doch, ekj haud nich jewist waut Sind wea buta derchet Jesats, dan ekj haud nich jewist waut Losst wea wan daut Jesats nich haud jesajt, "Lot die nich jeleste". Oba de Sind neem dee Jelaeajenheit derch daut Jesats en wirkjt enn mie aulahaunt Losst. Dan oone daut Jesats es dee Sind doot. Dan ekj wea to eene Tiet laewendich oone daut Jesats, oba aus daut Jesats kjeem, kjeem de Sind tom laewe, en ekj storf. En daut Jesats, daut haud sullt Laewe brinje, brocht mie nu daen Doot. Dan Sind neem Jelaeajenheit derch daut Jesats, en bedruach mie derch daut selwje Jesats en brocht mie omm. Aulso, daut Jesats es Heilich, en daut Jeboot es Heilich en Jeracht en Goot. Es dan daut waut Goot es, mie tom Doot jeworde? Muchtet nich senne! En doch, de Sind, dautet mucht oppenboa senne fa wautet es, haft mie derch daut goodet tom Doot jebrocht, dautet mucht oppenboa woare derch daut Jeboot woo seeha sindhauft de Sind es. Dan wie weete daut daut Jesats jeistlich es, oba ekj sie fleeschlich, aune Sind fekofft. Dan ekj weet nich waut ekj doo; dan waut ekj doone wel, daut doo ekj nich, en waut ekj haus, daut doo ekj. Oba wan ekj daut doo waut ekj nich wel, doo ekj doamet met daut Jesats stemme dautet Jesats Goot es. Dan sie ekj daut nich meeha dee daut deit, oba de Sind dee enn mie wont. Dan ekj weet daut enn mie, daut heet enn mien Fleesch, wont nusscht goodet; dan daut wele es bie mie, oba daut Goodet to follbrinje brinj ekj nich foadich. Dan daut goodet daut ekj doone wel, doo ekj nich; oba daut beeset daut ekj nich doone wel, daut doo ekj. Wan ekj dan daut doo waut ekj nich wel, eset nich meeha ekj dee daut doo, oba dee Sind dee enn mie wont. Ekj finj dan en mie en Jesats, daut goodet doone wel, oba daut beeset henjt mie aun; Dan ennalich ha ekj en Fejneaje enn Gott sien Jesats, oba ekj see enn miene Jliede en aundret Jesats daut jaejen daut Jesats enn mien Senn strit, en nemt mie jefanje derch daut sinde Jesats daut enn miene Jliede es. Ekj aelendje Mensch! Waea woat mie rada fonn dit Lief daut mie Doot brinjt? Gott sie jedankt! derch Jesus Christus onns Herr! Aulsoo aun eena haunt deen ekj Gott sien Jesats en mien Senn, ob aune aundre haunt metem Fleesch de Sind aea Jesats. Nu es doa kjeen Fedaumnes fa daen, dee enn Christus Jesus sent. Dan daut Jeistes Jesats daut Laewe brinjt enn Christus Jesus haft mie frie jemoakt fonn daut Jesats fonn Sind en Doot. Dan waut emm Jesats ommaejlich wea enn daem dautet Schwak wea derch daut Fleesch, daut haft Gott selfst jedone derch daem daut hee sien Saen enn sintlichet Menschejestault schekjt, en fa Sind, en doaderch de Sind fedaumd, daut dee Jerachtichkjeit dautet Jesats felangd, mucht enn onns erfaelt woare dee wie nu nich nom Fleesch waundle, oba nom Jeist. Dan dee, dee nom Fleesch waundle, sent nom Fleesch jesennt; dee oba nom Jeist waundle, sent nom Jeist jesennt. Dan fleeschlich jesennt senne, es de Doot, oba jeistlich jesennt senne es Laewe en Fraed. Aulsoo fleeschlich jesennt senne, es Fienschoft jeajen Gott, wiels daut es Gott sien Jesats nich unjadon, en kaun uk nich unjadon senne; dan dee, dee fleeschlich jesonne sent, kjenne Gott nich jeafaule. Oba jie sent nich em Fleesch, jie sent em Jeist, sentamol dee Jeist en ju wont. Oba wan irjentwaea Christus sien Jeist nich haft, dee jeheat am nich aun. En wan Christus enn ju es, dan aun eene haunt es daut Lief Doot waeajen Sind, aun dee aundre Haunt es dee Jeist laewe waeajen dee Jerachtichkjeit. Oba wan dee Jeist, dee Jesus fom Doot oppwuak, enn ju wont, dan woat dee june stoawliche Liewa uk tom Laewe brinje derch daen Jeist dee enn ju wont. Aulso Breeda, sent wie Schuldna, nich tom Fleesch daut wie doano laewe sulle, Dan wan jie nom Fleesch no laewe, sent jie bottem stoawe, oba wan jie derch daen Jeist daut sintliche em Kjarpa doot moake, woa jie laewe. Dan aul dee, dee fonn Gott sien Jeist jeleit woare, sent Gott siene Saens. Dan jie ha nich en Sklowjeist jekraeaje daut jie wada sulle en Angst laewe, oba jie ha en Jeist jekjraeaje derch daem wie aunjenome sent, en roope doaderch "Abba, leefsta Foda". Dee Jeist selfst jeft onns Jeist Zeichness daut wie Gott siene Kjinje sent. En wan wie Kjinja sent, dan sent wie uk Oaw - Gott siene Oaw, en Christus siene Metoaw; sentamol wie met am toop liede daut wie uk kjenne met am toop feharlicht woare. Dan ekj raeakjen doamet, daut waut wie enn dise Tiet liede, kaun ommaeajlich fejlikjt woare met dee Harlichkjeit dee nochemol enn onns woat jeoopenboat woare. Dan de gaunse Kjreatua luat met enn deepet Felange no dee Oppenboarunk fonn Gott siene Kjinje. Dee gaunse Kjreatua wort jeaejen aea Wele, tom Fewaese bestemt om Gott sien Wele, enn Hopninj, wiel dee Kjreatua selfst woat jerat woare fonn dee Sklowarie, dee daut Fedoawe brinjt, en enn dee Frieheit fonn Gott siene Kjinje aeare Harlichkjeit enenn jebrocht woare. Dan wie weete daut dee gaunse Kjreatua staent en enn Jeburtsweedoag liede deit. En nich bloos so, oba wie uk, dee wie daem Jeist siene easchte Frucht sent, staene enn onns selfst, en luare no Gott sien aun naeme aus Kjinja, naemlich dee Kjarpa Radunk. Dan wie sent derch Hopninj jerat; oba Hopninj dee to seene es, es nich Hopninj, dan wuaromm wudd eena opp daut hope daut eena seene kaun? Oba wan wie Hopninj ha fa daut waut wie nich seene kjenne, dan lua wie jeduldich doano. Jrod so halpt dee Jeist onns enn onnse Schwakheite, dan wie weete nich fa waut wie baede sele so es wie sulle, oba dee Jeist selfst deit fa onns baede met staene, en soone deepe Jefiele daut wie doa nich Wead faea ha. En dee, dee onnse Hoate unjaseakjt weet waut daem Jeist sien Senn es, dan hee baet fa dee Heilje no Gott sien Wele. Wie weete oba daut aules toop oabeide deit tom Goode fa daen, dee Gott leef habe, dee no Gott sien Tsiel beroope sent. Dan daen hee ferhaea uterseene haud, daen haud hee uk ferhaea doato bestemt daut dee sien Sqen sulle aenlijch senne, daut dee sull de Easchtjebuarne senne unja fael Breeda. Wiel dee, daen hee ferhaea bestemt haud, daen haud hee uk jeroopt; en dee, daen hee jeroopt haud, deed hee uk jeracht moake, en dee, daen hee jerachtfoadje deed, deed hee uk feharliche. Waut sel wie dan to aul dit saje? Wan Gott fa onns es, waea kaun dan jaeajen onns senne? dee sien eajne Saen nich schoond, oba am hanjeef fa onns aula, wudd hee dan nich onns met am aules welich schenke? Waea woat Gott siene uterwaelde met irjentwaut beschuldje? Gott es dee, dee an jeracht moakt. Waea woat fedaume? Christus Jesus es dee, dee jestorwe es; meeha es daut, hee wort fom Doot oppjewakjt, en es nu to Gott siene rachte Haunt en deit fa onns baede. Waea kaun onns uteneenriete fonn Christus siene Leew? sull Liede, oda Angst, oda Fefoljunk, oda Hungaschnoot, oda Noakt senne, oda Jefoa, oda Schweat? So aus jeschraewe steit: "Omm dient haulwe sent wie daen Dachaewa tom Doot jefeat; wie sent so aunjeseene aus Schlachtschop". Oba enn aul dise Dinje sent wie meeha aus Jewenna derch daem dee onns haft Leef jehaut. Dan ekj sie mie aewazeicht daut waeda Doot noch Laewe, noch Enjel, noch Harscha, waeda Jaejenwoat noch Tookunft, waeda Jewault, Noch daut waut Huach es oda waut Deep es, uk nich irjent ne Kjreatua kaun onns uteneen riete fonn Gott siene Leew dee enn Christus Jesus onns Herr es. Ekj saj de Woarheit enn Christus, ekj leaj nich, mien Jewesse jeft mie uk Zeichness em Heilje Jeist, Daut ekj en grootet Trua, en enn eent Weedoag ha enn mien Hoat. Dan ekj ha jewenscht fonn Christus febaunt to senne fa miene Breeda, miene Fewaunte nom Fleesch, dee Iesraeliete sent, dee Gott erwaelt haud aus siene Kjinje, daen dee Harlichkjeit jehead, en met daen hee en Bunt jemoakt haud; haud an uk daut Jesats jejaeft, en daen Gottesdeenst, en aul daut waut hee an fesproake haud. An jeheade de Fodasch, en derch waem Christus jekome es nom Fleesch, dee aewa aules es, Gott jesaejent fa aule Eewichkjeit. Amen. Daut sajcht nich daut Gott sien Wuat fespaelt haft. Dan nich aul dee, dee fonn Iesrael haeastaume sent Iesrael. Dee sent uk nich aule Kjinje dee fonn Obraum staume; oba -"enn Iesak saul dien Some jenant woare". Daut heet, dee sent nich aule Gott siene Kjinje dee em Fleesch sent, oba dee, dee derch Gott sien fespraeakje sent, woare aus Sot jetalt. Dan dit es daut Wuat daut Gott fespraeakje deed: "No dee Tiet no woa ekj kome, en Sara woat dan en Saen ha". Nich bloos daut; oba aus Rebeka enn aundre Ommstaend kjeem derch eenem, onns Foda Iesak; [dan eehe dee jebuare weare, en haude noch kjeen goodet oda beeset jedone, daut Gott sien Wele no siene Wol mucht stone, nich derch Woakje oba derch daem dee beroope deit,] wort to aea jesajt: "Dee Elsta saul daen Jinjsta deene". So auset jeschraewe es: "Joakopp ha ekj leef jehaut, oba Eesau ha ekj jehaust". Waul sel wie dan saje? Es doa Onnjerachtichkjeit bie Gott? Muchtet nich senne! Dan hee sajcht to Mooses: "Ekj woa daem bejnodje daem ekj bejnodje wel; ekj woa mie erboarme aewa waem ekj mie erboarme wel". Aulso henjt daut nich auf aun eenem sien Wele, oda eenem sien ranne, leewa aun Gott siene Jnod. Dan de Schreft sajcht to Farao: "Fa krakt dise Uasook ha ekj die oppjestalt, daut ekj miene Krauft derch die bewiese mucht, en daut mien Nome sull enne gaunse Welt bekaunt woare". Doaromm eset daut Gott Jnod bewiese deit waem hee wel, en waem hee hoat moake wel, moakt hee hoat. Du west dan saje: "Wuaromm beschuldicht hee dan? Waea haft sikj jestiepat jaejen sien Rotshlach?" O Mensch! waea best du daut du jaejen Gott striede west? Saul daut Dinkj daut jemoakt es to daem saje dee am jemoakt haft - wuaromm hast du mie so aus dit jemoakt? Oda haft dee Toppstrikja nich Macht aewa sien Leem, doafonn een Jefaes to moake to Ea, en eent to daut jaeajendeel? Oba wan Gott wull sien Oaja bewiese, en siene Macht weete lote, lang jedult haud met dee Jefaese dee reed jemoakt sent to fenichte; en daut hee siene rikje Harlichkjeit mucht weete lote aun dee Jefaese dee hee Jnod bewees, dee hee ferhaea reed jemoakt haud to Harlichkjeit, daut es fa onns dee wie beroope sent, nich bloos fonn de Jude, oba uk fonn dee Heide. So aus hee uk en Hosaea sajcht: "Ekj woa daen mien Folkj nanne dee nich mien Folkj sent, en daen Leef habe dee nich jeleeft weare, en saul soo senne daut wua daut to an jesajcht wea, 'Jie sent nich mien Folkj', doa sele see daen laewendje Gott siene Kjinje heete." Oba Jesaja schreach omm Iesrael aea haulwe: "Wan Iesrael aeare Zol uk so wea es dee Saunt aum Maea, woat doch bloos en aewabliefsel seelich woare; dan de Herr woat en kortet Woakj moake, en siene Oabeit foadich moake oppe Ead." En soo aus Jesaja eare jesajcht haud: "Wan de Herr Zeebaot onns nich Sot jelote haud, wudd wie so senne es Soodom en Gomora". Waut sel wie dan saje? Daut Heide dee nich Jerachtichkjeit nojefoljt haude, ha Jerachtichkjeit jekjraeaje; oba ne Jerachtichkjeit dee fom Gloowe es. Oba Iesrael, dee ne Jerachtichkjeit nofoljd derch daut Jesats, haft nich daut Jesatse Jerachtichkjeit jekjraeaje. Wuaromm? Wiel see sochte daut nich derch daem Gloowe, oba derch aeare Woakje; see stolpede aewa daen Stolpesteen; So auset jeschraewe steit: "Kjikt! Ekj laj enn Zion en Stolpasteen, en Beleidjunksteen, en waeaemma aun am jleeft woat nich to Schaunde woare." Breeda, mien hoate Felanje, en mien Jebaed to Gott fa Iesrael es, daut dee muchte Seelich woare. Dan ekj jaew an Zeichness daut see iewrich sent fa Gott, oba nich met Festentness. Wiel see Gott siene Jerachtichkjeit nich kjanne, en feseakje aeare eajne Jerachtichkjeit haeatostale, ha see sikj nich to Gott siene Jerachtichkjeit hanjejaeft. Dan Christus es daut Enj fonnet Jesats fa Jerachtichkjeit fa aul daen, dee Jleewe. Mooses schreef: "Dee Mensch, dee de Jerachtichkjeit em Jesats eeft, saul doaderch laewe". Oba dee Jerachtichkjeit fom Gloowe sajcht: "Saj nich en dien Hoat, 'Waea woat enopp foare nom Himel?'" [daut meent Christus rauf hole]; Oda: "Waea woat erauf foare no de Doodes?" [daut meent Christus enopp brinje fonn dee Doodes]. Oba waut sajchtet? "Daut Wuat es dicht bie die, enn dien Mul en enn dien Hoat, dit es daut Wuat fom Gloowe daut wie fekjindje. Wiels wan du met dien Mul daem Herr Jesus bekjanst, en enn dien Hoat jleefst daut Gott am fom Doot haft oppjewakjt, woascht du seelich." Dan met daut Hoat jleeft Maun to Jerachtichkjeit, en metem Mul bekjant Maun to Seelichkjeit. Dan de Schreft sajcht: "Waeaemma aun am jleeft woat nich to Schaunde woare". Dan doa es kjeen unjascheet tweschen Jude en Grieche; dan de naemlije Herr aewa aulem es Rikj fa aule dee am aunroope. Dan en jiedra, waeaemma daem Herr sien Nome aunroopt woat seelich woare. Oba woo saele see daem aunroope en daem see nich jleewe? woo kjenne see jleewe aun daem fonn waem see nich jeheat habe? en woo saele see heare oone daut waea praedje deit? en woo saele see praedje wan see nich erut jeschekjt sent? soo auset jeschraewe steit: "Woo wundascheen sent daen aeare Feet dee Fraed praedje, en goode Norecht brinje!" Oba dee sent nich aule daut Evanjeelium jehuarsaum jewast. Dan Jesaja sajcht: "Herr, waea haft jejleeft waut wie praedje?" Aulso dee Gloowe kjemt derch heare, en heare kjemt derch Christus sien Wuat. Ekj saj oba: ha see nich jeheat? Na secha! aeare Stem es aewa de gaunse Ead jegone, en aeare Wead aewa de gaunse Welt wua Mensche sent. Ekj saj oba: Wist Iesrael nich? Eascht saed Mooses: "Ekj wel junt aufjenstich moake aewa daen dee nich en Folkj sent, en derch en Onnfestaendjet Folkj woa ekj junt oajre". Oba Jesaja es seeha Brow en sajcht: "Ekj wort jefunge fonn daen, dee mie nich sochte: ekj wort oppenboa to daen, dee nich no mie jefroagt haude". Oba to Iesrael sajcht hee: "Daen dachaewa ha ekj miene henj utjestrakjt no en Folkj daut Onnjerhuarsaum en Wadaspanstich es". Ekj saj dan: haft Gott sien Folkj auntsied jesat? Muchtet nich senne! Ekj sie uk en Iesraelite, fonn Obraum sien Some, utet Benjamien Staum. Gott haft sien Folkj daut hee ferhaea uterwaelt haud nich auntsied jesat. Oda weet jie nich waut dee Schreft sajcht derch Elia, woo hee fer Gott kjeem jaeajen Iesrael en saed: "Herr, dee ha diene Profeete doot jemoakt, en diene Aultaeare ut jegroft; en ekj see auleen aewajeblaewe, en nu stone see mie nom Laewe". Oba waut wea Gott siene Auntwuat? "Ekj ha saewen Dusent Mana fa mie jehoole dee aeare Kjneeha nich fer Baal jeboage habe". Aulso es doa nu uk to dise Tiet en aewajeblaewne Zol rutjewaelt no Gott siene Jnod. En wan derch Jnod, dan esset nich meeha derch Woakje, aundasch es Jnod nich Jnod. Waut dan? No waut Iesrael socht, ha see nich jefunje, oba dee Uterwaelde kjreaje daut, en dee aewrije worde fehoat, so auset jeschraewe steit: "Gott haft an en Jeist tom schlope jejaeft, Uage dee nich seene, en Uare dee nich heare, bott opp disen Dach". En Doft sajcht: "Lot aea Desch to ne Schlenj woare, en fe en Nat, en fa en Oajanes, en fa ne Belooninj fa an. Lot aeare Uage dunkel woare, daut see nich seene, en beaj aea Rige emmawajch." Doaromm saj ekj: Ha see jestolpet daut see faule sulle? Mucht daut nich senne! Oba derch aea aewatraede es daut Heil to aule Felkje jekome jane aufjenstich to moake. Oba wan de Welt Rikj jeworde es derch aea aewatraede, en de Heide Rikj sent derch aea Faul, woo fael meeha wan aeare Zol woat foll senne? Oba ekj raed nu to ju Heide; sentamol ekj dee Heide Apostel sie, doo ekj mien Aumt feharliche, wan ekj opp irjent en Wajch daen kaun reitse to Aufgonst dee fonn mien eajnet Folkj sent, en walkje fonn an rade kaun. Wan aea auntsied sate, Feseenunk fa de Welt meend, dan wudd aea Aunaeme nusscht weinje meene aus Laewe fom Doot. Wan daut easchte Deel Heilich es, dan es daut gaunse Klompe uk Hielich; en wan dee Wartel Heilich es, dan sent de Asta uk Heilich. Wan nu uk walkje fonn dee Asta aufjebroake worde, en du, en willet Eeljboom, enenn jepropt best mank an, en hast poat met an toop aun dee rikje Sauft em Eeljboom, dan puch die nich jaeajen dee Asta; oba wan du puchst, dan behool daut du nich de Wartel drajchst, oba dee Wartel drajcht die. Du woascht dan saje: Dee Asta weare rut jebroake daut ekj kunn enenn jepropt woare. Goot: dee worde aufjebroake waeajen aea Onngloowe, en du steist em Gloowe. Sie nich huachmootsch, fercht die leewa. Dan wan Gott dee natearliche Asta nich schoond, woat hee die uk nich schoone. See dan Gott siene Leeftolichkjeit uk sien Earnst: aun eena Haunt sien Earnst aun daen, dee jefolle sent; aune aundre Haunt siene Leeftolichkjeit aun die, wan du enn siene Leeftolichkjeit blifst, aundasch woascht du uk aufjeschnaede woare. En jane uk, wan see nich emm Onngloowe bliewe, woare enenn jeproppt woare, wiels Gott kaun an wada enenn proppe. Dan wan du jaeajen daut Natuajesats, ut en wille Eeljboom erut jeschnaede best, en enn en tome Eeljboom enenn jeproppt best, woo fael meeha woare dee, dee tome Asta sent, wada enn aea eajna Eeljboom enenn jeproppt woare. Breeda, ekj wel nich ha daut jie nich sele fon dit Jeheemnes ommweete, daut jie nich junt selfst kluak denke, daut Iesrael tom deel met Blintheit jeschloage es bott de Heide aeare Zol foll es; en soo woat gauns Iesrael seelich woare, soo auset jeschraewe steit: "Ut Zion woat dee kome dee Gottloosichkjeit woat wajch name fonn Joakopp. Dan dit es mien Tastament met an, wan ekj aeare Sind woa wajch naeme." Waut daut Evanjeelium aunbelangt sent see Fiend omm onnset haulwe, oba waut daut uterwaelde aunbelangt, sent see dee Jeleefte omm dee Fodasch aea haulwe. Dan Gott siene Gow en sien Beroope gone nich trigjtonaeme. Dan soo aus jie donn Gott Onnjehuarsaum weare, oba nu derch aea Onnjehuarsaum ha Jnod jekjraeaje, jrod soo dee, dee nu Onnjehuarsaum sent, kjenne nu Jnod erfoare derch june Jnod. Dan Gott haft aule beschlote emm Onnjehuarsaum, so daut hee aulem kunn Jnod bewiese. O woo Deep en Rikj es Gott siene Weisheit en Erkjantnes; woo onnerforschlich sent siene Jerechte, en siene Waeaj nich uttofinje! Dan waea haft daem Herr sien Senn erkjant? oda waea es sien Rotjaewa jewast? oda waea haft am eascht waut jejaeft, daut am daut kunn trig jejaeft woare? Dan fonn am, en derch am, en fa am sent aule Dinje; am jeheat aule Harlichkjeit bott enn aule Eewichkjeit. Amen! Doaromm pracha ekj junt, Breeda, derch Gott sien grootet Metliede, daut jie jun Lief Gott aewajaewe aus en laewendjet Opfa, daut Gott jefelt. Daut es jun feninftje Gottesdeenst. En stalt junt nich met dise Welt jlikj, leewa siet fe-endat derch en nieha Senn, so daut jie bewiese kjenne waut Gott sien Wele es, daut Goot, en Aunjenaem, en Folkome es. Dan derch dee Jnod dee mie jejaeft es, saj ekj to en jieda eenem mank ju, nich hecha fonn sikj selfst to denke aus hee werklich es, leewa to denke met en kloare Senn, soo fonn sikj selfst to denke aus Gott daen Gloowe toojeldeelt haft. Dan soo aus wie enn een Kjarpa fael Jliede ha, en dee nich aule aewareenet to doone ha; soo sent wie fael Jliede en een Lief enn Christus, en sent unjarenaunda Jliede eena met daem aundra. En no daem daut wie feschiedne Gow ha no daem daut onns Jnod toojedeelt es: wan profetseie, dan wel wie profetseie so aus onns Gloowe jeschenkt es; waea deent, dan doano deene; wan unjarechte, dan doano unjarechte; waea ermont, dan doano ermone; waea metdeelt, dan eefeltijch; waea aundre faeasteit, dan flietich; waea erboarme eeft, dan met Freid. Dee Leew mott nich faulsch senne. Hausst daut Beese, hoolt daut goodet faust. Siet ju unjarenaunde aus Breeda fonn Hoate Goot; doot eena daem aundre enn Ea faeatrakje. Siet iewrich, nich ful; drinjent em Jeist; deent daem Herr. Siet froo en Hopninj, jeduldich enn Triebsaul, hoolt aun em Jebaed. Halpt dee Heilje met wua Mangel es, siet emma Gaustfrie. Saeajent daen, dee junt fefolje; saeajent, doot nich fedaume. Freit junt met daen dee sikj freie, en hielt met daen dee hiele. Hat eenalei Senn unjeranaunda. Seakjt nich no daut waut huach es, leewa hoolt ju met daen dee deemietich sent. Hoolt junt nich selfst fa Kluak. Tolt nich Beeset trigj fa Beeset, fesorcht leewa Goodet fa aule Mensche. Wan maeajlich, soo wiet es junt daut aunbelangt, feseakjt met aulem enn Fraed to laewe. Leefste Frind, doot nich selfst Rach eewe, jaeft leewa Oaja Rum, dan daut steit jeschraewe: "Rach eewe es miene Sach; ekj woa trigjtole, sajcht de Herr". Oba wan dien Fient hungat, fooda am; wan am darscht, jef am to drinke; wan du daut deist woascht du am doaderch jleajendje Kole oppem Kopp laje. Lot daut Beese nich aewa ju jewenne; leewa jewennt aewe daut Beese met Goodet. Lot aulamaun dee Rejiarung unjadon senne dee aewa an harscht. Dan doa es kjeene Rejiarung dee nich fonn Gott es, en dee doa sent, sent fonn Gott bestaedicht. Aulso waea sikj jeajen dee Rejiarung stalt, stalt sikj jaeajen Gott siene Ordninj; en dee sikj jaeajenaun stale, woare aewa sikj selfst Uadeel brinje. Dan dee doa rejiare sent nich to ferchte waeajen goodet, oba waeajen Beeset. West du die dan fa dee Rejiarung nich engste, dan doo goodet, dan woascht du Ea ha fonn an; Dan hee es Gott sien Deena die tom goode. Oba wan du beeset deist, engst die, wiel hee dracht nich daut Schweat emsonst; wiel aus Gott sien Deena es hee dee, dee Rach eeft aewa daen, dee Beeset doone. Doaromm eset needich unjadon to senne, nich bloos waeajen Oaja, oba uk waeajen daut Jewesse. Doaromm tolt uk Taks, dan see sent Gott siene Deena dee sikj emma doato hanjaewe. Jaeft aulamaun waut an traft: Taks daem Taks traft; Tsol daem Tsol traft; Fercht daem Fercht traft; Ea daem Ea traft. Siet kjeenem waut Schuldich, buta eena daem aundra Leef to habe, dan waea leeft haft daut Jesats erfelt. Dan dit: "Du saust nich Eehabraeakje; du saust nich morde, du saust nich staele, du saust die nich jeleste lote", en wan doa irjent en aundret Jeboot es, eset aules enn dit ennjeschlote: "Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst". De Leew deit nusscht Beeset jaejen sien Noba, doaromm es daut Jesats enne Leew erfelt. En wie weete dautet nu aul huach Tiet es daut wie ut onns Schlop oppwakje - dan onnse Radung es nu noda auset wea aus wie tom Gloowe kjeeme. De Nacht es meist febie, en de Dach es meist hia. Doaromm wel wie nu dan de Woakje de Diestanes auntsied schmiete, en onns bekjleede met daut waut Licht aunjeheat. Dan wel wie waundle so auset met Licht stemme wudd, nich enn wilet Laewe oda Suparie, nich enn fleeschelosst en aewedriewe, nich enn Striet oda Aufgonst, oba bekjleet junt met daem Herr Jesus Christus, en jaeft daut Fleesch nich ne Jelaejenheit de Losst to erfelle. Nu, naemt daem opp dee Schwak es em Gloowe, oba nich siene Jedanke to rechte. Eena jleeft werkjlich daut hee irjenwaut aete kaun, en aundra dee Schwak es at bloos Jemies. Lot daem dee aules at, daem nich fe-achte dee nich at, en lot daem dee nich aete deit, daem nich rechte dee aete deit, dan Gott haft am aunjenome. Waea best du, daut du en aundrem sien Kjnacht rechte deist? Hee steit oda felt to sien eajna Herr. Oba hee woat stone, dan de Herr kaun am aum stone hoole. Een Mensch recht een Dach hecha es en aundra Dach; en aundra recht aule Doag aewareen. Lot en jieda eena sikj fesechat senne en sien eajna Senn. Waea een Dach heche helt, deitet fa daem Herr. Waea aeta deit, deitet fa daem Herr, dan hee dankt Gott. Waea nich aete deit, deit nich aete fa daem Herr, en jeft Gott Dank. Dan kjeena laeft fa sikj selfst, en kjeena stoaft fa sikj selfst. Wiels wan wie laewe, laew wie fa daem Herr, en wan wie stoawe, stoaw wie fa daem Herr. Doaromm, auf wie laewe oda stoawe, jehea wie daem Herr. Dan dit es wuato Christus storf en wada oppstunt, daut hee Herr mucht senne aewa dee Doodje uk de Laewendje. En wuaromm deist du dien Brooda rechte? Oda wada, wuaromm fe-achst du dien Brooda? Wie woare aule fer Gott sien Rechtastool stone. Dan daut steit jeschraewe: "So woa aus ekj laew, sajcht de Herr: jiede Kjnee woat sikj fer mie beaje, en jiede Tung woat fer Gott bekjanne". Aulso woat en jieda eena fonn sikj selfst to Gott Raekenschoft jaewe. Doaromm wel wie nich meeha eena daem aundra rechte, oba leewa dit rechte daut wie nich woare irjent waem waut faeaschmiete daut hee stolpre wudd, oda irjent waem en Aunstoos senne. Ekj weet en sie mie aewazeicht derch daem Herr Jesus, daut nusscht enn sikj selfst onnrein es; buta waea waut onnrein raeakjent, fa daem eset onnrein. Oba wan waeajen dien Aete dien Brooda stolpat, dan waundelst du nich enn Leew. Doo nich waeajen dien Aete dien Brooda, fa daem Christus storf, to Grunnt brinje. Doaromm lot nich aewe daut waut fa die Goot es, jelastet woare. Dan Gott sien Rikj es nich aete en drinkje, oba Jerachtichkjeit en Fraed en Freid em Heilje Geist. Dan waea enn dit Gott deent, aun daem haft Gott en Jefaule, en woat fonn Mensche huach je-acht. Aulsoo wel wie no daut straewe waut Fraed brinjt, en wuaderch wie eena daem aundre kjenne oppbuhe. Doo nich waeajen aete Gott sien Woakj fedoawe. Aules es werkjlich rein, oba Bees fa daem dee derch Aunstoos at. Daut es Goot nich Fleesch to aete oda Wien to drinkje, oda irjentwaut doone aewa waut dien Brooda stolpre kunn. Hast du Gloowe? Ha daut bie die selfst fer Gott. Jesaejent es dee, dee sikj nich selfst fedaumt fa daut waut hee sikj erlaubt. Oba waea tweewelt wan hee at, es fedaumt, wiels et nich fom Gloowe es, dan wautemma nich fom Gloowe es, es Sind. Aulso sull wie, dee wie Stoakj sent, dee Schwaka aere Schwakheite droage halpe, en nich onns selfst tom Jefaule laewe. En jieda eena fonn onns sull sien Naeakjsta tom Jefaule laewe fa Goot tom oppbuhe. Dan sogoa Christus laewd nich sikj selfst tom Jefaule, oba so auset jeschraewe steit: "Dee Beschuldjunje met dee see die beschuljde sent opp mie jefolle". Dan wautemma dinje ferhaea jeschraewe weare, weare jeschraewe fa onnse Unjarecht, daut wie derch Jedult en Troost enne Schreft muchte Hopninj habe. Mucht dee Gott aule Jedult en Troost, junt beschenke met aules, daut jie een senn unjarenaunda muchte ha enn Christus Jesus, daut jie enn een Senn en met een Mul muchte onns Herr Jesus Christus sien Gott en Foda feharliche. Aulso naemt junt unjarenaunda opp, jrod so aus Jesus onns oppjenome haft to Gott siene Ea. Dan ekj saj, daut Christus es en Deena jewast fa dee Beschniedinj, daut to bestaedje waut dee Fodasch fesproake wea; en daut dee Heide Gott feharliche muchte waeajen siene Jnod, so auset jeschraewe steit: "Doaromm woa ekj die bekjanne mank aule Felkje, en ekj woa fonn dien Nome singe". En hee sajcht wada: "Jie Heide, freit junt met sien Folkj met". En wada: "Preis daem Herr, aul jie Heide, en lot aule Felkje am preise". En wada sajcht Jesaja: "Doa saul ut Jese ne Wartel kome, en dee waut erut kome woat, woat aewa aule Heide harsche; opp daem woare aule Heide hope". Nu mucht dee Gott aule Hopninj junt gauns foll felle met Freid en Fraed em Gloowe, daut jie folle Hopninj ha derch daem Heilje Jeist siene Krauft. Oba ekj, sogoa ekj selfst, sie mie aewazeicht, miene Breeda, daut jie foll goodet sent, daut jie jefelt sent met Erkjantness, en daut jie junt unjarenaunde femone kjenne. En ekj ha junt en deel drieste enn jewesset jeschraewe, omm junt denke to halpe derch dee Jnod dee mie fonn Gott jejeaft es; daut ekj sull Jesus Christus sien Deena senne aun de Heide, emm deenst dee Heide fer Gott to brinje aus en Opfa daut aunjenaem mucht senne, jeheilicht derch daem Heilje Jeist. Doaromm kaun ekj stolt senne enn Christus Jesus enn daem deenst waut Gott aunbelangt. Ekj woag mie nich fonn irjentwaut to raede daut Christus nich derch mie jedone haft, derch Wuat en Woakj, dee Heide jehuarsaum to moake; derch dee Krauft enn Teakjens en Wunndasch, derch daem Heilje Jeist siene Krauft, so daut fonn Jerusalem, en runt omm bott Ilierean, ha ekj follstendich daut Evanjeelium fonn Christus jepraedicht. En ekj wea seeha iewrich daut Evanjeelium to praedje, nich wua Christus bekaunt wea, so daut ekj nich opp en aundrem sien Grunt bued. Dan so auset jeschraewe steit: "Dee, daenet noch nich wea bekaunt jemoakt, sele seene; en dee nich jeheat ha, woare festone". Doaromm sie ekj foaken fehindat worde no junt to kome; oba nu daut ekj enn dise Jaeajende nich meeha Rum ha, en wiel ekj fa meare Joare Felange ha jehaut no junt to kome; wanemma ekj no Spanien reis, - dan ekj hop daut wan ekj doaderch reis, junt to seene, en fonn junt dan wiede jeholpe woa wan ekj eascht woa enn Poat met june Jesalschaft jefelt senne. Oba nu go ekj eascht no Jerusalem doa dee heilje to bedeene. Dan dee enn Matsedoonien en Achaja dochte daut fa Goot waut toop to laje fa dee Oame unja dee Heilje enn Jerusalem. Jo, see dochte daut wudd goot senne, en dee sent an daut uk Schuldich; wiels wan jane aea jeistlichet metdeelde met de Heide, dan sulle dee Heide dise uk deene met daut Natearlichet. Dit dan foadich jebrocht, en doano see daut see dise Frucht kjriee, woa ekj bie junt aunhoole oppem Wajch no Spanien, en ekj weet daut ekj enn Christus sien folste Saeajen woa kome. Nu, miene Breeda, ekj femon ju derch onns Herr Jesus Christus, en derch dee Jeistesleew, daut jie met mie toop straewe fa mie to Gott, daut ekj mucht jerat woare fonn dee Onnjehuarsaume, en daut mien Deenst aun dee Heilje enn Jerusalem mucht aunjenaem senne; so daut ekj met Freid derch Gott sien Wele kaun no ju kome, en doa met junt toop mie fereiwe. En mucht dee Fraedensgott met ju aule senne. Amen. Nu laj ekj en goodet Wuat enn fa onnse Sesta Pheebe, dee en Deena es enn dee Jemeent en Kenchrea, so daut jie aea aunnaeme em Herr soo auset dee Heilje tookjemt, en aea biestone enn wautemme aea faele mucht; dan see holp faele, mie uk. Jreest Prisila en Akwila, miene metoabeide em Herr Jesus; dee sade aea Laewe opp Spel fa mie, daen nich bloos ekj dank doafaea, oba uk aul dee Heide Jemeente. Jreest uk dee Kjoakj dee sikj enn aea Hus fesaumelt. Jreest mien leefsta Frint Epeneetus, dee de easchte Frucht wea fa Christus enn Asien. Jreest Marie, dee fa ju seeha jeoabeit haft. Jreest mien Frintschofft Andronikus en Junias, dee uk met mie toop jefange weare, dee uk beriemt weare mank dee Apsotel, en eare enn Christus weare aus ek. Jreest Ampliatus, daem ekj em Herr leef ha. Jreest Urbanus, onns Metoabeide enn Christus, en uk mien leewa Frint Stachis. Jreest Apeles dee enn Christus en goode Nome haft. Jreest dee Aristobulus Famielje. Jreest Herodian, mien Frintschofft. Jreest dee, dee fonn Narsissus siene Famielje sent, dee em Herr sent. Jreest Trifena en Trifosa, dee fa daem Herr oabeide. Jreest dee leefste Persis, dee seeha fa daem Herr jeoabeit haft. Jreest Rufus, daem de Herr jewaelt haft, uk siene en miene Mutta; Jreest Asenkretus, Flegon, Hermas, Patrobas, Hermes, en dee Breeda met an; Jreest Fililogus, en Julia, Nereus en siene Sesta, en Olimpas en aul dee Heilje met an. Jreest eena daem aundra met en heilje Kuss. Nu pracha ekj ju, Breeda, seet ju faea fa dee, dee Tranunja en Schkendaul moake, en jaeajen dee Lea gone dee jie jeleat ha, en blieft fonn soone wajch; Wiel soone deene nich onns Herr Jesus Christus, oba aea eajana Buck, en derch seete Wead en Schmeichelraed fefeare see eefache Hoate. Jun Jehuarsaum es aulewaeaje bekaunt jeworde. Ekj frei mie doaromm aewa junt; en ekj wensch mie daut jie Weis wudde senne fa daut Goodet, oba eefach fa daut Beeset. En dee Fraedensgott woat daen Soton boolt unja june Feet fekjnedre. Mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met ju senne. Amen. Timotaeus mien Metoabeide jreest ju, uk Lusius, Jason, en Sosipater mien Frintschofft. Ekj, Tertius, dee dis Breef schrift, jrees ju em Herr. Gajus, dee mie, en dee gaunse Jemeent oppneem, jreest ju. Erastus, dee Stauts Kausefeare, en onns Brooda Kwartus jreese junt. Mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met ju aule senne. Daem oba, dee junt stoakje kaun no mien Evanjeelium en Praedicht fonn Jesus Christus, no dee Oppenboarunk fonn dit Jeheemnes, daut fonn Eewichkjeit es Jeheem jewast, oba nu jeoppenboat es, en derch dee Profeete Schreft no daem Eewje Gott sien Jeboot bekaunt jemoakt es mank aule Felkje tom Jehuarsaum em Gloowe; to daem eensje, weise Gott saul Harlichkjeit senne derch Jesus Christus fa aule Eewichkjeit. Amen

Paul, Jesus Christus sien beroopte Apostel derch Gott sien wele, en onns Brooda Sostenes, aun Gott siene Jemeent dee enn Korint es, en aun daen dee jeheilicht sent enn Jesus Christus, Heilje jenant, met aul daen, dee aulewaeaje onnsen, en aearen Herr Jesus Christus sien Nome aunroope; Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare. Ek dank mien Gott emma fa junt, fa Gott siene Jnod dee junt jejaeft es enn Christus Jesus, dan jie sent enn aules enn am rikja jemoakt, enn jun raede uk enn aule erkajntnes, so aus daut Zeichness fonn Christus enn junt bestaedicht wea, soo daut ju daut aun kjeene Gowe faelt, enn jun wachte fa onns Herr Jesus Christus siene Oppenboarunk; dee junt uk bestaedje woat bottem Enj, so daut jie oone Beschuldjunk woare senne enn Jesus Christus sien Dach. Gott es tru, dee junt beroope haft Jemeenschofft to habe met sien Saen, Jesus Christus, onns Herr. Nu pracha ekj ju, Breeda, derch onns Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie enn eenichkjeit raede, daut doa nich Spoolunge unja ju sent, daut jie enn een Senn en eene Meeninj toop jebunge sent. Dan, miene Breeda, mie es daut derch Kloe aeare Lied jesacht worde daut doa Striet mank ju es. Ekj saj dit nu, wiel en jieda fonn junt sajcht: 'Ekj hool werklich met Paul', en aundra: "Oba ekj hool met Appollos"; en aundra: "Oba ekj hool met Seefas"; en aundra: "Oba ekj hool met Christus". Es Christus fedeelt? Paul es nich fa junt jekjrietsicht, es hee? oda word jie enn Paul sien Nome jetauft? Ekj sie dankboa daut ekj kjeenem fonn junt jetauft ha buta Krispus en Gajus; daut kjeena saje kaun daut ekj enn mien Nome jetauft ha. Oba ekj ha uk Stefanus siene Famielje jetauft; sest weet ekj fonn kjeene dee ekj jetauft ha. Dan Christus haft mie nich jeschekjt to taufe, oba daut Evanjeelium to praedje, nich enn Weisheit em raede, daut Christus sien Kjriets nich sull fejaefs senne. Dan fa daen dee feloare gone es daut praedje fom Kjriets ne Noarheit; oba fa onns dee wie seelich woare, es daut ne Gotteskrauft. Dan daut steit jeschraewe: "Ekj woa dee Weise aeare Weisheit fenichte, en dee Festaendje aea Festaunt auntsied sate". Wua es dee kluake Maun? Wua es dee Schreftjeleada? Wua es dee, dee enn dise Tiet striede deit? Haft Gott nich de Welt aeare Weisheit to Noarheit jemoakt? Wiel dee Welt enn aeare Weisheit, Gott enn siene Weisheit nich kjand, jefoll Gott daut derch Praedje, waut de Welt docht ne Dommheit wea, daen to rade dee jleewde. Dan de Jude seakje en Teakjen, enn de Jrieche seakje Weisheit, oba wie praedje Jesus Christus jekjrietsicht, fa dee Jude en aunstoos, en fa dee Heide ne Noarheit, oba fa daen dee beroope sent, beides Jude en Jrieche, Christus - Gott sien Krauft, en Gott siene Weisheit. Dan Gott sien Onnsenn es weisa aus Mensche; en Gott siene Schwakheit es stoaka aus Mensche. Dan, Breeda, jie seene jun Beroop, daut nich fael weise nom Fleesch, nich fael Jewaultje, nich fael huach je-achte beroope sent, oba Gott haft daen jewaelt dee enne Welt fa onnsennich je-acht weare; omm dee Weise to schaund to moake; en Gott haft dee schwake enne Welt jewaelt omm dee Stoakje to schaund to moake; en fe-achtet enne Welt, en daut jeringe haft Gott jewaelt, yo, en soont wuat nich es, omm daut to nusscht to bringe waut doa es: daut kjeena sikj fer Gott sull puche. En derch am sent jie enn Christus Jesus, dee fonn Gott wort fa onns jemoakt to Weisheit, en Jerachtichkjeit, en Heiljunk, en Seelichkjeit: so daut so auset jeschraewe steit: "Waea sikj puche wel, lot am sikj puche em Herr". En aus ekj nu junt kjeem, Breeda, kjeem ekj nich met huage Wead oda groote Weisheit, junt daut Zeichnes fonn Gott to jaewe. Dan ekj haud mie faea jenome mank ju nusscht to weete buta Jesus Christus, dee jekjrietsicht wea. En ekj wea bie junt enn Schwakheit en angst en fael tsetre. En miene Raed en miene Praedicht wea nich met konnstfolle Weisheits Wead, oba enn Bewies emm Jeist en enn Krauft, daut jun Gloowe nich sull enn Mensche Weisheit stone, oba enn Gott siene Krauft. Oba wie raede Weisheit mank soone dee follkome sent; doch nich Weisheit dee ut dise Welt kjemt, uk nich fonn daen dee enn dise Welt Leida sent, dee to nusscht jebrocht woare: Oba wie raede Gott siene Weisheit enn en Jeheemnes, daut festoake wea, daut Gott bestemt haud fa onnse Harlichkjeit eeha de Welt wea; daut kjeene fonn dise Welt Leida wiste; dan, wan see daut jewist haude, wudde see daem Herr de Harlichkjeit nich jekjrietsicht ha; oba so auset jeschraewe steit: "Waut daut Uag nich jeseene haft, en daut Ua nich jeheat haft, en nich enn en Mensche Hoat enenn jekome es, waut Gott reed jemoakt haft fa daen dee am leef habe." Oba Gott haft onns daut jeoppenboat derch sien Jeist; dan dee Jeist forscht aules ut, sogoa daut deepste fonn Gott. Dan waea weet waut enn en Mensch es buta dee Jeist dee enn am es? Jrod so weet kjeen Mensch waut enn Gott es, buta Gott sien Jeist. En wie ha nich de Welt aea Jeist jekraeaje, oba dee Jeist dee fonn Gott kjemt, daut wie weete kjenne waut Gott onns soo rikjlich jejaeft haft. Aulsoo dit es waut wie nu raede, nich met Wead dee weltliche Weisheit leat, oba met Wead dee de Heilje Jeist leat, en fejlikje jeistlichet met jeistlichet. Oba dee natearliche Mensch fenemt nich daut waut fonn Gott sien Jeist kjemt: daut es fa am ne Dommheit, en hee kaun daut uk nich weete, wiels daut es emm jeistliche auntoerkjanne. Oba aun eene haunt dee, dee jeistlich es, deit aules unjascheede, oba aune aundre Haunt woat hee fonn kjeenem be-uadeelt. Dan waea haft daem Herr sien Senn jekjant, waea woat am unjarechte? Oba wie ha Christus sien Senn. En ekj, Breeda, kunn nich to junt raede aus to jeistliche, oba aus to fleeschliche, soo aus to kjleene Kjinje. Ekj ha ju met Malkj jefoodat, en nich met stoakjet Aete, dan jie kunne daut nich fedroage, en kjenne nu uk noch nich, dan jie sent noch fleeschlich. Dan soo aus jie noch aufjenstich sent, en doa Striet es, se jie nich fleeschlich en waundle so aus Mensche? Dan wan eena sajcht: "Ekj hool met Paul", en noch eena: "Ekj hool met Apollus", se jie nich fleeschlich? Dan waut es Apollus, en waut es Paul? Wie sent Deena derch waem jie tom Gloowe jekome sent, jrod soo aus de Herr to en jiedrem jejaeft haft. Ekj ha jeplaunt, Apollus haft jewotat, oba Gott muak daut wause; Aulsoo es dee nich waut, dee plaunte deit, uk nich dee, dee wotre deit, oba Gott dee daut wause moakt. Dee doa plaunte deit, en dee doa wotre deit, sent eent; en en jieda woat jeloont woare doano aus siene Oabeit es jewast. Dan wie sent Gott siene Metoabeida; jie sent Gott sien Akawoakj, jie sent Gott sien Bu. No Gott siene Jnod dee mie jejaeft es, ha ekj daen Grunt jelajcht soo aus en weisa Bumeista, oba en aundra but doanopp. Oba lot en jieda eena faeasechtich senne woo hee doa bowe but. Dan en aundra Grunt kaun kjeena laje buta daen dee aul jelajcht es, en daut es Jesus Christus. Nu, wan irjenwaea opp dis Grunt but met Gollt, Selwa, kjestliche Steena, Hollt, Hei, Stoppel; en jiedrem siene Oabiet woat jeoppenboat woare; dan dee Dach woat daut derch Fia oppenboa moake, en daut Fia woat en jiedrem siene Oabeit bewiese, wautet es. Wan daut waut hee opp daen Grunt jebut haft bestone woat, dan woat hee beloont woare. Wan irjenwaem sien woakj febrenne woat, woat hee Schode liede, oba hee selfst woat seelich woare, doch soo aus derch Fia. Weet jie nich daut jie Gott sien Tempel sent, en daut Gott en ju wont? Wan waea Gott sien Tempel to schaunde moakt, daem woat Gott to schaunde moake, dan Gott sien Tempel es heilich, en daut sent jie. Lot kjeenem sikj selfst aunschmaeare. Wan irjentwaea mank ju denkt daut hee weis es enn dise Welt, lot am to en Noa woare, so daut hee Weis woare kaun. Dan dise Welt Weisheit es Noarheit bie Gott, dan daut steit jeschraewe: "Hee bejript dee Weise enn aeare eajne Polluckichkjeit". En wada: "De Herr kjant dee Weise aeare Jedanke, daut dee fejaefs sent.. Aulsoo lot kjeena sikj enn Mensche puche. Dan aules jeheat junt; Auf daut Paul es, oda Apollos, oda Seefas, oda de Welt, oda Laewe, oda de Doot, oda waut jaeajenwoat es, oda waut enne Tookunft es; En jie jeheare Christus aun, en Christus jeheat Gott aun. Aulamaun sull onns doafaea hoole daut wie Christus siene Deena sent, en Fewaulta fa Gott siene Jeheemnese. En waut fonn Fewaulta felnagt woat, es daut dee Tru fefunge woare. Oba bie mie eset en seeha kjleenet Dinkj daut ekj fonn junt sull jerecht woare, oda fonn en menschliche Jerechtsdach; ekj recht mie nich mol selfst. Dan ekj weet nusscht jaeajen mie selfst, oba ekj sie nich doaderch jeracht jestalt; oba dee Herr es dee, dee mie rechte deit. Doaromm doot nusscht fere Tiet rechte, bott de Herr kjemt, dee beidest, daut tom Licht brinje woat daut em Diestre festoake es, uk oppenboa moake woat daen Rot dee enn Hoate es; en dan woat en jieda eena fonn Gott jeloft woare. Nu dise Dinje, Breeda, ha ekj aun mie en Apollos to Pauss jemoakt omm junet haulwe, daut jie aun onns leare kjenne nich hecha to denke aus waut jeschraewe es, daut jie nich eena jaeajen daem aundra stollt sele senne. Dan waea haft die faeajetroke? en waut hast du daut die nich es jejaeft worde? Nu wan die daut es jejaeft worde, wuaromm puchst du die dan, aus wan die daut nich es jejaeft worde? Jie sent nu follopp, jie sent rikj jeworde; jie ha oone onns jeharscht; en daut wudd werkjlich tom goode senne wan jie harschte, daut wie uk met junt toop kunne harsche. Dan ekj denkj daut Gott haft onns aus Apostel tom latste jestalt, aus dee tom Doot fe-uadeelt sent, dan wie sent enn dise Welt tom Spiktoakel jeworde beides to Enjel uk to Mensche. Wie sent Noare omm Christus sien haulwe, oba jie sent dee Faeasechtje enn Christus; wie sent Schwak, oba jie sent Stoakj; junt woat je-eat, oba onns woat fe-acht. Bott nu, dise Stund, sent wie hungrich en onns darscht, wie sent oam aunjetroke, onns woat jeschloage, wie sent noanich tus en schaufe, doone oabeide met onnse eajne Henj; onns woat uetjeschempt, oba wie saeajne; onns woat fefolgt oba wie hoole han; wan onns jelastat woat, proow wie to treeste; wie sent bott nu soo aus dee Welt aea Drakjschum jeworde, aus daut oajchste Gruntsopp fonn aules. Ekj schriew junt dit nich junt to beschaeme, oba aus miene leefste Kjinja junt to femone. Dan wan jie uk tien Dusent Leare ha enn Christus, doch ha jie nich fael Fodasch; dan enn Christus Jesus sie ekj jun Foda jeworde derch daut Evanjeelium. Doaromm pracha ekj junt, siet miene Nofolja. Doaromm schekt ekj Timotaeaus no ju, dee fa mie en leefstet Kjint es, uk tru em Herr, dee junt woat denke halpe woo ekj enn Christus siene Waeaj waundel, so aus ekj uk enn aule Jemeente lea. Nu aus ekj nich no junt kjeem, weare doa soone dee bilde sikj waut enn. Oba ekj woa em korte no ju kome wan dee Herr daut soo wel, enn woa dan utfinje, nich daen aeare Raed dee sikj waut enbile, oba dee Krauft; Dan Gott sien Rikj besteit nich enn Wead, oba enn Krauft. Waut wel jie? saul ekj kome met en Stok, oda enn Leew, en enn en saunftmootje Jeist? Doa jeit ne jemeene raed romm, daut doa Hurarie mank ju es, en soone Hurarie aus nich emol mank de Heide es, daut eena sien Foda siene Fru haft. En jie puche junt sogoa, en sent nich leewa truarich jewast, so daut dee, dee soont jedone haft mucht fonn june Jemeenschoft erut jedone woare. Oba wan ekj em Kjarpa uk nich doa sie, oba em Jeist doa sie, hab ekj aul Uadeel jejaeft aewa daem dee daut deit aus wan ekj em Kjarpa doa wea, enn daem Herr Jesus sien Nome, wan jie junt fesaumle, en mien Jeist met daem Herr Jesus Christus siene Krauft, soonem daem Soton to aewajaewe daut Fleesch to fenichte, daut sien Jeist mucht jerat woare enn daem Herr sien Dach. Jun puche es nich goot. Weet jie nich daut en kjleenet biet Haew derch daut gaunse Deach jeit? Doaromm moakt junt loos fonn daem oola Haew, daut jie en nieha Deach kjenne senne, so aus jie oone Haew sent. Dan Christus, onns Passalaum es fa onns aul jeoppfat. Aulso wel wie daut Fast hoole, nich met daen oola Haew, uk nich met de Haew fonn Groll en beeset, oba met Broot ut Reinheit en Woarheit. Ekj schreef enn mien Breef daut jie nich sulle dichtet fekjea habe met Huare, nich gaunsentgoa met de Huare enn dise Welt, oda met dee Jietsje, oda met Schwindla, oda met Jetsedeena; wiel dan wudd jie motte ut dise Welt erut gone. Oba nu schreef ekj junt daut jie nich sulle dichtet fekjea habe met eenem dee sikj en Brooda nant dee en Huara, oda en Jietsja, oda en Jetsedeena, oda en Lastra, oda en Supa, oda en Schwindla es; met soonem nich emol to aete. Dan waut es mie daut dee to rechte dee bute sent? Recht jie nich dee, dee benne sent? Oba dee, dee bute sent woat Gott rechte. Doot fonn junt selfst daen Beese maun rut! Woacht sikj irjend waea fonn junt, wan hee ne Sach haft jaeajen en aundrem, nom Jerecht to gone fer dee onnjerachte, enne staed no de Heilje to gone? Oda weet jie nich daut dee Heilje de Welt rechte woare? en wan de Welt saul fonn ju jerecht woare, sent jie nich faeich de Kleenichkjeite to rechte? Weet jie nich daut jie Enjel rechte woare? nich to raede fonn waut to dise Welt jeheat. Wan jie dan Sache ha to rechte dee to dit Laewe jeheare, naem jie dan dee aus Rechta dee de Jemeent nusscht achte? Ekj saj dit to june Schaund. Esset werklich so daut kjeen weise mank ju es, dee tweschen Breeda unjascheede kaun? Oba Brooda nemt en Brooda fer Jerecht, en daut fer dee Onnjleewende! Nu es doa werklich en Faela bie ju, daut jie fer Jerecht gone unja junt selfst. Wuaromm nich leewa Onnracht liede? Wuaromm nich leewa junt daut waut junt es wach naeme lote? Oba jie doone onnracht en lote aundre nich daut tookome waut aeat es, en daut aun june eajne Breeda. Weet jie nich daut dee Onnjerachte nich woare Gott sien Rikj oawe? Lot junt nich feleide; de Huare en de Jetsedeena en de Eehebraeakja en de Huararie driewe, en dee met aea eajnet Jeschlacht Huararie driewe, en de Deew en de Jietsje en Supa en de Lastra en Schwindla woare Gott sien Rikj nich oawe. En soone weare eenje fonn ju, oba jie sent jewoshe, jie sent jeheilicht, jie sent jerachtfoadicht, enn daem Herr Jesus Christus sien Nome en derch onns Gott sien Jeist. Aules es mie jesatslich, oba nich aules es tom Goode; aules es mie jesatslich, oba ekj woa nusscht aewa mie harsche lote. Aete fa de Moag, en de Moag fa daut Aete, oba Gott woat daut beides fenichte. Oba dee Kjarpa es nich fa Huararie, oba fa daem Herr, en de Herr fa daen Kjarpa; en Gott haft beides, daem Herr fom Doot oppjewakjt, en woat onns uk oppwakje derch siene Krauft. Weet jie nich daut june Kjarpa daem Herr siene Jlieda sent? saul ekj dan daem Herr siene Jliede naeme en moake Huarejliede met dee? Mucht daut nich senne! Oda weet jie nich daut waea sikj met ne Hua to doone moakt es een Kjarpa met aea? dan hee sajcht: : "Dee twee woare een Fleesch senne". Oba waea sikj daem Herr aunschlit es een Jeist. Rant wajch fonn Huararie! Aule Sind dee en Mensch deit sent butarem Kjarpa; oba waea Hurarie drift, sindicht jaeajen sien eajna Kjarpa. Oda weet jie nich daut jun Kjarpa en Tempel es fa daem Heilje Jeist dee enn ju wont, daen jie fonn Gott ha, en daut jie ju nich selfst eajne? Dan jie sent fa en deara Pries jekofft: doaromm feharlicht Gott enn jun Kjarpa. Nu dee Sache fonn dee jie mie schreewe, daut es goot fa en Maun wan hee sikj nich met ne Fru aufjeft. Doch, waeajen Huararie, lot en jieda Maun sien eajne Fru habe, en jiede Fru aea eajne Maun. De Maun saul de Fru daut jaewe waut aea Rajcht es, en jrod so saul de Fru daem Maun jaewe waut sien Rajcht es. De Fru haft kjeene Macht aewa aea eajne Kjarpa oone daen Maun, en jrod so haft de Maun kjeene Macht aewa sien eajne Kjarpa oone de Fru. Hoolt junt nich eena fomm aundre trig, buta jie junt eenich sent doaenn fa ne Tiet, daut jie Tiet naemen tom baede, en dan wada toop kome, daut Soton junt nich feseakje kaun doarenn daut jie nich aufsaje kjenne. Oba ekj saj dit derch Erlaubniss en nich aus en Befael. Ekj wensch aulamaun wea soo aus ekj sie; oba en jieda haft siene Gow fonn Gott, eena dit, en dee aundra daut. Nu saj ekj to dee, dee nich befriet sent en dee Waetfruehes, dautet Goot es fa an soo to bliewe aus ekj sie. Oba wan see sikj nich selfst beharsche kjenne, lot an sikj befriehe; dan daut es baeta befriehe aus enn Lost to brenne. En to dee befriede befael ekj, en doch nich ekj, oba de Herr, lot de Fru sikj nich fonn aea Maun scheede; oba wan see utaneen es, lot aea oonbefriet bliewe, oda met aea Maun sikj wada fe-eenje: en de Maun saul siene Fru nich felote. En to dee aundre saj ekj, nich de Herr, wan en Broode ne Fru haft dee nich jleeft, en see welich es met am to wone, lot am aea nich felote. En dee Fru dee en onnjleewende Maun haft, en hee welich es met aea to wone, lot aea am nich felote. Dan dee onnjleewende Maun es derch dee Fru jeheilicht; en dee onnjleewende Fru es derch aea Maun jeheilicht: aundasch wudde june Kjinja onnrein senne, oba nu sent dee heilich. Oba wan dee Onnjleewendea felat, dan lotem felote; de Brooda oda Sesta es en soone Sach nich feskloft; oba Gott haft junt enn Fraed beroope. Woo weetst du, Fru, auf du dien Maun rade woascht? en du Maun, woo weetst du auf du diene Fru rade woascht? So aus de Herr en jiedrem haft tojedeelt, so aus Gott en jiedrem beroope haft, so lot am waundle. So befael ekj enn aule Jemeente. Es waea beroope aus en beschnaedna? Lot am nich oonbeschnaede woare. Es waea beroope aus en oonbeschnaedna? Lot am sikj nich beschniede lote. De Beschniedunk es nuscht, en daut oonbeschnaede senne es nuscht, bloos Gott siene Jeboote hoole talt waut. Lot en jiedra enn dee Beroopinj bliewe enn dee hee beroope es. Weascht du beroope aus en Sklow? sorg nich doa aewa. Oba wan do kaunst Frie woare, dan bruck daut leewa. Dan waea em Herr beroope es aus en Sklow es daem Herr sien frieha Maun; jrod so waea frie es, es daem Herr sien Sklow. Jie sent met en deara Pries jekofft, dan lot ju nich aun Mensche fesklowe. Breeda, lot en jiedra doabenne bliewe met Gott, wuarenn hee beroope wea. Nu waeajen dee Oonbefriede ha ekj nich en Jeboot fom Herr, doch jaew ekj junt Rot soo aus eena dee fom Herr Erboarmunk jekjraeaje ha, true to senne. Ekj wudd denke daut fa dise Tiet daut Goot wudd senne, ekj saj dautet Goot es fa en Maun so to senne. Best du aun ne Fru febunge, dan seakj nich loostowoare. Best du fonn ne Fru loos, dan seakj nich ne Fru. Oba wan du die befriehe deist, sindichst du doamet nich; en wan ne Junkfru sikj befriet, sindicht see nich; oba em Fleesch woat see fael Aelend liede; ekj spoa junt. Oba dit saj ekj, Breeda, de Tiet es fekjartet; daut es soo daut dee, dee Fruehes habe, soo sele senne aus wan see nich habe; en dee, dee hiele, aus wan see nich hiele; en dee, dee sikj freihe, aus wan see sikj nich freihe; en dee, dee kjeepe aus wan see nich eajne; en dee, dee Jebruck moake fonn dise Welt, aus wan see daut nich fenichte; dan waut dise Welt aunjeheat woat fegone. Oba ekj wensch mie daut jie oone Sorj selle senne. Waea nich befriet es, dee sorjcht fa daut waut daem Herr siene Sach es, woo hee daem Herr jefaule kaun; Oba waea befriet es, sorjcht aewa dise Welt Sache, woo hee siene Fru jefaule kaun, en es jespoolt. Dee oonbefriede Fru en dee Junkfru sorje omm daem Herr siene Sach, daut see heilich muchte senne beides em Kjarpa uk em Jeist; oba ne befriede Fru sorjcht omm dise Welt Sache, woo see aea Maun jefaule kaun. En ekj saj dit fa jun eajna Jenotte; en nich daut ekj junt fonn waut wel trighoole, oba fa daut wautet baste es, en daut jie daem Herr junt kjenne oonjehindat hanjaewe. Oba wan waea denkt daut hee siene Junkfru nich racht behaundelt, wan see oolt jenuach es, en daut soo mott senne, lot am soo doone aus hee wel; hee sindicht nich - lot an sikj befriehe. Oba waea enn sien Hoat faust besteit, en daut nich needich haft, en aewa sien eajna Wele Macht haft, en haft sikj enn sien Hoat oppjemoakt daut hee siene Junkfru hoole woat, deit uk Goot. Aulso waea siene Junkfru befriet, deit Goot; en dee siene Junkfru nich friet, deit baeta. Ne Fru es aun aea Maun febunge so lang aus hee laeft; oba wan aea Maun stoaft, es see frie sikj to befriehe met waem see wel, so lang ausset em Herr es. Oba see es no miene Meeninj baeta auf so to bliewe aus see es: en ekj denk daut ekj uk daem Herr sien Jeist hab. Nu waeajen dee Jetseoppfa, wie weete daut wie aule Erkjantnes ha. Erkjantnes moakt Stolt, oba Leew buet opp. Wan irjentwaea denkt daut hee fael weet, weet hee noch nich waut hee weete sull. Oba wan waea Gott leef haft, dee woat fonn Gott aunerkjant. Aulso waeajen daut Jetseoppfa aete, wie weete daut en Jetse enn dise Welt nusscht es, en daut kjeen Gott es buta eena. En wan doa uk noch soone sent enn dise Welt oda emm Himel dee Jetse jenant woare, en doa sent je fael Jeta en fael Heere, doch fa onns es doa mau een Gott, de Foda fonn daem aules kjemt, en wie enn am, en een Herr Jesus Christ, derch waem aules besteit, en wie uk derch am. Oba nich aule Mensche weete daut; en doa sent soone dee soo aun aeare Jetse jewant sent en aete daut so aus Jetseoppfa, en wiel aea Jewesse noch schwak es, fe-onnreinje see sikj. Oba Aete brinjt onns nich noda no Gott; en wan wie nich aete sent wie nich schlachte auf, en wan wie aete sent wie nich baete auf. Oba seet junt faea daut june Frieheit nich en Aunstoos es fa daen dee Schwak sent. Dan wan waea die, dee du weetst, sit em Jetsetempel sette, woat nich daem Schwaka sien Jewesse driest woare Jetseopfa to aete? En doaderch woat dee Schwaka derch dien weete tonicht jebrocht - dien Brooda fa daem Christus storf. Aulso wan jie so sindje jaeajen june Breeda, en fewunde aea schwaket Jewesse, dan doo jie jaeajen Christus sindje. Doaromm, wan mien aete en Aunstoos es fa mien Brooda, woa ekj opp kjeen Wach Fleesch aete soo lang aus dee Welt steit, daut ekj mien Brooda nich en Aunstoos sull senne. Sie ekj nich frie? Sie ekj nich en Apostel? Ha ekj nich onns Herr Jesus jeseene? sen jie nich miene Oabeit em Herr? Wan ekj to aundre nich en Apostel sie, doch seche sie ekj to junt: dan jie sent emm Herr mien Saeajel fa daut Apostelaumt. Miene Auntwuat to daen dee mie unjaseakje es dit: Ha wie nich Macht to aete en drinkje? Ha wie nich Macht ne Sesta oda ne Fru mettohabe, so aus dee aundre Apostel, en daem Herr siene Breeda, en uk Seefas? Oda bloos ekj en Barnabas, ha wie nich dee Macht nich to oabeide? Waea jeit aus en Soldot aun sien eajnet Loon? waea plaunt en Wiengoade en at nich de Frucht doafonn? oda waea haft ne Haead en at nich fonn dee Malkj fonn dee Haead? Ekj saj dit nich bloos soo aus en Maun, sajcht daut Jesats nich uk soo? Dan enn Mooses sien Jesats steitet jeschraewe: "Du saust nich daem Oss en Mulkorf oppsate wan dee drascht". Sorcht Gott fa dee Osse? Oda sajcht hee daut omm onnset haulwe? daut es omm onnset haulwe jeschraewe, daut waea pleacht, saul enn Hopninj pleaje, en waea drascht, enn Hopninj daut hee doafonn kjriehe woat. Wan wie jeistlichet enn junt jeseit ha, esset dan soon grootet wan wie fonn junt natearlichet arnte? Wan aundre daut Macht ha daut fonn junt to kjriehe, sull wie nich leewa? Oba wie nuttste dise Macht nich ut, oba fedroage aules so daut doa kjeen Hindaness wudd senne fa Christus sien Evanjeelium. Weet jie nich daut dee, dee daut Heiljet bedeene, doafonn aete, en dee biem Aultoa deene, en Poat fonn daut kjriehe? Aulso haft Gott bestemt daut dee, dee daut Evanjeelium praedje, doafonn laewe sele. Oba ekj ha fonn dise Dinje nich Jebruk jemoakt. En ekj ha dit nich jeschraewe doaropp dautet fa mie soo sull senne; dan ekj wudd leewa stoawe aus daut waea miene Raed sull fenichte. Dan wan ekj daut Evanjeelium praedj, ha ekj nusscht to puche; dan mie es daut en Muss; nich bloos daut, wee mie wan ekj daut Evanjeelium nich praedj. Doo ekj daut welich, dan ha ekj Loon; oba wan onnwelich, es mie daut Aumt doch aunfetrut. Aulso waut es dan mien Loon? Daut wan ekj daut Evanjeelium praedj, daut ekj daut emmsonst kaun hanstale, daut ekj miene Macht nich emm folle emm Evanjeelium brukke doo. Dan wan ekj uk fonn aula Maun frie sie, ha ekj mie aun aulem feskloft, daut ekj doaderch meeha jewenne kaun. Fa dee Jude wort ekj so aus en Jud, so daut ekj dee Jude jewenne kunn; fa dee unja daut Jesats, aus unja daut Jesats, wan ekj selfst uk nich unja daut Jesats sie, daut ekj daen unja daut Jesats jewenne kaun. Fa daen dee oone Jesats sent, aus oone Jesats, nich daut ekj oone Jesats sie fer Gott, oba unja Christus sien Jesats, daut ekj daen oone Jesats jewenne kaun. Fa dee Schwake wort ekj Schwak, daut ekj dee Schwake jewenne kaun: eakj sie aules jeworde fa aulem, daut ekj aulenthaulwe walkje rade kaun. En ekj doo dit waeajen daut Evanjeelium, daut ekj doarenn kaun en Metdeela senne. Weet jie nich, daut dee, dee enne Wad ranne, aule ranne, oba bloos eena jewent daen Pries? Rant soo, daut jie jewene! Waeaemma enn soone Dinj straewe deit, eeft sikj aune Raeajel to hoole. Jane doone daut omm ne fejenkjliche Kroon to kjriehe, oba wie ne onnfejenkjliche. Ekj ran aulsoo, nich onndietlich; ekj schlo nich bloos enne Lofft eromm; oba ekj hool mien Kjarpa em Toom en moak mie to en Sklow, sest wan ekj to aundre jepraedicht ha, ekj selfst sull auntsied jesat woare. Breeda, ekj wel nich daut jie em Diestre sele senne daut onnse Fodasch aule unja dee Wolkj weare, en aule derchem Maea jinje, en aule weare opp Mooses jetauft enne Wolkj uk em Maea, en aule aute daut naemeljet jeistlichet Aete, en drunke aule daut naemeljet jeistlichet Drunk; dan see drunke fonn daen jeistliche Steen dee met an kjeem, en dee Steen wea Christus. Oba met de measchte fonn daen wea Gott onntofraed; dan dee weare enne Wiltness festreit en kjeeme omm. Nu weare dise Dinj fa onns en Faeabilt, daut wie nich sulle no dee beese Dinj losste so aus jane deede. Siet uk nich Jetse deene so aus walkje fonn jane weare; so ausset jeschraewe steit: "Daut Follkj sad sikj dol to aete en drinkje, en stunt opp to spaele". En wel wie uk nich Huararie driewe so aus walkje fonn jane Huararie dreewe, en enn een Dach dree-entweentich Dusant folle. En wel wie daem Herr uk nich em Groote feseakje, so aus walkje fonn jane deede, en worde derch Schlange ommjebrocht. Wel wie uk nich murre so aus walkje fonn jane murrde, en worde fenicht derch daem dee fenichte deit. Aul dit pasead aun jane, en es fa onnse Femoninj jeschraewe, fa onns, dee wie enne latste Tiet laewe. Doaromm, lot daem, dee denkt daut hee fauststeit, oppause daut hee nich felt. Doa es noch kjeene Fesaekjunk aewa junt jekome buta soont waut aulemaun bekaunt es: oba Gott es Tru, en woat nich toolote daut jie sulle em jratre fesocht woare aus jie fedroage kjenne; en woat met dee Feseakjunk en Wach moake so daut jie doa rut woare kome kjenne, soo daut jie daut fedroage kjenne. Doaromm, miene Leefste, rant wach fonn Jetsedeenst! Ekj raed to faeasechtje Mensche: recht waut ekj saj. Daut jesaeajendet Owentsmolsglaus daut wie saeajne, jeft onns daut nich dee Jemeenschofft aun Christus sien Bloot? Daut Broot daut wie braeakje, es daut nich en Jemeenschoft met Christus sien Lief? Wiel daut een Broot es, se wie, dee fael sent, een Lief, dan wie naeme aule deel aun daut een Broot. Kjikjt no Iesrael nom Fleesch; ha nich dee, dee dee Opfa aete en Aundeel aum Aultoa? Aulso waut saj ekj hia? daut en Jetsaopfa irjent waut es? oda daut en Jetse irjent waut es? Oba waut see opfre, opfre see to Beese Jeiste, en nich to Gott; en ekj wel nich daut jie aundeel sele ha aun Beese Jeiste. Jie kjenne nich daem Herr sien Owentsmolglaus drinkje, en uk dee Beese Jeiste aea Glaus; jie kjenne nich aun daem Herr sien Desch deel naeme, uk dee Beese Jeiste aea Desch. Oda moak wie daem Herr aufjenstich? Es hee nich stoaka aus wie sent? Aules es mie erlaubt, oba daut deent nich aules tom Goode; Aules es mie erlaubt, oba nich aules deit oppbuhe. Kjeena sull daut sienje seakje, oba daut waut fa daen Naekjsta tom Goode es. Aet wautemma enne Fleeschmoakjte fekofft woat, en unjaseakjt nusscht waeajen daut Jewesse. Dan de Ead en aules waut doabenne es jeheat daem Herr. Wan ju waea fonn dee Onnjleewende enlode deit, en jie gone welle, aet wautemma fer junt jesat woat, en froagt nusscht omm Jewesse haulwe. Oba wan waea sajcht: "Dit es Jetseopfa", dan aet daut nich omm daem sien haulwe dee daut aunwees, en omm Jewesse haulwe; Jewesse, saj ekj, nich jun eajnet, oba janem sient. Dan wuaromm sull miene Frieheit fonn en aundrem sien Jewesse jerecht woare? Wan ekj derch Jnod aundeel naem, wuaromm woat fonn mie dan Beeset jeraet aewa daut fa waut ekj jedankt hab? Auf jie dan aete oda drinkje, oda wautemma jie doone, doot aules to Gott siene Ea. Siet oone Aunstoos to beides de Jude en de Jrieche, uk Gott siene Jemeent: soo aus ekj aulamaun tom Jefaule laew, en seakj nich mien eajnet Jenotte, oba daut Jenotte fa faele, so daut dee muchte jerat woare. Naemt mie tom Biespel, soo aus ekj Christus naem tom Biespel. Nu low ekj junt, Breeda, daut jie mie enn aulem behoole ha, en hoole dee Lea so aus ekj junt dee jeef. Nu wel ekj daut jie weete selle daut Christus aewa daem Maun es, en de Maun aewa de Fru es, en Gott es aewa Christus. En jieda Maun dee baede oda praedje deit wan sien Kopp bedakjt es, schaemt daem dee aewa am es. Oba ne jiede Fru dee baede oda praedje deit en haft aea Kopp nich bedakjt, schaemt daem dee aewa aea es, dan daut es jrod so aus wan see jeshoare wea. Wan ne Fru nich bedakjt es, dan lot aea uk jeschoare senne; dan wan daut ne schaund es fa ne Fru de Hoa auftoschniede oda jeschore to senne, dan lot aea sikj bedakje. Dan de Maun sull sikj bediedent nich de Kopp bedakje, dan hee es Gott sien Bilt en Harlichkjeit; oba de Fru es daem Maun siene Harlichkjet. Dan de Maun es nich fonn de Fru, oba de Fru fonn daem Maun; Dan de Maun wort nich erschaufe waeajen de Fru, oba de Fru waeajen daem Maun. Doaromm saul de Fru Macht habe opp aea Kopp omm dee Enjel aea haulwe. Trotsdaem, emm Herr es de Fru nusscht oone de Maun, en de Maun nusscht oone de Fru. Dan so aus de Fru fonn daem Maun es, so es uk de Maun derch de Fru - oba aules es fonn Gott. Recht fa junt selfst: esset aunjenaem fa ne Fru Gott auntobaede oone bedakjt to senne? Deit de Natua nich selfst leare dautet fa en Maun nich ne Ea es wan hee lange Hoa haft? Oba wan ne Fru lange Hoa haft es daut fa aea ne Harlichkjeit, nich soo? Dan aea es daut Lange Hoa jejaeft enne Staed ne Bedakjunk. Oba wan waea tsenkjesh wel senne, wie ha nich soone Jewannheit, uk nich Gott siene Jemeente. Oba enn dit waut ekj nu to saje ha, doo ekj junt nich lowe, wiels jie kome nich toop tom febaetre, oba tom Schode. Dan easchtens, wan jie toop kome enne Kjoak, hea ekj daut doa Spoolunge mank ju sent, en tom Deel kaun ekj daut jleewe. Dan doa motte secha Sakjte unja ju senne, daut dee, dee mank ju jerachtfoadicht sent kjenne jeoppenboat woare. Wan jie nu dan toop kome, esset nich tom daut Owentmol hoole; dan en jieda at sien Owentkost ferhaea, en eena blift hungrich, en eena es bedrunke. Ha jie nich Hiesa wua jie aete en drnkje kjenne? oda fe-acht jie Gott siene Jemeent, en beschaeme daen, dee nusscht ha? Waut saul ekj to junt saje? Saul ekj junt enn dit lowe? Enn dit low ekj junt nich! Dan ekj ha fonn daem Herr daut jekjraeaje waut ekj junt jejaeft hab, daut de Herr Jesus, enn dee Nacht aus hee ferode wort, neem Broot, en aus hee doafaea jedankt haud, bruak hee daut twei en saed: "Dit es mien Lief dee fa junt es; doot dit fa mie tom Aunjedenkj." En jrod soo daut Kuffel nom aete, en saed: "Dit Kuffel es de neehe Bunt enn mien Bloot; en wanemma jie daut drinkje, doot daut fa mie tom Aunjedenkj." Dan soo foaken aus jie daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje, doo jie daem Herr sien Doot fekjindje bott hee wada kjemt. Doaromm waea dit Broot at en ut dit Kuffel drinkjt, en emm Hoat nich Rajcht es, woat Schuldich senne aun daem Herr sien Lief en Bloot. Oba lot en Mensch sikj selfst unjaseakje, en dan lot am daut Broot aete en ut daut Kuffel drinkje; Dan aundasch at en drinkjt hee sikj selfst tom Jerecht wiels hee nich daut Lief aunerkjant. Doaromm sent fael mank junt schwak en kjrenklich, en meare sent aul ennjeschlope. Oba wan wie onns selfst rechte wudde, wudd wie nich jerecht woare. Oba wan wie fonn daem Herr jerecht woare, woa wie doaderch trachtjeholpe daut wie nich sulle met de Welt toop fedaumt woare. Doaromm, miene Breeda, wan jie toop kome, wacht eena fa daem aundra. Wan waem hungat, lot am tus aete, daut jie nich toop kome tom Jerecht. En daut aewrije woa ekj tracht stalle wan ekj hankom. Nu, Breeda, waeajen jeistliche Sache, wel ekj nich ha daut jie selle oonjeleat senne. Jie weete daut aus jie Heide weare, word jie wajch jeleit no dee Stomme Jetse, so aus junt fefeat wort. Doaromm moak ekj junt bekaunt daut kjeena, dee derch Gott sien Jeist raet, wudd saje: "Jesus es feflucht!"; en kjeena kaun saje: "Jesus es Herr" buta derch daem Heilje Jeist. Nu sent doa feschiedenste Gow, oba de selwje Jeist. En doa sent feschiedenste Deenste, oba de selwje Herr. En doa sent feschiedenste Waeaj waut to doone, oba dee selwje Gott dee oabeide deit enn aulem en derch aulem. Oba to en jieda eenem es dee Oppenboarunk fom Jeist jejaeft to aulem sien Jenuss. Dan to eenem es derch daem jeist en Weisheits Wuat jejaeft; en to en aundrem en Wuat fonn Erkjantnes derch daem selwje Jeist; to en aundrem Gloowe derch daem selwje Jeist, en to en aundrem de Gow to heele derch daem selwje Jeist; en to en aundrem, groote Wunnda to doone, en to en aundrem Jeista to unjascheede, to en aundrem feschiedenste Sproake, to en aundrem, dee Sproake utolaje: oba aul dit deit dee selwje Jeist oabeide, en deelt to en jieda eenem so aus hee daut wel. Dan so aus daut Lief eent es en fael Jlieda haft, oba aul dee Jlieda, wan doa uk fael sent, sent doch een Lief, so uk Christus. Dan werklich derch een Jeist sent wie aule enn een Lief enenn jetauft, auf Jude oda Grieche, auf Sklow oda Frie, en sent aule met een Jeist jedrenkjt worde. Dan sogoa dee Lief es nich een Jliet, oba faele. Wan dee Foot sajcht: "Wiel ekj nich ne Haunt sie, jehea ekj nich tom Lief", jeheat daut doawaeajen nich tom Lief? En wan daut Ua sajcht: "Wiel ekj nich en Uag sie, jehea ekj nich tom Lief;" jeheat daut doawaeajen nich tom Lief? Wan daut gaunse Lief en Uag wea, wua wudd daut Jehea senne? wan daut gaunse wudd heare senne, wua wudd dan daut rikje senne? Oba nu haft Gott dee Jlieda ennjesat, en jieda eent so aus am daut jefoll. En wan daut aules een Jliet wea, wua wudd dan daut Lief senne? Oba nu sent doa fael Jlieda, doch bloos een Lief. Daut Uag kaun nich to de Haunt saje: "Ekj bruk die nich"; oda wada de Kopp to de Feet: "Ekj bruk junt nich". Aentlich, dee Jlieda dee schiene schwaka to senne, sent det needichste; en dee Jlieda em Lief dee wie denke daut weinichste Ea to habe, daen doo wie daut measchte eare; en dee nich daut schmockste lote, sent doch daut schmockste. dan dee schmocke Jliede bruke daut nich. Oba Gott haft dee Jliede em Lief so ennjerecht; en haft dee meeha Ea jejaeft dee daut nich habe, daut doa nich sull ne Spoolunk senne em Lief; oba daut dee Jliede sulle de naemlije Sorj ha eena fa daem aundra. En wan een Jliet lit, liede dee aundre aula met; wan een Jliet je-eat woat, freihe sikj dee aundre aula met. En jie sent Christus sien Lief, en een jieda es en Jliet doaraun. En Gott haft enne Jemeente aunjestalt, easchtens Apostel, tweedens Profeete, dreddens Leara, dan Wunndawirkja, dan Gow tom heele, tom halpe, Rejeara, feschiedenste Sproake. Sent aula Apostel? sent aula Profeete? sent aula Leara? sent aula Wunndawirkja? Ha aula dee Gow tom heele? Raede aula met aundre Sproake? kjenne aula Sproake utlaje? Oba felangt opp earenst dee jratre Gow. En doch wies ekj junt en Wach dee fael fetraflicha es. Wan ekj met Mensche oda Enjel Sproake raed oba ha nich Leew, sie ekj nusscht meeha aus en ludet Messinkj oda ne kjlingende Schal. En wan ekj de Profeetegow ha, en weet aul daut Jeheemnet, en ha aulet Erkjantnes; en wan ekj daen Gloowe ha Boaj to fesate, oba ha nich Leew, sie ekj nusscht. En wan ekj aul mien Hab en Goot wajch jaew, en wan ekj mien Lief han jaew tom febrenne, oba ha nich Leew, ha ekj kjeen nutse doarut. De Leew helt lang ut; de Leew es leeftolich; de Leew es nich neidesch; pucht sikj nich, es nich stollt, es nich prautsich, es nich onnjeschekjt, es nich nosikj, es nich enn-jeoajet, reakjent daut Beese nich aun, freit sikj nich aewa Onnjerachtichkjeit, oba freit sikj met de Woarheit. Dee fedrajcht aules, en fesajcht nich em Gloowe, enne Hopninj en enne Jedullt. De Leew jeft niemols opp; oba Profetseiunje woare wajch jenome woare; oda Sproake, dee woare oppheare; oda Erkjantnes, daut woat uk wajch jenome woare. Wie weete nu bloos stekwies, en wie profetseie nu stekwies. Oba wan daut follkomne kjemt, dan woat daut waut Stekwies es, wajch jenome woare. Aus ekj en Kjint wea, raed ekj so aus en Kjint, ekj docht so aus en Kjint, ekj raeakjend so aus en Kjint; oba aus ekj en Maun wort, laed ekj daut auntsied waut kjindisch wea. Dan wie seene nu so es derch en Speajel enn en Rotsel, oba dan so aus Jesecht to Jesecht; nu festo ekj stekwies, oba dan woa ekj em folle festone, jrod so aus mie nu em folle festone woat. Nu bliewe Gloowe, Hopninj en Leew, dise dree; oba de jratste unja dise es de Leew. Straeft de Leew no, en siet bejearich no jeistliche Gow, oba leewa daut jie profeetisch raede kjenne. Dan waea met Tunge raet, raet nich to Mensche, oba to Gott; dan kjeena festeit, oba emm Jeist raet hee Jeheemnese; oba waea profeetisch raet, raet to Mensche tom oppbuehe, en Moot tootospraeakje, en tom treeste. Waea enn Tunge raet, buet sikj selfst opp; oba waea profeetisch raet buet de Jemeent opp. Nu wensch ekj daut jie aule met Tunge raede kunne, oba fael leewa daut jie profeetisch raede kunne; dan waea profeetisch raet es jrata aus dee, dee en Tunge raet, buta wan hee uk utlaje kaun daut de Jemeent doaderch oppjebuet woat. Nu, Breeda, wan ekj no ju kom en met Tunge raed, waut fonn Goots wudd daut fa ju senne, buta wan ekj raed entwaeda derch Oppenboarunk, oda enn Erkjantnes, oda enn Profitseihe, oda enn Leare? Doch doodje Dinje dee en Jelud moake, auf ne Fleet oda Hoap, wan dee Teen nich to unjaschiede sent, woo kaun eena weete waut oppe Fleet ooda Hoap jespaelt woat? Dan uk wan dee Trommpeet nich en sechret spaelt, waea woat sikj reed moake tom Kjrich? Soo uk jie, wan jie met de Tung nich en kloaret Wuat raede, woo woatet to kjanne senne waut jesajcht woat? jie sent dan soone dee enne Luft enenn raede. Daut es je soo, daut doa fael feschiedne Sproake sent enn dise Welt, en nich eena es oone Raed. Doaromm, wan ekj nich weet waut en Jeraed meent, woa ekj so aus en Framda senne to daem Raedna, en dee doa raet, es soo aus en Framda to mie. Soo uk jie, sentamol jie iewrich sent fa jeistliche Gow, seakjt daut ut, daut fa de Jemeent tom oppbuehe deent. Aulso waea dan enn ne Sproak raet, lot am baede daut hee daut uk utlaje kaun. Wan ekj enn ne framde Sproak baed, deit mien Jeist baede, oba mien Festaunt es onnfruchtboa. Waut esset dan? Ekj woa met daem Jeist baede, oba ekj woa uk metem Festaunt baede; ekj woa em Jeist singe, en ekj woa uk metem Festaunt singe. Dan wan du em Jeist saeajne deist, woo saul dee, dee oonjeleat es, 'Amen' saje to dien Dankjebaed? wiel hee weet nich waut du sajchst. Dan du deist werklich fein Dank jaewe, oba jan aundra es nich oppjebuet. Ekj dank mien Gott daut ekj meeha enn Tunge raed aus jie aula toop; Oba enne Jemeent wel ekj leewa fief Wead raede met mien Festaunt, so daut ekj aundre unjarechte kaun, aus Tean Dusande Wead met ne aundre Sproak. Breeda, siet nich Kjinje enn jun Festaunt, emm Grolle siet so aus Kjinje, oba emm Festaunt siet so aus follkomne. Em Jesats steitet jeschraewe: "Ekj woa met aundre Tunge en aundre Leppe to dit Follkj raede, en dee woare dan uk nichemol no mie horche, sajcht de Herr". Aulsoo Tunge sent en Teakjen, nich fa daen dee jleewe, oba fa daen dee nich jleewe, oba daut Profitseihe es nich fa daen dee nich jleewe, oba fa daen dee jleewe. Doaromm wan jie aus Jemeent aule toop kome en aule en Tunge raede, en onnjeleade en Onnjleewende enenn kome, woare dee nich saje daut jie rosent sent? Oba wan jie aule profetseihe, en dee Onnjleewende oda Onnjeleade enenn kjemt, dan es hee aewazeicht en beuadeelt fer aulem, en daut waut en sien Hoat festoake es, woat jeoppenboat, en felt opp sien Jesecht en woat Gott aunbaede, en woat bekjane daut Gott werklich mank ju es. Waut es nu dan, Breeda? Wanemma jie toop kome, en jieda haft en Psalm, oda haft ne Lea, oda haft ne Oppenboarunk, oda haft en Tungeraede, oda haft en Utlaje; lot aules deene tom oppbuehe. Wan waea enn Tunge raet, dan bloos bie Twee oda det measchte Dree, eena nom aundra, en lot eenem utlaje. Oba wan doa nich en Utlaje es, dan lot am enne Jemeent stel senne, en to sikj selfst en to Gott raede. Lot Twee oda Dree Profeete raede, en dee aewrije daut unjascheede. Oba wan waut jeoppenboat woat to sest waem, dan lot daem easchta stel senne. Dan jie kjenne aula eena nom aundra profitseihe, so daut aule leare kjenne, en aule kjenne ermooticht woare. En dee Profeete aeare Jeiste sent dee Profeete unjadon; Dan Gott es nich en Gott dee nich Ordninj haft, oba Fraed. So aus enn aule Heide Jemeente, lot dee Fruehes stel senne enne Fesaumlunk; dan daut es daen nich erlaubt to raede, oba unjadon to senne, so aus daut Jesats uk sajcht. Oba wan see waut leare wele, lot an aeare Mana tus froage, dan daut es ne Schaund fa ne Fru enne Fesaumlunk to raede. Kjeem Gott sien Wuat fonn junt? oda kjeem daut bloos no junt? Wan irjend waea sikj denkt en Profeet oda en jeistlicha Maun to senne, dan saul hee aunerkjane daut waut ekj junt schriew es en Jeboot fom Herr; Oba wan waea onnwissent es, lot am onnwisent senne. Aulsoo, miene Breeda, siet iewrich to profitseihe, en doot nich febeede met Tunge to raede; Lot aules schekjlich en ordentlich jedone woare. Nu moak ekj junt daut Evanjeelium bekaunt, Breeda, daut ekj junt jepraedicht haud, daut jie uk aunneeme, enn woont jie uk stone, derch woont jie uk jerat sent wan jie daut Wuat faust hoole daut ekj junt jepraedicht hab, buta wan jie emsonnst jejleeft ha. Dan ekj brocht junt daut waut daut easchte es, daut ekj uk jekjraeaje haud, daut Christus fa onnse Sinde storf no de Schreft no; en daut am begroft wort, en de Dredde Dach fom Doot oppstunt no de Schreft no; en daut hee sikj seene leet fonn Seefas, donn fonn dee Twalw; en no daem leet hee sikj seene fonn aewa fief Hundat Breeda opp eemol, fonn daen de measchte nu noch laewe, oba eenje sent aul enjeschlope. No daem leet hee sikj seene fonn Joakopp, donn fonn aul dee Apostel; en tolatst let hee sikj uk noch fonn mie seene, aus eene dee nich to rachte Tiet jebuare wea. Dan ekj sie de jeringste unja dee Apostel, en sie et nich emol weat en Apostel jenant to woare, wiel ekj Gott siene Jemeent fefollcht hab. Oba derch Gott siene Jnod sie ekj waut ekj sie, en siene Jnod aun mie wea nich emsonst, oba ekj ha fael meeha jeoabeit aus aul dee aundre, doch nich ekj, oba Gott siene Jnod dee met mie es. Aufet nu ekj sie, oda jane, so doo wie praedje, en soo ha jie jejleeft. Oba wan Christus jepraedicht woat daut hee fom Doot oppjestone es, woo kjemt daut, daut eenje mank junt saje daut dee Doodes nich woare oppstone? Nu wan doa nich en Oppstone woat senne fonn dee Doodes, dan es Christus uk nich oppjestone. En wan Christus nich oppjestone es, dan haft onnse Praedicht kjeene Enhault, en jun Gloowe es uk ladijch; en wie sent jefunje soo aus faulsche Zeij fonn Gott; wiel wie saede fonn Gott daut hee Christus fom Doot oppjewakjt haud, daem hee nich oppjewakjt haud wan dee Doodes nich oppstone woare. Dan wan dee Doodes nich oppstone, dan es Christus uk nich fom Doot oppjestone; En wan Christus nich oppjestone es, dan es jun Gloowe nutsloos, en jie sent noch enn june Sinde. Dan sent dee uk, dee enn Christus enjeschlope sent, feloare. Wan wie bloos enn dit laewe enn Christus jehopt habe, dan sent wie daut aelendichste fonn aule Mensche. Oba nu es Christus fom Doot oppjestone, en es daut easchte Frucht fonn daen dee enjeschlope sent. Dan seit derch een Maun de Doot kjeem, jrod so es derch een Maun daut Oppstone fom Doot uk jekome. Dan soo aus enn Adam aule stoawe, so uk enn Christus woare aule laewendich jemoakt woare. Oba en jieda no siene eajne Ordninj; Christus daut easchte Frucht, en no daem dee, dee am aunjeheare wan hee kjemt. Dan kjemt daut Enj, wan hee Gott daem Foda daut Kjeenichrikj aufleewat, wan hee aule Harschoffte, Rejiera, en Jewaultje fetilcht haft. Dan hee mott rejiere bott hee aul siene Fiend unja siene Feet jelajcht haft. De latste Fient dee fetilcht woat es de Doot; dan hee haft aules unja siene Feet enunjajedone. Oba wan hee sajcht daut aules es unjajedone, esset kloa daut dee, dee am aules unjudoan jemoakt haft, doamet nich jemeent es. Oba wan am eascht aules unjadon es, dan woat de Saen selfst daem unjadon senne dee am aules unjadon muak, daut Gott aules enn aulem woat senne. Oba waut sele dee doone dee sikj taufe ha lote enn dee Doodes aeare Staed, wan dee Doodes nich oppstone? wuaromm lote see sikj dan taufe enn dee Doodes aeare Staed? En wuaromm sent wie jiede Stund enn Jefoa? Ekj stoaw jieda Dach, Breeda, sowoa aus jie mien Ruem sent daem ekj ha enn Christus Jesus onns Herr. Wan ekj no Mensche Wies enn Efeesus met wile Teare jekjamft hab, waut fa Nuts es doaenn? Wan dee Doodes nich oppstone, wel wie aete en drnkje, dan Morje stoaw wie. Lot ju nich feleide; schlachte Jesalschofft fedoaft goode Aunjewanheite. Woat emm Jerajchtet Nichta, en sindicht nich; dan ekj mott to june Schaund saje daut doa noch soone sent dee nich fonn Gott weete. Oba eenje woare saje: "Woo woare dee Doodes oppstone? en waut fonn Lief woare dee habe? Du Noa! waut du seist, woat nich tom laewe kome want daut nich eascht stoaft; en waut du seist, es nich daut Lief waut nohaea woat senne, oba en noaktjet Kuarn, daut mucht Weit senne, oda wautemma. Oba Gott jeft daut en Lief so aus hee daut wel, en to en jiedet Soot sien eajnet Lief. Aulet Fleesch es nich aewareenet Fleesch, oba eene Sort es fonn Mensche, en noch eene Sort Fleesch fonn Teare, en noch eene sort Fleesch fonn Faeajel, en noch eene fonn Fesch. En doa sent himlische Kjarpa, en doa sent irdische Kjarpa; oba dee himlische Kjarpa aeare Harlichkjeit es aundasch aus dee irdische Kjarpa aeare Harlichkjeit. Doa es eene Harlichkjeit fonne Sonn, en doa es ne aundre Harlichkjeit fonne Mon, en noch ne aundre Harlichkjeit fonn Stearns; en dan uk een Stearn haft ne aundre Harlichkjet aus en aundret. Soo esset uk met daut oppstone fom Doot: daut woat jeseit en Fedoawness, daut steit opp enn onnfedoawness; daut woat enn Onnea jeseit, daut steit opp enn Harlichkjeit: daut woat jeseit enn Schwakheit, daut steit opp enn Krauft; daut woat jeseit en natearliche Lief, daut steit opp en jeistlicha Lief. Soo auset uk jeschraewe steit: Dee easchta Maun Adam wea ne laewendje Seel; dee latsta Adam wea en Jeist dee Laewe jeft. Oba dee jeislicha Lief wea nich eascht, oba eascht dee nateralicha, en dan dee jeislicha. Dee easchta wea fonne Ead, irdisch; dee tweeda Maun es fom Himel. Soo aus dee Maun fonne Ead, so sent uk dee, dee fonne ead kome; so aus dee himlischa Maun, soo sent uk dee, dee fom Himel sent. En so aus wie daut Bilt fonn daem irdischa droage, so woa wie uk daut Bilt fonn daem himlischa Maun droage. En dit saj ekj ju, Breeda, daut Fleesch en Bloot kjenne Gott sien rikj nich oawe, en Fedoawness kaun uk nich daut oawe waut nich fekome kaun. Kjikjt! ekj saj ju en Jeheemnes: wie woare nich aule ennschlope, wie woare oba aule je-endat woare, enn eene Moment, enn en Uagablikj, wan dee latste Trommpeet blose woat; dan dee Trommpeet woat blose, en dee Doodes woare oppstone oonfewaest, en wie sele je-endat woare. Dan dit Fewaeslijet mott daut auntrakje daut nich fewaeslich es, en dit Stoawlijet mott daut auntrakje daut nich stoawe kaun. En wan dit Fedoawness daut auntrakje woat daut nich fedoawe kaun, en dit Stoawlijet daut woat auntrakje daut nich stoawe kaun, dan woatet soo senne ausset jeschraewe steit: "De Siech haft daen Doot oppjeschlukt. O Doot! wua es dien Siech? Doot! wua es dien Stachel? Nu, Sind es daem Doot sien Stachel, en daut Jesats es de Sind siene Krauft. Oba Gott sie jedankt dee onns daen Siech jejaeft haft derch onns Herr Jesus Christus. Doaromm, miene leefsta Breeda, stot faust, oonbewaeacht, naemt emma too enn daem Herr siene Oabeit, wiel jie weete daut june Oabeit em Herr nich fejaefs es. Nu, waut daut kollakjte fa dee Heilje anubelangt, so aus ekj dee Jemeente en Galatsien befool, so doot jie uk. De easchte Dach enn jiede Waeakj lot en jiedra doano bie sikj selfst wach laje so aus siene Ennom wea, daut doa nich jekollakjt bruckt woare wan ekj kom. En wan ekj kom, woa ekj soone daen jie Goot heete, met Breew schekje, daut see june Gow no Jerusalem droage. En wan daut aunjenaem es daut ekj uk gone saul, dan sele see met mie met gone. En ekj woa no ju kome wan ekj derch Matsedoonien reis, dan ekj woa derch Matsedoonien reise; En feleicht woa ekj en Stoot bie ju bliewe, oda sogoa derchem Winta bliewe, so daut jie mie dan kjenne oppe Reis halpe wuaemma ekj hanwel. Dan ekj wel junt nu nich bloos biem febie gone seene: ekj hop bie junt ne Tietlank to bliewe, wan de Herr daut toolat. Ekj woa oba enn Efeesus bliewe bott Pinkjste; Dan mie es ne groote en fespraeakjende Daea opjegone, en doa sent fael dee wadastone. Nu wan Tiemotaeus kjemt, sorcht doafaea daut hee oone Fercht bie junt kaun senne: dan hee deit daem Herr siene Oabeit jrod soo aus ekj. Kjeena saul am fe-achte. Oba schekjt am enn Fraed wieda, daut hee no mie kaun kome; dan ekj lua no am met dee aundre Breeda. Nu waut onns Brooda Apollos aunbelangt, ekj prachad am opp earenst daut hee nu junt wudd kome, oba daut wea bloos nich sien wele daut hee nu kome sull, oba hee woat kome wan hee de Jeleaeajentheit haft. Siet waka, stot faust em Gloowe, siet Maunhauft, siet stoakj! Lot aules mank junt enne Leew jedone woare. Nu pracha ekj junt, Breeda - jie weete daut Stefanus en siene Famielje de easchte weare enn Achaja dee sikj bekjeade, en daut see sikj tom Deenst aun dee Heilje ha hanjejaeft; daut jie junt soone unjadon hanstalle, en uk to aul daen dee met mie en an toop oabeide. Ekj freid mie aus Stefanus en Fortunatus en Achaikus kjeeme, dee fesorjde mie met waut jie nich kunne. Jun Jeist, uk mien Jeist weare erfrescht derch daen. Soone doot aunerkjane. Dee Jemeente enn Asien jreese junt. Akwila en Prisila en dee Jemeent enn aea Hus jreese junt seeha em Herr. Aul dee Breeda jreese junt. Jreest eena daem aundra met en heilje Kuss. Ekj selfst, Paul, jrees ju met miene eajne Hauntschreft. Wan waea daem Herr nich leef haft, lot am unja en Fluch senne. Dee Herr kjemt! Daem Herr Jesus siene Jnod met ju! Miene Leew es met ju aule enn Christus Jesus.

Paul, Jesus Christus sien Apostel derch Gott sien Wele, en Timotaeaus onns Brooda, aun Gott siene Jemeent dee enn Korint es, uk aul dee Heilje enn Achaja; Jnod met junt, en Fraed fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus. Jesaeajent es onns Herr Jesus Christus sien Gott en Foda, de Foda fonn waem aulet Erboarme kjemt, en Gott, fonn waem aula Troost kjemt, dee onns treeste deit enn aul onns Aelend, soo daut wie daen treeste kjene dee enn Aelend sent, met daen Troost daen wie fonn Gott jekjraeaje ha. Dan soo aus Christus sien Liede rikjlich enn onns es, soo es Troost uk rikjlich enn onns derch Christus. Nu, wan wie enn Aelend sent, soo eset fa jun Troost en Heil; oda wan wie jetreest woare, eset junt uk tom troost, daut wirkjt doaderch daut jie jeduldich liede enn daut naemlijet waut wie liede. Onnse Hopninj fa junt steit faust, dan wie weete daut, soo aus jie aundeel ha aun daut Liede, soo woa jie uk aun daen Troost. Dan Breeda, wie wele nich daut jie nich weete sele fonn daen Triebsaul daen wie haude enn Asean, daut wie bute Mote bedreckt weare, daut wie soogoa aewa onns Laewe fetsoacht weare. Wie ha daut Doodesuadeel enn onns jehaut, soo daut wie nich wudde fetruehe enn onns selfst ha, oba enn Gott, dee de Doodes oppwoakt; dee onns fonn soon groota Doot jerat haft, en woat onns rade, enn daem wie hope daut hee onns uk noch secha wada rade woat; enn daem daut jie met onns oabeide em Jebaed, soo daut fael kjenne dankboa senne aewa onns fa dee Gow dee onns jejaeft es derch fael aere Jebaed. Dan onns puche es dit: daut Zeichnes fonn onns Jewesse, daut enn Heilichkjeit en met Gottesearenst, nich enn weltliche Weisheit, oba derch Gott siene Jnod ha wie onns enne Welt oppjefeat, en besondasch bie junt. Wie schriewe junt nusscht aundret aus waut jie laese, oda festone kjenne, en ekj hop daut jie daut bottem Enj festone woare, soo aus jie onns uk waenst enn Poat festone ha, daut wie jun Puche sent, soo aus jie uk onns Puche sent enn daem Herr Jesus Christus sien Dach. Enn dit Toofetruehe wull ekj aul ferhaea no junt kome, daut jie ne tweede Jnod kunne habe, en bie junt derch to reise no Matsedoonean, en fonn Matsedoonean wada no junt, en fonn junt oppe Reis jeholpe woare no Judaea. Aus ekj mie daut soo faeaneem, wea ekj jlikjeltich doamet? oda neem ekj mie daut faea derchem Fleesch, daut bie mie wudd Yo! Yo! en Nay! Nay! senne? Oba soo aus Gott Tru es, onns Wuat aun junt wea Yo en Nay. Dan Jesus Christus, Gott sien Saen, dee mank junt jepraedicht wea fonn mie en Silwanus en Timotaeaus, wea nich Yo en Nay, oba es enn am Yo jewast. Dan soo fael Fespraeakjunne aus Gott jejaeft haft, sent enn am Yo, en doaromm derch am uk Amen, to Gott siene Harlijchkjeit derch onns. Oba dee, dee onns bestaedijcht met junt enn Christus, en onns ennjesaeajent haft, es Gott; dee onns uk jestampelt haft, en haft onns daem Jeist enn onnse Hoate jejaeft aus Earenstjelt. Nu roop ekj Gott aun aus en Zeij aewa miene Laewe, daut, omm junt to schoone, ekj nich wada no Korint kjeem. Nich daut wie aewa jun Gloowe harsche, oba Metoabeide met june Freid, dan jie stone derch Gloowe. Oba dit beschloot ekj mie, daut ekj nich wada enn Truarichkjeit wud no junt kome. Dan wan ekj junt truarich moak, waea wudd mie dan froo moake, bute dee, daen ek truarich muak? Dit jrod schreef ekj junt, soo daut wan ekj kom, ekj nich wudd brucke truarich senne aewa daen dee mie sulle Freid brinje. En ekj ha daut toofetruehe enn junt aula, daut miene Freid uk june Freid es. Dan ekj schreef junt met fael Aelend en Hoate Angst, en fael Trone, nich daut jie sulle Truarich senne, oba daut jie weete sulle woo groot miene Leew fa junt es. Oba wan waea Truarich es, dee haft mie nich truarich jemoakt, oba tom Deel - daut ekj nich to fael saj - junt aula. Fa soonem es dise Strof jenuach dee fonn de measchte jejaeft es worde, aulsoo sull jie daem nu leewa fejaewe en treeste, daut dee nich derch groote Truarichkjeit to Grunnt kjemt. Doaromm femon ekj junt daut jie am enn june Leew bestaedje. Doaromm schreef ekj junt jrod, daut ekj junt oppe Proow stald, auf jie wudde enn aulem Jehaursaum senne. Wautemma jie waem fejaewe, doo ekj uk; dan waut ekj fejaeft ha, wan ekj waut fejaeft ha, ha ekj daut jedone omm junet haulwe enn Christus, daut dee Soton nich en Jenotte aewa onns kjricht, dan wie sent bekaunt met sien Faeanaeme. Aus wie oba no Troohas kjeeme enn daem Herr sien Evanjeelium, en dee Herr onns ne Daea opjemoakt haud, haud ekj kjeene Fraed enn mien Jeist aus ekj Tietus mien Brooda nich funk. Aulsoo neem ekj Aufscheet en reised no Matsedoonean. Oba Gott sie Dank, dee onns enn Christus emma enn Siejch leide deit, en moakt daen Jeroch fonn siene Erkjantnes bekaunt enn aule Staede derch onns. Dan waeajen Christus sent wie en seetet Jeroch to Gott enn daen dee jerat woare, en uk enn daen dee felore gone; to dee felorne sent wie en Jeroch fom Doot tom Doot, en to daen dee jerat sent, en Jeroch fom Laewe tom Laewe. Waea es doato faeaijch? Dan wie sent nich soo aus faele dee Haundel driewe met Gott sien Wuat, oba soone dee truhoatijch sent, en raede fonn Gott en fer Gott enn Christus. Fang wie wada aun onns selfst to lowe? Oda mott wie Lowbreew ha aun junt, oda fonn junt, soo aus aundre? Jie sent onns Breef, enn onnse Hoate jeschraewe, daut fonn aule Maun jekjant en jelaest woat; en es jeoppenboat daut jie Christus sien Breef sent, dee derch onns en Deenst es, nich met Tint jeschraewe, oba met daen laewende Gott sien Jeist, uk nich opp steenane Tofle, oba opp menschliche Hoat Tofle. Soon Tofetruehe ha wie derch Christus to Gott. Nich daut wie faeijch sent ut onns selfst irjent waut fonn onns selfst to raeakjne, oba onnse faeaijchkjeit kjemt fonn Gott, dee onns faeijch jemoakt haft aus Deena fa daut niehet Bunt to senne, nich enn Buakstowe, oba emm Jeist; dan Buakstowe moake Doot, oba dee Jeist jeft Laewe. Nu oba, wan dee Deenst tom Doot, dee met Buakstowe daut enn Steena jeschraewe wea, enn Harlichkjeit wea, soo daut dee Kjinja Iesrael nich kunne Mooses sien Jesecht aunkjikje waeajen dee Harlichkjeit dee doch feschwunk, woo fael meeha woat dee Deenst emm Jeist enn Harlichkjeit senne? Dan wan dee Deenst to Fedaumnes Harlichkjeit brocht, woo fael rikja enn Harlichkjeit es dee Deenst de Jerachtichkjeit. Dan werklich daut waut donn feharlicht wea, wea nich Harlichkjeit jaeajen dee fael jratre Harlichkjeit. Dan wan daut waut feschwingt derch Harlichkjeit kjeem, woo fael meeha dee Harlichkjeit dee bliewe woat. Sentamol wie soone Hopninj ha, sent wie seeha brow, nich soo aus Mooses, dee sikj en Schleia fer sien Jesecht must hoole, daut dee Kjinja Iesrael nich kjikje sulle opp daut waut feschwunk. Oba aea Senn wea hoat jemoakt. Dan bott daen fonndoagsche Dach blift daut Schleia fer an wan daut oolet Bunt jelaest woat; daut Schleia daut enn Christus wajch jenome woat. Oba bott dis Dach, wan Mooses jelaest woat, licht daut Schleia opp aea Hoat; oba wan aea Hoat sikj nom Herr bekjeat, dan es daut Schleia wajch jenome. Nu de Herr es dee Jeist; en wuaemma daem Herr sien Jeist es, doa es Frieheit. Oba wie aule seene met en opnet Jesecht daem Herr siene Harlichkjeit soo aus enn en Speajel, en sent doaderch je-endat fonn eene Harlichkjeit no noch eene Harlichkjeit, fonn daem Herr Jeist. Doaromm, enn daem daut wie dis Deenst ha soo aus onns Jnod es jejaeft worde, woa wie nich mootloos, oba ha dee schaundhauftje Dinje aufjesajcht dee festoake weare, en waundle nich enn hinjalest, en fe-aedle uk nich Gott sien Wuat, oba derch ne Oppenboarunk fonne Woarheit, fer Gott beroop wie onns opp aula Mensche aea Jewesse. Oba wan onns Evanjeelium bedakjt es, es daut bedakjt enn daen dee felore sent, dee nich jleewe, daen aeare Jedanke, de Gott aewa dise Welt blint jemoakt haft, daut nich meteemol daut kloaret Licht fomm Evanjeelium fonn Christus siene Harlichkjeit, dee en Aufbilt es fonn Gott, enn an enenn shiene sull. Dan wie praedje nich onns selfst, oba Jesus Christus aus Herr, en daut wie june siene Sklowe sent omm Jesus sien haulwe. Dan Gott, dee daut Licht ut Diestaness foddad, haft dee Erkjantnes fonn Gott siene Harlichkjeit enn onnse Hoate enenn jeschient enn Christus. En wie ha dis Schats en irdische Jefaesa, daut dee butajeweenlije Krauft fonn Gott mucht senne, en nich fonn onns selfst. Enn aule Waeaj sent wie bedrenjt, oba nich beschrenkjt; enn Schwearichkjeite, oba jaewe nich opp; woare fefoljcht, oba nich felote; dol jeschmaete, oba sent nich fenicht; droage emma enn onns Kjarpa daem Herr Jesus sien stoawe, soo daut Jesus sien Laewe mucht enn onns Kjarpa jeoppenboat woare. Dan wie, dee wie laewe, sent emma daem Doot aewajaeft omm Jesus sien haulwe, soo daut Jesus sien Laewe kaun enn onns stoawlija Lief jeoppenboat woare. Aulsoo deit dee Doot enn onns wirkje, oba Laewe enn junt. En wiel wie daen selwje Gloowesjeist ha, soo auset jeschraewe steit: "Ekj ha jejleeft, doaromm ha ekj jeraet," doo wie beides, jleewe, uk raede; dan wie weete daut dee, dee daem Herr Jesus fom Doot oppwuak, onns uk woat met Jesus oppwakje, en woat onns met junt toop fer am hanstale. Dan aules es omm junet haulwe, daut dee Jnod emma mucht toonaeme, daut derch ne emma jratre Zol aea Dank kaun Gott siene Ea femeare. Doaromm woa wie nich mootloos; wan uk onns utalija Mensch to Grunnt kjemt, es dee ennalija Mensch Dach fa Dach nie jemoakt. Dan daut jaeajenwoatjet, leichtet Liede wirkjt fa onns en emma jratret en eewjet Jewijcht fonn Harlichkjeit; dan wie betrachte nich daut waut to seene es, oba daut waut nich to seene es; dan waut to seene es, es waut Tiet aunbelangt, oba waut nich to seene es, es Eewich. Dan wie weete daut wan onns irdischet Zelthus fenijcht woat, ha wie en Jebied fonn Gott, en eewjet Hus enne Himels daut nich met Henj jebut es. En wie staene enn onns Lief, en wele jearen daut wie enn onns himlischet Hus kunne senne, dan wie muchte werklich jekjleet woare, daut wie nich utjetrokke sulle jefunge woare. Dan werkjlich, wie, dee wie enn dis Lief sent, staene en sent bedrekjt wiel wie wudde leewa aunjetroke senne aus utjetroke, soo daut daut stoawlijet mucht aewanome woare fonn daut Laewe. Oba dee onns reed jemoakt haft fa daut selwje es Gott, dee onns uk daen Jeist aus Auntolinj jejaeft haft. Aulsoo sent wie emma jetroost, dan wie weete daut soo lang aus wie enn dis Kjarpa sent, sent wie nich tus biem Herr; dan wie laewe em Gloowe, nich em Seene. Aulsoo sent wie jetroost en denkje daut wudd baeta senne, fonn onns Kjarpa wajch to senne, en biem Herr tus to senne. Doaromm se wie bemeajcht am tom Jefaule to senne, auf wie hia Tus sent oda bie am Tus sent. Dan wie motte aula fer Christus sien Rechtastool jeoppenboat woare, daut en jieda daut kjriehe kaun waut hee enn sien Kjarpa jedone haft, auf daut nu Goodet oda Schaljchtet es. Wiel wie met daem Herr siene Forcht bekaunt sent, proow wie Mensche to aewaraede, en woare fer Gott jeoppenboat, en ekj hop wie sent uk enn jun Jewesse jeoppenboat worde. Wie stale onns junt nich wada faea, oba jaewe junt ne Jelaeajenheit omm onns haulwe to puche, daut jie daut kjenne doone fa daen dee sikj nom aunseene puche, en nich nom Hoat. Wan wie rosent sent, dan eset to Gott; sent wie enn onns rajchte Senn, dan esset fa junt. Dan Christus siene Leew dwinjt onns, en raeakjne daut wiel eena fa aule Mensche jestorwe es, dan sent aula jestorwe; en hee storf fa aulem, daut dee, dee laewe, nich meeha fa sikj selfst laewe sele, oba fa daem dee fa an jestorwe, en fom Dott oppjestone es. Doaromm, fonn nu aun kjan wie kjeenem meeha nom Fleesch no; wan wie sogoa Christus nom Fleesch jekjant ha, kjan wie am nu nich meeha soo aus daut. Aulsoo, es irjentwaea enn Christus, dan es hee ne niehe Kjreeatua; daut oole es fegone, daut es aules nie jeworde. En aules es fonn Gott, dee enn Christus wea, en haft onns met sikj selfst feseent, en haft onns sien Feseenunkswuat jejaeft. Daut es, daut Gott enn Christus wea, en dee Welt met sikj selfst feseend, en aeare Sind nich jaeajen an raeakjend, en jeef onns sien Wuat fonn dee Feseenunk. Doraomm se wie nu Fetraeda enn Christus siene Staed; enn daem daut Gott derch onns femont. Wie prachre junt enn Christus siene Staed, lot junt met Gott feseene! Hee haft daem, dee kjeene Sind kjand, fa onns to Sind jemoakt, daut wie enn am kunne Gott siene Jerajchtichkjeit ha. Wiel wie siene Metoabeide sent, doo wie junt prachre daut jie nich Gott siene Jnod emsonst kjriehe. Dan hee sajcht: "Ekj ha die enn ne aunjenaeme Tiet aunjenome, en enn dee Radunksdach holp ekj die; Kjikj! nu es ne aunjenaeme Tiet - dit es dee Radunksdach". En wie jaewe enn kjeene Sach en Aunstoos, daut dee Deenst nich sul beschuldijcht woare; oba enn aulem bewies wie onns selfst aus Gott siene Deena, enn fael Jedult, enn Liede, enn Noot, enn Angst, enn Schlaeaj, enn Jefenknesse, enn Opprua, en schwoare Oabeit, enn Wachte, enn Fauste, enn Reinheit, enn Erkjantnes, enn Uthoole, sent leeftolich, em heilje Jeist, enn reine Leew, enn en woarheits Wuat, enn Gott siene Krauft, derch jerachtichkjeits Jewaea aune rajchte en linke Haunt, derch Ea en Onnea, derch schlajchte oda goode Noraed, aus Fefeara en doch Woarheits Mana, aus Onnbekaunde en doch bekaunt, aus soone dee stoawe en doch laewe, aus soone dee jeschloage woare oba nich Doot jemoakt, aus soone dee truare en doch emma Froo sent, aus Oame, en doch fael Rikj moake, aus soone dee Nusscht ha, en doch aules eajne. Wie ha onns Mul opjemoakt to junt, jie Korinta, en onns Hoat ha wie opjemoakt fa junt. Nich daut jie nich Rum ha enn onns, doa es enn june eajne Hoate nich Rum. Nu fa ne Belooninj, ekj raed soo aus to miene Kjinje, moakt Rum uk fa onns. Lot junt nich met dee Onnjleewende toop spaune enn en framdet Joch; dan waut ha Jerajchtichkjeit en Onnjerajchtichkjeit em jemeene? en waut fa Jemeenschofft haft Licht en Diestaness? En woo kaun Christus met Belial stemme? oda waut fonn Poat haft en Jleewenda met soonem dee nich jleeft? Oda waut haft Gott sien Tempel toop met Jetse? Dan wie sent daen laewendja Gott sien Tempel, soo aus Gott saed: "Ekj woa mank an wone, en mank an waundle, en ekj woa aea Gott senne, en see woare mien Follkj senne. Doaromm komt rut fonn mank an, en sonndat junt auf fonn an," sajcht de Herr, "en reat daut Onnreine nich aun; en ekj woa junt oppnaeme, en woa fa junt en Foda senne, en jie sele fa mie Saens en Dajchta senne," sajcht de Herr, dee Aulmajchtja. Leefste Frind, sentamol wie dise Fespraeakjunje ha, wel wie onns selfst rein moake fonn aules daut Fleesch en Jeist besudelt, en Heilichkjeit follbrinje enn Gottesforcht. Moakt Rum fa onns, wie ha kjeenem Onnrajcht jedone, wie ha kjeenem feletst, wie ha kjeenem beschumelt. Ekj saj daut nich junt to fedaume; ekj ha ferhaea jesajcht daut jie enn onnse Hoate sent, met junt to stoawe, uk met junt to laewe. Ekj raed seeha brow to junt, ekj ha fael aewa junt to puche; ekj sie met Troost jefelt, ekj sie aewafelt met Freid enn aul onns Liede. Aus wie no Matsedoonien kjeeme, haud wie kjeene Ruh em Kjarpa, oba haude aun aule siede Trubbel; runt omm onns wea Striet, ennalich wea Angst. Oba Gott, dee de deemietje treeste deit, deed onns treeste enn daem daut Tietus kjeem. En nich bloos doaderch daut hee bie onns wea, oba uk derch daen Troost met daen jie am jetreest haude. Hee fetald onns fonn jun deepet Felange, jun Trua, en woo jie soo bejeistat weare fa mie, en daut jeef mie noch meeha Freid. Dan wan ekj junt derch mien Breef ha truarich jemoakt, es mie daut doch nich leet; dan wan mie daut feleicht en Stoot wea leet jewast, see ekj nu daut wan dee junt haud truarich jemoakt, wea daut mau fa en kortet Stoot. Nu frei ekj mie, nich daut ekj junt haud truarich jemoakt, oba daut junt dee Trua no de Buesse dreef, dan jie weare Truarich no Gott sien Wele, soo daut jie derch onns kjeen Schode haude. Dan Trua no Gott sien Senn wirkjt ne Buesse to Seelichkjeit, daut eenem niemols Schod es; oba daut Trua daut dee Welt jeft wirkjt daen Doot. Dan kjikjt emol! jie weare Truarich no Gott sien Senn, waut fonn Earnst daut brocht! sogoa ne Feteidjunk; sogoa en Oaja; sogoa Forcht; sogoa en deepet Felange; sogoa en Iewa, sogoa Rach. Enn aulem ha jie junt bewaese gauns Rein to senne enn dee Sach. Wan ekj junt dan jeschraewe ha, deed ekj daut nich waeajen daem dee daut Onnrajcht jedone haud, oda waeajen daem dee unja daut Onnrajcht jelaede haud, oba daut jun Earnst omm onnset haulwe mucht fer Gott jeoppenboat woare. Doawaeajen haud wie Troost. Oba meeha aus bloos onns Troost, wie freide onns seeha aewa Tietus siene Freid, wiel sien Jeist wea derch junt aula oppjefrescht. Dan wan ekj to am jepucht ha fonn junt, schaem ekj mie nich doa aewa; oba soo aus wie enn aules to junt de Woarheit jeraet ha, jrod soo es uk onns puche fer Tietus aewa junt, to Woarheit jeworde. En siene Leew fom Hoat fa junt es femeat enn daem daut hee aun jun Jehuarsaum denkjt, aus jie am met Forcht en Tsetre aun neeme. Ekj frei mie daut ekj enn aulem aewa junt kaun jetroost senne. Breeda, wie moake junt bekaunt fonn Gott siene Jnod dee de Jemeente enn Matsedoonian jejaeft es, daut see enn groote Proow bewoat worde, en met groote Freid, wan see uk seeha Oam weare, doch friesennich weare en rikjlich jeewe. Dan see jeewe soo fael aus see kunne, bezeij ekj, en meeha aus see kunne, ut sikj selfst, en see prachada onns seeha earenstlich daut see Aundeel muchta ha aun dise Jnod en Deenst fa dee Heilje. En nich bloos soo aus wie hopte, oba see jeewe sikj selfst eascht daem Herr, en dan onns no Gott sien Wele; daut wie Tietus Befael jeewe daut soo aus hee aunjefangt huad, sull hee nu uk enn junt dee Jnod foadich moake. Oba soo aus jie enn aules rikj sent, em Gloowe, en Wuat en Erkjantnes en Earenst, en onnse Leew dee enn junt es, seet doano daut jie enn dise Jnod uk Rikj sent. Ekj saj dit nich aus en Jeboot; oba derch aundre aea Iewa to bewiese woo ajcht june Leew es. Jie kjane onns Herr Jesus siene Jnod, daut, wan hee uk Rikj wea, doch omm junet haulwe muak hee sikj selfst Oam, soo daut jie derch siene Oamoot kunne Rikj woare. En ekj jaew hia miene Meeninj. Dit es fa junt to Nutse. Jie haude latst Yoa nich bloos aunjefangt daut to doone, oba uk daut Felange. Nu dan moakt daut uk foadich, soo aus jie Iewrich weare daut to doone, soo moakt daut nu foadich met waut jie ha. Wan daut Felange aul doa es, dan eset aunjenome no waut en Mensch haft, nich no waut hee nich haft. Nich daut aundre daut sulle leichte ha, en jie schwande, oba daut doa nu sull ne Aewereenheit senne, daut nu derch jun Aewafluss jane kjenne ha waut an faelt, daut aea Aewafluss junt halpe kaun wan junt daut faelt, daut doa ne Aewareenheit es; soo auset jeschraewe steit: "Waea fael haud, haud nich tom aewrije, en waea weinich haud, haud nich too weinich". Oba Gott sie jedankt, dee daenselwja Iewa fa junt Tietus enn sien Hoat jeef, dan hee neem onns femone aun, en nich bloos daut, oba ut sien eajna Drief kjeem hee no junt. En wie schekjte daem Brooda met, daem enn aule Jemeente jeloft woat em Evanjeelium. Nich bloos daut, oba daem wort uk fonn dee Jemeente jewaelt met onns met to reise enn dise Jnod, daut en Deenst es fa daem Herr siene Ea, en en Bewies fa onns Iewa, dan wie proowe faeasechtich to senne daut kjeena onns noraede sull waeajen soone groote Gow, daen wie em Deenst fesorjcht ha. Wie fesorje goode Dinje, nich bloos fer Gott, oba uk fer Mensche. En wie schekjte onns Brooda met an, wiel wie aul foaken jeseene haude daut hee flietich wea enn fael Dinje, en nu noch fael dolla soo enn sien Toofetrua enn junt. Waut Tietus aunbelangt, hee es mien Poatna en fa junt en Metoabeida; oda onnse Breeda, dee de Jemeente aeare Apostel sent, daem Christus siene Harlichkjeit. Doaromm bewiest dise Mana, en dee Jemeente, june Leew, en onns puche aewa junt. Nu waut daen Deenst fa dee Heilje aunbelangt, eset tom aewrije fa mie junt to schriewe; Dan ekj weet fonn jun Iewa, fonn daut ekj to dee Jemeente enn Matsedoonian puche doo, daut Achaja en Yoa trig aul haud reed jemoakt, en jun Iewa haft doa noch meeha aunjespornt. En ekj schekjt dee Breeda daut onns puche fonn junt nich met eemol sull emsonst senne jewast waeajen dit, soo aus ekj saed, daut jie reed weare. Dan, wan dee fonn Matsedoonia met mie kjeeme, en sage daut jie nich reed weare, wie onns schaeme sulle, nich to saje: JIE!, enn onns Toofetruehe. Doaromm docht ekj daut needich to senne dee Breeda to femone daut see feropp reisde, en jun Saeajen ferhaea reed to moake daen jie fesproake haude, dautet en Saeajen kunn senne, en nich aus jedwunje. Dit saj ekj: Waea spoasaum seit, woat uk spoasaum arnte; en waea fa en Saeajen seit, woat uk Saeajen arnte. En jieda oba soo aus hee sikj enn sien Hoat faeanemt, nich enn Trua oda jedwunje; dan de Herr haft soone leef dee en schaftja Jaewa es. En Gott kaun junt em folle Jnod jaewe, soo daut jie emma enn aules jenuach ha, en kjenne faeich senne to en jiedet goodet Woakj, soo auset jeschraewe steit: "Hee haft utjestreit, hee haft dee Oame jejaeft, siene Jerachtichkjeit woat enn Eewichkjeit bliewe." Nu dee, dee daem Seimaun daut Sot hanreakjt, jeft beides Broot tom Aete, en femeat jun Sot, en moakt jun Jerachtichkjeits Frucht to wause. Jie woare enn aulem Rikj jemoakt, daut jie fael jaewe kjenne, daut derch onns Dankboakjeit to Gott wirkjt; dan dee fesorjunk fa dis Deenst halpt nich bloos dee Heilje daut to jaewe waut an faelt, oba uk daut doaderch Gott fonn fael jedankt woat. En doaderch daut jie junt enn disen Deenst ha Tru bewaese, feharliche see Gott daut jie Tru sent enn jun Bekjantnes to Christus sien Evanjeelium, uk enn jun rikje Jemeenschofft em jaewe to an, uk to aulamaun. En uk em Jebaed fa junt, en ha en Felange no junt waeajen dee groote Jnod dee Gott junt bewaese haft. Gott sie jedankt fa siene Gow dee nich to beschriewe jeit. Ekj selfst, Paul, prache junt derch Christus siene Saunftmoot en Jedult, ekj, dee seeha Deemietich sie mank junt, oba Brow wan ekj wajch sie. Nu bed ekj, wiel ekj nich bie junt sie, daut wan ekj bie ju woa senne, nich bruck Driest senne enn daut Toofetruehe daut ekj raeakejn to bruke jaeajen daen dee meene daut wie nom Fleesch waundle. Dan wan wie em Fleesch sent, doo wie doch nich nom Fleesch kjamfe. Dan dee Jewaeare met dee wie kjamfe sent nich fleeschlich, oba kjraftich enn Gott aules dol to braeakje daut faust steit, mensche Jedanke, en aules daut sikj jaeajen dee Erkjantnes fonn Gott oppstalt, en naeme aule Jedanke jefange dee jaeajen Jehuarsaum to Christus sent, en sent reed, aulet Onnjehuarsaum to strofe, wanemma jun Jehuarsaum woat erfelt senne. Jie kjikje bloos no daut waut fonn bute es. Wan irjent waea sikj secha es daut hee Christus aunjeheat, lot am doamet raeakjne daut soo aus hee Christus aunjeheat, soo sent wie uk. En wan ekj sull dolla puche aewa dee Macht dee de Herr mie jejaeft haft junt opptobuehe en nich dol to riete, schaem ekj mie dowaeajen nich; dan ekj wel nich ha daut jie denkje sele daut ekj junt met miene Breew enjste wel. Dee saje daut siene Breew sent Strenj en Schwoa, oba enn Peersoon es hee kjarpalich Schwak, en siene Raed es tom fe-achte. Lot soone doamet raeakjne, daut soo aus wie en Wead sent enn onnse Breew wan wie wajch sent, soo woa wie uk senne enn Woakj wan wie bie junt sent. Wie woage onns nich bie to talle, oda to fejlikje met soone dee sikj selfst lowe; dan dee fejlikje sikj selfst met sikj selfst, en maete sikj selfst met sikj selfst, oba sent nich festentlijch. Oba wie woare nich butamote puche, oba no dee Mot no dee Raeajel dee Gott onns aunfetrut haft, daut Mot daut bott junt reakjt. Dan wie aewestrakje onns nich wan wie no junt kome, dan wie kjeeme sogoa bott junt met Christus sien Evanjeelium, en puche onns nich butremote enn aundre aeare Oabeit, oba ha Hopninj daut soo aus jun Gloowe waust, wie uk kjenne derch junt, onnse Oabeit femeare no onns Mot, en daut Evanjeelium praedje enn Lenda bie junt febie, en nich puche enn waut en aundra reed jemoakt haft. Oba wan waea puche wel, dan lot am sikj enn daem Herr puche. Dan nich soona dee sikj selfst loft, es aunjenaem, oba soone daem de Herr loft. Wudd daut jie mie enn miene Noarheit fa en Stoot kunne fedroage; aewens doo jie mie werklich fedroage. Dan ekj sie iewrich aewa junt met en Gottes Iewa, dan ekj ha junt aun eenen fetrut, daut ekj junt Christus hanreakje kunn aus ne reine Junkfru. Oba mie es angst, daut, soo aus dee Schlang Eewa derch siene Lest beduddeld, soo wudde feleicht june Jedanke feleit woare fonn dee Onnschult en Reinheit enn Christus. Dan wan waea kjemt en praedicht en aundra Jesus daem wie nich jepraedicht ha, oda en aundra Jeist daem jie nich jekraeaje ha, oda en aundret Evanjeelium daut jie nich aunjenome ha, daem fedroag jie welich. Dan ekj meen daut ekj nusscht weinja sie aus dee faeaschta Apostel. Oba wan ekj emm raede nich je-eeft sie, enn Erkjantnes sie ekj, en wie sent enn aule Dinje junt jeoppenboat worde enn aule Waeaj. Ha ekj jesindicht daut ekj mie jedeemieticht ha daut jie kunne nehecht jehowe woare, wiel ekj junt daut Evanjeelium emsonnst praedjd? Ekj berowd aundre Jemeente en neem fonn ann Loon daut ekj junt deene kunn. Aus ekj bie junt wea, en mie waut faeld, wea ekj kjeenem ne Laust, oba dee Breeda dee fonn Matsedoonian kjeeme muake daut opp; ekj hilt mie enn aulem junt nich ne Laust to senne, en woa mie soo hoole. Soo aus dee Woarheit enn Christus es, kjeena enn dee Ommjaeajent fonn Achaja woat mie dit Puche wajch naeme. Wuaromm? Wiel ekj junt nich leef ha? De Herr weet! Waut ekj oba doo, woa ekj doone, daut ekj daen de Grunnt wajch naeme kaun dee no ne Uasoak seakje daut see puche kjenne, daut see muchte soo aus wie jefunge woare. Dan soone sent faulsche Profeete, fefeararische Oabeide, dee Jestault aunaeme soo aus Christus siene Apostel. En kjeen Wunnda; dan Soton selfst nemt Jestault aun soo en Lichtenjel. Doaromm esset kjeen grootet Dinkj wan siene Deena jestault aunaeme soo aus Jerachtichkjeitsdeena; oba daen aea Enj woat doano senne aus aeare Woakje fedeent ha. Ekj saj wada: Lot kjeena denkje daut ekj en Noa sie; wan aundasch, dan naemt wie waenst aun aus en Noa, daut ekj en baet puche kaun. Waut ekj raed, raed ekj nich soo aus de Herr, oba soo aus eena dee en Noa es, enn daut Toofetruehe fom puche. Sentamol doa fael sent dee nom Fleesch puche, wel ekj uk puche. Jie fedroage Noare met Freid wiel jie soo kluak sent. Jie fedroage daut wan junt waea fesklowe deit, wan waea junt oppfrat, wan waea junt oppnemt, wan waea sikj selfst oppdrenkjt, wan waea junt em Jesecht schleit. To Schaund saj ekj dit, soo aus wan wie Schwak sent; oba waemma waut woagt, -ekj raed enn Noarheit - woag ekj uk. Sent see Hebraea? ekj sie uk. Sent see Iesraliete? ekj sie uk. Sent see Obraum siene Nokome? ekj sie uk. Sent see Christus siene Denna? ekj raed soo aus en Noa, ekj sie fael meeha; enn fael meeha Schwearichkjeite, fael meeha enn Jefenknesse, fael dolla jepriejelt worde, foaken enn Doodesjefoa. Fonn dee Jude ha ekj fief mol naeajenendartich Heiw jekraeaje, dree mol wort mie met Stange feheift, eemol wort mie jesteenicht, dree mol em Scheppbruch, eene Nacht en Dach wea ekj em deepet Maea, ha fael jereist, enn Jefoa em Fluss, enn Jefoa fonn Reiba, enn Jefoa mank miene eajne, enn Jefoa bie de Heide, enn Jefoa enne Staut, enn Jefoa enne Wiltnes, enn Jefoa em See, enn Jefoa mank Faulsche Breeda, enn Laust en Schwearichkjeit, foaken enn Woake, enn Hunga en Darscht, foaken met Fauste, enn Kolld oone Kjleeda. Apoat fonn daut waut fonn bute es, woat jieda Dach jaeajen mie jeoabeit, en dan aule Dach dee sorj fa dee Jemeente. Waea es Schwak, en ekj sie nich Schwak, waea deit Oajaness liede, en ekj brenn nich? Wan ekj puche mott, dan woa ekj puche fonn daut waut miene Schwakheite aunbelangt. Onns Her Jesus Christus sien Gott en Foda, dee enn Eewichkjeit jeloft woat, weet daut ekj nich leaj. Enn Damaskus deed daem Kjeenich Areetus sien Kommendaunt dee Staut bewoare, wiel hee mie faust naeme wull; oba mie wort enn en Korf derch en Fensta enne Waunt rauf jelote, enn ekj kjeem fonn siene Henj wajch. Jepucht mott woare, wan daut manchmol uk nusscht halpt, aulsoo woa ekj bott Jesechte en Oppenboarunje fom Herr kome. Ekj weet fonn en Maun enn Christus dee featean Yoa trig - auf emm Kjarpa, weet ekj nich, oda buterem Kjarpa, weet ekj nich, de Herr weet - dee emm dredde Himel oppjefangt wort. En ekj kjan soon Maun - auf emm Kjarpa oda buterem Kjarpa weet ekj nich, de Herr weet - daut am oppjefangt wort emm Paradies enenn, en head Wead dee nich utospraeakje sent, dee nich Erlaubt sent fa en Mensch to raede. Aewa soonem woa ekj puche, oba fonn mie selfst woa ekj nich puche, bute enn miene Schwakheite. Dan wan ekj uk noch puche wull, wea ekj doch nich en Noa, oba ekj woa Woarheit raede. Oba ekj hool mie trig, daut kjeena mie meeha raeakjne saul aus waut hee enn mie sit oda fonn mie heat, uk waeajen dee groote Oppenboarunge. Doaromm, daut ekj mie nich sull to Stollt meene doamet, wort mie en Stachel em Fleesch jejaeft, daem Soton sien Enjel, daut dee mie schlone mucht, daut ekj nich bute mote stollt woare sull. Dree mol prachad ekj daem Herr daut hee daut wudd wajch naeme. Oba hee saed to mie: "Miene Jnod reakjt too fa die, dan miene Krauft es enn Schwakheit follkome". Seeha jearn wel ekj dan fonn miene Schwakheite raede, daut Christus siene Krauft kaun jeseene woare enn mie. Doaromm ha ekj Wooljefaule enn Schawkheit, enn Beleidjunge, enn Noot, enn Fefoljunk en Schwearichkjeite omm Christus sien haulwe; dan wan ekj schwak sie, sie ekj stoakj. Ekj sie en Noa jeworde, jie ha mie doatoo jedwunje. Jie haude mie sullt lowe. Ekj sie nusscht weinja aus dee hechste Apostel, wan ekj uk nusscht sie. Dee Teakjens fonn en Apostel worde mank junt utjewirkjt met groote Jedult, beides derch Teakjens en Wunndawoakje. En waut wea jie weinja aus dee aundre Jemeente, bute wanet doarenn wea daut ekj junt nich ne Laust wea? Fejaeft mie dit Onnrajcht! Kjikjt! Dit es nu daut dredde mol daut ekj reed sie no junt to kome, en ekj woa junt nich ne Laust senne, dan ekj seakj nich daut waut junt es, oba junt selfst. Dan de Kjinje sulle nich Schats fa de Elre opplaje, oba de Elre fa de Kinje. Ekj woa met Freid mien aules fa june Seele hanjaewe. Wan ekj fa junt meeha Leew ha, ha jie dan weinje fa mie? Oba lotet soo senne. Ekj sie junt nich ne Laust jewast; oba wiel ekj hinjalestich wea, ha ekj junt derch Lest jenome. Ha ekj junt derch irjentwaem daen ekj hanjeschekjt ha, utjenuttst? Ekj befool Tietus, en schekjt en Brooda met am; deed Tietus junt utnuttse? waundeld wie nich enn daem naemlije Jeist? enn dee naemlije Footstaupe? Jie sent aul lang unja dee Meeninj daut wie onns bie junt feteidje. Wie raede fer Gott enn Christus; oba wie doone aules, leefste Frind, junt opptobuhe. Oba mie es angst, daut wan ekj han kom, ekj junt nich soo finje woa aus ekj mie wensch, en jie mie nich soo finje woare aus jie junt wensche; daut doa Striet, Aufgonnst, Oaja, jaeajenaun stone, aundre dolranne, Pludarie, Stollt, en Opprua woat senne. En wan ekj wada kome woa, woat mien Gott mie deemietje mank junt, en ekj truare sull aewa fael fonn daen, dee jesindicht ha, en nich Buesse jedone ha aewa aea Onnreinet, Huararie, en weltichle Raed, met dee see rom jegone sent. Dit es nu daut dreddet Mol daut ekj no ju kom. Enn twee oda dree Zeij saul aules bestaedicht woare. Ekj haud eare jesajcht, en saj nu em ferut soo aus ekj bie junt wea, en nu nich bie junt sie, to dee, dee ferhaea jesindicht ha, uk to aul dee aundre, daut wan ekj wada kom woa ekj nich spoare, wiel jie Bewies wele ha daut ekj enn Christus raed, dee nich Schwak, oba Kjraftich es enn junt. Am wort werklijch jekjrietsicht enn Schwakheit, oba hee laeft derch Gott siene Krauft. Wie sent uk Schwak enn am, oba woare met am laewe derch Gott siene Krauft junt jaeajenaewa. Prooft junt selfst, auf jie em Gloowe sent, unjaseakjt junt selfst. Oda weet jie nich selfst daut Christus enn ju es? Buta wan jie fefaulscht sent. Ekj hop daut jie weete daut wie nich fefaulscht sent. Wie baede nu to Gott daut jie kjeen Onnrajcht doone, nich daut wie sulle bewoat woare, oba daut jie daut Goodet doone. Dan wie kjenne nusscht jaeajen de Woarheit doone, bloos doafaea. Dan wie freihe onns wan wie Schwak sent, jie oba Stoakj; en fa dit doo wie baede, daut jie muchte follkome senne. Doaromm schriew ekj dit eeha ekj hankom, daut wan ekj kom, ekj nich woa bruke Shoap senne no dee Krauft dee de Herr mie jejaeft haft tom Oppbuehe, nich tom dolriete. Fa daut aewrije, Breeda, freit junt, lot junt trajchthalpe, femont junt, denkjt aewareen, siet fraedlich, en dee Gott, dee Fraed en Leew es, woat met junt senne. Jreest junt unjarenaunda met en heilje Kuss. Aul dee Heilje jreese junt. Mucht daem Herr Jesus siene Jnod, en Gott siene Leew, en daem Heilje Jeist siene Jemeenschofft met junt aula senne

Paul, en Apostel, nich fonn Mensche, uk nich derch Mensche, oba derch Jesus Christus, en Gott daem Foda dee am fomm Doot oppjewakjt haft, en aul dee Breeda dee met mie sent, aun dee Jemeente en Galatsean: Mucht Jnod en Fraed met junt senne fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus; dee sikj hanjeef omm onnse Sinde haulwe, daut hee onns erut rade mucht fonn dise beese, jaeajenwoatje Welt, no Gott onns Foda sien Wele, am jeheat aule Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit! Amen. Ekj wunnda mie daut jie so schwind daem felote ha dee junt beroope haft derch Christus siene Jnod, no en aundret Evanjeelium, daut nich en aundret es; oba doa sent walkje dee junt trubble, en Christus sien Evanjeelium fedreihe. Oba sogoa wan wie, oda en Enjel fomm Himel, en aundret Evanjeelium praedje sulle, bute daut waut wie junt jepraedicht ha, lot am feflucht senne. So aus ekj ferhaea jesajcht ha, en nu wada saj, wan irjend waea junt en Evanjeelium praedicht bute daut waut jie jekraeaje ha, lot am feflucht senne. Proow ekj nu Mensche oda Gott to beraede, oda feseakj ekj Mensche to jefaule? Wan ekj Mensche tom jefaule laewd, wudd ekj nich Gott sien Sklow senne. Dan ekj moak junt bekaunt, Breeda, daut daut Evanjeelium daut ekj jepraedicht ha, nich no Mensche Oat es; dan ekj ha daut nich fonn Mensche jekraeaje, ekj ha daut uk nich fonn Mensche jeleat, oba derch ne Oppenboarinj fonn Jesus Christus. Dan jie ha fonn mien faeaja Waundel em Judentum jeheat, woo ekj bute Mote Gott siene Jemeente fefoljd, en proowd dee to fenichte, en jinkj ferwauts emm Judentum meeha aus faele fonn miene Metjlieda enn mien Jeschlacht, en wea seeha iewrich enn miene Fodasch aeare Sitte. Oba aus Gott daut jefoll, dee mie fonn miene Mutta aea Lief uterwaelt haud, en mie beroope haud derch siene Jnod, sien Saen enn mie to oppenboare, daut ekj am to dee Heide praedje sull, unjahilt ekj mie nich met Fleesch en Bloot, jinkj uk nich no Jerusalem no daen dee fer mie Apostel weare. Ekj jinkj wajch no Arabean, en kjeem donn trig no Damaskus. Dree Yoa lota jinkj ekj no Jerusalem omm mie met Seephas to unjahoole, en bleef doa met am fa feftean Doag; oba sach kjeene fonn dee aundre Apostel, buta Joakopp, daem Herr sien Brooda. Nu waut ekj hia schriew, kjikjt! fer Gott, ekj leaj nich. Donn kjeem ekj enn dee Ommjaeajent fonn Sierean en Tsilietsean. Ekj wea oba enn dee Jemeente enn Judaea dee enn Christus sent, onnbekaunt. See haude bloos jeheat daut dee, dee donn dee Jemeente fefolcht haud, nu daen Gloowe praedjd daen hee donn proowd to fenichte. En see feharlichte Gott enn mie. Donn featean Yoa lota reisd ekj wada no Jerusalm met Barnabas, en neem Tietus uk met; en ekj jinkj han derch ne Oppenboarinj; en laed an daut Evanjeelium faea daut ekj mank dee Heide praedj; oba enn Priewaut met daen dee Aunjeseene weare, daut ekj nich fejaefs rand, oda jerant haud. Oba see felangde nich emol daut Tietus, dee met mie wea, sul beschnaede woare wan hee uk Jriechesh wea; Oba dee faulsche Breeda dee emm Jeheeme enenn jebrocht weare, en sikj enenn jeschlikjt haude omm onnse Frieheit dee wie enn Christus ha, utospione, omm daut see onns wada fesklowe muchte, ha wie onns opp kjeen Wajch hanjejaeft, nae, nich mol fa ne Stund, daut dee Woarheit fom Evanjeelium bie ju bliewe kunn. Oba dise, dee schiende waut to senne - [fonn waut fonne Sort see weare moakt mie kjeen unjasheet, Gott sit kjeene Persoon aun], dee, dee schiende waut to senne, leade mie nusscht niehet, oba emm jaeajendeel, aus see sage daut mie daut Evanjeelium to dee onnbeschnaedne aunfetrut wea, so aus Peeta daut aunfetrut wea to dee Beschnaedne; dan dee, dee derch Peeta wirkjt to daut Apostelaumt to dee Beschnaedne, oabeid uk enn mie to dee Heide. En aus Joakopp, en Peeta, en Jehaun, dee aunjeseene weare aus Stenda enne Jemeent, dee Jnod sage dee mie jejaeft wea, jeewe see mie en Barnabas de rajchte Haunt enn Jemeenschoft, daut wie sulle no dee Heide gone, oba see wudde no dee Beschnaedne gone; see wulle bloos ha daut wie aun dee Oame denkje sulle, en daut wull ekj uk jearen doone. Oba aus Peeta no Antiochean kjeem, wadastunnt ekj am to Jesecht, wiel hee schuldich wea. Dan fer daem daut walkje fonn Joakopp kjeeme, aut hee met dee Heide; oba aus dee jekome weare, trok hee sikj trig en hilt sikj appoat, wiel hee sikj fa dee Beschnaedne engste deed; en dee aewrije Jude heichelde met am met, so daut sogoa Barnabas met aea Heichle wajch jeleit wea. Aus ekj oba sach daut see nich daen jerode Wajch jinje no dee Woarheit fomm Evanjeelium, saed ekj to Peeta fer an aula: "Wan du, dee du en Jud best, so laefst aus dee Heide, en nich so aus en Jud, woo bedwingst du dan dee Heide so to laewe aus dee Jude? Wie sent fonn Natua Jude, en nich Sinda fonn mank dee Heide; en weete daut en Mensch nich derch dee Jesatseswoakje jeracht jemoakt woat, oba derch daen Gloowe enn Jesus Christus. Wie ha selfst aun Jesus Christus jejleeft, daut wie derch daen Gloowe enn Christus kjenne Jeracht jemoakt woare, en nich derch dee Jesatseswoakje, dan derch dee Jesatseswoakje kaun kjeen Mensch Jeracht jemoakt woare." Oba wan wie feseakje enn Christus Jeracht to woare, en aus Sinda jefunge worde, es Christus dan en Deena fa de Sind? Muchtet nich senne! Dan wan ekj daut wada oppbu waut ekj fenicht ha, dan hab ekj mie selfst to en Aewatraede jemoakt. Dan ekj sie derch daut Jesats, to daut Jesats jestorwe, so daut ekj fa Gott laewe kaun. Ekj sie met Christus jekjrietsicht, nu laew ekj nich meeha, oba Christus laeft enn mie; en daut Laewe daut ekj nu em Fleesch laew, laew ekj em Gloowe enn Gott sien Saen, dee mie jeleeft haft, en haft sikj selfst fa mie hanjejaeft. Ekj doo Gott siene Jnod nich auntsied sate; dan wan Jerachtichkjeit derch daut Jesats kjemt, dan es Christus emsonst jestorwe. Jie onnfestendje Galata, waea haft junt betsaubat? fer june Uage es Jesus Christus faeajemolt worde aus dee Jekjrietsichta. Dit wel ekj jearen fonn junt weete: Ha jie daen Jeist jekraeaje derch dee Jesatseswoakje, oda derch dee Praedicht fomm Gloowe? Se jie noch soo domm? Em Jeist funj jie aun, woa jie nu dan derch daut Fleesch follkome woare? Ha jie soo fael fejaefs jelaede? Wanet werklich fejaefs es! Dee, dee junt daen Jeist hanreakjt, en kjraftje Wunnda mank junt deit, deit hee daut derch de Jesatses Woakje? oda derch dee Praedicht fomm Gloowe? So aus Obraum Gott jleewd, en am wea daut too jeraeakjent aus Jerachtichkjeit. Weet dan, daut dee, dee fomm Gloowe sent, sent Obraum siene Kjinja. Dee Schreft sach ferut daut Gott dee Heide derch daem Gloowe jeracht moake wudd, en praedjd to Obraum dee goode Norecht daut: "Enn die woare aule Heide jesaeajent woare". Aulso dee, dee jleewe, sent met Obraum jesaeajent, dee Gloowe haud. Dan dee, dee sikj opp Woakje felote, sent unja daem Fluch; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es jieda eena dee nich aules helt, daut em jesats jeschraewe es, daut to doone." Nu daut kjeena fer Gott jeracht jemoakt woat derch daut Jesats es kloa, dan "dee Jerachte woat laewe derch Gloowe"; en daut Jesats es nich fomm Gloowe, oba: "waea daut deit, woat doaderch laewe". Christus haft onns loosjekofft fonn daem Fluch dautet Jesats brocht, enn daem daut hee en Fluch wort fa oons; dan daut steit jeschraewe: "Feflucht es en jieda dee oppem Kjriets hengt"; daut Obraum sien saeajen kunn enn Jesus Christus opp dee Heide kome, so daut wie daen Jeist, dee fesproake wea, kjriehe kunne derch daen Gloowe. Breeda, ekj raed so aus en Maun. Doch wan en Mensch en Tastement jemoakt haft, en daut unjaschraewe es, woat nusscht doafonn auntsied jesat, uk nich waut meeha too jelacht. Nu dee Fespraeakjunje worde to Obraum en sien Nokome jejaeft. Daut sajcht nich: "En to Nokome," aus wan daut fael weare, oba bloos to eenem: "En to dien Nokome", en daut es Christus. En dit saj ekj: daut daut Jesats daut feehahundat en featich Yoa lota kjeem, deit daut Bunt nich auntsied sate daut Gott ferhaea bestaedicht haud, so daut daut Fespraeakje nich jelte sull. Dan wan daut Oawgoot derchem Jesats kjemt, dan esset nich meeha derch Fespraeakje. Oba Gott haft Obraum daut jejaeft derch en Fespraeakje. Wuaromm dan daut Jesats? Daut wort toojelajcht waeajen daut Aewatraede, bott dee kome wudd daem daut fesproake wea. En daut Jesats wort bestaedicht derch Enjel, derch en Femdla siene Haunt. Nu en Femedla es nich fonn eenem auleen, oba Gott es mau Eena. Es daut Jesats dan doaromm jaeajen Gott sien Fespraeakje? Muchtet nich senne! Dan wan doa en Jesats jejaeft wea daut laewe bringe kunn, dan wudd Jerachtichkjet werkjlich derch Jesats jekome senne. Oba nu haft dee Schreft aule Mensche unja Sind enjeschlote, so daut daut Fespraeakje derch Gloowe enn Jesus Christus daen kunn jejaeft woare dee Jleewe. Oba fer daem daut Gloowe kjeem, wea wie aula bewoat, enjeschlote enn daut Jesats fa daen Gloowe dee em korte jeoppenboat sull woare. Aulso es daut Jesats onns Leara jeworde, no Christus han, daut wie kunne jerachtfoadicht woare derch daen Gloowe. Oba nu daut dee Gloowe jekome es, se wie nich meeha unja daem Leara. Dan wie sent aula Gott siene Kjinja derch daen Gloowe enn Christus Jesus. Dan waea emma enn Jesus Christus enenn jetauft es, haft Christus aunjetrokke. Nu kaun doa nich meeha en Jud oda en Jrieche senne, nich meeha en Sklow oda eena dee frie es, doa kaun nich meeha Maun oda Fru senne, dan jie sent aula eent enn Christus Jesus. En wan jie Christus aunjeheare, dan sent jie uk Obraum sien Some, en Oaw no daut Fespraeakje. Oba ekj saj, daut so lang aus dee Oaw noch nich Mindich es, es tweschen am en en Sklow kjeen unjascheet, wan hee uk Herr aewa aules es; oba es unja Faeaminda en Fewaulta bott dee Tiet dee de Foda ferhaea betsemt haft. Soo wea wie uk, aus wie onnnmindich weare, feschkloft unja dee Dinje fonne Welt. Oba aus dee folle Tiet jekome wea, schekjt Gott sien Saen, fonn ne Fru jebuere, unjarem Jesats jestalt, soo daut hee daen rade kunn dee unja daut Jesats weare, daut wie kunne aus siene Saens aunjenome woare. En wiel wie nu Saens sent, haft Gott sien Saen sien Jeist enn onnse Hoate enenn jeschekjt, dee doa roopt: "Foda! leefsta Foda!" Aulsoo best du nu nich meeha en Sklow, oba en Saen; en wan en Saen, dan en Oaw derch Gott. Oba donn aus jie Gott nich kjande, deend jie daen dee nich Jette fonn Natua sent. Nu oba ha jie Gott kjanne leat; aenlich fael meeha, Gott haft sikj to junt bekaunt jemoakt. Woo go jie nu wada trig no dee schwake en oame Dinje, en wele daen wada from fresche deene? Jie be-oobachte Doag, en Moonate, en Yoares Tiede, en Yoare. Ekj fercht mie aewa junt, auf ekj met eemol emmsonst mank junt jeoabeit ha. Breeda, siet soo aus ekj sie, dan ekj sie soo aus jie sent, ekj pracha junt. Jie ha mie kjeen Onnracht jedone. En jie weete daut ekj daut easchte mol junt daut evanjeelium enn miene fleeschliche Schwakheit praedjd. En june Feseakjunk enn mien Fleesch deed jie nich fe-achte, junt wea daut uk nich jaeajenaun, oba neeme mie aun aus en Enjel fonn Gott, soo aus Christus selfst. Wua es nu dan dee Jlekseelichkjeit dee jie aewa mie haude? Dan ekj jaew junt Zeichness daut wanet wea maeajlich jewast, haud jie june eajne Uage utjeraete, en mie dee jejaeft. Sie ekj nu dan jun Fient jeworde wiel ekj junt dee Woarheit jesajcht ha? Jane sent seeha iewrich aewa junt, oba nich tom Goode; see wele junt utschlute, soo daut jie aewa an muchte iewrich senne. Oba daut es emma goot, iewrich to senne enn daut Goodet, en nich bloos wan ekj bie junt sie. Miene Kjinje! omm daen ekj wada Jeburtsweedoag lied bott Christus enn junt Jestault aunjenome haft. Ekj ha mie jewenscht wada bie junt to senne, en miene Stem to endre, dan ekj sie emm Twiewel aewa junt. Sajcht mie, jie, dee jie unja daut Jesats wele senne: hea jie daut Jesats nich? Dan daut steit jeschraewe daut Obraum twee Saens haud; eent derch daut Deenstmaeakje, en dee aundra derch dee Fru dee frie wea. Oba dee fonn daut Deenstmaeakje, wea no daut Fleesch jebuare; en dee fonn dee Fru dee frie wea, derch daut Fespraeakje. Dit haft en biltlichet Senn: dan dise bediede twee Tastamente, eent fonn daem Boajch Sienajie, daut Sklowerie bringt; daut es dee Hagar; dan Hagar es dee Boajch Sienajie enn Arabean; en stalt dee fonndoagsche Staut Jerusalem faea, dan see deent aus en Sklow met aeare Kjinje. Oba daut Jerusalem fonn bowe es frie, en daut es onnse Mutta; Dan daut steit jeschraewe: "Sie froo, du Onnfruchtboare, dee du nich jebuare hast; jubel en schrie ut Freid; dan dee Eensaume haft fael meeha Kjinja aus dee, dee en Maun haft". Oba, breeda, jie sent Fespraeakunjs Kjinja, so aus Iesak wea. Oba soo aus donn: dee, dee no daut Fleesch jebuare wea, fefoljd daem dee nom Jeist jebuare wea, soo esset uk nu. Oba waut sajcht dee Schreft: "Schekjt daut Deenstmaeakje en aea Saen rut; dan daut Deenstmaeakje aea Saen saul nich met daem Saen toop oawe dee fonn dee friehe Fru jebuare es". Aulso, Breeda, wie sent nich Kjinje fonn daut Deenstmaeakje, oba fonn dee Fru dee Frie es. Christus haft onns frie jemoakt frie to senne; doaromm lot junt nich wada met en Slowejoch bewekle. Kjikjt! ekj Paul saj junt, wan jie junt beschniede lote, dan helpt Christus junt nusscht. En ekj bezeij wada to en jieda eenem dee sikj beschniede lat, daut hee schuldich es daut gaunse Jesats to hoole. Jie sent fonn Christus loos jemoakt wan jie derch daut Jesats jerachtfoadicht sent; dan sent jie fonn dee Jnod aufjefolle. Dan emm Jeist lua wie opp earenst derchem Gloowe fa dee Hopninj de Jerachtichkjeit. Dan enn Christus Jesus talt beschnaede senne, oda onnbeschnaede senne nusscht, bloos Gloowe dee derch de Leew wirkjt. Jie rande soo fein; waea haft junt jehingat daut jie nich sulle enne Woarheit beraet woare? Dit beraede kjemt nich fonn daem, dee junt beroope haft. En kjleen bestje Haew jeit derch daut gaunse Deach. Ekj ha daut toofetruehe em Herr junt jaeajenaewa, daut jie nich woare aundasch jesennt senne; oba dee, dee junt Trubbelt, woat sien Uadeel selfst droage, waea emma hee mucht senne. Oba Breeda, wan ekj dee Beschniedunk noch praedj, wuaromm woat mie dan noch emma fefolcht? Dan es daut Oajanes fom Kjriets to nusscht jemoakt. Ekj mucht werklich daut dee, dee junt trubble, sikj selfst wudde fonn junt loos schniede. Dan Breeda, jie sent to de Frieheit beroope; oba bruckt dee Frieheit nich aus en Jenotte fa daut Fleesch; leewa, deent eena daem aundra enn Leew. Dan daut gaunse Jesats es toop jefot enn een Wuat, naemlich: "Du saust dien Noba jrod so leef ha aus die selfst". Oba wan jie junt unjarenaunda biete en fefraete, dan seet junt faea daut jie junt nich unjarenaunda fenichte. Nu saj ekj, waundelt em Jeist, dan woa jie daut nich doone waut dee Fleeschelosst felangt. Dan daut Fleesch deit jaeajen daem Jeist iewre, en dee Jeist jaeajen daut Fleesch; dan dee sent sikj eena daem aundra jaeajenaewa, daut jie daut nich doone waut jie wele. Oba wan jie fonn daem Heilje Jeist jeleit woare, dan se jie nich meeha unja daut Jesats. Nu dee Woakje fom Fleesch sent oppenboa: daut sent Huararie, Onnreinheit, onnreine Raed, Jetsedeenst, Tsauberie, Fientschofft, Striet, Aufgonst, Wutt, Tsank, Spoolerie, Onneenichkjeit, faulsche Lea, Nosikj, Superie, Fraeterie, en soowaut meeha; waut ekj junt ferhaea jesajcht ha, en nu uk wada saj, daut dee, dee soowaut doone, woare Gott sien Rikj nich oawe. Oba daem Jeist siene Frucht es Leew, Freid, Fraed, Jedult, Frintlichkjeit, Goots, Gloowe, Saunftmoot, Selfstbeharschunj; jaeajen soont es daut Jesats nich. Nu dee, dee Christus aunjeheare, ha daut Fleesch met de Leidenschofft en Losst jekjrietsicht. Wan wie em Jeist laewe, dan wel wie uk em Jeist waundle. Wel wie onns nich puche met daut waut nusscht es, nich eena daem aundra enoagre, oda aufjenstich senne eena aewa daem aundra. Breeda, wan eena enn en Aewetraede aewarauscht es, dan sel jie, dee jie jeistlich sent, am enn en saunftmootje Jeist tracht halpe; en doabie opp die selfst oobacht jaewe, daut du nich uk fesocht woascht. Halpt eena daem aundra siene Laust droage, dan doaderch woa jie Christus sien Jesats erfelle. Dan wan irjent waea jleeft dautet fael met am meent, wan hee doch nusscht es, dan teischt hee sikj selfst. Oba lot en jeeda eena sien eajnet Woakj unjaseakje, en dan woat hee enn sikj selfst Ea ha, en nich enn en aundrem. Dan en jieda eena saul siene eajne Laust droage. Lot daem dee enn daut Wuat unjarecht woat, met daem aulet Goodet metdeele dee unjarechte deit. Lot junt nich feleide; Gott lat sikj nich spotte! dan wautemma en Mensch seit, daut woat hee uk arnte. Dan dee, dee to sien eajnet Fleesch seit, woat fom Fleesch daut Fedoawnes arnte; en dee, dee tom Jeist seit, woat fom daem Jeist daut eewjet Laewe arnte. En wel wie nich mootloos woare Goots to doone, dan to rachte Tiet woa wie arnte, wan wie nich oppjaewe. Doaromm, so aus wie de Jelaeajenheit ha, wel wie goodet doone aun aule Mensche, oba besondasch aun daen dee to dee Gloowes Famielje jeheare. Jie seene met waut fonne groote Latre ekj junt met miene eajne Haunt jeschraewe ha. Soone dee em Fleesch wele goot aunjeseene senne, bedwinje junt daut jie junt sele beschniede lote, bloos doaromm daut see nich wele fefolcht woare waeajen Christus sien Kjriets. Dan soone dee sikj beschniede lote, hoole selfst daut Jesats nich, oba see wele ha daut jie junt sele beschniede lote, so daut see sikj enn jun Fleesch puche kjenne. Oba mucht daut nich senne daut ekj mie puche wudd, buta enn onns Herr Jesus Christus sien Kjriets, derch woont de Welt fa mie jekrietsicht es, en ekj to de Welt. Dan beschnaede senne, oda onnbeschnaede senne talt nusscht, bloos ne niehe Kjreatua. Fraed en Jnod aun aul daen dee no dis Raeajel waundle, uk opp Gott sien Iesrael. Fonn hia wieda, lot kjeena mie Trubbel moake, dan ekj droag enn mien Kjarpa Jesus siene Noawe. Breeda, mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met jun Jeist senne. Amen.

Paul, Christus Jesus sien Apostel derch Gott sien Wele, aun dee Heilje enn Efeesus, dee Christus Jesus Tru sent: Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en daem Herr Jesus Christus. Jesaeajent es onns Herr Jesus Christus sien Gott en Foda, dee onns jesaeajent haft met aule jeistliche Saeajen enn dee Himelswelt enn Christus, Soo aus hee onns enn am erwaelt haud eeha dee Welt Grunt jelajcht wea, daut wie sulle heilich en oone Schult senne fer am, en haft onns enn Leew ferhaea bestemt daut wie sulle aus siene eajne Kjinje aunjenome woare derch Jesus Christus, no daut Wooljefaule fonn sien Wele, daut wie dee Harlichkjeit fonn siene Jnod rieme muchte, met dee hee onns bejnodicht haft enn daem, daen hee leef haud, enn waem wie nu dee Radunk ha derch sien Bloot, dee fejaewunk fa dee Aewatraedunj, no siene rikje Jnod, daut hee onns rikjlich jejaeft haft enn aule Weisheit en Festaunt en haft daut Jeheemnes fonn sien Wele bekaunt jemoakt, no daut Wooljefaule fonn sien Wele, daut hee enn sikj faeajenome haud fa dee Fewaultunk fa dee bestemde Tiet, daut hee aules enn Christus toop brinje wudd, auf Dinje enne Himels, oda oppe Ead, enn am. En waem wie uk aus en Oawgoot jewaelt sent, en sent ferhaea uterwaelt no daem sien Plon dee aules utfeare deit no sien Wele; daut wie, dee wie ferhaea enn Christus hopte, sulle to siene harlichkjeits Ea senne; enn daem wie hopte aus wie daut Eevanjeelium fonn dee Radunk heade, enn daem wie uk, aus wie jleewde, feseajelt weare met daem Heilje Jeist daen hee fesproake haud. Dee es ne Birj fa onns Oawgoot opp dee Tiet wan daut Habgoot woat jeleest woare, to siene Harlichkjeits Ea. Doaromm ekj uk, aus ekj head fonn jun Gloowe enn daem Herr Jesus, en june Leew aun aul dee Heilje, hia nich opp fa junt dankboa to senne, en raed fonn junt enn miene Jebaed, daut onns Herr Jesus Christus sien Gott, dee harlichkjeits Foda, mucht junt en Weisheits en Oppenboarunks Jeist jaewe enn en follet Erkjantness fonn am, daut dee Uage fonn onns Hoat muchte kloa senne, daut wie weete muchte waut dee Hopninj es enn sien Beroope, en woo Rikj dee Harlichkjet fonn sien Oawgoot enn siene Heilje es, en waut dee besondasch groote Krauft es, dee onns, dee wie jleewe, jejaeft es, no dee besondasch groote Krauft enn daem waut hee deed, aus hee Christus fom Doot oppwakjt, en to siene rachte Haunt hansad enne Himels, huach aewa aule Jewault, en Follmacht, en Krauft, en Harschoffte, en irjent en Nome dee janant kaun woare in dise Tiet, oba uk enn dee, dee noch kjemt; en haft am aules unja siene Feet jelacht, en haft am daut Haupt jemoakt aewa aules to siene Jemeent, woont sien Lief es, daut Follet fonn daem dee aules felle deit. En jie weare enn jun Aewatraede en enn june Sind doot, enn woone jie donn waundelde no dise Welt Sitte, no daem Harscha aewe dee Lofft Follmacht, dee Jeist dee nu enn daen wirkjt dee onnjehuarsaum sent. Unja daen haud wie uk to eene Tiet onns Ommgank no dee Fleeschliche Losst, en laewde so aus daut Fleesch en Jedanke wulle, en weare fonn Natua Oajeness Kinja, jrod so aus dee aundre. Oba Gott, dee rikj es aun Jnod, omm siene groote Leew haulwe met dee hee onns leef haud, sogoa aus wie enne Sind Doot weare, haft onns met Christus tom Laewe jebrocht; - derch jnod sent wie jerat - en haft onns toop oppjerecht, en toop hanjesat met Christus Jesus en dee Himlische Welte, soo daut hee enn dee komende Tiede mucht siene aewatraflich groote, rikje Jnod enn siene Leeftolichkjet onns jaeajenaewe bewiese enn Christus Jesus. Dan derch Jnod sent jie seelich jeworde derch daen Gloowe; en daut nich ut junt selfst, daut es ne Gow fonn Gott; nich derch Woakje, daut kjeena sikj puche wudd kjenne. Dan wie sent sien Jeschaft, enn Christus Jesus erschaufe to goode Woakje, dee Gott ferhaea reed jemoakt haud, so daut wie doarenn waundle sulle. Doaromm denkjt doa aun, daut, aus jie Heide weare no daut Fleesch, dee Onnbeschnaedne jenant weare bie daen dee de Jeschnaedne jenant woare - fonn Mensche Henj jeschnaede em Fleesch, daut jie to dee Tiet oone Christus weare, fonn daut Jeschlacht Iesrael utjeschlote, en Framde to daut Bunt fonn Fespraeakjunje, en haude kjeene Hopninj, en weare oone Gott enn dise Welt. Oba nu enn Christus Jesus se jie, dee jie eascht wiet auf weare, dichtbie jebrocht derch Christus sien Bloot. Dan hee es onnse Fraed, dee fonn beid eent jemoakt haft, en haft dee Meddelwaunt dee tweschen onns wea, doljebroake, en haft enn sien Fleesch daut Jesats en Faeaschrefte auntsied jesat, so daut enn daem daut hee Fraed muak, hee fonn dee twee een nieha Mensch moake kunn, en daut hee mucht derch daut Kjriets beid toop brinje enn een Lief, en doaderch en enj muak fonn dee Fientschofft; en kjeem en praedjd Fraed to junt dee wiet auf weare, uk Fraed to daen dee dicht bie weare; dan derch am ha wie beid en een Jeist Toogank nom Foda. Aulsoo se jie nu nich meeha Framde en Waundra, oba jie sent Metbirja met dee Heilje, en Jliede enn Gott siene Famielje, en sent oppjebut opp daen Grunt fonn dee Apostel en Profeete, wua Jesus Christus selfst dee Akjsteen es. Enn am es daut gaunse Jebied toop jefot, en waust enn en heilje Tempel em Herr enenn, enn waem jie uk toop met jebut woare fa ne Woninj fa Gott em Jeist. Dit es dee Uasoak wuaromm ekj, Paul, en Jefangna sie fa junt Heide. Jie ha doch jeheat fonn dee Fewaultunk fonn Gott siene Jnod dee mie jejaeft es fa junt, daut derch ne Oppenboarinj, mie daut Jeheemnes jejeaeft wort, so aus ekj ferhaea em korte beschraewe ha, wuaderch jie biem laese mien Erkjantnes enn daut Jeheemnes fonn Christus festone kjenne, daut enn freajre Tiede dee Mensche Kjinja nich wort bekaunt jemoakt so auset nu es to siene heilje Apostel en Profeete derch daem Jeist; daut dee Heide Metoaw, en Metjlieda sent, en daut naemlijet Aundeel ha enn daut waut fesproake es enn Christus Jesus derch daut Evanjeelium, fonn woont ekj en Deena jemoakt wort no dee Gow fonn Gott siene Jnod dee mie jejaeft es doano aus siene Krauft wirkje deit. Aun mie - dee Jerinjsta unja aule Heilje - es dise Jnod jejaeft, daut ekj to dee Heide daut Rikjdom enn Christus, daut nich utoforsche es, praedje sull; en tom Licht brinje waut dee Fewaultinj es fa daut Jeheemnes daut fonn Eewichkjeit festoake wea enn Gott, dee aules jeschaufe haft, daut nu mucht bekaunt woare derch dee Jemeent aun dee Harschoffte enn Jewaulte enn dee Himelswelte, Gott siene faelfeltije Weisheit, no daut eewjet Faeanaeme daut hee enn onns Herr Jesus Christus haud. Enn am kje wie driest no am kome enn Toofetruehe derch daen Gloowe enn am. Doaromm bed ekj junt daut jie nich mootloos woare waeajen mien Triebsaul omm junet haulwe, daut june Ea es. Dit es wuaromm ekj miene Kjneehe beaj fer daem Foda, fonn daem aule Fodaschofft enne Himels en oppe Ead jeneemt es, daut hee junt mucht no daut Rikjdom fonn siene Harlichkjeit, met Krauft derch daem Jeist jaewe ennalich jestoakjt to woare; daut Christus derch daen Gloowe enn june Hoate wone mucht, jewartelt en jejrint enne Leew, en daut jie Krauft muchte ha met aul dee Heilje toop bejriepe to kjenne waut daut Breedet, Langet, Huaget, en Deepet es, en Christus siene Leew to erkjane dee fael jrate es aus wie festone kjenne, so daut jie kjenne jefelt senne met Gott, dee foll en gauns es. Nu daem, dee wiet aewa aules doone kaun, fael meeha aus wie froage oda denke kjenne no dee Krauft dee enn onns wirkjt, to daem saul enne Jemeent, en enn Christus Jesus Harlichkjet senne opp aule Menschejeschlachta enn aule Eewichkjeit; Amen. Ekj sie daem Herr sien Jefangne, doaromm pracha ekj junt dringent daut jie so laewe dautet stemt met dee Beroopinj met dee jie beroope sent, met folle Deemut en Saunftmoot, met Jedult, en fedroacht eena daem aundra enn Leew, en bemeacht junt dee Eenichkjet em Jeist to hoole daut enne Fraed toop jebunge es. Doa es een Lief en een Jeist, soo aus jie uk beroope weare enn eene Hopninj enn dee jie beroope sent; een Herr, een Gloowe, eene Taufe; een Gott en Foda aewa aules, dee aewa aules, en derch aules, en enn aules es. Oba to en jieda eenem es Jnod jejaeft no dee Mot enn dee Gow Christus. Doaromm sajcht hee: "Enn daem daut hee enopp jefoare es no daut Hechste, haft hee dee Jefangne jefange wajch jeleit, en haft dee Mensche Gow jejaeft". Nu daut Wuat: "Enopp jefoare", waut meent daut sest aus daut hee eascht erauf jefoare es enn dee laeachste staede fonne Ead? Dee erauf jefoare es, es dee naemlija aus dee, dee enopp jefoare es wiet aewa aule Himelswelte, daut hee aules fele mucht. En hee jeef walkje Apostel, en walkje Profeete, en walkje Evanjeliste, en walkje aus Hoad en Leara, soo daut hee dee Heilje kunn follkome moake fa dee Oabeit em Deenst, daut Christus sien Lief (dee Jemeent) kunn oppjebut woare, bott wie aule to ne Eenichkjet em Gloowe kome, en ne folle Erkjantnes fonn Gott sien Saen, to en follstendje Maun, bott dee Mot fonn de Follkomenheit enn Christus, soo daut wie nich lenje kjleene Kjinja sent, dee han en haea jeblost woare fonn dee Wint fonn Irlea, en wajch jeleit fonn daen, dee enn aeare Kluakheit enn Irlea enenn leide. Enn Leew mott wie de Woarheit raede daut wie enn aule hensechte enn am enenn wause, dee daut Haupt es, Christus, fonn waem daut gaunse Lief toop jepausst es, en toop jebrocht woat derch en jiedet Jelenk; en doaderch waust dee Kjarpa daut dee sikj selfst oppbut. Doaromm saj ekj dit en bezeij enn daem Herr, daut jie nich meeha soo waundle aus dee Heide enn aeare nutsloose Jedanke, dee emm Diestre sent enn aea Festaunt, dee fonn daut Gotteslaewe aufjesondat sent derch aea Onnwissenschofft, en daut waeajen aea hoadet Hoat, dee, wiel see nussscht meeha dromm jaewe, sikj to aulet Onnreinet hanjejaeft ha enn Jiets. Oba jie ha Christus nich soo kjanne leat; wan jie werklich am jeheat ha, en fonn am sent jeleat worde soo aus dee Woarheit enn Jesus es, daut jie daen oole Mensch auflaje no daen Waundel daen jie ferhaea haude, dee sikj selfst to Grunt bringt derch dee fefearesche Losst; en siet Nie jemoakt em Jeist fonn jun Senn, en daut jie daem niehe Mensch auntrakje dee no Gott erschaufe es enn Jerachtichkjeit en Woarheits Heilichkjet. Doaromm lajcht aulet Leaje auntsied, en raet de Woarheit eena tom aundra, dan wie sent aula Jlieda, eena met daem aundra. Siet oajalich, oba doot nich sindje doabie: lot dee Sonn nich opp jun Oaja dol gone. Jaeft daem Diewel kjeen Plauts. Waea eegol staele deit, lot am oppheare met staele, lot am sikj leewa bemeaje en met siene eajne Henj daut goodet oabeide daut hee metdeele kaun met soonem dee bederftich es. Lot kjeene schlajchte Raed ut jun Mul kome, leewa soont waut Goot es soone metohalpe dee bederftich sent, soo dautet kaun Jnod jaewe fa daen dee daut heare. Beleidicht daem Heilje Jeist nich, derch waem jie fesaeajelt sent fa daen Radunksdach. Lot aulet Bettanis, en Oaja, en Wutt, en Jetoob, en Lastre auntsied jelajcht woare, uk aul daut Beese. Siet leeftolich eena tom aundra, metliedent, en fejaeft eena daem aundra, soo aus Gott junt enn Christus fejaeft haft. Doaromm, aus Gott siene Kjinja, straeft doano am aenlich to woare; en waundelt enne Leew, soo aus Christus junt uk haft leef jehaut, en jeef sikj selfst han aus en Opfa en Schlachtopfa fa en seeta Jeroch. Oba lot kjeene Raed mank ju senne fonn Huararie, en aule Onnreinichkjet oda Jiets, soo auset dee Heilje tookjemt. Uk kjeene schwiensche oda noarhauftje Raed, oda Spotte, dan soont es nich aunjenaem. Siet leewa dankboa. Dan dit sel jie weete, daut kjeena dee Huararie drift, oda en Onnreina, oda jietsja, dee en Jetsedeena es, woat aun Christus en Gott sien Rikj en Oawgoot ha. Lot kjeena junt fefeare met ladje Wead, dan waejen soone Dinje kjemt Gott sien Oaja opp dee onnjehuarsaume Kjinje. Doaromm siet nich Metdeela met an; dan jie weare donn enn Diestanes, oba nu se jie Licht em Herr, waundelt soo aus Lichtkjinja, - dan daut Licht bringt Frucht daut enn aulet Goodet, en Jerachtichkjet en Woarhweit es, - en prooft to bewiese waut daem Herr goot jefelt. En hat nich Jemeenschofft met dee onnfruchtboare Diestanesswoakje, moakt dee leewa oppenboa. Dan daut es ne Schaund sogoa doafonn to raede waut dee em jeheeme doone. Oba aules, waut opjedakjt woat, woat derch daut Licht jeoppenboat. Dan aules daut Oppenboa es, es Licht. Doaromm sajcht hee: "Wakj opp, dee du schlapst, en sto opp fonn mank dee Doodes, dan woat Christus die Licht jaewe." Seet junt dan faea, woo jie oppsechtich waundle, nich soo aus soone dee nich Kluak sent, oba soone dee Kluak sent. Nutst dee Tiet ut, dan dee Doag sent Bees. Doaromm siet nich domm, leewa festot waut daem Herr sien Wele es. En besuept junt nich met Wien, duat Aewadriewness bringt, oba woat jefelt met daem Heilje Jeist; en raet unjarenaunda met Psalme en Kjoake Leeda en jeistliche Leeda, singt en spaelt metem Hoat tom Herr; en dankt Gott daem Foda emma fa aules, enn onns Herr Jesus Christus sien Nome; en siet eena daem aundra unjadon enn Christus siene Forcht; en de Fruehes aun aeare eajne Mana soo aus tom Herr. Dan dee Maun es dee Fru aea Haupt, soo aus Christus daut Haupt es aewa dee Jemeent, en selfst dee Heilant es fa dee Kjarpa. Oba soo aus dee Jemeent Christus unjadon es, soo sulle dee Fruehes senne to aeare Mana enn aules. Jie Mana, hat june Fruehes leef, soo aus Christus dee Jemeent leef haud, en sikj selfst doafaea han jeef, daut hee dee mucht Heilich moake derch daut wausche met Wota em Wuat, soo daut hee dee Jemeent mucht to sikj selfst feharlicht faeastale, dee nich plackich, oda fekjneddet es, oda irjend soowaut derhaea, oba daut dee sull heilich en oone faeale senne. Soo sulle Mana uk aeare Fruehes leef ha aus aera eajna Kjarpa. Waea siene eajne Fru leef haft, haft sikj selfst uk leef; dan kjeena haft jeemols sien eajnet Fleesch jehaust, oba hee jeft daut Noarunk, en fesorcht doafaea, soo aus Christus uk fa siene Jemeent, dan wie sent Jlieda aun sien Lief. Doaromm woat en Maun siene Foda en siene Mutta felote, en woat siene Fru aunhenje, en dee twee woare een Fleesch senne. Dit es en grootet Jeheemnes, oba ekj raed fonn Christus, en fonne Jemeent. Aulamol, lot en jieda siene eajne Fru so leef aus sikj selfst, en dee Fru saul aea Maun huach achte. Kjinja, jehorcht june Elre em Herr, dan daut es Rajcht. Jie sele Foda en Mutta eare, daut esset easchte Jeboot daut en Fespraeakje met sikj haud; "soo dautet die goot jeit, en du lang oppe Ead laewe kaust". En jie Fodasch, reitst june Kjinja nich to oajanes, trakjt daen leewa opp enn dee Femoninj em Herr. Sklowe, jehorcht june irdishe Herre met Forcht en tsetre, met en eenseljet Hoat, soo aus to Christus, nich bloos wan see aea Uag opp junt ha, mensche to jefaule, oba soo aus Christus siene Sklowe, enn daem jie Gott sien Wele doone fonn Hoate. Deent gootmeenent, aus daem Herr siene Sklowe, nich aus to Mensche, wiel jie weete daut waut emma Goodet jie doone, woat junt fonn daem Herr beloont woare, eendoont auf Sklow oda Frie. En jie Haresse, doot daut naemlije to an, en doot nich dreiwe, wiel jie weete daut jun Herr, uk aeara, enne Himelswelte es, en doa es kjeen aunseene de Persoon bie am. Fa daut aewrije, woat stoak emm Herr, en enn dee Krauft fonn siene Macht. Lajcht junt daut gaunse Kjriechsjescher fonn Gott opp, soo daut jie stone kjenne jaeajen daem Diewel siene Leste. Dan onns Kaumpf es nich jaeajen Bloot en Fleesch, oba jaeajen Harscha, jaeajen Jewaultje, jaeajen dee Diestanesswelt Harscha, jaeajen dee beese Jeista enne Himelswelte. Aulsoo naemt daut gaunse Kjriechsjescher fonn Gott, soo daut jie wadastone kjenne aun daem beese Dach, en wan jie aules utjerecht ha, daut jie stone bliewe. Doaromm stot faust, en naemt dee Woarheit romm junt soo aus en Gort romm dee Lende, aunjedone met daut Brosstschilt de Jerachtichkjeit, en siet reed daut Fraedensevanjeelium auntonaeme, soo aus Schoo oppe Feet. Enn aules naemt daen Gloowe fa en Schilt, met woont jie aul daem Diewel siene brennende Feile utlasche kjenne; en sat daen Kjriejesmets de Radunk opp, en naemt daem Jeist sien Schweat, dee es Gott sien Wuat; met aulet Jebaed en Aunhoole, en baet to aule Tiet em Jeist, en siet waka doarenn met aulet Aunhoole en Jebaed fa aule Heilje; en uk fa mie, daut mie de Raed mucht jejaeft woare, mien Mul op to moake, brow daut Jeheemnes fomm Evanjeelium bekaunt to moake, fa woont ekj en Deena sie enn Kjaede, daut ekj brow raede mucht, soo aus ekj raede sull. Nu, daut jie uk weete kjenne woo et met mie jeit, en waut ekj doo, ha ekj Tiechikus, en leewa Brooda en truehe Deena em Herr, jeschekjt, dee junt aules fetale woat. Ekj ha am no junt doawaeajen jeschekjt, daut jie omm onnse Sach ommweete, en daut hee june Hoate mucht treeste. Fraed to dee Breeda, en Leew met Gloowe fonn daem Foda en daem Herr Jesus Christus. Jnod met aul daen dee onns Herr Jesus Christus oone oppheare leef ha.

Paul en Timotaeaus, Jesus Christus siene Schklowe, aun aule Heilje enn Christus Jesus enn Filipe, uk aun aule Elteste en Diakone; Mucht Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, junt Jnod en Fraed schenkje. Ekj dank mien Gott emma wan ekj aun junt denkj; emma enn aul miene Jebaed fa junt, baed ekj fa junt aule met Freid, wiel jie fomm easchta Dach aun met hollpe aum Evanjeelium to oabeide. Ekj sie mie doarenn secha daut dee, dee ne goode Oabeit enn junt aunjefankt haft, woat daut foadich moake bott aun Jesus Christus sien Dach. Daut es gauns rajcht fonn mie soo fonn junt to denkje, wiel ekj ju enn mien Hoat hab, sentamol jie aundeel ha jehaut aun miene Jnod, eendoont auf ekj enn Kjaede sie, en striede doo daut Evanjeelium to bestaedje. Dan Gott es mien Zeij daut ekj en deepet Felange no junt ha, en Felange so aus Jesus Christus selfst. Mien Jebaed es daut june Leew emma mucht toonaeme aun Erkjanntnes en Ennsecht, daut jie daut bewiese kjenne waut daut aulebaste es, daut jie muchte aun Jesus Christus sien Dach rein en Onnschuldich senne, jefellt met de Frucht de Jerajchtichkjeit derch Jesus Christus to Gott siene Ea en Harlichkjeit. Breeda, dit sel jie weete daut waut mie paseat es, haft metjeholpe daut Evanjeelium to febreede, so daut em Paulaust uk enn aule aundre Staede sent miene Kjaede omm Jesus sien haulwe bekaunt jeworde. En wiel ekj jekjaet sie, habe en deel fonn miene Breeda meeha Moot jekjraeaje Gott sien Wuat noch driesta en forchtloose to praedje. Daut es so daut eenje Christus ut Aufgonst en Strietsucht praedje; aundre oba ut goode Meeninj; en dee daut ut Leew doone, weete daut ekj hia sie fa daut Evanjeelium enntostone. Jane dee Christus meeha ut Aufgonst aus ut reine Drief praedje, meene see kjenne daut fa mie enn miene Kjaede noch misrobelje moake. Oba waut es doaraun? Auf daut nu ut Aufgonst oda enn Woarheit kjemt, Christus woat opp aule Waeaj jepraedicht, en doato frei ekj mie, en woa froo bliewe, wiel ekj weet daut derch june Jebaed en Christus sien Jeist, mie daut woat to miene Radunk fehalpe. Ekj hop en raeakjen opp earnst doamet, daut ekj opp kjeen wajch woa to schaunde woare, oba daut gauns met Driest woat Christus nu, soo aus emma je-eat woare derch mien Lief, eendoont auf derch laewe oda Doot. Dan Christus es mien Laewe, en stoawe es mien Jewenst. Oba wan ekj hia noch aum laewe bliew, dit es dan fa miene Oabeit mea Frucht; en doaromm weet ekj nich waut to waele. Mie trakjt daut no beid Siede; ekj hab Losst fonn hia wajch en met Christus to senne, daut wiet baeta es; oba omm junet haulwe eset needja daut ekj noch aum laewe bliew. En wiel ekj mie secha sie doarenn, weet ekj daut ekj bie junt bliewe woa met to halpe june Freid aum Gloowe to femeare, soo daut june Pracht enn Jesus Christus sikj femeare kaun doaderch daut ekj wade no junt kome woa. Seet bloos doano, daut jun waundel met Christus sien Evanjeelium stemt, so daut, auf ekj kom en junt see, oda wajch bliew, ekj fonn ju heare kaun daut jie toop stone enn een Jeist, daut jie jlikjesonne sent, toop to kjamfe em Gloowe aum Evanjeelium. En lot ju opp kjeen wajch fonn daen engste dee jaeajen junt sent, dan fa an bediet daut Fedaumnes, fa ju oba Seelichkjeit, en daut uk fonn Gott. Dan junt es daut jejaeft omm Christus sien haulwe, nich bloos aun am to jleewe, oba uk fa am to liede; dan jie ha daen selwje Kaumf daen jie enn mie sage, en heare daut ekj nu uk hab. Doaromm, wann doa irjent waut fa Troost es enn Christus, irjent waut fa Jemeenschofft emm Jeist, irjent en Jaumahoat, irjent waut fa Metliet; dan moakt miene Freid foll daut jie ju eenich sent, junt aula jlikje goot sent, aewareen denke, en aula toop een Ziel habe. Doot nusscht ut stollte ennbilness, oda ut Tsank, leewa enn Deemut acht eena daem aundra hecha aus sikj selfst. Seet nich bloos ut no daut waut junt selfst intreseat, oba uk daut waut daem Naeakjsten intreseat. Doot soo denke aus Jesus Christus docht; dee fonn Natua ut Gott wea, oba Gott jlikj senne nich met Jewault musst faust jehoole woare; leewa muak sikj selfst ohne Ea, neem Kjnachts Natua aun, en wort jebuare en aunjeseene so aus en jeweenlija Mensch, en deemieticht sikj selfst, en wort jehuarsaum bott aum Doot, sogoa daen Doot aum Kjriets. Doaromm haft Gott am tom aulahechste jestalt, en haft am en Nome jejaeft, dee aewa aule aundre Nomes steit; so daut enn Jesus sien Nome aule Kjneehe sikj beaje sele, emm Himel, oppe Ead, en unjare Ead; en daut jieda Tung bekjanne saul daut Jesus Christus de Herr es, to Gott daem Foda siene Ea. Doaromm, miene leefste, soo aus jie emma sent jehuarsaum jewast, nich bloos aus ekj bie junt wea, oba sogoa nu leewa daut ekj fonn junt wajch sie, oabeit june Seelichkjeit ut met Forcht en Tsetre. Wiel Gott es dee, dee enn ju oabeit beides daut Felange to ha, en uk sien Wele to doone soo aus am daut jefelt. Doot aules oone brummsch oda wadaspanstich to senne, soo daut jie rein en onnschuldich kjenne aus Gott siene Kjinja laewe, aun daen nusscht utosate es, unja en krommet en fedreidet Follkj enn dise Welt wua jie aus kloare Lichte schiene. Hoolt daut Wuat huach daut Laewe brinjt, daut ekj mie aun Christus sien Dach doatoo freihe kaun daut ekj mie nich fejaefs aunjestrenjt ha, uk nich emsonst jeoabeit hab. Oba wann ekj uk noch aus en Opfa aewa jun Deenst en jun Gloowe utjegote sie, frei ekj mie, en doo mie uk met junt aule freihe. Soo sull jie uk froo sene en junt met mie toop freihe. Ek felot mie uk doaropp emm Herr Jesus daut ekj boolt Timotaeus no junt woa schekje kjenne, daut ekj uk gooda Troost kaun ha wan ekj weet woo daut met junt steit. Ekj ha sest kjeenem dee soo doaromm besorcht es, dee fonn hoate fa junt sorcht. An es daut aula omm sikj selfst to doone, en nich omm Jesus Christus siene Sach. Oba jie weete Timotaeus sien Karakta, daut, soo aus en Saen met sien Foda haft hee met mie toop jedeent em Evanjeelium. Doaromm raeakjen ekj am boolt hantoschekje, so schwind aus ekj weet woo daut met mie gone woat. En ekj ha daut Fetruehe em Herr daut ekj selfst uk em korte woa hankome. Oba ekj docht daut wea needich daut ekj Epafrodietus, mien Brooda, mien Metoabeida, en mein Metkjamfa, en fa junt en Apostel, en Deena daem jie no mie jeschekjt haude fa mie to sorje, nu trig no junt schekjt; Dan hee haud en Felange no ju, en wea besorcht, wiel jie jeheat haude daut hee krank wea. En hee wea bestemt doodeskrank, oba Gott erboarmd sikj aewa am; en nich bloos aewa am, oba uk aewa mie, daut ekj nich een Trua oppem aundra haud. Doawaeajen wea mie daut soo fael meeha doaromm to doone am hantoschekje, daut wan jie am wada sage, jie junt freihe kunne, en ekj omm weinja to sorje haud. Naemt am aun em Herr met groote Freid, en eat soon Maun aus hee es, wiel hee sad sien Laewe oppem Spel, en kjeem dicht aum Doot omm Christus siene Oabeit haulwe, omm fa mie daut to doone daut jie nich kunne. Fa daut aewrije, Breeda, freit junt em Herr. Junt dit emma wada to schriewe felt mie nich schwoa, en fa ju eset fael sechra. Seet junt faea fa dee Hunj, fa dee beese Oabeida, fa daen dee ju aum Fleesch feschniede wele. Dan wie sent dee Beschniedunk dee Gott em Jeist aunbaede, en sent froo em Herr, en felote onns nich oppet Fleesch. Ekj kunn je mie uk oppet Fleesch felote. Wann irjent sestwaea meent daut hee sikj oppet Fleesch felote kunn, ekj wudd meeha Uasoak habe: Ekj wort aum achte Dach beschnaede, utem Jeschlacht Iesrael, ut daut Benjamien Staum, enn Hebraea fonn Hebraea, waut daut Jesats aunbelangt en Farisaea, iewrich jenuach dee Jemeent to fefolje, en waut dee Jerachtichkjeit em Jesats aunbelangt, onnschuldich. Oba wautemma mie donn to Jewenst wea, raeakjen ekj nu omm Christus sien haulwe aus Feluss. Meeha aus daut: ekj see aules aun aus Feluss jaeajen dee fael fetraflije Jenuss mien Herr Jesus Christus to kjanne; omm daen sien haulwe ekj daut aules feloare ha, en see daut aula aun aus Schunnt, daut ekj Christus jewenn, en enn am mucht jefunje senne, nich met miene eajne Jerachtichkjeit dee derch daut Jesats kjemt, oba eene dee derch daen Gloowe aun Christus kjemt, ne Jerachtichkjeit fonn Gott dee derch daen Gloowe kjemt; daut ekj am mucht kjanne leare, uk dee Krauft enn sien oppstone fom Doot; uk dee Jemeenschofft en sien Liede, omm sien Doot aenlich to woare; daut ekj opp irjend en Wajch uk kunn kome bottem oppstone fom Doot; Nich daut ekj daut aul aules ha, oda daut ekj follkome sie; oba ekj doo aules waut ekj kaun daut tohoole to kjriehe wuato Jesus Christus mie aul tohoole haft. Breeda, ekj raeakjen nich doamet daut ekj aul aules tohoole ha, oba eenalei doo ekj: ekj fejaet daut waut hinja mie licht, en strenj mie aun daut to kjriehe waut feropp es, en sat doaropp loos aum Ziel to kome omm dee Belooninj to jewenne, wuato Gott onns enn Jesus Christus himelaun beroope haft. En aula, dee aul follkome sent, sulle soo jesonne senne. En wan jie enn irjent waut aundasch denke, woat Gott ju uk doarenn trachthalpe. Emmahan, waut wie nu aul ha, soo well wie uk waundle en onns eenich senne. Breeda, schlut ju met daen toop, dee mie enn aea Waundel tom Faeabilt naeme. Wiel soo aus ekj ju aul foaken jesajcht ha, en nu wada met Trone saj: faele waundle soo aus dee, dee Fiend sent jaeajen Christus sien Kjriets. Oba daen aea Enj es Fedaumnes, aea Buk es aea Gott, doone sikj stollt met daut wuamet see sikj schaeme sulle, en denke bloos aun daut waut to dise Welt jeheat. Onns Birjaracht oba es em Himel, en wie luare aul seeha doano, daut onns Heilant Jesus Christus, dee Herr, fonn doa kome woat. En hee woat derch siene Krauft, derch dee hee sikj aules kaun unjadon moake, onns schwacka, oama Lief endre, so daut dee so harlich woat senne aus sien Lief. Doaromm, miene Breeda daen ekj leef ha, en jearen seene mucht, dee jie miene Freid en miene Kroon sent, stoht faust emm Herr, miene leefste Frind. Drinjent pracha ekj Sintiche en Efodia daut jie enn Eenichkjeit sent emm Herr. En ekj baed die, mien trueha Kommarod, halp dee Fruehes dee mie emm Deenst aum Evanjeelium biestunde, uk Klement en dee aundre Metoabeida, daen aeare Nomes emm Laewesbuak jeschraewe sent. Freit ju emma emm Herr, en ekj saj ju wada, Freit junt! Lot aulamaun seene woo leeftolich jie sent! De Herr kjemt boolt! Doot nich sorje, leewa komt met aules emm Jebaed en aunhoole met Dank fer Gott, en lot am weete waut junt faelt! En Gott siene Fraed, dee wiet aewa aules jeit daut Mensche festone kjenne, woat june Hoate en Jedanke enn Jesus Christus bewoare! To goode latst, Breeda: Wautemma woa es, wuatemma bediedensweat es, wautemma rajcht es, wautemma rein es, wautemma leeftolich es, waut goode Eajenschoffte haft, en lowensweat es, doa denkt aun! Eeft junt doarenn waut jie fonn mie jeleat en jekraeaje en jeheat en jeseene ha; dan woat dee Fraedensgott met ju senne. Ekj freid mie seeha emm Herr, daut jie entlich bott doa jekome sent wada fa mie to sorje; ekj weet goot daut junt daut eara omm mie to doone wea, jie haude bloos nich dee Jelaeajenheit daut to bewiese. Ekj raed nich ut daem Senn daut mie daut aun waut faelt; dan ekj ha jeleat unja aule Ommstend tofraed to senne. Ekj weet waut daut meent nich jenuach to habe, en ekj weet uk waut daut meent riew to habe. Ekj ha daut jeleat enn aule Loag tofraed to senne: auf saut oda hunjrich, auf rikjlich oda knaup to habe. Ekj kaun aules doone enn Christus dee mie kjraftich moakt. Emmahan, jie ha goot jedone daut jie mie enn mien Aelend biestunde. En jie Filipe weete selfst, daut sikj kjeene Jemeent, buta jie, aum Jaewe en Naeme bedeeljde aus ekj Matsedoonea feleet en aunfunk daut Evanjeelium to praedje. Dan sogoa aus ekj enn Tesaloonich wea schekjt jie eascht eemol, en donn noch eemol mie met to halpe. Nich daut ekj daut Jeschenkj seakj; ekj seakj dee Frucht derch woont jun Loon toonemt. Oba ekj ha aules, en daut rikjlich. Ekj sie goot fesorcht derch daut waut jie mie derch Epafrodietus schekjte: en scheenrikjendet, aunjenaemet Opfa daut Gott jefelt. Oba mien Gott woat ju aules schenke daut junt faelt no sien Rikjdom enn siene Harlichkjeit derch Jesus Christus. Nu oba saul onns Gott en Foda oppemma en emma je-eat woare. Amen. Jreest aule Heilje enn Christus Jesus. Dee Breeda, dee hia bie mie sent lote junt jreese. Aule Heilje schekje aea Gruss, aum measchte dee fomm Kjeisahus. Mucht Jesus Christus siene Jnod met jun Jeist senne!

Paul, Jesus Christus sien Apostel derch Gott sien Wele, en Timotaeaus onns Brooda, Aun dee Heilje en truehe Breeda enn Christus enn Kollosse: Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda. Wie jaewe Gott, onns Herr Jesus Christus sien Foda, emma dank, wan wie fa junt baede, wiel wie fonn jun Gloowe enn Christus Jesus jeheat ha, en dee Leew dee jie ha fa aul dee Heilje, waeajen dee Hopninj dee fa onns reed jelajcht es em Himel, fon woont jie ferhaea jeheat haude derch dee Woarheit fomm Evanjeelium daut no junt kjeem, soo auset uk enn aule Welt es, en brinjt Frucht, en waust uk enn junt, fonn daen Dach aus jie doafonn heade, en Gott siene Jnod em folle festunde. Soo aus jie uk fonn Epafras leade, dee onns Metoabeida es, dee Christus sien truehe Deena es fa junt; dee onns uk june Leew em Jeist bekaunt jemoakt haft. Doaromm, fonn daem Dach aus wie daut heade, hea wie nich opp fa junt to baede, daut jie muchte met ne folle Erkjantnes fonn sien Wele jefelt senne enn aule Weisheit en jeistlichet Festaunt, daut jie soo waundle muchte daut de Herr doa en Jefaule aun kaun habe, en Frucht ha enn jiedet goodet Woakj, uk wause enn en follet Gottes Erkjantnes; en jestoakjt met aule Krauft no dee Krauft fonn siene Harlichkjet, en enn aule Jedult enn jun Liede, en daem Foda dankboa senne met Freid, dee junt schekjlich jemoakt haft en Aundeel to ha aun daut Oawgoot met dee Heilje em Licht; dee onns jerat haft fonn dee Harschofft de Diestanes, en haft onns fesat enn daut Rikj fonn daem Saen siene Leew, enn waem wie dee Radunk ha, dee Sinde sent onns fejaeft. Dee es Gott, daem wie nich seene kjenne, sien Bilt, en es dee Easchtjebuarne fonn aula Kjreatua, wiel derch am es aules jeschaufe, enne Himels en oppe Ead, daut to seene es, oda nich to seene es, auf daut Troone sent, oda Jewaultje, Rejearunga, oda Harschoffte; aules es derch am, en fa am jeschaufe. Hee wea eeha aus aules, en aules besteit enn am. Hee es daut Haupt fonn daem Kjarpa, dee Jemeent, dee de Aunfank es, dee Easchtjebuarna fonn dee Doodes, soo daut hee aewa aules daen easchta Plauts hoole saul. Dan daut jefoll Gott daut enn am sull de folle Gottheit wone, en daut derch am aules to sikj selfst sull fereen jemoakt woare derch daut Bloot fonn sien Kjriets, derch am, auf daut nu Dinje oppe Ead sent, oda Dinje enne Himels. En jie, dee jie donn Framde en Fiend weare enn jun Senn derch beese Woakje, haft hee nu toop jebrocht enn daem Kjarpa fonn sien Doot, daut hee junt mucht Heilich en oone Schult en oone Strof fer am hanstale, wan jie enn jun Gloowe aunhoole, jejrint en faust stone, en junt nich wajch leide lote fonn dee Hopninj em Evanjeelium duat jie heade, daut enn dee gaunse Kjreatua jepraedijt es unja daem Himel, wuato ekj, Paul, en Deena jemoakt sie. Ekj frei mie enn mien liede omm junethaulwe, en fel opp enn mien Fleesch waut noch faelt aun Christus sien Triebsaul waeajen sien Kjarpa, daut es dee Jemeent, fonn woont ekj en Deena jeworde sie no Gott siene Fewaultinj dee mie jejaeft es fa junt, Gott sien Wuat foadich to brinje; daut es daut Jeheemnes daut fonn Welthaea, en fonn Jeschlachte fewoat wea - oba nu dee Heilje es jeoopenboat worde. Daut wull Gott bekaunt moake, waut daut Rikjdomm fonn dee Harlichkjeit fonn dit Jeheemnes es mank dee Natsjoone, daut es Christus enn junt, dee Hopninj fa dee Harlichkjeit. Am moak wie bekaunt, en woarne aulamaun, en leare aulemaun enn aule Weisheit, so daut wie aulamaun kjenne follkome enn Christus hanstale; en fa daut oabeid en straew ekj no sien wirkje dee enn mie wirkjt met Krauft. Ekj wel ha daut jie weete sele woo seeha ekj mie aunstrenj fa junt en dee enn Laoditsaea, en aul dee, dee mie fonn Jesecht noch nich jeseene ha, daut aeare Hoate muchte jetreest woare, en enn Leew febunje, en fa aulet rikje enn sechaheit fonn follet Erkjantnes fonn daut Jeheemnes fonn Gott, fonn Christus, enn daem aul daut Schats fonn Weisheit en Erkjantnes bewoat es. Dit saj ekj so daut kjeene junt bedudle sull met glaute Wead. Dan wan ekj kjarpalich uk nich doa sie, sie ekj doch em Jeist bie junt, en frei mie enn daem daut ekj june Ordninj see, en woo jie soo staunthauft sent em Gloowe enn Christus. Soo aus jie Jesus Christus, de Herr, aunjenome ha, soo waundelt uk enn am, jewartelt en oppjebut enn am, en bestaedicht emm Gloowe soo aus jie jeleat sent, en rikjlich dankboa. Seet doano daut kjeena junt bereibe deit derch Sproakonnst en ladje Lest no freajasche mensche Mood, no daut waut de Welt aunjeheat, en nich no Christus. Dan dee folle Gottheit wont enn am kjarpalich. En jie sent enn am jefelt, dee daut Haupt es aewa aule Macht en Harschofft; enn waem jie uk beschnaede sent met ne Beschniedinj nich met mensche Henj, enn daem daut jie daut fleeschlichet Lief auflaje, derch dee beschniedinj fonn Christus; met am begroft derch dee Taufe, enn waem jie uk oppjestone sent derch dee Gloowe enn Gott sien wirkje dee am fom Doot oppwakjt. En jie, dee jie enn Aewatraedinje doot weare, en em Fleesch onnbeschnaede, haft hee nu met am toop tom laewe jebrocht, en haft junt aule Aewatraedinje fejaeft; en haft dee Hauntschreft dee jaeajen onns wea, utjelascht, en haft dee utem Wajch jenome en dee aum Kjriets jenoagelt; en haft dee Jewaultje en Harschoffte de Macht gauns wajch jenome, en haft aewa an daen Siech jewonne. Doaromm lot kjeena junt rechte waeajen aete oda drinke, oda waeajen en Fast oda Nielicht oda Saubata, dan daut sent mau Schaute fonn daut waut noch kjemt, oba dee Kjarpa selfst es Christus. Lot kjeena junt unja irjent waem sien jerecht brinje dee enn faulsche Deemut wele ha daut jie Enjel sele aunbaede, dee enenn gone enn Jesechte dee see jeseene ha, en oone Uasoak oppjeblost sent derch aea fleeschlicha Senn, en sikj nich aun Christus hoole dee daut Haupt es, fonn daem dee gaunsa Lief jenaeat woat derch dee Jelenjke en Saene, en toop jebunje es, en soo waust aus Gott daut wause moakt. Wan jie met Christus fonn daut Weltlichet jestorwe sent, wuaromm aewajaew jie junt dan dee weltliche Sautsinje soo aus wan jie noch enne Welt laewe, so aus: ( 'Fot nich aun, schmakj nich, doo nich hauntiere'; Dinje dee aula derch jebruk fetaeare,) no dee raeajel en Lea fonn Mensche? Dee ha werklich en Schien fonn Weisheit enn selfstjedwunjne Gottesdeenst, en Deemuet, en daut Lief nich schoone, en soo enn kjeene Ea daut Fleesch to befraedje. Wan jie nu dan met Christus oppjestone sent, dan seakjt daut waut bowe es, wua Christus to Gott siene rajchte Haunt sete deit. Sat june Jedanke opp daut waut bowe es, nich opp dee Dinje dee oppe Ead sent. Dan jie sent jestorwe, en jun laewe es met Christus enn Gott fewoat. Wan Christus, dee nu onns Laewe es, jeoppenboat woat woare, dan woa jie met am toop jeoppenboat woare enn Harlichkjeit. Doaromm raeakjent june Jliede hia oppe Ead aus Doot: soo aus Huararie, Onnreinichkjeit, Leidenschooft, beeset Felange, en Jiets - dann daut es Jetsedeenst; dan waeajen soone Dinje kjemt Gott sien Oaja. Doarenn waundeld jie uk don aus jie enn soont laewde. Oba nu lajcht uk aul soone Dinje auf: Oaja, Wutt, Grollet, Lastre; lot kjeene schentliche Wead ut jun Mul kome; doot nich eena tom aundra leaje, wiel jie ha dee oola Natua aufjelajcht met dee oole Woakje, en trakjt daen nieha Natua aun, dee nie jemoakt woat derch ne folle Erkjantnes no daem sien Bilt dee daen erschaufe haft, wua doa kjeen Jrieche oda Jud es, kjeen Beschnaedna oda Onnbeschnaedna, Barbora, Tsietsen, Sklow oda Frie, oba wua Christus aules en enn aules es. Doaromm, aus Gott siene Uterwaelte, en heilich en jeleeft, kjleet junt met deepet Erboarme, Frintlichkjeit, Deemuet, Saunftmoot, Jedult enn Fefoljinj, fedroagt eena daem aundra, en fejaeft junt unjarenaunda wan irjentwaea ne Kloag haft jaeajen irjent waem; soo aus de Herr junt fejaeft haft, soo doot jie uk. En aewa aul dise Dinje hat Leew, dan daut eset daut aules toopbinjt. En lot Christus siene Fraed enn june Hoate rejeare, dan doato sent jie beroope enn een Lief, en siet dankboa. Lot Christus sien Wuat rikjlich enn junt wone enn aule Weisheit, en beleat en femont junt unjarenaunda met Psalme, en jeistlichet Jesank, en singt met Jnod enn june Hoate to Gott; en wautemma jie doone, auf enn Wuat oda Woakj, doot enn daem Herr Jesus sien Nome, en dankt Gott daem Foda derch am. Fruhes, siet june Mana unjadon, soo auset emm Herr schekjlich es. Jie Mana, hat june Fruhes leef, en siet nich betta jaeajen an. Kjinja, jehorcht june Elre enn aules, dan daut jefelt daem Herr seeha. Fodasch, doot june Kjinja nich ennoajre, daut see nich mootloos woare. Sklowe, jehorcht june irdische Herre enn aule Sache, nich bloos wan see aeare Uage opp junt ha, oba met en eenselnet Hoat enn Gottesforcht. Wautemma je doone, doot fonn Hoate oabeide soo aus daem Herr to deene, en nich Mensche, dan jie weete daut jie fonn daem Herr daen Oawgootsloon kjriehe woare; dan jie deene daem Herr Christus. Oba waea Onnrajcht deit, woat daut kjriehe waut hee Onnrajcht jedone haft, en doa es kjeen Aunseene de Persoon. Jie Haresse, jaeft june Sklowe waut rajcht es, en haundelt met an aewareen, dan jie weete daut jie uk en Herr ha em Himel. Hoolt aun em Jebaed, en siet waka doarenn met Dank, en baet tojlik uk fa onns daut Gott onns mucht ne Daea opmoake fa daut Wuat, daut Jeheemnes fonn Christus to praedje, wuawaeajen ekj jebunje sie, daut ekj daut bekaunt moake kaun soo aus ekj raede sul. Waundelt enn Weisheit daen jaeajenaewa dee bute sent, en nuttst dee Tiet goot ut. June Raed sul emma enn Jnod senne, met Solt jewertst, daut jie weete kjenne woo jie en jieda eenem auntwuate sele. Tiechikus, dee en leefsta Brooda en truehe Deena es, uk en Metsklow em Herr, woat junt aules bekaunt moake woo daut met mie steit, daem ekj jrod doawaeajen no junt jeschekjt ha, daut jie weete muchte woo daut met mie steit, en daut hee june Hoate treeste mucht; uk Onesimus, dee truhe en leefsta Brooda, dee eena fonn junt es. Dee woare junt aules bekaunt moake waut hia paseat. Aristarkus, dee meet mie em Jefenknes es, jreest junt; uk Markus, Barnabas sien Fada, (fonn daem je aul befael jekjraeaje ha, aulsoo wan hee kjemt, naemt am opp), en Jesus, dee uk Justus heet, dee fonn dee Beschniedinj sent; dise sent de eenstje dee miene Metoabeide sent enn Gott sien Rikj, dee sent fa mie en groote Troost. En Epafras, eena fonn ju, Jesus Christus sien Sklow, kjamft emma fa junt enn siene Jebaed, daut jie muchte follstendich en gauns aewazeicht enn Gott sien Wele stone. Dan ekj jaew am Zeichnes daut hee sikj seeha bemeajt omm junt, uk omm daen dee enn Laoditsaea sent, en dee enn Hierapolis. Lukas, onns leefsta Dokta Frint, en Deemas lote junt jreese. Jreest dee Breeda enn Laoditsaea, en Nimfas, uk dee Jemeent enn aea Hus. En wan dis Breef junt faea jelaest woat, dan sorcht doafaea daut dee uk to dee Jemeent enn Laoditsaea jelaest woat, en daut jie daen Breef aun Laoditsaea uk laese. Sajcht to Archipus: "Jef Acht opp daen Deenst daen du fom Herr jekjraeaje hast, daut du daen erfele deist". Ekj Paul, schriew dis Gruss met miene eajne Haunt. Behoolt daut ekj jefange sie. Mucht Jnod met ju senne

Paul en Silwanus en Timotaeaus, aun dee Jemeent enn Tessaloonich dee enn Gott daem Foda en enn daem Herr Jesus Christus es: Wie wensche junt Jnod en Fraed. Wie danke Gott emma fa junt aula, en raede to Gott aewa junt enn onnse Jebaed en denke aun june Oabeit em Gloowe, en woo jie junt bemeaje enn june Leew, en uthoole enn dee Hopninj enn onns Herr Jesus Christus fer Gott en onns Foda. Wie weete, leefste Breeda, daut jie fonn Gott erwaelt sent, wiel daut Evanjeelium kjeem nich bloos no junt en Wead, oba uk enn Krauft, en em Heilje Jeist, en enn groote Fesechrunk, so aus jie weete waut fonne sort Mensche we weare mank junt om junet haulwe. En jie worde onnse, en daem Herr, siene Nofolja, en neeme daut Wuat aun enn grootet Triebsaul met Freid em Heilje Jeist, so daut jie Faeabilda weare fa aul daen dee enn Matsedoonean en Achaja tom Gloowe jekome weare. Dan fonn junt shauld daem Herr sien Wuat nich bloos enn Matsedoonian en Achaja, oba uk enn aule Staede wua jun Gloowe Gott jaeajenaewa erut jegone es, so dautet nich needich es fa onns fael meeha to saje; See saje selfst woo welkom wie bie junt weare, en woo jie junt fonn dee Jeta to Gott bekjeat haude, daem laewendje en woarhauftje Gott to deene, en no sien Saen fom Himel luare, daem hee fom Doot oppwuak, Jesus, dee onns fonn dee komende Rach rade deit. Dan jie weete selfst, Breeda, daut onns Enngank bie junt nich emmsonst wea, oba no daem daut wie ferhaea jelaede haude, en onns schlacht behaundelt wort enn Filipe so aus jie weete, wea wie driest enn onns Gott junt daut Evanjeelium to brinje unja fael Kaumf. Onnse Femoninj wea nich enn Faela, uk nich enn Onnreinheit, uk nich enn Lest, oba soo aus Gott onns weat acht daut Evanjeelium auntofetruhe, soo raed wie, nich Mensche tom jefaule, oba Gott, dee onnse Hoate unjaseakjt. Dan wie kjeeme nich met Schmeichelwead, soo aus jie weete, uk nich met en hinjarikschje Senn enn Jiets - Gott es onns Zeig - en sochte uk nich Ea fonn Mensche, nich fonn junt uk nich fonn aundre, wan wie uk aus Christus siene Apostel daut haude kunnt; oba wie weare Saunftmuetich mank ju, so aus ne Mutta aeare eajne Kjinja besorcht. Aulsoo, enn Leew junt jaeajenaewa, freid onns daut junt nich bloos daut Evanjeelium met to deele, oba uk onnse eajne Seele, wiel jie onns leef weare jeworde. Dan, Breeda, jie behoole onns Bemeaje enn onnse Oabeit; wie oabeide Dach en Nacht daut wie nich wudde ne Laust senne opp irjentwaem, daut wie junt Gott sien Evanjeelium praedje kunne. Jie sent onnse Zeij, Gott uk, woo opprechtich en heilich en oone Schult wie weare mank daen dee jleewe, so aus jie weete daut wie en jieda eena fonn junt, so aus en Foda siene Kjinja, femont en jetreest ha, en jezeicht ha daut jie soo laewe sulle auset sikj fer Gott jeheat, dee junt to sien Rikj en siene Harlichkjeit beroope deit. En doaromm dank wie Gott uk oone Enj, daut aus jie daut Wuat fonn Gott daut jie fonn onns heade, aun neeme, neem jie daut nich aun aus en Menschewuat, oba so auset enn Werklichkjeit es, en Waut fonn Gott daut uk oabeit enn junt dee jleewe. Dan jie, Breeda, worde Nofolja fonn Gott siene Jemeente dee enn Judaea enn Christus Jesus sent, wiel jie ha fonn june eajne Laundeslied daut naemlijet jelaede aus jane uk fonne Jude; dee beides, daem Herr doot muake, uk dee Profeete, en juage onns rut, en jefaule Gott nich, en sent jaejen aulamaun fientlich, en omm aeare Sindemot opptofelle, waeade see onns to dee Heide to raede daut dee sikj bekjeare kjenne. Dan dee Rach es opp an jekome bottem Enj. Wie oba, Breeda, weare en kortet Stoot fonn junt jenome, kjarpalich, nich emm Hoat, weare so fael iewrija met en grootet Felange junt to seene. Doaromm wull wie no ju kome, - ekj, Paul - beides eemol, en uk tom tweedemol, oba de Soton haft onns fehindat. Dan waut es onnse Hopninj, oda Freid, oda Earekroon? Sent jie nich wan dee Herr Jesus kome woat? Dan jie sent onnse Ea en Freid. Doaromm aus wie daut nich lenga kunne uthoole, docht wie daut goot enn Ateen auleen jelote to senne, en schekjte Timotaeaus onns Brooda en Metoabeida enn Gott sien Evanjeelium, junt to bestaedje en junt to treeste enn jun Gloowe; daut kjeena sull trigfaule enn dise Aelend, dan jie weete selfst daut jie doato bestemt sent. Dan sogoa aus wie bie junt weare, saed wie ferhaea daut wie wudde em Korte liede motte, en jie weete dautet so paseat es. Doaromm, aus ekj et nich lenge uthoole kunn, schekjt ekj jun Gloowe no to forsche, auf dee Feseakja junt fesocht haud, en onnse Oabeit emsonst wea jewast. Nu oba, aus Timotaeaus trig kjeem fonn junt, en brocht goode Norecht fonn jun Gloowe en june Leew, en daut jie onns emma enn goode Jedanke hoole, en daut jie felange onns to seene so aus wie junt uk, sent wie jetroest, Breeda, enn aul onns Liede en onnse Noot, derch jun Gloowe, wiel nu laew wie wan jie em Herr stone! Dan waut fonn Dank kje wie Gott trig jaewe fa junt fa aul dee Freid met dee wie onns freihe fer Gott aewa junt? Wie prachre Nacht en Dach daut wie junt perseenlich trafe muchte, en junt halpe enn daem woarenn jun Gloowe noch mangelt. Nu mucht hee selfst, onns Gott en foda, en onns Herr Jesus Christus, onns Wajch no junt rechte! Mucht de Herr june Leew eena tom aundre, en to aule Mensche femeare - so aus wie uk junt jeaejenaewa sent - omm june Hoate bestaendich to moake, onnschuldich enn Heilichkjeit fer Gott onns Foda wan dee Herr Jesus kjemt met aul siene Heilje. Togoodelatst, Breeda, wie prachre en femone junt en daem Herr Jesus, daut jie soo laewe aus jie fonn onns jeleat ha, en Gott to jefaule, so aus jie uk doone, en daut jie doarenn uk rikjlich toonaeme. Dan jie weete waut wie junt befaelde derch daem Herr Jesus. Dan dit es Gott sien Wele, daut jie sele heilich senne, daut jie junt rein hoole fonn Hurarie, daut en jieda weete saul woo hee sien Jefaes hoole saul enn Heilichkjet en Ea, nich enn hetsje Losst soo aus dee Heide dee Gott nich kjanne; daut kjeena aewre Jrens sticht en sien Brooda beschummelt, dan de Herr woat Rach eewe aewa aul soone, soo aus wie ju ferhaea jewoarnt en opp earnst jezeicht ha. Dan Gott haft onns nich beroopt onnrein to senne, oba enn Heilichkjeit. Doaromm, waea dit fe-acht, fe-acht nich en Mensch, oba Gott, dee junt bestemt sien heilje Jeist jejaeft haft. Nu, waut breedaliche Leew aunbelangt, eset nich needich fa mie junt to schriewe, dan jie sent selfst fonn Gott jeleat junt unjarenaunda leef to ha. En daut doo jie je uk fa aule Breeda enn Matsedoonian. Oba wie femone ju, Breeda, daut jie doarenn toonaeme, en earenstlich doano straewe rueijch to senne, en june eajne Sache wieda to stale, en met june eajne Henj to oabeide, so aus wie junt befoole, soo daut jie aunstendich laewe fer daen dee enne Welt sent, en daut junt daut aun nusscht faelt. Nu, Breeda, wie wele nich ha daut jie sele onnwissent senne waeajen daen dee enjeschlope sent, daut jie nich truare soo aus dee, dee kjeene Hopninj habe. Dan wan wie jleewe daut Jesus jestorwe es, en wada oppjestone es, jrod soo woat Gott daen met am met brinje dee enn Jesus ennjeschlope sent. Dan dit saj wie junt derch daem Herr sien eajnet Wuat, daut wie, dee laewe en bliewe bott daem Herr sien kome, woare opp kjeen Wajch daen feropp kome dee ennjeschlope sent. Dan dee Herr selfst woat fom Himel erauf kome met en kommendearendet Wuat, met daem hechste Enjel siene Stem, en met Gott siene Trommpeet, en dee enn Christus jestorwe sent woare eascht oppstone, dan woa wie, dee wie laewe en hia jeblaewe sent, met an toop enn Wolkje nehecht jejraepe woare, toop daem Herr to trafe enne Lofft, en aulso woa wie dan emma met daem Herr toop senne. Doaromm treest junt unjarenaunda met dise Wead. Oba, Breeda, aewa dee Tiede en Joarestiede eset nich needich junt meeha to schriewe. Dan jie weete selfst jeneiw daut daem Herr sien Dach so kome woat aus en Deef enne Nacht. Wan see saje: "Fraed en Sechaheit", dan woat onnferhoffs Fedoawness opp an kome so aus Weedoag opp ne Fru kjemt dee en Kjint to Welt brinjt, en kjeena woat kjenne wajch ranne. Oba Breeda, jie sent nich enn Diestaness, daut dee Dach junt sull so aus en Deef aewafaule. Jie sent aula Lichtmensche en Doagesmensche. Wie jeheare nich to de Nacht oda to de Diestaness. Doaromm wel wie nich schlope so aus dee aundre, oba wel wie faeasechtich en nichta senne. Dan soone dee schlope, schlope enne Nacht; en dee bedrunke sent, sent enne Nacht bedrunke. Wel wie oba, dee wie tom Dach jeheare, nichta senne, aunjedone met daut Brosstschilt daut Gloowe en Leew es, en fa ne Kjriejesmets, dee Hopninj fa dee Seelichkjeit. Dan Gott haft onns nich bestemt to dee Rach, oba dee Seelichkjeit to kjriehe derch onns Herr Jesus Christus, dee fa onns storf, so daut auf wie woake oda auf wie schlope, met am toop kjenne laewe. Doaromm treest junt unjarenaunda, en buet junt unjarenaunda opp, so aus jie uk doone. Nu bed wie junt, Breeda, daut jie daen aunerkjane dee mank ju oabeide, dee junt em Herr faeastone en junt beleare, en daut jie daen besondasch enne Leew huach achte waeajen aeare Oabeit. Laeft enn Fraed eena met daem aundra. Wie femone junt uk, Breeda, wiest daen trajcht dee sikj nich schekje wele; treest daen, daen Moot faelt; halpt daen dee Schwak sent; en siet Jeduldich met aulem. Seet doano daut nich irjentwaea en aundrem Beeset met Beeset trigtolt; straeft leewa emma daut Goodet no, eena jaeajen daem aundra, uk waut aulamaun aunbelangt. Siet emma froo. Hoolt aun em Jebaed. Enn aules siet dankboa: dan dit es Gott sien Wele fa junt en Christus Jesus. Doot daem Jeist nich unjadrekje. Fe-acht nich dee profeetische Lea. Unjaseakjt aules, en hoolt daut Goodet faust. Hoolt junt wajch fonn aules waut en beesa Schien haft. Nu mucht Gott, dee Fraedensgott selfst, junt gaunsentgoa heilich moake, en mucht jun Jeist en Seel en Lief toop oone Faele bewoat woare aun daen Dach wan dee Herr Jesus Christus kome woat. Dee junt roopt es Tru, dee woat daut uk secha doone. Breeda, doot fa onns baede! Jreest aul dee Breeda met en heilja Kuss. Ekj befael junt bie daem Herr daut dis Breef aul dee Breeda faeajelaest woat. Mucht onns Herr Jesus siene Jnod met ju senne!

Paul, en Silwanus, en Timotaeus, aun dee Tessaloonicha Jemeent dee enn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus es: Mucht junt Jnod en Fraed fonn Gott onns Foda, en Jesus Christus onns Herr, jeschenkjt woare! Wie sulle emma Gott dankboa senne fa junt, Breeda, soo auset uk sull senne, wiel jun Gloowe waust, en en jiedem siene Leew nemt emma too eena tom aundra, en to aulem; Soo daut wie selfst fonn junt puche to Gott siene Jemeente fa jun Staunthauft enn jun Gloowe enn aul dee Fefoljunk, en daut Aelend, daut jie uthoole. Daut es en Teakjen fonn Gott sien jerajchtet Jerecht, daut jie Weatfoll kjenne je-acht woare fa Gott sien Rikj, omm woont jie nu uk liede, Sentamol dautet fa Gott en jerajchtet Dinkj es soone to fejelte dee junt nu tualeide. En jie, dee jie nu liede, rut met onns, wan de Herr Jesus woat fomm Himel je-oppenboat woare met siene Enjel enn Krauft, Met flaumendet Fia daen to fejelte dee Gott nich kjane, en dee onns Herr Jesus sien Evanjeelium nich jehuarsaum sent, Dee daen Strof tole woare eewich fonn daem Herr sien Jesecht jetrant to senne, uk fonn dee Harlichkjeit fonn siene Krauft, Wan hee kome woat enn siene Heilje feharlicht to woare, en bewunndat to woare aun daen Dach enn aul daen dee jejleeft ha, dan onns Zeichnes to junt wort aunjenome. Doaromm baed wie uk emma fa junt, daut onns Gott junt mucht fedeenstfol achte fa dee Beroopinj, en daut hee aulet Jefaule aun daut Goodet, en gloowes Oabeit enn Krauft mucht erfelle, Soo daut onns Herr Jesus sien Nome mucht enn junt feharlicht woare, en jie enn am, no onns Gott en Herr Jesus Christus siene Jnod. Nu bed wie junt, Breeda, derch daem Herr Jesus Christ sien Kome, en daut wie woare met am fesaumelt woare, Daut jie nich haustich enn jun Senn jescheddat woare, oda festimmelt, nich derch en Jeist, oda derch ne Raed, oda derch en Breef aus wan dee fonn onns kjeem, daut daem Herr sien Dach aul hia es. Lot junt nich fonn irjent waem, en opp kjeen Wajch feleide, wiel doa mott eascht en Auffaul kome, en dee Jestasloosa Sindemensch jeoppenboat woat, dee Saen de Fedoawness, Dee sikj jaeajen aules stalt, en sikj hecha stalt aus aules daut Gott heet, oda daut heilich jenant es, soo daut hee enn Gott sien Tempel set, en jeft faea daut hee en Gott es. Ha jie nich behoole daut ekj junt daut saed aus ekj bie junt wea? En nu weet jie waut trig helt daut hee enn siene Tiet jeoppenboat woat. Dan daut Jestasloosichkjeits Jeheemnes deit aul oabeide; oba dee, dee nu trig helt, woat trighoole bott hee woat rut jenome woare. Dan woat dee Jestasloosa jeoppenboat woare, daem de Herr Jesus fenichte woat derch daem Jeist ut sien Mul, en to nusscht brinje woat derch daut Glauns fonn siene Oppenboarunk. Dee Jestsloosa woat kome no daem Soton sien wirkje, met Krauft en Teakjens, en Laeajeswunnda En met aulet Fefeare de Onnjerachtichkjeit enn daen dee feloare gone, wiel see dee Leew fa dee Woarheit nich aun neeme daut see sulle jerat woare. Doaromm schekjt Gott an en jewaultja Ennfluss fonn Ertum daut see dee Laeajes jleewe woare, Soo daut dee aula jerecht woare dee de Woarheit nich jleewde, oba fejneaje haude enn Onnjerachtichkjeit. Oba wie motte eegol Gott dankboa senne fa junt, Breeda, daen de Herr leef haft, wiel Gott junt fonn Aunfank erwaelt haft fa Seelichkjeit derch Heilichkjeit em Jeist en Gloowe enne Woarheit. Doato haft hee junt uk beroope derch onns Evanjeelium, daut jie onns Herr Jesus Christus siene Harlichkjeit kunne kjriehe. Soo dan, Breeda, stot faust! en hoolt daut waut jie jeleat ha, entwaeda derch Wuat, oda en Breef fonn onns. En hee selfst, onns Herr Jesus Christus, en Gott onns Foda, dee onns leef haft, en haft onns eewja Troost jejaeft, en gooda Hopninj derch dee Jnod, Mucht june Hoate treeste, en junt bestaedje enn aulet goodet Woakj en Wuat. Fa daut aewrije, Breeda, baet fa onns, daut daem Herr sien Wuat schwind febreet en feharlicht mucht woare, soo auset bie junt deed; En daut wie fonn dee schlachte en beese Mensche muchte jerat woare, dan nich aule ha Gloowe. Oba de Herr es Tru, en dee woat junt bestaedje, en woat junt fonn daem Beesa bewoare. Wie ha oba daut Toofetruehe em Herr aewa junt, daut jie daut doone, en doone woare waut wie junt befaele. En mucht dee Herr june Hoate enn Gott siene Leew enne lenke, en enn Christus siene Jedult. Nu befael wie junt, Breeda, enn daem Herr Jesus Christus sien Nome, daut jie junt trigtrakje fonn soone Breeda dee bloos eromm driewe, en nich no daen Befael laewe daen jie fonn onns heade. Dan jie weete selfst daut jie soo laewe sulle aus wie bie junt en Faeabilt weare, dan wie weare bie junt nich soone dee nich oabeide wulle, Wie aute uk nich aundre aea Broot emmsonst, oba oabeide en straewde Dach en Nacht daut wie kjeenem wudde ne Laust senne; Nich daut wie nich daut Rajcht ha doatoo, oba wie weare junt en Faeabilt, daut jie soo doone wudde aus wie deede. Dan sogoa aus wie bie junt weare, saed wie junt dit, daut wan waea nich oabeide wel, dan lot am uk nich aete. Dan wie heare daut doa soone sent dee bloos eromm driewe, oabeide nich, oba driewe Nutslooset. Soone befael en femon wie enn daem Herr Jesus Christus daut see aeare Oabeit rueijch wieda stale, en aea eajnet Broot aete. En jie, Breeda, woat nich mootloos Goodet to doone. En wan irjent waea onns Wuat derch dis Breef nich wel jehuarsaum senne, moakjt soonem, en hat nusscht met am to doone, daut hee sikj shaemt. Doch raeakjent am nich soo aus en Fient, femont am leewa aus en Brooda. Nu mucht dee Fraedensherr selfst junt emma Fraed jaewe enn aule Ommstend. De Herr met ju aula. Dis Gruss jaew ekj, Paul, met miene eajne Haunt, daut es en Teakjen enn aul miene Breew: soo schriew ekj. Mucht onns Herr Jesus Christus siene Jnod met ju aula senne

Paul, Jesus Christus sien Apostel, no daem Befael fonn Gott onns Heilaunt, en Christus Jesus onnse Hopninj, aun Timotaeaus, en truehe Saen emm Gloowe: Jnod, Erboarme en Fraed fonn Gott onns Foda, en Christus Jesus onns Herr. Ekj befool die daut du enn Efeesus bliewe sust wiel ekj no Matsedoonian reisd, daut du doa jewesse Mensche unjawiese sust daut see nich aundasch leare, en nich Oobacht jaewe sele opp Foble, oda Jeschlachtsrejista oone enj, dee bloos meeha Froag fe-uasoake, leewa aus dee Fewaultinj fonn Gott em Gloowe. Nu daut Enj fonn daen Befael es Leew ut en reinet Hoat, en goodet Jewesse, en en stoakja Gloowe. Eenje sent doafonn aufjekome, en sent auntsied jedreit no nutsloose Raed, wele jearen Jesatsleare senne, oba festone nich waut see saje, uk nich waut see behaupte soo to senne. Wie weete oba, dautet Jesats goot es, wan waea daut jesatslich bruckt. Wie motte festone dautet Jesats nich fa dee Jerajchte jejaeft es, oba fa Jesatsloose, fa Wadaspanstje, fa Sinda, fa Gottloose en Onnheilje, fa Fodamerda en Muttamerda, fa Huare, fa soone dee Kjinja Schaund driewe, fa Menschedeew, fa Laeajna, fa faulsche Zeij, en wan doa irjent waut aundret es daut jaeajen jesunde Lea es, no daut Evanjeelium fonn de Harlichkjeit fonn daem jesaeajende Gott, daut mie aunfetruet es. En ekj dank onns Herr Jesus Christus, dee mie Krauft jeft, wiel hee mie True je-acht haft, en mie enn daem Deenst jestalt haft, dee ek ferhaea en Lastra wea, en Fefolja, en rietent; oba ekj kjreach Jnod wiel ekj onnwisent wea, en deed daut wiel ekj nich Gloowe haud. Oba daem Herr siene Jnod kjeem buta mote rikjlich no mie met Gloowe en Leew enn Christus Jesus. Dit Wuat es True, en weat em folle auntonaeme, daut Christus Jesus enn dise Welt enenn jekome es dee Sinda to rade, unja daen ekj daut faeanaemste sie. Oba dit es wuaromm ekj Jnod kjreach, daut enn mie eascht Jesus Christus siene groote Jedult sull bewaese woare, aus en Faeabilt fa daen, dee nohaea aun am jleewe wudde fa daut eewje Laewe. Nu daem eewje Kjeenich, dee eewich laeft, dee nich to seene es, dee eensja Gott, traft Ea en Harlichkjeit enn aule Eewichkjeit. Amen. Dis Befael jaew ekj die, mien Saen Timotaeaus, no dee Profitseiunje dee ferhaea aewa die kjeeme, daut du doaderch en gooda Kaumf kjamfe muchst. Hool daen Gloowe en een goodet Jewesse. Walkje ha daut auntsied jeschmaete, en sent doaderch, so wiet aus Gloowe aunbelangt, to Grunnt jekome. Himenaeaus en Auleksaunda sent soone, daen ekj daem Soton aewajaeft ha, daut see leare muchte nich to lastre. Doaromm femon ekj easchtens daut Jebaed, deemietjet Jebaed, Jebaed fa aundre, en Dank saul jejaeft woare, fa aule Mensche, fa Kjeenije, en aul dee, dee de Faeanaemste sent, soo daut wie en stellet en rueijet Laewe kjenne ha enn Gottesforcht en Eaboakjeit. Dit es Goot en Aunjenaem fer Gott onns Heilaunt, dee jearen wel ha daut aule Mensche sikj bekjeare sele, en no en follet erkjantnes fonne Woarheit kome. Dan doa es een Gott, en een Femedla tweschen Gott en Mensche, dee Maun Jesus Christus, dee sikj selfst hanjeef aus Leesjelt fa aulamaun, daut Zeichnes to rajchte Tiet. Doato wort mie aunjestalt aus en Praedja en Apostel, ekj saj de Woarheit en leaj nich, en Leara fa dee Natsjoone enn Gloowe en Woarheit. Doaromm felang ekj daut aule Mana aulewaeaje enn aule Staede, baede sele, en heilje Henj opphaewe oone Oajanes oda Twiewel. Jrod soo sele dee Fruehes sikj aunstendich en schekjlich aunkjleede, nich met Hoa flajchte en Gollt oda Krale oda deare Kjleeda, oba soo aus daen daut tookjemt dee Gottesferchtich sent, met goode Woakje. De Fru saul em stelle leare en unjadon senne. Oba ekj erlaub nich daut ne Fru unjarechte saul, oda aewa daen Maun harsche, oba stel to senne. Dan Adam wort eascht jemoakt, donn Eefa. En Adam wea nich fefeat, oba dee Fru wort fefeat, en wea doaderch enn Aewatraedung. See woat oba jerat woare derch Kjinja to welt brinje, wan see sikj beharscht, en em Gloowe en Leew blift. Dit es en woaret Wuat: wan irjent waea en Jemeente Leida wel senne, straeft hee no en goodet Woakj. Aulso saul en Eltesta soona senne daem nusscht faea to schmiete jeit, saul mau eene Fru ha, saul nichta senne, schekjlich, eaboa, oppnaement, en saul aundre unjarechte kjenne, nich en Supa, nich eena dee schleit, de sikj leewa jescheit fehelt, nich opp striede hoole, en nich jietsich, eena dee sien eajent Hus enn Ordninj helt, Kjinja dee unjadon sent, en Respakjt ha; dan wan eena nich weet sien eajnet Hus enn Ordninj to hoole, woo saul hee fa Gott siene Jemeent sorje? He saul nich en Niebekjeada senne, daut hee nich meteemol stolt woat en enn daem Diewel sien Jerecht felt. Hee mott en goodet Zeichnes ha fonn daen dee bute de Jemeent sent, daut am nich fe-acht woat en hee enn daem Diewel siene Faul felt. Jrod soo motte dee Diakoone schekjlich senne, nich met dobbelde Tunje raede, nich Wiensupa senne, nich jietsich. See motte daut Jeheemnes fom Gloowe enn en reinet Jewesse hoole. En daen saul eascht oppe Proow jestalt woare; dan lot an deene wan see oone Faele jefunje sent. Jrod soo sele aeare Fruehes schekjlich senne, nich soone dee pludre, eaboa, en true sent enn aules. Dee Diakoone sele bloos eene Fru ha, dee aeare eajna Hiesa en Kjina enn gooda Ordninj ha. Dan dee Diakone dee goot deene, moake fa sikj selfst ne goode Staed, en kjenne seeha Driest senne em Gloowe enn Christus Jesus. Ekj schriew dit nu, wan ekj uk hop em korte no die to kome, oba wan sikj daut lang fetrakjt, daut du weete muchst woo eena sikj enn Gott sien Hus fehoole sull, dan daut es daem laewendje Gott siene Jemeent, dee Grunt en Stenda fa de Woarheit. Daut es auntoerkjane dautet Jeheemnes fonn dee Gottseelichkjet seeha Groot es: Hee wort je-oppenboat enn Fleesch, je-rajchtfoadicht em Jeist, jeseene fonn Enjel, jepraedicht mank dee Natsjoone, je-jleeft enne Welt, en wort enne Harlichkjet enenn jenome. Nu sajcht dee Jeist enn kloare Wead daut enne latste Tiede woare eenje fonn dee Woarheit auf-faule, en woare Oobacht jaewe opp fefearesche Jeista, en Lea fonn beese Jeista; Mana dee em heichle Laeajes raede; daen aea Jewesse febrennt es soo aus met en heetet Iesa. See febeede daut Mensche sikj befriehe sele, en febeede daut to aete waut Gott jeschaufe haft, daut dee, dee Gloowe ha, en folle Erkjantnes ha, met Dank aete kjenne. Dan aul Gott siene Kjreatuare sent Goot, en nusscht bruckt auntsied jesat woare wan daut met Dank aunjenome woat; dan daut es jeheilicht derch Gott sien Wuat en Jebaed. Wan du dee Breeda dit faeastalst, woascht du en gooda Deena senne, en woascht jenoat woare derch dee Wead fom Gloowe, en dee goode Unjarecht dee du nojefoljcht hasst. Hool die wajch fonn dee gottloose en oole Fruehes Foble, eew die enn daut waut jetlich es. Dan kjarpaliche Eewunk haft mau weinich Nutse; oba Gottseelichkjeit haft Nutse fa aules, en haft Fespraeakunk fa dit Laewe, uk daut waut noch kjemt. Dit es en woaret Wuat, en es Weat auntonaeme. Dan doafaea oabeid wie, en straewe, dan wie ha onnse Hopninj opp daem laewendje Gott jesat, dee aulamaun Heilaunt es, besondasch fa daen dee jleewe. Doo dit befaele en leare. Lot kjeena diene Jugend fe-achte, oba sie en Faeabilt fa aul daen dee jleewe, en diene Raed, enn dien Waundel, enne Leew, em Gloowe, en enn Reinheit. Hool aun dee Schreft to laese, en to femone, en to unjarechte bott ekj kom. Sie nich Nachlaesich met dee Gow, dee die jejaeft wort met profitseihe aus dee Elteste aeare Henj opp die laede. Eew die sorjfeltich doaenn, en laew doabenne, soo daut dien Jewaus doabenne fonn aule Mensche to seene es. Sorj fa die selfst, uk fa diene Lea, bliew doabie; dan wan du daut deist, woascht du die selfst rade, uk daen dee die heare. Doo nich en elre Maun utschele, femon am leewa aus en Foda, dee jinjre Mana aus Breeda, dee elre Fruehes aus Mita, dee jinjre aus Sestre, enn aule Reinheit. Hool dee Waetfruehes dee werklich Waetfruehes sent en Ea. Oba wan ne Waetfrue Kjinje oda Grootkjinje haft, dan sele dee leare eascht aeare eajne Famielje Ea to wiese, en aeare Elre to fejelte, dan daut es Gott aunjenaem. Dee oba werklich ne Waetfru es, en auleen jelote es, haft aeare Hopninj opp Gott jesat, en helt Dach en Nacht aun em Jebaed. Oba soone dee huachhaea laeft es laewendich jestorwe. Befael dise dinje, daut an nusscht faeatoschmiete jiet. Wan oba waea nich fa siene eajne Mensche fesorcht, en besondasch fa siene Famielje, dee haft daen Gloowe aufjesajcht en es oaja aus soona dee kjeen Gloowe haft. Lot ne Waetfru dee jinja es aus tsastich nich ennjetalt woare, en dan soone dee bloos een Maun haft jeahut, dee en goodet Zeichnes fa goode Woakje haft, wan see Kjinja oppjebrocht haft, wan see gaustfrie es jewast, en dee Heilje aeare Feet jewossche haft, en daen jeholpe haft dee bedrekjt weare, en aulet Goodet nojefolcht es. Oba dee jinjre Waetfruehes naemt nich enenn, dan wan see en Felange kjriehe jaeajen Christus, dan wele see sikj befriehe, en ha doaderch Jerecht jekraeaje wiel see aea easchta Gloowe auntsied jesat ha. Tojlikje Tiet leare see ful to senne, en wanke mank dee Hiesa romm, en nich bloos ful, oba uk pludrich, en raede soont daut nich sull jeraet woare. Doaromm wel ekj ha daut dee jinjre Fruehes sikj befriehe, Kjinja ha, dee Husoabeit to doone, en daen dee jaeajenaun sent, kjeene Uasoak jaewe schlachtet to raede fonn an. Dan doa sent aul soone dee aufjefolle sent, daem Soton hinjaraun. Wan doa ne Fru es dee Waetfruehes haft, dan lot aea daen methalpe, en lot dee Jemeent nich dee Laust ha, daut dee daen halpe kaun dee werklich Waetfruehes sent. Lot dee Elteste dee goot fesorje, dobbelde Ea ha, besondasch dee, dee em praedje en enne Lea deene. Dan de Schreft sajcht: "Du sausst daen Oss dee drascht, nich daut Mul toobinje;" en "Dee Oabeida es sien Loon weat." Nem nich ne Kloag aun jaeajen en Eltesta, wan doa nich waenst twee oda dree Zeij sent. Wan eena sindicht, wies am tracht fer aulem, daut dee aundre Forjcht ha. Ekj zeij opp earenst fer Gott en Christus Jesus en dee jewaelte Enjel, daut du dise Dinje bewoare deist, oone ferhaea to rechte, en nusscht deist no eajne Neijunk. Laj diene Henj nich too haustich opp waem, en nem nich Deel aun aundre aeare Sind, hool die rein. Drinkj nich meeha bloos Wota, oba bruck en bestje Wien waeajen diene Moag, en wiel du foaken soo Schwack best. Eenje aeare Sinde sent ferhaea kloa to seene, en gone feropp tom Jerecht, oba aundre aeare kome lota hinjaraun. Jrod soo sent eenje aeare goode Woakje ferhaea kloa to seene, en dee, dee nich goot to seene sent, kjenne nich festoake bliewe. Dee Sklowe dee unjarem Joch sent sele aeare eajne Meista aule Ea hanstale, daut Got sien Nome en siene Lea nich jelastat woat. En soone dee jleewende Meista ha, sele daen nich fe-achte wiel see Breeda sent, lot an leewa noch baete deene aus Sklowe wiel see jleewende en jeleewde sent, wiel see doaderch Jewenst ha. Doo dit leare en femone. Wan irjent waea aundasch unjarechte deit, en nich bie jesunde Wead biestemt, onns Herr Jesus siene Wead, en dee Lea fonn Gottseelichkjeit, dee es oppjeblost, en festeit nusscht, en es krank aewa Froag en Striet fonn Wead. Doafonn jeftet Aufgonnst, Striet, Lastrunk, beeset Messtrua, eegoljet Zanke mank Mana daen aea Senn fedreit es, daen de Woarheit beraupt es, dee meene daut Jewenst Gottselichkjeit es. Oba Gottseelichkjeit met tofraed senne es groota Jewenst; dan wie brochte nusscht enne Welt enenn, en secha kje wie uk nusscht rut droage. En wan wie Aete en Kjleeda ha, dan wel wie doamet tofraed senne. Oba soone dee sikj faeanaeme Rikj to senne, faule enn Feseakjunje enenn, en ne Schlenj, en fael noaresche en schaedlijet Bejeare, soo daut en Mensch enn Fedoawa en Fedaumnes enenn sinkjt. Dan Jelt leef ha es ne Wartel wuarut aulet Beeset kjemt, en eenje dee doano leste deede, sent fonn daem Gloowe wajch jewaundat, en ha sikj selfst derch jestoake met fael Weedoag. Oba du, O Gottesmaun, ran fonn soont wajch; en straew leewa no Jerachtichkjeit, Gottseelichkjeit, Gloowe, Leew, Duarhauft, Leeftolichkjeit. Kjamf daen gooda Glooweskaumf, jriep daut eewjet Laewe, wuato Gott die beroopt haft, en wuafonn du fer fael Zeij en goodet Zeichnes jejaeft hast. Ekj befael die fer Gott, dee aules laewendich moakt, en Christus Jesus, dee fer Ponntius Pielatus en goodet Zeichness jeef, daut du dit Jeboot helst, onnschuldich, bott onns Herr Jesus Christus kjemt; Daen hee to siene eajne Tiet daen jesaeajenda en eensja Jewaultja wiese woat, dee Kjeenich aewa aule Kjeenije, Herr aewa aule Harscha, de eensja dee nich stoawe kaun, dee enn Licht wont wua kjeena hankome kaun, daem kjeen Mensch jeseene haft, en uk nich seene kaun; daem jeheat Ea en eewje Macht! Amen. Befael daen dee enn dise Welt rikj sent daut see sikj nich stollt meene doamet, uk nich aeare Hopninj opp onnsecharet Jelt sate, oba opp Gott, dee onns aulet Goodet jeft to fejneaje, daut see Goots doone, rikj sent enn goode Woakje, reed met to halpe, mildjaewrich, wuaderch see fa sikj selfst en gooda Grunt laje fa dee Tookunnft, soo daut see daut woaret Laewe too hoole kjriehe. O Timotaeaus! bewoa daut waut die aunfetruet es, en drei wajch fonn daut weltlichet, ladjet Jeschwieta, en jaeajenaun Jedanke fonn daut waut em faulsche Erkjantnes jenant woat. Eenje ha soont aunjenome, en sent fom Gloowe je-ert. Jnod met die! Amen.

Paul, Jesus Christus sien Apostel derch Gott sien Wele en daut Fespraeakje fonn Laewe enn Christus Jesus, Aun Timotaeaus, mien leefsta Saen: Jnod, Erboarme, en Fraed fonn Gott onns Foda, en Christus Jesus onns Herr. Ekj dank Gott, daem ekj fonn miene Faeafodasch aunjebaet ha met en reinet Jewesse, en denk aun die oone Enj enn miene Jebaed Dach en Nacht. Ekj ha en felang die to seene, en denkj aun diene Trone, daut ekj met Freid mucht jefelt woare, Wan ekj denkj aun daen woarhauftje Gloowe dee eascht enn diene Grootmutta Lois wea, en uk en diene Mutta Eunika, en ekj sie mie aewazeicht, uk enn die. Doaromm halp ekj die denkje daut du dee Gow fonn Gott kloa aum brenne helst, dee enn die es doaderch daut ekj miene Henj opp die laed. Dan Gott haft onns nich en Forcht Jeist jejaeft, oba fonn Macht, en Leew, en Selfstbeharsche. Doaromm schaem die nich waeajen daut Zeichnes fom Herr, uk nich aewa mie, sien Jefangna; oba sie welich fa daut Evanjeelium to liede soo aus Gott onns Krauft jeft; Dee onns jerat haft, en beroope haft met ne heilje Beroopinj, nich omm onnse Woakje haulwe, oba no sien eajnet Faeanaeme en Jnod, daut onns jejaeft wort enn Christus Jesus fonn Eewichkjeit haea, Oba nu jeoppenboat es worde derch daem Herr Jesus sien kome, aun eene Haunt daem Doot wajch jenome, aune aundre Haunt Laewe en Onnstoawlichkjeit to Licht jebrocht derch daut Evanjeelium. Doafaea sie ekj aunjestalt aus en Praedja en Apostel en Leara. Dit es dee Uasoak wuaromm ekj nu dise Dinje liede mott, oba ekj schaem mie nich, dan ekj weet aun waem ekj jejleeft ha, en sie mie aewazeicht daut waut ekj am aunfetrut ha, hee fa mie bewoare woat bott aun jan Dach. Hool die faust, aus en Faeabilt, aun dee heelsaume Wead dee du fonn mie jeheat hast, enn Gloowe en Leew enn Christus Jesus. Bewoa, derch daem Heilje Jeist dee enn onns wont, daut goodet daut die aunfetrut es. Du weetst, daut aul dee enn Asean mie felote ha, fonn waem uk Fijeelus en Hermojeenes sent. Mucht de Herr daem Onesiforus sien Hus Jnod jaewe, dan hee haft mie foaken oppjefrescht, en schaemd sikj nich met miene Kjaede; Oba aus hee no Room kjeem socht hee flietich no mie en funk mie. Mucht de Herr am dit jaewe daut hee fael Erboarme mucht kjriehe fom Herr aun jan Dach; en du weetst uk enn woo fael Dinje hee mie deend enn Efeesus. Doaromm, mien Saen, sie Stoakj derch Christus Jesus siene Jnod. En waut du fonn mie jeheat hast derch fael Zeij, daut fetru aun truhe Mana, dee faeaijch sent aundre to unjarechte. Doo met mie metliede soo aus en gooda Soldot fa Christus Jesus. En Soldot dee em Krich es, es nich feweckelt enn dise Welt Sache, soo daut hee daem jefaule kaun dee am aunjenome haft. En wan waea uk noch straewe deit, oba sikj nich no dee Raeajel helt, woat hee doch nich ne Kron kjriehe. Dee Foarma dee oabeide deit saul daut easchte fonne Arnt kjriehe. Besenn die aewa waut ekj saj, dan de Herr woat die enn aules Festaunt jaewe. Hool Jesus Christus em Jedajchtness, dee fom Doot oppstunnt, ut Doft sien Staum, no mien Evanjeelium; Wuarenn ekj lied , soogoa bott Kjaede soo aus en Febraeakja; oba Gott sien Wuat es nich jebunje. En doaromm lied ekj aul dit, omm dee Uterwaelde haulwe, daut dee uk dee Radunk kjriehe kjenne, met eewje Harlichkjeit. Dit Wuat es Tru: wan wie met am jestorwe sent, woa wie uk met am laewe; Wan wie uthoole, woa wie met am rejeare; wan wie am aufsaje, woat hee onns aufsaje; Wan wie nich jleewe, blift hee doch Tru; dan hee kaun sikj selfst nich aufsaje. Halp an aun dit to denkje, enn daem daut du earenstlich zeije deist fer Gott daut see sikj nich jachte waeajen Wead dee nusscht nutse, dee daen ferijneare dee daut heare. Sie flietich fer Gott aunerkjaninj to kjriehe, en Oabeida dee sikj nich schaeme bruckt, dee Gott sien Wuat rajcht utlajcht. Oba hool die wajch fonn ladje, weltliche Raed, dan daut brinjt bloos meeha Gottloosichkjeit. Soone aeare Raed frat omm sikj soo aus en Kraeft. Himenaeaus en Fileetus sent soone, Dee fonn dee Woarheit aufje-ert sent, en saje daut dee Doodes aul oppjestone sent, en ha aul waltje aea Gloowe ommjeschmaete. Oba Gott sien Grunnt steit faust, en haft dis Saeajel: "De Herr kjant siene eajne", en: "Waeaemma sikj bie daem Herr sien Nome nant, saul sikj fonn Onnjerachtichkjeit wajch hoole." Nu enn en grootet Hus sent nich bloos goldne en selwane Jefaese, oba uk soone fonn Hollt en Ead, en eenje to Ea, en eenje to Onnea. Wan waea sikj reinje lat fonn dise, dan woat hee en Jefaes to Ea senne, daut jeheilicht es, bruckboa fa daem Meista, en reed to aule goode Woakje. Ran wajch fonn jugentliche Losst, straew leewa no Jerachtichkjeit, Gloowe, Leew, en Fraed met daen dee daem Herr ut en reinet Hoat aunroope. Oba jeef die nich auf met noarische en onnsenje Froag, dan du weetst daut Tsank doaderch kjemt. Daut jeziemt sikj nich fa daem Herr sien Sklow to jachte, hee saul leewa Saunfmuetich senne to aulem, faeich to unjarechte, jeduldich, En daen, dee jaeajenaun sent, enn Saunftmoot trajcht to wiese; daut Gott an feleicht kaun Buesse jaewe, daut see to en follet Erkjantnes fonne Woarheit kome kjenne; En daut see to Besennunk kjenne kome, en ut daem Diewel siene Faul, dee an faust jenome haft no sien Wele. Dit saust du weete, daut enne latste Doag woare seeha schwoare Tiede kome. Dan Mensche woare fael fonn sikj selfst hoole, jietsijch, puchrich, Stollt, Lastra, Elre onnjuarsaum, onndankboa, onnheilich, Oone Leew, lote sikj nich feseene met aundre, aundre schlajchtet no raede, oone selfstbeharschinj, onnbandijch, dee daut Goodet hause, Eena daem aundra ferode, ruchloos, oppjeblost, dee daut Fejneaje meeha leef ha aus Gott; Dee ne Form fonn Frommheit ha, oba dee Krauft doaenn aufsaje: drei die fonn soone wajch. Dan fonn soone kome dee haea dee sikj enn Hiesa enenn schlikje en loose Fruehes jefange naeme dee met Sinde belode sent, en feleit sent enn feschiedne Losste, Dee emma leare, oba niemols to de Woarheit kome kjenne. Nu soo aus Janes en Jambres Mooses jaeajeaun stunnde, soo sent dise jaeajen de Woarheit, Mana met en fa-aedelda Senn, ennjewartelt jaeajen daen Gloowe. Oba dee woare nich wieda ferwauts kome; dan aeare Dommheit woat aulamaun Kloa senne, soo aus jana aeat uk wea. Oba du hast miene Lea jeneiw jefolcht, mien Benaeme, mien Ziel, mien Gloowe, miene Duldinj, miene Leew, miene Hoatlichkjeit, Dee Fefoljunge, daut Liede, aules daut mie tookjeem enn Antiochean, Iekoonean, en Listra, aules daut ekj doa Liede deed, en ut aul daut haft de Herr mie jerat. Oba werklijch, aul dee, dee Gottesferchtijch enn Christus Jesus laewe wele, woare fefolcht woare. Oba met Gottloose en fefeararische Mensche woatet emma toonaeme, dee fefeare, en fefeat woare. Oba du, bliew bie daut waut du jeleat hast, en em folle aewazeicht best, wiel du weetst fonn waem du daut jeleat hast, En daut du fonn Kjint opp met dee Heilje Schreft best bekaunt jewast, daut die Weisheit fa Seelichkjeit jaewe kaun derch daen Gloowe enn Christus Jesus. Aule Schreft es fonn Gott jejaeft, en es nutsboa tom Beleare, daut Onnrajchtet to bewiese, tom trajcht wiese, en tom unjarechte enn Jerachtichkjeit, Soo daut dee Gottesmensch kaun follkome woare, to aule goode Woakje reed jemoakt. Ekj femon die earenstlich fer Gott en Christus Jesus, dee de Laewendje en Doodes rechte woat derch sien kome en sien Rikj, Praedj daut Wuat, sie reed, auf to rajchte Tiet oda onnrajchte Tiet, wies an wua see schuldijch sent, strof wua needich, femon met aulet Jedult en Unjarechtinj. Dan doa woat ne Tiet kome wan see nich woare wele jesunde Lea aunnaeme; oba no area eajne Losst woare see sikj Leara toop rope dee aeare Uare kjittle woare; Aun eene Haunt woare see aeare Uare fonne Woarheit wajch dreihe, aune aundre Haunt woare see sikj wakjch dreihe no Foble. Sie du oba Nichte enn aule Ommstend, hool ut em liede, doo diene Oabeit aus en Ewanjelist, doo dien Deenst foadich moake. Dan ekj woa aul utjegote aus en Opfa, en dee Tiet es hia daut ekj felote mott. Ekj ha daen gooda Kaumpf jekjampft, ekj ha miene Oabeit foadich jemoakt, ekj ha daen Gloowe jehoole. Fa daut aewrije, doa es ne jerachtijchkjeits Kroon reed jemoakt fa mie, dee de Herr, dee jerajchte Rechta mie jaewe woat aun jan Dach; oba nich bloos to mie, oba uk to aul daen dee sien Kome ha leef jehaut. Kom no mie soo boolt aus maeajlich. Dan Deemas haft mie felote wiel hee dise jaeajenwoatje Welt leef haft, en es no Tessaloonich jegone, Kresens no Galatsean, en Tietus no Dalmatsean. Bloos Lukas es bie mie. Brinj Markus met, dan hee es bruckboa enn mien Deenst. Tiechikus schekjt ekj no Efeesus. Wan du kjemst, brinj daen Mauntel met daen ekj enn Trooas bie Karpus leet, uk dee Beakja, besondasch bee Pargemente. Auleksaunda dee Koppaschmet haft mie fael Beeset bewaese, mucht de Herr am beloone no siene Woakje; Heed die uk fa am, dan hee wea onnse Lea seeha jaeajenaun. Aus ekj daut easchte Mol em Ferhea wea, stunnt mie kjeena bie, aule feleete mie; mucht an daut nich toojeraeakjent woare. Oba de Herr stunnt mie bie en jeef mie Krauft, daut derch mie dee Praedijcht kunn em folle bekaunt woare, daut aule Natsjoone heare kunne, en ekj kunn ut daem Leiwe sien Mul jerat woare. En de Herr woat mie fonn jiedet beeset Woakj rade, en woat mie bewoare fa sien himlischet Rikj; daem saul enn aule Eewijchkjeit Ea senne. Amen. Jrees Priska en Akwila en daen Onesiforus sien Hus. Erastus bleef enn Korint, oba Trofiemus leet ekj krank en Miletus. Proow dien bastet fer Winta to kome. Eebulus, Pudens, Lienus, Klaudia, en aul dee Breeda jreese die. Mucht de Herr met dien Jeist senne! Jnod met die.

Paul, Gott sien Sklow, en Jesus Christus sien apostel, no Gott siene Uterwaelde aea Gloowe, en dee folle Erkjantnes fonne Woarheit dee no Gottseelichkjeit es; enn dee Hopninj fa daut eewjet Laewe, daut Gott, dee nich leaje kaun, fesproake haft fer eewje Tiede, oba to rajchte Tiet sien Wuat je-oppenboat haft derch praedje, daut mie aunfetrut wort derch en Befael fonn Gott onns Heilaunt; aun Tietus, mien truehe Saen enn daem aewareena Gloowe: Jnod en Fraed fonn Gott daem Foda en Jesus Christus onns Heilaunt. Doraomm leet ekj die enn Kjreeta daut du dee Sache enn Ordninj stale sust wua daut noch faelde, en Eltesta aunstale enn jieda Staut soo aus ekj die befool, wan doa soona sent daen nusscht faea to schmiete jeit, dee mau eene Fru ha, en Kjinje dee jleewe, en dee nich onnbandich oda onnjehuarsaum sent. Dan en Jemeente Leida, aus Gott sien Fewaulta, mott soona senne daem nusscht faea to schmiete jeit, nich eaejensenich, nich wuttich, nich en Wien Supa, nich soona dee aundra schleit, nich Jeltjearich; leewa Gaustfrie, ne Leew ha fa daut Goode, feninftich, heilich, selfst beharscht, dee sikj faust helt, aun daut truehe Wuat no dee Lea, soo daut hee aundre derch dee jesunde Lea femone kaun, uk daen aewaraede dee jaejaenaun sent. Dan doa sent fael wadaspanstje Mensche, dee nutsloose Raed ha, en fefeararische Mensche, besondasch dee fonne Beschniedunk, daen aeare Miela festopt motte, dee gaunse Hiesa ommschmiete, en soont unjarechte waut sikj nich jeziemt, omm onnopprechtja Jewenst to kjriehe. En jewessa fonn aeare eajna Profeete saed: "Dee Kjreeta sent emma Laeajna, beese, wile Teare, fule Fraeta. Dit Zeichnes es woa. Doaromm doo an schoap trajchtwiese, daut see em Gloowe kjenne Jesunt senne, en nich oobacht jaewe opp judsche Foble en Mensche Jesatse dee de Woarheit fedreihe. Aules es Rein fa daen dee rein sent; oba fa daen dee Onnrein sent, en nich jleewe, es nusscht Rein, dan sogoa aea Senn en Jewesse es Onnrein. See jaewe faea daut see Gott kjane, oba aeare Woakje feleaje daut, en see sent oppscheislich, en onnjehuarsaum, en nich faeijch to irjent en goodet Woakj. Oba du raed daut waut jesunde Lea es. Elre Mana sele nichta senne, eaboa, aunstendich, jesunt em Gloowe, enne Leew, enn Jedult. Soo sele dee elre Fruehes uk sikj eaboa oppfeare auset dee Heilje tookjemt, nich schlajchtet noraede, nich aun fael Wien feskloft, en sele goodet unjarechte, soo daut see dee jinjre Fruehes ennleare kjene daut see aeare Mana sele goot senne, Kjinje goot senne, eaboa, rein, aeare Husoabeit wiedastale, jescheit senne, aeare eajna Mana unjadon, daut Gott sien Wuat nich jelastat woat. Femon dee jinjre Mana uk daut see aunstendich sele senne enn aulem. Bewies die aus en Faeabilt enn goode Woakje, onnfedorwe em unjarechte, eaboa, jesunde, heelsaume Lea, soo daut dee, dee jaeajenaun sent sikj schaeme motte wiel see nusscht schlajchtet ha no to raede. Femon dee Sklowe daut see aeare eajne Meista enn aules unjadon sent, an tom Jefaule laewe, nich jaeajenaun. See sele nich staele, leewa gooda Gloowe bewiese, soo daut see onns Gott en Heilaunt siene Lea utstraume kjenne enn aule Dinje. Dan Gott siene radende Jnod es aulamaun ferndach jekome, en deit onns unjarechte daut wie Gottloosichkjeit en weltliche Losst aufsaje sele, en feninftich, jeistlich, en gottesferchtich en dise jaeajenwoatje Tiet laewe sele, en luare no dee seelje Hopninj enn onns groota Gott en Heilaunt Jesus Christus sien kome, dee sikj selfst fa onns han jeef daut hee onns rade mucht fonn aulet Jesatsloosichkjeit, en onns rein moake daut wie sien eajnet Follkj kunne sene, iewrich enn goode Woakje. Dit suast du raede, en femone, en trajchtwiese met follmacht. Lot die kjeena fe-achte. Halp an denkje daut see Harscha en Rejeara sele unjadon senne, jehuarsaum, en reed to aule goode Woakje, aewa kjeenem to spotte, nich tsenkjisch, mild, aulem saunftmoot bewiese. Dan to eene Tiet wea wie uk onnfeninftich, onnjehuarsaum, fe-ert, feskloft aun feschiednet Fejneaje en Losst, en laewde enn Beeset en Aufgonnst, fehast, en hauste eena daem aundra. Oba aus onns Heilaunt en Gott siene Leeftolichkjeit en Leew aun onns ferndach kjeem, rad hee onns, nich derch Woakje dee wie jedone haude, oba derch sien Erboarme. Hee deed daut derch daut wausche fonn dee Wadajeburt, en em Heilje Jeist wada Nie jemoakt, daem hee rikjlich opp onns kome leet derch Jesus Christus onns Heilaunt, daut wie, dee wie jerajchtfoadicht sent derch siene Jnod, muchte Oaw senne no dee Hopninj opp daut eewjet Laewe. Dit Wuat es to fetruehe, en ekj wel daut du an dit emma wada gauns jetroost faeastalst, daut dee, dee aea Fetruehe enn Gott jesat ha, aunhoole enn goode Woakje. Dise Dinje sent Goot en tom nutse fa aula Maun. Oba hool die wajch fonn noaresche Froag, en Jeschlajchtsrejista, en Striet en Jesatszankerie; dan dee sent nuttsloos en fejaefs. Hab nusscht to doone met soonem dee Spoolunge aunstalt no daem daut am eascht eemol, en dan noch eemol es femont worde. Du weetst daut soona fekjeat es, en derch siene eajne Sind selfst feuadeelt es. Wanemma ekj Artemus oda Tiechikus no die schekj, dan kom soo boolt aus maeajlijch no mie enn Nikopolis, dan ekj ha mie beschlote doa to bliewe derchem Winta. Sorj earenstlijch doafaea daut Seenas dee Offkot, en Apollus opp aeare Reis kome, en see daut an nusscht faelt. En see doafaea daut onnse Mensche aunhoole met goode Woakje, daut fa daut Needjet kaun jesorcht woare, daut see nich onnfruchtboa sent. Aule dee hia bie mie sent lote die jreese. Jreest aul daen dee onns leef ha em Gloowe.Jond met junt aula!

Paul, Jesus Christus sien Jefangna, en Timotaeaus onns Brooda, aun onns leefsta Metoabeida Filemon, en aun onnse Sesta Apfia, uk Archipus onns Metkjamfa, en dee Jemeent dee en dien Hus es: Jnod met die, en Fraed fonn Gott onns Foda, en onns Herr Jesus Christus. Ekj dank mien Gott emma, en raed fonn die enn miene Jebaed, wan ekj hea fonn daen Gloowe daen du hast, en dee Leew fa onns Herr Jesus, uk fa aul dee Heilje, daut dee Jemeenschofft fonn dien Gloowe mucht oabeide enn en follet Erkjantnes fonn aul daut Goodet daut enn onns es, fa Christus. Dan ekj ha fael Freid en Troost enn diene Leew, mien Brooda, wiel dee Heilje aeare Hoate derch die oppjefrescht woare. Doaromm, wan ekj uk seeha Brow kunn senne, en die en Befael jaewe enn daut waut rajcht es, doch, omm Leew haulwe, pracha ekj leewa, sentamol ekj Paul sie, en oola Maun, nu uk Jesus Christus sien Jefangna. Ekj pracha die omm mien Saen Onesimus, daem ekj enn miene Kjaede aus Saen em Herr jewonne ha; dee ferhaea fa die nutsloos wea, oba nu brukboa es fa die, uk fa mie. Ekj ha am trig jeschekjt no die, jo, am, daut es soo aus mien eajnet Hoat; daem ekj jearen wudd ha bie mie jehoole, daut hee enn diene Staed mie deene kunn enn miene Kjaede fa daut Evanjeelium. Oba oone dien Wele wea ekj nich welich irjent waut to doone, daut dien Gootdoone nich aus bedwunje wea, oba ut friehe Wele. Dan feleicht wea hee fa en Stoot wajch fonn die, daut du am fa emma kunnst ha, nich lenga aus en Sklow, oba meeha aus en Sklow, en leefsta Brooda, besondasch to mie, oba woo fael meeha to die, beides em Fleesch uk em Herr. Aulsoo wan du mie aus en Poatna raeakjenst, dan nem am aun soo aus du mie wuscht aunaeme. En wan hee die Onnrajcht jedone haft, oda die waut schuldich es, dan raeakjen mie daut aun. Ekj, Paul, schriew met miene eajne Haunt, ekj woa daut betole. Oba ekj saj daut du mie die selfst schuldich best. Jo, Brooda, mucht ekj Help ha fonn die em Herr; doo mien Hoat oppfresche enn Christus. Wiel ekj mie opp dien Jehuarsaum feleet, ha ekj die jeschraewe, en weet daut du meeha woascht doone aus ekj no froag. Oba moak fa mie uk ne Gauststow reed, dan ekj hop daut ekj derch june Jebaed woa kjenne no junt kome. Epafras, mien Metjefangna enn Christus Jesus jreest die; uk Markus, Aristarkus, Deemas, en Lukas, miene Metoabeida. Mucht daem Herr Jesus Christus sien Jeist met die senne. Amen

Gott, dee to feschiedenste Tiede, en enn fael Waeaj, yoare trig to onnse Fodasch jeraet haft derch dee Profeete, haft nu enn dise latste Doag to onns jeraet derch sien Saen, daem hee bestemt haft aules to oawe, derch daem hee de Welt jemoakt haft; dee daut Aufglauns es fonn siene Harlichkjeit, en jeneiwet Faeastalinj fonn siene Werkjlichkjeit, dee aules derch sien kjraftjet Wuat drajcht; en aus hee ne Reinjunk fonn Sinde jemoakt haud, sad sikj dol aune rachte Haunt fonne Majestaet em Himel, en es so fael hecha jestalt aus dee Enjel aus hee en fael fetraflije Nome je-orwe haft aus dee. Dan to woone Enjel saed hee jemols: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde?" en wada: "Ekj woa fa am en Foda senne, en hee saul fa mie en Saen senne?" En uk wada, aus hee daen Easchtjebuarne Saen enne Welt enenn brinjt, sajcht hee: "Lot aule Enjel am aunbaede." En fonn dee Enjel sajcht hee: "Hee moakt siene Enjel Jeista, en siene Deena to ne Fiaflaum." Oba fonn daem Saen: "Dien Troon, Gott, es fa emma en emma, en daut Zepta fonn dien Kjeenichrikj es en Zepta fonn Jerachtichkjeit. Du hast Jerachtichkjeit leef jehaut, en Jesatsloosichkjeit hast du jehaust; doaromm haft dien Gott die met Freid-eelj jesaulft, Gott, meeha aus diene Poatna. En, du Herr, deetst em Aunfank de Ead jrinde, en de Himel bestone derch diene Henj aeara Oabeit; Dee woare fegone, oba du woascht bliewe; dee woare aule soo aus en Auntsuch oolt woare, en so aus en Mauntel woascht du daen opprolle, en dee woare je-endat woare; oba du blifst soo aus du best, en diene Yoare woare nich en Enj habe." Oba to woone fonn dee Enjel haft hee jemols jesajcht: "Set hia bie meine rachte Haunt bott ekj diene Fiend die to ne Footbenkj moake woa?" Sent dee nich aula deenende Jeista dee jeschekjt sent to deene waeajen daen dee boolt Seelichkjeit oawe woare? Doaromm mott wie so fael meeha doaropp acht jaewe waut wie jeheat ha, daut wie nich bie daut Ziel febie jleppe. Dan wan daut Wuat daut de Enjel jeraet ha, staunthauft wea, en jiedat aewatraede en onnjehuarsaum jerachte Fejeltunk kjreach; Woo woa wie doafonn kome wan wie soone groote Seelichkjeit fesieme? dee onns emm Aunfank fom Herr selfst jepraedicht wort, en donn unjastet wort derch daen dee am heade, en Gott uk Zeichness jeef, beides derch Teakjens en Wunnda, en feschiedenste majchtje Woakje, en deeld daem Heilje Jeist ut no sien Wele. Dan hee haft nich dee komende Welt, fonn dee wie raede, de Enjel unjadon jemoakt. Oba doa haft eena opp ne Staed opp earnst jezeicht: "Waut es dee Mensch, daut du aun am denkjst? oda en Menschesaen daut du am be-oobachde sust? Du hast am en bestkje laeaja jemoakt aus Enjel, en hast am met Harlichkjet en Ea jekroont; Du hast aules unja siene Feet unjadon jemoakt." Dan en daem daut hee am aules unja de Feet jedone haft, haft hee nusscht jelote daut nich unja siene Feet unjadon es. Oba, nu see wie noch nich aules am unjadon. Oba wie seene Jesus, dee fa en stootje laeaja jemoakt wea aus dee Enjel, fa daut Liede derchem Doot, nu met Harlichkjeit en Ea jekroont, daut hee derch Gott siene Jnod daen Doot schmakje sull fa aula Maun. Dan daut jeziemd daem, waeajen waem aules es, en derch waem aules es, enn daem hee fael Saens to Harlichkjet feat, daut hee daen Seelichkjeitshaeafeara derch liede follkome moake sull. Dan dee, dee heilich moakt; en dee, dee heilich jemoakt woare, sent aula fonn eent; doawaeajen schaemt hee sikj nich an Breeda to nane, en sajcht: "Ekj woa dien Nome to miene Breeda bekaunt moake, med enne Jemeent woa ekj sinje;" en wada: "Ekj woa mien fetruhe enn die sate;" en wada: "Kjikj! ekj en dee Kjinje dee Gott mie jejaeft haft". Wiel nu dee Kjinje aun Fleesch en Bloot aundeel ha, neem hee uk aundeel aun daut selwje, so daut hee derch daen Doot daem fenichte kunn dee Jewault haud aewa daen Doot, daut heet, de Diewel; en daen loos moake dee derch Angst fa daen Doot, laeweslank feschkloft weare. Dan werklich nemt hee nich Enjel aun, oba Obraum siene Nokome nemt hee aun. Doaromm musst hee opp aule waeaj so woare aus siene Breeda, daut hee kunn en erboarmenda en Truehe huage Priesta woare enn daem waut Gott aunbelangt, daut hee de Mensche aeare sind betole kunn. Dan so aus hee selfst jelaede haft enn Feseakjunk, kaun hee daen halpe dee nu fesocht woare. Doaromm, heilje Breeda, dee jie en Aundeel ha aun daen himlische Beroop, betracht daen Apostel en Huagapriesta daen wie bekjanne, Jesus, dee daem tru wea dee am bestemt haud, so aus uk Mooses tru wea enn sien gaunset Hus. Oba disem traft meeha Ea aus Mooses, soo aus dee, dee en Hus but jratre Ea haft aus daut Hus selfst. Dan en jiedat Hus es fon waem jebut, oba Gott esset dee aules jebut haft. Aun eene Haunt, Mooses wea tru enn sien gaunset Hus, aus en Deena, fa en Zeichnes fa daut waut noch enne Tookunft sull jesajcht woare; Oba aune aundre Haunt, Christus aus en Saen aewa sien eajnet Hus, en wie sent daut Hus, wan wie Fetruehe en dee Freid enn onnse Hopninj faust hoole bottem Enj. Doaromm - soo aus dee Heilje Jeist sajcht: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare, dan fehoat june Hoate nich soo aus enn dee Febettrunk enn daen dach aus jie fesocht worde enne Wiltness, aus june Fodasch mie fesochte en oppe Proow stalde, en Featich Yoa miene Woakje sage. Doaromm wea ekj aewa daut Jeschlajcht oajalich, en saed: 'Emma gone see enn aeare Hoate em Erwajch, en ha miene Waeaj nich jekjant, en soo schwua ekj enn mien Oaja, see woare nich enn miene Ru ennen kome.'" Seet junt faea, Breeda, daut kjeena fonn ju en beeset, onnjleewendet Hoat haft, daen laewendje Gott to felote. Oba ermont junt unjarenaunda Dach fa Dach, so lang auset noch fonndoag heet, daut nich irjentwaea fehoat woat derch de Sind aeare Lest. Dan wie sent met Christus eent jeworde, wan wie daut Toofetruehe daut wie em aunfank haude, faust hoole bottem Enj; Wiel et noch jesajcht es: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare, dan fehoat june Hoate nich, soo aus enn dee Febettrunk. Weare doa soone dee sikj febetteda aus see heade? Doch nich aule dee ut Ejipte kjeeme derch Mooses. Oba met waem wea hee oajalich dee featich Yoa? wearet nich met daen, dee sindjde, daen aeare Kjarpa enne Wiltness folle? En to waem deed Gott schweare daut see nich enn siene Ru wudde enenn kome, buta dee, dee nich jeuarsaum weare? Aulso see wie daut see nich kunne enenn kome wiel see nich jleewde. Doarom wel wie onns ferchte, wiel daut Fespraeakje noch doa es enn siene Ru enenn to kome, daut nich jemaunt sull too kort kome doaraun. Dan werklich, onns es daut Evanjeelium uk fekjindicht worde, jrod so aus jane; oba daut Wuat daut jane fekjindicht wort holp an nusscht wiel daut nich met Gloowe febunge wea enn daen dee daut heade. Dan wie, dee wie jleewe, gone enn dee Ru enenn, so aus hee saed: "Soo aus ekj schwua enn mien Oaja, wan see enn miene Ru sulle enenn kome", wan uk dee Woakje fonn de Welt Grunt foadich weare. Dan hee saed opp ne jewesse Staed fonn daem saewende Dach soo aus dit: "En Gott rued aum saewende Dach fonn aul siene Oabeit." en enn dise Staed: "Auf see woare enn miene Ru enenn kome". Wiel daut nu soo blift daut eenje doa enenn gone woare, en jane daen daut Evanjeelium eascht jepreadicht wort, nich enenn kjeeme waeajen Onnjehuarsaum, Wada, stalt hee en jewesse Dach: "Fonndoag", sajcht hee enn Doft, no soone lange Tiet, soo aus hee ferhaea saed: "Fonndoag, wan jie siene Stem heare, fehoat june Hoate nich." Dan wan Joosua an haud Ru jejaeft, wudd hee nich fonn noch en aundra Dach jeraet ha. Aulso blift doa noch en Saubatru fa Gott sien Follkj. Dan waea enn Gott siene Ru enenn jekome es, rut uk fonn siene eajne Woakje, soo aus Gott selfst fonn siene. Dan wel wie iewrich senne enn dee Ru enenn to kome, daut nich waea enn daem selwje Biespel fonn Onnjehuarsaum enenn felt. Dan Gott sien Wuat es en laewendjet en kjraftjet Wuat, shoapa aus en tweeschniedjet Schweat, en schnit derch bott Seel en Jeist utaneen, en Jliet en Moakjt, en kaun Jedanke en Hoat Faeanaeme rechte; en doa es kjeene Kjreatua daut am nich oppenboa es: oba aules es Noakt en opjedakjt fer siene Uage - fer daem met waem wie to doone habe. Wiel wie nu en groota Huagapriesta ha dee derch dee Himels jegone es, Jesus, Gott sien Saen, wel wie dan onns Bekjantnes faust hoole. Dan wie ha nich en Huagapriesta dee nich metliede kaun met onnse Schwakjheite, sentamol hee enn aulem krakjt soo es fesocht worde aus wie sent, bloos oone Sind. Doaromm wel wie dan emm folle Fetruehe nom Jnodestool kome, daut wie Erboarmunk kjriehe kjenne, en Jnod finje to dee Tiet wan onns daut faelt. Dan en jieda Huagapriesta dee fonn mank dee Mensche jewaelt es, es aunjestalt fa Mensche fer Gott enntostone, daut hee beides Gow en Opfa brinjt fa Sind, dee metfeele kaun to en Jewesset met daen dee nich baete weete, en dee feleit woare, wiel hee selfst uk met Schwakjheite besat es. En doawaeajen mott hee, so aus fa dee Mensche, soo uk fa sikj selfst opfa brinje fa Sind. En kjeena nemt dee Ea opp sikj selfst, oba hee mott fonn Gott beroope senne, soo aus Oant wea. So neem Christus uk nich selfst dise Ea opp sikj en Huagapriesta to woare, oba dee to am saed: "Du best mien Saen, fonndoag sie ekj dien Foda jeworde"; soo aus hee uk opp ne aundre Staed sajcht: "Du best fa Eewich en Priesta enn Melchiseedekj siene Ordninj". Dee haft enn dee Doag aus hee opp Ead wea jebaet en jeprachat met Trone en schriehe to daem dee am rade kunn fom Doot, en wort erheat wiel hee Gottesferchtich wea, en wan hee uk en Saen wea, lead hee doch derch liede jehuarsaum to senne; en wort follkome jemoakt, en wea de Uasoak fa dee Eewje Radunk fa aul daen dee am jehuarsaum sent; fonn Gott bestemt en Huagapriesta no Melchiseedek siene Ordninj to senne. Fonn daem ha wie fael to saje, oba daut es schwoa kloa to moake, wiel jie stomp sent metem heare. Dan wan jie no dee Tiet no aul sulle Leara senne, ha jie daut noch needich daut Maun junt noch leat waut dee Gruntloag sent fonn dee Aunfank fonn Gott siene Raed; en sent soone jeworde daen Malkj faelt, en nich stoakjet Aete. Dan waea noch aun Malkj laewe mott es oone Erfoarunk enn daut Jerachtichkjeits Wuat, dan hee es noch en junget Kjint. Oba stoakjet Aete es fa soone dee follkome sent, soone dee sikj emm Senn je-eeft ha tweschen Goot en Schlacht to unjascheede. Doaromm wel wie nu daut Aunfank fonn dee Lea fonn Christus lote, en wel wie ferwauts gone, en nich wada en Grunt laje fonn Buesse fonn doodje Woakje, en fonn Gloowe Gott jaeajenaewa, fonn dee Lea fonn dee Taufe, en fonn Henj opplaje, en daut dee Doodes oppstone, en fonn daut eewjet Jerecht. En dit woa wie doone, wan Gott daut werklich toolat. Dan daut es nich maeajlich daen, dee tom Licht jekome sent en ha de himlische Gow jeschmakjt, en ha aundeel jehaut aun daem Heilje Jeist, en ha daut goodet Gotteswuat jeschmakjt, en dee Krauft fonn dee komende Welt, wan see wajch faule, an wada to Buesse to brinje, wiel see daem Gottes Saen fa sikj sellfst fom fresche kjrietsje, en am toom opnet Spott moake. Dan dee Ead, dee so foaken daen Raeajen drinkjt dee doanopp felt, en goodet Fooda brinkjt fa daen dee daut be-oabeide, woat fonn Gott jesaeajent. oba daut waut Dorne en Distle brinjt, woat auntsied jesat, en es bottem fefluche, en aum Enj woatet febrennt. Oba wie sent baetret aewazeicht fonn junt, Breeda, wan wie uk soo raede, en soont daut Seelichkjei aunjeheat. Dan Gott es nich Onnjerajcht june goode Oabeit to fejaete, en dee Leew dee jie fa sien Nome jewaese ha, en daem daut jie dee Heilje jedeent ha, uk noch deene. En wie welle jearen seene daut en jieda eena de naemlije Earnst bewiese woat omm dee folle Hopninj Sechaheit to ha bottem Enj, daut jie nich Stomp woare, oba daen nofolje dee derch Gloowe en Jedult daut oawe waut fesproake es. Dan aus Gott Obraum en Fespraeakje jeef, wiel hee bie kjeenem schweare kunn dee jrata wea, schwua hee bie sikj selfst, en saed: "Enn saeajne woa ekj die saeajne, en enn femeara woa ekj die femeare". En so enn Jedult kjreach hee daut waut fesproake wea. Dan Mensche schweare bie daut waut jrata es, en dee Schwua es bie an ne Bestaedjunk fa en Enj fonn aulet Striet. Enn daem Gott sikj faeaneem dee Oaw fonn daut Fespraeakje noch kloara to bewiese daut sien Faeanaeme nich endre wudd, jeef hee en Schwua, daut derch dee twee Dinje dee nich endre kjenne, enn daem dautet ommaeajlich es fa Gott to leaje, wie kjenne en stoaka Trost ha, dee wie jerant ha dee Hopninj tohoole to kjriehe dee onns doajestalt es. dee wie ha aus en sechra, fauste Anka fa onnse Seel, dee aun dee benne Sied fonn dee Gerdien es, wua dee Faearanna fa onns jegone es, Jesus, dee opp emma en Huagapriesta jeworde es no Melchiseedek siene Ordninj. Dan dis Melchiseedek, Kjeenich fonn Salem, daem aulahechsta Gott sien Priesta, - dee Obraum trof en am saeajend aus dee trig kjeem fonn daem Kjrich, aus hee dee Kjeenije ommjebrocht haud, daem Obraum uk daut Teande utdeeld fonn aules; easchtens aun eene Haunt es hee fedollmatscht enn Kjeenich fonn Jerachtichkjeit, en aune aundre Haunt uk Kjeenich fonn Salem, daut heet, Kjeenich fonn Fraed, oone Mutta, oone Foda, oone Jeschlachtsrejista, en haft nich Aunfank fonn Doag uk nich Enj fonn Laewe, oba es jemoakt soo aus Gott sien Saen, en blift eewich en Priesta. Nu kjikjt emol woo groot dis Maun wea, daem dee Staumfoda Obraum en teandel jeef fonn aul daut Kjrichsplunnda. En werklich, aun eene Haunt, daem Leefie siene Saens, dee daut Priestaaumt jekjraeaje ha, ha en Jeboot daut Teande to naeme fonn daut Follkj no daut Jesats, daut heet, fonn aeare Breeda, wan see uk fonn Obraum haea staume: aune aundre Haunt, disa, dee nich fonn daut Jeschlachtsrejista staumt, neem doch daut Teande fonn Obraum, en saeajend daem, dee de Fespraeakjunje haud. En oone festriede, dee Jerinjra woat derch daen Jratra jesaeajent. En aun eene Haunt, hia kjriehe Mana dee stoawe daut Teande, oba doa aune aundre Haunt woat fonn janem jezeicht daut hee laeft. En ekj woa uk saje, daut Leevie werklich derch Obraum daut Teande jetolt haft, dan hee wea noch enn sien Foda siene Lenjde aus Melchiseedek am trof. Doaromm, wan Follkomenheit derch daut Leewieteschet Priestaaumt kjeem - dann unja daut kjreach daut Follkj daut Jesats - wuaromm wea daut dan needich daut en aundra Priesta sull faeakome, dee no Melchiseedek siene Ordninj jenant wea, en nich no Oant siene Ordninj? Dan wan daut Priestaaumt je-endat woat, dan mott daut Jesats sechalich uk je-endat woare. Dan dee fonn daem dit jesajcht woat, staumt fonn en aundra Staum, fonn woont kjeena sikj hanjejaeft haft aum Aultoa to deene. Dan daut es gauns Kloa daut onns Herr fonn Juda staumt, fonn daen Staum haft Mooses nusscht fonn Priesta jeraet. En daut es noch fael kloare, wan en aundra Priesta ferndach kjemt dee nich no en fleeschlichet Jeboot en Priesta jemoakt es, oba no dee Krauft fonn eewjet Laewe. Dan hee zeicht "Du best fa emma en Priesta no Melchiseedek siene Ordninj." Dan aun eene Haunt es doa en auntsied sate fonn daut faeajet Jeboot doawaejen dautet Schwak en nuttsloos wea, -dan daut Jesats muak nusscht Follkome- aune aundre Haunt woat ne baetre Hopninj enenn jebrocht, derch woont wie onns aun Gott nodre. En doano aus hee nich oone en Schwua Priesta wort, - dan aun eene Haunt worde jane Priesta oone en Schwua oba aune aundre Haunt disa derch en Schwua fonn daem, dee to am saed: "De Herr haft jeschwoare, en woat sien Senn nich endre, "Du best enn Eewichkjeit en Priesta" - bie so fael meeha es Jesus ne Sechaheit fa en baetre Bunt. En uk aun eene Haunt weare doa fael dee Priesta worde, wiel see kunne nich doabie fa emma bliewe wiel see storwe; oba aune aundre Haunt, wiel hee emma blift, haft hee en Priestaaumt daut nich endat. Doaromm kaun hee daen gaunsentgoa rade dee derch am no Gott kome, sentamol hee enn Eewichkjet laeft fa an to baede. Dan soon Huagapriesta jeziemt sikj krakjt fa oons, dee heilich, onnschuldich, gauns rein, fonn Sinda aufjesonndat, en hecha aus dee Himel steit; dee nich jieda Dach, so aus jana Huagapriesta, eascht musst fa siene eajne Sind, en dan fa daut Follkj aeare, opfre: dan dit deed hee een fa aulamol, aus hee sikj selfst oppfad. Dan daut Jesats moakt Mana Huagaptriesta dee Schwak sent, oba daut Wuat met schweare, daut no daut Jesats kjeem, moakt daem, dee fa aule Eewichkjeit follkome es. Dee Hauptsach fonn waut wie hia raede es dit: Wie ha soon Huagapriesta dee sikj to dee Rajchte Haunt fonn dee Majestaet em Himel hanjesat haft, en Deena fonn dee heilje Dinje emm Woarhauftje Tempel, daen Gott oppjestalt haft, nich en Mensch. Dan en jieda Priesta woat aunjestalt beides Gow uk Opfa to bringe; doaromm musst disa uk waut ha to opfre. Wan hee oppe Ead wea, wudd hee nich en Priesta senne, dan doa sent Priesta dee Gow opfre no daut Jesats. Dise deene waut en Schaute en Biespel es fonn dee himlische Dinje, so aus Gott Mooses befool aus hee daut Tselt meist foadich haud; dan hee saed: "See doano daut du aules moakst no daem Plon daen die jewaese wort oppem Boajch"; oba nu haft hee en Deenst jekraeaje dee so fael fatraflicha es aus hee en Femedla es fa en baetra Bunt, daut opp baetre Fespraeakjunje jejrint es. Dan wan dee easchte oone Faele wea jewast, wudd nich ne Staed jesocht woare fa en tweedet. Dan hee funk Faela met jane, en saed: "Kjikjt! dee Doag kome, sajcht de Herr, daut ekj en niehet Bunt moake woa met daut Hus Iesrael, en daut Hus Juda, nich no daen Bunt daen ekj met aeare Fodasch muak aus ekj an bie de Haunt neem en an ut Iejiptelaunt rut leid, dan see hilde sikj nich aun mien Bunt, en ekj kjemmad mie nich met an, sajcht de Herr. Wiel dit es dee Bunt daen ekj met daut Hus Iesrael moake woa no dise Doag, sajcht de Herr: Ekj woa mien Jesats enn aea Senn jaewe, en woa daut enn aea Hoat enenn schriewe, en ekj woa fa an Gott senne, en see sele fa mie en Follkj senne; en opp kjeen Wajch woat hee sien Ennwona oda sien Brooda saje: 'Lea daem Herr kjane!' dan dee woare mie aule kjane, fomm Kjlanste bott dem Jratsta. Dan ekj woa mie erboarme aewa aeare Onnjerachtichkjeit, en aeare Sind woa ekj opp kjeen Wajch meeha behoole." En daem hee sajcht: "En Niehet" - haft hee daut Easchte oolt jemoakt. En daut waut Oolt es, en Oolt jemoakt woat, es bottem feschwinje. Aulso haud daut easchte Tastament beides Faeaschrefte fonn Deenste en uk en weltlichet Heilichtum. Dan doa wea en Zelt reed jemoakt; daut easchte, wua beides en Laumpehoole uk en Desch stunnt met daut hanjesatet Broot, dit wea daut Heiljet jenant; en hinje dee tweede Gerdien wea ne Stow daut daut aule heilichste jenant es, doa wea dee goldne Aultoa, en dee Bunndeslod dee runt omm met Golt betroke wea, en doa benne wea de goldne Kruk met Mana, en Oant sien Stok dee Bloomeknoppes jekraeaje haud, en dee Tofle met dee Jeboote; en aewa aul dit weare dee harlichkjeits Cherubiem, dee daem Jnodestool Schaute jeewe; aewa waut wie nu nich kjenne em eenselnet raede. Nu aus dise dinje soo reed jemoakt weare, jinje dee Priesta aun eena Haunt emma enn dee easchte Stow enenn daen Deenst to doone, Oba aune aundre Haunt, enn dee tweede jinkj bloos dee Huagapriesta enenn, - auleen - eemol emm Joa, nich oone Bloot, daut hee fa sikj sekfst en fa daut Follkj aeare oonbewiste Sind opfad; doaderch bewees dee Heilje Jeist daut dee Wajch enn daut aulaheilichste noch nich opjemoakt wea soo lang aus daut easchte Zelt noch stunnt. Daut wea en Faeabilt fa dee jewesse Tiet, en doano worde beides Gow uk Opfa jebrocht dee nich daut Jewesse reinje kunne fa daen dee daen Deenst brochte. Daut weare bloos Aete en Drinkje en feschiedenstet Wausche, Ordnunge fom Fleesch dee oppjelajcht weare bott ne rachte Ordnunk kome wudd. Oba Christus es jekome aus en Huagapriesta fa goode Dinje dee bottem kome sent, derch en jratret en follkomnet Tselt daut nich fonn Mensche Henj jemoakt es, daut heet nich fonn dise Kjreeatua, uk nich derch Kose en Kjalwa Bloot, oba derch sien eajnet Bloot es hee een fa aulamol en daut heilichste enenn jegone, en haft ne eewje Radunk towaeaj jebrocht. Dan wan Kose en Bolle Bloot, en daut Ausch fonn ne junge Koo daut opp daen jespretst wort dee onnrein weare, rein muak so wiet aus daut Fleesch aunbelangd, woo fael meeha sull Christus sien Bloot, daut hee oone Faele derch daen Jeist selfst opfad, jun Jewesse rein moake fonn doodje Woakje daen laewndje Gott to deene? Doaromm es hee dee Medla fa daut niehe Tastament, daut derch daen Doot, woont pasead uk fa dee Radunk fa dee Aewatraedunje unja daut easchte Tastament, dee doa beroope weare, kunne daut eewje Oawgoot kjriehe. Dan wua doa en Tastament es, mott uk secha dee jestorwe senne dee daut Tastament jemoakt haft. Dan en Tastament haft Krauft wan Mensche jestorwe sent, daut haft niemols Krauft soo lang aus dee laeft dee daut jemoakt haft. Doahaea wort daut easchte Tastament uk nich oone Bloot ennjeweit. Dan aus Mooses jiedet Jeboot no daut Jesats no daut gaunse Follkj metjedeelt haud, neem hee Kjalwa en Boksbloot met Wota en roode Woll en Iesop en bespretst beides, daut Buak en aul daut Follkj, en saed: "Dit es daut Bloot fonn daut Tastament daut Gott junt aunbefoole haft". En jrod so bespretst hee beides, daut Tselt uk aul dee Jefaese tom deenst met Bloot. En meist aules es no daut Jesats no met Bloot jereinicht, en oone Bloot fejeete es kjeene Fejaewunk. Daut wea needich, daut aun eene Haunt, dee Faeabilda fonn himlische Dinje derch soont sulle jereinicht woare, oba aune aundre Haunt, dee himlische Dinje selfst met baetre Opfa aus dise. Dan Christus es nich enn en Hielichtum enenn jegone daut met Henj jebuet es, dee Faeabilde sent fa daut Woarhauftje, oba emm Himel selfst, omm enn Gott siene Jaeajenwoat nu fa onns enntostone; uk nich daut hee sikj selfst foaken sull opfre, so aus dee Huagapriesta jiedet Yoa enn daut Heilichtum enenn jeit met Bloot daut aundret aunjeheat, wiel dan wudd hee seit Welt aunfank foaken ha musst liede; oba nu es hee eemol to enj fonn Tiet oppenboa jeworde dee Sind wajch to naeme doaderch daut hee sikj selfst opfad. En so auset bestemt es fa dee Mensche eemol to stoawe, en no daem daut Jerecht; so uk Christus, dee eemol jeopfat es dee Sind fa faele wajch to naeme, woat tom tweede mol kome, oone Sind, fa daen to Radunk dee no am luare. Dan daut Jesats es bloos en Schaute fonn daut goodet daut noch enne Tookunft es, en nich daut Woarhauftjet selfst, en kaun niemols met dee selwje Opfa dee jiedet Yoa emma wada jeopfat woare, daen follkome moake dee dee brinje. Wiels dan wudd aea opfre oppjeheat ha, wiel dee, dee daen Gottesdeenst eewd, jereinicht wea, en kjeen Jewesse meeha doa-aewa wudd ha. Oba enn dee Opfa woat jiedet Yoa en jedajchtness jemoakt fonn de Sind. Dan daut es ommaeajlich daut Bolle en Kosebloot Sind wajch naeme kunn. Doaromm aus hee enne Welt enenn kjeem, saed hee: "Opfa en Gow wusst du nich, oba en Kjarpa hast du fa mie reed jemoakt; Braunt Opfa en Opfa fa Sind jefolle die nich. Donn saed ekj: 'Kjikj! ekj sie jekome - enn dee Aewaschreft fom Buak steitet fonn mie jeschraewe - dien Wele, Gott, to doone.'" No daem aus hee saed daut Opfa en Gow en Brauntopfa en Opfa fa Sind wusst du nich, en jefolle die uk nich, dee no daut Jesats jeopfat woare, donn saed hee: "Kjikj! ekj kom dien Wele to doone." Hee nemt daut easchte wajch, daut tweede opptorechte. Derch dis Wele, enn daem daut Jesus Christus sien Lief jeopfat es een fa aulamol, sent wie nu jeheilicht. Aun eena Haunt steit dee Priesta Dach fa Dach en deent, en opfat foaken dee selwje Schlachtopfa dee niemols kjenne de Sind wajch naeme; oba aune aundre Haunt, disa haft een Opfa fa Sind jebrocht, en haft sikj fa emma doljesat to Gott siene rachte Haunt; en luat fonn dan bott siene Fiend am sele to ne Footbenk jemoakt woare. Dan derch een Opfa haft hee dee, dee jeheilicht woare, fa emma follkome jemoakt. Dit bediedent zeicht onns uk dee Heilje Jeist, dan no daem daut hee jesajcht haud: "Dit es daut Tastament daut ekj no dise Doag moake woa, sajcht de Herr; Ekj woa miene Jeboote enn aeare Hoate jaewe, en uk enn aea Senn enenn schriewe, en aeare Sind, en aeare Gottloosichkjeit woa ekj nich meeha behoole." Nu wua doa fejaewunk es fa dise, jeft daut kjeen Opfa meeha fa Sind. Doaromm, Breeda, wiel wie nu daut toofetruehe ha enn daut aule heilichste enenn to gone derch Jesus sien Bloot, daut hee ennjesaeajent haft fa onns, en Wajch dee fresch en laewendich es, derch dee Gerdien - daut heet, sien Lief -; en ha en groota Huagapriesta aewa Gott sien Hus, dan wel wie noda kome met en woarhauftjet Hoat emm folle Fetruehe emm Gloowe, emm Hoat bespretst fonn en onnreinet Jewesse, en onns Lief jewossche met reinet Wota, dan wel wie onns Bekjantnes aun dee Hopninj faust hoole oone notolote, dan dee daut Fespraeakje jeef es Tru, en wel wie uk eena daem aundra betrachte daut wie onns unjarenaunda Moot toospraeakje to Leew en goode Woakje, en nich onnse Fesaumlunge to felote, soo aus walkje aeare Mood es, oba onns eena daem aundra ermuntre, en soo fael meeha aus wie seene daut dee Dach noda kjemt. Dan wan wie mootwelens sindje no daem daut wie dee Erkjantnes fonn dee Woarheit jekjraeaje ha, blift doa kjeen Opfa fa de Sind, oba en furjchboaret luare no Jerecht en fraetendet Fia daut dee Fiend ommbrinje woat. Waeaemma nich opp Mooses siene Jeboote acht jeef, storf unja twee oda dree aea Zeichness, Woofael oajra Strof, meen jie, wudd dee fedeene, dee Gott sien Saen unja de Feet traumpeld, en daut Tastament Bloot derch woont hee jeheilicht wea, aus jeweenlijet helt, en daem Jnodensjeist beleidicht? Dan wie kjane daem dee jesajcht haft: "Dee Rach jeheat mie; ekj woa trigtole;" en wada: "De Herr woat sien Follkj rechte". Daut es en schrakjlijet Dink enn daem laewendje Gott siene Henj to faule". Oba denkjt aun dee faeaje Tiede, enn dee, no daem daut jie tom Licht jekome weare, en grootet Straewe en Liede uthilde; Aun eene Haunt wort junt tom Spiktoakel jebruckt enn Beleidjunje en Liede, en aune aundre Haunt neem jie Meetdeel met soone daen daut soo jinkj. Dan jie haude sogoa Metliet met soone dee faustjebunge weare, en leete junt daut met Freid jefaule wan jun Hab en Goot wajchjenome wort, wiel jie enn junt selfst wiste daut jie emm Himel en baetret en bliewendet Hab en Goot habe. Doaromm schmiet jun Fetruehe nich wajch, dan daut haft groote beloonunk. Dan junt faelt noch Duerhauft, soo daut, wan jie Gott sien Wele jedone ha, jie daut Fespraeakje kjriehe. Dan noch en kjlienet Stootje, en dan woat dee kome dee kome saul, en woat nich sieme. Oba "mien Jerachte woat enn sien Gloowe laewe, en wan waea trig trakjt, aun daem woat miene Seel nich en Jefaule ha." Oba wie sent nich soone, dee trigtrakje en Fedaumt woare, oba dee emm Gloowe aeare Seel behoole. Nu, de Gloowe es ne Werklichkjeit fonn daut waut maun hopt, en Bewiess fonn daut waut nich to seene es. Dan derch dit kjreaje dee to oole Tiede aea Zeichness. Derchem Gloowe festo wie daut Welte derch Gott sien Wuat toojerecht worde, so daut waut nu to seene es, nich fonn daut haeajekome es daut rom onns to seene es. Derchem Gloowe oppfad Abel en baetret Opfa aus Kain, derch woont he Zeichness kjreach daut hee jeracht wea, enndaem daut Gott Zeichness jeef waeajen siene Gow, en doaderch raet hee noch, wan hee uk Doot es. Derchem Gloowe wort Heenoch wajch jenome daut hee daen Doot nich sach, en wea nich to finje wiel Gott am wajch jenome haud. Dan eeha hee wajch jenome wort, haud hee Zeichness jekjraeaje daut Gott en Jefaule haud aun am. Oba oone Gloowe eset ommaeajlich Gott to jefaule: dan waea sikj no Gott nodat, mott jleewe daut Gott es, en daut hee daen beloont dee am ut seakje. Derchem Gloowe, aus Gott am woarnd fonn soont waut noch nich to seene wea, wiel hee From wea, bud Nooha en Schep siene Famielje to rade, en doaderch fadaumd hee de Welt, en oawd dee Jerachtichkjet dee derchem Gloowe kjemt. Derchem Gloowe wea Obraum jehuarsaum aus hee beroopt wort no ne Staed to reise dee hee nohaea sull kjriehe aus en Oawgoot, en festunnt nich wua hee han deed. Derchem Gloowe wond hee enn daut fesproaknet Launt enn Tselte, so aus en Framda, met Iesak en Joakopp, daen daut Oawgoot uk fesproake wea; Dan hee luad no ne Staut dee Gruntloag haud, daen Gott selfst utjelajcht en jebut haft. Derchem Gloowe kjreach Sara selfst uk dee Krauft Mutta to woare sogoa wan see uk too oolt wea doato, wiel see doamet raeakjend daut dee Tru wea dee daut fesproake haud. Doaromm kjeem doa fonn eenem, en dee sogoot aus Doot, soo fael aus dee Stearens em Himel, en es daut Saunt aum kaunt fomm Maea, daut nich to tale jeit. Dise sent aule em Gloowe jestorwe en ha dee Fespraeakjunje nich jekjraeaje, sage dee oba fonn wiet auf, en jreeste dee, en bekjande daut see Framde en Derchwaundra weare. Soone dee soont saje bekjane doaderch daut see en Fodalaunt seakje. Aun eene Haunt, wan see jedocht haude aun daut Launt fonn wua see jekome weare, haude see feleicht Jelaeajenheit jehaut trig to trakje; Nu oba aune aundre Haunt straewde see no en baetret, daut heet en himleschet; doaromm shaemt Gott sikj nich aea Gott jenant to woare, dan hee haft fa an ne Staut reed jemoakt. Derchem Gloowe opfad Obraum sien Saen Iesak aus am oppe Proow jestalt wort, en dee de Fespraeakjunje jekjraeaje haud opfad sien eensje Saen; fonn daem jesajcht wea: "Enn Iesak saul dien Some senne", wiel hee doamet raeakjend daut Gott am kunn fomm Doot oppwakje; fonn wua hee am uk enn en Jlikness trig kjreach. Derchem Gloowe saeajend Iesak beid Joakopp en Eesau waejen daut waut noch kome sull. Derchem Gloowe, aus hee bottem stoawe wea, saeajend Joakopp Joosef siene Saens, en baed Gott aun waearent hee opp sien Gonstok laend. Derchem Gloowe, aus Joosef storf, raed hee doafonn daut dee Kjinja Iesrael felote wudde, en jeef Befael waeajen siene Knoakes. Derchem Gloowe festuake Mooses siene Elre am fa dree Moonat aus hee jebuare wea, wiel see saje daut hee en scheenet Kjint wea, en see engste sikj nich fa daem Kjeenich sien Befael. Derchem Gloowe, aus Mooses oppjewosse wea, leet hee sikj nich meeha aus Farao siene Dochte aea Saen nane, en waeld sikj leewa met Gott sien Follkj to liede, aus fa en Stootje dee Sind Jenuss to habe; Hee raeakjend fa Christus to liede en fael jratret Rikjdom to senne aus aul daut Iejipteschet Schats, dan hee kjikjt wajch no dee Beloonunk. Derchem Gloowe feleet hee Iejipte, en engst sikj nich fa daem Kjeenich sien Oaja, dan hee hilt ut aus wan hee daem sach dee nich to seene es. Derchem Gloowe hilt hee daut Passafast, en daut Bloot Bespretse, so daut dee, dee aul dee easchtjebuarne ommbrocht, an nich aunreare wudd. Derchem Gloowe jinje see derch daut Roodet Maea aus opp dreaje Ead, waut dee Iejipte uk proowde, oba fedrunke. Derchem Gloowe folle Jieriko aeare Wenj omm, aus see doa fa saewen Doag eromm jinje. Derchem Gloowe wort Rahab dee Hua, nich met dee Onnjehuarsaume omm jebrocht, aus see dee Spione oppneem met Fraed. En waut saul ekj meeha saje? dan dee Tiet wudd mie faele wan ekj fetale wull fonn Gideon, Barak, Simsoon, Jefta, fonn beid Doft en Samuel, en dee Profeete, dee derch Gloowe Kjeenichrikje enn neeme, Jerachtichkjeit wirkte, kjreaje Fespraeakjunje, festoppte Leewes aeare Miela, aeawakjeeme dee Krauft fomm Fia, brennde derch fonn daut Schweat, worde Stoakj jemoakt enn Schwakheit, weare Stoakj emm Kjrich, en sade de Fiend aeare Haead enne Flucht. Fruhes kjreaje aeare Doodes trig derch oppstone fom Doot; en aundre worde doot jeschloage leewa aus Frie to woare, daut see en baetret Oppstone fom Doot kunne kjriee; en aundre worde derch fespotte en fekjiele jeprooft, en uk noch meeha, worde faustjenome en enjestopt em Jefenknes; daen wort jesteenicht, see worde jeprooft, tweijesoacht, metem Schweat jemordet, see waundeda enn Schopsfal, en Kosefal, weare enn Noot, enn Aelend, worde schlajcht behaundelt, - de Welt wearet nich Weat daut see dee haud, - see waundada enne Wiltnes, en manke Boaj, en enne Boajcheele en Lajche enne Ead. En dise aula kjreaje en goodet Zeichnes derch aea Gloowe, kjreaje oba nich waut fesproake wea, dan Gott haud waut baetret em Senn omm onnset haulwe, daut jane nich oone onns sulle follkome woare. Aulsoo nu uk wie, sentamol wie soone groote Wollkj fonn Zeij romm onns ha, wel wie aules waut onns hinjat auntsied laje, en dee Sind dee onns soo aunhenjt, en aunhoole em rane enn daem Spellstriet dee fer onns jesat es, enndeam wie Jesus emm Uag hoole, dee de Aunfenga en Foadichmoaka es fa onns Gloowe, dee fa dee Freid dee fer am jestalt wea, daut Kriets uthilt, en acht dee Schaund aus nusscht, en haft sikj hanjesat to rajchte Sied fonn Gott sien Tron. Stalt junt daem faea, dee soon grootet jelaede haft waeajen dee Sinda aea jaeajenaun striede, daut jie nich meed en mootloos woare enn jun striede jaeajen de Sind. Jie ha noch nich bott Bloot fejeete jestraeft jaeajen de Sind, en jie ha daut Femoone fejaete daut to junt raet aus to Kjinja: "Mien Saen, nem daut nich leicht wan de Herr die beleat, en fetsoag nich wan hee die stroft; dan waem de Herr leef haft, daem beleat hee, en stroft en jieda Saen daem hee aun nemt. Naemt dee Belearunk aun, dan Gott haundelt met junt soo aus met Saens; dan wua es en Saen daem de Foda nich beleare deit? Oba wan jie oone Belearunk sent, aun woont aula Aundeel ha, dan sent jie Huarebalj en nich Kjinje. En noch meeha, wie haude Menschliche Fodasch dee onns beleade, en wie jeewe daen Respakjt, sull wie nich fael leewa daem Foda fonn Jeista unjadon senne, en laewe? Dan see beleade onns werklich fa en poa Doag no aea Gootjedenke; oba jana onns to Nuttse, daut wie aun siene Heilichkjeit kjenne aundeel ha. Aun eene Haunt schient onns daut strofe sechalich nich ne Freid to senne, oba ne Truarichkjeit; oba aune aundre Haunt jeft daut nohaea fa daen dee doarenn je-eeft sent, ne fraedlije Frucht fonn Jerachtichkjet. Doaromm haeft dee meede Henj nehecht, en moakt dee jelaemde Kneehe jlik, en moakt en jlike Stich fa june Feet, daut dee Lome nich auntsied jeleit woare, oba leewa daut dee jeheelt woare. Straeft de Fraed met aule Mensche no, uk Heilichkjeit, dan oone daut woat kjeen Mensch daem Herr seene. En seet doano daut kjeena Gott siene Jnod fesiemt, daut nich ne Wartel fonn Bettaness oppwaust en Trubbel jeft, en doaderch fael fe-onnreinicht woare; daut nich jeemaunt en Hura, oda en Gottloosa es soo aus Eesau, dee fa eene Moltiet sien Easchtjeburt oppjeef. Jie weete oba, daut nohaea aus hee jearen daen Saeajen oawe wull, am feschmaete wort, dan hee funk kjeene Staed fa Buesse, wan hee daut uk met Trone socht. Dan jie sent nich no daem Boajch jekome daen auntoschiere jink, dee met Fia brend, en no Diestaness, en deepet Dunkel, en Wintkriesel, en no en Trumpeete blose, en ne Stem met Wead, so daut dee, dee daut heade, prachade daut nusscht meeha sull jesajcht woare; dan see kunne daut nich fedroage daut befoole wort: "En wan sogoa en Tia daen Boajch aunscheat, saul daut jesteenicht woare". En so schrakjlich wea daut auntoseene daut Mooses saed: "Ekj ha groote Angst en tseta". Oba jie sent no daen Boajch Tsion jekome, en no daen laewndje Gott siene Staut, daut himlische Jerusalem, en no ne groote Schoa Enjel, no ne Jemeent en Kjoak fonn Easchtjebuarne dee em Himel enjeschraewe sent, en no Gott, dee aewa aule Mensche Rechte es, en no dee Jeista fonn dee follkomne Jerajchte, en no Jesus dee Femedla aewa daut niehet Tastament, en no daut Besprenjunksbloot daut baeta raet aus Abel sient. Seet junt faea daut jie daem nich aufwiese dee doa raet; dan wan dee nich febie jlepte dee daem aufweese dee oppe Ead raede deed, wu fael meeha woa wie nich, wan wie wajch dreihe fonn daem dee fom Himel raet; daem siene Stem donn de Ead sheddad, oba nu haft hee fesproake: "Noch eemol woa ekj nich bloos de Ead sheddre, oba daem Himel uk". Nu dit Wuat, "Noch eemol", diet aun daut dee Dinje dee jesheddat kjenne woare, sele wajch jenome woare aus soone dee jeschaufe sent, daut dee Dinje, dee nich to sheddre gone, bliewe kjenne. Doaromm, wiel wie en Kjeenichrikj kjriehe daut nich to sheddre jeit, wel wie Jnod ha derch woont wie Gott tom jefaule deene kjenne, enn Fromheit en Eaforcht; dan onns Gott es fenichtendet Fia. Blieft enn dee Breedaleew. Fejaet nich gaustfrie to senne, dan doaderch ha eenje oonbewust Enjel oppjenome. Denkt aun daen dee em Jefenknes sent, so aus wan jie uk met an jefange weare; en daen, dee schlajcht behaundelt woare, so aus jie uk selfst em Lief sent. Lot daut befriede laewe eaboa senne en aulem, en daut Eehebad rein bliewe; dan Eehebraeakje en Huare woat Gott rechte. Jun Laeweswaundel saul oone Jiets senne, en siet tofraed met waut jie ha, wiel Gott haft jesajcht: "Ekj woa junt opp kjeen wajch felote, en opp kjeen wajch woa ekj junt fesieme". Soo daut wie enn follet Toofetruehe kjene saje: "De Herr es mien Halpa, ekj woa mie nich ferchte; waut kjene Menshe mie aundoone?" Denkjt aun june Leara, dee junt Gott sien Wuat jesajcht ha, en kjikjt opp daen Uetfaul fonn aea Waundel, en folcht aea Gloowe no. Jesus Christus es daut selwje Jistre, Fonndoag, uk bott aule Eeweichkjeit. Lot junt nich wajchleide fonn feschiedenste en framde Lea; dan daut es Goot daut daut Hoat derch Jnod bestaedicht woat, nich derch Aete, daut daen nich waut jenutst haft dee doarenn waundelde. Wie ha en Aultoa fon daem dee nicht en Racht ha to aete dee daen Tempel deene. Dan dee Kjarpa fonn dee Tiere daen aea Bloot dee Huagapriesta enn daut heilichste enenn drajcht fa sind, woare bute daut Loag febrent. Aulso haft uk Jesus, omm daut hee daut Follkj derch sien eajnet Bloot heilje kunn, buta dee Puat jelaede. Aulso wel wie nu uk rut gone buta dee Loag, siene Schaund met-to-liede; dan wie ha hia kjeene bliewende Staed, oba seakje daen dee noch kjemt. Doarom dan wel wie nu derch am emma en Opfa brinje am to lowe, daut es onnse Leppefrucht, sien Nome to bekjane. Oba fejaet nich Goodet to doone, en met to deele, dan soone Opfa jefaule Gott seeha. Jehorcht daen, dee junt leide, en siet an unjadon; dan see woake aewa june Seele aus soone dee en Berecht jaewe motte, daut see daut met Freid doone kjene, en nich met staene, dan daut wudd fa junt nich fedeenstlich senne. Baet fa onns; dan wie sent aewazeicht daut wie en goodet Jewesse ha, enn aule Waeaj onns racht opptofeare. En ekj pracha junt so fael meeha daut jie daut doone, daut ekj so fael eeha no ju kaun kome. Nu mucht dee Fraedensgott, dee daen groote Schophoad fom Doot rut jeleit haft, onns Herr Jesus Christ, junt derch daut eewjet Bundesbloot follstendich hanstale enn aulet Goodet, sien Wele to doone, enn oons daut to follbrinje daut am goot jefelt, derch Jesus Christus, daem aule Ea jeheat enn aule Eewichkjeit; Amen. En ekj pracha junt, Breeda, naemt daut Wuat fonn dee Femoninj aun, dan ekj ha junt met weinich Wead jeschraewe. Jie sele uk weete daut onns Brooda Timotaeus frie jemoakt es; met daem, wan hee boolt kjemt, ek junt seene woa. Jreest aul daen dee june Leida sent, uk aul dee Heilje. Aul dee fonn Ietalean jreese junt. Mucht dee Jnod met junt aula senne.

Jakoobus, Gott en daem Herr Jesus Christus sien Sklow, aun dee twalw Stam dee wiet en breet festreit sent, en Gruss. Raeakjent daut aus Freid, miene Breeda, wan jie enn feschiedne Proow enenn faule, dan jie weete daut dee Proow doato es daut jie doaderch bestone kjenne. Lot jun Staunthauft en follet Woakj ha, soo daut jie kjenne Follkome en Follstendich senne, daut junt daut aun nusscht faelt. Wan irjent waem daut aun Weisheit faelt, dan lot am Gott doano froage, dan hee jeft daut aulem oone waut trig to hoole, oda daut hee am waut faeaschmiete woat, en am woat daut jejaeft woare. Oba lot am enn Gloowe froage, en nich twiewle: dan waea twiewelt es soo aus ne Wal em Maea, daut fonn daem Wint bewaeajt, en han en haea jedraewe woat. Lot soon Maun nich denke daut hee irjent waut fom Herr kjriehe woat. Soon Maun es wankelmietich, onnbestendich enn aul siene Waeaj. Oba lot en deemietja Brooda sikj puche enn sien huage Staunt, en dee Rikja enn sien laeaja Staunt, dan soo aus dee Bloom em Graus woat hee feschwinje. Dan de Sonn kjeem opp met en heeta Wint en fedreajd daut Graus, en dee Bloom felt auf, en daut schmocket es fedorwe. Soo woat uk dee rikje Maun enn siene Waeaj feschwinje. Jesaeajent es dee Maun dee uthelt wan am jeprooft woat, dan wan hee bewoat es, woat hee ne Laewskroon kjriehe, dee de Herr daen fesproake haft dee am leef ha. Wan en Mensch fesocht woat, saul hee nich saje daut Gott am feseakjt. Dan Gott kaun nich met Beeset fesocht woare, en hee feseakjt uk kjeenem. Oba en jieda eena woat fesocht derch siene eajne Losst, enn daem daut am wajch jelockt en wajch jetrokke woat. En dan wan dee Losst sikj jewartelt haft, brinjt dee de Sind, en wan dee Sind follkome es, brinjt dee daen Doot. Lot junt nich feleide, miene leefste Breeda! Jiede goode en follkomne Gow kjemt fonn Bowe, fonn daem Licht Foda, bie waem doa kjeene Staed es to endre, oda Schaute Wakjsel. Derch sien eajnet Faeanaeme haft hee onns derch daut Woarheits Wuat tom Laewe jebrocht, daut wie daut easchte Frucht sulle senne fonn daut waut hee jeschaufe haft. Doaromm, miene leeftse Breeda, lot en jieda Mensch schwind senne tom heare, langsam tom raede, langsam Doll to senne. Dan Menschewutt deit Gott siene Jerajchtichkjeit nich wiede stale. Doaromm lajcht aulet Onnreinet auf, en daut grootet Beeset, en naemt enn Saunftmoot daut ennjeplauntet Wuat aun daut june Seele rade kaun. Oba jie sele uk soone senne dee daut Wuat doone, en nich bloos heare, wiel dan schmaea jie junt selfst aun. Dan wan jeemaunt daut Wuat heat, en daut oba nich deit, dan es hee soo aus en Maun dee sien natearlichet Jesecht enn en Speajel sit. Dan hee bekjikjt sikj selfst en jeit wajch en fejat platslich wooet am sach. Waea oba enn daut follkomne Jesats de Frieheit ennen kjikjt, en doabenne blift, en es nich en fejaetsaume Heara, oba deit wautet sajcht, dee woat jesaeajent senne enn aules waut hee deit. Wan waea meent daut hee relijeesisch es, oba helt siene Tung nich em Toom, schmaeat sikj selfst aun, en sien relijeesisch senne es fejaefs. Reine en ajchte Relijoon fer Gott daem Foda es dit: dee Weise en Waetfruehes enn aea Aelend beseakje, en sikj fonne Welt rein hoole. Miene Breeda, hat daen Gloowe enn Jesus Christus, onns Harlichkjeits Herr, nich met Aunseene de Peersoon. Dan wan doa en Mensch enn june Fesaumlunk enenn kjemt met en goldena Rinkj, en prachtfolle Kjleede, en uk en oama Mensch enenn kjemt enn jremlige Kjleede, en jie daem enn prachtfolle Kjleede faeatrakje, en saje: "Sat die hie enne baste Staed dol", en to daem oama Mensch: "Sto doa, oda set doa unja miene Footbenkj", moak jie dan nich unjascheet mank junt, en sent Rechta jeworde met beese Jedanke? Horcht, miene leefste Breeda, haft Gott nich dee Oame enn dise Welt jewaelt, dee oba rikj sent em Gloowe, daut Rikj to oawe daut he daen fesproake haft dee am leef ha? Oba jie ha dee Oame to Schaund jemoakt. Doone dee Rikje junt nich unjadrecke, en junt fer daut Jerecht schlape? Doone dee nich daen goode Nome lastre no daem jie jenant sent? Wan jie werklijch daut kjeeenichlichet Jesats no dee Schreft erfelle: "Du saust dien Noba soo leef ha aus die selfst", dan doo jie Goot. Oba wan jie de Persoon aunseene, dan doo jie sindje, en woare fonn daut Jesats jestroft aus Febraeakja. Dan waea daut gaunse Jesats helt, oba enn eent stollpat, es daut gaunse Jesats schuldijch jeworde. Dan dee doa saed: "Du saust nich de Eehe braeakje", saed uk: "Du saust nich dootmoake". Nu wan du nich de Eehe brakjst, oba moakst waem doot, dan best du en Jesatsbraeakja. Raet soo, en haundelt soo, aus soone dee derch daut Frieheits Jesats woare jerecht woare. Dan daut Jerecht woat oone Erboarme senne fa daen dee kjeen Erboarme bewaese ha; en daut Erboarma es baeta aus Jerecht. Waut fonn Jewenst es doa, miene Breeda, wan waea sajcht daut hee Gloowe haft, oba haft kjeene Woakje? Wan en Brooda oda Sesta noaktijch es, en nich jenuach to aeta haft, en waea fonn junt to an sajcht: "Go enn Fraed, sie woam en saut", oba jie an nich daut jaewe waut fa daen Kjarpa needich es, waut halpt daut? Jrod soo dee Gloowe, wan dee nich Woakje haft, es Doot wiel dee auleen es. Oba waea mucht saje: "Du hast Gloowe; en ekj ha Woakje;" wies mie dien Gloowe oone Woakje, en ekj woa die mien Gloowe wiese derch miene Woakje. Du jleefst daut doa een Gott es; daut es Goot! Dee beese Jeista jleewe uk, en tsetre! Best du welich to festone, O stolte Mensch, daut dee Gloowe oone Woakje onnfruchtboa es? Wea onns Foda Obraum nich jerajchtfoadicht doaderch daut hee sien Saen Iesak oppem Aultoa opfad? Du sitst daut sien Gloowe met siene Woakje toop oabeid, en derch siene Woakje wea dee Gloowe follkome jemoakt. En dee Schreft wea erfelt dee saed: "Obraum jleewd Gott, en am wort daut too jeraeakjent fa Jerajchtichkjeit, en hee wort Gott sien Frint jenant." Jie seene dan daut en Mensch derch Woakje jerajchfoadicht woat, en nich bloos derch Gloowe. En wort Rahab dee Hua nich jrod soo jerajchfoadicht derch Woakje, aus see dee Bootschoffta enenn neem en daen opp en aundra Wajch erut schekjt? Dan soo aus dee Kjarpa oone daen Jeist doot es, soo es dee Gloowe uk Doot oone Woakje. Miene Breeda, dee measchte fonn junt sulle nich feseakje Leara to senne, wiel jie weete daut dee ne jratre Feauntwuatunk habe. Enn fael Waeaj doo wie aule stolpre. Wan irjent waea nich enn siene Wead stolpat, dee es en follkomne Maun, en kaun sien gaunse Kjarpa beharsche. Wan wie dee Pead en Toom em Mul laje soo daut see onns jehorche motte, dan kje wie aea gaunse Lief lenkje. Kjikj no dee groote Schaep, dee soo groot sent, en fonn stoakje Wind jedraewe woare, doch woare dee jelenkjt met en kjleenet Rooda wuaemma dee Steamaun daut han lenkje wel. Soo es uk dee Tung en kjleenet Jliet, en doch pucht dee sikj met groote Dinj. See waut fonn groote Woolt en kjleenet Fia aunstekjt. En dee Tung es en Fia, en Welt fonn Onnjerajchtichkjeit. Soo es dee Tung mank onnse Jlieda, daut dee de gaunse Kjarpa feonnreinicht, en daut Laewe aunstekjt, en woat fonne Hal aunjestekjt. Dan fonn Natua, beides Beeste en Faeajel, en krupende Kjraete, en Wotatiere sent jetomt, en woare tom jemoakt derch Menschenatua. Oba dee Tung kaun kjeen Mensch tom moake. Daut es en onnjetomdet Beeset Dinkj, foll doodes Jeft. Wie saeajne Gott daem Foda doamet, en fluche Mensche doamet dee no Gott sien Bilt jeschaufe sent. Ut daut naemlijet Mul kjemt beides Saeajen en Fluche. Soont es nich pausent, miene Breeda. Jeft ne Sprinj beides seetet Wota uk bettret ut daut naemiljet Loch? Miene Breeda, kaun en Fiejeboom Eeljbaeare droage, oda en Wienrank Fieje? Soo kaun uk kjeen soltjet Wota, seetet Wota jaewe. Waea es Weis en Festendich mank junt? Lot am derch sien gooda Waundel siene Woakje wiese enn weisheits Saunftmoot. Oba wan jie bettre Aufgonst en Striet enn june Hoate ha, dan pucht nich, en leacht nich jaeajen dee Woarheit. Dise Weisheit kjemt nich fonn Bowe, oba es irdisch, natearlich, soo aus beese Jeista. Dan wua doa Aufgonst en Striet es, doa es Opprua en aulahaunt nutslooset. Oba dee Weisheit dee fonn Bowe kjemt es easchtens rein, fraedlich, jelind, jehuarsaum, foll Erboarme en goode Woakje, deit nich twiewle, en heichelt nich. Dee Jerajchtichkjeits Frucht woat jeseit enn Fraed fa daen dee Fraed moake. Wuaderch kjemt soo fael Kjrich en Striet mank junt? Kjemt daut nich fonn dee Plezhea dee enn june Jlieda striede? Jie sent bejearich en ha doch nich; jie morde en sent aufjenstich, en kjenne nich kjriehe waut jie ha wele. Jie jachte en kjrieje, doch ha jie nich wiel jie nich doano froage. Jie froage, en kjriehe doch nich wiel jie met en fekjeadet Hoat froage, daut jie daut fa jun eajne Plezhea kjenne februcke. Jie Eehebraeakja! weet jie nich daut Frintschofft met de Welt Fientschofft jaeajen Gott es? Doaromm, waea sikj faea nemt met de Welt en Frint to senne, es doaderch Gott sien Fient jeworde. Oda meen jie daut de Schreft emmsonst sajcht: "Dee Jeist dee enn onns wont, es bejearich bott Aufgonst"? Oba hee jeft de jratre Jnod. Doaromm sajcht hee: "Gott stalt sikj jaeajen dee Stollte jaeajeaun, oba dee Deemuetje jeft hee Jnod". Doaromm siet Gott unjadon; oba stalt junt jaeajen daem Diewel, dan woat hee fonn junt wajch rane. Nodat junt no Gott, dan woat hee sikj no junt nodre. Reinicht june Henj, jie sinda, en moakt june Hoate ajcht, jie met en dubbelda Senn. Naemt Noot aun, en hielt en doot truare; doot truare ennestaed lache, en lot june Freid Felaeajenheit woare. Deemueticht junt fer daem Herr, dan woat hee junt nehecht haewe. Breeda, doot nich eena jaeajen daem aundra raede. Wan waea jaeajen sien Brooda raet, oda sien Broode rechte deit, raet jaeajen daut Jesats, en deit daut Jesats rechte. Oba wan du daut Jesats rechte deist, dan helst du daut Jesats nich, oba best en Rechta ennestaed. Doa es een Jesatsjaewa, dee rade kaun, uk fenichte kaun. Waea best du, daut du dien Noba rechst? Horcht, jie dee jie saje: "Fonndoag oda Morje woa wie enn dise Staut enenn gone, en woare doa en Yoa Jeschaft driewe, en woare Jewenst kjriehe"; wan jie goanich weete waut jun Laewe morje brinje woat. Dan jie sent soo aus en Donst, daut fa en stoot doa es, en dan feschwinkjt. Enne Staed daut sull jie saje: "Wan de Herr wel, dan woa wie laewe en dit oda jant doone. Oba nu puch jie junt enn jun Prole; aul soon puche es Bees. Doaromm, waea weet goodet to doone, en deit daut oba nich, fa daem es daut ne Sind. Horcht, jie rikje Mana: hielt aewalud en jaumareat aewa dee Schwearijchkjeit dee aewa junt kjemt! Jun Rikjdom es fefult, en june Kjleeda sent fonn Motte fefraete. Jun Gollt en selwa es ferosstat, en daut Jeft doafonn woat en Zeichnes jaeajen junt senne, en woat jun Fleesch oppfraete soo aus Fia. Jie ha Schats toop jelajcht enne latste Doag. Kjikjt! daut Loon fa june Oabeida dee june Flecke je-eifst ha, daut jie trig jehoole ha, schrijcht, en daut jeschrecht fonn daen dee je-eifst ha es enn daem Herr Tseebaot siene Uare enenn jekome. Jie ha oppe Ead ippijch en huachhaea jelaeft; jie ha june Hoate jemast so aus tom Schlachtsdach. Jie ha dee Jerachte fe-uadeelt en doot jemoakt, en dee stunnde junt nich jaeajenaun. Breeda, blieft jedultijch, bott de Herr kejmt; Kjikjt! dee Foarma luat jeduldijch no daut scheene Frucht fonne Ead, en luat jeduldijch bott he tiedje en lota Raeajen kjrijcht. Blieft jie uk jedultijch, bestaedijcht june Hoate, dan daem Herr siene Jaeajenwoat es dicht bie jekome. Doot nich murre, Breeda, eena jajen daem aundra, daut jie nich jerecht woare. Kjikj! Dee Rechta steit aul fere Daea. Breeda, naemt dee Profeete aus en Faeabilt fa Liede en Jedult, dee enn daem Herr sien Nome jeraet ha. Kjikjt! wie raeakjne daen jesaeajent dee utjehoole ha. Jie ha fonn daem Hiopp jeheat, en ha sien Enj jeseene, daut de Herr seeha Metliedent en erboarment es. Oba aewa aules, miene Breeda, doot nich schweare, nich biem Himel, uk nich bie de Ead, uk nich bie irjent en aundra Eit, oba lot jun Yo, Yo senne, en jun Nae, Nae; daut jie nich unja Jerecht faule. Deit irjent waea mank junt liede? Lot am baede. Es irjent waea fro? Lot am Dankleeda sinje. Es irjend waea krank? Lot am dee Elteste fonne Jemeent kome lote, en aewa am baede, en am met Eelj ennsaulwe enn daem Herr sien Nome. Enn daut Jebaed em Gloowe woat daem Kranka heele, en dee Herr woat am opprechte, en wan hee jesindijcht haft, woat am daut fejaeft woare. Bekjant june Sind eena tom aundra, en baet eena fa daem aundra daut jie jeheelt woare. Daem Jerachta sien Jebaed, wan daut feschlachsom es jeworde, es seeha kjraftich. Elia wea en Maun met jefiele jrod soo aus wie, en hee baed earenstlich dautet nich raeajne sull, en daut raeajend nich fa dree Yoa en sas Moonat. En hee baed wada, en de Himel jeef raeajen, en dee Ead brocht wada aeare Frucht. Miene Breeda, wan irjent waea mank junt fonne Woarheit wajch ert, en waea am dan trigbrinjt; dan saul dee weete, daut waea daem Sinda fonn sien Erwajch trig brinjt, deit ne Seel fom Doot rade, en woat fael Sind toodakje.

Peetrus, Jesus Christus sien Apostel, aun dee ueterwaelde Framde dee festreit sent enn Pontus, Galatsean, Kapadotsean, Asean en Bitinean, no Gott daem Foda siene erkjantness fonn jee haea, en derch daen Heilje Jeist jeheilijt daut jie jehuarsom sulle senne, en derch Jesus Christus sien Bloot jereincht: Mucht Gott junt fael Jnod en Fraed femeare. Je-eat es daem Herr Jesus Christus sien Gott en Foda, dee onns derch sien grootet erboarme haft dee niehe jeburt jejaeft daut wie doaderch ne laewendje Hopninj ha derch Jesus sien oppstone fom Doot, to en Oawgoot daut nich fekome oda fegone oda fewalkje kaun, daut fa onns bewoat es em Himel, fa onns dee derch Gott siene Aulmacht bewoat woare derch daem Gloowe to ne Radunj dee aum latse Dach woat jeooppenboat woare. Doarenn frei jie junt nu met ne groote Freid, wan jie hia nu uk noch en Stootje motte liede enn feshiedenste Proow, so daut jun Gloowe jeprooft woat, waut fael meeha weat es aus Golt daut feschwinjt, wan daut uk so es derchem Fia jeprooft woat, dautet mucht to Riem en Harlichkjet senne wan Jesus woat jeoppenboat woare. Jie ha Jesus nich jeseene, ha am oba doch leef; en wan jie am nu uk nich seene, oba aun am jleewe, frei jie junt met ne groote Freid dee foll Harlichkjet es oba nich to erkjlaeare jeit; en kjriee daut enj fonn jun Gloowe - june Seele Radunj. Dee Profeete ha jesocht en nojeforscht waut dee Radunj wea; dee haude fonn dee Jnod jeprofetseit dee junt sul tookome. See sochte waut, en waut fonne Tiet dee Jeist dee en an wea, raede deed en an Zeije deed lanj faerhaea fonn daem Christus sien Liede, en dee Harlichkjeit dee nohaea wudd kome. Dee Profeete wea daut jeoppenboat worde daut see dise Dinje nich fa aere Tiet schreewe, oba fa onns, dee dinje dee onns nu woare bekaunt jemoakt derch dee, dee onns daut Evanjeelium jebrocht habe derch daen Heilje Jeist dee fom Himel jeschekjt wort; en daut es soont waut de Enjel jearen wudde nojeforscht ha. Doaromm doot jun Festaunt ennschtale, siet nichta, en stalt june Hopninj gauns opp dee Jnod dee junt woat jebrocht woare wan Jesus woat jeoppenboat woare soo es jehuarsaume Kjinja, nich junt jlikschtalle met dee Losste dee jie nofoljde aus jie nich baete wiste: Oba soo aus dee, dee junt rut jewaelt haft heilij es, sael jie uk heilij senne enn aul june Waej, wiel daut steit jeschraewe: "Jie sele heilij senne wiel ekj sie heilij". En wan jie daem Foda aunbaede dee oone unjascheet aulem aewareen rechte deit no en jiedrem sien Woakj, laeft june Tiet dee jie hia toobrinje en Forcht, wiel jie weete daut jie nich met fejenklichet waesent sent jerat worde, so es Selwa oda Golt, fonn daut nutslooset Laewe daut jie fonn june Faeaelre metorwe, oba met Jesus sien kjestlichet Bloot, so es en Laum aun daut kjeene Sind oda Onnjeschekjtet wea. Gott haud am doatoo jewaelt eeha de Welt Grunt jelaecht wea, oba enn dise latste Doag jeoppenboat es worde waejen onns dee wie derch am aun Gott jleewe dee am fom Doot haft oppjewaekjt en haft am ne harlichkjet jejaeft, soo daut onns Gloowe en Hopninj enn Gott mucht senne. Em jehuarsom enne Woarheit ha jie june Seele jereinicht derch daen Heilje Jeist to ne reine Broodaleew, so seet doano daut jie junt unjeranaunda fon Hoate leef habe; wiel jie sent wadajebuare, nich derch daut waut fejenklich es, oba derch daut waut nich fejenklich es, Gott sien Wuat, daut laewendich es en eewich bliewe woat. Dan "aulet Fleesch, de natearliche Mensch, es so aus Graus, en aulet natearliche Harlichkjeit es so aus de Bloom aum Graus. Daut Graus fedreacht en dee Bloom felt wajch; Oba Gott sien Wuat woat eewich bliewe". En dit es daut Wuat waut junt es jepraedijt worde. Aulso lajcht daun auntsied aul daut Grolle, siet nich aufjenstich, doot nich Heichle, en lajcht daut Pluedre auntsied. So aus niejebuerne Kjinja, felangt daut achte Malkj fom Wuat so daut jie doaderch wausse kjenne enn june Seelichkjeit, wan jie jeschmakjt habe woo goot de Herr es. Komt dan no am, daen laewendje Steen, dee fonn Mensche feschmaete wort, oba dee fonn Gott erwaelt wort en seeha fael weat es. Jie uk, so aus laewendje Steena, woare upjebuet to en jeistlichet Huus en en heiljet Preistatum, daut jie jeistlije Opfa brinje dee Gott aunjenaem sent derch Jesus Christus. Dan daut steit jeschraewe: "Kjikjt emol, ekj laj enn Zion en uterwaelda, weatfolla Akjsteen, en waea aun daen jleeft woat nich to shaunde woare". Fa ju, dee jie jleewe es daut ne Ea, oba fa dee, dee nich jleewe es daut en Steen daen dee Buelied auntsied schmeete, es nu oba dee werklije Akjsteen jeworde; en Steen aewa daen Mensche stolpre, eenem aewa daen see Aunstoos naeme, daut heet dee, dee aewa daut Wuat stolpre enn Unjehuarsaum, wuato see uk bestemt sent. Oba jie sent en ueterwaeldet Jeschlacht, en kjeenichlichet Priestatum, ne heilje Natsjoon, Gott sien ueterwaeldet Follkj; daut jie sele daem siene Ea bekaunt moake dee junt haft fonn dee Diestanes jerat en haft ju enn daut wuundascheenet Licht enenn jebrocht. To eene Tiet wea jie nich mol en Follkj, oba nu sent jie Gott sien Follkj. Jie haude kjeene Jnod, nu oba ha jie Jnod jekjraeje. Leefste Frind, ekj femon ju aus soone dee hea Pilja en Framda sent, hoolt junt frie fonn dee fleeshliche Losste de jaejen june Seel kjrieje. Seet doano daut jie junt soo upfeare mank de Mensche, daut wan see uk jaejen junt raede en bees fonn junt nofetalle, see derch june goode Woakje daem Herr feharliche woare aun daen Dach wan hee kome woat. Siet dee Rejierunk aere Jesatse unjadon waejen daem Herr, eendoont aufet de Kjeenich es dee aewa aulem es, oda siene Deena dee fonn am jeschekjt sent tom dee strofe dee beeset done, oba daen lowe dee Racht doone; wiels dit es Gott sien Wele, daut derch Goodet doone jie kjenne daen aea Mul tostoppe dee nich baete weete. Laeft so es dee, dee frie sent, oba doot june Freihet nich brucke aus en Mauntel fa beeset; oba leewa aus Gott siene Schklowe. Jaeft aule Maun Ea; hat dee Broodaschauft Leew; fercht Gott, en eat daem Kjeenich. Kjnachts, siet june Meistasch unjadon en Forcht, nich bloos aun dee, dee Goot en leeftolich sent, oba uk aun dee, dee fedreit sent. Dan dit es woare Jnod wan jie waejen daut Jewesse Gott jaejen aewa liede doone wan junt onnrajcht behaundelt woat. Waut fonne Ea es et wan jie uthoole wan jie unracht jedoone habe, en daut enn jedult naeme? Oba, wan jie daut goodet doone, en dan junt schlacht behaundelt woat, en jie doarunja jeduldij sent, dit es bie Gott ne Jnod. Dan dit es wuato Gott junt beroope haft, sentamol daut Christus uk fa onns jelaede haft, en haft onns en Faeabilt jelote daut wie siene Footspoare nogone sulle; dee kjeene Sind jedone haud, wea uk kjeene Lest en siene Raed; wan am utjeshempt wort, shempt hee nich trig; wan hee liede deed, deed hee nich dreiwe, oba aewajeef sikj daem dee rajcht rechta woat. Hee neem onnse Sind opp sikj selfst enn sien eajna Lief en druach dee oppem Kjriets, so daut wie de Sind Stoawe en enn dee Jerachtichkjet laewa kunne: derch siene Wunnde sent wie jeheelt worde. Wie weare je soo aus febiestede Shop; oba sent nu trig jekome no daem Hoad en Eltesta fe onnse Seel. Enn daem selwje wajch sel jie Fruehes june Manne unjadon senne, daut dee, dee daut Wuat nich jehuarsaum sent kjenne jewonne woare derch dee Fruehes aea Waundel, oone daut see fael saje, wan see aere Fruehes aea reine, aunstendje Waundel seene. Lot jun Schmuck nich bloos fonn buta senne, so es Hoa flajchte, Golt ommhenje, oda straum auntrakje, Leewa lot daut fonn benne senne, em Hoat, met en onnfejenkjliche, saunfta en stella Jeist, wiel doaraun haft Gott en grootet Jefaule. Dan daut es so aus dee heilje Fruehes sikj freajoa utstraumde, dee aere Hopninj opp Gott sade, en weare aeare eajne Mana unjadon, so aus Sara Obraum jehorcht en am Herr nand; en jie sent je nu aere Kjinja en doone daut waut Goot es, en ha nich angst fa irjent ne Angst. Jie Maunslied jrod soo, wont met june Fruehes feninftich toop, wiel jie weete daut dee Fru schwaka es, en jaeft aea dee Ea dee aea traft wiel see uk en Oaw es aun dee Jnod det Laewe, so daut june Jebaed nich fehindat woare. To goodalatst, hat aule een Senn, metfeelent, siet ju unjarenaunde goot, doot Metliede, en hat en deemuetja Senn; Doot nich Onnracht met Onnracht trig tole, oda Schelle met Schelle, leewa doot saeajne; wiel jie weete daut jie doato beroope sent, daut jie sulle en Saeajen oawe. Dan waea daut laewe wel goot senne en goode Doag ha, sull siene Tung fonn schlajchte Raed hoole, en siene Leppe daut dee nich Faulschet raede. Dee sull fonn daut Beeset wajch bliewe, en goodet doone; hee sull Fraed siekje en daen hinjaraun rane. Dan daem Herr siene Uage sent opp dee Jerachte, en siene Uare heare aeare Jebaed, oba daem Herr sien Jesecht es jaeajen daen dee beeset doone. En waea woat junt Schode doone wan jie iewrich sent daut goode to doone? Oba wan jie werklich omm Jerachichkjeit liede, se jie jesaeajent: hat nich Angst fe aea Trotse, en schrakjt ju nich, oba heilicht Gott daem Herr em Hoat. Siet emma reed ne goode auntwuat to jaewe fa dee, dee junt froage waejen dee Hopninj dee enn ju es; oba doot daut met en saunfta Senn, en enn Forcht; en hoolt jun jewesse rein so daut dee, dee junt schempe waejen jun gooda Waundel enn Christus sikj schaeme motte. Dan daut es baeta wan de Herr wel daut jie liede waejen Goodet doone, aus daut jie liede waejen Schlajchdet doone. Dan Christus storf uk eemol fa aul onnse Sind, dee Jerachte fa de Unjerachte, daut hee onns no Gott brinje kunn; em Kjarpa wort hee doot jemoakt, oba em Jeist wort hee laewendij jemoakt. En em Jeist jinkj hee uk en praedjd to dee Jeista em Jefenkjnes, to daen dee onnjerhuarsaum weare es Gott ne lanje Tiet Jedult haud en Nooha siene Doag es dee Arche jebuet wort. Doa weare je mau weinich, daut heet Acht Seele dee derch daut Wota jerat worde. Daut faeabilt - dee Taufe - es nu uk ne Radunj fa onns - nich ne Reinjunj fonn daut Drakj aum Lief, oba onnse Auntwuat Gott jaejenaewa daut onns Jewese rein es - en daut derch Jesus Christus sien oppstone fom Doot, dee uk nom Himel jefoare es, en es aun Gott siene rachta Haunt; Enjel en Jewaultje en dee Majchtje sent am nu aule unjadon. Doaromm, wiel Christus em Fleesch jelaede haft, mott wie onns met daem naemlije Senn utrechte: dan waea em Fleesch liede deit haft de Sind aufjesajcht; daut hee nich lenje dee Mensche Losst utlaewe sul, oba no Gott sien Wele laewe sul. Lot dee Tiet dee hinja ju es tooreakje wua jie dee Heide aea Laewe utlaewde, aus jie waundelde enn onnsitliche Sinde, Losst, Besupe, Fraeterie, Suparie, en schendlijet Jetsedenst. Daut woat dee aundre Framd faea kome daut jie nich met an met rane no daut naemlije losstje Opprua, en see woare dan lastre en Bees fonn ju raede. Oba see woare sikj motte feauntwuate aun daem dee reed es de Laewendje uk de Doodje to rechte. Dan dit es wuaromm de Doodje uk daut Evanjeelium es jepraedijt worde, so daut see aun eene Haunt muchte jerecht woare no Mensche em Fleesch, oba aune aundre Haunt muchte laewe no Gott em Jeist. Oba daut Enj fa aules es dicht bie jekome. Doaromm siet nichta, en hoolt aun em Jebaed. Aewa aules oba hat iewrije Leew eena tom aundre, wiels Leew dakjt fael Sinde too. Siet oppnaement eena tom aundra oone doaraewe to kloage. So aus en Jiedra ne Goow jekjraeaje haft saul hee dee brucke eena daem aundra to deene so aus goode Fewaulte Gott siene Jnod jaejenaewe; Wan waea raet, saul hee raede so aus wan hee Gott sien Wuat raet; wan waea deent, so aus bie dee Krauft dee Gott jeft, daut Gott en aule Dinje mucht feharlicht woare derch Jesus Christus; am jeheat aule Harlichkjet en Macht enn aule Eewichkjeit. Amen! Leefste Frind, lot ju daut nich erstaune wan jie derch Feseakjunge motte gone dee fiaheet sent omm junt to Proowe es wan irjent waut besondret paseat, Freit junt leewa so aus jie metliede en Christus sien Liede, daut jie junt dan uk met groote Freid freie kjenne wan siene Harlichkjeit woat jeoppenboat woare. Jie sent jesaeajent wan aundre junt waejen Christus sien Nome schele, wiel daut meent daut dee Jeist de Harlichkjeit en fonn Gott opp ju rut: Seet blos doano daut kjeena fonn ju liede deit aus en Merda oda en Deef oda eena waut Beeset aunjeit, oda soona dee sikj enn aundre aeare Sache mankmenjt. Oba wan waea liede deit wiel hee en Christ es, brukt hee sikj nich shaeme; lot am leewa Gott eare derch daem Nome. Dan de Tiet es hia daut daut Jerecht mott met Gott sien Follkj aunfange, en wan daut en onns aunfangt, waut woat daut fa en Enj senne fa daen dee Gott sien Evanjeelium nich jehuarsom sent? En wan dee Jerachta mau afent Seelij woat, wua saul dee Gottloosa en Sinda ferndach kome? Doaromm saele dee, dee no Gott sien Wele liede, aeare Seele met Goot doone daem aunfetruhe dee en True Erschaufe es. Dee Elteste dee mank ju sent femon ekj,- ekj sie je uk en Elteste, uk eena dee Christus sien Liede jeseene haft, uk eena dee aundeel haft aun dee Harlichkjeit dee boolt woat jeoppenboat woare: Sorcht fa Gott siene Haead dee mank ju sent, nich jedwunge oba welich so es Gott daut jefelt; nich ut Jewensucht, oba jearen, uk nich so es wan jie awae aules harsche, leewa an en Faeabilt senne. En dan wan dee Faeaschte Hoad woat kome woa jie ne Harlichkjeitskroon kriehe dee niemols fewaelkje woat. Jrod so uk, jie jingre Manna, siet dee elre Manna unjadon; jo, siet ju aule unjarenaunda unjadon - en hoolt faust aun Deemut, dan Gott es jaejen dee Stolte, oba de Deemuetje jeft hee Jnod. Doaromm deemuetijt junt unja Gott siene jewaultje Haunt, daut hee junt to rachte Tiet nehecht haewe kaun. Schmiet aul june Sorje opp am, wiel hee sorcht om daut waut onns aunbelanjt. Siet Nichta, siet Waka, wiel jun Fient de Deewel, so es en brelenda Leiw rant romm en seakjt waem hee toriete kaun; Daem mott jie wadastone, faust em Gloowe, wiels jie weete daut june Breeda enne Welt daut selfsje liede derch gone motte. Nu oba dee Gott aule Jnod, dee junt beroope haft to siene eewje Harlichkjeit enn Christus, no daem daut jie en Stootje jelaede habe woat junt selfst ennstale, bestaedje, stoakje, haeastale. Am jeheat aule macht enn aule Eewichkjeit! Amen! Derch Silwanus, jun truhe Brooda, -so aus ekj am aunsee- ha ekj junt met weinij Wead jeschraewe to femone, uk omm Zeichnes to jaewe daut dit Gott siene woarhauftje Jnod es, enn dee jie stone. Dee Jemeent en Babieloon dee met ju toop jewaelt es lat ju jreese, en so uk mien Saen Markus. Jreest ju unjarenaunda enn Leew met en Kuss. Fraed met aul ju dee jie en Christus Jesus sent! Amen.

Siemoon Peetrus, Jesus Christus sien Sklow en Apostel, aun daen dee met onns toop daen selwja weatfolle Gloowe jekraeaje ha derch onns Gott en Heilaunt Jesus Christus siene Jerajchtichkjeit: Mucht junt Jnod en Fraed femeat woare derch dee folle Erkjantnes fonn Jesus Christus onns Herr. Siene Gotteskrauft haft onns aules jeschonke waut tom Laewe en Gottseelijchkjeit jeheat derch ne folle Erkjantnes fonn daem dee onns beroope haft to siene eajne Harlijchkjeit en Follkomenheit; derch woont hee onns weatfolle en seeha groote Fespraeakjunje jejaeft haft, daut wie doaderch kjenne Aundeel ha aun siene Gottesnatua, en fonn dee Fewaesunk loos kome dee enn dise Welt es derch dee Losst. Doaromm siet besondasch flietijch enn jun Gloowe Sittlijchkjeit to bewiese; en enn Sittlijchkjeit Festaunt, en enn Festaunt Selfstbeharsche, en enn Selfstbeharsche Staunthauft, en enn Staunthauft, Gottesforcht, en enn Gottesforcht, breedalije Leew, en enn breedalije Leew, de Gottesleew. Dan wan dise Dinje enn junt sent, en toonaeme, woa jie nich foos oda onnfruchtboa senne enn dee folle Erkjantnes fonn onns Herr Jesus Christus. Oba waea dise Dinje nich haft, es Blint en Kortsejchtich, en haft fejaete daut hee fonn siene faeaje Sind es jereinicht worde. Doaromm, Breeda, bemeajcht junt soo fael meeha doaenn daut jie beroopt en uterwaelt sent; dan waea daut deit woat niemols faule. Dan woat dee Enngank rikjlich fesorcht woare enn onns Herr en Heilaunt Jesus Christus sien eewjet Rijk. Doaromm raeakjen ekj junt emma aun dise Dinje denkje to halpe, wan jie dee Woarheit uk weete en bestaedijcht sent doabenne. En ekj jleew daut es rajcht, soo lang aus ekj enn dis Kjarpa sie, junt waka to hool derch denkje halpe, en wiel ekj weet daut ekj dis Kjarpa boolt woa motte auntsied laje, soo aus de Herr Jesus Christus mie daut kloa muak. En ekj woa mie bemeaje doarenn daut jie daut emma behoole woare, sogoa wan ekj eascht wajch sie. Dan wie ha junt onns Herr Jesus Christus siene Macht en sien wadakome nich bekaunt jemoakt derch kluake, selfst utjedochte Jeschichte, oba sage siene Majestaet met onnse eajne Uage. Dan hee kjreach Ea en Harlijchkjeit fonn Gott daem Foda, aus doa ne Stem kjeem fonn dee groote Harlijchkjeit: "Dit es mien leefsta Saen, met daem ekj seeha tofraed sie". En wie heade dise Stem dee utem Himel kjeem aus wie met am toop weare enn daem heilje Boajch. En wie ha daut profeetesche Wuat noch sechra, en jie doone goot wan jie acht jaewe doaropp aus en Licht daut enn ne diestre Staed schient, bottet aunfangkt to doage, en dee Morjestearn enn june Hoate oppkjemt. Easchtens sel jie weete daut kjeene profeetesche Schreft sikj selfst utlajcht. Dan dee Profitie es niemols derch mensche Wele jekome, oba heilje Mana raede soo aus dee heilje Jeist an delengd dreef. Oba doa weare faulsche Profeete mank daut Follkj, so aus secha bie junt uk woare faulsche Leara senne, dee em jeheeme woare Iedeehe de Fedowanes enenn brinje, en daem Herr dee an jekofft haft, aufsaje woare, en woare doaderch schwind opp sikj selfst Fedoawnes brinje. En faele woare aea onnsitlijchet Laewe no folje; en waeajen soone woat dee Wajch de Woarheit fespott woare. Enn Jiets woare see junt met fefearische Wead kjeepe en fekjeepe, daen aea Jerecht aul lang trig bestemt es, en aea Fedoawe schlapt nich. Dan wan Gott dee Enjel dee jesindicht haude nich schoond, oba daen enne Hal enenn schmeet en an doa helt fa daut Jerecht, en dee oole Welt nich schoond, en bewoad Nooha, daen achte Maun, dee en Jerajchtichkjeits Praedja wea, en brocht dee Aewaschwaminj aewa dee gottloose Mensche, en brocht Jerecht opp dee Staede Soodom en Gomora derch en Ommschmiete, en bedakjt an met Ausch, en muak an en Biespel fa aul soone dee sikj faeanaeme en gottlooset Laewe to laewe, en rad daem jerachte Loot dee bedrekjt wea aewe dee Gottloose aea onnjerajchta Waundel. Dan dee jerachta Maun siene Seel, dee mank an laewd, wea jekjwaelt aewa aea jesatlooset Laewe, aus hee daut Dach fa Dach sach en head. De Herr weet woo hee dee Jerachte ut Feseakjunk erut rade kaun, oba dee Gottloose fa daut Jerecht hoole tom strofe, en besondasch daen dee no aeare onnreine Losst em Fleesch gone, en Harschoffte fe-achte. Dee sent Brow enn aeare eajne Tofraedenheit, en ha nich Angst aewa Harlijchkjeite to lastre. Oba Enjel dee jrata sent enn Krauft en Macht, woage sikj nich browet Jerecht fer daem Herr to brinje aewa an. Oba dise Mana, soo aus natearliche Beesta dee oone Fenunft jebuare sent tom jriepe en schlachte, rose aewa soont fonn waut see nuscht weete, en woare enn aea eajnet Fedoawness fedorwe woare; en woare Onnjerajcht kjriehe aus Loon fa aea Onnrajcht. See jleewe daut aula Dach huach laewe es Fejneaje, see sent Placke en Schaundplacke dee heichle en sikj freihe wiel see met junt aete, daen aere Uage foll sent fonn Eehebruch, en lote nich no met aeare Sind, en feleide dee Seele dee nich faust stone, en eewe sikj enn Jiets, fefluchte Kinje. See ha daem jlikja Wajch felote, en sent daem Beor sien Saen Bieliam nojefolcht, dee onnjerajchtet Loon leef haud, dee Schell kjreach fa siene Aewatraedinj, aus dee stumme Aesel met ne Mensche stem raed en daem Profeet sien Ersenn trajchtholp. Dise Mensche sent Kjwale oone Wota, Naewel dee fomm Wint jedraewe woare, fa daen dee Dunkel de Diestanes bewoat es. Dee raede stollte, nutsloose Wead, en locke met fleeschliche Losste soone dee meist jerat weare fonn soone dee enn Errtum laewde. See fespraeakje an Frieheit, oba see sent selfst Sklowe de Fedoawness, dan wautemma en Mensch unja haft, doa es hee aun feskloft. Dan wan see dee Welt aea Drakj sent loos jeworde derch dee folle Erkjantnes fonn onns Herr en Heilaunt Jesus Christus, oba dan wada doarenn faustjenome en feskloft sent, dan es daut Latste oaga aus daut Easchte. Dan daut wudd senne baeta jewast wan see niemols haude dee folle Erkjantnes jehaut fonn daem Wajch de Jerajchtichkjeit, dan no daem daut see daut haude em folle jewist, en dan wajch to dreihe fonn daut heiljet Jeboot daut an jejaeft wea. Oba daut es met an jrod soo paseat aus daut woaret Schprechwuat sajcht: "Dee Hunt es no daut trig jegone daut hee utjespaeaje haud", en "Dee Saeaj suedelt sikj wada emm Blott no daem daut dee jewosche es". Miene Leefste, dit es nu dee tweeda Breef daen ekj junt schriew, en enn beid wel ekj jun reina Senn oppreaeje en junt denkje halpe, daut jie dee Wead behoole dee derch dee heilje Profeete en Apostel jeraet worde, en derch daut Jeboot daut wie, daem Herr Jesus siene Apostel junt jejaeft ha, en daut jie daut easchte weete sele daut enne latste Doag woare doa Spata kome, dee no aeare eajne Losst waundle woare, en saje: "Wua es daut Fespraeakje wada to kome? Dan seit onnse Fodasch jestorwe sent, blift aules aewareen soo auset fonn Aunfank Welt es jewast." Daut es festoake fonn an, en see wele daut soo, daut de Himels fonn oole Tiet haea weare, en de Ead enn Wota en derch Wota, derch Gott sien Wuat toop jehoole woare; en derch woont dee Welt dee donn wea fonn Wota aewaschwamt wea, en doaderch fenicht wort. Oba dee Himels en Ead dee nu bestone, sent derch daut naemlijet Wuat bewoat, fa en Fia enn en Jerechtsdach, wan uk dee onnjerajchte Mensche woare fenicht woare. Dit eenalei saul oba nich fonn junt festoake senne, miene leefste, daut een Dach bie daem Herr soo es aus dusant Yoa, en dusant Yoa soo aus een Dach. De Herr fetrakjt nich met sien Fespraeakje soo aus walkje Fetrakje aunseene, oba es seeha jeduldich onns jaeajenaewa, wiel hee nich wel ha daut irjent waea sull felore gone, oba daut aule sele to Buesse kome. Oba daem Herr sien Dach woat kome soo aus en Deef, en dee Himels woare dan met en grootet jeruzh feschwinje, en daut waut jeschaufe es, woat met heetet brenne wajch schmelte, en dee Ead en aules waut doabenne es woat utjeforscht woare. Wan dit aules feschwinje woat, waut fonne Mensche sel wie dan senne enn onns Waundel enn Heilichkjeit, enn daem daut wie no daem Gott sien Dach iewrijch luare, wan dee Himels brenne woare en oppjeleest woare, en waut jeschaufe es woat em Fia schmelte? Wie luare oba no en nieha Himel en Ead no sien Fespraeakje, wua Jerajchtichkjeit woat tus senne. Doaromm, miene leefste, sentamol wie doano luare, wel wie straewe daut wie kjenne rein en faelaloos bie am jefunje woare, enn Fraed; en doamet raeakjne daut onns Herr siene Jedult de Radunk es, soo aus uk onns leefsta Brooda Paul enn siene Weisheit junt jeschraewe haft, soo aus enn aul siene Breew, en raet fonn dise Dinje. Doarenn sent walkje Dinje schwoa to festone, en soone dee onnjeleat en nich Staunthauft sent, fedreihe dee, uk aundre Schrefte, to aea eajnet Fedoawness. Doaromm, miene leefste, wiel jie dit em ferut weete, siet faeasechtich daut jie nich wajch jeliet woare derch dee jesatsloose Faulscheit, en fonn jun Staunthauft auf faule. Oba waust enn onns Herr en Hailaunt Jesus Christus siene Jnod en Erkjantnes. Am jeheat aule Harlijchkjeit, beides nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.

Waut fomm Aunfank wea, waut wie jeheat ha, waut wie jeseene ha met onnse eajne Uage, waut wie bekjikjte en onnse Henj aunjefote ha, waut daut Laeweswuut aunbelangt, daut Laeweswuat es jeoppenboat worde, en wie ha daut jeseene en jaewe Zeichnes, en moake daut eewjet Laewe bekaunt waut biem Foda wea, en onns jeoppenboat wort. Waut wie jeseene en jeheat ha moak wie junt nu bekaunt, so daut jie uk kjenne met onns Jemeenschoft habe: en onnse Jemeeschoft es met daem Foda en met sien Saen Jesus Christus. En dit schriew wie junt daut onnse Freid kaun Follkome senne. En dit es de Bootschoft dee wie fonn am jeheat habe en junt bekaunt moake, daut Gott Licht es, en doa es kjeene Diestannes en am. Wan wie saije daut wie Jemeenschoft met am habe, oba enn Diestannes waundle, dan leaj wie en doone nich de Woarheit, Oba wan wie em Licht waundle so aus hee em Licht es, dan ha wie Jemeenschoft unjarenaunda, en sien Saen Jesus sien Bloot moakt onns rein fonn aule Sind. Wan wie saije daut wie kjeene Sind habe, dan schmaea wie onns selfst aun, en de Woarheit es nich enn uns. Wan wie unse Sind bekjane, es hee True en jeracht onnse Sind to fejaewe, en onns reim to moake fonn aule Onnjerachtichkjeit. Wan wie saje daut wie nich jesindicht habe, moak wie am tom Laeajna, en sien Wuat es nich enn onns. Miene kjleene Kjinja, ekj schriew ju dise Dinje so daut jie nich Sindje sele. Oba wan waea sindicht, dan ha wie en Offkot met daem Foda, Jesus Christus de Jerachte. En hee selfst es dee, derch daem unse Sinde feseent sent; oba nich bloos onnse Sinde, oba de gaunse Welt aeare. En doaderch weet wie daut wie am ha kjanne leat, wan wie sien Jeboote hoole. Waea doa sajcht daut hee Gott kjant, oba helt siene Jeboote nich, es en Laeajne, en de Woarheit es nich en soonem, oba waea siene Jeboote helt, en daem es Gott siene Leew follkome jeworde. Doaderch weet wie daut wie enn am sent. Waeaemma sajcht daut hee enn Christus es, sull soo waundle aus Christus waundeld. Leefste Breeda, ekj schriew ju nich en miehet Jeboot, oba en oolet Jeboot daut jie fonn Aunfank aun ha jehaut. Daut oole Jeboot es daut Wuat daut jie jeheat habe. En doch shriew ekj ju en niehet Jeboot daut woa es en ju uk en am, wiel de Diestannes feschwinkjt, en daut woare Licht shient nu aul. Waeaemma sajcht daut hee em Licht es, en oba sien Brooda haust, es bet nu noch em Diestre. Waeaemma sien Brooda leef haft blift em Licht en doa es kjeen oajaness en am. Waea oba sien Brooda haust es em Diestre en waundelt em Diestre en weet nich wua hee hanjeit, wiel de Diestanes haft am de Uage blint jemoakt. Ekj schriew ju Kjinja, wiel june Sinde sent ju fejaeft en Jesus sien Nome. Ekj schriew ju Fodasch, wiel jie daen jekjant habe dee fonn Aunfang jewast es. Ekj schriew ju junja Manne wiel jie aewa daen Beesa jewonne habe. Ekj schreef ju junja Kjinje wiel jie daem Foda jekjant habe. Ekj schreef ju Fodasch wiel jie daen jekjant habe dee fonn Aunfang jewast es. Ekj schreef ju junja Manne wiel jie stoakj sent, en Gott sien Wuut blift en ju, en jie ha aewa daem Beesa jewonne. Doot de Welt nich Leef habe, uk nich daut waut enne Welt es. Waeaemma de Welt Leef haft, enn daem es nich daem Foda siene Leew, wiels aules waut enn dise Welt es: De Uagelost, de Fleeschelost, en daut stolte Laewe, es nich fom Foda, oba es ut dise Welt. En dise Welt fejeit, uk dee Lost dise Welt; oba dee waut Gott sien Wele deit woat eewich bliewe. Kjinja, daut es de latste Tiet, en so aus jie aul jeheat ha daut dee Antikjrist kjemt, sogoa nu sent aul fael Antikjriste jekome, doaderch weet wie dautet de latste Tiet es. Dee jinje fonn onns wajch, oba weare nich fonn dee Onnse; wan dee fonn dee Onnsa weare jewast, wudde see bie onns jeblaewe senne; oba dee jinje rut dautet mucht openboa woare daut see nich aule fonn de Onnsa weare. Oba jie sent fom Heilje Jeist ennjesaeajent, en weete aules. Ekj schreef ju nich doaromm daut jie de Woarheit nich wiste, oba wiel jie dee wiste, uk wiel kjeene Laeajes ut Woarheit kome. Waea es en Laeajna buta dee, dee festriede deit daut Jesus de Christus es? Daut es de Antikjrist dee daem Foda en daem Saen nich aunerkjanne. Waea daem Saen nich aunerkjant, haft uk nich daem Foda. Waea daen Saen aunerkjant haft uk daem Foda. Lot daut en ju bliewe waut jie fonn Aunfank aun jeheat habe. Wan daut waut jie fom Aunfank jeheat ha woat en ju bliewe, dan woa jie em Foda uk em Saen bliewe. En daut waut hee onns fesproake haft es daut eewje Laewe. Dit hab ekj junt jeschraewe weejen dee, dee ju fefeare wele. En daut ennjesaeajendet waut jie fonn am jekjraeaje habe blift en ju, en jie ha daut nich needich daut irjent waea ju unjarechte saul; oba soo aus daut ennjesaejende ju fonn aules unjarechte deit, en es Woarheit, en kjeene Laeajes; so aus junt daut jeleat haft, blieft en am. Nu oba, kleene Kjinja, blieft enn am, so daut wan hee woat jeoppenboat woare, wie daut toofetruee kjenne habe en nich fer am onns shaeme brucke wan hee kome woat. Wan jie weete daut hee jeracht es, dan weet jie uk daut en jiedra dee doa Racht deit es fom am jebuare. Seet emol waut fonne Leew de Foda onns jewaese haft daut wie sulle Gott siene Kjinje jenant woare: en daut es waut wie werkjlich sent! Doaromm kjant de Welt onns nich wiel see am nich kjant. Leefsta Frind, wie sent nu Gott siene Kjnja; oba daut es noch nich jeoppenboat waut wie nohaea selle senne. Wie weete oba daut wan hee woat jeoppenboat woare, dan woa wie soo senne es hee es, wiel wie woare am seene so aus hee es. En jiedra dee dise Hopninj en sikj haft, woat sikj reinje, jrod so aus hee rein es. Waea doa sindicht, feschulldicht sikj jaejen daut Jesats, wiel aule Sind es jaeajen Gott sien Jesats. En jie weete daut Jesus Christus jekome es de Sind wajch to naeme; en enn am es kjeene Sind. Waea en am blift woat nich enn Sind laewe; waea enn Sind laeft haft am nich jeseene uk nich jekjant. Leefste Kjinja, lot ju fonn kjeenem fefeare! Waea daut racht eeft es jeracht, jrod so es hee jeracht es. Waea enn Sind laeft es fom Deewel, dan de Deewel haft fonn Aunfank aun jesindicht. En Gott sien Saen es jekome daut hee daut hee daem Deewel siene Woakje fenichte wudd. Waea fonn Gott jebuare es laeft nich en Sind, wiel sien Sot blift en am, en hee kaun nich sindje wiel hee fonn Gott jebuare es. Doarenn es et kloa jemoakt woont Gott siene Kjinja sent en woont daem Deewel siene Kjinja sent: wea nich Jerachtichkjet eeft es nich fonn Gott, uk nich wea sien Brooda nich leef haft. Dit es dan dee Norecht dee wie fonn Aunfang aun jeheat ha, daut wie onns unjarenaunda seele leef habe; nich so aus Kain dee fonn daem Beesa wea, en schluach sien Brooda doot. En wuaromm schluach hee am doot? Wiel siene eajne Woakje onnjeracht weare, en sien Brooda siene weare jeracht. Doot ju nich wunndre, Breeda, wan junt de Welt haust. Wie weete daut wie fom Doot toom Laewe jekome sent wiel wie de Breeda leef habe. Waea dee Leew nich haft blift em Doot. En jiedre dee sien Brooda haust es en Merda, en jie weete daut en Merda nich daut eewje Laewe enn sikj haft. Wie weete waut woare Leew es doabie daut Jesus sien Laewe dol laed fa onns, en wie saele onns Laewe uk dol laeje fa de Breeda. Oba waea enn dise Welt goot auf es, en sit sien Brooda faelt daut needich, en deit sien Hoat tooschluete jaejen am, woo kaun Gott siene Leew en am sene? Leewe Kjinja, wel wie nich bloos met Wead oda met waut wie saeje onnse Leew bewiese, oba enn Woarheit daut met Woakje bewiese. Doaraun woa wie weete daut wie fonne Woarheit sent, en woare aewazeijt senne fer Gott, en wan onns Hoat onns aundasch sajcht, Gott es jrata aus onns Hoat, en weet aules. Leefste Frind, wan onns Hoat onns nich fekloacht, dan ha wie follet Fetruhe fer Gott, en wautemma wie am no froage woa wie kjriehe, wiel wie siene Jeboote hoole en daut doone waut am jefelt. En dit es sien Jeboot, daut wie aun sien Saen Jesus Christus sien Nome jleewe, en onns unjeranuande leef habe jrod so aus hee onns daut befoole haft. En dee, dee siene Jeboote helt blift enn am, en hee enn am. En dit es woo wie weete daut hee enn onns blift wiel hee onns daen Jeist jejaeft haft. Leefste Frind, jleeft nich aule Jeista, oba prooft dee Jeista auf dee fonn Gott sent; wiel fael faulsche Profeete sent enne Welt enenn jekome. Dit es woo jie weete kjenne daut en Jeist fonn Gott es: jieda Jeist dee bekjant daut Jesus em Fleesch jekome es, es fonn Gott. En jieda Jeist dee nich Jesus bekjant es nich fonn Gott, en dit es dee Antikjrist Jeist fonn daem jie heade daut dee kome wudd, en nu aul enne Welt es. Leefste Kjinja, jie sent fonn Gott, en jie ha aewa daen jewonne, wiel dee, dee en ju es, es jrata aus dee, dee enne Welt es. Dee sent fonn dise Welt, doaromm raede see fonn dise Welt, en de Welt horcht no an. Wie sent fonn Gott; en waea Gott kjant horcht no onns; waea nich fonn Gott es, horcht nich no onns. Doaraun kje wie daen Jeist de Woarheit weete, uk daen Jeist de Ertum. Leefsta Frind, wel wie onns unjarenaunda leef habe, wiel Leew staumt fonn Gott, en en jiedre dee Leew eeft es fonn Gott jebuare, en kjant Gott. Waea nich Leew eeft kjant Gott nich, wiel Gott es Leew. Hiarenn es Gott siene Leew onns jaejenaewa jeoppenboat, daut Gott sien eentjse Saen en dise Welt enenn schekjt so daut wie derch am laewe kjenne. Hiarenn es Leew, nich daut wie Gott leef haude, oba daut hee onns leef haud en shekjt sien Saen onnse Sind wajch to naeme. Leefsta Frind, wan Gott onns soo jeleeft haft, sull wie onns uk unjarenaunda leef habe. Kjeena haft Gott jeemols jeseene; wan wie onns unjarenaunda leef ha, dan blift Gott en onns, en siene Leew es enn onns follkome. Wie weete daut wie enn am bliewe en hee enn onns blift doaderch daut hee onns fonn sien Jeist jejaeft haft. En wie ha jeseene en ha Zeichnes jejaeft daut de Foda sien Saen jeschekjt haft omm de Welt aea Heilaunt to senne. Waeaemma bekjant daut Jesus Gott sien Saen es, en daem blift Gott, en dee enn Gott. Nu weet wie daut, en jleewe daut uk daut Gott ne Leew fa onns haft. Gott es Leew, en waea en Leew laeft, blift enn Gott en Gott en am. Doaderch es de Leew enn onns follkome daut wie driest kjenne senne aum Jerechtsdach; wiel so es hee es, so sent wie uk enn dise Welt. Doa es kjeene Angst enn Leew; oba woarhauftje Leew deit de Angst erut schmiete, wiel de Angst haft met Strof todoone, en waea enn Angst laeft es nich enne Leew follkome. Wie laewe enn Leew wiel hee onns eascht haft leef jehaut. Wan irjentwaea sajcht, ekj ha Gott leef, oba hausst sien Brooda, dee es en Laeajna; waea sien Brooda nich leef haft daem hee seene kaun, kaun Gott nich leef habe daem hee nich jeseene haft. Dit es sien Jeboot daut wie fonn am habe, daut waea Gott leef haft saul sien Brooda uk leef habe. Jieda eena dee jleeft daut Jesus dee Christus es, en fonn Gott jebuere es, es fonn Gott; en jieda eena dee daem Foda leef haft, haft daem uk leef dee fonn Gott jebuere es. Aun dit kje wie weete daut wie Gott siene Kjina leef habe wan wie Gott leef ha en siene Jeboote hoole. Dit es de Gottes Leew, daut wie siene Jeboote hoole; en siene Jeboote sent nich ne Laust; Dan wautemma fonn Gott jebuare es haft jewonne aewa de Welt; en dit es de Siech dee aewa de Welt jewonne haft - onns Gloowe! Waea es dee, dee aewa de Welt jewonne haft buta dee, dee doa jleeft daut Jesus Gott sien Saen es? Dit es dee, dee derch Wota en Bloot kjeem, Jesus Christus; nich bloos derch Wota, oba derch Wota en Bloot. En daut es de Jeist dee Zeichness jeft, wiel dee Jeist es de Woarheit. Dan doa sent dree dee Zeichness jaewe: de Jeist en daut Wota en daut Bloot: en dise dree stemme toop. Wan wie Mensche aea Zeichness naeme, Gott sien Zeichness es jrata; wiel dit es daut Zeichness daut Gott fonn sien Saen jezeicht haft. Waea aun daen Gottes Saen jleeft haft daut Zeichness en sikj selfst. Waea nich Gott jleeft haft am tom Laeajna jemoakt wiel hee daut Zeichness nich jejleeft haft daut Gott fonn sien Saen jejaeft haft. Dit es dan daut Zeichness, daut Gott onns daut eewje Laewe jejaeft haft, en dit Laewe es enn sien Saen. Waea daen Saen haft, haft daut Laewe; waea daen Saen nich haft, haft nich daut laewe. Dit ha ekj ju jeschraewe, dee jie aun daen Gottes Saen sien Nome jleewe, daut jie weete kjenne daut jie daut eewje Laewe habe. En dit es onns Toofetrue daut wie en am ha, daut, wan wie am omm irjend waut baede no sien wele, heat hee onns. En wan wie weete daut hee onns heat, eendoont waut wie froage, dan weet wie daut wie daut ha fa waut wie jebaet ha. Wan waea sien Brooda sit ne Sind aungone waut nich tom Doot feat, saul hee Gott doaromm baede, en Gott woat am Laewe jaewe fa daem dee nich sindje deit tom Doot. Doa es Sind waut tom Doot feat - ekj saj nich daut hee doaromm baede sull. Aule Onnjerchtichkjeit es Sind; en doa es ne Sind dee nich tom Doot feat. Wie weete daut waea fonn Gott jebuare es laeft nich en Sind; oba waea fonn Gott jebuare es bewoat am en dee Beesa kaun am nich aunsteete. Wie weete daut wie fonn Gott sent, and daut de gaunse Welt en daem Beesa bejraepe es. Wie weete uk daut dee Gottes Saen jekome es en haft onns festaunt jejaeft daem to kjane dee Woarhauftich es; en wie sent enn daem dee Woarhauftich es, en sien Saen Jesus Christus. Dit es dee woara Gott, en daut eewje Laewe. Kjleene Kjinja, bewoat ju fa dee Jeta.

Dee Eltesta aun dee uterwaelde Fru en aeare Kjinja, daen ekj leef ha enne Woarheit, en nich bloos ekj, oba uk aul dee, dee de Woarheit jekjant ha, omm dee Woarheit haulwe dee mank onns blift, en met onns senne woat bott enne Eewichkjeit. Jnod, Erboarme, en Fraed fonn Gott daem Foda, en Jesus Christus, daem Foda sien Saen, woare met onns senne enne Woarheit en Leew. Ekj ha mie seeha jefreit wiel ekj walkje fonn diene Kjinje funk dee enne Woarheit waundle, soo aus wie fom Foda en Jeboot jekjraeaje haude. En nu bed ekj die, Fru, nich soo aus wan ekj die en niehet Jeboot schriew, oba daut waut wie fonn Aunfank jehaut ha, daut wie onns selle unjarenaunda leef ha. En dit es Leew, daut wie no siene Jeboote waundle. Dit es daut Jeboot, soo aus jie fom Aunfank heade, daut jie doarenn waundle sulle. Dan doa sent fael Fefeara enne Welt enenn jekome, dee nich bekjanne daut Jesus Christus enn Fleesch jekome es; dit es en Fefeare en en Antikjrist. Seet junt faea, daut jie daut nich feleare fa waut wie je-oabeit ha, oba daut jie en follet Loon kjriehe. Waeaemma wajch jeit en nich enn Christus siene Lea blift, haft Gott nich; waea enn siene Lea blift, haft beides daem Foda uk daem Saen. Wan waea no junt kjemt en dise Lea nich brinjt, naemt daem nich enn jun Hus enenn, en bejreest am uk nich; dan waea soone bejreest, nemt Aundeel aun siene beese Woakje. Ekj ha noch fael die to schriewe, oba ekj woa daut nich met Papia en Tint, oba ekj hop boolt met junt toop to kome, en dan woa wie direkjt toop raede, daut onnse Freid kaun Foll senne. Diene uterwaelde Sesta aeare Kjine jreese die

De Eltesta aun daen leefsta Gajus, daem ekj enne Woarheit leef ha. Leefsta Frint, ekj baed daut die daut enn aulem mucht Goot gone, en daut du Jesunt best, en dautet met diene Seel uk Goot es. Ekj freid mie seeha aus walkje Breeda kjeeme en Zeichnes jeewe fonn die en dee Woarheit dee enn die es, en daut du enn Woarheit waundle deist. Ekj ha kjeene jratre Freid aus wan ekj hea daut miene Kjinje enne Woarheit waundle. Leefsta Frint, du best Tru enn wautemma fa Oabeit du fa dee Breeda en Framde deist, dee enn Leew Zeichnes jejaeft ha fere Jemeent. En du deist uk Goot wan du daen oppem Wajch halpst, soo aus Gott daut jefelt.. Dan see jinje rut omm Gott sien Nome haulwe, en neeme nusscht fonn dee Heide. Doaromm sull wie soone oppnaeme, soo daut wie kjenne Metoabeide senne enne Woarheit. Ekj schreef waut no dee Jemeent, oba Diotrefes dee jearen wel daut Easchte senne, nemt onns nich opp. Doaromm, wan ekj kom, woa ekj siene Woakje behoole dee hee jedone haft, en dee beese Wead dee hee jaeajen onns jeraet haft. En nich daut hee doamet tofraed es, hee nemt selfst dee Breeda nich opp, en daen dee daut muchte, lat hee nich, en stat daen ut de Jemeent erut. Leefsta Brooda, doo daut Schlajchtet nich metmoake, leewa daut Goodet. Waeaemma Goodet deit, es fonn Gott, en waeaemma Schlajchtet deit, haft Gott nich jeseene. Aule jaewe goodet Zeichnes fonn Demeetrius, en uk dee Woarheit selfst. En wie jaewe uk Zeichnes, en du weetst daut onns Zeichness Woa es. Ekj ha fael die to schriewe, oba ekj wel daut nich met Tint en Fada doone. Ekj hop die em Korte to seene, en dan woa wie onns aunkjikje en toop raede. Jnod met die! Jrees diene Frind. Jrees de Frind bie Nome

Judas, Jesus Christus sien Sklow, en Jakoobas sien Brooda, aun daen, daen Gott de Foda leef haft jehaut, en dee enn Jesus Christ beroope sent. Mucht Jnod, Fraed en Leew aun junt femeat woare. Leefste Frind, aus ekj flietijch wea junt to schriewe waeajen onnse aulejemeena Seelichkjeit, feeld ekj daut needich daut ekj junt schriewe sull daut jie opp earenst kjamfe sulle fa daen Gloowe dee een fa aulamol dee Heilje aunfetrut es. Dan jewesse Mana ha sikj enenn jeschlikjt, daen aea Uadeel fa daut Jerecht ferhaea aul beschraewe wea, gottloose Mana, dee Gott siene Jnod fedreihe en brucke daut aus en Grunt fa looset laewe, en feleaje daen eensje Meista en onns Herr Jesus Christus. Ekj wel junt doaromm denkje halpe, wan jie daut uk to eene Tiet wiste, daut de Herr daut Follkj ut Ejipte jerat haud, doch nohaea daen ommbrocht dee nich jleewde. En dee Enjel dee aea Harschoffts Rikj nich bewoade, en aeare eajne Woninj feleete, haft hee bewoat enn eewje Kjaede tom Jerecht aun jan groota Dach. Soo aus uk Soodom en Gomora en dee Staede runt omm, dee Huararie dreewe en no framdet Fleesch hinjaraun weare, en sent en Biespel jemoakt enn daem daut see eewje Strof liede. Jrod soo schende dise Dreema werklijch aea eajna Lief, en lastre hechre Harlichkjeit. Aus Miechael dee hechsta Enjel sikj met daem Diewel street aewa Mooses sien Lief, woagd hee sikj nich en lastalijet Uadeel jaeajen am to brinje, oba saed: "De Herr woat die strofe". Oba aun eene Haunt weete dise Mana nich jaeajen waut see lastre, oba aune aundre waut see festone emm Natierleiche aus onnfeninftje Teare, sent see doaderch ommjekome. Wee an! dan see sent enn Kain sien Wajch jegone, en aewajeewe sikj enn Bieliam sien Erwajch enenn fa Jewenst, en kjeeme omm enn Kora siene Opprua. Dise Mana sent dee Placke enn june Leew Moltiede dee met junt aete oone Forcht, dee bloos fa sikj selfst sorje, Wolkje oone Raeajen dee metem Wint wajch jeblost woare, Hoafstbeem oone Frucht, dobbelt Doot, utjeraete, wile Wale oppem Maea dee aea eajne Schaund utschume, errende Stearns, fa daen de dunkelste Diestanes enn Eewichkjeit bestemt es. Fonn soone haft uk Heenoch, de saewende fonn Adam, jeprofitseit en jesajcht: "Kjikj! de Herr es jekome met tean dusende fonn siene Heilje, Jerecht to eewe aewa aule Mensche, en aule Gottloose to strofe waeajen aeare Gotloosichkjeit enn aea Gottlooset Laewe, en aul dee shoape Wead dee de Sinda jaeajen am jesajcht ha." Daut sent Merda, dee sent onntofraed, dee no aeare eajne Losst waundle; en aeare Miela raede stollte Dinje, en achte aundre huach bloos fa aea eajnet Jenotte. Jie oba, miene leefste, denkt aun dee Wead dee onns Herr Jesus Christus siene Apostel ferhaea jeraet haude. Dan see saede to junt: "Enne latste Tiet woare fael Spetta senne, dee no aeare eajne gottloose Losst waundle woare. Dit sent dee, dee Spoolunje aunstale, sent irdish jesonne, dee daen Jeist nich ha. Oba jie, miene Leefste, but junt opp enn jun aulaheilichste Gloowe, en baet enn daem Heilje Jeist. Hoolt junt enn Gott siene Leew, en luat no onns Herr Jesus Christus sien Erboarme to daut eewjet Laewe. Erboarmt junt aewe soone dee twiewle, en doot daen rade soo aus utem Fia rut riete; en erboarmt junt aewe aundre en Forcht, en haust sogoa daut Kjleet daut metem Fleesch besudelt es. Daem oba, dee junt oone stolpre bewoare kaun, en junt onnschuldich en met groote Freid kaun fer siene Harlijchkjeit hanstale, onns eensja Gott en Heilaunt, jeheat aule Harlichkjeit, Majestaet, Macht, en Jewault, nu, en enn aule Eewijchkjeit. Amen.

Dee Oppenboarunk Jesus Christus, dee Gott am jeef, siene Sklowe to wiese waut em Korte paseare mott, en hee beteakjend daut to sien Sklow Jehaun derch en Enjel. En hee jeef Berecht fonn Gott sien Wuat, en daut Zeichness fonn Jesus Christus, en aules waut hee sach. Jesaeajent es dee, dee last, en dee dise Wead fonn dee Oppenboarunk heat, en dee Dinje helt dee hia benne jeschraewe sent, dan dee Tiet is dicht bie. Jehaun, aun dee saewen Jemeente enn Asean: Jnod en Fraed aun junt fonn daem dee doa es, en dee doa wea, en dee kome woat, en fonn dee saewen Jeista dee fer sien Troon sent, en fonn Jesus Christus dee truehe Zeij, dee easchtjebuerne fonne Doodes, en dee Harscha aewa dee Welt Kjeenije; dee onns haft leef jehaut en haft onns fonn onnse sinde loos jemoakt derch sien Bloot, en haft onns en Kjeenijchrikj jemoakt, Priesta fa onns Gott en sien Foda. Am jeheat aule Harlichkjeit en Macht enn aule Eewichkjet, Amen. Kjikjt! Hee kjemt met de Wolkje, en aule Uage woare am seene, uk dee, dee am enne Sied stuake, en aule Jeschlajchte oppe Ead woare aewa am weegaulijch kloage. Jo, amen. Ekj sie daut A en daut O, sajcht de Herr Gott, dee doa es, en dee doa wea, en dee doa kome woat, dee Aulmajchtja! Ekj, Jehaun, jun Brooda en Metjliet enn Liede, en enn daut Rikj, en enn Jedult enn Jesus, wea opp dee Insel dee Patmos heet waeajen Gott sien Wuat en daut Zeichnes fonn Jesus. Ekj wea em Jeist aun daen Gottesdach, en head hinje mie ne groote, lude Stem soo aus ne Trommpeet dee saed: "Waut du sitst, schriew enn en Buak en schekj daut no dee saewen Jemeente: no Efeesus, no Smirna. no Pergamus, no Tiatiera, no Sardis, no Filadelfia, en no Laoditsaea." Ekj dreid mie omm dee Stem to seene dee met mie raed. Aus ekj mie omm jedreit haud, sach ekj saewen goldne Laumpahoola; en medd mank dee Laumpahoola stunnt eene soo aus en Menschesaen, dee jekjleet wea botte Feet, en en goldne Gort rom de Brosst haud. Sien Kopp en siene Hoa weare Wit aus Woll, soo wit aus Schnee, en siene Uage weare soo aus ne Fiaflaum. Siene Feet weare soo aus jewikjstet Mesinj, soo aus wan daut enn en Fiaowe jeschmollte wea, en siene Stem soo aus en grootet, ruzhendet Wota. Enn siene Haunt haud hee saewen Stearens, en ut sien Mul kjeem en schoapet, dobbleschniedendet Schweat, en sien Jesecht wea soo aus wan dee Sonn enn follmacht schient. Aus ekj am sach, foll ekj am fere Feet soo aus Doot; en hee laed siene rajchte Haunt opp mie, en saed: "Fercht die nich: Ekj sie dee Easchta en dee Latsta. Ekj sie dee Laewndja; ekj wea doot, en Kjikj! ekj laew enn aule Eewichkjeit, en ekj ha dee Schlaetel fa daen Doot uk daut Dooderikj. Doaromm schriew waut du jeseene hast, en daut waut nu es, en daut waut no dit bestemt es to kome. Daut Jeheemnes fonn dee saewen Stearens dee du sachst dee enn miene rajchte haunt weare, en dee saewen goldne Laumpahoola es dit: dee saewen Stearens sent dee saewen Jemeente aeare Enjel, en dee saewen Laumpahoola sent dee saewen Jemeente. Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Efeesus, schriew: Dit sajcht dee, dee de saewen Stearns enn siene rajchte Haunt helt, dee mank dee saewen goldene Laumpahoole romjeit: "Ekj weet diene Woakje, en diene Oabeit, en diene Jedult, en daut du dee beese Mensche nich fedroage kaunst, en daut du daen utjeprooft hast dee sikj Apostel nande, oba nich sent, en hast utjefunge daut see Laeajna sent; en hast Jedult jehaut, en hast utjehoole waeajen mien Nome, en best nich Meed jeworde. Oba ekj ha dit jaeajen die, daut du diene easchte Leew felote hast. Doaromm denkj doaraun fonn wua du jefolle best, en doo Buesse, en doo dee Woakje dee du em Aunfank deetst; en wan nich, dan woa ekj kome en dien Laumpahoola fonn siene Staed wajch naeme, wan du nich Buesse deist. Oba dit hast du, daut du dee Nikolaiten aeare Woakje hause deist, dee ekj uk haus. Waea en Ua haft tom heare, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. Waea uthelt en jewent woa ekj to aete jaewe fonn daem Laewesboom, dee medd enn Gott sien Paradies steit. Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Smierna, schriew: Dit sajcht dee Easchta en dee Latsta, dee doot wea, en nu wada laeft: Ekj weet woo du liede deist, en woo Oam du best, [oba du best Rikj] - en daut Lastre fonn daen, dee sikj selfst Jude nane, en daut nich sent, oba sent daem Soton siene Sienagoog. Engst die nich aewa daut waut du em korte liede woascht. Kjikj! De Diewel woat boolt walkje fonn junt emm Jefenknes stoppe omm junt oppe Proow to stale, en jie woare tean Doag liede. Blieft Tru bottem Doot, en ekj woa junt ne Laeweskroon jaewe. Waea en Ua haft, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. Waea uthelt en jewent woat fonn daem tweede Doot kjeen Schode liede. Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Pergamus, schriew: Dit sajcht dee, dee daut schoapet, dobbelt schniedendet Schweat haft: Ekj weet wua du wonst; wua daem Soton sien Troon es; en du heslt mien Nome faust, en hast dien Gloowe nich aufjesajcht, sogoa enn dee Doag aus Antipas, mien Truehe Zeij, mank junt doot jemoakt wort, wua dee Soton wont. Oba ekj ha en poa Dinje jaeajen die, wiel du doa soone hast dee daem Bieliam siene Lea fausthoole, dee Barak lead fer dee Iesrael Saens en Stollpaklotts faea to schmiete, daut see Jetseopfa aete sulle, en Huararie dreewe. En du hast uk soone doa dee sikj aun dee Nikolaiten aeare Lea hoole. Doaromm doo Buesse. Wan nich, dan woa ekj haustich kome met daut Schweat ut mien Mul, en jaeajen an kjrieje. Waea en Ua haft tom heare, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. Waea uthelt en jewent, woat ekj to aete jaewe fonn festoaknet Mana, en woa am en witta Steen jaewe, en opp daen Steen en Nome jeschraewe daen sest kjeena weete kaun bute dee, dee daen kjriehe woat. Aun daem Enjel fonn dee Jeement enn Tiatiera schriew: Dit sajcht dee Gottesaen, daem siene Uage soo aus ne Fiaflaum sent, en siene Feet soo aus blanket Mesinj: Ekj weet omm diene Woakje, en diene Leew, en dien Gloowe, en dien Deenst, en diene Jedullt, en daut latste meeha auset easchte. Oba ekj ha dit jaeajen die, daut du dee Fru Iesebel, dee sikj selfst en Profeet nant, toch latst, en see leat en fefeat miene Sklowe Huararie to driewe, en Jetseopfa to aete. Ekj ha aea Tiet jejaeft Buesse to doone, oba see wel aewa aeare Huararie nich Buesse doone. Kjikjt, ekj woa aea enn en Bad enenn schmiete, en daen dee met aea ha Huararie jedraewe, enn groote Triebsaul enenn, buta wan see Buesse woare doone fonn aeare Woakje. En ekj woa aeare Kjinje metem Doot dootmoake, en dan woare dee Jemeente weete daut ekj dee sie, dee Hoate en Jedanke utforscht, en woa en jieda eenem no siene Woakje beloone. Oba to dee aundre enn Tiatiera, dee dise Lea nich ha aunjenome, en dee sikj nich met daut Deepe fonn daem Soton aufjejaeft ha, soo aus see saje; woa ekj kjeene jratre Laust opplaje. Trotsdaem, hoolt daut faust waut jie ha bott ekj kom. En waeaemma jewent, en miene Woakje bottem Enj helt, woa ekj Follmacht jaewe aewe dee Natsjoone, en hee woat aewa an harsche met ne Iesastang, soo aus Leemtapp to Bieta jeschloage woare; soo aus ekj fonn mien Foda jekjraeaje ha, en ekj woa am daen Morjestearn jaewe. Waea en Ua haft tom heare, lot am heare waut dee Jeist dee Jemeente to saje haft." Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Sardis schriew: Dit sajcht dee, dee Gott siene saewen Jeista, en dee saewen Stearns haft: Ekj weet omm diene Woakje, daut du en Nome hast daut du laefst, oba du best Doot. Pauss opp, en stoakj daut waut noch jeblaewe es, daut bottem stoawe es, dan ekj ha diene Woakje nich follstendich jefunge bie mien Gott. Denkj doaraun, woo du jekjraeaje en jeheat hast, doaromm bewoa die, en doo Buesse. Wan du nich woascht oppause, woa ekj kome soo aus en Deef, en du woascht opp kjeen Wajch weete omm waut fonne Stunnd ekj no die kome woa. Oba du hast en poa Nomes enn Sardis daen aeare Kjleeda nich besuedelt sent, en dee woare met mie waundle enn witte Kjleeda, dan see sentet weat. Waea jewent, woat enn witte Kjleeda jekjleet senne, en ekj woa sien Nome opp kjeen Wajch ut daut Laewesbuak erut lasche, en woa sien Nome fer mien Foda en siene Enjel bekjane. Waea Uare haft tom heare, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Filadelfia schriew: Dit sajcht dee Heilje en Woarhauftja, dee Doft sien Schlaetel haft, dee opmoakt en kjeena tooschlit, dee tooschlit en kjeena woat opmoake: Ekj weet omm diene Woakje; kjikj! ekj ha fer die ne Daea opjemoakt, daen kjeena toomoake kaun; dan du hast mau weinich Krauft, oba hast mien Wuat jehoole, en hast mien Nome nich aufjesajcht. Kjikj! ekj woa daen fonn Soton siene School, dee saje daut see Jude sent, oba leaje; Kjikj! ekj woa daen bott doa brinje daut see fer june Feet aunbaede woare, en see woare weete daut ekj die ha leef jehaut. Wiel du daut Wuat fonn miene Jedult bewoat hast, woa ekj die bewoare fonn dee Feseakjunkstunnd dee aewa dee gaunse Welt kome woat, aul daen oppe Proow to stale dee oppe Ead wone. Kjikj! ekj kom boolt; hool faust waut du hast, daut kjeena diene Kroon nemt. Waea jewent, woa ekj tom Stenda moake enn mien Gott sien Tempel, en dee woat niemols meeha rut gone, en ekj woa mien Gott sien Nome opp am schriewe, en daen Nome fonn mien Gott siene Staut, daut niehe Jerusalem, daut fonn utem Himel fonn mien Gott rauf kjemt, uk mien niehe Nome. Waea Uare haft tom heare, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. Aun daem Enjel fonn dee Jemeent enn Laoditsaea schriew: Dit sajcht dee Amen, dee Zeij dee Tru en Woarhauftich es, dee Faeaschta fonn Gott siene Kjreatua: Ekj weet omm diene Woakje, daut du nich kollt uk nich heet best. Ekj wensch mie daut du kollt oda heet weascht. Aulsoo wiel du leiwoam best, en nich heet oda kollt, sie ekj reed die ut mien Mul to spiehe. Wiel du sajchst, ekj sie rikj, en sie rikj jeworde, en mie faeltet aun nusscht; weetst oba nich daut du jaumalich, en misroblich, en oam, en blint, en noaktich best. Ekj rod die, daut du Golt fonn mie kjafst daut met Fia jereinicht es, daut du werkjlich kaunst rikj senne, en witte Kjleeda daut du die bekjleede kaunst daut dee Schaund fonn dien noaktjet nich to seene es, en diene Uage met Uagesaulw ennschmaeare soo daut du seene kaunst. Waem ekj leef ha, doo ekj trajchtwiese en strofe; doaromm sie heet en doo Buesse. Kjikj! ekj sto fere Daea en kloppa aun; wan irjent waea miene Stem heat, en dee Daea opmoakt, dan woa ekj enenn kome, en woa met am toop aete, en hee met mie. Waea jewent, daem woa ekj daut Rajcht jaewe met mie toop opp mien Troon to sete, soo aus ekj jewonne ha, en met mien Foda toop opp sien Troon set. Waea Uare haft, lot am heare waut dee Jeist to dee Jemeente sajcht. No dit sach ekj, en kjikj! doa wea ne Daea em Himel dee opjemoakt wea. En dee stem dee ekj aul eeha haud jeheat soo aus ne Trommpeet, saed to mie: Komm hia enopp, en ekj woa die wiese waut no dit paseare mott. Platslich wea ekj em Jeist; en Kjikj! doa wea en Troon em Himel, en opp daen Troon saut eena; en dee doa saut wea soo auntoseene aus en Jaspies en Sardoneansteen; en doa wea en Raeajenboage rom daen Troon daenet soo sach aus en Smaracht. Runt omm daen Troon sach ekj fearentwintich aundre Troons, an opp dee Troons saute fearentwintich Elteste, aunjetrokke met witte Kjleeda, en opp aeare Kjap haude see goldene Kroone. En ut daem Troon kjeeme Blitstrole, en Steme, en Donnaschlaeaj; en saewen Laumpa met Fia brennde fer daen Troon, daut sent dee saewen Jeista fonn Gott. Fer daem Troon wea en glausanet Maea, soo aus Kristaul; en medd emm Troon, en runt omm daen Troon weare feeha laewenje Teare dee faeare uk hinje foll Uage weare. Daut easchte Tia wea soo aus en Leiw, daut tweede Tia wea soo aus en Kaulf, daut dredde Tia haud en Jesecht soo aus en Mensch, en daut feade Tia wea soo aus en fleajenda Odla. En dee feeha laewendje Teare haude jieda sas flichte, en weare runt omm foll Uage; en saede Dach en Nacht oone Ru: "Heilich, Hielich, Heilich, Herr, dee Aulmajchtja Gott, dee doa wea, dee doa es, en dee doa kjemt." En wanemma dee laewendje Teare daem lowe en eare en danke dee oppem Troon set, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft, dan faule dee fearentwintich Elteste han fer daem dee opp daen Troon set, en baede daem aun dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit laeft, en schmiete aeare Kroone fer daem Troon han, en saje: "Du bestet Weat, onns Herr en Gott, Harlichkjeit, en Ea, en Krauft to kjriehe, dan du hast aules jeschaufe, en derch dien Wele weare dee jeschaufe, en bestone. Ekj sach daut dee, dee opp daen Troon saut, en Buak enn siene rajchte Haunt haud, daut fonn benne uk fonne aundre Sied beschraewe wea, en daut met saewen Saeajel feraeajelt wea. En ekj sach en stoakja Enjel met ne lude Stem roope: "Waea kaun bestone daut Buak op to moake en dee Saeajel loos to braeakje?" En kjeena emm Himel oda oppe Ead oda unja de Ead kunn daut Buak op moake, oda daut aunkjikje. En ekj hield seeha wiel see kjeenem finje kunne dee duat Buak op moake, oda aunkjikje kun. Donn saed eena fonn dee Elteste to mie: "Hiel nich; Kjikj! Dee Leiw ut Juda sien Staum, fon Doft sien Wartel, haft jewonne daut Buak en dee saewen Saeajel op to moake". Ekj sach donn enne Medd fonn daem Troon en dee feeha laewendje Teare en dee Elteste, en Laum stone, en daut leet so aus wan daut wea jeschalcht worde, daut haud saewen Heana en saewen Uage, daut sent dee Saewen Jeista fonn Gott dee erut jeschekjt sent aewa dee gaunse Welt. Dee kjeem en neem daut Buak ut dee rajchte Haunt fonn daem dee oppem Troon saut. En aus hee daut Buak neem, folle dee feeha laewendje Teare en dee fearentwintich Elteste han fer daut Laum, en jieda eena haud ne Hoap, en goldne Komme foll seeta Ruak, daut sent dee Heilje aeare Jebaede. En dee singe en niehet Leet en saje: "Du best Weat daut Buak to naeme en dee Saeajel op to moake, dan du weascht doot jemoakt, en hast onns derch dien Bloot jekofft fa Gott fonn aule Staume en Tunge en Mensche en Natsjoone, en hast onns to Gott Kjeenije en Priesta jemoakt, en wie woare oppe Ead rejeare". Donn sach ekj, en head en Jelud fonn fael Enjel runt omm daen Troon en dee laewendje Teare en dee Elteste, en daen aeare Zol wea teandusant mol teandusant, en dusant mol dusant, dee saede met ne groote Stem: "Daut Laum daut jeschlacht es worde, es Weat Macht en Rikjdom en Weisheit en Krauft en Ea en Harlichkjeit en Saeajen to kjriehe". En aule Kjreatua daut em Himel en oppe Ead en unja de Ead en oppem Maea en aules daut doa benne es, head ekj saje: "Saeajen en Ea en Harlichkjeit en Macht fa emma en emma jeheat daem dee oppem Troon set, en daut Laum". En dee feeha laewendje Teare saede: "Amen". en dee Elteste folle han en deede aunbaede. En ekj sach aus daut Laum eent fonn dee Saeajle opmuak, en head eena fonn dee laewendje Teare met ne Stem soo aus en Donnaschlach saje: "Komm!" En ekj sach, en kjikj! en wittet Peat, en dee, dee doa bowe saut haud en Boage, en am wort ne Kroon jejaeft, en hee reet erut soo aus en Jewenna, soo daut hee jewenne sull. En aus hee daut tweede Saeajel opmuak, head ekj daut tweede laewendje Tia saje: "Komm!" Donn kjeem noch een Peat rut, en roodet, en dee doabowe saut wortet jejaeft daut hee Fraed fonne Ead naeme sull, en daut de Mensche sikj unjarenaunda sulle doot moake, en am wort en grootet Schweat jejaeft. En aus hee daut dredde Saeajel opjemoakt haud, head ekj daut dredde laewendje Tia saje: "Komm!" En ekj sach, en kjikj! en schwoatet Peat; en dee doabowe saut haud ne Wichtschol enn siene Haunt. Donn head ekj ne Stem fonne Medd mank dee feeha laewendje Teare saje: "Eene Mot Weit fa een Doagesloon, en dree Mot Joascht fa een Doagesloon, en doo daen Eelj en Wien kjeen Schode!" En aus hee daut feade Saeajel opmuak, head ekj daut feade laewendje Tia saje: "Komm!" En ekj sach, en kjikj! en blauss jreenet Peat, en dee doabowe saut heet 'Doot', en daut Doodesrikj kjeem am hinjaraun, en am wort Macht jejaeft aewa daut feadet Poat fonne Ead, doot to moake derch Schweat, en Hungaschnoot, en daen Doot, en wille Teare oppe Ead. En aus hee daut fefte Saeajel opmuak, sach ekj unja daut Aultoa dee Seele fonn daen dee doot jemoakt weare waeajen Gott sien Wuat, en daut Zeichness daut see haude jehaut. En see schreaje met ne lude Stem en saede: "Heilje en truehe Meista, woo lang eeha du daen dee opp dise Ead wone, rechte woascht, en Rach eewe waeajen onns Bloot?" An wort jieda en witte Rok jejaeft, en an wort jesajcht daut see noch en stoot ruhe sulle, bott dee Tiet fa aeare Metsklowe en Breeda, dee uk sulle Doot jemoakt woare soo aus see, erfelt wea. En ekj sach aus hee daut saste Saeajel opmuak, en doa wea en grootet Eadbaeabe, en dee Sonn wort soo Schwoat aus Saktseich daut fonn Hoa jemoakt es, en dee gaunse Mon wort Blootroot, en dee Stearns folle fomm Himel no de Ead soo aus en Fiejeboom aeare jreene Fieje felist wan dee fonn en groota wint jescheddat woat. En de Himelt feleet soo aus wan en Buak oppjerollt woat, en jeida Boajch en Insel wort fonn aeare Staed wajch jestat. En dee Kjeenije oppe Ead, en dee Groote, en dee Rejeara, en dee Rikje, en dee stoakje Mana, en jieda Sklow en dee, dee Frie weare, festuake sikj enn dee Heele, en mank dee Steena enne Boaj, en saede to dee Boaj en Steena: "Faullt opp onns enopp, en festaeakjt onns fonn daem sien Jesecht dee opp daen Troon set, en fonn daem Laum sien Oaja! dan dee groote Dach fonn aea Rach es jekome, en waea kaun dan bestone?" No dit sach ekj feeha Enjel opp dee feeha Akje fonne Ead stone, dee de feeha Winde oppe Ead trig hilde, daut kjeen Wint blose sull oppe Ead, en daut Maea, en opp irjent en Boom. En ekj sach noch een Enjel dee fonn Sonnopgank kjeem, dee daem laewendje Gott sien Saeajel haud; en hee schreach met ne lude Stem to dee feeha Enjel daen de Macht jejaeft wea, de Ead en daut Maea Schode to doone, en saed: "Doot de Ead en daut Maea en dee Beem kjeen Schode bott wie onns Gott siene Sklowe aum Stearn jeteakjent ha". En ekj head dee Zol fonn daen dee jeteakjent worde, hundat fearafeatich dusant, dee fonn jieda eent fonn dee Staume Iesrael jeteakjent weare: ut Juda sien Staum, twalf duesent, ut Ruben sien Staum, twalf duesent, ut Gad sien Staum, twalf duesent, ut Aser sien Staum, twalf duesent, ut Naftalie sien Staum, twalf duesent, ut Manassa sien Staum, twalf duesent, ut Siemoon sien Staum, twalf duesent, ut Leefie sien Staum, twalf duesent, ut Iesachar sien Staum, twalf duesent, ut Seebuloon sien Staum, twalf duesent, ut Joosef sien Staum, twalf duesent, ut Benjamien sien Staum, twalf duesent dee feseaejelt weare. No dit sach ekj, en kjikj! ne groote Schoa dee nich to talle jinkj ut aule Natsjoone, en Jeschlajchte, en Mensche, en Schproake, dee fer daen Troon en fer daut Laum stunnde, aunjekjleet met wite Rakj, en Palmasta enn aeare Henj; dee schreaje met ne lude Stem, "Daut Heil fonn onns Gott dee oppem Troon set, en fonn daut Laum". En aule Enjel stunnde runt omm daut Troon en dee Eltesta en dee feeha laewendje Teare, en folle opp aeare Jesechte fer daen Troon en baede Gott aun, en saede: "Amen! Saeajen en Harlichkjeit en Macht en Krauft jeheat onns Gott enn aule Eewichkjeit! Amen." Eena fonn dee Elteste auntwuad mie en saed: "Dise dee met wite Kjleeda aunjetroke sent, waea sent dee, en fonn wua kome dee?" En ekj saed to am: "Mien Herr, du weetst". En hee saed to mie: "Dit sent dee, dee ut groote Triebsaul jekome sent, en ha aeare Kjleeda wit jewosche enn daut Laum sien Bloot. Doaromm sent see fer Got sien Troon, en woare am Dach en Nacht enn sien Tempel deene, en dee, dee oppem Troon set woat sien Tselt aewa an utspreede. An woat niemols meeha hungre oda darschte, en de Sonn woat nich opp an faule, oda irjent en aundra Het, dan daut Laum medd em Troon woat an weide, en woat an no laewendje Wotakjwalle leide, en Gott woat an aule Trone fonne Uage wesche. Aus hee daut saewende Saeajel op muak, wea daut gauns stel em Himel fa onnjefaea ne haulwe Stunnd. En ekj sach dee saewen Enjel dee fer Gott stunnde, en an wort saewen Trommpeete jejaeft. En aundra Enjel kjeem en stunnt opp daem Aultoa met en goldene Reakjakomm, en am wort fael seetet Reakjastoff jejaeft, daut hee daut opfre sull met dee Heilje aeare Jebaeda opp daem goldena Aultoa daut fer daem Troon wea. Dee seeta Ruak fonn daut seetet Reakjastoff jinkj met dee Heilje aeare Jebaeda ut daem Enjel siene Henj en kjeem fer Gott. En dee Enjel neem dee Komm, en feld daen met Fia fonn daem Aultoa, en schmeet daut oppe Ead, en daut donnad, en doa kjeeme Stemme, en Blits, en en Eadbaeabe. Dee saewen Enjel met dee Trommpeete muake sikj reed met dee Trommpeete to blose. En dee easchta blosd, en doa kjeem Hoagel en Fia met Bloot jemenjt, en daut wort oppe Ead jeschmaete, en daut dredde Poat fonne Ead febrend, daut dredde Poat fonne Beem febrend, en aul daut jreenet Graus febrend. En dee tweeda Enjel blosd met sien Trommpeet, en soo aus en groota Boajch dee met Fia brend wort enn daut Maea jeschmaete, en daut dredde Poat fonn daut Maea wort Bloot, en daut dredde Poat fonn aules daut em Maea laeft, jinkj doot, en daut dredde Poat fonn dee Schaeb worde fenijcht. En dee dredda Enjel blosd siene Trommpeet, en doa foll en groota Stearn fomm Himel, en dee brend soo aus ne Laump, en dee foll opp daut dredde Poat fonn dee Wotastreem, en opp dee Wotakjwale. Dee Stearn heet Waeamoot, en daut dredde Poat fonn daut Wota wort soo aus Waeamoot, seeha beta, en fael Mensche storwe wiel daut Wota beta jeworde wea. En dee feada Enjel blosd siene Trommpeet, en daut dredde Poat fonne Sonn wea jeschloage, uk daut dredde Poat fonne Mon, en daut dredde Poat fonne Stearns, soo dautet dredde Poat dofonn diesta jemoakt wea, en soo weare dee nich to seene daut dredde Poat fom Dach, en de Nacht jrod soo. En ekj sach, en head en Odla medd em Himel fleaje, en dee saed met ne seeha lude Stem: "Wee, wee, wee fa daen dee oppe Ead wone, waeajen dee aewrije Steme fonn dee latste dree Enjel dee aeare Trommpeete noch blose motte! En dee fefta Enjel blosd siene Trommpeet, en ekj sach en Stearn dee utem Himel oppe Ead jefolle wea, en am wort daen Schlaetel jejaeft to daen grunntloose Aufgrunnt. En hee muak daen grunntloose Aufgrunnt op, en doa kjeem en Ruak fonn daut Loch soo aus en Ruak fonn en groota Owe, en de Sonn en de Lofft worde Diesta waeajen daen Ruak dee ut daen Aufgrunnt kjeem. En ut daem Ruak kjeeme Heischrakje oppe Ead, en an wort Macht jejaeft soo aus Skorpione oppe Ead Macht ha. An wort jesajcht daut see daut Graus oppe Ead, en aulet jreenet, en dee Beem nich schode doone sulle, bloos dee Mensche dee nich Gott sien Saeajel aum Stearn habe. An wort aunjesajcht daut see daen nich sulle doot moake, oba bloos daut an sull fa fief Moonat jekjwaelt woare, soo aus en Skorpion en Maun kjwaele wudd wan hee am stakjt. Enn dee Doag woare Mensche daen Doot seakje, en woare daen opp kjeen Wajch finje. See woare daen Doot felange, en dee Dott woat fonn an wajch rane. Dee Heischrakje leetet soo aus Pead dee tom Kjrich reed sent, en opp aeare Kjap weare Kroone soo aus fonn Golt, en aeare Jesechte soo aus Mensche Jesechte. Aeare Hoa weare soo aus Frueheshoa, en aeare Taene weare soo aus en Leiw siene. See haude Brosstshilde soo aus fonn Iesa, en daut Jelud fonn aeare Flichte wea soo aus wan fael Woages met Pead nom Kjrich foare. See haude Tsaeajel soo aus Skorpione en Stachle, en aeare Follmacht es met dee Tsaeajel de Mensche fa fief Moonat schode to doone. See ha en Kjeenich aewa an, dee Enjel ut daen Aufgrunnt, en sien Nome es Abadon, oba opp Jrieschesch es sien Nome Apolljon. Daut easchte Wee es febie, oba kjikj! doa kome noch twee meeha. En dee sasta Enjel blosd siene Trommpeet, en ekj head ne Stem dee kjeem fonn dee feeha Heana aum goldena Aultoa dee fer Gott wea, en dee saed to daem sasta Enjel dee daen Trommpeet haud: "Lot dee feeha Enjel loos dee en daen groota Fluss Eufrat jebunje sent." Donn worde dee feeha Enjel loos jelote dee reed jemoakt weare fa ne jewesse Stunnd, en Dach, en Moonat, en Yoa, daut dee sulle daut dredde Poat fonn Mensche doot moake. En dee Zol fonn dee Soldota enn dee Armee wea tweehunndat miljoon, ekj head dee Zol. En soo sach ekj dee Pead enn en Jesecht, en daen, dee opp dee Pead weare. De haude Broostschilde dee fiaroot, dunkelroot, en soo aus Schwaewelblit leete; en dee Pead aeare Kjap sent soo aus Leiw Kjap, en ut aea Mul kjeem Fia en Ruak en Schwaewelblit. Daut dredde Poat fonn Mensche worde derch dise Ploag doot jemoakt: derch daut Fia, en daut Ruak en daut Schwaewelblit daut ut aea Mul kjeem. Dan dee Pead aeare Follmacht es enn aea Mul, en aeare Tsaeajel, dan aeare Tsaeajel sent soo aus Schlange dee Kjap ha, en doamet doone see Schode. En dee aewrije Mensche dee nich derch dise Ploag ommkjeeme, deede doch nich Buesse aewa dee Oabeit fonn aeare Henj daut see Diewels en Jetse fonn Golt en Selwa en Mesinj en Steen en Hollt aunbaede, dee nich seene oda heare oda gone kjene. En see deede nich Buesse aewa aea Mort, en aeare Tsaubarie, uk nich fonn aeare Huararie, oda aea staele. En ekj sach noch een stoakja Enjel fomm Himel erauf kome, dee met ne Wollkj bekjleet wea, en en Raeajenboage opp sien Kopp. Sien Jesecht wea soo aus de Sonn, en siene Feet soo aus Pfeile fonn Fia. Enn siene Haunt haud hee en kjleenet Buak daut opjemoakt wea. En hee sad sien rajchta Foot oppem Maea, en sien linkje Foot oppem Launt, en schreajch met ne lude Stem soo aus en Leiw brelt. En aus hee schreajch, leete saewen Donna aeare Steme heare. En aus dee saewen Donna jeraet haude, wull ekj daut dol schriewe; en head ne Stem utem Himel saje: "Fesaeajel daut waut dee saewen Donne raede, en schriew daut nich opp". En dee Enjel daem ekj stone sach opp daut Maea en daut Launt, hoof siene rajchte Haunt nom Himel, en schwua bie daem dee enn Eewichkjeit laeft, dee Himel en aules doabenne jeschaufe haft, en dee Ead en aules waut doabenne es, en daut Maea en aules waut doabenne es, daut doa nich meeha Tiet wudd senne, oba daut enn dee Daog wan dee saewenda Enjel sien Trommpeet blose wudd, wea Gott sien Jeheemnes foadich jemoakt, soo aus siene Sklowe, dee Profeete jepraedicht ha. En dee Stem dee ekj utem Himel head, raed wada met mie en saed: "Go en nem daut Buak ut daem Enjel siene Haunt dee oppem Maea en opp daut Launt steit. En ekj jinkj no daem Enjel, en saed to am: "Jef mie daut kjleenet Buak". En hee saed to mie: "Nem daut Buak en at daut opp, en daut woat beta senne enn dien Buk, oba enn dien Mul woat daut seet senne soo aus seeta Honnich". Ekj neem daut kjleenet Buak en aut daut opp, en daut wea seet aus seeta Honnich, oba aus ekj daut opp je-aete haud wea daut beta enn mien Buk. Donn saede see to mie: "Du mottst noch fer Mensche en Natsjoone en Sproake en fael Kjeenije profitseihe." Donn wort mie en Rua soo aus ne Stang jejaeft, en mie wort jesajcht: "Sto opp, go en doo daem Temepl maete, uk daem Aultoa, en dee, dee doabenne aunbaede. Oba lot daen Hoff dee butarem Tempel es ut, en doo daen nich maete, dan dee, en dee heilje Staut es dee Natsjoone fa tweeafeatich Moonat aewajaeft. En ekj woa miene twee Zeij, aunjekjleet met Sakjleeda, Follmacht jaewe, en dee woare dusent twee hundat en tsastich Doag profitseihe. Dit sent dee twee Eeljbeem, en dee twee Laumpahoola dee fer daem Herr aewa dee Ead stone." En wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan kjemt Fia ut aea Mul, en brinjt aeare Fiend omm; en wan irjentwaea daen wel Schode doone, dan mott dee soo doot jemoakt woare. Dise ha dee Follmacht daen Himel too to moake dautet nich raeajne woat enn dee Doag wan see profitseiehe, en ha Follmacht Wota to Bloot to moake, en dee Ead met aulahaunt Ploag to schlone, soo foaken aus see wele. En wan aea Zeichnes foadich es, dan woat daut Tia, daut fonne Aufgrunnt kjemt, Kjrich met an moake, en aewa an jewenne, en an doot moake. En aeare doodje Kjarpa woare enn dee opne Gaus lige enn dee groote Staut, dee jeistlich Soodom heet, en Iejipte, wua uk aea Herr jekjrietsicht wort. En walkje fonn dee Mensche en Stam en Sproake en Natsjoone woare aeare Kjarpa fa dree ene haulf Doag seene, en woare dee Kjarpa nich begrowe lote. En dee, dee oppe Ead wone woare sikj freihe en froo senne, en woare sikj unjeranaunda Jeschenkje schekje, wiel dise twee haude daen dee oppe Ead wone seeha jekjwaelt. No dree ene haulf Doag, kjeem dee laewendje Jeist fonn Gott enn an ennen, en see stunnde opp aeare Feet, en groote Angst kjeem opp aul daen dee an sage. En see heade ne lude Stem utem Himel to an saje: "Komt hia enopp!" en see fuare enopp nom Himel enn ne Wolkj, en aul aeare Fiend sage an. Enn dee selwje Stund wea doa en grootet Eadbaebe, en daut teande poat fonn dee Staut foll, en saewen dusaent Mensche kjeeme to doot, en dee aewrije haude groote Angst, en jeewe Gott em Himel de Ea. Daut tweede Wee es febie, en kjikj! daut drede Wee kjemt schwind. En dee saewenda Enjel blosd siene Trommpeet, en doa kjeeme lude Steme utem Himel, dee saede: "Daut Rikjdom fonn dise Welt es onns Herr en sien Christus sien Rikjdom jeworde, en hee woat fonn Eewichkjeit bott Eewichkjeit harsche". En dee fearentwintich Elteste dee fer Gott opp aeare Troons sette, folle fer am han en baede am aun, en saede: "Wie danke die, Herr aulmajchtja Gott, dee doa es, en dee doa wea, daut du diene groote Krauft jenome hast, en deist harsche. En dee Natsjoone weare oajalich, en dien Rach es jekome, en dee Tiet daut dee Doodes sele jerecht woare, en daut diene Sklowe, dee Profeete, en dee Heilje, en dee dien Nome ferchte, beides kjleen en groot, sulle beloont woare; en daen ommtobrinje dee dise Ead fedorwe ha." Donn wort Gott sien Tempel em Himel opjemoakt, en siene Bundeslod wea enn sien Tempel to seene, en doa paseade Blitzstrole en Steme en Donnaschlaeaj, en Eadebaeabe en groota Hoagel. En grootet Teakjen wea em Himel to seene; ne Fru dee met de Sonn bekjleet wea, en de Mon unje aeare Feet, en opp aea Kopp wea ne Kroon met twalf Stearns, en see wea met Kjint, en schreach enn Jeburtsweedoag, en wea enn Not daut Kjint to Welt to brinje. Donn wea noch en aundret Teakjen to seene em Himel, en kjikj! en groota roda Drache dee saewen Kjap en tean Heana haud, en opp dee saewen Kjap soo aus saewen Kroone, en sien Tsoagel reet daut dredde poat fonn dee Stearens em Himel met sikj, en schmeet dee oppe Ead. En dee Drache stunt fer dee Fru dee daut Kjint to Welt brinje sull, daut, wan daut Kjint to Welt kjeem, hee daut oppfraete wudd. En see brocht en Saen to Welt, dee aewa aule Natsjoone rejeare wudd met ne Iesastang; en daut Kjint wort enopp jenome no Gott en sien Troon. En dee Fru fluach enne Wiltnes enenn, wua Gott ne Staed fa aea reed jemoakt haud, daut see doa kunn fesorjcht woare fa dusent tweehundat en tsastich Doag. En doa wea Kjrich em Himel, Miechael en siene Enjel muake Kjrich met daem Drache. En dee Drache kjriejd met siene Enjel, en felua, soo daut siene Staed em Himel nich emol kunn jefunge woare. En dee groote Drache wort erut jeschmaete, dee oole Schlang, dee Diewel heet, en Soton, dee de gaunse Welt fefead, daem wort met siene Enjel toop oppe Ead jeschmaete. En ekj head ne lude Stem utem Himel saje: "Nu es onns Gott siene Radunk, siene Krauft, sien Rikjdom, en sien Christus siene Follmacht jekome; dan nu es onns Breeda aea Fekjlaeaja erut jeschmaete, dee an Dach en Nacht fer Gott fekloage deed. See ha jewonne derch daut Laum sien Bloot, en derch daut Wuat fonn aea Zeichnes, en see ha aea Laewe nich leef jehaut bottem Doot. Doaromm freit junt, jie Himels en dee doabenne wone. Oba wee daen dee oppe Ead en em Maea sent, wiel de Diewel es erauf jekome no junt, en es seeha Doll, dan hee weet daut siene Tiet seeha kort es." Aus dee Drache sach daut hee oppe Ead jeschmaete wea, fefoljd hee dee Fru dee daen Jung to Welt jebrocht haud. Oba dee Fru wort twee groote Odla Flichte jejaeft, daut see enne Wiltness enenn fleaje kunn no aeare Staed fonn daem Schlang siene Jaeajenwoat, wua see fa ne Tiet, Tiede, en ne haulwe Tiet fesorcht woat. Donn speach dee Schlang Wota ut sien Mul dee Fru hinjaraun soo aus en Fluss, daut see doamet sull wajchjeraete woare. Oba de Ead holp dee Fru, en muak aea Mul op en schluckt daut Wota opp daut dee Drache utem Mul jespaeaje haud. En dee Drache wea seeha Doll aewa dee Fru, en jinkj wajch en muak Kjrich met aeare aewrije Nokome, dee Gott siene Jeboote hoole, en aea Zeichnes fa Jesus faust hoole. En hee stunt oppem Saunt aum Maea. En ekj sach en Tia utem Maea erut kome, daut tean Heana en saewen Kjap haud, en opp siene Heana, tean Kroone, en opp siene Kjap sent lastrunks Nomes. Daut Tia daut ekj sach wea soo aus en Leopard, siene Feet weare soo aus en Boa siene, en sien Mul wea soo aus en Leiw sien Mul. En dee Drache jeef am siene Krauft, en sien Troon, en groote Follmacht. En eena fonn siene Kjap wea soo aus wan daut bottem Doot jeschloage wea, oba dee Doodeswunnd wea jeheelt; en dee gaunse Welt wunndad sikj aewa daut Tia. En see baede daem Dracha aun, wiel hee daut Tia Follmacht jejaeft haud, en see baede daut Tia aun en saede: "Waea es soo aus daut Tia? en waea kaun met am kjrieje?" Am wort en Mul jejaeft groote Dinje en Lastrunge to raede, en am wort Follmacht jejaeft fa tweeafeatich Moonat to oabeide. Hee muak sien Mul op jaeajen Gott to lastre, uk jaeajen sien Nome, en sien Tempel, uk daen dee em Himel wone. Am wortet jejaeft Kjrich to moake jaeajen dee Heilje, en aewa daen to jewenne, en am wort Follmacht jejaeft aewa aule Jeschlajchte, en Mensche, en Sproake, en Natsjoone. En aul dee, dee oppe Ead wone, daen aeare Nomes nich aunjeschraewe sent enn daut Laewesbuak fom Laum daut fonn aunfank de Welt jeschlacht wea, woare am aunbaede. Wan irjent waea en Ua haft tom heare, dan lot am heare. Wan waea fa Jefangenschauft es, soo woat am jefange jenome woare; wan waea metet Schweat doot moakt, woat am met en Schweat doot jemoakt woare. Hia es dee Heilje aeare Jedullt en Gloowe. En ekj sach noch en aundret Tia ute Ead erut kome, daut twee Heana haud soo aus en Laum, en raed soo aus en Drache. En daut eeft aul dee Follmacht fonn daut easchte Tia daut fer am kjeem. En dee beraed de Ead en aul daen dee doabenne wone, daut easchte Tia auntobaede, daut dee Doodeswunnd haud, daut jeheelt wea. Dee deit groote Wunndateakjen, daut sogoa fer Mensche Fia utem Himel oppe Ead felt, en fefeat Mensche dee oppe Ead wone derch dee Wunndateakjen dee am jejaeft sent fer daut Tia to doone, en sajcht daen dee oppe Ead wone daut see en Bilt moake sulle fonn daut Tia daut en Doodeswunnd kjreach oba doch laewd. En daem wortet jejaeft daut dee daut Bilt fonn daut Tia Jeist jaewe kunn, soo daut daut Bilt fonn daut Tia raede kunn, uk aul daen doot to moake dee daut Bilt nich aunbaede wudde. En dee bedwinjt aule Mensche, beides kjleen uk groot, rikj uk oam, beides dee frie sent oda Sklowe, daut see en Teakjen aune rajchte Haunt oda aum Stearn naeme motte, en daut kjeene kjeepe oda fekjeepe kaun wan hee daut Teakjen nich haft, oda sien Nome, oda daut Numma fonn sien Nome. Hia es Weisheit: waeaemma daut utjreble kaun, lot am daut Numma fonn daut Tia utraeakjne; dan daut es daut Numma fonn en Mensch, en daut Numma es sashunndat sasentsastich. Ekj sach, en kjikj!, daut Laum stunnt opp daem Boajch Tsion, en met am hunndat fearafeatich dusant, dee sien Nome, en sien Foda sien Nome opp aeare Stearns aunjeschraewe ha. En ekj head ne stem utem Himel soo aus en grootet Wota jeruzh, en soo aus ludet rummle, en dee Stem dee ekj head wea soo aus wan fael Hoapespaele opp aeare Hoape spaelde. En dee singe en niehet Leet fer daut Troon, en fer dee feeha laewendje Teare, en fer dee Elteste; oba kjeene kunn daut Leet leare buta dee hunndat fearefeatich dusant dee fonn dise Ead loosjekofft sent. Dit sent dee, dee nich met Fruehes feonnreinicht weare, dan dee sent nich befriet. Dise folje daut Laum woaemma dee han deit. Dise sent fonn Mensche loosjekofft aus Easchlinjsfrucht fa Gott en daut Laum, en enn aea Mul wort nich eene eensje Laej jefunge; dee sent gauns oone Dodel. En ekj sach en aundra Enjel medd derchem Himel fleaje, dee en eewjet Evanjeelium haud daen to praedje dee oppe Ead sette, en to jieda Natsjoon, en Jeschlajcht, en Sproak, en aule Mensche. Dee saed met ne lude Stem: "Fercht Gott en jaeft am de Ea, dan dee stunnd fa sien Jerecht es jekome; en doot daem aunbaede dee daen Himel, en de Ead, en daut Maea, en dee Wotakjwale jemoakt haft". En aundra tweeda Enjel kjeem hinjaraun en saed: "Jefolle! jefolle es dee groote Staut Babieloon, dee aule Felkja aea dolle Huararie Wien to drinkje jeef." Don kjeem en aundra dredde Enjel dee aundre hinjaraun, en saed met ne lude Stem: "Wan irjentwaea daut Tia en sien Bilt aunbaet, en sien Teakjen opp siene Haunt oda aun sien Stearn aunnemt, dee saul uk daen Wien fonn Gott sien Oajakuffel, daut nich fedempelt es, drinkje; en woat met Fia en Schwaewel jekjwaelt woare fer dee heilje Enjel, en fer daut Laum." En daut Ruak fonn aea Kwol woat fa emma en emma nehecht gone, en dee ha kjeene Ru Dach oda Nacht, dee daut Tia en sien Bilt aunbaede, oda waeaemma sien Teakjen jenome haft. Hia es dee Heilje aea Jedullt, dee Gott siene Jeboote en Jesus sien Gloowe hoole. En ekj head ne Stem utem Himel, dee saed: "Schriew! Jesaeajent sent dee Doodes, dee fonn nu aun em Herr stoawe. Yo, sajcht dee Jeist, daut see fonn aeare Oabeit ruhe kjenne, dan aeare Woakje kome met an met." En ekj sach, en kjikj! ne witte Wollkj! En opp dee wollkj saut eena soo aus en Menschesaen, dee ne goldne Kroon opp sien Kopp haud, en enn siene Haunt haud hee ne shoape Sans. Donn kjeem noch een Enjel utem Tempel, en schreach met ne lude Stem to daem dee opp dee Wollkj saut: "Schlo met diene Sans enenn en doo arnte! dan dee Tiet tom arnte es jekome, dan dee Arnt es aul aewariep." En dee, dee oppe Wollkj saut schluach siene Sans aewa dee Ead, en dee Ead wort je-eifst. En noch een Enjel kjeem ut daen Tempel em Himel, dee haud uk ne shoapa Sans. En noch een Enjel kjeem fom Aultoa erut, dee Follmacht haud aewa daut Fia, en hee saed met ne lude Stem to daem dee de shoape Sans haud: "Schlo met diene shoape Sans, en saumel dee Pungels fonn daen Wienstok oppe Ead, dan dee Wiendruwe sent riep jeworde!" En dee Enjel schluach siene Sans oppe Ead, en saumeld dee Druwe fonne Ead, en schmeet dee enn daen groota Wienpras fonn Gott siene Oaja. En dee Wienpras wort butre Staut dol jeklungt, en Bloot kjeem doa erut bottet dee Pead bott aune Teem kjeem, fa dreehunndat Kielomeeta. Donn sach ekj noch een Teakjen em Himel, groot en wunndaboa, saewen Enjel dee de latste saewen Ploag haude, dan doarenn es Gott sien Oaja foadich jemoakt. En ekj sach en glausanet Maea, soo aus wan daut met Fia jemenjt wea; en dee, dee jewonne haude aewa daut Tia en sien Bilt en daut Tsol fonn sien Nome, sach ekj opp daut glausenet Maea stone, en see haude Hoape fonn Gott. En see singe daut Leet fonn Mooses, Gott sien Deena, en daut Leet fonn daut Laum, en saje: "Groot en wunndafoll sent diene Woakje, O Herr, aulmajchtja Gott, Jeracht en Tru sent diene Waeaj, du Kjeenich aewa aule Natsjoone. Waea wudd die nich ferchte, O Herr, en dien Nome feharliche? dan du auleen best Heilich, dan aule Natsjoone woare kome en fer die aunbaede, dan diene jerajchte Uadeelunge sent jeoppenboat worde." No dit sach ekj, en daut Tempel fonn daut Aulaheilichste fonn daut Zeichness emm Himel wort op jemoakt, en dee saewen Enjel dee de latste saewen Ploag ha, kjeeme utem Tempel, aunjetroke met reine, blanke Kjleeda, en omm de Broost met en goldna Gort jebunge. En eena fonn dee feeha laewendje Teare jeef dee saewen Enjel saewen goldna Komme, dee met daem laewendje Gott sien Oaja jefelt weare, Gott, dee fonn Eewichkjeit bott Eewichkjet laeft." En de Tempel wea foll Ruak fonn Gott siene Harlichkjeit en siene Krauft, en kjeena kunn enn daem Tempel enenn gone bott dee saewen Enjel aere saewen Ploag foadich weare. Ekj head ne lude Stem utem Tempel to dee saewen Enjel saje: "Got en jeet dee saewen Komme foll Gott siene Oaja oppe Ead!" En dee easchta jinkj en goot siene Kommfoll oppe Ead; en doa kjeeme beese en schlajchte Schwaeare opp dee Mensche dee daut Tia sien Teakjen jenome haude, en dee sien Bilt aunbaede. En dee tweeda goot siene Kommfoll opp daut Maea; en daut wort soo aus Bloot fonn en doodja Mensch, en aulet laewendje em Maea jinkj doot. En dee dredda goot siene Kommfoll opp dee Wotastreem en Wota kjwale, en daut wort Bloot. En ekj head daen Enjel, dee aewa Wota es, saje: "Du best jerajcht, dee du best, en weascht, dee Heilja, daut du soo jerecht hast; dan see ha dee Heilje en Profeete aea Blot fegote, en nu hast du an Bloot jejaeft to drinkje, dan see ha daut fedeent." Ekj head daen Aultoa saje: "Yo, Herr, aulmajchtja Gott, Tru en Jeracht sent aul diene Jerechte." En dee feada goot siene Kommfoll ut oppe Sonn enopp, en am wortet jejaeft daut hee Mensche met Fia brenne sull. En Mensche worde fesengt met groote Het, en see lastade Gott sien Nome, dee de Follmacht haud aewa dise Ploag, oba deede nich Buesse, am dee Harlichkjeit to jaewe. En dee fefte Enjel goot siene Kommfoll ut opp daut Tia sien Troon; en sien Kjeenichrikj wort diesta, en Mensche gnoagde aeare Tunge fa Weedoag, en lastade Gott em Himel waeajen dee Weedoag, en aeare Schwaeare, oba see deede nich Buesse aewa aeare Woakje. En dee sasta Enjel goot siene Kommfoll aewa daem Eufrat Wotastroom; en dee dreajd ut, soo daut daen Wajch fa dee Kjeenije fomm Ooste kunn reed jemoakt woare. En ekj sach dree onnreine Jeista soo aus Pogge rut kome ut daem Drache sien Mul, en daut Tia sien Mul, en daem faulscha Profeet sien Mul. Dee sent Diewelsjeista dee Wunndateakjens doone, en dee gone aewa dee gaunse Ead no dee Kjeenije, daen toop to saumle fa Gott sien groota Kjrichsdach. Kjikj! ekj kom soo aus en Deef. Seelich es dee, dee woakt, en siene Kjeelda reed helt, daut hee nich noaktich jeit, en Mensche siene Schaund seene. En hee saumeld an toop en ne Staed dee opp Hebraeasch Harmagedon heet. En dee saewenda Enjel goot siene Kommfoll enne Lofft enenn; en doa kjeem ne lude Stem fom Troon utem Tempel, dee saed: "Daut es paseat!" En doa weare Blitstrole, en stemme, en daut donnad, en doa kjeem en grootet Eadbaeabe, soo es noch niemols oppe Ead es jewast seit Mensche sent jewast, soon grootet Eadbaebe. En dee groote Staut deeld sikj en dree Deel, en dee Natsjoone aeare Staede folle. En dee groote Staut Babieloon wort fer Gott em Jedajchtnes behoole, aea daut Kuffel foll Wien fonn sien Oaja to jaewe. En aule Insel feschwunge, en dee Boaj weare nich to finje. En groote Hoagelsteena, bie hunndat Punnt groot, folle utem Himel opp Mensche; en de Mensche lastada Gott waeajen dee Hoagelploag, dan dee Ploag wea seeha groot. Donn kjeem eena fonn dee Enjel dee de saewen Komme haud, en raed met mie en saed: "Komm, ekj woa die daut Jerecht wiese aewa dee groote Hua dee opp fael Wotasch set, met waem dee Kjeenije oppe Ead Huararie jedraewe ha, en sent met aea Huarawien bedrunke jeworde." En hee druach mie wajch em Jeist no ne Wiltnes. En ekj sach ne Fru opp en schoarlock roodet Tia sette, daut foll Lasta Nomes wea, en saewen Kjap en tean Heana haud. En dee Fru wea enn purpur en schoarlock aunjekjleet, en utjeputtst met Golt en deare Steena en Parle, en haud en goldnet Kuffel enn aeare Haunt daut foll Aeakeljet, en Onnreinet, en Huararie wea, en opp aea Stearn wea en Nome jeschraewe, en Jeheemnes: BABIELOON DEE GROOTE, DEE MUTTA AEWA AULE HUARE, EN AUL DAUT AEAKELJET OPPE EAD. En ekj sach daut dee Fru bedrunke wea met dee Heilje aea Bloot, en daut Bloot fonn Jesus siene Zeij. En ekj wunndad mie seeha aus ekj aea sach. En dee Enjel saed to mie: "Wuaromm wunndascht du die? Ekj woa die daut Jeheemnes fonn dee Fru saje, en daut Tia daut aea drajcht daut saewen Kjap en tean Heane haft. Daut Tia daut du sachst wea, en es nich, en es bott doa daut hee fonn dee Aufgrunnt kjemt, en woat enne Fedaumnes enenn gone; en aul dee, dee oppe Ead wone woare sikj fewunndre, daen aeare Nomes nich enn daut Laewesbuak jeschraewe sent fonn aunfank de Welt, wan see daut Tia seene daut wea, en nich es, en nu oba es. Hia es dee Senn dee Weisheit haft. Dee saewen Kjap sent saewen Boaj, opp dee de Fru set, en doa sent saewen Kjeenije; Fief sent jefolle, eena es, dee aundra es noch nich jekome, en wan hee kjemt, mott he en kortet Stoot bliewe. En daut Tia daut wea, en nich es, dee jrod es dee achta, oba es fonn dee saewen, en jeit enn Fedaumnes enenn. En dee tean Heana dee du sachst, sent tean Kjeenije dee noch nich en Kjeenichrikj jekjraeaje ha, oba kjriehe Follmacht aus Kjeenije met daut Tia fa eene Stunnd. Dise ha een Senn, en jaewe daut Tia aeare Krauft en Follmacht. Dise woare met daut Laum Kjrich moake, en daut Laum woat jewenne, wiel hee Herr es aewe aule Herre, en Kjeenich aewa aule Kjeenije es, en dee, dee met am sent, sent beroope en jewaelt en Tru." En hee saed to mie: "Dee Wotasch dee du sachst, wua dee Hua set, sent Mensche, en Menje fonn Mensche, en Natsjoone, en Sproake. En dee tean Heane dee du sachst, en daut Tia, woare dee Hua hause, en woare aea to Grunnt brinje, en noaktich moake, en woare aea Fleesch aete, en woare aea met Fia febrenne. Dan Gott haft an daut enn aeare Hoate jejaeft sien Wele to doone, en met een Senn aea Kjeenichrikj daut Tia to jaewe, bott Gott siene Wead sulle foadich jebrocht woare. En dee Fru dee du sachst es dee groote Staut dee en Kjeenichrikj haft aewa aule Kjeenije oppe Ead. No dit sach ekj noch een Enjel fomm Himel rauf kome, en dee haud groote Follmacht; en dee Ead wort derch siene Harlichkjeit oppjedacht. Hee schreach met ne stoakje Stem en saed: "Jefolle, jefolle es dee groote Staut Babieloon! dee ne behusunk wea fa beese Jeista, en en Jefenknes fa aule onnreine Jeista, en Jefenknes fa aule onnreine en jehauste Faeajel, dan aule Natsjoone ha fonn daen Oajawien fonn aeare Huararie jedrunke, en dee Kjeenije oppe Ead ha Huararie met aea jedraewe, en dee Haundelslied oppe Ead sent rikj jeworde derch dee Krauft fonn aeare grote Jemietlichkjeit." En ekj head noch eene Stem utem Himel dee sad: "Komt rut fonn aea, mien Follkj, daut jie nich aundeel ha aun aeare Sind, en daut jie nich uk aeare Ploag kjriehe; dan aeare Sind es bottem Himel jekome, en Gott haft aeare Onnjerajchtichkjeit nich fejaete. Tol aea trig soo aus see trig jetolt haft, en tol aea dubbelt trig no aeare Woakje; enn daut Kuffel daut see bruckt tom enreare, rea aea daut dubbelt enn; doano aus see sikj selfst feharlicht haft en enn Jemietlichkjeit laewd, jef aea Kwol en trua. Dan see haft enn aea Hoat jesajcht: 'Ekj set soo aus ne Kjeenijin, en sie nich ne Waetfru, en see kjeen Trua.'" Doaromm woare aeare Ploag enn een Dach kome, daen Doot, en Trua, en Hungaschnoot; en met Fia woat see ommjebrocht woare; dan de Herr Gott dee aea rechte deit, es stoakj." En dee Kjeenije oppe Ead dee met aea Huararie jedraewe ha, en huachaea jelaeft ha, woare aewa aea hiele en jaumareare, wan see daut Ruak fonn aea brenne seene. See woare enn angst wiet auf stone waeajen aeare Kwol, en woare saje: "Wee! Wee! dee groote Staut! dee stoakje Staut Babieloon, dan enn eene Stunnd es dien Jerecht jekome." En dee Haundelslied oppe Ead hiele en truare aewe aea, dan kjeena kjaft meeha aeare Woa, soo aus Gollt, en Selwa, deare Steena, en Perle, en feina Leiwent, en Purpur, en Sied, en Schoarlock, en aulet Tsetroonehollt, en Jefaese fonn Aulfensteen, en Jefaese fonn dearet Hollt, en Mesinj, en Iesa, en Marmelsteen, en Kerneel, en Kjriedarie, en Ruakstoff, en Saulw, en Weiruak, en Eelj, en fienet Mael, en Weit, en Fee, en Schop, en Pead, en Woages, en Kjarpa, en Menscheseele. En dee Frucht no woont diene Seel leste deed, es fonn die feschunge, en aul dee Pracht en Glauns es fenicht, en kjeena woat dee opp irjent en Wajch finje. Dee Haundelslied dee dise Dinje haude en doaderch weare rikj jeworde, woare fonn wiet auf stone en groote Angst ha aewa aeare Kwol, en woare hiele en truare, en saje: "Wee! Wee! dee groote Staut dee met feine Leiwent en Purpur en Schoarlock jekjeelt wea, en met Gollt en deare Steene en Parla; dan enn eene stunnd es soon grootet Rikjdom to nusscht jeworde." Aule Schepmeista, en aule dee opp Schaeb reisde, en Seemana, en soone dee oppem Maea oabeide, stunnde fonn wiet auf, en schreaje aus see daut Ruak fonn aea Brenne sage, en saede: "Met waem es dise groote Staut to fejlikje?" En see schmeete Stoff opp aeare Kjap en schreaje, en hielde en truade, enn sade: "Wee! Wee! dee groote Staut, derch aea sent aul dee, dee Schaeb ha, rikj jeworde wiel aeare Woa soo fael weat wea, dan enn eene Stunnd es see to Grunnt jebrocht." Freit junt aewa aea, Himel en Heilje en Apostel en Profeete, dan Gott haft aea jerecht omm junet haulwe. En stoakja Enjel neem en groota Steen, soo aus en groota Maelsteen, en schmeet daut em Maea enenn, en saed: "Met soone Jewault woat dee groote Staut Babieloon aewaschmaete woare, en woat opp kjeen wajch meeha to finje senne. En dee Stem fonn soone dee de Hoap spaele, en Muesikj, en Fleetespaele, en Trommpeete spaela, woare opp kjeen wajch meeha enn die to heare senne, en kjeen Hauntwoakj woat enn die to finje senne, en daut Jelud fonn Maelsteene woat niemols meeha enn die to heare senne. En Laumpelicht woat opp kjeen wajch enn die senne, en opp kjeen wajch woat enn die de Stem fonn daen Briegaum oda de Brut to heare senne; dan dee Haundelslied weare dee Groote oppe Ead, dan derch diene Tsauberie worde aule Natsjoone fefeat" En enn aea wea daut Bloot fonn Profeete en Heilje jefunje, uk aul daen aeat dee oppe Ead doot jemoakt worde. No dit head ekj en grootet Jelud fonn fael Mensche em Himel, dee saede: "Haleluja! Dee Radunk en dee Harlichkjeit en dee Krauft jeheat onns Gott! dan Tru en Jeracht es sien Jerecht: dan hee haft dee groote Hua jerecht, dee de gaunse Welt fedorf met aeare Huararie, en hee haft daut Bloot fonn siene Deena fonn aeare Haunt jefoddat." En see saede wada: "Haleluja!" En daut Ruak fonn aea brenne sticht nehecht fa emma en emma. En dee fearentwintich Elteste en dee feeha laewendje Teare folle han en baede Gott aun dee oppem Troon set, en saede: "Amen! Haleluja!" Donn kjeem ne Stem fomm Troon dee saed: "Loft onns Gott, aul jie siene Deena, dee am ferchte, beides kjleen uk groot." En ekj head ne Stem soo aus fonn fael Mensche, en en grootet Ruzhe soo aus fonn fael Wota, en soo aus seeha lude Donnaschlaeaj, dee saede: "Haleluja! Dan de Herr, dee aulmajchtja Gott, deit nu rejeare! Dan wel wie onns nu freihe en froo senne, en wie woare am dee Ea jaewe, dan daut Laum siene Kjast es jekome, en siene Brut haft sikj reed jemoakt, en aea wortet jejaeft daut see met kloaret, reinet Leiwent kunn jekjleet senne, dan daut Leiwent es dee heilje aeare jerachte Woakje." En hee saed to mie: "Schriew! Jesaeajent sent dee, dee ennjelode sent to daut Laum sien Kjastingsmol." En hee saed to mie: "Dit sent Gott siene woarhauftje Wead!" En ekj foll am fere Feet am auntobaede. En hee saed to mie: "See daut du daut nich deist! Ekj sie dien Metsklow, en eent fonn diene Breeda dee daut Zeichness fonn Jesus ha; doo Gott aunbaede. Dan daut Zeichnes fonn Jesus es dee Jeist de Profitee." Don sach ekj daen Himel opstone, en kjikj! en wittet Peat, en dee doa bowe saut heet Tru en Woarhauftich, en deit rechte en moakt Kjrich enn jerachtichkjeit. Siene Uage sent soo aus ne Fiaflaum, en hee haft fael Kroone opp sien Kopp; en hee haft en Nome daen kjeena weet bute hee selfst. Hee es aunjetrocke met en Kjleet daut enn Bloot enjedukt wea, en sien Nome es daut Gotteswuat. En dee Armeehe fom Himel kome am hinjaraun opp witte Pead, aunjetrocke enn feinet, reinet Leiwent. Ut sien Mul kjemt en shoapet Schweat, met woont hee dee Natsjoone schleit; en hee woat aewa daen rejeare met ne Iesastang; en hee klunjt dee Wienpras fonn daen aulmajchtja Gott sien rietende Oaja. Opp sien Kljeet en opp siene Hofft haft hee en Nome jeschraewe: Kjeenich aewa Kjeenije, en Herr aewa Herre. En ekj sach en Enjel enne Sonn stone, dee schreach met ne lude Stem en saed to aule Faeajel dee medd em Himel fleaje: "Komt! saumelt junt toop fa Gott sien grootet Owentkost; daut jie Kjeenije en Hauptsoldota en Majchtje en Pead en dee doabowe sette, aea Fleesch aete kjenne, uk beides dee frie sent en Sklowe sent, beides Kjleen uk Groot." En ekj sach daut Tia en dee Kjeenije oppe Ead en aeare Armeehe fesaumelt Kjrich to moake met daem dee op daut Peat saut en siene Armee. En daut Tia wort faust jenome, en met am daen faulscha Profeet dee Wunndateakjens fer am deed, derch woont hee daen fefead dee daut Tia sien Teakjen jenome haude en sien Bilt haude anjebaet; en dee worde beid enn daen Fiasee ennen jeschmaete daut met Schweawelblit brent. En dee aewrije worde doot jemoakt met daem sien Schweat dee opp daut Peat saut, daut Schweat daut ut sien Mul kjeem, en aule Faeajel worde gauns saut met aea Fleesch. En ekj sach en Enjel fomm Himel rauf kome dee daen Schlaetel haud to daen gruntloose Aufgrunnt, en ne groote Kjaed enn siene Haunt. Hee kjreach daen Drache tohoole, dee oole Schlang, dee Diewel en Soton, en bunk am faust opp dusent Yoa, en schmeet am enn daen Aufgrunnt enenn, en schloot am enn, en fesaeajeld daut, soo daut hee nich meeha dee Natsjoone fefeare sull bott dee dusent Yoa febie sent; dan mott am wada fa en kjleenet Stoot loos jelote woare. En ekj sach Troone, en see saute doabowe, en an wort Jerecht jejaeft; en ekj sach daen aeare Seele dee waeajen aea Zeichness fa Jesus, en waeajen Gott sien Wuat weare doot jemoakt worde, en dee daut Tia, oda sien Bilt nich haude aunjebaet, en haude nich sien Teakjen opp aea Stearn oda oppe Haunt jenome; en dee kjeeme wada tom Laewe, en rejeade met Christus fa dusent Yoa. Oba dee aundre Doodje woare nich tom laewe kome bott dee dusent Yoa febie sent. Dit es daut easchte Oppstone fomm Doot. Jesaeajent es dee, dee en Aundeel woat ha aun daut easchte Opsstone fomm Doot; aewe soone haft dee tweede Doot kjeene Follmacht, oba dee woare Christus en Gott siene Priesta senne, en woare met am rejeare fa dusent Yoa. En wan dee dusent Yoa to Enj sent, mott Soton loos jelote woare ut sien Jefenknes, en woat rut gone enn dee feehe Rechtunje fonne Welt omm dee Natsjoone to fefeare, Gog en Magog, daen toop to saumle tom Kjrich, daen aeare Tsol soo es aus daut Saunt aum Maea. En see jinje aewa dee gaunse Ead, en trocke runt omm dee Heilje aea Loage, en dee leefste Staut; en Fia kjeem utem Himel en deed an ommbrinje. En de Diewel dee an fefeat haud, wort em Fia en Schwaewelblit See enenn jeschmaete wua daut Tia en dee faulscha Profeet uk weare, en daen woat Dach en Nacht jekjwaelt woare fa aule Eewichkjeit. En ekj sach en groota, witte Troon, uk daem dee doabowe saut, fonn waem de Himel en dee Ead wajch fluage, en nich meeha to finje weare. En ekj sach dee Doodes, kjleen en groot, fer daen Troon stone, en Beakja worde opjemoakt; en noch een Buak wort opjemoakt, daut es daut Laewesbuak. En dee Doodes worde jerecht no aeare Woakje soo auset enn dee Beakja jeschraewe wea. En daut Maea jeef de Doodes opp dee doabenne weare, en Doot en de Hal jeewe dee Doodes opp dee doabenne weare, en dee worde aule doano jerecht aus aeare Woakje weare. En dee Doot en de Hal worde enn daen Fiasee enenn jeschmaete. Dit, dee Fiasee, es dee tweeda Doot. En wan irjent waea nich to finje wea enn daut Laewesbuak enenn jeschraewe, daem wort enn daut Fiasee enenn jeschmaete. En ekj sach en nieha Himel uk ne neehe Ead; dan dee easchte Himel en dee easchte Ead feschwunje, en daut Maea es nich meeha. En ekj, Jehaun, sach dee heilje Staut, daut niehe Jerusalem, fonn Gott rauf kome utem Himel, reed jemoakt soo aus ne Brut utjestraumt fa aea Maun. En ekj head ne lude Stem ut daem Troon, dee saed: "Kjikjt! Gott sien Tempel es mank Mensche, en dee woare sien Follkj senne, en hee selfst, Gott, woat aea Gott senne. Hee woat aule Trone aufwesche fonn aeare Uage, en dee Doot woat nich meeha senne, uk kjeen Truare, oda Jeschrecht, oda Weedoag, dan daut easchte es aules feschwunge. En dee, dee oppem Troon saut, saed: "Kjikj - ekj moak aules nie!" En hee saed: "Schriew! dan dise Wead sent woarhauftich en tru." En hee saed to mie: "Daut es jeworde. Ekj sie daut A en daut O, de Aunfank en daut Enj. Waem darscht woa ekj rikjlich to drinkje jaewe fonn daen laewendje Wotakjwal. Waea aewakjemt woat dis aules oawe, en ekj woa sien Gott senne, en hee woat mien Saen senne. Oba dee Feije, en Onnjleewende, en Oppscheislije, en Merda, en Huare, en Tsaubra, en Jetsedeena, en aul dee Laeajne, woare aea poat ha emm See dee met Fia en Schwaewelblit brennt; daut es dee tweede Doot." Donn kjeem eena fonn dee saewen Enjel dee dee saewen Komme haud, dee met dee latste saewen Ploag jefelt weare, en raed met mie en saed: "Komm, ekj woa die dee Brut wiese, daut Laum siene Fru." En hee druach mie em Jeist wajch opp en huaga, groote Boajch enopp, en wees mie dee heilje Staut Jerusalem fonn Gott utem Himel rauf kome, en dee haud Gott siene Harlichkjeit, en daut Licht doafonn wea soo aus en seeha deare Steen, soo aus en Jaspiesteen, kloa aus Kristal. Dee haud ne groote, huage Waunt met twalf Puate, en bie dee Puate weare twalf Enjel, met nomes enjeschraewe fonn dee twalf Staume Iesraels. Aune oostne Sied weare dree Puate, aune nuadne Sied dree Puate, aune siedne Sied dree Puate, en aune wastne Sied dree Puate. En dee Waunt omm dee Staut haud twalf Grunntsteena, en opp dee weare dee Nomes fonn daut Laum siene Twalf Apostel. En dee, dee met mie raed haud ne goldne Motstang, daut hee dee Staut uk dee Puate maete kunn. Dee Staut licht Feehakauntich, soo lank aus breet. En hee maut dee Staut, twee dusent feeha hunndat Kielomeeta; dee es soo breet aus lank aus huach, aules aewareen. En hee maut dee Waunt, en dee wea onnjefaea saewenetsastich Meta huach no dee Mot fonn en Maun, daut heet, fonn en Enjel. Dee Waunt wea fonn Jaspies jebut, en dee Staut wea ajchtet Gollt, so ajcht aus kloaret Glaus. Dee Grunntloag fa dee Wenj fonne Staut weare utjestraumt met aulahaunt deare Steena: daut easchte Steen wea Jaspies, dee tweeda Safier, dee dredde Kalsedoonear, dee feada Smaracht, dee fefta Sardooniks, dee sasta en Sardies, dee saewenda en Kriesoliet, dee achta en Beril, dee naeajenda en Toopas, dee teanda en Kriesopras, dee alfta en Hiatsint, dee twalfta en Ametist. Dee twalf Puate weare twlaf Parle; jieda Puat wea fonn eena Parl. En dee Gaus enne Staut wea reinet Golt, derchsechtich soo aus Glaus. En ekj sach doa kjeen Tempel benne, dan dee Herr Gott, dee Aulmajchtja, en daut Laum sent dee Tempel. En dee Staut bruckt nich de Sonn oda de Mon daut dee doabenne shiene sulle, dan Gott siene Harlichkjeit jeft doa Licht, en daut Laum es dee Laump doafaea. En dee Natsjoone woare enn daut Licht waundle, en dee Kjeenije oppe Ead woare aeare Harlichkjeit doa enenn brinje. Dee Puate woare bie Dach nich too jemoakt woare, dan doa woat kjeene Nacht senne. En dee woare de Natsjoone aeare Harlichkjeit en Ea doa enenn brinje. Opp kjeen wajch woat doa irjent waut jemeenet, oda irjent waea dee oppscheislich es, oda Leajna, bloos soone daen aeare Nomes enn daut Laum sien Laewesbuak jeschraewe sent. Donn wees dee Enjel mie en Fluss met laewendjet Wota, soo kloa aus Kristal, daut fonn Gott en daut Laum sien Troon kjeem. Medd enn dee Gaus en aun jiede Sied fonn daen Fluss wea dee Laewesboom dee twalf sorte Frucht brinjt, no jieda Moonat brinjt daut siene Frucht, en dee Blaede fonn daen Boom sent fa dee Natsjoone aeare Jesuntheit. En doa woat kjeen Fedaume meeha senne. En Gott en daut Laum sien Troon woat doa benne senne, en siene Deena woare am deene, en see woare sien Jesecht seene, en sien Nome woat opp aeare Stearns senne. En doa woat kjeene Nacht senne, en dee woare nich Laumpelicht brucke, oda Licht fonne Sonn, dan de Herr Gott selfst woat an Licht jaewe, en dee woare fonn Eewichkjeit to Eewichkjeit rejeare. Hee saed to mie: "Dise Wead sent jewess en woa; en dee Profeete Jeist aea Herr en Gott haft sien Enjel jeschekjt siene Deena dise Dinje to wiese dee em korte paseare woare. En kjikj! ekj sie bottem kome! Jesaeajent es dee, dee dise profeetische Wead helt." En ekj, Jehaun, sie dee, dee dise Dinje head en sach. Aus ekj dit aules head en sach, foll ekj fer daem Enjel siene Feet han dee mie dit aules wees, am auntobaede. En hee saed to mie: "See daut du daut nich deist, dan ekj sie dien Metkjnacht, uk diene Breeda dee Profeete, en dee, dee de Wead enn dit Buak hoole." Hee saed to mie: "Doo dise Profeete Wead enn dit Buak nich fesaeajle, dan de Tiet es jekome. Waea onnjerajcht es, lot am bie Onnjerajchtichkjeit bliewe, waea onnrein es, lot am bie onnreinet bliewe, oba waea enn Jerachtichkjeit laeft, lot am bie Jerajchtichkjeit bliewe, en waea Heilich es, lot am fa emma Heilich senne. Kjikj! ekj kom boolt, en mien Loon ha ekj met, en jiedrem doano to jaewe aus sien Woakj es jewast. Ekj sie daut A en daut O, dee Easchta en dee Latsta, dee Aunfank en daut Enj. Jesaeajent sent dee, dee aeare Kjleeda rein jewosche ha, daut see daut Rajcht ha to daen Laewesboom, en derch dee Puate enn dee Staut enenn gone kjenne. Bute sent dee Hunj en dee Tsaubra, en Huara, en dee Merda, en dee Jetsedeene, en aule dee Laeajes moake en leef ha." "Ekj, Jesus, schekjt junt mien Enjel aul dise Dinje to Zeije enne Jemeente. Ekj sie dee Wartel en daut Jeschlajcht fonn Doft, dee kloare Morjestearn." En dee Jeist en dee Brut saje: "Komm!" En waea daut heat, lot am saje: "Komm!" En waem darscht, lot am kome, en waeaemma wel, lot am kome en daut Laeweswota emmsonst naeme. Ekj zeij aule dee dise Profitseiwead heare: wan irjent waea waut toolaje woat to dise Wead, dan woat Gott am dee Ploag too laje dee enn dit Buak jeschraewe sent; en wan irjent waea fonn dee Wead enn dit Buak wajch naeme woat, dan woat Gott sien Poat fonn daem Laewesboom, en fonn dee heilje Staut wajch naeme. En dee, dee fonn dit Zeichness jeft, sajcht: "Jo! ekj kom boolt, Amen." Komm, Herr Jesus! Onns Herr Jesus siene Jnod sie met ju aula!