word form of the token as many l1 elements as the lemmas found in PerseusUnderPhilologic for the relevant word form AND morphological analysis as many l2 elements as the lemmas found in Morpheus for the relevant word form AND morphological analysis ΄Οτι μὲν μέν ὁ ὁ περὶ περί ἀποδείξεως ἀπόδειξις λόγος λόγος τέλος τέλος ἐστὶ εἰμί τῆς ὁ λογικῆς λογικός ἁπάσης ἅπας πραγματείας πραγματεία , , ἤδη ἤδη φθάσαντες φθάνω εἴπομεν λέγω εἶπον ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 τε τε περὶ περί τοῦ ὁ ἀπλῶς συλλογισμοῦ συλλογισμός διελέγετο διαλέγω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης καὶ καί ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 τὴν ὁ ἀποδεικτικὴν παρεδίδου παραδίδωμι μέθοδον μέθοδος . . ἐπειδὴ ἐπεί γοῦν γοῦν ἱκανῶς ἱκανός τὰ ὁ περὶ περί ἐκείνης ἐκεῖνος ἡμῖν ἐγώ τῆς ὁ μεθόδου μέθοδος ἐζήτηται ζητέω , , ἀκόλουθον ἀκόλουθος ἄν ἄν εἴη εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον τι τι καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ Σοφιστικῶν ἐλέγχων ἔλεγχος , , τίς τις τε τε ὁ ὁ σκοπὸς τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία ἐστί εἰμί , , καὶ καί διὰ διά τί τίς τις τάξιν τάξις ἔσχε ἔχω τὴν ὁ τελευταίαν , , καὶ καί ὅτου ὅστις χάριν χάρις Σοφιστικοὶ ἐπιγράφονται ἔλεγχοι · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν πολλοῖς πολύς εἴπομεν λέγω εἶπον , , ἔνθα ἔνθα ἔνθα μὴ μή αὐτόθεν αὐτός αὐτόθεν ἐστὶ εἰμί δήλη δῆλος ἡ ὁ ἐπιγραφὴ ἐπιγραφή τοῦ ὁ συγγράμματος σύγγραμμα , , χρὴ χρή καὶ καί ταύτην οὗτος σαφηνίζειν σαφηνίζω . . σκοπὸς οὖν οὖν ἐστι εἰμί τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία κατὰ κατά μέν μέν τινας τις , , ὡς ὡς ἄν ἄν ἡμῖν ἐγώ τὴν ὁ μέθοδον μέθοδος παραδῷ δι’ διά ἧς ὅς ὅς2 τοὺς ὁ ἐλέγχους ἔλεγχος συνίστων συνιστάω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής καὶ καί τοὺς ὁ ἀπείρους τῆς ὁ συλλογιστικῆς μεθόδου μέθοδος ἠπάτων · · ἔστι εἰμί δὲ δέ αὕτη οὗτος οἱ ὁ μέλλοντες μέλλω παραδοθῆναι παραδίδωμι παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης δεκατρεῖς τρόποι τρόπος τροπός , , οἳ ὁ ὅς καὶ καί ὥσπερ ὥσπερ τινές τις εἰσι εἰμί γενικοὶ στοχασμοὶ τῶν ὁ σοφισμῶν . . οἱ ὁ ὅς δὲ δέ τοῦτον οὗτος εἶναι εἰμί τὸν ὁ σκοπὸν τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία τιθέμενοι τίθημι καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ἐπιγεγράφθαι ἐπιγράφω Σοφιστικοὺς ἐλέγχους ἔλεγχος φασίν φημί , , ὡς ὡς τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία περὶ περί τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ἤλεγχον ἐλέγχω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής διαλαμβανούσης καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ συστάσεως σύστασις τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα αὐτῶν αὐτός , , οὐ οὐ περὶ περί τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ἄν ἄν τοῖς ὁ σοφισταῖς σοφιστής ἀντιλέγοιμεν . . ἄλλοι ἄλλος δὲ δέ οὐ οὐ τοῦτον οὗτος εἶναι εἰμί τὸν ὁ σκοπὸν τοῦ ὁ βιβλίου βιβλίον εἰσήγαγον εἰσάγω , , ἀλλὰ ἀλλά μᾶλλον μᾶλλον σκοπὸν ἔχειν ἔχω τὸν ὁ Ἀριστοτέλην Ἀριστοτέλης εἰπεῖν λέγω εἶπον περὶ περί τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ἂν ἄν αὐτοὶ αὐτός μάθοιμεν ἐλέγχειν ἐλέγχω καὶ καί ἀντιλέγειν ἀντιλέγω τοῖς ὁ πειρωμένοις πειράω σοφίζεσθαι σοφίζω ἡμᾶς ἐγώ · · διὰ διά τοῦτο οὗτος γάρ γάρ φασιν φημί οὐδὲ οὐδέ Περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός συλλογισμῶν ἐπιγέγραπται ἐπιγράφω τὸ ὁ βιβλίον βιβλίον ἀλλὰ ἀλλά Σοφιστικοὶ ἔλεγχοι , , ὡς ὡς μεθόδου μέθοδος παραδιδομένης δι’ διά ἧς ὅς ὅς2 ἄν ἄν τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής ἐλέγχειν ἐλέγχω δυναίμεθα . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ τῶν ὁ κατηγορικῶν συλλογισμῶν συλλογισμός τὸ ὁ εἶδος εἶδος τριττὸν τρισσός εἶναι εἰμί δέδειχε καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ δύο γε , , τοῦ ὁ τε τε διαλεκτικοῦ διαλεκτικός φημι φημί συλλογισμοῦ συλλογισμός καὶ καί τοῦ ὁ ἀποδεικτικοῦ ἀποδεικτικός , , ἀρκούντως ἀρκεόντως ἐν ἐν ταῖς ὁ αὐτῶν αὐτός πραγματείαις πραγματεία διέλαβεν διαλαμβάνω , , ἐν ἐν τῷ ὁ παρόντι πάρειμι βιβλίῳ ὥσπερ ὥσπερ ἡμῖν ἀλεξητήριον ἀλεξητήριος παρέχων παρέχω φάρμακον φάρμακον εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς ἀποφεύγειν ἀποφεύγω τὰς ὁ σοφιστικὰς ἐνοχλήσεις περὶ περί τοῦ ὁ σοφιστικοῦ διαλέγεται διαλέγω συλλογισμοῦ συλλογισμός , , ἐλέγχους παραδιδοὺς παραδίδωμι μᾶλλον μᾶλλον τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός λόγων λόγος , , οἷα οἷος φιλοτιμούμενος ὡς ὡς μάλιστα μάλιστα περὶ περί τὸ ὁ ἀληθές ἀληθής , , δι’ διά οὗ οὗ αἱ ὁ ἀδρανεῖς ἀδρανής ψευδολογίαι καὶ καί ὁ ὁ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω ἐνδόξων ἔνδοξος φενακισμὸς διελέγχεται . . ὡς ὡς γὰρ γάρ οἱ ὁ ἰατροὶ ἰατρός οὐ οὐ μόνον μόνος τὰ ὁ πρὸς πρός ὑγείαν ὑγίεια ὑγεία συντείνοντα συντείνω διδάσκονται διδάσκω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὰ ὁ δηλητήρια τῶν ὁ φαρμάκων φάρμακον ἐπιζητοῦσι ἐπιζητέω τίνα τις ἐστίν εἰμί , , οὐχ οὐ ἵνα ἵνα τούτοις οὗτος χρήσωνται , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς βλαβερὰ βλαβερός ταῦτα οὗτος φεύγωσι φεύγω καὶ καί θανάσιμα θανάσιμος , , κατὰ κατά τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός τρόπον τρόπος τροπός χρὴ χρή πάντως πᾶς πάντως καὶ καί τοὺς ὁ τοῖς ὁ ἀληθέσιν ἐγγυμνασθέντας καὶ καί πεῖραν πεῖρα τῶν ὁ ἐνδόξων ἔνδοξος λαβόντας λαμβάνω εἰδέναι οἶδα καὶ καί ποῖά εἰσι εἰμί τὰ ὁ φαινόμενα φαίνω ἔνδοξα . . οὐ οὐ γὰρ γάρ τῷ τῷ ᾿Αριστοτέλει σκοπὸς ἦν εἰμί προηγούμενος περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος διαλαβεῖν διαλαμβάνω οὐ οὐ γὰρ γάρ δι’ διά αὐτὸ αὐτός ἀλλὰ ἀλλά καθ’ κατά ἕτερον ἕτερος περὶ περί τοῦ ὁ εἰρημένου λέγω εἴδους εἰδοί διδάσκει διδάσκω ) ) <ἀλλὰ> περὶ περί τοῦ ὁ ἐλέγχειν ἐλέγχω τοὺς ὁ σοφιστάς σοφιστής . . παιζόντων παίζω γάρ γάρ , , οὐ οὐ σπουδαζόντων σπουδάζω τὸ ὁ τοιοῦτον εἶδος εἶδος τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός · · τὸ ὁ δὲ δέ παίγνιον παίγνιον πῶς πῶς πως ἄν ἄν εἴη εἰμί περισπούδαστον περισπούδαστος ἀνδράσι ἀνήρ σοφοῖς σοφός καὶ καί ἐπιστήμοσιν ; ; ὡς ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ Εὐθυδήμῳ Εὐθύδημος καὶ καί Πλάτων Πλάτων ’ ’ διαλαμβάνει διαλαμβάνω , , ἔνθα ἔνθα ἔνθα τῷ τῷ Κρίτωνι Κρίτων διαλεγόμενος ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης θαυμασίαν εἶναι εἰμί τὴν ὁ σοφιστικὴν σοφιστικός ἀποφαίνεται ἀποφαίνω καὶ καί ‟ ‟ πανσόφους ἀτεχνῶς ἀτεχνής ἄτεχνος ἀτεχνῶς ἀτέχνως ” ” ὀνομάζει ὀνομάζω τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής καὶ καί βούλεσθαι βούλομαι μαθεῖν μανθάνω καὶ καί αὐτὸς αὐτός ταύτην οὗτος τὴν ὁ μέθοδον μέθοδος · · εἶτα εἶτα προτρέπεται προτρέπω τὸν ὁ Εὐδύδημον τῷ τῷ τοῦ ὁ Ἀξιόχου Ἀξίοχος παιδὶ Κλεινίᾳ Κλεινίας προσδιαλεχθῆναι · · ὁ ὁ δ’ εὐθὺς εὐθύς ἀρξάμενος ἄρχω καὶ καί ὁμώνυμα ἐρωτῶν ἔρως εἰς εἰς ἀντιφάσεις ἀντίφασις περιῆγε περιάγω τὸν ὁ νέον νέος οὕτω οὕτως λέγων λέγω · · ‟ ‟ ὦ ὦ Κλεινία Κλεινίας , , πότεροί πότερος εἰσι εἰμί τῶν ὁ ἀνθρώπων ἄνθρωπος οἱ ὁ μανθάνοντες μανθάνω ; ; καὶ καί τὸ ὁ μειράκιον μειράκιον , , ἅτε ἅτε μεγάλου μέγας ὄντος εἰμί τοῦ ὁ ἐρωτήματος ἐρώτημα ” ” , , πρῶτα πρῶτος πρότερος μὲν μέν ἠρυθρίασεν ἐρυθριάω , , εἶτα εἶτα πρὸς πρός τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης ἀπεῖδεν ἀφοράω εἶδον · · ὁ ὁ δὲ δέ παρεθάρρυνέ τε τε αὐτὸν αὐτός καὶ καί ἀποκρίνασθαι ἀποκρίνω διεκελεύσατο διακελεύομαι ὅ ὅς τι ἂν ἄν βούλοιτο βούλομαι · · καὶ καί ἀποκρίνεται ἀποκρίνω ὁ ὁ Κλεινίας Κλεινίας ‟ ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ σοφοὶ εἶεν οἱ ὁ μανθάνοντες μανθάνω ” ” . . καὶ καί ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος · · ἆρά γε γε , , ὦ ὦ Κλεινία , , οἶδάς τινας τις διδασκάλους ; ; ὡμολόγησεν ὁμολογέω οὗτος οὗτος . . τίνων τίνω οὖν οὖν εἰσι εἰμί διδάσκαλοι διδάσκαλος ; ; σκαλοι ; ; ἐκεῖνος ἐκεῖνος · · τῶν ὁ ὅς μανθανόντων μανθάνω . . ἆρ’ οὖν οὖν σοφοὶ ἦσαν εἰμί , , ὅτε ὅτε τὰ ὁ διδασκόμενα διδάσκω οὐκ οὐ ἠπίσταντο ἐπίσταμαι ; ; ‟ ‟ οὐ οὐ δῆτα δῆτα , , ἦ ἦ δ’ δ’ ὅς ὅς ” ” . . μανθάνουσιν μανθάνω ἄρα ἄρα οἱ ἕ ἀμαθεῖς ἀμαθής . . ἔπειτα ἔπειτα πάλιν πάλιν τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον συνελογίσατο συλλογίζομαι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μανθάνουσιν μανθάνω οἱ ὁ ἐπιστάμενοι ἐφίστημι . . ἀλλὰ ἀλλά τοιούτων τοιοῦτος μὲν μέν λόγων λόγος πλήρης πλήρης οὗτός τε τε ὁ ὁ διάλογος καὶ καί ὁ ὁ Πρωταγόρας Πρωταγόρας . . ἡμεῖς δὲ δέ πάλιν πάλιν πρὸς πρός τὸ ὁ προκείμενον ἐπανέλθωμεν ἐπανέρχομαι . . σκοπός σκοπός ἐστι εἰμί τῶ τῷ ᾿Αριστοτέλει , , ὡς ὡς ἔφημεν , , ὁ ὁ πρῶτος πρῶτος πρότερος ἀποδεδομένος περὶ περί τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον πῶς πῶς πως συνίστων τοὺς ὁ δοκοῦντας δοκέω ἐλέγχους ἔλεγχος οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , καὶ καί πῶς πῶς πως ἐδόκουν δοκέω διὰ διά τούτων οὗτος ἐλέγχειν ἐλέγχω τοὺς ὁ ἀπείρους ἄπειρος τῆς ὁ τέχνης τέχνη αὐτῶν αὐτός , , καὶ καί τίνες τις οἱ ὁ γενικοὶ στοχασμοὶ τῶν ὁ σοφισμῶν , , καὶ καί πόσων στοχάζονται στοχάζομαι οἱ ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ σοφίσμασιν σόφισμα ἀγωνιζόμενοι καὶ καί διαφιλονεικοῦντες διαφιλονεικέω , , καὶ καί πόσα ποσός πόσος εἴδη εἶδος τῶν ὁ σοφισμῶν , , καὶ καί κατὰ κατά πόσους ποσός πόσος τρόπους τρόπος τροπός ἓν ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ εἰδῶν τὴν ὁ φαντασίαν φαντασία τοῦ ὁ ἐλέγχειν ἐλέγχω ἐμποιεῖ ἐμποιέω . . εἶτα εἶτα ἐφεξῆς ἐφεξῆς καὶ καί τὰς ὁ προσηκούσας προσήκω λύσεις λύσις ἐπάγει ἐπάγω αὐτοῖς αὐτός · · λύειν λύω γὰρ γάρ τῶν ὁ ἀμηχάνων τὸν ὁ δεσμὸν δεσμός ἀγνοοῦντα ἀγνοέω . . τούτου οὗτος δὲ δέ φανεροῦ φανερός γεγονότος γίγνομαι καὶ καί ἐλέγχειν ἐλέγχω δυνησόμεθα · · ἀπλῶς γὰρ γάρ τὸ ὁ εἰδέναι οἶδα ὅπως ὅπως ἐκεῖνοι ἐκεῖνος τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα συνίστων τῶν ὁ λύσεων λύσις γίνεται γίγνομαι ποριστικόν ποριστικός , , ἐπεὶ ἐπεί ὁ ὁ τοῦ ὁ δεσμοῦ δεσμός τὴν ὁ γνῶσιν γνῶσις ἔχων ἔχω οἶδε οἶδα πάντως πᾶς πάντως καὶ καί ὅπως ὅπως ἄν ἄν τὴν ὁ λύσιν λύσις ἐπαγάγῃ ἐπάγω τῷ τῷ δεσμῷ δεσμός μηδενὸς προσισταμένου αὐτῷ αὐτός , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῇ ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ φυσικὰ πραγματείᾳ φησί φημί . . Περὶ δέ δέ γε γε τῆς ὁ τάξεως τάξις ἀμφισβητεῖται ἀμφισβητέω πολλοῖς πολύς . . οἱ ὁ ὅς μὲν μέν γάρ γάρ φασιν φημί ὡς ὡς ἔδει δέω δέω2 δεῖ τὴν ὁ διαλεκτικὴν διαλεκτικός πραγματείαν πραγματεία , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ταύτην οὗτος τὴν ὁ σοφιστικὴν σοφιστικός τῆς ὁ ἀποδεικτικῆς ἀποδεικτικός προταχθῆναι · · χρῆναι χρή γὰρ γάρ πρότερον πρότερος τοῖς ὁ πιθανοῖς πιθανός χρονοτριβήσαντας εἶθ’ οὕτως οὕτως καὶ καί τοῖς ὁ ἀναγκαίοις ἀναγκαῖος καὶ καί ἀληθέσι ἀληθής προσδιατρῖψαι . . οὐ οὐ καλῶς καλός δὲ δέ οἱ ἕ ταῦτα οὗτος λέγοντες λέγω ἀποφαίνονται ἀποφαίνω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἡ ὁ τῶν ὁ ἀνθρώπων ἄνθρωπος φύσις φύσις τῇ ὁ ὅς τῇ ὕλῃ ὕλη ὗλις συνδεθεῖσα συνδέω ἀπατᾶται ἀπατάω ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ πλεῖστον πλεῖστος καὶ καί τῇ ὁ φαντασίᾳ φαντασία παρακολουθοῦσα παραλογίζεται παραλογίζομαι καὶ καί τὰ ὁ μὴ μή ὄντα εἰμί ὡς ὡς ὡς ὄντα εἰμί ὑπονοεῖ ὑπονοέω , , οὐ οὐ χρὴ χρή πάντως πᾶς πάντως πρώτοις πρῶτος πρότερος αὐτὴν αὐτός προσβαλεῖν προσβάλλω τοῖς ὁ πιθανοῖς τε τε καὶ καί φαινομένοις φαίνω ἐνδόξοις · · ἐνσχεθεῖσα γὰρ γάρ τούτοις οὗτος καὶ καί προσληφθεῖσα οὐ οὐ ῥᾷον ῥᾴδιος αὐτῶν αὐτός ἀποστήσεται ἀφίστημι ἀφεστήξω καὶ καί τὴν ὁ ἀλήθειν ἀλήθω ὑποδέξεται ὑποδέχομαι ὑποδείκνυμι , , ἐκεῖνα ἐκεῖνος ἡγουμένη τἀληθῆ ἀληθής καὶ καί αὐ|τόπιστα · · πρόληψις πρόληψις γάρ γάρ , , κἀν ἐν εἰς ἡ ὁ τυχοῦσα τυγχάνω εἴη εἰμί , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ πολὺ πολύς ταχέως ταχύς ταχέως μετατίθεσθαι μετατίθημι οὐ οὐ φιλεῖ φιλέω . . ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε δὲ δέ ἐκεῖνα ἐκεῖνος προταχθῆναι τῆς ὁ ἀποδεικτικῆς ἀποδεικτικός ἐπιστήμης ἐπιστήμη ὤφειλον ἃ ὅς ὅς2 δὴ δή καὶ καί χρήσιμα χρήσιμος ἦν εἰμί εἰς εἰς ἀπόδειξιν ἀπόδειξις · · ἡ ὁ ὅς δέ δέ γε γε σοφιστικὴ σοφιστικός ἄχρηστός ἄχρηστος ἐστι εἰμί παντελῶς παντελής τῇ ὁ ἀποδεικτικῇ ἀποδεικτικός ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη . . ἔτι ἔτι εἰ εἰ τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος τῇ ὁ παραθέσει παράθεσις τῆς ὁ ἀληθείας ἀλήθεια ἐλέγχεται ἐλέγχω , , ἀκόλουθον ἄν ἄν εἴη εἰμί πάντως πᾶς πάντως τἀληθῆ ἀληθής πρῶτον πρῶτος πρότερος μαθόντας μανθάνω οὕτω οὕτως τοῖς ὁ πιθανοῖς πιθανός καὶ καί ψευδέσι ψευδής προσομιλῆσαι · · εἰκότως εἰκός εἰκότως ἐοικότως ἄρα ἄρα προτέρα πρότερος τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος ἡ ὁ ἀποδεικτικὴ ἀποδεικτικός τέτακται τάσσω . . ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός γὰρ γάρ τὸν ὁ κυρίως κύριος κυρίως συλλογισμὸν συλλογισμός μαθόντες μανθάνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐξ ἐκ ἀναγκαίων ἀναγκαῖον καὶ καί ἀμέσων καὶ καί γνωριμωτέρων καὶ καί προτέρων πρότερος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα γίνεται γίγνομαι , , τὸν ὁ παρὰ παρά ταῦτά οὗτος τι τις συνάγοντα συνάγω σκώλου σκῶλος παντὸς πᾶς πόρρω καθισταμένου καθίστημι ῥᾳδίως ῥᾴδιος ἐπιγνωσόμεθα · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ πῶς πῶς πως γίνεται γίγνομαι καταμάθωμεν καὶ καί τίνα τρόπον τρόπος τροπός τὸ ὁ ἀληθές ἀληθής , , τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά ταῦτα οὗτος γινόμενον εὐχερῶς εὐχερής καταμαθεῖν καταμανθάνω δυνησόμεθα δύναμαι . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί ἐκ ἐκ ταύτης οὗτος ἀμέσως προσβαλεῖν προσβάλλω τῇ ὁ σοφιστικῇ , , διδάσκει διδάσκω μεταξὺ μεταξύ περὶ περί τῆς ὁ πῇ πῇ μὲν μέν ἀληθοῦς πῇ πῆ δὲ δέ ψευδοῦς , , ἥπερ ὅς ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός . . ἀλλὰ ἀλλά γὰρ γάρ τίς τις μὲν μέν ὁ ὁ σκοπὸς τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ τάξεως τάξις αὐτῆς αὐτός καὶ καί τῆς ὁ ἐπιγραφῆς ἐπιγραφή ἀρκούντως ἀρκεόντως εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ · · ἤδη ἤδη δὲ δέ καὶ καί τῶν ὁ τοῦ ὁ φιλοσόφου φιλόσοφος λόγων λόγος ἐπίσκεψιν ἐπίσκεψις ποιησώμεθα ποιέω . . p . . 164 a 20 Περὶ δὲ δέ τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος . . Πλάτων Πλάτων μὲν μέν ἐν ἐν τῷ ὁ Εὐθυδήμῳ Εὐθύδημος καὶ καί Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐν ἐν προοιμίοις προοίμιον εὐθὺς εὐθύς τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός πραγματείας πραγματεία τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί λέγουσιν λέγω ἐριστικὸν ἐριστικός καὶ καί σοφιστικὸν σοφιστικός συλλογισμόν συλλογισμός . . τούτους οὗτος δὲ δέ τοὺς ὁ συλλογισμοὺς συλλογισμός ποτὲ ποτε μὲν μέν κατὰ κατά τὴν ὁ ὕλην ὕλη διημαρτῆσθαι λέγουσι λέγω τῆς ὁ συλλογιστικῆς συζυγίας συζυγία οὐκ οὐ ἐκπίπτοντας ἐκπίπτω , , οὓς ὅς ὅς2 καὶ καί συλλογισμοὺς συλλογισμός ὀνομάζουσι ὀνομάζω , , ποτὲ ποτε δὲ δέ τὸ ὁ συλλογιστικὸν συλλογιστικός εἶδος εἶδος μὴ μή ἔχοντας ἔχω ἀληθῆ ἀληθής φέρειν φέρω τὴν ὁ ὕλην ὕλη , , οὓς ὅς ὅς2 οὐδὲ οὐδέ συλλογισμοὺς συλλογισμός ἀξιοῦσι ἀξιόω καλεῖν καλέω ἀλλὰ ἀλλά φαινομένους φαίνω συλλογισμούς συλλογισμός . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; ὅταν ὅταν τις τις συλλογίσηταί συλλογίζομαι τι τις ἐν ἐν συλλογιστικῇ συζυγίᾳ συζυγία διὰ διά προτάσεων πρότασις παρὰ παρά τὴν ὁ ὕλην ὕλη ληφθεισῶν λαμβάνω , , ἐριστικὸν ἐριστικός μὲν μέν ποιεῖ ποιέω συλλογισμόν συλλογισμός , , πλὴν πλήν καὶ καί σοφιστικόν σοφιστικός , , ὡς ὡς ὡς ὅτε ὅτε λέγει λέγω ἶπάς ὁ ὁ ἀνδρεῖος ἀνδρεῖος ἀνδρείαν ἀνδρεία ἔχει ἔχω · · ἔστι εἰμί δὲ δέ ὁ ὁ χιτὼν χιτών ἀνδρεῖος ἀνδρεῖος · · ὁ ὁ χιτὼν ἄρα ἄρα ἀνδρείαν ἀνδρεία ἔχει᾿ · · οὗτος οὗτος γὰρ γάρ ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐριστικὸς καὶ καί σοφιστικὸς σοφιστικός οὐ οὐ παρ’ παρά ἄλλο ἄλλος τι τις ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ ληφθῆναι λαμβάνω ὡς ὡς ἔνδοξον τὸ ὁ πάντα τὸν ὁ ἀνδρεῖον ἀνδρεῖος ἀνδρείαν ἀνδρεία ἔχειν ἔχω , , ἐπειδὴ ἐπεί ἐν ἐν συλλογιστικῇ συζυγίᾳ συζυγία ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος οὔσῃ σχήματι σχῆμα ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν , , τῆς ὁ μὲν μέν ἐπὶ ἐπί μέρους μέρος τῆς ὁ δὲ δέ καθόλου καθόλου τῆς ὁ μείζονος μέγας . . ὅταν ὅταν δὲ δέ πάλιν πάλιν συλλογίσηταί τίς τις τι τις ἐξ ἐκ ἀληθῶν ἀληθής μὲν μέν προτάσεων πρότασις μὴ μή συλλογιστικῶς συλλογιστικός δὲ δέ μηδὲ μηδέ φυλάξας φυλάσσω τὸ ὁ τοῦ ὁ ὅς σχήματος σχῆμα ἴδιον ἴδιος , , συλλογισμὸν συλλογισμός καὶ καί οὗτος οὗτος ἐποίησε ποιέω , , πλὴν πλήν οὗτος οὗτος φαινόμενος φαίνω συλλογισμὸς συλλογισμός λέγεται λέγω , , οἷοί εἰσιν εἰμί οἱ ὁ ἐν ἐν ἀσυλλογίστῳ ἀσυλλόγιστος συζυγίᾳ συζυγία ἐρωτώμενοι ἐρωτάω λόγοι λόγος . . οἷον οἷος εἰ εἰ συνάγει συνάγω τις τις τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶς πᾶς ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἵππος ἵππος ἐστὶ εἰμί διὰ διά τοῦ ὁ λαβεῖν λαμβάνω πάντα πᾶς ἄνθρωπον ἄνθρωπος ζῷον εἶναι εἰμί καὶ καί πάντα πᾶς ἵππον ἵππος ζῷον · · ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος γὰρ γάρ ἡ ὁ ταιαύτη πλοκὴ πλοκή τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός καίτοι ἐξ ἐκ ἀληθῶν ἀληθής οὖσα εἰμί προτάσεων πρότασις · · αἴτιον αἴτιος δὲ δέ τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί δύο γε καταφάσεις ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα . . καὶ καί πολλὰ πολύς τούτων οὗτος τὰ ὁ παραδείγματα παράδειγμα ἐν ἐν ταῖς ὁ πονηθείσαις ἡμῖν ἐγώ εἰς εἰς τὴν ὁ Διαλεκτικὴν ἐξηγήσεσιν . . ἄλλοι ἄλλος δέ δέ τινες τις σοφιστικοῦ καὶ καί ἐριστικοῦ ἐριστικός συλλογισμοῦ συλλογισμός διαφορὰν διαφορά ταύτην οὗτος παραδεδώκασιν παραδίδωμι , , ἐριστικὸν ἐριστικός μὲν μέν εἰπόντες λέγω εἶναι εἰμί τὸν ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ συλλογιστικὸν συλλογιστικός εἶδος εἶδος μὴ μή ὑγιῶς ὑγιής ἔχοντα ἔχω , , σοφιστικὸν σοφιστικός δὲ δέ τὸν ὁ τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἔχοντα ἔχω διημαρτημένην ὑγιὲς ὑγιής δὲ δέ τὸ ὁ συλλογιστικὸν συλλογιστικός εἶδος εἶδος . . ἀλλ’ ἀλλά ἐλέγχονται ἐλέγχω οὗτοι οὗτος παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης ψευδόμενοι ψεύδω · · προιὼν πρόειμι γὰρ γάρ ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 τὸν ὁ ἀποδεικτικὸν ἀποδεικτικός λόγον λόγος τοῦ ὁ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός διίστησι διΐστημι διίστημι καὶ καί τοῦτον οὗτος τοῦ ὁ σοφιστικοῦ , , φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ‟ ‟ ὁ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα θεωρῶν θεωρέω τὰ ὁ κοινὰ κοινός διαλεκτικός διαλεκτικός , , ὁ ὁ δὲ δέ τοῦτο οὗτος φαινομένως ποιῶν ποιέω σοφιστικὸς σοφιστικός καὶ καί συλλογισμὸς συλλογισμός ἐριστικός ἐριστικός ” ” . . ἐπειδὴ ἐπεί τοίνυν τοίνυν ὁ ὁ ἐριστικὸς συλλογισμὸς συλλογισμός ὁ ὁ αὐτός αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ σοφιστικῷ ἐλέγχῳ ἔλεγχος , , εἰπὼν λέγω περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος ἐπήγαγε ἐπάγω καὶ καί τῶν ὁ φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος ὄντων εἰμί δὲ δέ παραλογισμῶν , , ἐκ ἐκ παραλλήλου παράλληλος τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός θείς · · κοινὸν κοινός γὰρ γάρ πάντων πᾶς τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος τὸ ὁ ὅς φαίνε|σθαι . . καὶ καί τούτων οὗτος τὴν ὁ διαί διά . . ρεσιν ποιεῖται ποιέω εὐθὺς εὐθύς ἐν ἐν τοῖς ὁ ἑξῆς ἑξῆς λέγων λέγω · · οἱ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ τούτων οὗτος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος εἰσὶ εἰμί συλλογισμοί συλλογισμός , , οἱ ὁ αὐτοὶ αὐτός ὄντες εἰμί τοῖς ὁ ἐριστικοῖς ἐριστικός συλλογισμοῖς συλλογισμός τοῖς ὁ ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ συντιθεμένοις · · οἱ ὁ ὅς δὲ δέ δοκοῦσιν δοκέω εἶναι εἰμί , , οἱ ἕ αὐτοὶ αὐτός καὶ καί οὗτοι οὗτος ὄντες εἰμί τοῖς ὁ ἐριστικοῖς ἐριστικός λόγοις λόγος τοῖς ὁ ἢ ἤ ἐξ ἐκ ἐνδόξων ἢ τίη φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος φαινομένοις φαίνω , , οἳ ὁ ὅς καὶ καί ἐριστικοὶ μὲν μέν λέγονται λέγω συλλογισμοί συλλογισμός , , συλλογισμοὶ συλλογισμός δ’ οὔ οὐ . . συλλογισμοὶ μὲν μέν οὖν οὖν εἰσι εἰμί σοφιστικοὶ σοφιστικός οἱ ὁ τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα μὲν μέν ἔχοντες ἔχω ὑγιὲς ὑγιής τὰς ὁ δὲ δέ προτάσεις πρότασις ἢ τίη ἄμφω ἄμφω ἢ τίη τὴν ὁ ἑτέραν ἕτερος ψευδεῖς ψευδής · · φαινόμενοι φαίνω δὲ δέ οἱ ὁ τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα μὲν μέν μὴ μή ὑγιὲς ὑγιής ἔχοντες ἔχω τὰς ὁ δὲ δέ προτάσεις πρότασις ὁτὲ ὅτε μὲν μέν ἀληθεῖς ἀληθής ὁτὲ ὅτε δὲ δέ ψευδεῖς ψευδής . . ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δὲ δέ πάντες πᾶς οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι ἔλεγχος ἢ ἤ συλλελογισμένοι εἰσὶν εἰμί ἢ ἤ ἀσυλλόγιστοι ἀσυλλόγιστος · · κἄν γὰρ γάρ καὶ καί τὸ ὁ εἶδος εἶδος ὑγιὲς ὑγιής ἔχῃ ἔχω , , φαινόμενός ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχος ἔλεγχος . . τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ ἐλέγχου ἔλεγχος μέρη μέρος εἰσὶ εἰμί δεκατρία · · ἓξ μὲν μέν τὰ ὁ ‟ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ” ” , , ἑπτὰ δὲ δέ τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοταν , , οὓς ὅς ὅς2 ὁ ὁ ᾿Αριστοτέλης ‟ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις ” ” καλεῖ καλέω . . καὶ καί ταῦτα οὗτος τὰ ὁ δεκατρία δὶς δίς παραδίδωσι , , πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν λέγων λέγω πῶς πῶς πως ἀπατῶσιν ἀπατάω οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , ὕστερον ὕστερον δὲ δέ λύων λύω αὐτά αὐτός . . Σοφιστικοὶ οὖν οὖν ἔλεγχοι ἐπιγέγραπται ἐπιγράφω ἡ ὁ παροῦσα πάρειμι πραγματεία πραγματεία καλῶς καλός · · καὶ καί διχῶς διχῶς ἂν ἄν νοηθείη νοέω ἡ ὁ ἐπιγραφή , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐλέγχουσιν ἐλέγχω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐλέγχονται . . ἢ τίη τὸ ὁ ὅς φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος ἐπήνεγκεν ἐπιφέρω ὡς ὡς ἐξηγητικόν κόν< · · ἐξηγητικὸν> γὰρ γάρ τὸ ὁ πρότερον πρότερος τοῦ ὁ δευτέρου . . καὶ καί εἴη εἰμί ἄν ἄν ὁ ὁ νοῦς νόος τοῦ ὁ λεγομένου λέγω τοιοῦτος τοιοῦτος , , ὡς ὡς ἤδη ἤδη λέγωμεν λέγω περὶ περί τῶν ὁ μὴ μή κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχων ἐλέγχω ἀλλὰ ἀλλά τῶν ὁ φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος , , οἵτινές ὅστις εἰσιν εἰμί οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι ἔλεγχος . . ἀλλ’ ἀλλά ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖος ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον τί τίς τις τέ σύ ἐστι εἰμί σόφισμα σόφισμα καὶ καί τί τι ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί τί τίς τις φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί τί τι παρεξέλεγχος καὶ καί τί τίς τις παραλογισμός παραλογισμός . . σόφισμα σόφισμα μὲν μέν οὖν οὖν ἐστι εἰμί , , καθὼς καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς τοπικός φησι φημί , , ταὐτὸν αὐτός τῷ ὁ ἐριστικῷ ἐριστικός συλλογισμῷ συλλογισμός . . οἷον οἷος ἆρα ἆρα ἐστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; οὔ οὐ φησιν φημί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν ξύλα ξύλον καὶ καί λίθους λίθος λέγῃς λέγω , , ἆρ’ οὐ οὐ σιγῶντα σιγάω λέγεις λέγω ; ; ἰδοὺ γοῦν γοῦν ἐνταῦθα ἐνταῦθα παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα γέγονεν γίγνομαι . . ἔλεγχος ἔλεγχος δέ δέ ἐστιν εἰμί ἀληθὴς ἀληθής ‟ ‟ ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνός , , μὴ μή ὀνόματος ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά πράγματος πρᾶγμα , , καὶ καί ὀνόματος ὄνομα μὴ μή συνωνύμου συνώνυμος ἀλλὰ ἀλλά τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοθέντων ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη , , μὴ μή συναριθμουμένου συναριθμέω τοῦ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , κατὰ κατά ταὐτὸ καὶ καί πρὸς πρός ταὐτὸ καὶ καί ὡσαύτως ὡσαύτως καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ” . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐρωτήσει ἐρωτάω τις τις ῾ ἆρά γε γε ὁ ὁ κύων κύων ζῷόν ἐστιν εἰμί ; ; ’ ’ εἶτα εἶτα καταφήσομεν καὶ καί ἐπαγάγοι ἐπάγω ὁ ὁ ἐρωτῶν ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ τὰ ὁ καύματα καῦμα ποιῶν ποιέω οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ζῷον ζῷον , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἐλέγχοι διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πρᾶγμα πρᾶγμα ποιήσασθαι ποιέω τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος . . ἐπειδὴ ἐπεί δὲ δέ πολλάκις πολλάκις καὶ καί ἀπὸ ἀπό συνωνύμων συνωνύμων ἀπάτη γίνεται γίγνομαι , , οἷον οἷος ὡς ὡς ὡς ὅταν ὅταν ἐρωτήσῃ ἐρωτάω τις τις ῾ ῾ ἆρά γε γε ζῷον ζῷον περιπατεῖ περιπατέω ; ; ᾿ , , εἶτα εἶτα καταφήσει ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀποκρίνω καὶ καί ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἐπαγάγῃ ἐπάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί τι τις καὶ καί ἠρεμοῦν , , διὰ διά τοῦτο οὗτος ἐπήγαγεν ἐπάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ‟ ‟ καὶ καί ὀνόματος ὄνομα μὴ μή συνωνύμου συνώνυμος . . ” ” ἀλλὰ ἀλλά μηδὲ μηδέ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή συναριθμεῖσθαι συναριθμέω . . τί τι δὲ δέ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω , , εἴρηκεν λέγω ἐρῶ ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων . . ὀφείλει δὲ δέ ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί ‟ ‟ κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ” ” εἶναι εἰμί . . εἰ εἰ γὰρ γάρ μήτε ὁμώνυμον ὁμώνυμος μήτε μήτε συνώνυμον συνώνυμος εἴη εἰμί τὸ ὁ ἠρωτημένον μήτε τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή ληφθῇ λαμβάνω , , κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος δὲ δέ καὶ καί ἄλλο ἄλλος μέρος μέρος λέγοιμέν τι τις τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός ὑπάρχειν ὑπάρχω καὶ καί μὴ μή ὑπάρχειν ὑπάρχω , , οὐκ οὐ ἂν ἄν ἐλέγχοιμεν . . οἷον οἷος ἆρά γε γε ὁ ὁ Αἰθίοψ Αἰθίοψ μέλας μέλας ; ; ναί ναί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τοὺς ὁ ὀδόντας ὀδούς ὀδών οὐ οὐ μέλας μέλας , , ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός καὶ καί μέλας μέλας καὶ καί οὐ οὐ μέλας μέλας . . ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος γέγονε γίγνομαι . . καὶ καί εἰ εἰ μὴ μή πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἴη εἰμί , , οὐδὲ οὐδέ οὕτως οὕτως ἔσται κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχος ἔλεγχος . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον τὰ ὁ δέκα δέκα διπλασίονα εἶναι εἰμί καὶ καί μή μή · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός λέγονται λέγω ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος . . ἔστω εἰμί δὲ δέ καὶ καί ‟ ‟ ὡσαύτως ὡσαύτως ” ” λεγόμενον λέγω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί δηλωτικὸν τοῦ ὁ ὅς δυνάμει δύναμις ἢ ἤ ἐνεργείᾳ ἐνέργεια . . οἷον οἷος ἆρά γε γε ὁ ὁ κοιμώμενος κοιμάω ὄψιν ὄψις ἔχει ἔχω ; ; ναί ναί , , φησί φημί · · τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ ὄψιν ὄψις ἔχων ἔχω οὐχ ὁρᾷ ὁράω ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ κοιμώμενος κοιμάω ἄρα ἄρα ὁρᾷ ὁράω · · οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω γὰρ γάρ οὗτος οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος τὸν ὁ λέγοντα λέγω μὴ μή ὁρᾶν ὁράω τὸν ὁ κοιμώμενον κοιμάω , , διότι διότι ὁ ὁ λέγων λέγω ῾ὁ ὄψιν ὄψις ἔχων ἔχω ὁρᾷ᾿ σημαίνει σημαίνω καὶ καί τὸν ὁ ἔχοντα ἔχω καὶ καί μὴ μή ἐνεργοῦντα ἐνεργέω δυνάμενον δὲ δέ ἐνεργεῖν ἐνεργέω καὶ καί τὸν ὁ ἤδη ἤδη ἐνεργοῦντα ἐνεργέω . . ‟ ‟ καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ” . . οἷον οἷος ἆρά γε γε οἱ ἕ | | ἄνθρωποι ἄνθρωπος ἀγαθοί ἀγαθός ; ; ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ σιδηροῦ σιδήρεος γένους γένος οὐκ οὐ ἀγαθοί ἀγαθός . . ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ τοιοῦτον οὐκ οὐ ἂν ἄν εἴη εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος ἀληθὴς ἀληθής μὴ μή ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ χρόνου χρόνος συλλογισάμενος . . ὅταν ὅταν οὖν οὖν μὴ μή κατὰ κατά τὸν ὁ διορισμὸν διόρισις διορισμός τούτου οὗτος τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος , , λέγω λέγω δὴ δή τοῦ ὁ ἀληθοῦς ἀληθής , , ἐλέγχῃ τις τις τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον ἀλλ’ ἀλλά ἢ ἤ καθ’ κατά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἢ τίη κατά κατά τινα τις τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός τρόπων τρόπος τροπός , , τηνικαῦτα τηνικαῦτα ἐλέγχοι ἂν ἄν οὐκ οὐ ἀληθῶς ἀληθής ἀλλὰ ἀλλά σοφιστικῶς σοφιστικός . . καὶ καί τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος ἔλεγχον ἔλεγχος οὐδ’ οὐδέ ἔλεγχον ἔλεγχος ὀνομάζει ὀνομάζω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενον φαίνω ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί παρεξέλεγχον ὡς ὡς ἔξω ἔξω ὄντα εἰμί τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως καὶ καί ἀληθοῦς ἐλέγχου , , περὶ περί οὗ οὗ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ ᾿Αριστοτέλης ἐρεῖ λέγω ἐρῶ μετὰ μετά μικρόν μικρός σμικρός . . παραλογισμὸς δέ δέ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ γινομένη ἀπάτη ἢ τίη διὰ διά τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἢ τίη διὰ διά τὸ ὁ εἶδος εἶδος τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός . . ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ πολὺ πολύς δὲ δέ ἐσημειωσάμεθα τὸν ὁ Ἀριστοτέλην Ἀριστοτέλης παραλογισμὸν παραλογισμός ὀνομάζοντα ὀνομάζω τὸν ὁ ὅς μὴ μή ὑγιῶς ὑγιής ἔχοντα ἔχω κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα συλλογισμόν . . Περὶ δὲ δέ τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος . . τινὲς τῶν ὁ ἐξηγησαμένων ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἐκ ἐκ παραλλήλου παράλληλος , , ὡς ὡς ὡς ἔφαμεν , , τεθεῖσθαί φασι φημί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος καὶ καί τῶν ὁ φαίνομ’ ἔνων ὡς ὡς ὡς πάντων πᾶς τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός οὐκ οὐ ὄντων εἰμί κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχων ἐλέγχω ἀλλὰ ἀλλά φαινομένων φαίνω . . εἴη εἰμί δ’ ἄν ἄν τις τις καὶ καί διαφορὰ διαφορά σοφιστικοῦ ἐλέγχου ἐλέγχω καὶ καί φαινομένου φαίνω ἐλέγχου ἐλέγχω · · σοφιστικὸν σοφιστικός μὲν μέν γὰρ γάρ ἔλεγχον ἔλεγχος ἐρεῖς λέγω ἐρῶ τὸν ὁ τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἔχοντα ἔχω ψευδῆ ψευδής καὶ καί ἀπὸ ἀπό φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος ἐπιχειροῦντα ἐπιχειρέω τὸ ὁ δὲ δέ σχῆμα σχῆμα ὑγιὲς ὑγιής ἔχοντα ἔχω , , φαινόμενον φαίνω δὲ δέ ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί παραλογισμὸν παραλογισμός τὸν ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ συλλογιστικὸν συλλογιστικός εἶδος εἶδος ἐσφαλμένον σφάλλω τῆς ὁ ὕλης ὕλη ὅπως ὅπως δήποτε ἐχούσης ἔχω , , ἐπειδὴ ἐπεί προειρήκαμεν προαγορεύω προερέω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ παραλογισμὸς κυρίως κύριος κυρίως τῷ τῷ Ἀριστοτέλει Ἀριστοτέλης ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ μὴ μή καλῶς καλός ἐχόντων ἔχω κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα εἴληπται λαμβάνω . . p . . 164a22 ᾿Αρξάμενοι κατὰ κατά φύσιν φύσις ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ πρώτων . . Πολλάκις πολλάκις εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ ὡς ὡς ὡς ὁ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς συλλογισμὸς συλλογισμός γένος γένος ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ ἀποδεικτικοῦ ἀποδεικτικός καὶ καί διαλεκτικοῦ διαλεκτικός καὶ καί τοῦ ὁ σοφιστικοῦ συλλογισμοῦ συλλογισμός . . ἐπεὶ ἐπεί γοῦν γοῦν τὰ ὁ γένη γένος τῇ ὁ φύσει φύσις πρότερά εἰσι εἰμί τῶν ὁ εἰδῶν εἰδοί , , μέλλει μέλλω δὲ δέ καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα παραδοῦναι παραδίδωμι πρῶτον πρῶτος πρότερος περὶ περί συλλογισμοῦ συλλογισμός κεφαλαιωδῶς κεφαλαιώδης , , τί τι τέ σύ ἐστι εἰμί καὶ καί πῶς πῶς πως οἱ ὁ μὲν μέν μὴ μή ὄντες εἰμί δοκοῦσιν δοκέω , , οἱ ὁ δὲ δέ κατὰ κατά ἀλήθειάν ἀλήθεια εἰσι εἰμί , , διὰ διά τοῦτό οὗτος φησιν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι χρὴ χρή καὶ καί ἡμᾶς ἐγώ ἄρξασθαι ἄρχω ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ πρώτων πρῶτος πρότερος κατὰ κατά φύσιν φύσις οὕτως οὕτως γὰρ γάρ ὀφείλεις ὀφείλω ποιῆσαι ποιέω τὴν ὁ σύνταξιν σύνταξις ) ) , , τουτέστι τῶν ὁ τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις πρώτων πρῶτος πρότερος , , ἅτινά εἰσι εἰμί τὰ ὁ κοινά κοινός · · κοινὰ κοινός δὲ δέ ἐν ἐν τούτοις οὗτος ὁ ὁ συλλογισμός συλλογισμός , , οὗ οὗ ἑξῆς ἑξῆς τέσσαρά φησιν φημί εἶναι εἰμί τὰ ὁ γένη γένος . . ἢ τίη τοίνυν τοίνυν κατὰ κατά τοῦτο οὗτος ῥητέον λέγω ῥητέος ‘ ‘ τῶν ὁ ὅς τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις πρώτων᾿ , , ἢ ἤ φύσει φύσις πρῶτα πρῶτος πρότερος λέγοι λέγω ἄν ἄν τὰς ὁ οἰκείας οἰκεῖος τῇ ὁ προκειμένῃ πραγματείᾳ πραγματεία ἀρχὰς ἀρχή καὶ καί οἱονεὶ στοιχεῖα στοιχεῖον · · ἄλλαι ἄλλος γὰρ γάρ ἄλλου ἄλλος ἀρχαὶ ἀρχή καὶ καί οὐχὶ αἱ ὁ αὐταὶ αὐτός πᾶσιν πᾶς · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία φύσει φύσις πρῶτα πρῶτος πρότερος καὶ καί ἀρχαὶ σημεῖα σημεῖον καὶ καί γραμμαὶ γραμμή καὶ καί κύκλοι κύκλος καὶ καί ἀξιώματα ἀξίωμα , , περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 πρότερον πρότερος εἰπόντες λέγω οἱ ὁ γεωμέτραι οὕτως οὕτως εἰς εἰς τὴν ὁ τῶν ὁ κατὰ κατά μέρος μέρος διδασκαλίαν διδασκαλία ἔρχονται ἔρχομαι , , οὕτω οὕτως δὴ δή καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐνταῦθα ἐνταῦθα ποιήσει ποιέω . . πρῶτα πρῶτος πρότερος δ’ ἄν ἄν εἴη εἰμί τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός μεθόδου μέθοδος ἥ ὁ τε τε διαίρεσις διαίρεσις ἣν ὅς ὅς2 λέγει λέγω καὶ καί τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστιν εἰμί εἶδός εἶδος τι τοιούτου τοιοῦτος λόγου λόγος σοφιστικοῦ , , καὶ καί τὸ ὁ τίνων ἐφίενται ἐφίημι οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , καὶ καί τίς τις ἡ ὁ τούτων οὗτος προαίρεσις προαίρεσις , , καὶ καί τίνα τις ἐστὶ εἰμί δι’ διά ἃ ὅς ὅς2 μετίασι καὶ καί ζητοῦσι ζητέω τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος λόγους λόγος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ δοκεῖν δοκέω εἶναι εἰμί σοφοὶ σοφός καὶ καί ὁ ὁ χρηματισμὸς χρηματισμός καὶ καί ὁ ὁ πλοῦτος πλοῦτος · · ‟ ‟ ἡ ὁ γὰρ γάρ σοφιστική σοφιστικός ἐστι εἰμί χρηματιστική χρηματιστικός τις τις ἀπὸ ἀπό φαινομένης φαίνω σοφίας σοφία , , διὸ διό καὶ καί φαινομένων φαίνω ἐφίενται ἐφίημι ἀποδείξεων ἀπόδειξις ” ” · · κἀν ἐν εἰς τούτῳ οὗτος γὰρ γάρ τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός διαφέρει διαφέρω , , ὡς ὡς ὡς ἐκείνη ἐκεῖνος μὲν μέν πρὸς πρός δόξαν δόξα μόνον μόνος ἀφορᾷ ἀφοράω , , αὕτη οὗτος δὲ δέ <καὶ> πρὸς πρός τὸ ὁ p p . . 164a23 Ὅτι ὅτι μὲν μέν οὖν οὖν οἱ ὁ ὅς μὲν μέν εἰσὶ εἰμί συλλογισμοί , , οἱ ὁ ὅς δ’ οὐκ οὐ ὄντες εἰμί δοκοῦσιν δοκέω . . Εἴπομεν ὥς ὡς ὡς ὡς τινες τις ἄλλο ἄλλος νενοήκασιν εἶναι εἰμί τὸν ὁ σοφιστικὸν σοφιστικός ἔλεγχον ἔλεγχος παρὰ παρά τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω ἔλεγχον ἔλεγχος ὄντα εἰμί δὲ δέ παραλογισμόν παραλογισμός . . καὶ καί πρὸς πρός ταύτην οὗτος τὴν ὁ ἔννοιαν ἔννοια εἰρῆσθαι λέγω ἐρῶ καὶ καί τὰ ὁ παρόντα πάρειμι φασίν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ ὅς μέν μέν , , οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι δηλαδή , , εἰσί εἰμί τε τε καὶ καί ὀνομάζονται ὀνομάζω συλλογισμοί , , οἱ ὁ ὅς δέ δέ , , οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι καὶ καί παραλογισμοί , , οὐκ οὐ ὄντες εἰμί δοκοῦσιν δοκέω εἶναι εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔχουσι ἔχω . . καθολικῶς καθολικός δέ δέ φησιν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ ὅς μὲν μέν περί περί τινος διαλεγόμενοι καὶ καί συλλογίζονται συλλογίζομαι ὑγιῶς ὑγιής , , οἱ ὁ δὲ δέ φαίνονται φαίνω μὲν μέν συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , τὴν ὁ πλοκὴν πλοκή δὲ δέ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός μὴ μή ὑγιῆ ἔχοντες ἔχω οὐκ οὐ ἄν ἄν ῥηθεῖεν ἀπλῶς | | συλλογισμοὶ συλλογισμός ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενοι φαίνω . . προθέμενος προτίθημι δὲ δέ περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος εἰπεῖν λέγω εἶπον , , οἳ ὁ ὅς καὶ καί ἦσαν εἰμί φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι , , πρῶτον πρῶτος πρότερος διὰ διά βραχέων βράχεα ὑπομιμνήσκει ὑπομιμνήσκω ἡμᾶς ἐγώ τῆς ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός γενομένης γίγνομαι παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ διαιρέσεως διαίρεσις τοῦ ὁ ἐριστικοῦ ἐριστικός συλλογισμοῦ συλλογισμός . . τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ σοφιστικῶν σοφιστικός συλλογισμῶν συλλογισμός , , ταὐτὸν αὐτός δὲ δέ εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί ἐριστικῶν ἐριστικός , , οἱ ὁ ὅς μέν μέν εἰσι εἰμί συλλογισμοὶ συλλογισμός ‟ ‟ ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος ” ” , , ὡς ὡς ἐκεῖ ἐκεῖ εἶπεν λέγω εἶπον , , οἱ ὁ δὲ δέ φαινόμενοι φαίνω συλλογισμοὶ συλλογισμός οὐκ οὐ ὄντες εἰμί δέ δέ . . καὶ καί πιστοῦται πιστόω τοῦτο οὗτος δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἐπάγει ἐπάγω · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος τοῦτο οὗτος γίνεται γίγνομαι διά διά τινα ὁμοιότητα ὁμοιότης , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ λόγων λόγος , , τουτέστι τῶν ὁ συλλογισμῶν συλλογισμός , , τοῦτο οὗτος οὕτως οὕτως ἔχον ἔχω ἔστιν εἰμί ἰδεῖν ὁράω εἶδον . . πιστοῦται πιστόω δὲ δέ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω οὐκ οὐ ἐκ ἐκ λογικῶν μόνον μόνος ζῴων ζῷον ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί αὐτῶν αὐτός τῶν ὁ ἀψύχων ἄψυχος . . εὐφυῆ εὐφυής δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ παραδείγματα παράδειγμα . . ὥσπερ ὥσπερ γάρ γάρ , , φησίν φημί , , εἰσί εἰμί τινες τις τῶν ὁ ἀνθρώπων ἄνθρωπος καλῶς καλός ἔχοντες ἔχω καὶ καί εὐεκτοῦντες τοιοῦτοι τοιοῦτος δ’ δ’ οἱ ὁ ἀθλητικοὶ καὶ καί οἱ ὁ πένταθλοι πένταθλος ) ) , , οἱ ὁ δὲ δέ προσποιοῦνται προσποιέω τὸ ὁ εὐεκτεῖν καὶ καί διά διά τινων ἐπιτεχνήσεων ἐπιτέχνησις περὶ περί τὸ ὁ σῶμα σῶμα τοὺς ὁ εὐεκτοῦντας μιμοῦνται μιμέομαι στολίζοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ παχυτάτοις ἐνδύμασι ἔνδυμα , , καὶ καί ὅπερ ὅς ὅσπερ αἱ ὁ φυλαὶ φυλή ἐν ἐν τῇ ὁ προσαγωγῇ προσαγωγή τῶν ὁ ἱερείων ἐποίουν ποιέω σπεύδουσα σπεύδω γὰρ γάρ ἑτέρα ἕτερος τὴν ὁ ἑτέραν ἕτερος ὑπερβαλεῖν ὑπερβάλλω ἐν ἐν ταῖς ὁ ἑορταῖς ἑορτή καὶ καί ταῖς ὁ πανηγύρεσι πανήγυρις τῆς ὁ τῶν ὁ θυμάτων θῦμα ἐν ἐν τοῖς ὁ βωμοῖς βωμός γινομένης προσαγωγῆς προσαγωγή ἐνεφύσα τῷ ὁ λειπόκρεῳ , , καὶ καί λιπῶδες ἐποίει ποιέω φαίνεσθαι φαίνω τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ἐμφυσήματος , , ὥσπερ ὥσπερ Ἀθήναιος Ἀθήναιος ἐν ἐν τοῖς ὁ Δειπνοσοφισταῖς καὶ καί Πρόκλος ἐν ἐν τῇ ὁ τῶν ὁ ἑορτῶν ἀπαριθμήσει εἰρήκασι λέγω ἐρῶ ) ) , , τοῦτο οὗτος δὴ δή καὶ καί οἱ ὁ καχεκτοῦντες καχεκτέω ποιοῦντες ποιέω , , ναὶ μὴν μήν καὶ καί οἱ ὁ δυσειδεῖς καὶ καί τὴν ὁ ὄψιν ὄψις αἰσχίονες καὶ καί τὸ ὁ ἀληθινὸν ἀληθινός μὴ μή ἔχοντες ἔχω κάλλος κάλλος ἐπιτρίμμασιν ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ καταχρωννύοντες σπεύδουσι σπεύδω τοὺς ὁ ὁρῶντας ὁράω ἐξαπατᾶν ἐξαπατάω καὶ καί φαίνεσθαι φαίνω ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ εἰσί εἰμί . . φυλετικῶς οὖν οὖν πεφυσῆσθαι φυσάω πάντες πᾶς οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος καθόλου καθόλου λέγονται λέγω οἱ ὁ μὴ μή δι’ διά ἀσκήσεως ἄσκησις μηδὲ μηδέ πρὸς πρός ἀλήθειαν ἀλήθεια τὰ ὁ σώματα σῶμα μεγάλοι μέγας καὶ καί τὸ ὁ εἶδος εἶδος περικαλλεῖς , , ἀλλὰ ἀλλά διά διά τινων ἐπιτεχνήσεων ἐπιτέχνησις ἐπισκευάζοντες ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ καὶ καί κομμώσαντες οἱ ὁ μὲν μέν καχεκτοῦντες καχεκτέω τοὺς ὁ εὐεκτοῦντας φαίνονται φαίνω μιμούμενοι , , οἱ ὁ ὅς δὲ δέ δυσειδεῖς φαίνονται φαίνω μὲν μέν καλοί καλός , , οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί δέ δέ . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἑ ἕ ’ ’ πὶ τῶν ὁ ἀψύχων ἄψυχος τὰ ὁ ὅς μὲν μέν κυρίως κύριος κυρίως ἐστὶν εἰμί ἄργυρος ἄργυρος ἀληθῶς ἀληθής καὶ καί χρυσός χρυσός , , τὰ ὁ ὅς δὲ δέ φαινομένως κατὰ κατά τὴν ὁ ἐσφαλμένην τῆς ὁ αἰσθήσεως αἴσθησις κρίσιν κρίσις τῷ τῷ ἀπατᾶσθαι ἀπατάω ἀπὸ ἀπό μικρᾶς μικρός σμικρός ὁμοιότητος ὁμοιότης , , τῆς ὁ τῶν ὁ χρωμάτων χρῶμα λέγω λέγω , , δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 ἀπατᾶται ἀπατάω ἡ ὁ αἴσθησις αἴσθησις , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ μέλιτος μέλι · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ ξανθὸν ξανθός εἶναι εἰμί γνωρίσασα γνωρίζω καὶ καί τῇ ὁ ὅς τῇ γεύσει γεύω γλυκὺ κρίνασα κρίνω , , εἴπερ εἴπερ καὶ καί ἄλλο ἄλλος τι τις θεάσηται θεάομαι τοιοῦτον τοιοῦτος ἔχον ἔχω χρῶμα χρῶμα , , εὐθὺς εὐθύς κἀκεῖνο μέλι μέλι ὑπολαμβάνει ὑπολαμβάνω διὰ διά τὸ ὁ συνδραμεῖν συντρέχω ποτε ποτε ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἄμφω ἄμφω , , καθὼς ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ περί ψυχῆς ψυχή οὗτός οὗτος φησιν φημί . . ὃν ὅς ὅς2 οὖν οὖν τρόπον τρόπος τροπός ἀπάτη πολλάκις πολλάκις γίνεται γίγνομαι ἐπί ἐπί τε τε τῶν ὁ σωματικῶν σωματικός διαθέσεων διάθεσις καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀψύχων ἄψυχος , , τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός τρόπον τρόπος τροπός καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἐλέγχων ἔλεγχος καὶ καί συλλογισμῶν συλλογισμός , , <ὦν> ὁ ὁ μέν μέν τίς τις ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός ἀληθὴς ἀληθής καὶ καί ἔλεγχος ἔλεγχος , , ὁ ὁ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί , , φαίνεται φαίνω δὲ δέ εἶναι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός , , ὅταν ὅταν οἱ ὁ ἀκροώμενοι τῆς ὁ συλλογιστικῆς μεθόδου μέθοδος τυγχάνωσιν ἄπειροι ἄπειρος καὶ καί μηδὲ μηδέ τὰ ὁ ὅς τῶν ὁ ἀληθῶς ἀληθής συλλογισμῶν συλλογισμός καὶ καί ἐλέγχων ἔλεγχος εἰδῶσιν οἶδα ἰδιώματα ἰδίωμα . . τοῦτο οὗτος γάρ γάρ , , φησί φημί , , φαίνεται φαίνω διὰ διά τὴν ὁ ἀπειρίαν ἀπειρία , , τῶν ὁ ἀκουόντων ἀκούω δηλονότι · · ὃ ὅς καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ ᾿Αποδεικτικῇ αἰνιττόμενος ἔλεγεν λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι περὶ περί γεωμετρικῶν ἐν ἐν ἀγεωμετρήτοις διαλεγόμενός τις τις ἀκροαταῖς ‟ ‟ λήσει λανθάνω φαύλως φαῦλος διαλεγόμενος ” ” . . εἶτα εἶτα κατασκευάζει κατασκευάζω καὶ καί δι’ διά ἣν αἰτίαν αἰτία τὰ ὁ μὴ μή ὄντα εἰμί ὡς ὡς ὡς ὄντα εἰμί νομίζουσιν νομίζω οἱ ὁ ἄπειροι ἄπειρος · · οἱ ὁ γὰρ γάρ ἄπειροι ἄπειρος , , φησίν φημί , , ὥσπερ ὥσπερ ἄν ἄν ἀπέχοντες ἀπέχω πόρρω πρόσω θεωροῦσιν θεωρέω . . ὃ διττὴν δισσός ἔχει ἔχω τὴν ὁ ἐξήγησιν ἐξήγησις . . ἢ τίη γὰρ γάρ τοῦτό φησιν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ ἄπειροι ἄπειρος , , περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 ἀπείρως ἄπειρος ἔχουσιν ἔχω , , οὕτω οὕτως πεφύκασι φύω ταῦτα οὗτος νοεῖν νοέω καὶ καί διακρίνειν διακρίνω ὥσπερ ὥσπερ ἂν ἄν τῆς ὁ τούτων οὗτος φύσεως φύσις πόρρω πρόσω διακείμενοι καὶ καί μὴ μή εἰδότες οἶδα ὅλως ὅλος ὅλοξ τί τι ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς περὶ περί οὗ οὗ ἡ ὁ διάλεξις διάλεξις γίνεται γίγνομαι · · ἀπέχουσι ἀπέχω γὰρ γάρ ὄντως ὄντως καὶ καί πόρρω πρόσω εἰσὶ εἰμί τῆς ὁ περὶ περί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γνώσεως γνῶσις . . ἢ τίη γοῦν γοῦν οὕτω οὕτως νοητέον νοέω , , ἢ τίη μάλιστα μάλιστα ὅτι ὅτι2 ὅτι ὥσπερ ὥσπερ οἱ ὁ ἀπὸ ἀπό πολλοῦ πολύς διαστήματος διάστημα ὁρῶντές ὁράω τινα τις πολλάκις πολλάκις ἀπατῶνται ἀπατάω ἔκ ἐκ τινος βραχείας βραχύς ὁμοιότητος ὁμοιότης καὶ καί διὰ διά τὴν ὁ τοῦ ὁ ὅς διαστήματος διάστημα ἀσυμμετρίαν ἀσυμμετρία καὶ καί τῆς ὁ ὄψεως ὄψις τὴν ὁ ἀσθένειαν ἀσθένεια κατά κατά τε τε διάκλασιν αὐτῆς αὐτός καὶ καί ἀνάκλασιν τὸν ὁ μὴ μή Σωκρά|την Σωκράτην Σωκράτης οἴονται οἴομαι καὶ καί τὰ ὁ χολοβάφινα διὰ διά τὸ ὁ ὁμοιόχρωμον χρυσᾶ καὶ καί τὰ ὁ λιθαργύρινα καὶ καί τὰ ὁ ὅς κατπρόκλος τιτέρινα ἀργυρᾶ ἀργύρεος , , οῦτως καὶ καί οἱ ὁ ἀνεπιστῄμονες τῆς ὁ συλλογιστικῆς μεθόδου μέθοδος ἐλέγχους ἔλεγχος μὲν μέν ἡγοῦνται καὶ καί συλλογισμοὺς συλλογισμός ἀπό ἀπό τινων μικρῶν μικρός σμικρός ὁμοιοτήτων ὁμοιότης τοὺς ὁ οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔχοντας ἔχω δι’ διά ἀπειρίαν ἀπειρία τὴν ὁ δόξαν δόξα ταύτην οὗτος λαμβάνοντες λαμβάνω . . ῾Ο μὲν μέν γὰρ γάρ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐκ ἐκ τινῶν ἐστι εἰμί τεθέντων τίθημι . . Τί ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί ἔλεγχος ἔλεγχος , , εἴρηται λέγω ἐρῶ ἔν ἐν εἰς τε τε τοῖς ὁ προτέροις πρότερος ᾿Αναλυτικοῖς καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ δευτέροις δεύτερος , , ἐν ἐν μὲν μέν τοῖς ὁ προτέροις πρότερος ὅτι ὅτι2 ὅτι ‟ συλλογισμός συλλογισμός ἐστι εἰμί λόγος λόγος ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 τεθέντων τίθημι τινῶν ἕτερόν τι τι τῶν ὁ κειμένων ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη συμ - - βαίνει βαίνω τῷ τῷ ταῦτα οὗτος εἶναι εἰμί ” ” καὶ καί τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς ( ( καὶ καί τίνος χάριν χάρις προσετέθη προστίθημι τῶν ὁ διαφορῶν διαφορά , , ἀρκούντως ἀρκεόντως ἐν ἐν τοῖς ὁ ᾿ ᾿ Αναλυτικοῖς διελάβομεν διαλαμβάνω ) ) , , ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ δευτέροις δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός μετὰ μετά ἀντιφάσεως ἀντίφασις τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἄνευ ἄνευ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος . . ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ διὰ διά τοῦτο οὗτος ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός τῷ τῷ συλλογισμῷ συλλογισμός · · ἐπὶ ἐπί πλέον πολύς πλείων γὰρ γάρ ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος , , πάντως πᾶς πάντως καὶ καί συλλογισμός συλλογισμός , , οὐ οὐ μήν μήν , , εἰ εἰ συλλογισμός συλλογισμός , , καὶ καί ἔλεγχος ἔλεγχος . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι συλλογισμὸς συλλογισμός μὲν μέν γίνεται γίγνομαι καὶ καί ἄνευ ἄνευ ἀντιφάσεως ἀντίφασις ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν προτάσεων πρότασις , , ἔλεγχος ἔλεγχος δ᾿ οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν προτάσεων πρότασις · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ ἐν ἐν ἐλέγχῳ ἔλεγχος τὴν ὁ μὲν μέν τῶν ὁ προτάσεων πρότασις εἶναι εἰμί κατηγορικὴν τὴν ὁ δὲ δέ στερητικήν · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος προσλαβὼν προσλαμβάνω τὸ ὁ ἀντικείμενον τῷ τῷ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή συμπεράσματι συμπέρασμα συλλογισμὸς συλλογισμός μετὰ μετά ἀντιφάσεως ἀντίφασις λέγεται λέγω τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα , , τουτέστι συλλογισμὸς συλλογισμός προσειληφὼς προσλαμβάνω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἔχον ἔχω ἀντίφασιν ἀντίφασις εἴς εἰς τινα κειμένην ἀληθῆ ἀληθής πρότασιν πρότασις , , ἢ τίη διὰ διά συλλογισμοῦ συλλογισμός ληφθεῖσαν λαμβάνω ἢ ἤ ἐξ ἐκ ὁμολογίας ὁμολογία τινὸς ἀληθῆ ἀληθής καὶ καί αὐτόπιστον . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις λέγει λέγω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ζῷον εἶναι εἰμί καὶ καί τοῦτο οὗτος ἀποδεικνύει ἀποδείκνυμι διὰ διά συλλογισμοῦ συλλογισμός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος λογικός λογικός , , τὸ ὁ λογικὸν λογικός ζῷον ζῷον , , καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα δῆλον δῆλος , , ἀληθὲς ἀληθής μὲν μέν ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος συνελογίσατο συλλογίζομαι · · εἰ εἰ δέ δέ τις τις ἐνίσταται ἐνίστημι πρὸς πρός τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , ἐλέγξομεν ἐλέγχω τοῦτον οὗτος λαβόντες λαμβάνω τὸ ὁ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τῷ τῷ ἀληθεῖ ἀλήθω συμπεράσματι συμπέρασμα ἢ ἤ τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον , , ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτὸς αὐτός ὑποτίθησι ὑποτίθημι , , καὶ καί τὴν ὁ ἑτέραν ἕτερος ὁμολογουμένην ὁμολογέω πρότασιν πρότασις καὶ καί δείξομεν δείκνυμι αὐτὸν αὐτός τοῖς ὁ προδήλοις μαχόμενον . . ἔστω εἰμί γὰρ γάρ τὸ ὁ ζῷον ζῷον οὐδενὶ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος · · τὸ ὁ ζῷον ζῷον παντὶ πᾶς λογικῷ λογικός · · τὸ ὁ λογικὸν λογικός οὐδενὶ οὐδείς ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος · · ἦν εἰμί δὲ δέ καὶ καί παντί . . ἰδοὺ γοῦν γοῦν λαβόντες λαμβάνω τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τῷ τῷ ἀληθεῖ ἀλήθω συμπεράσματι συμπέρασμα ἄτοπόν τι τι συνηγάγομεν τὴν ὁ ὁμολογουμένην ὁμολογέω πρότασιν πρότασις ἀνατρέψαντες ἀνατρέπω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ταὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος ποιῆσαι ποιέω , , κἀν ἐν εἰς εἰ εἰ τὸ ὁ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον λάβοιμεν λαμβάνω . . συλλογιστέον συλλογίζομαι συλλογιστέος οὖν οὖν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα διὰ διά μέσου μέσος τοὺ αἱρετοῦ αἱρετής μὴ μή εἶναι εἰμί τὸ ὁ κακὸν κακός ἀγαθόν ἀγαθός . . ] ] καὶ καί ἔστω εἰμί τόδε ὅδε κείμενον τὸ ὁ μηδὲν εἶναι εἰμί κακὸν κακός ἄγαθόν , , ἢ ἤ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τεθὲν τίθημι ὡς ὡς ὡς ἐναργὲς ἢ ἤ καὶ καί διὰ διά συλλογισμοῦ συλλογισμός δειχθέν · · ὡς ὡς ὡς ὅταν ὅταν λάβῃ λαμβάνω τις τις μηδὲν εἶναι εἰμί κακὸν κακός αἱρετόν αἱρετός , , πᾶν πᾶς ἀγαθὸν ἀγαθός αἱρετόν αἱρετός , , ἔχοι ἔχω ἂν ἐάν διὰ διά τούτου οὗτος δεδειγμένον δείκνυμι ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχἤματι τὸ ὁ μηδὲν εἶναι εἰμί κακὸν κακός ἀγαθόν ἀγαθός . . εἰ εἰ οὖν οὖν τις τις ἐνίσταται ἐνίστημι πρὸς πρός τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα λέγων λέγω εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος , , δώσει δίδωμι ἄν ἄν τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα , , τὴν ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί τι τις ἀγαθὸν ἀγαθός κακόν κακός , , καὶ καί ἐλεγχθείη ἐλέγχω ἄν ἄν ἐν ἐν τρίτῳ τρίτος σχήματι σχῆμα συλλογισαμένων ἡμῶν ἐγώ οὕτω οὕτως · · τὸ ὁ κακὸν κακός τινὶ ἀγαθῷ κατὰ κατά τὴν ὁ ὑπόθεσιν ὑπόθεσις , , τὸ ὁ αἱρετὸν αἱρετός παντὶ πᾶς ἀγαθῷ ἀγαθός , , καὶ καί τὸ ὁ αἱρετὸν αἱρετός τινὶ κακῷ κακός · · ἦν εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὐδενί οὐδείς . . τοῦτο οὗτος μὲν μέν οὖν οὖν ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστιν εἰμί ὁ ὁ τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον ἢ τίη τὸ ὁ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα λαμβάνων λαμβάνω καὶ καί πρότασίν τινα ἀληθῆ ἀληθής κἀκ ἐκ τούτου οὗτος ἀποδεικνύων ἀποδείκνυμι ἄτοπόν ἄτοπος τι τι συναγόμενον συνάγω . . τοιοῦτος τοιοῦτος μὲν μέν ὅ ὁ τε τε συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , καὶ καί ὁ ὁ συλλογιζόμενος καὶ καί ἐλέγχων ἐλέγχω κατὰ κατά τού - - τους συλλογίζεται συλλογίζομαι καὶ καί ἐλέγχει ἐλέγχω . . ἀλλ’ ἀλλά οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἐλέγχουσι ἐλέγχω μὲν μέν οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός , , δοκοῦσι δοκέω δὲ δέ ἐλέγχειν ἐλέγχω διὰ διά πολλὰς πολύς αἰτίας αἰτία , , αἰτίας αἰτία λέγων λέγω τοὺς ὁ δεκατρεῖς τρόπους τρόπος τροπός δι’ διά ὧν ἀπατῶσι ἀπατάω τοὺς ὁ προσδιαλεγομένους . . ὧν ὅς ὅς2 ἕνα ἕνος τόπον τόπος εἷναί φησιν φημί ἐπίκαιρόν τε τε καὶ καί κοινὸν κοινός τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος δημοσιώτατον , , τουτέστι κοινότατον κοινός , , εὐφυέστατον εὐφυής δὲ δέ ὡς ὡς ῥᾴδιον , , τὸν ὁ ὅς δἰὰ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα , , ὃς ὅς εἴη εἰμί ἂν ἄν ἢ τίη ὁ ὁ καθ’ κατά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία λεγόμενος λέγω ἢ ἤ ὁ ὁ κατὰ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἢ τίη τάχα τάχα καὶ καί ἀμφότεροι ἀμφότερος . . καὶ καί προστέθη|σιν ἐξ ἐκ οἵας οἷος οὗτος οὗτος τῆς ὁ αἰτίας αἰτία γίνεται γίγνομαι . . εἰ εἰ μὲν μέν ἦν εἰμί , , φησί φημί , , δυνατὸν δυνατός διαλεγομένους ἡμᾶς αὐτὰ αὐτός τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα φέρειν φέρω εἰς εἰς μέσον μέσος καὶ καί ὑπ’ ὑπό ὄψιν ὄψις τιθέναι τίθημι , , οἷον οἷος περὶ περί κυνὸς τοῦ ὁ καύματα καῦμα ποιοῦντος ποιέω διαλεγομένους αὐτὸν αὐτός ἐκεῖνον ἐκεῖνος παριστᾶν καὶ καί περὶ περί τούτου οὗτος τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιεῖσθαι ποιέω , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ποτε ποτε ἠπατήθημεν περὶ περί τῶν ὁ ὑποπιπτόντων ὑποπίπτω αἰσθήσει αἴσθησις καὶ καί προδήλων διαλεγόμενοι . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἀδύνατόν ἀδύνατος ἐστι εἰμί καὶ καί οὐ οὐ τοῖς ὁ πράγμασι πρᾶγμα χρώμεθα χράω2 χράομαι χραύω χράω ἐν ἐν ταῖς ὁ διαλέξεσιν διάλεξις , , ἀλλ’ ἀλλά ἀντὶ ἀντί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα τοῖς ὁ τούτων οὗτος συμβόλοις σύμβολος σύμβολα σύμβολον δὲ δέ τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα εἰσὶ εἰμί τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα · · τὰ ὁ γὰρ γάρ ἐν ἐν τῇ ὁ φωνῇ φωνή ὀνόματα ὄνομα καὶ καί ῥήματα ῥῆμα , , ἃ ὅς ὅς2 καθ’ κατά αὑτὰ λεγόμενα λέγω καὶ καί αὐτὰ αὐτός ὀνόματά ὄνομα ἐστι εἰμί , , διὰ διά μέσων μέσος τῶν ὁ νοημάτων νόημα ἐξαγγελτικά εἰσι εἰμί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα ) ) , , τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα μεταφέρομεν μεταφέρω ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ σημαινόμενα σημαίνω ὑπ’ ὑπό αὐτῶν αὐτός · · ὧν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἓν ὄνομα ὄνομα καὶ καί ταὐτὸν αὐτός συμβέβηκεν συμβαίνω εἶναι εἰμί , , τούτων οὗτος καὶ καί τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία καὶ καί τὴν ὁ φύσιν φύσις τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί νομίζομεν νομίζω διὰ διά τὴν ὁ τοῦ ὁ ὀνόμοτος ταὐτότητα . . διὸ διό καὶ καί οὕτως οὕτως ἐρωτῶσιν ἐρωτάω · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ λίθος λίθος ἄρρην ἄρσην ἐστίν εἰμί ; ; οὐχὶ οὐ ὁ ὁ Καλλίας Καλλίας ἄρρην ἄρσην ἐστίν εἰμί ; ; ὁ ὁ λίθος λίθος ἄρα ἄρα Καλλίας Καλλίας . . καὶ καί πάλιν πάλιν · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἄρρην ἄρσην ἐστίν εἰμί ; ; οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ποταμὸς ποταμός ἄρρην ἄρσην ἐστίν εἰμί ; ; ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ἄρα ἄρα ποταμός ποταμός ἐστι εἰμί . . κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι ὁμωνύμων ὁμώνυμος ὄντων εἰμί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα ἢ ἤ ἀμφιβόλων ἀμφίβολος · · νομίζομεν νομίζω γάρ γάρ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ συμκαὶ βαίνει βαίνω τοῖς ὁ ὀνόμασι ὄνομα , , τοῦτο οὗτος ἀκολουθεῖν ἀκολουθέω καὶ καί τοῖς ὁ πράγμασι πρᾶγμα . . διὰ διά τί τίς τις δὲ δέ οὕτως οὕτως ἀπατᾶν ἀπατάω πειρᾶται πειράω ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής , , λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι διὰ διά τὸ ὁ ἀπορεῖν ἀπορέω2 ἀπορέω ἀπορρέω ἀφοράω τὴν ὁ φύσιν φύσις ἡμῶν ἐγώ ὀνομάτων ὄνομα τῶν ὁ ἁρμοζόντων ἁρμόζω ἑνὶ ἑκάστῳ ἕκαστος τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα γίνεται γίγνομαι αὕτη οὗτος ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη καὶ καί ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός · · εἰ εἰ γὰρ γάρ εὐπορία εὐπορία ἦν εἰμί πολλῶν πολύς ὀνομάτων ὄνομα , , οὐκ οὐ ἂν ἄν αὕτη οὗτος ἡ ὁ ἀπάτη ἐπιπολάζειν ἐπιπολάζω ἠδύνατο δύναμαι . . νῦν νῦν δὲ δέ ἀποροῦσα ἀπορέω2 ἡ ὁ φύσις φύσις ἡμῶν ἐγώ πολλοῖς πολύς οὖσι εἰμί καὶ καί διαφόροις διάφορος τοῖς ὁ πράγμασι πρᾶγμα καὶ καί ἀπείροις ἤπειρος , , οὐχὶ οὐ τῇ ὁ φύσει φύσις ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ ἡμῖν , , ἐπιθεῖναι ἐπιτίθημι ἑνὶ ἑκάστῳ ἕκαστος οἰκεῖον οἰκεῖος ὄνομα ὄνομα , , πολλά πολύς τινα τις καὶ καί διάφορα συναγαγοῦσα πράγματα πρᾶγμα τέθεικεν τίθημι ἓν καὶ καί τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα · · ἅπερ ὅς πράγματα πρᾶγμα εἰ εἰ εἶχον ἔχω τὸν ὁ οἰκεῖον οἰκεῖος ἓν ἕκαστον ἕκαστος ὀνομασμόν , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἠπατώμεθα , , ἀλλ’ ἀλλά ὅταν ὅταν διαλεγώμεθα διαλέγω , , ὑπεφέρομεν ἂν ἐάν τῇ ὁ ὅς τῇ αἰθήσει τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα , , καὶ καί οὕτως οὕτως ἀπρόσκοπος ἂν ἐάν ἐγίνετο γίγνομαι ἡ ὁ διάλεξις διάλεξις . . νῦν νῦν δὲ δέ ἐπειδὴ ἐπεί ἡ ὁ φύσις φύσις διὰ διά τὴν ὁ ἀπορίαν ἀπορία οὐ οὐ προσήρμοσεν ἑνὶ ἑκάστῳ ἕκαστος τὸ ὁ κατάλληλον κατάλληλος ὄνομα ὄνομα , , ἀλλὰ ἀλλά πολλοῖς πολύς πράγμασιν πρᾶγμα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν ὄνομα ὄνομα ἀγαγοῦσα ἄγω ἐπέθηκε ἐπιτίθημι , , διὰ διά τοῦτο οὗτος καὶ καί ἡ ὁ ἀπάτη χώραν χώρα ἔσχε ἔχω · · διὸ διό τὰ ὁ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα ὁμολογηθέντα ὁμολογέω τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα σημαινομένου συμβαίνειν συμβαίνω ἡγούμεθα , , ὡς ὡς ὡς κἀκείνων μιᾶς φύσεως φύσις ὄντων εἰμί διὰ διά τὴν ὁ τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα ταὐτότητα , , καὶ καί τῷ τῷ τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα εἶναι εἰμί ἓν οἰόμεθα οἴομαι καὶ καί τὰ ὁ ὑπ’ ὑπό αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δηλούμενα δηλόω πράγματα πρᾶγμα διάφορα διάφορος καὶ καί ἀνομοούσια ὄντα εἰμί ἓν εἶναι εἰμί κατὰ κατά φύσιν φύσις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀδύνατον ἀδύνατος . . οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τὸ ὁ βασιλίσκος ὄνομά ὄνομα ἐστιν εἰμί ἕν τι , , ἤδη ἤδη καὶ καί τὸ ὁ σημαινόμενον σημαίνω παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ πρᾶγμα πρᾶγμα ἔσται ἕν · · ἄλλος ἄλλος γὰρ γάρ ὁ ὁ τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς ἐγνωσμένος γιγνώσκω βασιλίσκος καὶ καί ἄλλος ἄλλος ὁ ὁ τοῖς ὁ ἐπιστήμοσιν , , ὁ ὁ ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ καρδίας καρδία δηλονότι ὢν εἰμί τοῦ ὁ ἀστρῴου λέοντος λέων . . οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν τὸ ὁ ἀπατᾶν καὶ καί ἀπατᾶσθαι ἀπατάω ἀπὸ ἀπό μικρᾶς μικρός σμικρός τινος κοινωνίας κοινωνία καὶ καί ὁμοιότητος ὁμοιότης σοφιστικόν σοφιστικός . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα τοῦτο οὗτος ἡγεῖσθαι συμβαίνει συμβαίνω , , φησί φημί , , τοῖς ὁ σοφισταῖς σοφιστής . . παραδείγματι παράδειγμα χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω τῷ τῷ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ψήφων τοῖς ὁ λογιζομένοις · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ δακτύλων δάκτυλος ἐν ἐν ταῖς ὁ ψήφοις ψῆφος συλλογιζόμενοι εὑρίσκουσι εὑρίσκω , , ταῦτα οὗτος καὶ καί ἐπ’ ἐπί αὐτῶν αὐτός τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα μεταφέρουσι μεταφέρω , , καὶ καί τοσαῦτά φασιν φημί ἔχειν ἔχω καὶ καί ταῦτα οὗτος εἶναι εἰμί τὰ ὁ δακτυλομετρούυενα . . τὸ ὁ ὅς δ’ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὅμοιον ὅμοιος , , ἀλλὰ ἀλλά ἐπὶ ἐπί μὲν μέν τοῦ ὁ ἀριθμοῦ ἀριθμός τὰ ὁ συμβαίνοντα συμβαίνω ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ μεταφέρειν μεταφέρω ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ ἀριθμούμενα ἀληθές · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ὁ ὁ ἑπτὰ ἑπτάς ἀριθμὸς ἀριθμός εἰς εἰς περιττὸν καὶ καί ἄρτιον διαιρεῖται διαιρέω , , ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τοὺς ὁ ἑπτὰ ἑπτάς ἄνδρας ἀνήρ , , οἵτινές ὅστις εἰσι εἰμί τὰ ὁ ἀριθμούμενα , , εἰς εἰς περιττὸν καὶ καί ἄρτιον διαιρεῖσθαι διαιρέω ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα οὐκ οὐ ἀληθές ἀληθής · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὁ ὁ Δίων Δίων δισύλλαβον , , τὸ ὁ ὅς δισύλλαβον τετρασύλλαβον , , ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ Δίωνα Δίων , , ὅς ὅς ἐστι εἰμί τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , τετρασύλλαβον εἶναι εἰμί . . Ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω καὶ καί δείξας δείκνυμι πῶς πῶς πως ἀπατώμεθα , , δηλονότι δι’ διά ἀπειρίαν ἀπειρία καὶ καί ἄγνοιαν ἄγνοια καὶ καί μᾶλλον μᾶλλον διὰ διά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία μεταφερόντων μεταφέρω τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός τὴν ὁ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα ἀπάτην ἀπάτη εἰς εἰς τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα , , ὥσπερ ὥσπερ οἱ ὁ λογαριασταὶ μετασυναγοῦσα φέρουσι φέρω τοὺς ὁ | | ἀριθμοὺς ἀριθμός ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ ἀριθμητά , , δείκνυσι δείκνυμι τοῦτο οὗτος διάφορον διάφορος εἶναι εἰμί καὶ καί οὐχ οὐ ὅμοιον ὅμοιος διὰ διά τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὅμοιον ὅμοιος . . ἐπὶ ἐπί μὲν μέν γὰρ γάρ τῶν ὁ ἀριθμῶν ἀριθμός καὶ καί τῶν ὁ ἀριθμητῶν καὶ καί ἄμφω ἄμφω ἄπειρά εἰσι εἰμί καὶ καί ἀπερίληπτα , , καὶ καί εὔδηλον εὔδηλος ὅτι ὅτι2 ὅτι ὡς ὡς ἄν ἄν ἔχοι ἔχω τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος , , οὕτως οὕτως ἕξει ἔχω καὶ καί θάτερον · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα καὶ καί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . τὰ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ὀνόματα ὄνομα πεπέρανται περάω πέρνημι περαίνω καὶ καί τὸ ὁ τῶν ὁ λόγων λόγος πλῆθος πλῆθος · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ οἱ ὁ λόγοι λόγος ἐξ ἐκ ὀνομάτων ὄνομα σύγκεινται σύγκειμαι λεγέσθω λέγω γὰρ γάρ νῦν νῦν καὶ καί τὰ ὁ ῥήματα ῥῆμα ὀνόματα ὄνομα ) ) , , τὰ ὁ δὲ δέ ὀνόματα ὄνομα ἐκ ἐκ συλλαβῶν , , αἱ ὁ δὲ δέ συλλαβαὶ ἐκ ἐκ στοιχείων , , τὰ ὁ δὲ δέ στοιχεῖα στοιχεῖον τῆς ὁ ἐγγραμμάτου φωνῆς φωνή πεπερασμένα περαίνω εἰκοσιτέσσαρα γάρ γάρ ) ) , , τὸ ὁ ἐκ ἐκ πεπερασμένων ἄρα ἄρα , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ τῷ ἕκτω τῆς ὁ Φυσικῆς φυσικός ἀκροάσεως ἀκρόασις δέδεικται δείκνυμι , , ἀνάγκη ἀνάγκη συμπεπεράνθαι . . ἀλλ’ ἀλλά οὕτω οὕτως μὲν μέν πεπερασμένα περαίνω εἰσὶ εἰμί τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ὁ ὁ ἁριθμὸς καὶ καί τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα ἄπειρά ἄπειρος εἰσι εἰμί , , καὶ καί ὅπως ὅπως οὐχ οὐ ὅμοιόν ὅμοιος ἐστι εἰμί τὸ ὁ συμβαῖνον ἐπί ἐπί τε τε τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀριθμῶν ἀριθμός , , τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τούτου οὗτος ἐπάγει ἐπάγω δυνάμει δύναμις λέγων λέγω · · ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί ὁ ὁ ἀριθμὸς ἀριθμός ἐπ’ ἐπί ἄπειρον ἤπειρος αὔξειν αὐξάνω δύναται δύναμαι καὶ καί τὰ ὁ ἀριθμητά , , οὐκ οὐ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὰ ὁ διάφορα διάφορος ἀριθμητὰ καθὸ ἀριθμητὰ τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός καὶ καί ἑνὶ ἀριθμῷ ἀριθμός δηλοῦσθαι δηλόω , , οἷον οἷος τὰ ὁ ἑπτὰ ἑπτάς καὶ καί ἓξ διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς πέντε πέντε ἀριθμοῦ ἀριθμός · · τὰ ὁ δὲ δέ πράγματα πρᾶγμα ἐπείπερ ἄπειρά ἄπειρος εἰσι εἰμί τὸν ὁ ἀριθμόν ἀριθμός , , τὰ ὁ δὲ δέ ὀνόματα ὄνομα πεπέρανται , , ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον πλείω πολύς πλείων τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός λόγον λόγος καὶ καί τοὔνομα ὄνομα τὸ ὁ ἓν σημαίνειν σημαίνω . . τούτου οὗτος δὲ δέ ὄντος εἰμί , , εἰ εἰ μὲν μέν ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος δοίη δίδωμι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , ἐπ’ ἐπί ἄλλου δὲ δέ μεταγάγοι ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως , , δόξειεν δοκέω ἂν ἐάν ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεσθαι γίγνομαι . . χρᾶται χράω2 χράομαι χραύω χράω δὲ δέ τοῖς ὁ ἀριθμοῖς ἀριθμός καὶ καί ταῖς ὁ ψήφοις πρὸς πρός τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής τῷ τῷ τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα μεταφέρειν μεταφέρω ἐπ’ ἐπί αὐτὰ αὐτός τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα παραλογιζομένους τοὺς ὁ ἀνεπιστήμονας ἀνεπιστήμων . . ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ψήφων οἱ ὁ μὴ μή δεινοὶ δεινός ἀλλ’ ἀλλά ἐπιπόλαιοι ἐπιπόλαιος καὶ καί ἰδιῶται ἰδιώτης τῷ τῷ τοὺς ὁ ἀριθμοὺς ἀριθμός φέρειν φέρω ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ ἀριθμούμενα παρ’ παρά ἑαυτῶν ἑαυτοῦ καὶ καί παρὰ παρά τῶν ὁ περὶ περί τὰς ὁ ψήφους ψῆφος καὶ καί τοὺς ὁ ἀριθμοὺς ἀριθμός ἐπιστημόνων ἀπατῶνται ἀπατάω καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος καὶ καί ὑπὸ ὑπό τούτων οὗτος παρακρούονται παρακρούω , , τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός δή δή φησι φημί τρόπον τρόπος τροπός ἔχειν ἔχω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ λόγων λόγος τῶν ὁ ἐξ ἐκ ὀνομάτων ὄνομα · · οἱ ὁ γὰρ γάρ ἀξύνετοι ἀσύνετος καὶ καί ἀνεπιστήμονες ἀνεπιστήμων τῆς ὁ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα δυνάμεως δύναμις κακῶς κακός διαλεγόμενοι παραλογίζονται παραλογίζομαι καὶ καί αὐτοὶ αὐτός διαλεγόμενοι καὶ καί ἄλλων ἄλλος ἀκούοντες ἀκούω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐλάττω ἐλάσσων τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα , , καὶ καί ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἐνεργείας ἐνέργεια ἔνεστι ἔνειμι εἰμί πιστοῦσθαι · · πολλὰ πολύς γὰρ γάρ οὐκ οὐ ὠνόμασται ὀνομάζω · · καὶ καί τὰ ὁ ὅς μὲν μέν πράγματα πρᾶγμα ἄλλοτε ἄλλος ἄλλοτε ἄλλα ἄλλος , , τὰ ὁ ὅς δὲ δέ ὀνόματα ὄνομα τὰ ὁ αὐτά αὐτός . . οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ διὰ διά τοῦτο οὗτος μόνον μόνος αἱ ὁ ὁμωνυμίαι ὁμωνυμία λέγει λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι διὰ διά τοῦτο οὗτος ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη , , εἰ εἰ καὶ καί δι’ διά ἄλλας ἄλλος αἰτίας αἰτία τινὰς αἱ ὁ ὁμωνυμίαι ὁμωνυμία . . ἢ τίη ἡ ὁ ὅς μὲν μέν ὁμωνυμία ὁμωνυμία ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη διὰ διά τοῦτο οὗτος · · πάντως πᾶς πάντως γὰρ γάρ ὁ ὁ τιθέμενός τινι ὄνομά ὄνομα τι χρήσεται χράομαι χράω φωνῇ φωνή κατ’ κατά ἄλλου ἄλλος τινὸς εἰρημένῃ λέγω . . ἡ ὁ ὅς μέντοι μέντοι πρὸς πρός τόνδε ὅδε ἢ ἤ τόνδε ὅδε ὁμωνυμία ὁμωνυμία οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀναγκαία ἀναγκαῖος · · ἠδύνατο δύναμαι γὰρ γάρ ἄλλῳ ἄλλος τινὶ καὶ καί μὴ μή τοιούτῳ τοιοῦτος ὁμωνύμῳ εἶναι εἰμί . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ πεπέρανται περαίνω τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα , , δῆλον δῆλος ἔκ ἐκ τε τε τοῦ ὁ τὰ ὁ στοιχεῖα στοιχεῖον , , ὧν ὅς ὅς2 ἐν ἐν τῇ ὁ ὅς τῇ συνθέσει σύνθεσις τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα , , πεπεράνθαι περαίνω · · τῶν ὁ δὲ δέ πεπερασμένων καὶ καί ἡ ὁ σύνθεσις σύνθεσις πεπερασμένη περαίνω • • καὶ καί ἔτι ἔτι ἐκ ἐκ τοῦ ὁ μηδὲ μηδέ πᾶσαν πᾶς σύνθεσιν σύνθεσις γραμμάτων γράμμα συλλαβὰς συλλαβή ἢ τίη ὀνόματα ὄνομα ποιεῖν ποιέω δύνασθαι δύναμαι · · αἱ ὁ γὰρ γάρ πρὸς πρός τὰ ὁ φωνήεντα συμπλοκαί τε τε καὶ καί συνθέσεις σύνθεσις αὐτῶν αὐτός μόναι τοῦτο οὗτος ποιοῦσι ποιέω . . Διὰ διά μὲν μέν οὖν οὖν ταύτην οὗτος τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία . . Ποῖαν αἰτίαν αἰτία ; ; τὴν ὁ ὅς ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα , , δηλονότι τὴν ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία , , καὶ καί τὰς ὁ μελλούσας μέλλω λεχθῆναι λέγω τῶν ὁ λοιπῶν λοιπός δώδεκα τρόπων τρόπος τροπός . . ἔστιν εἰμί ἐν ἐν συλλογισμοῖς συλλογισμός καὶ καί ἐλέγχοις ἐλέγχω , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , καὶ καί τὸ ὁ φαινόμενον καὶ καί τὸ ὁ ἀληθές ἀληθής , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν σοφιστικὸν σοφιστικός ὂν εἰμί τὸ ὁ δὲ δέ ἐπιστημονικόν ἐπιστημονικός . . Ἐπεὶ δ’ ἐστί εἰμί τισι μᾶλλον μᾶλλον πρὸ πρό ἔργου ἔργον . . Εἰπὼν ὅτι ὅτι2 ὅτι διὰ διά ταύτην οὗτος τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία καὶ καί τὰς ὁ ἄλλας ἄλλος γίνεται γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη ἡ ὁ σοφιστική σοφιστικός , , προτίθεται προτίθημι εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί δι’ διά ἣν αἰτίαν αἰτία ἐπιτετήδευται . . λέγει λέγω τοίνυν τοίνυν ὅτι ὅτι2 ὅτι τινὲς δοκεῖν δοκέω θέλοντες ἐθέλω μᾶλλον μᾶλλον ἤπερ ἤ ἠπειρωτικός εἶναι εἰμί σοφοὶ διὰ διά τὸ ὁ εὐχερῶς εὐχερής καὶ καί ῥᾳδίως ῥᾴδιος καὶ καί ἀνιδρωτὶ αὐτοῖς αὐτός τοῦτο οὗτος προσγίνεσθαι διὰ διά πολλοῦ πολύς τιθέασι τίθημι καὶ καί τὸ ὁ τοῦ ὁ σοφοῦ σοφός ἔργον ἔργον δοκεῖν δοκέω μᾶλλον μᾶλλον ποιεῖν ποιέω παρὸ ποιεῖν ποιέω κυρίως κύριος κυρίως . . οὐ οὐ μόνον μόνος γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ κατωτάτοις χρόνοις χρόνος τὸ ὁ ὅς δοκεῖν δοκέω μὲν μέν εἶναι εἰμί σοφοῖς σοφός μὴ μή εἶναι εἰμί δὲ δέ σπουδάζεται σπουδάζω , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ πάλαι πάλαι χρόνοις χρόνος τὸ ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος περισπούδαστον περισπούδαστος ἦν εἰμί τοῖς ὁ | σοφισταῖς σοφιστής · · ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ σοφιστικὴ σοφιστικός φαινομένη φαίνω μέν μέν ἐστι εἰμί σοφία σοφία οὐκ οὐ οὖσα εἰμί δέ δέ , , καὶ καί ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής χρηματιστὴς χρηματιστής ἀπὸ ἀπό φαινομένης φαίνω σοφίας σοφία . . δηλοῦσι δηλόω δὲ δέ τοῦτο οὗτος Ἱππίαι καὶ καί Πρωταγόραι καὶ καί Γοργίαι καὶ καί Πρόδικοι , , ὧν ὅς ὅς2 ὁ ὁ βουλόμενος τὴν ὁ σοφίαν σοφία καὶ καί τὸν ὁ πλοῦτον πλοῦτος ὃν ἐκ ἐκ ταύτης οὗτος συνή - - θροισαν μαθεῖν μανθάνω ἐντυγχανέτω τοῖς ὁ ὁμωνύμοις τούτων οὗτος διαλόγοις τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων . . καὶ καί ὁ ὁ σοφώτατος σοφός δὲ δέ Σωκράτης ἐν ἐν τῷ ὁ τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων Γοργίᾳ τοῦ ὁ θρασυτάτου θρασύς Πώλου Πῶλος τὸ ὁ ἐπηρμένον ἐπαίρω καὶ καί τοῦ ὁ Καλλικλέους Καλλικλῆς τὸ ὁ ἀμαθὲς ἀμαθής διελέγχων διελέγχω ἐπιστημονικῷ λόγῳ λόγος καὶ καί ταπεινῷ ταπεινός φρονήματι φρόνημα πάντως πᾶς πάντως πιστούμενος τὴν ὁ σοφιστικὴν σοφιστικός δοκήσει δοκέω μόνον μόνος εἶναι εἰμί σοφίαν σοφία φησὶ φημί καὶ καί οὐκ οὐ ἀληθείᾳ ἀλήθεια καὶ καί τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής δοκήσει δοκέω μόνον μόνος εἶναι εἰμί σοφὸν σοφός τῇ ὁ ὅς τῇ δ’ ἀληθείᾳ ἀλήθεια ἄσοφον καὶ καί χρηματιστήν χρηματιστής , , ἤγουν χρημάτων χρῆμα ἕνεκεν ἕνεκα ἀγωνιζόμενον ἀπὸ ἀπό φαινομένης φαίνω σοφίας σοφία . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δ’ ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός φαινομένη φαίνω ἐστὶ εἰμί σοφία σοφία καὶ καί οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως , , δῆλον δῆλος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ κατὰ κατά δόκησιν δόκησις εἶναι εἰμί · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ κατὰ κατά δόκησιν δόκησις οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἡ ὁ δόκησις δόκησις φαινομένη φαίνω ἐστὶν εἰμί ὑπάρξις , , ἡ ὁ ὅς δὲ δέ φαινομένη φαίνω ὑπάρξις οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως ἐστὶν εἰμί ὑπάρξις , , κατ’ κατά ἐπαναδίπλωσιν τοῦ ὁ μείζονος μέγας ὅρου ὅρος ἡ ὁ ἄρα ἄρα δόκησις δόκησις οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως ἐστί εἰμί . . διὰ διά τοῦτο οὗτος ἥ ὁ τε τε σοφιστικὴ σοφιστικός φαινομένη φαίνω σοφία σοφία καὶ καί ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής φαινόμενος φαίνω σοφός σοφός , , καὶ καί τὸ ὁ ἔργον ἔργον τοῦ ὁ σοφοῦ σοφός <φαινομένου> φαινόμενον φαίνω καὶ καί οὐκ οὐ ἀληθές ἀληθής . . καὶ καί ἐπειδὴ ἐπεί φαινομένης φαίνω σοφίας σοφία ἐχρηματίζοντο χρηματίζω , , ἀκόλουθον ἀκόλουθος ἦν εἰμί πάντως πᾶς πάντως δοκεῖν δοκέω μᾶλλον μᾶλλον ποιεῖν ποιέω τὸ ὁ τοῦ ὁ σοφοῦ σοφός ἔργον ἔργον ἢ ἤ ποιεῖν ποιέω . . ὁ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ὄντως ὄντως σοφὸς σοφός ποιεῖ ποιέω μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ τοῦ ὁ σοφοῦ σοφός ἔργον ἔργον ἢ ἤ δοκεῖ δοκέω · · δηλοῖ δηλόω δὲ δέ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης μηδὲν εἰδέναι οἶδα πανταχοῦ πανταχοῦ διαβεβαιούμενος διαβεβαιόω μηδὲ μηδέ σοφόν σοφός τι τις ποιεῖν ποιέω καίτοι πάντα πᾶς καὶ καί λέγων λέγω καὶ καί πράττων πράσσω ἀπ’ ἀπό ἄκρας ἄκρος ἐπιστήμης ἐπιστήμη . . οἱ ὁ ὅς δὲ δέ σοφισταὶ σοφιστής τοὐναντίον ἐναντίον · · πάντα πᾶς γὰρ γάρ εἰδέναι οἶδα διαβεβαιοῦνται διαβεβαιόω διαβεβαιόομαι · · ‘ ‘ οὐδεὶς γὰρ γάρ οὐδέπω οὐδέπω μέχρι μέχρι καὶ καί τήμερον σήμερον ‘ ‘ , , φησὶν φημί ὁ ὁ Πρωταγόρας Πρωταγόρας , , ‘ ‘ καινόν καινός τί τι με ἠρώτησε ἐρωτάω ’ ’ , , μόνον μόνος οὐχὶ οὐ λέγων λέγω ‘ ‘ αὐτὰ αὐτός ἐκεῖνα ἐκεῖνος παρὰ παρά πάντων πᾶς ἐρωτῶμαι ἐρωτάω ἅπερ ὅς τυγχάνω τυγχάνω εἰδώς οἶδα ’ ’ . . Ἔστι εἰμί δ΄ ὡς ὡς ὡς ἓν πρὸς πρός ἓν εἰπεῖν λέγω εἶπον ἔργον ἔργον . . Εἰπὼν λέγω ὁποία ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής σοφία σοφία , , ὅτι ὅτι2 ὅτι φαινομένη φαίνω σοφία , , καὶ καί ὁποῖον ὁποῖος τὸ ὁ ἔργον ἔργον αὐτῶν αὐτός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ δοκεῖν δοκέω ποιεῖν ποιέω τὸ ὁ τοῦ ὁ σοφοῦ σοφός ἔργον ἔργον , , νῦν νῦν προστίθησι προστίθημι καὶ καί τὸ ὁ τῶν ὁ ἀληθῶν ἀληθής σοφῶν ἔργον ἔργον . . ἵνα ἵνα γὰρ γάρ μή μή τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον ‘ ‘ πῶς πῶς πως δὲ δέ καὶ καί τίνα τρόπον τρόπος τροπός ἐρωτᾶν ἐρωτάω καλῶς καλός , , ὡσαύτως ὡσαύτως καὶ καί ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω γνόντες γιγνώσκω οὐχ οὐ ἁλωθείημεν τοῖς ὁ ἐπιχειροῦσι ἐπιχειρέω σοφίζεσθαι σοφίζω ; ; ’ , , φησὶ φημί τῶν ὁ ἐπιστημόνως ἐπιστήμων ἐρωτώντων ἐρωτάω καὶ καί ἀποκρινομένων ἀποκρίνω τοῦ ὁ ὅς μὲν μέν ἐρωτῶντός ἐστιν εἰμί ἔργον ἔργον τὸ ὁ ἀψευδεῖν ἀψευδέω περὶ περί τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἐμφανίζειν ἐμφανίζω ψευδόμενον ψεύδω , , εἴ εἰ που που πού κακῶς κακός καὶ καί ψευδῶς ψευδής ἀποκρίνεται ἀποκρίνω , , τοῦ ὁ ὅς δ’ ἀποκρινομένου τὸ ὁ ἐμφανίζειν ἐμφανίζω , , εἴ εἰ που που πού δια - - ψεύδεται ψεύδω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἐμφανίζειν ἐμφανίζω τὸν ὁ ψευδόμενον ψεύδω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἔργον ἔργον τοὐ ἀποκρινομένου , , ἐν ἐν τῷ ὁ δύνασθαι δύναμαι ὑπέχειν ὑπέχω λόγον λόγος ἐστίν εἰμί · · ὁ ὁ γὰρ γάρ εἰδώς οἶδα , , εἴτε εἴτε πολλαχῶς πολλαχῶς εἴτε εἴτε μοναχῶς μοναχός μοναχῶς τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα λέγεται λέγω , , τὸν ὁ ὅς ἐρωτῶντά ἐρωτάω τι τι τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς ὡς ὡς μοναχῶς μοναχός μοναχῶς λεγόμενον λέγω οὐ οὐ συγχωρήσει συγχωρέω τοῦτον οὗτος ἀπατῆσαί ἀπατάω τε τε καὶ καί σοφίσασθαι σοφίζω . . τὸ ὁ δὲ δέ ἀψευδεῖν ἀψευδέω ἐν ἐν τῷ τῷ λαμβάνειν λαμβάνω , , ὅ ὅς ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ δυνάμενος καλῶς καλός ἐρωτᾶν ἐρωτάω οὐδέποτε οὐδέποτε πρότασιν πρότασις ἐρωτήσει ἐρωτάω ἀφ’ ἀπό ἧς ὅς ὅς2 συμβήσεται συμβαίνω τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος λέγειν λέγω ἑαυτῷ ἑαυτοῦ · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐρωτῶν καλῶς καλός οὐ οὐ δι’ διά ἑαυτὸν ἑαυτοῦ δείκνυσι δείκνυμι τἀναντία ἐναντίος συμβαίνειν συμβαίνω , , ὡς ὡς εἰδὼς οἶδα ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἀναμαρτήτως ἀναμάρτητος , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . Ἔστι εἰμί δ᾿ ὡς ὡς ὡς ἓν πρὸς πρός ἕν . . Ἵνα συνελὼν συναιρέω εἴπω λέγω εἶπον ὡς ὡς ἓν πρὸς πρός ἓν τὰ ὁ ὅς ἀμφοτέρων ἀμφότερος ἔργα ἔργον , , τοὐ μὲν μέν καλῶς καλός ἐρωτῶντος ἐρωτάω ἔργον ἔργον ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ὅς λαμβάνειν λαμβάνω προτάσεις πρότασις κυρίας κύριος καὶ καί μὴ μή ἀμφιβόλους ἀμφίβολος , , τοῦ ὁ ὅς δέ δέ γε γε ἀποκρινομένου ἔργον ἔργον ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω ἐλέγχειν ἐλέγχω ψευδόμενον ψεύδω · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ δύνασθαι δύναμαι τὸν ὁ ψευδόμενον ψεύδω ἐλέγχειν ἐλέγχω γίνεται γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ εἰδέναι οἶδα τά ὁ τε τε ὁμώνυμα καὶ καί ἀμφίβολα καὶ καί τἄλλα ἄλλος ἐλλός δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἀπατᾶν ἀπατάω πειρᾶται πειράω ὁ ὁ ἐρωτῶν . . ἢ τίη τοίνυν τοίνυν τὸ ὁ ἓν πρὸς πρός ἓν οὕτω οὕτως νοητέον νοέω ἢ ἤ καὶ καί οὕτως οὕτως ὀφείλει ὀφείλω νοεῖσθαι νοέω · · ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπειδή με ἐρωτᾶν ἐρωτάω βούλει βούλομαι , , γίνωσκε γιγνώσκω ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ θέλεις ἐθέλω μὴ μή παρατραπῆναι παρατρέπω , , ἐρώτα ἐρωτάω καλῶς καλός καὶ καί ἀληθῶς ἀληθής , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἔργον ἔργον τοῦ ὁ ἐπιστημόνως ἐπιστήμων ἐρωτῶντος ἐρωτάω , , καὶ καί σπούδαζε σπουδάζω τὸν ὁ ψευδόμενον ψεύδω ἐλέγχειν ἐλέγχω δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 εἴπομεν λέγω εἶπον , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί οἰκεῖον οἰκεῖος ἔργον ἔργον τοῦ ὁ ἐπιστημόνως ἐπιστήμων ἀποκρινομένου . . ἢ τίη τοίνυν τοίνυν κατὰ κατά τὸ ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος νοητέον νοέω τὸ ὁ ἓν πρὸς πρός ἓν ἢ τίη κατὰ κατά τὸ ὁ δεύτερον δεύτερος · · † † σῴζει σῴζω σώζω γὰρ γάρ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος · · δύο γε γάρ γάρ τινα τις εἶπε λέγω εἶπον , , τό ὁ ὅς τε τε πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω | | καὶ καί τὸ ὁ ἐρωτᾶν ἐρωτάω . . Ταῦτα οὗτος δὴ δή εἰπὼν λέγω ὑπομιμνήσκει ὑπομιμνήσκω ἡμᾶς ἐγώ ὧν ὅς ὅς2 ἔδειξε δείκνυμι · · καὶ καί γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί τοιοῦτον εἶδος εἶδος λόγων λόγος , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οἱ ἕ σοφισταὶ σοφιστής διώκουσιν διώκω , , συνέστησεν συνίστημι ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 καὶ καί τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία παρέθετο παρατίθημι , , προσθεὶς καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 ἐφίενται ἐφίημι τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος τῶν ὁ λόγων λόγος δυνάμεως δύναμις ὡς ὡς ὡς εὐχεροῦς εὐχερής καὶ καί ῥᾳδίας , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ τοιαύτη τοιοῦτος δύναμις δύναμις τῆς ὁ ἔριδος ἔρις ποιεῖ ποιέω τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω σοφόν σοφός , , δι’ διά οὗ οὗ τυγχάνουσιν τυγχάνω οἱ ὁ σοφιστάὶ τὴν ὁ προαίρεσιν προαίρεσις ἔχοντες ἔχω . . συνίστησι συνίστημι συνιστάω δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός τινὰ διὰ διά τούτων οὗτος ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖος ἐστι εἰμί τῷ ὁ φιλοσόφῳ φιλόσοφος κατ’ κατά ἀλήθειαν ἀλήθεια καὶ καί ἐπιστημονικῶς καὶ καί τοῦτο οὗτος εἰδέναι οἶδα τὸ ὁ εἶδος εἶδος τῶν ὁ λόγων λόγος τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τοῖς ὁ σοφισταῖς σοφιστής σπουδαζόμενον σπουδάζω . . πῶς πῶς πως γὰρ γάρ τὸ ὁ ἀγνοούμενον ἀγνοέω ἐλεγχόμενον ἐλέγχω ἔσται ; ; ἀλλὰ ἀλλά δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ γινωσκόμενον γιγνώσκω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἡ ὁ ἀπειρία ἀπειρία καὶ καί ἡ ὁ ἄγνοια ἄγνοια τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος λόγων λόγος τῆς ὁ φαντασίας φαντασία αἰτία αἰτία , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς ἡ ὁ γνῶσις γνῶσις αὐτῶν αὐτός ἅμα ἅμα τῇ ὁ ὅς τῇ γνώσει γιγνώσκω καὶ καί ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστι εἰμί . . ταῦτα οὗτος δείξας δείκνυμι ἐπὶ ἐπί τούτοις οὗτος προτίθεται προτίθημι εἰπεῖν λέγω εἶπον περὶ περί οὗ οὗ ἡ ὁ προκειμένη πραγματεία πραγματεία • • ἔστι εἰμί δὲ δέ περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος , , πῶς πῶς πως τε τε γίνονται γίγνομαι καὶ καί διὰ διά τίνων τίς τις . . Πόσα δέ δέ ἐστιν εἰμί εἴδη εἶδος τῶν ὁ λόγων λόγος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός . . Εἰσβάλλει νῦν νῦν εἰς εἰς τὴν ὁ τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος διδασκαλίαν διδασκαλία , , καὶ καί ζητεῖ ζητέω πρότερον πρότερος ’ ’ πό σὰ εἰσὶν εἰμί εἴδη εἶδος τῶν ὁ λόγων λόγος τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός καὶ καί ἐκ ἐκ πόσων συνέστηκε συνίστημι τὸ ὁ σοφιστεύειν σοφιστεύω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ πόσα ποσός πόσος ἐστὶν εἰμί εἴδη εἶδος τῶν ὁ λὁγων καὶ καί ἐκ ἐκ πόσων τὸν ὁ ἀριθμὸν ἀριθμός ἢ τίη ἐκ ἐκ παραλλήλου κεῖται κεῖμαι , , ἢ τίη τὸ ὁ ὅς μὲν μέν πόσα ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς τίνα εἰσὶ εἰμί τὰ ὁ εἴδη εἶδος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων , , ἅπερ ὅς εἰσὶ εἰμί δύο γε , , τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις καὶ καί τὰ ὁ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις , , τὸ ὁ ἐκ ἐκ πόσων δὲ δέ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ πόσα ποσός πόσος μέρη μέρος ἑνὸς ἑκάστου ἕκαστος τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος εἰδῶν῾ · · μέρη γὰρ γάρ τῶν ὁ εἰδῶν τὰς ὁ ὑποδιαιρέσεις τῶν ὁ εἰδῶν λέγει λέγω . . δύναται δύναμαι τὸ ὁ ὅς καὶ καί πόσα ποσός πόσος μέρη μέρος τῆς ὁ πραγματείας πραγματεία τυγχάνει τυγχάνω λέγειν λέγω ὡς ὡς ἴσον ἴσος τῷ τῷ ‘ ‘ καὶ καί πόσων οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής στοχάζονται στοχάζομαι ‘ ‘ · · οὐ οὐ γὰρ γάρ μόνον μόνος τοῦ ὁ ἐλέγχειν ἐλέγχω δοκεῖν δοκέω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἄλλων ἄλλος τινῶν , , ἃ ὅς ὅς2 μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ἐρεῖ λέγω ἐρῶ . . δύναμιν δύναμις δὲ δέ λέγει λέγω τὴν ὁ σοφιστικήν σοφιστικός , , ἤτοι ἤτοι ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ τέχνη τέχνη μηδ’ ἐπιστήμη ἐπιστήμη • περὶ περί τἀληθῆ ἀληθής γὰρ γάρ ἐκείνων ἐκεῖνος ἑκατέρα , , ἥ ὁ ὅς τε τε τέχνη τέχνη “ ἕξις ἕξις οὖσα εἰμί μετὰ μετά λόγου λόγος ἀληθοῦς ἀληθής ποιητική ποιητικός ’ ’ ’ καὶ καί ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἕξις ἕξις ἀποδεικτικὴ ἀποδεικτικός περὶ περί τὸ ὁ ἀεὶ ἀεί ὡσαύτως ὡσαύτως ἔχον ἔχω · · ἢ τίη τέχνην τέχνη εἶπε λέγω εἶπον τὴν ὁ σοφιστικὴν σοφιστικός κοινῶς κοινός καὶ καί γενικῶς γενικός , , ἤτοι ἤτοι δυνάμει δύναμις · · λέγει λέγω γὰρ γάρ αὐτὴν αὐτός καὶ καί τέχνην τέχνη κοινότερον κοινός χρώμενος χράω2 τῷ τῷ τῆς ὁ τέχνης τέχνη ὀνόματι ὄνομα . . Ἔστι εἰμί δὴ δή τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ διαλέγεσθαι διαλέγω λόγων λόγος τέσσαρα τέσσαρες γένη γένος . . Κοινοποιεῖται πρότερον πρότερος πάντα πᾶς τὰ ὁ τῶν ὁ συλλογισμῶν εἴδη εἶδος καὶ καί ἀπαριθμεῖται αὐτά αὐτός , , καὶ καί τότε τότε τοτέ τὸ ὁ περὶ περί οὗ οὗ ὁ ὁ λόγος λόγος ἐστὶν εἰμί αὐτῷ αὐτός εἶδος εἶδος τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ἀναλεξάμενος ἀναλέγω τὴν ὁ περὶ περί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ποιεῖται ποιέω διδασκαλίαν διδασκαλία . . ἀπορῆσαι ἀπορέω2 ἀπορέω δὲ δέ ἄξιον ἄξιος , , πῶς πῶς πως εἰπὼν λέγω τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ διαλέγεσθαι διαλέγω λόγων λόγος εἶναι εἰμί τέτταρα τέσσαρες γένη γένος ἐπήνεγκε ἐπιφέρω τοὺς ὁ διδασκαλικοὺς διδασκαλικός λόγους λόγος προηγουμένως προηγέομαι προηγουμένως , , οἵτινές ὅστις εἰσιν εἰμί ἀποδεικτικοί . . οὐ οὐ γὰρ γάρ οἱ ἕ ἀποδεικτικοὶ λόγοι λόγος ἐξ ἐκ ἐνδόξων ἔνδοξος εἰσίν εἰμί , , οὔτε οὔτε ἐκ ἐκ τῶν ὁ πᾶσι πᾶς δοκούντων δοκέω οὔτε οὔτε ἐκ ἐκ τῶν ὁ τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος οὔτε οὔτε ἐκ ἐκ τῶν ὁ τοῖς ὁ σοφοῖς , , ἢ ἤ τῶν ὁ ὅς πᾶσι πᾶς δοκούντων δοκέω σοφοῖς ἢ ἤ τῶν ὁ τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τῶν ὁ ὅς <τοῖς> γνωρίμοις γνώριμος κατὰ κατά φιλοσοφίαν φιλοσοφία , , οὐδὲ οὐδέ περὶ περί παντὸς πᾶς τοῦ ὁ προκειμένου συλλογίζονται συλλογίζομαι · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τούτων οὗτος συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ὡς ὡς ἡ ὁ πρόθεσις πρόθεσις τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός σημαίνει σημαίνω , , οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀποδείξεως ἀπόδειξις καὶ καί ἀποδεικτικοῦ ἀποδεικτικός λόγου λόγος ἀλλὰ ἀλλά τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός . . ἢ τίη ληπτέον λαμβάνω ληπτέος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι νῦν νῦν τὸ ὁ διαλέγεσθαι διαλέγω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀποδεικνύων ἀποδείκνυμι οὐ οὐ διαλέγεται διαλέγω ἀλλὰ ἀλλά συλλογίζεται συλλογίζομαι , , καθάπερ καθά ἐπὶ ἐπί γεωμετρίας γεωμετρία ἔχει ἔχω καὶ καί ἄλλων ἄλλος τινῶν . . θεὶς τίθημι δὲ δέ τίνα τις τὰ ὁ τέσσαρα τέσσαρες γένη γένος λέγει λέγω καὶ καί τὴν ὁ πρὸς πρός ἄλληλα ἀλλήλων τούτων οὗτος διὰ διά συντόμου λόγου λόγος διδάσκευ διαφοράν διαφορά , , διδασκαλικοὶ διδασκαλικός μὲν μέν φάσκων φάσκω εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός ἑκάστου ἕκαστος μαθήματος μάθημα γινόμενοι ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω , , ἤγουν ἀποδεικτικοὶ μέν μέν εἰσι εἰμί συλλογισμοί συλλογισμός , , οἷον οἷος φέρε φέρω εἰπεῖν λέγω εἶπον ἐπὶ ἐπί ἀριθμοῦ ἀριθμός οἱ ὁ διὰ διά ποσοῦ διωρισμένου συλλογιζόμενοι καὶ καί γεωμετρικοὶ γεωμετρικός οἱ ὁ διὰ διά ποσοῦ συνεχοῦς συνεχής καὶ καί ἀπλῶς ἕκαστος ἕκαστος ἐξ ἐκ οἰκείας οἰκεῖος ἐπιστήμης ἐπιστήμη καὶ καί τοῦ ὁ οἰκείου οἰκεῖος ὑποκειμένου τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή ἔχων ἔχω , , καὶ καί ἀποδεικτικὸς ἀποδεικτικός ὁ ὁ οὕτω οὕτως καὶ καί ἐκ ἐκ τοιούτων τοιοῦτος συλλογιζόμενος , , οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου δοξῶν . . αἴτιον αἴτιος δὲ δέ τούτου οὗτος τὸ ὁ τὸν ὁ μανθάνοντα μανθάνω πιστεύειν πιστεύω , , ὃ ὅς γίνεται γίγνομαι , , | | ὅταν ὅταν ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ὁ ὁ διδάσκων διδάσκω ἀκολούγίνεται , , ἔχῃ ἔχω τοὺς ὁ οἰκείους οἰκεῖος λόγους λόγος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἄν ἄν μάθοι μανθάνω τις τις τὰ ὁ δεύτερα δεύτερος μὴ μή περὶ περί τῶν ὁ πρώτων πεπεισμένος πείθω . . διαλεκτικοὶ διαλεκτικός δέ δέ εἰσι εἰμί συλλογισμοὶ συλλογισμός οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἐνδόξων ἔνδοξος συλλογιστικοὶ ἀντιφάσεως ἀντίφασις · · ἀεὶ ἀεί γὰρ γάρ ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις πειρᾶται πειράω συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι τοῦ ὁ προβλήματος πρόβλημα , , καὶ καί γυμναστικός γυμναστικός τις τις ὢν εἰμί ἐπ’ ἐπί ἀμφότερα ἀμφότερος ἐγχειρεῖ δι’ διά ἐνδόξων ἔνδοξος καὶ καί τῶν ὁ ἀντικειμένων ἐστὶ εἰμί συλλογιστικός συλλογιστικός . . τρίτον τρίτος φησὶν φημί εἶναι εἰμί τὸν ὁ πειραστικὸν συλλογισμόν συλλογισμός , , ὅς ὅς ἐστι εἰμί καὶ καί αὐτὸς αὐτός διαλεκτικός διαλεκτικός · · μέρος μέρος γὰρ γάρ τοῦ ὁ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός . . διαφέρει διαφέρω δὲ δέ τοσοῦτον ἐκείνου ἐκεῖνος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μή μή ἐστιν εἰμί ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀπλῶς ἐνδόξων ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω περὶ περί οὗ οὗ2 ὅς ὅς2 ἕ προσποιεῖται προσποιέω τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω . . τούτῳ οὗτος γὰρ γάρ διαφέρει διαφέρω , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ὁ ὁ πειραστικὸς τοῦ ὁ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός καίτοι καίτοι καὶ καί αὐτὸς αὐτός διαλεκτικὸς διαλεκτικός ὤν εἰμί , , τῷ τῷ τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀπλῶς ἐνδόξων ἔνδοξος συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ἅπερ ὅς ἐστὶ εἰμί τὰ ὁ δοκοῦντα δοκέω πᾶσιν πᾶς ἢ τίη τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τοῖς ὁ σοφοῖς , , τὸν ὁ δὲ δέ πειραστικὸν καὶ καί ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀπλῶς ἐνδόξων καὶ καί ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ προσποιουμένοις προσποιέω εἰδέναι οἶδα τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἐκείνην ἐκεῖνος καθ’ κατά ἣν ὅς ὅς2 ἡ ὁ πεῖρα πεῖρα γίνεται γίγνομαι , , ἃ ὅς ὅς2 καὶ καί αὐτὰ αὐτός ἔνδοξα , , εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή ἀπλῶς , , ἀλλὰ ἀλλά κατὰ κατά τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἐκείνην ἐκεῖνος . . τὰ ὁ γὰρ γάρ ἐν ἐν ταῖς ὁ ψευδογραφίαις ταῖς ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ γεωμετρίαν γεωμετρία λαμβανόμενα λαμβάνω οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω πᾶσίν πᾶσις εἰσιν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ τοῖς ὁ γεωμέτραις , , τῶν ὁ ἀναγκαίων ἀναγκαῖος παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός ἐκείνων ἐκεῖνος τῶν ὁ γεωμετρικῶν γεωμετρικός γινώσκεσθαι γιγνώσκω . . γράφεται γράφω δὲ δέ ἔν ἐν εἰς τισι καὶ καί ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον διὰ διά τοῦ ὁ ὅς ὁ ὁ μικροῦ μικρός σμικρός , , καὶ καί εἴη ἐάω ἂν ἄν ἐλλειπτικὸν ὡς ὡς ἔξωθεν ἔξωθεν λαμβάνεσθαι λαμβάνω τὸ ὁ ‘ ‘ ὧν ὅς ὅς2 τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον τῷ τῷ προσποιουμένῳ εἰδέναι οἶδα ‘ ‘ · · ἔν ἐν εἰς τισι μέντοι μέντοι ἀντιγράφοις ἀντίγραφος οὐ οὐ τέτταρα γένη γένος ἀλλὰ ἀλλά τρία φέρεται φέρω , , ἐπεὶ ἐπεί τοῦ ὁ πειραστικοῦ πειραστικός δοκεῖ δοκέω ὡς ὡς μέρους μέρος τοῦ ὁ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός μνημονεύειν μνημονεύω προελθών προέρχομαι . . πολὺ πολύς δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ τῆς ὁ πειραστικῆς εἶδος εἶδος παρὰ παρά Πλάτωνι Πλάτων ἔστιν εἰμί εὑρεῖν εὑρίσκω ἔν ἐν εἰς τε τε τῷ τῷ εὐθύφρονι καὶ καί ἐν ἐν ἅπασι ἅπας σχεδὸν αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῖς ὁ διαλόγοις διάλογος . . μνημονεύει μνημονεύω δὲ δέ τῶν ὁ πειραστικῶν καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός , , ἔνθα ἔνθα ἔνθα διέξεισι πρὸς πρός τίνα τις χρήσιμός χρήσιμος ἐστιν εἰμί ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός · · ἐκεῖνο ἐκεῖνος γὰρ γάρ ᾐνίξατο αἰνίσσομαι αἰνίζω διὰ διά τοῦ ὁ ὃν τρόπον τρόπος τροπός δέ δέ , , διώρισται διορίζω ὁρίζω ἐν ἐν ἑτέροις ἕτερος . . ἐριστικοὺς ἐριστικός δὲ δέ λέγει λέγω εἶναι εἰμί τοὺς ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ φαινομένων φαίνω μὲν μέν ἐνδόξων ἔνδοξος μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ οὗτοι οὗτος δέ δέ εἰσιν εἰμί οἱ ὁ τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἔχοντες ἔχω ὑγιές ὑγιής ) ) καὶ καί τοὺς ὁ φαινομένους φαίνω συλλογισμούς συλλογισμός · · οὗτοι οὗτος δὲ δέ πάλιν πάλιν εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμαρτημένοι ἁμαρτάνω . . ἀγωνιστικοὺς δὲ δέ καὶ καί ἐριστικοὺς ἐριστικός τοὺς ὁ αὐτοὺς αὐτός λέγει λέγω . . περὶ περί μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος , , φησί φημί , , τῶν ὁ ὅς διδασκαλικῶν διδασκαλικός καὶ καί ἀποδεικτικῶν ἀποδεικτικός λόγων λόγος , , ἐν ἐν τοῖς ὁ ‘ ‘ Υστέροις εἴρηται λέγω ἐρῶ ἀναλυκτικοῖς , , περὶ περί δὲ δέ τῶν ὁ διαλεκτικῶν διαλεκτικός καὶ καί πειραστικῶν ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς · · περὶ περί δὲ δέ τῶν ὁ ἀγωνιστικῶν ἀγωνιστικός καὶ καί ἐριστικῶν ἐριστικός νῦν νῦν λεκτέον λέγω λεκτέος . . Πρῶτον πρῶτος δὴ δή ληπτέον λαμβάνω ληπτέος πόσων στοχάζονται στοχάζομαι οἱ ἕ ἐν ἐν τοῖς ὁ λόγοις λόγος ἀγωνιζόμενοι . . Εἰπὼν λέγω διαλαβεῖν διαλαμβάνω πόσα τε τε εἴδη εἶδος ἐστὶ εἰμί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός συλλογισμῶν καὶ καί πόσα ποσός πόσος ἑνὸς ἑκάστου ἕκαστος τῶν ὁ εἰδῶν εἰδοί μέρη μέρος καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ συμβαλλομένων συμβάλλω εἰς εἰς τὴν ὁ παροῦσαν πάρειμι πραγματείαν πραγματεία , , νῦν νῦν ἄρχεται ἄρχω τὴν ὁ ἐπαγγελίαν ἐπαγγελία πληροῦν πληρόω . . καὶ καί πρῶτον πρῶτος πρότερος ἐκτίθησι ἐκτίθημι πόσων στοχάζονται στοχάζομαι οἱ ἕ ἐν ἐν τοῖς ὁ λόγοις λόγος ἀγωνιζόμενοι , , τουτέστιν οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , καὶ καί φησὶ φημί πέντε εἶναι εἰμί ταῦτα οὗτος τὸν ὁ ἀριθμὸν ἀριθμός ὧν ὅς ὅς2 στοχάζονται στοχάζομαι , , ἔλεγχον ἐλέγχω , , ψεῦδος ψεῦδος , , παράδοξον παράδοξος , , σολοικισμὸν καὶ καί τὸ ὁ ποιῆσαι ποιέω ἀδολεσχεῖν τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον . . τί τίς τις δὲ δέ τούτων οὗτος ἕκαστόν ἕκαστος ἐστι εἰμί , , προιόντες μαθησόμεθα μανθάνω . . τί τι δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ποιῆσαι ποιέω ἀδολεσχεῖν ἀδολεσχέω τὸν ὁ προσδιαλεγγόμενον , , διὰ διά τοῦ ὁ ἐπαγομένου ἐπάγω δηλοῖ δηλόω · · ἐφερμηνευτικὸν γάρ γάρ ἐστι εἰμί τοῦ ὁ τί τι ποτ’ ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ὅς ἀδολεσχεῖν τὸ ὁ πολλάκις πολλάκις ἀναγκάζεσθαι ἀναγκάζω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός λέγειν λέγω . . μήποτε μήποτε δέ δέ , , ἐπεὶ ἐπεί μὴ μή ἀληθῶς ἀληθής λέγουσιν λέγω οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , τῷ τῷ μὴ μή ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω ἐξ ἐκ ἐνδόξων ἔνδοξος ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος , , διὰ διά τοῦτο οὗτος καὶ καί τὸ ὁ στοχάζονται στοχάζομαι εἴρηκεν λέγω ἐρῶ . . ἀλλὰ ἀλλά περὶ περί τούτων οὗτος μέν μέν , , τί τι ποτέ ποτε ποτέ ἐστιν εἰμί ἕκαστον ἕκαστος , , τὰ ὁ δοκοῦντα δοκέω ῥηθήσεται , , ὅταν ὅταν καὶ καί αὐτὸς αὐτός περὶ περί τούτων οὗτος διέξεισι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἢ τίη τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς φαινόμενον φαίνω ἕκαστον ἕκαστος εἶναι εἰμί τούτων οὗτος τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · ἀπαριθμησάμενος γὰρ γάρ τίνων οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής στοχάζονται στοχάζομαι , , λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἕκαστον ἕκαστος τούτων οὗτος τῶν ὁ παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός στοχαζομένων οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀληθῶς ἀληθής ὂν ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενον φαίνω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λέξις λέξις οὕτως οὕτως · · τὸ ὁ ἕκαστον ἕκαστος τούτων οὗτος μὴ μή εἶναι εἰμί ὂν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενον φαίνω • • οὔτε οὔτε γὰρ γάρ ἀληθῶς ἀληθής δεικνύουσι δείκνυμι ψευδόμενον τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , ἀλλὰ ἀλλά φαινομένως , , οὔτε οὔτε σοlλοικίζοντα τὸν ὁ ὅς δοκοῦντα δοκέω σολοικίζειν σολοικίζω . . ἐν ἐν γὰρ γάρ τῇ ὁ ὅς τῇ ἐρωτήσει ἐρωτάω τῇ ὁ ὅς τῇ ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὂ ὂ f f . . 8r λέγεις λέγω εἶναι εἰμί , , ἔστι εἰμί τοῦτο οὗτος ; ; λέγεις λέγω εἶναι εἰμί Σωκράτην Σωκράτης · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα Σωκράτην Σωκράτης ’ ’ οὐκ οὐ ἀληθής ἀληθής ἐστι εἰμί τοῦτο οὗτος σολοικισμὸς σολοικισμός ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενος φαίνω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἢ τίη τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς φαινόμενον φαίνω ἔστι εἰμί καὶ καί οὕτως οὕτως ἐκλαβεῖν ἐκλαμβάνω , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ἢ τίη ὡς ὡς εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος τῆς ὁ δοκούσης ἀπορίας ἀπορία τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ἐλέγχουσιν ἐλέγχω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής λυτικόν , , εἰ εἰ καὶ καί ψεύδους καὶ καί ἐλέγχου ἐλέγχω καὶ καί τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος στοχάζονται στοχάζομαι , , ἀλλ’ ἀλλά ἕκαστον ἕκαστος τούτων οὗτος μὴ μή ὄν εἰμί ἐστι εἰμί καὶ καί φαινόμενον φαίνω · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος ἀληθής ἀληθής ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , οὔτε οὔτε μὴν μήν ὁ ὁ σολοικισμὸς σολοικισμός σολοικισμός σολοικισμός , , οὔτε οὔτε τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος οὐδὲν τοι τοι . . οὗτον οἷον οἷος καὶ καί φαίνεται φαίνω . . ἀληθὴς ἀληθής μὲν μέν γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος ὁ ὁ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα καὶ καί μίαν τῶν ὁ προτάσεων πρότασις λαβὼν λαμβάνω καὶ καί ἀνελών ἀναιρέω τι τι τῶν ὁ κεἰ εἰ . . μένων μένω · · ὁ ὁ δὲ δέ λέγων λέγω ‘ ‘ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; οὔ οὐ · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν ξύλα ξύλον καὶ καί λίθους λίθος λέγῃς λέγω , , οὐ οὐ σιγῶντα σιγάω λέγεις λέγω ; ; ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ’ ’ οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω · · διττὸν δισσός γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς σιγῶντα σιγάω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἢ τίη τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς φαινόμενον φαίνω ἕκαστον ἕκαστος εἶναι εἰμί τούτων οὗτος οὕτως οὕτως εἴρηκεν λέγω ἐρῶ ὡς ὡς εἴπομεν λέγω εἶπον , , δῆλον δῆλος καὶ καί αὐτὸς αὐτός πεποίηκε ποιέω διὰ διά τοῦ ὁ μάλιστα μάλιστα μὲν μέν γὰρ γάρ προαιροῦνται προαιρέω φαίνεσθαι φαίνω ἐλέγ - - ἐλέγχοντες ἐλέγχω καὶ καί τῶν ὁ ἑξῆς ἑξῆς . . ἔφη φημί δέ δέ τις τις καὶ καί οὕτως οὕτως ἑρμηνεύεσθαι ἑρμηνεύω τὸ ὁ ὅς ῥητόν ῥητός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς πειρᾶσθαι πειράω ἐλέγχειν ἐλέγχω τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής οὐκ οὐ ἔστι εἰμί μὴ μή ὂν τοιοῦτον ὡς ὡς ὡς τὸ ὁ τῇ ὁ ὅς τῇ ἀληθείᾳ ἀλήθεια καὶ καί τῷ τῷ φαινομένῳ φαίνω , , οἷον οἷος τὸ ὁ μηδαμῇ μηδαμῇ μηδαμῶς μηδαμῶς μηδαμός δοκοῦν δοκέω , , ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή ὂν εἰμί ὅσον ὅσος καθ’ κατά ἑαυτό , , ὂν εἰμί δὲ δέ ὅσον ὅσος κατὰ κατά τὸν ὁ δοξάζοντα δοξάζω καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος φαινόμενον φαίνω . . Tρόποι δ’ εἰσὶ εἰμί τοῦ ὁ μὲν μέν ἐλέγχειν ἐλέγχω δύο γε . . Νῦν νῦν προτίθεται προτίθημι λέγειν λέγω περὶ περί τῶν ὁ τρόπων τῶν ὁ παραλογισμῶν . . δέκα δὲ δέ καὶ καί τριῶν αὐτῶν αὐτός ὄντων εἰμί δύο γε τρόπους τρόπος τροπός αὐτῶν αὐτός εἶναί εἰμί φησιν φημί . . εἴη εἰμί δ’ ἄν ἄν ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ εἴδους εἶδος τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός παραλαμβάνων παραλαμβάνω , , καὶ καί ἔστι εἰμί τρόπον τρόπος τροπός τινὰ λέγων λέγω οὕτως οὕτως , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἴδη εἶδος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐνοχλήσεων εἰσι εἰμί δύο γε , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἓν τῶν ὁ εἰδῶν ἓξ τρόπους τρόπος τροπός περιέχει περιχέω , , τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις λεγομένους λέγω , , τὸ ὁ δὲ δέ ἕτερον ἕτερος ἑπτά , , οὓς ὅς ὅς2 ἔξω ἔξω καλεῖ καλέω τῆς ὁ λέξεως λέξις . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ποιοῦντες ποιέω τὴν ὁ φαντασίαν φαντασία ὁμωνυμία ὁμωνυμία , , ἀμφιβολία ἀμφιβολία , , σύνθεσις σύνθεσις , , διαίρεσις διαίρεσις , , προσῳδία προσῳδία , , σχῆμα σχῆμα λέξεως λέξις . . οἱ ὁ ὅς δ’ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις εἷς μὲν μέν ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός , , δεύτερος δεύτερος δὲ δέ ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἀπλῶς ἢ τίη μὴ μή ἀπλῶς ἀλλὰ ἀλλά τῆ τῆ ἢ ἤ ποῦ ποῦ πού ἢ τίη ποτὲ ποτε ἢ τίη πρός πρός τι τι λέγεσθαι λέγω καὶ καί μὴ μή κυρίως κύριος κυρίως προσαορευόùενοζ - - , , τρίτος τρίτος δὲ δέ ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια , , τέταρτος τέταρτος ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον , , πέμπτος πέμπτος πεμπτός ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω , , ἕκτος ὁ ὁ τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος τιθείς τίθημι , , ἕβδομος ἕβδομος ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ἡ ὁ ὅς τῶν ὁ ὄντων εἰμί ἀνωτάτη διαίρεσις διαίρεσις εἰς εἰς φωνάς φωνή ἐστι εἰμί καὶ καί πράγματα πρᾶγμα καὶ καί τούτων οὗτος τὰ ὁ ὅς μέν μέν εἰσι εἰμί λεκτὰ λεκτός τὰ ὁ δὲ δέ τυγχάνοντα τυγχάνω , , λεκτὰ λεκτός μὲν μέν αἱ ὁ φωναί φωνή , , τυγχάνοντα τυγχάνω δὲ δέ τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα , , καὶ καί ἡ ὁ τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος διαίρεσις διαίρεσις τὴν ὁ πρώτην πρῶτος πρότερος ἔχει ἔχω διαίρεσιν διαίρεσις ἢ ἤ περὶ περί φωνὰς φωνή ἢ ἤ περὶ περί πράγματα πρᾶγμα · · ἑκάτερόν δὲ δέ τούτων οὗτος εἰς εἰς πλεῖστα πλεῖστος διαιρεῖται διαιρέω . . καὶ καί εἰ εἰ μὲν μέν περὶ περί φωνάς φωνή , , περὶ περί ταύτας οὗτος ἔσονται εἰμί οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἓξ τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τρόποι · · εἰ εἰ δὲ δέ περὶ περί πράγματα πρᾶγμα , , οἱ ὁ τῶν ὁ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις λοιποὶ λοιπός ἑπτὰ τρόποι τρόπος τροπός . . πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν οὖν οὖν λεκτέον περὶ περί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σόφ’ σοφιστικῶν σοφιστικός τρόπων τρόπος τροπός , , ὕστερον ὕστερον δὲ δέ περὶ περί τῶν ὁ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις . . ἀνάγκη ἀνάγκη τοίνυν τοίνυν τά ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα περὶ περί φωνὰς φωνή ὄντα εἰμί ἢ τίη ἐκ ἐκ τῶν ὁ κατ’ κατά αὐτὰς αὐτός εἶναι εἰμί ἢ τίη ἐκ ἐκ τῶν ὁ περὶ περί αὐτάς αὐτός . . καὶ καί εἰ εἰ μὲν μέν ἐκ ἐκ τῶν ὁ κατ’ κατά αὐτάς αὐτός , , ἢ ἤ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἁπλῶν ἁπλόος διάφορα διάφορος πράγματα πρᾶγμα περιεχουσῶν περιέχω , , καὶ καί γίνεται γίγνομαι τὸ ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος εἶδος εἶδος τῶν ὁ εἰρημένων λέγω παραλογισμῶν τὸ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , ἢ ἤ ἐκ ἐκ τῶν ὁ συνθέτων σύνθετος φωνῶν ὁμοιοτρόπως ὁμοιότροπος διάφορα διάφορος πράγματα πρᾶγμα περιεχουσῶν περιέχω , , καὶ καί ἀποτελεῖται ἀποτελέω τὸ ὁ δεύτερον δεύτερος εἶδος εἶδος τὸ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία . . τέσσαρες τέσσαρες δέ δέ εἰσι εἰμί τρόποι τρόπος τροπός ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 τὰ ὁ ὅς δύο γε ταῦτα οὗτος συνίστασθαι συνίστημι συνιστάω εἴωθε εἴωθα ἔθω . . πρῶτος πρῶτος πρότερος μὲν μέν ὅταν ὅταν ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη τοὔνομα ὄνομα πλείω σημαίνῃ σημαίνω , , ὃς ὅς καὶ καί κοινός κοινός ἐστιν εἰμί ἀμφοῖν ἄμφω ἐπ’ ἐπί ἴσης ἴσος , , ὡς ὡς μαθησόμεθα . . δεύτερος δεύτερος δὲ δέ ὄταν εἰωθότες εἴωθα ὦμεν οὕτω οὕτως λέγειν λέγω · · τί τίς τις δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς εἰωθότες εἴωθα ὦμεν οὕτω οὕτως λέγειν λέγω , , ὅτε ὅτε τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐπισκεψόμεθα , , δηλοποιηθήσεται · · πλὴν πλήν καὶ καί οὗτος οὗτος κοινός ἐστιν εἰμί ἀμφοῖν ἄμφω , , ὡς ὡς καὶ καί ὁ ὁ πρὸ πρό αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . τρίτος τρίτος δὲ δέ ὅταν ὅταν τὸ ὁ συντεθὲν συντίθημι πλείω πολύς πλείων σημαίνῃ σημαίνω , , κεχωρισμένον χωρίζω δὲ δέ ἁπλοῦν ἁπλόος ἐστιν εἰμί , , ὃς ὅς τρόπος τρόπος τροπός ἴδιός ἴδιος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ κατὰ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία μόνου μόνος . . τέταρτος τέταρτος δὲ δέ ὁ ὁ ἀντιστρόφως ἀντίστροφος τούτῳ οὗτος ἔχων ἔχω , , ἡνίκα τὸ ὁ ὅς μὲν μέν σύνθετον σύνθετος ἓν σημαίνει σημαίνω | | τὸ ὁ ὅς δ’ ἀπλοῦν πολλά πολύς . . ἀλλ’ ἀλλά ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐλέγομεν λέγω ] ] ἢ ἤ γοῦν γοῦν , , ὡς ὡς ἄνωθεν ἄνωθεν ἐλέγετο λέγω , , τὰς ὁ ἁπλάς φωνὰς διατηρεῖ διατηρέω τις τις διάφορα διάφορος δὲ δέ πράγματα πρᾶγμα περιεχούσας περιέχω , , καὶ καί ποιεῖ ποιέω τοὺς ὁ εἰρημένους λέγω δύο γε τρόπους τρόπος τροπός τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα ἢ ἤ τὰς ὁ ἁπλᾶς ἁπλόος συντίθησι συντίθημι καί καί τι τι ἑπόμενον ἐκ ἐκ τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις τῆς ὁ ὅλης ὅλος ὅλοξ φωνῆς φωνή λαμβάνει λαμβάνω , , καὶ καί ποιεῖ ποιέω τὸ ὁ κατὰ κατά σύνθεσιν σύνθεσις τρίτον τρίτος εἶδος εἶδος τῶν ὁ ἐν ἐν λέξει λέγω , , ἢ ἤ ἀντιστρόφως ἀντίστροφος τούτῳ οὗτος , , καὶ καί ποιεῖ ποιέω τὸ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις . . ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ μὲν μέν τῶν ὁ ὅς κατ’ κατά αὐτὰς αὐτός τὰς ὁ λέξεις λέξις σοφιστικῶν σοφιστικός τρόπων τρόπος τροπός ταῦτα οὗτος συνίστανται συνίστημι συνιστάω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα . . ἐκ ἐκ δὲ δέ τῶν ὁ περὶ περί αὐτὰς αὐτός ἕτερα ἕτερος δύο γε συνίστανται συνίστημι συνιστάω · · ἢ τίη γὰρ γάρ παρὰ παρά τὸν ὁ τόνον ἢ ἤ καὶ καί τὸ ὁ πνεῦμα πνεῦμα , , καὶ καί ποιεῖ ποιέω τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία , , ἡ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ποιὰν σχέσιν σχέσις τοῦ ὁ σχηματισμοῦ σχηματισμός τῆς ὁ λέξεως λέξις , , καὶ καί ποιεῖ ποιέω τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα καλούμενον καλέω εἶδος εἶδος τῆς ὁ λέξεως λέξις . . καὶ καί οὗτοι οὗτος μὲν μέν οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ λεκτῶν τρόποι ἕξ . . πῶς πῶς πως δὲ δέ καὶ καί ὅθεν ὅθεν ἕκαστος ἕκαστος τούτων οὗτος συνίσταται συνίστημι συνιστάω , , παρακατιόντες ἐροῦμεν ἐρέω καὶ καί διὰ διά παραδειγμάτων παράδειγμα τὸ ὁ σκοτεινὸν σκοτεινός τοῦ ὁ λόγου λόγος διαφωτίσομεν . . Tούτου δὲ δέ πίστις πίστις ἥ τε τε διὰ διά τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή . . Ἔφησεν ἐν ἐν τοῖς ὁ ἄνω ἄνω2 ἄνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἕξ εἰσι εἰμί μόνοι μόνος τρόποι τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα , , οὐδεὶς ἕτερος ἕτερος , , καὶ καί τὸν ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ λόγον λόγος πιστούμενος τὸν ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι οὔτε οὔτε πλείους πολύς πλείων εἰσὶν εἰμί οὗτοι οὗτος τῶν ὁ ἓξ λέγοντα λέγω οὔτε οὔτε ἐλάττους ἐλάσσων φησί φημί · · πίστις πίστις δὲ δέ τοῦ ὁ ἓξ εἶναι εἰμί αὐτοὺς αὐτός καὶ καί μὴ μή τὸν ὁ ἀριθμὸν ἀριθμός τοῦτον οὗτος ὑπερβαίνειν ὑπερβαίνω ἥ ὁ τε τε ἐπαγωγή ἐπαγωγή , , ἥτις ὅστις παρ’ παρά ἐμοῦ ἐμός ὕστερον ὕστερον ἐπαχθήσεται , , ἐκτιθεῖσα τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμοὺς καὶ καί πᾶν πᾶς ὃ ὅς ἄν ἄν εἴη εἰμί ἕτερον ἕτερος σόφισμα σόφισμα γινόμενον ἐκ ἐκ τῆς ὁ λέξεως λέξις εἰς εἰς τούτους οὗτος ἀνάγουσα ἀνάγω , , καὶ καί ὁ ὁ συλλογισμός συλλογισμός , , ἄν ἄν τε τε ληφθῇ λαμβάνω τις τις ἕτερος ἕτερος . . ἕτερος ἕτερος δὲ δέ λέγει λέγω τοὺς ὁ προσυλλογισμοὺς ἑκατέρας ἑκάτερος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις τοῦ ὁ παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τιθεμένου τίθημι συλλογισμοῦ συλλογισμός . . καὶ καί αὐτὸς αὐτός οὗτος οὗτος ὁ ὁ προσεχῶς προσεχής τοῖς ὁ λεγομένοις λέγω παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τούτου οὗτος τιθέμενος τίθημι , , εἰ εἰ καὶ καί ἀσαφῶς ἀσαφής καὶ καί οἷον οἷος εἰπεῖν λέγω εἶπον αἰνιγματωδῶς αἰνιγματώδης . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ταῦτα οὗτος ἔχει ἔχω , , λεκτέον λέγω λεκτέος τοῦ ὁ σαφοῦς ἕνεκα ἕνεκα . . ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος σχήματι σχῆμα γίνεται γίγνομαι καὶ καί πρώτῳ πρῶτος πρότερος τρόπῳ τρόπος τροπός τοῦ ὁ πρώτου πρῶτος πρότερος σχήματος σχῆμα · · ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἑκάτερος ἑκάτερος προσυλλογισμὸς ἑκατέρας ἑκάτερος προτάσεως πρότασις . . ἔχει ἔχω δ’ ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός οὕτως οὕτως , , ὡς ὡς καὶ καί Γαληνός φησι φημί · · τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα γίνεται γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλοῦσθαι δηλόω · · πάντα πᾶς τὰ ὁ ὅς μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλούμενα δηλόω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι · · πάντα πᾶς ἄρα ἄρα τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι . . τοιοῦτος τοιοῦτος μὲν μέν οὖν οὖν ὁ ὁ συλλογισμός συλλογισμός . . ἄλλον ἄλλος δὲ δέ συλλογισμὸν συλλογισμός λέγοι λέγω ἂν ἐάν τὸν ὁ κατασκευάζοντα κατασκευάζω τὴν ὁ μείζονα μέγας πρότασιν πρότασις τὴν ὁ λέγουσαν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶν πᾶς τὸ ὁ μὴ μή ταὐτὸ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλούμενον δηλόω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι , , ἔτι ἔτι τὸν ὁ κατασκευάζοντα κατασκευάζω τὴν ὁ ἐλάττονα ἐλάσσων τὴν ὁ λέγουσαν λέγω ‘ ‘ τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα γίνεται γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλοῦσθαι δηλόω ’ ’ . . δείκνυται δείκνυμι δὲ δέ ἡ ὁ ἐλάττων αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ πρότασις πρότασις , , ἄν ἄν ληφθῇ λαμβάνω μέσος ὅρος ὅρος τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ κακίαν κακία τῆς ὁ λέξεως λέξις . . καὶ καί εἴη εἰμί ἄν ἄν ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ὁ ὁ τὴν ὁ ἐλάττονα πρότασιν πρότασις κατασκευάζων κατασκευάζω τοιοῦτος τοιοῦτος · · τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα παρὰ παρά τὴν ὁ κακίαν κακία τῆς ὁ λέξεως λέξις γίνεται γίγνομαι · · τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ κακίαν κακία τῆς ὁ λέξεως λέξις γινόμενα πάντα πᾶς παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασιξ μασι καὶ καί λόγοις λόγος δηλοῦσθαι δηλόω γίνονται γίγνομαι · · τὰ ὁ ἄρα ἄρα σοφίσματα σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ <αὐτοῖς> ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλοῦσθαι δηλόω γίνονται γίγνομαι . . ὅπερ ὅς ὅσπερ δὴ δή ἡ ὁ ἐλάττων ἐλάσσων ἦν εἰμί , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , πρότασις πρότασις τοῦ ὁ προγεγονότος προγίγνομαι συλλογισμοῦ συλλογισμός . . καὶ καί ἡ ὁ μείζων μέγας ὁμοίως ὅμοιος δείκνυται δείκνυμι τῷ τῷ ληφθῆναι λαμβάνω μέσον μέσος τὸ ὁ ἢ τίη δυνάμει δύναμις ἢ τίη ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ἢ ἤ φαντασίᾳ φαντασία . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός κατασκευάζων κατασκευάζω τὴν ὁ μείζονα μέγας τοιοῦτος τοιοῦτος · · ὁ ὁ λόγος λόγος καὶ καί τοὔνομα ὄνομα τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχει ἔχω , , τουτέστιν οὐ οὐ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δηλοῦσι δηλόω • • πᾶν πᾶς δὲ δέ διττὸν δισσός ἐν ἐν ὀνόματι ὄνομα καὶ καί λόγῳ λόγος ἢ τίη δυνάμει δύναμις ἢ ἤ ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ἢ ἤ φαντασίᾳ φαντασία · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ δυνάμει δύναμις ἢ τίη ἐνεργείᾳ ἢ ἤ φαντασίᾳ φαντασία δὶς δίς λαμβανόμενον λαμβάνω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι · · καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα δῆλον δῆλος . . λεχθείη λέγω δ’ ἄν ἄν σαφέστερον σαφής ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί οὕτως οὕτως · · πόθεν πόθεν ποθεν δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντα πᾶς τὰ ὁ ὅς μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλούμενα δηλόω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι ; ; ἢ τίη πάντως πᾶς πάντως τῷ τῷ ἢ τίη δυνάμει δύναμις ἢ τίη ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ἢ ἤ φαντασίᾳ φαντασία τὸ ὁ | διττὸν δισσός ἔχειν ἔχω · · πάντα πᾶς δὲ δέ τὰ ὁ οὕτως οὕτως ἔχοντα ἔχω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι · · καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος τὰ ὁ μὴ μή τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλούμενα δηλόω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι . . οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν κοινὸν κοινός πᾶσι πᾶς συμπέρασμά ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα ἑξαχῶς ἑξαχους γίνεσθαι γίγνομαι συμβαίνειν συμβαίνω . . καὶ καί τὰ ὁ ὅς μὲν μέν τῶν ὁ συλλογισμῶν συλλογισμός τοιαῦτα τοιοῦτος . . ἐνεργείᾳ ἐνέργεια μὲν μέν οὖν οὖν τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσιν ἔχω οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία σοφισμοί , , ἐν ἐν ὀνόματι ὄνομα μὲν μέν οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , ἐν ἐν λόγῳ λόγος δὲ δέ οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία • • ἐνεργείᾳ ἐνέργεια δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τῷ τῷ ὄντι εἰμί δύο γε σημαίνουσι σημαίνω · · τό ὁ τε τε γὰρ γάρ κύων κύων ὄνομα ὄνομα οὐχ οὐ ἑνός ἐστι εἰμί δηλωτικόν δηλωτικός , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ ’ οὐχ οὐ ἑνὸς ἀλλὰ ἀλλά δύο γε . . δυνάμει δύναμις δὲ δέ τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσι ἔχω οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία καὶ καί τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις · · οὗτοι οὗτος γὰρ γάρ πλείω πολύς πλείων μὲν μέν οὐ οὐ σημαίνουσιν σημαίνω ἀλλὰ ἀλλά πάντως πᾶς πάντως ἕν · · διὰ διά δὲ δέ τὸ ὁ ἑκατέρως ἑκάτερος δέχεσθαι δέχομαι διττοὶ δισσός λέγονται λέγω . . διὸ διό καὶ καί δυνάμει δύναμις φαμὲν φημί αὐτούς αὐτός · · τοιοῦτον τοιοῦτος γὰρ γάρ τὸ ὁ δυνάμει δύναμις . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ( ( ? ? ? ? ) ) ἔστηκεν ἐνεργείᾳ ἐνέργεια μὲν μέν οὐδενός ἐστι εἰμί δηλωτικὸν ἐκφωνούμενον μόνως μόνος μόνως · · γραφὲν γράφω δὲ δέ δύναται δύναμαι πολλῶν πολύς γενέσθαι γίγνομαι δηλωτικὸν ἢ τίη δασείας ἢ ἤ ψιλῆς τιθεμένης τίθημι ἐν ἐν τῷ τῷ ( ( ? ? ? ? ) ) πῶς πῶς πως δὲ δέ καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί τὴν ὁ δυνάμει δύναμις τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσι ἔχω , , προιόντες εἰσόμεθα εἶμι οἶδα . . φαντασίᾳ φαντασία δὲ δέ τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσιν ἔχω οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις · · τοῦ ὁ ὅς γὰρ γάρ ‘ ‘ ὁρῶ ὁράω ’ ’ καὶ καί ‘ ‘ λέγω λέγω ’ ’ ὁμοίως ὅμοιος ἐκφερομένου φασὶν φημί οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής · · ἆρ’ οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί λέγειν λέγω ὁμοίως ὅμοιος λέγεται λέγω ; ; ναί ναί · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ ὅς λέγειν λέγω ἐνεργεῖν ἐνεργέω · · καὶ καί τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω ἄρα ἄρα · · ἀλλὰ ἀλλά μήν ἐστι εἰμί καὶ καί πάσχειν πάσχω τὸ ὁ ὅς ὁρᾷν , , εἴπερ εἴπερ συγκρίσει καὶ καί διακρίσει διάκρισις ἴτων εἶμι αἰσθητηρίων αἰσθητήριον ἡ ὁ ἀντίληψις ἀντίληψις τῶν ὁ αἰσθητῶν αἰσθητός γίνεται γίγνομαι . . πολλὴν πολύς δὲ δέ τὴν ὁ ἀσάφειαν ἀσάφεια ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐποίησε ποιέω τὸν ὁ συλλογισμὸν συλλογισμός ἐκτιθείς . . σαφηνισθήτω δὲ δέ ἡ ὁ λέξις λέξις αὖθις αὖθις αὐτὴν αὐτός ἀναλαβόντων ἡμῶν ἐγώ . . πίστις πίστις ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ ἓξ εἶναι εἰμί τὸν ὁ ἀριθμὸν ἀριθμός τὰ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφίσματα σόφισμα ἡ ὁ ἐπαγωγὴ ἐπαγωγή καὶ καί ὁ ὁ συλλογισμός συλλογισμός , , ἄν ἄν τε τε ληφθῇ λαμβάνω τις τις ἄλλος ἄλλος , , ἄλλον ἄλλος συλλογισμὸν συλλογισμός ὥσπερ ὥσπερ λέγων λέγω τοὺς ὁ προσυλλογισμοὺς τοὺς ὁ τὴν ὁ μείζονα μέγας καὶ καί ἐλάττονα ἐλάσσων πρότασιν πρότασις συνιστῶντας . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τοσαυταχῶς τοσαυταχῶς ἄν ἄν τοῖς ὁ ὀνόμασι ὄνομα τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός καὶ καί λόγοις λόγος καὶ καί μὴ μή ταὐτὰ δηλώσαιμεν δηλόω ἡ ὁ μείζων μέγας ἐστὶ εἰμί πρότασις πρότασις τοὐ παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τιθεμένου τίθημι συλλογισμοῦ συλλογισμός . . ἴσον ἴσος δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ τοσαυταχῶς τοσαυταχῶς ἂν ἄν τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλώσαιμεν δηλόω μὴ μή ταὐτὸ αὐτός τῷ τῷ ‘ ‘ τὸ ὁ μὴ μή τοῖς ὁ αὐτοῖς αὐτός ὀνόμασι ὄνομα καὶ καί λόγοις λόγος δηλούμενον δηλόω ἑξαχῶς ἑξαχους συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι ’ ’ . . ἐγένετο γίγνομαι δ’ αὕτη οὗτος ἡ ὁ ἀσάφεια ἀσάφεια ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ταύτην οὗτος δὴ δή μόνην μόνος θεῖναι θείνω τίθημι τὴν ὁ πρότασιν πρότασις τὴν ὁ δὲ δέ ἐλάττονα ἐλάσσων καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί τοὺς ὁ προσυλλογισμοὺς ἀφεῖναι ἀφίημι . . Εἰσὶ εἰμί δὲ δέ παρὰ παρά μὲν μέν τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος τῶν ὁ λόγων λόγος Ἄρχεται ἄρχω τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα , , καὶ καί τίθησιν τίθημι ἕκαστου τῶν ὁ ἓξ τρόπων τρόπος τροπός παραδείγματα παράδειγμα , , καὶ καί πρῶτον πρῶτος πρότερος τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ οἱ ὁ πρὸς πρός παράδειγμα παράδειγμα ληφθέντες λαμβάνω αὐτῷ αὐτός τοῦ ὁ ἐξ ἐκ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία παραλογισμοῦ παραλογισμός σοφισμοὶ τέσσαρες τέσσαρες . . πρῶτος πρῶτος πρότερος ὁ ὁ συμπεραίνων τὸν ὁ ἐπιστήμονα ἐπιστήμων ἀνεπιστήμονα ἀνεπιστήμων , , δεύτερος δεύτερος ὁ ὁ τὰ ὁ κακὰ κακός ἀγαθὰ ἀγαθός καὶ καί ὁ ὁ τὸν ὁ καθήμενον ἑστηκέναι ἵστημι καὶ καί ἔτι ἔτι ὁ ὁ τὸν ὁ κάμνοντα κάμνω ὑγιαίνειν ὑγιαίνω . . εἴωθε εἴωθα ἔθω δὲ δέ πρῶτον πρῶτος πρότερος ἐπάγειν ἐπάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ σοφιστικὸν σοφιστικός καὶ καί τότε τότε τοτέ τιθέναι τίθημι καὶ καί τὸν ὁ συλλογισμόν συλλογισμός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ μανθάνουσιν μανθάνω οἱ ὁ ἐπιστάμενοι ἐφίστημι , , τοῦτό ἐστι εἰμί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα . . καὶ καί ἔοικε ἔοικα λαμβάνειν λαμβάνω ἀντὶ ἀντί τῶν ὁ ἐπιστημόνων τοὺς ὁ γραμματικοὺς γραμματικός καὶ καί τὴν ὁ ἐλάττονα παραλιμπάνειν πρότασιν πρότασις τὴν ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ἕ γραμματικοὶ γραμματικός ἀποστοματίζουσιν . . ὁ ὁ δὲ δέ ὅλος ὅλος ὅλοξ συλλογισμὸς συλλογισμός ἔχοι ἔχω ἂν ἄν οὕτως οὕτως · · ἆρ’ οὖν οὖν οὐχ οὐ οἱ ὁ ἐπιστάμενοι ἐφίστημι ἀποστοματίζουσι ; ; ναί ναί ; ; οἱ ὁ ὅς δ’ ἀποστοματίζοντες μανθάνουσι μανθάνω ; ; ναί ναί · · οἱ ἕ ἄρα ἄρα ἐπιστάμενοι ἐφίστημι μανθάνουσι μανθάνω . . λύων λύω οὖν οὖν τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος παραλογισμὸν παραλογισμός φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ μανθάνειν μανθάνω ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , ἤγουν διττόν δισσός , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν λεγόμενον λέγω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ χρωμένου χράω2 τῇ ὁ ὅς τῇ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη καὶ καί ξυνιέντος καὶ καί σημαῖνον σημαίνω τὸ ὁ ὅς νοεῖν νοέω , , ὥσπερ ὥσπερ εἰώθαμεν εἴωθα ἔθω λέγειν λέγω ‘ ‘ μανθάνω μανθάνω τὰ ὁ λεγόμενα λέγω ’ ’ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ νοῶ νοέω νοόω νάω ’ ’ , , τὸ ὁ δὲ δέ τιθέμενον τίθημι ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀναλαμβάνοντος ἐπιστήμην ἐπιστήμη καὶ καί ἐξ ἐκ ἀγνοίας ἄγνοια ἀγομένου εἰς εἰς γνῶσιν γιγνώσκω καὶ καί μὴ μή εἰδότος οἶδα μέχρι μέχρι τοῦ ὁ νῦν νῦν · · διόπερ φαμὲν φημί τοὺς ὁ ἐπιστήμονας ἐπιστήμων καὶ καί μανθάνειν μανθάνω καὶ καί οὐ οὐ μανθάνειν μανθάνω , , μανθάνειν μανθάνω μὲν μέν κατὰ κατά τὸ ὁ χρᾶσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω τῇ ὁ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη καὶ καί ξυνιέναι σύνειμι2 συνίημι σύνειμι , , οὐ οὐ μανθάνειν μανθάνω δὲ δέ κατὰ κατά τὸ ὁ ἀναλαμβάνειν ἀναλαμβάνω τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ σόφισμα σόφισμα , , ὡς ὡς ἐν ἐν προοιμίοις προοίμιον εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , ἐκ ἐκ τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων εἴληπται λαμβάνω , , ἔχον ἔχω οὕτως οὕτως . . ἠρώτα ἐρωτάω ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος τὸν ὁ Κλεινίαν Κλεινίας · · ὦ ὦ Κλεινία , , πότεροι τῶν ὁ ἀνθρώπων ἄνθρωπος μανθάνουσιν μανθάνω , , οἱ ὁ σοφοὶ ἢ ἤ οἱ ὁ ἀμαθεῖς ἀμαθής ; ; οἱ ὁ σοφοί , , ἔφη φημί ὁ ὁ Κλεινίας Κλεινίας . . καὶ καί ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος · · εἰσὶ εἰμί δὲ δέ διδάσκαλοι ; ; ναί ναί . . τίνων τίνω ; ; τῶν ὁ ὅς μανθανόντων μανθάνω . . τί τι δέ δέ , , οἱ ἕ μαν|θάνοντες οἷον οἷος σὺ ἠπίστασο ἐπίσταμαι ἃ ὅς ὅς2 ἐμάνθανες ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα . . ἆρα ἆρα σοφὸς σοφός ἦς , , ὅτε ὅτε ταῦτα οὗτος οὐκ οὐ ἠπίστασο ; ; οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός . . οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν εἰ εἰ μὴ μή σοφός σοφός , , ἀμαθὴς ἀμαθής πάνυ πάνυ · · οἱ ὁ ἀμαθεῖς ἀμαθής ἄρα ἄρα , , ὦ ὦ Κλεινία , , μανθάνουσιν μανθάνω ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ οἱ ὁ σοφοί . . εἶτα εἶτα πάλιν πάλιν ἐπεχείρει ἐπιχειρέω ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ἐναντίου ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος · · λέγε λέγω , , ὦ ὦ Κλεινία Κλεινίας , , “ “ ὁπότε ὁπότε ὁπότε ἀποστοματίζοι ἀποστοματίζω ὑμῖν ὁ ὁ γραμματιστής γραμματιστής , , πότεροι τῶν ὁ παίδων παῖς ἐμάνθανον μανθάνω τὰ ὁ ἀποστοματιζόμενα ἀποστοματίζω , , οἱ ὁ σοφοὶ ἢ ἤ οἱ ὁ ἀμαθεῖς ἀμαθής ; ; οἱ ὁ σοφοί σοφός . . οἱ ὁ σοφοὶ ἄρα ἄρα μανθάνουσιν μανθάνω , , οὐχ οὐ οἱ ὁ ἀμαθεῖς ἀμαθής ” ” . . ἐν ἐν μὲν μέν δὴ δή τῷ τῷ πρώτῳ πρῶτος πρότερος παραλογισμῷ ὁ ὁ μὲν μέν Κλεινίας Κλεινίας τὸ ὁ μανθάνειν μανθάνω δέδωκεν δίδωμι ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ συνιέναι σύνειμι2 συνίημι σύνειμι καὶ καί νοεῖν νοέω τὰ ὁ λεγόμενα λέγω , , ὁ ὁ δὲ δέ Εὐθύδημος Εὐθύδημος ἔλαβεν λαμβάνω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς ἐξ ἐκ ἀνεπιστημοσύνης ἀνεπιστημοσύνη καὶ καί ἀγνοίας ἄγνοια εἰς εἰς ἐπιστήμην ἐπιστήμη καὶ καί γνῶσιν γιγνώσκω ἄγεσθαι ἄγω · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ δευτέρου ἀνάπαλιν . . ἀλλὰ ἀλλά τοιοῦτος τοιοῦτος μὲν μέν ὁ ὁ εἰρημένος λέγω παραλογισμός παραλογισμός . . ὁ ὁ δὲ δέ τὰ ὁ κακὰ κακός ἀγαθὰ ἀγαθός συμπεραίνων τοιοῦτος τοιοῦτος . . εἴληπται λαμβάνω μὲν μέν καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα πρότερον πρότερος τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ κακὰ κακός ἀγαθά ἀγαθός · · συνελήφθησαν συλλαμβάνω δὲ δέ καὶ καί αἱ ὁ δύο γε προτάσεις πρότασις . . ἔχει ἔχω δὲ δέ οὕτως οὕτως · · οὐχὶ οὐ τὰ ὁ κακὰ κακός δέοντά ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · οὐχὶ οὐ τὰ ὁ ὅς δέοντα δέω δέω2 δεῖ ἀγαθά ἀγαθός ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · τὰ ὁ ἄρα ἄρα κακὰ κακός ἀγαθά ἀγαθός . . καὶ καί οὗτος οὗτος οὖν οὖν ὁ ὁ παραλογισμὸς παρὰ παρά τὸ ὁ διττόν δισσός · · σημαίνει σημαίνω γὰρ γάρ τὸ ὁ δέον καὶ καί τὸ ὁ ὅς ὠφέλιμον ὠφέλιμος καὶ καί τὸ ὁ καλόν καλός · · οἷον οἷος δέον δέω δέω2 δεῖ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος ποιεῖν ποιέω , , ἤγουν καλόν καλός , , ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τοῖς ὁ νόμοις νόμος νομός πείθεσθαι πείθω ἢ ἤ τοῖς ὁ γονεῦσι γονεύς · · σημαίνει σημαίνω καὶ καί τὸ ὁ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον , , καθό καθό φαμεν φημί δέον δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ γινόμενον φθαρῆναι φθείρω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον · · σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ δέον δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τὸ ὁ συμφέρον συμφέρω · · δέον δέω δέω2 δεῖ γάρ γάρ φαμεν φημί , , ἤτοι ἤτοι συμφέρον συμφέρω , , γυμνασίαις χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω τοιαῖσδε τοιόσδε . . τριχῶς τριχῶς οὖν οὖν λεγομένου λέγω τοῦ ὁ ὅς δέοντος δέω δέω2 δεῖ ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης τὸ ὁ ἓν σημαινόμενον σημαίνω παρείς παρίημι , , τὸ ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ συμφέρον συμφέρω , , ἐκ ἐκ τῶν ὁ δύο γε ἐμφανίζει ἐμφανίζω τὰς ὁ μοχθηρίας μοχθηρία τῶν ὁ παραλογισμῶν . . ἐν ἐν μὲν μέν οὖν οὖν τῇ ὁ ὅς τῇ ἐλάττονι ἐλάσσων προτάσει πρότασις τῇ ὁ λεγούσῃ λέγω τὰ ὁ κακὰ κακός δέοντα δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ δέον ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον εἴληπται λαμβάνω · · μάστιγες γὰρ γάρ καὶ καί πληγαὶ πληγή καὶ καί σφαγαὶ σφαγή καὶ καί ἄλλα ἄλλος τινὰ κακὰ κακός ὄντα ὄντα ἀναγκαῖα ἀναγκαῖος τυγχάνει τυγχάνω πρός πρός τινας τις λῃστὰς λῃστής καὶ καί φονεῖς φονάω · · ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ μείζονι μέγας ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ἀγαθὸν ἀγαθός εἴληπται λαμβάνω , , καὶ καί παρὰ παρά τοῦτο οὗτος τὸ ὁ κακὸν κακός εἶναι εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός συμπεπέρασται εἰ εἰ γοῦν γοῦν τις τις διεῖλε διαιρέω τὸ ὁ δέον δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τούτου οὗτος τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἔφησεν φημί εἶναι εἰμί ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον τὸ ὁ δὲ δέ ἀγαθόν ἀγαθός , , ἐπέσχεν ἐπέχω ἐπώχατο ἂν ἄν τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής ἐπαγαγεῖν ἐπάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή τὸ ὁ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον δέον δέω δέω2 δεῖ , , ἤγουν τὴν ὁ τομὴν τομή καὶ καί τὴν ὁ καῦσιν καῦσις τὴν ὁ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἐπαγομένην ἐπάγω , , τῷ τῷ ὑγιαίνοντι ὑγιαίνω ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί · · αὗται οὗτος γάρ γάρ , , ἡ ὁ τομή τομή φημι φημί καὶ καί ἡ ὁ καῦσις καῦσις , , καθ’ κατά ἑαυτὰ τυγχάνουσιν τυγχάνω ὄντα ὄντα κακά κακός . . γέγονε γίγνομαι τοίνυν τοίνυν ὁ ὁ παπαλογισμὸς λογισμὸς λογισμός διὰ διά τὸν ὁ μέσον μέσος ὅρον ὅρος ἄλλον ἄλλος καὶ καί ἄλλον ἄλλος λαμβανόμενον λαμβάνω . . τοιοῦτοί εἰσι εἰμί καὶ καί οὗτοι οὗτος · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ κόραξ κόραξ πτηνόν πτηνός ἐστι εἰμί ; ; τί τι δέ δέ , , οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὄργανον ὄργανον ᾧ ὅς ὅς2 κλείομεν τὰς ὁ θύρας θύρα κόραξ κόραξ ἐστί εἰμί ; ; τὸ ὁ ὄργανον ὄργανον ἄρα ἄρα πτηνόν πτηνός ἐστιν εἰμί · · ὁμώνυμον ὁμώνυμος γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅς κόραξ κόραξ . . καὶ καί πάλιν πάλιν οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ἀετὸς ἀετός πτηνόν πτηνός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ἰχθὺς ἰχθύς ο ἀετὸς ἀετός ἀετὸς ἀετός ἐστιν εἰμί ; ; ο ἰχθὺς ἄρα ἄρα πτηνὸν πτηνός ἐστιν εἰμί . . ιοωμεν καὶ καί τὰ ὁ ὅς εξης δύο γε τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός τοῦ ὁ ἐξ ἐκ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία παραδείγματα παράδειγμα . . Ἔτι ἔτι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός καθῆσθαι καὶ καί ἑστάναι ἵστημι καὶ καί κάμνειν κάμνω καὶ καί ὑγιαίνειν ὑγιαίνω . . Καὶ ταῦτα οὗτος τρόπον τρόπος τροπός τινὰ τὰ ὁ συμπεράσματά εἰσι εἰμί τῶν ὁ παραλογισμῶν . . αἱ ὁ δὲ δέ ἀγωγαὶ τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τοιαῦται τοιοῦτος · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ καθήμενος ἀνίσταται ἀνίστημι ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , οὐχ οὐ ὁ ὁ ἀνιστάμενος ἀνίστημι ἕστηκε ἵστημι ; ; καὶ καί πῶς πῶς πως γὰρ γάρ οὔ οὐ ; ; ὁ ὁ ἄρα ἄρα καθήμενος ἕστηκε ἵστημι . . πάλιν πάλιν οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ὑγιαζόμενος ὑγιαίνει ὑγιαίνω ; ; ὁμολογουμένως ὁμολογέω ὁμολογουμένως · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ κάμνων κάμνω ὑγιάζεται ὑγιάζω ὑγιάζομαι ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ ἄρα ἄρα κάμνων κάμνω ὑγιαίνει ὑγιαίνω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἄτοπον ἄτοπος . . ἐν ἐν ἑκατέρῳ ἑκάτερος οὖν οὖν τούτων οὗτος τῶν ὁ συλλογισμῶν συλλογισμός τὴν ὁ ἀπάτην ἀπάτη ἡ ὁ μείζων μέγας ἔχει ἔχω πρότασις πρότασις · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τὸν ὁ ἀνιστάμενον ἀνίστημι ἑστηκέναι ἵστημι καὶ καί τὸν ὁ ὑγιαζόμενον ὑγιαίνειν ὑγιαίνω διττόν · · τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἅμα ἅμα ἤρξατο ἄρχω ἔρδω ἀνίστασθαι ἀνίστημι καὶ καί ἑστηκώς ἵστημι ἐστι εἰμί , , καὶ καί ἅμα ἅμα ἤρξατο ἄρχω ἔρδω ὑγιάζεσθαι καὶ καί ὑγιεινός ὑγιεινός ἐστιν εἰμί , , ἅπερ ὅς οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος · · ψευδῆ ψευδής γάρ γάρ εἰσι εἰμί · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὅτι ὅτι ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ πρότερον πρότερος ὑγιαζόμενον καὶ καί πρότερον πρότερος ἀνιστάμενον ἀνίστημι νῦν νῦν ὑγιαίνειν ὑγιαίνω καὶ καί ἵστασθαι ἵστημι ἱστάω , , ἐφ’ ἐπί ὧνπερ ὅς καὶ καί τὸ ὁ ναὶ φατέον φημί φατέος . . διὸ διό κατὰ κατά μὲν μέν τὸ ὁ ἑστηκέναι ἵστημι τὸν ὁ ἀνιστάμενον ἀνίστημι , , ὅτε ὅτε ἤρξατο ἄρχω ἔρδω ἀνίστασθαι ἀνίστημι , , ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος , , καὶ καί οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ συγχωρεῖν συγχωρέω τὸ ὁ ναί ναί · · κατὰ κατά δὲ δέ τὸ ὁ νῦν νῦν ἑστηκέναι ἵστημι τὸν ὁ πρῴην πρώην ἀνιστάμενον ἀνίστημι τὸ ὁ ὅς δυνατόν δυνατός , , καὶ καί δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ συγχωρεῖν συγχωρέω τὸ ὁ ναί ναί . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῷ τῷ τὸν ὁ ὑγιαζόμενον ὑγιαίνειν ὑγιαίνω · · τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι | | ἅμα ἅμα ὑγιάζεταί τις τις καὶ καί ὑγιαίνει ὑγιαίνω ἀδύνατον ἀδύνατος καὶ καί οὐ οὐ συγκαταθετέον τῷ τῷ λέγοντι λέγω · · τὸ ὁ δ’ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ πέρυσιν ὑγιαζόμενος ὑγιαίνει ὑγιαίνω ἀληθές ἀληθής , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος τὸ ὁ συγκαταθέσθαι συγκατατίθημι οὐκ οὐ ἄλογον ἄλογος . . παρὰ παρά οὖν οὖν τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἐν ἐν τοῖς ὁ λόγοις λόγος τούτοις οὗτος ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος ἢ ἤ καὶ καί τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · κοινωνοῦσι κοινωνέω γὰρ γάρ αὗται οὗτος ἀλλήλαις ἀλλήλων , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί πρότερον πρότερος εἴρηται λέγω ἐρῶ καὶ καί προιόντες μαθησόμεθα μανθάνω . . ὡς ὡς ὡς ἔχει ἔχω καὶ καί τὸ ὁ ὅς νῦν νῦν προβαλλόμενον προβάλλω · · ἆρ’ οὐχ οὐ ὁ ὁ δικαστὴς δικαστής χρᾶται χράω2 χράομαι χραύω χράω τῷ τῷ ἔργῳ ἔργον τοῦ ὁ νομοθέτου νομοθέτης ; ; ναί ναί · · τί τι δ’ , , οὐχ οὐ ὁ ὁ χρώμενος χράω2 τῷ τῷ τινος ἔργῳ ἔργον ἀοͅχ͂ιτεκτονεῖν ἐκείνου ἐκεῖνος λέγεται λέγω ; ; πάντως πᾶς πάντως γε γε · · ὁ ὁ δικαστὴς δικαστής ἄρα ἄρα τοὐ νόμου νόμος νομός ἀρχιτεκτονεῖ . . διττὸν δισσός γὰρ γάρ κἀνταῦθα ἐνταῦθα τὸ ὁ χρᾶσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω τῷ τῷ τινος τις ἔργῳ ἔργον , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ὡς ὡς ὡς ὀργάνῳ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί εὑρεῖν εὑρίσκω ἐπὶ ἐπί τοὐ δικαστοῦ δικαστής , , τὸ ὁ δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ἀρχῇ ἀρχή τῆς ὁ οἰκείας οἰκεῖος συστάσεως σύστασις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐ οὐ κεκώλυται διὰ διά τοῦτο οὗτος καὶ καί ὑπὸ ὑπό τὸν ὁ νομοθέτην νομοθέτης εἶναι εἰμί καὶ καί ὑπάγεσθαι ὑπάγω αὐτῷ αὐτός καὶ καί ἀρχιτεκτονεῖσθαι ἢ ἤ ἀρχιτεκτονεῖν . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ τὰς ὁ μείζους μέγας καὶ καί ἐλάττους ἐλάσσων προτάσεις πρότασις τῶν ὁ παραλογισμῶν , , τὰς ὁ ὅς μὲν μέν μείζους μέγας ἐν ἐν οἷς λέγει λέγω ὅσπερ ὅς ἀνίστατο ἀνίστημι , , ἕστηκε ἵστημι , , καὶ καί ὅσπερ ὅς ὑγιάζετο , , ὑγιαίνει ὑγιαίνω , , τὰς ὁ δὲ δέ ἐλάττους ἐλάσσων ἐν ἐν οἷς φησιν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀνίστατο ἀνίστημι ὁ ὁ καθήμενος καὶ καί ὑγιάζετο ὁ ὁ κάμνων κάμνω , , ἐπάγει ἐπάγω τὸ ὁ γὰρ γάρ τὸν ὁ κάμνοντα κάμνω ὁτιοῦν ὁτιοῦν ποιεῖν ποιέω ἢ τίη πάσχειν πάσχω οὐχ οὐ ἓν σημαίνει σημαίνω · · ὅπερ ὅς ὅσπερ δηλοῖ δηλόω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ ἕν ἐστι εἰμί καὶ καί ἓν σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ ὅς ὑγιάζετο ὁ ὁ ὑγιαίνων ὑγιαίνω καὶ καί ἀνίστατο ἀνίστημι ὁ ὁ ἑστηκώς ἵστημι , , ἀλλ’ ἀλλά ὁμώνυμόν ὁμώνυμος ἐστιν εἰμί . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ποιεῖν ποιέω μηνυτικὸν τοῦ ὁ καθῆσθαι ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον τοῦ ὁ ὅς ἀνίστασθαι ἀνίστημι , , ἢ ἤ τάχα τάχα καὶ καί ἀμφοτέρων ἀμφότερος , , τὸ ὁ δὲ δέ πάσχειν πάσχω τοῦ ὁ κάμνειν κάμνω . . ἦν εἰμί δ’ ἂν ἄν σαφέστερον σαφής , , εἰ εἰ οὕτω οὕτως ἔκειτο κεῖμαι · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ὑγιαίνειν ὑγιαίνω τὸν ὁ κάμνοντα κάμνω καὶ καί ἑστηκέναι ἵστημι τὸν ὁ ἀνιστάμενον ἀνίστημι οὐχ οὐ ἓν σημαίνει σημαίνω , , διότι διότι ὁτὲ ὅτε μὲν μέν διὰ διά τοῦ ὁ λόγου λόγος τοῦ ὁ λέγοντος λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ὑγιαζόμενος ὑγιαίνει ὑγιαίνω σημαίνεται σημαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ὑγιαζόμενος νῦν νῦν ὑγιαίνει ὑγιαίνω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί καὶ καί ψευδές ἀδύνατον ἀδύνατος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ἔχειν ἔχω τὴν ὁ ὑγίανσιν τὸν ὁ νῦν νῦν ὑγιαζόμενον καὶ καί τὴν ὁ ὑγείαν ὑγίεια ὑγεία κατ’ κατά ὀλίγον ὀλίγος προσκτώμενον ) ) , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ σημαίνεται σημαίνω πάλιν πάλιν διὰ διά τούτου οὗτος ὅτι ὅτι2 ὅτι ὃς ὅς ὑγιάζετο πρὸ πρό δέκα τυχὸν ἡμερῶν ἡμέρα , , τουτέστι πρὸς πρός τὴν ὁ ὑγείαν ὑγίεια ὑγεία ἀνήγετο ἀνάγω , , νῦν νῦν ὑγιαίνει ὑγιαίνω . . ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω ἐπάγει ἐπάγω πλὴν πλήν ὑγιάζετο μὲν μέν καὶ καί κάμνων κάμνω καὶ καί ὁ ὁ κάμνων κάμνω καὶ καί τὰ ὁ ὅς ἑξῆς ἑξῆς , , ἅπερ ὅς ὡς ὡς ὡς λύσις λύσις ἐστὶ εἰμί τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὁ λέγει λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος · · ὑγιάζεσθαι μὲν μέν λέγεται λέγω καὶ καί ὁ ὁ κάμνων κάμνω νῦν νῦν καὶ καί ὁ ὁ κάμνων κάμνω πάλαι πάλαι , , ὑγιαίνειν ὑγιαίνω δὲ δέ οὐχ οὐ ὁ ὁ νῦν νῦν ὑγιαζόμενος ἀλλ’ ἀλλά ὅστις ὅστις πάλαι πάλαι ὑγιάζετο . . κάμνων κάμνω δὲ δέ εἴληπται λαμβάνω τῷ τῷ Ἀριστοτέλει ὁ ὁ νῦν νῦν κάμνων κάμνω , , ὁ ὁ κάμνων κάμνω δὲ δέ ὁ ὁ ποτὲ ποτε κάμνων κάμνω . . ὑγιαίνει ὑγιαίνω δὲ δέ οὐχὶ οὐ ὁ ὁ κάμνων κάμνω νῦν νῦν ἀλλὰ ἀλλά ὁ ὁ κάμνων κάμνω πρότερον πρότερος καὶ καί οὐ οὐ νῦν νῦν . . ἵνα ἵνα δὲ δέ καὶ καί ἔτι ἔτι σαφέστερον σαφής γένηται γίγνομαι τὸ ὁ λεγόμενον λέγω , , ῥητέον λέγω ῥητέος οὕτως οὕτως · · καὶ καί ὁ ὁ κάμνων κάμνω νῦν νῦν καὶ καί ὁ ὁ κάμνων κάμνω πρότερον πρότερος πρὸς πρός ] ] ὑγείαν ὑγίεια ὑγεία ἀνακτώμενοι λέγοιντο λέγω ἂν ἐάν ὑγιάζεσθαι · · πλὴν πλήν ὑγιάζετο μὲν μέν ὁ ὁ κάμνων κάμνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔκαμνεν κάμνω , , ὑγιαίνει ὑγιαίνω δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κάμνει κάμνω . . Παρὰ δὲ δέ τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία οἱ ἕ τοιοίδε τοιόσδε · · τὸ ὁ ὅς βούλεσθαι βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω με τ τ ' ' , , οὺς πολεμίους πολέμιος . . Περὶ περί τοῦ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία γινομένου παραλογισμοῦ παραλογισμός διαλαβὼν διαλαμβάνω καὶ καί διδάξας διδάσκω πῶς πῶς πως γίνεται γίγνομαι , , μέτεισι μέτειμι2 μέτειμι καὶ καί εἰς εἰς τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία γινομένους παραλογισμοὺς τῆς ὁ ἀκολουθίας ἀκολουθία ἐχόμενος ἔχω · · καὶ καί γὰρ γάρ καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ ὅς τῇ ἀπαριθμήσει τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα δευτέραν δεύτερος τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἔταξε τάσσω ἐτάζω . . σαφῆ σαφής δὲ δέ λίαν λίαν τίθησι τίθημι τὰ ὁ παραδείγματα παράδειγμα , , καὶ καί οὐ οὐ μόνον μόνος οἷα οἷος δῆθεν δῆθεν προβλήματα πρόβλημα παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής λέγονται λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά οἷα οἷος εἰκὸς ἔοικα καὶ καί ἐν ἐν λόγῳ λόγος μὴ μή συλλογιζομένῳ εὑρίσκεσθαι εὑρίσκω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ βούλεσθαι βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω με τοὺς ὁ πολεμίους πολέμιος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὡς ὡς πρόβλημα πρόβλημα . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δέ δέ ἐστιν εἰμί ἀμφίβολον ἀμφίβολος , , δῆλον δῆλος · · σημαίνει σημαίνω γὰρ γάρ ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη τὸ ὁ ἐμὲ γενέσθαι γίγνομαι τῶν ὁ πολεμίων πολέμιος ἐπικρατῆ ἢ ἤ τοὺς ὁ πολεμίους πολέμιος ἐμοῦ ἐμός . . τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ “ γένοιτο γίγνομαι καταβαλεῖν καταβάλλω τὸν ὁ ὗν ὗς ἐμέ’ ’ ’ · · σημαίνει σημαίνω γὰρ γάρ ὁ ὁ λόγος λόγος σφᾶς σφεῖς αὐτοὺς αὐτός ἑλεῖν αἱρέω τε τε καὶ καί ἀναιρεθῆναι ἀναιρέω . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος · · ἆρα ἆρα ὃ ὅς γινώσκει γιγνώσκω τις τις , , τοῦτο οὗτος γινώσκει γιγνώσκω ; ; γινώσκει γιγνώσκω δέ δέ τις τις λίθον λίθος · · γινώσκει γιγνώσκω ἄρα ἄρα ὁ ὁ λίθος λίθος . . πάλιν πάλιν ἀρ’ οὖν οὖν ὁρᾷ ὁράω ὃ ὃ ὁῥᾶ τις τις ; ; ναί ναί · · ὁρᾷ ὁράω δέ δέ τις τις ξύλον ξύλον · · ὁρᾷ ὁράω ἄρα ἄρα τὸ ὁ ξύλον ξύλον . . σαφὴς σαφής καὶ καί . . ἀμφοτέρων ἀμφότερος ἡ ὁ λύσις λύσις · · διττὸς γὰρ γάρ καὶ καί ἐν ἐν ἀμφοτέροις ἀμφότερος ὁ ὁ λόγος λόγος . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ τούτοις οὗτος ἔχει ἔχω καὶ καί τὸ ὁ ἆρα ἆρα σὺ φῄς φημί εἶναι εἰμί ὃ ὅς σὺ | | φῄς φημί εἶναι εἰμί ; ; φῄς φημί δ’ εἶναι εἰμί λίθον λίθος · · σὺ ἄρα ἄρα φῄς φημί εἶναι εἰμί λίθος λίθος . . ἔτι ἔτι καὶ καί τὸ ὁ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ἔχει ἔχω γὰρ γάρ καὶ καί τούτου οὗτος ἡ ὁ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα οὕτω οὕτως · · φῄς φημί ὃ ὅς σὺ φῄς φημί ; ; ναί ναί · · φῄς φημί δὲ δέ σιγᾶν σιγάω · · σιγῶν σιγάω ἄρα ἄρα φῄς φημί , , ἢ ἤ καὶ καί τοὔμπαλιν φῄς φημί σιγῶν σιγάω . . τὸ ὁ δὲ δέ σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; οὕτως οὕτως Εὐθύδημος Εὐθύδημος ἠρώτα ἐρωτάω . . ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός · · τί τι δ’ , , ὅταν ὅταν λίθους λίθος λέγῃς λέγω καὶ καί ξύλα ξύλον καὶ καί σίδηρον σίδηρος , , οὐ οὐ σιγῶντα σιγάω λέγεις λέγω ; ; ναί ναί · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω . . εἶτα εἶτα πάλιν πάλιν ἐπιχειρῶν ἐπιχειρέω εἰς εἰς τοὐναντίον ἐναντίος ἔλεγεν λέγω · · ἆρ’ ἔστι εἰμί λέγοντα λέγω σιγᾶν σιγάω ; ; οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν σιγᾷς σιγάω , , οὐ οὐ πάντα πᾶς σιγᾷς σιγάω ; ; ναί ναί · · οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν καὶ καί τὰ ὁ λέγοντα λέγω σιγᾷς σιγάω · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα λέγοντα λέγω σιγᾶν σιγάω . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ τὸ ὁ μὴ μή λέγειν λέγω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ μὴ μή λέγοντος λέγω δέδωκεν δίδωμι · · ὁ ὁ δ’ ἔλαβεν λαμβάνω ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ λεγόμενα λέγω . . Εἰσὶ εἰμί δὲ δέ τρεῖς τρόποι τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία . . Εἴρηκε μὲν μέν ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὅς δέκα καὶ καί τριῶν τρόπων τρόπος τροπός , , καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ παραλογισμοί παραλογισμός , , μόνους μόνος τοὺς ὁ ὅς δύο γε , , τόν ὁ τε τε παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὸν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία . . πρὸ πρό δὲ δέ τοῦ ὁ ὅς καὶ καί τοὺς ὁ ἑξῆς ἑξῆς ἐκθεῖναι ἐκτίθημι , , κατὰ κατά ποίους ποιός ποῖος καὶ καί πόσους ποσός πόσος τρόπους τρόπος τροπός ἥ ὁ τε τε ὁμωνυμία ὁμωνυμία καὶ καί ἡ ὁ ἀμφιβολία ἀμφιβολία γίνεται γίγνομαι , , διδάσκει διδάσκω , , καὶ καί φησὶ φημί τρεῖς εἶναι εἰμί καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ ὅς κατὰ κατά ταύτας οὗτος παραλογισμοί παραλογισμός . . καὶ καί εἷς μέν μέν ἐστιν εἰμί , , ὅταν ὅταν ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα κυρίως κύριος κυρίως σημαίνῃ σημαίνω πλείω πολύς πλείων · · ὃ ὅς γίνεται γίγνομαι καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία παραλογισμοῖς . . καὶ καί ἐπὶ ἐπί μὲν μέν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα πλείω σημαίνει σημαίνω ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος , , ὡς ὡς ὡς ἀετὸς ἀετός καὶ καί κύων κύων καὶ καί κόραξ κόραξ καὶ καί κλεῖς · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ὡς ὡς εἴρηκε λέγω ἐρῶ , , πλείω πολύς πλείων σημαίνει σημαίνω ὁ ὁ λόγος λόγος . . ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ ὁ ὁ λόγος λόγος σύνθεσίς ἐστιν εἰμί ὀνομάτων ὄνομα ῥητέον λέγω ῥητέος δὲ δέ καὶ καί νῦν νῦν , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴπομεν λέγω εἶπον , , ὀνόματα ὄνομα καὶ καί τὰ ὁ ῥήματα ῥῆμα ) ) , , τὸ ὁ διττὸν δισσός ἢ ἤ ἔν ἐν εἰς τισι τούτων οὗτος τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα ἐστὶν εἰμί ἢ τίη ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός τῷ ὁ λόγῳ λόγος · · ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ ὃ ὅς ὁρᾷ ὁράω τις τις , , τοῦτο οὗτος ὁρᾷ ὁράω καὶ καί ὃ γινώσκει γιγνώσκω , , τοῦτο οὗτος γινώσκει γιγνώσκω ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος εὑρίσκεται εὑρίσκω τὸ ὁ διττόν δισσός . . δεύτερος δεύτερος δὲ δέ τρόπος τρόπος τροπός , , καθ’ κατά ὃν ὅς ὅς2 πάλιν πάλιν οἱ ὁ παρὰ παρά ἀμφότερα ἀμφότερος παραλογισμοὶ γίνονται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν εἰώθαμεν εἴωθα ἔθω οὕτως οὕτως ὀνομάζειν ὀνομάζω αὐτὰ αὐτός ἐκεῖνα ἐκεῖνος τὰ ὁ ὀνομαζόμενα ὀνομάζω . . εἰωθότων εἴωθα γὰρ γάρ ἡμῶν λέγειν λέγω σιγῶντα σιγάω καὶ καί τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω ἄνθρωπον ἄνθρωπος καὶ καί τὰ ὁ σιγώμενα σιγάω εὑρίσκει εὑρίσκω χώραν χώρα ὁ ὁ παραλογισμὸς καὶ καί ἀπατᾷ ἀπατάω τὸν ὁ ἀκούοντα ἀκούω · · εἰ εἰ δὲ δέ σιγῶντα σιγάω μόνως μόνος μόνως ἐλέγομεν τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω ἄνθρωπων , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ σιγώμενα σιγάω μόνως μόνος μόνως σιγώμενα σιγάω ἐλέγομεν λέγω , , οὐ οὐ μὴν μήν ἐπετίθεμεν τούτοις οὗτος ποτὲ ποτε καὶ καί τὸ ὁ σιγῶντα σιγάω , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἐγίνετο γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός . . οὐ οὐ μόνον μόνος δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἀποτίκτει παραλογισμοὺς παραλογισμός ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία . . εἰώθαμεν εἴωθα ἔθω γὰρ γάρ λέγειν λέγω κύνα κύων καὶ καί τὸν ὁ ἀστρῷον καὶ καί τὸν ὁ χερσαῖον χερσαῖος · · εἰ εἰ γοῦν γοῦν μὴ μή τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός ὀνόματι ὄνομα τὸν ὁ ἀστέρα ἀστήρ καὶ καί τὸ ὁ χερσαῖον ζῷον καλεῖν καλέω εἰώθαμεν εἴωθα ἔθω , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ποτε ποτε ἡμᾶς ἐγώ ἠπατήκει τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα ἐφ’ ἐπί ἑνὶ μόνῳ μόνος κείμενον . . τρίτον τρίτος τρόπον τρόπος τροπός φησὶ φημί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία σοφισμάτων σόφισμα , , ὅταν ὅταν αὐτὰ αὐτός μὲν μέν καθ’ κατά αὑτὰ τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα ἁπλᾶ ἁπλόος τυγχάνῃ τυγχάνω , , συντεθέντα συντίθημι δὲ δέ διττόν τινα τις ἐκφαίνωσι νοῦν νόος . . τά ὁ τε τε γὰρ γάρ γράμματα γράμμα κεχωρισμένως χωρίζω κεχωρισμένως τεθέντα τίθημι οὐδὲν οὐδείς ἡμῖν ἐγώ διττὸν δισσός ἀποτίκτουσιν , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι · · συμπλακέντα συμπλέκω δὲ δέ καὶ καί συνηνωμένως ἐκφωνηθέντα διττὰ δισσός ἀποκυίσκουσι τὰ ὁ νοήματα νόημα . . Παρὰ δὲ δέ τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις τὰ ὁ ὅς τοιάδε τοιόσδε , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς δύνασθαι δύναμαι . . Διακόψας τὸν ὁ λόγον λόγος ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης καὶ καί καθ’ κατά ὅσους ὅσος τρόπους τρόπος τροπός ἔν ἐν εἰς τε τε ὁμωνυμίᾳ ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίᾳ ἀμφιβολία τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα γίνεται γίγνομαι μεταξὺ μεταξύ παραθεὶς καὶ καί διαλαβὼν διαλαμβάνω περὶ περί τούτων οὗτος καὶ καί τρεῖς αὐτοὺς αὐτός εἰπὼν λέγω εἶναι εἰμί , , νῦν νῦν ἀνάγει ἀνάγω τὸν ὁ λόγον λόγος εἰς εἰς τὴν ὁ ἀκολουθίαν ἀκολουθία καὶ καί τὸν ὁ τρίτον τρίτος τρόπον τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα ἔστι εἰμί δὲ δέ οὗτος οὗτος ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ) ) ἐκτίθεται ἐκτίθημι . . ὀνομάζεται ὀνομάζω δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις , , ὡς ὡς τῆς ὁ μὲν μέν ἐννοίας ἔννοια τοῦ ὁ λεγομένου λέγω συνθέτως σύνθετος δυναμένης νοεῖσθαι νοέω καλῶς καλός , , παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις δὲ δέ τιθεμένου τίθημι τινὸς καὶ καί τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός ἀποτίκτοντος . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; ἔστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός τοιοῦτος τοιοῦτος · · ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης κάθηται καθίημι · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί κάθηται καθίημι · · βαδίζει βαδίζω ἄρα ἄρα καὶ καί οὐ οὐ βαδίζει βαδίζω . . γέγονεν γίγνομαι οὗτος οὗτος ὃ παραλογισμὸς παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ συντεθῆναι συντίθημι καὶ καί τὸ ὁ ‘ δύναται᾿ τούτου οὗτος γὰρ γάρ προστεθέντος προστίθημι καὶ καί τοιούτου τοιοῦτος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ἐξενηνεγμένου ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης | | ἄρα ἄρα δύναται δύναμαι βαδίζειν᾿ οὐδὲν ἄν ἄν συνήγετο συνάγω ἄτοπον . . νῦν νῦν δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή συντεθῆναι συντίθημι καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ δύναται᾿ τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός ἔχει ἔχω ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος . . τοιοῦτος τοιοῦτος μὲν μέν καὶ καί ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός οὗτος οὗτος . . ἴδωμεν δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ τοῦ ὁ φιλοσόφου φιλόσοφος ῥητά · · παρὰ παρά δὲ δέ τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις τὰ ὁ ὅς τοιάδε τοιόσδε , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς δύνασθαι δύναμαι καθήμενον βαδίζειν βαδίζω καὶ καί μὴ μή γράφοντα γράφω γράφειν γράφω . . τοῦτο οὗτος οὐ οὐ συμπέρασμά ἐστιν εἰμί ἄτοπόν ἄτοπος τι τις συνάγον , , ἀλλ’ ἀλλά ἡ ὁ πρότασίς πρότασις ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἀληθὴς ἀληθής ἡ ὁ προσληφθεῖσα · · καὶ καί εἰ εἰ ἀληθὴς ἀληθής ἡ ὁ ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης κάθηται᾿ , , ἐὰν ἐάν μὴ μή παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις γένηται γίγνομαι , , ἐξενεχθείη ἐκφέρω ἂν ἐάν τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης δύναται δύναμαι βαδίζειν᾿ . . ὅμοιον ὅμοιος τούτῳ οὗτος καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὴ μή γράφοντα γράφω γράφειν γράφω · · ἐλλειπτικὸν γάρ γάρ ἐστι εἰμί καὶ καί συνεφέλκον τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι . . δεικτικὰ δέ δέ εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ σοφιζόμενοι τοιαύτας τοιοῦτος μὲν μέν τὰς ὁ προτάσεις πρότασις λαμβάνοντες λαμβάνω , , εἶτα παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ποιοῦντες ποιέω ἀποτελοῦσι ἀποτελέω τὸν ὁ σοφισμόν . . ἀλλὰ ἀλλά γὰρ γάρ πρότερον πρότερος ἑκάστου ἕκαστος τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τὴν ὁ ἀγωγὴν ἀγωγή εἴπωμεν λέγω εἶπον , , καὶ καί τότε τότε τοτέ καὶ καί τὸ ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις διασαφήσωμεν ἀσαφές ἀσαφής . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ τοιαῦτα τοιοῦτος · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω ; ; ναί ναί · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης κάθηται καθίημι ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί κάθηται καθίημι · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω καὶ καί οὐ οὐ βαδίζει βαδίζω . . πάλιν πάλιν ἆρά γε γε ὁ ὁ μὴ μή γράφων γράφω δύναται δύναμαι γράφειν γράφω ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ δὲ δέ Πλάτων Πλάτων ’ ’ οὐ οὐ γράφει γράφω · · ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἄρα ἄρα γράφει γράφω . . πάλιν πάλιν ἆρά γε γε ὁ ὁ ἐπιστάμενος ἐφίστημι γράμματα γράμμα δύναται δύναμαι μανθάνειν μανθάνω νῦν νῦν γράμματα γράμμα ; ; τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης νῦν νῦν ὑπνώττων ὑπνώσσω οὐχὶ οὐ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι γράμματα γράμμα ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα μανθάνει μανθάνω νῦν νῦν γράμματα γράμμα · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οὐ οὐ μανθάνει μανθάνω · · κοιμᾶται κοιμάω γάρ γάρ . . πάλιν πάλιν ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · ὁ ὁ ἓν μόνον μόνος δυνάμενος φέρειν φέρω δύναται δύναμαι καὶ καί πολλὰ πολύς φέρειν φέρω ; ; ναί ναί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης ἓν μόνον μόνος φέρει φέρω · · ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης ἄρα ἄρα πολλὰ πολύς φέρει φέρω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὐ οὐ πολλά πολύς · · ἓν γὰρ γάρ φέρει φέρω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὕτως οὕτως ἐρωτῆσαι ἐρωτάω · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ πολλὰ πολύς δυνάμενος φέρειν φέρω καὶ καί ἓν δύναται δύναμαι φέρειν φέρω ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης πολλὰ πολύς φέρει φέρω · · ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης ἄρα ἄρα ἓν φέρει φέρω . . αἱ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν ἀγωγαὶ τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα , , ἅπερ ὅς εἰς εἰς παράδειγμα παράδειγμα τίθησι τίθημι τοῦ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις παραλογισμοῦ παραλογισμός , , τοιαῦταί τινες τις . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐ οὐ γὰρ γάρ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω , , ἄν ἄν διελών διαιρέω τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον καὶ καί συνθείς συντίθημι τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · ὅταν ὅταν τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι βαδίζειν βαδίζω διέλῃ τις τις καὶ καί ποτὲ ποτε μὲν μέν κατηγορήσῃ μόνον μόνος τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω ποτὲ ποτε δὲ δέ τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι βαδίζειν βαδίζω κατὰ κατά τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης , , οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστι εἰμί ταὐτὸν αὐτός τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης βαδίζει᾿ τῷ τῷ ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης δύναται δύναμαι βαδίζειν᾿ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις γίνεται γίγνομαι τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ συνθέντα καὶ καί συνάψαντα συνάπτω τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι καὶ καί τὸ ὁ ὅς βαδίζειν βαδίζω κατὰ κατά τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης εἰπεῖν λέγω εἶπον ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω μόνον μόνος . . κολοβῶς οὖν οὖν καὶ καί οἷον οἷος εἰπεῖν λέγω εἶπον ἠκρωτηριασμένως τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις γεγονυίας καλῶς καλός εἴρηται λέγω ἐρῶ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις εἶναι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . σημειωτέον δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι σύνθεσιν λέγει λέγω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης καὶ καί τὸ ὁ χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ δυνατοῦ τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω κατηγορεῖσθαι κατηγορέω . . εἰπὼν λέγω οὖν οὖν ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω , , ἂν ἐάν τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι κατὰ κατά τοῦ ὁ καθημένου κατηγορήσῃ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ἂν ἐάν διελών διαιρέω τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον ἐσήμανε , , καὶ καί ὅταν ὅταν αὖθις αὖθις τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω μετὰ μετά τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι ( ( διὰ διά τοῦ ὁ συνθείς συντίθημι , , ὡς ὡς δυνατὸν δυνατός τὸν ὁ καθήμενον ) ) , , τοῦ ὁ μὲν μέν ἑνὸς τρόπου τρόπος τροπός , , καθ’ κατά ὃν ὅς ὅς2 τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω μετὰ μετά τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι κατηγοροῦμεν κατηγορέω , , παράδειγμα παράδειγμα τέθεικε τίθημι τὸ ὁ ὡς ὡς δυνατὸν τὸν ὁ καθήμενον βαδίζειν βαδίζω καὶ καί τὸν ὁ μὴ μή γράφοντα γράφω γράφειν γράφω , , ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 καὶ καί αὐτῷ αὐτός προσυπακούειν ὑπακούω δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ ‘ ‘ δυνατόν᾿ , , ἵνα ἵνα ᾖ εἰμί ‘ ‘ καὶ καί δυνατὸν τὸν ὁ μὴ μή γράφοντα γράφω γράφειν᾿ . . τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ λοιποῦ λοιπός τρόπου τρόπος τροπός , , καθ’ κατά ὃν ὅς ὅς2 συντίθεμεν τῷ τῷ καθημένῳ τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ δυνατοῦ , , μηνυτικὸν ἐπήγαγε ἐπάγω τὸ ὁ ὅς καὶ καί τοῦθ’ ὡσαύτως ὡσαύτως , , ὅταν ὅταν συνθῇ τὸν ὁ μὴ μή γράφοντα γράφω γράφειν γράφω . . ταῦτα οὗτος θεὶς τίθημι τῶν ὁ δύο γε τρόπων τρόπος τροπός , , τοῦ ὁ τε τε ἔχοντος ἔχω τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω μετὰ μετά τοῦ ὁ δυνατοῦ κατηγορούμενον κατηγορέω καὶ καί τοῦ ὁ μὴ μή τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός ἔχοντος ἔχω , , σαφηνίζων τίνος ἐστὶν εἰμί ἑκάτερος ἑκάτερος δηλωτικός , , ἐπήγαγε ἐπάγω λέγων λέγω σημαίνει σημαίνω γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς ἔχει ἔχω δύναμιν δύναμις τοῦ ὁ μὴ μή γράφων γράφω γράφειν γράφω καὶ καί τὰ ὁ ὅς ἑξῆς ἑξῆς . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὅς λέγει λέγω δυνάμει δύναμις τοιοῦτον . . ὁ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ βαδίζειν βαδίζω μετὰ μετά τοῦ ὁ δυνατοῦ δυνατός κατηγορῶν κατηγορέω κατὰ κατά τοὐ καθημένου καὶ καί λέγων λέγω ὡς ὡς ὡς ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω σημαίνει σημαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ καθήμενος οὐ οὐ βαδίζει βαδίζω , , οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ μὴ μή γράφων γράφω γράφει γράφω , , δύναται δύναμαι δὲ δέ μετὰ μετά ταῦτα οὗτος βαδίσαι βαδίζω καὶ καί γράψαι γράφω · · ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἀληθές ἀληθής . . ἐὰν ἐάν δὲ δέ μὴ μή τῷ τῷ βαδίζειν βαδίζω ἢ ἤ τῷ ὁ ὅς γράφειν γράφω συνθῇ ὅτι ὅτι2 ὅτι 〈 〈 ἔχει ἔχω 〉 δύναμιν δύναμις καὶ καί ἀμφότερα ἀμφότερος κατὰ κατά τοῦ ὁ καθημένου καὶ καί μὴ μή γρά|φοντος κατηγορήσῃ , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς βαδίζειν βαδίζω μόνον μόνος καὶ καί τὸ ὁ ὅς γράφειν γράφω , , οὗτος οὗτος οὐ οὐ λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω ὁ ὁ μὴ μή γράφων γράφω νῦν νῦν ἢ τίη ὁ ὁ καθήμενος ὕστερον ὕστερον γράψαι γράφω ἢ ἤ βαδίσαι βαδίζω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι νῦν νῦν , , ὅτε ὅτε οὐ οὐ γράφει γράφω , , δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω τοῦ ὁ γράφειν γράφω , , τουτέστι νῦν νῦν , , ὅτε ὅτε οὐ οὐ γράφει γράφω , , γράφει γράφω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἔχει ἔχω δύναμιν δύναμις , , ὅτε ὅτε οὐ οὐ γράφει γράφω , , τοῦ ὁ ὅς γράφειν γράφω ὡς ὡς ἴσον ἴσος εἴληπται λαμβάνω τῷ τῷ ‘ ‘ δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω ἅμ τε τε καὶ καί κατὰ κατά ταὐτὸν καὶ καί γράφειν γράφω καὶ καί οὐ οὐ γράφειν᾿ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀδύνατον ἀδύνατος · · ἐν ἐν ἄλλῳ ἄλλος μὲν μέν γὰρ γάρ χρόνῳ χρόνος γράφειν γράφω καὶ καί ἐν ἐν ἄλλῳ ἄλλος μὴ μή γράφειν γράφω δυνατόν δυνατός , , ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί βαδίζειν βαδίζω καὶ καί μὴ μή βαδίζειν βαδίζω . . τὸ ὁ δὲ δέ μανθάνειν μανθάνω νῦν νῦν γράμματα γράμμα , , εἴπερ εἴπερ ἐμάνθανεν μανθάνω ἃ ὅς ὅς2 ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι ἀπολύτως εἴρηκε λέγω ἐρῶ καὶ καί καθ’ κατά αὑτό · · ἔστι εἰμί δὲ δέ παράδειγμα παράδειγμα τοῦ ὁ συνάγοντος συνάγω σοφίσματος σόφισμα τὸν ὁ κοιμώμενον κοιμάω μανθάνειν μανθάνω νῦν νῦν γράμματα γράμμα . . Παρὰ δὲ δέ τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ ὅς πέντε ἐστὶ εἰμί δύο γε καὶ καί τρία καὶ καί περισσὰ καὶ καί ἄρτια ἄρτιος . . Καὶ καί τὸν ὁ τέταρτον τέταρτος τρόπον τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος ἔστι εἰμί δὲ δέ οὗτος οὗτος ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ) ) ἐκτιθεὶς οὐ οὐ διὰ διά σοφισμάτων σόφισμα ἡμῖν ἐγώ αὐτὸν αὐτός οἷός ἐστι εἰμί παρίστησιν , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί διὰ διά παραδειγμάτων παράδειγμα τινῶν , , ἃ ὅς ὅς2 οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί σοφίσματα σόφισμα παραλογιστικὰ ἀλλ’ ἀλλά ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς οὕτως οὕτως ἐν ἐν πεζῷ πεζός λόγῳ λόγος κείμενα . . τίνα τις δέ δέ εἰσι εἰμί ταῦτα οὗτος , , παρακατιόντες ἐροῦμεν ἐρέω . . παρὰ παρά δὲ δέ τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις οὗτος οὗτος ὀνομάζεται ὀνομάζω , , διό διό τι τι ἅτινα τῷ ὁ λεγομένῳ λέγω πρόσεισι πρόσειμι2 πρόσειμι δυνάμει δύναμις , , ταῦτα οὗτος διαιρῶν διαιρέω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής καὶ καί ἰδίᾳ ἴδιος τιθεὶς τίθημι συνάγει ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ταῦτα οὗτος προσεῖναι προσίημι τῷ τῷ περὶ περί οὗ οὗ συλλογίζεται συλλογίζομαι · · τοῦτο οὗτος δ’ ἄν ἄν οὐ οὐ συνήχθη συνάγω , , εἰ εἰ μὴ μή ἡ ὁ διαίρεσις διαίρεσις γέγονεν γίγνομαι . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; τὸν ὁ ὅς πέντε πέντε ἀριθμὸν ἀριθμός δυνάμει δύναμις ἔχοντα ἔχω ἐν ἐν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ τὸ ὁ περιττὸν περισσός καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἄρτιον ἄρτιος ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής διαιρῶν διαιρέω μὴ μή ἄρτιον ἄρτιος ὄντα εἰμί καὶ καί ἄρτιον ἀποδείκνυσι ἀποδείκνυμι καὶ καί μὴ μή ἄρτιον ἄρτιος , , οὑτωσὶ οὕτως ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος σχήματι σχῆμα τὴν ὁ ἀγωγὴν ἀγωγή ποιούμενος ποιέω τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ πέντε εἰς εἰς δύο γε καὶ καί τρία διαιρεῖται διαιρέω ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ τρία καὶ καί ὁ ὁ δύο γε οὐ οὐ περιττὸς περισσός καὶ καί ἄρτιος ἄρτιος ; ; ὁ ὁ πέντε ἄρα ἄρα περιττὸς περισσός καὶ καί ἄρτιός ἄρτιος ἐστι εἰμί . . παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · τὰ ὁ γὰρ γάρ μόρια μόριος ἐν ἐν τῷ ὁ ὅλῳ ὅλος ὅλοξ δυνάμει δύναμις εἰσίν εἰμί · · ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ πέντε ὁ ὁ τρία καὶ καί ὁ ὁ δύο γε δυνάμει δύναμις εἰσί εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ δυνάμει δύναμις τι τι ὂν εἰμί οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἐκεῖνο ἐκεῖνος ὃ δύναται δύναμαι γενέσθαι γίγνομαι · · οἷον οἷος τὸ ὁ δένδρον δένδρον τὸ ὁ ἑστηκὸς ἵστημι δυνάμει δύναμις πλοῖον πλοῖον ὂν εἰμί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί πλοῖον πλοῖον · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ ἀσχημάτιστος ἀσχημάτιστος χαλκὸς χαλκός δυνάμει δύναμις ὢν εἰμί ἀνδριὰς ἀνδριάς οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀνδριάς ἀνδριάς . . τὸν ὁ ὅς μὲν μέν οὖν οὖν τὰ ὁ ὅς πέντε πέντε συνάγοντα συνάγω παραλογισμὸν παραλογισμός καὶ καί ἄρτια εἶναι εἰμί καὶ καί περισσὰ περισσός πάνυ πάνυ σαφῶς σαφής ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐξέθετο ἐκτίθημι . . τὸν ὁ ὅς δὲ δέ τὰ ὁ μείζονα μέγας ἴσα ἴσος τοῖς ὁ ἐλάττοσι συνάγοντα συνάγω πάνυ πάνυ βραχέως βραχύς καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ἀσαφῶς ἀσαφής ἀπαγγέλλειν ἀπαγγέλλω δοκεῖ δοκέω . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ προσυπακούειν ὑπακούω ἐν ἐν τῷ ὁ καὶ καί τὸ ὁ μεῖζον μέγας ἴσον ἴσος τὸ ὁ ‘ ‘ τῷ τῷ ἐλάττονι᾿ , , ἵνα ἵνα ᾖ εἰμί τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τῆς ὁ λέξεως λέξις τοιοῦτον . . ἡ ὁ ὅς δ’ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα οὕτως οὕτως ἠρωτᾶτο · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ὀκτὼ εἰς εἰς ἓξ καὶ καί δύο γε διαιρεῖται διαιρέω ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , οὐχὶ οὐ εἰς εἰς τρία καὶ καί πέντε πέντε ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ ὀκτὼ ἄρα ἄρα εἰς εἰς ἓξ καὶ καί δύο γε καὶ καί τρία τρεῖς καὶ καί πέντε διαιρεῖται διαιρέω · · τὰ ὁ δὲ δέ ἓξ καὶ καί δύο γε καὶ καί πέντε καὶ καί τρία ἵζ’ ἐστίν εἰμί · · ὁ ὁ ὀκτὼ ἄρα ἄρα εἰς εἰς ἲς ἴς διαιρεῖται διαιρέω · · ἴσος ἴσος ἄρα ἄρα ὁ ὁ ἵζ’ τῷ τῷ ὀκτώ ὀκτώ , , ὁ ὁ μείζων μέγας τῷ τῷ ἐλάττονι ἐλάσσων . . παρὰ παρά δὲ δέ τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις καὶ καί τοῦτο οὗτος τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · δυνάμει δύναμις γὰρ γάρ ἐν ἐν τῷ ὁ ὀκτὼ ταῦτα οὗτος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοσοῦτον γὰρ γάρ τὸ ὁ μεῖζον καὶ καί ἔτι ἔτι πρός πρός οὕτως οὕτως ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι , , ὡσεὶ ὡσεί ἔλεγεν λέγω ὁ ὁ ἵζ’ , , τουτέστι τὸ ὁ μεῖζον μέγας , , τοσοῦτός τοσοῦτος ἐστιν εἰμί ὅσος ὅσος ὁ ὁ ὀκτὼ καὶ καί ἔτι ἔτι πρός πρός . . αἰνιξάμενος δὲ δέ τὸν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις παραλογισμὸν παραλογισμός δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἐπήνεγκε ἐπιφέρω σοφισμάτων σόφισμα , , ἐπάγει ἐπάγω καὶ καί παραδείγματα παράδειγμα δεικνύντα δείκνυμι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός λόγον λόγος διῃρημένον διαιρέω καὶ καί συγκείμενον μὴ μή ταὐτὸν αὐτός σημαίνειν σημαίνω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐγώ σε ἔθηκα τίθημι δοῦλον δοῦλος αὐτὸ λεγόμενον λέγω καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ καὶ καί αὖ αὖ πάλιν πάλιν τὸ ὁ ὅς ἐγώ σε ἔθηκα τίθημι ἐλεύθερον ἐλεύθερος οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνουσι σημαίνω , , καὶ καί ὅταν ὅταν ἀμφότερα ἀμφότερος συντεθέντα συντίθημι λόγον λόγος ἀπαρτίσωσι τὸν ὁ λέγοντα λέγω ἐγώ σε ἔθηκα τίθημι δοῦλον δοῦλος ὄντα εἰμί ἐλεύθερον ἐλεύθερος . . ὅμοιον ὅμοιος τούτῳ οὗτος καὶ καί τὸ ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς τούτου οὗτος κείμενον · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς σόφισμα σόφισμα τέθειται , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί αὐτὸ αὐτός ὥσπερ ὥσπερ παράδειγμα παράδειγμα εἴληπται λαμβάνω τοῦ ὁ μὴ μή ταὐτὸν αὐτός σημαίνειν σημαίνω τὸν ὁ λόγον λόγος τοῖς ὁ μέρεσιν μέρος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ὅς πεντήκοντ᾿ ἀνδρῶν ἀνήρ ἑκατὸν λίπε λείπω δῖος δῖος Ἀχιλλεύς Ἀχιλλεύς · · ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω διαιρουμένων διαιρέω τῶν ὁ ἀνδρῶν ἀνήρ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ πεντήκοντα καὶ καί | | ἄλλο συντιθεμένων συντίθημι εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ὑποστίζομεν εἰς εἰς τὸ ὁ πεντήκοντα πεντήκοντα λέγοντες λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πεντήκοντα πεντήκοντα ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀνήρ , , σημαίνει σημαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ δῖος δῖος Ἀχιλλεὺς Ἀχιλλεύς ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ ἑκατὸν ἀνδρῶν ἀνήρ κατέλιπε καταλείπω καταλιμπάνω πεντήκοντα πεντήκοντα · · εἰ εἰ δὲ δέ εἰς εἰς τὸ ὁ ἑκατόν ἑκατόν , , ἕτερον ἕτερος πάλιν πάλιν δηλοῦται δηλόω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ πεντήκοντα ἀνδρῶν ἀνήρ κατέλιπεν καταλείπω καταλιμπάνω ἑκατόν . . Παρὰ δὲ δέ τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία ἐν ἐν μὲν μέν τοῖς ὁ ἄνευ ἄνευ γραφῆς γραφή δια - - λεκτικοῖς λεκτικός οὐ οὐ ῥᾴδιον ῥᾴδιος ποιῆσαι ποιέω λόγον λόγος . . Πέμπτος πέμπτος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία ἐστίν εἰμί , , ὅστις ὅστις ἐν ἐν μὲν μέν τοῖς ὁ διαλεκτικοῖς διαλεκτικός λόγοις λόγος τοῖς ὁ μὴ μή γεγραμμένοις γράφω ἀλλὰ ἀλλά λεγομένοις λέγω οὐ οὐ ῥᾳδίως ῥᾴδιος γίνεται γίγνομαι , , ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ γεγραμμένοις γράφω δύναται δύναμαι γενέσθαι γίγνομαι . . ὀνομάζεται ὀνομάζω δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ τόνος τόνος , , πρὸς πρός ὃν ὅς ὅς2 ᾄδομεν καὶ καί τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιούμεθα ποιέω , , ποιεῖ ποιέω τὸν ὁ παραλογισμόν , , νῦν νῦν μὲν μέν οὕτως οὕτως ἄλλοτε ἄλλος ἄλλοτε δ’ δ’ ἄλως ἢ ἤ καὶ καί ἀλλαχοῦ τιθέμενος τίθημι . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; ἐν ἐν μὲν μέν ὁμιλίᾳ ὁμιλία καὶ καί διαλέξει οὐκ οὐ ἀπατήσει ἀπατάω ποτὲ ποτε ὁ ὁ λέγων λέγω “ “ ἑταίρα ἑταίρα ἑταίρα ἑταίρα χρυσία χρύσεος εἰ εἰ φοροίη φορέω , , δημοσία ἔστω εἰμί ” ” εἴληπται λαμβάνω γὰρ γάρ ὁ ὁ λέγων λέγω παροξυτόνως τὸν ὁ λόγον λόγος ἐξενεγκὼν ἐκφέρω ἢ τίη τυχὸν καὶ καί προπαροξυτόνως , , καὶ καί οὐκ οὐ ἂν ἄν σοφίσαιτό ποτε ποτε τὸν ὁ ἠκροαμένον νῦν νῦν μὲν μέν παροξυτόνως λέγων λέγω νῦν νῦν δὲ δέ εἰς εἰς προπαροξύτονα μεταλαμβάνων μεταλαμβάνω · · ἅπαξ ἅπαξ γὰρ γάρ εἰρηκὼς λέγω ἐσήμανε τὸ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ βούλημα βούλημα . . εἰ εἰ δὲ δέ ἐν ἐν γραφῇ γραφή εἴη εἰμί κείμενον τὸ ὁ δημόσια δημόσιος οὐδένα τόνον ἔχον ἔχω , , τότε τότε τοτέ δῆτα δῆτα καὶ καί τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός <ἄν> ἀποτέκοι . . εἴρηκε λέγω ἐρῶ δὲ δέ τὸ ὁ ὅς οὐ οὐ ῥᾳδίως ῥᾴδιος γίνεσθαι γίγνομαι λόγον λόγος ἐν ἐν τοῖς ὁ ἄνευ ἄνευ γραφῆς γραφή , , διότι διότι ἔστιν εἰμί ὅτε ὅτε καὶ καί ἐν ἐν αὐτοῖς αὐτός οὗτος οὗτος ἀποτελεῖται ἀποτελέω , , ὥσπερ ὥσπερ ὅταν ὅταν τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον · · ἆρ’ ἔστι εἰμί τὸ ὁ οὗ οὗ καταλύεις καταλύω οἰκία οἰκία ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ‘ οὐ οὐ καταλύεις᾿ τοῦ ὁ ‘ ‘ καταλύεις᾿ ἀπόφασις ἀπόφασις ; ; ναί ναί · · ἡ ὁ οἰκία οἰκία ἄρα ἄρα ἀπόφασις ἀπόφασις . . παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα ἐν ἐν μὲν μέν τῇ ὁ ὅς τῇ πρώτῃ προτάσει πρότασις τοῦ ὁ ‘ ‘ οὗ οὗ καταλύεις᾿ περισπωμένως δοθέντος δίδωμι , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ δευτέρᾳ δεύτερος οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ληφθέντος λαμβάνω . . πάλιν πάλιν · · ἆρ’ ἕστηκεν ἵστημι ὄρος ὄρος ; ; τί τίς τις δέ δέ , , τὸ ὁ ζῷον ζῷον λογικὸν λογικός ἐπιστήμης ἐπιστήμη δεκτικὸν δεκτικός οὐχ ὅρος ὅρος ; ; ἕστηκεν ἵστημι ἄρα ἄρα τὸ ὁ ζῷον ζῷον λογικὸν λογικός ἐπιστήμης ἐπιστήμη δεκτικόν δεκτικός . . παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία καὶ καί τοῦτο οὗτος . . παράδειγμα παράδειγμα δὲ δέ ἐπιφέρει ἐπιφέρω τοῦ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐν ἐν ποιήμασιν ποίημα ἔφη φημί μάλιστα μάλιστα γίνεσθαι γίγνομαι παρὰ παρά τοῦ ὁ ‘ ‘ Ομήρου . . κεῖται κεῖμαι δὲ δέ ἐν ἐν τῷ τῷ ψ΄ τῆς ὁ Ἰλιάδος Ἰλιάς , , ἔνθα ἔνθα ἔνθα καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῷ ὁ Πατρόκλῳ Πάτροκλος ὁ ὁ ἱππικὸς ἱππικός ἀγὼν ἀγών ἐτετέλεστο τελέω · · πεποίηται ποιέω δὲ δέ τῷ τῷ ποιητῇ ποιητής ὁ ὁ Νέστωρ Νέστωρ τῷ ὁ παιδὶ Ἀντιλόχῳ Ἀντίλοχος τὰ ὁ περὶ περί τῆς ὁ ἱππικῆς ἱππικός ὑποτιθέμενος ὑποτίθημι καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ τόπου τόπος διαλεγόμενος ἔνθα ἔνθα ἔνθα ἔμελλεν μέλλω ἀγωνίζεσθαι ἀγωνίζομαι μετὰ μετά τῶν ὁ λοιπῶν λοιπός ἡνιόχων ἡνίοχος . . μετὰ μετά δὲ δέ τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος φησὶ φημί καὶ καί τὰ ὁ περὶ περί τῆς ὁ νύσσης νύσσα οὕτως οὕτως ἔχοντα ἔχω · · σῆμα σῆμα δέ δέ τοι τοι ἐρέω λέγω ἐρῶ μάλ’ ἀριφραδές ἀριφραδής , , οὐδέ οὐδέ σε λήσει λανθάνω . . ἕστηκε ἵστημι ξύλον ξύλον αὖον αὖος , , ὅσον ὅσος τ’ ὄργυι’ , , ὑπὲρ ὑπέρ αἴης αἶα , , ἡ ὁ δρυὸς δρῦς ἢ ἤ πεύκης πεύκη · · τὸ ὁ ὅς μὲν μέν οὐ οὐ καταπύθεται καταπύθω ὄμβρῳ ὄμβρος ό̓μβρος · · λᾶε λᾶας δὲ δέ τοῦ ὁ τίς ὅς ἑκάτερθεν ἑκάτερθε ἐρηρέδαται δύο γε λευκὼ λευκός ἐν ἐν ξυνοχῇσιν συνοχή ὁδοῦ ὁδός , , λεῖος λεῖος δ’ δ’ ἱππόδρομος ἱππόδρομος ἱπποδρόμος ἀμφίς ἀμφίς . . Τινὲς οὖν οὖν ἐκάκιζον κακίζω τὸν ὁ Ὅμηρον Ὅμηρος περισπωμένως τὸ ὁ ( ( ? ? ? ? ) ) καὶ καί λέγοντες λέγω ἄτοπόν ἄτοπος τι τις αὐτὸν αὐτός εἰρηκέναι λέγω ἐρῶ διὰ διά τούτου οὗτος , , ὡς ὡς ὡς λέγοντα λέγω δῆθεν δῆθεν ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ ξύλου ἐκείνου τοῦ ὁ ἐξανέχοντος , , ὃ δρύινον δρύινος ἢ ἤ πεύκινον πεύκινος ὀνομάζει ὀνομάζω , , τὶ μὲν μέν κατασήπεται κατασήπω , , τὶ δὲ δέ οὐ οὐ κατασήπεται κατασήπω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή καὶ καί τοῦτο οὗτος ἐδήλωσεν δηλόω ἐναργῶς ἐναργής , , τὸ ὁ ‘ ‘ τὶ δὲ δέ οὐ οὐ κατασήπεται᾿ λέγουσιν λέγω ἄντικρυς ἄντικρυς δηλοῦσθαι δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ εἰρημένου τοῦ ὁ “ “ οὗ οὗ τὸ ὁ ὅς μὲν μέν καταπύθεται καταπύθω ” ” , , ὡς ὡς ὡς τινὸς μὲν μέν ἐκ ἐκ τῆς ὁ πεύκης πεύκη τοῦ ὁ δένδρου σηπομένου σήπω τοῖς ὁ ὀμβρίοις ὄμβριος ὕδασι ὕδωρ τινὸς δὲ δέ μὴ μή σηπομένου σήπω . . τινὲς μὲν μέν οὖν οὖν ἐκάκιζον κακίζω τὸν ὁ Ὅμηρον Ὅμηρος , , ὡς ὡς εἶπον λέγω εἶπον , , ἀτόπως ἄτοπος τόδε ὅδε εἰρηκότα λέγω . . ἐπιδιορθοῦται δὲ δέ τούτους οὗτος ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ ποιητικῆς ποιητικός ] ] , , ὡς ὡς ὡς αὐτὸς αὐτός Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐν ἐν τῇ ὁ ‘ ‘ Pητορικῇ φησιν φημί , , Ἱππίας Ἱππίας ὁ ὁ Θάσιος Θάσιος μὴ μή περισπωμένως ἀναγινώσκων ἀναγιγνώσκω τὸ ὁ ὅς ου ἀλλ’ ἀλλά ἀποφατικῶς , , ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτὸς αὐτός ὀξύτερον ὀξύς εἴρηκεν λέγω ἐρῶ , , ἵνα ἵνα ᾖ εἰμί τὸ ὁ λεγόμενον λέγω ὡς ὡς ἡ ὁ πεύκη πεύκη τὸ ὁ δένδρον δένδρον οὐ οὐ καταπύθεται καταπύθω ὄμβρῳ ὄμβρος ό̓μβρος . . λέγει λέγω δὲ δέ Θεόφραὄρος στος τὸ ὁ φυτὸν φυτόν τῆς ὁ πεύκης πεύκη ὀμβρίοις ὕδασι ὕδωρ καὶ καί πηγαίοις πηγαῖος μὴ μή σήπεσθαι σήπω , , θαλαττίοις δὲ δέ μάλιστα μάλιστα . . ἀλλὰ ἀλλά τοιοῦτον μὲν μέν | τὸ ὁ ἓν παράδειγμα παράδειγμα . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἕτερον ἕτερος τὸ ὁ ἐπαγόμενον ἐπάγω τὸ ὁ ὅς περὶ περί τὸ ὁ ἐνύπνιον ἐνύπνιον τοῦ ὁ Ἀγαμέμνονος Ἀγαμέμνων , , ὅ φησι φημί τὸν ὁ Δία Ζεύς εἰπεῖν λέγω εἶπον , , τὸ ὁ δίδομεν δίδωμι δέ δέ οἱ ἕ εὖχος εὖχος ἀρέσθαι αἴρω ἄρνυμαι , , οὐδαμοῦ οὐδαμοῦ κεῖται κεῖμαι ἐν ἐν τῇ ὁ Ἰλιάδι Ἰλιάς · · τὰ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ περὶ περί τοῦ ὁ ὀνείρου ὄνειρος ἐν ἐν τῇ ὁ ἀρχῇ ἀρχή τοῦ ὁ βῆτά ἐστιν εἰμί , , οὐδ’ οὐδέ ὅλως ὅλος ὅλοξ δ’ δ’ εὑρήσει εὑρίσκω τις τις τοῦτο οὗτος πρὸς πρός ἔπος ἔπος ἐκεῖ ἐκεῖ κείμενον . . καὶ καί ἔοικε ἔοικα τὸν ὁ ὅς μὲν μέν νοῦν νόος ἐκεῖθεν ἐκεῖθεν λαβεῖν λαμβάνω , , αὐτὸς αὐτός δὲ δέ πλάσασθαι πλάσσω τὸ ὁ τοῦ ὁ στίχου στίχος τεμάχιον τὰ ὁ ἔπη ἔπος τάδε ὅδε μεταβαλών μεταβάλλω · · θωρῆξαί θωρήσσω ἑ ἕ κέλευε κελεύω καρηκομόωντας Ἀχαιοὺς πανσυδίῃ πανσυδίῃ · · νῦν νῦν γάρ γάρ κεν ἄν ἕλοις αἱρέω πόλιν πόλις εὐρυάγυιαν . . Τοιαῦτα μὲν μέν τὰ ὁ ῥητά ῥητός . . αὐτὸς αὐτός δὲ δέ καὶ καί οἴκοθεν οἶκος οἴκοθεν βουλόμενος ποιῆσαι ποιέω τοῦ ὁ παρὰ παρά προσῳδίαν προσῳδία παράδειγμα παράδειγμα ὡς ὡς ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ‘ ‘ Ομήρου τοῦτο οὗτος ἐπήγαγε ἐπάγω . . φασὶν φημί οὖν οὖν τινες τις ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰς εἰς τὸ ὁ δέ δέ οἱ ἕ ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παραλογισμὸς καὶ καί ἡ ὁ ἁμαρτία ἁμαρτία τοῦ ὁ Ομήρου · · ἐκεῖνος ἐκεῖνος μὲν μέν γὰρ γάρ οὕτως οὕτως ἔγραψε γράφω , , δίδομεν δίδωμι δέ δέ οἱ ἕ εὖχος εὖχος ἀρέσθαι αἴρω ἄρνυμαι , , τουτέστι φησὶν φημί ὁ ὁ Ζεὺς Ζεύς τῷ τῷ ὀνείρῳ ὄνειρος ὡς ὡς ἀπελθὼν ἀπέρχομαι ἀπάγγειλον ἀπαγγέλλω τῷ τῷ Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων ὡς ὡς οἱ ὁ θεοὶ πάντες πᾶς ἐψηφίσαντο ψηφίζω τὸ ὁ σοὶ τὴν ὁ νίκην νίκη διδόναι δίδωμι . . εἰσὶν εἰμί οὖν οὖν τὰ ὁ ῥήματα ῥῆμα τοῦ ὁ Δῖός πρὸς πρός τὸν ὁ ὄνειρον ὄνειρος ὅτι ὅτι2 ὅτι βὰς βαίνω ταῦτα οὗτος εἰπὲ λέγω τῷ ὁ Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων , , ὅτι ὅτι2 ὅτι δίδομεν δίδωμι αὐτῷ αὐτός πάντες πᾶς οἱ ὁ θεοὶ τὴν ὁ νίκην νίκη . . φασὶν φημί οὖν οὖν οἱ ἕ ταῦτα οὗτος λέγοντες λέγω ὡς ὡς ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἁμαρτάνει ἁμαρτάνω ὁ ὁ ποιητὴς ποιητής εἰσάγων εἰσάγω τὸν ὁ Δία Ζεύς λέγοντα λέγω ταῦτα οὗτος τῷ τῷ ὀνείρῳ ὄνειρος καὶ καί τρόπον τρόπος τροπός τινὰ ψευδόμενον ψεύδω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί θεοῦ θεός . . οἱ ἕ γοῦν γοῦν ἐπιδιορθούμενοι τοῦτόν φασιν φημί ὡς ὡς οὐ οὐ τῷ τῷ Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων ὁ ὁ Ζεὺς Ζεύς ἔλεγε λέγω τὸ ὁ εὖχος εὖχος δοθῆναι δίδωμι ἀλλὰ ἀλλά τῷ τῷ ὀνείρῳ ὄνειρος κατὰ κατά τοῦ ὁ Ἀγαμέμνονος Ἀγαμέμνων · · ἀναγινώσκουσι ἀναγιγνώσκω δὲ δέ οὕτως οὕτως , , δίδομεν δίδωμι δὲ δέ οἷ οἷ2 ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ‘ ‘ σοί᾿ , , τῷ τῷ ὀνείρῳ ὄνειρος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος · · ὁ ὁ γὰρ γάρ αὐτὸς αὐτός νοῦς νόος ἐστι εἰμί , , κἄν ἐάν κἀν ὁ ὁ τόνος τόνος ἀναβιβασθείη , , κἄν ἐάν κἀν περισπασθείη ἡ ὁ ἀντωνυμία ἡ ὁ ‘ οἷ᾿ ποῦ ποῦ πού γοῦν γοῦν ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἁμαρτία ἁμαρτία ; ; ἢ ἤ οὐκ οὐ εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς δέ δέ οἱ ἕ ἀλλ’ ἀλλά εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς δίδομεν δίδωμι · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ἴδιόν ἴδιος ἐστι εἰμί τῆς ὁ Δωρικῆς διαλέκτου τὸ ὁ ὅς ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ διδόναι δίδωμι λέγειν λέγω διδόμεναι καὶ καί ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ εἶναι εἰμί τὸ ὁ ἔμμεναι εἰμί , , τῆς ὁ αὐτῆς αὐτός δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ἀποκόπτειν ἀποκόπτω πολλάκις πολλάκις τὸ ὁ ( ( ? ? ? ? ) ) τῆς ὁ ἀπαρεμφάτου ἐγκλίσεως , , τοῦτο οὗτος ἐνταῦθα ἐνταῦθα εὑρίσκεται εὑρίσκω . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν τὸ ὁ δίδομεν δίδωμι δέ δέ οἱ ἕ εὖχος εὖχος ἀρέσθαι αἴρω ἄρνυμαι ἀναγνῷ τις τις τὸν ὁ τόνον θεὶς τίθημι εἰς εἰς τὸ ὁ δι’ διά , , τὸν ὁ Δία Ζεύς ποιεῖ ποιέω ψευδόμενον ψεύδω ὡς ὡς ὑπισχνούμενον διδόναι δίδωμι τὴν ὁ νίκην νίκη καὶ καί μὴ μή εἰς εἰς ἔργον ἔργον ἐξάγοντα ἐξάγω τὴν ὁ ὑπόσχεσιν ὑπόσχεσις . . εἰ εἰ δὲ δέ εἰς εἰς τὸ ὁ δο τὸν ὁ τόνον τόνος θεὶς τίθημι ἀναγνῷ ἄναγνος τὸ ὁ ἑξῆς ἑξῆς , , καὶ καί τὸν ὁ Δία Ζεύς τοῦ ὁ ὅς ψεύδεσθαι ψεύδω ἀπολύσει ἀπολύω καὶ καί τῷ τῷ ‘ ‘ Ομήρῳ περιποιήσεται τὸ ὁ ἀνέγκλητον ἀνέγκλητος , , ὡς ὡς ὡς τοῦ ὁ Δῖός λέγοντος λέγω τῷ τῷ ὀνείρῳ ὄνειρος καὶ καί ἐπιτάττοντος ἐπιτάσσω διδόμεναι αὐτὸν αὐτός τὸν ὁ ὄνειρον ὄνειρος τὸ ὁ εὖχος εὖχος τῷ τῷ Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων καὶ καί μὴ μή αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ Δῖός · · καὶ καί γοῦν γοῦν ὁ ὁ ὄνειρος ὄνειρος ὑπισχνεῖται ὑπισχνέομαι τῷ τῷ Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων τὸ ὁ εὖχος εὖχος καὶ καί ψεύδεται ψεύδω καὶ καί οὐχ οὐ ὁ ὁ Ζεὺς Ζεύς αὐτός αὐτός . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις συμβαίνουσιν συμβαίνω , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ μὴ μή ταὐτὸν αὐτός . . Ὁ ἕκτος ἕκτος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις συμβαίνοντές εἰσι εἰμί παραλογισμοί παραλογισμός · · οὕτως οὕτως δὲ δέ λέγεται λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ποιὰ σχέσις σχέσις τοῦ ὁ σχηματισμοῦ σχηματισμός τῆς ὁ λέξεως λέξις αἰτία αἰτία γίνεται γίγνομαι τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ταὐτὸν αὐτός ὂν εἰμί τοῖς ὁ μὴ μή ταὐτοῖς κατὰ κατά τὴν ὁ φύσιν φύσις ταὐτὰ αὐτός ταῦτα οὗτος φαίνεσθαι φαίνω ποιεῖ ποιέω . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; τὸ ὁ παθητικὸν παθητικός διὰ διά τὸ ὁ ὁμοιόσχημον εἶναι εἰμί τῷ τῷ ἐνεργητικῷ ὡς ὡς ὡς ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός λαμβάνει λαμβάνω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής καὶ καί παραλογίζεται παραλογίζομαι , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · πότερον πότερος τὸ ὁ μανθάνειν μανθάνω ἐνεργεῖν ἐνεργέω ἐστι εἰμί περὶ περί τὴν ὁ μάθησιν μάθησις ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ ὅς ἐνεργεῖν ἐνεργέω περὶ περί τὴν ὁ μάθησιν μάθησις διδάσκειν διδάσκω ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ ὅς ἄρα ἄρα μανθάνειν μανθάνω διδάσκειν διδάσκω ἐστί εἰμί . . παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα οὖν οὖν τῆς ὁ λέξεως λέξις λέγεται λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐσχημάτισται σχηματίζω τὸ ὁ παθητικὸν παθητικός εἰς εἰς τὸ ὁ ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός καὶ καί τὸ ὁ ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός εἰς εἰς τὸ ὁ παθητικόν παθητικός , , καὶ καί διότι διότι τὸ ὁ ἐνεργεῖν ἐνεργέω περὶ περί τὴν ὁ μάθησιν μάθησις δηλοῖ δηλόω καὶ καί ἀμφότερα ἀμφότερος · · παρίστησι παρίστημι γὰρ γάρ καὶ καί ἐνέργειαν ἐνέργεια τοῦ ὁ διδάσκοντος διδάσκω , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί πάθος πάθος τοῦ ὁ διδασκομένου διδάσκω ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον εἰπεῖν λέγω εἶπον γένεσιν γένεσις , , καθὼς ἐν ἐν τῇ ὁ Περὶ περί ψυχῆς ψυχή πραγματείᾳ πραγματεία φησί φημί · · τὴν ὁ ὅς γὰρ γάρ τοῦ ὁ μαθητοῦ μαθητής τελείωσιν τελείωσις γινομένην παρὰ παρά τοῦ ὁ διδασκάλου διδάσκαλος οὐ οὐ πάθος πάθος εἶναί εἰμί φησιν φημί ἀλλὰ ἀλλά γένεσιν γένεσις μᾶλλον μᾶλλον · · εἰ εἰ δέ δέ τις τις αἱροῖτο αἱρέω καὶ καί πάθος πάθος κατονομάζειν κατονομάζω , , οὐχ οὐ ἀπλῶς ἄν ἄν εἴη εἰμί πάθος πάθος ἀλλὰ ἀλλά τελειωτικόν ) ) . . κατὰ κατά γοῦν γοῦν τὸ ὁ ἐσχηματίσθαι σχηματίζω κατ’ κατά ἐνέργειαν τὸν ὁ λόγον λόγος γίνεται γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὴ μή ταὐτόν αὐτός , , ἤγουν τὸ ὁ ὅς παθητικόν παθητικός , , μὴ μή ὂν εἰμί ὅμοιον ὅμοιος τῷ τῷ ἐνεργητι | | κῷ ὡσαύτως ὡσαύτως αὐτῷ αὐτός f f . . 13r ἑρμηνεύεσθαι ἑρμηνεύω , , ἢ ἤ τὸ ὁ ἀνάπαλιν · · συμβαίνει συμβαίνω γὰρ γάρ τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής ἀπατᾶν ἀπατάω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον , , καὶ καί ὅταν ὅταν τὸ ὁ ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός μὴ μή ὂν εἰμί ἴσον ἴσος τῷ τῷ παθητικῷ παθητικός ὡς ὡς παθητικὸν παθητικός λέγηται λέγω . . τὰ ὁ δὲ δέ σοφίσματα σόφισμα ὧν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός μνημονεύει μνημονεύω τοιαῦτά εἰσιν εἰμί · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὅς ἄρρεν ἄρσην οὐδέτερον οὐδέτερος ; ; οὐχὶ οὐ τὸ ὁ θῆλυ οὐδέτερον οὐδέτερος ; ; τὸ ὁ ὅς ἄρρεν ἄρσην ἄρα ἄρα θῆλυ θῆλυς καὶ καί τὸ ὁ ὅς θῆλυ θῆλυς ἄρρεν ἄρσην . . ἢ τίη πάλιν πάλιν τὸ ὁ μεταξύ , , ἤγουν τὸ ὁ οὐδέτερον οὐδέτερος τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς μεταξὺ θήλεος καὶ καί ἄρρενος ) ) , , ὡς ὡς θάτερον τούτων οὗτος ἑρμηνεύεται ἑρμηνεύω , , ἢ ἤ ὡς ὡς ὡς ἄρρεν ἄρσην ἢ τίη ὡς ὡς ὡς θῆλυ θῆλυς . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ τοῦ ὁ τοιούτου τοιοῦτος σοφίσματος σόφισμα ἀγωγὴ ἀγωγή τοιαύτη τοιοῦτος · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ λίθος λίθος ἄρρην ἄρσην ; ; οὐχὶ οὐ ὁ ὁ Καλλίας Καλλίας ἄρρην ἄρσην ; ; ὁ ὁ λίθος λίθος ἄρα ἄρα Καλλίας Καλλίας . . ἰδοὺ γοῦν γοῦν τὸ ὁ οὐδέτερον οὐδέτερος , , ἤγουν ὁ ὁ λίθος λίθος , , διὰ διά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις , , ἤγουν τὸ ὁ ἀρσενικῶς ἀρσενικός ἐκφωνεῖσθαι , , ἄρρεν ἄρσην δοκεῖ δοκέω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ποιὸν ποσὸν ἢ ἤ τὸ ὁ ποσὸν ποιὸν οὕτως οὕτως ἠρωτᾶτο · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ποιὸν οὐδέτερον οὐδέτερος ; ; οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ποσὸν οὐδέτερον οὐδέτερος ; ; τὸ ὁ ποιὸν ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ ποσὸν ταὐτόν αὐτός . . ἢ τίη τὸ ὁ ὅς ποιοῦν πάσχον ἢ ἤ τὸ ὁ διακείμενον ποιοῦν , , διακείμενον τὸ ὁ πάσχον λέγων λέγω . . συλλογίζονται συλλογίζομαι δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ποιοῦν ὡς ὡς πάσχον καὶ καί τὸ ὁ πάσχον ὡς ὡς ποιοῦν οὕτως οὕτως · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ τύπτεται᾿ ῥῆμά ἐστιν εἰμί ; ; οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὅς ‘ μέμφεται᾿ ῥῆμά ἐστι εἰμί ; ; τὸ ὁ ‘ μέμφεται μέμφομαι ’ ’ ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ τύπτεται᾿ ταὐτόν αὐτός · · τὸ ὁ ὅς ἐνεργεῖν ἐνεργέω ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ ὅς πάσχειν πάσχω ταὐτόν αὐτός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ‘ μέμφεται μέμφομαι ’ ’ ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός ὂν εἰμί ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός ὂν εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ τύπτεται᾿ συνάγουσι συνάγω . . καὶ καί τἆλλα δέ δέ , , φησίν φημί , , ὡς ὡς διῄρηται , , τουτέστι καὶ καί τὰς ὁ ἄλλας ἄλλος κατηγορίας κατηγορία , , ἃς ὅς ἐν ἐν ταῖς ὁ Κατηγορίαις ἐδίδαξε διδάσκω , , δύναται δύναμαι ὁ ὁ σοφιζόμενος σοφίζω ἐν ἐν παραλογισμῷ παραλαμβάνειν παραλαμβάνω καὶ καί τὸ ὁ ποιὸν ὡς ὡς πρός πρός τι τι δεικνύναι δείκνυμι καὶ καί τὸ ὁ ποσὸν ὡς ὡς πρός πρός τι καὶ καί τὸ ὁ πρός πρός τι τις ὡς ὡς ποιὸν καὶ καί τὸ ὁ ὅς ποιεῖν ποιέω πάσχειν πάσχω . . τίθησι τίθημι δὲ δέ καὶ καί τούτου οὗτος παράδειγμα παράδειγμα τοιοῦτον · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὑγιαίνειν ὑγιαίνω ἀπαρέμφατον ; ; οὐχὶ οὐ τὸ ὁ τέμνειν τέμνω ἀπαρέμφατον ; ; τὸ ὁ ὅς ὑγιαίνειν ὑγιαίνω ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ ὅς τέμνειν τέμνω ταὐτόν αὐτός · · ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ὑγιαίνειν ὑγιαίνω πάσχειν πάσχω τί τι ἐστιν εἰμί , , εἴπερ εἴπερ ἡ ὁ ὑγεία ὑγίεια ὑγεία διάθεσις διάθεσις σώματος σῶμα ζῴου ζῷον ἐν ἐν συμμετρίᾳ συμμετρία θερμῶν θέρμος καὶ καί ψυχρῶν καὶ καί ξηρῶν καὶ καί ὑγρῶν τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ καίτοι τὸ ὁ μὲν μέν ποιόν ποιός ποῖος τι τις καὶ καί διακείμενόν πὼς δηλοῖ δηλόω ) ) , , τὸ ὁ δὲ δέ τέμνειν τέμνω καὶ καί οἰκοδομεῖν οἰκοδομέω ποιεῖν ποιέω · · τούτου οὗτος γὰρ γάρ πάλιν πάλιν ἐστὶ εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς τὸ ὁ δὲ δέ ποιεῖν ποιέω τι τις . . ἠρώτα ἐρωτάω δὲ δέ καὶ καί τοιοῦτον τοιοῦτος λόγον λόγος ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος · · “ “ πότερον πότερος ὁρῶσι ὁράω καὶ καί οἱ ὁ Σκύθαι Σκύθης καὶ καί οἱ ὁ ἄλλοι ἄλλος ἄνθρωποι ἄνθρωπος τὰ ὁ δυνατὰ δυνατός ὁρᾶν ὁράω ἢ τίη τὰ ὁ ἀδύνατα ἀδύνατος ; ; τὰ ὁ δυνατὰ δυνατός δήπου · · οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν καὶ καί σὺ καὶ καί ἐγώ ; ; ναί ναί · · ὁρᾷς ὁράω δὲ δέ τὰ ὁ ἡμέτερα ἡμέτερος ἱμάτια ἱμάτιον ; ; ναί ναί · · δυνατὰ δυνατός οὖν οὖν ὁρᾶν ὁράω ἐστι εἰμί ταῦτα οὗτος ’ ’ ’ ’ · · ὁρᾷ ὁράω ἄρα ἄρα τὰ ὁ ἱμάτια ἱμάτιον . . οὐχ οὐ ὅσα ὅσος γοῦν γοῦν ἐνεργητικῶς λέγεται λέγω , , ἐνεργειῶν ἐνέργεια εἰσι εἰμί δηλωτικά δηλωτικός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ὁρᾶν ὁράω ἐνταῦθα ἐνταῦθα , , εἰ εἰ καὶ καί ἐνεργητικόν ἐνεργητικός ἐστιν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ὁρᾶσθαι ὁράω δέδωκεν δίδωμι · · ὁ ὁ δὲ δέ Εὐθύδημος Εὐθύδημος ἔλαβεν λαμβάνω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ βλέπειν βλέπω , , καὶ καί συνήγαγεν συνάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναται δύναμαι βλέπειν βλέπω τὰ ὁ ἱμάτια ἱμάτιον . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἔστι εἰμί γὰρ γάρ τὸ ὁ μὴ μή τῶν ὁ ποιεῖν ποιέω ὂν εἰμί ὡς ὡς τῶν ὁ ποιεῖν ποιέω τι τις τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω σημαίνειν σημαίνω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ σημαινόντων σημαίνω ἐνέργειαν τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί λαμβάνειν λαμβάνω ὡς ὡς ἐνεργείας ἐνέργεια ὂν εἰμί σημαντικόν᾿ , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ μανθάνειν μανθάνω καὶ καί τοῦ ὁ ὁρᾶν ὁράω εἴρηται λέγω ἐρῶ . . καὶ καί οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις τρόποι τρόπος τροπός τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τοσοῦτοί εἰσιν εἰμί , , ἀντὶ ἀντί τοὐ ἕξ , , καὶ καί τοιοῦτοι τοιοῦτος , , οἷον οἷος καθ’ κατά ἕκαστον ἕκαστος αὐτῶν αὐτός εἶναι εἰμί ἔφημεν . . Τῶν ὁ δὲ δέ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμῶν εἴδη εἶδος ἐστὶν εἰμί ἑπτά . . Εἴπομεν καὶ καί πρότερον ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντων πᾶς τῶν ὁ ὄντων εἰμί εἰς εἰς φωνὰς φωνή καὶ καί πράγματα πρᾶγμα διαιρουμένων διαιρέω καὶ καί ἐν ἐν ἑκάστοις ἕκαστος τούτων οὗτος παραλογισμῶν γινομένων εἰπὼν λέγω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης τοὺς ὁ ἐν ἐν ταῖς ὁ φωναῖς φωνή γινομένους παραλογισμούς παραλογισμός , , οὓς ὅς ὅς2 καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐκάλεσε καλέω , , καὶ καί διαλαβὼν διαλαμβάνω περὶ περί αὐτῶν αὐτός ἀρκούντως ἀρκεόντως , , πῶς πῶς πως γίνονται γίγνομαι καὶ καί πῶς πῶς πως συνίστανται συνίστημι συνιστάω μόνον μόνος ὕστερον ὕστερον γὰρ γάρ καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ αὐτῶν αὐτός ἐρεῖ λέγω ἐρῶ λύσεως λύσις ) ) , , νῦν νῦν καὶ καί τοὺς ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα γινομένους παραλογισμοὺς παραλογισμός τίθησιν τίθημι , , οὗς καὶ καί ὀνομάζει ὀνομάζω ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις , , διότι διότι οὐχὶ οὐ ἡ ὁ λέξις λέξις κἀνταῦθα ἐνταῦθα ἢ τίη ἡ ὁ ταύτης οὗτος σύνθεσις σύνθεσις ἢ τίη διαίρεσις διαίρεσις ἢ τίη ὁ ὁ ἐν ἐν τῇ ὁ λέξει λέγω τόνος τόνος ἢ τίη τὸ ὁ πνεῦμα πνεῦμα ἢ ἤ τὸ ὁ ὁμοιόσχημον τῆς ὁ λέξεως λέξις αἴτιον αἴτιος γίνεται γίγνομαι τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός . . διαλαβὼν διαλαμβάνω δὲ δέ καὶ καί πε|ρὶ τούτων οὗτος , , ὅπως ὅπως τε τε γίνονται γίγνομαι παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής καὶ καί συνίστανται συνίστημι συνιστάω , , προιὼν πρόειμι καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ τούτων οὗτος λύσεως λύσις ἐν ἐν τῷ τῷ προσήκοντι προσήκω διαλήψεται διαλαμβάνω . . καὶ καί γοῦν γοῦν πρότερον πρότερος ἀπαριθμεῖται αὐτοὺς αὐτός λίαν λίαν σαφῶς σαφής , , πόσοι ποσός πόσος καὶ καί τίνες τις εἰσίν εἰμί . . ἑπτὰ μὲν μέν οὖν οὖν οἱ ὁ πάντες πᾶς · · ὁποῖοι ὁποῖος δέ δέ , , ἐν ἐν τοῖς ὁ ἑξῆς ἑξῆς θεωρήσομεν . . καὶ καί πρῶτος πρῶτος πρότερος τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω . . Οἱ μὲν μέν οὖν οὖν παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω παραλογισμοί παραλογισμός εἰσιν εἰμί . . Ὁ πρῶτος πρῶτος πρότερος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παρ’ παρά ἁ ὁ τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω · · γίνεται γίγνομαι δὲ δέ οὗτος οὗτος , , ὅταν ὅταν τις τις ἀξιοῖ ἀξιόω πᾶν πᾶς τὸ ὁ προσὸν τῷ τῷ κατηγορουμένῳ ὑπάρχειν ὑπάρχω καὶ καί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖος ἐστι εἰμί . . παρὰ παρά γοῦν γοῦν τὸ ὁ τὰ ὁ συμβεβηκότα συμβαίνω τῷ τῷ κατηγορουμένῳ λαμβάνειν λαμβάνω τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής καὶ καί λέγειν λέγω κατὰ κατά τοῦ ὁ ὑποκειμένου μὴ μή ὀφείλοντα ὀφείλω λέγεσθαι λέγω ὁ ὁ παραλογισμὸς γίνεται γίγνομαι . . ὅταν ὅταν οὖν οὖν , , φησί φημί , , τὶς ἀξιοῖ ἀξιόω ὁμοίως ὅμοιος ὑπάρχειν ὑπάρχω τι τις τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα καὶ καί τῷ τῷ συμβεβηκότι συμβαίνω , , πρᾶγμα πρᾶγμα μὲν μέν λέγων λέγω τὸ ὁ σύνθετον σύνθετος καὶ καί ὑποκείμενον , , συμβεβηκὸς συμβαίνω δὲ δέ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς πᾶν πᾶς κατηγορούμενον κατηγορέω , , κἄν ἐάν κἀν τε τε τῶν ὁ οὐσιωδῶς καὶ καί καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ ὑπαρχόντων ὑπάρχω τῷ τῷ καθ’ κατά οὗ οὗ κατηγορεῖταί κατηγορέω ἐστι εἰμί κἄν ἐάν κἀν τε τε καὶ καί μή μή . . φησὶ φημί γοῦν γοῦν ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖος ἐστιν εἰμί , , ὅσα ὅσος συμβέβηκε συμβαίνω τῷ τῷ κατηγορουμένῳ , , καὶ καί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ ταῦτα οὗτος συμβαίνειν συμβαίνω . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; κατηγορεῖται κατηγορέω τὸ ὁ λευκὸν λευκός κατὰ κατά τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης · · ὑπάρχει ὑπάρχω δὲ δέ τῷ τῷ λευκῷ λευκός καὶ καί τὸ ὁ χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις · · εἴ εἰ τις τις οὖν οὖν ἀξιοῖ ἀξιόω καὶ καί τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης ὑπάρχειν ὑπάρχω τὸ ὁ χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις λέγων λέγω οὕτως οὕτως ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης λευκός λευκός , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως᾿ , , ποιεῖται ποιέω παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω τὸν ὁ παραλογισμόν παραλογισμός . . οὐ οὐ γὰρ γάρ τὸ ὁ τῷ τῷ συμβεβηκότι συμβαίνω ὑπάρχον ὑπάρχω καὶ καί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ ἀνάγκη ἀνάγκη ὑπάρχειν ὑπάρχω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδὲ οὐδέ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω χωρὶς χωρίς ὂν εἰμί τοῦ ὁ ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκε συμβαίνω καὶ καί πρὸς πρός αὐτὸ αὐτός συγκρινόμενον συγκρίνω καὶ καί μετὰ μετά τοῦ ὁ ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκε συμβαίνω , , πρὸς πρός τὸ ὁ ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκε συμβαίνω συγκρινόμενον συγκρίνω μόνον μόνος . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερος ἕτερος Κορίσκου Κορίσκος , , ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἕτερος ἕτερος ἀνθρώπου᾿ , , λέγεται λέγω δὴ δή τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω χωρίς χωρίς τε τε καὶ καί μετὰ μετά τοῦ ὁ ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκεν συμβαίνω . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἄνωθεν ἄνωθεν εἰρημένου λέγω ἡμῖν παραδείγματος παράδειγμα ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής λέγων λέγω ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης λευκόν λευκός , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός χρῶμα χρῶμα , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα χρῶμα᾿ ἐν ἐν μὲν μέν τῇ ὁ προτάσει πρότασις τῇ ὁ ὅς τῇ ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης λευκός᾿ τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί τὸ ὁ ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκεν συμβαίνω ὁμοῦ ὁμοῦ ὡς ὡς ἕν τι τι λαμβάνει λαμβάνω , , ἐν ἐν δὲ δέ τῆ τῆ ‘ ‘ τὸ ὁ λευκὸν λευκός χρῶμα᾿ τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω μόνον μόνος χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ ὑποκειμένου , , οὕτω οὕτως καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄνθρωπος᾿ τὸ ὁ συναμφότερον λαμβάνει λαμβάνω , , τὸν ὁ συγκατατεταγμένον τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος ἄνθρωπον ἄνθρωπος καὶ καί τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ ‘ ‘ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερος ἕτερος Κορίσκου᾿ τὸν ὁ ἀκατάτακτον ἄνθρωπον ἄνθρωπος τὸν ὁ καθόλου καθόλου . . παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἄρα ἄρα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὅσα ὅσος συμβέβηκε συμβαίνω τῷ τῷ ἁπλῷ ἁπλόος καὶ καί ἀκατατάκτῳ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος τῷ τῷ καθόλου καθόλου , , ταῦτα οὗτος ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τῷ τῷ συγκατατεγμένῳ καὶ καί συνθέτῳ ὑπάρχειν ὑπάρχω . . τῷ τῷ μὲν μέν γὰρ γάρ ἁπλῷ ἁπλόος συμβέβηκε συμβαίνω τὸ ὁ ὅς ἑτέρῳ ἕτερος εἶναι εἰμί Κορίσκου Κορίσκος · · οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη τοίνυν τοίνυν τοῦτο οὗτος καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ Κορίσκου Κορίσκος κατηγορεῖσθαι κατηγορέω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μηδὲ μηδέ καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ πρόσεστι πρόσειμι τῷ τῷ ἀπλῶς ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος . . ὅσα ὅσος μὲν μέν γὰρ γάρ οὐσιωδῶς ὑπάρχει ὑπάρχω τούτῳ οὗτος , , ταῦτα οὗτος δηλονότι καὶ καί τῷ ὁ Κορίσκῳ Κορίσκος ὑπάρξει ὑπάρχω · · ὅσα ὅσος δὲ δέ μὴ μή οὐσιωδῶς καὶ καί καθ’ κατά καθ’ αὑτὸ ἑαυτοῦ ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς συμβεβηκότα συμβαίνω ὡς ὡς ἐν ἐν ὑποκει - - μένῳ αὐτῷ αὐτός τὸ ὁ εἶναι εἰμί ἔχει ἔχω , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος ταῦτα οὗτος ὑπάρχειν ὑπάρχω . . οἷον οἷος τῷ τῷ βροτῷ βροτός βρότος τῷ τῷ κατηγορουμένῳ πολλὰ πολύς συμβέβηκε συμβαίνω , , τὸ ὁ δισύλλαβον εἶναι εἰμί , , τὸ ὁ ὅς ἕτερον ἕτερος Κορίσκου Κορίσκος , , τὸ ὁ εἶδος εἶδος ζῴου ζῷον , , τὸ ὁ ἔμψυχον ἔμψυχος , , τὸ ὁ ὅς αἰσθητικόν αἰσθητικός · · οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη οὖν οὖν ταῦτα οὗτος πάντα πᾶς , , ἐπειδὴ ἐπεί τῷ τῷ κατηγορουμένῳ συμβέβηκε συμβαίνω , , καὶ καί καθ’ κατά οὗ οὗ κατηγορεῖται κατηγορέω ὑπάρχειν ὑπάρχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ‘ ‘ ‘ ‘ ὅσα ὅσος κατὰ κατά τοῦ ὁ κατηγορουμένου λέγεται λέγω , , ταῦτα οὗτος πάντα πᾶς καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ ὑποκειμένου ῥηθήσεται ” ” , , ὡς ὡς ὡς ἐν ἐν ταῖς ὁ Κατηγορίαις ἐμάθομεν . . τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ γενῶν γένος καὶ καί εἰδῶν . . ὅσα μὲν μέν γὰρ γάρ ἐν ἐν τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία τοῦ ὁ γένους γένος ἐστὶ εἰμί συμπληροῦντα αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸ ὁ εἶναι εἰμί , , ταῦτα οὗτος ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τῷ τῷ εἴδει εἶδος ὑπάρχειν ὑπάρχω , , ἐπειδὴ ἐπεί τὰ ὁ γένη γένος συνωνύμως συνώνυμος τῶν ὁ εἰδῶν κατηγορεῖται κατηγορέω . . ὅσα ὅσος δὲ δέ συμβέβηκε συμβαίνω τῷ τῷ γένει γένος , , οὐ οὐ πάντως πᾶς πάντως ταῦτα οὗτος καὶ καί ἑκάστῳ ἕκαστος τῶν ὁ ὅς αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ | | εἰδῶν ἀνάγκη ἀνάγκη συμβεβηκέναι συμβαίνω · · συμβεβηκέναι συμβαίνω γὰρ γάρ τῷ τῷ γένει γένος λέγεται λέγω καὶ καί ὅσα ὅσος ἑνί τινι εἴδει εἶδος τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ γένει γένος συμβέβηκεν συμβαίνω ἢ ἤ καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία ἐστὶν εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ · · οἷον οἷος τῷ τῷ ζῴῳ συμβέβηκε συμβαίνω τὸ ὁ λευκόν λευκός , , ἐπεὶ ἐπεί ὁ ὁ κύκνος κύκνος ζῷον ζῷον ὢν εἰμί λευκός ἐστι εἰμί · · τὰ ὁ ὅς δὴ δή οὕτω οὕτως συμβεβηκέναι συμβαίνω λεγόμενα λέγω τῷ τῷ γένει γένος οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τῷ τῷ εἴδει εἶδος συμβεβηκέναι συμβαίνω . . ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός πολλὰ πολύς συμβέβηκεν συμβαίνω , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ κατηγορουμένοις καὶ καί καθ’ κατά οὗ οὗ κατηγορεῖται κατηγορέω τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · συμβέβηκε συμβαίνω τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος εἶναι εἰμί · · ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός πολλὰ πολύς ὑπάρχει ὑπάρχω , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη ταῦτα οὗτος πάντα πᾶς , , ὅσα ὅσος πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ κατηγορουμένοις κατηγορέω ἕπεται ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ λείπει λείπω ) ) , , καὶ καί τῷ τῷ ἕπεσθαι · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον καθ’ κατά οὗ οὗ κατηγορεῖται κατηγορέω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὅσα ὅσος ὑπάρχει ὑπάρχω τῷ τῷ ζῴῳ καὶ καί τῷ τῷ λογικῷ λογικός , , ταῦτα οὗτος καὶ καί τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης ὑπάρχει ὑπάρχω · · οὕτε γὰρ γάρ ὁ ὁ Σωκράτης διαφορά ἐστιν εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ λογικὸν λογικός τὸ ὁ κατὰ κατά τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης λεγόμενον λέγω , , οὔτε οὔτε δισύλλαβον , , διότι διότι καὶ καί τὸ ὁ ζῷον ζῷον δισύλλαβον . . ὡσαύτως ὡσαύτως δὲ δέ οὐχί οὐ , , εἰ εἰ ὑπάρχει ὑπάρχω τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , τῷ τῷ δὲ δέ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος εἶναι εἰμί Κορίσκου Κορίσκος , , καὶ καί τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος εἶναι εἰμί Κορίσκου Κορίσκος ὑπάρξει ὑπάρχω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τῷ τῷ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος εἶναι εἰμί Κορίσκου Κορίσκος κτὰ συμβεβηκός ἐστιν εἰμί . . εἰ εἰ δὲ δέ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος συμβεβηκέναι συμβαίνω τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης εἴπομεν λέγω εἶπον , , καταχρηστικώτερον τοῦτο οὗτος λέλεκται λέγω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ὑπάρχειν ὑπάρχω καὶ καί καταγορεῖσθαι αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ · · ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε δὲ δέ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐν ἐν τῇ ὁ τῶν ὁ ὅς πρός πρός τι τις διδασκαλίᾳ διδασκαλία κατὰ κατά συμβεβηκὸς συμβαίνω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἶναί εἰμί φησιν φημί . . ἡ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ λεγομένων λέγω διάνοια διάνοια τοιαύτη τοιοῦτος τίς τις ἐστι εἰμί . . κατὰ κατά δὲ δέ τὴν ὁ λέξιν λέξις εἰ εἰ μὲν μέν τὸ ὁ ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἕτερον ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος ὡς ὡς ἴσον ἴσος ληφθείη λαμβάνω τῷ τῷ ‘ ‘ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερον ἕτερος Κορίσκου᾿ σύνηθες συνήθης δέ δέ ἐστι εἰμί τῷ τῷ Ἀριστοτέλει Ἀριστοτέλης τοῦτο οὗτος ποιεῖν ποιέω καὶ καί πολλαῖς πολύς τοιαύταις τοιοῦτος ἑρμηνείαις χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω ) ) , , σαφές σαφής ἐστι εἰμί τὸ ὁ λεγόμενον λέγω . . καὶ καί εἴη ἐάω ἂν ἄν ἡ ὁ μείζων μέγας πρότασις πρότασις τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός αὕτη οὗτος , , τὸ ὁ δὲ δέ ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἡ ὁ ἐλάττων ἐλάσσων , , ὡς ὡς γίνεσθαι γίγνομαι τὸν ὁ συλλογισμὸν συλλογισμός ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος σχήματι σχῆμα οὕτως οὕτως · · ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερος ἕτερος Κορίσκου Κορίσκος , , ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄρα ἄρα αὐτὸς αὐτός ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἕτερος ἕτερος . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή οὕτω οὕτως τὸ ὁ χωρίον χωρίον μεταληφθὲν ἑρμηνευθείη , , ἀλλ’ ἀλλά ὥσπερ ὥσπερ κεῖται κεῖμαι ἐν ἐν τῷ ὁ ἐδαφίῳ γεγραμμένον γράφω ληφθείη λαμβάνω , , δύο γε συλλογισμοὺς συλλογισμός ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν μανθάνομεν μανθάνω , , παριστῶντος τοῦ ὁ μὲν μέν ἑνὸς τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος οὐκ οὐ ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , τοῦ ὁ δὲ δέ ἑτέρου ἕτερος τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος ἕτερον ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος . . λέγοι λέγω δ’ ἄν ἄν καὶ καί ἑκατέρου ἑκάτερος μόνας μόνος τὰς ὁ ἥττους ἥσσων προτάσεις πρότασις . . καὶ καί ἔστι εἰμί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἕτερος ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος πρότασις πρότασις τοῦ ὁ τοιούτου τοιοῦτος συλλογισμοῦ συλλογισμός · · ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἕτερος ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἕτερον ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος οὐκ οὐ ἄνθρωπος ἄνθρωπος · · ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄρα ἄρα οὐκ οὐ ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τοῦ ὁ ἑτέρου ἕτερος συλλογισμοῦ συλλογισμός ἥττων ἥσσων πράτασις . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί αὐτὸς αὐτός τοιοῦτος τοιοῦτος · · ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερος ἕτερος Κορίσκου Κορίσκος , , ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄρα ἄρα ἕτερος ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος . . ὅμοιον ὅμοιος τούτοις οὗτος καὶ καί τὸ ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς παράδειγμα παράδειγμα , , πλὴν πλήν ἐν ἐν τούτῳ οὗτος καὶ καί ἀμφότεραι ἀμφότερος αἱ ὁ προτάσεις πρότασις ἐλήφθησαν λαμβάνω · · ἡ ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ εἰ εἰ Σωκράτους Σωκράτης ἕτερος ἕτερος ἡ ὁ μείζων μέγας ἐστίν εἰμί , , ἡ ὁ ὅς δὲ δέ ὁ ὁ δὲ δέ Σωκράτης Σωκράτης ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἡ ὁ ἐλάττων ἐλάσσων . . καὶ καί ἔστι εἰμί τοιοῦτον τοιοῦτος · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἕτερος ἕτερος Σωκράτους Σωκράτης , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα ἕτερος ἕτερος Σωκράτους Σωκράτης . . τὸ ὁ δὲ δέ λέγειν λέγω ἕτερον ἕτερος ἀνθρώπου ἄνθρωπος ὡμολογηκέναι ὁμολογέω ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἕτερον ἕτερος Σωκράτους᾿ ὁ ὁ γὰρ γάρ Σωκράτης Σωκράτης ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . προστίθησι προστίθημι δὲ δέ καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τοῦ ὁ ὅς πόθεν πόθεν ποθεν συμβαίνει συμβαίνω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης ἕτερον ἕτερος ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ εἶναι εἰμί · · διὰ διά γὰρ γάρ τὸ ὁ συμβεβηκέναι συμβαίνω , , φησίν φημί , , οὗ οὗ ἕτερον ἕτερος ἔφησεν φημί , , εἶναι εἰμί τοῦτον οὗτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος . . ὃ τοιοῦτον τοιοῦτος ἔχει ἔχω τὸν ὁ νοῦν νόος · · ἐπειδή ἐπεί , , φησί φημί , , συμβέβηκε συμβαίνω τοῦτον οὗτος , , δηλαδὴ δηλαδή τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης , , ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἶναι εἰμί , , οὗ οὗ δὴ δή Σωκράτους Σωκράτης ἐν ἐν τῇ ὁ μείζονι μέγας προτάσει πρότασις ἕτερον ἕτερος εἶναι εἰμί τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἶπε λέγω εἶπον , , τὸν ὁ ὅς καθόλου καθόλου δηλονότι . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τόδε ὅδε ἢ ἤ πῇ πῆ λέγεσθαι λέγω καὶ καί μὴ μή κυριως . . Δεύτερος δεύτερος οὗτος οὗτος τρόπος τρόπος τροπός ἐστὶ εἰμί τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα . . γίνονται γίγνομαι δὲ δέ καὶ καί ἐκ ἐκ τούτου οὗτος οἱ ὁ παραλογισμοί παραλογισμός , , ὅταν ὅταν τὰ ὁ τῆ τῆ , , ἤγουν ἡνωμένως καὶ καί ἅμα ἅμα κατηγορούμενά τινος , , ὡς ὡς ἀπλῶς τις τις , , τουτέστιν ἰδίᾳ ἴδιος καὶ καί χωρὶς χωρίς κατηγορούμενα κατηγορέω λήψαιτο , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀνάπαλιν . . τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ κατηγορουμένων κατηγορέω ὅσα ὅσος μὲν μέν κατὰ κατά συμβεβηκὸς συμβαίνω τῶν ὁ ὑποκειμένων κατηγορεῖται κατηγορέω , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ ἑρμηνείας ἑρμηνεία δέδεικται δείκνυμι , , οἷον οἷος τοῦ ὁ ἀνθρώπου ἄνθρωπος τὸ ὁ λευκὸν λευκός καὶ καί τὸ ὁ ὅς μου|σικόν , , ταῦτα οὗτος οὐ οὐ δυνατὸν δυνατός καὶ καί διῃρημένως καὶ καί συνημμένως κατηγορεῖσθαι κατηγορέω , , ἐπεὶ ἐπεί συμβεβήκασιν συμβαίνω ἄμφω ἄμφω τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός · · διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ σκυτεὺς σκυτεύς ἀπλῶς ἀγαθός ἀγαθός , , διότι διότι κατὰ κατά συμβεβηκὸς συμβαίνω τὸ ὁ ‘ ἀγαθός᾿ τοῦ ὁ σκυτέως κατηγορεῖται κατηγορέω . . εἰ εἰ δέ δέ γε γε ἀνεπισφαλῆ τις τις τὴν ὁ κατηγορίαν κατηγορία ποιήσασθαι ποιέω βούλοιτο βούλομαι , , τὰ ὁ ὅς οὐσιωδῶς κατηγορούμενα κατηγορέω τοῦ ὁ σκυτέως , , τὸ ὁ ζῷον καὶ καί τὸ ὁ ὅς δίπουν , , ταῦτα οὗτος δὴ δή ἰδίως ἴδιος κατηγορούμενα κατηγορέω καὶ καί ἅμα ἅμα κατηγορῆσαι κατηγορέω δύναται δύναμαι . . ἀλλ’ ἀλλά αὕτη οὗτος μὲν μέν ἡ ὁ χωρὶς χωρίς γινομένη κατηγορία κατηγορία δυναμένη δὲ δέ καὶ καί ἅμα ἅμα λέγεσθαι λέγω . . ἔστι εἰμί δέ δέ τις τις ἑτέρα ἕτερος κατηγορία κατηγορία , , ἣ ὁ ὅς χωρὶς χωρίς μὲν μέν ἀληθῶς ἀληθής κατηγορηθήσεται , , ἅμα ἅμα δὲ δέ ψευδῶς ψευδής , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Σίμωνως · · κατὰ κατά τούτου οὗτος γὰρ γάρ κατηγορεῖται κατηγορέω τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ‘ ‘ σκυτεύς᾿ κατὰ κατά τέχνην τέχνη , , τὸ ὁ δὲ δέ ‘ ‘ ἀγαθός᾿ κατὰ κατά τὴν ὁ διαγωγὴν διαγωγή καὶ καί τὴν ὁ ἐν ἐν ἤθεσιν ἦθος εὐτροπίαν · · τοιοῦτος τοιοῦτος γὰρ γάρ ἦν εἰμί ὁ ὁ σκυτεὺς σκυτεύς ἐκεῖνος ἐκεῖνος ὁ ὁ τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης συγγεγονώς , , τὴν ὁ ὅς μὲν μέν σκυτικὴν σκυτικός οὐ οὐ πάνυ πάνυ τι τις διακριβωσάμενος , , τὴν ὁ δὲ δέ ἕξιν ἕξις τῆς ὁ ψυχῆς ψυχή ἀγαθός ἀγαθός . . τὰ ὁ γοῦν γοῦν ἰδίᾳ ἴδιος τούτου οὗτος καταγορούμενα , , τὸ ὁ ὅς ‘ σκυτεύς᾿ καὶ καί ‘ ‘ ἀγαθός᾿ , , οὐ οὐ δύναται δύναμαι καὶ καί ὁμοῦ ὁμοῦ κατ’ κατά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ λεχθῆναι λέγω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἅμα ἅμα κατηγορήσομεν , , παραλογισμὸν παραλογισμός ποιήσομεν ποιέω ὡς ὡς ψευδόμνοι · · οἷον οἷος Σίμων Σίμων σκυτεὺς σκυτεύς ἀγαθός ἀγαθός , , ὁ ὁ ἀγαθὸς ἀγαθός σκυτεὺς σκυτεύς ἀγαθῶν ἀγαθός πεδίλων δημιουργός δημιουργός , , ὁ ὁ Σίμων Σίμων ἄρα ἄρα ἀγαθῶν ἀγαθός πεδίλων δημιουργός δημιουργός . . ἐψεύσμεθα τοίνυν τοίνυν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Σίμων Σίμων σκυτεὺς σκυτεύς μὲν μέν ἦν εἰμί τὴν ὁ τέχνην τέχνη , , ἀγαθὸς ἀγαθός δὲ δέ κατὰ κατά τοὺς ὁ τρόπους τρόπος τροπός · · τὰ ὁ γὰρ γάρ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς κατηγορούμενα κατηγορέω τοῦ ὁ σκυτέως ἅμα ἅμα κατηγορούμενα κατηγορέω τὴν ὁ ἀπάτην ἀπάτη ἐποίησαν ποιέω . . πάλιν πάλιν πρόκειται πρόκειμαι ἄνθρωπος ἄνθρωπος τεθνεώς ἀποθνῄσκω · · διτταὶ δισσός φέρονται φέρω καὶ καί κατὰ κατά τούτου οὗτος κατηγορίαι , , ἥ ὁ ὅς τε τε ‘ ‘ ἄνθρωπος᾿ καὶ καί ἡ ὁ ‘ ‘ νεκρός᾿ ἀλλὰ ἀλλά συνημμένως μὲν μέν τὰ ὁ ὅς δύο γε ταῦτα οὗτος ὀνόματα ὄνομα κατηγορῆσαι κατηγορέω τοῦ ὁ ποκειμένου ἀνθρώπου ἄνθρωπος νεκροῦ νεκρός ἀνεπισφαλές , , οὐ οὐ μὴν μήν καὶ καί διῃρημένως . . αὕτη οὗτος πάλιν πάλιν ἄλλη ἄλλος τίς τις ἐστι εἰμί κατηγορία κατηγορία ἡ ὁ κατηγοροῦσα κατηγορέω κατά κατά τινός τινα τις ἅμα ἅμα μὲν μέν ἀληθῶς ἀληθής χωρὶς χωρίς δὲ δέ ψευδῶς ψευδής . . καὶ καί πάλιν πάλιν κατὰ κατά τῆς ὁ λιθίνης λίθινος χειρὸς χείρ ὁμοῦ ὁμοῦ μὲν μέν κατηγορῆσαι κατηγορέω καὶ καί τὸ ὁ ὅς λιθίνην λίθινος καὶ καί χεῖρα χείρ ἀληθές , , διῃρημένως δ’ δ’ οὔ οὐ . . ἐκ ἐκ τῶν ὁ κατηγοριῶν οὖν οὖν τούτων οὗτος οἱ ὁ παραλογισμοὶ οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ τῆ τῆ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς γίνονται γίγνομαι , , ὡς ὡς οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ γινομένων τῶν ὁ συμπλοκῶν συμπλοκή · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ πάντα πᾶς τὰ ὁ ἅμα ἅμα κατηγορούμενα κατηγορέω καὶ καί ἰδίᾳ ἴδιος κατογορεῖται , , οὔτε οὔτε τὰ ὁ ἰδίᾳ καὶ καί ἅμα ἅμα , , ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ ἐκεῖνα ἐκεῖνος καὶ καί ἅμα ἅμα καὶ καί ἰδίᾳ ἴδιος κατηγορεῖσθαι κατηγορέω δύναται δύναμαι ὅσα ὅσος οὐσιωδῶς κατηγορεῖταί κατηγορέω τινος . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς λέγεται λέγω τὰ ὁ χωρὶς χωρίς κατηγορούμενα κατηγορέω , , πῇ πῆ δὲ δέ τὰ ὁ ὁμοῦ ὁμοῦ , , καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ περί ἑρμηνείας ἑρμηνεία περὶ περί τὸ ὁ τέλος τέλος τοῦ ὁ τρίτου τρίτος τμήματος τμῆμα δέδεικται δείκνυμι , , ἐν ἐν οἷς φησιν φημί “ “ ὥστε ὥστε ἐν ἐν ὅσαις κατηγορίαις μήτε μήτε ἐναντιότης ἔνεστιν ἔνειμι εἰμί , , ἐὰν ἐάν λόγοι λόγος ἀντ’ ὀνομάτων ὄνομα λέγωνται καὶ καί καθ’ κατά ἑαυτὰ κατηγορῆται καὶ καί μὴ μή κατὰ κατά συμβεβηκός , , ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος τὸ ὁ τὶ καὶ καί ἀπλῶς ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον ” ” λέγει λέγω γὰρ γάρ “ “ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ” ” τὰ ὁ χωρὶς χωρίς κατηγορούμενα κατηγορέω , , “ “ τὶ ” ” δὲ δέ τὰ ὁ ὅς ὁμοῦ ὁμοῦ · · οἷον οἷος ὁ ὁ Σίμων Σίμων σκυτεύς σκυτεύς ἐστιν εἰμί ἀπλῶς , , ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὁ ὁ Σίμων Σίμων ἀγαθός ἀγαθός ἐστιν᾿ τὶ δέ δέ , , ὅπερ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ὁμοῦ ὁμοῦ , , τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὁ ὁ Σίμων Σίμων σκυτεὺς σκυτεύς ἀγαθός ἀγαθός ἐστιν᾿ . . ὀνομάζει ὀνομάζω δὲ δέ τὶ ἢ ἤ πῇ πῆ τὴν ὁ σύνθετον σύνθετος κατηγορίαν κατηγορία , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τὸ ὁ τὶ μερικόν ἐστι εἰμί καὶ καί πᾶσα πᾶς σύνθεσις σύνθεσις μερική , , καὶ καί διότι διότι ἡ ὁ σύνθετος σύνθετος κατηγορία κατηγορία μερικώτερόν ἐστι εἰμί δηλωτικόν δηλωτικός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ζῷον ζῷον λογικὸν λογικός καθολικώτερόν ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ‘ ‘ ζῷον ζῷον λογικὸν λογικός θνητόν᾿ , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί τὸ ὁ ζῷον ζῷον λογικὸν λογικός μερικώτερον τοῦ ὁ ζῴου ζῷον . . παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ οὖν οὖν , , φησί φημί , , καὶ καί ἀπλῶς εἰσι εἰμί παραλογισμοί παραλογισμός , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ ἐν ἐν μέρει μέρος , , τουτέστι τὸ ὁ ὁμοῦ ὁμοῦ λεγόμενον λέγω , , ληφθῇ λαμβάνω ὡς ὡς ὡς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς , , τουτέστι χωρὶς χωρίς δυνάμενον λέγεσθαι λέγω . . οἷον οἷος κατὰ κατά τοῦ ὁ Ὁμήρου Ὅμηρος λέγεται λέγω συνημμένως τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί ποιητήν ποιητής · · εἰ εἰ γοῦν γοῦν τις τις ἰδίᾳ ἴδιος λαβὼν λαμβάνω τὸ ὁ εἶναι εἰμί κατηγορήσει κατηγορέω τοῦ ὁ Ὁμήρου Ὅμηρος καὶ καί εἴπῃ λέγω εἶπον ‘ ‘ Ὅμηρος Ὅμηρος ἔστι᾿ , , ψεύδεται ψεύδω · · πάλαι πάλαι γὰρ γάρ τέθνηκεν ἀποθνῄσκω θνήσκω · · εἰ εἰ δ’ εἴπῃ λέγω εἶπον ‘ ‘ ὁ ὁ Ὅμηρος Ὅμηρος ποιητής ποιητής ἐστιν᾿ ἠλήθευκε , , τὸ ὁ ὁμοῦ ὁμοῦ λεγόμενον λέγω εἰς εἰς τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὴ μή λαβών λαμβάνω . . τοιαύτη τοιοῦτος τίς τις ἐστι εἰμί καὶ καί ἡ ὁ περὶ περί τοῦ ὁ δοξαστοῦ δοξαστής τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἀγωγή ἀγωγή · · λέγει λέγω γὰρ γάρ ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ τραγέλαφος μὴ μή ὄν εἰμί ἐστιν εἰμί ; ; οὐχὶ οὐ ὁ ὁ τραγέλαφος τραγέλαφος δοξαστόν δοξαστός ἐστι εἰμί ; ; τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί | | ἄρα ἄρα ἔστιν εἰμί . . ὁ ὁ f . . 15r συλλογισμὸς συλλογισμός ἐν ἐν τρίτῳ τρίτος σχήματι σχῆμα . . τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ χωρὶς χωρίς μὲν μέν ὁ ὁ τραγέλαφος καὶ καί μὴ μή ὂν εἰμί εἶναι εἰμί λέγεται λέγω καὶ καί δοξαστόν δοξαστός , , ἤδη ἤδη καὶ καί ἔστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς εἶναί εἰμί τι τι καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς εἶναι εἰμί . . καὶ καί γάρ γάρ , , ὡς ὡς μικρὸν μικρός ἄνωθεν ἄνωθεν εἴρηται λέγω ἐρῶ , , καὶ καί ὁ ὁ Ὅμηρός Ὅμηρος ἐστί εἰμί τι τι , , οἷον οἷος ποιητής ποιητής , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἔστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔστιν εἰμί ὁ ὁ Ὅμηρος Ὅμηρος . . ἐπάγει ἐπάγω δὲ δέ καὶ καί ἕτερον ἕτερος παραλογισμὸν παραλογισμός τὸν ὁ τὸ ὁ ὂν εἰμί μὴ μή ὂν εἶναι εἰμί λέγοντα λέγω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῆ καὶ καί ἀπλῶς · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τὶ μὴ μή ὂν εἰμί καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς φησιν φημί εἶναι εἰμί μὴ μή ὄν εἰμί . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος σχήματι σχῆμα · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ὂν εἰμί ἕτερόν ἕτερος ἐστιν εἰμί ἀνθρώπου ἄνθρωπος ; ; οὐχὶ οὐ καὶ καί ἵππου ἵππος καὶ καί βοὸς καὶ καί οὐρανοῦ οὐρανός καὶ καί γῆς γῆ καὶ καί ἀπλῶς πάντων πᾶς τῶν ὁ ὄντων εἰμί ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος τῶν ὁ ὄντων εἰμί μὴ μή ὄν εἰμί · · τὸ ὁ ὂν εἰμί ἄρα ἄρα μὴ μή ὄν εἰμί . . λύει λύω οὖν οὖν τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος παραλογισμοὺς παραλογισμός διὰ διά τοῦ ὁ ἐπαγομένου · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ μή μή ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ὂν εἰμί τὶ ὄν εἰμί , , οἷον οἷος ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἢ τίη ἵππος ἵππος ἢ ἤ βοῦς βοῦς , , καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὴ μή ὄν εἰμί ἐστιν εἰμί . . καὶ καί πόθεν πόθεν ποθεν γοῦν γοῦν ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι ; ; φήσειέ τις τις . . διαλυόμενος διαλύω δὲ δέ καὶ καί τοῦτο οὗτος λέγει λέγω φαίνεσθαι φαίνω ἔλεγχον ἐλέγχω διὰ διά τὸ ὁ δοκεῖν δοκέω ἢ τίη μηδὲν ἢ τίη μικρὸν μικρός διαφέρειν διαφέρω τὸ ὁ εἶναί εἰμί τι τις τὸ ὁ ὒ εἶναι εἰμί ἀπλῶς · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τὶ προσκείμενον μηδέν τι τι πλέον πλέως πλέος δηλοῦν οἰόμεθα οἴομαι τοῦ ὁ εἶναι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δ’ αὐτὸ αὐτός γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ μὴ μή εἶναί εἰμί τι τις καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ὄν εἰμί τι τις καὶ καί ἀπλῶς μὴ μή ὂν εἰμί οἰόμεθα οἴομαι . . τοῦτο οὗτος δ’ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ μὴ τόδε ὅδε τί τίς τις ἐστι εἰμί , , καὶ καί ἀπλῶς οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί . . ὁμοίως ὅμοιος δέ δέ , , φησί φημί , , τούτοις οὗτος ὁ ὁ παραλογισμὸς γίνεται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ πῇ πῆ λεγόμενον λέγω ὡς ὡς ἀπλῶς τις τις λαβὼν λαμβάνω εἰς εἰς ἀντίφασιν ἀντίφασις περιαγάγῃ . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις ἔροιτο ἔρομαι · · τὸν ὁ ὅς τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγοντα λέγω χρὴ χρή καταδικάζειν καταδικάζω ἢ ἤ τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος ; ; τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν ὑβρισθείς ὑβρίζω τις τις καὶ καί τυφθεὶς καὶ καί χρημάτων χρῆμα ἀφαίρεσιν ἀφαίρεσις ὑπομείνας ὑπομένω εἶτα εἶτα προσελθὼν προσέρχομαι τῷ τῷ δικαστῇ καὶ καί ἐλεεινολογούμενος λέγῃ λέγω ἃ ὅς ὅς2 πέπονθεν , , οὐχὶ οὐ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγει λέγω ; ; δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἄρα ἄρα τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος καταδικάζειν καταδικάζω . . παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ οὗτος οὗτος ὁ ὁ παραλογιμός · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ πῇ πῆ ἄδικα ἄδικος , , λέγει λέγω καὶ καί ἀπλῶς ἄδικα ἄδικος . . τοιοῦτον καὶ καί τὸ ὁ ὅς περὶ περί τοῦ ὁ Αἰθίοπος Αἰθίοψ · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ πῇ πῇ λευκὸν λευκός εἶναι εἰμί , , οἷον οἷος κατὰ κατά τοὺς ὁ ὀδόντας ὀδούς ὀδών , , λαβὼν λαμβάνω λέγει λέγω καὶ καί ἀπλῶς εἶναι εἰμί λευκόν λευκός . . ἐπεὶ ἐπεί δέ δέ ποτε ποτε οἱ ὁ ἐρωτώμενοι ἐρωτάω παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν στενοχωροῦνται περὶ περί τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις , , λέγει λέγω πῶς πῶς πως καὶ καί τοῦτο οὗτος γίνεται γίγνομαι . . φησὶ φημί γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπὶ ἐπί τινῶν μὲν μέν οὐ οὐ λανθάνει λανθάνω ὁ ὁ παραλογιζόμενος , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ πῇ πῆ λεγόμενον λέγω ὡς ὡς ἀπλῶς λεγόμενον λέγω λαμβάνῃ λαμβάνω , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Αἰθίοπος · · ἐπὶ ἐπί τὶ γὰρ γάρ ὄντος εἰμί λευκοῦ λευκός ὡς ὡς ἀπλῶς ὄντος εἰμί λευκοῦ λευκόν ἔλαβε λαμβάνω , , καὶ καί οὕτω οὕτως διαλεξάμενος ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής οἴεται οἴομαι συλλογιστικῶς συλλογιστικός περᾶναι περαίνω τὸ ὁ τὸν ὁ Αἰθίοπα Αἰθίοψ εἶναι εἰμί λευκὸν λευκός καὶ καί οὐ οὐ λευκόν λευκός . . ἐπὶ ἐπί τινῶν μὲν μέν οὖν οὖν , , φησίν φημί , , οὐ οὐ λανθάνει λανθάνω · · ἐπὶ ἐπί τινῶν δὲ δέ λανθάνει λανθάνω πολλάκις πολλάκις , , ἐφ’ ἐπί ὅσων ὅσος πῇ πῇ μὲν μέν λέγεται λέγω καὶ καί δοκεῖ δοκέω καὶ καί ἀπλῶς ἀκολουθεῖν ἀκολουθέω . . τοιοῦτον γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς κἂν ἐάν δόξειεν δοκέω ἀκολουθεῖν ἀκολουθέω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ πῇ πῇ μὲν μέν λέγεται λέγω καὶ καί δοκεῖ δοκέω καὶ καί τὸ ὁ ἀπλῶς ἀκολουθεῖν᾿ , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα · · ἆρ’ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμ ἐπιορκεῖν ἐπιορκέω καὶ καί εὐορκεῖν εὐορκέω ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα · · τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ ὀμόσας ὄμνυμι ἐπιορκήσειν ἐπιορκέω καὶ καί ἐπιορκήσας ἐπιορκέω οὐκ οὐ εὔωρκησεν ; ; ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ἄρα ἄρα τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα ἐπιορκεῖν ἐπιορκέω καὶ καί εὐορκεῖν εὐορκέω . . ἐν ἐν πρώτῳ πρῶτος πρότερος σχήματι σχῆμα τὸ ὁ τοιοῦτον σόφισμά σόφισμα ἐστι εἰμί . . παρὰ παρά δὲ δέ τὸ ὁ πῇ πῇ ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός ἐστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὁ ὁ κατὰ κατά τὶ μὲν μέν εὐορκῶν καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς εὐορκεῖ · · καὶ καί λανθάνει λανθάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ ἀπλῶς εὐορκεῖ ἀλλὰ ἀλλά πῇ πῆ . . ἐπί ἐπί τε τε οὖν οὖν τούτων οὗτος λανθάνει λανθάνω τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς καὶ καί πῇ πῆ , , καὶ καί δοκεῖ δοκέω καὶ καί τὸ ὁ ὅς πῇ πῆ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς λέγεσθαι λέγω καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος ἐν ἐν ὅσοις ὅσος μὴ μή ῥᾴδιον θεωρῆσαι θεωρέω ποτέρως πότερος ποτέρως τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα χρὴ χρή καλεῖν καλέω · · οἷον οἷος τὴν ὁ ἀνδρείαν ἀνδρεία λέγομεν λέγω καλὸν καλός διὰ διά τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί τὴν ὁ ἀρετήν ἀρετή , , κακὸν κακός δὲ δέ διὰ διά τὰ ὁ ἐν ἐν πολέμῳ πόλεμος τραύματα τραῦμα καὶ καί τὰς ὁ σφαγάς σφαγή · · ποτέρως πότερος ποτέρως οὖν οὖν χρὴ χρή καλεῖν καλέω αὐτήν αὐτός , , καλὴν καλός ἢ ἤ κακήν κακός , , οὐ οὐ ῥᾴδιον ῥᾴδιος εἰπεῖν λέγω εἶπον . . καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος τοίνυν τοίνυν λανθάνει λανθάνω πολλάκις πολλάκις ἐν ἐν ὅσοις ὅσος ὁμοίως ὅμοιος ὑπάρχει ὑπάρχω τὰ ὁ ἀντικείμενα , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ ἀνδρείας ἀνδρεία · · ὁμοίως ὅμοιος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός τὸ ὁ καλὸν καλός καὶ καί τὸ ὁ ὅς κακόν κακός . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὀφθαλμοῦ · · τούτου οὗτος γὰρ γάρ τὸ ὁ μὲν μέν ἥμισυ ἥμισυς λευκόν λευκός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἥμισυ ἥμισυς οὐ οὐ τοιοῦτον τοιοῦτος . . οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος δὲ δέ μόνων γίνεται γίγνομαι σαφὲς σαφής τὸ ὁ λεγόμενον λέγω , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἀφ’ ἀπό οὗ οὗ φησιν φημί αὐτὸς αὐτός ἀλλαχοῦ ὑποδείγματος ὑπόδειγμα · · ὅταν ὅταν γάρ γάρ τι τις μέγεθος μέγεθος εἴη εἰμί τῷ τῷ μὲν μέν | | πλάτει δίπηχυ τῷ τῷ δὲ δέ μήκει μῆκος τετράπηχυ , , f f . . 15 ν ἔπειτα ἔπειτα ἐρωτῴμεθα πότερον πότερος τοδὶ τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος δίπηχύ ἐστιν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ , , ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς τοιούτου τοιοῦτος γοῦν γοῦν οὐ οὐ ῥᾴδιον ῥᾴδιος εἰπεῖν λέγω εἶπον ἢ τίη τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ οὔ οὐ , , ἀλλ’ ἀλλά ἀναγκαζόμεθα ἢ τίη ἄμφω ἄμφω δοῦναι δίδωμι καὶ καί εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί δίπηχυ καὶ καί τετράπηχυ τετράπηχυς , , καὶ καί οὐ οὐ διαλεκτικῶς διαλεκτικός ἀποκρινόμεθα ἀποκρίνω · · καὶ καί τὸ ὁ ὅς ναὶ γάρ γάρ φαμεν φημί καὶ καί τὸ ὁ ὅς οὔ οὐ · · ἢ τίη γοῦν γοῦν καὶ καί ἄμφω ἄμφω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ τοιούτου τοιοῦτος δοκεῖ δοκέω διδόναι δίδωμι ἢ ἤ μηδέτερον . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή διωρίσθαι διορίζω ὁρίζω ὀρίνω τί τίς τις ἐστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός . . Ὁ τρίτος τρίτος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια λεγόμενος λέγω , , ὃς ὅς οὕτω οὕτως λέγεται λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ εἰδὼς οἶδα τί τι ποτέ ποτε ποτέ ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος οὐ οὐ περιπεσεῖται τῷ ὁ τοιούτῳ τοιοῦτος σοφίσματι σόφισμα . . ἔλεγχος ἔλεγχος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς καὶ καί ἑξῆς ἑξῆς ὅσα ὅσος ἄλλα ἄλλος ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος κεῖνται κεῖμαι · · ὁ ὁ δὲ δέ κατασοφισθεὶς παρά παρά τινος τις διά διά τι τι τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ ἐλέγχῳ ἔλεγχος κειμένων τῷ τῷ κυρίως κύριος κυρίως , , οὗτος οὗτος οὐκ οὐ ἠλέγχθη ἐλέγχω . . ὅταν ὅταν δέ δέ τις τις ἐλεγχθείη ἐλέγχω τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς ὀνόματος ὄνομα ληφθέντος λαμβάνω καὶ καί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος ἁπάντων ἅπας τῶν ὁ περὶ περί τοῦ ὁ ἀληθῶς ἀληθής καὶ καί κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχου ἐλέγχω διοριζομένων διορίζω , , τότε τότε τοτέ δῆτα δῆτα καὶ καί ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω λέγοιτ’ ἄν ἄν καὶ καί εἰς εἰς ἀντίφασιν ἀντίφασις περιάγεσθαι περιάγω . . γίνονται γίγνομαι δὲ δέ οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια παραλογισμοὶ παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ λόγου λόγος , , τουτέστι τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος · · ὁ ὁ γὰρ γάρ παρά παρά τι τις τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος σοφιζόμενος σοφίζω , , ὡς ὡς εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι λέγεται λέγω . . ἢ τίη τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ λόγου λόγος τοῦτο οὗτος δηλοῖ δηλόω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός . . ἐπεὶ γὰρ γάρ καὶ καί ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος ὡς ὡς ὡς συλλογισμός συλλογισμός τίς τις ἐστι εἰμί , , καὶ καί ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων ὀφείλει συνάγειν συνάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα μὴ μή ὁμωνύμου ὁμώνυμος τινὸς λαμβανομένου μὴ μή συναριθμουμένου συναριθμέω τοῦ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος ἔχειν ἔχω ὀφείλει . . ἀλλὰ ἀλλά δεῖ δέω δέω2 δεῖ πρότερον πᾶσαν πᾶς τὴν ὁ λέξιν λέξις θέντας τὰ ὁ περὶ περί τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος κατὰ κατά λέξιν λέξις κατασκοπῆσαι κατασκοπέω . . ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστιν εἰμί ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνός . . εἰ εἰ γὰρ γάρ μέλλομεν μέλλω ἐλέγξαι ἐλέγχω τὸν ὁ ἡμῖν ἐγώ προσδιαλεγόμενον παρὰ παρά τὸ ὁ εἰκὸς ἔοικα ἐνιστάμενον ἐνίστημι , , ὀφείλομεν ὀφείλω αὐτὸν αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ μαχόμενον ἀπελέγχειν ἀπελέγχω καὶ καί τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος ἀποφαινόμενον ἀποφαίνω · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί ἀντίφασις ἀντίφασις λέγεται λέγω , , ὅταν ὅταν περὶ περί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος λέγῃ λέγω τις τις , , οὐ οὐ περὶ περί ἄλλου καὶ καί ἄλλου ἄλλος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ φαίημεν Πλάτωνα Πλάτων μὲν μέν διαλέγεσθαι διαλέγω Σωκράτην Σωκράτης δὲ δέ μή μή , , οὐδὲν οὐδείς ἐναντίον ἐναντίος ἔσται . . διὰ διά τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω ἀντίφασιν ἀντίφασις ἐπήγαγε ἐπάγω τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ περὶ περί ἄλλου ἄλλος φησὶ φημί πειρᾶσθαι πειράω προσάγειν προσάγω τῷ τῷ προσδιαλεγομένῳ τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος τοῦτο οὗτος ) ) ἀλλὰ ἀλλά περὶ περί ἑνὸς καὶ καί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . ὁμοίως ὅμοιος τούτῳ οὗτος καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω πάντα πᾶς ἄγγελον ἄγγελος ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί οὐδένα οὐδείς δαίμονα δαίμων ἀγαθὸν ἀγαθός οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω τὸν ὁ λέγοντα λέγω τὰς ὁ ἐναντίας προτάσεις πρότασις ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ ἐνδεχομένης ὕλης ὕλη συμψεύδεσθαι · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ὑποκειμένου ἀλλ’ ἀλλά ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος καὶ καί ἄλλου τὸν ὁ λόγον λόγος συνεπεράνατο · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ ἐφ’ ἐπί ἑνὸς καὶ καί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . εἶτα εἶτα ἐπεὶ ἐπεί πολλὰ πολύς ἓν ὄντα εἰμί τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα τὴν ὁ φύσιν φύσις διάφορα τυγχάνει τυγχάνω , , ὡς ὡς τὰ ὁ ὁμώνυμα ὁμώνυμος , , ἐπήνεγκε ἐπιφέρω μὴ ὀνόματος ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά πράγματος πρᾶγμα , , οἷον οἷος μὴ μή ὀνόματος ὄνομα μόνον μόνος ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί πράγματος πρᾶγμα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ μόνον μόνος τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα ἓν εἶναι εἰμί δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ σημαινόμενον σημαίνω πρᾶγμα πρᾶγμα ἕν · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ὀνόματος ὄνομα ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ‘ μὴ μή μόνον μόνος ὀνόματος᾿ τέθεικεν τίθημι . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἓν ὄνομα ὄνομα ᾖ εἰμί πολύσημον δέ δέ , , καὶ καί οὕτω οὕτως τἀναντία ἐναντίος λέγων λέγω τις τις οὐ οὐ διαψεύδεται διαψεύδω · · οἷον οἷος κύων κύων ὑλακτεῖ ὑλακτέω , , κύων κύων οὐχ οὐ ὑλακτεῖ ὑλακτέω . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐ οὐ μόνον μόνος ἐξ ἐκ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία συμβαίνει συμβαίνω τινὰ τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος λέγοντα λέγω μὴ μή διαψεύδεσθαι διαψεύδω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἀπὸ ἀπό συνωνυμίας ἔστι εἰμί γάρ γάρ τινα τις τἀναντία ἐναντίος λέγειν λέγω καὶ καί ἀληθεύειν ἀληθεύω · · οἷον οἷος ζῷον ζῷον περιπατεῖ περιπατέω , , ζῷον ζῷον οὐ οὐ περιπατεῖ περιπατέω · · ἐνδέχεται ἐνδέχομαι γὰρ γάρ τινὰ μὲν μέν περιπατεῖν περιπατέω τινὰ δὲ δέ μή μή ) ) , , ἐπήγαγε ἐπάγω καὶ καί ὀνόματος ὄνομα μὴ μή συνωνύμου συνώνυμος ἀλλὰ ἀλλά τοὐ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς μήτε ὁμωνύμου ὁμώνυμος μήτε συνωνύμου συνώνυμος . . κἀκ ἐκ τῶν ὁ δοθέντων ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη . . ἔστιν εἰμί ὅμοιον ὅμοιος τοῦτο οὗτος τῷ τῷ ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός τοῦ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς συλλογισμοῦ συλλογισμός λεγομένῳ λέγω τῷ τῷ “ “ ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ” ” εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις πειρᾶται πειράω ἐλέγχειν ἐλέγχω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον μὴ μή ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ προσδιαλεγόμενος δίδωσιν δίδωμι , , οὐ οὐ λεχθήσεται λέγω οὗτος οὗτος ἐλέγχειν ἐλέγχω . . μὴ μή συναριθμουμένου συναριθμέω δέ δέ , , φησίν φημί , , τοῦ ὁ ὅς ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , τουτέστι μὴ μή λαμβανομένου τοῦ ὁ ζητουμένου ζητέω εἰς εἰς τὸν ὁ λόγον λόγος τῆς ὁ ἀποδείξεως ἀπόδειξις · · οὐ οὐ γὰρ γάρ δι’ διά ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ χρὴ χρή δείκνυσθαι δείκνυμι τὸ ὁ μὴ μή δι’ διά ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ δῆλον δῆλος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μηδὲ μηδέ ἔλεγχος ἔλεγχος τὸ ὁ τοιοῦτον . . | ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ τοιοῦτον , , ὅταν ὅταν ὁ ὁ μέσος μέσος ὅρος ὅρος ὁ ὁ αὐτός αὐτός τινι τῶν ὁ ἄκρων ἄκρος ληφθῇ λαμβάνω , , μετωνομασμένος μέντοι καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως κατὰ κατά τὴν ὁ προφορὰν προφορά ἐκφερόμενος ἐκφέρω · · ζητουμένου ζητέω γὰρ γάρ τοῦ ὁ εἰ εἰ ἀθάνατος ἀθάνατος ἡ ὁ ψυχή ψυχή , , τὸ ὁ οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἀθάνατος ἀθάνατος , , καὶ καί ἑτέραν ἕτερος σὺν σύν ταύτῃ οὗτος ταύτῃ ἐπαγαγεῖν ἐπάγω πρότασιν πρότασις κομιδῇ κομιδῇ ἠλίθιόν ἐστιν εἰμί . . ὁ ὁ γοῦν γοῦν τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή βουλόμενος παραλαμβάνειν παραλαμβάνω μεταλαμβάνει εἰς εἰς ἕτερον ἕτερος ἰσοδύναμον ὄνομα ὄνομα τῷ τῷ ζητουμένῳ καὶ καί οὕτως οὕτως ποιεῖται ποιέω τὸν ὁ παραλογισμόν παραλογισμός · · οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις ἔροιτο ἐρέω πότερον πότερος ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἀθάνατος ἀθάνατος ἢ ἤ οὔ οὐ , , τοῦ ὁ δὲ δέ παραλογισμόν παραλογισμός · · ἀπαρνησαμένου τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί αὐτὴν αὐτός ἀθάνατον ἀθάνατος , , αὐτὸς αὐτός οὑτωσὶ οὕτως συλλογίζεται συλλογίζομαι · · ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἄφθαρτος ἄφθαρτος , , τὸ ὁ ἄφθαρτον ἄφθαρτος ἀθάνατον ἀθάνατος , , ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἄρα ἄρα ἀθάνατος ἀθάνατος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὐκ οὐ ἀθάνατος ἀθάνατος κατὰ κατά σέ . . οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω ὁ ὁ οὕτως οὕτως συλλογιζόμενος τὸν ὁ λέγοντα λέγω αὐτὴν αὐτός μὴ μή ἀθάνατον ἀθάνατος · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή ᾐτήσατο αἰτέω · · ὃ ὁ γὰρ γάρ ἔμελλε μέλλω δεῖξαι δείκνυμι , , ἔλαβε λαμβάνω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ‘ ‘ ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἄφθαρτος᾿ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ἰὴ ἰή ψυχὴ ψυχή ἀθάνατος᾿ . . εἴρηται λέγω ἐρῶ δὲ δέ τῷ τῷ Ἀριστοτέλει περὶ περί τοῦ ὁ ὅς τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω καὶ καί λαμβάνειν λαμβάνω τοῦτο οὗτος , , τί τι ποτέ ποτε ποτέ ἐστι εἰμί καὶ καί πῶς πῶς πως γίνεται γίγνομαι , , ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἓν καὶ καί τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός εἴη εἰμί τὸ ὁ ἠρωτημένον , , μήτε μήτε ὁμώνυμον ὁμώνυμος μήτε μήτε συνώνυμον συνώνυμος , , μήτε μήτε τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή ληφθῇ λαμβάνω , , κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος δὲ δέ καὶ καί ἄλλο ἄλλος μέρος μέρος λέγοιμέν τι τις τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός ὑπάρχειν ὑπάρχω , , ἀληθεύειν ἀληθεύω συμβήσεται συμβαίνω · · οἷον οἷος ὁ ὁ Αἰθίοψ Αἰθίοψ λευκός λευκός , , ὁ ὁ Αἰθίοψ Αἰθίοψ οὐ οὐ λευκός λευκός , , κατὰ κατά μὲν μέν τὴν ὁ ἐπιφάνειαν ἐπιφάνεια οὐ οὐ λευκός , , κατὰ κατά δὲ δέ τοὺς ὁ ὀδόντας ὀδούς ὀδών λευκός λευκός . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν καὶ καί κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτό αὐτός , , ἵνα ἵνα μὴ μή κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος μέρος μέρος λέγωμέν τι τις ὑπάρχειν ὑπάρχω . . οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτό αὐτός φησιν φημί , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος , , ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δεικνύναι δείκνυμι καταφάσκοντα καὶ καί ἀποφάσκοντα τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον , , εἰ εἰ μέλλοιμεν μέλλω αὐτὸν αὐτός ἐλέγχειν ἐλέγχω ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἀντιφάσκοντα . . ὁ ὁ γὰρ γάρ συλλογιζόμενος τὸν ὁ ὅς δύο γε διπλάσιόν διπλάσιος τε τε καὶ καί οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω τὸν ὁ λέγοντα λέγω αὐτὸν αὐτός μὴ μή διπλάσιον διπλάσιος εἶναι εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πρὸς πρός τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός καὶ καί ἕνα ἀριθμὸν ἀριθμός δείκνυσιν δείκνυμι αὐτὸν αὐτός διπλάσιόν διπλάσιος τε τε καὶ καί οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός ἄλλον ἄλλος καὶ καί ἄλλον ἄλλος , , πρὸς πρός μὲν μέν τὸ ὁ ἓν διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , πρὸς πρός δὲ δέ τὰ ὁ ὅς δ΄ οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὡσαύτως ὡσαύτως φησίν φημί , , ἤγουν μὴ μή τὸν ὁ μὲν μέν τὸ ὁ δυνάμει δύναμις λαμβάνειν λαμβάνω , , τὸν ὁ δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ἐνεργείᾳ ἐνέργεια διδόναι δίδωμι · · οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ οὐδὲ οὐδέ οὕτως οὕτως ἔσται ἀντίφασις ἀντίφασις . . ὁ ὁ γὰρ γάρ λέγων λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ κοιμώμενος κοιμάω ὄψιν ὄψις ἔχει ἔχω , , ὁ ὁ ἔχων ἔχω ὄψιν ὄψις ὁρᾷ ὁράω , , ὁ ὁ κοιμώμενος ἄρα ἄρα ὁρᾷ ὁράω , , οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω τὸν ὁ λέγοντα λέγω μὴ μή ὁρᾶν ὁράω τὸν ὁ κοιμώμενον κοιμάω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ‘ ὁ ὁ ὄψιν ὄψις ἔχων ἔχω ὁρᾷ᾿ δύο γε σημαίνει σημαίνω , , τὸν ὁ ὅς ἔχοντα ἔχω καὶ καί μὴ μή ἐνεργοῦντα ἐνεργέω δυνάμενον δὲ δέ ἐνεργεῖν ἐνεργέω καὶ καί τὸν ὁ ἤδη ἤδη ἐνεργοῦντα ἐνεργέω . . καὶ καί ἐν ἐν τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός δέ δέ , , φησί φημί , , χρόνῳ χρόνος · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ κατ’ κατά ἄλλον ἄλλος καὶ καί ἄλλον ἄλλος χρόνον χρόνος φαῦλόν φαῦλος τε τε καὶ καί οὐ οὐ φαῦλον φαῦλος λέγειν λέγω τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός οὐκ οὐ ἀδύνατον ἀδύνατος . . ὁ ὁ δὲ δέ λέγων λέγω πάντα πᾶς ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ παρ’ παρά Ἡσιόδῳ χρυσοῦ χρυσός γένους γένος ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί καὶ καί οὐδένα οὐδείς ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ σιδηροῦ σιδήρεος ἀγαθόν ἀγαθός , , εἶτα συνάγων συνάγω πάντα πᾶς ἄνθρωπον ἄνθρωπος καὶ καί μηδένα μηδείς ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω τὸν ὁ ὅς μὴ μή τοῦτο οὗτος λέγοντα λέγω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔδειξεν δείκνυμι ἐν ἐν τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ἀγαθοὺς ἀγαθός εἶναι εἰμί καὶ καί μὴ μή ἀγαθοὺς ἀγαθός πάντας πᾶς ἀνθρώπους ἄνθρωπος , , οὗ οὗ δειχθέντος δείκνυμι ἀληθὴς ἀληθής ἄν ἄν ἦν εἰμί ἔλεγχος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν ἄλλῳ ἄλλος καὶ καί ἄλλῳ ἄλλος χρόνῳ χρόνος . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ σκυλάκιον σκυλάκιον ὁρᾷ ὁράω , , τὸ ὁ σκυλάκιον οὐχ ὁρᾷ ὁράω , , οὐκ οὐ ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος συνάγει συνάγω τὴν ὁ φαινομένην φαίνω ἀντίφασιν ἀντίφασις ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν ἄλλῳ ἄλλος καὶ καί ἄλλῳ ἄλλος . . ταῦτα οὗτος δὴ δή πάντα πᾶς εἰδέναι οἶδα χρεὼν τὸν ὁ μήτε ἀπατᾶσθαι ἀπατάω ἐθέλοντα ἐθέλω μᾶλλον μᾶλλον μὲν μέν οὖν οὖν σπουδάζοντα σπουδάζω ] ] καὶ καί τὸν ὁ ἀπατῶντα ἀπατάω ἐλέγχειν ἐλέγχω , , ὡς ὡς εἰ εἰ μὴ μή εἰδείη , , οὔτε οὔτε ἐλέγχειν ἐλέγχω δυνήσεται δύναμαι καὶ καί αὐτὸς αὐτός τοῖς ὁ ἀπατᾶν ἀπατάω ἐσπουδακόσιν σπουδάζω ἁλώσεται ἁλίσκομαι . . Καὶ καί τοῦτό ἐστι εἰμί τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ τίς τις ἐστιν εἰμί ὁ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχος ἔλεγχος , , κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν δείξας δείκνυμι ὡς ὡς οἱ ὁ ὅς κατὰ κατά τὸν ὁ διορισμὸν διόρισις διορισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου τούτου οὗτος ἐλεγχόμενοι ἐλέγχω κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχονται ἐλέγχω , , ἑξῆς ἑξῆς φησι φημί κατὰ κατά τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ ψεύσασθαι ψεύδω περί περί τινος . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ τὸ ὁ ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω γίνεται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν τις τις εἰς εἰς ἀντίφασιν ἀντίφασις περιενεχθῇ περιφέρω τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς ληφθέντος λαμβάνω πράγματος πρᾶγμα , , καὶ καί ὅταν ὅταν μὴ μή συναριθμηθῇ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , οὕτως οὕτως καὶ καί τὸ ὁ ψευδῆ ψευδής γενέσθαι γίγνομαι τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός συμβαίνει συμβαίνω , , ὅταν ὅταν ἢ τίη ὁμώνυ|μον ληφθῇ λαμβάνω ἢ ἤ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή συναριθμηθῇ . . καὶ καί διὰ διά τοῦ ὁ ἐπαγομένου ἐπάγω μάλιστα μάλιστα τοῦτο οὗτος σαφηνίζει σαφηνίζω . . ἔνιοι ἔνιοι γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἀπολείποντές τι τι τῶν ὁ λεχθέντων λέγω φαίνονται φαίνω ἐλέγχειν ἐλέγχω , , οὐκ οὐ ἐλέγχουσι ἐλέγχω δέ δέ . . θέμενος τίθημι δὲ δέ τὸν ὁ ὁρισμὸν ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος τοῦ ὁ πρὸς πρός ταὐτὸ καὶ καί τοῦ ὁ κατὰ κατά ταὐτὸ αὐτός τίθησι τίθημι παραδείγματα παράδειγμα · · φησὶ φημί γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι φαίνονταί φαίνω τινες τις ἐλέγχοντες ἐλέγχω , , ὅταν ὅταν λέγωσιν λέγω τὰ ὁ ὅς δύο γε διπλάσια διπλάσιος , , τὰ ὁ ὅς δύο γε οὐ οὐ διπλάσια διπλάσιος · · τοῦ ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ ἑνὸς διπλάσια διπλάσιος , , τῶν ὁ δὲ δέ τριῶν οὐ οὐ διπλάσια διπλάσιος . . καὶ καί τοῦτο οὗτος μὲν μέν ἔφησεν φημί ἐνδεικνύμενος ἐνδείκνυμι τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός ταὐτό αὐτός · · εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις τὰ ὁ ὅς δύο γε διπλάσια διπλάσιος τοῦ ὁ ἑνὸς ἀποδείξειε ἀποδείκνυμι καὶ καί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ πάλιν πάλιν οὐ οὐ διπλάσια διπλάσιος , , τότε τότε τοτέ καὶ καί κυρίως κύριος κυρίως ἐποιήσατο ποιέω ἔλεγχον ἔλεγχος . . τὸ ὁ δὲ δέ παράδειγμα παράδειγμα δεύτερον δεύτερος τιθέμενον εἰς εἰς ἔνδειξιν ἔνδειξις τοῦ ὁ κατὰ κατά ταὐτὸ τέθεικεν τίθημι . . οὐ οὐ γὰρ γάρ οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ τόδε ὅδε τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος ἑτέρου ἕτερος λέγων λέγω εἶναι εἰμί διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος δὲ δέ καὶ καί ἄλλο ἄλλος , , οἷον οἷος κατά κατά μὲν μέν τὸ ὁ μῆκος μῆκος διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , κατὰ κατά δὲ δέ τὸ ὁ πλάτος πλάτος οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , οὐδὲ οὐδέ οὗτος οὗτος ἔλεγχον ἔλεγχος ἐποίησε ποιέω · · τότε τότε τοτέ γὰρ γάρ ἔσται ἄν ἄν ἀληθὴς ἀληθής ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , εἴπερ εἴπερ τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος τόδε κατὰ κατά τὸ ὁ μῆκος μῆκος μόνον μόνος ἐδείκνυτο δείκνυμι διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἑξῆς ἑξῆς τούτων οὗτος τίθησι τίθημι δεικτικὸν δεικτικός τοῦ ὁ μὴ μή μόνον μόνος καὶ καί κατὰ κατά ταὐτὸ καὶ καί πρὸς πρός ταὐτὸ καὶ καί ὡσαύτως ὡσαύτως ὀφείλειν ὀφείλω ἔχειν ἔχω , , εἴπερ εἴπερ ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος μέλλει μέλλω ἔσεσθαι εἰμί ὁ ὁ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς συνάξων , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ὀφείλειν ὀφείλω κατασκοπεῖσθαι κατασκοπέω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μὲν μέν καὶ καί ἕν ἐστι εἰμί τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , μὴ μή λαμβανομένου τοῦ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή , , μήτε μήτε κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος μέρος μέρος λέγοιτο λέγω , , οὐ οὐ λαμβάνοιτο λαμβάνω δὲ δέ καὶ καί ἅμα ἅμα , , τουτέστιν ἐν ἐν τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός καὶ καί ἑνὶ χρόνῳ χρόνος , , φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος γενήσεται γίγνομαι . . Ταύτα εἰπὼν λέγω καὶ καί τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος τὸν ὁ ἀληθῶς ἀληθής ὅστις ὅστις ἐστὶν εἰμί ἀκριβῶς ἀκριβής ἀκριβῶς διορισάμενος ἐπάγει ἐπάγω · · ἕλκοι δ’ ἄν ἄν τις τις τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τοῦτον οὗτος τὸν ὁ σοφιστικὸν σοφιστικός παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἦσαν εἰμί τρόπων τρόπος τροπός · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ‘ ὁ ὁ κοιμώμενος κοιμάω ὄψιν ὄψις ἔχει᾿ ἀμφίβολον ἀμφίβολος · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνεργεῖ ἐνεργέω τῇ ὁ ὄψει , , δύναταί τίς τις ὑπονοεῖν ὑπονοέω , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνεργήσειεν ἄν ἄν . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνειν λαμβάνω γίνονται γίγνομαι μὲν μέν οὕτως οὕτως . . Ὁ ὁ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνων λαμβάνω παραλογισμὸς τέταρτός ἐστι εἰμί τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα , , καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ περὶ περί τούτου οὗτος πρὸ πρό βραχέος βραχύς ὅπως ὅπως γίνεται γίγνομαι · · προκειμένου γὰρ γάρ τοῦ ὁ προβλήματος πρόβλημα τοῦ ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἀθάνατος ἀθάνατος , , λαβών λαμβάνω τις τις τὸ ὁ ‘ ἄφθαρτος᾿ καὶ καί ‘ ‘ ἀίδιος᾿ ὡς ὡς ὡς ἕτερα ἕτερος ὄντα εἰμί καὶ καί μὴ μή ταὐτὰ αὐτός τῷ τῷ ‘ ‘ ἀθάνατος᾿ συνεπεράνατο τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή ἀθάνατον ἀθάνατος . . εἴρηται λέγω ἐρῶ δὲ δέ τελεώτερον τέλειος ἐν ἐν τοῖς ὁ δευτέροις δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός · · οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός σαφέστατα σαφής εἴρηται λέγω ἐρῶ ὡς ὡς πενταχῶς αἰτεῖται αἰτέω . . παραλογίζονται παραλογίζομαι δὲ δέ οἱ ὁ μὴ μή δυνάμενοι συνορᾶν συνοράω ὅτι ὅτι2 ὅτι ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἄφθαρτον ἄφθαρτος καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀθάνατον ἀθάνατος καὶ καί ἀπατῶνται ἀπατάω ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής μηδὲν ἀποδεικνυόντων ἀποδείκνυμι ἀλλὰ ἀλλά δι’ διά ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ δεικνυόντων δείκνυμι τὸ ὁ μὴ μή δι’ διά ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ δῆλον δῆλος καὶ καί πρότασιν πρότασις ποιουμένων ποιέω τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα · · ὅταν ὅταν γὰρ γάρ ζητουμένου ζητέω τοῦ ὁ εἰ εἰ ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἀθάνατος ἀθάνατος λέγῃ λέγω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἰὴ ψυχὴ ψυχή ἄφθαρτος ἄφθαρτος , , τὸ ὁ ἄφθαρτον ἄφθαρτος ἀθάνατον ἀθάνατος , , ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἄρα ἄρα ἀθάνατος᾿ , , οὐδὲν ἀποδείκνυσιν ἀποδείκνυμι , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή αἰτεῖται αἰτέω . . ἀλλὰ ἀλλά κἄν τινος λέγοντος λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τόπος τόπος συνάγῃ συνάγω τις τις τὸ ὁ εἶναι εἰμί τόπον τόπος οὕτω οὕτως πὼς λέγων λέγω ‘ ‘ εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ἄνω ἄνω2 ἄνω καὶ καί κάτω κάτω καὶ καί πρόσθεν πρόσθεν καὶ καί ὄπισθεν ὄπισθεν καὶ καί δεξιὸν δεξιός καὶ καί ἀριστερόν ἀριστερός , , ἔστι εἰμί τόπος τόπος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἔστιν εἰμί ἄνω ἄνω2 ἄνω καὶ καί κάτω κάτω καὶ καί τὰ ὁ λοιπά λοιπός · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τόπος᾿ , , τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή καὶ καί οὗτος οὗτος αἰτεῖται αἰτέω , , ἤτοι ἤτοι ὃ ὁ ἔδει δέω δέω2 δεῖ δεῖξαι δείκνυμι , , ἔλαβεν λαμβάνω ἀναποδείκτως ἀναπόδεικτος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅλον ὅλος ὅλοξ οὐδὲν οὐδείς ἄλλο ἄλλος ἐστὶν εἰμί ἢ ἤ τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ μέρη μέρος , , ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ εἰ εἰ ἔστι εἰμί τὰ ὁ μέρη μέρος τοῦ ὁ τόπου τόπος , , ἔστιν εἰμί ὁ ὁ τόπος᾿ οὐδὲν οὐδείς ἄλλο ἄλλος φησὶν φημί ἢ ἤ ἱεῖ ἵημι ἔστιν εἰμί ὁ ὁ τόπος τόπος , , ἔστιν εἰμί ὁ ὁ τόπος᾿ . . Ὁ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἔλεγχος ἔλεγχος διὰ διά τὸ ὁ ὅς οἴεσθαι οἴομαι ἀντι - - στρέφειν στρέφω τὴν ὁ ἀκολούθησιν . . Ὁ Ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἔλεγχος ἔλεγχος πέμπτος πέμπτος πεμπτός ἐστὶ εἰμί τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος . . μέρος μέρος δέ δέ ἐστι εἰμί τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω παραλογισμοῦ παραλογισμός , , ὃς ὅς πρῶτός πρῶτος ἐστι εἰμί τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης προιὼν ἐρεῖ λέγω ἐρῶ · · ἀμφότεροι ἀμφότερος γὰρ γάρ οὗτοι οὗτος οἱ ὁ σοφισμοὶ ἀπὸ ἀπό συμβεβηκότος συμβαίνω ὥρμηνται ὁρμάω ὁρμέω . . διαφέρουσι διαφέρω δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω οὐκ οὐ | | ἀντιστρέφει ἀντιστρέφω τοὺς ὁ ὅρους ὅρος , , ἀλλ’ ἀλλά οὑτωσὶ οὕτως συλλογίζεται συλλογίζομαι · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ζῷον , , τὸ ὁ ζῷον γένος γένος , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα γένος γένος · · ὁ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ὡς ὡς ὡς ἀντιστρέφοντας λαμβάνει λαμβάνω τοὺς ὁ ὅρους ὅρος καὶ καί γίνεται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν καὶ καί τὰ ὁ μὴ μή ἀντιστρέφοντα ὡς ὡς ἀντιστρέφοντα λαμβάνηται . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ἕπεται τῷ τῷ κλέπτῃ κλέπτης τὸ ὁ νύκτωρ νύκτωρ πλανᾶσθαι πλανάω , , ἀντιστρέφοντες οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής λέγουσι λέγω καὶ καί ‘ ‘ ὁ ὁ νύκτωρ νύκτωρ πλανώμενος κλέπτης κλέπτης ἐστί᾿ καὶ καί ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ μέλι μέλι ξανθόν ξανθός ἐστι εἰμί , , καὶ καί τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός μέλι μέλι εἶναί εἰμί φασι φημί . . καὶ καί κατὰ κατά τοῦτο οὗτος τὸν ὁ κατασοφισμὸν συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι . . οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη δέ δέ , , εἰ εἰ ὁ ὁ μοιχὸς μοιχός καλλωπίζεται , , καὶ καί τὸν ὁ καλλωπιζόμενον μοιχὸν μοιχός εἶναι εἰμί · · πολλοῖς πολύς γὰρ γάρ ταῦτα οὗτος ὑπάρχει ὑπάρχω , , λέγω λέγω δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ νύκτωρ νύκτωρ πλανᾶσθαι πλανάω καὶ καί τὸ ὁ ὅς καλλωπίζεσθαι καλλωπίζω · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ κατηγορούμενον κατηγορέω οὐχ οὐ ὑπάρχει ὑπάρχω . . ἀλλὰ ἀλλά τοιαύτη τοιοῦτος μὲν μέν ἡ ὁ τῶν ὁ λεγομένων λέγω διάνοια διάνοια . . τὰ ὁ δὲ δέ κατὰ κατά τὴν ὁ λέξιν λέξις οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω · · ὅταν ὅταν γὰρ γάρ μέλιτος μέλι ὄντος εἰμί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἕπεται καὶ καί τὸ ὁ ξανθόν ξανθός , , καὶ καί τινὸς ξανθοῦ ὄντος εἰμί οἴονται οἴομαι εἶναι εἰμί μέλι μέλι · · καὶ καί γίνεται γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμὸς ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν · · συμβαίνει συμβαίνω γὰρ γάρ εἶναι εἰμί χολήν χολή , , ἥτις ὅστις ἐστὶ εἰμί ξανθή ξανθός , , πλὴν πλήν οὐχὶ καὶ καί μέλι μέλι . . ὁ ὁ δὲ δέ παραλογιζόμενος οὕτως οὕτως ἀπατᾷ ἀπατάω · · οὐχὶ οὐ τὸ ὁ μέλι μέλι ξανθόν ξανθός ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · ὥστε ὥστε καὶ καί τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός μέλι μέλι · · ἡ ὁ ὅς δὲ δέ χολὴ χολή ξανθή ξανθός · · ἡ ὁ χολὴ χολή ἄρα ἄρα μέλι μέλι . . καὶ καί αἱ ὁ περὶ περί τὴν ὁ δόξαν δόξα ἀπάται ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν τίκτονται τίκτω · · ἡ ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ γεῦσις γεῦσις ἀντιλαμβάνεται ἀντιλαμβάνω τοῦ ὁ ὅς μέλιτος μέλι ὡς ὡς γλυκέος , , ἡ ὁ δὲ δέ ὄψις ὄψις ὡς ὡς ξανθοῦ · · ἀφ’ ἀπό ὧν ἡ ὁ δόξα δόξα τὰ ὁ πάθη πάθος συνθεῖσα καὶ καί ὡς ὡς ἓν δοξάζουσα δοξάζω , , ὁπηνίκα ὁπηνίκα ἐνεργεῖ ἐνεργέω ἡ ὁ ὄψις ὄψις περί περί τι τι ξανθὸν ξανθός καὶ καί ὁρᾷ ὁράω τι τις χολοβαφές , , εὐθὺς εὐθύς καὶ καί μέλι μέλι τοῦτο οὗτος εἶναι εἰμί δοξάζει δοξάζω . . πάλιν πάλιν ἐπειδὴ ἐπεί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ὄμβρου ὄμβρος ό̓μβρος κατενηνεγμένου ἡ ὁ γῆ γῆ διάβροχος διάβροχος γίνεται γίγνομαι , , καὶ καί ὁπηνίκα ὁπηνίκα ὕδατος ὕδωρ ἔκχυσις ἔκχυσις γένηται γίγνομαι , , ὑετοῦ ὑετός καταφορὰν καταφορά γενέσθαι γίγνομαι νομίζομεν νομίζω . . ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν καὶ καί τὸν ὁ ἥλιον ἥλιος πολλάκις πολλάκις ποδιαῖον ποδιαῖος ἡ ὁ ὄψις ὄψις εἶναι εἰμί δοξάζει δοξάζω διὰ διά τὸ ὁ ἕπεσθαι ταῖς ὁ τῆς ὁ ὄψεως ὄψις φαντασίαις φαντασία . . οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ῥητορικοῖς ῥητορικός συλλογισμοῖς συλλογισμός αἱ ὁ σημειώδεις ἀποδείξεις ἀποδείκνυμι ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἑπομένων γίνονται γίγνομαι . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ σημεῖον σημεῖον τοῦ ὁ μοιχοῦ μοιχός τὸ ὁ ὅς καλλωπίζεσθαί καλλωπίζω ἐστι εἰμί καὶ καί τοῦ ὁ κλέπτου κλέπτης τὸ ὁ νυκτὸς νύξ πλανᾶσθαι πλανάω ἕπεται γὰρ γάρ καὶ καί τῷ τῷ μοιχῷ τὸ ὁ καλλωπίζεσθαι καλλωπίζω καὶ καί τῷ τῷ κλέπτῃ κλέπτης τὸ ὁ νυκτοπορεῖν νυκτοπορέω ) ) , , διὰ διά τοῦτο οὗτος αἱ ὁ ῥητορικαὶ ἀποδείξεις ἀποδείκνυμι ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἑπομένων γίνονται γίγνομαι · · ὁ ὁ γὰρ γάρ βουλόμενος δεῖξαι δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι μοιχός ἐστι εἰμί , , τὸ ὁ ἑπόμενον ἔλαβεν λαμβάνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καλλωπιστής , , καὶ καί ὁ ὁ τὸν ὁ κλέπτην κλέπτης ἐλέγξαι ἐλέγχω βουλόμενος ὅτι ὅτι2 ὅτι νύκωρ πλανᾶται πλανάω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ πολλοῖς πολύς μὲν μέν ταῦτα οὗτος ὑπάρχει ὑπάρχω , , τὸ ὁ δὲ δέ κατηγορούμενον κατηγορέω οὐχ οὐ ὑπάρχει ὑπάρχω λύσις λύσις ἐστί εἰμί . . κατηγορούμενον κατηγορέω δὲ δέ λέγει λέγω τὴν ὁ μὲν μέν μοιχείαν μοιχεία κατηγο - - ρίαν τοῦ ὁ καλλωπίζεσθαι καλλωπίζω , , τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ νυκτὸς νύξ βαδίζειν βαδίζω τὸ ὁ κλέπτειν κλέπτω , , οὐχ οὐ ὡς ὡς ὡς ἀληθῶς ἀληθής κατηγορουμένων εἴρηται λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη ἀντιστρέφειν ἀντιστρέφω ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής ὡς ὡς ὡς κατηγορουμένων λαμβανομένων λαμβάνω . . ὁμοίως ὅμοιος δέ δέ , , φησί φημί , , καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ συλλογιστικοῖς , , ἤτοι ἤτοι τοῖς ὁ κατὰ κατά συλλογισμὸν συλλογισμός δοκοῦσι δοκέω προβαίνειν προβαίνω λόγοις λόγος , , οἷος οἷος δοκεῖ δοκέω καὶ καί ὁ ὁ τοῦ ὁ Μελίσσου Μέλισσος εἶναι εἰμί . . οὗτος οὗτος γάρ γάρ , , δεῖξαι δείκνυμι θέλων ἐθέλω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὅν ὅς ὅς2 ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ὂν εἰμί καὶ καί ἄπειρον ἤπειρος , , κατεσκεύαζε κατασκευάζω τοῦτο οὗτος διὰ διά τῆς ὁ σὺν σύν ἀντιθέσει ἀντίθεσις τάχα τάχα ἀντιστροφῆς λέγων λέγω ὡς ὡς ὡς εἰ εἰ τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ μὴ μή γενόμενον γίγνομαι λοιπὸν λοιπός οὐχ οὐ ἕξει ἔχω ἀρχήν ἀρχή ἀρχήν · · εἶτα εἶτα προσετίθει προστίθημι καὶ καί τὴν ὁ ἑτέραν ἕτερος πρότασιν πρότασις , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ μὴ μή ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω ἄπειρον ἤπειρος , , ὡς ὡς εἶναι εἰμί τοιοῦτον τὸ ὁ συλλογιζόμενον · · τὸ ὁ ὅς ὂν εἰμί οὐ οὐ γέγονε γίγνομαι , , τὸ ὁ μὴ μή γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ μὴ μή ἔχον ἔχω ἀρχὴν ἀρχή ἄπειρον ἤπειρος , , τὸ ὁ ὂν εἰμί ἄπειρον ἤπειρος . . τούτου οὗτος γοῦν γοῦν τοῦ ὁ λόγου λόγος πολλὰ πολύς μὲν μέν καὶ καί ἄλλ’ ἄττα αἰτιάματα αἰτίαμα ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῆς ὁ Φυσικῆς φυσικός ἀκροάσεως ἀκρόασις εἴρηται λέγω ἐρῶ τῷ τῷ Ἀριστοτέλει Ἀριστοτέλης · · ἀπεδείχθη ἀποδείκνυμι δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ἡμαρτημένον ἁμαρτάνω , , ἡ ὁ σὺν σύν ἀντιθέσει ἀντίθεσις ἀντιστροφή ἀντιστροφή · · ταύτης οὗτος γὰρ γάρ τῇ ὁ ὅς τῇ ἀναιρέσει ἀναίρεσις τοῦ ὁ ἑπομένου καὶ καί τὸ ὁ ἡγούμενον ἀναιρούσης οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω καὶ καί ἡ ὁ παρὰ παρά τοῦ ὁ Μελίσσου Μέλισσος . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἄνθρωπός ἄνθρωπος ἐστιν εἰμί , , ἕπεται καὶ καί ζῷον ζῷον εἶναι εἰμί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη · · ζῴου ζῷον δὲ δέ μὴ μή ὄντος εἰμί εὔδηλον εὔδηλος ὡς ὡς οὐδὲ οὐδέ ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . ἐχρῆν χρή οὖν οὖν καὶ καί τὸν ὁ Μέλισσον Μέλισσος οὕτως οὕτως ἀντιστρέψαι καὶ καί εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ὡς ὡς εἰ εἰ τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ μὴ μή ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω οὐ οὐ γέγονεν γίγνομαι · · ὁ ὁ δ’ οὐχ οὐ οὕτω οὕτως πεποίη|κεν , , ἀλλὰ ἀλλά τῇ ὁ ἀναιρέσει ἀναίρεσις τοῦ ὁ ἡγουμένου συνανεῖλε καὶ καί τὸ ὁ ἑπόμενον . . ἀλλ’ ἀλλά ἐπισκεπτέον ἐπισκοπέω ἐπισκεπτέος αὖθις αὖθις τὰ ὁ ῥητὰ κατὰ κατά λέξιν λέξις . . οἷον οἷος ὁ ὁ Μελίσσου Μέλισσος λόγος λόγος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄπειρον ἤπειρος τὸ ὁ ἅπαν ἅπας . . ἐδείκνυε δείκνυμι , , φησίν φημί , , ὁ ὁ Μέλισσος Μέλισσος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄπειρον ἤπειρος τὸ ὁ ἅπαν ἅπας , , τουτέστι τὸ ὁ ὅς ὄν εἰμί · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ἅπαν ἅπας ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ὄντος εἰμί εἴληφεν λαμβάνω . . ἐδείκνυε δείκνυμι δὲ δέ τοῦτο οὗτος λαμβάνων λαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὂν ἀγένητον ἀγένητος , , ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ ὂν εἰμί οὐ οὐ γέγονε γίγνομαι . . καὶ καί τίθησι τίθημι τὴν ὁ τούτου οὗτος κατασκευήν κατασκευή · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ ὂν εἰμί λέγει λέγω τις τις γενέσθαι γίγνομαι , , ἢ ἤ ἐξ ἐκ ὄντος εἰμί ἄν ἄν γένοιτο γίγνομαι ἢ τίη ἐκ ἐκ μὴ μή ὄντος εἰμί · · ἀλλ’ ἀλλά ἐξ ἐκ ὄντος εἰμί μὲν μέν γενέσθαι γίγνομαι οὐκ οὐ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι · · τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός γὰρ γάρ καὶ καί περὶ περί ἐκείνου ἐκεῖνος ζητήσομεν ζητέω · · ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ ἀδύνατον ἀδύνατος καὶ καί ἐκ ἐκ μὴ μή ὄντος εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον γενέσθαι γίγνομαι τὸ ὁ ὄν , , διὰ διά τὸ ὁ κοινὸν κοινός ἀξίωμα ἀξίωμα εἶναι εἰμί τῶν ὁ φιλοσόφων φιλόσοφος μηδὲν ἐκ ἐκ τοῦ ὁ μηδαμῇ μηδαμῇ μηδαμῶς μηδαμῶς μηδαμός ὄντος εἰμί γίνεσθαι γίγνομαι · · συνάγεται συνάγω λοιπὸν λοιπός τὸ ὁ ὂν εἰμί ἀγένητον ἀγένητος εἶναι εἰμί . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ μὴ μή γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή οὐχ οὐ ἕξει ἔχω · · τὸ ὁ δὲ δέ μὴ μή ἔχον ἔχω ἀρχὴν ἀρχή ἄπειρον ἤπειρος . . πρὸς πρός τοῦτο οὗτος οὖν οὖν φησιν φημί ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη , , εἰ εἰ τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἅπαν ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω γεγονέναι γίγνομαι . . τοιοῦτον τοιοῦτος δέ δέ τινα τις νοῦν νόος ἔχει ἔχω τὸ ὁ λεγόμενον λέγω . . ὁ ὁ Μέλισσος Μέλισσος τὸ ὁ μὴ μή γεγονέναι γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή μὴ μή ἔχειν ἔχω ταὐτὸν αὐτός ἐνόμιζεν νομίζω εἶναι εἰμί καὶ καί ἐξισάζειν καὶ καί ἀντιστρέφειν ἀντιστρέφω . . ὑπήχθη δὲ δέ εἰς εἰς ταύτην οὗτος τὴν ὁ ἔννοιαν ἔννοια ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ καὶ καί τὸ ὁ γενό - - μένον μένω καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω ταὐτὰ οἴεσθαι οἴομαι καὶ καί ἀντιστρέφοντα , , ὥστε ὥστε καὶ καί πᾶν πᾶς τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχειν ἔχω καὶ καί πᾶν πᾶς τὸ ὁ ὅς ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω γεγονέναι γίγνομαι , , ὃ ὅς ψεῦδός ψεῦδος ἐστιν εἰμί · · εἰσὶ εἰμί γάρ γάρ τινα ἀρχὴν ἀρχή μὲν μέν ἔχοντα ἔχω μὴ μή γεγονότα δέ δέ , , ὡς ὡς τὰ ὁ οὐράνια οὐράνιος καὶ καί θεῖα θεῖος σώματα σῶμα . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ ὅς μὴ μή γενόμενον γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω ταὐτά εἰσιν εἰμί . . Ὁ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος , , ὅταν ὅταν προσληφθῇ τὸ ὁ ἀναίτιον . . Oὗτος ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός ἕκτος ἕκτος ἐστὶ εἰμί τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμῶν . . ὃ δὲ δέ ἐνταῦθα ἐνταῦθα παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος καλεῖ καλέω , , τοῦτο οὗτος ἐν ἐν τοῖς ὁ δευτέροις δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός “ μὴ μή παρὰ παρά τοῦτο οὗτος ” ” ὠνόμασε ὀνομάζω . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἐν ἐν τοῖς ὁ δι’ διά ἀδυνάτου ἀδύνατος συλλογισμοῖς συλλογισμός , , ὅταν ὅταν καὶ καί δίχα δίχα τῆς ὁ ὑποθέσεως ὑπόθεσις οὐδὲν ἧττον ἥσσων περαίνηται τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος , , συναγόντων συνάγω τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής τὸ ὁ τοιοῦτον ἀδύνατον ἀδύνατος καὶ καί λεγόντων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι διὰ διά τὴν ὁ ὑπόθεσιν ὑπόθεσις ἡμῶν ἐγώ τῶν ὁ προσδιαλεγομένων προσδιαλέγομαι αὐτοῖς αὐτός τοῦτο οὗτος γέγονε γίγνομαι τὸ ὁ ὅς ἀδύνατον ἀδύνατος , , μηδαμῶς μηδαμῶς μηδαμός τῆς ὁ ὑποθέσεως ὑπόθεσις ἡμῶν ἐγώ αἰτίας αἰτία οὔσης εἰμί τοῦ ὁ συμβαίνοντος συμβαίνω ἀδυνάτου · · τότε τότε τοτέ γὰρ γάρ μάλιστα μάλιστα ἔστι εἰμί λέγειν λέγω τὸ ὁ “ μὴ μή παρὰ παρά τοῦτο οὗτος ” ” . . ἔσται δὲ δέ δῆλον δῆλος τὸ ὁ λεγόμενον λέγω ὧδε ὧδε · · εἰ εἰ τις τις λέγει λέγω τὸ ὁ ζῷον ζῷον παντὶ πᾶς λευκῷ λευκός καὶ καί ἡμῶν ἐγώ λεγόντων λέγω μὴ μή εἶναι εἰμί ἀληθές ἀληθής οὐ οὐ γὰρ γάρ πᾶν πᾶς λευκὸν λευκός ζῷόν ἐστι εἰμί ) ) πειρᾶται πειράω ἐλέγχειν ἐλέγχω ἡμᾶς ἐγώ λέγων λέγω ‘ ‘ εἰ εἰ γὰρ γάρ ψεῦδος ψεῦδος τὸ ὁ παντί πᾶς , , ἔσται εἰμί ἀληθὲς ἀληθής τὸ ὁ ἀντιφατικῶς ἀντικείμενον τὸ ὁ ζῷον οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ᾿ , , ἔπειτα ἔπειτα τῇ ὁ θέσει θέσις ταύτῃ οὗτος τῇ ὁ ὅς τῇ λεγούσῃ λέγω τὸ ὁ ζῷον οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ λευκός δεικνὺς δείκνυμι ἀδύνατόν ἀδύνατος τι τις ἑπόμενον , , ψεῦδος ψεῦδος μὲν μέν εἶναι εἰμί λέγει λέγω τὸ ὁ τὸ ὁ ζῷον οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ , , ἀληθὲς ἀληθής δὲ δέ εἶναι εἰμί εἰσάγει τὸ ὁ ὃ ὅς αὐτὸς αὐτός ἔλεγε λέγω , , τὸ ὁ πᾶν πᾶς λευκὸν λευκός εἶναι εἰμί ζῷον . . δείκνυσι δείκνυμι δὲ δέ τοῦτο οὗτος οὕτως οὕτως συλλογιζόμενος · · τὸ ὁ ζῷον ζῷον καθ’ κατά ὑμᾶς οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός παντὶ πᾶς πτηνῷ , , τὸ ὁ πτηνὸν πτηνός παντὶ πᾶς κόρακι κόραξ , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός ἄρα ἄρα παντὶ πᾶς κόρακι κόραξ · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος · · ψευδὴς ψευδής ἄρα ἄρα καὶ καί ἡ ὁ ὑπόθεσις ὑπόθεσις ᾗ ὅς ᾗ τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος ἠκολούθησε ἀκολουθέω καὶ καί ἀφ’ ἀπό ἧς ὅς ὅς2 γέγονε γίγνομαι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος · · ἦν εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λέγουσα λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ζῷον οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ λευκός · · ἀληθὲς ἀληθής ἄρα ἄρα τὸ ὁ παντί . . πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ῥητέον λέγω ῥητέος · · οὐ οὐ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ παρὰ παρά τὴν ὁ ὑπόθεσιν ὑπόθεσις τὴν ὁ λέγουσαν λέγω τὸ ὁ ζῷον οὐ οὐ παντὶ πᾶς λευκῷ λευκός συνῆκται συνάγω τὸ ὁ λευκὸν λευκός παντὶ πᾶς κόρακι κόραξ , , ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὴν ὁ σὴν τὴν ὁ λέγουσαν λέγω τὸ ὁ λευκὸν λευκός παντὶ πᾶς πτηνῷ · · ἀφαιρεθείσης ἀφαιρέω γὰρ γάρ τῆς ὁ ὑποθέσεως ὑπόθεσις ἡμῶν ἐγώ τῆς ὁ , , ὡς ὡς λέγεις λέγω , , αἰτίας αἰτία γενομένης γίγνομαι τοῦ ὁ ἀτόπου ἄτοπος πάλιν πάλιν τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνάγεται συνάγω . . δείκνυσι δείκνυμι δὲ δέ καὶ καί αὐτός αὐτός , , ὅπως ὅπως οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι παρὰ παρά τὴν ὁ ὑπόθεσιν ὑπόθεσις ἡμῶν ἐγώ τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὴν ὁ τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί παραδείγματός παράδειγμα τινος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος . . λέγει λέγω τις τις ἀληθῶς ἀληθής ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ αἰτίῳ . . πειρᾶται πειράω οὖν οὖν ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής δεικνύναι δείκνυμι τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος καὶ καί φησίν φημί · · εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ αἰτίῳ , , οὐχ οὐ ὄψεταί ὁράω τι τι τῇ ὁ ὑποθέσει ὑπόθεσις ἀδύνατον ἀδύνατος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἕψεται ἕπομαι , , ὡς ὡς δειχθήσεται δείκνυμι · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ αἰτίῳ . . εἶτα εἶτα πειρᾶται πειράω δεικνύναι δείκνυμι ἀδύνατόν ἀδύνατος τι τι τοῦτον οὗτος τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός , , εἰ εἰ γὰρ γάρ ἡ ὁ φθορὰ φθορά λέγων λέγω καὶ καί ἡ ὁ γένεσις γένεσις ἐναντία ἐναντίος , , καὶ καί τῇ ὁ τινὶ φθορᾷ φθορά ἔσται εἰμί τὶς γένεσις γένεσις ἐναντία ἐναντίος · · τὶς δὲ δέ φθορὰ ὁ ὁ θάνατός θάνατος ἐστιν εἰμί · · ὥστε ὥστε ἔσται εἰμί τῷ ὁ θανάτῳ θάνατος τινὶ ὄντι εἰμί φθορᾷ φθορά ἐναντία ἐναντίος τὶς γένεσις γένεσις · · οὐδὲν δὲ δέ ἄλλο ἄλλος τῷ τῷ θανάτῳ θάνατος ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον ἢ τίη ἡ ὁ ζωή ζωή · · ἡ ὁ ζωὴ ζωή ἄρα γένεσις γένεσις · · εἰ εἰ δὲ δέ ἡ ὁ ζωὴ ζωή γένεσις γένεσις , , καὶ καί τὸ ὁ ζῆν ζήω ζάω ζέω γίνεσθαι γίγνομαι · · ὥστε ὥστε καὶ καί τὸ ὁ ζῷον ζῷον , , ᾗ ὅς ᾗ ζῇ ζήω ζάω , , γίνεται γίγνομαι · · ἀδύνατον ἀδύνατος δὲ δέ τῷ τῷ ζῴῳ , , ᾗ ὅς ᾗ ζῇ ζήω ζάω , , γίνεσθαι γίγνομαι · · εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἀδύνατον ἀδύνατος , , ἀδύνατος ἀδύνατος καὶ καί ἡ ὁ ὑπόθεσις ὑπόθεσις παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τοῦτο οὗτος γίνεται γίγνομαι · · ἦν εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λέγουσα λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ αἰτίῳ . . οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή ταὐτόν αὐτός . . φαμὲν φημί οὖν οὖν πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ παρὰ παρά τὸ ὁ λέγειν λέγω ἡμᾶς ἐγώ τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή καὶ καί τὴν ὁ ζωὴν ζωή ταὐτὸν αὐτός συνήχθη συνάγω τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ τὸ ὁ ζῷον ζῷον , , ᾗ ὅς ᾗ ζῇ ζήω ζάω , , γίνεται᾿ , , ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί τούτου οὗτος μὴ μή κειμένου οὐδὲν ἧττον ἥσσων διὰ διά τῶν ὁ λοιπῶν λοιπός προτάσεων πρότασις τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος συναχθήσεται · · ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος συνῆκται συνάγω παρὰ παρά τὸ ὁ λέγειν λέγω σε τὴν ὁ ζωὴν ζωή ἐναντίαν ἐναντίος τῷ τῷ θανάτῳ θάνατος ὄντι εἰμί φθορᾷ φθορά . . ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ φθορὰ οὐ οὐ τῇ ὁ ζωῇ ζωή ἐναντία ἐναντίος ἐστὶν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τῷ τῷ ἀψύχῳ ἄψυχος σώματι σῶμα · · τῇ ὁ ὅς τῇ δὲ δέ ζωῇ ἡ ὁ διάλυσίς ἐστιν εἰμί ἐναντία ἐναντίος . . ἡ ὁ διάλυσις διάλυσις δὲ δέ οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός τῇ ὁ φθορᾷ φθορά · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀνάγκη ἀνάγκη τὰ ὁ διαλυόμενα διαλύω καὶ καί ἀπ’ ἀπό ἀλλήλων ἀλλήλων χωριζόμενα χωρίζω φθείρεσθαι φθείρω . . ἰδοὺ γάρ γάρ τις τις διέλυσε διαλύω μὲν μέν ἀπ’ ἀπό ἀλλήλων ἀλλήλων τὰ ὁ ἐξ ἐκ ἐρίου ἔριον καὶ καί ἐκ ἐκ σηρῶν Σήρ νήματα νῆμα ἀλλήλοις ἀλλήλων συνημμένα συνάπτω καὶ καί κεκλωσμένα · · ἡ ὁ ὅς δὲ δέ τούτων οὗτος διάλυσις διάλυσις οὐκ οὐ ἤδη ἤδη γέγονεν γίγνομαι αὐτοῖς αὐτός καὶ καί αἰτία αἰτία φθορᾶς . . πάλιν πάλιν ἐάν ἐάν τις τις ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ σωροῦ διακρίνῃ διακρίνω τὸν ὁ σῖτον σῖτος καὶ καί τὴν ὁ κριθὴν κριθή ἀλλήλοις ἀλλήλων ὄντα εἰμί συμπεφυρμένα , , διάλυσις διάλυσις μὲν μέν καὶ καί διάκρισις διάκρισις γέγονεν γίγνομαι ἀπ’ ἀπό ἀλλήλων ἀλλήλων , , φθορὰ δὲ δέ οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός . . εἰ εἰ οὖν οὖν καὶ καί ὁ ὁ θάνατος θάνατος διάλυσίς ἐστι εἰμί καὶ καί διάκρισις διάκρισις ψυχῆς ψυχή καὶ καί σώματος σῶμα ἀπ’ ἀπό ἀλλήλων ἀλλήλων , , οὐκ οὐ ἄν ἄν εἴη εἰμί ὁ ὁ θάνατος θάνατος φθορά . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ὁ ὁ θάνατος θάνατος οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῇ ὁ ὅς τῇ φθορᾷ φθορά , , δῆλον δῆλος καὶ καί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ θνήσκειν ἀποθνῄσκω θνήσκω μὲν μέν λέγεσθαι λέγω τὰ ὁ ζῶντα ζήω , , φθείρεσθαι φθείρω δὲ δέ τὰ ὁ νεκρὰ νεκρός καὶ καί ἄψυχα ἄψυχος τῶν ὁ σωμάτων σῶμα . . εἰ εἰ δ’ ἦν εἰμί ὁ ὁ θάνατος θάνατος καὶ καί ἡ ὁ φθορὰ φθορά ταὐτόν , , ἅμα ἅμα τῷ τῷ χωρισθῆναι χωρίζω τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή τοῦ ὁ σώματος σῶμα ἐφθείρετο φθείρω ἄν ἄν τὸ ὁ σῶμα σῶμα · · νῦν νῦν δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τοῦτο οὗτος , , ἀλλὰ ἀλλά μετὰ μετά πολὺ πολύς ἡ ὁ φθορὰ φθορά τοῦ ὁ σώματος σῶμα γίνεται γίγνομαι . . τὰ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν λεγόμενα λέγω οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐὰν ἐγκαταριθμηθῇ ἐν ἐν τοῖς ὁ ἀναγκαίοις ἀναγκαῖος ἐρωτήμασι ἐρώτημα πρὸ πρό τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω βαῖνον βαίνω ἀδύνατον ἀδύνατος τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί . . ἐὰν ἐν ἐν τοῖς ὁ ἀναγκαίοις ἀναγκαῖος ἐρωτήμασι ἐρώτημα , , τουτέστι ταῖς ὁ παρὰ παρά τοῦ ὁ ἐρίζοντος λεγομέναις λέγω προτάσεσι ταύτας οὗτος γὰρ γάρ ἄνα ἀνά γκαῖα λέγει λέγω ἐρωτήματα ἐρώτημα , , οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖον τι τι συνάγουσιν συνάγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τούτων οὗτος μὴ μή ληφθέντων λαμβάνω οὐκ οὐ ἄν ἄν συνήχθη συνάγω τὸ ὁ προκείμενον ἀδύνατον ἀδύνατος ) ) , , ἐὰν ἐάν οὖν οὖν ἐν ἐν ταῖς ὁ τοιαύταις τοιοῦτος τοῦ ὁ ἐρίζοντος προτάσεσιν ἐγκαταμιχθῇ παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δὴ δή τούτου οὗτος τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής πρὸ πρό τοῦ ὁ ἐπενεχθῆναι ἐπιφέρω παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ συμβαῖνον ἀδύνατον ἀδύνατος , , τουτέστιν ἡ ὁ ψευδὴς ψευδής πρότασις πρότασις ἡ ὁ αἰτία αἰτία γινομένη τοῦ ὁ συμβαίνοντος συμβαίνω ἀδυνάτου δι’ διά αὐτῆς αὐτός γὰρ γάρ περαίνεται περαίνω τὸ ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος ἄτοπον ) ) , , δόξει δοκέω πολλάκις πολλάκις παρὰ παρά τοῦτο οὗτος γίνεσθαι γίγνομαι ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα γέγονε γίγνομαι · · συγκατεμίχθη γὰρ γάρ τοῖς ὁ ἀναγκαίοις ἀναγκαῖος ἐρωτήμασι ἐρώτημα τὸ ὁ ἰὴ ἰή ζωὴ ζωός ἐναντία ἐναντίος τῷ ὁ θανάτῳ θάνατος ὄντι εἰμί φθορᾷ φθορά οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ὁ ὁ θάνατος θάνατος φθορὰ ἀλλὰ ἀλλά διάλυσις διάλυσις ψυχῆς ψυχή καὶ καί σώματος σῶμα . . συγκατεμίχθη οὖν οὖν τοῖς ὁ ἀναγκαίοις ἀναγκαῖος ἐρωτήμασι ἐρώτημα τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὁ ὁ θάνατος θάνατος καὶ καί ἡ ὁ φθορὰ φθορά ταὐτόν᾿ οὗ οὗ ληφθέντος λαμβάνω συνῆκται συνάγω καὶ καί ἡ ὁ ζωὴ ζωή γένεσις γένεσις καὶ καί τὸ ὁ ζῆν ζήω ζάω ζέω γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ ζῷον ζῷον , , ᾗ ὅς ᾗ ζῇ ζήω ζάω , , γίνεσθαι γίγνομαι . . τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος δὲ δέ συλλογισμοὺς συλλογισμός ἀσλλογίστους μὲν μέν ἀπλῶς φησι φημί μὴ μή εἶναι εἰμί , , τουτέστι καθόλου καθόλου , , πρὸς πρός δὲ δέ τὸ ὁ προκείμενον ἀσυλλογίστους , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συλλογίζονται συλλογίζομαι ὃ ὅς αἱροῦνται αἱρέω διὰ διά τὸ ὁ ψευδεῖς ψευδής τὰς ὁ προτάσεις πρότασις λαμβάνειν λαμβάνω . . κατὰ κατά τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν εἰσιν εἰμί ἀσυλλόγιστοι ἀσυλλόγιστος . . τὸ ὁ δὲ δέ λανθάνειν λανθάνω πολλάκις πολλάκις οὐχ οὐ ἧττον ἥσσων αὐτοὺς αὐτός τοὺς ὁ ἐρωτῶντας ἐρωτάω τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ μόνον μόνος οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι ἐπιλανθάνονται ἐπιλανθάνομαι καὶ καί νομίζουσι νομίζω τὰ ὁ μὴ μή ταὐτὰ ὡς ὡς ὡς ταὐτὰ κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ἀπάτῃ ἀπάτη ὑπάγονται ὑπάγω καὶ καί σοφίζονται σοφίζω , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οἱ ὁ ἐρωτῶντες ἐρωτάω αὐτοὶ αὐτός τοῦτο οὗτος πάσχουσιν πάσχω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Πῶλος Πῶλος τὴν ὁ βούλησιν βούλησις καὶ καί τὴν ὁ δόκησιν δόκησις ταὐτὸν αὐτός νομίζων νομίζω ὡς ὡς ἓν ὄντων εἰμί ἠρώτα ἐρωτάω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης . . Oἱ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν εἷς ποιεῖν ποιέω , , ὅταν ὅταν λαν - - θάνῃ ἀποθνῄσκω θνήσκω πλείω πολύς πλείων ὄντα εἰμί , , καὶ καί ὡς ὡς ἑνός . . Ἕβδομος καὶ καί τελευταῖος τελευταῖος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω . . λέγεται λέγω δὲ δέ οὕτως οὕτως , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ ὑποκειμένων καὶ καί περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 ὁ ὁ λόγος λόγος ἐστὶν εἰμί ἰδίας ἴδιος ἐρωτήσεως ἐρώτησις δεόμενον δέω δέω2 οὐ οὐ προτείνεται | | ἰδίᾳ ἴδιος καὶ καί ἰδίᾳ ἴδιος ὁ ὁ ἐρωτῶν , , ἀλλὰ ἀλλά συμμίξας συμμείγνυμι τὰ ὁ διάφορα διάφορος ὑποκείμενα καὶ καί ὡς ὡς περὶ περί ἑνὸς ἐρωτῶν ἀπατᾷ ἀπατάω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , ὅταν ὅταν καὶ καί αὐτὸς αὐτός τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ὡς ὡς ἑνὸς ὄντος εἰμί τοῦ ὁ ὑποκειμένου δοίη δίδωμι , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα · · ὁ ὁ δεῖνα Σωκράτην Σωκράτης καὶ καί Πλάτωνα Πλάτων τύπτει τύπτω · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης καὶ καί ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἄνθρωπός ἄνθρωπος ἐστιν εἰμί · · ὁ ὁ δεῖνα δεινός ἄρα ἄρα ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἁλλ’ οὐκ οὐ ἀνθρώπους ἄνθρωπος τύπτει τύπτω . . τοιοῦτόν τοιοῦτος τι τι πεποίηκε ποιέω καὶ καί ὁ ὁ Πῶλος Πῶλος ἐν ἐν τῷ ὁ Γοργίᾳ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ὡς ὡς ἓν ἐρωτήσας ἐρωτάω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης . . ἦν εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις τοιαύτη τοιοῦτος · · ‘ ‘ εἰπέ λέγω εἶπον μοι , , ὦ ὦ Σώκρατες Σωκράτης , , οὐ οὐ δοκοῦσί δοκέω σοι σύ οἱ ὁ ῥήτορες ῥήτωρ ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί οἱ ὁ τύραννοι τύραννος ποιεῖν ποιέω ἅπαντα ἅπας ἃ ὅς ὅς2 βούλονται βούλομαι καὶ καί δοκεῖ δοκέω αὐτοῖς αὐτός βέλτιστα βέλτιστος εἶναι᾿ . . τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων γὰρ γάρ ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἠρώτησεν ἐρωτάω ὡς ὡς ἓν ὁ ὁ Πῶλος Πῶλος · · ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ βούλησις βούλησις καὶ καί ἄλλο ἄλλος δόκησις δόκησις . . ὃν ὅς ὅς2 ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἐπέπληξε ἐπιπλήσσω πλείονας πολύς πλείων ἅμα ἅμα ἐρωτήσεις ἐρωτάω ἐρωτήσαντα ἐρωτάω ὡς ὡς τὴν ὁ διαφορὰν διαφορά τῆς ὁ βουλήσεως βούλησις καὶ καί τῆς ὁ δοκήσεως δόκησις ἀγνοήσαντα καὶ καί ὡς ὡς ἑνὸς ὄντων εἰμί μίαν τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ποιησάμενον . . ἐπ’ ἐπί ἐνίων ἔνιοι μὲν μέν οὖν οὖν , , φησί φημί , , ῥᾴδιόν ῥᾴδιος ἐστιν εἰμί ἰδεῖν ὁράω εἶδον ὅτι ὅτι2 ὅτι πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματά ἐστιν εἰμί · · οἷον οἷος πότερον πότερος ἡ ὁ γῆ γῆ θάλαττά ἐστιν εἰμί ἢ τίη ὁ ὁ οὐρανός οὐρανός · · δῆλον δῆλος γὰρ γάρ ἐνταῦθα ἐνταῦθα ὅτι ὅτι2 ὅτι δύο γε τυγχάνει τυγχάνω τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως ἐρωτῆσαι ἐρωτάω , , πότερον πότερος ἡ ὁ γῆ γῆ θάλαττά ἐστιν εἰμί , , εἶτα εἶτα αὖθις αὖθις πότερον πότερος ὁ ὁ οὐρανὸς οὐρανός θάλαττά ἐστιν εἰμί . . ἐπ’ ἐπί ἐνίων ἔνιοι δέ δέ , , φησίν φημί , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ῥᾴδιον ἰδεῖν ὁράω εἶδον ὅτι ὅτι2 ὅτι πλείω πολύς πλείων τὰ ὁ ἐρωτήματά ἐστιν εἰμί , , καθάπερ καθά εἶχεν ἔχω ἡ ὁ προειρημένη προαγορεύω τοῦ ὁ Πώλου Πῶλος ἐρώτησις ἐρώτησις . . καὶ καί διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι πλείω πολύς πλείων εἰσὶ εἰμί τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω ἢ ἤ ὁμολογοῦσι ὁμολογέω τῷ τῷ μὴ μή ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω ἢ ἤ ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω φαίνονται φαίνω . . τοιοῦτον δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ λεγόμενον λέγω · · οἱ ὁ ἐρωτώμενοι ἐρωτάω τὴν ὁ τοιαύτην τοιοῦτος ἐρώτησιν ἐρώτησις ἢ ἤ ὁμολογοῦσι ὁμολογέω μὴ μή ἀποκρινόμενοι ἀποκρίνω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω φαῦλοι κοινωνοὶ εἶναι εἰμί ὡς ὡς ἐμποδίζοντες ἐμποδίζω τὸ ὁ κοινὸν κοινός ἔργον ἔργον , , ὡς ὡς εἶναι εἰμί ἔξωθεν ἔξωθεν λαμβανόμενον λαμβάνω τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ εἶναι εἰμί φαῦλοι φαῦλος κοινωνοί᾿ ὁμολογοῦσι ὁμολογέω γὰρ γάρ φαῦλοι εἶναι εἰμί κοινωνοὶ τῷ τῷ μὴ μή ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω ) ) , , ἢ ἤ τῷ τῷ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω φαίνονται φαίνω ἐλεγχόμενοι ἐλέγχω . . ἔστι εἰμί καὶ καί οὕτω οὕτως νοῆσαι νοέω τὸ ὁ λεγόμενον λέγω · · οἱ ὁ ἐρωτώμενοι ἐρωτάω ἢ ἤ οὐδέν τι ἀποκρίνονται ἀποκρίνω , , καὶ καί ὁμολογοῦσι ὁμολογέω διὰ διά τῆς ὁ σιωπῆς σιωπή τρόπον τρόπος τροπός τινά τις ἡ ὁ γὰρ γάρ σιωπὴ σιωπή δηλοῖ δηλόω τὸ ὁ ὅς ναί ναί , , τὸ ὁ τῆς ὁ συγκαταθέσεως συγκατάθεσις πρόσρημα πρόσρημα ) ) , , ἢ ἤ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις διδόντες δίδωμι ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω φαίνονται φαίνω . . τὸ ὁ δὲ δέ ἡ ὁ πάλιν πάλιν , , ὧν ὅς ὅς2 τὰ ὁ ὅς μέν μέν ἐστιν εἰμί ἀγαθὰ ἀγαθός τὰ ὁ δὲ δέ οὐκ οὐ ἀγαθά ἀγαθός , , πάντα πᾶς ἀγαθὰ ἀγαθός ἢ ἤ οὐκ οὐ ἀγαθά ἀγαθός , , καὶ καί τοῦτο οὗτος παράδειγμά παράδειγμα ἐστι εἰμί τοῦ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ὡς ὡς ἓν ἐρωτῶντος ἐρωτάω . . ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον , , πότερον πότερος ἡ ὁ σωφροσύνη σωφροσύνη ἀγαθὸν ἀγαθός ἢ ἤ φαῦλον φαῦλος , , καὶ καί πότερον πότερος ἡ ὁ ἀκολασία ἀκολασία ἀγαθὸν ἀγαθός ἢ ἤ φῦλον φῦλον · · ὁ ὁ δὲ δέ μίξας μείγνυμι ἀμφότερα ἀμφότερος καὶ καί ὡς ὡς περὶ περί ἑνὸς ἐρωτήσας ἐρωτάω οὐκ οὐ ἄδηλον ἄδηλος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπατήσει ἀπατάω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , εἴ εἰ γε γε συνυπαχθεὶς τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρώτησις καταφήσει φήσει φημί ἢ ἤ ἀποφήσει . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐρωτηθείς ἐρωτάω τις τις , , πότερον πότερος ἡ ὁ σωφροσύνη σωφροσύνη καὶ καί ἡ ὁ ἀκολασία ἀκολασία ἀγαθόν ἐστιν εἰμί ἢ ἤ φαῦλον φαῦλος , , εἴπῃ λέγω εἶπον ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀγαθόν ἀγαθός , , συμβήσεται συμβαίνω τὴν ὁ ἀκο - - λασίαν μὴ μή οὖσαν εἰμί τῶν ὁ ἀγαθῶν ἀγαθός εἶναι εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός · · εἰ εἰ δ’ ἀποφήσει , , συμβήσεται συμβαίνω πάλιν πάλιν τὴν ὁ σωφροσύνην σωφροσύνη οὖσαν εἰμί τῶν ὁ ἀγαθῶν ἀγαθός μὴ μή εἶναι εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός . . καὶ καί ποτὲ ποτε μὲν μέν οὕτως οὕτως φησὶ φημί γίνεσθαι γίγνομαι φαινόμενον φαίνω ἔλεγχον ἔλεγχος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ μόνον μόνος φῆσαι φημί ἢ ἤ ἀποφῆσαι ἀπόφημι ἐν ἐν τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρώτησις τῇ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ὡς ὡς ἓν πυνθανομένῃ · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ φάναι φαίνω τῶν ὁ ὅς μὴ μή ἀγαθῶν ἀγαθός τι τις εἶναι εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός ἢ τίη τῶν ὁ ἀγαθῶν ἀγαθός τι τις μὴ μή ἀγαθὸν ἀγαθός ψεῦδος ψεῦδος . . ποτὲ ποτε δὲ δέ συμβήσεται συμβαίνω καὶ καί ἔλεγχον ἔλεγχος γενέσθαι γίγνομαι ἀληθινὸν ἀληθινός προσληφθέντων τινῶν · · οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις ἔροιτο ἐρέω ῾ἆρά γε γε ὃ ὁ ἐφ’ ἐπί ἑνός , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐπὶ ἐπί πολλῶν πολύς ; ; ’ ’ καὶ καί τοῦτο οὗτος λαβὼν λαμβάνω προσλάβοι προσλαμβάνω ῾ἐπεὶ τυφλόν τυφλός ἐστι εἰμί τὸ ὁ μὴ μή ἔχον ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκὸς φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω , , καὶ καί τυφλὰ τυφλός ἔσται τὰ ὁ ὅς μὴ μή ἔχ’ ὄντα εἰμί ὄψιν ὄψις πεφυκότα φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω , , καὶ καί εἰ εἰ λευκόν λευκός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἔχον ἔχω χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις , , καὶ καί λευκὰ λευκόν ἔσται τὰ ὁ ἔχοντα ἔχω χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως᾿ . . καὶ καί γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος οὐ οὐ μία ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ῾ ἆρά γε γε , , εἰ εἰ τυφλόν τυφλός ἐστι εἰμί τὸ ὁ μὴ μή ἔχον ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκὸς φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω , , καὶ καί τυφλὰ τυφλός ἔσται τὰ ὁ ὅς μὴ μή ἔχοντα ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκότα φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω ; ; ’ ’ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἓν ἐρώτημα ἐρώτημα . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ἐκεῖνό ἐκεῖνος ἐστι εἰμί τυφλὸν τυφλός ὃ πεφυκὸς ὄψιν ὄψις ἔχειν ἔχω οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , οἷον οἷος τὸ ὁ διὰ διά πήρωσιν πήρωσις μὴ μή ἔχον ἔχω ὄψιν ὄψις , , τὸ ὁ δὲ δέ μήπω μήπω πεφυκὸς φύω ἔχειν ἔχω ὄψιν ὄψις , , ὡς ὡς τὸ ὁ σκυλάκιον , , καταχρηστικῶς καταχρηστικός φαμεν φημί τυφλόν τυφλός οὔπω οὔπω γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος πέφυκεν φύω ἔχειν ἔχω ὄψιν ὄψις ) ) , , πῶς πῶς πως οὐκ οὐ ἂν ἄν εἴη εἰμί διάφορα διάφορος ἐρωτῶν ἔρως ὁ ὁ λέγων λέγω ῾ ῾ ἆρά γε γε , , εἰ εἰ τυφλόν τυφλός ἐστι εἰμί τὸ ὁ μὴ μή ἔχον ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκὸς φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω , , καὶ καί τυφλὰ τυφλός ἔσται τὰ ὁ ὅς μὴ μή ἔχοντα ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκότα φύω δὲ δέ ἔχειν᾿ ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ μὲν μέν ἕν ἐστι εἰμί τυφλὸν τυφλός διὰ διά πήρωσιν , , ὃ ὅς καὶ καί τυφλὸν τυφλός | | εἰπεῖν λέγω εἶπον ἀληθές ἀληθής ἐστι εἰμί , , τὰ ὁ δὲ δέ διὰ διά τὸ ὁ μήπω μήπω πεφυκέναι φύω ἔχειν ἔχω , , ἃ ὅς ὅς2 καὶ καί f f . . 19r καταχρώμενοί φαμεν φημί τυφλά τυφλός , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ σκυλακίων ὐ ὐ γὰρ γάρ ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον ὅτι ὅτι2 ὅτι τυφλά ) ) , , δύο γε οὖν οὖν οὐσῶν εἰμί τῶν ὁ ἐρωτήσεων ἐρώτησις οὐ οὐ μία ἔσται πρὸς πρός ταῦτα οὗτος ἀπόκρισις ἀπόκρισις . . εἰ εἰ δέ δέ τις τις συναρπασθείη ὑπὸ ὑπό τῆς ὁ ἐρωτήσεως ἐρώτησις καὶ καί ὥσπερ ὥσπερ μιᾶς αὐτῆς αὐτός οὔσης εἰμί εἴπῃ λέγω εἶπον ὅτι ὅτι2 ὅτι ναί ναί , , τυφλά τυφλός ἐστιν εἰμί , , ὅταν ὅταν τὰ ὁ ὅς μὲν μέν σκυλάκια βλέπῃ βλέπω τὸ ὁ δὲ δέ μή μή οὐ οὐ γὰρ γάρ δυνατόν δυνατός ἐστι εἰμί τὸ ὁ πεπηρωμένον βλέψαι βλέπω ) ) , , ἔσονται εἰμί ἢ ἤ πάντα πᾶς ὁρῶντα ὁράω ἢ ἤ πάντα πᾶς τυφλά τυφλός . . ἴδιά ἴδιος τίνα γὰρ γάρ λόγον λόγος ’ ’ , , εἴποι λέγω εἶπον ἄν ἄν ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής πρὸς πρός τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , ῾τὰ μὲν μέν ἔσται ὁρῶντα ὁράω , , τὸ ὁ δὲ δέ μὴ μή ὁρῶν ὁράω ; ; ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ ἀμφότερα ἀμφότερος ἔφησας φημί εἶναι εἰμί τυφλὰ τυφλός μὴ μή ἔχοντα ἔχω ὄψιν ὄψις πεφυκότα φύω δὲ δέ ἔχειν ἔχω , , ἡ ὁ ἀμφότερα ἀμφότερος ἀνάγκη ἀνάγκη ὁρᾶν ὁράω ἢ ἤ μηδέτερον᾿ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοιοῦτον σόφισμα σόφισμα οὐ οὐ μόνον μόνος γέγονε γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα ὡς ὡς ἓν ἐρωτηθῆναι ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως καὶ καί ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχου ἐλέγχω · · εἴρηκε λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός μετὰ μετά τῶν ὁ ἄλλων καὶ καί τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ λαβεῖν λαμβάνω ‟ ‟ ὡσαύτως ὡσαύτως καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ” ” , , τουτέστι τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω μὴ μή εἶναι εἰμί τοιοῦτον τοιοῦτος ὡς ὡς τὸν ὁ μὲν μέν ἐρωτῶντα ἐρωτάω ἄλλου ἄλλος χρόνου χρόνος λαμβάνειν λαμβάνω τὸ ὁ ὑποκείμενον , , τὸν ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἑτέρου ἕτερος . . τοῦτο οὗτος δέ δέ ἐστι εἰμί καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πᾶν πᾶς τὸ ὁ πεφυκὸς φύω ἔχειν ἔχω ὄψιν ὄψις καὶ καί μὴ μή ἔχον ἔχω τυφλόν τυφλός ἐστιν εἰμί , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς μὴ μή ἔχον ἔχω ὅτε ὅτε πέφυκεν φύω ἔχειν ἔχω . . Ἤ δὴ δή οὕτως οὕτως διαιρετέον διαιρέω διαιρετέος . . Εἰπὼν λέγω δύο γε εἴδη εἶδος εἶναι εἰμί τῶν ὁ παραλογισμῶν καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 φαίνονται φαίνω ἐλέγχειν ἐλέγχω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής τοὺς ὁ ἐντυγχάνοντας ἐντυγχάνω , , καὶ καί διδάξας διδάσκω ὅσοι ὅσος τε τε καὶ καί τίνες τις οἱ ὁ τρόποι τρόπος τροπός οἱ ὁ ὑπὸ ὑπό τὰ ὁ εἴδη εἶδος ταῦτα οὗτος τῶν ὁ σοφισμῶν τελοῦντες τελέω , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν τὰ ὁ ] ] παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ὀνομάσας ὀνομάζω τὸ ὁ δ’ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις , , καὶ καί τοὺς ὁ ὅς μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις τρόπους τρόπος τροπός σοφιστικοὺς σοφιστικός ἓξ εἶναι εἰμί παραδούς παραδίδωμι , , ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , ἀμφιβολίαν , , σύνθεσιν σύνθεσις , , διαίρεσιν διαίρεσις προσῳδίαν , , σχῆμα σχῆμα λέξεως λέξις , , τοὺς ὁ ὅς δ’ δ’ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις ἑπτὰ εἶναι εἰμί σαφέστατα σαφής ἐκθέμενος , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἢ τίη πῇ πῆ καὶ καί μὴ μή κυρίως κύριος κυρίως λέγεσθαι λέγω μέρη μέρος , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸν ὁ διορισμὸν διόρισις διορισμός τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός καὶ καί ἐλέγχου ἔλεγχος , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνειν λαμβάνω , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον , , τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος καὶ καί τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω , , νῦν νῦν λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἢ τίη οὕτως οὕτως διαιρετέον τοὺς ὁ σοφιστικοὺς σοφιστικός ἐλέγχους ἔλεγχος , , καὶ καί λεκτέον λέγω λεκτέος ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ ὅς μέν μέν εἰσι εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , οἱ ὁ δὲ δέ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις , , καὶ καί οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἓξ ὄντες εἰμί εἰσὶν εἰμί οἵδε ὅδε , , οἱ ὁ δὲ δέ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις ἑπτὰ τυγχάνοντές εἰσιν εἰμί οἵδε ὅδε , , ἢ τίη πάντας πᾶς τοὺς ὁ φαινομένους φαίνω συλλογισμοὺς συλλογισμός καὶ καί ἐλέγχους ἀνακτέον εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια . . καὶ καί λέγει λέγω πῶς πῶς πως ἀναχθήσονται , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ αὐτὸς αὐτός ἀνάγει ἀνάγω πάντας πᾶς . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ‟ ‟ τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνός , , μὴ μή ὀνόματος ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά πράγματος πρᾶγμα , , καὶ καί ὀνόματος ὄνομα μὴ μή συνωνύμου συνώνυμος ἀλλὰ ἀλλά τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς ὑποκειμένου , , ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοθέντων δίδωμι τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω , , μὴ μή συναριθμουμένου συναριθμέω τοῦ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , καὶ καί κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ὡσαύτως ὡσαύτως καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός χρόνῳ χρόνος ” ” , , ὁ ὁ ταῦτα οὗτος ἀγνοήσας ἀγνοέω ἤ ἤ τι τι τούτων οὗτος ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη περιπεσεῖται τῷ τῷ ψεύδει ψεύδω καὶ καί ἀπατηθήσεται . . ἐπειδὴ ἐπεί οὖν οὖν , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός ἀντιφάσεως ἀντίφασις , , ὁ ὁ δὲ δέ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων ἐστίν εἰμί , , ὁ ὁ ἀγνοῶν ἀγνοέω ὅ ὅς τι τις ποτέ ποτε ποτέ ἐστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων δεῖ δέω δέω2 δεῖ συμβαίνειν συμβαίνω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , ἀπατηθήσεται παρὰ παρά τοῦ ὁ μὴ μή συλλογιζομένου μηδὲ μηδέ ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων συνάγοντος συνάγω τὴν ὁ δοκοῦσαν δοκέω ἀντίφασιν ἀντίφασις . . τοιοῦτοι τοιοῦτος δ’ ἦσαν εἰμί οἱ ὁ μὴ μή ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων συνάγοντες συνάγω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , οἱ ὁ τὸ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος παραλαμβάνοντες παραλαμβάνω παραλογισμοὶ καὶ καί οἱ ὁ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτοῦντες αἰτέω καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον . . πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἀναχθήσονται πάντες πᾶς οἱ ὁ παραλογισμοὶ εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ὡς ὡς ὡς ἀσυλλόγιστοι ἀσυλλόγιστος καὶ καί μὴ μή ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων συνάγοντες συνάγω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἴδιον ἴδιος τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως συλλογισμοῦ συλλογισμός . . ἔπειτα ἔπειτα ἀναχθήσονται πάντες πᾶς οὗτοι οὗτος καὶ καί εἰς εἰς τὰ ὁ μέρη μέρος τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος , , καὶ καί δειχθήσεται δείκνυμι ὡς ὡς παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψίν τινος τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ ἐλέγχῳ τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα συνίσταται συνίστημι συνιστάω , , ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ ὁμώνυμόν ὁμώνυμος τι τις ληφθῆναι λαμβάνω ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ ἀμφίβολον ἢ ἤ ἕτερόν | τι τις . . ; ; Τῶν μὲν μέν γὰρ γάρ ἐν ἐν τῇ ὁ λέξει λέγω οἱ ὁ ὅς μέν μέν εἰσι εἰμί παρὰ παρά τὸ ὁ διττόν δισσός . . Εἶπεν ὅτι ὅτι2 ὅτι τῶν ὁ παραλογισμῶν ἕκαστος ἕκαστος ἀναχθήσεται εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια . . καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὲν μέν ἓν ἔφησεν φημί ἀπελέγχον τοὺς ὁ παραλογισμούς παραλογισμός , , τὸ ὁ μὴ μή ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων αὐτοὺς αὐτός συνάγεσθαι συνάγω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ διορισμῷ διόρισις διορισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος εἴρητο λέγω ἐρῶ . . νῦν νῦν δὲ δέ καὶ καί παρ’ παρά ἓν ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ μερῶν μέρος τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος γίνεσθαι γίγνομαι τούτους οὗτος διδάσκει διδάσκω , , καὶ καί πρότερον πρότερος τὸν ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία φησὶ φημί γίνεσθαι γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή ἓν εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα καὶ καί τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα καὶ καί τὸν ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία · · τόύτους γὰρ γάρ ἐδήλωσε δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ ὅς ἥ ὁ τε τε ὁμωνυμία ὁμωνυμία καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος . . οὗτοί οὗτος τε τε οὖν οὖν καὶ καί ἡ ὁ ὁμοιοσχημοσύνη τῆς ὁ λέξεως λέξις , , τουτέστιν οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις , , ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια γίνονται γίγνομαι , , δῆλον δῆλος · · κεῖται κεῖμαι γὰρ γάρ τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος εἶναι εἰμί ‟ ‟ τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνός , , μὴ μή ὀνόματος ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά πράγματος πρᾶγμα ” · · οἱ ὁ ὅς δὲ δέ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίας ἀμφιβολία ἐξ ἐκ ὀνομάτων ὄνομα εἰσὶ εἰμί καὶ καί λόγων λόγος οὐχ οὐ ἁπλῶν ἁπλόος ἀλλὰ ἀλλά διάφορα διάφορος σημαινόντων σημαίνω , , ναὶ μὴν μήν καὶ καί ἡ ὁ ὁμοιοσχημοσύνη . . τό ὁ τε τε γὰρ γάρ μανθάνειν μανθάνω δύο γε σημαίνει σημαίνω καὶ καί ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ ἀμφίβολος ἀμφίβολος λόγος λόγος ὁ ὁ ῾ὃ ὁρᾷ ὁράω τις τις , , τοῦτο οὗτος ὁρᾷ᾿ λέγων λέγω δύο γε παρεμφαίνει ἐμφαίνω , , τόν ὁ τε τε ὁρῶντα ὁράω καὶ καί τὸ ὁ ὁρώμενον ὁράω · · καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἐνεργεῖν ἐνεργέω περὶ περί τὴν ὁ μάθησιν μάθησις δύο γε ταῦτα οὗτος δηλοῖ δηλόω , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ · · πάθους πάθος γάρ γάρ ἐστι εἰμί καὶ καί ἐνεργείας ἐνέργεια σημαντικόν σημαντικός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις συλλογισμοῦ συλλογισμός . . δῆλον δῆλος οὖν οὖν ὡς ὡς εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια καὶ καί οἱ ὁ τρεῖς οὗτοι οὗτος ἀναχθήσονται , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πράγματός πρᾶγμα εἰσιν εἰμί ἑνός · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ τὸν ὁ συλλογιζόμενον καὶ καί ἔλεγχον ἔλεγχος ποιῆσαι ποιέω βουλόμενον τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν πρᾶγμα πρᾶγμα λαμβάνειν λαμβάνω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ σύνηθες συνήθης γὰρ γάρ τὸ ὁ πάντα πᾶς ὡς ὡς τόδε ὅδε τι τι σημαίνειν σημαίνω περὶ περί τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία δοκεῖ δοκέω εἰρῆσθαι λέγω ἐρῶ , , οὐ οὐ περὶ περί τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμοῦ παραλογισμός , , ὃν ὅς ὅς2 ὁμοιοσχημοσύνην , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ἐνταῦθα ἐνταῦθα λέγει λέγω · · σύνηθες γὰρ γάρ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω μὴ μή μόνον μόνος τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὰ ὁ σιγώμενα σιγάω καὶ καί ὁρῶντα ὁράω τόν ὁ τε τε ὁρῶντα ὁράω καὶ καί τὰ ὁ ὁρώμενα ὁράω . . ἐπήγαγε ἐπάγω δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἀναμιμνήσκων ἀναμιμνήσκω τοῦ ὁ ἔμπροσθεν ἔμπροσθεν εἰρημένου , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἷς τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία καὶ καί οὗτος οὗτος , , ‟ ‟ ὅταν ὅταν εἰωθότες εἴωθα ὦμεν εἰμί οὕτω οὕτως λέγειν λέγω ” ” . . καὶ καί ἡ ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις , , φησί φημί , , καὶ καί διαιρέσεως διαίρεσις ἀπάτη εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀναχθήσεται · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχου ἔλεγχος τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δηλοῦσθαι δηλόω καὶ καί χωρὶς χωρίς καὶ καί μετὰ μετά τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις · · ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις καὶ καί τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις οὐ οὐ συμβαίνει συμβαίνω , , ἀλλ’ ἀλλά ἕτερον ἕτερος μέν μέν ἐστι εἰμί τὸ ὁ χωρὶς χωρίς ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα ἢ ἤ ῥημάτων ῥῆμα δηλούμενον δηλόω , , ἕτερον ἕτερος δὲ δέ τὸ ὁ ὑπὸ ὑπό τῆς ὁ τούτων οὗτος συνθέσεως σύνθεσις . . τὰ ὁ γὰρ γάρ γράμματα γράμμα χωρὶς χωρίς καὶ καί τὸ ὁ ῾ἐπίσταται ' ' χωρὶς χωρίς οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω καὶ καί συντεθέντα συντίθημι , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς γράμματα γράμμα ἐπίσταται᾿ · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ῾ ῾ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης βαδίζει᾿ οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω , , ὥσπερ ὥσπερ εἴρηται λέγω ἐρῶ καὶ καί πρότερον . . ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω λέγει λέγω τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 ἀναχθήσονται οἱ ὁ προειρημένοι προαγορεύω παραλογισμοὶ εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια · · ἔστι εἰμί δὲ δέ αὕτη οὗτος τὸ ὁ μὴ μή τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ ὁμώνυμον ὁμώνυμος καὶ καί τὸν ὁ ἀμφίβολον ἀμφίβολος λόγον λόγος . . νοηθήσεται δὲ δέ καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις καὶ καί διαιρέσεως διαίρεσις τοῦτο οὗτος εἰρῆσθαι λέγω ἐρῶ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια οὗτοι οὗτος ἀναχθήσονται παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή ταὐτὸ αὐτός σημαίνειν σημαίνω . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ βαδίζει βαδίζω καὶ καί τὸ ὁ δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ναὶ μὴν μήν καὶ καί τὸ ὁ ὅς οὗ οὗ2 ὅς ὅς2 ἕ καταλύεις καταλύω καὶ καί τὸ ὁ ἰού καταλύεις᾿ οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀμφίβολος ἀμφίβολος λόγος λόγος καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα τὸ ὁ διαφέρον οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνουσι σημαίνω . . χρεὼν δὲ δέ εἶναι εἰμί καὶ καί τοῦτο οὗτος , , ἤγουν τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα μὴ μή διάφορα διάφορος σημαίνειν σημαίνω · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα ἓν καὶ καί ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , εἰ εἰ μέλλει μέλλω ἔλεγχος ἔλεγχος γενέσθαι γίγνομαι , , οὕτω οὕτως καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα οὐ οὐ πολλῶν πολύς εἶναι εἰμί δηλωτικόν δηλωτικός . . ὥσπερ ὥσπερ γάρ γάρ , , φησίν φημί , , οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἔλεγχος ἔλεγχος , , ἄν ἄν ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος μὲν μέν πράγματος πρᾶγμα ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω καταφήσῃ , , ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος δὲ δέ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τὴν ὁ δοκοῦσαν συναγάγῃ ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως , , οὕτω οὕτως , , κἄν ἐάν κἀν τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα μὲν μέν ἓν ᾖ εἰμί πολυώνυμον πολυώνυμος δέ δέ , , μὴ μή ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δὲ δέ ὀνόματος ὄνομα , , ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ κατέφησεν κατάφημι ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω , , συναγάγῃ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως , , οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω ἔλεγχος ἔλεγχος ἀληθὴς ἀληθής γίνεσθαι γίγνομαι , , | | ἀλλ’ ἀλλά ἔτι ἔτι ἐρωτήματος ἐρώτημα δεῖ δέω δέω2 δεῖ εἰ εἰ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τοῦτο οὗτος κἀκεῖνο ἐκεῖνος . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις οὕτως οὕτως συλλογίσεται · · πότερον πότερος καὶ καί Σκύθαι Σκύθης καὶ καί οἱ ὁ ἄλλοι ἄλλος ἄνθρωποι ἄνθρωπος τὰ ὁ δυνατὰ δυνατός ὁρᾶν ὁράω ὁρῶσιν ὁράω ἢ ἤ τὰ ὁ ἀδύνατα ἀδύνατος ; ; τὰ ὁ δυνατὰ δυνατός δήπου · · οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν καὶ καί σὺ καὶ καί ἐγώ ; ; ναί ναί · · ὁρᾷς ὁράω δὲ δέ τὰ ὁ ἡμέτερα ἡμέτερος λωπία ; ; ναί ναί · · δυνατὰ δυνατός οὖν οὖν ὁρᾶν ὁράω ἐστι εἰμί ταῦτα οὗτος · · ὁρᾷ ὁράω ἄρα ἄρα τὰ ὁ ἡμέτερα ἡμέτερος ἱμάτια ἱμάτιον · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οὐχ ὁρᾷ ὁράω · · ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος , , εἰ εἰ καὶ καί ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ λώπιον καὶ καί τὸ ὁ ἱμάτιον ἱμάτιον , , ἀλλ’ ἀλλά ὅμως ὅμως ὁμῶς διὰ διά τὸ ὁ πολλοὺς πολύς τῶν ὁ ἀκουόντων ἀκούω ἀορισταίνειν δεῖται δέω δέω2 ὁ ὁ λόγος λόγος ἐρωτήματος εἰ εἰ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ λώπιον τῷ τῷ ἱματίῳ ἱμάτιον . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν ὥσπερ ὥσπερ τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα εἶναι εἰμί ταὐτὸν αὐτός καὶ καί ἕν , , εἰ εἰ μέλλει μέλλω ἔλεγχος ἔλεγχος ἔσεσθαι εἰμί , , οὕτω οὕτως καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν εἶναι εἰμί καὶ καί μὴ μή ἱματίου ἱμάτιον προκειμένου ἀποδεικνύναι ἀποδείκνυμι λώπιον ἀλλὰ ἀλλά ἱμάτιον ἱμάτιον . . ἀληθὴς ἀληθής μὲν μέν γὰρ γάρ ὁ ὁ συλλογισμός συλλογισμός ἐστι εἰμί κἀκεῖνος ὁ ὁ ἀντὶ ἀντί ἱματίου ἱμάτιον λώπιον συλλογισάμενος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπειδή ἐπεί , , εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω τις τις ὅτι ὅτι2 ὅτι ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἱμάτιον ἱμάτιον τῷ τῷ λωπίῳ , , θροηθήσεται οὐκ οὐ ἀπεικότως ἀπεικότως κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ζητήσει ζητέω τὸ ὁ ὅς διὰ διά τί τι , , διὰ διά τοῦτό οὗτος φησι φημί μὴ μή συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι τὸν ὁ ὅς οὕτω οὕτως συλλογιζόμενον . . Oἱ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ὁρισθέντος ὁρίζω τοῦ ὁ συλλογισμου . . ᾿ Ανήγαγε μὲν μέν ἐν ἐν τοῖς ὁ ἄνωθεν ἄνωθεν εἰρημένοις λέγω τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις παραλογισμοὺς παραλογισμός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια . . νῦν νῦν δὲ δέ καὶ καί τὸν ὁ πρῶτον τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἀνάγει ἀνάγω ἄγνοιαν ἄγνοια , , καὶ καί φησὶν φημί ὡς ὡς ὡς ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός φανερὸν φανερός γενήσεται γίγνομαι καὶ καί ἡ ὁ εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος σοφισμάτων σόφισμα ἀναγωγή ἀναγωγή . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός εἰς εἰς τὴν ὁ ῥηθεῖσαν λέγω ἀνάγεται ἀνάγω τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια , , πιστοῦται πιστόω ἐκ ἐκ τοῦ ὁ τὸν ὁ συλλογισμὸν συλλογισμός ὁρίσασθαι ὁρίζω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ συλλογισμός συλλογισμός ἐστι εἰμί ‟ ‟ λόγος λόγος ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 τεθέντων τίθημι τινῶν ἕτερόν τι τι τῶν ὁ κειμένων συμβαίνει συμβαίνω ” ” , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω οὐκ οὐ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ κειμένων ἕτερόν ἕτερος τι τι συνάγεται συνάγω , , ὁ ὁ ἀπὸ ἀπό τοὐ συμβεβηκότος συμβαίνω ἄρα ἄρα οὐκ οὐ ἔστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός , , διὸ διό οὐδὲ οὐδέ ἔλεγχος ἔλεγχος . . φανερὸν φανερός ἄρα ἄρα ὡς ὡς ὡς καλῶς καλός καὶ καί οὗτος οὗτος ἀνάγεται ἀνάγω εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια · · ἀγνοεῖ ἀγνοέω γὰρ γάρ πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐλέγχειν ἐλέγχω ὁ ὁ οὕτως οὕτως ἐλέγχειν ἐλέγχω δοκῶν δοκέω . . τούτῳ οὗτος δὲ δέ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός διενήνοχε , , τῷ τῷ προσκεῖσθαι πρόσκειμαι ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις · · ἔλεγχος ἔλεγχος γάρ γάρ ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός μετὰ μετά ἀντιφάσεως ἀντίφασις τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα . . εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις συλλογίσαιτο συλλογίζομαι τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος κατ’ κατά οὐδενὸς λίθου λίθος διὰ διά μέσου μέσος τοῦ ὁ ζῴου οὕτω οὕτως λέγων λέγω ῾τὸ ζῷον ζῷον κατὰ κατά παντὸς πᾶς ἀνθρώπου ἄνθρωπος , , τὸ ὁ ζῷον κατ’ κατά οὐδενὸς λίθου᾿ , , ἐνίσταται ἐνίστημι δέ δέ τις τις πρὸς πρός αὐτὸν αὐτός μὴ μή οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω τὸ ὁ συναγόμενον συνάγω , , ἀλλὰ ἀλλά κατὰ κατά τινὸς λίθου λίθος κατηγορεῖσθαι κατηγορέω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , εἰ εἰ τοῦτο οὗτος τεθῇ τίθημι , , προσληφθῇ δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ ἑτέρα ἕτερος πρότασις πρότασις ἡ ὁ τὸ ὁ ζῷον ζῷον ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ λίθου λίθος ἀποφάσκουσα , , ἐν ἐν τρίτῳ τρίτος σχήματι σχῆμα ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός γενήσεται γίγνομαι τὸ ὁ ζῷον κατ’ κατά οὐ οὐ παντὸς πᾶς ἀνθρώπου ἄνθρωπος συνάγων συνάγω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί ψεῦδος ψεῦδος · · παντὶ πᾶς γὰρ γάρ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος τὸ ὁ ὅς ζῷον ζῷον · · καὶ καί οὕτως οὕτως ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος γενήσεται γίγνομαι τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τοῦ ὁ πρώην πρώην ἔχων ἔχω συμπεράσματος συμπέρασμα . . οὗτος οὗτος οὖν οὖν ὁ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχος ἔλεγχος , , ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 ἡ ὁ ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ συμπερανθέντος παραλαμβάνεται παραλαμβάνω . . ὁ ὁ δ’ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω οὐκ οὐ ἔλεγχος ἔλεγχος . . ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος δὲ δέ σχήματι σχῆμα καὶ καί τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος συνακτέον συνάγω συνακτέος συλλογισμόν συλλογισμός . . ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν οὖν οὖν ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος συλλογισμὸς συλλογισμός ἀντιφάσεως ἀντίφασις , , εἴρηταί λέγω τε τε καὶ καί δέδεικται δείκνυμι . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί περὶ περί ἄλλων ἄλλος τινῶν , , οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί περὶ περί τούτου οὗτος καὶ καί Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης αὐτὸς αὐτός ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός εἴρηκε λέγω ἐρῶ καὶ καί ἡμεῖς ἐγώ ἐν ἐν ταῖς ὁ ἡμετέραις εἰς εἰς ἐκεῖνα σχολαῖς σχολή , , οἱ ὁ τῷ τῷ τοιούτῳ τοιοῦτος ἐντυχόντες ἐντυγχάνω ὑπομνήματι ὑπόμνημα γνώσονται , , ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 καὶ καί τὸν ὁ ἀπὸ ἀπό τοὐ συμβεβηκότος συμβαίνω μὴ μή ὄντα εἰμί συλλογισμὸν συλλογισμός ἀπεδείξαμεν ἀποδείκνυμι διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων συνάγειν συνάγω τι τις ἕτερον ἕτερος . . παντὶ πᾶς γὰρ γάρ δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος σώζων σῴζω ἐν ἐν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ τὸν ὁ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὁρισμόν ὁρισμός · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος λέγειν λέγω μουσικόν μουσικός , , τὸ ὁ δὲ δέ μουσικὸν μουσικός συμβεβηκός , , εἶτα εἶτα τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος συνάγειν συνάγω συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία ποιὸν πόρρω πρόσω τῆς ὁ συλλογιστικῆς μεθόδου μέθοδος ἐστί εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐ οὐ γὰρ γάρ εἰ εἰ τούτων οὗτος ὄντων εἰμί ἀνάγκη ἀνάγκη τόδε ὅδε εἶναι εἰμί κατασκευαστικὴ αἰτία αἰτία ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ μὴ μή εἷναι ἵημι τὸν ὁ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω συλλογισμὸν συλλογισμός συλλογισμόν συλλογισμός . . κειμένων μὲν μέν γάρ γάρ τινων κατὰ κατά τὴν ὁ συλλογιστικὴν μέ|θοδον κατ’ κατά ἐκείνην ἐκεῖνος συνάγεται συνάγω συλλογιστικὸν συλλογιστικός καὶ καί τὸ ὁ συναγόμενον συνάγω · · εἰ εἰ δὲ δέ μή μή , , ὡς ὡς ἡ ὁ τέχνη τέχνη παρακελεύεται παρακελεύομαι , , οἱ ὁ ὅροι τεθῶσιν τίθημι , , ἀλλ’ ἀλλά ἄλλως ἄλλος ἄλλως ληφθῶσι λαμβάνω καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως , , οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τεχνηέντως τεχνήεις συμπερανθήσεται , , ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή κἀπὶ ἐπί τοῦ ὁ παραδείγματος παράδειγμα γινόμενον φαίνεται φαίνω . . ἀσάφειαν ἀσάφεια δὲ δέ τῷ τῷ λόγῳ λόγος ἐνεποίησε ἐμποιέω διά διά τε τε τοῦ ὁ τὸν ὁ ἐλάττονα ὅρον ὅρος παραλιπεῖν παραλείπω , , εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή πάντῃ πᾶς πάντῃ , , καὶ καί διὰ διά τοῦ ὁ ὅς τὸ ὁ τόδε ὅδε τι ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ συνθέτου σύνθετος λαβεῖν λαμβάνω ἐπὶ ἐπί οὐσίας οὐσία μόνης μόνος λεγόμενον λέγω · · πᾶσα πᾶς γὰρ γάρ οὐσία τόδε ὅδε τι σημαίνειν σημαίνω δοκεῖ δοκέω . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν καταστῆσαι καθίστημι τὴν ὁ λέξιν λέξις καὶ καί οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον · · οὐ οὐ γὰρ γάρ εἰ εἰ τούτων οὗτος ὄντων εἰμί ἀνάγκη ἀνάγκη τόδε ὅδε εἶναι εἰμί , , ἤτοι ἤτοι οὐ οὐ γὰρ γάρ εἰ εἰ Σωκράτους Σωκράτης ὄντος εἰμί λευκόν λευκός ἐστι εἰμί , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ λευκὸν λευκός χρῶμα χρῶμα διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις ἀντὶ ἀντί γὰρ γάρ τοῦ ὁ χρώματος χρῶμα τὸ ὁ λευκὸν λευκός παρέλαβεν παραλαμβάνω ) ) , , ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης χρῶμα χρῶμα εἶναι εἰμί διακριτικὸν διακριτικός ὄψεως ὄψις διὰ διά τὸν ὁ ἐπισυναχθέντα ψευδῆ ψευδής συλλογισμόν συλλογισμός · · τούτου οὗτος γὰρ γάρ δηλωτικὸν τὸ ὁ διὰ διά τὸν ὁ συλλογισμόν συλλογισμός . . ἢ τίη τὸ ὁ διὰ διά τὸν ὁ συλ - - λογισμὸν λογισμός ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ἴδιά τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω μὲν μέν εἶναι εἰμί συλλογισμὸν συλλογισμός μὴ μή ὄντα εἰμί δὲ δέ διὰ διά τὸ ὁ ὅς ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω συναγόμενον συνάγω ψεῦδος ψεῦδος ' ' . . οὐ οὐ γὰρ γάρ συλλογισμὸς συλλογισμός ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος διὰ διά τὸ ὁ μηδὲ μηδέ τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός μέσον μέσος ἐν ἐν ἀμφοτέραις ἀμφότερος λαμβάνεσθαι λαμβάνω ταῖς ὁ προτάσεσιν , , εἰ εἰ καὶ καί τοῖς ὁ ἀτέχνοις ἄτεχνος συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί τὸ ὁ τοιοῦτον δοκεῖ δοκέω . . ἄλλως ἄλλος ἄλλως μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ λευκὸν λευκός ἐν ἐν τῇ ὁ ἐλάττονι ἐλάσσων προτάσει πρότασις παρείληπται παραλαμβάνω τῇ ὁ ὅς τῇ λεγούσῃ λέγω ῾ὁ Σωκράτης λευκός λευκός ἐστι᾿ καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως ἐν ἐν τῇ ὁ μείζονι μέγας · · ἐν ἐν μὲν μέν γὰρ γάρ τῇ ὁ ὅς τῇ ἐλάττονι ἐλάσσων τὸ ὁ σύνθετον παρελήφθη παραλαμβάνω , , αὐτὴ αὐτός λέγω λέγω ἡ ὁ οὐσία οὐσία μετὰ μετά τῆς ὁ ποιότητος ποιότης , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ μείζονι μέγας μόνη μόνος αὐτὴ αὐτός ἡ ὁ ποιότης ποιότης · · οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ δ’ δ’ οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω τὸν ὁ ἀληθῶς ἀληθής συλλογισμόν συλλογισμός , , ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ὅρον ὅρος καὶ καί ὁμοίως ὅμοιος ἐν ἐν ταῖς ὁ δυσὶ προτάσεσι πρότασις παραλαμβάνεσθαι παραλαμβάνω . . μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ οἶμαι οἴομαι τὸ ὁ τοιοῦτον σόφισμα σόφισμα ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ Φαιδροῦ καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα παρειλῆφθαι , , διὰ διά τὸ ὁ ἐκεῖσε ἐκεῖσε τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης ὁμόδουλον ἑαυτὸν ἑαυτοῦ ἀποφαίνειν ἀποφαίνω τῷ ὁ κύκνῳ κύκνος , , ἵν’ ᾖ εἰμί ὁ ὁ λόγος λόγος οὕτως οὕτως ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν μερικῶν συναγόμενος · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης λευκός λευκός , , ὁ ὁ κύκνος κύκνος λευκός λευκός , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα κύκνος κύκνος , , ὡς ὡς εἶναι εἰμί τὸ ὁ τοῦτο οὗτος δέ δέ ἐστι εἰμί λευκόν λευκός ἴσον ἴσος τῷ τῷ ῾τοῦτο δὲ δέ τὸ ὁ λευκὸν λευκός κύκνος ἐστί εἰμί ’ ’ , , καὶ καί δεῖ δέω δέω2 δεῖ παραλαμβάνειν παραλαμβάνω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ λευκοῦ τὸν ὁ κύκνον κύκνος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐδ’ οὐδέ εἰ εἰ τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος δυοῖν ὀρθαῖν ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω κατασκευαστικόν ἐστι εἰμί καὶ καί αὐτὸ αὐτός τοῦ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω συλλογισμόν συλλογισμός . . τοῦτο οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί ὅ ὅς φησιν φημί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ εἰ εἰ τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω τὰς ὁ γωνίας γωνία , , συμβέβηκε συμβαίνω δ’ δ’ αὐτῷ αὐτός καὶ καί σχήματι σχῆμα εἶναι εἰμί , , ὅ ὅς τι σχῆμα σχῆμα , , ἐστὶ εἰμί τοῦτο οὗτος , , τουτέστι τοῦτο οὗτος , , λέγω λέγω δὴ δή τὸ ὁ ἔχειν ἔχω τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος , , ὑπάρξει ὑπάρχω παντὶ πᾶς σχήματι σχῆμα · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅ ὅς τι σχῆμα σχῆμα σημαίνει σημαίνω . . ἢ τίη οὕτω οὕτως · · οὐδ’ οὐδέ εἰ εἰ τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω τὰς ὁ γωνίας γωνία , , συμβέβηκε συμβαίνω δ’ δ’ αὐτῷ αὐτός σχήματι σχῆμα εἶναι εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι σχῆμα σχῆμα , , ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ῾διότι σχῆμ’ τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος ’ ’ , , ἤδη ἤδη παντὶ πᾶς σχήματι σχῆμα τὸ ὁ ὅς ἔχειν ἔχω τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ὑπάρξει ὑπάρχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί σχήματος σχῆμα ποιοῦμεν ποιέω τὴν ὁ τῶν ὁ γωνιῶν γωνία ἀπόδειξιν ἀπόδειξις , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τριγώνου τρίγωνος . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ τῶν ὁ παραλογισμῶν ἀγωγὴ ἀγωγή ἐν ἐν τρίτῳ τρίτος σχήματι σχῆμα συναχθήσεται · · τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος σχῆμά σχῆμα ἐστι εἰμί , , τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἄρα ἄρα τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω . . ὥστε ὥστε καὶ καί τὸ ὁ τετράγωνον τετράγωνος διὰ διά τὸ ὁ εἶναι εἰμί σχῆμα σχῆμα τὰς ὁ γωνίας γωνία τοιαύτας τοιοῦτος ἕξει ἔχω · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ ἄτοπον · · οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὀκτάγωνον τοιοῦτον ἢ ἤ τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός σχήματα σχῆμα ἢ τίη ὁ ὁ κύκλος κύκλος . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ὁ ὁ συνάγων συνάγω διὰ διά μέσου μέσης τοῦ ὁ τριγώνου , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἀρχὴ ἀρχή καὶ καί τὸ ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω τὰς ὁ γωνίας γωνία , , ἐν ἐν τρίτῳ τρίτος συνάγεται συνάγω σχήματι σχῆμα . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον · · οὐκ οὐ εἰ εἰ τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω τὰς ὁ γωνίας γωνία , , συμβέβηκε συμβαίνω δ’ δ’ αὐτῷ αὐτός καὶ καί σχήματι σχῆμα εἶναι εἰμί ἢ ἤ πρώτῳ πρῶτος πρότερος ἢ ἤ ἀρχῇ ἀρχή , , διότι διότι τοῦτο οὗτος , , τουτέστι τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος σχῆμά σχῆμα ἐστιν εἰμί ἢ τίη ἀρχὴ ἀρχή ἢ τίη πρῶτον πρῶτος πρότερος , , ἤδη ἤδη πᾶν πᾶς σχῆμα σχῆμα τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἕξει ἔχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί σχήματος σχῆμα τὰς ὁ τῶν ὁ γωνιῶν γωνία ἀποδείξεις ἀπόδειξις ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τριγώνου ποιοῦμεν ποιέω , , οὐδ’ οὐδέ ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί πρώτου πρῶτος πρότερος ἢ τίη ἀρχῆς ἀρχή . . ὅμοιος ὅμοιος τοῖς ὁ ῥηθεῖσιν λέγω παραλογισμοῖς ἐστι εἰμί καὶ καί οὗτος οὗτος · · ὁ ὁ κύων κύων σός σός ἐστιν εἰμί · · οὗτος οὗτος πατήρ πατήρ ἐστιν εἰμί · · ὁ ὁ κύων κύων ἄρα ἄρα σὸς πατήρ πατήρ ἐστιν εἰμί . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος σοφισμά|των τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός · · ἐλλιπὴς ἐλλιπής γὰρ γάρ ἡ ὁ λέξις λέξις . . εἰ εἰ οὖν οὖν ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος συλλογισμός συλλογισμός τίς τις ἐστιν εἰμί , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω οὐκ οὐ ἔστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός , , οὐδὲ οὐδέ ἔλεγχος ἄρα ἄρα . . διὰ διά δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ἀγνοεῖν ἀγνοέω τὸν ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί οἱ ὁ τεχνῖται τεχνίτης καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ οἱ ὁ ἐπιστήμονες περὶ περί ἕκαστα ἕκαστος ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ ἀνεπιστημόνων , , ἤτοι τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής , , δοκοῦσιν δοκέω ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω · · τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ἐλέγχονται ἐλέγχω . . ἕκαστος ἕκαστος γὰρ γάρ ἐπιστήμων ἐπιστήμων , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω ἀγνοῶν ἀγνοέω τίς τις ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , ἀπατηθήσεται περὶ περί ἐκεῖνα ἐκεῖνος , , περὶ περί ἅ ὅς ἐστιν εἰμί ἐπιστήμων ἐπιστήμων , , ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ ὅς ἀνεπιστήμονος ἀνεπιστήμων , , ὅστις ὅστις ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής · · οἷον οἷος ὁ ὁ περὶ περί τὰ ὁ μαθηματικὰ μαθηματικός ἢ ἤ τὰ ὁ μουσικὰ μουσικός ἐπιστήμων ἐπιστήμων ἀγνοῶν ἀγνοέω τὸν ὁ ἀπὸ ἀπό τοὐ οὐ συμβεβηκότος συμβαίνω συλλογισμὸν συλλογισμός ἢ ἤ ἔλεγχον ἔλεγχος ἀπατηθήσεται · · ἀπὸ ἀπό γὰρ γάρ τῶν ὁ συμβεβηκότων συμβαίνω ποιοῦνται ποιέω πρὸς πρός τοὺς ὁ ἐπιστήμονας οἱ ὁ ἀνεπιστήμονες τοὺς ὁ συλλογισμούς συλλογισμός . . οἱ ὁ ὅς δὲ δέ ἐπιστήμονες , , εἰ εἰ τύχωσι τυγχάνω μὴ μή δυνάμενοι διαιρεῖν διαιρέω διαίρω καὶ καί διακρίνειν διακρίνω ποῖοι ποιός ποῖος ὁ ὁ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ συλλογισμοὶ συλλογισμός καὶ καί ποῖοι ποιός ποῖος οἱ ὁ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ κατὰ κατά συμβεβηκός , , ἢ ἤ ἐρω - - τώμενοι συγχωροῦσι συγχωρέω τὰ ὁ ἐρωτηθέντα ἐρωτάω καὶ καί ἐλέγχονται ἐλέγχω , , ἢ τίη μὴ μή συγχωροῦντες συγχωρέω ἀλλὰ ἀλλά τὴν ὁ σιωπὴν σιωπή τιμῶντες τιμάω καὶ καί οὕτως οὕτως συγκατανεύειν συγκατανεύω τῇ ὁ ὅς τῇ ἐρωτήσει ἐρωτάω παρὰ παρά τῶν ὁ ἀκουόντων ἀκούω ὑπολαμβάνονται διὰ διά τὸ ὁ τὴν ὁ σιωπὴν σιωπή συγκαταθέσεως συγκατάθεσις εἶναι εἰμί δηλωτικήν . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἡ ὁ κατάφασις κατάφασις καὶ καί ἡ ὁ ἀπόφασις ἀπόφασις . . Δεύτερός ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς ἐμάθομεν , , τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμῶν ὁ ὁ παρ’ παρά ἁ ὁ τὸ ὁ πῇ πῇ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιάν ἄγνοια ἐστι εἰμί , , πᾶσι πᾶς καταφανές καταφανής · · ἔλεγχος ἔλεγχος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ὅταν ὅταν ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 δίδωσιν δίδωμι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος συμβαίνῃ συμβαίνω ἀποφάσκεσθαι ὃ ὅς κατέφησεν κατάφημι · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τούτου οὗτος οὐχ οὐ οὕτως οὕτως · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου διδόντος δίδωμι πῇ πῇ εἶναι εἰμί λευκὸν λευκός τὸν ὁ Αἰθίοπα Αἰθίοψ ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως δι’ διά ὅλου τοῦ ὁ σώματος σῶμα μέλανα μέλας εἷναι ἵημι αὐτὸν αὐτός ἀποδείκνυσιν ἀποδείκνυμι , , εἰς εἰς ἀντίφασιν ἀντίφασις ἤγαγε ἄγω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον . . δῆλα δῆλος δὲ δέ τὰ ὁ λεγόμενα λέγω ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 εἴπομεν λέγω εἶπον , , ὅτε ὅτε τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τοῦτον οὗτος κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή ἐξηγού - - μεθα . . καὶ καί πάντες πᾶς μὲν μέν οὖν οὖν , , φησίν φημί , , οἱ ὁ παραλογισμοὶ εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀναχθήσονται · · φανερώτατοι δὲ δέ μάλιστα μάλιστα πάντων πᾶς τῶν ὁ εἰς εἰς αὐτὴν αὐτός ἀναγομένων ἀνάγω οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , ἔνθεν ἔνθεν ἔνθεν καὶ καί οὕτω οὕτως προσηγορεύ - - θησαν , , ὡς ὡς τῆς ὁ λέξεως λέξις αἰτίας αἰτία γινομένης τοῦ ὁ παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά γὰρ γάρ τοῦ ὁ λόγου λόγος τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις ἡ ὁ φαντασία γίνεται γίγνομαι καθολικῶς καθολικός λέλεκται λέγω . . τοιοῦτο τοιοῦτος δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ διὰ διά τούτου οὗτος δηλούμενον δηλόω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶς πᾶς οἱοσδήποτε παρα - - λογισμὸς λογισμός καὶ καί πᾶσα πᾶς φαντασία φαντασία παραλογισμοῦ παραλογισμός παρὰ παρά ἔλλειψίν τινα γίνεται γίγνομαι τοῦ ὁ λόγου λόγος , , τουτέστι τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος . . ἢ τίη λόγου λόγος τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός φησι φημί καθ’ κατά ὃν ὅς ὅς2 ὁ ὁ ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι · · ὅταν ὅταν γὰρ γάρ μηδέν τι τις ἐλλείπῃ τοῦ ὁ προειρημένου προαγορεύω διορισμοῦ διόρισις διορισμός , , ἔλεγχος ἔλεγχος ἀληθὴς ἀληθής γίνεται γίγνομαι · · ὅταν ὅταν δέ δέ τι τις ἐλλείπῃ , , φαινόμενος φαίνω . . Οἵ τε τε παρὰ παρά τὸ ὁ λαμβάνειν λαμβάνω τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή καὶ καί τὸ ὁ ἀναίτιον ἀναίτιος . . Πάνυ σαφῆ σαφής εἰσι εἰμί ταῦτα οὗτος τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης τὰ ὁ ῥήματα ῥῆμα καὶ καί οὐδέν οὐδείς τι τις παρανενοημένον ἔχουσι ἔχω · · δηλοῦσι δηλόω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί οἱ ὁ δύο γε οὗτοι οὗτος παραλογισμοί παραλογισμός , , ὅ ὁ τε τε τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνων λαμβάνω καὶ καί ὁ ὁ τὸ ὁ ἀναίτιον ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος τιθείς τίθημι , , δῆλοί δῆλος εἰσιν εἰμί ὡς ὡς εἰς εἰς τὴν ὁ τοὐ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω διὰ διά τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ , , συλλογισμός συλλογισμός ἐστιν εἰμί , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ συλλογισμῷ συλλογισμός οὔτε οὔτε τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή κεῖσθαι κεῖμαι δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , καὶ καί τὰ ὁ κείμενα δὲ δέ αἴτια αἴτιος χρὴ χρή εἶναι εἰμί τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα , , ὁ ὁ τὸ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή αἰτούμενος αἰτέω καὶ καί τὸ ὁ ἀναίτιον ἀναίτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος λαμβάνων λαμβάνω δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐ οὐ συλλογίζεται συλλογίζομαι · · εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή συλλο - - γίζεται , , οὐδὲ οὐδέ ἐλέγχει ἐλέγχω . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὗτοι οὗτος τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παπαὡς λογισμῶν λογισμός · · τέταρτος τέταρτος δὲ δέ ὁ ὁ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτούμενος αἰτέω καὶ καί λαμβάνων λαμβάνω , , ἕκτος ἕκτος δὲ δέ ὁ ὁ τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος τιθείς τίθημι . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον μέρος μέρος εἰσὶ εἰμί τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω . . Πέμπτος μέν μέν ἐστι εἰμί τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις σοφισμάτων σόφισμα ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον παραλογισμός παραλογισμός . . ὑπάγει ὑπάγω δὲ δέ καὶ καί τοῦτον οὗτος εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια συλλογιζόμενος . . συλλογίζεται συλλογίζομαι δὲ δέ οὕτω οὕτως · · οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον παραλογισμοὶ μέρη μέρος εἰσὶ εἰμί τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω · · οἱ ἕ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω παραλογισμοὶ εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω · · δῆλον δῆλος οὖν οὖν ὡς ὡς καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον εἰς εἰς τὴν ὁ | | τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω . . τὸ ὁ γὰρ γάρ ξανθὸν ξανθός τὸ ὁ ἑπόμενον τῷ τῷ μέλιτι μέλι καὶ καί τὸ ὁ διάβροχον εἶναι εἰμί τὴν ὁ γῆν γῆ ὑετοῦ ὑετός κατενηνεγμένου συμβεβήκασι συμβαίνω , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν τῷ τῷ μέλιτι μέλι , , τὸ ὁ δὲ δέ τῇ ὁ γῇ γῆ . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν μέρος μέρος εἰσὶ εἰμί τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον , , δῆλον δῆλος . . φανερὰ φανερός δέ δέ ἐστι εἰμί καὶ καί ἡ ὁ τούτων οὗτος διαφορά διαφορά · · διαφέρουσι διαφέρω γὰρ γάρ οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἔλεγχοι τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ ὅς μὲν μέν παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἐφ’ ἐπί ἑνὸς μόνου μόνος λαμβάνονται λαμβάνω , , τουτέστιν ἐφάπαξ ἐφάπαξ , , καὶ καί οὐκ οὐ ἀντιστρέφονται . . ἐφ’ ἐπί ἑνὸς γὰρ γάρ μόνου μόνος λῆψιν λῆψις τὸ ὁ μὴ μή ἀντιστρέφειν ἀντιστρέφω λέγει λέγω , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος · · τὸ ὁ ὅς μέλι μέλι ξανθόν ξανθός , , τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός χρῶμα χρῶμα , , τὸ ὁ ὅς χρῶμα χρῶμα ποιότης , , τὸ ὁ ὅς μέλι μέλι ἄρα ἄρα ποιότης . . ἢ τίη τὸ ὁ ἐφ’ ἐπί ἑνὸς λαβεῖν λαμβάνω τοιοῦτόν τοιοῦτος τι τις σημαίνει σημαίνω , , ὡς ὡς ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί τὸ ὁ ὑποκείμενον ὡς ὡς ἓν καὶ καί ταὐτὸν αὐτός λαμβάνει λαμβάνω καὶ καί μίαν φύσιν φύσις οἴεται οἴομαι ἑκατέρων ἑκάτερος · · ἐπειδὴ ἐπεί γάρ γάρ , , φησί φημί , , τὸ ὁ μέλι μέλι καὶ καί τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός ταὐτόν αὐτός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ξανθὸν ξανθός χρῶμα χρῶμα , , τὸ ὁ ὅς μέλι μέλι ἄρα ἄρα χρῶμα χρῶμα · · καὶ καί πάλιν πάλιν ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ λευκὸν λευκός κύκνος , , ὁ ὁ δὲ δέ κύκνος κύκνος οὐσία , , καὶ καί τὸ ὁ λευκὸν λευκός οὐσία · · ἢ τίη οὕτως οὕτως · · ὃ ὅς ἐγώ εἰμι εἰμί εἶμι , , σὺ σύ οὐκ οὐ εἶ εἶμι εἰμί · · ἄνθρωπος ἄνθρωπος δ’ εἰμὶ εἰμί ἐγώ · · σὺ ἄρα ἄρα ἄνθρωπος ἄνθρωπος οὐκ οὐ εἶ εἶμι εἰμί . . οἱ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἐφ’ ἐπί ἑνὸς μόνου μόνος λαμβάνονται λαμβάνω , , οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἀεὶ ἀεί ἐν ἐν πλείοσι πολύς , , τουτέστιν ἀεὶ ἀεί ἐν ἐν ἀντιστροφῇ · · οἷον οἷος εἰ εἰ ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης νύκτωρ νύκτωρ πλανᾶται πλανάω , , καὶ καί ὁ ὁ νύκτωρ νύκτωρ πλανώμενος κλέπτης κλέπτης ἐστί εἰμί · · καὶ καί εἰ εἰ ὁ ὁ τυραννήσειν τυραννεύω μέλλων μέλλω ὅπλα ὅπλον παρασκευάζει παρασκευάζω , , καὶ καί ὁ ὁ ὅπλα ὅπλον παρασκευάζων παρασκευάζω τυραννήσειν τυραννεύω μέλλει μέλλω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης νύκτωρ νύκτωρ πλανᾶται πλανάω , , καὶ καί ὁ ὁ Περικλῆς Περικλῆς ὅπλα ὅπλον παρασκευάζει παρασκευάζω · · κλέπτης κλέπτης ἄρα ἄρα ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης , , καὶ καί ὁ ὁ Περικλῆς Περικλῆς τυραννήσειν τυραννεύω μέλλει μέλλω . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὅταν ὅταν μὲν μέν ἀντιστρέψωμεν τοὺς ὁ ὅρους ὅρος , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος ἔχει ἔχω τῶν ὁ εἰρημένων λέγω , , καὶ καί μετὰ μετά τὴν ὁ ἀντιστροφὴν προσλάβωμεν ὅρον ὅρος , , παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον τὸ ὁ τοιοῦτον λέγεται λέγω σόφισμα σόφισμα · · ὅταν ὅταν δὲ δέ μὴ μή ἀντιστρέψωμεν , , ἀλλ’ ἀλλά εὐθὺς εὐθύς τῇ ὁ ληφθείσῃ προτάσει πρότασις προσλάβωμεν ἑτέραν ἕτερος πρότασιν πρότασις , , ὡς ὡς ὡς ὅταν ὅταν λέγωμεν λέγω ῾τὸ μέλι μέλι ξανθόν ξανθός , , τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός χρῶμα χρῶμα ’ ’ , , παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός ἐστι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . μέρος μέρος ἄρα ἄρα ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω · · διαιροῦνται διαιρέω γὰρ γάρ οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμ - - βεβηκὸς εἴς εἰμί εἶμι τε τε τοὺς ὁ λαμβάνοντας λαμβάνω τοὺς ὁ ὅρους ὅρος ὡς ὡς ὡς ἀντιστρέφοντας καὶ καί εἰς εἰς τοὺς ὁ μὴ μή τοιούτους τοιοῦτος . . ἀλλ’ ἀλλά ἴσως ἴσος ἴσως ἐρωτήσειέ τις τις , , ὅτι ὅτι2 ὅτι διὰ διά τί τίς τις οὐκ οὐ εἶπεν λέγω εἶπον ῾οἱ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἀεὶ ἀεί ἐν ἐν ἀντιστροφῇ᾿ , , ἀλλ’ ἀλλά ἀεὶ ἀεί ἐν ἐν πλείοσιν πολύς . . ἢ τίη διότι διότι ἄλλο ἄλλος μέν μέν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς λέγειν λέγω ῾ὁ κύκνος κύκνος λευκός᾿ καὶ καί ἄλλο ἄλλος τὸ ὁ λέγειν λέγω ῾τὸ λευκὸν λευκός κύκνος᾿ · · ἐκείνως ἐκεῖνος μὲν μέν γὰρ γάρ ὁ ὁ κύκνος κύκνος ἐστὶν εἰμί ὑποκείμενον , , τὸ ὁ δὲ δέ λευκὸν λευκός κατηγορούμενον , , οὕτως οὕτως δὲ δέ τὸ ὁ ἔμπαλιν ἔμπαλιν ὑπόκειται ὑπόκειμαι μὲν μέν τὸ ὁ λευκόν λευκός , , κατηγορεῖται κατηγορέω δὲ δέ ὁ ὁ κύκνος κύκνος . . οἱ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον παραλογισμοὶ τοιοῦτοί εἰσι εἰμί , , δηλονότι ἀντιστρέφοντες τοὺς ὁ ὅρους ὅρος καὶ καί ἕτερον ἕτερος προσλαμβάνοντες προσλαμβάνω , , καὶ καί τοιοῦτοι τοιοῦτος ἀποτελούμενοι . . ὅρα ὁράω δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ τοὐ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης παράδειγμα παράδειγμα . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ὁ ὁ κύκνος κύκνος καὶ καί ἡ ὁ χιὼν χιών τῷ ὁ λευκῷ λευκός ταὐτόν αὐτός ἐστιν εἰμί ἄμφω ἄμφω γὰρ γάρ λευκά λευκός ) ) , , τὸν ὁ κύκνον χιόνα ἀξιοῦσιν ἀξιόω εἶναι εἰμί · · νομίσαντες νομίζω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπειδὴ ἐπεί ἡ ὁ ὅς χιὼν χιών λευκή λευκός , , καὶ καί τὸ ὁ λευκὸν λευκός χιόνα χιών διὰ διά τῆς ὁ ἀντιστροφῆς † † λέγοντες λέγω , , ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί ὁ ὁ κύκνος κύκνος λευκόν λευκός , , ὑπολαμβάνομεν ὑπολαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ὁ ὁ κύκνος κύκνος χιών χιών ἐστι εἰμί . . καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος γίνεται γίγνομαι ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον ἔλεγχος ἔλεγχος . . ἔστι εἰμί δ’ οὐκ οὐ ἀναγκαῖον , , ἐπειδὴ ἐπεί ὁ ὁ κύκνος κύκνος κατὰ κατά συμβεβηκός ἐστι εἰμί λευκόν λευκός . . τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί καὶ καί ὁ ὁ τοῦ ὁ Μελίσσου Μέλισσος λόγος λόγος , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ προλαβοῦσιν ἐδείξαμεν δείκνυμι · · λαβὼν λαμβάνω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ γεγονὸς γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω καὶ καί νομίσας νομίζω ἀντιστρέφειν ἀντιστρέφω συνεπεράνατο λέγων λέγω · · εἰ εἰ τὸ ὁ γενόμενον γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω γέγονεν γίγνομαι · · ὥστε ὥστε , , εἴ εἰ τι τι μὴ μή γέγονεν γίγνομαι , , ἀρχὴν ἀρχή οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · τὸ ὁ δὲ δέ μὴ μή ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω ἄπειρον ἤπειρος · · ὥστε ὥστε τὸ ὁ μὴ μή γεγονὸς γίγνομαι ἄπειρον ἤπειρος · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὂν εἰμί οὐ οὐ γέγονεν γίγνομαι · · τὸ ὁ ὂν εἰμί ἄρα ἄρα ἄπειρον ἤπειρος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἢ τίη τὸ ὁ ἴσοις γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος λαμβάνειν λαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενόν ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τόδε ὅδε τοιοῦτον · · εἰ εἰ τὰ ὁ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν μέγεθος μέγεθος λαμβάνοντα λαμβάνω ἴσα ἴσος ἐστί εἰμί , , καὶ καί τὰ ὁ ἴσα ἴσος γινόμενα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος καὶ καί ἓν λαμβάνουσι λαμβάνω · · Σωκράτης δὲ δέ καὶ καί Θεαίτητος Θεαίτητος ἴσα ἐστί εἰμί · · Σωκράτους Σωκράτης ἄρα ἄρα καὶ καί Θεαιτήτου Θεαίτητος τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος ταὐτὸν αὐτός καὶ καί ἕν ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ταὐτόν αὐτός . . τίνα τις δὲ δέ ἄν ἄν εἴη εἰμί τὰ ὁ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν μέγεθος μέγεθος λαμβάνοντα λαμβάνω ; ; ἢ τίη δηλονότι τὰ ὁ πο|λυώνυμα · · ὃ γὰρ γάρ μέγεθος μέγεθος λαμβάνει λαμβάνω ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ὁ ὁ βροτός βροτός βρότος , , f f . . 22r καὶ καί ὃ ὁ τὸ ὁ ἱμάτιον ἱμάτιον , , τοῦτο οὗτος καὶ καί τὸ ὁ λώπιον . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε τὰ ὁ ὅς τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος λαμβάνοντα λαμβάνω καὶ καί ἴσα ἴσος ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη γίνεται γίγνομαι · · οὐ οὐ μὴν μήν καὶ καί τὰ ὁ ἴσα ἴσος γινόμενα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός λαμβάνει λαμβάνω μέγεθος μέγεθος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ταὐτὸν αὐτός τὸ ὁ τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης μέγεθος μέγεθος τῆ τῆ τοῦ ὁ Θεαιτήτου Θεαίτητος , , εἰ εἰ καὶ καί ἴσα ἴσος ἐστίν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά ἕτερον ἕτερος . . ὁμοίως ὅμοιος , , φησί φημί , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἴσων ἴσος γινομένων · · γίνεται γίγνομαι γὰρ γάρ καὶ καί ὁ ὁ παραλογισμὸς οὗτος οὗτος παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον . . τὰ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος καὶ καί ἓν λαμβάνοντα λαμβάνω ἴσα ἴσος γίνεσθαι γίγνομαι ἀληθές , , οὐ οὐ μὴν μήν καὶ καί τὰ ὁ ἴσα ἴσος γινόμενα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος λαμβάνει λαμβάνω . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ ὁ ὁ παραλογισμὸς διὰ διά τὸ ὁ ἐκεῖ ἐκεῖ μὲν μέν τὸ ὁ ὅς ταὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν μέγεθος μέγεθος ταὐτὸν αὐτός λέγειν λέγω τῷ τῷ ὅρῳ ὅρος · · ὁ ὁ γὰρ γάρ Σωκράτης Σωκράτης καὶ καί ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ , , εἰ εἰ τύχῃ τύχη καὶ καί ἄμφω ἄμφω τριπήχεις ὄντες εἰμί , , τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν μέγεθος μέγεθος ἔχοντες ἔχω ἴσοι ἴσος εἰσί εἰμί · · ταὐτὸν αὐτός γάρ γάρ ἐστι εἰμί τῷ τῷ ποσῷ τὸ ὁ ἀμφοτέρων ἀμφότερος μέγεθος μέγεθος · · οὐ οὐ μὴν μήν καὶ καί τὰ ὁ ἴσα ἴσος γινόμενα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μέγεθος μέγεθος ἔχουσιν ἔχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ οἱ ἕ αὐτοὶ αὐτός πάλιν πάλιν ἴσοι ἴσος ὄντες εἰμί τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός τῷ ὁ ἀριθμῷ ἀριθμός μέγεθος μέγεθος ἔχουσιν ἔχω · · ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος τὸ ὁ ἐν ἐν τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης καὶ καί ἕτερον ἕτερος τὸ ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ Πλάτωνι Πλάτων . . ἐκεῖ ἐκεῖ μὲν μέν οὗν , , ὡς ὡς εἴπομεν λέγω εἶπον , , τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός τῷ τῷ εἴδει εἶδος καὶ καί τῷ τῷ ὅρῳ ὅρος λαμβάνεται λαμβάνω , , ἐνταῦθα ἐνταῦθα δὲ δέ τῷ ὁ ἀριθμῷ ἀριθμός . . ἐπισκεπτέον ἐπισκοπέω ἐπισκεπτέος δέ δέ , , φησί φημί , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως . . αὐτὸς αὐτός μὲν μέν συλλογισάμενος τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον παραλογισμὸν παραλογισμός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνήγαγεν ἀνάγω · · ἐπισκέψασθαι ἐπισκοπέω δὲ δέ λέγει λέγω , , μήποτε μήποτε καὶ καί καθ’ κατά ἕτερόν ἕτερος τινα τις τρόπον τρόπος τροπός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀναχθήσεται , , ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ ἄλλον ἄλλος καὶ καί ἄλλον ἄλλος λαμβάνειν λαμβάνω τὸν ὁ μέσον μέσος ἢ τίη κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος τι τι τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἀπηριθμημένων . . Οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω . . Καὶ καί ὁ ὁ ἕβδομος ἕβδομος τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμῶν , , ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω γινόμενος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγεται ἀνάγω , , δῆλον δῆλος · · ἐπειδὴ ἐπεί γάρ γάρ , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος συλλογισμός συλλογισμός ἐστιν εἰμί ἀντιφάσεως ἀντίφασις , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ συλλογισμῷ συλλογισμός ἕνα δεῖ δέω δέω2 δεῖ εἶναι εἰμί τὸν ὁ ὑποκείμενον καὶ καί ἕνα τὸν ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἐρωτώσῃ τοῦτο οὗτος οὐκ οὐ ἔστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐκ οὐ ἂν ἄν εἴη εἰμί συλλογισμός συλλογισμός . . γίνεται γίγνομαι οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἐν ἐν τῷ τῷ μὴ μή διαιρεῖν διαιρέω διαίρω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τὸν ὁ τῆς ὁ προτάσεως πρότασις λόγον λόγος , , τουτέστιν ἐν ἐν τῷ τῷ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι αὐτὸν αὐτός διαιρεῖν διαιρέω διαίρω τὴν ὁ κυρίως κύριος κυρίως πρότασιν πρότασις ἐκ ἐκ τῆς ὁ δοκούσης δοκέω προτάσεως πρότασις κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ἀπατᾶσθαι ἀπατάω . . πρότασις πρότασις μὲν μέν γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἓν καθ’ κατά ἑνὸς ὑποκειμένου κατηγοροῦσα κατηγορέω · · αὕτη οὗτος δὲ δέ ἡ ὁ τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής πλείω πολύς πλείων καθ’ κατά ἑνὸς λέγουσα λέγω οὐκ οὐ ἔστι εἰμί πρότασις πρότασις . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὁ ὁ γὰρ γάρ αὐτὸς αὐτός ὅρος ὅρος ἑνὸς μόνου μόνος καὶ καί ἀπλῶς τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω ἓν ὀφείλει εἶναι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὑποκείμενον ἓν καὶ καί ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός ὅρος ὅρος ἀμφοτέρων ἀμφότερος . . ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον οὕτω οὕτως · · ὁ ὁ αὐτός αὐτός , , φησίν φημί , , ὅρος ὅρος ἑνὸς μόνου μόνος , , τουτέστιν ἓν μόνον μόνος ὀφείλει εἶναι εἰμί τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω , , καὶ καί ἀπλῶς εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί τοῦ ὁ ὑποκειμένου · · πρᾶγμα πρᾶγμα γάρ γάρ , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴπομεν λέγω εἶπον , , τὸ ὁ ὑποκείμενον λέγει λέγω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οἷον οἷος ἀνθρώπου ἄνθρωπος καὶ καί ἑνὸς μόνου μόνος ἀνθρώπου ἄνθρωπος παράδειγμα παράδειγμα ἐπήγαγεν ἐπάγω κατηγορουμένου κατηγορέω καὶ καί ὑποκειμένου , , ἄνθρωπον ἄνθρωπος μὲν μέν λέγων λέγω τὸν ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω , , ἕνα δὲ δέ μόνον μόνος ἄνθρωπον ἄνθρωπος τὸν ὁ ὑποκείμενον · · εἰ εἰ γὰρ γάρ κατηγορεῖται κατηγορέω ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , καθ’ κατά ἑνὸς μόνου μόνος κατηγορηθήσεται τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης , , οὐ οὐ κατὰ κατά Σωκράτους Σωκράτης καὶ καί Πλάτωνος Πλάτων καὶ καί Ἀλκιβιάδου Ἀλκιβιάδης . . καταχρηστικώτερον δὲ δέ τῷ τῷ τοιούτῳ τοιοῦτος ἐχρήσατο χράομαι χράω παραδείγματι παράδειγμα . . σαφῶς σαφής δὲ δέ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης τὰ ὁ ὅς ἑξῆς ἑξῆς ἀπαγγέλλει ἀπαγγέλλω , , πλὴν πλήν ἐν ἐν τῇ ὁ λέξει λέξις τῇ ὁ ὅς τῇ φανερὸν φανερός ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί οὗτος οὗτος ἐν ἐν τῇ ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἀγνοίᾳ ἄγνοια τὸ ὁ οὗτος οὗτος περὶ περί τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός εἴρηκε λέγω ἐρῶ τοῦ ὁ ἐκ ἐκ τοῦ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω ὡρμημένου . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν δέδωκε δίδωμι , , φησίν φημί , , ὁ ὁ ἐρωτηθεὶς ἐρωτάω ὡς ὡς ὡς πρὸς πρός μίαν ἐρώτησιν ἐρώτησις , , ἔσται εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος . . κυρίως κύριος κυρίως μὲν μέν οὖν οὖν οὐδ’ οὐδέ οὕτως οὕτως ἔλεγχός ἔλεγχος ἐστι εἰμί , , πλὴν ἐπειδήπερ ἐπεί μὴ μή προσσχὼν προσέχω τοῖς ὁ ἐρωτωμένοις ἐρωτάω δέδωκεν δίδωμι ὡς ὡς μίαν ἐρώτησιν ἐρώτησις ἐρωτηθείς ἐρωτάω , , λέγεται λέγω ἠλέγχθαι . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή δέδωκεν δίδωμι ἀλλὰ ἀλλά φαίνεται φαίνω , , δηλονότι δεδωκώς δίδωμι ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἔξωθεν ἔξωθεν προσεπινοεῖν ) ) , , ἔσται εἰμί φαινόμενος φαίνω ἀλλὰ ἀλλά πότε πότε δὴ δή μὴ δεδωκὼς δίδωμι φαίνεται φαίνω δεδωκέναι δίδωμι ; ; ἢ τίη δηλονότι , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ ῾ἴσως᾿ ἢ ἤ τὸ ὁ ὅς ‘ τρόπον τρόπος τροπός τινά᾿ ἢ ἤ τὸ ὁ ῾ἔστω᾿ ἐν ἐν ταῖς ὁ ἀποκρίσεσι προσεπιφθέγγηται · · οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις ἤρετο ῾ἆρά γε γε ὁ ὁ τοῦτον οὗτος τύπτων τύπτω ἄνθρωπον ἄνθρωπος τύπτει τύπτω ; ; ᾿ , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀ|ποκρινόμενός φησιν φημί ἴσως ἴσος ἴσως ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι τρόπον τρόπος τροπός τινὰ ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστω εἰμί , , ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λόγου λόγος φαίνεται φαίνω μὲν μέν δεδωκέναι δίδωμι , , οὐ οὐ δέδωκε δίδωμι δέ δέ . . οὕτω οὕτως καὶ καί Πρωταγόρας καὶ καί Θρασύμαχος Θρασύμαχος καὶ καί ἄλλοι πολλοὶ πολύς τὰς ὁ ἀποκρίσεις ἀπόκρισις φαίνονται φαίνω ποιούμενοι ποιέω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ῾ἴσως᾿ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς ῾ἔστω᾿ καὶ καί τὰ ὁ τοιαῦτα τοιοῦτος οὐ οὐ δοκοῦσιν δοκέω εἶναι εἰμί συγχωρούντων συγχωρέω ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή ἀρεσκομένων ἀρέσκω τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρωτάω . . τυχὸν δὲ δέ καὶ καί μὴ μή ἀποκρινόμενοι ἀποκρίνω ἀλλὰ ἀλλά σιγῶντες σιγάω φαίνονται φαίνω δεδωκέναι δίδωμι , , καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω φαίνονται φαίνω , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχονται ἐλέγχω . . Ὥστε ὥστε πάντες πᾶς οἱ ὁ τρόποι τρόπος τροπός πίπτουσι πίπτω . . Δείξας ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντες πᾶς οἱ ὁ τρόποι τρόπος τροπός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω , , καὶ καί πάλιν πάλιν ἡμᾶς ἐγώ ἀναμιμνήσκει ἀναμιμνήσκω τῆς ὁ τούτων οὗτος ἀναγωγῆς ἀναγωγή , , καὶ καί σαφέστερον σαφής ἀπαγγέλλει ἀπαγγέλλω πῶς πῶς πως οἱ ὁ δεκατρεῖς τρόποι τρόπος τροπός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή ἀληθῆ ἀληθής συνάγειν συνάγω ἀντίφασιν ἀντίφασις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἴδιον ἴδιος ἐλέγχου ἔλεγχος , , ἀλλὰ ἀλλά φαινομένην φαίνω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἴδιον ἴδιος τὸ ὁ ὅς φαινομένην φαίνω συνάγειν συνάγω ἀντίφασιν ἀντίφασις , , ἀλλὰ ἀλλά τούτου οὗτος μὲν μέν τὸ ὁ ὅς ἀληθῆ ἀληθής ἀντίφασιν ἀντίφασις , , τοὐ δὲ δέ σοφιστικοῦ τὸ ὁ ὅς φαινομένην φαίνω . . τοῦ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀποκρινομένου δόντος τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω μὴ μή λέγειν λέγω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής οὐ οὐ τοῦτο οὗτος συνάγει συνάγω , , λέγω λέγω δὴ δή τὸ ὁ τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ σιγώμενα σιγάω δυνατόν δυνατός ἐστιν εἰμί ἡμᾶς λέγειν λέγω · · ὥστε ὥστε οὐκ οὐ ἀληθῶς ἀληθής ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἐλέγχεται ἐλέγχω παρὰ παρά τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια . . καὶ καί οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις οὕτως οὕτως ἀνάγονται ἀνάγω εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια , , οἱ ὁ δ’ ἄλλοι ἄλλος ( ( ἄλλους ἄλλος δὲ δέ λέγει λέγω τοὺς ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμούς παραλογισμός ) ) εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια ἀνάγονται ἀνάγω τὸν ὁ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὅρον ὅρος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ συλλογισμός συλλογισμός ἐστι εἰμί “ “ λόγος λόγος ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 τεθέντων τίθημι τινῶν ἕτερόν τι τι τῶν ὁ κειμένων συμβαίνει συμβαίνω ” ” , , οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί τὸ ὁ ἑπόμενον καὶ καί οἱ ὁ λοιποὶ οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ τεθέντων τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω τὰ ὁ συναγόμενα συνάγω συμπεραίνονται , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸν ὁ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὅρον ὅρος ταῦτα οὗτος συνάγουσι συνάγω . . καὶ καί εἴη εἰμί ἄν ἄν τὸ ὁ παρὰ παρά τὸν ὁ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὅρον ὅρος ἴσον ἴσος τῷ τῷ ῾ἀσυλλόγιστοι δέ δέ εἰσιν εἰμί οἱ ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμοί᾿ . . Ἡ ὁ δ’ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι τῶν ὁ μὲν μέν παρά παρά . . Εἰπὼν λέγω πόσοι τε τε καὶ καί τίνες τις εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ τρόποι τρόπος τροπός καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής τοὺς ὁ διαλεγομένους ἐπηρεάζουσι , , μετὰ μετά δὲ δέ ταῦτα οὗτος δείξας δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντας πᾶς δυνάμεθα δύναμαι λέγειν λέγω παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια γίνεσθαι γίγνομαι , , λέγει λέγω καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία καθ’ κατά ἣν ὅς ὅς2 παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής ἀπατώμεθα . . καὶ καί αἰτιᾶται αἰτιάομαι τὴν ὁ ἄγνοιαν ἄγνοια ἡμῶν · · ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη γάρ γάρ , , φησί φημί , , γίνεται γίγνομαι ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος καὶ καί τῶν ὁ ἀμφιβόλων ( ( λόγον λόγος γὰρ γάρ τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία λέγει λέγω ) ) διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι διαιρεῖν διαιρέω διαίρω ποσαχῶς ποσαχῶς τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα λέγεται λέγω · · καὶ καί ὁπηνίκα ὁπηνίκα τι τις ἐρωτηθῶμεν ὁμώνυμον ὁμώνυμος ἢ ἤ ἀμφίβολον ἀμφίβολος , , ὡς ὡς ὡς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς λεγόμενον λέγω συγχωροῦμεν συγχωρέω καὶ καί ἀπατώμεθα · · ἐπὶ ἐπί τινῶν γὰρ γάρ οὐκ οὐ εὐχερές εὐχερής ἐστιν εἰμί οὐδὲ οὐδέ ῥᾴδιον συνιδεῖν συνοράω εἶδον ὅτι ὅτι2 ὅτι τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς λεγομένων λέγω ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , ὡς ὡς τὸ ὁ ἓν καὶ καί τὸ ὁ ὂν εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ταὐτόν αὐτός . . τῶν ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί διαίρεσιν διαίρεσις παραλογισμῶν αἴτιον αἴτιος αὖθις αὖθις γίνεται γίγνομαι τὸ ὁ ὅς μὴ μή εἰδέναι οἶδα ἡμᾶς ἐγώ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω ὁ ὁ λόγος λόγος συντιθέμενός τε τε καὶ καί διαιρούμενος διαιρέω , , ἀλλὰ ἀλλά τοτὲ τοτέ μὲν μέν ἕτερον ἕτερος νοῦν νόος εἰσάγει , , τοτὲ τοτέ δὲ δέ ἕτερον ἕτερος · · οἰόμεθα οἴομαι δὲ δέ ταὐτὸν αὐτός σημαίνειν σημαίνω τὸν ὁ λόγον λόγος καὶ καί συντιθέμενον συντίθημι καὶ καί διαιρούμενον διαιρέω , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί πολλῶν πολύς ἔχει ἔχω · · ἐπὶ ἐπί γὰρ γάρ τῶν ὁ πλείστων πλεῖστος οὐκ οὐ ἄλλο ἄλλος δηλοῖ δηλόω ὁ ὁ λόγος λόγος συντιθέμενος συντίθημι καὶ καί ἄλλο ἄλλος διαιρούμενος διαιρέω ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ αὐτό αὐτός . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία ἔχει ἔχω παραλογισμῶν · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἴσασιν οἶδα οἱ ὁ ἐρωτώμενοι ἐρωτάω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄλλο σημαίνει σημαίνω ὁ ὁ λόγος λόγος ἀνιέμενος καὶ καί ἐπιτεινόμενος , , τουτέστιν ὀξυνόμενος ἢ τίη περισπώμενος περισπάω . . ἐπ’ ἐπί οὐδενὸς γὰρ γάρ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός σημαίνει σημαίνω ἐπιτεινόμενος καὶ καί ἀνιέμενος , , ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί πολλῶν πολύς · · ἐπ’ ἐπί ὀλίγων ὀλίγος δὲ δέ πάντῃ πᾶς πάντῃ · · Θαλῆς Θαλῆς γὰρ γάρ καὶ καί Θάλης τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δηλοῖ δηλόω · · καὶ καί ἄμφω ἄμφω γὰρ γάρ ὀνόματα ὄνομα κύρια κύριος · · ἄγνος δὲ δέ καὶ καί ἁγνὸς ἁγνός καὶ καί Ἀργὸς Ἀργός καὶ καί ἀργὸς ἀργός ἀργός2 ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος δηλοῖ δηλόω , , καὶ καί σχεδὸν σχεδόν ἐπὶ ἐπί πάντων πᾶς . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιοσχημοσύνην γινομένων παραλογισμῶν ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι διὰ διά τὸ ὁ χαλεπὸν χαλεπός εἶναι εἰμί διελεῖν ποῖα ποιός ποῖος ὡσαύ|τως καὶ καί ποῖα ποιός ποῖος ὡς ὡς ὡς ἑτέρως ἕτερος ἑτέρως λέγεται λέγω . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ εἴρηται λέγω ἐρῶ διὰ διά τὰ ὁ ἐνεργητικῶς μὲν μέν ἐκφερόμενα ἐκφέρω παθῶν δὲ δέ ὄντα ὄντα σημαντικά σημαντικός , , οἷόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω , , τὸ ὁ ὅς ἀκούειν ἀκούω καὶ καί τὸ ὁ μανθάνειν μανθάνω · · ταῦτα οὗτος γὰρ γάρ ἐνεργείας ἐνέργεια εἰσὶ εἰμί καὶ καί πάθους πάθος δηλωτικά δηλωτικός , , καὶ καί λαμβάνει λαμβάνω μὲν μέν ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ὡς ὡς παθητικά παθητικός , , οἴεται οἴομαι δὲ δέ ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω ὡς ὡς ὡς ἐνεργητικὰ καὶ καί δίδωσιν δίδωμι οὕτως οὕτως αὐτά αὐτός , , κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν καὶ καί ἀπατᾶται ἀπατάω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ σχεδὸν σχεδόν γὰρ γάρ ὁ ὁ τοῦτο οὗτος δυνάμενος ποιεῖν ποιέω ἐγγύς ἐγγύς ἐστι εἰμί τοῦ ὁ θεωρεῖν θεωρέω τἀληθές ἀληθής τοιοῦτον τοιοῦτος ἔχει ἔχω τὸν ὁ νοῦν νόος · · ὁ ὁ δυνάμενος διαίρεσιν διαίρεσις ποιεῖσθαι ποιέω τῶν ὁ ἐνεργείας ἐνέργεια καὶ καί πάθους πάθος σὴ μαντικῶν μαντικός , , ναὶ μὴν μήν καὶ καί τῶν ὁ ὅσα ὅσος μὲν μέν διαιρούμενα διαιρέω ἄλλο ἄλλος τι τις σημαίνει σημαίνω , , συντιθέμενα συντίθημι δ’ δ’ ἕτερον ἕτερος , , οὐχ οὐ ἥκιστα ἥκιστος δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος , , καὶ καί συνιεὶς τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς εἶναι εἰμί λεγομένων λέγω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος ὡς ὡς ὡς δυνάμενος ἐπὶ ἐπί πάντων πᾶς διαίρεσιν διαίρεσις ποιεῖσθαι ποιέω οὐ οὐ ῥᾳδίως ῥᾴδιος ἀπατηθήσεται , , καὶ καί μὴ μή ἀπατώμενος ἀπατάω ἐγγύς ἐγγύς ἐστι εἰμί τοῦ ὁ θεωρεῖν θεωρέω τὸ ὁ ἀληθές ἀληθής . . Μάλιστα μάλιστα δὲ δέ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι συνεπινεύειν . . Περὶ περί τοῦ ὁ τίς ὅς παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις συμβαίνοντος συμβαίνω παραλογισμοῦ παραλογισμός τὸν ὁ λόγον λόγος ποιησάμενος ποιέω καὶ καί εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γινομένων παραλογισμῶν τὸ ὁ αἴτιόν αἴτιος ἐστι εἰμί τῆς ὁ ἀπάτης ἀπάτη τὸ ὁ δυσκολαίνειν ἡμᾶς ἐγώ περὶ περί τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις τῶν ὁ ποῖα ποιός ποῖος μὲν μέν ὡσαύτως ὡσαύτως καὶ καί ποῖα ποιός ποῖος ὡς ὡς ὡς ἑτέρως ἕτερος ἑτέρως λέγεται λέγω , , ἔτι ἔτι περὶ περί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τούτου οὗτος διέξεισι . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι μάλιστα μάλιστα δὲ δέ συμβαίνει συμβαίνω ἡμάς ἀπατᾶσθαι ἀπατάω διὰ διά τὸ ὁ οἴεσθαι οἴομαι διὰ διά τὴν ὁ ὁμοιοσχημοσύνην ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τόν ὁ τε τε καθόλου καθόλου ἄνθρωπον ἄνθρωπος καὶ καί τὸν ὁ μερικὸν τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ κἀκεῖνος ἐκεῖνος ὁ ὁ καθόλου καθόλου ἄνθρωπος ἄνθρωπος λέγεται λέγω καὶ καί οὗτος οὗτος ὁ ὁ μερικὸς ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ἀπατώμεθα διὰ διά τὸ ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις ὁμοιόσχημον . . μάλιστα μάλιστα δέ δέ , , φησί φημί , , δύναται δύναμαι συμπείθειν συμπείθω . . ἢ τίη οὕτως οὕτως · · μάλιστα μάλιστα δὲ δέ δύναται δύναμαι πείθειν πείθω εἰς εἰς τὸ ὁ συνεπινεύειν καὶ καί ὁμολογεῖν ὁμολογέω τὰς ὁ τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής προτάσεις πρότασις , , ὃ πάλιν πάλιν ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ μάλιστα μάλιστα δὲ δέ ἀπατᾶσθαι ἀπατάω συμβαίνει συμβαίνω ἡμᾶς ἐγώ διὰ διά τὸ ὁ νομίζειν νομίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶν πᾶς τὸ ὁ ὅς κατηγορούμενόν τινος τις τόδε ὅδε τί τίς τις ἐστι εἰμί καὶ καί ἓν καὶ καί ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ τοῦτο οὗτος διὰ διά τὸ ὁ ἐν ἐν ὁμοίῳ ὅμοιος σχήματι σχῆμα τῷ τῷ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῷ τῷ ἑνικῷ ἀμφότερα ἀμφότερος , , τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω καὶ καί τὸ ὁ ὅς ὑποκείμενον , , σημαίνεσθαι σημαίνω . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀληθές ἀληθής · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν ταῖς ὁ Κατηγορίαις εἴρηται λέγω ἐρῶ , , τῷ τῷ μὲν μέν ἑνὶ καὶ καί τῇ ὁ πρώτῃ πρῶτος πρότερος οὐσίᾳ οὐσία τὸ ὁ τόδε ὅδε τι ἁρμόττει ἁρμόζω · · “ “ ἄτομον ἄτομος γὰρ γάρ καὶ καί ἓν ἀριθμῷ ἀριθμός τὸ ὁ ὅς δηλούμενόν ἐστιν εἰμί · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ δευτέρων δεύτερος οὐσιῶν φαίνεται φαίνω μὲν μέν ὅσον ὅσος τῷ τῷ σχήματι σχῆμα τῆς ὁ προσηγορίας προσηγορία ὅτι ὅτι2 ὅτι τόδε ὅδε τι τις σημαίνει σημαίνω , , ὅταν ὅταν εἴπῃ λέγω εἶπον ἄνθρωπον ἄνθρωπος ” ” . . πόθεν πόθεν ποθεν οὖν οὖν γίνεται γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη ; ; ἢ τίη ὡς ὡς ὡς καὶ καί ἄνωθεν ἄνωθεν εἴρηται λέγω ἐρῶ , , διὰ διά τὸ ὁ ἀνώμαλον ἀνώμαλος τῆς ὁ συνηθείας συνήθεια , , ἥτις ὅστις καὶ καί τὰ ὁ ἀνόμοια ἀνόμοιος πράγματα πρᾶγμα ὁμοίοις ὅμοιος σχήμασι σχῆμα λέξεων λέξις εἴωθε εἴωθα ἔθω πολλάκις πολλάκις σημαίνειν σημαίνω · · καὶ καί γὰρ γάρ ὅταν ὅταν εἴπῃ λέγω εἶπον τις τις ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , πιθανὴν πιθανός φαντασίαν φαντασία ἐμποιεῖ ἐμποιέω , , ὡς ὡς ἄρα ἄρα ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὅμοιός ἐστι εἰμί τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης καὶ καί εἷς ἀριθμῷ ἀριθμός , , ἐπειδὴ ἐπεί εἴδει εἶδος ἐστὶν εἰμί εἷς . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τῷ τῷ γὰρ γάρ ἑνὶ καὶ καί τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία μάλιστα μάλιστα δοκεῖ δοκέω παρέπεσθαι παρέπομαι τὸ ὁ τόδε ὅδε τι τι ἓν καὶ καί οὐσίαν οὐσία τὰς ὁ ἀτόμους ἄτομος λέγει λέγω οὐσίας οὐσία , , οἷον οἷος Σωκράτην Σωκράτης , , Πλάτωνα Πλάτων καὶ καί τὰς ὁ τοιαύτας τοιοῦτος . . ὡς ὡς οὖν οὖν ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος διὰ διά τὸ ὁ ὁμοίῳ σχήματι σχῆμα τῆς ὁ προσηγορίας προσηγορία σημαίνεσθαι σημαίνω τῷ τῷ ἑνικῷ ( ( καὶ καί καὶ καί ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , καὶ καί ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὁμοίως ὅμοιος ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ἀλλ’ ἀλλά οὐκ οὐ ἄνθρωποι ἄνθρωπος πληθυντικῶς πληθυντικός ) ) , , ὡς ὡς οὖν οὖν ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος διὰ διά τὸ ὁ ἐν ἐν ὁμοίῳ ὅμοιος σχήματι σχῆμα σημαίνεσθαι σημαίνω φαντασίαν φαντασία ἐμποιεῖ ἐμποιέω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ καθόλου καθόλου ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὅμοιός ἐστι εἰμί τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης καὶ καί εἷς ἀριθμῷ ἀριθμός , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος συμβαίνει συμβαίνω γίνεσθαι γίγνομαι τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιότητα ὁμοιότης τῆς ὁ λέξεως λέξις γινομένων παραλογισμῶν . . οἶμαι οἴομαι δὲ δέ μὴ μή ἐπὶ ἐπί πάντων πᾶς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιότητα ὁμοιότης ἰῆς λέξεως λέξις εἰπεῖν λέγω εἶπον τοῦτο οὗτος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος μόνων ἐφ’ ἐπί ὧν ὅς ὅς2 διὰ διά τὴν ὁ ὁμοιότητα ὁμοιότης τὰς ὁ καθόλου καθόλου οὐσίας οὐσία τὰς ὁ αὐτὰς αὐτός εἶναι εἰμί τῷ τῷ ἀριθμῷ ἀριθμός ταῖς ὁ μερικαῖς συνάγειν συνάγω πειρῶνται πειράω πείρω . . διὰ διά τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον διὸ διό καὶ καί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις οὗτος οὗτος ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός θετέος τίθημι θετέος , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ἰού μόνον μόνος τοὺς ὁ ἤδη ἤδη ῥηθέντας ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τοὺς ὁ τὰ ὁ καθόλου καθόλου τοῖς ὁ μερικοῖς τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός συνάγοντας συνάγω διὰ διά τὴν ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις ὁμοιότητα ὁμοιότης ταῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἀπάταις ἀπάτη συντακτέον᾿ . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τοῦτον οὗτος τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις θετέον , , αἰτίας αἰτία τούτου οὗτος δύο γε ἐπήγαγε ἐπάγω , , μίαν μὲν μέν λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι μᾶλλον μᾶλλον ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι | μετ’ μετά ἄλλων ἄλλος σκοπουμένοις σκοπέω · · ἐκεῖνοι ἐκεῖνος γὰρ γάρ πρὸς πρός τοὺς ὁ λόγους λόγος καὶ καί τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα καὶ καί οὐχὶ οὐ πρὸς πρός τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις ποιοῦνται ποιέω . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · ὅταν ὅταν μὲν μέν καθ’ κατά ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ σκεπτώμεθα περί περί τινος πράγματος πρᾶγμα , , οὐχὶ πρὸς πρός τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα καὶ καί τοὺς ὁ λόγους λόγος τὴν ὁ σκέψιν σκέψις ποιούμεθα ποιέω ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ἧττον ἥσσων συμβαίνει συμβαίνω ἡμᾶς ἐγώ ἀπατᾶσθαι ἀπατάω · · ὅταν ὅταν δὲ δέ μετ’ μετά ἄλλων περί περί τινος σκεπτώμεθα , , πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί τοὺς ὁ λόγους λόγος τὰς ὁ σκέψεις σκέψις ποιούμεθα ποιέω , , ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 καὶ καί αἱ ὁ ἀπάται ἀπάτη , , ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος μὲν μέν τῶν ὁ ὑπὸ ὑπό τοὐ ὀνόματος ὄνομα ἢ ἤ τοῦ ὁ λόγου λόγος δηλουμένων δηλόω τοῦ ὁ ἐρωτωμένου ἐρωτάω τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις διδόντος δίδωμι , , ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος δὲ δέ τοῦ ὁ συλλογιζομένου λαμβάνοντος λαμβάνω . . διὰ διά μίαν μὲν μέν οὖν οὖν ταύτην οὗτος αἰτίαν αἰτία καλῶς καλός ἔχει ἔχω ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις παραλογισμοῖς καὶ καί τοῦτον οὗτος τάττειν τάσσω . . δι’ διά ἑτέραν ἕτερος δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη τοῦ ὁ ὅς τὸν ὁ καθόλου καθόλου ἄνθρωπον ἄνθρωπος τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης ταὐτὸν αὐτός συνάγεσθαι συνάγω ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμοιότητος ὁμοιότης γίνεται γίγνομαι , , ἡ ὁ δ’ ὁμοιότης ὁμοιότης παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , ὥστ’ εἰκότως εἰκός εἰκότως ἐοικότως [ [ γὰρ γάρ ] ] τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις καὶ καί κατὰ κατά τοῦτο οὗτος ὑπαχθήσεται . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅταν ὅταν καθ’ κατά ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ σκεπτώμεθα , , ἧττον ἥσσων συμβαίνει συμβαίνω ἀπατᾶσθαι ἀπατάω , , διότι διότι οὐ οὐ διὰ διά λόγων λόγος καὶ καί ὀνομάτων ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά δι’ διά αὐτῶν αὐτός τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα τὴν ὁ σκέψιν σκέψις ποιούμεθα ποιέω , , ἐπήνεγκεν ἐπιφέρω ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί καθ’ κατά ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ ποιουμένους ποιέω τὴν ὁ σκέψιν σκέψις οὐδὲν κωλύει κωλύω ἀπατηθῆναι ἀπατάω , , ὅταν ὅταν μὴ μή ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ λόγου λόγος τὴν ὁ σκέψιν σκέψις ποιώμεθα ποιέω . . Τῶν ὁ δὲ δέ παρ’ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι . . Εἰπὼν λέγω περὶ περί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις παραλογισμῶν καὶ καί τἀς αἰτίας αἰτία παραθέμενος , , καθ’ κατά ἃς ὅς ἀπατώμεθα ἐν ἐν ἑνὶ ἑκάστῳ ἕκαστος τῶν ὁ ὅς ἕξ , , νῦν νῦν καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις ἑπτὰ παραλογισμῶν , , πῶς πῶς πως συμβαίνει συμβαίνω ἡμᾶς ἐγώ καὶ καί ἀπὸ ἀπό τούτων οὗτος ἀπατᾶσθαι ἀπατάω , , διέξεισι . . καὶ καί φησὶν φημί αἰτίαν αἰτία περὶ περί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω παραλογισμῶν τὸ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι διακρίνειν διακρίνω τὸ ὁ ταὐτὸν αὐτός καὶ καί τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος καὶ καί ἓν καὶ καί πολλά πολύς . . καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ περὶ περί τούτων οὗτος ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τρόπῳ τρόπος τροπός τῶν ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις ( ( ἐκεῖνος ἐκεῖνος γὰρ γάρ ἦν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός ) ) , , ὅπως ὅπως τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος ὡς ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός καὶ καί τὰ ὁ πολλὰ πολύς ὡς ὡς ἓν συνάγειν συνάγω ἐπειρῶντο πειράω οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , καὶ καί οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ πάλιν πάλιν τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός περὶ περί τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός λέγειν λέγω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ μηδὲ μηδέ τοῖς ὁ ποίοις ποιός ποῖος τῶν ὁ κατηγορημάτων κατηγόρημα πάντα πᾶς ταὐτὰ αὐτός καὶ καί τῷ ὁ πράγματι πρᾶγμα συμβέβηκεν συμβαίνω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ῾ποίοις τῶν ὁ κατηγορουμένων πάντα πᾶς ταὐτὰ αὐτός καὶ καί τοῖς ὁ ὑποκειμένοις συμβέβηκεν᾿ , , ὡς ὡς εἶναι εἰμί τοιοῦτον τὸ ὁ λεγόμενον λέγω · · ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω παραλογισμοῖς γίνεται γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι διαιρεῖν διαιρέω διαίρω τὸ ὁ ταὐτὸν αὐτός καὶ καί τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος καὶ καί ἓν καὶ καί πολλὰ πολύς καὶ καί παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι διακρίνειν διακρίνω ποίοις ποιός ποῖος τῶν ὁ κατηγορουμένων πάντα πᾶς , , ὅσα ὅσος κατ’ κατά αὐτῶν αὐτός λέγεται λέγω , , δύναται δύναμαι καὶ καί κατὰ κατά τῶν ὁ ὑποκειμένων λέγεσθαι λέγω . . ἐπεὶ ἐπεί δέ δέ , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , μέρη μέρος εἰσὶ εἰμί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον , , ὁμοίως ὅμοιος ἔχει ἔχω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον παραλογισμῶν · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἀπατώμεθα , , οὕτω οὕτως καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον . . τὸ ὁ δὲ δέ ἔτι ἔτι καὶ καί ἐπὶ ἐπί πολλῶν πολύς φαίνεται φαίνω καὶ καί ἀξιοῦται ἀξιόω οὕτως οὕτως δυνάμει δύναμις τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τινῶν ἀντιστρέφει ἀντιστρέφω τὰ ὁ ὑποκείμενα πρὸς πρός τὰ ὁ ἑπόμενα , , ὡς ὡς ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος πρὸς πρός τὸ ὁ γελαστικὸν καὶ καί ὁ ὁ ἵππος ἵππος πρὸς πρός τὸ ὁ χρεμετιστικόν , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί ἄλλων ἄλλος πολλῶν πολύς τοῦτο οὗτος ἀξιοῦται ἀξιόω , , ἵνα ἵνα , , εἰ εἰ ἕπεται τὸ ὁ λευκὸν λευκός τῇ ὁ ὅς τῇ χιόνι χιών , , ἀντιστρέψῃ καὶ καί ἡ ὁ χιὼν χιών πρὸς πρός τὸ ὁ λευκόν λευκός , , καὶ καί εἰ εἰ τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός τῷ τῷ μέλιτι μέλι , , καὶ καί τὸ ὁ μέλι μέλι πρὸς πρός τὸ ὁ ξανθόν ξανθός , , καὶ καί εἰ εἰ τὸ ὁ γεγονὸς γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἔχον ἔχω γεγονέναι γίγνομαι . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ λόγου λόγος καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς παραλογισμοῖς ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι διὰ διά τὸ ὁ νομίζειν νομίζω μηδὲν διαφέρειν διαφέρω ἀπλῶς τι τι συγχωρεῖν συγχωρέω ἢ ἤ πῇ πῆ . . ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ οἰόμενοι μηδέν τι τι πλέον πλέως πλέος σημαίνειν σημαίνω τοῦ ὁ πῇ πῇ τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δίδομεν δίδωμι καὶ καί ἀπατώμεθα , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε δῆλον δῆλος · · ἆρά γε γε τὸ ὁ ὅς ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἔχει ἔχω τις τις , , οὐ οὐ κακόν κακός ἐστιν εἰμί ; ; ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἔχει ἔχω τις τις νόσον νόσος · · τὸ ὁ ὅς ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω ἄρα ἄρα νόσον νόσος κακόν κακός ἐστιν εἰμί . . ἡ ὁ ἀπάτη ἐν ἐν - - ταῦθα γέγονε γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ κακόν κακός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω τινα τις ὧν ὅς ὅς2 ἔχει ἔχω τις τις , , καὶ καί ἀπλῶς ἐστι εἰμί κακόν κακός . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτούντων αἰτέω καὶ καί τῶν ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιούντων ποιέω ἡ ὁ ἀπάτη γίνεται γίγνομαι διὰ διά τὸ ὁ παρὰ παρά μικρόν μικρός σμικρός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐξακριβούμεθα τὸν ὁ τῆς ὁ προτάσεως πρότασις λόγον λόγος λέγοντα λέγω πρότασιν πρότασις εἶναι εἰμί τὴν ὁ ἓν καθ’ κατά ἑνὸς ἔχουσαν ἔχω , , | | οὔτε οὔτε τὸν ὁ τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός ὅρον ὅρος τὸν ὁ λέγοντα λέγω ἕτερόν ἕτερος τι τις δεῖν δέω δέω2 δεῖ τῶν ὁ κειμένων συνάγεσθαι συνάγω , , κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ἀπατώμεθα . . οὐκ οὐ ἐξακριβούμεθα δὲ δέ ταῦτα οὗτος διὰ διά τὴν ὁ εἰρημένην λέγω αἰτίαν αἰτία , , ἥτις ὅστις ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ παρὰ παρά μικρόν μικρός σμικρός . . ἢ τίη εἰ εἰ θέλεις ἐθέλω , , νόησον νοέω εἰρημένην αἰτίαν αἰτία καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή εἰδέναι οἶδα τὸν ὁ τῆς ὁ προτάσεως πρότασις λόγον λόγος καὶ καί τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός . . Ἐπεῖ δ’ ἔχομεν ἔχω παρ’ παρά ὅσα γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω συλλογισμοί συλλογισμός . . Ἐπειδὴ φαινόμενος φαίνω συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί σοφιστικὸς σοφιστικός συλλογισμὸς συλλογισμός ταὐτόν αὐτός ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή τοῦ ὁ παρόντος πάρειμι βιβλίου βιβλίον δέδεικται δείκνυμι , , ἔχομεν ἔχω δὲ δέ παρ’ παρά ὁπόσα ὁπόσος οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω συλλογισμοὶ συλλογισμός γίνονται γίγνομαι ( ( ταῦτα οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί οἱ ὁ εἰρημένοι λέγω δεκατρεῖς τρόποι ) ) , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς ὡς ἔχομεν ἔχω καὶ καί παρ’ παρά ὁπόσα ὁπόσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός συλλογισμοί συλλογισμός . . παρ’ παρά ὅσα ὅσος γὰρ γάρ οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω , , παρὰ παρά τοσαῦτα τοσοῦτος καὶ καί οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός · · παρὰ παρά δὲ δέ τοὺς ὁ εἰρημένους λέγω τρόπους τρόπος τροπός οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω · · παρὰ παρά τούτους οὗτος ἄρα ἄρα καὶ καί οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός . . τὸ ὁ δὲ δέ παρ’ παρά ὅσα ὅσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ῾δι’ ὅσα᾿ · · δι’ διά ὅσους ὅσος γὰρ γάρ τρόπους τρόπος τροπός καὶ καί δι’ διά ὅσας ὅσος αἰτίας αἰτία οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω , , διὰ διά τοσούτους τοσοῦτος οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι παρ’ παρά ὅσα ὅσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω , , παρὰ παρά τοσαῦτα τοσοῦτος καὶ καί οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός , , λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ μόνον μόνος τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω συλλογισμόν συλλογισμός · · οὗτος οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ μὴ μή τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἔχων ἔχω ὑγιές ὑγιής , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή τοῦ ὁ βιβλίου εἴρηται λέγω ἐρῶ , , οἷος οἷος ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα ἢ ἤ ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε μερικῶν ἔν ἐν εἰς τινι τῶν ὁ σχημάτων σχῆμα πειρώμενός τι τι συνάγειν συνάγω · · οὐ οὐ μόνον μόνος οὖν οὖν φησι φημί τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω συλλογισμὸν συλλογισμός γίνεσθαι γίγνομαι παρὰ παρά τοὺς ὁ εἰρημένους λέγω τρόπους τρόπος τροπός ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸν ὁ ὄντα εἰμί μὲν μέν φαινόμενον φαίνω δὲ δέ οἰκεῖον οἰκεῖος τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα , , μὴ μή ὄντα εἰμί δὲ δέ οἰκεῖον οἰκεῖος · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ προσυπακούειν ὑπακούω . . οὗτος οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ ὑγιῶς ὑγιής μὲν μέν συλλογιζόμενος μὴ μή κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα δέ δέ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐ οὐ τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός λέγει λέγω εἶναι εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τῆς ὁ πειραστικῆς · · οἱ ὁ γὰρ γάρ πειραστικοὶ πρὸς πρός ὠφέλειαν ὠφέλεια τοῦ ὁ προσποιουμένου τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα εἰδέναι οἶδα μὴ μή εἰδότος οἶδα δὲ δέ τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιούμενοι ποιέω ἐλέγχουσι ἐλέγχω μὲν μέν τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω καὶ καί εἰς εἰς ἀντιφάσεις ἀντίφασις συνθλίβουσιν αὐτόν αὐτός , , ἀλλ’ ἀλλά οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα περὶ περί οὗ οὗ τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιοῦνται ποιέω , , ἀλλ’ ἀλλά ἔκ ἐκ τινων δοκούντων δοκέω μὲν μέν οἰκείων οἰκεῖος εἶναι εἰμί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα μὴ μή ὄντων εἰμί δέ δέ . . διὰ διά τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ μὴ μή κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα ἐλέγχειν ἐλέγχω οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος λέγονται λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰς ὁ μὲν μέν ἀρχὰς ἀρχή φυλάττουσι φυλάσσω τοῦ ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός εἴρηται λέγω ἐρῶ , , “ “ καὶ καί γραμμάς γραμμή τινας τις ἄγειν ἄγω μὴ μή ὡς ὡς ἂν ἄν ἀχθεῖεν ὁ ὁ παραλογισμὸς γίνεται γίγνομαι ’ ’ ’ ’ , , καὶ καί δοκεῖ δοκέω μὲν μέν ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα εἶναι εἰμί , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δέ δέ . . εἶτα εἶτα καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τίθησι τίθημι τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ὁ ὁ πειραστικὸς δύναται δύναμαι ἐλέγχειν ἐλέγχω τὸν ὁ προσποιούμενον προσποιέω εἰδέναι οἶδα καὶ καί μὴ μή εἰδότα οἶδα λέγων λέγω ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός μέρος μέρος τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός . . εἰ εἰ οὖν οὖν ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός μέρος ἐστὶ εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός , , αὐτὴ αὐτός δὲ δέ ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός δύναται δύναμαι συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι ψεῦδος ψεῦδος δι’ διά ἄγνοιαν ἄγνοια τοῦ ὁ διδόντος δίδωμι , , συλλογίζεται συλλογίζομαι καὶ καί τὸ ὁ μέρος μέρος αὐτῆς αὐτός τὸ ὁ τοιοῦτον . . πῶς πῶς πως δέ δέ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός μέρος μέρος τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός , , προϊὼν πρόειμι ἐρεῖ λέγω ἐρῶ , , καὶ καί ἡμεῖς τὰ ὁ δοκοῦντα δοκέω ἐκεῖσε ἐκεῖσε ἐροῦμεν ἐρέω . . ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί πειραστικὸς δῆλον δῆλος ποιοῦσι ποιέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὡς ὡς ἀγνοεῖ ἀγνοέω διὰ διά τὸ ὁ τὰ ὁ συμπεράσματα συμπέρασμα συνάγειν συνάγω ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω καὶ καί συγκεχωρημένων τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω · · ἔχομεν ἔχω δὲ δέ τούτων οὗτος πολλὴν πολύς ἀφθονίαν ἀφθονία ἔν ἐν εἰς τε τε τῷ τῷ Πρωταγόρᾳ καὶ καί τῷ τῷ Γοργίᾳ καὶ καί τοῖς ὁ ἄλλοις ἄλλος διαλόγοις διάλογος τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων , , ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 κατὰ κατά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής ἀγωνίζεται ἀγωνίζομαι . . ὁ ὁ δὲ δέ σοφιστικός , , ἄν ἄν συλλογίζηται τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , οὐ οὐ ποιεῖ ποιέω δῆλον δῆλος εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος · · ὁμώνυμα γὰρ γάρ καὶ καί ἀμφίβολα καὶ καί οἷα οἷος πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα προφέροντος προφέρω τίς τις οἶδε οἶδα τῶν ὁ ἀκροωμένων , , πρὸς πρός τίνα τις τῶν ὁ ὑπὸ ὑπό τούτων οὗτος τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα σημαινομένων σημαίνω ὁ ὁ μὲν μέν ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρίνεται ἀποκρίνω ; ; κἂν γὰρ γάρ τύχῃ τυγχάνω ὁ ὁ ἀκροατὴς εἰδὼς οἶδα ὁσαχῶς ὁσαχῶς τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα λέγεται λέγω , , ὅμως ὅμως ὁμῶς ἐμποδίζεται ἐμποδίζω διακρῖναι διακρίνω εἰ εἰ ἐλήλεγκται ἐλέγχω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος . . ἐπὶ ἐπί γὰρ γάρ τοῦ ὁ ὅς ῾ἆρ᾿ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ τίς τις οἶδε οἶδα τῶν ὁ ἀκροωμένων περὶ περί τίνος τῶν ὁ σιγώντων σιγάω ἥ ὁ τε τε ἐρώτησις ἐρώτησις καὶ καί ἀπόκρισις ἀπόκρισις γέγονεν γίγνομαι , , ἵνα ἵνα διακρίνῃ διακρίνω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω ἢ ἤ μή μή ; ; ὁμώνυμα γὰρ γάρ ἐρωτώντων ἐρωτάω τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής καὶ καί ἀμφίβολα οὐδεὶς οἶδεν οἶδα εἰ εἰ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις συνάγουσι συνάγω τοῦ ὁ τεθέντος τίθημι παρὰ παρά τοῦ ὁ προσδιαλεγομένου , , ἢ τίη ὅλως ὅλος ὅλοξ εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω ὁ ὁ προσδιαλεγόμενος ἂν ἄν ἀμφίβολόν ἀμφίβολος ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἠρωτημένον ἢ τίη ὁμώνυμον ὁμώνυμος ἢ τίη μὴ μή καλῶς καλός συντεθὲν συντίθημι ἢ τίη διαιρεθέν . . εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις ἐρωτηθείη παρὰ παρά σοφιστοῦ σοφιστής ῾ἆρά γε γε ὁ ὁ κύων κύων καύματα καῦμα ποιεῖ ποιέω ; ; ’ , , ὁ ὁ δὲ δέ εἴπῃ λέγω εἶπον ιοὔ’ διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ χερσαῖον χερσαῖος κύνα κύων μὴ μή ποιεῖν ποιέω καύματα καῦμα , , ἐμποδίζεται ἐμποδίζω ὁ ὁ ἀκροατὴς ἐληλεγμένον ἔχειν ἔχω τὸν ὁ ἀποφήσαντα · · ὅσον ὅσος γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τούτῳ οὗτος , , τῷ τῷ χερσαίῳ χερσαῖος φημὶ φημί κυνί κύων , , ἠλήθευκεν ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀποκρίνω καὶ καί οὐκ οὐ ἐλήλεγκται ἐλέγχω . . Ὅτι ὅτι2 δὲ δέ ἔχομεν ἔχω αὐτοὺς αὐτός τῇ ὁ αὐτῇ αὐτός μεθόδῳ μέθοδος , , δῆλον δῆλος . . Εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι “ ἔχομεν ἔχω παρ’ παρά ὅσα ὅσος οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός γένοιντ’ ἄν ἄν συλλογισμοί συλλογισμός ” ” διὰ διά τὸ ὁ ἔχειν ἔχω ἡμᾶς ἐγώ “ “ παρ’ παρά ὅσα ὅσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ” ” καὶ καί μεταξὺ μεταξύ παρενθεὶς τὰ ὁ εἰρημένα λέγω , , πάλιν πάλιν ἐπάνεισιν ἐπάνειμι ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ προκείμενον , , καὶ καί κατασκευάζει κατασκευάζω τοῦτο οὗτος καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ ἀκροωμένων λέγων λέγω παρ’ παρά ὅσα ὅσος γὰρ γάρ ἄν ἄν τῶν ὁ ὅς μὴ μή καλῶς καλός ἠρωτημένων φανείη φαίνω τοῖς ὁ ἀκροωμένοις ὡς ὡς καλῶς καλός ἠρωτημένα ἐρωτάω , , παρ’ παρά ἁ ὁ τοσαῦτα τοσοῦτος ἄν ἄν καὶ καί τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω δόξειε δοκέω καλῶς καλός ἠρωτῆσθαι ἐρωτάω . . ἀπατηθήσεται δὲ δέ ὁ ὁ ἀκροατὴς ἀκροατής ἡ ὁ διὰ διά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἢ τίη διὰ διά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ἢ τίη διά διά τι τι τούτων οὗτος · · καὶ καί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἄρα ἄρα κατά κατά τι τι τούτων οὗτος παραλογισθήσεται . . ὥστε ὥστε ἔσονται εἰμί συλλογισμοὶ συλλογισμός ψευδεῖς ψευδής διὰ διά τῶν ὁ ἀπηριθμημένων τρόπων τρόπος τροπός ἢ τίη πάντων πᾶς συνελθόντων συνέρχομαι εἰς εἰς τὸ ὁ ἀπατηθῆναί τινα τις ἢ ἤ τινῶν . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ παρὰ παρά τοσαῦτα τοσοῦτος ἂν ἄν καὶ καί τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω δόξειεν δοκέω ἐπάγει ἐπάγω ὃ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ἐρωτηθεὶς ἐρωτάω οἴεται οἴομαι δεδωκέναι δίδωμι , , κἀν ἐν εἰς ἐρωτηθεὶς ἐρωτάω θείη τίθημι , , τουτέστιν ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐν ἐν τῇ ὁ οἰκείᾳ οἰκεῖος διανοίᾳ διάνοια καλῶς καλός ἠρωτῆσθαι ἐρωτάω ἐνόμισε νομίζω καὶ καί ὡς ὡς ὡς ἀληθεῖ ἀλήθω συνένευσε , , κἂν ἐάν ἠρωτήθη ἐρωτάω , , ἐδεδώκει δίδωμι ἄν ἄν . . πλήν πλήν , , φησίν φημί , , ἐπί ἐπί τινων , , οἷον οἷος ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις καὶ καί τὸν ὁ σολοικισμόν , , οὐκ οὐ ἄφωνοι ἄφωνος διατελοῦσιν διατελέω οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι τὸν ὁ λόγον λόγος συμπεράναντος τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής , , ἀλλὰ ἀλλά προσερωτῶσι τὸ ὁ ἐνδεὲς ἐνδεής καὶ καί τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ἐμφανίζουσιν ἐμφανίζω . . εἰπόντος λέγω γὰρ γάρ τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής ῾ὁ ῾ὁ δεῖνα δεινός κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν᾿ καὶ καί ἐπάγοντος ἐπάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ δεῖνα δεινός βαδίζει βαδίζω , , εὐθὺς εὐθύς ὁ ὁ καὶ καί μικρὸν μικρός δυνάμενος συνορᾶν συνοράω προσεπερωτήσοι ἂν ἐάν τὸ ὁ ἐνδεές ἐνδεής , , τὸ ὁ ὅς ῾δύναται᾿ , , καὶ καί ἐμφανίσοι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος . . πάλιν πάλιν λέγοντος λέγω τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής ‘ ‘ ἆρ’ ὃ ὅς φῄς φημί εἶναι εἰμί , , τοῦτ’ ἔστι εἰμί ; ; φῄς φημί δὲ δέ λίθον λίθος εἶναι εἰμί · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα λίθον᾿ οὐκ οὐ ἄφωνοι ἄφωνος διατελοῦσιν διατελέω οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι , , ἀλλά ἀλλά φασιν φημί ῾οὐχί , , ἀλλ’ ἀλλά ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα λίθος᾿ . . Ἀλλὰ ἀλλά περὶ περί μὲν μέν τούτων οὗτος σαφὲς σαφής γενήσεται γίγνομαι τὸ ὁ λεγόμενον λέγω , , ὅταν ὅταν τὰς ὁ λύσεις λύσις τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐπαγάγῃ . . νῦν νῦν δὲ δέ τὸ ὁ ὅς μικρῷ μικρός σμικρός πρόσθεν πρόσθεν εἰρημένον λέγω , , τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός μέρος ἐστὶ εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός , , εἴπωμεν . . λέγεται λέγω τοίνυν τοίνυν ὑπὸ ὑπό τὴν ὁ διαλεκτικὴν διαλεκτικός εἶναι εἰμί ἡ ὁ πειραστική πειραστικός , , διότι διότι καὶ καί αὐτὴ αὐτός ψεῦδος ψεῦδος δύναται δύναμαι συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι διὰ διά τὴν ὁ τοῦ ὁ διδόντος δίδωμι ἄγνοιαν ἄγνοια ὥσπερ ὥσπερ ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός , , διαφέρουσι διαφέρω δὲ δέ ἀμφότεραι ἀμφότερος τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ μὲν μέν δῆλον δῆλος ποιοῦσιν ποιέω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις συλλογίζονται συλλογίζομαι τῆς ὁ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου θέσεως θέσις ( ( οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐρωτῶσιν ἐρωτάω ἀμφίβολα ἀμφίβολος καὶ καί ὁμώνυμα ὁμώνυμος καὶ καί τοιαῦτά τινα τις ) ) , , οἱ ὁ δὲ δέ ἄν ἄν καὶ καί συλλογίζωνταί ποτε ποτε τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , οὐ οὐ ποιοῦσι ποιέω δῆλον δῆλος εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω ὁ ὁ προσδιαλεγόμενος · · ὁμώνυμα γὰρ γάρ ἐρωτώντων ἐρωτάω καὶ καί οἷα οἷος πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ οὐδεὶς οἶδεν οἶδα εἰ εἰ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις συνάγουσι συνάγω τοὐ οὐ τεθέντος τίθημι παρὰ παρά τοῦ ὁ ὅς προσδιαἠρωτημένον λεγομένου λέγω , , ῆ ὅλως ὅλος ὅλοξ εἰ εἰ ἀγνοεῖ ἀγνοέω ὁ ὁ προσδιαλεγόμενος ᾶν ἀμφίβολάν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἢ τίη ὁμώνυμον ὁμώνυμος ἢ ἤ ἄλλο ἄλλος τι τις . . Εἰ εἰ οὖν οὖν οἱ ὁ παραλογισμοὶ τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις παρὰ παρά τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω ἔλεγχόν ἔλεγχος εἰσιν εἰμί . . Εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρ’ παρά ὅσα ὅσος εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω συλλογισμοί συλλογισμός , , παρὰ παρά τοσαῦτα τοσοῦτος καὶ καί οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός , , δείκνυσιν δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής παρὰ παρά τοσούτους τοσοῦτος γίνονται γίγνομαι τρόπους τρόπος τροπός παρ’ παρά ὅσους ὅσος οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω καὶ καί οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ψευδὴς ψευδής συλλογισμὸς συλλογισμός ὁ ὁ παρὰ παρά τὸν ὁ ἀληθινὸν ἀληθινός συλλογισμόν συλλογισμός ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι ὅσα ὅσος μόριά μόριον εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός , , παρὰ παρά τοσαῦτα τοσοῦτος ἔσονται εἰμί οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής · · τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός μόριά εἰσι εἰμί τὸ ὁ τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς πράγματος πρᾶγμα εἶναι εἰμί καὶ καί πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ὅσα ὅσος πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ · · ψευδὴς ψευδής ἄρα ἄρα ἔσται εἰμί , , ὅταν ὅταν μὴ μή πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός μηδὲ μηδέ κατὰ κατά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί τὰ ὁ ὅμοια ὅμοιος γίνηται γίγνομαι . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ φαινόμενος φαίνω παρὰ παρά τὰ ὁ μόρια μόριον τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός | γίνεται γίγνομαι ( ( ἐλλείψαντος γάρ γάρ τινος μορίου μόριον τῶν ὁ τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός σοφιστικὸς σοφιστικός φανείη φαίνω ἄν ἄν ἔλεγχος ἔλεγχος ) ) , , συνίστησι συνίστημι συνιστάω τοῦτο οὗτος διὰ διά τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή λέγων λέγω οἷον οἷος ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή συμβαῖνον συμβαίνω διὰ διά τὸν ὁ λόγον λόγος , , ὁ ὁ εἰς εἰς τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος . . τόδε ὅδε λεγόμενόν ἐστι εἰμί δυνάμει δύναμις τοιοῦτον τοιοῦτος · · ἐπεὶ ἐπεί συλλογισμός ἐστι εἰμί λόγος λόγος συνάγων συνάγω ἕτερόν τι τι τῶν ὁ κειμένων ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων , , ὁ ὁ τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος τοῦ ὁ συνηγμένου ἀδυνάτου λαβὼν λαμβάνω δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ μόριον μόριον τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνήγαγεν συνάγω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ κατάλληλον κατάλληλος τῆς ὁ λέξεως λέξις τοιοῦτον · · ὁ ὁ εἰς εἰς τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος δοκῶν δοκέω ἄγειν ἄγω τὸν ὁ λόγον λόγος γίνεται γίγνομαι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή συμβαῖνον συμβαίνω διὰ διά τὸν ὁ λόγον λόγος , , ἤτοι παρὰ παρά τὸ ὁ τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος λαβεῖν λαμβάνω . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ὁ ὁ τὰς ὁ δύο γε ἐρωτήσεις ἐρωτάω μίαν ποιῶν ποιέω παρὰ παρά τὸν ὁ ὁρισμὸν ὁρισμός τῆς ὁ προτάσεως πρότασις τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνάγει συνάγω . . καὶ καί ὁ ὁ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω ψεῦδός ψεῦδος τι συλλογιζόμενος παρὰ παρά τὸ ὁ μόριον μόριον τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός τοῦτο οὗτος συλλογίζεται συλλογίζομαι · · ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὅς καθ’ κατά αὑτὰ γὰρ γάρ ὑπαρχόντων ὑπάρχω ὁ ὁ ἀληθὴς ἀληθής συλλογισμὸς συλλογισμός ἀλλ’ ἀλλά οὐκ οὐ ἀπὸ ἀπό συμβεβηκότων συμβαίνω . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον , , ὅστις ὅστις μόριόν μόριος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , διὰ διά τὴν ὁ ἀυτὴν ἀϋτή αιτιαν γίνεται γίγνομαι . . Ἕτι τὸ ὁ μὴ μή ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα . . Καὶ καί ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν τρόπος τρόπος τροπός σοφιστικός σοφιστικός · · τοῦτον οὗτος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω λέγων λέγω τὸ ὁ μὴ μή ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ λόγου λόγος συμβαῖνον συμβαίνω , , διότι διότι τὸ ὁ ὅς ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα σιγῶντα σιγάω λέγειν᾿ οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ λόγου λόγος συμβαίνει συμβαίνω . . καὶ καί οὗτος οὗτος δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ ὅς μόριόν μόριος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός λόγου λόγος . . καὶ καί ὁ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς παρὰ παρά τὸ ὁ ὅς μόριόν μόριος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος · · τοῦτον οὗτος γὰρ γάρ σημαίνει σημαίνω διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς εἶτ’ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ καθόλου καθόλου τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν καθόλου καθόλου τέθεικεν τίθημι ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς , , τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις δὲ δέ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς πῇ πῆ · · δόντων δίδωμι γὰρ γάρ ἡμῶν ἐγώ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Αἰθίοψ Αἰθίοψ μέλας μέλας , , συνάγει συνάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τοὺς ὁ ὀδόντας ὀδούς ὀδών λευκός , , ἤτοι ἤτοι πῇ πη λευκός λευκός · · ἢ τίη πάλιν πάλιν λεγόντων λέγω ‘ ‘ οὐδεὶς ἐπιορκῶν ἐπιορκέω ἅμα ἅμα εὐορκεῖ᾿ ἐπιφέρει ἐπιφέρω ‘ ‘ ὀμόσας ὄμνυμι τις τις ἐπιορκήσειν ἐπιορκέω ἐπιώρκησεν ἐπιορκέω · · ἅμα ἅμα ἄρα ἄρα ἐπιορκεῖ ἐπιορκέω καὶ καί εὐορκεῖ᾿ . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί οἱ ὁ μὴ μή κατὰ κατά ταὐτὸ καὶ καί πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί παρ’ παρά ἁ ὁ τὸ ὁ ἐπί ἐπί τι τις παρὰ παρά τὰ ὁ μόριά μόριον εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός λόγου λόγος , , παντί που που πού δῆλον δῆλος καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ πολλάκις πολλάκις καὶ καί οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ πάλιν πάλιν μηκύνειν μηκύνω . . Ἔτι ἔτι παρὰ παρά τὸ ὁ τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή μὴ μή ἐναριθμουμένου . . Τὸ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω καὶ καί λαμβάνειν λαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ ὅς μόριόν μόριος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός καὶ καί διὰ διά ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ ἀληθοῦς ἀληθής γίνεται γίγνομαι ἐλέγχου ἔλεγχος , , πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ . . οὕτως οὕτως οὖν οὖν δείξας δείκνυμι διὰ διά τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὰ ὁ μόρια μόριον τοῦ ὁ ἀληθινοῦ ἀληθινός συλλογισμοῦ συλλογισμός τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος καὶ καί οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι ἔλεγχος γίνονται γίγνομαι , , συμπεραίνεται λέγων λέγω ὥστε ὥστε ἔχομεν ἔχω παρ’ παρά ὅσα γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ παραλογισμοί παραλογισμός · · παρὰ παρά πλείονα πολύς πλείων μὲν μέν γὰρ γάρ τῶν ὁ τρόπων τρόπος τροπός τούτων οὗτος οὐδεὶς ἂν ἀνά γένοιτο γίγνομαι , , παρὰ παρά δὲ δέ τὰ ὁ εἰρημένα λέγω ἔσονται πάντες πᾶς . . Ἔστι εἰμί δὲ δέ ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος . . Τοὺς σοφιστικοὺς σοφιστικός ἅπαντας ἅπας καὶ καί φαινομένους φαίνω συλλογισμοὺς συλλογισμός ἀναγαγὼν ἀνάγω εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια , , ἔτι ἔτι γε γε μὴν μήν διδάξας διδάσκω ὡς ὡς οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι διὰ διά ἔλλειψιν ἔλλειψις τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως καὶ καί ἄλη ἄλη ἀλέα ἀληθοῦς ἐλέγχου γίνονται γίγνομαι , , καὶ καί διὰ διά τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή τὸ ὁ λεγόμενον λέγω πιστωσάμενος , , ἐφιστάνει λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος οὐχ οὐ ἀπλῶς ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ τύχῃ τυγχάνω οὗτος οὗτος εἶναι εἰμί τῶν ὁ ἀμαθῶν , , συγχωρήσει συγχωρέω τε τε τὰ ὁ λεγόμενα λέγω , , οἷα ἄν ἄν ὦσι εἰμί , , καὶ καί ἀπατηθήσεται , , καὶ καί δοκήσει δοκέω ἐλεγχθῆναι ἐλέγχω . . εἰ εἰ μέντοι γε γε τῶν ὁ συνιέντων τις τις εἴη εἰμί , , οὐκ οὐ εὐθὺς εὐθύς ὁμολογήσει ὁμολογέω τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω , , κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν ἐπίσχει ἐπίσχω καὶ καί τὸν ὁ δοκοῦντα δοκέω ἐλέγχειν ἐλέγχω καὶ καί συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι . . ὡσαύτως ὡσαύτως δὲ δέ καὶ καί ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός συλλογισμὸς συλλογισμός οὐχ οὐ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἐστι εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός ἀλλὰ ἀλλά πρός πρός τινα τις , , ἤγουν τὸν ὁ ἀγνοοῦντα ἀγνοέω τὰς ὁ δυνάμεις δύναμις τῶν ὁ λέξεων καὶ καί πρὸς πρός τὸν ὁ συγχωροῦντα συγχωρέω τὸ ὁ μὴ μή ἀπλῶς λεγόμενον λέγω ὡς ὡς ὡς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς λέγεσθαι λέγω καὶ καί τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός πάντα πᾶς . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ πρός πρός τινά τις ἐστιν εἰμί ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος , , κατασκευάζει κατασκευάζω ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής ποιῆσαι ποιέω τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος , , ἐὰν ἐάν μὴ μή λάβῃ λαμβάνω παρὰ παρά τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τὸ ὁ ὁμώνυμον ὁμώνυμος ὡς ὡς ἓν σημαῖνον σημαίνω . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιοσχημοσύνην συλλογισμός συλλογισμός , , ἐὰν ἐάν μὴ μή λάβῃ λαμβάνω παρὰ παρά τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τὸ ὁ σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω πρᾶγμα πρᾶγμα μόνον μόνος τόδε ὅδε τι , , | ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ ἐνεργητικὸν ἐνεργητικός ῥῆμα ῥῆμα ἐνεργείας ἐνέργεια μόνης μόνος δηλωτικόν δηλωτικός , , οὐδ’ οὗτος οὗτος ἀπατήσει ἀπατάω . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν μὴ λάβῃ λαμβάνω ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής , , οὔτε οὔτε ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς συλλογισμὸν συλλογισμός ποιεῖ ποιέω οὔτε οὔτε πρὸς πρός τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω . . ἐὰν ἐάν δὲ δέ λάβῃ λαμβάνω τὸ ὁ ὁμώνυμον ὁμώνυμος ὡς ὡς μὴ μή ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , πρὸς πρός μὲν μέν τὸν ὁ ἐρωτώμενον πεποίηκε ποιέω τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος , , ἀληθῶς ἀληθής δὲ δέ καὶ καί κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχον ἐλέγχω οὐ οὐ πεποίηκε ποιέω , , διότι διότι οὐχ οὐ ἓν εἴληφε λαμβάνω , , τουτέστι μὴ μή ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενον φαίνω , , καὶ καί παρὰ παρά ἀνεπιστήμονος ἀνεπιστήμων ἀκροατοῦ ἀκροατής . . ὥστε ὥστε οὐχ οὐ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος ἀλλὰ ἀλλά πρός πρός τινα τις . . Παρὰ παρά πόσα δὲ δέ ἐλέγχονται ἐλέγχω οἱ ὁ ἐλεγχόμενοι ἐλέγχω . . Πάρ’ ὅσα ὅσος μέν μέν , , φησί φημί , , φαινομένως ἐλέγχεσθαί ἐλέγχω τινες τις δοκοῦσιν δοκέω , , εἴρηται λέγω ἐρῶ , , καὶ καί ὡρίσθησαν οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι ἔλεγχος , , καὶ καί δέκα καὶ καί τρεῖς εἰσιν εἰμί οἱ ὁ πάντες πᾶς · · ὧν ὅς ὅς2 πάντων πᾶς ἢ τίη ἐνίων ἔνιοι παραλαμβανομένων παραλαμβάνω ὁ ὁ παραλογισμὸς καὶ καί ὁ ὁ φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι . . παρ’ παρά ὅσα ὅσος δὲ δέ ἄλη ἄλη ἀλέα θὼς ἐλέγχονται ἐλέγχω οἱ ὁ ἐλεγχόμενοι ἐλέγχω , , οὐδεὶς ἀριθμῆσαι ἀριθμέω ἢ ἤ παραδοῦναι παραδίδωμι δύναται δύναμαι οὐδὲ οὐδέ εἰς εἰς ἀριθμόν ἀριθμός τινα θεῖναι θείνω τίθημι ὡρισμένον ὁρίζω τοὺς ὁ τρόπους τρόπος τροπός δι’ διά ὧν ἐλέγχονται ἐλέγχω οἱ ὁ ἀληθῶς ἀληθής ἐλεγχόμενοι ἐλέγχω · · ὅσαι ὅσος γὰρ γάρ ἀποδείξεις ἀποδείκνυμι , , τοσοῦτοι δύνανται δύναμαι καὶ καί ἔλεγχοι γίνεσθαι γίγνομαι πρὸς πρός τοὺς ὁ μὴ μή τιθεμένους τίθημι τὸ ὁ συναχθὲν συνάγω ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοθέντων δίδωμι συμπέρασμα συμπέρασμα λαβοῦσι τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις . . οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν , , φησί φημί , , πειρᾶσθαι πειράω λαμβάνειν λαμβάνω δι’ διά ὅσων ὅσος καὶ καί οἵων οἷος τοὺς ὁ ἀληθεῖς ἀληθής ἐλέγχους ἔλεγχος ποιοῦσιν ποιέω οἱ ὁ ἀληθινῶς ἀληθινός ἐλέγχοντες ἐλέγχω , , εἰ εἰ μή μή τις τις εἴη εἰμί τὰς ὁ ἐπιστήμας ἐπιστήμη πάσας πᾶς εἰδὼς οἶδα καὶ καί ἐν ἐν πάσαις πᾶς ἔχων ἔχω τὸ ὁ ὅς ἀκρότατον ἄκρος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ τοιοῦτός τοιοῦτος ἐστι εἰμί , , πῶς πῶς πως ἄν ἄν δυνηθείη δύναμαι ἀληθῶς ἀληθής ἀπελέγχειν ἀπελέγχω τὸν ὁ ὅς ἔν ἐν εἰς τινι ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη σφαλλόμενον σφάλλω ; ; τοῦτο οὗτος δέ δέ , , τὸ ὁ πάσας πᾶς εἰδέναι οἶδα , , οὐ οὐ μιᾶς ἐστι εἰμί τέχνης τέχνη καὶ καί ἀδύνατον ἀδύνατος · · ἄπειρα γὰρ γάρ τὰ ὁ ὅς ἀληθῶς ἀληθής δεικνύμενα δείκνυμι · · ἄπειροι ἄπειρος ἄρα ἄρα καὶ καί οἱ ἕ ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ἄπειροι ἄπειρος γὰρ γάρ ἴσως ἴσος ἴσως αἱ ὁ ἐπιστῆμαι ἐπιστήμη τὸ ὁ ἴσως ἴσος ἴσως εἶπε λέγω εἶπον κατὰ κατά τὴν ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ δόξαν δόξα · · ἀιδίου ἀΐδιος ἀίδιος γὰρ γάρ ὄντος εἰμί κατ’ κατά αὐτὸν αὐτός τοῦ ὁ κόσμου κόσμος , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ οὐρανοῦ οὐρανός αὐτῷ αὐτός δέδεικται δείκνυμι , , ἐπ’ ἐπί ἄπειρον ἤπειρος καὶ καί αἱ ὁ ἐπιστῆμαι ἐπιστήμη αὐξηθήσονται . . οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ μὲν μέν οὖν οὖν ζητεῖν ζητέω κατὰ κατά πόσους τρόπους τρόπος τροπός οἱ ὁ ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι γίνονται γίγνομαι . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ὅλως ὅλος ὅλοξ εἰσὶν εἰμί ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί φαινόμενοι φαίνω , , δῆλον δῆλος . . ὅσα ὅσος γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἔστ’ ἱν ἀποδεῖξαι ἀποδείκνυμι τῇ ὁ ὅς τῇ καλουμένῃ καλέω ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα δείξει δείκνυμι , , ἔστι εἰμί καὶ καί δι’ διά αὐτῆς αὐτός καὶ καί διὰ διά τῆς ὁ ἀδυνάτου ἀδύνατος δείξεως δεῖξις ταῦτα οὗτος συστῆσαι συνίστημι καὶ καί ἐλέγξαι ἐλέγχω τὸν ὁ μὴ μή συγχωροῦντα συγχωρέω τὸ ὁ συνηγμένον συνάγω ἐκ ἐκ τῶν ὁ τεθέντων τίθημι ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τιθέντα τῷ τῷ ἀληθεῖ ἀλήθω · · ὁ ὁ δὲ δέ τοῦτον οὗτος ἐλέγχων ἐλέγχω καὶ καί ἀποδεικνὺς ἀποδείκνυμι ψευδόμενον συλλογισμὸς συλλογισμός ἀληθής ἀληθής ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος . . ὥστε ὥστε τὸν ὁ ὅς μέλλοντα μέλλω ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχειν ἐλέγχω δεῖ δέω δέω2 δεῖ πάντων πᾶς ἐπιστήμονα ἐπιστήμων τυγχάνειν τυγχάνω · · τοιοῦτος τοιοῦτος γὰρ γάρ ὢν εἰμί ῥᾳδίως ῥᾴδιος ἄν ἐλέγξῃ ἐλέγχω τὸν ὁ μὴ μή συγχωροῦντα συγχωρέω τὴν ὁ θέσιν θέσις ἢ ἤ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα λαβὼν λαμβάνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι δεήσει δέω2 δεῖ δέω πάντων πᾶς ἐπιστήμονα εἶναι εἰμί , , ἐπήγαγεν ἐπάγω οἱ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ἔσονται εἰμί παρὰ παρά τὰς ὁ ἐν ἐν γεωμετρίᾳ γεωμετρία ἀρχάς ἀρχή , , ὥστε ὥστε γεωμετρικὸν εἶναι εἰμί δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸν ὁ μέλλοντα μέλλω ἐλέγχειν ἐλέγχω τοὺς ὁ παρὰ παρά τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία συλλογιζομένουν́ καὶ καί ἰατρικὸν ἰατρικός τοὺς ὁ παρὰ παρά τὰς ὁ τῆς ὁ ἰατρικῆς ἰατρικός καὶ καί μουσικὸν μουσικός ὡσαύτως ὡσαύτως τοὺς ὁ παρὰ παρά ( ( xac ) ) τῆς ὁ μου - - μουσικῆς μουσικός , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος ὁμοίως ὅμοιος · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε εἴ εἰ τις τις ἅπαντας ἅπας ἐλέγχειν ἐλέγχω μέλλει μέλλω , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τοῦτον οὗτος ἐπιστήμονα ἐπιστήμων πάντων πᾶς εἶναι εἰμί . . Ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής ἔλεγχοι ὁμοίως ὅμοιος ἐν ἐν ἀπείροις . . Ἄπειροι μέν μέν εἰσι εἰμί , , φησίν φημί , , οἱ ὁ ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι , , ἄπειροι ἄπειρος δὲ δέ καὶ καί οἱ ὁ ψευ - - δεῖς δέω δέω2 . . ψευδεῖς ψευδής δὲ δέ ἐλέγχους οὐ οὐ τοὺς ὁ σοφιστικούς σοφιστικός φησιν φημί ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἀλλὰ ἀλλά τοὺς ὁ δοκοῦντας δοκέω μὲν μέν εἶναι εἰμί ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη , , περὶ περί ἧς ὅς ὅς2 τὸν ὁ λόγον λόγος ποιοῦνται ποιέω , , μὴ μή ὄντας εἰμί δέ δέ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπειδὴ ἐπεί ἄπειροι ἄπειρος οἱ ὁ ἀληθεῖς ἀληθής εἰσιν εἰμί ἔλεγχοι , , ἄπειροι ἄπειρος ἄν ἄν εἶεν εἰμί καὶ καί οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής . . καὶ καί τὰ ὁ ὅς μὲν μέν λεγόμενα λέγω δῆλα δῆλος . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ λέξις λέξις ἡ ὁ οἷον οἷος κατὰ κατά γεωμετρίαν γεωμετρία ὁ ὁ γεωμετρικὸς γεωμετρικός ἐλλιπῶς ἐλλιπής εἴρηται λέγω ἐρῶ . . εἴη εἰμί δ’ ἂν ἄν τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τοιοῦτον · · ὁ ὁ γεωμετρικὸς γεωμετρικός ψευδὴς ψευδής ἔλεγχος ἔλεγχος κατὰ κατά γεωμετρίαν γεωμετρία ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία γινόμενος , , ὁποῖος ὁποῖος ἦν εἰμί ὁ ὁ τοῦ ὁ Βρύ - - σωνος τετραγωνισμός . . οὐ οὐ μόνον μόνος δὲ δέ τοὺς ὁ μὴ μή ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ ἀρχῶν ὡρμημένους τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη , , ὑφ’ ὑπό ἥν ὅς ὅς2 ἐστι εἰμί τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα , , δοκοῦντας δοκέω δὲ δέ εἶναι εἰμί ψευδεῖς ψευδής ἐλέγχους ἔλεγχος φησὶν φημί ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τοὺς ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος μὲν μέν τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη ἀρχῶν ἀρχός κατά κατά τι τις δὲ δέ παραλογιζομένους , , οἷά εἰσι εἰμί τὰ ὁ τοῦ ὁ Εὐκλείδου Εὐκλείδης [ [ ψευδογραφή - - μάτα . . Δῆλον Δῆλος οὖν οὖν ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πάντων πᾶς τῶν ὁ ἐλέγχων ἔλεγχος . . Εἰπὼν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄπειροί ἄπειρος εἰσιν εἰμί οἱ ὁ ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι ἔλεγχος καὶ καί ἐν ἐν πάσαις πᾶς ταῖς ὁ ἐπι ἐπί - - στήμαις δυνάμενοι γίνεσθαι γίγνομαι , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ ἄπειροι ἄπειρος καὶ καί οἱ ὁ ἐναντίοι ἐναντίος τούτοις οὗτος ψευδεῖς ψευδής συλλογισμοί ( ( κατὰ κατά πᾶσαν πᾶς γὰρ γάρ τέχνην τέχνη ἐγχωρεῖ ἐγχωρέω γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί τούτους οὗτος ) ) , , φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ παραδοῦναι παραδίδωμι ἐλέγχους καθολικοὺς πάντων πᾶς τῶν ὁ ψευδῶν συλλο - - γισμῶν οὐ οὐ τῆς ὁ παρούσης πάρειμι ἐστὶ εἰμί σκέψεως σκέψις . . νῦν νῦν γάρ γάρ , , φησίν φημί , , οὐ οὐ ληπτέον λαμβάνω ληπτέος τόπους τόπος καὶ καί ἀρχὰς ἀρχή πάντων πᾶς τῶν ὁ ἀληθῶν ἀληθής ἐλέγχων ἔλεγχος ἀλλὰ ἀλλά τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαλεκτικήν διαλεκτικός · · τοῦτο οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί , , ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ τοῦτο οὗτος ποιῆσαι ποιέω , , οἰκεῖόν οἰκεῖος ἐστι εἰμί τῇ ὁ ὅς τῇ διαλεκτικῇ καὶ καί τοῖς ὁ ἐν ἐν ἐκείνῃ ἐκεῖνος παραδιδομένοις τόποις τόπος . . καὶ καί προστίθησιν προστίθημι ἐφεξῆς ἐφεξῆς τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τοῦ ὁ ὅς τὴν ὁ διαλεκτικὴν διαλεκτικός δύναμιν δύναμις [ [ ἐν ἐν ] ] πᾶσιν πᾶς ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω οὗτοι οὗτος γὰρ γάρ κοινοὶ κοινός πρὸς πρός ἅπασαν ἅπας τέχνην τέχνη καὶ καί δύναμιν δύναμις · · ἐν ἐν ἁπάσῃ ἅπας γὰρ γάρ τέχνῃ τέχνη δύναται δύναμαι ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι ἐκ ἐκ κοινῶν καὶ καί ἐνδόξων . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸν ὁ ἐλέγχοντά τινα τις κατά κατά τινα ἐπιστήμην ἐπιστήμη , , εἴτε εἴτε ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχει ἐλέγχω εἴτε εἴτε φαινομένως , , οὐ οὐ παντός πᾶς ἐστι εἰμί διαγνῶναι διαγιγνώσκω ἀλλὰ ἀλλά τοῦ ὁ ἐπιστήμονος ἐπιστήμων μόνου μόνος · · ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος γὰρ γάρ δυνήσεται δύναμαι γνῶναι γιγνώσκω εἰ εἰ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος τῇ ὁ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη λημμάτων λῆμμα ὁ ὁ ἐλέγχων ἐλέγχω ἐλέγχει ἐλέγχω . . τὸν ὁ ὅς δὲ δέ ἐλέγχοντα ἐλέγχω ἀπό ἀπό τινων κοινῶν κοινός καὶ καί ἐνδόξων ἔνδοξος διαγνώσεται ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός . . καὶ καί ὅπως ὅπως προστίθησι προστίθημι δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ῾ὡς ἤδη ἤδη φθάσαντες φθάνω παραδεδώκαμεν ἐν ἐν τοῖς ὁ Τοπικοῖς τοπικός , , ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 ἄν ἄν τις τις περὶ περί παντὸς πᾶς τοῦ ὁ προτεθέντος προτίθημι συλλογίσαιτο᾿ . . ἐκ ἐκ τούτων οὗτος οὖν οὖν τις τις ὁρμώμενος ὁρμάω δύναται δύναμαι καὶ καί ἐλέγχειν ἐλέγχω · · ὅ ὁ τε τε γὰρ γάρ διαλεκτικὸς διαλεκτικός ἀντίφασιν πειρᾶται πειράω συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι · · τὸ ὁ ὅς δ’ αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος καὶ καί ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος . . πλὴν πλήν ποτὲ ποτε μὲν μέν δι’ διά ἑνὸς συλλογισμοῦ συλλογισμός τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις συμπεραίνει , , ποτὲ ποτε δὲ δέ διὰ διά δύο γε . . περὶ περί δὲ δέ τοῦ ὁ πότε πότε ποτε μὲν μέν ἐν ἐν ἑνί , , πότε πότε δὲ δέ ἐν ἐν δυσίν , , εἴρηκεν λέγω ἐρῶ ἐν ἐν τῷ ὁ περὶ περί τοῦ ὁ ἐξ ἐκ ἀντικειμένων συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰ εἰ μὲν μέν ἐν ἐν ἑνὶ βουλόμεθα βούλομαι συλλογίσασθαι συλλογίζομαι τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , χρὴ χρή ταύτην οὗτος καὶ καί ἐν ἐν μιᾷ τῶν ὁ προτάσεων πρότασις λαβεῖν λαμβάνω , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἰατρικὴ ἰατρικός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , πᾶσα πᾶς ἐπιστήμη ἐπιστήμη ὑπόληψις ὑπόληψις καὶ καί οὐχ ὑπόληψις ὑπόληψις , , ἡ ὁ ἰατρικὴ ἰατρικός ἄρα ἄρα ὑπόληψις ὑπόληψις καὶ καί οὐχ ὑπόληψις ὑπόληψις . . ἀλλ’ ἀλλά ἐπειδὴ ἐπεί ὡς ὡς ὡς φανερὸν φανερός τοῦτο οὗτος οὐκ ἄν ἄν τις τις συγχωρήσειε συγχωρέω πώποτε πώποτε , , χρὴ χρή ἐν ἐν δυσὶ πειρᾶσθαι πειράω συνάγειν συνάγω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις καὶ καί δεικνύναι δείκνυμι τὴν ὁ ἰατρικὴν ποτὲ ποτε μὲν μέν ὑπόληψιν ὑπόληψις ποτὲ ποτε δὲ δέ μὴ μή τοῦτο οὗτος διῃρημένως καὶ καί ἐν ἐν δυσὶ συλλογισμοῖς . . ἐροῦμεν ἐρέω δὲ δέ περὶ περί τούτου οὗτος καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ἑξῆς ἑξῆς τὰς ὁ λύσεις λύσις τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα κατασκεπτόμενοι . . Ἔχομεν ἄρα ἄρα παρ’ παρά ὅσα ὅσος πάντες πᾶς εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής ἔλεγχοι ἔλεγχος , , ἤτοι ἤτοι οἱ ὁ σοφιστικοί σοφιστικός . . εἰ εἰ δὲ δέ γινώσκομεν γιγνώσκω ὅπως ὅπως γίνονται γίγνομαι καὶ καί διὰ διά ποίας ποιός ποῖος αἰτίας αἰτία , , εὔδηλον εὔδηλος ὡς ὡς καὶ καί τὰς ὁ λύσεις λύσις τούτων οὗτος ἔχομεν ἔχω · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἐνιστάμενοι ἐνίστημι προφέρομεν τοῖς ὁ συλλογιζομένοις παρ’ παρά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἢ τίη ἀμφιβολίαν ἢ τίη κατά κατά τινα τις τῶν ὁ λοιπῶν λοιπός τρόπων τρόπος τροπός , , ταῦτα οὗτος ἂν ἄν εἶεν εἰμί καὶ καί λύσεις λύσις αὐτῶν αὐτός . . ὅταν ὅταν γὰρ γάρ ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἐλέγχῃ ἐλέγχω τὸν ὁ λέγοντα λέγω τὸν ὁ κύνα κύων μὴ μή ὑλακτεῖν ὑλακτέω , , ὡς ὡς ὑλακτοῦντος δηλονότι τοῦ ὁ χερσαίου χερσαῖος , , αὐτοὶ αὐτός ἐνιστάμενοι ἐνίστημι ὡς ὡς περὶ περί ἄλλου ἄλλος τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις δόντες δίδωμι εἴημεν ἄν ἄν ἐκ ἐκ ταύτης οὗτος τῆς ὁ ἐνστάσεως λύοντες λύω καὶ καί τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω ἔλεγχον ἔλεγχος . . ἐπειδὴ ἐπεί δέ δέ , , φησίν φημί , , ἔχομεν ἔχω παρ’ παρά ὁπόσα ὁπόσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι , , ἔχομεν ἔχω ἄρα ἄρα καὶ καί παρ’ παρά ὁπόσα ὁπόσος γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ἄνωθεν ἄνωθεν εἰρημένοις λέγω εἶπε λέγω εἶπον . . φαινομένους φαίνω δὲ δέ λέγει λέγω ἐλέγχους οὐχὶ τοὺς ὁ τυχοῦσι δοκοῦντας δοκέω καὶ καί ἰδιώταις ἰδιώτης ( ( οἰ γὰρ γάρ μὴ μή εἰδότες οἶδα ἐξ ἐκ οἱωνδήποτε ὥστε ὥστε καὶ καί ἄπειρα ἔσονται εἰμί τὰ ὁ τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος ἀπατῶντα ) ) , , ἀλλὰ ἀλλά τοὺς ὁ [ [ φαινομένους φαίνω ἐλέγχους λέγω λέγω ] ] τοῖς ὁ εἰδόσι οἶδα καὶ καί ἐπιστήμοσιν . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός μόνος μόνος , , φησί φημί , , δύναται δύναμαι γνῶναι γιγνώσκω παρ’ παρά ὅσα ὅσος διὰ διά τῶν ὁ κοινῶν κοινός γίνεται γίγνομαι ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος ἢ τίη φαινόμενος φαίνω . . τίς τις δὲ δέ ὁ ὁ ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί τίς τις ὁ ὁ φαινόμενος φαίνω καὶ καί τίς τις ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί ὁ ὁ φαινόμενος διαλεκτικός διαλεκτικός , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τούτοις οὗτος καὶ καί ὁ ὁ πειραστικός πειραστικός , , εἴρηται λέγω ἐρῶ πολλάκις πολλάκις , , καὶ καί περιττὸν περισσός αὖθις αὖθις λέγειν λέγω περὶ περί αὐτῶν αὐτός . . Οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δὲ δέ διαφορὰ διαφορά τῶν ὁ λόγων λόγος ἣν ὅς ὅς2 λέγουσί λέγω τινες τις . . Διελὼν διαιρέω τοὺς ὁ τρόπους τρόπος τροπός , , καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 οἱ ὁ παραλογισμοὶ γίνονται γίγνομαι , , εἰς εἰς δύο γε τοὺς ὁ ἀνωτάτω ἄνω | | καὶ καί τοὺς ὁ μὲν μέν αὐτῶν αὐτός παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις φήσας φημί εἶναι εἰμί τοὺς ὁ δὲ δέ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις , , νῦν νῦν εὐθύνει εὐθύνω τοὺς ὁ μὴ μή οὕτως οὕτως λέγοντας λέγω ἀνάγοντας ἀνάγω δὲ δέ πάντα πᾶς τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα εἰς εἰς τοὺς ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λόγους λόγος καὶ καί εἰς εἰς τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια · · τὸ ὁ γὰρ γάρ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ῾παρὰ τὴν ὁ διάνοιαν᾿ εἴληπται λαμβάνω , , καὶ καί δῆλον δῆλος αὐτὸς αὐτός τοῦτο οὗτος ποιεῖ ποιέω διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ἐπαχθέντος τοῦ ὁ τί τι γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς μὴ μή πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . ἀνατρέπων ἀνατρέπω <οὖν> τοὺς ὁ μὴ μή οὑτωσὶ οὕτως πάντας πᾶς τοὺς ὁ παραλογισμούς παραλογισμός , , ὡς ὡς αὐτὸς αὐτός ἐδίδαξεν διδάσκω , , ἀλλὰ ἀλλά λέγοντας λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ἕ μέν μέν εἰσι εἰμί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα οἱ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , λέγει λέγω καὶ καί δείκνυσι δείκνυμι μὴ μή ἄλλους ἄλλος εἶναι εἰμί καὶ καί ἄλλους ἄλλος ἀλλὰ ἀλλά τοὺς ὁ αὐτούς αὐτός · · οἵ ὁ τε τε γὰρ γάρ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα , , καὶ καί οἱ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ὥστε ὥστε οὐ οὐ δύο γε τρόποι τρόπος τροπός εἰσὶν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά εἷς . . τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διειλέχθαι λέγω τί τι , , φησίν φημί , , ἄλλο ἄλλος ἐστὶν εἰμί ἢ ἤ ὅταν ὅταν μὴ μή χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα , , ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 οἰόμενος ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω ἔδωκε δίδωμι τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ; ; τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις κατάλληλον . . εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις ἐρωτηθῇ ἐρωτάω ῾ἆρά γε γε ὁ ὁ κύων κύων ὑλακτεῖ ὑλακτέω ; ; ᾿ , , ὁ ὁ δὲ δέ τὸν ὁ χερσαῖον χερσαῖος οἰόμενος ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω δοίη δίδωμι ὑλακτεῖν ὑλακτέω , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐρωτῶν ἔρως τὸ ὁ κύων κύων ὄνομα ὄνομα ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ ἰχθὺν ἰχθύς μεταφέρων μεταφέρω λέγει λέγω ῾ἀλλὰ μὴν μήν ὁ ὁ ἰχθὺς ἰχθύς κύων κύων ὢν εἰμί οὐχ οὐ ὑλακτεῖ᾿ , , οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα κέχρηται χράω · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοιοῦτον σόφισμα σόφισμα καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομά ὄνομα ἐστιν εἰμί . . ὥστε ὥστε ὥσπερ ὥσπερ οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστι εἰμί συλλογιζόμενος ὁ ὁ μὴ μή χρώμενος χράω2 τῷ τῷ κύων κύων ὀνόματι ὄνομα πρὸς πρός τὸν ὁ χερσαῖον , , ὃν ὅς ὅς2 καὶ καί διανοούμενος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὑλακτεῖν ὑλακτέω ἔφησεν φημί , , οὕτως οὕτως ἔμπαλιν ἔμπαλιν πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστι εἰμί συλλογιζόμενος , , ὅταν ὅταν χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα κατὰ κατά τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα , , ὃ διανοούμενος κατέφησεν κατάφημι ὁ ὁ ἐρωτη - - θείς ( ( ὃ ὅς καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐδήλωσε δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ ὅς τὸ ὁ δὲ δέ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 δέδωκε δίδωμι διανοηθείς διανοέομαι · · διανοηθέντα διανοέομαι δὲ δέ λέγει λέγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ) ) · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστι εἰμί τὸ ὁ μὴ μή χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 δέδωκε δίδωμι , , τὸ ὁ χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 δέδωκε δίδωμι πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια εἴη ἐάω ἄν ἄν . . εἰ εἰ δὲ δέ ταῦτα οὗτος ἀληθῆ ἀληθής , , ἄτοπον ἄτοπος τὸ ὁ ὑπολαμβάνειν ὑπολαμβάνω ἄλλους ἄλλος μὲν μέν εἶναι εἰμί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λόγους λόγος , , ἑτέρους ἕτερος δὲ δέ πα ῥὰ τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια · · ὅπου ὅπου ὅπου γὰρ γάρ τὸ ὁ κατὰ κατά διάνοιαν διάνοια , , ἐκεῖ ἐκεῖ καὶ καί τὸ ὁ ὅς κατ’ κατά κατ’ ὄνομα ὄνομα , , καὶ καί τὸ ὁ ἀνάπαλιν καὶ καί ὅπου ὅπου ὅπου τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τοὔνομα ὄνομα , , ἐκεῖ ἐκεῖ καὶ καί τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . Εἰ δή δή τις τις πλείω πολύς πλείων σημαίνοντος σημαίνω τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα . . Εἰπὼν καὶ καί συστήσας συνίστημι ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί μὴ μή πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διαλέγεσθαι διαλέγω ἐπάγει ἐπάγω · · ὅταν ὅταν μὲν μέν γὰρ γάρ πλείω πολύς πλείων σημαίνοντος σημαίνω τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα οἴοιτο οἴομαι οἰόομαι καὶ καί ὁ ὁ ἐρωτῶν καὶ καί ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω μὴ μή πλείω πολύς πλείων σημαίνειν σημαίνω , , οὗτος οὗτος καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ( ( ἐρωτώμενον γὰρ γάρ τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί τὸ ὁ ἢ τίη πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ὅς ῾καὶ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν᾿ ) ) · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 ἔδωκεν δίδωμι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , πρὸς πρός τοῦτο οὗτος καὶ καί ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἐχρήσατο χράομαι χράω τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα , , ἀμφοτέρων ἀμφότερος οἰομένων καθ’ κατά ἑνὸς καὶ καί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ πράγματος πρᾶγμα λέγεσθαι λέγω τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα διείλεκται λέγω . . ὑπόθου γὰρ γάρ τὸν ὁ Παρμενίδην Παρμενίδης ἓν ἡγούμενον σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ ὂν εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ἕν , , ὁμοίως ὅμοιος δ’ δ’ ἔχειν ἔχω τούτῳ οὗτος καὶ καί τὸν ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ζηλωτὴν ζηλωτής Ζήνωνα Ζήνων · · ὁ ὁ οὖν οὖν Παρμενίδης Παρμενίδης ἐρωτῶν ἔρως τὸν ὁ Ζήνωνα Ζήνων , , εἰ εἰ ἓν τὸ ὁ ὄν , , τούτου οὗτος καταφήσαντος καὶ καί ὁμολογήσαντος ὁμολογέω οὐκ οὐ ἄν ἄν ἐπ’ ἐπί ἄλλου τινὸς ἐκεῖνος ἐκεῖνος μεταγάγοι , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ἔσται εἰμί διειλεγμένος . . εἰ εἰ δέ δέ γε γε ὁ ὁ ἀποκρινόμενος οἴεται οἴομαι πολλὰ πολύς σημαίνειν σημαίνω , , ἢ ἤ καὶ καί ὁ ὁ ἐρωτῶν , , καὶ καί ὁ ὁ μὲν μέν πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος δέδωκεν δίδωμι , , ὁ ὁ δὲ δέ πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος κέχρηται χράω τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ κυνὸς ἄνωθεν ἄνωθεν εἴρηται λέγω ἐρῶ , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ λείπει λείπω ) ) διείλεκται λέγω · · τὸ πλῆρες πλήρης τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί · · δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα διείλεκται λέγω . . τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω ἐπιφέρει ἐπιφέρω τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί μὴ μή πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διειλέχθαι λέγω πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν περὶ περί τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος ἐστὶ εἰμί λόγους λόγος , , δυνάμει δύναμις τάδε ὅδε λέγων λέγω , , ὡς ὡς ψεῦδός ἐστι εἰμί τὸ ὁ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντες πᾶς οἱ ὁ παραλογισμοὶ εἰς εἰς τὸ ὁ | πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια f f . . 27r ἀνάγονται ἀνάγω · · πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν γὰρ γάρ περὶ περί τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος ἐστὶ εἰμί λόγους λόγος ὅσοι ὅσος πλείω πολύς πλείων σημαίνουσιν σημαίνω · · οὗτοι οὗτος δ’ ἄν ἄν εἶεν εἰμί οἱ ὁ ὁμώνυμοι ὁμώνυμος καὶ καί ἀμφίβολοι ἀμφίβολος , , οἱ ὁ δ’ ἄλλοι ἄλλος οὐχί οὐ · · εἶτα εἶτα περὶ περί ὁντινοῦν ἐστι εἰμί , , λέγων λέγω ὁντινοῦν τὸν ὁ ἐρωτῶντα καὶ καί ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω · · ἐνδέχεται ἐνδέχομαι γὰρ γάρ τοῦ ὁ λόγου λόγος ἢ ἤ τῆς ὁ λέξεως λέξις μὴ μή πλείω πολύς πλείων σημαίνοντος σημαίνω τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω ἢ ἤ τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω οἴεσθαι οἴομαι πλείω πολύς πλείων σημαίνειν σημαίνω , , καὶ καί ἔσται εἰμί τότε τότε τοτέ οὐκ οὐ ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν τῷ τῷ τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἔχειν ἔχω πὼς πρὸς πρός τὰ ὁ δεδομένα . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ τὸ ὁ περὶ περί ὁντινοῦν τοῦτο οὗτος σημαίνει σημαίνω , , δῆλον δῆλος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ἐπαγομένου ἐπάγω · · φησὶ φημί γὰρ γάρ οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια εἶναι εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν τῷ τῷ ἀμαθῶς ἀμαθής ἔχειν ἔχω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω πρὸς πρός τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω καὶ καί τὰ ὁ μοναχῶς μοναχός μοναχῶς λεγόμενα λέγω ὁμώνυμα ὁμώνυμος νομίζειν νομίζω . . εἰ εἰ δὴ δή καί καί , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , οἱ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια εἰσιν εἰμί , , ἐνδέχεται ἐνδέχομαι πάντας πᾶς τοὺς ὁ παραλογισμούς παραλογισμός , , καὶ καί τοὺς ὁ ὅς ἐκ ἐκ τῶν ὁ λόγων λόγος καὶ καί ὀνομάτων ὄνομα τῶν ὁ πλείω πολύς πλείων σημαινόντων σημαίνω ὄντας εἰμί καὶ καί τοὺς ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀποκρινομένων καὶ καί ἐρωτώντων ἐρωτάω τῶν ὁ ἐχόντων ἔχω πὼς πρὸς πρός τὰ ὁ δεδομένα καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τοὺς ὁ τρισκαίδεκα τρόπους τρόπος τροπός πάντας πᾶς , , πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λέγειν λέγω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ εἰς εἰς δύο γε ταῦτα οὗτος πάντες πᾶς ἀνάγονται ἀνάγω , , ὡς ὡς ὡς αὐτοῖς αὐτός ἀρέσκει ἀρέσκω , , τόν ὁ τε τε πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί τὸν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , οὗτοι οὗτος δὲ δέ μηδέν , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , διαφέρουσιν διαφέρω ἀλλήλων ἀλλήλων ἀλλ’ ἀλλά εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ αὐτοί αὐτός , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνδέχεται ἐνδέχομαι πάντας πᾶς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λέγειν λέγω · · τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς εἶτα εἶτα πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ἐνδέχεται ἐνδέχομαι πάντας πᾶς αὐτοὺς αὐτός εἶναι εἰμί . . εἰ εἰ δὲ δέ εὑρεθῶσί τινες τις , , ὡς ὡς δειχθήσεται δείκνυμι , , μὴ μή ὄντες εἰμί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα , , οὗτοι οὗτος οὐδὲ οὐδέ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἔσονται εἰμί , , καὶ καί ἔσονταί τινες τις παραλογισμοὶ τῆς ὁ παρούσης πάρειμι ἔξω ἔξω πίπτοντες πίπτω μεθόδου . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ῾Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει᾿ οὔτε οὔτε πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα οὔτε οὔτε πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστιν εἰμί · · οὐδὲν οὐδείς γὰρ γάρ τῶν ὁ εἰλημμένων πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι ἐνταῦθα ἐνταῦθα , , ἤγουν ἐν ἐν τῇ ὁ παρούσῃ πάρειμι μεθόδῳ μέθοδος , , τὸ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λέγειν λέγω ταὐτόν αὐτός ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ἐπήγαγεν ἐπάγω εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή πάντες πᾶς , , ἔσονταί τινες τις ἕτεροι ἕτερος . . ἐλλιπέστερον ἐλλιπής δὲ δέ εἴρηται λέγω ἐρῶ · · τὸ ὁ γὰρ γάρ πλῆρές πλήρης ἐστιν εἰμί ἱεῖ ἵημι γὰρ γάρ μὴ πάντες πᾶς πρὸς πρός τοὔνομά ὄνομα εἰσιν εἰμί , , ἔσονταί εἰμί τινες τις ἕτεροι᾿ . . ὃ ὁ δὲ δέ λέγει λέγω δυνάμει δύναμις , , τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί · · εἰ εἰ γάρ γάρ , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , πᾶν πᾶς τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστιν εἰμί , , εἴπερ εἴπερ εὑρεθῶσί τινες τις μὴ μή πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ὄντες εἰμί ἀλλὰ ἀλλά παρ’ παρά ἄλλο ἄλλος τι τις , , οὐκ οὐ ἄν ἄν εἴη εἰμί κοινή κοινός τις τις ἡ ὁ διαίρεσις διαίρεσις αὐτῶν αὐτός καὶ καί καθόλου καθόλου , , εἰς εἰς ἣν ὅς ὅς2 ἅπαντα ἅπας ἀνάγεσθαι ἀνάγω βούλονται βούλομαι , , ἀλλ’ ἀλλά ἐλλιπὴς ἐλλιπής καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ἀδόκιμος ἀδόκιμος . . Ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὅσοι ὅσος συλλογισμοί εἰσι εἰμί παρὰ παρά τὸ ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς . . Εἰπὼν ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἴπερ εἴπερ εὑρεθῶσί τινες τις μὴ μή πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα λέγεσθαι λέγω δυνάμενοι , , ἔξω ἔξω πεσοῦνται τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις , , ἐπάγει ἐπάγω ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὅσοι ὅσος συλλογισμοί εἰσι εἰμί παρὰ παρά τὸ ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὁ λέγει λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος · · εἴπερ εἴπερ φαμὲν φημί συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος , , ἤτοι ἤτοι τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ὅσοι ὅσος περὶ περί τὰς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίας ἀμφιβολία διατρίβουσιν διατρίβω , , ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 μή μή εἰσιν εἰμί ὁμώνυμα ἢ τίη ἀμφίβολα ἀμφίβολος τὰ ὁ λεγόμενα λέγω , , οὗτοι οὗτος οὐκ ἔσονται εἰμί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις τοιοῦτον · · ὅσοι ὅσος συλλογισμοί εἰσι εἰμί παρὰ παρά τὸ ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς , , τουτέστιν ὅσοι ὅσος οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί τῶν ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς τισι χρωμένων χράω2 , , ἀλλ’ ἀλλά ἐκτός ἐκτός εἰσι εἰμί τούτων οὗτος , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ῾Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ὁ ὁ Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω , , οὗτοι οὗτος οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ πα ῥὰ τὸ ὁ πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς , , ὥστε ὥστε οὐδὲ οὐδέ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ἔσονται εἰμί οὐδὲ οὐδέ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τούτων οὗτος εἰσί εἰμί τινες τις οὐ οὐ παρὰ παρά τοὔνομα ὄνομα ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ῾τούτων εἰσί εἰμί τινες τις οἱ ὁ μὴ μή πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ὄντες᾿ . . πῶς πῶς πως οὖν οὖν ἀναχθήσονται οὗτοι οὗτος εἰς εἰς τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ; ; οὐ οὐ μόνον μόνος γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἄτοπόν ἄτοπος ἐστι εἰμί τὸ ὁ τοὺς ὁ τρισκαίδεκα τρόπους τρόπος τροπός λέγειν λέγω πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα , , ἀλλ’ ἀλλά οὐδὲ οὐδέ αὐτοὺς αὐτός τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἓξ εἰς εἰς τοὺς ὁ παρὰ παρά τοὔνομα ὄνομα ἀνάγειν ἀνάγω χρεών χρεών . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν καὶ καί μὴ μή πάντες πᾶς οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι εἰς εἰς τοὺς ὁ παρὰ παρά τοὔνομα ὄνομα ἀνάγονται ἀνάγω , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν εἰσί εἰμί τινες τις παραλογισμοὶ ἐν ἐν οἷς οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη διὰ διά τὸ ὁ τὴν ὁ ἀπό|κρισιν σφαλερὰν σφαλερός γενέσθαι γίγνομαι , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ προταθέντα λόγον λόγος ὁμώνυμον ὁμώνυμος εἶναι εἰμί ἢ ἤ ἀμφίβολον ἀμφίβολος . . εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω , , τοιαύτην τοιοῦτος προενέγκοι ἐρώτησιν ἐρώτησις ὡς ὡς ‘ ἆρά γε γε ὁ ὁ κύων κύων ὑλακτεῖ ὑλακτέω ἢ ἤ καὶ καί τοῦ ὁ ἀποκρινομένου οἰομένου μοναχῶς μοναχός μοναχῶς τὸν ὁ κύνα κύων λέγεσθαι λέγω , , οἷον οἷος , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω , , τὸν ὁ χερσαῖον χερσαῖος , , ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀστρῴου ἐπαγάγῃ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , οὐ οὐ γέγονεν γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη διὰ διά τὸ ὁ κακῶς κακός ἐξενεχθῆναι ἐκφέρω τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ( ( καλῶς καλός ὅσον πρὸς πρός τὴν ὁ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου διάνοιαν διάνοια ) ) , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ ἐρωτηθέντα ἐρωτάω λόγον λόγος ἔχειν ἔχω τὸ ὁ διττόν . . Ὅλως ὅλος τε τε ἄτοπον ἄτοπος τὸ ὁ ὅς περὶ περί ἐλέγχου διαλέγεσθαι διαλέγω . . Δείξας τοὺς ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἅπαντα ἅπας τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ἀνάγοντας ἀνάγω μὴ μή καλῶς καλός διαιροῦντας διαιρέω μέμφεται μέμφομαι τούτους οὗτος καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως λέγων λέγω · · ὅλως ὅλος ὅλοξ τε τε ἄτοπόν τι τι ποιοῦσιν ποιέω οἱ ὁ οὑτωσὶ οὕτως διαιροῦντες διαιρέω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα περὶ περί ἐλέγχου ἔλεγχος διαλεγόμενοι μὴ μή πρότερον πρότερος περὶ περί συλλογισμοῦ συλλογισμός διαλαβόντες διαλαμβάνω . . ὁ ὁ γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος συλλογισμός συλλογισμός ἐστιν εἰμί ἀντιφάσεως ἀντίφασις · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν ζητῆσαι ζητέω τί τι ποτέ ποτε ποτέ ἐστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός , , καὶ καί τούτου οὗτος εὑρεθέντος εὑρίσκω εὑρεῖν εὑρίσκω τί τίς τις ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , εὑρόντας εὑρίσκω δὲ δέ τί τι ἐστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος ἢ τίη τρισκαίδεκα λέγειν λέγω καὶ καί αὐτοὺς αὐτός τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τρόπους τρόπος τροπός , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἡμεῖς λέγομεν λέγω , , ἢ τίη πάντας πᾶς εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἀνάγειν ἀνάγω ἄγνοιαν ἄγνοια . . ὥστε ὥστε ἐχρῆν χρή πρότερον πρότερος περὶ περί συλλογισμοῦ συλλογισμός εἰπεῖν λέγω εἶπον · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος φαινόμενος φαίνω συλλογισμὸς συλλογισμός ἀντιφάσεως ἀντίφασις . . διὸ διό ἂν ἄν ᾖ εἰμί φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος ( ( οὔτω γὰρ γάρ συντακτέον τὸ ὁ χωρίον χωρίον ) ) , , τουτέστιν εἰ εἰ φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος καὶ καί σοφιστικὸς σοφιστικός συλλογισμὸς συλλογισμός γενήσεσθαι , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος τῆς ὁ ἀπάτης ἀπάτη καὶ καί τοῦ ὁ ψεύδους ψεῦδος ἢ τίη ἐν ἐν τῷ ὁ συλλογισμῷ συλλογισμός , , τουτέστι τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα , , εἶναι εἰμί ἢ τίη ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις , , τουτέστι τῇ ὁ ὅς τῇ κατ’ κατά ἀντίφασιν ἀντίφασις ἐρωτήσει ἐρωτάω ( ( προσκεῖσθαι πρόσκειμαι γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐν ἐν τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρωτάω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις · · οἷον οἷος ἆρ’ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; ) ) , , ποτὲ ποτε δὲ δέ ἐν ἐν ἀμφοῖν ἄμφω , , καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα . . ἐν ἐν μὲν μέν οὖν οὖν τῇ ὁ ὅς τῇ ἀντιφάσει ἀντίφημι καὶ καί οὐκ οὐ ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα τὸ ὁ τῆς ὁ ἀπάτης ἀπάτη αἴτιόν αἴτιος ἐστιν εἰμί ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν ξύλα ξύλον λέγῃς λέγω καὶ καί λίθους λίθος καὶ καί σιδήρια σιδήριον , , οὐ οὐ σιγῶντα σιγάω λέγεις λέγω ; ; ναί ναί · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα ξύλα ξύλον καὶ καί λίθους λίθος καὶ καί σιδήρια σιδήριον λέγειν λέγω , , τουτέστιν ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τὰ ὁ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω . . τὸ ὁ ὅς μὲν μέν οὖν οὖν σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον . . τὸ ὁ δὲ δέ αἴτιον αἴτιος τῆς ὁ ἀπάτης ἀπάτη οὐκ οὐ ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα ( ( ἀληθὲς ἀληθής γάρ γάρ ἐστι εἰμί · · λέγομεν λέγω γὰρ γάρ καὶ καί καὶ καί λίθους λίθος , , ἅπερ ἐστὶ εἰμί σιγῶντα σιγάω ) ) ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν τῇ ὁ ὅς τῇ ἀντιφάσει ἀντίφημι , , τῇ ὁ ὅς τῇ τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις φημι φημί ἐρωτήσει ἐρωτάω , , ἥτις ὅστις εἶχε ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ῾ἆρ᾿ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ ’ δηλοῖ δηλόω καὶ καί τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω καὶ καί τὰ ὁ σιγώμενα . . ἢ τίη οὕτως οὕτως · · ἆρ’ ἔστι εἰμί λέγοντα λέγω σιγᾶν σιγάω ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν σιγᾷς σιγάω , , οὐ οὐ πάντα πᾶς σιγᾷς σιγάω ; ; οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν καὶ καί τὰ ὁ λέγοντα λέγω σιγᾷς σιγάω · · ἐκ ἐκ τῶν ὁ πάντων πᾶς γάρ γάρ εἰσιν εἰμί · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα λέγοντα λέγω σιγᾶν σιγάω . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ λέγοντα λέγω τὰ ὁ λεγόμενα λέγω ἔλαβεν λαμβάνω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως · · ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς λέγοντος λέγω ἔδωκε δίδωμι . . καὶ καί οὗτος οὗτος μὲν μέν ὁ ὁ παραλογισμὸς ὡς ὡς καὶ καί ὁ ὁ πρὸ πρό αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐν ἐν τῇ ὁ ὅς τῇ ἀντιφάσει ἀντίφασις ἔχει ἔχω τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος . . ὁ ὁ δὲ δέ ἃ ὅς ὅς2 μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἂν ἐάν ἐν ἐν ἀμφοῖν ἄμφω , , καὶ καί ἐν ἐν ἰῇ ἀντιφάσει ἀντίφασις καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα . . ὅπως ὅπως δέ δέ , , δῆλον δῆλος ἔσται εἰμί καὶ καί τοῦτο οὗτος θεμένοις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος · · ἆρ’ ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν ; ; οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός · · τί τίς τις δέ δέ , , ὃ ὁ μὴ ἔχει ἔχω τις τις ταχέως ταχύς ταχέως , , δοίη δίδωμι ἂν ἐάν ταχέως ταχύς ταχέως ; ; ναί ναί · · ὃ ὅς ἄρα ἄρα μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματί ἐστι εἰμί τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος τοῦ ὁ ψεύδους ψεῦδος . . καὶ καί ἐν ἐν μὲν μέν τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα δῆλον δῆλος · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ μὴ μή συμπεράνασθαι ῾ὃ ῾ὃ ἄρα ἄρα μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν ’ ’ , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις ταχέως ταχύς ταχέως , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν ταχέως ταχύς ταχέως · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ ἦν εἰμί ἀκόλουθον ἀκόλουθος . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις ἐνορᾶται τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος τοῦ ὁ ψεύδους ψεῦδος · · οὕτως οὕτως γὰρ γάρ ἐχρῆν χρή εἰπεῖν λέγω εἶπον ἀρ’ ὃ ὃ ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἂν ἐάν ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν ; ; ’ . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα μόνῳ μόνος ἔχων ἔχω τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος παραλογισμὸς οὗτος οὗτος · · ὁ ὁ δεῖνα κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ὁ ὁ καθήμενος ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα αἱ ὁ μὲν μέν προτάσεις πρότασις ἀληθεῖς ἀληθής , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα γέγονεν γίγνομαι ἡ ὁ ἀπάτη . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ τὰ ὁ ἔπη ἔπος κύκλος κύκλος , , ὁ ὁ κύκλος κύκλος σχῆμα σχῆμα , , τὰ ὁ ἔπη ἔπος σχῆμα᾿ ἐν ἐν τῷ ὁ συμπερά|σματι μόνῳ μόνος ἔχει ἔχω τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος , , διότι διότι ὁ ὁ μέσος ὅρος ὅρος ὡς ὡς ὡς πλειόνων πολύς πλείων δηλωτικὸς ἐν ἐν μὲν μέν ταῖς ὁ διαλεκτικαῖς συνουσίαις συνουσία λαμβάνεται λαμβάνω , , ἐν ἐν δὲ δέ ταῖς ὁ ἐπιστημονικαῖς οὐκέτι οὐκέτι , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ Ἀποδεικτικῇ ἐπεσημήνατο ἐπισημαίνω · · ἐκεῖνα ἐκεῖνος γὰρ γάρ μόνα οἶδε οἶδα καὶ καί λέγεσθαι λέγω συγχωρεῖ συγχωρέω ὁ ὁ γεωμέτρης κύκλους κύκλος , , ὅσοις ὅσος ὁ ὁ τοὐ κύκλου κύκλος ἐφαρμόζει ἐφαρμόζω ὁρισμός ὁρισμός , , οἷς δὲ δέ μή μή , , οὐκέτι οὐκέτι . . ὁ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος ἢ τίη ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις ἢ ἤ ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα ἢ τίη πολλάκις πολλάκις καὶ καί ἐν ἐν ἀμφοῖν ἄμφω τὸ ὁ αἴτιον φέρει φέρω τοῦ ὁ ψεύδους ψεῦδος . . ὅστις ὅστις δὲ δέ μηδαμοῦ μηδαμοῦ ἔχει ἔχω ποισπῦν τὴν ὁ ἀπάτην ἀπάτη , , οὖτος ἀληθής ἀληθής ἐστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός · · ἀληθῶν ἀληθής οὐσῶν εἰμί τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἔσται εἰμί ἀληθές ἀληθής . . Ἀλλὰ ἀλλά δὴ δή ὅθεν ὅθεν ὁ ὁ λόγος λόγος ἦλθεν ἔρχομαι . . Πάλιν πάλιν ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ προκείμενον ἐπανῆλθε ἐπανέρχομαι , , καὶ καί δείκνυσι δείκνυμι μὴ μή ἕτερον ἕτερος εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι ἀλλ’ ἀλλά , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , ταὐτόν αὐτός . . καὶ καί φησὶν φημί ἐρωτῶν ἔρως πότερον πότερος οἱ ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ μαθήμασι μάθημα σοφιστικοὶ λόγοι λόγος καὶ καί ἀπατητικοί , , μαθήματα μάθημα λέγων λέγω ἀριθμητικήν ἀριθμητικός , , γεωμετρίαν γεωμετρία καὶ καί τὰ ὁ συγγενῆ συγγενής ταύταις οὗτος , , πότερον πότερος οἱ ἕ ἐν ἐν τοῖς ὁ μαθήμασι μάθημα πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια εἰσι εἰμί , , τουτέστι κατὰ κατά <τὴν> διάνοιάν διάνοια εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ἐρωτωμένου ἐρωτάω ; ; καὶ καί ἐρωτήσας ἐρωτάω λέγων λέγω ἢ ἤ οὔ οὐ , , δηλῶν δηλόω διὰ διά τούτου οὗτος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κατὰ κατά τὴν ὁ ἐκείνου ἐκεῖνος διάνοιαν διάνοια , , ὡς ὡς ἴσου ἴσος ὄντος εἰμί τοῦ ὁ ἢ ἤ οὔ οὐ τῷ τῷ ῾ἢ δηλονότι παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ὅς ἀποκρινομένου῾ . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος οἴεται οἴομαι πολλὰ πολύς σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ τοῦ ὁ τριγώνου τρίγωνος ὄνομα ὄνομα , , τό ὁ ὅς τε τε σκαληνὸν σκαληνός καὶ καί τὸ ὁ ἰσοσκελές ἰσοσκελής , , καὶ καί ἐρωτηθεὶς ἐρωτάω ῾ἆρα παντὸς πᾶς τριγώνου αἱ ὁ πρὸς πρός τῇ ὁ βάσει βάσις γωνίαι ἴσαι ἀλλήλαις ἀλλήλων εἰσίν εἰμί ; ; ’ ἔδωκεν δίδωμι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἴσαι ἀλλήλαις ἀλλήλων ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἰσοσκελοῦς ἰσοσκελής , , ὁ ὁ δὲ δέ σοφιστὴς σοφιστής ἐλέγχει ἐλέγχω αὐτόν αὐτός , , ἆρα ἆρα κατὰ κατά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω οὗτος οὗτος τοῦ ὁ ἐρωτωμένου ἐρωτάω ; ; καὶ καί ἐπάγει ἐπάγω τὴν ὁ λύσιν λύσις λέγων λέγω ἢ ἤ οὔ οὐ · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ὁ ὁ ἐρωτῶν ἐρωτάω , , εἴπερ εἴπερ ὁ ὁ μὲν μέν ἀποκρινόμενος , , εἰ εἰ οὕτως οὕτως ἔτυχε τυγχάνω , , τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἢ τίη τὸν ὁ κύνα κύων δέδωκεν δίδωμι ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ χερσαίου χερσαῖος ἢ τίη τοῦ ὁ ἐπιπέδου ἐπίπεδος σχήματος σχῆμα , , ἐκεῖνος ἐκεῖνος δ’ δ’ ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ ἀστρῷον μετήνεγκεν μεταφέρω ἢ τίη τὰ ὁ ἔπη ἔπος . . δῆλον δῆλος ἄρα ἄρα ὡς ὡς ὡς πρὸς πρός τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα διείλεκται λέγω καὶ καί οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια τοῦ ὁ ἀποκρινομένου · · ταὐτὸν αὐτός ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια ἐστιν εἰμί . . ἰστέον οἶδα δέ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐφ’ ἐπί ἑκάστης ἕκαστος τῶν ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐρωτήσεων ἐρώτησις τὸ ὁ ἢ ἤ οὕ οὗ ὡς ὡς ὡς ἀπόκρισίς ἀπόκρισις ἐστι εἰμί καὶ καί οἱονεὶ ἀπόφασις ἀπόφασις καὶ καί ἀπάρνησις ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ὅς ῾φανερὸν ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν᾿ . . Ἔτι ἔτι εἰ εἰ πολλὰ πολύς μὲν μέν σημαίνει σημαίνω τοὔνομα ὄνομα . . Ἔτι ἔτι τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί δείκνυσι δείκνυμι , , καὶ καί φησίν φημί · · εἰ εἰ πολλὰ πολύς σημαίνοντός τινος ὀνόματος ὄνομα μὴ μή νοεῖ νοέω τοῦτο οὗτος οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀλλὰ ἀλλά μοναχῶς μοναχός μοναχῶς λέγεσθαι λέγω νομίζει νομίζω , , εἶτα εἶτα ἐλέγχεται ἐλέγχω παρὰ παρά τοῦ ὁ σοφιστοῦ , , πάντως πᾶς πάντως οὐ οὐ κατὰ κατά τὴν ὁ οἰκείαν οἰκεῖος διάνοιαν διάνοια ἠλέγχθη ἐλέγχω . . ταὐτὸν αὐτός οὖν οὖν ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . τὴν ὁ ὅς δὲ δέ λέξιν λέξις τὴν ὁ ἔτι ἔτι εἰ εἰ πολλὰ πολύς μὲν μέν σημαίνει σημαίνω τοὔνομα ὄνομα , , ὁ ὁ δὲ δέ μὴ μή νοεῖ νοέω μηδ’ μηδ’ οἴεται οἴομαι , , πῶς πῶς πως οὗτος οὗτος οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω ; ; τριχῶς τριχῶς ἔστιν εἰμί ἐκλαβεῖν ἐκλαμβάνω . . καθ’ κατά ἕνα μὲν μέν τρόπον τρόπος τροπός οὕτως οὕτως · · εἰ εἰ τοῦ ὁ ὅς ὀνόματος ὄνομα διττοῦ ὄντος εἰμί μὴ μή νοεῖ νοέω τοῦτο οὗτος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , πῶς πῶς πως οὗτος οὗτος ἠπάτηται , , κατὰ κατά διάνοιαν διάνοια ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; καὶ καί πρὸς πρός τοῦτο οὗτος λύσις λύσις οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ἤγουν οὐ οὐ κατὰ κατά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . ἢ τίη κατ’ κατά ἐρώτησιν ἐρωτάω ἀναγνωστέον καὶ καί ὑπερβατῶς ὑπερβατός οὕτως οὕτως · · ἆρά γε γε οὗτος οὗτος πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω ; ; καὶ καί οὕτως οὕτως ἐπακτέον ἐπακτέος ὡς ὡς ἀρνητικόν τε τε καὶ καί ἀποφατικὸν ἀποφατικός τὸ ὁ ὅς οὔ οὐ · · σύνηθες γὰρ γάρ αὐτῷ αὐτός τοῦτο οὗτος , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ Φυσικῇ φυσικός ἀκροάσει ἀκρόασις εἶπεν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἀλλ’ ἀλλά ἐπειδὴ ἐπεί περὶ περί φύσεως φύσις μὲν μέν οὔ οὐ , , φυσικὰς φυσικός δὲ δέ ἀπορίας ἀπορία συμβαίνει συμβαίνω λέγειν λέγω αὐτοῖς αὐτός ” ” . . ἢ τίη οὖν οὖν οὕτω οὕτως τὴν ὁ λέξιν λέξις ἀναγνωστέον , , ἢ ἤ ἀποφατικῶς ὧδε ὧδε · · ἔτι ἔτι εἰ εἰ πολλὰ πολύς μὲν μέν σημαίνει σημαίνω τοὔνομα ὄνομα , , ὁ ὁ δὲ δέ μὴ μή νοεῖ νοέω μηδὲ μηδέ οἴεταί πὼς · · καὶ καί στίξαντας ἐπαγαγεῖν ἐπάγω οὗτος οὗτος οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω ὡς ὡς ἴσον ἴσος τῷ τῷ ῾πάντως ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος δῆλός δῆλος ἐστιν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διείλεκται λέγω ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν᾿ . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τοῦτο οὗτος καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομά ὄνομα ἐστι εἰμί · · ταὐτὸν αὐτός ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . Ἢ Ἢ πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , πλὴν πλήν διδόντα διαίρεσιν διαίρεσις . . Ἀποδείξας διὰ διά τῶν ὁ εἰρημένων λέγω ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια καὶ καί πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα , , ἔτι ἔτι | δὲ δέ καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πάντες πᾶς οἱ ὁ ψευδεῖς ψευδής συλλογισμοὶ συλλογισμός καὶ καί ἔλεγχοι ἔλεγχος εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀνάγονται διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή δυνατὸν δυνατός εἶναι εἰμί τοὺς ὁ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις ἀναχθῆναι ἀνάγω ἀνάσσω εἰς εἰς ταῦτα οὗτος , , νῦν νῦν ὡς ὡς τινὸς εἰπόντος λέγω ὡς ὡς δύνατόν ἐστι εἰμί πάντας πᾶς τοὺς ὁ ἐλέγχους ἀναχθῆναι ἀνάγω ἀνάσσω εἰς εἰς ταῦτα οὗτος , , εἰ εἰ κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις γίνοιτο γίγνομαι , , φησὶν φημί ὡς ὡς πῶς πῶς πως οὖν οὖν δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐρωτᾶν ἐρωτάω ; ; ἢ τίη καθ’ κατά ὑμᾶς διὰ διά διαιρέσεως διαίρεσις · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή οὕτως οὕτως αἱ ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω προάγονται προάγω , , ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή καὶ καί ἐλέχθησαν λέγω , , οἷον οἷος ῾ἆρ᾿ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ἆρ’ ὁ ὁ κύκλος κύκλος σχῆμα σχῆμα ; ; ’ , , πάντως πᾶς πάντως κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις λοιπὸν λοιπός προαχθήσονται , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ πλὴν πλήν διδόντα διαίρεσιν διαίρεσις . . εἶτα εἶτα καὶ καί τὴν ὁ κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἐρώτησιν ἐρώτησις τίθησιν τίθημι · · οἱ ὁ γὰρ γάρ λέγοντες λέγω ἀνάγεσθαι ἀνάγω πάντας πᾶς τοὺς ὁ ἐλέγχους εἰς εἰς τὸ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἴσως ἴσος ἴσως ἄν ἄν εἴποιεν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ μὴ μή κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις γίνεσθαι γίγνομαι συμβαίνει συμβαίνω μηδὲ μηδέ τοὺς ὁ ἐλέγχους ἔλεγχος εἰς εἰς τὰ ὁ εἰρημένα λέγω ἀνάγεσθαι ἀνάγω . . τίς τις δὲ δέ ἡ ὁ κατὰ κατά διαίρεσιν ἐρώτησις ἐρώτησις καὶ καί πῶς πῶς πως εἰσαχθήσεται , , σαφῶς σαφής παριστῶν φησιν φημί εἶτ’ ἐρωτήσειέ τις τις εἰ εἰ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ἢ ἤ οὔ οὐ , , ἢ ἤ ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς οὔ οὐ , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς ὡς ναί ναί , , τοιοῦτόν τι τις διὰ διά τούτων οὗτος παριστῶν , , ὡς ὡς ὁ ὁ διαιρετικῶς ἐρωτῶν ἔρως οὐ οὐ προάγει προάγω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις οὕτως οὕτως , , ὡς ὡς ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα λέγειν λέγω ἢ ἤ οὗ οὗ , , ἀλλὰ ἀλλά κατὰ κατά τόνδε τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός · · ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ἢ ἤ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ἔστιν εἰμί , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ; ; τουτέστιν ἆρ’ ἔστι εἰμί λέγειν λέγω σιγῶντα σιγάω , , ἢ ἤ ἀπλῶς μὲν μέν ὁ ὁ σιγῶν σιγάω οὐ οὐ λέγει λέγω , , τρόπον τρόπος τροπός δέ δέ τινα τις ἔστι εἰμί λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω , , τρόπον τρόπος τροπός δέ δέ τινα τις οὔ οὐ ; ; τουτέστι κατὰ κατά τὶ μὲν μέν λέγει λέγω ὁ ὁ σιγῶν σιγάω , , κατὰ κατά τὶ δ’ δ’ οὔ οὐ ; ; φησὶν φημί οὖν οὖν πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης , , ὡς ὡς κἂν ἐάν κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις γένηται γίγνομαι , , οἱ ὁ συναχθησόμενοι πάλιν πάλιν λόγοι λόγος , , εἰς εἰς ἃ ὅς ὅς2 καὶ καί πρώην ἀνήγοντο ἀνάγω , , καὶ καί πάλιν πάλιν εἰς εἰς ταὐτὰ ἀναχθήσονται , , εἴς εἰς τε τε τὸ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ὅπερ ἐδείχθη δείκνυμι ταὐτόν αὐτός . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐκ ἐκ διαιρέσεως διαίρεσις προβαίη ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις καὶ καί ὁ ὁ μὲν μέν ἀποκρινόμενος ἀποφήσει μὴ μή δυνατὸν δυνατός εἶναι εἰμί λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω , , ὁ ὁ δ’ ἐρωτῶν ἔρως ἐπαγάγῃ ἐπάγω συμπέρασμα συμπέρασμα ὡς ὡς δύναται δύναμαι λέγειν λέγω ὁ ὁ σιγῶν σιγάω , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , τουτέστιν οὐ οὐ κατὰ κατά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια διειλέχθη τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα . . οἷον οἷος ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως οὕτως οὕτως προήγαγε προάγω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις , , ὡς ὡς ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ἢ ἤ οὑκ ἐκ ἔστιν εἰμί , , ἀλλὰ ἀλλά τρόπον τρόπος τροπός μέν μέν τινα ἔστι εἰμί , , τρόπον τρόπος τροπός δέ δέ τινα τις οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ; ; ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος τὸ ὁ ‘ ‘ οὐκ οὐ ῾οὐκ ἔστιν᾿ ἔφησε φημί · · δῆλός δῆλος ἐστι εἰμί διὰ διά τοῦ ὁ ὅς ‘ ‘ οὐκ οὐ ἔστι᾿ τοῦτο οὗτος εἰπών λέγω , , ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ῾οὐκ ἔστι᾿ τοῦτο οὗτος δηλοῖ δηλόω , , τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ οὐκ οὐ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι κατὰ κατά τὶ μὲν μέν λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω κατὰ κατά τὶ δὲ δέ μή μή , , ἀλλ’ ἀλλά ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὴ μή λέγειν᾿ . . ἄν ἄν οὖν οὖν ὁ ὁ ἀποκρινόμενος οὕτως οὕτως εἴπῃ λέγω εἶπον , , τουτέσιν ‘ ‘ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα᾿ , , ὁ ὁ δ’ ἐρωτῶν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί συλλογίσεται , , φανερόν φανερός ἐστιν εἰμί ὡς ὡς ἀπ’ ἀπό ἄλλου μὲν μέν σιγῶντος τὸ ὁ λέγειν λέγω ἀπέφησεν ἀπόφημι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , κατ’ κατά ἄλλου δὲ δέ ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως συνεπέρανε . . τὴν ὁ ὅς <δὲ> λέξιν λέξις τὴν ὁ ἄρ’ οὐ οὐ πρὸς πρός τὴν ὁ διείλεκται λέγω ὀξυτόνως ὀξύτονος ἀναγινώσκειν ἀναγιγνώσκω δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί κατὰ κατά ἀπόφασιν ἀπόφασις , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ οὐ κατὰ κατά ἐρώτησιν ἐρώτησις . . ἵν’ οὖν οὖν συντόμως σύντομος ἐροῦμεν ἐρέω , , τοῦτό ἐστιν εἰμί ὅ ὅς φησιν φημί , , ὡς ὡς ὡς εἰ εἰ καὶ καί κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις καθ’ κατά ὑμᾶς ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις γίνοιτο γίγνομαι , , ἣν ὅς ὅς2 δὴ δή καὶ καί προλαβόντες προλαμβάνω εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , καὶ καί τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις γενομένης γίγνομαι ὁ ὁ μὲν μέν ἀποκρινόμενος εἴπῃ λέγω εἶπον μηδαμῶς μηδαμῶς μηδαμός λέγειν λέγω τὸν ὁ σιγῶντα σιγάω , , ἤτοι ἤτοι οὐδ’ οὐδέ ὅλως ὅλος ὅλοξ , , ὁ ὁ δ’ ἐρωτῶν συμπερανεῖ λέγειν λέγω αὐτόν αὐτός , , ἄρ ἄρα ’ ’ οὐ οὐ κατὰ κατά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια τοῦ ὁ ἀποκρινομένου διείλεκται λέγω , , ἵν’ ᾖ εἰμί τὸ ὁ ῾ἄρα᾿ συμπερασματικόν . . καίτοι οὗτος οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος , , τουτέστιν ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , καὶ καί παρὰ παρά τὸ ὁ ὄνομά ὄνομα ἐστιν εἰμί · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός διάνοια διάνοια τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω καὶ καί τοῦ ὁ ἀποκρινομένου , , οὔτε οὔτε πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πρᾶγμα πρᾶγμα , , πρὸς πρός ὃ ἡ ὁ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ἀπόκρισις ἀπόκρισις γέγονε γίγνομαι , , πρὸς πρός ἐκεῖνο ἐκεῖνος καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἐξενήνεκται ἐκφέρω , , κἀν ἐν εἰς τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα ἦν εἰμί . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε τὸ ὁ ὅς αὐτό αὐτός ἐστι εἰμί τό ὁ ὅς τε τε πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐκ οὐ ἄρα ἄρα ἐστὶ εἰμί γένος γένος τι τι λόγων λόγος τὸ ὁ πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί , , ἵνα ἵνα καὶ καί τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τῇ ὁ λέξει λέγω προσθήσομεν προστίθημι προσθέω · · ἐπεὶ ἐπεί ἀπεδείχθη ἀποδείκνυμι τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί πρὸς πρός τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λοιπὸν λοιπός τὸ ὁ γένος γένος τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια λόγων λόγος ἄλλο ἄλλος τῶν ὁ παρὰ παρά τοὔνομα ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά ταὐτό . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ ἀλλ’ ἀλλά οἱ ὁ ὅς μὲν μέν πρὸς πρός τοὔνομά ὄνομα εἰσι εἰμί τοιοῦτον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀλλ’ ἀλλά οἱ ὁ μέν μέν , , ἤτοι τινὲς τῶν ὁ ψευδῶν ψευδής συλλογισμῶν συλλογισμός , , πρὸς πρός | τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιάν διάνοια εἰσι εἰμί , , πλὴν οὐ οὐ πάντες πᾶς εἰς εἰς ταῦτα οὗτος ἔχουσι ἔχω τὴν ὁ ἀναγωγήν ἀναγωγή . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί τοιοῦτοι τοιοῦτος οὐ οὐ πάντες πᾶς τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί , , οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πάντες πᾶς οἱ ὁ ἔλεγχοι ἔλεγχος τοιοῦτοι τοιοῦτος , , ἤτοι ἤτοι εἰς εἰς τὰ ὁ πολλάκις πολλάκις εἰρημένα λέγω ἀναγόμενοι ἀνάγω , , ἁ ὁ ἀλλ᾿ οὐδ’ οὐδέ οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω ἔλεγχοι εἰς εἰς ταῦτα οὗτος ἀνάγονται ἀνάγω , , τουτέστιν οὐ οὐ μόνον μόνος τοῦτό οὗτος φημι φημί , , ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀνάγονται ἀνάγω πάντες πᾶς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς οἱ ὁ ἔλεγχοι ἔλεγχος εἰς εἰς ταῦτα οὗτος , , ἀλλ’ ἀλλά οὐδ’ οὐδέ οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω · · τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἐλέγχω οἱ ὁ μὴ μή παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , τουτέστιν οἱ ὁ ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις , , οἷον οἷος οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί οἱ ὁ λοιποὶ λοιπός ἕξ , , οὐκ οὐ εἰς εἰς τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ταύτην οὗτος ἀνάγονται ἀνάγω . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ματαία μάταιος ἡ ὁ εἰσαγομένη διαίρεσις διαίρεσις , , ὡς ὡς ὡς τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός καὶ καί πάλιν πάλιν ἀπ’ ἀπό αὐτῆς αὐτός ἀτόπων συναγομένων συνάγω . . Εἰ δέ δέ τις τις ἀξιοῖ ἀξιόω διαιρεῖν διαιρέω διαίρω ὅτι ὅτι2 ὅτι λέγω λέγω δέ δέ . . Εἰπὼν λέγω ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἐγχωρεῖ ἐγχωρέω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα πάντα πᾶς εἰς εἰς τὸ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα ἀνάγεσθαι ἀνάγω καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια , , ἀπαντήσας ἀπαντάω δὲ δέ καὶ καί πρὸς πρός τοὺς ὁ ἴσως ἴσος ἴσως ἀντιπεσόντας καὶ καί φήσαντας φημί δυνατὸν δυνατός εἶναι εἰμί διὰ διά τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις ἀνάγεσθαι ἀνάγω εἰς εἰς αὐτὰ αὐτός καὶ καί δείξας δείκνυμι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι κἂν ἐάν δώσομεν δίδωμι πάντα πᾶς εἰς εἰς ταῦτα οὗτος ἀνάγεσθαι ἀνάγω , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν πάλιν πάλιν καὶ καί οὕτως οὕτως οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια καὶ καί οἱ ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα οἱ ὁ αὐτοί αὐτός εἰσι εἰμί , , νῦν νῦν εὐθύνει εὐθύνω καὶ καί τὸν ὁ ἀξιοῦντα ἀξιόω λόγον λόγος κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἐρωτᾶν ἐρωτάω . . καὶ καί πειρᾶται πειράω ἀνατρέπειν ἀνατρέπω αὐτὸν αὐτός λέγων λέγω ὡς ὡς ὡς εἴ εἰ τις τις οὕτως οὕτως ἀξιοῖ ἀξιόω λέγων λέγω οὕτω οὕτως καὶ καί ἐρωτῶν ἔρως ῾ἆρ᾿ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ἔστι εἰμί δὲ δέ σιγῶντα σιγάω ὅ ὁ τε τε μὴ μή λαλῶν λαλέω ἄνθρωπος ἄνθρωπος καὶ καί τὰ ὁ ὅς σιγώμενα᾿ ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ τὰ ὁ μὲν μέν ὡδί ὧδε ὡδί , , τὰ ὁ δ’ ὡδί ὧδε ὡδί · · τὰ ὁ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως εἰσὶ εἰμί σιγῶντα σιγάω ὡς ὡς δύναμιν δύναμις μὲν μέν ἔχοντα ἔχω τοῦ ὁ λαλεῖν λαλέω , , νῦν νῦν δὲ δέ σιγῶντα σιγάω , , τὰ ὁ ὅς δὲ δέ οὕτως οὕτως ὡς ὡς ὡς μὴ μή πεφυκότα φύω λαλεῖν λαλέω ) ) , , εἴ εἰ τις τις οὕτως οὕτως ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , οὐ οὐ καλῶς καλός ἀξιοῖ ἀξιόω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καίπερ καίπερ τῆς ὁ ἀξιώσεως ἀξίωσις ἀπρεποῦς ἀπρεπής οὔσης εἰμί ἐπὶ ἐπί μὲν μέν τῶν ὁ ὅς πολλαχῶς πολλαχῶς λεγομένων λέγω ἴσως ἴσος ἴσως ἄν ἄν τις τις κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἐρωτήσῃ ἐρωτάω , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ μὴ μή πολλαχῶς πολλαχῶς πῶς πῶς πως ἐνδέχεται ἐνδέχομαι διαιρεῖν διαιρέω διαίρω ; ; ὃ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή οἴεται οἴομαι πολλάκις πολλάκις αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ὁμώνυμον ὁμώνυμος εἶναι εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ἀγνοεῖ ἀγνοέω , , μάταιόν μάταιος ἐστι εἰμί διαιρεῖν διαιρέω διαίρω αὐτὸν αὐτός τοῦτο οὗτος , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ἀδύνατον ἀδύνατος . . ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διαλεκτικὴν διαλεκτικός μέθοδον μέθοδος τὴν ὁ ἀξίωσιν ἀξίωσις ποιεῖται ποιέω ὁ ὁ οὕτως οὕτως ἐρωτῶν ἔρως · · διδασκόντων διδάσκω γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς διαιρεῖν διαιρέω διαίρω ποσαχῶς ποσαχῶς λέγεται λέγω τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , οἷον οἷος ὀξὺ ὀξύς2 φέρε φέρω εἰπεῖν λέγω εἶπον λέγεται λέγω καὶ καί ἡ ὁ φωνὴ φωνή καὶ καί ὁ ὁ ὄγκος ὄγκος ὄγκος2 , , καὶ καί ὀξεῖα ὀξύς2 ὀξύς μὲν μέν φωνή φωνή ἐστι εἰμί τόδε ὅδε , , ὄγκος ὄγκος ὄγκος2 δὲ δέ τόδε ὅδε . . τῶν ὁ διδασκόντων διδάσκω οὖν οὖν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς διαιρεῖν διαιρέω διαίρω . . ἔπειτα ἔπειτα ἐπεὶ ἐπεί πρὸς πρός νίκην νίκη ἢ ἤ ἀπάτην ἀπάτη τοῦ ὁ ὅς ἀποκρινο - - μένου ὁρᾷ ὁράω ὁ ὁ τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις ποιούμενος ποιέω , , εἰ εἰ διαίρεσιν διαίρεσις ποιησάμενος ποιέω ἔροιτο ἔρομαι , , γνώριμον γνώριμος ποιήσει ποιέω τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω ποσαχῶς ποσαχῶς λέγεται λέγω μὴ μή εἰδότι οἶδα μηδ’ ἐπεσκεμμένῳ ὅτι ὅτι2 ὅτι τοσαυταχῶς τοσαυταχῶς καὶ καί κατὰ κατά τοσούτων τοσοῦτος καὶ καί τοιούτων τοιοῦτος λέγεται λέγω · · γνωρίμου γνώριμος δὲ δέ γενομένου γίγνομαι ποσαχῶς ποσαχῶς τὰ ὁ σιγῶντα λέγεται λέγω καὶ καί τοῦ ὁ ἀποκρινο - - μένου , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω , , ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ σιγῶντος ἀποφήσαντος ἀπόφημι , , ἄν ἄν ὁ ὁ ἐρωτῶν ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ σιγώ - - σιγώμενα σιγάω μετενέγκοι τὸν ὁ λόγον λόγος , , καταγέλαστος καταγέλαστος δόξειεν δοκέω . . Έ̀πεὶ καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ μὴ μή διπλοῖς διπλόος τί τι κωλύει κωλύω τοῦτο οὗτος ποιεῖν ποιέω ; ; Εἰπὼν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνίοτε ἐνίοτε τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω καίτοι καίτοι πολλαχῶς πολλαχῶς λεγόμενον λέγω οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεσθαι λέγω ( ( ὃ δὲ δέ μὴ μή οἴεται οἴομαι πολλαχῶς πολλαχῶς λεγόμενον λέγω , , πῶς πῶς πως ἄν ἄν διέλοι ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ; ; ) ) , , νῦν νῦν ὡς ὡς ἀπ’ ἀπό ἐκείνων ἐκεῖνος ἐπάγει ἐπάγω τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τὸ ὁ ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ μὴ μή διπλοῖς διπλόος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πῶς πῶς πως φῄς φημί , , Ἀρι - - στότελες , , ὅτι ὅτι2 ὅτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ ἐρωτώμενον ὁμώνυμον ὁμώνυμος εἶναι εἰμί , , ἵνα ἵνα ἡ ὁ κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις προβαίη ἐρώτησις ἐρώτησις ; ; δυνατὸν δυνατός γὰρ γάρ καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ μὴ μή διπλοῖς διπλόος , , τουτέ - - ’ στι μὴ μή ὁμωνύμοις ὁμώνυμος , , τοῦτο οὗτος ποιεῖν ποιέω , , ἤγουν τὸ ὁ ὅς κατὰ κατά διαίρεσιν ἐρωτᾶν ἐρωτάω . . εἶτα εἶτα καὶ καί πῶς πῶς πως ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὰ ὁ μὴ μή πολλαχῶς πολλαχῶς ἀλλὰ ἀλλά μοναχῶς μοναχός μοναχῶς λεγόμενα λέγω διαι - - ροῦντας ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , διδάσκων διδάσκω ἐπάγει ἐπάγω ἆρά γε γε αἱ ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ τέσσαρσι τέσσαρες μονά - - δες ἴσαι ἴσος εἰσὶ εἰμί ταῖς ὁ δυσὶ δυάσιν , , ἤτοι ἤτοι ἆρα ἆρα αἱ ὁ τέσσαρες τέσσαρες μονάδες μονάς ἴσαι ἴσος εἰσὶ εἰμί ταῖς ὁ δυσὶ δυάσι ; ; λέγω λέγω δὲ δέ οὐχὶ οὐ ἑκάστην ἕκαστος τῶν ὁ μονάδων μονάς ἴσην ἴσος τῇ ὁ ὅς τῇ δυάδι δυάς , , ἀλλ’ ἀλλά ὁμοῦ ὁμοῦ τὰς ὁ τέσσαρας τέσσαρες μονάδας ἴσας ἴσος ταῖς ὁ δυσὶ δυάσι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ εἰσὶ εἰμί δὲ δέ υάδες αἱ ὁ ὅς μὲν μέν ὡδὶ ἐνοῦσαι αἱ ὁ δὲ δέ ὡδί ὧδε ὡδί ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ λέγω λέγω δὲ δέ ὡδὶ μὲν μέν ἴσας ἴσος ὡδὶ δὲ δέ μή μή , , ὁμοῦ ὁμοῦ μὲν μέν τὰς ὁ δύο γε δυάδας δυάς ἴσας ἴσος ταῖς ὁ τέσσαρσι μονάσιν μονάς , , ἑκάστην ἕκαστος δὲ δέ τῶν ὁ μονάδων μονάς ἑκάστῃ ἕκαστος τῶν ὁ δυάδων δυάς οὐκ οὐ ἴσας ἴσος . . ’ ’ καὶ καί ἵνα ἵνα σαφέστερος ὁ ὁ λόγος λόγος γένηται γίγνομαι , , οὕτως οὕτως αὐτὸν αὐτός δέξῃ δείκνυμι · · αἰ τέσσαρες τέσσαρες μονάδες μονάς ὡδὶ μὲν μέν ἐνοῦσαι καὶ καί λαμβανόμεναι λαμβάνω ἴσαι εἰσὶ εἰμί ταῖς ὁ δυσὶ δυάσιν , , ὡδὶ δέ δέ , , ἤγουν μία ἑκάστη ἕκαστος τῶν ὁ μονάδων μονάς μιᾷ τῶν ὁ δυάδων δυάς , , οὔ οὐ . . εἴ εἰ τις τις οὖν οὖν οὕτως οὕτως , , φήσουσιν ἐκεῖνοι ἐκεῖνος , , τὴν ὁ ὅς | | ἐρώτησιν ἐρώτησις ποιήσεται ποιέω , , κατὰ κατά διαίρεσιν διαίρεσις ἠρώτησε ἐρωτάω f f . . 29^ καίτοι μήτε τῶν ὁ μονάδων μονάς μήτε μήτε τῶν ὁ δυάδων δυάς πλεοναχῶς πλεοναχός πλεοναχῶς λεγομένων λέγω . . εἶτα εἶτα καὶ καί ἕτερον ἕτερος παράδειγμα παράδειγμα τίθησι τίθημι τὸ ὁ ὅς ἆρα ἆρα τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος μία ἐπιστήμη ἐπιστήμη ; ; ὃ οὕτως οὕτως ἂν ἄν καταλλήλως κατάλληλος ἐρωτηθείη · · ἆρ’ ἐπεὶ ἐπεί τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος τὰ ὁ ὅς μέν μέν ἐστι εἰμί γνωστὰ γνωστός τὰ ὁ δὲ δέ ἄγνωστα ἄγνωστος , , ἔστιν εἰμί αὐτῶν αὐτός μία ἐπιστήμη ἐπιστήμη ; ; ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω λέγει λέγω ὥστε ὥστε ἔοικεν ἔοικα ἀγνοεῖν ἀγνοέω ὁ ὁ τοῦτο οὗτος ἀξιῶν ἀξιάω ἀξιόω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἕτερον ἕτερος τὸ ὁ διδάσκειν διδάσκω τοῦ ὁ ὅς διαλέγεσθαι διαλέγω · · τὸν ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ διδάσκοντα δεῖ δέω δέω2 δεῖ μὴ μή ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά λαμβάνειν λαμβάνω ἀφ’ ἀπό ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ καὶ καί πάντα πᾶς δῆλα δῆλος ποιεῖν ποιέω τῷ τῷ μαθητῇ μαθητής , , τὸν ὁ δὲ δέ πρὸς πρός ἀπάτην ἀπάτη ἢ ἤ νίκην νίκη ὁρῶντα ὁράω οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός . . Ἔτι ἔτι τὸ ὁ ὅς φάναι φαίνω ἢ ἤ ἀποφάναι ἀξιοῦν ἀξιόω . . Ἔτι ἔτι ἀναιρεῖ ἀναιρέω ἀναίρω τοὺς ὁ κατὰ κατά διαίρεσιν ἐρωτῶντας ἐρωτάω , , καὶ καί φησί φημί · · τὸ ὁ τὴν ὁ πρότασιν πρότασις τάσιν τάσις οὕτως οὕτως ἐρωτᾶν ἐρωτάω ὡς ὡς ἀναγκάζεσθαι ἀναγκάζω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἢ ἤ τὸ ὁ ῾ναί᾿ ἢ ἤ τὸ ὁ ὅς ῾οὔ᾿ λέγειν λέγω ( ( ταῦτα οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον φάναι φαίνω ἢ ἤ ἀποφάναι ἀποφαίνω ) ) οὐ οὐ δεικνύντος δείκνυμι ἀλλὰ ἀλλά πεῖραν πεῖρα λαμβάνοντος λαμβάνω τοῦ ὁ ἀποκρινομένου εἰ εἰ γινώσκει γιγνώσκω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω . . πῶς πῶς πως οὖν οὖν ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ ἀπόπειραν ποιούμενον ποιέω διαιρεῖν διαιρέω διαίρω καὶ καί διδάσκειν διδάσκω τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω ὃ ὅς ζητεῖ ζητέω μαθεῖν μανθάνω εἰ εἰ οἶδεν οἶδα ; ; ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ πειραστικὴ πειραστικός οὐ οὐ διδασκαλική διδασκαλικός ἐστιν εἰμί , , ἵνα ἵνα δῆλα δῆλος ποιῇ ποιέω τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα , , ἀλλὰ ἀλλά διαλεκτική διαλεκτικός τις τις , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ προρρηθεῖσιν προαγορεύω εἴπομεν λέγω εἶπον , , καὶ καί θεωρεῖ θεωρέω οὐ οὐ τὸν ὁ εἰδότα οἶδα ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ προσποιούμενον προσποιέω εἰδέναι οἶδα ἀγνοοῦντα ἀγνοέω δέ δέ . . ῾Ο μὲν μέν οὖν οὖν κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα θεωρῶν θεωρέω τὰ ὁ κοινὰ κοινός διαλεκτικός διαλεκτικός ἐστιν εἰμί . . Ἐμφήνας διὰ διά τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός διαλεκτική διαλεκτικός τίς τις ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί πειραστικὴ πειραστικός καὶ καί διαλεκτικὴ διαλεκτικός ἀλλὰ ἀλλά διάφοροι διάφορος , , ἀκολούθως ἀκόλουθος τὴν ὁ διαφορὰν διαφορά αὐτῶν αὐτός παραδίδωσι παραδίδωμι , , καὶ καί τὸν ὁ μὲν μέν κατὰ κατά τὰ ὁ κοινὰ κοινός θεωροῦντα θεωρέω τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα ( ( οὔτω γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἐξῆς τῆς ὁ λέξεως λέξις · · [ [ ὡς ὡς ὡς ] ] κοινὰ κοινός δὲ δέ λέγει λέγω πᾶσιν πᾶς ἡ ὁ τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τοῖς ὁ σοφοῖς σοφός ) ) , , τοῦτον οὗτος καλεῖ καλέω διαλεκτικόν διαλεκτικός , , τὸν ὁ δὲ δέ ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω πειραστικόν ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ λείπει λείπω ) ) , , τὸν ὁ ὅς ἐκ ἐκ τῶν ὁ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ σοφιστικὸν σοφιστικός καὶ καί ἐριστικόν . . πῇ πῇ δὲ δέ διαφέρει διαφέρω ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός τοῦ ὁ ἐριστικοῦ ἐριστικός , , μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ἐρεῖ λέγω ἐρῶ . . Καὶ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐριστικὸς καὶ καί σοφιστικός σοφιστικός ἐστιν εἰμί εἷς μὲν μέν ὁ ὁ φαινόμενος φαίνω . . Παρακατιὼν μὲν μέν φαίνεται φαίνω παραδοῦναι παραδίδωμι μέλλειν μέλλω διαφορὰν διαφορά ἐριστικοῦ ἐριστικός καὶ καί σοφιστικοῦ . . νῦν νῦν δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ἓν λαμβάνει λαμβάνω τὸν ὁ ἐριστικὸν ἐριστικός καὶ καί σοφιστικὸν σοφιστικός συλλο - - γισμόν . . διαιρεῖ διαιρέω διαίρω δὲ δέ τοῦτον οὗτος εἰς εἰς δύο γε , , καὶ καί ἕνα μέν μέν φησι φημί συλλογισμὸν συλλογισμός ἐριστικὸν ἐριστικός καὶ καί σοφιστικὸν σοφιστικός εἶναι εἰμί τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω μὲν μέν συλλογισμὸν συλλογισμός ὄντα εἰμί δὲ δέ ἀσυλλόγιστον ἀσυλλόγιστος , , ὃς ὅς καὶ καί συλλογίζεται συλλογίζομαι περὶ περί τῶν ὁ ἐνδόξων ἔνδοξος , , περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός πειράζει πειράζω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ οὗτος οὗτος ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν συνάγων συνάγω τι τι ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα ἢ ἤ ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε μερικῶν ἐν ἐν ὁποιῳοῦν τῶν ὁ σχημάτων σχῆμα ἢ ἤ ὅπως ὅπως ἄλλως ἄλλος ἄλλως παρὰ παρά τοὺς ὁ συλλογιστικοὺς τρόπους τρόπος τροπός συνάγων συνάγω τι τι , , ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ Καινεὺς Καινεύς ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα συνῆγεν συνάγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ πῦρ πῦρ ἐν ἐν πολλαπλασίονι ἀναλογίᾳ ἀναλογία ἐστίν εἰμί , , οὑτωσὶ οὕτως τὴν ὁ ἀναγωγὴν ἀναγωγή ποιούμενος ποιέω τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα · · τὰ ὁ ἐν ἐν πολλαπλασίονι ἀναλογίᾳ ἀναλογία ταχὺ ταχύς αὔξοντι αὐξάνω , , τὸ ὁ πῦρ πῦρ ταχὺ ταχύς αὔξει αὐξάνω , , καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα δῆλον δῆλος . . ὁ ὁ μὴ μή τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ὑγιὲς ὑγιής ἔχων ἔχω ἐριστικὸς καὶ καί σοφιστικός σοφιστικός ἐστιν εἰμί , , ἐκ ἐκ παραλλήλου θεὶς τίθημι τὸ ὁ αὐτό αὐτός · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἐριστικὸς καὶ καί ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ὁ ὁ αὐτός αὐτός , , τῇ ὁ ὅς τῇ προαιρέσει μόνον μόνος διαφέροντες διαφέρω , , ὡς ὡς μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ἐρεῖ λέγω ἐρῶ . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος συλλογισμός συλλογισμός , , κἄν ἐάν κἀν ψευδὲς ψευδής κἄν ἐάν κἀν ἀληθὲς ἀληθής ᾖ εἰμί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα . . καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία ἐπάγει ἐπάγω τοῦ ὁ εἶναι εἰμί τοῦτον οὗτος ἀσυλλόγιστον ἀσυλλόγιστος · · τὸν ὁ ὅς γὰρ γάρ μέσον μέσος ὅρον ὅρος , , ὃς ὅς καὶ καί αἴτιός αἴτιος ἐστι εἰμί του τις συμπεράσματος συμπέρασμα , , ὃν ὅς ὅς2 καὶ καί διὰ διά τί τίς τις ὀνομάζει ὀνομάζω , , ἀπατητικὸν ἀπατητικός ἔχει ἔχω · · κἄν γὰρ γάρ ἀληθῶς ἀληθής κατὰ κατά ἀμφοτέρων ἀμφότερος τῶν ὁ ἄκρων ἄκρων κατηγορῆται ὁ ὁ μέσος μέσος ὅρος ὅρος ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα , , ὅταν ὅταν ἀμφότεραι ἀμφότερος αἱ ὁ προτάσεις πρότασις καταφατικαὶ ληφθῶσιν λαμβάνω , , ὅμως ὅμως οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔδει δέω δέω2 δεῖ ταύτας οὗτος λαβεῖν λαμβάνω , , ἀλλὰ ἀλλά τὴν ὁ μὲν μέν οὕτως οὕτως τὴν ὁ δὲ δέ στερητικῶς στερητικός . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἀπατητικός ἀπατητικός ἐστι εἰμί τοῦ ὁ διὰ διά τί τι . . ἀλλὰ ἀλλά κἄν τὰς ὁ δύο γε μερικὰς λάβῃ λαμβάνω , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε ῾ὁ ῾ὁ Πιττακὸς Πιττακός σοφός σοφός , , ὁ ὁ Πιττακὸς σπουδαῖος σπουδαῖος , , οἱ ὁ σοφοὶ ἄρα ἄρα σπουδαῖοι᾿ , , ἀπατητικὸς καὶ καί οὗτος οὗτος τοῦ ὁ μέσου μέσης καίτοι ἀληθοῦς ἀληθής ὄντος εἰμί τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀνάγκη ἀνάγκη , , εἰ εἰ ὁ ὁ Πιττακὸς σπουδαῖος σπουδαῖος καὶ καί σοφός σοφός , , καὶ καί τοὺς ὁ σοφοὺς σοφός σπουδαίους σπουδαῖος εἶναι εἰμί διὰ διά τὸν ὁ συλλογισμόν συλλογισμός . . περὶ περί ἃ ὅς ὅς2 οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός πειραστική ἐστι εἰμί ( ( καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή πῶς πῶς πως ἐστι εἰμί ) ) , , περὶ περί ταῦτα οὗτος ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός ἀπατητική ἐστι εἰμί · · προσποιεῖται προσποιέω γὰρ γάρ εἰδέναι οἶδα . . ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν πειραστικὸς ἐπ’ ἐπί ὠφελείᾳ ὠφέλεια , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , τοῦτο οὗτος ποιεῖ ποιέω τοῦ ὁ προσποιουμένου εἰδέναι οἶδα τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα καὶ καί ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀπλῶς ἐνδόξων ἢ ἤ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω τῷ τῷ προσποιουμένῳ εἰδέναι οἶδα τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα ( ( καὶ καί πολὺ τοῦτο οὗτος παρὰ παρά τῷ ὁ Πλάτωνι Πλάτων τὸ ὁ εἶδος εἶδος τῶν ὁ λόγων λόγος ) ) , , ὁ ὁ δὲ δέ σοφιστὴς σοφιστής ἔκ ἐκ τινων ὁμωνύμων ἢ ἤ ἀμφιβόλων ἡ ὁ τινων ἄλλων ἄλλος τοιούτων τοιοῦτος . . δύο γε οὖν οὖν , , φησίν φημί , , εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ ἐριστικοὶ συλλογισμοί συλλογισμός , , εἷς μὲν μέν ὁ ὁ προειρημένος προαγορεύω ὁ ὁ ἀσυλλόγιστον ἀσυλλόγιστος ἔχων ἔχω τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα , , ἕτερος ἕτερος δὲ δέ ὃς ὅς οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός τῆς ὁ προκειμένης ὢν εἰμί μεθόδου μέθοδος μηδὲ μηδέ ταῖς ὁ οἰκείαις τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα χρώμενος χράω2 προτάσεσι δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί κατὰ κατά τὴν ὁ τέχνην τέχνη , , ἤγουν <ἐκ> τῶν ὁ τῇ ὁ τέχνῃ τέχνη . . διὰ διά τοῦτο οὗτος τὰ ὁ ψευδογραφήματα οὐκ οὐ ἐριστικά ἐριστικός · · ἐκ ἐκ γὰρ γάρ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ὥρμηνται ὁρμάω ὁρμέω τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία · · αἱ ὁ γραφαὶ γραφή δὲ δέ οὐ οὐ γίνονται γίγνομαι ὡς ὡς δεῖ δέω δέω2 δεῖ . . καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ Τοπικῶν περὶ περί τούτων οὗτος · · λέγει λέγω γὰρ γάρ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος “ “ τῷ τῷ γὰρ γάρ ἡ ὁ τὰ ὁ ἡμικύκλια ἡμικύκλιον περιγράφειν περιγράφω μὴ μή ὡς ὡς δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἢ τίη γραμμάς τινας τις ἄγειν ἄγω μὴ μή ὡς ὡς ἂν ἄν ἀχθείησαν τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός ποιεῖται ποιέω ὁ ὁ ψευδογραφῶν ” ” . . οὐκ οὐ ἐριστικὰ ἐριστικός οὖν οὖν τὰ ὁ ψευδογραφήματα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός παραλογίζονται παραλογίζομαι , , οὐδὲ οὐδέ εἰ εἰ τί τίς τις ἐστι εἰμί ψευδογράφημα περὶ περί ἀληθές ἀληθής , , ἐριστικὸν ἐριστικός ἔσται εἰμί , , οἷος οἷος ὁ ὁ τοῦ ὁ Ἱπποκράτους Ἱπποκράτης καὶ καί ὁ ὁ διὰ διά τῶν ὁ μηνίσκων τοῦ ὁ Ἀντιφῶντος Ἀντιφῶν τοῦ ὁ κύκλου κύκλος τετραγωνισμός · · οὐ οὐ γάρ γάρ εἰσιν εἰμί ἐριστικοί ἐριστικός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τηροῦσι τηρέω τἀς οἰκείας οἰκεῖος ἀρχὰς ἀρχή τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία . . ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ τοῦ ὁ Βρύσωνος τετραγωνισμὸς τοῦ ὁ κύκλου κύκλος ἐριστικός ἐριστικός ἐστι εἰμί καὶ καί σοφιστικός σοφιστικός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία ἀλλ’ ἀλλά ἔκ ἐκ τινων κοινοτέρων . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ περιγράφειν περιγράφω ἐκτὸς ἐκτός τοῦ ὁ κύκλου κύκλος τετράγωνον τετράγωνος καὶ καί ἐντὸς ἐντός ἐγγράφειν ἐγγράφω ἕτερον ἕτερος καὶ καί μεταξὺ τῶν ὁ δύο γε τετραγώνων ἕτερον ἕτερος τετράγωνον τετράγωνος , , εἶτα εἶτα λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ μεταξὺ τῶν ὁ δύο γε τετραγώνων κύκλος κύκλος , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ μεταξὺ τῶν ὁ δύο γε τετραγώνων τετράγωνον τοῦ ὁ μὲν μέν ἐκτὸς ἐκτός τετραγώνου τετράγωνος ἐλάττονά εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ ἐντὸς ἐντός μείζονα μέγας , , τὰ ὁ δὲ δέ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός μείζονα μέγας καὶ καί ἐλάττονα ἴσα ἴσος ἐστίν εἰμί , , ἴσος ἴσος ἄρα ἄρα ὁ ὁ κύκλος κύκλος καὶ καί τὸ ὁ τετράγωνον τετράγωνος , , ἔκ ἐκ τινων κοινῶν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ψευδῶν ἐστι εἰμί , , κοινῶν μέν μέν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἀριθμῶν ἀριθμός καὶ καί χρόνων χρόνος καὶ καί τόπων τόπος καὶ καί ἄλλων ἄλλος κοινῶν κοινός ἁρμόσοι ἄν ἄν , , ψευδῶν δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὀκτὼ καὶ καί ἐννέα ἐννέα τῶν ὁ δέκα καὶ καί ἑπτὰ ἐλάττονες ἐλάσσων καὶ καί μείζονές μέγας εἰσι εἰμί καὶ καί ὅμως ὅμως ὁμῶς οὐκ οὐ εἰσὶν εἰμί ἴσοι ἴσος . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ συνάγων συνάγω ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ ἀρεταὶ ἀρετή διδακταὶ ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ διδακτὰ διδακτός πρότερον πρότερος μὴ μή ὄντα εἰμί ὕστερον ὕστερον ἡμῖν ἐπιγίνεται ἐπιγίγνομαι , , αἱ ὁ δ’ ἀρεταὶ ἀρετή πρότερον πρότερος οὐκ οὐ ἐνοῦσαι ὕστερον ὕστερος ἐπιγίνονται ἐπιγίγνομαι , , αἱ ὁ ἀρεταὶ ἀρετή ἄρα ἄρα διδακταί , , ἐριστικὸς καὶ καί σοφιστικός σοφιστικός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα συνάγει συνάγω τὸ ὁ προκείμενον · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ ἁρμόσει ἁρμόζω καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἄλλων ἄλλος λέγειν λέγω πολλῶν πολύς . . Ὥστε ὥστε ὅ ὁ τε τε περὶ περί τῶνδε ὅδε φαινόμενος φαίνω συλλογισμὸς συλλογισμός ἐριστικὸς λόγος λόγος . . Δύο εἰπὼν λέγω ἐριστικοὺς ἐριστικός συλλογισμούς συλλογισμός , , τόν ὁ τε τε κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμαρτημένον ἁμαρτάνω καὶ καί τὸν ὁ μὴ μή ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός τῆς ὁ προκειμένης μεθόδου μέθοδος φαινόμενον φαίνω δὲ δέ ἐκ ἐκ τούτων οὗτος , , νῦν νῦν συνάπτει συνάπτω τούτους οὗτος , , ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον ἓν ὄνομα ὄνομα καὶ καί ἀμφοτέροις ἀμφότερος τίθησιν τίθημι . . ἐριστικὸς γάρ γάρ ἐστι εἰμί λόγος λόγος καὶ καί ὁ ὁ περὶ περί τῶνδε ὅδε φαινόμενος φαίνω , , περὶ περί τῶνδε ὅδε φαινόμενον φαίνω λέγων λέγω τὸν ὁ μὴ μή κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ὑγιῆ . . καὶ καί ὁ ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα δὲ δέ φαινόμενος φαίνω , , κἂν ἐάν ὑγιὴς ὑγιής μέν μέν ἐστι εἰμί κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δηλοῦται δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ κἄν ᾖ εἰμί συλλογισμός συλλογισμός [ [ δοκῶν δοκέω ] ] ) ) , , δοκῶν δοκέω συνάγεσθαι συνάγω μὲν μέν ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀρχῶν τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα , , μὴ μή συναγόμενος δὲ δέ ἀπ’ ἀπό ἐκείνων ἐκεῖνος ἀλλὰ ἀλλά φαινομένως , , ἐριστικός ἐριστικός ἐστι εἰμί λόγος λόγος . . διὰ διά τί τίς τις δὲ δέ ἐριστικός ἐριστικός ἐστιν εἰμί , , ἐπήγαγε ἐπάγω λέγων λέγω φαινόμενος φαίνω γάρ γάρ ἐστι εἰμί κατὰ κατά τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἀπατητικὸς καὶ καί ἄδικος ἄδικος · · διὰ διά τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν καὶ καί σοφιστικός σοφιστικός . . ὥσπερ ὥσπερ δὲ δέ καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ δρομικοῖς ἀγῶσιν ἀδικία τίς τις ἐστιν εἰμί , , ὅταν ὅταν οἱ ὁ δρομεῖς δρομεύς ἀφέντες ἀφίημι εὐθὺ εὐθύς τῆς ὁ νύσσης νύσσα φέρεσθαι φέρω ἀλλήλους ἀλλήλων ἐμποδίζουσιν ἐμποδίζω , , οὕτως οὕτως ἐστὶ εἰμί καὶ καί ἐν ἐν διαλέξει ἀδικομαχία τις τις ἐριστικὴ ἐριστικός τιθέντων τῶν ὁ διαλεγομένων διαλέγομαι ἀλλήλοις ἀλλήλων σκῶλα πρὸς πρός τὸ ὁ μὴ μή συναχθῆναι συνάγω τὸ ὁ παρ’ παρά ἑκατέρου ἑκάτερος μελετώμενον μελετάω . . ἢ τίη ὥσπερ ὥσπερ ἐν ἐν τῷ ὁ τοιούτῳ τοιοῦτος ἀγῶνι ἀγών ἀδικία ἀδικία γίνεται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν προεκτρέχοντος ἄλλου καὶ καί προπορευομένου προπορεύω ἄλλος ἄλλος ὑποφθάσας κατάσχῃ κατέχω αὐτὸν αὐτός καὶ καί κωλύσῃ κωλύω τοῦ ὁ δρόμου δρόμος ( ( ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ ἄμφω ἄμφω τρέχειν τρέχω καὶ καί οὕτω οὕτως φανῆναι φαίνω τὸν ὁ δόκιμον δόκιμος ) ) , , οὕτω οὕτως καὶ καί τοὺς ὁ διαλεγομένους δεῖ δέω δέω2 δεῖ μὴ μή σπεύδειν σπεύδω ἀδικεῖν ἀδικέω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον διὰ διά τοῦ ὁ ἀπατᾶν ἀπατάω . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή τοῦτο οὗτος γίνεται γίγνομαι , , τότε τότε τοτέ ὁ ὁ ἀγαθὸς ἀγαθός διακρίνεται διακρίνω περὶ περί τὴν ὁ διάλεξιν διάλεξις . . νῦν νῦν δὲ δέ δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 λέγει λέγω καὶ καί τὴν ὁ διαφορὰν διαφορά τοῦ ὁ σοφιστικοῦ καὶ καί ἐριστικοῦ ἐριστικός παραδίδωσιν · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ οἱ ὁ αὐτοί αὐτός εἰσι εἰμί πάντῃ πᾶς πάντῃ οὔτε οὔτε πάντῃ πᾶς πάντῃ ἕτεροι ἕτερος , , ἀλλ’ ἀλλά ᾗ ὅς ᾗ μὲν μέν τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός λόγων λόγος εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ φιλέριδες καὶ καί οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής καὶ καί ἀμφότεροι ἀμφότερος ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ ἐπιχειροῦσιν ἐπιχειρέω , , εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ αὐτοί αὐτός , , ᾗ ὅς ᾗ δὲ δέ οἱ ὁ μὲν μέν ἐριστικοὶ χάριν χάρις νίκης νίκη καὶ καί τῆς ὁ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ παρεστώτων παρίστημι δόξης δόξα τοῦτο οὗτος ποιοῦσιν ποιέω , , οἱ ὁ δὲ δέ σοφισταὶ σοφιστής χάριν χάρις χρηματισμοῦ χρηματισμός καὶ καί πλούτου πλοῦτος , , διαφέρουσιν διαφέρω . . ῾Ο δ’ ἐριστικός ἐριστικός ἐστί εἰμί πὼς οὕτως οὕτως ἔχων ἔχω πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικόν διαλεκτικός . . Τέσσαράς τινας τις λαμβάνει λαμβάνω , , ἐριστικὸν ἐριστικός καὶ καί διαλεκτικόν διαλεκτικός , , ψευδογράφον καὶ καί γεωμετρικόν γεωμετρικός , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ὡς ὡς ὡς ἔχει ἔχω ὁ ὁ ψευδογράφος πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην ( ( ὐποδύεται γὰρ γάρ αὐτὸν αὐτός καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἀρχῶν ἀρχός συλλογίζεται συλλογίζομαι ) ) , , καὶ καί ὁ ὁ ἐριστικὸς ἔχει ἔχω πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικόν διαλεκτικός . . προσέθηκε προστίθημι δὲ δέ τὸ ὁ πώς πως πῶς , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ μὲν μέν διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί ἐκ ἐκ δοκούντων δοκέω καὶ καί ἐξ ἐκ ὄντων εἰμί συλλογίζεται συλλογίζομαι , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐριστικὸς ἐκ ἐκ δοκούντων δοκέω μὲν μέν μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά φαινομένων φαίνω . . ἐλλιπῶς ἐλλιπής δὲ δέ ἔχει ἔχω ἡ ὁ λέξις λέξις · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τοιοῦτον · · ἐκ ἐκ γὰρ γάρ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός τῇ ὁ διαλεκτικῇ διαλεκτικός παραλογίζεται παραλογίζομαι , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ ψευδογράφος ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός τῇ ὁ γεωμετρίᾳ γεωμετρία . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός ; ; ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί ὁ ὁ ἐριστικὸς ἐξ ἐκ ἐνδόξων ἔνδοξος , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν ἐκ ἐκ δοκούντων δοκέω καὶ καί ὄντων εἰμί , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐκ ἐκ δοκούντων δοκέω μὴ μή ὄντων εἰμί δέ δέ . . διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἐριστικὸς ὁ ὁ ψευδογράφος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἐκ ἐκ δοκούντων δοκέω μὲν μέν ἐνδόξων ἔνδοξος μὴ μή ὄντων εἰμί δὲ δέ ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀρχῶν καὶ καί συμπερασμάτων συμπέρασμα τῶν ὁ ὑπὸ ὑπό τὴν ὁ τέχνην τέχνη ψευδογραφεῖ . . ὁ ὁ δ’ ὑπὸ ὑπό τὴν ὁ διαλεκτικήν διαλεκτικός , , ἤγουν ὁ ὁ ἐριστικός ἐριστικός , , περὶ περί μὲν μέν τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος , , ἤτοι ἤτοι τὰ ὁ μαθήματα μάθημα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐριστικός ἐριστικός ἐστιν εἰμί , , οὐκ οὐ ἄδηλον ἄδηλος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀρχῶν τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία τὸν ὁ κύκλον κύκλος τετραγωνίζειν τετραγωνίζω πειρᾶται πειράω ἀλλ’ ἀλλά ἔκ ἐκ τινων κοινοτέρων , , ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ Βρύσων Βρύσων , , οὗ οὗ ὁ ὁ τετραγωνισμός ἐστι εἰμί καὶ καί ἐριστικός ἐριστικός . . ὁ ὁ δὲ δέ διὰ διά τῶν ὁ μηνίσκων οὐκ οὐ ἐριστικός ἐριστικός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀρχῶν τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιεῖται ποιέω . . καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος τὸν ὁ μὲν μέν οὐκ οὐ ἔστι εἰμί μετενεγκεῖν μεταφέρω ἐπ’ ἐπί ἄλλα ἄλλος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή τῆσδε ὅδε τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη ἀδύνατον ἀδύνατος ἐπ’ ἐπί ἄλλην ἄλλος μετάγειν μετάγω · · τὸν ὁ ὅς δὲ δέ τοῦ ὁ Βρύσωνος πρὸς πρός πολλά πολύς , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ Ἀποδεικτικῇ εἴρηται λέγω ἐρῶ τῷ τῷ Ἀριστοτέλει ὅτι ὅτι2 ὅτι “ “ κατὰ κατά κοινόν κοινός τε τε γὰρ γάρ δεικνύουσιν δείκνυμι οἱ ὁ τοῦ ὁ ὅς Βρύσωνος λόγοι λόγος , , ὃ ὅς καὶ καί ἑτέρῳ ἕτερος ὑπάρξει ὑπάρχω · · διὸ διό καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἄλλων ἄλλος ἐφαρμόττουσιν οἱ ὁ λόγοι λόγος οὐ οὐ συγγενῶν συγγενής ” ” . . οἷς ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ὁ ὁ Βρύσων Βρύσων ἐπὶ ἐπί ποσὸν ἐχρήσατο χράομαι χράω , , ταῦτ’ ἔστι εἰμί μετενεγκεῖν μεταφέρω καὶ καί ἐπὶ ἐπί ποιά · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον · · τὸ ὁ ψιμμύθιον καὶ καί ὠὸν χιόνος χιών μὲν μέν μελάντερα μέλας , , τιτάνου τίτανος δὲ δέ λευκότερα λευκός · · τὰ ὁ δὲ δέ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός λευκότερα καὶ καί μελάντερα μέλας ὁμοίως ὅμοιος εἰσὶ εἰμί λευκά · · τὸ ὁ ὠὸν ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ ψιμμύθιον ψιμύθιον ὁμοίως ὅμοιος εἰσὶ εἰμί λευκά . . πάλιν πάλιν ὁ ὁ γλίχων καὶ καί τὸ ὁ σκόροδον σκόροδον πυρὸς πῦρ μὲν μέν ψυχρότερα ψυχρός , , ἐλαίου δὲ δέ θερμότερα θερμός · · τὰ ὁ δὲ δέ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός θερμότερα καὶ καί ψυχρότερα ὁμοίως ὅμοιος εἰσὶ εἰμί θερμά θερμός · · ὁ ὁ γλίχων ἄρα ἄρα καὶ καί τὸ ὁ σκόροδον ὁμοίως ὅμοιος εἰσὶ εἰμί θερμά θερμός . . ὥστε ὥστε τὸν ὁ ὅς Βρύσωνος συλλογισμὸν συλλογισμός δυνάμεθα δύναμαι μετενεγκεῖν μεταφέρω καὶ καί εἰς εἰς ἄλλα , , ὅταν ὅταν οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι ἢ τίη ἀκροώμενοι ἀγνοῶσι καὶ καί οὐκ οὐ ἴσασι οἶδα ( ( δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ ἔξωθεν ἔξωθεν ὑπακούειν ὑπακούω τὸ ὁ ἐκ ἐκ τίνων μὲν μέν συνάγεται συνάγω τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος , , ἐκ ἐκ τίνων δὲ δέ οὐκ οὐ ἀληθῶς ἀληθής . . ἢ τίη καὶ καί οὕτως οὕτως συμβιβάσεις τὸ ὁ ἀπορούμενον ἀπορέω2 ὡδὶ λέγων λέγω · · τὸν ὁ ὅς μὲν μέν τοῦ ὁ Ἀντιφῶντος Ἀντιφῶν , , δηλονότι τὸν ὁ διὰ διά τῶν ὁ μηνίσκων , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί μετενεγκεῖν μεταφέρω , , τὸν ὁ ὅς δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ἀπὸ ἀπό κοινοῦ κοινός λαμβάνοντα λαμβάνω ἔστι εἰμί μετενεγκεῖν μεταφέρω τὸν ὁ τοῦ ὁ Βρύσωνος πρὸς πρός πολλοὺς πολύς διαλεγομένῳ , , ὅσοι ὅσος μὴ μή ἴσασιν οἶδα ἀληθῶς ἀληθής τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός ἐν ἐν ἑκάστῳ ἕκαστος καὶ καί τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος · · ἁρμόσει ἁρμόζω γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί πολλὰ πολύς μεταχθῆναι μετάγω οὗτος οὗτος παρὸ ὁ ὁ τοῦ ὁ Ἀντιφῶντος Ἀντιφῶν . . πάλιν πάλιν ἐάν ἐάν τις τις συλλογίζηται ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συμφέρει συμφέρω περιπατεῖν περιπατέω ἀπὸ ἀπό δείπνου δεῖπνον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι κίνησις κίνησις οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , ὡς ὡς ὁ ὁ Ζήνων Ζήνων συλλογίζεται συλλογίζομαι , , οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἰατρικός ἰατρικός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔκ ἐκ τινων ἰατρικῶν ἰατρικός ἐστιν εἰμί ἀρχῶν ἀρχός ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ κοινῶν κοινός . . διὸ διό ἔστι εἰμί καὶ καί τοῦτον οὗτος μετενεγκεῖν μεταφέρω εἰς εἰς ἄλλα , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συμφέρει συμφέρω εἰς εἰς ἀγορὰν ἀγορά ἢ ἤ εἴς εἰμί εἶμι διδασκαλεῖον φοιτᾶν φοιτάω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔστι εἰμί κίνησις κίνησις . . ὁ ὁ δὲ δέ λέγων λέγω μὴ μή δεῖν δέω δέω2 δεῖ ἀπὸ ἀπό δείπνου δεῖπνον περιπατεῖν περιπατέω , , ἵνα ἵνα μὴ μή ἄπεπτα ἄπεπτος τὰ ὁ βρώματα βρῶμα ὑπὸ ὑπό | | τῶν ὁ φλεβῶν ἕλκηται ἕλκω ἑλκέω , , ἰατρικός ἰατρικός , , καὶ καί οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί εἰς εἰς ἄλλα ἄλλος μετενεγκεῖν μεταφέρω . . Εἰ μὲν μέν οὖν οὖν πάντῃ πᾶς πάντῃ ὁμοίως ὅμοιος εἶχεν ἔχω ὁ ὁ ἐριστικὸς πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικόν διαλεκτικός . . Τὴν αἰτίαν αἰτία διὰ διά τούτων οὗτος λέγει λέγω δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 ἔχει ἔχω χώραν χώρα ἡ ὁ ἐριστικὴ ἐριστικός πρὸς πρός τὰ ὁ μαθήματα μάθημα , , καὶ καί φησὶ φημί διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή πάντῃ πᾶς πάντῃ ὁμοίως ὅμοιος ἔχειν ἔχω τὸν ὁ ἐριστικὸν ἐριστικός πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός ὡς ὡς τὸν ὁ ψευδογράφον πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην γεωμέτρης . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ οὐ οὐ πάντῃ πᾶς πάντῃ ὁμοίως ὅμοιος ἔχει ἔχω ὁ ὁ ἐριστικὸς πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός ὡς ὡς ὁ ὁ ψευδογράφος πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην , , δῆλον δῆλος ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν · · ὁ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ γεωμέτρης καὶ καί ὁ ὁ ψευδογράφος ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός τῆς ὁ γεωμετρίας γεωμετρία ἀρχῶν ἀρχός συλλογίζονται συλλογίζομαι · · ὁ ὁ δ’ ἐριστικὸς καὶ καί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν διαλεκτικὸς διαλεκτικός ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἐνδόξων ἔνδοξος , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐριστικὸς ἐκ ἐκ τῶν ὁ φαινομένων φαίνω μὲν μέν μὴ μή ὄντων εἰμί δέ δέ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε καθὸ καθό μὲν μέν περὶ περί πάντων πᾶς τῶν ὁ προτεθέντων προτίθημι συλλογίζεται συλλογίζομαι καὶ καί ὁ ὁ ἐριστικὸς ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός , , ἔχει ἔχω ὁμοιότητα ὁμοιότης πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικόν διαλεκτικός , , ᾗ ὅς ᾗ δὲ δέ οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός ἀρχῶν , , διαφέρει διαφέρω . . ἀλλὰ ἀλλά πῶς πῶς πως ὁ ὁ ἐριστικὸς διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή πάντῃ πᾶς πάντῃ ὁμοίως ὅμοιος ἔχειν ἔχω πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός ὡς ὡς ὁ ὁ ψευδογράφος πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην γεωμέτρης χώραν χώρα ἔχει ἔχω πρὸς πρός τὰ ὁ ψευδογραφήματα ; ; ἢ τίη διότι διότι ψευδογράφημα ἐξ ἐκ ἐνδόξων γενέσθαι γίγνομαι οὐ οὐ δύναται δύναμαι , , ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω μὲν μέν τῇ ὁ γεωμετρίᾳ γεωμετρία μὴ μή ὄντων εἰμί δέ δέ · · καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐδεὶς διαλεκτικὸς διαλεκτικός ψευδογραφεῖν ἐπιχειρεῖ ἐπιχειρέω , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ ἐριστικός ἐριστικός . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ νῦν νῦν οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός περὶ περί γένος γένος τι τι ὡρισμένον ὁρίζω οὐ οὐ τῆς ὁ ἀνομοιότητός ἀνομοιότης ἐστι εἰμί δεικτικὸν δεικτικός ἀλλὰ ἀλλά μᾶλλον μᾶλλον τῆς ὁ ὁμοιότητος ὁμοιότης · · ἀόριστος ἀόριστος γὰρ γάρ καὶ καί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί ὁ ὁ ἐριστικός ἐριστικός . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί περὶ περί γένος γένος τι τι ὡρισμένον ὁρίζω ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐδὲ οὐδέ ἀποδεικτικὸς ἀποδεικτικός καὶ καί συλλογιστικὸς ἑνός τινος ἀλλὰ ἀλλά περὶ περί πᾶν πᾶς [ [ ὁ ὁ ] ] ἐξ ἐκ συλλογιζόμενος , , λέγει λέγω οὐδὲ οὐδέ τοιοῦτός τοιοῦτος ἐστιν εἰμί οἷος οἷος ὁ ὁ καθόλου καθόλου , , λέγων λέγω καθόλου καθόλου τὸν ὁ θεόλογον . . οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός ἢ τίη ὁ ὁ ἐριστικὸς οἷος οἷος ὁ ὁ καθόλου καθόλου · · εἰ γὰρ γάρ καὶ καί περὶ περί τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ἀναστρέφεται ἀναστρέφω ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός τῷ τῷ θεολόγῳ ( ( περὶ περί γὰρ γάρ πάντα πᾶς τὰ ὁ ὄντα ὄντα ἀμφότεροι ἀμφότερος ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν θεόλογος περὶ περί τὰ ὁ κοινὰ κοινός καὶ καί ἐκ ἐκ τῶν ὁ καθ’ κατά αὑτὰ καὶ καί ᾗ ὅς ᾗ αὐτὰ αὐτός τοῖς ὁ πράγμασιν πρᾶγμα ὄντων εἰμί τὴν ὁ θεωρίαν θεωρία ποιεῖται ποιέω , , ὁ ὁ δὲ δέ διαλεκτικὸς διαλεκτικός καὶ καί ἐριστικὸς περὶ περί τὰ ὁ ὅς καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος διατρίβουσι διατρίβω , , καὶ καί οὐκ οὐ ἐκ ἐκ τῶν ὁ καθ’ κατά αὑτὰ ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἐνδόξων ἔνδοξος ἡ ὁ τῶν ὁ φαινομένων φαίνω ἐνδόξων ἔνδοξος τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιοῦνται ποιέω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὡρισμένης τινὸς φύσεως φύσις ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός , , καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐδ’ οὐδέ ἡ ὁ μιμουμένη ταύτην οὗτος ἐριστική , , εἴρηται λέγω ἐρῶ καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός . . δείκνυσι δείκνυμι δὲ δέ καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα λέγων λέγω οὔτε οὔτε γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἅπαντα ἅπας ἐν ἐν ἑνί τινι γένει γένος , , τουτέστιν εἰ εἰ μὲν μέν ἦν εἰμί κοινὸν κοινός πάντων πᾶς γένος γένος τὸ ὁ ὄν εἰμί , , ἐνῆν ἔνειμι ἴσως ἴσος ἴσως λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι περί περί τι τι ὡρισμένον ὁρίζω εἰσὶν εἰμί ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός καὶ καί ἡ ὁ πειραστική πειραστικός · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ δέκα δέκα τὰ ὁ γένη γένος , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι περὶ περί μίαν τινὰ ὡρισμένην ὁρίζω φύσιν φύσις εἰσίν εἰμί . . ἀλλὰ ἀλλά κἂν ἦν εἰμί , , φησίν φημί , , ἓν κοινὸν κοινός γένος γένος πάντων πᾶς τὸ ὁ ὅς ὄν εἰμί , , οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί ὑπὸ ὑπό τὰς ὁ αὐτὰς αὐτός ἀρχὰς ἀρχή εἶναι εἰμί πάντα πᾶς τὰ ὁ ὄνια · · ἄλλαι ἄλλος γὰρ γάρ ἄλλων ἄλλος εἰσί εἰμί , , καὶ καί ἄλλα ἄλλος ὑπ’ ὑπό ἄλλας ἄλλος τυγχάνουσι τυγχάνω · · τῶν ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ φυσικῶν ἀρχαί ἀρχή εἰσιν εἰμί εἶδος εἶδος , , στέρησις στέρησις , , ὕλη ὕλη , , γεωμετρίας γεωμετρία δὲ δέ γραμμαί γραμμή , , σημεῖα σημεῖον , , κύκλοι κύκλος , , ἰατρικῆς ἰατρικός πῦρ πῦρ , , γῆ γῆ καὶ καί τὰ ὁ μεταξὺ μεταξύ καὶ καί ἄλλων ἄλλος ἄλλαι ἄλλος . . ὥστε ὥστε κἂν ἐάν ἓν ἦν εἰμί πάντων πᾶς κοινὸν κοινός γένος γένος τὸ ὁ ὄν , , ἐπειδὴ ἐπεί τὰ ὁ ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ ὄν εἰμί , , περὶ περί ἃ ὅς ὅς2 ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός στρέφεται στρέφω , , διάφοροι διάφορος φύσεις φύσις εἰσίν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί αἱ ὁ ἀρχαὶ ἀρχή αὐτῶν αὐτός διάφοροι διάφορος , , οὐκ οὐ ἂν ἄν εἴη εἰμί ὡρισμένης τινὸς καὶ καί μιᾶς φύσεως φύσις ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός , , ὥστε ὥστε οὐδ’ οὐδέ ἡ ὁ ταύτην οὗτος ὑποκρινομένη ἐριστική . . δείκνυσι δείκνυμι δὲ δέ τὸ ὁ προκείμενον καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως , , δυνάμει δύναμις συλλογιζόμενος οὕτως οὕτως · · αἱ ὁ μιᾶς τινος φύσεως φύσις καὶ καί ἑνός τινος ὑποκειμένου οὖσαι εἰμί οὐκ οὐ ἐρωτῶσιν ἐρωτάω · · ἡ ὁ ὅς διαλεκτικὴ διαλεκτικός καὶ καί ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός ἄρα ἄρα καὶ καί ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός οὐκ οὐ εἰσὶν εἰμί μιᾶς τινος ὡρισμένης φύσεως φύσις οὐδὲ οὐδέ ἑνός τινος ὑποκειμένου . . οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔξεστιν ἔξεστι ὁποτερονοῦν τῶν ὁ μορίων μόριος δοῦναι δίδωμι . . διὰ διά τούτου οὗτος δὲ δέ τὴν ὁ μείζονα μέγας πρότασιν πρότασις παρασκευάζει παρασκευάζω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ μιᾶς τινος φύσεως φύσις καὶ καί ἑνὸς ὑποκειμένου οὖσα εἰμί ιοὐκ ἐρωτῶσιν ἐρωτάω . . εἴη εἰμί ἄν ἄν <οὖν> τὸ ὁ δοῦναι δίδωμι ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ συλλογίσασθαι συλλογίζομαι οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔξεστιν ἔξεστι οὐδὲ οὐδέ δυνατόν δυνατός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ἀποδεικνύντι ἀποδείκνυμι δεῖξαι δείκνυμι τὰς ὁ τρεῖς τοῦ ὁ τριγώνου τρίγωνος γωνίας γωνία , , εἰ εἰ τοῦτο οὗτος εἴη εἰμί δεικνύμενον δείκνυμι , , δύο γε ὀρθῶν ὀρθόω ἐλάττονας ἐλάσσων ἢ τίη τὴν ὁ διάμετρον σύμμετρον σύμμετρος τῇ ὁ ὅς τῇ πλευρᾷ πλευρά . . ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ | ἀπόδειξις ἀπόδειξις ἐκ ἐκ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος καὶ καί καθ’ κατά αὑτὰ καὶ καί ᾗ ὅς ᾗ αὐτά αὐτός , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῇ ὁ Ἀποδεικτικῇ δέδεικται δείκνυμι , , τοῦ ὁ δεικνυμένου γίνεται γίγνομαι · · ἐκ ἐκ δὲ δέ τῶν ὁ ὅς καθ’ κατά αὑτὰ ἑαυτοῦ ὑπαρχόντων ὑπάρχω ἕν τι δείκνυται δείκνυμι , , τἀλη - - θές τίθημι . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπεὶ ἐπεί οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί αὐτῷ αὐτός δυνατὸν δυνατός ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός καὶ καί τὸ ὁ ἀντικείμενον δεικνύναι δείκνυμι , , οὐκ ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἐρωτῶν ἔρως οὕτως οὕτως ἐρωτᾷ ὡς ὡς παρεσκευασμένος παρασκευάζω τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τοῦ ὁ τεθέντος τίθημι συλλογίσασθαι συλλογίζομαι . . ἡ ὁ τὸ ὁ δοῦναι δίδωμι ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ συγχωρῆσαι συγχωρέω καὶ καί ὡς ὡς ὡς ἀληθῶς ἀληθής ὂν εἰμί λαβεῖν λαμβάνω εἴρηται λέγω ἐρῶ · · τῷ τῷ γὰρ γάρ μέλλοντι μέλλω δεικνύναι δείκνυμι τὰς ὁ τοῦ ὁ τριγώνου τρίγωνος τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος οὐκ οὐ ἔξεστι ἔξεστι λαβεῖν λαμβάνω καὶ καί ὡς ὡς ἀληθεῖ ἀλήθω χρήσασθαι χράομαι χράω ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ τριγώνου αἱ ὁ τρεῖς γωνίαι γωνία ἄνισοί ἄνισος εἰσι εἰμί δύο γε ταῖς ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τούτου οὗτος ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ἴσας ἴσος εἶναι εἰμί δείκνυται δείκνυμι τὸ ὁ τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχειν ἔχω . . ἢ τίη τὸ ὁ οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔξεστιν ἔξεστι ὁποτερονοῦν τῶν ὁ μορίων μόριος δοῦναι δίδωμι ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔξεστι ἔξεστι τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ ἀποδεικτικοῖς δοῦναι δίδωμι οἷον οἷος ἄν ἄν μόριον μόριος βούληται βούλομαι τῆς ὁ ἀντιφάσεως᾿ · · συλλογισμὸς συλλογισμός γάρ γάρ , , τουτέστιν ἀπόδειξις ἀπόδειξις καὶ καί συλλογισμὸς συλλογισμός ἀποδεικτικός , , οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἐξ ἐκ ἀμφοῖν ἄμφω . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ σκοπὸν εἶχεν ἔχω ὁ ὁ γεωμέτρης γεωμέτρης συνάγειν συνάγω ἀμφότερα ἀμφότερος , , τό ὁ ὅς τε τε τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχειν ἔχω καὶ καί μὴ μή ἴσας ἴσος , , τότε τότε τοτέ ἂν ἐάν ἠρώτα ἐρωτάω , , ἵνα ἵνα ἐκ ἐκ μὲν μέν τοῦ ὁ λαβεῖν λαμβάνω τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶ ταῖς ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς ἴσας ἴσος εἶναι εἰμί συναγάγῃ τὸ ὁ τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δυσὶν ὀρθαῖς ἴσας ἴσος εἶναι εἰμί , , ἐκ ἐκ δὲ δέ τοῦ ὁ λαβεῖν λαμβάνω μὴ μή ἴσας ἴσος εἶναι εἰμί τὰς ὁ τρεῖς δύο γε ταῖς ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς τοὐναντίον ἐναντίον · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ μόνης μόνος τῆς ὁ ἀληθείας ἀλήθεια ἀντέχεται ἀντέχω καὶ καί τὸ ὁ ὂν εἰμί συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι βούλεται βούλομαι , , οὐκ οὐ ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ἀλλὰ ἀλλά λαμβάνει λαμβάνω δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής δείκνυται δείκνυμι . . ὥστε ὥστε οὐκ οὐ ἔξεστι ἔξεστι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ὡς ὡς ἀληθὲς ἀληθής τιθέναι τίθημι . . εἰ εἰ οὖν οὖν αἱ ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος γίνονται γίγνομαι ἐφ’ ἐπί ὧν ἔξεστιν ἔξεστι ὁποτερονοῦν τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις μόριον μόριον δοῦναι δίδωμι , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ ἀποδεικτικῶν ἀποδεικτικός τοῦτο οὗτος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , οὐκ οὐ ἂν ἄν εἴη εἰμί ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος τὸ ὁ ἐρωτᾶν ἐρωτάω . . Εἰ δὲ δέ ἐδείκνυεν δείκνυμι , , εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή πάντα πᾶς , , ἀλλὰ ἀλλά τά ὁ ὅς γε γε πρῶτα πρῶτος πρότερος . . Εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός ἐρωτητική ἐστι εἰμί καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐκ οὐ ἀποδεικτική ἀποδεικτικός ( ( ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀποδεικνὺς ἀποδείκνυμι οὐκ οὐ ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μηδὲ μηδέ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις ἀλλὰ ἀλλά λαμβάνει λαμβάνω τὸ ὁ ἀληθές ἀληθής ) ) , , νῦν νῦν αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος πάλιν πάλιν κατασκευάζει κατασκευάζω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀποδεικνύει ἀποδείκνυμι ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός . . φησὶ φημί γὰρ γάρ εἰ εἰ δὲ δέ ἐδείκνυεν δείκνυμι , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἠρώτα ἐρωτάω , , εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή πάντα πᾶς , , ἀλλὰ ἀλλά τά ὁ ὅς γε γε πρῶτα πρῶτος πρότερος καὶ καί τὰς ὁ οἰκείας οἰκεῖος ἀρχάς ἀρχή . . τὸ ὁ γὰρ γάρ ἑξῆς ἑξῆς τῆς ὁ λέξεως λέξις , , ἄν ἄν πλῆρες πλήρης , , τοιοῦτον . . εἰ εἰ ἐδείκνυε δείκνυμι , , φησίν φημί , , ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἠρώτα ἐρωτάω . . διὰ διά τί τι ; ; ὅτι ὅτι2 ὅτι “ οὐκ οὐ ἐρωτᾷ ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά λαμβάνει λαμβάνω ὁ ὁ ἀποδεικνύων ἀποδείκνυμι ” ” , , ὡς ὡς ἐν ἐν τοῖς ὁ Ἀναλυτικοῖς ἀναλυτικός εἴρηται λέγω ἐρῶ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἢ τίη περὶ περί οὐδενὸς ἂν ἄν ἠρώτα ἐρωτάω ὅλως ὅλος ὅλοξ , , ἀλλὰ ἀλλά τὰ ὁ οἰκεῖα οἰκεῖος τοῦ ὁ δεικνυμένου λαμβάνων λαμβάνω συνεπέραινεν ἄν ἄν τὸ ὁ προκείμενον , , ἢ ἤ εἴπερ εἴπερ ὅλως ὅλος ὅλοξ ἠρώτα ἐρωτάω , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν περὶ περί τῶν ὁ πρώτων καὶ καί τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀρχῶν ἀρχός οὐκ οὐ ἄν ἄν ἠρώτα ἐρωτάω καὶ καί ἀπό ἀπό τινων ἐνδόξων ἔνδοξος συνελογίζετο συλλογίζομαι καὶ καί ῥοπὴν ῥοπή ἐδίδου δίδωμι πρὸς πρός συγκατάθεσιν συγκατάθεσις αὐτῶν αὐτός · · οὐδεμία οὐδείς γὰρ γάρ ἐπιστήμη ἐπιστήμη περὶ περί τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος διαλέγεται διαλέγω ἀρχῶν ἀρχός , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς οὕτως οὕτως ἐχούσαις ἔχω χρωμένη χράω2 τὸ ὁ ἑξῆς ἑξῆς συμπεραίνεται . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός συλλογίζεται συλλογίζομαι , , δῆλον δῆλος · · λαμβάνει λαμβάνω γὰρ γάρ οὕτως οὕτως · · πᾶν πᾶς πέρας πέρας μιᾷ διαστάσει διάστασις λείπεται λείπω οὗ οὗ ἐστι εἰμί πέρας πέρας , , ὥστε ὥστε καὶ καί ἡ ὁ στιγμὴ στιγμή πέρας πέρας οὖσα εἰμί γραμμῆς γραμμή μιᾷ διαστάσει διάστασις ἀπολειφθήσεται τῆς ὁ γραμμῆς γραμμή · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ἡ ὁ γραμμὴ γραμμή ἐφ’ ἐπί ἓν διαστάτη , , ἡ ὁ στιγμὴ στιγμή ἔστι εἰμί ἀδιάστατος καὶ καί ἀμερής ἀμερής . . τὸ ὁ δὲ δέ μὴ μή διδόντος δίδωμι γὰρ γάρ οὐκέτ’ ἄν ἄν εἶχεν ἔχω ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 διαλέξεται διαλέγομαι διαλέγω τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἀποδεικνύουσα μὴ μή ὡς ὡς ἀληθέσιν οὔσαις εἰμί ἐχρῆτο χράω2 χράομαι χραύω χράω ταῖς ὁ ἀρχαῖς ἀρχή , , ἀλλ’ ἀλλά ἠρώτα ἐρωτάω , , οἷον οἷος , , εἰ εἰ οὕτως οὕτως ἔτυχεν τυγχάνω , , ἆρά γε γε αἱ ὁ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κέντρου κέντρον ἴσαι ἴσος ἀλλήλαις ἀλλήλων εἰσίν εἰμί , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος ἀπέφησεν ἀπόφημι , , οὐκ οὐ ἄν ἄν εἶχεν ἔχω ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 ἔτι ἔτι διαλέξεται διαλέγομαι διαλέγω καὶ καί δείξει δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰσὶν εἰμί ἴσαι ἴσος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ αἱ ὁ δείξεις δείκνυμι ἐκ ἐκ τῶν ὁ προτέρων καὶ καί αἰτίων , , τῶν ὁ δὲ δέ ἀρχῶν ἀρχός οὐδέν ἐστι εἰμί πρότερον , , οὐκ ἄν ἄν εἶχε ἔχω δεῖξαι δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι ἴσαι εἰσίν εἰμί . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε διὰ διά ταῦτα οὗτος οὐκ οὐ ἐρωτῶσιν ἐρωτάω οἱ ὁ ἀποδεικνύντες ἀποδείκνυμι . . ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν ὁ ὁ μὲν μέν δεικνύων δείκνυμι οὐκ οὐ ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ὁ ὁ δὲ δέ διαλεκτικὸς διαλεκτικός ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός οὐ οὐ δεικνύει δείκνυμι . . ὁ ὁ συλλογισμὸς συλλογισμός ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα · · οὐδεὶς οὐδείς δεικνύων δείκνυμι ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , πᾶς πᾶς διαλεκτικὸς διαλεκτικός ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα δῆλον δῆλος . . ῾Η δ’ αὐτὴ αὐτός καὶ καί πειραστική πειραστικός . . Εἰπὼν λέγω τὴν ὁ διαλεκτικὴν διαλεκτικός περὶ περί πολλὰ πολύς καταγίνεσθαι καταγίγνομαι , , νῦν νῦν φησιν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός δέ δέ ἐστι εἰμί I I τῇ ὁ ὅς τῇ διαλεκτικῇ καὶ καί ἡ ὁ πειραστική πειραστικός · · περὶ περί πολλὰ πολύς γὰρ γάρ καὶ καί αὕτη οὗτος καταγίνεται καταγίγνομαι . . πειραστικὴν δὲ δέ ἐνταῦθα ἐνταῦθα λέγει λέγω οὐχὶ οὐ τὴν ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ μαθήμασι μάθημα γινομένην ( ( αὕτη οὗτος γὰρ γάρ ἐν ἐν μόνοις τούτοις οὗτος ἐστίν εἰμί ) ) ἀλλά ἀλλά τινα τις ἄλλην ἄλλος καὶ καί ἐν ἐν μαθήμασι μάθημα καὶ καί ἐν ἐν ταῖς ὁ ἄλλαις ἄλλος τέχναις τέχνη εὑρισκομένην καὶ καί τὸ ὁ προσωπεῖον προσωπεῖον τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ὑποδυομένην καὶ καί ἐπιχειροῦσαν ἐπιχειρέω περὶ περί παντὸς πᾶς τοῦ ὁ προτεθέντος προτίθημι , , ὡς ὡς καὶ καί ἡ ὁ διαλεκτική διαλεκτικός , , πλὴν οὐκ οὐ ἐπιστημόνως ἐπιστήμων καὶ καί αὕτη οὗτος ἐπιχειρεῖ ἐπιχειρέω , , ὡς ὡς ἡ ὁ ὅς ἐν ἐν τοῖς ὁ μαθήμασι μάθημα πειραστική πειραστικός , , ἀλλὰ ἀλλά φαινομένως τε τε καὶ καί τὸ ὁ ὅλον ὅλος ὅλοξ ὡς ὡς ἔτυχε τυγχάνω . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τοιαύτη τοιοῦτος ἐστί εἰμί , , φησίν φημί , , ἡ ὁ πειραστική πειραστικός , , πρόδηλον πρόδηλος ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 ἐπάγει ἐπάγω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἡ ὁ πειραστική πειραστικός , , φησί φημί , , περὶ περί ἕν τι καταγίνεται καταγίγνομαι , , ὡς ὡς ἡ ὁ γεωμετρία γεωμετρία , , ἀλλὰ ἀλλά τοιαύτη τοιοῦτος ἐστὶν εἰμί ἣν ὅς ὅς2 ἄν ἄν ἔχοι ἔχω καὶ καί μὴ μή εἰδώς οἶδα τις τις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · πολλάκις πολλάκις τινὲς ἀλλήλους ἀλλήλων πειράζοντες πειράζω ἐρωτῶσιν ἐρωτάω , , ὁ ὁ ἀδικηθεὶς ἀδικέω τὸν ὁ ἀδικήσαντα ἀδικέω , , ῾δέδωκά σοι τόδε ὅδε ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; ἐποίησας ποιέω τοῦτο οὗτος ἡ ὁ οὔ οὐ ; ; ’ · · ἰδοὺ οὖν οὖν ἐνταῦθα ἐνταῦθα μὴ μή εἰδώς οἶδα τις τις τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις διὰ διά ταύτης οὗτος πειράζει πειράζω . . Ἔξεστι ἔξεστι γὰρ γάρ πεῖραν πεῖρα λαβεῖν λαμβάνω καὶ καί τὸν ὁ μὴ μή εἰδότα οἶδα τὸ ὁ ὅς πρᾶγμα πρᾶγμα τοῦ ὁ μὴ μή εἰδότος οἶδα , , εἴπερ εἴπερ καὶ καί δίδωσιν δίδωμι οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 οἶδεν οἶδα οὐδὲ οὐδέ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἰδίων ἴδιος ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἑπομένων , , ὅσα ὅσος τοιαῦτά ἐστι εἰμί . . Τὸ προειρημένον προαγορεύω κατασκευάζει κατασκευάζω τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι “ “ καὶ καί μὴ μή εἰδώς οἶδα ” ” τίς τις ἐστι εἰμί πειραστικός πειραστικός . . στικός . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ δικάζονταί τινες τις ἀτέχνως ἄτεχνος ἀτεχνῶς ἀτέχνως καὶ καί δίχα δίχα τῆς ὁ τῶν ὁ νόμων νόμος νομός γνώσεως γνῶσις καὶ καί πεῖραν πεῖρα λαμβάνουσιν λαμβάνω ἀλλήλων ἀλλήλων περὶ περί οὗ οὗ δικάζονται δικάζω , , πῶς πῶς πως ἔχουσι ἔχω πιθανότητα πιθανότης πρὸς πρός τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα , , καὶ καί λόγους λόγος ἐκφέρουσι ἐκφέρω μηδὲ μηδέ ὄναρ ὄναρ γευσάμενοι γεύω ῥητορικῆς ῥητορικός , , οὕτω οὕτως καὶ καί συλλογίζονται συλλογίζομαι · · καὶ καί γὰρ γάρ καὶ καί ὁ ὁ μὴ μή εἰδὼς οἶδα παρὰ παρά τοῦ ὁ μὴ μή εἰδότος οἶδα ἐρωτῶν καὶ καί λαμβάνων λαμβάνω συλλογίζεται συλλογίζομαι καίπερ καίπερ ἀγνοῶν ἀγνοέω τί τι ἐστι εἰμί συλλογισμός συλλογισμός . . συλλογίζεται συλλογίζομαι οὖν οὖν καὶ καί πεῖραν πεῖρα λαμβάνει λαμβάνω ὁ ὁ μὴ μή εἰδὼς οἶδα [ [ παρὰ παρά ] ] τοῦ ὁ ὁμοίως ὅμοιος αὐτῷ αὐτός μὴ μή εἰδότος οἶδα · · ἐκείνου ἐκεῖνος γὰρ γάρ διδόντος δίδωμι συνάγει συνάγω τι τι οὗτος οὗτος ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοθέντων δίδωμι · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός τινὰ συλλογίζεσθαί ἐστιν εἰμί . . εἰσὶ εἰμί γάρ γάρ τινα λίαν λίαν ἐναργῶς ἐναργής ἑπόμενά τισιν , , ὧν ὅς ὅς2 διδομένων δίδωμι μὲν μέν παρὰ παρά τοῦ ὁ ἀποκρινομένου λαμβανομένων λαμβάνω δὲ δέ παρὰ παρά τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω ἐπάγεταί τι τι ὕστερον ὕστερον ὡς ὡς συμπέρασμα συμπέρασμα . . καὶ καί ἔξεστι ἔξεστι τούτου οὗτος πίστιν πίστις λαβεῖν λαμβάνω τῷ τῷ προσέχοντι προσέχω τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς , , καὶ καί μάλιστα μάλιστα τοῖς ὁ κοινωνοῦσί τινων καὶ καί λόγους λόγος διδόντων δίδωμι καὶ καί λαμβανόντων λαμβάνω τῆς ὁ κοινωνίας κοινωνία . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν ὁ ὁ πᾶς πᾶς τοῦ ὁ λεγομένου λέγω σκοπὸς τοιοῦτος τοιοῦτος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔξεστι ἔξεστι καὶ καί τῷ τῷ μὴ μή εἰδότι οἶδα τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις ( ( ταύτην οὗτος γὰρ γάρ πρᾶγμα πρᾶγμα λέγει λέγω ) ) ἀπόπειραν ἀπόπειρα λαβεῖν λαμβάνω μὴ μή εἰδότος οἶδα αὐτήν αὐτός , , ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί δίδωσιν δίδωμι οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 οἶδεν οἶδα ὡς ὡς ὡς ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχων ἔχω καὶ καί τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος τῇ ὁ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη , , ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ τῶν ὁ κοινῶν κοινός καὶ καί συνήθων τοῖς ὁ πᾶσιν πᾶς , , ἃ ὅς ὅς2 εἰδώς οἶδα τις τις οὐκ οὐ οἶδε οἶδα τὴν ὁ τέχνην τέχνη . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ διὰ διά τούτου οὗτος λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος · · οὐδὲν κωλύει κωλύω τὸν ὁ εἰδότα οἶδα τὰ ὁ ἑπόμενα τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα , , περὶ περί οὗ οὗ τὴν ὁ πεῖραν πεῖρα λαμβάνει λαμβάνω , , τὴν ὁ τέχνην τέχνη ἀγνοεῖν ἀγνοέω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί οἱ ὁ ἐμπειρικοὶ κοὶ τῶν ὁ ἰατρῶν ἰατρός . . οὐδὲν οὖν οὖν κωλύει κωλύω τὴν ὁ τέχνην τέχνη ἀγνοεῖν ἀγνοέω , , ἀλλ’ ἀλλά ἐνδέχεται ἐνδέχομαι καὶ καί γινώσκειν γιγνώσκω καὶ καί ἀγνοεῖν ἀγνοέω · · ὁ ὁ δὲ δέ μὴ μή εἰδὼς οἶδα τὰ ὁ ἑπόμενα ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἀγνοεῖ ἀγνοέω καὶ καί τὴν ὁ τέχνην τέχνη . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὁ ὁ μὲν μέν τὰ ὁ ἑπόμενα θεωρῶν θεωρέω καὶ καί τὴν ὁ τέχνην τέχνη εἰδὼς οἶδα ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός · · ὁ ὁ γὰρ γάρ μετὰ μετά τέχνης τέχνη πειράζων πειράζω ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός · · ὁ ὁ δὲ δέ τὴν ὁ τέχνην τέχνη μὲν μέν ἀγνοῶν ἀγνοέω τὰ ὁ δὲ δέ ἑπόμενα εἰδὼς οἶδα ὁ ὁ ἐριστικός ἐριστικός . . Ὥστε ὥστε φανερὸν φανερός ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδενὸς ὡρισμένου ἡ ὁ πειραστικὴ πειραστικός ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἐστί εἰμί . . Τὸν περὶ περί πειραστικοῦ πειραστικός καὶ καί διαλεκτικοῦ διαλεκτικός λόγον λόγος συμπεραινόμενος φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ὥσπερ ὥσπερ ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός οὐχ οὐ ὡρισμένα ὁρίζω ἔχει ἔχω τὰ ὁ ὑποκείμενα , , οὕτως οὕτως οὐδ’ οὐδέ ἡ ὁ ταύτην οὗτος ὑποδυομένη πειραστική πειραστικός · · διὸ διό καὶ καί περὶ περί πάντα ἐστίν εἰμί . . ἔπειτα ἔπειτα καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία ἀποδίδωσι ἀποδίδωμι δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 περὶ περί πάντων πᾶς θεωρεῖ θεωρέω ὁ ὁ πειραστικός πειραστικός . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰσί εἰμί τινα τις κοινὰ κοινός καὶ καί πᾶσι πᾶς γνώριμα γνώριμος , , ἃ ὅς ὅς2 οὐδὲ οὐδέ ἀφωρισμένης ἀφορίζω μιᾶς τινός ἐστιν εἰμί ἐπιστήμης ἐπιστήμη , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὕβρισας ὑβρίζω τὸν ὁ δεῖνα δεινός ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; ’ ’ καὶ καί ῾συνεγένου τῇ ὁ ὅς τῇ τούτου οὗτος φίλῃ φίλος ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; ’ ’ καὶ καί ἱεῖ ἵημι μὲν μέν ἐμοίχευσας μοιχεύω , , ἕπεται τόδε ὅδε , , εἰ εἰ δὲ δέ μή μή , , τόδε ὅδε . . ’ ὅτι ὅτι2 ὅτι δ’ ἅπαντες ἅπας μετέχουσι μετέχω τῶν ὁ κοινῶν κοινός , , σημεῖόν σημεῖον φησιν φημί εἶναι εἰμί τὸ ὁ πάντας πᾶς μέχρι μέχρι τινὸς τις καὶ καί ὑπέχειν ὑπέχω λόγον λόγος καὶ καί ἀπολογεῖσθαι ἀπολογέομαι ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός τιν’ ἁ ὁ προσέθηκε προστίθημι δεικνύων δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ κοινὰ κοινός ταῦτα οὗτος , , κἄν ἐάν κἀν εἰ εἰ ἅπαντες ἅπας γινώσκωσιν , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν οὐχ οὐ ὁμοίως ὅμοιος · · ὁ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ διαλεκτικὸς διαλεκτικός οἶδεν οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω ἀντίφασις ἀντίφασις , , καὶ καί ὡς ὡς ὡς ἀνάγκη ἀνάγκη θάτερον ἕτερος εἶναι εἰμί ἀληθές ἀληθής · · ὁ ὁ δὲ δέ πολὺς πολύς ὄχλος ὄχλος ἀτέχνως ἄτεχνος ἀτεχνῶς ἀτέχνως προίσχεται τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις . . περὶ περί δὲ δέ τῆς ὁ ἀτέχνου ταύτης οὗτος πειραστικῆς καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ εἰς εἰς τὴν ὁ ῾Ρητορικὴν πονηθεῖσι διειλήφειμεν . . τὰ ὁ ὅς γοῦν γοῦν κοινὰ κοινός ὄνια , , εἰ εἰ καὶ καί ἀνεπιστήμονές εἰσι εἰμί καὶ καί δοκοῦσιν δοκέω ἔξω ἔξω λέγειν λέγω τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν ἴσασιν οἶδα οἱ ὁ πολλοί πολύς , , [ [ καὶ καί ] ] κἄν ἐάν κἀν ἀτέχνως ἄτεχνος ἀτεχνῶς ἀτέχνως μετέχωσι μετέχω λέγουσι λέγω γάρ γάρ , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , ἧς ὅς ὅς2 ἐντέχνως ἔντεχνος μετέχει μετέχω ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός . . Ἐπεὶ δέ δέ ἐστι εἰμί πολλὰ πολύς μὲν μέν ταῦτα οὗτος . . Ἐπειδή , , φησί φημί , , τὰ ὁ κοινὰ κοινός ταῦτα οὗτος πολλά πολύς εἰσι εἰμί καὶ καί ἐν ἐν πάσαις πᾶς ταῖς ὁ τέχναις τέχνη καὶ καί ταῖς ὁ ἐπιστήμαις ἐπιστήμη ταῦτα οὗτος εὑρίσκονται εὑρίσκω , , οὐ οὐ τοιαῦτα τοιοῦτος δέ δέ εἰσιν εἰμί ὥστε ὡς ὡς ὥστε μιᾶς τινος εἶναι εἰμί φύσεως φύσις καὶ καί ὑφ’ ὑπό ἓν ἀνάγεσθαι ἀνάγω γένος γένος ( ( πῶς πῶς πως γὰρ γάρ ἄν ἄν καὶ καί καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος οὐδ’ οὐδέ ὡρισμένα ὁρίζω εἰσὶν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά οἷον οἷος αἱ ὁ ἀποφάσεις ἀπόφημι , , τουτέστιν ἀόριστα ἀόριστος ( ( καὶ καί γὰρ γάρ αἱ ὁ ἀποφάσεις ἀπόφημι ἀόριστοί εἰσιν εἰμί · · ἡ ὁ λέγουσα λέγω ἀπόφασις ἀπόφασις ῾τόδε οὐ οὐ λευκόν λευκός ἐστιν᾿ ἀόριστος ἀόριστος ) ) , , ἐπεὶ ἐπεί γοῦν γοῦν τὰ ὁ ὅς μέν μέν εἰσι εἰμί κοινὰ κοινός καὶ καί ἀόριστα ἀόριστος , , εἰσὶ εἰμί δέ δέ τινα τις καὶ καί μὴ μή κοινὰ κοινός ἀλλ’ ἀλλά ἴδιά τινος ἐπιστήμης ἐπιστήμη , , δυνατόν δυνατός ἐστιν εἰμί ἐκ ἐκ τούτων οὗτος τῶν ὁ κοινῶν κοινός περὶ περί πάντων πᾶς πεῖραν πεῖρα λαμβάνειν λαμβάνω , , καὶ καί ἔστι εἰμί τις τις τέχνη τέχνη ἡ ὁ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ κοινῶν κοινός ἐπιχειροῦσα , , καθὸ ὁμιλεῖ ὁμιλέω τε τε καὶ καί ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , οὐχὶ οὐ τοιαύτη τοιοῦτος δὲ δέ οἷαί εἰσιν εἰμί αἱ ὁ ἐπιστημονικαί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ διόπερ ὁ ὁ ἐριστικὸς οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί οὕτως οὕτως ἔχων ἔχω καὶ καί τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς ἀποδοθήσεται μὲν μέν καὶ καί πρὸς πρός τὰ ὁ ὅς ἄνωθεν ἄνωθεν εἰρημένα λέγω · · ἔλεγε λέγω γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ προλαβοῦσιν προλαμβάνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ἐριστικὸς περὶ περί πολλὰ πολύς καταγίνεται καταγίγνομαι ὡς ὡς ὁ ὁ διαλεκτικός διαλεκτικός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ὁμοιότητα ὁμοιότης πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός ἣν ὅς ὅς2 ὁ ὁ ψευδογραφῶν ὦν πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην , , καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος εὑρίσκεται εὑρίσκω καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ μαθήμασι μάθημα . . ῥηθήσεται λέγω ἐρῶ δὲ δέ καὶ καί πρὸς πρός τὰ ὁ προσεχῶς προσεχής εἰρημένα λέγω συναπτόμενον συνάπτω . . καὶ καί ἔστι εἰμί τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὁ ὁ ἐριστικὸς οὕτως οὕτως ἔχων ἔχω πρὸς πρός τὸν ὁ διαλεκτικὸν διαλεκτικός ὡς ὡς ὁ ὁ ψευδογραφῶν πρὸς πρός τὸν ὁ γεωμέτρην · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί τοῦτο οὗτος καὶ καί ἦσαν εἰμί ὡρισμένα ὁρίζω αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὰ ὁ ὑποκείμενα ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή καὶ καί τὰ ὁ τοῦ ὁ ψευδογραφοῦντος , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἠδύνατο δύναμαι περὶ περί παντὸς πᾶς τοῦ ὁ προτιθεμένου παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι · · νῦν νῦν δὲ δέ διὰ διά τοῦτο οὗτος συμβαίνει συμβαίνω ἀπατητικὸν ἀπατητικός εἶναι εἰμί αὐτόν αὐτός , , διὰ διά τὸ ὁ περὶ περί πάντων πᾶς ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω . . τρόποι τρόπος τροπός μὲν μέν οὖν οὖν εἰσιν εἰμί οὗτοι οὗτος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων . . Εἰπὼν λέγω πόσοι ποσός πόσος εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι ἔλεγχος , , καὶ καί ἀναγαγὼν ἀνάγω αὐτοὺς αὐτός εἰς εἰς τὴν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ἄγνοιαν ἄγνοια καὶ καί πρὸς πρός τοὺς ὁ διαιροῦντας διαιρέω αὐτοὺς αὐτός εἰς εἰς τοὺς ὁ πρὸς πρός τοὔνομα ὄνομα καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ διάνοιαν διάνοια ἀπομαχεσάμενος , , ἔτι ἔτι γε γε μὴν μήν καὶ καί διαφορὰν διαφορά πειραστικοῦ πειραστικός καὶ καί ἐριστικοῦ ἐριστικός παραδούς παραδίδωμι , , καὶ καί αὐτὸν αὐτός δὲ δέ αὖθις αὖθις τὸν ὁ ἐριστικὸν ἐριστικός εἰς εἰς τὸν ὁ σοφιστικὸν σοφιστικός καὶ καί ἐριστικὸν ἐριστικός διελὼν διαιρέω καὶ καί διαφορὰν διαφορά ἑκατέρου ἑκάτερος ἀποδούς ἀποδίδωμι , , νῦν νῦν μέλλων μέλλω εἰπεῖν λέγω εἶπον , , πῶς πῶς πως οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἐλέγχουσί τινα τις ψευδόμενον ψεύδω ἢ ἤ παράδοξα λέγοντα λέγω ἡ ὁ ἀδολεσχοῦντα ἢ τίη σολοικίζοντα , , πρῶτον πρῶτος πρότερος τοῦτο οὗτος λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ διαλεκτικὸς διαλεκτικός δύναται δύναμαι θεωρῆσαι θεωρέω περὶ περί τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα καὶ καί διακρῖναι διακρίνω ταῦτα οὗτος καὶ καί ἐλέγξαι ἐλέγχω σοφίσματα σόφισμα ὄντα εἰμί . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τάττειν τάσσω τὰς ὁ προτάσεις πρότασις καὶ καί συντιθέναι τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ἐστιν εἰμί · · εἰ εἰ γοῦν γοῦν τοῦτο οὗτος τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός , , λοιπὸν λοιπός αὐτῆς αὐτός καὶ καί τὸ ὁ κρίνειν κρίνω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα . . ἅπασαν ἅπας τοίνυν τοίνυν τὴν ὁ περὶ περί τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός ἐλέγχων ἔλεγχος θεωρίαν θεωρία ἡ ὁ διαλεκτικὴ διαλεκτικός μέθοδος μέθοδος κέκτηται κτάομαι κτέομαι . . Καὶ καί περὶ περί μὲν μέν τῶν ὁ ἐλέγχων ἔλεγχος εἴρηται λέγω ἐρῶ τῶν ὁ φ¦αινομένων . . Πέντε τινῶν στοχάζεσθαι στοχάζομαι κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή τῆς ὁ παρούσης πάρειμι πραγματείας πραγματεία ἔφη φημί τοὺς ὁ σοφιστάς , , τοῦ ὁ ὅς πειρᾶσθαι πειράω ἐλέγχοντας ἐλέγχω φαίνεσθαι φαίνω καὶ καί τοῦ ὁ εἰς εἰς ψεῦδος ψεῦδος ἄγειν ἄγω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον , , τοῦ ὁ ὅς παράδοξον παράδοξος αὐτὸν αὐτός ἐλέγχειν ἐλέγχω λέγοντα λέγω , , τέταρτον τέταρτος σολοικίζειν σολοικίζω ποιεῖν ποιέω καὶ καί πέμπτον πέμπτος πεμπτός ἀδολεσχοῦντα ἀποδεικνύειν ἀποδείκνυμι τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . καὶ καί περὶ περί μὲν μέν τοῦ ὁ πῶς πῶς πως σπουδάζουσιν σπουδάζω ἔλεγχον ἔλεγχος φαινόμενον φαίνω ποιεῖν ποιέω εἴρηκε λέγω ἐρῶ , , καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος συγκεφαλαιούμενος καὶ καί αὐτὸς αὐτός τοῦτο οὗτος δηλοῖ δηλόω · · λέγει λέγω γὰρ γάρ περὶ περί μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ φαινομένων φαίνω ἐλέγχων ἔλεγχος εἴρηται λέγω ἐρῶ . . νῦν νῦν δέ δέ , , ὃ δεύτερον δεύτερος αὐτοῖς αὐτός σπουδάζεται σπουδάζω ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ἀποδεικνύναι ἀποδείκνυμι ψευδόμενον τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον ) ) , , διέξεισι , , καὶ καί φησὶ φημί πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν γίνεσθαι γίγνομαι τοῦτο οὗτος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ πυνθάνεσθαί πως πως , , τουτέστι κρυπτικῶς . . οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀπλῶς τις τις προάγων προάγω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἐλέγξει ἐλέγχω ψευδόμενον τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω · · ἐκ ἐκ δὲ δέ τοὐ πῶς πῶς πως ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , τουτέστι μετ’ μετά ἐπικρύψεως ἐπίκρυψις , , καὶ καί διὰ διά τῆς ὁ τοιᾶσδε ἐρωτήσεως ἐρώτησις συμβαίνει συμβαίνω τοῦτο οὗτος μάλιστα μάλιστα · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ὑποθέμενον πρόβλημα πρόβλημα ὡρισμένον ὁρίζω ποιεῖσθαι ποιέω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις θηρευτικόν θηρευτικός ἐστι εἰμί τοῦ ὁ σπουδαζομένου . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις θέλων ἐθέλω κατασκευάσαι κατασκευάζω καλὸν καλός τὸ ὁ ἐν ἐν ἀγορᾷ ἀγορά συνουσιάζειν μὴ μή ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ὁρίσαιτο ὁρίζω τὸ ὁ λεγόμενον λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά οὕτω οὕτως πὼς πως εἴπῃ λέγω εἶπον κρυπτικῶς ‘ ‘ ἆρά γε γε ὃ ἀπλῶς καλόν καλός , , καὶ καί πῇ πῆ οὐκ οὐ ἔσται εἰμί καλόν καλός ; ; ’ · · εἶτα εἶτα τοῦτο οὗτος δόντος δίδωμι τοῦ ὁ ἀποκρινομένου κατασκευάζεται κατασκευάζω ὃ ὅς βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν . . ὅταν ὅταν γὰρ γάρ μὴ μή ὡρισμένον ὁρίζω ᾖ εἰμί τὸ ὁ περὶ περί οὗ οὗ ὁ ὁ ἐρωτῶν βούλεται βούλομαι συλλογίσασθαι συλλογίζομαι , , ἁμαρτάνουσιν ἁμαρτάνω οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι εἰκῆ λέγοντες λέγω . . οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλὰ ἀλλά κἄν ὡρισμένον ὁρίζω εἴη εἰμί τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα , , ἔσται εἰμί πάλιν πάλιν τὸ ὁ εἰς εἰς ἄδοξον ἄδοξος ἀγαγεῖν ἄγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , εἴ εἰ τις τις πολλὰ πολύς ἐρωτᾷ ἐρωτάω . . καὶ καί ἔοικεν ἔοικα ἐλλειπτικὴ εἶναι εἰμί ἡ ὁ λέξις λέξις · · εἴη εἰμί δ’ ἄν ἄν ὁλόκληρος ὁλόκληρος , , εἰ εἰ οὕτως οὕτως ληφθείη λαμβάνω · · τό ὁ ὅς τε τε ἐρωτᾶν ἐρωτάω πολλά πολύς , , κἄν ἐάν κἀν ὡρισμένον ὁρίζω ᾖ εἰμί πρὸς πρός ὃ ὅς διαλέγεται διαλέγω , , εἰς εἰς ἄδοξον ἄδοξος δύναται δύναμαι ἀγαγεῖν ἄγω . . ἐπὶ ἐπί τούτῳ οὗτος καὶ καί τοῦτο οὗτος κατορθοῖ κατορθόω τὸ ὁ σπουδαζόμενον σπουδάζω , , τὸ ὁ ὅς ἀξιοῦν ἀξιόω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω λέγειν λέγω τὰ ὁ δοκοῦντα δοκέω τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς . . πλὴν πλήν ὅταν ᾖ εἰμί , , φησίν φημί , , ὡρισμένον ὁρίζω τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα , , ἧττον ἥσσων κακουργεῖν κακουργέω οἱ ὁ σοφιστεύοντες δύνανται δύναμαι , , κἂν ἐάν πολλά πολύς τινα τις ἐρωτῶσιν ἐρωτάω · · ἧττον ἥσσων γὰρ γάρ ἀπατηθήσεταί τις τις παρὸ πρότερον πρότερος , , ὅταν ὅταν ἀόριστον ἀόριστος καὶ καί ἄγνωστον ἄγνωστος εἴη εἰμί τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω τὸ ὁ πρὸς πρός ὃ διαλέγεται διαλέγω . . πῶς πῶς πως δέ δέ , , φησίν φημί , , ἥττονα τότε τότε τοτέ δύνανται δύναμαι κακουργεῖν κακουργέω , , διότι διότι , , εἰ εἰ οἶδεν οἶδα ὁ ὁ ἀποκρινόμενος τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα , , εἰ εἰ ἐναχθείη εἰς εἰς ἄτοπόν ἄτοπος τι τι παρὰ παρά τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω , , εὐθὺς εὐθύς ἀπαιτεῖ ἀπαιτέω καὶ καί φησὶ φημί τί τι τοῦτο οὗτος πρὸς πρός τὸ ὁ προκείμενον ; ; ῾ . . Στοιχεῖον δὲ δέ τοῦ ὁ τυχεῖν τυγχάνω ἢ ἤ ψεύδους τινός . . Ὅπερ ἄνωθεν ἄνωθεν ἔλεγε λέγω , , καὶ καί ἔτι ἔτι τὸ ὁ αὐτό φησι φημί . . σαφέστερον σαφής δὲ δέ νῦν νῦν τὸν ὁ λόγον λόγος μεταχειρίζεται μεταχειρίζω λέγων λέγω ἀρχὴν ἀρχή εἶναι εἰμί καὶ καί οἱονεὶ στοιχεῖον στοιχεῖον τοῦ ὁ ἐλέγξαι ἐλέγχω τινὰ ψεῦδος ψεῦδος ἢ ἤ ἄδοξον λέγοντα λέγω τὸ ὁ μὴ μή δῆλον δῆλος ποιεῖν ποιέω τὸ ὁ βούλημα βούλημα μηδὲ μηδέ τὸ ὁ πρόβλημα πρόβλημα τιθέναι τίθημι καὶ καί ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , ἀλλὰ ἀλλά λέγειν λέγω μὴ μή πειραστικῶς πειραστικός διαλέγεσθαι διαλέγω , , ἐρωτᾶν ἐρωτάω δὲ δέ χάριν χάρις μαθήσεως μάθησις · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ λέγειν λέγω σε μαθητείας χάριν χάρις προσδιαλέγεσθαι πολλὴν πολύς παρέξει παρέχω ἀφθονίαν ἀφθονία εἰς εἰς τὸ ὁ ἀπατῆσαι ἀπατάω αὐτὸν αὐτός μὴ μή προορῶντα προοράω τὸ ὁ συμβησόμενον συμβαίνω . . ἔτι ἔτι πρὸς πρός τὸ ὁ ψευδῶς ψευδής τινα τις ἀπελέγχειν ἀπελέγχω μέθοδος ἥδε ὅδε , , ἥτις ὅστις καὶ καί σοφιστική σοφιστικός ἐστι εἰμί · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τιθέναι τίθημι τι τις πρόβλημα πρόβλημα , , εἶτα εἶτα τούτου οὗτος μὲν μέν ἀναχωρεῖν ἀναχωρέω ἐπ’ ἐπί ἄλλα ἄλλος δέ δέ τινα τις κατατρίβειν κατατρίβω μὴ μή ἀναγκαῖα ἀναγκαῖος τῷ τῷ προβλήματι πρόβλημα λόγων λόγος δ’ δ’ εὐπορίαν εὐπορία τῷ τῷ ἐρωτῶντι ἐρωτάω διδόντα δίδωμι σοφιστικὸν σοφιστικός ἔργον ἔργον ἐστίν εἰμί . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος ποιεῖν ποιέω καὶ καί καλῶς καλός καὶ καί τοὐναντίον ἐναντίον · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ πρὸς πρός ἀναγκαῖα ἀναγκαῖος τῷ τῷ προβλήματι πρόβλημα τὸν ὁ λόγον λόγος μετέφερον μεταφέρω , , καλῶς καλός ἄν ἄν ἐποίουν ποιέω · · νῦν νῦν δὲ δέ μὴ μή ποιοῦντες ποιέω οὕτως οὕτως οὐ οὐ δοκοῦσι δοκέω καλῶς καλός ποιεῖν ποιέω τὴν ὁ μεταφοράν μεταφορά . . ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ Τοπικοῖς τοπικός ἐδίδαξε διδάσκω , , χάριν χάρις τεσσάρων ἀναχωρεῖ ἀναχωρέω τις τις τοῦ ὁ προβλήματος πρόβλημα , , ἢ ἤ χάριν χάρις κρύψεως ἢ ἤ χάριν χάρις ὄγκου ὄγκος ὄγκος2 ἢ ἤ “ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή χάριν χάριν χάρις τοῦ ὁ δοθῆναι δίδωμι τὸ ὁ καθόλου καθόλου ” ” ἢ τίη ‘ ‘ ‘ ‘ πρὸς πρός τὸ ὁ σαφέστερον σαφής γενέσθαι γίγνομαι τὸν ὁ λόγον λόγος ” ” · · εἰ εἰ δὲ δέ μηδὲν τούτων οὗτος γένηται γίγνομαι , , οὐ οὐ καλῶς καλός τέ σύ εἰσι εἰμί τὰ ὁ τοιαῦτα τοιοῦτος εἰλημμένα λαμβάνω καὶ καί σοφιστική σοφιστικός ἐστιν εἰμί ἡ ὁ διάλεξις διάλεξις . . Πάλιν πάλιν πρὸς πρός τὸ ὁ παράδοξα λέγειν λέγω σκοπεῖν σκοπέω . . Πῶς πῶς ἄν ἄν τις τις εἰς εἰς τὸ ὁ φαινόμενον ψεῦδος ψεῦδος τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἀπενέγκοι , , εἰπὼν λέγω νῦν νῦν καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἀπαγωγῆς ἀπαγωγή φησιν φημί . . εἰ εἰ βούλει βούλομαι γάρ γάρ , , φησί φημί , , ποιεῖν ποιέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω παράδοξα λέγειν λέγω , , σκόπει σκοπέω καὶ καί ἐξέταζε ἐξετάζω ὁποῖός τίς τις ἐστιν εἰμί οὗτος οὗτος καὶ καί ποίας ποιός ποῖος αἱρέσεως αἵρεσις καὶ καί ποίου ποιός ποῖος δόγματος δόγμα ἀντέχεται ἀντέχω τῆς ὁ φιλοσοφίας φιλοσοφία , , εἰ εἰ Περιπατητικός ἐστιν εἰμί ἢ τίη Στωικός · · καὶ καί εἰ εἰ Περιπατητικός ἐστιν εἰμί , , ἐρεύνα ὅπερ ὅς ὅσπερ εἶπον λέγω εἶπον οὗτοι οὗτος παράδοξον παράδοξος καὶ καί ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τοῖς ὁ λοιποῖς λοιπός , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι πέμπτου πέμπτος πεμπτός σώματός σῶμα ἐστιν εἰμί ὁ ὁ οὐρανός οὐρανός , , καὶ καί ἐρώτα ἐρωτάω τοῦτο οὗτος , , εἶτα παράγαγε τοὺς ὁ πολλούς πολύς · · τούτοις οὗτος γὰρ γάρ ἀνόητον ἀνόητος πάντῃ πᾶς πάντῃ καὶ καί παράδοξον παράδοξος τὸ ὁ τοιοῦτον φανεῖται φαίνω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἑκάστη ἕκαστος αἵρεσις αἵρεσις ἔχει ἔχω τι τι παράδοξον παράδοξος , , ἐδήλωσεν δηλόω εἰπὼν λέγω ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ἐν ἐν ἑκάστοις ἕκαστος τι τι τοιοῦτον . . ἀρχὴ ἀρχή δὲ δέ καὶ καί τοῦ ὁ ὅς εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἄγειν ἄγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τὸ ὁ μὴ μή ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς καὶ καί ἀνακεκαλυμμένως καὶ καί φανερῶς φανερός καὶ καί χωρὶς χωρίς ἐπικρύψεως ἐπίκρυψις τιθέναι τίθημι τὰ ὁ ὅς τῶν ὁ αἱρέσεων αἵρεσις παράδοξα ἀλλὰ ἀλλά μέσον μέσος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις · · ἐπεὶ ἐπεί γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἐρωτηθείησαν ἀνέδην ἀνέδην , , ἴσως ἴσος ἴσως οὐκ οὐ ἂν ἄν αὐτὰς αὐτός ὁμολογήσειαν ὁμολογέω διὰ διά τοὺς ὁ πολλούς πολύς , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὰς ὁ παραδόξους παράδοξος τῶν ὁ οἷς ὅς ὅς2 προσδιαλεγόμεθα ἃς ὅς καὶ καί παρὰ παρά τοὺς ὁ πολλοὺς πολύς δογματίζουσι δογματίζω , , παραλαμβάνειν παραλαμβάνω ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσε|σιν . . οὐκ οὐ ἦν εἰμί δὲ δέ ἄρα ἄρα ὁ ὁ Σταγειρίτης Σταγειρίτης εἰς εἰς τὸ ὁ παραδιδόναι παραδίδωμι μέθοδον μέθοδος f f . . 33v τῇ ὁ ὅς τῇ ἀπάτῃ ἀπάτη μόνον μόνος δεινός δεινός , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί λύσιν λύσις τούτου οὗτος παρασχεῖν παρέχω πολὺ πολύς δυνατώτερος δυνατός . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν τις τις , , ὦ ὦ Περιπατητικέ , , φησίν φημί , , εἰς εἰς παράδοξόν παράδοξος σε ἄγει ἄγω πέμπτου πέμπτος πεμπτός σώματος σῶμα τὸν ὁ οὐρανὸν οὐρανός λέγοντα λέγω , , φάθι φημί τούτῳ οὗτος μὴ μή διὰ διά τὸν ὁ σὸν λόγον λόγος μηδὲ μηδέ διὰ διά τὰς ὁ σὰς ἀποδείξεις ἀπόδειξις τοῦτο οὗτος συμβῆναι συμβαίνω ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τοὺς ὁ πολλοὺς πολύς προκατει - - λημμένους ἑτέρω δόγματι δόγμα · · καὶ καί γὰρ γάρ καὶ καί πᾶς πᾶς ὁ ὁ ἀγωνιζόμενος τοῦτο οὗτος καὶ καί βούλεται βούλομαι , , τὸ ὁ λέγειν λέγω μὴ μή δι’ διά ἑαυτὸν ἑαυτοῦ καὶ καί τὴν ὁ τούτου οὗτος ἀπόκρισιν ἀπόκρισις νομισθῆναι νομίζω παράδοξον παράδοξος λέγειν λέγω ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τοὺς ὁ πολλούς πολύς . . Ἔτι ἔτι δ’ ἐκ ἐκ τῶν ὁ βουλήσεων βούλησις καὶ καί τῶν ὁ φανερῶν φανερός δοξῶν δόξα . . Ἔτι ἔτι περὶ περί τοῦ ὁ πῶς πῶς πως ἄν ἄν τις τις παράδοξα παράδοξος ποιήσῃ ποιέω λέγειν λέγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω διδάσκει διδάσκω . . φησὶν φημί οὖν οὖν ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπειδὴ ἐπεί ἄλλα ἄλλος μὲν μέν πολλάκις πολλάκις βουλόμεθα βούλομαι , , ἄλλα ἄλλος δὲ δέ δοξάζομεν δοξάζω , , οἷον οἷος βουλόμεθα βούλομαι μὲν μέν πάντες πᾶς πλουτεῖν πλουτέω , , εὐεκτεῖν , , δοξάζεσθαι δοξάζω , , δοξάζομεν δοξάζω δὲ δέ καλὸν καλός εἶναι εἰμί πένεσθαι πένομαι καὶ καί νοσεῖν νοσέω , , ὁπόταν ὁπότε ὁπόταν οὖν οὖν διαλέγῃ διαλέγω μετά μετά τινος τις , , σκόπει σκοπέω εἰ εἰ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ βουλήσεων βούλησις τῶν ὁ πολλῶν πολύς διαλέγεται διαλέγω · · οἷον οἷος εἰ εἰ λέγει λέγω κατὰ κατά τὴν ὁ τῶν ὁ πολλῶν πολύς βούλησιν βούλησις καλὸν καλός τὸ ὁ ὅς ζῆν ζήω ζάω ζέω ἡδέως ἡδύς ἡδέως , , καλὸν καλός τὸ ὁ ὅς πλουτεῖν πλουτέω αἰσχρῶς αἰσχρός , , ἐπιχείρει ἐπιχειρέω σὺ σύ ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ φανερῶν φανερός δοξῶν δόξα φάσκων φάσκω καλὸν καλός εἶναι εἰμί τὸ ὁ σωφρονεῖν σωφρονέω , , τὸ ὁ τεθνάναι ἀποθνῄσκω θνήσκω καλῶς καλός , , τὸ ὁ πένεσθαι πένομαι δικαίως δίκαιος · · φαίνεται φαίνω γὰρ γάρ ἅπασι ἅπας τοῦτο οὗτος . . καὶ καί οὕτως οὕτως εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἄξεις ἄγω ἄγνυμι τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον , , εἰ εἰ μὲν μέν κατὰ κατά τὰς ὁ βουλήσεις βούλησις ἀπόκρισιν ἀπόκρισις διδῷ , , τὰς ὁ φανερὰς φανερός δόξας δοκέω σοῦ σός ἀντιτιθέντος αὐτῷ αὐτός , , εἰ εἰ δὲ δέ κατὰ κατά τὰς ὁ φανερὰς δόξας δοκέω ἀποκρίναιτο ἀποκρίνω , , ἀντιπαριστῶντος σοῦ σός τὰς ὁ ἀποκεκρυμμένας , , τουτέστι τὰς ὁ βουλήσεις βούλησις · · ταύτας οὗτος γὰρ γάρ κρυπτὰς κρυπτή καὶ καί ἀφανεῖς ἀφανής δόξας δόξα ἔχομεν ἔχω . . Πλεῖστος Πλεῖστος δέ δέ ἐστι εἰμί τόπος τόπος τοῦ ὁ ποιεῖν ποιέω παράδοξα λέγειν λέγω . . Ἔτι ἔτι περὶ περί τοῦ ὁ εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἄγειν ἄγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω λέγει λέγω , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἰσχυρός ἰσχυρός ἐστι εἰμί τόπος τόπος εἰς εἰς τὸ ὁ εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἄγειν ἄγω τὸ ὁ ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις καὶ καί κατὰ κατά νόμον νόμος νομός , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς ἐν ἐν τῷ τῷ Γοργίᾳ καὶ καί πάντες πᾶς οἱ ὁ ἀρχαῖοι ἀρχαῖος ποιοῦσιν ποιέω · · εἰσάγει εἰσάγω γὰρ γάρ ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἐν ἐν τῷ ὁ ἐπιγραφομένῳ ἐπιγράφω Γοργίᾳ αὑτοῦ ἑαυτοῦ διαλόγῳ διάλογος τὸν ὁ Καλλικλῆν λέγοντα λέγω τὴν ὁ δικαιοσύνην δικαιοσύνη μὴ μή εἶναι εἰμί καλήν καλός τε τε καὶ καί ἀγαθὴν ἀγαθός ὡς ὡς μὴ μή κατὰ κατά φύσιν φύσις ἀλλὰ ἀλλά κατὰ κατά νόμον νόμος νομός μόνον μόνος οὖσαν εἰμί ἀγαθήν ἀγαθός , , τὴν ὁ δὲ δέ πλεονεξίαν πλεονεξία μᾶλλον μᾶλλον εἶναι εἰμί καλὴν καλός ὡς ὡς κατὰ κατά φύσιν φύσις . . διὰ διά τί τι γάρ γάρ , , φησί φημί , , τῶν ὁ θηρίων θηρίον τὰ ὁ μὲν μέν πεποίηκεν ποιέω ἰσχυρὰ ἰσχυρός τὰ ὁ δ’ ἄτονα ἄτονος ; ; φύσει φύσις γοῦν γοῦν ἐν ἐν τούτοις οὗτος τὸ ὁ ἁρπάζειν ἁρπάζω , , καὶ καί ἕκαστον ἕκαστος αὐτῶν αὐτός μὴ μή νόμῳ νόμος νομός χρώμενον χράω2 ἀλλὰ ἀλλά μόνῃ μόνος φύσει φύσις ἑπόμενον τὸ ὁ ἔλαττον αὑτοῦ ἑαυτοῦ ἁρπάζει ἁρπάζω καὶ καί ἐσθίει ἐσθίω . . τοῖς ὁ ὅς δὲ δέ νομοθέταις νομοθέτης καλὸν καλός ἐνομίσθη νομίζω ἡ ὁ δικαιοσύνη δικαιοσύνη διὰ διά δειλίαν δειλία , , ὅθεν ὅθεν καὶ καί τὸν ὁ νόμον νόμος νομός εὕρημα εὕρημα δειλῶν δειλός ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἔλεγον λέγω · · δεδοικότες δείδω γάρ γάρ , , ἵνα ἵνα μὴ μή ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ ἰσχυρῶν ἰσχυρός βλάπτωνται βλάπτω , , τοὺς ὁ νόμους νόμος νομός ἔθεντο τίθημι . . ἐπιχείρει ἐπιχειρέω οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις καὶ καί κατὰ κατά νόμον νόμος νομός · · καὶ καί εἰ εἰ μὲν μέν ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά νόμον νόμος νομός ἐπιχειρεῖ ἐπιχειρέω , , σὺ τὸ ὁ ὅς ἀνάπαλιν ἀνάπαλιν ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις · · εἰ εἰ δ’ ἐκεῖνος ἐκεῖνος ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις , , σὺ σύ ἀπάντησον ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά νόμον νόμος νομός . . ἦν εἰμί δὲ δέ ἄρα ἄρα τοῖς ὁ παλαιοῖς παλαιός , , ἤγουν τῷ τῷ Καλλικλεῖ Καλλικλῆς καὶ καί τοῖς ὁ ἄλλοις ἄλλος σοφισταῖς σοφιστής , , μᾶλλον μᾶλλον ἀληθὲς ἀληθής καὶ καί καλὸν καλός τὸ ὁ ὅς ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ φύσεως φύσις γενόμενον γίγνομαι , , τὸ ὁ δὲ δέ ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός διαταχθὲν τῶν ὁ πολλῶν πολύς καὶ καί συγκλύδων ἀνθρώπων ἄνθρωπος θέσις θέσις . . Ἔνια δὲ δέ τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα ἔχει ἔχω τὸ ὁ ἀμφοτέρως ἀμφότερος ἀμφοτέρως ἄδοξον ἄδοξος εἶναι εἰμί τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις . . Καὶ καί ἕτερον ἕτερος τόπον τόπος παραδίδωσι παραδίδωμι δι’ διά οὗ οὗ ἄν ἄν τις τις εἰς εἰς παράδοξον παράδοξος ἄγοι ἄγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοιοῦτος τοιοῦτος · · εἰσί εἰμί τινα τις τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα κατὰ κατά ἀντίφασιν ἀντίφασις ἐρωτώμενα ἐρωτάω , , ἐφ’ ἐπί ὧν ὅς ὅς2 οἷον οἷος ἂν ἄν ἀποκριθείη ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω , , ἄδοξα λέγειν λέγω νομίζεται νομίζω ὡς ὡς τοῦ ὁ ἑτέρου ἕτερος καταφρονῶν καταφρονέω . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ τῶν ὁ οὕτως οὕτως ἐρωτωμένων τὸ ὁ ὅς μὲν μέν παρὰ παρά τῶν ὁ πολλῶν πολύς οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω δοξαζόμενον δοξάζω καὶ καί παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός σπουδαζόμενον σπουδάζω , , τὸ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τῶν ὁ σοφῶν σοφός ἐπαινούμενον ἐπαινέω καὶ καί ἐπιτρεπόμενον · · οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; ὁ ὁ μὲν μέν πολὺς πολύς ὄχλος ὄχλος δεῖν δέω δέω2 δεῖ δοξάζει δοξάζω τῷ ὁ πατρὶ πατήρ πείθεσθαι πείθω . . ὁ ὁ δὲ δέ σοφὸς σοφός τοῖς ὁ σοφοῖς , , καὶ καί ἀδικεῖσθαι ἀδικέω μᾶλλον μᾶλλον ὁ ὁ σοφὸς σοφός λέγει λέγω ἢ ἤ ἕτερον ἕτερος βλάπτειν βλάπτω . . ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν ἐν ἐν ἐνίοις ἔνιοι τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα , , φησίν φημί , , οὐ οὐ δύναται δύναμαι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀποκρίνω ἀποκρίνασθαι ἀποκρίνω τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος μόριον μόριον τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις ( ( οἷον οἷος γὰρ γάρ ἄν ἄν ἄδοξα λέγων λέγω εὑρεθήσεται · · οἷόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ῾ἆρά γε γε δεῖ δέω δέω2 δεῖ τῷ τῷ πατρὶ πατήρ πείθεσθαι πείθω ἢ ἤ τοῖς ὁ σο|φοῖς ; ; ᾿ · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ εἴπῃ λέγω εἶπον τοῖς ὁ σοφοῖς , , ἄδοξον μὴ μή τῷ ὁ πατρὶ πατήρ πείθεσθαι πείθω · · εἰ εἰ δὲ δέ τῷ ὁ πατρί πατήρ , , πάλιν πάλιν διὰ διά τί τι μὴ μή τοῖς ὁ σοφοῖς ; ; ) ) , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν , , ἐὰν ἐάν ἀποκρίνηται ἀποκρίνω ὥσπερ ὥσπερ οἱ ὁ σοφοὶ λέγουσι λέγω καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖσθαι ἀδικέω κρεῖττον κρείσσων ἐρεῖ λέγω ἐρῶ , , μετάγειν μετάγω ἐπὶ ἐπί τοὺς ὁ πολλούς πολύς · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀνάπαλιν ἀνάπαλιν οὗτοι οὗτος δοξάζουσιν δοξάζω · · εἰ εἰ δὲ δέ ὃ ὅς οἱ ὁ πολλοί πολύς , , ἄγειν ἄγω ἐπὶ ἐπί τὰ ὁ τῶν ὁ σοφῶν σοφός . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί τοῦτο οὗτος ὅμοιον ὅμοιος τῷ τῷ κατὰ κατά νόμον νόμος νομός καὶ καί κατὰ κατά φύσιν φύσις · · ὃ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ὁ ὁ πολὺς πολύς λεὼς λαός δοξάζει δοξάζω , , τοῦτο οὗτος τῷ ὁ νόμῳ νόμος νομός ἔοικεν ἔοικα , , ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί ὁ ὁ νόμος νόμος νομός δόξα δόξα <τῶν> πολλῶν πολύς ἐστιν εἰμί · · ὃ ὁ δὲ δέ οἱ ὁ σοφοὶ τοῦτο οὗτος καὶ καί ἡ ὁ φύσις φύσις αὐτὴ αὐτός λέγει λέγω καὶ καί ἡ ὁ ἀλήθεια ἀλήθεια . . Περὶ δὲ δέ τοῦ ὁ ποιῆσαι ποιέω ἀδολεσχεῖν . . Στοχάζονται οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , ὡς ὡς εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , τοῦ ὁ ὅς ποιεῖν ποιέω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον ὡς ὡς ἀδολεσχοῦντα δοκεῖν δοκέω . . καὶ καί δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 λέγει λέγω , , αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος διδάσκει διδάσκω . . τέως τέως τεός γοῦν γοῦν πρότερον τί τι ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ἀδολεσχεῖν ἀδολεσχέω λέγει λέγω εἰρηκέναι λέγω ἐρῶ · · καὶ καί ἔφθη περὶ περί τούτου οὗτος εἰπὼν λέγω ἐν ἐν ἀρχαῖς ἀρχή τῆς ὁ προκειμένης πραγματείας πραγματεία , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀδολεσχῆσαί ἐστι εἰμί τὸ ὁ πλεονάκις πλεονάκις ταὐτὸ αὐτός λέγειν λέγω . . τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω ἐπάγει ἐπάγω πάντες πᾶς δὲ δέ οἱ ὁ τοιοίδε τοιόσδε λόγοι λόγος τοῦτο οὗτος βούλονται βούλομαι ποιεῖν ποιέω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ἕ μέλλοντες μέλλω ῥηθῆναι λέγω ἐρῶ παρ’ παρά ἐμοῦ λόγοι λόγος τούτου οὗτος χάριν χάρις λέγονται λέγω , , παριστῶντες πῶς πῶς πως γίνεται γίγνομαι τὸ ὁ ὅς ἀδολεσχεῖν , , καὶ καί τοῦτο οὗτος βούλονται βούλομαι ποιεῖν ποιέω , , τὸ ὁ ὅς ἀδολεσχεῖν . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος , , ὅταν ὅταν ὄνομα ὄνομα ἢ τίη λόγον λόγος οὐδὲν διαφέρῃ διαφέρω εἰπεῖν λέγω εἶπον , , οἷον οἷος διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος , , ὅ ὅς ἐστι εἰμί λόγος λόγος τοῦ ὁ διπλασίου διπλάσιος · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων πρὸς πρός τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς λέγεται λέγω ( ( πρός πρός τι τι ὂν εἰμί αὐτὸ αὐτός ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος τὴν ὁ ἀναφορὰν ἀναφορά ἔχει ἔχω ) ) , , καὶ καί μόνον μόνος λεγόμενον λέγω διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ποιεῖ ποιέω συνεξακούεσθαι πάντως πᾶς πάντως καὶ καί τὸ ὁ ἡμίσεος . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα , , ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος τόδε ὅδε διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , ἐρεῖς λέγω ἐρῶ τόδε ὅδε τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος , , ἠδολέσχησας · · ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 γὰρ γάρ εἶπας λέγω εἶπον διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , ἐδήλωσας δηλόω αὐτό αὐτός · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐν ἐν τῷ ὁ διπλασίῳ διπλάσιος τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς ἐμφαίνεται ἐμφαίνω , , εἰλημμένου ἐνεργείᾳ ἐνέργεια καὶ καί τοῦ ὁ ἡμίσεος δὶς δίς εἴληπται λαμβάνω τὸ ὁ ἡμίσεος . . εἰ εἰ τοίνυν τοίνυν οὕτως οὕτως λέγεις λέγω ῾τόδε διπλάσιον διπλάσιος ἡμίσεος᾿ , , οὐδὲν ἄλλο ἄλλος λέγεις λέγω ἀλλ’ ἀλλά ἢ ἤ ‘ ‘ τόδε ὅδε διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος ἡμίσεος᾿ · · ἅπαξ ἅπαξ μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ ἡμίσεος συνεμφαίνεται ἐν ἐν τῷ τῷ εἰπεῖν λέγω εἶπον σε διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , καὶ καί ἔτι ἔτι ἐν ἐν τῷ ὁ προσθεῖναί προστίθημι σε ἐνεργείᾳ ἐνέργεια τὸ ὁ ἡμίσεος . . πάλιν πάλιν ἄν ἄν ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος ληφθῇ λαμβάνω , , τρὶς τρίς ἔσται εἰμί εἰρημένον λέγω τὸ ὁ ἡμίσεος . . Έἰσὶ δὲ δέ πάντες πᾶς οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος τῶν ὁ λόγων λόγος ἔν ἐν εἰς τε τε τοῖς ὁ πρὸς πρός τι τι . . ’ ’ Ex ποίων ἢ ἤ καὶ καί ἐν ἐν τίσιν τίσις οἱ ὁ ποιοῦντες ποιέω τὴν ὁ ἀδολεσχίαν ἀδολεσχία γίνονται γίγνομαι λόγοι λόγος , , νῦν νῦν προστίθησι προστίθημι , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος τῶν ὁ ὅς πρός πρός τι τις οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος τῶν ὁ λόγων λόγος γίνονται γίγνομαι , , ἐφ’ ἐπί ὅσων ὅσος μὴ μή μόνον μόνος τὰ ὁ γένη γένος πρός πρός τι τι ἀποδίδοται ἄλλο ἄλλος ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί αὐτά αὐτός . . οἷον οἷος ἡ ὁ ἐπιθυμία ἐπιθυμία ἡδέος ἡδύς ἐστὶν εἰμί ἐπιθυμία ἐπιθυμία καὶ καί πρός πρός τι τις λέγεται λέγω · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἡ ὁ ] ] οἷον οἷος γένος γένος αὐτῆς αὐτός ἡ ὁ ὄρεξις ὄρεξις πρός πρός τι τι καὶ καί αὐτὴ αὐτός λέγεται λέγω · · ὀρεκτοῦ γάρ γάρ τινος ὄρεξίς ἐστιν εἰμί . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος , , ὅσων ὅσος μὴ μή ὄντων εἰμί πρός πρός τι τι κατηγορουμένων κατηγορέω δὲ δέ κατὰ κατά οὐσίας οὐσία τινὸς παραλαμβάνεται παραλαμβάνω ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός αὐτῶν αὐτός ἡ ὁ ὑποκειμένη αὐτοῖς αὐτός οὐσία , , καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος ὧν ὅς ὅς2 ἕξεις ἔχω εἰσὶν εἰμί ἢ ἤ πάθη πάθος καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ κατηγορούμενα κατηγορέω τῶν ὁ ὑποκειμένων . . οἷον οἷος ἡ ὁ σιμότης σιμότης πάθος πάθος ἐστὶ εἰμί καθ’ κατά αὑτὸ κατηγορούμενον τῆς ὁ ῥινός ῥίς , , καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ παραλαμβάνεται παραλαμβάνω καὶ καί τὸ ὁ ὑποκείμενον καθ’ κατά οὗ οὗ κατηγορεῖται κατηγορέω , , ἡ ὁ ῥίς · · ὁ ὁ γὰρ γάρ αὐτὴν αὐτός τὴν ὁ ἐν ἐν ῥινὶ ῥίς σιμότητα σιμότης ὁριζόμενος οὕτω οὕτως λέγει λέγω · · σιμότης ἐστὶ εἰμί κοίλανσις ἐν ἐν ῥινί . . ἠδολέσχησεν οὖν οὖν οὕτως οὕτως πὼς ὁρισάμενος · · εἰπὼν λέγω γὰρ γάρ σιμότητα σιμότης καὶ καί ῥῖνα ῥίς συνέλαβε συλλαμβάνω · · προσθεὶς δὲ δέ πάλιν πάλιν ἐνεργείᾳ ἐνέργεια τὸ ὁ ἐν ἐν ῥινὶ δὶς δίς τὸ ὁ ῥὶς [ [ ῥὶς ] ] ἔλαβε λαμβάνω . . τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ‘ ‘ ἀριθμός ἀριθμός ἐστι εἰμί μέσον μέσος ἔχων ἔχω τὸ ὁ περιττόν᾿ · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ καὶ καί τοῦτο οὗτος πάθος πάθος ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ ἀριθμοῦ ἀριθμός κατηγορούμενον κατηγορέω , , ὁπηνίκα ὁπηνίκα τὸ ὁ περιττὸν περισσός ὁριζόμενος ὁρίζω τὸ ὁ ἀριθμὸς ἀριθμός παραλήψομαι παραλαμβάνω , , δὶς δίς εἰλήφειν αὐτόν αὐτός · · περιττὸν περισσός γὰρ γάρ εἰπὼν λέγω τρόπον τρόπος τροπός τινὰ καὶ καί ἀριθμὸν ἀριθμός εἰρήκειν · · προστέθεικα δὲ δέ καὶ καί ἐνεργείᾳ ἐνέργεια τὸ ὁ ἀριθμός ἀριθμός , , ὥστε ὥστε δὶς δίς ἔφην φημί τὸ ὁ αὐτό αὐτός . . Φαίνονται δὲ δέ ποιεῖν ποιέω οὐ οὐ ποιοῦντες ποιέω ἐνίοτε ἐνίοτε . . Οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής μὴ μή ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχοντές τινα τις ἀδολεσχοῦντα | | φαίνονται φαίνω f f . . 34v πολλάκις πολλάκις ποιοῦντές ποιέω τινα τις ἀδολεσχεῖν ἀδολεσχέω . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ποιοῦσιν ποιέω , , αὐτὸς αὐτός τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τίθησιν τίθημι . . οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐρωτῶσι ἐρωτάω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω εἰ εἰ οἴεται οἴομαι σημαίνειν σημαίνω τι τις τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καθ’ κατά αὑτὸ λ¦εχθὲν χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ ἡμίσεος ἢ ἤ οὐδέν τι καὶ καί τυχὸν εἰπόντος λέγω σημαίνειν σημαίνω τι τις καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ λεχθὲν λέγω τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , οὐ οὐ προσερωτῶσιν αὖθις αὖθις πότερον πότερος τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός σημαίνει σημαίνω , , ὃ ὅς καὶ καί ἐὰν ἐάν οὕτως οὕτως ἐρρέθη λέγω ἐρῶ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος , , ἢ ἤ ἕτερον ἕτερος . . φαίνεται φαίνω γοῦν γοῦν ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ποιεῖν ποιέω τινα τις ἀδολεσχεῖν ἀδολεσχέω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδέν τι τι τούτων οὗτος ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , ἀλλ’ ἀλλά εὐθὺς εὐθύς ἐπάγει ἐπάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ ῾τὸ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος ἡμίσεος διπλασίον’ . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἠρωτήθη ἐρωτάω ῾ἆρά γε γε σημαντική τίς τις ἐστι εἰμί φωνὴ φωνή τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ; ; ᾿ , , εἶτα εἶτα κατέφησε καὶ καί πάλιν πάλιν ἠρωτήθη ἐρωτάω ῾ἆρά γε γε χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ ἡμίσεος λεγόμενον λέγω περιλαμβάνει περιλαμβάνω ἐν ἐν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ καὶ καί τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς ; ; ’ ’ καὶ καί πρὸς πρός τοῦτο οὗτος πάλιν πάλιν κατέφησε , , τότε τότε τοτέ κυρίως κύριος κυρίως ἀδολεσχῶν ἀδολεσχέω ἐλέγχεται ἐλέγχω · · ὡμολόγησε ὁμολογέω γὰρ γάρ ταῦτα οὗτος . . φαίνεται φαίνω γοῦν γοῦν ἐλεγχόμενος διὰ διά τὸ ὁ τὸ ὁ ὅς ὄνομα ὄνομα ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τῷ τῷ λόγῳ λόγος καὶ καί σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ αὐτό αὐτός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ γίνεται γίγνομαι , , εἰ εἰ μηδὲν διαφέρει διαφέρω , , ὡς ὡς καὶ καί μικρὸν μικρός ἄνωθεν ἄνωθεν εἴρηκεν λέγω ἐρῶ “ “ εἰ εἰ μηδὲν διαφέρει διαφέρω τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα ἢ τίη τὸν ὁ λόγον λόγος εἰπεῖν λέγω εἶπον ” ” . . τὴν ὁ γοῦν γοῦν τοιαύτην τοιοῦτος ἐρώτησιν ἐρώτησις οἵαν οἷος εἰρήκειμεν , , τὴν ὁ ὅς ῾ἆρά γε γε χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ ἡμίσεος λεγόμενον λέγω τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων περιλαμβάνει περιλαμβάνω ἐν ἐν εαυτῷ καὶ καί τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς ; ; , , ἐρωτώμενον οὕτως οὕτως ἔδει δέω δέω2 δεῖ ἀποκριθῆναι ἀποκρίνω , , ὡς ὡς μέν μέν , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων χωρὶς χωρίς λέγηται λέγω , , περιλαμβάνει περιλαμβάνω καὶ καί τὸ ὁ ἡμίσεος , , οὐ οὐ μὴν μήν δὲ δέ καὶ καί ἐνεργείᾳ ἐνέργεια . . καὶ καί οὕτως οὕτως ἀποκριθεὶς ἀποκρίνω οὐκ οὐ ἂν ἄν ἑάλω ἁλίσκομαι ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις λέγων λέγω ταύτα . . Σολοικισμὸς δὲ δέ οἷον οἷος μέν μέν ἐστιν εἰμί , , εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον . . Καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ παρὰ παρά τοῖς ὁ σοφισταῖς σοφιστής σπουδαζομένου σολοικισμοῦ σολοικισμός νῦν νῦν διδάσκει διδάσκω , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι τί τι μέν μέν ἐστιν εἰμί ὁ ὁ σολοικισμός σολοικισμός , , εἰρήκειν καὶ καί περὶ περί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή εἰπὼν λέγω “ “ σολοικίζειν σολοικίζω ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ποιῆσαι ποιέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω βαρβαρίζειν βαρβαρίζω ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λόγου λόγος ” ” . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ κατὰ κατά τρεῖς τρόπους τρόπος τροπός . . καὶ καί πρῶτον πρῶτος πρότερος μέν μέν , , ὅταν ὅταν ἀληθῶς ἀληθής τις τις σολοικίζῃ λέγων λέγω Λάχης Λάχου . . δεύτερον δεύτερος δέ δέ ἐστι εἰμί μὴ μή ποιεῖν ποιέω , , φαίνεσθαι φαίνω δὲ δέ ποιεῖν ποιέω , , ὡς ὡς οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἐπιχειροῦσι ἐπιχειρέω λέγοντες λέγω ῾ἆρα ὃ ὅς σὺ φῄς φημί εἶναι εἰμί , , ἔστι εἰμί ; ; φῄς φημί δὲ δέ λίθον λίθος εἶναι᾿ , , εἶτα ἐπάγουσιν ἐπάγω ῾ἔστιν ἄρα ἄρα λίθον᾿ . . τὸ ὁ τοιοῦτον σολοικισμὸς σολοικισμός μὲν μέν εἶναι εἰμί δοκεῖ δοκέω , , κυρίως κύριος κυρίως δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως ἐπαγαγεῖν ἐπάγω τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής ῾ἔστιν ἄρα ἄρα λίθον λίθος εἶναι᾿ . . ἐνίοτε ἐνίοτε δὲ δέ ποιῶν ποιέω τις τις σολοικισμὸν οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω ποιεῖν ποιέω , , ὡς ὡς ὁ ὁ Πρωταγόρας Πρωταγόρας · · οὗτος οὗτος γὰρ γάρ τὸν ὁ μῆνιν μῆνις καὶ καί τὸν ὁ πήληκα ἔλεγε λέγω , , καὶ καί ποιῶν ποιέω σολοικισμὸν οὐκ οὐ ἐνόμιζε νομίζω σολοικίζειν σολοικίζω , , τοῖς ὁ δ’ ἄλλοις ἄλλος ἐφαίνετο φαίνω . . ὥστ’ ἐκείνῳ ἐκεῖνος μὲν μέν ἐφαίνετο φαίνω σολοικίζειν σολοικίζω ὁ ὁ λέγων λέγω τὴν ὁ μῆνιν μῆνις καὶ καί τὴν ὁ πήληκα πήληξ , , τοῖς ὁ δὲ δέ πολλοῖς πολύς οὔ οὐ · · ὁ ὁ δὲ δέ λέγων λέγω οὐλόμενον μῆνιν μῆνις φαίνεται φαίνω μὲν μέν τοῖς ὁ ἄλλοις σολοικίζειν σολοικίζω , , ἀλλὰ ἀλλά τῷ τῷ Πρωταγόρᾳ Πρωταγόρας οὐ οὐ σολοικίζειν σολοικίζω ἐδόκει δοκέω . . τοὺς ὁ τρεῖς τοίνυν τοίνυν τούτους οὗτος τρόπους τρόπος τροπός , , καθ’ κατά οὓς ὅς ὅς2 σολοικίζει σολοικίζω τις τις , , εἰπὼν λέγω φησὶ φημί δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι κἀν ἐν εἰς τέχνῃ τέχνη τις τις δύναται δύναμαι τοῦτο οὗτος ποιεῖν ποιέω , , τοῦτο οὗτος διὰ διά τούτου οὗτος λέγων λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ἐν ἐν συλλογισμῷ συλλογισμός τις τις δύναται δύναμαι σολοικίζειν σολοικίζω ἢ τίη ἀληθῶς ἀληθής ἢ τίη φαινομένως · · τέχνην τέχνη γὰρ γάρ τὸν ὁ συλλογισμὸν συλλογισμός ὠνόμασεν ὀνομάζω ὡς ὡς ἐν ἐν τέχνῃ τέχνη καὶ καί μεθόδῳ ἐσκεμμένον καὶ καί μὴ μή ὡς ὡς ἔτυχε τυγχάνω προαγόμενον . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί ἐν ἐν συλλογισμῷ συλλογισμός τις τις φαινομένως σολοικίζειν σολοικίζω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω δείκνυσιν δείκνυμι , , ἐφεξῆς ἐφεξῆς διδάσκει διδάσκω · · πολλοὶ πολύς γάρ γάρ , , φησί φημί , , τῶν ὁ λόγων λόγος μὴ μή συλλογιζόμενοι τὸν ὁ κυρίως κύριος κυρίως σολοικισμὸν φαίνονται φαίνω τοῦτον οὗτος συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι . . Εἰσὶ εἰμί δὲ δέ πάντες πᾶς σχεδὸν σχεδόν οἱ ὁ φαινόμενοι φαίνω σολοικισμοὶ παρὰ παρά τὸ ὁ τόδε ὅδε . . Εἰπὼν λέγω ὅπως ὅπως τις τις σολοικίζει σολοικίζω , , νῦν νῦν καὶ καί ἀπὸ ἀπό ποίας ποιός ποῖος αἰτίας αἰτία ὁ ὁ σολοικισμὸς σολοικισμός γίνεται γίγνομαι λέγει λέγω , , ἥτις ὅστις ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ τόδε ὅδε . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί ὅταν ὅταν ἡ ὁ πτῶσις πτῶσις ἑρμηνευτικὸν τοῦ ὁ πα ῥὰ τὸ ὁ τόδε ὅδε τίθησιν τίθημι , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ἤτοι ὅταν ὅταν ἡ ὁ μήτε μήτε ἄρρεν ἄρσην σημαίνει σημαίνω μήτε θῆλη ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ οὐδέτερον οὐδέτερος ’ ’ . . τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ οὗτος οὗτος ἀρρενικοῦ ἐστι εἰμί σημαντικόν σημαντικός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ αὕτη οὗτος θηλυκοῦ · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοῦτο οὗτος βούλεται βούλομαι μὲν μέν σημαίνειν σημαίνω τὸ ὁ οὐδέτερον οὐδέτερος , , ἀλλὰ ἀλλά πολλάκις πολλάκις καὶ καί ἀρρενικὸν καὶ καί θῆλυ θῆλυς δηλοῖ δηλόω . . τοῦ ὁ ὅς μὲν μέν οὖν οὖν ἄρρενος καὶ καί τοῦ ὁ θήλεος αἱ ὁ πτώσεις πτῶσις ἅπασαι ἅπας καὶ καί ἀλλήλων ἀλλήλων διαφέρουσι διαφέρω καὶ καί αὐταὶ αὐτός ἑαυτῶν ἑαυτοῦ , , καὶ καί οὐκ οὐ ἄν ἄν τις τις διά διά τινος ἀπατηθείη τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος πτώσεων ὥστε ὥστε νομίσαι νομίζω τὴν ὁ αἰτιατικὴν δοτικὴν ἢ τίη τὴν ὁ ἀρρενικὴν πτῶσιν πτῶσις θηλυκήν . . τῶν ὁ δὲ δέ οὐδετέρων οὐδέτερος ἔνιαι ἔνιοι | | μὲν μέν πτώσεις πτῶσις διαφέρουσι διαφέρω καὶ καί ἑαυτῶν ἑαυτοῦ καὶ καί τῶν ὁ ἀρρενικῶν καὶ καί θηλυκῶν πτώσεων πτῶσις , , αἱ ὁ δ’ οὔ οὐ · · ὅθεν ὅθεν καί καί φασιν φημί οἱ ὁ γραμματικοὶ γραμματικός τῶν ὁ οὐδετέρων οὐδέτερος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί ὀρθὴν καὶ καί αἰτιατικὴν καὶ καί κλητικήν . . οἷόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς τοῦτο οὗτος · · λαμβάνεται λαμβάνω γάρ γάρ , , ὡς ὡς ἔφημεν , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί ἀρσενικοῦ καὶ καί θηλυκοῦ καὶ καί αἰτιατικῆς καὶ καί εὐθείας εὐθεῖα · · ὅθεν ὅθεν καὶ καί ἀπατᾶταί τις τις καὶ καί δοκεῖ δοκέω σολοικίζειν σολοικίζω . . δοθέντος δίδωμι γὰρ γάρ πολλάκις πολλάκις τοῦ ὁ ὅς τοῦτο οὗτος ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί οὐδετέρου συλλογίζονται συλλογίζομαι ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί ἀρσενικοῦ οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής τοῦτον οὗτος · · ὁμοίως ὅμοιος δοθέντος δίδωμι πάλιν πάλιν ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα ἐπὶ ἐπί αἰτιατικὴν αὐτὸ αὐτός μετάγουσι · · καὶ καί ὁμοίως ὅμοιος τούτοις οὗτος ἐπὶ ἐπί ἄλλης ἄλλος πτώσεως πτῶσις δοθὲν δίδωμι ἐπὶ ἐπί ἄλλην ἄλλος αὐτὸ αὐτός μεταφέρουσι μεταφέρω . . καὶ καί πόθεν πόθεν ποθεν τοῦτο οὗτος συμβαίνει συμβαίνω , , φησὶ φημί διὰ διά τὸ ὁ τόδε ὅδε κοινὸν κοινός εἶναι εἰμί πτώσεων πτῶσις πολλῶν πολύς · · σημαίνει σημαίνω γὰρ γάρ καὶ καί τὸ ὁ ‘ τόδε ὅδε ὁ ὁ Σωχράτης’ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ τόδε ὅδε τὸν ὁ Σωχράτην’ . . Δεῖ δεῖ δ’ ἐναλλὰξ ἐναλλάξ σημαίνειν σημαίνω , , μετὰ μετά μὲν μέν τοῦ ὁ ἔστι εἰμί τὸ ὁ οὕτος , , μέτα’ δε του εἶναι εἰμί τὸ ὁ τοῦτον οὗτος . . Έπειδὴ ἔφησεν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ τοῦτο οὗτος οὐδέτερον οὐδέτερος ὂν εἰμί πολλάκις πολλάκις σημαίνει σημαίνω καὶ καί ἀρσενικὸν καὶ καί θῆλυ θῆλυς , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί διαφόρους διάφορος πτώσεις πτῶσις σημαίνει σημαίνω καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ἀπατητικόν ἀπατητικός ἐστι εἰμί καὶ καί ποιεῖ ποιέω φαίνεσθαι φαίνω πολλάκις πολλάκις τινὰς σολοικίζοντας , , νῦν νῦν παραδίδωσι παραδίδωμι μέθοδον μέθοδος δι’ διά ἧς ὅς ὅς2 ἄν ἄν τις τις τὴν ὁ ἀπάτην ἀπάτη διαδιδράσκοι , , λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ τοῦτο οὗτος καὶ καί τὸ ὁ οὗτος οὗτος καὶ καί τὸ ὁ τοῦτον οὗτος σημαίνει σημαίνω , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐνηλλαγμένως ποιεῖσθαί ποιέω σε σύ παρ’ παρά ἑκάστῳ ἕκαστος τούτων οὗτος τῶν ὁ δύο γε σημαινομένων σημαίνω τοῦ ὁ ὅς τοῦτο οὗτος τὴν ὁ σύν σύν - - θεσιν · · ἔχε ἔχω γάρ γάρ μοι καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἔστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ εἶναι εἰμί · · καὶ καί εἰ εἰ μὲν μέν βούλει βούλομαι εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ τοῦτο οὗτος ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα , , προστίθει προστίθημι τὸ ὁ ἔστι εἰμί καὶ καί λέγε λέγω ‘ ‘ ἔστι εἰμί τοῦτο οὗτος ’ ’ · · ὅτε ὅτε δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί αἰτιατικῆς τὸ ὁ τοῦτο οὗτος ἐκφωνεῖς , , τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί πάλιν πάλιν ἐπίλεγε ἐπιλέγω λέγων λέγω ‘ ‘ εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος ’ ’ . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ ποίει ποιέω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀρρενικῶν καὶ καί θηλυκῶν ὀνομάτων ὄνομα · · εἰ εἰ γὰρ γάρ βούλει βούλομαι δηλῶσαι δηλόω διὰ διά τοῦ ὁ τοῦτο οὗτος ἢ τίη ἀρσενικὴν ἢ τίη θηλυκὴν πτῶσιν πτῶσις , , αἰτιατικὰς δέ δέ , , εἰπὲ λέγω ‘ ‘ εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος Κορίσκον κορίσκος , , εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος Καλλιόπην Καλλιόπη ’ ’ , , εἰ εἰ δ’ δ’ εὐθεῖαν εὐθύς , , ‘ ‘ ἔστι εἰμί τοῦτο οὗτος Κορίσκος Κορίσκος ’ ’ . . καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ λεγομένων λέγω δὲ δέ σκευῶν σκεῦος ὁμοίως ὅμοιος ποίει ποιέω , , τουτέστι τῶν ὁ οὐδετέρων οὐδέτερος ( ( σκεύη σκεῦος δὲ δέ ταῦτά οὗτος φησι φημί διὰ διά τὸ ὁ ἄψυχα εἶναι εἰμί ) ) · · καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος γὰρ γάρ τῶν ὁ ἢ τίη θηλείας ἢ τίη ἄρρενος ἐχόντων ἔχω ὄνομα ὄνομα ( ( κυρίως κύριος κυρίως γὰρ γάρ οὐδέτερα οὐδέτερος ἐκεῖνά ἐκεῖνος ἐστιν εἰμί ὅσα ὅσος εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς ο ( ( ? ? ? ? ) ) καὶ καί ν ( ( ? ? ? ? ) ) τελευτᾷ τελευτάω · · ὅμως ὅμως ὁμῶς καί καί τινα τις τῶν ὁ ἀρρενικῶν ὀνομάτων ὄνομα τοῖς ὁ ἀψύχοις περιτιθέαμεν , , ὡς ὡς ὡς ἀσκὸς καὶ καί πρίων πρίω καὶ καί τὰ ὁ τοιαῦτα τοιοῦτος ) ) , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος τοίνυν τοίνυν τότε τότε τοτέ δηλοῦται δηλόω εὐθεῖα εὐθύς καὶ καί αἰτιατικὴ πτῶσις πτῶσις , , ὅτε ὅτε τὸ ὁ ἔστι εἰμί ἢ τίη τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί προσθήσομεν προστίθημι προσθέω · · ταῦτα οὗτος γὰρ γάρ λεγόμενα λέγω ποιήσει ποιέω πάμπολυ διαφέρειν διαφέρω . . Καὶ καί τρόπον τρόπος τροπός τινὰ ὅμοιός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ σολοικισμός σολοικισμός . . Τρόπον τινά τις , , φησίν φημί , , ὅμοιός ὅμοιος ἐστιν εἰμί ὁ ὁ σολοικισμὸς σολοικισμός τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις γινομένοις ἐλέγχοις ἐλέγχω · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα τις τις ἀπατᾶται ἀπατάω , , οὕτως οὕτως ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα συμβαίνει συμβαίνω τινὰ σολοικίζειν σολοικίζω . . ἐκεῖ ἐκεῖ γὰρ γάρ ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἐρωτᾷ ἐρωτάω ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὁμοίως ὅμοιος τῷ τῷ σχήματι σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ἐκφέρεται ἐκφέρω τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀκούειν ἀκούω ; ; ’ · · ναί ναί φησιν φημί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος · · εἶτα εἶτα συνάγει συνάγω ταὐτὰ εἶναι εἰμί . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ ἄτοπον · · τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ἐνεργείας ἐνέργεια σημαντικόν σημαντικός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ πάθους πάθος δηλωτικόν δηλωτικός . . γέγονεν γίγνομαι οὖν οὖν ἐν ἐν τούτοις οὗτος ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα δὲ δέ κατὰ κατά τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα γίνεται γίγνομαι ὁ ὁ σολοι - - κισμός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τόδε ὅδε ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα δοθὲν δίδωμι ἐπὶ ἐπί αἰτιατικὴν παρὰ παρά τοῦ ὁ σοφιστοῦ μετήχθη , , καὶ καί γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ σολοικισμὸς σολοικισμός ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ὀνόματος ὄνομα . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ὁ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις δοκεῖ δοκέω ὅμοιος ὅμοιος εἶναι εἰμί κατά κατά τι τις τῷ ὁ σολοικισμῷ σολοικισμός , , δῆλον δῆλος ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί παραδείγματος παράδειγμα · · ἄνθρωπος ἄνθρωπος γάρ γάρ , , φησί φημί , , καὶ καί λευκὸν λευκός καὶ καί πρᾶγμά πρᾶγμα ἐστι εἰμί καὶ καί ὄνομα ὄνομα · · εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς πράγματά τις τις αὐτὰ αὐτός ἐξετάσει ἐξετάζω , , ποιήσει ποιέω καθ’ κατά ὑπόθεσιν ὑπόθεσις τὸν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ἔλεγχον ἐλέγχω , , εἰ εἰ δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ὀνόματα ὄνομα , , τὸν ὁ σολοικισμόν . . οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀνθρώπου ἄνθρωπος δὲ δέ καὶ καί τοῦ ὁ λευκοῦ λευκός ποιήσει ποιέω τις τις καὶ καί τὸν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιοσχημοσύνην ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί τὸν ὁ σολοικισμόν , , ἀλλ’ ἀλλά ἐφ’ ἐπί ἑτέρων ἕτερος τινῶν · · ταῦτα οὗτος γάρ γάρ , , τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος καὶ καί τὸ ὁ λευκόν λευκός , , χάριν χάρις παραδείγματος παράδειγμα ἔλαβεν λαμβάνω , , ὡς ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγε λέγω ‘ ‘ τόδε ὅδε καὶ καί τόδε ὅδε καὶ καί πράγματά πρᾶγμα εἰσι εἰμί καὶ καί ὀνόματα ὄνομα ’ ’ . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς πράγματά τις τις αὐτὰ αὐτός λαμβάνει λαμβάνω , , ποιήσει ποιέω τὸν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμοιοσχημοσύνην ἔλεγχον ἐλέγχω , , εἰ εἰ δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ὀνόματα ὄνομα , , τὸν ὁ σολοικισμόν . . πειρα - - τέον τεός οὖν οὖν ἐκ ἐκ τῶν ὁ είρημενων πτώσεων πτῶσις , , ἤγουν του τοῦτο οὗτος , , ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί αἰτιατικὴν καὶ καί εὐθεῖαν εὐθύς δηλοῖ δηλόω πτῶσιν πτῶσις καὶ καί ἀρσενικὴν καὶ καί θηλυκήν , , τὸν ὁ σολοικισμὸν συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι . . Εἴδη μὲν μέν οὖν οὖν ταῦτα οὗτος τῶν ὁ ἀγωνιστικῶν ἀγωνιστικός λόγων λόγος καὶ καί μερη των ειοων . . Δύο εἴδη εἶδος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός λόγων λόγος ἄνωθεν ἄνωθεν καὶ καί ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή ἀπέδωκε ἀποδίδωμι . . λέγει λέγω οὖν οὖν | | καὶ καί πάλιν πάλιν τὰ ὁ αὐτά αὐτός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἴδη εἶδος μέν μέν εἰσι εἰμί τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα ταῦτα οὗτος , , f f . . 35v μέρη δὲ δέ τοῦ ὁ μὲν μέν ἑνὸς εἴδους , , τοῦ ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , ἕξ , , ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , ἀρφίβολον καὶ καί τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός δ’ δ’ , , τοῦ ὁ δὲ δέ ἑτέρου ἕτερος εἴδους , , τοῦ ὁ ὅς ἐκτὸς ἐκτός τῆς ὁ λέξεως λέξις , , τὰ ὁ πολλάκις πολλάκις ἀπηριθμημένα ἑπτὰ σοφίσματα σόφισμα , , καὶ καί τρόποι οἱ ὁ δεκατρεῖς . . ἔφασαν φημί δέ δέ τινες τις τρόπους τρόπος τροπός , , οὐ οὐ κατὰ κατά λόγον λόγος ὡς ὡς οἶμαι οἴομαι , , καὶ καί τὰ ὁ παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής σπουδαζόμενα σπουδάζω , , τὸ ὁ ὅς φαίνεσθαι φαίνω ἐλέγχειν ἐλέγχω , , τὸ ὁ εἰς εἰς ψεῦδος ψεῦδος ἄγειν ἄγω καὶ καί παράδοξον παράδοξος , , τὸ ὁ ὅς εἰς εἰς ἀδολεσχίαν ἀδολεσχία καὶ καί τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς . . μέλλων μέλλω δὲ δέ εἰπεῖν λέγω εἶπον , , πῶς πῶς πως ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής τάττει τάσσω τὰς ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἐρωτήσεις ἐρωτάω καὶ καί συντίθησι συντίθημι , , καὶ καί περὶ περί τούτου οὗτος πλατύτερον πλατύς διαλαβεῖν διαλαμβάνω λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ὥσπερ ὥσπερ ἐν ἐν τοῖς ὁ διαλεγομένοις οὐ οὐ μικρὰ μικρός συμβάλλεται συμβάλλω τὸ ὁ προσηκόντως προσηκόντως ταχθῆναι τάσσω τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα ( ( καὶ καί τοῦτο οὗτος ἐδείξαμεν δείκνυμι ἐν ἐν τῇ ὁ διαλεκτικῇ διαλεκτικός ἐν ἐν τῷ τῷ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός ) ) , , οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ἀγωνιστικοῖς τῶν ὁ λόγων λόγος . . ἐπεὶ ἐπεί γοῦν γοῦν ὠφελεῖ ὠφελέω καὶ καί τὸν ὁ ἀγωνιζόμενον τὸ ὁ οὕτως οὕτως ἢ τίη οὕτως οὕτως τάττεσθαι τάσσω τούτου οὗτος τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις , , ἄγε ἄγε δὴ δή καὶ καί περὶ περί τούτου οὗτος εἴπωμεν λέγω εἶπον . . διάφοροι διάφορος δέ δέ εἰσι εἰμί τοῦ ὁ ἐλέγχειν ἐλέγχω τρόποι , , καὶ καί εἷς μὲν μέν τὸ ὁ μηκύνειν μηκύνω τὸν ὁ λόγον λόγος · · χαλεπὸν χαλεπός γὰρ γάρ καὶ καί δύσκολόν δύσκολος ἐστι εἰμί τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω πάντα πᾶς συνορᾶν συνοράω ὡς ὡς μὴ μή συγχεθῆναι αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸν ὁ νοῦν νόος καὶ καί δοῦναι δίδωμι ὃ ὅς βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν . . Εἰς δὲ δέ τὸ ὁ μῆκος μῆκος στοιχείοις χρηστέον χράομαι χρηστέος τοῖς ὁ προειρημενοις . . Καὶ καί ὅτι ὅτι μὲν μέν στοιχεῖον στοιχεῖον καὶ καί ἀρχὰς ἀρχή προειρημένας προαγορεύω τὰ ὁ ἐν ἐν τῷ τῷ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός εἰρημένα λέγω λέγει λέγω , , δῆλον δῆλος . . ταῦτα οὗτος δὲ δέ ἦσαν εἰμί τὸ ὁ παρεμβάλλειν παρεμβάλλω καὶ καί ἐρωτᾶν ἐρωτάω μὴ μή μόνον μόνος τὰ ὁ αἴτια αἴτιος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὰ ὁ μὴ μή τοιαῦτα τοιοῦτος , , παραβολαῖς παραβολή τε τε καὶ καί παραδείγμασι παράδειγμα καταποικίλλειν τὸν ὁ λόγον λόγος . . ἔτι ἔτι γε γε μὴν δῆλον δῆλος τοῦτο οὗτος πεποίηκε ποιέω διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ῥηθησομένου τοῦ ὁ “ “ ὅλως ὅλος ὅλοξ δὲ δέ πάντα πᾶς τὰ ὁ πρὸς πρός τὴν ὁ κρύψιν κρύψις ῥηθέντα λέγω πρότερον πρότερος χρήσιμα καὶ καί πρὸς πρός τοὺς ὁ ἀγωνιστικοὺς λόγους λόγος ” ” . . δεύτερος δεύτερος τρόπος τρόπος τροπός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος , , φησί φημί , , τὸ ἐπισπεύδειν ἐπισπεύδω ταχείας καὶ καί συντόμους σύντομος ποιεῖσθαι ποιέω τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις · · οἱ ὁ γὰρ γάρ ἀποχρινόμενοι ὑστερίζοντες καὶ καί μὴ μή δυνάμενοι ἀκριβῶς ἀκριβής ἀκριβῶς σκοπεῖν σκοπέω ἀπατηθήσονται · · εἰ εἰ δὲ δέ μέλλοιεν μέλλω ἐφίστασθαι ἐφίστημι καὶ καί προσέχειν προσέχω , , ἀνόητοι ἀνόητος νομίζονται νομίζω . . τρίτος τρίτος τρόπος τρόπος τροπός ἐλέγχου ἔλεγχος τὸ ὁ ποιεῖν ποιέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὀργίζεσθαι ὀργίζω καὶ καί θυμοῦσθαι θυμόω · · ταραττόμενοι γάρ γάρ , , φησίν φημί , , οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι πάντες πᾶς ἧττον ἥσσων δύνανται δύναμαι φυλάττεσθαι φυλάσσω . . ἔν ἐν εἰς τισι δὲ δέ πάντα πᾶς γράφεται γράφω · · καὶ καί εἰ εἰ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , δηλοῦται δηλόω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ δύνανται δύναμαι θυμούμενοι θυμόω πάντα πᾶς ὁρᾶν ὁράω καὶ καί φυλάττεσθαι φυλάσσω τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω κἀντεῦθεν ἐντεῦθεν πρὸς πρός ἀπάτην ἀπάτη ἀπάγονται ἀπάγω . . τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ γινώσκειν γιγνώσκω , , φησίν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πρὸς πρός ὀργὴν ὀργή ἐρωτᾶ , , στοιχεῖα ἔστω εἰμί σοι καὶ καί σημεῖα σημεῖον , , καὶ καί τίνα τις ταῦτα οὗτος , , σαφῶς σαφής λέγει λέγω · · ὥστε ὥστε εἰ εἰ ταῦτα οὗτος ποιεῖ ποιέω , , πρὸς πρός ὀργὴν ὀργή διαλέγεται διαλέγω . . Ἔτι ἔτι τὸ ὁ ἐναλλὰξ ἐναλλάξ τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα τιθέναι τίθημι . . Ἔτι , , φησί φημί , , πρὸς πρός τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι ἐλέγχειν ἐλέγχω συντελεῖ συντελέω καὶ καί τὸ ὁ ἐναλλὰξ ἐναλλάξ τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα τιθέναι τίθημι . . καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ περὶ περί τούτου οὗτος καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός . . ἔστι εἰμί δέ δέ , , φησί φημί , , πρὸς πρός ἔλεγχον ἔλεγχος συντελοῦν καὶ καί τὸ ὁ πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πλείους πλέως πλείων ἔχειν ἔχω λόγους λόγος , , ἤγουν συλλογισμούς συλλογισμός · · τὴν ὁ ὅς γὰρ γάρ ἡδονὴν ἡδονή δείξει δείκνυμι τις τις ἀγαθὸν ἀγαθός ὁτὲ ὅτε μὲν μέν διὰ διά τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ διὰ διά τοῦ ὁ πάντα πᾶς αὐτῆς αὐτός ἐφίεσθαι ἐφίημι . . οὐ οὐ μόνον μόνος δὲ δέ τοῦτο οὗτος συντελεῖ συντελέω πρὸς πρός ἔλεγχον ἔλεγχος ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ λόγους λόγος ἔχειν ἔχω δεικνύντας δείκνυμι καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτως οὕτως καὶ καί οὐχ οὐ οὕτως οὕτως · · οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή ἀγαθόν ἀγαθός , , διὰ διά τοῦ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις καὶ καί πάντα πᾶς αὐτῆς αὐτός ἐφίεσθαι ἐφίημι , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀγαθόν ἀγαθός , , διὰ διά τοῦ ὁ ὅς ‘ ‘ γένεσίς γένεσις ἐστιν εἰμί εἰς εἰς φύσιν φύσις αἰσθητὴ αἰσθητός καὶ καί ἐμποδιστικὴ τοῦ ὁ φρονεῖν φρονέω ’ ’ . . εἰ εἰ οὖν οὖν ἔχεις ἔχω πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πλείους πλέως πλείων λόγους λόγος δεικνύντας δείκνυμι , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀγαθόν ἀγαθός , , συμβαίνει συμβαίνω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον πρὸς πρός πλείω πολύς πλείων ποιεῖσθαι ποιέω τὴν ὁ φυλακήν φυλακή · · ὁ ὁ δὲ δέ πρὸς πρός πλείω πολύς πλείων φυλαττόμενος φυλάσσω ταράττεται ταράσσω . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ὁ ὁ πρὸς πρός τἀναντία ἐναντίος ( ( καὶ καί γὰρ γάρ καὶ καί οὗτος οὗτος πρὸς πρός πλείω πολύς πλείων ) ) ταραττόμενος ταράσσω ἀπατᾶται ἀπατάω . . καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ τὰ ὁ λεχθέντα λέγω ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , χάριν χάρις κρύψεως χρήσιμά εἰσι εἰμί καὶ καί τοῖς ὁ ἀγωνιζομένοις , , καὶ καί μάλιστα μάλιστα , , φησίν φημί , , εἰσὶ εἰμί χρήσιμα χρήσιμος ἐνταῦθα ἐνταῦθα · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ ὁ ὁ ἀγωνιζόμενος ἀπατᾶν ἀπατάω σπεύδει , , ἡ ὁ δὲ δέ κρύψις κρύψις τὴν ὁ λήθην λήθη προσποιεῖ προσποιέω , , ἐξ ἐκ ἧς ὅς ὅς2 ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη , , εὔδηλον εὔδηλος ὡς ὡς μάλιστα μάλιστα χρήσιμά εἰσι εἰμί τὰ ὁ περὶ περί κρύψεως ἐκεῖσε ἐκεῖσε ἡμῖν παραδιδόμενα παραδίδωμι . . Έπεὶ δὲ δέ πολλάκις πολλάκις ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἐρωτώμενός τινα τις καὶ καί συνιείς , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ταῦτα οὗτος συντελοῦσι συντελέω τῷ τῷ ἐρωτῶντι ἐρωτάω πρὸς πρός κατασκευὴν κατασκευή οὗ οὗ βούλεται βούλομαι αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ ἐρωτῶν , , οὐ οὐ δίδωσι δίδωμι ταῦτα οὗτος ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ ἀνανεύει ἀνανεύω , , διδά|σκει καὶ καί περὶ περί τούτου οὗτος , , πῶς πῶς πως χρὴ χρή ποιεῖσθαι ποιέω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις . . καὶ καί λέγει λέγω δεῖν δέω δέω2 δεῖ [ [ εἶναι εἰμί ] ] τότε τότε τοτέ κατὰ κατά ἀπόφασιν ἀπόφασις ἐρωτᾶν ἐρωτάω · · οἷον οἷος εἰ εἰ βούλοιτο βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἐρωτάω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις , , μὴ μή οὕτως οὕτως ἐρωτάτω ἆρά γε γε ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις ; ; ’ , , ἀλλ’ ἀλλά οὕτως οὕτως ‘ ἆρά γε γε οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω σοι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις ; ; ’ · · καὶ καί ἐπεὶ ἐπεί ἀνανεύει ἀνανεύω , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι κἀνταῦθα ἐνταῦθα ἀνανεύσας εἴποι λέγω εἶπον ἂν ἐάν ὅτι ὅτι2 ὅτι οὔ οὐ , , καὶ καί ῥητέον λέγω ῥητέος ἱεῖ ἵημι μὴ μή ἀληθὲς ἀληθής τὸ ὁ ὅς οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κατὰ κατά φύσιν φύσις , , ἀληθὲς ἀληθής ἄρα ἄρα τὸ ὁ ἔστι εἰμί κατὰ κατά φύσιν φύσις ’ ’ . . ἢ τίη καὶ καί ἐξ ἐκ ἴσου ἴσος ποιητέον ποιέω ποιητέος τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις , , οἷον οἷος ἆρά γε γε ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις ἢ ἤ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κατὰ κατά φύσιν φύσις ; ; ἀδήλου ἄδηλος γὰρ γάρ ὄντος εἰμί τί τι τούτων οὗτος βουλόμεθα βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω , , πολλάκις πολλάκις συμβαίνει συμβαίνω συγχωρεῖν συγχωρέω ὃ ὅς βουλόμεθα βούλομαι , , καὶ καί ἧττον ἥσσων δυσκολαίνουσιν οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι περὶ περί τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις διὰ διά τὸ ὁ ἄδηλον ἄδηλος εἶναι εἰμί ὃ ὅς βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν . . Ὅται τε τε ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ μερῶν μέρος διδῷ τις τις τὸ ὁ καθ’ κατά ἕκαστον ἕκαστος , , ἐπάγοντα ἐπάγω . . Καὶ καί ὅταν ὅταν , , φησίν φημί , , ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἐπαγωγὴν ἐπαγωγή ποιούμενος ποιέω τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος ἔχῃ ἔχω καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω διδόντα δίδωμι τὸ ὁ ὅς μερικόν , , ὁπηνίκα ὁπηνίκα μέλλει μέλλω ἐρωτῆσαι ἐρωτάω τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου , , οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ κατ’ κατά ἐρώτησιν ἐρώτησις τοῦτο οὗτος προάγειν προάγω ἀλλὰ ἀλλά ἀποφαντικῶς καὶ καί ὡς ὡς δοθὲν δίδωμι παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός τῶν ὁ ἀποκρινομένων . . καὶ καί γὰρ γάρ ἐνίοτε ἐνίοτε καὶ καί αὐτὸ αὐτός τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου δεδώκασι δίδωμι καὶ καί ἀπὸ ἀπό μόνης μόνος τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή καὶ καί τοὐ καθόλου καθόλου μὴ μή μνημονευθέντος , , καὶ καί τοῖς ὁ ἀκροαταῖς ἀκροατής φαίνονται φαίνω δεδωκέναι δίδωμι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μηδὲ μηδέ μάτην μάτην καὶ καί χωρίς χωρίς τινος λόγου λόγος ἡ ὁ ἐπαγωγὴ ἐπαγωγή ἐγίνετο γίγνομαι . . οἷον οἷος εἰ εἰ προκείμενόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ πάντα ἄνθρωπον ἄνθρωπος καθ’ κατά ὑπόθεσιν λογικὸν λογικός εἶναι εἰμί , , λεκτέον λέγω λεκτέος οὕτως οὕτως · · ὁ ὁ Σωκρά - - τῆς ὁ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λογικὸς ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὤν εἰμί ; ; ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ καὶ καί ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης ; ; ναί ναί φησιν φημί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος · · εἶτα εἶτα ὡς ὡς ὡς ὡμολογημένον ὁμολογέω ἐπακτέον ἐπακτέος χωρὶς χωρίς ἐρωτήσεως ἐρώτησις ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶς πᾶς ἄρα ἄρα ἄνθρωπος ἄνθρωπος λογικός λογικός ἐστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀν ἀνά ’ ’ πρὸς πρός τοῦτο οὗτος δυσανασχετήσῃ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος δεδωκὼς δίδωμι τὰ ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ἐπί ἐπί τινων τις ἐπαγωγὴν ἐπαγωγή ποιουμένους ποιέω οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί εὐχερὲς εὐχερής ἐρωτῆσαι ἐρωτάω καὶ καί τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί ὠνομασμένον , , λέγει λέγω πῶς πῶς πως καὶ καί τότε τότε τοτέ ὀφείλομεν ἐπάγειν ἐπάγω τὸ ὁ καθόλου καθόλου , , καὶ καί φησίν φημί · · ἐν ἐν οἷς μή μή ἐστιν εἰμί ἓν ὄνομα ὄνομα τὴν ὁ ὁμοιότητα ὁμοιότης περιέχον αὐτῶν αὐτός , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀμφοδόντων ζῴων ζῷον ( ( τούτοις οὗτος γὰρ γάρ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἓν ἓν ὄνομα ὄνομα ) ) , , χρηστέον χράομαι χρηστέος πρὸς πρός τὸ ὁ συμφέρον συμφέρω οὕτω οὕτως λέγοντας λέγω · · ἐπεὶ ἐπεί ἡ ὁ αἲξ κερασφόρος κερασφόρος οὖσα εἰμί οὐκ οὐ ἀμφόδουν ἐστὶ εἰμί καὶ καί ἡ ὁ ἔλαφος ἔλαφος καὶ καί ὁ ὁ βοῦς βοῦς , , καὶ καί πᾶν πᾶς ἄρα ἄρα τοιοῦτον · · διὰ διά γὰρ γάρ τὴν ὁ ὁμοιότητα ὁμοιότης λανθάνει λανθάνω πολλάκις πολλάκις ὁ ὁ τοιαύτην τοιοῦτος ποιούμενος ποιέω τὴν ὁ ἐπιφοράν ἐπιφορά . . ἔφησε φημί δέ δέ τις τις καὶ καί οὕτως οὕτως τὸ ὁ ὅς ῥητὸν ῥητός ἑρμηνεύεσθαι ἑρμηνεύω καὶ καί μάλιστα μάλιστα τῆς ὁ τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης δεινότητος δεινότης καθαπτόμενος καθάπτω . . ἐπὶ ἐπί τινῶν μὲν μέν ἐπαγαγεῖν ἐπάγω δυνατὸν δυνατός καὶ καί δηλῶσαι δηλόω τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου δι’ διά ὀνόματος ὄνομα , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τινῶν οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δυνατὸν δυνατός ὀνόματι ὄνομα δηλῶσαι δηλόω τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου ἀλλὰ ἀλλά λόγῳ λόγος . . τὸ ὁ ὅς γοῦν γοῦν τοιοῦτον , , φησί φημί , , καθόλου καθόλου τὸ ὁ μὴ μή δι’ διά ὀνόματος ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά λόγου λόγος ἐπαγόμενον ἐπάγω ἐνίοτε ἐνίοτε πῖπτον πίπτω ὑπὸ ὑπό ἔνστασιν ἔνστασις , , ὡς ὡς χρησιμεύει σοι τῷ τῷ ἐρωτῶντι ἐρωτάω , , ἔπαγε ἐπάγω . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ αὐτὸς αὐτός ἐπάγεις ἐπάγω , , λέγε λέγω τοῦτο οὗτος ὡς ὡς ὡς ἀληθὲς ἀληθής καὶ καί οὕτως οὕτως ἔχον ἔχω · · εἰ εἰ δὲ δέ ἕτερος ἕτερος λέγει λέγω τοῦτο οὗτος , , ἔπαγε ἐπάγω αὐτὸς αὐτός τὴν ὁ κειμένην πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ἔνστασιν ἔνστασις . . ἀλλὰ ἀλλά σαφηνισθήτω καὶ καί διὰ διά παραδειγμάτων παράδειγμα τὸ ὁ λεγόμενον λέγω . . δι’ διά ὀνόματος ὄνομα μὲν μέν ἐπάγεται ἐπάγω καὶ καί δηλοῦται δηλόω τὸ ὁ καθόλου καθόλου ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης δίπουν πλατυώνυχον πλατυώνυχος ὢν εἰμί γελαστικόν ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὁ ὁ δεῖνα δεινός καὶ καί ὁ ὁ δεῖνα δεινός · · πᾶς πᾶς ἄρα ἄρα ἄνθρωπος ἄνθρωπος δίπους δίπους πλατυώνυχος ὢν εἰμί γελαστικός γελαστικός ἐστιν εἰμί · · ἰδοὺ δι’ διά ὀνόματος ὄνομα τοῦ ὁ ἀνθρώπου ἄνθρωπος ἐπῆκταί μοι τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦδε ὅδε οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δυνατὸν δυνατός ὀνόματι ὄνομα δηλῶσαι δηλόω · · τὸ ὁ πρόβατον πεζὸν πεζός τετράπουν ὂν εἰμί οὐκ οὐ ἀμφόδουν ἐστίν εἰμί · · ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἡ ὁ ἔλαφος ἔλαφος καὶ καί ἡ ὁ αἴξ αἴξ · · πᾶν πᾶς ἄρα ἄρα κερασφόρον οὐκ οὐ ἀμφόδουν · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ κερασφόρον κερασφόρος οὐκ οὐ ὄνομα ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά λόγος λόγος . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα οὖν οὖν ἐξ ἐκ ὁμοιότητος ὁμοιότης εἴληπται λαμβάνω τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ τόδε ὅδε καὶ καί τόδε ὅδε ὅμοιά εἰσι εἰμί κερασφόρα ὄντα ὄντα , , λοιπὸν λοιπός συνῆκται συνάγω καὶ καί πᾶν πᾶς κερασφόρον . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ἔνστασιν ἐπαγαγεῖν ἐπάγω τὸν ὁ ἄγριον ἄγριος ὄνον ὄνος , , ὃς ὅς ἐν ἐν Ἰνδίᾳ λέγεται λέγω γίνεσθαι γίγνομαι καὶ καί κερασφόρος κερασφόρος εἶναι εἰμί καὶ καί ἀμφόδους . . χρηστέον χράομαι χρηστέος οὖν οὖν τούτῳ οὗτος πρὸς πρός τὸ ὁ συμφέρον συμφέρω · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ αὐτὸς αὐτός ποιῇ ποιέω τὴν ὁ ἐπαγωγήν ἐπαγωγή , , λέγε λέγω ὡς ὡς ὡς ἀληθὲς ἀληθής καὶ καί συμφέρον συμφέρω · · εἰ εἰ δὲ δέ ἕτερος ἕτερος , , ἔπαγε ἐπάγω τὸν ὁ ἄγριον ἄγριος τοῦτον οὗτος ὄνον ὄνος κερασφόρον κερασφόρος ὄντα εἰμί καὶ καί ἀμφόδοντα . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ λανθάνει λανθάνω γὰρ γάρ ἡ ὁ ὁμοιότης ὁμοιότης πολλάκις πολλάκις τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · | ὁ ὁ λόγος λόγος καὶ καί ἡ ὁ ὁμοιότης ὁμοιότης ἡ ὁ λέγουσα λέγω ‘ ‘ πᾶν πᾶς κερασφόρον κερασφόρος οὐκ οὐ f f . . 36v ἀμφόδουν’ λανθάνει λανθάνω καθόλου καθόλου εἶναι εἰμί μὴ μή οὖσα εἰμί τοιαύτη τοιοῦτος · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πᾶν πᾶς κερασφόρον οὐκ οὐ ἀμφόδουν . . Πρός τε τε τὸ ὁ ὅς λαβεῖν λαμβάνω τὴν ὁ πρότασιν πρότασις . . Χρήσιμόν ἐστι εἰμί καὶ καί συντελοῦν τῷ τῷ ἐρωτῶντι ἐρωτάω εἰς εἰς τὸ ὁ λαμβάνειν λαμβάνω τὴν ὁ πρότασιν πρότασις καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή αὐτὸ αὐτός ἐκεῖνο ἐκεῖνος μόνον μόνος ὃ ὅς βούλεται βούλομαι ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά προστιθέναι προστίθημι καὶ καί τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον . . οἷον οἷος εἰ εἰ βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν τοιαύτην τοιοῦτος λαβεῖν λαμβάνω πρότασιν πρότασις ὅτι ὅτι2 ὅτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ πάντα πᾶς τῷ ὁ πατρὶ πατήρ πείθεσθαι πείθω , , οὕτω οὕτως συζεύξαντα χρὴ χρή προτείνεσθαι προτείνω τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις · · πότερον πότερος ἅπαντα ἅπας δεῖ δέω δέω2 δεῖ πείθεσθαι πείθω τοῖς ὁ γονεῦσιν γονεύς , , ἢ ἤ πάντα πᾶς δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀπειθεῖν ; ; καὶ καί πάλιν πάλιν , , εἰ εἰ δέοι δέω δέω2 δεῖ λαβεῖν λαμβάνω τὸ ὁ δεῖ δέω δέω2 δεῖ πολλάκις πολλάκις πολλὰ πολύς πείθεσθαι πείθω τῷ ὁ πατρί πατήρ ἀπὸ ἀπό κοινοῦ κοινός δὲ δέ κἀνταῦθα ἐνταῦθα ληπτέον λαμβάνω ληπτέος τὸ ὁ οἷον οἷος εἰ εἰ δέοι δέω δέω2 δεῖ λαβεῖν λαμβάνω ) ) , , ἐρωτητέον πότερον πότερος πολλάκις πολλάκις πολλὰ πολύς δεῖ δέω δέω2 δεῖ πείθεσθαι πείθω τῷ ὁ πατρὶ πατήρ ἢ ἤ ὀλίγα ὀλίγος . . ἐν ἐν τισὶ μὲν μέν οὖν οὖν οὐ οὐ πρόσκειται πρόσκειμαι τὸ ὁ συγχωρητέον συγχωρέω συγχωρητέος , , καὶ καί ἔστι εἰμί σαφὲς σαφής τὸ ὁ λεγόμενον λέγω . . εἰ εἰ δὲ δέ καὶ καί τόδε ὅδε ἔγκειται ἔγκειμαι , , οὕτως οὕτως ληπτέον λαμβάνω ληπτέος · · πότερον πότερος συγχωρητέον συγχωρέω συγχωρητέος τὸ ὁ ὅς πολλὰ πολύς πείθεσθαι πείθω τῷ ὁ πατρὶ πατήρ ἢ ἤ ὀλίγα ὀλίγος ; ; μᾶλλον μᾶλλον γὰρ γάρ ἄν ἄν δόξειεν δοκέω εἶναι εἰμί τὰ ὁ πολλὰ πολύς συγχωρεῖν συγχωρέω , , εἴπερ εἴπερ ἀναγκαῖόν ἀναγκαῖος ἐστιν εἰμί , , ἢ ἤ τὰ ὁ ὀλίγα ὀλίγος . . τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία προστίθησι προστίθημι δι’ διά ἣν ὅς ὅς2 λέγει λέγω συλλαμβάνειν συλλαμβάνω ἐν ἐν τῇ ὁ τῆς ὁ προτάσεως πρότασις ἐρωτήσει ἐρωτάω καὶ καί τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον αὐτῇ αὐτός · · φησὶ φημί γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι παρατιθεμένων γὰρ γάρ τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος καὶ καί μείζω μέγας καὶ καί μεγάλα μέγας φαίνεται φαίνω . . ἴσον ἴσος δέ δέ ἐστι εἰμί τοῦτο οὗτος τῷ τῷ ‘ ‘ παρ’ παρά ἄλληλα γὰρ γάρ τιθέμενα τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος μείζω μέγας φαίνεται φαίνω ’ ’ · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ λευκὸν λευκός παρὰ παρά τὸ ὁ μέλαν μέλας φαινόμενον φαίνω μᾶλλον μᾶλλον λευκὸν λευκός φαίνεται φαίνω . . ὡς ὡς οὖν οὖν ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ προειρημένων προαγορεύω · · μᾶλλον μᾶλλον γὰρ γάρ πιθανὸν πιθανός φαίνεται φαίνω τὸ ὁ πάντα πείθεσθαι πείθω τῷ τῷ πατρὶ πατήρ παρατιθεμένου τῇ ὁ ὅς τῇ ἐρωτήσει ἐρωτάω τοῦ ὁ ἢ τίη πάντα πᾶς ἀπειθεῖν , , ἤπερ εἰ εἰ μόνον μόνος ἠρωτήθη ἐρωτάω τὸ ὁ πότερον πότερος πάντα πᾶς δεῖ δέω δέω2 δεῖ πείθεσθαι πείθω τῷ ὁ πατρί πατήρ . . Σφόδρα σφόδρα δὲ δέ καὶ καί πολλάκις πολλάκις ποιεῖ ποιέω δοκεῖν δοκέω ἐληλέγχθαι ἐλέγχω . . Τὸ μὲν μέν κατάλληλον κατάλληλος τῆς ὁ λέξεως λέξις τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · σφόδρα σφόδρα δὲ δέ καὶ καί μάλιστα μάλιστα πολλάκις πολλάκις δοκεῖν δοκέω ποιεῖ ποιέω ἐληλέγχθαι ἐλέγχω τὸ ὁ μάλιστα μάλιστα σοφιστικὸν σοφιστικός συκοφάντημα συκοφάντημα τῶν ὁ ἐρωτώντων ἐρωτάω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὁ λέγει λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος · · μάλιστα μάλιστα φαντασίαν φαντασία ἀποτελεῖ ἀποτελέω ἐλέγχου ἔλεγχος , , ὅταν ὅταν μὴ μή συλλογισαμένου τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω μὴ μή ἐν ἐν ἐρωτήσει ἐρωτάω τὸ ὁ τελευταῖον τελευταῖος , , ἤγουν τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , ἐξάγηται ἀλλ’ ἀλλά ἀποφαντικῶν ἐπάγηται · · τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς συμπεραντικῶς . . ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τί τίς τις οὐκ οὐ εἶπε λέγω εἶπον μὴ μή ἐν ἐν ἐρωτήσει ἐρωτάω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ τελευταῖον τελευταῖος ; ; ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι συμπέρασμα συμπέρασμα κυρίως κύριος κυρίως λέγεται λέγω τὸ ὁ συλλογιστικῶς συλλογιστικός καὶ καί κατὰ κατά μέθοδον μέθοδος συλλογιστικὴν συναγόμενον συνάγω . . τὸ ὁ δὲ δέ μὴ μή οὕτω οὕτως πῶς πῶς πως ἂν ἀνά συμπέρασμα συμπέρασμα ῥηθείη ἐρῶ ; ; τὸ ὁ γὰρ γάρ λέγον ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ὂν εἰμί οὐκ οὐ ὄν εἰμί , , τὸ ὁ οὐκ οὐ ὂν εἰμί οὐδέν οὐδείς , , ἓν ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὄν εἰμί , , τοῦτο οὗτος τελευταῖον τελευταῖος μὲν μέν ῥηθήσεται ὡς ὡς ὕστερον ὕστερος ἐπαχθέν , , συμπέρασμα συμπέρασμα δὲ δέ οὔ οὐ . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν , , φησί φημί , , συμπεραντικῶς ἐπάγειν ἐπάγω ‘ ‘ οὐκ οὐ ἄρα ἄρα πολλὰ πολύς τὸ ὁ ὄν εἰμί , , οὐκ οὐ ἄρα ἄρα πεπερασμένον περαίνω τὸ ὁ ὄν’ · · φαίνεται φαίνω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὡς ὡς ὡς ἀποδείξας ἀποδείκνυμι καὶ καί θαρρῶν θαρσέω τῇ ὁ ὅς τῇ ἀποδείξει ἀποδείκνυμι οὕτως οὕτως ἐπάγεις ἐπάγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ἐν ἐν τῇ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἀποδείξει ἀποδείκνυμι οὕτως οὕτως ἐπήγετο ἐπάγω πήγνυμι τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ‘ ‘ οὐκ οὐ ἄρα ἄρα σύμμετρος σύμμετρος ἡ ὁ διάμετρος τῇ ὁ ὅς τῇ πλευρᾷ πλευρά ’ ’ . . εἰ εἰ δὲ δέ ἐν ἐν ἐρωτήσει ἐπάξεις ἐπάγω ‘ ‘ πότερον πότερος οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω σοι σύ ἐκ ἐκ τούτων οὗτος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί πολλὰ πολύς τὸ ὁ ὂν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ἕν ; ; ’ , , δοκεῖς δοκέω ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή ἀποδείξας ἀποδείκνυμι μηδὲ μηδέ θαρρῶν θαρσέω τῇ ὁ ἀποδείξει ἀποδείκνυμι ἐρωτᾷς ἐρωτάω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀποδεδειχὼς οὐκ οὐ ἐρωτᾷ ἐρωτάω . . ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε εἰ εἰ κατ’ κατά κατ’ ἐρώτησιν ἐρώτησις προαχθείη προάγω , , ἐνσταίη σταίη ἵστημι ἴσως ἴσος ἴσως ὁ ὁ ἀποκρινόμενος λέγων λέγω μὴ μή καλῶς καλός αὐτὸν αὐτός συνάξαι συνάγνυμι συνάγω τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω , , καὶ καί ἀπαιτήσει ἀπαιτέω ὅθεν ὅθεν συνῆκται συνάγω . . Σοφιστικὸν δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ κειμένου παραδόξου παράδοξος . . Σοφιστικόν ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ κειμένου παραδόξου παράδοξος τὸ ὁ προκείμενον ἀξιοῦν ἀξιόω ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ φαινόμενον φαίνω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ προκείμενον’ εἴληπται λαμβάνω . . καὶ καί πῶς πῶς πως τὸ ὁ προκείμενον ἀξιοῦται ἀξιόω , , ἐξηγούμενος ἐπήγαγε ἐπάγω προκειμένου τοῦ ὁ δοκοῦντος δοκέω ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ἱεῖ ἵημι περιέχει περιχέω ἐν ἐν ἑαυτῇ ἑαυτοῦ ἡ ὁ ἐρωτωμένη πρότασις πρότασις τὸ ὁ κείμενον ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ προκείμενον ἀξιοῖ ἀξιόω ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω ’ ’ . . οἷον οἷος κείμενον ἄδοξόν ἄδοξος ἐστι εἰμί τὸ ὁ τὴν ὁ ἀδικίαν ἀδικία εὐδαιμονίαν εὐδαιμονία εἶναι εἰμί · · τοῦτο οὗτος οὖν οὖν οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής βουλόμενοι κατασκευάσαι κατασκευάζω ἐρωτῶσι ἐρωτάω καὶ καί ἀξιοῦσι ἀξιόω τὸν ὁ προσδιαλεγόμενον ἀποκρίνασθαι ἀποκρίνω τὸ ὁ φαινόμενον ἄδοξον ἄδοξος , , καὶ καί τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις οὕτως οὕτως πὼς ποιοῦνται ποιέω · · πότερόν πότερον σοι σύ δοκεῖ δοκέω ὁ ὁ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος βασιλεὺς βασιλεύς ὢν εἰμί εὐδαίμων εὐδαίμων ἢ ἤ οὕ οὗ2 ; ; εἰ εἰ γοῦν γοῦν ὁμολογήσει ὁμολογέω τὸ ὁ φαινόμενον φαίνω τοῖς ὁ f f . . 37r πᾶσιν πᾶς ἔνδοξον , , τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί τὸν ὁ Ἀρχέλαον Ἀρχέλαος εὐδαίμονα εὐδαίμων , , ἐνταῦθα ἐνταῦθα περιέχεται περιέχω τὸ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή κείμενον ἄδοξον , , τὸ ὁ τὴν ὁ ἀδικίαν ἀδικία εὐδαιμονίαν εὐδαιμονία εἶναι εἰμί . . οὕτως οὕτως ἐν ἐν τῷ τῷ Πλάτωνος Πλάτων Γοργίᾳ ὁ ὁ Πῶλος Πῶλος ποιεῖ ποιέω · · ὁ ὁ γὰρ γάρ Πῶλος Πῶλος εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω καὶ καί τὸ ὁ φονεύειν φονεύω ἀγαθόν ἀγαθός ἐστι εἰμί , , παράδοξον παράδοξος ὂν εἰμί πάντως πᾶς πάντως , , καὶ καί δεῖξαι δείκνυμι τοῦτο οὗτος βουλόμενος ἐρωτᾷ ἐρωτάω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης Ἅρχέλαος Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος ὁ ὁ Περδίκκου Περδίκκας ὁ ὁ ἄρχων ἄρχων εὐδαίμων εὐδαίμων σοι σύ δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί ἢ ἤ ἄθλιος ἄθλιος ; ; ’ · · οὗτος οὗτος δὲ δέ ὁ ὁ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος φονεύσας φονεύω τοὺς ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ συγγενεῖς καὶ καί τὰ ὁ μέγιστα μέγας ἀδικήσας ἀδικέω [ [ τῆς ὁ ] ] τῶν ὁ Μακεδόνων ἦρξεν ἄρχω ἔρδω . . ἐν ἐν γοῦν γοῦν τῇ ὁ ὅς τῇ προτάσει πρότασις ταύτῃ οὗτος ταύτῃ , , τῇ ὁ ὅς τῇ ‘ ‘ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος εὐδαίμων εὐδαίμων σοι σύ δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί ; ; ’ περιέχεται περιέχω ἡ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή παράδοξος παράδοξος θέσις θέσις , , ἣν ὅς ὅς2 θέσιν θέσις ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης τὸ ὁ ὅς δοκοῦν δοκέω ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή εἶπεν λέγω εἶπον . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἐν ἐν τῇ ὁ προτάσει πρότασις ταύτῃ οὗτος ταύτῃ ἡ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή περιέχεται περιέχω θέσις θέσις , , δῆλον δῆλος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅς εὐδαιμονεῖν εὐδαιμονέω ἀγαθόν ἀγαθός , , ὁ ὁ δὲ δέ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος ἀδικήσας ἀδικέω εὐδαίμων εὐδαίμων , , ὡς ὡς ᾤετο οἴομαι Πῶλος Πῶλος , , ὁ ὁ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος , , ἤτοι ἤτοι ὁ ὁ ἄδικος , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω ἀγαθόν ἀγαθός . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ ἀξιῶν ἀξιάω ἀξιόω τὸν ὁ Ἀρχέλαον Ἀρχέλαος εὐδαίμονα εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ προκείμενον ἀξιοῖ ἀξιόω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τὸν ὁ ἄδικον ἄδικος Ἀρχέλαον Ἀρχέλαος εὐδαίμονα εὐδαίμων λέγειν λέγω ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω ἀγαθὸν ἀγαθός λέγειν λέγω . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν , , φησί φημί , , καὶ καί ἐν ἐν τούτοις οὗτος οὕτως οὕτως ἐρωτᾶν ἐρωτάω · · πότερόν πότερος σοι εὐδαίμων εὐδαίμων δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί ὁ ὁ Ἀρχέλαος Ἀρχέλαος ἢ ἤ ἄθλιος ἄθλιος ; ; καὶ καί εἰ εἰ μὲν μέν δοίη δίδωμι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὁ ὁ λέγων λέγω κακὸν κακός εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω εὐδαίμονα εὐδαίμων εἶναι εἰμί τὸν ὁ Ἀρχέλαον Ἀρχέλαος , , ἐλεγχθήσεται ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κακὸν κακός ἀλλὰ ἀλλά ἀγαθόν ἀγαθός . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή δοίη δίδωμι μηδὲ μηδέ φάσκει φάσκω δοκεῖν δοκέω εὐδαίμονα εἶναι εἰμί , , ἄδοξα καὶ καί παράδοξα λέγειν λέγω δόξει δοκέω · · σχεδὸν σχεδόν γὰρ γάρ οἱ ἕ πλείους πολύς πλείων εὐδαίμονα τὸν ὁ Ἀρχέλαον Ἀρχέλαος εἶναι εἰμί ἔλεγον λέγω . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή συγχωρεῖ συγχωρέω , , ὅμως ὅμως ὁμῶς δὲ δέ φάσκει φάσκω δοκεῖν δοκέω εὐδαίμονα εὐδαίμων , , ἐλεγχοειδές . . Ἔτι ἔτι καθάπερ καθά καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ῥητορικοῖς ῥητορικός . . Ὥσπερ ὥσπερ , , φησίν φημί , , οἱ ὁ ῥήτορες ῥήτωρ ( ( ῥήτορας ῥήτωρ δὲ δέ λέγει λέγω τοὺς ὁ ὑπέρ ὑπέρ τινος λόγους λόγος ποιουμένους ποιέω καὶ καί βοηθοῦντας βοηθέω αὐτῷ αὐτός ) ) σπουδάζουσι σπουδάζω τοὺς ὁ ἀντιλέγοντας ἀντιλέγω σφίσιν σφεῖς αὐτοῖς αὐτός περί περί τινος δεῖξαι δείκνυμι τἀναντία ἐναντίος λέγοντας λέγω τοῖς ὁ ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ νόμων νόμος νομός λεγομένοις λέγω ἢ τίη τοῖς ὁ τῆς ὁ πόλεως πόλις ἔθεσιν ἔθος , , οὕτω οὕτως καὶ καί τοῖς ὁ ἐλέγξαι ἐλέγχω βουλομένοις ποιητέον ποιέω ποιητέος καὶ καί ἐπιχειρητέον ἐπιχειρέω δεῖξαι δείκνυμι τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τἀναντία ἐναντίος λέγει λέγω τῆς ὁ κειμένης θέσεως θέσις ὑπ’ ὑπό αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ( ( τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί μηνυτικὸν τὸ ὁ ἡ ὁ πρὸς πρός τὰ ὁ ὑφ’ ὑπό ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ λεγόμενα λέγω ) ) ἢ τίη τἀναντία ἐναντίος οἷς ὅς ὅς2 ὁμολογεῖ ὁμολογέω καλῶς καλός λέγειν λέγω ἢ ἤ πράττειν πράσσω · · οὓς ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ὁμολογεῖ ὁμολογέω καλῶς καλός λέγειν λέγω , , τούτοις οὗτος εἰ εἰ δείξομεν δείκνυμι τἀναντία ἐναντίος λέγοντα λέγω , , ἐλέγξομεν ἐλέγχω . . δύναται δύναμαι τὸ ὁ ὅς οὓς ὅς ὅς2 ὁμολογεῖ ὁμολογέω καλῶς καλός λέγειν λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος εἶναι εἰμί · · εἴπερ εἴπερ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὁμολογεῖ ὁμολογέω τὸν ὁ Ζήνωνα Ζήνων ( ( ἔστω εἰμί γὰρ γάρ οὗτος οὗτος ) ) καλῶς καλός λέγειν λέγω μὴ μή εἶναι εἰμί κίνησιν κίνησις μηδὲ μηδέ δύνασθαι δύναμαι διελθεῖν διέρχομαι τὸ ὁ στάδιον στάδιον , , πειρᾶσθαι πειράω χρὴ χρή δεικνύναι δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 λέγει λέγω συμβαίνει συμβαίνω καὶ καί κίνησιν κίνησις εἶναι εἰμί καὶ καί διιέναι δίειμι διΐημι διίημι τὸ ὁ στάδιον στάδιον , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τῷ τῷ τοῦ ὁ Ζήνωνός Ζήνων ἐστι εἰμί λόγῳ λόγος , , ὃν ὅς ὅς2 καλῶς καλός λέγειν λέγω εἴρηκε λέγω ἐρῶ . . καὶ καί ἔτι ἔτι φησὶ φημί πειρᾶσθαι πειράω δεικνύναι δείκνυμι τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τἀναντία ἐναντίος λέγοντα λέγω τῶν ὁ δοκούντων δοκέω τοιούτων τοιοῦτος , , λέγων λέγω τοιούτους τοιοῦτος τοὺς ὁ ἀγαθοὺς ἀγαθός περὶ περί ἕκαστα ἕκαστος , , οἷον οἷος ἰατρούς ἰατρός , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἃ ὅς ὅς2 φῄς φημί ἐναντία ἐναντίος ἐστὶν εἰμί ὧν ὅς ὅς2 δοκεῖ δοκέω τοῖς ὁ ἀγαθοῖς ἀγαθός ἰατροῖς ἰατρός ἢ ἤ φρονίμοις φρόνιμος , , ἢ ἤ ὧν ὅς ὅς2 δοκεῖ δοκέω πᾶσιν πᾶς ἢ τίη τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τοῖς ὁ σοφοῖς , , ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ Γοργίᾳ Γοργίας Σωκράτης πρὸς πρός Καλλικλέα Καλλικλῆς ποιεῖ ποιέω . . ὁμοίους ὅμοιος δὲ δέ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἔλεγεν λέγω , , οἷον οἷος εἰ εἰ ἰατρὸς ἰατρός εἴη εἰμί , , ἀπελεγκτέον λέγοντα λέγω ἐναντία ἐναντίος ἰατροῖς ἰατρός , , εἰ εἰ μουσικός μουσικός , , μουσικοῖς μουσικός , , καὶ καί εἰ εἰ γεωμέτρης , , γεωμέτραις . . Ὥσπερ ὥσπερ τε τε ἀποκρινόμενοι πολλάκις πολλάκις . . Τὸ λεγόμενον λέγω τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · τὸ ὁ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος ’ ’ πολλὰ πολύς σημαίνει σημαίνω , , ἓν μὲν μέν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχει ἔχω τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ζῷον ζῷον , , οἷον οἷος ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης , , ἕτερον ἕτερος δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω · · ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ τὸ ὁ ἔχειν ἔχω ἐπιστήμην ἐπιστήμη καὶ καί μὴ μή χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω μηδὲ μηδέ ἐνεργεῖν ἐνεργέω κατ’ κατά αὐτὴν αὐτός καὶ καί ἄλλο ἄλλος τὸ ὁ ὅς χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω καὶ καί ἐνεργεῖν ἐνεργέω . . τρίτον τρίτος δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ἐπιστήμην εἶναι εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ · · τὸ ὁ γὰρ γάρ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος , , οἷον οἷος τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος , , ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἐστὶν εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰς ὁ τρεῖς γωνίας γωνία δύο γε ὀρθαῖς ἴσας ἴσος ἔχει ἔχω ’ ’ · · διότι διότι οὖν οὖν ἔστιν εἰμί ἐπιστήμη ἐπιστήμη αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἔστιν εἰμί ἐπιστητόν , , λέγεται λέγω ἐπίστασθαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος , , οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχει ἔχω τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος . . τούτου οὗτος οὕτως οὕτως ἔχοντος ἔχω , , ἂν ἐάν ἔροιτό τις τις ‘ ‘ ἆρά γε γε ἐπίσταταί ἐφίστημι τι τι ; ; ναί ναί · · τί τίς τις δέ δέ , , τὸ ὁ ἐπιστάμενον ἐφίστημι ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχει ἔχω ; ; ναί ναί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τὸ ὁ τρίγωνον τρίγωνος ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι · · ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἄρα ἄρα ἔχει ἔχω ’ ’ , , | | ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ ἓν τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι ’ ’ , , καὶ καί ὡδὶ μὲν μέν συμβαίνει συμβαίνω τὸ ὁ ὅς [ [ έπίστασθαι ] ] τοῦτο οὗτος ἔχειν ἔχω ἐπιστήμην ἐπιστήμη , , εἰ εἰ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ζῴου ζῷον τοῦτο οὗτος ληφθῇ λαμβάνω , , ἂν ἐάν δὲ δέ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ τριγώνου , , οὐ οὐ συμβαίνει συμβαίνω , , ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον ἄν ἄν μὲν μέν τὸ ὁ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος ’ ’ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω , , συμβαίνει συμβαίνω , , ἂν ἐάν δὲ δέ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην εἶναι εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , οὐ οὐ συμβαίνει συμβαίνω , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω τὸ ὁ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος ’ ’ δέδωκεν δίδωμι , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ οὐ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη εἶναι εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . ἂν ἄν δὴ δή ταῦτα οὗτος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος λέγῃ λέγω , , δεῖν δέω δέω2 δεῖ φησι φημί καὶ καί τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην εἶναι εἰμί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἐποιησάμην ποιέω , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω , , καὶ καί τοῦτο οὗτος ἔλαβον λαμβάνω . . ῥητέον λέγω ῥητέος δὲ δέ καὶ καί οὕτως οὕτως · · οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι , , φησί φημί , , πολλάκις πολλάκις ἐλεγχθέντες ἐλέγχω οὐχ οὐ ὁμολογοῦσιν ὁμολογέω ἐπὶ ἐπί τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα , , ἀλλὰ ἀλλά διενίστανται ἐπ’ ἐπί ἄλλου μὲν μέν τὴν ὁ πρότασιν πρότασις αὐτοὶ αὐτός δοῦναι δίδωμι , , ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος δὲ δέ συμπερᾶναι τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω . . τῶντα . . ὅθεν ὅθεν καὶ καί ἐλεγχθέντες ἐλέγχω ποιοῦσι ποιέω διττόν δισσός , , ἤγουν διαιροῦσι διαιρέω διαίρω τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα ἐκεῖνο ἐκεῖνος ἐφ’ ἐπί ᾧ ὅς ὅς2 ἠλέγχθησαν ἐλέγχω καὶ καί λέγουσι λέγω τόδε ὅδε δοῦναι δίδωμι · · οἷον οἷος εἰ εἰ περὶ περί κυνὸς διαλέγοιντο διαλέγω , , εἴπωσι δὲ δέ τὸν ὁ κύνα κύων καύματα καῦμα ποιεῖν ποιέω , , ἐπιχειρεῖ ἐπιχειρέω δ’ δ’ ἐλέγχειν ἐλέγχω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ χερσαῖον χερσαῖος μεταφέρων μεταφέρω τὸν ὁ λόγον λόγος , , αὐτίκα αὐτίκα ὁ ὁ ἀποκρινόμενος διαιρεῖ διαιρέω διαίρω τὰ ὁ σὴ μαινόμενα τοῦ ὁ κυνός κύων . . ὥσπερ ὥσπερ οὖν οὖν οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι ποιοῦσιν ποιέω ἐλεγχθέντες ἐλέγχω , , οὕτω οὕτως καὶ καί τοὺς ὁ ἐρωτῶντας ἐρωτάω ποιητέον ποιέω ποιητέος , , καὶ καί ὅταν ὅταν ἐλέγξωσι , , λεκτέον λέγω λεκτέος πρὸς πρός τοὺς ὁ ἐνισταμένους ἐνίστημι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτως οὕτως εἰλήφασιν · · οἷον οἷος εἰ εἰ διάλεξις διάλεξις εἴη εἰμί περὶ περί κυνὸς καὶ καί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὁμολογήσει ὁμολογέω τοῦτον οὗτος καύματα καῦμα ποιεῖν ποιέω , , εἶτα ἐλέγχειν ἐλέγχω αὐτὸν αὐτός μέλλει μέλλω ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως , , * * * * * * δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐνίστασθαι ἐνίστημι καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω αὐτὸν αὐτός οὕτως οὕτως λαβεῖν λαμβάνω καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ κυνὸς τοῦ ὁ χερσαίου χερσαῖος λέγειν λέγω καύματα καῦμα ποιεῖν ποιέω . . Δεῖ δεῖ δὲ δέ καὶ καί ἀφι · · σταμένους τοῦ ὁ λόγου λόγος τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός τῶν ὁ ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα . . Ἐπειδὴ ἐπεί πολλάκις πολλάκις οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι εἰς εἰς τὴν ὁ τῶν ὁ ἐρωτώντων ἐρωτάω τάξιν τάξις μετα - - πίπτουσιν πίπτω ἐρωτήσαντος ἐρωτάω γάρ γάρ τινος πρότασιν πρότασις συντελοῦσαν συντελέω εἰς εἰς κατασκευὴν κατασκευή τῆς ὁ κειμένης θέσεως θέσις τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω , , οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι ἀντεπιχειροῦσι πρὸς πρός τὴν ὁ πρότασιν πρότασις καὶ καί ἐρωτῶσί ἐρωτάω τινα τις δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 νομίζουσιν νομίζω ἀποφαίνειν ἀποφαίνω ψευδῆ ψευδής τὴν ὁ ἠρωτημένην πρότασιν πρότασις ) ) , , λέγει λέγω ἀφίστασθαι ἀφίστημι ἀφεστήξω ἐρωτήσαντα ἐρωτάω τὴν ὁ πρότασιν πρότασις τοῦ ὁ λόγου λόγος τοῦ ὁ δεικνύντος αὐτὴν αὐτός ψευδῆ ψευδής . . ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς ποιεῖ ποιέω · · ἐρωτήσας ἐρωτάω τήσας γὰρ γάρ πρότασιν πρότασις ψευδῆ ψευδής καὶ καί τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης ἐπιχειρήσαντος ἐπιχειρέω ἐλέγξαι ἐλέγχω καὶ καί δεῖξαι δείκνυμι ψευδῆ ψευδής ἀπέστη ἀφίστημι ἀφεστήξω τοῦ ὁ λόγου λόγος φήσας φημί “ “ οὐκ οὐ οἶδα οἶδα τί τίς τις λέγεις λέγω , , Σώκρατες Σωκράτης , , <ἀλλ᾿> ἄλλον ἄλλος τινὰ ἐρώτα ἐρωτάω ” ” . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἀφίστασθαι ἀφίστημι ἀφεστήξω τοῦ ὁ λόγου λόγος , , γνοίης γιγνώσκω εὐποροῦντα εὐπορέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα εἰς εἰς τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι ψευδῆ ψευδής τὴν ὁ πρότασιν πρότασις , , καὶ καί ἐπιτέμνειν ἐπιτέμνω τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός τῶν ὁ ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα , , καὶ καί ἂν ἄν τοῦτο οὗτος ἐπιχειρῶν ἐπιχειρέω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀποχωρεῖς καὶ καί ἀφίστασαι ἀφίστημι ἀφεστήξω τοῦ ὁ λόγου λόγος , , προαγορεύειν προαγορεύω ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀφίσταμαι ἀφίστημι ἀφεστήξω . . οἷον οἷος καὶ καί ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς “ “ ἐρώται σὺ τὰ ὁ σμικρὰ μικρός ταῦτα οὗτος καὶ καί στενά στενός ” ” , , μόνον μόνος οὐχὶ οὐ λέγων λέγω ‘ ‘ τί τίς τις δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀφίστασθαι ἀφίστημι ἀφεστήξω ; ; οὕτως οὕτως εὐεξέλεγκτα καὶ καί εὐτελῆ εὐτελής εἰσιν εἰμί ἅ ὅς με ἐρωτᾷς᾿ . . ἢ τίη τὸ ὁ ὅς λεγόμενόν ἐστιν εἰμί · · ὅταν ὅταν διὰ διά μακρῶν μακρός τὸ ὁ προκείμενον συλλογισθῇ συλλογίζομαι τῷ τῷ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι διὰ διά βραχέων βράχεα ( ( εὐφώρατον γὰρ γάρ γίνεται γίγνομαι τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἐξ ἐκ ὀλίγων ὀλίγος συναγόμενον συνάγω ) ) , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , φησίν φημί , , ἀφίστασθαι ἀφίστημι ἀφεστήξω τοῦ ὁ λόγου λόγος , , τουτέστι τῆς ὁ μακρολογίας μακρολογία , , καὶ καί τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός τῶν ὁ ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα ἐπιτέμνειν ἐπιτέμνω , , καὶ καί ἄν ἄν προαισθόμενος προαισθάνομαι τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἐνίστηται ἐνίστημι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὃ μέλλεις μέλλω συνάγειν συνάγω , , προαγορεύειν προαγορεύω ἰού τὸ ὁ καὶ καί τὸ ὁ πρὸ πρό ὀλίγου ὀλίγος ὡμολόγησας ὁμολογέω ; ; ’ . . καὶ καί ἔστι εἰμί πολλὰ πολύς τοιαῦτα τοιοῦτος εὑρεῖν εὑρίσκω παρὰ παρά τῷ ὁ Πλάτωνι Πλάτων . . καλλίων καλός δὲ δέ οἶμαι οἴομαι ἡ ὁ προτέρα πρότερος ἐξήγησις ἐξήγησις · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ οὐ οὐ σοφιστικόν σοφιστικός , , τὸ ὁ τὰ ὁ προδιομολογηθέντα καὶ καί προδειχθέντα διαρθροῦν , , ἀλλὰ ἀλλά διαλεκτικόν διαλεκτικός . . καὶ καί ὁ ὁ βουλόμενος ἀκριβεστέρως μαθεῖν μανθάνω , , πῶς πῶς πως ἀφίσταται ἀφίστημι ἀφεστήξω καὶ καί ἐπιτέμνει ἐπιτέμνω τὸν ὁ λόγον λόγος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , τὸ ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος τῶν ὁ Πολιτικῶν πολιτικός τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων · · ἐκεῖσε ἐκεῖσε γὰρ γάρ ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής Θρασύμαχος Θρασύμαχος λόγον λόγος ὑπέχων ὑπέχω καὶ καί γνοὺς γιγνώσκω τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἀποστὰς ἀφίστημι τοῦ ὁ ὅς ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω συνέτεμε συντέμνω τὸν ὁ λόγον λόγος ἐρωτῶν ἔρως . . λέγει λέγω γὰρ γάρ ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος οὕτως οὕτως · · “ “ ἐπειδὴ ἐπεί οὖν οὖν ἐνταῦθα ἐνταῦθα ἦμεν εἰμί τοῦ ὁ λόγου λόγος , , ὁ ὁ Θρασύμαχος Θρασύμαχος ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω , , εἰπέ λέγω εἶπον μοι , , ἔφη φημί , , ὦ ὦ Σώκρατες Σωκράτης ” ” καὶ καί τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς · · εἶτα εἶτα ἐπήγαγε ἐπάγω “ “ ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω ἐν ἐν νῷ νόος εἶχεν ἔχω ἀπιέναι ἄπειμι2 ἀφίημι ἄπειμι ” ” . . εἰ|πόντων δὲ δέ τῶν ὁ παρεστώτων παρίστημι ‘ ‘ διὰ διά τί τι ἀφίστασαι ἀφίστημι ἀφεστήξω ; ; ’ ’ καὶ καί τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης ὁμοίως ὅμοιος ‘ ‘ τί τι ἀποχωρεῖς καὶ καί οὐ οὐ πείθεις πείθω οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω ὃ ὅς φῄς φημί ; ; ’ ὁ ὁ Θρασύμαχος Θρασύμαχος εἶπεν λέγω εἶπον ‘ ‘ οὐκ οὐ ἀφίσταμαι ἀφίστημι ἀφεστήξω ’ ’ · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δύναται δύναμαι τὸ ὁ ὅς “ “ <εἰ> γὰρ γάρ οἷς ὅς ὅς2 δὴ δή νῦν νῦν ἔλεγον λέγω μὴ μή πέπεισαι , , τί τι ἔτι ἔτι σοι ποιήσω ποιέω ; ; ” , , λέγων λέγω πῶς πῶς πως ἀφίσταμαι ἀφίστημι ἀφεστήξω καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος ἐπιτέμνω ἐπιτέμνω , , ὃς ὅς τοιαῦτα τοιοῦτος εἶπον λέγω εἶπον πιθανὰ πιθανός καὶ καί δυνάμενα πεῖσαι πείθω τὸν ὁ μὴ μή κακουργοῦντα κακουργέω ; ; ’ . . Έπιχειρητέον δὲ δέ ἐνίοτε ἐνίοτε . . Σοφιστικόν ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ καταλιπόντας καταλείπω περὶ περί τοῦ ὁ προκειμένου ποιεῖσθαι ποιέω τοὺς ὁ λόγους λόγος μετάγειν μετάγω αὐτοὺς αὐτός καὶ καί μεταφέρειν μεταφέρω πρὸς πρός τοῦτο οὗτος πρὸς πρός ὃ εὐπορεῖν εὐπορέω ἔστιν εἰμί ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα , , ὡς ὡς ὁ ὁ Πρωταγόρας Πρωταγόρας ἐν ἐν τῷ ὁ ὁμωνύμῳ ὁμώνυμος διαλόγῳ διάλογος ποιεῖ ποιέω , , ποτὲ ποτε μὲν μέν μύθους μῦθος τινὰς διεξιὼν διέξειμι , , ποτὲ ποτε δὲ δέ περὶ περί ποιημάτων ποίημα τὸν ὁ λόγον λόγος ποιούμενος ποιέω ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 εὐπορεῖν εὐπορέω ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα ἠδύνατο δύναμαι . . ἢ τίη οὖν οὖν τοῦτό ἐστιν εἰμί ὃ ὅς λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ μετάγειν μετάγω τὸν ὁ λόγον λόγος πρὸς πρός ὃ εὐποροῦμεν εὐπορέω ἐπιχειρημάτων ἐπιχείρημα , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος τοῦ ὁ κειμένου . . οἷον οἷος εἰ εἰ κεῖται κεῖμαι τὸν ὁ φιλόσοφον φιλόσοφος πολυπράγμονα πολυπράγμων εἶναι εἰμί , , δέδωκε δίδωμι δὲ δέ τοῦτο οὗτος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ζητητικοῦ ζητητικός καὶ καί ἐξεταστικοῦ τῆς ὁ τῶν ὁ ὄντων εἰμί φύσεως φύσις , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὴν ὁ πολυπραγμοσύνην πολυπραγμοσύνη καὶ καί τὸν ὁ πολυπράγμονα πολυπράγμων μεταλαβεῖν μεταλαμβάνω πρὸς πρός τὸν ὁ φιλοπράγμονα φιλοπράγμων οὕτως οὕτως · · ὁ ὁ φιλόσοφος φιλόσοφος πολυπράγμων πολυπράγμων , , ὁ ὁ πολυπράγμων πολυπράγμων φιλοπράγμων , , ὁ ὁ φιλοπράγμων ἐρωτικῶς ἐρωτικός διάκειται διάκειμαι περὶ περί τὰ ὁ χρήματα χρῆμα , , ὁ ὁ φιλόσοφος φιλόσοφος ἄρα ἄρα ἐρωτικῶς ἐρωτικός ἔχει ἔχω τῶν ὁ χρημάτων χρῆμα · · ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος · · καὶ καί τὸ ὁ ἄρα ἄρα πολυπράγμονα πολυπράγμων εἶναι εἰμί ψεῦδος ψεῦδος . . ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς πεποίηκε ποιέω · · τοῦ ὁ γὰρ γάρ Σωκράτους Σωκράτης δείξαντος δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω τοῦ ἀδικεῖσθαι ἀδικέω αἴσχιον αἰσχρός , , ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς μετέλαβε μεταλαμβάνω πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος εἰπὼν λέγω ‘ φύσει φύσις μὲν μέν παναίσχιον τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖσθαι ἀδικέω , , νόμῳ νόμος νομός δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τοὺς ὁ νόμους νόμος νομός φαῦλοι καὶ καί δειλοὶ δειλός ἄνθρωποι ἄνθρωπος τιθένται · · ὃ δὲ δέ οὗτοι οὗτος τίθενται τίθημι , , ἐστὶ εἰμί φαῦλον φαῦλος , , οὐ οὐ μὴν μήν ὃ ὅς ἡ ὁ φύσις φύσις · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω φαῦλον φαῦλος ’ ’ . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος τοῦ ὁ κειμένου μεταφέρειν μεταφέρω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί Ἰσοκράτης Ἰσοκράτης ποιεῖ ποιέω · · μὴ μή δυνηθεὶς δύναμαι γὰρ γάρ αὐτόθι αὐτός αὐτόθι τὴν ὁ Ἑλένην Ἑλένη ἐγκωμιάσαι ἐγκωμιάζω ἐπαινεῖ ἐπαινέω τοὺς ὁ αὐτῆς αὐτός ἐραστὰς ἐραστής καὶ καί ἐκ ἐκ τούτου οὗτος συνάγει συνάγω τὸν ὁ ἔπαινον ἔπαινος εἰς εἰς αὐτήν αὐτός · · ἧς ὅς ὅς2 γὰρ γάρ οἱ ἕ ἥρωες ἥρως ἤρων ἐράω ἐράω2 ἀρόω , , πῶς πῶς πως οὐ οὐ καθέστηκεν καθίστημι ἀξία ἄξιος ἐπαίνων ; ; καὶ καί ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής Λυκόφρων Λυκόφρων τοὺς ὁ λυρικοὺς ἐπαινῶν ἐπαινέω ἐπὶ ἐπί τὴν ὁ λύραν λύρα μετήνεγκε μεταφέρω τὸν ὁ ἔπαινον ἔπαινος . . ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον ἐπειδὴ ἐπεί ὑπό ὑπό τινων ἠναγκάζετο ἀναγκάζω ἐπαινέσαι ἐπαινέω τὴν ὁ λύραν λύρα , , εἶτα μὴ μή λόγων λόγος εὐπόρει εὐπορέω πολλῶν πολύς , , μικρὸν μικρός τι τις ἐπαινέσας ἐπαινέω τὴν ὁ αἰσθητὴν αἰσθητός ταύτην οὗτος λύραν λύρα ἐπὶ ἐπί τὴν ὁ οὐράνιον οὐράνιος ἀνηνέχθη ἀναφέρω · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ἐν ἐν οὐρανῷ οὐρανός ἄστρον ἄστρον τι ἐξ ἐκ ἄστρων ἄστρον πολλῶν πολύς συγκείμενον λύρα λύρον ὀνομαζόμενον ὀνομάζω , , εἰς εἰς ἣν ὅς ὅς2 πολλοὺς πολύς καλοὺς καλός καὶ καί ἀγαθοὺς ἀγαθός λόγους λόγος ἐξεῦρεν ἐξευρίσκω . . Πρὸς δὲ δέ τοὺς ὁ ἀπαιτοῦντας ἀπαιτέω πρός πρός τι τι ἐπιχειρεῖν ἐπιχειρέω , , ἐπειδὴ ἐπεί δοκεῖ δοκέω . . Έπειδὴ πολλάκις πολλάκις οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι τὰς ὁ προτεινομένας προτείνω αὐτοῖς αὐτός ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ ἐρωτώντων ἐρωτάω προτάσεις οὔτε οὔτε παντελῶς παντελής ἀπαρνοῦνται ἀπαρνέομαι οὔτε οὔτε διδόασιν δίδωμι , , ἀξιοῦσι ἀξιόω δὲ δέ τοὺς ὁ προτείνοντας προτείνω δεικνύναι δείκνυμι καὶ καί δίκαιον δίκαιος δοκεῖ δοκέω τοῖς ὁ ἀκροαταῖς ἀκροατής τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία λέγειν λέγω , , διὰ διά τί τι ἐστι εἰμί τοιαύτη τοιοῦτος , , ὡς ὡς αὐτοὶ αὐτός ἤροντο ἔρομαι αἴρω , , καὶ καί οὐ οὐ τοὐναντίον ἐναντίος , , οἷον οἷος διὰ διά τί τίς τις κινεῖται κινέω ἡ ὁ ψυχή ψυχή , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ μᾶλλον μᾶλλον ἀκίνητός ἀκίνητος ἐστιν εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί οὖν οὖν ἀξιοῦσιν ἀξιόω οἱ ὁ ἀποκρινόμενοι τοὺς ὁ ἐρωτῶντας ἐρωτάω συνιστᾶν τὰς ὁ ἐρωτωμένας ὑπ’ ὑπό αὐτῶν αὐτός προτάσεις , , λέγει λέγω μὴ μή δεῖν δέω δέω2 δεῖ ἄγειν ἄγω ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος · · εὑρήσει εὑρίσκω γὰρ γάρ ἔνστασιν ἐπὶ ἐπί τούτῳ οὗτος . . οἷον οἷος εἰ εἰ ἤρετό τις τις ἰού ἰού δοκεῖ δοκέω σοι τοῦ ὁ ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί τοῦ ὁ νοσώδους τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί ἐπιστήμην ἐπιστήμη ; ; ’ , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος ἔφησεν φημί οὒ οὐ καὶ καί ἀπαιτεῖ τὸν ὁ ἐρωτήσαντα ἐρωτάω τὴν ὁ πρότασιν πρότασις δεῖξαι δείκνυμι τοῦτο οὗτος , , ἐνδέχεται ἐνδέχομαι , , φησί φημί , , τὸν ὁ ἐρωτῶντα δεῖξαι δείκνυμι τὴν ὁ πρότασιν πρότασις ἀξιούμενον ἀξιόω μὴ μή οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον · · ἡρμοσμένου καὶ καί ἀναρμόστου ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη καὶ καί ὀξέος καὶ καί βαρέος · · . . ἡ ὁ μουσικὴ μουσικός γάρ γάρ · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί περιττοῦ καὶ καί ἀρτίου · · ἡ ὁ ἀριθμητικὴ ἀριθμητικός γάρ γάρ · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί συμμέτρου καὶ καί ἀσυμμέτρου ἀσύμμετρος · · ἡ ὁ γεωμετρικὴ γεωμετρικός γάρ γάρ · · πάντων πᾶς ἄρα ἄρα τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , ὥστε ὥστε καὶ καί τοῦ ὁ ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί τοῦ ὁ νοσώδους · · † † ἐνστάσεως γὰρ γάρ πρὸς πρός τὸ ὁ καθόλου καθόλου λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι γνωστοῦ γνώστης καὶ καί ἀγνώστου ἄγνωστος ὄντων εἰμί ἐναντίων ἐναντίος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , ὥστε ὥστε οὐ οὐ πάντων πᾶς τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη · · εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή πάντων πᾶς , , οὐδὲ οὐδέ ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί νοσώδους · · τί τίς τις γὰρ γάρ κωλύει κωλύω , , ὥσπερ ὥσπερ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί γνωστοῦ γνώστης καὶ καί ἀγνώστου ἄγνωστος ἡ ὁ αὐτή αὐτός , , οὕτως οὕτως μηδὲ μηδέ ὑγιεινοῦ καὶ καί νοσώδους εἶναι εἰμί τὴν ὁ αὐ|τήν ; ; δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν μὴ μή περὶ περί τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου ἀλλὰ ἀλλά περὶ περί τὰ ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος f f . . 38v διατρίβειν διατρίβω λέγοντα λέγω , , εἰ εἰ μὴ μή τοῦ ὁ ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί νοσώδους ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , οὐδὲ οὐδέ ἀρτίου καὶ καί περιττοῦ περισσός ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἔσται εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἀρτίου καὶ καί περιττοῦ περισσός ἡ ὁ αὐτή αὐτός · · καὶ καί ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί νοσώδους ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἔσται εἰμί καὶ καί οὐχ οὐ ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός κατὰ κατά σέ · · συναληθεύσει ἄρα ἄρα ἡ ὁ ἀντίφασις ἀντίφασις , , καὶ καί ὃ ὅς ἔφησας φημί μὴ μή εἶναι εἰμί , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἔσται εἰμί καὶ καί οὐκ οὐ ἔσται . . ἡ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ λεγομένων λέγω διάνοια διάνοια αὕτη οὗτος . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ λέξις λέξις ἡ ὁ λεχθέντων λέγω δ’ δ’ ἐνίων εὐφυλακτότερον εὐφύλακτος τὸ ὁ καθόλου καθόλου συμβαῖνον συμβαίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐλέγχοις ἔλεγχος πάνυ πάνυ ἀσαφής ἀσαφής , , καθὸ τὸν ὁ δὲ δέ σύνδεσμον σύνδεσμος ἐκ ἐκ περιττοῦ συμβαίνει συμβαίνω κεῖσθαι κεῖμαι καὶ καί διὰ διά τὸ ὁ ἐλλείπειν ἐλλείπω τινά τις . . ἦν εἰμί δ’ ἂν ἐάν σαφής σαφής , , εἰ εἰ οὕτως οὕτως εἶχε ἔχω · · λεχθέντων λέγω δὲ δέ ἐνίων ἔνιοι εὐφυλακτότερον εὐφύλακτος τοῦ ὁ ὅς τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου συμβαῖνον συμβαίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐλέγχοις ἔλεγχος τὸ ὁ λέγειν λέγω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις . . καὶ καί εἴη εἰμί ἀν ἀνά ’ ’ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον · · λεχθέντων λέγω ἐνίων ἔνιοι , , οἷον οἷος ἡρμοσμένου καὶ καί ἀναρμόστου καὶ καί περιττοῦ καὶ καί ἀρτίου ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , τούτων οὗτος λεχθέντων λέγω εὐφυλακτότερόν ἐστι εἰμί καὶ καί ἀσφαλέστερον ἀσφαλής εἰς εἰς τὸ ὁ ἐλέγξαι ἐλέγχω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐλέγχοις ἔλεγχος ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ‘ ὅτε ὅτε ἐλέγξαι ἐλέγχω βουλόμεθα βούλομαι ’ ’ ) ) τὸ ὁ ὅς εἰπεῖν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τούτων οὗτος οὕτως οὕτως ἐχόντων ἔχω ὑγιεινοῦ ὑγιεινός καὶ καί νοσώδους ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἔσται εἰμί · · ἔστι εἰμί δὲ δέ κατὰ κατά σὲ καὶ καί οὐχ οὐ ἡ ὁ αὐτή αὐτός · · συναληθεύσει ἄρα ἄρα ἡ ὁ ἀντίφασις ἀντίφασις ’ ’ . . εὐφυλακτότερον εὐφύλακτος οὖν οὖν τὸ ὁ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι συναληθεύσει ἡ ὁ ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ λέγειν λέγω τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου συμβαῖνον συμβαίνω , , ἤτοι ἤτοι τοῦ ὁ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι συμβαίνει συμβαίνω τούτων οὗτος κειμένων τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ καθόλου καθόλου τὸ ὁ πάντων πᾶς τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός ἐπιστήμην ἐπιστήμη εἶναι εἰμί ἢ ἤ οὐχὶ οὐ τὴν ὁ αὐτήν . . Οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα . . Ἐξ ἐκ ὧν μὲν μέν οὖν οὖν αἱ ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω , , καὶ καί πῶς πῶς πως ἐρωτητέον ἐν ἐν ταῖς ὁ ἀγωνιστικαῖς διατριβαῖς διατριβή , , εἴρηται λέγω ἐρῶ . . καὶ καί ἄμφω ἄμφω ἃ ὅς ὅς2 νῦν νῦν λέγει λέγω καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ προλαβοῦσιν προλαμβάνω ἐδίδαξε διδάσκω , , καὶ καί νῦν νῦν δὲ δέ σαφέστερον σαφής αὖθις αὖθις αὐτὰ αὐτός ἐκτίθησιν ἐκτίθημι . . οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , φησίν φημί , , ἐπί ἐπί τινων τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα προτατικῶς προάγειν προάγω , , τουτέστι κατ’ κατά ἐρώτησιν ἐρωτάω , , τησιν , , ἀλλὰ ἀλλά οἱονεὶ συμπεραντικόν . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἔνια δ’ δ’ οὐκ οὐ ἐρωτητέον τινὲς μὲν μέν ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ συμπερασμάτων συμπέρασμα λέγουσιν λέγω , , ὡς ὡς οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὰ ὁ συμπεράσματα συμπέρασμα ἐρωτηματικῶς προάγεσθαι προάγω . . τὸ ὁ ὅς δ’ ἀληθὲς ἀληθής μᾶλλον μᾶλλον ἔχει ἔχω , , ὡς ὡς διὰ διά τὰς ὁ προτάσεις πρότασις εἴρηται λέγω ἐρῶ · · τινὰς γὰρ γάρ τῶν ὁ προτάσεων πρότασις οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά λαμβάνειν λαμβάνω ὡς ὡς ὡς ὁμολογουμένας . . Περὶ δὲ δέ ἀποκρίσεως ἀπόκρισις καὶ καί πῶς πῶς πως χρὴ χρή λύειν λύω καὶ καί τί τίς τις καὶ καί πρὸς πρός τίνα τις χρῆσιν . . Ἤδη ἤδη μὲν μέν φθάσαντες φθάνω εἴπομεν λέγω εἶπον ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω αἱ ὁ σοφιστικαὶ σοφιστικός ἐκ ἐκ τῶν ὁ δεκατριῶν τρόπων γίνονται γίγνομαι , , ἔτι ἔτι τε τε καὶ καί πῶς πῶς πως ἐν ἐν ταῖς ὁ διατριβαῖς διατριβή ταῖς ὁ σοφιστικαῖς ἐρωτητέον . . νῦν νῦν δὲ δέ λεκτέον λέγω λεκτέος ὅπως ὅπως χρὴ χρή ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω , , καὶ καί πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα λύειν λύω , , καὶ καί τί τι λυτέον λύω λυτέος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ὁ ὁ προτεινόμενος προτείνω συλλογισμὸς συλλογισμός καὶ καί τὰς ὁ δύο γε προτάσεις πρότασις ἔχει ἔχω ψευδεῖς ψευδής , , ποίαν πόα λυτέον λύω λυτέος ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ τὴν ὁ ἥττονα ἥσσων , , οὐδὲν ἧττον ἥσσων μένει μένω ὡς ὡς τὸ ὁ πρότερον . . ἀλλ’ ἀλλά ἢ τίη πάντως πᾶς πάντως τὴν ὁ μείζονα μέγας . . ἔτι ἔτι τε τε καὶ καί πρὸς πρός τί τίς τις χρήσιμοί εἰσιν εἰμί οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός λόγοι λόγος . . φησὶν φημί οὖν οὖν πρῶτον πρῶτος πρότερος περὶ περί αὐτῶν αὐτός τούτων οὗτος , , πρὸς πρός ἃ ὅς ὅς2 χρήσιμός ἐστιν εἰμί ἡ ὁ τῶν ὁ ἐλέγχων ἔλεγχος τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός παράδοσις παράδοσις . . τρία δὲ δέ εἶναι εἰμί ταῦτα οὗτος λέγει λέγω , , πρὸς πρός τὴν ὁ θεολογίαν θεολογία καὶ καί καθόλου καθόλου φιλοσοφίαν φιλοσοφία , , πρὸς πρός τὰς ὁ καθ’ κατά ἑαυτὸν ἑαυτοῦ ζητήσεις ζητέω καὶ καί πρὸς πρός δόξαν δόξα . . καὶ καί πρὸς πρός μὲν μέν φιλοσοφίαν φιλοσοφία χρήσιμοί εἰσι εἰμί διὰ διά ταῦτα οὗτος · · ἐπειδὴ ἐπεί γάρ γάρ , , φησίν φημί , , εἴπομεν ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ πολύ εἰσι εἰμί γινόμενοι ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις , , τουτέστι λέξεων λέξις καὶ καί ὀνομάτων ὄνομα , , ἐάν ἐάν τις τις εἰδείη οἶδα τούτους οὗτος ὅπως ὅπως γίνονται γίγνομαι καὶ καί ἄρχηται ἄρχω θεολογεῖν , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἀπατηθείη ποτέ ποτε ποτέ , , διότι διότι ἐκεῖσε ἐκεῖσε πράγματα πρᾶγμα μέν μέν εἰσι εἰμί μὴ μή ὁρώμενα ὁράω μήτε αἰσθήσει αἴσθησις ὑποπίπτοντα ὑποπίπτω , , λόγοι λόγος δὲ δέ μόνοι μόνος καὶ καί ὀνόματα ὄνομα · · ἃ ὅς ὅς2 εἰδώς οἶδα τις τις πῶς πῶς πως ἀπατηθήσεται περὶ περί θεολογίας θεολογία μετά μετά τινος διαλεγόμενος ; ; τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἄμεινον ἀμείνων ἔχειν ἔχω ποιοῦσι ποιέω τοῦτο οὗτος σημαίνει σημαίνω · · οἱ ὁ σοφιστικοὶ σοφιστικός ἔλεγχοι ἔλεγχος . . φησίν φημί , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ πολὺ πολύς γινόμενοι ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ λέξεων ποιοῦσι ποιέω τὸν ὁ μετά μετά τινος θεολογοῦντα ἀμεινόνως ἀμείνων ἔχειν ἔχω πρὸς πρός τὸ ὁ ποσαχῶς ποσαχῶς ἕκαστον ἕκαστος λέγεται λέγω , , ἔτι ἔτι δὲ δέ καὶ καί εἰδέναι οἶδα ποῖα ποιός ποῖος ὁμοίως ὅμοιος ἐπί ἐπί τε τε τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα ἔχουσι ἔχω καὶ καί τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα , , καὶ καί ποῖα ποιός ποῖος ἑτέρως ἕτερος ἑτέρως · · οἷον οἷος ἑτέρως ἕτερος ἑτέρως τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τὸ ὁ τύπτειν τύπτω , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ τῷ τῷ ὀνόματι ὄνομα · · ἐνεργητικὰ γὰρ γάρ ἄμφω ἄμφω . . δεύτερον δεύτερος δέ δέ εἰσι εἰμί χρήσιμοι χρήσιμος πρὸς πρός φιλοσοφίαν φιλοσοφία , , καὶ καί ὅταν ὅταν | | μὴ μή θεολογῇ τις τις μετά μετά τινος ἀλλὰ ἀλλά καθ’ κατά ἑαυτὸν ἑαυτοῦ ζητῇ ζητέω τι τι . . τρίτον τρίτος δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ λοιπὸν λοιπός ἔτι ἔτι χρησιμεύουσι πρὸς πρός δόξαν δόξα . . ἐπάγει ἐπάγω δὲ δέ τίς τις ἡ ὁ δόξα δόξα , , ἤγουν τὸ ὁ δοκεῖν δοκέω περὶ περί πάντα πᾶς γεγυμνάσθαι γυμνάζω · · εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις τοὺς ὁ σοφιστικοὺς σοφιστικός λόγους λόγος εἰδείη οἶδα , , πάντως πᾶς πάντως ἄν ἄν καὶ καί ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 ὅλως ὅλος ὅλοξ μὴ μή οἶδεν οἶδα ἐπιχειρήσῃ ἐπιχειρέω λέγειν λέγω , , καὶ καί ἄλλων ἄλλος διαλεγομένων διαλέγομαι αὐτὸς αὐτός μέμψεταί τινα τις τῶν ὁ λέξεων λέξις ὁρμώμενος ὁρμάω ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα καὶ καί γεγυμνασμένος γυμνάζω ἐν ἐν τούτοις οὗτος . . καὶ καί οὐ οὐ μόνον μόνος μέμψεται μέμφομαι τὸν ὁ ὅς κακῶς κακός διαλεγόμενον , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία εἴποι λέγω εἶπον τῆς ὁ μέμψεως μέμψις · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ μετά μετά τινος διαλεγόμενον καὶ καί κοινωνοῦντα κοινωνέω λόγων λόγος ψέγειν ψέγω μὲν μέν τοὺς ὁ λόγους λόγος , , μὴ μή ἐμφανίζειν ἐμφανίζω δὲ δέ δι’ διά ἣν αἰτίαν αἰτία ψέγει ψέγω , , ὑποψίαν ὑποψία δίδωσι δίδωμι γνώμης γνώμη φιλονείκου καὶ καί μηδὲν εἰδυίας οἶδα . . Ἀποκρινομένοις δὲ δέ πῶς πῶς πως ἀπαντητέον ἀπαντάω . . Φανερόν , , φησίν φημί , , ἐστὶν εἰμί ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ πρότερον πρότερος καὶ καί διείλομεν διαιρέω τὰ ὁ δεκατρία σοφίσματα σόφισμα , , πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀπαντᾶν ἀπαντάω πρὸς πρός τοὺς ὁ ἐλέγχους ἔλεγχος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ εἴπομεν λέγω εἶπον ἱκανῶς ἱκανός , , ὅπως ὅπως γίνονται γίγνομαι ταῦτα οὗτος καὶ καί διὰ διά ποίαν ποιός ποῖος αἰτίαν αἰτία , , καὶ καί διείλομεν διαιρέω τὰς ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ πυνθάνεσθαι πυνθάνομαι πλεονεξίας πλεονεξία ( ( πλεονεξία πλεονεξία γὰρ γάρ ὄντως ὄντως ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ τὰ ὁ ὁμώνυμα ἀναγκάζειν ἀναγκάζω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὁμολογῆσαι ὁμολογέω ) ) , , φανερὸν φανερός καὶ καί ὅπως ὅπως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω . . Οὐ οὐ ταὐτὸ αὐτός δ’ δ’ ἐστὶ εἰμί λαβόντα λαμβάνω τε τε τὸν ὁ λόγον λόγος ἰδεῖν ὁράω εἶδον . . Νῦν νῦν διδάσκει διδάσκω μεγάλην μέγας ὠφέλειαν ὠφέλεια ἐμποιεῖν ἐμποιέω τὰ ὁ γυμνάσια γυμνάσιον καὶ καί τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός ἑτέρους ἕτερος διαλέγεσθαι διαλέγω · · κ · · αὶ γὰρ γάρ οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ καθ’ κατά ἑαυτόν ἑαυτοῦ τινα τις λαβόντα λαμβάνω λόγον λόγος σκοπεῖν σκοπέω καὶ καί λύειν λύω τὴν ὁ τούτου οὗτος μοχθηρίαν μοχθηρία καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀπαντᾶν ἀπαντάω δύνασθαι δύναμαι ταχέως ταχύς ταχέως ἐρωτώμενον . . καθ’ κατά ἑαυτὸν ἑαυτοῦ μὲν μέν γὰρ γάρ ἀνέτως καὶ καί ὡς ὡς βούλεται βούλομαι ἐπιχειρεῖ ἐπιχειρέω τις τις · · ἡνίκα ἡνίκα δὲ δέ ἐρωτᾶται , , πολλῆς πολύς χρεία χρεία τῆς ὁ προσοχῆς προσοχή · · πολλάκις πολλάκις γάρ γάρ , , ἃ οὐκ οὐ ἂν ἄν συγχωρήσειέ τις τις ἀπλῶς ἐρωτηθείς ἐρωτάω , , ταῦτα οὗτος δίδωσι δίδωμι διὰ διά τοῦ ὁ τρόπου τρόπος τροπός τῆς ὁ ἐρωτήσεως ἐρώτησις . . ὥστε ὥστε τρόπον τρόπος τροπός τινὰ ἀγνοοῦντα ἀγνοέω ποιεῖ ποιέω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω νον ἡ ὁ τοιάδε τοιόσδε ἐρώτησις ἐρώτησις · · ὃ ὁ γὰρ γάρ ἴσμεν οἶδα , , ὅταν ὅταν μετατεθῇ μετατίθημι καὶ καί τοιώσδε ἐρωτηθῇ ἐρωτάω , , ἀγνοοῦμεν ἀγνοέω . . οἷον οἷος γινώσκοντες γιγνώσκω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδεὶς οὐδείς τύπτει τύπτω τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός ( ( τίς τις γὰρ γάρ τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός δύναται δύναμαι τύψαι τύφω τύπτω τινά τις ; ; ) ) , , τοῦτο οὗτος ἄν ἀγνοήσωμεν ἀγνοέω ἐκ ἐκ τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος ἐρωτήσεως ἐρώτησις καὶ καί συγχωρήσομεν συγχωρέω ὅτι ὅτι2 ὅτι τύπτεταί τις τις τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τῇ ὁ ὅς τῇ ῥάβδῳ ῥάβδος ἢ ἤ τῇ ὁ ὅς τῇ μάστιγι μάστιξ · · οἷον οἷος ‘ ‘ ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 εἶδες ὁράω εἶδον σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο οὗτος οὗτος ; ; ’ · · εἰ εἰ οὖν οὖν οὕτως οὕτως ἐρωτηθείη ὁ ὁ λόγος λόγος , , συλλογισθείη ἄν ἄν ὁ ὁ ἀποκρινόμενος καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ναί ναί · · τούτου οὗτος δοθέντος δίδωμι εἰ εἰ ἐπάξομεν ἐπάγω ἐπάγνυμι ‘ ‘ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν εἶδες ὁράω εἶδον τοῦτον οὗτος τῷ ὁ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός τυπτόμενον τύπτω ’ ’ , , συναχθήσεται τὸ ὁ ‘ ‘ ἐτύπτετο ἄρα ἄρα τῷ ὁ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ’ ’ . . ὃ ὅς γοῦν γοῦν ᾔδειμεν , , ἐρωτώμενοι ἐρωτάω δι’ διά ἄλλου ἄλλος τινὸς τρόπου τρόπος τροπός παρ’ παρά ὃν ὅς ὅς2 οἴδαμεν ἀγνοοῦμεν ἀγνοέω διὰ διά τὸ ὁ ἀγύμναστοι ἀγύμναστος εἶναι εἰμί . . ἔτι ἔτι δ’ ὥσπερ ὥσπερ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος τεχνῶν τὸ ὁ γεγυμνάσθαι γυμνάζω λίαν λίαν ὠφέλιμον ὠφέλιμος , , οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ λόγων λόγος . . ὥστε ὥστε πολλάκις πολλάκις οἴδαμεν μὲν μέν τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , ἀγύμναστοι ἀγύμναστος δ’ δ’ ὄντες εἰμί καὶ καί μὴ μή δυνάμενοι τάχιον ταχύς ἀποκρίνεσθαι ἐρχόμεθα ἔρχομαι ὕστεροι ὕστερος τῶν ὁ ἀποκρίσεων ἀπόκρισις , , σκοποῦντες σκοπέω βράδιον καὶ καί ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ συντόμους σύντομος τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρώτησις ποιουμένων ποιέω παρατρεπόμενοι . . Συμβαίνει συμβαίνω δέ δέ ποτε ποτε , , καθάπερ καθά ἐν ἐν τοῖς ὁ διαγράμμασιν διάγραμμα . . Ἔτι ἔτι περὶ περί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸν ὁ λόγον λόγος ποιεῖται ποιέω ἐπαιτιώμενος τὸ ὁ ἀγύμναστον ἀγύμναστος , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ὥσπερ ὥσπερ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ διαγραμμάτων διάγραμμα εὑρόντες εὑρίσκω τὰς ὁ τοὐ θεωρήματος θεώρημα δεικτικὰς προτάσεις πρότασις συνθεῖναι συντίθημι καὶ καί εἰς εἰς σχῆμα σχῆμα ἀναγαγεῖν ἀνάγω ἀδυνατοῦμεν ἀδυνατέω ἀδυνατόω διὰ διά τὸ ὁ δυσθεώρητον δυσθεώρητος εἶναι εἰμί ποία ποιός ποῖος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ἐστι εἰμί μείζων μέγας καὶ καί ποία ποιός ποῖος ἐλάττων ἐλάσσων , , ὥσπερ ὥσπερ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς ἀσύμμετρον ἀσύμμετρος εἶναι εἰμί τὴν ὁ πλευρὰν πλευρά τῇ ὁ διαμέτρῳ διάμετρος καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἄλλων ἄλλος πολλῶν πολύς συμπίπτει συμπίπτω , , ὡς ὡς οὖν οὖν ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐλέγχοις ἔλεγχος · · διὰ διά γὰρ γάρ τὸ ὁ συμβαίνειν συμβαίνω πλείονας πολύς πλείων ἁμαρτίας ἁμαρτία εἶναι εἰμί τοὐ λόγου λόγος ἀδυνατοῦμεν ἀδυνατέω ἀδυνατόω συνιδεῖν συνοράω εἶδον , , ποία ποιός ποῖος ἐστὶ εἰμί καθ’ κατά ἣν ὅς ὅς2 ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι . . κείσθω κεῖμαι γὰρ γάρ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης μήτε καθῆσθαι μήτε γράφειν γράφω , , καὶ καί λεγέτω λέγω τις τις ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος γράφει γράφω , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα γράφει γράφω · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος · · εἰ εἰ οὖν οὖν τις τις τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συναχθῆναι συνάγω λέγει λέγω διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης καθῆσθαι , , λέλυκε λύω μέν μέν , , ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ πρὸς πρός τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα · · οὐ οὐ γὰρ γάρ παρὰ παρά τὴν ὁ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης λέγουσαν λέγω καθῆσθαι πρότασιν πρότασις τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὸ ὁ τὸν ὁ καθήμενον γράφειν γράφω . . | ἐπεὶ ἐπεί εἰ εἰ Κορίσκος Κορίσκος καθήμενος τύχῃ τυγχάνω , , ὅτε ὅτε Σωκράτης ἵσταται ἵστημι ἱστάω , , μὴ μή γράφει γράφω δὲ δέ καὶ καί λέγει λέγω τις τις ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος γράφει γράφω , , ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος ἄρα ἄρα γράφει γράφω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ψεῦδος ψεῦδος , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος ἁρμόσοι λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος καθήμενον λαβεῖν λαμβάνω γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος · · καθῆσθαι γὰρ γάρ κεῖται κεῖμαι . . Πρῶτον Πρῶτος μὲν μέν οὖν οὖν , , ὥσπερ ὥσπερ συλλογίζεσθαί φαμεν φημί ἐνδόξως ἔνδοξος . . Ὥσπερ ὥσπερ , , φησίν φημί , , εἴπομεν λέγω εἶπον δεῖν δέω δέω2 δεῖ προαιρεῖσθαι προαιρέω ἐνδόξως ἔνδοξος παρὸ παρό ἀληθῶς ἀληθής συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ἡνίκα ἡνίκα ὁ ὁ ἀποκρινόμενος μὴ μή δέχεται δέχομαι τἀληθῆ ἀληθής , , οὕτω οὕτως δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω λύειν λύω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα μὴ μή ἐξ ἐκ ἀληθῶν ἀλλ’ ἀλλά ἐκ ἐκ φαινομένων φαίνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ εἰσι εἰμί τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ἀληθεῖς ἀληθής ἔλεγχοι ἀλλὰ ἀλλά φαινόμενοι φαίνω . . πῶς πῶς πως δέ δέ εἰσι εἰμί φαινόμενοι φαίνω , , κατασκευάζει κατασκευάζω λέγων λέγω μὴ μή συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι αὐτούς αὐτός . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπειδὴ ἐπεί φαινόμενοί φαίνω εἰσι εἰμί , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω πρὸς πρός τὸ ὁ μὴ μή δοκεῖν δοκέω ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω διορθωτέον , , τουτέστι δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω παρὰ παρά τί τίς τις φαίνεται φαίνω μὲν μέν ἐλέγχειν ἐλέγχω , , οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω δέ δέ , , καὶ καί διορθοῦσθαι διορθόω τοὺς ὁ ἀκροωμένους . . εἰ εἰ γὰρ γάρ εἴποιμεν παρὰ παρά τί τίς τις δοκεῖ δοκέω μὴ μή ὢν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , διορθωσόμεθα διορθόω τοὺς ὁ δοκοῦντας δοκέω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐληλέγμεθα καὶ καί ἀπάξομεν ἀπάγω ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ψευδοῦς ταύτης οὗτος δόξης δόξα · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀπάγων ἀπάγω τινὰ τις ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ψευδοῦς δοκήσεως δόκησις ἐπὶ ἐπί τὴν ὁ ἀλήθειαν ἀλήθεια διορθοῦται διορθόω τοῦτον οὗτος , , καὶ καί ἡμεῖς εἰ εἰ εἴποιμεν τὸ ὁ παρὰ παρά τί τίς τις φαίνεται φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος μὴ μή ὢν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , διορθωσόμεθα διορθόω τοὺς ὁ ἀκροατὰς ἀκροατής καὶ καί πείσομεν πείθω αὐτοὺς αὐτός μὴ μή δοκεῖν δοκέω ἔλεγχον ἔλεγχος τὸν ὁ μὴ μή ὄντα εἰμί ἔλεγχον ἔλεγχος . . ὅλως ὅλος ὅλοξ γάρ γάρ , , φησί φημί , , πρὸς πρός τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος ἀπομάχεσθαι ἀπομάχομαι δεῖ δέω δέω2 δεῖ ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἐλέγχοντας ἐλέγχω · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔλεγχος ἔλεγχος τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἀλλὰ ἀλλά φαίνεται φαίνω , , καὶ καί ἐμφανίζειν ἐμφανίζω παρὰ παρά τί τίς τις φαίνεται φαίνω μέν μέν , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δέ δέ , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ἢ ἤ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἢ ἤ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἢ ἤ τὴν ὁ ἀμφιβολίαν φαίνεται φαίνω , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δέ δέ . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ὁ ὁ ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος ἀντίφασίς ἐστιν εἰμί ἔκ ἐκ τινων μὴ μή ὁμώνυμος ὁμώνυμος , , οὐ οὐ χρὴ χρή τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἄλλο ἄλλος τι τις προσδιορίζεσθαι προσδιορίζω ἐν ἐν τοῖς ὁ ὁμωνύμοις ἢ ἤ ἀμφιβόλοις ἀμφίβολος ἐλέγχοις ἔλεγχος , , ἀλλὰ ἀλλά λέγειν λέγω μόνον μόνος ἀμφίβολα καὶ καί ὁμώνυμα εἶναι εἰμί τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα φαίνεται φαίνω μὲν μέν ἐλέγχειν ἐλέγχω , , οὐ οὐ ποιεῖ ποιέω δὲ δέ τοῦτο οὗτος ὁμώνυμον ὁμώνυμος ὄν εἰμί . . Οὔκουν τὸ ὁ ἐλεγχθῆναι ἐλέγχω ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς δοκεῖν δοκέω εὐλαβητέον εὐλαβέομαι εὐλαβητέος . . Οὐδαμῶς οὐδαμῶς , , φησί φημί , , χρὴ χρή τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω φοβεῖσθαι φοβέω μή μή πὼς ἐλεγχθῇ ἐλέγχω , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς δόξαι δόξα ἐληλέγχθαι ἐλέγχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ κυρίως κύριος κυρίως ἄν ἄν ποτε ποτε ἐλεγχθήσεται παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής ψευδῆ ψευδής λαμβανόντων λαμβάνω · · τοσοῦτον τοσοῦτος γὰρ γάρ οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω , , φησίν φημί , , ἀληθῶς ἀληθής ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής διὰ διά τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος ἐρωτημάτων ἐρώτημα . . ὥστε ὥστε καὶ καί εἴ εἰ τις τις πολλάκις πολλάκις δι’ διά ἀμαθίαν ἀμαθία ἐλέγχεται ἐλέγχω , , καὶ καί τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος ἀδηλοποιεῖ καὶ καί οὐ οὐ φανεροῖ αὐτόν αὐτός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐρωτᾶν ἐρωτάω ὁμώνυμα ὁμώνυμος καὶ καί ἀμφίβολα καὶ καί ὅσα ὅσος ἄλλα ἄλλος τοιαῦτα τοιοῦτος σοφιστικὰ σοφιστικός ἀφανίζει ἀφανίζω τὸν ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί τὸν ὁ ἐλεγχόμενον ἐλέγχω ἄδηλον ἄδηλος ποιεῖ ποιέω . . πολλάκις πολλάκις γάρ γάρ , , εἰ εἰ διεῖλεν διαιρέω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής τὰ ὁ ὁμώνυμα ὁμώνυμος καὶ καί ἠρώτησεν ἐρωτάω , , ἐποίησεν ποιέω ἄν ἄν ἔλεγχον ἐλέγχω κυρίως κύριος κυρίως · · οἷον οἷος εἰ εἰ διεῖλε διαιρέω τὰ ὁ τοῦ ὁ κυνὸς σημαινόμενα σημαίνω καὶ καί ἠρώτησέ ἐρωτάω τι τι περὶ περί ἑνὸς τούτων οὗτος , , ἠπάτησεν ἀπατάω ἄν ἄν . . νῦν νῦν δὲ δέ μὴ μή ποιῶν ποιέω τοῦτο οὗτος πολλάκις πολλάκις συμπεραινόμενός τι τι ἄτοπον ἄτοπος εὑρίσκει εὑρίσκω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἀνθιστάμενον καὶ καί λέγοντα λέγω μὴ μή ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος καταφῆσαι κατάφημι καθ’ κατά οὗ οὗ ἀπέφησεν ἀπόφημι ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής · · καὶ καί ἴσως ἴσος ἴσως ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ ἔδωκεν δίδωμι ἐκεῖνος ἐκεῖνος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος συνεπεράνατο ἂν ἄν καὶ καί ὁ ὁ ἐρωτῶν . . ὥστε ὥστε ἄδηλον ἄδηλος ποιεῖ ποιέω τὸν ὁ ἐλεγχόμενον ἐλέγχω · · ἄδηλον ἄδηλος γὰρ γάρ εἰ εἰ ἀληθῆ ἀληθής νῦν νῦν λέγει λέγω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος λέγων λέγω μὴ μή δοῦναι δίδωμι ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ συνεπεράνατο ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ ἂν ἄν ἐγίνετο γίγνομαι , , εἰ εἰ διελὼν διαιρέω τὰ ὁ ὁμώνυμα ὁμώνυμος ἠρώτα ἐρωτάω . . Ὅ τε τε ἐπιζητοῦσι ἐπιζητέω νῦν νῦν μὲν μέν ἧττον ἥσσων . . Εἰ διελὼν διαιρέω τὰ ὁ ὁμώνυμα ὁμώνυμος ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἠρώτα ἐρωτάω , , ἐγίνετο γίγνομαι ὅπερ ὅς ὅσπερ νῦν νῦν μὲν μέν ἧττον ἥσσων ἐπιζητοῦσιν ἐπιζητέω οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ἐν ἐν τοῖς ὁ κατὰ κατά Πλάτωνα Πλάτων χρόνοις χρόνος . . τί τίς τις δὲ δέ ἦν εἰμί ἐκεῖνο ἐκεῖνος ὃ ἐζήτουν ζητέω , , ἐπάγει ἐπάγω , , τὸ ὁ ὅς ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω ἢ τίη ναὶ ἢ ἤ οὔ οὐ . . πάλαι πάλαι γὰρ γάρ ἀμφίβολα ἀμφίβολος καὶ καί ὁμώνυμα ἐρωτῶντες ἐρωτάω τὸν ὁ Πλάτωνα Πλάτων εὕρισκον εὑρίσκω αὐτὸν αὐτός ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , τὸ ὁ ‘ ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ ’ ’ · · ὅθεν ὅθεν καὶ καί ἠνάγκαζον ἀναγκάζω αὐτὸν αὐτός ἓν ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω , , ἢ τίη ναὶ ἢ ἤ οὔ οὐ , , κατὰ κατά τοὺς ὁ διαλεκτικούς διαλεκτικός . . τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν , , φησί φημί , , τὸ ὁ περισπούδαστον περισπούδαστος τοῖς ὁ σοφισταῖς σοφιστής ἐγίνετο γίγνομαι ἂν ἄν νῦν νῦν , , εἰ εἰ διαιροῦντες διαιρέω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής τὰ ὁ σημαινόμενα σημαίνω τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος ἠρώ|των f f . . 40r τι τι περὶ περί ἑνὸς αὐτῶν αὐτός , , οἷον οἷος περὶ περί κυνὸς χερσαίου χερσαῖος , , εἰ εἰ καύματα καῦμα ποιεῖ ποιέω · · πάντως πᾶς πάντως γὰρ γάρ ἂν ἄν τότε τότε τοτέ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἢ τίη ναὶ ἡ ὁ οὒ οὐ ἀπεκρίθη ἀποκρίνω . . νῦν νῦν δὲ δέ μὴ μή διαιρούντων διαιρέω ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ ἐρωτώμενόν ἐρωτάω τι τις ὁμώνυμον ὁμώνυμος προσαποκρίνεσθαι , , τουτέστι δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι φαίνεται φαίνω μέν μέν , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δέ δέ , , ἢ ἤ τὸ ὁ ἴσως ἴσος ἴσως ἢ τίη τοιοῦτόν τι τις · · οὕτως οὕτως γὰρ γάρ ἂν ἄν κατάδηλος κατάδηλος γίνεται γίγνομαι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀρέσκεται ἀρέσκω τοῖς ὁ ἐρωτωμένοις ἐρωτάω διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή ἀληθέσιν εἶναι εἰμί . . ἢ τίη γοῦν γοῦν τὰ ὁ εἰρημένα λέγω ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω προσαποκρίνεσθαι ἢ ἤ λέγειν λέγω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , τὸ ὁ ‘ ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ ’ ’ , , καὶ καί οὕτως οὕτως διορθοῦν διορθόω τὴν ὁ μοχθηρίαν μοχθηρία τῆς ὁ ἐρωτήσεως ἐρώτησις . . Εἰ δέ δέ τις τις ὑπολήψεται τὸν ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἔλεγχον ἔλεγχος εἶναι εἰμί . . Εἰπὼν λέγω πρὸ πρό ὀλίγου ὀλίγος φαινομένως ἐλέγχειν ἐλέγχω τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής καὶ καί οὐ οὐ κυρίως κύριος κυρίως νῦν νῦν φησιν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἴ εἰ τις τις ὑπολάβοι ὑπολαμβάνω κυρίως κύριος κυρίως ἐλέγχειν ἐλέγχω τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής καὶ καί μὴ μή φαινόμενον φαίνω εἶναι εἰμί ἔλεγχον ἔλεγχος τὸν ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος σοφίσματα σόφισμα , , συμβήσεται συμβαίνω πάντας πᾶς ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω καὶ καί αὐτοὺς αὐτός τοὺς ὁ ἐπιστήμονας ἐπιστήμων · · παρακρούονται παρακρούω γὰρ γάρ καὶ καί οὗτοι οὗτος ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής δι’ διά ὁμωνύμων ὁμώνυμος τινῶν καὶ καί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος . . καὶ καί εἰ εἰ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω καὶ καί ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος ἔλεγχος ἔλεγχος λογίζεται λογίζομαι , , οὐ οὐ διαφευξεῖταί ποτε ποτε ὁ ὁ ἀποκρινόμενος τρόπον τρόπος τροπός τιν’ ἁ ὁ τὸ ὁ ὅς ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω · · παρὰ παρά γὰρ γάρ τοῖς ὁ ἀληθῆ ἀληθής λέγουσιν λέγω ἔλεγχον ἔλεγχος τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω ἔλεγχον ἔλεγχος καὶ καί παραλογισμὸν παραλογισμός ἀδύνατον ἀδύνατος διαφυγεῖν διαφεύγω τὸ ὁ μὴ μή ἐλεγχθῆναι ἐλέγχω , , καὶ καί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τὸ ὁ μὴ μή οὐκ οὐ ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός τινὰ προσέθηκε προστίθημι , , διότι διότι μὴ μή κυρίως κύριος κυρίως ἐστὶν εἰμί οὗτος οὗτος ἔλεγχος ἔλεγχος . . πῶς πῶς πως δὲ δέ πάντας πᾶς συμβήσεται συμβαίνω ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω , , ἐπάγει ἐπάγω · · ἐπὶ ἐπί γὰρ γάρ τῶν ὁ ὁρατῶν ὁρατός , , ἤτοι τῶν ὁ τῇ ὁ ὅς τῇ ὁράσει ὅρασις ὑποπιπτόντων ὑποπίπτω , , ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον πολλάκις πολλάκις , , ὃ ὅς ἔφησεν φημί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , ἀποφῆσαι ἀπόφημι πάλιν πάλιν , , καὶ καί ὃ ὅς ἀπέφησε ἀπόφημι , , φῆσαι φημί . . πρῶτον πρῶτος πρότερος δὲ δέ καλῶς καλός ἄν ἄν ἔχοι ἔχω τὴν ὁ ἀγωγὴν ἀγωγή τοὐ σοφίσματος σόφισμα ἐκθέσθαι ἐκτίθημι καὶ καί οὕτως οὕτως τὰ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἀναθρῆσαι . . περικαλύψαντες περικαλύπτω τὸν ὁ μουσικὸν μουσικός Κορίσκον κορίσκος ὀθόνῃ ὀθόνη ἢ ἤ ἄλλῳ ἄλλος τινὶ οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἠρώτων ἐρωτάω · · ἆρ’ οἶδας οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος μουσικός μουσικός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · τί τι δ’ , , οἶδας οἶδα τὸν ὁ κεκαλυμμένον καλύπτω ὅστις ὅστις ἐστίν εἰμί ; ; οὔ οὐ . . εἶτα εἶτα ἀφελόντες ἀφαιρέω τὸ ὁ περικάλυμμα , , τί τίς τις δ’ δ’ , , οἶδας , , ἔλεγον λέγω , , τοῦτον οὗτος ὅστις ὅστις ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · οἶδας οἶδα ἄρα ἄρα τοῦτον οὗτος καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι μουσικός μουσικός ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὐκ οὐ οἶδας οἶδα · · ὃν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἠγνόεις , , ὅτε ὅτε περικεκαλυμμένος ἦν εἰμί ὅστις ὅστις ἦν εἰμί , , τοῦτον οὗτος οὐδ’ εἰ εἰ ἦν εἰμί μουσικὸς μουσικός ἐγίνωσκες · · οἶδας οἶδα ἄρα ἄρα τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός καὶ καί μουσικὸν μουσικός καὶ καί μὴ μή μουσικόν μουσικός , , ἤτοι ἤτοι μουσικὸν μουσικός καὶ καί ἄμουσον , , ὥστε ὥστε ὃ ὅς ἀπέφησας ἀπ’ ἀπό αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ὄνομα ὄνομα , , τὸ ὁ ὅς ‘ μουσικός’ , , τοῦτο οὗτος κατέφησας κατ’ κατά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . πάλιν πάλιν ἆρ’ οἶδας οἶδα τὸν ὁ κεκαλυμμένον καλύπτω ὅστις ὅστις ἐστίν εἰμί ; ; οὔ οὐ . . εἶτα εἶτα ἀποκαλύψαντες ἀποκαλύπτω , , τί τίς τις δέ δέ , , οἶδας οἶδα τοῦτον οὗτος ; ; ναί ναί · · Κορίσκος Κορίσκος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἔφησας φημί αὐτὸν αὐτός καὶ καί μὴ μή Κορίσκον κορίσκος · · ὃν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ὅλως ὅλος ὅλοξ ἠγνόεις τίς τις ἐστιν εἰμί , , οὐδὲ οὐδέ εἰ εἰ Κορίσκος Κορίσκος ἐστὶν εἰμί ἐγίνωσκες · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα κατέφησας κατ’ κατά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἀπέφησας . . τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω · · συμβέβηκε συμβαίνω γὰρ γάρ τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος τὸ ὁ ὅς κεκαλυμμένῳ εἶναι εἰμί . . οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη δὲ δέ τὸ ὁ ὑπάρχον ὑπάρχω τῷ τῷ συμβεβηκότι συμβαίνω ὑπάρχειν ὑπάρχω καὶ καί τῷ ὁ πράγματι πρᾶγμα ᾧ ὑπάρχει τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὑπάρχει ὑπάρχω τὸ ὁ δισύλλαβον τῷ τῷ λευκῷ λευκός , , τὸ ὁ δὲ δέ λευκὸν λευκός συμβέβηκε συμβαίνω τῷ ὁ Ἀλκιβιάδῃ Ἀλκιβιάδης , , ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τὸ ὁ δισύλλαβον ὑπάρχειν ὑπάρχω τῷ ὁ Ἀλκιβιάδῃ Ἀλκιβιάδης · · οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης δισύλλαβον οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τὸν ὁ κεκαλυμμένον καλύπτω ἀγνοῶ ἀγνοέω , , συμβέβηκε συμβαίνω δὲ δέ τὸ ὁ κεκαλύφθαι καλύπτω τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος , , ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί ἀγνοεῖν ἀγνοέω τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος . . ὥστε ὥστε δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός ( ( τοιοῦτον γὰρ γάρ τὸ ὁ τοῦ ὁ ἐγκεκαλυμμένου ἐγκαλύπτω ) ) ἢ ἤ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἢ ἤ παρά παρά τι τι τούτων οὗτος . . τὸ ὁ τοιοῦτον σόφισμα σόφισμα ἔλυον ἐλύω λύω οὕτως οὕτως ἐκεῖνοι ἐκεῖνος λέγοντες λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦτον οὗτος τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος οἶδα οἶδα μουσικὸν μουσικός τὸν ὁ φαινόμενον φαίνω καὶ καί τοῦτον οὗτος οἶδα οἶδα Κορίσκον κορίσκος , , τὸν ὁ δὲ δέ κεκαλυμμένον καλύπτω καὶ καί ἄμουσον καὶ καί οὐ οὐ Κορίσκον κορίσκος . . ἡ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν διάνοια διάνοια καὶ καί ἡ ὁ τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἀγωγὴ ἀγωγή τοιαύτη τοιοῦτος τις τις ἂν ἄν εἴη εἰμί . . τὰ ὁ δὲ δέ κατὰ κατά τὴν ὁ λέξιν λέξις ὧδε ὧδε ἄν ἄν ἔχοι ἔχω . . ὁρατὰ ὁρατός λέγει λέγω τὰ ὁ κατ’ κατά ἐνέργειαν ὁρατά ὁρατός , , ἃ ὅς ὅς2 βλέποντες βλέπω γνωρίζομεν γνωρίζω , , κεκαλυμμένα καλύπτω δὲ δέ ὄντα εἰμί ἀγνοοῦμεν ἀγνοέω · · ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος γὰρ γάρ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον ὃ ὁ ἔφησέ φημί τις τις ἀποφῆσαι ἀπόφημι καὶ καί ὃ ὅς ἀπέφησέ τις τις καταφῆσαι κατάφημι · · ὃν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἔλεγε λέγω μουσικὸν μουσικός ὁρῶν ὁράω , , τοῦ|τον περικεκαλυμμένον ὄντα εἰμί καὶ καί μὴ μή ὁρώμενον ὁράω εἴποι λέγω εἶπον ἄμουσον · · καὶ καί ὃν ὅς ὅς2 λέγει λέγω ἄμουσον περικεκαλυμμένον ὄντα εἰμί , , τοῦτον οὗτος μουσικὸν μουσικός ἂν ἄν εἴποι λέγω εἶπον ἀφαιρεθέντος ἀφαιρέω θέντος τοῦ ὁ περικαλύμματος . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος , , φησί φημί , , τῶν ὁ ὁρατῶν ὃ ὁ ἔφησεν φημί ὄνομα ὄνομα , , ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἀποφῆσαι ἀπόφημι , , πάλιν πάλιν ὃν ὅς ὅς2 ἔφησε φημί λευκόν λευκός , , ἀναγκαῖον ἀναγκαῖος ἀποφῆσαι ἀπόφημι καὶ καί εἰπεῖν λέγω εἶπον μὴ μή λευκόν λευκός . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς εἴπομεν λέγω εἶπον λύειν λύω , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἢ ἤ καθ’ κατά ἕτερόν τι τι , , ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐρεῖ λέγω ἐρῶ , , ὅτε ὅτε τὰς ὁ λύσεις λύσις τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα ἐκτίθεται ἐκτίθημι , , ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή ὡς ὡς ὡς οὗτοι οὗτος . . Ὁ γὰρ γάρ αὐτὸς αὐτός ἔσται εἰμί λόγος λόγος τὸ ὁ τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος . . Ὃ λέγει λέγω τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί · · τὸ ὁ ὅς λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος οἶδα οἶδα ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ τοῦτον οὗτος τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ‘ ‘ ἆρα ἆρα οἶδας οἶδα τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος ὅτι ὅτι2 ὅτι μουσικός μουσικός ἐστι εἰμί ; ; ναῖ’ , , τοῦτο οὗτος ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἆρ’ οἶδας οἶδα τοῦτον οὗτος τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος ὅτι ὅτι2 ὅτι μουσικός μουσικός ἐστιν εἰμί ; ; ’ · · ὃν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ νῦν νῦν λέγεις λέγω μουσικὸν μουσικός ἢ τίη Κορίσκον κορίσκος , , ὅτε ὅτε ἀφῃρέθη ἀφαιρέω τὸ ὁ περικάλυμμα , , τοῦτον οὗτος ἔλεγες καὶ καί ὅτε ὅτε κεκαλυμμένος καλύπτω ἦν εἰμί . . καὶ καί ἔτι ἔτι σαφέστερον σαφής περὶ περί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ἔλυόν τινες τις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα λέγοντες λέγω τοῦτον οὗτος μὲν μέν τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος εἰδέναι οἶδα μουσικόν μουσικός , , τοῦτον οὗτος δ’ ἄμουσον , , ἐπὶ ἐπί διαφόρων διάφορος προσώπων πρόσωπον τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις φέροντες φέρω καὶ καί δύο γε ὑποκείμενα λαμβάνοντες λαμβάνω . . οὓς ὅς ὅς2 λύειν λύω ἀνωφελῶς ἀνωφελής φησι φημί λέγων λέγω ὁ ὁ γὰ¦ρ αὐτὸς αὐτός ἔσται εἰμί λόγος λόγος τὸ ὁ τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος μουσικὸν μουσικός ἢ ἤ ἄμουσον τῷ τῷ τοῦτον οὗτος τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος , , τοῦτο οὗτος διὰ διά τούτων οὗτος λέγων λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡνίκα ἡνίκα φαμὲν φημί ‘ ‘ ἆρ’ οἶδας οἶδα τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος μουσικόν μουσικός ; ; ’ , , τοῦτόν φαμεν φημί τὸν ὁ ἕνα τῷ τῷ ἀριθμῷ ἀριθμός καὶ καί οὐ οὐ πολλούς πολύς , , ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ ὀθόνῃ ὀθόνη κεκαλυμμένον καλύπτω , , ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ καταφάσκεται καὶ καί ἀποφάσκεται . . ἀνατρέψας ἀνατρέπω οὖν οὖν τοὺς ὁ κακῶς κακός λύοντάς φησιν φημί ἀλλ’ ἀλλά ἴσως ἴσος ἴσως οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω , , ὃ ὅς δυνάμει δύναμις τοιοῦτον ἂν ἄν εἴη εἰμί · · ἴσως ἴσος ἴσως οὐχ οὐ οὕτω οὕτως δεῖ δέω δέω2 δεῖ διορθοῦσθαι διορθόω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὅδε ὅδε ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος μουσικὸς μουσικός καὶ καί ὅδε ὅδε ἄμουσος ἄμουσος , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω , , τουτέστι τὸ ὁ Κορίσκος Κορίσκος οὐχ οὐ ἓν σημαίνει σημαίνω . . οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἑνὸς δηλωτικὸν τὸ ὁ Κορίσκος ὄνομα ὄνομα , , ὥσπερ ὥσπερ οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης καὶ καί ὁ ὁ λευκὸς λευκός Σωκράτης Σωκράτης · · εἰ γὰρ γάρ καὶ καί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ ἕν ἐστιν εἰμί ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος καὶ καί ὁ ὁ κεκαλυμμένος καλύπτω Κορίσκος Κορίσκος , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης καὶ καί ὁ ὁ λευκὸς λευκός Σωκράτης Σωκράτης , , ἀλλὰ ἀλλά τῷ τῷ λόγῳ λόγος οὐχ οὐ εἷς ἐστιν εἰμί . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐλεγχοειδὲς καὶ καί παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω . . εἶτα εἶτα ἐπειδὴ ἐπεί εἶπεν λέγω εἶπον “ “ εἴ εἰ τις τις ὑπολήψεται τὸν ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ” ” , , οὗτος οὗτος δὲ δέ τοῦ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω τέθεικε τίθημι παράδειγμα παράδειγμα , , ἐπιφέρει ἐπιφέρω οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἐκεῖ ἐκεῖ τοὔνομα ὄνομα , , ἐκεῖ ἐκεῖ λέγων λέγω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ καθ’ κατά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία · · ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος γὰρ γάρ οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε τι τι διαφέρει διαφέρω τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς περὶ περί Κορίσκου Κορίσκος ἐρωτᾶν ἐρωτάω καὶ καί κεκαλυμμένου . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ εἰ εἰ δὲ δέ τῶ τῷ μὲν μέν τὸ ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς λέγειν λέγω Κορίσκον κορίσκος ἀποδώσει ἀποδίδωμι πρὸς πρός τοὺς ὁ κακῶς κακός λύοντας ἀναφέρεται ἀναφέρω καὶ καί ἔστιν εἰμί ἀνατρεπτικὸν αὐτῶν αὐτός · · λέγει λέγω γὰρ γάρ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα οἰκεῖον οἰκεῖος ὀφείλειν ὀφείλω εἶναι εἰμί ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις . . πῶς πῶς πως γοῦν γοῦν ὑμεῖς μὴ μή ἐρωτηθέντες ἐρωτάω ‘ ‘ ἆρ’ οἶδας οἶδα τόνδε ὅδε ἢ ἤ τόνδε ὅδε τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος ; ; ’ ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα τοῦτο οὗτος ἐπάγετε ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐν ἐν τῷ τῷ μέν μέν , , ἤγουν ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ προτάσεων πρότασις , , ὡς ὡς ὡς ἐκεῖνοι ἐκεῖνος λέγουσιν λέγω , , ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος μουσικός μουσικός , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα προστεθήσεται τὸ ὁ ὅς ὅδε ὅδε , , ἄτοπον ἄτοπος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐδὲν οὐδείς γὰρ γάρ μᾶλλον μᾶλλον θατέρῳ ἕτερος τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπίσης ἐπίσης ἔδει δέω δέω2 δεῖ καὶ καί ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα τεθεῖσθαι τὸ ὁ ὅς τόνδε ὅδε · · ἢ τίη γὰρ γάρ καὶ καί ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις προσκείσθω πρόσκειμαι τὸ ὁ ὅς ὅδε ὅδε ἤ ἤ , , εἰ εἰ μὴ μή ἐν ἐν ἐκεί - - ναις , , μηδὲ μηδέ ἐπὶ ἐπί τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα . . Οὐ οὐ μὴν μήν ἀλλ’ ἀλλά ἐπειδὴ ἐπεί ἄδηλος ἄδηλος μέν μέν ἐστι εἰμί . . Νῦν νῦν διδάσκει διδάσκω ὅτι ὅτι2 ὅτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἐρωτώμενόν τι τις ὁμώνυμον ὁμώνυμος διαίρεσιν διαίρεσις αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ποιεῖσθαι ποιέω καὶ καί ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ τῶν ὁ σημαινομένων σημαίνω ἐρωτᾷ ἐρωτάω τοῦτο οὗτος ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή οὕτως οὕτως ποιήσει ποιέω , , ἄδηλός ἐστι εἰμί , , κἄν ἐάν κἀν τε τε ἐλήλεγκται ἐλέγχω , , κἄν ἐάν κἀν τε τε οὔ οὐ . . οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν ἐπειδὴ ἐπεί ἄδηλός ἐστιν εἰμί εἰ εἰ ἐλέγχεται ἐλέγχω ὁ ὁ μὴ μή διαίρεσιν τοῦ ὁ ὁμωνύμου ὁμώνυμος ἢ τίη ἀμφιβόλου ἀμφίβολος λόγου λόγος ποιούμενος ποιέω , , δέδοται δίδωμι δὲ δέ τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω τὸ ὁ διελεῖν διαιρέω , , εἰ εἰ μὴ μή οὗτος οὗτος , , ὁ ὁ ἀποκρινόμενός [ [ ὄ ὄ ] ] φημι φημί , , διορίζει διορίζω τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , ἤγουν μὴ μή διαιρεῖ διαιρέω διαίρω ἀλλ’ ἀλλά ἀπλῶς λαμβάνει λαμβάνω , , ἁμαρτάνει ἁμαρτάνω καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ τοῦ ὁ φαινομένως ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω αἴτιός αἴτιος ἐστι εἰμί . . συμβαίνει συμβαίνω δ’ δ’ ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν , , καὶ καί εἰ εἰ μὴ μή αὐτὸς αὐτός ἐλήλεγκται ἐλέγχω , , τόν ὁ ὅς γε γε λόγον λόγος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐληλέγχθαι ἐλέγχω · · οἷον οἷος εἰ εἰ ἐρωτηθείη τις τις ‘ ἆρά γε γε ὁ ὁ κύων κύων καύματα καῦμα ποιεῖ ποιέω ; ; ’ , , εἶτα εἶτα ὁ ὁ ἀποκρινόμενος εἴπῃ λέγω εἶπον ναὶ πρὸς πρός τὸν ὁ ἀστρῷον | | ἀποβλέψας ἀποβλέπω , , μὴ μή διέληται δὲ δέ τὰ ὁ ὅς τοῦ ὁ κυνὸς σημαινόμενα σημαίνω , , f f . . 41r αὐτὸς αὐτός μὲν μέν δοκεῖ δοκέω μὴ μή ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω ὡς ὡς τὸν ὁ ἀστρῷον δοὺς δίδωμι καύματα καῦμα ποιεῖν ποιέω , , ἡ ὁ δὲ δέ διάλεξις διάλεξις αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἀπόκρισις ἀπόκρισις οὐκ οὐ ἄν ἄν τοῦτο οὗτος ἐκφύγῃ ἐκφεύγω ἅτε μὴ μή διελοῦσα . . συμβαίνει συμβαίνω δέ δέ , , φησί φημί , , πολλάκις πολλάκις συνορῶντα συνοράω τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω καὶ καί εἰδότα οἶδα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁμώνυμός ὁμώνυμος ἐστιν εἰμί ἢ τίη ἀμφίβολος ἀμφίβολος ὁ ὁ λόγος λόγος ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω , , μὴ μή ποιεῖσθαι ποιέω διαίρεσιν τοῦ ὁ ἐρωτωμένου ἐρωτάω ὀκνοῦντα ὀκνέω πρὸς πρός τοῦτο οὗτος καὶ καί ἀναδυόμενον , , ἵνα ἵνα μὴ μή δόξῃ δοκέω δύσκολος δύσκολος εἶναι εἰμί ἅτε συνεχῆ συγχέω ποιούμενος ποιέω τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής σταὶ κατ’ κατά ἐνδελεχισμὸν ἐνδελεχισμός ἐρωτῶσιν ἐρωτάω ὁμώνυμα καὶ καί ἀμφίβολα ἀμφίβολος τὰ ὁ ἐρωτήματα ἐρώτημα , , εὐλαβεῖται εὐλαβέομαι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , ἵνα ἵνα μὴ μή δόξῃ δοκέω δυσχερής δυσχερής , , εἰ εἰ ἅπαντα ἅπας ἐπιχειροίη ἐπιχειρέω διαιρεῖν διαιρέω διαίρω . . εἶτα εἶτα οἰομένων τῶν ὁ ἀποκρινομένων ἀποκρίνω μηδὲν ἄτοπον ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν συμβῆναι συμβαίνω , , βῆναι βαίνω , , εἰ εἰ χωρὶς χωρίς διαιρέσεως διαίρεσις δώσουσι δίδωμι τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , ἀπαντήσει ἀπαντάω τι τις πολλάκις πολλάκις παράδοξον παράδοξος . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε φυλακτέον φυλάσσω φυλακτέος τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω τοιαύτην τοιοῦτος ποιεῖσθαι ποιέω ἀπόκρισιν ἀπόκρισις , , καὶ καί ἐπεὶ ἐπεί ἐφεῖται αὐτῷ αὐτός διαιρεῖν διαιρέω διαίρω τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω , , μὴ μή ὀκνητέον ὀκνέω πρὸς πρός τοῦτο οὗτος . . Εἰ δὲ δέ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα μὴ μή ἓν ποιεῖ ποιέω τις τις . . Νῦν νῦν διδάσκει διδάσκω τὴν ὁ γένεσιν γένεσις τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία καὶ καί τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία , , καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω ταύτας οὗτος γίνεσθαι γίγνομαι · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν ἐκείνῳ πλείω πολύς πλείων ὄντα εἰμί τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω ἓν ἔχει ἔχω τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὧδε ὧδε , , εἰ εἰ καὶ καί ἕν ἐστιν εἰμί ὄνομα ὄνομα , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν πλειόνων πολύς πλείων ἐστὶ εἰμί σὴ μαντικόν μαντικός . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν μὴ μή ἦν εἰμί ὁ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιῶν ποιέω παραλογισμός παραλογισμός , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἦν εἰμί ὁ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή ἦν εἰμί ἀμφιβολία ἀμφιβολία ἢ τίη ὁμωνυμία ὁμωνυμία , , ἢ τίη ἀληθὴς ἀληθής ἔλεγχος ἔλεγχος ἐγίνετο γίγνομαι ἢ ἤ οὐδ’ οὐδέ ὅλως ὅλος ὅλοξ ἐγίνετο γίγνομαι . . οἷον οἷος εἰ εἰ μὴ μή ἦν εἰμί τὸ ὁ κύων κύων ὄνομα ὄνομα πολλῶν πολύς σημαντικόν σημαντικός , , ἀλλ’ ἀλλά ἕν τι τις ἐδήλου δηλόω , , οἷον οἷος τὸν ὁ ἀστρῷον μόνον μόνος , , εἰ εἰ ἠρωτήθη ἐρωτάω τις τις ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὁ ὁ κύων κύων ὑλακτεῖ ὑλακτέω ; ; ’ , , ἀπέφησε ἀπόφημι δὲ δέ ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω , , ἠλέγχθη ἐλέγχω ἂν ἐάν κυρίως κύριος κυρίως οὐχί οὐ · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ μόνον μόνος τὸν ὁ ἀστρῷον ὁ ὁ κύων κύων σημαίνει σημαίνω , , εἰ εἰ ἐρωτηθείη ἆρα ἆρα ὑλακτεῖ ὑλακτέω ; ; ’ ’ καὶ καί ἐρεῖ λέγω ἐρῶ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχί οὐ , , οὐδ’ οὐδέ ὅλως ὅλος ὅλοξ ἐλήλεγκται ἐλέγχω · · εἰ εἰ δὲ δέ κατέφησεν κατάφημι , , ἠλέγχθη ἐλέγχω ἄν ἄν . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ὁ ὁ ὁμώνυμόν ὁμώνυμος τι τις ἐρωτῶν πλείω ἐρωτήματα ἐρώτημα ἐρωτᾷ ἐρωτάω , , δείκνυσι δείκνυμι . . τί τι γὰρ γάρ διαφέρει διαφέρω τὸ ὁ ὅς εἰπεῖν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἆρα ὁ ὁ Καλλίας Καλλίας καὶ καί ὁ ὁ Θεμιστοκλῆς Θεμιστοκλέης μουσικοί μουσικός εἰσι εἰμί ; ; ’ τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὁ ὁ κύων κύων ὑλακτεῖ ὑλακτέω ; ; ’ · · ἐπὶ ἐπί ἀμφοτέρων ἀμφότερος πλείω πολύς πλείων τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα · · πᾶν πᾶς γὰρ γάρ τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , εἰ εἰ μὴ μή ἀπλοῦν εἴη εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ὁμώνυμον ὁμώνυμος καὶ καί πλείω πολύς πλείων δηλοῖ δηλόω τοὐ ἑνός , , ἐν ἐν ἐρωτήσει ἐρωτάω παραλαμ - - βανόμενον πολλὰ πολύς ἐρωτᾷ ἐρωτάω . . Εἰ οὖν οὖν μὴ μή ὀρθὸν πρὸς πρός δύο γε ἐρωτήσεις ἐρωτάω . . Ἐπειδὴ ἀνοίκειόν ἀνοίκειος ἐστι εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός δύο γε ἐρωτήσεις ἐρωτάω μίαν ποιεῖσθαι ποιέω ἀπόκρισιν ἀπόκρισις , , μηδὲ μηδέ τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος λοιπὸν λοιπός μία ἔστω εἰμί ἀπόκρισις ἀπόκρισις · · ὡς ὡς γὰρ γάρ εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , ὁ ὁ ὁμώνυμον ὁμώνυμος ἐρωτῶν πλείω πολύς πλείων ἐρωτᾷ ἐρωτάω . . ἀλλ’ ἀλλά οὐδὲ οὐδέ ἐὰν ἐάν κατὰ κατά πάντων πᾶς τῶν ὁ πραγμάτων πρᾶγμα τῶν ὁ ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ ὁμωνύμου ὁμώνυμος ὀνόματος ὄνομα σημαινομένων σημαίνω ἐστιν εἰμί ἀληθὲς ἀληθής τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω . . οἷον οἷος εἰ εἰ ἐρωτήσει ἐρωτάω τις τις ‘ ‘ ἆρ’ ὁ ὁ Αἴας Αἴας ζῷον δίπουν δίπους ; ; ’ , , τοῦτο οὗτος ἀληθὲς ἀληθής μέν μέν ἐστι εἰμί καὶ καί κατ’ κατά ἀμφοτέρων ἀμφότερος τῶν ὁ Αἰάντων , , οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις μίαν ποιῆσαι ποιέω , , καὶ καί διὰ διά τὸν ὁ τῆς ὁ προτάσεως πρότασις λόγον λόγος τὸν ὁ λέγοντα λέγω ‘ ‘ μιᾷ ἐρωτήσει ἐρωτάω μία ἔστω εἰμί ἀπόκρισις ἀπόκρισις ’ ’ ( ( ὦδε δὲ δέ διτταὶ οὖσαι εἰμί αἰ εἰ ἐρωτήσεις ἐρωτάω ἁπλῆν ἁπλόος ἐπιδέχονται ἐπιδέχομαι τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ) ) , , καὶ καί ἵνα ἵνα μὴ μή συνεθισθέντες συνεθίζω μίαν ἀπόκρισιν ἀπόκρισις διδόναι δίδωμι ἐπί ἐπί τινων ἀληθῶν ἐρωτημάτων ἐρώτημα πολλῶν πολύς καὶ καί ἐπὶ ἐπί ἄλλων ἄλλος μὴ μή τοιούτων τοιοῦτος πάθωμεν πάσχω τοῦτο οὗτος . . οὐδὲν γάρ γάρ , , φησί φημί , , διαφέρει διαφέρω τὸ ὁ ὁμώνυμόν ὁμώνυμος τι ἐρωτῆσαι ἐρωτάω καὶ καί τὸ ὁ ὅς τοιαύτην τοιοῦτος προαγαγεῖν προάγω ἐρώτησιν ἐρώτησις , , πότερον πότερος ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος καὶ καί ὁ ὁ Καλλίας Καλλίας οἴκοι οἶκος οἴκοι εἰσὶν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; κἄν γὰρ γάρ ἀληθὲς ἀληθής εἴη εἰμί τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί αὐτοὺς αὐτός οἴκοι οἶκος οἴκοι , , κἂν ἐάν τὸ ὁ ὅς μή μή , , ἀμφοτέρως ἀμφότερος ἀμφοτέρως πολλαὶ πολύς αἱ ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἀληθὲς ἀληθής εἴη εἰμί τὸ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον οἴκοι οἶκος οἴκοι αὐτοὺς αὐτός εἶναι εἰμί , , μία ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις . . Tοῦτο δ’ ὅμοιον ὅμοιος ὡς ὡς ὡς εἰ εἰ καὶ καί τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα . . Τοῦτο οὗτος , , φησί φημί , , τὸ ὁ πολλὰ πολύς ἐρωτηθέντα ἐρωτάω ἐρωτήματα ἐρώτημα μίαν ἀπόκρισιν ἀπόκρισις δοῦναι δίδωμι , , ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ἐρωτηθέντα ἐρωτάω τι τι ὁμώνυμον ὁμώνυμος ( ( τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα τεθείη τίθημι τοῖς ὁ ἑτέροις ἕτερος · · διαφόροις διάφορος γὰρ γάρ πράγμασι πρᾶγμα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν ἐπίκειται ἐπίκειμαι ὄνομα ὄνομα ) ) , , τὸ ὁ ὅς γοῦν γοῦν πρὸς πρός πολλὰ πολύς ἐρωτήματα ἐρώτημα ποιήσασθαι ποιέω μίαν ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ταὐτόν ἐστι εἰμί τῷ ὁ ὅς ἐρωτηθέντα ἐρωτάω τι τις ὁμώνυμον ὁμώνυμος ἀπόκρισιν ἀπόκρισις μίαν δοῦναι δίδωμι . . ὥσπερ ὥσπερ οὖν οὖν οὐ οὐ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός τὸ ὁ ὅς πρὸς πρός πολ|λὰ ἐρωτήματα ἐρώτημα μίαν ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ποιεῖν ποιέω , , οὕτω οὕτως καὶ καί τὸ ὁ πρὸς πρός ὁμώνυμόν ὁμώνυμος τι τις τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ποιεῖν ποιέω . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ μὴ μή δεῖν δέω δέω2 δεῖ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη οὒ φάσκειν φάσκω , , τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τοῦ ὁ μὴ μή ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω σθαι τὸν ὁ οὕτως οὕτως ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω καὶ καί τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὒ οὐ λέγοντα λέγω τίθησιν τίθημι . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος . . ἐπειδὴ ἐπεί πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα καὶ καί ἀδύνατόν ἀδύνατος ἐστι εἰμί πάντα πᾶς , , ὧν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα σημαντικόν σημαντικός , , διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ναὶ ἢ τίη τοῦ ὁ οὒ οὐ δηλῶσαι δηλόω , , εὔδηλον εὔδηλος ὡς ὡς οὐκ οὐ ἀποκρίνεται ἀποκρίνω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος μὲν μέν ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἤρετο , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος ἐπ’ ἐπί ἄλλου ἄλλος καταφήσει ἢ ἤ ἀποφήσει , , οὐδὲν ἀπεκρίθη ἀποκρίνω . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ὁ ὁ εἰπὼν λέγω ἀπόκρισιν ἀπόκρισις μίαν ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων κυρίαν κυρία ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ἐποίησατο , , ἀλλ’ ἀλλά εἴρηκε λέγω ἐρῶ μέν μέν τι τι καὶ καί ἔδοξε δοκέω τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον ναὶ ἢ ἤ οὔ οὐ , , ἀπόκρισιν ἀπόκρισις δὲ δέ οὐ οὐ δέδωκεν δίδωμι . . ἀπόκρισις ἀπόκρισις γάρ γάρ ἐστιν εἰμί , , ὅταν ὅταν , , ὅ τις τις ἐρωτηθῇ ἐρωτάω , , τοῦτο οὗτος αὐτὸ αὐτός ἢ τίη δῷ δίδωμι ἢ ἤ ἀπαρνήσηται · · ἄν ἄν δ’ ἄλλο ἄλλος μὲν μέν ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως ἔρηται ἔρομαι , , ἄλλο ἄλλος δὲ δέ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος φήσῃ φημί ἡ ὁ ἀποφήσῃ , , εἴρηκε λέγω ἐρῶ μέν μέν τι καὶ καί οὕτως οὕτως , , ὥσπερ ὥσπερ ἄν ἄν εἰ εἰ αὐτὸς αὐτός προαιρούμενος προαιρέω εἶπεν λέγω εἶπον , , ἀπόκρισιν ἀπόκρισις δὲ δέ οὐ οὐ δέδωκε δίδωμι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλ’ ἀλλά ἀξιοῦνταί πως πως πῶς ἐν ἐν τοῖς ὁ διαλεγομένοις ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἀλλ’ ἀλλά εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή κατὰ κατά ἀλήθειαν ἀλήθεια ἀποκρίνονται ἀποκρίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ ὁμωνύμοις τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ οὒ οὐ λέγοντες λέγω , , ὅμως ὅμως ἀξιοῦνται ἀξιόω , , τουτέστι νομίζονται νομίζω καὶ καί ὑπολαμβάνονται ὑπολαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀπόκρισιν ἀπόκρισις ἐποιήσαντο ποιέω ’ ’ . . νομίζονται νομίζω δέ δέ , , φησίν φημί , , ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω διὰ διά τὸ ὁ λανθάνειν λανθάνω τοὺς ὁ ἀκροατὰς ἀκροατής τὰ ὁ συμβαίνοντα συμβαίνω , , ἤγουν τὸ ὁ μιᾶς ἐρωτήσεως ἐρώτησις μίαν ἀπόκρισιν ἀπόκρισις εἶναι εἰμί καὶ καί τῶν ὁ πολλῶν πολύς πολλάς πολύς , , ἢ τίη μάλιστα μάλιστα διὰ διά τὸ ὁ λανθάνειν λανθάνω αὐτοὺς αὐτός ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν τοῖς ὁ ὁμωνύμοις ὁμώνυμος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀπόκρισις ἀπόκρισις · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον συμβαῖνον συμβαίνω · · συμβαίνει συμβαίνω γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ ὁμωνύμοις ὁμώνυμος τὴν ὁ νομιζομένην νομίζω ἀπόκρισιν ἀπόκρισις μὴ μή εἶναι εἰμί ἀπόκρισιν ἀπόκρισις . . ὅπερ ὅς ὅσπερ δὲ δέ ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός εἶπε λέγω εἶπον , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐνταῦθά ἐνταῦθα σησιν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πολλάκις πολλάκις ἀποκρίσεις δοτέον δίδωμι δοτέος ψευδεῖς ψευδής μᾶλλον μᾶλλον ἢ ἤ ἀληθεῖς ἀλήθω , , εἴπερ εἴπερ εὐχερέστερον εὐχερής ταύτας οὗτος ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως δέξαιτο δέχομαι δείκνυμι · · ἐπεὶ γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ὥσπερ ὥσπερ ἔλεγχοί τινες τις οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί μὲν μέν ἀληθῶς ἀληθής , , δοκοῦσι δοκέω δὲ δέ εἶναι εἰμί , , τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός δὴ δή τρόπον τρόπος τροπός καὶ καί λύσεις λύω εἰσί εἰμί τινες τις οὐκ οὐ οὖσαι εἰμί μὲν μέν δοκοῦσαι δέ δέ τισιν , , ἃς ὅς καὶ καί προκομιστέον μᾶλλόν ποτε ποτε ἤπερ τὰς ὁ ἀληθεῖς ἀληθής · · πρὸς πρός τὸν ὁ ὅς πάντῃ πᾶς πάντῃ γὰρ γάρ ἀνθιστάμενον , , ὡς ὡς τὸ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἔχει ἔχω παράγγελμα παράγγελμα , , διὰ διά πάντων πᾶς δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀντιτάττεσθαι ἀντιτάσσω . . ἀλλὰ ἀλλά μηδὲ μηδέ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς , , φησίν φημί , , ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , ἀλλ’ ἀλλά ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί αὐτὸς αὐτός πολλάκις πολλάκις εἶπε λέγω εἶπον , , τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἴσως ἴσος ἴσως ’ ’ λεκτέον λέγω λεκτέος καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἔστω εἰμί ’ ’ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ δοκεῖ δοκέω ’ ’ · · οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός γὰρ γάρ καὶ καί τούτων οὗτος προσλεγομένων δυνήσεται δύναμαι γενέσθαι γίγνομαι ὁ ὁ σοφιστικὸς σοφιστικός ἔλεγχος ἔλεγχος · · τοῦτον οὗτος γὰρ γάρ καλεῖ καλέω παρεξέλεγχον λεγχον διὰ διά τὸ ὁ ἔξω ἔξω εἶναι εἰμί τοῦ ὁ κυρίως κύριος κυρίως καὶ καί ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχου ἐλέγχω . . Έπεὶ δὲ δέ πῶς πῶς πως αἰτεῖται αἰτέω τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή δῆλον δῆλος . . Έπειδή , , φησί φημί , , δῆλόν δῆλος ἐστι εἰμί τί τίς τις τὸ ὁ ὅς ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω , , τότε τότε τοτέ δὲ δέ οἰόμεθα οἴομαι τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω καὶ καί λαμβάνειν λαμβάνω τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω , , ὅταν ὅταν ᾖ εἰμί σύν σύν - - ἐγγὺς ἐγγύς καὶ καί ταὐτὸν αὐτός τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα τῷ τῷ προβλήματι πρόβλημα , , λέγει λέγω ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος εὐθὺς εὐθύς ἀναιρεῖν ἀναιρέω ἀναίρω ἔνια ἔνιοι τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα καὶ καί μηδ’ ὅλως ὅλος ὅλοξ συγχωρεῖν συγχωρέω λέγοντος λέγω τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τῷ τῷ ἐρωτῶντι ἐρωτάω τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω · · ἐγγὺς ἐγγύς γάρ γάρ εἰσι εἰμί καὶ καί ταὐτὰ αὐτός τὰ ὁ ἐρωτώμενα τῷ ὁ προκειμένῳ προβλήματι πρόβλημα . . οἷον οἷος εἰ εἰ προκειμένου συμπερανθῆναι συμπεραίνω τὴν ὁ ἡδονὴν ἡδονή ἀγαθὸν ἀγαθός ἔροιτο ἐρέω ‘ ‘ ἆρά γε γε ἡ ὁ χαρὰ χαρά ἀγαθόν ἀγαθός ; ; ’ , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος , , ἀλλὰ ἀλλά ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖ αἰτέω . . ἔτι ἔτι ὅταν ὅταν τις τις ἀξιοῖ ἀξιόω τι τι συμπέρασμα συμπέρασμα ψευδές ψευδής τε τε καὶ καί ἄδοξον ἄδοξος , , ὃ ὅς ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἐκ ἐκ ψευδῶν συνήχθη συνάγω προτάσεων πρότασις ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ ψευδὲς ψευδής ἀεὶ ἀεί ἐκ ἐκ ψευδῶν ) ) , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ῥητέον λέγω ῥητέος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ψευδεῖς ψευδής ἢ ἤ ἄδοξοι ἄδοξος αἱ ὁ προτάσεις αἱ ὁ τὸ ὁ τοιοῦτον συναγαγοῦσαι συμπέρασμα συμπέρασμα . . τὰ ὁ γὰρ γάρ συμπεράσματα συμπέρασμα , , ἅπερ ὅς αὐτὸς αὐτός συμβαίνοντα συμβαίνω εἶπε λέγω εἶπον , , τῆς ὁ αὐτῆς αὐτός εἰσι εἰμί θέσεως θέσις θέσεις δὲ δέ λέγει λέγω νῦν νῦν τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ) ) · · ὁποῖαι ὁποῖος γάρ γάρ εἰσιν εἰμί αἱ ὁ προτάσεις , , τάσεις , , τοιαῦτα τοιοῦτος καὶ καί τὰ ὁ συμπεράσματα συμπέρασμα . . ὥστε ὥστε εἴπερ εἴπερ ἄδοξον ἄδοξος τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί αἱ ὁ προτάσεις ἄδοξοι ἄδοξος . . Ἔτι ἔτι ὅταν τὸ ὁ καθόλου καθόλου μὴ μή ὀνόματι ὄνομα ληφθῇ λαμβάνω . . Ως ἐν ἐν παραβολῇ παραβολή λαμβάνεσθαι λαμβάνω ὃ ὅς βουλόμεθα βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός εἴρηκεν λέγω ἐρῶ , , ὅταν ὅταν ὃ ὅς βουλόμεθα βούλομαι λαβεῖν λαμβάνω οὕτως οὕτως ἐρωτῶμεν ἐρωτάω ὡς ὡς οὐκ οὐ αὐτὸ αὐτός θέλοντες ἐθέλω ἀλλὰ ἀλλά δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἄλλο ἄλλος βουλόμενοι λαβεῖν λαμβάνω , , οἷον οἷος βουλόμενοι τὴν ὁ ἐγκράτειαν ἐγκράτεια λαβεῖν λαμβάνω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀρετή ἀρετή ἐστι εἰμί , , μὴ μή εἴποιμεν ‘ ‘ ἆρά γε γε ἡ ὁ ἐγκράτεια ἐγκράτεια ἀρετή ἀρετή ἐστιν εἰμί ; ; ’ ’ ἀλλ’ ἀλλά ἆρά γε γε ὥσπερ ὥσπερ ἡ ὁ ἐγκράτεια ἐγκράτεια ἀρετή ἀρετή , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία | καὶ καί ἡ ὁ δικαιοσύνη δικαιοσύνη ; ; ’ . . εἰ εἰ οὖν οὖν καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα παραβολὴν παραβολή τοῦτο οὗτος λέγει λέγω , , εἴη εἰμί ἂν ἄν τοῦτο οὗτος λέγων λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὅταν ὅταν τὸ ὁ καθόλου καθόλου μὴ μή ὀνόματι ὄνομα , , τουτέστι μὴ μή αὐτὸ αὐτός καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ ληφθῇ λαμβάνω μηδ’ ὡς ὡς δι’ διά αὑτό ὀνόματι ὄνομα γὰρ γάρ λαμβάνεταί τι τις , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα αὐτόθεν αὐτός αὐτόθεν αὐτὸ αὐτός ληφθῇ λαμβάνω , , οἷον οἷος τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος μία ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἢ ἤ ἡ ὁ ἐγκράτεια ἐγκράτεια ἀρετή ἀρετή , , παραβολῇ δέ δέ , , ὅταν ὅταν λόγῳ λόγος καὶ καί μὴ μή δι’ διά ἑαυτὸ ἑαυτοῦ ἀλλὰ ἀλλά ἄλλου ἄλλος χάριν χάρις ) ) , , ὅταν ὅταν οὖν οὖν τὸ ὁ καθόλου καθόλου παραβολῇ παραβολή ληφθῇ λαμβάνω , , ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ οὕτως οὕτως δέδωκεν δίδωμι οὐδ’ οὐδέ ὡς ὡς ἔδωκεν δίδωμι ἔλαβεν λαμβάνω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τὴν ὁ ἐγκράτειαν ἐγκράτεια δέδωκεν δίδωμι ἀρετὴν ἀρετή ἀλλὰ ἀλλά τὴν ὁ ἀνδρείαν ἀνδρεία . . εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή οὕτως οὕτως εἴληπται λαμβάνω τὸ ὁ τῆς ὁ παραβολῆς παραβολή , , εἴη ἐάω ἂν ἀνά λέγων λέγω , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ καθόλου καθόλου μὴ μή ὀνόματι ὄνομα ληφθῇ λαμβάνω , , ἀλλὰ ἀλλά παραβολῇ παραβολή καὶ καί λόγῳ λόγος , , ῥητέον λέγω ῥητέος τὸ ὁ ὅς καὶ καί τό ὁ ὅς . . μὴ μή ὀνόματι ὄνομα δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά λόγῳ λόγος ληφθήσεται τὸ ὁ καθόλου καθόλου οὕτως οὕτως · · ἀρά ἀρά ἀρή γε γε ἡ ὁ ἔλαφος ἔλαφος τετράπους οὖσα εἰμί διχηλή ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · τί τίς τις δέ δέ , , ἡ ὁ αἴξ αἴξ ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ βοῦς βοῦς ; ; ναί ναί · · τί τίς τις δέ δέ , , τὸ ὁ πρόβατον ; ; ναί ναί · · πᾶν πᾶς ἄρα ἄρα ὃ ὅς ἂν ἄν ᾖ εἰμί τοιοῦτον δίχηλόν ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ ἵππος ἵππος οὐ οὐ δίχηλός τοιοῦτος τοιοῦτος ὤν εἰμί · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα πᾶν πᾶς δίχηλόν . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ πᾶν πᾶς ὃ ὅς ἂν ἐάν ᾖ εἰμί τοιοῦτον δίχηλόν ἐστι εἰμί λόγῳ λόγος εἴληπται λαμβάνω · · λόγος λόγος γὰρ γάρ τὸ ὁ ‘ πᾶν πᾶς ὃ ἂν ἄν ᾖ εἰμί τοιοῦτον τοιοῦτος ’ ’ , , οὐκ οὐ ὄνομα ὄνομα . . εἰ εἰ δὲ δέ εἶπε λέγω εἶπον ‘ ‘ πᾶν πᾶς ἄρα ἄρα τετράπουν’ , , ὀνόματι ὄνομα τὸ ὁ ὅς καθόλου καθόλου ἔλαβε λαμβάνω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τετράπουν ὄνομα ὄνομα . . ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος δὲ δέ ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ‘ πᾶν πᾶς ἄρα ἄρα τοιοῦτον’ οὐκ οὐ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ τετράποδος δέδωκεν δίδωμι ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ κερασφόρου · · πᾶν πᾶς γὰρ γάρ κερασφόρον κερασφόρος διχηλόν . . δὲ δέ [ [ διὰ διά ] ] τούτων οὗτος δεῖ δέω δέω2 δεῖ τρέπεσθαι τρέπω ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ ἐλέγχειν ἐλέγχω αὐτόν αὐτός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ οὐδὲ οὐδέ συλλελόγισται συλλογίζομαι , , κατὰ κατά τὸν ὁ εἰρημένον λέγω διορισμόν διόρισις διορισμός , , λέγων λέγω διορισμὸν διόρισις διορισμός τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις , , τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί τοὺς ὁ λοιποὺς λοιπός ποὺς τρόπους τρόπος τροπός παρ’ παρά ὅσους ὅσος ὁ ὁ φαινόμενος φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι . . δείξομεν δείκνυμι οὖν οὖν αὐτὸν αὐτός μὴ μή ἀποδεικνύντα ἀποδείκνυμι μηδὲ μηδέ συλλογιζόμενον ἢ τίη ἐλέγχοντα ἐλέγχω ἐμφανίζοντες ἐμφανίζω τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός . . ’ ’ Ev μὲν μέν οὖν οὖν τοῖς ὁ κυρίως κύριος κυρίως λεγομένοις λέγω ὀνόμασιν ὄνομα . . ’ Ev τοῖς ὁ ὀνόμασι ὄνομα , , φησί φημί , , τοῖς ὁ κυρίως κύριος κυρίως λεγομένοις λέγω καὶ καί αὐτοτελῶς αὐτοτελής ( ( κύρια γὰρ γάρ ἐκεῖνα ἐκεῖνος λέγει λέγω ὀνόματα ὄνομα τὰ ὁ οἰκεῖα οἰκεῖος τοῖς ὁ ὑποκειμένοις πράγμασιν πρᾶγμα , , οἷον οἷος ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ἵππος ἵππος ) ) ἀνάγκη ἀνάγκη ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω ἢ τίη ναὶ ἢ τίη οὒ οὐ ἢ τίη ἀπλῶς καὶ καί χωρὶς χωρίς διαιρέσεως διαίρεσις , , ἐὰν ἐάν μὴ μή ᾖ εἰμί ὁμώνυμον ὁμώνυμος , , ἤ ἤ , , ἐὰν ἐάν ᾖ εἰμί , , μετὰ μετά διαιρέσεως διαίρεσις . . ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ κολοβῶς ἠρωτημένοις , , οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀπλῶς ἢ τίη ναὶ ἢ τίη οὒ οὐ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω · · συμβαίνει συμβαίνω γὰρ γάρ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος ἔλεγχος ἔλεγχος . . συνεπινοούμενα δέ δέ ἐστι εἰμί τὰ ὁ συμμνημονευόμενα τοῖς ὁ προηρωτημένοις · · οἷον οἷος ὃ ὅς ἂν ἐάν ᾖ εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος , , ἆρα ἆρα κτῆμά κτῆμα ἐστιν εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἄρα ἄρα κτῆμα κτῆμα τῶν ὁ ζῴων ζῷον ἐστί εἰμί . . συνεπινοεῖν γὰρ γάρ ἀνάγκη ἀνάγκη κἀνταῦθα ἐνταῦθα τὸ ὁ κτῆμα κτῆμα · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ὃ ὅς ἂν ἄν ᾖ εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος , , κτῆμά κτῆμα ἐστιν εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὃ ἄν ἄν ᾖ εἰμί τῶν ὁ ζῴων ζῷον , , κτῆμα κτῆμα ἔσται εἰμί τῶν ὁ ζῴων ζῷον · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τῶν ὁ ζῴων ζῷον ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος · · κτῆμα κτῆμα ἄρα ἄρα ἐστὶ εἰμί τῶν ὁ ζῴων ζῷον . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα γοῦν γοῦν ἐρωτηθέντος κολοβῶς τοῦ ὁ προβλήματος πρόβλημα συνέβη συμβαίνω ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ εἰπεῖν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἆρ’ ὃ ἂν ἐάν ᾖ εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος κτῆμα κτῆμα , , κτῆμά κτῆμα ἐστιν εἰμί Ἀθηναίων Ἀθήναιος , , καὶ καί ὃ Λακώνων Λάκων κτῆμα κτῆμα , , κτῆμα κτῆμα τούτων οὗτος · · ’ . . Ὅταν δὲ δέ δυεῖν ὄντοιν . . Τοῦτο οὗτος δῆλον δῆλος ἔσται εἰμί , , εἰ εἰ ἀναμνησθείημεν ὧν εἶπεν λέγω εἶπον ἐν ἐν τῷ ὁ ἐλέγχῳ ἔλεγχος τῷ ὁ γινομένῳ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον . . εἶπε λέγω εἶπον δὲ δέ ἐκεῖσε ἐκεῖσε ὅτι ὅτι2 ὅτι τῷ τῷ μὲν μέν γενομένῳ γίγνομαι ἕπεται τὸ ὁ ὅς ἀρχὴν ἀρχή ἔχειν ἔχω καὶ καί ὄντος εἰμί τοῦ ὁ γενομένου γίγνομαι ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἐστὶ εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἔχειν ἔχω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ γέγονε γίγνομαι , , καὶ καί ἀρχὴν ἀρχή ἔσχεν ἔχω · · οὐ οὐ μὴν μήν εἰ εἰ ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , καὶ καί γέγονε γίγνομαι · · πολλαχῶς πολλαχῶς γὰρ γάρ ἡ ὁ ἀρχή ἀρχή . . ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος δεῖν δέω δέω2 δεῖ φησιν φημί ἐρωτώμενον ἐρωτάω τὸ ὁ ὅς μὲν μέν μερικώτερον ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ εἶπεν λέγω εἶπον ἔλαττον ) ) διδόναι δίδωμι καὶ καί συγχωρεῖν συγχωρέω · · ἀληθὲς ἀληθής γάρ γάρ · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἕτερον ἕτερος μὴ μή διδόναι δίδωμι · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ προσυπακούειν ὑπακούω . . ἔλαττον δὲ δέ καὶ καί μερικώτερον τὸ ὁ γεγονὸς γίγνομαι τοῦ ὁ τίς ὅς ἀρχὴν ἀρχή ἔχειν ἔχω , , ὡς ὡς καὶ καί ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τοῦ ὁ ζῴου ζῷον · · ἀνθρώπου ἄνθρωπος μὲν μέν γὰρ γάρ ὄντος εἰμί ἔστιν εἰμί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί ζῷον ζῷον , , ζῴου δὲ δέ ὄντος εἰμί οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν ἅτε ἅτε καθόλου καθόλου ὂν εἰμί οὐ οὐ συγχωρητέον συγχωρέω συγχωρητέος · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω τὸ ὁ ὅς ἐρωτώμενον πότερον πότερος δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ ἔλαττον διδόναι δίδωμι , , ἤγουν σχηματισθείσης τῆς ὁ ἐρωτήσεως ἐρώτησις κατὰ κατά τὸ ὁ πότερον πότερος δεῖ δέω δέω2 δεῖ διδόναι δίδωμι τὸ ὁ ὅς μερικόν . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί ὅρων ὅρος καὶ καί συλλογισμῶν συλλογισμός τὰ ὁ ἐλάττονα καὶ καί μερικὰ συγχωρητέον συγχωρέω συγχωρητέος ἀεί ἀεί · · χαλεπώτερον χαλεπός | | γὰρ γάρ ἐκ ἐκ πλειόνων , , ἤτοι ἤτοι μερικωτέρων , , συλλογίσασθαι συλλογίζομαι · · ἄνευ ἄνευ γὰρ γάρ τοῦ ὁ καθόλου καθόλου , , ὡς ὡς ἐμάθομεν , , συλλογισμὸς συλλογισμός οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι . . εἶπε λέγω εἶπον δὲ δέ τὸ ὁ ὅς μερικώτερον πλείονα πολύς πλείων , , ἢ ἤ διότι διότι συνθετώτερόν ἐστι εἰμί καὶ καί ἐκ ἐκ πλειόνων πολύς πλείων ὁ ὁ γὰρ γάρ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐκ ἐκ πλειόνων μᾶλλόν ἐστιν εἰμί ἤπερ τὸ ὁ ζῷον ζῷον · · ἔχει ἔχω γὰρ γάρ καὶ καί τὰ ὁ τοῦ ὁ ζῴου ζῷον , , οἷον τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία , , τὸ ὁ ἔμψυχον ἔμψυχος καὶ καί τὸ ὁ ὅς αἰσθητικόν αἰσθητικός · · ἔχει ἔχω δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ λογικὸν λογικός καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἐπιστήμης ἐπιστήμη δεκτικόν δεκτικός , , ἅπερ ὅς τὸ ὁ ζῷον ζῷον οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ) ) , , ἢ ἤ εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὸ αὐτός πλείονα πολύς πλείων , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ καθόλου καθόλου τρόπον τρόπος τροπός τινὰ ἕν ἐστι εἰμί , , τὰ ὁ δὲ δέ μερικὰ πλείονα πολύς πλείων . . καλλίων καλός δὲ δέ ἡ ὁ προτέρα πρότερος ἐξήγησις ἐξήγησις . . Ἐὰν δ’ ἐπιχειρῇ ἐπιχειρέω ὅτι ὅτι2 ὅτι τῷ τῷ μέν μέν . . Εἴρηται ἐν ἐν τοῖς ὁ τόποις τόπος ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ τῷ τῷ γένει γένος ἐστὶν εἰμί ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον , , καὶ καί τῷ τῷ τοῦ ὁ γένους γένος εἴδει εἶδος ἀνάγκη ἀνάγκη εἶναι εἰμί εἶδος εἶδος ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον · · τῇ ὁ ὅς τῇ γὰρ γάρ ἀρετῇ ἀρετή γένει γένος οὔσῃ καὶ καί ἐναντίας ἐναντίος οὔσης εἰμί αὐτῇ αὐτός τῆς ὁ κακίας κακία καὶ καί τῳ τῆς ὁ ἀρέτης ἀρετή εἴδει εἶδος , , τῇ ὁ ἀνδρείᾳ ἀνδρεία , , ἐστὶν εἰμί ἐναντία ἐναντίος ἡ ὁ δειλία δειλία . . τούτου οὗτος οὕτως οὕτως ἔχοντος ἔχω , , εἴ εἰ τις τις ἀληθῶς ἀληθής ἔδειξε δείκνυμι τῆς ὁ ψυχῆς ψυχή μὴ μή εἶναι εἰμί γένος γένος τὴν ὁ ἁρμονίαν ἁρμονία διὰ διά τὸ ὁ τῇ ὁ ὅς τῇ μὲν μέν ἁρμονίᾳ ἁρμονία εἶναι εἰμί ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τὴν ὁ ἀναρμοστίαν ἀναρμοστία , , τῇ ὁ ὅς τῇ δὲ δέ ψυχῇ ψυχή οὐσίᾳ οὐσία οὔσῃ μὴ μή εἶναι εἰμί ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τι τις , , ῥητέον λέγω ῥητέος , , φησίν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί καὶ καί τῇ ὁ ψυχῇ ψυχή ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ κεῖται κεῖμαι ὄνομα ὄνομα αὐτῷ αὐτός , , ἔστι εἰμί δὲ δέ ἀνώνυμον ἀνώνυμος . . Ἐπεὶ δὲ δέ ἔνια μὲν μέν ὧν ὅς ὅς2 λέγουσιν λέγω οἱ ὁ πολλοί πολύς . . Έπεί , , φησί φημί , , τὸν ὁ μὴ μή συγχωροῦντά τινα τις ὧν ὅς ὅς2 οἱ ὁ πολλοὶ πολύς λέγουσι λέγω ψεύδεσθαι ψεύδω φάσκουσι φάσκω , , ἔνια ἔνιοι δὲ δέ οὐ οὐ συγχωροῦντα συγχωρέω , , οἷον οἷος ὅσα ὅσος εἰσὶν εἰμί ἀμφίδοξα ἀμφιδοξέω , , οὐ οὐ λέγουσι λέγω ψεύδεσθαι ψεύδω , , ὡς ὡς καὶ καί τὸ ὁ περὶ περί τῆς ὁ ψυχῆς ψυχή τῶν ὁ ζῴων ζῷον ἔχει ἔχω , , ἐν ἐν τοῖς ὁ ἀμφιδόξοις οὖν οὖν τούτοις οὗτος οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ λείπει λείπω ) ) ἀλλὰ ἀλλά σκοπεῖν σκοπέω ὅπως ὅπως βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν , , ἵνα ἵνα αὐτὸς αὐτός μὴ μή λάβῃς λαμβάνω αὐτό αὐτός . . οἷον οἷος εἰ εἰ ἔστι εἰμί πρόβλημα πρόβλημα ‘ ‘ ἆρα ἆρα ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή θνητὴ θνητός ἢ ἤ ἀθάνατος ἀθάνατος ; ; ’ , , ἐπεὶ ἐπεί τοῦτο οὗτος ἀμφίδοξον ἀμφίδοξος , , δοξον , , σκόπησον σκοπέω ὃ ὅς βούλεται βούλομαι ὁ ὁ ἐρωτῶν , , καὶ καί αὐτὸς αὐτός δὸς δίδωμι τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος · · οὐδεὶς οὐδείς γὰρ γάρ ὁ ὁ μεμψόμενός <σ᾿> οἷον οἷος βούλει βούλομαι τῶν ὁ ἀμφιδόξων λέγοντα λέγω . . ἐν ἐν δὲ δέ τῆ τῆ ὡς ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , τῇ ὁ ὅς τῇ ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 οὖν οὖν ἄδηλον ἄδηλος ποτέρως πότερος ποτέρως εἴωθε εἴωθα ἔθω λέγεσθαι λέγω , , λείπει λείπω τὸ ὁ ἱέν τούτοις οὗτος δεῖ δέω δέω2 δεῖ μὴ μή συγχωρεῖν συγχωρέω ’ ’ · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ τὸ ὁ πλῆρες πλήρης ‘ ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 οὖν οὖν ἄδηλον ἄδηλος ποτέρως πότερος ποτέρως εἴωθε εἴωθα ἔθω λέγεσθαι λέγω , , οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ συγχωρεῖν συγχωρέω τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ οὔ οὐ , , ἀλλ’ ἀλλά ἀπλῶς λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄδηλον ἄδηλος τὸ ὁ προτεινόμενον’ . . λέγει λέγω δὲ δέ λέγεσθαι λέγω γνώμας γνώμη καὶ καί τὰς ὁ ἀληθεῖς ἀληθής δόξας δόξα , , ὁποῖαί εἰσιν εἰμί αἱ ὁ δοκοῦσαι ‘ ‘ ‘ ‘ πᾶσιν πᾶς ἡ ὁ τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τοῖς ὁ σοφοῖς , , καὶ καί τούτοις οὗτος ἢ τίη πᾶσιν ἢ τίη τοῖς ὁ πλείστοις πλεῖστος ἢ ἤ τοῖς ὁ μάλιστα μάλιστα γνωρίμοις γνώριμος ” ” , , περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός εἴρηται λέγω ἐρῶ , , καὶ καί τὰς ὁ ὅλας ὅλος ὅλοξ ἀποφάσεις ἀπόφασις , , λέγων λέγω ὅλην ὅλος ὅλοξ ἀπόφασιν ἀπόφασις τὴν ὁ καθόλου καθόλου ἀπόφασιν ἀπόφασις , , οἷον οἷος τὴν ὁ οὐδείς . . Ἔτι ἔτι οὗ οὗ τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής ἀμφιδοξεῖται . . Ἐφ’ ὧν , , φησίν φημί , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής ὁμολογούμενον ὁμολογέω ἀλλ’ ἀλλά ἀμφιδοξούμενον ἀμφιδοξέω , , μάλιστά μάλιστα τις τις μεταφέρων μεταφέρω καὶ καί μεταλαμβάνων μεταλαμβάνω τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα πρὸς πρός τὸ ὁ χρήσιμον χρήσιμος αὐτῷ αὐτός διαλάθοι διαλανθάνω ἄν ἄν . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἀληθὲς ἀληθής μέν μέν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή ἐξ ἐκ ἑαυτῆς ἑαυτοῦ κινεῖσθαί κινέω τε τε καὶ καί αὐτοκίνητον εἶναι εἰμί , , ἀμφιδοξεῖται δὲ δέ καὶ καί ἐπίσης φαίνεται φαίνω καὶ καί κινεῖσθαι κινέω ἐξ ἐκ ἑαυτῆς ἑαυτοῦ καὶ καί μὴ μή κινεῖσθαι κινέω ( ( οὐδὲν γὰρ γάρ κωλύει κωλύω ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ2 ὅς ὅς2 ἕ τις τις μὴ μή ἔχει ἔχω ἀκριβῆ ἀκριβής κατάληψιν κατάληψις , , ἐπίσης νομίζειν νομίζω καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτως οὕτως καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ) ) , , ἂν ἐάν μεταφέρῃ μεταφέρω τὸ ὁ τῆς ὁ κινήσεως κίνησις ὄνομα ὄνομα ὁ ὁ ἀποκρινόμενος εἰς εἰς τὴν ὁ ἀκινησίαν καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἀκίνητός ἀκίνητος ἐστιν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ὡς ὡς ὡς σὺ σύ ἤρου κινουμένη κινέω , , οὐ οὐ δόξει δοκέω σοφίζεσθαι σοφίζω καὶ καί σοφιστικῶς σοφιστικός ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω . . νεσθαι . . δειχθείη δείκνυμι δ’ ἄν ἄν ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή διὰ διά μὲν μέν τοῦ ὁ αὐτοκινήτου ἀθάνατος ἀθάνατος , , θνητὴ θνητός δὲ δέ διὰ διά τοῦ ὁ ἐναντίου ἐναντίος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή κινεῖται κινέω , , οὐδὲ οὐδέ χωρίζεται χωρίζω τοῦ ὁ σώματος σῶμα , , καὶ καί εἰ εἰ μὴ μή χωρίζεται χωρίζω , , ἐστὶ εἰμί θνητή θνητός . . ἢ τίη λέγοι λέγω ἂν ἄν διὰ διά τοῦ ὁ μεταφέρειν μεταφέρω τὸ ὁ μεταφοραῖς χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω · · εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις θείη τίθημι τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή θνητήν θνητός , , χρήσεται χράομαι χράω δέ δέ ] ] τις τις μεταφορᾷ καὶ καί εἴπῃ λέγω εἶπον ‘ ‘ εἰ εἰ ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ἁρμονία ἁρμονία ἐστὶ εἰμί ζωὴ ζωή οὖσα εἰμί ’ ’ , , ὡς ὡς ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ ἐν ἐν τῷ ὁ Φαίδωνι Φαίδων πεποίηκεν ποιέω , , ‘ ‘ οὐκ οὐ ἂν ἄν γένοιτό γίγνομαι ποτε ποτε ἀναρμοστία ἀναρμοστία , , ἤτοι ἤτοι θάνατος θάνατος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἡ ὁ ψυχὴ ψυχή ζωὴ ζωός οὖσα εἰμί ἁρμονία ἁρμονία ἐστίν εἰμί , , πάντως πᾶς πάντως ὁ ὁ θάνατος θάνατος ἀναρμοστία ἐστίν εἰμί · · εἰ εἰ δὲ δέ ἡ ὁ ἁρμονία ἁρμονία μὴ μή γίνεται γίγνομαι ἀναρμοστία , , πάντως πᾶς πάντως οὐδὲ οὐδέ θάνατος θάνατος · · ἀθάνατος ἀθάνατος ἄρα ἄρα ἡ ὁ ὅς ψυχή ψυχή ’ ’ . . καλλίων καλός δὲ δέ ἡ ὁ προτέρα ἐξήγησις ἐξήγησις διὰ διά τὰ ὁ ὅς εὐθὺς εὐθύς ἐπενηνεγμένα · · λέγει λέγω γὰρ γάρ ἔτι ἔτι ὅσα ὅσος ἄν ἄν τις τις προαισθάνηται τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα , , προενστατέον . . τῷ τῷ ἀποκρινομένῳ ἀποκρίνω ταῦτα οὗτος πάντα πᾶς παρεγγυᾶται παρεγγυάω , , | πῶς πῶς πως δῆτα δῆτα τὰς ὁ ἀποκρίσεις ἀπόκρισις ποιουμένῳ ποιέω οὐκ οὐ ἔσται εἰμί αὐτῷ αὐτός συμποδισμὸς καὶ καί ἀπάτη · · λέγει λέγω γοῦν γοῦν καὶ καί ταῦτα οὗτος τῆς ὁ ἄνωθεν ἄνωθεν ἐννοίας ἔννοια ἐξηρτημένα ἐξαρτάω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοιοῦτος τοιοῦτος τῶν ὁ λεγομένων λέγω ὁ ὁ νοῦς νόος · · ὅταν ὅταν τινὰ ἐρωτῶνται , , οἶδεν οἶδα δὲ δέ ὁ ὁ ἀποκρινόμενο · · ς αὐτὰ αὐτός δὴ δή τὰ ὁ ἐρωτώμενα ἐρωτάω ἀμφίδοξα ἀμφιδοξέω εἶναι εἰμί , , προαγορευέτω καὶ καί λεγέτω λέγω μὴ μή οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω , , ὡς ὡς ὁ ὁ ἐρωτῶν ἔρως τίθησιν τίθημι , , ἀλλὰ ἀλλά ἐναντίως ἐναντίος · · οὕτω οὕτως γὰρ γάρ ποιῶν ποιέω καὶ καί μόνον μόνος οὐχὶ οὐ ἐπιστομίζων διὰ διά τοῦ ὁ λέγειν λέγω ‘ ‘ οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω ὡς ὡς σὺ φῄς φημί , , ἀλλὰ ἀλλά μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον ’ ’ κωλύσειε κωλύω τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω ὃ ὁ βούλεται βούλομαι συμπεράνασθαι . . Ἐπεὶ δ’ ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ ὅς μὲν μέν ὀρθὴ λύσις λύσις ἐμφάνισις ψευδοῦς συλλογισμοῦ συλλογισμός . . Μέλλων χωρῆσαι χωρέω εἰς εἰς τὸ ὁ παραδοῦναι παραδίδωμι ἡμῖν ἐγώ μέθοδον μέθοδος δι’ διά ἧς ὅς ὅς2 ἄν ἄν δυναίμεθα μεθα διαλύειν διαλύω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα , , εἴτε εἴτε καθ’ κατά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία εἰσὶν εἰμί εἴτε εἴτε κατ’ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἢ τίη καθ’ κατά ἕτερόν ἕτερος τινα τις τρόπον τρόπος τροπός τῶν ὁ ἀπηριθμημένων δέκα καὶ καί τριῶν , , ἀνάγει ἀνάγω τὸν ὁ λόγον λόγος ἐπὶ ἐπί τὸ ὁ καθολικώτερον καθολικός . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπεὶ ἐπεί πᾶς πᾶς συλλογισμὸς συλλογισμός σοφιστικὸς σοφιστικός ἢ ἤ παρὰ παρά τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἐστί εἰμί , , τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ἔχων ἔχω ψευδεῖς ψευδής , , ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα καὶ καί κατὰ κατά τοῦτο οὗτος ὢν εἰμί ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος , , τοῦ ὁ ὅς μὲν μέν κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ὄντος εἰμί ἐρρωμένου ψευδεῖς ψευδής δὲ δέ τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ἔχοντος ἔχω δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀναιρεῖν ἀναιρέω ἀναίρω μίαν τῶν ὁ κειμένων προτάσεων πρότασις , , παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ἢ τίη εἰ εἰ τύχοι τυγχάνω καὶ καί ἀμφοτέρας ἀμφότερος , , ἀλλὰ ἀλλά μᾶλλον μᾶλλον τὴν ὁ μείζονα μέγας , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , καὶ καί διαλύειν διαλύω οὕτως οὕτως αὐτόν αὐτός , , τοῦ ὁ δὲ δέ τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμαρτημένον ἁμαρτάνω ἔχοντος ἔχω τὴν ὁ ἀσυλλογιστίαν αὖθις αὖθις ἀπελέγχειν ἀπελέγχω καὶ καί οὕτω οὕτως καὶ καί αὐτὸν αὐτός ἀνατρέπειν ἀνατρέπω . . ὁ ὁ πᾶς πᾶς μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ λεγομένων λέγω σκοπὸς τοιοῦτός τοιοῦτος ἐστιν εἰμί . . ἐπιέναι ἔπειμι2 ἐφίημι δὲ δέ παροδικῶς καὶ καί τὴν ὁ λέξιν λέξις οὕτως οὕτως ἔστιν εἰμί . . ἐπεὶ ἐπεί ἡ ὁ ὀρθὴ ἐμφάνισις καὶ καί ἀπόδειξις ἀπόδειξις τοῦ ὁ ὅς ἀπλῶς σοφιστικοῦ συλλογισμοῦ συλλογισμός αὕτη οὗτος ἐστί εἰμί , , τὸ ὁ ὅς δεῖξαι δείκνυμι παρὰ παρά ποίαν πόα τῶν ὁ προτάσεων πρότασις συμβαίνει συμβαίνω τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , τὴν ὁ ὅς μείζονα μέγας ἢ τίη τὴν ὁ ἐλάττονα , , ὁ ὁ δὲ δέ ψευδὴς ψευδής συλλογισμός συλλογισμός ἐστι εἰμί διττός , , ὁ ὁ μὲν μέν τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἐρρωμένον ῥώννυμι ἔχων ἔχω , , ὡς ὡς ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ ὁ ὁ λίθος λίθος παντὶ πᾶς ζῴῳ , , τὸ ὁ ζῷον ζῷον παντὶ πᾶς ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος ’ ’ καὶ καί συλλογιζόμενος ἐκ ἐκ τῆς ὁ πᾶς πᾶς καὶ καί πᾶς πᾶς ψευδές τι τις συμπέρασμα συμπέρασμα , , τὸ ὁ πάντα ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἶναι εἰμί λίθον λίθος , , ὁ ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα λαμβανόμενος λαμβάνω ἀληθευουσῶν θευουσῶν τῶν ὁ προτάσεων πρότασις , , ὡς ὡς ὡς ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἵππον ἵππος εἶναι εἰμί συμπεραινόμενος , , ὅστις ὅστις καὶ καί μὴ μή ὢν εἰμί συλλογισμὸς συλλογισμός δοκεῖ δοκέω εἶναι εἰμί τοῖς ὁ ἰδιώταις ἰδιώτης , , εἴη εἰμί ἂν ἀνά τοῦ ὁ οὕτως οὕτως συλλογιζομένου συλλογισμοῦ συλλογισμός λύσις λύσις ἥ ὁ ὅς τε τε νῦν νῦν εἰρημένη λέγω ( ( εἰρημένην δὲ δέ νῦν νῦν λύσιν λύσις λέγει λέγω τὴν ὁ προσεχῶς προσεχής ῥηθεῖσαν λέγω , , τὴν ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συλλελόγισαι , , ἀλλ’ ἀλλά ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος εἶ εἶμι εἰμί διὰ διά τὸ ὁ ὁμώνυμα ἢ ἤ ἀμφίβολα ἀμφίβολος εἶναι εἰμί τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω ἤ ἤ τι τι τοιοῦτον , , ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐκ ἐκ δύο γε μερικῶν συλλογίζῃ ἢ τίη ἐκ ἐκ δύο γε ἀποφατικῶν ἀποφατικός ἤ ἤ τι τι τοιοῦτον τοιοῦτος ) ) καὶ καί ἡ ὁ διόρθωσις διόρθωσις τῆς ὁ οὐ οὐ καλῶς καλός ληφθείσης λαμβάνω προτάσεως πρότασις , , παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνάγεται συνάγω . . ὥστε ὥστε ἔσται λύειν λύω τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος συλλογισμοὺς συλλογισμός τοὺς ὁ μὲν μέν συλλελογισμένους ἀνελόντα ἀναιρέω , , τοὺς ὁ δὲ δέ φαινομένους φαίνω διελόντα διαιρέω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοὺς ὁ φαινομένους φαίνω διελόντα διαιρέω λύειν λύω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ἀναλύοντα ἀναλύω εἰς εἰς τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ὁρᾶν ὁράω πῶς πῶς πως ἐλήφθησαν λαμβάνω , , καὶ καί πότερον πότερος ὁμώνυμά ἐστι εἰμί τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω ἢ ἤ ἄλλον ἄλλος τινὰ τρόπον τρόπος τροπός , , ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 οἱ ὁ παραλογισμοὶ γίνονται γίγνομαι . . καὶ καί τοὺς ὁ μὲν μέν συλλελογισμένους καὶ καί τὸ ὁ ἴδιον ἴδιος τοῦ ὁ ὅς σχήματος σχῆμα ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 συνελογίσθησαν φυλάττοντας φυλάσσω ἀναιρετέον ἀναιρέω δεικνύντας δείκνυμι τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός , , τοὺς ὁ δὲ δέ ἀσυλλογίστους διαιροῦντας διαιρέω καὶ καί δεικνύντας δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ δύο γε καταφατικαί εἰσιν εἰμί ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα ἤ ἤ τι τι τοιοῦτον . . διὰ διά μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ μέχρι μέχρι τοῦ ὁ τίς ὅς νῦν νῦν εἰρημένων λέγω περί περί τε τε τοῦ ὁ κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμαρτημένου καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ ὕλην ὕλη ψευδομένου ψεύδω διελάμβανε διαλαμβάνω · · νῦν νῦν δὲ δέ περὶ περί μόνου τοὐ τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα μὲν μέν ἐρρωμένον ῥώννυμι φυλάττοντος φυλάσσω τῆς ὁ δὲ δέ ἀληθείας ἀλήθεια ἐκπίπτοντος ἐκπίπτω τὸν ὁ λόγον λόγος ποιεῖται ποιέω . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπεὶ ἐπεί τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος συλλογισμῶν συλλογισμός οἱ ὁ ὅς μὲν μέν ἀληθὲς ἀληθής ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , ὡς ὡς οἱ ὁ λέγοντες λέγω ‘ ‘ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος λίθος λίθος , , ὁ ὁ λίθος λίθος ζῷον , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἄρα ἄρα ζῷον ζῷον ’ ’ , , οἱ ὁ δὲ δέ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ψευδὲς ψευδής ἔχοντες ἔχω δῆλοι δῆλος , , τοὺς ὁ ὅς μὲν μέν κατὰ κατά τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ψευδομένους ψεύδω διττῶς δισσός ἔστι εἰμί λύειν λύω · · καὶ καί γὰρ γάρ ὅταν ὅταν [ [ μὲν μέν ] ] τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ᾖ εἰμί , , ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί αἱ ὁ προτάσεις πρότασις ψευδεῖς ψευδής εἰσιν εἰμί . . ἀναιρεθήσεται ἀναιρέω οὖν οὖν ἐν ἐν τοῖς ὁ τοιούτοις τοιοῦτος συλλογισμοῖς συλλογισμός καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί αἱ ὁ τὸ ὁ τοιοῦτον συνάγουσαι συνάγω | | προτάσεις συμπέρασμα συμπέρασμα . . τοὺς ὁ δὲ δέ κατὰ κατά τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ψευδομένους ψεύδω μοναχῶς μοναχός μοναχῶς ἔστι εἰμί λύειν λύω · · ἐπεὶ ἐπεί γὰρ γάρ καὶ καί ἐκ ἐκ ψευδῶν συνάγεται συνάγω ἀληθές ἀληθής , , ἐν ἐν τοῖς ὁ τοιούτοις τοιοῦτος αἱ ὁ προτάσεις πρότασις ἀναιρεθήσονται , , οὐ οὐ μὴν μήν καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ ἀληθές ἀληθής . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε τοῖς ὁ βουλομένοις λύειν λύω τοιοῦτον τοιοῦτος συλλογισμόν συλλογισμός , , σοφιστικὸν σοφιστικός δηλονότι , , πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν σκεπτέον σκοπέω σκεπτέος ὅτι ὅτι2 ὅτι κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμάρ - - τηται ἢ τίη κατὰ κατά τὴν ὁ ὕλην ὕλη . . καὶ καί εἰ εἰ κατὰ κατά τὴν ὁ ὕλην ὕλη τυχὸν τυγχάνω εἴη εἰμί τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος , , ζητητέον ζητέω ζητητέος πότερον πότερος ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσιν ἔχει ἔχω τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ἢ τίη ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα , , καὶ καί ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσιν ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη , , οὐ οὐ μὴν μήν τὸ ὁ ὅς ἀνάπαλιν ἀνάπαλιν . . ζητητέον ζητέω ζητητέος δὲ δέ ταῦτα οὗτος , , ὅπως ὅπως , , εἰ εἰ μὲν μέν εἴη εἰμί κατὰ κατά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἡμαρτημένος , , διελόντες διαιρέω αὐτὸν αὐτός λύσωμεν λύω , , εἰ εἰ δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ὕλην ὕλη , , ἀναίρεσιν ἀναίρεσις τῆς ὁ ψευδοῦς προτάσεως πρότασις ποιησάμενοι ποιέω . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ὅπως ὅπως ὅπως ἢ τίη διαιροῦντες διαιρέω ἢ ἤ ἀναιροῦντες ἀναιρέω λύωμεν λύω , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν διαιροῦντες διαιρέω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ’ ’ ἀναλύοντες εἰς εἰς τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ’ ’ , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί τὸ ὁ ἀναιροῦντες ἀναιρέω ὧδε ὧδε ἢ τίη ὧδε ὧδε ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ ἢ τίη τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα μόνον μόνος ἢ τίη τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ’ ’ . . Διαφέρει διαφέρω δὲ δέ πλεῖστον πλεῖστος ἐρωτώμενόν ἐρωτάω τε τε καὶ καί μὴ μή λύειν λύω λόγον λόγος . . Ἶσον ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ προκείμενον τῷ τῷ ‘ ‘ πολὺ πολύς διαφέρει διαφέρω τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω τὴν ὁ τοῦ ὁ λόγου λόγος ἁμαρτίαν ἁμαρτία ( ( τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ λύσις λύσις , , ἡ ὁ εὕρεσις εὕρεσις τῆς ὁ ἁμαρτίας ἁμαρτία τοῦ ὁ λόγου λόγος ) ) , , ὅτε ὅτε κατὰ κατά σχολὴν σχολή καὶ καί καθ’ κατά ἑαυτοὺς ἑαυτοῦ λαμβάνοντες λαμβάνω τὸν ὁ συλλογισμὸν συλλογισμός σκοποῦμεν σκοπέω , , πῶς πῶς πως συλλελόγισται συλλογίζομαι καὶ καί πῶς πῶς πως αἱ ὁ προτάσεις πρότασις ἐλήφθησαν λαμβάνω , , καὶ καί ὅτε ὅτε ἐρωτώμεθα ἐρωτάω ’ ’ · · ἐργῶδες γάρ γάρ ἐστι εἰμί καὶ καί πολλῆς πολύς τῷ τῷ ὄντι εἰμί ἕξεως ἕξις ἅμα ἅμα τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρώτησις τὸ ὁ συμαβαῖνον ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λόγου λόγος δύνασθαι δύναμαι συνορᾶν συνοράω . . Τῶν μὲν μέν οὖν οὖν παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίαν ἐλέγχων ἐλέγχω . . Τέσσαρές εἰσι εἰμί τρόποι τρόπος τροπός ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 τὰ ὁ ὅς δύο γε εἴδη εἶδος , , τό ὁ ὅς τε τε καθ’ κατά ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί τὸ ὁ κατ’ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , εἴωθε εἴωθα ἔθω συνίστασθαι συνίστημι συνιστάω . . πρῶτος πρῶτος πρότερος μέν μέν , , ὅταν ὅταν ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη τοὔνομα ὄνομα πλείω σημαίνῃ σημαίνω , , ὃς ὅς καὶ καί κοινὸς κοινός ἐστιν εἰμί ἐπίσης τοῦ ὁ τε τε ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία νυμίας γινομένου ἐλέγχου καὶ καί τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία . . δεύτερος δεύτερος δέ δέ , , ὅταν ὅταν εἰωθότες εἴωθα ὦμεν εἰμί οὕτω οὕτως λέγειν λέγω · · ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὗτος οὗτος κοινός . . τρίτος τρίτος δέ δέ , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ συντεθὲν συντίθημι πλείω πολύς πλείων σημαίνῃ σημαίνω , , κεχωρισμένον χωρίζω δὲ δέ ἁπλοῦν ἁπλόω ἐστιν εἰμί , , ὡς ὡς τὸ ὁ ‘ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι γράμματα γράμμα ’ ’ · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι ’ ’ πλείω πολύς πλείων σημαίνει σημαίνω οὕτε οὔτε τὸ ὁ ‘ ‘ γράμματα γράμμα ’ ’ , , συντεθὲν συντίθημι δὲ δέ διττόν δισσός ἐστιν εἰμί · · ὃς ὅς τρόπος τρόπος τροπός ἴδιός ἴδιος ἐστι εἰμί τοῦ ὁ κατὰ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία μόνου μόνος . . τέταρτος τέταρτος δὲ δέ ὁ ὁ ἀντιστρόφως ἀντίστροφος τούτῳ οὗτος ἔχων ἔχω , , ὅταν ὅταν τὸ ὁ ὅς μὲν μέν σύνθετον σύνθετος ἓν σημαίνῃ σημαίνω , , ὡς ὡς τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος νεκρός νεκρός ἐστι εἰμί ’ ’ , , κεχωρισμένον χωρίζω δὲ δέ πολλά πολύς , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί τὸ ὁ ‘ ‘ Ὅμηρος Ὅμηρος ποιητής ποιητής ἐστιν εἰμί ’ ’ ἓν δηλοῖ δηλόω , , χωρισθὲν χωρίζω δέ δέ , , οἷον οἷος ‘ ‘ Ὅμηρός Ὅμηρος ἐστι εἰμί ’ ’ , , πολλά πολύς · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ποιητής ποιητής ἐστιν εἰμί , , ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι ζῇ ζήω ζάω καὶ καί ἔστι εἰμί . . τούτων οὗτος οὕτως οὕτως ἐχόντων ἔχω λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἁμφιβολίαν ἐλέγχων ἔλεγχος οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἔλεγχοι ἕν τι τῶν ὁ ἐρωτημάτων ἐρώτημα ἔχουσι ἔχω πολλὰ πολύς σημαῖνον σημαίνω , , τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα δηλαδή · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἔχουσι ἔχω πολλὰ πολύς σημαῖνον σημαίνω , , καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος διττὸς ἔσται εἰμί ᾧ ὅς ὅς2 συνεπλάκη τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα . . προσυπακουστέον οὖν οὖν τὸ ὁ ὅς καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος ‘ ‘ , , ἵν’ ᾖ εἰμί τὸ ὁ πλῆρες πλήρης οὕτως οὕτως · · οἱ ὁ μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἔχουσι ἔχω καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος πλείω πολύς πλείων σημαίνοντα σημαίνω . . ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ ‘ ‘ ὁ ὁ κύων κύων πορεύεται πορεύω ’ ’ καὶ καί τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα πλείω πολύς πλείων σημαίνει σημαίνω καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος · · ἡ ὁ γὰρ γάρ πορεία πορεία καὶ καί ἐπὶ ἐπί ἕρψεως ἕρψις καὶ καί βαδίσεως βάδισις καὶ καί νεύσεως λέγεται λέγω . . εἰ εἰ οὖν οὖν τὸ ὁ κύων κύων ὄνομα ὄνομα πολλὰ πολύς σημαίνει σημαίνω , , ἔσται εἰμί καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος ᾧ ὅς ὅς2 συντεθήσεται τοῦτο οὗτος διττός δισσός [ [ οἱ ὁ δὲ δέ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ] ] . . οἱ ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἐν ἐν λόγῳ λόγος διττὸν δισσός ἔχουσιν ἔχω , , ὃν ὅς ὅς2 συμπέρασμα συμπέρασμα ὠνόμασε ὀνομάζω διὰ διά τὸ ὁ ὅς καὶ καί αὐτὸ αὐτός λόγον λόγος εἶναι εἰμί · · ἡ ὁ γὰρ γάρ ἀμφιβολία ἀμφιβολία καὶ καί ὡς ὡς πρότασις πρότασις προβάλλεται προβάλλω καὶ καί προτείνεται , , γίνεται γίγνομαι δὲ δέ καὶ καί συμπέρασμα συμπέρασμα . . οἱ ἕ οὖν οὖν παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν τὸν ὁ λόγον λόγος ἔχουσι ἔχω πλείω πολύς πλείων σημαίνοντα σημαίνω , , τὰ ὁ δὲ δέ ὀνόματα ὄνομα οὐχί οὐ , , οἷον οἷος ‘ ‘ ‘ ‘ γένοιτο γίγνομαι καταβαλεῖν καταβάλλω τὸν ὁ ὗν ὗς ἐμέ ” ” · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ τῶν ὁ μὲν μέν ὀνομάτων ὄνομα οὐδὲν διττόν δισσός , , αὐτὸς αὐτός δὲ δέ ὁ ὁ λόγος λόγος σφάς αὐτοὺς αὐτός σημαίνων σημαίνω ἑλεῖν αἱρέω τε τε καὶ καί αἱρεθῆναι αἱρέω . . καὶ καί τάχα τάχα τις τις εἴποι λέγω εἶπον ὡς ὡς ὡς καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ κατ’ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἐλέγχῳ ἔλεγχος καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος καὶ καί τοὔνομα ὄνομα τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσιν ἔχω · · ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ ‘ ‘ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ ’ καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος διττὸς καὶ καί τὸ ὁ σιγῶντα σιγάω . . καὶ καί πρῶτα πρῶτος πρότερος μὲν μέν λεκτέον λέγω λεκτέος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ σιγῶντα οὐκ ὄνομα ὄνομα ἀλλὰ ἀλλά μετοχή · · ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ ὁρῶντα ὁράω . . ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε δὲ δέ ἐπὶ ἐπί μὲν μέν τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἀεὶ ἀεί τὸ ὁ διττὸν δισσός καὶ καί ἐν ἐν ὀνόμασίν ὄνομα ἐστι εἰμί καὶ καί ἐν ἐν λόγοις λόγος · · ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία παραλογισμοῖς | | οἰκεῖον οἰκεῖος μὲν μέν ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος τὸ ὁ διττόν δισσός , , ὡς ὡς εὑρήσεις εὑρίσκω τὸν ὁ φιλόσοφον φιλόσοφος κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή τοῦτο οὗτος αὐτὸ αὐτός λέγοντα λέγω · · ὁτὲ ὅτε δὲ δέ ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός καὶ καί ἐν ἐν ὀνόματι ὄνομα , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχουσι ἔχω . . ζητήσειε ζητέω δ’ ἄν ἄν τις τις πῶς πῶς πως πρότερον πρότερος ἔλεγεν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν μὲν μέν τῷ τῷ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω “ “ ἐν ἐν τῇ ὁ ἀντιφάσει ἀντίφασις ” ” ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός , , οὐκ οὐ ἐν ἐν τῷ ὁ συλλογισμῷ συλλογισμός , , ἤτοι ἤτοι τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα , , νῦν νῦν δὲ δέ λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν μὲν μέν τῷ τῷ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα διττόν δισσός . . ἢ τίη ἐπειδὴ ἐπεί ἔν ἐν εἰς τισι τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ αὐτό αὐτός ἐστι εἰμί μιᾷ τῶν ὁ προτάσεων πρότασις , , διὰ διά τοῦτο οὗτος ὁτὲ ὅτε μὲν μέν ὡς ὡς ὡς παράδειγμα παράδειγμα τοῦ ὁ ἔχοντος ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις λαμβάνει λαμβάνω αὐτό αὐτός , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ ὡς ὡς παράδειγμα παράδειγμα τοῦ ὁ ἔχοντος ἔχω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα διττόν δισσός · · ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ ἐν ἐν τῷ τῷ ‘ ‘ ἆρ’ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί ἡ ὁ πρότασις πρότασις τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχουσιν ἔχω , , οὐκ οὐ ἄδηλον ἄδηλος . . ὅταν ὅταν δὲ δέ ἕτερόν ἕτερος τι τι τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τῶν ὁ προτάσεων πρότασις , , οὐδέποτε οὐδέποτε ἔλαβε λαμβάνω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί ὡς ὡς παράδειγμα παράδειγμα προτάσεως πρότασις ἐχούσης ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός , , ἀλλὰ ἀλλά μόνον μόνος ὡς ὡς ὡς συμπέρασμα συμπέρασμα . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ μὴ μή συνεπίστασθαι τὸν ὁ ἐπιστάμενον ἐφίστημι παράδειγμά ἐστι εἰμί τοῦ ὁ κατὰ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἐλέγχου · · οὐδὲν δὲ δέ τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα ἔχει ἔχω διττὸν δισσός ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ λόγον λόγος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἆρ’ ὁ ὁ ἐπιστάμενος ἐφίστημι λέγειν λέγω ἢ ἤ πράττειν πράσσω ἐκεῖνο ἐκεῖνος συνεπίσταται ὃ ὅς λέγει λέγω ἢ ἤ πράττει πράσσω ; ; ναί ναί · · οὗτος οὗτος δὲ δέ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι λέγειν λέγω ἰαμβεῖα · · οὗτος οὗτος ἄρα ἄρα συνεπίσταται ( ( καὶ καί τὰ ἰαμβεῖα · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἀγνοεῖ ἀγνοέω τὰ ὁ παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός δηλούμενα δηλόω ( ( ὁ ὁ γὰρ γάρ παιδὸς ἢ ἤ ἰδιώτου ἰδιώτης ἠρωτᾶτο ) ) · · εἰ εἰ οὖν οὖν οὗτος οὗτος [ [ μὲν μέν ] ] ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι μὲν μέν λέγειν λέγω οὐ οὐ συνεπίσταται δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ ὅς δι’ διά αὐτῶν αὐτός δηλούμενα δηλόω ( ( οὐδὲν οὐδείς γὰρ γάρ κωλύει κωλύω ἀποστοματίσαντα ἐπίστασθαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι δίχα δίχα βιβλίου βιβλίον προφέρειν προφέρω τε τε καὶ καί ἐπαγγέλλειν ἐπαγγέλλω , , ἀγνοεῖν ἀγνοέω δὲ δέ τὰ ὁ δηλούμενια δι’ διά αὐτῶν αὐτός ) ) , , ψεῦδος ψεῦδος ὅτι ὅτι2 ὅτι συνεπίσταται . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ τοὺς ὁ μὲν μέν ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος ἔχειν ἔχω πλείω πολύς πλείων σημαίνοντα σημαίνω , , τοὺς ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία [ [ τὸ ὁ μὲν μέν συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί ] ] τὸν ὁ [ [ πλείω πολύς πλείων σημαίνειν σημαίνω ] ] , , εἴτε εἴτε πρότασίς ἐστιν εἰμί ὁ ὁ λόγος λόγος εἴτε εἴτε συμπέρασμα συμπέρασμα , , τῶν ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία οὐκ οὐ ἔθηκε τίθημι παράδειγμα παράδειγμα · · τῶν ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν δύο γε τέθεικε τίθημι παραδείγματα παράδειγμα , , τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἔχον ἔχω διττὸν δισσός καὶ καί τὰς ὁ προτάσεις πρότασις καὶ καί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τὴν ὁ πρότασιν πρότασις μόνον μόνος . . εἰδέναι οἶδα γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ μὲν μέν σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω διττὸν δισσός μὲν μέν τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα καὶ καί ἡ ὁ πρότασις πρότασις , , τοὐ δὲ δέ μὴ μή συνεπίστασθαι τὸν ὁ ἐπιστάμενον ἐφίστημι ἡ ὁ ὅς μὲν μέν πρότασις πρότασις διττή δισσός , , τὸ ὁ δὲ δέ συμπέρασμα συμπέρασμα οὐχί · · τὸ ὁ γὰρ γάρ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ ‘ ‘ οὗτος οὗτος ἄρα ἄρα συνεπίσταται καὶ καί τὰ ὁ ἰαμβεῖα᾿ οὐ οὐ διττόν . . ἦν εἰμί δ’ ἄν ἄν σαφεστέρα ἡ ὁ λέξις λέξις ἡ ὁ ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ μὴ μή συνεπίστασθαι τὸν ὁ ἐπίστα μένον μένω , , εἰ εἰ οὕτω οὕτως πὼς εἶχεν ἔχω · · ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ἐλέγχῳ ἔλεγχος τῷ τῷ λέγοντι λέγω ‘ ‘ οὐκ οὐ ἄρα ἄρα συνεπίσταται ὁ ὁ ἐπιστάμενος ἐφίστημι ’ ’ τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα διττὸν δισσός καὶ καί ἀμφίβολον ἀμφίβολος , , τὸ ὁ δὲ δέ συμπέρασμα συμπέρασμα ἀπλοῦν . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ διττὸν δισσός ὁτὲ ὅτε μὲν μέν ἔστιν εἰμί , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί εἶπε λέγω εἶπον περὶ περί τῶν ὁ δύο γε τρόπων τρόπος τροπός τῶν ὁ τὰ ὁ ὅς πολλαχῶς πολλαχῶς λεγόμενα λέγω συνιστώντων , , τοῦ ὁ ὅς τε τε χωρὶς χωρίς μὲν μέν ἕκαστον ἕκαστος ἔχοντος ἔχω ἁπλοῦν ἁπλόω , , συντεθέντος συντίθημι δὲ δέ οὐχ οὐ ἁπλοῦν ἁπλόω , , καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ ἀντιστρόφως ἀντίστροφος τούτῳ οὗτος ἔχοντος ἔχω . . καὶ καί ἔστιν εἰμί ὃ ὅς λέγει λέγω τοιοῦτον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ διττὸν δισσός ὁτὲ ὅτε μέν μέν , , χωρισθέντος χωρίζω τοῦ ὁ ‘ ‘ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι ’ ’ τῶν ὁ γραμμάτων γράμμα , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί , , συντεθέντων συντίθημι δὲ δέ ἔστι εἰμί · · ποτὲ ποτε μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ διττὸν δισσός ἐν ἐν συνθέσει σύνθεσις ἐστίν εἰμί , , ἐν ἐν διαιρέσει διαίρεσις δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , ἢ ἤ καὶ καί ἀνάπαλιν . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί οὕτως οὕτως · · τὸ ὁ διττὸν δισσός ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία παραλογισμοῖς ποτὲ ποτε μέν μέν ἐστι εἰμί καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐρωτήμασι ἐρώτημα καὶ καί ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις , , ὁτὲ ὅτε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί · · εἴρηται λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ διαφέρειν διαφέρω ἀλλήλων ἀλλήλων τὰ ὁ ὅς δύο γε ταύτα οὗτος ειοη τῳ τοὺς ὁ μὲν μέν ἀπὸ ἀπό της ομωνυμιας αει εχειν καὶ καί ἐν ἐν ονομασι καὶ καί ἐν ἐν ἐρωτήμασι ἐρώτημα τὸ ὁ διττόν δισσός , , τοὺς ὁ δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία οὐκ οὐ ἀεί ἀεί , , ἀλλὰ ἀλλά ἔχειν ἔχω οὕτως οὕτως τὸ ὁ διττὸν δισσός ποτὲ ποτε μέν μέν , , ποτὲ ποτε δ’ δ’ οὔ οὐ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά σὴ μαίνει τὸ ὁ διττὸν δισσός ὁτὲ ὅτε μὲν μέν ὂν εἰμί ὁτὲ ὅτε δὲ δέ οὐκ οὐ ὄν ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ τὶ μὲν μέν τοῦ ὁ διττοῦ ἐστιν εἰμί ὂν εἰμί καὶ καί ἀληθές ἀληθής , , τὶ δὲ δέ μὴ μή ὂν εἰμί καὶ καί ψεῦδος ψεῦδος . . ἐπὶ ἐπί γὰρ γάρ τοῦ ὁ ὅς ἀρ’ ὁ ὁ ἐπιστάμενος ἐφίστημι λέγειν λέγω καὶ καί ἐκεῖνο ἐκεῖνος συνεπίσταται <ὃ> λέγει λέγω πῇ πῆ μὲν μέν ἀληθὲς ἀληθής πῇ πῆ δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος · · ἐπὶ ἐπί μὲν μέν γὰρ γάρ τοῦ ὁ ἐπιστήμονος ἐπιστήμων ἀληθές ἀληθής · · οὗτος οὗτος γὰρ γάρ συνεπίσταται · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ παιδὸς ἢ ἤ τοῦ ὁ ἰδιώτου ἰδιώτης ψεῦδος ψεῦδος . . Ὅσοις μὲν μέν οὗν ἐν ἐν τῷ ὁ τέλει τέλος τὸ ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς . . Τὸ λεγόμενον λέγω δῆλον δῆλος ἔσται , , εἴπερ εἴπερ ἀναμνησθῶμεν ὧν εἶπεν λέγω εἶπον ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τέρῳ τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 περὶ περί τοῦ ὁ ἐξ ἐκ | | ἀντικειμένων συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι τὸν ὁ λόγον λόγος ἐποιεῖτο ποιέω . . εἰσὶ εἰμί δὲ δέ ἅπερ ὅς εἶπεν λέγω εἶπον ἐκεῖσε ἐκεῖσε ταῦτα οὗτος πρὸς πρός τῶ τέλει τέλος · · “ δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ κατανοεῖν κατανοέω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτως οὕτως μὲν μέν οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἐναντία ἐναντίος συμπεράνασθαι ἐξ ἐκ ἑνὸς συλλογισμοῦ συλλογισμός , , ὥστ’ εἶναι εἰμί τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός ἀγαθὸν ἀγαθός ἢ ἤ ἄλλο ἄλλος τῖ’ καὶ καί τὰ ὁ λοιπά λοιπός . . τούτων οὗτος οὕτως οὕτως ἐκεῖ ἐκεῖ ῥηθέντων λέγω δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅσοις ὅσος μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ τέλει τέλος ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἐν ἐν ὅσοις ὅσος μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα ’ ’ · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον τέλος τέλος . . ἐν ἐν ὅσοις ὅσος μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ τέλει τέλος ὁρᾶται ὁράω τὸ ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς λεγόμενον λέγω , , τουτέστιν ἡ ὁ ἀντίφασις ἀντίφασις , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ εἰδέναι οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ πρότασις πρότασις ἔχουσα ἔχω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις ἐλήφθη λαμβάνω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή προσλάβῃ ἐν ἐν τῇ ὁ προτάσει πρότασις τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἔλεγχος ἔλεγχος ἐξ ἐκ ἑνὸς συλλογισμοῦ συλλογισμός τἀναντία ἐναντίος συνάγων συνάγω . . εἶτα εἶτα ὥσπερ ὥσπερ ἀναμιμνήσκων ἀναμιμνήσκω ἡμᾶς ἐγώ τῶν ὁ ἐν ἐν τῶ δευτέρω τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀνα - - εἰρημένων λέγω ἐπήγαγεν ἐπάγω ἄνευ ἄνευ γὰρ γάρ ἀντιφάσεως ἀντίφασις οὐκ οὐ ἦν εἰμί ἔλεγχος , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ εἴρηται λέγω ἐρῶ εἴρηται λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ καὶ καί ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄνευ ἄνευ τοῦ ὁ προσλαβεῖν προσλαμβάνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις οὐ οὐ δύναται δύναμαι γενέσθαι γίγνομαι ἔλεγχος ἔλεγχος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς ἀγαθὸν ἀγαθός οὐκ οὐ ἀγαθόν ἀγαθός ’ ’ · · τὰ ὁ γὰρ γάρ δεύτερα δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων τὰς ὁ ἀρχὰς ἀρχή περιέχει περιχέω τῶν ὁ Σοφιστικῶν ἐλέγχων . . ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ λεγόμενόν λέγω ἐστιν εἰμί · · ἐν ἐν ὅσοις ὅσος μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα ἀμφιβολία ἐστί εἰμί ( ( ταύτην οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον πολλαχῶς πολλαχῶς ) ) , , ἂν ἐάν μὴ μή προσλάβῃ προσλαμβάνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , οὔπω οὔπω δῆλον δῆλος εἰ εἰ ἐλέγχει ἐλέγχω · · τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἔλεγχος ἔλεγχος . . οἷον οἷος ἆρ’ ἔστι εἰμί τυφλὸν τυφλός ὁρᾶν ὁράω ; ; οὔ οὐ · · τί τίς τις δέ δέ , , ὅταν ὅταν τυφλὸν τυφλός ὁρᾷς ὁράω , , οὐ οὐ τυφλὸν τυφλός ὁρᾷς ὁράω ; ; ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τυφλὸν τυφλός ὁρᾶν ὁράω . . τοῦτο οὗτος ἀμφίβολον · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ τυφλὸς τυφλός ὁρᾷ ὁράω , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ βλέπων βλέπω ὁρᾷ ὁράω τὸν ὁ τυφλόν τυφλός . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε εἰ εἰ μέλλει μέλλω φανῆναι φαίνω ἔλεγχος ἔλεγχος , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ προσλαβεῖν προσλαμβάνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις οὕτως οὕτως · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τυφλὸν τυφλός ὁρᾶν ὁράω καὶ καί μὴ μή ὁρᾶν ὁράω · · ἢ τίη οὕτως οὕτως · · ὁ ὁ τυφλὸς τυφλός ἄρα ἄρα ὁρᾷ ὁράω καὶ καί οὐχ ὁρᾷ ὁράω . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ ἀμφίβολόν ἀμφίβολος ἐστι εἰμί διὰ διά τὸ ὁ πολλὰ πολύς δηλοῦν δηλόω τί τι τούτων οὗτος συνεπεράνατο , , εἰ εἰ μὴ μή προσλάβῃ προσλαμβάνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , ἄδηλός ἐστιν εἰμί εἰ εἰ εἰς εἰς θάτερον τῶν ὁ σὴ μαινομένων βλέπων βλέπω συνεπεράνατο ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή εἰς εἰς θάτερον ἕτερος . . ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ ‘ ‘ ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ’ ’ ἄδηλον ἄδηλος εἰ εἰ ἐλέγχει ἐλέγχω · · ἂν ἀνά δὲ δέ προσλάβῃ τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις , , λέγων λέγω ‘ ‘ ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω καὶ καί μὴ μή λέγειν λέγω ’ ’ , , δῆλος δῆλος γίνεται γίγνομαι . . οὕτω οὕτως γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος γίνεσθαι γίγνομαι ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός · · ὃ ὅς καὶ καί αἰνιττόμενος εἶπεν λέγω εἶπον ἄνευ ἄνευ γὰρ γάρ ἀντιφάσεως ἀντίφασις οὐκ οὐ ἦν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος . . Ὅσοις δ’ ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐρωτήμασιν ἐρώτημα , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη . . ’ Ev ὅσοις ὅσος δέ δέ , , φησίν φημί , , ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐρωτήμασίν ἐστι εἰμί τὸ ὁ διττόν δισσός , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφάσκειν , , τουτέστιν οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἀποφάσκειν καὶ καί λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὔ οὐ , , ὅταν ὅταν πῇ πῆ μέν μέν ἐστιν εἰμί ἀληθὲς ἀληθής πῇ πῆ δὲ δέ ψευδές . . ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος δὴ δή οὗν οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφάσκειν · · ψευδῶς ψευδής γὰρ γάρ ἀποφάσκοις ἄν ἄν . . ὅταν ὅταν δὲ δέ ὅλως ὅλος ὅλοξ ᾖ εἰμί ψεῦδος ψεῦδος , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀποφάσκειν · · οἷον οἷος ἆρά γε γε ὁ ὁ Αἴας Αἴας Θερσίτῃ ἐμονομάχησεν μονομαχέω ; ; οὔ οὐ · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφῆσαι · · οὐδεὶς γὰρ γάρ τοῖν ὁ Αἰάντοιν Θερσίτῃ ἐμονομάχησεν μονομαχέω . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοὐ ‘ ἀρά ἀρά ἀρή γε γε ὁ ὁ ἐπιστάμενός ἐφίστημι τι τι λέγειν λέγω καὶ καί ἐκεῖνο ἐκεῖνος συνεπίσταται ὃ ὅς λέγει λέγω ; ; ’ ’ οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη ἀποφῆσαι ἀπόφημι · · ἐπὶ ἐπί γὰρ γάρ τοῦ ὁ ἐπιστήμονος ἐπιστήμων ψεῦδος ψεῦδος τὸ ὁ ὅς ἀποφῆσαι ἀπόφημι · · συνεπίσταται γὰρ γάρ ὁ ὁ ἐπιστήμων ἐπιστήμων ἃ ὅς ὅς2 λέγειν λέγω ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι . . ἐπὶ ἐπί μὲν μέν οὖν οὖν τούτων οὗτος οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ἀνάγκη ἀνάγκη λέγειν λέγω οὔ οὐ · · οἷον οἷος ‘ ‘ οὐκ οὐ ἄρα ἄρα συνεπίσταται ὃ ὅς ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι λέγειν λέγω ’ ’ · · ῥητέον λέγω ῥητέος οὔ οὐ · · ψεῦδος ψεῦδος γὰρ γάρ τὸ ὁ τοὺς ὁ ὡδὶ ὧδε ἐπισταμένους ἐφίστημι , , οἷον οἷος τοὺς ὁ ἐπιστήμονας ἐπιστήμων , , [ [ τὸ ὁ ] ] μὴ μή συνεπίσταθαι λέγειν λέγω ἐπίστανται ἐφίστημι ἐπίσταμαι . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφῆσαι τὸ ὁ διττόν δισσός , , τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία ἐπήγαγε ἐπάγω τούτου οὗτος διὰ διά τοῦ ὁ ὅς οὐ οὐ γὰρ γάρ πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τοῦτο οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος , , τουτέστιν οὐ οὐ γὰρ γάρ πρὸς πρός τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ἐρώτημά ἐστιν εἰμί ὁ ὁ λόγος λόγος ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τοῦτο οὗτος , , ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα · · διὰ διά γὰρ γάρ τὸ ὁ συμπέρασμά ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα . . καὶ καί ἐπεὶ ἐπεί διὰ διά τὸ ὁ συμπέρασμά ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ἐρωτήματι ἐρώτημα ἄδηλόν ἄδηλος ἐστι εἰμί τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ( ( ἀγνοοῦμεν ἀγνοέω γὰρ γάρ εἴτε εἴτε ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἐπιστήμονος ἐπιστήμων εἴτε εἴτε ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ παιδὸς τὸν ὁ λόγον λόγος συμπερανεῖ ) ) , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφάσκειν , , ἀλλὰ ἀλλά λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἴσως ἴσος ἴσως ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτὸς αὐτός ποίει ποιέω . . ’ Ev ἀρχῇ ἀρχή μὲν μέν οὖν οὖν τὸ ὁ ὅς διπλοῦν διπλόος καὶ καί ὄνομα ὄνομα καὶ καί λόγον λόγος . . ἰπῶν πῶς πῶς πως οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἔλεγεν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὅσοις ὅσος δ’ δ’ ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐρωτήμασίν ἐστι εἰμί τὸ ὁ διττόν δισσός , , οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη προαποφῆσαι , , νῦν νῦν διδάσκει διδάσκω καὶ καί πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὰς ὁ ἀποκρίσεις ἀπόκρισις | | ποιεῖσθαι ποιέω . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ὅταν ὅταν ἐν ἐν τῇ ὁ ἀρχῇ ἀρχή , , f . . 45r τουτέστιν ἐν ἐν τῇ ὁ προτάσει πρότασις , , ἢ ἤ ὄνομά ὄνομα τι ἔχῃ ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός ἢ ἤ ὁ ὁ λόγος λόγος , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ εὐθὺς εὐθύς ἅμα ἅμα τῇ ὁ ὅς τῇ ἐρωτήσει ἐρωτάω μὴ μή συγχωρεῖν συγχωρέω αὐτὴν αὐτός καὶ καί κατανεύειν κατανεύω , , ἀλλὰ ἀλλά λέγειν λέγω ὡς ὡς ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ . . · · καὶ καί ἐπάγει ἐπάγω πρὸς πρός σαφηνισμὸν τούτου οὗτος τὸ ὁ σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω · · ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος , , φησίν φημί , , ὅταν ὅταν ἐρωτηθῶμεν ‘ ‘ ἆρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; ’ , , λέγομεν λέγω ὡς ὡς ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ , , οὕτω οὕτως ποιητέον ποιέω ποιητέος καὶ καί ἐν ἐν πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ ἄλλοις . . ἐὰν δέ δέ , , φησί φημί , , πολλάκις πολλάκις συμβαίνῃ συμβαίνω ἐπιλαθόμενόν τινα τις τοῦ ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι διττός δισσός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ λόγος λόγος δοῦναι δίδωμι τὸ ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω , , φησὶν φημί ὡς ὡς ἔστι εἰμί πάλιν πάλιν διορθώσασθαι διορθόω · · ἐπὶ ἐπί τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα ( ( τέλος τέλος γάρ γάρ φησιν φημί , , ὡς ὡς πολλάκις πολλάκις εἴπομεν λέγω εἶπον , , τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ) ) · · ἐν ἐν γὰρ γάρ τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα , , ὁπηνίκα ὁπηνίκα τοῦτο οὗτος συνάγεται συνάγω παρὰ παρά τοῦ ὁ ἐρωτῶντος ἐρωτάω , , προστεθέντα προστίθημι τινὰ τῇ ὁ ἐρωτήσει ἐρώτησις ἀπείρξουσι τὸν ὁ συλλογιζόμενον συλλογίσασθαι συλλογίζομαι . . ἐπάγει ἐπάγω δὲ δέ καὶ καί τούτου οὗτος παράδειγμα παράδειγμα , , ὅ ὅς τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · ἠρώτησεν ἐρωτάω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἀρ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ; ; οὐκ οὐ ἔφησεν φημί ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί μὲν μέν ὡς ὡς ὡς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὡς ὡς οὔ οὐ , , ἀλλὰ ἀλλά ὅλως ὅλος ὅλοξ ἀπέφησε ἀπόφημι · · συνεπεράνατο δ’ ἐκεῖνος ἐκεῖνος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄρ ἄρα ’ ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω . . πῶς πῶς πως γοῦν γοῦν ἀποδράσει πάλιν πάλιν τὸν ὁ ἔλεγχον ἔλεγχος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ; ; ὁπηνίκα ὁπηνίκα ἐκεῖνος ἐκεῖνος ἐξάγει ἐξάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα λέγων λέγω ‘ ‘ ἄρ ἄρα ’ ’ ἔστι εἰμί σιγῶντα σιγάω λέγειν λέγω ’ ’ , , προστιθεὶς προστίθημι αὐτὸς αὐτός ‘ ‘ οὔ οὐ · · ὁ ὁ γὰρ γάρ Σωκράτης Σωκράτης ὅδε ὅδε σιγῶν σιγάω οὐ οὐ λέγει λέγω ’ ’ . . ὡσαύτως ὡσαύτως ποιητέον ποιέω ποιητέος καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός ἐν ἐν ταῖς ὁ προτάσεσιν , , εἰ εἰ μὴ μή φθάσοι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀποκρίνω τότε τότε τοτέ τοῦτο οὗτος προδιαστείλασθαι προδιαστέλλω διαστέλλω . . τὰ ὁ δὲ δέ ἑξῆς ἑξῆς σαφῆ σαφής εἰσι εἰμί καὶ καί τοῖς ὁ ῥηθεῖσι λέγω παραπλήσια παραπλήσιος . . Φανερὸν δὲ δέ καὶ καί τοὺς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις καὶ καί σύνθεσιν πῶς πῶς πως λυτέον λύω λυτέος . . Εἰπὼν λέγω πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίαν βολίαν ἐλέγχοις ἐλέγχω καὶ καί διδάξας διδάσκω ἀρκούντως ἀρκεόντως περὶ περί αὐτῶν αὐτός . . νῦν νῦν καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί διαίρεσιν διαίρεσις παραλογισμῶν τὸν ὁ λόγον λόγος ποιεῖται ποιέω καὶ καί πῶς πῶς πως λυτέον λύω λυτέος αὐτοὺς αὐτός σαφηνίζει σαφηνίζω . . ἄν ἄν γὰρ γάρ ὁ ὁ λόγος λόγος , , φησίν φημί , , ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός ἕτερόν ἕτερος τι τις σημαίνει σημαίνω διαιρούμενος διαιρέω καὶ καί ἕτερον ἕτερος συντιθέμενος συντίθημι , , συμπεραινομένου συμπεραίνω τοῦ ὁ συλλογιζομένου αὐτὸς αὐτός ἀεὶ ἀεί τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον λέγε λέγω . . παρὰ παρά δὲ δέ τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις αὐτοὺς αὐτός ἢ ἤ τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις εἶπε λέγω εἶπον , , διότι διότι τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ἀπὸ ἀπό τοῦδε ὅδε διαιρούμενον διαιρέω συντίθεται συντίθημι τῷδε ὅδε καὶ καί συντιθέμενον τῷδε ὅδε διαιρεῖται διαιρέω ἀπὸ ἀπό τοῦδε ὅδε . . οἷον οἷος ὁ ὁ Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος δύναται δύναμαι βαδίζειν βαδίζω , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω · · τὸ ὁ ὅς οὖν οὖν βαδίζειν βαδίζω διαιρεθὲν ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ ‘ ‘ δύναται δύναμαι ’ ’ συνετέθη συντίθημι τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης , , καὶ καί γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμὸς ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα βαδίζει βαδίζω ’ ’ ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , οἷον οἷος τοὐ βαδίζειν βαδίζω , , ἅμα ἅμα καὶ καί διαίρεσις διαίρεσις καὶ καί σύνθεσις σύνθεσις γίνεται γίγνομαι , , ἀλλὰ ἀλλά ἀπ’ ἀπό ἄλλου μὲν μέν διαίρεσις διαίρεσις , , οἷον οἷος ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ ‘ ‘ δύναται δύναμαι ’ ’ , , ἄλλῳ ἄλλος δὲ δέ σύνθεσις σύνθεσις , , οἷον οἷος τῷ τῷ Σωκράτει Σωκράτης , , διὰ διά τοῦτο οὗτος εἶπεν λέγω εἶπον εἰσὶ εἰμί δὲ δέ παρὰ παρά σύνθεσιν ἢ ἤ διαίρεσιν · · οὐδὲν γὰρ γάρ διαφέρει διαφέρω οὕτως οὕτως ἢ τίη οὕτως οὕτως λεγόμενον λέγω . . διὸ διό καὶ καί ὁ ὁ Γαληνὸς τοὺς ὁ παρὰ παρά σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί διαίρεσιν διαίρεσις ὡς ὡς ἕνα τρόπον τρόπος τροπός ἔλαβεν λαμβάνω εἰπὼν λέγω “ “ παρὰ παρά δὲ δέ τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί διαίρεσιν διαίρεσις , , ὅταν ὅταν αὕτη οὗτος ποιῇ ποιέω τοῦ ὁ σημαινομένου σημαίνω τὴν ὁ διαφοράν διαφορά ” ” . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ παρὸν πηρός σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ ‘ ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 εἶδες ὁράω εἶδον σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο ; ; ’ ’ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ἔσται εἰμί , , εἴπερ εἴπερ τὸ ὁ ὅλον ὅλος ὅλοξ ἐκθήσομεν ἐκθέω ἐκτίθημι σόφισμα σόφισμα . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος · · ἆρ’ ὧ εἶδες ὁράω εἶδον τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο ; ; ναί ναί · · εἶδες ὁράω εἶδον δὲ δέ αὐτὸν αὐτός τῷ ὁ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός τυπτόμενον τύπτω · · τῷ τῷ ἄρα ἄρα ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἐτύπτετο καὶ καί οὐ οὐ μάστιγι μάστιξ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ψεῦδος ψεῦδος · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ἀληθὲς ἀληθής ἦν εἰμί ‘ ‘ τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἄρα ἄρα εἶδες ὁράω εἶδον τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω ’ ’ . . γέγονε γίγνομαι δὲ δέ ὁ ὁ παραλογισμὸς ἐκ ἐκ τοῦ ὁ διελεῖν διαιρέω τὸ ὁ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ εἶδες ὁράω εἶδον , , προσθεῖναι προστίθημι δὲ δέ τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ‘ τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός οὗτος οὗτος ἐτύπτετο’ ἔδει δέω δέω2 δεῖ εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ἀλλὰ ἀλλά ‘ τῷ ὁ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός οὗτος οὗτος ὡρᾶτο τυπτόμενος τύπτω ’ ’ ἢ ἤ ‘ τῷ ὁ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός εἶδες ὁράω εἶδον τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω ’ ’ . . καὶ καί ἐπεὶ ἐπεί τὸ ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτὸς αὐτός διὰ διά τοῦ ὁ ὅς οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστι εἰμί διττὸν δισσός τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ἐδήλωσεν δηλόω , , ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν τὸ ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις οὐ οὐ διττόν δισσός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις διττόν , , παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . διαιρεθὲν ρεθὲν γὰρ γάρ τὸ ὁ ‘ ἐτύπτετο’ ἢ ἤ τὸ ὁ ὅς ‘ τυπτόμενον τύπτω ’ ’ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ ὀφθαλμοῦ ὀφθαλμός , , μετὰ μετά τοῦ ὁ ὅς ‘ ‘ εἶδες ὁράω εἶδον ’ ’ ἢ ἤ τοῦ ὁ ‘ ‘ ὡρᾶτο’ συντεθέν , , εἶτα εἶτα τὸ ὁ συναμφότερον , , τὸ ὁ ‘ εἶδες ὁράω εἶδον τυπτόμενον’ συντεθὲν συντίθημι τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἀληθὲς ἀληθής συλλογίζεται συλλογίζομαι ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός εἶδες ὁράω εἶδον τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω . . ’ | ὥστε ὥστε δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις f f . . 45v τρόπον τρόπος τροπός τινὰ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσίν ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις . . λέγει λέγω δὲ δέ τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα ἔχειν ἔχω τι τῶν ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο οὗτος οὗτος διττόν · · δύναται δύναμαι γάρ γάρ τις τις τὸ ὁ τούτῳ οὗτος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ μάστιγος μάστιξ , , δύναται δύναμαι καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὀφθαλμοῦ νοεῖν νοέω . . πλὴν πλήν παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστι εἰμί · · διαιρεθεὶς γὰρ γάρ ὁ ὁ λόγος λόγος οὐκ οὐ ἔστι εἰμί διττός δισσός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐπαχθὲν τὸ ὁ ‘ εἶδες ὁράω εἶδον δὲ δέ σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω ’ ’ καὶ καί συντεθὲν συντίθημι πεποίηκε ποιέω διττὸν δισσός εἶναι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 εἶδες ὁράω εἶδον σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο οὗτος οὗτος ; ; ’ · · ἐπεὶ ἐπεί εἰ εἰ καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ ἐλέχθη λέγω , , οὐκ ἄν ἄν ἦν εἰμί διττόν δισσός . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ σύνθεσις σύνθεσις ἡ ὁ τοῦ ὁ ὑστέρου ὕστερος μετὰ μετά τοῦ ὁ προτέρου πρότερος πεποίηκε ποιέω τὸ ὁ διττόν δισσός , , σαφηνίζων ἐπήγαγεν ἐπάγω εἴπερ εἴπερ μὴ μή καὶ καί τὸ ὁ ὄρος ὄρος καὶ καί ὅρος ὅρος , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὥσπερ ὥσπερ οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ ὄρος ὄρος καὶ καί ὅρος ὅρος σημαίνει σημαίνω ἕτερον ἕτερος τῇ ὁ αὐτῇ αὐτός προσῳδίᾳ προσῳδία λεχθέν ( ( τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τῆς ὁ λέξεως λέξις ) ) , , ὅταν ὅταν δὲ δέ καὶ καί αὐτὰ αὐτός καὶ καί αἱ ὁ διάφοροι διάφορος προσῳδίαι προσῳδία συντεθῶσι συντίθημι , , τότε τότε τοτέ γίνεται γίγνομαι διττὸς ὁ ὁ λόγος λόγος , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ προκειμένου · · τῇ ὁ ὅς τῇ γὰρ γάρ συνθέσει γέγονε γίγνομαι καὶ καί οὗτος οὗτος διττός δισσός . . ἐὰν ἐάν γάρ γάρ τις τις γράψειεν γράφω ἢ τίη εἴπῃ λέγω εἶπον ‘ ‘ ἆρά γε γε τὸ ὁ ὄρος ὄρος ὅρος ὅρος ἐστί εἰμί ; ; ’ , , διττὸν δισσός τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα · · δύναται δύναμαι γάρ γάρ τις τις καὶ καί οὕτως οὕτως ἀκούειν ἀκούω ‘ ‘ ἆρά γε γε τὰ ὁ ὄρη ὄρος ὁρισμοὶ καὶ καί λόγοι λόγος εἰσί εἰμί ; ; ’ · · δύναται δύναμαι καὶ καί οὕτως οὕτως ‘ ‘ ἆρά γε γε τὰ ὁ ὄρη ὄρος πέτραι πέτρα μετὰ μετά δένδρων δένδρον καί καί τινων τοιούτων τοιοῦτος εἰσίν εἰμί ; ; ’ . . ἀλλ’ ἀλλά ἐὰν ἐάν ἐρωτηθῇ ἐρωτάω ἢ ἤ γραφῇ γραφή χωρὶς χωρίς τῆς ὁ ψιλῆς καὶ καί δασείας δασύς τῶν ὁ προσῳδιῶν , , διττὸς γίνεται γίγνομαι · · τὰ ὁ γὰρ γάρ ἄνευ ἄνευ προσῳδιῶν ἐπὶ ἐπί τοῖς ὁ τοιούτοις τοιοῦτος γραφόμενα γράφω τὰ ὁ αὐτά αὐτός ἐστι εἰμί τοῖς ὁ ἐρωτωμένοις ἐρωτάω · · τῶν ὁ δὲ δέ προσῳδιῶν γραφεισῶν γράφω οὐκέτι οὐκέτι διττὸς ὁ ὁ λόγος λόγος γίνεται γίγνομαι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστι εἰμί διττὸν δισσός τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις οὐχ οὐ ὡς ὡς κατασκευαστικόν , , οἶμαι οἴομαι , , ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι τοῦ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί τὸ ὁ παρὸν πάρειμι σόφισμα σόφισμα παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · ὁ ὁ γὰρ γάρ κυριώτατος κύριος τρόπος τρόπος τροπός ὁ ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία μᾶλλον μᾶλλον ἦν εἰμί ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα οὐδέν οὐδείς ἐστι εἰμί διττόν δισσός , , ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός τῷ ὁ λόγῳ λόγος , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς γένοιτο γίγνομαι καταβαλεῖν καταβάλλω τὸν ὁ ὗν ὗς ἐμέ ” ” · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ τῶν ὁ μὲν μέν ὀνομάτων ὄνομα οὐδὲν διττόν δισσός , , ὁ ὁ δὲ δέ λόγος λόγος . . οὐ οὐ δὴ δή οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς κατασκευαστικὸν ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι · · δοκεῖ δοκέω γὰρ γάρ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ διαιρεθέντος διαιρέω τοῦ ὁ λόγου λόγος ἦσαν εἰμί τὰ ὁ μέρη μέρος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ διττά δισσός , , τότε τότε τοτέ ἦν εἰμί ἄν ἄν τῶν ὁ ἀμφιβόλων , , ὡς ὡς τῶν ὁ ἀμφιβόλων ἀμφίβολος πάντων πᾶς ἐχόντων ἔχω τὰ ὁ μέρη μέρος διττά δισσός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ψεῦδος ψεῦδος . . τεσσάρων τέσσαρες γὰρ γάρ ὄντων εἰμί τρόπων τρόπος τροπός , , ὡς ὡς καὶ καί πρὸ πρό ὀλίγου ὀλίγος εἰρήκειμεν , , ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 τὰ ὁ ὅς δύο γε εἴδη εἶδος συνίστανται συνίστημι συνιστάω , , τό ὁ ὅς τε τε ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίας ἀμφιβολία , , πρώτου πρῶτος πρότερος μὲν μέν ὅταν ὅταν ὁ ὁ λόγος λόγος ἢ τίη τοὔνομα ὄνομα πλείω σημαίνῃ σημαίνω , , ὅς ὅς ἐστι εἰμί κοινὸς κοινός ἀμφοῖν ἄμφω ἐπίσης , , δευτέρου δὲ δέ ὅταν ὅταν εἰωθότες εἴωθα ὦμεν οὕτω οὕτως λέγειν λέγω , , ὅστις ὅστις καὶ καί οὗτος οὗτος κοινός ἐστι εἰμί , , τρίτου ὅταν ὅταν τὸ ὁ συντεθὲν συντίθημι πλείω πολύς πλείων σημαίνῃ σημαίνω , , κεχωρισμένον χωρίζω δέ δέ ἐστιν εἰμί ἁπλοῦν ἁπλόος , , ὅς ὅς ἐστιν εἰμί ἴδιος ἴδιος τοῦ ὁ κατὰ κατά ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία μόνου , , τετάρτου δὲ δέ τοῦ ὁ ἀντιστρόφως ἀντίστροφος τούτῳ οὗτος ἔχοντος ἔχω , , ἡνίκα ἡνίκα τὸ ὁ ὅς μὲν μέν συντεθὲν συντίθημι ἓν σημαίνῃ σημαίνω , , κεχωρισμένον χωρίζω δὲ δέ πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω , , ὃς ὅς ὡς ὡς ὡς ἐπίπαν ἐπίπαν τὸν ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος τρόπον τρόπος τροπός ποιεῖ ποιέω , , ἐπ’ ἐπί ἔλαττον δὲ δέ καὶ καί τὸν ὁ δεύτερον δεύτερος , , τεσσάρων οὖν οὖν ὄντων εἰμί τρόπων τρόπος τροπός καὶ καί κυριωτάτου ὄντος εἰμί <τοῦ> παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ὅταν ὅταν τῶν ὁ ὀνομάτων ὄνομα ἔχῃ ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός , , οὐκ οὐ οἶμαι οἴομαι τὸ ὁ οὐδὲ οὐδέ γάρ γάρ ἐστι εἰμί διττὸν δισσός τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις οὕτως οὕτως ἐπενεχθῆναι ἐπιφέρω ὡς ὡς λέγον ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἄν ἐάν ἄν διαιρεθὲν εἶχε ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός , , ἦν εἰμί ἂν ἄν παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί διττόν δισσός , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ἀλλ’ ἀλλά ἔστιν εἰμί ὃ ὁ λέγει λέγω ‘ ‘ ἐπειδὴ ἐπεί συντεθεὶς συντίθημι ἔχει ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός , , διαιρεθεὶς δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστι εἰμί σόφισμα σόφισμα ’ ’ . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ ‘ ‘ ἆρα ἆρα οἶδας σὺ νῦν νῦν οὔσας εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τριήρεις τριήρης ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία ὤν εἰμί ; ; ’ ’ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστιν εἰμί · · ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω διαιρουμένων διαιρέω τῶν ὁ τριήρων τριήρης ἀπὸ ἀπό τοὐ Πειραιέως Πειραιεύς καὶ καί ἄλλο ἄλλος συντιθεμένων συντίθημι · · διαιρουμένων διαιρέω μὲν μέν γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς ὢν εἰμί νῦν νῦν οἶδας τριήρεις τριήρης ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία οὔσας εἰμί , , συντιθεμένων συντίθημι δὲ δέ τῷ τῷ Πειραιεῖ Πειραιεύς ὅτι ὅτι2 ὅτι οἶδας οἶδα ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τριήρεις τριήρης οὔσας εἰμί σὺ ὢν εἰμί ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία νῦν νῦν . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν ’ ’ μὲν μέν τοῖς ὁ γεγραμμένοις τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα λείποι ἄν ἄν τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί διττόν δισσός ’ ’ . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὁ λέγει λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος · · ἐν ἐν τοῖς ὁ γεγραμμένοις γράφω οὐκ οὐ ἔστι εἰμί διττὸν δισσός τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα ἢ τίη τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ὀνόματα ὄνομα , , ὅταν ὅταν ἐκ ἐκ τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός ᾖ εἰμί γεγραμμένα γράφω στοιχείων καὶ καί ὡσαύτως ὡσαύτως , , τουτέστι διὰ διά τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός τόνων καὶ καί πνευμάτων πνεῦμα , , ἵν’ ἢ τίη ἀμφό|τερα δασύνηται ἢ ἤ ἀμφότερα ἀμφότερος ψιλῶνται , , καὶ καί ἢ τίη ἀμφότερα ἀμφότερος διὰ διά διχρόνων ἢ τίη ἀμφότερα ἀμφότερος διὰ διά μακρῶν μακρός · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ἦχος καὶ καί ἦχος οὐ οὐ διττόν δισσός · · ὅταν ὅταν δὲ δέ μὴ μή διὰ διά τῶν ὁ αὐτῶν αὐτός ᾖ εἰμί γεγραμμένα γράφω ἀλλὰ ἀλλά δι’ διά ἄλλων ἄλλος καὶ καί ἄλλων ἄλλος , , διττόν δισσός , , ὥσπερ ὥσπερ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς κλῆμα κλῆμα καὶ καί κλίμα κλίμα · · τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ἡ ὁ σημαίνει σημαίνω τὴν ὁ ἄμπελον ἄμπελος , , τὸ ὁ δὲ δέ διὰ διά τοῦ ὁ ῑ τὸ ὁ τμῆμα τμῆμα τῆς ὁ γῆς γῆ , , οἷον οἷος εἰ εἰ τύχοι τυγχάνω τὸ ὁ ὅς διὰ διά Ῥόδου κλίμα κλίμα ἢ τίη τὸ ὁ διὰ διά Βορυσθένους Βορυσθένης . . παράσημα γὰρ γάρ τὰ ὁ στοιχεῖα , , ἴσως ἴσος ἴσως δὲ δέ καὶ καί τοὺς ὁ τόνους τόνος , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ἀμφότερα ἀμφότερος εἴρηκεν λέγω ἐρῶ · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ τὰ ὁ φθεγγόμενα καὶ καί δηλούμενα δηλόω διὰ διά τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος ὀνομάτων ὄνομα , , λέγω λέγω δὴ δή τοῦ ὁ κλήματος κλῆμα καὶ καί κλίματος κλίμα , , οὐ οὐ τὰ ὁ αὐτά αὐτός ἐστι εἰμί , , παρεσημειώσαντο πρὸς πρός δήλωσιν τῶν ὁ δηλουμένων δηλόω τὸ ὁ ὅς μὲν μέν γράφεσθαι γράφω διὰ διά τοῦ ὁ διχρόνου , , τὸ ὁ δὲ δέ διὰ διά τοῦ ὁ ὅς φύσει φύσις μακροῦ μακρός . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ τὰ ὁ δὲ δέ φθεγγόμενα οὐ οὐ τὰ ὁ αὐτά αὐτός ἦν εἰμί ἀν ἄν ἐάν ’ ’ σαφέστερον σαφής , , εἰ εἰ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ δέ’ ἦν εἰμί ὁ ὁ ‘ ‘ γάρ γάρ ’ ’ σύνδεσμος σύνδεσμος γεγραμμένος γράφω · · ὡς ὡς ὡς αἰτίαν αἰτία γὰρ γάρ τοῦ ὁ ὅς διὰ διά τί τι τὰ ὁ παράσημα ποιοῦνται ποιέω τὸ ὁ τὰ ὁ φθεγγόμενα οὐ οὐ τὰ ὁ αὐτά αὐτός ἐπήγαγε ἐπάγω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὥστε ὡς ὡς ὥστε οὐ οὐ διττὸν δισσός τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ὥστε ὥστε οὐ οὐ διττὸν δισσός οὐδὲ οὐδέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ῥηθείη ἐρῶ ἄν ἐάν ἄν τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἐπειδὴ ἐπεί διῃρημένα διαιρέω ἀπ’ ἀπό ἀλλήλων ἀλλήλων οὐκ οὐ ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός καὶ καί τὸ ὁ ἀμφίβολον ἀμφίβολος ’ ’ . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν τὸ ὁ ὅς παρ’ παρά ἁ ὁ τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ ‘ ‘ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ διαιρέσεως διαίρεσις ’ ’ · · τοῦ ὁ γὰρ γάρ συνθέτου συνθέτης τὸ ὁ μέρος μέρος διαιρεθὲν οὐ οὐ διττόν δισσός . . διὰ διά δὲ δέ τοῦ ὁ οὐ οὐ γὰρ γάρ ταὐτὸ ἰδεῖν ὁράω εἶδον τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός τυπτόμενον τύπτω καὶ καί τὸ ὁ φάναι φημί ἰδεῖν ὁράω εἶδον τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός τυπτόμενον τύπτω τὴν ὁ λύσιν λύσις λέγει λέγω τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοῦ ὁ ‘ ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 εἶδες ὁράω εἶδον σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο ; ; ’ . . ὃ ὁ δὲ δέ λέγει λέγω ἐστίν εἰμί · · οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός τυπτόμενον τύπτω ἰδεῖν ὁράω εἶδον τῷ τῷ ἰδεῖν ὁράω εἶδον τυπτόμενον ὥσπερ ὥσπερ μάστιξι τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός . . εἶδον ὁράω εἶδον μὲν μέν γὰρ γάρ τυπτόμενον τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τοῖς ὁ ὠσὶν οὖς ἢ ἤ τῇ ὁ ὅς τῇ ῥινὶ ῥίς βλέπομεν ἀλλὰ ἀλλά τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός · · τύπτομεν τύπτω δὲ δέ ἢ τίη τυπτόμεθα τύπτω οὐ οὐ τοῖς ὁ ὀφθαλμοῖς ὀφθαλμός ἀλλὰ ἀλλά τῇ ὁ ὅς τῇ ῥάβδῳ ῥάβδος · · οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ ὀφθαλμὸς ὀφθαλμός ῥάβδος , , ἵνα ἵνα τις τις τῷ τῷ ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός τύπτηται . . Καὶ καί ὁ ὁ Εὐθυδήμου Εὐθύδημος λόγος λόγος , , ἆρ’ οἶδας οἶδα σὺ νῦν νῦν οὔσας εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τριήρεις τριήρης . . Οὐχ οὐ ἕν τι μόνον μόνος παράδειγμα παράδειγμα τίθησι τίθημι τοὐ παρὰ παρά σύνθεσιν σύνθεσις καὶ καί διαίρεσιν διαίρεσις παραλογισμοῦ παραλογισμός ἀλλὰ ἀλλά διάφορα διάφορος , , ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐπεσημειώσατο εἰπὼν λέγω τοὺς ὁ τιθεμένους τίθημι πάντας πᾶς λόγους λόγος παρὰ παρά σύνθεσιν σύνθεσις εἶναι εἰμί ἢ τίη διαίρεσιν διαίρεσις . . οἷός ἐστι εἰμί καὶ καί ὁ ὁ Εὐθυδήμου Εὐθύδημος λόγος λόγος συμπεραινόμενος οὕτως οὕτως · · ἄρ ἄρα ’ ’ οἶδας οἶδα νῦν νῦν οὔσας εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τριήρεις τριήρης ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία ὤν εἰμί · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τοῦ ὁ σοφίσματός σματός ἐστι εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ἔχον ἔχω τὸ ὁ διττόν δισσός , , καὶ καί δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ ἄρα ἄρα οἶδας ὀξύνειν ὀξύνω ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή περισπᾶν περισπάω . . τὸν ὁ ὅς δὲ δέ λόγον λόγος ἠρώτα ἐρωτάω ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τυγχάνων τυγχάνω , , ὅτε ὅτε αἱ ὁ τῶν ὁ Ἀθηναίων Ἀθήναιος τριήρεις τριήρης εἰς εἰς Σικελίαν Σικελία ἦλθον ἔρχομαι . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἀγωγὴ ἀγωγή τοιαύτη τοιοῦτος · · ἆρά γε γε σὺ νῦν νῦν ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς εἶ εἶμι εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρ’ οἶδας οἶδα ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία τριήρεις τριήρης οὔσας εἰμί ; ; ναί ναί · · ἄρ ἄρα ’ ’ οἶδας οἶδα σὺ νῦν νῦν οὔσας εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς τριήρεις τριήρης ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία ὤν εἰμί . . παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς εἰμι εἰμί εἶμι νῦν νῦν , , καὶ καί εἰ εἰ οἶδα οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν Σικελίᾳ εἰσὶν εἰμί αἱ ὁ τριήρεις τριήρης , , ἀνάγκη ἀνάγκη νῦν νῦν ἐμὲ ἐν ἐν Σικελίᾳ εἶναι εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς ὄντα εἰμί καὶ καί τὰς ὁ ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία τριήρεις τριήρης ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς εἶναι εἰμί . . τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ συνῆγεν συνάγω ὁ ὁ Εὐθύδημος Εὐθύδημος , , τὸ ὁ τὸν ὁ ὄντα εἰμί ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς νῦν νῦν ἰὸν ἰός αὐτὸν αὐτός ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία εἶναι εἰμί καὶ καί τὰς ὁ οὔσας εἰμί ἐν ἐν Σικελίᾳ Σικελία νῦν νῦν τριήρεις τριήρης τὰς ὁ αὐτὰς αὐτός ἐν ἐν Πειραιεῖ Πειραιεύς νῦν νῦν εἷναι ἵημι . . καὶ καί πάλιν πάλιν ἄρ’ ἔστιν εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός ὄντα εἰμί σκυτέα σκυτεύς μοχθηρὸν μοχθηρός εἶναι εἰμί . . καὶ καί τοῦτο οὗτος ὀξύνειν ὀξύνω δεῖ δέω δέω2 δεῖ · · συμπέρασμα συμπέρασμα γάρ γάρ ἐστι εἰμί τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἔχον ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός παρὰ παρά τὴν ὁ ἢ ἤ γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀγαθὸς ἀγαθός μέν μέν ἐστι εἰμί καὶ καί σπουδαῖος σπουδαῖος , , φαῦλος φαῦλος δὲ δέ σκυτεὺς σκυτεύς καὶ καί ἄτεχνος ἄτεχνος , , ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀγαθὸς ἀγαθός μὲν μέν σκυτεὺς σκυτεύς καὶ καί ἐπίδοξος ἐπίδοξος κατὰ κατά τὴν ὁ τέχνην τέχνη , , φαῦλος φαῦλος δὲ δέ καὶ καί μοχθηρὸς μοχθηρός ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ καὶ καί συνεπεράνατο τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα οὑτωσί οὕτως οὑτωσί πὼς ἀγόμενον ἄγω · · ἆρά γε γε ὁ ὁ Σίμων Σίμων ἀγαθός ἀγαθός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε ὁ ὁ Σίμων Σίμων σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Σίμων Σίμων ἄρα ἄρα ἀγαθὸς ἀγαθός ὢν εἰμί σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός ἐστιν εἰμί . . ἐδήλωσε δηλόω δὲ δέ τὰ ὁ ὅς δύο γε ἐρωτήματα ἐρώτημα διὰ διά τοῦ ὁ εἴη εἰμί δ’ δ’ ἄν ἄν τις τις ἀγαθὸς ἀγαθός ὢν εἰμί σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός , , διὰ διά μὲν μέν τοῦ ὁ εἴη εἰμί ἄν ἄν τις τις ἀγαθὸς ἀγαθός ὤν εἰμί τὸ ὁ ‘ ἆρά γε γε ὁ ὁ Σίμων Σίμων ἀγαθός ἀγαθός ; ; ’ , , διὰ διά δὲ δέ τοῦ ὁ σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός τὸ ὁ ‘ ἆρά γε γε ὁ ὁ Σίμων Σίμων σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός ; ; ’ . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ ἔλυσε ἐλύω λύω δυνάμει δύναμις καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ περί ἑρμηνείας ἑρμηνεία λέγων λέγω ‘ ‘ οὐ οὐ γὰρ γάρ ὅσα ὅσος χωρὶς χωρίς λέγεται λέγω , , καὶ καί ἅμα ἅμα δύναται δύναμαι λέγεσθαι λέγω ’ ’ · · “ “ οὐ οὐ γὰρ γάρ εἰ εἰ σκυτεὺς σκυτεύς καὶ καί ἀγαθός ἀγαθός , , | | καὶ καί σκυτεὺς σκυτεύς ἀγαθός ἀγαθός ” ” . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἔσται εἰμί ἀγαθὸς ἀγαθός σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός λύσις λύσις ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ ἢ ἤ ἀγαθὸς ἀγαθός μὲν μέν ἔσται εἰμί ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , μοχθηρὸς μοχθηρός δὲ δέ σκυτεύς σκυτεύς , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ μοχθηρὸς μοχθηρός μὲν μέν ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , σκυτεὺς σκυτεύς δὲ δέ ἀγαθός ἀγαθός ’ ’ . . δύναται δύναμαι τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα καὶ καί τοιοῦτον εἶναι εἰμί · · ἆρά γε γε ἔστιν εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός ὄντα εἰμί σκυτέα σκυτεύς μοχθηρὸν μοχθηρός εἶναι εἰμί , , τουτέστιν ἆρα ἆρα ἐνδέχεταί τινα ἀγαθὸν ἀγαθός μὲν μέν εἶναι εἰμί σκυτέα ἄνθρωπον ἄνθρωπος δὲ δέ μοχθηρόν μοχθηρός ; ; ναί ναί · · ἔστι εἰμί δέ δέ τις τις ἀγαθὸς ἀγαθός μὲν μέν ἄνθρωπος ἄνθρωπος πονηρὸς πονηρός δὲ δέ σκυτεύς σκυτεύς · · εἶτα εἶτα ὥσπερ ὥσπερ συμπέρασμα συμπέρασμα ἐπιφέρειν ἐπιφέρω τὸ ὁ ὅς ὥστε ὥστε ἔσται εἰμί ἀγαθὸς ἀγαθός σκυτεὺς σκυτεύς μοχθηρός μοχθηρός , , τουτέστιν ὥστε ὥστε ἔσται ἀγαθὸς ἀγαθός μὲν μέν ἄνθρωπος ἄνθρωπος πονηρὸς πονηρός δὲ δέ σκυτεύς σκυτεύς · · ἔκειτο κεῖμαι δὲ δέ ἔμπαλιν ἔμπαλιν . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ἆρ’ ὧν ὅς ὅς2 αἱ ὁ ἐπιστῆμαι ἐπιστήμη σπουδαῖαι σπουδαῖος , , σπουδαῖα σπουδαῖος τὰ ὁ μαθήματα μάθημα κατὰ κατά δύο γε ἡμάρτηται ὁ ὁ λόγος λόγος , , καθ’ κατά ἓν μέν μέν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα συλλογίζεται συλλογίζομαι , , καθ’ κατά ἕτερον ἕτερος δέ δέ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδὲ οὐδέ συνάγει συνάγω ὅπερ ὅς ὅσπερ φαίνεται φαίνω ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων συμβαίνειν συμβαίνω , , ἀλλ’ ἀλλά ἄλλο ἄλλος τι τις . . δῆλον δῆλος δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν · · ἆρ’ ὧν ὅς ὅς2 αἱ ὁ ἐπιστῆμαι ἐπιστήμη σπουδαῖαι σπουδαῖος , , σπουδαῖα σπουδαῖος τὰ ὁ μαθήματα μάθημα ; ; ναί ναί · · εἶτα εἶτα ἐπῆγεν ἐπάγω πήγνυμι τοῦ ὁ δὲ δέ κακοῦ κακός σπουδαῖον σπουδαῖος τὸ ὁ μάθημα μάθημα · · καὶ καί ὁρᾷς ὁράω ὅτι ὅτι2 ὅτι αἱ ὁ δύο γε καταφατικαὶ μέσον μέσος ὅρον ὅρος ἔχουσι ἔχω τὸ ὁ μάθημα μάθημα . . ὅμως ὅμως ὁμῶς , , εἰ εἰ καὶ καί ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος ἡ ὁ συζυγία συζυγία , , οὐχ οὐ ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐκεῖνοι ἐκεῖνος ἐπιφέρουσι ἐπιφέρω , , διὰ διά τούτων οὗτος συμβαίνει συμβαίνω , , τὸ ὁ σπουδαῖον σπουδαῖος ἄρα ἄρα μάθημα μάθημα τὸ ὁ ὅς κακόν κακός . . οὐ οὐ δὴ δή τοῦτο οὗτος συμβαίνει συμβαίνω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ κακοῦ κακός σπουδαία σπουδαῖος ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί αὐτὸς αὐτός ἐδή - - λωσε διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ἀλλ’ ἀλλά ἔστι εἰμί κακῶν κακός σπουδαία σπουδαῖος ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ οὐ οὐ συνάγεται συνάγω ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων τὸ ὁ σπουδαῖον σπουδαῖος μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακόν κακός , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ κακοῦ κακός ἢ ἤ τῶν ὁ κακῶν κακός σπουδαία σπουδαῖος ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ’ ’ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί κακὸν κακός καὶ καί [ [ σπουδαῖον ] ] μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακὸν κακός δύναται δύναμαι καὶ καί ὡς ὡς ἀπὸ ἀπό σοφιστῶν σοφιστής λεγόμενον λέγω νοεῖσθαι νοέω ἐπιτεινόντων ἐπιτείνω τὸ ὁ ἄτοπον , , ὡσανεὶ λεγόντων λέγω ‘ σπουδαῖον ἄρα ἄρα μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακόν κακός , , ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί κακόν κακός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἄτοπον ἄτοπος ’ ’ , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακόν κακός ὡς ὡς κατασκευαστικὸν ὑπ’ ὑπό αὐτῶν αὐτός λέγεσθαι λέγω τοῦ ὁ ὅς καὶ καί τὸ ὁ κακὸν κακός μάθημα μάθημα εἶναι εἰμί καὶ καί μὴ μή μόνον μόνος τὰ ὁ καλὰ καλός εἶναι εἰμί μαθήματα μάθημα ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὰ ὁ κακά κακός . . δύναται δύναμαι μὲν μέν οὖν οὖν καὶ καί οὕτως οὕτως ὡς ὡς εἴπομεν λέγω εἶπον νοεῖσθαι νοέω . . δύναται δύναμαι καὶ καί ὡς ὡς ὡς λύσιν λύσις τις τις τοῦτο οὗτος τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἐπινοεῖν ἐπινοέω , , δυνάμει δύναμις λέγοντος λέγω τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης ‘ ‘ πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν οὐκ οὐ ἔστι εἰμί μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακόν κακός · · εἰ εἰ δὲ δέ καὶ καί θήσει τίθημι τις τις μάθημα μάθημα εἶναι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ κακόν κακός , , κακὸν κακός ἔσται εἰμί μάθημα μάθημα ’ ’ οὐ οὐ γὰρ γάρ τὸ ὁ σπουδαῖον σπουδαῖος εἶναι εἰμί συνάγεται συνάγω διὰ διά τῶν ὁ ἠρωτημένων , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς τῶν ὁ κακῶν κακός σπουδαίαν σπουδαῖος δαίαν εἶναι εἰμί τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐδέν οὐδείς ἐστιν εἰμί ἄτοπον ἄτοπος · · ἐνδέχεται ἐνδέχομαι γάρ γάρ τινα τις φαῦλον φαῦλος ὄντα εἰμί καὶ καί κακὸν κακός ἀριθμητικὸν ἀριθμητικός εἶναι εἰμί , , σπουδαίας σπουδαῖος οὔσης εἰμί ἐπιστήμης ἐπιστήμη τῆς ὁ τοῦδε ὅδε . . Ἄρα ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον νῦν νῦν ὅτι ὅτι2 ὅτι σὺ γέγονας ; ; Τὸ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἆρα ἆρα γέγονας σύ ; ; ναί ναί · · τί τίς τις δέ δέ , , ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον νῦν νῦν ὅτι ὅτι2 ὅτι γέγονας ; ; ναί ναί · · γέγονας ἄρα ἄρα νῦν νῦν . . ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ σημαίνει σημαίνω διαιρούμενον διαιρέω τὸ ὁ ὅς νῦν νῦν ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί ἄλλο ἄλλος συντιθέμενον συντίθημι . . εἰ εἰ δέ δέ τις τις ἐρωτᾷ τὸν ὁ λόγον λόγος ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ νῦν νῦν γενομένης γίγνομαι ἐκλείψεως ἔκλειψις , , ἔσται εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις · · οἷον οἷος ἆρα νῦν νῦν γέγονεν γίγνομαι ἔκλειψις ἔκλειψις ; ; Ἄρα ὡς ὡς ὡς δύνασαι δύναμαι καὶ καί ἃ ὅς ὅς2 δύνασαι δύναμαι , , οὕτω οὕτως καὶ καί ταῦτα οὗτος ποιή - - σαις ἀν ἀνά ’ ’ ; ; Καὶ καί τοῦτο οὗτος παράδειγμά παράδειγμα ἐστι εἰμί τοῦ ὁ παρὰ παρά σύνθεσιν σύνθεσις παραλογισμοῦ παραλογισμός . . ἠρωτᾶτο δὲ δέ οὕτως οὕτως παρὰ παρά τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής · · ἆρα ἆρα ὡς ὡς ὡς δύνασαι δύναμαι καὶ καί ἃ ὅς ὅς2 δύνασαι δύναμαι , , οὕτω οὕτως καὶ καί ταῦτα οὗτος ποιήσαις ἄν ἄν ; ; ναί ναί · · οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω δὲ δέ ἔχεις ἔχω δύναμιν δύναμις τοῦ ὁ κιθαρίζειν κιθαρίζω ; ; ναί ναί · · κιθαρίσαις ἄν ἄν ἄρα ἄρα οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω . . θεὶς τίθημι δὲ δέ αὐτὸς αὐτός τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα καὶ καί τὴν ὁ ἀληθῆ ἀληθής προσθεὶς προστίθημι τοὐ σοφίσματος σόφισμα λύσιν λύσις , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω τοῦ ὁ ὅς ἅμα ἅμα μὴ μή κιθαρίζειν κιθαρίζω καὶ καί κιθαρίζειν κιθαρίζω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ μετὰ μετά ταῦτα οὗτος κιθαρίσαι , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσίν σύνθεσις ἐστιν εἰμί ἡ ὁ παραγωγὴ παραγωγή καὶ καί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἐπιμέμφεται ἐπιμέμφομαι τοὺς ὁ οὐχ οὐ οὕτω οὕτως λύοντας λύω μηδὲ μηδέ λέγοντας λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπ’ ἐπί ἄλλα ἄλλος φερομένους φέρω καὶ καί λέγοντας λέγω <ὡς> μὴ μή δύναται δύναμαι ποιεῖν ποιέω , , πάντως πᾶς πάντως , , τουτέστι καὶ καί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη δύναται δύναμαι . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ταὐτὸν αὐτός ἦν εἰμί , , φασί φημί , , τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός τῷ ὁ ἀναγκαίῳ ἀναγκαῖος , , τότε τότε τοτέ ἔδει δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω ‘ ‘ μὴ μή κιθαρίζων κιθαρίζω κιθαρίσαις ἄν ἄν , , ἐπειδὴ ἐπεί δύνασαι δύναμαι κιθαρίζειν κιθαρίζω , , τὸ ὁ δὲ δέ δυνατὸν δυνατός ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον , , πᾶν πᾶς δὲ δέ ἀναγκαῖον ὄν’ · · πάν γὰρ γάρ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον ὄν εἰμί , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί πᾶν πᾶς ἀδύνατον ἀδύνατος μὴ μή ὄν εἰμί . . εἰ εἰ οὖν οὖν ταὐτὸν αὐτός ἦν εἰμί , , φασί φημί , , | | τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός τῷ ὁ ἀναγκαίῳ ἀναγκαῖος , , τὸ ὁ δὲ δέ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον ὄν εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί δέδωκε δίδωμι κιθαρίζειν κιθαρίζω δύνασθαι δύναμαι , , δέδωκε δίδωμι καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι κιθαρίζει κιθαρίζω μὴ μή κιθαρίζων κιθαρίζω . . ἐπειδὴ ἐπεί δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ταὐτόν αὐτός , , οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ ὅς κιθαρίζειν κιθαρίζω δέδωκεν δίδωμι · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , φασί φημί , , δέδωκε δίδωμι καὶ καί ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ποιεῖν ποιέω , , ἤιοι κιθαρίζειν κιθαρίζω , , εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναται δύναμαι ποιεῖν ποιέω καὶ καί κιθαρίζειν κιθαρίζω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς δυνατὸν δυνατός καὶ καί τὸ ὁ ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον · · τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς οὐ οὐ ταὐτὸ αὐτός δ’ δ’ εἶναι εἰμί ὡς ὡς ὡς δύναται δύναμαι καὶ καί πάντως πᾶς πάντως ὡς ὡς δύναται δύναμαι ποιεῖν ποιέω . . ἀλλὰ ἀλλά φανερόν φανερός , , φησίν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ καλῶς καλός λύουσιν λύω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ὁ ὁ παραλογισμὸς ἦν εἰμί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός λαβεῖν λαμβάνω ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός ὂν εἰμί τῷ τῷ ἀναγκαίῳ ἀναγκαῖος , , ἔδει δέω δέω2 δεῖ τῶν ὁ παρὰ παρά ταὐτὸν αὐτός λόγων λόγος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί λύσιν λύσις , , τουτέστιν πάντων πᾶς τῶν ὁ ὁμοίων ὅμοιος τῷ τῷ λόγῳ λόγος τούτῳ οὗτος λόγων λόγος , , ἤτοι τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις , , ὡς ὡς ἡμεῖς λέγομεν λέγω , , ἀπατώντων ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή παρὰ παρά τὸ ὁ δυνατὸν δυνατός καὶ καί ἀναγκαῖον ἀναγκαῖος , , ὡς ὡς ἐκεῖνοι ἐκεῖνος λέγουσιν λέγω , , ἔδει δέω δέω2 δεῖ οὖν οὖν πάντων πᾶς τούτων οὗτος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί λύσιν λύσις . . οὔτε οὔτε δὲ δέ ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος ἁρμόσοι ἄν ἄν ἡ ὁ λύσις λύσις αὕτη οὗτος οὔτε οὔτε ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος , , εἰ εἰ οὕτω οὕτως πὼς ἐρωτηθείη · · ἆρ’ ὡς ὡς ὡς συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι , , καὶ καί ἃ ὅς ὅς2 συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι τίθημι , , οὕτω οὕτως καὶ καί ταῦτα οὗτος ποιήσαις ἄν ἄν ; ; οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω δὲ δέ συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι τίθημι κιθαρίζειν κιθαρίζω ; ; ναί ναί · · οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω ἄρα ἄρα κιθαρίζεις κιθαρίζω . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα αἱ μὲν μέν Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης λύσεις λύσις ἁρμόσουσιν , , ἡ ὁ δὲ δέ ἐκείνων ἐκεῖνος οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός . . οὐδὲν δὲ δέ κωλύει κωλύω τῆς ὁ λέξεως λέξις πάλιν πάλιν μνησθέντας μιμνήσκω λέγειν λέγω . . οὐ οὐ γὰρ γάρ πάντως πᾶς πάντως , , φασὶ φημί μὴ μή καλῶς καλός λύοντες λύω , , ὡς ὡς δύναται δύναμαι ποιεῖν ποιέω , , δεδόσθαι δίδωμι ποιήσειν ποιέω , , τουτέστιν οὐ οὐ κατὰ κατά πᾶν πᾶς σημαινόμενον σημαίνω τοὐ δυνατοῦ δέδωκε δίδωμι τῷ τῷ δύνασθαι δύναμαι κιθαρίζειν κιθαρίζω ἤδη ἤδη καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή κιθαρίζειν κιθαρίζω , , δύνασθαι δύναμαι δὲ δέ κιθαρίζειν κιθαρίζω · · ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ‘ ‘ ὡς ὡς δύναται δύναμαι κιθαρίζειν κιθαρίζω , , κιθαρίσει κιθάρισις ’ ’ δηλοῖ δηλόω ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω μὴ μή κιθαρίζων κιθαρίζω νῦν νῦν μετὰ μετά ταῦτα οὗτος κιθαρίσαι · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ‘ πάντως πᾶς πάντως δύναται δύναμαι κιθαρίζειν κιθαρίζω ’ ’ δηλοῖ δηλόω καὶ καί τὸ ὁ ὅτε ὅτε οὐ οὐ κιθαρίζει κιθαρίζω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἤδη ἤδη κιθαρίζει κιθαρίζω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ψεῦδος ψεῦδος , , τὸ ὁ ὅς λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναμιν δύναμις ἔχει ἔχω , , ὅτε ὅτε οὐ οὐ κιθαρίζει κιθαρίζω , , τότε τότε τοτέ κιθαρίζειν κιθαρίζω ὡς ὡς ἅμα ἅμα εἶναι εἰμί κιθαρίζοντα κιθαρίζω καὶ καί μὴ μή κιθαρίζοντα κιθαρίζω . . λέγει λέγω οὖν οὖν ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης μὴ μή καλῶς καλός αὐτοὺς αὐτός λύειν λύω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως τις τις ἐρωτήσει ἐρωτάω τὸν ὁ λόγον λόγος ‘ ‘ ἆρ’ ὡς ὡς ὡς συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι , , καὶ καί ἃ ὅς ὅς2 συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι τίθημι , , οὕτως οὕτως καὶ καί ταῦτα οὗτος ποιήσαις ἄν ἄν ; ; οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω δὲ δέ συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι τίθημι κιθαρίζειν κιθαρίζω ; ; ναί ναί · · οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω ἄρα ἄρα κιθαρίζεις κιθαρίζω ’ ’ , , εἰ εἰ οὖν οὖν οὕτως οὕτως ἔροιτό ἔρομαι τις τις τὸν ὁ λόγον λόγος , , ἡ ὁ ὅς μὲν μέν τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης λύσις λύσις ἁρμόσει ἁρμόζω , , ἡ ὁ λέγουσα λέγω παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις εἶναι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἡ ὁ δὲ δέ τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος λόγων λόγος οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , δῆλον δῆλος · · οὐκ οὐ ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ συμπεράνασθαι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω ἄρα ἄρα κιθαρίζεις κιθαρίζω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κιθαρίζων κιθαρίζω ἄρα ἄρα συγχωρεῖς συγχωρέω καὶ καί τίθεσαι τίθημι κιθαρίζειν κιθαρίζω · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ ἀδύνατον ἀδύνατος . . Παρὰ δὲ δέ τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία λόγοι λόγος μὲν μέν οὐκ οὐ εἰσίν εἰμί . . Ὅπερ καὶ καί κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή εἶπε λέγω εἶπον , , τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐνταῦθά ἐνταῦθα φησιν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία οὐ οὐ πάνυ πάνυ ῥᾳδίως ῥᾴδιος παραλογισμοὶ γίνοιντ’ ἄν ἄν οὕτε ἐν ἐν τοῖς ὁ γεγραμμένοις γράφω μένοις μένω λόγοις λόγος οὔτε οὔτε ἐν ἐν τοῖς ὁ λεγομένοις λέγω . . πλὴν πλήν ἐκεῖ ἐκεῖ ἔλεγεν λέγω ὡς ὡς “ μὲν μέν τοῖς ὁ ἄνευ ἄνευ γραφῆς γραφή διαλεκτικοῖς διαλεκτικός οὐ οὐ ῥᾴδιον ῥᾴδιος ποιῆσαι ποιέω λόγον λόγος ” ” , , ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ ἐγγράφοις * * * * * * * * οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός , , πλὴν εἰ εἰ καὶ καί δοίημέν τινας τις γίνεσθαι γίγνομαι , , ὀλίγοι ὀλίγος τινὲς εὑρεθήσονται . . οἷός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ λέγων λέγω · · ἆρ’ ἔστι εἰμί τὸ ὁ οὗ οὗ καταλύεις καταλύω οἰκία οἰκία ; ; ναί ναί · · οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν τὸ ὁ ὅς οὐ οὐ καταλύεις καταλύω τοῦ ὁ ὅς καταλύεις καταλύω ἀπόφασις ἀπόφασις ; ; ναί ναί · · ἡ ὁ οἰκία οἰκία ἄρα αποφασις . . παρὰ παρά τὴν ὁ προσῳδίαν προσῳδία τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἐν ἐν μὲν μέν τῇ ὁ πρώτῃ πρῶτος πρότερος προτάσει πρότασις τὸ ὁ οὗ οὗ καταλύεις καταλύω περισπωμένως δοθέντος δίδωμι , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ δευτέρᾳ δεύτερος οὐχ οὐ οὕτως οὕτως ληφθέντος λαμβάνω . . Δῆλον Δῆλος δὲ δέ καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ὡσαύτως ὡσαύτως λέγεσθαι λέγω τὰ ὁ μὴ μή ταύτα . . Ένταῦθα καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις γινομένων ἐλέγχων ἐλέγχω φησί φημί . . δῆλον δῆλος οὖν οὖν , , φησί φημί , , πῶς πῶς πως ἀπαντητέον ἀπαντάω πρὸς πρός τούτους οὗτος , , εἴπερ εἴπερ ὥρισται ὁρίζω ἡμῖν ὅτι ὅτι2 ὅτι δέκα δέκα τὰ ὁ ἀνωτάτω γένη γένος . . ὁ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν ἀποκρινόμενος ἐρωτηθεὶς ἐρωτάω εἰ εἰ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης , , ὅς ὅς ἐστιν εἰμί οὐσία οὐσία , , πρὸς πρός τί τι ἐστιν εἰμί , , ἀνανεύει ἀνανεύω ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δηλοῖ δηλόω τὸ ὁ ὅς μὴ μή ὑπάρχειν ὑπάρχω τι τις τούτων οὗτος , , τουτέστι τῶν ὁ ἐννέα ἐννέα γενῶν γενή , , ὅσα ὅσος τί τίς τις ἐστι εἰμί καὶ καί οὐσίαν οὐσία σημαίνει σημαίνω ) ) · · ὁ ὁ δὲ δέ ἐρωτῶν ἔρως δείκνυσι δείκνυμι τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία ἢ τίη ποσὸν ἢ τίη πρός πρός τι τι ἢ τίη ἄλλο ἄλλος τι τι νομιζόμενον νομίζω οὐσίᾳ εἶναι εἰμί . . οἷον οἷος ἐρωτᾷ ἐρωτάω εἰ εἰ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης πατήρ πατήρ · · ὁ ὁ δὲ δέ ἐρωτώμενος ὁμολογεῖ ὁμολογέω τοῦτο οὗτος οὐχὶ οὐ πρός πρός τι τι καὶ καί συμβεβηκὸς συμβαίνω τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης νομίζων νομίζω ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς υἱὸν υἱός ἔχον|τα · · ὁ ὁ δὲ δέ συνάγει συνάγω εὐθὺς εὐθύς τῷ τῷ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης πατέρα πατήρ εἶναι εἰμί , , τοῦτον οὗτος δὲ δέ πρός πρός τι τι , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ <πρός τι> συμβεβηκὸς συμβαίνω καὶ καί αὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί συμβεβηκός . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ παραγωγὴ παραγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος · · ἆρά γε γε ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης πατήρ πατήρ ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε ὁ ὁ πατὴρ πατήρ τῶν ὁ ὅς πρός πρός τι τι ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρ τῶν ὁ πρός πρός τι τις · · ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ἄρα ἄρα συμβεβηκός . . ἃ ὅς ὅς2 δὲ δέ ἐφεξῆς ἐφεξῆς τίθησι τίθημι παραδείγματα οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί τοῦ ὁ συνάγοντος συνάγω ἐλέγχου ἔλεγχος καὶ καί δεικνύντος οὐσίαν οὐσία συμβεβηκὸς συμβαίνω ἢ ἤ τὸ ὁ ὅς ἀνάπαλιν , , ἀλλὰ ἀλλά τοῦ ὁ τὸ ὁ πάθος πάθος ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ ποιεῖν ποιέω ἀνάγοντος . . ἠρώτων ἐρωτάω γὰρ γάρ οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής εἰ εἰ τὸ ὁ αὐτό ἐστι εἰμί ποιεῖν ποιέω τε τε καὶ καί πεποιηκέναι ποιέω · · τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ ἀποκρινομένου ἀρνουμένου ( ( οὐδὲ οὐδέ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἀληθῶς ἀληθής ταὐτὸ τὸ ὁ ὅς ποιεῖν ποιέω τῷ τῷ πεποιηκέναι ποιέω · · τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ πεποιηκέναι ποιέω ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἤδη ἤδη γεγονότων γίγνομαι λέγεται λέγω , , τὸ ὁ δὲ δέ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς νῦν νῦν ἐνεργοῦντος ἐνεργέω ) ) προσηρώτων καὶ καί αὖθις αὖθις εἰ εἰ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ὁρᾶν ὁράω καὶ καί ἑωρακέναι ὁράω , , ὃ ὅς καὶ καί ἀληθὲς ἀληθής καταφαίνεται καταφαίνω · · ὃ ὁ γὰρ γάρ εἶδον ὁράω εἶδον πρότερον πρότερος , , καὶ καί νῦν νῦν τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὁρᾶν ὁράω οὐδὲν ἀπεικός . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τῇ ὁ ὅς τῇ προφορᾷ τῆς ὁ λέξεως λέξις ταὐτὸ δοκοῦσιν δοκέω εἶναι εἰμί τὸ ὁ ποιεῖν ποιέω τῷ τῷ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τὸ ὁ πεποιηκέναι ποιέω τῷ τῷ ἑωρακέναι ὁράω , , καὶ καί ἢ ἤ οὐκ οὐ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ὁρᾶν ὁράω ἰαὶ ἑωρακέναι ὁράω , , ἢ τίη εἰ εἰ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ταῦτα οὗτος , , ἐνδέχοιτο ἐνδέχομαι ἂν ἐάν καὶ καί τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος . . καὶ καί πάλιν πάλιν ἐρωτῶσιν ἐρωτάω εἰ εἰ τὸ ὁ πάσχειν πάσχω ποιεῖν ποιέω ἐστιν εἰμί · · ὃ μὴ μή ὁμολογήσαντος ὁμολογέω τοῦ ὁ ἀποκρινομένου φασὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπειδὴ ἐπεί ὁμοίως ὅμοιος λέγεται λέγω τὸ ὁ τέμνεσθαι τέμνω καὶ καί καίεσθαι καίω καὶ καί αἰσθάνεσθαι , , ἀνάγοιντο ἂν ἐάν ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ πάσχειν πάσχω · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ ὅς τέμνειν τέμνω καὶ καί λέγειν λέγω καὶ καί τρέχειν τρέχω ὁμοίως ὅμοιος ἐκφερόμενά εἰσι εἰμί · · καὶ καί λοιπὸν λοιπός ἀναχθείησαν ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ ὅς ποιεῖν ποιέω · · ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς ὁρᾶν ὁράω πάθος πάθος ἐστὶ εἰμί καὶ καί ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ πάσχειν πάσχω ἀνάγεται ἀνάγω . . φησὶν φημί οὖν οὖν ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης , , ὡς ὡς ὡς εἴ εἰ τις τις μὴ μή συγχωρήσοι μὲν μέν τὸ ὁ ἅμα ἅμα ποιεῖν ποιέω καὶ καί πεποιηκέναι ποιέω , , φαίη φημί δὲ δέ ἐγχωρεῖν ἐγχωρέω ὁρᾶν ὁράω καὶ καί ἑωρακέναι ὁράω τὸ ὁ αὐτό αὐτός , , καὶ καί ἀπλῶς εἰπεῖν λέγω εἶπον ταῦτα οὗτος πάντα πᾶς ὁμολογήσας ὁμολογέω οὐκ οὐ ἐλήλεγκται ἐλέγχω ὅσον ὅσος ἐπὶ ἐπί τούτῳ οὗτος , , εἰ εἰ μὴ μή ἐνεργείᾳ ἐνέργεια ἐρωτηθείη , , τί τι οἴεται οἴομαι περὶ περί τοῦ ὁ ὁρᾶν ὁράω , , εἰ εἰ ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ πάσχειν πάσχω ἀνάγεται ἀνάγω . . καίτοι ὁ ὁ ἀκροατὴς ἀμαθὴς ἀμαθής ὢν εἰμί οἴεται οἴομαι δοῦναι δίδωμι τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω τοῦτο οὗτος , , ὅτε ὅτε δηλαδὴ δηλαδή ὡμολόγησε ὁμολογέω ταὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ λέγειν λέγω , , τρέχειν τρέχω , , ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τέμνειν τέμνω , , ὡμολόγησε ὁμολογέω δὲ δέ καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ τέμνειν τέμνω ποιεῖν ποιέω ἐστι εἰμί . . πλὴν πλήν ἐρεῖ λέγω ἐρῶ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος κατὰ κατά τὴν ὁ λέξιν λέξις ταὐτὰ ὁμολογῆσαι ὁμολογέω ταῦτα οὗτος . . οὐκ οὐ ἐλήλεγκται ἐλέγχω οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ὁ ὁ οὕτως οὕτως ἀποκρινόμενος . . εἰ εἰ δ’ οἴεται οἴομαι τὸ ὁ ὅς ὁρᾶν ὁράω ποιεῖν ποιέω εἶναι εἰμί , , ἐλήλεγκται ἐλέγχω · · ἔτι ἔτι γὰρ γάρ προσδεῖται προσδέω2 προσδέω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἐρωτηθῆναι ἐρωτάω εἰ εἰ τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω ὑπολαμβάνει ὑπολαμβάνω ποιεῖν ποιέω , , εἰ εἰ καὶ καί παρ’ παρά ἁ ὁ τῶν ὁ ἀκουόντων ἀκούω ὑπολαμβάνεται ὑπολαμβάνω συγχωρῆσαι συγχωρέω τοῦτο οὗτος , , ὅτε ὅτε ἠρωτᾶτο εἰ εἰ τὸ ὁ τέμνειν τέμνω ποιεῖν ποιέω ἔδωκε δίδωμι καὶ καί τὸ ὁ ὅς τετμηκέναι πεπο¦ιηκέναι καί καί τινα τις ὅμοια ὅμοιος · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἀκούων ἀκούω αὐτίκα αὐτίκα προστίθησι προστίθημι ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω τῷ τῷ ποιεῖν ποιέω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ὁμοίως ὅμοιος λεγόμενον λέγω τῷ τῷ ποιεῖν ποιέω · · φαίνεται φαίνω δὲ δέ διὰ διά τὴν ὁ προφοράν . . φησὶ φημί δὲ δέ καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ὃ ὅς συμβαίνει συμβαίνω ἐν ἐν ταῖς ὁ ὁμωνυμίαις ὁμωνυμία , , τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις · · ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος οὐχ οὐ ὃ ὅς κατέφησεν κατάφημι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος πρᾶγμα πρᾶγμα , , ἀποφάσκει ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής , , ἀλλὰ ἀλλά ὄνομα ὄνομα μὲν μέν ταὐτόν αὐτός , , πρᾶγμα πρᾶγμα δὲ δέ οὔ οὐ , , οὕτω οὕτως καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τὸ ὁ τέμνειν τέμνω καὶ καί τὸ ὁ τρέχειν τρέχω ὡς ὡς ὅμοια ὅμοιος τῇ ὁ ὅς τῇ προφορᾷ λαμβάνων λαμβάνω ἀπατᾷ ἀπατάω λέγων λέγω καὶ καί τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω ποιεῖν ποιέω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος ἀληθής ἀληθής . . ἀλλὰ ἀλλά δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸν ὁ ὅς ἐλέγξαι ἐλέγχω ἀληθῶς ἀληθής μέλλοντα μέλλω ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος ποιῆσαι ποιέω καὶ καί ἐρωτῆσαι ἐρωτάω εἰ εἰ τὸ ὁ ὁρᾶν ὁράω ποιεῖν ποιέω ἐστιν εἰμί . . ἀναληπτέον ἀναλαμβάνω δὲ δέ αὖθις αὖθις τὸ ὁ ‘ ‘ ἆρα ἆρα ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ἅμα ἅμα ποιεῖν ποιέω τε τε καὶ καί πεποιηκέναι ποιέω ; ; ’ . . τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἆρ’ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ἅμα ἅμα ποιεῖν ποιέω τε τε καὶ καί πεποιηκέναι ποιέω ; ; οὔ οὐ · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ἅμα ἅμα ὁρᾶν ὁράω καὶ καί ἑωρακέναι ὁράω · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε καὶ καί ποιεῖν ποιέω καὶ καί πεποιηκέναι ποιέω . . παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ὁρᾶν ὁράω πάσχειν πάσχω ἐστί εἰμί , , τὸ ὁ δὲ δέ ποιεῖν ποιέω ἐνεργεῖν ἐνεργέω · · οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη δὲ δέ τὰ ὁ τῷ τῷ διαφόρῳ διάφορος συμ - - βαίνοντα καὶ καί τῷ ὁ λοιπῷ συμβαίνειν συμβαίνω . . τοιοῦτον καὶ καί τὸ ὁ τοιόνδε τοιόσδε σόφισμα σόφισμα · · ὃ ὅς ἐγώ εἰμι εἰμί εἶμι , , σὺ σύ οὐκ οὐ εἶ εἶμι εἰμί · · ἄνθρωπος ἄνθρωπος δέ δέ εἰμι εἰμί εἶμι ἐγώ · · σὺ ἄρα ἄρα ἄνθρωπος ἄνθρωπος οὐκ οὐ εἶ εἶμι εἰμί . . κἀνταῦθα ἐνταῦθα τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἐγὼ καὶ καί σὺ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀτόμων ἄτομος λέγεται λέγω , , ὁ ὁ δὲ δέ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐπ’ ἐπί οὐδενὶ τῶν ὁ ἐν ἐν μέρει μέρος . . γέγονεν γίγνομαι οὖν οὖν ὁ ὁ παραλογισμὸς διὰ διά τὸ ὁ οὐ οὐ τινὶ ὡς ὡς τινὶ χρήσασθαι χράομαι χράω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ τόδε ὅδε | τι ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ ἀτόμου ἄτομος οὐσίας οὐσία λέγεται λέγω , , ὡς ὡς ἐν ἐν Κατηγορίαις εἴρηται λέγω ἐρῶ · · ‘ ‘ ‘ δοκεῖ δοκέω γάρ γάρ , , φησὶν φημί ἐκεῖ ἐκεῖ , , πᾶσα πᾶς οὐσία οὐσία τόδε ὅδε τι τις σημαίνειν σημαίνω ” ” · · ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῆς ὁ καθόλου καθόλου οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός τὸ ὁ τόδε ὅδε τι τι ἁρμόζει ἁρμόζω , , εἰ εἰ καὶ καί δοκεῖ δοκέω ὁμοίως ὅμοιος τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ προσηγορίας προσηγορία . . ἐκ ἐκ τούτων οὗτος λύεται λύω καὶ καί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ λέγον λέγος μὴ μή εἶναι εἰμί τὴν ὁ κίνησιν κίνησις ἐν ἐν τῷ ὁ κινουμένῳ κινέω · · εἰ εἰ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί “ “ ἡ ὁ κίνησις κίνησις ἐντελέχεια ἐντελέχεια τοῦ ὁ κινητοῦ κινητής , , ᾗ ὅς ᾗ κινητόν κινητός ” ” ὡς ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ τρίτῳ τρίτος τῆς ὁ Φυσικῆς φυσικός ἀκροάσεως ἀκρόασις σεως δέδεικται δείκνυμι , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν τῷ τῷ κινουμένῳ κινέω ἐστί εἰμί . . πρὸς πρός τοῦτο οὗτος δὲ δέ ἐνίσταντο οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής λέγοντες λέγω ‘ ‘ οὐ οὐ λέγομεν λέγω ὁρᾷ ὁράω , , ὁρᾶται ὁράω , , ὅρασις ὅρασις καὶ καί ἀκούει ἀκούω , , ἀκούεται ἀκούω , , ἄκουσις ; ; ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὅρασις ὅρασις ἐν ἐν τῷ τῷ ὁρῶντι ὁράω καὶ καί ἄκουσις ἐν ἐν τῷ τῷ ἀκούοντι ἀκούω · · καὶ καί ἡ ὁ κίνησις κίνησις ἄρα ἄρα ἐν ἐν τῷ τῷ κινοῦντι κινέω ’ ’ . . παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ὁρᾶν ὁράω καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ τὸ ὁ αἰσθάνεσθαι πάσχειν πάσχω ἐστὶν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ ποιεῖν ποιέω . . Ὅμοιοι δὲ δέ καὶ καί οἵδε ὅδε οἱ ὁ λόγοι λόγος αὐτοῖς αὐτός , , εἰ εἰ ὅ ὅς τις τις ἔχων ἔχω ὕστερον ὕστερον μὴ μή ἔχει ἔχω . . Ἡ ὁ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος · · ἆρ’ ὅ ὅς τις τις ἔχων ἔχω μὴ μή ἔχει ἔχω , , ἀπέβαλε ἀποβάλλω ; ; ναί ναί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ δέκα ἔχων ἔχω ἀστραγάλους ἀστράγαλος καὶ καί ἀποβαλὼν ἀποβάλλω τὴν ὁ ἕνα οὐκέτι οὐκέτι ἔχει ἔχω δέκα · · εἰ εἰ δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω δέκα , , εἶχε ἔχω δὲ δέ τοὺς ὁ δέκα , , ἀπέβαλεν ἀποβάλλω ἄρα ἄρα τοὺς ὁ ὅς δέκα δέκα , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἄτοπον ἄτοπος · · ἄτοπον ἄτοπος γὰρ γάρ τὸν ὁ ἀποβαλόντα ἀποβάλλω ἕνα ἀστράγαλον φάσκειν φάσκω δέκα δέκα ἀποβεβληκέναι ἀποβάλλω . . τὸ ὁ ὅς μὲν μέν σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον . . τινὲς δὲ δέ λύειν λύω πειρώμενοί φασι φημί μὴ μή ἄτοπον εἶναι εἰμί τὸ ὁ φάσκειν φάσκω ὅτι ὅτι2 ὅτι τοὺς ὁ δέκα δέκα ἀπέβαλεν ἀποβάλλω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔτι ἔτι ἔχει ἔχω δέκα τὸν ὁ ἕνα ἀποβαλὼν ἀποβάλλω μεθ’ μετά οὗ οὗ καὶ καί ἦσαν εἰμί οἱ ἕ ἐννέα ἐννέα ἀστράγαλοι δέκα δέκα . . οὕτω οὕτως μέν μέν τινες τις λύειν λύω δοκοῦσιν δοκέω . . ἀλλὰ ἀλλά δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ καλῶς καλός · · ἡ ὁ γὰρ γάρ τοιαύτη τοιοῦτος λύσις λύσις πρὸς πρός μὲν μέν τὸν ὁ ἄνθρωπόν ἄνθρωπος ἐστι εἰμί , , πρὸς πρός δὲ δέ τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα οὐκ οὐ ἔστι εἰμί . . τὴν ὁ ὅς δ’ ἀληθῆ ἀληθής λύσιν λύσις τὴν ὁ πρὸς πρός τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα σαφῶς σαφής ἡμῖν ἐφεξῆς ἐφεξῆς τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης παρατέθεικεν παρατίθημι ἐν ἐν τῷ τῷ λέγειν λέγω ἢ τίη ὃ μὲν μέν μὴ μή ἔχει ἔχω πρότερον πρότερος καὶ καί ἑξῆς ἑξῆς , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὃ ὅς μέν μέν τις τις πρότερον πρότερος ἔχων ἔχω ὕστερον ὕστερον οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἀποβέβληκεν ἀποβάλλω , , οὐ οὐ μὴν μήν δ’ δ’ ὅσον ὅσος οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ἢ ἤ ὅσα ὅσος οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , ἀνάγκη ἀνάγκη τοσαῦτα τοσοῦτος ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ μὴ μή ἔχει ἔχω δέκα δέκα ἔχων ἔχω πρότερον πρότερος , , ἀνάγκη ἀνάγκη δέκα δέκα ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω , , ἀλλ’ ἀλλά ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω μέν μέν τινα τις , , οἷον οἷος τρία ἢ τίη πέντε ἡ τι τις ἄλλο τῶν ὁ τοῦ ὁ δέκα δέκα μερῶν μέρος , , δέκα δέκα δὲ δέ οὐχί οὐ . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τοῦτο οὗτος τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ μὲν μέν ἀριθμὸς ἀριθμός ποσόν ποσός πόσος ἡ ὁ δὲ δέ δεκὰς δεκάς ποιόν ποιός ποῖος , , ὥστε ὥστε καὶ καί τὰ ὁ τρία μόνον μόνος καὶ καί ἀπλῶς τὰ ὁ εἴδη εἶδος . . εἰ εἰ δὴ δή ἐρωτήσας ἐρωτάω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ποιοῦ συνάγει συνάγω ποσόν ποσός πόσος ( ( ἔχων ἔχω γὰρ γάρ πρότερον πρότερος δεκάδα δεκάς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω δεκάδα δεκάς · · ἔχει ἔχω γὰρ γάρ τὸν ὁ ἐννέα ἐννέα · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ μὴ μή ἔχει ἔχω τὸν ὁ δέκα , , ἀνάγκη ἀνάγκη δέκα μονάδας μονάς ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω ) ) , , ἐρωτήσας ἐρωτάω οὖν οὖν ποιὸν συνάγει συνάγω ποσόν ποσός πόσος · · παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα ἄρα ἄρα τῆς ὁ λέξεως λέξις καὶ καί τοῦτο οὗτος τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . δῆλον δῆλος δὲ δέ τοῦτο οὗτος καὶ καί ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν · · ἐρωτήσας ἐρωτάω γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ δεκάδος δεκάς , , ἥτις ὅστις ἐστὶ εἰμί ποιόν ποιός ποῖος ( ( τὰ ὁ γὰρ γάρ εἴδη εἶδος οὐσιώδεις ποιότητες ) ) συνάγει συνάγω τὸ ὁ ὅσα ὅσος , , ἤγουν ἐρωτήσας ἐρωτάω ποιὸν συνάγει συνάγω ποσόν ποσός πόσος . . εἰ εἰ γάρ γάρ , , φησί φημί , , μὴ μή οὕτως οὕτως ὡς ὡς προηνέχθη τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα ἠρώτα ἐρωτάω ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής ἀλλὰ ἀλλά οὕτως οὕτως ‘ ‘ ἆρά γε γε , , εἴ εἰ τις τις μὴ μή ἔχοι ἔχω ὕστερον ὕστερον ὅσα ὅσος εἶχε ἔχω πρότερον πρότερος , , ἀποβέβληκε ἀποβάλλω τοσαῦτα τοσοῦτος ; ; οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις μὴ μή ἔχοι ἔχω δέκα δέκα ἔχων ἔχω πρότερον δέκα δέκα , , ἀποβέβληκε ἀποβάλλω δέκα δέκα ; ; ’ , , οὐδεὶς οὐδείς ἂν ἄν ἔδωκεν δίδωμι , , ἀλλ’ ἀλλά ἢ τίη τοσαῦτα ἢ τίη τούτων οὗτος τι τις , , τουτέστιν ἀλλ’ ἀλλά εἶπεν λέγω εἶπον ἄν ἄν ὅτι ὅτι2 ὅτι δέκα δέκα μὲν μέν οὐκ οὐ ἀποβέβληκε ἀποβάλλω , , τοσαῦτα τοσοῦτος δέ δέ , , οἷον οἷος εἰ εἰ τύχοι τυγχάνω τρία τρεῖς ἤ ἤ τι τι τῶν ὁ τοῦ ὁ ὅς δέκα μερῶν μέρος . . Καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι δοίη δίδωμι τις τις ἂν ἄν ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔχει ἔχω ἕνα μόνον μόνος ἀστράγαλον ἀστράγαλος . . Τὸ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἆρα ἆρα δοίη δίδωμι ἄν ἄν τις τις ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω ; ; οὔ οὐ · · ὅδε ὅδε δὲ δέ οὐκ οὐ εἶχεν ἔχω ἕνα μόνον μόνος ἀστράγαλον , , δέδωκε δίδωμι δὲ δέ ἕνα · · δέδωκεν δίδωμι ἄρα ἄρα ὃ ὅς οὐκ οὐ εἶχε ἔχω · · μὴ μή ἔχων ἔχω γὰρ γάρ ἕνα δέδωκεν δίδωμι ἕνα · · δοίη δίδωμι ἄν ἄν τις τις ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω . . ἡ ὁ λύσις λύσις ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ δέδωκεν δίδωμι ὃ ὅς οὐκ οὐ εἶχε ἔχω · · πολλὰ γὰρ γάρ ἔχων ἔχω εἶχε ἔχω καὶ καί ἕνα . . ὥστε ὥστε οὐ οὐ δέδωκεν δίδωμι ὃ ὅς οὐκ οὐ εἶχεν ἔχω ( ( εἶχε ἔχω γὰρ γάρ τὸν ὁ ἕνα ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς οὐκ οὐ εἶχε ἔχω · · μὴ μή ἔχων ἔχω γὰρ γάρ ἕνα μόνον μόνος δέδωκεν δίδωμι ἕνα μόνον μόνος . . ὡς ὡς γὰρ γάρ τὸ ὁ μόνον μόνος οὔτε οὔτε τό ὁ ὅς ’ ’ δε τι τι σημαίνει σημαίνω , , οἷον οἷος οὐσίαν οὐσία , , οὔτε οὔτε ποιόν ποιός ποῖος ( ( οὐδενὸς γὰρ γάρ τούτων οὗτος ἐστὶ εἰμί σημαντικόν σημαντικός ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἂν ἄν εἶπέ λέγω τις τις ἄσχετον ἄσχετος σχέσιν σχέσις , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι καθ’ κατά αὑτό ἐστιν εἰμί ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ μετά μετά τινος τις ἄλλου ἄλλος , , οὕτως οὕτως καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή μόνον μόνος τὸ ὁ μετ’ μετά ἄλλου ἄλλος ὂν εἰμί δηλοῖ δηλόω . . σαφηνίζων δὲ δέ τὸ ὁ παραληφθὲν σόφισμα σόφισμα καὶ καί ἕτερον ἕτερος προσλαμβάνει προσλαμβάνω παράδειγμα παράδειγμα τόδε ὅδε · · ἆρ’ ὃ ὅς μή μή τις τις ἔχει ἔχω δοίη δίδωμι ἄν ἄν ; ; οὔ οὐ · · ἆρά γε γε δοίη δίδωμι ἄν ἄν τίς τις τι τις ταχέως ταχύς ταχέως μὴ μή ἔχων ἔχω ταχέως ταχύς ταχέως ; ; ναί ναί · · δοίη δίδωμι ἄν ἄν τις τις λοιπὸν λοιπός ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω . . λύων λύω οὖν οὖν καὶ καί τοῦτο οὗτος τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα λέγει λέγω τὸ ὁ | | γὰρ γάρ ταχέως ταχύς ταχέως οὐ οὐ τόδε ὅδε διδόναι δίδωμι ἀλλ’ ἀλλά ὧδε ὧδε διδόναι δίδωμι ἐστίν εἰμί , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ τὸ ὁ γὰρ γάρ ταχέως ταχύς ταχέως τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τῆς ὁ δόσεως δόσις δηλοῖ δηλόω πῶς πῶς πως δίδωσι δίδωμι , , οὐ οὐ μὴν μήν ὃ ὅς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ἢ ἤ ο ἔχει ἔχω . . Ὁμοῖοι δὲ δέ οἱ ὁ τοιοίδε τοιόσδε πάντες πᾶς . . ἆρ’ ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρί χείρ . . Τὸ τῆς ὁ λέξεως λέξις ἀκόλουθον τοιοῦτον τοιοῦτος · · ἆρα ἆρα ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρὶ χείρ τύπτοι τύπτω ἄν ἄν ; ; ἢ τίη ᾧ ὅς ὅς2 μὴ μή ἔχει ἔχω ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἴδοι ὁράω εἶδον ἄν ἄν ; ; ἢ τίη ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ὃ ὅς μὴ μή ἔλαβεν λαμβάνω ἔχειν ἔχω ; ; τὰ ὁ δὲ δέ μεταξὺ λύσεις λύσις εἰσίν εἰμί , , ἅς ἕως τινες τις ἐπῆγον ἐπάγω πήγνυμι λύοντες λύω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα , , ἃς ὅς οὐκ οὐ ἀποδέχεται ἀποδέχομαι ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης . . συνεπεραίνετο συμπεραίνω δὲ δέ τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἔχοντος ἔχω δύο γε χεῖρας χείρ καὶ καί δύο γε ὀφθαλμοὺς ὀφθαλμός καὶ καί ψηφίσματα ψήφισμα πλείω πολύς πλείων ἑνὸς οὕτως οὕτως · · ἆρ’ ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις χειρὶ χείρ τύπτοι τύπτω ἄν ἄν ; ; οὔ οὐ · · ὅδε ὅδε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω μίαν χεῖρα χείρ μόνον μόνος ἀλλὰ ἀλλά δύο γε , , τύπτει τύπτω δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ μιᾷ · · ᾗ ὅς ᾗ ἄρα ἄρα χειρὶ χείρ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω τύπτει τύπτω · · μὴ μή ἔχων ἔχω γὰρ γάρ μίαν μόνον μόνος τύπτει τύπτω τῇ ὁ ὅς τῇ μιᾷ μόνον μόνος . . ἡ ὁ λύσις λύσις ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ τύπτει τύπτω ᾗ ὅς ᾗ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · μὴ μή ἔχων ἔχω γὰρ γάρ μίαν μόνην μόνος τύπτει τύπτω τῇ ὁ μιᾷ μόνῃ μόνος . . πάλιν πάλιν ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός ἴδοι ὁράω εἶδον ἄν ἄν ; ; οὔ οὐ · · ὅδε ὅδε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ἕνα μόνον μόνος ὀφθαλμὸν ὀφθαλμός καὶ καί βλέπει βλέπω τῷ τῷ ἑνί . . καὶ καί τοῦτο οὗτος οὐ οὐ ψεῦδος ψεῦδος · · ἐνδέχεται ἐνδέχομαι γὰρ γάρ τὸν ὁ ἕνα λήμην ἔχοντα ἔχω μὴ μή βλέπειν βλέπω , , τὸν ὁ δὲ δέ ἕνα ὑγιῆ ὑγιής ὄντα εἰμί βλέπειν βλέπω . . πάλιν πάλιν ἆρ’ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ὃ ὅς μὴ μή ἔλαβέ λαμβάνω τις τις ἔχειν ἔχω ; ; οὔ οὐ · · ὅδε ὅδε δὲ δέ λαβὼν λαμβάνω μίαν μόνην μόνος ψῆφον ψῆφος παρ’ παρά ἁ ὁ τοῦδε ὅδε ( ( μίαν γὰρ γάρ τούτου οὗτος δόντος δίδωμι μίαν καὶ καί οὗτος οὗτος ἔλαβε λαμβάνω ) ) , , λαβὼν λαμβάνω δὲ δέ μίαν οὐκ οὐ ἔχει ἔχω μίαν · · σὺν σύν αὐτῇ αὐτός γὰρ γάρ καὶ καί ἑτέρας ἕτερος ἔχει ἔχω · · ὃ ὅς ἄρα ἄρα οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω . . ἡ ὁ λύσις λύσις ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω , , πρὸς πρός τούτῳ οὗτος δὲ δέ ἔχει ἔχω καὶ καί ἄλλα . . λύουσι λύω μὲν μέν οὖν οὖν τινες τις λέγοντες λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ὀφθαλμὸν ὀφθαλμός ἕνα καὶ καί χεῖρα χείρ μίαν ἔχει ἔχω · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ τῇ ὁ ὅς τῇ μὲν μέν μιᾷ τύπτει τύπτω καὶ καί τῷ ὁ ἑνὶ ὁρᾷ ὁράω , , πρὸς πρός τὰς ὁ τοιαύτας τοιοῦτος ἐνεργείας ἐνέργεια , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς ὁρᾶν ὁράω καὶ καί τύπτειν τύπτω , , καὶ καί ἕνα ὀφθαλμὸν ὀφθαλμός ἔχει ἔχω καὶ καί μίαν χεῖρα χείρ · · οἷς ὅς ὅς2 γὰρ γάρ χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω ἐνεργῶν ἐνεργής ἐνεργός , , ταῦτα οὗτος καὶ καί ἔχει ἔχω πρὸς πρός τὴν ὁ ἐνέργειαν ἐνέργεια ἣν νῦν νῦν ἐνεργεῖ ἐνεργέω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί ἄλλο ἄλλος ὁτιοῦν ὁτιοῦν ὁ ὁ πλείω πολύς πλείων ἔχων ἔχω εἶπε λέγω εἶπον διὰ διά τὸν ὁ τὰς ὁ πλείους πλείων μιᾶς ψήφους ψῆφος ἔχοντα ἔχω . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ψῆφον ψῆφος , , φασίν φημί , , ἐκ ἐκ τῆς ὁ λήψεως λῆψις μίαν ἔχει ἔχω · · ἕνα γὰρ γάρ λαβὼν λαμβάνω ἐκ ἐκ τοῦδε ὅδε καὶ καί ἕνα ἔχει ἔχω παρὰ παρά τοῦδε ὅδε . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ ὅς τῇ οἱ ὁ δὲ δέ καὶ καί ὡς ὡς ὡς ὃ ὅς ἔχει ἔχω ἔλαβε λαμβάνω τὸ ὁ λεγόμενόν ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι λαβὼν λαμβάνω ἕνα καὶ καί ἕνα ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λαβεῖν λαμβάνω ἔχει ἔχω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐδίδου δίδωμι μίαν μόνον μόνος οὗτος οὗτος ψῆφον ψῆφος κατασκευαστικόν ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ‘ ‘ ὅδε ὅδε δὲ δέ λαβὼν λαμβάνω μίαν μόνην μόνος ψῆφον ψῆφος παρὰ παρά τοῦδε ὅδε οὐκ οὐ ἔχει ἔχω μίαν’ · · εἰ εἰ γάρ γάρ , , φασί φημί , , μίαν μόνην μονή ὅδε ὅδε ἐδίδου δίδωμι , , καὶ καί μίαν ὁ ὁ λαβὼν λαμβάνω ἐλάμβανεν λαμβάνω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ διὰ διά τοῦ ὁ ὅς οἱ ὁ δ’ εὐθὺς εὐθύς τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἀναιροῦντες ἀναιρέω τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · τῶν ὁ λυόντων τὰ ὁ προρρηθέντα προαγορεύω σοφίσματα σόφισμα οἱ ὁ ὅς μὲν μέν πρὸς πρός τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἐνίστανται οἱ ὁ δὲ δέ πρὸς πρός τὴν ὁ πρότασιν πρότασις . . οἷον οἷος ἐρῶτῶσιν οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής · · ἆρ’ εἰκὸς ἔοικα τύπτειν τύπτω τινὰ ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρί χείρ ; ; οὔ οὐ · · ὁδὲ δὲ δέ μὴ μή ἔχων ἔχω μίαν χεῖρα χείρ ἀλλὰ ἀλλά δύο γε ἔτυψε τύφω τύπτω τῇ ὁ ὅς τῇ μιᾷ · · ἔτυψε τύφω τύπτω λοιπὸν λοιπός ᾗ ὅς ᾗ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω χειρί χείρ · · οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ εἶχεν ἔχω ἐκείνην ἐκεῖνος μόνην μονή . . οἱ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν εὐθὺς εὐθύς ἐνίστανται πρὸς πρός τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα μίαν αὐτὸν αὐτός λέγοντες λέγω ἔχειν ἔχω τὴν ὁ ἐνεργοῦσαν . . ἄλλοι ἄλλος δὲ δέ ἐνίστανται πρὸς πρός τὴν ὁ πρότασιν πρότασις καὶ καί ἀληθῆ ἀληθής ταύτην οὗτος εἶναί εἰμί φασιν φημί . . ἔστω εἰμί γοῦν γοῦν , , φησίν φημί , , ἐπειδὴ ἐπεί ψεῦδος ψεῦδος τὸ ὁ μὴ μή τύπτειν τύπτω , , ἀληθὲς ἀληθής τὸ ὁ ὅς τύπτειν τύπτω μεθ’ μετά ἧς ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔχει ἔχω χειρός χείρ , , ὃ ὅς βούλονται βούλομαι οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής συνάγειν συνάγω ὡς ὡς ἄτοπον καὶ καί ἀδύνατον ἀδύνατος . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν ἀληθές ἀληθής , , οὐδὲ οὐδέ λύσιμον ἔσται · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν λύσει λύω ὑποπίπτει ὑποπίπτω · · ἐροῦμεν ἐρέω γὰρ γάρ πρὸς πρός τὸν ὁ σοφιστὴν σοφιστής ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ἀποκρινόμενος δέδωκε δίδωμι τύπτειν τύπτω μεθ’ μετά ἧς ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔχει ἔχω χειρός χείρ , , οὐχὶ οὐ τῆς ὁ μὴ μή οὔσης εἰμί ὅλως ὅλος ὅλοξ ἀλλὰ ἀλλά τῆς ὁ λαιᾶς λεία · · τύπτειν τύπτω γὰρ γάρ ἔφησε φημί μετὰ μετά τῆς ὁ δεξιᾶς δεξιά , , ἣν ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔχει ἔχω λαιάν λεία , , ἢ ἤ τῆς ὁ τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης χειρός χείρ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί αὕτη οὗτος λύσις λύσις , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ἱεῖ ἵημι γὰρ γάρ αἱ ὁ ἀληθεῖς ἀληθής καὶ καί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα αὗται οὗτος ἦσαν εἰμί λύσεις λύσις , , εἴ εἰ τις τις δοίη δίδωμι τὸ ὁ ἀντικείμενον , , οὐκ οὐ ἂν ἄν λυθεῖεν λύω τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ’ ’ · · τὰ ὁ γὰρ γάρ ἀντικείμενα τοῖς ὁ κειμένοις ἀληθῆ ἀληθής ἔσται , , ὥστε ὥστε καὶ καί τὰ ὁ διὰ διά τῶν ὁ κειμένων συναγόμενα συνάγω . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός λύσις λύσις ἔσται εἰμί τῶν ὁ ἀντικειμένων ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ τις τις ‘ ‘ ἆρα ἆρα ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω τις τις χειρὶ χείρ τύπτοι τύπτω ἄν ἄν ; ; ’ , , ὁ ὁ δὲ δέ ἀποκρινόμενος εἴποι λέγω εἶπον ναί ναί , , εἶτα εἶτα ἐπάξει ἐπάγω ἐπάγνυμι ὁ ὁ ἐρωτῶν ‘ ‘ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης οὐκ οὐ ἔχει ἔχω τὴν ὁ τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης χεῖρα χείρ καὶ καί τύπτει τύπτω · · ὁ ὁ Ἀλκιβιάδης Ἀλκιβιάδης ἄρα ἄρα τύπτει τύπτω τῇ ὁ τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης χειρὶ χείρ ἣν ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ’ ’ , , τοῦτο οὗτος πῶς πῶς πως ἂν ἄν λυθείη λύω διὰ διά τῆς ὁ παρ’ παρά ἐκείνων ἐκεῖνος λύσεως λύσις ; ; εἰ εἰ οὖν οὖν αὕτη οὗτος , , φησίν φημί , , ἡ ὁ λύσις λύσις τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ἦν εἰμί καὶ καί οὐ οὐ πρὸς πρός τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον | | οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀντικείμενον τῷ τῷ δοθέντι δίδωμι , , εἰ εἰ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος ἦν εἰμί τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ἀληθὲς ἀληθής ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ἔσται · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀντικείμενον τῷ τῷ ψεύδει ψεύδω παρ’ παρά ὃ ὁ τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί τοῦ ὁ ἀντικειμένου δοθέντος δίδωμι λύσις λύσις γίνεται γίγνομαι · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα παρὰ παρά τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τοῦ ὁ ἀντικειμένου δοθέντος δίδωμι τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι τύπτειν τύπτω ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρί χείρ , , λύσις λύσις γίνεται γίγνομαι , , φανερόν φανερός · · φήσαντες φημί γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ὡσαύτως ὡσαύτως λέγεσθαι λέγω λύσομεν λύω · · δόντος δίδωμι γὰρ γάρ ἐκείνου ἐκεῖνος τύπτειν τύπτω μὴ μή ᾗ ὅς ᾗ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω χειρί χείρ , , ἀλλὰ ἀλλά [ [ ᾗ ὅς ᾗ ] ] ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , σὺ σύ τοῦ ὁ ‘ ‘ ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω ’ ’ συνάγεις . . ἀλλὰ ἀλλά κἀν ἐν εἰς εἴποιμεν ὅτι ὅτι2 ὅτι τῆ τῆ δεξιᾷ δεξιά τύπτει τύπτω , , ἣν ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔχει ἔχω λαιάν λεία , , καὶ καί οὕτω οὕτως λύσομεν λύω · · ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ δεξιὰ δεξιός χεὶρ χείρ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λαιά λεία . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ δοὺς δίδωμι τύπτειν τύπτω ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρὶ χείρ οὐ οὐ τῇ ὁ ἀλλοτρίᾳ τύπτειν τύπτω , , ἣν ὅς ὅς2 ὅλως ὅλος ὅλοξ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω , , δέδωκεν δίδωμι , , ἀλλὰ ἀλλά ἐκείνῃ ἐκεῖνος τύπτειν τύπτω ἔφησεν φημί ἣν ὅς ὅς2 ὡδὶ μὲν μέν ἔχει ἔχω , , ὡδὶ δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · ὅλως ὅλος ὅλοξ μὲν μέν γὰρ γάρ ἔχει ἔχω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μέρος μέρος αὑτοῦ ἑαυτοῦ ἔχει ἔχω · · ὡδὶ ὧδε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · λαιὰν γὰρ γάρ τὴν ὁ δεξιὰν δεξιός οὐκ οὐ ἔχει ἔχω . . λύσομεν λύω οὖν οὖν οὕτω οὕτως τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . λυθήσεται γὰρ γάρ καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως · · τύπτοι τύπτω γὰρ γάρ ἄν ἄν τίς τις τινα καὶ καί τῆ μὴ μή ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ χειρί χείρ , , ὥσπερ ὥσπερ εἴ εἰ τις τις τὴν ὁ τοῦ ὁ πατρὸς πατήρ χεῖρα χείρ κρατῶν κρατέω τύπτει τύπτω τὸν ὁ πατέρα πατήρ αὑτοῦ ἑαυτοῦ μετ’ μετά αὐτῆς αὐτός τῆς ὁ πατρικῆς πατρικός χειρός χείρ . . πλείους πολύς πλείων οὖν οὖν αἱ ὁ κακίαι κακία τοῦ ὁ λόγου λόγος . . πλὴν οὐχὶ οὐ ἡ ὁ τῆς ὁ τυχούσης τυγχάνω κακίας κακία ἐμφάνισις καὶ καί τοῦ ὁ πράγματός πρᾶγμα ἐστι εἰμί λύσις λύσις , , ἀλλ’ ἀλλά ἡ ὁ παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ψεδδος , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · ὁ ὁ Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος γράφει γράφω , , ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης γράφει γράφω · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα οὐ οὐ διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης καθῆσθαι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , κἄν ἐάν κἀν εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω ψεῦδος ψεῦδος ὂν εἰμί τὸ ὁ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης καθῆσθαι , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ καθήμενον γράφειν γράφω . . ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος μὲν μέν τοιοῦτον . . τὰ ὁ δὲ δέ εἰρημένα λέγω σοφίσματα σόφισμα παρὰ παρά μόνα μόνος τὰ ὁ ἐσχάτως ἔσχατος ῥηθέντα λέγω ἔχει ἔχω τὴν ὁ μοχθηρίαν μοχθηρία · · τὰ ὁ δὲ δέ ἐσχάτως ἔσχατος ῥηθέντα λέγω ἦσαν εἰμί τὸ ὁ ‘ ὅδε ὅδε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔχει ἔχω μίαν μόνην μόνος χεῖρα χείρ , , τύπτει τύπτω δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ μιᾷ’ καὶ καί τὸ ὁ ‘ ὅδε ὅδε μὲν μέν οὐκ οὐ ἔχει ἔχω ἕνα μόνον μόνος ἀστράγαλον ἀστράγαλος , , δέδωκε δίδωμι δὲ δέ ἕνα μόνον μόνος ’ ’ καὶ καί τὸ ὁ ‘ ‘ ὅδε ὅδε μὲν μέν ἔχων ἔχω δέκα δέκα ἀστραγάλους καὶ καί ἀποβαλὼν ἀποβάλλω τὸν ὁ ἕνα οὐκ οὐ ἔχει ἔχω δέκα’ καὶ καί τὰ ὁ λοιπά λοιπός . . ὁ ὁ οὖν οὖν ταῦτα οὗτος ἐμφανίσας ἐμφανίζω λύει λύω , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχὶ οὐ ὁ ὁ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι πολλαχῶς πολλαχῶς καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνδέχεται ἐνδέχομαι ὃ ὅς μὴ μή ἔλαβεν λαμβάνω ἔχειν ἔχω καὶ καί τὰ ὁ ὅς τούτοις οὗτος ὅμοια ὅμοιος . . Εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί αὕτη οὗτος λύσις λύσις , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω . . Εἴπερ ἦν εἰμί , , φησίν φημί , , αὕτη οὗτος λύσις λύσις τοῦ ὁ ‘ ‘ ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἔλαβέ λαμβάνω τις τις ἔχει ἔχω ’ ’ ( ( ἔχει ἔχω γὰρ γάρ ψήφους ψῆφος πολλὰς πολύς μίαν παρά παρά τινος εἰληφώς λαμβάνω ) ) , , εἰ εἰ οὖν οὖν λύσις λύσις ἦν εἰμί τούτου οὗτος τὸ ὁ μίαν ἔχειν ἔχω , , ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί μίαν ἔλαβε λαμβάνω παρ’ παρά ἐκείνου ἐκεῖνος , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ τῆς ὁ καταφάσεως κατάφασις δοθείσης δίδωμι τῆς ὁ ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ τὸ ὁ συναγόμενον συνάγω δι’ διά αὐτῆς αὐτός ψεῦδός ψεῦδος ἐστι εἰμί καὶ καί λύσιμον , , τὸ ὁ διὰ διά τῆς ὁ ἀποφάσεως ἀπόφασις τεθείσης τίθημι τῆς ὁ ‘ ‘ ὃ ὅς οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ συμβαῖνον συμβαίνω ἀληθὲς ἀληθής ἔσται δηλονότι καὶ καί ἄλυτον ἄλυτος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί ταύτης οὗτος τεθείσης τίθημι τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ψεῦδός ψεῦδος ἐστι εἰμί , , δυναμένης τῆς ὁ λύσεως λύσις ταύτης οὗτος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ συμβαίνοντος συμβαίνω διὰ διά τῆς ὁ παρούσης πάρειμι ἀντιφάσεως ἀντίφασις λέγεσθαι λέγω · · ἀδύνατον ἀδύνατος δὲ δέ τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός καὶ καί μίαν λύσιν λύσις ἐπ’ ἐπί ἀμφοτέρων ἀμφότερος ἀληθεύειν ἀληθεύω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις τεθείσης τίθημι τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ψεῦδός ψεῦδος ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ὧδε ὧδε · · πότερον πότερος ὃ ὅς ἔλαβέ λαμβάνω τις τις , , τοῦτο οὗτος ἔχει ἔχω ; ; οὔ οὐ · · εἶτα εἶτα ῥητέον λέγω ῥητέος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὗτος οὗτος ἔλαβε λαμβάνω παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ μίαν ψῆφον ψῆφος καὶ καί ἔχει ἔχω αὐτήν αὐτός · · ὃ ὅς ἄρα ἄρα ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω , , καὶ καί οὐχ οὐ ὃ ὅς οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἔχει ἔχω καὶ καί ἄλλας ἄλλος , , ἃς ὅς οὐκ οὐ ἔλαβε λαμβάνω παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , ἐφ’ ἐπί ἐφ’ ὧν ἀληθεύσει ἀληθεύω τὸ ὁ ἔχει ἔχω ἃ ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω . . οὐκ οὐ ἄρα ἄρα ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ εἰρημένη λέγω λύσις λύσις τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸν ὁ λέγοντα λέγω . . λύσις λύσις δέ δέ ἐστιν εἰμί ἥν ὅς ὅς2 φησιν φημί ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἡ ὁ λέγουσα λέγω τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ ‘ ὃ ὁ <οὐκ> ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ ‘ ‘ ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ · · τούτου οὗτος γὰρ γάρ ληφθέντος λαμβάνω γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός · · δόντος δίδωμι γὰρ γάρ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ οὐ οὐ συνήγαγε συνάγω τὸ ὁ ‘ ‘ ὃ ὅς οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ πάλιν πάλιν ἐστὶν εἰμί ἀντίφασις ἀντίφασις τοῦ ὁ ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπεὶ τοῦ ὁ μὲν μέν ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἀπόφασίς ἀπόφασις ἐστι εἰμί τὸ ὁ ‘ ὃ ὅς οὐκ οὐ ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ , , τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ ὡς ὡς ἔλαβε λαμβάνω τὸ ὁ ‘ ‘ ὠς οὐκ οὐ ἔλαβε᾿ , , λαβὼν λαμβάνω δὲ δέ τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ συνήγαγε συνάγω τὸ ὁ ‘ ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ , , ἀπόφασιν ἀπόφασις του ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ , , τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβεν λαμβάνω ’ ’ ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός εἰληφὼς λαμβάνω καὶ καί συναγαγὼν συνάγω τὸν ὁ παραλογισμόν παραλογισμός · · εἰ εἰ δὲ δέ ἐκ ἐκ τοῦ ὁ λαβεῖν λαμβάνω τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ὃ ὅς ἔλαβεν λαμβάνω ἔχει ἔχω ’ ’ ὡς ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός , , δῆλον δῆλος ἡ ὁ λύσις λύσις αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς μὴ μή τὰ ὁ ὡσαύτως ὡσαύτως ἢ τίη λεγόμενα λέγω ἢ τίη ὄντα ὄντα ὡσαύ|τως λαβεῖν λαμβάνω . . ἢ τίη λέγοι λέγω ἂν ἄν διὰ διά τοῦ ὁ εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί αὕτη οὗτος λύσις λύσις , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω ‘ ‘ εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί ὅπερ ὅς ὅσπερ ὑμεῖς σύ λέγετε λέγω καὶ καί οὐχ οὐ ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐγώ ἐγὼ γάρ γάρ φημι φημί μὴ μή ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὅς <ὃ> ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ τῷ τῷ ‘ ‘ ὡς ὡς εἰ εἰ οὖν οὖν ψεῦδός ψεῦδος ἐστιν εἰμί ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐγώ φημι φημί καὶ καί οὐ οὐ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός , , δόντος δίδωμι τὸ ὁ ἀντικείμενον , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ γὰρ γάρ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ <ὃ> ἔλαβεν λαμβάνω ’ ’ τῷ τῷ ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβεν λαμβάνω ’ ’ ἀντίκειται ἀντίκειμαι τῷ τῷ μὴ μή εἶναι εἰμί ) ) , , δόντος δίδωμι οὖν οὖν τὸ ὁ ἀντικείμενον ἀληθὲς ἀληθής ἂν ἐάν ἦν εἰμί τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω · · νῦν νῦν δὲ δέ δοθέντος δίδωμι τοῦ ὁ ὅς ταὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὅς <ὃ> ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ τῷ τῷ ‘ ‘ ὡς ὡς ἔλαβε λαμβάνω ’ ’ μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ ἐστι εἰμί ψεῦδος ψεῦδος ’ ’ . . ἀλλὰ ἀλλά ῥητέον λέγω ῥητέος ἔτι ἔτι περὶ περί τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ διὰ διά τὸ ὁ ἀσαφῶς ἀσαφής εἰ εἰ παρὰ παρά ταῦτα οὗτος ἦν εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , δόντα τὸ ὁ ἀντικείμενον οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί λύειν λύω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ παρὰ παρά ταῦτα οὗτος ἦν εἰμί , , ψευδῆ ψευδής ἂν ἐάν ἦσαν εἰμί · · δι’ διά ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ἐκεῖνα ἐκεῖνος ψευδῆ ψευδής · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε τὰ ὁ ἀντικείμενα αὐτοῖς αὐτός ἀληθῆ ἀληθής εἶναι εἰμί ἀναγκαῖον · · τὰ ὁ γὰρ γάρ ἀντικείμενα τοῖς ὁ ψευδέσι ψευδής πάντως πᾶς πάντως ἀληθῆ ἀληθής · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τὸ ὁ ἐξ ἐκ ἀληθῶν ἀληθὲς ἀληθής καὶ καί ἄλυτον ἄλυτος · · νῦν νῦν δὲ δέ τὸ ὁ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀντικειμένων ψεῦδος ψεῦδος καὶ καί λύσιμον · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα παρὰ παρά ταῦτα οὗτος τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , οὐδὲ οὐδέ ταῦτά ἐστιν εἰμί αἴτια αἰτία τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα . . οὐχ οὐ οἷόν τε τε ἦν εἰμί , , φησί φημί , , λύειν λύω , , εἰ εἰ παρὰ παρά ταῦτα οὗτος ἦν εἰμί τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , καθάπερ καθά καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος . . καὶ καί τίνα τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος , , ἐπήγαγε ἐπάγω λέγων λέγω οἷον οἷος εἰ εἰ ἔστι εἰμί μὲν μέν ὅ ὅς , , ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὅς οὔ οὐ . . φέρεται φέρω δὲ δέ καὶ καί ἄλλη ἄλλος γραφὴ γραφή ἔχουσα ἔχω οὕτως οὕτως · · οἷον οἷος εἰ εἰ ἔστι εἰμί μέν μέν , , ἔστι εἰμί δὲ δέ οὔ οὐ . . δι’ διά ἀμφοτέρων ἀμφότερος δὲ δέ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δηλοῦται δηλόω . . εἴη εἰμί δὲ δέ ἂν ἄν τὸ ὁ λεγόμενον λέγω δυνάμει δύναμις τοιοῦτον · · ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος , , ἐφ’ ἐπί ὧν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ἀντικείμενόν ἐστιν εἰμί ἀληθές ἀληθής , , ἀφαιρεθέντων ἀφαιρέω τῶν ὁ ψευδῶν καὶ καί τεθέντων τίθημι τῶν ὁ ἀληθῶν τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἀληθές ἀληθής ἐστι εἰμί καὶ καί ἄλυτον ἄλυτος , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ προκειμένων , , εἰ εἰ παρὰ παρά τὰ ὁ τεθέντα τίθημι <τὰ> σοφίσματα σόφισμα ἐγίνετο γίγνομαι διὰ διά τὸ ὁ ψευδῆ ψευδής τεθέντων τίθημι τῶν ὁ ἀντικειμένων καὶ καί ἀληθῶν καὶ καί ἀληθῆ ἀληθής ἂν ἄν εἴησαν τὰ ὁ συμβαίνοντα συμβαίνω καὶ καί ἄλυτα ἄλυτος · · νῦν νῦν δὲ δέ καὶ καί ψευδῆ ψευδής καὶ καί εὔλυτα εὔλυτος · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα παρὰ παρά τὰ ὁ πρώτως πρῶτος πρώτως πρότερος τεθέντα τίθημι , , ἃ ὅς ὅς2 καὶ καί λύειν λύω οὗτοι οὗτος πειρῶνται πειράω πείρω , , ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά τὰ ὁ ἐσχάτως ἔσχατος ἐπενηνεγμένα . . ἔστι εἰμί δὴ δή οὖν οὖν τὸ ὁ οἷον οἷος εἰ εἰ ἔστι εἰμί μὲν μέν ὅ ὅς , , ἔστι εἰμί δ’ δ’ ὃ ὅς οὔ οὐ ἴσον ἴσος τῷ τῷ ‘ ‘ οἶον οἶος εἰ εἰ τὸ ὁ ὅς μέν μέν ἐστιν εἰμί ἀληθές ἀληθής , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος , , τεθέντος τίθημι τοῦ ὁ ἀληθοῦς ἀληθής , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ‘ ὃ’ ὃ’ εἶπεν λέγω εἶπον , , ἄλυτον ἄλυτος ἂν ἐάν ἦν εἰμί ’ ’ . . ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω ἐπάγει ἐπάγω ἡ ὁ λύσις λύσις , , ἂν ἄν ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δῷ δίδωμι λέγεσθαι λέγω , , συμπεραίνεται , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ‘ ‘ ἡ ὁ ὅς μὲν μέν ὑπ’ ὑπό ἐκείνων ἐκεῖνος λεγομένη λέγω λύσις λύσις μοχθηρὰ μοχθηρός καὶ καί ἀδόκιμος ἀδόκιμος , , ἡ ὁ δὲ δέ ἀληθὴς ἀληθής ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ μὲν μέν ἀπλῶς δῷ δίδωμι λέγεσθαι λέγω , , τουτέστιν εἰ εἰ μὲν μέν τὰ ὁ μὴ μή ὡσαύτως ὡσαύτως λεγόμενα λέγω ὡσαύτως ὡσαύτως δῷ δίδωμι λέγεσθαι λέγω , , συμπεραίνεται , , οὐκ οὐ ἄν ἄν εἴη εἰμί λύσις λύσις . . καὶ καί δεῖ δέω δέω2 δεῖ προσυπακούειν ὑπακούω τὸ ὁ ‘ ‘ ἣν ὅς ὅς2 ἐκεῖνοι ἐκεῖνος μοχθηρῶς μοχθηρός λύοντες λύω ἐπάγουσιν ἐπάγω , , ἀλλὰ ἀλλά λύσις λύσις ἔσται ἣν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός εἶπον λέγω εἶπον ’ ’ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ εἰρημένοις λέγω πάντων πᾶς διδομένων δίδωμι ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ εἰρημένοις λέγω ἐλέγχοις καὶ καί σοφίσμασι σόφισμα πάντων πᾶς συγχωρουμένων συγχωρέω αὐτοῖς αὐτός , , τοῦ ὁ ὅς τύπτειν τύπτω ᾗ ὅς ᾗ μὴ μή ἔχει ἔχω χειρί χείρ , , τοῦ ὁ ὅς ὁρᾶν ὁράω ᾧ ὅς ὅς2 μὴ μή ἔχει ἔχω ὀφθαλμῷ ὀφθαλμός , , οὐ οὐ συμπεραίνονται οὐδ’ οὐδέ ἔλεγχον ἔλεγχος οὗτοι οὗτος συλλογίζονται συλλογίζομαι , , ὥστε ὥστε οὐδὲ οὐδέ οὗτοι οὗτος καλῶς καλός λύουσιν λύω ’ ’ . . Ἔτι ἔτι δὲ δέ καὶ καί οἵδ’ εἰσὶ εἰμί τούτων οὗτος τῶν ὁ λόγων λόγος . . ἆρ’ ὃ ὅς γέγραπται γράφω , , γέγραφε γράφω τις τις ; ; Τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · ἆρα ἆρα ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐγράφη γράφω , , τοῦτό τις τις ἔγραψε γράφω ; ; ναί ναί · · γέγραπται γράφω δὲ δέ ὁ ὁ λόγος λόγος ὅτι ὅτι2 ὅτι νῦν νῦν σὺ κάθησαι , , ὅστις ὅστις ἐστὶ εἰμί καὶ καί ψευδὴς ψευδής διὰ διά τὸ ὁ κινεῖσθαί κινέω σε ἢ ἤ καὶ καί ἵστασθαι · · ἦν εἰμί δὲ δέ καὶ καί ἀληθὴς ἀληθής οὗτος οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος , , ὅτε ὅτε ἐγράφη γράφω · · ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός ἄρα ἄρα λόγος λόγος ἐστὶ εἰμί καὶ καί ἄλη ἄλη ἀλέα θὴς καὶ καί ψευδής ψευδής . . πρὸς πρός τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι παρὰ παρά τοῦ ὁ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης λύσις λύσις τοιαύτη τοιοῦτος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι σὺ σύ μέν μέν , , ὦ ὦ σοφιστά σοφιστής , , τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἐπὶ ἐπί ποσοῦ ποιησάμενος ποιέω συνάγεις ἐπὶ ἐπί ποιοῦ · · ἐρωτήσας ἐρωτάω γὰρ γάρ ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὃ ὅς γέγραπται γράφω , , τοῦτό τις τις ἔγραψε γράφω ; ; ’ ’ καὶ καί ἐμοῦ συγκατανεύσαντος τῇ ὁ ὅς τῇ ἐρωτήσει ἐρωτάω σου καὶ καί ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί λόγου λόγος τὴν ὁ κατάνευσιν ποιησαμένου ποιέω , , ὅς ὅς ἐστι εἰμί τοῦ ὁ ποσοῦ , , συνάγεις ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ποιοῦ ( ( δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης διὰ διά τοῦ ὁ τὸ ὁ γὰρ γάρ ψευδῆ ἢ τίη ἀληθῆ ἀληθής λόγον λόγος ἢ ἤ δόξαν δόξα εἶναι εἰμί οὐ οὐ τόδε ὅδε σημαίνει σημαίνω ἀλλὰ ἀλλά τοιόνδε τοιόσδε ) ) · · ὅταν ὅταν γὰρ γάρ τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις προὔτεινας τὴν ὁ ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὃ γέγραπται γράφω , , γέγραφέ τις τις ; ; ’ , , ἐπὶ ἐπί ποσοῦ ποσός πόσος μόνου ταύτην οὗτος ἠρώτησας ἐρωτάω · · ἐπὶ ἐπί | γὰρ γάρ λόγου λόγος ἠρώτησας ἐρωτάω ἢ τίη συλλαβῆς συλλαβή ἢ ἤ λέξεως λέξις , , ἅτινα ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ ποσὸν ἀνάγονται ἀνάγω , , ὡς ὡς μεμαθήκαμεν μανθάνω · · ὅταν ὅταν δὲ δέ συνῆξας τὸ ὁ συναχθέν , , ἐπὶ ἐπί ποιοῦ συνῆξας · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ψευδὲς ψευδής καὶ καί ἀληθὲς ἀληθής τοῦ ὁ ποιοῦ εἰσι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δ’ ἀρ’ ὃ ὁ μανθάνει μανθάνω ὁ ὁ μανθάνων μανθάνω τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστι εἰμί σόφισμα σόφισμα καὶ καί οὕτως οὕτως προήγετο προάγω κατὰ κατά τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις · · ἆρ’ ὃ ὁ μανθάνει μανθάνω τις τις , , τοῦτό ἐστιν εἰμί ὃ ὅς μανθάνει μανθάνω ; ; ναί ναί · · μανθάνει μανθάνω δέ δέ τις τις τὸ ὁ βραδὺ ταχύ ταχύς · · ἔσται ἄρα ἄρα τὸ ὁ βραδὺ ταχύ ταχύς . . πρὸς πρός ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀπαντᾷ ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐρωτήσαντες ἐρωτάω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πῶς πῶς πως συνάγουσιν συνάγω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὅς οἷον οἷος , , ἤγουν τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ποιήσαντες ποιέω ἐπὶ ἐπί ποσοῦ συνάγουσιν συνάγω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ποιοῦ · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐρωτηθῆναι ἐρωτάω ἀρ’ ὃ ὁ μανθάνει μανθάνω καὶ καί τὰ ὁ λοιπὰ λοιπός ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ τρόπου τρόπος τροπός ποιήσαντες ποιέω ( ( δηλοῦσι δηλόω γὰρ γάρ τὸ ὁ ‘ ‘ ὡς ὡς μανθάνει μανθάνω , , οὕτως οὕτως μανθάνει μανθάνω , , ταχέως ταχύς ταχέως ἢ τίη ἄλλως ἄλλος ἄλλως πως πως πῶς ’ ’ καὶ καί οὐ οὐ τὸ ὁ πρᾶγμα πρᾶγμα ) ) συνάγουσιν συνάγω ἐπὶ ἐπί ποιοῦ τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις . . Οὐδ’ ὅταν ὅταν τὴν ὁ κύλικα κύλιξ πίνῃ πίνω , , ὃ ὅς πίνει πίνω ἀλλ’ ἀλλά ἐξ ἐκ οὗ οὗ . . ἔτι ἔτι ἀρ’ ὅ ὅς τις τις οἶδεν οἶδα . . Τὸ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἆρ’ ὃ ὅς πίνει πινάω τις τις , , τοῦτο οὗτος πίνει πινάω ; ; ἢ τίη οὕτως οὕτως · · ἆρ’ ὃ ὁ πέπωκέ τις τις , , ἐκεῖνο ἐκεῖνος πέπωκε πίνω ; ; ναί ναί · · πέπωκε πίνω δὲ δέ κύλικα κύλιξ · · πέπωκεν πίνω ἄρα ἄρα τὴν ὁ κύλικα κύλιξ . . ἡ ὁ λύσις λύσις ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ τὴν ὁ κύλικα κύλιξ πέπωκεν πίνω , , ἀλλ’ ἀλλά ὃ ὅς πέπωκεν πίνω ἢ τίη ὃ ὁ πίνει πινάω , , ἐκ ἐκ τῆς ὁ κύλικός ἐστι εἰμί . . τοιοῦτον δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἆρ’ ὅ ὅς τις τις οἶδεν οἶδα , , ἢ τίη μαθὼν μανθάνω ἢ τίη εὑρὼν εὑρίσκω οἶδε οἶδα ; ; ναί ναί · · ὅδε ὅδε δὲ δέ τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἔμαθε μανθάνω τὸ ὁ δὲ δέ εὗρεν εὑρίσκω · · ἀμφότερα ἀμφότερος δὲ δέ οὔτε οὔτε ἔμαθεν οὔτε οὔτε εὗρεν εὑρίσκω · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα οἶδεν οἶδα . . εἰ εἰ γὰρ γάρ οἶδεν οἶδα ἢ τίη ὃ ἔμαθεν ἢ τίη ὃ εὗρε εὑρίσκω , , τὰ ὁ δὲ δέ δύο γε οὐκ οὐ ἔμαθε μανθάνω ( ( τὸ ὁ ἓν γὰρ γάρ ἔμαθεν , , οὐχὶ οὐ τὰ ὁ ὅς δύο γε ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά οὐδὲ οὐδέ τὰ ὁ ὅς δύο γε εὗρε εὑρίσκω ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ ἓν εὗρεν εὑρίσκω ) ) , , εἰ εἰ οὖν οὖν μήτε μήτε εὗρε εὑρίσκω μήτε μήτε ἔμαθε μανθάνω τὰ ὁ ὅς δύο γε , , οὐδὲ οὐδέ οἶδεν οἶδα · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οἶδε οἶδα . . τὴν ὁ ὅς δὲ δέ λύσιν λύσις τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἐνέφηνε ἐμφαίνω διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ἢ τίη ὃ μὲν μέν ἅπαν ἅπας , , τὸ ὁ ὅς δ᾿ ούχ ἅπαν ἅπας . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὁ λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς μὲν μέν πᾶν πᾶς , , ἤτοι ἤτοι οἷον οἷος καὶ καί ποιόν ποιός ποῖος , , τὸ ὁ ὅς δ’ οὐ οὐ ποιὸν ἀλλὰ ἀλλά ποσόν · · τὰ γὰρ γάρ ὧν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ὅς μὲν μέν τό ὁ ὅς , , τὸ ὁ δὲ δέ τό ὁ ὅς , , ποσά . . ἐρωτήσας ἐρωτάω οὖν οὖν ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὃ ὅς συνάγει συνάγω ὅσα ὅσος . . ἔτι ἔτι ἔστι εἰμί καὶ καί ἄλλως ἄλλος ἄλλως εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ ἢ τίη ὃ μὲν μέν ἅπαν ἅπας , , τὸ ὁ ὅς δ’ οὐχ οὐ ἅπαν ἅπας , , τουτέστιν ὅτι ὅτι2 ὅτι δυνατόν δυνατός ἐστιν εἰμί ἐπὶ ἐπί μέν μέν τινος τις μαθήματος μάθημα ἅπαν ἅπας εἰπεῖν λέγω εἶπον , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί εὗρον εὑρίσκω ἐγὼ καὶ καί ἔμαθον μανθάνω παρ’ παρά ἄλλου ἄλλος , , ἐπὶ ἐπί δέ δέ τινων οὐχ οὐ ἅπαν ἅπας ἀλλ’ ἀλλά ἢ ἤ τὸ ὁ ὅς εὑρεῖν εὑρίσκω μόνον μόνος ἢ τίη τὸ ὁ ὅς μαθεῖν μανθάνω παρ’ παρά ἄλλου ἄλλος . . Καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστι εἰμί τις τις τρίτος τρίτος ἄνθρωπος ἄνθρωπος παρ’ παρά αὐτόν αὐτός . . Ὁ λεγόμενος λέγω ὑπὸ ὑπό τῶν ὁ σοφιστῶν σοφιστής λόγος λόγος καὶ καί τὸν ὁ τρίτον τρίτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἰσάγων εἰσάγω τοιοῦτος τοιοῦτος · · οἷον οἷος λέγοντες λέγω , , φασίν φημί , , ‘ ‘ ἄνθρωπος ἄνθρωπος περιπατεῖ περιπατέω ’ ’ οὔτε οὔτε τὴν ὁ ἰδέαν ἰδέα ἄνθρωπον ἄνθρωπος περιπατεῖν περιπατέω λέγομεν λέγω ( ( ἀκίνητος ἀκίνητος γὰρ γάρ ἐκείνη ἐκεῖνος ) ) οὔτε οὔτε τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστά ἕκαστος τινα τις · · πῶς πῶς πως γὰρ γάρ ὃν ὅς ὅς2 μὴ μή γνωρίζομεν γνωρίζω ; ; τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ἄνθρωπον ἄνθρωπος περιπατεῖν περιπατέω γνωρίζομεν γνωρίζω , , τίς τις δὲ δέ τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστά ἕκαστος ἐστιν εἰμί ἐφ’ ἐπί ἐφ’ ᾧ ὅς ὅς2 λέγομεν λέγω , , οὐ οὐ γνωρίζομεν γνωρίζω · · ἄλλον ἄλλος ἄρα ἄρα τινὰ παρὰ παρά τούτους οὗτος τρίτον τρίτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος λέγομεν λέγω περιπατεῖν περιπατέω · · τρίτος τρίτος ἄρα ἄρα ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἔσται εἰμί , , οὗ οὗ τὸ ὁ περιπατεῖν περιπατέω κατηγοροῦμεν κατηγορέω . . ἡ ὁ λύσις ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος καὶ καί πᾶν πᾶς τὸ ὁ κοινὸν κοινός οὐ οὐ τόδε ὅδε σημαίνει σημαίνω ἀλλὰ ἀλλά τοιόνδε τοιόσδε · · ὁμοίωμα ὁμοίωμα γάρ γάρ ἐστι εἰμί τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος . . πῶς πῶς πως οὖν οὖν αὐτὸ αὐτός δῆτα δῆτα τὸ ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος θεωρούμενον θεωρέω καὶ καί ἐν ἐν τούτοις οὗτος ἔχον ἔχω τὴν ὁ ὕπαρξιν ὕπαρξις οὐσία τις τις ἔσται εἰμί καὶ καί ἕτερον ἕτερος παρὰ παρά ταῦτα οὗτος ; ; οὐκ οὐ ἄρα ἄρα τρίτος τρίτος ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἔστι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Κορίσκος Κορίσκος καὶ καί Κορίσκος Κορίσκος μουσικός μουσικός πρὸς πρός κατασκευὴν κατασκευή τοῦ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί τρίτον τρίτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος εἴληπται λαμβάνω καὶ καί οὕτως οὕτως ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ὁ ὁ μουσικὸς μουσικός Κορίσκος Κορίσκος ἕτερος ἕτερος ὢν εἰμί τοῦ ὁ Κορίσκου Κορίσκος οὐκ οὐ ἔστι εἰμί καθ’ κατά αὑτὸν ἑαυτοῦ οὐδὲ οὐδέ ὕπαρξιν ὕπαρξις ἔχει ἔχω ἰδίαν ἴδιος τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ ὅς ὥστε ὥστε οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί αὐτὸ αὐτός ἐκθέσθαι ἐκτίθημι ) ) , , διότι διότι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τόδε ὅδε τι καὶ καί οὐσία ἀλλὰ ἀλλά τοιόνδε τοιόσδε καὶ καί ποιόν ποιός ποῖος , , οὕτως οὕτως οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος περιπατῶν περιπατέω , , κἄν ἐάν κἀν ἕτερός ἕτερος ἐστι εἰμί Σωκράτους Σωκράτης , , Πλάτωνος Πλάτων καὶ καί τῶν ὁ κατὰ κατά μέρος μέρος , , ὡς ὡς ὁ ὁ μουσικὸς μουσικός Κορίσκος Κορίσκος τοῦ ὁ Κορίσκου Κορίσκος , , καθ’ κατά αὑτὸν ἑαυτοῦ ἔσται εἰμί ’ ’ . . ἵνα ἵνα δὲ δέ μή μή τις τις ἴσως ἴσος ἴσως ὑπολάβῃ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ τοῦ ὁ τρίτου τρίτος ἀνθρώπου ἄνθρωπος παρεισάγεται ὕπαρξις ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ὅς λέγοντας λέγω ἄνθρωπον ἄνθρωπος περιπατεῖν περιπατέω ἀποδεικνύναι ἀποδείκνυμι ἕτερον ἕτερος αὐτὸν αὐτός εἶναι εἰμί τῶν ὁ μερικῶν μερικός , , Σωκράτους Σωκράτης , , Πλάτωνος Πλάτων καὶ καί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος , , φησὶν φημί οὐ οὐ τὸ ὁ ἐκτίθεσθαι ἐκτίθημι δὲ δέ ποι ποι ποῖ εῖ τὸν ὁ τρίτον τρίτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , δυνάμει δύναμις τοῦτο οὗτος διὰ διά τούτων οὗτος λέγων λέγω ‘ ‘ οὐ οὐ τὸ ὁ ὅς ἀπαριθμεῖσθαι τοὺς ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος ἀνθρώπους ἄνθρωπος καὶ καί ἕτερον ἕτερος ἐκείνων ἐκεῖνος λέγειν λέγω τὸν ὁ τρίτον τρίτος ἄνθρωπον ἄνθρωπος ποιεῖ ποιέω , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς διδόναι δίδωμι καὶ καί συγχωρεῖν συγχωρέω εἶναι εἰμί ὅπερ ὅς ὅσπερ τόδε ὅδε τι τι , , τουτέστιν ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ οὐσίαν οὐσία καὶ καί | | τόδε ὅδε τι τι λέγειν λέγω αὐτόν αὐτός ’ ’ . . τῷ τῷ δὲ δέ τόδε ὅδε τι τις ἔθος ἔθος αὐτῷ αὐτός ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ ἀτόμου ἄτομος χρῆσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω οὐσίας οὐσία . . κατασκευάζει κατασκευάζω δὲ δέ καὶ καί αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος , , τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί τὸ ὁ κατηγορούμενον κατηγορέω καὶ καί κοινὸν κοινός οὐσίαν οὐσία , , δι’ διά οὗ οὗ ἐπιφέρει ἐπιφέρω , , τοῦ ὁ ὅς οὑ γὰρ γάρ ἔσται εἰμί τόδε ὅδε τι τις εἶναι εἰμί , , ὅπερ ὅς ὅσπερ Καλλίας Καλλίας καὶ καί ὅπερ ὅς ὅσπερ ἄνθρωπός ἄνθρωπος ἐστι εἰμί , , δηλονότι οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ὁ ὁ Καλλίας Καλλίας τόδε ὅδε τι τι , , καὶ καί ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τόδε ὅδε τι τι ἔσται . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐδ’ οὐδέ εἴ εἰ τις τις τὸ ὁ ἐχτιθέμενον <μὴ> ὅπερ ὅς ὅσπερ τόδε ὅδε τι λέγει λέγω ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ εἰ εἰ γὰρ γάρ καὶ καί μή μή ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἐκτιθέμενον καὶ καί κοινὸν κοινός τόδε ὅδε τι καὶ καί οὐσία οὐσία ἀλλὰ ἀλλά ποιόν ποιός ποῖος , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν ἕτερόν ἕτερος ἐστι εἰμί τῶν ὁ καθ’ κατά ἕκαστα ἕκαστος , , ἐν ἐν αὐτοῖς αὐτός δὲ δέ ὅμως ὅμως ὁμῶς ὂν εἰμί καὶ καί οὐ οὐ καθ’ κατά αὑτό’ . . ὥστε ὥστε , , φησίν φημί , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος ἕτερόν ἕτερος τινα τις τρίτον τρίτος εἶναι εἰμί ἄνθρωπον ἄνθρωπος · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ κοινῶς κοινός κατηγορούμενον κατηγορέω ἐπὶ ἐπί πᾶσιν πᾶς οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί οὐσία οὐσία ἀλλὰ ἀλλά ποιόν ποιός ποῖος τι τις . . Πάλιν πάλιν εἰ εἰ παρὰ παρά προσῳδίαν προσῳδία ὀξεῖαν ὀξύς2 ὀξύς . . Εἰπὼν ὅτι ὅτι2 ὅτι αἰεὶ ἀεί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα κατὰ κατά τὸ ὁ ἀντικείμενον ἡ ὁ λύσις λύσις προβαίνειν προβαίνω ὀφείλει , , οἷον οἷος εἰ εἰ συνθεὶς συντίθημι ἠπάτησε ἀπατάω , , σὺ διελὼν διαιρέω ἐκφεύξῃ ἐκφεύγω τὴν ὁ ἀπάτην ἀπάτη , , καὶ καί τὸ ὁ ἀνάπαλιν , , καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἄλλων ἄλλος τῶν ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις καθολικῶς καθολικός , , πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὰς ὁ λύσεις λύσις ποιεῖσθαι ποιέω , , διδάσκει διδάσκω , , καὶ καί φησὶν φημί ὡς ὡς εἰ εἰ παρ’ παρά ἁ ὁ προσῳδίαν ὀξεῖαν ὀξύς2 ὀξύς ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη , , ἡ ὁ βαρεῖα βαρύς προσῳδία προσῳδία λύσις λύσις . . οἷόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς “ “ οὖ οὐ καταπύθεται καταπύθω ὄμβρῳ ὄμβρος ό̓μβρος ’ ’ ’ ’ · · εἰ εἰ ἐκεῖνος ἐκεῖνος ὀξεῖαν ὀξύς2 ὀξύς θεὶς τίθημι προσῳδίαν προσῳδία ἠπάτησε ἀπατάω , , σὺ λύσεις λύσις περισπωμένως · · βαρεῖαν βαρύς γὰρ γάρ προσῳδίαν πανταχοῦ πανταχοῦ τὴν ὁ περισπωμένην λέγει λέγω . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ ὁμωνύμοις εἰ εἰ ἀπατᾷ ἀπατάω ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής , , σὺ τὸ ὁ ἀντικείμενον ὄνομα ὄνομα λέγων λέγω ἐνίστασο πρὸς πρός τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . οἷον οἷος τί τίς τις φημι φημί ; ; εἰ εἰ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία τὸ ὁ ἄψυχον ἄψυχος ἔμψυχον ἔμψυχος συνελογίσατο συλλογίζομαι , , λυτέον ἀποφήσαντας , , εἰπόντας λέγω μὴ μή τόδε ὅδε δεδωκέναι δίδωμι ὃ ὁ σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ ἄψυχον ἄψυχος , , ἀλλ’ ἀλλά ὃ ὃ δηλοῖ δηλόω τὸ ὁ ἔμψυχον ἔμψυχος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἔροιτο ‘ ‘ ἆρά γε γε τὸ ὁ διδάσκον ἔμψυχόν ἔμψυχος ἐστιν εἰμί ; ; ’ , , εἴποις δὲ δέ ναί ναί , , εἶτα εἶτα εἴποι λέγω εἶπον ‘ ‘ τὸ ὁ δὲ δέ βιβλίον βιβλίον διδάσκει διδάσκω , , ἔμψυχον ἔμψυχος ἄρα ἄρα τὸ ὁ βιβλίον βιβλίον ' ' , , ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ τὸ ὁ ἄψυχον ἄψυχος διδάσκειν διδάσκω εἶπον λέγω εἶπον ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ διδάσκαλον διδάσκαλος . . ὁμοίως ὅμοιος ποιητέον ποιέω ποιητέος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀνάπαλιν῾ εἰ εἰ γὰρ γάρ ἔροιτο ‘ ‘ ἆρά γε γε τὸ ὁ διδάσκον ἔμψυχόν ἔμψυχος ἐστιν εἰμί ; ; ’ , , εἴποις δὲ δέ οὔ οὐ , , εἶτα εἶτα εἴποι λέγω εἶπον ‘ ‘ ὁ ὁ δὲ δέ Πλάτων Πλάτων ’ ’ διδάσκει διδάσκω , , ἔμψυχον ἄρα ἄρα τὸ ὁ διδάσκον διδάσκω ’ ’ , , εἰπὲ λέγω ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ βιβλίου βιβλίον τὸ ὁ διδάσκειν διδάσκω εἶπον λέγω εἶπον . . καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις , , ὡς ὡς προειρήκειμεν , , ὡσαύτως ὡσαύτως ποιητέον ποιέω ποιητέος . . οἷον οἷος ὁ ὁ σοφιστὴς σοφιστής συμπερινόμενος λέγει λέγω ἄρ ἄρα ’ ’ ὃ ὅς μὴ ἔχει ἔχω , , δοίη δίδωμι ἄν ἄν τις τις · · σὺ δὲ δέ πρὸς πρός τοῦτον οὗτος λύων λύω τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα εἰπὲ λέγω οὐχ οὐ ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · ἀντίκειται ἀντίκειμαι γάρ γάρ , , ὡς ὡς ἐν ἐν τοῖς ὁ προλαβοῦσιν εἴρηται λέγω ἐρῶ , , τὸ ὁ ὃ ὅς μὴ μή ἔχει ἔχω τῷ τῷ ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχει ἔχω . . διὰ διά δὲ δέ τοῦ ὁ ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ἃ ὅς ὅς2 ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τὸ ὁ λεγόμενον λέγω δυνάμει δύναμις ἐστὶν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτω οὕτως λύειν λύω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὃ ὁ ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι μεμάθηκεν ἢ τίη εὗρεν εὑρίσκω , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ἃ ὅς ὅς2 ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι μεμάθηκε<ν ἢ ἤ εὗρεν> · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί ἠρωτήθη ἐρωτάω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ εἶπεν λέγω εἶπον ‘ ‘ ἅ ὅς τις τις ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι μεμάθηκεν ἢ ἤ εὗρεν εὑρίσκω ’ ’ , , ἀλλ’ ἀλλά ἑνικῶς ἑνικός ‘ ὅ ὅς τις τις ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι μεμάθηκεν ἢ ἤ εὗρεν εὑρίσκω ’ ’ . . πρὸς πρός δὲ δέ τοὺς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω μία μὲν μέν καὶ καί ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός λύσις λύσις πρὸς πρός ἅπαντας ἅπας . . Μεταβαίνει καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοὺς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω γινομένους παραλογισμούς παραλογισμός . . καὶ καί πῶς πῶς πως δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τούτους οὗτος λύειν λύω διδάσκει διδάσκω , , καὶ καί φησὶ φημί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω παραλογισμῶν μίαν εἶναι εἰμί καὶ καί τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός λύσιν λύσις . . ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν ἐπιστομίζων τοὺς ὁ ὅς λύσιν λύσις τινὰ τοῖς ὁ τοιούτοις τοιοῦτος σοφίσμασιν σόφισμα ἐπάγοντας , , μὴ μή μέντοι γε γε ἐν ἐν πᾶσιν πᾶς ἀποσώζουσαν καὶ καί πάντων πᾶς τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω λυτικὴν οὖσαν εἰμί , , ἐπεὶ ἐπεί γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἀδιόριστόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς πότε πότε λεκτέον λέγω λεκτέος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πράγματος πρᾶγμα . . ὃ ὁ δὲ δέ λέγει λέγω τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί . . εἰσί εἰμί τινα τις ἃ τῷ ὁ συμβεβηκότι συμβαίνω ὑπάρχοντα ὑπάρχω ἀληθεύονται καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὑποκειμένου τῷ τῷ συμβεβηκότι συμβαίνω , , φημὶ φημί δὴ δή τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα · · τινὰ δὲ δέ τῷ τῷ μὲν μέν συμβεβηκότι συμβαίνω ὑπάρχει ὑπάρχω , , τῷ τῷ δὲ δέ πράγματι πρᾶγμα οὐχ ὑπάρχει ὑπάρχω . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ δισύλλαβον λέγεται λέγω μὲν μέν καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ λευκοῦ λευκός , , ἀληθεύεται ἀληθεύω δὲ δέ καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ ἵππου ἵππος τοῦ ὁ τινός , , ᾧ ὅς ὅς2 συμβέβηκε συμβαίνω τὸ ὁ λευκόν λευκός · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος ἀληθὲς ἀληθής δοῦναι δίδωμι τάσδε ὅδε τὰς ὁ προτάσεις πρότασις · · ἆρά γε γε ὅδε ὅδε ἵππος ἵππος ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε λευκός λευκός ; ; ναί ναί · · ὅδε ὅδε ἄρα ἄρα λευκός λευκός · · τί τίς τις δέ δέ , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός δισύλλαβον ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ ἵππος ἵππος ἄρα ἄρα δισύλλαβος . . ἐπὶ ἐπί μὲν μέν τούτου οὗτος ἀληθῶς ἀληθής τὸ ὁ κατὰ κατά τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω , , οἷον οἷος τὸ ὁ δισύλλαβον τὸ ὁ κατὰ κατά τοῦ ὁ λευκοῦ λευκόν λεγόμενον λέγω , , καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ ἵππου | | ῥηθήσεται . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ Σωκράτους Σωκράτης οὐκ οὐ ἀληθῶς ἀληθής · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης f f . . 51r λευκός , , τοῦτο οὗτος δὲ δέ δισύλλαβον , , καὶ καί ὁ ὁ Σωκράτης δισύλλαβον . . ἐπειδὴ ἐπεί οὖν οὖν ταῦθ’ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , οὐδὲν δὲ δέ διώρισται διορίζω ὁρίζω πότε πότε ποτε δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ ὑπάρχοντα ὑπάρχω δὲ δέ οὔ οὐ , , ῥητέον λέγω ῥητέος πρὸς πρός ἅπαντας ἅπας ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη τὸ ὁ τῷ τῷ συμβεβηκότι συμβαίνω ὑπάρχον ὑπάρχω καὶ καί τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα ὑπάρχειν ὑπάρχω , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπὶ ἐπί τινῶν μὲν μέν ἐνδέχεται ἐνδέχομαι , , ἐπὶ ἐπί τινῶν δὲ δέ οὔ οὐ . . καὶ καί ἔτι ἔτι δεῖ δέω δέω2 δεῖ προφέρειν προφέρω καὶ καί τὸ ὁ οἷον οἷος , , ἤτοι ἤτοι τὸ ὁ ὅς ὁποῖον ὁποῖος , , ὥσπερ ὥσπερ ἐν ἐν τῷ ὁ Μίνωι Μίνως τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων γέγραπται γράφω . . ἔχει ἔχω δὲ δέ οὕτως οὕτως τὰ ὁ ἐκεῖσε ἐκεῖσε · · “ ὁ ὁ νόμος νόμος νομός ἡμῖν τί τίς τις ἐστιν εἰμί ; ; ὁποῖον ὁποῖος καὶ καί ἐρωτᾷς ἐρωτάω τῶν ὁ νόμων νόμος νομός ; ; ” . . τὰ ὁ δὲ δέ ἐπαγόμενα σοφίσματα σόφισμα τοιαῦτά εἰσιν εἰμί . . ἆρ’ οἶδας οἶδα ὃ ὅς μέλλω μέλλω σε ἐρωτᾶν ἐρωτάω ; ; οὔ οὐ · · ἆρ’ οἶδας οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἀρετὴ ἀρετή ἀγαθόν ἀγαθός ; ; ναί ναί · · τοῦτο οὗτος δέ δέ σε μέλλω μέλλω ἐρωτᾶν ἐρωτάω · · οἶδας οἶδα ἄρα ἄρα ὃ ὅς μέλλω μέλλω σε ἐρωτᾶν ἐρωτάω . . ἡ ὁ λύσις λύσις ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ τὴν ὁ ἀρετὴν ἀρετή ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὅς μέλλειν μέλλω ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός , , ἀλλὰ ἀλλά ἀγαθῷ ἀγαθός οὔσῃ συμβέβηκεν συμβαίνω αὐτῇ αὐτός τὸ ὁ ὅς μέλλειν μέλλω ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός . . πάλιν πάλιν ἆρ’ οἶδας οἶδα τὸν ὁ προσιόντα πρόσειμι2 καὶ καί κεκαλυμμένον καλύπτω ; ; οὔ οὐ · · ( ( εἶτα εἶτα ἀφελόντες ἀφαιρέω τὸ ὁ περικάλυμμα ) ) τί τι δέ δέ , , οἶδας οἶδα τοῦτον οὗτος ; ; ναί ναί · · τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἄρα ἄρα οἶδας καὶ καί οὐκ οὐ οἶδας . . πάλιν πάλιν ἆρά γε γε ὁ ὁ ἀνδριὰς ἀνδριάς ἔργον ἔργον ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε σός σός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · σὸν ἄρα ἄρα ἔργον ἔργον ἐστὶν εἰμί ὁ ὁ ἀνδριάς ἀνδριάς · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ; ; τοῦ ὁ Φειδίου Φειδίας γάρ γάρ ἐστι εἰμί . . πάλιν πάλιν ἀρά ἀρά ἀρή γε γε ὁ ὁ κύων κύων πατήρ πατήρ ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε σός σός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · σὸς ἄρα ἄρα ὁ ὁ κύων κύων πατήρ πατήρ . . πάλιν πάλιν ἆρά γε γε τὰ ὁ ὀλιγάκις ὀλιγάκις ὀλίγα ὀλίγα ὀλίγος ; ; ναί ναί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τὰ ὁ ἑκατὸν πρὸς πρός τὰ ὁ δεκάκις δεκάκις μύρια ὀλιγάκις ὀλιγάκις ἐστὶν εἰμί ὀλίγα ὀλίγος · · τὰ ὁ ὅς ἑκατὸν ἄρα ἄρα ὀλίγα ὀλίγος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί πολλά πολύς . . φανερὸν φανερός οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς πάντες πᾶς οὗτοι οὗτος οἱ ὁ παραλογισμοὶ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω λύονται λύω · · μόνοις μόνος γάρ γάρ , , φησί φημί , , τοῖς ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία ἀδιαφόροις ταὐτὰ ὑπάρχει ὑπάρχω . . οἷον οἷος κατὰ κατά τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία ἀδιάφοροι ἀδιάφορος ὁ ὁ ἵππος ἵππος καὶ καί ὁ ὁ βοῦς βοῦς · · τούτοις οὗτος γοῦν γοῦν ταὐτὰ ἐπίσης ὑπάρξει ὑπάρχω . . λύουσι λύω μὲν μέν οὖν οὖν τινες τις ταῦτα οὗτος τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα καὶ καί ἑτέρως ἕτερος ἑτέρως . . ἀνατρέπει ἀνατρέπω δὲ δέ τὴν ὁ λύσιν λύσις ταύτην οὗτος ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης διὰ διά τὸ ὁ μή μή , , ὡς ὡς ἄνωθεν ἄνωθεν εἰρήκειμεν , , πάντων πᾶς τῶν ὁ παρὰ παρά ταὐτὸ αὐτός γινομένων παραλογισμῶν εἶναι εἰμί ταύτην οὗτος λυτικήν . . Καίτοι πρῶτον πρῶτος πρότερος μέν μέν , , καθάπερ καθά ἤδη ἤδη εἴπομεν λέγω εἶπον . . Ἔλυόν τινες τις τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω σόφισμα σόφισμα οὕτω οὕτως λέγοντες λέγω , , ὡς ὡς οὐδὲν ἄτοπον , , εἰ εἰ τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος οἴδαμεν καὶ καί οὐκ οὐ οἴδαμεν · · κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος γὰρ γάρ οἴδαμεν καὶ καί κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος ἀγνοοῦμεν ἀγνοέω , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ κατὰ κατά ταὐτό . . ταύτην οὗτος τὴν ὁ δοκοῦσαν δοκέω λύσιν λύσις ἀναιρῶν ἀναιρέω ὁ ὁ Σταγειρίτης Σταγειρίτης φησὶ φημί τῶν ὁ παρὰ παρά ταὐτὸ λόγων λόγος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί δεῖ δέω δέω2 δεῖ λύσιν λύσις , , ὥσπερ ὥσπερ δὴ δή καὶ καί εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ . . παρὰ παρά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δὲ δέ λόγοι λόγος εἰσὶ εἰμί πάντες πᾶς οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί πάντες πᾶς οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις · · οἱ ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία οὐ οὐ παρὰ παρά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ἀλλὰ ἀλλά παρὰ παρά ἄλλο ἄλλος . . λέγει λέγω οὖν οὖν δὴ δή ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ καλῶς καλός ἔχει ἔχω ἡ ὁ τῶν ὁ ὅς οὕτω οὕτως λυόντων λύω τὰ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω σοφίσματα σόφισμα λύσις λύσις , , ἁρμόσοι ἂν ἐάν αὕτη οὗτος εἰς εἰς πάντας πᾶς τοὺς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἐπί ἐπί τινων τις οὐχ οὐ ἁρμόζει ἁρμόζω · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα καλῶς καλός λύουσι λύω · · τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ παρὰ παρά τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός αἴτιον δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί λύσιν λύσις . . πῶς πῶς πως δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί πάντων πᾶς λύσις λύσις τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος σοφισμάτων σόφισμα ἡ ὁ παρ’ παρά αὐτῶν αὐτός ἀποδιδομένη , , ἐπάγει ἐπάγω . . ἄν ἄν ἀφέλωμεν ἀφαιρέω γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τὸ ὁ εἰδέναι οἶδα [ [ ὡς ὡς λέγειν λέγω ἀρ’ οἶδας οἶδα ] ] , , ἀντεισαγάγωμεν δὲ δέ τὸ ὁ ‘ ‘ ἐστίν εἰμί ’ ’ , , ὡς ὡς μὴ μή λέγειν λέγω ‘ ‘ ἆρ’ οἶδας τόνδε ὅδε τὸν ὁ κεκαλυμμένον καλύπτω ; ; ’ ’ καὶ καί ‘ ἆρ’ ἆρ’ οἶδας οἶδα τὸν ὁ προσιόντα πρόσειμι2 ; ; ’ , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι ‘ ἆρ’ ὅδε ὅδε σός σός ἐστιν εἰμί ; ; ’ , , οὐκ οὐ ἄν ἄν ἣν ὅς ὅς2 αὐτοὶ αὐτός λέγουσι λέγω λύσιν λύσις ἐφαρμόσοι ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ . . ἀξίωμα ἀξίωμα δὲ δέ λέγει λέγω τὴν ὁ πρότασιν πρότασις . . τὸ ὁ δὲ δέ σόφισμα σόφισμα οὕτως οὕτως ἠρωτᾶτο῾ ἔστω εἰμί δὲ δέ λόγου λόγος χάριν χάρις ἐπὶ ἐπί Γλαύκωνος Γλαύκων τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων ἀδελφοῦ ἀδελφός , , ὅστις ὅστις δὴ δή Γλαύκων Γλαῦκος οὐ οὐ μόνον μόνος ἀδελφὸς ἀδελφός ἦν εἰμί Πλάτωνος Πλάτων ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί πατήρ πατήρ · · εἶχε ἔχω γὰρ γάρ παῖδας παῖς . . ἂν ἄν δὴ δή ὁ ὁ ἐρωτώμενος ἐρωτάω ἦν εἰμί ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ( ( δοθήτω γὰρ γάρ καὶ καί τοῦτον οὗτος εἶναι εἰμί τὸν ὁ ἐρωτώμενον ἐρωτάω ) ) , , οὕτως οὕτως αὐτὸν αὐτός ἤρετο αἴρω ἔρομαι ὁ ὁ ἐρίζων ἐρίζω · · ἆρά γε γε , , ὦ ὦ Πλάτων Πλάτων , , ὁ ὁ Γλαύκων Γλαύκων σός σός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε ὁ ὁ Γλαύκων Γλαύκων πατήρ πατήρ ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Γλαύκων Γλαύκων ἄρα ἄρα , , ὧ ὧ Πλάτων Πλάτων ’ ’ , , σός σός ἐστι εἰμί πατήρ πατήρ . . ἐπὶ ἐπί δὴ δή τούτου οὗτος τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα πῶς πῶς πως ἂν ἐάν ἔχοι ἔχω χώραν χώρα ἣν ὅς ὅς2 αὐτοὶ αὐτός λύσιν λύσις λέγουσιν λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦτο οὗτος μὲν μέν οἶ|δα , , τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ οἶδα οἶδα ; ; οἶδε οἶδα γὰρ γάρ ἀμφότερα ἀμφότερος ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι πατήρ πατήρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ Γλαύκων Γλαύκων καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων δηλονότι , , ἐστί εἰμί τι τι . . ὥστε ὥστε οὐχ οὐ ἡ ὁ ὑπό ὑπό τινων λεγομένη λέγω λύσις λύσις ἁρμόσοι ἄν ἄν εἰς εἰς πάντας πᾶς τοὺς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός · · εἰ γὰρ γάρ καὶ καί ἐπί ἐπί τινων ἀληθές ἀληθής ἐστι εἰμί τὸ ὁ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός οἶδα οἶδα καὶ καί ἀγνοῶ ἀγνοέω κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος , , ἀλλ’ ἀλλά ὧδε ὧδε τοῦτο οὗτος λέγειν λέγω οὐκ οὐ ἐγχωρεῖ ἐγχωρέω . . πολλαὶ πολύς δέ δέ εἰσιν εἰμί αἱ ὁ κακίαι κακία τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός , , πλὴν οὐχ οὐ ἡ ὁ τῆς ὁ τυχούσης τυγχάνω κακίας κακία ἐμφάνισις καὶ καί τοῦ ὁ πράγματός πρᾶγμα ἐστι εἰμί λύσις λύσις , , ὅπερ ὅς ὅσπερ μικρὸν μικρός ὀπίσω ὀπίσω εἰρήκειμεν , , ἀλλ’ ἀλλά ἡ ὁ παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · ὁ ὁ Σωκράτης κάθηται καθίημι , , ὁ ὁ καθήμενος γράφει γράφω , , Σωκράτης ἄρα ἄρα γράφει γράφω · · τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα οὐχὶ οὐ [ [ εἴ εἰ τις τις ἐρεῖ λέγω ἐρῶ ὅτι ὅτι2 ὅτι ] ] διὰ διά τὸ ὁ ὑποθέσθαι ὑποτίθημι τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης καθῆσθαι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνήχθη συνάγω , , κἂν ἐάν εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω ψεῦδος ψεῦδος ὂν εἰμί τὸ ὁ τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης καθῆσθαι , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ καθήμενον γράφειν γράφω . . οὐκ οὐ ἀρκεῖ ἀρκέω οὖν οὖν πρὸς πρός λύσιν λύσις τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι ψεῦδός ψεῦδος ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς συναχθέν , , ἀλλὰ ἀλλά χρὴ χρή καὶ καί τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος παρ’ παρά ὃ ὁ τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος γέγονεν γίγνομαι · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν συμπεραίνεταί τις τις τὸ ὁ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἵππον ἵππος εἶναι εἰμί , , οὐκ οὐ ἀρκεῖ ἀρκέω τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι τοῦτο οὗτος ψεῦδος ψεῦδος , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος συνήχθη συνάγω διὰ διά τὸ ὁ τοῦ ὁ σχήματος σχῆμα ἀσυλλόγιστον ἀσυλλόγιστος . . τίθησι τίθημι δὲ δέ καὶ καί αὐτὸς αὐτός πρὸς πρός τὸ ὁ λεγόμενον παράδειγμα παράδειγμα . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ διὰ διά τούτου οὗτος λεγόμενον λέγω τοιοῦτον τοιοῦτος . . ἔλεγεν λέγω ὁ ὁ Ζήνων Ζήνων μὴ μή εἶναι εἰμί κίνησιν κίνησις · · εἴ εἰ τις τις οὖν οὖν , , φησίν φημί , , ἐπιχειροίη συνάγειν συνάγω τε τε καὶ καί δεικνύναι δείκνυμι τὸν ὁ ὅς Ζήνωνος Ζήνων λόγον λόγος τὼ ὁ ἀναιροῦντα ἀναιρέω τὴν ὁ κίνησιν κίνησις ἐκ ἐκ τοῦ ὁ συνάγειν συνάγω ἀδύνατόν ἀδύνατος τι τι τεθείσης τίθημι τῆς ὁ τοῦ ὁ χ χ ) ) ήνωνος ὑπο - - θέσεως θέσις , , ἁμαρτάνει ἁμαρτάνω · · οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ λέλυκε λύω τὸν ὁ παραλογισμόν παραλογισμός . . εἰ εἰ γὰρ γάρ λέγει λέγω ^ ^ ἐγὼ μέν μέν , , ὦ ὦ χηνῶν χήν , , εἶναι εἰμί κίνησίν φημι φημί · · εἰ εἰ δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος τοῦτο οὗτος , , ἀληθὲς ἀληθής δὲ δέ ὃ ὅς σὺ φῄς φημί , , τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί κίνησιν κίνησις , , ἔστω εἰμί τοῦτο οὗτος καὶ καί κείσθω κεῖμαι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κίνησις κίνησις οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ κινεῖσθαι κινέω · · ἀλλ’ ἀλλά εἰ εἰ μή μή ἐστι εἰμί τοῦτο οὗτος , , οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ πόθεν πόθεν ποθεν ποῖ ποῖ ποι κινεῖσθαι κινέω ἔσται εἰμί · · εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτο οὗτος , , οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ ἥλιος ἥλιος ἀπὸ ἀπό ἀνατολῆς ἀνατολή εἰς εἰς δύσιν δύσις κινηθήσεται οὐδὲ οὐδέ ἀπὸ ἀπό δύσεως δύσις εἰς εἰς ἀνατολήν ἀνατολή · · εἰ εἰ δὲ δέ μὴ μή τοῦτο οὗτος , , οὐδὲ οὐδέ ἡμέραι ἡμέρα καὶ καί νύκτες νύξ ἔσονται εἰμί , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀδύνατον ἀδύνατος · · εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτο οὗτος ἀδύνατον ἀδύνατος , , ψευδὴς ψευδής καὶ καί ἡ ὁ σὴ ὑπόθεσις ὑπόθεσις , , ᾗ ὅς ᾗ τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος ἠκολούθησεν ἀκολουθέω ’ ’ ὁ ὁ ταῦτα οὗτος συλλοἴ̀ιζομονοζ , , κἄν ἐάν κἀν εἰ εἰ μυριάκις μυριάκις ᾖ εἰμί συλλογιστικῶς συλλογιστικός καὶ καί ἀληθῶς ἀληθής συμπεραινόμενος καὶ καί συνάγων συνάγω ὡς ὡς ἀδύνατον ἀδύνατος μὴ μή εἶναι εἰμί κίνησιν κίνησις ἐκ ἐκ τοῦ ὁ συνελαύνειν τὴν ὁ χήνωνος ὑπόθεσιν ὑπόθεσις εἰς εἰς τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος , , οὐ οὐ λέλυκε λύω τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ τοῦ ὁ χήνωνος , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐνεργείᾳ ἐνέργεια τὰ ὁ ἄπειρα ἄπειρος λαμβάνεις λαμβάνω καὶ καί ὅσα ὅσος ἄλλα αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐν ἐν τῷ τῷ ζῆτα τῆς ὁ Φυσι - - κῆς ἀκροάσεως ἀκρόασις εἴρηκε λέγω ἐρῶ καὶ καί ἡμεῖς ἐγώ ταῦτα οὗτος ἐξηγούμενοι τεθεωρήκαμεν θεωρέω . . El οὖν οὖν μὴ μή συλλελόγισται συλλογίζομαι , , εἰ εἰ καὶ καί ἀληθές ἀληθής . . " " Ο λέγει λέγω διὰ διά τῶν ὁ εἰρημένων λέγω τοῦτό ἐστι εἰμί . . κἂν ἀληθές ἀληθής , , φησί φημί , , κἂν ἐάν ψεῦδος ψεῦδος ᾖ εἰμί τὸ ὁ ἐξ ἐκ ἀσυλλογίστου τρόπου τρόπος τροπός συναχθέν , , ἡ ὁ τούτου οὗτος ἐμφάνισίς ἐστι εἰμί λύσις λύσις · · οὐ οὐ συλλογίζεται συλλογίζομαι δὲ δέ καὶ καί ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε μερικῶν συνάγων συνάγω τι τι καὶ καί ὁ ὁ ἐκ ἐκ δύο γε καταφάσεων ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα καὶ καί ὁ ὁ χρώμενος χράω2 ὁμωνύμοις ὁμώνυμος καὶ καί ἀμφίβολα ἀμφίβολος λαμβάνων λαμβάνω καὶ καί εἴ εἰ τι τι τοιοῦτον τοιοῦτος · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ παρά παρά τι τι τούτων οὗτος δείξας δείκνυμι τὸν ὁ παραλογισμὸν γεγονέναι γίγνομαι ἐκεῖνος ἐκεῖνος λύει λύω . . ἴσως ἴσος ἴσως δέ δέ , , φησίν φημί , , ἐπί ἐπί τινων οὐδὲν κωλύει κωλύω λύειν λύω τὸν ὁ λόγον λόγος διὰ διά τοῦ ὁ δεικνύναι δείκνυμι ἀδύνατόν ἀδύνατος τι τις ἑπόμενον , , ἀλλ’ ἀλλά ἐπί ἐπί γε γε τοῦ ὁ παρόντος πάρειμι οὐκ οὐ ἀπόχρη ἀποχράω τοῦτο οὗτος . . ἢ τίη μάλιστα μάλιστα τοῦτο οὗτος λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπί ἐπί τινων μὲν μέν οὐδὲν κωλύει κωλύω λέγειν λέγω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἰδέναι οἶδα καὶ καί μὴ μή εἰδέναι οἶδα , , κατ’ κατά ἄλλο ἄλλος μέντοι καὶ καί ἄλλο ἄλλος , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ προσιόντος πρόσειμι2 Κορίσκου Κορίσκος οὐκ οὐ ἀρκεῖ ἀρκέω τοῦτο οὗτος · · οἶδε οἶδα γὰρ γάρ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ἀποκρίνω καὶ καί τὸ ὁ προσιὸν ὅτι ὅτι2 ὅτι προσέρχεται προσέρχομαι καὶ καί τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος ὅτι ὅτι2 ὅτι Κορίσκος Κορίσκος . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οἱ ὁ λύοντες λύω τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ ὅς ἑκατὸν καὶ καί πολλὰ πολύς καὶ καί ὀλίγα ὀλίγος συμπεραινόμενον , , λέγοντες λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶς πᾶς ἀριθμὸς ἀριθμός καὶ καί πολὺς πολύς καὶ καί ὀλίγος ὀλίγος , , ὁμοίως ὅμοιος τούτοις οὗτος ἁμαρτάνουσιν ἁμαρτάνω οὓς ὅς ὅς2 εἴπομεν λέγω εἶπον ἁμαρτάνειν ἁμαρτάνω ἐν ἐν τῷ τῷ εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς ἀδύνατον ἀδύνατος ἀπάγειν ἀπάγω ἢ τίη τὴν ὁ τυχοῦσαν τυγχάνω λύσιν λύσις ἐπάγοντας καὶ καί μὴ μή παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 τὸ ὁ ψεῦδός ψεῦδος ἐστι εἰμί . . καὶ καί εἴη εἰμί ἂν ἄν λεῖπον λείπω τῷ τῷ ὥσπερ ὥσπερ οὓς ὅς ὅς2 εἴπομεν λέγω εἶπον τὸ ὁ ‘ ‘ ἡμάρτανον’ ῾ ῾ ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐκεῖνοι ἐκεῖνος ἡμάρτανον , , οὕτω οὕτως καὶ καί οὗτοι οὗτος . . τίς τις δέ δέ φησιν φημί ἡ ὁ ἁμαρτία ἁμαρτία · · ἀφέντες ἀφίημι γάρ γάρ , , φησί φημί , , λέγειν λέγω πρὸς πρός τὸν ὁ ἐρεθίζοντα ἐρεθίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συνεπερά|νω , , ἐφιᾶσι μὲν μέν τοῦτο οὗτος λέγειν λέγω , , φασὶ φημί δὲ δέ αὐτὸν αὐτός συμπεπεράνθαι , , καὶ καί πάντα πᾶς ἀριθμὸν ἀριθμός καὶ καί πολὺν πολύς καὶ καί ὀλίγον ὀλίγος λέγουσιν λέγω . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν οὕτω οὕτως ποιοῦσι ποιέω , , πῶς πῶς πως οὐχ οὐ ἁμαρτάνουσιν ἁμαρτάνω ; ; ἴσον ἴσος δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ λεγόμενον λέγω τῷ τῷ ‘ ‘ εἰ εἰ γὰρ γάρ παραλιπόντες παραλείπω λέγειν λέγω πρὸς πρός τὸν ὁ ἐρίζοντα ἐρίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συνεπεράνω τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τῆς ὁ θέσεως θέσις , , εἰ εἰ τοῦτο οὗτος γοῦν γοῦν παραλιπόντες παραλείπω λέγουσιν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀληθές ἀληθής ἐστιν εἰμί ὃ ὅς συνεπεράνω καὶ καί οὐδὲν ἀδύνατον ἀδύνατος ( ( πᾶς πᾶς γὰρ γάρ ἀριθμὸς ἀριθμός καὶ καί πολύς πολύς ἐστι εἰμί καὶ καί ὀλίγος ὀλίγος ) ) , , ἁμαρτάνουσιν ἁμαρτάνω ’ ’ . . Ἔνιοι δὲ δέ καὶ καί τῷ τῷ διττῷ λύουσι λύω τοὺς ὁ συλλογισμούς συλλογισμός . . Πρὸ πρό τῆς ὁ τῶν ὁ ῥητῶν σαφηνείας σαφήνεια δεῖ δέω δέω2 δεῖ τοῦτο οὗτος προειπεῖν προαγορεύω προεῖπον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ταῦτα οὗτος , , ἃ ὅς ὅς2 νῦν νῦν ἐκτίθησι ἐκτίθημι , , πρὸς πρός τοὺς ὁ εἰδότας οἶδα ἐλέγοντο λέγω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ‘ οὗτος οὗτος τούτου οὗτος δοῦλός δοῦλος ἐστι εἰμί ’ ’ συνεπέραινον οὕτως οὕτως · · ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τέκνον τέκνον ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · οὗτος οὗτος ἄρα ἄρα τούτου οὗτος τέκνον τέκνον ἐστίν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί δοῦλος δοῦλος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή εἰδὼς οἶδα ἐτύγχανεν τυγχάνω ὁ ὁ ἀποκρινόμενος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὗτος οὗτος δοῦλός δοῦλος ἐστι εἰμί Γλαύκωνος Γλαύκων ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τέκνον τέκνον , , ἐκεῖνος ἐκεῖνος δὲ δέ ἠρώτα ἐρωτάω · · ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τέκνον τέκνον ἐστί εἰμί ; ; ναί ναί · · ἆρά γε γε οὗτος οὗτος Γλαύκωνός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · οὗτος οὗτος ἄρα ἄρα τέκνον τέκνον Γλαύκωνός ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί δοῦλος δοῦλος , , ὃ ὁ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ οὐ οὐ τέκνον τέκνον ’ ’ — — εἰ εἰ εἰ εἰ οὖν οὖν μὴ μή ᾔδει οἶδα ταῦτα οὗτος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , εἶχεν ἔχω ἂν ἐάν λέγειν λέγω πρὸς πρός τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω ‘ ‘ πόθεν πόθεν ποθεν δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι δοῦλός δοῦλος ἐστι εἰμί Γλαύκωνος Γλαύκων καὶ καί οὐ οὐ τέκνον τέκνον ; ; ’ . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε πρὸς πρός τὸν ὁ εἰδότα οἶδα τὰς ὁ ἐρωτήσεις ἐρωτάω ἐποιοῦντο ποιέω . . τούτων οὗτος οὕτως οὕτως ἐχόντων ἔχω λέγει λέγω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης τινὰς λύειν λύω τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος παραλογισμοὺς παραλογισμός τῷ τῷ διττῷ , , διττὸν δισσός λέγων λέγω τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία καὶ καί ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · ἔλεγον λέγω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ‘ ‘ ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ; ; ’ ’ διττόν δισσός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι δοῦλος δοῦλος τούτου οὗτος καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τέκνον τέκνον τούτου οὗτος · · ὁμοίως ὅμοιος , , φασί φημί , , καὶ καί τὸ ὁ ‘ οὗτος οὗτος τούτου οὗτος τέκνον τέκνον ’ ’ διττόν δισσός · · καὶ καί γὰρ γάρ ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι Γλαύκωνος Γλαύκων τέκνον τέκνον ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ γεννήσαντος γεννάω αὐτόν αὐτός . . πρὸς πρός δὴ δή ταῦτά οὗτος φησιν φημί ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης μὴ μή καλῶς καλός λύειν λύω · · μὴ μή γὰρ γάρ εἶναι εἰμί διττὸν δισσός τὸ ὁ ‘ ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ; ; ’ ’ ἢ τίη τὸ ὁ ‘ ‘ ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τούτου οὗτος τέκνον τέκνον ; ; ’ . . ἐπειδὴ ἐπεί γάρ γάρ , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ , , πρὸς πρός τὸν ὁ εἰδότα οἶδα ὅτι ὅτι2 ὅτι οὗτος οὗτος τοῦ ὁ ὅς Γλαύκωνός ἐστι εἰμί δοῦλος δοῦλος ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τέκνον τέκνον τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἐποιοῦντο ποιέω , , πῶς πῶς πως ἄν ἄν εἴη εἰμί διττὸν δισσός πρὸς πρός αὐτὸν αὐτός τὸ ὁ ‘ οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ’ ’ ; ; ὁ ὁ γὰρ γάρ δοὺς δίδωμι τὸ ὁ τοῦτον οὗτος τούτου οὗτος εἶναι εἰμί ὡς ὡς ἴσον ἴσος δέδωκε δίδωμι τῷ τῷ τοῦτον οὗτος τούτου οὗτος δοῦλον δοῦλος εἶναι εἰμί , , ὥστε ὥστε οὐ οὐ διττὸν δισσός πρὸς πρός αὐτὸν αὐτός τὸ ὁ ‘ ‘ ἆρα ἆρα οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ; ; ’ . . πάνυ πάνυ δὲ δέ ἀνυσίμως ἀνύσιμος διὰ διά τοῦ ὁ κατωτέρω τιθεμένου τίθημι αὐτῷ αὐτός εἰς εἰς παράδειγμα παράδειγμα , , τοῦ ὁ ὅς ἔπους , , ἔδειξεν δείκνυμι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ παρὰ παρά τὸ ὁ διττόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ὁ ὁ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα , , τὸ ὁ ὅς ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος , , ὁ ὁ ἀκούσας ἀκούω οὐ οὐ τὴν ὁ Ἰλιάδα Ἰλιάς ἔπος ἔπος νοεῖ νοέω οὐδ’ οὐδέ ὡς ὡς ὡς ἥμισυ ἥμισυς Ἰλιάδος Ἰλιάς δίδωσιν δίδωμι ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἥμισυ ἥμισυς στίχου στιχάομαι · · οἶδε οἶδα γὰρ γάρ ὡρισμένως ὁρίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἥμισυ ἥμισυς ἔπους ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τῆς ὁ ποιήσεως ποίησις · · οὐ οὐ γὰρ γάρ λέγεται λέγω ἡ ὁ Ἰλιὰς Ἰλιάς ἔπος ἔπος ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ στίχος στίχος . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἐλέγετο λέγω καὶ καί ἡ ὁ Ἰλιὰς Ἰλιάς καὶ καί ὁ ὁ στίχος στίχος ἔπος ἔπος , , τότε τότε τοτέ ἦν εἰμί ἀν ἀνά ’ ’ διττὸν δισσός τὸ ὁ ίδος μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος ’ ’ · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐ οὐ λέγεται λέγω ἔπος ἔπος ἡ ὁ Ἰλιὰς Ἰλιάς ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ στίχος στίχος , , οὐ οὐ διττόν . . οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι σός σός ἐστι εἰμί πατὴρ πατήρ ἢ ἤ υἱός υἱός ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ σὸς ἄρα ἄρα , , ὦ ὦ Γλαύκων Γλαύκων , , οὗτος οὗτος υἱός υἱός , , καὶ καί σός σός , , ὦ ὦ δοῦλε δοῦλος , , ὁ ὁ Γλαύκων Γλαύκων πατήρ πατήρ ’ ’ . . λύει λύω δὲ δέ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι , , εἰ εἰ παρὰ παρά τὸ ὁ διττὸν δισσός ἦν εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἐχρῆν χρή τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα καὶ καί τὸν ὁ λόγον λόγος κυρίως κύριος κυρίως λέγεσθαι λέγω καθ’ κατά ὧν ὅς ὅς2 λέγονται λέγω . . ὁ ὁ γὰρ γάρ κύων κύων τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς λεγομένων λέγω ὢν εἰμί κυρίως κύριος κυρίως λέ - - γεται καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ χερσαίου χερσαῖος καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ ἀστρῴου · · ὁ ὁ δὲ δέ πατὴρ πατήρ κατὰ κατά τοῦ ὁ δούλου δοῦλος , , ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ καὶ καί τὸ ὁ σὸς ἐδόθη δίδωμι , , οὐ οὐ λέγεται λέγω κυρίως κύριος κυρίως · · ὁ ὁ γὰρ γάρ εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ναὶ σός σός , , τὸ ὁ σὸς ὡς ὡς πρὸς πρός δοῦλον δοῦλος δέδωκεν δίδωμι · · οὐ οὐ λέγεται λέγω δὲ δέ ὁ ὁ πατὴρ πατήρ δούλου δοῦλος πατήρ πατήρ . . ὥστε ὥστε οὐ οὐ διττὸς ὁ ὁ λόγος λόγος διὰ διά τὸ ὁ τὸ ὁ διττὸν δισσός κυρίως κύριος κυρίως κατὰ κατά πάντων πᾶς λέγεσθαι λέγω καθ’ κατά ὧν ὅς ὅς2 λέγεται λέγω , , τὸ ὁ δὲ δέ δοῦλος δοῦλος , , ᾧ ὅς ὅς2 ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός τὸ ὁ σὸς ἐδόθη δίδωμι , , θῆ , , μὴ μή λέγεσθαι λέγω κυρίως κύριος κυρίως πρὸς πρός τὸν ὁ πατέρα πατήρ . . τὴν ὁ ὅς δὲ δέ λέξιν λέξις τὴν ὁ τὸ ὁ δὲ δέ τόνδε ὅδε εἶναι εἰμί τοῦδε ὅδε τέκνον τέκνον ὑπερβατῶς ὑπερβατός ἀναγνωστέον οὕτως οὕτως · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τόνδε ὅδε τοῦδε ὅδε οὐδεὶς λέγει λέγω κυρίως κύριος κυρίως εἶναι εἰμί τέκνον τέκνον . . εἰ εἰ γὰρ γάρ τὸ ὁ τέκνον τέκνον κυρίως κύριος κυρίως πρὸς πρός τὸν ὁ δεσπότην δεσπότης ἐλέγετο λέγω , , τότε τότε τοτέ ἂν ἐάν καὶ καί τὰ ὁ δηλωτικὰ τούτων οὗτος , , τὰ ὁ ὅς τόδε ὅδε τοῦδε ὅδε , , ἦσαν εἰμί διττά δισσός , , σημαίνοντα σημαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ τέκνον τέκνον καὶ καί δεσπότου δεσπότης ἐστὶ εἰμί τέκνον τέκνον καὶ καί πατρὸς πατήρ καὶ καί ὁ ὁ πατὴρ πατήρ καὶ καί δούλου δουλόω πατὴρ πατήρ καὶ καί υἱοῦ υἱός · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ τὸ ὁ τέκνον τέκνον οὐ οὐ λέγεται λέγω δεσπότου δεσπότης ἀλλὰ ἀλλά πατρός πατήρ , , οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ | | τοῦ ὁ τέκνου τέκνον καὶ καί πατρὸς πατήρ δηλωτικόν δηλωτικός , , f f . . 52v ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ τόδε ὅδε τοῦδε ὅδε , , διττὸν δισσός ἔσται εἰμί . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ δούλου καὶ καί δεσπότου δεσπότης . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ οὐ οὐ λέγεται λέγω διττῶς δισσός , , δῆλον δῆλος · · οὐδεὶς γὰρ γάρ τὸν ὁ δοῦλον δοῦλος τούτου οὗτος τέκνον τέκνον κυρίως κύριος κυρίως λέγει λέγω , , εἰ εἰ δοῦλον δοῦλος αὐτὸν αὐτός αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γινώσκει γιγνώσκω καὶ καί μὴ μή τέκνον τέκνον , , καὶ καί συνελόντα συναιρέω φάναι φαίνω τὸ ὁ τόνδε ὅδε τοῦδε ὅδε εἶναι εἰμί τέκνον τέκνον τοῦ ὁ εἰ εἰ γοῦν γοῦν καί καί τινες τις , , φησί φημί , , παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἢ τίη τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ( ( ταῦτα γάρ γάρ εἰσι εἰμί τὰ ὁ διττά δισσός ) ) λέγουσιν λέγω εἶναι εἰμί τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν , , ὡς ὡς δέδεικται δείκνυμι , , παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός ἐστι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ φρονήσεως φρόνησις σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · ἀρά ἀρά ἀρή γέ γε ἐστιν εἰμί ἐπιστήμη ἐπιστήμη τῶν ὁ κακῶν κακός ; ; ναί ναί · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ κακὰ κακός ἐπιστητά ἐπιστητός · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις ἐπιστήμη ἐπιστήμη · · ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις ἄρα ἄρα τῶν ὁ κακῶν κακός · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα ἡ ὁ ὅς φρόνησις φρόνησις κακόν κακός τι τις . . καὶ καί τοῦτο οὗτος δὲ δέ λέγει λέγω τινὰς τῷ τῷ διττῷ λύειν λύω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος τούτων οὗτος εἶναι εἰμί διττόν φασι φημί . . πρὸς πρός ἣν ὅς ὅς2 λύσιν λύσις ἐνιστάμενος ἐνίστημι ὡς ὡς μὴ μή ἀρκούντως ἀρκεόντως ἔχουσαν ἔχω ἐπήγαγε ἐπάγω λέγων λέγω τὸ ὁ δὲ δέ τοῦτο οὗτος τούτων οὗτος εἶναι εἰμί οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς , , λαχῶς , , ἀλλὰ ἀλλά κτῆμα κτῆμα , , ὡσεὶ ὡσεί ἔλεγεν λέγω · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ τὸ ὁ χωρίον χωρίον τόδε ὅδε τῶν ὁ Ἀθηναίων Ἀθήναιος ὂν εἰμί οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς , , ἀλλὰ ἀλλά κτῆμα κτῆμα ἢ τίη δοῦλος δοῦλος , , καθάπερ καθά εἴρηται λέγω ἐρῶ , , οὕτως οὕτως οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ τὴν ὁ ἀρετὴν ἀρετή εἶναι εἰμί τῶν ὁ κακῶν κακός πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω · · δῆλον δῆλος γὰρ γάρ πᾶσιν πᾶς ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κακόν κακός τί τίς τις ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἀρετή ἀρετή · · οὐδεὶς οὐδείς γὰρ γάρ κακὸν κακός αὐτὴν αὐτός λέγων λέγω κυριολεκτεῖ · · ἀλλ’ ἀλλά οὕτως οὕτως λέγεται λέγω τῶν ὁ κακῶν κακός ὡς ὡς ὡς ἐπιστήμη ἐπιστήμη τῶν ὁ ἐπιστητῶν . . παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἄρα ἄρα καὶ καί τοῦτο οὗτος καὶ καί οὐ οὐ παρὰ παρά τὸ ὁ διττόν δισσός · · διότι διότι γὰρ γάρ ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις τούτων οὗτος ἐστί εἰμί , , συμβέβηκε συμβαίνω δὲ δέ τούτοις οὗτος κακοῖς κακός εἶναι εἰμί , , διὰ διά τοῦτο οὗτος λέγεται λέγω ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις τῶν ὁ κακῶν κακός . . Εἰ δ’ ἄρα ἄρα πολλαχῶς πολλαχῶς · · καὶ καί γὰρ γάρ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον φαμὲν φημί εἶναι εἰμί . . Λείποι ἂν ἄν τῷ τῷ λόγῳ λόγος τὸ ὁ οὐ οὐ καλῶς καλός λέγει λέγω ’ ’ , , καὶ καί εἴη ἐάω ἂν ἄν τὸ ὁ πλῆρες πλήρης τοιοῦτον · · εἰ εἰ δέ δέ τις τις τὸ ὁ τοῦτο οὗτος τούτων οὗτος ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὗτος οὗτος τούτου οὗτος πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεσθαι λέγω φήσει φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί ὁ ὁ λόγος λόγος ὁ ὁ λέγων λέγω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω , , εἰ εἰ οὖν οὖν τοῦτό τις τις εἴποι λέγω εἶπον , , οὐ οὐ καλῶς καλός λέγει λέγω . . καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τοῦ ὁ μὴ μή καλῶς καλός λέγειν λέγω τὸν ὁ εἰπόντα λέγω τοῦτο οὗτος γοργῶς γοργός τέθεικε τίθημι διὰ διά τοῦ ὁ ἀλλ’ ἀλλά οὔ οὐ τι τις κτῆμα κτῆμα , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ἰού γὰρ γάρ λέγεται λέγω κτῆμα κτῆμα ’ ’ . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ σύμπασα σύμπας τῶν ὁ λέξεων λέξις διάνοια διάνοια τοιαύτη τοιοῦτος . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος καθ’ κατά ἕνα μὲν μέν τρόπον τρόπος τροπός ἐλέγετο λέγω τῶν ὁ ζώων , , διότι διότι ζῷόν ἐστι εἰμί ( ( πᾶν πᾶς γὰρ γάρ ζῷον ζῷον οὐ οὐ τῶν ὁ μὴ μή ζῴων ζῷον ἀλλὰ ἀλλά τῶν ὁ ζῴων ζῷον ) ) , , κατ’ κατά ἄλλον ἄλλος δὲ δέ πάλιν πάλιν ἐλέγετο λέγω τῶν ὁ ὤων , , ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ Πειραιεύς Πειραιεύς , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ἡ ὁ Τάναγρα Τάναγρα τῶν ὁ Ἀθηναίων Ἀθήναιος ( ( λέγεται λέγω γὰρ γάρ ταῦτα οὗτος τῶν ὁ Ἀθηναίων Ἀθήναιος ὡς ὡς κτήματα κτῆμα ) ) , , τότε τότε τοτέ δὴ δή τότε τότε τοτέ καὶ καί τὸ ὁ τόδε ὅδε τοῦδε ὅδε ἢ ἤ τὸ ὁ τοῦτο οὗτος τούτων οὗτος ἐλέγετο λέγω ἂν ἐάν πολλαχῶς πολλαχῶς . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον ’ ’ οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς ( ( οὐδεις γὰρ γάρ ἀκούσας ἀκούω αὐτὸν αὐτός τῶν ὁ ζῴων ζῷον ὡς ὡς κτῆμα κτῆμα εἶναι εἰμί τῶν ὁ ζῴων ζῷον ἀκούει ἀκούω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι ζῷόν ζῷον ἐστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ λέγεται λέγω κυρίως κύριος κυρίως ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον ὡς ὡς κτῆμα κτῆμα τῶν ὁ ζῴων ζῷον , , οὐδ’ οὐδέ ὁ ὁ τοῦτο οὗτος λέγων λέγω κυριολεκτεῖ ) ) , , ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν ‘ ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν ὁ ζῴων ζῷον οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς , , οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ τούτου οὗτος δηλωτικόν δηλωτικός ( ( ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ τοῦτο οὗτος τούτων οὗτος ) ) διττόν δισσός ἐστιν εἰμί . . ὥστε ὥστε οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ σημαντικὸν σημαντικός τοῦ ὁ δούλου δοῦλος καὶ καί δεσπότου δεσπότης ( ( ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί αὐτὸ αὐτός τὸ ὁ τοῦτο οὗτος τούτου οὗτος ) ) διττόν δισσός · · καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον διὰ διά τί τι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί ἐάν ἐάν τι τι πρὸς πρός τὰ ὁ κακὰ κακός λέγηται ὡς ὡς τινός ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ καὶ καί ἐάν ἐάν τι τι πρὸς πρός τὰ ὁ κακὰ κακός λέγηται λέγω κατὰ κατά γενικὴν πτῶσιν , , καθάπερ καθά ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις λέγεται λέγω τῶν ὁ κακῶν κακός , , ῥηθήσεται μέν μέν , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι κακή κακός ἐστι εἰμί , , τῶν ὁ κακῶν κακός , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπιστήμη ἐπιστήμη οὖσα εἰμί τῶν ὁ κακῶν κακός ’ ’ ῾ ῾ ὁ ὁ γὰρ γάρ φρόνιμος φρόνιμος ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τὰ ὁ κακά κακός . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα ταῦτα οὗτος , , ἃ ὅς ὅς2 μικρῷ μικρός σμικρός πρότερον πρότερος εἰρήκειμεν , , παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω γέγονεν γίγνομαι ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τῷ τῷ διττῷ . . πῇ πῆ δὲ δέ καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς αὐτὸς αὐτός τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ὠνόμασε ὀνομάζω · · πῇ πῆ γὰρ γάρ ὢν εἰμί ὅδε ὅδε τοῦδε ὅδε , , οἷον οἷος δοῦλος δοῦλος δεσπότου δεσπότης , , καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς κατὰ κατά πάντων πᾶς , , καθ’ κατά ὅσων ὅσος τὸ ὁ τόδε ὅδε τοῦδε ὅδε λέγεσθαι λέγω δύναται δύναμαι , , ἐπιφέρειν ἐπιφέρω ἀξιοῦσι ἀξιόω . . καίτοι ἐνδέχεται ἐνδέχομαι , , φησίν φημί , , ἴσως ἴσος ἴσως ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναί εἰμί τι τι τῶν ὁ κακῶν κακός , , ὡς ὡς ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς οὖσα εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός δοκεῖ δοκέω τισι διὰ διά τὰ ὁ ἐν ἐν πολέμοις πόλεμος τραύματα τραῦμα εἶναι εἰμί κακόν κακός · · διὰ διά τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί αὐτὸς αὐτός τὸ ὁ ἴσως ἴσος ἴσως προσέθηκεν προστίθημι . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ λόγος λόγος ὁ ὁ λέγων λέγω ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία τῶν ὁ κακῶν κακός ’ ’ διττός · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι κακόν κακός τί τι ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι τὰ ὁ κακά κακός . . ἀλλ’ ἀλλά εἰ εἰ καὶ καί ἐνδέχεταί ποτέ ποτε ποτέ τινα τις λόγον λόγος λέγοντά λέγω τι τις ἀγαθὸν ἀγαθός τῶν ὁ κακῶν κακός εἶναι εἰμί τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχειν ἔχω , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί | | τῆς ὁ ἀνδρείας ἀνδρεία καὶ καί τοῦ ὁ πλούτου πλοῦτος καὶ καί ὑγιείας ὑγίεια καὶ καί ἄλλων ἄλλος τινῶν , , ἀλλ’ ἀλλά οὔτι οὔτις οὔτι γε γε τὸν ὁ λέγοντα λέγω τὴν ὁ φρόνησιν φρόνησις τῶν ὁ κακῶν κακός τὸ ὁ διττὸν δισσός ἔχειν ἔχω φήσαιμεν φημί . . καὶ καί τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω τίθησι τίθημι λόγον λόγος δοκοῦντα δοκέω μὲν μέν ἔχειν ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός μὴ μή ὄντα εἰμί δὲ δέ διττόν , , ὡς ὡς μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος ἐρεῖ λέγω ἐρῶ . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃν ὅς ὅς2 ἐπάγει ἐπάγω λόγον λόγος δοκοῦντα δοκέω ἔχειν ἔχω τὸ ὁ διττὸν δισσός οὗτος οὗτος · · ἀλλ’ ἀλλά εἴ εἰ τι τι δοῦλον δοῦλος εἴη εἰμί ἀγαθὸν ἀγαθός μοχθηροῦ μοχθηρός . . φέρεται φέρω δὲ δέ καὶ καί ἄλλη ἄλλος γραφὴ γραφή ἔχουσα ἔχω οὕτως οὕτως · · ἀλλ’ ἀλλά εἴ εἰ τι τι δοῦλον δοῦλος εἴη ἐάω ἀγαθὸν ἀγαθός ὄνομα ὄνομα μοχθηροῦ μοχθηρός . . ὃ δὲ δέ λέγει λέγω ἐστὶ εἰμί τοιοῦτον · · ἐάν ἐάν τις τις δοῦλος δοῦλος ἀγαθὸς ἀγαθός ὢν εἰμί [ [ ἢ ἤ εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις δοῦλος δοῦλος ὄνομα ὄνομα ἔσχε ἔχω κεκλῆσθαι καλέω ἀγαθός ἀγαθός ] ] τύχοι τυγχάνω δουλεύειν δουλεύω μοχθηρῷ μοχθηρός , , λέγει λέγω δέ δέ τις τις τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός μοχθηροῦ μοχθηρός , , δόξειεν δοκέω ἄν ἄν διττὸς ὁ ὁ λόγος λόγος εἶναι εἰμί · · ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ οἱ ὁ πλείους πολύς πλείων τῶν ὁ δούλων δοῦλος μοχθηροὶ λέγονται λέγω , , φαντασίαν φαντασία τινὰ ἀποτελεῖ ἀποτελέω τοῦ ὁ διττοῦ · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι ὁ ὁ ἀγαθὸς ἀγαθός μοχθηρὸς μοχθηρός ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι δοῦλος δοῦλος μοχθηροῦ . . τοῦτο οὗτος θεὶς τίθημι ἐνίσταται ἐνίστημι , , καθάπερ καθά εἷπον εἶπον , , μὴ μή εἶναι εἰμί διττὸν τὸν ὁ λόγον λόγος λέγων λέγω ἰού ἰού γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἀγαθὸν ἀγαθός δοῦλον δοῦλος ὂν εἰμί λέγεται λέγω καὶ καί μοχθηροῦ , , καὶ καί ἀγαθὸν ἀγαθός μοχθηροῦ μοχθηρός ῥηθήσεται’ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἅμ πρόσκειται πρόσκειμαι , , ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ οὐ οὐ τὰ ὁ ὅς δύο γε ὁμοῦ ὁμοῦ , , ἀγαθὸν ἀγαθός πονηροῦ πονηρός , , ἀλλὰ ἀλλά τὰ ὁ τρία , , ἀγαθὸν ἀγαθός δοῦλον δοῦλος πονηροῦ πονηρός · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω ἀναγκάζει ἀναγκάζω συνεπινοεῖν . . ταῦτα οὗτος μὲν μέν διὰ διά τῆς ὁ μιᾶς τῶν ὁ γραφῶν λέγοιτο λέγω ἄν ἄν . . διὰ διά δὲ δέ τῆς ὁ ἐχούσης ἔχω καὶ καί τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα προσκείμενον λέγοι λέγω ἂν ἄν ἰού ἰού γάρ γάρ , , εἰ εἰ τῷ τῷ δούλῳ δοῦλος κεῖται κεῖμαι ὄνομα ὄνομα τὸ ὁ Ἀγαθὸν ἀγαθός ὡς ὡς μὴ μή καλεῖσθαι καλέω Νικοκλέα Νικοκλέης ἢ τίη Πλάτωνα Πλάτων ἢ τίη Ἱππόνικον Ἱππόνικος ἢ ἤ ἄλλο ἄλλος τι τι τοιοῦτον ἀλλ’ ἀλλά Αγαθόν , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Ολυμπιονίκης ὠνομάζετο ὀνομάζω αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος Ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , ἤδη ἤδη καὶ καί τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός μοχθηροῦ διττόν δισσός , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ Ἀγαθὸν ἀγαθός ὄνομα ὄνομα τοῦ ὁ δούλου δουλόω πονηρόν πονηρός ἐστιν εἰμί , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι πονηροῦ πονηρός δεσπότου δεσπότης , , ἀλλ’ ἀλλά ἁπλοῦν ἁπλόος ’ ’ ὥστε ὥστε παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ συμβέβηκε συμβαίνω τῷ ὁ αὐτῷ αὐτός ἀγαθῷ τε τε λέγεσθαι λέγω καὶ καί πονηροῦ πονηρός εἶναι εἰμί . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀγαθὸν ἀγαθός πονηροῦ πονηρός ἐστιν εἰμί , , ὥσπερ ὥσπερ οὐδέ οὐδέ , , εἰ εἰ ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , τῇ ὁ ὅς τῇ δὲ δέ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη συμβέβηκε συμβαίνω θεωρητικῇ θεωρητικός τῶν ὁ κακῶν κακός εἶναι εἰμί , , καὶ καί ἡ ὁ φρόνησις φρόνησις τῶν ὁ κακῶν κακός ἐστιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ὅσα κατὰ κατά τοῦ ὁ κατηγορουμένου κατηγορέω λέγεται λέγω , , πάντα πᾶς καὶ καί κατὰ κατά τοῦ ὁ ὑποκειμένου τῷ τῷ κατηγορουμένῳ ῥηθήσεται . . ὥστε ὥστε οὐκ οὐ εἰ εἰ συμβέβηκε συμβαίνω τῷ ὁ δούλῳ δοῦλος ἀγαθῷ ἀγαθός λέγεσθαι λέγω , , τούτῳ οὗτος δὲ δέ πάλιν πάλιν πονηροῦ πονηρός , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀγαθὸν ἀγαθός πονηροῦ πονηρός , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός δοῦλον πονήρου δεσπότου δεσπότης . . Οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος φάναι φαίνω τῶν ὁ ζῴων ζῷον εἶναι εἰμί οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς . . Θεὶς πάνυ πάνυ ἀσαφῶς ἀσαφής τὰς ὁ αἰτίας αἰτία καθ’ κατά ἄς οὐ οὐ καλῶς καλός φαίνονται φαίνω λέγοντες λέγω διττὸν δισσός τὸ ὁ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος , , πάλιν πάλιν τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός ἐκτίθεται ἐκτίθημι , , καὶ καί φησὶν φημί οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος φάναι φαίνω τῶν ὁ ζῴων ζῷον οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς , , ὥσπερ ὥσπερ οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ τὸν ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός δοῦλον δοῦλος πονηροῦ πονηρός · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἴ εἰ ποτέ ποτε ποτέ τι τι , , φησί φημί , , σημαίνομεν σημαίνω ἀφελόντες ἀφαιρέω τούτου οὗτος , , ἐκεῖνο ἐκεῖνος πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὅς λέγει λέγω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πᾶν πᾶς τὸ ὁ καθ’ κατά αὑτὸ ἀποληφθὲν ἀπολαμβάνω καὶ καί ὡρισμένον ὁρίζω καὶ καί γνώριμον γνώριμος ὂν εἰμί καὶ καί τούτου οὗτος λεγόμενον λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεται λέγω . . οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ συμβέβηκε συμβαίνω τούτῳ οὗτος σῷ σός εἶναι εἰμί καὶ καί τέκνῳ τέκνον εἶναι εἰμί , , σόν σός ἐστι εἰμί τέκνον τέκνον · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τὰ ὁ τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός συμβεβηκότα συμβαίνω καὶ καί ἀλλήλοις ἀλλήλων τὰ ὁ αὐτά αὐτός · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος καὶ καί μουσικὸς μουσικός καὶ καί λευκός λευκός , , καὶ καί τὸ ὁ μουσικὸν μουσικός καὶ καί τὸ ὁ λευκὸν λευκός ταὐτόν αὐτός . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ πάντα πᾶς τὰ ὁ κατὰ κατά συμβεβηκὸς συμβαίνω κατηγορούμενα κατηγορέω ’ ’ τον αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τινος καὶ καί ἀλλήλοις ἀλλήλων καὶ καί τῷ τῷ ὑποκειμένῳ ἦν εἰμί ταὐτά αὐτός , , τότε τότε τοτέ ἄν ἄν καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ οὗτος οὗτος σός σός ’ ’ ἦν εἰμί διττὸν δισσός καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ οὗτος οὗτος τούτου᾿ · · οὐδὲν οὐδείς γὰρ γάρ διέφερε διαφέρω τὸ ὁ σὸς ἐπὶ ἐπί τέκνου τέκνον ἢ ἤ δούλου δουλόω εἰπεῖν λέγω εἶπον , , ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ τέκνον τέκνον καὶ καί τὸ ὁ δοῦλον κατὰ κατά τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ λεγόμενα λέγω τὰ ὁ αὐτά ἐστιν εἰμί . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐ οὐ ταὐτὰ αὐτός ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ ἕτερα ἕτερος , , πῶς πῶς πως οἷόν τε τε λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πᾶν πᾶς τὸ ὁ καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ ἀποληφθὲν ἀπολαμβάνω ὡς ὡς τούτου οὗτος μόνου δηλωτικὸν διττόν ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος ἦν εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί τὸ ὁ μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα ἀφελόντες ἀφαιρέω ὡρισμένως ὁρίζω οἴδαμεν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἥμισυ ἥμισυς στίχου στίχος ἐστὶ εἰμί καὶ καί οὐ οὐ τῆς ὁ Ἰλιάδος Ἰλιάς , , ὁ ὁ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα , , τὸ ὁ ὅς ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος , , διττὸς ἄν ἄν ἦν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐ οὐ διττός δισσός · · καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ γὰρ γάρ ληφθὲν λαμβάνω τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἀεὶ ἀεί ’ ’ δε θεά θεά θέα δῆλον δῆλος γέγονε γίγνομαι τίνος ἐστὶν εἰμί ἥμισυ ἥμισυς . . ὥστε ὥστε καὶ καί ὁ ὁ τοῦτο οὗτος σημαίνων σημαίνω λόγος λόγος οὐ οὐ διττός δισσός . . εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτο οὗτος , , οὐδὲ οὐδέ ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὅδε ὅδε σός σός ; ; ’ διττός δισσός · · δῆλον δῆλος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὅπως ὅπως οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ἐστίν εἰμί . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε οὐ οὐ λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς τὸ ὁ ὅς τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος , , ὅταν ὅταν ἀφελόντες ἀφαιρέω τι τι γνώριμον γνώριμος ὂν εἰμί τί τι ἐστι εἰμί ταύτῃ οὗτος ταύτῃ τῇ ὁ προσηγορίᾳ προσηγορία ὀνομάζωμεν ὀνομάζω · · λέγω λέγω δὲ δέ προσ|ηγορίαν τὸ ὁ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος . . ὁ ὁ f . . 53v γὰρ γάρ τὸν ὁ Πλάτωνα Πλάτων καὶ καί Ἀρίστωνα Ἀρίστων καθ’ κατά αὑτοὺς ἑαυτοῦ λαβὼν λαμβάνω καὶ καί ἐρωτῶν ἔρως ‘ ‘ ἆρά γε γε οὗτος οὗτος τούτου οὗτος ἐστί εἰμί ; ; ’ ταὐτὸν αὐτός λέγει λέγω τῷ τῷ ‘ ‘ ἆρα ἆρα ὁ ὁ Πλάτων Πλάτων ’ ’ υἱός υἱός ἐστιν εἰμί Ἀρίστωνος Ἀρίστων ; ; ’ · · καὶ καί οὐ οὐ διττὸν δισσός ἐνταῦθα ἐνταῦθα τὸ ὁ ἐρώτημα ἐρώτημα διὰ διά τὸ ὁ τὰ ὁ ληφθέντα λαμβάνω γνώριμα τυγχάνειν τυγχάνω πῶς πῶς πως ἀλλήλων ἀλλήλων εἰσίν εἰμί . . ἔτι ἔτι τὸ ὁ οὐδὲ οὐδέ γάρ γάρ εἴ εἰ ποτέ ποτε ποτέ τι τις σημαίνομεν ἀφελόντες ἀφαιρέω λόντες τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τὸ ὁ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος λέγεται λέγω πολλαχῶς πολλαχῶς , , εἴ εἰ ποτέ ποτε ποτέ <τί> τινος ἀφελόντες ἀφαιρέω σημαίνομεν σημαίνω τῇ ὁ ὅς τῇ προσηγορίᾳ προσηγορία τῇ ὁ ὅς τῇ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος . . γὰρ γάρ εἰπόντες λέγω δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος , , τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα , , δυνάμει δύναμις τῇ ὁ προσηγορίᾳ προσηγορία σημαίνομεν σημαίνω τῇ ὁ ὅς τῇ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος · · λέγομεν λέγω γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι δός δίδωμι μοι τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος , , ἤγουν τοῦ ὁ στίχου στίχος τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς , , καὶ καί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί διττὸν δισσός <τὸ> τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί διττόν δισσός ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ εἰπόντες λέγω δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα , , σημαίνομεν σημαίνω τὴν ὁ Ἰλιάδα Ἰλιάς , , ἤγουν σημαίνομεν ὅτι ὅτι2 ὅτι δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τῆς ὁ Ἰλιάδος Ἰλιάς · · ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ τοῦτο οὗτος σημαίνομεν σημαίνω . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ καὶ καί γὰρ γάρ τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς εἰπόντες λέγω δός δίδωμι μοι ὑποστικτέον εἰς εἰς τὸ ὁ δός δίδωμι μοι ἐγώ , , εἶτα εἶτα ἐπακτέον ἐπακτέος τὸ ὁ Ἰλιάδα Ἰλιάς σημαίνομεν σημαίνω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ τῆς ὁ λέξεως λέξις κατάλληλον τοιοῦτον τοιοῦτος · · καὶ καί γὰρ γάρ τὸ ὁ ὅς ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους ἔπος , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς μῆνιν μῆνις ἄειδε ἀείδω θεά θεά θέα , , εἰπόντες λέγω Ἰλιάδα Ἰλιάς σημαίνομεν σημαίνω . . μὲν μέν . . λέγοι λέγω δ’ ἄν ἄν δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ · · εἰ εἰ πᾶν πᾶς τὸ ὁ τούτου οὗτος τοῦτο οὗτος διττόν δισσός , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τοῦ ὁ ἔπους διττὸν δισσός ἔσται εἰμί , , καὶ καί τοῦτο οὗτος λέγοντες λέγω λέγοιμεν λέγω ἄν ἄν ‘ δός δίδωμι μοι τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς τῆς ὁ Ἰλιάδος Ἰλιάς ’ ’ . . Τοὺς δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ κυρίως κύριος κυρίως τόδε ὅδε ἢ ἤ πῇ πῆ ἢ ἤ ποῦ ποῦ πού . . Τίνες εἰσὶν εἰμί οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ κυρίως κύριος κυρίως , , ἐξηγήσατο ἐξηγέομαι διὰ διά τοῦ ὁ τίς ὅς ἢ τίη πῇ πῇ ἢ ἤ ποῦ ποῦ πού ἢ τίη πῶς πῶς πως · · ὅσοι ὅσος γὰρ γάρ παρὰ παρά τὸ ὁ πῇ πῇ ἢ ἤ ποῦ ποῦ πού ἢ τίη πῶς πῶς πως ἀληθεῦον ἢ τίη μὴ μή ἀληθεῦον καὶ καί ἀπλῶς ἀληθεύειν ἀληθεύω ἢ ἤ ψεύδεσθαι ψεύδω ἢ τίη ὑπάρχειν ὑπάρχω ἢ τίη μὴ μή ὑπάρχειν ὑπάρχω ἀξιοῦντες ἀξιόω παρὰ παρά τὸ ὁ κυρίως κύριος κυρίως λεγόμενον λέγω ἀξιοῦσιν ἀξιόω . . ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἓν ἅμα ἅμα λευκὸν λευκός εἶναι εἰμί καὶ καί οὐ οὐ λευκὸν λευκός ἀδύνατον ἀδύνατος · · πῇ πῆ δὲ δέ οὐκ οὐ ἀδύνατον ἀδύνατος , , ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ ὀφθαλμὸς ὀφθαλμός πῇ πῇ μὲν μέν λευκὸς λευκός πῇ πῆ δὲ δέ οὐ οὐ λευκός λευκός . . καὶ καί πρὸς πρός μὲν μέν τὸν ὁ τυμβωρύχον ἢ ἤ λῃστὴν λῃστής ἀγαθὸν ἀγαθός ἡ ὁ νόσος νόσος , , ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δὲ δέ οὐκ οὐ ἀγαθόν ἀγαθός . . καὶ καί πῶς πῶς πως μὲν μέν τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἔστιν εἰμί · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ δοξαστόν δοξαστός · · ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δ’ ὥστ’ εἰ εἰ τόδε ὅδε μὲν μέν ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τόδε ὅδε δὲ δέ πῇ πῆ , , οὔπω οὔπω ἔλεγχος ἔλεγχος δύναται δύναμαι καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Αἰθίοπος Αἰθίοψ ἀκούεσθαι ἀκούω · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἀπλῶς μὲν μέν κατὰ κατά τὴν ὁ σαρκὸς σάρξ ἐπιφάνειάν ἐπιφάνεια ἐστι εἰμί μέλας μέλας , , κατὰ κατά δὲ δέ τοὺς ὁ ὀδόντας ὀδούς ὀδών ἐστὶ εἰμί λευκός , , ὁ ὁ συνάγων συνάγω λευκὸν λευκός αὐτὸν αὐτός καὶ καί οὐ οὐ λευκὸν λευκός οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω . . δύναται δύναμαι δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀπλῶς μὴ μή ὄντος εἰμί · · εἰ γὰρ γάρ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μέν μέν ἐστι εἰμί μὴ μή ὂν εἰμί πῇ πῆ δὲ δέ ὄν εἰμί , , ὡς ὡς δοξαστόν ( ( ἔστι εἰμί γὰρ γάρ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δόξα δόξα οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστιν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ) ) , , ὁ ὁ συνάγων συνάγω αὐτὸ αὐτός καὶ καί εἶναι εἰμί καὶ καί μὴ μή εἶναι εἰμί οὐκ οὐ ἐλέγχει ἐλέγχω . . Εἰσὶ εἰμί δὲ δέ πάντες πᾶς οἱ ὁ τοιοῦτοι τοιοῦτος λόγοι λόγος τοῦτ’ ἔχοντες ἔχω . . Τὰ σοφίσματα σόφισμα τοιαῦτα τοιοῦτος . . ἆρ’ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί εἶναι εἰμί ; ; οὔ οὐ · · γε γε τὸ ὁ μὴ μή ὂν δοξαστόν δοξαστός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἄρα ἄρα ἔστι εἰμί · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀλλὰ ἀλλά μήν μήν ἐστι εἰμί γέ γε τι τις μὴ μή ὂν εἰμί ὡς ὡς ὡς ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ἐστί εἰμί τι τι , , οἷον οἷος δοξαστόν’ . . πάλιν πάλιν τὸ ὁ ὂν εἰμί συνάγουσι συνάγω μὴ μή εἶναι εἰμί οὕτως οὕτως · · εἰ εἰ ἔστι εἰμί τὸ ὁ ὅς ὄν εἰμί , , ἢ τίη ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἔσται ἢ τίη ἵππος ἵππος ἢ ἤ βοῦς βοῦς ἤ ἤ τι τις τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος · · οὐδὲν δὲ δέ τούτων οὗτος ἐστίν εἰμί , , ὥστε ὥστε οὐδὲ οὐδέ ἔστιν εἰμί · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα ἔστι εἰμί τὸ ὁ ὄν εἰμί . . πάλιν πάλιν ἆρα ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα εὐορκεῖν εὐορκέω καὶ καί ἐπιορκεῖν ἐπιορκέω ; ; ὁ ὁ δὲ δέ ὀμόσας ὄμνυμι ἐπιορκήσειν ἐπιορκέω ἐπιώρκησεν ἐπιορκέω , , ὥστε ὥστε εὐώρκησεν · · ἠλήθευσε ἀληθεύω γὰρ γάρ πεποιηκὼς ποιέω ὃ ὁ ποιεῖν ποιέω ὤμοσεν ὄμνυμι · · ὀμόσας ὄμνυμι γὰρ γάρ ἐπιορκήσειν ἐπιορκέω ἐπιώρκησεν ἐπιορκέω · · ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός ἄρα ἄρα ἅμα ἅμα ἐπιορκεῖ ἐπιορκέω εὐορκεῖ . . πάλιν πάλιν ἆρα ἆρα τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἐγχωρεῖ ἐγχωρέω ἅμα ἅμα τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός πείθεσθαι πείθω καὶ καί ἀπειθεῖν ἀπειθέω ; ; οὔ οὐ · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὅδε ὅδε πείθεται πείθω μὲν μέν τῷ τῷ γεωμέτρῃ γεωμέτρης ἀσύμμετρον ἀσύμμετρος εἶναι εἰμί τὴν ὁ πλευράν πλευρά , , ἀπειθεῖ ἀπειθέω δὲ δέ σύμμετρον σύμμετρος εἶναι εἰμί , , καὶ καί πείθεται πείθω μὲν μέν μείζονα μέγας εἶναι εἰμί τὸν ὁ ἥλιον ἥλιος τῆς ὁ γῆς γῆ , , ἀπειθεῖ ἀπειθέω δὲ δέ τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός ἐλάττονα ἐλάσσων εἶναι εἰμί · · ὁ ὁ αὐτὸς αὐτός ἄρα ἄρα τῷ τῷ αὐτῷ αὐτός πείθεται πείθω καὶ καί ἀπειθεῖ ἀπειθέω . . θεὶς δὲ δέ τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα συντόμως σύντομος λύει λύω αὐτὰ αὐτός λέγων λέγω ἢ τίη οὔτε οὔτε τὸ ὁ ὅς εἶναί εἰμί τι τις ταὐτόν αὐτός , , τουτέστιν οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τὸ ὁ λέγειν λέγω τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐστί εἰμί τι τι , , οἷον οἷος δοξαστόν δοξαστός , , καὶ καί ἀπλῶς ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστιν εἰμί · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ τὸ ὁ τὶ ὂν ταὐτὸν αὐτός ἦν εἰμί τῷ τῷ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ὄντι εἰμί , , ἦν εἰμί ἂν ἐάν τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ὄν εἰμί · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ἕτερον ἕτερος , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί τὸ ὁ μὴ μή ὂν εἰμί ὄν εἰμί . . λύει λύω δὲ δέ σαφῶς σαφής καὶ καί τὸ ὁ τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα ἐπιορκεῖν ἐπιορκέω καὶ καί εὐορκεῖν εὐορκέω λέγων λέγω πλὴν πλήν τοῦτο οὗτος μόνον μόνος , , εὐορκεῖ δὲ δέ οὔ οὐ , , ὃ ὃ ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὲν μέν οὐκ οὐ εὐορκεῖ , , ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος μόνον μόνος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὀμόσας ὄμνυμι ἐπιορκήσειν ἐπιορκέω ἐπιώρκησεν ἐπιορκέω ’ ’ · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε κατὰ κατά τοῦτο οὗτος μόνον μόνος , , ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δὲ δέ οὐκ οὐ εὐορκεῖ , , | | ὥστε ὥστε οὐχ οὐ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ὁ ὁ ἐπιορκῶν ἐπιορκέω εὐορκεῖ ἀλλὰ ἀλλά πῇ πῆ . . οὐδ’ οὐδέ ὁ ὁ ἀπειθῶν ἀπειθέω ἀπλῶς πείθεται πείθω , , ἀλλὰ ἀλλά τὶ πείθεται πείθω · · ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς γὰρ γάρ πειθόμενος πείθω τῷ τῷ ἀληθεῖ ἀλήθω , , ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ καὶ καί τὸ ὁ ‘ πείθεται πείθω ’ ’ ἀληθῶς ἀληθής λέγεται λέγω ( ( ὁ ὁ γὰρ γάρ τοῖς ὁ ἀληθέσι ἀληθής πιστεύων πιστεύω καὶ καί τούτοις οὗτος πειθόμενος πείθω κυρίως κύριος κυρίως πείθεται πείθω ) ) , , ἀπειθεῖ ἀπειθέω [ [ δὲ δέ ] ] τῷ τῷ ψεύδει ψεύδω · · καὶ καί ἔστιν εἰμί ἄλλο ἄλλος μὲν μέν ᾧ ὅς ὅς2 πείθεται πείθω , , ἄλλο ἄλλος δ’ δ’ ᾧ ὅς ὅς2 ἀπειθεῖ ἀπειθέω . . Ὅμοιος δὲ δέ ὁ ὁ λόγος λόγος καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ ψεύδεσθαι ψεύδω τὸν ὁ αὐτόν αὐτός . . Τὸ περὶ περί τοῦ ὁ ψεύδεσθαι ψεύδω τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα καὶ καί ἀληθεύειν ἀληθεύω σόφισμα σόφισμα καὶ καί ἠρωτᾶτο καὶ καί συνεπεραίνετο συμπεραίνω ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος οἷς ὅς ὅς2 ὁμοίως ὅμοιος ὑπῆρχε ὑπάρχω τὰ ὁ ἀντικείμενα · · κείμενα · · ταῦτα οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί ὧν ὅς ὅς2 ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἥμισυ ἥμισυς λευκὸν λευκός τὸ ὁ δὲ δέ ἥμισυ ἥμισυς μέλαν μέλας , , ὥσπερ ὥσπερ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὀφθαλμοῦ ὀφθαλμός ἔχειν ἔχω θεωροῦμεν θεωρέω . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος · · ἆρά γε γε ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα ψεύδεσθαι ψεύδω καὶ καί ἀληθεύειν ἀληθεύω ; ; οὔ οὐ · · εἶτα εἶτα ἐπῆγον ἐπάγω πήγνυμι · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ εἰπὼν λέγω τὸν ὁ ὀφθαλμὸν ὀφθαλμός λευκὸν λευκός ψεύδεται ψεύδω · · ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἀληθεύει ἀληθεύω · · ἅμα ἅμα γάρ γάρ ἐστι εἰμί λευκὸς λευκός καὶ καί οὐ οὐ λευκός λευκός . . λέγει λέγω δὲ δέ καὶ καί τούτου οὗτος τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός εἶναι εἰμί λύσιν λύσις , , ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί εὐθεώρητον εὐθεώρητος , , καὶ καί μάλιστα μάλιστα ἐν ἐν οἷς ὅς ὅς2 τὰ ὁ ἀντικείμενα ὁμοίως ὅμοιος ὑπάρχει ὑπάρχω , , πότερον πότερος δεῖ δέω δέω2 δεῖ φάσκειν φάσκω , , ἆρα ἆρα τὸ ὁ ἀληθεύειν ἀληθεύω ἢ τίη τὸ ὁ ψεύδεσθαι ψεύδω , , τὴν ὁ δυσκολίαν δυσκολία παρέχεται παρέχω . . οὐδὲν δὲ δέ κωλύει κωλύω τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὲν μέν εἶναι εἰμί ἀληθῆ ἀληθής πῇ πῆ δὲ δέ ψευδῆ ψευδής , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Αἰθίοπος καὶ καί τοῦ ὁ μὴ μή ὄντος εἰμί · · ὁ ὁ γὰρ γάρ τὸν ὁ Αἰθίοπα Αἰθίοψ μέλανα μέλας λέγων λέγω ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μέν μέν ἐστιν εἰμί ἀληθής ἀληθής , , πῇ πῆ δὲ δέ ψευδής ψευδής · · ὁ ὁ δὲ δέ λέγων λέγω αὐτὸν αὐτός λευκὸν ἀπλῶς μὲν μέν ψευδής ψευδής , , πῇ πῆ δὲ δέ ἀληθής ἀληθής . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἢ τίη τινὸς λέγοι λέγω ἄν ἄν ἐφ’ ἐπί οὗ οὗ τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς λευκόν λευκός , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἥμισυ ἥμισυς οὐ οὐ λευκόν λευκός · · οὗτος οὗτος γὰρ γάρ οὕτε ἀπλῶς ἐστιν εἰμί ἀληθὴς ἀληθής πῇ πῆ δὲ δέ ψευδής ψευδής , , οὔτε οὔτε ἔμπαλιν ἔμπαλιν ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς μὲν μέν ψευδὴς ψευδής πῇ πῆ δὲ δέ ἀληθής ἀληθής , , ἀλλὰ ἀλλά τινός , , ἤτοι ἤτοι ἐπίσης καὶ καί ψευδὴς καὶ καί ἀληθής ἀληθής . . δύναται δύναμαι καὶ καί ἐκ ἐκ παραλλήλου παράλληλος τὸ ὁ τινὸς κεῖσθαι κεῖμαι · · ὁ ὁ γὰρ γάρ πῇ πῆ ψευδόμενος ψεύδω ἢ τίη ἀληθεύων ἀληθεύω κατά κατά τι τι ψεύδεται ψεύδω ἢ τίη ἀληθεύει ἀληθεύω καὶ καί οὐχ οὐ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί εἶναι εἰμί ἀληθῆ ἀληθής τινά τις , , ἀληθῆ ἀληθής δὲ δέ μή μή ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ εἶναι εἰμί κατά κατά τι τι μὲν μέν ἀληθῆ ἀληθής , , ἀπλῶς δὲ δέ μὴ μή ἀληθῆ ἀληθής ’ ’ · · ὁ ὁ γὰρ γάρ κατά κατά τι τις ἀληθεύων ἀληθεύω ἐπί ἐπί τι τι ἀληθὴς ἀληθής καὶ καί οὐχ οὐ ἀπλῶς ἀληθής ἀληθής ἐστι εἰμί . . δύναται δύναμαι δέ δέ τις τις καὶ καί ὡς ὡς ὡς οὕτως οὕτως ἐρωτωμένου ἐρωτάω τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἀκούειν ἀκούω · · ἆρά γε γε ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα καὶ καί ψεύδεσθαι ψεύδω καὶ καί ἀληθεύειν ἀληθεύω ; ; οὔ οὐ · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ λέγων λέγω ‘ ‘ ἐγὼ ψεύδομαι ψεύδω ’ ’ ἅμα ἅμα καὶ καί ψεύδεται ψεύδω καὶ καί ἀληθεύει ἀληθεύω · · ψεῦδος ψεῦδος ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ οὐκ οὐ ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἅμα ἅμα καὶ καί ἀληθεύειν ἀληθεύω καὶ καί ψεύδεσθαι ψεύδω ’ ’ . . τὰ ὁ δὲ δέ ἐφεξῆς ἐφεξῆς κείμενα σοφίσματα σόφισμα σαφῆ σαφής εἰσι εἰμί , , καὶ καί πλεῖστα πλεῖστος τούτων οὗτος τὰ ὁ παραδείγματα παράδειγμα καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς . . ‘ ‘ Oμοίως δὲ δέ καὶ καί ὁ ὁ τοῦ ὁ κλέπτου λόγος λόγος . . Δεῖ δεῖ πρότερον πρότερος τὴν ὁ ἀγωγὴν ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα ἐκθέσθαι ἐκτίθημι · · οὕτω οὕτως γὰρ γάρ καὶ καί ἡ ὁ λύσις λύσις , , ἣν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός ἐπήγαγε ἐπάγω καὶ καί ὑπέγραψε , , δήλη ἔσται εἰμί . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ παραλογισμοῦ παραλογισμός αὕτη οὗτος · · ἆρά γε γε βούλεταί τις τις τὸ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ κακόν κακός ; ; οὔ οὐ · · τί τίς τις δέ δέ , , τὸ ὁ ὅς κλέπτειν κλέπτω κακόν κακός ; ; ναί ναί · · βούλεται βούλομαι δὲ δέ ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης κλέπτειν κλέπτω ; ; ναί ναί · · τὸ ὁ ὅς ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἄρα ἄρα βούλεται βούλομαι κακόν κακός . . λαβεῖν λαμβάνω δὲ δέ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς κλέπτειν κλέπτω ἐνταῦθα ἐνταῦθα εἴληπται λαμβάνω ἐν ἐν οἷς λέγει λέγω οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ κακόν κακός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης , , καὶ καί τὸ ὁ λαβεῖν λαμβάνω ἐστι εἰμί κακόν κακός . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὅτι ὅτι κακὸν κακός τὸ ὁ κλέπτειν κλέπτω κατεσκεύαζον κατασκευάζω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής δεικνύντες δείκνυμι κακὸν κακός τὸν ὁ κλέπτην κλέπτης . . ἐδείκνυον δείκνυμι δὲ δέ αὐτὸν αὐτός κακὸν κακός ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ κλέπτου κλέπτης , , ὃν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός κλέπτου λόγον λόγος εἶπεν λέγω εἶπον · · εἰ εἰ γὰρ γάρ κλέπτης κλέπτης ἐστί εἰμί , , φασίν φημί , , ὁ ὁ βουλόμενος τὰ ὁ ἀλλότρια ἀλλότριος λάθρᾳ λάθρῃ λαμβάνειν λαμβάνω , , τοῦτο οὗτος δὲ δέ κακόν κακός , , καὶ καί ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης ἄρα ἄρα κακόν κακός · · ὥστε ὥστε καὶ καί τὸ ὁ ὅς κλέπτειν κλέπτω κακόν κακός · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε βούλεται βούλομαι ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης τὸ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ κακόν κακός . . τοῦτο οὗτος λύων λύω Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐπήγαγε ἐπάγω τὸ ὁ οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ κακόν κακός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης , , καὶ καί τὸ ὁ λαβεῖν λαμβάνω ἐστι εἰμί κακόν κακός , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ἰού ἰού γάρ γάρ , , εἰ εἰ κακόν κακός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης , , καὶ καί τὸ ὁ ὅς κλέπτειν κλέπτω ὡς ὡς ὡς κακὸν κακός βού - - λεται , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἀγαθόν ἀγαθός ’ ’ · · παντὸς πᾶς γάρ γάρ , , οὗ οὗ2 ὅς ὅς2 ἕ τις τις ἐφίεται ἐφίημι , , ὡς ὡς ὡς ἀγαθοῦ ἀγαθός κἂν ἐάν κακόν κακός ἐστιν εἰμί · · ὥστε ὥστε καὶ καί ὁ ὁ κλέπτης κλέπτης οὐχ οὐ ὡς ὡς ὡς κακὸν κακός ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἀγαθὸν ἀγαθός βούλεται βούλομαι τὸ ὁ ὅς κλέπτειν κλέπτω · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα τὸ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ βούλεται βούλομαι κακόν κακός . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ τὸ ὁ τὰ ὁ ἀλλότρια ἀλλότριος λαμβάνειν λαμβάνω ἀγαθὰ ἀγαθός οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κακὸν κακός τῷ τῷ λαμβάνοντι λαμβάνω οὐδ’ οὐδέ ὡς ὡς κακὰ κακός σπουδάζει σπουδάζω λαβεῖν λαμβάνω ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἀγαθά , , κατεσκεύασε κατασκευάζω διὰ διά τῆς ὁ τῶν ὁ κακῶν κακός ἀποβολῆς ἀποβολή , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ‘ ‘ ὥσπερ ὥσπερ τὸ ὁ ἀποβαλεῖν ἀποβάλλω τὴν ὁ νόσον νόσος καίτοι κακὸν κακός οὖσαν εἰμί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κακόν κακός , , οὕτως οὕτως οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ λαμβάνειν λαμβάνω ἀγαθὰ ἀγαθός χρήματα χρῆμα τὰ ὁ | | ἀλλότρια ἀλλότριος κακόν κακός ἐστι εἰμί τῷ τῷ λαμβάνοντι λαμβάνω ’ ’ , , ὧν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἡ ὁ ἀποβολή ἀποβολή , , ὡς ὡς ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς τοπικός εἴρηται λέγω ἐρῶ , , κακόν κακός , , τούτων οὗτος ἡ ὁ λῆψις λῆψις ἀγαθόν ἀγαθός · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ἡ ὁ ἀποβολὴ ἀποβολή τοῦ ὁ χρήματος χρῆμα κακόν κακός · · ἡ ὁ λῆψις λῆψις ἄρα ἄρα ἀγαθόν ἀγαθός · · τὸ ὁ ὅς κλέπτειν κλέπτω ἄρα ἄρα ἀγαθόν ἀγαθός . . ῥητέον λέγω ῥητέος δὲ δέ πρὸς πρός τοῦτο οὗτος ‘ ‘ ἄρα ἄρα οὐχὶ οὐ πᾶσα πᾶς λῆψις λῆψις ἀγαθὸν ἀλλὰ ἀλλά τοιάδε τοιόσδε ’ ’ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐφεξῆς ἐφεξῆς σόφισμα σόφισμα τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί . . εἰ εἰ τὸ ὁ ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω ἀδίκως ἄδικος αἱρετώτερον αἱρετός τοῦ ὁ ὅς δικαίως δίκαιος ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω ( ( ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης πρὸς πρός τὸν ὁ εἰπόντα λέγω ‘ ‘ ὦ ὦ Σώκρατες Σωκράτης , , ἀδίκως ἄδικος ἀποθνήσκεις ἀποθνῄσκω ’ ’ εἴρηκε λέγω ἐρῶ ‘ ‘ σὺ σύ δὲ δέ ἄρα ἄρα ἠβούλου με δικαίως δίκαιος ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω ’ ’ ῾ ῾ ὁ ὁ γὰρ γάρ δικαίως δίκαιος ἀποθνήσκων ἀποθνῄσκω ὡς ὡς ὡς φονεὺς φονεύς ἢ ἤ ὡς ὡς ὡς κακοῦργος κακοῦργος τοῦτο οὗτος πάσχει πάσχω · · ὁ ὁ δὲ δέ ἀδίκως ἄδικος πάσχων πάσχω δίκαιος δίκαιος , , καθάπερ καθά καὶ καί ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης ) ) , , εἰ εἰ οὖν οὖν τὸ ὁ ἀδίκως ἄδικος , , φασὶν φημί οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , ἀποθνήσκειν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω τοῦ ὁ δικαίως δίκαιος αἱρετώτερον αἱρετός , , καὶ καί τὸ ὁ ἄδικον ἄδικος τοῦ ὁ δικαίου δίκαιος αἱρετώτερον αἱρετός . . τὴν ὁ ὅς δὲ δέ τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τούτου οὗτος λύσιν λύσις παρακατιὼν ἐρεῖ λέγω ἐρῶ . . τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ συμπεραινομένου συμπεραίνω σοφίσματος σόφισμα τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί δίκαιον δίκαιος καὶ καί οὐ οὐ δίκαιον δίκαιος μετ’ μετά ὀλίγον ὀλίγος τὴν ὁ ἀγωγὴν ἀγωγή φανερῶς φανερός ἐκθήσομεν ἐκθέω ἐκτίθημι . . χρεὼν δέ δέ ἐστι εἰμί πρότερον πρότερος πρὸς πρός σαφήνειαν σαφήνεια τοῦ ὁ λεγομένου λέγω τοῦ ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ πέμπτῳ πέμπτος πεμπτός τῶν ὁ Ἠθικῶν εἰρημένου ἀναμνησθῆναι ἀναμιμνήσκω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ἄλλο ἄλλος μὲν μέν εἶναι εἰμί τὸ ὁ φύσει φύσις δίκαιον δίκαιος , , ἄλλο ἄλλος δὲ δέ τὸ ὁ ὅς κατὰ κατά δόξαν δόξα τοῦ ὁ κρίναντος κρίνω , , ἄλλο ἄλλος δὲ δέ τὸ ὁ κατὰ κατά τὴν ὁ διάταξιν διάταξις τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός περατωθέν . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐνδέχεται ἐνδέχομαι τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός καὶ καί δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί καὶ καί ἄδικον ἄδικος · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ κατὰ κατά νόμον νόμος νομός δίκαιον δίκαιος οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί φύσει φύσις ἢ ἤ τῇ ὁ δόξῃ δόξα τοῦ ὁ κρίναντος κρίνω δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά ἐνδέχεται ἐνδέχομαι μὲν μέν ὡς ὡς πρὸς πρός τὴν ὁ φύσιν φύσις εἶναι εἰμί ἄδικον ἄδικος , , καθὸ δὲ δέ γέγονεν γίγνομαι ὡς ὡς οἱ ὁ νόμοι νόμος νομός διατάττονται , , εἶναι εἰμί δίκαιον δίκαιος . . ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ Καλλικλῆς Καλλικλῆς ἐν ἐν τῷ ὁ τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων Γοργίᾳ πρὸς πρός τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης λέγει λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἄν ἄν τις τις τὸ ὁ κατὰ κατά νόμους νόμος νομός εἴπῃ λέγω εἶπον , , σὺ σύ μεταλαμβάνων μεταλαμβάνω τὸ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις , , εἰ εἰ δέ δέ τις τις τὸ ὁ κατὰ κατά φύσιν φύσις , , σὺ τὸ ὁ ὅς κατὰ κατά νόμους νόμος νομός ἐπιφέρων ἐπιφέρω κυκᾷς κυκάω καὶ καί συγχεῖς τὰς ὁ διαλέξεις διάλεξις . . οὕτως οὕτως οὖν οὖν τοῦ ὁ δικαίου δίκαιος τριχῇ διαιρουμένου ἀφορμαὶ πολλαὶ πολύς παραλογισμῶν ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν τοῖς ὁ σοφιστεύουσι δέδονται , , ὡς ὡς καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοὐ παρόντος πάρειμι · · ἔλεγον λέγω γάρ γάρ · · ἆρα ἆρα δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἕκαστον ἕκαστος ἔχειν ἔχω τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ , , ἄδικον ἄδικος δὲ δέ τὸ ὁ τὰ ὁ ἀλλότρια ἀλλότριος ; ; ἢ τίη οὕτως οὕτως · · πότερόν πότερον ποτέ ποτε ποτέ φαμεν φημί εἶναι εἰμί δίκαιον δίκαιος καὶ καί κρίσιν κρίσις δικαίαν δίκαιος ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ δίκαιον δίκαιος ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς * * * * δικαίου δίκαιος εἴληπται λαμβάνω ὡς ὡς μηδὲν διαφέρον διαφέρω ) ) οὐχὶ οὐ τὸ ὁ ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ κρινομένων κρίνω ἔχειν ἔχω τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ καὶ καί ἃ ὅς ὅς2 δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἔχειν ἔχω αὐτόν αὐτός ; ; ναί ναί · · ἄδικον ἄδικος δὲ δέ καὶ καί κρίσιν κρίσις ἄδικον ἄδικος οὐχὶ οὐ τὴν ὁ κυρώσασαν τὰ ὁ ἀλλότρια ἀλλότριος ἔχειν ἔχω τὸν ὁ ὅς μὴ μή κύριον κύριος ; ; ναί ναί . . εἶτα εἶτα ἐπῆγον ἐπάγω πήγνυμι · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὅδε ὅδε ἔχει ἔχω τὰ ὁ χρήματα χρῆμα τούτου οὗτος λαβών λαμβάνω · · καὶ καί ᾗ ὅς ᾗ μὲν μέν ἐκ ἐκ τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός ἢ ἤ καὶ καί τῆς ὁ δόξης δόξα τοῦ ὁ κριτοῦ κριτής ἔλαβε λαμβάνω ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ λείπει λείπω ) ) , , ᾗ ὅς ᾗ μὲν μέν οὖν οὖν ἐκ ἐκ τούτων οὗτος ἔλαβε λαμβάνω , , τὰ ὁ ὅς ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἔχει ἔχω · · τὸ ὁ δὲ δέ τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἔχειν ἔχω κεῖται κεῖμαι δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί · · εἰ εἰ δὲ δέ δικαίως δίκαιος ἔχει ἔχω , , δικαία δίκαιος ἡ ὁ κρίσις κρίσις · · κατὰ κατά νόμους νόμος νομός γὰρ γάρ ἔχει ἔχω · · ᾗ ὅς ᾗ δὲ δέ πάλιν πάλιν τοῦ ὁ ὅς ἀποστερηθέντος ἦσαν εἰμί , , ἄδικος ἄδικος ἡ ὁ κρίσις κρίσις · · ἡ ὁ ὅς αὐτὴ αὐτός ἄρα ἄρα δικαία δίκαιος καὶ καί ἄδικος ἄδικος . . οἷον οἷος εἴ εἰ τις τις συκφάντης ἔλεγε λέγω τὴν ὁ οἰκίαν οἰκία ἢ ἤ τὸν ὁ ἀγρὸν ἀγρός τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων , , ἃ ὅς ὅς2 κατεῖχε κατέχω μίσθωμα μίσθωμα καὶ καί φόρους φόρος τελῶν τελέω τῷ τῷ Πλάτωνι Πλάτων , , μὴ μή τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων εἶναι εἰμί ἀλλ’ ἀλλά οἰκεῖα οἰκεῖος , , ἔκρινε κρίνω δὲ δέ ὁ ὁ δικαστὴς δικαστής ὀμωμοκέναι ὄμνυμι τὸν ὁ Πλάτωνα Πλάτων καὶ καί γενέσθαι γίγνομαι κύριον κύριος τοῦ ὁ ἀγροῦ ἀγρός ἢ ἤ τῆς ὁ οἰκίας οἰκία , , ὁ ὁ δὲ δέ Πλάτων Πλάτων ’ ’ διὰ διά τὴν ὁ περὶ περί τὸν ὁ ὅρκον ὅρκος εὐλάβειαν εὐλάβεια τὸν ὁ συκοφάντην συκοφάντης εἴασεν ἐάω ἔχειν ἔχω τὰ ὁ ὅς ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ , , οὕτως οὕτως ὁ ὁ συκοφάντης συκοφάντης τὰ ὁ ὅς μὲν μέν ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἔχει ἔχω · · ἁ ὁ γὰρ γάρ ἀπὸ ἀπό νόμου νόμος νομός τις τις ἔσχεν ἔχω , , ὡς ὡς ἴδια ἴδιος ἔλαβε λαμβάνω · · τὸ ὁ δὲ δέ τὰ ὁ ἴδια ἴδιος ἔχειν ἔχω κεῖται κεῖμαι δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε δικαία δίκαιος ἡ ὁ κρίσις κρίσις . . ἄδικος ἄδικος δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις · · τῇ ὁ ὅς τῇ γὰρ γάρ φύσει φύσις δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί ] ] μὴ μή πρὸς πρός ὅρκους ὅρκος ἀφιέναι ἀφίημι τὸν ὁ Πλάτωνα Πλάτων , , ἀλλ’ ἀλλά ἐκεῖνον ἐκεῖνος μὲν μέν ἀπορρῖψαι ἀπορρίπτω ὡς ὡς βδελυρὸν καὶ καί συκοφάντην συκοφάντης , , ἀποδοῦναι ἀποδίδωμι δὲ δέ τῷ τῷ Πλάτωνι Πλάτων τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ . . ἡ ὁ αὐτὴ αὐτός ἄρα ἄρα κρίσις κρίσις δικαία δίκαιος καὶ καί ἄδικος ἄδικος , , καὶ καί τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί καὶ καί ἄδικον ἄδικος . . ἡ ὁ ὅς μὲν μέν παραγωγὴ παραγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα αὕτη οὗτος . . κατὰ κατά δὲ δέ τὴν ὁ λέξιν λέξις τὴν ὁ κυρία ἐστὶν εἰμί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός <τὸ ἐκ ἐκ τοῦ ὁ νόμου> πρόσκειται πρόσκειμαι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὴν ὁ τῶν ὁ δικαστῶν δικαστής κρίσιν κρίσις εἶναι εἰμί κυρίαν κυρία . . ἃ ὅς ὅς2 δ’ ἄν ἄν τις τις κρίνῃ κρίνω κατὰ κατά δόξαν δόξα τὴν ὁ αὑτοῦ ἑαυτοῦ , , κἀν ἐν εἰς ᾖ εἰμί ψευδής ψευδής , , κυρία κυρία ἐστὶν εἰμί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός · · κἂν ἐάν γὰρ γάρ ἄδικός ἄδικος ἐστιν εἰμί ἡ ὁ κρίσις κρίσις , , κατὰ κατά μέντοι γε γε τὸ ὁ δόξαν δόξα αὐτῷ αὐτός δίκαιον δίκαιος ἔκρινε κρίνω , , κυρίαν κυρία εἶναι εἰμί τήνδε ὅδε τὴν ὁ κρίσιν κρίσις λέγει λέγω ὁ ὁ νόμος νόμος νομός . . τὴν ὁ μὲν μέν οὖν οὖν τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα παραγωγὴν καὶ καί λύσιν λύσις εἴπομεν λέγω εἶπον . . ἃ ὅς ὅς2 δὲ δέ λέγει λέγω διὰ διά τῆς ὁ λέξεως λέξις ἐστιν εἰμί · · ὅσα ὅσος ἄν ἄν τις τις κρίνῃ κρίνω κατὰ κατά δόξαν δόξα τὴν ὁ | | αὑτοῦ ἑαυτοῦ , , κἄν ἐάν κἀν ψευδὴς ψευδής κἄν ἐάν κἀν ἄδικος ἄδικος ἡ ὁ κρίσις κρίσις ἐστί εἰμί , , κυρία κυρία ἐστὶν εἰμί ἐκ ἐκ τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός · · νόμος νόμος νομός γὰρ γάρ ἦν εἰμί Ἀθηναίοις Ἀθήναιος τὰς ὁ δικασθείσας δίκας δίκη κυρίας κύριος εἶναι εἰμί . . καὶ καί τοῦτο οὗτος δῆλον δῆλος πεποίηκεν ποιέω καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ Κρίτωνι Κρίτων τοὐ Πλάτωνος Πλάτων Σωκράτης · · λέγει λέγω γὰρ γάρ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος ὁ ὁ Σωκράτης Σωκράτης “ “ τί τι ἐροῦμεν ἐρέω πρὸς πρός ταῦτα οὗτος , , ὦ ὦ Κρίτων Κρίτων , , καὶ καί ἄλλα ἄλλος τοιαῦτα τοιοῦτος ; ; πολλὰ πολύς γὰρ γάρ ἄν ἄν τις τις ἔχοι ἔχω , , ἄλλως ἄλλος ἄλλως τε τε καὶ καί ῥήτωρ ῥήτωρ , , εἰπεῖν λέγω εἶπον ὑπὲρ ὑπέρ τούτου οὗτος τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός ἀπολλυμένου ἀπόλλυμι , , ὃς ὅς τὰς ὁ δίκας δίκη τὰς ὁ δικασθείσας προστάττει προστάσσω κυρίας κύριος εἶναι εἰμί ’ ’ ’ ’ . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ‘ ‘ πότερον πότερος δεῖ δέω δέω2 δεῖ κρίνειν κρίνω τὸν ὁ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγοντα λέγω ἢ ἤ ἄδικα ἄδικος ; ; ’ τὸ ὁ κρίνειν κρίνω ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ κατακρίνειν κατακρίνω καὶ καί καταδίκῃ καταδίκη ὑποβάλλειν ὑποβάλλω . . τίνα τις γάρ γάρ φασί φημί , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ καταδίκης καταδίκη ἀξιοῦν ἀξιόω , , τὸν ὁ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγοντα λέγω ἢ τίη τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος ; ; εἰπόντος λέγω δὲ δέ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω καταδικάζειν καταδικάζω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , ἐπῆγον ἐπάγω πήγνυμι περὶ περί τοῦ ὁ ἀδικηθέντος ἀδικέω λέγοντες λέγω · · ὅδε ὅδε δὲ δέ ἄδικα ἄδικος λέγει λέγω · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἔπαθεν πάσχω , , ἐκεῖνα ἐκεῖνος καὶ καί διηγεῖται διηγέομαι καὶ καί λέγει λέγω · · ἔπαθε πάσχω δὲ δέ ἄδικα ἄδικος · · ἄδικα ἄδικος ἄρα ἄρα λέγει λέγω · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε εἰ εἰ τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω κρίνειν κρίνω δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί καταδικάζειν καταδικάζω , , οὗτος οὗτος δὲ δέ ἄδικα ἄδικος λέγει λέγω , , τοῦτον οὗτος ἄρα ἄρα δεῖ δέω δέω2 δεῖ καταδικάζειν καταδικάζω · · οὗτος οὗτος δέ δέ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ ἀδικηθείς ἀδικέω · · δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἄρα ἄρα τὸν ὁ ἀδικηθέντα ἀδικέω καταδικάζειν καταδικάζω , , δικαιοῦν δικαιόω δὲ δέ τὸν ὁ ἄδικον ἄδικος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί τὸν ὁ ἀδικούμενον ἀδικέω δίκαιόν δίκαιος ἐστιν εἰμί ἱκανῶς ἱκανός λέγειν λέγω ἃ ὅς ὅς2 ἔπαθεν πάσχω ὡς ὡς αἰτία αἰτία ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι τοῦ ὁ ὅς ἄδικα ἄδικος λέγειν λέγω τὸν ὁ ἀδικηθέντα ἀδικέω · · δίκαιον δίκαιος γάρ γάρ , , φασὶν φημί οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , λέγειν λέγω τὸν ὁ ἀδικηθέντα ἀδικέω ἃ ὅς ὅς2 πέπονθε πάσχω · · πέπονθε πάσχω δὲ δέ ἄδικα ἄδικος · · ἄδικα ἄδικος ἄρα ἄρα λέγει λέγω . . μέχρι μέχρι μὲν μέν τούτου οὗτος ἐτίθει τίθημι μόνα μόνος αὐτὰ αὐτός τὰ ὁ σοφίσματα σόφισμα · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν τὰς ὁ λύσεις λύσις αὐτῶν αὐτός ἐπάγει ἐπάγω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἣν ὅς ὅς2 νῦν νῦν λέγει λέγω ἐν ἐν τῷ ὁ οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ παθεῖν πάσχω τι τις ἀδίκως ἄδικος αἱρετόν αἱρετός , , τὸ ὁ ὅς ἀδίκως ἄδικος αἱρετώτερον αἱρετός τοῦ ὁ δικαίως δίκαιος λύσις λύσις τοῦ ὁ λέγοντος λέγω σοφίσματος σόφισμα ‘ ‘ εἰ εἰ τὸ ὁ ἀδίκως ἄδικος ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω αἱρετώτερόν αἱρετός ἐστι εἰμί τοῦ ὁ δικαίως δίκαιος , , καὶ καί τὸ ὁ ἄδικον ἄδικος τοῦ ὁ δικαίου δίκαιος αἱρετώτερον αἱρετός ’ ’ . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ὃ ὅς λέγει λέγω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τὸ ὁ ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω ἀδίκως ἄδικος ἢ ἤ ὅλως ὅλος ὅλοξ παθεῖν πάσχω τι τις ἀδίκως ἄδικος αἱρετόν αἱρετός , , καὶ καί ἀπλῶς τὸ ὁ ἀδίκως ἄδικος τοῦ ὁ δικαίως δίκαιος αἱρετώτερον αἱρετός , , ἀλλ’ ἀλλά ἀπλῶς μὲν μέν αἱρετώτερόν αἱρετός ἐστι εἰμί τὸ ὁ δικαίως δίκαιος καὶ καί τὸ ὁ δίκαιον δίκαιος , , τοδὶ μέντοι οὐδὲν κωλύει κωλύω ἀδίκως ἄδικος ἢ τίη δικαίως δίκαιος , , τουτέστιν ἐνταῦθα ἐνταῦθα μέντοι οὐδὲν κωλύει κωλύω τὸ ὁ ἀδίκως ἄδικος ἀποθανεῖν ἀποθνῄσκω ἀποθνήσκω αἱρετώτερον αἱρετός εἶναι εἰμί τοῦ ὁ δικαίως δίκαιος · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τί τίς τις ποτέ ποτε ποτέ ἐστιν εἰμί αἱρετώτερον αἱρετός ἢ ἤ πρός πρός τι τι , , καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς τὸ ὁ οὕτως οὕτως λεγόμενον λέγω αἱρετώτερόν αἱρετός ἐστι εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ἔχειν ἔχω τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ δίκαιον δίκαιος , , τὰ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλότρια ἀλλότριος οὐ οὐ δίκαιον δίκαιος λύσις λύσις ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοῦ ὁ τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἔχειν ἔχω ἕκαστον ἕκαστος δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί ἀξιοῦντος ἀξιόω . . λέγει λέγω δὲ δέ ἀληθὲς μὲν μέν εἶναι εἰμί τὸ ὁ δίκαιον δίκαιος λέγειν λέγω τὰ ὁ ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἔχειν ἔχω , , ἄδικον ἄδικος δὲ δέ τὸ ὁ τὰ ὁ ἀλλότρια ἀλλότριος · · κρίσιν κρίσις μέντοι τοιαύτην τοιοῦτος , , εἰ εἰ καὶ καί ψευδής ψευδής ἐστι εἰμί , , τουτέστιν τουτέστι εἰ εἰ καὶ καί ἡμαρτημένη ἁμαρτάνω ἐστὶ εἰμί πρὸς πρός τὸ ὁ φύσει φύσις δίκαιον δίκαιος βλέποντι βλέπω , , ὅμως ὅμως οὐδὲν κωλύει κωλύω λέγειν λέγω δικαίαν δίκαιος εἶναι εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί κατὰ κατά τὴν ὁ τῶν ὁ νόμων νόμος νομός πρόσταξιν πρόσταξις πεπέρασται , , καὶ καί πολλὰ πολύς μέν μέν εἰσιν εἰμί ἃ ὅς ὅς2 φαίνεται φαίνω ἄδικα ἄδικος μὲν μέν διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή κατὰ κατά νόμους νόμος νομός προβῆναι προβαίνω , , δίκαια δίκαιος δὲ δέ ὅμως ὅμως ὁμῶς ὄνια φύσει φύω , , καὶ καί πολλὰ πολύς ἔμπαλιν ἔμπαλιν δίκαια δίκαιος διὰ διά τὸ ὁ νομίμως νόμιμος πεπεράνθαι περαίνω , , ἄδικα ἄδικος δὲ δέ φύσει φύσις . . οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ δίκαιον δίκαιος , , φησί φημί , , τὸ τοδὶ ἢ τίη ὡδί , , καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δίκαιον δίκαιος , , τουτέστιν οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὁ ὁ νόμος νόμος νομός δίκαιον δίκαιος μὲν μέν λέγει λέγω τοδί , , τοὐναντίον ἐναντίον δὲ δέ ἔκρινεν κρίνω ὁ ὁ δικαστὴς δικαστής πρὸς πρός τὸ ὁ φύσει φύσις δίκαιον δίκαιος ἀποβλέψας ἀποβλέπω , , καὶ καί ἀπλῶς τὸ ὁ ὅς μὲν μέν παρὰ παρά τοῦ ὁ νόμου νόμος νομός λεγόμενον λέγω δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ κατὰ κατά τὴν ὁ δόξαν δόξα τοῦ ὁ κριτοῦ κριτής ἄδικον ἄδικος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐνδέχεται ἐνδέχομαι καὶ καί ἔμπαλιν ἔμπαλιν . . ‘ ‘ Oμοίως δὲ δέ καὶ καί ἄδικα ἄδικος ὄντα εἰμί οὐδὲν κωλύει κωλύω λέγειν λέγω . . Τοῦτο οὗτος λύσις λύσις ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ τελευταίου τελευταῖος σοφίσματος σόφισμα τοῦ ὁ λέγοντος λέγω “ “ πότερον πότερος δεῖ δέω δέω2 δεῖ κατακρίνειν κατακρίνω τὸν ὁ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγοντα λέγω ἢ τίη τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος ; ; ’ ’ ’ . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοιαύτη τοιοῦτος · · οὐδέν , , φησί φημί , , κωλύει κωλύω ἄδικα ἄδικος ὄντα εἰμί τὰ ὁ λεγόμενα λέγω δίκαι δίκη ὂν εἰμί εἶναι εἰμί λέγειν λέγω αὐτά αὐτός . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ λέγειν λέγω δίκαιον δίκαιος , , ἀνάγκη ἀνάγκη δίκαια δίκαιος εἶναι εἰμί ἐναντίως ἐναντίος ἔχειν ἔχω μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω τοῖς ὁ εἰρημένοις · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γάρ γάρ , , ὡς ὡς οἶμαι οἴομαι , , οὕτως οὕτως εἰπεῖν λέγω εἶπον · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀνάγκη ἀνάγκη ἄδικα ἄδικος εἶναι εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί λέγειν λέγω αὐτά αὐτός · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ πέπονθέ πάσχω τις τις ἀδίκως ἄδικος , , λέγει λέγω , , καὶ καί οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη ἄδικα ἄδικος λέγειν λέγω . . ἢ ἤ εἴη εἰμί ἂν ἄν λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω κατακρίνειν κατακρίνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί τὸ ὁ λέγειν λέγω ἅ ὅς τις τις πέπονθεν , , ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί τὰ ὁ λεγόμενα λέγω δίκαια δίκαιος εἶναι εἰμί · · πῶς πῶς πως ἐπειδὴ ἐπεί ἀδίκων ἄδικος εἰσὶ εἰμί μηνυτικά ; ; ἔστι εἰμί γοῦν γοῦν , , ἵνα ἵνα σαφέστερον σαφής εἴπωμεν , , ὃ ὅς λέγει λέγω τοιοῦτον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀ|νάγκη δίκαια δίκαιος εἶναι εἰμί , , ἐπειδὴ ἐπεί δίκαιόν δίκαιος ἐστι εἰμί λέγειν λέγω αὐτά αὐτός · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ πέπονθεν πάσχω ἄδικα ἄδικος , , ἐκεῖνα ἐκεῖνος λέγει λέγω , , καὶ καί δίκαιά δίκαιος ἐστι εἰμί λέγεσθαι λέγω ταῦτα οὗτος · · ὥστε ὥστε οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸν ὁ ἀδικηθέντα ἀδικέω κατακρίνειν κατακρίνω , , ἐπειδὴ ἐπεί λέγει λέγω ἅ ὅς ἐστι εἰμί δίκαια δίκαιος λέγεσθαι λέγω , , ἄδικα ἄδικος δὲ δέ καθὸ πέπονθε πάσχω ταῦτα οὗτος . . ὥσπερ ὥσπερ οὐδ’ οὐδέ εἰ εἰ ὠφέλιμά εἰσι εἰμί λέγεσθαι λέγω τὰ ὁ θανάσιμα θανάσιμος ἢ ἤ βλαβερὰ βλαβερός διὰ διά τὸ ὁ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ταῦτα οὗτος φεύγειν φεύγω , , ἔσονται εἰμί καὶ καί ὠφέλιμα ὠφέλιμος τὰ ὁ τοιαῦτα τοιοῦτος · · ταῦτα οὗτος μὲν μέν γὰρ γάρ φύσει φύσις βλαβερὰ βλαβερός καὶ καί θανάσιμα θανάσιμος καὶ καί ἀνωφελῆ ἀνωφελής , , ὠφέλιμα ὠφέλιμος δ’ δ’ εἰσὶ εἰμί λέγεσθαι λέγω . . ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ δικαίων δίκαιος · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τόδε ὅδε ἐστὶ εἰμί δίκαιον δίκαιος λέγεσθαι λέγω , , ἀνάγκη ἀνάγκη καὶ καί δίκαιον δίκαιος εἶναι εἰμί . . ὥστε ὥστε εἰ εἰ ἃ ὅς ὅς2 λέγει λέγω ὁ ὁ ἀδικηθείς ἀδικέω , , δίκαιά δίκαιος ἐστι εἰμί λέγεσθαι λέγω καίπερ καίπερ ἄδικα ἄδικος ὄντα εἰμί , , τὴν ὁ νικῶσαν νικάω λήψεται λαμβάνω . . ἐκ ἐκ τούτου οὗτος δὲ δέ φανερόν φανερός ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὴ μή πάντα πᾶς τὸν ὁ λέγοντα λέγω τὰ ὁ ἆ ἆ δίκα δίκη νικᾶν νικάω , , ἀλλὰ ἀλλά τὸν ὁ λέγοντα λέγω ἃ ὅς ὅς2 πέπονθεν πάσχω ἄδικα ἄδικος δίκαια δίκαιος ὄντα ὄντα λέγεσθαι λέγω . . τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ συνῆγον συνάγω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής ἐρωτῶντες ἐρωτάω οὕτως οὕτως · · ἆρα ἆρα τὸν ὁ ὅς τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω δεῖ δέω δέω2 δεῖ κατακρίνειν κατακρίνω ἢ ἤ τὸν ὁ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος ; ; καὶ καί λαμβάνοντες λαμβάνω ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος , , εἰσάγοντες εἰσάγω δὲ δέ καί καί τινα τις ἀδικηθέντα ἀδικέω καὶ καί λέγοντες λέγω ‘ ‘ ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὗτος οὗτος ἄδικα ἄδικος λέγει λέγω · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ πέπονθε πάσχω , , λέγει λέγω ’ ’ συνῆγον συνάγω καὶ καί λοιπὸν λοιπός ἔστι εἰμί τὸν ὁ ἀδικηθέντα ἀδικέω κατακρίνειν κατακρίνω ’ ’ · · ἃ ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἄδικα ἄδικος πέπονθε πάσχω , , λέγει λέγω . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί δίκαια δίκαιος λέγειν λέγω · · δίκαια δίκαιος γάρ γάρ ἐστι εἰμί λέγεσθαι λέγω · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τὸν ὁ τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω νικᾶν νικάω . . πρὸς πρός ὃ ὅς ἀπαντῶν ἀπαντάω ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης φησὶν φημί ὥστε ὥστε οὐκ οὐ εἰ εἰ τὰ ὁ λεγόμενα λέγω ἄδικά ἄδικος ἐστι εἰμί , , καὶ καί πᾶς πᾶς ὁ ὁ λέγων λέγω τὰ ὁ ἄδικα ἄδικος νικᾶν νικάω λέγεται λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ λέγων λέγω ἃ ὅς ὅς2 λέγειν λέγω ἐστὶ εἰμί δίκαια δίκαιος , , ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δὲ δέ καὶ καί παθεῖν πάσχω ἄδικα ἄδικος · · λοιπὸν λοιπός καὶ καί τόνδε ὅδε ἄδικα ἄδικος λέγοντα λέγω δίκαια δίκαιος λέγεσθαι λέγω ὄντα εἰμί οὐκ οὐ ἔστι εἰμί κατακρίνειν κατακρίνω · · λέγει λέγω γὰρ γάρ ἃ ὅς ὅς2 λέγειν λέγω ἐστὶ εἰμί δίκαια δίκαιος , , παθεῖν πάσχω δὲ δέ ἄδικα ἄδικος . . ἴσον ἴσος οὖν οὖν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ δικαίων δίκαιος τῷ τῷ ‘ ‘ ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ οὐδέ οὐδέ , , εἰ εἰ λέγει λέγω τις τις δίκαια δίκαιος , , ἀνάγκη δίκαια δίκαιος λέγειν λέγω ’ ’ · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ ὁ ὁ ὑβρισθεὶς ὑβρίζω λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ὑβρίσθη ὑβρίζω ἄδικα ἄδικος λέγει λέγω ( ( ἃ ὅς ὅς2 πέπονθεν ἄδικα ἄδικος ὄντα εἰμί , , λέγει λέγω ) ) , , ὁ ὁ ὑβρίσας ὑβρίζω , , δηλονότι λέγων λέγω μὴ μή ὑβρικέναι , , τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγει λέγω . . τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ὑβρίζειν ὑβρίζω δίκαιον δίκαιος · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ λέγει λέγω · · τὸ ὁ δίκαιον δίκαιος ἄρα ἄρα λέγει λέγω · · ἀλλ’ ἀλλά οὐχί οὐ , , εἰ εἰ τὰ ὁ δίκαια δίκαιος λέγει λέγω , , καὶ καί ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς δίκαιά δίκαιος ἐστιν εἰμί ἃ ὅς ὅς2 λέγει λέγω · · ψευδῆ ψευδής γάρ γάρ ἐστιν εἰμί . . ὥστε ὥστε εἰ εἰ ἃ ὅς ὅς2 λέγει λέγω ὁ ὁ ἀδικηθεὶς ἀδικέω δίκαιά δίκαιος ἐστι εἰμί λέγεσθαι λέγω καίπερ καίπερ ἄδικα ἄδικος ὄντα εἰμί , , τὴν ὁ νικῶσαν λήψεται · · δίκαιον δίκαιος γάρ γάρ ἐστι εἰμί λέγειν λέγω ἁ ὁ λέγει λέγω . . καὶ καί ᾗ ὅς ᾗ μὲν μέν δίκαιά δίκαιος ἐστι εἰμί λέγεσθαι λέγω , , δίκαιά δίκαιος ἐστιν εἰμί , , ἄλλως ἄλλος ἄλλως δὲ δέ ἄδικα ἄδικος · · μηνυτικὰ γὰρ γάρ ἀδίκων ἄδικος . . Τοῖς δὲ δέ παρὰ παρά τὸν ὁ ὁρισμὸν ὁρισμός γενομένοις γίγνομαι τοὐ ἐλέγχου ἔλεγχος . . Τίς μέν μέν ἐστιν εἰμί ὁ ὁ ὁρισμὸς ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος , , καὶ καί τί τι ἐστιν εἰμί ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός κειμένων , , καὶ καί τίνες τις οἱ ὁ παρὰ παρά τὸν ὁ τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος ὁρισμὸν ὁρισμός γινόμενοι παραλογισμοί , , ἔφθη τε τε καὶ καί αὐτὸς αὐτός ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης καλλίστως καλός ἐν ἐν τῇ ὁ ἀρχῇ ἀρχή τοῦ ὁ προκειμένου συντάγματος σύνταγμα παραδούς παραδίδωμι , , καὶ καί ἡμεῖς ἀρκούντως ἀρκεόντως εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ ἓν ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ ὁρισμῷ ὁρισμός αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐμφερομένων ἐμφέρω διευκρινοῦντες καὶ καί σαφηνίζοντες , , καὶ καί περιττὸν περισσός πάλιν πάλιν περὶ περί τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ἀνακυκλοῦντας τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός λέγειν λέγω . . λοιπὸν λοιπός οὖν οὖν ἐκεῖνο ἐκεῖνος τὸ ὁ μέρος μέρος ἐνταυθοῖ καταθρήσωμεν , , ὃ ὅς ἡμῖν μὴ μή ἐξήτασται ἐξετάζω · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ ἐὰν ἐάν δὲ δέ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή προσέρηται . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν τὸ ὁ ὅς ῥητὸν ῥητός ὑπερβατὸν ὑπερβατός καὶ καί μὴ μή κατ’ κατά εὐθεῖαν εὐθύς κείμενον . . εἰ εἰ γοῦν γοῦν οὕτως οὕτως εἴληπτο , , ἦν εἰμί ἄν ἄν σαφὲς σαφής τὸ ὁ λεγόμενον λέγω · · καὶ καί ἐὰν ἐάν ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή τις τις προσέρηται , , ὡς ὡς ‘ ἆρά γε γε ἀδύνατον ἀδύνατος τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί μὴ μή προσέρηται , , οὐχ οὐ ὁμολογητέον ὁμολογέω . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τοιοῦτον · · ἐάν ἐάν , , φησίν φημί , , ἔρηταί τις τις ‘ ‘ ἆρά γε γε ἀδύνατον ἀδύνατος τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἶναι εἰμί διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί μὴ μή διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ; ; ’ , , μὴ μή ὁμολογητέον ὁμολογέω ὡς ὡς ὡς ἀδύνατον ἀδύνατος , , ἀλλὰ ἀλλά φατέον φημί φατέος τὸ ὁ ὅς ναί ναί , , μὴ μή μέντοι ὡδί ὧδε ὡδί , , τουτέστι πρὸς πρός τὸ ὁ αὐτό αὐτός ( ( τοῦτο οὗτος γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ κυρίως κύριος κυρίως ἔλεγχος ἔλεγχος ) ) , , ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος καὶ καί ἄλλο ἄλλος · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ τέσσαρα καὶ καί διπλάσιά διπλάσιος εἰσι εἰμί πρὸς πρός τὰ ὁ ὅς δύο γε καὶ καί οὐ οὐ διπλάσια διπλάσιος πρὸς πρός τὰ ὁ τρία . . τὰ ὁ δὲ δέ κείμενα σοφίσματα σόφισμα σαφῆ σαφής εἰσι εἰμί καὶ καί οὐδεμιᾶς οὐδείς θεωρίας θεωρία δέονται δέω δέω2 . . Τοὺς δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ αἰτεῖσθαι αἰτέω καὶ καί λαμβάνειν λαμβάνω τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή . . Τοὺς παρὰ παρά τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , φησίν φημί , , αἰτεῖσθαι αἰτέω καὶ καί λαμβάνειν λαμβάνω , , ἄν ἄν ᾖ εἰμί δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχὴ ἀρχή λαμβάνει λαμβάνω ( ( οὐ οὐ γὰρ γάρ ἀεὶ ἀεί δῆλον δῆλος , , ὅταν ὅταν μὴ μή αὐτόθεν αὐτός αὐτόθεν αὐτὸ αὐτός λαμβάνῃ λαμβάνω · · καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ πότε πότε ποτε ἐστὶ εἰμί δῆλον δῆλος καὶ καί πότε πότε ἄδηλον ἄδηλος ἐν ἐν τῷ τῷ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ ὀγδόῳ ὄγδοος τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός ) ) , , ἄν ἄν δή δή , , φησί φημί , , δῆλον δῆλος ᾖ εἰμί , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος , , ῥητέον λέγω ῥητέος δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖς αἰτέω . . οὔτε οὔτε | οὖν οὖν οὕτω οὕτως διδόναι δίδωμι δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , οὔθ’ ὅταν ὅταν ἔνδοξον ᾖ εἰμί , , λέγοντα λέγω τἀληθές ἀληθής . . εἴη εἰμί f . . 56r δ’ ἄν ἄν λέγων λέγω · · ὅταν ὅταν σὺ ὁ ὁ ἀποκρινόμενος τἀληθὲς ἀληθής δῷς δίδωμι , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐρωτῶν ἔρως ἔνδοξον ἐρωτᾷ ἐρωτάω συντελοῦν αὐτῷ αὐτός πρὸς πρός τὸ ὁ δεῖξαι δείκνυμι τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον τῆς ὁ σῆς σός ἀληθοῦς θέσεως θέσις ( ( οὐδὲν οὐδείς γὰρ γάρ κωλύει κωλύω διά διά τινων ἐνδόξων ἔνδοξος δεῖξαι δείκνυμι τὸ ὁ μὴ μή ζῷον ζῷον , , οἷον οἷος τὸ ὁ βιβλίον βιβλίον , , ἢ ἤ ἄλλο ἄλλος τι τις τοιοῦτον τοιοῦτος ζῷον ζῷον ) ) , , τὸ ὁ ὅς δὴ δή τοιοῦτον , , εἰ εἰ καὶ καί ἔνδοξον , , φησίν φημί , , ἐστίν εἰμί , , ὅμως ὅμως οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος . . ἢ τίη εἴη εἰμί ἄν ἄν λέγων λέγω διὰ διά τοῦ ὁ ὅς οὔθ ' ' ὅταν ὅταν ἔνδοξον ᾖ εἰμί , , λέγοντα λέγω τἀληθές ἀληθής , , ὅτι ὅτι2 ὅτι κἄν ἐάν κἀν δοκῇ δοκέω μὲν μέν μὴ μή λαμβάνειν λαμβάνω τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή , , τῇ ὁ ὅς τῇ δὲ δέ ἀληθείᾳ ἀλήθεια τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτῆται , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος λέγοντα λέγω τἀληθές ἀληθής , , τουτέστιν ἀλλὰ ἀλλά ῥητέον λέγω ῥητέος πρὸς πρός αὐτὸν αὐτός τἀληθές ἀληθής . . ἔστι εἰμί δὲ δέ τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής ὃ δεῖ δέω δέω2 δεῖ πρὸς πρός τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω λέγειν λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι φαίνῃ φαίνω μὲν μέν μὴ μή τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνων λαμβάνω , , τῇ ὁ ὅς τῇ δὲ δέ ἀληθείᾳ ἀλήθεια ὃ ὅς ἔδει δέω δέω2 δεῖ συμπεράνασθαι αἰτεῖς αἰτέω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ δύναταί τις τις τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή λαμβάνειν λαμβάνω , , μὴ μή δοκεῖν δοκέω δὲ δέ λαμβάνειν λαμβάνω , , ὅταν ὅταν ἀντ’ ὀνόματος ὄνομα ὄνομα ὄνομα ἢ τίη λόγον λόγος καὶ καί ἀντὶ ἀντί λόγου λόγος ὄνομα ὄνομα λάβῃ λαμβάνω , , εἴρηται λέγω ἐρῶ , , καθάπερ καθά εἶπον λέγω εἶπον , , ἐν ἐν τοῖς ὁ Ἀναλυτικοῖς καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ᾖ εἰμί δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖται αἰτέω , , οὕτως οὕτως ἀποκρίνεσθαι ἀποκρίνω χρή χρή . . εἰ εἰ δὲ δέ λανθάνει λανθάνω διὰ διά τὸ ὁ μοχθηρῶς μοχθηρός ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω τοὺς ὁ τοιούτους τοιοῦτος λόγους λόγος , , μετατρεπτέον τὴν ὁ ἁμαρτίαν ἁμαρτία εἰς εἰς τὸν ὁ ἐρωτῶντα ἐρωτάω λέγοντας λέγω αὐτὸν αὐτός μὴ μή διειλέχθαι λέγω , , μὴ μή διαλεχθεὶς διαλέγομαι δὲ δέ δῆλον δῆλος ὡς ὡς οὐδὲ οὐδέ ἤλεγξεν ἐλέγχω · · γάρ γάρ ἐστιν εἰμί , , ὅταν ὅταν συλλογισάμενος τὸ ὁ ἀντικείμενον δείξῃ δείκνυμι μήτε μήτε τὸ ὁ ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή αἰτήσας αἰτέω μήτε μήτε πρός πρός τι τις μήτε πρὸς πρός ἄλλο ἄλλος καὶ καί ὅσα ὅσος ἄλλα περὶ περί τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός τοῦ ὁ ἐλέγχου ἔλεγχος . . εἶτα εἶτα , , φησί φημί , , ῥητέον λέγω ῥητέος δεδόσθαι δίδωμι οὐχ οὐ ὡς ὡς χρησομένῳ τῷ τῷ δοθέντι δίδωμι σοι ὡς ὡς προτάσει πρότασις , , ἀλλὰ ἀλλά δέδοται δίδωμι ὡς ὡς ὡς πρόβλημα πρόβλημα , , ἵνα ἵνα πρὸς πρός τοῦτο οὗτος συλλογιῇ , , τουτέστιν ἵνα ἵνα λαβὼν λαμβάνω πρότασιν πρότασις συλλογισάμενος δείξῃς δείκνυμι τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον · · σὺ δὲ δέ ὡς ὡς ὡς προτάσει χρησάμενος χράομαι συνελογίσω τὸ ὁ συμπερανθέν συμπεραίνω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἐδόθη δίδωμι αὐτῷ αὐτός ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἡδονὴ ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις , , αὐτὸς αὐτός δὲ δέ διὰ διά τούτου οὗτος συνελογίσατο συλλογίζομαι τὴν ὁ τῶν ὁ κιναίδων κίναιδος ἡδονὴν ἡδονή ἀγαθόν ἀγαθός , , χρὴ χρή λέγειν λέγω ἡμᾶς μὴ μή ὡς ὡς ὡς πρότασιν πρότασις δοῦναι δίδωμι τὸ ὁ τὴν ὁ ἡδονὴν ἡδονή κατὰ κατά φύσιν φύσις εἶναι εἰμί ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς πρόβλημα πρόβλημα . . καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ , , φησί φημί , , δεῖ δέω δέω2 δεῖ τοὺς ὁ ἀποκρινομένους ἀποκρίνω τὸ ὁ ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον ποιεῖν ποιέω τῶν ὁ παρεξελέγχων · · ἐκεῖ ἐκεῖ γὰρ γάρ τεθέντων τίθημι τινῶν τινῶν καὶ καί ἐπαχθέντος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα συγχωρεῖν συγχωρέω μέν μέν φασιν φημί οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω , , οὐ οὐ μὴν μήν τοῦτο οὗτος ἐβουλόμεθα δειχθῆναι δείκνυμι ἀλλὰ ἀλλά δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ὡς ὡς ὡς διὰ διά προτάσεως πρότασις ἄλλο ἄλλος τι τις · · τοῦτο οὗτος οὖν οὖν λαβὼν λαμβάνω δεῖξον δείκνυμι δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἄλλο ἄλλος τι τις . . Καὶ καί τοὺς ὁ διὰ διά τοῦ ὁ παρεπομένου συμβιβάζοντας ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ λόγου λόγος δεικτέον δείκνυμι δεικτέος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ διττὴ ἡ ὁ τῶν ὁ ἑπομένων ἀκολούθησις ἀκολούθησις . . Τοὺς διὰ διά τοῦ ὁ παρεπομένου συλλογισμοὺς συλλογισμός τοὺς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ λέγει λέγω συμβαίνοντας . . φησὶν φημί οὖν οὖν ὡς ὡς ὡς ἐπ’ ἐπί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ λόγου λόγος , , τουτέστι τοῦ ὁ συλλογισμοῦ συλλογισμός , , δεικτέον δείκνυμι δεικτέος ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον συμβέβηκεν συμβαίνω , , ἤτοι ἤτοι παρὰ παρά τὸ ὁ μὴ μή ἀντιστρέφειν ἀντιστρέφω . . οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τόδε ὅδε τῷδε ὅδε ἕπεται , , καὶ καί τῷδε ὅδε τόδε ὅδε ἀνάγκη ἀνάγκη ἕπεσθαι · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τὸ ὁ μέλι μέλι ξανθόν ξανθός , , καὶ καί τὸ ὁ ξανθὸν ξανθός μέλι μέλι · · καθόλου καθόλου γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον τὸ ὁ ἑπόμενον , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς ξανθόν ξανθός , , ἐν ἐν μέρει μέρος δὲ δέ ᾧ ὅς ὅς2 ἕπεται ἑπόμενον , , οἷον οἷος τῷ τῷ μέλιτι μέλι . . γίνεται γίγνομαι δὲ δέ τὸ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ ἑπόμενον σόφισμα σόφισμα καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ κατὰ κατά ἀντίθεσιν ἀντίθεσις λαμβανομένοις λαμβάνω · · οὐ οὐ γάρ γάρ , , εἰ εἰ τῷ τῷ ἀντικειμένῳ τὸ ὁ ἀντικείμενον , , καὶ καί τῷ τῷ ἀντικειμένῳ τὸ ὁ ἀντικείμενον . . παρ’ παρά ὃ γέγονε γίγνομαι καὶ καί τὸ ὁ τοῦ ὁ Μελίσσου Μέλισσος σόφισμα σόφισμα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι εἰ εἰ τὸ ὁ γεγονὸς γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , καὶ καί τὸ ὁ μὴ μή γεγονός γίγνομαι , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀγένητον εἶπεν λέγω εἶπον , , ἀρχὴν ἀρχή οὐκ οὐ ἔχει ἔχω . . ἐγένετο γίγνομαι οὖν οὖν τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀκριβής ἀκριβής ἐστιν εἰμί ἡ ὁ σὺν σύν ἀντιθέσει ἀντίθεσις ἀντιστροφή ἀντιστροφή · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως εἰ εἰ τὸ ὁ γεγονὸς γίγνομαι ἀρχὴν ἀρχή ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ μὴ μή ἔχον ἔχω ἀρχὴν ἀρχή οὐ οὐ γέγονε γίγνομαι . . περὶ περί τῆς ὁ ἀντιστροφῆς ταυτησὶ πολλὰ πολύς μὲν μέν καὶ καί ἐν ἐν τοῖς ὁ εἰς εἰς τὰ ὁ Φυσικὰ ἡμετέροις ἡμέτερος εἰρήκαμεν θεωρήμασιν θεώρημα , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός τοῦτον οὗτος κατ’ κατά ἀρχὰς ἀρχή ἐξετάζοντες ἐξετάζω οὐκ οὐ ὀλίγα ὀλίγος , , καὶ καί περιττὸν περισσός αὖθις αὖθις ταυτολογεῖν ταὐτολογέω . . Ὅσοι δὲ δέ παρὰ παρά τὸ ὁ προστιθέναι προστίθημι τι τις συλλογίζονται συλλογίζομαι . . Παρὰ παρά τὸ ὁ προστιθέναι προστίθημι τι τις συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι λέγει λέγω τοὺς ὁ τὸ ὁ μὴ μή αἴτιον αἴτιος ὡς ὡς αἴτιον αἴτιος τιθέντας , , ὃς ὅς ἦν εἰμί ἕκτος ἕκτος τρόπος τρόπος τροπός τῶν ὁ ἔξω ἔξω τῆς ὁ λέξεως λέξις παραλογισμῶν . . πῶς πῶς πως δὲ δέ ἀφ’ ἀπό αἱρουμένου αἱρέω τοῦ ὁ παρ’ παρά ὃ ὅς λέγουσι λέγω γίνεσθαι γίγνομαι τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος πάλιν πάλιν οὐδὲν ἧττον ἥσσων τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος μένει μένω , , εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον πρότερος , , ὅτε ὅτε τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐξηγούμεθα ἐξηγέομαι ἣν ὅς ὅς2 αὐτὸς αὐτός τέθεικεν τίθημι ἐν ἐν τῷ ὁ τοιούτῳ τοιοῦτος τῶν ὁ παραλογισμῶν | | εἴδει εἶδος · · f . . 56v ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λέξις λέξις αὕτη οὗτος “ “ oἷον ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ζωὴ ζωή καὶ καί ψυχὴ ψυχή ταὐτόν αὐτός · · εἰ εἰ γὰρ γάρ φθορᾷ φθορά γένεσις γένεσις ἐναντίον ἐναντίος ἐναντίον ” ” καὶ καί τὰ ὁ ἐξῆς τῆς ὁ λέξεως λέξις · · καὶ καί οὐ οὐ δεόμεθα δέω δέω2 πάλιν πάλιν δι’ διά ὑποδείγματος ὑπόδειγμα σαφηνίζειν σαφηνίζω . . ὃ ὁ δὲ δέ ἡμᾶς ἐγώ παραινεῖ παραινέω , , ἐστὶν εἰμί ἀφαιρεῖν ἀφαιρέω ἐκεῖνο ἐκεῖνος παρ’ παρά ὃ ὅς συμβαίνει συμβαίνω τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος καὶ καί ἐμφανίζειν ἐμφανίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τούτου οὗτος ἀναιρουμένου τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος μένει μένω , , ὥστε ὥστε οὐ οὐ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος . . καὶ καί ἐπίστησον ἐφίστημι ὅτι ὅτι2 ὅτι οὗτος οὗτος ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός ὁ ὁ αὐτός αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ μὴ μή παρὰ παρά τοῦτο οὗτος . . εἶπε λέγω εἶπον δὲ δέ περὶ περί τοῦ ὁ μὴ μή παρὰ παρά τοῦτο οὗτος ἐν ἐν τῷ ὁ δευτέρῳ δεύτερος τῶν ὁ Προτέρων πρότερος ἀναλυτικῶν ἀναλυτικός , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ <τὸ> ἀρχῇ ἀρχή αἰτεῖσθαι αἰτέω . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐμφανιστέον ἐμφανίζω ἐπήγαγε ἐπάγω καὶ καί λεκτέον λέγω λεκτέος ὡς ὡς δέδωκα , , οὐχ οὐ ὅτι ὅτι2 ὅτι μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , ἀλλὰ ἀλλά χάριν χάριν χάρις τοῦ ὁ λόγου λόγος , , ἵνα ἵνα μὴ μή δυσκολαίνειν ἢ ἤ ἐρίζειν ἐρίζω δόξαιμι δοκέω · · εἰδὼς οἶδα γὰρ γάρ αὐτὸ αὐτός μηδαμῶς μηδαμῶς μηδαμός ὂν εἰμί πρὸς πρός τὸν ὁ λόγον λόγος μηδὲ μηδέ αἴτιον αἴτιος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δέδωκα , , σὺ σύ δὲ δέ ἐχρήσω τούτῳ οὗτος ὡς ὡς ὡς πρὸς πρός τὸν ὁ λόγον λόγος ὄντι εἰμί καὶ καί οἰκείῳ ὑπάρχοντι ὑπάρχω τῷ ὁ λόγῳ λόγος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ πλῆρες πλήρης τοὐ ὁ ὁ δὲ δέ κέχρηται χράω οὐδὲν πρὸς πρός τὸν ὁ λόγον λόγος τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · σὺ σύ δὲ δέ κέχρησαι πρὸς πρός τὸν ὁ λόγον λόγος καὶ καί ὡς ὡς οἰκείῳ ὄντι εἰμί τοῦ ὁ προβλήματος πρόβλημα οὐδὲν ὄντι εἰμί πρὸς πρός τὸν ὁ λόγον λόγος . . Πρὸς δὲ δέ τοὺς ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιοῦντας ποιέω . . Πρὸς πρός τοὺς ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιοῦντας ποιέω παραλογισμούς παραλογισμός φησι φημί δεῖν δέω δέω2 δεῖ εὐθὺς εὐθύς ἐν ἐν ἀρχῇ ἀρχή διορίζειν διορίζω καὶ καί ἀπαντᾶν ἀπαντάω λέγοντας λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι πλείω πολύς πλείων τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω , , καὶ καί οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἢ τίη διδόναι δίδωμι ἢ ἤ ἀπαρνεῖσθαι ἀπαρνέομαι ἀλλ’ ἀλλά αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος δῆλον δῆλος ποιεῖν ποιέω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ πολλὰ πολύς ἐρωτήματα ἐρώτημα ὡς ὡς ἓν προτείνουσιν προτείνω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί τεχνικόν τεχνικός · · ἐρώτησις ἐρώτησις γὰρ γάρ ἐκείνη ἐκεῖνος ἐστὶν εἰμί ἀρίστη ἄριστος , , ἥτις ὅστις μία οὖσα εἰμί καὶ καί μιᾶς ἀποκρίσεως ἀπόκρισις ἐστιν εἰμί αἴτησις αἴτησις . . νῦν νῦν δὲ δέ δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἐπάγει ἐπάγω τοῦτο οὗτος λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πολλάκις πολλάκις δὲ δέ μὴ μή ἁπλῆς ἁπλόος οὔσης εἰμί τῆς ὁ ἐρωτήσεως ἐρώτησις δόντα τινὰ ἁπλῆν ἁπλόος τὴν ὁ ἀπόκρισιν ἀπόκρισις οὐδὲν συμβαίνει συμβαίνω αὐτὸν αὐτός ἁμαρτάνειν ἁμαρτάνω · · ὥσπερ ὥσπερ γάρ γάρ , , φησίν φημί , , ἑπὶ ὁμωνύμων ὁτὲ ὅτε μὲν μέν ἀμφοῖν ἄμφω ὁτὲ ὅτε δὲ δέ οὐδετέρῳ οὐδέτερος ὑπάρχει . . τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ Αἰάντων ὁμωνύμων ὁμώνυμος ὄντων εἰμί ἀμφοῖν ἄμφω μὲν μέν ὑπάρχει ὑπάρχω τὸ ὁ εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος ἀπελθεῖν ἀπέρχομαι , , οὐδετέρῳ οὐδέτερος δὲ δέ τὸ ὁ τῷ τῷ Θερσίτῃ μονομαχῆσαι μονομαχέω · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος καίτοι ὁμωνύμων ὁμώνυμος ὄντων εἰμί δοτέον δίδωμι δοτέος ἢ τίη τὸ ὁ ὅς ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ οὔ οὐ . . οἷον οἷος πότερον πότερος ὁ ὁ Αἴας Αἴας εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος ἐστράτευσε στρατεύω ; ; ναί ναί · · ἁρμόζει ἁρμόζω γὰρ γάρ καὶ καί τοῖς ὁ δυσί · · πότερον πότερος Θερσίτῃ ἐμονομάχησεν μονομαχέω ; ; οὕ οὗ · · οὐδεὶς γὰρ γάρ τούτων οὗτος τῷ τῷ Θερσίτῃ συνημιλλήθη . . ἀλλὰ ἀλλά πῶς πῶς πως οὐ οὐ μαχόμενα ταῦτα οὗτος τοῖς ὁ πρότερον πρότερος εἰρημένοις λέγω , , ὅτε ὅτε ἔλεγεν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι κἄν ἀληθὴς ἀληθής ἡ ὁ ἐρώτησις ἐρώτησις ᾖ εἰμί , , ὑπάρχῃ ὑπάρχω δὲ δέ τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς λεγομένων λέγω , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος τὸ ὁ ὅς ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὔ οὐ ; ; ἢ τίη οὐ οὐ μαχόμενα ταῦτα οὗτος ἐκείνοις ἐκεῖνος · · ἔστι εἰμί γὰρ γάρ ὃ ὅς νῦν νῦν λέγει λέγω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι κἄν δῶ δῶμα κἀν ἐν εἰς μὴ μή δῶ δῶμα ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς λεγομένων λέγω ἐρωτημάτων ἐρώτημα , , οὐδὲν οὐδείς συμβαίνει συμβαίνω ἐλέγχεσθαι ἐλέγχω . . ἐπειδὴ ἐπεί γὰρ γάρ τὸ ὁ εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος ἀπελθεῖν ἀπέρχομαι ἐπ’ ἐπί ἀμφοῖν ἄμφω τοῖν ὁ Αἰάντοιν ἀληθεύεται ἀληθεύω , , εἴ εἰ τις τις ἡμᾶς ἔροιτο ἐρέω πότερον πότερος ὁ ὁ Αἴας Αἴας εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος ἐστράτευσεν στρατεύω , , εἰ εἰ φήσομεν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ναί ναί , , οὐδὲν οὐδείς ἄν ἄν ἐλεγχθείημεν’ ὁμοίως ὅμοιος πότερον πότερον Θερσίτῃ ἐμονομάχησεν μονομαχέω , , εἴπερ εἴπερ εἴπωμεν λέγω εἶπον οὐ οὐ δῆτα δῆτα , , οὐδὲν ἂν ἀνά δεινὸν δεινός πεισόμεθα πάσχω πείθω . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦτό οὗτος ἐστιν εἰμί ὃ ὅς λέγει λέγω , , δῆλον δῆλος πεποίηκε ποιέω διὰ διά τῶν ὁ ἐφεξῆς ἐφεξῆς εἰπὼν λέγω ὅταν ὅταν μὲν μέν οὖν οὖν τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων τῷ τῷ ἑνὶ ἢ τίη τὸ ὁ ἓν τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς ὑπάρχῃ ὑπάρχω . . ἓν μὲν μέν τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς τὸ ὁ εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος ἀπελθεῖν ἀπέρχομαι ὑπάρχει ὑπάρχω τῷ ὁ Αἴαντι Αἴας , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ τοῖς ὁ Αἴασι · · πλείω πολύς πλείων δὲ δέ τῷ τῷ ἑνί , , ὡς ὡς τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος τὸ ὁ λευκὸν λευκός καὶ καί τὸ ὁ ὅς μουσικόν μουσικός . . εἰ εἰ οὖν οὖν τις τις ἔροιτο ἐρέω πότερον πότερος ὁ ὁ Κορίσκος Κορίσκος μουσικὸς μουσικός καὶ καί λευκός λευκός ἐστιν εἰμί , , ὁ ὁ εἰπὼν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ναὶ οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός ἀν ἀνά ’ ’ ἐλεγχθείη ἐλέγχω καίτοι ἡμαρτημένως ἁμαρτάνω ἡμαρτημένως τὸ ὁ ὅς ναὶ δούς δίδωμι · · οὐ οὐ γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πολλαχῶς πολλαχῶς ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς φάσκειν φάσκω ἢ ἤ ἀποφάσκειν . . Ὅταν δὲ δέ ᾖ εἰμί τῷ τῷ μὲν μέν τῷ ὁ δὲ δέ μή μή . . Ὅταν μέν μέν , , φησί φημί , , τὸ ὁ λευκὸν λευκός καὶ καί τὸ ὁ μουσικὸν μουσικός ὑπάρχῃ ὑπάρχω τῷ τῷ Κορίσκῳ Κορίσκος ἢ ἤ τὸ ὁ πλεῦσαι πλέω εἰς εἰς Ἴλιον Ἴλιος τοῖς ὁ πολλοῖς πολύς , , τότε τότε τοτέ ἢ τίη καταφήσας ἢ τίη ἀποφήσας τις τις οὐδαμῶς οὐδαμῶς οὐδαμός ἄν ἄν ἐλεγχθείη . . ὅταν ὅταν δέ δέ , , φησί φημί , , τῷ τῷ μὲν μέν ἡ ὁ τῷ τῷ δὲ δέ μή μή , , ὡς ὡς τῷ τῷ Αἴαντι Αἴας τὸ ὁ μονομαχῆσαι μονομαχέω Ἕκτορι Ἕκτωρ , , ἢ ἤ πολλὰ πολύς κατὰ κατά πλειόνων πολύς πλείων , , ὡς ὡς τὸ ὁ ἀλλοιοῦσθαι ἀλλοιόω κατὰ κατά κυνός κύων ( ( πολλὰ πολύς γὰρ γάρ καὶ καί τὸ ὁ ἀλλοιοῦσθαι ἀλλοιόω δηλοῖ δηλόω καθάπερ καθά καὶ καί τὸ ὁ ὁ ὁ κύων κύων ) ) , , ἐν ἐν τούτοις οὗτος εὐλαβεῖσθαι εὐλαβέομαι χρὴ χρή τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ οὔ οὐ . . αὐτὸς αὐτός δὲ δέ πλείω πολύς πλείων κατὰ κατά πλειόνων νῦν νῦν οὐ οὐ τοῦτο οὗτος λέγει λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὃ ὅς λέγει λέγω ἔσται δῆλον δῆλος ὧδε ὧδε · · τῇ ὁ ὅς τῇ μὲν μέν ἀνδρείᾳ ἀνδρεία ὑπάρχει ὑπάρχω τὸ ὁ ἀγαθόν ἀγαθός , , τῇ ὁ δὲ δέ δειλίᾳ δειλία τὸ ὁ κακόν κακός , , πλείω πολύς πλείων κατὰ κατά πλειόνων , , τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακὸν κακός κατὰ κατά ἀνδρείας ἀνδρεία καὶ καί δειλίας δειλία . . ἐνταῦθα ἐνταῦθα δὴ δή εἴ εἰ τις τις ἔροιτο ἔρομαι ‘ ‘ ἆρά γε γε | | ἡ ὁ δειλία δειλία καὶ καί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία ἀγαθόν ἐστιν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ ; ; ’ , , οὐ οὐ δοτέον δίδωμι δοτέος ἢ τίη τὸ ὁ ὅς ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὔ οὐ · · ψεῦδος ψεῦδος γὰρ γάρ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀποφῆσαι ἀπόφημι καὶ καί τὸ ὁ ὅς καταφῆσαι κατάφημι · · ἐφ’ ἐπί ὧν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἀληθὲς ἀληθής ὁμοῦ ὁμοῦ τὸ ὁ λέγειν λέγω καὶ καί ἀγαθὰ ἀγαθός καὶ καί κακὰ κακός καὶ καί οὔτε οὔτε ἀγαθὰ ἀγαθός οὔτε οὔτε κακά κακός , , πῶς πῶς πως οἷόν τε τε ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος χωρὶς χωρίς λέγειν λέγω τὸ ὁ ἢ τίη ἀγαθὰ ἀγαθός ἢ ἤ κακά κακός ; ; εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἦν εἰμί , , φησί φημί , , τὸ ὁ ὅς ἀγαθὸν ἀγαθός κακὸν κακός ἢ τίη τὸ ὁ ὅς κακὸν κακός ἀγαθόν , , τουτέστιν εἰ εἰ μὲν μέν ἦν εἰμί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία δειλία ἢ ἤ ἡ ὁ δειλία ἀνδρεία ἀνδρεία , , ἔδει δέω δέω2 δεῖ ἐρωτωμένους , , πότερον πότερος ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία καὶ καί ἡ ὁ δειλία δειλία ἀγαθόν ἐστιν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ , , διδόναι δίδωμι ἀπλῶς ἢ ἤ ἀπαρνεῖσθαι ἀπαρνέομαι · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ ἕτερα ἕτερος , , ἀδύνατον ἀδύνατος . . ταῦτα οὗτος εἰπὼν λέγω ὑπογράφει ὑπογράφω καὶ καί τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἄτοπον τοῖς ὁ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος λέγουσι λέγω τὸ ὁ ὅς ναὶ ἡ ὁ τὸ ὁ οὔ οὐ , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ καὶ καί αὐτὸν αὐτός τὸν ὁ παραλογισμὸν παραλογισμός ὃν ὅς ὅς2 συνῆγον συνάγω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής κατὰ κατά τῶν ὁ ἀπερισκέπτως ἀπερίσκεπτος σκέπτως τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ μὴ μή λεγόντων λέγω . . ὑπογράφει ὑπογράφω δὲ δέ ταῦτα οὗτος διὰ διά τοῦ ὁ ὥστε ὥστε ταὐτὸν αὐτός ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακὸν κακός καὶ καί οὔτε οὔτε ἀγαθὸν ἀγαθός οὔτε οὔτε κακόν κακός , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω · · εἴ εἰ τις τις ἐρωτηθείς ἐρωτάω , , πότερον πότερος ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία καὶ καί ἡ ὁ δειλία δειλία ἀγαθὸν ἀγαθός ἢ τίη κακόν κακός , , φήσει φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀγαθόν ἀγαθός , , ἔσται εἰμί ἡ ὁ δεία ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακόν κακός , , κακὸν κακός μέν μέν , , ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί κακὸν κακός ἔστιν εἰμί , , ἀγαθὸν ἀγαθός δέ δέ , , καθὸ δέδωκεν δίδωμι αὐτὴν αὐτός ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί · · εἰ εἰ δ’ ἀποφήσει , , φήσει φημί , , πάλιν πάλιν ἔσται εἰμί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακόν κακός · · καθὸ καθό μὲν μέν εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὴν αὐτός μὴ μή εἶναι εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός , , ἔσται εἰμί κακόν κακός , , ᾗ ὅς ᾗ δὲ δέ πάλιν πάλιν ἀγαθόν ἀγαθός ἐστιν εἰμί , , ἔσται εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός · · ὥστε ὥστε ἔσται εἰμί τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί ἕν , , οἷον οἷος ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία , , ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακὸν κακός καὶ καί οὔτε οὔτε ἀγαθὸν ἀγαθός οὔτε οὔτε κακόν κακός . . ἀλλ’ ἀλλά εἰ εἰ τοῦτο οὗτος , , ἐπειδὴ ἐπεί ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ ὄντων εἰμί αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ταὐτὸν αὐτός μέν μέν ἐστιν εἰμί ἄλλου ἄλλος δὲ δέ ἕτερον ἕτερος ( ( ὁ ὁ γὰρ γάρ Σωκράτης Σωκράτης αὐτὸς αὐτός μὲν μέν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ὁ ὁ αὐτός αὐτός ἐστι εἰμί , , Πλάτωνος Πλάτων δὲ δέ ἕτερος ἕτερος ) ) , , ἐπεὶ ἐπεί οὖν οὖν ἕκαστον ἕκαστος αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί , , κεῖται κεῖμαι δὲ δέ τὴν ὁ ἀνδρείαν ἀνδρεία ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί καὶ καί κακόν κακός ; ; τὸ ὁ δὲ δέ ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακὸν κακός ἕτερα ἕτερος , , καὶ καί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία ἔσται εἰμί αὐτὴ αὐτός ἑαυτῆς ἑαυτοῦ ἑτέρα ἕτερος καὶ καί ἡ ὁ αὐτή αὐτός · · ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ δειλία δειλία · · ὥστε ὥστε ἔσονται εἰμί τὰ ὁ αὐτά αὐτός , , οἷον οἷος ἡ ὁ δειλία δειλία καὶ καί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία , , τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ἑαυτοῖς ἑαυτοῦ καὶ καί ἕτερα ἕτερος . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ λέξις λέξις ἡ ὁ ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐκ οὐ ἄλλοις ἄλλος τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ἀλλ’ ἀλλά αὑτοῖς ἑαυτοῦ ἐλλιπέστερον ἐλλιπής ἀπήγγελται · · εἴη εἰμί δὲ δέ ἂν ἄν τὸ ὁ πλῆρες πλήρης ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οὐκ οὐ ἄλλοις μέν μέν εἰσι εἰμί τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός καὶ καί ἕτερα ἕτερος , , ἀλλὰ ἀλλά ἑαυτοῖς εἰσι εἰμί τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός καὶ καί ἕτερα ἕτερος ἑαυτῶν ἑαυτοῦ , , συμβαίνει συμβαίνω τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός καὶ καί ἕτερα ἕτερος εἶναι εἰμί ἑαυτῶν ἑαυτοῦ καὶ καί τὰ ὁ αὐτὰ αὐτός ἑαυτοῖς ἑαυτοῦ . . ἔτι ἔτι , , φησίν φημί , , ἐπειδὴ ἐπεί συμβαίνει συμβαίνω ἐκ ἐκ τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος ἀποκρίσεως ἀπόκρισις τὴν ὁ ἀνδρείαν ἀνδρεία , , ἥ ὁ ὅς ἐστιν εἰμί ἀγαθόν ἀγαθός , , γίνεσθαι γίγνομαι κακὸν κακός καὶ καί τὴν ὁ δειλίαν δειλία , , τὸ ὁ κακόν κακός , , γίνεσθαι γίγνομαι πάλιν πάλιν ἀγαθόν ἀγαθός , , δύο γε γένοιντ’ ἅν ὅς . . ὥστε ὥστε ἔσται εἰμί ἡ ὁ δειλία δειλία δύο γε , , ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί κακόν κακός , , καὶ καί ἕτερον ἕτερος ἑαυτῆς ἑαυτοῦ · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ἀγαθὸν ἀγαθός καὶ καί ἕτερον ἕτερος τοῦ ὁ κακοῦ κακός . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἡ ὁ ἀνδρεία ἀνδρεία . . Δυοῖν τε τε καὶ καί ἀνίσοιν ἑκάτερον ἑκάτερος αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἴσον ἴσος . . Καὶ καί διὰ διά τούτου οὗτος τὸ ὁ συμβαῖνον συμβαίνω ἄτοπον ἄτοπος λέγει λέγω τοῖς ὁ ἀπλῶς ἢ τίη τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὒ οὐ λέγουσιν λέγω , , ὅταν ὅταν ἢ τίη ἓν κατὰ κατά πολλῶν πολύς ἢ ἤ πολλὰ πολύς καθ’ κατά ἑνὸς λέγηται λέγω . . ἡ ὁ ὅς δὲ δέ παραγωγὴ παραγωγή τοιαύτη τοιοῦτος . . εἰ εἰ δύο γε εἴη εἰμί τινὰ ἄνισα , , δίπηχυ δίπηχυς φέρε φέρω εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί τρίπηχυ τρίπηχυς , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἴσον ἴσος ἐστί εἰμί ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ δίπηχυ αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἴσον ἴσος · · ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ τρίπηχυ τρίπηχυς αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἴσον ἴσος ) ) , , δῆλον δῆλος . . εἰ εἰ οὖν οὖν τις τις ἡμᾶς ἔροιτο ἔρομαι , , πότερον πότερος τὸ ὁ δίπηχυ δίπηχυς καὶ καί τὸ ὁ τρίπηχυ τρίπηχυς ἴσα ἴσος ἐστὶν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ , , φήσομεν φημί δὲ δέ ἢ τίη ναὶ ἢ ἤ οὔ οὐ , , συμβήσεται συμβαίνω ἴσα ἴσος καὶ καί ἄνισα ἄνισος εἶναι εἰμί αὐτὰ αὐτός ἑαυτοῖς ἑαυτοῦ · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἴσον ἴσος τὸ ὁ δίπηχυ τῷ τῷ τριπήχει , , ἔσται εἰμί τὸ ὁ δίπηχυ δίπηχυς τρίπηχυ τρίπηχυς , , ὥστε ὥστε καὶ καί ἄνισον αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ καὶ καί μεῖζον μέγας καὶ καί ἔλαττον ἐλάσσων , , εἴπερ εἴπερ τὸ ὁ τρίπηχυ τρίπηχυς μεῖζον μέγας τοῦ ὁ διπήχεος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λύσις λύσις τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα παρὰ παρά τὸ ὁ τὰ ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτήματα ἐρώτημα ἓν ποιεῖν ποιέω . . λέγει λέγω δὲ δέ ἐμπίπτειν ἐμπίπτω τούτους οὗτος καὶ καί εἰς εἰς ἄλλας ἄλλος λύσεις λύσις , , οἷον οἷος εἰς εἰς τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , πότερον πότερος ἄμφω ἄμφω ταῦτα οὗτος ἢ τίη πάντα πᾶς ταῦτα οὗτος ἴσα ἴσος ἐστὶν εἰμί ἢ ἤ ἄνισα , , καὶ καί ἀμφίβολόν ἀμφίβολος ἐστι εἰμί . . δύναται δύναμαι γάρ γάρ τις τις ἀκούειν ἀκούω τοῦ ὁ ἐρωτήματος ἐρώτημα ἢ ἤ ὡς ὡς ὡς λέγοντος λέγω ‘ ‘ ἆρά γε γε ἴσα ἴσος ἀλλήλοις ἀλλήλων ἐστίν εἰμί ; ; ’ ἢ τίη ὡς ὡς ὡς ‘ ‘ ἴσα ἴσος αὐτὰ αὐτός ἑαυτοῖς ἑαυτοῦ ; ; ’ · · ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί ‘ ‘ ἆρά γε γε ἄνισα ἑαυτοῖς ἑαυτοῦ εἰσιν εἰμί ; ; ’ ’ ἢ τίη ‘ ‘ ἄνισα πρὸς πρός ἄλληλα ἀλλήλων ; ; ‘ . . οὔκουν οὐκοῦν οὔκουν , , φησίν φημί , , ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀμφιβόλων ἢ τίη ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ πλείω πολύς πλείων ἐρωτώντων ἐρωτάω ταὐτόν αὐτός , , τουτέστι τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός πρᾶγμα πρᾶγμα φάσκει φάσκω καὶ καί ἀποφάσκει , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός ὄνομα ὄνομα κατ’ κατά ἄλλου ἄλλος καὶ καί ἀπ’ ἀπό ἄλλου ἄλλος τῶν ὁ ὑπὸ ὑπό τὸ ὁ ὄνομα ὄνομα . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ οὐκ οὐ ἔλεγχος ἔλεγχος · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἔλεγχος ἔλεγχος γίνεται γίγνομαι , , ὅταν ὅταν συμβαίνῃ συμβαίνω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός | πρᾶγμα πρᾶγμα κατὰ κατά τοῦ ὁ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί ἑνὸς f f . . 57v πράγματος πρᾶγμα ἅμα ἅμα λέγεσθαι λέγω καὶ καί μὴ μή λέγεσθαι λέγω ἐκ ἐκ τῆς ὁ τοῦ ὁ ἀποκρινομένου θέσεως θέσις . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀλλὰ ἀλλά φανερὸν φανερός ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή μιᾶς ἐρωτήσεως ἐρώτησις καὶ καί τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ μὴ μή συμβήσεται συμβαίνω τὸ ὁ ἀδύνατον ἀδύνατος , , ἤγουν ὁ ὁ ἔλεγχος ἔλεγχος , , ἂν ἐάν μὴ μή ποιήσῃ ποιέω τις τις τὰ ὁ πολλὰ πολύς μίαν ἐρώτησιν ἐρώτησις ἀλλ’ ἀλλά ἓν καθ’ κατά ἑνὸς εἴπῃ λέγω εἶπον , , ἤγουν <ἓν> κατηγορούμενον κατηγορέω καθ’ κατά ἑνὸς ὑποκειμένου · · εἰ εἰ γὰρ γάρ ἓν καθ’ κατά ἑνὸς εἴπῃ λέγω εἶπον , , οὐ οὐ μὴ μή δυνήσεται δύναμαι ἐλέγξαι ἐλέγχω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὁ ὁ σοφιστής σοφιστής . . ἢ τίη καὶ καί οὕτως οὕτως · · φανερόν φανερός , , φησίν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή μιᾶς ἐρωτήσεως ἐρώτησις γινομένης κατὰ κατά τῶν ὁ πολλῶν πολύς ἀλλ’ ἀλλά ἑνὸς πράγματος πρᾶγμα καθ’ κατά ἑνὸς ἐρωτηθέντος , , οὐ οὐ γίνεται γίγνομαι ἔλεγχος ἔλεγχος · · ὅταν ὅταν γάρ γάρ τις τις τὰ ὁ πολλὰ πολύς ὡς ὡς ἓν ἐρωτηθῇ ἐρωτάω , , ἢ τίη τὸ ὁ ναὶ ἢ τίη τὸ ὁ ὅς οὒ δοὺς δίδωμι οὐκ οὐ ἂν ἄν ἐλεγχθείη ἀληθῶς ἀληθής ἀλλὰ ἀλλά μόνον μόνος φαινομένως · · ὅταν ὅταν δὲ δέ ἓν καθ’ κατά ἑνὸς φήσῃ φημί , , εἰ εἰ μὲν μέν φήσει φημί , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί ἔλεγχος ἔλεγχος , , εἰ εἰ δὲ δέ ψευδῶς ψευδής , , ἔλεγχος ἔλεγχος , , καὶ καί ἔλεγχος ἔλεγχος οὐ οὐ φαινό - - μενος ἀλλ ' ' ἀληθής ἀληθής . . Περὶ δὲ δέ τῶν ὁ ἀπαγόντων εἰς εἰς τὸ ὁ αὐτό αὐτός . . Πληρώσας τὰς ὁ λύσεις λύσις τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα , , νῦν νῦν λύει λύω καὶ καί τοὺς ὁ εἰς εἰς τὸ ὁ λέγειν λέγω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πολλάκις πολλάκις ἀπάγοντας ἀπάγω παραλογισμούς παραλογισμός . . καὶ καί φησὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι περὶ περί τῶν ὁ ἀπαγόντων σοφισμάτων σόφισμα εἰς εἰς τὸ ὁ λέγειν λέγω πολλάκις πολλάκις τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός δεῖ δέω δέω2 δεῖ μὴ μή διδόναι δίδωμι τὰς ὁ κατηγορίας κατηγορία , , ἤγουν τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα τῶν ὁ ὅς πρός πρός τι τις λεγομένων λέγω αὐτὰ αὐτός καθ’ κατά ἑαυτὰ καὶ καί χωρὶς χωρίς λεγόμενα λέγω σημαίνειν σημαίνω τι τις , , ἤγουν σύνθετον σύνθετος · · οἷον οἷος εἰ εἰ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων λέγεται λέγω αὐτὸ αὐτός καθ’ κατά αὑτό , , οὐκ οὐ ἔστι εἰμί σύνθετον σύνθετος οὐδὲ οὐδέ σημαίνει σημαίνω τι τις καὶ καί ἕτερον ἕτερος , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς ἡμίσεος , , διότι διότι ἐμφαίνεται ἐμφαίνω ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός . . περὶ περί τούτου οὗτος οὖν οὖν διδάσκει διδάσκω ἡμᾶς ἐγώ καὶ καί παραινεῖ παραινέω , , εἰ εἰ ἐρωτώμεθα ἐρωτάω πότερον πότερος τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ λεγόμενον λέγω καὶ καί μετὰ μετά τοῦ ὁ ἡμίσεος ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός σημαίνει σημαίνω ἢ ἤ οὔ οὐ , , μὴ μή διδόναι δίδωμι ἀλλὰ ἀλλά φάσκειν φάσκω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄλλο ἄλλος μέν μέν ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς εἰπεῖν λέγω εἶπον διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων καὶ καί ἄλλο ἄλλος τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος · · εἰ γὰρ γάρ καὶ καί ἐμφαίνεται ἐμφαίνω καὶ καί συνεπινοεῖται ἐν ἐν τῶ εἰπεῖν λέγω εἶπον διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων τὸ ὁ ἡμίσεος , , ἀλλ’ ἀλλά οὖν οὖν ἄλλο ἄλλος ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ εἰπεῖν λέγω εἶπον καὶ καί τὸ ὁ ἡμίσεος καὶ καί ἄλλο ἄλλος τὸ ὁ ὅς μὴ μή εἰπεῖν λέγω εἶπον . . καὶ καί συνίστησι συνίστημι συνιστάω τοῦτο οὗτος διὰ διά τῆς ὁ ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή λέγων λέγω καὶ καί γὰρ γάρ τὰ ὁ δέκα δέκα ἐν ἐν τοῖς ὁ ἑνὸς δέουσι δέω δέω2 δεῖ δέκα , , τουτέστι ‘ ‘ καὶ καί γὰρ γάρ τὰ ὁ δέκα δέκα ἐμφαίνεται ἐμφαίνω ἐν ἐν τοῖς ὁ παρὰ παρά μονάδα μονάς δέκα δέκα ’ ’ · · παρὰ παρά μονάδα μονάς δὲ δέ δέκα δέκα ἐστὶ εἰμί τὰ ὁ ἐννέα ἐννέα · · τοῖς ὁ γὰρ γάρ ἐννέα ἐννέα προστεθείη μονάς , , δέκα δέκα ἐστί εἰμί . . τὰ ὁ ὅς γοῦν γοῦν ἐννέα ἐννέα λέγοντες λέγω οὐ οὐ δέκα δέκα , , ἐν ἐν ὅσῳ ὅσος ταῦτα οὗτος οὐ οὐ δέκα δέκα φαμέν φημί , , συνεμφαίνομεν ἐν ἐν τούτοις οὗτος καὶ καί δέκα · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἐν ἐν τοῖς ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ φυσικὰ φυσικός δέδεικται δείκνυμι , , αἱ ὁ καταφάσεις ἐμφαίνονται ἐν ἐν ταῖς ὁ οἰκείαις οἰκεῖος ἀποφάσεσιν ἀπόφασις . . ὁ ὁ γὰρ γάρ λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τόδε ὅδε οὐκ οὐ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τοῦτο οὗτος αὐτό αὐτός φησιν φημί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦτο οὗτος ἄνθρωπος ἄνθρωπος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , ὥστε ὥστε ἐν ἐν τῷ τῷ μὴ μή ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος συνθεωρεῖται καὶ καί συννοεῖται ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ἐν ἐν τῷ τῷ λέγειν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ποιεῖ ποιέω ἐμφαίνεται ἐμφαίνω τὸ ὁ ὅς ποιεῖν ποιέω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ποιεῖν ποιέω αὐτὸ αὐτός τοῦτο οὗτος τοῦ ὁ ποιεῖν ποιέω ἐστι εἰμί στέρησις στέρησις . . εἰ εἰ δὴ δή ταῦθ’ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ λέγων λέγω οὐ οὐ λευκὸν λευκός οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη λευκὸν λευκός λέγει λέγω , , κἂν ἐάν ἐν ἐν τῷ ὁ μὴ μή λευκῷ λευκός ἐμφαίνηται ἐμφαίνω τὸ ὁ λευκόν λευκός , , ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω οὐ οὐ δέκα δέκα οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί δέκα δέκα λέγει λέγω καίτοι τῶν ὁ δέκα ἐμφαινομένων ἐν ἐν τοῖς ὁ οὐ οὐ δέκα , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων λέγει λέγω , , κἂν ἐάν ἐν ἐν τῷ ὁ μὴ μή διπλασίῳ διπλάσιος ἐμφαίνηται τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων . . εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτο οὗτος , , καὶ καί ἀντιστρέψαντας ῥητέον λέγω ῥητέος · · ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ λέγων λέγω λευκὸν λευκός οὐ οὐ λέγει λέγω καὶ καί μὴ μή λευκὸν λευκός καὶ καί ὁ ὁ δέκα οὐχὶ οὐ καὶ καί μὴ μή δέκα , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὁ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων λέγων λέγω οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη καὶ καί οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων λέγει λέγω , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶν εἰμί ἥμισυ ἥμισυς · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἥμισυ ἥμισυς οὐ οὐ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων , , φησίν φημί , , οὐδὲ οὐδέ σημαίνει σημαίνω οὐδὲν ἴσως ἴσος ἴσως , , τουτέστιν ἴσως ἴσος ἴσως οὐδὲ οὐδέ σημαίνει σημαίνω τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἴσως ἴσος ἴσως πρόσκειται πρόσκειμαι , , ὅτι ὅτι2 ὅτι δυνάμει δύναμις , , ἐνεργείᾳ ἐνέργεια δὲ δέ οὔ οὐ . . εἰ εἰ δέ δέ γε γε καὶ καί σημαίνει σημαίνω , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ ταὐτὸ αὐτός διῃρημένως καὶ καί συνηνωμένως · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ διῃρημένως ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ καθ’ κατά αὑτό , , τὸ ὁ δὲ δέ συνημμένως τῷ τῷ μετὰ μετά τοῦ ὁ ἡμίσεος . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐδὲ οὐδέ ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἐν ἐν τῷ ὁ εἴδει εἶδος ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ οὐδὲ οὐδέ σημαίνεται σημαίνω ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη διὰ διά τοῦ ὁ ειοους καίτοι ἐν ἐν τοῖς ὁ εἴδεσιν εἶδος οὖσα εἰμί . . οἶον οἶος εἰ εἰ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἰατρικὴ ἰατρικός ειοος τῆς ὁ ἐπιστήμης ἐπιστήμη ( ( τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ οἷον οἷος εἰ εἰ ἔστιν εἰμί ἡ ὁ ἰατρικὴ ἰατρικός ἐπιστήμη ἐπιστήμη , , ὅ ὅς περ περ πέρ τὸ ὁ κοινόν κοινός ) ) , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι | | ἔνεστιν ἔνειμι εἰμί ἐν ἐν τῇ ὁ ἰατρικῇ ἰατρικός · · πλὴν εἰ εἰ καὶ καί ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός ἐστιν εἰμί , , οὐ οὐ σημαίνεται σημαίνω δι’ διά αὐτῆς αὐτός · · ὁ ὁ γὰρ γάρ εἰπὼν λέγω ἰατρικὴν ἰατρικός οὐ οὐ λέγει λέγω ἐπιστήμην ἐπιστήμη . . καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τούτου οὗτος ταχέως ταχύς ταχέως ἐπήγαγε ἐπάγω διὰ διά τοῦ ὁ ἐκεῖνο ἐκεῖνος δὲ δέ ἦν εἰμί ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη ἐπιστητοῦ , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη λέγεται λέγω ἐπιστητοῦ , , ἡ ὁ δὲ δέ ἰατρικὴ ἰατρικός οὐ οὐ λέγεταί λέγω τινος · · οὕτε γὰρ γάρ ἡ ὁ γραμματική γραμματικός τινος λέγεται λέγω γραμματικὴ γραμματικός οὔτε οὔτε ἄλλη ἄλλος τῶν ὁ κατὰ κατά μέρος μέρος οὐδεμία οὐδείς , , ὡς ὡς ἐν ἐν ταῖς ὁ Κατηγορίαις μεμαθήκαμεν μανθάνω . . εἰ εἰ οὖν οὖν ὁ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη εἰπὼν λέγω τινὸς εἶπεν λέγω εἶπον ἐπιστήμην ἐπιστήμη , , ὁ ὁ δὲ δέ ἰατρικὴν ἰατρικός εἰπὼν λέγω οὐ οὐ τινὸς λέγει λέγω , , δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ συσσημαίνεται τῷ τῷ εἴδει εἶδος τὸ ὁ γένος γένος . . ἢ τίη μᾶλλον μᾶλλον τὸ ὁ οὐδὲ οὐδέ ἡ ὁ ἑπιστήμη ἐν ἐν τῷ ὁ εἴδει εἶδος ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ οὐδὲ οὐδέ ἐν ἐν τῇ ὁ ἐπιστήμῃ ἐπιστήμη ἐμφαίνεται ἐμφαίνω τὸ ὁ εἶδος᾿ · · καὶ καί σύνηθες αὐτῷ αὐτός χρᾶσθαι χράω2 χράομαι χραύω χράω ἑρμηνείαις . . ὥσπερ ὥσπερ οὖν οὖν ὁ ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη εἰπὼν λέγω οὐ οὐ λέγει λέγω ἰατρικὴν ἰατρικός καίτοι οὖσαν εἰμί ὑπὸ ὑπό τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὁ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων εἰπὼν λέγω οὐ οὐ λέγει λέγω ῆμισυ . . Ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 δηλοῦνται δηλόω δηλέομαι κατηγορουμένοις κατηγορέω τοῦτο οὗτος λεκτέον λέγω λεκτέος . . Πρὸς πρός τὴν ὁ ἀποδοθεῖσαν ἀποδίδωμι ἐξήγησιν ἐξήγησις τοῦ ὁ οὐδὲ οὐδέ ἡ ὁ ἐπίστη μὴ μή ἐν ἐν τῷ ὁ εἴδει εἶδος ἐστίν εἰμί ” ” ὑπηγάγετο ὑπάγω τὸ ὁ εὐθὺς εὐθύς ἐπαχθὲν τὸ ὁ ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ δι’ διά ὧν δηλοῦνται δηλόω δηλέομαι κατηγορουμένοις κατηγορέω καὶ καί τὰ ὁ ὅς ἑξῆς ἑξῆς , , λέγων λέγω κατηγορούμενα κατηγορέω τὰ ὁ κοινότερα καὶ καί περιληπτικώτερα τῶν ὁ ὑπ’ ὑπό αὐτά αὐτός . . ἐστι εἰμί δὲ δέ ἡ ὁ λέξις λέξις ἐλλιπής ἐλλιπής · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ πλῆρες πλήρης τοιοῦτον · · ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ κατηγορουμένοις καὶ καί ὑποκειμένοις , , δι’ διά ὧν ὑποκειμένων δηλοῦνται δηλόω δηλέομαι , , ἤτοι ἤτοι ὁρίζονται ὁρίζω ( ( ἡ ὁ γὰρ γάρ σιμότης σιμότης διὰ διά τῆς ὁ ῥινὸς ῥίς ὁρίζεται ὁρίζω , , ὥστε ὥστε τὰ ὁ κατηγορούμενα κατηγορέω διὰ διά τῶν ὁ ὑποκειμένων δηλοῦνται δηλόω δηλέομαι ) ) , , ἐν ἐν δὴ δή τούτοις οὗτος , , φησί φημί , , ῥητέον λέγω ῥητέος ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ τὸ ὁ ὅς αὐτὸ αὐτός δηλοῖ δηλόω χωρὶς χωρίς καὶ καί καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ λεγόμενον λέγω καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος , , τουτέστι ‘ ‘ καὶ καί καὶ καί ὅταν ὅταν μετά μετά τινος τις ὑποκειμένου συνδυασθὲν λόγῳ λόγος λέγηται λέγω καὶ καί μὴ μή ὀνόματι ὄνομα ’ ’ καὶ καί τοῦτο οὗτος λίαν λίαν ἐναργῶς ἐναργής παρέστησε παρίστημι διὰ διά τοῦ ὁ κοίλου · · καὶ καί γὰρ γάρ τὸ ὁ κοῖλον κοῖλος καθ’ κατά αὑτὸ ἑαυτοῦ μὲν μέν λεγόμενον λέγω συγκεχυμένως συγχέω συγκεχυμένως ἀμφοτέρων ἀμφότερος ἐστὶ εἰμί δηλωτικόν δηλωτικός , , τοῦ ὁ τε τε σιμοῦ καὶ καί τοῦ ὁ ῥαιβοῦ · · ὅταν ὅταν δὲ δέ προστεθῇ προστίθημι τινι , , οὐ οὐ τὸ ὁ αὐτό αὐτός · · ὁ ὁ γὰρ γάρ εἰπὼν λέγω σκέλος κοῖλον κοῖλος ὡρισμένως ὁρίζω δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸ ὁ ῥαιβὸν δηλοῖ δηλόω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ὁ ὁ εἰπὼν λέγω κοίλην κοῖλος ῥῖνα ῥίς τὸ ὁ ὅς σιμόν · · τούτου οὗτος γάρ γάρ ἐστι εἰμί δηλωτικὸν τὸ ὁ ὅς οὐδὲν οὐδείς κωλύει κωλύω , , τοῦ ὁ ‘ ‘ ὡρισμένον ὁρίζω τι τι ἀλλὰ ἀλλά μὴ μή συγκεχυμένον συγχέω ’ ’ . . ὡς ὡς ὡς γοῦν γοῦν ἐνταῦθα ἐνταῦθα οὐ οὐ ταὐτόν αὐτός ἐστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον κοῖλον καὶ καί κοίλην κοῖλος ῥῖνα ῥίς , , οὕτως οὕτως οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ λέγειν λέγω διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ταὐτὸν αὐτός ἔσται εἰμί τῷ τῷ λέγειν λέγω διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος . . εἰ εἰ δὴ δή ταῦτα οὗτος τοῦτον οὗτος ἔχει ἔχω τὸν ὁ τρόπον τρόπος τροπός , , οὔθ’ ὁ ὁ λέγων λέγω τὴν ὁ σιμότητα σιμότης κοιλότητα κοιλότης ῥινὸς δὶς δίς λέγει λέγω τὴν ὁ ῥῖνα ῥίς , , οὔθ’ ὁ ὁ λέγων λέγω τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων δὶς δίς λέγει λέγω τὸ ὁ ὅς ἥμισυ ἥμισυς , , ὥσπερ ὥσπερ οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής βούλονται βούλομαι . . λαβόντες λαμβάνω γὰρ γάρ παρὰ παρά τῶν ὁ μὴ μή καλῶς καλός ἀποκρινομένων ἀποκρίνω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος , , φασὶν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ἐπεὶ ἐπεί ὁ ὁ διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων εἰπὼν λέγω ἥμισυ ἥμισυς εἶπε λέγω εἶπον , , προσθεὶς [ [ δὲ δέ ] ] πάλιν πάλιν τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς δὶς δίς εἶπε λέγω εἶπον τὸ ὁ ἥμισυ ἥμισυς , , οἷον οἷος διπλάσιον διπλάσιος διπλασίων ἡμίσεος ἡμίσεος . . πάλιν πάλιν σιμότητα σιμότης εἰπὼν λέγω ῥῖνα ῥίς εἶπεν λέγω εἶπον , , ὥστε ὥστε , , εἰ εἰ λέγοιμεν ὅτι ὅτι2 ὅτι σιμότης ἐστὶ εἰμί κοίλη κοῖλος ῥίς ῥίς , , δὶς δίς λέγομεν λέγω τὸ ὁ ῥίς · · σιμότητα σιμότης γὰρ γάρ εἰπόντες λέγω ῥῖνα ῥίς εἴπομεν λέγω εἶπον , , προσθέντες δὲ δέ καὶ καί τὴν ὁ ῥῖνα ῥίς δὶς τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ , , κοίλη κοῖλος ῥὶς ῥίς ῥίς ῥίς . . λύονται λύω δὲ δέ ταῦτα οὗτος , , καθάπερ καθά εἴπομεν λέγω εἶπον , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ ταὐτὸν αὐτός σημαίνει σημαίνω χωρὶς χωρίς καὶ καί συνημμένως λεγόμενον λέγω . . ἔτι ἔτι σαφέστερον σαφής εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ ὅς ὥστ’ οὐδὲν ἄτοπον , , εἰ εἰ ἡ ὁ ῥὶς ῥίς ἡ ὁ σιμὴ ῥίς ῥίς ἐστιν εἰμί ἔχουσα ἔχω κοιλότητα κοιλότης ῥινός τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδὲν ἄτοπον ἄτοπος , , εἴ εἰ τις τις ἐρωτηθείς ἐρωτάω , , τί τίς τις ἐστι εἰμί ῥὶς σιμή , , εἴπῃ ὅτι ὅτι2 ὅτι ῥίς ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ἔχουσα ἔχω κοιλότητα κοιλότης ῥινός ῥίς · · ὥσπερ ὥσπερ γάρ γάρ , , ὅταν ὅταν ἐρωτηθέντες ἐρωτάω περὶ περί ἀνθρώπου ἄνθρωπος , , τί τίς τις ἐστιν εἰμί ἄνθρωπος ἄνθρωπος , , εἴπωμεν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἄνθρωπός ἄνθρωπος ἐστι εἰμί ζῷον ζῷον λογικόν λογικός , , οὐ οὐ συμπαραλαμβάνομεν τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , οὕτω οὕτως γίνεται γίγνομαι καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτου οὗτος . . καὶ καί μή μή τις τις ὑπολάβοι ὑπολαμβάνω ἄτοπόν ἄτοπος τι τι λέγειν λέγω τὸν ὁ Ἀριστοτέλην Ἀριστοτέλης ἐκ ἐκ τούτου οὗτος τοῦ ὁ ῥητοῦ ῥητός ὁρμηθείς ὁρμάω ὁρμέω ( ( ἔοικε ἔοικα γὰρ γάρ οὗτος οὗτος ἐν ἐν τούτῳ οὗτος τῷ ὁ ῥητῷ παραλαμβάνειν παραλαμβάνω δὶς δίς τὴν ὁ ῥῖνα ῥίς ) ) λέγοντα λέγω ὥστε ὥστε οὐδὲν ἄτοπον , , εἰ εἰ ἡ ὁ ῥὶς ῥίς ἡ ὁ σιμὴ ῥίς ῥίς ἐστιν εἰμί ἔχουσα ἔχω κοιλότητα κοιλότης ῥινός ῥίς · · οὐ οὐ γὰρ γάρ δὶς δίς παραλαμβάνει παραλαμβάνω τὸ ὁ ὅς ῥίς · · ὑποστικτέον γὰρ γάρ εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς ῥίς ἐστιν εἰμί ἔχουσα ἔχω κοιλότητα κοιλότης ῥινός ῥίς · · ὅταν ὅταν γὰρ γάρ ἐρωτώμεθά τι τι , , συμπαραλαμβάνομεν κἀκεῖνο , , οὐχ οὐ ὡς ὡς μέρος μέρος ὂν εἰμί τοῦ ὁ ὁρισμοῦ ὁρισμός ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ἐρωτηθέν ἐρωτάω , , οἷον οἷος ἐρω|τώμενοι , , τί τίς τις ἐστι εἰμί τόδε ὅδε , , λέγομεν λέγω ‘ τόδε ὅδε ἐστὶ εἰμί τόδε ὅδε καὶ καί τόδε ὅδε ’ ’ . . Περὶ δὲ δέ τῶν ὁ σολοικισμῶν σολοικισμός , , παρ’ παρά ὅ ὅς τι τι μὲν μέν φαίνονται φαίνω . . Περὶ περί τ · · ῶν σολοικισμῶν σολοικισμός , , παρὰ παρά τί τίς τις μὲν μέν φαίνονται φαίνω συμβαίνειν συμβαίνω , , εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον πρότερος · · παρὰ παρά γὰρ γάρ τὸ ὁ τόδε ὅδε καὶ καί τοῦτο οὗτος συμβαίνουσι συμβαίνω · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τόδε ὅδε ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ οὐδετέρων οὐδέτερος λεγόμενον λέγω λαμβάνεται λαμβάνω καὶ καί ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα καὶ καί ἐπ’ ἐπί εὐθεῖαν εὐθύς , , εἶτα εἶτα προσφέροντος προσφέρω τοῦ ὁ σοφιστοῦ σοφιστής παρὰ παρά τὸ ὁ τόδε ὅδε αἰτιατικὴν σημαῖνον σημαίνω συμβαίνει συμβαίνω ἀπάγεσθαι ἀπάγω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον εἰς εἰς σολοικισμόν . . ἐπ’ ἐπί αὐτῶν αὐτός δὲ δέ τῶν ὁ συλλογισμῶν συλλογισμός ἐστι εἰμί , , φησί φημί , , φανερὸν φανερός πῶς πῶς πως λυτέον λύω λυτέος , , οἷον οἷος ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε τοῦ ὁ λόγου λόγος · · ἀρ’ ὃ ὅς λέγεις λέγω ἀληθῶς ἀληθής , , καὶ καί ἔστι εἰμί τοῦ ὁ ὅς τὸ ὁ ; ; ἐνταῦθα ἐνταῦθα μὲν μέν ὡς ὡς ὡς ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα ἐρωτηθὲν ἐρωτάω τὸ ὁ τοῦτο οὗτος καὶ καί οὕτως οὕτως παρὰ παρά τοῦ ὁ ἀποκρινομένου συγχωρηθὲν συγχωρέω συμπεραίνει ἐπὶ ἐπί αἰτιατικῆς , , λέγων λέγω φῄς φημί δ’ δ’ εἶναί εἰμί τι τι λίθον λίθος · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα τι τι λίθον λίθος . . ἢ τίη τὸ ὁ λέγειν λέγω λίθον λίθος οὐκ οὐ ἔστι εἰμί λέγειν λέγω εὐθεῖαν εὐθύς , , ὅπερ ὅς ὅσπερ εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὸς αὐτός ὅ , , ἀλλ’ ἀλλά αἰτιατικήν , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐδήλωσεν δηλόω αὐτὸς αὐτός διὰ διά τοῦ ὁ ὅς ὅν ὅς ὅς2 . . Εἰ εἰ οὖν οὖν ἔροιτό ἔρομαι τις τις , , ἆρ’ ὃν ὅς ὅς2 ἀληθῶς ἀληθής λέγεις λέγω . . Ὥσπερ ὥσπερ , , φησίν φημί , , εἰ εἰ ἔροιτό ἔρομαι τις τις , , ἆρ’ ὃν ὅς ὅς2 ἀληθῶς ἀληθής λέγεις λέγω , , ἔστι εἰμί τοῦτον οὗτος , , τὸν ὁ τοιοῦτον τοιοῦτος οὐκ οὐ ἄν ἄν τις τις φαίη φημί ἑλληνίζειν ἑλληνίζω Ἑλληνίζω ἀλλὰ ἀλλά σολοικίζειν σολοικίζω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ‘ ‘ ἆρ’ ἣν ὅς ὅς2 λέγεις λέγω εἶναι εἰμί , , ἔστιν εἰμί οὗτος οὗτος ; ; ξύλον ξύλον δ’ εἶπε λέγω εἶπον ταύτην οὗτος οὗτος οὗτος · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα ξύλον ξύλον ταύτην οὗτος ’ ’ , , οὕτως οὕτως καὶ καί ἐπ’ ἐπί ἐκείνων ἐκεῖνος γίνεται γίγνομαι · · τὸ ὁ γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος συγχωρηθὲν συγχωρέω καὶ καί ἐπ’ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα λεγόμενον λέγω ἐκεῖνος ἐκεῖνος λαμβάνει λαμβάνω ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί αἰτιατικῆς . . διὸ διό καὶ καί ἐπὶ ἐπί τούτων οὗτος μόνων γίνονται γίγνομαι οἱ ὁ σολοικισμοί σολοικισμός , , ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀρσενικῶν καὶ καί θηλυκῶν , , ὡς ὡς τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ αὕτη οὗτος τόδε ὅδε ἐστίν εἰμί , , οἷον οἷος ἡ ὁ οὐσία οὐσία ζῷον ζῷον ’ ’ . . ἁρμόζει ἁρμόζω δὲ δέ καὶ καί κατ’ κατά εὐθεῖαν εὐθύς καὶ καί αἰτιατικὴν φερόμενον φέρω . . ἀλλ’ ἀλλά ἴδωμεν αὖθις αὖθις τὸ ὁ ἆρ’ ἣν ὅς ὅς2 λέγεις λέγω , , ἔστιν εἰμί οὗτος οὗτος ; ; ὥσπερ ὥσπερ , , φησίν φημί , , ὁ ὁ λέγων λέγω ἆρ’ ἣν ὅς ὅς2 λέγεις λέγω εἶναι εἰμί , , ἔστιν εἰμί οὗτος οὗτος ; ; οὐκ οὐ ἂν ἄν ἑλληνίζοι , , οὕτως οὕτως οὐδ’ οὐδέ ὁ ὁ λέγων λέγω ἆρ’ ὃν ὅς ὅς2 ἀληθῶς ἀληθής λέγεις λέγω , , ἔστι εἰμί τοῦτον οὗτος ; ; τὸ ὁ δὲ δέ ξύλον ξύλον δ’ δ’ εἶπεν λέγω εἶπον οὗτος οὗτος ἐπήγαγεν ἐπάγω , , ὡς ὡς ὡς εἰ εἰ ἔλεγεν λέγω ‘ ‘ εἰ εἰ ἑλληνίζειν ἑλληνίζω Ἑλληνίζω τις τις τοὺς ὁ οὕτω οὕτως λέγοντας λέγω φήσει φημί , , συμβήσεται συμβαίνω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί θηλυκῶς θηλυκός καὶ καί ἀρρενικῶς ἀρρενικός καὶ καί οὐδετέρως οὐδέτερος λέγεσθαι λέγω ’ ’ . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἣν ὅς ὅς2 λέγεις λέγω , , ἔστιν εἰμί οὗτος οὗτος , , εἶπε λέγω εἶπον δὲ δέ οὗτος οὗτος αὐτὴν αὐτός ξύλον ξύλον , , ἔσται εἰμί αὕτη οὗτος ξύλον ξύλον οὗτος οὗτος καὶ καί οὗτος οὗτος τοῦτο οὗτος αὕτη οὗτος καὶ καί τοῦτο οὗτος αὕτη οὗτος οὗτος οὗτος . . ἐπὶ ἐπί μὲν μέν οὖν οὖν τῶν ὁ ἀρσενικῶν ἢ ἤ θηλυκῶν πάμπολυ διέστηκε διΐστημι διίστημι τὸ ὁ ὃ ὁ τοῦ ὁ ὅς αὕτη οὗτος ἢ τίη οὗτος οὗτος , , ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ τοῦτο οὗτος , , ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τῶν ὁ οὐδετέρων οὐδέτερος , , ἃ ὅς ὅς2 εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὸς αὐτός ἢ ἤ ὅ ὁ ὅς σὰ μήτε μήτε θῆλυ θῆλυς μήτε μήτε ἄρρεν σημαίνει σημαίνω , , τὸ ὁ ὅς ὃ ὅς καὶ καί τὸ ὁ τοῦτο οὗτος οὐδὲν οὐδείς διαφέρει διαφέρω . . διὸ διό καὶ καί οὐ οὐ γίνονται γίγνομαι σολοικισμοί · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ διὰ διά τοῦ ὁ ὅς τόδε ὅδε σημαίνοντος σημαίνω καὶ καί εὐθεῖαν εὐθύς καὶ καί αἰτιατικὴν οὐ οὐ συμβήσεται συμβαίνω σολοικισμός σολοικισμός . . οἷον οἷος εἰ εἰ ἔροιτό ἔρομαι τις τις ἀρ’ ὃ ὅς λέγεις λέγω εἶναι εἰμί , , ἔστι εἰμί τοῦτο οὗτος ; ; ξύλον ξύλον δὲ δέ λέγεις λέγω εἶναι εἰμί τοῦτο οὗτος · · ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα ξύλον ξύλον · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ξύλου οὐδετέρου οὐδέτερος ὄντος εἰμί καὶ καί τοῦ ὁ ὅς τοῦτο οὗτος ἁρμόζοντος τῷ τῷ ξύλῳ ξύλον καὶ καί ἐπὶ ἐπί εὐθείας εὐθεῖα καὶ καί ἐπὶ ἐπί αἰτιατικῆς λεγομένῳ λέγω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦ ὁ ὅς τόδε ὅδε , , οὐ οὐ γίνονται γίγνομαι σολοικισμοί σολοικισμός . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ ἄρα ἄρα οὗτός οὗτος ἐστιν εἰμί αὕτη οὗτος ; ; τί τίς τις δέ δέ , , οὐχ οὗτος οὗτος Κορίσκος Κορίσκος ; ; καὶ καί συμπεραινομένου συμπεραίνω ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα οὗτος οὗτος αὕτη οὗτος , , οὐ οὐ συλλελογίσθαι φησὶ φημί σολοικισμόν , , καθὸ μὴ μή τὴν ὁ αἰτιατικὴν δοτικὴν ἡ ὁ εὐθεῖαν εὐθύς συνελογίσατο συλλογίζομαι · · εἶπε λέγω εἶπον γὰρ γάρ ‘ ‘ αὕτη οὗτος οὗτος οὗτος , , οὗτος οὗτος Κορίσκος Κορίσκος , , αὕτη οὗτος ἄρα ἄρα Κορίσκος’ . . ὁρᾷς ὁράω πῶς πῶς πως οὐ οὐ σολοικίζει σολοικίζω ἐν ἐν πτώσεσιν πτῶσις · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τοῦτο οὗτος σολοικισμός σολοικισμός . . φησὶ φημί γὰρ γάρ ὁ ὁ φιλόσοφος φιλόσοφος ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ μνήμης μνήμη καὶ καί ἀναμνήσεως ἀνάμνησις ὡς ὡς ὁ ὁ μὴ μή τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα οἰκείοις οἰκεῖος ὀνόμασιν ὄνομα ὀνομάζων ὀνομάζω σολοικίζει σολοικίζω · · τὸν ὁ ὅς γὰρ γάρ μέλλοντα μέλλω εἰπεῖν λέγω εἶπον Λεωσθένην , , εἶτα Λεωδάμαντα Λεωδάμας εἰπόντα λέγω σόλοικον ὠνόμασεν ὀνομάζω ὡς ὡς ἄλλο ἀντὶ ἀντί ἄλλου εἰπόντα λέγω . . Οὐδ’ εἰ εἰ τὸ ὁ Κορίσκος Κορίσκος σημαίνει σημαίνω ὅπερ ὅς ὅσπερ αὕτη οὗτος . . Εἰπῶν ὅτι ὅτι2 ὅτι ὥσπερ ὥσπερ ὁ ὁ λέγων λέγω ἀρ’ ἣν ὅς ὅς2 λέγεις λέγω εἶναι εἰμί , , ἔστιν εἰμί οὗτος οὗτος ; ; οὐκ οὐ ἂν ἄν ἑλληνίζοι , , οὕτως οὕτως οὐδ’ οὐδέ ὁ ὁ λέγων λέγω “ “ ἆρ’ ὃν ὅς ὅς2 ἀληθῶς ἀληθής λέγεις λέγω , , ἔστι εἰμί τοῦτον οὗτος ; ; ” ” ( ( εἰ εἰ γάρ γάρ τις τις ἑλληνίζειν ἑλληνίζω Ἑλληνίζω αὐτοὺς αὐτός λέγει λέγω , , συμβήσεται συμβαίνω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός καὶ καί θηλυκῶς θηλυκός καὶ καί ἀρρενικῶς ἀρρενικός καὶ καί οὐδετέρως οὐδέτερος λέγεσθαι λέγω ) ) , , ἐπάγει ἐπάγω τὸ ὁ οὐδ’ οὐδέ εἰ εἰ τὸ ὁ Κορίσκος Κορίσκος σημαίνει σημαίνω ὅπερ ὅς ὅσπερ αὕτη οὗτος . . ἐκ ἐκ περιουσίας περιουσία δέ δέ ἐστι εἰμί τὸ ὁ ἐπιχείρημα ἐπιχείρημα . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ διὰ διά τούτου οὗτος λεγόμενον λέγω τοιοῦτόν ἐστι εἰμί · · κἂν ἐάν δοίημεν τὸν ὁ Κορίσκον κορίσκος καὶ καί θηλυκῶς θηλυκός λέγεσθαι λέγω , , οἷον οἷος καὶ καί οὗτος οὗτος καὶ καί αὕτη οὗτος , , μὴ μή δοίη δίδωμι δὲ δέ τοῦτο οὗτος ὁ ὁ ἀποκρινόμενος , , οὐ οὐ συλλελόγισται συλλογίζομαι | | τὸν ὁ σολοικισμόν , , ἀλλὰ ἀλλά δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐρωτῆσαι ἐρωτάω τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . καὶ καί εἰ εἰ δίδωσι δίδωμι μὲν μέν οὐ οὐ λέγεται λέγω δέ δέ , , γίνεται γίγνομαι μὲν μέν σολοικισμός σολοικισμός , , ἀλλ’ ἀλλά οὐχ οὐ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω · · εἰ εἰ δὲ δέ μήτε λέγεται λέγω μήτε δίδωσι δίδωμι , , οὔθ’ ἁπλῶς ἁπλόος ἁπλῶς γίνεται γίγνομαι οὔτε οὔτε πρὸς πρός τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω . . ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ὁμοίως ὅμοιος οὖν οὖν δεῖ δέω δέω2 δεῖ κἀκεῖ ἐκεῖ λείποι ἄν ἄν τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ προσερωτηθῆναι εἰ εἰ δίδωσι δίδωμι ’ ’ τὸν ὁ λίθον λίθος σημαίνειν σημαίνω οὗτος οὗτος . . ἀνόμοιον ἀνόμοιος δὲ δέ πτῶσιν λέγει λέγω τὴν ὁ εὐθεῖαν εὐθύς πρὸς πρός τὴν ὁ αἰτιατικήν , , ὡς ὡς δῆλον δῆλος πεποίηκε ποιέω διὰ διά τοῦ ὁ ἐπαχθέντος . . σαφῶς σαφής δὲ δέ τὰ ὁ ἑξῆς ἑξῆς ἀπαγγέλλει ἀπαγγέλλω . . Ἀλλ’ ἐν ἐν μὲν μέν τῷ τῷ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τοῦτον οὗτος , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ ὑστέρῳ ὕστερος οὕτος . . Ἐν ἐν τῇ ὁ ὅς τῇ πρώτῃ , , φησίν φημί . . ἐρωτήσει ἐρωτάω τῇ ὁ ὅς τῇ ἆρα ἆρα ἐπίστασαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος ; ; τοῦτο οὗτος ὡς ὡς ὡς ἴσον ἴσος τῷ τῷ τοῦτον οὗτος δέδοται δίδωμι , , ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ δευτέρᾳ δεύτερος ὡς ὡς ταὐτὸν αὐτός τῷ τῷ οὗτος οὗτος · · ἀνόμοιος ἀνόμοιος δὲ δέ πτῶσις πτῶσις τὸ ὁ οὗτος οὗτος καὶ καί τὸ ὁ τοῦτον οὗτος · · ὥστε ὥστε οὐ οὐ συλλελόγισται συλλογίζομαι . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ἐν ἐν τῷ τῷ ἑξῆς ἑξῆς σοφίσματι σόφισμα τῷ τῷ ἆρ’ ἆρ’ οὗ οὗ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχεις ἔχω , , ἐπίστασαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι τοῦτο οὗτος ; ; τὸ ὁ ὅς τοῦτο οὗτος ὡς ὡς ὡς ἴσον ἴσος τῷ τῷ τοῦτον οὗτος δέδοται δίδωμι . . ἐδόθη δίδωμι δ’ , , οὗ οὗ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχεις ἔχω , , ἐπίστασθαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι οὐ οὐ τούτου οὗτος ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τοῦτο οὗτος ὡς ὡς ἴσον ἴσος τῷ τῷ τοῦτον οὗτος δέδοται δίδωμι , , ὥστε ὥστε ἐπίστασαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι τὸν ὁ λίθον λίθος . . Δεῖ δεῖ δὲ δέ καὶ καί κατανοεῖν κατανοέω ὅτι ὅτι2 ὅτι πάντων πᾶς τῶν ὁ λόγων λόγος . . Δεῖ δεῖ , , φησί φημί , , σκοπεῖν σκοπέω καὶ καί ἐξακριβοῦν ὡς ὡς οἱ ὁ ὅς μὲν μέν τῶν ὁ παραλογισμῶν ῥᾴους εἰσὶν εἰμί εἰς εἰς τὸ ὁ γνωσθῆναι γιγνώσκω τὰ ὁ ὅς δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 ἐλέγχονται ἐλέγχω σοφιστικῶς σοφιστικός προαγόμενοι προάγω , , τοὺς ὁ δὲ δέ οὐ οὐ ῥᾴδιον ἐπιγνῶναι ἐπιγιγνώσκω , , παρὰ παρά τί τίς τις παραλογίζεται παραλογίζομαι ὁ ὁ ἀκούων ἀκούω , , καίτοι πολλάκις πολλάκις τοὺς ὁ αὐτοὺς αὐτός ὄντας εἰμί τοῖς ὁ εὐκόλως εὔκολος ἐπιγινωσκομένοις . . τὸ ὁ γὰρ γάρ πολλάκις πολλάκις οἱ ὁ αὐτοὶ αὐτός ἐκείνοις ἐκεῖνος ὄντες εἰμί τοιοῦτόν ἐστιν εἰμί · · οἱ ὁ αὐτοὶ ἀλλήλοις ἀλλήλων εἰσὶ εἰμί πάντες πᾶς οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω πᾶσι πᾶς τοῖς ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω . . ὃ ὁ δὲ δέ λέγει λέγω ἐστίν εἰμί , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τινὲς μὲν μέν ὄντες εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία ἔλεγχοι καὶ καί φαίνονται φαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία εἰσί εἰμί , , τινὲς δὲ δέ εἰσὶ εἰμί μὲν μέν παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία , , οὐ οὐ φαίνονται φαίνω δὲ δέ ὄντες εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία · · οὕτως οὕτως καὶ καί οἱ ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω . . ὅμως ὅμως ὁμῶς , , φησί φημί , , τοὺς ὁ ὅς παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω πάντας πᾶς τοὺς ὁ αὐτοὺς αὐτός δεῖ δέω δέω2 δεῖ καλεῖν καλέω , , τουτέστι παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω δεῖ δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω εἶναι εἰμί , , κἄν ἐάν κἀν μὴ μή φαίνωνται φαίνω ὄντες εἰμί παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός συμβαίνω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δέ δέ εἰσι εἰμί παρα - - λογισμοὶ λογισμός παρ’ παρά ἄλλο ἄλλος μέν μέν , , φαινόμενοι φαίνω δὲ δέ εἶναι εἰμί παρ’ παρά ἄλλο ἄλλος , , εἴρηται λέγω ἐρῶ πρὸ πρό ὀλίγου ὀλίγος , , ὁπηνίκα ὁπηνίκα μὴ μή ἀπεδέχετο ἀποδέχομαι τοὺς ὁ μὴ μή καλῶς καλός λύοντας λύω μηδὲ μηδέ λέγοντας λέγω τὸ ὁ αἴτιον αἴτιος παρ’ παρά ὃ γέγονεν γίγνομαι ὁ ὁ παραλογισμός παραλογισμός . . μεταφερόμενον μεταφέρω δὲ δέ λέγοι λέγω ἂν ἄν τὸ ὁ ἐπαγόμενον ἐπάγω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ‘ ‘ ἆρ’ ᾧ ὅς ὅς2 εἶδες ὁράω εἶδον σὺ τοῦτον οὗτος τυπτόμενον τύπτω , , τούτῳ οὗτος ἐτύπτετο οὗτος οὗτος ; ; ’ ’ καὶ καί ‘ ‘ ᾦ ᾦ ἐτύπτετο , , τούτῳ οὗτος σὺ σύ εἶδες ὁράω εἶδον ’ ’ · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ κατὰ κατά μὲν μέν τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω δοκεῖ δοκέω παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία εἶναι εἰμί , , κατὰ κατά δὲ δέ τὸ ὁ ἐπαχθὲν παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις . . Ὥσπερ ὥσπερ οὖν οὖν ἐν ἐν τῷ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία . . ‘ Η Η ἀπόδοσις ἀπόδοσις τοῦ ὁ μερισμοῦ μερισμός τοὐ τὰ ὁ ὅς μὲν μέν τοῖς ὁ τυχοῦσίν ἐστιν εἰμί δῆλα δῆλος κατωτέρω κάτω ἐστὶν εἰμί ἐν ἐν οἷς λέγει λέγω , , ἐν ἐν τῷ τῷ τὰ ὁ δὲ δέ καὶ καί τοὺς ὁ ἐμπειροτέρους διαλανθάνει διαλανθάνω . . τῶν ὁ ὅς δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις σοφισμάτων σόφισμα ἓξ ὄντων εἰμί , , ὁμωνυμίας ὁμωνυμία , , ἀμφιβολίας ἀμφιβολία , , συνθέσεως σύνθεσις , , διαιρέσεως διαίρεσις , , προσῳδίας προσῳδία , , σχήματος σχῆμα λέξεως λέξις , , τὸ ὁ παρὸν πηρός σόφισμα σόφισμα τὸ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ δίφρον δίφρος παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις ἐστι εἰμί · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἄρρεν ἄρσην , , τὸν ὁ ἄνδρα ἀνήρ , , οὐδετέρως οὐδέτερος ἑρμηνεύει ἑρμηνεύω · · λέγει λέγω γὰρ γάρ τὸν ὁ ἄνδρα ἀνήρ δίφρον δίφρος ὑπάρχοντα ὑπάρχω φέρεσθαι φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ , , τὸ ὁ ἀρρενικῶς ἀρρενικός λεγόμενον λέγω οὐδετέρως οὐδέτερος ἑρμηνεύων ἑρμηνεύω · · οὐ οὐ γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἡ ὁ ὀρθὴ πτῶσις πτῶσις τὸ ὁ δίφρον δίφρος οὐδετέρως οὐδέτερος , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ δίφρος δίφρος . . ἔστι εἰμί γοῦν γοῦν παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα τῆς ὁ λέξεως λέξις · · τὸ ὁ γὰρ γάρ μὴ μή ταὐτὸ αὐτός ὡσαύτως ὡσαύτως ἑρμηνεύει ἑρμηνεύω , , οἷον οἷος τὸ ὁ ὅς ἄρρεν ἄρσην οὐδέτερον οὐδέτερος λέγει λέγω καὶ καί τὸ ὁ οὐδέτερον οὐδέτερος ἄρρεν ἄρσην . . ἔστι εἰμί δὲ δέ καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία . . καὶ καί εἴη εἰμί ἂν ἄν τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα τοιοῦτον · · τὸ ὁ ἅρμα ἅρμα δίφρον δίφρος σημαίνει σημαίνω · · ἀνὴρ ἀνήρ δὲ δέ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ δίφρον δίφρος · · ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἄρα ἄρα κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ἅρμα ἅρμα · · ὥστε ὡς ὡς ὥστε ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἅρμα ἅρμα ὢν εἰμί κατὰ κατά τῆς ὁ κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω . . καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὕτως οὕτως ἐγένετο γίγνομαι ἡ ὁ ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ λόγου λόγος , , δῆλον δῆλος ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ κατὰ κατά προσῳδίαν προσῳδία τούτου οὗτος τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα · · τὸ ὁ ὅς κῆρ κῆρ ψυχὴν ψυχή σημαίνει σημαίνω · · Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων δὲ δέ τὸ ὁ πολεμεῖν πολεμέω “ “ κὴρ εἴδετο εἶναι εἰμί ” ” · · Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων ἄρα ἄρα τὸ ὁ πολεμεῖν πολεμέω ψυχὴ ψυχή εἴδετο εἶναι εἰμί . . ἔστιν εἰμί οὖν οὖν τῆς ὁ τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα ἀγωγῆς ἀγωγή ἡ ὁ ὁμοιότης | | τοιαύτη τοιοῦτος · · τὸ ὁ ὅς κῆρ κῆρ ψυχὴν ψυχή σημαίνει σημαίνω · · Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων δὲ δέ τὸ ὁ πολεμεῖν πολεμέω κὴρ κήρ εἴδετο εἶναι εἰμί · · Ἀγαμέμνονι Ἀγαμέμνων ἄρα ἄρα τὸ ὁ πολεμεῖν πολεμέω ψυχὴ ψυχή εἵδετο εἶναι εἰμί · · τὸ ὁ ἅρμα ἅρμα δίφρον δίφρος σημαίνει σημαίνω · · ἀνὴρ ἀνήρ δὲ δέ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ δίφρον δίφρος · · ἀνὴρ ἀνήρ ἄρα ἄρα ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἅρμα ἅρμα . . δύναται δύναμαι τὸ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ δίφρον δίφρος καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία εἶναι εἰμί · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀνὴρ ἀνήρ ἔφερεν φέρω ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὤμου ὦμος δίφρον δίφρος κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ φερόμενος , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ δίφρον δίφρος ὢν εἰμί καὶ καί ἅρμα ἅρμα κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν οὖν οὖν τὸ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ δίφρον δίφρος παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐστί εἰμί , , δῆλον δῆλος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἁπλούστερον ἁπλόος οὕτω οὕτως συνάγειν συνάγω · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ; ; ναί ναί · · οὐχὶ οὐ ὁ ὁ δίφρος δίφρος κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ; ; ναί ναί · · ἀνὴρ ἀνήρ ἄρα ἄρα κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω δίφρον δίφρος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐκ οὐ ἔφερε φέρω δίφρον δίφρος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐφέρετο φέρω ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ δίφρου δίφρος . . ἠρωτᾶτο δὲ δέ τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα ἐπί ἐπί τινος τις ἐπὶ ἐπί δίφρου δίφρος κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ φερομένου φέρω . . ἢ τίη κἂν ἐάν μὴ μή ἐπὶ ἐπί δίφρου δίφρος κατήρχετό τις τις κατὰ κατά τῆς ὁ κλίμακος κλῖμαξ , , ἀλλὰ ἀλλά πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ αὐτὸς αὐτός καθ’ κατά αὑτόν ἑαυτοῦ , , ὕστερον ὕστερος δὲ δέ ὁ ὁ δίφρος δίφρος , , οὐδὲν ἧττον ἥσσων χώραν χώρα ἔχει ἔχω τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα . . κἂν ἐάν γὰρ γάρ ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἐν ἐν τῇ ὁ πρώτῃ , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω , , ὥρᾳ ὥρα2 ὥρα τῆς ὁ ἡμέρας ἡμέρα , , ὁ ὁ δὲ δέ δίφρος δίφρος ἐν ἐν τῇ ὁ τετάρτῃ τέταρτος κατὰ κατά τῆς ὁ κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω , , οὐδὲν ἧττον ἥσσων τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα δύναται δύναμαι οὕτως οὕτως ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω . . ἀρ’ οὐχὶ οὐ ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , οὐχὶ οὐ ὁ ὁ δίφρος δίφρος κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ; ; ναί ναί · · ἀνὴρ ἀνήρ ἄρα ἄρα κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω δίφρον δίφρος . . παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα · · ἔδει δέω δέω2 δεῖ γὰρ γάρ οὕτως οὕτως συμπεράνασθαι · · ὁ ὁ ἀνὴρ ἀνήρ ἄρα ἄρα καὶ καί ὁ ὁ δίφρος δίφρος κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ ἀληθές . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ τὸ ὁ παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις ἢ ἤ διαίρεσιν διαίρεσις παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐστί εἰμί , , δῆλον δῆλος . . εὕρηται εὑρίσκω δὲ δέ καὶ καί ἄλλη ἄλλος γραφὴ γραφή ἔχουσα ἔχω οὕτως οὕτως · · ἀνὴρ ἀνήρ ἐφέρετο φέρω κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ διάφορον διάφορος . . καὶ καί εἴη εἰμί ἂν ἄν τὸ ὁ λεγόμενον λέγω διὰ διά ταύτης οὗτος τοιοῦτον τοιοῦτος · · εἰπὼν λέγω καὶ καί γὰρ γάρ οἱ ὁ λόγοι λόγος σχεδὸν σχεδόν οἱ ὁ γελοῖοί γέλοιος εἰσι εἰμί πάντες πᾶς παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐπάγει ἐπάγω τούτων οὗτος ὑπόδειγμα ὑπόδειγμα , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ‘ ‘ ἀνὴρ ἀνήρ κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω ’ ’ οὐχ οὐ ἁπλοῦν ἁπλόω ἐστιν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά διάφορον καὶ καί ἀμφίβολον ἀμφίβολος · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ παρὰ παρά τὴν ὁ λέξιν λέξις . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ διάφορόν διάφορος ἐστι εἰμί καὶ καί ἀμφίβολον ἀμφίβολος , , δῆλον δῆλος · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀνὴρ ἀνήρ κατὰ κατά κλίμακος κλῖμαξ ἐφέρετο φέρω , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι αὐτὸς αὐτός ἔφερέ φέρω τι τις . . καὶ καί μἡποτε άπλουστέρα αῦτη ἠ ἠ γραφή γραφή . . Καὶ καί ὅπου ὅπου ὅπου στέλλεσθε στέλλω ; ; πρὸς πρός τὴν ὁ κεραίαν κεραία . . Ἡ ὁ τοῦ ὁ ποῖ ποῖ ποι στέλλεσθε στέλλω ; ; πρὸς πρός τὴν ὁ κεραίαν ἀγωγὴ ἀγωγή σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος τις τις ἄν ἄν εἴη εἰμί · · ποῖ ποῖ ποι στέλλεσθε στέλλω ; ; πρὸς πρός τὴν ὁ κεραίαν κεραία · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ στέλλεσθαι στέλλω πέμπεσθαί ἐστι εἰμί · · πέμπεσθε ἄρα ἄρα πρὸς πρός τὴν ὁ κεραίαν κεραία . . διττὸν δισσός τὸ ὁ στέλλεσθαι στέλλω , , τό ὁ ὅς τε τε ἐξ ἐκ αὑτῶν ἑαυτοῦ καὶ καί ἀπὸ ἀπό ἰδίας ἴδιος προαιρέσεως προαίρεσις καὶ καί ὅλως ὅλος ὅλοξ τὸ ὁ πορεύεσθαι πορεύω , , ὡς ὡς τὸ ὁ ‘ ‘ ἐστειλάμην στέλλω ταύτην οὗτος τὴν ὁ ὀδόν’ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς ‘ ‘ ἐπορεύθην ἐφορεύω πορεύω ’ ’ , , καὶ καί τὸ ὁ παρ’ παρά ἄλλων ἢ τίη ἄλλου ἀποστέλλεσθαι ἀποστέλλω , , ὡς ὡς τὸ ὁ ‘ ‘ ἔπεμψεν πέμπω ἡμᾶς ἐγώ ὁ ὁ βασιλεύς βασιλεύς , , ἄνδρες ἀνήρ ἐν ἐν τῷ τῷ οὖν οὖν ποῖ ποῖ ποι στέλλεσθε στέλλω ἐκεῖνοι ἐκεῖνος μὲν μέν τὸ ὁ στέλλεσθαι στέλλω ὡς ὡς τὸ ὁ ὅς πορεύεσθαι πορεύω δεδώκασιν δίδωμι · · ὁ ὁ δὲ δέ σοφιστὴς σοφιστής ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ πέμπεσθαι πέμπω ἔλαβε λαμβάνω . . τοῦτο οὗτος δὲ δέ τὸ ὁ σόφισμα σόφισμα δύναται δύναμαι καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ ὁμωνυμίαν ὁμωνυμία εἶναι εἰμί . . μάλιστα μάλιστα δ’ ἂν ἄν εἴη εἰμί παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία · · ἢ τίη γὰρ γάρ ὅτι ὅτι2 ὅτι ποῖ ποῖ ποι πορεύεσθε πορεύω ; ; ἢ τίη ὅτι ὅτι2 ὅτι ποῖ ποῖ ποι παρὰ παρά ἄλλου ἄλλος πέμπεσθε ; ; μήποτε μήποτε δὲ δέ καὶ καί παρὰ παρά τὸ ὁ σχῆ μὰ μά τῆς ὁ λέξεως λέξις ἄν ἄν εἴη εἰμί , , τὸ ὁ στέλλεσθε στέλλω ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ ‘ ‘ πέμπετε πέμπω ’ ’ τῶν ὁ σοφιστῶν λαμβανόντων λαμβάνω , , τὸ ὁ παθητικὸν παθητικός ἀντὶ ἀντί τοὐ ἐνεργητικοῦ . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἔμπροσθεν ἔμπροσθεν δὲ δέ δηλοῖ δηλόω μὲν μέν καὶ καί τὸ ὁ πρότερον πρότερος χρονικὸν ἐπίρρημα , , δηλοῖ δηλόω δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἔμπροσθεν ἔμπροσθεν τοῦ ὁ ζῴου ζῷον μέρος μέρος . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ ὅς καθαρὸς καθαρός σημαίνει σημαίνω μὲν μέν καὶ καί τὸ ὁ ὑγιεινός ὑγιεινός · · καθαρὸς καθαρός γὰρ γάρ βορρᾶς ὁ ὁ ὑγιεινὸς ὑγιεινός λέγεται λέγω · · σημαίνει σημαίνω δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἀμόλυντον καὶ καί ἄχραντον ἄχραντος · · ὥστε ὥστε εἰ εἰ ὁ ὁ μὲν μέν ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ὑγιεινοῦ ὑγιεινός δοίη δίδωμι , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ ἀχράντου συμπερανεῖται , , οὐ οὐ συλλελόγισται συλλογίζομαι . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἄρ Εὔαρχος Εὔαρχος ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα , , ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις οὕτως οὕτως · · ἆρά γε γε Εὔαρχος Εὔαρχος ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα ἀλλ’ ἀλλά Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης ; ; ναί ναί · · Εὔαρχος Εὔαρχος ἄρα ἄρα , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ δῆτα δῆτα Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης · · παρὰ παρά τὴν ὁ σύνθεσιν σύνθεσις γὰρ γάρ τοῦ ὁ ἀλλὰ ἀλλά συνδέσμου τὸ ὁ σόφισμά σόφισμα ἐστιν εἰμί . . ἢ τίη καὶ καί οὕτως οὕτως · · ἆρ’ Εὔαρχος Εὔαρχος ; ; οὐ οὐ δῆτα δῆτα · · ἀλλ’ ἀλλά Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης ; ; ναί ναί · · ὁ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος ἄρα ἄρα Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης ἐστί εἰμί . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ παρὸν πάρειμι σόφισμα σόφισμα ἠρωτᾶτο πρὸς πρός τὸν ὁ ἀδελφὸν ἀδελφός τοῦ ὁ Εὐάρχου · · ἦσαν εἰμί δὲ δέ ὅ ὁ τε τε | Εὔαρχος Εὔαρχος καὶ καί ὁ ὁ ἀδελφὸς ἀδελφός αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ υἱοὶ υἱός τοῦ ὁ Ἀπολλωνίδου Ἀπολλωνίδης · · ἦν εἰμί δὲ δέ ὁ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος καὶ καί πατήρ πατήρ . . ἠρώτων ἐρωτάω οὖν οὖν τὸν ὁ ἀδελφὸν ἀδελφός Εὐάρχου οὕτως οὕτως · · ἆρά γε γε Εὔαρχος Εὔαρχος σός σός ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , οὐχὶ οὐ ὁ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος πατήρ πατήρ ἐστι εἰμί ; ; ναί ναί · · σὸς ἄρα ἄρα ὁ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος πατήρ πατήρ ἐστιν εἰμί · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί οὐ οὐ πατήρ πατήρ · · ἀδελφὸς ἀδελφός γὰρ γάρ σοῦ σός ἐστιν εἰμί . . ἡ ὁ μὲν μέν οὖν οὖν ἀγωγὴ ἀγωγή τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα τοιαύτη τοιοῦτος . . ὁ ὁ δὲ δέ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης διά διά τινα τις βραχυλογίαν βραχυλογία καὶ καί τὸ ὁ ὅς φθάσαι φθάνω τὰ ὁ ἀπὸ ἀπό τοῦ ὁ συμβεβηκότος συμβαίνω σοφίσματα σόφισμα , , ὧν ὅς ὅς2 καὶ καί τοῦτό οὗτος ἐστι εἰμί , , καὶ καί δι’ διά ἄλλων ἄλλος ὀνομάτων ὄνομα ἐκθέσθαι ἐκτίθημι τὴν ὁ μίαν πρότασιν πρότασις θεὶς τίθημι καὶ καί ταύτην οὗτος ἐλλιπῆ ἐλλιπής τἆλλα παρῆκεν παρίημι . . ἦν εἰμί γὰρ γάρ ἄν ἄν πλῆρες πλήρης , , εἰ εἰ οὕτως οὕτως εἶχεν ἔχω · · ἀρά ἀρά ἀρή γε γε Εὔαρχος Εὔαρχος σός σός ἐστι εἰμί ; ; τέθεικε δὲ δέ αὐτὸς αὐτός ἐλλιπῆ διὰ διά τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι τὰ ὁ ‘ ἆρά γε γε Εὔαρχος Εὔαρχος ; ; ’ ποτὲ ποτε μὲν μέν συμπλέκεσθαι συμπλέκω τῷ τῷ † † σοφίσματί ἐστι εἰμί , , ποτὲ ποτε δὲ δέ τῷ τῷ ‘ ‘ πατήρ πατήρ ἐστι εἰμί ’ ’ . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ οὐ οὐ δῆτα δῆτα , , ἀλλ’ ἀλλά ἀλλ’ Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης ἡ ὁ λύσις λύσις ἐστὶ εἰμί τοῦ ὁ σοφίσματος σόφισμα , , δυνάμει δύναμις λέγων λέγω ‘ ‘ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί μοι ὁ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος πατὴρ πατήρ ἀλλὰ ἀλλά ὁ ὁ Ἀπολλωνίδης Ἀπολλωνίδης ’ ’ . . δύναται δύναμαι τὸ ὁ Εὔαρχος Εὔαρχος καὶ καί ὡς ὡς παράδειγμα παράδειγμα τῶν ὁ ὁμωνύμων ὁμώνυμος νοεῖσθαι νοέω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ Εὔαρχος Εὔαρχος διττόν δισσός · · ἢ τίη ὁ ὁ εὖ εὖ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή διέπων διέπω ἡ ὁ ὁ ὁ καλὴν καλός ἀρχὴν ἀρχή ἔχων ἔχω . . καὶ καί ἴσως ἴσος ἴσως ἂν ἄν ἠρωτᾶτο ὁ ὁ λόγος λόγος ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ Ἀπολλωνίδου Ἀπολλωνίδης καλὴν καλός μὲν μέν ἔχοντος ἔχω ἀρχὴν ἀρχή οὐ οὐ καλῶς καλός δὲ δέ αὐτὴν αὐτός κυβερνῶντος . . ἴσως ἴσος ἴσως ἄν ἄν καὶ καί οὕτως οὕτως ἠρωτᾶτο · · ἆρ’ Εὔαρχος Εὔαρχος ὅδε ὅδε ; ; ναί ναί · · τί τι δέ δέ , , ὅδε ὅδε ὁ ὁ τοῦ ὁ Πλάτωνος Πλάτων , , εἰ εἰ τύχῃ τυγχάνω , , διάλογός ἐστιν εἰμί ; ; ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὂν εἰμί καὶ καί τὸ ὁ ἓν οἱ ὁ ὅς μὲν μέν ὁμώνυμα ὁμώνυμος καὶ καί πολλαχῶς πολλαχῶς λέγεσθαί λέγω φασιν φημί , , οὐκ οὐ ἄδηλον ἄδηλος · · Παρμενίδης Παρμενίδης γὰρ γάρ ἓν τὸ ὁ ὄν εἰμί φησι φημί , , Πλάτων Πλάτων δὲ δέ τὸ ὁ ἓν μοναχῶς μοναχός μοναχῶς λέγεσθαι λέγω , , ὁ ὁ δὲ δέ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἀμφότερα ἀμφότερος πολλαχῶς πολλαχῶς . . τὸν ὁ ὅς Ζ|ήνωνος δὲ δέ λόγον λόγος καὶ καί Παρμενίδου Παρμενίδης λύειν λύω λέγει λέγω οὐκ οὐ ἄλλον ἄλλος τινὰ ἀλλ’ ἀλλά ἢ ἤ ἑαυτόν ἑαυτοῦ · · οὗτος οὗτος γὰρ γάρ κυρίως κύριος κυρίως λέλυκε λύω τοὺς ὁ Παρμενίδου Παρμενίδης καὶ καί Μελίσσου Μέλισσος λόγους λόγος ἐν ἐν τοῖς ὁ Φυσικοῖς φυσικός , , τοὺς ὁ δὲ δέ Πλάτωνος Πλάτων ἐν ἐν τοῖς ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ φυσικά . . ὥσπερ ὥσπερ δέ δέ , , φησίν φημί , , ἐπί ἐπί τινων τῶν ὁ προειρημένων προαγορεύω λόγων λόγος δυσχερῶς δυσχερής ἔστι εἰμί κατιδεῖν καθοράω κατεῖδον πῶς πῶς πως λύονται λύω ( ( οἱ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ῥᾷον ῥᾴδιος ἐπιγινώσκονται , , οἱ ὁ δὲ δέ χαλεπώτερον χαλεπός ) ) , , ὁμοίως ὅμοιος ἔχει ἔχω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἐλέγχων ἐλέγχω · · τούτων οὗτος γὰρ γάρ οἱ ὁ ὅς μὲν μέν ῥᾴους ῥᾴδιος εἰσὶν εἰμί ὀφθῆναι ὁράω , , ὅτε ὅτε παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκός εἰσιν εἰμί , , οἱ ὁ δὲ δέ δυσφώρατοι τυγχάνουσιν τυγχάνω , , εἰ εἰ παρὰ παρά τοῦτο οὗτος γεγονασιν . . Ἔστι εἰμί δὲ δέ δριμὺς δριμύς λόγος λόγος ὅστις ὅστις ἀπορεῖν ἀπορέω2 ἀπορέω ἀπορρέω ἀφοράω ποιεῖ ποιέω μάλιστα μάλιστα · · δάκνει δάκνω γὰρ γάρ οὗτος οὗτος μάλιστα μάλιστα . . ‘ ‘ Οποῖά εἰσι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ τέταρτον τέταρτος καὶ καί ἕκτον ἕκτος ἐπιχείρημα ἐπιχείρημα ἐν ἐν τῷ ὁ πέμπτῳ πέμπτος πεμπτός τμήματι τμῆμα τοῦ ὁ Περὶ περί ἑρμηνείας ἑρμηνεία , , δι’ διά ὧν ὅς ὅς2 πειρᾶται πειράω [ [ μᾶλλον μᾶλλον ] ] κατασκευάζειν κατασκευάζω ὅτι ὅτι2 ὅτι μᾶλλον μᾶλλον ἀντίκειται ἀντίκειμαι τῇ ὁ ὅς τῇ καταφάσει κατάφασις ἡ ὁ ἀπόφασις ἀπόφασις ἤπερ ἤ ἠπειρωτικός ἡ ὁ ἐναντία ἐναντίος κατάφασις κατάφασις · · δριμεῖαν δριμύς γὰρ γάρ ὄντως ὄντως καὶ καί οὐ οὐ ῥᾳδίαν ῥᾴδιος ἔχουσι ἔχω τὴν ὁ φαντασίαν φαντασία τῆς ὁ παραγωγῆς παραγωγή . . ἔτι ἔτι δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ δεικνύντα δείκνυμι ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔστι εἰμί χρόνος χρόνος διὰ διά τὸ ὁ μηδὲ μηδέ τὰ ὁ μέρη μέρος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ εἶναι εἰμί , , τό ὁ ὅς τε τε παρεληλυθὸς καὶ καί τὸ ὁ μέλλον μέλλω , , τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἐνεστὼς ἐνίστημι μὴ μή εἶναι εἰμί χρόνον χρόνος καὶ καί ἄλλα ἄλλος τοιαῦτα τοιοῦτος . . Ἀπορία ἀπορία δέ δέ ἐστι εἰμί διττή , , ἡ ὁ ὅς μὲν μέν ἐν ἐν τοῖς ὁ συλλελογισμενοις . . Ἀπορία , , φησίν φημί , , ἐστὶν εἰμί ἐν ἐν τοῖς ὁ συλλελογισμένοις λόγοις λόγος , , τί τι ἀνελόντων ἐλεγχθήσεται τὸ ὁ ψεῦδος ψεῦδος , , ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τοῦδε ὅδε · · εἰ εἰ οὐδεὶς οὐδείς τοῖχος τοῖχος ἀναπνεῖ ἀναπνέω διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή ζῷον εἶναι εἰμί , , εἰ εἰ ζῷα ζῷον ἦσαν εἰμί , , ἀνέπνεον ἀναπνέω ἂν ἐάν οἱ ὁ τοῖχοι τοῖχος , , ὥστε ὥστε εἴ εἰ τι ζῷον ζῷον , , ἀναπνεῖ ἀναπνέω · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν μύρμηκες , , μέλιτται , , ὅλα ὅλος ὅλοξ τὰ ὁ ἔντομα ἔντομος ζῷα ζῷον ὄντα εἰμί οὐκ οὐ ἀναπνεῖ ἀναπνέω · · οὐκ οὐ ἄρα ἄρα ὁ ὁ τοῖχος τοῖχος , , διότι διότι οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ζῶον , , οὐκ οὐ ἀναπνεῖ ἀναπνέω · · ὥστε ὥστε ἔσται εἰμί ὁ ὁ τοῖχος τοῖχος ζῷον , , κἄν ἐάν κἀν μὴ μή ἀναπνῇ . . αἴτιον αἴτιος δὲ δέ προσεχὲς προσεχής τοῦ ὁ μὴ μή ἀναπνεῖν ἀναπνέω τὸν ὁ τοῖχον τοῖχος οὐ οὐ τὸ ὁ μὴ μή ζῷον εἶναι εἰμί ( ( πόρρω πρόσω γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος ) ) ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ μὴ μή ἔχειν ἔχω πνεύμονα πλεύμων πνεύμων . . τὰ ὁ δὲ δέ λεγόμενα λέγω κοινῶς κοινός καὶ καί περὶ περί τῶν ὁ διαλεγομένων διαλέγομαι καὶ καί τῶν ὁ σοφιζομένων σοφίζω λέγεται λέγω . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ οἱ ὁ διαλεγόμενοι ἐξ ἐκ ἐνδόξων ἔνδοξος συλλογίζονται συλλογίζομαι ( ( τούτων οὗτος γὰρ γάρ τοὺς ὁ λόγους λόγος εἶπε λέγω εἶπον συλλελογισμένους ) ) , , οὐ οὐ πάντως πᾶς πάντως δὲ δέ τὰ ὁ ἔνδοξα καὶ καί κυρίως κύριος κυρίως ἀληθῆ ἀληθής ἐστιν εἰμί , , ἄν ἄν ἀμφότερα ἀμφότερος μὲν μέν τὰ ὁ ληφθέντα λαμβάνω ἔνδοξα ᾖ εἰμί , , δριμὺς δριμύς οὗτος οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος ἐστίν εἰμί · · ἀπορίαν ἀπορία γὰρ γάρ ἐμποιεῖ ἐμποιέω , , ποίαν πόα τῶν ὁ προτάσεων ἀνελόντες ἀναιρέω ( ( τὸ ὁ ὅ ὅς τι γὰρ γάρ ἀντὶ ἀντί τοῦ ὁ τίς ὅς τί τι ) ) καὶ καί τὸ ὁ συναχθὲν συνάγω ἀναιρήσομεν ἀναιρέω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἡ ὁ τυχούσης τυγχάνω τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ἀναίρεσις ἀναίρεσις συναναιρεῖ συναναιρέω καὶ καί τὸ ὁ συναχθέν , , καθάπερ καθά πολλάκις πολλάκις εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον πρότερος , , ἀλλ’ ἀλλά ἐκείνης ἐκεῖνος παρ’ παρά ἣν ὅς ὅς2 γέγονεν γίγνομαι ἡ ὁ παραγωγή παραγωγή . . καὶ καί ἔστι εἰμί πρώτη πρῶτος πρότερος μὲν μέν ἀπορία ἀπορία αὕτη οὗτος ἐν ἐν τοῖς ὁ διαλεκτικοῖς διαλεκτικός λόγοις λόγος . . ἐν ἐν δὲ δέ τοῖς ὁ | | ἐριστικοῖς ἐριστικός πρώτη πρῶτος πρότερος ἐστί εἰμί , , πῶς πῶς πως εἴπῃ λέγω εἶπον τις τις τὸ ὁ προταθέν , , τουτέστι πῶς πῶς πως ἀποκριθείς τις τις οὐκ οὐ ἐλεγχθήσεται . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἔροιτό τις τις ‘ ‘ ὅσα ὅσος τις τις μὴ μή ἔχει ἔχω πρότερον πρότερος ἔχων ἔχω , , ἆρα ἆρα ἀποβέβληκε ἀποβάλλω τοσαῦτα τοσοῦτος ; ; ’ , , πῶς πῶς πως ἄν ἄν τις τις ἀποκριθεὶς ἀποκρίνω ἐνταῦθα ἐνταῦθα μὴ μή ἐλεγχθῇ ἐλέγχω · · εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ φήσει φημί , , ἐλεγχθήσεται · · εἰ εἰ δ’ εἴποι λέγω εἶπον ’ ’ τοσαῦτα τοσοῦτος μὲν μέν οὐ οὐ δῆτα δῆτα , , τούτων οὗτος δὲ δέ τὶ ἢ τίη τινά τις ’ ’ , , οὐκ οὐ ἂν ἐάν ἐλεγχθῇ ἐλέγχω . . ἢ τίη καὶ καί οὕτως οὕτως νοήσεις νοέω τὸ ὁ πῶς πῶς πως τις τις εἴπῃ λέγω εἶπον τὸ ὁ ὅς προταθέν , , πότερον πότερος παρὰ παρά τὴν ὁ ἀμφιβολίαν ἀμφιβολία ἐστὶν εἰμί ἢ ἤ παρὰ παρά τὸ ὁ συμβεβηκὸς συμβαίνω ἢ τίη παρά παρά τινα τις τῶν ὁ εἰρημένων λέγω τρόπων τρόπος τροπός · · τινὰ γὰρ γάρ τῶν ὁ σοφισμάτων σόφισμα φαίνονται φαίνω καὶ καί παρὰ παρά τοῦτον οὗτος καὶ καί παρ’ παρά ἐκεῖνον ἐκεῖνος , , ὥσπερ ὥσπερ εἴρηται λέγω ἐρῶ καὶ καί πρότερον . . Ἔστι εἰμί δὲ δέ συλλογιστικὸς μὲν μέν λόγος λόγος δριμύτατος δριμύς . . Ὅτι ὅτι μάλιστα μάλιστα ἔνδοξον τὸ ὁ τὴν ὁ δικαιοσύνην δικαιοσύνη ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί , , φαῦλον φαῦλος δὲ δέ τὴν ὁ κακίαν κακία , , καὶ καί ἔτι ἔτι τὸ ὁ κρείττονα κρείσσων εἶναι εἰμί τὴν ὁ δικαιοσύνην δικαιοσύνη τῆς ὁ ἀδικίας ἀδικία · · ἂν ἄν οὖν οὖν τις τις ἐξ ἐκ ὅ ὅς τι τι μάλιστα μάλιστα ἐνδόξων ἔνδοξος δυνήσηται τοῦτο οὗτος ἀναιρῆσαι , , ὡς ὡς Πῶλος Πῶλος καὶ καί Καλλικλῆς Καλλικλῆς ἐπειρῶντο πειράω ποιεῖν ποιέω , , καὶ καί συνάξῃ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἀδικεῖν ἀδικέω κρεῖττόν ἐστι εἰμί τοῦ ὁ δικαιοπραγεῖν δικαιοπραγέω , , οὗτος οὗτος ὁ ὁ λόγος λόγος εἷς ὤν εἰμί , , ὁ ὁ συναγαγὼν συνάγω τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω βέλτιον βελτίων εἶναι εἰμί τοῦ ὁ δικαιοπραγεῖν δικαιοπραγέω , , ἅπαντας ἅπας ὁμοίως ὅμοιος ἕξει ἔχω τοὺς ὁ συλλογισμούς συλλογισμός , , τουτέστι πάντας πᾶς τοὺς ὁ ἀναιροῦντας ἀναιρέω τὰ ὁ ἔνδοξα ἐπίσης αὐτῷ αὐτός πιθανοὺς ποιήσει ποιέω . . πιθανὸς πιθανός γὰρ γάρ ἔσται εἰμί καὶ καί ὁ ὁ τὸν ὁ ἄδικον ἄδικος τοῦ ὁ δικαίου δίκαιος κρείττονα κρείσσων συλλογιζόμενος ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὁμοίων ὅμοιος προτάσεων καὶ καί τὸ ὁ ἄδικον ἄδικος τοῦ ὁ δικαίου δίκαιος · · ἀεὶ ἀεί γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὅς ὁμοίως ὅμοιος ἐνδόξων ἔνδοξος προτάσεων πρότασις ταῖς ὁ συναγούσαις τὸ ὁ ὅς ἀδικεῖν ἀδικέω κρεῖττον κρείσσων τοῦ ὁ δικαιοπραγεῖν δικαιοπραγέω ὅμοιον ὅμοιος ἔνδοξον ἀναιρεθήσεται · · ὡς ὡς ὡς γὰρ γάρ ἔνδοξον ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ δικαιοσύνη δικαιοσύνη ἀγαθόν ἀγαθός , , οὕτω οὕτως καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ δικαίως δίκαιος καὶ καί τὸ ὁ δίκαιον δίκαιος , , ἅπερ ὅς ἀναιρεθήσεται διὰ διά τῶν ὁ ὁμοίως ὅμοιος ἐνδόξων , , ὡς ὡς εἴρηται λέγω ἐρῶ πρότερον . . τὸ ὁ δὲ δέ μετατιθεμένης μετατίθημι τῆς ὁ ἀντιφάσεως ἀντίφασις ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ μετατιθεμένης ἐξ ἐκ ἀδόξου ἄδοξος εἰς εἰς ἔνδοξον καὶ καί ἐξ ἐκ ἐνδόξου εἰς εἰς ἄδοξον’ , , ὡς ὡς ὡς ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ προκειμένων · · ἔνδοξον γὰρ γάρ ὂν εἰμί τὸ ὁ τὴν ὁ δικαιοσύνην δικαιοσύνη ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί μετετέθη μετατίθημι εἰς εἰς τὴν ὁ ἀντίφασιν ἀντίφασις τὴν ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐκ οὐ ἀγαθόν ἀγαθός · · ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί τὸ ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ δικαιοσύνη δικαιοσύνη κακὸν κακός εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ κακόν κακός . . Μάλιστα μάλιστα μὲν μέν οὖν οὖν ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος δριμύς δριμύς . . Ἐκεῖνον μάλιστά φησιν φημί εἶναι εἰμί δριμὺν δριμύς λόγον λόγος τὸν ὁ ὁμοίως ὅμοιος τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα ἐνδόξῳ ἔνδοξος ὄντι εἰμί καὶ καί τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ἔχοντα ἔχω ἐνδόξους ἔνδοξος καὶ καί ὁμοίας ὅμοιος τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα · · δυσφώρατος γὰρ γάρ οὗτος οὗτος , , παρὰ παρά ποίαν πόα συνῆκται τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα . . καθάπερ καθά ὁ ὁ τὴν ὁ ψυχὴν ψυχή κατασκευάζων κατασκευάζω ἀθάνατον ἀθάνατος ἔνδοξος ἔνδοξος ὢν εἰμί δι’ διά ὁμοίων ὅμοιος ἐνδόξων ὄντων εἰμί · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος γίνεται γίγνομαι ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἐναντίων ἐναντίος ( ( λευκὸν λευκός γὰρ γάρ ἐκ ἐκ μέλανος μέλας καὶ καί ἐκ ἐκ λευκοῦ λευκόν μέλαν μέλας , , καὶ καί ψυχρὸν ψυχρός ἐκ ἐκ θερμοῦ θέρμος καὶ καί θερμὸν θερμός ἐκ ἐκ ψυχροῦ , , καὶ καί τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος ὁμοίως ὅμοιος ) ) , , γίνονται γίγνομαι δὲ δέ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ζώντων ζήω οἱ ὁ τεθνεῶτες ἀποθνῄσκω , , ἀνταποδώσει ἀνταποδίδωμι καὶ καί ἐνταῦθα ἐνταῦθα , , καὶ καί ἔσονται ἐκ ἐκ τῶν ὁ τεθνεώτων ἀποθνῄσκω οἱ ὁ ζῶντες ζήω · · ἐναντία ἐναντίος γὰρ γάρ ζωὴ ζωή καὶ καί θάνατος θάνατος · · ἐνταῦθα ἐνταῦθα γὰρ γάρ οὐ οὐ πάνυ πάνυ δῆλόν δῆλος ἐστι εἰμί παρ’ παρά ὁποίαν συνῆκται συνάγω τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα , , πότερον πότερος παρὰ παρά τὴν ὁ λέγουσαν λέγω ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ ἐναντία ἐναντίος ἐξ ἐκ ἐναντίων ἐναντίος γίνεται γίγνομαι , , ἢ τίη τὴν ὁ ὅτι ὅτι2 ὅτι ἡ ὁ ζωὴ ζωή καὶ καί ὁ ὁ θάνατος θάνατος ἐναντία ἐναντίος . . δεύτερον δεύτερος δὲ δέ εἶναι εἰμί λέγει λέγω δριμὺν τὸν ὁ ὅς ἐξ ἐκ ἀπάντων ὁμοίων ὅμοιος , , τουτέστι τὸν ὁ ὅς τὰς ὁ προτάσεις πρότασις μὲν μέν ὁμοίας ὅμοιος ἔχοντα ἔχω ἑαυταῖς ἀνομοίας δὲ δέ τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα ὥστε ὥστε εἶναι εἰμί ἐνδοξότερον ἔνδοξος τὸ ὁ συμπέ - - ρασμα τῶν ὁ προτάσεων πρότασις . . ἔπι ἐπί μὲν μέν οὖν οὖν του ὁ πρώτου πρῶτος πρότερος ὁμοίως ὅμοιος οὔσων τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ἐνδόξων τῷ τῷ συμπεράσματι συμπέρασμα οὐκ οὐ ἔστι εἰμί δῆλον δῆλος εἰ εἰ γέγονε γίγνομαι παραγωγή παραγωγή . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ δευτέρου , , ἐπειδὴ ἐπεί δῆλόν δῆλος ἐστιν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἐνδοξότερον τῶν ὁ προτάσεων ἐστι εἰμί , , προφανές ἐστιν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι παραγωγὴ παραγωγή γέγονεν γίγνομαι · · οὐ οὐ γὰρ γάρ δεῖ δέω δέω2 δεῖ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα ἐνδοξότερον ἔνδοξος εἶναι εἰμί τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ἀλλὰ ἀλλά τὰς ὁ προτάσεις πρότασις τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα , , εἴπερ εἴπερ ἐκ ἐκ πιστοτέρων καὶ καί γνωριμωτέρων δεῖ δέω δέω2 δεῖ τοὺς ὁ συλλογισμοὺς συλλογισμός γίνεσθαι γίγνομαι . . ὥστε ὡς ὡς ὥστε ἐπεὶ ἐπεί ἧττόν εἰσι εἰμί τοῦ ὁ μὲν μέν συμπεράσματος συμπέρασμα ἔνδοξοι ἔνδοξος ἑαυταῖς ἑαυτοῦ δὲ δέ ὅμοιαι ὅμοιος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μὲν μέν παραγωγὴ παραγωγή γέγονε γίγνομαι , , δῆλον δῆλος · · παρ’ παρά ὁποίαν ὁποῖος δέ δέ , , οὐ οὐ δῆλον δῆλος ὁμοίων ὅμοιος οὐσῶν εἰμί ἀλλήλαις ἀλλήλων . . ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τοῦ ὁ προτέρου ὅλως ὅλος ὅλοξ ἄδηλον ἄδηλος εἰ εἰ γέγονε γίγνομαι παραγωγή παραγωγή , , ὁμοίου ὅμοιος ὄντος εἰμί τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ταῖς ὁ προτάσεσι πρότασις . . λέγει λέγω δὴ δή δῆλον δῆλος εἶναι εἰμί ἐπὶ ἐπί τοῦ ὁ δευτέρου τὸ ὁ δεῖν δέω δέω2 δεῖ ἀναιρεῖν ἀναιρέω ἀναίρω τι τι τῶν ὁ προ|τάσεων , , ποίαν πόα f f . . 61r δὲ δέ ἄδηλον ἄδηλος διὰ διά τὸ ὁ ὁμοίας ὅμοιος ἀλλήλαις ἀλλήλων εἶναι εἰμί . . πλῆρες πλήρης δὲ δέ τοιούτων τοιοῦτος συλλογισμῶν συλλογισμός , , τῶν ὁ ὅς ὁμοίας ὅμοιος μὲν μέν ἀλλήλαις τὰς ὁ προτάσεις πρότασις ἐχόντων ἔχω ἀνομοίας δὲ δέ τῷ ὁ συμπεράσματι συμπέρασμα , , τὸ ὁ βῆτα τῶν ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ φυσικὰ Ἀριστοτέλους Ἀριστοτέλης βιβλίων βιβλίον . . Τῶν ὁ δὲ δέ ἐριστικῶν ἐριστικός δριμύτατος δριμύς μὲν μέν ὁ ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος εὐθὺς εὐθύς ἄδηλος ἄδηλος . . Εἰπὼν λέγω τίνες τις τῶν ὁ διαλεκτικῶν διαλεκτικός λόγων λόγος εἰσὶ εἰμί δριμεῖ , , νῦν νῦν λέγει λέγω καὶ καί τίνες τις τῶν ὁ σοφιστικῶν σοφιστικός . . καὶ καί φησὶ φημί πρῶτον αὐτῶν αὐτός εἶναι εἰμί τὸν ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος εὐθὺς εὐθύς ἄδηλον ἄδηλος ὄντα εἰμί εἰ εἰ συλλελόγισται συλλογίζομαι ἢ ἤ οὔ οὐ · · οἷος οἷος ὁ ὁ Παρμενίδου Παρμενίδης λόγος λόγος ὁ ὁ λέγων λέγω ἓν εἶναι εἰμί τὸ ὁ ὄν · · ἔστι εἰμί δὲ δέ τοιοῦτος τοιοῦτος · · τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά τὸ ὁ ὂν εἰμί οὐκ οὐ ὄν εἰμί , , τὸ ὁ οὐκ οὐ ὂν εἰμί οὐδέν οὐδείς , , ἓν ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὄν εἰμί · · οὗτος οὗτος γάρ γάρ , , εἰ εἰ καὶ καί ἀσυλλόγιστός ἐστιν εἰμί , , ἀλλ’ ἀλλά οὐ οὐ πάντῃ πᾶς πάντῃ δῆλος δῆλος . . ἔστι εἰμί δὲ δέ ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος , , διότι διότι οὐ οὐ συνάγεται συνάγω ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων ‘ ‘ ἓν ἄρα ἄρα τὸ ὁ ὄν’ , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ἓν ὄν ἐστιν εἰμί . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δὲ δέ σοφιστικὸς σοφιστικός καὶ καί ἀσυλλόγιστος ἀσυλλόγιστος , , εἴρηκεν λέγω ἐρῶ ἐν ἐν τῷ ὁ πρώτῳ πρῶτος πρότερος τῆς ὁ Φυσικῆς φυσικός ἀκροάσεως ἀκρόασις · · “ ἀμφότεροι ἀμφότερος γάρ γάρ ’ ’ ’ ’ , , φησὶν φημί ἐκεῖσε ἐκεῖσε , , “ “ ἐριστικοί ἐριστικός , , καὶ καί ὁ ὁ Μελίσσου Μέλισσος καὶ καί ὁ ὁ Παρμενίδου Παρμενίδης · · μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ὁ ὁ Μελίσσου Μέλισσος φορτικὸς φορτικός καὶ καί οὐδεμίαν οὐδείς ἔχων ἔχω ἀπορίαν ἀπορία ” ” , , ὡς ὡς δηλονότι τοῦ ὁ Παρμενίδου Παρμενίδης λόγου λόγος ἀπορίαν ἀπορία ἔχοντος ἔχω . . πρῶτος πρῶτος πρότερος μὲν μέν οὖν οὖν ἐν ἐν τοῖς ὁ ἐριστικοῖς ἐριστικός δριμύς δριμύς ἐστι εἰμί λόγος λόγος οὗτος οὗτος , , ὁ ὁ ἔχων ἔχω ἄδηλον ἄδηλος τὸ ὁ τίνος ἀναιρεθέντος ἀναιρέω ἀναιρεθήσεται καὶ καί τὸ ὁ συναχθὲν συνάγω ἄτοπον , , πότερον πότερος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ἤ ἤ τινος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ καὶ καί πότερον πότερος παρὰ παρά ψεῦδος ψεῦδος ἡ ὁ λύσις λύσις ἢ ἤ παρὰ παρά διαίρεσιν ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ πότερον πότερος ἡ ὁ λύσις λύσις παρὰ παρά τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα τὸ ὁ συνάξαν τὸ ὁ φεῦδος ‘ ‘ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὸς αὐτός παρὰ παρά ψεῦδος ψεῦδος , , ‘ ‘ ἢ ἤ παρὰ παρά ἀναίρεσίν ἀναίρεσις ἐστί εἰμί τινος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις ’ ’ , , ὅπερ ὅς ὅσπερ εἶπεν λέγω εἶπον αὐτὸς αὐτός διαίρεσιν διαίρεσις . . δεύτερος δεύτερος δὲ δέ ὁ ὁ δῆλον δῆλος μὲν μέν ἔχων ἔχω τὸ ὁ ὅς παρὰ παρά ἀναίρεσιν ἀναίρεσις εἶναι εἰμί τὴν ὁ λύσιν λύσις , , μὴ μή φανερὸν φανερός δὲ δέ ἔχων ἔχω διὰ διά τίνος ἀναίρεσιν ἀναίρεσις τῶν ὁ ἠρωτημένων , , τουτέστι ποῖον ποιός ποῖος τῶν ὁ ἠρωτημένων ἀναιρήσαντες τὸν ὁ λόγον λόγος λύσομεν λύω , , ἀλλὰ ἀλλά ἀμφίβολον ἀμφίβολος τὸ ὁ πότερον πότερος αὕτη οὗτος , , τουτέστιν ἡ ὁ ἀπάτη ἀπάτη , , παρὰ παρά τὸ ὁ συμπέρασμά ἐστιν εἰμί ἢ ἤ παρά παρά τι τι τῶν ὁ ἠρωτημένων . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ὁ ὁ δῆλος δῆλος μὲν μέν ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά τὴν ὁ διαίρεσιν διαίρεσις ἢ ἤ ἀναίρεσίν ἀναίρεσις ἐστιν εἰμί ἴσον ἴσος ἐστὶ εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ὁ ὁ δῆλος δῆλος μὲν μέν ὅτι ὅτι2 ὅτι παρὰ παρά ἀναίρεσίν ἀναίρεσις ἐστι εἰμί ’ ’ · · τοῦ ὁ ὅς γὰρ γάρ παρὰ παρά διαίρεσιν διαίρεσις τὸ ὁ ἀναίρεσίν ἀναίρεσις ἐστιν εἰμί ἐφερμηνευτικόν . . διαφέρει διαφέρω δὲ δέ ὁ ὁ δεύτερος δεύτερος τρόπος τρόπος τροπός τοῦ ὁ προτέρου πρότερος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ μὲν μέν δεύτερος δεύτερος φανερὸν φανερός ἔχων ἔχω ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ ὅς συναχθέν , , εἰ εἰ καὶ καί μὴ μή καὶ καί τοῦτο οὗτος φανερὸν φανερός ἔχει ἔχω , , τὸ ὁ τίνος ἀναιρεθέντος ἀναιρέω ἀναιρεθήσεται καὶ καί τὸ ὁ συναχθέν , , πότερον πότερος τοῦ ὁ συμπεράσματος συμπέρασμα ἤ ἤ τινος τῶν ὁ προτάσεων πρότασις , , ὁ ὁ δὲ δέ πρῶτος πρῶτος πρότερος ἄδηλον ἄδηλος εὐθὺς εὐθύς ἦν εἰμί ἔχων ἔχω τὸ ὁ εἴτε εἴτε συλλογισμός συλλογισμός ἐστιν εἰμί ἢ ἤ οὔ οὐ . . καὶ καί τοῦ ὁ ὅς μὲν μέν ἀπάτας ἀπάτη γίνεσθαι γίγνομαι παρὰ παρά τὰ ὁ ἠρωτημένα ἐρωτάω πλῆρες πλήρης τὸ ὁ παρὸν βιβλίον . . παρὰ παρά δὲ δέ τὸ ὁ συμπέρασμα συμπέρασμα γίνεται γίγνομαι ἀπάτη , , ὅταν ὅταν μὴ μή ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἠρωτημένων συμβαίνει συμβαίνω ἐπάξωμεν , , ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος μὲν μέν ἐῶμεν ἐάω εἰμί , , ἄλλο ἄλλος δέ δέ τι τις ὃ ὅς βουλόμεθα βούλομαι ἐπιφέρωμεν , , ὥσπερ ὥσπερ ἔχει ἔχω καὶ καί ὁ ὁ Παρμενίδου Παρμενίδης λόγος λόγος καὶ καί ἐκεῖνος ἐκεῖνος , , οὗ οὗ πρότερον πρότερος ὁ ὁ Ἀριστοτέλης Ἀριστοτέλης ἐμνημόνευσεν μνημονεύω , , ὁ ὁ λέγων λέγω “ “ ὧν ὅς ὅς2 αἱ ὁ ἐπίστη’ μαι σπουδαῖαι σπουδαῖος , , σπουδαῖα σπουδαῖος τὰ ὁ μαθήματα μάθημα , , τοῦ ὁ δὲ δέ κακοῦ κακός σπουδαῖον σπουδαῖος τὸ ὁ μάθημα μάθημα , , σπουδαῖον σπουδαῖος ἄρα ἄρα μάθημα μάθημα τὸ ὁ κακόν κακός ” · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τοῦτο οὗτος συμβαίνει συμβαίνω ἐκ ἐκ τῶν ὁ κειμένων , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι τοῦ ὁ κακοῦ κακός σπουδαία σπουδαῖος ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη . . Λέγει λέγω δὲ δέ καὶ καί εὐήθη συλλογισμὸν συλλογισμός εἶναι εἰμί , , ὅταν ὅταν τις τις μὴ μή προσλάβοι προσλαμβάνω τὸ ὁ ἐλλεῖπον ἐλλείπω καὶ καί δι’ διά οὗ οὗ τὸ ὁ προκείμενον μέλλει μέλλω συνάγειν συνάγω , , ἀλλὰ ἀλλά τοῦτο οὗτος μὲν μέν μεθῇ , , χωρὶς χωρίς δὲ δέ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ συμπεραίνηται , , ὥσπερ ὥσπερ ἔχει ἔχω ὁ ὁ Μελίσσου Μέλισσος ὁ ὁ δεικνὺς δείκνυμι ἓν τὸ ὁ ὂν εἰμί καὶ καί ἄπειρον ἤπειρος καὶ καί ἄλλοι ἄλλος πολλοί πολύς , , καθάπερ καθά καὶ καί ὁ ὁ λέγων λέγω “ “ μὴ μή οὐσίας οὐσία ἀναιρουμένης ἀναιρέω μὴ μή ἀναιρεῖσθαι ἀναιρέω οὐσίαν οὐσία , , ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 δέ δέ ἐστιν εἰμί ἀναιρουμένων ἀναιρέω καὶ καί τὸ ὁ ἐκ ἐκ τούτων οὗτος φθείρεσθαι φθείρω ” ” · · ἐλλείπουσι ἐλλείπω γὰρ γάρ ἐνταῦθα ἐνταῦθα προτάσεις , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ ἀναλύσεως ἀνάλυσις συλλογισμῶν συλλογισμός μεμαθήκαμεν μανθάνω . . ἔξωθεν ἔξωθεν δὲ δέ ἐλλείπειν ἐλλείπω λέγει λέγω προτάσεις . . τὰς ὁ δεικτικάς τινος τῶν ὁ πρὸς πρός κατασκευὴν κατασκευή τοῦ ὁ προκειμένου εἰλημμένων · · ταύτας οὗτος γὰρ γάρ εἰ εἰ μὴ μή παραμυθίας παραμυθία τις τις ἀξιώσας ἀξιόω δεομένας συστάσεως σύστασις λαβὼν λαμβάνω συμπεραίνεται , , ἐλλείπειν ἐλλείπω ἄν ἄν τι τι τῶν ὁ ἔξωθεν ἔξωθεν ἐν ἐν τῷ ὁ συλλογισμῷ συλλογισμός λέγοιτο λέγω . . καὶ καί μὴ μή εἴπῃς λέγω εἶπον ὡς ὡς οὐ οὐ δεῖ δέω δέω2 δεῖ τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής τὰς ὁ προτάσεις πρότασις δεικνύναι δείκνυμι · · κοινὰ κοινός γὰρ γάρ ταῦτα οὗτος , , καθάπερ καθά εἴρηται λέγω ἐρῶ , , λέγεται λέγω καὶ καί πρὸς πρός τοὺς ὁ διαλεγομένους . . ἢ τίη δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τοὺς ὁ σοφιστικῶς σοφιστικός ἐρωτῶντας ἐρωτάω τὰ ὁ ὑπ’ ὑπό αὐτῶν αὐτός ἐρωτώμενα ἐρωτάω δεικνύναι δείκνυμι , , εἴπερ εἴπερ ἀληθῶς ἀληθής ἐλέγχειν ἐλέγχω μέλλοιεν μέλλω , , ὥσπερ ὥσπερ καὶ καί φασίν φημί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ φαι|νομένως φασὶν φημί ἐλέγχειν ἐλέγχω ἀλλ’ ἀλλά ἀληθῶς ἀληθής . . ἔτι ἔτι σαφέστερον σαφής εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸ ὁ διὰ διά τοῦ ὁ ἐνίοτε ἐνίοτε μὲν μέν ὁ ὁ μὴ μή συλλογισθεὶς λόγος λόγος δηλούμενον δηλόω τοιοῦτόν τοιοῦτος ἐστιν εἰμί · · ἐνίοτε ἐνίοτε μὲν μέν τὸν ὁ ὅς μὴ μή συλλελογισμένον λόγον λόγος ἔστι εἰμί καλεῖν καλέω εὐήθη καὶ καί ἄξιον ἄξιος ἡγεῖσθαι καταφρονήσεως καταφρόνησις , , ἐνίοτε δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστι εἰμί ποιεῖν ποιέω τοῦτο οὗτος · · οὔτε οὔτε γὰρ γάρ εὐήθη ἔστι εἰμί τοῦτον οὗτος λέγειν λέγω , , οὔτε οὔτε μὴν μήν ἄξιον ἄξιος καταφρονήσεως καταφρόνησις . . εἰ εἰ μὲν μέν γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ὁ ὁ τοιοῦτος τοιοῦτος λόγος λόγος ἐξ ἐκ ἀδόξων ἢ ἤ ψευδῶν ψευδής λημμάτων λῆμμα συγκείμενος , , εὐήθης ἐστὶ εἰμί καὶ καί καταφρονήσεως καταφρόνησις ἄξιος ἄξιος , , ἢ τίη ὅταν ὅταν ἐλλείπῃ τι τι τῶν ὁ τοιούτων τοιοῦτος ἐρωτημάτων ἐρώτημα , , τῶν ὁ ὅς τῷ τῷ πράγματι πρᾶγμα οἰκείων οἰκεῖος περὶ περί οὗ οὗ ὁ ὁ λόγος λόγος καὶ καί δι’ διά οὗ οὗ συνάγεται συνάγω , , τοῦ ὁ λόγου λόγος μὴ μή προσλαβόντος προσλαμβάνω τοῦτο οὗτος μηδὲ μηδέ συλλογισαμένου . . ὅταν ὅταν δέ δέ τι τις ἐλλείπῃ τῶν ὁ ἔξωθεν ἔξωθεν ὄντων εἰμί , , ἤγουν τῶν ὁ πρὸς πρός κατασκευὴν κατασκευή ὄντων εἰμί τῶν ὁ δύο γε προτάσεων πρότασις τῶν ὁ παραληφθεισῶν ἐν ἐν τῷ ὁ λόγῳ λόγος , , οὐκ ἔστιν εἰμί εὐκαταφρόνητος εὐκαταφρόνητος , , ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν λόγος λόγος ἐστὶ εἰμί καλός καλός , , ὁ ὁ δὲ δέ ἐρωτῶν ἔρως ἠρώτηκεν οὐ οὐ καλῶς καλός . . οὔτε οὔτε δὲ δέ πρὸς πρός τὴν ὁ θέσιν θέσις οὔτε οὔτε πρὸς πρός τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ἀλλὰ ἀλλά πρὸς πρός τὸν ὁ χρόνον χρόνος ἐρωτῶσιν ἐρωτάω , , ὅσοι ὅσος τοιαῦτα τοιοῦτος προτείνουσιν προτείνω , , ἃ ὅς ὅς2 πλείονος πολύς πλείων δεῖται δέω δέω2 καὶ καί μακροῦ μακρός χρόνου χρόνος εἰς εἰς τὸ ὁ φανῆναι φαίνω εἰ εἰ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω ὥσπερ ὥσπερ προτείνεται . . διὸ διό δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω πρὸς πρός τοῖν ὁ χρόνον χρόνος λύειν λύω . . λύσει λύω δὲ δέ πρὸς πρός τὸν ὁ χρόνον χρόνος , , ἢ ἤ ἄν ἄν ἐνστάσεις ἐνίστημι ἐνστάζω κομίζῃ κομίζω χρόνου χρόνος πολλοῦ πολύς δεομένας ὀφθῆναι ὁράω ἄν ἄν ἀληθεῖς ἀληθής ὦσι εἰμί ( ( καὶ καί γὰρ γάρ τῶν ὁ ἐνστάσεων ἔνστασις αἱ ὁ μὲν μέν εἰσίν εἰμί , , αἱ ὁ ὅς δὲ δέ δοκοῦσι δοκέω μέν μέν , , οὐκ οὐ εἰσὶ εἰμί δέ δέ , , ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ τῷ ὀγδόῳ ὄγδοος εἴρηται λέγω ἐρῶ τῶν ὁ τοπικῶν τοπικός ) ) , , ἢ ἤ λύσει λύω πρὸς πρός τὸν ὁ χρόνον χρόνος καὶ καί ἐὰν ἐάν οὕτω οὕτως πὼς πως εἴποι λέγω εἶπον · · οὐ οὐ δίδωμι δίδωμι ταύτην οὗτος οὐδὲ οὐδέ συγχωρῶ συγχωρέω διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή δοκεῖν δοκέω καὶ καί πλείονος πολύς πλείων χρόνου χρόνος δεῖσθαι δέω δέω2 πρὸς πρός κατανόησιν κατανόησις εἰ εἰ ἀληθής ἀληθής ἐστι εἰμί . . τὰ ὁ δὲ δέ ἑξῆς ἑξῆς σαφῶς σαφής καταλέγει καταλέγω . . Προειλόμεθα μὲν μέν οὖν οὖν εὑρεῖν τινα τις δύναμιν δύναμις συλλο - - γιστικήν . . Δύναμιν συλλογιστικὴν τὴν ὁ τῶν ὁ τόπων τόπος λέγει λέγω πραγματείαν πραγματεία , , καὶ καί εἴρηται λέγω ἐρῶ ἐν ἐν ἐκείνοις ἐκεῖνος , , διὰ διά τί τίς τις λέγεται λέγω δύναμις δύναμις . . εἰπὼν λέγω δὲ δέ ἐν ἐν τοῖς ὁ τόποις τόπος “ “ ἡ ὁ ὅς μὲν μέν πρόθεσις πρόθεσις τῆς ὁ πραγματείας πραγματεία μέθοδον μέθοδος εὑρεῖν εὑρίσκω , , δι’ διά ἧς ὅς ὅς2 δυνησόμεθα δύναμαι συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι περὶ περί παντὸς πᾶς τοῦ ὁ προτεθέντος προτίθημι ’ ’ ’ ’ , , τοῦτο οὗτος εἰπὼν λέγω καὶ καί ἐπενεγκὼν ἐπιφέρω τὸ ὁ “ “ καὶ καί αὐτοὶ αὐτός λόγον λόγος ὑπέχοντες ὑπέχω ” ” , , νῦν νῦν τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τοῦ ὁ διὰ διά τί τι ἔργον ἔργον ἐστὶ εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς μὴ μή μόνον μόνος τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι λόγον λόγος λαβεῖν λαμβάνω καὶ καί ἐρωτᾶν ἐρωτάω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω καὶ καί διδόναι δίδωμι εἶπε λέγω εἶπον διὰ διά τοῦ ὁ ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ προσκατασκευάζεται προσκατασκευάζω πρὸς πρός αὐτὴν αὐτός διὰ διά τὴν ὁ τῆς ὁ σοφιστικῆς γειτνίασιν . . δεῖ δέω δέω2 δεῖ δὲ δέ πρότερον ἀναμνῆσαι ἀναμιμνήσκω τῶν ὁ ὅς πρότερον πρότερος εἰρημένων λέγω καὶ καί οὕτω οὕτως τὴν ὁ λέξιν λέξις ἐπελθεῖν ἐπέρχομαι . . εἴρηται λέγω ἐρῶ δὲ δέ ὅτι ὅτι2 ὅτι , , ὡς ὡς ἔχει ἔχω ἡ ὁ ψευδογραφικὴ πρὸς πρός τὴν ὁ γεωμετρίαν γεωμετρία , , οὕτως οὕτως ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός πρὸς πρός τὴν ὁ διαλεκτικήν διαλεκτικός · · ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ἐκείνη ἐκεῖνος ἐκ ἐκ τῶν ὁ ἀρχῶν μὲν μέν τῶν ὁ γεωμετρικῶν γεωμετρικός ὥρμηται ὁρμάω ὁρμέω , , τὰς ὁ δὲ δέ καταγραφὰς καταγραφή ψευδεῖς ψευδής ποιεῖται ποιέω καὶ καί μὴ μή δεούσας δέω δέω2 δεῖ , , οὕτως οὕτως καὶ καί αὕτη οὗτος ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός ἐκ ἐκ τῶν ὁ δοκούντων δοκέω μὲν μέν ἐνδόξων ἔνδοξος , , ἅπερ ὅς ἔνδοξα ἀρχαὶ τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός εἰσιν εἰμί , , ὥρμηται ὁρμάω ὁρμέω , , τούτων οὗτος δὲ δέ οἷς χρῆται χράω2 χράομαι χραύω χράω ἢ τίη μὴ μή ὄντων εἰμί ἐνδόξων ἔνδοξος ἀλλὰ ἀλλά φαινομένων φαίνω μόνον μόνος , , ἢ ἤ ὄντων εἰμί μὲν μέν ἐνδόξων ἔνδοξος τὸ ὁ σχῆμα σχῆμα δὲ δέ ἡμαρτημένων ἁμαρτάνω , , ὅταν ὅταν ἢ τίη ἐκ ἐκ δύο γε μερικῶν ἢ τίη ἐκ ἐκ δύο γε καταφατικῶν ἐν ἐν δευτέρῳ δεύτερος σχήματι σχῆμα συμπεραίνηται . . εἰ εἰ οὖν οὖν ταῦτα οὗτος ἀληθῆ ἀληθής , , καλῶς καλός τὴν ὁ σοφιστικὴν σοφιστικός εἴρηκε λέγω ἐρῶ τῇ ὁ διαλεκτικῇ διαλεκτικός γειτνιάζειν · · ἀμφότεραι ἀμφότερος γὰρ γάρ περὶ περί παντὸς πᾶς ἐπιχειροῦσιν ἐπιχειρέω , , εἰ εἰ καὶ καί διαφέρουσι διαφέρω , , καθάπερ καθά εἴρηται λέγω ἐρῶ . . τούτων οὗτος οὕτως οὕτως ἐχόντων ἔχω τὸ ὁ λεγόμενόν λέγω ἐστιν εἰμί · · ἐπειδὴ ἐπεί γειτνιάζει ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός τῇ ὁ διαλεκτικῇ διαλεκτικός , , ἡ ὁ ὅς δὲ δέ σοφιστικὴ σοφιστικός ἐπαγγέλλεται ἐπαγγέλλω μὴ μή μόνον μόνος δύνασθαι δύναμαι λόγον λόγος λαβεῖν λαμβάνω ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί ὡς ὡς εἰδυῖα οἶδα ( ( ὁ ὁ γὰρ γάρ δία λεκτικὸς ὥσπερ ὥσπερ μὴ μή εἰδὼς οἶδα ἐρωτᾷ ἐρωτάω ἅπερ ὅς ἄν ἄν ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · ὁ ὁ δὲ δέ σοφιστὴς σοφιστής πάντα πᾶς εἰ εἰ δέναι ἐπαγγέλλεται ἐπαγγέλλω καὶ καί οὐδὲν εἶναι εἰμί ὃ ὅς μὴ μή οἶδεν οἶδα · · εἰ εἰ δὲ δέ πάντα πᾶς οἶδεν οἶδα , , ἐκ ἐκ δὲ δέ τῶν ὁ πάντων πᾶς καὶ καί ἅπερ ὅς ἐρωτᾷ ἐρωτάω ἐστι εἰμί , , δῆλον δῆλος ἄρα ἄρα ὡς ὡς ὡς οἶδε οἶδα καὶ καί ὅσα ὅσος ἄν ἄν καὶ καί οἷα οἷος ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί ὁ ὁ ἐν ἐν τῷ ὁ Πλάτωνι Πλάτων Γοργίας Γοργίας ἐδήλωσεν δηλόω εἰπὼν λέγω “ “ οὐδεὶς οὐδέπω οὐδέπω πολλῶν πολύς ἐτῶν ἔτης καινόν καινός τί τι με ἠρώτησε ἐρωτάω ” ” , , μόνον μόνος οὐχὶ οὐ λέγων λέγω ὅσα ὅσος ἄν ἄν μέ τις τις ἐρωτᾷ , , οἶδα οἶδα , , καὶ καί οὐδέν οὐδείς ἐστιν εἰμί ὅ ὅς με διέλαθεν διαλανθάνω ’ ’ ) ) , , ἐπειδὴ ἐπεί τοίνυν τοίνυν ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός πάντα πᾶς εἰδέναι οἶδα ἐπαγγέλλεται ἐπαγγέλλω , , τὸν ὁ δὲ δέ λέγοντα πάντα πᾶς γινώσκειν γιγνώσκω μᾶλλον μᾶλλον προσήκει προσήκω ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω καὶ καί φανερὰ φανερός ποιεῖν ποιέω ἅπερ ὅς ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι ἤπερ ἐρωτᾶν ἐρωτάω , , φαίνεται φαίνω ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ἔργον ἔργον ἐστὶν εἰμί οὐ οὐ μόνον μόνος τὸ ὁ ὅς ἐ|ρωτᾶν ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸ ὁ ὅς ἐρωτᾶσθαι ἐρωτάω καὶ καί λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω , , καὶ καί μᾶλλον μᾶλλον τοῦτο οὗτος · · εἰ εἰ γὰρ γάρ τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός μᾶλλόν ἐστι εἰμί τὸ ὁ λόγον λόγος διδόναι δίδωμι ὡς ὡς λεγούσης λέγω πάντα πᾶς εἰδέναι οἶδα , , γειτνιάζει δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ σοφιστικὴ σοφιστικός τῇ ὁ διαλεκτικῇ διαλεκτικός , , εἴη εἰμί ἂν ἐάν καὶ καί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ἔργον ἔργον τὸ ὁ ὑπέχειν ὑπέχω λόγον λόγος . . διὰ διά ταύτην οὗτος οὖν οὖν , , φησί φημί , , τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία εἶπον λέγω εἶπον ἐκεῖ ἐκεῖ ἔργον ἔργον εἶναι εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός μὴ μή μόνον μόνος λαμβάνειν λαμβάνω δύνασθαι δύναμαι λόγον λόγος ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί διδόναι δίδωμι . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ ὅς τῇ τὴν ὁ δὲ δέ αἰτίαν αἰτία εἰρήκαμεν λέγω ἐρῶ τούτου οὗτος ἐλλείπει ἐλλείπω τὸ ὁ ὅς νῦν νῦν · · εἴρηκε λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ οὐκ οὐ ἐκεῖ ἐκεῖ ἀλλὰ ἀλλά νῦν νῦν δι’ διά ὅ ὅς τι ἔργον ἔργον ἐστὶ εἰμί τῆς ὁ διαλεκτικῆς καὶ καί τὸ ὁ λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω . . ὅτι ὅτι2 ὅτι δ’ οὐκ οὐ αὐτόθεν αὐτός αὐτόθεν οὐδὲ οὐδέ προηγουμένως προηγέομαι προηγουμένως τῆς ὁ διαλεκτικῆς διαλεκτικός ἐστι εἰμί καὶ καί τὸ ὁ λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω ἀλλὰ ἀλλά διὰ διά τὴν ὁ τῆς ὁ σοφιστικῆς σοφιστικός πρὸς πρός αὐτὴν αὐτός γειτνίασιν , , παρέθετο παρατίθημι τὸν ὁ Σωκράτην Σωκράτης λέγοντα λέγω μηδὲν εἰδέναι οἶδα , , ὡς ὡς τοῦ ὁ διαλεκτικοῦ διαλεκτικός δῆθεν δῆθεν ἀγνοοῦντος ἀγνοέω ἅπερ ὅς ἂν ἐάν ἐρωτᾷ ἐρωτάω · · τὸν ὁ ὅς δὲ δέ ὡς ὡς ὡς ἀγνοοῦντα ἀγνοέω ἐρωτῶντα ἐρωτάω οὐκ οὐ ἀνάγκη ἀνάγκη λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω ἀλλὰ ἀλλά μᾶλλον μᾶλλον λαμβάνειν λαμβάνω . . λέγει λέγω δὲ δέ δεδηλῶσθαι δηλόω αὐτῷ αὐτός ἐν ἐν τοῖς ὁ τοπικοῖς ( ( ταῦτα οὗτος γὰρ γάρ εἶπε λέγω εἶπον πρόσθεν πρόσθεν ) ) καὶ καί ἐκ ἐκ τίνων τίς τις καὶ καί πρὸς πρός πόσα ποσός πόσος ἐστὶ εἰμί τό ὁ ὅς τε τε ἐρωτᾶν ἐρωτάω καὶ καί λόγον λόγος ὑπέχειν ὑπέχω . . ἡ ὁ λέγοι λέγω ἂν ἄν πρόσθεν πρόσθεν καὶ καί τὰ ὁ ἐνταῦθα ἐνταῦθα εἰρημένα λέγω · · εἴρηκε λέγω ἐρῶ γὰρ γάρ ἐκ ἐκ τίνων τίς τις οἱ ὁ παραλογισμοὶ γίνονται γίγνομαι καὶ καί πρὸς πρός πόσα δεῖ δέω δέω2 δεῖ βλέποντα βλέπω τόν ὁ τε τε ἐρωτῶντα ἐρωτάω ἐρωτᾶν ἐρωτάω καὶ καί τὸν ὁ ἀποκρινόμενον ἀποκρίνω ὑπέχειν ὑπέχω λόγον λόγος . . δῆλα δῆλος δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ ὅς ἑξῆς ἑξῆς . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ τὰ ὁ ὅς μὲν μέν παρ’ παρά ἑτέρων ἕτερος ληφθέντα λαμβάνω πρότερον πεπονημένα πονέω ὑποστικτέον εἰς εἰς τὸ ὁ πρότερον πρότερος , , εἶτα εἶτα ἐπακτέον ἐπακτέος τὸ ὁ ὅς πεπονημένα πονέω καὶ καί τὰ ὁ συνεχῆ συνεχής τούτων οὗτος . . ὃ ὁ δὲ δέ λέγει λέγω ἐστὶν εἰμί ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰ ὁ μὲν μέν ὑπό ὑπό τινων τις εὑρεθέντα εὑρίσκω πρότερον πρότερος παραλαβόντες παραλαμβάνω οἱ ὁ ἀπ’ ἀπό ἐκείνων ἐκεῖνος ἐφεξῆς ἐφεξῆς ἅπαντες ἅπας κατὰ κατά βραχὺ βραχύς ταῖς ὁ καθ’ κατά ἕκαστον ἕκαστος προσθήκαις ἐπὶ ἐπί μέγα μέγας ἤυξησαν · · τοῦτο οὗτος δὲ δέ εἶπε λέγω εἶπον καὶ καί ἐν ἐν τῷ ὁ ἐλάττονι ἄλφα τῶν ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ φυσικά φυσικός . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ χρησιμωτέραν χρήσιμος μέντοι πολλῷ πολύς τῆς ὁ ὕστερον ὕστερον ἐκ ἐκ τούτων οὗτος αὐξήσεως αὔξησις ταὐτόν αὐτός ἐστι εἰμί τῷ τῷ ‘ ‘ ἡ ὁ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή τινος εὕρεσις εὕρεσις , , κἄν ἐάν κἀν ἀτελές ἀτελής ἐστι εἰμί τὸ ὁ ὅς εὑρε - - θέν , , ὅμως ὅμως ὁμῶς ἡ ὁ τούτου οὗτος εὕρεσις εὕρεσις χρησιμωτέρα χρήσιμος ἐστὶ εἰμί πολλῷ πολύς τῆς ὁ ὕστερον ὕστερον τοῦ ὁ εὑρεθέντος εὑρίσκω ἐπιδόσεως ἐπίδοσις τε τε καὶ καί τελειώσεως τελείωσις ’ ’ · · εἰ εἰ γὰρ γάρ μὴ μή ὅλως ὅλος ὅλοξ εὑρέθη εὑρίσκω , , οὐδ’ οὐδέ ἄν ἄν ἐπίδοσιν ἐπίδοσις ἔσχε ἔχω . . “ παντὸς πᾶς γάρ γάρ ” ” , , φησὶν φημί ἐν ἐν τοῖς ὁ Μετὰ μετά τὰ ὁ ὅς φυσικά φυσικός , , “ “ τὸ ὁ ἐλλεῖπον ἐλλείπω προσθεῖναι προστίθημι ” ” τοῦ ὁ εὑρεθέντος εὑρίσκω · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή εὑρεῖν εὑρίσκω οὐ οὐ παντός πᾶς · · πᾶσα πᾶς γὰρ γάρ ἀρχὴ ἀρχή ὅσῳ ὅσος κράτιστόν ἐστι εἰμί τῇ ὁ ὅς τῇ δυνάμει δύναμις , , τοσούτῳ τοσοῦτος σμικρότατον μικρός σμικρός τῷ τῷ μεγέθει μέγεθος . . καὶ καί πολλὰ πολύς ἡμῖν ἐστι εἰμί δῆλα δῆλος οὕτως οὕτως ἔχοντα ἔχω · · καὶ καί γὰρ γάρ ἡ ὁ κεγχραμὶς καίτοι σμικρότατον μικρός σμικρός ὂν εἰμί τῷ τῷ μεγέθει μέγεθος μέγα μέγας τῇ ὁ δυνάμει δύναμις τυγχάνει τυγχάνω , , εἴ εἰ γε γε ἐξ ἐκ αὐτῆς αὐτός ἡ ὁ συκῆ συκῆ τοσοῦτον τοσοῦτος τῷ τῷ μεγέθει μέγεθος δένδρον δένδρον . . ταύτην οὗτος οὖν οὖν εἴ εἰ τις τις εἶδεν ὁράω εἶδον ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή , , οὐδ’ οὐδέ ὄναρ ὄναρ ἄν ἄν ἤλπισεν ἐλπίζω ὅτι ὅτι2 ὅτι τηλικοῦτον τηλικοῦτος ἐξ ἐκ αὐτῆς αὐτός γενήσεται γίγνομαι δένδρον δένδρον · · ὅμως ὅμως ὁμῶς ταύτης οὗτος εὑρεθείσης εὑρίσκω ὡς ὡς ὡς ἀρχῆς ἀρχή πολλὰ πολύς ἡμῖν ἐκ ἐκ τούτου οὗτος γέγονε γίγνομαι δῆλα δῆλος κατὰ κατά βραχὺ βραχύς πονήσασιν πονέω , , οἷον οἷος ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός δυνάμει δύναμις ἦσαν εἰμί στέλεχός τε τε καὶ καί κλάδοι κλάδος καὶ καί φύλλα φύλλον καὶ καί ὄζοι ὄζος , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οἱ ἕ φυσικοὶ φυσικός καὶ καί σπερματικοὶ ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός λόγοι λόγος ἀσώματοί εἰσιν εἰμί · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἄν ἄν τοσοῦτοι τοσοῦτος ὄντες εἰμί τῷ τῷ πλήθει πλῆθος ἐχώρησαν χωρέω ἐν ἐν αὐτῇ αὐτός οὕτως οὕτως οὔσῃ σμικροτάτῃ τὸ ὁ μέγεθος μέγεθος . . ταύτης οὗτος δὲ δέ τῆς ὁ πραγματείας πραγματεία . . Πραγματείαν λέγοι λέγω ἄν ἄν ἢ τίη τὴν ὁ τοπικὴν ἢ ἤ πᾶσαν πᾶς τὴν ὁ λογικήν . . μάλιστα μάλιστα μισθωτοὺς μισθωτός δὲ δέ καλεῖ καλέω τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής ὡς ὡς ἀπὸ ἀπό φαινομένης φαίνω πλουτοῦντας πλουτέω σοφίας σοφία . . τίς τις δὲ δέ ἡ ὁ Γοργίου Γοργίας πραγματεία πραγματεία , , ᾗ ὅς ᾗ ὁμοίαν ὅμοιος λέγει λέγω τὴν ὁ σοφιστικήν , , δήλη δῆλος τοῖς ὁ τὸν ὁ ὅς Πλάτωνος Πλάτων Γοργίαν ἀνεγνωκόσι . . λέγει λέγω δὲ δέ τοὺς ὁ σοφιστὰς σοφιστής τοιούτους τοιοῦτος διδάσκειν διδάσκω λόγους λόγος εἰς εἰς οὓς ὅς ὅς2 ἐγίνωσκον γιγνώσκω τοὺς ὁ ἀλλήλων ἀλλήλων λόγους λόγος ἐμπίπτειν ἐμπίπτω · · οὗτοι οὗτος δὲ δέ ἦσαν εἰμί οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὁμωνυμίας ὁμωνυμία , , οἱ ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἀμφιβολίας ἀμφιβολία καὶ καί οἱ ὁ λοιποί λοιπός . . τὰ ὁ δὲ δέ ἑξῆς ἑξῆς δῆλα . . Οὐ οὐ γὰρ γάρ τέχνην τέχνη ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ τέχνης τέχνη . . Τέχνη τέχνη ἐστὶ εἰμί πᾶσα πᾶς ἡ ὁ συλλογιστικὴ μέθοδος μέθοδος , , ἐν ἐν ᾗ ὅς ὅς2 ἐστι εἰμί καὶ καί ὁ ὁ ἀληθινὸς ἀληθινός ἔλεγχος ἔλεγχος · · ὁ ὁ δὴ δή ταύτην οὗτος παραδοὺς παραδίδωμι καὶ καί τέχνην τέχνη δίδωσι δίδωμι καὶ καί παιδεύει παιδεύω . . αἱ ὁ δὲ δέ παραγωγαὶ παραγωγή καὶ καί οἱ ὁ παραλογισμοί παραλογισμός , , οἱ ὁ τρόποι τρόπος τροπός δηλονότι τῆς ὁ ἀπάτης ἀπάτη , , οἷς ὅς ὅς2 καὶ καί ἐχρῶντο χράω2 χράομαι χραύω χράω καὶ καί ἐδίδασκον διδάσκω οἱ ὁ σοφισταί σοφιστής , , οὐ οὐ τέχνη τέχνη ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ τέχνης τέχνη · · ὁ ὁ γὰρ γάρ ἔχων ἔχω τὴν ὁ δύναμιν δύναμις καὶ καί ἐπιστήμην ἐπιστήμη τοῦ ὁ συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ἐκεῖνος ἐκεῖνος δῆλον δῆλος ὅτι ὅτι2 ὅτι δύναται δύναμαι καὶ καί παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ὁ ὁ ἔχων ἔχω τὴν ὁ τέχνην τέχνη τοῦ ὁ ὀρθογραφεῖν καὶ καί ὑγιάζειν ὑγιάζω ἐκεῖνος ἐκεῖνος | | οἶδε οἶδα μάλιστα μάλιστα καὶ καί μὴ μή ὀρθογραφεῖν f f . . 62v καὶ καί νόσον νόσος ἐμποιεῖν ἐμποιέω , , οὕτως οὕτως καὶ καί ὁ ὁ δυνάμενος ἐπιστημόνως ἐπιστήμων συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι , , ἐκεῖνος ἐκεῖνος οἶδε οἶδα καὶ καί παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι . . ὥστε ὥστε τὸ ὁ παραλογίζεσθαι παραλογίζομαι , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐπετήδευον ἐπιτηδεύω οἱ ὁ σοφισταὶ σοφιστής καὶ καί ἄλλους ἄλλος ἐδίδασκον διδάσκω , , οὐ οὐ τέχνη τέχνη ἐστὶν εἰμί ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς ἀπὸ ἀπό τέχνης τέχνη δυνάμενον γίνεσθαι γίγνομαι . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οἱ ὁ διὰ διά τῆς ὁ διαιρετικῆς συλλογίζεσθαι συλλογίζομαι διδάσκοντες διδάσκω καὶ καί ταύτην οὗτος παραδιδόντες οὐ οὐ τέχνην τέχνη ( ( “ “ ἔστι εἰμί γὰρ γάρ διαιρετική διαιρετικός ” ” , , ὡς ὡς ὡς ἐν ἐν τῷ ὁ Περὶ περί εὐπορίας εὐπορία προτάσεων πρότασις εἴρηται λέγω ἐρῶ , , “ “ οἷον οἷος ἀσθενὴς ἀσθενής συλλογισμός συλλογισμός ” ” ) ) ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ τέχνης τέχνη · · τοῦ ὁ ὅς γὰρ γάρ εἰδότος οἶδα σθλλογίζεσθαι καὶ καί ἀποδεικνύναι ἀποδείκνυμι καὶ καί τὸ ὁ διαιρεῖν διαιρέω διαίρω καὶ καί τὸ ὁ ἐκ ἐκ διαιρέσεως διαίρεσις ληφθὲν λαμβάνω συλλογιστικῶς συλλογιστικός συμπεράνασθαι . . ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί οἱ ὁ δι’ διά ἐπαγωγῆς ἐπαγωγή τι τι συνάγοντες συνάγω τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός πάσχουσιν πάσχω . . ἐν ἐν δὲ δέ τῇ ὁ ὅς τῇ λέξει λέγω τῇ ὁ ὅς τῇ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή ὑπαρχόντων ὑπάρχω ἔχειν ἔχω ἡ ὁ μέθοδος μέθοδος ἱκανῶς ἱκανός τὸ ὁ ἱκανῶς ἱκανός θαρρούντως θαρσούντως ἐπῆκται ἐπάγω πήγνυμι · · αἱ ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ ἄλλαι ἄλλος τέχναι τέχνη οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ἀρχῆς ἀρχή οὐδὲ οὐδέ ὑπ’ ὑπό αὐτῶν αὐτός τῶν ὁ εὑρόντων τὸ ὁ τέλειον τέλειος ἔσχον ἔχω ἀλλ’ ἀλλά ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ διαδεξαμένων αὐτάς αὐτός · · ἡ ὁ ὅς δὲ δέ λογικὴ λογικός πραγματεία πραγματεία τῷ τῷ Ἀριστοτέλει πρώτως πρῶτος πρώτως πρότερος εὑρεθεῖσα εὑρίσκω καὶ καί παρ’ παρά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τετελείωται τελειόω . . ᾧ ὅς ὅς2 δεῖ δέω δέω2 δεῖ πάντας πᾶς ἡμᾶς ἐγώ οὐ οὐ πολλήν πολύς , , ὡς ὡς αὐτὸς αὐτός ἔφησεν φημί , , ἀλλ’ ἀλλά οὐδ’ οὐδέ ὅσην ὅσος εἰπεῖν λέγω εἶπον δυνατὸν δυνατός ἔχειν ἔχω χάριν χάρις . .