word form of the token as many l1 elements as the lemmas found in PerseusUnderPhilologic for the relevant word form AND morphological analysis as many l2 elements as the lemmas found in Morpheus for the relevant word form AND morphological analysis Ὁ ὁ μὲν μέν Ἰθακήσιος Ἰθακήσιος γέρων γέρων κατὰ κατά τὸν ὁ τῶν ὁ Ἑλλήνων Ἕλλην μῦθον μῦθος , , τῆς ὁ Σειρήνων Σειρήν βουλόμενος ἀκοῦσαι ἀκούω ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή διὰ διά τὴν ὁ τῆς ὁ φωνῆς φωνή ἀκόλαστον ἀκόλαστος ἡδονήν ἡδονή , , δεσμώτης δεσμώτης ἔπλει πλέω εἰς εἰς τὴν ὁ Σικελίαν Σικελία καὶ καί τὰς ὁ τῶν ὁ ἑταίρων ἑταῖρος ἐνέφραττεν ἐμφράσσω ἀκοάς ἀκοή , , οὐκ οὐ ἐκείνοις ἐκεῖνος ἕνεκα ἕνεκα τῆς ὁ ἀκροάσεως ἀκρόασις φθονῶν φθονέω , , οὐδὲ οὐδέ ἑαυτὸν ἑαυτοῦ δεσμῷ δεσμός περιβάλλειν περιβάλλω ἐπιθυμῶν ἐπιθυμέω , , ἀλλ ' ὅτι ὅτι2 ὅτι τέλος τέλος τῆς ὁ ἐκείνων ἐκεῖνος ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή τοῖς ὁ ἀκούουσι ἀκούω θάνατος θάνατος ἦν εἰμί · · τοιαῦται τοιοῦτος γάρ γάρ > > παρ’ παρά Ἕλλησιν Ἕλλην ᾖδον ἀείδω αἱ ὁ Σειρῆνες Σειρήν . . ἐγὼ δὲ δέ τοιαύτης τοιοῦτος μὲν μέν ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή ἀκροατὴς οὐ οὐ γίνομαι γίγνομαι , , οὐδὲ οὐδέ ἀκούειν ἀκούω ἐπιθυμῶ ἐπιθυμέω Σειρήνων Σειρήν ἐπιτάφιον ἐπιτάφιος ἀνθρώπων ἄνθρωπος ᾀδουσῶν ἀείδω , , ὧν ἡ ὁ σιγὴ σιγή τῆς ὁ φωνῆς φωνή τοῖς ὁ ἀνθρώποις ἄνθρωπος χρησιμωτέρα γίνεται γίγνομαι · · θείας θεῖος δέ δέ τινος ἀπολαύειν ἀπολαύω φωνῆς φωνή εὔχομαι εὔχομαι , , ἡς κἄν ἐάν κἀν πολλάκις πολλάκις ἀκούσω ἀκούω , , πάλιν πάλιν ἀκούειν ἀκούω ἐπιθυμῶ ἐπιθυμέω , , οὐκ οὐ ἀκολαστῳ <τινὶ> φωνῆς φωνή ἡδονῇ ἡδονή ἀλλὰ ἀλλά θεῖα θεῖος διδασκόμενος διδάσκω μυστήρια μυστήριον καὶ καί τὸ ὁ τέλος τέλος οὐ οὐ θάνατον θάνατος , , ἀλλ ' ' αἰώνιον αἰώνιος ἀπεκδεχόμενος σωτηρίαν σωτηρία . . ᾄδουσι ἀείδω γὰρ γάρ τὴν ὁ ᾠδὴν ᾠδή οὐχ οὐ αἱ ὁ θανατηφόροι θανατηφόρος Σειρῆνες Σειρήν Ἑλλήνων Ἕλλην , , ἀλλὰ ἀλλά θεῖός θεῖος τις τις χορὸς χορός προφητῶν προφήτης , , ἐφ ' ' ὡν οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀποφράττειν ἀποφράσσω τῶν ὁ ἑταίρων ἑταῖρος τὰς ὁ ἀκοάς ἀκοή , , οὐδὲ οὐδέ ἑαυτόν ἑαυτοῦ τινα τις δεσμῷ δεσμός περιβάλλειν περιβάλλω , , δεδοικότα δείδω τὴν ὁ ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἀκροάσεως ἀκρόασις τιμωρίαν τιμωρία . . τῶν ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ μετὰ μετά τῆς ὁ φωνῆς φωνή ὁ ὁ ἀκροατὴς τοῦ ὁ ζῆν ζήω ζάω ζέω παύεται παύω , , τῶν ὁ δὲ δέ ἐπὶ ἐπί πλεῖον πολύς πλείων ἀκούων ἀκούω τοῦ ὁ κρείττονος ἀπολαύσει βίου βίος βιός , , ὑπὸ ὑπό Μου πνεύματος πνεῦμα χειραγωγούμενος χειραγωγέω . . ἡκέτω ἥκω ἡκέτω ἥκω σύμπας καὶ καί ἀκουέτω ἀκούω τῆς ὁ θείας θεῖος ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή , , μηδὲν πεφοβημένος φοβέω . . οὐκ οὐ εἰσὶν εἰμί παρ’ παρά ἡμῖν αἱ ὁ παρὰ παρά Σικελίαν Σικελία Σειρῆνες Σειρήν , , οὐδὲ οὐδέ τὰ ὁ ὅς Ὀδυσσέως Ὀδυσσεύς δεσμά , , οὐ οὐ κηρὸς τηκόμενος τήκω εἰς εἰς ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἀκοάς ἀκοή , , ἀλλὰ ἀλλά δεσμῶν δεσμός μὲν μέν ἄνεσις ἄνεσις πᾶσα πᾶς , , ἀλευθέρα δ ' ' ἀκοὴ ἀκοή παρ’ παρά ἑκάστῳ ἕκαστος τῶν ὁ προσιόντων πρόσειμι2 . . τοιαύτης τοιοῦτος γὰρ γάρ ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή ἀκούειν ἀκούω ἄξιον ἄξιος , , τοιούτους τοιοῦτος τοὺς ὁ ᾄδοντας ἀείδω ἔχειν ἔχω εὐκτέον εὔχομαι εἶναί εἰμί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . εἰ εἰ δἐ τις τις καὶ καί τοῦ ὁ τῶν ὁ ἀποστόλων χοροῦ χορός ἀκούειν ἀκούω ἐθέλοι ἐθέλω , , εὑρήσει εὑρίσκω τὴν ὁ αὐτὴν αὐτός τῆς ὁ ᾠδῆς ᾠδή ἀοιδή συμφωνίαν συμφωνία . . οἱ ὁ ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ προῇδον προᾴδω μυστικῶς μυστικός τὴν ὁ θείαν θεῖος οἰκονομίαν οἰκονομία , , οἱ ὁ δ’ ᾄδουσιν ἀείδω ἑρμηνεύοντες ἑρμηνεύω τὰ ὁ ὑπ’ ὑπό ἐκείνων ἐκεῖνος μυστικῶς μυστικός ἀπηγγελμένα ἀπαγγέλλω . . ὠ συμφώνου σύμφωνος ἁρμονίας ἁρμονία ὑπὸ ὑπό θείου θεῖος πνεύματος πνεῦμα συγκειμένης · · ὠ ὠ καλοῦ καλός χοροῦ τῶν ὁ ᾀδόντων ἀείδω τὰ ὁ μυστήρια μυστήριον . . τούτοις οὗτος κἀγὼ συνᾴδειν συνᾴδω εὔχομαι εὔχομαι . . ᾄσωμεν τοιγαροῦν καὶ καί ἡμεῖς τὴν ὁ ὁμοίαν ὅμοιος ᾠδήν ᾠδή ἀοιδή , , καὶ καί τὸν ὁ ὕμνον ὕμνος ἀναπέμψωμεν τῷ τῷ ἁγίῳ ἅγιος πατρί πατήρ , , πνεύματι πνεῦμα δοξάζοντες δοξάζω Ἰησοῦν Ἰησοῦς τὸν ὁ ἐν ἐν κόλποις κόλπος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ‘ ‘ . . μὴ μή φύγῃς φεύγω , , ἄνθρωπε ἄνθρωπος , , ὕμνον ὕμνος πνευματικόν πνευματικός , , μηδὲ μηδέ ἀπεχθῶς ἀπεχθής πρὸς πρός τὴν ὁ ἀκρόασιν ἀκρόασις διαθῇς . . θάνατον θάνατος οὐκ οὐ ἔχει ἔχω · · σωτηρίας σωτηρία ἐστὶν εἰμί διήγημα διήγημα ἡ ὁ παρ ' ἡμῖν ᾠδή ᾠδή ἀοιδή . . ἐγὼ μὲν μέν οὖν οὖν ἤδη ἤδη καὶ καί τῶν ὁ χρειττόνων ἀπολαύειν ἀπολαύω δοκῶ δοκέω περὶ περί τοιούτων τοιοῦτος διαλεγόμενος , , καὶ καί μάλιστα μάλιστα ὅτε ὅτε ὁ ὁ τοιοῦτός τοιοῦτος μοι πάρεστιν πάρειμι ἀνθέων ἄνθος λειμών λειμών , , τουτέστιν ἡ ὁ ὑμετέρα ὑμέτερος σύνοδος σύνοδος2 σύνοδος τῶν ὁ ἅμα ἅμα τε τε καὶ καί ἀκουόντων ἀκούω καὶ καί συνᾳδόντων συνᾴδω τὰ ὁ θεῖα θεῖος μυστήρια μυστήριον . . ἀφ ' ' ὧν ὅς ὅς2 καὶ καί τὸ ὁ λέγειν λέγω θαρρῶ θαρσέω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι μοι παντὸς πᾶς φθόνου φθόνος καθαρὰς καθαρός παρέχετε παρέχω τὰς ὁ ἀκοάς ἀκοή , , οὐ οὐ τὸν ὁ ζῆλον ζῆλος τὸν ὁ τοῦ ὁ Κάϊν μιμούμενοι , , οὐχ ὁμοίως ὅμοιος τῷ τῷ Ἠσαῦ διώκοντες διώκω τὸν ὁ ἀδελφόν ἀδελφός , , οὐ οὐ <τοὺς> τοῦ ὁ Ἰωσὴφ ἀδελφούς ἀδελφός , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐφ’ ἐπί οἷς ὅς ὅς2 ἔλεγεν λέγω ἐμίσουν μισέω τὸν ὁ ἀδελφόν ἀδελφός . . ἀλλὰ ἀλλά τούτων οὗτος ἁπάντων ἅπας μακρὰν μακράν ἀφεστῶτες ἀφίστημι , , διόπερ ἕκαστος ἕκαστος ὑμῶν ὑμός τὰ ὁ τοῦ ὁ πλησίον πλησίος νομίζει νομίζω λέγειν λέγω . . καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος ζῆλος πονηρὸς πονηρός οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἐν ἐν ὑμῖν σύ , , τὰ ὁ λείποντα λείπω τῷ τῷ ἀδελφῷ ἀδελφός ἀναπληροῦν ἀναπληρόω δεδιδαγμένοις . . cb ἀκροατηρίου καλοῦ καλέω καὶ καί συμποσίου σεμνοῦ καὶ καί πνευματικῶν πνευματικός ἐδεσμάτων ἔδεσμα . . τοιούτοις τοιοῦτος ἀεὶ ἀεί συνεῖναι συνίημι δικαίως δίκαιος <ἂν> εὐξαίμην εὔχομαι . . <ΟΥΑΛ . . > > Χθὲς τὸ ὁ δειλινὸν δειλινός περιπατῶν περιπατέω , , ὡ ὡ φίλε φίλος , , παρὰ παρά τὸν ὁ τῆς ὁ θαλάσσης θάλασσα αἰγιαλὸν καὶ καί ὀξέως ὀξύς2 ὀξέως ὀξύς πως πως πῶς ἀτενίζων εἰς εἰς αὐτήν αὐτός , , ἑώρων ὁράω ὑπερβολήν ὑπερβολή τινα θείας θεῖος δυνάμεως δύναμις καὶ καί σοφῆς σοφός ἐπιστήμης ἐπιστήμη τέχνην τέχνη , , εἴ εἰ γε γε κοὶ τέχνην τέχνη τὸ ὁ ὅς τοιοῦτο καλεῖν καλέω χρή χρή . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ ὁ ὁ Ὁμηρικὸς Ὁμηρικός στίος φθέγγεται φθέγγομαι ἐκεῖνος ἐκεῖνος , , ὠς ὡς δ δ ' ' ἄνεμοι ἄνεμος δύο γε πόντον πόντος ὀρίνετον ὀρίνω ἰχθυόεντα ἰχθυόεις , , Βορέης Βορέας καὶ καί Ζέφυρος Ζέφυρος , , τώ τῷ τε τε Θρᾐκηθεν ἄητον , , ἐλθόντ’ ἐξαπίνης ἐξαίφνης ἐξαπίνης · · ἄμυδις ἄμυδις δέ δέ τε τε κῦμα κῦμα κελαινὸν κελαινός κορθύεται κορθύνω , , πολλὸν πολύς δὲ δέ παρὲξ παρέξ ἅλα ἅλς2 ἅλς φῦκος φῦκος ἔχευαν χέω · · οὕτω οὕτως μοι ἐγώ καὶ καί χθὲς χθές γεγονέναι γίγνομαι δοκεῖ δοκέω . . κορυφαῖς κορυφή γὰρ γάρ ὀρέων ὄρος παραπλήσια παραπλήσιος ἑώρων ὁράω κύματα κῦμα , , καὶ καί ὡς ὡς λόγον λόγος εἰπεῖν λέγω εἶπον αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐφικνούμενα τοῦ ὁ οὐρανοῦ οὐρανός . . τὸ ὁ ὅς δ ' ' ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν οὐδὲν ἕτερον ἕτερος προσεδόκων προσδοκάω ἢ ἤ ἅπασαν ἅπας ἐπικλυσθήσεσθαι τὴν ὁ γῆν γῆ , , καί καί μοι φυγῆς φυγή ἐν ἐν τῷ τῷ νοὶ ἀνέπλαττον ἀναπλάσσω τόπον τόπος καὶ καί τὴν ὁ τοῦ ὁ ὅς Νῶε ἀνέπλαττον ἀναπλάσσω κιβωτόν . . τὸ ὁ ὅς δ ' ' οὐκ οὐ ἦν εἰμί ὅ ὅς ἐνόμιζον νομίζω . . ἀλλ’ ἀλλά ὅπου ὅπου ὅπου ἀνεκυρτώθη ἡ ὁ θάλασσα θάλασσα πάλιν πάλιν ἀνελύετο ἀναλύω εἰς εἰς ἑαυτήν ἑαυτοῦ , , οὐχ οὐ ὑπερβαίνουσα ὑπερβαίνω τὸν ὁ οἰκεῖον οἰκεῖος τόπον τόπος , , ὡς ὡς ἔπος ἔπος εἰπεῖν λέγω εἶπον θεῖόν θεῖος τι πρόσταγμα πρόσταγμα πεφοβημένη φοβέω . . καὶ καί καθάπερ καθά πολλάκις πολλάκις τῶν ὁ οἰκετῶν οἰκέτης τις τις , , ἄκων τι τι πρὸς πρός τοῦ ὁ δεσπότου δεσπότης πράττειν πράσσω ἀναγκαζόμενος ἀναγκάζω , , < < μὲν μέν προστάγματι πρόσταγμα διὰ διά τὸν ὁ φόβον φόβος πείθεται πείθω , , ὅ ὅς δὲ δέ πάσχει πάσχω , , πράττειν πράσσω μὴ μή θέλων ἐθέλω , , λέγειν λέγω [ [ ὅτι ὅτι2 ὅτι ] ] οὐ οὐ τολμᾷ τολμάω , , δὲ δέ ἐν ἐν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ , , θυμοῦ θυμός τινος πληρούμενος πληρόω , , οὕτω οὕτως μοί πως πως πῶς ἐφαίνετο φαίνω καὶ καί τὴν ὁ θάλασσαν θάλασσα , , ὡσπερεὶ θυμουμένην θυμόω καὶ καί ἐν ἐν ἑαυτῇ ἑαυτοῦ φράττουσαν τὴν ὁ ὀργήν ὀργή , , κρατοῦσάν τε τε ἑαυτῆς ἑαυτοῦ , , οὐ οὐ βουλομένην τῷ τῷ δεσπότῃ δεσπότης φανερὸν φανερός ποιῆσαι ποιέω τὸν ὁ θυμόν θυμός . . ταῦτα οὗτος οὕτως οὕτως γινόμενα σκοπῶν σκοπέω ἀτενίζειν ἀτενίζω ἠρχόμην ἄρχω ἔρχομαι , , καὶ καί τὸν ὁ οὐρανὸν οὐρανός καὶ καί τὸν ὁ κύκλον κύκλος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τῷ τῷ νοῒ νοῒ καταμετρεῖν καταμετρέω ἤθελον ἐθέλω , , πόθεν πόθεν ποθεν τε τε ἄρχεται ἄρχω καὶ καί ποῦ ποῦ πού καταπαύει καταπαύω ἀνεζήτουν ἀναζητέω ἐγώ , , ποίαν πόα τε τε κίνησιν κίνησις ἔχει ἔχω , , πότερον πότερος τὴν ὁ μεταβατικήν , , τουτέστιν τὴν ὁ ἀπὸ ἀπό τόπου τόπος εἰς εἰς τόπον τόπος , , ἤ ἤ τὴν ὁ κύκλῳ κύκλος φοράν φορά , , πῶς πῶς πως δὲ δέ καὶ καί τὴν ὁ ἐπίμονον ἐπίμονος βάσιν βάσις ἔχει ἔχω . . ἀλλά ἀλλά μοι ἐγώ καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ ἡλίου ἥλιος ζητεῖν ζητέω ἐδόκει δοκέω , , τίς τις τε τε ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός αὐτοῦ αὐτός τῆς ὁ ἐν ἐν οὐρανῷ οὐρανός θέσεως θέσις , , τίς τις δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ περίοδος περίοδος2 περίοδος τοῦ ὁ δρόμου δρόμος , , ποῦ ποῦ πού δὲ δέ καὶ καί μετ’ μετά ἀλίγον χωρεῖ χωρέω , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι μηδὲ μηδέ οὗτος οὗτος παρέρχεται παρέρχομαι τὸν ὁ οἰκεῖον οἰκεῖος δρόμον δρόμος , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί αὐτός αὐτός , , ὡς ὡς ἔνεστιν ἔνειμι εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον . . ἐντολήν ἐντολή τινα φυλάττει φυλάσσω χρείττονος , , καὶ καί φαίνει φαίνω μὲν μέν τότε τότε τοτέ παρ ' ' ἡμῖν ἐγώ ὅτε ὅτε ἔξεστιν ἔξεστι αὑτῷ ἑαυτοῦ , , ἀπέρχεται ἀπέρχομαι δὲ δέ ὡς ὡς ὡς καλούμενος καλέω . . καὶ καί τούτων οὗτος τοίνυν τοίνυν τὴν ὁ ἐξέτασιν ἐξέτασις ποιούμενος ποιέω ἑώρων ὁράω παυόμενον παύω μὲν μέν τὸ ὁ τοῦ ὁ ἡλίου ἥλιος φέγγος φέγγος , , ἐπιλεῖπον δὲ δέ καὶ καί τῆς ὁ ἡμέρας ἡμέρα τὸ ὁ ὅς φῶς φάος , , εὐθέως εὐθύς εὐθέως δὲ δέ γινόμενον σκότος σκότος , , καὶ καί σελήνην σελήνη διαδεχομένην τὸν ὁ ἥλιον ἥλιος , , καὶ καί τὰ ὁ ὅς μὲν μέν πρῶτα πρῶτος πρότερος ἀνιοῦσαν μείονα μείων , , μετέπειτα μετέπειτα δέ δέ , , προκόπτουσαν τῷ ὁ δρόμῳ δρόμος , , φαντασίαν φαντασία παρέχουσαν παρέχω μείζονος μέγας . . οὐκ οὐ ἐπαυόμην ἐπαύω παύω δὲ δέ καὶ καί περὶ περί ταύτης οὗτος ζητῶν , , καὶ καί τὴν ὁ αἰτίαν αἰτία τῆς ὁ ἀφαιρέσεως ἀφαίρεσις καὶ καί τῆς ὁ προσθέσεως πρόσθεσις ἐνηρεύνων , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τε τε καὶ καί αὐτὴ αὐτός τηρεῖ τηρέω τὸν ὁ κύκλον κύκλος τῶν ὁ ἡμερῶν ἡμέρα . . καί καί μοι ἐγώ ἐδόκει δοκέω τὸ ὁ ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν ὡς ὡς θεία θεῖος τις τις ὑπάρχει ὑπάρχω οἰκονομία οἰκονομία καὶ καί δύναμις δύναμις κρειττόνων ἡ ὁ συνέχουσα συνέχω τὰ ὁ ὅλα ὅλος ὅλοξ , , ἥν ὅς ὅς2 καὶ καί θεὸν δικαίως δίκαιος ὄν εἰμί εἴποιμεν . . καὶ καί τὸ ὁ λοιπὸν λοιπός τὸν ὁ δημιουργὸν δημιουργός ἐπαινεῖν ἐπαινέω ἠρχόμην ἄρχω ἔρχομαι , , τήν ὁ τε τε γῆν γῆ πεπηγυῖαν ὁρῶν ὁράω καὶ καί ζῴων ζῷον διαφορὰς διαφορά καὶ καί ποικίλα ποικίλος φυτῶν φυτόν τὰ ὁ ἐξανθήματα ἐξάνθημα . . οὐχ οὐ ἵστατο ἵστημι ἱστάω δέ δέ μοι ἐπὶ ἐπί τούτοις οὗτος καὶ καί μόνοις μόνος ὁ ὁ νοῦς νόος , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ λοιπὸν λοιπός ὅθεν ὅθεν ταῦτα οὗτος τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχει ἔχω ζητεῖν ζητέω ἠρχόμην ἄρχω ἔρχομαι , , πότερον πότερος ἒκ τινος τις συνόντος σύνειμι ἀεὶ ἀεί τῷ τῷ θεῷ θεός ἢ τίη ἐξ ἐκ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ καὶ καί μόνου , , συνυπάρχοντος αὐτῷ αὐτός οὐδενός . . τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί <τι> γεγονέναι γίγνομαι οὐδὲ οὐδέ μοι καλῶς καλός ἐδόκει δοκέω , , μὴ μή τέλεον τελέω ἀπιθάνου τοῖς ὁ <τοῖς πολλοῖς> ὑπάρχοντος ὑπάρχω τοῦ ὁ λόγου λόγος · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ γινόμενα ἐξ ἐκ ὄντων εἰμί πέφυκε φύω τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχειν ἔχω . . καὶ καί ὁμοίως ὅμοιος ἀληθῶς ἀληθής ἐδόκει δοκέω μηδὲν λέγειν λέγω ἀεὶ ἀεί συνεῖναι συνίημι τῷ ὁ θεῷ θεός ἕτερόν ἕτερος τι παρ ' ' αὐτόν αὐτός , , ἀλλ ' ' ἐξ ἐκ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ <μόνου> τὰ ὁ ὄντα ὄντα γεγονέναι γίγνομαι · · καὶ καί πως πως πῶς ἔπειθέ με ἐγώ τὸ ὁ εὔτακτον εὔτακτος τῶν ὁ στοιχείων καὶ καί ἡ ὁ περὶ περί αὐτὰ αὐτός τῆς ὁ φύσεως φύσις εύκοσμέα . . Οὑτωσὶ δέ δέ πως πως εὖ εὖ διατεθεῖσθαι νομίζων νομίζω ἐπὶ ἐπί τὴν ὁ οἰκίαν οἰκία ἀνεχώρουν ἀναχωρέω τὴν ὁ ἐμήν ἐμός . . τῇ ὁ ὅς τῇ δ ' ' ἐπιούσῃ ἔπειμι ἔπειμι2 , , τουτέστιν σήμερον σήμερον , , ἐλθὼν ἔρχομαι ἑώρων ὁράω δύο γε τινὰς ὁμογενεῖς ὁμογενής ( ( ἀνθρώπους ἄνθρωπος δὲ δέ λέγω λέγω ) ) καὶ καί διαλοιδορουμένους ἀλλήλοις ἀλλήλων , , ἕτερον ἕτερος δ’ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἀφιματῶσαι πειρώμενον πειράω τὸν ὁ πλησίον πλησίος . . ἤδη ἤδη δέ δέ τινες τις καὶ καί δεινότερα δεινός τολμᾶν τολμάω ἤρχοντο ἄρχω ἔρχομαι . . ὅς ὅς μὲν μέν γὰρ γάρ ἐσκύλευσε σκυλεύω νεκρόν νεκρός , , καὶ καί τὸ ὁ κρυφθὲν ἤδη ἤδη σῶμα σῶμα τῇ ὁ γῇ γῆ πάλιν πάλιν ἐδείκνυεν δείκνυμι ἡλίῳ ἥλιος , , καὶ καί τὴν ὁ ὁμοίαν ὅμοιος αὐτῷ αὐτός ὕβριζεν ὑβρίζω εἰκόνα εἰκών , , βορὰν βορά κυσὶ καταλείπων καταλείπω τὸν ὁ νεκρόν νεκρός . . ὁ ὁ δὲ δέ ξίφος ξίφος ἐγύμνου γυμνόω καὶ καί ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ ὅμοιον ὅμοιος ἄνθρωπον ἄνθρωπος . . . . ἐχώρει χωρέω . . καὶ καί ὁ ὁ μὲν μέν φυγῇ φυγή τὴν ὁ σωτηρίαν σωτηρία πορίζειν πορίζω ἥθελεν , , ὁ ὁ δὲ δέ διώκειν διώκω οὐκ οὐ ἐπαύετο ἐπαύω παύω , , οὐδὲ οὐδέ τοῦ ὁ θυμοῦ θυμός κρατεῖν κρατέω ἤθελε ἐθέλω . . καὶ καί τί τίς τις δεῖ δέω δέω2 δεῖ πλείονα πολύς πλείων λέγειν λέγω , , ἀλλ’ ἀλλά ὅτι ὅτι2 ὅτι χωρήσας χωρέω ἐπ’ ἐπί αὐτὸν αὐτός εὐθέως εὐθύς εὐθέως ἔπαιεν τῷ τῷ ξίφει ξίφος ; ; ὁ ὁ δ’ ἱκέτης ἱκέτης τῷ τῷ πλησίον πλησίος ἐγίνετο γίγνομαι καὶ καί χεῖρας χείρ ἱκεσίας ἱκέσιος ὤρεγεν ὀρέγω , , καὶ καί τὴν ὁ μὲν μέν ἐσθῆτα ἐσθής διδόναι δίδωμι ἤθελεν ἐθέλω , , μόνον μόνος δὲ δέ τὸ ὁ ζῆν ζήω ζάω ζέω ἔχειν ἔχω ἠξίου ἀξιόω . . ὁ ὁ δ’ οὐκ οὐ ἔθραυεν τὸν ὁ θυμόν θυμός , , οὐδ’ οὐδέ ἠλέει τὸν ὁ ὁμογενῆ ὁμογενής , , οὐδὲ οὐδέ ἑαυτὸν ἑαυτοῦ διὰ διά τῆς ὁ εἰκόνος εἰκών ἐν ἐν ἐκείνῳ ἐκεῖνος βλέπειν βλέπω ἤθελεν ἐθέλω , , ἀλλ’ ἀλλά ὡς ὡς ὡς ἄγριος ἄγριος θὴρ θήρ τῷ τῷ ξίφει ξίφος τῆς ὁ βορᾶς βορά ἤρχετο ἄρχω ἔρχομαι , , ἤδη ἤδη δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ στόμα στόμα τῷ ὁ ὁμοίῳ προσέφερε σώματι σῶμα · · τοσοῦτος τοσοῦτος γὰρ γάρ ἠν τῷ ὁ θυμῷ θυμός . . καὶ καί ἠν ἰδεῖν ὁράω εἶδον τὸν ὁ μὲν μέν ἤδη ἤδη κείμενον , , τὸν ὁ δὲ δέ λοιπὸν σκυλεύοντα καὶ καί μηδὲ μηδέ γῇ γῆ σκεπάζοντα τὸ ὁ οῶμα , , ὅ τῆς ὁ ἐσθῆτος ἐσθής ἐγύμνωσεν γυμνόω . . πρὸς πρός δὲ δέ τούτοις οὗτος ἕτερος ἕτερος προσῆν πρόσειμι , , ὅς ὅς τοῦ ὁ πλησίον πλησίος γυναῖκα γυνή παίζειν παίζω ἤθελε ἐθέλω , , λῃστεύων λῃστεύω γάμον γάμος ἀλλότριον ἀλλότριος καὶ καί ἐπὶ ἐπί παράνο - - μον κοίτην τραπῆναι τέρπω τρέπω παρορμῶν , , τὸν ὁ γεγαμηκότα γαμέω γνήσιον γνήσιος πατέρα πατήρ γίωεσθαι μὴ μή θέλων ἐθέλω . . ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν καὶ καί ταῖς ὁ πραγῳδίαις πιστεύειν πιστεύω ἠρχόμην ἄρχω ἔρχομαι , , καὶ καί τὸ ὁ Θυέστειον δεῖπνον δεῖπνον αληθῶς ἐδόδει μοι γεγωνέναι , , πιστεύω πιστεύω δὲ δέ καὶ καί τῇ ὁ ὅς τῇ Οἰδιπόδαο Οἰδίπους παρανόμῳ παρανόμῳ ἐπιμξέᾳ , , καὶ καί τῇ ὁ ὅς τῇ τῶν ὁ ἀδελφῶν ἀδελφός διὰ διά ξίφους ξίφος φιλονεικίᾳ φιλονικία φιλονεικία οὐκ οὐ ἀπιστῶ ἀπιστέω . . τοσούτων τοίνυν τοίνυν καὶ καί τοιούτων τοιοῦτος θεατὴς γενόμενος γίγνομαι ἐγώ , , πόθεν πόθεν ποθεν ταῦτα οὗτος ἀναζητεῖν ἀναζητέω ἠρχόμην ἄρχω ἔρχομαι , , τίς τις δὲ δέ καὶ καί ἡ ὁ τῆς ὁ κινήσεως κίνησις αὐτῶν αὐτός ἀρχὴ ἀρχή καὶ καί τίς τις ὁ ὁ τοσαῦτα τοσοῦτος κακὰ κακός ἀνθρώποις ἄνθρωπος μηχανησάμενος , , πόθεν πόθεν ποθεν τε τε ἠ ἠ εὕρεσις εὕρεσις αὐτῶν αὐτός καὶ καί τίς τις ὁ ὁ τούτων οὗτος διδάσκαλος διδάσκαλος . . καὶ καί τὸν ὁ ὅς μὲν μέν θεὸν ποιητὴν ποιητής τούτων οὗτος λέγειν λέγω τολμᾶν τολμάω οὐχ οὐ οἶός οἶος τε τε ἦν εἰμί , , ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐδὲ οὐδέ ἐξ ἐκ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ὑπόστασιν ὑπόστασις ἔχειν ἔχω , , οὐδὲ οὐδέ τὴν ὁ τοῦ ὁ εἷναι ἵημι σύστασιν σύστασις . . πῶς πῶς πως γὰρ γάρ οἶόν οἶος τε τε ἠν ταῦτα οὗτος περὶ περί θεοῦ θεός ἐννοεῖν ἐννοέω ; ; ὅς ὅς μὲν μέν γάρ γάρ ἐστιν εἰμί ἀγαθὸς ἀγαθός καὶ καί τῶν ὁ κρειττόνων ποιητής ποιητής , , τῶν ὁ δὲ δέ φαύλων αὐτῷ αὐτός πρόσεστιν πρόσειμι οὐδέν οὐδείς · · ἀλλ’ ἀλλά οὐδὲ οὐδέ τοῖς ὁ τοιούτοις τοιοῦτος χαίρειν χαίρω πἐφυκεν , , ἀπαγορεύει ἀπαγορεύω δὲ δέ καὶ καί τὴν ὁ γένεσιν γένεσις αὐτῶν αὐτός , , καὶ καί τοὺς ὁ ὅς μὲν μέν χαίροντας χαίρω τούτοις οὗτος ἀποβάλ - - λεται , , τοὺς ὁ δὲ δέ φεύγοντας φεύγω αὐτὰ αὐτός προσίεται προσίημι . . καὶ καί πῶς πῶς πως οὐκ οὐ ἄτοπον ἄτοπος ἠν τὸν ὁ θεὸν τούτων οὗτος λέγειν λέγω εἶναι εἰμί δημιουργόν , , τὸν ὁ ὅς ταῦτα οὗτος παραιτούμενον ; ; οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἂν ἄν ἐβούλετο βούλομαι μὴ μή εἶναι εἰμί αὐτά αὐτός , , εἰ εἰ πρῶτος πρῶτος πρότερος αὐτῶν αὐτός ποιητὴς ποιητής ὑπῆρχεν ὑπάρχω αὐτός αὐτός · · τοὺς ὁ γὰρ γάρ προσιόντας πρόσειμι2 αὐτῷ αὐτός μιμητὰς μιμητής αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γίνεσθαι γίγνομαι θέλει ἐθέλω . . ὅθεν ὅθεν ἄλογον ἄλογος ἔδοξεν δοκέω εἶναί εἰμί μοι ταῦτα οὗτος προσάπτειν προσάπτω αὐτῷ αὐτός , , ἢ ἤ ὡς ὡς ὡς ἐξ ἐκ αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γεγονότα ἤ ἤ ( ( εἰ εἰ καὶ καί τὰ ὁ μάλιστα μάλιστα συγχωρῆσαι συγχωρέω δεῖ δέω δέω2 δεῖ ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί δυνατὸν δυνατός εἶναί εἰμί τι τις γίνεσθαι γίγνομαι ) ) ὅτι ὅτι2 ὅτι καὶ καί τὰ ὁ κακὰ κακός ἐποίησεν ποιέω αὐτός αὐτός . . ὁ ὁ γὰρ γάρ » » ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ὅς « « οὐκ οὐ εἶναι εἰμί εἰς εἰς τὸ ὁ εἶναι εἰμί « « αὐτὰ αὐτός ποιήσας ποιέω ‘ ‘ οὐκ ἄν ἄν ἐκ ἐκ τοῦ ὁ εἶναι εἰμί εἰς εἰς τὸ ὁ μηκέτι μηκέτι εἶναι εἰμί αὐτὰ αὐτός ἀνῄρει ἀναιρέω πάλιν πάλιν . . ἤ ἤ τοῦτο οὗτος τοῦτο οὗτος λέγειν λέγω ὡς ὡς ἦν εἰμί ποτε ποτε καιρός καιρός καῖρος , , ὅτε ὅτε τοῖς ὁ κακοῖς κακός ἔχαιρεν χαίρω ὁ ὁ θεός θεός , , νῦν νῦν δὲ δέ οὐκέτι οὐκέτι ; ; ὄπερ ἀδύνατον ἀδύνατος εἷναί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , λέγειν λέγω τοῦτο οὗτος περὶ περί θεοῦ θεός · · ἀνοίκειον ἀνοίκειος γὰρ γάρ τῆς ὁ φύσεως φύσις αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τοῦτο οὗτος προσαρμόζειν προσαρμόζω αὐτῷ αὐτός . . διόπερ ἔδοξέν δοκέω μοι συν - - υπάρχειν τι τις αὐτῷ αὐτός , , ᾧ ὅς ὅς2 τοὔνομα ὄνομα ὕλη ὕλη , , ἐξ ἐκ ἠς τὰ ὁ ὅντα ἐδημιούργησεν δημιουργέω , , τέχνῃ τέχνη σοφῇ διακρίνας διακρίνω καὶ καί διακοσμήσας διακοσμέω καλῶς καλός · · ἐξ ἐκ ἡς καὶ καί τὰ ὁ κακὰ κακός εἶναι εἰμί δοκεῖ δοκέω . . ἀποίου τε τε γὰρ γάρ καὶ καί ἀσχηματίστου οὔσης εἰμί αὐτῆς αὐτός , , πρὸς πρός δὲ δέ τούτοις οὗτος καὶ καί ἀτάκτως ἄτακτος φερομένης φέρω , , δεομένης δέω δέω2 τε τε τῆς ὁ τοῦ ὁ θεοῦ θεός τέχνης τέχνη , , οὐκ οὐ ἐφθόνησεν φθονέω οὑτος ὥστε ὥστε διὰ διά παντὸς πᾶς καταλιπεῖν καταλείπω καταλιμπάνω αὐτὴν αὐτός οὕτως οὕτως φέρεσθαι φέρω , , ἀλλὰ ἀλλά δημιουργεῖν δημιουργέω ἤρχετο ἄρχω ἔρχομαι καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ χειρίστων χείρων αὐτῆς αὐτός τὰ ὁ κάλλιστα καλός διακρίνειν διακρίνω ἤθελεν ἐθέλω , , καὶ καί οὕτως οὕτως γοῦν γοῦν ἐδημιούργησεν δημιουργέω ὅσα ὅσος ἐξ ἐκ αὐτῆς αὐτός ἥρμοζεν ἁρμόζω θεῷ θεός δημιουργεῖν δημιουργέω . . τὰ ὁ ὅς δ ' ' ὅσα ὅσος αὐτῆς αὐτός ὡς ὡς ἔπος ἔπος εἰπεῖν λέγω εἶπον πρυγώδη ἐτύγχανεν τυγχάνω , , ταῦτα οὗτος ἀνάρμοστα ἀνάρμοστος ὄντα εἰμί πρὸς πρός δημιουργίαν δημιουργία ὡς ὡς εἶχεν ἔχω κατέλιπεν καταλείπω καταλιμπάνω , , κατ ' ' οὐδὲν αὐτῷ αὐτός προσήκονα · · ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 δοκεῖ δοκέω μοι ἐγώ νῦν νῦν παρὰ παρά ἀνθρώποις ἄνθρωπος ἐπιρρεῖν ἐπιρρέω τὰ ὁ κακά κακός . . οὕτως οὕτως ἔδοξέν δοκέω μοι εὖ εὖ ἔχειν ἔχω φρονεῖν φρονέω . . σὺ δέ δέ , , ὦ ὦ φίλε φίλος , , εἴ εἰ τινά τις σοι δοκεῖ δοκέω μὴ μή καλῶς καλός εἰρῆσθαι λέγω ἐρῶ πρὸς πρός ἐμοῦ ἐμός , , ἀναρέρων λέγε λέγω · · καὶ καί yag πάνυ πάνυ περὶ περί τοιούτων τοιοῦτος άκούειν ποθῶ ποθέω . . ΟΡΘΟΔ . . Τὴν μὲν μέν προθυμίαν προθυμία ἀποδέχομαι ἀποδέχομαι τὴν ὁ σήν σός , , ὦ ὦ φίλε φίλος , , καί καί σου τὴν ὁ περὶ περί τὸν ὁ λόγον λόγος σπουδὴν σπουδή ἐπαινῶ ἐπαινέω · · ὄτι δὲ δέ περὶ περί τῶν ὁ ὄντων εἰμί οὕτως οὕτως διετέθης , , ὡς ὡς ἄρα ἄρα ἐξ ἐκ ὑποκειμένης τινὸς τις οὐσίας οὐσία ταῦτα οὗτος ἐδημιούργησεν δημιουργέω ὁ ὁ θεός θεός , , οὐ οὐ πάνυ πάνυ τι τι μέμφομαι μέμφομαι . . ὡς ὡς ὡς ἀληθῶς ἀληθής γὰρ γάρ ἡ ὁ τῶν ὁ κακῶν κακός γένεσις γένεσις οὕτω οὕτως τοὺς ὁ πολλοὺς πολύς διατεθῆναι διατίθημι ποιεῖ ποιέω . . καὶ καί γὰρ γάρ πρὸ πρό σοῦ τε τε καὶ καί ἐμοῦ ἐγώ πολλοί πολύς τινες τις ἄνδρες ἀνήρ ἱκανοὶ ἱκανός περὶ περί τούτου οὗτος τὴν ὁ μεγίστην μέγας ζήτησιν ζήτησις ἐποιήσαντο ποιέω . . καὶ καί οἱ ὁ ὅς μὲν μέν ὁμοίως ὅμοιος διετέθησάν σοι , , οἱ ὁ δ ' ' αὖ αὖ πάλιν πάλιν τὸν ὁ θεὸν τούτων οὗτος δημιοργὸν ἀπεφήναντο ἀποφαίνω , , σύγχρονον αὐτῷ αὐτός ὑπόστασιν ὑπόστασις δοῦναι δίδωμι πεφοβημένοι φοβέω · · κάκεῖνοι ἐκ ἐκ τοῦ ὁ φοβηθῆναι φοβέω τῶν ὁ κακῶν κακός ποιητὴν ποιητής εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸν ὁ θεὸν σὐγχρονον αὐτῷ αὐτός δοῦναι δίδωμι τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἔδοξαν δοκέω . . καὶ καί συνέβη συμβαίνω ἑκατέροις ἑκάτερος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ μὴ μή κατ’ κατά ἐπιστήμην ἐπιστήμη τοῦ ὁ ἀληθοῦς ἀληθής φοβηθῆναι φοβέω τὸν ὁ θεὸν τὸ ὁ μὴ μή καλῶς καλός εἰπεῖν λέγω εἶπον . . ἔτεροι δὲ δέ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή καὶ καί ] ] περὶ περί τοῦ ὁ τοιούτου τοιοῦτος ζητεῖν ζητέω παρῃτήσαντο παραιτέομαι , , ὡς ὡς οὐκ οὐ ἔχοντος ἔχω τέλος τέλος τοῦ ὁ τοιούτου τοιοῦτος ζητήματος ζήτημα . . ἐμὲ δὲ δέ τὰ ὁ κοινὰ κοινός τῆς ὁ πρὸς πρός σὲ φιλίας φιλία παραιτεῖσθαι παραιτέομαι τὸ ὁ ζητούμενον ζητέω οὐκ οὐ ἐᾷ ἐάω · · καὶ καί μάλιστα μάλιστα ὅτε ὅτε τὴν ὁ προαίρεσιν προαίρεσις ἀπαγγέλλεις τὴν ὁ σὴν , , ὡς ὡς οὐ οὐ προλήψει κρατούμενος κρατέω εἰ εἰ καὶ καί τὰ ὁ μάλιστα μάλιστα οὕτω οὕτως πως πως πῶς ἐξ ἐκ ὡν ὑπενόησας ἔδοξας δοκέω ἔχειν ἔχω τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα ) ) , , ἀλλ’ ἀλλά ἐν ἐν ἐπιθυμίᾳ ἐπιθυμία τῆς ὁ τοῦ ὁ ἀληθοῦς γνώσεως γνῶσις καθεστάναι καθίστημι λέγεις λέγω . . λέγεις λέγω . . ὅθεν ὅθεν προθύμως πρόθυμος κἀγὼ ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ τῆς ὁ ζητήσεως ζήτησις τραπήσομαι τραπέω λόγον λόγος . . βούλομαι βούλομαι δὲ δέ καὶ καί τουτονὶ τὸν ὁ ἑταῖρον ἑταῖρος ἀκροατὴν γενέσθαι γίγνομαι τῶν ὁ ἡμετέρων ἡμέτερος λόγων λόγος · · κaὶ γὰρ γάρ δοκεῖ δοκέω πως πως κατά κατά τι τις περὶ περί τούτων οὗτος ὁμοίως ὅμοιος σοὶ δοξάζειν δοξάζω καὶ καί αὐτός αὐτός . . διὸ διό κοινὸν κοινός κοινὸν κοινός πρὸς πρός ἀμφοτέρους ἀμφότερος τὸν ὁ λόγον λόγος ποιεῖσθαι ποιέω βούλομαι βούλομαι · · ἅ ὅς γὰρ γάρ ἂν ἄν εἴποιμι λέγω εἶπον πρὸς πρός σὲ οὕτως οὕτως ἔχοντα ἔχω , , ταῦτα οὗτος καὶ καί πρὸς πρός τοῦτον οὗτος ὁμοίως ὅμοιος λέξω λέγω . . εἴ εἰ σοι τοίνυν τοίνυν ἀληθῶς ἀληθής περὶ περί τοῦ ὁ κρείττονος λέγειν λέγω εὐγνωμόνως εὐγνώμων δοκεῖ δοκέω , , πρὸς πρός ἔκαστον ἀπό ἀπό - - κριναι ὡν ἐρωτῶ ἐρωτάω · · ἐκ ἐκ γὰρ γάρ τούτων οὗτος γενήσεται γίγνομαι καὶ καί σὲ μὲν μέν τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής μανθάνειν μανθάνω , , κἀμὲ δὲ δέ μὴ μή μάτην μάτην τοὺς ὁ λόγους λόγος ποιεῖσθαι ποιέω πρὸς πρός σέ . . ΟΥΑΔ . . ταῦθ ' ' ἅπερ ὅς εἶπας λέγω εἶπον πράττειν πράσσω ἑτοίμοως ἔχω ἔχω , , καὶ καί διὰ διά τοῦτο οὗτος μετὰ μετά πάσης πᾶς προθυμίας προθυμία ἐκεῖνα ἐκεῖνος πυνθάνου , , ἐξ ἐκ ωνπερ νομίξεις δύνασθαί με τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη τοῦ ὁ κρείττονος μαθεῖν μανθάνω . . οὐ οὐ γάρ γάρ μοι τὸ ὁ ὅς νικῆσαι νικάω πρόκειται πρόκειμαι κακῶς κακός ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής ἐκμαθεῖν ἐκμανθάνω καλῶς καλός · · οὕθεν ἔχου ἔχω τὸ ὁ λοιπὸν λοιπός τοῦ ὁ λογου . . ΠΕΡΙ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΥΛΗΣ ΟΡΘΟΔ . . Ὅτι ὅτι2 μὲν μέν οὖν οὖν ἀδύνατον ἀδύνατος ὑπάρχειν ὑπάρχω ἀγένητα ἀγένητος δύο γε ἄμα ἁμός ἡμός , , οὐδὲ οὐδέ σὲ ἀγνοεῖν ἀγνοέω νομίζω νομίζω , , εἰ εἰ καὶ καί τὰ ὁ μάλιστα μάλιστα δοκεῖς δοκέω προλαβὼν προλαμβάνω τοῦτο οὗτος προστεθεικέναι τῷ τῷ λόγῳ λόγος , , τὸ ὁ πάντως πᾶς πάντως ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη τὸ ὁ ἕτερον ἕτερος δεῖν δέω δέω2 δεῖ λέγειν λέγω , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι κεχώρισται χωρίζω τῆς ὁ ὕλης ὕλη ὁ ὁ θεός θεός , , ἢ ἤ οὖ οὐ πάλιν πάλιν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀμέριστος ἀμέριστος αὐτῆς αὐτός τυγχάνει τυγχάνω . . εἰ εἰ μὲν μέν οὖν οὖν ἡνῶσθαι ἑνόω τις τις αὐτὸν αὐτός εἰπεῖν λέγω εἶπον Μέλοι , , ὲν τὸ ὁ ἀγένητον ἀγένητος λέξει λέγω . . ἔκαστον γὰρ γάρ τούτων οὗτος μέρος μέρος ἔσται εἰμί τοῦ ὁ πλησίον πλησίος · · ἀλλήλων ἀλλήλων δὲ δέ μέρη μέρος τυγχάνοντα τυγχάνω οὐκ οὐ ἔσται εἰμί ἀγένητα ἀγένητος δύο γε , , ἀλλ’ ἀλλά ἕν ἐκ ἐκ διαφόρων διάφορος συνεστός . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ἔχοντα ἔχω διάφορα μέλη μέλος κατακερματίζομεν εἰς εἰς πολλὰ πολύς γενητά . . ἀλλ’ ἀλλά εἰ εἰ , , ὡς ὡς ὁ ὁ λόγος λόγος ἀπαιτεῖ ἀπαιτέω , , ἕν τι γενητὸν γενητός τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος πολυμερὲς πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γεγονέναι γίγνομαι φαμέν φημί , , οὕτως οὕτως ἀνάγκη ἀνάγκη , , εἰ εἰ [ [ μὲν μέν ] ] μὴ μή κεχώρισται χωρίζω τῆς ὁ ὕλης ὕλη ὁ ὁ θεός θεός , , ἐν ἐν τὸ ὁ εἶναι εἰμί λέγειν λέγω . . εἰ εἰ δὲ δέ κεχωρίσθαι φήσει φημί τις τις , , ἀνάγκη ἀνάγκη εἶναί εἰμί τι τις τὸ ὁ ἀνὰ ἀνά μέσον μέσος άμφοτέρων , , ὅπερ ὅς ὅσπερ καὶ καί τὸν ὁ χ χ · · ωρισμὸν αὐτῶν αὐτός δείκνθσιν . . ἀδύνατον ἀδύνατος γὰρ γάρ ἐν ἐν διαστάσει ἐξετάζεσθαί τι τις ἀπό ἀπό τινος τις , , οὐκ οὐ ὄντος εἰμί ἑτέρου ἕτερος καθ’ κατά ὃ ὅς ἡ ὁ διάστασις διάστασις ἑκατέρου ἑκάτερος γίνεται γίγνομαι . . ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐ οὐ μέχρι μέχρι τούτου οὗτος ἵσταται ἵστημι ἱστάω καὶ καί μόνου , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί πλείστων πλεῖστος ὅσων ὅσος . . ὃν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ δύο γε ἀγενήτων εἴπαμεν λέγω εἶπον λόγον λόγος , , τοῦτον οὗτος ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη ὁμοίως ὅμοιος προχωρεῖν προχωρέω , , εἰ εἰ τὰ ὁ ἀγένητα ἀγένητος δοθείη δίδωμι τρία . . καὶ καί γὰρ γάρ περὶ περί τούτων οὗτος ἐροίμην ἔρομαι ἄν ἄν , , εἰ εἰ κεχώρισται χωρίζω ἀπ’ ἀπό ἀλλή - - λων ἢ ἤ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἕκαστον ἕκαστος ἥνωται ἑνόω τῷ τῷ πλησίον πλησίος . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἡνῶσθαί τις τις εἰπεῖν λέγω εἶπον ἐθέλοι ἐθέλω , , τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός ἀκούσει ἀκούω τῷ τῷ πρώτῳ πρῶτος πρότερος λογον . . εἰ εἰ δ ' ' αὐ πόλιν πόλις κεχωρίσθαι , , οὐ οὐ φεύξεται φεύγω φεύζω τὴν ὁ ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη τοῦ ὁ χωρίξοντος ὑπόστασιν ὑπόστασις . . Ἂν ἀνά δ’ ἄρα ἄρα τις τις καὶ καί τρίτον τρίτος εἶναι εἰμί λέξῃ λέγω λόγον λόγος ὡς ὡς ἁρμόζοντα ἁρμόζω περὶ περί τῶν ὁ ἀγενήτων λέγεσθαι λέγω , , τουτέστιν τὸ ὁ ὅς μήτε κεχωρίσθαι τὸν ὁ θεὸν τῆς ὁ ὕλης ὕλη μήτ’ αὖ αὖ πόλιν πόλις ὡς ὡς μέρη μέρος ἡνῶσθαι ἑνόω , , εἶναι εἰμί δὲ δέ καθάπερ καθά ἐν ἐν τόπῳ τόπος <ἐν> τῇ ὁ ὕλῃ ὕλη ὗλις τὸν ὁ θεὸν ἢ ἤ καὶ καί τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἐν ἐν τῷ ὁ θεῷ θεός , , τὸ ὁ ἀκουέτω ἀκούω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐὰν τόπον τόπος τοῦ ὁ θεοῦ θεός τὴν ὁ ὕλην ὕλη εἴπωμεν λέγω εἶπον , , ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη αὐτὸν αὐτός καὶ καί κωρητὸν λέγειν λέγω δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί πρὸς πρός τῆς ὁ ὕλης ὕλη περιγραφόμενον . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί ὁμοίως ὅμοιος αὐτὸν αὐτός τῇ ὁ ὅς τῇ ὕλῃ ὕλη ὗλις ἀτάκτως ἄτακτος φέρεσθαι φέρω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , μὴ μή ἵστασθαι ἵστημι ἱστάω δέ δέ , , μηδὲ μηδέ μένειν μένω αὐτὸν αὐτός ἐφ’ ἐπί ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἀνάγκη ἀνάγκη , , τοῦ ὁ ὅς ἐν ἐν ᾦ ᾦ ἐστιν εἰμί ἄλλοτε ἄλλος ἄλλοτε ἄλλως ἄλλος ἄλλως φερομένου φέρω . . πρὸς πρός δὲ δέ τούτοις οὗτος καὶ καί ἐν ἐν χείροσι γεγονέναι γίγνομαι τὸν ὁ θεὸν εἰπεῖν λέγω εἶπον ἀναγκη . . εἰ εἰ γάρ γάρ ποτε ποτε ἄκοσμος ἄκοσμος ἦν εἰμί ἡ ὁ ὕλη ὕλη , , ἐκόσμησεν κοσμέω δὲ δέ αὐτήν αὐτός , , εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον τρέψαι τρέπω προαιρούμενος προαιρέω , , ἧν ποτε ποτε ὄτ ' ' ἐν ἐν ἀκοσμή - - τοις ἡν ὁ ὁ θεός θεός . . δικαίως δίκαιος δ ' ' ἂν ἐάν καὶ καί τοῦτο οὗτος ἐροίμην ἔρομαι , , πότερον πότερος ἐπλήρου τὴν ὁ ὕλην ὕλη ὁ ὁ θεὸς ἢ τίη ἐν ἐν μέρει μέρος τινὶ ὑπῆρχεν ὑπάρχω αὐτῆς αὐτός . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ ἐν ἐν μέρει μέρος τινὶ τῆς ὁ ὕλης ὕλη εἰπεῖν λέγω εἶπον τις τις ἐθέλοι ἐθέλω τὸν ὁ θεόν θεός , , πλεῖστον πλεῖστος ὅσον ὅσος μικρότερον αὐτὸν αὐτός τῆς ὁ ὕλης ὕλη λέγει λέγω , , εἴ εἰ γε γε δὴ δή μέρος μέρος αὐτῆς αὐτός ὅλον ὅλος ὅλοξ ἐχώρησεν χωρέω τὸν ὁ θεόν θεός . . εἰ εἰ δὲ δέ ἐν ἐν πάσῃ πᾶς εἶναι εἰμί λέγοι λέγω καὶ καί δἰ ὅλης ὅλος ὅλοξ κεχωρηκέναι χωρέω τῆς ὁ ὕλης ὕλη , , πῶς πῶς πως ταύτην οὗτος ἐδημιούργησεν δημιουργέω φρασάτω φράζω . . ἀνάγκη ἀνάγκη γὰρ γάρ ἢ τίη συστολήν συστολή τινα τις τοῦ ὁ θεοῦ θεός λέγειν λέγω , , ἧς ὅς ὅς2 γενομένης γίγνομαι ἐδημιούργει ἐκεῖνο ἐκεῖνος ἀφ’ ἀπό οὗ οὗ ὑπεχώρησεν ὑποχωρέω , , ἢ ἤ καὶ καί ἑαυτὸν ἑαυτοῦ τῇ ὁ ὅς τῇ συνδημιουργεῖν , , οὑκ ἔχοντα ἔχω ὑποχωρήσεως ὑποχώρησις τόπον τόπος . . εἰ εἰ δὲ δέ τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἐν ἐν τῷ ὁ θεῷ θεός εἶναί εἰμί τις τις λέξει λέγω , , ὁμοίως ὅμοιος ἐξετάζειν ἐξετάζω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , πότερον πότερος ὡς ὡς διισταμένου διΐστημι αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἀφ’ ἀπό ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ , , καὶ καί ὤσπερ ὥσπερ ἐν ἐν ἀέρι ἀήρ ζῴων ζῷον ὑπάρχει ὑπάρχω γένη γένος , , διαιρουμένου καὶ καί μεριξομένου αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ εἰς εἰς ὑποδοχὴν ὑποδοχή τῶν ὁ γινομένων ἐν ἐν αὐτῷ αὐτός , , ἢ ἤ ὡς ὡς ὡς ἐν ἐν τόπῳ τόπος , , τουτέστιν ὥσπερ ὥσπερ ἐν ἐν γῇ γῆ ὕδωρ ὕδωρ . . εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ εἴποιμεν ὡς ὡς ὲν ἀέρι ἀήρ . . μεριστὸν μεριστός ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ θεὸν εἰπεῖν λέγω εἶπον · · εἰ εἰ δ ' ' ὥσπερ ὥσπερ έν γῇ γῆ ὕδωρ ὕδωρ , , ἦν εἰμί δὲ δέ ἄτακτος ἄτακτος ἡ ὁ ὕλη ὕλη καὶ καί ἀκόσμητος ἀκόσμητος , , πρὸς πρός δὲ δέ τούτοις οὗτος ἔχουσα ἔχω καὶ καί κακά κακός , , τὸν ὁ θεὸν λέγειν λέγω ἀνάγκη ἀνάγκη τόπον τόπος εἶναι εἰμί τῶν ὁ ἀκοσμήτων καὶ καί τῶν ὁ κακῶν κακός . . ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ εὔφημον εὔφημος εἶναί εἰμί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , ἐπισφαλὲς ἐπισφαλής δὲ δέ μᾶλλον μᾶλλον . . ὕλην ὕλη γὰρ γάρ εἶναι εἰμί θέλεις ἐθέλω , , ἵνα ἵνα μὴ μή τῶν ὁ κακῶν κακός ποιητὴν ποιητής εἴπῃς λέγω εἶπον τὸν ὁ θεόν θεός , , καὶ καί τοῦτο οὗτος φεύγειν φεύγω προαιρούμενος δοχεῖον αὐτὸν αὐτός τῶν ὁ κακῶν κακός εἶναι εἰμί λέγεις λέγω . . Εἰ μὲν μέν οὖν οὖν τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἐκ ἐκ τῶν ὁ ὑποστάντων ὑφίστημι γενητῶν ὑπονοεῖν ὑπονοέω ἀγένητον ἀγένητος ὑπάρχειν ὑπάρχω ἔλεγες , , πολὺν πολύς ἂν ἄν περὶ περί αὐτῆς αὐτός ἐποιησάμην ποιέω λόγον λόγος εἰς εἰς ἀπόδειξιν ἀπόδειξις τοῦ ὁ ὅς ὅτι ὅτι2 ὅτι ἀδύνατον ἀδύνατος ὑπάρχειν ὑπάρχω αὐτὴν αὐτός ἀγένητον ἀγένητος . . ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ τὴν ὁ τῶν ὁ κακῶν κακός γένεσιν γένεσις αἰτίαν αἰτία φᾐς εἶναι εἰμί τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος ὑπονοίας ὑπόνοια , , διὰ διά τοῦτο οὗτος ἐπὶ ἐπί τὴν ὁ ἐξέτασιν ἐξέτασις τούτων οὗτος ἔρχεσθαί μοι ἐγώ δοκῶ δοκέω . . φανεροῦ φανερός γὰρ γάρ γινομένου τῷ τῷ λόγῳ λόγος καθ ' ' ὃν ὅς ὅς2 τρόπον τρόπος τροπός ἐστὶ εἰμί τὰ ὁ κακά κακός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐχ οὐ τέ ἐστιν εἰμί ἀναίτιον ἀναίτιος τῶν ὁ κακῶν κακός εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸν ὁ θεὸν ἐκ ἐκ τοῦ ὁ ὕλην ὕλη αὐτῷ αὐτός ὑποτιθέναι , , τὴν ὁ τοιαύτην τοιοῦτος ὑπόνοιαν ὑπόνοια ἀναιρεῖσθαί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . Φῂς τοίνυν τοίνυν ἄποιον ἄποιος ὕλην ὕλη συνυπάρχειν τῷ ὁ θεῷ θεός , , ἐξ ἐκ ἡς τὴν ὁ τοῦ ὁ κόσμου κόσμος γένεσιν γένεσις ἐδημιούργησεν δημιουργέω ; ; ΟΥΑΔ . . οὕτω οὕτως μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Οὐκοῦν εἰ εἰ ἄποιος ἄποιος ἐτύγχανεν τυγχάνω ἡ ὁ ὕλη ὕλη , , γἐγονεν Τε κόσμος κόσμος πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός , , ἐν ἐν δὲ δέ τῷ τῷ κόσμῳ κόσμος αἱ ὁ ποιότητες , , τῶν ὁ ποιοτήτων γἐγπμεμ ποιητὴς ποιητής ὁ ὁ θεος ; ; ΟΥΑΔ . . Οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἐπεὶ δέ δέ σου καὶ καί λέγοντος λέγω πρόσθεν πρόσθεν ἤκουον ἀκούω ὡς ὡς ὡς ἀδύνατον ἀδύνατος ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί γίνεσθαί τι τι , , πρὸς πρός τὴν ὁ ἐρώτησιν ἐρώτησις ἀπόκριναι τὴν ὁ ἐμήν ἐμός · · δοκεῖ δοκέω σοι τὰς ὁ τοῦ ὁ κόσμου κόσμος ποιότητας ποιότης μὴ μή ἐξ ἐκ ὑποκειμένων Ποιοτήτων γεγονεναι ; ; ΟΓΑΛ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἕτερον δέ δέ τι τι παρὰ παρά τὰς ὁ οὐσίας οὐσία ὑπάρχειν ὑπάρχω αὐτάς αὐτός ; ; ΟΓΑΛ . . Οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . ΟΡΘΟΔ . . υὐκοῦν εἰ εἰ μήτε ἐξ ἐκ ὑποκειμένων ποιοτήτων τὰς ὁ ποιότητας ποιότης ἐδημιοόργησεν ὁ ὁ θεὸς , , μήτε μήτε ἐκ ἐκ τῶν ὁ οὐσιῶν οὐσία ὑπάρχουσιν ὑπάρχω , , τῷ τῷ μηδὲ μηδέ οὐσίας οὐσία αὐτὰς αὐτός εἶναι εἰμί , , ἐκ ἐκ μὴ μή ὄντων εἰμί αὐτὰς αὐτός ὑπὸ ὑπό τοῦ ὁ θεοῦ θεός γεγονέναι γίγνομαι ἀνάγκη ἀνάγκη εἰπεῖν λέγω εἶπον . . ὅθεν ὅθεν περιττῶς περισσός ἐδόκεις μοι ἐγώ λέγειν λέγω ἀδύνατον ἀδύνατος εἶναι εἰμί δοξάζειν δοξάζω ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὅντων γεγονέναι γίγνομαι τι τι πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός . . ἀλλ’ ἀλλά ὁ ὁ μὲν μέν περὶ περί τούτου οὗτος λόγος λόγος ὧδε ὧδε ἐχέτω ἔχω . . καὶ καί γὰρ γάρ παρ’ παρά ἡμῖν ὁρῶμεν ὁράω ἀνθρώπους ἄνθρωπος ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί ποιοῦντάς τινα τις , , εἰ εἰ καὶ καί τὰ ὁ μάλιστα μάλιστα δοκοῦσιν δοκέω οὑτοι ποιεῖν ποιέω ἴν τινι . . οἶον οἶος ἐπὶ ἐπί τῶν ὁ ἀρχιτεκτόνων ἀρχιτέκτων τὸ ὁ παράδειγμα παράδειγμα λάβωμεν λαμβάνω · · καὶ καί γὰρ γάρ καὶ καί ] ] οὗτοι οὗτος ποιοῦσιν ποιέω πόλεις πόλις οὐκ οὐ ἐκ ἐκ πόλεων πόλις καὶ καί ναοὺς ναός ὁμοίως ὅμοιος οὐκ οὐ ἐκ ἐκ ναῶν ναῦς . . εἰ εἰ δ’ , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τούτοις οὗτος οὐσίαι οὐσία ὑπόκεινται ὑπόκειμαι , , οἴει οἴομαι ἐξ ἐκ ὄντων εἰμί αὐτοὺς αὐτός ταῦτα οὗτος ποιεῖν ποιέω , , σφάλλῃ τῷ ὁ λόγῳ λόγος . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἡ ὁ οὐσία οὐσία ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ ποιοῦσα ποιέω τὴν ὁ πόλιν πόλις ἢ ἤ αὖ αὖ πάλιν πάλιν τοὺς ὁ ναούς ναός , , ἀλλ ' ἡ ὁ περὶ περί τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία τέχνη τέχνη · · ἡ ὁ ὅς δὲ δέ τέχνη τέχνη οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ὑποκειμένης τινὸς τις ἐν ἐν ταῖς ὁ οὐσάις τέχνης τέχνη γίνεται γίγνομαι , , ἀλλ ' ' ἐξ ἐκ οὐκ οὐ οῦσης ἐν ἐν αὐταῖς αὐτός γίνεται γίγνομαι . . ἀπαντήσειν ἀπαντάω δέ δέ μοι δοκεῖς δοκέω οὕτω οὕτως τῷ ὁ λόγῳ λόγος , , ὅτι ὅτι2 ὅτι ὁ ὁ τεχνίτης τεχνίτης ἐξ ἐκ ἡς ἔχει ἔχω τέχνης τέχνη τὴν ὁ ἐν ἐν τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία τέχνην τέχνη ποιεῖ ποιέω . . πρὸς πρός δὲ δέ τοῦτο οὗτος λέγεσθαι λέγω τοῦτ’ εὐ ἔχειν ἔχω μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐδὲ οὐδέ ἐν ἐν τῷ ὁ ἀνθρώπῳ ἄνθρωπος ἕκ τινος ὑποκειμένης τέχνης τέχνη προσγίνεται . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἔνεστιν ἔνειμι εἰμί αὐτὴν αὐτός ἐφ’ ἐπί ἐαυτῆς οὖσαν εἰμί δοῦναι δίδωμι τὴν ὁ τὴν ὁ τῶν ὁ γὰρ γάρ συμβεβκότων ἐστὶ εἰμί καὶ καί τῶν ὁ τότε τότε τοτέ τὸ ὁ εῖναι λαγχανόντων , , ὁπόταν ὁπότε ὁπόταν ἐν ἐν ούσίᾳ τινὶ γένηται γίγνομαι . . ὁ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ἄνθρωπος ἄνθρωπος κοὶ χωρὶς χωρίς τῆς ὁ άρχιτεκτονικῆς ἔσται εἰμί . . ἡ ὁ ὅς δ’ οὐκ οὐ ἔσται εἰμί , , ἐὰν ἐάν μὴ μή πρότερον πρότερος ἄνθρωπος ἄνθρωπος ᾖ εἰμί . . ὅθεν ὅθεν τὰς ὁ τέχνας τέχνη ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί εἰς εἰς ἀνθρώπους ἄνθρωπος πεφυκέναι φύω γίνεσθαι γίγνομαι λέγειν λέγω ἀναγκαῖον ἀναγκαῖον . . εἰ εἰ τοίνυν τοίνυν τοῦτο οὗτος οὕτως οὕτως ἔχον ἔχω ἐπ’ ἐπί ἀνθρώπων ἄνθρωπος ἐδείξαμεν δείκνυμι , , πῶς πῶς πως ούχὶ προσῆκε προσίημι τὸν ὁ θεὸν μὴ μή μόνον μόνος ποιότητας ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί φάναι φαίνω δύνασθαι δύναμαι ποιεῖν ποιέω άλλὰ καὶ καί οὐσίας οὐσία ; ; τῷ τῷ γὰρ γάρ δυνατὸν δυνατός φανῆναι φαίνω γίνεσθαί τι τις ἐξ ἐκ οὐκ οὐ ὄντων εἰμί τὸ ὁ ὅς καὶ καί τὰς ὁ οὐσίας οὐσία οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω δείκνυται δείκνυμι . . Ἐπειδὴ δὲ δέ πόθος πόθος ἐστί εἰμί σοι περὶ περί τῆς ὁ τῶν ὁ κακῶν κακός γενέσεως γένεσις ζητεῖν ζητέω , , ἐπὶ ἐπί τὸν ὁ τούτων οὗτος ἐλεύσομαι ἔρχομαι λόγον λόγος . . καί καί σου βραχέα βραχύς πυθέσθαι πυνθάνομαι βούλομαι βούλομαι . . — τὰ ὁ κακὰ κακός πότερον πότερος οὐσίαι οὐσία σοι δοκοῦσιν δοκέω εἶναι εἰμί ἢ ἤ ποιότητες ουσιων ; ; ΟΥΑΔ . . Ποιότητες οὐσιῶν οὐσία εὐ ἔχειν ἔχω λέγειν λέγω μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἠ δὲ δέ ὕλη ὕλη ἀποιος ἦν εἰμί καὶ καί ἀσχημάτιστος ἀσχημάτιστος ; ; ΟΥΑΔ . . Οὕτως οὕτως προλαβὼν προλαμβάνω ἐξεῖπον ἐξαγορεύω ἐξεῖπον τῷ ὁ λόγῳ λόγος . . ΟΡΘΟΔ . . Οὑκοῦν εἰ εἰ τὰ ὁ κακὰ κακός ποιότητες ὑπάρχουσιν ὑπάρχω οὐσιῶν οὐσία , , ἡ ὁ δὲ δέ ὕλη ὕλη ἄποιος ἄποιος ἦν εἰμί , , τῶν ὁ δὲ δέ ποιοτήτων ποιητὴν ποιητής εἶπας λέγω εἶπον τὸν ὁ θεὸν εἶναι εἰμί , , ἔσται εἰμί καὶ καί τῶν ὁ κακῶν κακός δημιουργὸς δημιουργός ὁ ὁ θεός θεός . . ὅτε ὅτε τοίνυν τοίνυν οὑδ ' ' οὕτως οὕτως ἀναίτιον ἀναίτιος τῶν ὁ κακῶν κακός δυνατὸν εἰπεῖν λέγω εἶπον τὸν ὁ θεόν θεός , , ὕλην ὕλη αὐτῷ αὐτός προσάπτειν προσάπτω περιττὸν περισσός εἶναί εἰμί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . εἰ εἰ δέ δέ τι τις πρὸς πρός ταῦτα οὗτος λέγειν λέγω ἔχεις ἔχω , , ἄρχου ἀρχός τοῦ ὁ λόγου λόγος . . — — εἰ εἰ μὲν μέν ἐκ ἐκ φιλονεικίας φιλονικία φιλονεικία ἡμῖν ἐγώ ἡ ὁ ζήτησις ζήτησις ἐγίνετο γίγνομαι , , οὐκ οὐ ἂν ἀνά δεύτερον δεύτερος περὶ περί τῶν ὁ κακῶν κακός ἠξίουν ἀξιόω ὁρίζεσθαι ὁρίζω · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ φιλίας φιλία ἕνεκα ἕνεκα μᾶλλον μᾶλλον καὶ καί τῆς ὁ πρὸς πρός τὸν ὁ πλησίον πλησίος ὠφελείας ὠφέλεια τὴν ὁ ἐξέτασιν ἐξέτασις ποιούμεθα ποιέω τῶν ὁ λόγων λόγος , , ἄνωθεν ἄνωθεν περὶ περί τούτων οὗτος ὁρίζεσθαι ὁρίζω ἀξιῶ ἀξιάω ἀξιόω συγχωρεῖν συγχωρέω . . ΟΥΑΔ . . Τὴν μὲν μέν προαίρεσιν προαίρεσις τὴν ὁ ἐμὴν ἐκ ἐκ πολλοῦ πολύς σοι φανερὰν φανερός εἶναι εἰμί δοκῶ δοκέω καὶ καί τὴν ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ λόγοις λόγος σπουδήν σπουδή , , ὅτι ὅτι2 ὅτι οὐ οὐ πιθανῶς πιθανός εἰπὼν λέγω ψεῦδος ψεῦδος νικῆσαι νικάω θέλω ἐθέλω , , ἀλλὰ ἀλλά δειχθῆναι δείκνυμι τὴν ὁ ἀλήθειαν ἀλήθεια μετὰ μετά ἀκρι - - βοῦς ἐξετάσεως ἐξέτασις , , καὶ καί σὲ σύ δὲ δέ οὔτω διακεῖσθαι διάκειμαι σαφῶς σαφής ἐπίσταμαι ἐφίστημι ἐπίσταμαι · · ὅθεν ὅθεν οἵῳ οἷος τρόπῳ τρόπος τροπός χρώμενος χράω2 νομίζεις νομίζω δύνασθαι δύναμαι τὸ ὁ ἀληθὲς ἀληθής εὑρεῖν εὑρίσκω , , τούτῳ οὗτος χρῆσαι χράω2 χράω μηδὲν δυσωπούμενος . . οὐ οὐ γὰρ γάρ σεαυτὸν σεαυτοῦ ὠφελήσεις ὠφελέω μόνον μόνος χρησάμενος χράομαι τῷ τῷ κρείττονι , , ἀλλὰ ἀλλά πάντως πᾶς πάντως κἀμὲ περὶ περί ὧν ὅς ὅς2 ἀγνοῶ ἀγνοέω σαφῶς σαφής . . ΟΡΘΟΔ . . Παρστῆσαί μοι δοκεῖς δοκέω καὶ καί τὰ ὁ κακὰ κακός οὐσίας οὐσία ὑπάρχειν ὑπάρχω τινάς · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐκτὸς ἐκτός οὐσιῶν οὐσία αὐτὰ αὐτός ὅντα βλέπω βλέπω . . ἐπεὶ ἐπεί τοίνυν τοίνυν , , ὠ ὠ οὑτος , , καὶ καί τὰ ὁ κακὰ κακός οὐσίας οὐσία εἶναι εἰμί λέγεις λέγω , , ἀνάγκη ἀνάγκη τὸν ὁ τῆς ὁ οὐσίας οὐσία ἐξετάζειν ἐξετάζω λόγον λόγος . . δοκεῖ δοκέω σοι τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία σωματικήν σωματικός τινα σύστασιν σύστασις εἶναι εἰμί ; ; ΟΥΑΔ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἡ ὁ δὲ δέ σωματικὴ σωματικός σύστασις σύστασις αὐτὴ αὐτός ἐφ’ ἐπί ἑαυτῆς ἑαυτοῦ ὑπάρχει ὑπάρχω οὐ οὐ δεομένη δέω δέω2 τινὸς οὗ οὗ γενομένου γίγνομαι τὸ ὁ εἶναι εἰμί λήψεται λαμβάνω ; ; ΟΥΑΔ . . Οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . ΟΡΘΟΔ . . δοκεῖ δοκέω δέ δέ σοι τὰ ὁ κακὰ κακός ἐνεργείας ἐνέργεια εἶναί εἰμί τινος ; ; ΟΥΑΛ . . Οὕτω οὕτως μοι φαίνεται φαίνω . . ΟΡΘΟΔ . . Αἱ ὁ δὲ δέ ἐνέργειαι τότε τότε τοτέ τὸ ὁ εἶναι εἰμί λαμβάνουσιν λαμβάνω , , ὁπότ ' ' ἂν ἄν ὸ ὸ ἐνεργῶν ἐνεργέω παρῇ ; ; ΟΥΔΔ . . Οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω . . ΟΡΘΟΔ . . Οὐκ οὐ ὄντος εἰμί δὲ δέ τοῦ ὁ ἐνεργοῦντος ἐνεργέω , , οὐδ’ ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐνεργεῖ ἐνεργέω ἐσται ποτέ ποτε ποτέ ; ; ΟΥΑΛ . . Οὐκ οὐ ἔσται . . ΟΡΘΟΔ . . Οὑκοῦν εἰ εἰ ἠ ἠ οὐσία σωματική σωματικός τίς τις ἐστι εἰμί σύστασις σύστασις , , ἡ ὁ ὅς δὲ δέ σωματικὴ σωματικός σύστασις σύστασις οὐ οὐ δεῖταί δέω δέω2 τινος τις ἐν ἐν ᾠ ᾠ γενομένη γίγνομαι τὸ ὁ εἶναι εἰμί λήψεται λαμβάνω , , τὰ ὁ δὲ δέ κακὰ κακός ἐνέργειαι ὑπάρχουσί ὑπάρχω τινος , , οἱ ὁ δὲ δέ ἐνέργειαι δέονταί δέω δέω2 τινος τις ἐν ἐν ᾠ γενόμεναι γίγνομαι τὸ ὁ εἶναι εἰμί λαμβάνουσιν λαμβάνω , , οὐκ ἔσονται εἰμί <αὐταὶ αἱ> οὐσίαι οὐσία τὰ ὁ κακά κακός . . εἰ εἰ δὲ δέ οὐσίαι οὐσία τὰ ὁ κακά κακός , , κακὸν κακός δὲ δέ ὁ ὁ φόνος φόνος , , φόνος φόνος , , ούσία ὁ ὁ φόνος φόνος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν ὁ ὁ φόνος φόνος ἐνέργεια ὑπάρχει ὑπάρχω τινός , , οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἄρα ἄρα οὐσία οὐσία ὁ ὁ φόνος φόνος . . εἰ εἰ δὲ δέ τὸν ὁ ἐνεργοῦντα ἐνεργέω οὐσίαν οὐσία εἶναι εἰμί θέλεις ἐθέλω , , σύμφημι σύμφημι κἀγώ . . οἶον ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὁ ὁ φονεύς φονεύς , , καθ ' ' ὃν μὲν μέν λόγον λόγος ἄνθρωπός ἄνθρωπος ἐστιν εἰμί , , ὑπάρχει ὑπάρχω οὐσία · · ὁ ὁ δὲ δέ φόνος φόνος ὃν ὅς ὅς2 ποιεῖ ποιέω οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί οὐσία οὐσία , , ἀλλ ' ἔργον ἔργον τι τῆς ὁ οὐσίας οὐσία . . λέγομεν λέγω γε γε τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ποτὲ ποτε μὲν μέν κακὸν κακός διὰ διά τὸ ὁ ὅς φονεύειν φονεύω , , ποτὲ ποτε δ’ δ’ αὖ αὖ πάλιν πάλιν διὰ διά τὸ ὁ εὐεργετεῖν εὐεργετέω ἀγαθόν ἀγαθός . . καὶ καί πέπλεκται πλέκω ταῦτα οὗτος τὰ ὁ ὀνόματα ὄνομα τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία ἐκ ἐκ τῶν ὁ συμβεβηκότων συμβαίνω αὐτῇ αὐτός , , ἅτινα οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί αὐτή αὐτός . . οὔτε οὔτε γὰρ γάρ ἐστὶν εἰμί φόνος φόνος ἡ ὁ οὐσία οὐσία οὔτ ' ' αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἡ ὁ ] ] μοιχεία μοιχεία οὔτε οὔτε τι τι τῶν ὁ ὁμοίων ὅμοιος κακῶν κακός . . ἀλλ’ ἀλλά ὥσπερ ὥσπερ ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ γραμματικῆς γραμματικός ὁ ὁ γραμματικὸς γραμματικός λέγεται λέγω καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ῥητορικῆς ῥητορικός ὁ ὁ ῥήτωρ ῥήτωρ καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ἰατρικῆς ἰατρικός ὁ ὁ ἰατρός ἰατρός , , τῆς ὁ οὐσίας οὐσία οὔτε οὔτε ἰατρικῆς ἰατρικός οὔσης εἰμί οὔτε οὔτε μὴν μήν ῥητορικῆς ῥητορικός οὔτε οὔτε γραμματικῆς γραμματικός . . ἀλλ’ ἀλλά ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ συμβεβηκότων συμβαίνω αὐτῇ αὐτός τὴν ὁ προσηγορίαν προσηγορία λαγβανούσης , , ἀφ ὧν ὅς ὅς2 οὔτως , , ὀνομάζεσθαι ὀνομάζω δοκεῖ δοκέω , , οὐδ ' ' ὁπότερον ὁπότερος αὐτῶν αὐτός οὐσα , , ὁμοίως ὅμοιος φαίνεται φαίνω καὶ καί ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ δοκούντων δοκέω εἶναι εἰμί κακῶν κακός τὴν ὁ οὐσίαν οὐσία ὄνομα ὄνομα προσλαμβάνειν προσλαμβάνω , , οὐδ’ ὁπότερον ὁπότερος οὖσαν εἰμί αὐτῶν αὐτός . . καί καί μοι ἐγώ ὁμοίως ὅμοιος ἐπινόησον , , εἴ εἰ τινα τις ἕτερον ἕτερος ἀναπλάττεις ἐν ἐν τῷ ὁ νῷ νόος τῶν ὁ κακῶν κακός τοῖς ὁ ἀν ἄν ἐάν - - θρώποις αἴτιον αἴτιος , , ὡς ὡς κἀκεῖνος ἐκεῖνος , , καθὸ ἐν ἐν τούτοις οὗτος ἐνεργεῖ ἐνεργέω καὶ καί ὑποβάλ - - λει ποιεῖν ποιέω τὰ ὁ κακά κακός , , ἔστι εἰμί καὶ καί αὐτὸς αὐτός κακὸς κακός ἐξ ἐκ ὡν ποιεῖ ποιέω . . διὰ διά τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ κἀκεῖνος ἐκεῖνος κακὸς κακός εἶναι εἰμί λέγεται λέγω , , ὄτι τῶν ὁ κακῶν κακός ἐστι εἰμί ποιητής ποιητής . . ἅ ὅς δέ δέ τις τις ποιεῖ ποιέω , , οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί αὐτός αὐτός , , ἀλλ ' ' ἐνέργειαι αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , ἀφ ' ὦν τὴν ὁ προσηγορίαν προσηγορία τοῦ ὁ κακὸς κακός λέγεσθαι λέγω λαμβάνεὶ . . εἰ εἰ γὰρ γάρ αὐτὸν αὐτός ὐπάρχειν εἴποιμεν ἂν ἐάν ποιεῖ ποιέω , , ποιεῖ ποιέω δὲ δέ φόνους φόνος καὶ καί μοιχείας μοιχεία καὶ καί κλοπὰς κλοπή κοὶ ὄσα τούτοις οὗτος ὅμοια ὅμοιος , , αὑτὸς ἔσται εἰμί ταῦτα οὗτος . . εἰ εἰ δὲ δέ ταῦτ’ ἐστιν εἰμί αὐτός αὐτός , , ταῦτα οὗτος δ δ ' ' ὅτε ὅτε γίνεται γίγνομαι τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχει ἔχω , , οὐ οὐ γινόμενα δὲ δέ καὶ καί τοῦ ὁ εἶναι εἰμί παύεται παύω , , γίνεται γίγνομαι δὲ δέ ταῦτα οὗτος πρὸς πρός ἀνθρώπων ἄνθρωπος , , ἔσονται εἰμί τούτων οὗτος οἱ ὁ ἄνθρωποι ἄνθρωπος ποιηταὶ ποιητής καὶ καί τοῦ ὁ εἶναι εἰμί καὶ καί τοῦ ὁ μηκέτι μηκέτι εἶναι εἰμί αἴτιοι αἴτιος . . εἰ εἰ δὲ δέ ταῦτα οὗτος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐνεργείας ἐνέργεια εἶναι εἰμί φῄς φημί , , ἐξ ἐκ ὡν ποιεῖ ποιέω τὸ ὁ κακὸς κακός εἶναι εἰμί ἔχει ἔχω , , οὐκ οὐ ἐξ ἐκ ὦν έστιν εἰμί οὐσία οὐσία . . κακὸν κακός δὲ δέ εἴπομεν λέγεσθαι λέγω ἀπὸ ἀπό τῶν ὁ συμβεβηκότων συμβαίνω τῇ ὁ ὅς τῇ οὐσίᾳ οὐσία , , ἅτινα οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἡ ὁ οὐσία οὐσία , , ὡς ὡς ἀπὸ ἀπό τῆς ὁ ἰατρικῆς ἰατρικός ὁ ὁ ἰατρός ἰατρός . . εἰ εἰ δὲ δέ ἐξ ἐκ ὡν ἐνεργεῖ κακὸς κακός ὑπάρχει ὑπάρχω κακός κακός , , ἃ ὅς ὅς2 δὲ δέ ἐνεργεῖ ἐνεργέω ἀρχὴν ἀρχή τοῦ ὁ εἶναι εἰμί λαμβάνει λαμβάνω , , ἤρξατο ἄρχω ἔρδω κἀκεῖνος ἐκεῖνος εἶναι εἰμί κακός κακός , , ἤρξατο ἄρχω ἔρδω δὲ δέ καὶ καί ταυτὶ οὗτος τὰ ὁ κακά κακός . . εἱ δὲ δέ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί ἀνάρχως κακός κακός , , οὐδ’ οὐδέ ἀγένητα ἀγένητος τὰ ὁ κακά κακός , , τῷ τῷ γενητὰ πρὸς πρός αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ εἶναι εἰμί φάναι φημί . . Σ . . Ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ ὅς μὲν μέν πρὸς πρός τὸν ὁ ἑταῖρον ἑταῖρος , , ὡ ὡ φίλε φίλος , , λόγον λόγος ἱκανῶς ἱκανός μοι πεποιηκέναι ποιέω δοκεῖς δοκέω . . ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ προλαβὼν προλαμβάνω ἔδωκε δίδωμι τῷ τῷ λόγῳ λόγος , , ἐκ ἐκ τούτων οὗτος συνάγειν συνάγω ἔδοξας δοκέω καλῶς καλός . . ὡς ὡς ὡς ἀληθῶς ἀληθής γάρ γάρ , , εἰ εἰ ἄποιος ἄποιος ἐτύγ - - χανεν ἡ ὁ ὕλη ὕλη , , τῶν ὁ δὲ δέ ποιοτήτων δημιουργὸς δημιουργός ὑπάρχει ὑπάρχω ὁ ὁ θεός θεός , , ποιότητες τες δὲ δέ τὰ ὁ κακά κακός , , τῶν ὁ κακῶν κακός ἔσται εἰμί ποιητὴς ποιητής ὁ ὁ θεός θεός . . θεός θεός . . μὲν μέν μὲν μέν ὁ ὁ λόγος λόγος πρὸς πρός ἐκεῖνον ἐκεῖνος εἰρήσθω καλῶς καλός , , ἐμοὶ δὲ δέ ψεῦδος ψεῦδος δοκεῖ δοκέω τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἄποιον ἄποιος εἶναι εἰμί λέγειν λέγω . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἔνεστιν ἔνειμι εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον περὶ περί ἡστινοσοῦν ὁστισοῦν ὅστις οὐσίας οὐσία ὡς ὡς ἔστιν εἰμί ἄποιος ἄποιος . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί ἐν ἐν ᾠ ᾠ ἄποιον ἄποιος εἶναι εἰμί λέγει λέγω τὴν ὁ ποιότητα ποιότης αὐτῆς αὐτός μηνύει μηνύω , , ὁποία ὁποῖος ὁποῖος ἐστὶν εἰμί ἡ ὁ ὕλη ὕλη διαγραφόμενος , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐστὶ εἰμί ποιότητος ποιότης τος εἶδος εἶδος . . ὅθεν ὅθεν , , εἴ εἰ σοι φίλον φίλος ἐστίν εἰμί , , ἄνωθεν ἄνωθεν ἔχου ἔχω πρὸς πρός ἐμὲ τοῦ ὁ λόγου λόγος . . ἐμοὶ γὰρ γάρ ἡ ὁ ὕλη ὕλη ποιότητας ποιότης ἀνάρχως ἔχειν ἔχω δοκεῖ δοκέω . . οὕτως οὕτως γὰρ γάρ καὶ καί τὰ ὁ κακὰ κακός ἐκ ἐκ τῆς ὁ ἀπορροίας ἀπόρροια ἀπορρόη αὐτῆς αὐτός εἶναι εἰμί λέγω λέγω , , ἵνα ἵνα τῶν ὁ κακῶν κακός ὁ ὁ μὲν μέν θεὸς ἀναίτιος ἀναίτιος ij , , τούτων οὗτος δὲ δέ ἀπάντων ἡ ὁ ὕλη ὕλη αἰτία αἰτία . . ΟΡΘΟΛ . . Τὴν μὶν προθυμίαν προθυμία τὴν ὁ σὴν ἀποδέχομαι ἀποδέχομαι , , ὧ ὧ φίλε φίλος , , καί καί σου τὴν ὁ ἐν ἐν τοῖς ὁ λόγοις λόγος σπουδὴν σπουδή ἐπαινῶ ἐπαινέω . . προσῆκε προσήκω γὰρ γάρ ὡς ὡς ὡς ἀληθῶς ἀληθής ἔκαστον τῶν ὁ φιλομαθῶν μὴ μή ἀπλῶς καἳ ὡς ὡς ἔτυχε τυγχάνω συγκατατίθεσθαι συγκατατίθημι τοῖς ὁ λεγομένοις λέγω ἀλλ ' ' άκριβῆ ποιεῖσθαι ποιέω τὴν ὁ ἐξέτασιν ἐξέτασις τῶν ὁ λόγων λόγος . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ εἰ εἰ ὁ ὁ προσξητῶν παρὰ παρά λόγον λόγος ὁρισάμενος ὁρίζω ἀφορμὴν ἀφορμή παρέσχε παρέχω τῷ τῷ προσδιαλεγομένῳ συνάγειν συνάγω ὡς ὡς θέλει ἐθέλω , , τοῦτο οὗτος καὶ καί τὸν ὁ ἀκροατὴν ἀκροατής πείσει πάσχω πείθω τὸ ὁ λοιπόν λοιπός , , ἀλλ ' ' εἰ εἰ ὅ τι τις δοκεῖ δοκέω δυνατὸν δυνατός εἶναι εἰμί λέγεσθαι λέγω καλῶς καλός , , οὗτος οὗτος λέξει λέγω παρών πάρειμι . . παρών πάρειμι · · γὰρ γάρ θάτερον ἕτερος ἔσται . . ἢ τίη γàρ καὶ καί πρὸς πρός ὅ ὅς κινεῖσθαι κινέω δοκεῖ δοκέω ἀκούσας ἀκούω τέλεον τελέω ὠφεληθήσεται , , ἣ ὁ ὅς τὸν ὁ προσδιαλεγομενον ἐλέγξει ἐλέγχω οὐ οὐ τἀλθῆ λέγοντα λέγω . . Οὐ δοκεῖς δοκέω δέ δέ μοι δεόντως δεόντως εἰρηκέναι λέγω ἐρῶ τὴν ὁ ὕλην ὕλη ἄνωθεν ἄνωθεν ποιότητας ποιότης ἔχειν ἔχω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ τοῦθ ' ' οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , τίνος ἔσται εἰμί ποιητὴς ποιητής ὁ ὁ θεός θεός ; ; εἴτε εἴτε γὰρ γάρ οὐσίας οὐσία ἐροῦμεν ἐρέω , , προεῖναι προΐημι προίημι ταύτας οὗτος φαμ . . έν · · εἴτ ' ' αὖ αὖ πάλιν πάλιν ποιότητας , , καὶ καί ταύτας οὗτος ὑπάρχειν ὑπάρχω λέγομεν λέγω . . οὐκοῦν οὐκοῦν οὔκουν οὐσίας οὐσία τε τε οὔσης εἰμί καὶ καί ποι ποι ποῖ - - οτήτων περιττὸν περισσός εἶναί εἰμί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω δημιουργὸν λέγειν λέγω τὸν ὁ θεόν θεός . . ἵνα ἵνα δὲ δέ μὴ μή ἐμαυτῷ ἐμαυτοῦ κατασκευάξειν τινὰ δόξω δοκέω δοξάζω λόγον λόγος , , ἀπόκριναί μοι νῦν νῦν ἐρωτώμενος ἐρωτάω · · τίνι τρόπῳ τρόπος τροπός δημιουργὸν εἶναι εἰμί φῂς φημί τὸν ὁ θεόν θεός ; ; πότε πότε ποτε - - ρον ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰς ὁ οὐσίας οὐσία ἔστεψεν στέφω εἰς εἰς τὸ ὁ μηκέτι μηκέτι ὑπάρχειν ὑπάρχω ἐκείνας ἐκεῖνος , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἡσάν ποτε ποτε , , ἀλλ’ ἀλλά ἑτέρας ἕτερος παρ’ παρά αὐτὰς αὐτός γενέσθαι γίγνομαι , , ἢ ἤ ὅτι ὅτι2 ὅτι τὰς ὁ μὲν μέν οὐσίας οὐσία ἐφύλα - - ξεν ἐκείνας ἐκεῖνος , , αἴπερ εἰ ἦσαν εἰμί πρὸ πρό τούτου οὗτος , , τὰς ὁ δὲ δέ ποιότητας ποιότης ἔτρεψεν τρέπω αὐτῶν αὐτός ; ; ΕΤΑΙΡ . . Οὔ τι τι μοι δοκεῖ δοκέω ἀλλαγήν ἀλλαγή τινα οὐσιῶν οὐσία γεγονέναι γίγνομαι · · καὶ καί γὰρ γάρ ἄτοπον ἄτοπος τοῦτο οὗτος λέγειν λέγω μοι φαίνεται φαίνω · · τροπὴν τροπή δέ δέ τινα τις τῶν ὁ ποιοτή - - των γεγονέναι γίγνομαι φημί φημί , , καθ ' ' ἃς ὅς δημιουργὸν εἶναι εἰμί λέγω λέγω τὸν ὁ θεόν θεός . . καὶ καί ὥσπερ ὥσπερ εἰ εἰ τύχοι τυγχάνω λέγειν λέγω ἐκ ἐκ λέθων οἰκίαν οἰκία γεγονέναι γίγνομαι , , ἐφ’ ἐπί ὧν ὅς ὅς2 οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί εἰπεῖν λέγω εἶπον ὡς ὡς οὐκέτι οὐκέτι Μοι μένουσι μένω τῇ ὁ οὐσίᾳ οὐσία οἰκία οἰκία γενόμενοι γίγνομαι οἱ ὁ λίθοι λίθος — τῇ ὁ ὅς τῇ γὰρ γάρ ποιότητι ποιότης τῆς ὁ συνθέσεως σύνθεσις τὴν ὁ οἰκίαν οἰκία γεγονέναι γίγνομαι φημί φημί , , τραπείσης τέρπω τρέπω δηλονότι τῆς ὁ προτέρας τῶν ὁ λίθων λίθος ποιότητος ποιότης — — οὕτω οὕτως μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω καὶ καί τὸν ὁ θεόν θεός , , ὑπομενούσης ὑπομένω τῆς ὁ οὐσίας οὐσία , , τροπήν τροπή τινα τῶν ὁ ποιοτήτων αὐτῆς αὐτός πεποιηκέναι ποιέω , , καθ’ κατά ἥν ὅς ὅς2 τὴν ὁ τοῦδε ὅδε τοῦ ὁ κόσμου κόσμος γένεσιν γένεσις πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γεγονέναι γίγνομαι λέγω λέγω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἐπεὶ τοίνυν τοίνυν τροπήν τροπή τινα τῶν ὁ ποιοτήτων πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γεγονέναι γίγνομαι φᾐς , , ἀπόκριναί μοι βραχέα βραχύς πυθέσθαι πυνθάνομαι προαιρουμενῳ . . λέγε λέγω δή δή . . εἰ εἰ ὁμοίως ὅμοιος καὶ καί σοὶ δοκεῖ δοκέω τὰ ὁ ὅς κακὰ κακός ποιότητας ποιότης εἶναι εἰμί τῶν ὁ οὐσιῶν οὐσία ; ; ΕΤΑΙΡ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Ἄνωθεν δὲ δέ ἦσαν εἰμί αἱ ὁ ποιότητες ποιότης αὖται ἐν ἐν τῇ ὁ ὕλῃ ὕλη ὗλις , , ἢ ἤ ἀρχὴν ἀρχή ἴσχον ἴσχω τοῦ ὁ εἶναι εἰμί ; ; ΕΤΔΙΡ . . Συνεῖναί φημι φημί ἀγενήτως τῇ ὁ ὅς τῇ ὕλῃ ὕλη ὗλις ταυτασὶ τὰς ὁ ποιότητας ποιότης . . ΟΡΘΟΔ . . Οὑχὶ δὲ δέ τὸν ὁ θεὸν φῂς φημί τροπήν τροπή τινα τις τῶν ὁ ποιοτήτων πεποιηκεναι ; ; ΕΤΑΙΡ̣ Τοῦτό φημι φημί . . ΟΡΘΟΔ . . Πότερον οὑν εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον ἢ ἤ εἰς εἰς τὸ ὁ χεῖρον χείρων ; ; ΕΤΑΙΡ . . Εἰς τὸ ὁ κρεῖττον λέγειν λέγω μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Οὐκοῦν εἰ εἰ ποιότητες ὕλης ὕλη τὰ ὁ κακά κακός , , τὰς ὁ δὲ δέ ποι ποι ποῖ - - ότητας αὐτῆς αὐτός εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον ἔτρεψεν τρέπω ὁ ὁ θεός θεός , , πόθεν πόθεν ποθεν τὰ ὁ κακὰ κακός ζητεῖν ζητέω ἀνάγκη ἀνάγκη . . οὐ οὐ γὰρ γάρ ἔμειναν μένω αἱ ὁ ποιότητες ποιότης ὁποῖαί ποτ’ ἦσαν εἰμί τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις . . ἤ ἤ , , εἰ εἰ μὲν μέν πρότερον πρότερος οὐκ οὐ ἠσαν αἱ ὁ ποιότητες κακαί κάκη , , ἐκ ἐκ δὲ δέ τοῦ ὁ τραπῆναι τέρπω τρέπω πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός τὰς ὁ πρώτας πρῶτος πρότερος τοιαύτας περὶ περί τὴν ὁ ὅλην ὅλος ὅλοξ γεγο - - νέναι ποιότητας ποιότης φῄς φημί , , αἴτιος αἴτιος ἔσται εἰμί τῶν ὁ κακῶν κακός ὸ ὸ θεός θεός , , τρέψας τρέπω τὰς ὁ οὐκ οὐ οὔσας εἰμί ποιότητας ποιότης κακὰς κακός εἰς εἰς τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί κακάς · · ἢ τίη τὰς ὁ μὲν μέν κακὰς κακός ποιότητας ποιότης εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω σοι τρέψαι τρέπω τὸν ὁ θεόν θεός , , τὰς ὁ δὲ δέ λοιπὰς καὶ καί μόνας μόνος , , ὅσαι ὅσος ἀδιάφοροι ἀδιάφορος ἐτύγχανον τυγχάνω , , τῆς ὁ δικοσμήσεως ἕνεκα ἕνεκα πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός τετράφθαι τρέπω λέγεις λέγω ; ; ΕΤΑΙΡ̣ Οὕτως οὕτως ἄνωθεν ἄνωθεν εἶχον ἔχω ἐγώ . . ΟΡΘΟΔ . . Πῶς πῶς τοίνυν τοίνυν αὐτὸν αὐτός τὰς ὁ τῶν ὁ φαύλων ποιότητας ποιότης ὡς ὡς εἶχον ἔχω καταλελοιπέναι λέγεις λέγω ; ; πότερον πότερος δυνάμενον μὲν μέν κἀκείνας ἀνελεῖν ἀναιρέω , , οὐ οὐ βουληθέντα βούλομαι δέ δέ , , ἢ ἤ τὸ ὁ δύνασθαι δύναμαι μὴ μή ἔχοντα ἔχω ; ; εἰ εἰ μὲν μέν γὰρ γάρ δυνάμενον λέξεις λέγω , , οὐ οὐ βουληθέντα βούλομαι δέ δέ , , αὐτὸν αὐτός αἴτιον αἴτιος τούτων οὗτος εἰπεῖν λέγω εἶπον ἀνάγκη ἀνάγκη , , ὅτι ὅτι2 ὅτι δυνάμενος ποιῆσαι ποιέω μὴ μή εἶναι εἰμί κακκὰ συνεχώρησεν συγχωρέω αὐτὰ αὐτός μένειν μένω ὡς ὡς ἦν εἰμί , , καὶ καί μάλιστα μάλιστα ὅτε ὅτε δημιουργεῖν δημιουργέω τὴν ὁ ὅλην ὅλος ὅλοξ ἤρξατο ἄρχω ἔρδω . . εἰ εἰ γὰρ γάρ μηδ ' ' ὅλως ὅλος ὅλοξ ἔμελεν μέλω αὐτῷ αὐτός τῆς ὁ ὕλης ὕλη , , οὐκ οὐ ἂν ἄν αἴτιος αἴτιος ἦν εἰμί ὦν συνεχώρει συγχωρέω μένειν μένω · · ἐπεὶ ἐπεί δὲ δέ μέρος μέρος μέν μέν τι τις αὐτῆς αὐτός δημιουργεῖ δημιουργέω , , μέρος μέρος δέ δέ τι τις αὐτῆς αὐτός οὔτως ἐᾷ ἐάω , , δυνάμε - - νος κἀκεῖνο ἐκεῖνος τρέπειν τρέπω εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον , , αἰτίαν αἰτία ὁφλισκάνειν ἄξιος ἄξιος εἶναί εἰμί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , καταλιπὼν καταλείπω μέρος μέρος ὕλης ὕλη εἶναι εἰμί πονηρὸν πονηρός ἐπ ' ' ὁλέθρῳ οὑ ἐδημιούργησε δημιουργέω μέρους μέρος . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν καὶ καί τὰ ὁ μέγιστα μέγας κατὰ κατά τοῦτο οὗτος τὸ ὁ μέρος μέρος ἠδικῆσθαί μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω , , . . . . τοῦθ’ ὅπερ ὅς ὅσπερ κατεσκεύασε κατασκευάζω τῆς ὁ ὕλης ὕλη μέρος μέρος ἀντιλαμβανόμενον » » τανῦν νῦν τανῦν τῶν ὁ κακῶν κακός . . εἰ εἰ γὰρ γάρ τις τις ἐξετάζοι ἐξετάζω ἐπ ' ' ἀκριβὲς τὰ ὁ πράγματα πρᾶγμα , , χαλεπώτερον νῦν νῦν εὑρήσει εὑρίσκω τὴν ὁ ὕλην ὕλη πεπονθυῖαν πάσχω τῆς ὁ προτέρας πρότερος ἀκοσμίας ἀκοσμία . . πρὶν πρίν γὰρ γάρ αὐτὴν αὐτός διακριθῆναι διακρίνω τὸ ὁ Με αἰσθέσθαι αἰσθάνομαι τῶν ὁ κακῶν κακός παρῆν πάρειμι αὐτῇ αὐτός · · νυνὶ νυνί δὲ δέ ἕκαστον ἕκαστος τῶν ὁ μερῶν μέρα αὐτῆς αὐτός αἴσθησιν αἴσθησις λαμβάνει λαμβάνω τῶν ὁ κακῶν κακός . . καί καί μοι ἐγώ ἐπ’ ἐπί ἀνθρώπου ἄνθρωπος τὸ ὁ παράδειγμα παράδειγμα λάβε λαμβάνω . . πρὶν πρίν γὰρ γάρ εἰκονισθῇ καὶ καί ζῷον ζῷον γἐνηται τῇ ὁ ὅς τῇ τοῦ ὁ δημιούργου τέχνῃ τέχνη , , τὸ ὁ μηδενὸς ἀντιλαμβάνεσθαι ἀντιλαμβάνω τῶν ὁ κακῶν κακός παρὰ παρά τῆς ὁ φύσεως φύσις εἶχεν ἔχω . . ἀφ ' οὑ δὲ δέ πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός ἄνθρωπος ἄνθρωπος γίνεται γίγνομαι , , καὶ καί τὴν ὁ αἴσθησιν αἴσθησις τοῦ ὁ προσπελάζοντος προσπελάζω κακοῦ κακός προσλαμβάνει προσλαμβάνω . . καὶ καί τοῦθ ' ' , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἐπὶ ἐπί εὐεργεσίᾳ εὐεργεσία τῆς ὁ ὕλης ὕλη πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γενονέναι λέγεις λέγω , , εὐρίσκεται μᾶλλον μᾶλλον ἐπὶ ἐπί τῷ τῷ χείρονι χείρων προσγενόμενον αὐτῇ αὐτός . . εἰ εἰ δ ' ' ἐκ ἐκ τοῦ ὁ μὴ μή δύνασθαι δύναμαι τὸν ὁ θεὸν ἀνελεῖν ἀναιρέω τὰ ὁ κακὰ κακός τὸ ὁ μὴ μή πεπαῦσθαι παύω λέγεις λέγω , , ἀδύνατον ἀδύνατος τὸν ὁ θεὸν φήσεις φημί ὑπάρχειν ὑπάρχω . . τὸ ὁ ὅς δὲ δέ ἀδένατον ἤτοι τῷ τῷ φύσει φύσις ἀσθενῆ ἀσθενής ὑπάρχειν ὑπάρχω αὐτὸν αὐτός ἔσται , , ἢ ἤ τῷ τῷ νικᾶσθαι νικάω τῷ τῷ φόβῳ φόβος δεδουλωμένον δουλόω πρὸς πρός τινος κρείττονος . . εἱ μὲν μέν οὐν τὸν ὁ θεὸν φύσει φύσις άσθενῆ ὄντα εἰμί τολμήσεις τολμάω εἰπεῖν λέγω εἶπον , , περὶ περί τῆς ὁ αὐτῆς αὐτός αὐτῆς αὐτός κινδυνεύειν κινδυνεύω μοι δοκεῖς δοκέω . . εἱ δὲ δέ τῷ τῷ νικᾶσθαι νικάω φόβῳ φόβος πρός πρός του μείζονος μέγας , , μείζονα μέγας λέξεις λέγω τοῦ ὁ Μοῦ τὰ ὁ κακά κακός , , νικῶντα νικάω τῆς ὁ προαιρέσεως προαίρεσις αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ὁρμήν ὁρμή · · ὅπερ ἄτοπον ἄτοπος εἶναί εἰμί μοι λέγειν λέγω περὶ περί θεοῦ θεός δοκεῖ δοκέω . . διὰ διά τί τι γὰρ γάρ οὐχὶ οὐ μᾶλλον μᾶλλον ταῦτ’ ἔσονται εἰμί Μοί , , νικᾶν νικάω κατὰ κατά τὸν ὁ λόγον λόγος τὸν ὁ σὸν δυνάμενα τὸν ὁ θεόν θεός , , εἴπερ εἴπερ θεὸν εἰκεῖνό φαμεν φημί , , ὃ ὁ τὴν ὁ ἁπάντων ἅπας ἐξουσίαν ἐξουσία ἔχει ἔχω ; ; Βραχέα δέ δέ σου καὶ καί περὶ περί τῆς ὁ ὕλης ὕλη αὐτῆς αὐτός πυθέσθαι πυνθάνομαι βούλομαι βούλομαι , , καί καί μοι φέρων φέρω λέγε λέγω · · πότερον πότερος ἁπλῆ ἁπλόος τις τις ἦν εἰμί ἡ ὁ ὕλη ὕλη ἢ ἤ σύνθετος σύνθετος ; ; ἡ ὁ γὰρ γάρ διαφορὰ διαφορά τῶν ὁ γεγονότων γίγνομαι εἰς εἰς τοιαύτην τοιοῦτος με περιίστησιν ἐξέτασιν ἐξέτασις τοῦδε ὅδε τοῦ ὁ λόγου λόγος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἁπλῆ ἁπλόος τις τις ἐτύγχανεν τυγχάνω ἡ ὁ ὕλη ὕλη καὶ καί μονοειδής μονοειδής σύνθε - - τος δὲ δέ ὁ ὁ κόσμος κόσμος καὶ καί ἐκ ἐκ διαφόρων διάφορος οὐσιῶν οὐσία τε τε καὶ καί κράσεων κρᾶσις τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχει ἔχω , , ἀδύνατον ἀδύνατος τοῦτον οὗτος ἐξ ἐκ ὕλης ὕλη γεγονέναι γίγνομαι λέγειν λέγω , , τῷ τῷ τὰ ὁ σύνθετα σύνθετος μὴ μή οἷόν τε τε ἐξ ἐκ ἑνὸς ἁπλοῦ τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχειν ἔχω · · τὸ ὁ ὅς γὰρ γάρ σύνθετον σύνθετος ἁπλῶν ἁπλόος τινων μῖξιν μίξις μῖξις μηνύει μηνύω . . εἰ εἰ δ᾿ αὖ αὖ πάλιν πάλιν τὴν ὁ ὕλην ὕλη σύνθετον σύνθετος λέγειν λέγω ἐθέλοις ἐθέλω , , πάντως πᾶς πάντως ἐξ ἐκ ἁπλῶν ἁπλόος τινων τις συντεθεῖσθαι φήσεις φημί . . εἰ εἰ δὲ δέ ἐξ ἐκ ἁπλῶν ἁπλόος συνετέθη συντίθημι , , ἦν εἰμί ποτε ποτε καθ’ κατά ἑαυτὰ τὰ ὁ ἁπλᾶ , , ὧν συντεθέντων συντίθημι γέγονεν γίγνομαι ἡ ὁ ὕλη ὕλη , , ἐξ ἐκ οὗπερ οὗ οὗπερ καὶ καί γενητὴ οὖσα εἰμί δείκνυται δείκνυμι . . εἰ εἰ γὰρ γάρ σύνθετος σύνθετος ἡ ὁ ὕλη ὕλη , , τὰ ὁ δὲ δέ σύνθετα ἐξ ἐκ ἁπλῶν ἁπλόος τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἔχει ἔχω , , ἦν εἰμί ποτε ποτε καιρὸς καιρός ὅτε ὅτε ἡ ὁ ὕλη ὕλη οὐκ οὐ ἦν εἰμί , , τουτέστι πρὶν πρίν τὰ ὁ ἁπλᾶ ἁπλόος συνελθεῖν συνέρχομαι . . εἰ εἰ δὲ δέ ἦν εἰμί ποτε ποτε καιρὸς καιρός ὅτε ὅτε ἡ ὁ ὕλη ὕλη οὐκ οὐ ἦν εἰμί δέ δέ ποτε ποτε καιρὸς καιρός ὅτε ὅτε τὸ ὁ ἀγένητον ἀγένητος οὐκ ἦν εἰμί , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί ἀγένητος ἀγένητος ἡ ὁ ὕλη ὕλη . . τὸ ὁ ὅς δ᾿ ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν ἔσται εἰμί πολλὰ πολύς τὰ ὁ ἀγένητα ἀγένητος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ἦν εἰμί ἀγένητος ἀγένητος ὁ ὁ θεός θεός , , ἦν εἰμί δὲ δέ ἀγένητα ἀγένητος καὶ καί τὰ ὁ ἁπλᾶ ἁπλόος . . . . ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 ἡ ὁ ὕλη ὕλη συνετέθη συντίθημι , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί δύο γε καὶ καί μόνα μόνος τὰ ὁ ἀγένητα ἀγένητος . . — δοκεῖ δοκέω δέ δέ σοι σύ μηδὲν τῶν ὁ ὄντων εἰμί αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἀντικεῖσθαι ἀντίκειμαι ; ; ΕΤΑΙΡ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΠΘΟΔ . . Ἀντίκειται δὲ δέ τῷ τῷ πυρὶ πῦρ τὸ ὁ ὕδωρ ὕδωρ ; ; ΕΤΑΙΡ . . Ἀντικεῖσθαί μοι φαίνεται φαίνω . . ΟΡΘΟΔ . . Ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τῷ τῷ φωτὶ φώς τὸ ὁ σκότος σκότος καὶ καί τῷ ὁ ψυχρῷ τὸ ὁ θερμόν θέρμος , , περὸς δὲ δέ τούτοις οὗτος καὶ καί τῷ τῷ ξηρῷ τὸ ὁ ὑγρόν ; ; ΕΤΑΙΡ . . Οὕτως οὕτως ἔχειν ἔχω μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Οἰκοῦν εἰ εἰ μηδὲν τῶν ὁ ὄντων εἰμί αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ ἀντίκειται ἀντίκειμαι , , ἀλλήλοις ἀλλήλων δὲ δέ ταῦτα οὗτος ἀντίκειται ἀντίκειμαι , , οὐκ ἔσονται εἰμί ὕλη ὕλη μία , , οὐδὲ οὐδέ μὴ μή ἐξ ἐκ ὕλης ὕλη μιᾶς . . — — ὅμοιον ὅμοιος δέ δέ τινα τις τούτῳ οὗτος λόγον λόγος πάλιν πάλιν πυθέσθαι πυνθάνομαι βούλομαι βούλομαι . . δοκεῖ δοκέω σοι τὰ ὁ μέρη μέρος μὴ μή ἀναιρετικὰ τυγχάνειν τυγχάνω ἀλλήλων ἀλλήλων ; ; ΕΤΑΙΡ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Εἶναι δὲ δέ τῆς ὁ ὕλης ὕλη μέρη μέρος τό ὁ ὅς τε τε πῦρ πῦρ καὶ καί τὸ ὁ ὕδωρ ὕδωρ , , ὡσαύτως ὡσαύτως δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ λοιπά λοιπός ; ; ΕΤΑΙΡ . . Οὕτως οὕτως ἔχω ἔχω . . ΟΡΘΟΔ . . Τί τίς δέ δέ ; ; οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω σοι ἀναιρετικὸν μὲν μέν εἶναι εἰμί τοῦ ὁ πυρὸς πῦρ τὸ ὁ ὕδωρ ὕδωρ , , τοῦ ὁ ὅς δὲ δέ σκότους τὸ ὁ φῶς φάος , , καὶ καί τὰ ὁ ἄλλα ἄλλος ὅσα ὅσος τούτοις οὗτος παραπλήσια παραπλήσιος ; ; ΕΤΑΙΡ . . Δοκεῖ δοκέω . . ΟΡΘΟΔ . . Οὐκοῦν εἰ εἰ τὰ ὁ μέρη μέρος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀλλήλων ἀλλήλων ἀναιρετικά ἀναιρετικός , , ταῦτα οὗτος δὲ δέ ἀλλήλων ἀλλήλων ἀναιρετικὰ τυγχάνει τυγχάνω , , οὐκ οὐ ἔσται εἰμί ἀλλήλων ἀλλήλων μέρη μέρος · · εἰ εἰ δὲ δέ οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἀλλήλων ἀλλήλων μέρη μέρος , , οὐκ ἔσονται εἰμί ὕλης ὕλη μιᾶς . . ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐδ᾿ αὐτὰ αὐτός ἔσονται εἰμί . . ὕλη ὕλη , , τῷ τῷ μηδέν τι τῶν ὁ ὄντων εἰμί αὐτὸ αὐτός ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ ἀναιρετικὸν ὑπάρχειν ὑπάρχω κατὰ κατά τὸν ὁ τοῦ ὁ ἀντικειμένου λόγον λόγος . . οὐδὲ οὐδέ γάρ γάρ ἐστί εἰμί τι τις αὑτῷ ἑαυτοῦ ἀντικείμενον · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ ἀντικείμενα ἑτέροις ἕτερος ἀντικεῖσθαι ἀντίκειμαι πέφυκεν φύω . . οἷον οἷος τὸ ὁ λευκὸν λευκός αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ οὐκ οὐ ἀντίκειται ἀντίκειμαι , , πρὸς πρός δὲ δέ τὸ ὁ μέλαν μέλας ἀντικείμενον λέγεται λέγω · · καὶ καί τὸ ὁ φῶς φάος ὁμοίως ὅμοιος αὐτὸ αὐτός ἑαυτῷ ἑαυτοῦ μὴ μή ἀντικεῖσθαι ἀντίκειμαι δείκνυται δείκνυμι , , πρὸς πρός δὲ δέ τὸ ὁ σκότος σκότος οὕτως οὕτως ἔχον ἔχω φαίνεται φαίνω , , καὶ καί ἄλλα ἄλλος γοῦν γοῦν ὁμοίως ὅμοιος πλεῖστα πλεῖστος ὅσα ὅσος . . εἰ εἰ τοίνυν τοίνυν καὶ καί ὕλη ὕλη μία τις τις ἦν εἰμί , , οὐκ οὐ ἂν ἄν αὐτὴ αὐτός ἑαυτῇ ἑαυτοῦ ἀντέκειτο . . οὕτως οὕτως δὲ δέ τῶν ὁ ἀντικεμένων ἐχόντων ἔχω τὸ ὁ μὴ μή εἶναι εἰμί τὴν ὁ ὕλην ὕλη δείκνυται δείκνυμι . . ἐπεὶ ἐπεί καὶ καί σὲ οἶμαι οἴομαι περὶ περί τοῦ ὁ κακοῦ κακός τὴν ὁ ζήτησιν ζήτησις ἑτοίμως ἑτοῖμος ἔχειν ἔχω ποιεῖσθαι ποιέω , , τὸν ὁ ὅς μὲν μέν περὶ περί τῆς ὁ ὕλης ὕλη παραλιπεῖν παραλείπω μοι λόγον λόγος δοκεῖ δοκέω . . πρὸς πρός γὰρ γάρ τὴν ὁ ἀπόδειξιν ἀπόδειξις τοῦ ὁ μὴ μή τὴν ὁ ὕλην ὕλη ὑπάρχειν ὑπάρχω αὐτάρκως αὐτάρκης εἰρῆσθαί μοι φαίνεται φαίνω . . Ἐπὶ ἐπί δὲ δέ τὴν ὁ τῶν ὁ κακῶν κακός ἐξέτασιν ἐξέτασις ἔρχεσθαι ἔρχομαι δεῖ δέω δέω2 δεῖ καὶ καί ἀναγκαίως ἀναγκαῖος ἀναζητεῖν ἀναζητέω τὰ ὁ παρὰ παρά ἀνθρώποις ἄνθρωπος . . τὰ ὁ παρ’ παρά ἀνθρώποις ἄνθρωπος κακὰ κακός πό τερον εἴδη τυγχάνει τυγχάνω κακοῦ κακός ἢ ἤ μέρη μέρος ; ; εἰ εἰ γὰρ γάρ εἴδη εἶδος ταῦτα οὗτος ἐκείνου ἐκεῖνος φάναι φημί θέλοις ἐθέλω , , οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί ἕτερον ἕτερος παρὰ παρά ταῦτα οὗτος καθ’ κατά ἑαυτὸ τὸ ὁ κακὸν κακός τῷ τῷ τὰ ὁ γένη γένος ἐν ἐν τοῖς ὁ εἴδεσιν εἶδος ἐξετάζεσθαι ἐξετάζω · · οἷον οἷος τὸ ὁ ζῷον γένος γένος ἐστὶν εἰμί κατ’ κατά εἶδος εἶδος κατηγορούμενον κατηγορέω , , τουτέστιν κατά κατά γε γε ἀνθρώπου ἄνθρωπος καὶ καί τῶν ὁ ὁμοίων ὅμοιος , , ὅσα ὅσος τε τε ἔμψυχα ὄντα εἰμί τὴν ὁ προαιρετικὴν προαιρετικός κίνησιν κίνησις ἔχει ἔχω · · ἄλλ᾿ οὐχ οὐ οἷόν τε τε δείκνυται δείκνυμι τοῦτο οὗτος . . οὐ οὐ γὰρ γάρ γένος γένος εἶναί εἰμί φαμεν ἕτερόν τι τις καθ’ κατά ἑαυτὸ ἑαυτοῦ ὑπάρχον 2 παρὰ παρά τὰ ὁ εἴδη εἶδος · · οὕτω οὕτως δὴ δή καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ κακοῦ κακός λέγειν λέγω ἀνάγκη ἀνάγκη . . τὸ ὁ γὰρ γάρ γένος γένος εἴπαμεν λέγω εἶπον τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἐν ἐν τοῖς ὁ εἴδεσιν εἶδος ἔχειν ἔχω , , μὴ μή εἶναι εἰμί δέ δέ τι τις ἕτερον ἕτερος καθ’ κατά ἑαυτό ἑαυτοῦ . . εἰ εἰ δὲ δέ οὕτως οὕτως ἔχει ἔχω , , γενητὸν γενητός ἔσται εἰμί τὸ ὁ ὅς κακόν κακός · · τὰ ὁ ὅς γὰρ γάρ εἴδη εἶδος γενητὰ γενητός ὄντα εἰμί δείκνυται δείκνυμι , , οἷον οἷος φόνος φόνος καὶ καί μοιχεία μοιχεία καὶ καί τὰ ὁ ὅς τούτοις οὗτος παραπλήσια παραπλήσιος . . εἰ εἰ δ᾿ αὖ αὖ πάλιν πάλιν μέρη μέρος τινὸς κακοῦ κακός ταῦτα οὗτος εἶναι εἰμί ἐθέλοις ἐθέλω , , 3 ἔστιν εἰμί δὲ δέ ταῦτα οὗτος γενητά , , ἀνάγκη ἀνάγκη κἀκεῖνο γενητὸν γενητός ὑπάρχειν ὑπάρχω . . ὧν ὅς ὅς2 γὰρ γάρ τὰ ὁ μέρη μέρος γενητά , , ταῦτα οὗτος ὁμοίως ὅμοιος ἐξ ἐκ ἀνάγκης ἀνάγκη εἶναι εἰμί γενητά · · τὸ ὁ γὰρ γάρ ὅλον ὅλος ὅλοξ ἐκ ἐκ μερῶν μέρος συνέστηκεν συνίστημι . . καὶ καί τὸ ὁ μὲν μέν ὅλον ὅλος ὅλοξ οὐκ ἔσται εἰμί μὴ μή τῶν ὁ μερῶν μέρος ὄντων εἰμί , , ἔσται δὲ δέ τὰ ὁ μέρη μέρος , , κἂν ἐάν μὴ μή τὸ ὁ ὅλον ὅλος ὅλοξ παρῇ . . οὐδενὸς δὲ δέ τῶν ὁ ὄντων εἰμί μέρος μέρος μέν μέν ἐστιν εἰμί γενητόν , , μέρος μέρος δὲ δέ <πάλιν> ἀγένητον ἀγένητος , , εἰ εἰ δὲ δέ καὶ καί 4 τοῦτο οὗτος συγχωρήσαιμι συγχωρέω τῷ ὁ λόγῳ λόγος , , ἦν εἰμί ποτε ποτε τὸ ὁ κακόν κακός , , ὅτε ὅτε ὁλόκληρον ὁλόκληρος οὐν ἦν εἰμί , , τουτέστιν πρὶν πρίν δημιουργῆσαι δημιουργέω τὴν ὁ ὕλην ὕλη τὸν ὁ θεόν θεός . . τότε τότε τοτέ δὲ δέ ὁλόκληρον ὁλόκληρος γίνεται γίγνομαι , , ὅτε ὅτε πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γέγονεν γίγνομαι ἄνθρωπος ἄνθρωπος · · τῶν ὁ ὅς γὰρ γάρ μερῶν μέρος τοῦ ὁ κακοῦ κακός ἄνθρωπος ἄνθρωπος ὑπάρχει ὑπάρχω ποιητής ποιητής . . καὶ καί τοῦ ὁ ὅς ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν τοῦ ὁ ὅς ὁλόκληρον ὁλόκληρος εἶναι εἰμί τὸ ὁ κακὸν κακός αἴτιος αἴτιος ἔσται δημιουργήσας ὁ ὁ θεός θεός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ οὐκ οὐ εὖ εὖ ἔχειν ἔχω μοι τοῦτο οὗτος περὶ περί θεοῦ θεός <λέγειν> δοκεῖ δοκέω , , εἰ εἰ οὐδ᾿ ὁπότερον ὁπότερος τούτων οὗτος εἰπεῖν λέγω εἶπον ἐθέλοις ἐθέλω , , πρᾶξιν πρᾶξις δέ δέ τινος κακοῦ κακός εἶναι εἰμί λέγοις λέγω , , γενητὸν γενητός αὐτὸ αὐτός ὑπάρχειν ὑπάρχω μηνύεις μηνύω · · ἡ ὁ ὅς γὰρ γάρ τοῦ ὁ ὅς τινὸς πρᾶξις πρᾶξις ἀρχὴν ἀρχή τοῦ ὁ εἶναι εἰμί λαμβάνει λαμβάνω . . πρὸς πρός δὴ δή τούτοις οὗτος οὐδὲν ἕτερον ἕτερος παρὰ παρά ταῦτα οὗτος τὸ ὁ κακὸν κακός εἰπεῖν λέγω εἶπον ἔχεινς . . ποίαν ποιός ποῖος γὰρ γάρ πρᾶξιν πρᾶξις κακὴν κακός ἑτέραν ἕτερος παρὰ παρά τὰς ὁ ἐν ἐν ἀνθρώποις ἄνθρωπος δεικνύειν δείκνυμι ἔχεις ἔχω ; ; ὅτι ὅτι2 ὅτι γὰρ γάρ ὁ ὁ ἐνεργῶν ἐνεργέω οὐ οὐ κατὰ κατά τὸν ὁ τῆς ὁ οὐσίας οὐσία λόγον λόγος ὑπάρχει ὑπάρχω κακία , , κατὰ κατά δὲ δέ τὸν ὁ τῆς ὁ προαιρέσεως προαίρεσις τρόπον τρόπος τροπός , , τοιαῦτα τοιοῦτος πράττειν πράσσω ἐπαναιρούμενος , , ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 τοῦ ὁ κακῶς κακός λέγεσθαι λέγω τὴν ὁ προσηγορίαν προσηγορία λαμβάνει λαμβάνω , , προλαβὼν προλαμβάνω ἔδειξα δείκνυμι τῷ ὁ λόγῳ λόγος . . Für unsere Verhandlung nun , , o o Freund , , scheint mir genug gerdet zu sein . . Auch dir aber meine ich sei nicht verborgen geblieben , , daß ein jeder Mensch die Weise hat , , den Nächsten leicht zu verweren . . Denn die zu Ende geführte Untersuchung der Materie gib deutlich die Überführung . . Daher , , wenn es dir gefällig , , gestatte auch mir ein fragendes Wort , , der ich weniges fragen will . . Denn so scheint mir das Wahre klar gefunden zu werden , , indem dein Wort nicht vernichtet wird durch mein Fragen . . Denn nachdem gleichmäßig die Unterredung geschehen ist von einem von uns uns beiden , , so so wird die Wahrheit , , wie sie ist , , sich kund tun ; ; denn es verbirgt sich oftmals die Wahrheit , , indem sie nicht durch der Wahrheit gemäße Verhandlung erforscht wird . . Daher wünsche ich die gleiche Wiedergabe von dir zu empfangen . . Denn nachdem so sich das Größere Größere gezeigt hat , , wird mit Sicherheit das Passende zu wählen einem jeden klar sein . . Auch ich selbst will nun nicht , , o du , , für mein Wort , , daß s s ohne Prüfung sein werde . . Denn auch nicht in dem , , was ich oben gesagt , , wenn es auch entgegen ist dem Gesuchten . . lch sage es , , und mit aller Willigkeit will ich , , daß dies gefragt werde . . Und dich bitte ich mit aller Macht an das Fragen dich dich zu zu halten . . Denn davon meine ich für mich großen Nutzen zu zu haben . . Denn wenn mir die Sache klar erforscht ist , , so wird mir mir ( ( zu Teil ) ) , , nicht durch Meinen an das Wahre mich zu halten , , sondern durch genaue ( ( ganze ) ) Erforschung . . Daher wohlan beginne nun das Wort . . Sagst du . . daß Gott gut sei ? ? Ich sage , , daß er gut sei . . Gut aber ist das , , keinerlei Böses zu zu tun , , wovon wovon wir sagen , , daß es böse sei ? ? <Ich sage es . . > > Wie fragst du du in in betreff dieses Bösen , , d . . h . . über Mord und über Unzucht und anderes dem ähnliche ? ? Oder von jenem , , wie viel nun nun denen , , die die dieses gewagt gewagt zu zu tun , , durch das Gericht Gottes gebracht wird , , was , , während sie gerecht gestraft werden , , böse zu sein scheint den den das das Gericht Gericht dafür Empfangenden , , daß sie gewagt Böses zu zu tun ? ? Wenn du aber nun über das zuerst Gesagte geredet hast , , so sage ich ich nicht , , daß daß Gott davon der der Schöpfer sei , , denn es scheint mir unvernünftig zu sein , , daß es zu zu Gott nahe gebracht werde , , da die offenbar sind , , welche erwählt haben , , solches zu tun . . Wenn du aber in bezug auf auf das , , was was von Gott wegen der bösen Taten geschieht , , redest , , so so sage ich nicht von ihm , , daß es böse ist , , sondern gerecht . . Denn er ( ( der Böse ) ) muß muß gemäß gemäß der Gerechtigkeit , , nachdem er Böses getan , , ein gerechtes Gericht empfangen . . Von dem gerechten aber sagt niemand , , daß es es böse sei , , außer jenem allein , , der es gut gut emprängt . . Denn auch die gegenwärtigen Mörder von den Ältesten das Gericht empfangend , , sage ich , , daß sie gut empfangen . . Gutes empfangen sage ich , , aber gegenüber Bösem . . Denn es ist die Art eines jeden der <Böses> tuenden Männer zu halten das Gerechte für ungerecht . . Aber wir sagen nicht , , daß dies böse sei . . Denn auch ich selbst sage , , daß in Wahrheit dieses gerecht sei . . Aber in betreff dessen , , wovon du zuerst geredet , , in betreff dieser Fragen , , habe ich oben über die Materien ( ( handelnd ) ) , , o o du du , , <gezeigt> , , daß Gott nicht ihr Schöpfer ist . . Was scheint dir nun dieses Böse zu zu sein ? ? Denn über das das Böse , , worüber worüber du fragtest , , habe ich das das Urteil gegeben , , indem ich durch den Begriff unterschied . . Aber das , , was es irgendwie sei , , sagst du noch nicht : : ob gleich einer Substanz oder gleich einem Accidenz der Substanzen . . Denn wenn du sagst , , daß es gleich einer Substanz sei , , irrst du dich mit dem dem Begriff , , wenn aber wie wie ein ein Accidenz , , sage sage ich , , daß es so so sei . . Da ( ( Wenn ) ) du du aber nun meine Frage Frage trennen ( ( abgrenzen abgrenzen ) ) willst , , wie wie sagst du , , daß dieses Accidenz sei , , und wem und woher sage herzubringend mir deutlich . . Denn wie nichts von dem Bösen nach dem Begriff der Substanz böse ist , , habe ich oben in der der Verhandlung gesagt , , und du , , meine ich , , erinnerst dich dessen , , wovon ich gesprochen , , indem ich an an die freie Wahl eines jeden das Böse geknüpft . . Da du aber nun nun willst , , daß ich von von vorne an , , so gut ich ich es verstehe , , über das Böse zu dir rede , , so so werde ich , , wie es mir möglich sein wird , , dir klar das das Erforschte sagen , , so mich an das Wort haltend . . Ἐγὼ πρῶτον [ [ μὲν μέν ] ] τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις οὐδὲν οὐδείς φαῦλον φαῦλος λέγω λέγω , , τῷ τῷ δὲ δέ τῆς ὁ χρήσεως χρῆσις τρόπῳ τρόπος τροπός κακὸν κακός εἶναι εἰμί λέγεσθαι λέγω . . . . . . τὸ ὁ γὰρ γάρ τῆς ὁ μοιχείας μοιχεία ὄνομα ὄνομα κοινωνίας κοινωνία ἐστὶν εἰμί ἀνδρὸς ἀνήρ καὶ καί γυναικὸς γυνή σημαντικόν σημαντικός · · ἀλλ᾿ ἐὰν ἐάν κοινωνῇ τις τις τῇ ὁ ὅς τῇ γυναικὶ γυνή . . . . παιδοποιίας παιδοποιία ἕνεκα ἕνεκα καὶ καί τῆς ὁ τοῦ ὁ γένους γένος διαδοχῆς διαδοχή , , ἀγαθή ἀγαθός τις τις ἡ ὁ κοινωνία κοινωνία γίνεται γίγνομαι . . εἰ εἰ δέ δέ τις τις καταλιπὼν καταλείπω τὴν ὁ νομίμην κοινωνίαν κοινωνία ἐνυβρίζοι γάμοις γάμος ἀλλοτρίοις ἀλλότριος . . . . , , [ [ λίαν λίαν ] ] ἔργον ἔργον πράττει πράσσω κακόν κακός · · καὶ καί ἡ ὁ μὲν μέν κοινωνία κοινωνία ἡ ὁ αὐτή αὐτός , , ὁ ὁ δὲ δέ τῆς ὁ χρήσεως χρῆσις τρόπος τρόπος τροπός οὐχ ὅμοιος ὅμοιος . . . . . . καὶ καί ἐπὶ ἐπί τῆς ὁ πορνείας πορνεία δὲ δέ ὁ ὁ αὐτὸ λόγος λόγος . . . . . . ἡ ὁ κοινωνία κοινωνία τοίνυν τοίνυν χωρὶς χωρίς τοῦ ὁ τρόπου τρόπος τροπός τῆς ὁ χρήσεως χρῆσις ἐξεταζομένη κακὸν κακός οὐκ οὐ ἔστι εἰμί · · τότε τότε τοτέ δὲ δέ γίνεται γίγνομαι ὁπότε ὁπότε ὁπότε ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός ἔσται εἰμί σαφής σαφής . . — — ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸν ὁ φόνον φόνος ὁμοίως ὅμοιος ἔχειν ἔχω ὁπότε ὁπότε ὁπότε ὁ ὁ τρόπος τρόπος τροπός ἔσται εἰμί σαφής σαφής . . — — ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τὸν ὁ φόνον φόνος ὁμοίως ὅμοιος ἔχειν ἔχω φημί φημί . . ἐὰν ἐάν γάρ γάρ τις τις τὸν ὁ ὅς ἐπὶ ἐπί μοιχείᾳ μοιχεία ληφθέντα λαμβάνω . . . . ἀποκτεῖναι ἀποκτείνω θέληῃ , , δίκας δίκη ὧν ἐτόλμησεν τολμάω ἀπαιτῶν , , κακὸν κακός οὐκ ἐργάζεται ἐργάζομαι . . ἐὰν ἐάν δέ δέ τις τις τὸν ὁ μηδέν τι τι τῶν ὁ ἀπηγορευμένων πεποιηκότα ποιέω ἀναιρήσῆ οὐδενὸς ἄλλης ἄλλος προφάσεως πρόφασις [ [ λόγου λόγος ] ] χάριν χάρις , , ἀλλὰ ἀλλά τῆς ὁ τῶν ὁ οἰκείων οἰκεῖος ἀφαιρέσεως ἀφαίρεσις ἕνεκα ἕνεκα , , τουτέστιν ἢ τίη χρημάτων χρῆμα ἢ ἤ κτημάτων κτῆμα , , φαῦλον φαῦλος ἐργάζεται ἐργάζομαι . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἔργον ἔργον τὸ ὁ αὐτὸ αὐτός ἐπ’ ἐπί ἀμφοτέρων ἀμφότερος γίνεται γίγνομαι , , ὁ ὁ δὲ δέ τρόπος τρόπος τροπός τοῦ ὁ ἔργου ἔργον τὴν ὁ διαφορὰν διαφορά ἐμποιεῖ ἐμποιέω . . πρὸς πρός δὴ δή τούτοις οὗτος καὶ καί τὸ ὁ ὅς χρήματα χρῆμα λαμβάνειν λαμβάνω τινὸς τῶ τρόπῳ τρόπος τροπός τῆς ὁ λήψεως λῆψις γίνεται γίγνομαι κακόν κακός . . ἐὰν μὲν μέν γάρ γάρ τις τις δῴη δίδωμι κοινωνῶν κοινωνέω . . . . ἐξ ἐκ ὧν ὅς ὅς2 ἔχει ἔχω , , ὁ ὁ λαμβάνων λαμβάνω οὐδὲν φαῦλον φαῦλος ποιεῖ ποιέω · · εἰ εἰ δ᾿ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἄκοντος . . . . ἀφέλοιτο ἢ τίη λεληθότως λεληθότως , , ἔργον ἔργον τι πονηρὸν πονηρός πράττει πράσσω . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν ἀλλότρια ἀλλότριος λαμβάνειν λαμβάνω ἐπ’ ἐπί ἀμφοτέρων ἀμφότερος ἐστίν εἰμί , , ὁ ὁ δὲ δέ τῆς ὁ λήψεως λῆψις τρόπος τρόπος τροπός κακὸν κακός λέγεσθαι λέγω τοῦτο οὗτος <ἢ ἀγαθὸν> ποιεῖ ποιέω . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ ὅς θεοσεβεῖν τρόπῳ τρόπος τροπός <ἀγαθὸν ἢ> κακὸν κακός γίνεται γίγνομαι . . εἰ εἰ μὲν μέν γάρ γάρ τις τις <τὸν> ἀληθῆ ἀληθής σέβει σέβομαι σέβω θεόν θεός , , ἔργον ἔργον ποιεῖ ποιέω ἀγαθόν ἀγαθός · · εἰ εἰ δὲ δέ τοῦτον οὗτος καταλιπὼν καταλείπω τὸν ὁ οὐκ οὐ ὄντα εἰμί σεβει , , καὶ καί τὴν ὁ τοῦ ὁ κρείττοντος τιμὴν τιμή ξύλοις ἢ ἤ λίθοις λίθος προσάπτειν προσάπτω ἐθέλει ἐθέλω , , κακὸν κακός πράττει πράσσω . . καὶ καί τὸ ὁ ὅς μὲν μέν τῆς ὁ θεοσεβείας θεοσέβεια ὄνομα ὄνομα τὸ ὁ αὐτό αὐτός , , ὁ ὁ δὲ δέ τῆς ὁ χρήσεως χρῆσις τρόπος τρόπος τροπός ἐναλλάσσει τὸ ὁ γινόμενον . . Aber also wird auch Bilder oder Bildwerke zu machen , , obwohl es nicht schlecht ist der der Substanz ( ( dem Wesen ) ) nach nach , , durch die Weise des Gebrauchs böse . . Denn wenn jemand ein Bildwerke macht , , welches die Gestalt eines Menschen hat , , nicht wegen der der Kunst , , noch noch indem er will durch das das Bild des Nächsten das Abbild eines Freundes sehen , , sondern wegen der Verehrung und es wie Gott anzurufen , , der tut ein ein böse Werk . . Und so macht die Weise des Tuns und die Absicht des Handelnden , , daß es böse sei . . Und demit ich nicht von diesem allein redend scheine die Zeit zu verbringen , , gehe ich zu zu anderem über . . Und siehe mir in betreff des des Eisens , , wie wie der Gebrauch es bald gut bald böse zu sein zeigt . . Denn wenn jemand es nicht recht braucht , , nämlich nicht zum zum Nützlichen , , wie wie sei es zum Pflug die Erde ze pflügen , , oder wieder zu zu etwas anderem , , was nützlich ist , , sei es zur Pflanzung von Pflanzen oder zum Säen der Saat geeignet zu sein , , — — sondern zum Schwert und Spieß . . und soviel zur Anfeindung des Menschen ausgedacht worden , , der tut ein böses Werk . . — — Von diesem sage sage cih , , daß es von den Menschen getan werde . . Denn sie selbst sehen wir als die Handelnden , , von welchen als getan dieses sich zeigt . . ETAIP . . Ἐπεὶ τοίνυν τοίνυν περὶ περί τῶν ὁ κακῶν κακός ἐποιήσω ποιέω τὸν ὁ λόγον λόγος , , δεικνύναι δείκνυμι βουλόμενος ὡς ὡς ἔστιν εἰμί τὰ ὁ κακά κακός , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι τούτων οὗτος οἱ ὁ ἄνθρωποι ἄνθρωπος τυγχάνουσι τυγχάνω ποιηταί ποιητής , , βραχύ βραχύς τι τι πάλιν πάλιν πυθέσθαι πυνθάνομαι βούλομαι βούλομαι · · πότερον πότερος οἱ ὁ ἂνθρωποι τὴν ὁ ἀφορμὴν ἀφορμή ἀφ’ ἀπό ἑαυτῶν ἑαυτοῦ λαμβάνοντες λαμβάνω ἔχουσι ἔχω , , τουτέστιν αὐτοὶ αὐτός τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος χρήσεως χρῆσις εὑρεταὶ εὑρετής γενόμενοι γίγνομαι , , ἢ ἤ τοιοῦτοι τοιοῦτος ὑπὸ ὑπό θεοῦ θεός γεγόνασιν γίγνομαι , , ἢ ἤ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἕτερός ἕτερος τις τις ὑπάρχει ὑπάρχω ὁ ὁ εἰς εἰς τὰ ὁ τοιαῦτα τοιοῦτος τοὺς ὁ ἀνθρώπους ἄνθρωπος παρορμῶν ; ; ΟΡΘΟΔ . . Πρὸς πρός μὲν μέν τοῦ ὁ θεοῦ θεός τοὺς ὁ ἀνθρώπους ἄνθρωπος τοιούτους τοιοῦτος γεγονέναι γίγνομαι νέναι οὔτι οὔτις οὔτι μοι ἐγώ δοκεῖ δοκέω λέγειν λέγω · · αὐτεξούσιον αὐτεξούσιος δὲ δέ τὸν ὁ πρῶτον πρῶτος πρότερος ἄνθρωπον ἄνθρωπος γεγονέναι γίγνομαι λέγω λέγω , , τουτέστιν ἐλεύθερον ἐλεύθερος , , ἀφ’ ἀπό οὖ οὐ καὶ καί οἱ ὁ διάδοχοι διάδοχος τοῦ ὁ γένους γένος τὴν ὁ ὁμοίαν ὅμοιος ἐλευθερίαν ἐλευθερία ἐκληρώσαντο κληρόω . . φημὶ φημί τοιγαροῦν ἐλεύθερον ἐλεύθερος γεγονέναι γίγνομαι τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος , , δουλεύοντα δουλεύω δὲ δέ αὐτὸν αὐτός ᾧ ὅς ὅς2 βούλεται βούλομαι · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ αὐτῷ αὐτός καὶ καί μέγιστον μέγας πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός κεχαρίσθαι χαρίζω χαρίζομαι λέγω λέγω . . [ [ ὅτι ὅτι2 ὅτι ] ] τὰ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ ἄλλα ἄλλος πάντα πᾶς ἀνάγκῃ ἀνάγκη δουλεύει δουλεύω τῷ ὁ θείῳ θεῖος2 θεῖος προστάγματι πρόσταγμα · · ἐάν ἐάν τε τε γὰρ γάρ οὐρανὸν οὐρανός εἴπῃς λέγω εἶπον , , ἔστηκε φέρων φέρω τὸν ὁ δεσπότην δεσπότης , , οὐ οὐ μετακινούμε - - νος τοῦ ὁ ὡρισμένου τόπου τόπος · · καὶ καί ἐάν ἐάν τε τε περὶ περί ἡλίου ἥλιος τὸν ὁ λόγον λόγος ποιεῖσθαι ποιέω θέλῃς ἐθέλω , , ἐκτελεῖ οὗτος οὗτος τὴν ὁ ὡρισμένην ὁρίζω κίνησιν κίνησις , , οὐ οὐ παραιτούμενος τὸν ὁ δρόμον δρόμος , , ἀλλὰ ἀλλά ἀνάγκῃ ἀνάγκη τινὶ δουλεύων δουλεύω τῷ τῷ δεσπότῃ δεσπότης . . καὶ καί γῆν γῆ ὁμοίως ὅμοιος πεπηγυῖαν ὁρᾷς ὁράω καὶ καί φέρουσαν φέρω τὸ ὁ πρόσταγμα πρόσταγμα τοῦ ὁ κεκελευκότος κελεύω . . ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ καὶ καί τὰ ὁ ἄλλα ἀνάγκῃ ἀνάγκη δουλεύει δουλεύω τῷ τῷ πεποιηκότι ποιέω . . οὐδ᾿ ὁπότερον ὁπότερος αὐτῶν αὐτός δυνάμενον ἕτερόν τι παρὰ παρά τὸ ὁ εἰς εἰς ὃ ὅς γέγονεν γίγνομαι ποιεῖν ποιέω . . διόπερ οὐκ οὐ ἐπαινοῦμεν ἐπαινέω ταῦτα οὗτος οὕτω οὕτως πειθόμενα τῷ ὁ δεσπότῃ δεσπότης , , οὐδέ οὐδέ τις τις αὐτοῖς αὐτός ἀπόκειται ἀπόκειμαι κρείττων κρείσσων ἐλπίς ἐλπίς , , ὅτι ὅτι2 ὅτι τὸ ὁ ὅς προσταχθὲν προστάσσω ἄκοντες ἐφύλαξαν φυλάσσω φυλάζω . . ἄνθρωπος ἄνθρωπος δὲ δέ τὴν ὁ ᾧ ὅς ὅς2 βούλεται βούλομαι πείθεσθαι πείθω προσέλαβεν προσλαμβάνω ἐξουσίαν ἐξουσία ἑαυτὸν ἑαυτοῦ δουλαγωγῶν , , οὐκ οὐ ἀνάγκῃ ἀνάγκη τῆς ὁ φύσεως φύσις κρατούμενος κρατέω , , οὐδὲ οὐδέ τῆς ὁ δυνάμεως δύναμις ἀφαιρούμενος ἀφαιρέω · · ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτῷ αὐτός τῶν ὁ κρειττόνων ἕνεκα ἕνεκα κεχαρίσθαι χαρίζω χαρίζομαι φημί φημί , , ἵνα ἵνα τι τι πλεῖον πολύς πλείων ὧν ὅς ὅς2 ἔχει ἔχω προσλάβῃ παρὰ παρά τοῦ ὁ κρείττονος , , ὅπερ ὅς ὅσπερ αὐτῷ αὐτός ἐκ ἐκ τῆς ὁ ὑπακοῆς ὑπακοή προσγίνεται καὶ καί ὡς ὡς ὀφειλὴν ὀφειλή ἀπαιτεῖ ἀπαιτέω παρὰ παρά τοῦ ὁ πεποιηκότος ποιέω . . οὐ οὐ γὰρ γάρ ἐπὶ ἐπί βλάβῃ βλάβη οὕτω οὕτως γεγονέναι γίγνομαι τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος φημί φημί , , ἕνεκα ἕνεκα δὲ δέ τῶν ὁ κρειττόνων . . εἰ εἰ γὰρ γάρ ὡς ὡς ἕν τι γέγονεν γίγνομαι τῶν ὁ στοιχείων ἢ τίη τῶν ὁ ὅς ὁμοίως ὅμοιος ἀνάγκῃ ἀνάγκη δουλευόντων δουλεύω θεῷ θεός , , οὐκέτι οὐκέτι μισθὸν μισθός ἄξιον ἄξιος τῆς ὁ προαιρέσεως προαίρεσις λαμβάνει λαμβάνω , , ἀλλ᾿ ὥσπερ ὥσπερ ὄργανον ὄργανος ἂν ἄν ἦν εἰμί τοῦ ὁ δημιουργοῦ δημιουργός , , . . . . τὴν ὁ ὅς ἐφ’ ἐπί οἷς ὅς ὅς2 οὐ οὐ καλῶς καλός ἔπραξεν πράσσω ἀλόγως ἄλογος μέμψιν μέμψις ὑπομένων · · τούτων οὗτος γὰρ γάρ αἴτιος αἴτιος ἦν εἰμί ὁ ὁ χρώμενος χράω2 . . ἀλλ᾿ οὐδὲ οὐδέ τὸ ὁ κρεῖττον ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἠπίστατο ἐπίσταμαι , , μηδὲν ἕτερον ἕτερος εἰδώς οἶδα , , ἀλλ᾿ ἐκεῖνο ἐκεῖνος μόνον μόνος εἰς εἰς ὃ ὅς πέφυκεν φύω εἶναι εἰμί . . φημὶ φημί τοιγαροῦν τὸν ὁ θεὸν οὕτω οὕτως τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος τιμῆσαι τιμάω προαιρούμενον προαιρέω καὶ καί τῶν ὁ κρειττόνων ἐπιστήμονα ἐπιστήμων γίνεσθαι γίγνομαι , , τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία αὐτῷ αὐτός τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι ποιεῖν ποιέω ἃ ὅς ὅς2 βούλεται βούλομαι δεδωκέναι δίδωμι , , καὶ καί τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ εἰς εἰς κρεῖττον <τρέπειν> παραινεῖν παραινέω , , οὐκ οὐ ἀφαιρούμενον ἀφαιρέω πάλιν πάλιν τὸ ὁ αὐτεξούσιον αὐτεξούσιος , , ἀλλὰ ἀλλά τὸ ὁ κρεῖττον μηνύειν μηνύω θέλοντα ἐθέλω . . τὸ ὁ μὲν μέν γὰρ γάρ δύνασθαι δύναμαι πάρεστιν πάρειμι αὐτῷ αὐτός , , κἂν ἐάν τὴν ὁ ἐντολὴν ἐντολή λαμβάνῃ , , τὴν ὁ δὲ δέ τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι προαίρεσιν προαίρεσις εἰς εἰς τὸ ὁ κρεῖττον τρέπει τρέπω ὁ ὁ θεὸς παραινεῖ παραινέω . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ πατὴρ πατήρ παιδὶ παραινεῖ παραινέω , , ἐξουσίαν ἐξουσία ἔχοντι ἔχω ἐκμανθάνειν ἐκμανθάνω τὰ ὁ μαθήματα μάθημα καὶ καί <μὴ μανθάνειν> , , μᾶλλον μᾶλλον ἔχεσθαι ἔχω τῶν ὁ μαθημάτων μάθημα , , ὅτι ὅτι2 ὅτι κρεῖττον κρείσσων τοῦτο οὗτος μηνύων μηνύω , , οὐ οὐ τὴν ὁ τοῦ ὁ ὅς δύνασθαι δύναμαι τοῦ ὁ παιδὸς ἐξουσίαν ἐξουσία ἀφαιρεῖ ἀφαιρέω , , κἂν ἐάν μὴ μή ἑκὼν ἑκών μανθάνειν μανθάνω βούληται βούλομαι , , οὕτω οὕτως μοι ἐγώ καὶ καί τὸν ὁ θεὸν οὐ οὐ δοκεῖ δοκέω προτρέποντα προτρέπω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος πείθεσθαι πείθω τοῖς ὁ προστάγμασιν πρόσταγμα ἀφαιρεῖν ἀφαιρέω αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία τῆς ὁ προαιρέσεως προαίρεσις , , τοῦ ὁ ὅς δύνασθαι δύναμαι καὶ καί μὴ μή ὑπακούειν ὑπακούω τοῖς ὁ προστάγμασιν πρόσταγμα . . καὶ καί γὰρ γάρ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή τὸ ὁ οὕτως οὕτως παραινεῖν παραινέω ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή ἀφεῖλεν ἀφαιρέω τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία μηνύει μηνύω . . προστάττει προστάσσω δέ δέ , , ἵνα ἵνα τῶν ὁ κρειττόνων ἂνθρωπος ἀπολαύειν ἀπολαύω δυνηθῇ δύναμαι · · τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ ἕπεται τῷ τῷ πεισθῆναι πείθω τῷ τῷ τοῦ ὁ θεοῦ θεός προστάγματι πρόσταγμα . . ὥστε ὥστε οὐχ οὐ ἵνα ἵνα τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία ἣν ἔδωκεν δίδωμι ἀφέλῃ προστάττειν προστάσσω βούλεται βούλομαι , , ἀλλ᾿ ἵνα ἵνα κρεῖττον κρείσσων δωρήσηται ὡς ὡς ὡς ἀξίῳ ἄξιος μειζόνων μέγας τῦχειν , , ἀνθ᾿ ὧν ὅς ὅς2 ὑπήκουσεν ὑπακούω τῷ τῷ θεῷ θεός καὶ καί τὴν ὁ τοῦ ὁ μὴ μή ὑπακούειν ὑπακούω ἐξουσίαν ἐξουσία ἔχων ἔχω . . . . . . . . Denn nicht unvernünftig wollte Gott so die Gabe geben , , nämlich die ewige Unverweslichkeit . . Unvernünftig aber wäre sie ungerecht gegeben ; ; sie wäre aber nicht nicht gerecht gegeben , , wenn nicht zu diesem beiden er die Macht empfangen hätte , , sowohl zu gehorchen dem , , was was Gott befiehlt , , ebenso auch , , wenn er nicht will . . Denn das Gerechte wird gegeben nach der Würdigkeit dessen , , was jemand getan . . Was wäre dann für für ein Unterschied Unterschied der der Handlung , , wenn nicht eines jeden von beiden Macht hätte der Mensch . . Αὐτεξούσιον δέ δέ φημι φημί γενονέναι τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος · · οὐχ οὐ ὡς ὡς ὡς προϋποκειμένου τινὸς ἤδη ἤδη κακοῦ κακός , , οὗ οὗ τὴν ὁ ἐξουσίαν ἐξουσία εἰ εἰ βούλοιτο βούλομαι τοῦ ὁ ἑλέσθαι αἱρέω , , ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐλάμβανεν λαμβάνω , , ἀλλὰ ἀλλά τὴν ὁ τοῦ ὁ ὑπακούειν ὑπακούω τῷ τῷ θεῷ θεός καὶ καί μὴ μή ὑπακούειν ὑπακούω αἰτίαν αἰτία μόνην μόνος . . τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ τὸ ὁ αὐτεξούσιον αὐτεξούσιος ἐβούλετο βούλομαι . . καὶ καί γενόμενος γίγνομαι ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος ἐντολὴν ἐντολή λαμβάνει λαμβάνω παρὰ παρά τοῦ ὁ θεοῦ θεός , , καὶ καί ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν ἤδη ἤδη τὸ ὁ κακὸν κακός ἄρχεται ἄρχω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ πείθεται πείθω τῷ τῷ θείῳ θεῖος προστάγματι πρόσταγμα . . καὶ καί τοῦτο οὗτος καὶ καί μόνον μόνος ἦν εἰμί τὸ ὁ κακόν κακός , , ἡ ὁ παρακοή παρακοή , , ἥτις ὅστις τοῦ ὁ εἶναι εἰμί ἤρξατο ἄρχω ἔρδω . . οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἀγένητον ἀγένητος ταύτην οὗτος τις τις εἰπεῖν λέγω εἶπον ἔχει ἔχω , , τοῦ ὁ ποιήσαντος ποιέω αὐτὴν αὐτός ὄντος εἰμί γενητοῦ . . πάντως πᾶς πάντως δὲ δέ πόθεν πόθεν ποθεν τοῦτο οὗτος τὸ ὁ παρακοῦσαι παρακούω ζητήσεις ζητέω . . ἀλλὰ ἀλλά κεῖται κεῖμαι <τοῦτο> σαφῶς σαφής ἔν ἐν εἰς <τινι> θείᾳ θεῖος γραφῇ γραφή . . ὅθεν ὅθεν οὐδὲ οὐδέ τοιοῦτον τοιοῦτος τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός γεγονέναι γίγνομαι φημί φημί , , κατὰ κατά δὲ δέ τήν ὁ τινος διδασκαλίαν διδασκαλία τοῦτο οὗτος πεπονθέναι πάσχω λέγω λέγω · · οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ τοιαύτην τοιοῦτος φύσιν φύσις εἰληφὼς λαμβάνω ὁ ὁ ἄνθρωπος ἄνθρωπος . . εἰ εἰ γὰρ γάρ αὕτως αὔτως εἶχεν ἔχω , , οὐκ οὐ ἂν ἄν αὐτῷ αὐτός κατὰ κατά διδασκαλίαν διδασκαλία τοῦτο οὗτος προσεγένετο προσγίγνομαι , , τῆς ὁ φύσεως φύσις αὐτῆς αὐτός οὕτως οὕτως ἐχούσης ἔχω . . λέγει λέγω δέ δέ τις τις θεία θεία φωνὴ φωνή μεμαθηκέναι μανθάνω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος τὰ ὁ πονηρά · · διδάσκεσθαι διδάσκω οὖν οὖν φημι φημί τὸ ὁ παρακούειν παρακούω θεοῦ θεός ( ( τοῦτο οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί μόνον μόνος ἐστὶ εἰμί τὸ ὁ κακόν κακός , , ὃ ὅς παρὰ παρά τὴν ὁ τοῦ ὁ θεοῦ θεός προαίρεσιν προαίρεσις γίνεται γίγνομαι ) ) . . οὐ οὐ γὰρ γάρ <δὴ> καθ’ κατά ἑαυτὸν τὸ ὁ ὅς πονηρὸν πονηρός <ὁ> ἄνθρωπος ἄνθρωπος διδάσκεται διδάσκω . . ὁ ὁ διδάσκων διδάσκω τοίνυν τοίνυν τὸ ὁ κακόν κακός ἐστιν εἰμί ὁ ὁ δράκων δράκων , , von Gott selbst geschaffen . . Sie ( ( die Schlange ) ) lehrt lehrt aber aber den Menschen , , indem sie ihn abwendig machen will von dem Höchsten . . Wenn du aber auch die Ursache wissen willst , , Neid in betreff des Menschen hat sie . . Wenn du aber auch nachforschest , , woher der Neid : : deshalb , , weil sie nicht so geehrt ward . . Denn allein der Mensch hat nach dem Bild und der der Ähnlichkeit Ähnlichkeit Gottes zu sein empfangen . . Wenn du aber deshalb sagst , , daß Gott sei der der Urheber Urheber des Bösen , , so entfällst du du von dem Vernünftigen Gedanken . . Denn wenn er jenem weggenommen , , was er hatte , , und es dem dem Menschen Menschen gegeben hätte , , so wäre er in Wahrheit schuldig des Bösen . . Wenn er aber jenen erhielt , , wie er war , , aber den Menschen so machen wollte , , ist jener schuldig , , der neidet . . Denn wenn jemand , , der zwei Sklaven hat , , den einen in der Knechtschaft erhält , , den andern aber an Sohnesstatt macht , , jener aber , , neidisch geworden , , den so vom vom Herrn Geehrten tötet , , wird etwa der Herr schuld sein an jenem bösen An - - schlag , , während er ihm doch nichts genommen , , nichts von jenem . . diesem gegeben ? ? Aber auch darüber hast du zu fragen ( ( oder » wirst Du Du fragen fragen « « ) ) , , woher , , wenn niemand böse war , , der Schlange , , welche man Teufel nennt , , die Kenntnis des Bösen . . Entgegen wird aber dies gut gesagt , , daß der Teufel das als als böse erkannte , , Gotte ungehorsam zu zu sein , , daher er auch den Menschen dazu anreizte . . Denn wenn ein Feind die Feindschaft verbirgt , , heimlich mit Bösem umgeben wollend , , jedoch nicht kennend die Weise des Bösen , , auf welche er imstande sein wird , , das zu tun , , was er sinnt , , indem er einen der Heilkunst Kundigen fragt , , der dem Nächsten kund getan hat — — nämlich jenem , , dem dieser ( ( sein Feind ) ) Schaden Schaden antun wollte — — diejenige Weise , , auf welche er imstande sein wird , , gesund zu sein ; ; sei es , , daß er eine Zeit bestimmt hat , , in welcher allein der Speise zu gebrauchen , , oder das Meiden vieler Speisen oder nur diese Speise meidend ; ; jener aber sofort , , sobald er es gehört , , nachdem er wie mit Freundschaft gekommen und den Arzt verleumdet , , als der Schädliches ihm befohlen , , heißt ihn wiederum das Entgegengesetzte von dem tun , , was was jener ( ( der Heilkundige ) ) befohlen , , und und so vertrauensvoll machend bereitete er Schaden dem dem Menschen , , nicht vor diesem die Weise des Bösen kennend , , sondern von dem Befehl des Arztes es lernend . . So verstehe mir auch auch den den Teufel , , daß daß er zuerst zuerst eifersüchtig war , , ferner alsdann , , daß er nicht kannte die Weise , , wie Böses zu tun . . Denn nicht war zuvor Böses , , von dem er hätte die Kenntnis nehmen können . . Er wußte aber , , daß von Gott ein Gesetz dem Menschen gegeben , , welches nicht gestattete Speise zu essen von einem gewissen Baum — — wie mir scheint , , nicht wie wenn der Baum den Tod enthielte , , sondern wie als den Menschen nicht dienlich zur Speise erkannt habend — — ; ; sie es , , weil die Pflanze den Tod Tod gab , , und und deshalb der Mensch verhindert ward , , von ihm zu nehmen , , von welchem der Mensch auch zu sterben schien , , sei es wiederum , , daß , , Gotte ungehorsam zu sein , , Ursache des Todes Todes dem dem Menschen , , als der das gatan , , was Gott verboten . . Er überredete den Menschen zu übertreten das Gebot Gottes , , noch nicht wissend , , welches ihr Böses ist ; ; als er aber hernach Gott den Menschen tadelnd in betreff dessen , , daß er sein sein Gobot übertreten , , wahrnahm , , und und den den Lohn der Verurteilung Empfangenden , , da erkannte er , , wie das Böse ist , , nicht aus einer einer früheren Substanz , , sondern von der der Drohung Gottes . . Wie wir nun einen Arzt nicht tadeln , , welcher angesagt , , auf welche Weise ein Mensch gesund sein könne , , wenn auch vielmhr der Feind früher nicht wußte , , auf welche Weise möglich sei , , jenem Schaden zu tun , , sondern von der Mahnung des Arztes es lernte . . Denn nicht gebührte es dem Kundigen , , das Geeignete ( ( συμφέρον συμφέρω ? ? ) ) zu ver ver - - bergen , , denn ohne zu wissen hätte juner auch dies vielleicht gegeben , , was was er der Weisung des Arztes entnahm , , und wäre schuldig des von hier etwas Böses Empfangens , , obschon alsdann nicht wissend , , daß jener Leiden empfängt , , so so daß er nicht Strafe empfangen wird ; ; und dem Feinde zwar wäre der Anschlag zugetroffen , , das Gericht aber konnte er nicht empfangen wegen unvernünftiger Feindschaft , , nicht wenn auch durchaus der Teufel feind der Menschen geworden war , , er noch nicht Kenntnis des Bösen hatte , , sondern aus dem Gebot ( ( es ) ) erkannte , , als als Gott bedräute , , dem Menschen kung tuend , , daß er , , wenn er gegen seinen Willen von dem Baum essen werde , , den Tod haben werde als Strafe . . Denn wenn er nicht dem Menschen zuvor kung getan , , daß er noch noch nicht will , , daß er esse esse vom Baum , , so hätte er vielleicht ganz unwissend gegessen und hätte ein Ende gehabt auch des Lebens , , sei es wie noch nicht imstande zu ertragen die Frucht des Baumes — wie auch nicht ein Kind , , noch mit Milch genährt , , feste Speise empfangen kann — sei es wieder gegen den Willen Gottes vom Baum genommen habend ; ; und wären zwar die Anschläge der Schlange in Exfüllung gegangen , , nicht aber schiene sie nach Billigkeit Gericht zu empfangen wegen unvernünftiger Feindschaft gegen den Menschen , , da sie , , keinerlei Tat gewagt habend , , <nicht> klar der Strafe würdig wäre . . Τὴν μὲν μέν οὖν οὖν ἀρχὴν ἀρχή τοῦ ὁ κακοῦ κακός τὸν ὁ φθόνον φθόνος εἶπον λέγω εἶπον ἔγωγε ἐγώ , , τὸν ὁ δὲ δέ φθόνον φθόνος ἐκ ἐκ τοῦ ὁ κρείττονι τιμῇ τιμή κατηξιῶσθαι καταξιόω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος πρὸς πρός τοῦ ὁ θεοῦ θεός · · τὸ ὁ ὅς δὲ δέ κακὸν κακός ἡ ὁ παρακοὴ παρακοή ἐκ ἐκ τοῦ ὁ προστίμῳ περιπεσεῖν περιπίπτω τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος ὑπερβάντα ὑπερβαίνω τὴν ὁ τοῦ ὁ θεοῦ θεός ἐντολήν ἐντολή . . . . . . πολλάκις πολλάκις εἰ εἰ καὶ καί τὰ ὁ μάλιστα μάλιστα τὸ ὁ γινόμενον τῇ ὁ φύσει φύσις φαῦλον φαῦλος οὐκ οὐ ἔστιν εἰμί , , ἀλλά ἀλλά γε γε δὴ δή διὰ διά τὸ ὁ μὴ μή βούλεσθαι βούλομαι τὸν ὁ θεὸν γίνεσθαι γίγνομαι αὐτό αὐτός . . . . σαφῶς σαφής . . . . <τοῦτο> ὑπάρχειν ὑπάρχω κακόν κακός . . ἦν εἰμί <ποτε γὰρ> καιρός καιρός καῖρος , , ὅτε ὅτε προσέταξεν προστάσσω ὁ ὁ θεὸς τῷ τῷ πρώτῳ πρῶτος πρότερος λαῷ λαός εἰς εἰς τὴν ὁ τῆς ὁ ἐπαγγελίας ἐπαγγελία εἰσάγειν εἰσάγω γῆν γῆ , , καὶ καί τότε τότε τοτέ μὲν μέν οὐκ οὐ ἐπείσθη πείθω τῷ τῷ θείῳ θεῖος2 θεῖος προστάγματι πρόσταγμα οὐδὲ οὐδέ τῆς ὁ ἐπαγγελίας ἐπαγγελία ἀπολαύειν ἀπολαύω ἤθελεν ἐθέλω · · ὕστερον ὕστερον δ᾿ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἐπέχοντος ἐπέχω τοῦ ὁ θεοῦ θεός τὴν ὁ εἴσοδον εἴσοδος τὴν ὁ ἐκεῖ ἐκεῖ ἔλαττον ἐφρόντισεν φροντίζω παρακούειν παρακούω τοῦ ὁ θεοῦ θεός δεδιδαγμένος διδάσκω καὶ καί παρὰ παρά τὴν ὁ θείαν θεία βουλὴν βουλή εἰσελθὼν εἰσέρχομαι δικαίαν δίκαιος ἀπῃτήθη τιμωρίαν τιμωρία . . Ebenso <sagen wir> , , daß wenn auch durchaus dies seiner Substanz nach nicht böse ist , , <es böse sei , , > > weil Gott nicht will , , daß es geschehe , , und daß die die Menschen Menschen gelehrt werden , , es zu tun . . Aber nun zu sagen , , daß der Teufel sofort , , nachdem er geworden , , von Gott wisse , , daß das Böse Gotte ungehorsam zu zu sein , , daß Gotte ungehorsam sein böse , , nicht gut , , scheint mir zu zu sein . . Denn nicht unvernünftig ward er von Gott , , so daß er nicht unbewußt war , , daß nicht gut ist , , wider den Willen Gottes etwas zu tun . . Denn deshalb sage ich , , werde er mit mit Recht gepeinigt , , weil , , vernünftig von gott geschaffen und das Wissen besitzend , , daß das Böse ist , , sich dem Willen Gottes zu zu widersetzen , , er wagte dieses zu tun . . Das Böse aber nenne ich den Ungehorsam ; ; nicht als ob ich sagte , , irgend ein zuvor seiendes Element habe in Kenntnis der Teufel , , sondern als gewollt habend , , daß etwas von dem Accidierenden geschehe . . Ich sage daher , , daß <auch> der Mensch mit Recht Strafe empfange für das , , was er tut , , denn mit eigenem Willen gibt er sich zum Lernen , , er steht aber ab vom Lernen dann , , wenn er selbst will . . Denn er hat die Macht zu wollen und nicht zu wollen . . Es folgt aber , , daß er auch tun tun kann , , was was er will . . <Frage . . > > Und da nun , , o o Freund , , du du sagst , , daß daß Gott nicht der der Schöpfer des Bösen sei , , sagst aber , , daß es getan wird gemäß der Wirkung des Teufels von den ihm floge Leistenden , , die sich jenes Willen hingegeben haben ; ; daher , , sagst du , , würden sie auch mit Recht gestraft , , da sie , , obwohl vermögend seinen seinen Willen zurückzuweisen , , nicht wollen ; ; so will ich dich dich über ihn , , den den Teufel selbst , , fragen . . — — Hat Gott ihn ihn so so geschaffen , , oder oder hat er sich selbst zum zum Bösen gewandt , , nachdem er zuvor nicht so gewesen ? ? — — Wenn er aber nun nun so war von Gott , , so so gebührte es es ihm nicht , , Strafe zu empfangen , , da er sich in der der Nture bewahrte , , wie ihn Gott erschaffen . . τοὺς ὁ ὅς <γὰρ> παρὰ παρά τὴν ὁ προαίρεσιν προαίρεσις τοῦ ὁ θεοῦ θεός πράττοντάς πράσσω τι τις δικαίως δίκαιος . . . . κρίωεσθαί φαμεν φημί ὅτι ὅτι2 ὅτι μὴ μή ἔμειναν μένω τοιοῦτοι τοιοῦτος , , ὁποίους ὁποῖος ἤθελεν ἐθέλω ὁ ὁ θεὸς <εἶναι> . . Wenn aber von Gott jemand gut gut geworden ist , , er jedoch seinen Willen auf das Böse verkehrte , , nachdem er das Bessere gelassen , , so empfange er mit Recht Strafe in betreff dessen , , was er gewagt zu tun . . Denn daß er nicht so von Gott geworden , , sagte ich oben , , durch ein Wort Wort gesagt habend , , daß ihm Neid die Ursache einer solchen Wahl war . . <Antw . . > > Und da DU DU wiederum bittest zu sprechen , , beginne ich die Rede . . Ich sage , , daß der Teufel nicht von Natur ein von Gott Gott Abspenstiger war , , sondern eine gewisse zum Besseren dienende Kraft . . Da er aber neidisch neidisch geworden auf den Menschen , , sage ich , , daß er durch seine eigene Wahl Teufel geworden sei ; ; denn verlassend den Gehorsam Gottes , , fing er an ungehorsam zu zu sein und fing an zu lehren Gotte Widersprechendes , , nachdem er verlassen das Bessere und sozusagen ein Deserteur von Gott geworden . . Es gibt mir aber Zeugnis , , der ich so so rede , , ein ein heiliges Wort , , einen Deserteur und eine Schlange ihn ihn nennend , , indem es spricht : : » » durch den Befehl aber tötete er die abgefallene Schlange « « . . Denn es war in Wahrheit das Wort Gottes den den Teufel tötend , , da er ihn zu untertreten die Macht den irdischen Menschen gab . . Denn nicht hätte ihn einen Abgafallenen die heilige Schrift genannt , , wenn er ein solcher geblieben wäre , , wie er von Gott geschaffen war , , und nicht verlassend , , was was er war , , zu zu dem , , was er nicht war , , übergegangen wäre . . Denn der Name Abgefallener Abgefallener zeigt an , , daß er nicht dasselbe jetzt ist , , was er zuvor war . . Dadurch zeight es sich auch , , daß er nicht ungeschaffen ist . . Denn wenn er ungeschaffen wäre , , so wäre er nicht abgefallen von seiner Nature . . Wenn ich aber auch einräume , , daß dies möglich sei , , muß muß man <doch> , , da jetzt der Teufel böse ist , , sagen , , daß daß einst eine Zeit war , , wo der Teufel nicht böse war ; ; also aber auch , , daß sich als nicht substantiell das Böse erweist . . Denn dieselbe Natur ( ( » » Substanz « « ? ? ) ) , , da da sie bleibt , , erleidet nicht , , bald böse zu sein , , bald wiederum gut . . <Frage . . > > Wenn aber nun auch der Teufel geschaffen war , , doch nicht so so von Gott geschaffen , , sondern er sich selbst verkehrte zum Schlimmeren vom Besseren , , das heißt , , vom Gehorsam zum Ungehorsam , , sage . . ob Gott nicht gewußt habe , , daß er ein solcher werden würde , , und deshalb ihn schuf , , oder indem er er Kenntnis dessen , , was er werden würde , , hatte ? ? Denn wenn er er zuvor wußte , , welche Schuld werde der Teufel haben ? ? Wenn er aber nicht kannte den Abfall des Teufels vom Größeren , , wird er unschuldig sein , , aber geringer als heidnischen Wahrsager . . Antw . . Daß irgendein Nichtwissen bei Gott ist , , das zu sagen scheint mir ungeziemend zu sein ; ; denn fremd ist dies der göttlichen Natur . . Aber daß wiederum , , wenn er , , Kenntnis des Zukünftigen Zukünftigen habend , , den den Teufel geschaffen , , er schuldig ist ist am Bösen , , ebenso auch sage ich , , daß daß dieses ungeziemend sei . . Ich sage aber gleichwolh die Ursache aus , , wegen welcher Gott , , das das Zukünftige vorauswissend , , diesen geschaffen ; ; ich sage aber nun dies , , daß Gott , , guten Wesens seiend , , nicht wollte , , daß sein Rechttun verborgen bleibe und er deshalb nicht bekannt werde , , Deshalb hat — — auch voraus wissend , , daß der Teufel Teufel abfallen werde , , wie die Menschen sündigen machen und übertreten sein Gebot — — , , damit vielmehr der freie Wille dem Menschen sich zeige , , Gott ihn geschaffen , , damit das Über - - schwängliche seiner Güte den Menschen bekannt würde , , wegen der Darreichung des » » Erlasses der ersten Sünden « « , , nicht aber immer das Böse festzuhalten , , um dessentwillen sie sie jenem jenem ungehorsam waren , , gehorchten aber dem geschaffenen Knecht ; ; deschalb sage ich , , daß Gott , , obwolh er sehr wohl wußte , , daß er ein solcher werden werde , , den Teufel geschaffen , , damit er seine Güte den Menschen zeige , , auf daß der Mensch die Gnade Gottes erkenne , , damit sein Vielfältiges die Menschen erkennen . . Denn wenn nicht wäre die entgegengesetzte Composition indem wir allein hiervon Kenntnis hätten , , nicht wissend den den Unterschied des Besseren . . Dazu wäre aber auch der freie Wille dem dem Menschen genommen , , indem er nur nur wüßte mit Gehorsam allein zu dienen ; ; es wäre aber gleich auch das Ende Ende aller Menschen , , indem nicht unterschieden wäre die Wahl eines jeden , , und und es würde , , der heute böse ist , , dieselbe Gabe beanspruchen . . <Frage . . > > Wenn aber nun nun Gott , , das Gute seines Wesens zeigen wollend , , wegen des Erlasses Erlasses der Süden , , — — warum hat er nicht , , nach - - dem der Teufel sich als als böse gezeigt und die Güte Gottes den Menschen offendbar offendbar geworden war , , nicht ihn alsdann getötet , , damit nicht sehr viele Menschen sterben ? ? Antwort . . Nicht als ob dies Gott unmöglich gewesen , , den Teufel zu zu vernichten , , noch als ob er sich freue des Todes der Menschen , , nichts von solchem erleide <er> , , sage ich . . Sondern fürs erste hätte nichts Großes Gott getan , , selbst durch sich den Teufel vernichtend , , ein geringes und gewordenes Geschöpf und fähig zum Nichtsein aufgelöst zu werden . . Zweitens aber , , weil so nicht kund geworden wäre die Wohltat Gottes den hernach werdenden Menschen , , wenn er im im voraus den Teufel getötet hätte . . Ein jeder Mensch aber , , nicht klar bei sich die Überführung habend , , würde sich gut nennen und hätte wie Gotte nachahmen wollen , , als mit ihm dasselbe tragend . . Daher kümmerte er sich nicht um ihn ( ( den den Teufel ) ) , , damit alle Menschen das Wissen des Besseren empfängen . . Sie siegen aber über ihn , , von jenem dereinst besiegt . . Denn dies war wunderbar wunderbar nnd groß , , daß ein Mensch Gottes den Teufel besiegt , , von Gott selbst den Kampf gelehrt . . Denn wie ein Lehrer , , welcher alle Vorsorge geübt in betreff seiner Knaben und sie jeden Ringkampf gelehrt , , mit denen sie sich entgegen Stellende fällen können , , sie herausläßt in die Palästra , , um zu kämpfen mit den Gegnern , , und ihnen anzeigt den Sieg zu lernen und um ihn zu ringen , , jedoch selbst fürs Leben nicht Sorge zu tragen befiehlt , , nur daß nicht böse Schmach <sie davontragen> . . Welcher nun dauernd festhält den Befehl des Lehrers und die Beweise des Sieges , , besiegt den Widersacher , , und freudig die die Krone tragend , , kommt er zum zum Lehrer , , tragend tragend den Erweis der Arbeit , , die Besiegung des Gegners . . Aber welcher den Lehrer nicht im Gedächtnis hält , , dem Vergessen aber anheim gab auch den Gegenkampf gegen den Widersacher , , und und sich nicht sehr kümmert um um seinen Sieg , , fällt bald von dem Widersacher ; ; so vollständig besiegt und und geschlagen wird er er gerecht geschmäht , , da er die Arbeit des Kampfes nicht ertragen . . So meine ich , , daß auch Gott , , nachdem er durch seine Gebote seine Menschen mit dem Widersacher gut zu streiten gelehrt , , lobe den Sieger , , als der nicht beschämt die die Unterweisung des guten Lehrers . . Wenn aber jemand , , für nichts ge - - halten habend die die Gebote Gottes , , handgemein wird mit mit dem TEufel , , wird er sofort zur Erde stürzen , , indem er nicht mehr die siegreichen Weisen besitzt . . Daher wird mit Recht ein solcher auch die die Verurteilung empfangen , , weil er sich nicht gleich seinem Nächsten gemüht hat . . Deshalb , , sagte ich , , sorgte er sich nicht , , während der Teufel in der Welt wie in einer Palästra kämpfte mit den Schülern Gottes . . Durch sie besiegt fällt er ( ( der der Teufel ) ) , , und auch der Ruhm seines alten Sieges wird jetzt zerstört durch eben solche Menschen , , die , , gehorchend dem guten Bild seines Leidens , , gelhrt worden , , mit Macht zu siegen . . Denn er ist niedergetreten von unseren Füßen und liegt tot , , besiegt durch die Hoffnung des Besseren . . Hier aber nehme ein Ende die Verhandlung , , welche vom Bösen . . <Frage . . > > Zu dem aber über über die die Materie will ich zurückkehren , , und bitte Dich ebenso , , über sie die Verhandlung zu beenden , , und welche Ursache Ursache dessen ist , , daß sie nun nun ist , , da da sie früher nicht war , , zeige mir deutlich . . Denn wenn die Materie nicht mit mit Gott war , , warum fing Gott an , , das Sein der der Welt zu schaffen ? ? <Antw . . > > Den Grund nun nun des des Willens Gottes zu zu geben , , scheint mir für den Menschen unmöglich und überflüssig zu sein , , da nicht einmal unserer Nächsten Sinn jemand aussagen kann . . Da aber der Herr des Alls eine solche Frucht der Menschenliebe erzeigt hat , , daß er auch einigen seines Sinnes Zeugnisse eingesät hat , , so bekenne ich ich das offen , , was ich zu wissen meine . . Φημὶ φημί τοιγαροῦν τοιγάρ πολλὰς πολύς ὑποθέσεις ὑπόθεσις ὑπάρχειν ὑπάρχω τῷ ὁ θεῷ θεός , , καθ’ κατά ἃς ὅς δημιουργεῖν δημιουργέω αὐτὸν αὐτός ἔδει δέω δέω2 δεῖ · · πρῶτον πρῶτος πρότερος μὲν μέν τῆς ὁ τέχνης τέχνη ἐπιστήμην ἐπιστήμη , , ἣν ὅς ὅς2 ἀργεῖν ἀργέω μὲν μέν οὐκ οὐ ἐχρῆν χρή , , ἡττωμένου τοῦ ὁ δύνασθαι δύναμαι ποιεῖν ποιέω ταῦτα οὗτος ἅπερ ὅς ἠπίστατο ἐπίσταμαι · · ὕστερον ὕστερον δὲ δέ καὶ καί τὸ ὁ τῇ ὁ ὅς τῇ φύσει φύσις ἀγαθὸν ἀγαθός ὑπάρχειν ὑπάρχω αὐτῷ αὐτός , , ὅπερ ὅς ὅσπερ ἀνωφελὲς ἀνωφελής μένειν μένω οὐκ οὐ ἐδόκει δοκέω · · πολλὰ πολύς δὲ δέ καὶ καί τούτοις οὗτος ὅμοις προσῆν πρόσειμι τῷ ὁ θεῷ θεός , , δι’ διά ἅπερ ὅς κόσμου κόσμος γένεσιν γένεσις ἤρξατο ἄρχω ἔρδω ποιεῖν ποιέω . . ὥσπερ ὥσπερ γὰρ γάρ εἴ εἰ τις τις ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχων ἔχω ἢ τίη μουσικῆς μουσικός ἢ ἤ αὖ αὖ πάλιν πάλιν ἰατρικῆς ἰατρικός ἢ ἤ τεκτονικῆς τεκτονικός , , εἰς εἰς ὅσον ὅσος τοῦ ὁ ἔργου ἔργον μὴ μή ἔχεται ἔχω μηδὲ μηδέ δι’ διά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη δείκνυσιν δείκνυμι , , μάτην μάτην τέχνην τέχνη ἔχειν ἔχω δοκεῖ δοκέω , , μήτε αὐτὸς αὐτός ἀπολαύων ἀπολαύω ὧν ἐπίσταται ἐφίστημι ἐπίσταμαι , , μήτε μήτε ἑτέροις ἕτερος γνῶσιν γιγνώσκω παρέχων τούτων οὗτος τῶν ὁ ἔργων ἔργον , , καὶ καί τὸ ὁ ἐντεῦθεν ἐντεῦθεν ὅμοιος ὅμοιος τῷ τῷ μηδὲ μηδέ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή ἐπισταμένῳ ἐφίστημι γίνεται γίγνομαι , , μὴ μή οὔσης εἰμί τῆς ὁ τέχνης τέχνη ἐνεργοῦς ἐνεργής ( ( ἐκάστη γὰρ γάρ τῶν ὁ τεχνῶν τέχνη διὰ διά τῆς ὁ ἐνεργείας ἐνέργεια τὴν ὁ δεῖξιν λαμβάνει λαμβάνω καὶ καί ὡς ὡς λόγον λόγος εἰπεῖν λέγω εἶπον τὴν ὁ τοῦ ὁ εἶναι εἰμί σύστασιν σύστασις ) ) · · ὁμοίως ὅμοιος δὲ δέ πάλιν πάλιν εἴ εἰ τις τις ἀγαθὸς ἀγαθός ὢν εἰμί μὴ μή ἔχοι ἔχω οὓς ὅς ὅς2 εὐεργετῆσαι εὐεργετέω δεῖ δέω δέω2 δεῖ , , μάτην μάτην ἀγαθὸς ἀγαθός εἶναι εἰμί δοκεῖ δοκέω ( ( τὸ ὁ γὰρ γάρ ἀγαθὸν ἀγαθός τῶν ὁ πρὸς πρός ἕτερον ἕτερος πέφυκεν φύω εἶναι εἰμί · · οὐκ οὐ ὄντων εἰμί δέ δέ τινων τις πρὸς πρός οὕς ὅς ἐστιν εἰμί τοῦτο οὗτος , , τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή οὐδ᾿ ἀγαθὸν ἀγαθός ἔσται , , κρυπτόμενον κρύπτω ἐν ἐν ἐκείνῳ ἐκεῖνος τῷ τῷ ἔχοντι ἔχω καὶ καί μόνῳ μόνος γνωστὸν γνωστός ὑπάρχον ὑπάρχω , , διὰ διά τὸ ὁ τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή μηδὲ μηδέ παρεῖναιο τοὺς ὁ τούτου οὗτος δεομένους δέω δέω2 · · εἰ εἰ δὲ δέ πάρεισίν τινες τις οὓς ὅς ὅς2 εὐερ - - γετεῖν δύναται δύναμαι , , τηνικαῦτα τηνικαῦτα δείκνυται δείκνυμι μὲν μέν αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ πρῶτον πρῶτος πρότερος τὸ ὁ ἀγαθόν ἀγαθός · · ἔπειτα ἔπειτα δὲ δέ τὸ ὁ εὔχρηστον εὔχρηστος γίνεται γίγνομαι τῷ τῷ τῆς ὁ τοιαύτης τοιοῦτος φύσεως φύσις εἰληχότι λαγχάνω , , πολλῶν πολύς τῆς ὁ ἀγαθοσύνης αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἀπολαύειν ἀπολαύω δυναμένων ) ) , , — — τὸν ὁ αὐτὸν αὐτός δὲ δέ τρόπον τρόπος τροπός καὶ καί περὶ περί τοῦ ὁ θεοῦ θεός σκοπεῖν σκοπέω χρή χρή , , ὅτι ὅτι2 ὅτι πάσης πᾶς τέχνης τέχνη τῆν ἐπιστήμην ἔχων ἔχω , , εἰ εἰ μηδὲν ἐδημιούργησεν δημιουργέω , , μάτην μάτην ἐδόκει δοκέω τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἔχειν ἔχω , , μὴ μή ὄντων εἰμί τινῶν οἷς ὅς ὅς2 κἂν ἐάν ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐπιστήμων ἐπιστήμων <τις> ὑπῆρχεν ὑπάρχω δεικνύναι δείκνυμι δυνηθείη δύναμαι . . διὰ διά τοῦτο οὗτος τὸ ὁ ἔργον ἔργον πεποιηκέναι ποιέω <αὐτὸν> λέγω λέγω , , τὴν ὁ τέχνην τέχνη αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ ἐν ἐν αὐτοῖς αὐτός τοῖς ὁ ἔργοις ἔργον ἐπιδεῖξαι ἐπιδείκνυμι προαιρούμενον προαιρέω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ ἤρκει ἀρκέω ἡ ὁ ἐπιστήμη ἐπιστήμη μόνη μόνος , , ἄνευ ἄνευ τῶν ὁ ἐν ἐν οἷς ὑπάρχειν ὑπάρχω ἔδει δέω δέω2 δεῖ , , τῷ τῷ θεῷ θεός . . ἄχρηστον ἄχρηστος γὰρ γάρ αὐτῷ αὐτός , , μᾶλλον μᾶλλον δὲ δέ ἀργὸν ἀργός ἀργός2 τὸ ὁ τοιοῦτον μένειν μένω ἐφαίντο · · ἥ ὁ ὅς τε τε δύναμις δύναμις οὐκ ἐνεργοῦσα οὐκ οὐ ἂν ἀνά εὔχρηστος εὔχρηστος εἴη εἰμί τῷ τῷ κεκτημένῳ , , καὶ καί ἀγαθὸς ἀγαθός ὤν εἰμί , , οὐκ οὐ ἀπέλαυεν ἀπολαύω τῆς ὁ ἀγαθοσύνης αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ , , τοὺς ὁ δεομένους δέω δέω2 αὐτῆς αὐτός οὐκ οὐ ἔχων ἔχω . . διόπερ ἀγαθὸς ἀγαθός ὢν εἰμί ἐδημιούργησεν δημιουργέω καὶ καί τὰ ὁ οὐκ οὐ ὄντα εἰμί πεποίηκεν ποιέω , , διὰ διά τούτου οὗτος καὶ καί πρώτου τὴν ὁ ἀγαθοσύνην αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ δεῖξαι δείκνυμι προαιρούμενος προαιρέω ( ( τουτὶ οὗτος γὰρ γάρ ὑπερβαλλούσης ὑπερβάλλω φύσεως φύσις ἔστιν εἰμί ἀγαθῆς ἀγαθός τὸ ὁ εἶναι εἰμί παρασχεῖν παρέχω τοῖς ὁ ὅς οὐκ οὐ οὖσιν εἰμί ποτέ ποτε ποτέ ) ) · · ἔπειτα ἔπειτα δὲ δέ καὶ καί διὰ διά τῆς ὁ τῶν ὁ κρειττόνων ὑποσχέσεως ὑπόσχεσις , , ἃ ὅς δὴ δή τοῖς ὁ πρὸς πρός αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ γενομένοις γίγνομαι ἐπηγγείλατο ἐπαγγέλλω · · οὐ οὐ γὰρ γάρ τὸ ὁ εἶναι εἰμί μόνον μόνος παρέσχεν παρέχω αὐτοῖς αὐτός , , ἀλλὰ ἀλλά καὶ καί τῶν ὁ κρεττόνων ἀπολαύειν ἀπολαύω , , οὕτως οὕτως αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός ἐπιδεικνύναι ἐπιδείκνυμι προαιρούμενος προαιρέω · · διὰ διά τούτου οὗτος γὰρ γάρ καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστιν εἰμί τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός φαίνεται φαίνω , , τοὺς ὁ χρῄζοντας ἔχων ἔχω . . πρὸς πρός δὲ δέ τούτοςι , , εἰ εἰ μὴ μή κόσμου κόσμος γένεσιν γένεσις ἐποίησεν ποιέω ὁ ὁ θεός θεός , , τὴν ὁ ἀρχὴν ἀρχή ὅτι ὅτι2 ὅτι ἐστὶν εἰμί θεός θεός , , ἀγνωστος ἦν εἰμί , , οὐκ οὐ ὄντων εἰμί τῶν ὁ γινώσκειν γιγνώσκω <αὐτὸν> δυναμένων · · ὅθεν ὅθεν καὶ καί εἰς εἰς γνῶσιν γιγνώσκω ἑαυτοῦ ἑαυτοῦ τισιν τίσις προάγειν προάγω βουλόμενος , , καὶ καί ὅτι ὅτι2 ὅτι ἔστιν εἰμί δεῖξαι δείκνυμι θέλων ἐθέλω , , ἐδημιούργησεν δημιουργέω , , ἐν ἐν ᾧ ὅς ὅς2 γνωστὸν παρασχεῖν παρέχω ἑαυτόν ἑαυτοῦ . . . . . . τὸ ὁ ὅς μὲν μέν οὖν οὖν λοιπὸν λοιπός τοῦ ὁ κόσμου κόσμος σύστημα σύστημα διὰ διά τὸν ὁ ἄνθρωπον ἄνθρωπος γεγονέναι γίγνομαι φημί φημί , , πρὸς πρός ὑπηρεσίαν ὑπηρεσία τῶν ὁ ἀναγκαίων ἀναγκαῖος αὐτῷ αὐτός , , <τὸν δὲ δέ ἄνθρωπον ἄνθρωπος δι’ διά αὐτὸν αὐτός τὸν ὁ θεόν θεός , , > > ὅπως ὅπως δοξάζῃ δοξάζω τὸν ὁ δεσπότην δεσπότης , , <καὶ> ὅπως ὅπως τὸ ὁ ἀγαθὸν ἀγαθός εἴς τινας τις ἐνεργήσῃ τοῦ ὁ θεοῦ θεός . . ἐγὼ δὲ δέ καὶ καί πρὶν πρίν δημιουργὸν γενέσθαι γίγνομαι τὸν ὁ θεὸν τοῦ ὁ κόσμου κόσμος τοῦδε ὅδε , , ἐφ’ ἐπί οἷς ὅς ὅς2 ἔμελλεν μέλλω ποιεῖν ποιέω τέρπεσθαι τέρπω <αὐτὸν> λέγω λέγω · · οὐδὲ οὐδέ γὰρ γάρ ἤργει οὐδέποτε οὐδέποτε , , τῷ τῷ λογισμῷ λογισμός ἀνατυπούμενος ἐν ἐν ἑαυτῷ ἑαυτοῦ τὸ ὁ κάλλος κάλλος αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τῆς ὁ τέχνης τέχνη · · διὰ διά τοῦτο οὗτος δὲ δέ αὐτῷ αὐτός μηδέποτε μηδέποτε τὴν ὁ ἐπιστήμην ἐπιστήμη ἄχρηστον ἄχρηστος παρεῖναι παρίημι λέγω λέγω , , τὸ ὁ ἔργον ἔργον αὐτῆς αὐτός ἄνωθεν ἄνωθεν τῇ ὁ δυνάμει δύναμις φ΄΄εροντος · · ἀλλὰ ἀλλά μὴν μήν οὐδὲ οὐδέ μάτην μάτην πρότερον αὐτὸν αὐτός ἀγαθὸν ἀγαθός εἶναι εἰμί λέγω λέγω — — , , durch Denken des Vielen schon vor der Schöpfung Gutes schaffend . . Nicht aber wollte er , , daß nur bis zum Beschluß allein dieses in in ihm sei , , aber nicht zur Tat werde der der Beschluß . . Denn nicht vollkommen , , meinte er , , wäre dies . . Dazu aber blieben verborgen solche Werke seiner Kunst . . Daher seine Kunst und Wesen und Kraft zeigen wollend und bekannt machen , , schuf er er den Menschen , , welcher auch eine Erkenntnis des Guten Gottes haben konnte . . Μηδὲν τοιγαροῦν τοιγάρ , , ἄνθρωπε ἄνθρωπος , , αὐτοσύστατον εἶναι εἰμί λέγε λέγω <σὺν> τῷ ὁ θεῷ θεός μηδὲ μηδέ τὸ ὁ μέγιστον μέγας αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ τῆς ὁ δυνάμεως δύναμις περιαιρεῖσθαι περιαιρέω θέλε ἐθέλω · · πᾶσιν πᾶς τὸ ὁ ὅς εἶναι εἰμί αὐτὸς αὐτός παρέσχεν παρέχω , , οὐκ οὐ οὖσιν εἰμί πρότερον , , οὐδὲ οὐδέ τὴν ὁ σύστασιν σύστασις ἀνάρχως ἔχουσιν ἔχω . . τί τι τεχνίτην τεχνίτης μόνον μόνος θέλεις ἐθέλω εἶναι εἰμί τὸν ὁ θεόν θεός ; ; τί τι τὴν ὁ δωρεὰν δωρεά αὐτοῦ αὐτός αὐτοῦ παριτῇ , , ὡς ὡς τέχνην τέχνη καὶ καί μόνην μόνος τῇ ὁ ὕλῃ ὕλη ὗλις χαρισάμενον , , οὐχὶ οὐ δὲ δέ καὶ καί τὴν ὁ τοῦ ὁ εἶναι εἰμί σύστασιν σύστασις ; ; οὐκ οὐ ἦν εἰμί σύγχρονόν τι τις τῷ ὁ θεῷ θεός · · οὐδὲ οὐδέ ποθὲν ποθεν ταῦτα οὗτος λαβὼν λαμβάνω ἐδημιο΄τργησεν αὐτός αὐτός · · οὐδὲ οὐδέ τὸν ὁ νῦν νῦν ἄνθρωπον ἄνθρωπος πρότερον ἐμιμήσατο μιμέομαι · · κρείττων κρείσσων αὐτός αὐτός ἐστιν εἰμί τῆς ὁ ἀνθρωπίνης ἀνθρώπινος φύσεως φύσις · · οὐ οὐ σχημάτων σχῆμα μόνον μόνος γέγονεν γίγνομαι ποιητής ποιητής , , οὐδὲ οὐδέ τὴν ὁ οὖσαν εἰμί αὐτῷ αὐτός <οὐσίαν> εἰς εἰς οὐσίαν οὐσία συνεκέρασεν συγκεράννυμι · · αὐτὸς αὐτός <γάρ>ἐστιν καὶ καί τῶν ὁ οὐσιῶν <πασῶν> δημιουργός δημιουργός . . — — Dies sagen muß der Mensch . . Solcher Erklärungen werde Erzähler . . So preise Gott , , wie er selbest es will . . Denn nicht will ich Hörer sein ungöttlicher Erklärungen . .