هایی که یا شرایط عمومی یا اختصاصی صحت قرار دادها و معاملات درش لحاظ نشده یا اصاسا مشتمل بر امور حرام هستن مثلا فرض کنید یه فعالیتی ممکن است ربوی باشه خب بدلیل اینکه این شرط نفی ربا که از شرایط عمومی هر قرار دادیست درش لحاظ نشده این یک فعالیت نمشروع است بنابراین اگر تولید یا سرمایه گذاری از مسیر یک عمر ربوی سرد بگیره این بشه یک فعالیت نمشروع یا فعالیتی که در واقع مستاقی از اکلمال به باطل باشد دوباره این میتونه جز به چه سرمایه گذاری شد تولیدش یا مزر باشد به دلیل قاده نفی زرر در واقع باز اینم مشمول فعالیت نمشروع و نادرست خواهد بود یا بعضی از اموری که فی نفسه حرامند در عمر در واقع تولید یا سرمایه گذاری ازش استفاده بکنید یا کسی فعالیتی رو این قرار بده مثل مثلا رشوه غش یا مثلا فرض کنید احتکار یا فعالیت های سفت بازانه مخرب و فرض طرف تولید کرده ولی به جای این که عرضه روان و مناسبی در بازار داشته باشه یاد احتکار میکنه یا سفت بازان میرسن و شروع میکنن به سفت بازی و قیمت این رو به صورت کاظب هی بالا میبرن یا تبانیه بر مقاصد نامداریه ممکن است یه عده مثلا تبانی بکنن بر مقاصد نامشروع که به قیمت های گذاف به مثلا مصرف کننده در اختیار مصرف کننده قرار بده این ها به طور کلیه دستبنده کلی بود برای این که بتوانیم ببینیم چه فعالیت های اقتصادی در سرمایه گذاری یا در تولید میتواند نامشروع باشد خب علالقاده اگر فاقد این موارد باشه میشه فعالیت هایی که مجاز است و مشروع است و میتواند تر جامعه مفید باشد بسیار متشکر استم جنبه های دکتر عربی جنبه های دکتر رزایی سؤال بنده این است که خب سرمایه گذاری عباد مختلفی داره اولا عباد سرمایه گذاری چی هست و ثانیا نظر فقه در مورد این عباد چی هست یعنی فقه چه دیدگاهی نسبتی به این عباد سرمایه گذاری داره خب خیلی ممنون متشکریم هم از شما و هم اداره دکتر عربی که عبادی رز بحث در واقع گشودن یه نکته اول فرمودن که این نکته نکته مهم میه و ما باید این رو در نظر بگیریم وقتی در مباحث اسلامی بحث تولید و سرمایه گذاری اینها میشه حتما اقلم این رو میگه و شرم این رو تعیید میکنه و شرم این رو تعیید میکنه و شرم این رو تعیید میکنه و اون این که شما باید بری کاری رو انجام بدید که این کار برای جامعه مفید واقع بشه برای جامعه سمری داشته باشد حالا به تعبیری که این جملهی که به کار بردن مولد باشه فعالیت های نامولد زیادی هست که میشه هم اینا رو سرمایه جمع کرد اون کار رو انجام داد افرادی مثلا سرمایه جمع کنن آیا دکتر عربی کارشون خرید و فروش زمین باشه بدون این که برای این زمین عرضش عبزودهی در واقع ایجاد بشه این اندازه اقتصادی هیچ اثری نداره شما پول زبط شده جا به جایی مالکیت رخ داده اما اون سمرهی که جامعه باید از این ببره هیچ نمیبره یعنی اگر هزار بار یک قطع زمینی دست به دست بشه روزای اول صد میلیون بیارزه روزای آخر صد میلیارد بیارزه برای جامعه به اندازه یه علفی که درش در میاد عرضش اقتصادی نداره جی دی پی رو بالا نمیبره روشت ایجاد نمی کنه اشتغال ایجاد نمی کنه این بحثای نامولد که اقتصادهای از جمعه اقتصاد ما درگیر این هستن اینا در واقع اگر سرمایه گذاری ها مصبت باشه مولد باشه جلوی نگرفته بشه و اون سرمایه گذاری ها سوداور باشه جامعه به این سمت گیرهش بیدانه می کنه پولش رو در این را قرار نمی ده این یه نکته نکته که اینجا مطرح کرن در باره مشروعیت و نامشروعیت و شما سآل کردید نکن همین عبادی که الان مدنظر هست من می خواهم رو این تحکید کنم فکر می کنم آقای دکتر عربی هم این رو قبول داشته باشن مواردی که نامشروع هستن خیلی محدود هستن برای همین آقای دکتر عربی گفتن این چند تا مثلا ست تا چار تا پنج تا اصلا می گیم ده تا خب ما چند تا شغل داریم هزاران هزار مشاقل مختلف داریم که مولد هستن و منافع جامعه رو هم تحمیل می کنن انواع رشته های سنتی انواع رشته های خدماتی در بخشای کشاورزی آموزشی پزشکی تحقیقات خب همه اینا منافع دارن و به سرمایه گذاری برای اینا بسیار بسیار مهم هست اما این موارد محدودی که حرام شدن یعنی در واقع اگر حساب کنیم اکثر مشاقل حلالن از نظر اسلامی بعضی تحقید خاص هم روش شده و سرمایه گذاری برای اونا مشابه خود تولیدشون میتونه مستحب باشه آی دکتر مثلا کشاورزی تحقیدات بسیاری در دین مبین در مورد کشاورزی شده پیانبر گرامی خیلی زیاد احادیس این حرف شده اهمی خودشون این کار رو انجام میدادن سرمایه گذاری برای همین کارم حتما مستحبه من اگر برم دنبال این که سرمایه ای رو فراهم کنم که باقی رو احداث کنم هم محیطیزیست رو سالم کردم هم برای جامعه سمرات کالای خوبی دارم این حتما میشه مستحب حتی گاهی وقتا بعضی از امور ممکن واجب باشه البته به به طبع واجب میشه اون شغل به خاطر اینکه نیاز ضروری جامعه الان هست تعدادی از رشته های علمی که الان جامعه ما بهش نیاز داره سرمایه گذاری در میانون ها بسیار بسیار با عرضشه پس یه موارد محدودی من از فرمایش آردکتور اینجوری استفاده میکنم و این میتونیم بگیم جز مسلمات هست اکثر امور حلال هست جایز هست بسیاری از امور مولد هست اکثر امور مولد هست و ما میتونیم توی زمین ها سرمایه گذاری کنیم و موارد محدودی هست که اینا بخاطر زررهایی که داره اینا مشکلات بره جامعه ایجاد میکنه شریعت مقدسه اونا رو ممنوع کرده مثل همین مواردی که آی دکتور به خوبی در موردش صحبت کردن من یه حالا اون سآلی که فرمودید این نکته هم عرض بکنم با اجازه شما با اونی که سرمایه گذاری گاهی وقتا ممکنه تو جلسه قبلم یه نکته رو لابلای بحثا آمد آی دکتور عربی فکر میکنم بیان کردن که گاهی وقتا ما در داخل کشور سعی میکنیم سرمایه هایی رو فراهم کنیم از طریق بانک یا از طریق بورس یا به طور خاص خود مردم یا حتی خود دولت به طور جداغانه سرمایه هایی رو فراهم میکنن سرمایه گذاری صورت میگیره اشتغال و در واقع رشد اقتصادی و طولید کاله ها اینا فراهم میشه و این کار مصبتیه ولی معمولا توی دنیا آقای دکتور علاوه بری که به سرمایه های داخلی تکیه میکنن از سرمایه های خارجی هم سعی میکنن استفاده کنن مرادمونم از خارجی یعنی هر کس خارج از ایران هست اهم از این که مسلمان باشد یا غیر مسلمان قبلن ایرانی بوده یا مثلا طبعی ایران بوده یا این که نباشد فرق نمیکنه الان بحثمون ایرانی و غیر ایرانی و من فکر میکنم این بحثی که رهبری فرمودن یه جور گره میخوره با اون حمایت از کارهای ایرانی آقای دکتور یه جور گره میخوره با اون اقتصاد مقاومتی اینا در واقع یه پازلی داره اینجا علاوه یه تعبیری فارسیش که میگن یه مجموعه کنار هم چیده میشه این آجورا و یه کار مجموعه یه کار مناسبی در میاد بنابراین این بحث سرمایه گذاری یک علاوه بر این که ما باید بخشهای داخلی رو حتما تقویت کنیم امنیت انقدر فراهم باشه که داخلی ها عراغمندشن به جای خرید و فروش زمین به جای خرید و فروش تلا به جای خرید و فروش دولار و این گونه امورات که اونا بخاطر ناامنی در واقع از این سعی میکنن استفاده کنن و برن پول خودشون و عرضششون نگه دارن بیان به سمت تولیداتی که خیلی اثرگذار و مؤثر هست علاوه بر اینا ما باید یه راهی رو هم پیدا کنیم که از خارج هم سرمایه وارد کنیم اما این سرمایه ورودش یه سری طبعات داره یه سری لوازم داره چرا با اون میخواییم مراجعه کنیم اول کشور ما ظرفیت سرمایه گذاری خیلی زیادی داره بیش از اونی که داخلی ها سرمایه دارن بازم هنوز اقتضاد داره هم کشور ما وسیعه هم جاهای محتاج به آباد شدن فرابانه فکر کنید مثلا همه خونه هایی که در رسته های ما هست بخواد باستازی بشه خواهی سرمایه گذاری طبیعتاً لازم داره و لازم هم هست کشور ما زرزرخیزه حالا هر مقدار سرمایه در داخل بود چه بهتر اما اگر تونستیم از خارجم سرمایه های بیان سرمایه گذاری کنن خانه ها ساخته بچه چه پیش ساخته و چه غیر و مردم در آسایش باشن سودش هم به اون کسی که داره میاد بگیره نوشه جانش اشکالی نداره کار خوبی هم داره انجام میشه سرمایه آوردن از خارج به داخل جناب نظری سرمایه آوردن یه سری لازم داره هم ما باید بدونیم در چه مواردی از اونا استفاده کنیم هم قواعد عمومی که در فقه اسلامی هست باید به اونا مورد نظر قرار بدیم حالا اگر وقت بود باز من در این مورد میتونم یه مقدار بحثات ارز کنم هم هر وقت فرمیدیم بسیار متشکر هستم جناب آی دکتر رزایی شنواندگان عزیز با برنامه فقه پویا در خدمت شما شنواندگان فرهیخته هستیم فرصتی از اتاق فرمان میگیریم و سپس باز خواهیم گشت فقه تهوری واقعی اداره انسان از گهواره تا گور هست ولی فقیه در همه سوبر ولایت دارد فقه در عرصه حقوق اقتصاد سیاست فرهنگ و اجتماع در برنامه فقه پویا در خدمت شما شنواندگان فرهیخته سعی شده در بعد از انقلاب شاید در قبل از انقلاب هم تا حدی ولی در بعد از انقلاب روی این تکیه زیادی شد که اگر از ما از سرمایه دوزاری خارجی تو بخشای مختلف چه نفت و گاز گرفته چه خودرو و غیره که همون بخشای کشاورزی هم میشه بخشای خدماتی هم میشه سنت برق هم میشه سنایی مختلفی هست که در اصلا دخت اون کالا تولید میشه در جهان یه بهروری مناسبی داره تکنولوژی مناسبی داره خب تکنولوژی دائمان داره تغییر میکنه و ما باید اولا از تکنولوژی که در داخل شکل میگیره این عزیزانمون که در بخشای دانشبولیان دارن کار میکنن حتما باید حمایت بشه این هم شرعیه هم عقلیه و فقه کاملا رو اینا تکیه میکنه اما در این حال از اون طرفم فقه به هیچ وجه را رو نبسته که شما بخوای بخارج از مرزها ارتباط داشته باشی چه مسلمان چه غیر مسلمان یه قاعدهی در فقه هست و شاید عقلی هم باشه خیلی هم قبول کنن و اونی که نباید ارتباطات زمینه سلطه اون باشه اگر زمینه سلطه پذیری اون باشه ما سلطه به پذیریم اونم سلطه گری بکنه این قرار داد به هر صورت ممنوعه از نظر شرعی منظورتون قاعده نفی سبیل هست؟ به تعبیری گفته میشه در شریعت مقدسه به عنوان قاعده نفی سبیل یعنی راه سلطه خارجی آره اینو بعدی کم توضیح میدم خارجی بر داخل کشوری باید ممنوعه خارج که گفته میشه عدلهی که برای این قاعده میاد گاهی وقتا با آیات هم از روک میشه یا با احادیست ممکنه اون عدله بیشتر دلالت بر این بکنه رابطه ی اسلام و غیر اسلام رو مطرح کنه اما ما وقتی الان امروزه داریم در بحثای این بحث رو داریم بستش میدیم بحثای مقدار عقلی هم اضافه میشه جامعه ایرانی به هیچ بچ نباید به پذیرت هر جامعه دیگری برای سلطه داشته باشد چه مسلمان چه غیر مسلمان البته کشور ایرانی اسلامی دنبال این است که اممت اسلامی با همدیگه همکاری کنن و پکیر کنن ولی سلطه پذیری در هر صورت اشکال داره پس اگر ما میخواهیم تکنولوژی خارجی رو وارد کنیم سرمایه گذاری رو وارد کنیم باید طوری باشد یک این که سلطه نباشه ثانیه تلاش بر این بشه تا اونجایی که ممکنه انظر علم و دانش به گونه ارتباط برقرار بشه که این نیاز آهسته آهسته کم بشه و تکنولوژی داخل پیش رفته بشه مثلا یه زمانی در پارس جنوبی وقتی میخواست را بیفته بخش تولید گاز بخشی از پازار رو به شرکت های خارجی داده شد تا اونا بیان و را اندازی کنن اما تو همون قرار دادا اعلام شده که شما تکنولوژی باید وارد کنید باید دستگاه ها را بیارید و بعدم از محصول اون پارس جنوبی در واقع استفاده میشد بنابراین هم کاری بکنیم که تکنولوژی کشور افضایش پیدا بکنه این منافع که تو این قرار داده متره است و به خصوص این رابطه سلطه پذیری اینم ارز کنم تو قانون اصاسی برخی از اصول 82.1.2.3 است الان این رویادم نمیدونه 82.2.3 است که در مورد امتیاز دادن به خارجی هست این رویادمون باشد همکاری با خارجی ورود سرمایه خارجی و این مرابدات و در واقع پیمان نامه ها اینا دادن امتیاز نیست اون امتیاز دادن بگونه این زمین سلطه رو فراهم میکنه این امری که ما در دوران قاجار متاسفانه مبتلا شدیم در دوران پهلوی اول دوبوم بهش مبتلا شدیم و عملا امتیاز تولید و سادرات نفت رو سالهای سال دست انگلیسیا و یا دست شرکت های مختلف خارجی بود که انجام میدادن بنابراین خواستم ارز کنم این زمنه که بپذیریم که آوردن سرمایه خارجی یه امر خوب و گال لازمه است اما در این حال به این لوازمش هم باید توجه کرد بسیار ما چکر استم جنبای دکتر رزایی جنبای دکتر عربی یکی از مسائل مهم در سرمایه گذاری برای تولید نقش دولت و حکمرانی هست تحقق این شعر طبیعتن همراهی و همدلی دولت رو میتلبه و مسئولیت حکومت اسلامی در تنظیم رابطه تولید یکی از اون موارد بسیار جدیست خواستم از حضرت حالی بپرسم که دولت در زمینه تحقق شعر سال چه وضعیفی رو براحت داره و از منظر فقهی چه عبادی میتونه این مسئله داشته باشه باز روایت دیگری از حضرت امام صدق نقش شده که مایوخلفر رجل بعدهو شیعن اشد و علیه منال مال سامت چیزی فرد بعد از خودش باقی نمیگه اگذاره که بر او سختر و گرانبارتر باشد از مال راکت راوی میپرسه که قال قلتو کیفا یسناو به چه کارش بکنه راوی سوال میکنه که این چه کار بکنه که برایش گرانبار نباشد این مال رو حضرت میفرماهد که یجاله فلحاعته والبستانه و دار یعنی این رو مولدش بکنه مال سامت یعنی آی دکتور تلاو و مال راکت بله سرمایه راکت که وقتی میاد در بستان قرارش میده میشه مولد وقتی در دار قرارش میده میشه مولد من ساختمان اد ساختمان و غیره بنابراین خواستم که به این دو روایت اشاره بکنم که در مولد بودن در آموزهای دینی ما چه جایگاهی داره اما در مورد نقش دولت که جنابالی فرمودی در تحقق شعار سال بله دولت که البته من بخوام به جای دولت بگم حاکمیت که صرفا منظور من قوی مجریه نباشد قوی مجریه هم مقننه هم قضاییه دولت به معنی قانون اساسی بله دولت به معنی حاکمیت خیلی میتواند و نقش داشته باشد در تحقق شعار سال که من چند تا را الان به تناسب وقتمون اشاره میکنم خدمت جنابالی یک مهمترین نقشی که دولت میتواند داشته باشد تسهیلگری دولت و مجلس برای سرمایه گذاری و تولید هر دوتاش هم برای سرمایه گذاری و هم برای تولید این تسهیل کردن بسیار بسیار امر مهم میست به جای این که ما مرتب افراد برای این که بارد سرمایه گذاری بشنوند یا برای تولید با موانع و در واقع پیچیده اداری و یک بروکراسیه بسیار پیچیده مواجه باشن باید خیلی راحت فرد با کمترین حزینه وقتی و پولی بتواند وارد یک فعالیت و یک عرصه سرمایه گذاری مولدی بشود و این نیاز به این داره که ما تسهیل بکنیم این فرایند ورود به سرمایه گذاری و تولید رو و این بزرگترین و مهمترین نقشیست که حکمیت میتواند داشته باشد دوام که اینم به نوعی مرتبط به همون نقش اول که ارز کردم اینست که حکمیت یا دولت به خصوص خودش رو حامی بخش خصوصی و مکمل بخش خصوصی در نظر بگیرد نرقیب بخش خصوصی اتفاقا این نکته در فرمایشات مقام محضم رحبری هم مورد توجه و تأکید قرار گرفته ایشون در سال نواد و هشت در دیدار جمعی از تولید کنندگان و کارافرینان تصریح فرمودند که دولت در جاهایی که بخش خصوصی توان ندارد یا امکانات لازم رو ندارد یا رغبتی ندارد ورود بکنه و بعدن اگر بخش خصوصی وارد شد دولت خارج بشه بره ارزهای دیگری رو پوشش بده و دولت جدن از این که رقیب بخش خصوصی باشد پرهیز بکنه این سراحتن در فرمایشات ایشون محروم امام هم این همین مقومه بله بله وجود داره خب این به معنی اینست که ما مدیران و کارکنان در دولت و همچنین تصمیمگیران در قوه مقننه ویا در قوه قضایی روی کردشون رو تغییر بدن و در واقع نقش خودشون رو به عنوان امدادگران در نظر بگیرن نه به عنوان کسانه که میخوان مثلا تحکم کنن و بگن آقا فرض کنید که به این ترتیب عمل کنید به این ترتیب عمل نکنید آمران صرف نباید باشن بلکه باید خودشون رو امدادگرانی تصور بکنن که میخوان اگر تولید کنندهی با مشکلی مواجه شده راهش بندازن مشکلش رو مرتفع بکنن من گاهی مثال میزنم میگم که امداد خود رو رو در نظر بگیرید چه کار میکنه میره به کمکش که این رو راهش بندازه بنابراین دولت باید خودشون رو امدادگر بداند اگر میبینید یک کارگاهی خابیده یک کارگاهی معتله یک کارگاهی تعدیل شده میره ببینه چه مشکلی داره مشکلش رو رفت بکنه تا این تولید راه بیفته و راه اندازی بشه این نکتر رو من میخوان به نوعی از فرمایشات امیر المومنین علیه السلام در فرمان ایشون به مالک اشتر استفاده بکنم و نکاتی که در اون فرمان هست و که به این موارد مرتبط هست اشاره داشته باشم ایشون میفرماین که در امون ابتدای فرمان میفرماین که اشعر قلبکه الرحمت رل رئیه والمحبت لهم واللطف به هم ولا تکونن علیهم سبان زارین تقدن معک لهم این یعنی این که شما خودت رو مهربان برای اونا قرار بده مثل یک چوپانی که میخواد گسفندارو حمایت بکنه نگهداری بکنه از آسیب اینها رو تحت پرورش خودش قرار بده نه صرفاً به عنوان کسانی که ما میخواییم از اینا درامت کسب بکنیم یا میخواییم بر اینا حکمرانی بکنیم تحکم بکنیم گرگ درندهی باشیم این میخوایم بگم که این نکته حتی از آنجه که در عدبیات دانش متعارف اقتصاد و علوم اجتماعی هست که میگن یکی از سرمایه های حاکمیت به دولت سرمایه اجتماعی است که سرمایه اجتماعی هم مهمترین معلفش اعتماد مردم به دولت هست اینجا این فرمان یک عمر بالاتر از اعتماد رو داره میفرماد نه تنها اعتماد بلکه شما رو خیرخواه خودش بدونه شما رو فکر بکنه که شما خیرخواهش هستی هستن هرچی داری میگی داری برای خیرخواهی او میگی نه برای تحکم نه برای مثلا این که ما پخواییم در واقع درامت کسب بکنیم از محل این مردم باز نکته دیگری که به این مسئله اشاره داره و میفرماید که اعلم انهو لیس شیعون بعد او اله حسن زن را ان براییتهی من احسانهی الیه و بعد میدونم فه انه حسن زن یخته و ان که نسبن طویلان میفرماید که هیچ چیزی برای جلب حسن زن مردم به حاکم بهتر از این که احسان به انها بکنه نیست یعنی شما به این ترتیب میتونی مردم را اعتمادشون را جلب بکنی نه تنها نشون بدی که خیرخواهی اونا هم نسبت به شما تعلق خاطر پیدا بکنن و بعد امام میفرماید که این حسن زن چه کارکردی داره بفرماید این حسن زن سختی های طولانی را از شما بر میداره شما در زمانی که دولت در زمانی که مردم بهش اعتماد دارن مردم اونو خیرخواه میدانن اجرای قوانین اجرای سیاست ها اینقدر سخولت پیدا میکند که منافعش بسیار بیشتر از این است که مثلا حالا یه مقداری فرض کنید درامد بیشتری هم دولت کسب کرده باشه با یک سخت گریه هایی که ممکن است حسن زن مردم رو نسبت به خودش مخدوش بکنه لذا باز حضرت در همین فرمان اشاره میکنن که در عمر مثلا مالیاتگیری اگر سراغ یک فردی رفتی و او اعلام که فلان مقدار زکات به من متعلقه است حضرت میفرمد بپذیر بران که اعتماد او به تو بیشتر براد منفعت برای شما و برای دولت و برای جامعه ایجاد میکنند این اون مسئلهی بود که من در این دوتا نقش اولی که به نوعی مرتبط بود خواستم یه نکاتی رو هم از فرمان امیر المومنین علیه حفظه رو سلوات المسلین اشاره کرده باشم اگر نوبتی شد بعدن مجددن موارد دیگری رو خدمتون ارس خواهم کرد بسیار مانچکر استم جنبای دکتر عربی جنبای دکتر رزایی ظاهران حضرت حالی خصوصی تکملهی دارید اگر وقت باشه من یه ارزی بکنم بر فرماشای همین دکتر عربی در حد سه دقیق وقت دید خیلی ممنون این که آیا دکتر در بوده بحث دولت همطور که فرمودن این بحث دولت خب یک جایگاه مهم میداره چون دولت مهمترین نهادیست و قدرتمنترین نهادیست که در جامعه وجود داره سروتهای زیادی اونجا میاد توانایه های زیادی داره اگر دولت بیاد تو بازار و بخواد خودش بیفته دنبال کار اقتصاد بخش خصوصی امرن میره کنار مسئولیت نمیپذیره چون قدرت رقابت با دولت نداره چون دولت از امتیازهای زیادی برخورداره از خودش که مالیت نبیگیره از اون مالیت میگیره میتونه نابهروریه های خودشو یه جور جبران کنه چون پولایی در اختیارش هست زمین زیاد در اختیارش هست میتونه از منابع زیادی در اختیارش هست بخصوص در اقتصادی مثل ایران که تقریبا همه زمین ها و همه معادن و همه آب ها و همه هرچی بگیم از آن دولته و در اختیار دولته اشکالی هم نداره که این انفال در اختیار دولت باشه ولی مهم این هست اگر دولت آمد تو بازار همطور که گفتن جمعه همایتگریش باشه نه جمعه تصدیگری اگر دولت بگیم منم کاری کشاورزی میکنم مردم هم کاری کشاورزی میکنن خود بخود به تحویل ابن خلدون عملن کشاورزا دیگه نمیتونن کشاورزی کنن چون اون قیمت تاین میکنه و اینا متزررر میشن این مسئله مهم میه که به نظر میاد با توجه به اصول اصل چلوچار و سیاستای ابلاغی که در واقع هیته کار دولت رو تو قانون اساسی هم مطرح کرده ولی فرموده تا زمانی اینا از حمایت قانون اساسی برخوردارن از حمایت فقه برخوردارن که معایس زرر نشه معایس نف باشه مخالفه با اصول دیگه اسلام نباشه دولت اگر تصدیگری های خودش رو بتونه به تدریج کاهش بده بسپاره به بخش خصوصی و اجازه بده و بخش خصوصی از اون منافع بهرمند بشه حتما این است و این یه در واقع مسئله اهمیت داریست یه نکته هم خواستم در همین باز فرمایش آقای دکتر اگر وقت باشه اونست که دولت نگاهش به کسایی که سرمایه گذاری میکنن از حیث مالیاتگیری باید یه توجه ویجه بشه من میدونم که دولت ها در طول سالیان مختلف سعی کردن برای کسانی که تو منقاط محروم کار میکنن سرمایه گذاری میکنن یا تو کارهای مهم مالیاتهای مناسبی رو ازشون کم میکنن و این کار مناسبی است برای اونا که سوداور باشه اگر این کار ادامه پیدا کنه قاعدتا کسانی که وقتی که تخفیل و مالیاتی بهشون بده به شرط این که سرمایه گذاری انجام بدن. مطابقا فرمایش امیرال مونید در همین نامه مالی کشتر که اگر یه شرایط سختی برای اهل تولید دیدی اونجا بهشون کمک کن. مطمئن باش. این کمک بعدها چند برابر به دولت اضافه میشه. این نکته خیلی مهمه که امیرال مونید تو نامه همطور که فرمودن آمده. بنابراین هم بحث تصدیگری دولت باید محدود بشه به تعبیر مرحوم امام هر جا بخش خصوصی وارد نمیچه دولت بیاد وارد کنه مثل عوره زیر بنایی. خیلی ممنون بسیار متسکر هستم جنبای دکتر رزایی شنواندگان عزیز رادیو معارف با برنامه یه فقه پویا در خدمت شما گرامیان بودیم