Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0 guidelines for a diplomatic edition.
Peer Reviewed
Created file for the first time.
Nunc post filii aeternitatem haec est distinctio 10a quae continuatur ad
praecedentes sic quia postquam
incipit tractare de spiritus sancti processione
de eius modo processivo 2o de eius principio productivo 2a incipit in principio distinctionis
11
seu producitur
auctoritatibus confirmat 2a nunc vero quod incepimus et haec est divisio huius distinctionis
distinctio
ponit duplicem operationem
concordiam 2o graecorum discordiam 2a ibi graeci tamen
prima in duas quia primo
praemittit suam intentionem 2o subiungit sui dicti probationem ibi quod autem de utroque
2a principalis in duas quia primo ponit graecorum cum latinis aliqualem convenientiam 2o eorum
disconvenientiam ibi non autem verba determinamus et haec sit divisio harum distinctionum duarum
Utrum pater et filius eodem modo agendi indistincto spiritum sanctum producant in supposito
a se distincto
non produci sicut ab ipso non distingui consequens est falsum quia si per impossibile filius
spiritum sanctum non produceret adhuc distinctio esset inter ipsos ergo prima consequentia probatur quia si eodem modo
pater et filius spirent tum ergo pater taliter spiret quod si non spiraret spiritum sanctum
non diceretur ab eo sequitur quod si filius etiam
spiritum sanctum probatur auctoritate spiritum sanctum ex patre dicimus
et patris spiritum sanctum nominamus ex filio vero non dicimus sed spiritum filii nominamus
ergo si non est ex filio non videtur procedere ab eo
procederet consequens est falsum quia procedit modo amoris et libertatis seu voluntatis
sed probatur consequentia quia ad intra est unicus procedendi modus in divinis inplurificabilis ut fuit
dictum supra sed filius modo naturali seu naturaliter a patre procedit igitur si spiritus sanctus ab
aliquo procedat hoc erit naturaliter et non libere
extra
magis procedat a patre quam a filio tamen spiritum esse vel procedere ab aliquo solum
ostendi potest fidei medio prima pars probatur quia pro quocumque signo spiritus sanctus est spiratur
a filio sed pro omni signo pro quo spiratur a patre est igitur pro quocumque signo spiratur a patre
pro eodem spiratur a filio maior patet quia si detur oppositum sequitur quod in
esset ab uno tantum et non a duobus contra fidem
quo spiratio activa est spiratio passiva
pro
contradictio
ratione ostendi quod est falsum ut probatum est
procedere probaret spiritum sanctum alium spiritum sanctum producere sicut fuit dictum de
generatione filii sed quod fidei medio ostendi potest patet extra
catholica
deducit hoc multis auctoritatibus sacrae scripturae
verbum quam spiret sanctum spiritum sic generatio verbi divini non est realiter prior spiratione
spiritus sancti prima patet quia filius non est prior spiritu sancto ergo antecedens probatur quia sicut probatur pater non est
prior filio sic probatur quod filius non est prior spiritu sancto
prioritas in quo ut probatum est
deret
spiratum quod improbatum est
quia eius expressa
quod spiritus sanctus produceret filium ergo
3m corollarium non praecise ex eo quia filius est deus spiritum
sanctum spirat vel producit filius patet quia sic probaretur quod spiritus sanctus produceret se
ipsum vel alium quod est falsum et patet consequentia quia non minus est deus quam sit pater vel filius
haec consequentia non est formalis spiritus sanctus a filio non producitur ergo filius a spiritu sancto
non distinguitur prima pars probatur quia nihil est in filio quod non sit spiratio activa ergo
si per aliud distingueretur sequitur quod filius non esset summe simplex patet consequentia quia plures entitates
incomplexae essent in eo
ipsum spirat ergo illa consequentia non est formalis patet consequentia quia in illa consequentia arguitur a pluribus
causis veritatis ad unam sed talis consequentia non valet sed antecedens principale arguitur quia filius distinguitur
sufficienter a spiritu sancto per hoc quod ipse procedit a patre nascendo et spiritus sanctus non
sed tantum procedendo
sanctus non est filius cum uterque a patre exeat quia ipse exit non quomodo natus sed
quomodo datus Item
quia si inter filium et spiritum sanctum non esset huiusmodi oppositio adhuc distinguerentur per conclusionem
quia personae divinae se ipsis et non solum relationibus distinguuntur hoc corollarium est contra
de argentinensis
spiritum sanctum non produceret adhuc staret quod nulla divina persona per modum
generationis et spirationis procederet
abinvicem ut dicit 2a conclusionis pars
formalis spiritus sanctus a filio non procedit ergo spiritus sanctus non est nec existat
spiritus non produceretur a verbo ipse non distingueretur ab eo quod est improbatum in conclusione
quia spiritus sanctus per aliquod incomplexum praeter spirationem sufficienter a verbo distinguitur ergo seclusa
spiratione per impossibile vel possibile adhuc spiritus sanctus a verbo distingueretur antecedens est suum in
primo articulo eiusdem quaestioniss et consequentia patet per dictam
cet
filio tamen spiritus sanctus producitur ab utroque eodem modo naturali et libero prima pars patet
in distinctione 12 primi in qua dicitur quod pater dat filio quod spiret spiritum sanctum ergo
naturali producant spiritum sanctum patet auctoritate
allegat ex virtute naturae in naturam eandem processionem
sed quod praecedat libere patet quia voluntarie ut dicit
subsistit spiritus sanctus
capitulo 17 vide in fonte
libere ergo nec spiritum sanctum repugnat spirari naturaliter et libere consequentia patet per simile
sed antecedens probatum est supra
modum voluntatis contra
distinctione quaestione prima probatur quia vel voluntas sumitur essentialiter vel
quod voluntas non producit filium nec spiritum sanctum nec 2m quia tunc spiritus sanctus produceret se
ipsum consequentia patet per voluntas
per hanc rationem arguit
dei proprie si dicenda est aliquid
sicut caritas nam quid est aliud caritas quam voluntas
principio respectu eiusdem termini unitive libertas et
probatur quia unicus est terminus simplex scilicet spiritus sanctus sed ille est a patre et filio libere et naturaliter
productus et
placentiae
et naturalis dilectionis contra
quaesiti affirmativa
dicentis non est audendum de spiritu sancto dicere et occulta divinitate praeter ea
sed in sacris litteris canonis non videtur haec
nobis ex sacris litteris sunt expressa
veritas expressa igitur non est ponenda
et spiritum
titatem
titatem
est principium unum ergo sed hoc est falsum quod probatur primo quia si esset unum principium spirans
spiritum sanctum tunc esset aliqua persona 4a in divinis cum filius non sit illud principium
unum nec pater
rativum
et spiratum principium vel terminus spirationis
esse unum qualiter
consequentia quia pater et filius sunt unum principium spiritus sancti sed spiritus sanctus non est sic unum
cum eis ergo antecedens patet quia aliter sequitur primo quod idem terminus indivisibilis unica relatione ad
plura referretur
supra est improbatum 3o sequitur quod effectus
produceretur haec sunt falsa ergo
sequitur ex dictis sacrae scripturae aut non si primum mirum est quod hoc non viderunt
doctores graecorum sicut
si 2m sequitur quod nec nos debemus docere nec fideles ad hoc credendum debent
artari nec oppositum debet haereticum dici
ergo nullum principium spiritus sancti est filius antecedens patet quia pater qui non est filius est principium
spiritus sancti et consequentia probatur quia in materia naturali indefinita vel singularis infert universalem sicut
est in proposito
distinguitur illo sed filius constituitur in esse personali filiatione ergo ea formaliter distinguitur ab omni
alia persona ergo circumscripta per possibile vel impossibile spiratione remanebit filius per
sonaliter
distinctus a quacumque alia persona ergo non solum per spirationem distinguitur a spiritu sancto ut
dicit prima pars conclusionis haec est ratio
non potest esse distinctio nisi per
nisi per aliquam originem ergo si nulla est origo spiritus sancti a verbo nec aliqua relatio ergo
nec distinctio
activa et spiratio activa in patre dicunt eandem rem ergo generatio passiva non concer
neret
spirationem passivam nisi concerneret generationem activam sed si spiritus sanctus non procederet
a filio generatio passiva non concerneret spirationem passivam
genita et spirata
non procederet illa consequentia est formalis spiritus sanctus non procedit a filio ergo non distinguitur ab
eo consequentia bona quia quod non est a nullo distinguitur
procederet a filio non esset donum patris et filii igitur nec spiritus sanctus
principium spiritus sancti ergo si eum non spiraret tunc spiritus sanctus non esset
non produceretur a filio non produceretur a filio nec a patre ergo sic erit de spiritu sancto et
per consequens si filius non produceret spiritum sanctum ipse non esset ista est ratio
gregorii
producere superfluit consequentia bona quia sicut frustra sit per plura etc a fortiori frustra
sit plura quod sufficienter de facto fit per unum solum sed deus et natura nihil agunt frustra ergo
antecedens probatur quia non perfectius producitur a duobus quam ab uno tantum
producit spiritum sanctum qualiter filius non producit ipsum ergo non eodem modo antecedens probatur quia pater non
habet suum producere ab alio sed filius habet a patre ergo
sunt actus sed pater et filius sunt diversa supposita ergo si spirant diversae sunt spirationes
et diversi actus consequens est falsum patet consequentia sed antecedens probatur quia licet duo angeli se diligant
tamen non sequitur quod sit unus amor duorum ergo sic est in divinis
principium 2m connterse
non esset differentia contra
naturaliter seu
nec voluntas modum naturalem antecedens patet
voluntate haec ratio est
producitur quomodo natus ergo non naturaliter antecedens est
quia quidquid producitur naturaliter in eadem natura cum producente producitur ut natum ergo
ex opposito quod non producitur ut natum non producitur naturaliter ergo consequentia fuit bona
aliud vel praeter et sic id est contrarium vel adversum ut patet quia ipsemet
ta
docuit quae expresse non habentur in canone
auctoritates multae
non addit aliquid ultra essentialem
non possumus dicere quod pater et filius est spirans vel spirator sed debemuset in
dicere quod sunt duo spirantes vel spiratores quia duo supposita
non debent dici duo spiratores propter unicamspiracionem spirationem
gregorius
haec pater et filius uno et eodem modo tamquam unum principium spirant spiritum sanctum et sic ipse
non concederet patrem et filium unum esse principium spiritus sancti productivum vel spirativum
quia sunt duo qui spirant vide rationes ibi
non sunt unum principium spirandi spiritum sanctum capiendo li unum stricte pro uno numero
quia vel esset illud essentia vel duae personae vel una tantum vel aggregatum ex
simplici
essentia et relatione vel relatio communis sed nullum horum dici debet ergo
dicit extra de summa trinitate libro 6o fideliter fatemur capitulo
hoc debet intelligi quod decretalis non intendit
patre et filio tamquam non ex duobus principis sed tamquam ex uno principio non duabus
spirationibus sed una spiratione procedit
affirmare unum principium vel unitatem principii sed unitatem et uniformitatem modi
principiendi ideo non dicit tamquam ex duobus principiis
numeralem spirationis seu processionis spiritus sancti ex cuius dictis patet quod licet secundum eum haec
non sit vera pater et filius sunt unum principium spiritus sancti tamen haec a doctoribus ponitur
conclusio communis
spiritus sancti non tamen concedendum est eos esse idem principium spiritus sancti ne
intelligatur Item non est concedendum quod pater sit aliud principium spiritus sancti quam filius ne
pluralitas spirationis notetur
spiritus sancti propter li
pater et filius sunt aliquid deus
trinitate ubi supra super illo verbo unica spiratione ubi obicit glossa dicens supposita
Respondet glosa
sunt plura ergo plures erunt
dicens ubi sunt plura supposita et plures rationes agendi ibi sunt plures
ubi sunt plura supposita et unica ratio agendi non oportet ibi esse plures
sicut est in proposito quia licet pater et filius spirent tamen quia est una ratio ideo una spiratio
principium et ad probationem
5a loquendo de totalitate termini producti quia spiritus sanctus producitur totus a filio non tamen est
eius causa
Ad 3m etiam conceditur consequens
sacrae scripturae prout
plures auctoritates novi testamenti quae patent in littera et quando dicitur quomodo doctor etc
dicitur quod forte eorum pertinacia fuit et est causa eorum
ubi est praedicatio simpliciter et essentialis
pater et non est filius ergo essentia quae est pater non est filius quod est falsum
2am conclusionem conceditur maior sed negatur minor tum quia proprie nulla persona divina constituitur
in esse personali
est formaliter ipse filius
ginacione
ginatione
quod negatur
2o hoc concesso non tamen solum relationibus oppositis sed etiam disparatis
Ad rationem contra 2m corollarium negatur consequentia quia illa non est ratio quare paternitas et spiratio
activa non constituit duas personas quia non sunt relationes oppositae sed quia spiratio
activa est communicabilis filio ideo non est constitutiva suppositi et patet quia si illa esset
ratio de facto filius et spiritus sanctus non essent duae personae quia filius et spiritus sanctus non
constituuntur diversis relationibus oppositis quia filio non opponitur spirationi passivae
haec est responsio
quia
se ipsis quod non diceret
non essent posset negari consequentia primo et ad auctoritates
locuntur sicut nunc est sed non sicut esset in illo casu
filii tunc esset sed non esset donum filii
donum filii sic quod esset a filio esset tamen donum filii quia a filio donaretur
sicut de facto dicunt graeci
etiam consequentia quia non est simile de actibus
ac propter unicam vim producendi quae est essentia divina sed quia ad hoc sequitur essentiam
divinam esse principium quo productionis ad intra quod non dico ideo aliter respondeo negando
consequentiam quia aliter sequeretur a simili pater sufficienter est deus ergo filius superflue est deus
vel spiritus sanctus Item solus pater sufficienter producit creaturas ergo superflue tres divinae
personae producunt illas
ipso pater aliter producit spiritum sanctum quam filium et aliter producit pater et aliter filius
spiritum sanctum
posset dici quod illa aequalitas ad originationem debet referri activam quia tam pater quam
filius originant active seu spirant spiritum sanctum
potest teneri adverbialiter et sic conceditur antecedens et negatur consequentia vel nominaliter et sic negatur antecedens
et conceditur consequentia
vel spiritum sanctum si sumatur 2o vel 3o modis negatur antecedens si 2o modo negatur consequentia
3m negatur antecedens universaliter suppositum quia aliter
trium suppositorum et ad probationem de duobus angelis dicitur quod non est simile propter ydemp
titatem
essentialem divinorum suppositorum
non est formale principium productivum saltim ad intra
nulla res se ipsam gignat vel producat et inter voluntatem et spiritum sanctum nulla sit
distinctio ideo ratio non concludit
quia
probationem negatur consequentia sumendo voluntatem essentialiter sicut sumpsi tamen bene sequitur quod aliquid quod est voluntas est
principium spiritus sancti quia pater et etiam filius
ergo non naturalis quia multipliciter sumitur natura vel naturaliter prout
et similiter
non enim videtur magis inconveniens spiritum sanctum procedere naturaliter quam filium esse voluntarie
et tamen
volens genuit filium ita similiter videtur dici posse de spiritu sancto
et 3am rationes in oppositum patet
primo quod non est standum sententiae
salvando dictum
quia non fuerunt vocati ad consilium ubi illud credere fuit ordinatum ideo credere noluerunt
2o dicit quod illae dictiones
principalitas filio non convenit quare non negant spiritum sanctum procedere a filio sed negant
ipsum principaliter procedere ab ipso et hoc videtur veritati consonum
in summa sua in
hiis quae suo tempore solum erant solum expressa diffinita et tradita ad credendum
ideo excusatur unde de nulla pravae in
ideo potest excusari de hoc quia supposito quod crediderit
telligentiae
notatus est suspicione
spiritum sanctum non
utroque procedit
haec distinctio continet
nunc post filii aeternitatem
4or conclusiones
quod spiritus sanctus est amor seu caritas sive dilectio patris et filii qua pater et filius se
invicem diligunt et nos
tribus personis et tota in singulis aliquando specialiter ad personam spiritus sancti sicut sapientia divina
aliquando pro substantia divina sumitur aliquando pro filio capitur
specialiter dicitur caritas quae est patris et filii unio ita et nomen tenet proprie quod patri
et filio quodammodo communiter congruitur
hic dicendum est spiritum sanctum
etc haec distinctio 11 continet
conclusiones 4or
et secundum veritatem quod probatur per multa doctorum testimonia et scripturae sacrae
licet graeci confiteantur et concedant spiritum sanctum esse spiritum filii tamen dicunt spiritum sanctum
tantum a patre procedere et non a filio
anathema sit hoc est intelligendum est qui oppositum vel contrarium seu contrario modo praedi
caverit
anathema sit
nobiscum in fide sententiam eandem quia non est aliud esse spiritum patris vel filii quam
esse vel procedere a patre et filio
in verbo quia etiam spiritus sanctus a filio sicut a patre procedat patet per multos graecorum doctores
unde