Lectio 13 [London Transcription] Peter Gracilis Jeffrey C. Witt John Slotemaker Lectio 13 [London Transcription] April 06, 2023 SCTA

Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)

London, British Museum Royal 10 A I

Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0 guidelines for a diplomatic edition.

Peer Reviewed

Created file for the first time.

Lectio 13 [London Transcription]

Praeterea diligenter ista est 14 distinctio quae ad praecedentes sic continuatur nam postquam magister determinavit de spiritus sancti aeternali emanacioneemanatione nunc incipit tractare de temporali eius missione et dividitur in duas quia primo ostendit spiritum sanctum dari specialiter hominibus a patre et filio 2o quaerit utrum possit dari ab homine sancto ibi hic quaeritur utrum viri sancti

prima dividitur in duas quia primo de principio huius temporaliter missionis ponit suam intencionemintentionem 2o refellit a suo proposito falsam opinionem 2a ibi sunt aliqui

2a principalis pars dividitur in tres nam primo ostendit quod spiritus sanctus non potest dari a pura creatura 2o ostendit quomodo auctoritas apostoli huic videtur contraria 3o ostendit quomodo illa est exponenda 2a ibi sed huic videtur esse contrarium 3a ibi sed intelligendum est etc

Utrum missio temporalis spiritus sancti in corda fidelium sit processio aeternalis non habens initium utrum spiritus sancti in corda fidelium donatio temporalis sit eiusdem a patre et filio spiratio aeternalis

quod non quia spiritus sanctus non datur nec mittitur temporaliter creaturis ergo antecedens probatur quia si sic vel ergo talis daciodatio requireret aliquam dispositionem praeviam in creatura recipiente vel naturam si primum sequitur quod dispositionis sit dispositio et sic erit processus infinitus in dispositionibus talibus praerequisitis vel erit dabilis aliqua simpliciter prima non praesupponens aliam et tunc similiter potest dici de dacionedatione spiritus sancti quod erit prima non praerequirens aliam si 2m sequitur quod aeque esset aptus ad recipiendum spiritum sanctum indispositus sicut dispositus quod est falsum ergo 2o probatur antecedens quia si spiritus sanctus daretur creaturae sequeretur quod sibi uniretur ut caritas habitualis quod est falsum

2o principaliter arguitur vel ergo daretur spiritus sanctus cum quolibet suo dono vel cum nullo vel cum aliquo et aliquo non non primum quia tunc spiritus sanctus staret in eodem cum dono timoris quod est falsum quia caritas foras mittit timorem nec secundum quia tunc contraria verificarentur de eodem sine mutacionemutatione vel nova positione rei contra articulum nec 3m quia non est maior ratio de uno quam de alio ergo

3o principaliter quam repugnat temporale aeternaliter dari tam repugnat aeternum temporaliter dari vel procedere sed primum est impossibile ergo antecedens patet cum quia persona procedens tum quia omne temporale est mutabile ut inquit augustinus 4o de trinitate capitulo 2o

In oppositum est magister in hac distinctione et confirmatur quia quae solum ratione differunt idem sunt realiter sed missio spiritus sancti temporalis et processio aeternalis sunt huiusmodi ergo minor patet quia quando processio spiritus sancti terminatur ad obiectum aeternum dicitur aeterna quando vero ad temporale dicitur temporalis

prima conclusio stat quodlibet donum incomplexum spiritus sancti inhaerere formaliter creaturae rationali et per huius dona creaturam deo non gratificari probatur quia stat quodlibet donum incomplexum creatum a deo conservari et ad esse sibi gratiosum non acceptari ab eodem ergo confirmatur quia solus deus se solo sufficit mentem iustificare et gratuite elevare ergo

primum corollarium licet spiritus sanctus sive donum increatum sit solum mentis creatae sufficiens gratificativum non tamen per modum doni vel gratiae habitualis est menti inhaesivum prima patet quia mens est primo grata deo quam sibi detur creata caritas igitur confirmatur quia deus non elegit nos ex tempore sed ante mundi constitucionemconstitutionem secundum apostolum 2a pars probatur quia imperfectionis est inhaerere aliter per modum habitus ergo a deo est hoc negandum penitus

2m corollarium nullum spiritus sancti donum incomplexum creatum dampnacionidamnationi vel culpae repugnat formaliter et eintrinsece seu est incompossibile patet quia omne tale repugnans est intrinsece gratificativum et culpae sufficienter expulsivum

3m corollarium nulla gratia creata nec aliquod donum creatum sufficit per se remittere culpam aut mortale peccatum patet quia cuilibet tali dono creato incomplexo sicut est caritas creata peccatum est compossibile per praecedens corollarium

2a conclusio licet spiritus sanctus sit omnium donorum suorum ratio causalis effectiva non tamen inest eis simul existendi neccessarianecessaria ratio connexiva prima patet per illud ephesios 2o ipsius factura sumus creati in christo ihesu in operibus bonis quae praeparavit deus ut in illis ambulemus super quo augustinus inquit non utique illa creacionecreatione qua homines facti sunt sumus sed de ea ipse dicebat qui iam homo erat cor mundum crea in me deus 2a pars probatur quia spiritus sanctus non habet maiorem connexionem nec magis neccessariamnecessariam respectu unius quam respectu omnium sed non habet respectu omnium connexionem ergo neccessariamnecessariam secundum apostolum primae corinthios primo dicentem divisiones gratiarum sunt et sequitur omnia autem haec operatur unus atque idem spiritus dividens singulis prout vult ubi etiam patet utraque conclusionis

primum corollarium stat spiritum sanctum illabi menti rationali et nullum gratuitum donum creatum incomplexum ei communicari patet quia inter illa non est neccessarianecessaria et absoluta connexio per communicationem confirmatur quia spiritus sanctus liberrime dona sua communicat non solum quae vult sed etiam quando vult secundum apostolum ubi supra ergo

2m corollarium stat spiritus sancti dona in mente rationali diffundi et personam spiritus sancti per illapsum specialem eidem non infundi patet quia dona sunt ab eo distincta Item non habent neccessariamnecessariam connexionem ut simul in eodem existant neccessarionecessario ergo

3m corollarium quamvis spiritus sanctus possit communicari sine quolibet eius dono gratuito incomplexo creato tamen spiritus sanctus non potest dari sine quocumque alio dono gratuito prima patet per dictam 2a pars probatur quia impossibile est menti rationali dari spiritus sanctus sine innovacioneinnovatione vel renovacionerenovatione qua creatur in eo cor mundum et esse iustum sed hoc est quoddam spiritus sancti donum complexum puta mentem esse iustam et deo gratam

3a conclusio licet missio qua spiritus sanctus viris temporaliter communicatur ab eiusdem processione aeternali non realiter distinguitur improprie tamen huiusmodi missio seu gratuita diffusio temporalis nuncupatur prima pars probatur quia summe simplex indivisibile a se ipso proprie non est distinguibile nec realiter et spiritus sancti missio etc est huiusmodi ergo maior nota minor probatur quia aliter spiritus sanctus incipet quandoque habere aliquam dispositionem seu realem productionem quam non habuit ab aeterno quod est falsum 2a pars patet per magistrum in primo capitulo 14 distinctionis ubi dicit hanc productionem esse temporalem sed hoc non potest dici proprie et intrinsece ergo improprie et terminative alicuius relationis novae extrinsecae quod est propositum

primum corollarium tam perfecte potest producere spiritum sanctum in mente iusti viatoris quam perfecte spiritus sanctus producitur in fonte originali summi spiratoris patet quia eadem productione realiter et nominaliter producitur in viatoris mente et inspiratoris fonte

2m corollarium quod aeternalis spiritus sancti emanatio est temporalis viri sancti iustificatio vel gratificatio patet quia spiritus sancti in mente diffusio est mentis gratificatio et illa non est alia realiter ab eius aeterna emanacioneemanatione ergo

3m corollarium quamvis spiritus sancti diffusio gratuita facta viris sanctis dicatur et fuerit spiritus sancti processio temporalis tamen nullo modo est vel esse potest mutabilis patet eadem est cum aeternali processione quae omnino immutabilis est igitur ex quibus sequitur titulus quaestionis affirmativus

Ad rationem principalem negatur antecedens et ad probationem dicitur per 3am conclusionem quod saltim de potentia et lege dei absoluta spiritus sanctus potest communicari et mitti sine donis illis et econverso quia inter illa non est connexio neccessarianecessaria nec tamen ex hoc sequitur contra articulum quia sine positione novae rei possunt verificari contradictoria quia sumendo rem large prout se extendit ad modum rei illa daciodatio spiritus sancti non fieret sine quocumque dono creato complexo quia conferret menti esse iustum et gratum et hoc sufficit articulo fieret tamen sine dono habituali creato incomplexo ut dicit corollarium 3m conclusionis 2ae

contra primam conclusionem arguitur primo sic quod sufficit mentem elevare ad quodlibet meritorie agere est principium efficiens et sufficiens mentis gratificativum et gratuite levativum sed donum gratuitae caritatis causatae est huiusmodi probatio quia donum creatum tam intense elevat ad posse bene agere sicut ad bene esse et econverso ergo cum elevet ab bene esse intrinsece ita ad bene agere et habetur propositum

contra primum corollarium forma increata non est medium seu immediate unibilis subiecto ergo requiritur prima dispositio doni vel formae increatae ergo spiritus sanctus non potest se solo mentem gratificare seu gratiam reddere

contra 2m corollarium caritas creata est magis bona quam remissio culpae sit bona ergo ipsa habet sufficientem imputabilitatem seu activitatem ad culpae remissionem consequentia patet antecedens probatur quia per creatam caritatem mens plus perficitur et supernaturaliter elevatur quam per culpae remissionem

contra 3m corollarium sequitur quod habitus caritatis non est effectivus meritorii actus quod est falsum quia assistentia non sufficit ad meritorie operandum consequentia probatur cum actus meritorius intrinsece et formaliter meritorius gratuitus videatur quia videtur impossibile actum esse meritorium vitae aeternae et non esse meritorium vel gratuitum

Ad primam negatur minor et ad probationem negatur consequentia sed sic debet concludi et minor formari sed sufficienter per se intrinsece elevat ad esse bene moraliter ergo ad operari et sic arguendo negatur minor

Ad 2m dico quod si intelligit de unione gratuita formali per sanctificationem mentis de qua nunc est sermo negatur antecedens cum quia deus est agens infinitae virtutis tum quia anima est quasi immediatum subiectum in illa unione tum quia agens dicitur esse ubi operatur sed deus omnem in nobis dispositionem bonam operatur ergo prius est in nobis quam tales dispositiones

Ad 3m concesso antecedente negatur consequentia quia si valeret probaretur similiter quod homo sufficeret ad producendum quodlibet individuum speciei inferioris citra ipsum patet consequentia quia homo perfectior est illis puta equo vel asino

Ad 4m negatur consequentia et ad probationem dicitur quod capiendo talem actum pro entitate incomplexa sic actus non est gratuitus formaliter et intrinsece sed extrinsece et denotative scilicet quia a deo acceptatae et quia libere acceptat et posset non acceptare ideo stat talem entitatem esse et meritoriam non esse

contra 2am conclusionem arguitur primo sic impossibile est aliquam creaturam esse et deum in ipsam per potentiam praesentiam et essentiam non existere ergo antecedens patet per magistrum distinctione 37 primi consequentia patet cum quia talia gratuita dona sunt res tum quia hiis quibus dantur sunt res verae ergo spiritus sanctus erit tam in illis quam in donis ergo unum sine alio non datur

contra primum corollarium quia sequeretur quod aliquis posset habere esse gratuitum sine forma gratuita consequens est falsum quia forma est quae dat esse rei consequentia patet quia forma habitualis gratuita est dei donum creatum gratuitum et quicumque habet spiritum sanctum habet esse gratuitum ergo

contra 2m sequitur quod forma aliqua habitualis informaret subiectum et non denominaret ipsum vel quod aliquis sine spiritu vitam aeternam mereri posset utrumque est falsum consequentia probatur quia cum caritas sit spiritus sancti donum si ipsa potest haberi sine spirito sancto vel ergo reddet habentem sufficienter carum ad vitam aeternam vel non si non sequitur quod caritas non denominat ipsum carum quod est primum inconveniens si sic tunc sequitur 2m scilicet quod talis meretur non habendo vitam aeternam id est spiritum sanctum

contra 3m corollarium quaeritur de illo dono gratuito quid sit aut est spiritus sanctus praecise et tunc sequitur quod sine distinctione vel positione etc contra articulum ut infert gregorius aut est ipsa mens per spiritum sanctum elevata vel aliud consurgens ex hiis omnibus 2m non datur quia tunc mens se ipsam gratificaret nec 3m potest dici ergo

Ad primam negatur consequentia et ad probationem dico quod hic non loquor de illo modo communi essendi quo deus est in omnibus rebus sed de illo de quo dicitur christus si quis diligit me etc mansionem apud eum faciemus super quo dicit frater Iordanus noster doctor quod talis unio gratuita melior est menti quam sit vel fuerit unio ypostaticahypostatica divini suppositi ut sic cum quia in hac unione non solum una persona sed tota trinitas unitur et venit propter quod dicitur tum veniemus tum etiam quia in hac unione venit propter eum ad eum et in eum 3o quia non venit recessurus sed aeternaliter remansurus ideo dicit apud eum mansione faciemus posset ergo dici quod ille modus specialis essendi est caritatis creatae et increatae in corde intimatio et quaedam dulcedinis divinae immense diffusio et quaedam divini luminis in intellectu refractio ut sic quilibet hoc percipiens et accipiens dicere posset illud psalmus deus tu conversus vivificabis nos hunc modum ponit magister hermanus de schildis super illud canticum 4o dilectio et ad me conversio eius

Ad 2m dicitur quod aliquem habere esse gratuitum potest esse dupliciter uno modo habitualiter intrinsece et informative alio modo extrinsece denotative primo modo negatur consequentia 2o modo conceditur consequentia et consequens et eius probatio facit pro primo modo non pro 2o quia talis anima extrinsece causaliter per spiritum sanctum diceretur grata non tamen formaliter seu informative

Ad 3m posset dici uno modo quod de potentia absoluta dei consequens est possibile pro prima parte alio modo potest concedi antecedens quod aliquis posset consequi vitam aeternam non habendo spiritum sanctum illo modo habendi ipsum 3o modo potest dici quod principalis denominatio caritatis creatae non est ut simus nos cari deo sed quia deus sit carus nobis et sic non sequitur primum consequens

Ad 4m dicitur quod nullum illorum est sed est quidam modus alius quo deus facit animam iustam et sibi complaciter et gratuite esse acceptam ad vitam aeternam et hoc sufficit

contra 3am conclusionem arguitur primo sic gemina est spiritus sancti processio ergo una ab alia est distincta consequentia patet ex terminis et antecedens est magistri in hac distinctione confirmatur quia processiones penes terminos numerantur sicut potest trahi ex 4o physicorum de motibus sed processionis temporalis et aeternalis est alius et alius terminus secundum commentatorem 10 metaphysicae corruptibile et incorruptibile differunt plus quam genere ergo conclusio falsa

contra primum corollarium sequitur quod deus non perfecciusperfectius produceret spiritum sanctum in anima unius iusti quam alterius consequens est falsum quia sequitur quod spiritus sanctus non fuit perfectius in anima christi quod petri

contra 2m corollarium sequitur quod gratificatio hominis esset aeterna et immensa consequens falsum quia tunc homo immense esset gratus deo et sic unus non plus quam alius esset gratus

contra 3m corollarium est augustinus 4o de civitate capitulo 3o approbans verbum apulei dicentis in libro suo de mundo terrena omnia mutacionesmutationes conversiones intrinsecus habent cum ergo secundum augustinum omne temporale sit mutabile sequitur quod si processio spiritus sancti sit temporalis quod sit mutabilis

Ad primam dicitur quod magister vult dicere quod spiritus sanctus duobus modis procedit et tamen unica processione Ad confirmationem conceditur antecedens ubi procedens realiter distinguitur et intrinsece refertur ad tales terminos et non extrinsece secundum rationem solummodo unde secundum augustinum 5o de trinitate capitulo ultimo spiritus sanctus ad obiectum aeternum refertur secundum esse ad temporale vero solum secundum rationem

Ad 2m dico quod talis productio potest quadrupliciter considerari uno modo quantum ad actum quantum ad terminum productum quantum ad produccionisproductionis modum et quantum ad fructum primo vel 2o modo potest concedi consequens sed 3o vel 4o modo non nec sic volo dicere

Ad 3m dico quod bene sequitur quod hominis gratificatio est immensa sed non est immensa gratificatio hominis similiter posset dici de beatitudine et aliis multis hominis beatitudo est immensa sed non est etc

Ad ultimam dico quod augustinus loquitur de proprie temporali et intrinsece talis autem non est spiritus sancti processio de qua est sermo

Ad primam in oppositum negatur antecedens et cum dicitur quia talis daciodatio praesupponit etc verum est lege communi et ordinata et negatur infinitus processus

ad aliud consequentia negatur

Ad 3m patet per dictam quod stat caritatem esse in alicoaliquo subiecto et tale subiectum non esse gratum vel carum

Ad aliud patet solutio per dictam

Ad ultimam antecedens negatur pro prima parte quia nihil procedit dum non est modo nullum temporale habuit esse ab aeterno sed temporalitas potest competere aeterno non intrinsece sed extrinsece seu quadam denominacionedenominatione extrinseca sine sui mutacionemutatione

Praeterea diligenter etc haec distinctio continet 5 conclusiones prima quod gemina est processio spiritus sancti una aeterna qua a patre et filio aeternaliter procedit et sine tempore alia temporalis qua a patre et filio communiter ac simul temporaliter procedit ad sanctificandum creaturam et haec processio dicitur missio

2a conclusio quod hanc temporalem processionem christus insinuavit cum post resurrectionem insufflavit in discipulos dicens accipite spiritum sanctum iohannis ipse etiam spiritus sanctus est ista virtus de quae de christo exibat et sanabat os luce 8o

3a conclusio quod christus ut ostenderet hanc temporalem processionem spiritus sancti non esse aliud quam donationem vis post resurrectionem dedit ipsum semel in terra[?] propter dilectionem proximi et semel de caelo propter dilectionem dei in die penthecostis

4a conclusio quod non solum dona spiritus sancti nobis dantur sed etiam spiritus sanctus nobis datur qui aequalis est patri et filio et est terciatertia in trinitate persona contra quosdam tenentes oppositum

5a conclusio quod viri sancti et praelati non possunt dare spiritum sanctum nec auctoritatem dandi habent licet ministerium habeant quia per quosdam ministerialiter et instrumentaliter a deo datur quandoque quibusdam aliis etc