Published under a Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International (CC BY-NC-SA 4.0)
Encoding of this text has followed the recommendations of the LombardPress 1.0.0 guidelines for a diplomatic edition.
Peer Reviewed
Created file for the first time.
hic considerandum est haec est distinctio 15 quae ad praecedentes sic
nam postquam
an spiritus sanctus possit se ipsum dare aut mittere
partes quia primo ostendit spiritum sanctum quandoque se ipsum mittere 2o ex missione filii hoc
vult concludere 3o quaerit an nunc possumus patrem missum dicere 2a ibi ne
autem mitteris 3a ibi hic quaeretur cur pater
prima manet indivisa sed 2a dividitur
in duas quia primo ostendit missionis filii multiplex esse principium 2o ostendit eiusdem mis
sionis
modum varium
partis huius distinctionis
principalis ubi postquam
nunc de multiplici missione filii inquirit
esse nec fuisse missum 2a ibi hic quaeritur cur
prima indivisa manet
pars dividitur in duas quia primo
missionem 2o circa hoc recitat unam falsam opinionem 2a ibi ideoque putaverunt quidam
haeretici etc et haec est divisio in generali et sententia praesentis distinctionis
Utrum quodlibet suppositum divinum mitti
mitti
vitalis
nullo modo percipi
non vitaliter percipere
activum ergo unum sine alio stare potest tenet consequentia quia respectu eiusdem termini mens creata
non potest simul se habere pure passive et active cum percipere non sit formaliter
pati tum etiam quia posse perceptivum est universaliter
quaestio esset vera sequeretur quod cuicumque personae divinae competeret percipi eidem competent mitti
consequens est falsum quia patri convenit percipi et tamen sibi non competiti mitti ut patet
in hac distinctione capitulo penultimo consequentia patet quia si missio et perceptio sunt idem sequitur quod per
cipi
et mitti sunt idem
evidenter perciperet consequens est falsum quia nemo scit an amore vel odio
dignus sit et consequentia patet quia percipere aliquid est cognoscere illud 2o sequitur quod no
viter
baptizatus haberet mentalem perceptionem gratiae vel spiritus sancti
quam intense gratiam reciperet tam intense ipsam perciperet consequens est falsum quia
tunc virgo habuisset intentiorem perceptionem
quia maiorem gratiam recepit quam quicumque angelus
capitulo 10 ubi dicit tunc unicuique spiritus sanctus mittitur cum a quocumque cognoscitur atque
Item ibidem
percipitur quantum cognosci et percipi potest secundum capacitatem animae rationalis
capitulo 12o cum ex tempore mente percipitur mitti dicitur
intellectiva sit aliqualiter activa respectu alicuius missionis seu visionis divinae
tamen nulla creatura active se potest respectu expressionis verbi increati per modum di
centis
habere prima pars patet quia in patria creata intellectiva respectu fruitionis se habet
active consequentia tenet et antecedens patet per
fruitionem possit effective concurrere tamen ipsa non potest lumen gloriae quovis modo pro
ducere
prima pars patet ex conclusione quia tale lumen a solo deo est producibile
corollarium memoria creata licet possit per divinam essentiam tamquam per speciem intellective
beatifice elevari tamen non stat realiter ab ipsa verbum increatum proprie formari
patet quia tunc potentia finita produceret terminum immensum
de marchia
causae efficientis vicem
itionis
tamen eadem potest se habere simul active respectu suae cognitionis et dilectionis
prima pars patet quia est illorum actuum receptiva 2a patet per dictam in conclusione et corollaria
petit
activa missio prima pars patet quia mitti non convenit patri sed filio et spiritui
sancto ergo prima pars antecedentis est non
2a pars antecedentis patet per
dicitur missusmitti
a patre filius sine spiritu sancto non posuit nam pater intelligitur eum misisse
quia ex femina eum fecit quia non utique eum sine spiritu sancto fecit
mittatur per eundem spiritus
sanctus dat et mittit se ipsummittam vobis spiritum veritatis
2a pars probatur quia opera trinitatis adextra sunt indivisa sed mittere aliquam personam etc ergo
haec est ratio
sancto t
verum et non repugnans
tere
debet admitti patet quia mittere est agere adextra
personae divinae sub corporali specie perceptio est eiusdem personae talis passiva missio
patet quia pater non mittitur et tamen sub corporali specie apparuit in transfiguratione quando
vox eius audita fuit dicens hic est filius meus dilectus
etc ex dictis patet quod
mitti non est mere absolutum sed aliquae originis connotat respectum patet quia si esset
mere absolutum posset convenire sicut filio et spiritui sancto unde
dicit mitti filium est cognoscere quod ab alio sit
ab
scienter percipere se meritorie deum diligere prima pars patet quia spiritus sancti missio
temporalis est in mente creata perceptio vitalis ergo antecedens est dictum
allegatum quo dicitur cum spiritus sanctus ex tempore mente percipitur mitti dicitur
patet per illud nihil mihi conscius sum sed non in hoc iustificatus sum
Item ubi spiritus vult spirat sed nescis unde veniat
Item
aut quo vadatnescio sit an odio
etc
nullus potest se scire habere ordinatam dilectionem tamen aliquis tenetur credere se habere spiritus
sancti missionem prima patet ex dictis 2a probatur quia aliquis tenetur credere se habere ca
ritatem
ergo consequentia tenet quia spiritum sanctum mitti in mente est menti caritatem infundi
ut dicit conclusio et antecedens patet de adulto accedente ad sacramentum quo gratia confertur
sicut est baptismus et
mente augeri et vitalem dei perceptionem in eadem non intendi patet quia si non sequitur
quod non quilibet recipiens personae divinae missionem haberet eius vitalem perceptionem
quod est contra conclusionem
aliter habens talem perceptionem haberet evidentem et experimentalem cognitionem quod est contra
dictam ex dictis patet responsio quod stat aliquae etc
creata posset concurrere per suum posse essentiale active ad claritatem luminis gloriae
consequens est falsum probatur consequentia quia non plus potest intelligentia creata ad dispositionem super
naturalem
et unionem vitalem divinae essentiae quam ad lumen gloriae
corollarium repugnat potentiam naturalem supernaturaliter agere per suum essentiale posse ergo re
pugnat
intellectum creatum ad fruitionem patriae effective concurrere
intelligentia creata concurrit effective ad motum visionis quo verbum increatum red
ditur
praesens vitaliter tali intelligentiae sed hoc est verbum increatum dicere ergo
sequitur quod perfectiori in naturalibus semper correspondebit caeteris paribus
stante aequalitate meritorum stabit inaequalitas primorum propter priora essentialia quod
est falsum et patet consequentia quia puriora essentialia plus possunt quam minus pura et imperfecta
sequitur quod mittere dicit eundum respectum sed spiritus sanctus nihil originat adintra ergo nullam personam
potest mittere consequentia patet quia secundum
erit communis tribus personis et sic pater mittetur consequentia patet quia est respectus rationis adextra
dicit respectum ad ipsum mittentem et si sic vel ergo erit rationis tantum et tunc poterit esse
in patre vel realis et tunc etiam mittere non erit essentiale et per consequens non commune tribus per
sonis
quod repugnat 2ae parti illius conclusionis
persona potest se ipsam mittere patet consequentia quia nulla potest se ipsam originare
dicit imperfectionem et indignitatem ergo nulli personae divinae competit consequentia bona sed antecedens
probatur quia secundum
esse dignum vita aeterna ergo aliquis potest scire se deum meritorie diligere saltim habi
tualiter
consequentia bona et antecedens probatur quia aliquis potest scire se habere timorem filialem ergo
et caritatem consequentia tenet per glosam super illo
perfecta caritas forasantecedens patet
mittit timorem
cognovi quia timeas deumid est cognoscere
vestrae innotescant apud deum peticiones petitiones
ligere
et omnia reliquisse ergo scire se esse dignum vita aeterna consequentia tenet
19 omnis qui reliquerit etc vitam aeternam possidebit
timorem servilem se habere ergo potest scire se habere caritatem consequentia tenet per illud
4o perfecta caritas
etc
contra primum corollarium nullus articulus cogit aliquem credere
se esse in caritate ergo antecedens patet quia si aliquis esset inderetur ille credo
ecclesiam catholicam
videtur meritorium ut patet de publicano luce 18
netur
conteri de peccato ergo tenetur credere se esse in caritate et ultra omnis
adultus vel est in caritate vel extra ergo omnis tenetur se credere esse in caritate
quod est primum
contra alia corollaria omnis perceptio est cognitio aliqualis et ad intentionem perceptionis
sequitur intensio cognitionis ergo illa corollaria falsa
non omnis missio personae divinae est supernaturalis dispositio ut praetendit argumentum
loqui de dispositione
3o posset concedi consequentia
iam negata scilicet quod memoria etc non quidem agendo ipsum in ipso et circa ipsum
Ad 2m dicitur quod antecedens est verum si per suum naturale posse praecise non repugnat
ipsum sic agere cum adiunctione alterius potentiae modo in proposito non est solum naturale
agens sed etiam supernaturale elevans potentiam seu ipsum posse naturale et actuans
ipsum ad agendum
est dicere verbum incarnatum
causae partialis non semper intenditur effectus
proportionem meritorum stabit retributio primorum quia tunc nullum primum da
retur
pro gratia baptismali quod est falsum
currente
quae potest distribuere praemia prout sibi placet
distinguitur de
tantum convenit patri et filio 2o modo tribus ideo si antecedens sumitur primo modo conceditur si 2o modo negatur consequentia
nec antecedens est verum
determinative consequenter sed auctoritative principaliter similiter posset dici de
auctoritative tunc nulla persona se ipsam mittit nec aliam nisi illam quam producit sed bene
2o modo patet
hoc patet ad 3m argumentum vide de hoc
est verum in creatura quia cum creatura mitti mutatur et movetur alicubi ubi prius
non erat sed quia deus est ubique ideo sine
persona quia non mittitur ubi non erat sed qualiter non erat novum effectum scilicet
causans in creatura sine sui
3am conclusionem negatur antecedens et ad probationem dicitur loquendo de timore formato caritate negatur illud
indicante et ad aliam probationem
etc dicitur quod ex glossa non habetur
nisi quod in aliquibus credimus nos a deo esse exauditos et forte scimus
effectum operatum evenisse sed ex hoc non sequitur contra conclusionem
non ex operibus iustificatur quia
tamen non iustificatus est
nullum timorem habere
articulo vel quod idem est ille articulus dicit etiam hoc ecclesia dicit de accipientibus sacramentum
probet autem se ipsum homoetc et hoc potest fieri sine
sequitur quod tenetur esse in tali statu in quo credat se esse in caritate contra
nigrum
de qua loquor in conclusione et corollario
tamen in esse cognitionis sed solum in esse experimentalis perceptionis ex dictis patet
hic considerandum est haec distinctio continetur 7 conclusiones
est deus et donum et ideo dat et datur dat inquantum deus datur inquantum donum
nec ex hoc est minor patre vel filio
ipsum pater et filius aliquid posset quod non posset spiritus sanctus et aliquid operarentur pater
et filius quod non operaretur spiritus sanctus quae sunt inconvenientia quia opera trinitatis adextra
sunt indivisa ergo sequitur quod spiritus sanctus procedit temporaliter mittatur et datur a se ipso
a patre et se ipso et a spiritu sancto et illa missio fuit incarnatio quod fuit opus
commune tribus personis
a me ipso non veni
melius et verius secundum eam dicitur genitus
sibiliter
mundo apparuit in carne vel invisibiliter in animas pias transfert
ut ab eis percipiatur et cognoscatur primo modo semel est missus 2o modo mittitur
non ut sit homo sed ut sit cum homine
sicut filius non tamen dicitur missus quia in patre est auctoritas principii quia est principium
filii et spiritus sancti et non habet a quo sit
et spiritum sanctum quia ille maior est et illi minores sicut quidam haeretici puta
runt
sed propter commodi auctoritatem principii et quia pater non apparuit in creatura visibili
sicut filius et spiritus sanctus quia tantum in voce quae non est visibilis sed audibilis etc